De vocatiiilis antipae comoeÉe alücae pe
apud solos comicos aal omnii inveniuntur
aut jeciari uolioue Draeiita occurrunl.

J \'

De vocalulis antipae coraoeâiae atticae paß apufl
solos coDiicos aiit omnino inveninntur aut
pculiari notione praeälta occurrunt.

De yocaklis antipae comoeÉe alficae quae
apud solos GoiGos aut oiniao iiveniuutur
aut ueculiari uotioue uraeiita occurruit.

AMPLISSIMl SENATUS ACADEMICI CONSENSU
NOmUSSIMAE KACULTATIS IMIILOSOPHIAF, KT LlTTKIUUUM PECRETO

W ^T Â

y i, :

Àcnâemhe vatedktnrua omnihus praeceptorïhus, quo-
rum hctionibus inferfui, (jratias quam maximaa (jratô
animo ago, hnprimh autem tihi, promoior aeatimatisftimr,
clarmhne Van Ilorwerden, c.nius summam et dnctri-
nam atqne eruditionem et beuevolentîam cum per omne
tempus studii moi, turn in hac dimrtat\'wne conscriheuda
cognoscere mihi contigit. Per.tuasum fihi haheto me
numquam ohliturum esse, quanta tihi deheam.

Vas denique appello, amici coniunctisaimi! Vivite
felices, mcique ne sitis immemorea!

In lioc oporo collecta sunt vocabula ex antiqua
comoedia attica, quae a solis pootis comicis usurpata
sunt. Fortasse igitur miretur aliquis, si primo con-
spectu tot vocabula usitatiora recepta esse videat, sod
factum id est, quia non solum formae, sed etiam
notionis vocabulorum rationo babita, etiam ea voca-
bula rocipienda esse putavi, quae alio sensu apud
comices, alio apud ceteros scriptoros leguntur.

In fabulis Aristopbanis editionom usurpavi Tbeodori
Bergkii alteram (Lipsiae in aed. B. G. Teubneri 1884),
ubi autom aliam lectionem socutus sum, sub singulis
vocibns id porspicue indicavi; in fragmentis Aristo-
pbanis ot roliquorum scriptorum antiquae comoediao
editione usus sum Theodori Kockii (Lipsiae in aed.
11. G. Teubneri 1880).- Praotoroa cum fragmenta
comicorum pertractavi o codice Sabbaïtico Hierosoly-
mitano oxerpta apud Blaydesium „Adversaria in comi-
corum graecornm fragmenta" part. IL p. 344 sqq.,
undo vocabula x^xvih^pópo;^ xuxf^^pößic;^ dvTTvu; sumpsi,
tum fragmenta o Lexico Messanensi do iota adscripto
in Museo Rlicnano, o quo vocabula c^x et auvahuà;
recepi.

Insuper monendum est brevitatem fragmentorum,
quae saepe una tantum voce constant, causam non-
numquam fuisse, cur de vocabulorum usu ac ratione
plenius disputare non possemus. Id factum est in
vocabulis -^ßlXovTog, ^fiißxayiTog, Ißv, vxvTpitx, oXoXog,
pxCpxvidiov, (piXoxt^\'êiîç, àtriiXTiov, ßxSpihov, hiirviov, ßvpfSicv,
(TTXfivxpiov, aliis.

Toti opusculo formam dedi lexici, ut is, qui de vo-
cabulo aliquo antiquae comoediae proprio hunc librum
consulere velit, commodius eo negotio fungi possit.

Quod ad originem vocabulorum comicorum vel ad
eorum notiones attinet, multas classes sive genera
distinguenda esse putavi, quorum primum esto quod
continoat:

Vocabula in quibus tam substantiva quam adiectiva
et verba in unum vocabulum composita sunt: xpxxic-
fjieXiri^uvoCppuvix^pxTx, xof/,7ro(pxKsXopp^(4,uv, xu^uvo^PxXxpó-

TTuXog, Af7ra5öT£|C4«%ö- sqq. (nomen cibi undcoctoginta
syllabarum), axoToSxauTTuxvóópi^, ttxopoioTxvhxevTpixpTOxü-
jTTipfAX\'yopxioXexiôoXxxxvozûlt\'Seg, a^pxyihvvxxpyixo-
(jLvSTViç, sxhTTtyyoXoy(7xpxx7iMznvoxx[j(.TrTXi, hsipio-

TrpiiTTOxxp^xfioyXvipOi;, luvóxvffog, 0pûp0Cp0tT07uxc(J)xvT0Sixû\'
TxXxiTTupo;, hsipxvé^svog, syyluTTOTUzeïv, pxùxzuyl^a,
TopvsvToXvpxjTTi^OTTijyég, Txyiivoxviaoö^px:, Tpvycflhzotoftov
(Tixjî, alia.

Numeralia ineunt in: ^pxfii^xxcaioyxpyxpx, zoXXohxxxig,
XiXiiTTxXxt et quae ibi collata sunt, aliis.

Interpositae sunt praepositiones in: övßßpsTrIhiTrvsg,
vvxT07repi7rXixvi)Toç, et e duabus praepositionibus compo-
situm est TrepixßCpig.

Praeter haec compositorum vocabulorum genera
extant : KspxuvoßpövTttg, (ishxvoavpizxlog, (pXxTràèpxTTO,
lÙpi7n2xpi(TT0<Pxvl^Cà, mVOÔuXXKSjv, XulotlOTTXV, ßOhVVOTTpxy-
ßoveJfföxi aliaque permulta.

ß. Occasione invitante ficta: xvtkticottxv, xvrxxpoxaôxi,
ItsvTipsußX, iTTÎhixppvj\'yvviJt.i, x«TÄcr/Xf A/Ç« , KxrxCPpovTl^a,
xuvoxKôttoç , xxTXTpixKOVTOUTi^a, alia.

y. Ea quae comice quidem formata sunt, ita tamen
ut quibus legibus sint formata facile appareat; ad
quod genus refero:

V^\'orba quibus inest notio „in ore habeo": xxplx-
ßi^u, l^ßi^u, x\'iyix^u, tI^u, ßxxl^u, alia.

Nomina feminina comice ficta: ßxyelpxtvx, xi^pvxxivx,
txduOTTÛXXtVX J XXSXTPVXIVX, XXplÖZij , ffTpXTityU ^ ÇôivuWx,
£7rixsxKX7Tpix, ffvxoCpxvTpix j ffUßTTxla-Tptx, aüa.

Ficta ad patronymicorum siniilitudincm: ßKTÖxpvil)):,
(T7roûlxpxll})ç, similia.

Comparativi et suporlativi comico ficti sunt: xpxß-
ßotxto;^ xvtStxto;, Itttotxtoi; , •xpoTtpxktpoi;, xvlpxTrolwTi-
XÛ7XTX, TTOTlffTXTog, yx7TphT£poç, alia.

Imitativa: titititititititIvx , Tron-ojrcn-OTroTron-oü, îtûû
Tw^ (TUTTUTrSi), alia.

Restant: «VvoAu^t»}?, KvxXoßopsJv, xxrxyiyxprlt^a, -Kxßtfi-
Is^otxtTv, ßxh;, ßvpaxlfTog, ß£Ttupoffc:pi(rTii;, ßUTTUT£vu,

Trepitcoxm^u, ivTpiTocvi^ui, ipsßcSi^äv, XezroXoysh (-yix,
-yo;)^ axTaXsTTToKoyslv, oßoßxartylxg, xvxi^ahsCPpoç, xpxi-
■7rxXÔxu[4,og, \'iTTTrèxpijfJLVog, ßKnoi/.xßiJt.xc ^ yvhixùx^v, xzoXi-
Txpyi^a, fiovccpxyog, ßi(7oXxßx%og, TTÛXVIÇ , tsxxXx^vpiixjix,
(TTpißiXixly^ J iTTpé(piç, Tpxy0ßx7xxxcq, SixrpxfAiç, ixxx-
pvßii^dv, aliaque plurima.

§ 2. Aliud genus id est ad quod pertinent voca-
bula, quae alio sensu apud solos comicos, alio
apud ceteros scriptoros inveniuntur. Imprimis
hue refero:

1. Ea quae propria vi adhibita etiam alibi leguntur:
xittxv, xpü^cj, xxKKhvpyo:, xxTxyXuTTi^o), xxtxttittoüv ,

rpsTv, xTTOffvxx^w, «Acä, xaxußx, ßosiog, svzTspog, ÎTrè-
Tfiog, x!cr0og , Xxpivig, xvpxxvxv, xxTXxeXeüu, xuSaiuJ^a),
xvTTxpog, o^ivijg, o^vpsyßlx, SyjXxffrpix, ôsXoûv, ôvvvxt^a,
ÔuvvovxottHv, xxTxpScà, TxpÀx^ù), TTXxTvyî^u, Trpivivog,
xTToSslpu, s^xXivSu, TxnrxXvj, zxazxXvi, svöpiovßxi, sxTry,-

üpix^oi, txTTSipüßxi, xXivl)jôpx, xTTOffßivvußi, xßopyog, yXv^ig,
yuvtxTog, Scchxxxpouvog, eùepix, xoißi^cc, ßvpßvjxix, xxpo^pig,
ffrps^\'lßxXXog, alia.

2. Quao et propria èt translata notiono posita apud
solos comicos extant, velut xzoßcffxoßxi, Övßx>,u4>,
xxTXßiiXü, xxpuxûTToisJv, xxffxxßx^u, alia.

3. Quao motaphorica tantum notiono gaudont:
xpy£Xo(poi, xpxvcTTOiü, xosxuXßxrix, TspixXovpyóg, Cnrep-

à\'AÔpyiToq, âêtjXog, xlyuTTTix^co, txßxpvycc, xvxxoyxpXiùt^u,
àvsTTxyysXTog, xopTiîp, xxxpTi, àp(ioy^, xmCPeKvjrog, XTreaù\'iM,
xXx^ûy, ßorpug, yslaov, hv^poroßslv, hkXm, hxiiSTpo;, hop-
Xmèxi, ^îvog, hzolix, hv^ÛTiji;, disvsyxeïv, dujxXyijro; ,
Spxxxivx, sCplTTTTX^OßXl, siriKpovoßxi, eTTidxußX^co, ÉKVOUJV,
êXeiôç, syxpom, Kxpxlvoç, xijpuT^ï, xxTxßoxv, xxloq, kx^tt^,

Xfiv, XiTTU, XoTTxg, Xu^i^u, zhxreixfyi, TrxpxxoTTTu, irxiyvix,
TTxpx^xXxv, TTvxvÖTijg, TTpoßxTov, (iôôuv, TpßouXo;, aCPpTyoç,
7TpißyiXog, (popx, zop^tf, ^vzoppocpeTv, aliaquo

§ 3. Tertia classis esto, qua contineutur quae
sumpta sunt o vitao quotidianao sormono voca-
bula, quorum non mirandum ost multa apud solos
comicos legi, quippo qui ot vitam quotidianam ot eius
scrmonom foro soli ropracsontont. Hue rofcro:

X. Nomina animalium, qualia sunt xxxXxv^k, Ipùo^,
sXfxg, spvôpÔTrouç, xXyiTijpy xsßx^iTruptg, xxplg, viprog, xUxlxg,
(ivXxxpIg, rhpx^, uTTOÖußlg, alia.

ß. Nomina opificum ot morcodo conductorum, ut
SptTTxvovpycg, ^i(poupyóg, Xo^ozoïôg, xpxvoTroióg, xpijßvoTrotüg,
^uyoTTûiôg, xX^piTXßoißig, xXhxvTOTTÛK^g, xXCpiroTruhig , m-
XiTOTTchXijg, , QsxTpazuhyjg, XvpcvoTrûXyjg, aTuz-

Xijg, xoffxivoTTÛXijg, ßtßßpxhzüXiig, jTTspfixTOTrûXijg, aup-
ßxiozüx^g, TTivxKOTTÙXijgeixosroKoyog y iXxoXÔyog, zXivôs-
(pôpog, axvXo$i\\piig, ÙKi^cpôpog, xßCpopsx^pipog, xv^pxjrûSûvijg,
ßxTTTpix, xxp2o7royXv(pog, alia.

y. Quae forum vonalo indicant, quorum alia apud
omnis gonoris scriptoros, apud solos comicos haec
leguntur: xpißxrx, Ix^vsg, xpißßvx, xupt^ßixXxx^vx,
^^^XVX, (ivpov, sxépolx, 7T£(pxvÛ[Jt.XTX,

5. Yocabula forensia, sacra : à4>^cpi7T0ç, xo\'pîv-i,
àppi)<popsTv, Kopvßxvri^u, alia.

f. Vocabula e palaestra, ludis, cett. sumpta : «xätä-
ß?.i}Tog, âyKvpi^a, KOXsTpôiv, fiivov, £%£;:/, htviyxsïv,
TTpoxviaTXffScit, KuvijTtvla, sCpsTivhx, üiiiXKx, alia.

Ç. Vocabula e culina sumpta: xvxßpxrru, êrviipvaig,
oh-^pvfftç, o^lç, öß£?^l(7Xog, Topùvu, (ppvysùg, aTroTtjyxvl^u,
xpToarpoCpeiv, xxpoßsXfleg, ypxî^ttv, quo etiam nomina
pertinent, quae cibos et potiones indicant: iXxTvip,
^â(isv[JLXj xxTepiKTX, âxéxvvog, Qxvix, ôvvvsix^ xpißxvhijgy
xöäAü/Jä, Xxyûx, ftx^hxijj ptlßxpxug, vxcTÔg, vîjjTig, oivoûttx,
Ttepixoßßx^ TxXxffioVj Txy^vixg ^ ,

VI. Vocabula spurca minusve honesta a plebecula
usurpata: syx^K^t xxTXTriphßxi, xivxßpxv^ xxx-

XXV, evTiXxv, TrpoartXxv, 7rp0(x7r£phßxi, axspßöKXu , <rxißx-
xl^u, ÜTTOjriphßXi, j^ffl-f/tó, ^pxôxXhu, oKiaßog,

6. Vocabula e vita quotidiana omnis generis et
coloris, quae ad classes antécédentes referri non po-
terant: xpvvrixog, xaxupcx, i^xhsnrTpov, izilcizveTv, xvôpx-
xi^co, $£TTxXlg f övXxxlaxog, ^ßlxpxipx, xovhovg, vxuUxtov,
XXTTV)^, xxvvx, ^xyoôijpeTv, ^iCpi^a, ^v^ov TcpÙTOv, ^vpolóxfjy
xßx^, xopr^p ^ UTTOßxi, xÙTOffx^llg, x\'ipéjrivovj ßu^oxoTreJv,
Hßv^og, hüßo\\ov, xovpßsg, xxTTug, Trepißxplg, TrecaovoyLsh^
TTxpuipig, trrlxß^, irxiarxi, vpx*!, vpixog, ßvxTijp] AfTÄffTjj,
Xxxavixxl, ßSTOpxicv, xop^^fix, Tripaixxl, ßSTxrpixi^, ^vyöv,
6uftx\\a4\'i Triphßxij axwpxfilg, irxfiCpôpxg ^ ffTpó(Piov, rpv-
yciTTOg, Cpûffuv, x^vißßx, ^pyi(pohoyslov, «ä, alia plurinia.

§ 4. Quartum genus est eorum vocabulorum, quibus
iuxta notionem vulgarem sensus obscoenus a co-
micis additus est : x^oiro;, xfiopylg, ßxXxvoq , Siip^ofixi,
iTrxipsffôxi, AxxtI^v, TrspxvTiKÓg , kvtttx^u, vüxov , tyvxxi^eiv,
avxoXoyslv, TpU[ißo\\oq, poduvix, tts^Iov,

lAÙpTOv, hxßxlv£iv, sKxopl^eiv, ^ccftôq, Spojog, ITTTTlKOg, "tTTTTOg
AfüxöV, xkxvig, xs^tjTi^siv, TTxpxxe^-^TÎ^av, xpovßx, xpovcTixég,
ùxoxpoveiv, Trpoxpovsiv, ott^î, i/ttottittouv , otttzviov, ttxUiv,
aTrxTxyyyjg, axuvlov, Tpvßhiov, êpÔTTSiv, Stopîmsiv, SiAr«,
spsßivöog, xêpxog, xpiûvi, ^xoiviov, alia.

§ 5. Quinta classis continobit ea vocabula quao
comici composuorunt praopositiono aliqua addita.
lîrovitatis causa simplicia otiam dixi illa vocabula,
quibus iam cum una praopositiono compositis comici
alteram addiderunt, quia haec vocabula illis quasi
simplicia orant ; non onim duabus praepositionibus bas
vocos ipsi auxorunt — quod sunt qui iniuria statuo-
rint —, sed vocabula una praopositiono composita
in littoris iam cxtabant, priusquam alteram hi pootao
addiderunt. Ilac autom rationo non confundi quod
vulgo dicitur vorbum simplox cum iis, quao ego sim-
plicia nominavi, sub singulis vocabulis apparobit.
Composita sunt cum praopositiono:

XVx: xvxyiùu, xvxStCpxv, xvxCpödpoßxi, xvxrißog, xvx-
Tupßx^u, xvxcpißdv, xvxßpux^u, xvxxvxv, xvvipsvoßxi,
àvépptiv, avx^uycüv, xvxxvxtttu.

vi^cc, SixppiKVOVfföxi, SixiTTroSsTv, hx7xvx0ü(rêxi, hxvl^u,
SlXfjiXffXXXl^CC.

f/5; fiVzfAA«, sïaxpoócc, f/ViAxw, eistppu.
i V: syxxêxp[/,ö^a, ivxTrorhu , lyx^\'^fK\'^ > ive^^fisTv ,

XXTX\'. XXTxSlXhXXTTÜ) , Xxdi/TrspXXOVTI^CC , XXT£lXva7rÜ(jl,Xl,
XXTXCPvXXTTU, XXTOnVXliXl.

[ASTX: (/,£h7rohdfiX{ , fiSTXTTSipÜfiXl, llSTXXVXivlu.
7: xpx\'. TTXPXXXTTUCC , TTXpxhxXOVÜ , ZXpO-pCCvZ , TTXpXCTO\'
pévWlM, TTXpxXOÜfiXl , TTXpXXOpÜ, 7:xpX{4XlvO(4Xl , TTXpXJl^-
fieJov, TTxpxxXsi\'Siov.

TTspi: TTêpixuvsh, Trepixcc/^x^siv, 7ripi70<pi^(7Óxi ^ zspi-
xXovpyog, 7rspi0v7i]Tog, Treptèpptiv, xeplxoii^og.
Trpó\'. xpoxxósvScc, 7rpoxvx(pu7u, 7rpot^uvvvyt.i.
Tfpóg: 7rpo7X7ro7r£fjL7ru, 7:po7£XTiXKu, 7rpo7S7:iopxü, zpos-

7VV: 7uv£z-ixetfzxi, avvex^^ox^ivu, avyx^\'l^\'^^^l^*\'t fWA«-
(3uvü, 7vijt,7rxpx[x,£i\'yvv[jLi, 7Ufi7rxp:ixog, 7uvSixx77)ig, 7!j77rKxy-

iixép: VTr£pXVXlhuOflXl , llZ£p7ruppiCC, U7r£pXXOVTl^CO, V7r£p-
£^}]XOUT£Tyig , V7r£p70(pt7Tijg.

§ 6. Ad sextum gonus portinont intoricctionos
ct cxclamationis particulae, quas apud pootas
comicos permultas inveniri 0 comoediao natura sequitur;

sed paucas prorsus novas habent comici antiquae
comoediae atticae: plurimae enim earum, quas usur-
pant , ab aliis quoque scriptoribus adhibitao sunt.
Comicorum autem propriae sunt: (XTrazxT, xlßoT,

Ilacc vocabula non tantum ad notandam rem par-
vam a comicis adbibentur (deminutiva propria, quibus
igitur vera inest ßelccct;) verum etiam ad res blande
ot vTTOKopitrTiKÛç oxprimendas (deminutiva blanda, qui-
bus inest qui proprie dicitur vzoxopivßö;), Termina-
tionos autom, quibus comici in formandis dominutivis
usi sunt, sex sunt numoro, seil. 1. -lov, qua formata
sunt oa quoquo dominutiva, quao de Stirpe in 5 litto-
ram exounto oriunda sunt, quaequo cum dominutivis
in -ïhiûv facile confunduntur, 2. -lliov, cuius prima lit-
tera intordum cum vocali, in quam exit nomen, in
dipbtongum vol longam vocalem coït, 3. -xpiov, 4. -laxo;
(-7X0; et -ffxt^), 5. -/£, 6. -/Sfv;, quibus ?iddonda sunt
ca nomina, quao comici dupliciter deminuorunt. Cuius
genoris — quod ad notionom vel formam — sint
deminutiva singula, sub quoquo vocabulo monui. De-
minutiva autom comicis propria in antiqua comocdia
attica invoni baoce:

xjxiSiov, «ßipopißiov, ^xXlov, xhX(pi%ov, ßotlxpiov, yxa-
Tplhov, yvzxpiov, Itxlhov, hxxjr^pihov, ißßxhov, ^ccßlhov,
lißthzXoßiov, vi^vaßXTiov, ■^xhxo;, öpilxxmq, Ôpx-Ahov,
hXxxhxo;, dvßihzv, hpxxhxo;, , xtrrlt, xorv-

IffXijj ßsXkrm, ßccr^\'^iov, VX7TI(TXO: , cßshlaxog, oivhxog,
O-JlhlOV^ OpTVyiOV ^ êcpôxx^lliov, TTXTpiltOV, TTVyillOV, TTUpßlOVj
TTsptKOfifiXTWV, px^xvihov, cuxiliov, ffxshivxo;, axxKxêvp-
ßXTiov, axopéhûv, axvlxXhxoç, arpocpiov, tsvôHiûv , Texvihov,

x:pùlix, ^jfiXTiov, ßxöpiliovj yxXihvç, Isizviov, hx^piov,
XXKÎltOV, XXTXX^aflxtlov ^ xopxxiviliov, XO?>CXVVTIOV ^ xxXvß-
ßXTiov, xxTrpillOV, xoplaxi], Äsxxvhxt), ßox^kxiov, ßvplhov,
TTSpiVTSpiOV ^ TTS^Ig, TTXX^ßXTlOV, "TTXKKXXtOV, GTXfiVxpiOV ,
(jTrivßlOVj ffßivjliov, (jTr\'/ihxlm, ffi^Trtlxpiov.,

§ 8. Praeterea multa vocabula a comicis ex aliis
poetis tarn epicis quam tragicis et lyricis sumpta
vel ad corum scriptorum analogiam ficta sunt, partim
ad dictionem illorum poetarum imitandam, partim ad
OOS deridendos, qualium vocabulorum usu, mutata
notione vel forma vel compositione vel contextu vol
denique tota dictione, risus captatur. Cetera quae do
huiusmodi-vocabulis dici possunt sub singulis vocibus
melius collocabuntur. Mibi occurrerunt eiusmodi voca-
bula praesertim haec:

xpi^ij^UTog, hpy^pö;^ ßshxvonxvslßciv, ^^xißiTßijTog, CTTTX\'
ßouog^ lùpijffieTrijg, ùxeXévetpoç ^ Xvixxvlxç, Â£uxo7r>^i)ôiîç,
auxozéliXo;, TpQxviXxTO;, uXolpèfio;, xx^KûCpx>,xpog, ,

xfixpvyxy xfixvpoßiog, x\'ißxaioKoysh, eisitisiiisiXhacc, hjxo-
ßöiTTpiixo?, e^xiTplßuv, xsCpx^^yspkxç, xu/3>jA/;, AaxTÄ-
reTv, <TXX£(70ôpoi;, ù^xvTolôvtjTOç, xepovijX^^t xzoßiirxoßxi,
llyrupog, xtpûlôv^roç, xTroirxTi^Tsov, xl^xroTrürtiq ^ STTIXOX-
xxarpix, Ôpxv7xvrv^, Trpvjßxivx, 7xivo(poptÛTiiç, e\'i^lTToiss.
Praeterea unum extat vocabulum, quod e carmine

§ 9. Aliud genus vocabulorum, quae partim aliunde
a comicis sumpta sunt, est eorum, in quibus inveni-
tur qui dicitur rxpxypxßßXTt^fiög, i. e. in quibus
una vel paucae modo litterae mutatae sunt, ut par-
onomasia quadam risum moverent poetao. ITaec sunt:
«TToßoAißxTog, ßoßßxvAioi, ßxKXh^Ss, ßupaivvi, \'itttcxttxI,
mxspog, vKOToßmü, xpptjcrlx, xvxCpKxvTiog, xxTui^xyxg,
KeCpxXyjiTi, êpvsxTç, alia fortasse.

§ 10. Saepius otiam observavi comicos advorbiis
usos esse, quae in littoris nusquam alibi extant; in
tria genera haec adverbia discribi posso mihi vidontur:
x. Adverbia, quao ipsa apud solos comicos legun-
tur, cum adioctiva, a quibus derivata sunt, otiam apud
alios scriptores inveniuntur. Profocto fortuite factum
est, quod talia adverbia apud solos comicos sorvata
sunt. Mihi occurrerunt:

yevvxiOTTpsTTug, spiorruAiKug, TpißuviKÜg, xveKXoytcrTug,
xoßypsupiTriKÜg, 7rpoß)iöiKÜg, quao plorumquo comico ficta
sunt.

y. Adverbia quaodam, non dorivata ab adiectivis :
txxscixttI, TpxTißTTxXiv, TT^dffTxxilliv, (TTxS}jv. Doniquo
unum tantum comparativum advorbii in -:cg pro -ov
invoni, seil, eupuripug, quod alibi non ox tat, tamotsi
hoc advorbiorum gonus praosortim coniunctum cum
verbis ot hxxslvèxi apud pedostros hand ita rarum
08t. Praotoroa ad adverbia comicorum propria porti-

nent etiam formae adverbiales interpositis partieulis
in / demonstrativum exeuntes, quas collectas videbis
s. V. èvysTavùi.

§ 11. Nonnulla vocabula non quod ad notionem.,
sed quod ad formam attinet comicorum propria ba-
benda sunt. IIuc refero :

a. Vocabula, quae aliam formam apud comicos,
aliam apud reliques scriptores induerunt, seil. : «A«-
ßxcTTQc, iXxtg, xé-~pizoç, véx^, Trruzhrfpo:, TOpvvu, uièpvroc,
xTpeß6t, xttcXottI^cc, Xfisivóvug, x^xx^ïv, xvi^Xsmav, itkxXcü^,
yipkttxvxi, ^shlttvxvxi COtt.

ß. Adiectiva verbalia, quae apud solos comicos con-
servata sunt, cum verba ipsa etiam apud alios scrip-
tores inveniuntur, quod tamen non nisi fortuito factum
esse satis certum est, cum plurima alia adiectiva
verbalia ab omnis generis scriptoribus usurpata sint.
Comicorum autem propria sunt: xTrovxTviTkv, xjrxpuff-
Tsov, xpoviTTéov, fixiTTiycoTiog, zKe\'jtrrêx, zx<TTkg,(TvvsKTroTéx,
xTTOXxpikg.

§ 12. Sequantur vocabula in comoedia antiqua
primum obvia, quae soriores demum scriptores
sive casu sive de industria adhibuerunt. Data opera
id procul dubio fecerunt seri Graocorum nepotes, qui
antiquis hk^ttji tamquam gommis scripta sua distinguero
studebant. Aotatis ordine bi sunt: Demosthenes,
Aristoteles, Theophrastus, Dion. Halicarn., Plutar-
chus, M. Antoninus, Lucianus, Artomidorus, Dio
Cassius, liabrius, Alciphron, Aelianus, Athonaeus,
Sextus Empiricus, Clemens Aloxandrinus, Philostra-
tus, Libanius, Theophylactus, Eustathius, Tzetzes.
Vocabula sunt:^

ßcpßopOTKpX^lC , epeßoSKpXV , aZOvSxpX^Vi\'i > <jVVWpiKSÙC[Jl.Kt ,
%%av , SuSsKKKpOVVOq , KXTXTIXXV , XXSTTTIITTXTÛÇ , IXTTXTXIX^ ,
X0(pxv^ KXTXTTVyOO-VViJ J hVjXXfföXl, TTÔaôUV, TTSphpißßX,
XpOWTim, KSXpXXTljÇ , hSTTTOXOyslv , AfîTTOAflVOï ) hSTTTOXOyix ,
TSTTiyOpépOq , CPpivTlJfiX, CPpOVTiaTVlpWV, aX\'vSxXXflOl , VTTSp-
«xcm\'Çw, óofióffoCpoi;, iXxtç, avxiq, (jt,v7TiXû[ixt, ÖTTTXVIOV,
Xophvu, syxo\'pSvXshôxt, sTrißiivu, siasppu, TTtSi^xiiTftôç, sy-
xxTTTw, êyxvXlu, rpixxXxi, (ttû^vK^x , yxaTpig, yxcTpuv,
CTccßvXix, (TTCcßvKKu, TroThrxTog , xplmog, xxTXxpdi^cc,
TTTOäxoTTOiig(TTOfiCPx^u, xoiMoSxl/u,uv, hx(T7rX!xotjvalia
fortasse.

Doniquo ea recepi vocabula, quao praetorquam apud
comicos otiam in inscriptionibus leguntur, seil.:
xpvffTixog C. I. vol. 2. p. 173 n. 2139. 19, eixo^TOXôyog
Boockh. Inscr. Qr. n. 89. 22, oxöoißog C. I. I. 150,
50, p. 237, xppi](popt7v Inscr. Att. ap. Boeckh. Vol. I,
p. 457 n. 413, ßsööarpix C. I. Gr. 57C0 (Touf.),
ohoTTTtig Corp. Inscr. Att. 844, xpiipopsxcpSpog C. I. A.
768 c, col. II 3, vx^Tog C. I. A. 77, arpà^piov C. I.
A. 843 c 2, ffTVTTTrsisTrâXiig C. L A. 775 b col. I 24.

Singula autom vocabula quantum potui porspicuo
et dilucide intorprotatus sum, adioctis oxplicationibus
votorum loxicorum praesertim in fragmontis, ot sclio-
liis in fabulis Aristophanis.

Quoad fieri potuit, addidi oa otiam vocabula, quao
cognationo stirpis, formao, notionis, compositionis cum
vocabulis comicorum propriis coniuncta ab aliis scrip-
toribus usurpata sunt, ut quodammodo illustrarotur
dictionis comicorum ot aliorum scriptorum discrimon,
quod saopo tamen pusillum est proptorea quod por-
multa vocabula, a solis comicis adhibita, o sermone
vulgari omnibus usitato sunipta sunt itaquo propo

In formatione et compositione vocabulorum comico-
rum explicandis opusculum secutus sum viri docti
Vilelmi Uckermann „de Aristophanis comici vocabu-
lorum formatione et compositione" (Marpurgi, sumpti-
bus N. G. Elwerti, 1879). Is tamen, ut iam e titulo
apparet, solum Aristophanem tractavit, ita ut mihi
in vocabula reliquis antiquae comoediae Atticae poetis
propria illius ratio transferenda esset.

Ad diiudicandum utrum comicorum propria, essent
vocabula necne, fontibus praesertim usus sum lexico
Ilenrici Stephani, a Dindorfio edito, lexicis veteribus,
velut Pollucis, Suidae, Photii, aliorum, opusculis
qualia sunt Bekkeri Anecdota, aimilibus, deniquo
omnis generis indiciis, ubicumque invoniri potorant.
Praeterea multum mihi profuerunt editionos Aristo-
phanis virorum doctorum Fredorici Blaydes et Theodori
Kock, eiusque opus quod Fragmenta comicorum
Atticorum inscribitur.

"Aßx^: „vas sive instrumentum coquinarium" legi-
tur apud Cratinum in fr. 86: ivé^uxe ßxhx-^uv xßxxx.
cf. Poll. 10. 105: xßxxx 3\'fî ßovXoie u tüv toû ßxytipou
ffxeuüv x«Af?V, TTpotTXP>i<fThv <TOi KpxTlv^. Aliis notionibus,
quales sunt „tabula calculatoria, aleatoria, locus in
theatre, al." invenitur vox praesertim apud sequiores.
cf. praefat. § 3 ö.

xßsKTepoxiKKv^ apud Platonem in fr. 64 v. 3 signi-
ficat hominem „stultum et vanum": „xßsKTipoMxxu^
yi^iâioç TTtpiipxtTxt\'\' Bekk. Anecd. 27, 24: xßehTepcxixKu^\'
xßixtspoq kx) ktviq \' kokkuyx xiyouai tiv ksviv kx) xaü!pbv.
kJkkv^ igitur apud Qraecos indicat virum vanum ot
ventosum, cf. Ar. Ach. 598: i%sipoTÓv)iirxv yxp ße —
xiKKvykq ye Tpclç. Voc. xßiXrtpoq i. q. iJa/ö/o; logitur ap.
Ar. Nub. 1201. Alex. fr. 245, 7. Menand. fr. 385, 4.
Dom. 9. 14. Vocabulum xßtKrtpoKÖKKv^ referri potest
ad composita doterminativa attributiva, quorum pars
prior adiectivum est, cf. (i. e. ô

TToXtTyji) Ar. Ach. 635. xo^o\'xußx (i. e. rà xó^ov xdßx)
Ar. Eq. 692. Sic hoc voc. est: è xßi^tfpsg xiIkku^.
Praeterea cf. praefat. § 1 y.

xyxXx^lx „lactis penuria" (IT. Stoph.) legitur apud
Autocratom in fr. 3: „xßvo) ß^y)x<x^ov<nv utt\' xyxhx-
Bekk. Anecd. 336. 26: xyxKxKrlx. Poll. 3. 50:

TO (4.^ £%£/!\' yâXx xyxhaKTÎav tivsç ùvôfixffxv (sic codd,
B C, xyxXxxTixv A, yxhxxTixv Bekk.) Adi. xyxKxy.Toq
(sine lacté :) Hippocr. {xxoyxKxxTi^hlg :) Aesch. Ag.
700, Callim. 1. 53. Nomina denominativa in -ix exe-
untia saepius statum significant, cf. îjvjvix Pac. 928.
xxspfiXTlx Ar. fr. 15. sùpvxpuKTix Ach. 843, similia.

xyy.vpi^a „supplante" est verbum palaestricum,
quod explicatur per y.xTxizx\'Kxiii\'j sive x.xyt.xTeiv tov îtû\'î«
(Bekk. Anecd. 1. 327.), seu ÙTToa-xsxi^a (Schol.). Legi-
tur apud Aristophanem in Eq. v. 262: hxKx(2ùv xyxu-
pl(rxç, sJt xttoo\'tpé^jxç tov ui4,cv xùtov ivsxoAijPxTxg et

xyhxûg adverbium signif. „splendide, liberaliter"
apud Aristoph, in Lys. v. 640: àyhxâg (öp£\\pé [le. Est
inter ea adverbia, de quibus dixi praefat, § 10
Adiectivum xyhxog inde ab Ilomero usurpatur a Pin-
daro, Soph, Eurip.

xyó(A(piog „qui dentes molaros, yoiz(ploui:, non ha-
bet" legitur ap Dioclem in fr. 14, v. 4: xyôfjccpiov
x\'iùvx Tpi\\pst cf, Bekk. Anecd. 339, 15: àyôfi^ioç x]ûv

to ivfTvxi toïç y£pov7i tovç yofi(piouç. rô/xCpioç legitur
ap. lier, 9. 83, Ar, Pac, 34. Ran. 572. Xen, Mom.
1. 4. 6, alios. Vocabulum xyôfzcpioç pertinet ad ea,
quae composita sunt e nomino ot x privative, velut
xffTThxyxoç Plat. fr. 113. xvopyoç Gratin, fr, 385.
x[ixx,xipoç Pherecr. fr. 82. xaTrovScç Eupol. fr. 284,
similia.

xypioTTOioç „heroas foros ot immanes inducons in
scenam" (xypiovç ûcxyovTx xxi ùfiovç tovç î^puxç Schol.),
legitur ap. Aristoph. in Ran. v. 837. cf. xtuxoxoioç ot
Xu?,o7roi}ç in eadem fabula. Ilaec tria vocabula sunt

inter composita obiectiva, ubi altcrum mombrum
obiectum est alterius {xypioug-Trouh).

àypo(3ûxç i. e. „ó xypoiKug Cpüeyyófisvog" Icgitur apud
Cratinum in fr. 374. Ad formam cf. rtixofixx"^? -A-r.
Ach. 570. T£TTiyc0spxg Eq. 1331. Tropvscpixxg Epigramm.
adesp. 315 (XI. 416). yopyoxócpxg Ar. Ach. 567. (3ovtv-
pocpxyxc Anaxandr. 3, 183, et multa alia. Vocabulum
ixyps(3óxg pertinot ad composita adverbialia, de quibus
cf. (SxpvSxifioveJv. Vocab. referri potost ad praefat. § ly.

àypvxTx (neutr. plur.) „do quibus no mutiro quidom
audemus" logitur apud Phorecratem in fr. 157: „ay-
pvKTx Kx\\sxT (lïra^av)" Bekk. Anecd. 339 oxtr. 340,
5 ro (ûv xypvxrx èvrh mrt iJt,\\ih\\ ypv^xi hx r^v ïi7rep(3oXhv
rùu Kxxüv. xixP^TXi xùrû xxivórxrx A^epexpxnjg. cf.
subst. xypv^lx Pind. fr. 253. cf. ypvxrog ap. Ar. Lya.
656 {oipx ypvxrév hrtv viaïv^ ypv^siv Ar. Plut. 454.
Isae. 8. 27. Vocabulum xypuxrog a Pherocrato fictum
ost ita ut sit compositum, quod constot adiectivo
vorbali coniuncto cum x privative, cf. x^exxrsvrog Ar.
Eq. 301. àvÉïrxyyshTog Gratin fr. 44. x4»î!Pi7to: Arist.
Vesp. 752. xKu^xvurog. Lys. 485, similia.
âyvvxixcg vido ad voc. «iJi.xx*tpog.
àlxxs\'îv vido ad voc. ù[icivévag.

vido ad voc. xvrXiov.
xSexxreuTog „non dooimatus\', do quo docima dompta
non ost" logitur apud Aristoph. in Eq. v. 301:à5fxa!-
rsÛToug rüv Oeüv \'ipxc xothlxg. Comico huic vocabulo
addidit subst. xoiXlxg, cum oxpectamus ovir/i*: ; formavit
autem ab adi. vorbali verbi Ssxxrfói}, quod invenitur
ap. Hor. 7. 132, Xon. An. 5. 3. 9, ot sequiores. — cf.
ad voc. xyp\'jxrog. cf. SsxxTtv{ix (decima pars) Callim. 30
(XIII. 25). Diosc. 12 (VI. 590). hxxrtor^pwv (locus

quo decimae exiguntur) Xen. Heil. 1. 1. 22. hxxrij
(decima) Her. 4. 152. Xen. Heil. 4. 8. 27, Dem. 20. 60.

xlsÄCpiliov „fraterculus" legitur apud Aristophanem
in Ran. v. 60; deminutivum est vocis De

deminutivis cf. praefat. § 7. Deminut. dléhCpicv habet
Eust. Pertinet vox ad deminutiva blanda, ((nroKOptaßög).
éili)Cpccyog vide s. v. Trhig.

oclixhsuTog (sc. ßlog) „sine colloquio" (H. Steph.)
legitur apud Phrynichum in fr.\' 18 j v. 4. (vita, in qua
quis aliis non lixXiysrxi, ßlog sp^fiog). Cf voc. xyöß-
(piog. Eadem valent de vocab. xi/x^vpurog „a paleïs
purus" (sc. Tryjfiég) ap. Aristophanem in fr. 56; x^vpov
(plerumque in plural.) est ap. Herod. 4. 72. Ar. Ach.
508, alios, xxupów (paleïs conspergo) Aristot. probl. 11.
25. De formatione ad v. xypuxrog.

dZiKO/jniX"^\'-"": »iniuriam machinans" (H. Steph.)
legitur apud Aristophanem in fr, 697: rl yxp irr) xx-
xÓTpoTTOv sßöhsTOv ßlov xhxoßyjx^vu Téxv\\i; Ad formam cf.

Simonid. ap. schol. Ap. Rhod. 3. 26.
Tcohvmx^vog saepe ap. Hom., Soph. Phil. 1120. De
compositione cf. xypiOTtoióg,

^loCpohy^g i. e. „o XeTrrhg xx) \'icrxvóg, xx) iyyvg êxvxTOv
uv" (Hesych.) „qui habitu corporis iam mortuus esse
videtur" (Koek.) legitur apud Aristophanem in fr. 149,
V. 4 et 6, et ibidem v. 7 vocab. SpxxocpolTyjg „qui
ad Thraces itat" (H. Steph.). Ad formam cf. xtpocpoht^g
Ion. ap. schol. Pac. 835. viepocpoirvig Nonn. Dionys. 6.
368. Vocabula pertinent ad ea composita, in quibus
membrum alterum ab altero praepositione aliqua regente
vel ut locativuB dopendet. cf. x^ifiéluv Thesm. 323.
ipiiTrXxynTog Thesm. 326. opsclyovog Ran. 1344, similia.
Praeterea cf. praefat. § 1 y.

äSuvixvßoe „luctus quo Adonin prosequebantur
mulieres in Adoniis sacris", legitur Aristoph. Lys. 389;
sic cod. B, aSuviffßog N. R. ó fVî t^ \'AiûvtSi ôpijvoç
expUcat Hesych. cf. "aSuvik^ovcxi, carmen Theocriti et
fabula Philippidis comici. Vocabulum fortasso iam in
usu erat in cultu Adonidis. cf. \'Alûvtx Pac. 420. Plut.
Nie. 13. Alcib. 18. Vocab. pertinet ad deverbalia in
ßöq exeuntia, generis masculini, oxytona, quibus ex-
primitur actus verbi. cf. iyxxXufifió; Av. 1496. Xoiio-
pvtaßos Ran. 758, similia.

xspoSóvyiTog ost „inanis" (proprio aero agitatus, li-
bratus apud Aristoph. in Av. v. 1385: Xxßsh xspohvyf-
TOVÇ xx) vicpoßoXoug xvxßo^xç. Sic BRSV, -SivijT- A; usur-
patur do praoludiis poomatum lyricorum, quorum mani-
festa parodia est hoc loco. cf. v. d. Saude Bakhuyzon
»de parodia apud Aristophanem" ad Av. 1183. cf.
praofat § 8 ot ù^PxvtoSôvijtoç Av. 943. zTfpoliv^TOç Av.
1390. Verb, lovth cf. Hom. II. 17. 55 lier. 7. 1 ; 4. 2.
Xon. Symp. 2. 8. Thoocr. 24. 88.

xspowixviç, „in aore natans", opithoton novum do
oiumç usurpatum, qui in aoro motus nandi alis faci-
unt. Ar. Nub. 337. „Ampullas dithyrambicorum ridot"
(v. d. S. Bakh.). cf. praof. § 8. cf. xspô(potTeç Orph.
Arg. 47. Ran. 1292. xtpoiimoç Av. 1385. Vocabiilum
xspov^x^ç portinot ad composita, do quibus cf. xiotpohnç.
Omnino voro comparotur locus corruptus Pac. 830 sq.
^uvtXlyovT^ (seil, o] SiQupxfißihixffxxXoi) xvxßoXxg TTOTUßtvxi
txç hltxspixvepiviixitovç tivxç, qui otiam vitioso
arguitur articulo, ad quem locum vidoatur Blaydosii
multa temptantis adnotatio critica.

xôxXxTTUToç „maris inoxportus, insolons navigandi"
est apud Aristoph. in Ran. v. 204, schol, ßh ûv vxu-

TiKcq. Sic libri et vulg. Sed melior videtur lectio
àùx7MrTimoç (Kock.), cf. Poil. I. 121: fûv vvtec
àùxxxttsutoi, xi Ts ivTsôx?,xTTsvKvTxi. Vcrbum ôxxxttsùm
est ap. Thuc. 7. 12 (= in mari esse), cf. àhxxrsu-
Toq, et ad voc. x-^^CpiaToq. cf. xôxKxjToq ap. Menand.
fr. 450, 9.

xûij>.ûq significat: „qui labra sua non admovit mam-
mis", (ih ôi)Ax<rôslq (schol.) apud Aristoph. in Lys. v.
881, de puerulo qui est x>.o\\jroq rMvihoq \'Ut^v v^ispxv.
cf. praefat. §2/3. Attamen apud Sim. fr. 146 vide-
tur esse TTÛXoq qui non amplius sugit. De forma cf.
ad voc. x-^yi(ptt7Toc. cf. xèviXm {i^xt^oq-) Nonn. D. 48.
361. Verb. med. ùviuùxi Hom. II. 24. 58. h. Cer.
236. h. Apoll. 123.

xôXoôstIx „munus toû x^XoHtov" (i. e. oius qui
praemia certaminis constituit vol praebot) : legitur apud
Aristophanem in fr. 739. Poil. 3. 140 àÔMdsixlx ij ûq
\'api7t0<^xv>iq xù>/jùêtix, sed xôxqùss\'ix est actio töö xùko-
ôsTo-j (Kock.). Mloûkijq ost apud Plat. Legg. 6. 764 d,
ot sequior. verb. x0?.d0stsu Poll. 3. 140. Ath. 12. 539 b.
xvo-^tIx ap. Aristoph. in fr. 746 est „stultitia". Bekk.
Anecd. 406, 16 habet etiam formam xvo^ctIx (?) ox
Aristophane, cf. autem ibid. 21, 20: xvov^tIx ùq vovôstIx,
ijloixo^-y^xTtx, (PiXottotIx, XuxvoxxutIx, xKpxjlx. (Kock.).
Ad formam cf. xyxhx^ix.

xôôpuToq: „xôùpuTOv ffTÔfix" „08 offronum, nullis
claustris coercitum" legitur Arist. Ran. 838. Phrynich.
fr. 82. Sic cod. R. cf. xô-j?07T0/zcq Soph. Phil. 186.
xùupéyhuTcoq Eur. Or. 903; formatum est ut voc. xypuxroq,
quod vido. Lectio xôvpuroq melior est quam xzv>MToq
(Cod. V. Bergk.), cf. onim grammat, ap. Bekk. Anecd.
352. 11: xiôputoq\' xy.ksivtoq. ^aptctccpxv^q, ot Suid.:

\'i>pvuxo?. „Phrynichum grammaticum intellegerc
praestat" (Meinek.). Yerbum ôupm est Ar. Av. 614.
Xen. Mem. 1. 4. 6. Plut. Artax. 29. etc.; ôupurôç ap.
Babr. 59, 11 ; xTrvÄuTog Xen. Hell. V. 4. 20.

a}ßo7 interiectio fastidium exprimit: Ar. Vesp. v.
37, Ach. 189. Pac, 15. Nub. 906. Pac. 1291, laeti-
tiam: Pac. 544. 1066. Vesp. 1338; significat indigna-
tionem: Nub. 102. Eq. 957, et admirationem (ver-
wondering): Nub. 829. Av. 610. cf. praefat. § 6. et
etiam IxtßoT s. v. Sic xlßoißoT est in Pac. v. 1066
(Dindf.), quod cachinnum imitatur. cf. olptotßct Pac.
257 (quod est genus reduplicationis).

x\'iyix^stv i. 0. „Tfjfl/ xlywv Xx},eh\'\\ (Bekk. Anocd.
353. 27) legitur ap. Eupolin fr. 2.. cf.
Verbum pertinet ad denominativa in -x^u oxeuntia,
cf. Xiaßtx^u Ar. Vesp. 1346. i^M^u Eq. 1124. crußx-
pix^a (postulante metro rostitutum pro cvßxpi^siv Pac.
344), similia. Praeterea cf. praofat. § 1 y.

xlyliiov „capella" logitur apud Pherecratom in fr.
25. Deminutivum est vocis a?^;, cf. domin. xlyioKo; ap.
Ilesychium. cf. praefat. § 7.

xiyuTTTix^sIV voc. est ancops apud Aristoph. in
Thesm. v. 922. Significat onim tam „do Acgypto
garrire" quam „Aegyptiorum vorsutiam et fraudulentos
mores imitari" (Blaydos.). Bekk. Anocd. 354. 13: xlyuz-
ttx^dv rh vxvoupyeTv kx) kxkotpoztvsaùxi. lioc sonsu
etiam Cratinus (fr. 378) voce usus est. Significat
fllinguâ Aegyptiorum similcm esse" Lucian. Philops.
31. cf. praef. § 2/3, ct v. x]yix^(iv.

xîlpuToç „instabilis, mobilis" hac forma logitur apud
Aristophanem in Lys. v. 809: Tlfiav ^v Tt; àîip\'jTo;. Forma

àv\'tipvToç invenitur apud Eur. Iph. T. 971, Dem. p.
786, alios, «ï2pvTov autem apud Cratinum (fr. 209) est
KXTccpxTOV, 3 OÙK XV TIÇ xvtü \'i^pvffxiTo (Etym. m. 42.10),
ubi usurpatur xiSpurov xxxov de exilio, quod aliis est
malum intolerabile. Locus est: ^oIxoïkti cpevyovreq, xï-
SpuTov xxxov xXXeig". De forma cf. ad voc.
Praeterea cf praef. § 11

ai[jt.x<no-Xû\'y£7v „minutos silices colligere ad xlfixaixv
construendam" legitur apud Theopompum in fr. 73;
xifiXiTix autem est to ix uxohfDjfzsvov tsT^o?

xvev TT^hoü (Suid. Etym. m. 35. 10) to xvrotrx^\'^iov zepi-
reixiui^x to iv toTç xypoTg yivófievov i^udev tüv xiattsKuv
jrpog TO fjtij^svx tüv tv óSü TrxpióvTuv ptfSica; ehióvTX èzcopl-
^fffSxi (Lex. rhot.). Vocabulum apud Homerum primum
occurrit, legitur enim x\'iiixaxg xiysiv Hom. Od. 24.
224 et 18. 359; praeterea invenitur Her. 1. 180; 6.
134. Thuc. 4. 43. Dem. 55. 11. Ad formam: àvûoXoyth
Luc. y. H. 2. 14. ^xirfAoXoydv Dom. 59. 31. XiöoXoytTv
Poll. 7. 118. ^evoKoyeiv Isocr. 5. 96, similia. Voca-
bulum pertinot ad composita obiectiva, cf ad xypio-
TTOiiç. Praeterea cf praefat. § 8.

alfiXTOTTÛTijg „sanguinipota" ap. Ar. Eq. 198. 208
est epitheton SpxxovTog {xiiixtotcotü yxp rà Schol.)
v. 208 etiam xXXxvTog, quia Tovg xXXxvTxg fitTx x\'ifjtxTo;
(xx) TTifieXij; xx) xXCphuv (pupüvTtg) TrKyjpovfftv (schol.).
Sic. cod. R. -TTÓTijg V. Quod ad formam x\'iiixTOTTuTvig
pro xifiXTOzoTijg attinet cf. Herod. L 171, ubi anti-
quissimi codd. exhibent v^pozuTéovjt pro vlpizorkufji.
Omnino consulatur Cobet. Mnem. XL n. s. p. 82.
o\\voT:oiTV[g affert schol, ad Lycophronis v. 796. GonuB
dicendi epicum imitatur poeta, in oraculis semper
usurpatum. cf. praef. § 8. Praeterea cf. x\'i[ixTmg (xopM)

(farcimen sanguine mixtum) Sophil. com. 3. 582. —
a\'ißXToXoixh Aesch. Ag. 1457. xl/zecToppôcpoç Eum. 184.

xlfzvXOTTXÔKOç „dolos nectens" legitur apud Cra-
tinum in fr. 379a. Adi. xt,uvMi; est „dolosus" Soph.
Ai. 381. Aristoph. Lys. 1269. Sic compositum x\\[iv-
Xocppuv i. q. hXiéippuv est apud solum Cratinum in fr.
379b. cf. xifivXoß^Ti]; IL h. More. 13. Ad formam vocis
xißvKoTrXÖKO; cf. SoXqttXokûç Sapph. 1. 2. ttoXÛttXohoç (pass.)
Ar. Thesm. 485. 463. Luc. Amor. 2. al., quae etiam
ad notionom comparari possunt. Ad formam vocis x\\-
(ivxôcppccv cf. hXtéippuv Aesch. Cho. 935. Eur. I. A.
1301. xfpSxXeôcppuv Hom. A. 149. A 339. zomXc^puv
Eur. Hoc. 30, quae etiam ad sensum "faciunt, similia.
xißvXoTTXixo; ost compositum obioctivum, xifiuXÓ(ppxv
cf. ßxiüxofioc.
x\'ißv\\00puv vido ad voc. xï^vXottXôkoç.
x\'ioXlxq vide ad voc. xß(plxoXKo:.
x\'ipéTTivov „cribrum quo frumontum a lolio purgatur"
(Dindf.) legitur apud Aristophanem in fr. 480: mxfp
x]piTrmv rhp^Toii. cf. Bekk. Anocd. 22. 11 : xlpóvivov ovv
TO xóffxtvov Th tx; xlpx;, ovip fVr) pùzo; tûv xvpûv ^ xx9-
xTpiv. Ilcsych: xlpivivov xsffxivov, iv ^ xvpo) avj^ovrxi,
Vocab. xlpxi (i. o xyptxt ßoTxvxi) est ap. Phorocrat. fr.
188. Thoophr., al. Bekk. An. 22. 11 vocabulum etiam
derivaro vidotur a voco irivo;, dicit onim: xlpoTnvav
xôrxivov. ttIvo; yxp 6 \'pvito;. Voc. xlvo; ost ap. tragg. A p.
Rhod. ot prosaicos soquiorcs. cf. praofat. §3 0.

àxxXxvùl; nomon avis, fortasso i. q. xxxvùi; et
xxxvôuXXl; (nostrum: distelvink) lat.: „carduolis", Ar.
Av. 871, 872 in loco corrupte, cf praofat. § 3«. In

Pac. v. 1078: xv) Kuèoov ànxK»vù)ç êTrftycf/.svii luCpKot
t/xtî;, videtur intellegendum esse de „cane", quae
ry^Aà rinTsi Kuviita. cf. ïïesych. qui per Txxduv xîivx
et schol. Av. 873, qui per kvvx interpretatur voc.
xxxXx\'Jli;. cf. Schol. Pac. 1078: „txûtx Ts ttxvtx stt!-
TJjSf^ xSixvOjTMÇ sippxffsv, tû xffx^psç tôôv
fisvoç". xxxvûlç (carduelis) est ap. Aristot. H. A. 8. 5.
Theocr. 7. 141. Agath. 25 (V. 292), xxxvÔv>Mç ap.
Eubul. 3. 268. Aristot. H. A. 8. 3. Ael. N. A. 4. 5.

àxxTx(3XJiToç adiectivum „qui deici non potest,
insuperabilis" proprie est vocabulum palaestricum (cf.
verbum xxtx(3x?.s7v in Ar. Vesp. v. 1385), ab Aristo-
phane usurpatur locutio xóyog xxxTx(3Xi^To; (Nub. 1229),
i. c. xiiTTyjTog (Schol.), cf. praofat. § 3 5, ubi plura
exempla. cf. xtttûç {xéyog) Plat. Polit. 534 C. De for-
matione vide àypvxTo:.

àxsxvvog „leguminis durioris genus, quod frangi
nequit" legitur apud Pherecratem in fr. 188: xvxf^ovg,
x(pxxi}v, ^sixg, xlpxç y xxsxvvou;. cf. Eustath. 1528, 45.
xxsxm tx sv (pxxcTç atpoyyùxx xx) iu7xxtxxtx cjxpix.
Idem docent Bekk. An. 371, 7 ot Ilesych., qui addit:
01 Sf 77répf4,x oùx oùSi Stxipoôfisvov. „Voram origi-

nationom ignotam, paenultimam longam esse docot
Lobock. Pathol, prol. 180" (Kock,). cf. praefat § 3

xxsp(jt.xTlx „vitao condicio oius, qui no monotam
quidem minutiorem habet" legitur apud Aristophanem
in fr. 15. cf. Poil. i). 89: xxspizxrix\' tI (ih xip(iXTx.
cf. xsp(ix ap. Eubul. 3. 245. Ar. Plut. 379. Dom. 21.
107, ot sequior. xsp(iXTiov Philippid. 4. 474. Plut. Cini.
10. De formatione cf. xyxKx^ix.

xxoXx7Txc(ix „factum potulantiae plenum" legitur
Aristoph. Lys. 398: toixvt xt: xùtûv sjtiv xxohxttxs-

ixarx. Verbum: axohxarxivnv (petulanter agere) cf. Av.
1227. Plat. Rep. 8. 555 d. Monendum est apud Aris-
tophanem xxo\'ÄX(TTX7ßXTx cssc couiecturam quan-
tumvis tamen probabilem Dobraei pro xxohxcT xaßxrx
codicum. xKoXxan^iAX habet Plut. Crass. 32. De forma-
tione cf. ßccßOÄÖxivßx.

àxôpijToq est „incultus, minime ornatus" apud
Aristoph. in Nub. vs. 44: sùputiûv, xkop^toç, eix^ xdfimc
(Schol. xxx>>^Û7ri7T0ç y xxMco7rl^(7Ôxt est se ornare.).
Hoc sensu modo apud comicos legitur, prorsus alio
(„insatiabilis") apud Hem. et Ilesiodum. cf. praofat.
§ 2 De forma vide ad vocabulum Verbum

dxpoßsKllsq z=. „T« xxpx tüv oßsXhxxv" Bekk.
Anocd. 371. 28) legitur apud Archippum in fr. 10:
to îrDp tûAù >Jxv\' jTTxys tx; xxpoßtXUx;. \'0/3fA/o-xcç cf.
sub voce. oßsXs; codem sensu ap. Ilom. 11. 1. 405. Od.
14. 77 etc. Her. 2. 135. Eur. Cycl. 302. Praeterea
cf. praefat. § 3 Ç".

xxùxKio; „indoctus, xTrxIhvTo;, i. e. inops Tij; iv
xyxAw TTxthixi Bekk. Anecd. 373. 21)" (Kock.) legitur
apud Platonem in fr. 227. iyxvxX. -xxihix, rx iyx\\jx>,,
ß»6)ifAXTx sivo TX iyxôx^ix (sine substantivo), cursus
artium quas docentur pueri ingenui, cf. Aristot. Eth.
1. 5. 0. Plut. Alex. 7. Ath. 4. 184 b. Strab. 1. 1. 22.
De forma cf. ad voc. xyó,u.(pio;, cf. otiam x77r?,xyxvo;.

xxeclûvi7To; „non oxploratus" legitur ap. Aristoph.
f-ys. 485: xxulxvt7Tov ixv Trpxyßx ßiÖivTxc. Schol. «/S«-
7xvi7tû;\' ßtrijxTXi li xzb tüv zept7rc?^oùvTUv xx) xxlu7t
lixttfipußivuv fl iypy^yôpxai o\'i fV) txT; cpu^xxxî; TSTxyßivsi.
Verbum xuluvii^uv, quod etiam est „exploraro por tin-
nitum vasa, num forte rimas egerint", cf. Ran. 70.

723. De forma cf. ad v. à^iî(pi7Tûç. cf. xvs^kciffTOç Plat.
Apol. 38 a. Dem. 4. 36. sequior. äßxaümroi; Aatiph.
1. 13. Plut. qu. Rom. 44. D. Hal. I. p. 62. ùhspevv^Toq
Plat. Tim. 25 d. Plut. Dio 19.

aXxßxvroq quae forma Attica legitur apud solos
Aristophanem in Ach. v. 1053. Lys. v. 947 et Cra-
tetem fr. 15. v. 6: uKxßxcToq (iûpov, est „vasis unguen-
tarii genus". Schol. fivpoôi^xij. aXxßxarpoq, forma vul-
garis, invenitur ap. Herod. 3. 20, Theocr. 15. 114,
alios. tI xKxßxcTov habet Menand. (4. 318). cf. praefat.
§ 11 Conferri potest i^xXsnrTpov Ach. 1063. xXxßx-
(TTpoôiÎKjj Ar. fr. 548. xXxßxcroQiixvi Dem. 19. 237. xXx-
ßxffTtov demin. v. xXxßxaro; ap. Eubul. 3. 253.

àXx^ûv „vagans, errans, xXû^mi\' legitur apud
Alcaeum in fr. 31. Nota est significatio „inanis iac-
tator", quam habet vocabulum ap. Plat. Eryx. 399 c.
Xon. Cyr. 2. 2. 5. Arist. Eth. Nie. 4. 7. Theophr. Char.
23, alios. Pertinet igitur xXx^civ ad ea vocabula de
quibus egi praefat. §2/3. „Est sine dubio comica
quaedam originatio" (Kock.), cf. verb. »Xxoßxi.

xXxAxi est gaudentis exclamatio, „vox faustae ac-
clamationis in victoria", ut inquit Bcrglerus. Legitur
Ar. Av. 958, et forma xXxXxKxl in codd. R. S. V. Av.
1763, et secund. Bergk. Lys. 1291. cf. Hesych. xXx-
Xxyßiq\' sTTivixtoq Zßvoq yj £v(pyißog ßoi. Substantivum
xXxXx est ap. Soph. Tr. 205. Eur. Hol. 1344. Phoon.
337. Verb. àXxXxi^u ap. Pind. Soph. Eur. Xen. Plutarch,
etc. Quia omnes loci quibus oxtat xXxXxl pertinent ad
carmina lyrica, Aristophanes id vocabulum e poetarum
lyricorum locis hodie deperditis sumpsit.

xXsxTpvxivx est femininum comice factum; „gal-
lina" enim Atticis est „xXtKTpvüv" (cf. Aristoph. fr. 18

Legitur autem xXsxrpüxivx Ar. Nub. 666, 667, 851,
852: «AA« Tiivh ßh kxxstv xXsxTpvxivxv, tovtov) 3\'«Aix-
Topx. cf. praefat. § 1 y, et vocabula Ix^vottuXxivx , xi^pv-
xxivx, avKoCpxvTptx, similia (nomina feminina quae per-
sonam aliquam femininam indicant). Vocab. formatum
est ad analogiam voc. Kéxtvx, kpxitxivx cett.
xKißxvuToq vide ad voc.

»Xißtluv „mari imperans" legitur apud Aristophanem
in Thesm. v. 323: ttovtis ffsßvl tlsast^ov xmßiiov i. q.
TTcvTOßiiüiv Vesp. löjjl. Pind. Ol. 6. 103. Aosch. Sept.
122. cf. SxXxTffOßiSuv Nonnus, Dionysiaca 21. 95,
7xXx770ßkhtux (fem. diDr.) \'Ivu ap. Alcman. Do forma
cf. xiocpoiTv\\q. Conferri otiam possunt xXixpsluv (Eust.)
et xhixpxTup (poot. sequior.) et ad formam svpußiSuv
Pind. Ol. 8. 31. P. 3. 4, ot v^ißiluv Hes. Th. 529.
Pind. N. 2. 19. xXißiiccv aut a comico fictum est, aut
ex depordito tragici lyricive pootae loco dorivatum.

xxiviii$px proprio „volutabrum equorum" s. xxtx
zxXyjv KovlffTpxi (Eust.), motaphorice usurpatur apud
Aristophanem in Ran. v. 904: (rvtrxsSxv mxxkt «A/vSij-
öp«? iTTÜv, ubi intollogendum est do longis doctis sub-
tilibusque disquisitionibus, qualibus frequens ost Euri-
pides (Blaydos.), Schol.: .xstttohoylxq, ?rAox«; tov Evpnrl-
^ov. Terminatie -6px significat oum locum ubi aliquid
fieri solot. cf. xpsßxSpx, et compara t«Aa/ff-r/j«, tä/o-t/j*,
alia. Verb. xXlvisvdxt cf. Nie. Th. 156. Leonid. Taren-
tin. 55 (VIL 786). cf. xxlv^tjtnq ap. Ilippocr. cf. prae-
fat. § 2. 1.

xxxxvtorüxijg „farciminum venditor" Icgitur apud
Aristophanem in Eq. v. 143. 144. 148. 179. 241: ov

f/.£V£Ïç] a yevvóchx àhKxvTOxàKx (B. A: ivtspoxaX\'^t^. cf.
voc. àKXavTûTToioc et noiXioxuXyj;. cf. praef. §3/3. \'AAAai/-
tozuKsIv verbum „farcimina vende" legitur apud
Aristoph. Eq. v. 1242. 1246. 1398: fV/ txTç xùKoiq
àkXxvTOTrcùX^ast tzôvoç. cf. ad voc. xypiozoióg. Catalogum
compositorum cum voce — ttûx-^ç dabitPoll. 7.196—199.

xKXoTpièyvuiAoc; „aliéna in mente habens" legitur
apud Cratinum in fr. 154: xhXorpioyvû/ioii;, èzix^sfjt^oat,
fivyjfiovimffiv. cf. Bekk. Anecd. 385, 7 : «AAoT/j/cyvw/ctoç •
(tijfixivéi ô tx xxaôtpix iv yvû(4^ l^fi^v kx) fzh tx sxvtov.
„itaque idem est quod TtoKuTrpxyiiovSóv\'\'\'\' (Koek.). De
forma, si sensum spectamus, conferri potest xSo^pohvii;,
Cf. praefat. § 1 y.

xXoxa significat „iv kvk\\u TTspixystv, per orbem circum-
agere", ûg o! iv Txîg xhutriv apud Aristoph. Thesm. 2:
xttoXsT [i x\\oôcv xv^puTTog, et fr. 661, priore loco de
homine: „hue illuc ducere", altero do caedendis ma-
xillis, metaphorico igitur. cf. praofat. § 2. 1. Ver-
bum proprie significat „trituraro" ap. Xen. Oec. 18. 2.
„caedere" Plut. Tib. Gr. 2. cf. Ar. Ran. 149, undo
pervulgato usu TrxTpxXcixg ot (jL^^Tpxhoixg voeantur qui
patrom matromve caedunt. cf. nomen mythicum "AXtcvjg.

xXQ-Kog adi. „squamarum nondum expers" i. q.
xxixtdtog kx) xkxôxptog (Schol.) do lino {x/iopyig) usur-
patur ab Aristoph. in Lys. v. 736. 737: xvTij \'Tipx iz)
T^v xfiopyiv Tijv x^oTTov i^spx^Txi. cf. verbum AfV« Ilom.
A 236. Kszli^u apud sequiores. Portasse obscoona notio
subest, quoniam xizopylg otiam = x\\hlov xvSpslcv. cf.
praefat. § 4. „AtTrtsQxi" xpûvTxt oï \'AÔtjvxToi iz) «(ZfA-
ycvg kx) ^sprikîjg 5/\' oc(ppo\'hmaiv ^Sovijg. cf. Alex. 3. 404.
Mnesimach. 3. 569 (Dobr. Adv. II. 323. Meinek). De
forma cf. xyófiCpiog.

(

xXCpiToißcißöi; „venditor farinae", legitur apud Ar.
in Av. V. 491. Nub. 640. Eccl. 424: Tobg ütxquTXßotßoh:
"^psïç IsTttvov zxßsx^iv oi-xdiv. cf. praefat. §3/3.

Alioqui dicitur «ACp/TOîrwAjjç. cf. voc. xpv7X[JL0iß0q (Hesycb.
tropice Aesch. Ag. 426). xpyvpxßcißog (Piaton. Polit.
289. Theoer. 127.) De forma cf. xypioTroióg. cf. etiam
ad voc. «hCpiTÖTTuMs.

xXcpiTÓ-TTuKn; adiective iungitur cum voc. o-to«, ut
sit „porticus farinae venditrix" apud Aristophan. in
Eccl. V. 686. cf. schol. Ach. 548: sTsxq x\\(piTOT:ü\\tlog

fiupÔTTuXt: (apud Pausan. 8. 30.) erat in Arcadia in
urbe Megalopoli. — cf. praefat. §3/3. cf. x>,(piT-
xßoißo; (s. V.). xh<piT07rû\\iig Nicophont. com. fr. 19,
V. 3. Luc. D. Mer. 7. 2. Ad formam cf. xpTÓTra>,i;
Anacr. 66. 4. Ar. Ran. 858. \'ApTOTrûMh; est nomen
comoediae Hermippi (fr. 8—13). cf. IxôuôttmM; — et
i-\'pÔTu?,!; xyopx ap. Piutarchum.

à^(piTÔxpâ>Ç „farinae colorem habons", i. o. „albus,
canus" de capillis; legitur apud Aristophanem in fr.
533 j,xh(^iTixpuToq Ks^pxX^i". AfüxflV, voXto: oxplicaut
liekk. Anocd. 386. 6 et llosych. Ad formam cf. kxm-
XPw; Ilippocr. Aristot. II. A. 9. 17. ßsXxyxP^^ E>ir. Or.
321. Plat. Phaedr. 253 o. Eur. Andr. 879,

Theoplir., similia. Vocabulum xhCpnoxpu; portinet ad
composita attributiva, quorum prins mombrum notio-
nem genitivi dependentis ab altere mombro oxhibet.
cf. auKOTréhXoi; Gratin, fr. 69. IxTporixviii Nub. 332.
hßxypsiKÖ; Ar. fr. 790, similia. cf. praefat. § l y. Sic
apud Philyllium in fr. 4 invenitur yxhxxTixPf^^
„lactis colorem habens", dictum de xok^xßoigt „(ph"^
yxXxKTOxpÜTxq xoh>.xßou; ùspnoùq" cf. Nausicrat. com.

x[ji.x^oTpoxix „vestigium et sulcus, quem terrae ô
Tijg xix,x^iiç rpoxóq imprimit; orbitam vocant Latini"
(H. Steph.) legitur ap. Calliam in fr. 10. cf. Poil. 7.
116: TX TÛV Tpoxûv^ x\'\'Ofi}^po; xp(^xTpoxtxç (nam
sic legendum est collate Hom. 505, voc. xfiXTpoxIx
enim est „collisio rotarum" Hom. T. 422, quem locum
falso ad Pollucis verba alfert Kockius) sIp^Ks, xiax^o-
Tpox\'\'\'^? KxXXlxg iv KvKXu\\piv, Idem significat etiam
xpfzxTOTpoxicî apud. Ael. H. A. 2. 36. Luc. Dem. enc.
23, et. simplex Tpoxîx ap. Nie. Ther. 876. De com-
positione cf. ^hxkoxxpvy^.

xfix^oupyôç „carpentarius". Schol. xfix^oopyohg \'At-
ttko) tovç xypioz^yovç • slZoç xypioTrtjyo) tiktÔvuv , ol txç
xpix^xç tsxtxivovji kx) ttxvtuv tûv xyplav ^vXav elciv ip-
yxTxt. Legitur apud Aristoph. in Eq. v. 467: olptoi, cù
5\' ûùSfi/ fÇ xfzx^ovpyov xiytiç ; idem est xfix^oztjyéç (Plut.
Per. 12.). cf. ^vXovpyo\'ç, ^icpovpyôç similia. Do forma cf.
ad voc. xKcpiTxiMOi^ôç,

xfixprccXlx legitur apud Aristoph. Pac. 415 ot
Eupolin (fr. 199). Pac. 415: tov kvkXov xxpirpuyov v^\'
«[zxpTuXixç. v0\' xpf4.xTuXlxç B. V. Schol. Aid. ùcpxpfix-
Tuhlxç R. v^p\'\' x;xxpTuXlxç Bentl. Bergk. Mein. Dind,
favente Antiatticista p. 79. 10 ed. Bokk.: xjAxpruXix\'
\'Api(7t0(pxvy^ç Etpsfv^j Evttoàiç Mxpux. „xptxpruXlx dictum
est pro usitatioro aptxprix ita ut ambiguitas sit in sig-
nificationo: namquo xfixptuxix significaro potest vol
error (quemadmodum xi^xpTxvsiv rîjç ô^ov dicitur) vol
fraudulentia (Hesych.: x(ixpTuXóv xxvovpyov, (ioxSiipóv)"
(Blayd.). Vox xptxptuxix ost etiam ap. Ilippocrat. cf.
xnxpTuX)î Theogn. 325. Rhianus 1. Do forma cf. xyxXx^lx.

xf^xpvyoi in poetae lyrici qui irridetur verbis sig-
nificans: ,,TccxiTx Klvy,(ns" legitur ap. Ar. Av. 925 de
equorum celeritate: „«AAa tic èxeJx Mouaxav cpxTig
oJxTTsp "ttzuv «pixpvyx^\\ Haec signif. derivata est de
sensu micandi atque eo quasi celeriter movendi; cf.
praef. §2/3. Est imitatie epica, proprie enim de
oculis dicitur Hom. II. 3. 45: xt li Tf iivijöüviv xTt^
oCpöxXfiüv xfixpuyxl. Cf. Od. 8. 265. Ap. Ebod. II. 42.
IV. 1696. III. 1017, — verb. xf^xpj(T7u Hes. Th. 827.
H. h. More. 278. Idem est x(*xpvyiAx Hes. fr. 160. Ap.
Rhod. 4. 847. Thoocr. 23. 7. Vid. praefat. § 8.

ccf/.xupó(Sioq epitheton bominum, quod apud Arist.
legitur in Av. v. 685: „xys lij, <P<J7iv xvlpsg xjxxvpo\'lotot"
in scholiis a Pctro Victorie collectis oxplicatur: „x(zxtjpèv
(3hv ixuv xx) ccahvvjq^ \'A,uxup:t; apud Ilomerum do
fISiiAu ost: plus minusvo obscurum, xpixupó^io; igitur:
„in obscuro vitam degens". H. Stophanus interpret.:
„languido vivens". Allusio est ad pootas opicos; cf.
lif^xvpóg Hom. Od. 4. 824. 835, ot praefat. § 8. De
compositiono cf. (3xpvlxtfiOvt7v. Alia cum xnxvpoq com-
posita sunt xfixupocpxv^; ap. Stob. Ecl. 1 p. 356 ot
»(ixvpóxxpTToq ap. Thoophrastum. Cohaororo vidotur
ccptvSpiq,

ccpixxxipoq „cultro carons" (H. Stoph.) logitur apud
Phorecratom in fr. 82: y^xp^xxatpo; iz) ^ctix voaTijffu
>tpix\'\\ Do formationo cf. xyófiCpioq. Idem valot do vocab.
uvóiovToq „sino dentibus" quod in oodeni fragmonto
Phorecratis legitur: ^xv^p yipxv dvohvroq" cf. form.
uvóicu; ap. Ath. 7. 319 d, ox Aristot. (part. an. 3. 14),
ot ctiam do voc. xyüvxixo; „uxoro carons" quod habot
Phrynichus in fr. 19: y,yipuv xzxi; xyuvxixoq" cf. xyvvxi^
Soph. li. A. 1303. xyvvxto; D. C. 56. 1. xyóvijq Poll.

àfisivôvwç (eomparativus adverbialis) legitur ap.
Aristoph. fr. 340. Haec forma num ab ipso comico
ficta sit iuxta vulgarem, quae est xßsivov (cf. v. c.
Isoer. 5. 132: „x^eivov zpxTTsiv", eomparativus tcv ev
TTpxTTêiv) incertum est, sed multarum aliarum, ut/3£â-
Tiévccg, x^ipóvag, kxxicvuç cett., quae praesertim eum
verbis î%£/f et lixxelcùxi iunguntur, analogiam sequitur;
cf. praef. § 11 a. Idem valet de verbo «Sä^j/j/, i. e.
Kv^ktv „scabere, scalpere" ap. Aristoph fr. 410: „xlxxsi
yxp XÙTOV TOV xxop\' h}Aysi t us) sk tov ymlov txç
ttoMxç\'. Alia forma esse videtur pro ea, quam Hippo-
crates usurpavit xSx^xu (cf. oSx^u, oSx^oßxi, olx^tu:
Ilippocr. Xenoph. Antiph. Diod. Sic. Aelian.).

àiiVjTiffKOç „parvus x^y^ç (placentae genus lactcae)"
legitur apud Teleclidem in fr. 1, v. 12: èvTx) Te xi^^xt
fzsT xfziiTiiTxuv àç 70V C^xpvy\' thezsTOVTO. Deminutivuni
est vocis x^y^ç, quae legitur ap. Ar. in Plut. v. 999
et Ath. 6. 262 c; 14. 644 c, alios. Cf. praefat. § 7.
Pertinet vox ad deminutiva blanda (vTroxopiir^ôç).

x^vtoç apud Hormippum in fr. 3 secundum Etym.
m. 146. 25 est „agnus": „tû Tcpé^uTTOv xßviov êxeiv hxs7ç\'\\
„xfivioç ffijßxlvit tov xßvov xx) Six tov 7 ypx(ptTXt xx)
■xpo-iTxpo^vveTxi\\ Socund. Kock, nominativus potius est
xßviov, quod est „agnollus", dominuvitum vocis xiiviç,
quae legitur Ar. Av. 1559. Pac. 935. Theocr. 5. 144.
Vide praefat. § 7. Dominutivum h. 1. pertinet ad ea
quae voeantur blanda, in quibus inest viroxopir^ôç. Vide
etiam ad voc. xßvoxüv.

ußvoKuv „simplex, fatuus", \'!rpoßxTxSi^ç, ßupU xx)
fù)î6t}ç (Schol.), legitur apud A ristoph. in Eq. v. 264 :

ffkottsïç tüv ttoxitüv oatiç £(tt)v ximqymv. Formatiuii ost ex
voc. àiivôç et xoiô! {= voéu)\', cf. fiaK-xoxv Eq. 62. 396.
no-àxsiioç Eq. 198. Cf. praefat. § 1 y et «(«wV (tov?
TpÔTTovç) Pac. 935, xi^iviog s. v. Verb, xoèu est Epicharm.
Ath. 6. 236 b. Call. fr. 53.

àfiopylç „lini species tenuissima". Schol.
iSTi Si fi xfiopy); ofAOïov xXsz\'istx ?,Ivu. (7TI ff^pîipx
^etttèv. xfix Sè kx) stt) tûù xvlpshu xlhlov ■Z\'xl^ei, obs-
coena igitur inesse videtur significatie. Cf. praefat § 4.
Legitur Aristoph. L ys. 735. 737; stt) tîjv xiaopyi^x tv,v
xKottov è^ipx. Poil. 7. 74: „5 Sj xfiépyivoc xitùv xx)
»(/.opy): sxxXsIto". Adi. xixópyivcg habent Ar. Lys.
150. Plat. Ep. 13. 363 a. Aeschin. 1 97 Antiphan.
3. 84.

xptopyéç „qui oxprimit sive oxugit" legitur apud
Cratinum in fr. 214: x,uopyc) ttó^ius oXsôpoi. xxXoùai Ss
xx) fjlopyov; to x cc0xipoûvTiç (Suid.). x[iopyo) a verbo
dfjiépyu fictum est, quod legitur apud Sapph. Ath. 12.
554 b. Ap. Rh. 4. 1144. Thoocr. 26. 3, et al. aequior.
Cf. xpiopyivç (qui exprimit oleam) ap. Poil. 1. 222,
«ptépyij (oxpressao oleae faox) Hippocr. ïheophr. Plu-
tarch., et praefat. § 2 1. ,

x(A(pxpl(TT{poç „homo utraquo manu inhabilis, pror-
sus inoptus" (Kock.) legitur apud Aristophanem in fr.
512; cf. Bokk. Anecd. 3, 20: xfkpxphtepoç \' Ivxvt\'iov tû
TTepiûi^io; \' ffxuTTTixèv "^rxvv rè ovopLX. llcsych : xfiCpo-
ripuôtv xpi7Ttpi;. Galon.: xix:piii^iov Eùpizi^^s c\'pvtxe...
tteptsé^iov "ofiifpo; . . . xxtx si tov xôtûv Tpôirov xfi(px-
plvTcpov *ApisTo:pxvif; xvôpxzov xpiTTepóv. à^uipiSé^io;^ ambi-
dexter, legitur ap. Aosch. fr. 218. 244. Soph. 0. R.
1242. 0. C. 1114. Eijr. Ilipp. 780. Aristot. Eth. 5. 7,
»1., TTfpiii^io; Tlom. 11. 21. 163 Ar. Nub 949, et se-

quior, Yocabulum xfi(pxpl(7T£pog pertinet ad adiectiva
composita cum praepositione, quae adiectivum accu-
ratius definitur; cf. zspixXovpyig Ach 856. ÙTrôXia-Cpaç

x/x(pixvxy.Tl^£iv apud Aristophanem in fr. 59 secun-
dum Suid. est „ßsiv tov Tsp-xv^pou vSfiov, thv xxKsùf/.£-

ßoi XÙT0V XVXXÔ\' hxTvjßöXov ^Sirw x (pp\'^v." Suid.
dicit voc. etiam legi iv Evvxli^, pro quo Dindorf. et
Bergk. mutant iv Euvfßxig (fabula Cratini, cf fr. 67).
„Iam frequens et solenne hoc exordium dithyrambicis
erat ut inde x,u(pixvxxT£g vulgo appellarentur" (Blayd ),
cf. Ar. Nub. 595, schol, (in exordio illo pro xvtov
Horm, mutat xvt£).

xßcplkxvatig ap. Cratinum fr. 381 usurpatur fV}
yvvxixsio\'j ßop\'m. Cf. Eustat. 1446. 29. Hesych. xßCplxxu-
(TTig\' KpxTTvog iz) tov ßoplov £tx%£v, Etym. m. 90. 33
habet xfzCpixxvTig apud comicos = rh xiSoTov xzh tcv
TTfpixsxxvaôxi. Proprio ost uplßij xpiô)j cf. Ar. Pac. 965,
ubi xpiôij usurpatur de membro virili. Pertinet igitur
vox ad eas quorum significatie comice dotorta ost.

xßCpixoXXog proprio „utrimquo glutinatus" apud
Platonem in fr. 34 dicitur de xxlv^j i. o. „lecto, qui
habot utrimque agglutinatum pluteum, sustinando
pulvino capitis" (Kuchnius). Cf. Poll. 10. 34: xx) xß-
cpixoXXog {x\'Mwi) • ovTcc yxp t^v nxTxxexoXlrjßiv/iv ùvéfixaiv
iv Txlg \'EoprxTg Tl^.xruv, et praefat. § 3 ö. Eodom
pertinere videtur vocabulum xloXlxg „piscis nomen,
forsan a varie colore" (II. Steph.) ap. Platonem in
fr. I73,v. 13.
x(i(pl?.x?.og „ambigue loquens" i. o. somibarbare.

est apud Aristoph. in Ran. v. 079: „KXso^püvTog, iip\'
ov x:x<piXxKoi!; ^stvQv izißpeßSTXt Qpiflxl» A<-

Swf". Simplex AizAor apud plures invenitur scriptores;
de compositione cf. xßCpxpItrTspoc.

xß(piTtTTußl^a de parvis avibus usurpatur, est
„circumstrepo, circumstrideoAristoph. Av. 235: „ot«
ßüXov xßCpmTTußii^eö\' uh Xstttov xhßivx <pxv^\'\\ Blaydes.
proponit ßüXov xßCpi TtTTvßil^eö\\ Cuius avis vox sit
TiTTußii^m non consentiunt V. L. L. Secundum Hesych.
AjfA/Jwi/ TiTTußl^si, secund. Poll., Athen., Aelianum
zèphKe: TiTTvßl^ovtTiv. TnTußl^eiv otiam apud scriptores
non-comicos invenitur; cf. praefat. § 5.

xficpopsxcpôpoç „qui amphoras baiulat mercodo con-
ductus" legitur apud Eupolin in fr. 187: xtpiyiXkßtv
kx) (pùXov x/iSpopsxCpSpxv. Suid. : xßCpopexCpöpoug \' tov; ptiir-
ûlov; tov; tx Kipxßix cpépovTx;. Do compositione cf. xypi-
OTToio;, Verbum xßCpopsxipopdv est ap. Aristophanem
in fr. 299: kxttsitx (ihéov (txvtIv xfiÇopexCpoptTv. Vido
praeterea ad voc. xpi0op£lhov. Cf. praefat. § 3 iS.

xß(popei^iov „amphorula" legitur apud Aristophanem
in Eccl. V. 1119 : ttoXv 5\' vTrtpzixxiKiv xv tovtuv xttxv-
Tuv TX Qx7i xfiÇopdhx. (Sic. cod. B. R. T, -ihx Poil.
10. 72) ot Pac. V. 202 (B. V, -ihx R. S.). Dominuti-
vum est vocis xß^opsv;. Cf. Xxy^hov, ßoihov alia, (prao-
fat. § 7); cf. deminut. xßipoploKo; ap. Dom. 22. 76;
xßCpopev; legitur passim apud scriptorcs, forma primi-
tiva xßcptcpopsv; llomorica ost.

xvxßopßopvi^u „oxclamo" logitur apud solum Ari-
stoph, in Eccl V. 433: „o\'i 5\' ix tüv xypùv xveßopßo-
pu^xv". Cf otiam vorba üvxßpvx^u (Eq. 602), xvxöopvßtTv
(Plat. Prot. 334. c. Xen. Anab. 5. 1. 3.), xvxKpx^w
(Xon. An. 6. 4. 22.), xvxßoxv, alia. Vocabulum ßSp-

(Sopoq etiam inest in composito ^op^oporxpx^ic, quod vide
et in (iop^opohiio; (cf, s, v.), Cf. (^op^opvyiJt.o: Luc, Lexiph,
20 cum V. KopKopvyyj Ar. Pac. 99 L Verb. (3op[Sopù^u
Ilesych. interpret. Cf. etiam Sisxopxopóyy^as

Nub. 386, xopKopvyfióg Lucian. Philopatr. 3, xvxxop-
Kopü^u. \'Avx/Sop^opv^w proprie de ventris sonitu dicitur,
et igitur pertinet ad genus verborum in -Çw exeun-
tium, quae sonum indicant.

xvxfopxTTu „fervefacio, coquo" legitur apud Aris-
tophanem in Ach. V. 1005, Ran. v. 510. 553, Pac.
V. 1197: xvx(3pxTTu , apud Pherecratem fr. 108

V. 23, 130 V. 10, 183: zTh^siv, (ppvyeiv, xvx^pxTTsiv
et ap. Aristomenem in fr. 8. Cf. praefat. § 3 Apud
Aristot. Meteor. 2. 16 xvx(3pxTTÓfisvx sunt quae in \'
cribris quatiendo sursum iaciuntur Praeterea vid. praef
§2/3. Cf. quod xvx^px^a ap. sequior. invenitur, metaph.
passiv. de mari ap. Apoll. Rhod. 2. 566, simpl. I3px^a
(s, (3pxTTu) de aquis Theodorid. 1 (A^I. 222), Antipat.
Thessalon. 61 (VIL 228), Ap. Rhod. 2. 323, Opp. II. 2.637.

xvxfipux^u\', xve^pvx^xv habent libri apud Aristoph.
in Eq. v.\'602: u^zsp viiitlg o\'i (SpOTo) ififixXôvrig xvs-
(3pûx^xv, explicatur „exclamo", xvxxpxi^u, xvxôopv^tTv
(Schol.). Attamen praestat legere xvicppvx^xvô\' (sive
xvB^pùx^xv). (Ilerw), simplex enim ^pvxTTtaôxi equorum
est; cf. praofat. § 5. (Ipuxrrsjüxt invonitur: dc anima-
libus: Apollonid. 22 (IX. 280) Ad. II. A. 7. 7 ; de
hominibus: D. Sic. 4. 74. Moleag. 22 (XII. 33). Plut.
Lyc. 22. Compos. xxTxcppvxTTOfixi M. Anten. 7. 3; 9.
41. Schol. Aesch. Sopt. 399. Suid.

xvxytvu est „iterum gustandum ollerre aliquid"
(Blayd.) apud Aristoph. in Nub. vs. 523: „Tpürov;
vi^Iut\' xvxyiüff ù[ix;". Usurpatur autem do comoedia.

quam pocta denuo docet, significationc igitur meta-
pliorica. Cf. simpl. ysüu metaph. (rij? ê^ssuôepixg) ap.
Theopomp. com. fr. 65. Plut. Lye. et Num. 1. (ttóvcüv)
Pind. N. 6. 25. Eur. Here. 1353. (zévóov?) Eur. Alc.
1072. (kxküv) Luc. Nigr. 28, etc. Vide praef. § 5.

xvxyKÓaiTog „qui secundum diaetam aliquam ves-
citur s. vivit" habet Crates in fr. 44. (cf Nicostrat.
com. 3. 289). Ad eandem notionem faciunt voc.
xvxyxoTpocpsTv, xvxyKoCpx\'ysh, xvayKoCpxyix (Aristot. Pol.
8. 4.). Ad formam cf. èXiyéaiTo; Phorecr. fr. 1. Phry-
nich. fr. 23. (lùvôsno; Hippocrat. Kxxôyno: Plat. Rep. 5.
475. c. Eubul. 3. 213. \'^toKùcito; Theocr. 21. 40. \'oiiétriroc
Ilerod. 7. 119, similia. Do formatione ci

«i/ay^/rrfTv „iMfT* avxyxij; tTrrrtvtiv, necessitate
equitare" legitur apud Eupolin in fr. 394; cf. voc.
xvxyKÓaiTo:, ot ivxyxo^spsTv D. Hal. 10. 16. Voc. xvxy-
referri potest ad ea composita, intor quorum
membra ratio dativi intercedit (xvxyK^ ÏTTfvf/v); sic
etiam xvxyaôviToç, TTTtpoSóvtjTOi Ar. Av. 1390, cppsvoTtK-
Tuv Ran. 820, Nub. 270, similia. Prae-

xvxiiipxv „investigo, scrutor" logitur apud (Crati-
num in fr. 2: „orcv aocpuruv (Xßijvo: ccvthiptiaxTs". Cf.
htßohcpxv Ar. Nub. 192. Theophylact. Epist. 24. Simpl.
h:pxv occurrit llom. 11. 16. 747. lies. Ü. 347. Callim.
ep. 33. Theophr. char. 11. 2. Alia composita pracpo-
sitionalia verbi h(pxv non oxtare videntur. — Cf. prae-
fat. § 6. Comparari otiam possunt voc. ß^xxvoVi^n;
Ar. Pac. 793. Trpxy^xTollcp^t; Ar. Av. 1424.
Luc. Lex. 9., qui ut alia multa hoc vocabulum e
comocdia petivisse videtur.
xvxl^uyóu „aperio" legitur apud Aristophanem in

fr. 654: t^v Svpxv xva^vyccjxg. Cf. Etym. m. 96, 22:
àvxi^vyûffxi TO ôvpxç xvxzeTxijxi ^ApiarcCpxvi^ç. Poll. 10. 26:

xvcT^xi (THjix,xlv6i, mzsp tu STTi^vyua-xi (cf Artemid.
1. 4.). Simplex ^uyou est „coniungo" Agatli. Ath.
10. 454 d. Pertinet igitur xvx^vyéu ad ea verba, quae
tractavi praefat. § 5.

xvxxi^ç vide ad voc. xTTxpxXexToç.
xvxxvxv apud Aristophanem in fr. 36 est to Itts-
yslpsiv to xMolov toTv idem quod xvxCpXxv ap.

Aristoph. Lys. 1099. Lncian. Peregr. 17. Lexiph. 12,
(Poll. 2, 176), xvxfixXxTTftv ap. Phot. Etym, m, 795,
36, et xvx\\pxôxXKsiv Phrynich. Bekk. p. 916. Simplex
xvxu legitur Horn. A. 639. Her. 7. 239. Plat. Gorg.
494 c. Plut. Pomp. 48. Luc. Salt. 2. etc. Pertinet
igitur xvxxvxv ad verba, do quibus vide praef. § 5.

xvxxvxTTTu „itcrum carmino" logitur apud Lysippum
in fr. 4, mothaphorice usurpatum, scil. „xvxxvx\'~}jx!; tx:
x>.XoTplxç izivolxi;". Simplex xvxtttu („carmino") Xeno-
crat. ap. Diog. L. 4. 10. (metaph. „laccro") Soph. Ai.
1070. cf Aesch. Pcrs. 568. Plat. Rep. 10. 616 a.
Pertinet igitur xvxxvxtttu ad verba, mihi significata
praofat. § 5.

xvxxoyxv>\'ix^c>> apud Aristophanem in Vesp. v. 589:
„T)?ç y sTTixhyjpov TijV ^ixôifxifv xhxsTi; xvxxoyxvXix^uv" usur-
patur ita ut sit xvxazxv t^v xoyx^iv „sigillum romovoro
do testamento" („sigilla enim ut consorvarentur con-
chyliis muniobant". Brunck.). In oadem ro xvxvttxv
Lys. 1200. Alibi xvxxoyxi^^"i<^x7Ôxi = xvxyxpyxplcxaùxi,
TO xvxxkùjxsôxt Tyjv (pxpvyx. Cf. Plat. Conv. p. 185 d.
ot xvxxoyx^^i^<^TÔv ap. Platon, com. fr, 196, quod
videtur esse aliquid, quo fauccs colluuntur (TI. Steph,).

xvxXÙTiii; „qui veneficia sive incantationes solvit" lo-
gitur ap. Magn. in.fr. 4: svitpoßxvtsaiv xvxxutxi;. „Quem-
adraodum xxrx\'Sé^sff^xt idem est quod rrsCpxpßXKsva^xt,
sic xùeiv et xvxKùm est veneficia solvere; cf. Luc. Vit.
auct. 25 (xvxXvffôv ße). Hesych. zspixxdxlpuv\' xvxXvuv
tov tticpxpuxksvßsvov >} ysyoijtsvßivov" (Lobeck.). xvxxvtvip
legitur ap. Aesch. Ch. 158 (= liberator). Do forma
cf. ßxßdxTvjc.

xvxßx7wßxi proprie est „romande, rumine" de
animalibus, apud Aristoph. in Vesp. v. 783 : ßoXtq Th
zpxyß^ fyvuffxv xvxßxaößsvot usurpatur pro: „iterum
considorare" cum allusione ad voc. ßxaüßtvo; in v.
780; codd. R. S. V. habcht xvxßxvathßsvot. Schol. èx.

ß£TX(P:pxg TÜV XVXTTtßZxl^ÖVTUV tJjv TpO(pi)V Çwwv xx) xvSi:
xvxßx7ußivuv. Cf. praof § 2 « l. Simplex ßxaüßxi legitur
ap. Ar. Vesp. 780. Eq. 717. Plut. 321. Theophr. ot se-
quior. Compos, hxßxvüßxt Apollophan. 2 880. Aristot.
H. A. 9. 6. eTTißXffüßxt Alciplir. 3, 51. xxTXßxvüßxi
Hippoer.. Alex. 3. 427.

xvxßSTpstv usurpatur sensu invitante occasiono ficto
apud Aristophanem in Av. v. 1020. Ibi enim cum
allusione ad artem goomotrae est „oùx xvxß(Tpm(t<; »(>-
tov"] i. q. „xzxys aexuroy" (Ran. 853.) Aliis sonsibus
apud alios scriptores usurpatur, cf. Od. 12. 428. Eur.
Ion. 250 1271. Herod. 2. 109 etc. Ar. Nub. 203.
Plat Tim. 39 d. Plut Poricl. 38. (donuo motior,
accurato motior, monsura divido). Cum notione
^XTTxye" cf xTTohuxu (luxvrhv) Nub. 1290.

xvxTTfKrTiipioq adiect. „aptus ad persuadendum",
formatun» de verbo xvxTrsiCeiv, logitur apud Aristo-

phanera in Nub. v. 875: „ttüc xv (axôoi x^vvccaiv xvxzm-
T^p{xv"\\ ^Avxzsiôsiv legitur ap. Herod. 7. 123. Plat. Gorg.
493 a. Hipp. min. 370 a. Theaet. 116 c. Xen. Cyr. 1.
5. 4. etc. Aristoph. Nub. 77. Av. 460. Pac. 622.
Simpl. ttsifft\'^pto: ap. Eur. I. T. 1053, ttskttikó; ap.
Plat. Legg. 4, 723 a, et sequior. Vocabulum pertinet
ad adiectiva deverbalia in -T^îptog, cf. o7(ppxvT^pio: Ean.
893 et sequior. cpvtrxTi^piog Lysistr. 1242. Cf. praefat. § 5.

xvxTToviTTTOc „qui se non abluit", fiîj vi\\px,utvog i^y,-
Sf ttxvvxç txç xsTpx:, iAA\' xnxèxpTo:. (Schol.). Ante
cenam manus abluere solebant graeci. Legitur apud
Aristoph. in Eq. v. 357: „strmuv thv ^ujuèv xvxxévizto;^\\
Ad formationem cf. xypmto;. cf etiam s. v. xttóvitttpov.
Verbum xttovI^u legitur ap. Hom., Platon., Aristoph.,
Plutarchum, Lucianum. Subst. xTróvififix Plut. Suil. 36
xvxpIffTyjTOi; vide ad voc. xpia-T^TiKÔç.
xvxfftiAo; „doformis" {xfiopspog Schol.) legitur apud
Aristoph. in Eccl 940: hxvTroSîjaxi xveitrifiov ij 7rpej(3tj-
Tspxv, proprio „sima nare", ut loquitur Martialis, i. q.
simplex aipió;, quod apud complures scriptoros invoni-
tur. xvxui[io; apud Aristot. contrarium ost toü èpÓó;
(xvxffifix 7rxo7x) Cf. praofat. § 5, verba xvxvtiiü ot
ótvxaitixivoiixt (odorari) Hosych. Poll. 2. 73, adi. ciijlosiI^;
Ael. H. A. 12. 17 ot rifzoTpojuTrog Plat. Phaodr. 253 o.

âvxTupfSx^u „perturbo, conturbo" legitur ap. Aris-
toph. Eq. 310: „tïjv tróhiv xttxvxv ^/zûv xvxt£tup(3x)u!);^\\
Simplex Tvp^x^eiv proprio usurpatur = tIv tt^kov Txpx-
(Schol.) Vesp. 257, Tup(3x!^fiv xxkx ap. Soph. fr.
720. Vide praef. § 5; xvx- videtur esso „sursum", do
vertendo omnia sursum deorsum ; cf. subst. Tvp(3*i (turba)
Isocr. 15. 130.\' Luc. Peregrin. 32, adv. Tijp(3x ap.
Aeschyl fr. 321. Ap. Pind. Pyth. 4. 84 pro xTxp(3xK-

Toio, ubi cod. E habet lemma xTxpßvxroio, veram lec-
tionem esse posse arvpßxnToio nuper in Mnemosyne
übservavit Ilerwerdenus, Hermann coniecerat xrxpfzûx-
Toiû. cf. Bentley ad Hor. Carm. I. 3. 18.

xvx(pùslpo[ixi „in suam perniciem sursum acce-
dere", xveKêslv (pôepovfisvoç, legitur apud Aristophanem
in A.v. v. 916 : xrxp, u ttoi^tx , xxtx ri hûp" xv£(p6xpi)ç ; cf.
i)i06{lpofixi Eur. Hec. 669. Ar. Pac. 72. Luc. D. Me-
retr. 15. 2. 7rps(T(pÖ(lpoßxt Ar. Eccl. 248. Ael. H. A.
2. 17. Alciphr. 1. 32. ciirocpöilpoßxt Eur. Here. 1290.
Ar. Nub. 789. Eq. 892. D. liai. 5. 68. m^iklpoßxi
apud sequior. Trtpicpöelpoßxi Isoer. ep. 9. 10. (Ilesych.).
Tv/jupSflpoßxt Plut. Symp. 7. 6. 3. Simplex cpôilptaûxi
Eur. Andr. 709. Dem. 21. § 139., omnia significant:
„in suam perniciem aliquid facero." Eödem sensu quo
ccvxcpösipoßxi legitur xvippciv Eupolin (fr. 221); cf.
fiaippciv Ar. Eq. 4. Thesm. 1075 ot sequior. Verbum
xvx^öelpoßxt pertinet ad ea de quibus cgi praefat. §5.

avx<p?^x<Tß0; ap. Eupol. in fr. 61 est „masturbatie."
Suid.: xvx^Kxaßov rx x^poSiaix et similiter Zonaras.
„Verb xvx<:pXxx invenitur Ar. Lys. 1099. E comocdia
sumpsit Luc. Peregrin. 17, Lexiph. 12; cf. pracf. § 12,
et h. v. xvxxvxv. Do forma cf. xluvixaßö;. Ilinc etiam
\'Ai/iX.ipÂâfl\'T/oç, quod pro \'Avx^Xvario; Ilorwerdonus comico
reddidit Ran. 427, Blaydosius Eccl. 979 "AvxCp^xartov
pro \'AvxipXvvrm. cf. Eccl. 362 \'Axpxhüato: dictum pro
^Axtphuaiof.

^AvxCpoßsTv „terreo" apud solum Aristophanem in-
venitur in Vesp 670: iupohxsüiriv iTrxTrii^ovvre; xxvxCüc-
ßoZvri;. Cum hoc verbum aliunde cognitum non sit,
Blaydos. tentât (poßoüvrs?, quod sinjplex inter

alios etiam apud tragicos locum habet. — Cf. praefat.
§ 5, et kCpo^eTv ap. Aesch. Pers. 598. Plat. Gorg. 483 e.
Thuc. 6. 11. Isocr. 4. 139 etc., xxTx(pD(3eTv D. Cass.
39. 14, quae etiam sensu active usurpantur. Ad vim
praepositionis conferri possunt âvxTTOsïffSxi et âvx7o(3(Tv.

xvxCpopov significat „lignum baiulatorium", ^ïiXov
xij[.(p!mXov, iv u TX (poprix i^xpT\'/j^xvTSi; ct ipyxTxi fixtTTx-
^outTiv. (Schol.), i. q. (XxeuoCpopsYov Plat. com. fr. 50.,
furca (Plaut.) Legitur apud Aristoph. in Eccl. v. 833.
Ran. v. 8. fragm. 559: „kx) tov tfixvtx [^ou èxojffi kx)
Txvxcpopov". Idem est xvx<pop£vg in LXX.
xvxx^puTog vide s. v, xiixhSKTOc.
xv^pATTo^tffTiKUTXTx logitur apud Eupolin in fr.
396. Videtur esse superlativus comico fictus, sivo adi.
noutr. gen. plural, sive adverbii, quod e Pollucis ver-
bis, qui hoc vocabulum modo citât, non apparot. cf.
(/.ovocpxylvtxtog Ar. Vesp. 923. fiitotropirxkhtxtog Pac.
662. TTOTÎffTXTog Thesm. 735. KXK^yopljTXTo; Ecphantid.
5. i\\pc(pxyhtxto; Xen. Mom. 3. 13. 4, similia. Cf.
praefat. § 1 y.; xv\'^pxTrohcTiKv) (se. Ts^vyi) logitur ap.
Plat. Soph". 222 c.

xvipxTToiûvyjg „mancipiorum mercator" logitur apud
Aristophanem in fr. 312; cf. xv^pxzo\'ioKxz^Xoç Isacu. ap.
Ilarpocr. Luc. adv. ind. 24. Ad formam cf. \'ntTTÛvm,
è^ûv^g, similia; cf. ad voc. xyptoTroiig. Praoterca vid.
praefat. §3/3. Eadom (èt de compositione è£ do ori-
gine) valent do vocab. xvôpxKOTrccXtjg apud Nicophont.
in fr. 19, ot Philyllium in fr. 14. Vocab. in -nûXvi;
dabit Poil. 7. 196—199. cf. simpl. xûhvig (comico)
Equit. 131 sqq.

xvlpepxarpix „virorum amatrix" legitur apud Ari-
stoph. in Thesm. v. 392: „t«ç (loixoTpiTrcug, rxg xvipi-

p. 21. 12: àvhpspiarpix\' sj szißxivoßEvvj xv^pxffiv, èpmx
xkxov kx) xkxov. Idem est (pixxu^poç (Plat. Symp". 191 e.
Eustath. p. 380. 15), quod bono sensu est Plut. Mer,
p. 57 D (= mariti amans). zxihpxcTpix habet Ath.
13. 601 b. Aristoph. fr. 930 (Poil. 3. 70) fortasse
spectat ad vers. Thesm. 392, quod si certum esset,
delendum foret hoc fragmentum ex oditionibus. Dé
forma cf. ßhxxoxxpuy^. Simplex ipxjrpix invenitur ap.
Stob. flor. 85. 19 Poll. 3. 70. Ael. II. A. 3. 40.

ccv£KXoyi(TTa; adv. „sine rationo, sine modo" (sc.
zivtiv ohov) logitur apud Phorecratem in fr, 143, v.
7, „idem fero quod xve^sXiyKTug" socund. Meinok.,
quod adverbium legitur ap. Xen. Oec. 10, 8: „xvtl-t-
xiyxtug ilgxzxtkv" (opp. : xttxtxi xxlrmvtxi), ita ut sit
fere: „dam, furtim". Adiectivum xvexXiyicTog apud
öoquioros est „a quo rationes {svhvxi) non potuntur".
Verbum IxXoyl^ofixi ost „rationes reddero" ap. App.
B. C. 3. 43, „computaro, ratiocinari" ap. Plut. Crass.
17 et al. sequior., et indo etiam „cogitaro de, rospi-
cero ad" (cf Eur. I. A. 1410. Suppl. 482 Thuc. 1.
70. Aosehin. 1. 64, al.), ita ut adv xvsKhoykraig esse
possit: „temero, inconsiderate".

xveTrxyysXTOç „non vocatus, non invitatus" logitur
apud Cratinum in fr. 44: tüv ßisXXoXxpvyyccv xvfzxy-
ykhTüv xÙTÛ cpoiT^ffxg M hTzv:v. Hesych.: xviirxyytXTci\'
oïç où TTxpijyyéXi} ir) hlzvov tXÙilv, xxX^TOt. Similia Suidas,
Pollux, Bokk. Anecd. \'hvezxyytXTog „non indictus"
{zöxißo;) invenitur apud Polyb. 4. 16. of. xÙTtrrxy-
ysXTog ap. Eur. Hor. Thuo. Dom., kirxyylXKu (l^tlvotg
hÎTTvx) Pind. P. 4. 31. De formationo cf. xyp\'jxrog.
Vide praefat. §2/3.

âvéppeiv „i, q. xvxCpôapîjvxi" (quod vide) legitur apud
Eupolin in fr. 221: „ùg ßiXig àv^pp^j • oîtlév £<Tß£v ot
(jX7rpoi\'\\- cf. £i7£pp£iv Ar. Eq. 4. Thesm. 1075 et sequior.,
àxeppeiv Ar. Nub. 783. Eccl. 169, al., f^i/jp« Eur. Hipp.
973, omnia cum notione „ad perniciem". Sic etiam
simplex eppu apud complures scriptores. Cf praefat § 5.

xvepur\'t^u „1. ({.xv£puTxv" legitur apud Teleclidem
in fr. 52. Verbum xvspxTxv est ap. Hom. Od. 4 251.
Plat. Men. 84 d. Ar. Plut. 499. Demosth. 24. 158.
Theocr. 1. 81, alios. Simplex ipurl^cc habet Hesych.
Alia composita praepositionalia huius verbi non extant.
Compositum xvspuTit^w a Teloclide fictum videtur iuxta
formam vulgarem xvspurxv.

xvvjloßxt „non amplius laetor" legitur ap. Hermipp.
fr. 77: x réù" ijV^jjv, txvtx vvv xvijhßxt. liekk. Anecd.
25. 19 : xvt) TOV OVKSÙ" îj^OflXt, xvt) TOV T^V y£y£V>)fiht)V
]ïhvhv xTToppiTTTU Kx\'t XTTO-Tt\'ûefixt. „\'Av)fhfixt comico fictum
esse videtur ut tI ^sv ex sy^fv. vxt^xuüg ex où^x^ûg,
alia id genus" (Kock.) „Quia tamen non sed

graece dicitur, expoctares potius, si eiusmodi
iocus subos\'t, xiihßxt, aut, si serio verbum formatum
est, x(pyjhoßxt \\ quare veroor no scripturae aliquod vitium
grammaticus imposuorit" (Herwordenus) ; cf. otiam
xTTfaôUiv = ßij kûUtv ap. Thoopomp. com. (r, 02 et
xvvîhovog (quod non dat laotitiam, iniucundum) ap.
sequiores.

xvijXs^fiuv „immisericors" logitur apud Nicocharom
in fr. 20, xw^Uv^g (idom) in adv. xv^Xexg ap. Aesch.
Prom. 240. Plat. Logg. 3. 697 d. Andoc. 4. 39.
Simplex ^Myipluv non logitur, Ixevjiiuv est ap. Hom. Od.
5. 191. Ar. Pac. 425. Lys. 24. 7, Arist. H. A. 9. 1,
alios. Vocabulum xv)jX£)ißuv a comico compositum vide-

tur e voce s^stißuv producta syllaba prima, et « priva-
tive, nisi quidem est forma secundaria vocis àvij^s^ç.
\'Av;}A£>;ç : = xvtjaTtg : vîjaTi;. Praeterea cf. praefat.
§ 11 a.

«vijtTTtg apud Cratinum in fr. 45: „■^sit^ç stt)
IsÏTtvov avvivTiç" est idem quod „vjJot/;, ieiunus"; cf.
Athen. 2. 47 a: ä^jo-t/? ó vijaTtg Trhsovxaßu rov x TTxpx
KpxTÎvu KÛTxi. Suid. xvv,(TTiç hixv TTxpx KpxTtva. Similia
dant Bekk. Anecd. 402. 32; 453. 27. Eustath. 947.
17. Vox vjja-T«; est ap. Ilom. Aeschyl. Eurip. Theo-
pomp., al. \'\'Af>î5-T/ç, quod non intellexere grammatici,
formatum est a stirpo £<r verbi hèiu et x privative,
ut -./jJo-T/ç ab eadem et vî> privative; ut autom ù^^vt^;
rectius ùptscTti; scribi intellexit Wackornagel, ita Cra-
tinum fortasse xviaTiç scripsisso suspicatur Ilerwerdenus.
Ceterum conferri possunt iuxta xvxpiôfis;

xvôpxxiSsç vide ad compos. èTrxvùpxxihç.
xvôpxxi^u „terreo in carbonibus" logitur apud Ari-
stoph. in Pac. v. 113G, i. q. Qpvyu: j,x>ûpxxl^uv Tcùps-
ßhSou^"^ cf. praofat. § 3 Est verbum denominativum
(xvôpx!;), Qx dativi vel ex praepositionali rationo oriun-
duni (= xvôpx^i vel iv xvôpx^i <ppùysiv)\\ cf. v. <ri:p:ovi^u,
xyxvpx^u^ similia. Apud sequiores verbum significat
„carbonis speciem habere\'\'; vide praef. § 2/3; cf. etiam
ad voc. hxvùpxxihç. \'Errxvdpxxou habet Poll. G. 55 ==
dvSpxxl^u.

ccvôpxxoTTÛ^ijç vide ad voc. xvSpxTrolcliviji.
àvôSovToç vide ad voc. xpixxxipoç.
xvo^tIx vide ad voc. àô?.oÔ{tIx.
xvopyoi „qui non irascitur, ad iram non concitatur"
legitur apud Cratinum in fr. 385, xvr) tcS ipyhi

Bekk. Anecd. 406. 11. Vocabul. pertinet ad idein
genus quo xyéfiCpioç, quod vide. Moeris Att. xvspyog
Atticum, xvópy^Tov Hellenicum esse dicit, sed xôpytjToç
(opponitur opyihog) et xopyvivlx usurpavit Aristoteles
Eth. Nie. 2. 7.

xvTxxpoüßxi „vicissim audio" est apud solum Ari-
stophanem in Lys. v. 527: „ijK ovv vjßwv zP^\'^\'^x AfycyVwv
sdsXijffi^T\' txvTXKpoxcôxi" (Sic P C. h xxpox7Ôxi BNR.);
est idem quod xvtxkovu, quod etiam apud tragicos et
Xen. invenitur; compositum est occasione invitante
fictum, quia in Lys, oportet viros xvTxxpox^öxi tüv
yvvxixüv, i, e, audire iv ßipei. Vid. praefat. §1/3. Sim-
plex xKpox7Ôxt est apud Plat., Isocr., Demosth., ïhucyd.,
Aristoph. Cf. praefat. § 5, compos. iTrxxpoüßxt Luc.
Icarom. 1. zxpxxpoüßxi loseph. et al. sequior. 7vvx-
xpoüßxi Plat. Menex. 235 b.

xvTxvx\'yiyvu37xu „exemplaria scripta recognoscore
atque inter se conferre" (Lob.) logitur apud Cratinum
in fr. 386 ; „recentiores scriptores xvTißx^kav dicebant"
(Koek.). _\'AyxyiyvÛ7xu (lego, praelogo) Ar. Eq. 118.
Thuc. 3. 49. Plat. Prot. 325 o Andoc. 2. 23 Lys.
13. 32, al. Alia composita verbi xvxyiyvüaxu apud
plures scriptores inveniuntur: hxvxyiyvÛ7xu Isocr. 12.
201. Polyb. 31. 21. i^xvxyiyvÛ7xu Phit. Cat. min. 68.
Cic. 27; i7rxvxyiyvÛ7Ku Lys. 10. 18. Polyb. 31. 21. 10.
xxTxvxyiyvÙ7xu Athen. 13. GlO à. ßeTxvxyiyvx7xu Soj)\\\\.
Ai. 704. 7rxpxvxyiyvû7xi} Plat. Theaet. 172 o. Isocr. 4.
120. Dem. 18. 267; 24. 38. Trpoxvxy. D. Cass. 38. 2.
7rpo7avxy. Aeschin. 2. 95. vTrxvxy. Aoschin 2. 109.
Isae. 11. 4.

xvtxttottspsoßxi apud Aristophanem in Nub. v.
293: „xx) ßovKoßxi xvTxzozxphîv Trpo; txç ßp:vtx("

praefat. § 1 y. Simplex azoTiiph^xi legitur Ar. Eq.
G37. Vesp. 394. Ran. 10. Plut. G99, et ap. sequiores.
Vide praef. § 5.

xvTSKicXézTcc „vicissim suff\'uror" invenitur apud
Aristophanem in Ach. V- 527 ; ot Msyxpîîç xvTs^ixXsxpxv
\'AffTxalxç TTÓpvx ^vo. Simplex hnXè-zTu a compluribus
scriptoribus usurpatur inde ab Honiero (II. 5. 390).
Cf. praof. § 5 et compos. TJvfKüXhru Eur. El. 304.
Troad. 1018. vTrsuKhiirTu Plut. Them. 25.

xvTSßTTyiyvußi „vicissim infigo" legitur apud solum
Aristophanem in Ach. v. 230 : xoùk xv^ju Trp)v h <rxoTvoç
xùtohiv xvtsfittxyù. Cf. praefat. § 5. Simplex ißz^yvoßt
legitur Pind. P. 2. 21; N. 6. 52. Ar. Acïi. 122G. Vesp.
437, alibi.

ctVTevSliußt „vicissim romitto" apud solum inve-
nitur Aristophanem in Vesp. v. 694: è fih hxa, h S\'
oivTeviluxs. Simplex hlilußi apud complurcs legitur; cf.
praofat. § 5 ot compos. iTrsvli^ußi Aosch. Ag. 1359.
^apsv^ufii Plut roip. gor. praoc. 17. 7rpo£vSß:cßi Ilip-
pocr. et sequior. (jvvsv^l^scßi D. Sic. 17. 43. Plut.
Pcricl. 15.

xvTifixvûxvu „contraria discoro" nusquam alibi oc-
currit quam apud Aristoph. Vesp. 1453: hipx vüv
xvTtfixôùv, quaro lîlaydos. mutat xpri fzxôùv, quaeren-
dum num recto: cf. verba qualia sunt civTißxvTtüoßxi,
«vTißxprvpu y xvTtiJt.viXxvS)[Jt.xi y et praofat. § 5. Cf. compos.
civxßxvüxvu Ilorod, 9. 101 etc. uTroßxvöxva IMat. Prot.-
342 d. Xen. Cyr. 4. 3. 14. hxßxvÖxvu Piiilostr. v.
Apoll 1. 16. Ixßx-Axvu Aosch. Soph. Ilorod. Aristoph.
Plat. Xon. Aeschin. iztßxvöxvu Her. 1. 131. Thuc. 1.

138. Xen. Oec. 10. 10. xxrxf/,. Herod. Plat. Xen.
Plutarch. (zsTXfi. Aesch. Her. Plat. Aristoph. Luc. xpofz.
Pind. Soph. Plat. Thuc. Ar. xpotry.. Aesch. Xen. Ar.
(Tufipi. Soph. Xen.

ùvTKTiuTTxv „viclssim tacere" est apud solum Aris-
tophanem in Lys. v. 528: ^v iôsXi^aviT\' àvTiuiuvôiv uazsp
X\'^/iiTc. De hoc composite idem animadverti potest
quod de verbo àvTxxpsxtjôxi, quod vide; (viros oportet
£v ptipsi (TiuTTccv, ita ut antea fecerant mulieres). Simplex
(xiuttxv passim legitur, pertinet igitur xvtiviuttxv ad
verba indicata praef. § 5. Cf. comp. xttcjiuttxv Isocr.
12. 215. Polyb. 80. 17. Plut. Aie. 10. hx7. Xen. Mem.

5. 4. 7. Polyb. 18. 29. 9. Luc. lev. trag. 13. xxpxa.
Polyb. 2. 13. 7. vTrca. Aeschin. 3. 239.

xvTi77rx(Tp(,ó<; „tentigo" legitur\'apud Aristophanem
in Lys v. 967; idem est avxsiiiii Lys. v. 845. 1089:
^ zpoq opôpov 77rx7[AÓq vfixq Xxfi^xvti] ot Térxvoq Lys.
553. 846. Zxxafiôç otiam est „convulsio" Soph. Trach.
802. lier." 4. 178. Thuc 2. 49, ot rirxvoc est „tetanus,
rigor nervorum" ap, medicos ot Plat. Tim. 84 o. Etiam
pottxxktfzóq ost „toutigo" in Lys. v. 553: xxt ivri^jj
TSTxvov Ttpxvbv Toïg xv^pxffi xx) ^OTTxXiffpiovq. Do formationo
cf. x^uvixtTfAÓc. \'VoTTxXKTiziq portiuot ad ca, quao comici
ipsi finxorunt, (TTrxjptóq ot Tkxvo; ad praef. §2/3.
xvTt77rx7f/,ég cf. praof. § 5.

xvTiipxXXu invenitur apud Aristoph. in Av. v. 218:
roTg ixiyoi; xvTrpxXXuv iXspxvTchTov (pópi^tyyx, ologis
tuis „respondens psallcndo", i. q. xvTxvxxpoüu, quod
fortasse apud schol, legendum est pro xvxxpsùu. Con-
fereuda sunt, quae V. d. S. Bakh. annotat ad Av.

Il i

I
V
f

210 sqq , e quibus imprimis haec: „hisce comparandus
est locus Eur. Hel. 1107 sq.... necesse est utrumque

non in temeritatis crimen incurret qui coniciat anti-
quitus extitisse carmen aliquod vernale, quod lusciniae
cantum celebraret et cuius ea verba quae Aristophani
cum Euripide communia sunt pars fuerint." Cf prae-
fat. § 8.

àvThiov „vas quo aqua sordida navium (sentina)
hauritur" legitur apud Aristophanem in fr. 470 et
Epilycum in fr. 5. Idem est oivrxixvrxyttvif (Menand.
4. 78.); cf. xvTXi)Tiîp ap. Poll. 10. 31. âvrXla (sentina) est
ap. Sophocl., Ar. Pac. 17 (ubi Herw. vaurlxc), Aristot.
«i/tAo; est „sentina" (Hem. Aosch. Pind. Eur.), sed etiam
idem quod àvrA/cv (apud sequiores). Cf. praef. §3 0.
Hue pertinot etiam voc. „mensura quattuor

choenices capiens" ap. Aristoph. in fr. 709: x^cphuv
t^^âvuv xlhxx {(ihpov Tt TiTpxxolvtKOv Eustath. 1854,
12. Bekk. Anocd. 342, 20).

dvTovofjix^u: do signif. huius voc. Blaydos. annotât:
»antonomasiia uti, i. o. nomina alia pro aliis metapho-
rice usurpare, nisi antitheta potius Agathonis, in qui-
bus multus orat, innuuntur." Schol, cvofix xvt) èvóptxto;
Tiôivxi. Legitur apud solum Aristophanem in Thesm.
V. 55 : tx kowofiixa xx) yvufiotvirtt xxvtovo(ix^si.
Apud Thue. G. 5. significat: „alio nomine appellare".
Cf. praofat. §2/3.

xvvSpevo(/.xt apud Pherecratom in fr. 70: xxTx^tov
Kxvvhpiuvxi Thv xxSov a Bokk. Anecd. 411. 32 ot
Suid. oxplicatur: „xvT^th vSup", „ex fonto haurio" (IL
Steph.). Simplex ô^petjx (act. Tlom. Od. 10. 105.
Theogn. 204, mod. Horn. Od. 7, 131. Her. 7. 193.

Eur. Troad. 205. Thuc. 4. 97. Plat. Legg. 8. 844 b.
etc.) idem significat; icpvSpsîiu est „irrige" ap. Theophr.
Alia composita verbi ùSpsva non extare videntur. —
Cf. praefat. § 5.

àvacpêx-^TOç (avSpuTTOç) apud Eupolin in fr. 377
dicitur ISiu; stt) tov ßM Suvaßivov îj ßM ßouKoßivov ùÇ)s-
>>yiôîivxi, cl ttoxy.o) stt) tov ßh ù<:ps?,s7v ôéxovto; >5 Svvx-
ßsvou (Bekk. Anecd. 4. 24). Vocabulum est „inutilis"
ap. Aesch. Ch. 741. Soph. Ant. 645. El. 1144, de
agro „quo nemo utitur" ap. Xen. Cyr. 1. 6. 11. —
Cf. praefat. §2/3.

xopt)îp „ÇwiTTJjp" legitur apud Pherecratem in fr. 37 ;
cf. Poil. 10. 162: àopt^px tov ^ufftîjpx <i>sps)ipxtviq Iv
Tpxvv) nkx^kev. \'Aopv^p = „lorum quo ensis appenditur"
apud Hom. A 31 etc. Pertinet igitur vox ad praefat.
§2/3; cf. 3 Idem valet de vocabulo xpTyip, quod
apud Pherecratem in fr. 38 est „vzo^ßXToq yivoç\'\\
apud alios „arAf^y/ç, strigilis" socund. Ilesychium, in
Septuagint, otiam „instrumontum quo aliquid fertur".

àTTX^xTTxç apud solos comicos invonitur, et ab
Aristophane modo in plurali usurpatur, ab aliis comi-
cis etiam in singulari; cf. Aristoph. Plut, 111. 206.
760. 1109. Av. 1549. Eq. 845: ißo) yxp iar eipyxirßi-

hi7T0ßi^{iv. Ilermipp. 2. 380. Stratt. 2. 77r). Archipp.
2. 720. Plat. 2. 618. Aristoph. fr. 2. 944, v. c. lier-
mipp. 2. 380 : TrepiTpîx^v t^v yijv xttx^xttx^xv. Cf.
praofat. § 3 (J.

ÙTTXTTXI interiectio dolorem oxprimit Ar. Vosp. 309:
x:rx:TxJ\'(psû, xttxttxï cpsv. Forma «TrTras-ariaotitiam ibidem
V. 235, nisi haec forma in xttxtxï mutanda ost cum
Ilcrwordono coll. Th. 1005. Eq. 1. Nub. 707. Cf. zxzxt

ap. Eur. Aie. 226. Soph. Phil. 785. 792. 0. C. 549.
El. 855. Aesch. Pers. 988. Her. 8. 26. Ar. Lys. 215.
Plat. Legg. 4. 704 b, zaTrxix^ Ar. Vesp. 235. Eur.
Cycl. 153. Luc. Pugit. 33. Vide praefat. § 6.

xTTxpxXsxToç „cui suporflui crines dempti non sunt"
legitur apud Pherecratom (fr. 195): xtTfujxToç, xTrxpx-
kextoq. Cf. Poil. 2. 35: trxpxxsxèxôxi tx; tpl%xç to
txç TTspiTTxç xCPxipthôxi, ot Aristoph. Eccl. 904. Idoni
valet TTxpxTiXXecôxi, unde xirxpxTiXToç Ar. Lys. 279.
Lucian. do Sait. 5. Do format, cf. xypuxToç. Eodem
pertinot voc. xvxxtjç „insanabilis" ap. Eupolin in fr.
21 = xôspxjreuTûç (Moeris), x\'jvixsjtoç (Pierson.), quod
invenitur ap. Hem. Aosch. Soph. Hor. Plat. Thuo. Xon.
Demosth., alios.

xzxpxTthToç „non dopilatus" logitur apud Aristo-
phanem in Lys. v. 279: ttivûv, çvttûv , xrrxpxtixtoç,
(TÎH-j xXouTOç. Sic libri : xxxpToç Enger. xxsxtoç lîorgk.,
qui otiam coni. xtxptI ô\\ nxpxtlaxecrâx/ muliorum vi-
detur potius quam virorum, cf. 89. 151. Ran. 516.
Eccl. 904. Imitatus est Lucian. do Sait. 5: rè yhaov
XTTxpxTiXToç, Cf. praef § 12. Do fornui vido voc. xypuxroç.

xttxptl est ivxvtIou" apud Phorecratem in fr. 71
ot 93, ot apud Platonem in fr. 58: „xXX* xirh; xzxpt)
rxxxoTpi o\'ix^cii cpèpu\'". Cf. Lexicon llokkori Anocd.
p. 418: xzxpTi zxp\' \'IlfcSöTU ffijfixivii to „xztjpria^ivuç
xxt xxpißüi\' (cf. Hor. 2. 158; 5. 53.) zxpx toîç xùi-
^txoTç TO ix TOÛ ivxvTlou. Tertia otiam est notio, seil.:
ryxpn xTrh vvv", do qua dubitat Lob. ad Phryn. p. 21,
num Atticis otiam in usu fuorit, sicut apud scriptores
N. T. (Cf. Matth. Evang. 23. 29; 26. 29.). Attamon
vidotur haec significatie obtinoro in Ar. Plut. 388;
Platon, fr. 143. Cf. praofat. §2/3.

xTtxpvoTsov adi. verbale verbi XTrxpvTU (proprie:
„exhaurire" deinde „detrahere, minuere") legitur Aris-
toph. Eq. 921: xTrapuauov tüv ùttsikûv rxvTifil. Schol.:
à:pxipsT£ov. Verbum legitur Herod. 4. 2. Plut, tranq.
an. 11.— Cf. praefat. §11/3.
xzxaxxpl^w vide ad voc. xtrofixlit^u.
xTreipoxépc^g „expers tori, i. e. ceelebs" legitur
apud Aristoph. in Thesm. v. 119: yóvov oK^it^ovix Axtouç
"Aprtfiiv xTTsipohsx^. Cf. xz£ipôyx[Jt.oç (Eubul. 3. 222),
x7r£ipót0ksg (Antip. Sid. 12.). De compositione vide /35;A-
hoXâpuy^^ {x7r£ipog ?,£Xouq). Cf. etiam xX£XTpo(; (eadem
notione) Soph. .Ant. 908. El. 950, = xxUrcop Athen.
3. p. 98 b. {\'Aói^vx), et ad formam: Koivo/,£x^i Soph.
El. 97. fiovoK£x^ç Plut, do ad. et am. discr. 20. liufin.
25 (V. 9.).

xTTspvôpixv „dcrubescere, ruborom deponere" legitur
apud Aristophanem Nub. 1216; xp£lTTCv i^v fùôù^ tót£
xTTfpuôpixaxi /î^âAAôi/ >5 o\'xeî\'v Trpxyfixrx. Est otiam ap.
Menand. 4. 294. Apollod. 4. 454. Vocabulum o co-
moedia sumpsit Lucian. lud. voc. 8. Cf. praef. § 12.
Simplex ipvûpixv est ap. Plat. Aristoph. Demosth. Cf.
praefat. § 5.

ÙTTfffôlu „non-odero, pch MUtv\'" legitur apud Theo-
pompum in fr. 62, v. 3: „rà %£TpoCîx tüv ïxôviluv
xMi£" secundum Ath. 14. 649 b. Eustath. 1573,27.
Cf. xv^^û[/,xt, à7r£puùpixv (sine pudoro esse) Ar. Nub.
1216. Luc. lud. Voc. 8. \'Axsuùiu autem etiam aliam
notionem habet, est enim „exedo, erodo" ap. Ar. Av.
26. llermipp. fr. 24. 52. Dem. 25. 61. Pertinet igitur
ad praefat. §2/3.

«îTjjA/atTTj}? „qui est alienus a iudiciis ot litibus
quae in Holiaca agitantur" ap. Aristoph. in Av. v.

MijôStxoç (Schol.) ; est vocabulum comico fictum, quocum
comparari possunt a^pstxipoi, xttxù^vxToi , xttoXJtxi apud
QeoTTOfiTTOv TOV uvyypxCpsx (Poil. III. 58.). Expectamus
formam x(pi]Mx(TT)jç, sed cf. , xvt)ÎMoç, Afüx-

xttxxkouvtoç vide ad voc. xtttrxxyx^o\';.
x7rX)iyioç „nimis simplex" legitur apud Eupolin in
fr. 222: „cv yxp Tro^yvzpxyficcv hrlv, àAA\'
Opponitur igitur ry TroXvzpxyfiuv. Suid. et lîekk.
Anecd. 425, 18 explicant: xTrXoîiq. Cf. xzXi^yis (-iSoc) se.
Z^\'OiTvx (vostis simplox) Aesch. Suppl. 843. Soph. fr.
843; xTT^yioi; igitur proprio erit „xTrXijylSi indutus"
vol alio modo cum oo voc. cohaorot.

x7ro(2xS!^u se. oïxxh „abeo" legitur apud Aristo-
phanem in fr. 475. Simplox passim invonitur;
pertinet igitur xtto^xSH^u ad praef. § 5. Composit.
hx(3xSi^cc Thuc. fi. 101. Luc. Dem. one. 1.
1) Cass. 79. 14. Ael, H. A. 10. 24. Trpo/SxSl^cc Plut.
Symp. 7. 6. 1. Ad idem genus pertinet verb, xttxü\'
Kxpl^u ap. Aristoph. in fr, 495: „xzxnKxpii^uv ùcTrepst
Tripxyfv zxiJi.xl\'\\ i. q. simplex mrxxpl^co ap Cratin. (fr.
27) et alios, scil. „i77rx!pi}\\ Vorbo xrrxffKxpU^o} otiam
usus est Menand 4. 288. Cf. etiam xiro-axxpl^a (pal-
pitans aniniam ofilo) Lucill. Gl (XI. 114), uxxpl^u (salio,
palpito) D. Sic. 1. 10, subst. a-x^/J/tr/^cV Ilesych. Eustath. ;
X vorbi xffKxpll^a ost mobile.

àzofooXifzxToç (scil. tûv ottXuv iylyvsro) logitur apud
solum Aristoph. in Pac. v. G78; schol.: „xi4x xx) rrxpx
TO x7ro(3x\\eTv tx o:r\\x, xx) :Txpx to ûtto/SoXijuxToç (suppo-
siticius) flvxi". Idem significant pl^pxcTrif ot xamSxTrc^X^q.
Una littora mutata ridiculi causa novam finxit poota

vocem e voc. uTroßoXtßxTot:, quod est apud Herod.
1. 137 et sequiores. Vide praefat. § 9. Cf. etiam xtto-
ßoxsvg (oxxuv) Plat. Legg. 12. 944 b, xzoßox\\] (ottxuv)
Plat. Legg. 12. 943 o.

xTToßöa-KOfixt proprie = „depasco" legitur ap. Ar.
in Av. V. 1066: ^iv^pfffi t ècpm^èvx xxpTTOv xTroßoffKiTxi.
Dicitur autem xzoßosiwßxi nxpirov xßßpo^iuv ßexeuv v.
750, i. q. \'èphoi/.xi, xttxvô\'i^o^xi. Cf. Ran. 1299. Vesp.
462. V. d. S. B. „de parodia ap. Aristoph." annotat:
„Phrynichei loci parodia manifesta: quid mutarit Aris-
tophanes nescimus." Potest igitur hoc voc. ctiam a
Phrynicho tragico usurpatum fuisse. — Cf. praef §8.
Vcrbum simplex saepo occurrit, praotoroa sTrißüaKOßxi

= XTTcß. ap. sequiores, hxßötrxtiv (item), Trxpxßoffxfiv
= 7rxpxTps!p£iv ap. Ephippum HI. 328 (1), 7r£piß07X£iv
et 7vpiß07X£iv ap. sequior.

xTTo^sIpu significans „vorberibus caedo" legitur Arist.
Vesp. 1286: „flö\', 0 t\' xTrshipóixviV, ûùxroe; iyixuv", ubi
Blaydes. mavult Sttót ihtpiß^v. Signif. „cutcm dctra-
here" apud Ilerod , Xonoph., Plutarch, (ubi invenitur
forma xTrohipu). Obscoona autem notiono legitur xTroiipa
in Lys. vv: 739. 740. 953. Cf. ^éptiv in locutionc xvv«
^ip£iv hlxpßswiv in Lys. v. 158, quod vorbum signifi-
cat „vorberibus cacdo" Ran. 619. — Cf. praefat. §2.

xxcùpix^co apud Aristophanem in Ach. v. 158: t/V
rüv \'OhßxvTuv rè zio; xzoT£Ûplxx£v\\ usurpatur sensu
obscoeno = „vorotrum donudaro", ubi ci7roT£Ùpxx£ codd.
A B R, xTTCTÎÛpxxfv Äv B corr. P A, — r/? C. Propria
notio est „fici folia secaro" (Schol. xm^pvUdi^a auxäc.
ôplx yxp TX (pù\\?,x TÎjç ffvxijç.), dorivatur igitur vorbum
a substantivo ûpïcv^ addita praepositionis notiono xttô,

ut sit: „frondes auferrc de fico". — Cf. ad voc. hxxv-
Ki^u. &p7ov nonnumquam dicitur „praeputium", cf Eccl.
707 ; ôptx^a = CpvXXoXoyiTv invenitur ap. Hesych.,
qui xttospix^siv explicat tö xcpxipstv (pùxxx c-uxij?\' xxtx-
XPWTixûg xx) TO \'oTiovv xCpxipsTv (similia Etym. m.). —
Cf. praef. § 2. a. 1.

xTTOxxôsv^a „xvt) tov àzoxoiTÙv" (Bekk. An. 428.
13) „töüwltt/ yvvxlxx XUpl^STÔXl xv^pèg xx) XCpljTXaôXl"
(Suid. et Zonar. 263) legitur apud Eupolin (fr. 399.).
Cf. deinde s. v. zpoxxôsv^u. — Vido praof. § 5. E co-
moedia sumpsit Philostr. ; cf. praef. § 12. Verbum
significat „obdormisco" ap. Themist. or. 1.

ccTToxxpTsôç adi. verbale „tondendus" logitur apud
Eupolin in fr. 400. Verbum xToxslpu (tondoo) saepius
invenitur. — Cf. praefat. §11/3.

xzôxivoç „fugam" significat apud Aristopb. in Eq.
v. .20 , „«AA\' eùpi TIV XTTCXIVOV XTTO tov hffTTÓTOv" (ubi
schol.: cpvyht âzoxûpiicriç), cum allusione ad verbum
inrxzoxtvsTvy quod vido. Verbum -zoxivkc (amovoo) est
apud Hom. II. 11. 036. Od. 22. 107. xzéxtvoq significat
„saltationis comicao gonus" apud Cratinum (fr. 120)
et Aristophanem (fr. 275) = fixxTpicßoi; apud sequiores,
socund. Athen. 14. 629. Cf. Poll. 4. 101: „ßxxrpixcßh;

xTToxvhßXTX „ramonta, frusta roi alicuius abrupta"
legitur apud Aristoph. in Pac. v. 790: „cipvpx^cv xtto-
üvkßXTx". Sic BSV, vzo-W. Verbum xTroxvl^fiv est apud
Sotadom comicum ITI 586 (I. 23) et Thoophr., sim-
plex xvhßXTX ap. Platon, philos. Blaydos. proponit
ccTToxviîafAXTx a. v. xttoxvû (abrado), nulla nocessitato

ut videtur; cf. etiam ad voc. axxpiCpyja^ô? et (rnxXxôvp-
ßXTix. De formatione cf. ßußohoxeußx.

xTTûxpoùstTÔxt (pass.) „defringor" legitur modo
apud Aristophanem in Ach. v. 459 : xoTvhhmov ro x^lxog
x7roK6Kpoui/.év:)i. (Schol. : xmnsKhxafiévov). Alia signifi-
catione invenitur apud alios (cf. praefat. § 2 velut
„repellendi" apud Thuc. 4. 107; 2. 4. Xen. Hell. 5.
3. 22, etc. Polyb. 22. 11. Cf. TrspixpovsaÙxi ap. Phryn.
Bekk. p. 60. 25 : Tipixexpovfzivo; civôpuTrog — >5 ßsrxcpopx
XTTO tüv xyysiuv tüv vtto xpövou Trspixexpovßhuv. Quamquam
notio „frangendi" neque in aliis compositis vorbi x/scyw,
neque in verb, simpl. extare videtur, optime tamen
dictum est, verti enim potest sermono vernaculo „met
afgestooten rand".

xttoxlßx^u = j,7vvt0vu; xvxxup)î7slç^\' {smù. Schol.),
= xxbAu, uTTolpißw (Etym. m.). Dcrivatio in obscure
iacot: schol, dérivât a. V. Xißxg i. e. arxyuv, oùSlv
Txx\'JTspov iv TÛ TrÏTTTsiv. luvonitur voc. ap. Ar. Av.
1467: „0V vTipuyisTç ivTsuûsvi] ovx xTToXißx^sig"] et Eupol.
fr. 206. Speciem habet quod Bentley Nub. 1296: oùx
xttohû^tt (codd. xttohü^tig) vxvtov x-ko rijg oix/xç; con-
iecit oùx xTroMßx^tig, Apud Pherccr. (fr. 42) videtur
esse transitivum = xzoppJ^xi xx) x7ro(pôt!p(tv (Bekk.
Anecd. 431. 3), nisi forto verum est, quod proponit
Blaydos. „Adversaria in comicorum graocorum frag-
menta" Part. IL p. 20: oùx xTCoXtßx^ei; aùv rpiyûvoig
xx) xùpxig (vel potius rpiyâv^ xx) hùpci) pro xx)
Tpiyûvoug xx) ^lipxç.

xrroXtrxpylilu „colcri gradu so proriporo" logitur
apud solum Aristophanem Nub. 1253: ovxouvx vùaxg ti
ùxTTOv xTToXiTxpytslg XTTO TÎjg Sûpxç, acrius dictum quam
ccTTOTpixiiv- Etymologia verbi incerta est. Cf. praofat.

§ 1 y. Simplex Knapytt^a „festinare, celcri gradu
proficisci" {twtôvuç SpxßsTu Schol.) legitur Ar. Pac.
562: fJS\' ottug Xnxpyiovßev ohxV sc tx Schol,

xttoXottI^cc „desquamarb\'*\' legitur apud Aristopha-
nem in fr. 135: syu S\' xTroXoTri^siv ts xxt fV xiöpxxuv.
Cf. Bekk. Anecd. 25, 26 «ttoXottI^siv • hx tcïi 5 ttjv
tphyjv, cù hx tov s {xttoXs-\'i^siv). „Loquitur nescio quis
do piscibus apparandis" (Kock.). Cf. xxohsTTu Ar. Av.
673. Eur. Cycl. 237, seq., XottH^u in vet. loxic. Subst.
>\'ozlg Ar. Vesp. 790. Nie. Al. 467, XoTrirßx ap. sequior.
Cf. praofat. § 11

XTTÓviTTTpov „aqua quao docidit post ablutionem
manuum" legitur apud Aristophanem in Ach. v. 616:
xttóvi\'ittpov ixxiovtsg hzipx;. Cf. ttoSxvitttpov (aqua qua
pedes abluuntur) Ilom. Od. 19. 504. 343, Xoînptov Xv.
Eq. 1401. Luc. Lex. 4, xTrövißfix Plut. Suil. 36. Cf.
verb. xitovlzTsaùxi (abluoro) Hom. 11 425. r. 317. a.
189. Simplex vlzTpov Aesch. fr. 210. Eur. Ion. 1174.
^loloag. 14 (XII. 68.) et al. sequior. In voce xrrôvizTpov
terminatio -rpov non ut saopius instrumontum vol
locum significat, ubi aliquid fit, ut v. c in voc. tx-
pxKTpov: Pac. 654.

XTTOTTxTViTiov adi. verb, do „ventre oxonorando" ost
Jipud Aristoph. in Eccl. v. 326: c/twç ovv ijtw xtio-
^xT>}Tsov. Cf. praef. §11/3. Secundum Nauckium Eccl.
325-326 tragoediae ost ot xrroTrxTyjThv pro xxpTspi)Tiov
substituit Aristophanes. Cf. praofat. § 8.

xTOTThiiTdOßxi „aufugio", x7:o:psvysiv (schol.), „pcdi-
bus divaricatis": Aristoph. Ach. 217: i^é(pvysv oùV xv
i><xcppüg XV XTTSTThi^xTO. Cf. subst: rA/Ç ot îrA/y/i«, ad-

Ç 318, de mularum incessu, i. e. (zêTxCpépsiv crxéxoç
TTxpx (TxéXoç (schol.). Cf. TrepnrXiaaoïixi apud Stratt. com.
fr. 63. Plutarch, et al. sequior. ^ix7rxh(ro(/.xi Archil,
fr. 60. xxTXxXbffu Ar. fr. 198, v. 3. àfiCpiTrxlaffu Poil.
2. 172. sKTTXtiTffu Hippocr.\' Verb. xzoTrXhaoï^xi pertinet
ad praefat. § 5.

ixzozpoffU7rl^opc.xi „faciom purgo, sordes faciei
abstergo" (H. Steph.) legitur apud Pherecratom in
fr. 9 : où^ xTTOzpixruzi^tffôe Kuxptoig ; = âzovlzTctrôxi xx)
(TfixtTÔxt TO zpoiruzov (Bekk. Anecd. 433. 18), rb xxôxi-
peiv TO zpo\'juzov (Poil. 2. 48). Simplex zpsiruzl^ofixi non
legitur. De compositione cf. sxxxvXl^a.

xzoTTu^xpii^cc incertao significationis vocabulum
legitur ap. Aristoph. in Eq. v. 697; videtur csso
„xxxsffôxi, saltaro" (Etym. m. p. 696. 1. Schol.), scili-
cet ptôôuvx (êpx^aiuç (lisç). Secundum V. L. L. idem
significat simplex zvixpl^av, quod Moinoko audaci con-
ioctura pro cv^xpl^eiv invoxit Pac. 344, ubi vcrum est
ffu(SxpiX^€tV.

dclcrc" logitur apud Cratinum in fr. 196: „\'rzip(3oXcv
S\' xzo7(3éffxç iv toTç XÙXV0I7I ypx^pov", cum allusiono ad
luccrnas, quas llyporbolus vcndobat; orat cnim Xvx-
vozûXijg (Schol. Aristoph. Pac. 692). Sensu „oxtinguondi"
(tropico ot proprio) vorbum invenitur Soph. Plat.
Xcnoph. Thcocr. Plutarch., al. — Cf. praefat. § 2. «. 1.

xzoazo^sTv „dotero" {„Tob; ovvxxg tûv Sxxrû?Mv)",
schol.: xcpxvhxi^ legitur apud Aristoph. Av. v. 8.
Simplex azoicTv vido sub voco. Cf. praef. § 5. Logitur
hxazohïv Eccl. 939. xxrxazohTv Aesch. Sept. 791. Ar.
Thesm. 560.

xTTOffTspijTixóg „aptus ad fraudandum" legitur
apud Aristophanem in Nub. v. 728 et 747: „êz^ tókcu
yvuiaviv ùttodtep^tikvjv", oadom significatione xzoare-
pijtpic adiect. in Nub. V. 730: rlg av ^yjr sTrtßxKot
fÇ apvaxßuv yvûfiijv ùtotttipijtpilx ; cf. huiusmodi adiectiva
in \'ixiq Equit. v. 1378, et ap. Xen. in Mem. 3. 1.
6; 4 9. 11. Cf. x7ro<TT£piiTiîç Plat. Rep. 5. 344 b. Com.
anon. 4. 691. Verbum àvojTipeTv passim legitur apud
omnes. Do forma cf. ßxhiTTixög.

xTToaruKx^u apud Aristophanem in Eq. v. 259
metaphorico usurpatur de explorando ÙTreuôvvoug pos-
sitno illis pecunia extorquori necne; proprio enim est
„Tpvyxv, ficus legoro". Allusio subest ad voc. auxocpxv
Tflv, Apud Amipsiam (fr. 33) xttogsavxxvrxt oxpli-
catur „7{tpóy}]txi", sod ab Ilesycii. tx ctvkx xvoßißx^xs
ßpccöivTx. Simplex a-ukx^eiv est in Av. v. 1699. — Cf.
praofat. § 2. 1.

xttotijyxvl^a „o sartagino comedo, xzê toû r^yx-
fou ÇxyfTv" legitur apud Phorecratom in fr. 123 ot ap.
Phrynichum in fr. 57: 5\' xtrottjyxvl^eiv xvtu avfißo-
^ùv. Significat otiam „in sartagino frigo" ap. Machon.
Ath. 13. 582 0 = xTTSTxyijvii^a Sotad. 3. 585. Sim-
plex Tviyxvli^a (in sartagino frigo) est ap. Posidipp.
fragm. 4. 515. Cf. otiam ad voc. Txytjvlxg ot rxytjvoxvi-
\'^ciùvipxg. Comp. iziTvtyxvi^ci ost ap. Dioscorid.; alia
composita huius vorbi non oxtant. — Cf praofat. § 3

xzotvhouv apud Phorecratom in fr. 204 obscoonam
habot notionom „glandom donudandi" sec. Poll. 2.
176; uxxmo kx) rùxog rè xîSsTov, uiv rh yuptvoüv xùri
\'v\'z^ip\') xttotuhouv. Simplex tuXoûv significat „callosum
roddo" ap. Xon. do ro oqu. 6. 9. Thoocr. 16. 32, róxa
onim proprio ost „tubor callosus" (Xon. Mom. 1.2.54.

Luc. Somn. 6), cf. tstvxu^svo\'j ottkov Priapi in Planu-
dis Anthol. 242. tztrotuxoüv igitur idem est quod xtto-
^paxslv ap. Aristoph. in Plut. v. 295. Ach. 161, 592.
Lys. 1136, Pac. 903: sTspoi 51 xehovTxi y xTTs^uhvm.évoi.
Cf. -^juKt^ „mentula" Av. 560. Lys. 143. 979, et^pu^ôç
„mentulatus" Plut. 267. Eq. 964. Av. 507: xsV.xy,
TTeSlov^e. nu^ij est membr. virile in Nub. 1019,
ceteris locis videtur esse coxa, cf. otiam Xen. Cyn. 5. 30.

à-TTocppelv i. q. „xcpiévxi" legitur apud Cratinum in
fr. 78, ubi Kockius „sx(ppt7v" inquit „et mCPpeTv etiam
apud alios scriptores inveniuntur"; ekcppsTv est ap. Eur.,
Aristoph , Demosth., Polyb., Alciphr., ènCppsTv ap.
Soph., Aristoph., Lucian., Aelian. Cf. iixCPpsTv Ar.
Av. 193. èiTBiffCppsIv Eur. El. 1033. Alc. 1059. Ilerc.
1267 et sequior. Simplex non oxtat.
»■xo^uXslv vide ad voc. xitoT\\)Uûv,
xTTpocrTOßog {^Icpoç) „in summa parte non acutus"
dicitur apud Magn. in fr. 7. Cf. Poil. 2. 101: Trpöaroßov

xTTpäiTTOßov. UpiaTOßoq cst ap. Eubul. 3. 254. Cf. otiam
vtößx (acies ferri) ap. Ilom. II. 15. 589. Soph. Ai.
651, verb. trTOßou ap. Piutarchum.

xpyixocpot „res viles, inutiles, 7rf/)/TA{>jjC4«T«", legitur
apud solum Aristoph. Vesp. 672: o-u rijg xpxkç xyx-
tt^g Tijg trijg Tovg xpyeXi(povg xtpnpxyuv^ ubi Schol.: tx
tepittx xx) xxp\\]7tx {àpyê?,o(poi yxp zij: ß^kut^g ot ttóhg,
oug tossûvxg xx^ovvt, xx) ojtoi xxpyil^tol). TiplTß^ßXTX

habet Plat. Ilipp. mai. 304 a. Cf. otiam voc. ùto-
xvkßXTX Pac. 790. axxptcp^oßög Ran. 1497. vßlhtußx
Ran. 819. axxhxqvpßxtix Nub. 630. Cf. praef. § 2 « 3.

xp\'^x „inquinamentum , ßohvußög\'\' logitur apud Phe-
recratem in fr. 53: tîjv »plxv xtt\' ißoü (XTÖyyitrov. Cf.

xplxkoç ab Erot. gl. Hipp explic. pînro;, (ioxvrptóc. Verb.
xpSx\\óu Hippocr., ab Eustath. 1716. 20 explic. ^moAww.
Vox cohaerere videtur cum verbo xpsu (AeschyL, Pind.,
Herod., Plat., Aristophan , sequior.). Cf. praef. § 3.

àpi^ythcoTOc „maxime aemulandus" legitur apud
solum Aristoph. in Eq. v. 1329: xpi^^Kuroi \'Aùxvxt.
Poeta imitatur Pindarum, et opicum genus dicendi,
cf. xpl^ijao: eadem signif. apud Hes. 0. 6, „clarus,
splendidus" ap. Hom. II. 13. 244 et Pind. 01. 2. 61.
Cf. praefat § 8. Praefixum xpi- etiam inest in yocc.
àpiyvûç, xplyvuTo:, xpihUno;, xpiSxKpvs;, xpiviKOûç, xpl-
, omnia apud scriptores non comicos, Simplox
legitur ap. Pind. 01. 7. 6. Aesch. Pers. 710.
Isocr. 6. 95. Ar. Nub. 462. Plat. Gorg. 473 c. etc.
Vocabulum xpi^^^uTo; portinot ad ea, quao orta sunt
e compositiono nominis cum voculis qualia sunt fO-,
\'JM\'-, ttxfi-, îraj -, xpi-, xvt- otc. Cf. aùtosi^, ttx^kxt-
\'^p\'ttoç, ^^fiicpuaûviûv, similia.

»picTTtiTixó; „qui prandoro solot" logitur apud
Eupolin in fr. 130, xvt) tov lôo; xpi7Txv (Bekk.
Anecd. 79. 22}. Do forma cf. (oxiicTiKÔç. Cf. praofat.
§ 1 y. xvxpitTTijToç autom ost „impransus, qui pran-
dium non sumpsit" apud Eupolin in fr. g8 : xvxphrttjto;

xovîfj/ (3e(3puKÛ; ot Aristophanem in fr. 454. Cf.
«vxpiffTo; (idom) ap. Xen. An. 1. 10. 19. otc. Theocr.
15. 147. Polyb. 3. 71. Vorb. ccvxpitTTxu ot subst. xv-
«/»/iTTjja;« et xvxpuHx citantur ox Ilippocr.

iipfioyîf apud Eupolin in fr. 11: „txùtijv fyù Î^^tSiv
ttxxxt tîjv xp^oy^v" dicitur h) tùv xpfiéfftuv, x; ttoi-
ovvtxi o\'i ficuffixo), iirtisxv xpi^ovlx; elç hJpxv âpficvlxv
(initiai, (pipt (velut) u Aupiuv eu \'tmûvix ^ h ivpvylxv
"ttreptjlt^okvhx (Bekk. Anecd. 15. 20). Socundum

Poll. 4. 57 Eupolis apßoyhv dicebat t^v «p^cv/av ipsam ;
àpfioy)i est „iunctura" (ßepüv) ap. Polyb. 6. 18. 1. Luc.
Alex. 14 et al. sequior. Vide praefat. §2/3, «pßo^u
(de reb. music.) Mach. 4. 497. Plat. Eep. 1. 349 e.
Phaed. 85 e. Ar. Eq. 989, etc., âpfiovla Pind. 4. 45 al.
Voc. pertinet ad nomina deverbalia in actionem
verbi indicantia. Cf. xcctxxw Ar. Vesp. 575. Eccl. 631.

àppsvûxxç i. e. tx [ùv xäxx yûvviç uv sxuv Si ti
xv^poßopcpov, legitur apud Cratinum in fr. 389. Hesych. :
xppsvuttxhç\' xv^piyvvoi. xppevuzôç (fortis, virilis) legitur
ap. Arist. Gen. anim. 2. 5. Luc. Fugit. 27. Ael. N. A.
2. 11. (substantive Plat. Legg. 7, 802 e). Cf. xppsvû^
(idem) ap. Eustath., xppsvuxlx ■ (iunctum cum v.
àvlpelx) Plat. com. 192 a. Ad formationom cf. ßxÖvxo-
(idç. Cf. {iopßopuTTÖg Ar. Ran. 725, ubi v. Leeuwen do
coniectura vix neccssaria edidit (iopfzsvuzôç ^ cf. Hos.
(iipiiopoç- 0óßoç, ubi (poßepig collate Homerico (lipfispoç
requirit v. Herworden.

xpp^xtuç adv. „firmitor, stabiliter" modo legitur
apud Aristophanem in Lys. v. 182: „txvtx ^vvußojxßsv
ottuç xv xppvjxtuç exv- Of. praofat. § 10 ä. xppijxtoç adi.
apud Hom., tragg., Herod., sequiores usurpatur.

xpp^ffix „silontium, aiutryi\' legitur apud Nicophon-
tem in fr. 23. (Poll. 2. 128, qui habot otiam adi.
xppyißuv). Nomina deverbalia fominini generis in-/« tor-
minata saepius actionem significant. Ut Kockius fortasso
recto putat, comicus annominationo vocum xpp^irix ct
TTxppt^aix risum movcbat. — Cf. praofat. § 9. Compa-
randum xCpxalx, quod do co dicitur qui prao confusiono
verbum proforro non potest.

xpptjcpopt^v „mystcria gestaro" logitur ap. Aristoph.
in Lys. v. 642: ctttx (ih hvi ytyur sùôvç vippv^cpipow.

"Vocabulum est decompositum, formatum a v. xppyjcpôpoc,
cuius derivatie, praesertim quia extat forma secundaria
spp}j$ôpoç (ippi^cpoppsîv) (cf. Moeris: ipptj^pôpot xî tÎjv Spoirou
(pipouiTxi Tjî "E/Jo-}?), plus quam incerta est. Utramque
formam xppvicpôpo; et sppyjcpópo: esso sinceram docont
inscript. Atticae. Cf. Meisterhans^ p. 12, 4. — Cf.
praofat. § 3 S; àppijCpôpoi ost ap. TIesych. TIarpocr. Etym.
m., xppti(pûplx ap. Lys. 2J. 5. Paus. 1. 27. etc.; («)(%>;-
cpopsTv ost etiam in Inscr. Att. ap. Boeckb. Vol. L
p. 457 n. 413.

xppu7TviiJi.a>v „valotudinarius" legitur apud Eupolin
in fr. G3; idem est quod xppuTTcç ap. Xen. Oec. 4. 2
ot sequiores. Cf. verb. xppujrsTv Xen. Mem. 3. 11. 10
ot seq., subst. »ppuuTlx Isocr. 1. 35, âppûvTyjfAx Dom.
2G. 26; 2. 21.
àpTvtp vido ad voc. àopTilip.

àpTOTTOTTclv „pauom conficio" legitur apud Pliryni-
cbum in fr. 27. Cf. Bekk. Anecd. 447. 25: xprozózov
\'Attixo) kx) "luvtç rèv xprozoïov. tan rà xproTroTrtTv
h Movorpéza ^pvvlxou. (cod. xprózorov ot xproTorsh), Sic
otiam xpTorroTTtTv corroxit ^Moiuok. ap. Bekk. An. 22.
23 et Poil. 7. 21. Cf. ttózxvov (genus placentao) Ar.
Eccl. 843. Thesm. 285. Plat. Rep. 5. 455 c, TroTrxvfufix
ot ttottxvottoiôç apud sequiores. De forma vido voc. «yptc-
Trctóg. — Cf. praofat. §3 0. Formam malam xproKÓiro;
in codd. Ilorodoti (I. 51 ot IX. 82) in sua editiono
correxit Herwerdenus.

»pTOzûXtov „locus quo vonduntur panes" legitur
apud Aristoph. in Ran. v. 112, fragm. 1 ct 155:
«pTCTTÛXtov XiTTÛv, tv kx) xpi^xvuv èiÛMx. \'ApTûZù}XeTo> vitioso
ost apud Poil. 7. 21, ubi ot verb. xpTozuXeîv ot subst.
»ptotrûxt);. Cf. otiam xpróiruxic Anacr. GG. 4. Ar. Ran.

858, (nomen est comoediae Hermippi fr. 8—13), Arch-
ipp. com. fr. 31 ; \\%hoTtùhm est ap. Plut, Symp. 4.
4. 2, ap. sequior. Ad formam cf. QsafioCpópiov,

àpTo<TTpo(p£Ïv „panem verto" legitur apud Aristo-
phanem in fr, 748, Ad formam cf. -/tvrnrpocpeh Eur.
Phoen. 76 et seq. clxscoaTpo^sîv Aesch. Pers. 753,
similia. De formatione cf. àypioTrcisç. — Vide praofat.
§ 3 Ç. Conferendum esse Lys. 839 aov Ipyov roÛTov
cTTTxv Kx) arpé^eiv, ubi pessime rpsTreiv rescripserit
Blaydesius, me admonet Herwerdenus.

xpùaTixoç „ealix" legitur apud Ar. Vesp. 855:
lyù yxp Tovah tovç xpuffTi\'xcvç et ap. Phrynich.

fr. 40: xuA/x\' xpÛG-rtxcv. Praeterea voc. invenitur C. I.
vol. 2. p. 173 n. 2139. 19; pertinet ad praefat. §3 0.
xpxxio[ieXi<n\'èuvo0puvix^p»Tx adiectivum ad (li-
relatum legitur apud solum Aristophanem in Vesp.
V. 220. — Cf. praofat. § 1 x. Compositum est ex
xpx^Toç, <i?pôviXDç, ipXTÔç, „sïov xpx»ix ßshvi

t[>puvlxou èpxTx xx) jjSiÄ, xxôxTrep (/.ékt \'::spdxovTX rè Tîj:
Zilùvoç ov\'oßx\'\' (Schol.). Cf. Ar. Av. 750: tvâiv ûtnrsps)
(iéMTTx <[>pmxoç Xßßpoalccv ßehiwv xTreßocxero xxpzov às)
cpépuv y?.vxs7xv „Sidonios saepius memoraverat

xaxKx^ivioç idem significat quod xIIxXxttutûç^ quod
vide, legitur autem apud Aristoph. in Kan. v. 204:
XXTX z\'ùç iuv^ffOßxi xffx\\x^lvioç ûv Ht i^xvveivy est „non-
Salaminius", et quia Salaminii erant nautae egrogii,
„inauetus maria", xptéroxoç ûxKxtrai^ç (Schol.). Compo-
situm est ex X privativo cum nomine proprio, cui
aimile exemplum extaro non videtur. De ro cf. etiam

«o-jtjj „exercitatio, i. q. «o-x^îa-zç" legitur apud Platonera
in fr. 234. Forma secundaria videtur vocis «<xk)j7ig,
quae invenitur ap. Plat. Prot. 323 d. Thuc. 5. G7.
Xen. Mem. 1. 2. 24. Etiam xjxtjßx logitur hoc sensu,
seil. ap. Xen. Cyr. 7. 5. 79. De forma cf. xp(ioy^.
Comparari potest /3A«a-r>j = ßxxvTmix et subinde =
ßXxvTviaiq.

ùffxl^iov „sacculus" legitur apud Aristoph. in Eccl.
V. 30G : iv xa-y-i^lu (pipuv xprov xuov. Est dominutivum
voc. xffxSc. Vide praefat. § 7. Deminut. xaxlov inve-
nitur ap. Cratct. com. fr. 8, v. 1. Diog. L 5. IG, vox
primaria xaxèq ap. Hom. Ilorod. Plat. Aristoph. An-
tiphan. Plutarch.

xtkoôôxxkoç: „significatur pora, in qua vinum ct
cibaria recondobant" (Moinck.), legitur apud Aristo-
phanem in fr. 174, Archippum in fr. 4, Dioclcm in
fr. 3. (Cf. otiam Alexid. 84, 4.). Idom vidotur esse
«a-xoTT^px apud Aristophanem in fr. 577 (cf. otiam
Diphil. 4. 401.). Vido etiam voc. àaxo-ttutlvyj (lagona
corio inducta) Antiphan. 3. 82. Do compositione cf.
ßhhkoXxpvy^. Vido praof. §3 0.

«trxußx a schol. Hau. 364 oxplicatur: hpnxnév ti
w èv tkTç rpdîpifft xp^vtxi, xx9\' ô vi xwîdj ßxXXerxu Schol.
Ach. 97 : l^xg i avvixuv rîjf xàzviv xpè; tû axxXfiû.
Poil. I. 88: rb xpb; xùt(o tû axxxpi^ iipfix. Non con-
sontiunt etiam viri docti: Blaydos: „lorum ost, quo
romus circumligatur, no loco suo movoatur (r/iöTWTjj/))".
Stophanus: „pollis munions romos qua parte scalmo
incumbunt". Sonsu proprio legitur Aristoph. Hau. 304 :

kx) >jvx kx) ttittxv \'^ixtrêfjt.trccv £ig \'etri^xupov,
tropice usurpatur Ach. 97 : xakwfi\' exu? zsp) tov o<p-
ôxXfiôv. Alias signifie, apud alios habet. De forma cf.

^(jfAXTiov „cantiuncula" legitur apud Platonem in
fr. 235. Deminutivum est vocab. ^trfix, quod apud
Plat. in/eodem fragmente invenitur, et vulgari usu
tritum est. — Cf. praef. § 7. Eodem loco comicus usus
est vocabulo idem est quod aa-,««. De forma-

cf. Nub. 970, quas kxiattx; Cicero dicit „flexiones
modorum" (Legg. 2. 39). Cf. Pherocratis „è^xpfioviou;
KXfiTTxc TTOiàv\' (145). Est igitur is „qui musicam et
carmina nimio flexionum usu iixcpâdpei". — Cf. praefat.
§ 1 y. Legitur apud Aristoph. Nub. v. 333: kvkxIuv

KxviJi.o7tnv:y.x(ntT)i( Ran. 966, luvcKXfiTTTtig Timoth. Anthol.
fr. 11 Borgk. De compositiono cf. xypioTTOiég.
^(Tfjiéç vido ad voc. ^fixriov.

xaviixTro^K^ç „qui clypeum abicit", i. q. pl\\fjxa7riç,
cf. xno^okifjlxîo; tüv ûttxuv (Pac. 678), legitur Aristoph.
Vesp. V. 592: 5 fiiyx; ohoq KoXxKÛvupto; xjmixTro^X^ç.
Vocabulum est comice fictum. Cf. x^xiï; (a stirpo /S?.)^),
^piiôv)^; {6vi}), Ktpxvvozhv)^ (jrA>}x), ^f*il3pû; {(3pu), iTrné^
[tik] aliaquo plurima. De forma cf. ad voc. iypiotroióg.

legitur Ar. Nub. 353. Pac. 1186. Plat. Legg.
12. 944 b. Plut. Pelop. 2, pï^xt tîjv xtttI^x ap. Lys.
X. 19, xzo^£^x)ikivxt tMv xitttI^x ibid. 12. Acschin. 1. 29.
xtTTTXxyx^o? „fTTrKxyx^uv xfioipoc, qui nulla accopit

„placenta carens", à A//SâvwTôç
„cui tus accensum non est" leguntur apud Platonem

comicum in fr. 113. Cf. praefat. § 1 y. Eustath. 1345,
30 : àaTsioiç UXÔltuv xtrirXayxvo: sqq. Dc forma cf. ùyi[jt.-
<?)/:,-. "AaTT^ayxvo; ap. Soph. Ai. 467 est „timidus",
àniphog, htxô? (Schol.). Plato autem vocabulum denuo
finxisso vidctur ad analogiam voc. xjryâxcvvToç et àX/-
(SxvuTog, nec cogitasse de voce Sophoclea.

xcrttcusûç i. e. „ó (i^ trzou^xpxl^yi-^ legitur apud
Eupolin in fr. 234 : xstov^sç 5\' xv\\^p cTrovSxpxl^sv xxxluv.
ZTTovSxpxlSiji autem (Ar. Ach. 595. Eupol. 234. Liban,
ep. 394 Greg. Naz. Eustath. p. 199. 34) est è jzou-
Sx^uv Trep) txç àpxxç xx) vmvlapxiotç (Phryn. lîekk.
p. 63. 18). Cf. x7t:ov^x<jtoç (rrep) tîjv xpx^v) ap. D. liai.
5. 72, (ra-ou5>| (ambitus) Plut. Lucull. 27. — Cf. ad
voc. xyéficptoç.

xauTsîov „est locus ubi hixuriosi ct prodigi opu-
lantur et comissantur, aut etiam libidines oxorcent"
(H. Steph.), legitur apud Stratt. in fr. 51 : W f^ii xùtû
irxs^îj ysvi}TiTxi e\'iç xtruTiîov TpxTrhûxi. Cf verbum «erw-
Ttùop^xt Arist. Polit. 5. 12. Ael. V. II. 4. 23, subst.
àauTlx Plat. Rep. 8. 560 e. Arist. Eth. Nie. 4. 1, adi.
otffurùç Soph. Ai. 189. Dem. 45. 76. Arist. Eth. N. 4,1.
Nomina noutrius goneris in -nov et -m oxonntia vulgo
significant locum, ubi aliquid est, vel fit. Cf. Xo<pfTov^
locus quo Borvatur crista, ôpvlôtiov, locus, quo morantur
aves (Ar. Ach. 1109. Nub. 751, al).

ÙTpffitl adverbium est „intrépide, tranquille"; in
locutiono «Tpêfnl logitur apud Ar. in Nub. v. 261
(= fiévt i^ffvxlxç Schol.); ÙTpiiix: occurrit Nub.
73. Av. 1200. 1572. {xTpéixx Ran. 339. Av. 1244.
Thesm. 230) et ap. multos alios scriptoros. — Cf.
praefat. § 11 a.

tts^ijg tovtovl tov ot^fiOVa ccttstS\' STTlVoS)" ab H. Steph.
explicatur „telam exordior"; videtur idem esse quod
Six^sffSai „licia telae adnectere" (Schneider.) Bekk.
Anecd. 461. 26. Hesych.; cf. Poll. 7. 32: o-tjjo-«« tov
ffTViiiOvx jJ TX cT^fióvix, xx) TT poCpo p sTffô XI \' OUT CO yxp
heyov ol \'Att/xo) to vüv sixçsjôxi (cf. Nicophont fr.
5). TTpocpopshêxi autem a Schol. Ar. Av. 4 explicatur:

XsysTXi TO TTxpxCpipsiv TOV STVIIAOVX Tolc; Stx^o[zivoi; , „tex en-
tes, ut subtemen cum staminé connectant, fila ultro
citroque ducere et reducere solent" (Kuster.). — Cf.
praefat. § 3 ö.

xu xu de latratu eanis legitur apud Aristophanem
in Vesp. 903. Sic cod. B. Dind. etc. xu au C. S. V.
xü xü R. Conferri potest /3«y /3xù com. anon. 4. 652,
undo verbum /3xu^u = ùXxxtù, latro Aosch. Pers. 13.
Agam. 449. Ar. Thesm. 173. 895. Cratin. 2. 17.
Theocr. 6. 10. Plut, an soni p. 787 c. Similiter (3yj (3ij
ovium est vox (vide s. v.). Praeterea vido praof. § 6.

xùôxsdfftopioç II. Stephanus interpretatur: „qui est
ore contumaci et temorario". Logitur apud Aristopha-
nem in Ran. v. 837 : xvûpuzov xù&xSicToiAOv, Ixovt x%ix-
hmv xxpxTh àùûpuTov sTiiix, Do compositiono cf (^xûù-
Koticç. Cf. adi. aùôxSi^q ap. Plat. Isocr. Xen. Polyb.
D. Ilal. {xùùxSix Aesch Soph. al.). Ad formam :
ôpxrûffTOfioç Aeseh. Sopt. 694. xùupovTOiio; Soph. Phil.
188, xhxóffTOfio; Aosch. Prom 664. êXiuóipóffTOfio; Aosch.
Suppl. 926. (tspt,vó<tt0fi0g Aosch. Prom. 955. i^ujto/ioi
Aesch. Prom. 805. Eur. Suppl 1205. Ar. Av. 244,
ot multa alia.

xuTixfixypix „ipsum oxpressum simulacrum, ox-
prossa imago" legitur apud Aristoph. in Thesm. v. 514 :
?iiuv <701 yiyovtv xÙTÎxfixyfix aov. Vorbum èxiixTTu invoni-

tur ap. Plat. Rep. 3. 396 d, medium Alciphr. 3.64,
partic. èxfisiixyiiévo? Gratin, fr 255. Subst. fVayfzoï/=
ap. Plat. Theaet. 194 c. Dc compositione cf.
Àpi^ijXuToç. Sic aÙTéxizxyfix formatum est a simpl.

xi/Tolx^, proprio „mordicus", apud Aristophanem
in Lys. v. 687 iungitur cum vorbo ipyli^ofixi, ut sit
„adeo iratus esse ut labia mordeas", in Pac. v. 607
adioctive usurpatur = „ipylxo: (Schol.), iracundus":
„tx; cpóffeig ùtiôùv xx) tov xùto^x^ tpÔttov". Sim-

plex SSx^ est apud Ilomorum, (x. 381. X 17, etc.)
Euripidom (Phoen. 1432), Aristophanem (Vosp 164.
943.), alios. — Do compositione cf. xpi^^XuToç. — Vido
praef. § 1.

x\'ÙTTvui; adverbium adicctivi xvxvoi; (insomnis) logi-
tur apud Sannyrionom comicum in fragmontis comi-
corum 0 codico Sabbaïtico Iliorosolymitano oxcorptis
apud Blaydesinm „Adversaria in comicorum graocorum
fragmenta" part. TL p. 344 sqq. Adicctivum xùrrvo;
est ap, Ilom. Acsch Eur. Soph. Plat, alios. Cf prao-
fat § 10 « ot subst. xùzvlx Plat, Legg. 7. 807 o, al.

xÙTO<rxf^U i. 0. „ùri^yjfix tI xzXû; fipyxfffiévsv^*
legitur apud Ilormippum in fr. 18. Sic onim ap.
Poil. 7. 89 logit lîcickor; cod. Poll. A habot xùrorxi-
^i?. AvTOvxihoq — xzkSt; tipyxaixhoq logitur np. Dion,
liai. 1. 40; 3. 67 (/S«Atà;, tsIxv), (jxs^Ix — navigium
xttXü; (Ipyxfffiévov llom. Eurip. Xonoph. (s. do ponte
tali modo facto Aosch. Pors 69. lier. 4. 88. — Cf.
praof. §3 0.

xÙTÔTXTOi „ipsissumus" (Plaut. Trin. 4. 2. 144)
ost superlativus comice fictus apud Aristophanem in

Plut. v. 83: iiceTvoç cvtuç el (tu; vxi. èxem; aùro; ; xùtô-
txtoç,. Cf. [40vo(payiatxtûç Vesp. 923. ôtttôtxtoç Cratin.
fr. 143, compar. TrpoTepxhepog Eq. 1165. xÙTcrepo; Epi-
charm. fr. 2. 7rpo(3xtepoç et otÔTepog Soph. fr. 96, similia.
Schol, recto annotat: hteov Ss on ro ijih ylovùrxrog
(Plut. 182. Eq. 351. Lycurg orat. 88. 89. Theocr.
15. 137) svpijrxi iv roïg xoyoïrowtç, ro sf xùrérxrog ov.
rov yeXolou sf ovrco zijrxiKrxt. — Cf. praefat. § 1 y.

nl^i vitam miseram et squalidam
degit" legitur apud Platonem comicum in fragmontis
comicorum c codicc Sabbaïtico ïïierosolymitano ox-
ccrptis apud Blaydesium „Advorsaria in comicorum
graocorum fragmenta" part. IL p. 344 sqq.; cf. voc.

Anaxandrid. 3. 183. Sic xvzmpk (/3iog)
logitur ap. Luc. saltat. 1, ubi additur fzcvov ro ffkh>]pov
xyxôov -^yovfievo;, et xvzfjt-tjp* (rîiv ap. Luc.

Somn. 6, praeterea ap. Eurip., Soph., Plat, philos.,
Aristoph., Thoocr., ot saepius in Anthol. Ad formam
cf. hpé^iog Aesch. Sept. 506. iJt.xy.pó^ioq Arist. rhet.
1. 5. (3pxzû(3io; Plat. Kop. 8. 546 a, similia. Do com-
positiono cf. ^X^VMllOÇ.

àcpo(3ôtnrxxyz^\'>i „intrcpida habons viscora" logitur
apud Aristophanem in Ran. v. 496 : trv (ih yevov ^yù,
ro pàirxXcv rovTi xxfiùv kx) rijv Xeovrijv ehep xcpo(3ó-
ffttxxyzvoç el Schol.: x^o(sos, cf. Av. 1376. Cf. ôpxcû-
ffTrXxyzvoq Aesch. Prom. 755. Eur. Hipp. 426. kxkc-
ffTTXxyzfoç Aesch. Sept. 219. fieyxXÓ77rXxyzvo; Eur. Med.
109, similia. Do compositiono cf. (^xôvKopio;.

noutr. plur. logitur in Aristoph. Plut. v.
1024: ypxè; KXTrpûcyjg rxcpôhx Kxreaôleiv, ibique sig-
nificat „excremonta, facces"; quia enim rx^pôlix rosolvi

potest in tx è^óSix (viaticum) et in t« xcpóhx (excre-
raonta) hac ambiguitate risum movere conatur poeta;
i(póhx (viaticum) invenitur ap. multos scriptores, x(pohg
dictum pro xttóttxto? legitur ap. Ar. in Eccl. 1059.
Luc. Hipp. 8, „excrementa" est Aristot. Mir. L 5.
Dioscorid. Verb. xCpohóu Plat. com. Aristot. Lucian.
Cf. praofat. §3 0.

xCpvSix (noutr. plur.) ap. Aristophanem in fr. 507
dominutivum est vocis xCpvtjj quae legitur otiam ap.
Ar. fr. 500. Ath. 13. 586 b ot Aelian. H. A. 2. 22.
Pormatum ut ixStihov, aiimhov, alia. Vide praofat. § 7.
Hoc dominutivum hic tantum servit ad oxiguitatem
oxprimondam.

àxpsiô\'ysXaç i- o. „ 3 fV/ roiç xxp^^toh; y,x) (Jt.h ottou-
Sxlotç -yehüv\'\' logitur apud Cratinum in fr. 323:
w xxprnyshuq ofitXf. H. Stoph. interpr. : „tomoro

ridons". Secundum Kock. vocab. sumptum ost ox Hom
Od. 18. 163: „xxpftov T iyihxvve. \'Aj^/jfW sic est „inu-
tilis, inoptus" ap. Hos O. 299. Cf Hom. IJ. 269. Ad
formam cf. »JSuyfAw? Epigramm. adesp. 77 (V. 135).
11. h. Pan. 37. -xpvivyeXu; Anthol. Pal. 10. 4; 9. 229,
ot subst. KKxvffiysXu; Xen. Heil. 7. 2. 9. — Vido praof.
§ 1 y.

ci\\piï(pi(rtoe „qui non tulit suffragiunj (Schol, è fiïj
èH(po(pi}pi)KÛ;) legitur apud Aristoph. in Vosp. v. 752:
n\'i\'\' ô xijpv^ <p}]7i, ri; x\\pii:pi(rto; ] xvivtxvôu". — Cf.
praefat. § 3 S; formula solemnis fuisso vidotur „r/,*
; Vocabulum ost inter ea adiectiva, quao
in prioro membre x privativum exhibent, in altero
adi. verbale vel nomen. — Vido xypuKTo;. Praoterea cf
voc. x\\jj>)(pû:pôp}jtoç (i. q. x\\ptï(pi<troi) ap. Polyb. 6. 14.

Baßcciä^j exclamationis particula, qua effertur vis
vocabuli ßxßx! admirationem exprimit Aristoph Ach.
64. Ran. 63 et apud Platon, fr. 46. v. 9, dolorem
Ach. 1141. Pac. 248. Lys. 312: (ptïi tûû xxttvov, ßx-
ßxix^. Cf. praefat. § 6. Ad formam cf. Ixttxtxix^ Eq. 1.
ttxtxix^ Lys. 924. Eur. Cycl. 153. Luc. Pugit. 33.

ßxßxscTijj; „furibundus, bacchator" legitur apud Cra-
tinum in fr. 321: x^\'^P" « ßxßxxTx K)^^uv,
Yïxv. Etym. m. 183. 45: ßxßxnT/i;\' XxXoç,
fzxviû^iiç, ßxKXiVTiig. Ksyerxt o Uxv. Ilesych.: ßx-
ßxxTi^g\' \' ßxvtüSij;, xpxùyxao; (i. e.
clamator). Eôev xx) Wxxxo?. Similiter J3ekk. Anocd.
223. 31. Eodem sensu legitur ßxßx^ Archil. 26. Ly-
cophr. 472. Cf. verb, ßxßx^co (reduplic. v. quod est
Xxhtïv) (cf. Hesych. ßxßx^xr ipx^JxaOxi). Vocabulum
ßxßxxTi^i; pertinet ad nomina dcverbalia-in -r>jç exo-
untia, masculini generis, quibus ea persona signifi-
catur, quae id agit, quod verbe continotur. Cf. \\xt-
xx7T)îi Ar. Ach. 79. Nub. 567. iyx^^P^\'^M
Av. 257, similia.
ßxSiaßXTlxg vide ad voc. ßx^ivTixi;,
ßxltcTixiq adi. „is qui forendo ambulationia labori
est idoneus" legitur apud Aristoph. in Ran. v. 128:
ßauXti Txxiixv xx) xxtxviv^ (joi cppxau ; fhv A/\', ùç cvtgç

ys (^hJ^ochvTixcu. Schol. : razia? (SaSi^av ^uvâfisvoç, i^vTouc.
Cf. praef §2/3. Adiectiva deverbalia in -iko; , quibus
notio inest: „aptus ad aliquid" cf. jvvepKuxô? Eq. 1378.
yvuf^OTuiTixôg Eq. 1379. x»TxlxxTu\\tm Eq. 1381. —
Voc. ^xli7(/,xrixç „qui ambulare amat" (H. Steph.)
legitur apud Cratinum in fr. 392. Adiectiva denomi-
nativa in -ixç significant qualitatem aliquam vol rela-
tionem eorum nominum, a quibus derivantur, cf. /3a>}-
XOivix; Ar. Pac. 712 (vido s. v.); cf. prae-

^xloq vocabulum comico fictum a verbo (Sx^i^a, ita
ut TTXToç a. V. TTXTÙ, xpxyoç a. V. xpx^cc, apud Aristoph.
in Av. V. 42 : hx txvtx tÓv^ Thv pxhv (3xii^ofji.êv. HôcBov
est figur. etymolog. ut vôtrov voasiv Vesp. 71, X^pov
^^peTv Plut. 517, etc.; vide ad praefat §1 y. Apud
Platonem (Charm. 160 c.) ot sequior. invenitur subst.
(3xhjfióg, ap. Xen. (Apol. 27) et Dem. (37. 55) (ixhtrfix.

(Sxôplliov „scabellum" (II. Steph.) logitur apud
Aristophanem in fr. 514. Deminutivum ost vocis
(^xûpov (scamnum), quod invenitur np. Plat. Prêt. 315 e,
317 d et fortasse apud Aristoph. in fr. 513 (cf. Poil.
10. 47); vide praefat. § 7. Voc. (3i(3xi^xpicv est apud
Aristophanem in fr. 750, deminutivum duplex vocis
/5//3ao.:. Cf. deminutiva (3i(3Kli, (3i(3xhv, (3i(3xlhov, /S//3a/-
f^piov, quae etiam apud scriptores non-comicos inveni-
untur. Deminut, duplicia sunt otiam xoTvXitrxiov Ach.
459. ^i^pixxlhov Eq. 823. xXxviaxlhov Pac. 1002, alia.

(oxôùxof^og „comatus, pilosus, bine silvosus" (II.
Steph.) legitur apud Aristophanem in fr. GdS\'.Tlgoptx
(^xùvxofjLx Txl\' hhvTO $pOTÙv, cf. ^xöuxi//,y)£ (comatus)

ap. Poil. 2. 24 i. q. Mvôpili II. h. Apoll. 412. Opp.
C. 1. 314, Ad formam cf xxpixoin; Eur. Phoon. 1516.

à[i(piKÔno; Hom. P 677. evKoiMoq Meleag. 110, 20 (IX.
363). Vocabulum (3xôôxo[ioq pertinet ad composita attri-
butiva, quae ex coniunctione substantivi cum adiectivo
attributive adnexo originem ducunt, ot subiectum
extra compositum situm habent. Cf. [ie>.xvoxxphioq Ran.
470. zûtxixôfiopcpog Plut. 530. rxvxSBstpog Av. 254, similia.

„Bacin memoro" legitur apud Aristoph. in
Pac. V. 1072 : è^ÛKyjg xzéXoC e\'i /xh xxùrxio 0xxl^uv. Schol. :
Bxxihç fzvijfiovsvi}. Cf xxTipl^dv Vesp. 652 = xxrkpx
xxXùVy xxxxi^eiv Vesp. 609 = xxxxxv xxKelv. B«x/Çia
vide praefat. §1/3. Cf. verba denominativa xvsl^u, itu(3x-

pit^u, xopv^xvrl^a, X£ff(3ix^u, x\'iyvxTix^cc, Xxxt^xifiovix^u,
%ixZ,a ct multa alia.

(SxXavsiôfiCpxhoç (adi.) apud Cratinum in fr. 50
dicitur do cpixXxi:. Hesych. (ox omcnd. Kustcri ct
^^Icinck ) : ovTU KpxTÏvog Hsvéfixas txç êfiCPxXcbg

xvév xpoffâxav („loonum luporum aliorumvo animalium,
quibus aliarum phialarum orao ornabantur, Poil. 2 48"
Mcinek.), èxoTot o\'i óóxoi iv tûtç (ixhxvsloig \' ot Sf xxh
TÛV l/jt,(pxXüv TÜV iv ToTg xuiXotc. „Balnea habobant in
modia parte (supornc) omissaria acneo umbilico aut
claudenda aut apcrienda" (Mcinek.). Cf. praefat. § 1 y.
Ad formam cf. (iicró,u(pxXog ap. tragg. ot poet. sequior.
XpviTûfiCpxXog Poil. 6. 98.

^xhxveùu signif: „balneum calofacio" apud Aristo-
phanem in Lys. v. 337: vtxcvtrx yxp tuipoyipovtxg xv^pxç
tppeiv, <jTsXix)j cpipovTx:, uffxip (SxXxviùtrovrxÇj hvpo. Schol.
autom oxplicat (3xXxvt7ov vxoxxla (quod ost „succcndo").
In Pac. V. 1103 hoc vorbum significat „balneatoris
instar infundero" soil. oJvcv, crxov^v. Idem est apud
Pherocratem\'\'(fr. 130 v. 6.): à 7.ev; i\' mv chu xxxvlx
XXTX TOV xtpxflov ^xXxvevati. — Cf. voc. ivTfpsvu. Subst.

&XKXVOÇ sensu: „coralli" vel simile quid legitur
apud Aristoph. in Lys. v. 410, 413: èx6hv hsivia tïjv
&XXXVOV êvxp[i070v. Est autem ambiguae notionis, nam
etiam pro veretri glande haberi potest, qua signifi-
catione obscoena etiam apud alios scriptores invenitur.
Plures notiones habet vocabulum apud non-comicos.
Pertinet voc. ad praef. §2/3.

(2x>,xvovv „obice traiecto obsero" legitur apud Aris-
tophanem in Av. v. 1159. Eccl. v. 361: vvv fih yxp
0JTOÇ ^t(3xKxvuKe TVJV Sópxvj 370, ot fragm. 251. (Poll.
10. 26). Schol.: xvt) toü xMiSovv. „Pragmontum 251
tam similo est Eccl. 361, ut Dindorfius Pollucem in
nomine fabulao orravisso existimot; potuit tamen idom
versus utriusque fabulao esso" (Kock.). üxAxvoüv, ver-
bum donomiuativum {^xKxvo:) notionem habet affi-
ciendi aliquid al\'qua re (possulo afficoro portam i. e.
claudero possulo), cf. px^pxvihvv Nub. 1083 (proprio
= raphano afficoro), ôvpoûv, ttvAoZv, yvxôoûv. Subst. /3«-
(obex) est ap. Thuc. 2. 4. Ar. Vosp. 200. Cf.
praef. § 3.

adverb, comico fictum pro YlxXXi^vxh,
cum allusiouo ad verb. et ad pagum Attici tribus

Antiochidis n*AA>}v>j, inter Athonas ot Marathonom.
Logitur apud Aristoph. in Ach. v. 234 : «AA« hJ ^tjTiïv
Th &vipx xx) ^Kheiv llx>,XiïvxSf. Cf. praofat. § 9 et
voce. x\\xh, (póyxh.

^XTTTpix ,tinctrix" logitur apud Eupolin in fr. 401.
Vorbum (oxtttu (tingo) est ap. Hor. 7. 67. Plat. Rep.

429 d. Ar. Ach. 112, alios, adi. (^xtttó; Ar. Plut.
530. Plut. Ages. 30. Ath. 7. 290 c. Vocabulum (SxjrTpix

pertinet ad nomina deverbalia generis feminini in
•Tpix exeuntia, quao indicant personam quae id agit
quod verbo continetur. Cf. êsplarpix Ar. fr. 788. (ppv-
yxvlarpix Ar. fr. 887. auKo^xvrptx Plut. 970, similia.
Vide praefat. §3/3.

ßxpßiTi^siv „barbitura pulsare s. barbito canere"
legitur apud Aristophanem in fr. 752. Cf. subst. ßxp-
ßniffTi^g Schol. Ar. Eq. 519. 522. (titulus comoediae
Magnetis); ßxpßiroq (instrumentum) est ap. Anacr. 23.
Eur. Alc. 346. Cjcl. 40. Ar. Th. 137. Theocr. 16. 45.
Athen. 4. 182 f. Verbum ßxpßni^u pertinet ad deno-
minativa transitiva in i^u vel x^u, in quibus accusati-
vus fundamentum est, cf. Sijßl^u Vesp. 699. TrxTTTri^a
Vesp. 609. poùix^cc Ach. 807, similia.

ßxpvlxtßovsTv „miserrimus sum" legitur apud Aris-
tophanem in Eq. v. 558: ßsipxKiuv ö\' x(jli>.Xx Xx[M:puvo-
ßsmv iv xpfixffi kx) ßxpvlxißovowTuv. Ita dicti sunt oi

oùiixv (Schob), îrap\' ùirômxv pro euhxiiiovtJv. Adi. ßxpv-
Ixißccv invenitur apud Eur. Alc. 865. Troad. 112.
Arist. Eccl. 1102, subst. ßxpv^xißovlx apud rhetores;
ßxpulxtfiovdv est compositum adverbiale, ubi seil alter-
um membrum (verbum) accuratius definitur antece-
dente advcrbio {ßxpiu;). Cf. chrpoxosJv Vesp. 555.
KOßzo^xKsTv Kan. 961. J^uAäAöc Ran. 815, similia.

ßxTtlocKÖzoq „raiarum observator, raiarum cupi-
dus", legitur apud Aristoph. in Pac. v. 810: Topyóvei;
c-po^xyci, ßxTiSoffKÖTToi, xpTTuixt, Subst. ßxrlg est in Vesp.
v. 510 et alibi; idem est ßxTog ap. Arist. II. A. 2. 13;
ßxTth<rK07rog est compos. obiectivum. Cf. deinde verb.
ôuvviffKiTTfTv Eq. 313. óuwoaKÓrrog Arist. II. A. 4. 10.
chvoffKÔTTOç Eur. Suppl, 500. D. Ilal. 3. 70. etc. Ipvi-

ùojKÔTTQq Soph. Ant. 986. Upovuovog D. Hal. 2. 22.
tr7rA«y;t\'"\'3-K05ra? ap. sequior., similia.

/oSfTv signif.: „pedo" apud Aristophanem in Ach.
V. 256. Plut. V. 693. 703. Eq. v. 898. 900. Pac. v.
151: jtcvj /SSfîVf (Jt.viTs yifzspSùv rpiüv. De animalibus

quae male oient usurpavit vocabulum Galenus. Cf.
praefat. § 3 >; et § 2 /S. Vide etiam ad voc.

^IsWoXxpuy^ „est convicium in parasitum, signif.:
vorax et quidquid apponitur oxugens" (H. Steph.)
apud Cratinum in fr, 44: tûv ^hxhohxpùyymv (poitijjx\';
fVî hlzvov. Ita „isti gratuitorum conviviorum aucupes
(licuntur. Cf. Cic. Att. 1. 16. 11 : illa continalis hirudo
aerarii, misera ac ieiuna plebecula" (Kock.). Voca-
bulum compositum est o voc. (S^iXKx (= hirudo cf.
Her. 2. 68. Thoocr. 2. 54) ot Xxpuy^ (Eur. Cycl. 158.
Ar. Kan. 575. Eq. 1363. Eubul. 3. 269. Arist. II. A.

12.); proprio igitur est „qui habet hirudinis guttur",
ita ut portineat ad ea composita, inter quorum mombra
ratio genetivi intercedit. Cf. voc. KoXolxpxoi, ipviôxpxoç,
^vlpfpx7Tplx, Vide praofat. § 1 y.

^IùWbiv sensu metaphorico „timondi" legitur Ar.
Lys. 354. Eq. 224: o" ts TrXoûaiot lùlxav xÔTèv S t£
Trévjjç /SSuAAf/ Af«,\', proprie est p^sTv unrh ^sov;. Sic
X^^fiv, fTixé^tiv, èyx^K"^ prao timoré dicuntur. Cf.
Thesm. 570. Lys. 440. Eq. 69. Vesp. 027. Ran. 479;
/33üAAfjv ost verbum deminutivum. Cf. >5/3uAA/5v, i^x-
\'\'■«TûAAw, sint tamon verba xc/xvAAf/v ot (ioifivXXtiv
^loniinutiva multum dubitat Herwerdenus. Ù7ro(SivXXu
(Û7rà tou 3iûûç) ost ap. Luc. Loxiph. 10. Cf. ad voc.
(2hTv. — Vide praofat. § 1 y.

déxtKKoç „legumon simile cicerculae" (H. Steph.)
logitur apud Aristophanem in fr. 755. Cf. Etym. m.

194, 31: ßsXem\' offTrpix, xx) tüv ßeXsxxxv ""ApiffToCpxvviç.
Hesych. ßehexv;\' caTrpicv ti siJt/peph \\xùùp^ ßsysQog ipt-
ßlvösu £XOv. Suid. ßsXsxog\' ocTrpiov. toixs tcTç ^xôùpsig.
Cf. praefat. § 3 Ç. Idem valet de vocabulo ßs/zßpx^öxi
apud Aristouymum in fr. 2: o yk toi Zixs^èg txTç ßefz-
ßpxcpüxig Trpocéoixsv ô xxpxivoßtiTtjg ^ quod est cxeuxalx Tig
(apparatio cibi) ix ^ôv^jg rîjg ßsßßpxhg secund. Ath. 7.
287 c, „ex bembradibus et apuis constans" (Kock).

ßepißixli^u „circumvcrto et circumago in modum
ßifißixog" legitur apud Aristophanem in Vesp. v. 1517:
7v £0\' mvxlxg ^,uüv Trpóffösv ßeßßixl^uffiv hxvroùc. Schol.:
hxxiviu\' ùg xxpxlvoig 5\' ó xùtoTç hx^iystxi. Cf.

ßsfißixiü. De forma vide ad ßxpßiT!^£iv. Subst. ßipißi^
legitur Vesp. 1530. Av. 1461. 1462. Callim. 37 (VII 89).

ß£ßßtxiü „gyro circumagor" legitur apud Aristoph.
in Av. V. 1465: îrrfpw ßh ovv, ohi <t£ xotviaa ß£ßßtxixv.
Schol. ffTpé0e(TÙxi. Cf. ß£ßßixi^£iv. Verbum in -ixv mor-
bum exprimit (denominativum a voc. ßißßi^), de eo
qui habet talem morbum ut quasi turbo circumagatur,
cf. ßovßccvtxv Vesp. 278, alia. Vide praefat. § 1 y.
ßfßßpx^vxi vide ad voc. ßi^£xxog.
ßij: rh ßißiftikov Tijg tüv TrpoßxTuv cpuvijg (Etym. m.
196, 7) legitur apud Cratinum in fr. 43: i 5\' ^Klôiog
üsTTfp TTpißxTov ßyj ßij xiyuv ßx^l^si, ot Aristophanem in
fr. 642. Cf. Bekk. Anecd. 86. 3: ßij\' vpoßxTuv ßMx^.
Hesych. ßv^ß^v xpößxTov. Cf. praofat. § 6. Apud Au-
tocratom comicum in fr. 3 legitur verbum ß>.vix»K"
— „balo" (de cpat/jj TrpoßxTuv): xßvo) ßXvixx^ovm
VTT xyxXxi-lx:, cf. Hesych.: ß^tjxxrxr ßii xlyet. ßx^x^i-
ßxi enim legitur Ar. Pac. 535. Plut. 293. 297. Theo-
crit. 16. 92. Cf. etiam ßijxai^u Nie. AI. 204 (ßtjxxoßxt
ap. Ilom. A 435. / 439.).

vide ad voc. (3xôpi%cv.
(Sxézuv saepissime apud comicos et praesertim Aris-
tophanem iungitur cum vocabulis ita ut sit „speciem
habere alicuius rei". Cum substantivis: xarpxTrxc Ach.
566. vxTTu Eq. 631, Kxplxi^x Vesp. 455. (txùth Vesp.
643. EupoliA fr. 282. èzóv Pac. 1184. zvpplziv Av.
1169. xhixv Av. 1671. èpiyxvov Ran. 602. vTroTptfuzx
Eccl. 292. "Apt, Plut. 328. xTrtarixv Eupolii^ fr. 309.
Cum adiectivi s ; ûufi(3po<pxyov Ach. 254. xAîVtûv Vesp.
900. ieivSv Ran. 593. (cxvixóv ti xx) Tpxyuhxóv Plut.
424. vxvcppxxtov Ach. 95. Cum vorbo: ti(axv Vesp. 847.
Cum adverbio: hTpxxiv^x Eq. 855.

(Sxéxoç i. q. I3xi(iptx „vultus, frons" modo logitur
apud Aristophanem Nub. v. 1176, in locutionc «tt/xci/
i. o. „frons impudens". Cf. \\occ.:\'xpk;, ^rpxyo;,
TXixo;, dTi^po;, Shç similia. lixJfifix invenitur Eur. Here.
306. Ar. Plut. 1022. 367. Demosth. 21. 72 ct sequior.
Cf. Ar. fr. 757. Poll. 2. 56. IJAijro? videtur

ab Aristophane fictum esse iuxta formam (Sxéfifix,
quao extabat, ut Av. 42: „TÓvh tov (3xhv (3x^l^ofiev"
formavit /SâSc,- iuxta (Sxhrt/; ct (Sxhafix pro Ttjv^s Ty)v s\'SöV.
vido ad voc. (3ïf.
vido ad voc. (SXijX^vIxg.

adi. cum voc. Kvxeüv iungitur, ut sit
»potum, cui pulogium admixtum ost" apud Aristo-
phanem in Pac. v. 712. Quia autom = rè
yvvxixiTov xiSoTov, fortasso etiam obscoona notio inost.
Cf. Lys. 89: xofi\'pÓTXTX t^v (SXtfX" TrxpxTSTtXfiivtj.
Eodem sonsu quo in Lys. 89 usurpantur otiam
pó^ov ap. Pherecratom fr. 108, v. 29, ot fr. 131,
h^uvix ap. Cratinum in fr. 109, v. 2, quod proprio
est TÓTToq, èv6x (pûcTxi TX ^ó^x (IFosych.), xeilov ap.

Ar. Lys. 88: vh A<", û; boiutix, xx>.óv y szouirx to ttsuov ,
fivpTov ap. Platon, fr. 174, v. 14, cf. Ar. Lys. 1004.
Vide Poil. 2. 174. Phot. 281. 10: fivptov to rz\'^fix
(ffx^fix Kock.) TOV •yvvxixsiov xlSolsu. Cf. praef. § 4 ;
sicut (ivppivov = to TTSp} to xlsùov (ttscpxvufix tptxüv
Eq. 964, ap. Theophr. = myrtus.

(SXiTOfixfifixç „insipidus, fatuus" legitur apud Aris-
tophanem in Nub. V. 1001. Sic S, K?jTO(iXftijtxv R.V,
^\\iTOfiX[iXv A. G. A. 0. <I>. X. Est is qui infantis instar
matrem perpetuo vocantis stolidus est (Ilermann.).
Pertinet ad praefat. § 1 y. Conferendus est Phrynichus
in Bekkeri Anecd. p. 31. 3: ^hitofixniix; eV/ tùv sxxs\'
xviiivkv hx tpv^pyjv cvyxenxt fiftx, to /3a/tcv o tstt Xxxxvsv

tKhVTOV âfioipov T£ tptliVTVjTOg, Kx) IK TOV (IXfZfiX, 0 ffif\'
lAxlvft [i^T^p. fÇ OVV TOVTUV SVyxei[AlVOV <T)j(ixlvei Tèv M

fiijTpè; Tpo(pîi i^hijicv ysvóiisvov. Voc. (ikhov ost ap.
Theophr., Antiphan., Theopomp., alios; cf. Ath. 14.
649 b.

Î3éetx (neutr. pl.) (se. pijfiXTx) „grandia, sesquipo-
dalia". legitur apud solum Aristoph. in Ran. v. 924:
piîliXT\' XV (iôiix SûSsK tÏTTev i(ppvg IxovTx xx) Aócpovg. Cf.
\'itttréxpyjijlvx ^^(ixtx ibidem v. 929, h^réxocpoi \\iyoi v. 818.
Schol. (Sófix\' [ityxKx xx) xtvttov 7r?Jx, v^yfXx xx) vjrtp-
lî^pxvx. Cf. praefixum (3sv- in (SovXi/ilx, ^ovTTxig simil.
Bôeiog alia signif. apud Ilomorum, Pind,, Ilorod.,
Eurip. invenitur, est scil. „bovinus, bubulus". Adiec-
tivum est donomiuativum: cf. xÓTtpsio; Eq. 899. ygpiv-
t£io; fr. 715. Vido praefat. § 2. 1.

^otSxpiov „buculus" logitur apud Aristoph. fr. 82:\'
yj (3oi2xpiuv, Tt; xzèxTim ^svyog et in Av. v. 585; domin.
est vocis ^ovg. Cf. ^i^Kîixpiov fr. 756, (pi^oTTxpiov Eccl.
891. yvTTxptov Eq. 793. xyjSxpuv Vesp. 674. xulxpiov

llan. 1203. Gratin, fr. 41, similia. — Yide praefat.
§ 7 ; ßoiläpm a comico fictum esse videtur iuxta formam
ßoßiov Ar. Ach. 1036. Dem. 3. 31. Epigr. adesp. 219
(IX 713).

ßohhivoi; „stercorous, e vaccino stercore" legitur
apud Aristoph. in Ran. v. 295 : axèxog xaXxovv £%éi kx)
ßo^hivov ôxrepov. Formatum est a subst. ßcMroc, quod est
Ach, 1026. Eq. 658 et ap. Theophr.; cf. vocc. aipevSxfi-
vtvoçj Tr\'umç (adi. denominativa). Adiectivum comico
finxit poeta

ßonßx^ et ßoßßxXoßofAßx^ sunt iTripptjßXTx /rî
Sxvßxffßov hxßßxvößsvx (Schob) apud Aristoph. in
Thesm. v. 45 et 48. Hesych.: ßoßßx^ tîôitxi kx) iz)
<txetkix7(ioü kx) m yé^utoç. Particulae sunt exclama-
tionis comico fictae, quao admirationem et terrorem
oxprimunt. Cf. TruTrzd^ Plat. Eutbyd. 303 a et ad
voc. ßxßxix^, eùpx^ ttxtx^.

ßoßßxuKtoi comico dictum pro ßofißuMoi, ßixmxi
xypixi^ i. 0. ßofißoüvTs; xù^^oTi. {S6ho\\. rb ßofißül^to? iv
Ti\'pOfôijet TOÜ x fCpjj ßo(ißx0Kio; Trxi^ccv Trxpx Tbv xùxév.
ßoflßÜXiOq 51 slhg , kx) flpiJTXt TTxpx Tb ßoßßdv.)

(cf. Yesp. 107.). Logitur apud Aristoph. in Ach. v.
860: Triùiv ttposiittov^" oJ kxkSç xTroKoiißmi Xxipiiîjç
ßoßßxöhoi] Yide praefat. § 9. Cf. verbum ßoptßtTv (de
apibus dictum) Aristot. II. A. 4. 9; cf. Plat. Rep. 8.
564 d; ßoßßöxtot (ß^o; (AShha^q) praeter Ar. Yesp. 107
logitur etiam Aristot. II. A. 9. 40. Isoer. 10. 12.

ßopßopiövfioq „animum turbans" legitur apud Aris-
toph. in Pac. v. 753: \'itxßxq xzetXxq ßopßopoövfiouq.
Schol.: tb ßxpßxpZhq 5^ tov lUiuvoq StjXoT Six toû ßxp-
ßxpoöüfiouq. Uxcp^xyùv yxp >}v, quaro Bontl. proponit
ßxpßxpoöiißouq, I^Ioinek. autem ßxpßxpoßöSovq. Cf. etiam

ad voc. ßopßopoTxpx^ig (Eq. 309). Ad formam: xxpre-
pihficg Horn. Od. 21. 25, etc. lies. Th. 225. ofiöSußog
Hesych. ßxpvövßog Eur. Med. 176. Call. Del. 215.
Plut. Alex. 9. yxvxùôufioç Hom. H. 20. 467, alia.

ßopßopoTxpx^i; „qui civitatis statum turbidum
reddit". Schol. TxpxxuhscTxrog \' TxpxTTuv t^v ttoMv ug
ßöpßopov. Legitur apud Aristoph. in Eq. v. 309: w

Cf. ÙTOxxTX^ig, i. e. h cvvTSTpißßivog to cug Poll. 2. 83.
Voc. ßopßopoTxpx^ig comice compositum esse vidotur
inverso membrorum ordine, si enim esset Txpx^tßop-
ßopog, cum eo comparari possent voce. Txpx^txxphog,
Txpa^iTtzoTTpxTog, xuxvi(jiT£0pog, Tpofflßiog, xXxiialßxxog,
similia, quae omnia sunt composita obiectiva, a ver-
bis incipientia. Vocabulum ßopßopoTxpx^tg imitatur Li-
banius Vol. II. p. 395. Vido praof. § 12. Cf. voc.
ßopßopohßog, ßoßopoxoiryjg (nomon ranao) Batrachom. 228.

ßÖTpvg signif. „inaurium genus" apud Aristophanem
in fr. 320, v. 10. Cf. Hesych. ßoTpvhx- ivuTxpluv eJi:g.
o\'t SsmßoTpvg. Nomon ortum videtur a similitudino
ornatus cum „uva", hac onim significationo ßJrpug
logitur Ilom. II. 18. 562. Ar. Eq. 1077. Pl.at. Logg.
7. 844 d.; idem est quod „ßitrTpuxog^^ apud sequiores,
v.c. Nonn. D. 1. 528. Agath. 21 (V. 287). — Cf.
praofat. §2/3.

ßovXeufixTiov „consiliolum" Icgitur apud Aristoph.
in Eq. v. 100: ttxvtx txmt) xxtxttxiu ßouXeußXTluv,
Deminutivum est (vocis ßovXtvpix), quod indicat sub-
tilitatem cogitationum ot consiliorum servi. Terminatie \'
-is-y frequentissima in nominibus graecis invenitur, sed
in Aristophaneis fabulis non tam saepo quam oxpec-
tamus cx frequentia eins apud rcliquos scriptores. Cf.

voc. èiz(3xSio\'j, ^hfffixtiov, hxxlm, xotkv\\[4«tix , px(px-
ylstov, 7xopo%ov ot multa alia apud comicos.

^ovKôiixxoç „bolli cupidus" legitur apud Aristoph.
in Pac. V. 1293: \'ôxùfjt.x\'^ov àxomv ii itÙ (jiM si^g xvSpoç
/3oûAo,aû5;^(3u vUç. Cf. xXxuirlfixxo? in eodem versu. Est
compositum obiectivum. Vido ad voc. xypwzotôç. Voca-
bulum fictum est ad deridendum Lamachum 0tXofix-
Xov, quod adi. est ap. Aesch. Ag. 222. Sept. 120.
Cf. fitcroXxfiXxo? Pac 304. (pvyéiixxo; Simonid ap. Stob.
Flor. 118. 6. x\\jj!(£xxoç Dion. liai. Plutarch.

(3p£xeksxé^ ranarum vox legitur passim in Aristoph.
Ilan. a versu 209 usque ad vm. 268. Cf. voce, i^s^s-
AsD, xKxhxhxl similia. Vide praefat. § 6.

(spue^ot apud Cratinum in fr. 295 ab Hosychio
explicatur tx Tpxyixx •zpoiraiTrsTx, oJov (SpoTOÎKtXoi (o Di-
dymo), addit autom cî pih toîjç \'kttóttbsx?, «tri tcv /sx-
pov; xx) TOV ^vhov, oî Ss ^xp(3xpov;. Portasse hao notiones
apud alios invoniobantur.

ppi(ix(tôxt „irascor" logitur apud Aristophanem in
Eq. V. 855 : d (tv ^ptpt^jxto xx) ^Xi^axs èvTpxxlvSx.
Schol. : (Sptfzxffôxt Ti ipy!^(7Ôxi xx) xTttthslv, BpiiAovsùxi
codom sensu est ap. Xen. Cyr. 4. 519: s^pifiovTO tû
ubi Playdos. proponit i(3pifixT0. Subst. (Splfiij in-
vonitur ap. Apoll. Rhod. 4. 1677. Bpiptxixôxi videtur
esse forma secundaria verbi ^pifiovvùxt.

(SpovTijfftxépxuvo; „tohitru fulminans" logitur apud
Aristoph. Nub. 265 : (rsfivx) ôsx) NeCpéXxi (ipovTy,7ixipxvvot.
Cf. xvx)i7lTt(ppoç Ran. 710. xv7n)7lKoy:ç Cratin. fr. 343.
»Sacordotom agens Socrates verbis utitur graviori-
bus" (Touf.). Cf. ad voc. xepxvvofSpévr^ç. Ad formam :
^pytxèpxvvoç llom. T. 121. Pind 01 8. 3. TspTrixipxvvoç
Hom. A 419. v. 75.

(SpvXXu, i. q. yfVTTOTrlvsiv" secundum grammaticos,
legitur apud Aristoph. in Eq. v. 1126: aÙTÔg t{ yùp
ijiofzai ^pûxxuv TO xaô\' ^fispxv. Cf. ea quae dicta sunt
sub v. (Spvv. Bpû^eiv est „potare" ap. Archil, fr. 28.
Yerbum (ipùKXsiv deduxit poeta de particula exclama-
tionenj cxprimente, cf. xû/Çm Ach. 746. xizTri^a Av.
306. Lys. 761.

Ppûv vox inarticulata, qua infantes indicant quod
bibituriunt, logitur apud Aristoph. in Nub. v. 1382:
et fiév ys ^pvv lixoiç, lyà yvovg h zteTv iTrkxov. Sic A. G.
R. V, (Spîj Phryn. Bekk. Antiatt.; cf. verb. (3pù\\Xtiv,
fixfifixv (Nub. 1383), xxxKxv (Nub. 1384). Vocabulum
ex vita quotidiana sumpsit poeta. Idem valet do voc.
ffcTv ap. Aristoph. in fr. 850, i. o. to ?,£yópi.evov to7ç

(SuperxlsTOi; fictum nomcn avis, quasi „aquila cori-
aria" logitur apud Aristoph. in Eq. v. 197. 203. 209:
(SvpffxUroç (ih h Ux(pxxyûv fVfl\' ûùtcvI, Allusio inest
ad coriarium Cleonom, (ùç pvpao^îxptjv xu/iifhî tov
Kxéuvx. Schol.) Cf. ypvttxtitoq Ran. 929, xKixUtoç Av.
891." Pertinet vocabulum ad praef. § 1 y. Cf. ^upvo-
7cx(pXxyùv (Eq. 47). (3up70^s\\p£7v (Plut. 167). (Svpalvi]
(Eq. 59).

fiuptxivvi i. e. nPUTiîp, \'ifixq, fiagollum" comice pro
voc. (ivpfflvij (i. 0. (TTicpxvoç) posuit Aristoph. in Eq. v.
59: (Svprlvi^v txuv àzovo^sl tovç pvtTopxç. "Ettxi^c Sf xxpx
TO 0vpiTû^£\\p>]v fJvxi TOV lOJxvx. (Scliol.). Est igitur voca-
bulum inter ea, do quibus cgi praefat. § 9. Cf. Pofifo-
xûMoi, fixXXvjvxhy xzo(2o>jpt.x7o; similia. Vocabulum\'
IJLvpirlvi^ — fivppivij legitur Anacr. 30. 1. Pind. I. 7. 67.
Eur. Aie. 762. El. 778. Cf. praeterea ad voc. fivpao-

0up<TO^£\\p£7v „coria concinnare" legitur apud Aris-
tophan. in Plut. v. 167. Cf. iSvpaodixpij? Eq. 44. Plat.
Conv. 221 e, (SvpaoTraCpXayccu, (3upa-07rcóXijc, puprxUTos
(s. vv.). Alia composita cum v. ^£\\p£7v et cxyAo-

PvpffOTrxcpxxyév „coriarius Paphlago" legitur apud
Aristoph. in Eq. v. 47: à (3upi70zx(pXxyùv, ÙTOTrfjùv tov
hffTTÓTijv ^)CX?.X£. Cf. Pvp(To\'^i\\pijç UxCpXxyûv V. 44. Nub.
581, (3vpiro7rüX}i? é Uxcpxxyuv v. 136. Schol.: auvéf^i^s
TO ykvoq Kxi Tijv Tl%vvtv. Duo convicia Cloonis hic in
uno vocabulo composita sunt. Vocabulum comica li-
centia fictum constat o duobus nominibus, quorum
prius qualitatem alterius accuratius définit (determi-
nativum). Cf voc. jovpaxlsTo;, (^vptrlvt), ^vpaoh^fh.

l3vp707rûX)]ç „qui coria vendit" legitur apud Aris-
tophanem in Eq. v. 136. 139. 740 852. Pac. v. 270.
648 : TXVTX 3\' Jjv ô ^póóv (SupjoTrûxtjç. Cf. praef. §3/3.
Do formationo vide ad voc. xypioTroto;. Ceterum cf. vo-
cabula l3vpa-ozx:pXxyûv, (ivpaxUros, ^vpaivyj, Bvp(Toh\\p£Ïv.

Ar. Eq. 44. Plat. Conv. 221 o. (SupjoTroió;
Dinarch. ap. Poll. 7. 160. Composita cum v. -TrûXyiç
dabit Poll. 7. 196—199. Simplex zuXtj; (comice)
vido s. V.

(SuXoKOTTfîv „globas \'scindo vel frango, occo" (II.
Steph.) logitur apud Aristophanem in fr. 761. Cf. voc
BasKoinpocpfh Gooponic., (SuXorofifTv sequior. ; ad formam
cf. hvipsKOTTfJv Xen. Mem. 2. 1. 13. Demosth. 18. 90.,
apfOKOTTtTv Aosch. Pers. 455. Eur. Cycl. 358. ^vXoxojrfTv
Polyb. 6. 38. 1, similia. Vido praofat. § 3 De forma
cf. XypiOTTOIOÇ.

ßwßOhÖXfVßX est „KCtXOvpyi]ßX, KOXÜxSVßXy äs-ätjj"
(Schol.), „scurrile factum aut dictum", ßunohixoi Si
smv o\'l xtp) TOV? ßufiob; Kox^vtbç kx) KpvCpiu; VTTOKX^fievoi
£t) T^ XpTTX^dV TX £TriTlU(l£VX ÔVfiXTX. (Schol.). Cf. SUbst.

ßußoKoxlx ap. Plat. Rep. 10, 606 c et schol., verb.
ßafjLoXoxevofixi Nub. 969. Isocr. 7. 49, ßa^o^oxo; Ar.
Nub. 910. Pherecrat. fr. 141. Arist. Eth 2. 7. Luc.
mere. cond. 24, etc. Substantiva deverbalia neutra in
-fzx exeuntia apud Aristoph. frequentia sunt. Cf.
KoßxXiK£v[Jt,x, TTxpxzptfffix, ^ xTTOKviff^x similia.

ßu{jc.o>.0xev(ix legitur apud Aristoph. in Eq. v. 902.
Pac. V. 748: x(p£Xùv kxkx kx) (popTOv xx) ßußoXoxemxT
xyfvvij.

TxhoiKTÓxpu? vide ad voc. x^cpiroxpuc.
yxXsÛT^ç signif.: „stellio" apud Aristophanem in
N"ub. V. 173. 174: tjjôijv yxXeÛT^i xxTxxi(rxvTi ZuxpxTOui;.
Idem est xaxxXxßuT^g Nub. 170. Arist. II. A 12. 29,
»axxXxßoq Luc. Astrol. 20. Ael. N. A. 6. 22 ; yxXtÛT^q
ost piscis genus, ^i(plxg, apud Polyb., Strab., Lucia-
num. — Cf. praefat. §2/3.

yx\\iseôç „catulus mustelae", „ó rij; yxmjç cKÜfJLvoc"
(Bekk. Anocd. 88. 3) legitur apud Cratinum in fr.
265. Cf. lluhnkcn. in Ilesych : xiyet 3} cura; tov tùtsxîj
xx) ùq yxKùv {yx/^^q Mcin.) ttxjsx yxXtléx. Vocabulum
igitur a Cratino TpoTrtxûq usurpatum esso vidctur. Ter-
minatie -thvq, qua significantur pulli, catuli animalium,
vim habet deminutivam, cf. xKccTrsxihv; Ar. Pac. 1067.
Ael. II. A. 6. 47. -xiXxpythuq Ar. Av. 1356. Plutarch.
Gryll. 9. — Vido praofat. § 7. Vox primaria yxxîj
invenitur apud Ilerodot., Aristoph., et sequior IIuc
pertinot etiam Kopuvilshi „cornicis pullus" ap. Cratin.
fr. 179, Ö Tîiq Kopûvttq vsoaaôq (Bekk. An. 105, 23). Voc.
xopûvij est ap Iles 0. 745. Archil. Ath. 13. 594 d.
Mcleag. 4 (XII. 92). Poil. 2. 16.

yxpyxlpetv „abundare, plenum, refertum esse" legi-
tur apud Cratinum in fr. 290: àvSpûv xplaTuv Trxax
yxpyxlpsi TTÓMq. Substantivum yxpyxpx invenitur ap.

Aristomenem in fr. 1 et Alcaeum in fr. 19, ctiam ap.
Aristophanem in fr. 359: xv^püv strxxtuv t:x7» yapyx^
hrix secundam Suidam, ubi tamen Kockius verbum
legit (yxpyxipêi atox). Cf. Suid. tx yxpyxpx h) ttX^Ùûv:;
hièeTû. Cf. ■pxiAßXKoaioyxpyxpx.

yxffTpßiov „parvus venter" legitur apud Aristo
phanem in Nub. v. 392 : tjksipxi tcIvvv xtto yx^tpillov tvv
vouTou) oJx TTSTrop^xç. Deminutiv, est voc. yxïïT^p, forma
tum terminatione duplici -ihov, de qua vido ad voc
xß(pcp{ßicv. Cf. vocc. lifètcv, voihov, ypxthov. Vido praefat
§ 7. Cf. demin. yxtrrpiov Archestrat. ap. Ath. 7. 286 d
yx7Tpit^£iv „in ventrem caedo" legitur apud Aris
tophanem in Vesp. v. 1529. Eq. v. , 273. 454: yxarpii^e
kx) tot; èvtipoiç xx) toiq xoXoiq, ubi cod. R: yx7tpi ye.
Schol.: 7rX)iTT£tV (k Thv yX7TÎpX. Cf. ßiipl^siv = ßifphv
TtX^TTm Diog. Laort. 7. 172. Aliam signif. yxuTpi^ttv
habet ap. Luc. D. Mer. 10. Alciphr. 3. 46, scil. „ven-
trom explore". Cf praefat. §2/3.

yxa-Tpiç i. c. „gulosus, yxrrpl doditus" apud Ar.
Th. 816. Av. 1604: Jxlôiog xx) yxvTptq tV Praotoroa
voc. usus est Epicrat. com. 3. 368. Sequiores Philo
vol. L p. 261. 1, Aolian. N. A. 14. 26, Philostr.
p. 252, Julian. Or. 5. p. 176 vocabulum o comoedia
fortasso sumpsorunt. Cf. praofat. § 12. Plato com.
fr. 195 comice formavit comparativum yxvTplcTspoq:
jttutx 5\' ûùhlç 677 xvhp yX7Tpl7TSpOqy Cf. Poil 2. 175:

quod voc. („vorax") legitur Pind. 01. 1. 52. Aristot.
Eth. 3. 11, sequior. Cf. quae s v. yx7Tpoxxpvßltq col-
lata sunt. Vido praof. § 1 y.

yx7Tpoxxpvßliq „ventriosus, vorax" (H. Steph.)
legitur apud Cratinum in fr. 397: ix) tùv xxtt7kôvtm

(Bekk. Anecd. 33. 18). Cf. verb. skzotpuk^iv (instar
Charybdis ebibere) Pherecr. fr. 95 ; zovrozipu^hq (etiam
= vorax) habet Hipponax 85 (56), (i£Ûua-o%xpu/3S/q (dc
femina ebria) comic. anon. 4. 666. Praeterea cf. yxittp/-
f*«pm s. V. yxarpiç. yxffTpo/3ôpo; Poil. 2. 168. 175.
7x7tpû7rluv D. Cass. 65. 20. yxvrpav s. v. Vide prae-
fat. § 1 a.

yx7tpuv „ventriosus" legitur apud Aristophanem
m Ran. v. 200: „ovxovv xxôthT èvôxSi, yxrrpcov"]
Similia vide s. v. yXvxuv. Cf. s. v. yxjTpt; et yx^rpo^â-
fulohi;. (Schol. yxTTpiizxpyoç). Ath. III. 97. c vocabu-
lum 0 comoedia fortasse sumpsit. Vide praefat. § 12.

ystffx (noutr. plur.) apud Aristophanem in fr. 762
usurpatur; signif. „ûxç tov ifixtiov" socundum Etym.
m. 229. 4. Bekk. Anecd. 231. 2 ot Ilesych.; wx vide
sub voce. Alibi ystrx sunt xttxvtx tx i^éxovtx twv
toîxuv (B. A. p. 33); sing. = Opiyxó? Eur. Or 1569.
Phoon. 1165. Cf. Ath. 5. 205 f. Vido praof. §2^.
yé^yti vido ad voc. yshyéruxn;.
yexyézahiç „femina, quao omnis generis mercos
(/JwTrcy, scruta) venditat" legitur apud Cratinum in fr.
48. Vcrbum yeKyoTTuXsU ost apud Hormippum in fr.
13. Cf. Ilesych.: yshyozuXelv puttottwxsiv , ttxvtottuxitv.
Idom: yékyij\' è pûzo;, quod logitur apud Eupolin in
fr. 304 sed = „forum, ubi tx yîkyvi voneunt" ot
eadem notiono ap. Lucian. Lexiph. 3. Composita cum
voc. -twA/,-, -ttuxm dabit Poil. 7. 196—199.

De forma vido ad voc. xypiovotôq. Cf. praefat. §3/9.
Idem valot do voc. hcpôepczûk^ç „pollium vonditor"
ap. Nicoph. in fr. 19.

yivvxiOTrpsTTÙi; adverbium „ut ingonuum docot"
legitur apud Aristophanem in Pac. v. 988: ùtrôçijvûv

ohviv ffxvTÎjv yevmiOTrpsTTcóq rdtaiv Ipxcxxic. Adicctivum
ysvvxioTrpsTT\'^g non invenitur, — Cf. praefat, § 10 /3.

yspovTsiog „senilis, ad senes pertinens" legitur
apud Aristophanem in fr. 715: yspóvreixi zxXxhjpxt.
Idem est yspovriKÓg apud Plat. Legg. 6. 761 e et
sequiores, yipovTixïog ap, Eustath. (cf. yepowiog apud
Hom. X. 119. V. 8.). — Vide s. v. ^ótiog.

yXsuKxyuySg „mustum tenens", de utre coriaceo
dicitur apud Pherecratom in fr. 16. Cf. Poll. 7. 192:
„\'ir«; 5\' XV xx) yXsvxxyuyév tivx Cpxltjg\' sTrhpxaxov 5\'
ovrot tI yXsvxog, sCp" xf^x^üv elg tïjv xyopxv xo[zl^ovTsg.
^spsxpxjyjg S\' tipvjxsv ^vpayg yXtvxxyuyov^\\ TXsûxog
(mustum) ost ap. Nic. Al. 184. 299 et al. sequior. Cf.
yXsuxoTTÓTijg (qui mustum bibit) sc. Pan., in Anthol.
VI. 44. — Ohxyuyóg (vinum vehens) est ap. Cratin.
fr. 370. Phorecr. fr. 143, 5 (vido s. v.). xP»<rxyuyig
Lob. Phryn. p. 432. izzxyayèg Her. 6. 48. Thuc. 2.
56. Ar. Eq. 599 Dem. Phil. 1. 16, similia. Vocabula
similia in -viyég, ut iTnr^yèg cott,, froquontantur a
serioribus. Vocabulum yheuxxyasyóg pertinot ad com-
posita obiectiva {yXeZxog xyuv).

yXiffXpxvTtXoye^tzirpiTTTog est inter oa vocabula,
de quibus ogi praef. § 1. Alii alio modo hane vocom
oxplicant. Blaydcs. : „yx!(TXP0\'-> xvrihoyov
TptTTTov, advorsarium habens subtilom et improbum".
Alii: „valdo callidus (i^eTrhptTrrog) in sordidis litibus
(yXirxp. xvTiXoylxi)". Logitur apud Aristophanem in
Nub. V. 1004: èxxêptevog vip) zpxyfixrlov —; cf. etiam
8. V. yXhxP^v. ThiaxpoXoylx est apud Diog. L. II. 30.
Voc. xvTtXoyix logitur ap. Herod. 9. 88. Plat. Rep.
5. 454 a. Ar. Ran. 775 etc.
yXhxP^v ngulosus" iiriùvfiiiTx, xzo toû yyJxiiJÔxi

(Schol.), legitur apud Aristoph. in Pac. v. 193: w
yXhxP^i\', ôp^s ûç oÙKST sJvxi (TOI hxû fiixpxTXTOç] Vido
sub V. yAuxwv. Adi. yhhxpoç sic usurpatur Ach. 452.
Pac. 482. yhhxpoç £px7Ty,ç ap, Lucian, rhet. praec. 24.
yxiaxpov (SxsTTsiv Euphron, corn. 4. 493. (Etym. m.:
iTTiôufiûv ê0ii(3phTOjç). yXlxofiXi (cupio) lier. 3. 72. Isocr.
C. 109. Dem. 19. 226, al.

yxôxuv est ùttoxoptatikôv, significans „mei meum"
vel simile quid, Ar. Eccl. 985: ijr< rîjç TrpoTspxç xpx^Ç
ye TxÙT jjv, u yAuxfof. Talia vocabula in -luv vel -xv
exeuntia a substantivis et adiectivis formata sunt (de-
nominativa). Cf. hthxxpluv, ptxxxxluv, TTÔOÔXV, (TXÔUV,
yx7Tpuv , ttKxtuv , xe(pxMcv, Cpûjxuv, yvxôuv, yhhxP\'-^y j
<J[iépSccVf Tsxvuv, CplXuv, ttXovtuv, yXxfjLuv, ziSuv, arlyav,
PivpTuv cett., nomina propria FIAarwv, XelXuv, Xtipccv,
S/jttwv, TvxQuvy alia; apud Latinos Capito, Naso, etc.

yXv^tç apud Phrynichum in fr. 65 ot Polyzelum in
fr. 12: àAA\' où Tpuyepx tx (pUyfiXT yXû^tSxç ab
Athenaeo 1. 31 o explicatur 5 Th eipmx îx\'^Vj est
igitur „vinum musto decocto mixtuni". Dicitur autem
vocabulum apud Phrynichum de Sophocle, qui orat
non yxù^iç sod npx,uvioç (se. oJvoç) secundum comicum,
i. 0. poeta optimus. In loco Polyzoli intellegondum
videtur tx ttxisix secundum Kock., quorum voces non
erant rpô^ nec yXv^iç, sed optimae, ut videtur. Vide
praefat. § 2. x. 1. Cf. ad voc. yXevxxyxyoç. Etiam in
voc. Tpvyepiç in oodom fr. Polyzoli eadem motaphora
inest de voce tûv trxisixv, quod voc. otiam apud
solum comicum invenitur.

yXuTToxoteîv obscoeno „ore morigeror, folio": yXur-
tottoistv £ç tx TTopveV ehiévâ\' êxxfftote legitur apud Aris-
tophanem in Vesp. v. 1283. (Sic codd. C. R.S.V).

Idem est quod yXccTToSs-psJv (Etym. m, 235. 42). Blaydesio
vocab. corruptum videtur; reponere vult yXmroKoixelv
vel yXaTTOTTopvsïv vel yXuTrols^sh. Notio usitata verbi
yKmromisïv esse videtur: „tibiarum ligulas fabricari",
cf. yXcàTTOTTûiôç, yXuTTûTTCiix ap. Poil. 7. 153 = xÙXOTTOIÔç,
xùKOTTOiix. Cf yXuTTOKOnsÏBv ■= xï\'èsTov yuvxiKsTov Eubul.
3. 272. Ad formam cf. xypiozoióg. Yide praefat §2/3.

yXo3TToiTTpo(pe7v „linguam agiliter verso" legitur
apud Aristophanem in Nub. v. 792: xtto yxp èXoviAxi
ptxSxV yXUTTÛJTpOCpsTv. Schol. : TiJV yhÛTTXV tJTpéÇsiv
xx) TTOtxiXùv sv TÛ Xéysiv Kxùs7TVjxsvxi. Cf yXÛTTijg arpicpiy^
Ran. 892. yXüaax trTpsTrrJi Hom. T 248. De composi-
tione cf. ad voc. xypioTroiig. Ad formam: ^vio7Tpo(psTv
Eur. Phoen. 7G. oïxK07Tpo<ps7v Aesch. Pcrs. 753 similia.

yvxûûLiv „porcutio malas" logitur apud Phrynichum
in fr. 28. Cf. Bekk. Anecd. 87, 8: xvt) tûv tîjv yvxûov
TVTTTSIV. Hesych. ri sU yvxÔsvç tvtttsiv. TvxÔoç subst.
legitur passim ap. scriptores. Vorbum yvxôoïiv notionem
vulgarem verborum donominativorum in -éu non habot,
de qua_ vide v. (3xXxvûvv. Cf. praofat. § 1 y.

yvufiû^iÛKTyjç „sontontiarum captator" logitur apud
Cratinum in fr. 307. Cf. yvufiOTVTrog ot yvufioTvxm;
s. v. yvuiiûTvzs7v. Ad formam : xoXKoTroiiuxTvii; (cinae-
dorum captator) Schol. Ar. Nub. 348.. xvi7ohùxT>};
nomon mûris in Batrach. 234. Do compositione cf.
xyptûTTCtilç. Vide praefat. § 1 y.

yvu(ioTvxs7v „sententias formo" legitur apud Aris-
tophanem in Thesm. v. 55, adi. yvupioTVTnxóg „son-
tontiosus" invenitur in Equit. v. 1379, ct adi. yvu-
PIOTVTTO? „sontontias formans" in Nub. v. 950. Ran.
877: Mûv7xi «Î xaôopxTS XsvToXéyûv; cppêvxç xvipûv yvu-
[jlûtvzuv. Cf. verba (isXûTV7rs7v Aesch. Ag. 1153. Voc.

yvufioSiÛKTi^ç est apud Cratin. fr. 307. yvu(4,o?^oye7v ap.
Arist. rhet. 2. 21. De forma cf. xyptozoïiç et (Sxha-TtKÓg.

yoyyûKhu „rotundare" legitur apud Aristophanem
n Thesm. v. 56 : libri et Suid. yoyyvX\'iKsi pro yoyyóxxst.
Cf. (Tuyyo\'yyÜKXu v. 61. ZrpsyyvXlnv est apud Leonidam
Tarentinum 78 (VIL 726), ^wTpoyyx^^hu Alexid. 3.
496. Nicomach. 4. 587. Adi. yoyyvhog „rotundus" in-
venitur ap. Plat. Crat. 427 c, Arist. Pac. 28, et se-
quiores. ToyyvWu vorbum idem significat quod alibi
verba in -iu („rotundum reddore").

yofzcpoTTxyiîç proprie: „cuneis s. clavis compactus"
apud Aristoph. in Ran. v. 824 usurpatur do verbis,
ut sint p\\i(iXTx yo{jL(poTcxyvi „verba compaginata" (Blayd ).
Cf. voc. yofiCpé-hrog de navibus: Aesch. Suppl. 846.
Do compositione cf. xvxyxnr-s7v. „Magnificani Aeschyli
dictionom imitatur, magni ponderis verba congorens,
quae tamon non Aeschyli sed magnam partem Ilomeri
propria sunt" (v. d. S. Bakh.). Ad formam cf. Trpu-
TOTTxy^ç Ilom. E 194. n 267. sù-xxyvi; Plat. Legg. 6.
775 c. Xon Cyn. 2. 7, etc. xTrxyyiç lier. 7. 61. Diog.
L. 7. 1.

yopyoKécpxç vidotur significaro „qui habot cristam
torribilem in cassido" apud Aristoph. in Ach. 567: Jw
Axfixx\' u ^ksTTuv xffTpxTTxq ^oviÙiiffov, û ycpyohôpx, cf.
Eq. 1181. Grammatici onim yopyk explicant por (po(3epbç,
hivûç, cf. ycpyb; IhTv ap.\' Xen. Cyr. 4. 4. 3. yopyh
<ivx(3x£7reiv Eur. Suppl. 322. Alia nomina huius formao
sunt: Xiuxoxôpxç Eur. Phoon. 119. Cf. Ar. Eccl. 645.
XPUffoxécpxi; Lys. 344. Vopychócpxg formatum est eodem
modo quo yopyôvuToç Ach. 1124, nisi hoc potius
scribondum sit yopyóvuirog (llorw. Ex. Crit. p. Vll):
^épe hZpo yopycvuTTov xffTrilog xvxXov, ubi inost imitatio

tragicorum. Cf. yopyuyrog Eur. Ion 210. Here. 868.
yopyé\'p Elect. 1257. yopyÜTrig Soph. Ai. 452. — Vide
praefat. § 8.

yopyóvuTToc vide ad voc. yopyoxócpxg.
ypxt^etv „despumare" legitur apud Aristophanem
in fr. 446. Cf. Bekk. Anecd. 88. 7: ypxt^siv ctxv to
7vvxy0ß£v0v iv Txlg ZMrpxig kx) i7rx<^pl^ov iKxiuvtv. Tpxüg
(spuma, quae de lacte vel aqua fervente despumatur)
est ap. Aristoph. in Pint. v. 1206. Aristot. gen. anim.
2. 6. Athen. 13. 585 c. De formatione cf. ßxpßm^av.
Vide praefat. § 3

ypxoaoßyjg apud Aristophanem in Pac. v. 812 a
scholiasta oxplicatur ypxó(Pihog, ztp) ypxuv spccTX izTOvi-
(iivog, xvt) TOÜ ypxü: è%(mv. Zoßx^sg meretrices dice-
bantur secund. schol.; sic apud Eupolin in fr. 344:
TTxpx TjjSfS; au T!? (Toßxlt KXTijyxyov] II. steph. ad voc.
ypxoaißvjg annotat: „procul dubio in ambigue lusit
poeta, intellegi volens simul et vetularum ab emendis
piscibus abactoros s. depulsores, ideoque piscium avi-
dissimos voratores, ot vetularum amatorcs, ypxo(plxoug^\',
quae o schol, petita videntur. Ad formam cf. fimioß^g
ap. Paulum Silentarium in Anthol. IX. 764; ßuiccoßtj
legitur ap. Anaxipp. 4 466, llonand. 4. 219, ot Ael.
II. A. 15. 14. Vocab. ypxoaoßyjg cf. praof. § 1 y.

ypuzxeTog „avis monstrosa, mixta ox aquilarum ot
grypum genero", invenitur apud Aristoph. in Kan. v.
929: fV\' xazßuv izóvTxg ypuzxiTOvg zxXKtjXxTOug. ^Ezhtjßx
erat aarrihg, ut inquit Scholiasta. Cf. Aosch. Prem. 395.
rpvzxsTog est inter composita, quae copulativa rationo\'
finguntur; huius gonoris multa sunt exempla apud
Aristophanem, qui vocabula illa ad iocum oxprimen-
dum comico formavit, cf. izzoKxvöxpog Pac. 181, xuv-

xxûttij^ Eq. 1067, quod tamen non monstrum est, sed
canum Laconicarum genus, \'ittttxXsxtpvùv Pac. 1177,
similia; <ypó^ avis invenitur ap. Her. 3. 116. Arr. An.
5. 4. 7. Ael. H. A. 4. 27, etc.

yuXixôxyiv „qui collo est gracili et praelongo" logi-
tur apud Aristoph. in Pac. v. 788: vo/tiÇe zxvtxc yu-
^ix-jxfvxç spxtjcttxç, Meinek. coni: yutxûxsvxç. Schol.:
(*xxp:Tpxx*l>^oç • yùKioq yxp zKsyfiX fVrî (TTpxrtuTixov êzl-
(^mq, sv w TX ffiTix sii^xXXovtTi. Tóxioq iuvenitur Ach.
1097. 1138. Pac. 527, alibi. Ad formam cf. (ixxpxùx^v
Eur. Phoen. 1180. Arist. H. A. 8. 0. Ath. 1. 6 c.
^oXixxvx)iv Eur. I. A. 791. Hel. 1503, quao etiam
eandem fero notionem habent. — Vide praef. § 1 y.

yvfivxitttxùq adv. legitur Ar. Vosp 1212: tx yôvxt\'
hrstvs xx) yvfivxtTTixûq vypov (tsxutiv sv tojq

t^Tpdifiajiv. Est intor ea adverbia, do quibus ogi prae-
fat- § 10 Tvnvx7Ttxóq legitur Plat. Prot. 313 d.

yovxixttnq y,y\\jvxixslx filfitjffiq, imitatio muliobris"
legitur apud Aristophanem in Thesm. v. 863: xvêiq
xj ylyvsi yyyj^ t^g hipxq hûvxi yvvxtxhsuq

î^erivatur a vorbo yvvxtxl^siv „imitari mulioros", quod
invenitur in cadom fabula v. 268, Hippocrat., Polyb.
32. 25. D. Cass. 50. 27. Luc. Somn. 19. Subst. yuvxt-
mpióq Polyb. 30. 16. 5. Plut. Caos. 63. Substantiva
<lovorbalia in -a-;; oxprimunt actum vol atatum qui
Yerbo transitivo continotur. Cf. xsplxs^tq Nub. 319.
XTTécpv^iç Vesp. 558. xócputri; Av. 291.

yuvxtxôcpuvûç „muliobrom vocem habens" legitur
apud Aristophanem in Thosni. v. 192: yuvxtxócpuvoq,
xttxxhq, sùttpszyjq \\h7v. Similia sunt vocc. yvvxixi^puv,
yvvxixocpuviq, yvvxtxs\\pux\'>^ i yvvxtxil(zop(poq, yuvxixiôufioq,
yuvxixiffouXcq, do quibus vide lexica. Do compositione

cf. ixXCpiTÓzpug. Ad formam: ùypiéi^aivog Od. 8. 294.
(ixp^apó(p:cm II. 2. 867. Her. 8. 20. Strab. 14. 662.
kspócpuvog Aesch, Sept. 154. î[i£pé<pccvo; Theocr. 28. 7,
similia.

yvTTtipiov proprie est „vulturis nidus", deinde usur-
patur pro ^TToctTx (jTtvij xxTxSu7ig". Apud Ar. Eq. 793
sic legitur = (puXsóg, kxXix , artvov (Schol.) :

^toütcv ôpûv óïxoZvt\' sv yvzxpwig oùx ihsxlpeig". TuTrxptov
deminut, est vocab. yó\'4^ (= x]yv7rió:), ut a ttxîç fit
TTxiSxpiov, ab àv^îp xvSpxpiov, alia multa. Gum Equitum
loco cf. Eq. 799, ubi est oïxeTv iv txTji Tridxxvxtg et
Thuc. II. 14. 17. Praeterea cf. praefat. § 7.

•yuvtxloq j^\'Jiiyxg, arspséq" de vocabulo (p^fiXTi) legitur
apud Platonem in fr. 67; proprio enim vox significat:
„angularis", v. c. — aruXlg apud Dion. Hal. 3, 21. —
Cf, praefat. § 2. 1. Ad significationem : yoptCpOTrx-
•y^g (de verbis) s. v., ÏTTTróxp^fivog (de verbis) s. v. ct
quae ibi collata sunt. Ad formam : auvót^fixrixTog Thesm.
458; (adiectiva in -xTog vel -txTog relationem significant
eorum nominum a quibus derivantur).

^ciKTvMoupyóg „qui annuloa elaborat" legitur apud
Pherecratera in fr. 207 et Pliilyllium in fr. 15. Idem
est IxKTuXtoyXvtpoq secunduni Poil. (cf. 7. 108 ot 179),
quod vocabulum etiam legitur Diog. L. 1. 57. Scbol.
Plat. Rep. V. p. 475. Ad formam: ^i(p3upyóg Pac.
547. ^psTravoupyôç Pac. 548. Pherecr. fr. 130, v. 2.
Zx\\Koupyôç Luc. lup. tr. 33, similia. Do compositiono
cf. ad voc. «ypioTTCiéç. — Vide praofat. §3/3.

IxXlov, deminutivum vocis („fax"), legitur apud
Aristophanem in Pac. v. 959 : (^éps "èxXlov róV èpt-
fix^u Xx(3ûiv: ÇSifSlov libri). Suidas: IxKlov oZtu hx toû
A ûï xupitxo). Schol. : outu hx toû A ô tîjv nupiikîtv ypxxpxg
A^Ç/y xvxyiyvûffxsi. Vox ^xxég est ap. Ilom. N. 320.
Hos. 0. 703. Aesch. Ch. G07 etc. Cf. 3^3/öv demin. v.
Hg Eq. 921: ù^psxxtiov tûv itfhuv B. R. V. T.),

ubi Blayd. otiam ^xxluv legit et Borgk. ipso: „fortasse
^xxluv", Luc. Nocyom. 7 et sequior. — Vide praof. § 7.

Eupolin in fr. 407. Cf. cptfSxXeug Pherecrat. fr. 80.
Toleclid. fr. 5. llormipp. fr. 51. Apollophan. fr. 5.
Ar. Ach. 802. xopxxsug llormipp. fr. 51. xopûveug Ar.
Pac. 028. Bekk. Anecd. 1197, 27. XsvxepJvsug

Hermipp. fr. 68, quao sunt omnia £Ï$>) txvxûv.
^xffvTrpuKTog „cui podex ost hirautus" legitur apud

Platonem in fr. 3, v. 1 : « Kivvpx (3x7tX£tj KvTrpiuv xvlpàv
SxjvTTpûxTuv. Idem est SxavTvyog Schol. Theocr. 5. 112.
Ad formam cf. êùpôrpccxTog Ar. Nub. 1084 sqq. Ach.
716. Thesm. 200. trTsvÔTpuxTog Phot. x^\'^\'^vÔTrpccxTOç Ar.
Ach. 104. De compositione cf. (BxôuKOfiog.

Sx0vo7rûXi]g „laurearum venditor" apud Aristo-
phanem in fr. 764 est epitheton Apollinis, secundum
Ilesychium. Cf. Sxpvkvig de Apolline (= laureis coro-
natus) apud Syracusanos, Sxcpvxïog de eodem ap. Nonn.
et al. poet.; etiam Sx(pvij(pópog ap. Anacr. 11. 6. Plut.
Them. 15, et SxCpvoy^6)jg Anth. XI, 525, 5 nomina-
batur Apollo. Veri simile est vocabulum iam ante
Aristophanem in usu fuisse, sed ab eo comice usur-
patum esse de deo, cui laurea sacra erat. Do compo-
sitione cf. xypiûTTûtôg.

Isvilix „rogamen" videtur inveniri apud solum Aris-
tophanem in Ach. V. 1059: ùg ysXolov, û Ù£oI,t})U^(ix
Tîjg vùiA(pyig. Forma secundaria est tov „Si>î(r/ç" apud
alios scriptores, cf Plat. Conv. 183a. Dem. 29. 4.
Plut. Tib. Gracch. 0. Timol. 5. De forma cf. ^m^oXc-

SiiXxxpluv „miserrimo" logitur apud Aristophanem
in Av. v. 143: u hiXxxpluv au tùv xxxùv o"uv ipxg, l\'ae.
V. 193. (Schol.: SuXótxts). Adi. fem. IsiXxxpx legitur
Plut. V. 973: lyù xxTxxémaiixi hiXxxpx. Cf. Ath.
15. 697 B in cantico Locronsi: m xxxov i^iyx zonir^g
xxpi£ TXV hiXxxpxv. Do vocc. in -uv vido quae dicta
sunt s. V. yXvxuv.

SeiXoKOziîv i. 0. „s^xzxTxVf k^ofielv\' legitur apud
Ilermippum in fr. 88. Cf. ItjfiOxoTrtïv (decipiondo po-

puli favorem capto) Plut. C. Gracch. 9. App. Syr. 16
et al. seq., h^oKOTrsTv (gloriam capto) ap. Plut. Pericl.
4 et al. seq., TroXtroiOTdv, i. q. SinioxoTrelv ap. Uiphil. 4,
429, quo verbo alia notione usus est Plato com. in fr.
105 (vido s. v.). Ad formam cf. etiam quae collecta
sunt s. V. ^uXoKOTTm. De compositiono cf. àypiOTroiôç. —
Vide praefat. § 1 y.

Sf/TTvjjT/xwç „cenatoric", legitur apud Aristopbancni
in Ach. V. 1016: {jxovira; ù; SnnVt^rtxüq aÙTÛ SiccKOveïrxi ]
Adverbium est comice fictum, cf. KOfiinueimxû; Eq. 18.

Av. 1510. 7rctihTpi(3ixcc; Eq. 492, etc. Adi.
hiTTvyjTixô; „ad cenam pertincns" est ap. Ath. 4.128a,
„libentcr vescens" Anaxipp. 4. 460. Vide ccptaT^Tixó;.

SstTTvlov „ccnula" logitur apud Aristophanem in fr.
483: haç ùvTsXeysç tcvtçj tç5 hnrvlu \' où yàp àxxvôxi.
Deminutivum est vocis Ssïttvov, quae passim logitur.
Cf. deminut. htTrvxpisv Diphil. 4. 406. Lucill. 29 (XI.
10); vide praefat. § 7.

SsxxTTxXxt et laSeKXTTxXxt vocc. comico ficta,
signifie, „iamdudum", leguntur apud Aristoph. in Eq.
1154, SsxxTTXhxi otiam apud Philonidom (fr. 8) ot
Honiochum (fr. 2). In oodom loco Aristopbanis Eq.
1154 inveniuntur ot rphxXxi, quod imitatus eat Luc.
Lox. 2 (cf. pracf. § 12), x\'^iôttxXxi, rpiufivpiirrxXxi et
•zpoTrxXxiTrxXxlTTxXxi\'. „a sy^ (iévrot :rap!7K(vxT(iSvo;
TphxXxi Kxùijpcxi, fiouXÓfievê; (r\' eùepysTtïv. A A. iyù
SiXXTTXXxi y s KxVSxhxXITXKXl xx) X\'^lÔTTXXxi xx) TTpOTTX-
^xiTTxXxiTrxXai. Ail. iyù SI rrpsvhxûv y s Tpiafiupiixxhxi
(3S£\\ÛTT0(ixi tr(pù} xx) TrpoTTxXxiTTxXxlTrxXxi." Cf. Ar. Plut.
852: olfxoi xxxoSxifiuv x») rpi<jxxx0lxi(iuv xx) Tirpxxi; xx)
TTsvTxxtç xx) Sùihxxxi; xx) (/.vpixxi;. Vide otiam ad
X\'^tozxXxi.

IsXsâaTpa fem. sing, apud Cratinum in fr. 216 et
\'èexsavtpx neutr. plur. apud Nicophontem in fr. 4
est „decipula, transenna, in qua esca imponitur" (H.
Steph.). Poll. 10. 156: „tjjv Ts \'Av^poßslxv KpxTlm
iv Tolq ZspiCpioig hXsxtTTpxv kxksi. tx; toixv-

Tx; TTxyx; iv ^A0poViTyi; Tovxl; \'èsKsxarpx sïpi]KSv." AsXs-
xiTTpx igitur apud Cratinum metaphorice usurpatur de
Andromeda „quia Perseum amore cepit, cf. Plaut.
Asin. I. 3. 67 „esca est meretrix" (Kock.) Verbum
hXsx^cc est ap. Her. 2. 70. Luc. Pisc. 47, metaph.
Xen. Mem. 2. 1. 4. Isocr. 8. 34. Dem. 18. 45. Polyb.
38. 3. 11, ^êxsxp (esca) Eur, Andr. 263. Xon. ibid.
Plat. Soph, 222 o. Do forma cf. àxiv^^Qpx.

^sXtx apud Aristophanem in Lys. v. 151: s} yvßvx)
TTxploißsv, ^sXtx TTxpxTSTiXßivxi usurpatur = „pudendum
muliebre", ob littorae formam antiquiorem subsimilem
ita dictum, „littcra" ap. Xen Mem. 4. 2. 13, „pars
scptcntrionalis Aegypti" ap. Herod, ot al. — Cf. praef.
§ 4, Eodem pertinet vox ia%xpx, quod est „puden-
dum muliebre" in Equit. v. 1286: y.x) ßoXvvm rJjy vTn^vijv
xx) xvkûv tx; iaxdpx; (do significationo vulgari vido
loxica), ct voc. xivTxvpo; apud Thoopompum in fr.
89. Eustath. 1910, 10: yvvxixsTov fiópiov fft^ßxhsi ô
xsvTxupoç (cadom Phot.). Secundum Hcsyçhium hacc
vox ctiam indicat tov; xxîhspxstx;. Sic otiam locutio
^vhov TSTpvjßivov ap. Aristoph. in Lys. v. 680, pro-
prie = TTsvTsiTvpiyyov ^vXov (Eq. 1049). Cf. Herod. 9,
37. Andoc. 1. 45. Lys. 10. 16. etc.

^sv\'èpoTo.usîv mctaphorico „caedo, vcrboro" legitur
apud Arist. Pac. 747: i^sv^potoß^js to vütov, ihvipoxótrtjjs
legunt Cobót et Meinoko, qui tamen falli videntur
Herwerdeno, „quia utraque forma proba est, hvlpoTOßslv

enim extat ap. Thuc. I. 128 et Lys. XIV. 33, cf.
etiam vXotoimsIv et Ach. 183. 512. Nub. 1125." SfvS/jô-
iiOTslv sensu proprio legitur ap. Xen. Mem. 2.1. Dem.
18. 90, alios. Verbum est inter ea, de quibus egi
praefat. §2/3.

Ssa-fiÛTijç est „publici carceris custos" apud Crati-
num in fr. 189: ct/^f/ yxp «ùrîjv svThi; où ttoKKov xpôvov
TTXpoi 7ÖÏ71 Ss<T[iÛTXl(n XXTXTTlTTOVfilvi^V. Cf. Schol. Soph.
Ai. 105 et Suid.: Sssiiutvi;\' kx) xùto; 5 Ssafiiog, ùg ô
StfffiÛT^ç Upofiijôev; • kx) ô htri^m, ûg Kpxrîvog ix) tùv h<j-
(iocpvXxKccv. Aea-fiÛTi^g igitur est „captivus" Aosch. Prom.
119. Soph. Ai. 105. Ilor. 3. 143. Thuc. 5. 35, al. Vido
praof. § 2 jS. De formatione cf. /SajSâxTjj;. Asjfiopùxx^
legitur in Nov. Tost., ap. Lucian. Tox. 30 ot al.
sequiores.

Ssurepix^stv „socundas partes agero" legitur apud
Aristophanem in Eccl. v. G34: otxv six-rpx^x-

(isvog TTxpxSû 701 huTsptx^siv sensu figurato, ot obscocno.
Cf. adi. livripiog, socundarius, ap. sequiores, subst.
hvTtplx ap. losoplu Do formatione vido (3xp(3iTi^etv. Aev-
Tsplxg ohog (Nicoph. fr. 20) ab Ilesych. explicatur ori/a?
eÙTeXifg^ a Poil. (6. 17) (pxûXog ohog, otiam Tpuyvtcpxvtog
(7. 151) nominatus, „vinum quod fit acinis s. vinacois
lotis et dcnuo subiectis prelo" (11. Stoph.). Hoc vocab.
est 0 sermone quotidiano sumptum. Cf. xvôoaptlxg (sïveg)
ap. Ar. Plut. 807. Ran. 1150. Xen. TIoll. G. 2. G, al.,
7xzplxg (oïvoç) ap. Ilermipp. fr. 82, v. G.

StuTeplxç vido ad voc. Kxwixg ot huTtpixl^av.
Sfjfil^u apud Aristoph. A\'"osp. G99: „7ki\\pxi toIvuv ûg,

OÙK oW oTToi i\'yKSKÙKXy)7Xi\\ socundum Il\'orwerdonum
significat oos „qui semper verba w Sîjfii in ore habent

et populum adulantur, ad analogiam verborum Trxrspi^nv,
àiêXCpi^siv, TrxTTTri^siv, simil." De forma cf. ßxpßiTi^a. —
Vide praef. § 1 y.

^ijfzioupyikûç „opificum more" = tsktovucûç • rob?
yxp TéKTOvxç hßlovpyovg hsyov (Schol.), legitur apud
Aristophanem in Pac. v. 429: xttx xph zoisTv iCpsarcog
cppx^s lijßiovpyiscüg, adi. hjfzioupyiKÔg ap. Plat. Phaedr.
248 e. Prot. 322 b. Pob 10 8. — Cf. praefat. § 10

"hvjßOTri&vjxog „qui simiam so oxhibet erga populum
fraudulentia et adulatione", legitur apud Arist. in
Ran. V. 1085 : jJ tto\'a/; àvsiAsaTÛÙ^ ßufioXoxüiv "èvi^oziHmv.
Bekk. Anecd. 34. 18: „5 s^xzxtûv tov iîjfiov xx) ôcûttivuv
xoXxxtxûg". Cf. 2fi7rvo7riô>)xog Com. anon. 4. 664,
xóxc^ Dion. liai. 6. 60. Lucian Dem. enc. 31, h^o-
xÔTTog Dion. liai. 5. 65, ^ijfioirxTupot nomen comoediae
Timoclis, Eur. Hoc. 143. Vocabulum S>jjc4c-

Triôyjxog ost compositum comico fictum pro oo quod
oxpectamus h^ßxyuyog zlôijxog. Cf. praeterea ziüvixtafiig
s. V. Tnôm^dv, Triôijxog (de adulatoro) Plat. Polit. 9.
590 b. Do compositiono cf. ßhXXoXxpuy^.

lixßx\'lvu est „conscendero, agitaro, xsX^TÜ^eiv\'^ ap.
Arist. Lys. 60: sxeïvxi iz) tûv xsx^tuv hxßeß^xx(t\'
cpôpixi, proprio: „traicoro navi". Aixßxlvu est „staro
cruribus divaricatis" Ar. Eq. 77. Vesp 688, Xon. Eq.
7. 5. Aristot. IL A. 5. 2. Luc. gymn 32, alibi. Notio
traiciendi (fiumen etc.) est ap. Ilom. Ilerod. Xenoph.
Thuc. Plat. Cf. etiam hxzxhcreaôxi Archilocb fr. 33,
xTrezXi^xTO Ach. 218, zXlyftx, zXixig, zxl^, xßCpiirXl^,
■zcpittxl^, ztpnrxiylviv, hxirettxixùg, ifitretrxty^ivoç, àfi-
(pmxîaau, zspmxkau, xxTXTrXhju. — Vido praofat. §2/3
et § 4.

Meinek. Blayd. et Kock., qui legunt: oi S\' sùSéuc rà
TrpôjaTTx (cod. R.), intrans. sec. Bergk.,

legit enim tccv eùôiug m TrpôauTret ^leyxX^viffsv (cod. V)
est apud Aristoph. in Eq. v. 646. Cf. yx^m^a (simplex)
trans. ap. Eur. fr. 1064, 4, intrans. ap. Aloxid. fr.
173. Plut. Mor. p. 1088; otiam yxXtjviû ct yxXijvix^a
invcniuntur. Sic Kovcpii^a intr. ap. Soph. Phil. 735,
^pepii^cü intr. ap. Xen. Lac. 1. 3, similia. Cf. praef. §5.

^tx^pxaiTToXÎTtjç „qui roipublicao munia subter-
fugit" logitur apud Aristoph. in Ran. v. 1014: axé^/xi
o"cvç xvTovç TTxp\' sfzsîj zxpt^é^xTo ysvvxlovg xx) fiij ^ix-
^pxaiTToXhxg. Bokk. Anocd. 34. 20: y^\'^ixhpxatTToKk^g h
^ix^pi^pxaxcov TXÇ \'TÎjç xiXeooç ùzcvpylxç (XeiTOvpylxç) xx)
(i^ ISouXÔfitVCÇ iv TOiç xvxyxxloiç XXipoTç TTXpflVXl TÎjl TTXTpih.

Cf xxuvoTtoKkviç Ach. 635, [iixpozoXkviç Eq. 817. Vorb.
^txh^pxaxu ost apud Arist. Ach. 601. Schol. Ran. 1114.
llorod. 8. 75. Thuc. 7. 58. Subst. lix^pxatç los. Ant.
18. 5.

\'^ixxxvvixt^u „sortiri" (Schol.: hxxXyjpoZffôxr xxvvov
yxp rhv xXvjpiv (px7i), logitur apud Aristophanem in
Pac. v. 1081: ^ixxxuvixaxi TroTspoi xKxvaovfiiôx (iili^u. Subst.
«■xûvoç i. q. xXîjpoç est ap. Aristophanem fr. 660 ot
Cratin. fr. 194: xtto xoTipou tov xxvvov xpâ(x.vi7siç] Dc
compositione cf. ixxxoXl^u. Vorb. ^ixxxvvixi^u schol. dicit
fictum osso ùç TÛV Kxuvluv iaxXivtx xP^l^kuv, ùç xx)
aicpvixt^etv xx) Afo-jS/aÇf/v.

^ixxXi(jt.xxl^a „in luctationo cortaro cum aliquo"
logitur apud Piatonom in fr. 124. Hesych.: hxxMfzxxl-
^XÇ\' llXTTXhxkxç. xxifixxeç, yxp xx) XXl(AXXl7(io) TTxXxk-
HXTOÇ elSoç. Cf. Poil. 3. 155: TrXxytx^m xx) xxifixxl^ttv
TrxXxijfixTccv iv6(jLXTx, xfiCplTTXtxTOt xXifixxfç : luctae genus
npositum in eo, ut quis quasi por scalam dorsum ad-

versarii conscenderet" (Hermann.). Simpl. aXii^xnit^a
invenitur ap. Aristophanem ^Avxyópas (legitur in frag-
mentis comicorum e codice Sabbaïtico Hierosolymi-
tano exerptis ap. Blaydes. „Adversaria in comicorum
graecorum fragmenta" part. II. p. 344 sqq.). Tropice
autem xXipixxl^u = „perverto, detorqueo (robg vófiovgY\'
est ap. Dinarchum rhet. sec. Suid. et Harpocr.; cf.
Stopxehèxt, Stxxpx^u, , Sisvsyxslv et vide s. h. v.

SixxóXXyjfix apud Eupolin in fr. 409 proprio est
„id quod cum aliqua re conglutinatur, i. q. (rT0i(3jï,
xvxTTX^pufix, quo quid refercitur" (cf. nostr. „stoplap");
vide Ar. Ran. 1178 (ubi aroi^yi). Verbum hxxoXÀxv est
ap. Luc. Hipp. 6. Simplex xÓKX^ptx habet Antiphan.
3. 88, KoXhxv Pind. N. 7. 78. Plat. Tim. 82 d. Plut.
Symp. 1, 2, 6, al. De forma cf. Bupto^ôx^mi».

hxxóviov „placentae quaedam species" legitur apud
Pherecratcm in fr. 156, v. 2: ïnrh rij; xTrXyivTixg Sixxé-
\'jiov iTTJÎaôisv. Hesych. hxxóviov ptx^x yj ^uiJt.éç, xx)
xp-^Trlç TOÜ ttXxxovvto; \' oî TripiptxTX è^xzTÓfifvx Tïjç
{ipstricivf}?.\'— Cf. praef. § 3

SixxopxopvysTv = SisXÔsïv xopxopvyùv^ legitur apud
Aristophanem in Nub. v. 387: ^upioü Uxvxö^vxloi;

sJt Itxpx\'xfi^q T^v yxarkpxy xx) xXèvo; i^xi(pviji;
xÙTijv Siixopxoptjyi}7£ ; Praotoroa vido quae annotata sunt
s. V. xvx(2op(3opv^u ct cf. praefat. § 5.

Sixxpx^co „strepitu, clamando inter se certaro"
legitur apud Aristophanem in Av. v. 307. Eq. v. 1403:
■jôpvxiai xx) ^xXxvivat hxxsxpxyivxt. Cf. quae dicta sunt
s. V. hopxt^aôxi, quae omnia et de hac voco valent.
Cf. deinde etiam vocc. hxzlvu Hcrod. 9, 16. hxôéu
Plat. Theaet. 148 c. Simplex xpxi^u (xixpxyx) apud

complures scriptores invenitur. Compos, àvxxpâ^u Xen.
An, 6. 4. 22 et al. iyKpx^co Ar. Plut. 427 et sequior.
hxpx^a Plut. Mar. 44. Luc. adv. ind. 21. nxTxxpxI^u
Ar. Eq. 287. hmpx^co Luc. Anach. 16. Poll. 5. 85.
xvTixpx^a loseph.

St\'xXxxeTv „cum strepitu dispilire" est apud Aris-
toph. Nub. 410: è^xi(pvviq StxhXKvicxirx Trphç xp(,(pw TÙp-
ôxXfiû (jLOv TTpoffSTlx^atv. Cf. simplex Xaxsïv do stropitu
Ilom. II. 15. 25, 13. 616. Aesch. Sept. 138. Theocr.
IL 24. xxKi^a „laceraro" ap. Agath. prooem. 60 (IV. 3).
Lycophr. 1113. Kxxiarôg adi. verb. Luc. Piscat. 2. Xxxlg
et XxxiiTfix ap. tragg. E producta vocali apparet vorbum
XxxsTv respondoro lonico Xi^xfïv itaque corruptum esse
Pac. 382: fi^i vuv Kxx^ffyiç, Xhjoptxi o-\', \'Epfislhov, ubi
Aâxjjç 0-Ü (a verbo Xxaxetv) reponendum coniocit Her-
werdenus. Vorb. SixXxxdv cf. praefat. § 5.

Sixxéyeiv obscoono „hopvTTU, porfodio" legitur Ar.
Lys. 720: Tvjv (liv ye 7rpc!iT)jv hxXéyovirxv t^v Sttîiv xxtJ-
Xxfiov. Cf. StopvTTU s. V. ÔTTTxviDv. Modium SixXéytffôxt,
quia praeterquam ab Aristophane Plut, 1082. fr. 343
etiam ab llyporido (in vot, lox,) ot Plut, Sol, 20 se-
quior. usurpatum est, cura notiono obscoena verbi
StxXêyeiv non cohaorot, sed tropico adhibitum vidotur,
significans „colloquium habere cum aliquo", vorbum
igitur honostius do concubitu qualia sunt o(jnXth, auvtl-
vxiy (Tuvovjix^dv. ])o reliquis notionibus vorbi hxXiyuv
vido lexica; cf. praefat. §2/3. Eodem pertinet v.
SixTTSTxvvviit Aristoph Lys. 732. 733: yj^u, offov SiXTre-
TX7XJ iff) Tijç xXlvi}ç (zôvov, obscoono = „oxpando",
quod sino ambiguitate legitur Aristot. H. A. 5. 6. D.
Sic. 17. 115, sequior.

hxxiyiaôai, sj haXsuriK\'^, apud Aristophanem in Nub.
V. 317 : nscpéxai xitrsp yvüß^v kx) hxxe^iv kx) voüv yifih
zxpixovai. AixXs^iç autem apud Plat. Ep. 7. 350 d et
Plut. Mor. 778 b est „disputatie", apud grammatieos
et Dio C. (60. 17) etiam = hxxsktog. Adi. iixksktikôç
„ad disputandum aptus, disserendi poritus" cf. Plat.
Grat. 398 d. Polit. 287 a. Xen. Mem. 4. 5. 12. —
Vide praef. §2/3.

\'hixASZToXoyoitßxi „argute dispute" legitur apud
Aristophanem in Nub. v. 1496: hxXsTTToKoyoZßxi Txlq
^KoJg Tîjç ctKi\'xç. AeTTToXoyslv invenitur apud Ar. Nub.
320. Luc. Prometh. 6. D. Gass. 55. 28, KXTxXeiTTO-
hoysh Ran. 828. Cf. hxßiKpoXoymdxi Plut. Sol. 30.
Compositum est hxXszToXoyovßxi e verbo hxXiyoßxi ct
adverbio Xstttûç. Vide ad ßxpv^xißovtTv.

itxxcpitöä „farina conspergo" legitur apud Aristo-
phanem in Nub. V. 669 : hxxcpirûffu aov xuxAcj tîjv
Kxphmv. Cf. Ath. 10. 432 b. (Schob: «A-

(phuv TTXijpovv), In praepositione itx- significatio inossc
vidotur „prorsus". Simplex xhcpitü non invenitur. Do
compositrono cf skkxukI^u. Ilic inest ratio dativi («A-

Itxßxaxxxl^u „suffarcino" legitur apud Aristo-
phanem in fr. 253: 3 xopog S\' à/px^h^ xv hxfjxirxxXhxg
xôtèv axsXitnv kx) cpû(xkxiç xx) pxCpxvTffiv. „Loquitur
poeta de antiquissimae comoediae choreutis, qui quao
a chorogo accepissent ea no sibi adimorontur secum
portabant otiam saltantes" (Kock, socund. Fritzsch.
ad Thosmoph. p. 239.). Simplex ßxffxxxi^a est „ox-
tremas corporis partes truncaro et sub axillis ponoro",
Aesch. Ch. 438. Soph. El. 437. — Cf. praefat. § 5.
IIuc pertinet etiam verb, ^ixttxóvu „porluo" ap. Aris-

toph. in fr. 686 : rh axttcpl^v xttotTXxi xP^ ^^^ ixthvvxi
xx) ItxxXwxt, cuius verbi simplex est ap. complures
scriptores non comicos.

lixßxTTu xvplug usurpatur apud Aristoph. in Eq.
V. 1105: «Vw (jropiü) ßx^hxxg y s hxfiefixyfiivxg =
fldepsere, subigero" ÇSixcpupxv tx xXCpnx xph: tI xoiviaxi \'
ßx^xg vett. lexic.), xxTxxpmTixüg autem in Av. v. 468,
scil. ^ixßXTTsiv Xoyov, quod Blaydes explicat: „in pla-
centae formam subigero", i. o. paratum reddere. Cf.
simpl. ßXTTa (xvTsioTXTxg ixivoixg) Eq. 539. — Vido
praef. § 5.

^txßSTpog significat „(ttä^uAjjv, oxsp kùv cvoßx xxpx
Tolg xpxiTixToaiv ix) Tljg xxüußivy^g ßoXvßiou Tiöißevov\\
(Schob), apud Aristoph. in Ran. v. 801. AtxßSTpog aat
»linea diagonalis" ap. Plat. Men. 85 b., „axis" ap.
Pol. 4. 39. Luc. Catapl. 14. — Cf. praof. §2/3.

^ixßivüpoßxt „quorula voco canto" explicatur ab
IL Stephane ; logitur apud Aristophanem in Thesm.
V. 100 : ßvpßyjxog xTpxxovg vj tI ^ixßivvpsTxi ; hxßivvpH^ttxt
libri, Suid. t) ßivvpl^sTxi Meinok. coni. Simplex
(iivüpoßxi legitur apud Aesch. Ag. 15. Soph. Oed. Col.
702. Ar. Eccl. 880, ßivvpl^u ap. Ilom. Aristoph. ot iu
prosa. — Cf. praefat. § 5.

^txßvXXxlvu „irridoo et illndo distortis labris"
legitur apud Aristoph.-in Vesp. v. 1315: ovTog 3/;-
ßvXXxivev ùg Ih Schob: tx x^l^^l iixarpi^siv.

Phryn. Bokk. p. 36: t3 tu atößxti hxcxm^xtl^ovrx
iixyeXxv, Poll. II. 90: rè hxxmh tx Xfl^il hxßvX-
Xxlviiv xx) yxp TX ßühKx xposxyoptùoxiciv. Simplex
ßvxxxlvu oxtat in veter, lex., ubi otiam adi. ßvxxig
et vorb. ßvXXa. — Cf. praef. § 5.

etiam Damox. com. 4. 531. Eubul. 3. 220. Simplex
w\'Çw est passim ap. alios scriptores. Cf. praefat. § 5.
Comp. txTTOvi^a est ap. Hem., Plat., Aristoph., Plut.,
Lucian., al, KKTCivî^co ap. Hippocr., Trspivi^u ap. Hom.
et Hippocr.

Sia^iCpi^ofixi „gladio decerto" legitur apud Aristoph.
Eq. 781 : MijSs/a-/ tis^i^ha TTsp) rîjç xûpxq MxpKÛâvt.
Subst. Six^iCpia-fiôç est ap Plut, de gen. Socr. 31. Cf.
^icpi^a sub voce. Saepe verba cura six composita sunt
medii generis, etiam ubi simplicia sunt activa. Ita v.
c. sixtteiksîjôxi usurpatur iuxta xtrstxeîv. Verbum tamen
Six^icpi^opcxt recta derivandum est de substantivo ^l(pog
(cum ratione dativi: ^Icp^ Sixfixz^irôxt).
SixTcerxwufii vide ad voc. SixXéyeiv,
StxTThôvu vide ad voc. Sixfixax^^K\'^\'
Sixppixvoîxrùxt apud Cratinum in fr. 219: kx)

stt) (rxm\'^tog êpxwtixoz hôstxi. Etym. m. 270. 5. Hesych.
Poil, 4. 99. Simplex piKvoûaôxt est ap. Phot, e Soph.
= to KxpiiróXov ysvéffûxi xffXiK^ôvu; kx) kxtx avvoufflxv
kx) opxii(tiv, kxtx ti)v k^pûv. Cf Luc. Lex. 8. — Vido
praefat. § 5. \'ViKvoZaôxi proprie videtur esse : „(frigore)
rugosus, curvus fio": Aristot. H. A. 5. 20. 0pp. Cyn.
5. 592, de adiectivo piKvôç ap. Xonarch. com, 3. 017,
Ap. Rh. 1. 069. 0pp. Cyn. 2. 346. Luc. bis accus, 16
et alios sequiores.

SixaxXxKuvli^u: apud Aristophanem in Vesp, v.
1169: ûs) ■:rpo(3xç TpuCpspîv t/s/atraaâixwwtrûv habont libri ;
significat tov "ttp\'^ktov xkxpûg KtveTv secund. schol., „co-
vere". Idem est simplex a-xKxKuvl^opixi (xÙThv eJSov
ŒftTxXxxuvitTfûvijv ouiin scribendum est secund. Kock.)

ap. nermippura in fr. 71, et verb. (txikuv\'ktxi ap. Aris-
toph. in fr. 849. Conferenda sunt etiam ixxuXoTrpux-
T/âi/, quod est „eevere, clunes molliter agitare, tx hxix
ttipifftrxv", in Vesp. v. 1173 : kx) (lî^v 7rp06uijc,0ûfjc,xi y s
(txvxotrpuktixv et eadem notione Aristoph.

fr. 624: ôpù yxp ùg 7té[i(pxkx Sixrxvhovfisvov. Cf. irxvxog
= Tpv^pspôç, Koùpoç Ilom. h. Mereur. 28. Simonid. fr.
16. Anacr. fr. 165, <jxvxoli7ôxi = x(3pûg hx^xlvsiv Eur.
Cycl. 40. Etym. m. 270. 40. Verba pertinent ad comice
ficta, praeter v. hxvxuXoûirûxi, quod ad compos prae-
positionalia referendum est. Attamen lectio non ubiquo
certa est nec perspicua significatie, praesertim in
Vesp. 1169 adhuc sub indice lis est ; cf. Blayd. annot.
critic.

SixffKxvSiKl^u „alicui scandicom obtrudore, i. e.
lepores insulsos Euripidoos" (Blaydes.) logitur ap. Aris-
toph. in Eq. v. 19: züg xv tliroifi xv Koii^eupiziKÛg] (ivi
Schol.: Inupizilh^g (>5 yxp fi^Tt^p Ev/j/t/Söu
(TKxvSiKxg hhpxcKsv, 0 kTiv xypix Xxxavx). Cf. Ach.
470, Th. 387. Ran. 840. „àixcKxvlul^siv tam singularo
ost et ab Aristophane in Euripidis contumoliam fictum,
ut id non eredam ab ullo alio aut antoa inventum
aut postoa repetitum osso" (Kock. ad Teloclid. fr. 38,
ubi vide oius loctionem pro vorbo SixikxvSik\'uxi). Subst.
<jy.xvli^ logitur Ach. 478. 480, Theophr. ot Lucian.
Lox. 2. Do compositiono cf. êKKxv\\ii^etv.

Sixffoçl^ofixi = „hxzxTxv ao(pl<7fiX(Tt" (Bokk. Anecd.
p. 86. 11) legitur apud Aristophanem in Av. v. 1619:
iâv Ttg \'lepeïov eù^xpttvog ehx SixjoipI^tjTxi Xéyuv. Cf. ztpicc-
cpi^oiixi = ê^xTTXTxv ibid. v. 1646, KXTxvocpli^ofixt ï)\\oA.
Sic. 17. 116. Act. Apost. 7. 19. Lucian. D. d. 1. 1.

Simplex 70(p(^oiixi tali sensu usurpatur ap. Pol. 6.
58. 12. Plut. Dem. 27, et alios sequiores. — Vide
praefat. § 5. Cf. zxpxiroCpl^of^xi Aristot. rhet. 1. 15.
Ath. 4. 137 f, xvTi<7o:pi^oiAxi Aristot. Polit. 4. 13. Poll.
1. 168.

\'^ixtTTTolslv „de eoncubitu" usurpatur apud Aristo-
phanem in Eccl. V. 939 : hxazó^^irxi xvxcificv yj Trpsa-
^uTspxv. Sic etiam simplex a-Trohïv et azohla&xi in Eccl.
113. 908. 942. 1016. Thesm. 492. Luc. Catapl. 12.
Cf. xmazomv = detero (rcbg hv^xg) Ar. Av. 8, y.xtx-
a-ïïàheh (interficere) Aesch. Sept. 791. Ar. Thesm. 660.
Vide praef. § 5. De eoncubitu etiam usurpatur ^ixuttsTv,
quod est „cum duabus simul concumbere" ap. Aristoph.
in Eccl. V. 1091: zùg ovv IdiuttsIv xpiCpOTspxg lvvvj<TO[Ji,xi\\
Proprie est „duobus remis agere", cf. hmzlx ap. Luc.
Contempl. 1, IkuTtog (duos remos habons) Eur. Alc.
252. Polyb. 34. 3. 2, et sequior.

^ixa-(py]KÜ „vespae figuram indue" logitur apud
Aristophanem in Vesp. v. 1072: f/ Tig v/zùv ûxvfix^ti (a
ôpûv fjiérov h6tT<Pi)XUfiivov. (Ilosycb.: xxtx tI fiéaov ovtx
aCpyjxx). Cf. adi. vCpyjxx^iig Plut. 561; verb. TCPijxou Kom.
P. 52 ost „constringo", ut ir:p)ixuf/,x „vinculum quo
quid constringitur" Pac. 1216, Soph. fr. 314, hxatptjxovv
Th (Ü70V est igitur j.constringere medium inötar vespae".
Z(pi]Xûvv = hTv est etiam apud Phrynich. com. fr. 91,
7repi7(p*ixovv ap. Dioscorid. av(T(pijxovv Diog. L. 2. 6.
xzo7(Pi}xovv Nonn. D. 21. 150. ê7ri(r(J)ijxovv Nonn. D. 2.
111; 9. 123. xxTX7<p}]X0vv Ilesych. — Cf. praefat. § 5.

"ètxTivèxKéog „calidus, fervidus" legitur apud Aris-
toph. in Ve»p. V. 329 : ^ /if xspxvv^ hxTivóxXéu tjzoiiaov
Txxeug (itx Tiv^xXicp per tmesin Seal. Pors.) Hesych.:
hxTTvpsg, Schol.: hxôeppLog. Idem est simplex TivSxXéog

ap. Nie. Al. 445, et etiam t/vööV in vett. lexic. De
compositione cf. «[^(PxpiffTspoç. — Yide praef. § 5.

hxTpàniç apud Stratt. in fr. 74 secund. Poil, est
„quae detritas nates habet." Cf. Poil. 2. 184: „ol 3s
tvhûç ttuyûu exovtsç xhzoï xx) ÙTTÔXtfflTOt xxKoûvtxi xx)
XiVTroTTwyoi. tvjv w5f l^ouo-av hxTpxfiiv \'LrpxTTiç ùvôfix-

asv." Aliter Hesych.: ^ixTpxptiq- heppwyw; tîjv rpxpttv
{Tpxfiiç autem est perinaeum, i. e. spatium inter pu-
denda et podicem). „Dcscripsissc videtur Strattis anum
cui hiabat turpis inter aridas nates podex. Hor. Epod.

8. 5" (Meinek.). Cf. ad voc. TepzoTpxynt; Toleclid. fr.
66 ; Tpxfiii; est ap. Ar. Thesm. 246 et medic. — Yide
praefat. § 1 y.

^txTpiTTTixéç „moratorius, moram afferons" legitur
apud Aristoph. in Lys. 943: rà (ivpov hxTpizTixov xoùx
o^ov yxfiuv. Sohol. : Trxpx tû hxTpifîstv xx) xvx(2xXXsadxi,
oJov 2ixTpt(3fji; yéfiov xx) ^pxlvTîjTo;. Do formationo cf.
(3x^ijtixÔi;.

^tstpuvi^evoç „perfidus in oxtoros" legitur apud
Aristophanem in Pac. v. 623: xhxpoxtphlç xx) heipu-
vi^ivoi. Schol.: è^xxxTÛVTeç toù; ^hov; xx) ^su^iiiem 3/\'
ùpuvslxç xx) ÙTTOxpltTcuç. Yoc. fî/îwf cst ap. Aristot. Eth.
4. 13. Stob. Flor. 2. 27. Uckermannus vocabulum
refort ad composita obiectiva, dicons „heipuvtvu vor-
bum, otsi non legitur in litteris graocis, tamen cogi-
tandum ost", cuius iudicio adstipulandum esse arbi-
trer. — Cf. praefat. § 1.
iiiXxu significat „perpoto" (= ^ixttIvu ap. Herod.

9. 16) ap. Ar. Pac. 1131 : Jrpo; rrvp itiXxuv fisr xv^pûv
(pixuv. Simpl hxu est apud Eur. Cycl. 417. Ar. Eq.
107. Cratin. fr. 250. Epigr. Anthol. 7. p. 619. 3<fAxü-
<rxi eodem sensu logitur Ar. fr. 109, v. 3: el yxp êf^o)

yhûiTO XovfTXßsvcfi SisXnvaxi rijg Tpvyóc, in textu, ubi
tamen Kockius „hsXxötTxi", inquit, „metro adversatur,
Bergkii hsX^xi est forma Atticis inusitata; scribendum
est (xyTToXxvffxi. Cf. Antipb. 44, 4. 80. Ampbid. 26
sqq." Iferwerdeno S/iAxf/v probabilior videtur correctie,
si quidem nemo librarius facile verbum xTroXxvaxi in
verbum sibi incognitum hsXKvcrxi corrupturus esset.

SiivsyKsJv: TTpocTTxXxisiv, colluctari (Bekk. Anecd.
91, 4.) legitur apud solum Teleclidem in fr. 20. „Ea
notio aliunde non cognita; fortasse comparari potest
Sixhxßelv Aristoph. Eq. 262" (Kock). AixXxßsTv (cf. etiam
Herod. 1. 114; 4. 68. Plat. Rep. 10. 610 0. Plut.
Anton. 33.) est „medium aliquem prehendere, quod
facere soient luctatores" (Blayd. ad Ar. Eq. 262).
Aix^spiiv aliis significationibus passim legitur. Cf. praefat.
§2/3. AievsyKsh (colluctari) pertinet ad vocabula pa-
laestrica comicis propria, de quibus vide praef. § 3 f.

SisvTipsußx „perscrutatio intestinorum" legitur apud
Aristophan. in Nub. v. 166: rxXTTiy^ ô rrpuxTo\'i; sartv
xpx TÛV JpczlSuV. U TpiffßXKXptOi; TOV SieVTSpfVptXTOg. Cf.
èvTspsùu = exentero ap. Archippum com. fr. 25 (s. v.).
Vocabulum est occasione invitante comico fictum, quia
allusio inest ad voc. IvTspov (v. 160) ot paronomasia
quaedam vocis hepeüvi^ßx quae a verbo hipevvxv formari
potest. Aiepeuvxv Epicrat. fr. 8. Plat. Logg. 2. 054 e.
Theaet. 168 e. Polyb. 14. 3. 7.

Siipxoßxi „delicato motu corporis obambulare"
(Blaydes.) legitur apud Aristophanem in Thesm. v.
1174. Schol.: xßpüs ßxSi^eiv. Cf. Sixßijvxt Vesp. 688.
SixaxXx\'AKvi^cc.^ Vesp. 1169. SixpptKvovaôxt Cratin. fr. 219.
hxxiveTv Vesp. 688. — Vide praefat. § 4.

tur apud Aristophanem in Pac. v. 829. Cf. hôvpx(i(3û-
TToiog ap. Aristot. Rhet. 3. 3. D. Sic. 15. 6, Si9upxpc^i(7-
T-^ç et Mvpxfi(ioypx(poç apud sequiores. De compositione
vide ^IskXoKxpwy^. Cf. vocabula, qualia sunt Kwii-^ihoSiSxa-
y.x\\og, TpxyuSoSiSxffxxXoç, (cf. Eq. 506. Pac. 737. Thesm.
88 et sequior.), z^poSiSx^KxXoç (Eccl. 809. Plat. Legg.
2 655 a. Aristot. Polit. 3. 9.), similia.

SiKxjTijpidiûv „parvum tribunal" legitur apud Aris-
toph. in Yesp. v. 803 : xxv rcîg Trpoôûpoig ivoixoSofi^iroi
TTxg xvîjp xÙTM SiKX7Ti)plStov TTpo TUV ôupûv. Dominutivum
est vocis hxx7T)îptov. Cf. yxaTpiStov, Sixlhov alia (praef § 7).

SixiSiov „controvorsiola, causula" logitur apud Aris-
tophanem in Nub. V. 1109. Vesp. 511. Eq. 347: Sixi-
Stov eÏTTxg £u xxtx ^svov (iSTokov. Dominutivum est vocis
S/x)}. Cf. ad voc. SiKxffTviplliov. Vide praefat. § 7.

SiKoppx<p£Tv „lites eonsarcino" legitur apud Aristo-
phanem in Av. V. 1435 et in Nub. v. 1483: ipôûg
TTxpxivfïç OÙX lûv StxoppxCpsTv, «xV ûg tx^itt IfirifiTrpxvxi
Tyiv o\'txixv. Schol.: xxrxtrxsux^fiv S/xxg. Invonitur otiam
ap. Apollod. com. 4. 454 ; hxoppxiTTtig est ap. Uekk. An.
p. 35, ubi ot SiKoppxpog. ù^ixoppx^lx habot Manetho 2.
296. Do compositiono vido xypioroióg. Cf. composita,
qualia sunt hXoppx(peTv (Phot.), xxxoppxcpeTv (sequior.),
mz\'^voppxtpsh Aosch. Cho. 219 (m^voppccipog Soph. 0. R.
381. Eur. Andr. 448), vtupoppxCpdv Plat. Euthyd. 294 b.
Xon. Cyr. 8. 2. 5. (popfioppxcpm Aosch. 3. 166, similia.

Slpiv^og „duo habons ollychnia" do Xvxv^ dicitur
apud Philonidom in fr. 4, Platonom in fr. 84, Mota-
genom in fr. 12, Philyllium in fr. 26: xx) xù^vov Slfiv^ov
ohu xx) ôpvxXXiy ijv Sic Tplfiv^og invonitur apud
Metagenom in fr. 12; fiv^x ost „ollychnium" apud

Callim. 23 (VI. 148). Vocabula igitur pertinent ad
composita attributiva, quae ex coniunctione substan-
tivi cum adiectivo numerali attributive adnexo ori-
ginem ducunt. — Cf. praefat. § 3

^ïvoç est „vasculum, poculi genus" ap. Ar. Vesp.
618. Nub. 1473 et Strattid. fr. 34: to ppiyfjl» aov
Trpouhms S/Vu zsp) kxtu TSTpxfAfiéva. Schol. : xepx/^eovv hri
(3xôb TTûT^ptov (2x71v oùk 1x0)) à>.Kx arpoyyvXov, xvu sùpù-
Tspov ov. Tov ^ïvov pro to ^sTttvov Aristophani Ach. 1137
reddendum esse olim coniecit Herwerdenus. „Aliud
poculi genus est >5 lnvixç ab inventore Dinia appellata.
Ath. 11. 467 e" (Kock.). Aîvog alibi est „turbo, vertigo"
(Ar. Nub. 380) vel „arca in qua frugcs teruntur" (Xen.
Oec. 18. 5. Ael. II. A. 2. 25). - Cf. praefat. §2/3.
ItopuTTu vide s. v. èpÙTTu.

est „certare cum aliquo in saltatione"
Ar. Vesp. 1481. 1499: f? ti; tpxyahéq çijjiv opxetaôxi
xxXûg, ifio) hopxi1<^ópisvoq ivôxV ehhu. Cf. hxxcKpxyivxi
Eq. 1403. Av. 307. hxjrlveiv Plat. Rop. 4. 420 o. hx-
^iCpi^ofixi Eq. 781. hxxXifiXKÎ^a Plat. com. fr. 124. 2ix-
TTXijxTli^tixêxi Plut. Syll. 2. hxôiïv (cursu certaro) Plat.
Theaet. 148 c et alibi, hxxuPsveiv (aloa) Plut. Kom.
19, alia. Aiopxehùxi ap. Opp. Hal. 5. 440 est „saltare
in, per" [Iv) TrévTc^). — Cf. praofat. § 2 /3..

^itto\'BIx „saltationis Laconicao genus" legitur apud
Cratinum in fr. 162. Verbum est apud

Aristophanem in Lys. v. 1243, in vorbis Lacaenae:
Xx^e TX cpovaxTvipix V iyùv hTrohx^u N. K,, ^TTcii\' x^u
B. C. A. Cf. Poil. 4. 101, Hesych. et Suid. i. v. hm^lx.
Apud Aristot. part. an. 1. 3 hzollx est tI Ïx^\'v ^ûo
TTÔixç, V. hTTo^lx apud motrices notum est. — Cf. praef.
§ 2 /3. De compositiono vido (3xp(3iTli^fiv.

SlTTupog adi. apud Aristophanem in Ran. v. 1361
iungitur cum vocc. xvkxovsx XxyLTîx^xi; (SiTrûpm), ut
sit „in utraque manu tenens facem". Codd. AD habent
hxTTÛpotjg. Borgk coni. : x^cpnrùpoug. Quia autem Aeschy-
lus ibi vult TOV TÛV ßovcphüv Euripidis hê^sXÔiïv rpoTrov
(v. 1330), vocabulum SÎTrupog fortasse ex Euripidis quodam
loco sumptum est, aut „ad Euripideao poeseos normam
fictum" (v. d. S. B.). Vide praefat. § 8. Cf. x^cpiTrvpog
Soph. fr. 212. Eur. Ion. 716, Slvvpog = Smuphy^g = bis
in igne coctus (de pane) ap. Eubul. com. 3. 214, et
fortasse apud Alcaeum com. fr. 5 (ubi vide Kock.).
SicpôepoTTÛXijg vide ad voc. ytXyÔTuXig.
SicPpUxog „scdes currus" logitur Ar. Nub. 31 : TpiTg
ßvxT hcpplffxov kx) Tpoxdiv \'Afivvliji, Deminutivum est
notissimi vocabuli Slcppog, h. 1. non sino contemptu
dictum. Vide xxXxßlffKog, \'npxxlcKog, pix^iffKij, similia. Cf.
domin. St(pp!ov Tim. Lex. Plat. p. 233. 273. Atcppog syn-
copa natum est e Stcpipog,

Stußoxov „duo obeli" legitur apud Aristophanem
in fr. 3 et ap. Thoopompum in fr. 55 : SiußoXov (pipxv
àvîfp Tpi0(t yvvxTKX. Rectissimo Poil. 9. 63: „tö ßh
TtTpÜßoXOV kx) Tplußoxov sv t}) XP^(J{1 TSTpiTTTXl\' (cf Ar.

IMut. 125. Xon. Holl. 5. 2. 21. Plut. Alcib. 35, al.)
th sl liußohov «; Itt) ttoKv xvovtsg tXeyov, ùg a\\jßosüiv^g
jjiaa\' fv Tolv SuoTv ißoXoJvi ûtûpovv xv, à ßh toüt\' iypxcp))"
5f xx) rh iiüßoXov k. T. A." (seqiuintur loci comi-
corum supra diet.). Adde etiam Alex. 3. 470. Cf.
praofat. § 3 ö. Sic Aristophanes in fr. 48 dicit tpivjßiu-
ßöXtov („sesquiobolus" IL Steph.), quod „XvsvTeg ht-
yov\' Tplx vißiußixix. (Poll. 0. 64). \'Ußtccßixiov cf. Xon.
An. 1. 5. 6. Arist. Rhet. 1. 14. Philem. 4. 19.
^\'(^X\'iç ((lo véhiculé) „quo duo vehi possunt" legitur

ap. Pherecratem in fr. 3. Poll. 10. 47 : ^i(ppoi hcc^fTg
o\'iovi) o\'t ^vo ixoûvreq. Yerbum oxelaéxi, vehi, est Hom.
P. 77. 5. 54. Ar. Ran. 25. Her. 1. 31. Xon. Cyr. 7.
3. 4. Plut. Oth. 6. Luc. Lexiph. 2. Cf. praefat. §31
„pistillum" legitur apud Aristophanem in
Plut. v. 711. Vesp. 938. Eq. 984. Pac. 288. 295 et
fr. 7. Schol. «X£Tpl(3xvog. Significatio tralata est in
Eq. 984: sï (ih Vfvfö\' ovrog êv rj? ttóXsi TTsyxg, ovx h
ïi7Tviv ffxsvi) Svo xptjirifta, ^o/h^ ovSè TOpvvij et Pac. 288,
295 de iis qui turbant rempublicam, scil. Cleone ot
Brasida, cf. Pac. 269 xXsTpi^xvog \'Aö^vxiccv et 282
xX£Tpl(3xvcç Axxùxiiioviuv. — Vide praefat. § 3

^oxtjffi^è^ioç „qui sibi aliisve sapiens videtur" (Kock.)
legitur apud Pherecratem in fr. 154, v. 1 ct apud
Calliam in fr. 27. Poil. 4. 9: hxviaivovq, ov xx) Sax^j-
iTi^é^iov KxXXlxg ûpi^xcv o xufiixôç. Cf. Sox))(7/o-o(poç Ar.
Pac. 44. Antiphon ap. Poil. 4. 9. Clem. Al., Soxtjiriirc-
(pix Plat, (philosoph.?) ap. Poil. 4. 9.

^pxxxivx apud Aristophanem in fr. 767 comico
usurpatur ita ut sit „fiagollum". Hesych. Ipxxxivxv tîji;
lixvTiyx-^ TÎJV ÙTTpixî^x 0 ^Api7T0(pxv}]q. Apxxxivx, fcm.
vocis ^pxxùv („draco, serpens") est ap. H. h. Apoll.
300. Aosch. Eum. 128. Eur. Bacch. 1355 etc. — Cf.
praofat. §2/3.

^pxxp apud Aristophanem in fr. 768 „o \'Spxjrav sivo
ipxxÎTyjç coactum cumquo IpÛTtT^q àXyjTm Hesych. cogna-
tum vidotur" (Lobeck. Parai. 112). ApxTrhij; est ap.
Pind. fr. 99, Eur. Rhcs. 69, alios, fom. ^pxTréri; in
plur.: titulus fabulao Cratini (fr. 49—64). Meleag. 55
(Xn. 80), ^pxzuv Arcad. p. 14, 19. Conferri possunt
voces quales sunt xxû^p, pû^^, Ipû-p, alia.

548. Pherecr. fr. 130, vs. 2: rig fVÖ\' ^Tv hi xpeixTÜv
\'^ptTToivovpyâv ^ X\'^^XxoTÛûuv ; Cf. praef. § 3 /S, et de cem-
positione àypioTToiûç. Ad formam: ^icpovpyôg Pac. 539.
X»^xovpyóg Luc. lup. tr. 33, similia; (alio accentu
scribuntur nxKovpyog et \'!rxvûZp\'yoç). Fabrorum nomina
partim desinunt in oupyóg, partim in zoiég, partim in
TTijyiç, Praeterea extant xùXotpùtdjç et hpv^ôg, formata
a verbis TpvTvxv et ^s7v.

^psTTTÓv est cpiXfîfzxToç" (socuud. Hesych. Pliot.)
apud Toleclid. fr. 13. Cf ßxv^xXuTÖv Ar. Thesm. 132.
Ach. 1201. yiyyxtfiutév Phot. mpnrstxtnêv Aoh. 1201,
et quao ibi genera cptX}jßXTuv nominata sunt. Vocab.
ipsTTTÔv proprie esse adiectivuui vorbale notissimi verbi
^péTTsiv ad quod cogitandum esso voc. (pihmix vix opus
ost ut affirmera.

Ipoßxg „scortum, vagum seil, ot erroneum" (H.
Steph.) legitur apud Phrynichum in fr. 33 : ù xxrrpxivx
xx) ttephoxtg kx) tpofixg. Apofzxg adioctivo = „currons"
usurpatur ap. Soph. Phil. G74. Eur. Ikcch. 730. D.
Sic. 19. 37, Plut. Alex. 31 etc., = „divino spiritu
inflammata" = (poißxg Eur. Tr. 42. Cf. Hipp. 549. —
Vido praof. §2/3. „Merotricom" significat otiam voc.
vopviuTptx ap. Aristoph. in fr. 121; de forma cf
ß&TtTpix, Verbum, a quo dorivatum est vocabulum,
logitur ap. Her. 1. 93. Aeschin. 1. 94. Dom. 19. 233.
Luc. Alex. 5 etc.

\'^puoyóvog „quercus gignens" (active) legitur apud
Aristophanem in Thesm. v. 114 : txv t h cptai Ipu:-
yóvom KÓpxv xehxT. Ad formam cf. ^pvoKirroi Aristot.
part. an. 3. 1. Ipvoroiiog Aosop. 175 (= Ip\'jrößog). —
TTxi^oyóvog Eur. Suppl. 629. ^uoyóvs; ap. sequiores. j:r£p-

Spvo\\p, nomen avis, legitur apud solum Aristophanem
in Av. v. 304, estque fortasse eadem quae SpvMKÛTrTviq.
Cf. nomina avium êxsSiç, ipvôôpTiouç, sXxirxq, Ks^XvjTcvpiq,
vipToa, ÛTToÔLiulç similia. — Vide praefat. § 3 Sic etiam
voc. rkrpx^ (avis „tctrao" fortasse) Av. 885. Cf. Ath.
9. 398 d.f.

svcxxyv^toq est „aegre tolerabilis", xvûttokttoç, sîia-
otffToç (sec. Poil. 3. 130) apud Eupolin in fr. 410. Apud
Soph. autem in 0. R. v. 12 est „qui dolere vix af-
fici potest"; cf. praefat. §2/3. Sic haxXy^ç est „gra-
vera alferens dolorem" ap. Aesch. Ag. 1137. Plut.
Consol. ad Apollon, p. 328 ot al. scq., apud Ile-
sychium autem = „xffui^Trxôiîg" (doloro alterius non
affectus).

Sv(T(3pxKxvov est „id quod diflicilo est ad intollo-
genduni, ad coraprchcndendum anime" apud Cratinum
in fr. 404. Cf. Ilesych. (3pxKt7v = avvihxi, (3px}itlç =
uvmiç, „(3pax£7v (animo comprohendere), fipxksh;, ha-
(3pxxxvov.{= haKXTxvó>)Tov), quibus communis est notio
comprehendondi, sive id manu fit, sive ore sivo anime"
(Lobeck.).

ivaKohÔKXfiTTToç „difficilis ad flectendum" dicitur
do xx[jt.Tx7<; illis musicorum, de „modorum Hoxionibus"
apud Aristoph. in Nub. v. 971 : si sé tiq xùtûv kx/z^psiiv
Ttvx xxfitrhv, o\'ix; txç xxtx <l>püviv txvtxç txç svaxoxokxpttr-
touç. Poil. IV. 66: kx) <î>pûviv tûv Kxftuvoç /xiXsat
ttoxvkxpitriai, to7ç î/tto tûv kupicjsxv suakoxokxpitr-
rotç k?.*]ôs7ai, ks^pîjaôxi Xsycuaiv. De compositione vide
(3xpu2xifiOvs7v. Cf. xaptxtokxptttt^ç Nub. 333. xx(4.7r})v kxfitr-
Tsiv Nub. 969. Pherecrat. fr. 145, v. 9. xxpitrtxhv (pu-

vâptûv Poll. IV. 64, i. e. Aristoph. fr. 644. ffohÙKxiiTToç
iyém) Poil. IV. 73.

SuvxoKo\'xoitoç „difficilem somnum officions" legitur
ap. Aristoph. in Nub. v. 420: SuokoxoxoItou impiiivvig.
Cf. svffkoxôkxfitttoç Nub. 971. De compositione vide (Sx-
puSxipiovtTv.

SutTÔfioioç „dissimilis" legitur apud Stratt. in fr.
75, i. q. xvûfioioç secund. Suidam; xvôfioiog cbt Plat.
Legg. 9. 716 d. Parm. 165 d. 159 a.

SuSexxKpouvov, proprie do fonte „cum duodecim
fistulis, e quibus aqua prosilit", apud Cratinum in fr.
186, v. 2 „08 poetao dicitur" (Kock.): xvx^ "Attoxxov

ffTÔfix. Imitantur Tzelz. Epist. p. 69 et Philostr. Vit.
Bophist. 22 (p. 525). Ad formam: tixXXixpovvo; ap.
soquior. ivvsxxpovvoç Thuc. 2. 15. Do compositiono cf.
S/jCiyÇô,-. — Vido praefat. § 2. a. 1.

cognominata fuit Cyrono quaodam
moretrix, quae duodecim Veneris figuras excogitavo-
rnt, quibuscum comparai Aeschylus cantica Euripidea
nimis artificiosa, apud Aristoph. in Ran v. 1328: kxtx
th icchuxii^x^vov kup)jvm (isXOTTOiûv. aoiltxxfavtxavoi; in
Euripidis Jlypsipylo invenitur, sed prorsus alio sensu
adhibitum do solo, qui per XII signa Zodiaci transit
(Fritzsch.); SwSfx^/xjfAI«\'"\'? "pud Platonom comicum
(fr. 134) dicitur do Xonoclo, Carcini filio, do quo
schol. Pac. 792: BevoxMjç 5 Kxpxlvcu soxtt /nijxxvx; xx)
TtpxTslxç ilttciytiv êv totç "Spxfixiriv — Cf. praef. § 2.
SulcxxTTxXxt vido ad isxxTTxXxi ot
iupoSoxtjTl adv. comico fictum logitur apud
Aristophanem in Eq. v. 996. Cod. R. Bergk: xpfiovlxv
octoç où iûvxtxi fix6t7v yjv m luposoxyiti Inest allusio ad

Ty}v Accpt^Ti ccpßovixv itemque ad verb, ^wpohxsïv. Cf. ad
formam adverbia xvtpttrri Eccl. 149, ßxpßupiffrl ctc Alii
enim legunt \'Bccpó^oxuTTi, secund. cod. Y. Suid., ut
Blaydes, alii ^upohKtjaTÎ secund. codd. ABCPSY sec.
man. Suid. alibi, ut Kock, et Meinek. Cf. verb, tupoh-
Ksïv, subst. ^upo^oKijßx et ^upohxlx, adi. lupohónoq (Herod.
Plat. Oratt. Aristoph. Xon. sequior.).

\'eyyacûttoyâtttwp trapx tovç àyxtipoyùatopxç tréirxix-
Txi (schol.) ; y\\uTT0yx7T0p£ç Trxpx to7ç y,a(HMïç oî xtto Tîjç
yXÛTTKÇ piovvTiç (Poil. II. 108); syyXuTToyxffTup Trxpxro
hx <yxû7(tijç kx) hx Aoywv Tps(p£7Ôxi (Etym. m. 309. 51).
Sunt igitur ii qui lingua, i. o. accusationibus, cibum
ventri quaerunt. Legitur vox apud Aristophanem in
Av. V. 1696 et 1702: iyyXuTToyxiTTépuv yévoç, o1 Tpu-
yùffi tx7ç yxûttxiji. Cf. Xsipoyx7Topsç fabulao Nicophontis
comici nomon, iyyXuTTOTVTrsïv Eq. 782. \'EyyXuTToyx^TCcp
pertinot ad praof. § 1.

hyy^uTTOTVTrely „Semper in ore baboe" legitur
apud Aristophanem in Eq. v. 782: yiKtjffxç ^ßh ßsyx-
Xuç tyyXcoTTOTvirslv TTxps^uKxç. {csßvoXoyeTv, ttt) (tt) yXÛT-
t>}4 (X^tv. Schol.). Cf. syyXccTToyxrTup, verb. yvccßo-
TUTTiïv, adioct. ym^oTVTTOç. Vocabulum est inter oa, do
quibus ogi praofat. § 1 formatum est a voc. yXuTTc-
tvttoç, quod cogitandum ost, ot ipsum compositum ost
(se. cx yhÛTTx ot TvzTetv).

tyKxöxpßSi^u „inducoro in, inaptaro in" logitur
apud Aristophanem in Lys. v. 681: iç Tnptjßivov Ijûxov
tykxüxpßoaxt tovtov) tov xvxhx. kxdxp^ói^u invenitur ap.
Eurip. Ilipp. 771, ot Rhes. 767. Vido praofat. § 5.
Cf. comp. avyKxöxpßöi^u ap. Soph. Ai. 905.
iyKxzTCo vido s. v. iiriyKcirTu,

syKetTOiKpoùu signif. „pulsare choream" apud Aris-
tophanem in Ran. v. 830: ôpccvsl êymtxxpomv ttoVi. Cf.
voc. èyKpovu. Simplex zpovetv codem sensu legitur Eur. I,
A. 1043. Here. 1304. Arr. An. 7. 1. 7, àvxxpoôeiv xopei^v
Nonn. Dion. 13. 504. Apud sequiores iyxxTxxpovu est
„infigere in." \'EyxxTxxpoûo} ab Aristophane formatum est
a simpl. xpcvu duabus praepositionibus antepositis, kxtx-
xpovu saltem hac notione non legitur. Cf. etiam êyxpc-
telv ap. Theocr. 18. 7: s]ç h ptéxo; èyxpoTsovtrxi ttojjIv.

eyxxcpoç significat „tö iXxxKTTOv" scc. Zonar. 603 et
Eustath. 1481. 34 et legitur apud Eupolin in fr. 330:
cù yxp xiXsiTTTXi TÛV ifjiócv syxxcpoçj proprie „frustu-
lum, \\pu(xôç;" (H. Steph.). Cf. iyxxTTTu sub vocc.

èyKtXixi^u „imponero alicui cilicatim" (Grotius)
legitur ap. Pherecratom in fr. 166: xe) ttoô\' vmh lyxi-
oî ôtol. Cf. Etym. m. tyxiXi^eiv rè TTOVijpeóiaêxt,
àiti TÎji TÛV KiXlxuv ttovi^plxq. KlXixx; yxp It) Trov^ploc,
six^xxxo\'/jtevov. Eadem fore docent Phot, ct Suid. Ver-
bum etiam legitur apud Aristophanem in fr. 105: ti y\'
iyxiXtxl7xi(i\\ è^oXoifiyjVj (pxâ) xiyuv, secund. couiecturam
Bergkii,\' ubi tamcn Kock. annotat: „hic quid significare
possit nescio". Simplex xtXixl^u ot subst. xiXm7[iôç
inveniuntur in vett. lex.

èyxoi7upoïi7Ôxi „Coesyrae moribus imbui" legitur
apud Aristoph. in Nub. v. 48 : tirm ty^jLx MtyxxXkuç
xisXcpiiîjv Tpv^ûaxv iyxsxoi7vpuptév)iv. Schol, tx t^ç Koiffûpxç
(ppovsTv, Trepivaûç xojpciTjôxt, xxXXari^ejêxt, ôpulcc; t^ Koi-
7Ùpt{. \' xutt) ijl/ yuuif tt; Trhu èxUTÎjV xsfffiovffx îflxtloiç x,x)

Tjî xxxifl sixItvi.). Cf. Nub. 300. Ad formam vide iyxoph-
XsJffôxi Nub. 10. ivnuTXxvoîjjôxt. Ach. 894. èvôpioûffôxi
Lys. 664. hxvTnhwôxi, Ach. 368. êpi(popl3iiovaôxi. Av.
861. Cf. yoc. èxxxvXl^u.

iyxoXtjßä^^siv, i. e. KXTaTrareTv (Suid ), legitur apud
Aristophanem in Eq. v. 26.3: tlr xtrotttps^xg tov uiiov
XVTOV ivsKoXijßxaxg (Sic 0 sec. m. ivixo^xß^iaxg B. C. P.
R. S. Y. A. Y. X), xxpx to fVî KoKoig ßxlvsiv. ko\'Xx Ss
yxvT^p {koKov? Blaydes). Cf. KoXsTpxv Nub. 552, ubi
Schol. xxtx KoXov tvtttsiv. Simpl xoKvtßx^eiv = xpov-
xpovstv (Suid.). Lobeck. (Phryn. 79) voc. eyxoXtjßx^w
dérivât a. v. xóKog et explicat „in popiitem s. posticam
impingerc, ingeniculare". Si locus (Eq. 263) sanus est,
verbum videtur esse locutio palacstrica, sive ab Aristo-
phane formatum est a simpl. xoXtjßxi^tiv, sivo anto eum
iam usu receptum. Blaydes autem proposuit: hsxvpvi-
ßx7xg^ coll. xvpvißxt^HV Eq. 272.

syxop^vXeTa-âxi „involvi" legitur Nub. 10: „iv xkvTe
(Tiffvpxig iyxexophXtjßivog^\'. Schol. eyxtxxXvßßivog xx) avvi-
<TTpxßßivog U7TS ßifll xvdpÛTTov vx^^ßx 5)}Aoyv. Yocabulum
e comoedia sumpsisso videntur Luc. Lexiph. 13. Theo-
phyl. llist. 2. 11 p. 47 b. Eust. Opusc. p. 288. 40.
Yide praefat: § 12. Cf. voc. ivôptovaôxt, iyxciirvpovaôxi,
alia. Do forma ad sxxxvXit^a (in v. iyxophXeïaùxi ratio
inest dativi sivo praopositionalis).

iyxplg „libum, quod oloo incoquitur et molle in-
dulcatur" (IL Steph.) legitur apud Pherecratem in
fr. 83: 6v Txlg hhlg ûpirxi^iTu Txg iyxpiixg. Athen. 14.
645 e: êyxpl^sg, ztßßxriov l^ißsvov h iXx!^ xx) ßSTx
TOVTO ßtXnovßevov. Similiter Ilcsych., qui otiam oxplicat:
iyxplg\' yXvxxtrßx iXxlov vixpig. \'Eyxpi^OTTÓXijg „qui
vonditat talia liba" legitur apud Aristophanem in fr.
256, 265, ot ap. Nicoph. in fr. 19. Yocab. in
Poil. 7. 196—199. De compositione cf. xypiOTcoiig. Prao-
toroa vide praefat. §3 0.

ap Aristophanem in Ran. v. 374 : êyapoóuu xxTrKyndizTuv
kx) -rrxi^kv kx) Cf. sykxtxkpouu, sykporsjv apud

Theocr. 18. 7. Simplex Kpoóco vide s. v. i</KXTXKpovw.
\'Eyxpcvw significat „infigo" ap. Aristoph. Vesp. 130.
Theophr. Char. 4. Meleag. in Anthol. 112 (7. 195). —
Cf. praefat. §2/3.

eyxpvCpix^a „occultis fraudibus uti" legitur Eq. v.
822: \'TToXXoO S) ;roAyv ßs %pôvov kx) vûv iXsXiîâiiç ê^kpu-
Cpix^av. Formatum est a. v. syKpuCpixç, panis qui sub
cineribus torretur; sykpu^plxç est a verbo êyxpôtrtu, pro
quo vocabulo apud sequiores saepius êyKpv(pixl^a usur-
patum est. ^EyKpv^lxq est Ilippocrat. Luc. D. Mort.
20. 4. Lexiph. 3, iyKpuTTTu Od. 5. 488. Ar. Av. 841.
Ap. Rh. 1. 170. ~ Cf. praefat. § 2.
èyKvXlu vide s. v. fluKuhla.

lyxk^u sensu metaphorico „motuendi" usurpatur
apud Aristophanem in Vesp. v. 627 : it

o\'i 7rXouTovvT£ç. Cf. ca quao dicta sunt s. v. /SSwXA«. Sig-
nificat autem „se ipsum concacare" prae metu apud
eundem Ran. v. 479: ourog t/ lî^pxxxç] syxixó^x. Cf.
ivoup{7v Lys. 402. Sensu proprio apud eundem in Eccl.
V. 347 : "vx ßh fV TÎJV (Tijópxv. Cf. tV Av.

èyx^Tpl^^\'v = „(povsôu^^ logitur apud Aristophanem
Vesp. V. 289: àvhp trxxùg tûv Trpo^ôvrav txtt)
ÛV ûTTaç fVAjyp/f/^. Simplox x\'^\'^pK^\'\'^ est ap. Aesch.,
Soph., et Pherecrat. secund. schol.: xvt)

TÛV CDûvsvasiç \' kx) Zo^OKXîjg xTroxTfTvxt x^^pî^fv (Xtyev iv
npixßu kx) A\'iffX\'J^ot Axîu kx) <l^{p{kpxt}j;". Cf. Soph. fr.
476. Pherecr. fr. 247. — Vido praefat. § 5. Schol. Vesp.
289: fV%ûTp/f7ç\' xTTCKTmîç. ßSTtvi^voxtv S) ùzb tûv iv

Txlç XMTpxi? £KTt6s[Asvuv ßp£:pS>v. o&£v KXI lyx^TpisTplxi;
hx),ûuv Txq hxxovoußhxg tx ßptpvf. Sic xxtxx^TpIl^w
videtur esse Jxtvtsiv" (Lobeck.) ap. Aristoph. fr.
793, non diversum ab îV^uT/j/Çfzv. Schol. Aid. Vesp.
289 et Schol. Piaton. 336: ßhxicTBiv, quod mutavit
Lobeck.

£]K£Xûv£ipûç „somnio similis, inanis" legitur apud
Aristophanem in Av. 687: txXxo) ßpoTo), xvéps; flxfA-
cmpoi. Cf. Aesch. Prom. 4-48. Ag. 82. 1228. Tlome-
rieum £h£\\o; est Od. 21, 411. II. 22. 134, etiam ap.
Ilesiod. Sc. 451. Cf. slxfXétpum Philp. 18 (VI. 247.)
Inest imitatio poetarum opicorum, ut in multis voca-
bulis in Avium aliarumquo fabularum parabasibus obviia.
De formatione cf. ad xvxyx\'^^^^v.

fiKotTTOXdyoç „vicesimarum exactor" legitur apud
Ar. Ran. 363: „skojToXc\'yo; KXKsSxlfiuv". l^raetorea
invenitur Boeckh. Inscr. Gr. n. 89. 22. „Apparet
autem o Poll. IX. 29 ita vocatos fuisso publicanorum
quoddam gonus, qui vicosimam quandam eolligeront"
(Ducker.); flxoirrij est ap Thuc. 6. 54 ; 7. 28. — Vido
praof. §8/3. Do compositiono cf. xypiozoii;.

sIkIttoSe? „quo de bubus usus ost Homerus epithoto,
ad muliores obscoono dotorsit Eupolis in fr. 161, v. 3"
(Kock.). Cf. Suid. ßvjxx^^\' ^vzoXiç chlzcSx, ix TÎjç
fÎA)}irfw; TÛV TToSûv xxtx t»v /xT^iv. Tlosyeh. yuvxïxsi iiXl-
TTohç\' Six tÎjv Sktv TÛv axsXûv xx) ttXoxîjv tyiv xxtx t^v
Tvvovffixv. Cf. Hom. passim. Hos. Th. 983. Theocr. 25.
131. elXtzôSyjç est ap. Nonn. 1). 1. 60. — Vid. praof § 8.

flo-lAicu significat „traho, rapio in" apud Aristo-
phanem in Ach. v. 379: „sWfXxwx; yàp (À i; to ßsu-
XfUTiiptov SlißxXKt". Invenitur etiam ap. Xenarch. com.

3. 617. Casu factum quod hoc vocabulum nusquam
alibi bac propria significatione inveniri videtur. —
Cf. praefat. § 5.
sla-éppu „irruo" legitur Ar. Thesm. 1075. Equit. 4:
ov yxp ehi^ppvi7iv ig t^v ohlxv itXviykg xs) 7rpo7Tpl^£TXi
rolg o\\v.kTxigr Imitati videntur Alciphr. III. 55. Synes.
p. 107 c. Cf. xvkppa Eupol. IL 517 (s. v.). Simplex
tppu passim legitur; compositum igitur pertinet ad
praef. § 5. Vide etiam § 12.

fIffxiAAcü „appelle" legitur ap. Aristoph. Thesm.
877: ^TToixv SI {Ï7exiX7xpi6v ffxxcpst] Simplex xéxxu
(appellere navem) est ap. Ilom. tragg. sequior. poet.,
fV/xf\'AAw ap. Hom. et Ap. Rhod. Versus Aristophanis
est tragici coloris; „probabilius est Ar. hos versus
finxisse (872—873. 885 sqq.); libere enim, ut ex
comparatione cum Helena videre est, versibus tragicis
utitur, plurima ipse fingens" (v. d. S. B.). — Cf.
praefat. § 8.

eiffxpovco „tundendo introrsum adigo" (II. Steph.)
legitur apud Pherecratem in fr. 105, sc. „t3v ttvvSxkx
(i. e. \'TTvipiivx, fundum) rijg x^\'^tKog". Sic syxpovu de
eadem re ap. Theophr. Char 11: „ficrpsTv ptirpcfi rhv
TTvvSxKx iyxsxpovpiiva". Cf. simpl. xpovu = xpovjifisTpeTv,
Ilarpocr. Hesych., ubi etiam Trxpxxpovu de eadem re,
et êxKpoveffôxt (med.) ap. Aristophanem in fr. 270
(„rcùç TTvvixKxg"), ubi tamen Meinek. et Bekk. hxpovax-
yihzvg proponunt. — Vide praefat. § 5.

6iffKv\\lu „se volutaro, se implicare in" sensu
metaphorico usurpatur apud Aristophanem in Thesm.
V. 651 : sIg oV ifixvrhv thsKvXiffx Trpxyptxrx (eiffixvXtjo-x
N. R. £kextixXi)7x Bentl. Br.) et 767 ; praeterea Reisk.
proposuit ihxsKvKiKiv pro eiaxsxvKX^xtv (R, V.) in Vesp.

v. 1475. Cf. synvXia eodem sensu ap. Pherecr. fr.
146. Imitantur Theophr., Dion. Hal. 11. 36., Luc.
Hipp. 6. Cf. praefat. § 12, hwxiu Aesch. Prom. 87
(metaph.). EWkuXîcc propria notione est apud Call. Del.
33 {ùxXx<rtn(i). — Yide praefat. § 2. 1.

sußoxßit^a „evolvo tamquam caepe, spolio (Blayd.),
integumentis e.xuo" legitur apud Aristoph. in Pac. v.
1123: iyu Sf tovtov) TÛV KU^iUV, xxäßßxß\' «xxov; i^xzx-
tüv, hßoXßiw. Schol.: xtto tûv tov; ßoXßoh;
hßxXXovTuv Vi ß£Tx(popx. Cf. verbum skkoxkI^hv. Com-
positum ixßoxßi^a Aristophanes formavit a nomine ßoX-
ßö; ita ut comparatio quaedam inesse vidoatur, quao
ad obiectum pcrtinot ßoXßhv sktuxIttsiv, evolvorc).
sKxxXxßxffüxt vido ad voc. kKxXxßxcSxi.
skkxvx^u i. q. „skttIvsiv" legitur apud Eupolin in
fr. 272: tîjv xùto; èxkxvi^si. Cf. Poll. 10. 85: rà
SXX£VÛ7Xt >5 skttuTv xxvx^xi Xlyovci kx) ixxxvx^xi, ûç kx)
EuxoXtç iv TÔtç i^lXoiç. Ap. Eur. Cycl. 152 iKKxvx!;ov est
conioct. Musgr. xvt) tou iyxxvx^ov: cpèp\' iyKxvx^ov^ ùç
xvxfivijffûû TTtùv. Compositum iyxxvx^u praotoroa logitur
ap. Ar. Eq. 105. Alciphr. 3. 36. Comparanda sunt
otiam vocc. kxvx^^^ kxvxxeiv, kxvxxI^co.

ixKxuXli^a proprio = „caulora ovollo" metaphorice
usurpatur apud Arist. in Eq. v. 825: toù; kxvXovç tûv
tùôvvûv sKKxuXl^uiv KXTxßpopcSH^ei, «le pecunia magistra-
tibus oxprimonda, quod fccit Cleon. Schol.: xxh rûv

tx Xxxxvx XTTOKXÙvTUV , oJoV xvxjttxv Kx) XVXtpsTv = (JUCÙh
Xxfißxvuv TTXpX tûv hoikoùvtuv tx kcivx. Cf. xttokxvxl^u

Eur. Suppl. 717. Thuc. 2. 76. Luc. do more. coud. 1,
xxii?J^ofixi Aristoph. fr. 404. ^EkkxuxI^u est compo-
situm praepositionalo, recta derivatum a substantive
, ubi inost ratio accusativi, kxvXôç onim ob-

iectum est notionis verbalis quae est s^uipslv. Cf, hx-
xxuvix^Ci}, »TToSpix^a j xxTxyiyxpTl^u, SKXOKXI^U , ixTroxi^w,
alia multa,

ixxoxxl^co „disleeare" legitur ap. Ar. in Aeh. v.
1179: „TO trCpupov TTxXivoppov i^êxóxxiiTsy". Schol. : fxAafffi/
TOV TTohx. Significat „extundo" (sc. „tö yîjpxg") in Lys.
v. 364. Schol,: sxßxXXu. Notione evellendi usurpatum
est in Lys. v. 448 (sc. „t«? Schol. : «vät/aa«,

àvx^TTxv. Cf. verbum èx-rroxii^a Thesm. 567, quod dénotât
Jpilfiû, à(pxvi^co" (Schol.), sc. „tx; TToXtig", in Pac.
V. 63. Cf. Nicomach. 4. 587: ovjßiov ixxoxxi^u. Ver-
bum dorivatum a nomine xéxxoq (granum fructuum)
proprie est tov xóxxov è^xipsTv, cf ad verb. èxxxvhl^a,
éxxopelv vide s. v. sxxopi^siv.
èxxopl^stv signif. „devirginare" Eupol. fr, 233, v.
4: xx^iiv oKijv Tviv ^ßspxv rèv xv^ôsv êxxopi^dv, et secund.
Bergkii coniocturam pro i^opl^sig Ar. fr. 266: t) w
mvijpi fi hxopi^eiq ùtnrsps) xKivTtjpiov, quod proprie est
„cimices expelloro" (cf. Parmenionem Anth. Pal. IX.
113). \'Exxopslv est „puollam adimero" Ar. Thesm. 760 :
TxXxvTXTij Mixx, tIç è^sxópyjdk ve ; ubi alluditur ad dovir-
ginandi notionem. Contra Pac. 59: \\xipei tvjv \'EA-
Aä5ä significat „noli Graeciam overrere". Cf. otiam
Monandr. 4. 303. Nompo duo sunt vorba funditus
diversa ixxopeJv, devirginare ct ïxxopsh, ovorroro,
comp. V. xopslv, undo xép\\^(A.» vorriculum volsordos,
quao vorruntur. Cum prioro vorbo cognata sunt
xopsvu (devirginare) ap. Eust, ad Od. 11, 290 et
xópeuptx, virginitas ap. Eur. Alc. 145. — Cf. praof. § 4.-
èxxpoùeaùxi vido ad voc. ihxpovu.
exvoßlug adv. = „praetor s. supra modum", logitur
apud Aristophanem in Plut. v. 981: exvoßlug (i ^jxtjvno

et 992. Schol.: virsppvâç, ùttsp^xXXÔvtuç , (AeyxKaiq, xv-
piuç le TO vTTsp rà vsvofiivfiévov. A.di Ixvô/iio; invenitur ap.
Pind. N. 1. 56. Orph. fr. 8. — Cf. praefat. § 10.

èKTTsipxTÔxi insolito usu „tentare ad rem Veneream",
ut TTsipxv eo sensu frequentari solet, usurpatur ab
Aristophane in Lys. v. 1113: fi Xx^oi yé tiç ôpyûvTxg
«axjjaw!/ ts (ih \'xttsipuzévouç. Schol.: (ivi (tuvstvxi xxxjî-
Xoiç (ijjTs TTsJpxv sxvTÛv Ss^eff^xt. lu Equit. 1234: xxi
ffov TOffovTov TTpÛTOv ixTTsipxaofixi verbum significat „per-
eontari", ap. Soph. 0. R. 360, Eur. Suppl. 1089,
lier. 3.135 „experiri, tentare". — Cf. praef. § 2. 1.

sxTTspSixl^u „pcrdicis more callide effugere" legitur
apud Aristophanem Av. 768: ù; ^rxp vifjtTv oùSh xk-
Xpôv ijTiv ixTTephxiaxi. Praeter scholia .ad h. 1. cf.
Ilesych.: rà SioXiaûîïJXi xx) hx^pxvxi, xTrh tûv TrepSixuv.
TTxvoûpyov yxp ^^ov xx) SixSilpivxov Tob; ûtjpûvTxg. Cf.
iixxepSixiffxt com. anon. 4. 634, hsxTTsphxi^a Suid. Ver-
bum portinot ad composita praopositionalia, in quibus
comparatio quaedam inesso vidotur, ut xxTXffixsXi^u,
similia.

iuTDjvl^Ofixi significat „oxtricaro, àpkXxsiv apud
Aristophanem in Ran. v. 578: KAî\'wv, S; xùtoîi tv^iepav
hTT^vieirxt txûtx TrpojxxXoû/aevoi. Schol.: x ipxytv îifiûv
«(PsKxwei. xTrh tûv tîjv xpixfjv [mpuofiévuv s\'iç td^vIx. Vor-
bum IxTTtjvi^ofixt formatum .est a nomino zijvlov, fusus,
«■TpxxTo; e\'iç Su elXsÎTxi vt xpix^ (Ilesych.). — Cf. praofat.
§ 2. 1.

èxttoislaùxi „gigno, procreo" (cf. txisotroislsùxi) logi-
tur apud Aristophanem in Acharn. v. 255. Pao. v.
708 : T«üTj) ffvvoixùv èxTTOiov vxvTÛ ^kp»;. "Exzottlv contra
significat „adoptandum do" ap. D. Cass. 60. 33. Subst.
ix7roiy]7tç, adi. êx^roiijTo; Is. 7, 25; „perfectum roddo,

perficio": Her. 2. 175; într. „sufficio": Poll. 2. 24;
9. 154. — Cf. praefat. § 2 /S. — Cum loco e Pace
comparetur ea verbi ttoistv notio, qua in eadem fabula
vs. 1322 poeta dixit xptôxg ts ttcutv i^ßccc s-öA;.«?, ubi
cf. Aristomenes corn. II 733. Demosth. 42, 20, 31.
Strab. IX p. 399. Steph. Byz. s. v. ^ayxvpx. Antiatt.
ap. B. A. 111, 20, al.

sKToxit^co „evello" legitur apud Aristophanem in
Thesm. v. 567: «AA\' sxttûkiû cov tcc; tromsaç. Ilesych.
èxrh.xcj. uoxl^u invenitur apud Theocr. 5. 26, ubi
Schol.: xslpu. Cf. ttokx^u (idem) ap. Suid. s. v. tîsktû.
De compositione vide ixkxvxl^a.

ixpxßSii^u „verberando eicio" logitur apud Aristo-
phanem in Lys. v. 576: sxpxßSi^st\'j tov; ßoxhpo»; (sc.
SX Tîîç ttJxsx\'ç). Verbum est compositum praepositionale
de substantivo formatum ad rationom dativi (pxßsu
è^sXxùmv). Subst. ßxßhg sacpissimo apud varies scrip-
tores inveniri non est quod moneam.

sxa-xxXsùu „eicio, excutio" legitur npud Aristo-
phanem in Lys. v. 1028: tout xp\' >jv pts rüinriTpTßov,
sxxtvxioq oùtoal. sxaxxxsvffov xÙTÔ. Schol.: ixipêpsiv. Sim-
plex (rxxxsùu est Pac. 440: jxxxsvovt hôpxxx;, ubi
schol, oxplicat ^uzupstv, Luc. V. II. 2. 28. Plut. Mer.
516 d. Subst. vxxxsûi Xon. .Oec. 17. 12, crxxXs\'jôpov
Poil. 10. 113.

ixjxsSxvvußi „eicio ot dispergo" logitur apud Aristo-
phanem in Eq. v. 795: „tîjv s\'tp^vtjv ê^s(txésx7xi;^\\ Sim-
plex (TKsSxnußt inveniri apud omnius generis scriptores
notum est. Compositum igitur pertinot hd ea quae
indicavi praef. § 5.

ixrputtxv = „(5; six rpvttyißxto; (■= èx^t) sxii-
Ipxuxuv^ legitur ap. Aristoph. Eccl. 337: sxTSTpvTn^xsv

Xxöowcc (I hhêsv. Schol.; Ktkdp:^ i^sXkh. Oppositum
iiffTpuTTpcv = dg S/Ä TpuTTvißXTcg shiévxi est Ael. Dien,
ap. Eust. Od. 1532. 5. \'Extpvttxv signif. propria in
Geoponic. invenitur, simplex r/sua-äy Od. 9. 384. Plat.
Grat. 327 e. Xen. An. 3. 1. 31. Aeschin. 1. 79.

exxiüpvßli^iiv „ebibo instar Charybdis" legitur
apud Pherecratem in fr. 95: AfTÄTTvjv ßsirThv Ux^pvß\'
hext. Cf. ad voc. yxarpoxäpvßhg (Cratin. fr. 397).
Vido praefat. § iV-

sXxT^cc „oleas colo" (II. Steph.) legitur apud Aristo-
phanem in fr. 119. Etym. m. 326, 20: txs sKxixg
èpyx^sièxi, Secund. Ilesych. vorb. otiam est „oloagino
celoro esso", sensu autem prioro pertinet ad vorba,
de quibus cf. ßxpßnl^m.

shxtg „Oliva, olea arbor"• logitur apud Aristopha-
nem in Ach. V. 998: Trsp) rh iXx^x; xttxv sv
üuxXu. Olivas 7rspt7tolxotjg, <ttoix»^xg dicit, quas circa
praodium suum disponunt. Vocabulum otiam occurrit
ap. Aolianum (Epist. llust. 4.), sed eius vorba sunt
nianifosta imitatie Aristophanis, ox hoc loco sumpta;
cf. praef. § 12. Aliao formao sunt èhxlxg, iXxlx, ot ap.
sequiores de quibus cf. lexica. Vido praofat.
§ 11«.

iXxoXÓyog „qui Olivas colligit" logitur apud Aristo-
phanem in Vesp. v. 712. Schob: oi rxg iXxlxg ßiaSov
\'^vvxyovTsg. Verbum IhxioXoyslv habont Philo et LXX.
Ad formam cf. ^TtspßoXöyog Av. 232. 579. Plut. Dom.
28, al, Kpi6o\\oyog, similia. Do compositiono

cf. xypiiTToiog. Vori simile est vocabulum portinoro ad
id genus de quo ogi praef. §3/3.
sXxffxg vido ad voc. sXsxg,

in Ach. V. 246: hvog kxtkxî^ toùxxtîjpog toutcvî, Eq.
V. 1182 et ap. Calliam fr. 21. Schol.: èxxTiîp ivri
ttxxkouvtîûhg trkijlfix xxxtû. TTxpx to Txîg %f/3(rîv èXxvvssSxi
eig tvxxtog. Callias cam nominat inter cibos simplices
choroutarum. Prorsns diversa est vulgaris v. £XxT)îp
notio, qua invenitur ap. Hom. Aeschyl. Pind. Lucian.,
de quibus vide lexica. — Cf. praefat. § 3 Ç.

ixsxg nomen avis legitur apud Aristophanem in
Av. V. 302. 885. Avis ignota est ; \'apud Arist. H. A.
9. 16. 1. invenitur ixéx, avis palustris, ct êXeig, avis
rapax, ap. eundem 8. 3. 3. (sXsiôg Hesych.). Cf. s. v.
^pûo-p. Taie est etiam nomon êpvûpÔTroug, Av. 303,
quod adiectivo usurpatur de ave xeXtixg apud Aristot.
H. A. 5. 11. 2; fortasse otiam substantivo in usu orat
et èpvêpÓTTOug igitur erat eadem quae xeXstxg vol certo
species eius generis. Non minus ignota est iXxaxg,
(voc suspectum et fort, corrupt, o voc. xTTxyxg (Blayd.)
est in Av. v. 886), et vépTog (Av. 803), pro quo
Blaydes. incertissima conicctura proponit xipxog (falco)
aut xfXióg (Aristot. H. A. 8. 3. 8; 9. 1. 27).

sXsiog signif. „paludum modo uliginosus" apud
Aristophanem Av. 244. Ran. 351: „7rpoPx2>)v /t\'
xvùvtph sXêiov "SxTehv xopoxsiov ii(Sxv" Idem est Ixûitjg
apud Aristot. II. A. 6. 8. "EXetog est „in paludibus
vivons s. nascens" ap. Aesch. Pers. 486. Eur. Ilorc.
152. Thuc. 1. 110. Aristot. part. anim. 4. 12. — Cf.
praefat. § 2 /3 et 8.

ïxixo^ètttpvxog „qui tortos habot cincinnos" logitur
apud Aristophanem in fr. 334, ubi ost Musarum opi-
thotum. Cf. hixû(3xépxpog H. h. 5, 19. Hes. Th. 16.
Pind. P, 4. 172 (epith. Veneris, Lcdae). iXixûxig (do
Musis) II. h. 33. 1. (-xovp^) Ilom. A 98, etc. exlxxrp

Hom. A 389. Adiect. Ui^ Hom. 2 401. Sopli. Ai. 367.
Theocr, 25. 127, al. Subst. ßi^rpv^o; Aesch. Ch. 166.
Ar. Nub. 536. Luc. Deor. d. 2. 2 et seq. De compo-
sitione cf. ßccövxoßog. Vocabulum ab Aristophane fictum
videtur ad exemplum poetarum epicorum, cf. praef. § 8.

sXxsiv de concitatiore gonere saltationis legitur apud
Aristophanem in Nub. v. 540: „idpSxz sixkwev", et
Pac. V. 328 : Jv (ûv oh tovtI lajov èXxwcet xx)
Vox pertinet ad dicta in praefat. § 3

Uxsrplßav „qui pallium trabit" est ap. Platonem
fr. 124, V. 2; est nomen comice fictum ad deridendum
Laccdaemonium quendam. Cf. Aspasius Aristotel. Ethic.
Nicom. 4. 7 : „>j tûv Axxûvccv höh? fùtsmjç xyxv...
txîitx xx) ffxxTTTovtTiv xùtovç ol xu(iuSiozoioP\\ (Vido praef.
§ 1 y). Cf. èxxêxltccv Hem. N. 685. fxxsahsttkoi; Z 442,
etc., ut verbiun sXxsiv de longis vostimontis proprium
est, cf. ûolptxTiov hxsiv ap. Archipp. H. 728, x^^vßxi;
sXxuv Anaxil. HT. 345, undc faccta translatione Eu-
polis TI 464 dixit fisipxxix sv toïv aCpupoTv sxxovtx ryjv
(TTpxTi^ylxv.

sXXt(isvl^u „portorium exige" logitur apud Aris-
tophanem in fr. 455. Apud sequiores verbum signi-
ficat „in portu esse" vel „in portum venire". (Tà)M-
Xi(4ivtov (portorium) est ap. Eupol. fr. 48. Arist. Oec.
2. 22. Polyb. 31. 7. 12 = tô (faa/^aswxay Wac? ap. Plat.
Kep. 4. 425 b. Cf. êxxipieviirT>j? (portorii oxactor) Dom.
34, 34. Veri simile est verbum iaa/^wfv/^w portinore ad
dicta praef. §3 0.

ißßxSiov „calcous, soloa" legitur apud Aristo-
phanem in Plut. V. 847. 941. Vesp. v. 600: tov trcpôyycv
txuv SX TÎj; Xsxxvi); Tx(ißxii\' ^(iûv TTsptxuvsl. Deminu-
tivum est vocab. i(zßx;^ quod invenitur llorod. 1. 195.

Aristoph. Yesp. 103. Plut. 759. Is. 5. 11. Plut. Demetr.
41. Luc. Gall. 2. 6. — Cf. praefat. § 7.
ißßoKoq vide s. v. TptsußoXog.
eßßpveix „videntur esse carnes embryorum, foetuum
nondum natorum" (H. Steph.); legitur apud Aristo-
phanem in fr. 569, v. 4. Tali\'a in foro venire ut cibum
mirandum est, sed oportet meminisci etiam larvis
cicadarum vesci consuevisse Athcnienses auctore Athen.
133b, Aristot. IL A. 5. 24 (cf. riTT/y«? in eodem
fragm.). Ad formam cf. "Eßßpvov logitur Aesch.

Eum. 905. Aristot. IL A. 5. 12. Luc. Vit. auct. 26,
al. Vocabulum (fißpvfix est inter ea do quibus ogi
praef. § 3 ö.

êfzfiyipoç „quod pignori est, quod tamquam obsos
datur" legitur apud Demotrium (fr. 2.): ^AxKsixiptêviol
ö\' l^ßüv TX Tilz^l HXTißxXOVy xx) tx; Tpiviptt; thxßcv iß-

Ilesych. ciizvjpou;\' Aijß^Tpto; iv \'S.ixsXltf. ißzvipoi oZv o\'i iv
oßiipslx cvTt;. Etym. m. 335. 17: oi iz) ivixvpx

{Ivtxvpcp Mein.) hSößsvoi cpiXlxç. Ai]ß^Tpto; iv ZixsXoî;.
Idem osso vidotur quod oßijpo; apud omnos roliquos
scriptores.

ißßvelv „initio" (in aliqua veste) est apud Aristo-
phanem in Plut. V. 845: ßüv ivfßu)i9>j; Sijr iv xùt^
TX ßeyxXx ; Sic cod. 11. Pors. Dobr. Bokk. Dindf. ßüv
ißvJiÖ»; S. T. V. X. ßüv oh ißuiih; A G. U. W. Y. Z. A.
II. 0. «t>. n. Meinok. Por so quidem bonum est ßüv oh,
sod Kavonnatis scripturam confirmât quod sequitur ivtp-
piyuc (Blayd.) 846: öS*, àM.\' ivippiyur Tpixxxlhxx,
Simplox ßvth passim legi quis noscit? — Cf. praofat. § 5.

ißCpopßeiotjv „capistrum inicio", (popßtixv ivTiÔivxi,
logitur apud Aristophanem in Av. v. 861: oCttu xépxK\'

eJ^sv ißzs<Popßaufjt,evov. Cf. Eustath.: 0spßtix, ijyouv to
XXI TTipiffTOßlOV xx) aTÓfilOV. oôêv xx) è TTxpx ry XUßlX^

((i7ri(popßeiußivog. Vide Vesp. 582. Cum verbo i,u<P:pß{iü
cf. v. (vtsutXxvü Ach. 894. De compositione cf. ixxxuXi^a.

ivxTTOTTXTsîv „voutrom oxoncro in" legitur apud
Aristophanem in Pac. v. 1228, ot ap. Polyzolum in
fr- 4, V. 4: „Ktxxvl^ yxp ivxTTOTTXT^creiç, KAf/f/«". —
Cf. praefat. § 3 Ô.

ivxTTOTlvco „persolvo in" legitur apud Aristophanem
in Av. v. 38 : „zóxtv... 7rx<ri xa/v^v ivxttotIvxi
Simplex xTrorivu passim legitur. — Cf. praefat. § 5.

hxtTTnloüßXi „clypoo armo" legitur apud Aristo-
phanem in Ach. v. 3G8: ßx tIv A/\' oùx ivxvTri^xtroßxi,
metaphorice = xxpxrxtvx^oßxi, xxSorrXl^oßxt (Schol.
.Hesych.). Cf. oxXl^oßxi ap Eur. Med. 1242. Do com-
positione vido (xxxuXl^u. Do verbis ad analogiam huius
V. formatis cf. èyxoKrupovcùxi.

hytrxvù) legitur apud Aristophanem in Thesm. v.
646. Tales formao adverbiales, ubi particulae y(, ßh
et interpositae sunt ot quae exeunt in i demon-
strativ. frcqucntcs sunt apud comicos ct apud cos
solos invoniuntur. Loguntur: ivyntuósv) Av. 11. rouToy)
Av. 894. Eq. 721. TxuTxy) Av. 171. 446. 954. Lys.
92. hÔivVi Lys 429. vuvTi Eq. 1357. Plut. 1033. rxv-
T>)v3) Av. 1364. Tu3f3i Av. 644. ttjuses) Av. 18. Eccl.
989. tâo-SfSî -Lys. 1274. toutoS) Plut. 227. uuußev) Av.
448. TouTOvßsv) Ran. 965. ivßtvuuösv) Motagon. fr. 6. v. 5.

(viexxxXivoç videtur csso „undccim loctos longus"
ftpud Tcloclidem fr. 44: ßivo; fx xs^pxXijs hhxxxXhou
öo\'pvßov TToXùv il;xvxT(\\X{i. „Ridetur insolentior Poricloi
capitis magnitude". (Kock.). „Cogitari potest do ropo-
nondo hhxxhùpov, formate ad similitudinom adiectivi

gentis mensurae aliqua significatio" (van Herwerden).
Ad formam cf. iTTTâxMvo; Xen. Conv. 2. 18. Phryn.
com. fr. 66, ubi etiam ivvsccxXivog, TptxXivoç ap. Polyb.
31. 4. 3, TSTfxxKm; Luc. Tox. 46. De formationo vide
voc. hfiu^o;.

iv^ixfpixvspivijz^TOvç vide ad voc. xspov>iX\'î\'!\'
èvexTTXÙva vide ad voc. m^spteTv.
èvs^sfisîv „ovomo in" ot svsxttXvvu „abluo in"
leguntur ap. Polyzelum in fr. 4: Xsxxvia yxp èvi^(fi(7/;,
ivsxTrXuvsïç. invenitur apud Hom. Od. 12. 237.

Ar. Ach. 586. Plat. Rop. 3. 406 b et seq., skttXvvu ap.
Herod. 1. 203. Plat. . Rep. 4. 430 a. Ar. Lys. 575.
Aristot. H. A. 3. 20. Cf. praefat. § 5. Comp, rrposx-
ttXvvcc est ap. sequior., -xpoce^eiAslv Plut. de cupid. divit.
2. ffvv£^(ßeTv Arist. H. A. 5. 15.

svôsTTxxl^ûfixi „chlamydem Thossalicam induo"
logitur apud Eupolin in fr. 201. Stephan. Byz. : ivrs-
Ö£TTXXl(Tfi£ÓX TDVT£(TTl QSTTXhlK^V CpOpOÜßtV tj 0£T-

TxMxh TTTspóv. Similiter Poll. 7. 46. Hesych.: hreOeT-
rxKhdxi\' aùvifôtç yxp QerrxXoTç x^^ß»-

h(popiTv. Simplox Ô£TrxM\'^co ost „Thessalos iniitari",
xlyiTxi enim ùg ^upH^co (Dores imitari) (Steph. Byz.).
Secundum Kock, „sino dubio in ambiguitato aliqua
vorborum Eupolis Inserat". Brovitas fragmonti rem
diiudicari non sinit.

ivöptoußxi „involvor ficulnois foliis" logitur apud
Aristophanem in Lys. v. 663: tvjv il^ußli\' i)^uûfitô\\
ùç ovx ivTSÔpiSaôxi irpiTrsi, metaphorico = ivTvXlrTsaÔxt,
£vffxfvx^£<jûxi. Schol. : ß£T£v^v£XTXt (XTrh TOU Xfyoßivov
ôplou (TXSvxaßXTo;, 3 iv aôxou CpvXXot; sîXfTrxi. Similia
composita vide s. v. iyxouupovrdxi. Do forma ad voc.

swxuKl^u (in verbo ivôptoùaôai autem inest ratio dativi
= ôpla ivTvXÎTTscSxi). — Cf. praef. § 2. 1.

èvTspsvu „exentero, t» ïvTspx ê^xipcó" legitur Aroliipp.
fr. 25, V. 3, scil. Xx^pxKxç, piscium genus. Verba
denominativa in -eva exeuntia varias notiones babent
et ad unam eandemque normam revocari non possunt.
Cf. V. 0. TrpoTsvósóu (Nub. 1200) = antoa gnstare,
7!-poTsvô>^ç slfil. — fiVTTUTsûo} (Vosp. 63) = coucutio
alqd. ad pulticulam {fiVTTUTÓ?). — ttituXsùu (Vesp. 678)
= celeriter remigaro {zkvKoq = romorum pulsus). —
Vide praefat. § 3 ö.

ivTspóvsix „interamenta navium, statumina, costae"
legitur ap. Aristopb. in Eq. v. 1185: zx) t) tovtoi;
XPWOfiXi to7; svTkpotc\', fV/T>}5fç xvt tzspciiê (ret « tx;
Tpi^petç svTspévsixv >5 ùsô; cum. allusione ad praecodentia
„Toïq ivTépûiç\'\\ Scbol. : tx iyxolxtx, tx xzb tJJ? TpovtSo;
àvfpxéizsvx ^v\\x è-jTtpéveix kxXsTtxi. Cf. voc. ivTtpiûvii
ot svTspiuvlq (medulla plantarum ot arborum) ap. Arist.
plant. 2. 8. Thoopbr. Poil.

ivTsvTXxvà „betis involve" legitur apud \'Aristo-
phanem in Acb. V. 894: A^lSf yàp Sxvûv ttotc aov
shv svTBTiVTXxmixm;. Atb. 7. p 300 b: vtaùtov rà;
hx^xsiq kx) (iiTà tsvtxuv svTvXl^xvtsq. Cf. h tsvtXoksi
Xoxsvsuùxi Pac. 1014, tivtxoiti (TvyKxXvxTsaôxi Pherccr.
fr. 108 V. 12. Molior est lectio imuxA/w a. v. tsvtkIov
formata, „non liquet onim quomodo doduci possit ver-
bum TtvTXxvâ) a. V. tsvtxov" (lilayd.) ; tivtxiov inveni-
tur Pan. 942, tcvtxov Pac. 1014. Similia composita
vido ad voc. iykotavpsvfföxi, et de formatione cf. ad
voc. iKKXUXl^U,

ivTiÂxv „incaco" legitur apud Aristophanem in Acb.
v. 351: Ö XxpKoq (fzoi) iveTih^aev ua^sp atjTrlx. Cf. v. iyx^^"\'

Yesp. 627. Ran. 479. Eccl. 347. hxtxtiXccv: Av. 1054.
1117. Ran. 366. Eccl. 330. TrpoaTiXxv: Nub. 411. Six-
TiXxv ap. sequiores, simpl. tiXxv. Hippon. 40. — Cf.
praefat. § 3 jj.

svTpnuvi^a „tribus aquae portionibus duas vini
miscero", cum allusione ad Minervae cognomina Tpac-
ykmx et Tpiruvi;, legitur Aristoph. Eq. 1189: sxs xx)
ttisTv xsxpxfiévcv Tplx xx) S\'jo. ùg yßvg, a Zfy, xx) tx Tplx
(pspuv xxXùg. v] TpiToyevijg yxp xùtIv èveTpiTÛvms. Schol.:
ßoöxstxi Se oti yj \'a.6\'>]vx TOIOÜTOV xùtov iTToiy^asv

ivTpuXl^u „in aurem insusurro" legitur apud Aris-
toph. Thesm. 341: SivXi) rtvhg xpoxyuyhg ovr sviTpvXiffsv
TÛ SfajTöT}}. Sic Dindf. Mein. Eng. Rorgk. ivsTpóxXuiv
libri et Suid. h. v. ivsôpvXXiinv Roth. êvtôpvXiaev IJlayd.
(Schol.: xxTSiTTtJv Trphg), TpuXl^dv do ôpTvyuv voco Poll.
5. 89.

è^xXsiTTTpov „vas unguontarium" legitur apud Aris-
tophanem in Ach. v. 1063: vttsx "Se Seûpo TCÙ^xXeiTr-
Tpovj Û yûvxi, i. q. xXxßxjTpov, ßvpou X^xuâog (Schol.).
Yocabulum invenitur otiam ap. Poil. 4. 183, ox Anti-
phano com. 3. 120; vorbum i^xXtlcpu ost ungo, illino
ap. lier. 7. 69. Thuc. 3. 20. Nomina finita tormina-
tionibus -Tpov ot -ôpov significant instrumenta, cf. xvx^-
ôpov, TxpxxTpo\'j Pac. 654. fr. 888, alia. —

i^xXlvSu tropico: „ovolvoro, ovortoro" logitur apud
Aristophanem in Nub. v. 33: xX\\\\ û t^^Xtxxg
i{ié y SX TÙV i/zùv. Sensu proprio usurpatur do oquo
deducendo in volutabrum (s^xXlcTpx, xKivS^&px). Cf.
Nub. 32. Xon. Oec. 11. 18. \'AXlvSsvùxi dicitur do equo

è^xfnrpsva i. q. sXxu, traho, legitur apud Aristo-
phanem in Lys. v. 289 : ""öt\' ê^xfitrpsvjofisv tovt
XVSU xxvôtjXlou. Schol. : sX^cfisv ro ^yaov toûto. to tw h-
xovTi ^svysi ^ovihlv xfixpsvsiv xéyeTXt. "Afixpsvu (simplex)
invenitur ap. Lycophr. in Alex. p. 104 et alibi ap.
eundom, Callim. fr. 234. Derivatur a voc. xpixpov —
70 s/ijxöv TXOivlov, hxfixtpl; tûv ^uyûv hhftsvov, funis
quo bovos onora trahunt. — Cf. praof. § 5.

„i. q. x(iwt) ixTrlvsiv, hianto oro ex-
haurire, uno spiritu epotaro" (II. Steph.), legitur apud
Piatonom in fr. 189, v. 4: sttsit\' xxpxrov szivs
(ivjTKTtv. Athon. 11. 783 d.: è^xiiuvTi^a\' tI sv
\'!rvsdiix ttIvsiv. Simplex xfivinl^siv (idom) : Eur. Cycl. 562.
Plut. Symp. 3. 3. Cf. xptujTi xivsiv Anacr. 8. 2; 17. 2.
Luc. Tox. 45, subst. xftu7ti; (rà xfivarl^siv) Eur. Rhos.
419, (haustus talis) Cycl. 416. Ar. Ach. 1229. — Cf.
praefat. § 5.

i^xTTXTÔhXu i. q. i^x7:xTxv, scd forma deminutiva,
logitur apud Aristophanem in Ach. v. 657. Eq. v.
1144 : ttspièpxofixi toÙ; oh/jiivou? cppovsTv xxfi è^xxxtvwsiv.
Vide s. V. /SÎÛAAf/v.

s^xvu i. q. „ixTxv (asso, torreo)" legitur apud
Piatonom in fr 38 : 3 rh lyxki^xxiv n; i^xvvxç kxtx-
"Ivsi. Simplex xxiu (accendo) ost ap. Ilom. s 490.
Socundum votera loxica s^xûtïxi otiam significaro potest
(^sXsh. Cf. comp. xipxvu Ar. Eq. 394. svxùu Ilom. Xon.
Ilorod. Dinarch. Polyb. kxtxvos Alcm. fr. 896. Eust.
1547, 60.

ê^tjTspoTrsvu „decipio" logitur apud Aristophanem
in Lys. v. 840: ahv spyov tovtov Ixtxv xx) oTpipsiv

xx^ijTTepoTTtvsiv et etiam compositum ^wyirspOTrsvcc
„simul decipio" nusquam alibi invenitur nisi Lys. v.
843: kx) fiïjv èyh (tuvijzspotrsócru 70i. Simplex ^zepozeûa
logitur Hom. IL 5. 349, Od. 15. 418, Hesiod. Op.
55, Ap. Rh. 3. 563, etc., subst. wspoxsùq Od. 11. 363.
Ap. Rh. 3. 617, yiTTepoTTsuTiîç H. 3. 39. 13. 769. Mosch,
1. 10. — Cf. praof. § 5.

è^iliu i. q. „ÈKTiXxv\' legitur apud Aristophanem in
Av. V. 791: el ug Cißüv Tvyx^vei ^f^t^r/wv oùkxv è^iliaev
è; öclßäTtov. Simplex /5/w est in Ran. v. 237; è^ihetv
proprie est „exudaro". — Cf. praefat. § 3 >j.

a substantivo Jtto; = ax^og (cf. Pind. 01. IV. 8), legitur
ap. Aristophanem in Lys. v. 291: ùg èfioû ye tw
TÛV ußov l^mÙKXTûv. Significat autem „exprime, ox-
purgo" ap. Galenum et alios sequiores. Simplox hü
tropica notione etiam usurpatur = „promo": Eq.
924. (Cf. Aesch. Prem. 365, Cratin. fr. 91). — Vide
praefat. § 5.

i^ufil^u „humoris tenus nudo" legitur apud Aristo-
phanem in Eccl. V. 267: rè zpxy/A, oßug SJ
XtipoTOvijTisv i^ußitrxjxig rhv hepiv ßpxxhvx. Schol. : xxpt
tüv ußuv yvßvoüv. De compositiono cf. îkkxuxI^u.

èirxlpeaùxi apud AriBtoph(incm in Lys. v. 937: ÎTcxtpe
7xutóv. \'AaV ettîjptxt ti\'jtoyl usurpatur sensu roû (ttv-
ecùxi. Sic substant. ezxpyig ap. Aristot. II. A. 6. 18.
13 = (TTÜßx, quod legitur ap. Platon, fr. 173, v. 20.
Philoxen. ap. Ath. 5 d. 325 a. Vorbum vTvoßxt prae-
ter apud Aristoph. Lys. 152. 598. Av.-1256. Ach.
1220 otc. invenitur otiam ap. Luc. Alex. 11. \'EttxI-
peaùxi sonsu vulgari tam proprio quam tropico passim
invcnitur; pertinot igitur ad oa quao notavi praef. § 4.

De eadem re usurpatur etiam verb. kxtxtsIvu in
Lys. V. 965: ttoïoç t cppoç àv {cîvtIjxo\') kxtxtfivifisvsg, et
vsupovaûxt in Lys, v. 1078: vtveupuTXi pe.lv >5 (xvpupopx
hivxg ^ quorum utrumque alio sensu apud non-comicos
invcnies. Cf. v. c, Alciphr, 3. 48, Sic IvTtlva de eadem
re Aristot. probi. 4. 22. D. Sic. 1. 88; 4. 6.

ézxvx^xXXsaùxt „super induo" legitur apud Aris-
toph. in Eccl. V. 276: ôxlfixrix rxvSpeV izxvx^xXXsah.
Schol.: xvt) tov trspifftoxii^arôxi. Tlerod. 2. 81 habet
adv. £7rxvx(3xi]ssv. \'etrxvxfsxxxevôxt aliam habet notionem
apud Ilerod. 1. 91, est scil. „differre" (i7rxvt(3xXsT0 Ti]v
^xpSlcov xXuffiv). Simplox xvxpxXXstrâxi (î/xxtIov) inveni-
tur: Vesp. 1132. Plat. Theaot 175 o. Dem. 19. 251.
Lue. Ilormot. 18. — Cf. praofat. § 5.

STTxvxxpoveffôxi i. q. „iTTxviévxi, redire" legitur apud
Aristophanem in Av. v. 648: ssvp\' iTrxvxxpovtrxt ttxxiv.
Schol.: sttxvxkxflztslv \' ^ [astxpopx xtto tuv txg vxvç
«vxxpovofiivuv. Apud alios scriptores dicitur xvxxpovtrôxt
■zpvptvxv aut tV) zpviavxv, cf. Ilorod. 8. 84, ot otiam
ap. Aristoph. in Vesp. v. 399, aut jrpviivxv xpovsŒÔxi:
Thuc. 1. 50. Lucian. Ver. Ilist. 1. 42. Arrian. Anab.

17. 7, otc. (rotro navigaro). Subst. xvxxpovat; Thuc.
7. 36. _ Cf. praefat. § 5.

èTTxvxcpvvxv „inllaro (tibias) ad (saltandum)" logitur
apud Aristophanem in Thesm. v. 1175: hxvxpvcx
^tpffixóv. ^Avxpvrxv eodem fero sensu habot Ath. 8.
351 0, (pvjxv eadem sign, logitur ap. Ar. in Av. v.
859. Soph. fr. 753. Pol. 30. 13. 8. Plut. Aie. 2. —
Cf. praofat. § 5.

iTxvôpxxlSsg „pisciculi qui super carbonibus assan-
tur" legitur apud Aristoph. in Vesp. v. 1127. Ach.
V. 670: >5v/x\' h izxvôpxxl^f; ^ti zxpxxslusvxi. Schol.:

XsTTTo) Ix\'^vsq oiTToi. Eodem sensu legitur xvôpxKtSeç
apud Aristoph. (fr. 900) et Philyllium (fr. 13) : xipsT
àvôpxy.lSxç, TpiyXi], cxpyic etc. — Verbum xTrxvdpxyJ^u
Av. 1546. Ran. 500, sTrxvöpxxü Poll. 6. 55. \'ETxvôpxxis
(singul.) videtur fuisse panis quoddam genus: Ath. 3.
110a. Cf. voc. TpixiSsq. — Vid. praefat. § 3^

litsyxxTTTu est „xxTx0xy{7v, iTriCpxytTv „insuper de-
voro" ap. Ar. Eq. 493 : Ix^ wv, sTrsyxxxpov Kxßuv txSL
iyxxTTTu „avide comedo" est Ar. Pac. 7. Vesp. 191.
Stratt. fr. 25. Alexid. 3. 437. Leon. Tar. 29 (9. 316).
Cf. praefat. § 12. Kxtttu eodem sensu Ar. Av. 245.
Eccl. 687. Teleclid. fr. 33. Aristoph. fr. 302. 506;
I xxTTTsiv proprie adhibetur de animalibua, praesertim do

Avibus (vid. vs. 245) respondetque verbis vernaculis
happen et pikken. Cf. etiam îyxxtpoç, iyxx-ptxlSxXoi;,
quod Lucianus Lexiph. 10 o comoedia sumpsisso vide-
I tur, TrxvinxxTTij, et vid. praefat. § 5.

sr/rhiioq signif. „mutabilis" apud Aristophanem in
Eq. V. 518: vßx; ts ttxxxi Stxyiyvûaxuv sttstsIou; rJjy
(pùffiv cvTxç. Schol.: sußSTxßx^TOv;, ixiyûpou; ^ ßh hxßi-
V5VTÂÇ iv TOtt; xÙToJ; xKX\' x^ixipovq. Cf. ßSTxßouXo; Acb.
632. \'Ettstsio; proprie usurpatur de plantis ot animali-
bus, quae non diutius quam por unum annum durant.
I Theophr. Plant. 4. 6. 4 ; deinde etiam de aliis robus

Dem. 23. 92; 33. 27. Pol. 6. 46, est: „annuus" ap.
Aesch. Ag. 988. Ilor. 6. 105. Plat. Rop. 5. 470 b. —
Cf. praefat. § 2 « 1.
. sTTißxv^ „aflluenter, abundo" legitur apud Phoro-

(effluo, abundo) ap. sequior. invenitur. Cf. oxhx^ (ge-
nibus flexis) Pherecr. fr. 75. Luc. Lex. 11, a verbo
Uxx^u (gonibus tlexis subside) Soph. O. C. 197. Xen.
An. 5. 9. 10. Luc. Mort. d. 27. 4, al. (a. v.

huWxTTu) ap. divers, script, xvxßi^ (a. v. xvxßsiyvviM)
ap. Her. 1. 103. Thuc. 3. 107, et sequior. ttxtx^,
fù|0«Ç, al., ne dicam do iis, quae de nominibus deri-
vantur, ut SU^, îtuÇ, yvuÇ similia.

stnßvvu „obturo" legitur Ar. Plut. 379: „to ctó^\'
sTTißüjxc xipfzxaiv TÜV pt}TÔpuv\\ A^\'oc. iuvouitur otiam ap.
Cratin. fr. 180 et ap. sequiores, Luc. Tim. 9, Theo-
phyl. Simoc. Ep. 17, Procop. 2. 19, qui vocabulum
fortasso o comoedia sumpsorunt. Cf. praefat. § 12.
Simplex ßuvü eadom notiono Herod. G. 125. Hegosipp.
com. 4. 480, al. Compositum igitur pcrtinot ad voca-
bula notata praof. § 5.

fV/Sfjs-j/fTv „cenam secundariam agero" logitur Ar.
Kccl. 1178. Eq. 1140: „toótuv U xv ^ xx^vi âûrxf
(xthiTvtlc;". Praeterea voc. usus est Alex. III. 494.
Significat autom „ccno in, ad ccnandum utor" ap.
Artomid. I. 74. p. 103. 4. Cf. Nub. 421: hfißpext-
Sf/Twy. Subst. hlhnvov est Ath. 14. GG4 o. Philo, hi-
hiTTveîv ost decompositum ab co quod est êirl^siTrvov
(s. hihiTTvlç). Cf. praef § 3 ô. Conforri potest voc.
■^splhiirvov (opulum funèbre) Dem. 18. 288. Menand,
4. 179. Anâxipp. 4. 4G0. Hegosipp. 4. 479. Plut,
quaest. Rom. 95. Luc. de luct. 24.

iTri^ixpp^yvußi „post, insupor disrumpo" legitur
apud Aristophanem in Eq. v. 701: k^t kpo:piïsxi xM;
fTTihxppxyü. Aixppyj</vufti sic (passive) usurpatur ap. Xon.
Cyr. 8. 2. 11. Dom. 18. 87. Luc. Tim. 40. Cf. hxp-
pxyslviq Ar. Av. 2. Plut. 279 otc. Compositum fV/-

hxpiiiyvvßi ab Aristophane est occasiono invitante fic-
tum , ut exprimeret tö iz) tu iKzhuv hxppxyijvxi. — Cf.
praef. § 1 ß.

iziöxvßx^cc „donis honoro, praemium do" legitur
apud Aristoph. in Nub. v. 1147: XP^ yxp izi6xvßx^(iv
ti tov h^xffxxiov. Schol, xvt) tov ^upoi? Ttßxv. Eadem
notione usurpatur v. Tißxv ap. Xen. Eep Lac. 15. 4.
Plat. Legg. 12. 933 d. Theophr. Char. 15. \'Eztöxvßx^a
significatione admirandi invenitur apud Plut. Marc. 30;
est igitur in oorum vocabulorum numero, do quibus
vide praefat. §2/3.

iziKOKKXtrrptx Schol, explicat: „e}u6v7x yfXxv, ys-
XxTTpix". Photius p. 416. 16: rzspisxéxxxjx = zspi-
tykhxvx. (Cf. Equit. 697). IF. Stophanus explicat:
„cavillatrix". Interpros aliquis apud Suidam: iztxx-
XxaTptx oxplic. secund. Dindorf. Legitur vox apud
Aristophanem in Thesm. v. 1059: \'11;^:«, xöyuv àvTu^h
izixoxxxaTpix. „Vocabulo usus est poeta comicus ad
Euripidom irridondum, qui, ut annotat schob, ima-
ginem, quae est iocosa, xxK07Tivxxrcv introduxit".
(Enger). Schob: izi) (kiîyxys xxxoaTÎvxKTov tîjv é
Eùp/t/Sjj; iv t^ \'Av^poßiSoc, elç tovto zxl^ei. — Cf. praofat
§ 1 et § 8.

iziKpovoßxi (med.) sensu tcv „vövömrv" logitur apud
Aristophanem in fr. 448. Poil. 9. 139: "AptffToÇxvii; r^
izixpovffx<jôxi iz) TOV vovôerîjffxi xixP^iTxi. \'Ezixpovu (act.)
ost „foriro" Aosch. Ag. 196. Ar. Thesm. 1004. Plut.
Pomp. 58, al. Vorbum igitur pertinot ad tractata
praofat. §2/3.
iTri^xvûti^u „flavum roddo" legitur apud Phoreora-
li tom in fr. 108, v. 16: y,zxe\\jpx hxcpxxti\'ize^xvötrßivx\'*

(Kock.). Simplex ^«vôl^cc de eadem re ap. Ar. Ach. 1047,
Ael. V. H 9. 9 et al. sequior. — Cf. praefat. § 5.

èTTiTraitToïiv „obserare s. claudere (fores)" legitur
apud Aristophanem in fr. 721: ràç ôûpxg. Simplex
Taxroyv (idem) legitur Lys. 265, et ap. Archil. (Poll.
10. 27). Soph. Ai. 576. Verbum sTrtTraKTOvv pertinet ad
ea vocabula quae vide praefat. § 5. Comp. if^TraxToZv
est ap. Ilerod. 2. 96. Eodom pertinet etiam voc.
i-^iTTXKT(JLX ap. Aristoph. fr. 773, quod est „offensio
pedis, cum pes in offensione laeditur", cf. Poll. 2. 199:

TD(p. iTTiTTTxiafiXTX KxXel. ITosycb. êTrlTTTxijpix \' Trpótr-
Cf. Ath. 3. 97 f; TTxlafix Theogn. 1226.
Her. 7. 149. Dem. 2. 9. Aesch. 3. 164. al. (meta-
phorice).

STlTTxitrfzx vide s. v. STrirxKTCvv.
iTTippó^siv „instigaro, incitare, immittore" legitur
Ar. Vesp. 705. Tlesycb.: imppv^eiv Kvvxr irrxCpiivxi xx
■zapopixxv. Proprie igitur de canibus, in loco autem
Ariatophaneo do homino usurpatur; pùl^siv secundum
Poll. 5. 86 est (puvlt xvvûv xx) hpxxuv, cf. 5. 89. Eodom
quo iTTippù^tiv sonsu comicus Vosp. 704 adhibuit verbum
èvKTlTTitv (-rl^etv), undo tTrlffiyfix apud Sophoclem.
Locub Vesparum est: „x^\', orxv ohig a Izitri^i/i h)

TÜV êzOpüv Tiv iTippv^xÇj xypluç xùtoTç ^t/td^S^,-". ht-
S. V. IJorgk. Dind. Mein. Cobet. hial^^ B.C.R. vulg.
^TTulTTeiV vid. iTTippvi^dV.

iTTKXfiû „illino, affrico" logitur apud Aristophanem
in Thesm. v. 389: ri yàp ov-o; mh oùx irriapi^ tûv
(Schol.: hixplf. Hosych : èzirpi&si) ot apud
Cratinum (fr. 90). Idem est iziapnix^-} 0pp. Cyn. 1.
500. Simplex <rpcxcc est ap. lier. 9. 110. — Cf. prao-

fat. § 5 ; praeterea comici metaphoricam voci notionem
addiderunt, seil, affricandi alicui vitia. Compos, xtc-
(Tßxco est ap. sequiores. hx^ßxw Ilorod. 2. 37. h^ßxa
ibid. 3. 148.

ßpüßxtx" apud Platonem in fr. 74, secundum Ath.
14. 641 b eadem quae tx stncpopi^ßxtx (mensa secunda,
Tpxy^ßXTx fV/ TO hîTTvov. Hesych.), quod vocabulum^
legitur ap. Herod. 1. 133, Luc. Lex. 8. Simplex Tpx-
Tf^afix habet Eustath., verb. TpxTrst^oûv (= rj} TpxTrs^\'iß
ixmUvxi) Soph. fr. 541. {sTriTpxTre^ovv non logitur). —
Cf. praefat. § 5.

STTtxxpTyjç i. q. „ hixxipuv\' est ap. Philonidem fr.
11. Poll. 3. 101: ^iXuvßijg SI Tèv eTrix<xlpovTX £Zi%xp-
Ti)v s\'ipviKs. Utrum £7nx<xpr)j; hic dictum sit do „laotando
alienis malis" an solum de „gaudendo aliqua re", o
brovi fragmonto corto quidom sciro non possumus,
scd illud tamen ob vulgarem usum (= iTfixxiptxxKsTv)
longo est probabilius. Do forma cf. ßxßxKTyjg. Verb.
iTTixxipcc est Ar. Th. 314. Pac. 1015. Dom. 9. 61. Ap.
Rh. 4. 55. Soph. Ai. 136, scribons o-i S\' sv Trpxjg-ovT
iTTixxlpst, a sollomni huius compositi usu doscivit.

è\'irtX^K^ „incaco s. caco super" legitur apud Aristo-
phanem in Lys. v. 440. 441. Eccl. v. 640. Alia com-
posita vido s. V. — Cf. praof. § 3 >j.

iTTlxvroç „genus quoddam placentae" legitur apud
Nicophont. in fr. 15. Etym. m. 367, 22: hlxvtog,
I <5 hx^ti"; tAäwü,-. Hesych. hix^Tog- sJhi; rißßxrog.

Cf. praofat. § 3 szlxvrog proprie ost adi. verb, (vorbi
jzixiu) ad quod subst. zxxkodg cogitandum est.

STTOZOI est vox upupae, quae logitur apud Aristo-
phanem in Av. v. 58. 59. 60. Cf. ctiam hozozoTOTro\'

•ZOTTOTTOTOZOI ib. V. 227. Talos avium voces sunt etiam
toporl^, xixkx(sxv, tioriy^ aliae, quas vido s. v. tió. —
Cf. praefat. § 6.

stttxpétioç metaphorice usurpatur = „piiyxg, ira-
penetrabilis, infractus" apud Aristophanem in Kan. v.
1017: ttvéovtxg . . . . ttj^Ajjx«? xx) xvyifüsxg xx) êufiovg
stttxïboelovg, Proprio est mùstov rijr xjtrlh; tov Alxvrog
= septomplex, izTXTrrvxog apud Hom. in Iliade (H 219),
cf. ê7rTx(3oioç, forma contracta Attica ap. Soph. in Ai.
V. 576. Aristophanes igitur imitatus est vocabulum
Homericum, quod autem non propria notiono usur-
pavit, sed translata. Cf. praefat. § 8 et Blaydesii an-
notation. critic. ad h. 1., qui perverse statuit non con-
venire voci ôvfiisç cpithotum"£Tr«|3o\'f/flf ot inoptum esse
ôvpiovg post TTtjXtjxxç, xvfffiTSxg etc., quaro proponit
pivovç, pravo confundons tragicao ot comicao artis
propriotatos.

hyoXvnrTvig „qui opus faciendum suscipit, man-
cops", logitur apud Teleclidem in fr. 56; idem est
quod èpyokx^oç (Plat. ]lep. 2. 373 c. Plut. Poricl. 31
ot soq.); cf. verb. èpyoxx^üv Xon. Mom. 3. 1.2. Dem.

161. Aesch. 1. 173 ot sequior., subst. ipyoXxjSIx
Isocr. 5. 25. 1). Sic. 2. 29. Do compositiono vido voc.
àypioTToiig,

ipt^tvôog pro „mombro virili" usurp. Ar. Ach. 801.
Han. 545. Eccl. 45; proprio ost „cicor"; Hom. N
580. Plat. Rep. 2. 372 c. Ar. Pac. 1136 etc. Cf.
praof. § 2/3, 3 >;, 8. Sic otiam subst. xvx^v ai] moni-
brum virilo alludoro putant Borglor, Enger, Blaydes,
dubitanto Horwordono, in Lys. v. 681: i; rsTpmihov
^v\\ov tyxxôxpfiôiTxi TovTCv) rèv xvx^x, cuius sensus vul-

garis notissimus est; certior res est in vocabulo xspKoç
Thesm, 239, Ach 785: xépxov oùx vide etiam

Herodae mimiamb. V. 43, alibi, quod est „cauda"
Aristoph. (alibi). Plato Aristot. Plut. Sic xptôii „mombr.
virile" Pac 965 : oùx hriv cùMg otrrig où xpiôMv sxei, =
hordeum Hom. Aesch. Herod. Plat. etc.; tr^oiviov =
tttog Yesp, V. 1342. 1343: (pvaxttov ùç axtrpov to (t^oi-
viov, = funis Ach, 22, Pind. fr. 124. Her. 1. 26 etc.
Cf. xwA^ Nub. 976. 1006. De propria vi Schol. Plut.
1128.

epeßo^icpäv „Orci tenebras scrutari"- legitur ap.
Aristoph. Nub. 192: ovtoi 5\' tpeßohcpmtv ùtto tov Txp-
Txpov. Vocabulum imitatus est Theophylact. Epist. 24.
Yide praef. § 12. Cf. .«j^^ai/sJ/^jj; Pac. 793. 7rpx\'yßxT0^l(p^q
Av. 1424. ^ixo^itptjç Luc. Lex. 9. Simpl. ^iCùxv Hom. II.
16. 747. Hes. O. 347. Theophr. Char. 11. 2. De vorbo
eptßohcpxv vid. praef. § 1 y.

ipeßetv: Schol. ad Pac. 25: ipsßm lé (pxciv oi \'Atti-
xo) ttxv ÔTiovv ffuvTOvuç ytvôfisvov. Photius : ipii^siv : to
hileiv ff0olpûç (cf. Pac. 1.1.) ij <5aAo ri ivepyeîv auvrovuç^
Hinc do coi tu adhibetur Eccl. 616: Ixatv êz) 7Î)v
ùpxioTXTijv xÙTÙv xx) ^ifT^ffcvaiv iptßsiv. Cf. Th. 488. fr.
695, de convitiando Eq. 627. Nub. 558 1375, do
multis deinceps versibus a choro cantatis Ran. 914,

ipiOTTuXixûç „more oorum qui lanam vondunt", i. o*
dolose, quoniam illi lanam humectant, ut pondus
augcant, logitur apud Aristophanem in Ran. v. 1386:
ipiOTTuXixûç vypov itoivjtjxç tovttoç uaxep Txpix. Schol.: ùç
oï tx (piX TTUXOÎlVTeç ßpix.0U7tV XÙTX, "vx ßxpvvuffiv èv T^

ffTxôiicfi. \'EpwTTÙXijç ost Poil. 7. 28. 196, èpioxuXtlv
ibidem — Cf. praefat. §10/3.
f/J/^^Ç »pro ultimo potu, quem Mercurio ut somni

praesidi libabant a coena surgontes" (IL Stepb.) usur-
pât Strattis in fr. 22 : \'Epfiîjg 2v sXxcva\' ot (ûv tx rcpo-
XOihou. Ath. I. 32 b: spfjtîji; eïSog xcVfw^ Trxpx Zrpxr-
Tih. Photius : êpptîji \' Trcffiug sJhg \' ùç xyxâoD ^a/pcovoç
xai A/oç 763TÎipoç. Similia Ilosych. Potum illum biboro
est „epmv £?.x£iv\\ — Cf. praofat. §3 0.
êpuûpÔTTOuç vide ad voc èX£xç.
hxxXxfjLxrùxi „intro sursum trahero" (Blayd.)
legitur apud Aristophanem in Yesp. v. 381 : ^ijrijrov
IjC hxxXx[ix7Ùxt xxvxdzxvrov froielv fha B. C. V, êvxxXx-
HX(t6xi r., et £xxx\\x(jt.x7&xi „avello" ibidem v. 609:
x[jt.x T^ yXÛTViji TO rpix^oXov ixxxXxfixTxi. Schol. : hxxhx-
fiX7ÔXt xvt) tov xvtfixv, ùç o! toîç XXXXfiOlÇ tovç Ix^VXÇ
àvihXOVT£ç. sxxxxxfixffôxt XTTOCZXV, Xzl TÙV hx xxxxfiov
TOVÇ Jx^vxç àypcvôvTuv. KxXxfixffôxi sensu spicas colli-
gondi legitur apud Plut, apophth. reg. Antigon. p. 105
{vtxxvxoyelv L. L., ubi otiam do vino dictum est).
iaxxpx vido ad voc. SiAra.
£<rxxptov „foculus" logitur apud Aristophanem in
fr. 516. Idem ost xvôpxxiov ap. Alex. 3. 443 ot kxxplç
Aristoph. fr. 777. Alex. 3. 498. Plut. Poplic. 17 ot
Boq. Apud sequiores kx^piov significat „fulcrum", cf.
Polyb. 9. 41 4. D. Sic. 20.91. Vocabulum est doniin.
vocis icxxpx, quao saepius logitur; vido praofat. § 7.

hepsyxê^xÀxv „dosiporo, zxpxCppoveJv^^ (Poil. 2. 42.
Hesych.) logitur apud Aristophanem in fr. 778. Cf.
Bokk. Anocd. 37. 18 tTfpfyK£<pxX£Ïv\' rà êyxi:px\\ov htpov

X*\' m TOV XXTX (pvfftv ÏXf\'V. >5 /tTSI^}) Ó iyX£<^XXOÇ Slfifptjç
(ffTiv rà jn>) ixóx?,))p9v Ix^iv Tèv Jyxi^xXov, xUx rb vtiiiav.
Subst. lyxk:pxXo; Hom. F. 300. i 458. Plat. Plmed.
y6b. Hipp. mai. 292 d. Ar. Nub. 1276. Dom. 7. 45,
al. — Vido praofat. § 1 y> Do compositiono cf. fixpv-

SxifiovsTv. In èrsptyKeCpxXxv inest hipuôi. Simul verbum
est denominativum in -xv (= -ixv), quod morbum
animi vel corporis exprimit.

stvvtpuaiç „tudicula s. cochlear quo to stvq: ex olla
expromimus" legitur ap. Aristophan. in Ach. v. 245:
xvxhç TÎji/ Irvvspmiv "v îtvoi; zxtxxsoo TOÙXxTîjpoi; et fr.
779. Schol. £v ^ TO hvoç xpôovTxi. Cf. v. ohvipvaiç Ach.
1067 et ^cofziîpufftç Anthol. VI 101. — Vide praefat.
§ 3 Ç. Cf. etiam kvcSôvoç Topùvvi in Anthol. Pal. (VI.
305. 306) ; hvog saepius legitur ap. Aristoph., ap.
Plat. Hipp. mai. 290 d et sequent. — De forma vide
àypiOTroièç.

tvtplx proprio ost „status eius, qui pulchra lana
vestitus est" et deinde usurpatur pro „vita omnibus
bonis affluento" apud Platonom in fr. 169: tojoûtov
iùeplx; àzohéxxvz \'Tzép^oho;, ûgts xôxiÛtxtô; s7ti. Adi.
evtpog est ap. Soph. Tr. 672. Ar. Av. 121. Cratin.
fr. 175. Dc formatione cf. xyxXx^lx. — Vido praefat.
§ 2« 1.

tvTTTspoç „nobilis, superbus" usurpatur ab Aristo-
phane in Nub. V. 800: Utiv h yvvxiKÛv eÙTTTipuv.
Schol.: ;} (itTxCpopx ctxh tùv ip\'auv, tüv (isttupuv kx)

signif. proprio „bono alatus" apud Soph. 0.11. 175.
Eur. Ion. 1023. Arist. H. A. 1. 1. Vido praefat.
§ 2 a 1. Cf. tÙTTTipvyoç (proprio) Opp. C. 3. 125. Ad
formam: kxkôttttpoç Arist, H. A. 0. 22. n\'jxvitntpo;
Iles Se. 393. Eur. Andr. 8G2. pctXxvûZTipo; Eur. Hoc.
698. Ar. Av. 695. fixKpizTtpo; Aristot. part. an. -1. 4.
TToiKiXÓTTTtpo; Eur. Hipp. 1270, similia.

tvpx^ TcxTx^ logitur apud Aristophauom in Av. v.
1258: „5ÜX i7r;7c/3>}7f/«; où txxsu;] tùpx^ zxtx^. Signi-

ficationem habet adhortationis abeundi et imitatur
sonum vol strepitum rijg (ivmô^ijg (cf. Eq. 59.). Ad
formam: (3xl3cci^, IxTrarxict^, xx^xù^^, (3o(4(3x^, xx^
similia. — Vide praefat. § G.

tvpyifftsTnjç in malam partem = „verbosus, loquax"
legitur apud Aristophanem in Nub. v. 447 :
ffyyxoAAjjTJj;, sûp\'^jtSTTÎiç. In bonam partem „sollcrs in
inveniendis verbis et carminibus" vocabulo usus est
Pindarus (01. 9. 80). Vido praefat. § 8. Ad formam cf.
tùpstrlKxxog^ (ùpsfflkoyog ^ tùptjhsxvog. Cum -stdî; composita
sunt etiam vocabula eùsTrjî; Xen., D. liai., Antip.
Thcssalonic. ^hsTDÎ; Ifom. Pind. Anthol. nxUaex^g ilr.
Thesm. 49. 60. Epigr. adcsp. 497, alia.

sùpi7ri2xpi(rTO0xvl^^u „ouripidisso ot aristophanisso"
(H. Steph.) ost np. Cratin. fr. 307, v. 2: r/; ffv;

{vpt7riixpi7Tû(pxvî^uv. Significat „imitari tam Euripidom
quam Aristophanem". Do formationo cf. ISxkî^u. —
Vido praof. § 1.

eùpvTrpcjKTo; „qui est lato podice, cinaedus" logitur
apud Aristophanem in Nub. v. 1084. 1085. 1090.
1092. 1094. 1099. Ach. 71G. Thesm. 200: kx) i^^v cù
y, a KXTxx\'jyov, eùpuxptcKTOç (J. Subst. fvpvxpuKTix
Vosp. 1070. Ach. 843. Idom est xxvvixpuKro; Ach.
104, lOG: ;tj«üi/flr|9wxTcy; tov; \'ixovx; xiyii, ot Xxkkî-
TrpMKTo; Nub. 1330. Cephisodor. fr. 3, v. 4. Subst.
^«xxoTpwxr/a logitur ap. Eupolin in fr. 351, v. 4:
»oXXijv ye xxkksxpxktlxv >)piTv M(Ttx7\' evpciv. Cf. XxkkI-
Tfîûv = „Bcrotunï" ap. .Vristagoram in fr. G. Sic Xxkk-
(cui S^xto;^ scrotum, ost quasi Xxkko;) IjUC.
Lox. 12. De compositione vocabulorum evpv- ot x«»^\'^\'
^puKTo; cf. PxôvKO/xo;, In voco Xxkkóttpukto; inter mom-

bra comparatio quaedam intercedit; vocab. est comice
fictum sicut etiam XxxxôttsSov, quod pro opxivthv posi-
tum est.

sùpvTépuç compar. adverb, legitur apud Aristopha-
nem in Lys. v. 419 (= „latins"): touto xclKxvov/óiraq
xv sùpDTspaq Taies comparativi formae et alibi inve-
niuntur. Cf. TrohivûTspugJLQn. ßep. Lac. 2. 7. vytemrépaiç
Symp. 43. MußOTspug Isocr. p. 65 a. svhxßesTepuq Eur.
I. T. 1375, similia multa. — Vide praefat. § 10 y.

svarpx est tüv auüv (phoyÎTTpx, fossa in qua
sues amburuntur" ap. Aristoph. Eq. 1236: „iv txTjiv
svfftpxig xovSùXciç i^pfiottópiiiv". Schol. : süffrpx yxp to ßx-

etiam Poll. VI. 91. Secundum V. L. L. significat etiam
„spicam hordeï tostam". Verb. £vu est ap. Hem. ot
Hesiod. oi(p£vu Aesch. fr. 320. Ar. Eccl. 13. Thesm.
216. 236 et melior lectio apud Suidam Pac. 1144 pro
x0xv£, quod habont libri meliores. Usus est etiam
Simonides in iambis 22. Praetera cf. praef. § 3
icp£TlvSx vide s. v. xvv^tIvSx.
iipitttx^oiaxi sensu tov „xxtxspxß£7v, verbis (in ali-
quem) invehi" legitur apud Cratinum in fr. 358:
icpnrnxffxaôxi xôyotç. Est proprie: „equo vohor" ap.
Luc. D. Mar. 6. 2., obscoenum habet notionom apud
Artemid. 1. 79. — Cf. praofat. §2/3. Simplex \'izttx-
^oßxt modo proprio significatione legitur, sc. Ilom.

£xuv participium apud comicos saepo •xa£ovx7tixü;
additur verbis hxTplß£iv, X^p£h, (pXvxpfTv^ 7rxl^£iv, xoi-
xvXX£iv, sicut ap. Aristoph. Nub. 131. 509. Eccl. 853.
1151. Thesm. 852. Av. 341. 524. Lys. 945. Ran.

202. 512. 524: sù (zij cpKvup^irsiç exuv, ù "EocvQia. Cra-
tin. 2. 125. (Etiam ap. Eubul. 3. 254). Hunc usum
e lingua vulgari sumptum sequitur etiam Plato; cf.
Phaedr. 236 e. Euthyd. 224 e, 295 c, Gorg. 299 b,
301 f, 490 e; etiam extat exemplum ap. Theocrit.
14. 8, et Lucian. Icar. 24 comoediam otiam in hac
re imitatus est.

zvikat; vinum peregrinum (apud Thraccs), legitur
apud Eupol. fr. 355 : tocùtov ttoibt to t \'Attixov t^ ^ijxa
(Tuyx£pxvvvç. Choerobosc. Bekk. Anecd. 1187. Herodian.
2. 666, 23 Lentz.: o ^i^xxg, tov ÇijA« {ovtu Sf xsyttxi
xxtx qp^xxç è ohoç)\' Hesych. citat formam ^txxi. „ Quid
Eupolin commoverit ut vinum hic peregrino civibusque
suis ignoto vocabulo nominaret nescimus" (Kock.). —
Cf. praefat. § 3 C.

Çyyov signif.: „calceamenti corrigia" apud Aristo-
phanem in Lys. v. 417 : to sxxtvxisiov tov trosèç tov tïjç
yvvxixéç ßov ttié^ei tè ^vyôv. „Lorum erat digitos pedis
constringens" (Blayd.). Poll. 7. 81: ^vyèv si tov sxv-
SxXlov tè tovç sxxtvkovç dvvéxov. Schol. : ^vyèg Sè xxxsjtxi
ô ttspixslijlmg toïç yvvxixsiotç (txvsxxioiç i^xç xxtx tovç
sxxtvkovç. Is igitur masculinum reddit vocabulum,
similiter Photius p. 55. 5. Notae sunt roliquae signi-
ficationes \'vocabuli ^yyoV. — Cf. praefat. § 3

^vyoTToiôç „qui iuga facit" legitur apud Phere-
cratem fr. 130. v. 1 : t/ç hé\' yjpejv tûv t^vyottotûv Iri
Xpt\'ix] Yorbum ^vyozoïsTv extat apud Aristophanem
fr. 449, ubi cf. Kockii annotationem. Cf. praefat.
§3/3; ^vyovotôç est compositum obiectivum, ^v/ottouIv
verbum decompositum.

^vyuspl^u = „examino, perpendo, ^vyuöpov enim est
iugum librae" (Blayd. Kock.). Yoc. est ap. Aristoph.

in Nub. V. 745 : kxtx ty;v •yvû[jt.^v ttxXiv klvtjaov xvôtç
xùtô ts ^vyûôpktov. Schol. Brunck.: 7kô7ryj70v, (isxîtvivov.
Pollux 10. 26 aliam significationem dat: „rà ^vyûôpiirov
stt) tod kxe7(t0v mùxai txttsiv , qui igitur vocabulum
dcrivare videtur a significationo vocis ^ûyuôpov quae
est „vectis qui valvas coniungit" = t^ùyufix ap. Polyb.
7. 16. 5.

t^ul4.£v(axtx = „kpsxhx i^ufisufisvx", iocoso pro
„\'jTTc^ufixTx, cingula, quibus latera navium conti-
nentur" (Blayd.), legitur apud Aristophanem in Eq.
V. 279: TOUTOv) tov xv2p\' iyù (p)if4,\' i^xystv txTci UsXottov\'
vy,irluv Tpi^psai ^aneùfiXTX. Zaptsóu „cum iusculo coquo"
logitur ap. Hippocr. ot Aristoph. fr. 591 : tx Kpsxh\'
J^ufzeufiévXy ^ufMTToiù oxplicat Bekk. Anecd. 38.
31; cf. voc. ^ufil^iov. Vide praefat. § 3
^ufisûu vide s. v. ^ufisvfix.

t^uiJt.iltov „iusculum" legitur apud Aristophanem in
Nub. V. 389: x^vvsp (SpovTij to ^upif3iov rrxrxyeT kx)
Sstvx KSKpxysv. Cf. ea quae dicta sunt s. v. ^ufAsûfiXTX,
Deminutivum est vocab. ^ufióg, quod vide. — Vido
praefat. § 7.

^ufióg apud Aristophanem in Pac. v. 88ÏJ : Tbv ^apchv
xvTîjg Tpo77r£(ruv sKXx^/iTXt obscoono usurpatur = >5
xTTOTTTUjTog IpitToq, quao locutio apud cundom in Equit.
v. 1285 invenitur, ubi schol. addit: tîiv tüv xihiuv.
Haec vocabula sunt intor ca, do quibus ogi praofat.
§ 4, ^ufjuiv onim Blaydes. intorpretatur per „ins culi-
narium", ad quam significationem cf Equit. 1174, 360.
Plat. Lys. 209 d. Ath. 12. 516 d, etc. Apovog autem
est „liquor, humor" Aesch. Ag. 1363. Pind. 01. 7. 2.
Eur. Hipp. 127. Ar. Ran. 1339 etc.

"H jJ interiectio movendo animi attentionem inservit
apud Aristophanem in Nub. v. 105: $ ßvi^h

vißuXXiKv Schob: „aKfii^eiv rîjv jJA/x/W, legitur
apud Aristophanem in Ran, v. 51G ot apud Phere-
cratem fr. 108, V. 29: xépai àprlug ^ßuXXiüffxi tx pohx
kx) kskxpßivxt. Verbum est deminutivum (formatum a
verbo vtßxv), de quibus vido ad verb. ßlvKXu.

^IvXoysJv „loquor quao iucunda sunt et grata, ad
placitum loquor, aduler, xxpnoyXuffffù" (Steph.) legitur
apud Phrynichum in fr. 3, v. 4: ilù^ vtluxoyowiv xttxsiv
&e) KXTX TÎjv xyopxv TnpiôvTsç. Adi. yjivKéyoi; invenitur:
Eur. TToc, 131. Nicarch. 38 (VII. 159). Pind. 01. G.
9G, subst. vi^uXoylx Ath. 4. 164. f; vihvXoysïv est ver-
bum decompositum. — Cf. praefat. §3 0.

{itvévstjioç „suavia et iucunda aflferens somnia" le-
gitur apud Ilermippum in fr. 63 v. 16: >J \'véio; xvtx-
ttxpéxd Te kx) \\tsxxhxq yßvovetpov;, Praeterea cf.
vfluomq (vinum dulco ferons) Xon. Au. 5. 4. G. ^iûosfiog
(odorem dulcem ferons) Ammian. 20 (XI. 413). ^jSûiJ)«-
voç (vocom dulc. habens) Poil. 2. 111. De compositiono
vide s. V. ßxöÜKOßo;.

vt\'^u7(^x7tov „condimontum" legitur apud Teleclidem
in fr. 1 V. 11 : XeKxvIffKxiTiv 5\' xvxTrxtrrx Trxpïjv i^hjfix-

TÎoiç KXTXTTxaTst. Deminutivum est vocis tjhfffzx (Ar.
Vesp. 496. Eq. 678. Plat. Rep. 1. 332 d. Xen. Meni.
3. 14. 5); vide praef. § 7. Vocabulum est inter ea,
quae ficta sunt ad molliter et suaviter aliquid expri-
mendum (ïnroKopttrTnix).

viXiôix^a „stulte agere" legitur apud Aristophanem
in Eq. v. 1124: iyù S\' sxùv txvt\' ^Xiôtx^u. Schol.

XVXI7Ôi)TÛ, \'PrpOffTTOlOÛlÂXl VlXlôtOÇ sJvxi, ij ùvt) tov xvoi]Txivu.
Verb. ^XiSiovv (Schol, fîç xvxiaêijji\'xv xyiiv) legitur ap.
Aesch. Prom. 1063. De formatione cf. s. v. ^xp^mXm.

}jXtofixv)^ç „solis ardoribus inflammatus" legitur
apud Aristophanem in Av. v. 1096: o Ôta-Tritnoç S^v
ftiXoç xxéTX; ôxX7re<Ti (isr/id^pmlç ^XiOfzxviiç (3o^ (Suid.
Dind. cett.), v(Pi^XioiJt.xvhq R. Schol.: répTrsTX! yxp kx)
izifixhsTxi TÜ viXicfi à rim^. Cf. hpifixv^ç Eur. Suppl.
485, êvpffofixvîji Phoen. 792, yvvxiixxvî}? Ilom. 11. 3. 39,
XpvffOftxvhç Agath. 3 (V. 302.), h^ofixvh; Ath. 11. 464 d.,
ibidem ipviSofixvhÇ\' — XxKuvofixvsîv Ar. Av. 1281, ipvi-
ôofx.xvs7v Av. 1284. 1290, yvvxiKopcxvsTv Thesm. 570.
De compositiono cf. xvxyxtTTTrtîv.

^xUkoç „claviculus, parvus clavus" legitur apud
Aristophanem in fr. 314. Pollue. 10. 188: vjXov; oî
TTOXXO), Kx) ^XluKOVÇ OÎ KUfZuSo) XiyOVCl\'J. Phot. : ^hljKOÇ \'
(J (iiKplç ijXoç. Est igitur deminutivum vocis ^Xoç. — Cf.
praofat. § 7.

^Xvyyj „caligo" logitur apud Aristophanem in Ach.
V. 684: ovx ipùvTt; oiiSh fl pc.ij rîjç l\'iKViç tv^v liXvyijv.
Ilesych.: y\\\\vyvi\' trKtx, .kx) iTnjXvyicrpiôç\' i7ri7Kix7pièi;,
7KÓT0;. Schol. : ^Xûyt) tI okóto; kx) ijXvyufisvov rà fVxa-
Ti7[dvov. Inde verbum ijnjXvyx^ttv „obumbrare" = im-
(TKOTl^dv. Thuc. 6. 36. Plat. Lys. 207 b. Aol. IL A.
1. 41. Cf. iqmxv^ adi. Eur. Cycl. 680.

^fjc.iSnrXotSiov „amiculutn muliebre" legitur apud
Aristophanem in Eccl. v. 318: XxfijSxvu tout) to Tijg
yvvxiKog i^fiiStTrXoîStov. Schol.: tô ■yuvxixeJov ifiXTtov, i?
xvx(3éxxiov yvvxiKÛv. Ai7r?.otdiov legitur apud Poil. 7. 49
et hTTXotq, amiculum cynicorum, Antip. Sid. 80 (VII.
65) (gramm. S\'nvXx^). Cf. SnrXdiXa (duplico) Aesch. Ag.
809. — Vide praefat. § 7.

apud Aristophanem in Thesm. v. 449 : TÎag (ûv ovv
àAA\' ^fiiKxxug i(3oi7}cófM]v. De adi. ^.uîxxkoi; cf. Pollue.
6. 161: T^filxxKov Sf EùxXsISi]; Xsysi xx) ZopoxXîjg. Cf.
Soph. fr. 885. Alex. 3. 387. Plurima composita cum
voc. — dabit Pollux (6. 160 et 161). — Vide-
praefat. § 10

yjl^ixpxipx „dimidia capitis pars" legitur apud Aris-
tophanem in Thesm. v. 227 : ovxow xxTxyèxxtTTOç Sijr\'
t(7si Tijv yi!/.ixpxipxv t^v hspxv ^ptXîjv e^uv ; et apud Amip-
siam (fr. 7.). Aristophanis fr. 951 : £\\plXuTxi Ttg tî^v
hkpxv mixpxtpxv socund. Kock. detortum est e Thesm.
V. 227; cf. vKJilxpxvov = yjfxtxeCpxXxiov Phryn. 328.
Hesych. Pormatum est vocabulum ut adiectivum Ho-
mericum ôpûôxpxipog, quod significat opûx xipxTx txav,
boum et naviuni epitheton; quamquam notionis ratio
facilius posset explicari, si re vera cum antiquis gram-
maticis sumere liceret extitisse quondam subst. xpxîpx
= xxpx = K£(pxX)î. Cf. praefat. §3 0.

yit^iXovTog „semilotus" legitur apud Cratinum (fr.
416). Poil. 6. 161: „vipilxouTOi Ss KpxTÎvog £lpi}X£, xx)
*]?iXvXXiog ^pti7rX£XT0i, ^ptifixffijTOi 5f KpicTi^g, xx) ^fiiCpujû-
vicv \'Api(TTo(pxvijg". Cf. xXouTog Ar. Eq. 1061. Av. 1554.
Eur. El. 1111. Plura compos. cum >îa«-vido apud Poil.
6. 160 sq.

■^fiifixffijTOi; „semiraansus" legitur apud Cratetem
fr. 49; cf. Poil. 6. 161 s. v. ^çiixcvToç. \'AAiâo-^jrcç inve-
nitur ap. Suidam, lixf/,x7yiTÓg ap. Hippocratera.

^fifTTXsxTOç „seminexus" legitur apud Philyllium in
fr. 31. nxsxTog extat apud Hom., Hesiod., tragicos,
et sequiores. Cf. «iJt.(phXsxTo; Soph. Tr. 517, xepÎTrXsxTog
Theocr. 18. 8, ffûfixXsxTog Me\\. 1. 18 (IV. 1.), ttoXv-
XXSKTOÇ Nie. Al. 24, sÔTThsKToq Hom. II. 23. 115. Vide
s. v. vifilhouTog.

yi[Ai(pu<Tuviûv „linei vestimenti species" legitur apud
Aristophanem in fr. 784. Cf. s. v. yi(ilxouToc. ^mccv est
XiTÙv hlyÙTTTioq êx Traxsoç xlvov. (Cratin. fr. 250). Extat
cpuvûviov apud Luc. Lexiph. 2.

vipKTTxvai et ^plarafAEv formae syncopatao apud
soles comicos invoniuntur, scil. ap. Hermipp. fr. 60,
Thoopomp. fr. 22 : viphrxfisv • hï yxp (tvyxxTsiv tIv
héyov, Aristoph. fr. 496. Sic ctiam Isleixvxvxi ct
IsliÎTvxfAsv comicis propria sunt; logiintur apud Plat,
fr. 144. Aristoph. fr. 249, 464: xùrob: olofixt hletTT-
vccvxi et extra comoodiam antiquam ap. Antiph. 3. 79.
Eubul. 3. 248. Epicrat. \'3. 365. Alexid. 3. 429. Verba
pertinent ad praofat. § 11

„remex in imo transtro sedens" legitur
apud Aristophanem in Ran. v. 1074: vlj tov \'AttoXXu
kx) ttpocttxphtv y iç to ixtófix tû âxxxfixxi. Idem est
quod ôxXxfilT}jç et ôxXxfiioç. QxXxfix^ est forma secun-
daria vol potius deminutiva; vocabulorum talium de-
minutionis vis apud Aristophanem vix agnoscitur. Cf.
<7TÓfJt(px^ Nub. 1367. 7vpcpx^ Vesp. 673. zxccx^ Ach.
763. iSûfix^ ap. sequiores. ttXoùtx^ Eupol. fr. 159. xidx^
ap. sequior., similia.

QxjIx „Thasia muria" legitur apud Aristophanem
in Ach. V. 671: oi Sè Qxalxv xvxkvkSxti xitrxpxfitruxx.
Hesych.: s]q ^v o^x ôtttûptevx Ï^xtttov. Cf. Ath. VII.
329 b. — Vide praofat. § 3 Servatum est ot apud
Cratinum in fr. 6, qui vocabulo usus est de homino
salso et amari ingenii secundum Meinok.: slhç tîjv
Qxfftxv xxfiyjv oV xttx (2xv^fi.

ôsxTpoTTwXijç „qui sedilia in cavea locat" logitur
apud Aristophanem in fr. 562. Poil. 7. 199: ôsxTpoTTÛKiiç
h ùixv xTTopitffôûv. Idem videtur esse ôexTpûvtjç Thoophr.
Char. 11. Plura composita cum. v.dabit Pollux
(7. 196—199). De compositiono cf. xypioTroiég. — Vide
praef. §3/3.

SiéôuToç „diis immolatus, sacrificatus" obviam fît
apud Cratinum in fr. 417. Bekk. Anecd. 42. 21: tx

Tûïç ôscTç ôûéfisv» UpsTxj a ci ttoXXo) ispoôuTX xxKovtnv. De
compositione cf. avxyxiiTTTÈiv.

ûsi^eTTTOc; „divine honore colendus" extat apud
Aristophanem Nub. 292: ^crööy (pavvn x[zx xx) (Spovrîjg
(zvxifffxfiéviji; êscffSTTTCu] Significationem „deum colens"
habet Manetho 4. 427. Cf. Ô£0(t{(3)Î; i. q. Ôsoaén-Tup Eur.
ITipp. 1364, x7i7rT0i; = ào-f/S»?? Soph. 0. R. 890. Eur.
Bacch. 888, verb. xasTrreTv Soph. Ant 1329, evasTrrog
(venerabilis) Soph. 0. R. 864, TrspivsTTTog Aesch. Eum.
990.

ùspiffrpix „quae metit" (Steph.) legitur apud Aris-
tophanem in fr. 788. Poil. 7, 150: „rè Sî x,u>j7xi xx)
ôipiffxi • xx) rh Tpxyfix où pcovov ôspog x\\Xx xx) ôspitrfihv
Ahx\'^^^ Hp^xê ô Zuxpxrixhç, \'Apurocpxvijg SI xx) yvvxTxx
ùsphrpixv xx) (Ppuyxviffrpixv". Femininum est vocis ùepicr^p
(Lycophr. 840) = öf/)/<rT>j; (Dem 18. 51. Aristot. IL A.
0. 37). Do formatione cf. (3xzrpix.

ûsrrxxlç „calceamenti species" logitur apud Lysip-
pum iu fr. 2: (3xx\\jr\\i, xoôôpvu, ôirrxXl^t. Pollue. 7. 89:
xx) ôsrrxX); SI ÙTréSijptx ptyivvov robç sùpsrxg. Stophan.
Byz. hri xx) ôirrxX); ùrrôSijfià rt ttoiÓv. Ut Xxxuvtxij ot
alia multa nomen accepit a regiono, ubi primum in
usu fuit. — Cf. praefat. §3 0.

Ôij\\x7rpix singulari quodam modo do „pupilla in-
fante", quam mater lactat, vulgari usu postulante ut
ipsa nutrix êvjXxarpix dicatur (^loinek.), est apud Cra-
tinum fr. 418. Phot.: ôijXx7rpix: yjv ôyjXx^erxl riç\' ïVu;,
QijXxffrpix est „nutrix" ap. Soph. fr. 85. Eupol. fr. 417;
a. V. ùi^Xx^a formatum est, vide ^xjrrpix. Dubitat van
Herworden, num grammaticus locum Cratini dopor-
ditum bene intollexorit. — Cf. praefat. §2/3.
ôijT{iôrpi\\Jj „is qui in Thesei templo s. luco utpoto

asylo versatur" legitur apud Aristophanem in fr. 458.
„Servus significatur Troxxâxtg iv tû Qyjvsl^ zpccviv ahjj-
(Txg" (Kock.). Cf. fr. 567. Plut. THes. 36: hn Te

©jjc-f/çj) oî KXTxpsûyovTsg tüv ohsTÜv xdvXixv sjzov. Ad
formam cf. trssótpi-p, quod interdum a librariis in ttxi-
SÎTpi^ corruptum est (cf. Lat. ferritriba), ohÔTpixp
Thesm. 426. Dem. 13. 24, Ad compositionem cf.

ôoxovv proprie est „turbare" (to vSup Ath. 7. 298 b.),
deinde metaphorice usurpatur = „perturbare animum"
et quidem „ètt) Xv7r>]ç" (Eur. Aie. 1066); apud Phere-
cratem autem etiam invenitur „stt) in fr. 115:
yexüvtx kx) kx) tsôoxatiivov, secundum Phot,
et Etym, m, 750. 10. — Cf. praefat. § 2 « 1.

ôopv(3t]TiKÔv (to) „quodcumque ad plausum captan-
dum facit" (Blayd.) legitur apud Aristophanem in Eq.
v. 1380: KXTXXyjTTTlKo\'g t\' («Vt/v) XpiCTX TOÜ ôopufSyjTIKOÎ/j
„plebeculam ad tumultum faciendum pronam" explicat
Kock. De formatione cf. ^xhjTiKÔg.

ôoupiofixvTig „vates Thurium missus" legitur apud
Aristophanem in Nub. v. 332 : ôovpiofJixvTtig, IxTpoTi^vxg,
ŒCppxyiSovvxxpyoKopt^Txg, (de re vide Schol. Nub. 332 et
Av. 521. Died. Sic. 12. 10. Ilesych. s. v. Plut. Per.
c. 15). Cf. \\p£vSóp(,xvTig Aesch. Ag. 1168. fjiovffófixvug
Aesch. fr. 52. xXt]6ó(ixvTig Aosch. Ag. 1214. KXKÓptxv
Tig Ap. Rhod: 3. 935.

Qpcf-Kocpo\'iTVig vido ad voc. ^opoh^g.
ûpxveîiu „distende supra scabellum, ubi pelles ex-
tendi solent" legitur apud Aristophanem in Eq. v.
369 : ^ l3ôp<rx aov ùpxvswsTXi. Schol. : ixTf/V« • ôpxvog yxp

xffTpuToç) Eur. fr. 573. Verba denominativa {êpxvog =
ôpîjvuç apud Hom.) in -sùu vide ad verb. ivTspsvw,

ôpxviliov legitur apud Aristoph. in fr. 399; secun-
dum Pollue. 10. 47 genus est sellae. Deminutivum est
vocis ôpxvlov. Cf. praefat. § 7. Qpxviov et ipsum demin.
est (vocis ôpxvog).

ôpxvffxvTu^ „frangons orbem currus" legitur apud
Aristophanem in Nub. v. 1264: u vkxijps IxTfiov, a tù%xi
ôpxvffxvTvyeç "xttccv s/xuv. Schol. : EùCppôvio; xxpx zsvcx?m
cp^io-iv flvxt to xpvdxvTvysg, ê^ ov TrxpxxsTroiîjffôxi to
ôpxva-xvTvysç. — Vide praofat. § 8. Do formationo
cf. 0op(3opoTxpx^tg.

ôpèTT! (to-) — to ÔXppxKsOV (Scllol.), Th XvlpStOV >)
fipxuv (Hesych.). Vocabulum ost sTri^pûvijpix sivo adver-
bium adhortationis, cf. xpv, uitts (Eustath. ad II p.
855. 19), ùpsTTxvsKô Plut. 290. 296, (p>.xTTÔÔpxT lian.
1286, TiivêXXx Ach. 1227. Eq. 276. Legitur ôpkTs apud
Aristophanem in Eq. v. 17: xXX\' ovx Ivi fioi to ùp^tts.
— Vido praofat. § 6.

ôplxfilSoç „carmen Bacchicum", „hymnus in Diony-
snm" ost apud Cratinum in fr. 36: otc cù tovç xxXovg
ôpixpi(3ovg xvxpvTOVff xv^x^xvov. Qplxix(3og cognomen est
Dionysi ap. D. Sic. 4. 5. Plut. Marcoll. 22. Ath. 1.
30 b. Apud historiées romanos ost „triumphus". Phit.
Popl. 23. Caos. 55. Fab. U. 24. Cic. 22. — Vide
praofat. § 2 |S. Cf voc. ûpixfi(somvpx(i(3og, nomon Dio-
nysi ap. Pratin. (Ath. 14. 617 f.).

ûpilxKivlç „lactucula" extat apud Stratt. in fr. 66.
v. 6 : xopovg ixhtrovaxi xxp\' mkihcov xhxXx xx) ôpilxxivlluv.
Deminutivum ost vocis ôpilxxlvij (Hippocr. Eubul. Am-
phis. Theophr.); otiam invoniuntur ôpllx^, ôpilxxiov ot

ôpi^aKÎiTXi]. Cf. izxxaipiç Eq. 412. Cpoppt,!? Vesp. 58.
vffTTXwU Lys. 1000. xXmg Thesm. 261, similia.

ôpuyxvâ „leviter scalpe" (t^v ôôpxv) legitur apud
Aristophanem in Eccl. v. 34: àxhx 0ips Tijv yshovx
TVjvV êKxxXéffUfixi épvyxvmx Tyjv ôùpxv. Schol. : >i7Ùxuç
KvZ(Tx. Non consentiunt viri docti de scriptura huius
vocis: rpvyovxv o Suida habent Brunck. et Dind. 6pv-
•yovxv R. Bekk. et Mein., ôpuyxvxv Bentl. et Bergk.,
qui etiam ôupyxvxv ex Hesych. proponit, sed idem
Hesych. ôpvyxvxv dat alibi.

ôùii (neutr. plur.) „liba, placentulao, ttéijliaxtx\'
usurpatur ab Eupolide in fr. 108, v. 2: ùùvj ttsttsiv tivx
ksxsvs. Sensus vulgaris est „tx xpûfixtx" (Hesych.),
cf. II. 6. 269. Od. 15. 261. Iles. 0. 335. Aesch.
Eum. 799. Theocr. 2. 10. Yide praeterea praef. § 2 (2.

ôuxxkivxoç „panarium" invenitur apud Cratetem in
fr. 14 V. 6 et apud Aristophanem in fr. 238 ct 545 :

Deminutivum est vocis ôûXxxog (lier. 3. 46. Ar. Plut.
763); cf. praefat. § 7; ôuxxkiov est Hor. 3. 105. Ar.
Vesp. 314.

ôuXxxocpopsTv „saccum gcrere" legitur apud Aristo-
phanem in fr. 789. Poil. 10. 149: ôuXxxo^popsTv fzh tov;
(jLtTxhf^kx; Ot xufi-^lo) xéyov^r (cf. 7. 100); talo quid
dicunt etiam Hesych. et Photius s. v. ôvXxxoCpôpoi,
de comicis autem non loquuntur. Do compositiono
cf. ùypiOTTOtiç.

ôvfixypotxoç significat „qui animo rustico ost" Aris-
tophan. fr. 790. Pollue. 6. 125: „xu^ixÛTspcv ô \'ApioTO-
(pxvovç 6vf4xypotxo;". Vide s. v. ôv/iotrocpixé;.

ôvfixXuxp proprio = „titio" legitur apud Strattidem
in fr. 55 et ap. Aristophanem in Thesm. v. 729:

nccyâ ff\' »TToSsi^a ôvfJLÛXuTTX Tt^fiipov — „titionis instar
ambustum, metaphorice autem = „ira, furor" apud
Aristophanem in Ach. v. 321: oJov «u (zéXxg rig
vptJv ôufixXu\\p irré^sirey. Poll. 7. 111 : oî ^piUxurot
avôpxKsg (semiusti carbones) ûufixXuTreg^^ forsan rec-
tius, nam titio est SxXôg, IxXiov. Cf. praefat. §3 0,
et 2 0! 2.

ôuiJt,(3p£7riSsi7rvoç = „is qui ôôuPpov ad ccnam (fV;
T^ Stizv^) habet" i. e. „parcissime vivons": Ar. Nub.
421: CpfiSaXoû xx) Tpv7i(2icv yxarpog xx) ûvn^psynSehvov.,
EvrsXôig xx) Çwv. (Schol,). Cf. praefat. § 1

ôvfjk^pocpxyoç „thymbra victitans"; legitur apud
Arist. in Ach. v. 254: ù ôùyxrsp oirag to xxvovv xxXh
xaXû; ohttç, (SxsTTovax ôufi(3po(pxyov. Phot. p. 96. 25:
Spifiv. Schol.: TTixphv xx) Spifiû. Praeterea cf. s. v.
(SxéTTetv. Schol.: xufitxûg Si tzxi^tv. De compositione cf.
xypioirotôg.

ôvfiéXii est „suflimentum quod in aris adolebatur"
(II. Stoph.) Pherecrat. fr. 214. Bekk. Anecd. 42. 25:

ôuizéXi] (l^spsxpxTtjg TX ùvXmxTx, airsp hTiv xXCptTX ohcj
xx) iXxicp (xipixypiévx. 0u/<iA>} significat „tomplum" Aosch.
Suppl. 654, „aram in media orchestra" Pratin. Ath.
14. 617 o; sequioribus ost „pulpitum, rà Aoyfrcv" Plut.
Demetr. 12. Luc. Sait. 76, „fabula" Alciphr. 2. 3. —
Cf. praef. § 2 /3.

ôvfzlSiov deminutivum vocis ôvptôç (sensu: „iracun-
diae") legitur apud Aristophanem in Vesp. v. 878:
xvt) Jipxlou fiéXiTOÇ fiixpov TU ôl)(ilSlu TTXpXfil^xç. — Cf.
praofat. § 7. Vocabulum ôupiiSiov finxit Aristophanes
ad uiolliter ot suaviter oxprimondam notionem voc.
ôvfiô;.

6u/jt,o<rocpinóg in superlative ôuiioa-ocpixccrxtog le-
gitur apud Aristophanem in Vesp. v. 1280: sh\' \'Api-

dÙTCfiXTog, „suopte ingenio aptus ad sapientiam". Cf.
ôufiétJdpog s. v. De compositione vido xspo^xTxg. Com-
para (piXixôg iuxta (plXog.

ôuf4.û<7o(pog „ingeniosus" legitur apud Aristophanem
in Nub. v. 877: „xf^éXet, hla^xs- êufiojoipôg sVt/v (py«;".
App. Prov. III. 22: ôupt,hû(pog- Toùg êx Cpôireug o^ufixôeïg
xx) eùcpudg ovTuç êxxXouv. Vocabulum c comoedia sump-
sisse videntur J*lutarch. Artax. 17. Sol. an. 15, Aelian.
N. A. 16. 15, Tzotz. Exeg. II. p. 89, 128. Cf. Ôupio-
ffoCpsTv ap. Nicet. Ceterum vide ôvpiotrocpixôg ct praefat.
§ 12.

ôuvvx^a „tamquam thynnum pungo" logitur apud
Aristophanem in A^\'esp. v. 1087: sJtx 5\' ehoiitvùx
hnx^ovTcg ig TOÙg ôuXxxoug. Schol.: xevTOÛvreg ùg tcvç
ôvvvovg roTg Tpiélovixij fitTx(poptxüg. Cf. Phot. p. 97. 15.
Diogon. V. 22 habet vorbum ôvvvi^siv, quod idem
significat. De formationo cf. ^xp^irl^m. Vido praefat.
§ 2. 1.

ôùvvtix (tx-) sc. xpéx sivo rei^xx^ legitur apud
Aristophanem in Eq. v. 354 : ùùvvsix ôepfix xxTx^xyùv.
Cf. êyxê^eix, xvvstx^ oveix, Xxyûx etc. Do formationo
adicctivi ûùwiiog cf. (Sittcg. — Vido praef. § 3 Ç.

ôuvvcaxoxeïv, proprio „thynnos spoculor", mctapho-
rico usurpatur = „accurato observe" apud Aristopha-
nem in Eq. v. 313: xxb tüv xiTpüv xvuôev Tobg cpópoug
ôvvvoaxoTTÛv. Cf. ô\'jvvodxiTTog Arist. II. A. 4. 10. Oppian.
liai. 3. 637. ^xTilovxÓTTog s. v. ôuvvotrxoTreJov Strab. 5.
223. ùvvvoffxoirlx Strab. 17. 834. Do compositione cf.
àypiûTTOiôg. — Vide praefat. § 2. a. 1.

èuTTixôç „assentatorius" legitur Ar. Lys. 1037 : àhXx
/ctvj ùipxç ÏKCiffê\' \' àç sttts ôuTTixx) <pûffii. Schol. : xoxxxsvtl-
xoç. Idem est ôuttsutikôç ap. Plat. Legg. 1. 634. a.
Derivatur vocabulum a nomine Her. 3. 80. Plat.
Theaot. 175 e. Do formatione cf. xp^Ttxôç. Yorbum
êÛTTTu = ôuTTevu ost Aosch. Prom. 939.

\'Ixißol interiectio indignationem expriniit apud
Aristophan. in Eq. v. 891, laetitiam in Vesp. 1338:
xpx y kS\' ùq oùy «Koóuv ävsxoßxt Ixißol xlßol.

IxfißvKtj „genus instrumonti musici" est ap. Eupo-
lin in fr. 139, v. 4: „mvoq vvKTcplv evpe ßoixcTq askßXT^
ikxxxehdxi yuvxlkxq sxovjiv (v. Horw.) \'txßßukijv ts kx)
Tplyaivov". Hesych. \'txßßÜKXi • opyxvx ßowiKx, iv oJq tov;
ixfißovq ^hv. Similiter Photius s. v. Vido Athen. 14.
636 b. Cf. praefat. § 3

}xTpoTi%v)jq „qui medici artem exorcet" legitur
apud Aristophanem in Nub. v. 332: zxshtovq xvtxi
ßtl(Txcvffi (ToipiffTxq, ôovpiOfzxvTSiç, ïxTpoTixvxq, „Modicos
videtur intellegero cos qui vol publice conducerontur,
vel qui in prytanoo otiam alorontur" (Blayd.). De
compositiono cf. xhcpnéxpaq. Contra ixTpoaccpuT^q ot
]xTpxKslTTTnq suut compositionos copulativao, sieut ]xTpi-
ßxvTtq, x^ivxXÛTTi)^, ypuTTxsToq, similia.

\'ixttxtxT interiectio dolorem oxprimit apud Aristo-
phanem in Eq. V. 1. Ran. v. 649. Thosm. v. 223.
1005: xttxtxj ixttxtxT\' xxKÜq xzihoio. Cf. Ixttxtxix^
s. V., xttxtxT Th. 223. Ach. 1198. — Vido praof. § 6.

txttxtxtx^ forma comico producta ab IxttxtxT lo-
gitur apud Aristoph. Eq. 1 : ixttxtxix^ tüv kxxüv.

Thesm. 945: îxttktoux^, a scpoxûf, oV tipyavui. (Sic
Bentl. Dind. Mein. Blayd. U-KTtaitxw^ R. Bergk. Eng.).
Vocabulum e comoedia sumpsisse videntur Alciphr.
III. 7. Theodor. Prodrom, apud Boisson. Anecd. IV.
430. 1 et 4. Cf. praefat. § 12. Ceterum vox pertinet
ad ea quae indicavi praef. § 6.

\\xxj servus clamat apud Aristophanem in Ran. v.
272: tox) zxvôlxç] ïxv. ßxSi^s Ssvpo. Suid.: ïxv: xx) toûto
(sx£ThtX7Tixov sTrippvjßx. Schol. : ßlfufßx èsTi (Tupiyiiov. Cf.
ixuoT Aesch. Pers. 664. 671. Ran. 1029. Vide praef. § 6.

Ißu „erat imitatio vocis, fortasse avis" (Kock.);
legitur apud Teleclidem in fr. 58. Etym. Gud. : Ißv^
özsp hT)v sïSo; èpviov xpxxTtxoû. Ilesych.: Ißv^\' èpvéou
fJh;. Cf. voculas ßv et ypv. Photius et Ilesych. vocab.
Ißu explicant per ßiyx, îtoAÛ. Verbum Ißu^u idem
videtur osso quod cxXzl^a.

ispxxlcxoç „parvulus accipitor" logitur apud Aris-
tophanem in Av. V. 1112: ll-uv Upxxicxov iq tx;
lißh Imoßtv, Deminutivum est vocis upx^. Cf. prae-
fat. § 7.

Upûffvvx (neutr. plur.) „partes victimae, quao sa-
cerdotibus dabantur" logitur apud Amipsiam in fr. 7

V. 1 : ivTtvùev) llSoTXt ßXXlvö^ îtpÛVVVX, xumj y Ti zXtvpôv,
^ßlxpxip xpiffTfpx. 1 losych. : \'upxjuvx ■ tx t^ teptî stsißfvx
UptTx, Bekk, Anecd. 44. 9 : Upxauvx • tx £îùiôo\'tx sisojôxi
TOÎÇ Upiv7iv vtrip rîiç ifpuffvvtfç.

i£v irridontis exclamatie legitur Ar. Vesp. 1335:
xôpôoi yxp ^^oßiv ffs rrpcaxxXovßivot. «m. îitjev, xxXtvßmi.
Sic B. C. R. S. V. Mein. lîj Dind. ki, Ul coni. Bergk.
lù /u coni. Dind. Vido Ixv s. v. Schol. : itv • xXeuxariKèv
hipp^ßx rovro. — Cf. praofat. § 6.

408: TOV \'lou>Jou rav mfzxi, yépovTX ffypoîr/Vjjy, •^a-âévT
UTTxiuvlvai kx) (3xkxsI3xkxov auxi. Sic R. Suid. Dind.
VjtsUvT ïî] TTXIOOV XtJXl V. C. P. T. l^ffôiVTX Kx) TTXlÛv\' XffXl

A. \'iwii^ov xsthiv est in Hom. H Apoll. 500. 517.
\'IM TTXIÛV Pac. 453. Th. 311. Av. 1762. Ap. Rh. 2. 702.
\'I^) xxiîjov Callim. H. Apoll. 21. Uxiuvl^a Aesch. fr. 147.
Her. 5. 1. Thuc. 1. 50. Ar. Eq. 1318. Pac. 555, etc.

„cui distorti sunt oculi, strabo" legitur apud
Aristophanem in Thesm. v. 846: îAAo? yiysvijfixi 7rpo7-
SoKuv, ô S\' ûùSsTra. Schol. : Si£tTTpxpt,f/,ivoç tîjv G\\ptv. Apud
Lucian. Lex. 3 invenitur voc. o-/AAoV eodem sensu.
Phot. p. 512, 1 : (t/AAoDv : tovç ôcpôxxfiovç -^pépix zxpx-
(pspstv OVTUÇ "ApxtTTTTCç, cf. fr. 52. Verb. sTiXhi^u (oculis
innuo) Hom. t. 11. Cf. H. h. More. 387. Ap. Rh. 4.
486, fxzAAo? adi. ap. Eust. II. 643. 10, ÎAAa/W de oculis
distortis : Hippocr., iAA/Çy (Suid. : Sixvevu), Iaawttw
com. anon. 5. 121. — Vido praefat. §3 0.

\'ifiOvioffTpôcpoç „qui funem loroum, quo aqua o puteo
hauritur, versât" legitur apud Aristophanem in Ran.
V. 1297: zôôsv (Tvvht^xç ipiovmTpécpou Schol :
vioffTpécpoç, ùvhp vSxTX xpvôfimç, îizovix yxp KxXehxt Th
TCûv xvTXtjfjtxTuv (Txoivlov. Cf. (TXOivojTpôcpoç ap. Plut. do
tranquill. anim. 14, irxctvioffTpécpoç, vxomoTrXÔKoç, cxo\'vio-
(Tvpi(3ôxoç apud sequiores. De compositiono cf. xypioTrotôç.

iTTvtlç „KOTrpûv, sterquilinium" usurpatur ab Aristo-
phane in fr. 353. Pollue. 5. 91 : Thv Sl Kozpûvx xx) Ittvov
\'Apt7T0(pxviiç xxXet. Similitor Ilosychius. ^Ixvéç otiam sig-
nificat „furnum" Hor. 5. 92. Ath. 2. 54 a, „caminum,
culinam" Ar. Vosp. 837, „latornam" Pac. 841. Plut.
815. Ael. H. A. 2. 8. — Cf praefat § 2/9.

iTTTTxxxl VOX por iocum ficta Trxpx Th ^vttttxttxT,
quod est exclamatie nautica sivo colousma, quo so

remiges invicem adhortabantur (Blayd.), legitur apud
Aristopb. in Eq. v. 602: eßßxXÖvTeg ivsÇpûx^av itt-
"ïïxzctî, tîç ißßxxij] Scbol.: to SI Iît«/^« zapà

sTTi^püvyißx vxuTixôv. \'PuTTîTÂTr«? logitur apud Ar. in
Ran. 1073 et Vesp. 909: htvoTXTx yxp tpyccv ^è^pxKs
kxßs kx) to pvttttxxxl. Hoc loco usurpatur = rè
vxvTiKo\'v (ô vxvßxTijg Xsûç). Cf. praofat. § 6 et 9.

iTTTTspog „insanus amer equorum" legitur apud Aris-
tophanem in Nub. V. 74 : mirspiv ßov kxtsxeev tûv
XpilßxTuv, Inest allusio ad vocabulum hTtpog, morbi
nomen. Schob: iTrxt^e zxpx Tèv hrspov, vófftjfix, ô zepi-
XsTtxi txïç o^^siri tûv vo7Cvvtuv. Cf. véroç Ittttik^ Nub.
243. — Vido praofat. § 9.

ÎTTTriKÔi in superlative legitur apud Aristophanem
in Lys. v. 677: itnrikûtxtov yxp cttti xp^f^^ kxttoxov
yuvij sensu obscoeno do mulieribus = „artis equitaudi
valdo peritus", quod est notio propria apud Xenoph.
Oecon. 9. 20; 21. 7. Plat. Prot. 350 a, otc. Idem signi-
ficat voc. Izoxog (eodom loco), quod proprio sensu
logitur apud Xon. Cyr. 1. 4. 4. Eq. 8. 10. Plut. Mar.
34. Schob: luvxßsvov izoxt\'iaäxi. Conferri potost Afuxoç
tinroçy quod poeta usurpât in Lys. v. 191. 193:
XeuKÓv :rdô£v "ttttov Xxßovjxi räfiiov ivt{ßoifieöx\'\\ zxl^uv
Tpèç Tè xlhTov, ut loquitur schol. Cf. Aristot. IL A.
6. 18. Ael. N. A. 4. 11; >.tuKè? Ittttoç sonsu vulgari
ost ap. Ilerod. 7. 113. Lucian. Scyth. 2. — Vido
praof. § 4 ot voc. ot jcfA^jr/Çf/y.

IwoKtivôxpûç „oquus Bcarabaous" logitur apud Aris-
tophanom in Pac. v. 181 : tout) t! ku rè xxxov; Iwo-
Kxvôxpoi. Schol.: iTrxi^e zxpx rè ÎTTZoxivTXupo; (cf. Plat.
Phaedr. 229 d. Xon. Cyr. 4. 3. 17. Luc. Ilermot. 72).

Voc. xvxvoxxvûixpoç est Nicostrat. com. 3. 282, /Vît«-
XsxTpvûv Aeschyl. fr. 130 (N.). Ar. Ran. 937. De com-
positione cf. ypvzûsTOg.

iTTTrôxpiifAvoç „grandis et confragosus" usurpatur
apud Aristophanem in Ran. v. 929: pvnzaSi\' iTTTróxpijfivx,
a 7Ufi(3xXe7v où pxhov. Cf. \'i7r7ro(3xf4,uv Ran. 821. Aesch.
Prom. 804. Soph. Tr. 1095. \'ixTroXóipog Ran. 818. Ittttó-
TTcpvog Alciphr. 3. 33. ÎTnrojsXivov Theophr. et sequior.
\'iTTTTÓTiypig C. Cass. 77. 6. IxTrorviplx Luc. hist, conscr.
45. — xpyjpcvcxoiôç Nub. 1367. xptjfivoypxCùo; Tzetz. xpyjizvc-
(3xTijç. — Vid. praefat. § 1.

IxTTÓXoCpot; de verbis = „grandiloquens" usurpatur
apud Aristophanem in Ran. v. 818: tTTTroXo\'ipuv xéyuv
xopuûxioKx vsixij. Sic. R.V. A.D.E.M. Dind. Koclc. Bergk.
Mein. ùxfjixôcpuv C. F. U. <1\'. Proprie significat „equinas
cristas habens". Epigramm. adesp. 194 (Append, ad
Anthol. Palatin. 323). De compositis cum v. \'itttto —
vide ad voc. \'itnróxpmiyo;, praeterea cf. \'iztroxofio: Ilom.
II. 12. 339; 13. 132 etc. Soph. Ant. 116. — Vido
praefat. §2/3.

icrûptixxôç „coronac species quaedam", invenitur
apud Aristophanem in fr. 491 v. 2: th\'hôptixxx XxfSóv-
ttç ^luiiev ùq tûv leffttôtijv (yxûfiiov. Athon. 15. 677 c:

fiv\'^ifmq ^^iuffsv otc. Videtur etiam hùiiioq s. h^inov idem
fuisse (Ath. 1.1.). — Cf. praefat. §3 0.

\'i<iTiDppx(poq lepido dictum pro fii^x\'^^opp^pog, quia
scilicet Euripides navi so advectum finxerat, itaquo
facete dicitur „velorum sutor" i. o. „dolorum sutor"
per velorum mentionem (Blayd.). Legitur apud Aris-
toph. in Thesm. v. 935 : vh A/\', ciq vvv y\' dviip ihiyov
fl\' à^siXsT xÙThv \'itTTtoppx^oq. ^Ux\'^\'^oppxcpoq est Soph. 0.

R. 387. Eur. Andr. 448. xcticoppxipoç ap. sequior. Sixop-
pxcpoç Aristaen. 2. 3. ioXoppâ^og ap. sequior. vevpoppxcpog
Equit. 739. Plat. Rep. 4, 421a. De compositione cf.

itrzxdlov „caricula" legitur apud Aristophanem in
Plut. V. 798: hxxSix kx) rpuyxXix tolg ôiapcivoig Trpoßx-
XsTv. Schol.: hxiStx\' tsvKx. Deminutivum est vocis
\\(sxôt-g. — Vide praefat. § 7.

„caricarum venditrix" legitur Ar. Lys.
V. 5G4: srepog S\' xl Qp^^ èSsllvKSTO t\\\\v hx^SoTTuXiv.
Maso. ItxxSotûX^ç invenitur ap. Pherecratom in fr. 4
et ap. Nicophontem in fr. 19 v. 2. Composita cum v.
-TWA)}? Poll. 7. 190—199; ]<txxSûv^ç „caricarum
emptor" legitur ap. Pherecratcm in eodom fragmento
4. Do compositione cf. xypioTroiig. Vide praef. §3/3.
}trxxSav))g vide s. v. ïaxxSózuXig.
ïx^^f? (3/-) „locus, ubi pisccs vonount, forum
piscarium" legitur apud Aristophanem Vesp. 789. Ran.
1008: xijf TXÜTX Af\'ywv ê^xTTXTiîff^, Tip) TOu; tx^üg xvé-
Kv^fv. Do substantivis, quae significant forum aliquod
venalo optimo conforri potest Blaydes. ad Vesp. 789.
Schol.: ixSvûTTÛXix. \'IxÔuottûMsv Plut. Symp. 4. 4. 2,
ixHuoTruXeîov Ilesych., îx^uôxuXig xyopx Plut,, Orator.,
omnia idem significant. — Cf. praefat. § 3 y.

îz^uoxûfiiig „piscium pernicios" legitur apud Aris-
tophanem in Pac. V. 814: ypxotrSßxi, ptixpo), rpxyofixa-
tx6voXüfixi. Phrynich. Bekk. 43. 23: îxSuoXvpiyig
avôpuzog: Ixl Tivog Xlxvou kx) Tip) Ixôùuv iSwS^v ßc-
mvÔTog. Cf. Txilohuß^g Aosch. Ch. 005, Smhjßyig Phryn.
Bekk. 35. 28. — Vido praofat. § 1 y. Do compositione
cf. ßhXhoXxpuy^.

recratem in fr. 64, v. 5: oùSs)ç sJh tûttots IxSvottû-
Kxtvav. Yocem comice fictam esse animadvertit
Meinek.; masc. Iz^uoTrcliXijg est ap. Plut, et Ath. 6.
224 f. Cf. praefat. § 1 y. Analogiam secutus est poeta
vocabulorum, qualia sunt héxtvx Her. 3. 108. Aesch.
Ag. 1258. Aristoph. Lys. 231, ôcpxTTxivx Andoc. 1.
64. Xen. Cyr. 6. 4. 11, KijpÙKxivx, xKsxrpvxivx, (ix-
ysipxivx, alia.

luvÔKVToç est vocabulum quod legitur apud Cra-
tinum in fr. 419. H. Steph. vertit „ionice effemi-
natus". Photius explicat: Kxrexyûç i. e „fractus" (Dion.
Hal. de compositione verborum; Athen. 12. 524 f.);
cf. KvffoXxKuv de Alcibiado, i. e. „paedicator", com.
anon. 4. 642. Vide praefat. § 1.

Kxlhxoç „vas vinarium" usurpant Cratin. fr. 187,
193, ot Strattis fr. 22: \'Epfiîjg, ôv sXxova-\' êx xxlhxou.
Pollux 10. 70 vocem nominat inter „rà tüv o\'vuv «y-
ysTx". Apud alios scriptoros notio ost „sitella suffra-
giorum": Ar. Vesp. 321. Lys. 13. 37. Isae. 11. 21.
Dom. 59. 90. D. Hal. 10. 39. Deminut, est vocis xxlcg
(cf. s. v.). — Vido praofat. § 7.

xxlog „sitella suffragiorum" logitur Ar. Av. 1032,
1053 : iyù Sè o-ûû ys tù xxlu hxtrxtlù. Ex grammati-
corum sontontia dicendum fuerat xxhhxog, cf. Ammon.
p. 79. Schol. : xxloi x(4,(poptxo) s\'ig oOg Txg \\p^(pûvg xxôixcriv.
Kxlog ost otiam „vas ad capiendum vinum s. aquam"
Archil, fr. 49. Her. 3. 20. Soph. fr. 479. Plat. Rop.
10. GIG d. — Vide praefat. §2/3. KxIIjxiov „parvus
cadus" i. q. xotuA/o-xoç, legitur Nicochar. fr. 2: xufim-
lixov TÓXX\' iv xiiTu- Ai^rr\' xxlhxix. Vocem duplicitor
comicus dominuit (xxlhxog-xxlag) ] cf. praefat. § 7.

xxôxpfjtx „porcollus ad oxpiationom immolatus"
logitur Ach. 44 : Trâpiô\' ùg xv ivrèg yjTe tov xxôxp/xxTog,
Idom ost xxùxpjiov Aoschin. in Timarch. p. 48. Poil. 8.
104: ixxôxipov xoipihioig pctxpoïg t^v ixxXy^clxv xx) to âixTpov,
xxôxptnov S^ TOVTO xoiplhov ixxKeno. Schol.: <5 xepi-
xxôxlpuv xxôxpTÎjg ixxXeÎTO, tI x^\'pl^iov rxpx ToJg

Kui^iKolq xâôxp{jc.x, Kxôxpfza „homo vilis ot abiectus"
est Plut. 454. Dem. 21. 185. Din. 1. 16. Plut. Sull.
33. Luc. D. Mort. 2. 1; etiam est tx fisrx to xxûxp-
ôîjvxi XTTOpptTTTSVfiSVX Poll. 5. 163.

KxôâpuXhoç, forma deminutiva adiectivi Kxôxpig,
„nitidulus" legitur Platon, fr. 86, v. 2 : xfö\' ijxev xprou;
Trpixfisvog fiij râv xxôxpvKXuv, x\\Kà (leyxKovg KiKmovg.
Adverbium KxôxpvWaç „nitide, nitidiusculo" est Cra-
tin. fr. 27 : tû S\' ùmrplxpxç ti (/.épog ttvî^ov xxôxpvXXug.
Conferri possunt verba deminutiva s. v. /35i5aa«.

xxôvTTspxKûvTi^a „supero, vinco" legitur Ar. Av.
825 : o\\ ùso) Tobg yv^ysMCiq xXx^oveuiyt-svoi xxôuzsptjxôvTiiTxv.
Sic A. B. S. V, xxô^ ÙTrepvjXûvTKrxv R,. Schol. xxTXTroXsfisïv,
ùzsp(oxkx£7ôxi. Cf. -jttêpxaovtil^siv. — Vide praefat. § 5.
KxxijyopljTXTOç vide s. v.
KXKyjyoplffTspog vide s. v. fiKToXxpcxxo?.
KXKXXV legitur Arist. Nub. 1384 et 1390: xWx
trviyéfasvog xùtoû \'ttoijjo-x kxxkxv. Substantivum kxkk^
est Pac. 162: xvo (ûv xxxxyjg rijv pîv xttsxcov. — Cf.
praefat. § 3

\'xxXxfzôcpôoyyog „quod calamo canitur" legitur Ar.
Ran. 230 : xepo^xTxg Uxv ô xxXxfiScpûoyyx (fiéXtj) ttxI^uv.
Ad formam cf. (Sxpôcpôsyyog Pind. L 5. 32 otc.,x«AA/-
cpôoyyog Eur. Ion. 169 etc., >.tyù(pôoyyog Ilom. II. 2.
442 etc., fA£Kt(pôoyyog Pind. I. 2. 7 etc., Xmôipôoyyog
Nonn. — KxXx(io(2óxg Plut, de garrul. 33, xxhxpLorTscp-^g
Batrachom. 127, xxXxfiOffCpxxTijg Philo. — De com-
positiono cf. xvxyxtTTT^eTv.

xxKiôg, i. 0. „olxhxog ipviùêtog", legitur Cratin. fr. 72:
èg Tèv xxXtóv, >5" Tvx^, xxôelpyvuTxi. Socund. Poil. 10.
160 etiam xxXix idem significat. Deminutivum xxXlliov
est „domuncula, tugurium" (H. Stoph.) Eupol. fr. 42:

ohoÙ7i MxS\' èv Tpmv xxXiSloiç, i. q. xxXix; (gen.-xSog)
apud sequiores ; vide praefat. § 7 ; est deminutivum
proprium, quod exiguitatem exprimit.

KxKXxßlSeq (x\'i-) „saltationis effemiuatae species"
legitur Eupol. fr. 163: oç zxpÎTuv /zsv o^a xxXXxßtSxg
Ss ßxivsi. Athen. 14. 629 f.: trxw» èirriv ipx^ffsug
nxxxxßihq. Ilesych.: kxhxxßig\' to ttspiffttxv tx
Phot. : KxXXxßihg \' to Sixßxlvsiv xtrxilfióvug kx) iisxkiiv
TX \\(sxio(. TxJg %5jO(r/i/. — Cf. praefat. §3 0.

KxXXlTTvpyog „sublimis" legitur Ar. Nub. 1024: «
KxWizupyov ffoCpixv kKsivotxtviv èttxtikxv. Schol. ôipt^XoTXTifv.
Sensu proprio invenitur Eur. Bacch. 1200. Suppl. 618;
cf. kxwnrvpyutôg (propr.) Eur. Bacch. 19, ù^iz\'jpyog
Aesch. Suppl. 96 (iAjr/Sf^-), propr.: Eum. 658. Soph.
Tr. 353. Eur. Troad. 376, xvvpyog, xirùpyuTog, suTrupyog,
TToXÛTTvpyog, omnia proprio usurpata. — Vido praefat.
§ 2. 1.

KxXXiTpxTTs^og „qui lauta mensa utitur", „5 kxXîjv
kx) xxfitpxv tpxtrè^xv ttxpxtiséfiivog" (Bekk. Anecd. 49,
15) logitur Amips. fr. 19 ot Gallias fr. 5 : ti yxp »}
Tpvipspx Kx) KXhXlTpXZS^Og \'luvlx aip* 0 Tt 7rpX(T<JSI. Cf.
oppositum ftiKpoTpxTTs^og Antiphan. 3. 94. AutrTpxTTt^og
est Eur. Horc. 384, eÙTpxm^og Aesch. Ag. 235. Plut.
C. Gracch. 19. Do compositiono vido ßxövKOfiog.

KxXXixèXuvog „cum pulchra testudino" (animal.)
legitur Eupol. fr. 141 : ißohhv tIv KXhXtxîhwvov. EÏxs yxp
Tè vófiifffix x^^^vfjv £iriKsx»px7\'pi\'k>}v (Ilesych.). Poil. 9.
74: kx) [i^v Tè nsXOTTCvvijaiuv vöfiiirßx Tivtg ■^^louv

kx) txv aocplxv vtKxvTi x^^ûvxt". xshûv}) (anim.) ost II. h.
Merc. 42. 48. lier. 1. 47. Ar. Vosp. 429. Do compo-
sitiono cf. ßxöÖKOfiog.

zaXvfifzixTiov „scandula vel alia pars lacunaris vel
lacunaria ipsa" legitur Aristoph. fr. 73 : ùg ev KxXvfz-
f/.xTloig TOV oiKov vjpscpsv. Poll. 10. 73: à\\Kx jWjjv tù
fftsyxatîjpi opèCpCji Trpsffijxoiev av kx) tx KxXvfiptxrix. Pho-
tius: KxXvfzfiXTix (ita Fritzsch.) x Tiveg (pxTvûptxTX
(lacunaria). — Cf. praefat. § 7.

KXfiTnî „vox molli modulatione inflexa, fracta,
xsKXx!T(jt.iv^" (Blayd.) legitur Ar. Nub. 970: si Si rig
xvTÛv (Sufi0\\0X,ivi7xiT\' )? KXfi^sth Tfjx KXfiTTi^v ot Phoro-
crat. fr. 145, v. 9. Cf. voc. ^fff^iXTOKxfiiTTijg Nub. 333,
KXTXKXfzTTTeiv (TTpoCpxg Thesm. 68, ^Sxg KXfzTTTeiv Philostr.
V. Apoll. 4. 39. Sic KXfiTr-TtKÔg „flexibilis" de voce
est Aristoph. fr. 644: „(puivxptov KxpiTrriKÔv". De reliquis
significationibus vocabuli KXfZTTiî vide lexica. — Cf.
praefat. §2/3.

Kxvôxpoç „navigium quoddam" logitur Ar, Pac. 143:
TO Sf TTKohv 6(TTxi Nx^tovpyljg Kxvôxpog. locus ost in am-
biguitatc significationis vocabuli, quae est „scarabaeus"
et „navigium". Vox „navigium" significat otiam ap.
Sosicrat. 4. 591, Nicostrat. 3. 282, Menand. 4. 174;
est „poculi gonus" Phrynich. fr. 15 et Amips. fr. 2:
jj Mxvlx, cplp ô^vl3x0x Kx) Kxvôxpsvg. Athen. 474 c:
Kxvùxpog ots fisv TThoiov cvopix koivov, ore 5f kx) TTOTVlpm
TI OVTU KxXeÏTXt. Cf. deminut. Kxvùxpiov Plut, de cohib.
ira 13. — Vido praefat. §2/3.

Kxvvx „septus\'\' legitur Ar. Vesp. 394, Cratin. fr.
197, et Pherecrat. fr. 63: ffKi^vlj Treplepxrog 7rept(3óXoig
Kxvvxifft. Poll. 7. 176: xxvvxt Se rè sk kxvvx(3uv TXiyi^x.
Schol.: ^ixôog. Idem orat yêppov (Phryn. Bekk. 33:
7rept(ppxyfiXTog TeplfShi^tix vXeKTÔv) ap. Dem. 18. 169;
59. 90. — Cf. praefat. §3 0.

KXTTxvixôç „magnus, magnificus" legitur Aristoph.
fr. 492, V. 2: ti xpo? tx x\\uimv istttvx xx) tx qsttxxùv ]
tx QsttxXikx fih TToXb zxTTxvixccTspx. Athou. 10. 418 d:
xxttxvtxôg\' olov xfix^ixToç. QsttxXo) yxp txç xtdîvxç
XXTTXVXÇ tXiyov. Hesych.: xxxxvtxooTspx\' ^cpr^ffT/JcwTf/)«
(ad saginandum, satiandum aptiora). Tivtç Ss xvt) toû
lAsi^ovx. xx-Kxvxç yxp xtt^vxc xkyovji. KxTrxvtj — xTTtjvtj
Xonarch. 3. 624, ap. Poil. 1. 142: ^ fiijyi px(shoç t>}ç
xTnivtfç. Dc formatione cf. xpvjTixôç. — Vido praefat.

xxzvv! „fumi reccptaculum5 caminus" legitur Ar.
Vesp. 143: xvx^ riöVf/Söv, tI ttot ap\' ^ xxtrvt} ot

Eupol. fr. 88. Idem est ««tvsSoxjj: lier. 4. 103; 8. 137.
Eupol. fr. 133. Luc. Icarom. 13. — Cf. praef. § 3 fl.

xxTTvIxç (se. oïvoç) „vinum fumosum, por fumum
invotcratum" legitur Pherecrat fr. 130, v. 0: ô Zevç
S\' tjccv oiv^ xxTTvlx XXTX TOÛ xepxfiou (oxXxveutret ot Platon,
fr. 244. Cf. otiam Anaxandr. 3. 185. „Nomen onim
acccpit aut a fumo (Phot. xxttvIxç\' oïvoç x£xx7rvi(Tf/,hoç)
aut a vite. Thoophr. II. pl. 2. 3. 2 : tîjv xxTrvetov xfi-
TTsXov xxXovfiévijv". (Kock.). Dc vito illa, quao uvas
habobat coloris fumcï vido otiam Schol. Ar. Vosp. 151.
Aristot. gcn. anim 4. 4. Cotorum cf. huTsplxç. "ZxTrplxç
Ilcrmipp. fr. 82, V. 6, ab Eustath. 1449 idom osso
dicitur quod xvôotrfilxç, „vctustum corto vinum" signi-
ficat sec. Kock.; cJvoç vxTpéç ost Aloxid. 3. 460 codom
sensu. — Vido praofat. § 3 v

xàxpxivx „fcmina libidinosa" logitur Ilcrmipp fr.
10, ct Phrynich. fr. 33: w xxxpxivx xx) TreplTToXiç xx)
IpoiAxç. Propric est fomininum vocis xxTrpoç (apor). Do
forma cf xXsxTpûxivx. Vorbum xxxpxv = „pruriro" est
Ar. Plut. 1024 et Menand. 4. 302 do homine, de

apro Aristot. H. A. 6. 18; xxTpx secund. Hesych. est
libido. Feminam libidinosam sive meretricem indicat
etiam voc. <rCply^ ap. Calliam in fr. 23 (Hesych.:
TTÓpvi]. Idem Photius); cf. ffCpiyxTijç Cratin. fr. 446,
„cinaedus" {xivxiSûStjç, (x.x\\óxxóg Phot.).

xxTTpiSiov „parvus aper" legitur Aristoph. fr. 506,
v. 2: xh.Xx (pipsô\'\' ^zxTiov, Üj xxTrpiSlov vsou xoXKottx tiv.
Deminutivum est vocis xxirpog, quae legitur ap. Hom.
II. 17. 725 et alios. — Cf praefat. § 7. Voc. ab Aris-
tophane fictum est ad rem-blande, ut videtur, ox-
primondam.

KXTTToo „avide comedo" comice de hominibus dicitur
Ar. Eccl. 687: tcùç S\' ex toü Kxtttt ig tîjv ctoixv x^P^^v t\'^v
àhcpiTÔTraUv. \'ivx xxitTmiv\\ fr. 302 et 506, et Teloclid,
fr. 33, Eccl. 687 poeta „ludit in paronomasia, quia
praeccssit xxttttx" (Blayd,), Cf. xx^ig Aristot. H. A.
8. 6. Ceterum vide s. v. i-KsyxxzTa.

xxpSxiAi^u „de cardamo, nasturcio loquor" legitur
Ar. Thesm. 617: ixôèg l(pxyov xxpSxfix. Tl xxpSxai^stc-.,
De formatione cf. PxplSni^dv. — Vide praefat, § 1 y.

xxpSoTTtlov „instrumontum quoddam quo impodic-
bantur servi, ne ederent xfzx tw i^xttsiv" legitur
Aristoph. fr. 301 : ij xxpSoTrsicÀ) zsptTrxy^ tIv xùxivx.
Idem est ttxvgixxvvi fr. 302: rrxvcrfiv soix ^ TrxuatxxTnj
XXTTTOVTX fff. Poll. 7. 20: Toïg oJxsTxïg vTrlp toü ii^

vxTslv T^ a-TÔ!/,XTt Txg %fr/5<a:ç ffpoaxyxysh. Ad forniam
cf. TrxuaiXvTTog Eur, Bacch. 771, Trxwhovog Eur. I. T.
451. Ar. Ran, 1321, Trxvcixxxog sequior., similia. Kxp-
SoTTelov secund. vett. loxic, otiam est „operculum mactrao"
(xxpSÓTTOv). — Vido praefat. § 3 ö.

xxpSÓTDf femininum comice formatum pro masculino
nxphoTTOc, ut forma conveniret cum gonere, est Ar.
Nub. V. 678—680: ùtocp to Xoittov ttùç (ie zph xxXeTv;
Tijv KxpSoTTi^v et 1251, 1258; xcîpSoTroç invenitur Ran.
1159. Nub. 669. Plat. Phaedr. 99 b. Nie. Thor. 527
ct al. sequior. — Cf praefat. § 1 y.

xxpSoTToyXvCpoç „qui ligna scalpendo poliondoque
xxpSÔTToug conficit" (H. Steph.) habot Crates fr. 6. Cf.
s. V. xxpSÔTTvi. Ad formam : xi>fiivoTpttrToxxpSxpcoyXv0og
Vosp. 1357, SxxTvXioyhv^oq Diog. L. 1. 57, schol. Plat.
Rop. 5. p. 475, 16, Poil 7. 108, 179, ^vhoyXvCpoç ap.
sequior., similia. De compositiono cf. xyptomiog. —
Vide praofat. §3/3.

xxplç „cancer marinus" legitur Ar. Vesp. v. 1522:
TTi^SxTe TTXpx \\px/zxôov, xxptSoiv xhxcpûl ct fr. 318 v. 2,
Cratin. fr. 283 ct Eupol. fr. 7, ot 107. Cf. xxpx(3oç
(idem) Arist. H. A. 4. 2. Ath. 3. 105 b, xxpxlvog s. v.
— Vido praofat, § 3 a;.

xxpxivo(2yjTvig „qui in modum cancri incodit" logitur
Aristonym. fr. 2: o yk toi "Lixeklg txT; ^efifipxcpùxiq
Trpoffkoixev ô xxpxivo(3)ÎTi^ç. Voc. xxpxivog cf. s. v. Vido
otiam xiyxXo(3xtijç. — Cf. praofat. § 1 y. Kxpxm^^Ti^g
ita fictum ost ut inter membra vocis comparatio quae-
dam intcrccdat. •

xxpxlvo: „calccamonti species, inraStifixTog elSog"
legitur Phorocrat. fr. 178: xxttw/ux/ tov; xxpxlvoug.
Est „cancer" (animal) Plat. Euthyd. 297 c, Ar. Pac.
1083, Aristot. II. A. 4. 2, (morbus) Dom. 25. 95,
medic., „forceps" in Anthol. VI. 92 en 295, „vinculi
genus" Eur. Cycl. 605. D. Sic. 20. 71, ot quasdam
abas habot notiones minus usitatas. — Vido prao-
fat. §2/3.

Kccpzißcg „dives" legitur Ar. Eq. 326: aßkhyn toi/
Töü? xxpTrlßoug. Schol. : svzopog, TrXovtnog, ivTropüv.
Proprie est „frugifer": Aesch. Prom. 453. Eur. Or.
1086. Suppl. 31. Aristoph. Vesp. 264. — Cf. praefat.
§ 2. 1.

xapuxoTToisîv, proprie: „condimentum concinno",
motaphorice usurpatur = „orationem componoro" Ar.
Eq. 343: ér/îj xêy£iv mg ra xxyh xxi xapuxoTrotéïv. „loco
inexpectato hoc dicit isiciarius, ut coquus" (Blaydcs).
Cf. xxpûxii, condimontum quoddam Lydorum, Ath. 12
576 CjxapuxCTTowg Ath. 4. 173 d, (ox Achaco), xxpuxsöu
= cendio, Menand. 4. 222.. 206. Alexid. 3. 458;
tropico Plut. de adul. ot amic. discr. 15. (subst.: xx-
pvxsix). Dc compositiono cf. xyptOTroiog. — Vidc prao-
fat. § 2.

xxffxxßxq „meretrix" legitur Aristoph. EccL 1106
et fr. 478 : t^v mp^xKiv xxXcvyt tÎ]v xxcxXßxBx. Hesych. :
TTopvij xkxpoTTciôç, Inde verbum xx<rxXßx^u „more me-
rotricio agoro" llormipp. fr. 71, quod Ar. Eq. 355:

iTTiTTiiiv xxpxTOv olvou xéx xx7xXßx7u Totjq SV IlyAcj (7TpX-
Tvjyovq usurpatur = „conviciari, conviciis et probris
incesso" (Schob Xoi^opyj^u). Cf. xxvxXßiov — mpvshv,
xx<7xXßxhxüg = moro moretricio (Eustath.) — Vido
praefat. § 2 « 2.

xxTxßx^>)v adv. „demissis podibus" legitur Ar. Ach.
411: xvxßx\'iijv TroifJg, i^ov xxrxßxltjv- Oppositum est
xvxßx^ijv „podibus sursum porrectis" ibid. 399. 410.
Plut. 1123. Plut. de fort. Alex. 2. 3. Dio Chrys. Or.
62. Ath. 12. 528 d. Cf. Trepißx^^v Plut. Artax. 14,
TTpoßxhv Hes. 0. 731. Ar. Ran. 351, jvßßxhv W\\cct.,
xvTtßxlyjv Plut. Is. et Os. 74.

711 et Eq. 286: KXTx(Soyi<roijc.xt fioüv (ts. Idom est xar«-
xpx^cû Eq. 287: kxtxxixpx^ûfix! ffs xpx^uv. Sic xxtx-
xpû^a Eq. 1020: xoXXoi yxp fzhet ffcps xxrxxpû^ovffi
iioXotoi, ubi S. V. T. A xxrxxpx^ouri, Nabcr XXTXXPÙ^OWI.
Imitatus est Eustath. Cf. praef. § 12. — kxtx13oxv
autem est „clamore perscqui" Her. 6. 85. Thuc. 1.
67. Plut. Mar. 38. — Vide praofat. §2/3.

xxTxyiyxpTi^u: ffvvcv7ix^u, lixpijjpl^cc (schol.) legitur
Ar. Ach. 275: îtûAAû yxp fVfl\' ijhov âpix^v ùXyjCpôpov xxrx-
(SxXÔvTX xxTxyiyxpTÎvxi, a voc. ylyxprov = yvvxixelov
xiSoTov sccund. schol., quod proprio est to svto: tijg
ffTX0vXîjg êtTTÛleç, granum acini (Ar. Pac. 634. Theophr.
et sequior.), xxtxyiyxptlt^u igitur proprio est : „granum
uvae cximero, enuclcarc", tum mctaphorico ot obscoono:
„comprimero, dovirginare". Cf. vorbum xxtxtpixxovtoutI-
Çw. De compositiono vido êxxxvXii^u. — Cf. praof. § 1 y,
xxTxyhuTTl^u „hx(2xXX£iv, xxTijyopsîv\' (Hesych.)
legitur Aristoph. Ach. 380: hifixxxs xx) xxti-

yXÛTTi^i ficu. Mocris p. 224: xxTxyXuTTl^av, (Sxxff-
cpifpisïv. In Eq 352 : xoxig .. ùtto cou (iovutxtov xxteyxut-
ttffijiévi] (jimttx ost „loquacitatc ot vcrbositatc porturbata".
Schol. XTXTXV, TxpxTTitv, xxTxXxXiîv. lu Thcsui. v. 131:
w,\' tI ixsXo; xx) ùvjXulpiûlsg xx) xxTsyXu7TiJ(iivov

alluditur ad significationem quao est „lingua lascive
osculari", dc qua vido s v. xxTxyXÛTTitrp(,x. Do com-
positiono cf. àxxxuXit^u.

xxTxyXÙTTifffix „osculum lingua ori inserta" logi-
tur Ar. Nub. 51 : (ê^ai) fivpov, xpôxov, xxTxyhuTTiaiixTuv.
Vido Schol. Poil. II. 109 otiam v. xxTxyXuTTitrptó; o
comicis citât; cf. verb. xxTxyXccTTÎ^fiv, rxÛTTi7fix est
ap. sequior., yxuttifffióg Anth. 7. p. 470, yAurr/Çw ap.
Automed. 3 (5. 129). kxtxyxc!itti(rfix apud soquiorcs ■

significat „usum verborum exquisitorum", cf. zxtx-
yXuTTog de eo qui habet multas tales voces: D, Hal.
iud. Thuc. 53. Crates grammat, ep. 11. 218. — Vide
praefat. § 3 ö.

kcctxsxktuxiy.óg Ar. Eq. 1381: ovkovv kxtxsaxtv?jxoç
(TL) TOÜ XxXtjTixoüj dictum est de iis, qui proni sunt ad

sspxç xTTTSiTÔxt, i. q. (TxifixXl^av. Schol.: (Tu-jov(TixffTtxo;
xxtx toü sxxtuxiou toü tpccxtoü. Cf. Schol. Pac. 549.
Acb. 444. Bekk. Anecd. 48. 23. Vocabulum comice
dictum videtur pro xxtxsxxtuxkttixoç , ut xofixpsvpmxw;
pro xofi4>£vpmhxûç. De formatione cf. (3xsi7tikôç. —
Vide praefat. § 1 y.

xxtxsixxaxttcc „réconcilié" legitur Ar. Vesp. 1284:
f;V; Tivsç ol fi sXsyov ùç xxrxhj^XXxyi^v yjvixx \\ihkov /Ci\'
vzstxpxttsv. Cf. xxtxsixcpôsipsiv Luc. Tim. 44, xxtxsix-
xi\'ji Arist. de spirit. 5, xxTxSmpsh D. Hal. 4. 19.
AixXXxttu eodem sensu passim invenitur. — Vido
praefat. § 5.

xxTxxsXsùcù „cancre ccleusma nauticum" logitur
Ar. Ran. 207 : xxtxxsXsus u Sttótt, ù Mt. Simplex
xsXevu codem sensu Athen. 12. 535 d. Cf. Eur. Ilel.
1590, ÙTToxsXsôu Luc. Catapl. 19, subst. xfAfvorjjç Thuc.
2. 84. Xen. Hcll. 5. 1. 8 etc., xsXsu7fji,x Aesch. Pers.
389 etc. Av. autem 1273: w xXsivotxt\\ ù (toCPùtxt\\ a
yXxipupÙTXTSÙ Tpi(Tfixxxpt\\ ù xxTxxêX(U(Tov alü alitor
interpretantur: „inspira mihi plura encomia, quibus
to ornem, exhaustus enim sum" (Reisk.), „(tiÛttî^v
x^pu^ov^ (Scbol.) et idem fere Schaefer. et Kock. Cf.
Poil. 4. 93. Significationem iubendi habot otiam ap.
Plut. Oth. 18. — Vido praefat. § 2. 1.
xxTxxoifzi^u vide s. v. xoifil^a.

kxtxXxKsIv „(denarro, deblatero) foras effero" legi-
tur Ar. llan. 752 : toïi; óópx^s txïitx xxtxXxXüv, et eodem
fortasse sensu fr. 145. Idem significat simplex XxXsTv
Thesm. v. 16. KxtxXxXsTv — calumnior, accuse Pol.
3. 90. 6. D. Sic. 11. 44. ~ Cf. praefat. §2/3.

xxTxXevTOXoyeJv „subtiliter examinando destruere,
argumentis subtilibus delere" (Thiersch.). Schol.: Xitttü;
(3x(rxvlc6i. Cf. StxXtTTTOAoyovptxi, XsTnoKoyslv, XsTrTOXiyog
s. v.v., hxfiixpoXoyelaHxi\'. Plut. Sol. 30. — Vide praef.
§ 1 y. Verbum xxrxXsTTToXoysh legitur Ar. Ran. 828:
ffTO/jiXTCupyèg sttuv (Sxaxvlarpix XirCptj, yhSovv xv£Xi7<roi/.êv)^
cpôovspovg xivoZarx xxXivoùç, fivjfixrx Sxtofiivvi xxtxXstttoXc-

xxTX(Jt.^XoZv „specillum demittere" legitur Ar. Eq.
1150 : sttsit xuxyxx^cü ttxXiv ê^if^stv xtt xv xsxxóipuvi fxov
xiifihv xxtxfiiixüv et Phrynich. fr. 62. Priore loco meta-
phora de vomitu vox usurpatur de cognitione quae fit
in iudiciis. MtïXij est specillum, instrumentum chirur-
gicum; verbum fii^xéu est ap. Ilippocrat. et sequior.
medicos, (subst. .«jjAwj/;). Phrynichus 1. 1. verbo xxtx-
HijXûvv proprio sensu usus est: „Ifzsi xxrxfzijXZv•
fjixtoç yxp èî ttxh^". — Cf. praefat. § 2 « 2 et 3

xxrxvl(pu „ningo, nive obruo" legitur Ar. Nub. 965,
Ach. 138: fl Atî) xxTivi\\pe rhv Qpt^xijv oXijv. Subiect.
est ô Z£ü,- sive h ùséç, ut in simpl. vipsiv saepius. Cf.
Xiovi^co ap. Ilerod. 2. 22. Kxrxvlóu apud sequiores
tropice usurpatur: Luc. V. II. 2. 14. Ap. Pherecratem
fr. 108, V. 18: Trxpîjv SJ x^vSpog yxXxTi xxTxvivtfzfiêvoç
notio est „sparsus lacté tamquam nive" (Meinek.).

\'/.xtxzshtx^oyi.xi = xxtxzoxeiislv (Schol.). Hesych.:
KXTc^pxfifîv, XTTO TUV TTcXTxrTÜv, Thfacos onim zéXTtjv
frequenter usurpabant. Legitur vox Ar. Ach. 160:
xxtxitehtxqovtxi ti)v bsiut/xv cAjjv. Simplex ziktöxoiaxi
= TreXrxjTij? tJvxi: Xen. Anab. 5. 8. 5 (opp.: sirXiTivx)
De compositiono cf. èkxxvkl^tiv. In v. kxtx7rextx^o(jlxi
autem ratio dativi inest = rij n-fAry xxTX?iX,upxvttv.

xxTxzépiopixi „oppodo" legitur Ar. Vesp. 619,
Plut. 618, et Pac. 547: i yi ri,- (Ti^mx; zoiüv xxt-
izxphv xpTi TOÜ ^i0cupyoû \'xtivoul. Cf. Epicrat. 3. 871 ,
zpsffzipiofiai Ran. 1074. Sosipat. 4. 482. Damoxon. 4.
531, ùzoziphfixi Ran. 1007. — xxtxx^^u Nub. 174.
fr. 152, xxTovpiJv Eccl. 832. Arist. II. A. 5. 30. Luc.
more. cond. 34. — Vido praofat. § 3 jj.

xxtxttittûùv „malodictis dcformaro" logitur Ar.
Eccl. 829: zxXiv xxtivIttou rrxf xvijp Evptirliifv. Proprio
= „pico illino" Ar. Eccl. 1109. Plat. Gorg 473 c.
Cratin. fr. 189; ùzottittovv = ^ivilv Plut. 1093:
\'ixxvh yxp xvty,v TTpórtpcv vzizittcuv xpévcv, vzozirreZv
proprio = „pico sublino". — Cf. praofat. § 2 * 1 ot 4.
Monendum ost in Eccl. v. 1109: t^v ivudev htzoXijç
tov c)i/ixto; ^üffxv xxtxrittûffxvttç verb. xxtxttittcûv ctiam
xxxtpupiru; dictum vidori = „dopilaro" i. q. xxpx-
A/y;<rö«/ Eccl. 904, cf. xzxpxXtxro; Phorecrat. fr. 105.

xxTxzvyocùvij do fooditato cinaodoruni logitur Ar.
Nub. 1022: kx) irph; toutoi; rij; \'KvripiixiM xxraxuyc-
aùvifç ff\' xvxzXiiffei, fr. 180, Cratin. fr. 53. 241. Voca-
bulum 0 comocdia sumpsisBo vidotur Luc. Somn. 32;
cf. praofat. g 12. Cotcrum vido 8. v. kxxxTxxùyuv.

xxTxzvyuv adi. ost Ar. Ach. 70. Nub. 520. 000.
Eq. 630. Vosp. 84. 087. Lys. 137. 77G. Thesm. 200:
xx) fiijy <rû y\', ù xxTXTTvyev, fvpuTrpxxTOt tl Voc. est

KXTxplu „perfundo laudibus" legitur Ar. Ach. 658:
oùSè xxvoupyüv öü3f Kxrxpluv, xXXx tcc ^iXriarx IiImkuv.
Schol. xxTx(3pézftv tcTç hxlmç. Proprie dicitur „irrigo"
de fluvio: D. Hal. 2. 2. Ath. 7. 300 c; cf. xplu me-
taph. Pind. 01. 5. 23. Ar. Eq. 96. 114. Plat. Rop. 8.
550 b, proprio: Pind. L 5. 60. Aosch. Pers. 479.
H. h. 8. 3, Kxrxphùu = xxTxpl» apud sequioros. —
Vide praofat. § 2 a 1.

KxTxvtxiXlt^u pro xxTt79!u occasiono invitante, quia
(le casoo siculo loquitur, comico finxit Aristophanes
Vesp. Oil : Tuphv xoXvv xxrerixJAi^e xiviraijt fv tw ax^^.
niaydos roddit „dosicilissaro". Cf. xxTxyiyxprli^tiv Ach.
275. xxtxtpixxovtoutli^fiv Eq. 1301. kxtx^pfionl^u Nub.
857. xxTx^ivth Thosm. 1215, similia; tnxthit^u est
«aicilisso" npud sequior., „ipx^^f^^i\'\' ^P* Ath, 1. 22 c
O Thoophr. — Vido praofat. § 1 |3.

xxTxvxiv „doglutio" logitur Ar. Eq. 718: xÙTh; 5\'
ixelvo\'j Tptxhxmv xxrhxxxx; ot Han. 570. Schol.: «vtI
töd KXTappsxii^u. Praotoroa invenitur: Antiphan. fr. 202
V. 12. Propria notiono usurpatur: Soph. fr. 783. Aris-
toph. Lys. 725. Thuc. 1. 03. Xon. An. 1. 9. G. otc. —
Vido praefat. §2/3. Praotoroa cf. xxurûiu ot xxrxxhu^
quao uaopiu» leguntur.

KXTXTtlvu vido 8. v. hoJptffOxi.
kxtxtiMv „concocaro" logitur Ar. Eccl. 330. Av.
1054. 1117. Ran. 366: xxrxri^^ rüv \'EkxuIuv xuxXlsm
Xfipimv ùx^litv. Vocabulum otiam invonitur apud Ar-
tomidor. 2. 24; cf. pniefat. § 12. Cotcrum vido 8. v.

KXTXTpixKovTourl^u apud Aristophanem in Eq. v.
1391: Trpog -éeuv t^arriv xvTÜv xxTXTpixK0)n0VThxi] eat
vocabulum occasione invitante comice fictum ; vide
praefat. §1/3. Significat autem idem quod voc. kxtx-
yiyxpTÎ^u, acil. „Tvvovffix^u, stupre", cum allusione ad
az-ovSxg rpixKovTOUTtixg. Do compositione cf. skkxuxH^u.

KXTxcppovri^u „mcditando perdere" (Blayd.) legitur
Ar. Nub. 857 : xW" oùk xtroxuxek, «AA« kxtxti^povtikx.
Cf. KXTXfA,i7Ôo0opiTv Eq. 1352, \'xxTxXtjpiTv tjjv i^ufilSx
Eubul. 3. 229. Cotorum vide s. v. KXTX7iK(?J^eiv. —
Cf. praefat. § 1 /3.

xxTxCpvXxTTu „observe" Ar. Eccl. 482: nii tov ri;
tK TovTtvStv UV t3 vxViJi-x KXToÇvXci^p. Eodoui sensu
simplex usurpatur Hom. II. 2. 251. Od. 4. G70. Xen.
An. 4. G. 11. Dem. 18. 276, etc. — Cf. praofat. § 5.

xxTxipvWoç „foliia abundans" logitur Stratt. fr.
GG, v. 1 : irpxvoxoupih;, xl xxTxipûXXou; àvx x>|Töy,- (3x1-
vere. Idem significant ^uXKoxopto; Ar. Av. 215. 742,
<î>yAA«3jjç sequior., TôAû^)yAAû; Eupol. fr. 14. Thoophr. —
Cf. ap. sequior., apvKXo; Ilom. li. 425. Aesch.

Eum. 754. Eur. Or. 377, lÔ^uXXof Pind. I. 5. 58. Eur.
I. T. 1246, similia. — Do compositiono vide Ttpivi<PiKoi.

xxTx^JÇu „concaco" legitur Ar. Nub. 174:
•yxXtÙTJfi KXTxxhxvTi ILuxpxrov; ct fr. 152. Cf. xxtxtiKxv
Kan. 3G0. Cotorum vido b. v. xxTxvipioptxi. — Cf.
praefat. § 3

xxTxx^îvii Bdorisio ac contcmptus" logitur Ar. Vcap.
575. 576 ct Eccl. 031: xarxx\'ivii tûv fftfivoripuv hrxi
îtôAAm, xx) tûv (tippxyl^x; Ixovtuk Schol. xxrxytfm:,
xxTx^ppóvitvt;. Cf. voc. xujoxm ap. Iloaych., xxTxythu;
Aesch. Ag. 1237. Ar. Ach. 7G. — Do formatione vido
âpinyyi.

KXTxxvTfil^u vide ad voc. hyx^rpi^tiv.
xxTxxii(T(AaTiov „iusculuni quo porfunditur caro
assa" est Pherecrat. fr. 108, v. 11: x«l n^v Trxpijv
Tf.swcAI\'J l^iv (^uzT)ifiivx KXTxxvvfiXTiotai TrxvToSxzohiv fy-
■zpsTT^. Vox primaria xxTxx^tux saopius legitur. — Cf.
praefat. § 7.

kxtxxuXoç „claudus" legitur apud Alcaoum fr. 2:
>5 vixpo;, KXTXX"^^ » ôxTTGv Jj KtpxuvozX)}^ f«i (ita Bupplot
Kock.). Verbum xxTXxuXeùu est op. sequiores. Idom
est simplox ap- compluros. Cf. àfiCpIxuho; Luc.

iiXTeiXvffTTâaùxi = „doorsum so volvero instar sor-
pontis" legitur Ar. Lys. 722: xxTihx^sv h Tpoxtf^lxt
*«Tf/AyT7rw/i4fV)jv. Schol.: iIXujtxvSxi Kupluç ri ivi yîjç tpreiv,
(^TTtp 01 S^ft; xx) oï ffXÛAtfKfÇ XTri toj tïxtîv kx) ffjrxvêxi,
Simplox invonitur Plat. Tiui. 70 c. Aolian. H. A. 8.
14, ot ap. al. soquior. Mooris dicit ï\\v9xûfitvo; \'Ar-
t\'xwç, tïMmtyoç \'EAAjjwxî;, cf. iïKvofixi Soph. Phil. 291.
095, subst. ihufi; ot tïxÛTxufAX Ilosycli. Eustath.,
"Aflr/,- Arist. inc. an. 9, Arist. II. A.

itxTtptùyu „cructo in nlqm" logitur Ar. Vosp. 1151:
w; iipi4h» )} fuxpx ri fic\'j xxr^ptrytv, Schol.: Kxrircvtuviv,
h) TÙV fitrà iptvysfUtuv. Cf. Vosp. 013,

Horn. II. 15. 021, xpiupuyyxvu Theophr.
^\'\'»ar. 19, KXTxxviïv Ac6ch. Ag. 105. Eur. Rhos. 387.
Ar. Ly«. 552, ipixvtîv Ilea. 0. 508. Pind. I. 2. 40.
Eur. Androni. 550, xpovrvih Ar. Ran. 338, mrvûv
^^ttu. 314.

*«t<;/*t« .logumina frosa" logitur Ar. Ran. 505:
KXTtptxTÎiy x^fiJh\' Inov; 3y\' n rptU. Sic R. T. V. e.

X, xxTtpeixTÜv A. D. U. T. A. (l>, a verbo xxTtpelxeiv:
Aesch. Pers. 538. Vesp. 649. Schol.: xxTxxexofifiivx
hzpix. Cf. èpixTx Hippeer., èpelxa Ar., Hippocr., Aristot,
utrumque de frug. fresis, hxepixróg Phot. 13. 24. —
Yide praefat. § 3

(Bekk. Phr)\'n. p. 45. 25.) legitur Ar. Ran. 1160: où
2îjTX TOVTÓ y\\ Ù xxTt7TUfivXpc,m xvSpuTTc, txùt ïot\', a
verbo medio xxtx7tu{iûx}.o[ixi. Cf. ffTUfitixxofzxt Ran.
1071. Thesm. 461. 1073, TrufiÙKXu Nub. 1003. Ran.
1310, 7TÛfiv\\(ix Ran. 92. 943, 7TufivXt0Ju\\?.sxTx2ifi;
Ran. 841, aTuiiuXlx Ran. 1009. Polyb. 9. 20. 6.
Alciphr. 3. 70, ab, vTUfiôkoç Ach. 429. Plat. Eryx.
397 d. Polyb. 40. 6. 7. Luc. D. d. 7. 3.

KXTOvhxfixi flfruor" usurpatur Ar. Eccl. v. 917:
àxx\' u (laV IxtTióoftM, xxXti tIv \'Op^xyépxv, ôttu; axirrij;
kxtJvxi\' (vulg.) = „ita tua aotato fruaris" (Blayd.).
Idem est simplox ivhxtixt Thosm. 469 Eur. Alc. 335.
Dem. p. 842. Luc. Pbilops. 27. Cf. praofat. § 5.

xxTTÙç „ramontum, recisamontum corii" legitur
Aristoph. fr. 285. Poll. 10. 160: xarru; iip/ixTuv ivu-
ôifjLivsv ty vfiivv^y Stxv i (jriXfXo; àpxii; Ilosych.

xxTuvxxt] „vostia sorvilis gonua" logitur Ar. {..ys,
1151. 1155. Eccb 724: xxpx roTi huXoivi xoiijûivùxt fióvn
xxTuvxx))v TÛV xcTpsv àTTûTfTiXfiivx; ot Thcopomp. fr. 99.

Schol.: ïfiXTIs\'v i<TTlV ix TÙV kxtu (ItpÙv VXKO;, towr/ffti
2i(pSipxy, Trtpuppxiifiivsv, huXixl; kx) xvtXtûêtpog,
Cf. xxTuvxxû^ûpci Ath. 6. p. 271. Do loco Tlicopompi
Kock. annotat: „non comici, aed roruni scriptoria
videntur caao, quamquam non rcppcri apud Muollo-

rum". Nâx>> invenitur Ilom. Od. 14. 530, vxxo; Pind.
P. 4. 58. Her. 2. 42. Theocr. 5. 2 etc. — Vide
praefat. § 3 fl.

xaTa(pxyciç Ar. Av. 288 et 289: Im yàp xxruipx-
yiç T/ç xXhoç vj KXfxvufAOÇ] est nomen avis comice fic-
tum , „avis quae dévorât omnia" (xxrx^ixyeîv = devo-
rare) ; iHuditur Cleonymi xoXv^pxylx. Kxtu- ideo posuit
poeta, ut audientes perciporent vocem: crxxro^xyxç
(qui storcus edit), cf. irxxTOipxyoi Plut. 706. Epicbarm.
ap. Ath. 7. 321 d, et cum nllusione ad xxTx<pxyx(
(guloBus, holluo) ap. Aeschyl. fr. 352 ot Menandr.
4. 197. Cf. nomina avium irrayS; Av. 249. Ael. II.
A. 4. 42, xeXfKxi, iktxi, îhxvci; Av. 883—886.
Aristot. II. A. 9. 10, similia. — Vido praofat. §9.
xxuxl^u i. 0. „hastili instruo" (se. s. xxfix-

legitur Aristoph. fr. 404 : xôyx" ixxuhi^wro xx)
$(/a-rit xxj^x^. Subat. kxuXJ; (Iloaych. : t3 Jixfiiu iJpxro;,
rh ixu^ufiniyov t]; o iftl3i(3xl^tTxi ri xô/\'Ack toû IJpxrcç)
est Ilom. II. 13. 102. Xon. Cyn. 10. 3. — Do forma-
tiono cf. àvêpxxli^u.
Kxvvc; vido ad voc. hxxxvviH^ai,
mfSx^Tvptç nomon avis cuiusdam logitur Ar. Av.
803. Vidotur caput huius otIb igneum habuisse colo-
rom, xi/3A»f onim ost i. q. cf. Callim. fr. 140.

Schol. Nie. Al. 433, ubi xi^K^ovo; („semina in capito
forons" do papavoro). — Vido praofat. § 8 Sio
v^oôufil; oHt avis ignota Aristoph. Av. 802, ita dicta
quod sub thymo (ùirh iùii:^) dogat (Blayd.), et etiam
(PU^tç Av. 884.

xixpxyiix „clamor, vociforatio" legitur Ar. Poe.
037: T>}f3# (ih lixpsl; iHcw tifv 9th xtKpxyiixm. Sic

KexpxyoTsç coni. Blayd. Similem vocem Ktxpxypuç Atticis
pro xpxuyjî tribuit Moeris p. 226. Cf. Eur. I. A. 1357.
Plut. Symp. 3. 6. 4, voc. xixpxKTi}; et xixpx^ilxßx;. —
De formationo vide ßuftoXÖz^vfix.

KcxpxxTifç „vociferator" legitur Ar. Eq. 137: xpirx^,
xixcxxTijç, KvxXoßöpou (puvîjv (XUV. (xx) xpxx-ijç R., xexfx-
A). Vocabulum e comoedia sumpslsso videntur
Plut. Mor. 804 C et Lucian. lup. trag. 33. — Cf.
praefat. § 12. Cetorum vide xtxpx^tixßxg. De forma-
tione cf. ßxßxxrn;. In Eq. 304 codd. B. C. R. V. «
etiam xexpxx-n); dant, seil.: ù (iixpl xx) ßhXup) xx)
xtxpxxTXy ubi xx) xpxxTx Meinek., xx) xxrxxtxpxxTx
Ilerm. Dindf. Blayd.

xtxpx^f^xfixç „qui cum clamoro aliquom domat",
logitur Ar. Vesp. 596: xùrk K?.iuv 5 xixpa^iixßx;
ßivov iißxg où TTtpnpxytt. Cf. xtxpxxT^; s. v., xpxyirn;
Pind. N. 3. 78. De compositiono vido xvxyx^iriTtlv (J
Tw xtxpxyivxt Ixßüv). Coterum cf. xixpxyßx.

xi?.iiç Ar. Lys. v. 60: «U* ixtîvxi y* Sri ix) tûv
xt>.)ÎTuv hxßtß^xxff\' SpÔpixt ambiguo sonsu usurpatur.
l\'roprio onim ost „parvum navigium", ut ap. Hor. 8.
94. Thuc. 4. 9, al., dein otiam „oquus color", ut np.
Hom. Od. 5. 371. Plat. Lys. 205 c. Plut. Alex. 3,
alios, ot indo „\'A(p;o3/T){; rpsVa;", ut otiam Pac. 900:
7vx xéKi)i xi\\}tTx 7rxpxKfX>jTtt7, cuius mominit Ilorat.
Sorm. 2. 7. 49 verbis: „agitaro oquum supinum".
Verbum xf a>}t/Ç#/v do oodom achomato obscoeno legi-
tur Veap. .501 et Theam. 153: oùxoùv ôrxv
<bxllpxv voiir, ot TTxpxxsXtfTilitiv in Pac. v..900 (cf.
aupra), quod proprio oat: „coloto oquo alicui a latere
oquito" (H. Steph.). — Vido praofat. § 4.
x£;.>fT/Çf/v vido ad voc. xJ?.>)ç.

KcvTxvpiKÛç dictum est pro „insolenter, ferociter\'
(Blayd.) Ar. Ran. v. 38: t/ç tîjv 6vpxv iträrc^tv, à;
xevTxupiKÛç C7TIÇ, Schol.: xvt) toû xxôfffiuç xx)

vßpivTtKÜ;^ Sti xx) ol KivTxupu vßpiJTxl, Tivh SI xvt) toû
HxXxxûç\' {ipxvtvsTXi yxp S \'HpjtxAij;\' 5 yxp Aiôvuro; ßx-
xxxh; kx) tpuçy.xô;. — Cf. praefat. § 10
xivTX\'jpoç vide ad voc. SiXrx.
Kepxvvüßp0vT>ti „fulminator tonans" do love dicitur
Ar. Pac. 370: u \'Isû xtpxvvoßpövrx. Cf. (uyxßpivrm
Vesp. 323, xipxùvtioq (Zeùt) Bianor 13 (VII. 49),
xcpxùvio; (Zfy;) Aristot. mund. 7, xepxwoßixs; Luc.
Philopatr. 24, x(pxuvonxx>); Meloagor 38 (XII. 110),
x*pxuv:ûxo; (Zfwr) Philo, Kfpxwo<pôpoç Plut. Alcib. 10,
ßpaynfotxipxuvo; Nub. 205. — Vido praefat § 1 x.

xtpxuvoTrX^^ „fulmine ictus** logitur Alcaeus fr. 2:
$ nxpii^ xxTxxuf^f, SxTTOv ij xfpxuvorXyj^ hti (Kock.).
Idom significant xtpx-jvißoXo; I). Sic. 1. 13, xtpxvvißhu-
to; ap. sequior., xtpxuvoßKvt; Thoophr., xtpxvvisç Eur.
Suppl. 512. Soph. Ant. 1120. — Ad formam: iptfoTAiff
Ar. fr. 43, Antip. Sid. 29 (IX. 323), clrrpo-

Amor. 54, similia. Do compositiono cf. a. v. xvxyxt^iTv.
xipxoç vido ad voo. ipißiväa;.
xtpoßxTxq „cornipes" dicitur n«v Ar. Ran. v. 230:
yxp îtntp^xv jih tiKupol Tt Meûrxi xa) xtpoßxTx;
Schol. : Ixdlif x^xà; Ixtiv SoxtT rpxyov. iii xx} xlyoßxrxv
Tpxyoßxfitvx Kiyovvtv. Alytßxrn; dicitur Pan Nicarch.
(VI. 31). Theocr. 5 (IX. 433), x]yo(K^; Orph. H.
10. 5, sùyivu^ Epigramm, mlesp. 203, sàyho-Jt Hom.
!>• 2., rpxyiroi/; Simonid. fr. 134. Kfpoßxrxi ost adiec-
tivum dotorminativum, in quo alterum mombrum a
prioro accuratius dofmitur ct doterminatur.

xepouTtâv „cornua erigere" legitur Ar. Eq. 1344:
TOÙTeiç ÔTTÔTS xp^ffociTO ToJç Trpootfiloiç, âvupTxXi^si; xxxe-
povTixq, metaphorice de Demo superbiente. Hesych.

xepcuTixv yxvpixv. lAenvvivexTxi Ss xt:1 tùv îrl/xuxtvsvvruv
Txvpxv. Schol.: rijy xtpxXîiv xvxTs\'miv Six*iv tùv xspxro-
<pipuv t^mv. îjjAoF tI yxupixv. Cf. ù-pxuxtvtïv Plut. fort.
Rom. 12. Ael. H. A. 4. 29, ù-^xv^th Phocyl. 56.
Soph. B. A. 68, XBBXTX (pùiiv Luc. Dial. mort. 1. 2.
Photius habet subst. xfpsutixvfié; = suporbia.

xs(pxXxiov „capitulus" (i. o. radix, bulbus) logitur
Nub. 981: oyS\' «v ihhdxi htmovvt i^îjv xc(px>,xiov t>};
pxpxvTSo;, cf. Blayd. annot. crit., ot do capito piscis
usurpatur Gallias fr. 3, v. 1 : xlSxpo; êzth; xx) 0xt);
ôùvvsv rt xfCpxXxtov toIL Deminutivum ost vocab.\'
quod hoc sensu invenitur Ar. Plut. 718, Vosp. 679,
Theophr., Pol. 12. 6. 6; idom ost xt^xXi; Luc. dial,
mor. 14. 3; xtqixMov do capito piscis: Plut. Symp. 2.
7. 1. KiûxXo; == piscis cum magno capito Aristot
H. A. 5. 11. Adi. xt:px>,uTÓ; = bulbo praoditus Ath.
11. 371 0 (Theophr.). — Cf. praofat. § 3 Ö, § 2 <3; do
aliis signifie, vido lexica.

xecpxXiiytphxg „qui copita colligit" logitur Cratin.
fr. 240: (ityivrov tIktbtov rûpxwov, ov S»} xt^pxXijytphxv
6to) xxXioviTiv, do Poriclo = „capito"; do mogno Po-
riclis capito cf. otiam ad voc. MixxxXivo;,
phxv ridiculo forma praosortim dorica Homori vtcptX-
Wtpi-nf substituit" (Kock.), cf. Hom. A. 511.« 63. Do
formatione ad voc. àyptoTrotiç. — Vido proofat. § 8.

xeÇxXijff, Ar. Av. 476 dictum est cum aHusiono
ad pagum Atticao, cui nomon KiÇx?,>ji „vr* ùfitfx^vlx;
Tiv zxrlp\' xvTîj; iv t^ xi(px?.p xxTOpv^xi. ET. ô xxTÎfp
ipx T^f xcpvicû vuv) xfTrxi Teivtù; KtcpxAijaiv. Dictum

igitur pro Kf^aX^«. Schol, : xpoahxi^e tov l^fiov.
yap lijfio; Tijç \'AxxfixvTtloç (pvMjç. — Cf. praofat. § 9.
Hue pertinet etiam \'Opvexïç dictum pro êpvhiç Av.
399: (piitrofitv xphç toùç <rTpxT>)ycvç xxoixveTv iv \'OpvexTç.
Ornoae nomen est urbis inter Corinthum ct Sicyonem
sitao, do qua cf. Strab. p. 586.

n\\iùxpiov „fiscella iudicialis" legitur Ar. Yesp. 674:
ùç ^ffô)iVTXi Thv fih ffvpcpxxx Thv x?J,ov ix X)j9xplou hxyx-
pi^cfitvov, i. q. xiffiôç v. 99. Deminutivum est vocab.
Kiidiov, quod legitur Hermipp. fr. 27. Schol.: x)tÖxpix,
i^ ùv touç xû(3suç vi^pldixv sivo xyytlov xXtxThv, fl; 3 txç

^xlitxv Iflduç ixfùvto X>}ôlu ^xxxovtiç i^ xùtoû. Poil.
10. 150 invonitur ot x>j6iSisv, ot x>iÔ/ç ibid. 7. 203. —
Cf. praofat. § 7.
xtjfitov vido 8. v. x>iSxpicv.

nyipvxxivx apraeco femina", „praeconissa" (Blayd.),
logitur Ar. Eccl. 713: Xxfioûrx xtipùxxivxv fis:pxviv tivx.
Cf. fixyilpxivx Phorocr. fr. 04, xXtxrpùxtvx Nub. 606,
^X^uoTràXxtvx Phorocr. fr. 64, similia. — Vido praofat.
§ ly.

xvipdiTV) „cerussa, fucus" legitur Aristoph. fr. 320,
V\' 1 : xxToxrpov^ ^/xXilx, xtipuTiiv, Xhpov. Ach. 1176
est cera quaedam ad viilnus sanandum, ot sio
otiam ap. medicos et sequiores, i. q. th xvtputcv^ x^paiix,
^^puTxptov (Hippocr. Diosc.). — Cf. praofat. § 2 /3.

i. q. liirou logitur Phorocrat. fr. 165 ot Aris-
toph. fr. 656: A. «r x^; H. ^y^y ^txtXlxç. Atticis
tribuit Moeris. „Cf. Cramer. An. 0.x I. 344, 27:
t3 i^rrov cuvTx99trxi xùr^ rf (rh) roî".
(Kock.). Idem Etym. m. 682. 52. In duobus illis frag-
niontis voc. iungitur cum v. roi.

xiynXo^xTxt; „qui incedit instar cincli (avis quae
continuo motu pennas, quas in cauda habet, quas-
sat)" (H. Steph.) legitur Aristoph. fr. 140: koploü
xiyxXo(3ÜTxv pvófióv. Kiyx?xç (avis) invenitur Ar. fr. 29.
Aristot. H. A. 8. 3; 9. 12. Ael. H. A. 12. 9: xmJ
Is 0 xiyxXo; xx) tx ovpxïx TtTtpx. Phot. xlyxXoç\' opvsov
TÎIV ûfftpvv TToXXx xivBÏiv \' 0 Tiveç jeifforvyllx xxhoZsiv.
Cf. xiyxxi^a „hue illuc movere", et deinde „mutare"
Theogn. 303, subst. xlyxXtci/; Galon., xiyxXKriióg Hippocr.,
hxxiyxxl^a (= simpl.) Ar. fr. 29. Hippocr. — Yide
praefat. § 1 y.

xiXXl^xç „tripos clypei" legitur Ar. Ach. 1122:
toù; xiXXI(3xvtxç cïas, ttxT, tïjg xffvl^og, sic B. vulg.,
axiXlfixvTxç R, xuXXl(3xvTxg A. Schol.: TpicrxsXij sot! tivx
^vXx f^\' uv TiSéxffi txç xottI^xç. Poil. 10. 146 voc. no-
minat inter cxsûij ffTpxTtuTtxx. Est otiam instrumentum
pictorum, ê(p ov oi xlvxxtç ipeUovTxi, otxv \\ypx(puvTxi
(Poil. 7. 129), ct praotoroa ^xjiç xx) MQeiix Tpxiri^)^ç
(Hesych.). Cf. v. ixpl(2xç, quod idem signif. (Poil. 1. 1.)
ot ctiam est „XoyeTov theatri" Plat. Conv. 194 b. Luc.
Ncr. 9, „cothurnus" Phot. Philostr. Y. Apoll. 5. 9. —
Yide praofat. §31

xivx^pxv „hircum olero" legitur Ar. Plut. 294:
7rpo(3xTluv xx) x\'iyûv xivx/3pûvTuv (léxvi (h<rc7fiixv XTroTrifi-
xsiv xTti tûv Cf. subst. xivx^px Luc. bis

accus. 10. D. mort. 10. 9, xivx(3pivizx Hosych. Yorbum
est denominativum in -xu quae, ut verba in -ixu,
saepius morbum animi vol corporis significant. — Yiâo
praofat. § 3

xivxxvpx „cribri species" xxpx to xiveTv x^vpx,
legitur Ar. Eccl. 730: x^P" >5 xivxxvpx, xxxî)

xktt\'iç „vas in quo edulia reponuntur" legitur Ar. Ach.
1137: tI hïttvov, à ttxï, sx T^f? xiati^oç. Deminu-
tivum est vocab. xhr^. Cf. xXtvlç a. v. xXlvyj, tjj^/ç a. v.
T^ôi]. Demin. xurlhov legitur Artem. 1. 3. — Vido
praefat. § 7.

xiTTÔiv metaphorico usurpatur = „cupio, desidero"
Ar. Vesp. 349 et Pac. 497: ùfisTç (ûv ovv cl xittùvts;
Tij: slpi^vijç ffzctr àvipsiuç. Schol. : xtto (/.sTx(popcti; rwv
xvo-jcûv yvvxixxv. sTriSvfjisTv. Proprio usurpatur ap. Arist.
II. A. 7. 4 (cf. Ath. 9. 372 a.), Musonium Stob. 17.
43. — Vido praefat. § 2. 1. ,
xtx^KTfiói „cachinnus" legitur Ar. Nub. 1073:

et schob, xx^xT/^üv R Ilerm. Dind. Mein. Suidas: o
ixxvtoç ytXa;. Clem. Alexandr. Paed. II. 5: •yiXu;
hri zcpvixoq, STÙ yuvxiXKV èz) xv^pûv xxx»(rpcôç, Etym.
m. TTOpvixoç yiXccç, ttoXv; xx) xxovfio;. Verbum xix^l^u
Nub. 983. Macedonius 7 (V. 235). Theocr. 11. 78.
Cf. xxxii;^ Anacr. 31. 29. Ar. Eccl. 849. Thoocr. 5.
142. Poll. 6. 199 dat xxyxx^\'<> ot xxyx^\'^f^^i (apud
sequiores). „Glossoma vidotur xxxx7fx.üv (lectio codicis
Ravonn.)" (lîlayd\'.). Dc formatione cf. x^uvixsfiô;.

xkx7tx^a proprie est „pampinare, sarmonta ampu-
tare" (Photius xxx7tx7xr xhx7xi ot xKxv xptzsxov rh
Tsptvsiv)\', metaphorico usus est Ar. Eq. 106 = „frange,
deminuero superbiam ct auctoritatcm alicuius": 7Tpx-

Notione propria apud sequiores consorvatum est, sicut
otiam xXâcc = xXxhùu Hippocr., Artomid. 1. 51, Clem.
Ab, al. Cf. subst. xxx7iç (Thoophrast.), xxxjt)); (Hesych.

àfiz-exoopyôç) = kxàsswiç et xxxhvrijp, xxatttvjpiov \' to
Spivavov ç5 KXahvowi (Schol.) = nXxhvTiipiov (Hesych.).
— Vide praefat. § 2. 1.

xXxvffixv dé strepitu ianuae usurpatur Ar. Plut.
1099: âxxà Sîjra to ôûptov Cpdfyyéfifvov cckXuç xXxvffi^.
Suidas: xlxvaixv xvpiag to ^x^Tv xùto^cxt) to ôùptov.
Eodem sensu Tpi^êiv de strepitu ianuae ap. Nilum de
octo vitiis c. 6. Cf. e^px^s [xxXx ôvpsTpx) Od. (p. 49,
\\popê7v Eur. Here. 78. Lys. 1. 14 ; xXxvaixv apud Poil.
2. 64 est to kxxvœxi ôéxsiv, i. q. xxxvdsiu.

xXxufflptxxoç Ar. Pac. 1293: xvSpè; ^ovXofixxov
xx) xXxvffifixxou Tivhg v\'iôg H. Stephanus interpretatur:
„fleturus, quia pace restituta iam helligerare non po-
tent" ; Blaydes pro xXxvao/Asvog positum vocabulum
dicit, quare etiam xXxusonhov proponit. Cf. xXxvctSstmog
ap, sequior., xXxvtriysXug Xen. Hell. 7. 2. 9. De com-
positione s. t, (2op(3opoTxpx^tg. Vocab. est comico fictum,
cum allusione otiam ad nomen Lamachi, sicut etiam
voc, ^ovXófixxog, quod vide.

xXsTTTlffTXTog suporlativus comico fictus vocabuli
xXfTT^g legitur Ar. Plut. 27: yfVtffTéTXTOv ^yovptxl as xx)
xXtvThTXTOv". Comicum hoc vocabulo imitati sunt
Aristot. physiogn. 2. 15, Alciphr. HL 20 et Sext. Em-
pirie. pyrrh. 3. 215. Vido praefat. § 12.\' Cf. TroTtvTXTog,
TTXeovexTÎaTXTog, i^poipxyiaTXTog similia.

xX)jpuT^ptov „urna, in qua sortiebantur indices
in quo foro iudicarent" (Blayd.) legitur Ar. Eccl.
681: TX Sf xXvipaiT^pix zot Tpi4>m\\ Pollue. 10. 61 : xXt^r

iv Tcp Tiipx \'Api<TTo(pxvovg (fragm. 146), xXXx xx) iz)
tov xyyslov xv xpf^óvsuv: ibi igitur significatio incorta
est. Conferendus est etiam Schoemann. de sortit, iudi-

cum p. 27. De loco sortitionis xXtjpunîptov usurpatur
B. A. 47. Plut, an seni 18.

KX^Ty,p „asinus onerarius" est Vesp. 189: wW (ixoiy^
ivSxXXsTxi èfzoïÔTXTo; KXyjTÏipoç eJvxi ttwA/ij;, et 1310; signi-
ficat etiam „citatorem" et „testem". Ilesych.: xXi^Tïjptç
5/\' uv iig rxq Slxxç TrpoKxXoïivTxi. Tim. Lex. KXtjTîjpsç\' ot
sk iittprvpixv xAjjto/. Cf. Av. 147. 1422. Vesp. 1408.
Plat. Lcgg. 8. 846 b. Dem. 34. 13. KxvSijXtog (asin.
onerar.) est Plat. Gorg. 299 b. Luc. Pseudol. 3, xav-
6uv (idem) Vesp. 179. — Vide praefat. § 3 a.
xXifixxii^u vide ad voc. hxxKtptxxl^u.
xXtvlg „lectulus" legitur Ar. Thesm. 261 et Cratin.
fr. 137: o\'l 5\' xXvcxxt^ovciv vzo txïç xXivhiv. Deminuti-
vum est vocab. xhlvvi, quod saopius invonitur. Cf. xXiv-
xpiov, KXivfSlov, ot xXivr)ipiov, „lectulus, sellula, in qua
reclivi cervice rocumbi potest" (IL Steph.), quod logitur
Aristoph. fr. 266: t/ w TTOv^pé pt i^opli^sig {ixxopl^sig)
ùffTTfps) xXivT-^piov ; Deminut, ost vocab. xXivrvip, quod inve-
nitur Od. 18. 189. Theocr. 2. 86. Luc. Conv. 44;
KXivTi^plSiov est ap. Phot. 171. 12. — Vido praofat. § 7.
xXivTviptov vide sub voce xXivlg.
xvvfix „pulsatie portao" logitur Ar. Eccl 36: lixovffci
TCI vzoSo\\jfjt,ivvs tI xvvptx 70U TÜV SxxTtiXuv. Suidas : ô
^peizx7og xvtjvfii};. Verbum xvóu legitur Thesm 481:
ouTog TÔÙCf) (iov \\vusv ixùùv tîjv ùùpxv. Photius: ^uf/v,
xvviùdv. Schol.: Çw/v yipkfJLx. Cf xvù^u Etym. m. 523. 3,
otiam = xvùu. Vido otiam v ôpvyxvû. Kvûia pertinet
ad verba, quao sunt formao sccundariac, ita ut «3«;^«
(Ar. fr. 410) ost alia forma pro xSx^xu ap. Ilippocr.
XVUU vide s. v. xvvfix.

xox^ imitatio vocis ranac passim legitur Ar. Ran.
a. v. 209 usque ad v. 268, v. c. 226: àAA\' i^oXoKrO"

xÙT^ Kox^, v. 239 autem comice de crepitu podicis:
XÙ TrpuxTOç ÏSUi TTxXxt, XXT* xvtIk èyxùipxç èpû\' (Spfxt-
xtxe^ xoxH xoxl — Cf. praef. § 6.
xâ(3xXx vide s. v. xci(3xXtx£Ûopt,xi.
xo^xhixsviAX vide s. v. xo(3x\\ixsvo[ixi.
xo(3xXixsóofji,xi „ludificare aliquom" legitur Ar. Eq.
270: sJ^si; oV vxêpxsTxi ù^Trepù yipovrx? ùfixç xxt xo(3x-
XixsvÉTxi (Schol. XTTXTXV) ot substautiv. xo(ixKixev[jt.x
Eq. 332, xó(3xKx „ioci dolosi" Eq. 417 et = „xxxovpyx
xx) xvsXsvdipx" Ran. 104: xx) fiîjv xà(3xXx y fVr/v, ùq
xx) <To) ioxsT. Phot. p. 175. 13 habet voc. xo^xXslx = vj
"TrpovTToiviToq (j(.£Tx xTTxTviq TTxthx. Cf. Diuarch. ap. Harpocr.
et B. A. 190. 272. Verb. xo^xXeùa habent votera
lexica, xô^çcXoq est Ran. 1015. Eq. 450. Plut. 279.
Aristot. II. A. 8. 12 et alibi. Ké(3xXci proprie = 5«/-
fi.ovéq Tiveq axX^po) Trtp) tov Atôvusov. Cf. QuiioKÓxevfix
Eq. 902. Pac. 748, Tov)îp{v(ix Dem. 25, 60. D. liai.
6. 84, TspxTeufix Lys. 762, vexvleufix Plat. Rep. 3.
390 a. Luc. Ilermotim. 33.

(se. xlôoq) „lapis durus ot in se habens
xoyx\'^^\'\'^^ TÛTTovq (conchae formas impressas)" legitur
Aristoph. fr. 193. Apud Xen. Anab. 3. 4. 10 et
Philostr. p. 71 vocatur , apud Pausaniam

12. Sophr. ap. Ath. 3. 86 e. Aristot. IL A. 5. 15,
xoyxùXii ap. sequior. Cf. otiam xoyxvXiùlviq (xlùoq) ap.
Strab. I. 49. 50. De formatione ad pxhofzxTixq. Avxvi»q
(xiôoq) est Platon, fr. 146; Xuxvhfiq (x/ûoq) oat ap. Plat.
Eryx. 400 a, Diosc. et al. sequior., XvxvxToq {xlôoq)
ap. Photium.

xot vox porcellorum legitur apud Ar. Ach. 780. 800.
801. 802. 803, et verbum xoî^u 746: oituq Sf ypw

Ki^tnt xx) koi^sti. Hesych. : tx xoipHix ßiß^ttküg xiyttxi.
Dc formatione cf. s. v. ßpvXXu. — Vide praofat. § 6.

xoixùxxa „circumspicio" logitur Aristoph. Thesm.
852: ti xv cù xvpxxv^ç] ti mxvXXeiç Suid.: xoi-

xvXXeîv xspißXexftv ij kxkotsxvsîv, Hesych.: xeptßxijreiv\'
KvXx yxp tx lirxva tûv ö(pöx\\ßüv. Verbum dérivant
reduplicatione a. v. xvXXtiv, et id a voc. xûA«, i. o.
vTTcizix (pars subiacens oculis), ita ut ßOißvXXu a. v.
ßvXXa — ßvXvj (ßvXXu — labra comprime). Cf. mwXiuv
(stultus, stupidus) Ael. V. H. 13. 15.

KoiXtolxlßuv Eupolis fr. 172 tovç kôXxxxç xf\'xAjjxf
(Ath. 3. 100 b.); „eandem vocem non indicate auctore
attulit 3. 97 c". (Kock.). Cf. mXiSlovKoç et mXioßxvlx
ap. sequioros; cotorum vido s. v. Tpvyolxlßovtq. Vocab.
xoiXiolxIßuv imitatus est Clemens Alexandrinus. Vide
praefat. § 12.

KoiXiOTTÛXiiç „qui ventres vendit" legitur Ar. Eq.
200: mXiOTTiixiftinv Ts ôsèç ßiyx xvloç ÔTrx^ei. Usurpatum
est pro xxxxvtottûxiiç, quod vide.

xoißl^u „extinguo" (scil. Thv Xvxvov) logitur Nico-
phönt. fr. 7, ot do eadem re compositum KXTXKOißl^u
Phrynich. fr. 24 : ixaixv Thv Xv^vov xxTXjcoißkiff.

Poll. 7. 178: nx) Th KXTXtrßivxi Thv Xv^vov, oxip ol vuv,
xxTxxoißhxt \'■VpvvtxfiÇ tipyjxsv x.t.X. Koißl^cc ost „sopio"
Eur. Rhcs. 825. Soph. Ai. 819; sod in Anthol. XH.
19 etc., Plat. Rep 9. 691 b, Xon. Conv. 2. 24 notio
est „lenio, mitigo". Sic xxTxxoißl^u est „sopio" Plat.
Logg. 7. 790 d, „dormiondo consumo" Xon. Mem. 2.
1. 30. Ael IL N. 1. 15. - Cf. praefat. § 2. a. 1.

xoivoôvXxxsTv„ „communi sacco utor" (H. Stoph.),
„TO iv oi^ xoivuvsTv titIuv xx) Tpxrri^tfç xx) xxTxyuyijç xx)
TÙV TClûvli" (Bokk. Anocd. 47, 7) logitur Aristoph.

fr. 797. Cf. ÔÔXxKoç ap. Her. 8. 46. Ar. Plut. 763.
Plat. Theaet. 161 a, etc., xom^ouXelv Xen. Lac. 13. 1,
Komspyeïv ap. sequior. — Vide praefat. § 1

Ko kxv, vox cuculi, legitur Ar. Av. 505: omâ\' S ko\'k-
Kv^ stTTOi xoxKv, 507, Rau. 1384. Koxxv^eiv est verbum
de voce cuculi Hes. Op. 484, comici autem etiam
verbum usurpant de voce galli gallinacei. Bekk. Anecd.
21. 24: ^ssiv àxektpvévxq ccttixûç\' to 5f kokxv^iiv xufiixo)
Xsyovtnv, cf. Eccl. 31. Cratin. 2. 186. Plat. 2. 687.
Diph. 4. 407. Aristot. H. A. 9. 49. Luc. Gall. 14.
Cum autem gallus et cuculus incitare soient ad labo-
rem, kokkv est adhortatio ad cito et evxxlpui; laboran-
dum. Etym. m. : kôkku • \'Attiko) tô tx^ô. Praeterea vido
praefat. § 6.

koxstpxv „proculco" logitur Ar. Nub. 552: tovtov
SeiXxiov koxstpûir\' xs) kx) t^iv pc\'^tépx. Schol. : xvt) toü

KXTX KÔXOV TVTTTOVJtV. XVt) TOV XXTXZXT0V71V, XTTO TUV TXÇ
hXxlxç KXTXTTXTOVVTUV. oî SJ tÔ iVXKXSCÙXl tîfl KOlXlot Kx)

TVTTreiv s; tjji/ yxaripx, xóXov yxp rè zx^ù evTepov. —
Cf. praefat. § 3 f.
kôxKx^oç vide ad voc. xoKXvpx.
koxkikocpxyoç „vorator panis rotundi" legitur Ar.
Ach. 872 : u xxlpe k0mik0(pxy£ boiutisiov. Schol. : kóxxi^ •
tJSoç xpTov TTspipepovç. Erotianus p. 202 : kôkxiksi; • xpThxxcv
eîSoç, ùç ttXxkovvtuv. Ephippus 1 loquitur do QittxxIx
xoXXtKopxycfi. KoXXImoi apTOi Athen. 3. 112 f = xoXxIkix
(subst. plur.) ap sequior. Cf. kÔ\\xxI3oç. De composi-
tiono ad xypioTTOtiç,

Koxxofiêxsjv „carmina conglutino ot concinno" logi-
tur Ar. Thesm. 54: tx Si Topvevei, tx 3« xoXXopLsXeî,
kx) yvufioTvzeî KxvTovofzx^ei. Cf. koxxxv „glutino" Pind.
N. 7. 78. Plat. Tim. 82 d. Plut. Symp. 1. 2. 6, kóxxx

Herod. 2. 86. Ariatot. Meteor. 4. 4. Verbum positum
videtur pro ^sKokoXXxv vel simile quid (= ^isKvi x:Mxi>),
cf. (isxottohtv Atb. 14. 682 c, (askotvzuv Aescb. Ag.
1124, [AsXoupyéïv schol. Theocr. 9. 7 ot sequiores.

xöAAoTTfów „hoino exoletus sum" legitur Platen, fr.
186, V. 5: xsKOWOTTiUKx; \' Toiyxpodv p^Tccp hei. „KoAAoTfç
Eubub Euatath. 1915, 17. Diphil. 48, 22 figurato
dicuntur xvlpoyum, homines exoleti, pathici. Eustath.
1915, 17: xöAAöjt« xxxovvi rèv TrepnpixovTX xx) hxi-
pdùvtx" (Kock.). Cf. xoxkoxôsiùxtviq Suid. — Vide ad
vocab. èvTspsùu,

xoXKÙpx „panis species" legitur Ar. Pac. 123 et
fr. 413: xxt xoXKvpxv toisi 7rspÛ7iv Six roùv Mxpxôùvt
TpûTTxîoVy ita ut xóxxi^ Hipponax, Nicoph. fr. 15,
Ephipp. 3. 322, domin. xoKKÙpiov ap. sequior., xoWvplç ot
x5AAü/)/r>>; LXX. Voc. cognatum videtur xôKKx^oç —
(juxpoq xpriffxoq, ioixùç tîjv ttKmiv tûIç xoXhx^otq TÎjq xiôx-
pxç, Ar. Pac. 1196. Ran, 507. fragm. 497 et 506 va.
5, ot Philyll. fr. 4, v. 2 : xinh; cpépuv zxpstpti yxXxxro-
XPÛTxq xoXXci(3ouq Ospfiovq. Vocabulum significat etiam
„verticillum lyrao" schob Plat. Rop. 7. p. 375. Luc.
D. d. 7. 4. — Vido praefat. § 3

xoXolxpxoq „graculorum praefoctus" legitur Av. 1212:
TTphq TOUÇ xoXolxpxovç TrpojijXÔeç. Vocabulum est comico
fictum ad analogiam voc. "ttttxpxoç, simil. Cf. ipvlùxpxoq
1215. Do compositione ad/33fAAoA«/)uy$. Sensus ncquam
latobit, si in voc. xoxolxpxoi inest alluaio ad voc. xoxi-
apxoç (a xoXséç = vagina) aut ad voc. xuXéxpxoç (a
xwAij) (cf. IMeinek, fr. com. 4. 640), scd voc. xoXolxpxoç
etiam sine notione obscoena iam aatia risum movobit.

xoXéxufix „unda mutilata s. cava" logitur Eq. 692:
xx) [ii^v i nxCpXxyùv oùroo) Trpoaipxsrxi ùôûv xoXôxvptx.

Schol.: ro KoXoßov xüß», orrsp rvcpxov hx rè ,uy] xxxXx^siv
xéyovaiv. Compositum est e voc. KQ?,og (= xoKoßäg, mu-
tllatus) et xüjc««; cf. ad voc. xßeXrspoxixKU^. MoXog est
II. 16. 117. Herod. 4. 29. Theocr. 8. 49.

KoXoKvvriov „cucurbitula, parva Cucurbita" (H. Steph.)
legitur Phrynich. fr. 61: ^ ßxi^iou ri ßixpov vj KoXoxuvrlou.
Deminutivum est vocab. xoAoxwtjj, quod saepius legi-
tur. Cfr. praefat. § 7. Vocabulo xoh.ox.uvrtov exiguitas
modo exprimi videtur.

xoßxpo^xyog, i. 0. xófAxpov ij$!uv, legitur Ar. Av.
240: rx rs xxr Spex, rx re xorivcrpxyx, rx re xofixpo-
(piyx. Theophr. II. PL 3. 16. 4: „v Sf xößxpog >; rb
(itßxlxuKov (pépouffx rb iiuhßov" (arbutus). Eodem loco
Avium legitur xortvorpxyog „oleastro vescens" {xorivog
est i. q. • xypieKxiog). Cf. xpxh^xyog Poll. 6. 40 =
xypotxog {xpx^xf rx (pü\\Xx rüv (tuxüv). De compositiono
ad xyptOTTotog. Voc. xptöorpxyog legitur Av. 231: (püXx
ßuplx xpiOorpxyuv. Schob: xptSo<Pxyog\' xxivüg ^s elzev. Cf.
xoXXixo(pxyog.

\'xofjii]rxpt.uv!xg i. o. xoßüv uczep \'Aptuvlxg, „soctator
superbi illius Amyniae", logitur Ar, Vesp. 466: u
TTÓvu TTOVvipe xx) xoßyjTXßuvlx. Schob: üg zovijpbv ovrx rbv
^Afiuvixv xx) xoßüvrx. Kopnjrttg legitur Ar. Nub. 348.
Plat. Gorg. 524 c; do Amynia: Vesp. 1267 (Schob).
— Cf. praofat. § 1

xoßßurpiov „instrumontum muliebre, quo crinos
ornantur" legitur Aristoph. fr. 320, v. 8: ßxpx-

6pov, êyxuxXov, xofifiurpiov. Cf. verb, xofißoüv Eupol.* fr.
421. Aristot. Themist. or. (motaph.), xoßßurpix Ar.
Eccl. 737. Plat. Rep. 2. 373 c, masc. xoßßuryig Luc.
mere. cond. 32, (>5) xoßpturixi) (réxvij) Plat. Gorg.
465 b. — Vide praefat. § 3 fl.

K0(iv0\\XKslv vide s. v. KOfiTroXxxvéijç.
xofiTToXxKÛÔiji; nomen est avis eomiee fictum a voc.
kôfittoç et KxxsTv, Six to xo/htxo-rtiy slvxi tov AxyLXXov
(Etym. m. p. 526, 41). Legitur Ar. Ach. 589, 1182:
■KTiXov SÈ to (Asyx KSfiTToXxKÓSou. Sccundum Muilerum
allusio simul inest ad voc. X^îkvSoç. Schol. : fitTx xóf^nrou
Xxxüv. KofJLTToXxxelv verbum coniice fictum est „iacta-
bunda loquor, inanes ampullas proicio" Ran. 961: xXh*
0ùx ixofittoxxxovv xtto toû (ppovs7v xttoffttxffxç. Schol.: xmv:
\\pó(p:v;\'ttoiiTv, xofiTTuSi) hêynv. KoinroXxxvùsh invenitur
ap. Tzetz., xofiTroXo\'yeTv et xofiTroTTOuTv ap. sequiores; cf,
xofiTToCpxxsXoppiïfJtuv. De compositione vide (SxpuSxiptovdv
(= xofiTTÛç X^trxuv, -XxxiTv),

xotiTTocpxxeXoppiïfiuv „ampullosa et gravi verborum
compositione utens" (II. Steph.), „turgida verba cumu-
lans" (Blayd.), legitur Ar. Ran. 839: sxovr\' xxxXivov
xxpxTiç xôûpuTOv (XTCfix, xzspiXxXyjTOv, xo(i7ro(pxxiXoppiifjcovx.
Schol. : (Sxpuppiifjtuv, <TXh\\ipx xx) ffuvSsSs/xévx itt-^ Xèyav,
(pixeXoi yxp tx fixpix xx) (ruvStSsfiivx cpoprlx tüv ^vxuv
(„fasces" Blayd.). Cf. xopizopp^iJtuv ot xo(i7ropp)j{i07Ûvt} =
xofATroXoylx (sequior.), tvôuppiifiuv Poll. 5. 119, 120.
Clem. Alex. Cic. ad fam. 12. 16, euSvpp^fiOffvv^ Sext.
Emp. adv. rhot. 22, sùéuppvnJLOvslv Plut. Domotr. 14,
xxxopp)jfiuv Aesch. Ag. 1126, xxxoppiipiojvvij Pol. 8.
12. 3, (jt,£yxxopp)ï(iuv Poll. 9. 147, (jt,syxxoppyi(jt.o7ùv^ Pol.
39. 3. 1. — Vido praefat. § 1

xon^isupizixûç „scito ot more Euripideo", xoii^fü;
xx) EvptztSixü;, pro xofvpsvpiTrtSixüq, oxtrita proptor
metri nocossitatem syllaba (Blayd.) legitur Ar. Eq.
18: jrw; xv dirotijC xv xvto xofi\\li£vpi7nxxç ; Cf. syncope
in voc. x(i(pops6; — x(i<pi(popetjg, TSTpxxftov = TtTpxSpxx-
/jtov, yvaiiJt.tSiûxT^q = yvc<ifiiStoStûxTi)ç, simil. — Vide

X0f4,\\p07rps7nîç „scitus et decens" legitur Ar. Nub.
1030: Trpbg ouv a KspcpOTrpsTri^ fioujxv sx^^j
Xéyeiv Tl xxivóv {KOcizoTrpszîj unus V.) Cf. xSjiti/zOfTS); et
Kofi^poxórog (= sermonibus elegans, facetus) apud se-
quior., {iixpoTTpsTniç (sordidus, illiberalis) Plut. Nie. 1.
Luc. Epist. saturn. 32, lisyxKoTrpsTrvig Plat. Eep. 6. 503 c,
x^ioTrpêTTtig Xen. Symp. 8. 40, (reiivoxpiz^g Dio Cass.
42. 34. De compositione vide x£po(2xTxg.

xovÎTroug „calceamentum quoddam" legitur Ar. Eccl.
848: yspuv SI xx) xovIttoIx tx^v libri et

schol., xovlirolxg Br. Mein., xovhols Blayd. Schol.: 7tevov
ffxvlxXtcv. Hosych. : ptoix\'^iov CnroS^fix. Cf. xoviopTOTrovg ap.
Plut, quaest. graec. 1 do populo Epidauri, qui ut ruri
viventes saepius erant pedibus pulvoro conspersis. —
Vide praefat. §31

xoTTxxTtxg i. e. „"zTrog a iyxsxxpxxTxi rà x ffTCiXiTov"
(Schol.) legitur Ar. Nub. 23, 438: >j yxp xvxyxyj (/.s
TTtk^ei hx Tobg "ivTrovg Toî/g xoxitxTÏxg, ot fr. 42 ; praeterea
invenitur ap. Philostr. V. Apost. 8. 4 ot Eust. ad II.
p. 785, 28; cf. xo7r7rx<pépog mxog ap. Luc. adv. indoet.
5, et s. V. (TXfiCpipxg. Ad formam: — Vide

xoTrpxyayóg „storcora gestans" habet Crates fr. 13,
dictum dc pixili, quod vocabulum significat vxiypcx
TI \\pixS:j} >5 Cpopfiû xxpxTrX^uiov (Poil. 10. 175), do yxjTipi
autom comico vocabulum xoirpxyuyôg usurpât Plato
fr. 222. Cf. xoTTpoCpipog Xen. Mem. 3. 8. G. Poil. 7. 134,
xcTTpoXéyog s. v., xcnrpolóxog Phot. Ad formam: ùipxyuyég
Plut. qu. nat. 9, xuvxyuydg Xen. Cyn. 9. 2. Poil. 5.
17, ÎTTTTxyuyôg Her. 6. 48. Thuc. 2. 5G. Ar. Eq. 599.

Dem. Phil. 1, 16, (popTtxyuyo? ap. sequior., xP^\'^xyuyog
Lob. Phryn. p. 432, similia. Simpl. âyayôg (adiective)
est Eur. Hec. 256. Plat. Rep. 7. 525 a. Plut. Pericl. 1.
De compositione ad xyptoTrotic. — Vide praefat. §3 0.
KÔTTpsioç vide s. V. rpxyatyxTog.

xoTrpoXoysïv „stercora colligo" logitur Ar. fr. 662:
„KOTTpoXoyet xócpivcv Xaßüv." Verbum est decompositum,
formatum a voc. KOTTpoKoyo?, cf. s v. — Vide praef. § 3.

KOTrpoXÔyo; „qui stercora colligit" legitur Ar. Vesp.
1184, Pac. 9: xvlptq KOTpoXoyoi, TrpovXxßsffös zpoç ôsûv,
à ßii ßs ßcuXejö\' xTTOTTviyivTX TrepuhTv, Cf. xoTrplxç (scurra
vilissimus) Dio Cass. 15. 28; 73. 6. De compositione
ad xypioTTOiôç. — Vido praefat. § 3.
xopxxeuc vide s. v. xopùvsuç.

xopxxivlSiûv „parvus coracinus" (piscis genus) legitur
Pherecrat. fr. 56: roïç colvi cumv xopxxtviSlon; xx) fixm-
Slots. Etiam Anaxandrid. 3. 172 vocabulo usus est. De-
minutivum est vocab. xopxxtvoc. „Coracini (marini certo)
inter contemptissimos pisces numerabantur" (Kock.). —
Cf. praefat. § 7.

xôpijfix „scopa" legitur Ar. Pac. 59: xxtxôou rh
xöp^ßx\' ßij èxxipst Tijv \'EXhxSx, Eupol. fr. 157 ot 228,
V. 4. Schob: rà xijßijTpov, ri axpov, ^ l\'iûôxviv xttc-
Kxôxlpsiv t3 tüv iv rolç olxoi; jiÔTuv. Est autem

„sordos verrendo collcctae" in plurali Hormipp. fr. 47,
V. 10, et Aristoph. fr. 474: ùjttps) kx\\xnr7rß>i; ix) toû
xop-^ßXToq xxU^oßxi x\'pi-x!. Poll. 10. 28: xip\\^ßx\' xxXtlrxi
S\' ûuTùJ xx) th ffxtZof xx) Tû xxöxpßx Th xopoüßivov. Cf.
xopyjôpov = scopa Luc. Philops. 35, verb. xoptTv Ilom.
Od. 20. 149. Eupol. fr. 157. Dom. 18. 258. — Vido
praefat. §3 0.

Toïç TXlhoiç 7vfi(2xiv£i TOÎÇ (iiKpoTç. Idem est ÙTroKopî^ofiXi
Plut. 1011. Plut. Thes. 14 etc. Subst. Ù7roKÔpi7(AX est
Aesch. 1. 126, ÙTroKopt^fiôç Plut. Thes. 14.

Kopivôix^OfAXi = TO hxtpsTv XTTO TUV iv Koplvôcç hxipûv.
^ TO (jt,x7TpoTraÙ£iv (Stephanus Byz. Képivùog) legitur Aris-
toph. fr. 354, Cf. Kopivôtx7T}îç, nomen comoediae Pliil-
etaeri. — De formatione vide ad I3xxt^u.

Kopi7xy) „puellula" legitur Platon, fr. 69, v. 12:
«yAeùç S" sx0u7x ti? xophxt] Kxptxov (jt-êKo; ti (isXi^êtxi roT;
7u[i7rÔTXiç. Deminutivum est vocab. xóptj quod passim
invenitur; cf. demin. xophmv Poil. 2. 17, xôpiov Theocr.
11. 60, Kopiiiov Poll. 1.1., Kopx7iov Luc. as. 6. Anthol.
IX. 39. Vocab. xopi7X)j ad rem blando exprimendam
fictum est. — Vide praefat. § 7,

Kopu(ixvTi^u „corybantum sacris aliquom initiari
curare" (Blayd.) legitur Ar. Vesp. 119: (jlstx tout
ik0pu(2xvti^ \' (sc. aÙTÔv). Scbol. : tx twv kopu^xvtuv sttoui
xÙTÛ [iwTvspix êrr) xxôxppi^ TÎjg lAXvixg. Subst. Kopv(SxvTt7-
piôg est ap. Ilosych. (= xxùxp7tg (ixvlxg), Kopv(SxvTtx7pióg
D. Ilab 2. 19, xopu^xvTixv Plat. Conv. 215 o. Ar. Vesp.
8 otc. De formatione s. v. (SxkI^co. — Vide praef. § 3 S.

KopûvEug „ficus cuius fructus coracino colore sunt"
legitur Pac. 628: Kopûveûv yk fzov è^Uo^xv, ^v iyà \'<pv-
TSU7X. Sic B, Kopûvxtôv 11. s. V. Schol. : hri SI slhg

7UKÎjç. TXVTtJV 31 kx) KOpXKStOV }\\ÉyOV7lV. 0 yxp KXpTTOi xÙTÎj;
KOpXKl iOlKS KXTX t3 ZP^fiX. Cf. 8. V. ^XfAXplTTTTeUÇ. —

Vido praefat. § 3 fl. Idem esse videtur KopxKtug,
7ûkccv (Jhg soc. Ath. 3. 77 a, llormipp. fr. 51: „tüv

Cpl(3xXlUV IAXM7T* XV >} TÜV KOpXK£Uv". Sic XeUKtplvSUÇ
est 7ÙKUV slloq XsvKx 7VKX (pipov llormipp. 68: Txg XeuK-
spivsu; 31 JjzxSxç.

KotTKivoTTuhvig „cribrorum venditor" legitur Nico-
phont. fr. 19, et KOffKivoTToiôç „qui cribra conficit"
Philyll. fr. 14. KèvKivov (cribrum) est ap. Plat. Gorg.
493 b. Rop. 2. 363 d. Ar. Nub. 373, alios. Do com-
positione vide xyptoTToiôç. — Cf. praefat. §3/3.

KOtTKuKßXTix proprie „minuta corii praesegmina"
Ar. Eq. 49: ê^)jzxTx )co7kvX(ixtIoi; xxpotat metaphorice
usurpatur = eùrsXîj ptjßXTtlix, Koyxpix x\'t^uXx, cum
irrisione Cleonis sordidae artis {ßvpsoh^iK)^:). Voc. pri-
marium non logitur. — Cf. praofat. § 7 ct 2 « 3.

KOTTxßtK0g adi. „ad cottabum portinons" logitur
Ilermipp. fr. 47, v. 5: pdßhv S\' c\\p{i t^v KOTTxßixifv êv
ToJg x^vpout KuXtvloßivijv. Do formatione vide xptfTixóg.
Do nomine xSrTxßog cf. Ath. 15. 666 c sqq. 11. 479.
Poll. 6. 110.

xoTuXhxiov „parva cotyla" legitur Ar. Ach. v. 459:
ßxWx ßoi £v ßo\'vovy KOTUXIJKICV rà xTtOKSxpcu-

ßivov. Sic vulg., KvXlffKtov libri. Schol. xoriliptov. Demi-
nutivum ost vocab. xoTvXltrxij Pherecr. fr. 69, v. 4:
t/ Xxßu \\Kvphoi] -tvjv xoTuKhxviv\\ quod ipsum deminut,
est vocabuli xïtüAjj. Etiam inveniuntur demin. xotuA/-
liovj KOTÙXIOV. — Cf. praefat. § 7.

KOTuXliTKog invonitur Aristoph. fr. 380: ßi^Ts (jrhpu
kotuxltrxcv. Ath. 11. 479 c: 5 hphg, toù Aiovvjou xpxt^phxog,
kx) oU xiovtxi o] ß07txi. Fuit autem etiam placentae
genus (Athen. 14. 647 b.).

Koupilsg ßxxxipxi „instrumenta tonsoria" legitur
Cratin. fr. 37: hmiv èvTxuûoï ßxxxipxi KoupUt;^ xJ; Ktl\'

pofifv TX Trpó^xTx kx) tov; irotfjt.svxq. Idem est (jc,xx<xipls
Eupol. fr. 278. Ar. Eq. 412. Luc. adv. indoet. 29,
KovpiKi} fixX\'ttpx Plut. Dion. 9, KovptvTiKov fjLxxxipiov ap.
sequior., Kovpipto; fflS^po: Eur. Or. 955. Apud sequiores
Koupiç est i. q. KOfiptuTpix, ap. Sophron. i. q. Kxplg (vido
hoe voc.), quae notiones tamon ox alia origine oxpli-
candae sunt. — Cf. praofat. § 3 ö.

K^ypixoc „morula avis" logitur Ar. Av. 300, 806,
1081: to7ç t£ KS\'plxoKrtv iç .tx; pvxç iyx^\' »Tspx.
Ilaec ost forma Attica; forma autom vulgaris, quao
est KÓffffv^o;, apud plures scriptores invenitur, Aristot.
H. A. 9. 36. 2. Ael. A. N. 1. 14. Athen. 4. 136 d;

7. 305 b etc. — Cf. praofat. § 11 a. Lobock. vocab.
dérivât a voc. kîttoç (stropitua tosserarum cadontium)
et deinde a verbo xizTu, ut sit avis quao trKh^pùç

Kpxyoç „clamor, vociforatio" logitur Ar. Eq. v. 487:
iix(3xXtT i^fix; xTTxvTxç xx) xpxyov xtxpx^trxu xpxyh C.
P. S. V. r. e. vulg., xtxpxyh pro xx) xp. II., xpx-ycv Borgk.
Meinek. Ilesych.: xpiyov (3ó^nx. A vorbo xpiÇw, cf.

8. v. (3xio; ot ^Xiffo;. Vido otiam voc. xixpxyux^ x(-
xpxxTtj; ot xtxpx^iixiixi.

Kpxnrxxôxufioç „qui obrius ot gravatus vino comia-
satur ot bacchatur" logitur Ar. Ran. 218: îivlx* i
xfxivxKéxuno; roTç Upoîn Xvrpoivt X"pt\'\' Cf.

xpxizxXÓ^sffxs; Sopat. Ath. II. 784 h, xpxixxKÛi),; Plut.
Symp. 3. 1, xpxiTTxXxv Plat. Conv. 170 d. Philyll. 2.
865. Alex. 3. 515. Polyb. 15. 33. 2. — Vido praefnt.
§ 1 y.

xpx(i(3ótxt0i logitur Ar. Eq. 539: ixh xpxii^orxtou
(TTÔfiXTo; (MTTuv ùcTfiûTXTx; ïxivsix; = „delicatiasimus,
yfivTXTO!;, xpxpL^^v onim intor dolicias habuoro votorea"

(Casaubon.). llcsych. cxplicat KxzupÜTaro; i. e. „aridus,
adustus, trop.: clarus, sonorus" Thoocr. 7. 37: Kxzvpov
Moiffxv (TTéfix. Mosch. 3. 94. Luc. D.D. 22. 3. Ath.
15. 697 b. Kiohl. (Mnom. L p. 49) proposuit: xpxß-
ßo(pxyo;, quod est etiam nomen ranao Batrachom.
221. — Cf. praofat. § 1 y.

xpxvûzoiû „cassides momoro" (Blayd.) logitur Ar.
Kan. 1018: xpxyozctx» xv ß hirpl^u. Schol : xpxvo-
rciûv \' xpxvij xx) li^yovßtvo; {àcpxml ßt t^ » «riy^

TÛV cvoßXTuv). Verbum est decompositum a voc. xpx-
voTToiiç, quod proprio = „galoarum artifex\'\' logitur
Ar. Pac. 1255: oJß\\ w xpxvorro(\\ ùf xôxlu; znrpxyxßtv.
Poll. 7. 155 nominal xpxvoTrcitx^ xpxvcvpyó;, xpxvovpylx.
\'— Cf. praefat. § 2 « 3 ot 3 /3. — Do compositiono
vide xyptoiroiSç,

xpxiTXTxXôi (alii zptTtxpo^vvcvvt) „nununus quidam,
quo infori utobantur" logitur Phorocrat. fr. 81: x^yptt
3\' h "Aiitv xpxTXTxkbv [TptxßiXcv] xx) ypxilx (Kock.:
xpxTXTxXeu — rpuôlxç). Poil. 9. 83 : Ivoßx vsßhßxro;
ka) xpxrxTxXs), thi -xxl^uv thi ffzcuix^ù/v <l}iptxpxTH;
ivißxviv. Xiyti rèv ßh xpx-xxTxXh elvxi h ^v ipxjc-
ß^v. x. t. A. Ab IIoHychio voc. xpxzxrxXé; etiam ox-
plicatur ,,pi9cium genus". Fortasso Pherccratcs hoc
piscium genus apud inferos facit nummos, cf, quod
nummuB ypx9lx otiam ost rh xTC\\pxßfvtv rov xprov.

xpißxöpx „ropositorium quoddam ponsilo" logitur
Nub. 218, 809: vnzvrtoç yxp hr hi xx) täv xptßxSpxv
où rplßuv rûv Schol. xptßxSpx ii Xiytrxi 3ii t3

evTu; xvrifv m) ßtrlxpn tJvxi xptßxßivtjv. vvv ßlvrei tx
»tpirrevsvTX (ßrpx) tl; xvrhv fliixßtv xzeriStitSxi. Txppcv
(crates) vocatur xfißxipx illa v. 226. „Vera. 869 xpi-

lià^puv facete pro [ixêijiiiTuv (doctrinarum sublimium
de rebus coelestibus) dicit" (Blaydes). De forma cf.
Moeris p. 242: xpsfiiQpx \'Attikûç. xptiixtrrpx \'EAAjjwJcâç,
et s. voc. xXivliiôpx.

xpêfiPxXix^u „crcmbalis sive crepitaculis strepitum
faccre" legitur Hermipp. fr. 31 : Xnrxlx; 3f zerpciv
àiroxôiTTOvTti; xp(pc(2x?,tx^curi. Athon. 14. 636 c. d: ijv

xxep TX xpsiA^xXx. TO TOÙTOtg xpoveiv xptyt-^xXixi^eiv (Ddf.)
ilpTixtv "EpiitTnro? X, T. X. ïlosych.: xp(fi{3xXix^fiv xoyxûf^tx
xx) iffTpxxix ffuyxpoTSÛvTt; ipiaiiév (cppvSfiév Meinek.) Ttvx
iixcv xxoTthtiv Tol; ipxculiivotç. Cf. Ar. Ran. 1305:

xpvtiAvo-zoïéç „tumidorum verborum artifex" legitur
Nub. 1367: xxiuv, x^v7txtcv, uTin^xxx, xpvifiv:-

TToióv. Schol. : (ityiXx; Xi^fi; ttoiovvtx. Cf. ad vocc.
xpmivo; et xyptoziió;^ ubi etiam de compositiono.

xpyiaipx „cribri circulus" legitur Ar. Eccl. 991 : à}X
oùxi vvv) xfviaipxv xhoùiJuùx^ quocum comparai vetulam
saepius compressam ot quasi pcrforatam, ita ut habeat
Th Tpvz^ix TOCCVTCV uffTi xp)^aipxv icxfTv fîvxt (Blayd.).
Cf. voc. T)i>Jx. Secundum Photium xpvivlpx ost etiam
l^évtiv àpxiiv, sec. Thcognost. p. 91 Th xx^v ifixTiov,
et „parvum rete" Ael. II. A. 2. 22. Demin. xp},aipiBv
(„cribrum") habot Poil. 10. 114. x;>,<rf;/r),; iprc; Diphil.
4. 387. — Vide praofat. § 3 6.

mrtxiv = (Sptxh luxTicv (Phot.), J/ixt/Iiov AtTrhv xx)
Ppxxû (Hesych.) logitur Eupol. fr. 311, v, 2, ot Ar.
Thesm. 730: <rù Si rh KptjTixhv xzM tx^U. — Cf.
praefat. § 3 fl. Adiectivis denominativis in ixô; signifi-
catur id, quod nomini, a quo derivantur, proprium
et peculiare est, quod ad ipsum attinet, d. (psivixtKSr.

Pac. 303, (JUKPOTTOXITIKÓC, XtVTXUpiKÔç , KXTXVIKOÇ, (TUV-
}jyopiKÓ;, alia.

Kpi(3xvlT}tç „coctus in npt^hu" (fornacc quadam)
Icgitur Ar. Ach. 87 : xx) tIç elSt xuzort (Sovi xpi^xvhaç ;
1123 ct fr. 125; forma xXifixvhtjç (xpra) invcnitur
Amips. fr. 5. Cf. Sophron. fr. 0. \'Ixvlrm xprog est ap.
Ilippocr ot Timocl. 3. 612, kxxph*i; xpTo; Antidot.
3. 529. Crobyl. 4. 565, xpipxv\\t, placontao gonus, Ath.
14. 646 a. — Vido praofat. § 3

xpi}}ijv „ariotis moro" logitur Ar. Lys. 309: iç t>}v
ôôpxv xptY^h ((Axevtlv. Schol. : 3/x»>y xpm. xpihç yxp
xovv * ô TOlç Ttixtiri 7rpor(pip:vrtv ci (3xp^xpci.

(cf. Xon. Cyr. 7. 41.) Cf. rtrpx^o^^iév Pac. 896,
>tióv Ran. 824, kxijWy Aosch. Sopt. 310. Ar, Pac.
81, xvvttZiv Soph. fr. 646. Nub. 491. Eq. 1033. Luc.
Tim. 54, Txm^óv Ran. 804. Plat. Phaod. 117 b. Luc.
Philopatr. 2, similia.
Kpióii vido ad voc. lpi(3iv6oç.
xptôorpxyoç vido s. v. xofixpo^xyoç.
XpàflflVX vido s. v. VKSpSilDV.

xpofMnuo^vptyulx „footidua ructua, qualia oat oorum,
qui copas cdorint" logitur Ar Pac. 529: li^nv xponfiu-
c^uptyftlxç. Phot. 340. 22: i^vpryfittv\' Stxv /itù" yjuipxv
i^ozlcf it -Tp)^^. \'O^vftyfilx sonau proprio invonitur
Hippocr., Dioacor., Lucian., aonau autem niotapho-
rico apud Ariatophancm in fr. 473, v. 2: xpTvov xùrii
MM fitr\' i^vptyfJxç « i^uivfilx. Cf. vorb. i^upiymxv
apud Dioacor., adi. è^uptriiùhi np. Hippocr. — Vido
praofat. § 1 2

xpóvixroi »qui vaUlo «tullua oat ot inoptua" legitur
Nub. 1070: yuvk vivxnupoufiivti x^lpc* \'w tj xpévi^-
^oç. Schol. : xfis\'virroç avr) rsû àpxxîo;, \'xp\' cirov S KpjVîf

àpXxioç. Cf. Kpovóxvjpoq anon. 4. 680, xpovoSxißuv anon.
4. 665, Kpôvoq Vesp. 1480. Nub. 929. Plat. Euthyd.
287 b. Ad voc. -lirzo- = ßtyxq cf. s. voc. \'nrTrÖKpifßvo;
et hTTÔXo^oç. — Vide praefat. § 1 y.

Kpovßx „subagitatio" legitur Ar. Eccl. 257: Trpoirxi-
vijffOßxi, «T OÙK xTTtipoq ou<rx TöAAï\'v KpouiiXTUv. Sic vcr-
bum ùttokpova est „subagitare" Eccl. 256. 618: kxt\'
yj-j txóm: , rifv xkxpàv ùttokpouffti, pro-

prio : „intorpello" : Eccl. 588. 596. Ach. 38. Plut. 548.
Aesch. 1. 35. Alexis 3. 398. Konioch. 3. 563. Upc-
Kpoxiu „ante subagitare" est Eccl. 1017 et 1018: yjv
ßii ôé?.^ Tvjv ypxùv TrpsKpovtiv. — Cf. praefat. § 4.
xpouvox»TpoXiîpxioç logitur Ar. Eq. 89:
o\'jToç] KpovvoxvrpiX^pcuiq il, cf. Blaydesii annot. crit.,
dc homino stulto ot loquaco, qui verba omittit ut
fons aquas. Schol.: Kpcwo; yxp rh xx) xxphu; xx)

xôpéu; ^ov. Inost simul notio stultitiao oius, qui aquam
bibit pro vino. Cf. Cratini fr. 199: y^zlup ii ttIvuv oùsh
XV rim ffocpóv." Eadom fere ap. Nicaonotum Epigr.
Anth. 13. 29. 1. Schol. praotoroa oxplic.: xväi]To;,
veptTToXoyo;. — Vido praofat. § l x.

xpovTTti^oipópoi „soloas lignoas gostans" do DocoUb
legitur Cratin. fr. 310: eÙTOt 3\'fWv cuoßoiarol, x/jsyr^c-
(pôpov yivo; xvlpûv. Poil. 7. 87 xpsuTrel^o^épou; tht tcv;
üoiurov; Kpxrîvo; iix tx Iv jfyA>jr/xJ xpcüßxrx. Kpovxti^x
onim a Polluco explicatur ^vktvov ztxetttpUvev

tU iviiffißov xopsv (ad indicandum saltandi modum chori).
Sed Photius: xpovzii^xi\' ^vmvx vzoi^ßxtx, jv oJ; tx;
ixxlx; IxxTovv. Boooti igitur etiam xpovxt!^o(pópit nomi-
nati esse possunt, quia solois lignois tx; Ixaix; hx-
Touv. — De compositiono cf. s. v. «ypiwrc/i;.
xpovaiiitßeh „populum docipio" legitur Ar. Eq.

859: 0(t0v ni xxfikoztov xpôvov toixûtx xp:vfftii)fiùv, cum
allusione ad verb. xpouffipieTpeTv. Ilesych.: xpsvuiSiifjiûv:
xpouffifutpûv, xtto tùv h t^ (ictptîv àitxtùvtuv. Vcrb.
xpoùdv — deciporo: Phocylid. 13. Soph. fr. 927, Ilar-
pocrat., TTxpxxpoveffôxi (:?= i^xTrxTÎj^xi) Dem. 24. 79, ct
saopius, Tvxpxxpovffixoivtxo; Com. anon. 4. 682, Tcxpx-
xpouffi; (= (psvxxttjfiôç) Dem. 24. 194, zxpxxpouaTtxàq
Poil. 4. 21. Ad compositionom cf. s. v. (3sp(ScpoTxpx^i;.

xpoûtn; singulari sensu invenitur Ar. Nub. v. 318:
NfvpiA«/ ^t^ïv Txpix^wi TtpxTilxv, zeplht^iv xx) xpovvtv.
Phot. o.xplicat: TxpxXcyiafié;^ Ilesych.: idem ct prao-
toroa àvrlppijffi;^ zxpxxpûuiTi;, Schol.: â7TXT)iy icxipixalx^
TTxpxkoyifffiô;, ttoixikix xx) arpo^x) Xiyuv, scd otiam
a(piîipkn; tSv xiyuv. Vidctur igitur cssc „ars rcfel-
Icndi ot subvcrtcndi sivo dccipicndi advcrsarium vohe-
mcntia orationis". Cf. xpoùu Plat. Thoact. 154 o, ix-
xpoùu Prot. 336 c, xpouffTiKÔ; s. v. Kpiûffif etiam signi-
ficat gpulsationcm*\' instrumcnti musici: Arist. probl.
19. 40. Plut, do musica 28, „oxplorationcm vasis"
Schol. Nub. 317.

xpovariov adioct. verb, legitur Eccl. 989: oùx cJy
oti xiyti;\' TJfvîïS/ noi xfowttov. \'Etî toû xxxen<pxTOu iv
Ti ouvifitlx «vt) TOÛ ffuyyivMxi (11. A. 101. 26). — Cf.
praofat. S 11Do significationc obscoena•>\'orbi xpôJw:
Eccl. 090 ot Hcquiorofl. Ceterum s. v. xpoû/xx.

xpouvrtxii ,qui argumenta advcrsarii subvcrtondi
pcrilus eat" logitur Ar. Eq. 1379: yvufUTuxixit xx)
xx) xp6U7Tixi;. Imitatus est Lucian. Demosth.
cncom. 32; vido pracf. § 12. Cf. a. v. xpoùvi;\' Praetorea
obacocnus scnsua in hoc vocabulo latct. Anecd. Hokk.
p. 101. 26: xx) xxtx tcû xxxtiAÇiro-j iv t^ üuvnitl^ rh
xpoûffxi KttTxi, àyr) «w ovyyMxt. Vide proef. § 4.

xpû^u de hominibus usurpatur = „garrio"\' Ar. Plut.
369 ct Lys. 506 : tcvto (ih u ypxü trxvr^ xpx^xic. Schol.
(3axv, xiystv, stt) tûv fiâr^v èpvXoùvTuv, û? xl xopûvxt,
xKxipu; (pSiyytffôxi. Proprio usurpatur do voco cornicis
= „crocito": Iles. 0. 745. Ar. Av. 2. 24. Aratus 953;
de aliis avibus Luc. Electr. 5. V. H. 2. 40; cf. hi-
xpûl^u Ar. Eq. 1051, xxTxxpû^u ibid. 1020, "xxpxxpû^u
ap. sequior., zepixpx^u D. Cass. 58. 5, vvcxpu^u Luc.
Mort. D. 0. 3. — Vide praefat. § 2. a. 1.

xvx/jtl^u „matura sum, nubilis sum" dicitur do
puolla Aristoph. fr. 582: «AA«/ xuxfii^ovviv xùtûv,
fia) ^3>} rphç xvlpx; ixxfTi^ffifici ^^ Steph.

explicat: „ab ea tûv xvx/jmv significationo, qua pro
tcsticulia ponuntur." Mclior vidotur aliorum interpre-
tatie, qui vorbum dérivant a notione xvxfiov, quao
ost „mammae papilla oxtumcscons puellarum pubescon-
tium", cf. Polyb. 2. 163, Eustath. 749. 21 , modicos. —
Vido praofat. § 1 y.

xvxptoTpû^ „fabanim vorator", xuxfiou; rpxyuv Ar.
Eq. 41: vxv yxp hri hcxir^; xypoixo; cpyiiv, xuxfzoTpù^,
xxpxxoy.o; usurpatur do domo, qui „vitam sustinot
morcedo concionali" (IMayd.). Schol.: xuxiMt; IxP^rro
iv Txîç XfipOTOvlxt; TÜV àpxivTuv xx) iv txTç ixxXvivlxt;.
Photius: xuStfioTpû^\' àzè tcû iv r/e/ç »^/jj^Jö/; xyi^wy. Ad
form. cf. cpu\\XoTpû^ Antiphan. 3. 94; fragment, np.
Suid. s. v.: „x;/m 31 tcÙtcv; où xvxftorpx^ \'Att/x^;" a
Borgkio Aristophani tribuitur. De compositiono vido
xyptOTToiiç.

xû^mA/ç „instrumontum casoo radondo, tvpsxvijm;^^
legitur Cratin. fr. 315: xixX^axcvvt ôtcl, avlpt;

31 xy/3))A/v. Poll. 10. 104: Tvpjfxvjfffn;, vjv xx) xy/3)jA/v
x«Ary!r;v. Est otiam ap. Philemon. 4. 7 ot Anaxipp. 4.

465. Hesych.: xû/SsjA/;, Tm: t^v TvpoxvijffTiv (pxffiv. ÏTrxi^ev
3f O KpxTÏvo; rrxpx tó „x\'^Xxtlx xixX^iffKovffi 6tol, xvlpcç
xvßivltv" (Hom. II. 14, 291). „Kvß}}Xiv substituît
cetera retinens, quia (apud Homerum avis) pro

etymi rationo ut xpyvpl;, xp^\'lf vas vel instrumentum
aeneum significaro potest"\' (Lobeck.). — Cf. prae-
fat. § 8.

xuioiioTTxv „turbare, confusionem facore" (Hlayd.)
legitur Ar. Nub. 616, Pac. 1152: i\\po(pe7 yoZv hhv oùx

oTi\' XTTX KXKuloilÓXX, Schol.: VUVrxpXTTtlV ^ TXpXTTtlVy
ivxTphtiv. De origine iam veteres disscntiobant; scho-
liostao dérivant a voc. xvhißis aut et conforunt
Soph. Ai. 722 xulxi^ofixt (= XothpiTffôxt), Blaydes con-
fort Ilomericum xvioi(iiu (II. 11. 324). — Vide prae-
fat. § 1

xvxittrlTtcppoç „cum cinere permixtus" logitur Ran.
710: i Ttov^piTXTo; ßxXxvtu; ixivot xpxroüai xux^vni^pou
xovlxç, Suidos active vocabulum oxplicat: „Txpxrroùvvis
Ti}v Ti^Ppxv, xuxûfftt; Ti^pxv fitiAiyßhifv t^ v/rp^^". —
Vide praefat. § 1 y. De compositiono ad ßepßopoTxpc^t;.

xuKXioiiixffxxXo; „dithyrambicua poeta" legitur Ar.
Av. 1403: Tayrî xtxolHXâ; ri» xuxXiolilxtrxxXev; Schol.:
«m toû itS-jpxußottoii;. ilp^txi yxp oti tyxùxXix liixffxoufftv.
KvxXioi xopo) (hiüpxßßo;) vido Nub. 333. Plnt. Ax. 371 d.
Aeach. 3. 232, otc. De conjpositione ad ßhXhoKip\\jy^.
Cf. voc. iihpxfißoitixiTKxXo;, , Tpxycfi^-

xuxXoßoptiv „clanioribus nliquem onoco" legitur
Ar. Ach. 381 : iüßxXXt xx) \\pevSij xxTtyXxrvi^i fjtov xxx\'j-
xXißipu xxzKuvtv. Dorivatur a nomine proprio KvxXoßipot-
Hosych.: KuxXoßipni TOTXfió;\' r/vi;

De compositis cum voc. xxjkxo- vido ad voc. xuxAotc-
ßeh. Vide praefat. § 1 y.

xvxXoffoßdv „in orbem agito" legitur Ar. Vesp.
1523: txxpv zshx xuxxoaoßitts (Dind. Bergk. Mein.),
zoT iv xvxAûj aoßslrs (B. C. R. vulg.). Cf. xvx xuxAo»
xvxXeTv: Av. 1379, xuxAû coßsTv Achao. trag. fr. 25,
■ffipi^ xvxKiTv Eur. El. 565. — xuxXoßoptTv s. v., xuxAö-
ypx(p£Tv D. Hal. do vi Dom. 19; xvxKozopclv Strab.
7. 292, xuxXoipaptTffôxi Aristot. do numd. 2. — Do
compositione vido ad ßxpuhxiiMvtlv.

xuXix^^ est âyydov 5\\pscpipov ^Vr. fr. 498: rè 3\' hvo;
Tsùv txTç xvXlxvctiç tout) öepßhv xx) tcûto xcupxx^ov. Cf.
Toll. 10. 88. — Vido praefat. § 3

xvXlxvtov „caliculus", „n-yÇ/ç, xv^tSiov modicorum"
legitur Ar. Eq. 906: iyù xvXix^iôv yi sot xx) (pip-
ßxxov SHußi. Ath. 11. 480 b: \'Aâi^vxTûi ii xx) tîjv Ixrpixijv
TTu^lix xxXoZri xjiixtix. Deminutivum ost vocab. xvklxv>i,
quod a xiÎA/f derivatur. Forma xu?,ixvlt est Ath. 11.
470 f ox Achaoo ot Antiphan. 3. 120. Cf. xvhlxiov
Theophr. ot Epicrat. 3. 372. — Vido praofat. § 7.

xußivplixov (rà) „rocoptaculum cumini" legitur
Nicochar. fr. 2, v. 3: r^AA\' iv «yry A^rr\' xxSlvxix
xunivolixov. l\'oll. 10. 93 oxplicat: viSuaßxxiüvix^ ot idom
0880 dicit voc. x\'jßivoSöx\'\'^ y xvßivo6^x>j, xy/</vo3rfx»}, omnia
0 comicis sumpta; xvßtvov (cuminum) ost ap. Theophr.,
Antiphan., Archostrat , alios. Usitatior vidotur alia
altorius mombri forma, i. o. -Sj\'x)}, v. c.î hiéxH Ap.
Rh. 2. 679, hToSôx*! Hom. A. 434, xxTTvcSixn Ilor. 4.
103 otc.

xviitvo7rpiaToxapix^ôy\\v(poç „qui cuminum secat
et naaturcium diffindit" legitur Ar. Vosp. 1357, i. o.

„sordide pareus", ut explic. Blayd. ; xiJumzphTVj; (= (psi-
Schol.) est ap. Aristot. Eth. Nie. 4. 1 (cf. Theocr.
10. 55), Posidipp". 4. 521, Alex. 3. 499; xvfnvoxlfi^i^
Com. anon. 4. 630 ab Eust. 1828. 10 explic. <rfAixps-
xôyoq. Toxiyy?Mipo;, foonerator avarus, est Plut, de aud.
poet. 3. Luc. vit. auct. 23. — Vide praefat. § 1

KuvYiThSx i. 0. „ludus quo seso osculabantur" habot
Crates fr. 23, v. 3: zxl^eiv iv xvSpiMÎ; xflpoltrt tvjv
xuwjt/v3\'. Poil. 9. 114 : vt xvvtiTÎvix xzè toû nuvtlv, S
itrrt xxTx(piXeTv, ùvi^XTTXt, ^ztp ùxoStfXcûv !oixt Kpxr^i
iv njMS/atr,-. Sic î(p(Tlv2x „ludus pilao" est Cratin. fr.
415. Ilesych.: i(ptTivix\' sJioç otxv acpxTpxv xX?,^

xvvoxKôxoç „canis fur" logitur Ar. Kan. v. 605:
auvithi Txxim toutov) thv xvvoxXóxov. Schol.: 3 x}J\\ljxq
Tiv xûvx Tiv Kip^tpov. — Vide praofat. §1/3. — Do
compositiono cf. s. v. xypioxom.

xt/voxoTTeïv „vcrboro tamquam cancm" legitur Ar.
Eq. 289: wvoxoxvivu ao\\j ri vûtov. Hckk. Anocd. p. 49. 3:
u^TTtp xùvx T^ fwAy xxTxxji^^xt. Attamcn Schol. : xuvi/^j o-f
iipfiXTi Txlffu, qui otiam cxplicat: Ttixreiv Sxrxtp xùvx,
TOÛTO 3? «5; (ixytipo; A/y«, Im yxp xùav Ix^ùç xoii;.
Explicatie igitur non piano constat Ceterum cf. h. v.
(3ukoxoxi7v.

xvxTxi^o) ,opcram darc alicui" Ar. Lys. 17: if nh
yxp tîfMv xtp) Tiv &vlp ixùxTXJtv^ cum allusione ad
notionem, quam habet verbum in Sophronis loco ap.
schol.: „xyTTÂÇîûffi xXtlrrxi ywxlxt; —• Vido

praefat. § 4. Cf. xi/td»; (cinacdus) Hcaych. Notio
propria est etiam ap. Plat. Kcp. 5. 469 d. Vcr-
bunj significat ^rtpxyytùsnxi\' sccund. Ammonium p.

xup^ßix (rà-) „lecus ubi furfur veuum exponitur"
legitur Ar. Eq. 254 : kx) yxp oUe txç s2svç Skzip Eùxpx-
tviç l^fuyfv evôb tûv x\'jp-^ßixv. Cf. Blaydcs. ad Vesp.
v. 789. — Vide praefat. § 3 y. KvptjßiOTrüMtg legitur
Aristoph. fr. 696: xx) au xvpyßtOnüXx, EôxpxTsç aTvzzx!;.
De compositiono cf. xypiOTroiôç. — Vido praef. § 3 ß. A voc.
xupvtßtx Uckermann, dérivât otiam verb, xvp^ßx^u Eq.
272: ijv S\' yjTfxxA/v}} ye hup), tJ axiXoç xupyißiatt, ut
sit: „alqm. caedero ad pulticulam, ita ut fmt pulti-
cula", sed lexica et antiqua ot recontiora annotant
vorbum obscurao esse notionis.

Kupxxvxv „struero, moliri" logitur Ar. Thosm. 429
ot 852: tI xu au xupxxv^ç\\ tI xcixûXMiç Bentl.

Reisk., xupxxv^ç yj tI libr. Suid., xuxxv^ç Borgk. Mein.
Phot, et Hesych.: xupxxvxv xuxxv, rxpxaaeiv, Proprio
est „miscoro" (Hippocr.); xvkxv est ap. Hom. ot so-
quontes, avyxupxxvxv Epinic. 4. 505. Do loco Thesm.
852 Blaydos in annot. crit. dicit: „Bontloi correctio
verissima ost; utrumquo dici xuxxvxv ot xupxxvxv testa-
tur Etym. m.: xjxxv^\' x7rè roû xvxû, rh Txpxaau, ixv li
xupxxvx, TTXtcvxanip TSV p, sed fallitur, opinor, gramma-
ticus, qui fortasse ad hunc ipsum locum rospiciobat."
— Vido praofat. § 2. ä. 1.

KÙpfix „homo astutus" logitur Ar. Av. 481: aö^iaßx,
xûpfix, Tplßßx, TxiirxXiiiA\' o\\sv. Schob: 3 röAAo/; f>xf-
xuf}tKÙ; TTpxyßXfft. Cf. rplßuv Eur. Rhes. 025, ziphpififix
8. v., TpiTTT^p Ach. 937, xhi^ßx Soph. Ai. 381. 388,
zxnrxXij Nub. 260. Küpßx apud Homerum est „pracda"

II. 5. 488. Od. 3. 271 etc. Si vocabula oiusdem ori-
ginis sunt, xv/J/«« portinot ad oa nomina, do quibus
dix i praefat. §2/3.

xtîaôo« „pudendum muliebre" legitur Ar. Ach. 782.
789. Ran. 430. Lys. 1158 ot Eupol. fr. 233: xi|)Jv
ok}jv t>iv ^fiépxv thv xvtùcv ixkopl^eiv. — Vido praefat.
§ 3 ;ƒ. Idem significat voc. 7a(B»plxii (Meinek.: trafSx-
râ) Teloclid. fr. G4, ot voc. vxKxvSpoi Aristoph. Lys.
824: rhv cxxxvipov ix^xvslg — trxxxvSp^ cod. N. R. Cf.
TxxTx; (idem secund. Photium v. cxpxfiov). Sic otiam
voc. ^5r>î sensu ambiguo Lys. v. 720: t>jv fiiv yt xpût>fv
Sixxiycu7xv T)jv ôzî}v xxriKx^ov, quod propria notiono
(= foramen) logitur Ar. Vosp. 352. fr. 2. 948. San-
nyr. 2. 874. Xonarch.-3. 017. Luc. Asin. 10. 52. —
Vido praof. § 4.

xvTTxpo; proprio „xxTXTptjri; tûv a^t]xüv\'\\ „xi txv
x}]pluv xs/AoVifT;;" Ar. Pac. 199: wt\' xùrhv aTtxyùç tcù-
pxvoû Thv xÙTTxpav metaphorice usurpatur = „rh xotKi-

IVaoteroa soc. schol. Poe. 199 xùrrxpo; ost xpoxvSyijl;
ti; ti}( Tfuxjj; xx) th; ttitu:;, ifu; ijtiv uvirtp ctxxv;
fiixpó; (Thoophr. H. Pl. 3. 3. 8.), ot soc. schol. Vosp.
1111: >f TyM); >} xtpixufilwi rxî; (SxXxvsi;, ri rij;

xulxpiov „ovinum vollus" legitur Ar. Ran. v. 1203,
ot Crotin. fr. 41 : vxxÓTihro; urxipi) xaSxpicv l(pxivón>iv.
Dominutivum est vocab. xûiiov, dominutivi vocabuli
kùx;, ost igitur dem. duplox. — Vido praofat. § 7.
vido s. v. xiiSuvlt^ci.
KuSuy/l^a) „oxploraro" do hominibus usurpatur Ar.
llan. 79 : ixokxlsùv xmv (jdvov htu ^oçokmou; o ti xoitî

xccIxvIju et de nummis 723. Schol.: hxtfiii^u, êx fisTx-
cpopxg TÜy vofiia-fiXTuv. Est etiam Anaxandr. fr. 15. Cf.
xxxlxviffTo; Lys. 485, lixxuixvl^a Dem. 19. 167. Yoc.
xxluv Pac. 1078: z^ xûluv àxxXxvùlç èzsiyoijUvyj Tu(p\\x
TÎxTst interpretantur „garrulus". Schol.: ou XxXo-j ri
^üov{?)-, de lectione dubitant Lennop. et Blaydes; cf.
eius annot. crit. ad h. 1. Kuiuv proprio est „tintinna-
bulum": Aesch. Sopt. 368. Eur. Rhes. 308. Thuc.
4. 135, etc. — Cf. praefat. § 2. 1.

KuluvoCpxXxpoxuXoç „habens equos e quorum pha-
leris tintinnabula dépendent" (Blayd.) legitur Ar. Ran.
963 : oùi\' i^irXijTTCv xùtouç Kvxv:\\j; xoiüv xx) Mi/zvovx;
xuSuvo<pxhxpozû\\ovg. Schol.: xûiuvxç iv toT; ^xXxpoi; xx)
XxXivolq tüv "ttttuv ixuv. Cf. xulovóxpoTo; Soph. fr. 738.
Eur. Rhes. 383, et s. v. xxluvü^a. — Yide praefat.
§ 1

xuhij vide ad voc. xttotuXovv.
xuficfiietv Ar. Ach. 655: «AA* ùfist; toi /tt>} xor\'
ÙÇ xufiuliïffa TX lixxtx est „iusta docero, dicero, llxxtx
liixffxfiv, fiTTiTv. Notae sunt significationes v. xufiuleTv
„comoedua sum" ot „in scona alqm. vel alqd. oxagi-
taro": Plut. 557. Ach. 631. Plat. Rep. 5. 452 d.
Aristot. poot. 22 etc. — Vide praofat. §2/3. Etiam
voc. xufi^fi\'iolilxffxxKlx "(= xxfi^2o7r:tlx) Eq. 516:
vofil^uv xufixhiilxaxxxixv sJvxi x\'^i^^txtov (pyov xttxvtuv
et xufiuioTTotitT^; (= poeta comicus) Pac. 734
nusquam alibi nisi ap. Aristoph. legi videntur; cf.
xufiuhxoiói Plat. Apol. 18 d. Arist. Rhet. 3. 3, xx-
(iahTToiix Plut, do gier. Athen. 5.

xufilialiix(rxx\\lx vido s. v. xxfiuhTv,
xufiuloXoixtT^v „scurriliter suppalpare diviti cuiquo"
(Blayd.) legitur Ar. Vesp. 1318: wipuïóoXoixüv xtp) rbv

ev TTpirrovr\' iel. Cf. mffoXoixói; Atb. 3. 125 f; 9. 386 e,
[AxrioXoixéq Nub. 451; ad formam: oifAXToXoixh Aescb.
Ag. 1479, rpxTTe^oXoixk Suid. — Vide praef. § 1 y. —
De compositione cf. s. v. f^xpvSxipioveïv.
xuptaiSoTroDiTiig vide s. v. xupu^^eTv.

Aayodiipûv = „lopores venor" legitur Ar. Lya.
789: k«t èXxyo^pet xXs^xiicvo; xpxu:. Axyoûvjpx: inveni-
tur apud Leen. Tar. 17 (IX. 337), \\xy0KT0vtlv epi-
granim. adesp. 173 (X 11), xxycc(póm Aristot. II. A.
9. 32; cf. etiam ipviâiâftpxv, compositum insolentius,
Teleclid. fr. 2G, subst. èpvM^px: Av. 62. Aristot. 11.
A. 9. 1. — Vide praof. § 3 fl.

Xxyüx (scib xph) „carnes leporinao" logitur Ar.
Vesp. 709: 2ûo pcvpixh; tüv imxotiküv Ï^uv iv xxtri A«-
yûoiç. Ach. v. 1000. 1110. Eq. 1192. 1193. 1199.
Eccl. 843. Pac. 11.50. 1190. 1312. Toleclid. fr. 32 et
Platon, fr. 174, v. 10. Hesych. habot Xxyivux. — Cf.
praefat. § 3

XxiKx^u „scortor" legitur Ar. Equit. 107: (npxTv,-
ycùç xXxffTxvei;, 3)}«/;, Çv^x^tif, iv xpvTxvfl:)} XxtKxtrti;,
Thesm. .57 ct Ccphisodor. fr. 3, subst. Xxikxvt^;
„scortator" Ach. 79 : vkjlsI; Xxixxvtx; yt xx) xxtxttó-
yovxi, Xxixdtrrptx („mcrctrix") Ach.. 529. 537 ot
Pherecrat. fr. 149. Eodom sonsu verbum XiixxaSxi
Thesm 493: ^xv pcxxiffû\' ùirs tov x)^xûfitsx Ttjv vvx^\',
ct fortasse etiam Pherecrat. fr. 177. Ad hunc locum
cf. Phot. p. 219. 16: xyjxijjxi\' ttxTjxi^ xx) lir) tov

Blaydes mavult XviKÙ[AS(r6\\ „Posterîora ad Aristoph.
Thesm. 493 spectare ■videntur. Lucian. Lex. 8. Hesych.
A>î«y\' Tà nifiov\'\' (Blayd.). — Cf. praef. § 12.

XxifixTTcn = „xptkpu: siTÔlu, avide deglutio" legitur
Ar. Eccl. 1178: àAAà xxifixttcuffi ttou. Blayd.: xifiûr-
t0v7i (osuriunt). Cf. Luc. do luet. 9. loseph. Phot.
202. 11; XxifJt.Û7<rii invonitur eodem sensu ap. Hippo-
nact. fr. 75. Nie. Al. 352, ot xxifix^u ap. Hesych (s.
Xxifixu), XxtiAxpyû (= vorax sum) ap. sequioros, subst.
XxifjLxpylx Plat. Hop. 10. G19 b. Aristot part. an. 4.
13, adi. Xxlfixpyo; Aristot. H. A. 8. 2.

Xxi/xÔTfiiiToç active „iugulans", „iugulum socans"
logitur Ar. Thesm. 1054: XxifiirfitfT xxn, „lothalis"
(Blayd.). Apud Eur. Phoon. 450 passive usurpotur =
„iugulatus". Cf Xxifioriiioi; act. Eur. L T. 444, pass.
Hoc. 209. Ion. 1055. — Vido praof. § 8.

XXXXTXTTÙYUV „valdo cinaodus" logitur Ar. Ach.
004 : tfp) TMV îr^A/v wv ûitttip Utlvo; hixh; xx) xxkxtx-
ttùym. Cf. xxkxtxpxto; ap. Phot. i âyxv xxTxpxroç.
Hesych.: A« h) toû (atyixou toû Xixv hitratro. Vido
xxtxxvyuv s. v., subst. kxtxzvy67vv>i a. V., adi. xxtxmryiç
Ath. 281 0, vorb. xxrxxvyl^ti Phot.
xaxtiai/tevixl^u vido s. v. XxxuvofixvtTv.
Aaxxôireiûy vido s. v. tùpùxpuxTo;.
KaxxoTTpuxTlx vido s. v. tùpùxpmro;.
Xaxxirpuxroç vido s. v. lùpxixpmro;,
xxxtcxttlv „colco pulso" logitur Phorocr. fr. 130:
ttxluv fit rûtnttv \\xxzxTtJv ùôiTv Sxxvtiv. In duo voca-
bula dissolutunï invonitur otiam apud alios scrip-
tores: Ail ttxttîv Aosch. Eum. 110. Ch. 033; cf.
verb. a«)ct/C« Ilom. Od. 18. 97. Ar. Nub. 130. Xen.
Anob. 3. 2. 18. Aristot. part. an. 4. 10- (proprio

do coitu usurpatur Aristoph. Lys. 799: ßsü-
Xoßxl as, ypxü, KÜaxi xxvxrelvx; ^xKuaxi. Proprie est:
„calcitrare" (Ilom. Plat. Xen. Aristot.); «vt£â«xt/(75v
est xttx^ slpyffzsvov Pac. 613: kx) ttIùoç -»Xijyiiç ûr\' ipyijç
xvTi>iXKTi7£v tISu. — Cf. praofat. § 4.

xxkuvikxi „laconicao crepidao" legitur Ar. Eccl.
74, 269, 345, 542, Yesp. 1158. 1162, Thosm. 142:
kx) ttóü Ttioi;; ttoü x^xTvx; ttoû XxkuvikxI] Calcei virilis
genus fuerunt. Poll. 7. 88: x\'i Xxkuvikx) tI ßh
xp^ßx ipuSpxl, Tovvoßx 31 3»jAcr rhv t>fç lùpkiuç tÓttov.
Schol. : àvipsTx inroi^ßxtx. Mullcrum contra sunt calcei
tttpaïkxl, — Cf. praofat. § 3 fl.

>.xKuvoßxveJv „Laconum imitatione insanio" legitur
Ar. Av. 1281: 7rp)v ßh yxp ohlaxt ai Ttjvh t^v zó>jv
iXxxuvoßxvouv xxxvrt; xvôpuzoï. Idem ost XxKUvl^eiv Plat.
Prot. 324 0. Dom. 59. 36. Plut. Alcib. 23. Sic \\xk(-
^xtßsvtil^a „Lacodaomoniis studoo, laccdaomonisso"
legitur Aristoph. fr. 95; hxxumßö; ot XxKuvtaryi; inve-
niuntur Xon. iroll. 1. 1. 32, 4. 4. 15.

XxX^TiKii „loquax, garrulus" Ar. Eq. 1381 usur-
patur substantivo, ita ut }.x?,)itikóv ait „locutuloi,
xxxoüvtli": sùkow kxtxixktuxtkh; ffU toü xxx^tlksü ; Cf.

AÂA>îfl;o; (loquax) opigranim. adosp. 33 (XIL 136).
Lycophr. 1319, Xxh^rpl; (fomin.) Agathiaa 12 (V. 237).
Do formationo cf. s. v. ßxii(r7iK0i.

Xxptvéç, proprio do bobus = »aaginatus", Ar. Av.
465: ßx Af àxxx }Jytiv Ç>)T« Tplxx\\xi ßiyx kx) \\xpivhv
tTTo; ti usurpatur = „ßiy^i"- Schol.: xxpmv àvr) toû
Xizxpiv. U ßfTxCpopx; TÙV ßoxv. Xiyovrxt yâp rivt; Xxpivo)
ßit;, o\\ Xizxpol. Cf. Phot. 208. 15, ubi ycrh. Xxpivtùm

= iriTéûeiv, Athon. 9. 376 b, qui y,xpmvtvéxi oxplicat
per ffirl^fffôxi, 0 Sophron., Kxpivxlo; fdyxç ap. He-
sych. — Cf. praef. § 2 a 1.

Xxpxlltov „parvus corbis carbonarius" legitur Ar.
Ach. 340: ùç róie rh Xxpxtltov où xpolùju xori. Sic codd.
A R vulg., XxpvxxHiov B C P A. Deminutivum est vocab.
Xxpxoç Ach. 333, Lys. ap. Harpocrat. Alexid. 3. 478,
sicut hxpxiov Poil. 10. 111. — Cf. praefat. § 7. Voca-
bulum pertinet ad deminutiva blanda,

XxupoffTXTi^ç „qui stat médius in choro, ut dete-
rior" legitur Cratin. fr. 422. Phot.: xxvpovrxtxr fxivot
toû xopoû\' olove) yxp iv sTevur^ eiert. <pxu?,ÓTtpoi Tt outoi.
Contra xpuTtporrxTxt dicebantur optimi choreutae. Cf.
Xxûpx (angiportus) Hom. Od. 22. 127. Pind. P. 8. 90.
Hor. 1. 180, al. Ad formam: xpmcvTXT^ç Thuc. 5. 71.
Xen. Hell. 2. 4. 16. Polyb. 18. 12. 5, «maT^r»;
Aesch. Sept. 499, &xo(;txt^ç Polyb. 5. 57. Plut. Cim.
10, (ifvovTXT^ç ap. sequior., similia.

„locus ubi voneunt olera" legitur Ar. Lys.
557 : VÜV nh yxp 3>| xàv Txîiri xx) totç xx^xvoiviv

htioluç TTtpifpxoyrxi — \\xx*»oxuXtîov vol potius Xx^xvs-
twA/öv, ut xpTO-xùklOv Ran. 112 (Schol. Suid.). Plnrima
nomina, quao forum aliquod vonalo significant, dabit
Blaydos ad Vesp. 789. Aiix*vx = olera: Ar. Plut.
298. Plat. Rop. 2. 372 c. Aristot. plant. 1. 4. Thoophr.
Ath. 2. 70 a. — Cf. praofat. § 3 y.

f,tipi07r0\\(pxvt{iùv*t vocab. o Xtlpiov, TÔ\\<poç ot xvi-
liùv>i compositum Pherecrat. fr. 130, v. H „Casaubonus
intorpretatur (Ath. 4. 158 b) do polpho {xix<poç cf.
s. v.) cum liliis et anomonis parato; ivffiùv}) otiam
fixi^ti; tUsç erat teste Hesych.: xvtfiùvyi ot Poil. 6. 76,
ac probabilo ost otiam AWp/av niazao nomon fuisse."

(Meinek.). • Ceterum Xslptov (flos) est ap. H. h. Cer.
427, Theophr, Nie. Th. 543, dvsßciv}! (flos) ap. Theophr.,
Lue. Lexiph. 23. — Cf. praofat. § 1

Afxav/iTXJj „parva patina" legitur Teleelid. fr, 1,
V. 11 : XsKXvi7KCii7iv S" [àvxTratara] Trapijv yiSm^XTloi; xxtx-
TTxoTx et Aristoph. fr. 805. Dominutivum est voc.
Xixxvii (Ar. Av. 1143. Nub. 907. Polyb. 22. 11. 10
ot al. sequior.). Cf. deminut.: Xtxxviov Ar. Ach. 1110.
Xen. Cyr. 1. 3. 4, Xtxxvlg Luc. am. 39. Poll. 10.149;
6. 85. Secundum Photium 213, 14 et 214, l Xtxxviç
etiam apud Aristophanem usurpatum fuit. — Vido
praefat. § 7. Apud Teleclidem Xexxvhxii pertinet ad
deminutiva blanda (ÙTTOKopiiTTtKx).

XsTTxSo-Ttfixxo-TeXax\'^-yxXeo- ot quae sequuntur
Arist. Eccl. 1169 sqq. cibi nomen ost undooctoginta
syllabarum. „Cum patinao nomon necessarium videa-
tur, fortasse Xozxiiov scribondum ot monstrosum cibi
nomen a Ttßxxc- ordiondum ost" (Moinok.). Blayd.:
Xozxç riß-. Plurima talia vocabula sosquipodalia col-
legit Blaydes. ad Eccl. 1. 1. Do vocabulo ipso Blaydes
„adoo", inquit, „corrupta haoc sunt ut nihil corti do
variis condimontis ot lautitiis momoratis pronuntiari
quoat". — Cf. praofat. § .1 «, ot Eustath. ad Iliad,
p. 1277.

XtTTXffTiî „poculi quoddam gonus" logitur Aristoph.
Pac. 916, Cratin. fr. 423, Phorocrat. fr. 95, Tolcclid.
fr. 24, Jlormipp. fr. 44, Thoopomp. fr. 30, 40, 41 ,
Philyll. fr. 5: yp:ßix ßiyxXxiaiv o\'vov \'x^lpo^irx kt-
TTXffTxt;. Poculum satis magnum fuit, /*f/Çcv jj xùXi^
secund. schol., dictum a. v. Afr«,-, mytilus,

XtxroXoytlv „subtilius dissercro" legitur Aristoph.
Nub. 320: x.xi XszToXoytïv t^^rd xx) xip) kxzvsD
auvoXftx^Tv. Vocabulum imitati sunt sequiores, scil.
Lucian. Bis accus. 34. Prometh. 6. Dio C. 55. 28.
Nicom. arithm. 2. 28. ~ Cf. praefat. § 12.

XtzToXoylx est Hermipp. fr. 22. Imitatus est Phi-
lostrat. — Vide praef. § 12.

XszToXÓyoq logitur Ran. 876: Maî/T*», XtzroXiycv;
(Ppivxç xl KxSopxTf. Vide ùzoXeirrcXôyoi. Imitati sunt Pto-
lom. cp. 1 (Append. Anth. Pal. 70) et Philostr. — Cf.
praefat. § 1 y, 12 ot v. XtzToXvyth. Poil. 2. 123: fiïk
Kuficfiilx XiTrrohoyo; t\'pv.Kt x«) Xê-zrohoyiîv xjs) KtzroKoyixv,

XezTorxi^^t (8c.. ffxvSxXiov) „calccorum quoddam
gonus, tenues habons incisuras s. fissuras" (IL Stoph.)
legitur Ccphisodor. fr. 4, v. 1 : jxviàxix tûv Aez-
TOffX\'^ûy. Bekk. Anecd. 40, 25: XezTCffxiS^i\' cTov Xerri;
iff%ia-pitv9;. Ad formam cf. ecxpscrx\'Sii; Thoophr., àrx\'^^f
Aristot. H. A. 2. 1. 13, eù^xiSii; 0pp. Cyn. 2. 211.

Aizu „Mu, xxTfffi/u\' (Phot.) logitur Eupol. fr. 255
ot 427. Praeterea Antiphan. 3. 75. Est „dccortico,
dctraho AJroi" Ilom. A 230. Nicand. Ath. 3. 72 b,
.TWTT«»" Nicarch. 8 (IX. 330). Apollodor. Car. 4.
442. — Cf. praofat. §2/3.

AiüxötAjjö»»,- „albis (i. o. mulieribus) plena" logitur
Ar. Eccl. 387 : XtuKozXtiSfii îî"»\' i**^»)^/«. Vocabulum
comico fictum vidctur cumj allusione ad vocab. tragi-
cuni yt/fxiMTTXtfû^q Acsch. Pers. 125. Eur. Aie. 951.—
Vide praefat. § 8. Cf. Acsch. Suppl. 30,

Ktnx»p:xhi6n; Eur. Here. 1272, x\'^\'^^^fi^Hi Eur. Suppl.
1219, wWAjjfljj; Hom. Od. 15. 406, xtiporXnS^; Xou.
An. 3. 3. 17, similia.

P.éuxoç ï\'ttjtoç vide s. v. ittxikôç.
XevKÔTpo(poç „albe crescens", „albus" legitur Ar.
Av. 1100: vjpivx is ^ojKÔiisôx xxpUvix ?>suKûTpo<Px fióprx.
Schol. : xvt) tûv xsukx xx) tpv^spx, qui hsvxôtpv(px
legisse videtur sec. Dobracum. Alterum enim genus
myrti album est; cf. Colum. R. R. 12. 38. Plin. N. II.
15. 29. 37. Dicaearch. fr. 60, 5.

x^lxpiov „vestis vilis quoddam genus" legitur Ar.
Av. 715. 915: ovx ko; \'kp^phv xx) rà X^lxpiov
Schol.: ôtplffTpiûv j) furfAi; îfixTtov ôspivôv. Deminutivum
est vocab. A^So; sicut A^3;ev Menand. 4. 332. Philostr.
Vit. Apoll. 4. 20. — Cf. praefat. § 7.
Xijxxaôxt vide s. v. Xxixâ^u,
ht^xvuTozuXtJv „tus vendo" legitur Ar. fr. 807;
Xt^xvuTOTTÛx^; est Cratin. min. 3. 374 (Meinek),
Xt&xvuTÔ; lier. 2. 86. Antiph. 1. 18. Ar. Ran. 371.
Plat. Legg. 8. 847 b, al. Composita cum \'XuXtlv vide
Poll. 7. 196—199. — Cf. praefat. § 3 0.

XivoxTxaùxi „retia observaro" legitur in loco cor-
rupto Ar. Pac. 1178. Phot. 225. 17: hivéxTxi- cî
àiroffxoxovfisv:i tx suttItttsvtx toTç xvvtiytTixoT; hlvot; Stjplx.
Aliam formam ?,ivo7rrx^eiv habet Ilesych. AtxXtvxv (o
roti ofTugio) R. A. 36 = lix^ptvytiv. AivórrDt; ex Aris-
totele habet Schol. ; cf. ohéxTv; Eupol. fr. 205 = olvc-
cpvXx^. Do compositiono ad xyptoveii;.

f^txoTuyuvix „barbae defoctus, condicio oius qui
est imborbis" logitur Crates fr. 22; cf. vocabula,
qualia sunt xmoùvijtîx et xixo\\pvxl» (Aristot.), ot ea in
quibus apud sequiores Af/rc- scribitur, v. e. Xnxxviplx
Strab. 13. 1, >,ttxo7xpxlx, Xttxxvôpuxlx, alia. Apud
Crat. in Etym. m. 698, 9 etiam Xtixoxuyuvlx invo-
nitur, quod in Xtxozuyuvlx mutavit Sylburg, quia

„iambico metro magis congruit prima corropta". De
forma cf. s. v. àyxXst^îa. — Vido praofat. § I y.

xiacpoç proprio: „attritus s. detritus usu" Ar. Ran.
826 metaphorice usurpatur = „lubricus, XeTo; xjt/
iKTtTpififtivo;, dictum do lingua : rrofixroupyh;

schol. XhTtoi otiam hiyovrxi o\\ xarpxyxXci, propria igitur
notione (cf. Platon. Conv. 193 ey xx) o\\ Xhxoi

TX hx^x. Axazhuyog vido B. A. 52. 11. Poll. 2. 184,
XivKiiTM^ Schol. Eq. 13G5. — Cf. praofat. § 2. 1.
Xirxpyl^u vido ad compositum «xokiTxpyll^u.
Xoiiop>)cr(AÔç „obiurgatio, convicium" logitur Ar.
Ran. 758: tiç outo; (Xivlsv hr) öipußo; x\'i ßoh x^ ^oih-
pt)TfiJ(; Praetoroa Epich. fr. 122. Ad formam :
Aosch. Eum. 375 ot soquior. (saltatio), 7rxt)i(tßo( Aesch.
Ag. 903 (conculcatio), fitXXtiiTfiôç Dion. IL 7. 17.
Paus. 4. 21. Alciphr. 1. 22 (cunctatio). — Cf. KoiiSp^ffit
Plat. Logg. 12. 967 c, Xci^oplx Thuc. 2. 84. Plat.
Thoaot. 174 c. Dom. 10. 75.

„90pó;, ö>fx»j (area funobris)" logitur Theo-
pomp. fr. 02. Suidfts: Xczà; zxpx eiozofix^ >} vopS;.
Photius: aot«;- vopi;. Aoxx; est „patina, patolla" Ar.
Eq. 1034. Vosp. 511. Anthol. XII. 44. Lucian. ot al.
soquior. — Vido praof. §2/3.

aö<j>«v ost ,morbum cristarum habere, sc. fabricanda-
rum ct vondondarum" (Illayd.). Schob: TfTû/>j>w

viv^fJLxro; toû xpAyfixrs;, d; Xiyoßiv tivx xoixypxv,
ffta»jv/«f. Logitur Ar. Pac. 1211 : t/ 3\' lanv, ù xaxSixißov\\
ou tI xou Ao^xv proprio == cristam haboro

Habr. fab. 88. 4, fortasso o comoodia sumptum ot alia
notiono usurpatum (praof. § 12).
xocptTov „thoca, loculamontum" logitur Ar. Nub.

751, Ach. 1109: to xo(pehv t^tnytu tüv Tftüv xocpuv.
Schol. : toü kxtótttpou ô^xi] >j toü xó(pov t>jq ttspixic^xkaixi; \'
TTtpicpip}]; Sè xvTij. Ao(ph habet Ilosych. = Xo<peTov.
Proprio xocpelov solum erat toü xocpou theca. — Cf. v.

XoCpoTTOióg vide s. v. xéipccffiç.
xo0o7ruxetv vide s. v. xó0ccffiq.
xócputTit „cristatura" legitur Ar. Av. 291: àxxx
ßIvTOi tIç jj XÔ(pcc(Tiç ^ tüv ipviuv] Cf. mipudiç v.
94, adi. XocpuTÔ; (crista praeditus) = (Hesych.).

AoCpoTToiôç „galeae eristarum artifox" logitur Ar. Pac.
v. 545: fxsivov) yoüv Tiv XoCpoTTOihv cùx I^® compo-
sitione cf. ad voc. xypioxoU;. Vorbum decompositum
\\o(poruXe7v invonitur Aristoph. fr. 812; ho^oxùx^ç
habot Ilesych. — Cf. praef. §3/3.

?,oxfixîoç „silvostor" legitur Ar. Av. 737: McDa-«
Xoxßciix TToixlkit, do luscinia dictum. Schol.: chv XoxßlSx,
ÔTi iyxtxpvßßhoi iv txtç xixßxi; tlûdxvi <puvtlv. Adiecti-
vum est denominativum, formatum a vocab. hixt*^
(Ilom., Pind., Aristoph., etc.); idem ost Kixnm ap.
Agathiam 29 (VI. 32) ; adi. Xoxßühi habent Thuc. 3.
107. Dio C. 40. 2.

Xvli^u „fabulam AuS;/ inscriptam docero" logitur
Ar. Eq. 523: xx) AuS/Çwv xx) xx) ßxTr0ßtvog

cero). Dicuntur do poota comico Magnoto. AwS/Çw pro-
prio est „Lydos imitari" = xvSixÇùi, cf. Philostr. —
Vido praofat. §2/3.

XurtjffUoyoç (xvôpuiro;) „qui verbis suis dolorem
affert" logitur Cratin. fr. 343. Bekk. Anocd. 404 , 12:
fftlßxlvei ô Awräv 3/i toü xiyiiv tow; xihm. Do for-
matione vid. ad àvxyxj^TTzth,

XvtTxvixç „dissolutor maerorum" legitur Ar. Nub.
1163: Xvoxvix; Txrpûuv fityxXuv kxxüv. Schob: Xûuv
tx; tcû ttxtpè; x-Ax;. xpl; t^v èvofixtorrciixv tov 1.000-
kxsx fivxnjpl^ei. Allusio inest ad zxuirxvlx; Soph. fr.
765. Cf. XutIkxxo; Theogn. 476, Xwifiipifivo;, Xu<rixyi{iuv,
XvalTTovo; Pind. Pyth. 4. 41. fr. 96. Do compositiono
cf. ad ^op(SopsTxpx^i;. — Vide praof. § 8.

\\ùxvx „forum ubi luccrnae vendobantur" legitur
Ar. Nub. 1065 et Cratin. fr. 196: "Vzip^oXov 3\' xzcrfokx;
iv toî; Xvxvoiri ypx\\p:v. Plurinm nomina, quae forum
venalo indicant, collecta sunt a Blayd. ad Vesp. v.
789 ; cf. praofat. § 3 y.
Xux>lx; vido s. v.

XuxvorûXitç „lychnorum sivo lucornarum venditor"
legitur Ar. Kq. 739: a-xurèv XuxvoTTÛXxm kx) vtvpop-
px<pot; ilixç. Cf. verb. XvxvszuXtîv ap. Schol. Luc. Tin>.
30. Do compositiono ad xypioxué;, — Vide praofat.
§ 3/3 ot PoH. 7. 196-199.

XwTO0jpoç „lotum forons" legitur Pherecrat. fr. 109,
v. 2: xrxXx; xaTrxXxSsv; xxTCÛvTê; iv Xtipiscvi XuTO0óp\'.f,
Cf. xutotpi0o; (-A</>4) Kur. Phoen. 1587, xmrétt; llom.
M. 283; AwT^f ost up. Ilom., Ilorod., Polyb., Atbcn.
al. Ad formam: ixxn>0ipo; Eur. Ilcrc. 1178. Thoophr ,
xxpxo0Spe; Pind. P. 4. 0. Eur. IIcl. 1501. Xon. Cyr.
G. 2. 22, xv6o0épi; Ar. Kan. 442, similia. Dc compo-
sitiono vido ad xyptoxoiô;.

Mxyelpaiva „coqua" legitur Pherecrat. fr. 64, v. 4:
aùrlK oùh); oùle (ixyelpxivxv tJle xuttots. — Vido praef.
§ 1 y. De formationo cf. ad àxtxTpvxtvx.

pixi^lffxif „parva .maza" legitur Ar. Eq. 1105 ct
1166: ilovy (pipu m Tiîvh yLx^ltjxviv tyù. Deminutivum
est vocab. iia^x, quod saepe invenitur ; deminut.
habet Athen. 2. 59 o, 14. 646 c. - Cf. praefat. §3Ç
et 7.

(ixhxxiov „muliebre quoddam ornamentum" legitur
Aristoph. fr. 320, v. 10: hixx;, itxXiâcv, xhxsrpxy
ftxXxxtov, (Sórpu;. Photius scribit nxXxxiov xhfioi xpuaoûç
yvvKixtlo;. Ilesych. iixXxxm, yvvxixtJov xetrfixpiov, Apud
Aristot. IL A. 1. 6. Athen. 7. 316 c, al. tixhxxix
(nos: weokdioron) sunt saopiao, polypi ot alia huius
generis animalia — Cf. praefat. § 3 1

fixXxxluv „molliculus" legitur Ar. Eccl. 1058, ap-
pcllatio ùxcxepirrtxii : Hxtu, (ixhxiduv, Itûp\' ivùaxç xx)
(ih A«;.«. Schol.: xvt) toû thtlv (ixKxxi eïxe ptxXaxluv.
ùxoxopijTixx TX TOIXÛTX. Cotorum cf. s. v. yXvxuv.

(ixfifjtxv ix) Tij; xxiitxij; (puvijt = ivêlilv logitur Ar.
Nub. 1383: pixptfixv 3\' xv xhiiaxvTo; >ix0v tot (pipuv xv
xpTcv et Callias fr. 29. — Phot p. 245. 13: (iXfifixv
ol *Apyi7oi Ti iffôliivj Hcd Kock.: „id non solum Argi-
vorum fuisse docet Nub. 1383; an scribondum xî

fixTai pro \'ApytToi?" y[d,u(AXTX sec. Schol. Plat. Alc. 1.
p. 334 = PpûfiXTx, ubi et ftxfifMxv = êirôlu. Cf. (3pùv
ot KXKKXV. — Vide praefat. §3 0.

HxvxKiç Platon, fr. 200: x«} txvtx fixvsbuç Ttjç lîpUpxç
videtur significare „raro", Ilesychius enim intorprotatur
iXiyxKtÇy ffzxviuç. Zonaraa 1334 explicat xvt) tov „/ttu-
pixmç", quod prorsus contrarium est, ot a Meinekio
mutatum est in TrxvpxKi;, adi. onim fixvóg a Zon. ox-
plicatum ost: xpxtéç, quorum utrumquo esse potest
„rarus" (medic. Xenoph. Aristot. ab). — Cf. praefat.
§ 10«.

fixvixXuTÓv „osculum amatorium lascivius" legitur
Ar. Thosm. 132 ot Ach. 1201: (pihviaxrév (le (ixXüxm;,
ù xf^ffluy Tè TreptrtTxarèv kx) rè (axv^xXutSv socund.
lllayd., Ilontl., Elmsb, Ilergk.; codd. A. 11. C. R. V. A.:
xxTTi/xxvSxXuTÓv, cf. Hlaydos. annot. crit. KxrxyXûmvfix
est Nub. 51, xxTfyXuTTifffiévov Thesm. 131, xi^P* Thoocr.
5. 133, \'iptmov Toloclid. fr. 13 (oaculorum genera).—
Vido praofat. §3 0.

HxvùXvtTtvoç „coriacous" logitur Cratin. fr. 283:
Ix^v ro zpkoixov xxplîo; nxaôXyjrlv)!;. „Eupolidis Aiipuiç
tribuit Athon. 3. 106 b (cf. Eupol. fr. 107); cum
Athonaous otiam fabulam nominot, vori similius est
Eupolidis vorsum osso, nisi forto utorquo poota casu
oundom vorsum finxit" (Kock.). Idom ost hpptxrtvo;
llom. Od. 4. 782; 8. 53. Ilor. 7. 70, ab ot
Aristot. II. A. 1. 10, hpiixTÛl^; Aristot. H. A. 2. 13.
MxtS\\)f (lorum) ost Soph. fr. 137, i^xadxttç {ixiaitipè;
xvêpxTTOi) Sapph. fr. 78. Ar. Nub. 440. Eq. 200.

(AXffTxpùl^u Ar. Ach. v. 680: i 3\' ùzh y^ptu; (xxrrx-
pii^ii, K^T ^Aàv àzipxtrxt oxplicatur ab Hesych.:
HxaTix*<rSxi (dontibuB frcndoo, cf. lies. Se. 380) x«<

rpificiv, jJ -(rCpôSpûç »} xxxùg (Aatrxffdxi, a Phot.: rpéfzfiv,
àyuvtxv (anxius sum); videtur esse idem, quod nos
dicimus „mummelen" de senibus tremebundis, licet
hic pro certo affirmare nihil possimus; (axttx^u =
fixaûpcxt, (ixTTx^ = VTÔfJLX (V. L. L ). Cf. etiam rcvtfc-
pù^siv Yesp. 614. Ach. 683 ibique scholia.

[A,x7Tiyixv „flagellum, verbera dosiderare" legitur
Eupol. fr. 429. Poil. 3. 79: rl 3} sstc&xi tix^riyuv (zxtti-
yixv, yïx7Ttylx; est Soph. fr. 309. Ar. Eq. 1228. Plat.
Gorg. 524 c, sequior. Subst., undo verbum derivatur,
passim invenitur. De forma cf. s. v. xivxfSpxv. —
Vide praefat. § 1 y.

(ixdTiyuTioq adioct. verb, „flagollandus" logitur Ar.
Ran. 033: xx) to>.ù yt (ixxhév hn (ixatiyurkq, Vor-
bum fix7tiyûùv passim extat. — Vido praof. §11/3.

fixTioXoix^Ç Ar. Nub. 451: xivrpav^ fiixpbç, vrpicpt;,
ipyxXio;, (ixrioXoixii (cf. Blayd. annot. crit.) explicatur
a Photio p. 250. 10: ó xtp) tx fiixpx zxvoZpyoç xx)
Xlxvoq\' (jLXTtov yxp t3 nixpsv. Similia foro dant Hesych.
et Suid. Cf. Apostol. XI. 9. Schol.: eî fjth Tiv xlxvov
ci 3< riv fiixpoXiyov, iirt) fixrisv t3 ikixtvTov tiûôxji Uytiv,
Lectio fiXTTvoXoixi; (orri non posso videtur, quia ,a«ttt;at,
cibi gonus, non prius quam sub Macodonum imporin
Athonas introductum est (Athen. 14. 663 a). Ad
formam: Tpxirt^oXotxé; Suid., xifixrohotxi; Aesch. Ag.
1479; xviffoXcixéç Antiphan. 3. 35. Amphid. 3. 304.
Sophil. 3. 583, xuft-^pSoXoixtTv Ar. Vosp. 1318.

fieyxxótttrpo; „praoruptus" (II. Stoph,) „magna ot
valida rupo praoditus" logitur Ar. Lys 482: ntyxXó-
TTtTpsv x&xrov ixpirroKiv. Do compositiono cf. ad xffex-
Tipoxixxu^.

544: 7vx SolftxTicv (rû<rxtpii, (i(éu7reSi)ffx[i}fv. Simplex
ÙTchTffôxi saepe invenitur. — Vide praef. § 5.

(Ae6u(roxÓTTx^o; „ebrius ex cottabo" (Blayd.) legitur
Ar. Ach. 525 : Trópvijv 31 ^ifixl6xv lôvreç MfyxpxSt vfxvlxi
KhixTCVTi (ithtroxinx^oi. Do ludo kôttxI3o; cf. schol.
Pac. 343 et 1242 sqq.; /liôucoç (ebrius) invonitur Ar.
Nub. 555. Menand. 4. 88. Plut. Brut. 5. Luc. Tim. 55.
Dc compositione cf. ad — Vide praof. § 1 x.

(i£Ôô(TTptx „ebria, tomulenta" legiturThcopomp.fr.
93. Maso. ixt$urTiiç: Arr. Epict. 4. 1. 7. Agath. 9 (V.
290); (ieôwriKé;: Plat. Rop. 9. 573 o; cf. (SxxTptx do
forma; ,uéâtjffo; vido s. v. fifêuffé)OTTx(3oç. Cf. C. 1. Or.
5700: ypxv fitUarpix.

tAeixyayó; „qui (ppxTtpriv hostiam offert pro puoro
intor (ppxTtpxç rocipiendo" logitur Eupol fr. 110, v. 2:
oü3f},- SùvxTxi uvztp (Afixyuylq ivTiùv T^; T0Û35 VIK^;
xXflov hxtkxi (TTxiiiév. Dcrivatur a v. ^slovy hostia
minor, ex prava gramnmticorum opiniono sic nomi-
nata quia (Ppirepa inter ponsandum sompor (iflov
clamabant ; do ro cf. Ar. Ran. 798 cum intorpr. Subst.
Htixytcylx est in vct. Icxic. Verbum (Atixyuyeîv Aris-
toph. Ran. 798: t/ 3); iinxyuyiîirouji thv rpxy^^lxv]
comico usurpatur do ponsanda tragoedia quasi hnstia.
Do forma vocabuli nuxyayi; vido xojrpxyayôç.

fisipxxiffxti „adolcscontula" logitur Ar. Plut. 903:
«aV ïffô\' ix\' xÙTxç rà," ôùpxç x^ty/iévtj, u fJKipxxhxy) ot
Ran. 409. Deminutivum est vocab. fitipx^^ quod scc.
Atticist. do pucllis solum diccndum ost, s\'icnt (itipixiov
do puoris; cf. Lob. Phryn. 212, Lucion. Asin. 52,
domin. nnpxxluxo; Plat. Phaedr. 237 b, fmpxxùhXtov Run.
89. Dom. p. 539, 23. Luc. Paras. 43 etc., fiupxxuXXl-
iiov, ftttpxxlinv, — Vido praefat. § 7.

fieXxvovsKveifiuv „atris et funebribus indutus ves-
tibus" legitur Ar. Ran. 1336: [leXxivx; Nüxtö; xxTlx,
Çpixûlii leivxv c-\'piv, ,u,£\\xvmy.v£l[4.svx. Scbol. : (isKxvx xx)
v£xptxx ïfixTix Cpêpuv. Idem est (isXiiiTrexhoq Eur. Ion.
1150. Aie. 846 etc. Cf. (i£Kxv£i[jtMv Aesch. Eum. 353,
\\x{Jt,\'!rp£lfiuv Hippocr., xvfiiAuv Od. 3. 348, eùflfiuv
• Aesch. Pers. 177, hrslfiuv Athen. 3. 116 a. — Vide
praef. § 8.

lAeXxvocuppcxJoç „qui niger est et syrmaea utitur"
(H. Steph.) legitur Ar. Thesm. 857: AlyuTTTOu xihv,
(jt,tKxvo7\\jpnxlov Xfùv, Schol.: fiiXxvx xx) ^upfiM^éfievov, ^
avpfixix xptôivcv hri zirvnix. Zvpfixlx erat petio me-
dicata alvi purgandae vim habens (Kust.) ; cf. Pac.
1253, sq. Herod..2. 88 ot 125, verb. trupiixV^u Her.
2. 77, subst. 7upfixi(Tftii Ilippocr. — Vido praef. § 1.

(A£\\tT07rùh))ç „venditor mollis" legitur Ar. Eq. 853:
TOUTOU; TTipmxovffi pttkiTOTrüXxt. Praotoroa Antiphan. 3.
68; (JLeXnoiruXElv dat Pollux (7. 198), ubi etiam femin.
(ifXtTOTTuKiç. Do compositione ad xypioxoti;. — Vido
praefat. §3/3.

fjLiXlrTtov „apicula", blandiontis compellatio, legitur
Ar. Vesp. 366: xXXx xx) vûv ixzópi^t ii^iX^^hv Sttuç
TxxiiTÔ\'\' £uç yxp, ù (itXlrriov. Cf. pchiTTx Eccl. 973.
Apud sequiores fieXiTTiov significat „collam apiariam".
Deminutivum est vocab. fiixiTTx. Vide praef. § 7. Talia
vocabula blanda sunt otiam xP^rlov Ach. 1200. Lys.
930, xP»<ro(iiiXc\\ivÔicv Vosp. 1341, xoip^ov Vesp. 1353.

fjLBKXolsixvixi; Ar. Eccl. 1153: ly oac^ 3i xxrx-
Pxlveit, iyù ixiuoiAxi [iixog ti fi(\\?.oltt7rvixôv usurpatur
do carmino, quod conaturis accinitur (lîlayd.) = „ad
conam vocans". Cf. nthKéyxpto; Soph. Ant. 624. Thoocr.
22. 140, (lexxôvufi^; Soph. Lycophr. D. Cass., f^iKXi-

ztxTn; Soph. fr. 910, /«fAAoV«/; Ilosych., alia. Sic jüfA-
XcviKiôiv „moro Niciao cunctari" (do Nicia cunctatoro
cf. Suid. 8. V. Thuc. 6. 25. Plut. Nic. G, IG, 21.)
logitur Ar. Av. 639 : ovx^ v\'J7tx1^uv y hi Sp» Vt/x ^(iîv
ovïk (AtXXovmxv. Cum jtffAAf- composita traduntur fttXXi-
fiio; Ilosych., \'MXXhrxpfAOç Aristot. probl. 61. 7, /xfAA-
kip^^oç Eustath. 1768. 56 et nounullao variae lectiones
pro compositis cum fitXXO\'. — Vide praefat. § 1 y.
fAcXXovixtxv vido s. v. .utXXohixvtKÔ;.

„piscium qui (itfjL^pxh; vocantur
venditor" legitur Nicophont. fr. 19; (le/jifSpxh; vido ad
voc. (iipifipxipvxt 8. v. ^iXiKKo:. Voc iu s-wAjj; Poll 7.
196—199. Do compositiono ad xypiOTroiiç. — Vido
praofat. § 3/3. Eodem pertinot ftujTpiozùx^ç „qui
cochliaria vendit" Nicoph. fr. 19. Cf. (4,urrplov (dem. v.
fiÛTTpov) Schol. Ar. Plut. 627, nûrrpsv Athon. 3. 126;
11. 784 b.

(itpifivocppovTiffTiîç „contomplator curiosus" logitur
Ar. Nub. V. 101: f^tpifivocppsvriarx) xxXol rt xxyxôoi i.e.
fitpipcnjtx) kx) (ppovTurxt. MtTtupo(Ppo)ni7Txl coni. Nauck.
Cf. fupifivxv Plat. Rop. 10. 007 c. Xon. Mom. 1. 1. 14.
Dom. 21. 192, subst. ntpifivnryi; Eur. Med. 1226. —
^ppsvtirttî; oat Ar. Nub. 266. Xon. Conv. 6. G. Mem.
4. 7. G. Plat. Apol. 18 b, cppovTUT^piov Ar. Nub. 94.
128. Luc. Nor. 2, (ppôvrtf/xx Nub. 155. Philostr.,
(pfsvtltiu Xon. Mom. 1. 1. 11. — Vido praofiit. § 1 y.

fitaixoTTo; „qui est media aotato" (H. Steph.)
logitur Cratin. fr. 420. (Do mulioro Xonarch. 4, 9.).
IJokk. Anocd. 108, 24: S lir) fdvou ^kikIxç. CÇ. (itTijXi^
Artomid. 1. 31. Poll. 2. 12, ad formam àrréxoxc;
Strab. 13. p. 030. De compositiono cf. s. v. xipofixTxç,
— Vido praof. § 1 y.

medius" legitur Ar. Ach. 571. Eq. 388. Ran. 469: «U«
VVV txBi (JLSffog et yLBvov Xxfi(3xv£iv Nub. 1047. Ach.
274. Eccl. 260: fiktj yxp ovShors XviPHvoiixi. Schol.:

7txxxi7tüv tüv xxfi^xvopttvuv e]; to [ihiv. — Cf. praefat.
§ 3 f. Apud Aelian. Epist. 9 invenitur xpxpiivoi; (iétrijv.

(i£Tx(SovXoç „qui cito mutât consilium" legitur Ar.
Ach. 632: xiroKplvsuùxt hïtxi vvv) zph; \'A6>ivxhv; (jutx-
(SovXov;. Cf. Txxv(3ov?.oq Ach. 630, ivafSsvXoq Etym. m.
p, 3, SvT^ouXix Aesch. Sept. 784. Ag. 1591. Soph.
Ant, 95. Aristoph. Nub. 587, xxkó(2ovxo; Eur. Bacch.
399. Aristoph. Eq. 1055, xxxo(3ovXlx losoph., Diog.
Laert., evlSovXoq Pind. I. 7. 32. Plat. Rep. 4. 428 c.
Isocr. 3. 8. Ar. Pac. 689, fvjSövA/« Aesch. Prom. 1037.
Plat. Prot. 318 0, otc.

fierxxvxlvittv „do loco in locum volvo, volvondo
transfero" (U. Stoph.) legitur Ar. Ran. 536: ^ttrx-
xuXivhiv xvrh xt) zpi; th tv it(xttovtx toixov. Simplex
xvhlvSu invenitur ap. Ilom., Pind., Soph., Aristoph.—
Cf. praefat. § 5. Mfri eandem habot significationem
in fjttTXTTtipüfjixi j fttrxjSovXo; aliisquo multis.

UtTXTTtipüfixt „muto, vario, alio modo aliquid ox-
porior" logitur Ar. Eccl. 217: (SxTrrovti Ôtpfiû xxtx rhv
xpxxTcv vifiov xirx^xjTxrxt, xovx) f^ttrxziipufiivx; Ihi;
xÙTxq. Simplox xtipüfixt passim invonitur, portinot
igitur fitTXTTttpüfixi ad oa composita, do quibus ogi
praofat. § 5.

HST XT pi xu „cursu poto" logitur Ar. Pac. 261 ot
Phrynich. fr. 9: fiovXti Aioxtlù^ utrxipxfiu xx) rvpixxvx]
Cf. fitrxôtîv, (Atriivxi, fitrxzifiTrtiv {-ivixi), fttrxcri?,-
Xtffóxi. — Vido praofat. § 3

fjt(Tsx^o\\yi Cratin. fr. 427 a Photio explicatur:
fiSTx^oXh kx) quae „mutationem" significant,

[MfTx^oXTÎ saepius, i^xXXc^i; ap. Strab. II. 96. Attamen
expectaremus v. ntTtK(3o\\)î significare fx/3aA>}v (eiec-
tionem) in alium locum, coll. nerfK^xiva, /x5T£x/3//3iÇ«,
(urtKSyjiJiM, fJttTfKCpipi}, ita ut a Cratino voc. fictum osset
ab tK^oh*!, quod saepius legitur, addita praepositione

fiertupoKorelv „sublimis volitaro" (Ulayd.) logitur
Ar. Pac. 92: xer Sijr\' «AAw; {iiTsupOKOxeîçCf. (jureupc-
Xivxf\'îv Plut, do Pyth. or. 13, Plat. Crat.

404c, etc., fJttTtupoTToXtJv ap. sequior., (iSTiupovKOTrtïv,
(UTtupo^ipovth etc. Ceterum vido s. v. ^uXokûxùv. —
Cf. praefat. § 1 y.

(A(Ttup070(ptvr^ç „qui circa coolostia philosophiam
ostontat" legitur Aristoph. Nub. 360: où yxp xv xXK^
y ÙXXKSÔvXlfttV TÛV vvv filUOipOS 00177 ÛV, Cf. fJUUUpC-

xôyo; Eur. fr. 905. Plat. Crat. 401 b, (intupoffKÔTroç Plat.
Kop. 488 0, fintuposTiXo; ap. sequior., (itTtupoXiffx*!^
Plat. Rop. 0, 489 c. Luc. Icarom. 5, nntupozépo; ap.
sequior. Sic invenitur (it7ttipo0ivx^ Nub. 333: xu-

por fitTtupoXoylxv suam hominos docipit" (Schol. : ô itx
TÛV iitTtûpuv xxxrûv). Simplex 0lvx^ vido s. v. — Cf.
praofat, § 1 y.
(liTtupo^hx^ vido s. v. (ituapivo^mii;.
(itripx\'ov „intorordinium", t3 (Ana^v rûv nfi^ÛToiv
xtSlov^ iv ^ ^ aire; i) xXXe ri Uxxprxi logitur Ar.
Poe. 508: M x*AÂ5; xvrûv âxxXXxÇtiiv xv furipxtGv et
fr. 120. Poil. 7. 145: (itTÓpx\'ov xxXtÎTxi ri pttrx^ù
TÛV xt0vTtvyiÀvo)v, XV h rrlxof Spxo; ivsfix^nxi. Cf.
fitTXTvpyiiv Thuc. 3. 22, (itrxixjuov Ilorod. Ö; 77 etc.,

fi^viffxoç „orbis statuarum capitibus impositus, ne
stercere avium inquinarentur" legitur Ar. Av. 1114:
X»?-x£ve7ês /jLifvItrKsuç (popeïv ucTip xvlpixvrsç. Schol. : ffxc-

xvlpixvTuv Six to /i>) xttqttxtiIv xxt xvtùv tx cpvtx. De-
minutivum est voc. jK^jv»^, et significat etiam „genus
aciei" ap. Polyb. 3. 115. 5, „corpus quoddam lunae
formam habens" Aristot. probl. 15. 10. — Cf. prae-
fat.. § 2/3.

(i^iTplltxt „dicuntur xxxh^(pxt (urticae), quum in
iis generantur grana seminum, quo tempore maximo
urunt" (Blayd.) Ar. Lys. 549: ù t})6üv xvSpeicTXTtj xx)
fi))TpiSi\'uv xxxX})(püv. Schol. : (i}jTpiilxç 3f ?Jyovvi txç
txo\'Jffxç th ffjréppix tîjç fiotxv})ç tij; xxx\\^(p}iç. Sxxvouri Si
XVTXI. — Cf. praefat. § 3 fl.

- /t<>j;^«vo5/<J)>>ç „machinarum inventor" logitur Ar.
Pac. 790: vxvoipvtTçj trcpupxiuv iTöxwV/uarjt,
Schol.: z{vex?>îjç i Kxpxlvcu isxtï fi)ix*vxç tiaxytiv h tcTç
SpxfixaiVf vtvlxx ôtovç ifjiifttTTO xvepxofiivsuç !j xxTtpxofiivouç
IX TOÙ oùpxvoû >î iAAo TI TOIOÛTOV. Cctomm vide sub
lpe(3oii(pxv. De compositiono cf. ad xypioxoiéç.

lAixpoxoliTixiv (t3-) „multitudo parvi oppidi" (H.
Stoph.) logitur Aristoph. fr. 819. Poil. 9. 25: i (i)v
(iiyxK^ç xihtuç xoXiT)fç lAtyxKoTroXh^ç xv >.iyono, i Si
fiixpxç nixpovcXlTyfÇ. oùêv xx) \'ApiaTo:pxvfi t\'piiTxi Th (iixps-
ttokitixôv. MixpsxoXÎTtiç ost ap. Ar. Eq. 817. Xon. Holl.
2. 2. 10. Aeschin. 2. 120. Do formationo ad xp^Tixàv.

(ti\\Tupuxix „locus quo foditur minium s. rubrica"
(H. Steph.) logitur Amips. fr. 15. Photius: (iiXTupuxix\'
TùTtoç Iv ^ /k/Atö; SpvffgiTxi. Cf. fliKTÙpuxoç Poil. 7. 100;

filXTOç est apud Ilerod. 4. 191; 7. 68. Ar. Eccl. 378.
Nic. Th. 864, al. Ad formam: ytap-jx,!» Ael. II. A.
6. 43, Tomuxi* Xon. Apol. 25. 1. D. liai. 4. 24,
XxXKup\'Jxix, xP^^^f\'^X^^ apud sequiores, quao tamon
omnia actionem vorbi significant. De compositiono
cf. 8. v. pitxxohxp\'jy^.

(ilfiapKuç „farciminia genua ox sanguine ot inter-
anois leporis" est Ar. Aoh. v. 1112: «aa\' yjzpohlzvou
7^\'j nlfiapxijv KxrihiJ^xi ot Pherecrat. fr. 221. Ilosych.
filf^xpxu;\' m>Jx kx) îvrepx toû Updou xîfixTOç oxtu-
x^ipitvx, fjixXtSTX X«) h) Kxyûav XÙT^ on

XJt} M vis. è 31 <[>tpfKpjiTit; zxl^uv kx) irr) Svou (p^rl.
Cf. Poll. 6. 56. Invonitur otiam ap. Diphilum 4. 375.
— Vido praof. § 3 "

fil^ocppvç „cui supcrcilia coount, qui f4.taó(ppuov non
habet" (II. Stoph.) logitur Cratin. fr. 430. Poll. 2.
49: (xtiTÓ^pvov 31 tö tûv i0pvuv /xijov, o kx\\ [leriixiov
ùvôfAX^ov xx) aôvoCPpvi xvîjp km) yuv)}\' Tèv 31 TOtoÛTCV
/^iÇo0puv KpxTtvs; xx\\!Î. Cf. üvvo^pv; Anacr. 15. 16.
Aristot. phyaiogn. 6. Thoocr. 8. 73, Xtiixo^pv; Ilorod.
3. 57, xvxvo(ppv; Thoocr. 3. 18; 17. 53. Vera vocabuli
forma oat

Hiffôxpvliifç logitur Ar. Ach. v. 597: yy 3\' ÔTOuxto
h rixtfio: t^t9éxpvli)i;. Sic onim legendum est secundum
coniocturam probabilom Meinokii pro vulg. fzuOxpxliti;.
Voc. oat patronymicum comicum, quiuii „filius /xivS-
xpvsv". — Cf. praofat. § 1 y. Mhôxpvo; oxtat in vot.
lox., otinm iitaèxpvn;, (itvèxpvm ap. Soph. Plnl. Dinaroh.
Acachin. sequior., (Jttv6xpv!x ap. Demosth. ot Lucian.,
injêxpvixô; Ariatot. ot aoquior.

fiifféûrpixi „mulioroa, quao mcrcedo conducuntur"
legitur Phrynich. fr. 74; cf. l\'olluc. 7. 131., qui no-

minatis multis, qui mercede opus aliquid conficiuut
sic pergit: to Sè {nifiirxv sittth {âisôutoI, xx), ùç ^pvvixoç,
HttTÔÛTptxi xt yvvxlxsç. MivéuToi est Plat. Polit. 290 a
et sequior., qui etiam (iiaéuTviç hoc sensu habent,
quod ap. Isaeura (6. 36) est „conductor".

Hicoxàxuv „qui odit Lacones" legitur Ar. Vesp.
1165: ttxvv [uioxxxuv xÙTiv Vt/v tJç tùv SxxtvXuv, quasi
sit Xxxuvixxç {ii7ùv. Cf. iaiax6vivxtoç Lycurg. 39. Dem.-
23. 202, fiiJÔiiiiMç Ar. Vesp. 473. Plat. Rep. 8. 566 c.
Xen. Ilell. 2. 3. 47, (iiiroXxfixxoç Pac. 304, utrozo\'pzx^
Pac. 662 etc. MktôttoXiç logitur Ar. Vosp. 411: xx)
xtXcviT xùthv ^xtiv ùç iz xvSpx fiiffóttoxiv svtx, „civitatis
oser" (H. Stoph.). Vido Blaydes. annot. crit. ad h. 1.
Dc formatione s. v. (Sop^opoTxpx^iç.

pcitroXxnxxoç „Lamacho inimicus" legitur Ar. Pac.
304: ^ptipx yxp ^f fttvoXxfixxoç. Do compo-

sitiono cf. (Sop^opsTxpx^iç. Cotorum vido fiuoXxxuv. Sic
Pac. 662 logitur (itffOTropzxxlffTXToç i. o. „qui pes-
simo odit habonam sivo manubrium clypoi", ot per
consequons : „qui possimo odit bollum": 16\', ù yvvxixùv
Ht9ozop7rxxi7TXTii. Schol. (imxihtno;. Cf. praofat. § 1 y.
KxxviyophTXToç autom (Ecphantid. fr. 5) ot xxxtiyoph-
Ttpoç (Phorecrat. fr. 96: ixü6:v elç ù/xxç htpoy \'Pepe-
xpxTtjç n-aAù tcvtou xxxi^yopbTtpcv) formao sunt minus
usitatao pro xxx^yopÙTxro; otc. ; adi. Kxx>tyopo; ost Pind.
01. 1. 53. Plat. Phaodr. 254 o. Ath. 5. 220 a. Vido
Poil. 2. 127.

fAt<r07ro\\iç vido s. v. (iKtoXxxuv.
\' fitcroropTrxxhrxroç vido s. v. (iuoXxfixxcç.

fiéSuv „saltationis gonus" logitur Ar. Eq. 697:
xTTizvSiptrx (liôxvx. Phot. fiôêuv !px*ll*» (Poprixiv xx)
xoplxxùliç\' xirh ToÙTOu xx) i Mxyuyoç xxt i xxiKxrro;

ivôpuTTOç. Sic fiôôuv Equit. 635 et Plut. 279: à; (tô^av
ti xa) (pûjet xè^xXo; explicatur: Xixv aWxp^;^ (pXùxpo;,
0OPTIXOÇ, SsvXoTTpeTDÎ;, „nugator, molestus"; nóöx^ est
idem ap. Athen. 271. Ilesych. Praeterea fiôôuv signi-
ficat „TOV TxpxTpiCpófitvcii TOÎÇ i\\cv9ipot; apud
Lacones Athen. 4. 271 o, Ael. V. H. 12, 43, Plut.
Cleom. 8; apud Athen. 14. 616 c est etiam
yivoç". Subst. ptoôuvlx explicant „xXxl^cvelx" V. L. L.;
cf. adi. (loiuvixé; Ion ap. Plut. Poricl. 6. — Vido
praof. §2/3.

(loXvvozpxyfiovovfAevoç Ar. Ach. 382: ixlyou xxvj
xTTuXéfUjv (loXwozpxyiioK\'jfimç a schol. oxplicatur: xia-
Xpîiç xa) ù^pianxû; (xtrx^tipiaitl;. Muollerus vcrtit
„spurcissimis iurgiis implicitus"; cf. verbum iucAyyA) ap.
Plat. Rop. 7. 535 o. Isocr. 5. 81. — xoXuitpxyiiovtîv
Plut. 913. Plat. Rep. 4. 433 n. Logg. 12. 952 d etc.
Vido praof. § 1 x.

fiovocpxyoç „qui nolus conat" legitur Amips. fr. 24:
Ipp\' l; Kipxxxç, fiovocpiyt xx) TOixupûxe- Apud Aristoph.
Vesp. 923 invenitur superlativus comice fictus fiovo-
ipxylffTXTOç: xuvùv ÙTràvTxv xvSpx piovoipxylrrxTOV. Cf.
praofat. § 1 y ot c^o^xyhrxTo; Xon. Mom. 3. 13, 4.
Movi^xytîv ot ptovo0xy!x extant npud sequiores.

fioppupuTTÔç „torribilis" logitur Ar. Ran. 925: ^^fixrx
tlxiv ixovtx xjf) xó0ov;, hiv\' xttx (lopptop-

UTTx. Schol.: fiopuopurx\' xxtxttx^xtixx^ (pofitpx\'u (itrx-
<p:pxi t>i; fiopfjuîj; rij» tx <po(3oùa}f;. Apud Eur.

Iloro 885 invenitur Avffff« fxxppLxpuxó;^ ubi Wakof.
coniccit (lopfupxTtS;. Vido s. v. xpptvÛTrx;. Ad formam
cf. ipxi\'Spvzi; Acsch. Ag. 707. Eur. Or. 892, «/i/jAwwW;
Ath. 10. 435 d, âfpfvuxi; Plat. Lcgg. 7.802 c, xxpin-
UXÓ; Eur. El. 948, vxuÔpuxi; passim.

fioir%i\'licv „surculus tencr" legitur Ar. Ach. 996:
eha TTxpà Tcvis vix cvkHuv. Schol. : viov (S^óc-

rtjfix kx) >} xTTxXij kx) vix Xvyoç (lorxoç (cf. Horn. A 105).
Hesych.: , veôcpurx crux/Sav explicat ;

est ap. Theophr. (surculos ex arbore demo). Deminu-
tivum est vocab. fto\'trxo; II. 11. 105. Theophr. Nic. Th.
72. V. L. L, habent etiam demin. (M^xiov eodem
sensu. — Cf. praefat. § 7.

/zovaoSóviifix „cantus, quem Musae movent sivo
inspirant" (U. Steph.) legitur Eupol. fr. 245: ri kxt-
xkpoxffôi fjuv tx fiovtToSovyifixTx ; Simplex Iovvum. „motus"
est ap. Luc. Sait. 19, sed verbum hvdv etiam do robus
musicis usurpatur Pind. N. 8. 81. Anacr. 59. Agath.
68 (XI. 352). Do compositione cf. ad ^hWoXxpvy^. —
Vide praefat. § 1 y.

fAOx^ii^iii\'v „parvus voctis" logitur Aristoph. fr. 481 :
Toîxov (10x^1 ffxlcp oKxXtvtiv. Poil. 10. 147: iiox^iov toT;
TOIXUpÛXOlf TrpOJTlôixfftV ot KUfiUÜtCTrOlol. kx) IMX^^KIOV
(IJergk.) rà toiovtdv \'api7t0^xv^; ùvifixatv. Deminu-
tivum ost vocabuli „vectis", cf. i*ox^lov Luc.
Somn. 13. Poil. 7. 125. — Vido praefat. § 7.

/lox^oûv (se. TÎ)v ôôpxv) „ianuam claudero" legi-
tur Aristophan. fr. 369. McAJ^fw/f contra est „vec-
tibuB offringere" (Kock.) Kur. Here. 999. Cycl.
239; cf. fjLOx^iu Ilom. M. 259. Do forma vido s. v.
^xXxvoûv.

fiv A6Û interioctio fl/)>jw}T/*>j logitur Ar. Eq. 10 ot
Thesm. 231: fiu nû. ti (lù^fh] ttxvtx xézolnrxi xxxû;,
Theodos. Gr. p. 79: t3 fiù fiv ix) tûv >î;^flyvrwv a*wx-
Tiipuv. Cf. vu ot (pù ^v 8. V., verb, /iii^tiv Aesch. Eum.
117. Ar. Th. 231. Hippocr. Aristot. soq., subst.
Aristot. II. A. 9. 37. D. Sic. 17. 11 etc., mjKvÇ« Ilom.

(jtvKTiïp „canaliculus in lucerna prominons in quo
cubat ollychnium" ost Ar. Eccl. 5: rpixv sXxfeii

Cf. S/^iyÇo; 8. v., zpofiù^xi Poll. 2. 72, 6. 103, o comoodia.
Aliao significationos voc. .uuxT^p aunt: „naros, nasus"
Soph. fr. 320. Eur. Alc. 496. Ar. Vosp. 1488. Pac. 158,
„proboscis olophanti" Aristot. part. anim. 2. 16, „irri-
sio" Luc. Prom. 1. Diog. L. 2. 19. Vido praof. §2/3,
3 Ô. Cf. vorbum (ivxr^pl^eiv, unde ptuxTtipiTfiôç,

(iuXaxpl; „nomen a Poll. 2. 189 tribuitur cuidani
insecte, magnitudino cicadao, colore oxalbido, quod
farina voscitur in molotrinia, „blatta" (IL Stoph.);
logitur Aristoph. fr. 583: 7vx ^uyxjtv uxtp tjitaisv (3l(i}
ffxâXiixxi iffôlovu xx) fJLvXxxplix;, ot Platon, fr. 73. Poll.
7. 180: fyôf rè hiov Tpt(piijuv6v (luXxxp); xx) (AuXx^pl;.
Phot.: f^uXxxplit; (Kock.) nuXx^ptit; (cod.). (rlX<Pxi «Î
/MxXxxxh hXfuKor }} Tpu!;xXXlii; xx) àxtrplit;. — Cf.
praofat. § 3 x.

(ivX^xopov „scopa molaria, qua molao vorruntur"
(II. Steph.) logitur Archipp. fr. 22. Poll. 10. 29: xx)
fivXiixepov XV ti; xùri (rà xJpyifix) xxXiatw xxhsi vx^i;
OTI TOÛTO. t^ (iùXiivi xpotiixit. xXX* OflO); "Apxi^xo; tlptixtv

fx.upix(i<popo; proprio „docioa millo amphorarum
capax" logitur Ar. Pac. 521 do vocabulo: xôétv xv Xx-
(ioiui pyjfAx fiupix/jupopov, OT^ xpsvtlxu (Tt, cum alluaiono
ad vini provontum tempore pacia; cotennn vido s. v.
Ixxôxptifivo; ot ycivixJci. — Cf. praofat. § 1 y.

turn") legitur Aristoph. fr. 521. Vox primaria passim
invonitur. — Vido praefat. § 7.

t^vpfotKixi proprie: „acervi formicarum" apud Pho-
recrat. fr. 145, v. 23: uzxvt»; cutoç ov; hïyu txp-
eXtfXvô\' xyxTTÜy hrpxTriXou; (zvp/i)]xfx; servit „ad signifi-
candos numéros musicos, qui propter incredibilem
sonorum varietatem et celeritatem formicarum ultro
citroque discurrentium similitudinom référant" (Meinek.).
De eadem ro fivpfiiixo; xrpxzoi Ar. Thesm. v. 100;
(jtAjpHHXix propria notiono est apud Aristot. II. A. 4. 8,
Plut., Luc. Icarom. 19 et al. sequior. — Cf. praofat.
§ 2. 1.

(ivpov „forum unguontarium" logitur Ar. Eq. 1375:
tx (itipxxix txvt) Xiya txv t^ /^upw, Phorocrat. fr. 2,
Eupol. fr. 209, Polyzol. fr. II. Idem est (ivpoTruXilov
{ixvpoTTÙXiov?) Lys. 24. 20. Dem. 25. 52. Plut. Timol.
14; cf. xpTozûXiov Ran. 112 ot Txptxozûxiov in titulo
Attico. Cotorum vido Hlaydos. ad Vesp. 789 ; cf. praof.
§ 3 y. Sic Thesm. 448 logitur lAvpplvxi = „locus
ubi vonduntur myrti": areCpxv^TrXoxsvj tfiovxsv iv txTç
fjtvpplvxi;.

(ivpplvxi vido ad voc. nvpov ot (pi^xXta;.
fivpptvov vido ad voc.
(ivpTov vido ad voc.

fivffTTûXtïv „voluti mus oberrare ot scrutori" logitur
Ar. Vosp. 140: (Î yxp rrxThp /»\' rèv \'izvhv tkt\\iihv9t xa)
fiUffxoXtl rot xxTxhhxü;. Cf. ivtipoxoXth Nub. 10. Eq.
809. Plat. Tim. 52b. Dom. 4. 9. Luc. Gall. 32 otc.,
vvzoXtlv V. L. L., aWoXth Thoocr. 8. 85, StxxiTToXm
Stob. Flor. 48. 01, étoxoXtïv Plat. Legg. 10. 909 d,
ÔutjTToXtTv Eur. Tr. 830 etc., ohiroXtTv Eur. Cycl. 74,
fitnupozoXm ap. soquioros.

AtüffT/Aw/ü«/ vide 8. V. fiUffTiXij.
/xuö-t/A>ï „panis excavatus, quo utobantur ivx ^u/icv
iv aÙTÛ fo^üui\' logitur Ar. Eq. 1168: /yw Sf [ivarlXxç
(ii(jtvmkii(iiva; (scil. (pipu) (sic vulg., ftiffróXx; fitfUJTUk.
Cod. A) ot Phcrccr. fr. 108 v. 5. Poll. 6. 87: ^pufiiç
KolXo; ei; hvo; Jj Ça/xàv Pxâuvôelç. Cf. fivarpov Nicand.
ap. Athen. 3. 126 b. Verbum (jtuvttxüftxi proprio
„Tcr,- w/A«; xproi; ^upuv; xpvtaôxi\'* legitur Ar. Plut.
627 et Eq. 1168; imitatus est Lucian. Lexiph. 5, cf.
praefat. § 12; motaphorico autem usurpatur Ar.
Eq. 827: ptuittixxtxi tùv sijfiovluv. Schol.: nxrxtpüyti.
Vide praofat. § 2. «. 1.

fi\\j9T6liKoq „mystas recipions" logitur Ar. Nub.
303: tvx (ivstoSôm; isfio; iv re^nxTf àylxi; ùvxStUvvTXi.
Schol.: (jtujtikhç kx) uph;, tcutivti tov; (ivvrx; vxöitxi\'
fjttvo;. Aiyf/ 3) thv \'EXtvjJvx, lv6x tx A^iptttrpo; kx) Képi);
ixiTtXÙTXt ptvaTiiptx. Ad formam comparanda sunt ixp:-
SÓKo; Plat. Rop. 3. 390 d. Ar. Eq. 403. Din. 1. 41,
hlóxo; Od. 21. 12 et sequior., $tvoiÔKo; II. 3. 354. Od.
15. 55, xxvSiKo; Pind. 01. 3. 18. Aosch. Spt. 842
etc. De compositiono cf. s. v. xypioxoii;,
(iuurpioxb3X\\iÇ vido s. v.

fiuTTUTtvii „allii modo conterero", mctaphorico
usurpatur Ar. Vosp. v. 63: xvôt; riv xvTiv xvlpx (ivr-
TùiTsûaofitv. Schol.: vvvrplfim, Iptfivrrt», fi(Tev)ivfKTXi
xxi TÛV ffxopJSxv, (iVTTXTiv yxp ijTi xvplu; ri ix jxopóixy
xx) Tvpov xx) S^ov; rplufix. Sic xxTXfivTTurtùu mota-
phorico =3 „minutatim contero" Pac. 247: ixmrpl-
xvtIxx xx«!^xxxvrx xxrxfiiiivrrbsTtvnivx. Cf. praef.

„vcllcris in modum vulsus" logitur
Cratin. fr. 41: vxxotiXtoç ûcrTrspt) KuSxpicv i0xtvófi*}v et
verbum vxxoTiXTeïv „voilera vcllore s. tondero" Ar-
chipp. fr. 32. Cf. vxxoTlXTVi; Philemon. 4. 7, vxxoxXhp
Cram. An. II. 97, vxxoU-pij; Hippocr. Ath. 8. 352 b,
vxxoixifiuv Ath. ibid., simplex ti\\tó; (adi. verb. v.
t/aAw) ap. mcdicos.

vavo<pviîç s. vxvvc<pui}ç „natura pumilus, nanus"
legitur Ar. Pac. 790: vxvo0uf7i, ffÇvpxiuv airoxvlaiixTx^
liviX^viV^x;. Schol.: vxvvsi yxp hiycvrxt ol xo?iO(3o) twv
xvôpûzuv. Cf. vtfvv5,* s. vxvo; Aristot. 11. A. 0. 24, de-
minut. vxmsv et vxvvhxo; ap. Hesych., vxvyûStf; Aristot.
part. an. 4. 10. Luc. hist, scrib. 32. Ad formam:
xvSpuTTotpuiii; Her. 1. 131, xùroipuiî; Hos. Th. 813 etc.,
xxxo(pv]i; Plat. Rop. 3. 410a, xpvT9(pv)î; Ap. Rh. 3.
851, similia.
vxcrhxoç vido s. v. vxsrè;.

vxtrréç „placentae genus" legitur Ar. PluL 1142,
Av. 567, Phorocrat. fr. 108, v. 5, Metagofi. fr. 6, v. 3:
Ö iTfpo; ù6(T xvfjix vx7Tüy xx) xptûv. Praotoroa ap. Diph.
4. 397. Nicostrat. 3. 284. Ath. 14. 646 o: vxtrh; îtA«-
xeûvTo; tJloç f^^v nxpjxtlx;. Domin. vxyrhxo;

lix7TÔ; proprio est adioct. verb, a verbo vxatru =
„premo, comprime, farcio", ot supplondum est subst.

vxvkéxtov „statio navium", tôtto; u xiftévtç httaiv
(Phot.) legitur Aristoph. fr. 78: vxu\\o%m tv t^ fj^iau.
Cf. vxûXcxcv (idem) ap. Soph. Tr. G30, verb. vxuXoxfTv
Eur. I. A. 249. lier. 7. 189 etc., subst. vxvXo^lx App.
Mitlir. 92. — Cf. praefat. § 3 fl.
vxvtI; Ar. fr. 825 ot

vxÔTpix Theopomp. fr. 79 significant „mulierem,
quae -nauticam oxorcot"; fominina sunt voc. vxtiT)^;,
fortasse comico ficta. Dc formationo v. vxûrpix cf.
fixxrpix.

vxucpùhx^ „navis custos" (II. Steph.) legitur Aristoph.
fr. 372. Poll. 7. 139: ilozoç i Mx-ntç TÎjç vtù;.
\'Apt7T0(pxvy,ç 31 h Ayjfivlxt; tïpyjKi xx) vx\'j^ûXx^. Verb.
vxu^iuXxxiTv est ap. Eustath. 14Ü2, 40. Ad formam cf.
hfffio^vKx^ Luc. Tox. 30, i\'ipy/ioÇûXxÇ Xon. IIolI. 5.
4. 8, ôffffio^ôxx^ Thuc. 5. 47, vofM^vXx^ Plat. Logg.
0. 755 a, vxo(pùxx^ Eur. I. T. 1284, alia multa Do
compositiono cf. s. v. (3it\\XoXxpvy^.

vJx^ „iuvonis, adoloscons" (H. Stoph.) logitur Nico-
phont. fr. 10. Pollue. 2. 11: 3 M^f r^pvt:^, fixx)TÙv
t\'ipmiiviiv krlv, xXXx xufiixÛTtpov «y i/if. Cf. x\\oÙTx^
Eupol. fr. 159, v. 9. Forma lonica vit}^ invonitur ap.
Uallinmchum fr. 78. — Vido praofat. §11«.

vioyùv>ii „qui nupor uxorom duxit" logitur in
Amips. fr. 34, i. q. vtóyxno; Hor. 1. 30. Aosch. Ag.
1152. Xon. Cyr. 3. 1. 80 otc. Ad formam cf.
Poll. 3. 47, fiiffoyvvn; Strab. 7. 3. 4. Ath. 13. 557 o,
<pi\\9yûvni Antiphan. 3. 54. Do conipositione cf. ». v.
(3X$\'JK!{io;.

veoxxToiKo; „qui recens alicubi habitare coepit"
legitur Eupol. fr. 300. Polluc. 9. 26: ó SI vlxgvexzo-
(1. veozcXhyig) xxtx UXxtuvx xx) xxt\' "EzixxpiJt.ov
veoixog, xx) xxt EvttoXiv veoxxToixog. Simplox xxTOixog
est Aristot. Oec. 2. 33. Polyb. 5. 65. 10. D. Hal. 1.
82. De compositiono cf. (oxpvSxipcoviTv (vioxxroixog =
vsuot) xxTOixog).

vcoxxTTUTog „denuo consutus, rofoctus, sartus"
(H. Steph.) legitur Strattid. fr. 47, v. 8: vix(tzxtutov
ivsfix^fTe v(v Tt vsoxxTTUTOv Ceterum vido s. v. xxTTvg.
Do compositiono cf. (SxpuSxtfzovtTv (ysoxxTTVTog = vtaaT)
XXTTJTÓg).

veixoTTTog Ar. Vesp. 648: zphg txztx ptuXijv ayxOijv
upx ^uTth crot XXI ysJxozTcv ot veóxoirog Eupol. fr. 20:
vtoxoTTOv xxpSoxov significant vfuar) xfxofifihog. Do com-
positiono 8. v. (SxpuixifioveTv.

veoxXovTOTTÓvïjpog „rocons dives improbus" (H.
Steph.) legitur Cratin. fr. 208, v. 2: thx Zxxxg xCptxvtT
xx) Zthvlovg xx) \'Epefi(3ojg, i; rt zoXtv SauAav, xvipuv vic
zxoutoiroviipuv. Cf. vtitrxoutog Ar. Vosp. 1309. Dem. 17.
23. Aristot. Ilhot. 2. 9 etc., dprlrrXovTog Eur. Suppl
742, myxXiffXouTog Eubul. 3. 223. D. Sic. 15. 58,
xpxxiÓTrXGUTsg Soph. El. 1393.. Lys. 19. 49, zxXxtórXou-
Tog Thuc. 8. 28, sequior., i^xirXourog Her. 1. 32. Eur.
Andr. 1283. — Vido praofot. § 1 y.
vipTog vido nd voc. iXtxg.
vtvpoufföxi vido s. v. hxlptiUxt.
v«ppig „testis" legitur Ar. Lys. 902 ot\'Ran. 1280:
tüv xóttuv yxp tu vf^pi (Ssvfiuvtu. Usitatius ost h. s.,
nam viCppol vulgo ronos significant, voc. Spxtg^ undo
opxl^e^ov „scrotum", quod logitur Aristoph. Plut. 950.
Eq. 772. Av. 442: Sxxvtiv, iivit" ipxlxtV hxttv ot

verbum ipxtztsl^u Av. 142. Suid.: tûv cpxfuv akxf"?
sirrei\'a Cf. XxkkÔttsSûv s. v. tùpùzpxxTc;.

vijffTii (subst.) „ieiunum intestinum, est ordine a
ventricule secundum, sic dictum quod semper inane sit
et cibum ad inferiora protinus transmittal, latine:
bira" (II. Steph.) legitur Aristoph. fr. 506, v. 4.
Ceterum in vulgus nota est significatio adicctivi vîjfTtç.
Yide pracf. § 2 iS ct 3 Ç.

viyXxpevu = „TeptTÎ^a, (querula) tibiis cancre" legi-
tur Eupol. fr. 110: toixvtx piivTOi vi-ykxptùuv xpoùfixtx
et subst. vlyhxpoç = „rtpeTiirfii;, (qucrulus) cantus
tibiarum" Phrynich. fr. 69: xx) vtyXxpov; ôp^vtTv^ fv
ohi Axptxpoi (vx7ridv})<rx(y. Ilesych.: vlyXxpor rspsrh-
fjLXTx^ Ttplspyx xpoôfiXTX, Schol. Ar Ach. 554: vlyxxpo;
xpovfix im xx) fiixo; fioucixiv xxpxxtXfrjuTixiv, Sic etiam
Aristoph. Acb. 554 ct Phcrocratis fr. 145
v. 27 vlyXxps; cxplicandum cssc videtur. (Cf. annot.
Kock.).

vov(3v7Tixôç^ i. 0 „voD (3t(3u7(iivo;, vov xtzXitpx\'
fiivo;, sapicntiftc plenus, prudens", legitur Ar. Eccl.
441: yvvxTxx 3\' eJvxi Trpxyfi vovffu^Tixév ot ad-
verbium vou(3uffTixûç Yosp. 1294 = vouvtx^fTu;,
vuvttû;. — Yide praefat. § 1 y. Do compositiono cf.
s. v. /33«AAoA«pvy$.

vuxTOZtptxXxvuTOi „uoctu vagabundus" logitur
Ar. Acb. 264: Irxlpi Wxxxlou aùyxxiAt^ wxrcxfpi-

xaxy)ftt. Idem est vukthxxyxtof Acsch. Ag. 321. Cf.
roAvTAiwfre; Acsch. Ch. 419, lier. 1. 56, àxXxvtfTo;
Clcm. Al , wxToxXxviî; Manoth. 1. 311, vjxTtzXxvijTiç
0pp. Cyn. 3. 208, wxrlxXxm Luc. Alex. 54. — Yido
praefat. § 1 x.

verbero, mastigia" (II. Stepb.) legitur Pherecrat. fr.
89: xx) vuT07r?iïiyx (iij txxscc; hxxovelv et Aristoph.
fr. 830. Photius: f^xjttyixg ô tk tx vxtx txtjyx;
Xxpi(3xviiv. Ceterum vide xspxvvozK^^ ot de compos.
â2ocpoiTi}ç.

ai<pi^u „mnnu in nltum sublata salto" logitur
Cratin. fr. 219: x») vtrch^t kx) Sixppixvoü. Hcsycli.

^tipofixxxipx „gladiua simul ot cultcr" (Kock.)
logitur Thoopomp. fr. 7 ot 25: iXi(pxvTOKÙirou; ^t(po-
fixxxlpxç kx) sóp}}, „mngnus gladius" (II. Stoph.). Poll.
7. 158: (JtAxxipx. Scytha Aris-

toph. Thosm. 1127 loquitur Ao ^tvonxKxlp^, Cf. iptxxvo-
"pwd schol. — Vido praof. § 3 fl. Do com-
positiono cf. s. v. yputrdtto;.

^icpoupyéç „onsium fabricator" logitur Aristoph.
Pac. 547: h Si yt tx; rfiivóx; xotüv KXTixxpStv xpTt r:û
$i4>oupyoû *mivo(jI. Do compositiono cf. s. v. xypiorroio;.
— Vido praofat. § 3 /3, ot s. v. SptrxvoupyS;,

ÇuAof \'TrpÛTOv „primum scamnum s. subsollium"
legitur Ar. Vesp. 00: rrivti, yjv fih roû rpàrou jotfl-
^tîAfiu ot Ach. 25. Schol: ÇyAcv 3 ft[iti; (3iipov,
TTpotSplx. Poll. 4. 121 : xpÜTOv $yAey ^ rrpoeSplx, ftxXicrx
hKxcruv. — Vide praof. § 3 fl.
ÇyAov rirpvx^fiivov vido ad voc. SiXrx.
^vpoSJx)] „capsula, in qua roponuntur novocuW
legitur Ar. Thosm. 220: aùrb; Xxfit/Sxve ivnûêtv ix rii;

habet: ^upov, oö tJjv öjjxjjv ^vpoSÓKtiv \'Api7T0(pxvijq xxXsT.
Cf. KxrvüSÓKij Her. 4. 103. Eupol. fr. 133. Luc. Icarom.
13, 3ay/5:3öx>) Od. 1. 128, wSsk}] Ap, Rh. 2. 679, /VraSax»}
n. 1. 434, similia. De compositiono cf. s. v. xypic-
TToiôç. — Vide praef. §3 0.

^upo0opeTv „novaculas gesto" legitur Ar. Thesm.
218: ^Ayxôxv, cù (livTOi ^vpopoptlq hxaTore, Cf. à<TTttSo-
(Popelv schol. Nub. 988, KspxToCpopdv Arist. H. A. 2. 1,
fixxcttpocpopâv loseph., <j7((pxvn<pop£h Dem 21. 51, tcÇc-
CpoptTv Asclopiades 6 (XIL 162), alia multa. Voc. ab
Aristophane fictum videtur ad deridendum Agathonom
effeminatum, nemo enim praeter molles et delicatos
^vpocpopsT imvroTi,

\'O/JfA/ö-xöf „voru" logitur Ar. Ach. 1007, Nub. 178,
Av. 359 ot 388: kx) rè Sopu xfifi, rov è^iXlvKov reptrrx-
TtTv fxovTx; vifjix;. Proprio doniinutivum ost vocnb. i^txi::
Hom. II. 1. 405. Od. 14. 77. Eur. Cycl. 302. — Cf.
praofat. § 7. Cotcrum i^tXhM; ost „lamina onsis"
Polyb. 6. 23. 7, ^vofihtxxTx vihpx >i xx^kx" Plut. Lys.
17. Fab. Max. 27; vido praof. § 2 /3 ct 3 C.

0iKtfT)ipi0f adioct. (ab ojkijt»}; Soph. O. C. 633) „do-
mosticus" logitur Alcaous fr. 27: kx) vx) (ax Al\' &KXx
(TKfuxpr otxiiTiipix = „vasa domostica, utonsilia". Poll.
10. 11: uttoi; y xv (T« ixurxx) xJt) oixifttiptx <rwi/>f kx)
XP*l<rriipix. Iloflych.: o\'ixtjriipix vKtwf rx kxt cJksv. Cf.
XPn^Tiiptx (utonsilia) ap. Strabon. ot soquioros; ri ohtj-
Tiipiov (domus) invonitur ap. Eur. Or. 1114. IMut.
Lucull. 30.

olxtpoxottv „misorabilitor fundo" (H. Stoph.) logi-
tur Ar. Vesp. 555: htrtuivttv tf\' urroKuxTOvrtt, rifv (pivifv
eiktpoxmuvrtt. Schol.: olxtps; x^"\' Ad formam cf. c<V
XotTv Od. 15. 322. II. 4. 3. otc. Xen. Cyr. 1. 3. 8.
Polyb. 14. 11. 2, ot soquior., xp^voxot\'iv Kt. Plut. 164.
Xon. Doe. 18. O, Aevrw\'\'«\' Marcian. 5 (IX. 027),
rv/ifSoxotTv Hor. 7. 117. Do compositiono vido s. v.
^xp\\iixi[iovih.

aptua" legitur Cratin. fr. 370 et Pherecrat. fr. 143, v. 5 :
ffCpîffi îf y aÙTxîjiv (Sxôelxç xûXixx; urTTsp ôXxâixi; ohxyu-
yoûç. Ceterum vide s, v. xo^pxyayó:.

oîv)jpu7iç „vaaculum quo vinum hauritur" legitur
Ar. Ach. 1007 : Cpépe tÎ}v ahyipuciv^ W ohov iyx^" Xx(3xv
iç tov; Schol. : t^v tov oivcv xotvmv ^ xpvovtxi.

Ileaych.: xyyeTov, û; xoróXf), /ifö\' ov tov oIvo-j xv-Xovaiv.
^etvijpvjiç est Ach. 245, i^updîpvitiç Antiph. 3, 140.
Philem. min. 4. 08. Anaxipp. 4. 405. Dc compoaitione
cf. ad xyptoxoió;. — Vide pracf. § 3 Ç.

oïviaxoç deminutivum voc. oJvo; eat Cratin. fr. 183,
V. 2 : vvv y jjv 73)) ^Uvlxlcv ^^ûvr xpTluç ohhxov, tzfTxi.
Usus est etiam Eubul. 3. 265. — Cf. praefat. § 7.
Alia deminutiva voc. cJvoç sunt ohxpiov Dem. 35. 32,
olv!S,ov D. L. 10. 11.

oivozlz^ç „qui circumcirca vagis oculis invostigat
quod potct" (II. Steph.) legitur Ar. Thesm. 393:

Schol. Suid. Kust. Fritsch. ab, olvozÔTtSxç N. II. Dind.
Mein. Cf, ywxixoTth^; Eust. II. p. 851. 54, xxp6tvozh>iç
Ilom. Il, 11. 385, zxtlovlznç Ilermcos Ath. 13. 503 o.
Varia lectio ohozÔTiç etiam ap. Anacroontom invenitur
(Poil, 6. 22). Do compositiono cf. ad xyptszoïiç.

otvôirmç legitur Eupol. fr. 205: ovç 3\' ovx xv (ÎMaôt
ci3\' XV o\'ivôzTxç zph TflD, vvv) ffTpxT>iyov; îx^y^tv. Athen.
..10, 425a: oïvézTxr xpxh »•*/\'«* \'Afljjva/«;\' TptTç ijjxv o!

ôpvxxMixç. Similia Photius ct llcsych! Vido fuvôzvtç
8. v. XwzTûpcxi, xvTizTViÇ Ilcr. 4. 16. Din. 3. 15 etc.,
izôzTifç Pind. N. 9. 5. Acsch. Prom. 299 etc., xxTÔzTti;
Acsch. Sept. 351. Eur. Rhcs. 150. Ar. Acb. 435,
similia. — Cf. praofat, §3 0.

oivoÛTTx „placenta e vino et melle confecta" legitur
Ar. Plut. 1121: xpÓTepov lûv eîxov yxp xxpx txtç kxttj-
xlfft TTxvT «yifl\' laôiv fùSôg, ólvovTTxv, (jùhi. Schol.: dloç
ttxxkovvtoç fut oîvou xx) fjtixttoi ymnsvov. Praoterca
omÛTTx eignificat plantac genus ap. Aristot. (Athon.
10. 429 d.) Ael. V. II. 2. 40. Cf. praefat. § 2 /3 et 3 ^
oitTMOupyôç „qui vasa ct instrumenta e salice toxit"
legitur Eupol. fr. 433; idom est oiruoxXóxo; ap. Poil.
7. 176; cf. o\'iffvx s. ohuov, salix, II. A. 57. Lob. Phryn.\'
301. Schol. Nub. 226. Ceterum vido s. v. Sptirxvovpyo;.

iXiyétriroç „qui parum cibi sumit, medico cibo
utitur" legitur Phorocrat. fr. 1, et Phrynich. fr. 23:
i y èxiyévnoç \'H/jaxA^; ixtl ri î/jf ; Subst. ixiyovnlx habent
Aristot. Polit. 2. 10, Luc. Paras. 16, verbum iKtyo-
rireTv Plut, de san. tu. p. 390. Nonn. 1. 154; cf. i\\iyc-
0ópoi eodem sonsu ap. Ilippocr. Ad formam compara
ùtôrito;, xjtto;, novójtto;^ ifjtiaito;, xoxôjit:; similia.

„penis facticius, coriacous" legitur Ar. Lys.
109, fr. 320, v. 13 ot Cratin. fr. 316: Si

(panis quoddam genus, in formam ixhfiou
coctum) Com. anon. 4. 645. Ti xlSoTov toù àvSpà; in-
dient otiam voc. ro\'crôiov Aristoph. Thosm. 254. 515:
rà riffhsv t^ cy xpojsfioïc»^ ffTpi(3\\hv civrrtp xÔTTxpov,
quod est dominutivum vocab. TrivUtty quod otiam extra
comoediam invonitur; cf. rrhôw Pac. 1300. Luc. Lexiph.
1-. Sic otiam voc. axêti Lys. 1119: jjv t>|v

^^oxipt9{ix zxiSluv xppivx> (Phot.); cf. xvSpovxêùiv (juyxkx
\'iXf^v x}Soîx Hekk. Anecd. 394. 5, xvSpsjxS*);\' xvSpi;
x\'iSoîx Ixt^ ibid. 27. — Vido praefat. § 3 »».
ô?>noi „ir) jtüA«»-" usurpatur socundum Photium

Eupol. fr. 267: peyxeiv Sf tovç oXfioug. lü fici (Herw.)
TÜV xaxüv. Cf. ùcpôXfiiov 8. v. Ccterao significationes voc.
oXi^og 8unt: „lapis rotundus" II. 11. 147, „mortarium"
Hos. O. 425, „alvous" Ar. Vosp. 201. 238 otc., „poculi
genus" Ath. 11. 494 b. — Vido praefat. §2/3.

óxÓKVijfiog i. c. „una cum toto cruro s. tota tibia"
legitur Pherecrat. fr. 108, v. 13: a^t^J^tç óxéxvijfioi
TTXttrlov TaxspÜTXTxt fV/ TTivxxlvxsig. Do compositiono cf.
ad (3x6ûxo(iog. Ceterum vido Poll. 2. 190, 191.

oXoXvg — „suporstitiosus". Phot. s. v. oXéXvxg (recto
Naber pro (JaJacu;)* tou; hiyiSxliiovxg IxxXcvv o]avï1^é[imi\'
MlvxvSpog Af/ff<3a//xöw, QiÓttoiazo; (fr. 61 K) T/o-a/x/v^
(1. Ttiir.) xx) «AAö/, in quibus Anaxandridos ap. Ath.
VI 242 E. Idem Sxoxuv MivxvSpo; tsv yvvxixiiiij xx)
xxTxôtov xx) PxxijXov, Cohaorot cum vorbo èkoXv^eiv,
ulularo, quod ost muliorum in ro sacra.

ifiofAXffTiylxç „convorbero" legitur Ar. Ran. 756:
xpèg Ath; og yjnTv icTiv i/iO{ixffTiyixg. „Vorbcro vorboro-
nom obsocrat por lovom convorboronom, ut frater
fratrcm por lovom hyUymv, sodalis sodalom por irxi-
ptïov" (Rorgl.). Simplox (ixaTiyixg invonitur ap. Soph.
fr. 309. Ar. Eq. 1228. Lys. 1240. Ran. 501. Plat.
Gorg. 524 c, sequiores. Cf. praofat. § 1 x.

èvviXxTelv „asinum agito" logitur Aristophan. fr.
833, subst. iv)}A«T))f Dom. 42. 7. Luc. Asin. 29,
ot al. Boquior.,\' (SstfXxTttv Ar. fr. 758. Lycophr. 815,
xpfixTiiKxTtTv Hor. 5. 9. Xon. Conv. 4. 6, 3/^;-
liXxTiTv Soph. Ai. 832. Eur. Rhes. 781, hiDjKxTtïv
Ar. Av. 1443 ot soquioros. — Do compositiono cf. ad
xyptOTTOtig.

èvliiov „asollus logitur Ar. Vesp. 1306: iyi\\x U7xep
xxxpùuv ctihov ifùuxiiptivov. Deminutivum ost vocab. Svsg,

i^lviji; „acorbus, biliosus" logitur Ar. Vesp. 1082
ot Eq. 1304: «v^pa (Mx^npbv TtoXiTyjv è^ivtiv "tzip^oKov,
Cf. voc. i^vQuiJLOf Aosch. Eum. 675. Eur. Mod. 319.
Vosp. 1105 otc. Proprio cïvot; dicitur i^lmj; („vappa")
Diphil. 80. Plut. do tranq. an. 8. Anten. 59; sic
fxvplvm (ojyo;) Diphil. 4. 381. Aol. V. II. 12. 31. —
Vido praofat. § 2. 1. .

„acotabulum" legitur Ar. Plut. 812 ot fr. 688,
ot, si loci gonuini, otiam Ran. 1440. 1453 ot Vosp.
1509: tout) tI yjv rh TrpoffipTrov; ó^g ^(puKxy^; cod. V.,
«t/; (avis nomon) Moinok., Rlayd. Praotoroa est
apud Diphil. 4. 419. Axionic. 3. 535, Nicostr. 3.282.
— Cf. praofat. § 3

è^uXaXot „acuto loquons" logitur Ar. Ran. 815:
^vIk av i^vKaXcv ?r«p/3j} étiyovTO; SiivTH civrnix^ov. Cf. S^t^-
v/io; Aosch. Eum. 675. Ar. Vosp. 406. Luc. Tim. 3 otc.,
è^vfjjpifjivc; a. v. — »iju^IXkKo; s. v. , xtlXxXo; Moloagor
91. 95 (V. 177. 178), &\\xXot Aosch. fr. 56, tvXxXo;
Ilymn. Apoll. (IX. 526. 6), similia. Do compoaitiono
cf. ad fiapuiatfiovtTv.

è^vfiiptfivot Ar. Ran. 877: («vS;«; yvufiOTvroi) otxv
ih !piv i^ufilpif^vov 1x6x71, si pertinot ad v. ïpt; itnquo
o^ufJptfivov legendum oat, signif. „acuta cura ogentom",
ain ad v. xxXxlvfixviv [i^viitplfivoi;) „acuta cura cxcogi-
tatum", ai doniquo è^u/Jpiiivoi vora oat Icctio, „qui
acuto moditatua oat". Cf. 8. v. è^vXxXct. — Xuvifii\'
pifivo; do llaccho llymn. (IX. 524. 12.), xoXvfxipifivo;
Ariat. mund. 6, similia. Do compositiono vido
Ixifiovtlv.

o^ariy (tixçiotxj ßoxßoq, tiùtxiov. Sic aixcpiastoq ibid.
= „silphio conditus". Ycrb. aiKcpiü est apud Philoxen.
(Athen. 4. 147 d). Comicus cum cibis ita conditis, ut
videtur, dictionem Euripidis comparat; cf. Kock, ad
hoc fragmentum. Adiectiva sunt substantive usurpata,
formata a voc. cÇoç ot ffl\\<piov.

07na6o<T(pevS0vi] „ornamentum capitis muliebre, re-
ticulum" (II. Steph.) legitur Aristoph. fr. 320, v. 4:
ßüpov, xiffijptv, <TTpô0i\\ imtrSoffCpfvióvifv. Simplex (T0tvSov)i
codem sensu est ap. Poll.\'.\'). 90. — Cf. praof. § 3 ö.

iztxvtov „rà aihhv tijq ywxixjç" usurpatur Ar. Pac.
891: TCUTi 3\' hpxr èzrxviov vßTv w; xäAöV. Proprio est
„culina" Equit. 1033: iff(poiTÛv t\' tç toùtttxviov Atf^ei
fft. Alex. 3. 404. Philem. 4. 18. Damox. 4. 531.
Lucian. Luc. 27 fortasse c comocdia sumpsit- (pracf.
§ 12). Schob: Th fixytipiTov,... rh xîSsTov, — Cf. pracf.
§ 4. Similiter TpvßXiov ap. Aristoph. Eccl. 847: tx
TÜV yuvxixüv Sixxxôxlpei TpvßXtx „est x\'ihTov yuvxiKe7ov^\\
proprio autom ost „patina" Av, 77. Ach. 278. Eccl.
252, ct saepius in comocdia, Lucian. Tim. 54,
sequiores.

irTÔTXTOç „maximo omnium tostus" legitur Cratin.
fr. 143: Sç xv ixTOTXTo; ßOi xrrâvruv ù/jÙcv ^«/vijt«/,
xxtxtpu^oßxt. Positivus Stttó; passim logitur. — Vide
praefat. § 1 y.

ipölxa-ßct „verbum intenta vocc prolatum" legitur
Ar. Ach. 1042: Ijiuifrxj; cphx7nxTuv\\ Cf. verbum cpóixl^av
Acsch. Pers. 093, adiect. Spôto; do vocc Ilom. II. IL
11. Pind. Ob 9. 117, cott., xvopSixi^u Andocid. 1. 29,
i^opÔixliu Acsch. Cho. 209, hopûtiî^u Acsch. Ag. 29.
De formatione cf. ad ßuimxöxtm*\'

ipdoxXv!^ „equus qui se crigit et calcibus ferit"
legitur Aristoph. fr. 43 : 3\' opôszX^i^. xi^uKf yàp
haydpyaXi:. Phot. ot Suid.: cp6b; iTratpifitvc; xa) n-A>)a--
ffuv. Cf. vorb. cpkTTh>iyixv ap. Ucsych. Ceterum vido

èp6po(poiTOffuxo(pxvToSixoTaXal7rupoç adieet. com-
positum Ar. Vesp. 505: rhv rcxripx ßovXopuu toûtuv
xxxXXxxSévTX TÛV—uv rpóxuv ^ijv ßiov ycvvxhv significat
„OOS qui mano origunt, ut sycophantarum more in
litibus laborent et oporam perdant". — Vido praefat.
§ 1

ipviôxpxof „dux avium" logitur Ar. Av. 1215:
ey32 avfißoXtv izißxXtv ipvlôxpxo; ovhl; voi xxpùv] Voca-
bulum est comice fictum ad analogiam voc. txTrxpxot,
simil.; cf. xcXolxpxti v. 1212. Do compositiono ad
ßhxxoxxpuy^,

ôpvi6oôt)pxv „aves capio" logitur Toloclid. fr. 20:
tùxpotTv, ipvi9oé)tpxv y ffu^pevav. Est compositum insu-
lentius pro ipviôoô^ptîv, cf. KxyoH^pth. Subst. ÔpviôoSiîpxç
est Ar. Av. 02. Arist. H. A. 9. 1. De compositiono
cf. s. v. iypioxDié;,

èpvtôofjixvtjv „insano avium amoro captus sum" lo-
gitur Ar. Av. 1284. 1290. 1344: IpviScßxvü yxp xx)
xtrißm; ßovXoßxi olxiïv ßiö\' ùfiûv. Cotorum vido ad

ipocplxç „qui in tocto latibulum habet" legitur Ar.
Vosp. 200: A<y;; où ßx Af, x\\\\\' vxchißtvi; ti; oùrca)
ùxh TÙV xtpxßlixv )}XixJT>jf ip^l*;. Hosych.: t^i; rûv
XXT oJxov. Schol.: XiycvTxt ßü; ipo^ixi xx) S^ti; ol
xtp) rx; ipo^>x; iixyeyrs;. Cf. adi. ipocpixto; (inscr.) ot
èpoquxi; (soquior.). Vide Poil. 7. 120.

opTvyiov „parva coturnix" legitur Eupol. fr. 214:
cpTuyxg (êp£\\ljx; vv tivxc ij^ij ^rwroTf; ïyayc [itxpx y\' èp-
Tvyix. Deminutivum est noti vocabuli oprv^. Cf. praef.
§ 7. Athen. 9. 392 c: vitckopkttikü? Ss ZvzoXi; oprvyxq
kskX})K£v oprvytx.

opTuyoKÓTToq „qui ludit ludum, in quo rèv oprvyx
ÏMZTOV TU ^xKTvXcp" logitur Platen, fr. 108: XP^<rTOv
(ivi nxTx Msihxv cpTuyoKÓTTOv. Verb. iprvyoMzelv est Plut.
dc aud. poot. 11 p. 119, subst. ipTvycxoTrix Poll. 9.
107, 108, 109. Ad formam: ^vXokózo; Xen. Aristot.
sequior., similia. De compositiono cf. ad xypiszoti;.

ipvTTu Ar. Av. 442 ot Pac. 898: y,zxUiv, ipórrm,
TTuf i(Mv xx) TÏfi Tréti" est „fodicaro", obscoeno sonsu,
ut iiopÓTTu Nub. 714: xx) Tèv Trpuxrèv hopuTTCUffiv. —
Vido praef. § 4.
Spxi^e^l^u vido s. v. vè:ppo;.
ipzlvf^ov vido 8. v. vi^po;.

è<T(ppxvT)ipioq „qui bene odoratur s. olfacit" logitur
Ar. J{an. 893: xlöijp i/nèv fikxijfix, xx) y\\ÜTTi}t arpi^iy^,
xx) ffvvivt xx) ^vxT^ptq èrippxvTiiptoi. De formationo ad
avxTttivTyipioq, Apud soquioros tamen iaCPpxvT)ipiov (sc.
Oxpnaxov) ost quod odoratur aliquis, ut so rocrëot ct
roficiat, = ia^pxiiov, cff(ppxvTixJv.

iTpytpóf Ar. Av. 915 comico usurpatur = y^rtTpmil-
voi": cux irè; irp^pèv xx) Tè X^jixpiov ix^i;. Schol.:
zxpx rè irpvipo), oti ritpijptivsv ijv xCtou xx) Th Ifjuiriov.
Vocabulum ox Ilomcro sumptum est, II. 1. 321; 0.
381. Od. 4. 23, = „color, agilis", cf. hpxXio; 11. 3.
260; 19. 317 ot soquioros. — Vido praof. § 8.

ovXox((pxXot „qui capito est crispo" logitur Phore-
crat. fr. 223; cf. ovXóxofio; Alex. 3. 522. S. Emp. adv.
math. 7. 267, ou\\oxap),v:, Od. 19. 240, ovXÜpi^ Her.

2. 104. Arist. gen. an. 5. 3, o-jXomkivvx Tolesilla ap.
Poll. 2. 23, ovXÓKpxvo; Arr. Ind. 6, Tplxc^^og Archiloch.
Poll. 2. 23. — Ad formam cf. voc. x)cf(pxXoi Hor. 4.
191. Plat. Phaodr. 264 c etc., (3ovxi(px\\o;, hxtpxXoq^
iyxkpxXoi^ hxToyxipxXo:, similia. Do compositiono ad
(sxôvxoiioç.

è<pûxX(jt{Siov „ocollus" logitur Ar. Eq. 909: \'ihv,
SfXou xipxov Xxyù TÙ(pûxXpiiilu rrepirpijy. Cf. praofat. § 7.
Voc. pertinet ad domin. blanda.

oxôoi(5oç „limbus purpurous" logitur Aristoph. fr.
320, v. 2, ot Phorocrat. fr. 100: „(ilrpxv xXovpyij,
crpà^tov^ oxioiiSsv, xrivx". Praoterea invonitur C. I. 1.
150, 50 p. 237. Photius: oxin^of xüfix. hri 31 xtp)
tI CTîjôai Tcü x^\'^ûvo; «Aevpy<; xpScpxfifix. — Vido
praofat. § 3 tf.

„pracdulcis" legitur Ar. Lys. 970:
IJLx Al «AA« <J)/A>f xx) TTxyyXvxtpx. Simplex yXvKtpôç
invenitur Hom. Od. 14. 194, Pind. P. 4. 32, Anacr.
60. 4, Ar, Lys. 971, etc. Ceterum vide s. v. zxy-

TTxyxxTxpxTOç „omnino exsecrandus" logitur Ar,
Lys. 588: kx) /ttJjv, u trxykxtxpxre rrXth ^ yt sir^ouv
xÙTèv <pipo[i(v. Sic cum xxv- composita sunt otiam
7rx(i(3h?.vpó;, zxfifivffxpé;, zxyyhvKtpi;, 7rxyKu(poi, omnia
Aristophanca, quae vido. Simplex KxrxpxTo; ost Eur.
Med. 112. Soph. O. R. 1344. Ar. Ran. 178 etc.

TxyKu(poi „prorsus curvus" logitur Ar. fr. 727,
dictum de Ihxix t^ iv xxpoirihti T>j KxhovyLiv^ TTxyxu^o;
lik xO»f*x}>0Ti]Tx (Hesych.). Simplex xucpj; est ap. Hom.
Od. 2. 16. Ar. Plut. 206. üiog. L. 0. 92. Cotorum
vido s. v. TrxyxxrxpxTo;.

TTxiyvlx „festum" logitur Ar. Lys. 700: ix6U6yiKXT\\i
7roioÛ7x TTxtyvixv, Schol.: hprij. Significat „lusum, rem
ludicram" ap. Herod. 1. 94, 2. 173 ot sequiores. —
Vido praef. §2/3.

TTxtSipuç i. q. TTxihpxrTiii (H. Stoph.) logitur Tole-
clid. fr. 49 ; cf. ibid., Theogn., nl., (pthéxxi;
Plat. Rep. 5. 474 d. Thoocr. 12. 29, saopo in Anthol.,
al., xxiStfxvT^q Plat Conv. 192 b. Ar. Ach. 265. Luc.

Vit. auct. 15. Alibi Trxilipu; est „plantae genus" (se-
quior.), „pigmentum" ap. Alexideui III 423 (Mein.).
Aelian. V. II. 9. 9. Poil. 3. 70: ó (livm Trxilipu; Zsb;
Txpx TÛ T>fAfxAf/3}j xhxtKTxi. — Cf. praefat. § 1 y.
Do compositiono v.

TTxilorpi^ixûç „moro paedotribarum" legitur Ar.
Eq. 492: «AA\' fy xéyiiç xx) 7rxihTpt(Sixùi TxuTxyl, Schol.:
xvt) toû xXeiZTlXÛÇ \' TTXlSsTpl^XI yxp XXXOÛVTXt 01 XXtîZTXt.
Adicctivum xxihTpipixéi invonitur Aristot. pol. 8. 3.
Poll. 10. 181. — Vide prnef. § 10 a.

Txliiv „porcutore", apud Aristophanem in Pac. v.
898: irxUtv, ipùrrfiv^ ttv^ i/zoû xx) ry xiti obscoono
usurpatum significat „subagitare". — Vido praof. § 4.

7r«/r«A>f „vorsutus, astutus, subtilis, vafer" logitur
Ar. Nub. 200: xiytiv ytv^vti rplftpix, xpÓTxXov, xxixxX)):
XtrroXôyoç, XtTrrbç xtp) ri xiytiv (Gloss.). Poll. G. 02:
TTxiTTxXt], S hri rè XtTTTorxTOv roû xKtùpou. Proprio igitur
est „farina tenuissima" Nub. 262, Polyaen. 4. 3. 32,
al. Cf. TTxiTTxXiffix Av. 430. Aeschin. 2. 40. Luc. Psoud.
32. Aoschrio ap. Ath. 8. 335 d. (Anth. VII. 645),
verb. TTxiTTxXxv Ilesych,, adi. xxtxxXifAOi ot rxirxXûStiç
Etym. m. p. 515. 8. — Vido praefat. § 2. a. 1.

xxXxffiov, i. 0. „»ƒ TTfTTxrttfJv)) }f%x;*\\ legitur Ar.
Pac. 574: «AA\' àvx/imfhreç, uvlpe;, rii; Îa/Dj; rîj;
rxXxix;, TÙV rt xxXxvlav ixtivxv, secund. Poil, idem
quod Korrii. Phot. p. 371. 20: xxXxjix- rx o-yy-
xtxonpthx <rûxx. Cf. xxXx$>) lier. 4. 23. Luc. Pisc. 41.
(hr) h%xSuv îj oûxxv xixopcpiJvs; (sùXo; xXivScfiiiî;).

Deminut. xxXxitov: Polomo ap. Ath. 11. 478 c, xxXxil;
(idom) Strab. 2. 3. 4. — Vido praofat. § 3 C-
xxX^fixriov vido s. v. xoX.(pó;,
xxXlvSiKO; ost „3 xo?.Xxxi; Sixxi^ônmf (litigansP)"

secund. Poll. 8. 26 apud Cratetem in fr. 51 ; cf. ad
formam: vTroStKog Aeschyl. Plat. Oratt. Lucian., xxrâ-
SiKoç D. Sic. 13. 63, Plut. Flamin. 18, alia. De com-
positione cf. s. V. ^xpuSxifioveîv.

TTxXivSopix est „cerium solito crassius ot durius,
quod calceis usu detritis suppingitur" (Porson. Ilccub.
praef. LXIV (LVII)) Platon, fr. 164: ai (liv ttxXiv-
hplxv TTxhxç xÙTOtj KXTXÔ^JU. Phot, Hesych.: zxXivhplx\'
TO ukûto;. Poil. 6. 164: ^«A/^îrjjy« ot kufiiko) tx ttxkxix
xxTTÙfAXTx, xx) TTxXivhplxv. Cramor. Anocd. 0.\\. H.
126, 6: xxXivSipiov tI ttpyxriAivov Sipfix. Vocab. ab ad-
verbio ttxxiv et verbo Sépiiv derivandum ost; cf. Ssplç
i. 0. fixxxipx dotrahendao hostiarum cuti destinata
Poil. 6. 89. Ath. 4. 169 c, hpixx Ifixrix Hippocr.
(pelles), Sopx (pollis dotracta) Eur. Cycl. 329. Plat.
Euthyd. 285 d. Plut. Polop. 21, similia.

TTxxXxxiov i. q. pcsipixisv sec. Hesych. „adoloscon-
tulus" (H. Stoph.) logitur Platon, fr. 206: TrxHfç, yi-
povTt;, fietpxxixj xxkXxxix. TlxXXxxix\' cl îrjsrSf; Eustath.
1419, 50. — Vido praefat. § 7. ot xxUxxJ;,

quao possunt osso vocos primariae, leguntur in vott.
loxic., zxXXxxtç socund. Kock. modii sunt inter in-
fantes ot adulcscentos; -xxXXc^xho; ost filius zaXXxxijf
(Sophron.).

xxnfiltXvpé; Ar. Eccl. 1043. Lys. 969 ot xxftuv-
(Txpóf Lys. 969: txvt) (itvroi wvl a\' /tö/jjit\' y, xxfi^hXvpx
xx) zxfinvjxpx significant hominem „omnino nbominan-
dum". Simplicia saopo leguntur. Cotorum\'vide s v.

ttxfifivaxpéç vido 8. v. vxfi^hxvpé;.
rxveiicppuv Cratin. fr. 436 a Polluco (6. 163) ox-
plicatur rxyyvxc;, „pernox". Dubitat do hac signifi-

catione Meinekius" (Kock.). Cf. sù(ppiv>) (nox) Hes. O.
560. Pind. N. 7. 3. Aesch. Ag. 328. Soph. El. 19.
Her. 7. 56. Ilippocr. Simplex evcppxv ad notionem
noctis facero non videtur. Ceterum vide TxyKXTxpxTo;.

xavTOTuXlx „omnis generis rerum vonditio, 7rx[4.-
trpxcix^* (11. Steph.) logitur Archipp. fr. 31; cf. ttxvtc-
zuxelov, zxvtozüxm, ap. Poll. 7. 16, 7:xvtoza},sïv ap.
sequior., zxvtottûxiov Plat. Rop. 8. 557 d ot seq.,
•zxvtizufii; ap. sequiores. Do compositiono cf. xypiozciS;,
•zxvricoCpoq vido ad voo. zxvTÓ^pêxXpio;.
7rxvTÓ(p(lx\\(ji,0i; „omni ox parte oculos habons" lo-
gitur Aristoph. fr. 628: iktTvx zxvti0ùxx(iov xpzxyxTç
Tpi(puv. Ad formam cf. mxó(póx\\pt.o; Xon. do re equ.
1. 8. Aristot. physiogn. 6, Plat. Theaot.

209 c, al., tùûCpôxX[M; Xon. \'Cyr. 8. 1.41, (iixpô^ùxXfioç
ap. sequior., similia. Do compositiono y. (3xpuixi{icvtTv.
Eodem modo compositum ost ttxvtôcocPoç Platon, fr.
90: x^^pt zxxxtoyivoiv xvipxv ôtxrxv auAAcy; :rxvtoac<piiv.
Cf. rxv<ro(poç Eur. llorc. 188. Plat. Rep. 10. 598 d,
sequior., Txyróvefivo; Aosch. Eum. 607, \\nrlptto0oi Ar.
Ach. 971. Plat. Euthyd. 289 o.

TTXTTxzxxxl oxclamationis particula logitur Ar.
Thosm. 1191: çl\\>j<rov xûrêv. s s 5, rxrxzxrxî. Sic
cod. R., TTxzxxxTxzxJ N., xrxxxxTTxxxx) Rontl., t«t-
îrajraî Dindf.; cf.\'Eur. Cycb 503: zxzxzxï, Nub. 390:
ttxxxrxxvx^ etc., voc. ttxzttx^, ttxttxT apud tragg.
lier. Aristoph. Plat, sequiores. — Vido praof. § 6.

•xxxxx^ ct TrxTtxxxxxi^y voces imitantes cropitan-
tom alvum, leguntur Ar. Nub. 390 ct 391: X^K^}
xoijn}^ fipovt^ ttxzxrxjtxx^ uvxtp h(7vxi. Cf. ot

Thosm. 48 ct 45, tùpx^ xxtx$ Av. 1258,
Diphil. 4. 419, Ilosych. — Vido praof. § 0.

zxzzezizxzzoç „proavus" est Philonid. fr. 15 aut
Nicophont. fr. 22 : vvv) 3s Kpsvou xx) Tiôuvov zxttzszIzxz-
zoq vsvófittrrxi. Apud Pollucem enim, e quo hoc frag-
mentum haustum est, cod. P habet al.
4>/Aw>\'/3>}?. Poll. 3. 18: ov yxp zpstrUpixi to zxzztzhxz-

zoq, eJ xxt TIVSÇ TOVTO TOV TOV ZXZZOV zxzzov Ùvi[lx7xv,
à>X hù Tovvoßx Seivûç iSiuuxóv • xxhoi o

xußtxog XVTÜ xi%p)jTXi x. r. A. — Cf. praefat. § 1 y.
Vocab. szIttxzzo; commémorant Ilesych. Poll. 3. 18.
Schol. Soph. O. R. 183.

zxpxStxxovtJv „administre, inservio" logitur Ar.
Av. 838: xyt vvv ffù ßh Biliös zplq rh xipx, xx) ToJai
Tt(xl^ovji zxpxSixxofti. Cf. zpoSixxcveTv loseph., vzoSixxo-
vehôxt Poll. 4. 92, xvtiSixxsvo; Strab., avvSixxovo; et
vzoSixxovo; Posidipp. 4. 521. Simplex SixxsvtJv saepius
invenitur. — Vido praefat. § 5.

zxpdöpxvffßx „fragmentum" legitur Aristoph. fr.
366: ztvTf^löoiffl Ô\' Sßov Af)c«v>j; zxpxSpxvcrßxri <?r«7(r«/>
(Ilerw. Nov. add. crit. 17). Simplex dpxvvßx ebdom
sensu invenitur ap. Aesch. Pers. 417. D. Ilal. 10. 2.
D. Sic. 3, 12. Luc. bist, conscr. 25, verbum zxpx^pxvu
sonsu proprio (= confringo) ap. sequior., metaphor,
ap. Plat. Logg. 6. 757 o, zxpxdpxvvt; ap. sequiores. Do
.formatione cf. ad ßußoKix^^t^^\'

TTxpxxxTTvu „assuo vol consuo" logitur Ar. Plut.
663: vißüv 3\' (xxvto; vTtßxix zxptxxTTvtro. Schob: tv-
tpizl^a. Simplex xxttvu est Plat. Euthyd. 294 b. Ar.
Eq. 314. Alciphr. 3. 58. Athen. 9. 370 a.-Hesych. Cf.
iyxxTTvu Alex. 3. 423, rjyKXTTvu Luc. bist, conscr.
23, hixxTTVi) Com. anon. 4. 665. — Vido praof. § 5.
zxpxxeXifTli^iiv vido ad voc. *iA»jf.
zxpxKhelSiov vido ad voc. zxpxvi^ßmv.

^xxpxxóxTu „fraudo" legitur Ar. Nub. 640, Eq. 807
et 859: crov fis xxpsxottou xpôvcv toixûtx xpsuttlt^nüv.
Cf. xxpxKpoùicrôxi eodem sensu Plat. Crat. 393 e. Dem.
p. 483. Diu 1. 66. Luc. Tim. 57. nxpxKÓxTu pro-
prie est „perperam cudo monetam" D. Sic. 1. 78, et
inde tropico invenitur de hominibus, qui sunt toû
xovvipoû xofjtßXTo; Arist. Ach. 517: xvSpxpix (Aoxhpx,
xxpxxsKOßßsvx. Etiam „deliro" significat de eo qui est
xxpxxtxofißivo; tx; (ppévxs: Eur. Ilipp. 238. Aristot. do
mirab. 31. D. L. 4. 44 etc. — Yide praef. § 2 ß.

xxpxxopelv „converro, verrendo purgo" legitur
Platon, fr. 69, v. 3, et Philyll. fr. 3: «aV x(pMp(lv
upx Vr)v tx; Tpxxi^x;, chx Trxpxxopijcrxt. Simplex
Mptïv est ap. Ilom. Aristoph. Eupol. Demosth. al.; cf.
comp, xvx\' ot xxo\'Kopth in vett. lexic., ixxoptïv apud
Aristoph. Menand. Alciphr., xspiKOpm Etym. m. —
Yido praefat. § 5.
TTxpxXiyerôxt vide s. v. KXTxxiTTCÛf.
TxpxXoûtrôxt „iuxta lavari" legitur Ar. fr. 55:
âWx ttxvtx; xPh ttxpxkcûjôxi kx) tov; axôyyov; ixv.
Simplex Xoûvôxi passim invenitur; cf. praefat § 5,
compos. avXXoûffÔxi Luc. D. Älerctr. 3. 2, xTroXcûffôxi Uom.
Od. 6. 219, lK\\oûff6xi Aeschyl. fr. 25.

xxpxßxlvoßxi insanio, desipio" logitur Amips. fr.
10: mrt TTûioûvTi; xp^vßov; xvts) iiihr* &htv àisxtlôci
TV TTxpxpcxtKßivif. Idem est quod simplex ßxlvoßxt, quod
passim invonitur. y^Wxpxßxlvtdixi ad analogiam verbi
■xxpxxxltiv novavit" (Kock.). — Vido praef. § 5.

TTxpxxplfffiXTx proprio „scobs quam sorrao dentes
ogorunt 0 ligno, quod dissecatur, ramenta" Ar. Ran.
881 usurpatur == XtTroXorlxi, do verbis Euripidis:
Movjxi, Mtr ix\'cp^fifvxi Svvxßiv StivsTXTOiv .(ttoiaxtoîv

TTopIffXffôxt xvlfffiXTx xx) TTxpxTTphfiXT^ iTTÜv. Simplex
Trpifffix (nrpTfffix?) (scobs) est Theophr., Lucill. 24 (XL
207). De formatione ad fiaiMOhox^vyLx.

TTxpxTijfisïov „sig^num adulterinum" et TTxpxxkel-
Siov „clavis adulterina (Kock.) leguntur Platon, fr. 77.
— Vide praef. § 5.

TTxpxaTopévvvfii „distende" legitur Ar. Eq. 481:
tyu ffs TOV \'HpxxXix TTXpxtTTOpü. Scliol. : = ixTeivu \'
xzo TÜV (3upTÜv. Cf. simpl. <TTopivvv[4t ap. Thuc. G. 18
et Epigr. ap. Lycurg. 109 (ubi = prosterno), fV<-
<TTop(vvu,ui Od. 4. 50. Nonn. Dionys. 1. 51, xxTX^yropivvupit
Od. 17. 32. II. 24. 798. Xen. Cyr. 33. 28, etc., Tripi-
ffTopévvvfii Nonn. D. 2. 5G0, auffTopivvupti Diphil. 4. 400,
ùiroffTopivvufii Od. 20. 139. Xon. Cyr. 8. 8. 16. Ar. Eccl.
1030. — Vido praefat. § 5.

TTxpxxxXxv „fatisco, rimas ago" do navibus logitur
Ar. Eq. 434: xxyûy, ixv ti xxpxx»X^, tjjv xvtXIxv
(pvKx^u. Opponitur tçj „ffTi\'ytiv" Thuc. 2. 94. Vorbum
significat otiam „relaxo", apud llippocratom. — Vido
praofat. § 2/3.

TTxpxxopSl^u\' „aborro", „x/ixprxvu*\' logitur Ar. Eccl.
Ü95: ÔXCOÇ fitjSh xxpxxop^m «f tr\' xxohï^xi. Schol.:
xxpx ^uófjiiv xoitTvj xxpxcpHyyiiûxi. Proprio est: xpcxprtïv
xiôxpIl^ovTx (B. A. 113. 2.). Cf. vocabula qualia sunt
xxpxxxltiv Aosch. fr. 318. Polyb. 3. 21. 9, ot xxpx-
fzsv7Ci Eur. Phoon. 792. Do compositiono: IxKxvXit^u.

xxpoivixéq „tomulontus ot potulans" logitur Ar.
Vesp. 1300 et Ach. 981 : xxp" ifiol xmi Thv \'Apfii-
Siov fs-fT«; ffuyxxTxxKtve)ç ^ oti xxpomxh; xvvip l^u. Vor-
bum xxpsivtTv ost Eccl. 413. Plat. Euthyphr. 4 c. Xon.
Anab. 5. 8. 4. Dem. 54. 4. Plut. dof. orac. 50, subst.
xxpsivlx Xon. Conv. G. 1. Aosch. 1. 61. Dem. 19. 198,

TTxpoivix^u Ilcsych., Trxpotvo; [xiôpuTro;) Lys. 4. 8. Anti-
phan. 3. 80. Luc. Tim. 55. „Aliud est zxpolviog (=
zxp\' o\'ivu ùv) Anacr. 2. 8. Xen. Hier. G 2. Luc. sait.
34. Similiter inter se differunt ^xkxio; (ad Bacchum
pertinens) et ^xkxncég (teraulentus) ; etiam igitur Ach.
v. 981 zxpotviKÓg legendum est" (Blayd. annot. crit.).

7rxpo\\pli; metaphorico „additamontum" logitur Mag-
net. fr. 2: X») txvtx fiiv pioi tûv xxkûv xxpo^lhi,
Platon, fr. 43 v. 4, Motagen. fr. 14: xxivxm zxpo^ltrt
tvax^tfu rà ôixTpsv. Primo loco vox usurpatur do „ma-
lorum alicuius additamentis" (Moinok.), ap. Platon,
do „voluptatis vonoroae additamentis", ap. Metagonem
do „novis quihusdam additamentis ad fabulas suas,
quibus spoctatoros quasi novis forculis doloctontur"
(secund. Kock.). Uxpotplç (= obsonium) praetor comicos
habont Xen. Cyr. 1. 3. 4 ot sequior. (Artemidor. 1.
74). — Cf. praefat. % 2 x l.

TTxpoypuvtJv „clam obsonia coomo" logitur Ar. Eccl.
220: xvTxî; ■xxpo^uvovaiv urirep xx) xph rov ot Cratin. fr.
92. Schol. i^unJv. Cf. xxpo^xvmix Aosch. Ag.

1422, vxpo^pl; sub voc., xxpé\\lj}tfAx Ath. 9. 3G7 c.
Philostr., xxpo^iûfixi Luc. more. cond. 29, vzo^mdv s.
v., TTpottO^oiVfh Ath. 8. 331 c, v7repo\\puvtTv Phryn. B. A.
17. Simplox o\\pi}vtTv invonitur Ar. Vosp. 495. 1505.
Xon. Mom. 3. 14. 1. Plut. Symp. 7. 5, etc.; vido
praof. § 5.

vxpvcpit „est IpixTiov utrimquo attoxtum habons
limbum purpuroum" (H. Stoph.); logitur Ar. fr. 320,
v. 7. Poll. 7. 53: zxpv(pU xx) xxpx>.ovpy\\; rh ixx-
rifuôtv Ix^v zxpv0xv(ih}iv xspipôpxv, Photius : xxpxTux^ \'
ifixtisv ri xxp" ixxrtpsv fiipo; Ix"^ xop^vpxv tsûto 31
xx) xxp\'j^U xx?.ovffi¥. Cf. xxpv(p^ (clavus, limbus pur-

pureus) Plutarch., Ath. 12. 521 b, Polb 7. 53 et 62,
qui eodem sensu habent Txpv(px!riJt.x. — Vide prae-
fat. § 3 fl.

tx7txxvi „pauxillum", „(spx^v ti , ihxxif^tóv ti"
tur Ar. Vesp 91 : vttvou 3\' óp^ rijc vuxto? oiiSs ttxjttx-
kviv. Proprie est farina quaedam. Phot.: zxuzxhvi\' tx
xsyxp\'^\'^ «Afu;«. Similia vide s. v. ot/A;}. Cf. etiam s. v.
zxtnxkii. — Vide praefat. § 2 « 1.

TTXffTkoq adi. verb, verbi zxttu^ sparge, legitur
Ar. Pac. 1074: m? «As-/ ys zxjtix txuti — „spar-
gendus". — Vide praef. §11/3.

zxtipl^u „patrom appelle" legitur Ar. Vesp. 652:
xTxp, u zxrip vjiihepe KpovlSt) — zxvjxi xx) pt^ zxTtpi^e.
Schob zxTipx xxXm. Cf. Isocr. 19. 30. Har-

pocr. 5. 9, ùuyxTpltiu V.L. L., ^xxl^u Ar. Pac. 1972,
KxpSxptl^u Ar. Thesm. 617, similia. Vide do forma-
tione s. v. (3xpl3tTli^u.

TTXTplStov „patorculus" legitur Ar. Vesp. 986: Ttf\', w
zxTpiSiov^ iz) TX (SeXTiu Tpizou. Etiam Xonarch. 3. 617
et Theophil. 3. 627 vocabulo usi sunt. Cf. zxzzliiov
Vesp. 655. Eq. 1215, /lojT/j/ÏWf, óuyxtplsiov, xhxcphisv
sim.; vide praofat. § 7. Vocabulum pertinet ad demi-
nutiva blanda.
zxu<rixxz>] vido s. v. xxphzt7:v.

metaphorice „obullio, effervcsco" logitur
Ar. Eq. 919: xvhp zx(p?.x^ti, zxve zxu ùztpi^éuv ot Pac.
314; cf. Timed, fr. 16. Proprio dicitur dc maro,
Hom. II. 12. 798, sivo dc aqua vel cibo cbullicnto,
cf. Eubul. fr. 112. Antiphan. fr. 217, 4. — Vide pracf.
§ 2 Jt 1. Substantivum zxCpXxirptxTx „verba insolon-
tia, turgida, data" legitur Ar. Av. 1243: ixouiroy,
XVT)]\' Txve TÜV zx(p^x7(iXTuy. Idem composuit zopupo\'

Ran, 249. B. A. 60 : ipiuSeTi xx) xXx^ôvtç
Xóyot xx) xvx^iovTiq üjTrep ix rrvpó;. Do formatione ad
ßunoXöxsußx.

vido s. v. trx^pxx^u.
treslov vido ad voc. ßx)jxuvlxc.
xisuv „sorvuB, qui paene semper compedibus vinc-
tus est" legitur Aristoph. fr. 837. Sic crlyuv „sorvus
stigmate notatus" est ap. oundem (fr. 97), i. q. or/y-
ßxtlx; Ar. Lys. 331. Xon. Holl. 5. 3. 24. Luc. Tim.
17. rpiTTiSxv = TflSoukoç habot Eustathius 1542. 48. Cf.
TTthkpi\'py ferritriba, Luc. Tim. 14, ubi pessimo qui-
dam odunt xxîhérpii/^ Saturn. 8, quod similiter dori-
vatum puto ox comoedia. Cotorum vido s. v. ykvxxv,
ot praofat. § 1 y.

n-fÇ/ç „fimbria, limbus, ^ ^x toü i^xtIov" logitur
Aristophan. fr. 485. Idem ost quod zi^x Ap. Rhod.
4. 46. Antip. Sid. 23 (VL 287). Poll. 7. 51. Cf. s. v.
^x. — Vido praofat, § 7. Voc. xkxTuxópcpupx (sc
IjixTix) „vostos latum ox purpuro limbum habentos"
est Archipp. fr. 39. Cf. IhoTtippvpo; Xon. Cyr. 8. 3. 13,
ztptzóppvpo; Crates fr. 31. Polyb. 6. 53. 7, Luc. D. Mor.
9, al., Toppupoßxipii; Poll. 7. 63, omnia do vestibus.
Do compositiono ad ßxSüxoßo;.

xtvrtktùl^eiv Hormipp. fr. 34 ot -xiVTikiùx Aris-
toph. fr. 366 : xivreklÖml h(icü Xtxivm xxpxHpxiafixai
<xxTaxi> (Ilorw. Nov. add. crit. 17) usurpantur fV)
xxiSix; </35Ut, quod oxplicat Pollux 9. 126: tx 32
TTtvriXiÔx, ^TOi Xiùlhx >i 4>îi(pot >j x7TpÀyx\\oi rivrt xvtp-

)} tl XXVTX i7TI9Txlt), TÜV ixiJTXVTXV iziKfIßivUV X»Xt-
ptJirixi TX koiTTx to7; ixxTÛkei;. ywxixùv 3i ßScKKov ^ xxilix.

Scribendum est ■ztvtexiôa (non zsvtx-) sec. Phot. et
Lob. Phryn. 413. De formatione verbi vide xvdpxxl^u.

zspxvTixóc „peritus ad concludendum aliquid" legi-
tur Ar. Eq. 1378: trepxvrikbg kx) yvuiiorvxikoç kx) cxcph;
kx) kpov7tikcg. Bekk. Anecd. p. 60. 11 : tnpxvtikh; p>j-
Tup\' ô xipxq róïq xóyci; fv/r/flf/; iv txu xirosti^eci Six
Svvxfitv Xéyuv. „Idem est 7uxxoyi(rtikóg, xepxivsiv cnim
est argumentis in syllogismi formam redactis aliquid
concludere" (Kust.). Sed ztpxivtiv etiam est (2inïv
(Artcmidor. Lucian. Clem. Al. Diog. Laort.), potest
igitur TTfpxvTiKÓ; etiam obscoenam habere notionem. —
Vide praefat. § 4. De formationo cf. s. v. (ixSiauKs;.

xipSofjLxi „pedo" legitur Ar. Plut. 176. Eq. 115.
Nub. 9. 392. Pac. 335. Vesp. 1177. 1305. Ach. 30.
Eccl. 78. 464, Pherecrat. fr. 88: xpi; t» /xju

hxaxvx kxtxùùq xipsttxi^ undo tropsvi Nub. 393. Coto-
rum cf. s. v. KXTXTTspSoiixi. — Vido praef. § 3 fl.

tttpixxovpyôç propio „circumpurpuratus" Ar. Ach.
856 mctaphorico usurpatur: 3 xtpixhoupyh; toiç kxkojç,
„tinctus malis". Schol.: h kxkoî; fii^xianivo;. Simplex
xXovpyéç modo proprio usurpatur. Plat. Kcp. 4. 429 d.
Arist. color. 5; cf. xxoupyvi; Aesch. Ag. 920. Phit.
Phaed. 110c. — Vide praof. § 2a 3 ot 5. De com-
positiono cf. ad xpiipxplaTfpe;.

xtpixficpiSe; Eupol. fr. 436 a Polluce G, 90 oxpli-
catur: txç 70û SolSvKo; iv T^ ôutx TTtpixyuyx; xtpixfA-
0ISxç eôzoxiç kik>,)jktv. Vocabulum formatum vidotur o
pracpositionibus xtpl ot xfi(pi{ç)y quasi sit hoc sub-
stantivum quod habeat genetivum in -is;. — Cf. praef.
§ 1

xtpiPxplç „genus vile calccamonti" legitur Ar. Lys.
45. 47. 53, Thoopomp. fr. 52, Cephisodor. fr. 4: vûv

y U77rtp yj êspxTraiv ixa TrepißxpiSxg. Bxpt? est navigium
quoddam Acgyptiorum Hor. 2. 41. Eur. I. A. 297,
ad cuius similitudinom fortasso calcoi zipißxpiit; nomi-
nati sunt. — Cf. praofat. § 3 fl.

xeptippu „circumvagari" logitur Ar. Eq. 533 ot
Phcrccrat. fr. 90: Çijr« Trtpiêppuv xùrhv fÇ èuSivsü. Cf. s.
v. xvippu. — Vido praofat. § 5.

trepikokxx^u „doridoo" logitur Ar. Eq. 697: xzntv-
Ixpiax (léQcùvXt xipiiKÓKKXffx. Sic Dind. Fritsch. Mein.,
ztpitxiKuvax codd. A. C. P. S. V. A. e. X. Schol. Photius
p. 416. 16: TTtpisxÓKKXixx\' xfpityiXxtix. Cf. voc. hiMX\'
xMTTptx s. v. Eustathius habet hiMxm^tiv Zßpu. —
Vide praefat. § 1 y.

xepixoßßx „minutai, i. c. edulium ox herbis car-
nibusquo concisis" logitur Ar. Eq. 372: Tfpixôfi/jixT h
aov axiuxau, fr. 130, v. 2, Motagen. fr. 6, v. 7. Do
formationo s. v. ßxfuXixeußx. — Cf. praefat. § 3 Ç.
Deminutivum xtptxofifiàTiov ost Equit. 770: e!
se <p/Aw, xxTxr^yjùit; i^\'jßviv Iv xtptxoßßxrloi;. Etiam
Alexis, Damoxonus, Dionysius ot Athonio comici vo-
cabulis usi sunt. Ad formam cf. ctxixcßßx Thoocr. 10.
7. Luc. V. Hist. 1. 18, hxxsßßx Hippocr., irxpxxoßßx
IMiilo ot sequior., xpiaxsßßx Ath. 3. 97 f. — Vide
praofat. •§ 7.

TTfplxofirpoç „admodum scitus, ingoniosus" logitur
Ar. Pac. 994: 7rxûa:v ^ßüv 7x; ùxokix; txç xtpi-
x£ß\\\\jo\\j;. Cf simpl. xoii^éç Av. 195. Thesm. 93. Vesp.
1317. Plat. Rop. 3. 318 b Eur. Rhes. 625. Do com-
positiono cf. s. v. xß(pxpl<rTtp:; ot praofat. § 5.

xtpixufJtxl^nv „comissabundus circumoo" legitur Ar.
Vosp. 1025: xxXxlrtpxç xipixxfix^tiv xtipûy. Cf. com-
posit. tirxußx^iu Luc. Lexiph. 0, hixußxl^x Plat. Legg.

12. 950 a. Ar. Ach. 982. Polyb. 26. 10. 5. Plut. am.
narr. 2 etc., xxTXKufici^u Eur. Phoen. 355, TrpsaKUfioi^u
Philostr. Simplex xuiax^u passim invenitur. — Vide
praefat. § 5.

TrepiKuveTv „circumcirca illino" logitur Ar. Vesp.
600; rhv v^óyyiv txuv ix rijç Xsxxvm Txn^xh\' ïjfiüv
TTtpiKuveï. Schol. xóx>.u 7r{pi\\p^. Etym. ra. p. 551, 23:
xxvïjffxi \' xuplu; TO xipxptov ziavüuxi, Dcrivatur a nomine
xâvoç = pinus, cf. Theophr. II. pl. 3. 9. 5. — Vide
praefat. § 5.

TrepiXiyeiv legitur Ilcrmipp. fr. 92 et -xiplhe^iç Ar.
Nub. 318: NfCp/A«/, xlxtp yvuiujv xx) hxXt^iv xx) voùv
yinJv TTxpixovffi xx) repxTtlxv xx) replXf^tv. Explicationcm
dabunt Pollux (II. 125) "Epfiixxo; ô xufiixh; xx)
xtpiXiytiv tîp^xe tI xcpiipxti^xi t^ ohv xipivvx

xiytiv et Hesych.: TrtpiXiyiiv t3 xepivux Xiytiv („supcr-
fina loqui"). Cf. xtpiviroXoytlv, xtptffvoXoylx Isocr. 12.
88. D. liai., TTtpifraoXéyoi ap. sequiores. Do formationo
v. TTtpiXt^tç cf. s. v. yuvxlxiati;.

TTipivfCpeXoç „nubibus circumdatns" legitur Ar. Av.
1192: «AAà (pùXxTTt xx; xipx xepivi:pt\\:v. Cf. xvicptXo;
Ilom. Od. 6. 45, ixtvccpeko; lier. 7.37. Aristot. probl.
25. 18, (ruvyi0(\\o; Thuc. 8. 42. Alciphr. 1. 10, ùxip-
vi(Pt\\o; Luc. Icarom. 2, vxovi^tXo; Luc. fugit. 25;
xipivi(pi?,o; pertinet ad ca, quae oriunda sunt o com-
positione praepositionis et nominis, ot quae subiec-
tum extra compositionis torminum positum habent;
dcrivandum est a vs(pi>,t) substantivo, ita ut xepl par-
ticipii notionom habeat, velut ve(piXxi;.

xipixtTxarév „basii quoddam genus\'\' legitur Ar.
Ach. 1201: (piXiiaxTcv i^e (ixKÔxxù;, w XP^vlu, ri xepi-
xitxrróv, dictum àzi toû xfpixerxnujôxi. Schol. tJh;

0i\\vi[ixto; ipuTtxov, fV u hï tïjv yàûttxv tüv xxtx<plx0ùv-
Tuv Xlixfiv. Cctcrum vide s. v. (ixvSx>mtcv.

zep 17001^0(1X1 „sophistico circumvonire" legitur Ar.
Av. 1646: 0)1*01 tx^xç ^ oJóv ae TrtpiffoCpi^tTxi = ztpiépxeTXt
(To0i^éfievo;, i^xxxT^ (Schol.). Ceterum cf. a. v. 3;««-
(pl^opcxi. — Vide pracf. § 5.

zepiffffoxx^^iï; „ supra modum pulchcr" legitur Cratin.
fr. 238, v. 3 : xvSpei xyxvé^poveç fiiuhoyai aocpi^ Tpózuv
(Ilcrw.) Ttpmoxxhhtlqdictum do pulchritudino animi,
ingonii. Cf. xepixxXX^; llom. Od. 11. 281 ct saopius.
Hes. Th. 10. Her. 7. 5. Ar. Thesm. 282. Luc. Nigr.
23, al., vTTepxxXX^i Xon. Cyr. 5. 1. 17, Luc.

TTtpiffTipiov „parvula eolumba" legitur Phcrocrat. fr.
135, ct Phrynich. fr. 51: xtpiaripiov 3\' xùt^ ti
T;/«/3eAcy. Deminutivum est vocab. zepivrepx Hor. 1. 138.
Ar. Lys. 755. Plat. Thcaet. 198 d, al.; cf. demin.
TTipiffTtpISiov Ath. 14. 654 a. Vide praofat. § 7. Apud
Phcrccratcm deminutivum est cx iis quae vocantur
blanda {jtrcxoptatixx), ap. Phryn. videtur csso dem.
proprium.

xtpiTpififix „valdc tritus" logitur Aristoph. Nub.
447: tùp})fftexii;, xephpifjifix Sixxv. Imitatus est Dom. 18.
127: xtpÏTpifJinx xyopxf. Cf. praofat. § 12, Ach. 937:
Tpixrhp Ï/xïy, Hokk. Anccd. 59, 32: xephpifjLfix xpxy-
HXTUV, cJsv TfTpififAtvov îxxvxç xpi^fAxaiv. Ceterum vido
8. v. TplfAflX,

xepi<pvffiiTOç „Hatu undiquc opprcssus, ambustus"
legitur Ar. Lys. 323: xhsuy xhov, N/xe3/x>j, xp)v ia-
xtxpiivêxi KaAyjcijy Tf xx) KV/ryAA«v xtpi^uavtTX ûxi viixosv
àpyxXiùiv. Schol.: At/r« xvpl. Cf. à^ûftjTOç «p. Hippocr.

Simplex (pvjv^TÔç tantummodo occurrero videtur in vo-
cabulo (to) (pujijtóv, quod fuit flabellum sive fóllis ad
ignem excitandum, de quo cf. Boeckh. Staatsh. II
p. 308. De compositiono ad ipt^xpitrTspog. — Vido
praefat. § 5.

TTtptriKxl „persicae crepidae, persici calcoi" legitur
Ar. Lys. 229. 230. Nub. 151. Eccl. 319. Thcam. 734:

ccvxoi; iyheù^ >J Xö/SJj oïvou zkiu;, xx) txvtx Tleprtxxç
I%uv. Est genus vile calceamonti fominei. Poll. 7. 92:
\'six yvvxixüv VTToSljfiXTX TTtpCtXxl. Schol. : ViroSi)(lxtuv

TTtiTvovoiJLslv „calouVis ludoro" babol Crates fr. 7.
Poll. 7. 204: to trtrmç jrxipiv. Metaphorico voc. usus
est Aeschyl. Suppl. 12 (= ordino, dispono). Idem est
xtcdtvu, notiono propria ap. Plat. Hop. 6. 487 b. Xon.
Mem. 3. 9. 9. Polyb. 40. 7. 2. Ad formam cf. oïxov:-
lim Soph. El. 183. Plat. Lys. 209 d. Polyb. 4. 27. 6,
alia. Do compositiono cf. xypio\'oiéç. — Vido praof. § 3 ö.

xij?,o(pope7v „lutum foro s. baiulo" logitur Ar. Av.
1142 ot Eccl. 310: vvv) si TpiufSokov ÇjjroiJT/ xx(3i7v,stxv
TTpXTTUffl Tt XOIvhv, ÜffXip XlikOCpOpSVVTtÇ. Subst. TTilkOipdpeç
est ap. Suid. Vorbum igitur ost decompositum. Quod
ad formam attinet cf. s. v.- ^upo^optïv.

zy)vixli;u „docipero, fraudaro" logitur Cratin. fr.
319: Tcvjjpsy; xvôpûzou; . .. tjjwx/Çwv [i^xxxTx] (locus
corruptus). Suid.: xijvixH^tiv i^xxxrxv. Idem est quod
(ptvxxl^u ap. Aristoph. Demosth. Plutarch. Utjvlxii s.
3r>îv>}x»> est >) izlôtToç xófni, coma falsa, Luc. D. Mcr.
12. 5. Poll. 2. 30; 10. 170, i. q. (pfvxx)i Luc. Alex.
89 ot nl. soquior. — De formatione cf. ad (Sxp^nll^ttv.

ri6i}xl^£iv „simiam agero, i. o. adulari" logitur Ar.
Vosp. 1290: Txîrrx xxriSùv viré ti pctxph iztûiîxtffx.

Scytha Thesm. 1133 ex eo facit zirm^uv. Subst.
xiôijxiffiJkô; „adulatio" ost Eq. 887: olfioi o"oi<;

TiôiiKtfffioTç fie ztpuhxùvttg. Imitatus ost M. Ant. 9. 37. —
Cf. praef. § 12. Subst. ost Tlat. Hop. 9. 590 b.

7nô)iKia(ACç vido s. v. T/fl>fxiÇf»v.
xivaKiiióv „in modum tabularum" legitur Ar. Ran.
824: pyf^aTX yofi^OTTxyvi zivxKij^bv xvxaxxv (Ilorw.)
yvtyiviî (putiifixn. Schob: ckTTtp zivxxx; xzè
xrcrzûy tx ^^fixrx. FIjWÇ (tabula navis) llom. Od.
12. 67. Opp. liai. 1. 194 otc. Coterum vido s. v. xpit,^êv.

xtyxkottûxyfi „qui aves in tabula collocatas vendit"
legitur Ar. Av. 14: yj hivx vu HipxKtv cùk tûv ipviuv,
h xivxxozûXiti, ^i?,OKpxT)i; (itXxyxof^ûv. Hesych.: ipviSs-
TÎKKovTt; yxp xvTx xx) TiôévTt; h) xlvxxo; tirùhtuv
TX XtZTx ipiixôl^ovTtt. Cf. èpvtOTTÙX^; Schol Av. 13,
spvi6oxûx}t; Poll. 7. 198. Poll. 7. 197: xivxkoxüxxi\'
ixxXovv 3\' cuTu; o\\ xoitjTx) Tijf xufAtjiilxi TOÙÇ Hpviç
xixpxaxt,vTx;. Dc compositiono cf. s. v. xypioxoio;.

xtxxlî^u „pipio" do avibus logitur Ar. Av. 307:
xixxli^oua X«) Tpix^^^\' hxxtxpxyóre;. Ilosych.: xxrx
fiifitlffiv if Xj^if xfxc/tfTxi ri?; t«v êpviuv Cf. xixxc;

8. xlxo; \'= „pipio", avis pullus, Athon. 9. 368 f. Do
formationo vido fipûXXx.

xiruA(ûû) = nf^yt^v" legitur Ar. Vosp. 678: fc) 3\'
UV xpxti; rroXXx fih t\\ y^ xo>.\\x 3\' vyp^ xnvhtvrx;
îù3#/; ey3î axopi^tv xtipxxifv toi; t\\p)itot(xi s/hieri. Schol :
x/tvX0( xxXtîTxt >t xxTxpoxii t>?; xùxij;. Proprio est
„manus in romigando coloritor movoro"; xlrjko; ost
Eur. Tr. 1123. L T. 10.50, tropico: Aesch. Sept. 838.
Eur. Tr. 1235, xirvXi^u = coloritor manus movoro

ïtaai/ütto) „vagor, oberro" legitur Ar. Av. 3: t/, w
7T0vvip\\ xva KXTu TT^xvuTTOpttv ; comico dictum pro n-Aa-
vxffôxi. Ad formam cf. xTep-javofixi Diphil. 4. 404.
Luc. Icarom. 14. Ael. H. A. 7. 7, xivùaropixi Aesch.
Cho. 194. Dc verbis deminutivis vide s, v. /SSuAA«.

ttxxtsix^u „to zkxttix t^ x^ip) txjffxt\' (Phot.) legitur
Pherecrat. fr. 224; cf. tuzto\'fim; txïji zxxttixii; Ar.
Ran. 1096, s-Aar^/«/ „verbera palma inflicta" (Kock.)
Ar. fr. 442. n\\xTêix^u est etiam „rustice, ore diducto
loquor" Theocr. 15. 87, et „x?>x^ovfô£(tôxi, iacto" np.
Hesych. Do formatione cf. s. v. xvôpxxi^u. — Vido
praofat. §2/3.

z^xToûv „latum reddero" logitur Ar. Ach. 552:
TO viûpiov i\' av (xhiav fVrl) Kxzéuv z^aTOVfiivuv. „HAar»)
est palmula, i. e. lata pars romi, undo tt^xtovv pal-
mulam facoro, formaro, aptaro" (Valck. ad Hcrod. 5.
23). „n^xTCvv = securi infcriorcm partem rcmi (îrA«T»}>)
cdolaro" (Mueller). n>.xTit est ap. Acsch. Suppl. 127.
Soph. Ai. 351. Eur. Troad. 877, ct sequior. pootas.
De formatione cf. s. v. ^xKxvovv.

xXxTvyl^^u „strcpito" legitur Ar. Eq. 830: tï ùx^arn-
mtfti kx) TAaryy/^f/c; „Propric xhxrjyl^a est cxtrcujo
rcmo, quae pars illius lata est, fcriro marc ct stre-
pitum cdcrc" (Casaub.). Etiam usurpatur do vocc
anscrum ap. Eubul. 3. 200: xxxtvylt^onx. HA«-
Txytlv = manu plausum cdo est Theocr. 8. 88, =
fcricndo strepitum cdo Rien. 1. 4. Antp. Sid. 27 ctc.
nAâxuyf llcsychio est idem quod xAir»» (lata pars
rcmi); cf. TA«T/y$ Lob. Phryn. p. 72. — Vide proef.

xXaTVTTopCpupa vide s. v. xt^lç.
xXstcTTxxoSev vide s. v. tx^^uo-tI.
■zXsv7Tix adi. verb, verbi tA^w, „navigandum", legitur
. Aristoph. Lys. 411: ifio) (jtsv cvv hr* i; XxXxpiTvx TXtvjTix.
Cf. praofat. §11/3.

xXtvSotpépoç „qui latores baiulat" legitur Ar. Av 1134:
oÙK AlyuTT/oî TrXivSoCpópo:, où Xtkvpyôç, où tUtuv xxpijv.
Verbum xXiv6o(pop(Tv Av. 1149. Polyaen. 8. 24. 2. Ad
formam cf. xvziiocpóp:; ap. sequior., vxxtvCpipo; Soph.
Ai. 19, Polyb. G. 24. G, ro^o^ipo; Eur.

Troad. 802, ùipo(pipoi Luc. vit. auct. 7. Kor. 3. 14,
similia De compositiono cf xypioxoti;, — Vide praefat
§ Sf3.

xXoKxStç „coma ploxa, intorti crinos" (IL Stoph.)
legitur Pherecrat. fr. 225. Poil. 2. 28: rXoxxSxç <J>epf-
xpxt})ç tov; yvvxixflcv; xXcxxfizv; Xiyti, IlA^xo; idem est
ap. tragg., xXoxxfio; apud plurimos scriptores, praeser-
tim poetas, xXoxxti\'iç ap. Theocr., Hion., Oppian.,
Agath.

irXouôuylttx „divitiao cum sanitato coniunctao" lo-
gitur Ar. Vesp G77, Av. 731, Eq. 1091: fiovUxti h
ûth; xùri) reu S)}pieu xxrxxtïv xpvTxîv^fi xXovduylttxv. Pro
hoc voc. Pindarus (01. V. 55.) verba vyUi; hfio; usur-
pavit. Do compositiono cf. s. v. ypvrxiTo;.

ttXovtx^ „qui valdo dives ost" legitur Eupol. fr. 150,
vs. 9: xiv ri tvxh A/ywv i ttXovtx^, xxw tovt\' hxivù.
Nomina denominativa in -aÇ oxountia cf. s. v. SxXxfxx^.
Vido praofat. § 1 y ot Poil. 3. 109: „3 5\' EuWa/Î;;
ttXovtx^ vhxtxrxi."

xoxvTpixi „quae noxias herbas vellunt ot extirpant"
logitur Archipp. fr. 44 : txI; yuvxi^i rxt; xcasrplxtç. Ita
otiam inscriptae fuerunt fabulao Magnetis (fr. 5) «t

Phynichi (fr. 38—43). Hesych.: Troxarpixi\' où ßovov xi
tijv zóxv sk toü (jItou, i>.Xx xx) tijv xxXxßyjv ixrlXXcvTxt,
xx) xxóóXou xî tx xxt\' xypoug fiivóoü ipyx^ifisvxi. Verbum
■zoxi^u et subst. ttoxtßog sunt ap. Theophr., ttoxttpisv .
„falx ad secandas herbas" ap. Polb 7. 184. De forma-
tiono cf. 8. V. ßxTTTpix.

7ro\\epco\\xftxxx)\'xói; Ar. Ach. 1080: ïw (XTpxTtufix
ttoxtßoxxpixxxixöv adiectivum est comica licentia fictum,
cui fundamentum cogitandum est substantivum ttoxeno-
Xxßxxo;. Tres partes vocabuli sunt TróXe/io;, Axpcxxog
et epithetum gentilo \'Axx\'ixi;. ZTpxTeußx iroxsßoxxfi-
xxx)\'xóv igitur est exercitus Achaïcus pertinens ad La-
machum bellicosum. Lamachi nomon a poota por
iocum ita detorquotur.

Plato fr. 105. Cf. Sannyrio fr. 7, qui etiam habet
subst. xoxitokott/x. noxitoxottftv ap. Diphil. 4. 429
significat i. q. iti/xoxoTreTv, vido s. v. hi?,oxo7re7v.

voXXxyipxaoç „multa omens s. emax" (H. Stoph.)
legitur Phorecrat. fr. 120: rh xxiilov t3 xoXXxyipxvov
xxxl xolXûv tïthiûv. Poll. 7. 15: tIv 3> xoXhx ùvoô^tvov
i^ttniv t\'ixiTv xoWxyipxaov. Idem esset i xoXXx xyopxl^uv.
De compositiono cf. xypioxoi^ç. — Vido praefat. § 1 y.

ToKKoitxxxig Ar. Pac.\'243 pertinot ad vocabula
collata s. V. itxâxxXxi. Vido praofat. § 1. Vocabulum
est difficillimum; in Pac. I. I. logitur: lu npxirix) rp);
xôXixi xx) xivTxxi; xä) xohhohxxxi;, ù; xxoXdcût Tijfitpov,
ubi Herwerdenus conicit: xal xoKXoxxxij, ù; <3?t\'>
xxohf7<t6t (vol ù; i^xxoXtTaût) Tiißipov, coll. xtvTxxi;,
pivfixKig, simil.

7r9?.vxo>,ußßoi proprio „qui saopo morgit" Ar. Uan.
245: hx x\'jTtlpiu xx) <f)Af«, x*lp!>vre; «3«

tohvxoxù(1^0171 (isk£7iv (vide Blaydesii ann. crit.) usur-
patur de carniinibus eorum qui mergunt sub aquas,
ranarum scilicet. Cf. kihuyl^o; (urinator) ap. sequior.,
xàku(i(3xy (urinari) Plat. Prot. 350 a et sequior., ko-
xuftl3>}t)îp Aesch. Suppl. 403 ot kokufi(3itt)î; = kókufijso;
Thuc. 4. 26. Arist. part. an. 2. 16.

xokvppoSoç „rosis abundans" legitur Ar. Ran. 448:
Xupûfiiv iç xohvppôlo-j; keifiùvxç xv&efiûht;. Cf. hxppohç
ap. sequior. (= rosis mixtus). Do compositiono vido
voc. (SxôÙKOfio;.
irokÛTptxoi vide s. v. zokvTupo;,
TToXÙTupoi; „multo caseo pinguis" (II. Stoph.) logitur
IMiorecrat. fr. 130, v. 7: xxi tüv Ttyüv èxno) /3o-
rpvuv (istx vxvtivkuv TroXuTÙpav ixtreùaovTxt. Tupé; est
ap. Ilom. Od. 4. 88 otc. Eur. Cycl. 135 etc. Ar. Ran.
959. Lys. 23. 6, al. Do compositiono cf. (sxôùkofio;,
Eodem modo compositum ost voc. zoXÛTpixoç „multos
pilos habons, donsus" (rrûyuv) Philonid. fr. 10. Cf.
xoxùipi^ op. sequior. Ad formam: xxXXlrpixo; Opp. Cyn. 1.
321, Poil. 2. 22, fitKpôrpixoç Aristot. IL A. 2. 1, similia.

xo\\(péç Aristoph. fr. 681: ro\\(pov; 3\' oùx Mi/\'ov iptov
ihkfiou ot Motagon. fr. 16 explicatur a Poil. 6. 61:
ToAÇfl/: (xvfpùiaxtx (glomoromino) u vtxné;, x roi; ôtzploi;
ivi^xXXov, à<p* ûv lu »mt) vvv ivsfixl^trxi xxpx tt<ji ri
xok0i(pxK)i, ot 0 Photio: xoX(pol\\ rx U kx) îk

tîj; ipiiKTîj; hpifitvx. Talo quid erot otiam xx\\}ffi(ittov
Aristoph. fr. 082: 7» ixxyXxta^p rà xxh^fixnov xx) /iîi
(stîttuv xxtxxlv^. Poil. 0. 02: 3 3\' xùri; xx) xxx^mxtiov
^i^pkpix rt ûvitaxdtv. h&i; 3\' xv th ix xxtxxx^g^ s iirrt
rh XtxrhxTOv rev àXtvpov, „pulticula, pulmontarium"
(H. Stoph.). IIoc vocab. est dominut. subst. xxx^pix,
farina lonuissima. Nie. Al. 551. Poli. 7. 21.

7ro(JC,cpoXv\'yozx0Xx7fix „crepitus bullarum rupta-
rum" (Blayd.) legitur Ar, Ran. 249: iv (3vSü xop^^^v
xUhxv i(pÔ£y^xfi£7Ôx 7ro,u0oXvyc7rxCp>,XTfjtxji. — Cf, praef.
§ 1 Ceterum vide

îx0v7iv" (Moer. 301) Ar. fr. 320, v. 13. Significat
»bullam" Plat. Tim. 06 b. Luc. Char. 19. Anthol. IX.
546. uo[i(pox\'j\'y£7v, bullas emitto, xo(i(poxvyozv, xoficpo-
Av^w (do lacrimis) etiam apud non-comicos inveniuntur.
xoxoxoxoxoxoxoû vide ad tititititititititIvx.
xopvsirptx vide ad voc. Ipofixç.
xopvoTfXûvi); „vectigalium e lenocinio redemptor"
legitur Philonid. fr. 5: xxvxytTç yevtxv, xopvortXüvxi,
^Uyxptlç hivsi, xxrpxXoTxt. Simpl. rfAww); Ar. Eq. 248.
Polyb. 12. 13. 9. Plut. Aie. 5, al. sequior. Cf. rh
xopvixhv rixoi Aeschin. 1. 119, — Do compositiono cf.

xopCpupô(3xxTûç „purpurco colore tinctus" legitur
Platon, fr. 208: iv arpû(Jt,x7i xop^P\'jpo^xxtotq kxtxk£ivtxi.
Simplex Pxxtó; est Ar. Plut. 530. Aristonym. fr. 1.
Hogesipp. 4, 479. Plut. Ages. 30. Cf. xop^pvpiffrpuTi;
Aesch. Ag. 884. xop:pvpoiityii; Poll. 7. 48. Do compo-
sitiono vido xvxyx\'^^f^*\'\'
xéffôiov vido ad voc. ^A/j/Sö;.
xiffûuv logitur Aristoph. Pac. 1300: ttxi f^ei^uxSa-
ôuv, tU Thv 7XVTCV xxrip\' xStii\\ Phot. p. 445, 4: xós-
ûuv. xvplu; xiytTxi xxtSxpiov. ovtu; yxp vxoKopit^ifiivoi htyov
xxh TBV xlislev. Logitur otiam Menand. 4. 210. E
comoedia sumpsit Lucian. Lexiph. 12 Eodem sensu
ffMxv Lys. 1119. — Cf. praefat. § 12. Ceterum vido
8. V. yXvxuv.

àvv\\<ro[ixi (rt/a/3>}v (lychnum) tiv\\ (ih zèrig. Sic masc.
rérijç Ar. Nub. 57: oluoi\' t! yxp noi tov tôt^v ^ztsç
Avxvcv; et àStfCpxyoç (vorax) de eodem Alcaeus fr. 21.
Ceterum tóti; de „fomiua, quae est bibax", est
Phryn. 2. G07, Epicrat. 3. 365. \'Aif](pxyo; {xviîp) est
Theocr. 22. 115, (-vôjoç) Soph. Phil. 313. Cf. Ael.
V. H. 1. 27, TTOTiKÓ; (bibax) ap. sequior., adv. Plut.
Demetr. 1. Superlativus

xotlatxtoç est Ar. Thosm. 735: w ûtpptôtxtxt yw
vxîKtç, u TTOTltrrxTxi. Vide Ael. V. IL 12. 26, qui id
imitatus est (praef. § 12); cf. KXerThrxro;, xXcviKThTX-
tflç, ÇxyhTXTo;, similia. Vido otiam praefat. § 1 y.

7:pxy(jt.xToll0)iç „qui lites scrutatur" legitur Ar.
Av. 1424: [ix A", «aa«\'xa)jt>)p t\\(ii w^atUTtrà; kx) avxo-
(pxvT});, xx) TpxyftxTodl(pff;. Schob: Trpxy/XXTX iptuvûv
kx) ^t}tûv. Do compositiono cf. ad xypioTotó;. Ceterum
vide ad voc.

Schol.: a«/3/)«; (pujxv. Cf. xptîÔu Ilom. A. 481, (3. 427.
Ap. Uh. 4. 819, 1537. Cotorum vide praef. § 8.
,Ampullas dithyrambicorum ridct" (V. d. S. Ib).

Trplvivoç „ilici similis" legitur Ar. Ach. 180. Vesp.
877: „rxûffôv t\' xùtoz toûto rh \\lxv rrpt/0vhv xx) xplvivov
^6oç". Imitati sunt Luc. liist. conecr. 9, Julian. Misopog.
p. 350 d, Dioscor. Anth. Pab 7. 37; vido praof. §12.
Sensu proprio voc. legitur Ilosiod. Op. 431. Ar. Acb.
068. Theophr. IL Pl. V. 4. 8. Do formatione of.
(3o\\Itivo;. Idem significat

xpivûitfç Ar. Vesp. 383: „xfiwoü/iiv aoi tIv rrptvuStf
6ufisv\\ Cf. xpTvo; Iles. 0. 438. Ar. Kan. 859. Thoocr.
5. 05. — Vido pracf. § 2 a.

TTpiav fictum ab imperative Trpiu, quasi h xpiu kiyuv,\'
legitur Ar. Ach. 36: oùï ^ht „xpiu^\', «AA\' aiiToc tcpeps
TTÛvT» x^ àzîjv. Proprie xpiuv est „serra", vel

„serrator" (cf. Vesp. 694) et id secundum Blaydes.,
metaphorice usurpatum, est „qui dissecat, animum
cruciat vocem xpiu occinendo", Schol.: toûto TraiSix

zpoxvxcpvffxv „praeludero tibiis" legitur Plat. fr.
69, V. 6: T^ TTxiVi Toh; «vAöv; èxP^^ ^^^ Trpoxfipouç f^«/,
xx) 7rpoxvxipv7xv. Simplex xvxipu7xv eodem sensu est
ap. Athen. 8. 351 e, aliis notionibus ap. Plat. Phaedr.
113b, Xen. Cyr. 7. 2. 23. Ilell. 7. 1. 24. Cf. êxxvx-
(pvffxv Ar. Thesm. 1175. — Vido praefat. § 5.

xpoxvhTXfAxi Stratt. fr. 62: t/ 5\' uvTrip ol <jTxho-
Spipiot TTpoxvlvTXffxi ] idem ost quod xpoexTnjixv. „Stadii
cursores ad signum datum colorrimo oxiliuut, no aemuli
praecurrant" (Kock.). — Vido praefat. § 3 t.

xpij^xtóv tl ôôeiv (Sic libri, 7rpo(3xTi£v ti Bontl. Dindf.,
TtpôfixTtv h Tl coni. Wioselor Adv. p. 109, probante
Blaydesio) non ariotem aut vorvecem, sod „caprum"
significaro coutondit Wiesoler, postea onim (v. 959)
Tpxyov app(îllari: „,uîi xxTxp^xt «y Tpxycu\\ llpJ(3xT0v sensu
vulgari apud compluros scriptures legi satis notum est;
vido praofat. § 2/3.

ttpófitffix „progressus" legitur Ar. Plut. 759: îxtu-
mÎTO ii ifjt(3xi yepôvTuv eùpôiptci; xpo^vnJLXViv (ipsfjiiîiixjiv
Valck. coll. Eur. Mod. 1180, xpyrJifixiiv coni. Moin.).
Cf. 2tx(2itpt.x ap. soquior., i7rl(3ti(AX Ilosych. Do fonna-
tiono vido fiufioXixi^f^x.
xpoi^ûvvupii „praecingo" legitur Phorocrat. fr. 02:
(itv ûxv >,où(j,t\\/oi TTpo^ûvvvTxt. Siuiplcx ^ûwjfLi apud

Hom. passim invonitur, sod otiam ap. sequiores, v.
e. Strab. 11. 530, Plut. Ant. 4. — Vide praef. § 5.

Tpox«flfü5« „praodormio, prius dormio" legitur Ar.
Vesp. 104: xxxetT ixiTa^ iXÔxv xpoxxisvht rpa xivu,
Cf. xzaxxkvlu s. v., àvrixxûtùlu Maeedonius 34 (XI.
360), (yxxifuiu Anacr. 35. 1. Ar. Lys. 614. Aristot.
H. A. 9. 3, hixxfisùla Aristot. H. A. 59. Luc. adv.
ind. 4, TTxpxxxdiviu Ael. V. H. 1. 13, vuyxxôfû^u
Aosch. Cho 893. Plat. Legg. 8. 838 b. Xen. Conv.
4. 53, ùxtpxx&tùlu Philostr., ÙTrcxxûevSx ap. sequiores. —
Vidc praefat. § 5.

Tpoputôixûç ,providonter" legitur Ar. Av. 1510:
fiJ y irfvói^iTx; xùri xx) irpofi^iixü;. Simul respicit poota
ad nomon Promotboi. Idom essot xpopnjddjTiKÜt, cuius
adiectivum -txi; invenitur Eustath 714. 27. Cf. subst.
TTpofAiïStix\' Pind. I. 1. 40. Her. 3. 30, xpon^dlx Soph.
O. C. 333, verb. Trpin^SfîffÔxi Aosch. Prom. 381. Hor.
2. 172. Plat. Crit 44 o. — Vido praefat. § 1 y.
■ TpoiTxXaivxXxiirxXxi vido ad hxxzxXxt ct
TTaXxi.

TTpoaxfiCpiivvvfii „insupor induo" logitur Ar. Eq.
891 : àkX\' ovx ù^tp(3xXt7 fit Surtixt; \' iyù yxp xvrh vpoa-
xfjUpiü Toii. Schob: vpi; cï; tx" ivlóau. C!f. (itrxii^i-
inufii Thoopomp. hiat. np. Ath. 12. 533 b. I). L. 7.
25, TTtpixfi^iiwufii Plut. Tim. 76 a, vTrxfjKpiiwvfit ap.
aequior., xzx(JL0\\h\\>um Xonarch. 3. 017. Men. 4. 171,
hx(ijipilvw(ii Soph. fr. 708, xxTxpi(pi!vwfii losoph. Vido
praofat. § 5.

xpovxTTOTrifiTCi ^inaupor romitto" logitur Ar. Plut.
999: xfiijTx TTpsax7rht(Ji\\ptv nyiiv tovtovI. Siujplox xxo-
xifixu (romitto) oat Hom. Od. 17. 70. Hos. O. 87.

Plat. Ep. 2. 314 e. Xen. Cyr. 3. 1. 42. Cf. TrpoxTroTréfiTra
Thuc. 3. 25, avyxTtozsinrco Xen. Cyr. 3. 1. 2, xvt-
xzoTréfiTTu ap. sequiores. — Vide praefat. § 5.

Tpo(j(XTl>>\\u „insuper evello" legitur Ar. Av. 286:
a" ts ót^Xstxi zpoasxTlXXouaiv xutov tx ZTspx. Simplex
fWAA« legitur Anacr. 66. 9. Dem. 53. 16. Arist. 11.
A. 3. 11, et sequiores. — Vide praefat. § 5.

xpoasziopxslv „insuper peierare" legitur Ar. Lys.
1238: szvfliiffxpisv xx) 7rpoiT£Trtupx^<xx{isv. Cf. svsxiopxslv
Aesch. 3. 150, xxTSTTiopxeïv Dom. 54. 40 et sequior.
Simplex sztopxüv passim invenitur. — Vide praof. § 5.

Tp0<rs7riTèpT0(ixt „insuper obloctor" legitur Ar. Ran.
231: zpojsziTipztTxi 3\' i cpopfiixTx; \'At^AAwv. Simplex
sTrnipTTOfixi invenitur Uom. Od. 14. 228. II. h. Apoll.
140. lies. Th. 158. Pind. 01. 5. 22. Quint. Smyrn. 9.
100. — Cf. praofat. § 5.

Trpoffxiveïv „admovoro" (in concubitu) legitur Ar.
Lys. 227. 228: xxxüg Trxpil-a xovx^ xpocxivyiaofixi ^ Eccl.
256. Pac. 902, Phorecrat. fr. 131, v. 3, ubi vpovxivüv
(riXivx a Schwoighaeusoro traditur: „cuius concu-
bitus apium olent".

irpoinrépSopixi „oppodo" logitur Ar. Ran. 1074:
xpovzxphh y it Th (TTifJLx TÜ óxKxfixxt. Etiam Sosipat.,
Damox., Ilenioch., ot Diódor. comici vocabulo usi
sunt. Cotorum cf. s. v. xxTxxiphyLxi. — Vide praefat.
8 3

zpocTtXxv „concacaro" Ar. Nub. 411: T^ixf^ptu (juu
xpoctTlX^asv xx) xxTixxvtrtv rh zpkuTTov dicitur dc youxTipi
<pv7>i6ivTi = Tpsjpavr/fw, quod cst Tpccpxlvu. conspergo
(Schob). Ceterum cf. s. v. ivuKxv. — Vido praefat.

Aristoph. fr. 843. Poll. 4. 106: xpó^xopov Sè \'Api(rTO(pxv>)ç
Tijv (7yy;^opfûûû(Tij:y xixXtjKtv, Idem est (Tvyxoptùrpix fr.
863. Poll. 1. 1 : Titv S\' xÙTi]v xx) Cf. ffûy-

Xopo? Orph. II. 10. 9, masc. ffuy;^c;£UT>}; Plat. Legg.
2. 653 e. Xen. IIoll. 2. 4. 20, verb. (rvy;^<j/jfy:o Anacr.
59. 11. Ar. Av. 1761, sequior. Do formatione voc.
(7U7;to/ifvTp/« cf. 8. V. (SxxTpix.

TpoTepxlTtpoç „longe prior" legitur Ar. Eq. 1165:
àAA\' où TpxTTf^xv {ixcpipa;), «AA\' cyù ■xporepxhtpoç. Est
duplex comparativus comice fictus; vide praefat. § 1 y.
Ad formam cf. (piXxhepo; Xen. An. 1. 9. 29. Theocr.
7. 98. Callim. Del. 58, Trpcupyixhtpo; Ar. Lys. 20.
Thuc. 3. 109. Plat. Gorg. 458 e. Isocr. 4. 134 etc.,
ïSixhtpo; Theophr. ot sequior., similia.

7rpÓT>iiuf „votula, quasi Tethyo senior" legitur Cra-
tin. fr. 438. Bekk. Anocd. 59. 23: ^ eyrw ypxû; û;
TTpi Tijóóo; TÎji \'rixexvov ytyovivxi yuvxixôç. KpxTÏvo; tî^v
ùxtpy^pxv cZtu Xiyti xxl^uv. Do dea T>jflyf, uxoro ot
sororo Ocoani, vido llom. II. 14. 200 sqq. Ilosiod.
Th. 163. 153. Sio senes oxoletos Cronos lapotosque
comici dicunt, Ar. Nub. 998. 1070. Cf. otiam voc.
xpoT^ôii (proavia) D. Cjiss. 59. 2. — Vido praof. § 1 y.

TTpoxi^vxi Archipp. fr. 41 a Sôhol. Aristoph. Eq.
424 ita oxplicatur: X6xùv>i tÓito; ùrè rh xlhTov, t3 hitx!;i/
TÛV (Mipüv xa) t)},- x«ryA)>; xa) rûv kx^^v «î «iît«)
Si xx) xuyxTxt xa) xpoxûv*i \'Apxlrx^ kxXoûvtxi.
Cf. Poil. 2. 183: yAeyrs) xa) xox^vxi xx) ruyxTxi xpotr-
xyopiùovrxt, xx) xpox^vxi xxpx \'Apxlrxi^.

xpcixroxevTiTitplç „quinquonnalia podicis" logitur
Ar. Pac. 876: ù SiaxoTX, Sffov ïx^\'"P^^\'^oxfvrtnfptSx.
Schol.: xxpócov hx xivratrttptxi; XP^\'vou ^ovro xt ùtuplxt
rûv AiBwvluv. „Sonsus hic vidotur osso: quantum cuius

iste quinto quoquo anno voluptatom affort" (Blayd.).
Simplex xsvrt-ntplg invenitur Hor. 3. 97 etc. Thuc. 3.
104. Dem. p. 740. Atticum osse xevtttijpig (non ttiv-
TjffT.) docet Phrynich. p. 406. Lob. Dc cempositione
cf. s. v. — Vide praefat. § 1 y.

trpuktotijpeïv „nates inspicere" ost Eq. 878: oukouv
iTs h^Tx TxïiTx hivév iijTt TrpuxTOTiiptTv; Schob: TrpuKToh;
cTTir^ptlv TÜV TTcpvivoiiivuv. Simpb TtjpiJv saepius logi
notum est. De compositiono cf ad xypiozoiii;. — Vide
praefat. § 1 y.

TrpuTÔfixôpoç „qui in primo spectatorum sedili
sedot" oxplicat Kockius in fragm. 226 Phcrccratis.
Polb 4. 121: TrpÜTOv Sf ^óxov >} irpsiiplx, (lihiaTX ïk

hüXffTÜV, tip\' uv xx) Thv TTpÜTCV XXÓll^OVTX 7rpuTÓ(3x6pov
<\\>tptxpxT})ç tlp^xtv h xuntfliihîixaxxhoç\' \'au; S* xv xx) irr)
ôtxTpsu XXTX xxTxxP^aiv Xiyct;. Cf. (Sxûpov (scamnum)
Plat. Prot. 315 c. 317 d., al. De compositiono vido
(3x6ùx3fjto;.

irpuu^xv i. 0. TTpoxvixv, „indicoro" legitur Ar. Av.
556: XXV fth fiîi Uphv TriXti^ov xpuuixv xùtû. Cf.
xpoxyoptûu {zûKtuov) Thuc. 1. 131, ad contractionom :
rrpiuTTTi; (rpoozTÓ;) Thuc. 5. 99, (ppoûh; {rrpoôii;) Ilom.
Ib 4. 382 otc.

TTTtpo\'iiv^TOç „qui alis \' circumagitur" legitur Ar.
Av. 1390 : TWV hhpxni^uv yxp tx Xxpcxpx ylyvtrxi ZTtpo-
iûvitTx. Est autom „rTtpoT; 7rX*ix6tl(" v. 1402, zTtpx
cnim sunt ctiam „lora fiagclli": cù yxp al x^lpf\'y
itTtpchiv\\YTo; ytvé(uvo;i Schob: xvt) tcû XTtpct; xXyfX^ii;.
ttxl^ti Sf trph; tx tlpvifiivx. Cf. xttpo^xfiuv Enjpodocl.
226, Trrtpi^oiTc; Plat. Phaedr. 252 c. Vido otiam rrrepo-
•xolxiXo;, coterum s. v. àtpciivijTo;. Do compositiono ad
xvxyxt"\'!^fiv.

TTTepoTTolKiXoç „varfas et pictas pennas habens"
legitur Ar. Av. 247. 1410: opviûi; rm; o^\' oùih Ixontc
TrrtpoTColKtXoi. Cf. Troixtkóxrepo; Pratin. Athen. 617 c.
Soph. fr. 678. 11 (v. Ilcrw.). Eur. Hipp. 1265, pro
quo vocabulo xTtpoxoUtkoç dictum vidotur.

xTia-TiKÓv (rè\') soil. atjx^pix „modus quidam tibicinis
quem intor frumenta pinsonda tibiis eanit" logitur
Phrynich. fr. 14: fya v^v 3^ repniu ti xttmxév,
idom quod Nicophon fr. 17 vocat ■xTiafiiv. ôaV W/
zpcaxvxi}ffcv ffb vüv xtivixÓv Ttvx. Cf. apud Poll. 4. 55
ixiXviviov avXiffix irr) fioTpùuv Skifisfiivxv, deinde ipniKx.
TTOtfimxx, ffvfiuTiKx xuX^fixTx, ot ap. Athon. 14. 10:
ttijffouvûv. Verb. xthru (pinso) est Horod. Aristot.
Lucian. Diog. L. Do formatione voc. ■xrmix^i vido
/3«3/ïT/xiç, vocabuli xTivfié; — xluvixvfii;,

TTTuxl^Ttpoç comparativus adioctivi tttxx^^ legitur
Ar. Ach. 425: oùx, àkXx tcótcu toAù ttoXv xruxivTipov
ot fr. 944, quod fragmontum autem fortasse respicit
nd ipsum locum Ach. 425. Cf. Xxhkrtpo; Kan. 91.
Alex. a. 420. Mon. 4. 195, xxyvlrTxro; Aristot. H. A.
6. 22. Aol. H. A. 4. 11, xXtxrlrrxTOç Ar. Plut 27.
Aristot. physiogn. 2. 15, xpxxylvrxro; Plat. com. fr.
57, ypiu}l<rrxTo; Etym. m. p. îll. i;i. Forma TTu^éripo;
est ap. Timoclom 3 59,\'!. Menand. 4. 132 ot Palla-
dam 113 (X. 50). — Vido praofat. § 11 «.

rTb>xo^otiç „pauperos inducons" logitur Ar. Hnn.
842: ffü 3^ tavt\' « ffTWAtyA/MruAAixTjl3>) xjt) Tmxoxoîi;
= rrax^Vy fhdyuv toù; Cotorum cf. iypioxnó;.

UTùixoxotif a Plut. comp. Aristid. 3 usurpatiir = „ad
mondicittttom rodigons", o comoedia fortasse sump-
tum. — Cf. praof. § 12.

zvyiSiov legitur Ar. Ach. 638. Eq. 1368: zoxxolç
y ùzoXi(T0ciç TuyihloKTiv ix«pi<ru. Deminutivum est voca-
buli TTvy^ï, nates. — Yide praefat. § 7.

ttuxvIt^ç adiect. „pnycensis, frequontator Pnycis"
legitur Ar. Eq. 42: Aijfio; Tvy.vlTi];, SÓ7ko?,ov yipovTizv.
Cf. êpxyi-m; Ach. 161. Thuc. 6. 31. Polyb. 16. 3. 4.
ITûxv/tjjç comice a poeta fictum est, tamquam si Domus
e pago esset Pnyco dicto (lïlayd.).

■xuxvÔTiiç „prudentia" logitur Ar. Eq. 1132: ti aoi
zvkvitvi; ht7t h tûi rpixt^. Cf. zuxtvôi apud Ilomorum
(ttvxivx) 0piv£ç H 294; vide etiam B 55. 2 216. Xi 282),
XUKVÓ; Pind. 01. 13. 50. Ar. Av. 430. Plat. Rop. 8.
568 a; ttvkvót)]; ost „densitas" Ar. Nub. 384. Thuc.
5. 71. Plat. Tim. 59 b, „crobritas" Plat. Lcgg. 7. 812 d.
Isocr. 4. 110. Aristot. Eth. 5. 1. Yido praofat. §2/3.

TTuéç „primum lac post partuni", „colostra" logitur
Ar. Yesp. 710, Pac. 1150, fr. 318 v. 5, 569 v. 4,
Cratin. fr. 142, Phcrccrat. fr. 108, v. 19: xxpijv
XCvSpo; xa) ttuoû TÓfiOt. Idom signifient xvpixT^ Aris-
toph. Yesp. 710 ct Cratin. fr. 142: rmov ixmfitvct xâ^-
Ti(izXa(4,tvot TTupixT^i. Schol.: t3 irpÛTOv 3 xx)

i^pifitvov ziiyv\'jTxi^ 3 xx) ytpktlg x^^plrnv xiyoïuv. Galon,
vol. 6. p. 384: zvpixTifv ol zxhxio) xufAixol (Pors. Dind.).
— Cf. praofat. § 3 fl.
TruîrrraÇf/v vido ad îrxtpzuzvx^ttv.
xvpixTyi vido s. v. zvi;,

Trupiiiov deminutivum vocab. rtvpó; („triticum") legi-
tur Ar. Lys. 1206: hri xxp\' iptoû Xxl3th xvpHtx Xtrrx.
Schob: àyr) toû Tvpoù; ùxoxoptaTixûç. Yocabulum etiam
deminutivum est voc. zûp ap. Plut. plac. phil. 2. 20,
scd cum brcvi vocali, nam apud Arist. u longum cst.
Yide praefat. § 7.

rrvpoppaytî; proprie: „igni fractus" legitur Cratin.
fr. 253 : ha; xvpoppxyig xxxûç t ùxTi^fitm. Suid. : xupop-
pxyîi xcpxfiix xxXfÏTxi 6I7X (V TÛ xup) pyiyvuTxi èv t^
ûTTTxvdxt. Ar. Acli. 934: ^potptî XxXov ti xx) xupoppxyêç
voc. motaphorico usurpatur do verbis alicuius, idem
fere quod èppuyoTsç Xôyoi, Phryn. Bekk. p. 39. 5: ^
fitTX^Popx xzh TÛV è^fppoyhuv ipyxvuv. Cf. voc. xlfjuippxyiîç
Soph. Phil. 825. Hippocr., •^^vzoppxy^ç Eur. I. T. 1466,
Suapxyijç Luc. gymn. 24, xppxy^ç Soph. fr. 847. Plut.
Dem. 21. Alciphr. 2. 4. Do compositiono vido xvxyx-
tTxeîv.

■xurlv^ „lagena vitrea s. fictilis, vimineo "xhlyixxTi
obducta munitaquo" (H. Steph.) logitur Aristoph. fr.
847. Ita inscripta fuit et comoedia Cratini (fr. 181 —
204). Hesych. et Phot.: ttutIv}}- xXtxTtf Xxyuvoç. Schol.
Av. 708: éxXXivov xyytlov. Adieet.

TTuTivxloç „viminous" invenitur Aristoph. Av. 798:
AiiTpJ^>lç ttutivxTx iiivov îx<>>v rcTtpx. Alhulit ad Diitro-
phem xtjTivûxXôxsv (Schol. Av. 1442).

xùx^ç „venditor" legitur Ar. Eq. 131, 133, 140:
xèèiv ovv XV Iti yivoiTO rùiX^; eJç fiévov] „Recto acho-
liasla: xxpx t3 TiXoç tov ivo\'fixToç xxl^ti, noquo onim
xûX}j; dici pcr se solot, nec Pollux (7. 8.) aliunde
quam ox hoc ipso loco aumpsit" (Dind.), Polbicia verba
aunt: iv II xg ku/mSI^ 5 xùXviç mxtp xx) h xpxrlxç
tîpïfrxi. — Cf. praofat. § 1 y.

\'Pâ^iog flVirga viscata, qua falluntur avos" cet Ar.
-Av. 527: xâç tiç icp\' vfitv ifviqiurii; tittiifft ^px\'^u;, xx-
yîix;, Schol.: tJ^o; Si icTi S/XTwy 3

Dc rcliquis notionibus vocabuli, qualos sunt: „virga,
baculus, fustis, sccptrum, hastilo" qtc. vido loxica.
— Cf. praofat. § 2/3.

^fS/a „calccamonti quoddam genus" legitur Phere-
crat. fr. 227 ot Platon, fr. 251. Poll. 7. 04: p^hx ii
xbikixov xx) ttoxvixixtov miijux. — Cf. praofat. § 3 tf.

sivo /JiîÇ« proprio = latrare, Cratin. fr. 25
ot 26 usurpatur = „nugari": tvx triuxi riji rix^^t
^x^uffi rhv XotTriv xp^vov (in locis corruptis). Phot, ct
Suid : ^xH^ttv xx) pù^tiv rh ùKxxrth, ixi tovtov SI Iv)

Ilermippum (fr. 24: /vÇwv xttxvtx; azih/ixi rov; S«k-
TvXov;) ^vi^o} socundum Kock. ost „cum aviditato frcmo".
Sod IFosych.: ^x^eiv rpûyitv xuplu; h) rüv xuvûv. Phot.
Suid. Poll.: ^i^tiv s. ^viitiv vXxxrtTv.

^xôxTTvyl^u „planta pedis, podo supino nates forio,
vcrboro" Icgitur Ar. Eq. 796: rx; xpia^tlx; ixtxxvvu;
ix ri}; vJxeu; padxzvyl^uv (Ilcsych. Eustath), ^oSotv-
yli^uv (Schol. Suid.). Ilosych. : ri ru erxixcu; TXxrti xxUiv
xxtx tüv îaxluv, rh tî; riv yXovriv ai/i^ xsïi tvtttiiv.
Schol.: r^ x^\'p^ rîiv tvyîjv ttxiuv >} ry tôS) tvttuv.

nvy/Çw propio est: nates ferio, obscoene: paedicor ap.
Theocr. 5. 41 ot al. Vide praofat. § 1 as.

pxKiCfTvppstTrrxlviç do Euripide, quod „pannosos
reges in scenam produxorit", usurpatum est ab Ar.
-Kan. 842: Tnaxozoïl xx) pxxmuppxxrxi^ = „dotritos
pannoB eonsuens". Schol.: o rx pxx)j cvppxTrruv xx) tv-
iôuv rcvç (oxfftXixe. Cf. fxxisv deminut v. jixxo; Ar. Ach.
412. Vosp. 128. Luc. D. mort. 1. 2. Gall. 26, al.,
ffuppxTTTU Iles. 0. 546. Ilor. 2. 86. Plat. Euthyd. 303 o.
Plut. Lys. 16. Do compositiono cf. s. v. âypioxoiôs.

jixxufix „panni" logitur Ar. Ach. 432: w t«/, log
xùr^ Tt)\\i(pou pxxûfAXTx. \'Vxxo; saopius invenitur, ^xxci
ap. Ilippocr., Plut., Clem. Al., otc. Do formatione ad
fiufioXixt^P^ci.

^x(pxvliiov „radicuhi, raphanus parva" logitur Pla-
ton. fr. 171. Deminutivum est vocab. jixipxvl; Ar. Plut.
544. Thoophr. Lucian. Ath. 2. 56 d; cf. praefat. §7.
Vido otiam vorb. px^xviiû.

^xcpxvtiû „raphanum in alicuius anum inmittoro"
do poona moochorum usurpatur Ar. Nub. 1083: rl
>}y ^xipxviiuô^ xiôéfifvô; aoi ri^px rt r/Atfp; Schol.: oSta»
yxp roi; cihóvrx; noixcv; ^xtl^ov ^x^pxvîixi; Xxnfixvsvri;
î^xXXov (iPum IJlayd.) e}{ roù; rpxxroùt xùrxf xx) rxpx-
rlWevTii. aÙTûv; dtpfiïfv ri^pxv hixxrocv. Subst. ^x<px\'
vlixffi; est ap. sequiores. Cf. }x(pxyl; (oo modo usurpa-
tum) ap. Luc. Pcregr. n, ^i^pxvs; simil ap. Alciphr.
3. 62. 4. Do formatione cf s. v. ^xXxvû.

^xxeTpli^eiv Platon, fr. 252 a Photio explicatur:
„ri fk rifv fxx\'v xxlitv\\ pxxtTOV\' rh SztaSiv roD rpxxK-
Aîy. «4)\' ov >î àpxh r>i; ^xXf^^» Pollux 2. 136 dicit:
^xxirphxi ri ^xxtrpsv ro ptivtv t>?;

„disseco"). \'Px^î^a est Acsch. Pers. 418. Soph. Ai.
292, px^i? saepius legitur. Ad formationom cf. (3ap(3iTi^u.

pxxKTTvit; „vir perditus, qui gravia mala perpétrât"
(H. Steph.) legitur Thoopomp. fr. 43: rovruv xTixvrm
h pxxKTTÎi? Aijfiocpüv. Hesych. ^eùaT^;^ «AaÇwi\', (leyxK-
ovpyo;, (JLsyxXx nxxovpyûv, fifyxXx \'■^jevSofJi.evoç. Photius ot
Suid.: b xKx^ûv. Similia schol. Soph. Ai. 56. \'PxxivTvt;
propric est „qui victimam per spinam dissecat"; prae-
terea vide s. v. pxxtTpli^dv. De formatione cf. ^x^ixmtq.

piTriç „teges viminea" legitur Cratet fr. 13: pizih
Mzpxyuycf. Poil. 10. 175: xx) ^irrfSx T xv tu cpxl*]
xxéyfix TI •4^1x6:1) jj cpopi*^ zxpx7rx^7iov. \'P/r/ç est „follis"
ap. Aristoph., Eubul., Aristo. (iu Anthol.), „flabellum"
ap. D. Hal. etc. — Vido praefat. §2/3.
péSov et poluvix vide ad voc.
poôtx^u „cum impetu ct strepitu voraro" legitur
Ar. Ach. 807: xpx t/jwÇôvt«/; Dx/3x/, oJov ^o6ixl^ov7t.
Schol.: fiiTx ^ôôou xx) ^pó:pou kôlu, est autem: „impe-
tuose romige" Hormipp. fr. 54 ct Aristopli. fr. 83 :
xxTxyov ^oôix^ùiv. Photius: poôixl^eiv, rà ipirjtiv tÙTÔvuç,
significat „strepitum faccre" (do mari dictum) Eupol.
fr. 324: xvu poùix^ti ztp) tx do strepitu

navis ipsius dictum videtur Aristoph. fr. 84 : vxïi; orxv
ix TTiTvXuv poôixl^\\i ffû<ppcvt xóff/iif. Cf. poôtTv Soph. Ant.
259. 290, poôixç adi. fom. Aesch. Pors. 388, pôiioç
Hom. tragg. Aristoph. Thuc. Ap. Rhod. Lucian., piêoç
subst. ap. antiq. ot soquior. pootas.
^07rxXi(T(JLÓq vido ad voc. ivTiv-xxajd;. .
/îuÇ« vide s. V. ^xi^u.

pÛTroç „cera sigillaris" legitur Ar. Lys. 1200: xx)
[DiiSh oÛTuç eu ae(Ti}iJLxv6xi Th (jM oùx) tcu; pùxov; xvxrxxvxi.
Poil. 10. 59: Thv ixiTiihtov tl; Th xxTXjtjfixlvtffôxt x)ipiv

oî TraXxw) pvTTOv ùvôfix!^ov, ûç eV AuJiTTpxr^ ^Apiaro^xv^q.
Ilesych. pùzov \'Attiko) tov eî; txç aCppxylSxç Kvipév hèyoutri.
\'Pütö; significat „sorde?" Od. 6. 98. Plat. Parm. 130 c.
Polyb. 32. 7. 8 etc. Cf. praofat. § 3 fl.
pvTTTXTrxJ vide ad voc. ïxttxtxI.
pÓTup de Apolline usurpatur ab Agathone tragico
ap. Ar. Thesm. 108: xye vuv MoZtrx, xp^viuv

pÙTopx T^^uv ^o7(3ov proprio = „qui trahit, tractor".
Cic. np. Arat. 301 vortit: „sagittipotens" ; piirup etiam
est „servator": Leonidas Alcxandrinus 29 (IX. 351.).
Epigramm. adesp. 115 (VI. 280), ot 125 (VI. 37),
ubi = „custos" (do Pano) ; cf. pimjp (= tractor arcus)
ap. Hom. Od. 18. 202; 21. 173;(= sorvator, custos)
Od. 17. 187. Acsch. Sopt. 300; vcrb. ^ùouxi proprio
= traho, deinde = servo, custodio, passim legitur.

Za^xplxif vide 8. V. KvaSag.
aâsij vide 8. v. oX/o-jSo;.
(jkôuv vide 8. V. oXiafiog,
vatxuvlaxi vide ad hxcxXxmvl^u.
dXKxvlpoç vide s. v. xvoéoq.

ffxxsaipépoç „barba praegrandi praoditus" legitur
Platon, fr. 122: xvx$ Ù7T)ivi);\'Ezlxpxre; axxtiripépt. Schol
Ar. Eccl. 71 : (Aiyxv xûyuvx t^uv- Proprio est „acutifer"
Soph. Ai. 19. Eur. Phoon. 141. — Vido praefat.
§ 8. Cf. (txxijzxxoç Ilom. E 120. Do compositiono:
àypioTToiôç.

ffxxtxç „saccus" legitur Ar. Plut. 081 : fjrmx txvÛ\'
Çy/Çfv fïç axxTxv Ttvx. Schol. : fft)(ixlvit rhv ôùxxmv,
Poil. 3. 155: Tèv ii ûùKxxx tûv xtrxtjTÛv ffdxTxv xxXcùffiv
>5 axxxov. 10. 04 : tûv yvfivxdîotg xpo(rt)xóvTuv axtvûv
xx) ffxxtxg Iu\'tI. Etiam Herodian. ot Hesych. ôvXxxo;
explicant. "Zxxtx; significat otiam „mombrum muli-
obro" Com. anon. 4. 000, et apud Hoootos „modicum",
Stratt. fr. 47, 5: tIv ixTphv ii axxrxv Svopcx^ere. Apud
Ilesychium invonitur otiam axxtttp = saccus. — Cf.
praofat. § 3 fl.

ffxXxxuvI^Ofixi cf. ad voc. itxvaXxxuvlî^u.
(Tx?i7riyyoKoyz»^>lvxixi „qui tubis, hastis, barbis-
que formidabilea sunt" (II. Steph.) (Schol.: ftkXxtyyxg

irxpxxrftOTrtTusxx/jtTTTXi. Cf. vrnjvófiiog
Plat. com. fr. 124, v. 2. — Vide praefat. § 1«.

ffxfix^ „cannea teges" legitur Chionid. fr. 1: ttoXXovç
èyuix (ppovpoûvtxç xTe^vü; kxv uxficixi xsifiUftsvcvç. Poll.
10. 43: fcTT/ 5f è cifax^ xxXx[m\\j toù xxXovfiivou trax-
Tou. (iiXtaTX Sf irr) arpxTtlxç roÙTCfi txpûvTO, ùç Xtuvfhtjç
fv "Hputi. Ilosych.: ax/ix^\' uX>j tiç S;vwS)j;, ohv fioiiro-

axfjkCpôpxç „oquus, cui inusta orat littora cm {vlynx)"
legitur Ar. Nub. 122. 1298 ot Eq. 003: x^xtIov fixXKÔv
Tty ùvSpiç (llerw.). ovx ihxç ù jxfi^Spx; Schob: clyfix
Ixt^v xtp) TOV fitfpôv. Cf. xsTTTXTi\'xç Ar. Nub. 23. fr. 42.
Philostr. V. Ap. 8. 4, xorvx^ipo; Luc. adv. indoet. 5.
— Vide praofat. § 3 fl.

7xvlx\\hxoç „sandalium" legitur Ar. Ran. 40.\'):
xxTt^xku It ivttxtl^ tóv Tf fxvixxhxov xx) Ti ^xxoç.
Deminutivum ost vocab. axvixXov, ut otiam axvixXiovy
quod invonitur ap. Hor. 2. 91. Luc. Pliilop. 27 ot
sequiores. — Vido praofat. § 7.
axvplxç vido a. v. xxttvIxç.

axpxxfffJtOTiTuoKxfirTXi „Pityocamptao instar saevi
ot foroces" (Hlayd.) legitur Ar Ran. 966: axXxiyyo\'
ffxpxxT/isziTuoxx/irrTxi. "Sixpxxvtiiç ost (itTx
Vfxpixç yéxuç (Ilosych.), xiTuoxxfiTnt; est latro Sinnis,

xxSlxxuv (Cratin.); cf. Xon. Mom. 2. 1. 14. Plut. Thos. 8.
Luc. Prom. 7, ot a. v. ^fffixToxxfirmtç. — Vido praof. § 1 a.
axuXoiTpuxTixv vido ad itxaxXxxuvli^u.
ffxuvlov ost „mombrum virile" Cratin. fr. 443,
Kupol. fr. 440 (quo loco apud Iloaychium legitur

cxwhv, quod Kockius coll. loco Cratini cum M.
Schmidtio in axwiov emendandum esse censet). He-
sycb.: tI aihlov àvn tûû Képxiov, Poll. 10. 143: rh (Jth
cvofAX itt) xvSptlou alSslov ear) zxpx Kpxûva. Proprio est
„basta": D. Sic. 1. 80, = „hasta ferire" D.

ffifKig „serva dominata, verna" legitur Ar. Vesp.
768: TÏjv Sùpxv xvèa^ev >} ?.xdpf. Schob: aijKlSx t^v
XXT oJxcv ôtpxTTxtvxv AiyovT/, et Pherecrat. fr. 10, v. 1.
Poll. 3. 76: oixÓTpi^, o\\xoTpx0vi;. f) 3\' xvTixiifisvt) toùtu
fftjxiç xxXsItxi >5 o\'ixoyevviç. — Vide pracf. § 3 ö.

(D^ziSxpiov „sepiola" legitur Philyll. fr. 13: zou-
AyrJSfWv, avixïixpiov, xâpx(3sv^ xvtxxóv, Svrpiiov. Idom
est (njT/S/ov Eubul. 3. 258. Ephipp. 3. 334. Aloxid.
3. 455. Deminutivum est voc. aytzix, qui piscis mc-
moratur Ar. Ach. 351. Eccb 126. Arist. H. A. 4. 8.
Ath. 7. 323. — Cf. pracf. § 7.

<r//3üAA/5v „oracula amaro, oraculorum desidorium
habere" legitur Ar. Eq. 61: xhi 31 ^ ^^ yipuv

o-;/SyAA/S. Schob: xP^rpiûv ipxv, XF^t^f^^f ijhtrôxi. Verba
denominativa in -ixv ot -xv exeuntia, quao desidorium
morbumque animi vol corporis oxprimunt cf. xfpouTixv
Eq. 1344, >}/3yAA/«v Ran. 516. Pherecrat. 108, 29,
(TTpxTitytxv Xen. An. 7. 1. 33, rvpxvvixv Diog. L. 3. 18,
ffo<piaTixv com. Eubulid. 1, wtujTixv Luc. Tim. 75,
similia multa. — Vido praofat. § 1 y.
(n\\<piuTÔç vide ad voc. I^utSç.
atvx(iupt7(TÔxi vide ad voc. trivx/juiptunx.
aivxfAÜpsvfix legitur Pherecrat. fr. 230; Etym. m.
713. 29: „oï (ûv \'Arnxo) Xiyovai vtvxfiupiTv rh fiixytvtiv

Cf. aivafiupsîffôxi (subagitari) Aristoph. Nub. 1070:
yvvij Sè ffivxfiupoufisvi} fy 3\' « Kpôvixzo;. Proprio

fftvxfAuptTv ost „laodoro, violare" Ilorod. 1. 152; 8. 35;
cf. <nvxi/.upo; (libidinosus) Anacr. fr. 53, Plut, do oduc.
lib. 4, Achill. Tat. 2. 38. 5, divx(iupix Aristot. Etii.
7. 7. Cohaororo vidotur cum vorbo aivtffôxi.

(TKpuvI^a „por siphonom oxtrahoro" legitur Ar.
Thesm. 557: (rrAfyy/S«; Xx^oùaxi îzsnx (riÇuvI^OfAsv rèv
ciîm. Schol. Kvptuç (Tiipavl^tiv ti tx ùypx x~oaxxv. Subst.
ci^Pxv: nippon, ap. Poil. 6. 19: TÎpuvXy ôtu êyiûovTOy
\'Itttûvx^ t1p}fKsv, ffiipuvl^fiv \'ApiirT:(pxy}i;. Do forma-
tione cf. s. v. xv6pxkl^(o.

ckxxxôùptlv vido 8. v,. dkxkxôvplixtlx.
7KxXxùup(AXTix ;minutiao subtiles" (Blayd.) legitur
Ar. Nub. G30: ôa-r/ç vkxxxù\'jpfaxtt* xttx (itxpx fixvôxvaiv
TXÙT* iTTlXiXijdTXI TTph fixôtîv. Scliol.: XfTTTX Kx) filKpX
xxyrxzxci voiîpixTx xx) fixStifixTX^ trxxpt^iiptXTX, Cf. irxxpi\'
(P^riiol = disputationes subtiles Uan. 1497. "AÔ\'jpftxTtov
invonitur Philox. up. Ath. 14. 043 c. Luc. D. Mar. 1. 5.
(domin. v. x6uppix)\\ rxxxiôupftx habot Ilosychius. —
Vido praofat. § 7. Vorbum jxxXxôtjptiv Eccl. 011:
fitlpxx\' liùv hiSufiiirjf xa) (SoùXtfrxi axxXxôûpxt obs-
coonam habot notionem „fodicandi", Schol txuvoujix^u.

crxxXuyp \'„talpa" i. q. ffxjixx^ (Phot.) logitur Cratin.
fr. 93. „Boootus apud Aristoph. Ach. 879 axxXoxx;]
idom Atticis tribuit Etym. m. 715. 27. Ilosych. yxjlAeip\'
xffjrdXx^, l^ipov ytupó^sv ru^xiv". (Kock.) Vocab. deri-
vatur a vorbo jxxXXu (scabo, scalpo) lier. 2. 14.
Thoophr. ot al. serior. Forma xvxxXx^ ost otiam ap.
Aristot. II. A. 8. 20. 2. — Cf. praefat. § 11 a.

axxyixXtiôpx „docipulao" logitur Ar. Ach. 087:
XXT* xyfXxÛTx; ipur^, axxvixXiiip* \'larx; ixûv. Cratino

voc. dat Photius p. 516. 1, cf. Cratini fragm. 457.
Pollue. 10. 156: to ßivtoi mvtx^mv txtç ßvxypxig
ttxttxxwv GKxvSxXv.ôpov kx\\s7txi. Idcm videtur esse axxv-
IxXx ap. Alciphr. 3. 22, et pôzTpov ap. Archilochum,
quod instrumentum etiam iv txt; xxyhiv usurpabatnr
(Poil. 1. 1. et Schol.); forma serions temporis est
(jxxvlxXov (Schol. Ilom. II. 2. 67). De formationo vide
s. v. i^xxsitttpov.

ffxxpi(pi}(Tizóg „subtilis disputatio" legitur Ar. Ran.
1497: fîrî acßvoTiriv Xôyoïvi xx) rxxpi^tjirpiom X)îpuv SixTpi-
ßrjv xpyov TTOfàffQxi. Schol.: hezToXoylx, axtxypxcplx. Dc-
rivatur a verbo axxpiipüßxt, quod est proprio „scabere,
radere", deinde „delinearo", unde (Txxpi^>i(7ßSg otiam
est „delineatio". Ilesych.: hxjxxpiipîjaxi ix) ipviuv tûv
Tcîg tv\'j^t axxXivôvTUV TÎjV yîjv xuplug xiytTXt, cf. Sixffxx-
piCpxv ap. Isocr. 7. 12 (i. q. Six^üu), xxTxvxxpicpxv ap.
Ath. 11. 507 d. Photius dicit cxxXxSupßxTix fere idem
esse quod 7xxpi(p}]ffßol. Do formationo cf. xiuvixvßig.

ffxxToCpxyog „merdivorus" est Ar. Plut. 706: Xiyiig
kypnxiv xpx au y\' tJvxi Tbv ôeév. ßx ac oùx xXXx

ffxxTocpxycv. Praeterea voc. usi suntCrobyl., Menand.,
Antiph., et Epicharmus comici. Verbum 7xxTo:pxytTv
est Antiphan. 3. 68. Ad fonnam : l^o(pxyog Xen. Mom.
3. 14. 2. Polyb. 12. 24. 2, <Txpxo(pxyog Arist. 11. A.
1. 1. Plut. Cleom. 39, ùKiipxyog I). Sic. 3. 24, ußcCpxyo;
llom. II. 5. 782. Thuc. 3. 94. De compositione cf.
s. v. xypioxoiég. — Vide praefat. § 1 y.
(Txexlffxog deminutivum vocab. axiXog logitur Ar.

, Eccl. 1167: xx) txah vûv.... Xxyxpxg totv iTxt?,lffx:iv
Tcv ^uüßiv, in loco corrupto. — Cf. praefat. § 7; for-
tasso ad deminutiva blanda pertinet.
axspßöxhu „conviciari" legitur Ar. Eq. 821: xxû

Tay\', ouTOç, xx) fiîi <Txêp(2oX\\s vovijpx. Schol. : Xotlopslv.
Sj^Aoî" TO xepTOfiîTv. Eustath. : o-xfp/SaAAf/v Jç xéxp
Xfiv, xTTopoX^ TOÛ S Ti^ç f* xpo9hsuq, cf. axcpxxl^m ab
iç xipxxxç. — Vido praefat. § 3 >>. "LxipfSoXx (couvicia)
est Callimach. fr. 281.

ffxsvocpópiov „lignum ox quo vasa suspensa forun-
tur, sivo baiulantur" (II. Steph.) legitur Aristoph. fr.
852 ot Platon, fr. 50: xtpxTivov tîxov vxtvoOopiov xxfiTrù-
Aov. Polb 10. 17: otu Sf tx 7Xfû>j ixoiil^no 7xtvo0ópiov
(iiv tout\' *api<rto(pxvi]ç kxxct rà ^lîAev. Vorb. axt-jocpoptiv
est Xon. Cyr. 3. 1. 43. Plut. Crass. 21, adi. (rxiuoCpopi-
xiç Xon. Lac. 13. 4, axttjo0jpoç lier. 7. 40. Thuc. 1.
80. Ar. Ran. 497. Xen. lîell. 3. 4. 22. L q. axfuo^dpoç
est ffxtvc(popiÙT}]ç Eupol. fr. 204. „Dionysum appellat
nescio quis, solomnem dei appollationem eipxipiÛTitç
(Ilom. h. 26. 2. Dionysius Periogetos 576) ludibrii
causa in (txtjo0opiût}iv immutans" (Moinok.). — Yido
praofat. § 8.

<TXt\\jupév Cratinus fr. 159 tiv „axiuo^ûXxxx" îoixt
xx\\t7v (Poll. 10. 16); „rxtuupóv dixisso videtur cuius
curao pomparum apparatus domandatus orat" (Moinok.);
ffxfvotpvXx^ apud soriores modo invonitur. Vorbum
erKtvxptJaôxi ot substantiva axtvuplx ot vxiuûpmxx apud
diverses scriptores sonsu plerumque metaphorico usur-
pata Bunt („struo, molior, porscrutor" — „occupatio-
noB, machinamonta insidiosa", cott.). Cum voc. ixtv-
upiç cf. Supupéç Aosch. Ilerod. Plat. al., wKupi; tragg.
Lucian.

ffKifixXll^u „irridore, ludificari" logitur Ar. Ach.
444. Pac. 549: thv iopv^hv oùx o^ov iaxtftxxijtv
Proprio significat rà ry mxp^ ixxtùxu tûv ôpvlSùiv xtc

ttiipxaôxi 5/ tporoKoZiTiv, et deinde tov [ikov SxktvKov iv
Tfivuv xxl Tobg Xonrohg trvvxyuv ivSsIxvufii t/w, (SovXifitvoç
xùtov ivulSpi^siv (Apost. YIL 98). Cf. xxrxSxxTu^.ï^a B,
A. 48. 23, et xxtxSxktu^ikó? Equit. 1381; axipix^l^u est
„pedibua ferire" ap. Diog. L. 7. 17 (Vit. Zonen. p.
44G). Vide praefat. § 2 « 1 et § 3

ffxifi^x^u „claudicare, clauduni esse" legitur Ar.
fr. 853. Pliotius: <xxipi(5x^{iv xx) xaxuhi^siv t^

XÙTO TOÜTO, ovTu; \'ApKTTO^xvyjç. Ycvhum videtur derivan-
dum esse ab adi. (Txipi(3óg^ claudus, ap. Ilesych.,
quamquam le.\\ica conforunt verba ixifil3x^u,

vxlpov „sordcs caseis adhaerentes" legitur Ar. Vosp.
925, Cratin. fr. 444 et Eupol. fr. 277, v. 2: rpo^xh);
ixeiv>j) itp\' vixp (3xi!^ei crxïpov ^ptcpiitr/tivi}. Schol. : Th puTTÜhi;
Th fVÏ TÜV Tupüv. Cf. cxipoüjóxi ap. Sophr. fr. 08: Tp)v
xùtxv Txv viaov fiç tov fivsxhv ffxipuôiivxi, ivaxipoüjSxi
(otiam de morbis) Xon. do ro equ. 4. 2. — Vide
praefat. § 3 Ô.

cxoplivxa^xi „pandiculari" logitur Ar. Vosp. 042,
Ach. .30 ct Kan. 922: tI axopiivx xa) Suat^a^fr;; Schob:
xuplu; ijr) tüv x-jvüv tüv if; vzyov xvivtxftivuv, otxv tx
x*) o}m; xùtou; hxTfIvuri. Subst. axopilvijptx habet
Ilippocr. = ffxopitvixjptó;, signif. rh aKcplivMÙxi. Cf.
praofat. § 3 fl.
axipoSx vide ad voc. tjnopSitov,
axopéhov „allium" logitur Ar. Plut. 818: xiro^x-
ptiffôx y où fTi, «AAÀ ffxspdloi; ùzh Tpv0^; ixxffTOTt.

axopüxv\'. Deminutivum est vocab. axópiiov (lier. Aris»
topb. Xen.); cf. praefat. § 7. Zxépolx (plur.) do „foro"

ubi veneunt allia logitur Eupol. fr. 304: xefiijXÔov ek
TX ffKopoSx xx) TX xpi(ji.(jt.ux, X(ù9u TÜV xpuyLXTav. Eodem
ecnsu invonitur xpóiifivx ibidem; xpüfixTx — „locus
ubi TX xXCpiTx veneunt". Bekk. Anocd. 450. 23 : xéyoudi
3\' mot xx) TX xX(piTx xpxfixTx. Hesych. Suid.: =
kzxpnivx^ sata. — Vido praofat. § 3 y.

<TxopoiofAlfiijToç „allium imitans, allii similis" legitur
Aristoph. fr. 5: rüv 31 y>)öywv /î/Ç«,- cxopoSoptl-

fi.i)Tcv (pvfftv. Zxópoiov ost ap. Herod., Xenoph. ot saopius
ap. Aristoph. — Vido praofat. § 1 y. De compositiono
s. v. xypiozoii;.

trxopoioxavioxeuTpixpTOTÛXiSeg »quae in cauponia
vondunt allia ot panom" logitur Ar. Lys. 458. Cf.
(Txopoio7rûX)i; Schol. Vesp. G80. Poll. 7. 198, t«v3;-
xêVTpix,Ar. Plut. 428. Ran. 114. Dio Casa. 46. 6,
àpTÔTTuXiç Anacr. 66. 4. Ran. 858; ost otiam nomon
comoodiao Hormippi (fr. 8—13); cf. otiam
Ar. Eccl. 686, Lys. 564. — Vido praefat.

ffxoTO^iviS vorbum obscoonum Ar. Ach. 1221: xxyù
xxôtùitiv (Scôxofjixi xx) ffTuofixi xx) ffxoTo^mü est comico
fictum cum allusiono ad vorbum vxctoSiviü v. 1219.
Verba in -ixv vido s. v. ffiiSvKXixv, — Cf. praofat. § 9.

ffxoToixffvxvxvóópi^ „qui ost capilli ot obscuri ot
donsi ot crassi" ost Ar. Ach. SdO : Xx(3i V iftoZ y htxx
xxp \'Upavûntv axOTcixffvzuxvirpixx tiv "A\'ihç xuvijv. Cf.
ixaûûpi^ Thoocr. 7. 15. Simmiaa 1 (VI. 113), mpi!;
Hor. 7. 70. Hippocr., Xfuxoêpi^ Eur. Bacch. 112. Ar.
Av. 971. Callim. Cor. 120. Strab. 16. 784, cpêêêpt^
Aosch. Cho. 32, /AtXxvîôpi^ Ilippocr., iruxvcdpi^ Nonn.
36. 302, xsXtcêpi^ Strab. 7. 2. 3, xx\\\\($pit Uom. II. 5.
323. Od. 3. 475, similia. -- Vido praofat. g 1 x.

axuXolf\'peTv vide ad voc. ffMjXolé\'pitg.\'
orxu>.ol£^})ç „coriarius" legitur Ar. Av. 490 et
Eccl. 420: offoig Se xXivvi [ivt Vr; cTpûiixTx, Uvxt
xxSeuSiivcvTxg xirovtvififiévoug ig tüv axuXoSsxpüv. ZxvXÓSexf/og
invenitur ap. Dem. 25. 38, /3up<7oSiipi)g Nub. 581. Eq.
44. Plat. Conv. 221 e. Verbum a-xuXoSerpeîv logitur
Ar. Plut. 514: ij jxuTOTO(jt,(Tv >} TrXivóoupyeTv >5 xXvvtiv jj
axvXcSi^ptJv. Cf. ^vpvoh^elv Plut. 167. „Derivatum est
axvXcSi^piig e voc. cxvXog (Theocr. 25. 142. Callim. fr.
142. Nicand. Alex. 270) et Stcpsiv, non o voc. axvXcv,
cuius prima producitur" (Blayd.). De compositione cf.
s. v. àypioTToio\'g. — Vide praef. §3/3.

sxi>\\vi% Platon, fr. 25 ap. Bekk. Anecd. 114, 9
explicatur „rà xxvôfiivûv ôxXxaatov xû.ux xx) xpxôfitvov*^
et a Photio „rà rphg rij yy o\'S^fix TÎjg ôxXxaaitg \' olov Th
xpoaxpxuaov xïifix". Nomon inde videtur originem dncere,
quod undae so quasi vermes movent ; axûXtj^ enim est
„vermis" Hom. N. 654. Ar. Vesp. 1111 ; praeterea
significat „filum" ap Epigenem 3. 540, „placentae
genus vermis formam habens" Alciphr. fr. 10. Cf. vor-
bum ux^Ajjx/Çw ap. medicos de pulsu venarum serpente.
Vide praefat. §2/3.

(Txupx/Alg „vas in quo ventris onus deponitur" le-
gitur Ar. Eccl. 371: "vx fiif yivufixi (Txupxfi); xufit^ixvi.
Schol.: xpùg (ûv iv y oùpoûji, 9xupx^)g iv u xttottx-
ToZffiv. \'Afjtlg est Thesm. 633. Dem. 54. 4 etc. — Vido
praef. § 3 fl.

(rpt^fiXToCpoptîov „recoptaculum smegmatis (vpiîjnx
vel vii^ynx est id quo in abstorgondo utimur, pulvis
quidam siccus)" (II. Steph.) legitur Aristoph. fr. 17.
•ZiM^lAx est Antiphan. 3. 74, Philoxen. Ath. 9. 409 f.
De formationo cf. s v. xvoiTÙov. — Vide praef. § 3 fl.

cßiXeüßXTx proprie sunt „ramcnta sive rccisamenta"
quae facta sunt instrumente aßtX}], quod in usu est
apud sutores, medicos et sculptores („scalper, scal-
prum") (Schol.: tx(tiX(ij[AXTX Si TX ixßxxxjfitivx xto jßl\'
A>>;), sod metaphorico sunt „minutiae sivo quisquiliao",
quas sectatus ost Euripides, Ar. Ran. 819: (txiv^xXx-
ßuv Te TTxpx^óxvx (Horw.) cfiiXeófixTx t\' ipyuv. Cf.
aßiXevTx (ypxßßXTx) ap. Dioscorid. Anth. Pal. VII. 411,
hxaßiXtvu Alex. fr. 215, cßiXixta ap. sequiores, (TßlXif
saepius in Anthol. De formatione s. v. ßußoxix^^l^\'^- —
Vido praef § 2 « 3.

ffßivviiov „parvus bidons" legitur Aristoph. fr. 855.
Deminutivum est vocab. <rßivv}j (Ar. Av. 602. Nub.
1486. Plat. Rop. 2. 370 d. Xon. Cyr. 6. 2. 24. Alciphr.
3. 24). — Vido praefat. § 7.
voßxlt; vido ad voc. ypxociß^;.
9zxôlç „rudicula vcl spathula, qua ox lecytho oleum
solebant hauriro" legitur Aristoph. fr. 205: Tvi; ßvpvjpx;

Poll. 10. 120: tJ el; tx; Xtfxtiûsu; xxüiißem ix) yevßxu
TOÜ ßvpou axxôlix xx) (ttäÖjjv xh^Tiov, similiter 7. 177.
Photius: arxöÜx t>|v tüv ßupeypüv <rzx6t)v. Vocab. invo-
nitur otiam ap. Eubul. 3. 253, erxxitfv oodom sonsu
usurpavit Alexis 3. 409. Is-atf/; otiam est vostis quod-
dam genus ap. Poll. 7. 30 ; cf. vorb. sxxdl^u (rudicula
oloum illinero) ap. Ilesych.

azxprioxxlT^; „qui comam habot quasi funos
sparteos" logitur Piaton. fr. 124, v. 2: tIv bxvivißttv
(TxxpTioxxlriiv puxoxsvhXev iXxerplßxvx. ^xxprltv est ap.
Arist. Pac. 1247, Aristot. Mochan. II. 1.9, dem. voc.
axxpTcv, quod saepius invonitur. Ad formanj: xßpoxxl-
T)j; Anacr. 41. 8. llymn. Ap. 2. (IX. 525), ßx6ux*lrii;

Hes. Th. 977, iTrTriûxxhi); Hom. Z. 569, KuxvoxaiTijq
Hom. saepius, Hes. Th. 278 etc. De compositione cf.
s. V. àXtpiTÔxpu\';. — Vide praef. § 1 y.
a-TTarizôç vide ad voc. xvTiff7rx7(ióq.
axxTxyyvig Aristoph. fr. 409 significaro videtur

xxTu dTrxTxyy^v. Proprie autem est iiêyxç èx^vo; b
&xXx77ioq" Aristot. H. A. 4. 5. Ath. 3. 91b. c. Phot.
Hesych. — Vido praef. § 4.

ffTrepfixyopxtoXeKiôoXxxxvoTTÛXilsç significat cas
mulieres, quao „in foro semina, pultem ot olora ven-
dunt" Ar. Lys. 457. Cf. dTrtpiiXTOjréXy^g „qui somina
vendit" Nicophont. fr. 19. AexiôézuXi; est Ar. Plut.
427. Luc. Lexiph. 3, XxxxvéTruXtç Ar. Vosp. 497 et
seriores. — Vido praofat. § 1 x.

CTTipfixTlxç (se. ffixui;) „i. q. rixub; n-^Twv" legitur
Cratin. fr. 136, v. 3: ttuttot* tJh;, t\'nré (isi, riv xvipx\',
Axiprx <plXcv Trxîi\'] iv Uxptp^ ffixubv (liyiVTOV airtpptxrlxv
àvo\'ji^mv. Cf. Athon. 2. 68 c. Phrynich. Ed. 258.
Photius: dzipiixrixç\' b t\'iç azipptx xxptifiiviç. Do for-
matione vido s. V. (ixiiafJLXTlxç.

ffxitXxiiov „parva spolunca" legitur Theopomp. fr.
46. Deminutivum est vocabuli as->jA«/;v. — Vido prao-
fat. § 7.

sTivlliov „parva fringilla" ost Aristoph. fr. 387, v.
7: 3f xP^^éxt ffffiviiloi; u xx) xlxXxiç. Dominut. ost
vocab. ffHvsç (Ar. Pac. 1149. Av. 1079, Aol. H. A.
4. 60). Cf. domin. azivisv Eubul. 3. 268. — Vido
praef. § 7.

152: utÙoivto «vSpt; ksiziéuiiouv erTAéxoDv. ffAfxcDv libri
Schob Eng. Bergk , (ra-Afxauv Seal. Dind. Mein.; ag-
noscnnt Poll. 5. 93 et Ilesyeh., rAfxôûv et vTttKhoZv
Suid. (Schob: (tvvsvtih^dv xapx to z^ixtjóxi). Compo-
eitum Six<r7:?>£K0Üv legitur Plut. 1082: ,

undo apparot veram formam esse jz^fxovv. „Scriptor
Byzant. (ap. Hasiuni MSS. du Hoi IX p. 132): (lixv

azoStTv „avide comodo" legitur Ar. Pac. 1306 ot
Phcrocrat. fr. 55: [wAfv] i^fXlxv ffzohTv, aprov nh
zpoTiptxv. Verbum significat otiam „ferio, porcutio"
Ar. Av. 1016. Nub. 1376. Ran. 662. Lys. 366; cf.
Acsch. Ag. 653. Sopt. 809. Eur. Andr. 1129. Uipp.
1238. Praeterea usurpatur obscocnc •= „(3ivt7v\'\' Ar.
Eccl. 942. 908. 113. 1010. Thosm. 492: ùxh rûv
hv?iuv Tt xchptuxófjtxv Imitatus est Luc.

catapl. 12; cf. praefat. § 12; azoiiiiTikxvpx = mcretrix
publica est ap. Eustath. 1921, 58. —- Vide praefat.
§ 2/3.

Ar. Ach. 595, Eupol. fr. 234: „xcxcvlo; 3\' xv^p (7tcu3-
xpx(ssv xxxluv^\\ Vocabulum imitati sunt Liban, op.
394 ot Eustath. p. 199. 3-1; vide praofat. § 12. Cf. eJ
ffzousxpxiâyre; Arist. Pol. V. 5, rrsvsxpx\'x^fiy Phot.
p. 532, 12. Zrc\\jSxpxlS*i; est patronymicum comico
fictum, vide s. v. (ii7$xpylii};. Cf etiam vrrcuSxpxlx; =
candidatus Xen. Symp. 1. 4.
<ttxs)fy vido s. v. rpxxifi^xXiy.
arxfivxpioy „vasculum vinarium" logitur Eupol. fr.
204. Deminutivum est vocabuli yrxyiyoçy quod inveni-
tur Ar. Plut. 545. Dom. 35. 32; cf. domin. arxftvlov

<TTaTi)pix7oç flStaterem valens, qui stateris pretio
aestimatur, tjtxtîjpog â^ic?" (H. Steph. Poil. 9. 59)
legitur Theopomp. fr. 21: ou cptjjiv slvxi tûv hxipûv Tx;
fiéixxç ffTx-njpixlxç. Do formatione cf. s. v. yuvixToç.

(TTtipxyûfiXTx „locus ubi coronae venqunt" legitur
. Ar. Eccl. 302 et Pherecrat. fr. 2 : Xoutrxfimi il xph
Xxfixpxç vnAspx; h TOÏÇ (TTt^xvûpixffiv. Schol.: hix oî
<rTi(pxvot xXÉMVTxi, Cf. aréipxm eodem sensu usurpatum
ab Antiphan. 3. 46, ffTe^xvifxXômv Strate 7 (XII. 8.).
— Vide praefat. § 3 y.

ffTijUûvlxç adi. „staminibus similis, i. o. prelixus et
toner" (IL Steph.) dicitur de cincinnis Cratin. fr. 353.
Poil. 2. 28: ^ffmfJLOvix; xikIvvou;\'* KpxrTvOi eJxi Tol; ct»}-
(lovi ifiolouç ùx\' Iitxvbt^tc;. Adi. ctï^ijUvio; est ap. serior.,
subst. arvifjtuv ap. Ilosiod., Ar., Plat. Dc formationo
cf. ad (SxSiff/zxTlx;.

itt/A/Sj} „ellychnium, lychni quoddam genus, laterna"
legitur Hermipp. fr. 28, Aristoph. fr. 561, Platon, fr.
190: ùvviffOfixt aHxfSijv Tiv\\ îjrt; fih zón;. Poll. 10. 119:
oùk xcpxvl; oTi kx) >î fftlx(2tj XÙxyou ti fîio;. 6. 103: xa)
crtl?,(3i) Jjv ti xyytm yiiivcv, u xvt) Xûxvou Ixsûvto. Voca-
bulum cohaeret cum verbo aTlx(3u (splondeo). — Vido
praefat. §31

o"t/a>) „tantillum" Ar. Vosp. 213: ri oùx xxtxotn^-
ôiifitv Saov c70v (tt/Ajjv; Cf. tutôôv Theocr. 1. 45., xTTxpxyo;
(propr. frustulum panis) Callim. epigr. 49, vTxKxyui;
Aristot. H. A. 23. 2, ypû Lucian. Lex. 19. Ar. Plut.
17, ixvl; Aolian. N. A. 3, \\l^xxx; Pac. 121, tTTpi^iXixly^
Ach. 1035, xxvy) Vosp. 92, xx7xxK\\^ Vesp. 91, xxxp^

Vesp. 541. Av. 1649, Ran. 614, zxttxxo; Eccl.
284, (pt^xhu^, similia. Schol.: atj^xivei to ixxxi<^tcv.
kxxxlfftpxto; Ss vofiia-fixttsv ti ixxxkttov. Vict.: to ouhv
xx) TO Tux^v. hu 5f ö 7Tx?,xy(A.ó; (gutta). — Vido
praefat. § 2 « 1.

ffTixTÓg Ar. Ach. 180: \'A^xpvixo), ctittto) yspovTtq,
zplvim motaphorice usurpatur de hominibus = „aTcptóc,
durus, firmus, sevorus". Proprio voc. usus est Theophr.
Ign. 37: xvSpxxe; ctitttoI = vtzxTttfiivoi = calcati,
Soph. Phil. 33: itt/tt^i (puXXxt = lectus o foliis cal-
catis; alii: rrtizr^. Cf.a-Ti(ppó; s. cTißxpi; Xon. Cyn. 4. 1;
9. 13, (jTiptcpo; = (TTfptó; (Thuc.), Vorbum cTtlßu ost
Hom. Ib 11. 534. Od. 6. 92. Xen. An. 1. 9. 13. Opp.
Cyji. 1. 456. Vido praefat. § 2. 1.

ffTOßxTOvpyi; „ore opus conficiens" (Hlayd.) logitur
Ar. Ran. 826: ffToptxTOupyi; èrrciv ßxvxvkTptx A/s^ij.
Idem ost (socund. Hlayd. ot Kock.) cTÓfixpyo; Aosch.
Sopt. 447. Formatum illud ut ipexxvovpyi;, ubi vido.
De compositiono cf. xvxyx\'^Triïv. — Vide praofat. § 1 y.

aTOßoüv „loquacem reddore" legitur Ar. Nub 1108.
1110: Tijv 3\' hipxv xureü yvxSov UTißxaov o7xv tx
fxil^u vpxyfiXTx. Poll. 2. 100: \'Apivro^Jivit; 31 vto^üvxi
ilp^M Th XxXev xTTfpyxtTXirdxi. Proprie est „acuero" do
gladiis vol aliis instrumontis forrois, nam vTÓfix ost
acics gladii. Hom. 11. 15. 589. Soph. Ai. 651. Phot. p.
540. 20: uTOßOißx\' Th i^vvov Thv aßijpov. Eadem imagine
usus Sophocles Aiac. 581 dixit yxurffx—tisijy/^vtf.
Aliao significationos vorbi vTOßcüv sunt: „os obstruo"
Her. 4. 69, „roboro" Plut. Lyc. 16. Ant. 42, „ostium
aperio" medic. Praotoroa cf, oTÓ/ixati ap. Soph. O. C.
799, ffTOßx\'iit; = tvjTopu;, Soph. ap. Poll. 2.

624. Phot. p. 540. 18: rTÔfiÇxxx\' rbv xxifAirxjTvtv. De
forma cf. s. v. ôx?.x(ix^. — Vide praef. § 1 y. Verbum
ffTOfjiCpx^eiv „grandia loqui" legitur Vesp. 721 : (Sóvksiv
iôéxuv xx) fjtyi toutou; syx\'^cxm roi vTOfiCpx^ovTx;. Ile-
sych. 7T0(i(pXTXl\' dTOfiCpoXoyijaxt, XOfiTTXTXt, xXX^OVfÛffXdSxi.

ffTÔfjt^o; yxp xXxl^ovsIx. Verbum imitatus esse vidotur
Ilermogones rhetor; cf. praef. § 12.

jTpx(3i]Ko; „genus olivao" logitur Pherecrat. fr. 13,
v. 2: hûpùaxoiai xx) ^pxxxvoi; xx) cTpx^^Xoi; Poil.
6. 45: tx; Sè xOTivxix; ihxx; rrpx^viXou; ùvé(x,xff( ^tpe-
xpxT^;. Alibi haec vox est „genus conchylii tortuosi".
— Vido praef. §2/3.

dTpxTvtyl; „fomininum vocis cTpxr^yi;" legitur Ar.
Eccl. 835. 870: Sihixx yxp (jtM >cx) xxpx t^ (npxnjyÛt,
OTXV XXTXTIÛÛ, xposx\'.i^ TÛv xP^t^^uv ot Pliorocrat. fr.
235. \'LTpxTviyl;\' ^ yuviî: Photius. Adiectivo usurpatur
ap. Soph. Ai. 49 (-xu\\xi) ot supplondum est voc.
vxû; (sivo cum oo iungitur) ap. lier. 8. 92. Thuc. 2. 84,
(-Tpiiiptj;) Andoc. 1. 11. Cf. praefat. § 1 y.

(rTpf\\jjlfix\\\\o; Aristoph. fr. 638: xx) dTpf^ifJtxXXo;
TÎ)v Tixvijv Eùpixlh; ab Eustathio 1638. 17 explicatur:

ITTpt\'.plflxXXOU; ixxXOUV oî XXXXIO) TOÙ; Xtpt\\X>,OÛVTXÇ,
xxh ipluv crvvtffTpxfAfiivou; (JtxhXoù; ix^vTuv xx) ouru SutAü-
Tuv. II. Stoph.: „non simplex", „metaphora a vollori-
bus intortos villos habontibus". Cf. s. v. -cTpi^oSiKm.
Ad formam: rntytrlfixK^o; Ilom. P. 197, xp^ixéfixkko;
* Eur. Or. 999, alia. — Vido praef. § 2 « 1.

7Tpe\\poiixetv „ius perverto" logitur Ar. Nub. 434:
où yxp TOÙTUV èxiùuyuiy «AA\' sa\' iflXUTCfi ffTpflpsilxiiffXI.

Schol. : ùvt) tûv 7tpè^xi tx; s!kx;, De compositione vide
(3op(3opoTxpx^i:. Inde <rtpi4>ssixo7rxvovpyix legitur Av.
1408 = „calliditas in pervertendo iure": zikpxv txx!
c\\p(i a-Tps\\pûSixo7rxvsvpylxv. — Yide praefat § 1 y.
TTps\\poSixo7rxvovpylx vido ad voc. ffTpvpoSixsh.
(TTpijvôcpavoç „qui est aspera voce" legitur apud
Calliam in fr. 30. Adi. arp^vij; sive o-T/ojvij; (cf stron-uus)
est Ap. Rhod. 2. 323. Antip. Thessal. 09 (VII. 287)
ot al. sorior., verb, (rrptjvv^u (de voce elephant.) Polb
5. 88. Ad formam: ixsyxX&puvo; Luc. More. cond. 23,
ot ab scq., fiixpó^iivo; Alo.xis 3. 390. Plutarch.,
xxfjtzpó^uvo; Demosthen., Plutarch., hxvôipxyo; Herod.,
Hippocrat., Plutarch., alia multa. Do compositiono cf.
s. V. fixôVKOfiOÇ.

tTTptfiihixiy^ „tantillum", subst. indeclinabilo, legitur
Ar. Acb. 1035: cTxXxyiûv Apyiv^; hx ivaTxXa^ûV oùS\'
xv <rtpi(3i?indy^. Sic codd. A. R. C., vtpi^ixly^ R. Schol.:
pxvl;, vTpi^o; 3) Kxhinxt ^ kx\\ i^iTx (Soiî.

^ iXxxlrr}} (Soil TOV Spviou. Porro vido s. v. ot/a»?. — Cf.
praofat. § I y.

vTpoyyvKovxvTyit „qui gaulo, paono rotundo na-
vigii gonore, vohitur" (Kock.) logitur Aristoph. fr. 801.
Cf. aTpoyyvXx xXoïx Thuc. 2. 97. Xon. Holl. 5. 1. 18.
De compositiono: à(se\\tipokôkxv^. — Vido praof. § 1 y.

iTTpoyyuXixXtvpoç „qui lateribus est rotundis" do
anguillis paludis Copaïdis comico adhibuit Strattis fr.
44 : xttxKûv ttptxx^ vtpoyyvxottxtvpxv. Dc com-

vrpi^tov „/.ona mulicbris" legitur Ar. Lys. 931,
Thesm. 139. 251. 255. 638, fr. 320 v. 4, fr. 647 ct
Phorecrat. fr. 100: iilrpxv xhtvpyii, arpi^nv^ kt^vx.
Poil. 7. 07: rà /*fVr;/ yvvxiK.hv Çîw;» ovrx; ixxXovv.

Schol. : ^uvâpiov. Hrpscpiov proprie est deminutivum vocab.
(TTpôcpoç Od. 13. 438. Aesch. Sept. 853. Her. 4. 60;
cf. praefat. § 7 ; significat etiam „redimiculum capitis"
sacerdotum et regum, Plut. Ar. 53, Aristid. 5. Maneth.
1. 227. D. L. 8. 73. „Zonam" indicat etiam voc.
ffTpocpiç (gen. -ih;) Eur. Andr. 719. — Vide prae-
fat. § 3 û.

ffTpócpig „homo versatilis ingenii legitur Ar. Nub.
450: Kivrpuv, (iixphg, ffTpô:ptç, àpyxXéog. Schol. «yTTpa^to;
kx) eùklvi)TOç èv Toïg xpxypixjiv. Cf. s. v. yKicTToarpo^elv,
dTps^llixhXog et trTps<piov. — Vide praefat. § 1 y.

tjTpooptxTlTij; scil. îpxvQÇy i. e. u Ixinolg rxpiTxov
TX (TTpûfiXTx" (Hesych. Phot.) legitur Cratin. fr. 445. Cf.
GTpûfiXTx Ar. Ach. 1090. Nub. 37. Plat. Prot. 315 d.
Lys. 14. 25. Dem. 24. 197. Luc. Asin. 38. — Vido
praefat. §31

ffTÙTTTTx^ vide s. V. aruTnreioTTÛK)];.
7TV7r7reto7rû\\}]ç „stuppae venditor" logitur Ar. Eq.
129: i xP^\'^t^^^ xvTiKpug Xiyti ùç xpxTx fiiv ffTU7rir{iojrùX}](
ylyvnai. Sic codd. B. C. T. A., <rryTX/ôT«A>f; V., (ttuttic-
xù\\t}ç 11. Schol.: i tx crtvttttttx ttuxûvf tourhn kxvvx-
(3tvx }} Xivx. ZTVTTztJiv (stuppa) est Her. 8. 52. Xon.
Cyr. 7. 5. 23. Luc. asin. 31 otc. Do compositione cf.
s. v. xypioTTCtô;. — Vido praefat. §3/3. Idem videtur
esse voc. etTÙTrvx^^ quod legitur Aristoph. fr. 690:
X«} o-y kvpvi^toxùxx zcxpxtt; ctùzttx^. ^Hosych.: ctutt-
xxkx\' vrijxtteiotrùx^v. Cf. ivoctùitza^ (Hesych.) ot s. v.
ttxoûtx^. Vide praofat. § 1 y.

(TTvCptXiyfjtéç „iniuria contumoliosa" legitur Ar. Eq.
537: d7x; KpxT>tg opyx; iifixv ^vhxero kx) 7Tu(peXiyfioù;.
Sic codd. R. 0., 7Tu:ptXtfffMv; V. etc. Schol. Xotloplx,
v(3pt;, fiipt^ii. Verbum est Ilom. Od. 18.

416. II. 21. 380 etc. Pind. fr. 247. Soph Ant. 139.
Ap. Rhod. 2. 273. De formatione cf. s. v. x^uvixaiii?.

cTufjt-uXlx ^jloquacitas" est Ar. Ran. 1069: „ttu-
fiuXixv iilix^x;, >} \'^cKéfutriv txç TrxXxicTpxç". Non re-
currit nisi apud Polybium et soriores. — Vide prae-
fat. § 12.

<rTU(iuM07uXXsKTx^)iç i. 0. „TTUfivXixç (nugas lo-
quaccs) cuxxèyuv\'* logitur Ar. Ran. 841: o-ù txùt\\
ù aru/xuxicauxxtxtxi>} ; Schol.: àvù toû irtufitjxx ^^hxtx
<TuX\\iyuv. Cf. composita similia: :xKmuppx7rTxh? Ran.
842, Ran. 966, ytvsmuXXfKTxi}]!;

(TTUfjLÙXXu ot med. invonitur Ar. Nub. 1003. Ran.
1071. 1310. Eq. 1376. Pac. 995. Thesm. 461. 1073.
Ach. 579: irruxi; ùv (JttÓv ti kxarufivxxfiifv. Recurrit
domum apud Dion. C. 76. 9. Clem. Ab Strom. 1. p.
328. Alciphr. 3. 60. Eustath. ad Ilom. II. p. 1312. 1;
cf. praofat. § 12.

iTTÛfivXptx „loquacitas" ost Ar. Ran. 943, v. 92
abstractum pro concreto = „porsona loquax": izi-
^ukxhti txût* hù kx) ctu/iùxfixtx. luiitatus ost Dion,
liai. Art. Rhot. 18, qui iziXóyov; vocat aTUfiûXfixTx
TÛV Aoywf. Cf. praefat. § 12. Sic otiam Tplufix, Kvpfix,
jTxixxXttfix XxXtjfix (ap. Sophocl.) do porsonis dicta
sunt. Coterum vido vrufivXiajvXXtKTxiii;. Cf. (ttuhôKo;
Ar. Ach. 429. [Plat.] Eryx. 379 d. Luc. 1). d. 7. 3.

ffuyylyvtjôxi apud Teloclidom fr. 38, Eupolin fr.
38 ot 108 ost «comedero, libonter vosci": ruyytvhixt
(ix^xtiy axXxyxvoiffiy (piypsivu Sic vunhxt ap. Phorocr,
fr. 56, Plut. Alcib. 23, inixtlv {otrj) Aolian. V. II.
2. 38, tu AJyov (rrfpUpûXt^) Ar. Equit. 806.
(TuyxxpKivaûiTÔxi do frumontis dicitur, cum „radices

agunt" (H. Steph.) Pherecrat. fr. 20: ottótxv o-^ûA«^};,-,
vï^ov, "vx TX K^ix truyxxpxivuS^. Harpocr. p. 106: orxv ô
(t7to; pi^aû^ xxrx rijg yîjç, xsxxpxivûffêxt cpxci Poil. 7. 150:
ro tiivroi pi^ovffôxi rov tnrov auyxxpxivovaêxt eXfyov. Quippe
radices tamquam cancri brachia terram tenero videntur.

avyxxtxsxpôxvu i. q. (tvvouitix^u Ar. Eccl. 613 et
622: ôxpptt, pth Sf\'ö-jfi, oùpci fixxoûvrxt. ztpi roû; roû /xî}
(TuyxxrxSxphlv. Cf. cvyxxrxxctfixi Eccl. 614. Plat. Phaedr.
256 a, avyxxùsùlu Aesch. Ch. 893. Eccl. 1009. Cratin.
fr. 279. Plat. Logg. 8. 838 b. Xen. Conv. 4. 53 ; 8.
31 etc. Simplex xxrxSxpùxva Hom Od. 8. 296 otc. Al.
comp.: iyxxrxSxpÔxva Plut. S3\'mp. 3. 1. 3 et sorior.,
iTTixxTxSxpSxvu Plat. Rep. 7. 534 d. Thuc. 4. 133. Plut.
Symp. 6. 2. 1. — Vido praef. § 5.

7vyxo?ihyiriiç „conglutinator" legitur Ar. Nub. 446:
/SSfAypi;, \\jj{vsüv avyxowtjriî;. Schob: xvr) toù {\\p(vso)-
7rXx7T)tç. Cf. verb. avywAAav Vesp. 1041. Plat. Tim.
43 a. Luc. Alex. 21, adv. yyyxsAA«; Aesch. Suppl.
300. Cho. 535. De formatione cf. s. v. (3x(3xxri,;.

fyyA^f\'AtâÇfljtta/ „una hiberna frigora perpoti" legi-
tur Ar. Plut. 847: rx 3\' Ifi&xitx] xx) rxûrx auvtxtipiX\'
ÇfTO. Cf. hxxtiptxi;» Thuc. 0. 74, Poil 1.

02, ixixeifix^u Thuc. I. 89, vxpxxmxi;» Dem. 34.8.
Polyb. 2. 64, omnia activa, quaro Blayd. annot. crit.:
„ropono confidonter 9vvtxtli*x^i ptoi". Simplex x^\'t^x^"
est Her. 8. 133. Av. 1097. Xen. Holl. 1. 2. 15. Plut.
Pyrrh. 30. - Vido proefat. § 5.
avyx^ptvrpix vido ad voc. zpiaxopo;.
Gvxx^ttv vido s. V. ffvxov.

iruxiSiov „nrbuscula ficus" logitur Ar. Pac. 597:
ûare at rx t\' iplxb.ix xx) rx vix (tuxISix zpoaysXxvirxi,
Deminutivum est vocabuli ayxi}. — Vido praofat. g 7.

duxli; „surculus o fîcu avulsus, qui plantatur aut
inseritur" legitur Aristoph. Ach. 996: ehx Trxpx rôvh
véx iJioffx^\'^ ffvKÛuv (codd. A. B. vulg., auKiVuv R.) et
fr. 374. Poil. 7. 152: tx Sl (puTtvriîptx tûv <tùkuv (tukiSx;
\'A. iv Txïç A^iAvixtç. Etiam hoc vocabulum a o-wxi}
formatum est. Imitatur Aeliauus in Epist. Rustic. 4
totum locum Ach. 995-998; cf. praefat. § 12. Idem
videtur esse irwxiç apud Poil. 1. 242.

aÛKOv = xtSsTov yuvxixiÏQv logitur Ar. Pac. 1350:
T^; 3\' Th ffÛKOv. Sic vorbum rvxx^eiv obscoenam
notionem habet Stratt. fr. 3: x«} tv^v Axyhxxv ty/v
\'IdoxpxTOu; TTXlXxKÎiv {ùptïv (ic vuxxl^tvffxv. Ilesych.: rh
Kvl^fiv iv txTç ipuTtxxl; èfiiXlxi;. Etiam in vorbo vuko^o-
y tiv Ar. Pac. 1346 : ohi^reTt vûv kx\\ûç où xpxyfAXT\' ïxov-
tti «AA« aukoxoyovvtti inest ambiguitas obscoona; pro-
prio ost „ficus legere", quod otiam est notio propria
vorbi ffuxx^ftv. Cf. Xon. Oec. 19. — Vido praof. § 4.

auKOxiitXoç proprio significat „3 ix truxlvov $i/Aoy
xiSi\\x 8od allusio inost ad voc. ffuxoÇxvrtîv Cratin.
fr. 69: AupoT <njxo7riîiKt. Apud llosiodum (Thoog. 454)
est epitheton xP^iroriSiXo; ^ quod indo illatum ost iu
Horn. Od. 11. 604 (Kock.), pro quo vocabulo truxorri-
SiXoç usurpatum vidotur (rxp\'^iStlrxi tsZto ix tûv xpx*luv
TTOinfixTOiv Ilesych.). Cf. xP^aoïriSiWo; Sapph. fr. 21.
Vocabulum (tüxöWÏ/Ao; o Cratino citât Aristophanes
Eq. 529: 3\' oùx *iv iv vufizorlci) xA^v AupoT o-wxs-
:ri3/Af. De compositiono cf. s. v. à^cpiroxpci;. — Vido
praofat. § 8.

ffvxo(pxvTpix „mulier quae sycophantatur" legitur
Ar. Plut. 970: if TTou xx) erù cuxo^xvrpix iv txT; yvvxi^iv
^(tSx. Cf. aoiplrrpix Plat. Euthyd. 297 c, (acStîrpix ap.

seriores, cpxilùvTpix Aesch. Ch. 748, \'jixisÙTptx Soph,
fr. 86 et praeterea praefat. § 1 y.

ffvpi,(3uvü „arcte stipare" legitur Ar. Vesp. 1110:
01 S\' iv ùhlu Iikx^ovt\\ oï 3« xpo; toTç tsixîoiç cry^/3f-
Puafisvoi. Schol.: TTuxvûffxvTeç ixuToùç xx) xx[jl^xv7£ç "Six
TO yijpxç. Simplex saepius invenitur. — Vide praef § 5.

(TupcTxIffTpix „quae colludit, colludero solet" Ar.
Ran. 411: vûv 3yj xxtsTSov xx) fixX" (ùirpojwtov vvytxxiv\'
Tplxq TiTÔlov Trpoxwpxv. Vorb. aupiTrxl^u: Soph. 0. R.
1109. Theocr. 11. 77. Plut. Lyc. 16, uufixxixTti; (forma
sequior): Meleag. 97 (V. 214), c\\j[ixxi(tt^;: Ael. II. A.
14. 28, ffUfiTTxljTup: Xen. Cyr. 1. 3. 14. Dc formatione
cf. s. V. (sxtttpix. — Vide praef. § 1 y.

<Tv(i7rxpx[Asiyvvfii „simul admisceo" legitur Ar.
Plut. 719: iv tfj ôuelx av/iirxpxfittyvûuv Ixóv. Simplex
TTxpxfitiyvvfii invenitur Ar. Vesp. 878. Hippocr. Plat.
Rop. 3. 415 c. Arist. Eth. 10. 7. Plut. Ant. 24. Cf.
ffvinrxpx/ihyu ap. seriores. — Vido praefat. § 5.

ffufiTTxpoixog „contubernalis" legitur Eupol. fr. 177;
TTxpotxog (iuxta habitans) est ap. Aesch. Pers. 850. Soph.
Ant. 1139. Thuc. 3. 113, serior. — Vide praef. § 5.

<rupi(pvffxv = „TtxTxive^Ôxi, xxTxaxtvx^tffôxi^\' logitur
Ar. Eq. 468: xx) txût* iip\'ohlv ivTi 7upt(purûpitvx iy^V.
Schol. : xp^t^\' ovépixvi, (purûpuvx the Six

poeta, proprio cnim verb, est „confiaro, confundore".
Plat. Legg. 4. 708 vorbo usus est significationo in-
transitiva = iy^oXoytladxi^ av/x^uviTvy consentiro, do
vento Plut. Sertor. 17 (i^ ùypûv xtiluv a-vpt^uaûfiivo;),
cf. simpl. <p-j!rxv ap. Hem. II. 23. 218. Polyb. l. 48. 5.
Vide praefat. §2/3.
7vvstxx<rt)îç „collega in iudicio" logitur Ar. Vosp.

197. 215. 233. 206. 430: M vvv, Ù avvhKxarx), aCpijKs;
è^vKxpho:. — Vide praefat. § 5.

(rvvtKfiXX£Tv{?) „una depugnare, una bellum ad
exitum perdueere" (Blayd.) legitur Ar. Lya. 1154:
jvviKfiaxovvTs; rjj tôô\' ^ßipx ßövsi. Cf. avveKTTCveïv Eur.
Ion. 740. Iph. T. 1063. Hel. 850, Eur. El.

73. Or. 684, <rvvsKiiox>^fùu a. v. \'Ek^xx^v non oxtat,
ffwiK/ixxf^v igitur cum duabua praopositionibua com-
positum esse vidotur, sed vorba laborant, avvixßxXÖvTet
olim coniecit Herwerdenus, quem nunc de toto loco
rostituendo disputantem vido Mnemos. XXIV p. 291.

avvsKfiox^i»" „simul voetibus oxcutio" Icgitur Ar.
Lya. 430: ivóevïi 3\' iyw Cf. a. v. <rvv(x-

avvtKTOTix adi. verb. v. avvtKirlvu „aimul obibo"
legitur Ar. Plut. 1085: aüwxTori\' s<ttI voi kx) tIjv rpuyx,
Cf. simplex hvorkv App. Prov. 2. 43; 2. 44. Verb.
cuvtK-xivu invenitur Xon. An. 7. 3. 32. — Vido praof.

rvvtTrlKetfixi „simul impetum facie" logitur Ar.
Eq. 266: awtTrlKtiiró\' vßtTf, iyù 5\', xvipe;, ii\' vßx; tvx-
TOfixt. Cf. rpovcTrlKaßxi Dom. 27. 66 ot sorior. Sim-
plox iTrlKtißxi (= immineo, impotum facio) saepius
invenitur.\' — Vido praofat. § 5.

cwtiyopiKÓv (ri-) „patrocinii morcca" logitur Ar.
Voap. 691 : xvrh; cpipst t) awr^yopixh ipxxßhv, xijv
vTTfpo; Mp. Schob: vvip rov cvv>iycp>iffxt. iXxßßxvov yxp
o] piÎTOptç ipxxßKV CTt tTvv^yépovv vi:)p rij; vihsu; ij vvip
âXXov Tivó;. Cf. Th iiKXJTiKÓv (iudicialia morcoa) Ariatot.
Polyb. ab, ri iKKXijvixvrudv, 7rptaßiuriK0v, ^Xixctik^v oto.
Do formationo adiectivi ffvvtjyopixi; cf. a. v. xpitrtkó;.
ffuvvivtpoxivu vido ad voc. i^ffxepoxftJoi.

ijvv6}]ßXTlaiog (de corona) „locaticia, sive quam
alter faciendam lecaverat, certa mercede promissa"
(Blayd.) legitur Ar. Thesm. 458: hT yxp (i xvSpxjiv
Tht^xi ffTsCpxvcug cuvö)jß»Ttxlou; ehoaiv. Poll. 7. 200:
ffvvöyjßxtixhv; is ars^xvouq elptikcv \'Apiaro^xv)]? tovç vipyo-
?,xfiijaêvouç, oùç o! vûv tK^oalftouç xiyovivj. Schol. : oCç
}jaeTç èxSsTixovç Xtyoßsv. Similia docet Ilesycbius. Verb.
7uv6i]ßXTii^u (signum daro do quo convenit) est ap.
serior., truvôijaxTiMç (de litteris scriptis notis do
quibus convenit) Polyb. 8. 18. 9. — Do formatione cf.
s. V. yuvix7oç.

Cat. min. 25, ixrexvoZv Eur. Ion. 438, îxiTtxvoZv loseph.
Simplex tsxvû ost apud licsiod,, Pind., trogg. — Vido
praefat. § 5.

avvTvpû proprio „in casoum cogo ot condonso" Ar.
Eq. 479: txx IIsiutûv txütx ffvvTupovßtvx usurpatur me-
taphorice = „luvIvTijßi, rußTTiiyvußt, commisceo", otc.
Schob: auvTupoußsvx\' außTn^yvvßsvx ^ xx) on irxpx ïioiu-
TOÎÇ TToXùç Tupiç. Cf. Tuptvu (macliinor, struo) ap. Dom.
19. 295. Lucian. asin. 31, rupsTv proprio Alcm. op.
Ath. 11. 499. Arist. IL A. 3- 20., motoph. (= Tup-
ßx^u) Archestrot. op. Ath. 7. 311 b. — Vido praefat.
§ 2 « 3.

auv^Sixéç logitur apud Calliam in fabula rifî^r«/,
secund. Kockium in Mus. Rhénan. 1892 p. 407, ubi
lexicon Messononso do iota adscripto affert frogmon-
tum: Jffuç ffvv^lhç TCfi XP^^V ytv^fnxi (rij; (P)) yxp
xyxôhv xf^ßx xx) (Tuvuiixóv" Voc. significare vidctur
„optus ad conccntum, quod voc. legitur op.

vuvupiKeüofixi logitur Aristoph. Nub. 15: 5 Si xófiijv
txuv îxxâ^eTai ts xx) cvvupiKsósTxi. Voc. perrarum est.
„Formam activi huius verbi roperies apud scriptorem
Byzantiuum semibarbarum Thoophylactam Simocattam,
pag. 47. ed. Bohr.: eruvupixsvouax (adiungunt) 5\' xùrû
xx) kofisvtloxov x. t. A. Ad formationem vorbi quod
attinot, aperte non potest doduci a nomino (rvvupl;^
sed descendit a auvupixég, quod ipsum vonit a vvvupo;,
quamquam neutrum horum vocabulorum sorvatum ost."
(Herwerdenus in Mnomos. XXIV p. 299). Ceterum
cf. vxjvupl^u (?Trcu;) Ael. H. A. 15. 24; vuvupl; est ap.
Soph. Eur. Ar. Plat. ot sorior. — Vido praof. § 12.

ffvo(3xù(3xXoç scil. cpùôyysç (Kock.) „sonus tamquam
a suili" logitur Cratin. fr. 312: xóys; Tit ÛT^fAÔ\' îffix;
dptxóij; avo(3xô(3x\\oç. „Cum (3xv(3xv sit dormiro, crue-
(SxóPxXcv est quod ad sues dor m ion tos vol ad ou-
bilia eorum portinoat" (Kock.). Phot.: <Tus(3xù(3xXor
iv ou itç tùvxl^gvtxt. Hesych.: auo^xù^xkor vuûv «ùA/ff-
rjipix. Eustath. 1761 , 28: /3«y/3«v t3 xcifixffôxi. Cf.
Canthar. com. 2. 835. Do compositiono vido /33;AAe-
hxpvyt

(TvofietuTol „porcini Boooti" logitur Cratin. fr. 310:
oùtot 3\' tk)v 7v:^siuto!y xpcvxe^o^ópov yivo; xvSpxv. Boooti
onim irridobantur ob porcines mores ot immunditias.
Schol. Pind. 01. 0. 152: ou Six t^w xypoixlxv xx) ri^v
àvxyuylxv ri xxxxièv oî l\\sixre) ùt; ixx}.oîivT3. Phot. :
ffuofioixrol\' ctùt; yxp ixxXoûvro ci rx\\xio) Uhutoi. Cf. voc.
ùo/icvvlx Ar. Eq. 980. Dc compositiono cf. s. v. ypurxsro;.
— Vido praof. § I y.

venditor" legitur Aristoph. fr. 265; avpfixlxv, genus
raphanorum, ad ventrem purgandum usurpabant, cf.
Ar. Pac. 1254. Herod. 2. 77. 125. Verb. avpfixV^a
(svpfixlif. uti) est Her. 2. 77, subst. aupftx\'kfióc Hippeer.
Voc. in -TTÛXyiç vide Poll. 7. 196—199. De composi-
tione cf. s. V. xyptOTTctôç. — Vido praefat. §3/3.

(TUffKijv^ÎTptx feminina forma, cuius masculina non
extat, significat feminam „contubernalcm, quae cum
aliqua est in tabernaculo" Ar. Thesm. 624: xx) rl;
ffoù(TT) (niirx>}V)fTpixj Schol. (p/Xtf avvSixno;. Dcrivatur a
verbo cvsxi^mv Xen. Heil 3. 2. 8. Cyr. 3. 2. 25;
subst. (Tüjxijv/a est Xen. Heil. 5. 3. 20. Cyr. 2. 1. 26,
adi. aùcxnm Thuc. 7. 75. Xen. Cyr. 2. 2. 29. Luc.
Asin. 46. De formationo cf. s. v. (SixTpix.

(rva-TrXxyx^f"^ „simul exta comedo" legitur Ar.
Pac. 1115: xye isxrx), hupo (rü7ïrA«y;^wüfT5 pinx
vûv. Schol.: auyyeùsffôxt tüv vTrXxyx^"^- — Vide prae-
fat. § 5.

auffTXÔeùu mctaphorico „vuvotttxv tivx tv Ipuri le-
gitur Ar. Lys. 844: xx) fi^v iyù cuvifzepoTfûju zxpx/ii\'
vou(tx y\' ivÔxSl, xx) (TV7Tx6t6ffU tojtov. Schol.: xzb filtx-
cpcpxg TÜV xpfüv. Proprio = „simul asso, simul igno
torreo" ost ap. seriores. Simplex a-Txôtvu est Aesch.
Prom. 22. Ar. Ach. 1041. Lys. 376. — Cf. praofat.
§ 2 « 1.

ff<ppxyiiovtjxxpyûxofnîtiiç Ar. Nub. 332 ab aliis
alio modo oxplicatur; Etym. m. p. 739: xrrh rsü rCppx-
y)ç xx) cvyÇ xx) xpyh; xx) xófiij, ohve) o; (pipti tov; Sxxtu-
Xlevi fiixpt TÜV ivûxuv xx) 3,- xtpyó; irrt xx) xofix, Phot.
p. 561. 1 : iv rol; SxxtvXIsi; a^ppxylSx Ixcvrt; Xiûov Ivuxo;,

Schol.: TOÎ/q TTfpiTToT; ixxTuXiotc tx; xdpxç xojfiov/iivcu;
(iixpt TWV èvûxuv. Vidotur igitur osso „qui digitos usque
candidam partem unguinum annulis ornât et comam
alit". — Cf. praofat. § 1

rcpptyo; (tc-) „robur, vigor" legitur Ilermipp. fr.
58, v. 6 : <T(pplyti (Spxxiilvuv. Cf. verbum <r(ppiyxv (vigero)
ap. Ar. Nub. 799. Lys. 80. Plat. Legg. 7. 840 b. Eur.
Andr. 155, adi. ff0piyûi)iç ap. sonores; cpplyo; otiam
in mal. part, (luxuria, lascivia) explicatur in vott.
loxicis. — Vido praofat. § 2/3.

(Txtviàxctfiot „assulao, scandulao" logitur Ar. Ran.
819 ot Nub. 130: „Xóyuv xxpi^ûv rx\'v^^^xfiov; /zxôti-
vouxi. Sic Br. Dindf. etc. (Moeris p. 300: iv tûx\'^t-
TiKÛij iv ry X 7Ktvixfifiov; A. G. R. V,

ffKtvixXx.uou; S. T. A. 0. .X. cott. Imitati sunt
Lucian. Disput. 5. Alciphr. III. 04. 1. Cf. <rx/y3«-
?iXfiOppx7T^ç Agathias Epigr. — Vido praofat.
Porro cf. <ïKxXxdup(ixTix et vKxpip^Tfjul s. v., Kvhfixrx
xx) xtpiTfiiîuxTX Plat. Ilipp. mai. 304 a, ot praofat.
§ 2 a 3.

(Txivoxi(pxXoi „qui habot caput scillao bulbo similo,
i. 0. oblongum" (H. Stoph.) logitur Cratin. fr. 71: S
7X\'\'OKiypx\\oç Zev; cSf xptitripxtTXt UtpinXi^;. Do ro cf.
Plut. Poricl. 3: "AyxplvTtt friKt UtpixXix xpon^K^i rifv
xtcpxXiiv xaùnfitTpov. Ad formam: ftxxpoxiipxXoç Ilip-
pocr. Strab., xuvoxipxX:; Plat. Aristoph. Aristot. cott.,
i^uxi(pxXoi Schol. Ar. Thesm. 175, alia. Do compo-
sitiono: àxCpiTÔxpui. — Vido praofat, § 1 y.

ffX\'^Txl „calcoomontorum gonus" logitur Eupol.
fr. 260: où Seivx txûtx Si *Apytlx; (Poptîv irxuTx; ivtp-
in loco corrupto. Poli. 7. 85: ax\'^rx) roXvrtxU
ÙTTo\'itjpix xx) 6puxTixsv txvtx; xx) XiXTejxiitî; ùvé-

Soph. O. R. 753. Eur. Phoen. 38. Plat. Polit. 265 d ;
axiarxl est saltationis genus Poll. 4. 105. — Vide
praefat. § 3 fl.

Tctynvlxç i. c. „xAaJwDç iv i\\ah TeT)^yxvt(j(iivoq (coc-
tus , tostus)" legitur Magn. fr. 1 : Tayijv/a; Ttéixaxi
ffi^ovtx;, otxv xùtotviv izixiv; /zixi; Cratin. fr.
125, Metagcn. fr. 6, v. 8, Nicophont. fr. 15. Idem
est TxytfvlT}); Ath. 14. 640 d. llipponact. ib. 645 d. Cf.
voc. Txyyfvomvod^pxç. Vido praefat. § 3 Do formatione
cf. s. V. (3xst7fixt!x;,

rxy)ivokvtaoô)ipx; „qui nidorom sartaginis venatur"
(JI. Steph.)" logitur Eupol. fr. 173. IJckk. Anccd.-40.
13: xvtjoTt}p>iT)î; \' i xvlaxv kx) hlzvx iTrt-ntpûv. Cf. voc.
Txyifvlxç. \'Kviffohux-ni; est nomcn muris llatrachom. 234 ;
xvivoxÔKx^ est Ath. 3. 125 d, xvmXotxif Antiphan. 3.
35. Amphid. 3. 304. Sophib 3. 583. Ad formam:
èpviêo6>ipxi, Xayoôiîpx;, ?^uK0$fîpx;, similia. — Vide prae-
fat. § 1 A.

Txxuvti logitur Cratct. fr. 17, v. 4. Poil. 6. 53:
hri yxvTplov ijïya/tt/wf, 3 XJtl txxmvx; hict xixMïJÔxt
vofil^cvffi, ol olovTXi TOÙ; rixuvx; ix Txy^vov xpix;, >}
ffTixTo; rpoxoù; aùv xXtr) xx) $>tpsT; ifSurpcxat xoTtvTx;. Cf.
pracf. i} 3 Ç. Est ârx$ Xtyéutvov sccundum Poli. 0. 53.

,rxKxi; idom, ut vidctur, quod „tXiîhuv^ miser"
legitur Ar. Av. 687: xTrrîjvt; i(ptffjUpiii, rxXxo)
xvipt; tlxtXÓvtipoi. Schol.: rXitrxS^i. Hlaydcsio mcndo-
8um vidctur; rcponcrc vult niXtoi coll. Pac. 1063. 236.

Hes. Th. 563. Lenius Herwerdenus olim proposuit
i(Pilßipiol T, àxao) ßpoTci, aut icprjptépioi, àXxo) ßp., licite
hiatu propter antiquum digamma. TaXxóg est nomen
proprium mythicum.

Txv6xpv<TToi Theopomp. fr. 95 sunt „opfioi, ùv xxt-
(xpsßxvto XlSoi Tivéç", ùç xirb Tîjç xivviviuç ùvo^xvôxt (Poll.
5. 98): Txvôxpv^u (cf. Tcvôspv^u) enim est „tromo" se-
cund. vett. lexic., ita ut TxvôxpuTTÔg, adi. verb., sit
„mobilis, tremulus". — Vide praef. § 3 fl.

TxpxxTpovy de homino, „perturbator" est Ar. Pac.
654: xx) XxXOÇ xx) 7VX0(pXVTVlÇ, xx) xvxtjôpov xx) Txpxx-
Tpov. Cf. Ach. 936. Verbum Txpxrru saepius invenitur.
De formationo ad i^xXtiTrrpov. Notio propria est „rudi-
cula". — Vido praefat. § 2 « 3 ; Txpxxrtjç ost Lycophr.
43, TxpxxTup Aosch. Sept. 554.

Txpx^ixxp\'iioç „animum mordons, concutiens" logi-
tur\'Ar. Ach. 315: toûto tovttoç hivlv xxt Txpx^txâp-
5/ov. Cf.\' Txpx^iTTrJffTpxToç s. v., rxpx^hoXiç Philo, Txpx^-
ivttoç Paus. 6. 20, ßopßoporipx^i; Ar. Eq. 309, sub
quo vocabulo vido do compositiono. Ad formam : tA^o-/-
xxphoç Aesch. Ag. 410. Prom. 159, xXovoxxpho; Orph.
H. 18. 8, ôpxiTvxxphoç Hom. II. 10. 41. Hos. Sc. 448,
TxXxxxphoç Soph. O. C. 545, ;ç«AJMflx«p3/ôf Thoocr. 13.
5, similia. — Vido praof. § 1 y.

txpx^ittttôctpxtoç „oquostHs porturbator" logitur
Ar. Eq. 247 : rxTt vxle rh vxvovpyov xx) Txpx^txviffTpx-
TOV. Schob: TO\'jriffTi rh rxpx^xvrx rh s-A^fla; rh Iwixiv.
Vido s. v. rxpx^ixxphoç. Do compositiono ad ßopßops-
rxpx^iç.

\' rxpyxvovv do vino dicitur = „corrumporo" Platon,
fr. 189, v. 3: fxttr xxpxrov xsù nrxpyxvußlvov trivt.
Txpyxvov (vinum corruptum) ost Ath. 11. 495 d. Hesych.-

rapyavov\' o^oç ^ ri àxo- (TT{(/.cpùXuv zófict. Do composi-
tiono cf. s. V. (oxXavovv.

Tx�(TTi adverbium pro Tx^iu; usurpatur Phoro-
crat. fr. 239. Cf. (ityxXuTTl Hom. II. 16. 776. lier. 2.
161. Ap. Rh. 2. 838. Polyb. 28. 11. 5. Luc. Zcux 8,
ï{()pairrl Anacr. fr. 255 Bergk. Vido praofat. § 10y,
quo ctiam rcforo adv. xXeKTTxxéâiv „o plurimis locis"
Aristoph. fr. 840. Ad formam cf. zoKXxxàôfv Thuc. 6.
32. Plat. Legg. 8. 842 c. Dem. 30. 32, Trxvrxxoôtv
Ar. Lys. 1007. Plat. Conv. 170e. Dem. 31. 10,
aorior., IXiyxxéSiv Her. 3. 96.

Txx^t^ovXoi „qui coloria est consilii" logitur Ar.
Ach. 630: hx^xhXifJtsvo; 3\' vttI tûv ix^pûv iv \'Aê^vxloiç
txx^jfio\'jXoi;. Porro vido s. v. ijlitx^quXq;,

TtixoiAxx»( »qui contra moonia pugnat" legitur
Ar. Ach. 570: m hri rx^lxpxo; >} ffTpxT>)yè; >5 rtixc-
fixx*i ùvhp, ^0}jô)ftxtu. Verb, rsixopt-xxtiv est ap. Her.
9. 70. Ar. Nub. 481. Thuc. 1. 102. Xon. Ilell. 1. 1.
14, aubat. riixofixxlx lier. 9. 70. Plat. Ion. 539 b.
Cf. iyptfMxx; Soph. 0. C. 1054\', hXonxx»; Plat.
Euthyd. 299, ^iyoptxx»ç Lucill. 6 (XI. 155), (pxXxyyo-
nxxx; Philp. 29 (IX. 285), alia. Do compositione vido

TtxvlSiov „filiolus" legitur Ar. Lya 880: m yxvxû-
Txrcv av TtKvIiiov xxxov xxrpé;. Vido praefat. § 7. Cf.
demin. rtxvlov in Anthol. Vocabulum portinot ad demi-
nutiva blanda.

TtpTTÔTpxfiiç Toloclid. fr. 66 ab H. Steph. expli-
catur: „perinaeum (i. o. apatium intor pudenda et
podicem) mulcona", a Moinok. „3 to7; cUppohirist; ripzi-
pttvo;". Photiua: ^ tûv x^psiialxv tip\\piç. Socundum Kock.
vocab. fictum eat ad aimilitudinem llomorici .Ttpxixl\'

pxuvoç (Hom. A. 419. u. 75.). Cf. etiam s. v. hxTpxßic, et
de compositione s. v. àvxyx\'^^^^V\' — Vide praef. § ly.
TiTxvoç vide ad voc. xvriairxaiAo;.
TeTpxzoS^Sév adverb, „more quadrupedum" legitur
Ar. Pac. 896, in locutiono rnpx-zoS^lh hrxvxi, quod
est schema obscoenum, quocum compara h yivxrx xD/SS\'
bravai Pac. 897 et ixXxllxv micTv Eq. 1386; cf. Thesm.
490. TeTpxzcSyjTl est Polyb. 5. 60. 7, tstpxttoSkttI Luc.
D. Mar. 7. 2. Porro vide s. v. xpi^Sóv.

TÊTpxTTTiXoç „quattuor pennas gérons" legitur Ar.
Ach. 1082: ßoöxei ttipuév\\i tftpxtrtixù} ; (ftipvév})

TtTpxTTTiXs V. Leeuwen). Cf. TnpxTrrepo; Soph. fr. 27.
Aristot. H. A. 1.5. De compositiono cf. s. v./ÎÂflûxô/tto;.
Eodem modo compositum est TtipxvTxrvipoii „quattuor
stateribus constans" Eccb 413: hpxtt (liv as hêpiivov

TSTpaarxTVipoq vide s. v. rsrpxTTTiXoç.
Tsrrtyocpépxç „cicadifcrus" logitur Ar. Eq. 1331:
ö3\' (xflvoç ôpxv T(ttiyo(pôpxç, àp^alcp trx^ßxti XxpiTrpé;
(Porson. ox Hesychio). Schol.: ïâs; tjv roTç "Aôtjvxlon tI
zxXxih rém^i àvxhTvôxi t^v kó/z)jv. Cf. Thuc.

1. 6. Luc. Navig. 3. Athen. 12. 512 c. Aolian. V. H.
4. 22. Procop. Epist. 18 et Tzetz. Chil. 1. 233 voca-
bulis TfTTiyo<pipo; et rerriyaipopla comoediam fortasso
imitati sunt. — Vido praefat. § 12. Ad formam cf.
irapupópxq (s. V.).

TcvôlSiov „parva loligo" (piscis gonus sopiao similis)
legitur Phorocrat. fr. 130, v. 10: rà livlpy) (puKXzpo^att
Tfvfl;3/o/; axxXoTvi. Etiam apud Eubul. 3. 258 ot Ephipp.
\'3. 334. Deminutivum est vocab. tiu6!; Ar. Ach. 1156.
Eq. 929. Arist. H. A. 4. 1. Athen. 7. 326 Cf. praefat.
§ 7. Voc. pertinet ad deminutiva blanda.

TjjAfo-xôffcç „cernons quae maximo etiam intervalle
distant" legitur Ar. Nub. 290: fV/Sw^iffl« TJjAfo-xoîrçj
ofjifiXTi yxTxv. Schol.: tx ttxvtx icpcpûv. Troppa ôpûv.
XsvKOTTOç = „quod 0 longinquo vidori potest" invenitur
ap. Iles. Th. 566. 569. Soph. fr. 319; cf. x7xotto; Soph.
0. G. 1680, tÙTKSTToç Ilom. Od. 1. 38. Ar. Eccl. 2^
xttôckoxo; Empedocl. 197, xpévxotto; Aesch. Emu. 105.

Tv^>dx „orbis 8. ambitus cribri" legitur Ar. Plut.
1037: « y ® SxKTvXio; uv t>)X!x (sic vulgo,

7)îA/«ç R. Mein. Blayd.). Korxivsu xùxXo; (Schol.), xfpi-
(pipttx TOÙ xodxlvou (Etym. m. p. 756); est „fumarii
operculum" Vesp. 147: xTxp oùxh\' ippiîc-eiç yf, xoû Vfl*
^ tjjA/«; nisi forto hoc loco idem significat, quod apud
Phorocratem iu fr. 126: rà xxiSlov ri xoXXxyópxaov xxxè
xoKXûv TyjXtûv, Schol. Plut. 1. 1.: TtfXlx ixxXeho xepi-
(ppxyfix ffxvliuv iv t^ xyop^ iv ^ &X(piTX ixixpxaxcvro.
Similia Schol. Vesp. 1. 1. ot Bokk. Anecd. 275. 15.
Doniquo T)fKlx est „mensa in qua tosseris luditur" ap.
Aoschin. 1. 53. Poil. 7. 203, sivo „in qua galli pug-
nant" Poil. 9. 108.

t/Çûj i. 0. tî xiynv „do oo qui semper tI intorro-
gabat" (Borgk.) Aristoph. fr. 871. Porro vido praof.
§ 1 y. Do formatione cf. s. v. (SxplStrl^ttv.

Tiôxaeur^f „is qui mansuofacit" logitur Ar. Vosp.
704: x«î Toûi\' ûv t7v(x\\ ipû roi, îvx yiyvûrxpf Tèv tiûx\'
rtuT^v. Passim occurrunt vocabula riôxrô;, Tiûxreveiv,
undo Plat. Polit. 264 c TiSxrtlx, Arist. II. A. 1. 1
TiöxriuTixi;, Opp. Cyn. II. 543 TiSxnÛTup.

TixTixév i. 0. „t3 tx7; rixTOÛrxi; îiSiftmv Cpxp/Axxov"
logitur Aristoph. fr. 872. Poil. 4. 208: xuMptittv
qixpptxxcv, T/xT/xaV, ûxuTÔxisv, XTÓXICV. Do formatione cf.
s. V. ffxiirTix:;.

TifiijTiKÔç „aeatimatorius" legitur Ar. Yesp. 1G7 de
TTivxKÎa in quo ii qui litem aestimabant, suum seribo-
bant suffragium: Sarf fioi ^l^og ojrug Taxiar\' vj vivxniov
. TtfiiJTIKÓv. Schob : XXTxhxxaTIXOV, OTTÛV tJjV fixxpxv
aovTt; xxTsllxx^ov i} tîjv ftixpxv xx) x-iXvov. Photius p.
.590. 7 : TO Toîg hxx^ouri h^ôfievov (ttivxxiov), iv u ypx0ovffi
t) xph rifixv. Apud scriptores de rebus Romanorum
TtfiyjTtxôg est „censorius", Plut. Aemib P. 38. De for-
mationo cf. s. v. (sxhjtixiç.

TifztoTTÛXijt; „qui nimio pretio merces vendit", legi-
tur Phrynich. fr. 52 : ab TtiAiozùK^q ùg \'Axt^^^fbg oùii
fïg. Yerb. TtfiiOTTuXtîv est ap. Ilosych., rlpitog (prctiosus,
carus) Lys. 22. 8. Plat. Men. 95 a. Dem. 50. 8. al.
Yoc. in \'TrûXijç cf. Polb 7. 190—199. Yido praof § 1 y.

TIÓ et Tiorl-y^ vocibus Aristophanes avium quarun-
dam cantum imitatur Av. 237-207 ot 738—784. Sic
habet rpiOTÓ ot T0T0(3pl^ Av. 242, TOTOTOTOToroTOToroTty^
Av. 747. 779, tö;ot/$ Av. 267, TopoTopoToporoporl^ Av.
200, TopoTopoTopoTopoXiXiKi^ Av. 202; xixxxfixû noctuao
vox esse videtur Av. 201; hû ost otiam avium vox
Av. 228. Cf. otiam voc. IttottoT Av. 58—00, ot formam
longiorom ibid. v. 227.

TiTÛlov „mamilla" logitur ^r. Plut. 1067: vtip^ nlv
cvv "tau; at xx) tûv Ttrôiuv iCpxTTTiTxl act/, Lys. 33. Acb.
1199. Pac. 863. Ran. 412. Thosm. 143. 691. fragm.
325, Cratet. fr. 40, Canthar. fr. 6. Deminutivum ost
vocab. TiTÛi; (Lys. 1. 10. Ar. Thosm. 040;; vido praof.
§ 7. Cf. deminut, titû/; ap. seriores.

TITITlTtTtTlTIT Itivx Ar. Av. 315 ot irOZOVOTTOTCZC-
*zûû v. 310 sunt imitativa comico ficta (voces avium
balbutientium). Sic Av. 319 vulgo legitur îtôû xx xu;
<J))J;; ubi Ilerwerdonus conicit xuxuxû; vido

praef. § 1. — Cf. Ran. 1315: elfiettitKiXltrireTe, pro-
ductio vocab. fixhrasTe (cf. eUiXtccènsvo; Eur. EI. 437) et
tï{i£ist£isiXl(T(TOuax Ran. 1348. \'H ijriKTXjig toû eiXÎj-
fftre KXTX (il(i)]7iv Tij; (isXoTrotIxç (Schol.). Vide praef. § 8.

TOKxv „parturire" legitur Cratin. fr. 449; subst.
TOKx: est Od. 14. 16. Eur. Med. 187. Polyb. 12. 4. 8,
TÔKOÇ Hom. Soph. Eur. Aristoph. Plat. De formatione
cf. s. v. Kivx(3pxv. — Vide praofat. § 1 y.

TOpvsvToXvpxffriloTniyôç „qui lyras fabricatur et
scuta facit" legitur Ar. Av. 491: <rKuri}(, fixXxviji;,
xXcpiTXfiCiPo), Topv£UToXupx7Trihz)iyol. Sic cod. S., schol.,
Suid., TopvvjTxcTnhXvpoTTvtyoi codd. A. B. V. Schol.: oi
Topvtóouffi Xipx; kx) xrirüx; Xijyvùouji. Vorb. Topveûu est
Plat. Crit. 113 d. Tim. ■35 b, subst. XvpoTroióg Plat.
Crat. 390 b. Euthyd. 289 d, ijzthx^yi; Poll. 1. 149.
— Vido praef. § 1

Topvvu „tudiculare" legitur Ar. Eq. 1172: hèpuvt 3\'
«yf ^ >f xvXxifJixxof\' Seriores habent Topuvtïv

et TOpuvxv. Subst. ropùvii est Ar. Eq. 984. Av. 78. Plat.
Hipp. mai. 290 b. Lucian. Cent. 7. Loon. Tar. 14
(VI. 305). Vide praefat. § 3? et 11 a.

Tb tI in interrogationibus pro simplici tI usurpatur,
cum respicitur ad praeccdentia, Ar. A v. 1039. Pac.
090. 820. Nub. 748 775. Plut. 902.1070. Ran. 7. 40:
i ttxt;. tI hriv, ovk ivtôvn^ùiiç ] rb rl] ù; v^Sipx (i
llmt. Sic TX rl invonitur Pac. 093: sJi (jC ixikivatv
xvxTTvôhôxi ffou, TX tI] irxfizoXXXy ubi tamen Reisk.,
Dindorf., Richt., Blayd. proponunt t3 t/, llorwordeno
propter praegroBsum oJx ot sequens ofiotx nocoBsarium
vidotur tIvx] Corruptolao causa fuit sequens rb W;
Vorti potest „quid illudP".

ôi]vtxi rhv (ûv ffóp0xxx tov xXXov sk k^9xpiou Xxyxpi^ôfzevov
xx) TpxyaXi^cvTx to fifjSév, i. q. rpuyxXl^u, quod inter-
pretatur scholiasta. Cf. Tpxyxjxîo; Ach. 808, Tpxyyj(JLX
Ach. 1091. Plut. 190. 990. Xen. An. 2. 3. 15. Plat.
Rep. 2. 372 c, TpxyyjiixTÎi^u Arist. Eth. 10. 5. Menand.
4. 223, subst. tpxyi)(ixti7pi,o\'ç Aristot. ap. Ath. 14. 041 e,
TpuyxXtx Pind. fr. 94. Ar. Pac. 772. Plut. 798, etc.

rpxyxffxlx (pxlvcTxi comice dictum est cum allusione
ad verb. TpxysJv et ad urbem Troadis seu Mysiao quae
ost Tpxyxvxi. Schob: àrrè toù Tpûytiv £7rxi^!v, âfix il
kx) ùç àzo tôxeuç. Acb. 853: c^uv xxxiv tûv (ixix^^^v
TXTpo; TpxyxTxIou voc. usurpatur cum allusione ad
eandom urbem et ad voc. Tpxyo; (hircus), ita ut fero
idem sit quod Tpayopcxax\'^oç, quod vido. Schol. Tpx-
yxaxToç 3i tJjre Six tûv Tpiyuv SuauSIxv, Cf. etiam s. v.
TpxyxXitlu. Simili ioco KOTTpexîoç s. xôrpttoç usurpatur
Eq. 899 et Eccl. 317 cum allusione ad nomon xôjrpoç
(stercus) ot ad pagum Kêxpo; tribus Ilippothontidis :
i 3\' TÎjv Sùpxv ixfTxf xpoûuv i xozptxlo; (sic cod.
R. Aid. vulg.; xoirpxTo; A. B. T., ode xorpeTo; Lonting).

Tpxyoptxffx^^^* „cuius alac hircum oient" legitur
Ar. Pac. 813: ypxo7j/3xi, nfxpo), rpxyoïJiàix»^\'* Ix^vC\'
hù(ixi. Schol\'.: xvt) toû Sùfforpioç. Cf. s. v. Tpxyxaxlo;.
Verb. Tpxyii^u (hircum olero) est apud scriorcs. Dc
compositiono ad xX(piTÓxpu;. — Vido praefat. § 1 y.

TpxyipiiKÓi pro usitatiorc Tpxytxó; legitur Ar. Acb.
9. Plut. 424. Ran. 709. 1495: tx ptiyivrx xxpxhtirévTx
T>îç TpxyuStxij; Tix^Hî- Tpxytxó; invenitur ap. lier. 5.
07. Ar. Pac. 130. Xen. Cyr. 0. 1. 54. Plat. Phaed.
115 a. ï^olyb. 2. 10. 14. Cf. Tpuyixi;, rp-jyuSixi; s. v.
TpuyuSix. De formatione vide xp^Tixé;.

TpxzêfiTTxXiv adverb. = „ÙTrevxvrluç" (Photius) le-
gitur Pherecrat. fr. 240. Compositum est e verbo Tpizu
ot adv. IfiTTxXiv. Cf. xvxTTxXiv Plat. Theaet. 192 d, et
serior. Sic apud solum Platonem (fr. 130) invenitur
adverbium o-täSjjv: utztp àxotrxifxtct txtxsitv htcireç
ùpùovTxi = immoti stantes (Livius) (P) Aliam notionem
habet ap. Nie. Al. 327 („secundum pondus"). Ad
formam cf. (nropxSifv, (ryAA>f/35>jv, alia. — Vido

TptßoXtKTpxzsXo; vido s. v. TptßoXo;.
TplßoXo; metaphorico „MrptTTTo;" legitur Ar. Lys.
570 : sKpxßil^eiv tov; [lox^vipov; kx) tûv; TpißiXsv; xroXi^xi.
Schol.: fiox^yipi;. Proprio est xKxvôûh; ÇurJu, ovium
velleribus saepe adhaorons, „tribulus" cf. Evang. Matth.
7. 10. — Vido praofat. § 2 * 1. Cum hoc voc. com-
positum ost voc. TptßoXtKTpxxeXo;, Nub. 1003: où
fftiipivxxuv kxtx tJjV xyopxv TpißoXtKTpxZtX\' oJxTtp o! vvv,

quod comico fictum, sod adhuc nondum satis perspi-
cuo oxplicatum est; Urpxxtlo; est „insolons", cf. Ael.
II. A. 14. 9, iKTpxTTiXoyxdToip Epichanu. fr. 42;
tKTpxxiXx {inf) igitur = „(verba) acuta {û; TpIßoXo;) ot
insolontia" (P) Scholiastao dorivatio a. v. Tptßeiv nihili
ost, nam noglogit syllabam o>.\\ TpißoXturpxxtXo; coni.
ICock.

TpißuviKÜ; „in modum pallii dotriti" logitur Ar.
Vosp 1132: xvxßxXov rpißuviKÜ;, Hlay-

dos in hoc voc. allusionom vidot ad voc. Tplßuv (Nub.
809), ita ut sit „sollortor, porito". Tpißxv ost pallium
dotritum Ach. 184. 343. Vosp. 1131. Plat Prot. 335 d.
Conv. 219 b. Dom. 54. 34 — Cf. praofat. § 10/3.

rpliouXo; „trium sorvoruni par" est Aristoph. fr.
570: Çïûyo; rpliovXiv. Ilesych.: (v. ^tvyo; TpiTxpâtvov)\'

^ApiffToCpivi); xatxxpijatiküg ix) tüv rpiüv rà ^suyog ISijXs.
Zevyoz Tpixâpôevov est ap. Soph. ir. 490. Eur. El. 125,
TplSouXog contra ap. Soph. O. R. 1063 significat SoûXo;
ix Tptyovixç. — Vide praef. §2/3.

Tpi6(i(3o?,oç „ut tria rostra" legitur Ar. Av. 1256:
ouTu yipuv UV ffTÛofixi Tpiiii^ohov. Proprie de navibus
usurpatur („tria rostra habens"), cf. hxift(3oXoç Aesch.
fr. 129; sed in Av. obscoenam habet notionem, quia
TO ifi(3o?>cv s. 0 ïfilSoXoç = Th xioçj cf. Aristoph. fr.
317: 0ü3\' xXXov (plvov xlveiv ixcu) orTiç ixeytpel rhv Ifi-
(SoXov. Dc navibus t/xfioXov est Pind. P. 4. 191. lier.
1. 166. Thuc. 7. 36. — Cf. praefat. § 4 — De com-
positiono vido ilfiv^oç.

TpiTOffTXTiç femininum vocabuli TpnovTXTii;, i. e.
„is qui in choreis praesultori sive praecentori tertius
est, is enim qui proximus oi est xxpxvtxt^; nomina-
tur" (II Steph.) legitur Aristoph. fr. 487; TptTOffrxTif;
est ap. Aristot. metaph. 4. 11. Ad formam vocabuli
cf. xxpx7Txri; (auxiliatrix) Soph. 0. C. 559, Xen.
Mem. 2. 1. 32, serior., xxottxti; {xiXi;) serior., xportxtt;
Luc. bis accus. 29, similia.

TplxxxTov apud Pherecratem in fr. 108, v. 28:
xipxi iv x;jt.xtxivxiç rpix^^^TOi; = (SxfifSûxivov Z^xvfix,
\'ifiXTIOV XOXVTlfi>tTOV (PllOtius). Poil. 2. 24.- Tplx*^TCV
xhtyfix TI ix Tptxüv. — Cf. praefat. §3 0.

* Tptxo^pûç „tinea, animalculi crinivori species"
(Blayd.) legitur Ar. Ach. 1111 : «AA\' ^ tpixo^pürit toù;
xicpov; fiou xxTiipxycv. Poil. 2. 24: Tpixo(3püre; û^pISix

TIVX aivûfievx tx; Tpl^xc. Idem fortasse est quod crijg
Ar. Lys. 730. Luc. adv. ind. 1 etc. Schol. explicat
etiam âpl\\f/ et axxXij^. Ad formam cf. <rtl^po\'?pùq Soph.
Ai. 807, x^\'P^f^P"\'^ Stesich. ap. Zenob. 6. H,xvipoPpûç
Eur. Cycl. 93. Ilerc. 385, >ifiil3pûç passive Antiphan.
III 49, vfo^pûç Ilippocr. II 310 od. Erm.

Tpi\\pti(/,(peTv „diom toro" legitur Ar. Vesp. 849:
olpioi, hxTplpei; KXTroXeîç Tpi^njfitpHv. Cf. rpi^spylx ap.
seriores ot do compositiono ad (SopfiepoTxpx^iç. — Vide
praef. § 1 y.

TpÓTTx „lusus puorilis gonus" logitur Cratin. fr. 170:
oi (Moin.) Aiovvffloiç xkûXoi; vxli^oua\' xvifAtvot Tpàzx. Poll.
9. 103: „^ SI Tpixx xx\\ou(iév)i irxihx ylvnxi (ûv c5; ri
TToXv V xtrrpxyxXoiVy ou; x0ihTt; utoxô^ovtxi (3é9pou Tivh;
el; ÙToiox^y Tij; TOixûrtt; yi^^/tu; i^evlT^h; Texot^fiivou\'
TTOXhxxtç SI xx) xxùhoi; xx) (SxKxvoi; xvr) tûv xjTpxyxXuv
oî p/jTTOVTf; ixpùno". — Cf. praefat. § 3 ô.

rpox^^xTo; signif.: „ry xepxfih Tpoxv if^xôel;, rota
figulari circumactus, factus" Ar. Eccl. 1 : u Xxfixplv
ifafax toû tpox^^xtûu AuAJWu. Usus ost otiaui Xonarch.
com. 3. 014. Vocabulum o tragoodia sumptum est,
quamquam ibi aliam habot notionom, cf. Aosch, Pors.
920. fr. 101. Sopb. El. 49. Eur. L T. 82. Andr. 399.
Vido praofat. § 8. Cf. Tpox^i (rota figularis) ap. Ilom.

Tpv(3\\tov vido H. V. ixrxvtov.
Tpuytpi; vido ad voc. yAuf/;.
rpuyixi; vido a. v. Tpuyt^pilx,
Tpuyoixlfiove; vido a. v. rpuyt^lx,
Tpùyoïxo; „saccollua, quo faocom votoroa porcola-
bant" logitur Ar. Plut. 1087 : oùxtiûv Tpùyoïxo; txûtx

ttxvt\' uaerxi et Pac. 585. Idem est yXiarvp (Poll. 6. 19)
et (TXKsXtarvtpiov (Schol.). Yerbum TpvyoiTreïv habet Suid.
Vocabulum formatum est a voc. Tpv^ et IttoZv (rp-jyc-
iTTog); vide ßSeXXoXxpvy^. — Cf. praef. § 3 fl.

tpvyuslx dictum est pro kufiaslx Ar. Ach. 499 et
500: to yxp sikxiov oJh xx) rpvyaVix. Sic TpvyuSó: pro
xuiiuSéi; Vesp. 650. 1537 et fr. 149, v. 9: zpîÎTx [ûv
JLxvv\'jpiuv xjri tüv rpuyciiSüvj Tpvyixàç pro xußixo; Acli.
028, TpuycfiSixi: pro xupiahxô; Ach. 886: i^Aflf; îrcflf/vîj
ßh rpuyaSixoT; x^polç. Tandem TpuyoSxlßovsg dicuntur
oî xxxoSxlßOveg Tpuycphl s. xcaßaiol Nub. 296: où ßh
jKÛ^isi ßvihi 7foiyi<T£tç âirsp oî TpvyoSxlßOve; outoi. Cf. xoiXio-
Sxlßuv s. V., xpovoixlßuv com. anon. 4. 665, aopoSxlßuv
com. anon. 4 667, vxxsSxlßccv Stratonic. ap. Ath. 8.
352 b. Quare comoedia TpvyaVx dictum sit non con-
stat: Athen. 1. 40 b, quia xxtx Tbv rij; rpùyt); xxtpiv
primum inventa est. Schob: Six rb rpùyx îxxiXov Xxß-
ßxvsiv >5 Six rb rpuy) XP^^^^*\' tx; H/it;. Cf. Iloratianum
poruncti faecibus era.

TpuycfiSixó; vido s. v. rpuycpSlx.
Tpuy:fiSoToioßQutTtxyt Aristoph. fr. 333: ^v ßiyx rt
ßpüß hl rpuycpSoTrctoßovaixii ab II. Stoph. oxplicatur
„musica faciondis comoodiis .adhibita, vel poetarum
comicorum"; nihil aliud indicare videtur quam rpjyuSlxy
vido s. v. Kock.: „crat sanc fructuosa Athonionsibus
comocdia eo tempore" sqq. TpvyuSoxoii; extaro non
videtur, rpuyuSó; vide s. v. rpuyuSlx. — Cf. praof § 1 a.
rpvycpSó; vido s. v. rpvycpSIx,
rpößi) „tritus in vorsutiis" logitur Ar. Nub. 448:
xvpßi;j xpórxXov, xlvxSo;, Tpvßif. Propric est „foramen",
i. q. irjj ct inde do eo dicitur, qui per quamvis an-
gustuni foramen cffugorc queat (lib). Phot. 608. 15:

Tpùfivi\' Tfxvoùpyoc. Cf. rp\'jiixxix Sotad. ap. Ath. 13. 621 a.
Aesop. fab. 26. Sic rpi^nx Nub. 260 et Av. 431:
irópiriiXj Kvpßx, rplßfix, xxizxXyiii oXov est „verautus"
i. q. Tplßuv Eur. Rhea. 625. Bacch. 716. Ar. Nub.
869. 870 = ivTpißh; xx) iinrapo;. Cf. TTtptTpißßx a. v.,
TpiTTTvip Ach. 937; Tplixptx est etiam „potio ex aromatia
tritia" Alexid. 3. 471. Timocl. 3. 591. Axionic. 3. 531.
Vido praofat. § 2. 1.

Tpvrißioi „vitam conaumena" (Blayd.) logitur Ar.
Nub. 421: paiuXeû xx) Tpvrißlov yxvrpU xx) övfißptTri-
hizvou. Cf. rpvrxvup Soph. Phil. 209. — ^tyeirlßio; com.
auou. 4. 667 = ô «f} piyùv, ßpxxvßioi Plat. Rop. 8.
546 a otc., inp0ßiOi Aeach. Sept. 506, xxxißio; lier. 4.
95. Xon. Cyrop. 7. 5. 67, ßaxp0ßtoi Ariatot. rhot. 5,
aimilia. Do compositiono cf. s. v. ßopßopoTxpx^n. —
Vido praofat. § 1 y.

TpucpipxlvofAxi „doliciis ot mollitio perditua num"
logitur Ar. Vosp. 688: ùS) itxßx;, hxxiv>}9t); aûftxTt
xx) Tpvcptpxvôtl;. Vcrbum formatum est ab adiectivo
Tpuptpéç (mollis, luxurioaus) Ar. Veap. 551. 1169. Eur.
Bacch. 150. Thuc. 1. 6 etc. Cf. vorb. rpt^iv Ar. Nub. 48.
Lysislr. 405. Eur. 1. A. 1303. Isocr. 4. 151 etc., aubst.
Tpug»i I<:ur. Phoon. 1498. Ar. Lys. 387. Plat. Logg. 10.
901 0 etc., rpuPeptóc/Mi ap. seriores, ot iixôpÙTnsaôxi.

rpvCpoxxXxaipiç Aristoph. fr. 320, v. 6 est „hhiix
yuvxiMîov^* soc. Ilesych., „vostis quaedam protiosa, »}
Tpv^epi) xxXx7ipi;*\\ KxXxcipi; autom ab Hosychio ex-
plicatur: x\'^ûv 7r?,xTÛ<r)tf*0{ i) i^vioxixhi xx) Irxixh; x\'tùv.
Iviot Xivoîiv xx) xoS^pit x^TÙvx Iffx^ï^t et invenitur
Cratin. fr. 30. Ilerod. 2. 81. Poil. 7. 71. Athon. 12.
525 d. Phot. Horod. oxplicat xiùùvxi Mvicu; xtp) tx
7xi\\tx hvxvxTOÙ;,

Tpû^ „vcrmiculus qui legumina rodit" legitur Stratt.
fr. 80 ; ôijpisv to iv toTç ctrirphig (Photius). Simile ani-
malculum videtur fuisse Tpu^ahxiç Alex. fr. 15 vs. 12.
Vocabulum formatum est a verbo Tpûyu, ut xpi^ a. v.
xpixtiv,

fTux/Çcv xl xpixe; tcï; pvyx^aiv. Schol. : tvm; ipyxXsliv
ti a tov; xiêov; trepikoztovai xx) ^iovjiv. Cf. Eur. Herc.
945. Polb 10. 147; 7. 125, Tvxtafix ap. Eur. Troad.
814. De formatione cf. s. v. xvôpxxi^u.

TvvvovTo; = „tantillus" et tvvvoutotI leguntur
Ar. Thesm. 745. Nub. 392. 878. Ach. 367. Eq. 1220
ot Ran. 139: iv irhoixplc^ TvvvovTcpl xvîip yipuv vxvTt);
iix^ti. Dorivatur vocabulum a tvvvo; , forma dorica pro
fiixpi;, cf. Thoocr. 24. 137, ad analogiam pronominum
toiovto; , tifxtxovto;, cett.

TvvTXx^eiv logitur Ar. Pac. 1148: ov yxp oUv t iar)
•xxvTu; olvxpl^etv TVKitpov eùîl tuvtX^hv. Schol. : îdjAc-
vxtttv tvvtXo; yxp è ^ xvt) tov (SuXoxottiTv. Phot.

p. 610. 13: TvvT?iX^tiv\' tl; v^xhv inf3xlvttv. Vorbo usus
ost etiam Sosipat. com. 4. 483. Subst. tvvt^o; = 7nj?j;,
adi. tûvtAwîijî oxtant in vot. loxic. Dc formationo cf.
(3xp(3iTlt^nv, TuvTAâÇf/v = riv TJjAàf vxTe7v s. xivTtiv.

TvpivuTo; „dorsum habens o casoo" logitur Ar. Acb.
1125: xàpto) TT^XKOVVTO; rupóvuTOv xüxAcv. Cf. ad for-
mam: XFiJ<rôvuTo;, , rilyjpôvur:; (Soph. Ai. 847.
Eur. Troad. 1136. Phoon. 1130). De compositiono
s. v. xxcpnixfiu;. — Vido praof. § 1 y.

TupoTTuhilv Ar. Ran. 1369 comico usurpatur =
„ad libram tamquam casoum vcndoro" (Blayd.): àvîpiv
TTODjTÛv TupoTTuMjffxi Tixv>jv. Substautivum rupôTc5A>><
legitur Eq. 854 : toùtou; vepioixovri fie^:t07rù\\xi xx)

TucptSxvôç „senex decrepitus" legitur Ar. Vesp.
1364: ù ovroç ovto;, tvÇicIxvI xx) xo\'PÔS^^. Idem est
Tu(poyépci)v Nub. 908. Lys. 335: ijxiuax yxp Tv<poyépiv-
tx; xvSpx; ippm. Eust. ad Od. p. 1431. 39: sôtv tv(Pc-
yspsvTe; oî toioZtoi xx) Tv<pot xx) Tv(pihxvo) ax-vTrrovTxi Six
tI StJv tJvxi ijS)) Tw^fafl«; tov; toiovtov; fjyovv xxUffixt
vtxptxû;, oêiv xx) tuiifioyipovts; oJ xvto) xx) aopôzxifxtoi xx)
aopoxXyjye;. Ad formam cf. ùfioyipuv Ilom. ^ 791,
SiffAoyépuv liera, r 149. Vide praefat. § 1 y.
tv<poyipci)v vido s. v. \'Tv(ptSxyó;,

"t ü ad cxprimcndum sonum qucm quis olfacions
cdit legitur Ar. Plut. 895, ubi sycophanta carnes assas
odoratus cas voculas sexies repetit; cf. {ih nu Eq. 10.
Thesm. 231: ftv /ctv. rl (iii^/iç; ttxvtx xstojV«/ xxAûç,
(pû cpv Lys. 294. 304: ipû (pv. ioù loù toù kxzvov. Vido
praefat. § 6; <pv usurpatur iir) tûv (puvtrûvTuv vûp
(Theodos. Gr. p. 79); (pv cpù malit Richter Praef.
Pac. p. 53, coll. 0 y ot (aû.

vlxT0Z0T)fç „aquao potor" logitur Phrynich. fr. G9,
v. 2: xvôpuTToç ûv vixTOzéTtfç, piivvphi ÙTTfpyocPiffTiîç. Idem
est vipozotm Xen. Cyr. 0. 2. 29. Verbum ùSxtottutiTv
habent Cratin fr. 288. Lucian. Icarom. 7, subst. ùixTc-
TTCfflx Ilippocr. Luc. rhot. praoc. 9, itipoirorlx Xon.
Cyr. 1. 5. 12. Plat. Legg. 2. 074 a, vipoiroTth lier. 1.
71. Xon. Cyr. (5. 2. 20. Plat. Rep. 8. 501 o. — Ad
formam cf. omxém; Polyb. 20. 8. 2. Evang. Matth.
11. 19, t^upozéTYiq in Anthol., txtTpioxÔTvii Xon. Apol.
19, yiiuTTÔTm in Anthol., ixiyoTrirn; Athon. 10. 419 a,
xoküTTÓTift Polyb. 33. 14. 1. Plut. Cim. 4, (î>/Aôtot)j;
lier. 2. 174. Av. Vosp. 79.
ùipixCpSpoç „hydriam gostans" logitur Ar. Eccl. 738:
* cpipi hûpo TXÛTifv TÎfv ùiplxv, uiptxcpépe. Cf. ùiplx Av. 002.
Eccl. 078. Dom. 47. 52, uip!)<Püpo; Hor. 3. 14. Xon.
An. 4. 5. 10. Luc. vit. auct. 7, vipo^poplx Luc. D. Mar.

6. 2, ùSpoCpsptïv Xen. An. 4. 5. 9. Luc. Tim. 18. De
compoaitione vide àypioiroiôç,

\\ji)vix „porcina inaulaitaa a. atupiditaa, suillum in-
gonium" legitur Ar. Pac. 928: "vx fifj ytv)]Txi Qexysvsut
vifvi\'xj Pherecrat. fr. 237 et fortasse etiam apud Calliam
(fr. 31). Etym. m. p. 733. 30: irvijvlx xx) ujjw\'«\' x(ixéix^
ffxxiÓT)}<;, eadom Phot. p. 616, 17. Schol.: (luplx,
xptxôlx. Cf. verbum ùyjviTv (porcinis moribus osso) Plat.
Theaet. 166 c, adi. ù>fv:; Plat. Lcgg. 7. 819 d, întvtùç
(qui est suillo ingonio) vct. lox., ùoptowlx s. v. Apud
Pherecratcm invenitur etiam avtjvlx (1. b). Apud Cal-
liam incortum ost utrum {»ivég an ùijvlx invcniatur.
Do formatione cf. s. v. xyaXx^lx.

ùiSiov „filiolus" logitur Ar. Vosp. 1356: rh yxp
ùlSiov Ttfptl pce xxffTi iùffxoXov. Vido praofat. § 7. Eadom
forma otiam domin. cssc potest voc. v; (Xon. Mom. t.
2. 31.). Vocabulum pertinot ad deminutiva blanda.

ùXitCpôpoi „ligmitrix" logitur Ar. Acb. 272: xA/t-
Tovaxv tùpôvf ùpixhv \'jx>j0épsv. Verbum ùX)t0optTv est up.
Phryn. Ib A. 67, ùxc(pûpo; ap. Léon. Tar. 16 (XI. 335)
ct verb. ùxecjicptTv up. sorioros. De compositiono vido
xypioxoii;. — Cf. praofat. 5} 2 (o.

Ùxoipô/Aoç „in ailva currona s. degens" logitur Ar.
Thosm. 47: ôtfpûv xypluv x^eç ûXoSps\'fiuv ju>j Xuiaôxv.
Cf. ùxé(3i9Çj vKoilxtTs;, ùXoxxToixo;, ùXcvêfio;, ùxo(pàyo;y
ù?j>0ep(Sô;, quao omnia fore idem significant ot extra
comoediam leguntur. Ad formam t 0ottSpó(4Ot Eur. Phoen.
1441. Or. 1290, loXtxoSpifio; Plat. Prot. 335 o. Xen.
Symp. 2. 17, eptiipipio; Eur. I. A. 1593, vTxliolpèfio;
Stratt. com. fr. 02. Plat. Lcgg. 8. 833 a, similia. Do
compositione ad ^c0sIt>i;. — Vido praefat. § 8.
ùoptouvix „musa porcina" legitur Ar. Eq. 980: xXXx

Kx\\ ToS" lyuys dxußx^a Tîjç öoßüutrlxg xùtov. Cf. ùijvlx
s.v., (xßovtrix Eur. Here. 676. Plat. Legg. 3. 691 a etc.,
evßovvlx Plat. Gorg. 486 c. Plut. plac. philos. 4. 20.
Diog. L. 2. 136, cpiXoßoujlx Luc D. Mer. 8. 2, kxko-
ßourlx Plut. Symp. 9. 15. 2. De compositione cf. s. v.
ßhXKoXxpvy^. — Vide praefat. § 1 y.

vocKuxßxv „insanire ex hyoscyamo" legitur Phe-
recrat. fr. 72: üsaxvxß^; xvîjp yépuv uv. Phot. et Suid.:
üoffxuxßxv ßsßijvivxi, TxpxTTxliiv. Hcsych. ! {lorxuxßxg\'
ßxlv^\' xtto TÎjç ttsxç. \'Tojxvxßog horba invenitur Xen.
Oec. 1. 13 etc. Do formatione cf. s. v. xivxßpxv. —
Vide praefat. § 1 y. .

ÙTTXVTX^ adverb, „ex adverse" legitur Aristoph. fr.
616 : ï(p(vye, xxyù tjJ; ùttxvtx^ elxiß>iv. Idom est quod
(vxvtix; (Herod. 8. 7. Thuc. 4. 33, etc.) sive xvTixpù
(Ilom. E 130, etc.). Ct vzxvrxv.Vind. P. 8. 62. Soph.
Phil. 710, hxvTx Hom. T. 67. Pind. N. 10. 66. Soph.
Ant. 1284. Eur. Or. 1478. Ad formam: ivxXXx^ Nub.
983 et alibi, xxpxXXx^ Soph. Thuc. etc., Hom.
A 749. Vesp. 164, etc., ttxÇ, xxtx^, alia.

ùtrxttûxivtjv „paullatim discedere" legitur Ar. Av.
1011, Eccl. 1165, Thesm. 924: to-jt) 7rov}}p:v xXX\' ûz-
azoxiniTiov. Cf. xzixivoç s. v., ùzxytiv Her. 4. 120. Av.
1017. Thuc. 4. 127. Xen. Cyr. 4. 6. 37. Sic wTaTorp^
xtiv invenitur Aristoph. Eccl. 284: h tJjv zvxvx ùz-
xzorpixdv {J<rT xzorpix\'^v Jlein., ûar* xzorpixfiv coni.
Ilergk.). Schol.: izhu rpixttv. Cum ùzxzo- composita
sunt etiam özxztißt Thuc. 3. 111. Ael. IL- A. 11. 33,
ùzxzcxpÙTTTu Ael. II. A. 5. 40, ùzxzoXtlzu ibid. 10.
43, vzazB^^x^ ibid. 3. 24; cf. praof. § 5.
ùzxzûTpixeiv vido ad voc. ùzxzoxivtTv.
ùzfpxxovrl^u „superare" legitur Aristoph. Av. 363.

Plut. 666. Eq. 659: „xaywy\' ou sh \'yvav to7; ^oXItoi;
jjTDjAtfvoç hxKorixiffi jQïüff/v Ù7r£py}xôvTi<rx\\ Invenitur etiam
Diphil. fr. 63. 5. E comoedia sumpsisso vidontur Lu-
cian. adv. ind. 14. Athen. IV. p. 168 d. Cf. praef.
§ 12. Similiter ùtrephdkttv tivx Phryn. Bokk. p. 67,
27; cf. Aesch. Suppl. 482 filxrpc he^x; ovz ùxspTO^iù-
ffifiov. Porro vido s. v. xxSuTrspxMvri^u ot praofat. § 5
ot 2 a 3.

ÙTTepxvxiitùofJtxi „impudentia vincor" logitur Ar.
Eq. 1206: clfioi kxmSxIijmv, \\jx(pxvxihvH<TO[ixi. Schol.:
T^ xvxtifltf viwjôiîacfixi. Cf. xxTxvxihóofjixt ap. Eustathi-
um. — Vido praef. § 5.

ùxepxxoxplvofixi Ar. Vesp. 951 ot Thesm. 186:
ixv yxp vrtpxxcKplv\\i fiou, <rx<pûf eruTtt; ifii idem est
quod ùxtpxxoXoyiJtTÔxi ap. Hor. 0. 136. Xon. IIoll. 1.
7. 16. Simplox xxoxplvo/Axt ost àxoXoytTrôxt Plat. Gorg.
515 c. Ar. Ach. 632. — Vido praof. § 5.

ùxtptÇ}fKOVTiT}jç „plus quam soxagenarius" logitur
Ar. Eccl. 982: xxx\' cùxi vw) tx; ûxtpt^iikovtitttç tk-
xyofitv. \'E^>i)uvTXiT)ï; (l^ttKSVTOùrtiç) invonitur apud Plat.
Legg. 6. 755 a, 7. 812 b, Ilippocr. ot seriores. —
Vido praof. 5.

vxtpxvxxxi^etv i. q. ùxepSxuptxi^tiv, xxpx rh xvxxx^,
O iartv ixippufix Ùx\\j(jt,x9ii0\\t (Phryn. Bokk. p. 69. 7)
legitur Ar. Eq. 680: sl ùxtptxiflvcuv ùxtptxùxxx^év ri
fit. Simplox xuxxxi^itv „mirantom oxclamaro xvxxx^"
logitur Cratin. fr. 52: ol xvxxx^outri xtpiTpi^fiVTt;, h
5\' ho; vtTxi. UvxxxÇ invonitur ap. Plat. Euthyd. 303 a.
Do formatione vorbi xvxxx^uv cf. s. v. /SpyXAw. —
Vido praof. § 1 y.

ùxtpxuppiâv „eruboscoro proptor aliquom" logitur
Ar. Ran. 308: iS) itierx; ùxiptxupplxvt coû, cum

allusione ad significationem „concacandi" {sTrixé^eiv).
Cf. zuppog Eccl. 329. 1061. Eq. 900, ùnepSihiKx Aesch.
Sept. 274. Soph. Ant. 82. lier. 8. 94. — Yide praef. § \\
Sic ÙTTspuôpiâv „subrubescere" legitur Plut. 702: \'lao-w
(itv \'/ sirxMhouôoûa cifix ùîr^pvôplxtre (ÙTTipyipvôplxae coni.
Bergk.). Cf. ÙTTipuSpoi Thuc. 2. 49. Plat. Rop. 10. 617 a.
Simpl. ipvSpixv est Plat. Prot. 312 a. Dem. 18. 128,
ipvôpxlvitrâxi Xen. Cyr. 1. 4. 4. Arist. Eth. 4. 15. —
Vide praef. § 5.

tur Phrynich. fr. 69: xvSpxTtoç xv vixTorroT}};, piivvpè;
ÙTTtpaoCpKTTiîç. Cf. ÙTTtpaoipiffTiùx Philostr., virip70<po; Ar.
Acb. 971. Plat. Euthyd. 289 c. \'AvTtao^irTyi; est Luc.
Alex. 43, KXTxtro<piffT)i; Eustath. Simplex vocptrT^i; pas-
sim invenitur. — Vide praef. § 5.
ÙTTtpvôpixv vide s. v. ùztpirvppixv.
ûxixttv „TrpocpxttliioiixiJ praotendo" logitur Ar. Pac.
908: «AA\' y^vpov xv a vzixovr» rîjv hfxfipixv, cum
allusione ad ÙTréxdv t>jv x^^P* (ad munus uccipiendum).
Cf. Dem. p. 421 ; Menand. 4. 159. Uxplxftv (Trpocpifftti)
est Av. 581. \'Tjrixdv proprio sensu invonitur Ilom.
H. 188. lier. 1. 151. Ar. Pac. 431. Ach. 1063, est
„praobero" Pind. 01. 2. 60. Eur. Ion. 1372. Dem. 19.
255 etc., „porferro, toleraro" Soph. Trach. 1264. —
Vide praef. § 2/3.

Ù7r>]vé(Stoç up. Platon, fr. 124: rov i/zyivi^tov airxprto-
Xxirtjv puiroKSvSuXov èXKtrpIfiuvx „is videtur esse, qui
ingenti barba (i. c. minaci vultu) victum quaerit;
vinivo(3óro; Naber Mnem. nov. VIII. 124." (Kock.).
\' Cf. Ù7r>,v)irHi Ilom. n 348. x 279. Plat. Prot. 309 b ;
üjr)fv)j legitur Aesch. fr. 25. Ar. Lys. 1072. Vesp. 476.
D. Sic. 5. 28 etc. Ad formam vido s. v. rp-jvlfiio;. De

VTTiJTpiOV „ abdomen" legitur Theopomp. fr. 51: ôùvvuv
Te ^euxûv ZiKe^iKÛv vTrviTpix. Ath. 9. 399 d : ÙTnÎTpix KX^ei
TX ùxoyiaTpiXj do quibus cf. Poll. 2. 170. Tà jjrpcv
(venter) est Ar. Th. 509. Plat. Phaed. 118 a. Xen.
do ro equ. 12. 4. Dem. 54. 11.

ÙToy^vKxlvu „subdulcem roddo, blandior" est Ar.
Eq. 210: Th iîjficv xe) zpoazom inroy^uKxlvuv pvifixTloiç
pcxyeipiKÛ;. Schol. : y{iùr[/.x<n xP^^evo; xx) xoXxxeixiç,
Simplex yh.vxxim est Xon. Oec. 19. 19, Mosch. 3. 117,
Theophr. ot serior. — Cf praofat. § 5.

ùzoy^uTTlç „coronae gonus quoddam" legitur Pla-
ton. fr. 51, v. 2: CTeipxvoûvô\' ùvoyXuiTTiaiv, ôrxv xivtjTi
Toy. V Athen. 15. 078 d: Ù7roy\\uTT); 3f are^xvsu hùv
elioi, factum scil. o foliis plantao vxôyKurrcv (Dios-
corid.). "ïvoyXuTTl; otiam est „tumor sub lingua"
(Ilippocr.). — Vide praef. § 3 fl.

ùxoypàiJLtAXTx „fucus, pigmentum, quo oculi maio-
res ot splondidioros appareant" logitur Aristoph. fr.
320, v. 5: xxKvfifix, <Pvxo;, \'xtptiipxt\\ ùxcypxfifiXTx.
Etym. m. 782. 9: ùxôypxfifix y roh; ùxc

ùxol^uyiùSij; ai do homino dicitur, orit is qui iumonti
instar alii-aubditua oat, qui aliquid facit non voluntato
Hua, aed aliorum inaau, more iumontorum (II. Stoph.).
Etymol. m. 782. 22, Photiua, Suidaa : ùxo^uyiiit);
xvûpuxoç\' i pt)i ix Tij; ixuTOv xpoxipiatxi xx) xpoiuftlaf
T/ xfXTTiiv, «AA* ix Tij; hipuv xfAfufl-fw;, ckxtp xx) rx
ùxc^tjyix, etxoi; 3\' xv xx) ùxo^vyiùle; xpâynx, \'Ap/s-rfi-
(pxvtt;. Do ro onim, non do peraona, usurpât vocab.
Ariatophanoa fr. 731. Cf. adi. ùxof^vyio; ap. serioroa,
vorb. ùzo^vycvv Luc. amor. 28.

uxo&vjXvq „nonnihil muliebris, efferainatua" legitur
Aristoph. fr. 685, v. 2: SixXsktov exovra fitativ xoXeug
G-jT xjTflxv \'jiroóifXuTipxv OUT avsKsu^epov uxxypouoTipav.
Simplex SijXu; (muliebris) est Aesch. Ch. 303. Soph.
Trach. 1064. Ar. Lys. 708. Callim. Apoll. 37. M.
Anton. 4. 28. De formatione cf. s. v. xpicpxpla-Tepo;.
uzoöufilg cf. vocab. ns^Xvizvpig.
uzoKpouu vide s. v. Kpoüfix.

uTToXeTrroXóyog „subargutus" legitur Cratin. fr. 307:
TÏg Sf ffó\'j Mfi^ig Tig tpono ótxT^g. uxoKexroXoyog. Cf.
simplex XezToXóyog s. v., uTróXsTTTog Luc. Philops. 37.
Phil. imagg. 2. 29. Dc compositione vide dpccpxplffrepog.

uzóXi<T(pog „paullulum attritua, macilentus" legitur
Ar. Eq. 1368: xoXXolg y\' unoXkcpoig TTuytSloiaiv Ix^fku.
Schol.: uTTÓXivTTx 3f TX rerpifiptivx. Simplex Xla^pog vido
B. V. Do compositiono cf. ad xptCpxphTepog.

uTToXupiog „suppositus lyrao fidibus" logitur Ar. Ran.
232: vpssiznèpirerxi 3\' i (popfiiKTxg \'AxóXXuv htxx ióvx-
xog^ ov uTToXupiov ivvSpsv tv Xlfivxig Tpi(pu. Sic libri ct
vulg., i/TTofipüxiov Bcntleius, i. o. sub aqua submeraus.
Sed Poll. 4. 62: xx) iovxxx 3f Ttvx uzoXupiov o\\ xupiixoi
uvifJLX^ov ug TTxXxi xvt) xtpxTUv uroTtêifitvtv rx7g Xüpxtg.

uTTozxpótvog „semivirgo" legitur Aristoph. fr. 141:
u xptafiÜTX, TTÓTtpx cptXtlg Txg ipuTtTtJ; hxlpxg, >} vu Txg
vxoTTxpdivcug] Cf. truizzipStvog Acl. V. II. 12. 1. Simplex
xxp9ivog passim inveniri notiasimum est. — Vido prae-
fat. § 5.

uTroTTtivïjv „aliquantum esurio" legitur Ar.\'Plut. 536:
ffu yxp XV TTophxi tI IvvxC xyxdév^ rAvfv (p^Huv ix fixXx-
vtlou xx) zxiixpluv uTroTTttvuvTuv] Schol.: (itrpiag Trtivijv,
Simplex xttvijv saepe legi quis nescit? Vido igitur
praefat. g .5.

XxuxxS" fspfvyf. Porro vido sub composito Tpo<r7rêpSo(ixi.
— Cf. praefat. §3;;.

ÙTroTTiTTûvy vide s. v. xxrxztTTOÛi\'.
ÙTToppuSsîv „nonniliil metuo" legitur Eupol, fr. 98,
V. 2: X«) zxXxi y XV t]v xvvip, W (ih rè rij,- zôpvt);
ÛTTuppxht KXMV. Cf. SioppuhTv Dio Chrys., Kxroppuhîv
Polyb. 10. 3. 5 etc., ïiTrtpoppcchTv Eur. Suppl. 350.
Simplex èppxitïv saopius invenitur. Vide praof. § 5.

ÙTrotrKxhtvu „suscito" logitur Ar. Acb. 1014: ri
TTÛp ôz6ak«?,(uf. Scbol.: âvx(pu<rû, ^uTTupû. Cf. havkxxfùu
Plut, do sol. anim 31, cotorum s. v. UvKxXevx, — Vide
praofat. § 5.

ùxoTiKptalpopLxi „curiose quaero, conicio" legitur
Aristopb. fr. 198, v. 7: t/ 3\' ùzoTtKptxlpei kx) kxkû;
xvSpxf xiyfi;] Poil. 9. 151 verbum componit cum v.
ÙKÔi^ttv, TtKfixIptaôxi, xfi^tyvotlv, ffTc%x^(ffûxi, ùxozrevfiv,
ùzovotTv, TOTÂÇf/v, tiKofioXtïv. — Vido praofat. § 5.

OTTOTpifipiiriov „iusculum ox aromatibus levitor
tritis compositum" logitur Toloclid. fr. 1, v. 9: ùtto-
Tpififi^flxv 3\' êxno) TCVTXV TOÎi fiouXsptivoiffi TTxpijrxv.
Sic Tpififtxnov est Sotad. 3. 585. Dipb. 4. 394.
Vocub. deminutivum ost vocabuli ùxÔTpt/jiiJLx, — Vido
praofat. § 7. Pertinot ad deminutiva, quae dicuntur
blanda.

Ù7ro\\puveTv „in obsoniis emondis docipio" logitur
Ar. Acb. 842: 6Ù3\' âXXo; xvêpûxuv ùxs\\pxvxv ae xy^nxvû
TI. Schob: h} i^xvl^ Kxnoupyûv. Cctcrum vide s. v.
xxpo^pxvfïv. — Cf. pracf. § 5.

ùxûfioXot „pigncrationi obnoxius" logitur Pherecrat.
fr. 58, V. 2: oùx W» t^v oîkjxv t^v iicuxutixvo; keifûvtiv

ÙTTcilooXov; Photius: -jTrû^oXov\' vzoxtlfASVov vpo; Sxveiov
xa) TÓKOv. — Vide praefat. § 3 ö.

»P\'XO? „corbis" legitur Aristoph. fr. 569, v. 5:
vpixovç 3\' ISoiç XV vi^oiilvoug (riSepiévou; Kock.) ctixxv
ôfioù TS [ivpTuv. Lobeck. Pathol, prol. 337: „nihil tam
fluxum quam nomen corbis xppixog, quod non solum
xpbxoç dicitur, sed etiam vpixo; et ùpirxo;, additoque
sigma vüpixoi et rvplrKo;". — Cf. praofat. § 3

vpxi „urceus, vas fictile" legitur Ar. Vesp. 676:
vpx»;, civov, ixTTiSx;, Tvpóv, (ièhi, <r^vx[jt.x, zp07xs(pi.\\xix

et fr. 423. Poll. 6. 14: lûv ^ Xs^i; rà xporioiKh;
TÜ (oix^ xspxpiiov. „Spiritum asperum quidem habot
Arist. Vesp. 676 et fr. Hole., sed veroor no a librariis
additum" Lobeck. Paralip. 34. — Cf. praefat. § 3fl.

UÇ „aprina natura", 0071;, ópy^ (Schol.) legitur Ar.
Lys. 683: fl vit tù $eû (is i^uTrvpiîrei;, Av^w TÎfv êf^xurij;
h iyw 3)}. Sic codd. C. R, vvv B. A. „Vix sincera ost
vulgata; addo quod syû mox logitur in sequonti mom-
bro; reponendum suspicor Xv7u rîiv ifixvrij; Ivx kx)
i. 0. Tyjv t7xvv, vim meam, vires meas, vol Auj-w txç
ifxxvTÎjç Jvxç vol }.V7U TÎfv ifixvTÏjç »V vfixç sqq."
(Blayd. annot. crit.) Quarum coniecturarum nulla vel
umbram habot probabilitatip. — Cf praofat. § 2 » 1.
v0xvToShi]TOç ost Ar. Av. 943: vopixifvji yxp iv

TTXTxt. Sic codd. B. T. A Suid., v0xvToiivxTOv cod. V,
Dind. Moin. Kock., v0xvToilvii7Ov cod. A. vulg., xfA0i-
iivifTov cod. R. \'T0xvToióvxTcv tffdo; posrtum est pro
Pindari x:j.x^o0ép>ftov oJkov (fr. 72). — Cf. praofat. § 8.
Vido voc. TTTfpsSiv^Teç ot xtpsSivnTo;, v0xvTéç est ap.
Ilom. ot trogg., 3flVj}Tfl; por so solum non oxtat. Sig-
nificatio vocabuli incorta est.

vCpó?>(jtiov „(iipo: Tl tov oivXov Trpoi; tu arénxtt\'^ legitur
Pherecr. fr. 242. Poll. 4. 70: tüv av\\üv tx iièprj o^fjlci
xx) v(pihtnx. \'TcpiXfiiov Aristoph. fr. 61 significat „quod
mortario supponitur, quod sustinet mortarium". Poll.
10. 114: v(póx[uov ri vzcv>ffcx tov okfiov. "oxfioq, mor-
tarium, est Hes. O. 425. Her. 1. 200. — Cf praef.
§

«î>év«| est fictum nomen avis Ar. Ach. 89 : kx) vx)
fix Al\' cpviv Tpnr>,x7iov KKeuvùfiOv TrxpiôijKsv ^pcTv \' Svopix 5\'
^v XÙTÛ (pivx^, cum allusiono ad avom <po\'m^ (Iles. fr.
50, 4, Herod. 2. 73) et ad id, quod significat voc.
Ran. 909 : toOtov z-pût* hiy^u ù; ^v xXx^uv kx) (pévx^y
scilicet „fraudatorom", vide Equit. 634, ubi (pîvxKt;
sunt „daemones praesidcs fraudum". Cf. nomina avium
KOfivoXxxuùo; (an -KvSii;) Ach. 589 et ixTrxXtKTpuûv Aesch.
fr. 130. A r. Pac. 1177. Av. 800. Verbum <ptvxKli;m est
Ar. Pac. 1086. Ran. 921. Plut. 271. 280. Dem. 2. 7;
19. 66 etc., subst. (ptvxKiiriió; Ar. Eq. 633. Din. 1. 92.
Dem. 24. 194 etc.

(pùtvvXXx „decropita, :péipt, htùpi\' convicium est
vetulae Ar. Eccl. 935: vh Ai", ù (p9lvvx?,x vû. Vocabu-
lum comico ost derivatum a verbo 0Slvu instar nomi-
num, quao sunt KpxrvWx, "AvôuWx, B/tuAA«, simil.
Vido vorba s. v. (3iù\\},(tv. Cf. (pSlirx apud Hosych. (»}
XiTTÎt xTch <pêljeu;). — Vido praofat. § 1 y.

cpi(3x>,euç de homine dicitur Toloclid. fr. 5: û; xxXs)
kx) (pi^xxiu. Schol. Ar. Ach. 802: kx) tov; Ux^ov; tùv
xvdpÙTTuv (ptfixXtu; KxXsîxnv, Proprio ost „ficus quoddam
gonus praecox" Ar. Ach. 802, Phorocr. fr. 80, Hor-
mipp. fr. 51, Apollophan. fr. 5: zpuTiixTx tûv fivppt-

/3flvAfü£;v SJj), Tctç (pi(SxXsu;, tÙç rraw xxhx; VTS^xvuTpi-
5«;, ubi (ivppivxl idem est quod (pi^xXsat; aecund.
Ath. 3. 75 e, Phot., et Etym. m. 793. 25.

cpi?>xv6pxx{ôç „carbonariorum amicus" legitur Ar.
Acb. 336: xTroXeïq xp" ofiijXtKx révh cpi^xvôpxxix Sim-
plex xvôpxKiû; occurrit Aosop. 12 etc. Porro cf. s. v.
(piXofjùx^itpog. Vide praefat. § 1 y. Eodem pertinet etiam
vocab. (piXïfXtxaTyiq Vosp. 88: (piX)i^ixiTT^; tVr/v «ç
cySfî; àviip. Schol.: (piXolixxcTvi;, <pihóitKOC\' Cf. xtt^Xixc-
TJJÇ s. v.

„amor voluptatis" logitur Ar. Plut. 307 ot
311 : ûftf/f Sf ypuhl^ovTt; vvh (piktjhx; sjrtaôs fi)iTp) x^\'P^t\'
Idom ost quod <p/;.»>Sîy/«.Plut. do od. lib. 10. Doriva-
tum ost ab adi. (Arist. Eth. 8. 4), quod o voc.

ot ^h; = >)Sey»| compositum est, cf. (p/A>jSöV3;
Polyb. 40. 0. 11. Luc. llormot. 36. Epigramm. adesp.
80. (X. 118), cpi^iihTv Ar. Pac. 1131). Antiphan. 3. 68.
Polyb. 34. 10. 4.
(p/A>>A/«(rT»}; vido s. v. (ptf^xvôpxxtû;.
(^/Aflx>j3>f; Aristoph. fr. 732: cptXoxniîi KÔyov secundum
llesychium est xtiitnovixi;, quod apud Plut. adv. Stoic.
32 ot alios ost „curam gérons, curiosus", cf. Polyb.
32. 13. 12 ot adv. xi)hfiovi)cü; Polyb. 4. 32. 4. Luc.
Conv. 46.\' Idem vocabulum alibi significat „afiinitatis
amans, aflinium suorum studiosus, officiosus in ami-
citia". Cf. Stoph. Thos. s. v. Coterum vido s. v.
(pi^opiôx^iipo;. Praeterea cf. Hom. t 406,

(piXopióxhpo; „amans improbitatis" (H. Stoph.)
logitur Philonid. fr. 13. Poll. 0. 168: jMyov H oJ

TTOtilTx) xx) (pi>J7Tp»0CV xlv lÙfJltTx(30k0V, AtlvxpXOi Si Xx)
0t\\eiriitjpsvy M ù; «l\'<Awv/S>}; 0i\\onéx^tipov, Plura composita

cum <pt\\o- dabit Pollux 6. 166—168. Aristophanea sunt
0i?.avôpxxev;, (pixijxtxdtviq, (pixo^opsutii?, <pi?.oki]i)iç. Per-
tinent ad composita obiectiva.

cpiXoTTXTplx „amor patris, erga patrom" legitur Ar.
Vesp. 1465: TCoXXcZ 3\' ixxlvov zxp" è^o) xx) ToTrtv fy
(ppovoZriv Tuxùy xrrsmv Six t^v (pihoiTXTpixv xx) ffoCpixv ô
ttxTç \'o <^ixoxxiccvo;. Apud seriores invenitur cpixotrxtoplx,
quod derivatum est a voc. (piXozxTup Eur. Or. 1605.
I. A. 638. Plut. Demetr. 3. Cf. etiam ptXéirxTptq,
amans patriae Polyb. 1. 14. 4. Diodor. ep. 11 (VII. 235).

(PiXoxapsvTiîç = jfXoptuTÜv cpixoç" legitur Ar. Ran.
403. 408. 413: "Ixxxi (piXoxopiurx, avptxpóxefiTri (ii.
Contra cpiXÓxopo; est xofi\'x; <pl?,oç, „chorearum anmns"
Aesch. Pers. 440. Eur. I. A. 1037. Ar. Thesm. 989.
1136. Vide s. v.

(pXxv „avide comedo" legitur Ar. Plut. 694. Pac.
1306: vptüvrh Xotzèv Ipyov *vtxZôx tûv (jlivcvtuv (pxxv
TXVTX TTxvTx. luvouitur otiam Monand. 4. 280. Schol.:
cpxxv VVV Ti fttTx ^lócpsu MUiv. Proprio est „con-
tundo" Pind. N. 10. 68. Ar. Plut. 718, sou „ferio"
Ar. Nub. 1376. Plut. 784. Theocr. 5. 148. Moeris:
cpxxv \'Attixû; \' ÓXxv \'EXXijvixûç. Cf. compos. x(i0i0Xxv,
f}j0Xxv ot ffvpicpxxv ap. Ilippocr., xvx0Xxv Ar. Lys.
1099. Lue. Poregr. 17. — Vido praof. §2/3.

cpxxTTÓOpxTTO sivo TocpxxTTÓÓpxT logitur Ar. Ran.
1286 sqq.; „hac voce ficticia vidotur voluisso significaro
inanom stropitum vorborum Aoschyli; similo ost (3opi-
(SxXs(5ofi(3x^ in Thesm. v. 50." (Borgk.). Cf. praof. Jj 1 x.
^ <P?,i^iç vido ad voc. xi^Xvizvpt;.

(pXcylSfi „carnos assao" Archipp. fr. 11, v. 2 ot
Stratt. fr. 11, v. 2 : aCrrixx 3\' tïpxxirf Ttfixxn öeptix; Tt
xârpsv (pXoylSx;. Athon. 14. 656 b: tx 3è cttx xpix

Cf. verb. (pXoyl^u — asso ap. serieres, ubi etiam subst.
(pxcyidfAog. — Yicle praefat. § 3Ç.

(popd „pertandi merces" legitur Eupol. fr. 271 et
Aristoph. fr. 300: i(3oXûv Ssout-ûv tittxpuv xa) t)fç cpopxç.
Poll 7. 133 dicit idem esse xôpt,iaTpsv (cf. etiam 9. 159)
et ^óptrpov et (popûov. De reliquis significationibus voca-
buli (popx vido lexica. — Cf. praefat. § 2/3.

(popfih „sportula, corbula" Icjgitur Ar. Yesp. 58:
lifiTv yxp oùx ifft\' oÙTt xxpu\' ix <p:pfilioi. Schob: cpopfilSe;
xyyeTx tivx tXcxtx tîç aî/xx ^ hepov ti toiovtov. Demi-
nutivum est vocab. (poppio: IIos. 0. 484. lier. 8. 71.
Ar. Thosm. 813. Polyb. 1. 19. 13. Lys. XX § 5;
dcmin. (Popfilov est ap. D. L. 4. 3, (popuiaxo; ap. Plat.
Lys. 200 e. — Cf. praofat. § 7.

(PptvoTixTuv „monte sua fabricans, ingeniosus" le-
gitur Ar. Kan. 820: cpuThç à/ivvofiivou (ppivorixTOVo; àvSph;
pjîpixd\' \\Tfxofix[Uvx. Schob: toû ix t>j; xùtoû (ppfvè; tik-
Txivofilvou xx) cvvTiùivTo;. Cf. xpxnixTuv Xon. Mom. 4.

0póvTitrptx „quod cum cura oxcogitatum est" logi-
tiir Ar. Nub. 155: ti xv^ êrtpov eï ttùsoio £wx/5«tcu;
(ppôvTi7fix\\ Yocabulum imitatus est Philostratus; vido
praof. § 12. Do formatione cf. s. v. (Saftoxéxtufxx. Yido
0povti7tiipiov „locus in quo ^povrl^owriv^^ Ar. Nub.
94. 128. 142. 181. 1144. 1487: ao^Sv tovt\'

ioTi îppovTi7T)îpiov. Imitati sunt Phil. p. 867, Philostr.
Yit. Apoll. II. 5, ot Luc. Nor. 2 „Hoc vocabulum
primus Aristophanes videtur finxisse ad notandam
habitationem Socratis ciusquo discipulorum" (Touf.);

formatum est ut S/xaorjjpjov, (souxtutiipiov y èpyafft^piov,
similia. Cf. cppovTi<rTiîç Xen. Symp. 6. 6. Plat. Apol.
18 b. — Yide praefat. § 1 y et 12.

0pvyxvlffTpia „virgultorum aridorum collectrix"
(H. Steph.) legitur Aristoph. fr. 887. Poil. 7. 150:
to 32 âfiîjvxi xx) ôfphxr kx) to xpxyfix où (ióvov ôipo;
«AA« kx) óepifffièv Ah%ty>f; elpy^kiy à \'lukpxrikoç, \'Apian-
(pxv)i; 32 kx) yuvxÎKx dtpiarpixv kx) (ppi/yxvhrptxv. Yerb.
cppuyxvi^ofixt est ap. seriores, subst. <ppvyxviT(tôi Thuc.
7. 4 et .seq., (PpuyxvtvTvjp ap. ser., cppùyxvcv Ilerod.,
Aristoph., Thuc., Xenoph. De formatione cf. s. v.
(Sxmpix.

cppvyevç = „7KIV0Ç coquinarium, w êvi0puyov" legitur
Theopomp. fr. 53: cppvyev;, ôvtx, AjjxüÖo,-. Poli. 7. 181:
xyyeTov 32 ^ ivicppvycv i (Ppuyeù;\' kx) vthuv kxxûtxi.
ivofixariov 32 kx) rhv xvlpx rh (ppÔTTOVTX (ppuyix. —
Yide praefat. § 3

cppvylxoç est nomen avis ignotao Ar. Av. 703 et
875: kx) (ppuylxu kx) ctpoûôu puyxx^i. Com-

parant latinum vocab. „fringilla". Nomon a poeta
adhibitum est proptor similitudinem cum voce
Cf. ctiam ad iktxç, Spûo^, xtfiXijTrvpi;.
<pv vide s. v. ù v.

(Pv}.>.xç „ùxéTpififix TI ix Xxxxvuv axiuxtfiivoi" le-
gitur apud Calliam fr. 4: (puXkx; >} hhvuv xxrx^uat;

Poli. 0. 71: (pvXXxSx; 3\' ixxXouv tx x^^P*
TpliJtptxTX. Cf. Antiphan 171,2. Mnesim. 4, 31. Diphil.
18, 4; Çuxxxf est „cumulus foliorum" Soph. Phil. 33
Her. 8. 24. Ap. Rh 1. 1183, „frondes" Aesch. Ag.
940. Soph. Tr. 751. Eur. Andr. 1101. Yido otiam voc.
(pvXMTx. — Cf. praefat. §2/3.

ffTuplSisv i7x,vx (101 (pvXXiTx Sor, Plut. 544 ct secundum
Dobraeum (Adv. II. 298) etiam Platon, fr. 171, ubi

vulg. ^üAA/OV. Schob : TX X7roh£zi7(Jt.XTX TXV ?>XXXVXV. —
Cf. praefat. §3 0.

(pvhXÔK0{i0q „foliis comatus, frondosus" logitur
Ar. Av. 215 et 742: î^^ô(iivo? (ttXix; h) (pvXhcM(jLOv.
Cf. hv\'ipU:(AOi Eur. Ilel. 1108. Aristoph. Nub. 278,
àxpixofio; Ilom. A. 533. Eur. Phoon. 1510. Theocr.
22. 41, à(i(plM[iOi Hom. P. 077. Archest. Ath. 285 c,
tÜKO(M; Meleag. 110 (IX. 363), kxxkIm(jls; Hom. I.
449. Hes. O. 75. Pind. P. 9. 110, similia. De com-
positiono vido

„tibiao gonus" logitur Ar. Lys. 1245:
Aa/3i sijtx tx£ (puaxvjsx; vph; txv ûtxv. Ilosych.:
(puvyjTviptx, xùKcl. Ad formam: t;«$«AA/;
(gryllus, cruca) Alex. 3. 389, avxxXXl; (ficedula, avis
gonus) Epicharm. ap. Atb. 2. 05 b. Aristot. 11. A
9. 1. Aol. H. A. 13. 25. «I\'yo-jtAA/»- ost otiam „bulla
in aqua" Luc. cont. 19, et „plantao gonus" ap. so-
riores. Cf. (pùvxKo; (animal venonosum quod soso
inflat) Luc. Philops. 12. Aeb N. A. 3. 18. — Yido
praofat. § 2 ,3.

(povtyyoü(ixi „oxacorbor" est Ar. Ach. 520:
ot Meyxpïj; êiûvxi; 7r((puinyyxfiivot àvTf^iKXt\\pxv \'Aaxxvlx;
zépvx Sys. IIcHych.: xxi txv iv roT; axopüsi; (pyy/yyav,
ffKcpsiiu 0ûffty$ est Ti fÇuûfv >.ifiiJix (Erotian.), t3 /x-
ri; xixiTfix tÂv ffxopS)xv (Schob). Cf. Thoocr. H. Pb
7. 4. 12. Idom est quod ffx3p:il^c(ixi apud Xon. Symp
4. 9. Ar. Eq. 494. 940. Ach. 100, ost igitur quasi
„alliis incitaro". Do formationo cf. 8. v. (3x\\xvovv, —
Yido praefat. § 1 y.
Çxffuv i. 0. X\'rùv AiyûrTio;^ ix xx^isi A/mü (secun-

dum Poll. 7. 71) legitur Cratin. fr. 250, v. 1: dxx\'*lv
St\' iv (Pujccvi rijv laijv t%av (ist iiiov Siijyeg, <T(iixpov
(Koek.) eXxuv tjj« Tfuyói. Porro cf. s. v. ^(zi(pmuviov. —
Vide praefat. § 3 fl.

xxipttiûv „gaudium, laotitia" legitur Ar. Ach. 4:
cpip* rs«, ti y ijaô^v o^isv ; Vocabulum est

comico fictum ad analogiam voc. «ayjjîâv, quod est
Soph. 0.\' C. 516. Ilor. 5. 18. Isocr. 8. 40. Plat. Phaed.
65 c. Nomon usitatius ost x^px. — Cf. praefat. § 1 y.

xxxkiç „instrumontum aonoum" legitur Cratin. fr.
315: xikx^vkcuai stol, âviptç „xaax/;

(apud Ilomorum avis) pro otymi rationo ut àpyvpu,
xp^vl; vas vol instrumentum aonoum significaro potest"
(Lobock.); ap. Ilom. H 291 = xvßivsi;, avis

nocturnao gonus, cf. Aristot. II. A. 9. 12. Hoc voca-
bulum a Cratino comico usurpatum est notiono alia,
quao quadrat cum sonsu vocab. xy/3»ja(f (cultri gonus
Philom. 4. 7, Anaxipp. 4. 465). — Vido praofat. § 8.
xaxxl; ost otiam piscis genus Arist. II. A. 6 i i.
Epichariii. Ath. 7. 328 o, lacortao gonus Arist. H.
A. 8. 24.

xxxxocpikxpo; „aoroa habens ornamonta" logitur
Ar. Ach. 1072: rl; xß(p) lù^xrx xrurtr;

Schol.: àyr) roü iroxvxx^ftx. rpxytidirtpov xiyttx „epi-
thoto tragico apte utitur horos grandiloquus" (Hlayd.).
Vido praofat. § 8. Cf. xp»<ro(pxxxpo; Eur. Tro. 520.
Polyb. 31. 3. 6, kuh)vo<pxxxpê7ra\\û; Ar. Ran. 963. De
compositiono vido

XapxKifffióg sccundum H. Steph. significat „defixio-
nem pcdamenti fulciendis sustinendisquc vitibus; legi-
tur Phorecrat. fr. 130, v. 2: tU 3\' èffô\' vißJv hi xP"»
Xxpxxtrpioü] Derivatur a verbo vide s. v.

xSxvixTßig. Cf. xxpx^ (pedamontum vitis) Ar. Ach. 980.
Thuc. 3. 70. Luc. Philops, 11, 0- q- X^P\'\'^-

Xxplaioç „placentae quoddam gonus" legitur Aris-
toph. fr. 202: iyù 5\' txv ziß\\px tXxkoZvt^ ig hzipxv
Xxpl<Tiov. Praeterea vocab. usus est Eubulus 3. 203.
Suidas: outot 3« xzh txv xxtxxttxoßivxv vuß-

xpivov SttjypÛTTvovv x^P^^\'^Tii. Poll, 6. 72 xpTOv nominat
riv 6. 73 autem tXxxovvtx. — Cf. prac-

Xxffxx^u „oro hiante oxpoctare" logitur Ar. Vosp.
695 : (TU 31 rhv xxXxypirttv. Schob : ixtniptTf.

Blaydesio corruptum videtur; roponondum suspicatur
XxiTKttt vpht, vel Ad analogiam cf. SxKvàt^fiv

(a Sxxvu), AâtxjIÇm (a Aäo-xai), xurraÇ» (a kûxtu), alia,
formata ut x^^^^"

xxaßvißx „hiatus oris aporti" logitur Ar. Av. 61 ;
"AtoAAsv àzûxpixxti y TOÛ Cf. verbum x^ß^\'

ßxi Equit. 823. Plat. Gorg. 486 b. Charm. 169 o.
Aloxid. 3. 501, subst Anacr. 24. 4. Eur. Horc.

, Aristot. ot sorior. Do formatione ad ßxßohixtuß«"
xxuvottohlrm „civis stultus, qui verbis inanibus
decipitur" legitur Ar. Acb. 635: t^tisxt Sxxiusßiviu;
ß^T fJvxt x^^OToXhx;. Cf. x^^^^^P^^to; Ach. 100,

Xccüvo; (stultus) Solon. fr. 191. Pind. P. 2. 61. Plat.
Ep. 7. 341 o, Plat. Thoaot. 175b. Arist. Eth.

2. 7, x^^vovv Eur. Andr. 932. Polyb. 6. 57. 7, scq. ;
ad formam: fUKpoxoXiTyj; Ar. Eq. 817. Xon. Holl. 2.
2. 10. Aeschin. 2. 120, iixipxvnroXlT^; s. v., MrfioxoXÎTij;
D. L. 6. 63, (piXoroXl-nj; Plut. Lyc. 20, xÙTOirohlT^;
Xon. Hell. 5. 2. 14, similia. Do compositiono vide
xfieXTtpoKJxxu^. — Cf. praof. § 1 y.
XxuvózpuKTo; vido ad voc. tùpÙTrpuKTc;.
Xe^>)Tiû „cacaturio" logitur Ar. Av. 700. Nub.
1387. Ran. 8. Eccl. 313. 345. 368: cvtc; yxp xvhp
cvixÀ ye cTtvxyiixTuv oJSey tI Trpuxrh; fisûXtTXi
Verbo usus est etiam Eubul. 3. 230. De formatione
ad <ti(SuKXixv. Idem est x^\'^tlu Ar. Nub. 295. Eq. 888.
998: olfjt ûi koùx xttxvtx; hipipu. Ad formam

cf. 2px7flù> Soph. Ai. 310, Eur. Phoen 1214, Ar. Pac.
62, ytXxffflu Plat. Phacdr. 64 b, zoXtfivivtla) Thuc. 1.
33, alia multa. — Vido praef. § 3

Xtltixvrpov „vostis qua hiemali tomporo utimur"
legitur Aristoph. fr. 888. Poil. 7. 61: rà (xirroi xmt-
ptvl» îfJtxTiov xv Xîyoi;. Cf. ùiptsrpov (vostis

aestiva) Eubul. 3. 254. Thoocr. 15. 69, xt^if^^^x =
XilfiXffTpcv ap. Aesch. fr. 390. Soph. fr 958. Do for-
mationo cf. s. v. iUf^tixTpcv. — Vido praof. §3 0.
XfipévixTpov vido s. v. xh^\'/^f*»\'
Xnpovofotfftlu „gesticulationcs edore cupcro" legitur
Cratin. fr. 453. Pollue. 2. 153: ri tx7v

Xtpotv h ^uHfiv xivtjSijvxi, KpxTÎvs; 32 xx) x*ipov3(i)icrtlevTx;
tJxtv. Vorbum x^P^^oM^" ost Herod. 6. 129. Xen. Conv.
2. 10. Subst. xf\'Psvoulx ap. Luc. dc sait. 78, adi.
Xtipoviiic; ap. seriores. Porro cf. s. v. — Vido

xépvi[/,fix vel „manuum lotio" vel „pelvis in qua
abluuntur manna" legitur Philonid. fr. 14. Poll. 2.
149: TO xxTx x^tpoq uî«; xipvi^x j} x^viff^v "OfJLijpo;, xx)
Xepvl-4)xffôxi, xx) x^pvIfifiXTX. Sic xf\'P^viTTpov

Eupol. fr. 118 et 168: (ppoviov to x^\'p^vtvtpov videtur
esae „pelvia in qua abluuntur manus". Athen. 9. 408 d.
Suid. Polb 6. 92: vpéxcw tI vipo0ópov ày/fiov, xlfiijTx

TO \'jTToiexif^evBV.... t3 avvxfiCpoTspov ùi EVTTSXIÇ
VlTTTpOV, 10. 90: xx) ptiTiov 3\' X\'JTh xx)

XyivopptTxói „qui ansorea paaeit, anserum paator"
legitur Cratin. fr. 46. Cf. apud aeriorea,

Polit. 264 e; x^^orpi^o; oat idom quod
(Etym. m.). Ad formam: y^po^oaxé; Soph. Ai. .\'ïTO.
Eur. Suppl. 948. Xon. Oec 17. 12. Dien. Ilab 8. 47,
zopvofiottxiç Dem. 59. 30. Aeachin. 1. 188, 7rxiso(3o7xót
Lue. TjO.xiph. 13, aimilia. Simplex i^ocxé; invonitur
ap. Aoaop. ct in Anthol. Do compoaitiono cf. a. v.

Poll. 6. 62: eji) 3\' xv hvou; iiix xx) tx x^^P*\' yïvtrxt
3\' ix TTvpoü x^upoü, ÔV x\'^P\'^v \'ApiSTOipxvyi; xxliT. Pol-
lucia „TX X\'^P^" logitur Alcman. ap. Ath. 14. 648 b.
Ariatoph. Pac. 595 ct Eq. 806. Nicand. ap. Ath.
126 b. — Cf. praofat. § 3 fl.

vocabulum comico fictum ad amplifï-
candum ct augondum vocab. vx>.xt legitur Ar. Eq.
1155, citat. a. v. hxxxxhxi. Cf. Tnpxvxkxt Callim.
Epigr. 2. 4. — Vido praefat. § 1 x.
X\'ovSP^ijToç „nivibua toctua" logitur Ar. Nub 270:

Cf. x\'o*ô(3oXoi np. serior., x\'^vcei; Nie. Al. 512,
KTUTToç (nive verberatus) Soph. Ai. 681, x\'ovûS)}; Eur.
Ilec. 79. Ad formam: Kspxvvô(SxiiTOi Schol. Soph. Ant.
1126. De compositione cf. s v. xvxyx\'""^^*\'

XXxviSocpipoç adioct. logitur apud Archippum in
fragmontis comicorum o codico Sabbaïtico Ilierosoly-
mitano exerptis (cf. Blaydes. „Adversaria in comico-
rum graecorum fragmenta" part. II. p. 344 sqq.).
XXxvlç saopius invonitur, x^xvlSx cpoptîv Dem. 36. 45.
Ad formam: ùupxxo^ipoi; Ilor. 7. 89. Xon. Cyr. 5. 3.
36, (ixxxtpopipo; Aosch. Pors. 56. Ilor. 9. 32. Thuc.
2. 96, Thoocr. 15. 6, alia multa. Do

Xvxupôç adioct. „delicatus, suavis" legitur Pherecr.
fr. 108, V. 17: xXtupx h?.cpxxti\' ht^xvôiTfthx x^xvporxTx
rxpUttr ix xfjtvXsiç x^iîpitvx. Sic x^^^f^^Tix sunt
„odulia dolicatiora" Teloclid. fr. 1, v. 14 ot Aristoph.
fr. 224: xx) hxcpxxiaiv xxxXûv xuKxT xx) X\'^^f^irix
XTtpótvTX. Cf. (qui amat cibos delicatos)

logitur Ar. Vosp. 333. 349. Eq. 1332: cù xoif\'vHv S^uv,
xKKx ffxeviûv. Pollue. 8. 16: xxXxi yxp xvt) \\f/)iij>xv
Xoiplvxi; ixpûvTOy xtxtp !]txv xsyx^i 9x\\xttioi\' xùôt;
xx) x*^*^ ixoDÎaxvTo XXTX I4,lf4,>)ffiv. Apud Ath. 14. 647 b
Xoiplv*! ost plucontao gcnus, socund. Meinok. fr. com.
m. 641 = Ó xoipî^^t 8c. xXxxoZ;. — Vide praof. § 3 3.

xoiplov „porcellus" legitur Ar. Ach. 740. 747. 749.
777. 808: itcIxttx tx x^ip^i Tpxyxcxlx (PxIvstxi. De-
minutivum est vocab. quod saepius invenitur.
Cf. xoipliicv Ar. Vesp. 573 etc. Plat. Euthyd. 298 d,
Xoipirxsg Luc. D. Mor. 7. Vide praefat. § 7. xoipo-
TTÛh\'^ç „porcorum venditor" legitur Ach. 818 et fr.
578: ùv6pu7rs, ttoSxtôç\', meyxpikóg. Latet
autem obscoenitas quaedam, nam x^Tpoc apud comicos
est etiam „pudendum muliebre": Ar. Ach. 767—795.
Eccl. 724. Thesm. 538. 540, sicut etiam xo\'P\'ov Vesp.
1353: iyü <re ^.vtxfamg e^u 7rx?J,xKÏiv, û x^iplov {xp^riov coni.
Nab. Blayd.). Cf. tali sensu ap. Plut, pro-
verb. 92.

XotpôùXt^ „cunnitriba" legitur Ar. Vesp. 1364: ù
cvtoç o\'jto;, tv^eixvi kx) cod. II.).

Formatum est ut ôti7eiÔTpi\\p Aristoph. fr. 458, -xopvÓTpi^
Syncs. Epist. 23, xsttótpi^ Philostrat. imagg. 2. 26.
Critios Poil. 9. 17. De vocabulo x^\'P^i vide ad xo\'plov-
De compositiono ad xypicxoié;. — Vido praof. § 1 y.

XoipoKOfieîov „cavea viminea alendis porcis" legitur
Ar. Vesp. 844. Lys. 1073: xph^a; ztp)

TÔî( pajpcTffiv Ix^^Ti;. Idem est ;^0/pflTp0(p5rov Eupol.
fr. 453, ct Phrynich. fr. 4^ Poil. 7. 187:
C<Peóf, ffv^i;, , X\'^P^\'^P^\'^fl^^ ô Tt ffu^h; x«î

zxlypix TI iv a x^^P^\' Tpi^cvTxi. Cf. ipviisTpi^tlov Suid.
et Harpocrat., vsrcKipitTcv ap. serior., y^poKOfitTov ap.
Suid. De forma vido xruTtîsv.

xé?,iKtç „intestina bubula, omasum" logitur Ar.
Vesp. 1144. Eq. 1179. Pac. 717. Ilan. 576. fr. 82.

687 et Pherecrat. fr. 108, v. 15: xó^\'xt? (soóg, kx)
xxeupx hxcpxksix. Praeterea voc. usi sunt Eubulus,
Anaxand. et Dioxippus comici. Schob: tx tûv (3oûv
TTxxix tvTtpx. Deminutivum habet Theophr.

XopS)i „intestina in cibum parata, lactes, farcimen"
legitur Ar. Nub. 455. Acb. 1040. 1119. Ran. 339,
fr. 461. 687, Cratin. fr. 192 ot Pherecrat. fr. 130,
V. 9: tx si sévip)) txv roti Sp«nv xop^^ïf iztxîç ipi^tht;
^pyAAcp«)}«/. Sic xh\'^^^f^^ est Eq. 315: W ah
aû y oîffdx KiiTTVfi\\ oùs* fyû Deminutiv.

XopSipiov habot Alexis. Verb. xopstùu extat Equit. 214:
TxpxTTC X*) AJû\'pîfy\' TÀ zpxyfi^Tx. Imitatus est
Liban, vol. II. p. 400, 17; cf. praef. § 12. Xöp3»f apud
reliquos scriptores lyrao chordam, raro (Ratrachom.
225) nervum arcus significat. — Vido praofat. § 2/3,
ot 2 a 1.

XpvtrJxcCpoç „auroam cristam habons" logitur Ar.
Lys. 344: oïinrtp, w xp^ffoxóipx o-à;, zokioüx\', hxov
tipxg. Ad formam cf. -xplXo^o; Pind. 01. 13. 107. Ar.
Ran. 818. invonitur hjrSxo^o;, (pOMKÔXo^s; ap. Eur.
Phoen. 827. Thoocr. 22. 72. Do compositiono cf.
s. v. fixdÛKOfAOt.

Xpu(ro(Ji*i>\'i>>^ôv$iev^ proprio «insocti gonus", quo
puori ludunt, Ar. Vosp. 1341: xvx^xivt hlpa xp^<r6\'
a>iXo\\ivhtv est „allocutio blanda moretricis". Sic xP^ilsv
oodom sonsu invonitur Ach. 1200, Lys. 930, cf etiam
Calliam in Anthol. Pal. 11.232. (scarabaeus

aurons) logitur Ar. Nub. 763. Aristot H. A. 1. 5. Polb
9. 124 dat etiam /x*t^,p?Jvû)t. — Cf. praefat. S 7.

XpurlSiov „cuticula" Cratin. fr. 302, v. I: ùç 31
(ixXxMv kx) Ttptv TO xpar/Siov ijv, û ôtoi. — Vide praefat.
§ 7. Vocabulum pertinet ad deminutiva blanda.

Xvfif^u „succulentum facere, temperare" metapho-
rice usurpatur Ar. Thesm. 162: xpfiovixv xml^i\'v. „Me-
taphora sumpta est a coquis, qui temperant sapores
ciborum, toi; (Bergl.)\'. Hesych. ix^iiicxv viprw

cus) invenitur Soph. fr. 162. Plat. Tim. 59 o; (saper)
Aristot. de anim. 3. 2. de sens. 1 etc., domin. xPl^^ov
Sotades 3. 585. Vorb. X\'^f^h (saporem excito) est
apud seriores. De formatione verbi ;^yA</Çw cf. s. v. (3xp-
(3ttl^m. — Vido praefat. § 2 « 1.

XvTpxt „locus ubi voneunt ollao" legitur Ar. Lys.
557: vûv filv yxp 3^ kxv Txlat xxv toTç Xxxd\'

voiffiv hftolu; xtpiipxovTxi. — Cf. praofat. § 3 y. Adioct.
XÛTpeioç „ad ollas attinens" legitur Lys. 329: ùtt\'
oxXov kx) Sopvfiou kx) ttxtxyov ;^yTpf/ffy. De formatione
vide fiótiot. Adioct. x^^ptov; „fictilis, tosLiceus" est
Aristoph. Nub. 1474: ors kx) aè ;^yrpfoyf Hvtx ithv
^ytftrdpDfv ot fr. 472. Do loco Nub. vido Blayd. in
annot. crit.

XuXoTToiôi = „claudos inducons in scenam" logitur
Ar. Ran. 846: eù Sijrx xplv y xv toûtov xirop^vu (rx(pûç
Thv x"^óirothv oJoç xv ûpxtrôvtTxi. Cf. xypiairoi^i, ubi do
compositiono, ct XTUxo\'^^oié; s. vv.

^aôxhXu „8calpo" (sc. caput) legitur Ilorniipp. fr.
78: tri) rhv xe^xXijv 4)i6x^\\i fiou. Bekk. Anecd. 9. 7:
\\px9xX^tiv xvt) tov kvxv. \'^xùxWu Platen, fr. 59:
i^xSxXXê Xfïos UV obscoena notione usurpatur, ubi est
„masturbaro". Bekk. Anocd. 9. G: xvx^xdxWeiv ri irioç\'
xvxTpl(3nv XVXKVXV xx) ^^Kx^xv oïov vpi; Ti T^y/fflX\'
Çiiv. — Cf. praofat. § 3 »>.

\\px(i(ixxo(Tioyxpyxpx vocabulum ost comico fictum
ad indicandum numorum infinitum Ar. Acb. 3? « 3\'
uhv^difv \\pxn(Jt,xxoaioyxpyxpx. Compositum ost o ^xpLfix-
xJa-ioç, vocabulo ficto ad imitationom numoralium,
quae in -xrfo-«; torminantur, quod logitur Eupol. fr. 280 :
xpiffiutv 9exTX( \\pxiiHXKS<Tlcuf, multitudinem oxprimons,
ot 0 yxpyxpx (acorvus). Ilosych.: \\px(i(ixxó<rix\' voWx,
àvxplônifTXy «iri Tîjç rpxfifuu, cf. Pind. 01. 2. 179:
y,\\l/xfifioç àptêfjiiv 7ripi7ri0tuyt"y et Ar. Lys. 1201. Vide
8. v. yxpyxlpttv, ot praefat. § 1 x.

^tulxiAXfix^u; vocabulum est comico fictum ad
notandam inanom iactantiam Ar. Vosp. 320: h fit xol^vov
xxxviv J^xl<pv>)f )f Tiv ZîK^ov riv \\pfu}x(ixfix^uv. Simplox
onim xfixfix^u; est fJio; xfiviXou, Jjv hiyoïjvtv xvxhvipt^x,
cuius lignum xxiéfitvov \\{/é4>ov xzortXtT (Schob); logitur
Sapph. fr. 112. Epicharm. 12. Cf. voc. \\peuUTpx(px^uç,
^lulixtTpo;, similia. — Vido praefat. § 1 y.
\\p(vixTpx(px^uç significat ^^»vhxvylxv sivo ^ptvj-

fiara" Ar. Eq. 630: jJ (SouXh «îrawr\' àxpoccfiiv^ êysvfô\'\'
\'jtt" aÙTûv \'^pêuSarpxCpe^uoç ttXîx. Simplex xTpxCpx^u; est
„atriplex" (olus vile hortense), cf. Pherecr. fr. 75.
Diescerid. al. = xpvjcXxzavovj quod celeriter crescit.
Compositum respicit simul ad iptûSff Cleonis et simul ad
credulitatem rijç ^ouXïjç, TtiSofiîv}}; eùxepûç kx) p«5/«ç,
ûtTTTfp Kx) rè Xxxxvov xu^eTxi (Schol.). Vide ad voc
\'pevSxfixptx^uç, ^svUxnpo;. Cf. praefat. § 1 y.

•\\p£vlôKirpoç „0 nitro falso sive adulterino factus"
legitur Ar. Ran. 712: ô TrovttporxTo; fixXxvel; iziaoi Kpx-
Tovji KUKif<TtTi0pcu ^psvioxhpsu xsvlxq. „Est autem vîrpov
(Att. Xhpov) sal nativum lixiviosum, sordibus expur-
gandis aptum, quod in regionibus, qualis est Graecia,
sponte gignitur" (Blayd.). Cf. Hcrod. 2. 86. 87.
Aristoph. fr. 320, v. 1. Alexid. 3. 382. Alciphr. 3.
01. Moeris p. 246. Phot. 227. 23. Eustath. p. 483.
8. — Vide praofat. § 1 y.

„comoediam Tijvf; inscriptam docoro" legi-
tur Ar. Eq. 523: xinx; vpûv <Puvxi U); xx) \\pxXXuy
kx) TTTfpuyii^uv xx) AûS/Çwf xx) {xTtpvyil^u ct

do comocdiis "Opviit; ot AvSsl inscriptis). Wviyli^u
est etiam „caprificare" (ficus) lier. 1. 193, ct sensu
obscoeno = (3ive7v: oùh); x9/4.^t>i; ofu; où >pi)vl^eTxt
(Syncs.). 4\')fv invenitur Her. 1. 193. Ar. Av. 590.
Aristot. H. A. 5. 32. — Cf. praefat. §2/3.

^vi^KTiJLXTOTTÛhnç „pscphismatum venditor" logitur
Ar. Av. 1038: ^}}(pi7iJLXT0TÛX)j; flfi) xx) vifiou; viov;
SjKu TTxp ùptxç hûpo xuX^juv. Vocabulum est comico
fictum (cf. praefat. § 1 y), quo notantur Athonionscs
ut -^^if^tfffjiâTuv scriptores. Do compositiono vide xypu-
xcii;. Cf. catalogum vcnditorum ap. Poll. 7. 190—199,
TÛKt,; Eq. 131, Nicophont. fr. 19.

\\p)j\':po?,oy(7ov „tabula alcatoria" legitur Aristoph.
fr. 348: hlÔTu Si ti; xx) \'^ijCpoXoyiîûv aie xx) Sl:ppu 3y:.
W)i4}cXoytîv usurpatur do praestigiis, do arte praestigia-
toris, sicut adi. ap. seriores, subst. \\p)tipC\'

Ac\'yc; = praestigiator ap. Suid., scd etiam de facicudo
opere tessollato, cf. rpi)(poXéy>}(ix (opus tessellatum),
^n^^poXoylx (subst. verb.), (qui talc opus

facit), ap. seriores. Attamen cum notiono „tabulae
alcatoriao" vocis \\pit0:XoyfTov haoc vocabula convonire
non videntur. Simple.x XoyiTov est pulpitum in theatro
Romano in quo agunt histrioncs. — Cf praef. § 3 1

^poXoxonTrix „inctantia inanis" legitur Ar. Eq. 690:
ijsê^v xTTtihxl;, iyiXxvx \'\\poKoxe(*xlxi;. Formatum est a
voc. \\l/ó>,o; = xiSxXtf = fuligo et xô/ito;. YoAo; invenitur
Aosch. fr. 22, xéfivo; saepius. Schol.: xiCxXoxofirlx,
fjuyxXtiyoplx, xxttvo\';. Cf. etiam \\po\\éft; ap. Ilom. Od.
23. 330 etc., xsptrxfffió; — iactantia Pint. Sull. 16,
xi;jLXXff(ix (idom) Aosch. Prom. 361. Sept. 776. Ar.
Han. 040, xapkxohoyix ap. Suid., xofixoppfjftovut») »p.
seriores. — Vido praefat. § 1 y.

\\puxoppoiJ>t7y „vinum refrigeratum sorboro" logitur
Platon, fr. 259. Hekk. Anecd. 73. 25: è mxTuv lilu:
ixï ohiu }ix \\puxpoû xivofjUvou rlivtm, ubi etiam o Ira-
goodia annotatur notio t^v ixpoCpilv iix xxxxv

vidotur osso „pruritus cum footoro" Eupol.
fr. 101: 3; fly/ofv*; tc7; arpxrtxrxi; Xoifihv xx)
txtfi\\ptt. Phot, ot Suid.: véao; t/,-, xwjt/xö; pttrx

ivffüSlx;. "Vuil^o; ap. licsychium ost ó^h; ùypx, >i Svûs;,
iuauilx\' o} xùxfàv >) i^óXuffix, ot voc. \\pûix oxplicat
ffxxpx iuffuilx. Cf. ^xpx Ilcrmipp. fr. 63, 7. Phrynich.
26. Hor. 4. 00. Plat. Phil. 46 a.

^uôla „uummus quidam apud inferos" legitur Phe-
recrat. fr. 81: Xii^iei S\' èv "Ailou npx^xrixov xx) \\puó!xg
(Kock.). Poll. 9.83: ovofix Ts vo[ii(r(Jt.xTog xx) xpxTTXTxXoi,
she TTxi^uv the ffTroulx^uv ^tptxpxry^q méfixaev èv Tcp ófiu-
vófi^ SpxfjtxTi\' ?Ayti tov [ûv xpxzxTxXov tlvxi èv xSoLi
spxxf^^"* ^aïf" xùtov ho rpuôlxç, tviv St \\puêlxv tJvxi
Tpiû^oXov XXI Sùvxaèxi oxrh xixxx^oug. Wuêlx otiam esse
potest (pXvxTxivx \'tv TÜi xxTU lièpti TOV xpTov secund.
Poll. 7. 23, cf. Ath. 14. 646 c: v/^aÖ/« (a recto ^pudm)
TX xTTO^ûfievx TGV xpTov, fortasso i. q. xTTxpxyoi Callim.
ep. 14 (XII. 150). — Vide praefat. § 1 y.
et \\puxJg vide ad voc. xttotuXovv.

4/u(ioxèXx^ „parasitus, qui assentatur et adulatur
alicui, ut in mensa ipsius habeat ^ufiovi, quibus ven-
trem saturet" (II. Steph.) logitur Aristoph. fr. 167:
\\pl$vpóg Tt xxXov xx) \\f/ufi,oxJxx^. „Imitati sunt Aristo-
phanem Sannyrio 10: cpôtlpttrô\' èirlrpixTOi ypunoxiXxxtç,
Philemon 8, Diphil. 49 \\}juptoxóXxcpov, Philippid. 8
^pufioxoXxxsvuv\' (Kock.). (frustum) habent llom.

Od. 9. 374. Xon. Mom. 3. 14. 5, 6, verb. \\pufil^u
Ar. Lys. 19 etc., dominut. rpu/jtlov sorior., \\pùpiirfix
Aristot. Rhet. 3. 4. Plut. Rom. 27, ^^ufioXtdpog (frus-
torum pornicios) comico Suid. Ad formam cf. Sv)(iG-
xóxa^ Dion. Hal. 6. 60. Luc. Dem. one. 31. - Vido
praefat. § 1 y.

"n«« „pellis üvillii", Tû Sipfjix ^ ÙTrc^ûvvvvTai xî yu-
vxlut; XcoôfJifvxi ^ oî AouûvTf,- xÙTx; (Poll. 10. 181)
legitur Pherecrat. fr. 62, Theopomp. fr. 37:
TTipi^uaxfievo; ^xv ^ourplix xxTxhvfMv )jl3)fç Trpozirxcov,
Poll. 7. 66 : to rep) toï; xîmoi; où fiôvou yuvxiKÜv xXXx
kx) àvipûv, ozére <rùv txt; yuvxi^ Xovotvro, ^xv Xourplix
hiKi QtóxofiTo; KxXtîv. Sic otiam apjid Ilermippum in
fr. 53. — ^x usurpatur otiam pro „mactra", scilicet
in militia, cum in pace mactris lapidois utorontur. Sic
llormipp. fr. 57: wxf 3\' ux nôh^v (axktpxv. Poll. 10.
182 : ux ToJs 7TpxTiÛTxi; xvt) (iàKTpxç ÙJTOvpyfî. Aristoph.
fr. 228 logitur èx, fortasso idem quod ^x in lexico
Messanonsi do / adscripto f. 283. r. 22 (Mus. Khenan.
1802 p. 407 sqq ) = tö xpxrvthv (fimbria, limbus)
TOO îfixthv, Ilaoc notio otian» obtinot ap. Mosch. 2.
123. Vido praef. § 3

&lxixhx „ludi quoddam genus" Icgitur Eupol. fr.
250 ot 288: fVf/T* Mxh fitlvx; eJf cSpiiAXxv, kxv

X^UvTti XffTpxyX^OV tVTOX^^OVTO TOV fltlvXl TOV ^XtjiivTX
iv Ttj) KVKXSfi, TXVTffV tîf TifV XXlilXV ÙvéfJtX^OV,

Suid. : uiii^Xx • rxtlix tiç , Iv ^ i tîç tov xvkIov (Sx^ùv
Kxpvov wvTt infifTvxi vix^. — Cf. praefat. §31

irpxyiix ttpsjtreiróv troi ùfioatrxpxxrov trxpxxx^ùv pittxxii-
pkxto xP^\'^Txç proprie significat „reccns desectum et
crudum", metaphorice „indigestum et incempositum"
(Blayd.). Schol.: xareiu:, ù? zpo; {jukystpiv xSixêtrov
xx) ùptov. Cf. SixtTTTxpxxTÓi Eur. Bacch. 1218, verbum
cTTxpxTTu Aesch. Prom. 1020. Eur. Med. 1217. Andr.
1210, etc.

ÙÔTT Ar. Av. 1395 et Ran. 180 ct ùh^r ox Ran. 208
sunt sXxTiKx ixtCpôiypixTX, àoz est xsXsvaux rûv iptaacv-
TUV XXTXTTXVCV Tijv xuzvjXxdlxv, ùlz CTT cst bortautis ot
incitantis romiges. — Vide praefat. § 6. Quo modo
voculae scribcndae sint, non constat.

Athon. 9. 368 b: xecpà rû riv Xtlpuvx zsToitiKirt
rhv t\'iç <\\uptxpiT}iv dvx0tpififKv iv) li^ÛTfixTo; >) vxps^\'U
KfîTxi. (Cf. Pliorecr. fr. 147). Pro i^iûjfixroc logo fS/a-

Cratin. fr. 213: iroKurpviTOt; Kockius vocabulo
voXÙTpuTo; nulla nocossitato aliani uignificationcni quam
vulgarem tribuit.

Schol. Plut. 188: Surr owSf tûv xhxuv, (ptjjl, ttxvtuv
vifuv s7ti KÔpoi;, toû ttXoÔtou Ss OÙSxfiÛÇ. Pro «3-t\' OySf
scribendum est uvts.

Pollue. 7. 116: TX Ix^ij TÛV tpox^v, a \'\'Oa^po; xf4x-
Tpoxixç flpyjxev, xfix^OTpox\'Xç Xsyst KxX?Jx; êv
Pro x^xTpoxi»^ legendum puto xpaxTpoxt»:.

xùtoktovoûvti tw txxxlttupu^ fjlopov
mvlv KXTtipyXTXVT\' h\' xXXviXOtV X^P^^V\'
Pro xxTeipyxaxvT* ir xhXiiXoiv legntur KXTtipyxaxvro

Ipxvax; xXyttvorxTxq ifio\'t atplf^^^- ,
TXT pi; TpiiréKitiTOv ohov,
TOÛ\'Tl TpizxVTOÇ
xfjtitipov irétfiou
xXttvoïç Axiiixxlixiffiv.
Pro KXetvoJç legatur xoivoû.

XÛTTOU hKxiuv )càyxôùv xvSpûv nphig,
oùk h Xxßotq ßou ßxxxov oùSh\' eùriffij.
Pro toioùtuv logo xovijpxv,

Tac. Ann. I. 53: Imperium adoptus extorrem, in-
famem , et post intcrfectum Postumnm Agrippam omnis
spoi egonam inopia ac tabe longa poremit, obscuram
foro necom longinquitato exilii ratus.

Verba „longinquitato exilii" non de locorum inter-
vallo (Ritter) scd de temporis spatio intcllcgonda sunt.

Tac. Ann. II. 5: At si mare intretur, promptam
ipsis possessionem ot hostibus ignotam.

Tac. Ann. IV. 60: Nam loco, in quem coibatur,
servanda solitudinis facies; et si pono fores adsisterent,
metus visus sonitus aut forte ortae suspicionis erant.
Lectio .motus" codicis Alcdicaei mutanda non ost.

Tac. Ann. VI. 21 verba „ne index arcani existeret"
scribenda sunt post verba „is litterarum ignarus."

Tac. Germ. 19: Sic unum accipiunt maritum quo
modo unum corpus unamque vitam, no ulla cogitatio
ultra, no longior cupidita?, no tamquam maritum,
sed tamquam matrimonium ament.

Tac. Germ. 1: Rbonus, Raeticarum Alpium inac-
cesso ac praocipiti vertico ortus, modico flexu in
occidentom versus septentrionali Occano miscctur.

Verba „modico flexu" non do flexu indo a lacu
llrigantino (Löw) nee de illo in nostris rogionibus
(Kritz) intollogenda sunt, sed ad totum fiuminis cur-
sum spectant.

Volleius\' uitspraak (Lib. II. C. 33. § 1): „Lucullus
ultimam bello manum paeno magis noluorat imponoro
quam non potuorat" is onjuist.

Ton onrechte hebben Kant en andoren hunno min-
achting uitgesproken over het „oudaimonismo" van
Aristoteles.

Postquam voXXohKXKtq prelo iam subiectum fuit,
Herwerdenus me monuit voeabulum potius non esso
Bollicitandum, scd comice formatum esse ad analogiam
vocabulorum «SfXÄXi;, S«3fXÄX<f, simib

Soquantur monda typothotica graviora:
pag. 3 v. 21 post àxuiûvKTTOç deleatur punctum.

n »\'

„ § G deleatur punctum.
« 40 - -

7
10
10
20
31

-n

43 „ 3 tJi\'

48 „ 14 com.

03 „ 12 continalis

08 „ 17 ßoßopOKohit:

• \' » . - - • * . . • . < . • ■ J ,

	\'f • »
1 ^ » * -
4"	> - * -, 4 ^
1 -

pag.	76	V.	7	V. 8	loge	V 8.
V	101	»	25	ofisXoTvi ôsûpovv	»	è^oXoïv èkùpovv
V	102	»	8	7riy«ç	D
7)	104	7)	5	êpuâépTTCUÇ	V	ipvôpÔTTDVÇ
r	108	V	10	tyKihil^siv	V	êyxiXlKl^ftV
n	11.5	J)	7	SKTriipuTrivouç	V	iKTTiipufiivou:.
Tt	110	»	28	omnius	n	omnis
n	131	n	18	kx	V	kx)
n	141	»	8	pro	»	—
n	157	»	18	quod	»	quae
»	188	n	11	soient	V	soloant
n	204	»	10	numd.	»	mund.

		••

" V . •