De ClioriGii

W. VAN DIS.

ra u jiijJ»«

A. qu«

192

.■VV"

UI

Jr,

w:

DE CHORICII GAZAEI GENEEE DICENDI.

imvg-..."^-

■•i^J.-\'

■, /i-

Ma

DE CHORICII GIZAEI GEEERE BlCENDl.

DISSERTATIO LITTERARIA

QUAM

EX AUCTORITATE RECTORIS MAGNIFICI

CORNELn ADRIANI PEKELHARING

Med. Doet. In Foc. Med. Prof.
AMPLISSIMI SENATUS ACADEMICI CONSENSU

NOBILISSIMAE FACÜLTATIS nilLOSOPHIAE ET LITTEKARUM DECRETO

PItO G-\'RJlIDU 3D00T0I?.J^TUS

SUMMISQUE IN LITTERARUM CLASSICARUM DISCIPLINA

nON\'ORIDUS AC PRIVILEQIIS

IN ACADEMIA RHENO-TRAIECTINA

RITE ET LEGITIME CONSEQUENDIS

rACULTATIS EXAMINI PROI\'ONET

WILLEM VAN DIS

o pnco rioiooi>

Die VIII Mensis JULI! Anno MDCCCXCVII
HORA XI antemerldiana.

tuaikcti ai) uhknum

A1>ui) KEMINK & FIL.

MDCCCXCVII.

saifitfnaan II ^iîgwiàia

i^^mm fMw ? : r^ i m • mä ■ iji

\'"if

r

tif\'

4\'

Si.

. >

ÏV..-,

i

PARENTIBÜS CAfilSSIMIS.

-m

ëf

ï:

Curriculo academico peracto, Vobis omnibus^ Vin\'
Clarissimij quihiis praeceptorihus uti mihi contigit^ iustas
gralias Inhentissimc persolvo. Summa vestra doctrim
neque minus omnium erga mc bcnignilas semper mihi
in memoria haerebunt.

Imprimis (amen te laudo et admiror, Clarissime van
Herworden, promotor aeslumatissime^ qui cum antea
turn in\'oecipue in hac dissertatione conscribenda, ducem
optimum mihi ei benevolentissimnm tepraestiteris. Quanta
cum voluptate lectionibus tuis interfuerim, semper recor-
dabor, nequc nnquam obliviscar, quantum tibi tuaeque
eximiae doctrinae et humanitati debeam.

Vos denique, amid coniunctissimi, valete et saepius
memineritis temporis illius iucundissimi, quod una
egimus.

f^»;, r. - ... .-„V Vnv-r- ■■ ■ •

; . ; \' >

rW\'

■

, - i.- .a \'

"Hf

irMïï\'HiSUJ

■ - 1-.

li;

m

I N T R O D U C T I O.

Quamquam iam 1. Malchin scripsit libcllum, quocl
inscribitur „Dc Choricii Gazaoi votcrum Oraecorum
scriptorura studiis" (Kiliao 1884), o quo titulo for-
tasso cogitares scripsisso cum do gonorc Choricii di-
cendi, comparatis nonnumquani Atticis, tamon illc v.
(1. opcram tantummodo dcdit ut congorcrct locos, quos
Choricius a votcribns potivcrit aut in quibus votoruin
imitatio dilucido apparuorit. Itaquo auctoro Ilcrwcr-
dcno ad studia Choriciana adductus, opus non plano
inutilo C880 putavi, componcro quacdam ot colHgoro
do proprio Choricii gonoro dlcondi, comparatis hic
illic Atticis ot nonnumqnam quoquo sorioribus. Con-
gossi igitur nonnulla, quao mihi in gonoro dicendi
Choriciano monioratu digna visa sunt, in capitibus
tribus, quorum primum inscribitur „Do dictiono", al-
torum „Do compositiono", tortium „Do vorborum fi-
guris". Divislono illa socutna sum virnm doctissimum
Tr. IJIass, qui ca usus est in libollo, quod inscribitur
„Dio Attischo Horcdsamkcit" (Leipzig 18(18—1880),
quod libollum in singulis quoqne mihi multuni pro-
fuit. Praetorea in nioum usum adhibui W. Schniid

II INTItODUCTIO.

„Der Atticismus in seinen Ilauptvertretern" (Stutt-
gart 1887—1896), I. Straub „de tropis et figuris,
quae inveniuntur in orationibus Demosthenis et Cice-
ronis" (Wirceburgi 1883), C. Kirsten „Quaestiones
Choricianae" (Breslau 1894), Oratores Attici (ed.
Teubn.), pauca alia, quae infra suo quisque loco
commemorabuntur. Choricii ipsius opera sequentia
mihi praesto erant:

Choricii Gazaei orationes, declaraationcs, fragmcnta.
cur.. lo. Tr. Boissonade, Parisiis 1846.

Choric. ed. Graux in Revue de Philologie 1877
p. 55—85 et 209—247.

Choric. cd. Peerster in Hermes XVH (1882) p.
193—238.

Choric. cd. Foerster in indicc Icctionum in univcr-
sitatc litterarum Vratislaviensi per aestatcm anni 1891
habcndarum.

Choric. cd. Foerster in ind. Icctt. in univ. litt. Vrat,
per hiemem anni 1891/92 hab.

Choric. cd. Foerster in ind. Icctt. in univ. litt. Vrat.
per hicmeui anni 1892/93 hab.

Choric. cd. Foerster in Rheinisches Museum IL
(1-894) p. 481—525.

Choric. cd. Foerster in Jahrb. der K. arch. Inst.
1894 IX p. 167—190.

Choric. ed. Foerster in Philologe LIV (1895)
p. 93—123.

Exempla imprimis sumpsi ex oporibus omnium con-
sensu genuinis, quia ox his domum verum Choricii
gonus dicondi cognoscitur. Doniquo coniccturas non-
nullas, quas in legendo feci itcmquo locos hucusquo
non notatos, in quibus alios sccutus est Choricius,

INTRODUCTIO\'. III

plerumque in notis et rarissime in ipso textu addidi.
Antequam vero ad ipsum opus aggredior, pauca, quao
de Choricii vita\') et scriptis innotuorunt, brovitor in
mcmoriam revocaro non abs re esse duco.

Choricius rhetor, Procopii Gazaei rhetoris discipu-
lus, natus est et vixit Qazae, in urbe Palacstinae,
ubi tcinporibus lustiniani floruit ot post mortem Pro-
copii magistri primus inter cives fuisse vidctur orator.
Nequo annum natale noquo tempus, quo mortuus sit,
novimus et in universum de toto vitac curriculo por-
pauca memoriae tradita sunt, quao pauca ex ipsius
oporibus plerumque sunt hauricnda.

Solita iuvontutis disciplina imbutus, arti rhctoricac
incubuit duco Procopio Qazaco, quo non modo ma-
gistro, verum etiam amico Bompor usus ost, cuius
institutiono etiam ipse artis rhctoricae magister ex-
titit, quem mortuum oratione funobri laudavit. Erat
ponitus cognitiono votcrum imbutus, quorum Hosculis
scripta sua exornat: sod imprimis legit ot imitatus
est Platonom et Dcmosthonem, quorum hic Choricio
quoquo \'Zpttiu Aoylou tùzo; esse videbatur (Cf. o. c.
Boiss. 22, 10: Rovuo 05, 8: Aristid. XLVI p. 35)8).

Quamquam ipso afTcctarc vidctur modcstiam (Cf.
Boiss. 21, 18 fl 3»} n Kxßc) ^ôyou 7rpi(T(ffriv a^ieu),
tamon alios immodico nonnumqnam laudat, ita ut non
iniuria in Coll. crit. p. 143 Cobetus oi obieccrit adu-
lationcm, afforcns o. c. Revue do Phil. p. (!4, 15

Do fontibus, quno sunt p.iucissimi, confcr Kirslcn p.

IV INTItODUCTIO.

vIjuv Ts Tosourov "irXsovsxTijfiiTuv Trsplea-Ttv, cJöt\', il Ttg
STspoig upxcv7iv spyuv ^pYi<7TÜv ^soptivoig «AA« S/ä-

vêfiOt TÜV ußfTspuv, SKXffTU hhu? TX TTpo? fy^jjjci/crv ccpxs-
ffovtx 5r«>T£Ai;, -üspi^siCpöijvxi Trpx^si; vßJv sU ökov Xoyov
«pxovs-xg: et Boiss. 80, 3 ISf/ mv^ cuvsXdóvTxg, oaoi rjjSf
TTxiisusiv i7nxsipoü,uev j ^ixvêlf/,xaöxi tx cx Trpog «AAtjAöu?,
xx), XxßovTx TO ßspog, £}cx7T0v oXov avtov el? toüto Kev^jxi.
Kx) ßoKiq XV cvTug •^p-\'iiffxßsv ßlxv act TÜvTig £v(pi]ßixv
ffwöêJvxi. Talia certe ab adulatione non sunt aliena,
neque etiam in oratore generis demonstrativ! excu-
sanda.

Postquam nuper exemplis allatis de ea re fusius
egit V. d. Kirsten (Quaest. Chor. p. 5), pro certo
habere possumus Choricium fuisse Christianum.

Caelibem fuisse nostrum praeterquam e locis, quos
affert Kirsten p. 5, apparet etiam, ut opinor, e loco
Praxitelis (Jahrb. der K. arch. inst. IX p. IflO, IG)
ubi, fortasso se ipsum respiciens, Lacedaomonium
dicentem fingit „sßo) ßh ovv, u zxpóvreg, cii övyxTptöv
£<ttiv, cu yuvtff có yuficu réug ixzig\' tA>|v ohttlpu tov;
xv.cvg Tijg xzpexelxg twv övyxTspuv. ßh Tohvv XTtuHc^rs
totg i\'tpijßim;, otug vfzsïg tt [istx xaaij; trxihtroi^j^re

(1. TrxthTTOi^aeTs Ilcrw.) Trpoff^OKlx; iyci rs fina
ixtrlhg \'x)i\\poßxi svvoixov, d fiol ttotc xx) ió^ite yijfixi.

Iiis paucis si addimus iter cum fecisse in Acgyp-
tum, habemus omnia, quao de Choricii vita inno-
tuorunt.

Supersunt Choricii multao ßsxhxi et xiyoi ot hx-
Xi^eig, quorum pauca scrvavcrunt Codex Athoicus
saeculi XIII, Parisinus gr. 2907 sacculi XVI, Ilic-
cardianus sacc. XV, item Vaticanus gr. 938, ex quo
saoculo XVII descripti sunt Parisinus gr. 3087 et

V INTItODUCTIO.

codex Bibliothecae urbicae Ilamburgensis. In lus codi-
cibus non servatae suât niai très orationes et decla-
matio una se. i^KÛfiicv eU ZoZfificv, iTrnxCpto; fV) Mxplc/:,
êTTiTÂCpiog STÙ UpoxoTrlu et declamatio, quae inscribitur
TvpxvvoxTÔvoç : quarura secunda in Riccardiano, secunda
et quarta in Vaticano (itaque etiatn in Parisino gr.
3087 et in codice Bibl. urb. Hamb.) desiderantur.
Primam et tertiam edidit Fabricius (Bibl. gr. VIII
p. 841 sqq. et 808 sqq.) e codice Bibl. urb. Ilamb. ;
secundam et quartam Yilloiaonus (Anecd. gr. II, 21
sqq. et 52 sqq., in quibus Anecdotis editao sunt etiani
sententiao, quas Macarius Chrysocophalus saeculo, ut
vidotur, XIII o Clioricii operibus excerptas in suam
\'PaSwwàv rcceperat) nnno 1781 Venetiis publici iuris
fccit 0 codice Parisino gr. 2067; oiunes quattuor odidit
Boissonadius o codd. Parisinis („Choricii orationes,
declamationes, fragmenta. Insunt inedita orationes
duao. Curante lo. Fr. Boissonado. Parisiia I84G).

Non uborior ost codex ^latritonsis N—115, quo
practor iTriTx^iov h) Mxpltji continontur adhuc ^ hx-
fh Tx TOV (3xffi\\iui \'lowTivixvdû lipovfii>,ix, >} iix-
^f^i; i7rillx\\x(ii0i e\'iç Zxx<xplxv hx tûv xÙtûû (psit^ràv
cvTx, ot èziùxXx(Ji.iûi; tU Upixirniv kx) \'luxvvijv xx)\'ll\\lxv.

Codox \') autom, quo uno omnia Choricii opora
continontur — ox quo iam Millorus in usum Bois-
sonadii doscripsit duo «yx^At/« tt; Mxpxixvôvj quomquo
postoa tuin Graux cum Foorstor in odondis Choricii

1) De Codico tllo primus cgil Iri.irlo in C.il.iIogo suo; poste.i vcro
accuratius Foerslcr tu indico Icctioiium in univ. litt. Vrat. per ncs-
titcm auni 1801 liabciidnruni, cui indlct dcbco ctiam, quao supra
de Codd. attuli.

VI INTItODUCTIO.

operibus adhibuerunt — est bombyeinus saeculi XIY,
qui servatur in Bibliotheca national! Matritensi, sc.
codex Matritensis N—101. Hic codex praeter lixXs^sn;
multas et duos iTrtöx?.xßiou?, in quibus paucis verbis
laudantur Choricii discipuli quattuor et sponsae et
"Epu?, quique brevitate fero ^ixXs^sccv instar sunt,
praeter haec opuscula minora hic codex duodeviginti
orationes continet et declamationes, quarum argu-
menta fere haec sunt:

I. \'Eyxxßiov ei; Mxpxixvov fV/Vzs-ov Tä^jj? y.x) ix-
(ppxaii toïi xyiov fixprupo? "lspyiov (ante annum 530 ")
scripta esse videtur oratio).

Si omnes rhetores operam darent, ut Marcianum
eiusque mérita laudarent, vel sie tamen vix satis
dignam viro laudationem perficerent. Cogunt autem
hunc oratorem et dies festus ct quae nuper promisit,
hoc officio fungi: sed quia templi descriptie intogram
paeno orationem requirat, cetera breviter tantum at-
tingot. — Solita igitur invcntutis disciplina imbutus
et ad operam poctis navandam adductus, Marcianus
mox litteris sacris incubuit urbisquo patriae opiscopus
creatus est. TIoc Gazaois rorum secundarum fuit ini-
tium. Qazac cnim muros refocit ot in aliis quoquo
ostendit semper patriam cordi sibi esse. Erat gravis
omnium amicus et ubi pii congregantur vir sanctus ct
humilie omnes ad doum colendum adhortabatur. —
Procedena oratio doscribit diorum festorum, quibus
martyres honorantur, utilitatem, laudat anni tempua.

illi

1) Scculus sum ordincm, qui cxlat in inillce codicis .Matritensis.

2) Annorum notitias pclivi c libcllo Kirstcui (Vido „quacstioucs
Cboricianao" p. 23), qni hac de re quacsliouem inslituit.

rnsm

INTRODUCTIO. VII

quo praesens festum celebratur, post quae sequitur
doscriptio tompli Sancti Sergii cum formarum tecto-
nicarum, quae et intus et extra inveniuntur, turn
etiara tabularum pictarum, quarum argumentum est
historia Christi.

Eiusmodi opere pcrfecto nequaquam superbus, epis-
copus quantumvis laudatus ab omnibus humilem so
pracsiat. Itaque talis episcopi auspiciis novo templo
aedificato, urbs omnis laotitiao plena est, ubique
celebrantur convivia, omncs tam pueri quam senes
diem festum agunt, ipso saccrdos in foro circumvo-
hitur. Sod iam officio suo porfunctus est orator: dixit
pro viribus et sperat foro ut Marcianus maioros etiam
laudationis praebeat sibi causas.

II. \'Eyxüßtov fl; Mapxiavhv hlcMTCOV h a xx)

£x(ppx7ig Tflü xyi\'ou ßxpTvpo; Znipxvcv (Post 535/G, ante
542).

Quamquam Choricium tempus deficit ad laudationom
viro satis dignam perficiondam, quia tanta colcritatc
tompli opus porfocerit Marcianus, tamen siloro non vult
ot ut cum bonovolentia so audiat rogat episcopum.
Qazao, in urbo omnibus rebus incundissima, natus ot
cducatus ost Marcianus. Artia rhctoricae studiosus
Procopium adiit magistrum et, cum ab alio viro rorum
divinarum disciplinam perdisceret, non modo facundus
oxtitit orator, verum etiam verbi divini arcana ponitus
habuit cognita. Propinquis erat docori ot inter fratrcs
sororcsquo quamvis probitato oxcollontea unus onuiium
optimus. Do patria quoquo bono meritus est, nam
muros nninivit et postquam vetera tompla rofccit nova
aodificanda curavit: quorum unum est tcmplum Sancti
Stophani, quod laudat orator describons atructuram

INTRODUCTIO.

eius et omnia, quae in muris picta sunt. Tale tem-
plum perfectum esse civcs gaudent ot in foro omnibus
rebus exornato dies festus agitur, novi templi causa
institutus. -Cuius festi ratio quia longiorem non ad-
mittat orationem, iam finem facit dicendi.

III. \'Y.yy.iiAisv sU ^Apxuov hvxx KX) \'S.TÎ^XVOV xp^cvTX
(535/6).

Licet numquam antea duces laudavcrit rhetor, tamen
in Aratio ot Stophano tot res laudandao sunt, ut
etiam tironi difficilis non sit laudatio. . Dux Aratius
seditionem nuper oxortam sine sanguine sodavit: quae
res imprimis propterea laude digna est, quod seditio-
nis auctores civcs esscnt non perogrini. Graviore vero
poena barbaros affecit, postquam in arcem eorum for-
titer munitam per cloacam ponctravit, Scd maximam
domum gloriam consecutus est oo quod paucis adiu-
vantibus vias latronibus libcravorit. Quao res gestae
oratorem admonont praedonum, qui in Aogypto a
Stophano sunt oppressi. Etiam hic fortom se praesti-
tit, etiam hic ot in Palacstina vias a latronibus pur-
gavit ot Caesarcae seditionem, antequam erupit, re-
prcssit. Iluic voro ros pacis quoquo cordi erant, per
hunc enim famem et inopiam effugcrunt Palacstinae
incolac isquc Caesarcae aquacductum rcparavit: do
pormultis denique urbibus bone meritus est, sed im-
primis Tpo(pc7x KXXÙ; xTrßuics ri? Trxrpiii, tcmplum Sergii
acdificando, muros reficicndo locisqup amoenis patriam
cxornando. Sed ut laude dignum est acdificare tem-
pla, sic eiusdem pietatis est eos, qui aedes sacras
vastcnt, graviter punirc: quod Aratius fecit occidcndo
nefarios, qui in lotabo insula tomplum Doi Matris
diripuissont. Itaquo huius quoque viri noraon ad pos-

IHTRODÜCTIO. IX

tororum aures perveniefc. Utcrquo autem, tarn Ste-
phanas quam Aratîus, et ante ot post dignitatem
acceptam iustus fuit et aequus et cum homines, qui
virtutibus inter se certent et gratia, plcrumquo alter
alteri invidere solcant, inter Aratium tamen et Ste-
phanum amicitia erat sincera. Digni igitur sunt, qui
ad maiorem aliquando dignitatem ascendant.

IV. Eyxâfiiov si; Zoüßßov, SV^O^ÔTXTOV ffTpxT)jXâTijv
(Post 535/G, ante 540).

Excusat rhetor orationis brovitatera co quod tompus
so deficiat: licet cnim iam poeta huius ducis mérita
versibus celebraverit, multa tamen eum reliquisso lau-
danda. Do Sumnii quidem iuventuto silobit, quod no
omnia quidem maturioris aotatis mérita oratio perscqui
posait. Antiochiam dirutam terrae motu ot incondio
imperator instauravorat, Summus vero miaoria incolis
argonto opitulatus cat ot omnibus lis rebus, quibus
adiuvari possunt hominea. Quam ob rem ab impora-
toro pracsos Palacatinao, patriae suae, creatus, hanc
rcgionom ita roxit, ut ubiquo pax eaaot et quioa.
Duos principca, diacordoa inter ao, aino vi ot armia
pacavit ot cum hoatoa omnia râperont, adoo fortcm
80 pracatitit, ut omnia gloria ad so solum pcrvcnirot.
Itom in Aogypto fortitor pugnavit. At in paco quoquo
ita atrcnuo oflicio functus oat, ut, voctigalium inac-
qualitatc ipso domum auctoro in Arabia abrogata,
praotoroa agroa omorit, quoa pauporibua colondoa
tradidit. In omnibua autom robua aequo atronuua
orat ot iuatua, ot gloria magia cordi ei orat quam
aurum. Ilia dictia orationi finom imponit Choriciua,
quia où hlrxt fi))XOu( fùiPiiiAlxç i ffTpxTnyhç ixiyxX» ttcuTv
t\'iuûû;.

X INTItODUCTIO.

V. \'Ettitx^io? stt) yixpi:f. ßi^rp) Mxpxixvov Tx^^i; fV/trxo-
TTov (Post 518).

Plerique oratores, qui laudationem funebrem habe-
ant, misericordiam movere solent: quod ipsi facere
non licet, quia Mariae cuncta ad mortem essent tem-
pestiva, siquidem ad summam virtutem summamque
provecta felicitatem de vita tandem decessit. Probi-
tatem semper ita coluit, ut proba esse vellet non
videri. Quamdiu fuit virgo, pudica fuit et modesta,
postquam nupsit, marito optimam se pracstitit uxorom.
Supcrstites ci sunt liberi octo, quattuor filii totidcm-
que filiae, omnes conspicui natura intégra, matris in-
stitutiono ad meliora directa. Hac tamon felicitate
numquam superba facta est Maria. Itaque multi pri-
mores exsequias eins prosequuntur ot unusquisquo
virtutes in coelum tollit. Non dubitat orator, quin
eiusmodi femina ad sacrum et fclicem abicrit locum :
immo persuasissimum habet muliercm beatam esse ncc
lacrimarum cgero eins obitum, nam ipsa moritura ad
filium lacrimantem „hvxsv", inquit „w tJxvov, uv èyhi-
Xißy^v. Ourag ^S/ôtov xTTsXÙeh \'exxjT^ yuvxix) truCPpovow^.
M^; yxp Trxilhv èxocpùpono ß^Tijp, xX?,x TsXeuTÛrxv ßyjripx
ôsdaaiTO t«?;". Itaquo liberorum ost composccro do-
lorem ot solatio iis esse debont félicitas matris et
virtutes, quas admirentur.

VI. \'ETTirxCptoç fV) n;cx57./ûj ffc(pt<rT^ (Post 52ü).

Non potest orator silero do morte-eius, cuius disci-

pulus semper fuit: quod vrro praotoroa bonorum laus
omnes ad bone vivendum oxcitot stiinuletquo, laudare
vult virum, quem natura „virtutis humanae imaginem"
in terram misit. lam adolcscens omnes ita superavit
Procopius, ut mox aoqualis discipulis suis esset doctor,

I K T R O D u c T I O. XI

qui magistrum valdo revcrobantur, quod senilis in
iuvene esset prudentia et sapientia. Omnium rerum
erat peritus, scripturae tam sacrao quam profanae,
neque umquam eum sine libro vidit quisquam. Erat
modestus, liberalis, aegrotantium adiutor, dolentium
consolator. Itaque multae urbes civem habere cum
voluerunt, sed nil ei patria fuit carius. Attamen vol
sapientissimus quisquo ÙTTccpzfi Moip-xv, quas ne-

minis miseret, neque matris plangentis nequo liboro-
rum plorantiuni nequo fratrum defuncti, qui dolore
obruti hic adsunt. Omnia enim, quae ad fratrem
pertinent, nunc rodeunt iis in montem oxcitantia Hc-
tum. Sed compescendus est dolor ot sapiontiao mcdi-
camcnta adhibonda: quod quamvis fratres bono sciant
ipsi, nihilominus consolatur eos rhetor moncndo Pro-
copium vitam foliciter perogisso nequo mortom. cius
crudclom fuisse et saovam, sed naturalem ot placidam
oumquo ro vora eU toù; xptÎTTOvxç abiisso: ct licct
lugoant pormulti, urbi roliquisso succossorem iam
multis robus probatum.
VII. noXvUßx;. VIII. npixßo:.

Post mortom Iloctoris Achillos amoro inconditur
Polyxonac. Troiam igitur Icgatos niittit, qui in ma-
trimonium cam potant, promittontes Bocictatom, si
petitio annuatur. Troianorum fit concio ot loquitur
in prioro dcclamationo Polydamas rein suadons, in
altera Priamus dissuadons.

IX. Auhl. •

Cyrus, rox Porsarum, in proolio copit Croosum,
ducom Lydorum. Doindo Lydos, ros novas inoliontcs,
inormes atquo stolis fcminois indutos ad citharam
canoro iubot idomquo liboros doccro, sporans foro ut

XII INTItODUCTIO.

ita a petulantia désistant. Postea vero adversus Mas-
sagetas oxercitum ducere in animo habens, Lydos
arcessit eosque rursus vocat ad arma. At hi, quam-
quam re vera laeti, tamen, ne suspicionem moveant,
tibicines manere se malle simulant, Loquuntur in
declamatione Lydi.

X. MtXTIx\'SijÇ.

Post Gladem barbaris apud Marathonem illatam Athe-
nienses naves rogat Miltiades, promittens, si dent,
magnas se urbi divitias paraturum esse. Morem ei
gerunt Atheniensos et navibus acceptis in insulam
Parum barbaris faventem vehitur Miltiades. Oppug-
natione autem incepta vulnus accipit grave, quao est
causa cur ab obsidiono désistât. At Xanthippus duci
diffidens cumque Pariorum pecunia corruptum esse
contçndens, proditionis reum facit Miltiadem, qui hac
declamatione se défendit.

XI. \'Ap/ffTfùç véûç. XII. i\'ûJpyupoç.

Avarus quidam fîlium uxorem ducorc vult virgincm
divitem quidom scd deformem. luvenis autom dio
festo amore inccnditur virginis pulchrae scd pauperis,
quam in matrimonium ducoro vohomentcr cupit. Nogat
pater. Postea bello oxorto ita fortitor pugnat iuvonis,
ut 0 decreto publico praemium virtutis quodvis öligere
ei liceat. Uxorom sibi poscit amatam virginem et
concione convocata in altera declamatione loquitur
filius, in altera pater.

XIII. TvpuvvoxTcvog.

Lege sanctum fuerat, ut is, qui tyrannum occidissct,
a populo dono acciporot quodcumquo Jpse vellet. As-
condit aliquis in arccm tyrannum interfecturus. Cum
tamen casu ipso tyrannus absit, unicum tyranni filiûm,

INTRODÜCTIO. XIII

a pâtre in arce relictum, necat: quo audito tyrannus
prae dolore suo so ipse gladio perfodit. Praemium
exigit filii percussor, mortis tyranni se auctorem esse
contendens.

XIV. ZTTXpTlXTilÇ.

Quia omnes puellao, quae Spartae nascuntur, sunt
deformes, Lacedaomonii Dolphos legates mittunt, qui
de causa eius rei deum adoant. Respondet Apollo
Venerem iratam liunc morbum Lacedaemoniis intulisso
nec nisi simulacre placari posse. Itaquo similacrum
faccro iubcnt Praxitelem, qui ita iussum exequitur,
ut signo Phryncs, meretricis a so amatae, det for-
mam. Convocatur concio, ut statuatur, num oiusmodi
signum Voneri dodicari liceat. Dissuadot rem o populo
quidam.

XV. riarpcJcAo?.

Ob Brisoïdem oreptam ira inccnaus in tontorio suo
dcgit Achillos. Logati, mox cum Brisoïdo ot donia
ab Agomomnono misai ut iratum placarcnt, ro infocta
rcdiro coacti sunt. Itaquo post brovo tompus Qracco-
rum rebus in dotoriua doclinantibua, miaoricordia af-
fcctua Patroclca Achillom adit ot lacrimia adhortati-
onibuaquo placaro oum conatur. In doclamationo verba
facit Patroclca.

XVI. \'ApijTfót.

Mos cat ut, qui hoatoa vicorit, virtutia praomium
accipiat atatuam, ita tamon ut aculpatur otiam voatia,
qua indutua hoatoa suporaverit. Dux quidam vosto
muliobri indutua, hoatoa opprimit, quo facto alius dux
paullo anto ipso victus victorcm iato modo sculpi iubot.
Victor, qui causam orat, iningino plane carcro mavult.

XVII. \'Ttt^p TÜV ßlßuv (anto 52G).

XIV INTItODUCTIO.

Mimos rhetor defendero vult, quod doleat artem
amabilem eiusque cultores male audire. Iraitatio enim
prava esse non potest, nam iam olim di ea usi sunt
et permultae artes nil sunt nisi imitatio, ut rhetorica,
poesis, sculptura, ars pingendi. Pravis quidem mori-
bus nonnulli vivant eorum, qui artem banc exercent,
sed quae ars extat, cuius cultores omnes sint probi?
Itaque ars ipsa accusari non potest, etiamsi inter
mimos, ut inter poetarum quoque et oratorum scripta,
extant nonnulli, quorum argumenta probare non pos-
sumus. Qui tamen plerumque minus pravi sunt quam
videntur. Hi enim vitia non sola imitantur, verum
etiam poenas, quae peccata consequuntur. Legimua
quidem talia apud scriptores nos ipsi et in ludis pueros
docemus; num igitur peius est videre talia quam
audire? Immo naturae integrae minime nocent et in
ipsis quoque mimis multi probi sunt, qui uxoros ducant
et a ceteris bonis hominibus nil différant: non enim
cum vestibus mutatur animus. Itaque tam Spartae
quam in Macedonia etRomae mimi admittuntur, coluntur
Constantinopoli, cum Caesareae oratorcs optimi diebus
fcstis mimos agunt ipsi. Sunt sane quorum montes
mimis incendantur, sed non licet liorum causa alios
dclectatione privare. At non solum delcctationom pa-
rant, verum etiam utilitateni et quamquam magistrl
nostro more mimos spectare vetantur, tamen discipulis
suis nonnumquam eos spoctaro perpiittunt, quia sint
utilissimi. Iiis onim spectaculis dolor compescitur,
ira lenitur, haec homines docent prava fugere, honesta
colere Itaque mimi neque pravl sunt nequo cum
fucis possunt comparari. Deniquo mimos si oxpuleris,
cxpelles etiam tragoedos, itaque Claudes theatra. ills

INTRÖDUCTIO. XV

expositis laudatoque paucis verbis Baccho, miraorura
patrono, orationi finem imponit Choricius, sperans
fore ut gratias sibi liabeat deus, quod artem ipsi
sacrani defenderit.

XVIII uxi^oktövoc.

Tyrannus ex urbe vicina virginem pulcbram uxorem
ducere vult. Mittit igitur legates, qui in niatrimoniura
earn petant. Cum tamen re infecta redierint, copiis
suis urbom illam aggreditur. Tunc virginis pater
conscenao muro ante hostium oculos filiam gladio pcr-
cutit, quae est causa cur tyrannus ab oppugnationo
dcsistens domum redeat. Vivit autem in ca urbc vir-
ginis amator, qui audito eius fato summo dolore af-
fcctus sua sibi manu mortem consciscit. Quo facto
liuius pater caedis accusat patrem virginis, qui in hac
declamationo causam suani dofondit.

DE DICTIONE.

Ut cognoscamus, quae generi dicondi Choriciano
aunt propria, neceaae eat eum comparemus cum scrip-
toribua, ox quorum operibus identidem, non modo
quae placeront cogitationes sumpait, sed etinm iisdom
sacpc verbis aentcntiaa totas petivit ct dicta, quorum
magnum numorum I. Malchin in dissertationo „de
Choricii Gazaci veterum Graecorum scriptorum studiis,"
collogit ot cum aliorum scriptorum locia comparavit.

Unicuiquo liquet o scriptoribus, quibus maxime
opcram dodit Choricius, Dcmoathono, Isocrato, Thu-
cydide, Platono, Piiilostrato, Aristide, doniquo omni-
bus fcro oratoribua Atticia ot pootia necnon multis
sorioribus, clocutionom oius ncccssnrio duxisso coloroni,
itaquo multa oum, tam bona quam minus laudanda
sua fccisso, quao in illorum operibus animadvertoro
aoloant viri docti. Ex illorum autom scriptorum nu-
méro cum Choricio imprimis comparand! videntur
Domosthonos ot laocratcs, quippo qui hominum iudicio
por omnia aoculn intor cloquontiao atudioaoa primum
locum obtinuorint, camquo ipaam ad summam por-
duxorint porfoctionom.

I

Quod attinet ad sermonis puritatem, ut inde initium
faciamus, statim apparet cum Demosthene magis quam
Isocrate convenire Choricium, quamquam a Demosthene
quoque saepe discedit. Licet enim sermo eius in multis
cum scriptoribus Atticis conspiret, quod merito ex-
spectamus in scriptore, qui de magistro Procopio
scribit „pv ^s^ig «ùtov cckKorplx i^âvôxvs rîjç aTT;x>5?"
(Cf. Boiss. 5, 9), tamen nonnumquam in formis,
quas adhibuit, a puro sermone Attico aberravit. Sic
e. 0. cum aequalibus suis et antiquioribus qui post
Alexandrum vixerunt omnibus semper usurpât formas
lonicas t^j koiv^ proprias, yivofixi et yivûffKu^ nusquam
vero Atticas yiyvofioti et yiyvûvKu.

Ad formam vulgarem m^v, quae occurrit e. c.
apud Lucianum I, 231 (Cf. W. Schmid „Der Atticis-
mus etc. IV p. 599), pertinet imperativus fo-c, qui
praeterquam apud Aelianum III, 40 aliosque occurrit
etiam apud Choricium in sententia, qua expressit illud
Iloratii „aequam memento rebus in arduls servare
mentem, non secus ac bonis ab insolenti temperatam
laetitia" (Hor. Od. II, 3, 1). Vide Boiss. 17, 11
tÙTVx^v fco 7rfpix»pv!C. ßvjre wpàTTuv hipu: -^tplXuTro:.

Iiis addo e. c. etiam Revue do Phil. 1877 p. 227,
11 ubi otKoùs pro oluoùtv: 243, 18 tvreZùi = Ivrtïiùsv^
ut Boiss. 116, IG legimus Kxhûv eùvopyiffousfj ivTtûùs
TTxpxhi\'yfixTuv\'. Boiss. 8, G ubi ijvlxx — Ivlxx^ augmente

1) Vorhum tliroptlv in memoriam voc.it .ilium locutn, qui Ipgitur
Hoiss.\'224, 9, tibi inranticid.i, postquam nnrravil se quam diutis-
sime filiao caedem distulisse „re/ai/rar/c" iiiquit „ifiavriv IXtiviv
i^iSuKx .... où yàp ißovAifiiiy rpo^iiffuç lirep/îv iri ^ivov iyeimt
toioCtov." Sonsus esse dcbol „non eiiim sitic causa liliam occiilcrc
volui.\'\' Legendum est igilur pro tvTOft\'y, àxoptiv.

duplicato: 33, 17 = Att. S/avtx»}?: 48, 10

= Ißia\'. 92, 14 \'^ix&puXXm = ^ictûpu>,e7vj quam
formam invenies Revue de Phil. p. 240, 15: Philol.
99, 23, saepius ^uiTv = ^voh: Mus. Rhen. 499, 14,
saepius toùç ycvslç = tovç yovèx;: Prax. p. 178, 29
Sf/xvwa:/ = hiKv\'j?: Milt. or. 15, 21 htKvvs = Sf/W:
15, G t^v Tpoç rov \'AïtJaAcü (pro \'AïtoAAwi/j: , nam ace.
\'AtoAAw apud Attieos t\'antummodo in iurandi formulis
occurrit) xaTcc^puy-^v: etc.

Constructiones quoque Atticis improbatas nonnum-
quam Choricius sibi permisit, velut xcchot coniunctum
cum participio Boiss. 82, 2 xxkci ßlya (ppovsTv aùrû
Trapêxcûrij; TOjavTiH T^eovtKTtjfiXTUv (popxç : 117, 21 xahoi
Tij; x«TU ôia-fuç tA^Öö; hccTspoy.

Eadem rationo, qua saepius llerodotus, Choricius
coniunctione uç cum infinitivo usus est pro warf, e. c.
Boiss. 23, 15 i) te yxp WA/ç tovoùtcv trpöfff/Ajj^f ^iyeôoç
TÙv (TTOÙv, ù ç i^ehxi "ttoivitikû; sùpuxyvixv «yrJjv êvofix^eiv :
121 , 7 «AA« ßxXXov toû irXviùsv; rh TÎjç (TVvô)iKifç ôxvfixfftt
Tiç fÙ7rpt:rU, ûq fù^pxlvsrôxl Tf xx) xxrxTrXvfTTKrOxi touç
ôpûvTxç: Revue do Phil. p. 217, 17 hriv a irxvrxTrxtrtv
xTTohxißx^Oßtv ûç (/.ît TTxpxhióvxi roT( yeoiç.

Sic a locutiono Ssxû fioi pendot accusativus cum

infinitivo lioiss. 21, 2 xxi (tot Ssxû......rrxprxf ccv

xrropoûnTxç vtyîjyxi ßv{hhx ^t)\\uTOv ôtu/zivov;, et particula
Telvu\\f primum poriodi locum obtinot Rovue do Phil.
p. 220, 10 Toivvv ßvi^hx Xxùth xXXoTpixv fùvvjv xxtxi\'
(TX\'JV^^t\' «ypWTVÎV •JTTCCPxlvOUJl (pjXXXX ffU^pSfVViJÇ T^V
Alxifv,

Nequo etiam apud nostrum omnino doest, qualis
apud Ilerodotum necnon apud aeriorcs, ut Aelianum,
Philostratum, frequontissimo occurrit, nominativus ab-

solutus, qui tamen etiam apud Attieos non plane
desideratur. \'Emypxcpîjg vice fungitur ille nominativua
e. c. Boiss. 19, 1 "Aprrxyoc roivvv ô MsjSoç, àvfiXe
fisv \'As-ryâysj; aùrâ tov iîxI^x tov fuvov, kx) , hxyj\\pxç
TO (tcûfix, tîxpxtèùstksv SÙuxlxV tu CpÛffXVTI TOV VIÔV : 84, 8
yi Sf tîiç ôpo(pïiç ipyxffi\'x, to yihov (ûv xÙTyjç x\'pl\'èfç
s\'iv) TéTTXpeç ..... to SÈ TÜV XXpUV SKXTSpOV filx TtOlsl

(TCpxîpx: et pro genetivo absoluto occurrit Boiss. 45, G
5 fjt,èv TO TTxôoç ^eiKvîiç, jJ 3f TÎ}v Xèlpx Trpoffxyouvx,

toD ôslou TTxôou; xpuizévij ffUfi(3ihco, ISsÇf vÛKTup xir^K-
kxx^xi t>5c viffov kx) fjttô" ^i/,èpxv xt:vik\'kxkto.

Praepositio eriîv, quae ab Isocrate ubique anxie evi-
tatur, quaeque omnino, exceptis formulis quibusdam,
ut <s\\iv fieû similia, apud seculi IV scriptores rarissima
est, et apud Demosthenem et apud Choricium prae-
positionis pjfToé loco nonnumquam occurrit. Attamen
(isTx longe plurimis Choricius usurpât locis, et (tùv
apud eum non nisi rarissime invenitur, ut Boiss. 5, G
ffùi/ XKpt^eicf.: GO, 10 t5 avv hevùtpix TpxdihTi: Philol.
p. 107, 17 èirsiivi 7VV ifto) kx) tcv; 7ro\\ffilou: tvtvTi
TxvTifl 7rps7ÔfTvxi: Mus. Rhen. 508, 10 <rvv èxlyot;:
Revuo de Phil. p. 76, 10 o-ùv ksvsIç toT: xyytioiç.

Licet autem observaro Choricium somper scriboro
7ùv, ubi praepositio sola usurpatur pcr so, ubi voro
cum alio vocabulo composita ost, scripturam non
sompor constaro; invenitur onim plcrumquo quidom
(TUV, interdum voro fyv. Sic scribit fcro semper
in vocabulis ^vfirxvTx ot ^uvuplç (Cf. c. c. Boiss. 9, 8
ot 29, 22), sed tamon legimus Boiss. 5, 2 kx) a-û/x-

txvtx txûtx ffkotttjjxvtiç Ot BoisS. 116, 2 ijluv xvipûv

a-uvuplç. Itaquo iniuria, ut arbitrer, v. d. Oraux
Rovuo do Phil. 1877 p. 64, 8 in tcxtuni induxit

lectionem „Szà ßixg àv^pxv ^uvuplh;, ubi codex Ma-
tritensis praebet (ruvupihg. Accedit, quod oadem scrip-
turae inconstantia in aliis quoque vocabulis obtinet et
formis. Scribit enim noster (iixpóg (ut Boiss. 29, 1 :
30, 13: Mus. Rhen. 494, 13: Milt. or. 11, 11:) et
ffßtxpo? (ut Boiss. 16, 5: Mus. Rhen. 491, 26:): Sustv
(ut Boiss. 3, 5: 27, 9: 29, 22:) sed etiam heTv (ut
Philol. p. 99, 23: 101, 32:) et indeclinabile est Söo
0. c. Boiss. 4, 12 3ü5 yxp ovtuv x. t. f.: occurrunt
formae contractae quae prosae Atticae, ut tituli demon-
strant, propriae sunt ßexrlu, ßsl^u, kpcIttu, ttXsîcu:,
xpf/mu^, ßfl^oj;, îrAf/w, Ikxttco (vide e. c. Boiss. 2, 10:

23, 18: 29, 7: 7, 8: 22, 8: 24, 9: 25, 5: 10, 6:
17, 15:); inveniuntur tamon etiam formae non con-
tractae quibus iuxta illas utuntur poetae Attici TrXelovx,
xpfîttovx;, èKxttovx etc. ut Boiss. 22, 6: 23, 18: 25,
6: 231, 8 (ael^ovç xx) tXcIovxç: Philol. 99, 27 ßh
ypx^s Tijv sXxTTOvx vixijv, ßv! z^ou T>}v ßell^u ypx\\lju<nv
o\'i yrokißtot. Usus ost Choricius forma ■xXùov o. c. Boiss.

24, 16 et 231, 18, sed TrXkv, quod prosao Atticao
proprium ost, logimus o. c. in Philol. p. 97, 12:
100, 5: 101, 1: etc. Sic scribit Boiss. 109, 2 rpizt^
xxâiirt)jxsTi (cf. Boiss. 3, 4) sed 35, 14 iv tû xxSeirTÙri
rpÓTTcp (cf. 64, 4 TÛ TtôvtÛTi). ot quamquam sompor
fore usurpât scripturam Atticam tt, tamcn lîoiss.
201, 17 invoni y,îXxa<T0V0;\'\'\\ et 107, 25 öxXxtrax, ut
passim apud soquiorcs hao formao iuxta illas apparent.

Choricii proprium ost, ut saopo etudoat pro voca-
bulis solitis poncre minus usitata, quae plcrumquo
initio fucrunt motaphorica, sod in quibus frequenti
usu motaphora prorsus ovanuit. Sic sacpissimo De-
mosthenis oxomplo (XVIII, 61) usurpât vocabulum

cpopâ, i. e. proventus (agri) pro multitudine (ut Boiss.
2, 2: 41, 6: Revue p. 66, 10 etc.) et amat pro
dfixpT^jfiix scribere TX>jfifZ£?<.>ifjtx, pro àf^xpraveiv, îrAjjjCi-
f^e?.eTv. Vide e. c. Boiss. 46, 11: 125, 12: 74, 15:
Hermes 229, 6. \'O }<fXT;j/\'z£VflÇ\'PIatonis aliorumque exem-
ple idem est quod b Sfo-Wrjjç Boiss. 63, 2. Cf. 69, 13:
81, 9: 38, 3: Milt. or. 11, 18: Mus. Rlien. 498, 6.
^ixovstksh = (3oô>.£(7ôxi , ttsipâadxi Boiss. 2, 2: 55, 20 :
74, 10: Mus. Rhen. 511,8: 516, 14. Yevha Trpo^svetv
et multis locis occurrunt pro solito h^ôvxi,

■TtxijTÙç habet pro et Thucydidem aliosquo

veteres imitatus est, ubi vpô(px<Tiq utitur pro vera
causa, quamquam et xhix nonnumquam eo sensu apud
nostrum occurrit.

Ceterum verba non diligenter eligit, sed scribit fere
quidquid in buccam venit. Vocabula omnia sive ad
orationem solutam pertinent sive ad ligatam, in ope-
ribus eius ut in sequiorum plerisque permixta inve-
niuntur, neque a vitae quotidianae sermone dictio eius
abliorret. Invenimus c. c. ex ultimo généré Boiss.
216, 7 „i ^iîvx Tflu Sfrvcç KXTvtyoptV (cf. 59, 1 bhlvx)
et saepius occurrit ironicum u fié^Tiars, cf. o. c. Boiss.
9, 8: 62, 10: 227, 25: Revue 219, 9. Talia, ut a
^ikTtuTS, U Txv, maxime locum babent in dialogis,
quam ob rem sexcenties occurrunt in operibus IMu-
tonis, quem fortasse in ea re secutus est Choricius.
Cf. etiam Revue 217, 3 w Ôxvt/Atjie: 245, 6 u^xifiévie:
Hermes 220, 31 w (rc$wT«Tf.

Ut vividiores faciat declamationes, non raro scr-
moni inscrit antiquorum Graecorum iurandi formulas,
qua in re et noster ot alii sequiores ob oculos habuisso
videntur Demostlienem, qui inter Atticos \'oratorcs

omnium maxime iis usus est. Vix opus est affirmare,
ut arbitrer, ex harum formularum usu concludi non
posse Choricium fidem ethnicam professum esse, sod
non alia do causa usurpantur, quam ut verbis auctoris
vim addant et gravitatem. Praeter aliorum rhetorum
Christianorum usum comparare poteris Anglos per
lovem et Italos per Bacchum hodieque iurantes. Oc-
currunt eiusmodi formulae apud Choricium e. c. Revue
dc phil. 223, 2 m) fix A/«: 245, 18 Trpk âeùy. 246, 2
vvj A/x. Boiss. 58, 17 jrpk ^eùv: 61, 6 vyj Aix: 61, 15
ttpèi ôsûv: 71, 16 vij) toù? S sou;: 73, 18 trpo; ôsâv:
217, 5 Trphg ôsûv: 235, 19 vîj rovg âsiû;: Philol. 106, 25
TTpo; Aiéç: Hermea^ 217, 34 rpi; ôsùv: 227, 12 Trpog
ô(ûv: 229, 9 vh Alx: 230, 14 vy, Alx: 231, 32 vh Alx:
232, 21 vh Alx: 236, 33 vyj Alx: Milt. or. 11, 13 vîj
Alx: Mus. Rhen.: 511, 16 Trpo; ôeùvi 514, 13 v^ A/«:
523, 2 îrpoç ôtûv.

Frcquens harum cxclamationum usus spcciom ali-
quam conciliât coniecturac, quam proposuit v. d.
Tournier Rovuo do phil. p. 221, n. 22. Legimus
ibi (Rovuo 221, 9): ^shx fisipxKtx fisv xzxyyiXXitv
liulvx TrxpxaKtveO^ofiev kx) tocrxvttjv ^cioûf/,iôx tovtou (tttov-
ù; rhv àfithôvvtx txTç xxtx tov vofftiiSv ffu0pcvl^civ
xv^pxffi kx) trxiiloiç kx) xptafiùtxii kx) vhi;
filfjLOu; ûfUfjLivoi; fiefiiféfieôx]" Coniccit Tournier „wf Th

XfitXOVVTX KkxX^ÔiVXTX P> TXtÇ, Vx) fjix rhv IlffO-f/ÏÀ),

tTu(ppovli^tiv quae tamen auspicio mihi ideo

diaplicot quod • Ncptuni nomen, quod sciam, nullo
alio apud nostrum loco in tali formula occurrit, ot
Choricius aompor aut por dcoa non nominatoa aut
per solum lovom iurat. Vido excmpla, quao supra
adieci. Scd fortaaao mutationo propcmodum nulla

legendum est: „tov àiisxoùvtx txIç x.xtct tov trovtt-
Sâvx 1) ffuippovl^stv i. e. „pueros ignavos affi-

cere plagis, quae frustra infligalitur." Aîlusisse videtur
scriptor ad Xerxem mare frustra verberantem.

Licet vero in verborum optione multa sibi permi-
serit Choricius, plerumque tamen verbis spurcis et
obscoenis abstinet neque convicia usquam reperiuntur,
quamquam apud eum ficti adversarii nonnumquam
alter in alterum vehementer invehuntur. Sed in ea
quoque re dictio eius nonnulla habet ab cximia Iso-
cratis elegantia prorsus aliéna, cum verba ut jropnix
et ßoixdx, quae scriptores venustiores, qualis est Iso-
crates, nusquam adhibuerunt, apud Choricium si non
passim, at saepius tamen occurrunt. Cf. e. c. Boiss.
74, 14: Rhen. Mus. 511, 32: Revue 221, 18: Philol.
109, 26 et 28.

In ethopoeïa, quac dicitur zoißsvog (do quo tamen
opusculo non plane constat, utrum Choricio tribuon-
dum sit nccno) describitur lascivia pccoris nccnon pasto
ris; in quo opusculo vocabulo quidom obscoeno nullo
usus est scriptor, nisi forto obscoenum dixeris verbum
iTTtßxivstv : sed castorum tamen vorborum sonsus minime
est castus: Cf. Boiss. 138, 5 „vZv àyk\\xiq "Epurti

lyx^pfùouffl. Kx) TXÜpOi ßh êpUTIKhv ißUK^VXTO, Xplo) 3f
cppißx^xßtvot TÜv xpvüv iTTtßxhoujtv. Oü3\' f\'yw vüv ßxr^v
hffT^^Oßxr àpysTv yxp ßivov hrh xCpép^Tov, "À^u t^v
ipußSi>^v xx) TÎjv àyj\\>)v ßißVjCOßXi^ xvTi vTpußvij; ttÓx
ßxXxxv! Tiç vjßJv vTToxsiffiTxi" Quaüa in mentom rcvo-
cant Longi Pastoralia.

i) l\'orlassc ctiam scripsil noa-niä. Cf. Milt. or. 15, 6 ^fiç riv
\'ArrfAAw.

Verbis non minus castis enunciata sunt quae legimus
in fragmento (S (= Boiss. 281, 8), ubi arietes dicun-
tur esse „irXiîpstg toû sxpog.\'\' Cf. etiam Philol. 109, 23
„3 Ss TrX^ffixTx; fxf/fjj", cuius sermonis sensus, ut opi-
nor, est obscoenus, verba non sunt.

Quibus oratores Attici plerumque abstinuerunt voca-
bulis poeticis 1), ea apud Choricium, ut apud sequiores
plurimos, identidem inveniuntur. Talia sunt: Boiss.
2, 3 Xsifiûvxç = xvôi): 5, 6 ijysv «ç sensu figurato
(Cf. sensu physico ig Cpxg ayovrog apud Philostratum
Im. p. 297, 27.): 5, 16 la^Xav: 6, 9 Ôixyeiv: 6, 18
ôvipxiJLx : 9, 11 (iTx^m ilpÛTx trans., ut Philostrat. Im.
320, 19: ^Mpx fziXi (TTx^ovTx: 11, 4 (3pvei)>: 12, 11
ôsîv^: 14, 7 xaxjj^jjî: 15, 8 ÙKViiopÙTxrov: 15, 17 >}
TTiTTpuiiévyi\'. 18, 4 û S/à ficvttjg êxSûv: 18, 10 ^psTrCfixi:
19, 5 Cpop>tTàg: 23, 15 addit iroitiTiKÛg : „ùg i^eTvxi
TTOiifTixûg eùpuxyvixv xùtîjv èvoiAx^tiv-y cf. 31, 1: 34, 7:
24, 7 èpmg\\ 27, 6 xKcog: 27, 12 ipiyu\\ 29, 23 5u<7/a-
Tog\'. 31, 1 TTspmxslv. 37, 2 Sivpuigx 38, 1 upxv xytiv
ùxvxTOVy quibuscum cf. Boiss. 92, 7 Hpxv xyousx toxou
ot Philostr. Ap. 5, 6 tômu upxv xyav: 47, 4 \'AffxA>j-
TTii\'^xi: 52, 16 cuS/vw: 52, 2 vxkpyLx — progenies: 53, 9
^px\\ 53, 10 (Sxififzx = oculus: 53, 15 xxiplxv TrX^ytiv:
65, 8 hfJLxlvfiv71, 4 xX}jpov0(iuv tîevTf; : 74, 8
rè ipiXrpov = amor: 81, 8 vthix^\'iV\' 83, 10 xxrig —
radius solis, sol : 83, 25 (Sxsrrttv c. ncc. : 87, 8 xxXxig :
88, 6 i^sTxpfftog: 93, 1 ôpififiXTx = ovos^): Cf. Rovuo

1) IIuc refero etiam voc-ihula, quae praclorquam apud poêlas
.•icriorosquc occurruiil ajtud solum l\'Iatoiicm, cuius opera poclicis
scatent.

2) Legimus lioc loco k«î ffi/vavT»}»-«; uyytlot, ifsç, t^v iû-

10

p. 242, 7 ubi Pindarum appellat noster „to ôpififzx
Tüv ßsXiTTÜ\'J": 92, 19 xxXxvpo^: 94, 7 ôuyàrpiov (alia
deminutiva inveniuntur e. c. Boiss. 3, 3 ttxiHov: 31, 16 :
52, 17: 55, 14: 65, 6: 16, 7 Troißvm: 64, 5 to
yùvxiov: 94, 8: 95, 10: 100, 1: 215, 10: 218, 4:
223, 6: 225, 17: 226, 13 etc.): 98, 2 ^uct^eß^;-. 101, 6
ci6vpa-. 101, 7 (7(ppiyxv: 108, 8 ßps(pog: 113, 14 iaxXxttcc :
114, 17 upxoßhv) «xtIç = oriens: 116, 3 Xxtóg: 120, 13
xXxhç: 209, 24 irmvôiip: 236, 9 «Ajjtjjç: Cf. Philol.
103, 21 (ttfwi): 104, 11 ôhpfiô?: Hermes 210, 4
ôuyÛTtpfç upxv sxav7xi yxßov: 210, 10 ivtfßsplx: 236, 1

âi/TijT« Tov ßpi<f,ovi (= viam quae recta ducebat ad puerum Chris-
tum nuper natum) «ùto7{ pastoribus) ÙTotpxhii. xcti rà Spé^f^uTa
fiiv, ovSxixßf iTTirrptipóiitvx vpif T)jv ééxv, ÎÇ lùùt/ai, \'ipi^vrov,
T» fih vévtuKi Tpèt rtiv TÓav, rit 3è rijç tiptintvm nrhti Ttjyijç. \'H
xvav itxrKOTttiv \'j^xlvtrxi ri Tijt \'i\'f\'iuç xiitf. Non placent mihi
verba iÇ tùSf/*(, \'éix^vrov, Audiuul voeem e coelo pastores; caucs
quoque quiddam novi sensibus percipiunt: oves autem ri fiiv vivtvKt
7rfo( rtiv TÓxv, rk dî xhti non tùSt/xç, Vfx^vTOv sod lù-
ttût/x( ifitpûrev, quod cstMegendum,

1) Legimus hoc loco tilSt toti /itirtfp ytxv/a-xou nvèç .... ßxS/^oi

Tijy üyoviTxv TTxpà rifv iiKÓvx vopi/xv, üpix /ih iiriiun^ïfti rfjt Si\'xt____

xfix S\' ÄV xxi xCrijy xTorpiTTOi Kxi riu( i*)y nixoiró rt

Kxi irxpxKxXvxTOi rè l/rewaev, tjj; xpxTtfUlrx . .. . crriiouax

Ai^ii ctc. Monuit mo Hcrwcrdcnus, rcspexisse nostrum verba IMa-
tonis, quae Icguutur Rep IV 439 e „îktôç xlvixy6ntyo( yikpeùf vxpk

tli Stifii/a xtiniyov(, x/ix fiiv ijfTv iviivixol, Ujix j\' at» Svrxipxiyoi
kxi xirorpixoi ixuróv kxi riuç /xiv /xd^oiró rt kxi TxpxxxKÓTTOtTO\'
xpxToipiiyot S\' oly vvà rlj( iTriivu/xç sqq. Quo loco nisus vir doc-
tissimus Choricii verba in hunc modum iure ul opinor corrciit: kxi
riut lih lixxoiró ri kxi tt x p xkx Avrr o ito\' vzi j\'cîyrsîtitj-
iv/itx; KpxrvfSilax de.

Praetcrea animadvcrtite, quaeso, Choricium ordino verborum mu-
talo évitasse hialum, quem invenimus apud Platonom in verbis
xTorpiToi ixvTÓy cf. Chor, «ûr^v xxorpiitoi.

11

yävußai: Mus. Ren. 487, 30 xxr^cpnx: 504, 18 o-xâÇw:
513, 8 sùvyi: Revue de Phil. 230, 22 yvwtr. 233, 13
tvyXuTTix: 239, 6 07roßp£%u: 242, 13 cpdpßiy^: Prax«
183, 29 olx^: alia. Ex oratoribus Atticis in hac re
solus Aeschines quodammodo cum nostro potest com-
parari, cuius tragicorum studium hic illic ex verbis,
quibus utitur, elucet. Apud Choricium quoque eius
rei causa fortasse fuit multus labor et studium, quod
poetis impendit; quo factum esse videtur, ut semper
eius in mente verba talia haererent, quae, ut erat
poeticae dictionis amantissimus, evitare noluit. lila
rhotoris inclinatie ad poeticam dictionem dilucide quo-
que apparet ex usu froquenti vocabulorum xî S^ag et
xl xxoxl pro oculis ot auribus, quae verba tragicorum
imprimis sunt propria. Cf. e. c. Revue 82, 11: 215, 5:
Mus. Rhen. 484, 27: 485, 18: Hermes 223, 26:
Boiss. 31, 1: 53, 18: 79, 4:.81, 7: 227, 18 êv Srf^m
TÙV ixôpùv. Pro o\\Ij£iç etiam occurrit quod ologantioris
scrmonis est cßßxrx (ut Boiss. 83, 21: 88, 1), cum
vocabula quoque vulgaria i(p6xXß0i; ot où; apud Chori-
cium omnino non dosunt. Vide e. c. Mus. Rhön. 486,
32: Revue 221, 13: Boiss. 55, 3: 72, 6 rx utx
hxtt6puxx})ßivo;: 85, 15: 92, 14: 92, 22 i:p6xxfio) ôîtuv
TTiffTÓTepoi: 114, 2: 209, 10: etc.

Non semper igitur do industria poëtica nostor vona-
tus est vocabula, ut apparet e. c. etiam ox ce, quod
sompor scribit yovtîç, numquam autem roxf/;, quo vorbo
praeter Xonopliontom non facile podostres Attici ut-
untur. Cf. 0. o. Boiss. 40, 2: 52, 20: 65, 12: 69, 17:
Mus. Rhen. 484, 13: 484, 27: 486, 9: 492, 8:
496, 19: Hermes 215, 16: 224, 30: 236, 2: multos-
quo alios locos, quos omncs enumeraro longum est.

12

Itaque in verborum optione sibi prorsus non constat
Choricius et certam normam non habet. Ut iam dixi,
quod vocabulum ei semper in promptu erat, id scri-
bebat.

Quamquam apud pedestres quoque occurrunt, tamen
poetici quodammodo coloris sunt etiam metonymiae,
cuius tropi Choricius quoque exempla praebet. Vide
e. c. Boiss. 5. 16 irxvxv i^éjrP^tjTTtv xxoijv, ubi àxoij
positum est pro âxpoxTxl: 25, 6 è?,XTTOvx ykÜTTXv
(= xéyov) îjxu aot (pépuv: ut passim apud veteres, sic
Boiss. 62, 7 legimus xxtpov ■ttoioûvtdi; vtttixv tîjv ttóxiv
i. e. tobç ttoxhxç: Herodoti et Thucydidis exemple pro
01 vtxvlxi usurpât ^ vsônjg Boiss. 63, 7 Ù7rh yxp èfi-
cpÛTOv (piXoTifilxç oùx oîh aiy^ xxprepsh >5 veÔT>)ç à^fAcv-
fièvi): quibuscum conferatur 65, 10 ubi audacius tx
fifv oT XV TO véov xfaxptxvot, ^ixtrpxttofievoi. (Adnotat
Boiss. n. 3 „est to viov idem atquo >5 vfôttjç, ot confort
Euripidis Ion. 545 fiup/x ye tov viov.) : {ùffi(3eix tragico
more usurpatur pro „nomen pietatis" Boiss. 82, 10
xv\'^ptg 6io<PtXeïç tî^v evffé^eixv êrrpIxvTO tîj; auTtiplaç:
103, 4 TTpsaoûffiji; irnxuplov ffsfivÔT*jTOç i. c. iopT^q\'.
113, 16 ov yocp (]pyxjxvTO t^xvxi TtohXx) (i. o. tsxvItxi
TToXXot)^ ?.tSovpyo) xx) TThxxSiv èTTKTTyiiAovt; .... : in Ilormo
p. 213, 10 legimus do adolcscontibus, qui, antequam
matrimonium iniorunt, voluptatem quaorunt {iv tûv
IffUf hi TÛv àcppo\'iialuv xzeipo; uv flç xoivuvixv hvofiov
(= yxfiov) o\'i il ttoXXo) tîjv (jtixpt tov yxfiov

veÔT^Tx cpipsiv ov IvvxvTxf. viÓTtjg hoc loco ost „libido,
quao natura iuvontutis est propria" = bolgico „jeug-
dige hartstocht." Vido adhuc Rovuo dc Phil. 213, 3

ltyi70(Jt,Xl TTXVTCCV VfiÜV tJV OVTOI ffVV>}ûif TTOIOÙVTXI TTpèf

TX ùêxTpx ubi, ut tô ûixrpov apud Aristophanem,

13

Platonem, alios, rà, ùsxrp» = o\'i ôtxTxi: Philol. 100, 9
x6v[iovvTXç ûç où ßißxiov 5 TróXe^og (= ^

TOÜ ■JToXsßou Ttjxi) f\'f, h^xffxuv: Mus. Rhen. 496, 25
7rxpxK\\ijffiç ylvoßxi rjj vsórtiTi Trpoç TroXfßixifv xp&Tviv.

Porro metaphorae, quae initio plerumque fuerunt
poeticae, deinde tamen sensim paullatimque etiam in
orationem solutam irrepserunt, a gonere dicendi Chori-
ciano minime sunt alienae. Cf. e c. Mus Rhen. 489, 2
rà T>îç TTÔXiuç xvôog: 522, 10 xvôoç TrpojÛTrow. Boiss. 53, 1
to ivQoç TJJÇ jJa/x/a-: 210, 13 riß^g xvôoc: 100, 17

(trxtjvx)) ■zxvtohx\'xôîg ùxKXouaxi toTç ùvloiç : 111, 2 texßxl-
poßxt txirxv äI5w (tou txTç xh\\(px7ç ittxvÔsTv: Mus. Rhen.
496, 10 vfOTijTt izxvöüv: 522, 6 eist tî^v ûpxlxv Trxpâivov
tot? iKêlvyji; svxvûsïv: ut alii podestres ot im-

primis Plato, sic etiam nostor metaphorice usurpât
vocabula ûy/j}; et vytxlvtiv. Vide e. c. Boiss. 110, 20:
72, 9: Hermes 210, 19: et- sic votorum oxomplo
v0<T>fßx et votTtlv ad omnia foro hominis mala trans-
feruntqr, ut ad amorom Hermes 235, 22 „ttoAAo)
X>i^xvTtf CpiXtTv ix TOixùr^ç ißolut tvóstfaxv fpihg :" ad iram
Hermes 229,10 „rà yxp vöatjß« toüto (i. e. >} ôpyî^)
iiTyßx ÎJT) ßiKpo\\piJx!»i; Txxtïxv TÎIV ßfTxßoKi^v
ubi eormono ßfTxßoXiiv Ix^\' iii eadeni imagine porso-
vorat scriptor. (Cf. apud nostratos, „eon ziokto hooft
oon snol beloop.") Secutus ost in his verbis Monan-
drum, ut vidit v. d. Polak, Hermes 1883 p. 283. Cf.
Moineke, Monandri ot Phil. Roll. p. 206. (Stobacus
Floril. XX, 22.)

„t3 3\' i^ÖßußOV TOÜTO xx) klxv TTixpiv
hlyß* Urtv (vùu; irxtsi ßtxps4iuxl»i\'^^

Ex arte modica o. c. sumpsit noster Mus. Ron.
490, 9 „]x(rx7 6{ xxXû, <pxai, to xxxóv." In prover-

14

bium abiit sermo „|tt>j xx-m; ï5 cui allusisse

videtur nester et quo secundum Bekkerum (Anecd.
p. 48, 21) iam usus est Aeschylus. Invenimus pro-
verbium hoe etiam apud Herod. (3, 53 „/kj} t5 xaxw
TO xxxcv <«"), Thucydidem (V, 65, 2) et Sophoclem.
Cf. fr. 98 Dind. (= Stob. IV, 37.) 2. \'hhsx^xtçi

ivtxûQx (zévTOt trâvtx txvôpûtruv votsI ,
xxxóii; cTxv ôsXuiiv txvôxi xxxx^
Adnotat Schol, in Thuc. V, 65 haec : xxxâ

]x<rôxi\\ zo irpoysyovo; rü vüv S^jAövö\'t/. tÏjv ùpx«îxv Trxpoipilxv
\'OpiffTOv toû \'Ayxf^sfivovog pyfôfTrxv, ûo-t/ç tov tov trxtpo/;
ÔXVXTOV TÛ Tïjq (Jii^Tpoi; (pévu iôspxvsvas. Cf. e. c. etiam
Boiss. 19, 11 hfióloit; vytMi; tx(ro(z,xi vxpxhiyfixatv: 22,
12 TCiovToiç iyù XoyifffioT; ifixvrov ixcrxfziiv. \']^xpfixx6v
doloris vocat tempus Boiss. 18, 4 \'i^iccti/i (Ûv yxp (pip-
(iXKOv {(TTU Kvxviç O XP^\'-\'o? • scd tempus, inquit, indoctis
modo sit remedium; qui vero litteris est imbutus „,a>}
fiot TOixÓTi^v ôepxvtixv xvx/jievsTU. Af7 yxp Tïjt; iXTpdxc
TQÛ ;t.ö5vcu Tx TOV Xoyifffioû (pxpfiXKX \'jrpo\'i^yviTxaùxi" Jlevuo
219, 7 f/ç UV^XS7T:V tpuTx TIttsiv.

Fréquentât Chor. translationem verbi sctixv, quod
imprimis usurpât do oratione, qua quis auditorum
aures delectat, quae metaphora in usu venisse videtur
Platonis temporibus praesertim, apud quem eam pas-
sim offendimus. Cf. e. c. Phaedr. p. 227 B „twv xéyuv
vfixi; AvjIxç t\'tffTlx. Rep. IX. 571 D strTixtrx; Aö\'ywv
xxXüv: quibuscum cf. Chor. Boiss.\' 78, 11 xóyuv ùiix;
\'«TTtxtTu: 124, 1 T>}ç «xöij^ t7Ttufiivi]i Xiyuv xxXxv. Philol.
102, 7 <rv iityxXxtç ri rrX^Qoi èffTixffxç f^vhi. Cf. Boiss.
p. 78, n. 6.

Aliao poctici coloris metaphorae occurrunt o. c. Boiss.
18, 4 Ó 3/« (jto\'j7^ç s\\6ccv (= homo litteris imbutus)

15

za) êftüiv ysus-xfiivo? «xoujfidTccv: 26, 7 tüv vüv spyuv
supvx^pi«\' 64, 15 ufiOTspxv uTrsfAiive huXslxv vj TÓXtc:
65, 18 iep\' h) (lóvcp (TxXfóuv Tov (3tov: quibuscum cf.
94, 19 yuvj) ffxXfvcvffx txc iXiri^xi; fV/ fióvu 7r«/3/:
duobus modis metaphora haec explicari potest: fieri
potest, ut filius unicus comparetur cum nave et matris
vita vel spes cum onere in ea posito, et fortasse hanc
interpretationem probabilem reddit locus Arsenii p.
247: sCp" hl) ttxi^) 7xXêvsi y)70i êXfi T«? (XttHxc tcü yivout; •
XsysTxi xx) fV) ttXoIuv. Mihi tamen magis arridet ex-
plicatio, ut mater fingatur esse navis, filius autem
ancora, quae fracta matrem et vitam eius ot spes
perdat omnes: tov (5lov ot ta? iXTlix/; sunt accusativi
relationis, qui etiam abesse poterant. Cf. e. c. Demo-
philus p. 624 „pailu? (jl^ fixxxplffvi; oivópuTrov o\'xXióovtx
im cpiXoiq jJ Tf\'xw/?:" ot Alciphron 3, 28 rrxpx

Ttvx >.)^[AÜ<Txv aypuxov ypxüv iir) m ycf^lu ffxXevourxv"
Ad hanc stabiliondam oxplicationom, ndhibeo locum
Plutarchi in vita Solonis C. 19 p. 88 D ^olófievo^ irr)
iuc) ^ovXxlf uvTTsp ccyKupxi? opfioÜ7xv (foro = vxXsvouffxv)
yiTTov iv axXa Ttiv iróxtv êvfffSxi. Pro dativo etiam gono-
tivua usurpatur ut Plut. p. 493 D „tx Oyjplx fV\' dyxópxc
T^i cpvfftu; rxXeuti, ot unicuiquo nota Bunt verba „>5
vaü; (TxXtóei iT xyxupxv.^*

Vide porro adhuc Boiss. 74, 26 oJfixi fióxi; y\\^pi<rftv
ty]v ftvyifi)}v: 77, 3 (iix hx ttavtuv ^hv^ ts xx) fudufilx\'
(potT^: quibuscum cf. Eur. Iloracl. 625 „u 3\' ccptTx
(3xlvti iix (lixJ^uv91,7 Xóyuv {/(pxlvofiiv (i^xo;: 113,3
iuvxfjteii .... ivtoxxli xsxc^xivufiivxt ^xaixixxl; \\ 123, 2
T^f auvTpé^iv X«) (J)/A>}; aiiou; ijriXxvóxvtTxt: 123, 9
(oprx) .... Tx? if^uxxg ixpizl^ouvxi vpht óufióv: Mus. Rhon.
496, 38 "xpoxitpov tJTXi ^pxfix tot^ ivxvrtoi: j} ttóxic:

16

496, 33 ôvipcvm vîBovl^v àxXoTp\'iKv. Revue 69, 24 robg
is (se. ttohsfilov:) apTi •ysu(rx(zsvovg vttvov: 72, 14 é rîjv
UxXxiinlwiv vjiih zvf^spvûv, dicitur de praeside Palae-
stinae: 74, 14 ^txvtsç fVî ôéxv (ruvêppsov: 221, 17 «M«
jCt>} cvTuç i^o^KTÔxlvslv ^yoû ffuOpovx Cpûjiv i 222, 15

T^fliXTifi xKohx^i^ ffv^ijv: Hermes 236, 17 yvvxÎKx hx-
^sû^xi tov (tvvoikovvtoç : Pindaricum pvjfixtx ttKsksiv (Cf.
Pind. Nem. 4, 94) apud Choricium occurrit Hermes
236, 19 xxvTxi fioi pjifiXTx xxémv: et Boiss. 61, 11
(TÙ (ùv ovtco f4xxpx xx) ttolxlhx plipixtx tthskllç : Ot Piu-
darum rursus imitatus esse videtur verbis Ôxvxtu
trpixfcsvoç, quae leguntur Boiss. 70, \\4 ev tovto [zôvov
TÛ ôxvÛTC/} irptxizsvog, TO (jtM fiovXsv7X76xt Trep) TrpxyfiXTUv

xTTÔpuv: Cf. Pind. Pyth. 6, 37 xvtov (ihoav 3\' à âsToi;

XVVIP TTpixTÛ (ÛV ÔXVXTOtO XOfllixV TTXTpSç.

Metaphorae apud Choricium saepe sunt eiusdem
audaciae et insolentiac, cuius illae Gorgianao, quao
ab aequalibus vulgo sunt laudatac, a postorioribus
autem, ut nimis audaces, vitupcrabantur. Sic Chori-
cius x7(ixtx vocat ttôtiflx BoisS. 127, 10 „xxi flol xofl-
4>x T£ xx) 7rÔTi(ix xx) t^isx TX xTfixTX." Epithotou for-
tassc potivit c.x Platono, qui co utitur in Phacdro do
„orationo." Attamen Choricius vocabulo illo non alia
de causa utitur, quam ut duobus aliis tcrtium synony-
mum addat audacius, contra apud Piatonom artem
quandam pcrspicimus ct admiramur; in cadom enim
sontentia occurrunt otiam aliao motaphorao, quao ox
cadcm imagine sunt potitao ot numéro audaciam mi-
nuunt. Cf. Phacdr. p. 243 D ^iTidvpcû TroTifiu) Acyw,

chv xxfivpxv XXOifV XT0KXVffX<r9xi.^^

Cum verbis Gorgianis trwxzé^xvev Hùoi; compararo
possumuH quao loguntur apud Choricium Boiss. 220, 10

17

Sf TTXTpiKii ycvtvffi vuvTsXsvT^ CpiXoffTopyoi? " quae
verba eo sunt audaciora, quia (tvvtsXsvt^ et ipsum est
verbum compositione poeticum. Cf. etiam ilus. Rhen.
496, 27 „Tij; vep) TroXißov; àtrxtjaeaç jvvxTToXXvfiévyjç
tjj 7rl<ttei tüv ccfioißccv^^ : Boiss. 228, 16 „rij-: sTiöußlxg

skûvu (ryvtfafüt«7>ï? tjj \'ïtoùov(jt,îv\\f\\

Audaciores quam in doclamationibus metaphorae et
metonymiao sunt in orationibus, quae ideo his magis
sunt aptae, quia orationes potissimum ad verum genus
demonstrativum pertinent i). Sed etiam hic est modus
in rebus, quem oxcedero videtur nostor, ubi scribit
e. c. Revue p. 72, 8 ßh i^tjg uSivev sT>f" ") (sc.
Ô TTÖXsßo;): vel Boiss. 83, 1 fV/ yXuKslx; sXrrß:; ô^oû-
ßtüx: 92, 20 T<p (sc. Troi/ahi), xphg tüv tviv ttoI^vviv
xpytT (sc. VI xxXxvps^p)^ ôxrip:^ 3) aufifix^f^ toTv x^poTv
(= manuum alteram sustentât): 100, 22 toTç ßh yxp
tU vxijûsç xKiffß^TOv ytvdei rè Trûp: Mus. Rhön. 497, 16
in declamatione legimus: i\'t Tpóirxiov ev vtpKsvtv xùà-
vxTov ietxlxv ißßxXeTv TOÎf sx^PO\'H Boiss. 7, 12 onu-
moratis commodis nonnullarum urbium, quao Proco-
pium civom habere omnos cupiobaut, in hunc modum
audacissimo rhetor pergit: „yrà toisvtuv vetpyivuv é\\Ks-
ßsvo;, fixers t^; Sic initio eiusdem

opitaphii Boiss. 2, 3 ulitur orationo valdo pootica
„rxp" u xdßüvx; (= quae in iis fiorout) xttikoi;

i) Dcclamntioncs sivo liikirai sunt causao (ktae.
Orationes sivo ^óyot (unt laudationos cl orationes funcbrcs.
\'2) Ol) oculos habuit Aristidcm, qui scribit XLVI, \'2% „Ükx fiiv
yhp \'irtf üiivi* if il^arx iixupec."

3) i} ifiif/x/it\'vti z= ^ irctTffi, Ilovue dc Phil. 215, 7 i*éy» rt
iäfov oUfityoy Syiiv t^ jwclica 08l loculio ol iu oraUono

soluta primus Polybins usurpât ^ Sfé\\i/»Tx — fi irxrplt.

1

18

ehps^xß^ii^ qua indicet Procopii se fuisse discipulum.
lam satis fuisset, si scripsisset „Sc tjv ßot hixvxxKo;"
vel tale quid.

Pulchrum prima quidem specie talia sonant, si
tamen verborum sensum diligentius spectaveris, sen-
ties, ea nil esse nisi res simplicissimas, sub speciosis
verbis latentes. Huiusmodi vero artificiis praecipue in
laudationibus, propositum assequuntur rhetores, nempe
attentos reddunt auditores, quibus, quidquid sonat,
gratum esse consuevit. Nos vero probemus necesse
est iudicium Photii, qui in Bibliotheca Cod. 160 non
iniuria de nostro haec scribit: „fixö\' ots hx t^v xxpxrcv
Tîjç rpoTTviq sKTpoTTijv (abusum) slg \\pvxpoKoylxv skzIttth,
kx) trphg to ttcdjukutspov iotiv cv "xxpxaùpttxt.^^

Sed quidquid id est, semper fere apud nostrum
imago Clara est et dilucida, ot quia Choricius, nisi
forte in descriptionibus, quales occurrunt o. c. in
Marciani episcopi panogyricis, quam maxime pcrspi-
cuitatcm quaerit et habet, admodum pauca sunt, quae
fortasse reprohendero possimua, Exomplum sit Boiss.
7, 1. Loquitur ibi do urbo patrin illamquo vocat „vj
cveyKOüiix\'\\ cum nullao aliao motaphorao nequo ulla
oxplicatio iuxta posita ccrtiorcm faciunt auditorom,
undo illam potiverit motaphoram. Ilacc motaphora
primo obtutu dilucida non est, sed fortasso tunc tom-
poris non ita insolita fuit. Confcrro possumus apud
nostratcs locutionom „\'t schip van staat" et apud Ro-
manos nota ilia Iloratii verba Od. I, 14, 1 sqq. o
navis, referont in maro to novi fiuctus otc. Postca
onim ox alio dcmum loco apparot patriam nostrum
comparare cum navo, civos cum nautis: vide Boiss.
23, 1 „o(iu; ÙTTijXÔe (sc. i Ai](iOffôivi)i).... Tijv \'AÔyfvxluv

19

ffxxsvoßtvvjv xxraxmuvy S/xijv vshç
xvißuv TS ßix Kx) K\'jßXTCcv. \'0 Sè (i. e. Pro-

copius) T^v ivsynovffxv xCpijKsv cU xvCpxXij TS xx) ßiyxv
opßi^oßivijv ?.ifisvxj tiv tspsx" Ipsi tamen hoc loco
orationem figuratara nimis audacem visam esse apparet
ex eo, quod post Kißhx statim illlus vocabuli expli-
cationem (sc. tiv Upix) apposuit. Plus rationis liabuis-
set, si sacerdotem comparasset cum novo eoque pru-
denti gubernatore, qui non minore arte, quam prior,
navem rei publicae in tutum portum dirigeret. Eius-
modi orationis (iguratac cxplicationem invenimus Boiss.
7, 10 „>5 A<îv oZv \'Av7IÓX,O-J iiXsxp s^si TI XXVO: , V) Sè
Tupi\'uv txç xxpitxq\' ojto) yxp x^iov 7rp:<rst7rs7» txç
TT^yxç." Coterum jJ ivsyxoüvx occurrit etiam Boiss.
81, 12 „T>}v svtyxoÛ7xv cpûv Trpoxsifiéi/yjv rfi ^poxiphei tûv

Nonnumquam Choricius in eadem sentontia metn-
phoras omnia genoris pormiacuit, undo efficoro poasu-
mua eum iis locis clarani imaginem ob oculos non
habuisae, sed omno motaphoricum vocabulum aptum
ei tantummodo visum ease, quod proprii vice funge-
retur. Vide o. c. Kevue de phil. p. 04, 0: „täAä/ (jùv
olv Tfi (p-jaei ß^Sußlxv ùvslht^ov xx) OTslpxv sxx\\ouv <popxç
«vipüv «yx$üv, ÙTTopptoùum â^ xxt èhiyov Tij; «/sfTijç" \').

1) Verba „örff^^iei/Vifc aii icxr\' Myov rSif i^rrSc" ot cli.im ca,
quae loguutur iu Ilcnno p. 220, 3 „^itéfonivou yap reC rrfuToriSov
Kxi nari fXiKfiv Cxefpiivrot", non reclo ul opinor I. Malchin (diss.
I). 15) comparnt cum iis, quao occurrunt apud Dcmoslh. Tals. log.
412, 13 „{, y i<p\' indTTcv reuTuv »iiaprl» xxrit fiiKfiv iroffioura."
Choricii cuim locis siguitkat „dccrcsccrc, dcmiiiucrc, cvd-

nesccrc", cum apud Uomosthcncm illud verbum contrario sensu
positnni est pro sousiui cl dam croscero", ul apud IMul. iu vila

20

Primum duas usurpât metaphoras a satis et herbis
petitas, tune tertia sequitur a fluminibus sumpta.
Eandem si tenere voluisset imaginem pro ÙTropptîv usus
esset verbo (pôslpetrôat vel alio vocabulo, quod de satis
adhibetur. Prorsus etiam diversae sunt eae metapho-
rae, quas legimus paullo post Revue p. G4, 13 „-xoXXo)
st:) ttxtîpx^ ófioü Kx) f/.^T£pxç xx) vxtnrouç SvioTS Kx) T>jâx?
XVXIoxIvSVTSi, iKXffTÛU Tl fiépoç èpXVKTXfZSVOl, KXXXOù-

TTÎjfixa-i TOVTCOV spxovTXi TOV cïç siuivoug jvppxxpxvTCç
eirxmv." Hoc loco spxvitrxfisvot et uuppx^pxvTsç non sunt
nisi verba quaesita pro solitis Xx(3óvtti; et ffuvsêvttt;.
Perspicuam imaginem reddidisset, si dixissit e. c.

„TTOXXO) . . . . fÇ hxJTOU Tl f^ipoc ipXVKTXfZSVOI J KXXXu-

TTÎfffJixtn TovTuv sffTiûffi Tobç xxpoxTxç.\'\' Cf. ctlam Revue
p. 75, 7 „t0 TTêptôéov xva^iv vïip xTrotr^éffx^ tîjv uttûuXov
ipXÔyx kx) xxTUÔe ^pvov<txv sïxvs:" 238, 22 tioiovvtxi
le Ti]v sTrlzXii^iv . . .. ôéXyov<rxv xy^x xx) ixxvovaxv:
lîoiss. 82, 21 th xpîi(zx tûv Trxvyjyvpsuv i^tupiôy}, hivov
x7ro(T(3éffxi <TVfi(4)opx; xx) jrpxvvxi.

Plerumque tamen quam maxime in eadem imagine
manere conabatur, ita ut saepe allogoria quaedam
oreretur: cuius rei exempla extant multa: e. c. in
Ilerme p. 233, 19 ira comparatur cum turbine, qui

Caii Marc. C. U „<f>xlvtroti xfûipx xxi nxri ßixfiy vrcppiov lûlDc
îfxj>fAcy yiviirixi ri kxkóy." Conrcrciidus\' est alius Dcmosthonis locus
sc. Leptin. p. 472 „to7{ j) (sic Icgenduin esse videtur) iv t«(tji xxii-
ffrivxi ioxoCnv iùSxiij.oy/x, xxvtx txCtx àfnaoï/^iv« vriffil kxrk
liiKfó^" de quibus vide Dindorlium in Stcphani thesauro s. v.
vtofpilv. Verbis „^iiifonivev raC rrfxrexiSou kxi xari nikfèy ixop-
ptóvTcC Choricius non imitatus est Dcmosthcnem, sed ea verba
sumpsit ex Aristide, qui scribit vol. II i>. "100, 12 „^inpcixivov roC

yjvovi KX! Kxrx nixpèv ûxcffiSvTO(.

21

sublimem raptum aliquem alibi deicit exanimera, ubi
tandem se colligit et animum reficit: „w ßxciKsü, vkg
elf/) xx) è^bç xxi ßs ôvfzôg tiç èpuTixo; ÛtôSùç ovx ötV
oTTuç ffvvvipTrxasv, x\\Xx vïiv ivroç ißxvTOv yeyovù: lymv,
ûttoi ffu<ppovx" Ex ludo gymnico sumpsit

imaginem Mus. Rhen. 484, 20 „où rtôxppijxsv outu;
âxovtr) Tûv xyüvx xpureTv" i. e. „timuit, no non
ita facile virginem amatam uxorem duceret desisto-
rotque pater a resistendo." Dein porgit in eadom
imagine „avvéffTyixs yxp ttxi^îov trpsg Trxrèpx xx) ttvjix
trpog a-AoÛTûv" i. e. ut enim in ludo gladiatores, sic
paupertas et divitiae, pater et filius inter so crant
compositi. In Mus. Rhen. p. 487, 22 iuvonis, qui,
nunc pudoro patris tune amatac virginis desiderio
valente, hue illuc iactatur, so comparât cum examine
lancis, quod aliquamdiu incortum ot inconstans, tan-
dem ad alteram partem vergit: ^ßkog oh yeyovùç
xhx^viiç xx) 7rô6:u .... Tiuç fih^ xxùxjrtp h TpvTXii\\i
(se. >5 ßoTTii) Trphg où^irepov tpcTrov, xxôeXxoiiam
fif tîjg xépijç Trpèç ixuTÎjv Trtïpxv )jS>} toû (pûjxvro;
èTTOtotifiyju^* \').

Atl cniulcin iinngiiioin perlincre vidctilur, quae logiinus in
Herme p 232, 18, ubi codcx M pracbcl liacci „tI}( ykp inSvinaf
li\\ov itp\' iavrSjf naStAHOuffttt rh Xoytr/iiv a! rifi rH» iiAAoiy x^ay-
nirnv iifinoCri ^fovrHii." Lectio «4\'\' ««wriJc non placuil Koorstero,
quam ob rem in tcxtu posuit vip\' iavr^. Nisus autem auctoritalo
Deniosllionis hic legouiluni esse putarini iaurifv. E.iilcm onini
imago, iisdcm fcrc verbis enunciata, occurril Dem. V, 12 „iVjrv i\'

it? iirip^ ütxif lit Tfvraytiv apyofiev rpoviviyK^t, elxitai ^ifov Kai
xaSi/ÄKVff^fy TÄv ^oyicftiv iif>\' aiird." Confercndus est etiam
locus apud Piutarchum p. 581 A. „^A*^ hofforeCvri ßapn rperrt-
Sifihtl xXhii ri ervu^av rfauTijv:\'\' cl Chor. Hoiss. i)5, 10 reO
fe)/ov t1}( xpefßoA^f eö ervyxtiipoi/f>lC tripporoy ihai, xai KaSt\\-

22

Sic ex stadio desumpta videntur, quae leguntur
Mub. Rhen. 504, 24 „«AA« vùv (ûv àcplyjffiv xùtov tu

ôpyî}vj éç ttcctîjp ôfiov kot) ttpsaßütvig, vvv 51
TÛV ^u^toV," nam ut peritus auriga modo remittondo,
modo habenas adducendo, advcrsarium vincero conatur,
sic Philarguros, populi favorom quaorens, nunc iram
compescit, tune ei indulgot. Cf. o. c. adhuc Mus.
Rhen. 499, 8 i<J)â/ct/AAov tvxv ^XOtJ"\'^ ^xX^oç,
iô^ii ta, isvtepa (pépeiv ttxpx ttoôûûvti kpitifl\'^ 504, 14
y,trph? ha ffkûttov xttxvtx 0ôiyy£txi, tpog ov iç xpxîi<;
txpivev lôûvxt tov ßiovy 518, 3 „oroi 3f AfAo/TôTfç tî]v
aài(ppovx tx^iv Tpoç t^v hépxv ê^xlcpv)); xùtofio^oûa iv,
xia-%pxg outot thyipsuci (ptîfm: rtjv tto^iv Revuo 242, 26
y s iix ttxayig âvôpuzot cpuxxxyjç, e1 ttu; tJjv
xxpxtîi ßlXfTXlVTO <pvfftv\' xx) «Af/(7T«; \'^vlxg
ffXßtvot, TTXiixyuyovg, «vtiXxg, fzxvTiyxç,

XxXivxyuyelv ov iciûvijVTxr" Boiss. 82, 7 „ßouXo/nxi
7rp)v ijr) tovto ßxilaxi rè ßipog, tî^v (^v<jiv xvt^v
tûv (OpTÛV xx) tijv xf^^*^ itsxùslv\'^ 90, 3 „ffAöüTÖ? (if
tvaißstxv ^éuvj xkvvxoç t^ xexttifiévù}\'\'^ i): 91, 7 „oôtv
txç in) tûv tolx^v hroplx; Trxpxipxßuv, i^r) rèv opoCpov
ävxßtiJOßxr" 124, 1 „t/ xuXÙft TspTrvxv àToXxvêiv
yifaxç ivvttvluvy xx) tûv ofißxtüv vflmv fvuxou/xivuv
fiitffTOtç öexßxffi, xx) TÎj; xxoij; itrTtuftivtjç AJywv xaAàv:"
28, 10 Toiyxpovv o-üo-riAA« tov Ittxivov ,7vx ty^v hvvviv

Koûatif ir} rdv ïrifov roT^ovt" vide quoque in cxcm|)lo ci Mus.
Rlicn, 487, 22 supr.i apposilo „*«âf Akoi/it»»c Si ßi rijf ndf^tt

iccvri/v."

1) Legimus .MiU. or. 7, H i iv^tit, xaidrip ftOn» rpi( ri xo/arf-
rtfo», iri /xtT^oy iS/K^x» In promplu est hoc lôco scribcrc

fitiv, nam }iC(*ei non fini, scd {t7.
*

23

ixTelvu: 94, 14 „trifftoi; aùtcp ôtpâzuv, tcv äpirßmv
toü ßiiv ^poßov àvùffxç, ßixpüu xxrtiX\'^cpti to tipßx."
Fortem regem et ducem pari animo praeditum urbis
iacentis medicamenta esse possc contendit Boiss. 27, 8
„fi Si tôts aexcpoî/q ïxaiv hvyx\'\'^\'-\'^^ ° ^attôxkuv, xxi tiç
ettiitto toû âecû tÎvx TpÓTrov xvtû tîjv Tropöoußivijv îxffovtxi
xxi ri/v fXf/V)}? xpxovffxv ttôxiv, xvslXsv xv Si/oTv IxTpûv
ScTffôxi, TÎJV xyxdod ßxffiXsug xx) cTpxTi^yov TTxpx-

TTXifVloV Ttjl/ yVWjttJfV, TOÛ ß!v èpSovVTOÇ TX TT (TTTUXÔT X

(Cf. TtItTTIIV (iq vóa-ov), TOÜ TÎjV TWV tjTUXIxÔTUV tvhtxv
$tpxT£vovToç (vocabulum proprium de medicis)."

Cum cibo comparantur orationes (qua in re Chor.
Piatonis uti potuit exomplis. Cf. Rep. 354 A: 458 A:
571 D: Phaedr. 227 B: alia), prologus (hd^e^tç) cum
condimontis Philol. 114, 10 „«aa\' êxt) xxt* ixiyov S
XP^vo; TTtpiCpspößsvoq ijxev ^ßTv ft; t>)v lyxûxKisv sùux\'^v,
(pépe, /5w, el ttov ivvxlß^v xßp\'Sripov i,ux; ètTTtxtrxr
Xlxvoi yxp hre tûv Xiyuv xx) xttx^otoi. S^rf clv, «
<Pt\\ÓT>};, ßpxx^ ßnöoXcyijjxi xx) Trxpxßl^xi tûT; oxf^on
ij^vffßx Tl rroii^Ttxhv, tJji/ \'Acppo\'Shiiv.\'\' Cf. Boiss. 202, 9

^^ßlv 2\\p0v (fftm ßvSo; tov /îflSsU, Ôv ovtf VßTv, cvts

«AAo/ç iyù TTxpxTiôttxx ^aiTVß0(nv\'" Philol. 105, 17
„tûv oiX)fTépuv hhi; ßh, eu; hi vpóffCpxTÓ; ioTiv xvtoIç
tîj; ttohiopxix; i (pJßo;, où 0xvXcv eJvxi to XP^y-* ^skj?,
èuhuv TÛV ^wxepûv yevoßivuv o. q. s.: Hernies 210,
29 „yiyove SijAcv, ù; ßix cuTvipix; vzîjpxtv è^i; ^ hvpo
rh iTTpxTÓTreiov xyouffx. el ßh ovv ipx ti; hivTx Til;
TTpxyßxvt iripov, S/\' ovTrep v)ßx; xùtov; êveyxeTv heiTTi,

XVXffTXÇ ieiXVVTu"

Sed exompla onumerare dosinam, postquam duos
adhuc locos momoravero, in quibus Choricius alios
Bccutus est scriptores. Lucianum imitatus cet Boise.

24

57, 10 „jtiJjïTw TTûoppi^cv Tij? Tvpxvvîlûç ixxexofifisviji;."
Eadem fere de tyrannide habet Lucianus vol. II p. 80,
21 „pi^côsv to seivov xttav skxekofiizévov" Cf. etiam Cher.
Revue p. 75, 9 „tcD fit} vpippit^ov hxsKÔcpôxi tÎjv aTxtriv."
Alter locus memorandus, in quo est allegoria ab
itinere petita, occurrit Mus. Rhen. p. 505, 25 ^xpn
(ÛV èx TTxiluv eU ê(pii(3ouç i^^eiv, ahóxouv Si [ioi Suo toixÙtxç
éSovç (3iov ■Trpoxmûxi, tîjv fzh tuxoXov xx) p^lxv, t^v "hX
Tpx%(ixv xx) XXhtTTJjV, XvaiTSXh SZ0U7XV vspxc. hx7xi\\px-
(iivoç ovv, i^v xfiemv iit) (3xv^eiv, t^v stt) t5 xspioç itto-
psuófijjv." Praeter Hesiodi versus, quos memorat Foer-
sterus (Cf. Hes. opp. 288 sqq.), haec verba in memo-
riam revocant locum notissimum Xenophontis, quem,
ut ante me iam vidit Herwerdenus, ob oculos habuisse
videtur Choricius, locum scilicet ubi agit Xenophon
de Heracle, dubitante, quam vitae rationem secuturus
sit. Vide Xen. Meraor. II, 1, 21 „(ptjv) yxp (sc. Upóii-
xoç) \'UpxxXéx, tTrii ix Tzxïhuv siç ùpfixTO, iv jj cl

vioi iijXoûffiv she tîjv 5/\' xpsTîjç SSûv Tpispovrxi ix) Thv ^lov
she Tijv 3/à xaxixç, xxûijcûxi xvopoïivTX -KOTkpxv tüv oiüv
T/}«jrjiT«/et ibidem § 29 „iwoeTç, u \'llpxxXeiç, û;
XaXeTT^v xx) (Jtxxpxv ôTov irr) txç evCPpovvvxg yj yvv)î trot
xvTtj J/jj^fFr«/; iyù pxSlxv xx) (Spx^eTxv ilbv iz) rijv
sùlxificvlxv x^at ce." Eundem locum etiam spectasse
videtur Chor. in fragm. AÖ\' (= Boiss. p. 289) „oiïidjç
■jroixiKvt; xx) Tpx^elx: ttjç ix) tîjv xperifv xyoïirm iSay."
Ceterum passim seriores Xenophonte scriptores loco
Hosiodi, in philosophorum, Stoïcorum imprimis, scholis
decantato alludunt.

Itaque Choricius saepissime id agebat, ut clara
imago verbis inesaot; quod ubi fecit, secutus-est for-
tasse Demosthenem, qui in hoc potissimum eomper

25

incubuit eamque ob causam iure ab Hermogene lau-
datus est.

Ad sublimiorem dictionem pertinent quoque locu-
tiones, quas Choricius circuïtu enunciavit. Quae cir-
cumlocutioncs fortasse non solum indicant studium
dictionis pooticao, verum otiam, ut omnia, quao sunt
fusa atque tracta, argumente esse possunt scriptorom
non amplam scribendi habuisse materiam, quaeque
aderat, quam plurimis elocutum esse verbis. Occur-
runt enim imprimis apud eos, qui oratoriae arti opcram
dare incipiunt. Sic e. c. apud Isocratom in prioribus
tantum oporibus invenimus locutiones qualis est xare-
XOßivou; Ùtto rîjç Treirpußivv); pro àTroSxvôvracç (Cf. He-
lena 61), cum in posterioribus iis nusquam utitur.
Pulchrum tamen sonant et elogantiam quandam prao-
bent sermoni, quam ob rom Choricius, imprimis in
orationibus, saepius iis usus est. Potissimum oi pla-
cuisso videntur periphrases verborum xiroöxviJv ot ôxvxto:.
Cf. B 13, 10 f/ Si T/; tijv üpiaßiv)jv xttxciv è^èv
hoftvtro\'. 14, 17 ßvi^h ßeXXviJxaxi xpoffxyovcrt Tripx;
T^ ßlc/s (sc. xl MoTpxi): 20, 7 {^xavtrev >} ôêhç, xx) \'zXijpoT
tifv eùxhv, 6xvxTa ^upftrxi tovç vixvlx;: 22, 2
cvu yxp ccirtßxpxvt vivo» ßiixo; rh (TÜßx xx) (ptpoßinou
T>jv v<TTXT*iv TTOpeixv (Conforoudus est Euripides
Aleost. 626 TTpzathxT i^ioûjxv ùuTXTiiv i\'ibv): 22, 6
Lxfux^cu, Küpe\' >jS>f yxp el; rovg xpelrTOvxi xiret:
38, 7 xXXx yXvxiTx vxpijv xzh tûv îpyuv /Ar);, xx)
^yefiäiv xyxöii îr/îà; TÎjv ùptcfiivifv Trccaiv xzoiyißlxv \'):

1) Cf. Pl.nl. PhiKHl. |) Gl E ««< yi^ Va-«»; kxi iiiXtrrx rféTii fxiA-
XevTX ixfTo-f (sc. $}( A\'i\'iov) »xeS>ifit7v Si*fHori7v r$ nai (xvSoAoyiTy
rifi tÇî »Ttoi^tfila; rgt ixi« (I. »«»\'»•»).

26

94, 14 „ttiittoç sspüttuv tqväpi(jlj!,tv0vt0vßi0uipöljt.0v
àvùffxç, [iixpoü KXTeiKviCpsi to Tspfzx." Si optio ei
datur, locutionem verbis plurimis cnunciatam aliis
brcvioribus anteponit. Sic Boiss. 48, 6 legimus „ixilvi)y
oXßixv TrpoaslTrev xv eiKOTuç ^ Tpxycßix, ijjrsp sùtuxûç
Tvjv TsXevTxîxv sTTspxvev ijßspxv:" licet solutae
orationis scriptori sufficere potuissent verba -^Trsp eÙTvx^ç
xvéSxvev. Quin etiam Euripides ot Sophocles pootao
duobus locis, quibus idem sensus inest, vorbo ôxvcTv
usi sunt: sc. Trachin. 3 „Aoya? ßh sjt xpxxTo; àv-
êpÛTTuv 0xv{lç, ùç ciiK XV xlüv ixßxöotg ßpOTÜV, TTph xv
ôxvift tiç, ovt^ eï o\\jt tl tu kxko;\'" et Eur. Troades

509 „TWvS\' tvixifióvuv Mijisvx voßl^lt\' tùtvxiïv, 7rp)v xv
ÔXVY," Attamen Choricius non potuit, quin imitando
cffingeret alteram Euripidis locum, ubi verba sunt
magis poëtica et circuïtu enunciata sc. Androm. 100

OVTTOT eiTTclv OÙltv 0\\ßt0V ßpOTÜV, TTph xv ÙXVÔVTOÇ
t»jv TeXsvTxixv ottuc irtpxax; vtßipxv xxra."

Aliao circumlocutioncs invcniuntur o. c. Boiss. 24,
15 txÜtx;, u TToStivoTXTij xsCpxXvj (Cf. Plato: cp/A)} vcl
ùeix xe(pxX)i), txç é ah; ht(nrivhi crot (poiT>)T>î;:

43, 4 (jt/ xpsTx)) xyoutJiv (xÙTÎfv) zxpx x^P^^ evjeßij t«v,
\'ivx pùauvTxi Tx; xjjuxx;, z-poiiiuxÔTUv tx aüßXTx:
i. 0. TÜV ßxpTvpuv vol in universum tüv eöasßüv : 93, 17
TÎjv vixTo; cpójiv (= TO uiup, t3 (pvvei xiiup, id quod
natura erat aqua) i\'i; cJvsv ßSTXTrhxTTti : Cf. Rovuo
p. 76, 1 ubi pro simplici rà uiup invonimus poriphra-
sin „TÄ TÜV TTVjyüv iüpx:" Boiss. 113, 17 Kiôoupyo)
xxt Tthxxüv iTTiOTVißovi; xx) ol; 5/à vf ßi-

ßtjai;: i. o. ^uypxCpoi, ypxCpije: 116, 14 usri xx) ^u-
ypxCpuv TTxîieç.... xxXüv tintopviaoujiv IvTtvôs TTxpxitiy-
ßxtuk 117, 21 toT; xvipxtri yuvxixüv oßiXov xvxßlyvvfföxt:

27

201, 16 b Sé oùSsv àTCitpoKxkov ixexivhi, ovït oîov Tvàfrxitv
(ptKsî 7r«/Soç viXixix: 235, 11 avTcv fûv yàp hccç m)
TÎjv ywaÏKa \'lùvxudxt TÎj? ^ttûv iaôUiv, ^kmiav Sî

TTxiluv TOÙTO ixî] Cpspsiv : Logîmus Mus. Rhcn. p. 492,
19 y,xxvTeq bfioxoyoûiriyj ûç oùSfv JJS/ûi\' yxy^oxj (rvi^vyixv
biAoyvûiAOvx xexTijfiévov" quod est fusius dictum pro
yxfiou bfzoyvaiiovoç. Quamquam unum iam satis sufficit,
duobus substantivis scriptor utitur otiam Boiss. 61,18

xxpx TOV xyûvx TÎjç TTXXm SK&TSpO; TTtipXTXI VIKXV TOV

àvTÎTTxXov: iam suffecerat zxpx Th xxXviv. Et comicos
imitatus Boiss. 82, 20 scribit ti trctvifyópsuv pro

x\'i xxnjyvptiç, ut Boiss. 250, 7 rà XP^I*\'^ ^xciXdxq
pro T>}v ^xvfXflxv. Notissima sunt exempla apud Aris-
tophanem, ut Nub. 2 rà xP^f^* \'"Wf vuxtxv oaov: Ach.
150 ovov t3 xP^f*^ TTxpvÓTTüiv: Ran. 1276 rà XPW^
kôtfuv 070v : Lys. 83 xxxèv rè xp^f^* titôIchv, (Cf. otiam
Plato Theact. 209 E t3 xp^f^\'"\' ^fltJ xôyov ot Ilorodot.
I 36: TII 109: 130: IV 81. al.). Sic pro simplioi vcrbo
noster crobrius ponit aliud verbum et substantivuni,
ut Boiss. 61, 20 pro xxovsiv scnhit xko^v (ph^n
ot Piiil. p. 105, 11 iilx(TKx>,ov T)jv dxoî)v xTiiTXfiivou: :
Boiss. 65, 14 ccCptTvxt 0uvx; — xiysiv. 66, 10 tu (31ov
7rpû(x9ttv = ylyvfffôxi: llormos 213, 9 e\'iç xoivuv/xv h-
vo/iov èXÔsTv = yxfitTv: Rovuo 222, 15 xxelvt^ àxsxxrl^
(Tv^ijv = àxoxxctxivttv : Cf. adhuc Boiss. 9, 9 tcixùtviv
îxtho; ùcpîjxt cpuvijv oö^xfioü: !), 14 oöxovv ckpôtj ti;
ovtuç à.vxi\'islcf. tt-poaxtifiivoç\'. 10, 6 xpovxytiv tifitîv:
12, 4 îroAAeùî àrittot; trpotxnf^ivcvç ijriûufilxiç xvi-
ttfitrt ffuippsviTv: 22, 3 ixxpôuv âcpijxi jrtiyâç: 27, 20
tot; fiijixfiûi bpuptivois, toûtoi; ilùspviaxto ixxpvx:
39, 5 i7n0âax TrxaTxioç = yiya(iiifiiv>): 43, 10
viou; (v èpCpxvleç. xxtxxetipôivtx; : 44, 11 rJjv (ptx-

28

xvópuTTtx 44, 13 TÜ tvjc yißtTspuv Xxxévrt

TrpvTxvsvsiv àpx\'îv: 60, 9 ^ovXsîx Ss ttxcx^ x^^\'^^h ßh
kxxjTCi), viKpoTspov §£ TÜ ffbv sXsvêip\'icf Tpx(pé\'JTi: 64,
3 fV xßihsix TTOisïffêxt = xfisXsïv: 68, 7 cuvôijxxq ix
Tîjç Tûxii; ?>xßüvT£g: 68, 19 Toh; ttsvösi Tris^oßi-
VOUÇ.... TTSipXVTXl Ipvxil^yuysïv\'. 210, 1 ffCAA^ TTpOffXll-
(isvovq xKoXxviûj:: 214, 15 ivx . . . . TsXtuT^v o^iTxv ^
ttxji; xsplxvtf. 220, 18 eh eùpux^-^pioci\' è^xyeiv =
aieûeiv : 222, 9 st) txvryjv tîjv trpx^iv = txüt ctrpx^x :
Hermes 212, 14 töu? ewpvxl^ au^üvTXi;: 233, 32 ve/aeiv
ovyyvüßyiv: Mus. Rhen. 515, 6 Ti)v awvi^eixv Ix^^v
xxXcv. 516, 6 yXvKsJxv xspixvxi ßovXdfAsvoc àxûjjv; alia.

Non rari etiam sunt loci, ubi veterum exemple
adverbium in -ag et verbum (quod est vulgo êx^iv vel
hxxfîffôxi) posita invenimus pro verbo. Cf. Philol.
102, 21 sxsiv eî/vc\'ixûç = eùvosTv: Boiss. 65, 14 ^vjtvxü;
hxxeïaôxi = hjTuxfî\'v: 231, 5 xûei^ûg sxstv == xCpei^ùv.
Cf. Hermes 212, 13 ÔxppxXéug hxxeißivovg: 213, 22
xTTsx^üg êxovcrxv: 220, 31 x*^^"^\'! ivsyxüv\'. 230, 1
txstv: 233, 2 sùctÔxu; ßxXuv: Boiss. 13, 5
apiXovslxug ivloTS Trpig txrpelxv rtvx (pepopiévoug: 34, 3
,où TTÓvuv Tiv) ffvfiCpepévTuv sxti? «TTX^ïarug: 42, 10
STTiiieKûq ßh Hkßviv IxxXlvxi Tsvg txütx itijycvßivcv;:
81, 20 sToißug e\'nreïv roffxÓTt^v zep) tïjv ttóXiv

XYihßovixv. 212, 20 t/ lel xiyeiv oaov xvtxpüg ^teréôij:
Philol. 100, 13 XTtelpu; xx) ßixpü-.püx^; hxxeißivou; :
Mus. Rhen. 519, 29 tüv xTrópaa lixxeißhuv.

Fusius scribit etiam, ubi vocabulo rem quandani
generaliter indicanti por coniunctionem xxi vel ut np-
positioncm addit altcrum vocabulum, quod prius claro
explicat vel prioris singularcm tantummodo cohiplec-
titur partem, quam locus praecipue spoctat: ut Mus.

29

Rhen. 514, 27 [ae kxtx vovv kx) tx; ißxg irxp-
xivsjsti;: 516, 11 toioutcv syu Trpo? touc tÖkou<;,
Txg tfixg sopTxg: Boiss. 27, 6 iv Tovroig fih ^v »}
7r6hig kx) TO xKvog xuTijg: 40, 8 xfi(pu tü kxX-
XitTTU Tav OVTUV, tepuffvvt}^ Tsrifi^ßivoi: 54, 23 ßÖMg

S^KOutre TTiKpxv o Txrhp xyysXlxv, v\'iiv icrCpxyßevov:
56, 18 Oexßx Ayjrjjpov, tov tou Trxi^og öxvxtov,
iK^Pvydiv, 100, 16 TTopsixv .... "xphg >fh<rTOv xAtrog,
tov vsuv, TTXpXTrifATTOVTXV: 123, 12 xpKsJ yxp t\\g (U^po-
avvi]v Ti rißevog, xx) T^g xyopxg >} (pxi^pSmg, xx) Tphov
0 Kxipog, >j cplxtxtv! TTXfftV ivupx\'. 210, 21 tltsto
Tig TÜV tjytjffxßivuv ri (p/Xrpov vTrohl^uv Ttjv ttxi^x:
212, 19 TTixpxv y^xavasv xyysXixv rxg Trxp" vkjlüv
xTToxplffeig: 215, 3 ttoXXx fisßvtjßivog ißov t(

xx) T-üg ifiijg eyxpxTelxg: 216, 15 xXucrig xx)
TX T^g xXüaeug ttkö^: 223, 13 yxp hMtjirs rig
Mp öA>>; TTXTpßsg ti xiriXuXs ßlx Trxpöivog v) tüv
xxxüv xcpopfi)j: 225, 5 xtittlitcj) ^ußv), ilkxioffuvv)
öxpp^ffxvTtg.

Exoinplorum nllatorum nonnulla (ut Mus. Bhon.
514, 27) iani propius accodunt ad illam vorborum
cognominatorum copulationom, (juam apud Choricium
quoquo idontidom doprohondimus. Qonoris dcmonstra-
tivi maximo coniuncta illa synonyma sunt propria,
quao Isocratcs quoquo hic illic usurpavit, ubi cona-
batur ita orationes aplondidiorcs roddore ot ploniorcs.
Et oum ot Demosthonom, qui synonyma illa ex goncre
demonstrativ© in suas orationes induxit, cuiusquo oxem-
plum Cicero secutus est, noquo minus vero Xonophon-
tcm ot riatonem, cuius nmplitudinom talia maximo
augont, fortasso sccutus est Choricius. ElHcitür hac
synonymi adiectione, ut vocabuli alicuius notio altius

30

in auditorum mentes penetret, neque eius vim penitus
perceptam statim missam faciant. Quam ob rem ea
imprimis duplicantur vocäbula, quibus scriptores maio-
rem vim addere velint. Sic in lingua Graeca per
Synonyma idem assequuntur scriptores, quod nostratcs
adverbiorum adiectione, ita ut e. c. verba Graeca
ôsMxiûs xx) (txotsTts sermone vernaculo vertere possi-
mus verbis „overweeg wel", „bedenk vooral". In
Ilermc p. 212, 3 Choricius scribit xx) ttxvtuv ùtto-

7tpscpévtuv xx) "ïTpOÇ tov tt^iJO-iov ÔpÙVTOÇ SXXO TOV^)

xxTxiûsTxi roi; •yivofiêvoig à Mivi^xoc xx) ottu; xù-

to7ç t^v èvxxty)v êvsiihet isihixv, yuvxlxxç vpotsTttsv: sy-
nonymorum copulationo usus est, ut melius sub oculos
caderet, prorsus neminem ausum esse cum Hoctoro
pugnam committere et tum demum Monelaum omnes
appellasse feminas. Ideo quoquo post ttxvtuv addidit
£xx(TTOL>^ quamquam hoc vocabulo carore potorat sen-
tentia.

Sed Choricium somper rationo ot consilio duplica-
tiono illa esse usum multum abost ut contondam.
Quidquid id est, satis multa apud nostrum occurrunt
exempla, et copulata sunt lioc modo tum verba cum
substantiva ot adicctiva. Vido o. c. lîoiss. 2G, 20
ax/,(ûuv T£ xx) xivùv: 27, 4 >53y xx) Ttpirvôv: 28, 17

1) Cf. Dem. IX, 35 (iiXAoftiv xai futAK^e/xiv kxi rfi( rode
rA>i(r/oy (SAtrofiiv, et cum verbis Clioricinnis KXTaSuirai rol;
yitofihoii comparari possunl Dcmosthcuica irap^Kiivirat eu kxt»-
iCtrxi Toli mefxynivoti (Dem. 24, 182). xaTaiuitrSai — ulTx^^if^xi.
Quomodo orta sil melaphora, luculcutcr apparct cx loco Xciiopliontis
sc. Anab. VII, 7, It i ^OSfumt thiv \'Eyu lUv, Z M>iSif»3i(,
xrk y^t kxtxsvofiai vri t!}( xlrxuvij; ikouuv txCtxi cr.
Cyrop.\'VI, 1, Xi xxraSotvSxi i/t3 t!); ahx^"*!!-

31

xpxh f«\' xxtû7tx7iç ttpûtij: 29, 23 tpi: xxt Txpxxtï:
35, 17 TTOXvriXsixv xx) rpvCp^v: 40, 2 zxî^tùvei re xx)
Tpo(p^: 52, 11 Xoyit^sTxi xx) CppoveT:"^) , G xvxXoyl^tTxi
xx) ffxoTTtl\'. 50, 10 TO /Sxp\'j TBVTÛ xx) 0opTtxóv: 54, 22
okvovvto? hxfftov xx) ^ehóto?61, 11 xttXoüv xx) (3pxxûv:
61, 22 xttxtiji xx) ióxu: 63, 9 ùepxirsixç ts xx) ajrovlij;:
64, 7 iScûJx ts xx) Xoihpoütrx: 65, 7 xxXXuttI^si ts xx)
xotTfisJ: 69, 12 «txxtov xx) civû[ix\\ov: 81, 16 siXixpiv^
xx) àvÛTTOTTTOv 88, 20 xxKhuxi^sc^xt xx) xo(r(ish : 99, 8
tfiCpvTCv xx) avvijôfç: 99, 16 XiTrxpoZvTOç <yxp (uv xx)
hofimu\'. 101, 5 (pxilpov xx) ysy^üÓTx: 103, 5 xxTtj^pyj;
xx) 7vvu(ppuufiivot; : 122, 10 atimv? xv^p xx) ffxxtoç:
209, 10 iTTxxSh; xx) cpopuxôç:^) 209, 21 xojfilov xx)
ffu^povo;: 221, 17 f^txç xx) fióvm: 225, 9 êmhlxvual ts
xx) xopytytli 231, 3 Xoyll^stT^xt xx) frxoxshx 250, li (jlstx-

xx) yiyovx tïji; ixsivov fisplioa 251, 6 hhù;
xx) Tpifiuv : 255, 2 vxcvTixxsaSxi tx ôtîx xx) ai^tiv :
261, 6 vrripoyxov xx) ffo(3xpóv: Philol. 103, 3 xvxXoyli^tTxi
xx) cxiirtl\'. 105, 11 sv^}tfilxv xx) xpÓTOv: 105, 19
XXfuxvIxg xx) axüfiptxTo;: 105, 84 Qtdaxaôe xx) cxottsIts\'.
112, 33 auXXoylffxaöxi x«) hsXÙslv iv (SpxxtT: Mus. Khoii.
492, 32 cpaóvsixó; ts xx) ióvspt;: 496, 3 ixsuisplx ti;
xx) 517^ 12 ydfAOv xx) S/jjvfxiJ iru^vy/xv: Kovuo

1) Conrerri |)0$sunl Domoslhcnica „ivSv/xttdl}y»i xau xey/irjiTix":
irxort\'y xai ifSvt cf. F. L. 30i 01. A 2i;

2) Tr.-viisposuil verba quao legimus apud Dein. V, -i ,,^0fTiKhv ««<
iraxUf."

3) Scribit Chor. hoe loco tl; »Alwv, «v/k« tSv ifSoySly lAii/-
iipfx Ti( Kxi •yaAtfut yhivSxi xé^vKivi expressit Plalonein, apud
qucm legimus Hop. p. 320 C tSv yi Toieirniv (i. c. rSv lîîovil») iv
rfl y^px tlpiivtf ylyytrxt xx! iAiu)fp/xi hiatus aulom, qui in
loco Platonis occurrunt, Choricius ovit.ivit.

32

81, 1 KXTij(pîi xx) (Tvvvcuv: 241, 8 rpÎTreiv xx) (iSTXTrXxT-
Tsiv: Milt. or. 9, 22 jvXXoyiaxcSxi xx) xxTxXi^xi: 10, 7

hiVOÇ xx) X(pUXTOÇ.

Plerumque duo synonyma iunguntur; non tamen
desunt loci, ubi tria coniuncta inveniuntur verba
cognominata, ut Boiss. 44, 9 ovtco
xxxxov xx) tvpxyuxtuv xttsipov vfioqx 127, 10 xxi ptot xopt\'-px
Tf xx) ttorlfix xx) iîssx rx xa/uxtx: 219, 17 (puaei yxp
jJSy xx) ^i}\\utov xx) ■7tspi[jt,xx>it0v XVÔpÛTTOi; xvTovofiix :
209, 27 o-pocpxytx kx) ptéê^ xx) xwf^oig oxov s^e^isov tov
(3iov: 210, 6: Mus. Rhen 492,27 ttxvtxxôôsv xcpôpijtoz
£7txi duptoufiév)^ ts xx) ^jjAOTyTflyj« xx) (/.xmplivvj (quod
Ilerwerdenus recto substituit pro cpxivofiivij.) : 506, 16
rps^uv TS xx) TTxihvuv xx) TTCiccv xputix : Ilermes 209, 4
xvttfj >Jxv xÙTOv \'A%»AAfy? ipylhoç uv xyi.x xx) 7:(3xpoç
xx) vpoirst^q su i3x7ixéxç: Boiss 28, 18: 31, 18: 36, 1.

Concinnitatis causa synonyma duo copulata duobus
aliis, quae prorsus contrariam habcnt signifîcationcm,
opponit in Philol. p. 113, 20: iv xCpxvsT xx) XxvÔx-
vovTt x^P^V xareoç lî/aeTg riiv rov TrpxyptxTOç xh^lxv^
ixéyxof^iv .... iv iTTir^fi^ xx) ^ixXxfnrovTt TÓvu Tb
\'xxxov ÙTTO TTXeloffi yîvtTxi ôexTxîç : ubi simul vocabula
Xxv6xvovrt et hxhxi^irovTi praobont paronomasiam quan-
dam. Synonymis x^pW ot tóttu tantummodo variotatis
causa hoc loco usus est Choricius , neque ut adsolot
facere Isocratos, diligonter ca distînxit: quod si facoro
voluissot, scripsissct potius iv x0xv. xx) hxvù, TÓ-xuai
iv iv. xx) 3/xA. x"PÎV\' iiam in vocabulia x^P\'^t
Xuplcv magis ineat notio latitudinis, quae notio egregie
convonit verbis iziatift^ et hxXxnzovTi, quibus locum
aportum indicari et latum nemo non videt. Sic voca-
bula\' x^P"^ ot tottog bene distinxit Isocratos in Paneg.

33

§ 34 ôpûjci Toùç fisv ßxpßxpou; zîjv TrxdffTtjv Tijg X\'^P\'^i
kxtsxovtxç^ tovg 5\' "EXXijvxç ék ßtxpov tóttcv xxtxxskXsi-
(ihou:. (Cf. Blass II p. 126). Unum tamen et al-
teram inveni locum, ubi ratione fortasse diversa noster
usurpavit synonyma: se. Boiss. 26, 7 ovtwg vs tüv cm
Ipyuv sùpux"?\'\'^ zxvt) Ißucriv iz-xivk^ tÓttov ccpxovvTx:
64, 16 tIç yxp xv ^veyxs tovtov, eJ TrpoffJô-^xs tfj xxtx
cpûaiv èpyîh tIv sip* oïç vnkTVi ôu^ôv: opyv) enim magis
est saeva indoles, cum ôu^ôg est ira, qua per tempus
commovetur aliquis. Scribit noster Boiss. 107, 9 xWx
Seivov iiy}j<rx/x)]v tîjv xWixv (= werkelijke reden) tûv
ßtt^övuv izxlvuv x(puvlxg TTODÎfxvâxi TrpécpxiTiv (= voor-
wendsel), quamquam xhlx et irpécpxaig apud Choricium
plerumque nil differunt; quod optime perspicitur ex
verbis apud Boiss. p. 61, 24 tûv ßsv yxp xveu Äoyuficü
xxTopôsvfiévuv tîjv \'!rpé(pxffiv et; tùtuxij zporrktixv xvxÇi-
poficv tîjv tûv tjuvhst TTpxTTCfiévuv xItIxv, SA»}J\', cig
ehslv, xvxtIùshsv t^ hipxxÓTi: et p. 220, 12 eï h7,
ßif Trpbf Tiv viov xùtIv, zphg eTtpov ii Ttvx toû (pôvou tJjv
TpóCpxaiv xyeiv, M vi Tig thÓTug TÎtv xÏtIxv xvolvti.

Latitudino, quam ofTiciunt synonyma, nondum con-
tontus, synonyme altere hic illic maiorom viin addit
adverbiis xlxv (liXx et adioctivo zohùg : vide e. c. Boiss.
58, 19 ßxKx xx) yeXoTov, ubi fortasse ßxXx ad

utrumquo pertinot adiectivum: Philol. 101, 21 ù^ÔT^g
yxp TOÛTû xj;} ffoAAjf .T/; xTrxvûpoizIx: 103, 8 vxw*
xx) TTOkißOV Xlxv XTT^OV: 108, 27 Ti ^yjXOTÛTUg ^Xf\'V K*)
Xîxv ßxffxxlvtiv: Mus. Rhen. 511, 23 XTorrx yt xx) Xlxv
IvxvtIx t^ rrtipcji, Ubi vero synonymum ci non statim
in promptu fuit, aut faccre non potuit quin circum-
locutiono uterotur poëtica, ibi synonymi loco suppo-
suit substantivum, genetivo casu enunciatum et pendons

3

34

a vocabulis ykyt.av, (jlsstó; aut, rarius, xh-^p^i;. Cf.
Boiss. 25, 4 arottov èypc^ipvmx kx) dpxvouç fz£(7tóv: 42, 14
fV \\£tfiüvi TspTTVü, \\puxx\'/ccylxç yéfiovTi xx) px7TÛv}ji; : 44, 4
xTT^i^v yuvxlxx xx) vpxoT^TOi; yéiiovffxv : 65, 6 ttxiHov
àpxJûv Tf xx) yéfiov : 67, 9 xtottov 5\' xv sltj xx)

yifiov xi(r%vv)iç: 101, 5 a-xxièç xx) ysfiuv xypoixixç: 220, 1
TpÔTTOÇ ixxsxvfiévoç xx) fie7TÛÇ xxpxjixç : 249 , 3 (plXO\'lTÓTiig
£7t) xx) (i£7to; xvxihlxç: 254, 12 (i£7tôç hriv fyA«/3f/«ç,
xx) i£ioix£ TOV? xoxxffxvtxi;: Philol. 105, 5 xtottov 3\' xv
f\'jj xx) (i£7Tlv x\'AoyIxç: Mus. Rhen. 499, 21 £^.££ivoç yj
yéfiuv xvoixç: Revue 233, 11 ^l£lx II xx) TrK^py^g x$pó-
T)fToç: 216, 6 (3l:ç x7£Xy^ç xx) yéfiuv êTriopxixç.

Nec tamen fugit loco adiectivi, cui synonymum
alterum additum non est, ponere vocabula fifcréq ot
yéfxuvy substantivi genetivo coniuncta, ut Boiss. 14, 9
xvîjp aocp\'txç [Jt.£rréi;: 20, 16 (3io: Trpxy/zxruv yifiuv: 31, 8
ûufzov yéfiuv 34, 7 xvipx TrxvToixzîjç coipix;

ftfffTÔv : 54 , 3 htxvûbiv xfix rè x"fiXTOç yifjtcv hxxlov :
65, 4 ysvéfxfvoç fifffrè; xSufilxç: 90, 10 yéftuv i
TToXvTfXovg eùxp£Trêlxg\\ 100, 8 pj^fixTuv ^ ttJA/Ç

(xfVTvi: 105, 2 TûAûTfA^ xx) yi^ovrx (piXoTtfzlxi Tffiivtj:
109, 6 itix7xxXou yéncvTûç Trxihixi;: Milt. or. p. 15, 7

TpXTtfl^XV TTOhUTSXÜV ÔfiOÛ Xx) TTOlxlhUV yitJLOWXV C^pUV

Rovuo 226, 16 vpxyfix [jt,£7Tiv xl(rzvi\'>iîIlormes 216,
16 Ö ipùv ùm\\plxg hr) xx) (pé^ou (4,£ff7Ó;: 235, 9 (xvyfp)
(juarèç xhxi^ov£!xç.

Uabet Choricius verborum quoquo, quao non sunt
synonyma, coaccrvationos nonnumquam atquo copula-
tiones ot tribus vol quattuor utitur vocabulis, ut
notionom quandam quam plonissimo exprimât. Pro-
.prium est hoc Domosthenis quoquo (cf. Rohdantz Ind.
p. 166) et Dionis Chrysostomi, quorum hic scribit o. c.

35

I, 3, 22 tetxpxyiaîv^v Spyxïg te kx) Xvttxiç kx)

cpô^oig kx) vfhvxlç xx) ttxvtoIxi: sTrihfiixtç. Est haec
etiam inter causas, cur Photius in Bibl. Cod. 160 de
nostro scribere potuerit „«V tI xpyiJifiov Ss xx) Tjj -irepi-
xexp>i(^voç*\\ nam talia, nisi nimis saepe adhiben-
tur, dictionem amplam reddunt et augent (cf. Hermog.
îT. 13\'. p. 321, 13). Sic legimus Boiss. 61, 21 toùç
tvxvTlovç x^\'P^^f^^^^i "y" îrA^jôf/ irxpxcxeuijg j vûv 31
fjiel^ovi pûfi^i, TToXXxxtg > fcAAax/^ àffaTfj xx)

ubi animadvertite etiam anaphoram: 208, 10 où
TTxpxiiuôtxv ipû fiol Tivx yivofiévi]v, xKXx ypxipy/y xx) xxt-
)iyop!xv xx) xphtv xx) hxxvTxg: 218, 7 rîfv ffcA/v, èv p
xx) iréxSilv xx) ey^fzx xx) irxT^p èyevôfi^v : 228, 29 i
Tvpxnog xhyittei xéptjv hipxv xx) txXiv «AA>fv, kx) rsTxpTt}v
hug xx) TtijATn^v, kx) tcixûtx ttpoctxttuv où trxùvetxi.
Plerisque eiusmodi locis post aut ante singulas species
additum aut praemissum est genus, quod omnia alia
comploctitur, ut apud Demosthonom Cor. 12 „ix^P^»
fih iTDÎpilXV Ixet xx) u(3ptv XXÎ Xsihplxv xx) XpOTTljXXKtlTfihv
èfioù xx) rxvtx tx toixûtx: Cf. apud Chor. Boiss.
30, 9 êxof 3\' xv tiç kx) rpójTOv STepov &yaiTÔxl aov t>)v
TTpx^lv, oti tÓ^OU kx) TTXVOTTXIxÇ Kx) iópxtqi Kx) (3lxç
TToXtfnxijg hr) ^iXv)\'. ot statim post p. 30, 11 «a-jr/S/
ToAA^ xx) (3ekûv à(phti ttuxvûv, ÎTTTriaiv Te xxTxXéyot; xx)
-TTxffi aTpxToriiou -zX^pifAxvivx 73, 11 em Tpórrot
TTxvToixTTo) TTpi; SvyjCiv ij Trpo; eùôvptlxv evptjfiivoi Tijg
T5Afft)ç, àpicTelx kx) xop^iyl^t, Tpiitpüv êxiiÓTeig, xx)
TX TOVTOig TrpoireoiKÓTx: 226, 25 yxp xv ifii re
kx) <x\\, kx) rhv ttxisx rèv aiv, kx) ttJa/v hiXxdev SX)jv:
Mus. Rhon. 486, 13 :rep) rx à^poilirix xx) Trep) xûpioug re
xx) eùuxlxg xx) Txg &xxxg lîiuTrxôelxg: Ilovue 233,7
TTcXi: Xóyoi: àvhZvx kx) xXotir^ xx) \'^rxvroixTTOÎg â^iù»

36

fixffi: Philol. 113, 28 aihvfixt tvjv jvvoikov, roi/g ohstxg,
Txg QêpxTTxlvxg, dm [uv töütcu?, èv xyop^ SI t^v ttóXiv,
TTxvTxxov Ss tjjv (pyjfiiiv: Cf. etiam Philol. 103, 25:
Boiss. 10, 3: 215, 7 TrxvTolxTrolg idepxxsucs Tpóirotq
Tijg SvyxTpog tijv ojIxv, Mxpuvi kx) xoxlg, kx) Tolg xXKoig
TTxatv oJg vo(il^6Txi Tovg xxsXêóvTxg TifixffSxi.

Non minus fusus est noster, ubi eadem ratione,
qua singula verba, aliis plerumque verbis tota statim
repetit membra, ut Boiss. 28, 3 E/Xcy yxp ^uvijg i(p6)ivxt
fixxkov jj cpiXxvSpuTrixg yufivog, kx) to (tüfix (Jt.xXKov ij tv,v

^pvxh aKOJfiOv Ix^iv: 56, 8 (ji.^ 7V(i(oxv i^hx^s (JLOVBV^

Tvjv oésv syhito 7rpó(px<riv xpvTTTUv jC4);S£ tüv cpóvtciv ylvvi\'
f4,év£v£, TTXpXTpSXUV to (JTrêpfiX\' iCtJjSf to VXXISV tl7r\\]i, tov

hxxffTyjv a-iuTTÜv: 107, 9 xXXx Sf/vsv v^y^tixfAvsv Tyjv xhlxv

tüv izsi^ivuv sttxlvuv x(puvlxg ttoliijxffóxl trpócpxsiv, kx)
ffiyijtrxi S/ii Th txxog tüv êpyuv, Siov as hx toZto fixxxov
i/,u.vij(rxi (Chiasmus): 111, 5 tto\'Ssv ow vip^xtó <joi tx xphg
tyjv TtóxiV TpO^PsTx, kx) tlvig x\'l ItpÜTXl tüv xftot(3üv\', 119,
16 xii (Jt.h OVV iiüSxaiv o\'i 7rp£ir/3vTxt rrpèg Toi/g vioug ipi^siv,
kx) to KpcÏTTOv xTToh\'iévxi ToTg 0t£ i^kfix^ov xi/To) ysvofiivoig
kx) (txerxixt^civ ix) ToTg TTxpsZsi Kxipóïg o"uv oJx tx xpxy-
iixTx ykyovi\'. Mus. Rhen. 508, 4 oVhïvx Txlg xfiOt(3x7g
£7t^ff£V opov h vófiog kx) TTXJXV STToliJITe lupfxv TOlg XpttJTfÜtTl
(Sxcrifiov kx) Tiv lijfiov ix) ^yiTOÏg £ig ikxxjfclxv ï^yf/pxg ku-
püo\'OVTx zxvTccg Tyjv xh^aiv. Legimus Boiss. 221, 14
toüto yup £7Ti Th htvhv, ot! toixjt*}V xTréxTfivx\' toZto
yxp ijTi Th Xxfizphvy OTt TOiX\'jT^v iiTrip Tij; zxTpiSog xv£X£lv
xTTSTiIXfzfirx: bis dicit infanticida se filiam occidisse,
sed non simplex est repotitio, nam in priore sententia
vim maximam habet verbum xzIkt£ivx^ cum in sen-
tentia secunda verba uTrip Tijg xxTpliog et xirtTOXfi^vx
longe maioris sunt momonti quam verbum xvsXeh.

37

Perspicuitatem Choricium quaerere ex his verbis dilu-
cide apparet et scriptor magis prcssus, qualis est Thu-
cydides, hoe loco fortasse scripsisset tovto yâp èa-rt to
hivh s.(jt,a kaï xafjtttpov, ou toixvt^v vzep tïji; zxtpßoi;
ÙTTOKTtivtiv xTTêTÔXfiijffx, ita ut loctoribus ipsis iudican-
dum relinqueret, ad quae verba rà htm et ad quae
TO XxfiTTpov sit referendum. Boiss. 219, 11 orator
plebem clamare fingit: "^^vog i^fitTg iovXdxv xxp-

Tepovfifv ToaxvTijV\', ßixpt tIvoç ^ßtTg liXKOvovßtv istrTrÔTtfl ;
où ßlßt)70ßföx tüv TrpOffOIKOÙvTOlV txç xp£Tx; ; où <PpOV)j(rOfiSV
Ti XotTTOv iXfuSépiov, totç h ytiTÔvuv zxpxhiyfixsi CTpx-
Tviyovßtvot \\ où ^tjXüa-Oßsv xvipxg oßSpou; ùxip iXeudeplxç
htdTXfiivouç TTxvTx «"«öf/vbis quaerit „quouaquo tan-
dem tyranno obsequimurP" dein ter quidem „cur"
inquit „non imitamur vicinos?"

Denique latitude eius nonnumquam apparet ex locis,
ubi Atticos non solum imitatus est, sed eerum cogi-
tata magne vorborum ambitu enunciavit ot amplifi-
cavit. lam Malchin affort Boiss. 39, 5 htßxaxv ii
TTxcTi\'io; ohovößov ts zi^uKévxi asù (petiuXèv

xyxûifv, h TTxvTb; ôipxniJovTxv Tpizov tIv xvlpx^ ùtpx-
zflxt; viiößtvov ocxi T^v yuvxixdxv ificpxlvouciv xptT)îv :
quibuscum confort Lysiao orationem I § 7 *«} yàp
oiKOvJfio; ifiv}) xa) (pfiSuXèg xyxôif kx) XKpißü; ttxvtx hot-
xoùtrx Magis etiam Choricius amplificat locum Thu-
cydideum in declamationo, quao inscribitur zxthxTovog

1) Cf. ex Choricio pr.icterea Mus. Rhen. 491, 33 m ntlv yi^ ^«uTg
vvvulvîx yxyLZforipov rvx\'i\'^ yvn<p(ov ■xtifiairai t^Jutwç o/>covrffxoç
tlvtti noi Siivorârti xai (pttSuiAdc àyaStj rg n vpit t^k t«A«-
«•/ay arevi^ *«< tÇ vtfi riv eÎKOv iri/xiAt/a xeti J<a/TMC f^f^fV
yevo-i lioi Ttiv xfelKxt ubi cunilem Lysiao locum pluribus verbis
czpressit.

38\'

Boiss. p. 233. In qua pagina ob oculos habuit verba,
quae leguntur apud Thucydidem I, 140, 5 to yùp
PpaxtJ t; toûto trâa-xv ùfiûv f%£/ riiv (3f/3xîu(7iv xx) 7re7pxv
tîj? yvûfii];, oïç ei , xx) xh\\o ti (ast^ov eùâi/ç

ett/txxûifffejûe ùç cpôlScfi xx) tovto ùttxxoixtxvtbç\' cctti^x^P\'-
trxfi£voi 5£ ffxcpsç xv xxtxitv\\7xita xvtol; xtti toû hou ÙflTv
fixXXov 7rp07(pip£7Ôxi: verba Thucydidea û; (pô^cp xx)
TOVTO {nrxxov7xvT£? apud Choricium duobus modis sunt
expressa Boiss. 233, 1 ou yxp xv Tpx^£t£ l^fiog,

tvpxvvcl) iô^xv £x£ivCj) TTXpéxC tov Cpô{3q} TTfTTOtyjxévXi:

et 233, 5 ôv -yxp xKoyx: vj tvx^ (SxrtXéx xxv

£VAOyÔV Tt TTpX^XÇ XVV<71f T^V , ov TO TÎjfÇ xhiîtrfuç

fvXoyov, xXXx TÎjç i^outrlxg TOV cpô(3ov ^y£7Txi xxTup-

ôccxivxi Tè TrpocTXX^\'lv.....(po^fpog yxp, où lixxioq

èèiXfi Iox£7v: cf. 233, 21 Trphç ôpyîiv vtiix; xv£ai(i^7£v, ùq
xvxvipoK; itx^iSX^iiq xx) ttôXbhov êx Trp£7^£lxq fi})vvéfi£v0i
itiotxéffi\'. ultima Thucydidis verba ab x7nffx<jpi\'fx,u£voi
usquo ad TrpoffCpipsrSxi rcspexisso vidotur Chor. p. 233, 12
verbis rà fièv oXa; (lî) trpx^xt tI x£X£vé/j,£vov èXivUpxv io-T/j/
xvôpÛTTuv] quibus tamen non contontus, addit

tov ixflvou ^vyhv iv£yxôvTf;, fhx (3cvx£7ÔXl zxxlv »vxi7xuv-
\'Tîjffxi (Coniccit Boiss. xvxxxiTiaxi) iovxuv itrùv xvtit£iv6vtuv
notionem quoquo, quao inost verbis Thucydi-
deis oïç £/ ^vvxupK<ret£. xx) xXXo ti pi£7^ov svôvq iTrnxxH-
Choricius bis imitando oxpressit, se. p. 233, 3
où fi>iv ovtu TTtxpûq Ttjv TTsp) t^v xôpv^v ^viyxxfifv xhi^viv,

Ô70V Ti}V (X TXVT^Ç x6pOI^OfiiviJV (TVVijâsiXV

VUV S-TTtTXy (IXTUV: ot 233, 8 U7T£, Tijq TTXpûJvOV TUXÙVf

£TipOV XV Tt 7rp07£TX^£ (l£7^0V, Xx) TTxXlV XXXO Tt X^^P^\'" ¹

îto\'a/ç xxtx fitxphv iyufivx^fto tîiv yjr\' ixsivcf) hvXftxv 1):

1 

1) Eandem notionem ezprcssit Choricius Boiss. 211, 14 Xoyiri-

denique cum scripsit Chor. 233, 24 xar« voüv elx^cpéng
ÙÇ >} xófi] \'SixTTsipa TÎjç vjizsTspaq èxtiva yivsTxi yvu-
ßijg, sine dubio ob oculos habuit initium loci ex
Thucydide allati to yxp ßpxxv ti tovto ttxcxv vßüv exa
Tvjy ßtßxiuffiv xx) vtYpxv Tîjg yvâ/x))ç

Eiusmodi Thucydidis imitatio inveni in Philologe
p. 100, 6 sqq. Auxit enim ibi et amplificavit verba,
quae occurrunt apud Thucydidem VII, 61, 2 „x9vßitv
S\' où xph "ffxffxetv OTTtp ot XirStpOTXTOt TÜV XVÖpUTTUV,

Ol TOÎÇ TTpÛTOli xyüfft ffCpxXivTfÇ ÏTTSITX hx "STXVThç Ti]V iX-
tti^x toü cpSßov ißoixv Txlg ^vpiCpopxTg «AA\' ocoi ts

^Aôijvxluv TTXpCITTS, TCAAWf ZOKißUV {ßTTStpOt SvTSÇ, Xx)
0701 TÛV ^VptßXXUV, ^V7TpXTfuißSVSI Xs) (IVV^SÖ^TS TUV iv Tolg

TTOXißoig TTxpxXoyuv. Verba ultima xs) ßv^jötjTs tüv sv
toîç ttoxißoi; ttxpxxöyuv^ Choricius in Phil. p. 100, 8
sie extendit: xx) hivüg xSu(iovvTx;\'i\\pux»yûyouv, tig où
ßißxiov i irihsßoq elvi, h\'^xcxuv, «AA* TtvU xx)
(Afl^ovx TÜvh TTXÔÔvTs; isuripou vuffTdvTog xyüvo; ixpxTviaxv
TÜV ivxvTÎuv: verba prorsus sunt divorsa, sod cogitata
petita osso ex Thucydidis loco supra allato apparot
ex verbis, quae apud Choricium statim scquuntur.
Scribit enim ovxcvv XP^ rrxvTcirxaiv xjrsizsTv, quibus-
cum conforantur Thucydidca xöußsTv 3\' où XP^\' tunc
porgit Thucydidos oùll jrxffx^\'^ o^^p »\'i «ttsipötxtci tüv

xvôpûvuv etc.....SX0V7IV (vide supra), quao fusius

Choricius imitatus est his verbis: ttoXXüv Svtx;

ipiTTslpov; 7roXit/.uv (locutio Thucydidoa, de qua vide

ßivef ti xaafic ^fit TaixMv Kxrofitiier»; t^v ci/mnv \'irtpev Êiivç iri-

rd^n SiivÓTifev itai x&Kiv ÄAAo r/ ßil^ov, Vw« SinSt Hxrit ßpa%ii Sov-
Atbliy avrS «■wvli/ixp.

1) Cf. cliain Milt. or. 8, 5 Ttîfav iptSiv ireiilro tI?« yvw^tifc.

m

supra VII, 61, 3 et Thuc. 1, 80, 1 stx) avro; ttoXXûv
TOXéliUV i\'iiTTSipOÇ slfil) kx) T\'h TOU TTpxyiiXTOq eiSÔTXÇ
àvuiixxixv exsitx xxpôijaiév ti ttx^x^iv tTtpotç xTrdpuç x[ix
kx) (JLiKpoipùxaç hxkttfiivoig, oï sirtî^xv ti xtxhmtv xttx^ ,
Tîjv iXTTilx TOÜ fi£X?.ûVTOi; ofloixv exova\'i r^j ffVfi(pop^ xx)

oùk£tl XÙtoT; ohvTXt TOU ttôxffiov hxXXxTT£(TÔXI.

Paullo post in eadem pagina, Philol. 100, 18,
Choricius scribit: ovt£ yxp ^ttt^t^ivuv cure vfvixtjxôruv
xvlpûv iSéXovffiv ai yvûfzxi xpog tou; xùtovi; iyoôvxç ofioixi
[itv£iv , ù\\Xx Tolç (ÛV rxx£ivÓT£pxt ylvovTxt, TOJç Trpoç
£Ù\\puxlxv £7rtiî^éxsiv: aucta sunt rursus et fusius ex-
pressa, quae leguntur apud Thucydidem II, 89, 11
^7ay)ljtévuv 2) y àvlpûv oùx fôiXovixiv al yvûfixi vphç tcùç
xvTovç xivivvov; ofioTxi £Jvxi: et quasi satis fusus nondum
fuisset, statira addidit noster „fîiov oùv ori ^ûfitjç
<rvv£(ttxxfi,ivi)ç toTç ^fi£tépoiç, ijù^t](i£v)ji; 5f to7ç
hxvrloiç pnfxxvîji; (loi i£TTxt tx trpxyfzxtx. Sequitur
nunc Philol. 100, 22 urbis captae descriptie: K«} Ty,v
TTÓXiv àXovtrxv àvxjrXâirxi; Xoyi7(iû tx T£ aXXx S/fvoûu-
AiJjv, oira ttomv axuffiç etuh Ivjx^P^ xx) to ttolvtuv xixpi-
TXTOv, Tviv avvviùv! TÛv fiiTÔXfiuç xpxTOVvTuv Ix^püv àxpxjlxv,
TTXŒTxSx Xvfixtvo/iivuv, TTXpSivOUÇ (StX^O/^ivUV, TTxlluV Upxq

1) Animadverlciidum csl Choricium scripsissc Vnoiai /iéviiv, \\il
fugerct hiatum, quem admisit Thucydides," cum composuit éixo\'ai
tîvat. Eandem fortasse ob causam pauilulum mutavit verba Thu-
cydidea t^v i^r/Sa toC ^ó^cv ó/xe/ecv .... \'éxouri (vide supra VII,
61, 2) et scripsit Philol. 100, 14 t^v i^ir/Scc reC ftéAAovreç éfiolxv
\'éxoua-i.

2) Ferlasse operae pretium est adnotarc Choricium imiUtum esse
quideiii Thucydidem, sed dialectum eius évitasse. Scribit enim
Thuc. iirrtiixivm cl supra ^vn^ofxli, Choricius autem ^mj^ziVmy
et aufi^fS.

41

où cpsîtoiihav : ut monuit me Herwerdenus ob oculos
habuit Homerum, qui, quamquam poeta, non pluribus
quam Choricius verbis in Iliadis libre IX, 590 dc
eadem re haec canit:

Kx) to\'tc iij MsXixypov iù^uvog TrxpxxoiTiç
xltratr ohpofjiévij, xxi Foi xxTiXe^tv âttxvTX
x)jh\\ 07* xvûpÛTToiai TriXovô" uv Fx7Tu F«A«}î\'
XvipXÇ flh XTtlvOVffl, ZÓXtV Tf TTVp âfiXÔÔVSl,
rixvx Si T xXhoi xyev7i iSxSu^ûvov; re yvvxTxxç.

Eiusmodi descriptie occurrit etiam apud Choricium
Boiss. 31, 12 sqq. où yxp iari yXuxflxv xytiv tipv^vviv iv
ùzo^if TToXêfiou. \'H yxp /AtÎç ti7m7x rèv Xoyi7[iov ....
7rxpxKx9)ji/.iv)j xx) arivovcx xx) (pc(3spx; xvxzXxttov7x (^xv-
Tx7lxçy yiip»; oùlxfiût ixecùfisvov, xéptfv v(3pi^ofiiviiv, iXxô-
(itvcv i; hvXtIxv TTxîhloVy xyofih^v ix 7rx7Txhç yvvxTxx....
aricpti re xx) (po(3e7 xx) Trphç Muizlxv xt/êiXxei: et Boiss.
216, 15 xXu7iç xx) TX Tijç xXÛ7ea)ç ttxÔ}}, cpévoç tûv
iv >}A/*/f ttoAÙ;, X«) yîjpxç 3\\pè rtjv iXeuÛeplxv xttO\'
fixvôxvov, xx) yuvxîxeç etç v(3piv fjt,epi^ófAevxi xx) iouXelxv,
7rph( àffikyeixv (ûv 07xi elh( x«A«/, rpè; lè iixxovixv xi

(ih toixûtxr tx 5f t07xütx ti ttxîjêoç tx toixvtx ti

(jLiyeùo;^ zixeu; eJvxl ffoi (pxivsTXi xi7(Jt,oç\\ mominit for-
tasso nostor Aeschinis quoque loci notissimi 3, 157,
ubi do Thcbarum exitio agens „voiw/o-atf"\' inquit y,hpxv
x\\i7K0(ziv}jv Tijv îreA/v, Teix^v xxTX(rxx(pxi, l(JLzpj^7eii ohluv,
xyo(iivxç yuvxTxx; xx) Trxîlxt tU iivXtlxv, zpev^vTxç
xvópézov;^ zpeff(30Tiixç yvvxTxxg, ô4>i (ieTX(txvùx-
vovTxç Tifv iXeuûepixv, xXxIovtxç, IxeTeûsvrx; ù(ixi x. t. f.

Socutus est Choricius Thucydidem, Euripidom, I)o-
mosthenem aut fortasse etiam Philostratum, ubi non-
numquam substantivi loco occurrit articulus neutrius

42

generis, tum in singulari cum in plurali numéro, ex
quo pendet substantivum genetivo casu enunciatum.
Invenitur eiusmodi genetivus relationis e. c. Boiss.
4, 1 txmowûv. 4, 2 tx pt^tôpuv: 33, 23 tx tùv ttoxifiuv.
34, 17 tx TcDSf: 41, 15 tx t^ç eÙTrpxyixq: 44, 7 tx
t^g 0iXoveixlxi; : 54, 10 tx yvvxixûv xx) (/.^tépuv: 56, 6
TX Tvt; xhiîffsuç: 57, 9 tx T)jç sxeuhpixg : 63, 5 TX tùv
vtry,xéuv: 78, 5 tx t^; tx tîjç \'ArTixîjg: 82, 22

to tîjç sù(ppo7vviiç : 124, 23 tx tùv Tx^xiuv: tx t^ç
toptîi:: 186, 4 tx tîj; fi£tpw(ppo7vv>}ç : 189, 13 tx rijç
TX TOV ffûfiXToç: 213, 3 TX tîcv xoXsfilav: 237, 21
tx tijç yiijt.£t£px:: Hermes 212, 22 tx tov voxifiov Mus.
Rhen. 514, 19 rà tîj; ù(pt>Mxq: Philol. 98, 16 tx

TTOXlfiiuV.

Frequontius porro, id quod amant etiam Thucydidos,
Philostratus, Aelianus, alii, apud nostrum occurrunt
adiectiva neutra, quao per articuli adioctionem sub-
stantiva facta sunt, ut Boiss. 4, 5 t3 (ipxxb tjJ; ^htxlx; :
20, 20 TO ffvvtofjlov TOV (3lcv: 40, 19 Ti ôijxv tûv Téxvuv :
70, 2 to tîj; ivvx7t£lx; vtréhoirov. 74, 17 to (ix^ifiov
TÎj; yikixix;: 91, 16 tc ùîj\\v Tîj; <pv7£u;: 93, 4 tI TÎj;
opfu; xi]6f;: 100, 10 tùv ^éuuv to ioxi/iûtxtov : 101, 17
rà 7rpo7^vi; tùv hoixovvtvv : 84, 10 Th tùv xxpuv hxTfpov:
87, 8 ri £(i7rvovv tov Tffiivov;: 102, 11 to afftvév: 215, 1
to TÎj; xSvfiix; x:pépi]tov: 220, 11 Tîj; xvtov 0v7£w; tI (Aixpi-
^pvxov. 229, 2 to TÎj; xpx^foi; xtottov. 233, 6 to t^; xIt)Î-
7£u; £vXoycv: 233, 20 to tov Trpxy/xxTo; xtottov: 272, 15
Tè (piXÔTiftcv: 273, 17 rà 7Tpoa>ivi;: 273, 21 rà -^Tp^v:
tb ipylxov: Philol. 101, 29 to tîj; ûéx; trxpxio^iv: 104,
29 TÎj; xpi7T£/x; to xxivo\'v: 107, 2 tè ûîjm tov 7%))f4XTo;:
107, 5 rà Tij; xit^7£u; fvXoyov xx) fihpiov: Mus. Rhen.
487, 2 th TÎj; \\/jv%ij; xxxxov: 496, 4 rà tîj; irisufilx;

43

(^upcv: 514, 29 to rii; yuvxiyhg lùtrpstri;: 520, 2 tà tïJ^
ijTTJjç txcpôpiitov: Milt. or. 5, 7 toû ßixxovtog tè^pxviç:
6, Il t5 TTiôxvov TÛV p^ßiTCiv: 13, 5 ri rm èeûv tvßtvs; i):
13, 11 to tîjç tùx^i tùrpxveXov: Revue 65, 5 to vttvi-
xoov izißsXu; vißsrxt: 68, 7 participium substantivum
factura est: „xùroTi; hui; xvsv ttoxißov s-^àç to xvtriti-
Xovv (= tI xip^oç) xyoßevoisi" 71, 13 r^j (piu^i toû vrpx-
T^yOXI to ^UffßSvl? ÙTTOKVTTTei: 73, 12 to TÙV (TTtßl^CUV
Tf xx) : 73, 15 ré y s ßhv xfp^xxiov xx)

Xu(TiT£Xi;: 74, 16 TX rûv crxaeuv xx\'KtTTx\'. 77, 16 ri
ös7ov Ttßxv: 79, 8 rrep) ro ôtTov âepxxelx: 81, 8 rh axv
êpuTrèv \'Ezxßdvüvlcv : 81, 11 in una sententia quattuor
occurrunt oxcrapla: 2y Si tcD ^tiv ritv xxxipov (sic Co-
botus pro xxipxicv) (rs^vénjtx xxrxyvov;, tov Si t^ Treptr-
tûç xßpo^ixttov, xjteicfft}v>fv tivx ixeßvhi)ti truvtxipxirxç,
xßCpinpx t^ xxipû ffvßßxivovtx Trpxrruv, tov ßh èaiov
t)j; fopt^ç rè veßvhv ßovXoßivov, tov Si Xxß-xpov xx)
Cpxiipôv ti ■zporxttxitoûvro:220, 10 àffxthxi yxp ro
(reßvhv Ivôx rè 0xvXov xXhxtrxt: 84, 14 ßxtrxxvlxi yxp
ittoßivyj; roi; ^ûvt -rph; rè xvtIttxXov^ quibuscum con-
fort Oraux Thuc. II, 45 (pdovo; yxp roT; ^ccai rrpi; rè
xvrlxxXov: participium rh xt^puxé; usurpât pro r^v
Cpùriv Rovuo 242, 22 ouru Ttxyicv xTroCpxhovTXi xxvrt;
fJvxi rh recpvxôçi quibuscum conforatur Pbilol. 103, 6
ßihi; iùihii rh Xvxovv ^trvxxi^ftv, ubi ri Xuzovv = »J
Ayr>}, ut e. o. apud Thucydidem YI, 24 ri iztSvßoüv
= tÎjv iTTiöußlxv: oî \'Aû^vxToi rh ixiövßovv tov ttXov
ovx i^\\ipU})<Txv, Vido otiam supra Rovuo 68, 7. Omitto
participia, ut ri irpxx6iv, tx TTfirpxyßivx, rx Apyxcßhx,

1) cr. Deinoslh. Philipp. I, 45 n«î rd tAv iiifv tù^iviç rwcc-
yuvf^irai.

44

to yiyovôq, TOC, xezovijfjisvx, alia, quae apud Choricium
frequentiuB inveniuntur, ut Boiss, 214, 8: 222, 13:
223, 10: Revue 68, 16: 69, 14: 78, 13: Phil. 102,
34: Hermes 232, 34: etc.

Si spectamus exempla supra allata, ex adiectivo,
quod substantivum factum est, plerumque pendere
videmus substantivum, genetivo casu enunciatum, ut
to tîjç yuvaixsç sùxpsTrh : to tî?; Trpx^euç xtottcv etc.
Multo autem rariores sunt loci, ubi adiectivum solum
substantivi loco fungitur: quae res aliter se habet in
Monodia, ubi illa nonnumquam quidem inveniuntur,
haec tamen ita saepe adhibentur, ut eiusmodi dictio
ab auctore quaesita esse videatur et oriatur fere quod
Germani vocant „eine Manier." Exempla inveniuntur
Boiss. 182, 4 TO xvttovv xx) ^éfftjv Ixxvov ßou tîjv ^vx^v :
182, 9 TO ^urißov: 183, 7 to xxxôv: 184, 22 ôp^vft
xx) Sffov tx\' cixov cvyysviç xXXo xx) (pîXiov: 185, 22
Th hoixov TOV yhovç cum gen.: 185, 23 SlùptTxi 3i ae
xx) Saov êx xxxoixttîji ^evixéu tt xx) cpixotrôxefiov:

185, 24 ffov Th TTipi\'Si^iov xx) Th xvlptTov: 185, 25 Th
xxxéyxuttov: 186, 12 rh ißiyxuttov: 186, 14 th tI^iov:

186, 1 TU ùxufjLxvla Tiji (puceui cum. gen.: 188, 5
(TTipyofiev Th t\'tp^vxJov xx) cpiXovf^tv Th hiyiov. 189, 3
Th ßxxäpiov: 189, 7 3/« Th aùcppév ts xx) (piXocrùcppov :
189, 16 Th 3^ ßfyxKoTrpiTrU, Th ilxxipv, Th CpiXxX))Seç,
tô 7Ü(ppov, Th «vipeïsv, Th töxapi: 189, 21 to ao^hv xx)
TTOXÛTpOTTOv: 189, 22 W? ùxixvhv hiripnv i^hfivxç Th
xTTÔ\'^yjfiov: 190, 2 to ahv TroXvxiv^TOv : 190, 4 Th ày-
Xtvovv: 190, 5 Th xvlpshv. 190, 9 t^ avvvovv. 191, 5
TO XoiTrhv ffTpxTix; cum gen.\' 191, 12 t^ aißviv. 192,\'14
tô cpiKoTtiXtßov: 192, 17 tijç Qhih; Th (piXcrtxm cum
gen.: 193, 9 Th (Jtiyx\\ 193, 20 tù Ao/rû toD vûfiXToç

45

cura gen. : Tet exempla intra decern tantumraedo
paginas in Choricii genuinis operibus nusquam inve-
nies, quam ob rem fortasse magnam horum adiecti-
vorum copiam enumerare poteris inter causas, cur
opusculum illud Choricio tribuendum non ait.

Ultimo loco memorandum est Choricium, Isocratem
praecipue imitatum, hic illic usum esso abstractorum
plurali, idque nonnumquam, sine certa, ut videtur,
causa, sicut scribit e. c. Boiss. 8, 7 tûv Tifiûv: 12, 3
tx TTxôi]: 14, 5 sv sùâufi/xiç zxvliîfiBii; : 18, 8 txç tûv
zxXxiûv hfixvôxvsvTtç tOx^ç: 2G, 10 txç (SpxxvTipxg
^MkIxç: 28, 15 zphe àpxxç £X"v ipuTixûç: 30, 4 (3s(3xlxç
xÙTûJç ffüVfcTijjw hxXXxyxç: 33, 1 xl iXTrlhç: 33, 9 xl
cp>j(jtxl itou: 17, g fv TOixÔTXiç ylvovrxi tûx»iç: «(popfixç
ixKpùuv: 34, I fù^ufilx;: 34, 16 xpsTxq: 37, 8 toiovtuv
sTuxiv xnot(3ûv: 38, 2 Txpirruv yxp xI fttyxXxi Te(pv-
KxtTtv eùxpxylxt: 39, 10 xfiOt(Sxl: 40, 1 kxWuzI^ovto;
ùptTxlç zxtipuv tov; ttxîSx;: 40, 8 txT; xfioi(3x7;: 43,
11 Tx; iKtlvy}; vptvovfft (piXoTipilx;\'. 44, 12 vovtjfiXTùiv
\\x7Si; : 45, 9 «! tüv zpi^fuv ùptTxl : 46, 7 tx; Ttp) Thv
(3lov T^lvzxùelx;: 46, 20 yvvxixdx; <pv<reu; lùxéXu;
xxfiirto(iiv)j; txT; Xvrxt;: 59, 1 où yxp «/ irpx^ft;, xl
yvûfaxf fjlxxxov tx; ix tûv zpxyfixtùsv tcioûitiv izuvu-
filx;: 59, 18 xxxozpxylxi;: 59, \\d tûv Tvpxvvuv ol (pivoi:
61, 2 xl TTpoxtpktt; ihlxvuvTO tx; ix tûv zpxyiixruv
z010v7xi -rrpovifyoplx; i 61, 22 xl tov zoxifiov xXoxxl :
65, 2 ixlïio[i(v tJji/ ilxvoixv Xvzxnt 66, 15 ixrih;:
68, 2 xl yxp el; xxpov êÙTrpx^lxi tx7; iffX^T*\'^ vxpx-
(3xXXÓfi(vxi <rvfi(popx7;220, 2 xl ri}; \\f^vx>ït xXy>)lóvs;:
220, 6 el; XP\'^"^ fiîjxo; : 231, 20 tx; xTtftIx; : Philol.
102, 33 tx7; Ttfiuplxi;: 104, 21 t« trivùm Rovuo 78, 5
toû (iixxovto; tx; ixtrux;: 85, 7 tùxxi;\'\' otc. Com-

46

pluribus tamen locis hunc pluralem hiatus evitandi
causa usurpasse Choricium apparere poterit ex exem-
plis, quae initio capitis de compositione, ad quod
nunc transeo, enumerabo.

DE\'CO M POSITION E.

Ubi do compositiono Choricii oporum agimus, prima
quao oritur quaostio ost, num in vorborum collocationo
fugorot hiatura nocno. Postquam nonnulli iam viri
docti do illa ro sentontiam dixorant ot pauca disso-
ruorant, intor quos imprimis momorandi sunt Carolus
Graux et Riccardus Foerstor, nupor tandem quaestio-
nom copiosius instituit v. d. Curtius Kirsten in libollo,
quod inscribitur „quaestionos Choricianae" p. 25 sqq.
(Breslau 1894). Quamquam muitos vir illo doctus in-
venit hiatus, tamen cum oo statuondum orit Choricium
aliquatonus hiatus fuisse osorom, quia oxemplorum,
quae onumoravit (tum usitatorum cum minus ueitato-
rum), maxima pars in iis declamationum invonitur
partibus, quae dicuntur in quas oorto scrip-

tor, ut ex illa hiatuum copia apparero iam potest,
multam oporani non collocavit. Quia igitur hiatuum
exempla iam diligenter collegit Kirsten, nunc sufh-
ciot, oxemplis omissia, memorare tantum logea, quas
illo invonit. Ut tamen bono porspiciatur, quoa hia-
tus Choricius ro vera non fugiat, omittam oosomnes,
qui occurrunt non solum in itaXi^eai, aed otiam. illoa,

48

qui inveniuntur in operibus, quae non omnium con-
sensu Choricio adscribuntur. Toleravit igitur Choricius
hiatum :

I post breve 1) 1) adverbiorum êvTxvâx, (ixXx,
(iixtstx (1), txxx (I), ehx (2), sttsitx (2)

2) particulae xpx vel xpx. Semper autem legitur
xp oh et xp oh, cum etiam littera x particulae xXXx
semper eliditur.

3) terminationum verborum nonnumquam. Attamen
in his quoque elisio nonnumquam adhibetur, ut legi-
mus e. c. Mus. Rhen. p. 495, 26 oùk oiS\' ötw?, cum
in pagina 517, 24 legitur oTSx iyû.

4) casuum nominum nonnunquam, inter quae ha-
benda sunt etiam participia. — Post x dativi singularis
déclin. I duobus tantummodo locis admissus est hiatus,
cum post dativum in jj quoque raro occurrit. Invonit
Kirsten unum post xùt^ et alterum post toixôt^ (cf.
Kirsten p. 31); hiatus vero, quem statuit Boies. Ill,
21 post ferri potest, quia post vocabulum
illud atatuenda est pausa. Legimus enim „iv xxpS^cp
yxp lipvâh TToXvxvôpuTTov xyopxv ßtßovßivyi | iyKhvißXTX auvtx^
TrepdjTTTsv iKilm;." Accedunt his Milt. or. p. 9, 13 /Ssj}

1) Vocaliuin concursus post voc.ilcs breves, quae clidi possunt,
addidi, quia ct Foerster et Kirsten hos concursus inter liiatus
meinoraverunt: re vera autem hiatus dici non possunt, quia clisio
sive in libris cxtal sive non — quod plerumque librariorum arbitrii
est — tamcu in pronunciationc temper adhibcbatur.

2) Si scquimur quod proposuit Koerster, otiam hiatus post roi-
ai/Tj) in Philol. p. 108 , 32 tollitur. Legere enim vult „*» irßt

atrJf Oxofiilvin rotxiT^v tiKÓnx, !i\' 5ï «AT/iJ"»/ KxrayiKxTriy (it

Tomv " ubi codex M pracbct i)Te/4r/vi( iv rc/ai/r^t iMvi, Sic etiam
unicus-qui apud Choricium adcst hiatus post verbi formam in v
tollitnr.

49

m et Mus. Rhen. p. 488, 5 <ria!r}} ÙTTOXeÎTTstSxi, quos
omisit Kirsten.

Saepissimo Choricius illum dativum in « et >} evitavit
et abstractorum usus est plurali, fortassc eam maxime
ob causam, ut hiatum effugerot. Sic legimus Boiss.
7, 15 Trarpli:: tx tc xXXx xxXij; xx) xptrxTç

oiKyjTÓpuv: 39, 7 xvipx ùspxTrsixi; vjiitisvov ôrxt t^v yuvxt-
K(lxv sfjc.(pxlvov7iv xptT^v. Duo hoc loco evitavit hiatus ;
ai enim scripsisset ôspxzelx, acripaiaset otiam èf^^ixlvei
xpsTijv. 41, G fihpix (ppovsTv iv iÙTvxlxn; eùxôyotç: GG, 3
xJç Tolvuv xxèXxusv eùcppoffvvxi; «ç TpoireisKX (rvvxpiS-
fiûvf hxXxffiov sxvTÛ rà 7riv6o<; SttoUi. Scribit fy^psTui/««;,
sed t3 utorquo hiatus ovitandi causa: 70, 8

Txl; yxp xhxlxi; oi xexpilfiévoi: 74, 21 txTç »hxlxi; xùtûv\'.
212, 4 yXuKfIxi; Ixvhiv: 212, 16 Toixûrxtç txsîvov ....

TTpojhxixiq: 212, 19 iv ^ilffTxi; ovv____iX\'irhtv\'. 213,

14 ijlttx tûv iXT/suv, xJf hptcpov : 233, 30 toixùtxi; ixtî-
vo; cryvtx^fitvoç àyuvlxt;: Milt. or. 5,2 txTç ii tov Trpo-
i:Tou TxXxizuplxiç vfifTç (ûv iv evjrxôfixiç yjTe: 8, 15
avvi^t] txî; yvunxiq yjficiç it^ipijffSxi: 12, 8 txTç ix
tov iTxôsv; ôivvxiç i^yuvi^^fittfv : (cf. 14, 16 txTç Axxeixi-
(iovluv iXTrhtv ovh)ç) Mua. Rhen. 489, 29 ttxvtuv
vÛTXTOv iv xoivxT; tù(ppo<Tvvxi; i(i7rlTTCVTX XvTTti: 523, 8
TotxvTxiç ovv ^vx^yuylxt; vi7ixT)i(iivo; : Philol. 101, 12
si Txlç irxxTxi; avvelxfTO ivvxoXtxi; >} TriXii: 105, 2
7ró70t txtç vtrip tijg trxtplio; (pixotifilxit ifiovtxt. Vidomua

1) Pro &c Icgondum gsso vldctur & i. p. vvvafiS/xSv raCra, &
rporiÜMxt non cnim voliiplatcm czspcctnbat lyrannus, sci) laetitia
iam erat aiïcctus, gnudens robus, quas exspcctabal. Calami lapau
vel Torlasse cclcritate in scribcndo adduclus, librarius scripslt
littcra c post aJç .... li^fovûvmt adhuc in inenlc eius hacrcnle.

i

50

nostrum hac scribendi ratione post articuli quoque
formas nonnumquam évitasse hiatum, ut e. c. etiam
Hermes p. 212, 13 iv tx7ç sùtuxîxi;: 230, 5 aïmü txTç
xpiaTsîxig: Boiss. 68, 2 txTç fV^i-«/? .... atjpt(popx7i;:
75, 10 txTç txßOißxTc: 113, 6 txTç ix yencvuv x-yysXlxtc :
Mus. Rhen. 489, 27 tx7; hépuv ^tjßixig sxvto7ç
ßsvoi: etc. Eodem modo post w dativi hiatus evitatus
est, ut Boiss. 24, 12 y.\\]xxvx7^xi 7rpou-ûi)K>iv tx7ç i^cpù-
toii ôlvvxiç: 54, 16 ttsvÔou: xCpopiiTotç olvvxigi 71, 7 iv
3f Tö?? yßij pvjùe7<Ti IthiKTxt hôyon; on, ubi vocabulum
>.óyoi unam modo spectat orationem. Prefecto igitur
Boiss. 34, 14 ubi codd. praebent „oùSi cvxo^PxvtIxç
tluxs Xxß^v oùixfioû" scribendum erit auxo^xv-ixig, quod
proposuit iam Boiss. (quamquam edidit vvKo^pxvrtif)
probavitque otiam Kirsten (cf. p. 28 n. 4) sed nullo
alio allato argumente, nisi lectione codicum -xç.

H post f: 1) coniunctionum et particulorum Si,
oySf (/cojSf), t£, cure {ß\'^re) tots , on, ttiSu , ovttore,
xKKors, ehs \'), «TTf, ye ot olxx^s.

2) pronominum s5f, ißi (1), ßs (1), vs (2).

. 3) imperativorum aliquoties.
Eliditur tamen nonnumquam s vocabulorum Sj, ûùS)
(saepius) mil, ßviiroTi, euTf, y s et semper Chor, scribit
3\' ante xv et ovv.

ni post / vocabulorum t/ (saepius t/ ovv, tI xv et
oTt xv), oTi (coniunctio), zepl ut Isocrates et somel post
ovKÉTi (quam / elidit Dom. ut Cor. 224 ßtixiT ixv).

1) Contcndil Kirsten Boiss. 55, 3 rcponciidum esse c codico Ma-
Iritcnsi utf iht ÜKOUfty, //ti siivc^iitf, se>) nnn aspernandus est Pari-
sinus, qui praebcl «iri ^ÏKOvrtv, Zvrt iiivo^Sti.qaoA cdidil Boiss. Prae-
terea ex ipso codice Matriiensi Koerster in Philol. p, i03,10 cdidil «kti
■tizóvSaiuv mrt hizpa^ai^iSx. Quac igitur vera sit lectio, non constat.

51

Omissis hxxé^sari unum tantummodo exemplum affert
Kirsten, ubi post pron. indefin. ti sequitur vocalis
SC. fol. HS"" yvvxisv Tl xreXysç et equidem nulla alia
inveni exempla. Ordo verborum, quo ti nomini, ad
quod pertinet, postponitur, apud omnes scriptores in
usu est atque etiam a Choricio saepissime adhibetur
et semper ubi nomen per vocalem incipit, ut Boiss.
5, 4 x^puôfiôv Tt: Hermes 213, 30 xTrxpxhijTÓv ti:
216, 15 xWo Tl. Saepe vero alia usus est scribendi
ratione quae apud veteres quoque inusitata non est
et si spectamus exempla, inveniuntur compluria, ubi
nullam aliam ob causam eum id fecisse statuondum
est, quam ut hiatum offugeret. Cf. Rovuo do phil.
64, 15 \'ekxjtcu ti ftipos ipxvitrxßevoi : Philol. 101, 18
ti luax^P^^\'S : Boiss. 62, 11 i xpi^xç ti kxxiv x<t(pxKüg :
219, 13 où <pp0v^70ßh Tl Xoiirh iXeuôiptov 214, 7
ikxf^xiatviq tl x^plov êùffùvotttcv : 225, 15 (irh eû; let ti
xx) iuaxfpU ùzofieTvxi: Hormos 210, 27 \'ffu; xvti
x7r)ïvt>)<re: 228, 26 ßtirl; ti xep) tIv xzeXÔivrx xoieTv
tißpiiTTixif iyxfiP\'f^\' IIoc loco non potuit scribero ößpiff-
TiKÓv tl eyx^\'pif^* noque otiam ti x/ßptaTixh eyx\'» "oquo
xTceXÔo\'vTX xtßpiaTixSv Tt TTOieîv eyX\' Perspicuum igitur ost
propter hiatuni oum tam raro ot inusitatn verborum
ordino esse usum.

IV post O 1) vocabulorum toZts (saopius), helvo (in
loco incorto sc. Mus. Rhen. 511, 13), irpi (1).

1) Nisi fürlc hoe. loco Icgotulum ost „oi tpfov^ireniv ri Aoit3» «Aiw-
6ifie\\>;\' cum verbis iXiui/piov tpfoviT» coiifcrend.i stinl Boiss. 27, 4
liStvffiy t)}i/ HM Tifxviti ;\\5, 2 Siiviv 13. 4 rvKvk xgpt\'

HÜtiTot 90, 7 ifS i^trrtiKÓtt 87, 5 ixnx\'\'\' *»\' Mill,

or 7, 4 irifMvT» xatA»T«/«/vi nlia.

52

2) terminationum tertiae personae singularis im-
perfecti, indicativi aoristi et optativi praesentis medii,
ubi elisione utitur Demosthenes.

Y post u vooabulorum -xivv (2) et xoxh (1). ttoXv h/
habet etiam Isoorates.

YI post >j particulorum et coniunctionum ij, ych^
et rarissime post >? nominativi primao declinationis
(2). Do dativo in ^ vide supra. — Post >}, ut etiam
post 0 ot 5Î, hiatum saepius evitavit Choricius, addito
suffixo xsf. Cf. Milt. or. G, 9 è^ùrepov vixep i^liou
TO TTxôo:: 9, 14 slzsp ixlyuv: Philol. 100, 5 uxep
0 TOIOÛTOÇ: 101, 20 iixsp aOroTg, quod cum Ilerw.
legendum est pro aÙToTg: 101, 24 ixeiii^Trep lyhovTox
102, 20 tÎTrsp èvîjv: Mus. Rhen. 497, 7 slxep /x: 500,
25 sljrep tveauv: Boiss. 5, 13 ijTrsp tKiTvsv: 7, 11 OTrtp
^JSû: 17, 14 îjTtep iyKpxTÛç: 19, 7 iÎTrep xh\\(pov: 21, 14
slzêp i] aocpix\'. 20, 6 oTTtp xpurov: 20, 17 oirtp Icpm
48, G îjTTfp (ôruzûc: 71, 21 ijrep h: 235, 18 stxtp
xTTxvTft;: 222, 7 r^jy -/vûia^v, ^irsp xùrhv: contra 222, 9
x7rh rijç yvûfiii?, ^ tîjv xéptjv, ubi neccsse non est.
228, 15 ÖTTfp xxé(3m etc. Cf. ex Demosthone e. c. Cor.
199 elvep jj: 210 elTrep x^i: 223 eiTrtp «Aij^iï: xxtx Mèvoivo;,
5 ohsp (xûhujxv. 25 ûirep êfio): Cor. 1 OTrsp kr): 12 l\'vip
^7xv: 13 tlzêp 2G oxep vjv: iO fhep fu: etc.

YII post w et 9 vocabulorum xy<o (1), iyîij xóppu
(1), TU (1), xÙTÙ (1), ô\'yçj (1), CpaiÎAw (1), TAûÛTW (1), Acyçj
(1). Animadvertendum est autom Choricium somper
scribere (itxph Ztrspov (ut Boiss. 237, 16: Mus. Rhen.
494, 13:), quamquam alias etiam dativum, qui dicitur
differentiae, usurpât, ut e. c. Boiss. 19, 5 tôAAw
At«AAcv, Cf. Dem. Cor. 3G (nxph ZvTspov. sod xpl;
Ey/3cuA. 42 XP^^V \'^^Tfpov.

53

VIII post at 1) saepissime particulae xxr, attamen
ubique occurrit x&v pro x«l av, cum ctiam in aliis
usurpatur crasis, ut in xxv, xùxeTvaçy xxxstas, xxyü.

2) infinitivorum in -vxt et -7Ùxi ot terminationis
tortiae personae singularis medii in -txi, post quas
tcrminationcs hiatus occurrunt etiam apud Dem.

3) nominativi pluralis primao dcclinationis (3), ut
Comici quoquo diphthongum xt accontu carontem
clidunt.

IX post £t 1) coniunctionum el ot èzil, ut Uom.
Vide tamen sub VI.

2) dativi xarei (1) cum semel quoquo invenitur
hiatus post ieT sc. in Ss7 ow.

Tria practcrca Kirston invcnit oxcmpla, ubi post
tortiam personam singularis praosontis liiatum adosse
putavit. Sod hiatus, qui occurrit Boiss. 101, 6 facile
romovotur loctiono „Toif7 veér^g" cum in duobus
cctcris oxomplis vis pausao claro sontitur. Logimus
cnim in Ilormo p. 216, 16 5 yxp êpûv vTro^plx; fVr) xx)
Cf>ó(3ou (itffTè; I xx) ri xpoffTvxov ifiTToiùv (Jvxi Trphg t>)v
Xptlxv iiirom7 \\ xXKug re rij; iTriôu/ilx; ivxxfix^ovjij; xùt^
ot in Philol. p. 113, 21 i(p\' u yxp x\\is7txl t/;, toûto
xpÙTTTHv iôixei. i iv irn^fi^ xx) hxXxiixovTi t^ît^ otc.

X post eu advorbii eu cum verbis ixf" eiSivxt
coniuncti.

XI post 01 1) advorbii ottoi (1) (particula xv insc-
quonto) ot pronominum (loi ot m (1).

1) Lcgitur in codico „r/« cVtv vitofièç hm yé/nov ày^ein/a;, So
où tpaiifi» KM yty^Ur» t«/i7 où ytórt/c fxiri iiûfovra t«v-

raxoD; coniccit Boiss. toiiT vi^rt»; scd nogationoni dclcrc suflicil,
qui.1 arliculus a Choricio sacpius omittitur.

54

2) nominativi pluralis declinationis IL

XII post ou vocabulorum otov (•«>) (1), ttojou (-«!/)
(1), äAAöw (1), Treu (1), Öttov (-xv) (1), -rxpôévou (1), <pävou (1).

Denique hiatus admissus est post articuli formas
(nullo tamen loco extat post «/\'), post interiectionem
u ante vocativum (3) et post pausam.

Statuendum est igitur apud Choricium omnes cos
inveniri hiatus, qui etiam apud Demosthenem et Iso-
cratem reperiuntur. Ceterum post vocales breves, quas
Dem. ante vocalem semper fere videtur elisisse, apud
Choricium saepissime hiatus inveniuntur, quod tamen
non multum refert, quia post breves has vocales in
pronunciatione hiatus plerumque non sentiuntur. Ob-
servandum est Choricium post t formarum verborum
(ut verba et optativi in -ßi), quam litteram Dem.
saepius elidit, nusquam habere hiatum. Denique post
vocales longas et diphthongos u, tj, ti^ ou — habet
quidem Choricius hiatus, sed paucissimi tantum hic
illic sparsi occurrunt. Quamquam igitur comparare eum
non possumus cum Isocrate neque otiam cum Demos-
thene in operibus diligenter olaboratis (ut 01., pro
Cor.), omnino tamon contendere non possumus Chori-
cium hiatum non multum curasse. Immo vero mea
quidem opinione, medium foro locum tenont Choriciana
scripta inter Demosthenis opera diligenter elaborata ot
ea, quao sunt minus curata, in quo numero pono
multas orationos privatas; ita tamon ut propius vido-
antur accodore ad olaborata: nequo igitur prorsus in-
iuria scripsit Oraux Rovuo p. 62 „Chorikios paraît
avoir évité l\'hiatus à pou pres dans la môme mesure
que Domosthène dans ses harangues." Non raro onim
in illis orationibus (minus curatis scilicet) inveniuntur

55

hiatus post u, oi etc. (cf. o. c. xxtx Kóvxvo; § 2 fu
c/5\': 5 TOtTOVTOv cljyfjxv: 6 sxetvo xzXüg\'. 14 sxvtcv thxi:
25 ^ /SöüAv} ^ 26 3/x«(rTJ!/ cySf}«: 27 «ùtoî l^urcy?:
31 xTTiivxt xTTo: 35 TreTTOiyjxévxt ^(islç: 41 viSèXijax êfiótrxi :
et (lot svttv et (/.éxxst hecsxt: 44 S^j ô(ioxoyov{jiivuç : zps;
Eyj8evA(5>jv § 25 (i}]hv) yjv: 31 tovtcv oxu? et ircl isri et
iv Tjj xyop^ ipyx^s7Ôxt: 34 zoIxtt^ ^v Qt xCpslSij èXtuÖêpx:
35 ttkovfftoi ^[zsv: 36 zpoj^xst sJvxi: 41 toïi xliX(pov xvtïjg\'.
40 flrx ix et Toù(iov iyù: 46 xxXei xùtoû?: 53 xph «y-
toTi;: 64 iyèi àviô)jxx: 63 tov opxov i^)i\\st\\pxv: etc.) neque
apud Chor. usquam tales occurrunt hiatuum coacerva-
tiones ut e. c inveniuntur apud Dem. vxtp ^^oppt. § 27
ubi legimus .... oùx ^xijtx 31 tcvtu có xvlpsi; \'AÖ>i\'vxToi.
hxfï yxp (i:i xj:) o ZoAav ovhvl; xXXov htxx 6(7vxi xvTÓv,
jj tov [âv\\ ffvxcCpxvTeïjdxt v(ix;. toT; (ih yxp xhx:v(th:tç tx
TTtvT h>] Ixxviv i\\yvi7XT tlvxt ihzpx^xffâxt. et statim post
xxi ïipi ix-etlif xivvxtov lyvu cv ot zpèç Eù/3îuA. § 32
fVfî u EùjSôyA/Sjî icTi xx) sTtpo: zip) T)j; xpylx; vô(io; y u
xvto; hoxo; tiv vitix; tov; ipyx^optivou; lixfsxxku;. «AAJè
yxp TOa-xvT)) Tti xtvx^» ^ct) irep) ^ptcc; vvv etc. cf. 31
xJil il soi inTi etc. Talia apud Choricium nusquam in-
vonios; nequo etiam in singulis Choricii operibus magna
plerumque invcnitur hiatuum copia. Nam non solum
in orationibus hiatuum raritns est manifesta, ut oston-
dit Kirsten p. 26, verum etiam in declnmationibua
nonnullis eadem apparet ratio. Sic in doclamationo,
quao inscribitur xptvTtv; vh; (Mus. Ilhon p. 485—-501)
quattuor modo oxtant hiatus rarioros se. post stccv^,
xyu, vi(Jt,:t et fy, quorum ultimus otiam o more est
Isocratis; in Turannoktono (lloiss. p. 51—76), in quo
inveni non plus quam duodetriginta hiatus, audaciorcs
adsunt duo, se. post ixt6v(ist ot «y, cum ox Miltiadis

56

oratione notanda sunt ßo^ m (p. 9,13) et axxou opêüg
(p. 12, 2). Ceteri, qui in his tribus doclamationibus
inveniuntur hiatus, omnes extant post voculas t/, x«),
TTtpi, Trpó, Sf\', Tf, yf, post articuli formas vel utique
post vocales breves, quae apud Demosthenem plerum-
que eliduntur.

Ut hiatus orationi nocent, sic quoquo pulchrum non
est, quando, quibus littcris vocabulum quoddam inci-
pit, oae ipsae litterae sunt ultimae vocabuli proximo
antecedentis ; quam ob rem etiam Isoorates vel disci-
pulus eins aliquis (nam do auctorc non consentiunt
V. d.) in libro, quod inscribitur ri^vii pyiTcpiKvi, in frag-
mento 12 hacc praescribit: .... ii^ïk rixtutxv kx)
xpx«r6xi xvh Tiig xvrii; <T\\jXXxß^;y Ilac igitur norma
usus, Isocratcs ipse plerumque mendum illud evitavit
et videtur tantummodo excepisse vocabula ßh et «v,
ita ut inveniamus e. c. eTtxmvßtv ßh, xv xvTsnrelv talia.
Cf. Blass. II p. 134. Praotoroa cadem syllaba non-
numquam invenitur duplicata, ubi pronomen demon-
strativum ot articulus coniuncta occurrunt. Scribit
igitur Isoer. xxnoü tov, tovtov tov etc. (cf. e. c. Pan.
§ 3 ot § 6).

Eiusmodi exempla occurrunt etiam apud Choricium,
ut Boiss. 9, 1 tûvt0 ti: 27, 17 xvtov tov: 56, 23
avtü t^: Hermes 235, 24 xvtü t^: Milt. or. 7, 19
ttXovtov rèv: 8, 11 rovro ri: sed saepius syllabae dupli-
cationom evitavit et inter articulum et pronomen verba
alia inseruit. Cf. Boiss. 20, 5 rovro veTßxi roTç riKvoi;

rh iûpcv: 37, 3 rovrov xffKyjvxi rlv tvttov: 62, 3 xvrov;

«

ou) tov;: 216, 10 rcvró hri rl: 217, \\2 rl ttxuxov xvrh
ßspo;: 222, 14 rovrov ßivroi rhv (pißov. 226, 7 xvro
roivvv viyovßxi rh Hkxiov: Tlermes 209, 25 rovro yccp

57

TO TTxSo?: cf. etiam Revue 83, 26 role to (ppovpiov
(non toüto to <pp.) et Mus. Rhen. 500, 5 tôvh tov

Tpéitov.

In universum tamen Choricius operam dedisse non
videtur, ut eiusmodi dissonantiam plane evitaret,
nam praeter exempla Boiss. 41, 1 vj (ûv iv ccvtui
47, 8 fySjjÀcv ov: 69, 9 TéûvijKfv iv: 221, 23 ^ktôtsxvov
ôvofiâ^êi;: Mus. Rhen. 489, 13 «ItjXov ov: 492, 30
TVTTovffxv àvlpl : 494, 8 vvXXiyoßsv ivrxûôx : Revue 224,
10 flxiv iv: Milt. or. 5, 2 filv iv: 12, 9 ßh Ivhv:
Philol. 100, 22 xXoûtrxv xvxjrXxa-xf, ubi syllabae pars
modo repetitur, et praeter locos quales sunt Boiss. 30, 1
(Txcpü; 45, 8 eÎK^Tccç wç: 46, 6 xp^^^v ÖV: 225, 5
ojtu; ùç\'. Rovuo 81, 18 uv ot similia, ubi

praotoroa spiritus aliquam praebot variotatom, — praetor
haec omnia, inqnam, nonnumquam roporios exempla,
ubi tota syllaba duplicata ost. Vide Boiss. 32, 11 iv
ivitlx: 65,4 ireipxTO Ti: 113,25 öuvixv xvilvixxv: 213,
21 «xoXxrIxv «voiyti: ibidem in eadom sententia i\\iv-
Sfplxv xvüffii: 220, 13 tJjv xhlxv xvohfi: 225, 18
aumpixv xvvhfi Mus. Rhon. 489, 14 thx tx: 490, 28
xvutIxv xvtIôiç: Hermes 212, 14 tttxIv^xtx txtsivoû;:
Milt. or. 7, 11 ïilxv xv: 12, 16 xv xvrtxpxTTOvirvi;, For-
tasse hue quoque pertinent syllabae, quao, quamquam
aliis partim littoris scriptae, tamon in pronunciationo
non multum difforohant, ut o. c. Mus. Rhen. 485, 16
h iv: 494, 24 W;: 497, 24 Ttéiu t^. Apparet

ox oxemplis allatis apud nostrum imprimis ropotitam
esse syllabam xv. Ubi igitiir earn syllabae av dupli-
cationom ovitasso videtur, vori simile ost eum casu
magis quam do industria sic composuisso. Memorabilia
tamon ost locus, qui occurrit Boiss. 218, 3 ubi legimua

58

„sySf voßsx y»p ßsfi\\jjofixt ßlxv oïv xviup^kotx vouovffxv." Et
hiatum et syllabarum earundem concursum hoc loco
evasit: neque enim scribere potuit „fié(i\\poptxt oïv ßixv
xvifiptjx." nec „laixv oh vocovtrxv «fjjpjjxoVa" nec ßsß^Oßxi
xvijipwo\'rx etc. Sed de industria eum haec verba sic
composuisse, imprimis propter exempla enumcrata
contendere non ausim.

Quod porro attinet ad verborum collocationem,
Choricius prorsus comparari non potest cum Isocrate.
Cum enim apud Isocratem vocabulorum ordo plorum-
que valde est naturalis, Choricius ordinem naturalem
saepissime mutavit ct non pauca cum in orationibus
tum in declamationibus usurpavit quae dicuntur ya-ip-
ßxTX. Itaque ex Atticorum scriptorum numero magis
noster convcnit cum Dcmosthcne ct Thucydide, qui
vripßxTx minime evitarunt, immo nonnumquam in
verborum ot membrorum compositione tanta audacia
usi sunt, ut haec fortasso inter alias fuerit causas,
cur Dionysius Lys. 4, scripsorit „tj?? ßiv Qsuxuißou
xi^eu; xx) aijfioffôévou; .... ttoXXx iujtixxstx sjtiv ^ßtv
XXI xffxCpij." De Thuc. cf. ctiam lîlass I p. 217.
Quae tamon Choricius habet Mpßxrx plcrumquo
non eiusmodi sunt, ut dictionis porspicuitati nocoro
possint.

Soxccntics apud nostrum (ut apud\' plurimos omnis
aotatis scriptorcs) ca occurrit verborum collocatio, ubi
intor substantivum ot attributum, nomen ot pronomen,
alia vocabula sunt inserta. Inscruntur plcrumquo vorba
scd nonnunquam etiam nomina ot saopissimo a sub-
stantivis sie sciunguntur vocabula «yr;?, ouTOi, roiourot,
TCffoÜTog, xéoo; similia Ex permultis oxomplis scquentia
tantummodo memorare volo. Boiss. 1,0 Ti^vïiixvxMi

59

f«üT(Ji lii^êpxfrxi XÓTTijv: 2, 7 cuTo; Iruxtv o ótffftói;: 3, 9
fV; (ih 9ópxi; ^ks miijtixxç: 3, 10 tx trpütx xxtlitjô(i.evoi
ypx(i(ixtx: 4, 1 xp^\'vov xyxv tovovtov. 4, thv zxxxixv
hxaül^ovts; ■7rxpoi(zlxv: 4, 16 tüv oixfluv (3ouXà(iêvot auy-

ypx(i(ixTuv : ibidem t^v xvôpuTrtlxv èzivrxfimi cpvciv : 5, 3

txç oheixç TrpovS^xxv ts^vi»? : 5, 11 t^v svxvtîxv i^o^cx
Tci^iv: 5, 16 TTxirxv t^irl^ttev xxo^v. 6, 3 xùtÎjv xv
sJffijyov \'piftcpix^v: 6, 11 tocoùtov TrxiituTOX),

xtvTpov i(i(3x?.évT0; ipuTtxèv TxJg (isyhTxi; tüv ttóXiuv xx)
xéyuv èptyoptivxt; (series): 6, 7 oixig àù (njxf^vxïi: 7, 1
hx^po^èpot; xyó{Jt,cvov xivoiqx 7, 3 tcixvtx; iv IwTép!;} Si(i(vo;
TTÓXiig : 7,5 Uiov èxxffTti 7rXtovsxT)f(ix xixrtjTxi : 7, 14
ToixuTvi; vTrepppsvijffxi zxTplloç : 7, 15 cru (tiXurrx rpéTtt^ :
8, 1 "tTtpov tU voZv ihtjCpx t0tx(4Ôv: 8, 9 ttxvtkv xùt(c
ffO(pi(TTÜv : 8,10 (jtiyxv èxxjTOu xc<TLtov iîyou[j,ivou : 9, 4
\'eripxv ^(tlv zxpxùcciv zpo^tvüv: 9, 5 ttxtxv ixuT^
(itvo; xpiT^v : 9, 9 TOixvTtjv ixiTvo; «(pijxe 0uv)ïv : 9,11
hiv^ xpxTCÙ(itvo; xcpuvl^: 10, 2 t^v zpotioxv xzo(3xXfïv
xTx^lxv : 10, 6 TrXthTitv vpovàyuv Tt(Ji.^v : 11, 4 ttxvtoIoiç
^pùouttxv vx(à,x(jiv\\ 11, 6 totx\\jt))v ttphi èxvthv hvoixv
4>fTxi\', 11, 8 ovTTuvoTt ôiluv, û; loixiv, auyypx(i\'

(iXTuv TTslxv yxp tJxf (Txoxhv TOixtjTxt; (Jiepi^i(iivo; xptTXÏt
(series) : 11, 15 tüv ôiluv xùt^ (ixS)fftxTuv : 12,3 zpè;
x\'iffXP^*\' xyuvi^ó(iivo; iihv)jv: 12, 4 xtóttoi; Trpoax(i(iivsvq

1) Cr. 5, II oü A/Çiç atriv «AAor;/« iAivSxvi, in quiliiis ntlcmliln
ctiain alliltorationi, quao figura nonnullis aliii locis a Choricio
quacsila ossa inihi videtur. Vido .idhuc Uoiss. 17, 5 ri rperruxi»
xùiilfii xfi^ariv\'. \'21, \'2 fx/av Si reu itfSiiv iyti xfiç t^v TXftCtxv
CxóStffiv Tfóff^opev SitiyifrxfSxi peuAeiixit 11, 13 f/rort t^ttwki
xferiAiivTxi 30, 14 rk vwirriiitvx rxifx ri nxi v^xAtfxi 48, 1
W uil Ui^K ivipixei; iSivarei ÇlJyj G3, Os 06, 7: 75, 5t 124, 4i
223, 11 alia.

60

itiôvfiixtç: 13, 1 tûv raùttjv [lôvov ■^ffkijfzsvuv tîjv rsxvijv:

13, 3 fzsyiiTTOv uTTAjiv o^PiXûç ijv : 14, 6 Trpoç aX.hviv fÇ
«AAjjç ^pti)fzimi; ohîav. 14, 8 ôAjji/ ahôkôxi tJjv ttôXiv:

14, 12 T07xÛTXq XÙTOÏ) XXTlXé^Xfjtev XptTXÇ: 15, 2 T>)V
olxeixv tIxXovtx ttoxIxv: 15, 3 (ivplxg x7rxpi6f/,^7ijTxi irpx-
^sig: 15, 7 f^lxv xlnl tûv suepytviicv xfioi^jiv: 16, 11
TOÛTOig tlx^Ts toTç TTxiiioiç: 16, 13 xôycv x^ccv yxfA^Xtov i
16, 17 (i Tiç sxeno vipto; iix^popov vXhsvQxt trri^xvov tû
TTxtrxv •^jx>},u£viji) TÎjy xpsTi/v (series): 16, 20 tcxvtxç xv
XÙTOV Tohq (TTsCpxviu;: 17, 3 fisi^ovt TrX^TTiffôe Tréôcp: 17, 5
toTç olxelûi? ivôtJvxi 0iXOTexviîpixffiv : 17:7 ix TrxvTbç I3ix-
^ovTxi rpiTTOv: 17, 17 .... tx; ùfierépxg s^tTx^uv ••pvxxg.
Tbv xxXov iyù di^piuTÎiv irph? tx (Jt.xxil^st hxi.ux^u ôijplx
(series) : 18,5 ùsluv •yiwxt/.svig xxov7(/,xtuv : 18, 9 tviv
xXXijv ixûôsv ù^êXfixv ip(\\pûpifôx: 19, 8 tÎjv ïllxv ivloTi
ffvjiCPopxv: 19, 11 èptoioiç ùfix; ixffsptxi vxpxhi\'ypixfftv:
20, 19 xôyov b Pxp(3xpoç eXXijvtxév: 20, 22 ttoikIxx; txei
(ppovrHx; : 21,7 et; ojx i^xSe xxxx : 21, 8 offuv fiXtvôépuTxt
"^{jaxepûv. 21, 10 iJiixv uzxvts; yvû(/,}]v \'): 21, 16 TÎiv
èTTOfiivijv tcT; ff(pSipx Trpta^ÙTXi; xvxfifîvxi TxXxnrupixv:
22\', 4 »5 Ôfflx TOICVTOIÇ XÙTÛ TfTlptijTXt TpOTTOK\'. 22, 10
xhXv) TIÇ upiiTxi to7ç xyxôslç X{i0i(3ij: 22, 12 toiovtoiç iyù
XoyiffiAolç et T^v fzêylvTifv ouTu TTxpxfivilxv vp07i6y)xx:
23, 8 (5 TTOXÙç éxeïvoç ivehlÇxTO aoCpuTij;: 24, 1 hxjTov
\'illou TTpbç Ittxivov ^^Topoç SiTtxi : 24, 4 véficv î XP^^^i
èhvi]pbv yvvxt^i: 24, 5 «upoç ylv^rxi TfAfUT»j: 24, 9

XptlTTUV «L/T»} tîjv tix^v^^) >7 (^fl^ouç ittijtxfiivi) XtVfTv o\'iflU-

yxç\'. 24, 15 txùtxç, u mùnvotxt^ xeçxxîf, txç ^

1) Hoc loco ct aliis huius similibus, ca rort.assc com|)ositionc usus
est, ut magis sub oculos caderent verba contraria, do quibus vido
Cap. III, ubi dc antithcsibus egi.

61

(Tôç fV/cTfVSf/ ffot (poiT^TVjç, Exempla onumerata nondum
sunt omnia, quae in.una tantummodo oratione (se. in
oratione funebri in Procopium) deprehenduntur. Satis
tamen superque ostendere possunt, quanto opere
Choricius talibus usus sit.

Minor (sed tamen satis magnus) est numerus loco-
rum, ubi duo nomina, quorum alterum pendet ab
altero, aliis vocabulis intermissis, seiunguntur. Ecco
exempla, quae inveni in eadem oratione funebri in
Procopium. Boiss. 2, 2 vpb; rt^v txv ixkpôuv
(popxv: 2, 9 TTpès ovitffiv SI (mxkov tûv ^ûvtuv: 6, 18
ß^Xo^vxli; ipxi7ry;ç xpèç xypxv xixfiiTXt TTXiltKÛv: 8, 11
xttxvtuv \'jTTcpsßxhXsTO Tpoöußlxv8, 12 TrXîjôûç sûpx
ßtßxiuv TTXVToixTTÛV : 8, 15 T>}V \'A^XflißVCVO; iTTOIOÙfiijV
tix^\'^\'- 8> 18 tjji/ xtxiffftlxv xvtov-öxußxl^d tûv TTÔvav:
14, 1 Ti]V TOÛ T(6v{ÛT0Ç XÙTOT; XVTSIffCpipUV 0tXOffTOpylxV :

16, 7 rà TÛV véuv ßSentovTX Trolßvtcv: 17, 1 tx; {Ïkôvxç
ipûvTs; iKtlvow. 17, 3 xph; t^v tûv ypx<piuv hui xx^ev-
ùe Ttxv^v. 17, 6 xi^opfixç èxuToTç ijrtvooûvTt; ixxpvuv: 18, 4
cpipfixkov l(7T« i 18, 8 T«; tûv tcxxxiûv

hßxvdivovTtt; tùx^\'i\'\' 19, 9 tx roû irxt^irlov ùxfpxlpnv
kxkx: 20, 2 ttpoi tb tîi;\'\'\\lpx; xyetrôxt tsßfvo;: 21, 3 tîiv
ixuTOÛ iiityiiffxjôxt TÓX>1V: 21, 19 fl.. . T/ mfio) xfyov
TtphtfiTiv &^iov : 22, 3 ixxpôuv x0i}xs jnjyx; : 23, 5 oùSli/

XXpXTÓv hTl TÙV KXXÛV 23 , 11 T>)V IxtivOU XpOXxßtlv
tfxevtviv.

Oporao protium ost, ut opinor, hoc loco momoraro
Choricium non solum gcnotivum ot substantivum a
quo pondot verbis aliis saopo soiunxisso, vorum otiam
frequontius, Thucydidis fortasso oxomplo, genotivum
talom anto substantivum posuisso. Tide Boiss. 6, 7
TOÛ ôixjou tIv xopvipxTov: 16, 9 Tijç xSeX(p)i; toTç iyyóvoi;:

62

BS

28, 2 T)}? TO uxij(ji,x\\ 29, 2 Tav ^fiêrépxv c^yAwv

kscpxkaix: 30, 22 T«v slpyxjfjtévuv T^V £vk?mxv: 32, 6
Tav ^Appx(3iccv sKxaTcp: 33, 14 tüv \'lepsccv tov xopuüpxïcv:
34, 9 tüv ttxpóvtoiv svloug l 44, 12 voffijflxtuv lx7£ig:
45, 6 TÏjg xvx(3oXyjg tvjv xhlxv: 56, 22 toD /3/cy to Trépxg:
59, 19 ovtug vjnhspov ipyov tüv Tupxvvuv oi cpóvoi, ubi
(póvoi cum emphasi in fine positura est: 61, 24 tüv
(ih yxp xvsv koyiviAolj xxTopóovf^ivuv Ttjv T^pócpxfftv: 69, 12
tüv ^VÖPUTTUV ê tpottog:- 74, 7 tou Tupxwou to cpl^tpov\',
75, 16 TOy xpxTovvTo; b irxig: 91, 16 tüv IxxtvKuv tviv
xpnovlxv: 95, 11 Toy (3lov 7ro\\?.ijv xtottIxv: 96, 15 tüv
(AsyxXuv vivuv x\'t öipxjreTxi: 123,3 tüv uvtsiotipuv tx
axüfifjLXTx: 211, 4 Toy ttóöov TVJV irpócpxtriv: 212, 22 Tijg
sCpolov to txxog: 216, 11 itpxy^hi toü viou tov cpivsv,
sTpxyühi fjLOt Tijg óuyxTphg Tttv aipxyijv: 219, 9 Ttjg öuyx-
Tpog vi ff(pxy)ï: 220, 11 Tijg xiirou (póuiug tI fiixpó\\pvxov:
230, 15 xTT^Tei Tijg xoptfg Tèv (pivov b xlv2uvog: 233, 6
Tijg tJ-ovaixg Tèv (pó(3ov: 234, 21 toü tJjv yvü/xtjv: etc.
Semper fere hoe ordine verborum usus est, ubi gene-
tivus est pronomen, ut Boiss. 11,3 xutou tijv rpux\'iv:
15, 11 xutoD ty/v «(Tjr/S«: 26, 4 Ivtx trou tüv yvupia-
(iXTuv: 26, 16 ffou Txg ^pxxvripxg — ^Xixlxg: 29, 8
ffoü tüv \'ixvüv If&i: 30, 9 xyxffSxl ffou riiv rrpx^tv: 31, 1
b NfFAo? vtpiyixcï (^cu rxg xxoxg: 42, _9 (jlov Tijg hx-
voixg: 56, 13 b Sn)xJv>i(rJ (lou Tij 57, 17 exsy-

yexüvtxg xvtcü ToJg xxxoTgi 70, 7 tüv diix>iptxtuv to
trmjöog tfftpecpsv xvtoü t!)v ^uxf}" 105, 9 ffOu to (pixo-
téxv))pcx: 107, 24 T«yT« 3>} «roy Tijg tóxtug tx yvuph-