'
Editie: 1912, pagina 59
De Alpenkaart heeft een grotere schaal gekregen: 1:2,25 miljoen in plaats van 1:3 miljoen. Nu Frankrijk, Duitsland, Italië en Oostenrijk allemaal de schaal 1:3 miljoen hebben, moet deze kaart wel wat extra’s brengen. Het nieuwe teken voor bergtop is een omgekeerde ‘v’. Bij de inhoudsopgave staat dat men voor de verklaring van de hoogtezones op de natuurkundige kaarten van de landen van Europa moet zijn bij deze kaart van de Alpen. Bij de inhoudsopgave staat dat op de Alpenkaart alleen de belangrijkste spoorwegen aangegeven staan. Een tunnel wordt aangegeven met de signatuur van een gestreepte spoorlijn. Čičen Boden in het Karstgebied geeft het woongebied aan van een later geslavificeerde Romaanse bevolkingsgroep. Aan de Rivièra heeft ook het Italiaanssprekende Mentone het wat zijn naam betreft af moeten leggen tegen het verfranste Menton. Niet alles is goed gegaan bij het tekenen van deze fraaie kaart: bij Arles moet het zijn ‘Chaine des Alpilles’ in plaats van ‘Chaine des Alpines’. Minder belangrijke spoorwegen zijn met een dunnere, lichtere signatuur gekarteerd. Het uitgebreide, uit de Middeleeuwen daterende kanalenstelsel rond Milaan is ook opgenomen, onder andere de Naviglio Grande, het kanaal waarmee de steenblokken voor de Kathedraal van Milaan ooit werden aangevoerd. Er is op deze kaart zelfs ruimte om ten zuiden van Parma in de voetheuvels van de Apennijnen het slot Canossa aan te geven, waar in het jaar 1077 Keizer Hendrik IV boete deed voor Paus Gregorius VII. Het dorpje Prosecco bij Triëst heeft zijn naam gegeven aan de mousserende Prosecco-wijn.

De bijkaart geeft nu in plaats van de voornaamste passen de voornaamste tunnels weer, met hun lengte en hoogte. De kaart bevat verder de kamlijnen (lijnen die hoge toppen met elkaar verbinden), bedoeld om de structuur van de Alpen te verduidelijken: in welke richting verlopen de bergruggen, waar worden ze doorbroken, dat wil zeggen, wat voor verkeershindernis vormen ze?

Zowel op de hoofd- als bijkaart wordt de hoofdstad van Stiermarken of Steiermark voor het eerst als ‘Graz’ gespeld in plaats van ‘Gratz‘; Niermeyer geeft hier dus weer voorrang aan de officiële spelling in plaats van de juiste weergave van de uitspraak in het Nederlands. Die officiële spelling zal slechts langzaam doordringen op de andere kaarten: pas in de 24ste druk (1918) wordt de officiële spelling op de kaart van de Donaulanden en op Europa staatkundig ingevoerd, op de economische kaart van West, Zuid- en Centraal-Europa zal ‘Gratz’ tot en met de 28ste druk (1923) blijven staan.