-ocr page 1-

WERKEfc!

\'

1 VAN

ZUSTER HADEWIJCH.

& &

2 _:

•

.. - .

ï S GEDICHTEN.

\' few* DIPLOMATISCH UITGEGEVEN :?&R TWEE HANDSCHRIFTEN TER KONINKLIJKE BIBLIOTHEEK TE BRUSSEL BERUSTENDE.

H?$$ .._>.. 1 ____ • 1 \'*r.,i--i . , i i - • i 1 1 . GENT, DRTJKKKRiJ VAN C. ANNOOT-BR VECKMAN. 1 1875. 1* ! cJÜ i ......._.J_1,?____.........___________ .. 1 i

?..

IL

-ocr page 2-

		ywr*\\ ^5^5
		NEDERL. LEESZAAL H 1D5

-ocr page 3-

		<LnE H&p
		j~

-ocr page 4-

		/
		ft

-ocr page 5-

;•

MAATSCHAPPIJ

ÜBR

VLAAMSCHE BIBLIOPHILEN.

4" REEKS. — Nr 2.

-ocr page 6-

		RIJKSUNIVERSITEIT UTRECHT
		A06000005554781B
		0555 4781

-ocr page 7-

jfjy/tf \' A-cül an

i \'i tMÉfc

BIBLIOTHEEK DER RIJKSUNIVERSITEIT UTRECHT

WERKEN

VAN

ZUSTER HADEWIJCH.

I. GEDICHTEN.

DIPLOMATISCH UITGEGEVEN NAAR TWEE HANDSCHRIFTEN TER KONINKLIJKE BIRLIOTHEEK TE BRUSSEL BERUSTENDE.

I overgeplaatst uit f j Vakgebiedsülbliothcpk Instituut De Vooys voor Nederlandse Taai- en Letterkunde aao de Rijksuniversiteit te Utrecht

-ocr page 8-

		van de 200 afdrukken voor den handel bestemd.
		DE SECRETARIS,
		27
		faku*.4*4
		7.
		C

-ocr page 9-

<-.l. ti lOi

WERKEN

ZUSTER HADEWIJCH.

.V*.

DIPLOMATISCH UITGEGEVEN NAAR TWEE HANDSCHRIFTEN TER &., KONINKLIJKE BIBLIOTHEEK TE BRUSSEL BERUSTENDE.                 • rj \' y<: A

" Kif \'-\'

GENT, 4N.NOOT-BBAKCKMAN, KOOSNUARKT

-ocr page 10-

		> \'
		\'

-ocr page 11-

		LIEDEREN.

-ocr page 12- -ocr page 13-

		I.
		Ay al es nu die winter cout Cort de daghe ende de nacht Ianghe Ons naket saen een somer stout Die ons ute dien bedwanghe Saen sal brenghen dat es in scine Bi desen nuwen iare Die hasel brenghet ons bloemen fine Dat es een teeken openbare Ay vale vale millies 10. Ghi alle die nuwen tide Si dixero non satis est Omme minne wilt wesen blide. 5. dats nu in schine. — 8. teken oppenbare. — 10. die in

-ocr page 14-

		_ 4 —
		Ende die van fleren moede sijn Wat storme hen doer de minne Ontmoet ontfaense al soe fijn Alse dit es daer ie al ane winne Ende winnen sal God geve mi al Dat ter minnen best become Na haerre ghenoechten weghe mesval 20. Si mi die meeste vrome Ay vale vale millies Ghi alle die aventure Si dixero non satis est "Wilt doghen om minnen nature. Ay wat salie doen ellendech wijf Met rechte maghic wel tghelueke haten Mi rouwet wel sere mijn lijf Ie en mach minnen noch laten Te rechte mi es beide fel 30. Gheluc ende avonture Ie dole mijns en es niement el Dat scijnt ieghen nature Ay vale vale millies U allen laet dies ontfarmen Si dixero non satis est Dat minne mi dus laet carmen. Ay ie was ie op die minne stout Sint icse eerst hoerde noemen Ende verliet mi op haer vrie ghewout 40. Dies willen mi alle doemen
		15. alsoe. — 18. datter.... best come. — 29. wel. — 37. ye op de minne.

-ocr page 15-

		Vriende ende vreemde iono ende out Dien ie in allen sinnen Diende ie ende was van herten hout Ende onste hem allen der minnen Ay vale vale millies Ie rade hem dat si niet en sparen Si dixero non satis est Hoe ie hebbe ghevaren. /Ay arme ie en mach mi selven niet 50. Doen leven noch sterven Ay soete God wat es mi ghesciet Dat mi de liede bederven Lieten si u mi allene doch slaen Ghi soudet best gheraden Na recht al dat ie hebbe misdaen Ende bleven buten scaden Ay vale vale millies Die Gode niet ghewerden en laten Si dixero non satis est GO. Ende niet en minnen ende haten Die wile dat si sijn over mi Wie sal baer lief dan minnen Si ghinghen bat hare weghe vri Daer si u leerden kinnen Si willen u te hulpe staen Met mi dies cleine behoeven Ghi cont na recht soenen ende slaen Ende met claerre waerheit proeven
		43. ye was ende. —53. si mi u. — 63. weghen. — 65. hulpen.

-ocr page 16-

		Ay vale vale millies . 70. Alle die met Gode plechten Si dixero non satis est In soenen noch in rechten. Ay Salomon ontradet dat werc Dat wi niet ne ondersueken Die dinghen die ons sijn te sterc Noch dat wi niet en roeken Hoghere dinghen dan wi sijn Dat wi die ondervenden Ende laten ons die minne fijn 80. Vri maken ende benden Ay vale vale millies Die der hogher minnen rade Si dixero non satis est Volclemt van grade te grade. Der menschen sinnen sijn soe clene Daer mach wel vele God boven God es van allen wijs allene Dies sal men alles hem loven Ende laten hem sijn ambacht doen 90. In wreken ende in ghedoghen Hem en es gheen werc soe verre ontfloèn En comt hem al vore die ogen Ay vale vale millies Die hem der minnen volgheven Si dixero non satis est Ende haren ogen ghenoech volleven.
		73. ontradet werc. — 77. hoge dingen dat. — 79. de minne. 85. cleene.

-ocr page 17-

		_ 7 —
		God moete ons gheven nuwen sin Ter edelre minnen ende vrie Dat wi soe nuwe leven daer in 100. Dat ons die minne ghebenedie Ende nuwe make met nuwen smake Dien si can nuwe volgheven Die minne es nuwe ghewoldege orsate Dien die der minnen al nuwe volleven Ay vale vale millies Dat nuwe der nuwer minnen Si dixero non satis est Dat nuwe wilt nuwe bekinnen.
		106. nuwe nuwe der minnen.

-ocr page 18-

		n
		Tsaermeer sal in corten tide Tsap van den wortelen opwaert slaen Daer bi sal verre ende wide Beemt ende cruut sijn loef ontfaen Dies soe hebben wi sekeren waen Die voghele werden blide Die gheet in minnen te stride Hi sal verwinnen saen Op dat hi niet en mide. 10. Die niet en spaert vore hoge minne Hi es ane alle sine werke vroet Die minne es joncfrouwe ende conincginne Die meneghen maect hoghen moet Soe dat hi boven al hare goet Set toe cracht ende sinne Daer minne dat werc ane kinne Hoe welt si hare tiersten doet Hi es dip minne verwinne.
		10. spart. — 12. jonfrouwe ende couinghinne.

-ocr page 19-

		— 9 —
		Maer daer omme es si minne ende vrouwe 20. Dat si es moeder van alre doecht Si es drachtech ende draghet allene die trouwe Daer ghi alle die mint u bi vermoghet Si hevet ons allene verhoghet Ende ghebetert allen rouwe Ie bidde hare datse ons bescouwe Ende groyen doe die ioghet Datse ons al minne voltrouwe. Hoe suete es minne in hare nature Dat si alle andere cracht verwint 30. Die mint hi doghet sware avonture Eer hi hem ane minne sede bekint Dat hi van hare al si ghemint Soe smaket hi bettere ende suere Hi ne mach ghedueren ene ure Eerne minne al in minne bint Ende in ghebruken vuure. Die onghebruken in minne haket Hi sal verwinnen al sinen noet Hine mach niet sterven dien minne gheraket 40. Hare name amor es van der doet Die dade dat die minne gheboet Ende daer inne niet en ghebrake Si es welde van alre sake Minne es dat levende broet Ende boven alle ghenuechte in smake.
		23. allen. — 33. sure. — 36. vuere. — 37. om ghebruken. — 41. de minne. — 43. zaken.

-ocr page 20-

		— 10 —
		Mi sijn mine nuwe sange Een toe in groten wene bracht Die ie hebbe gliesongen lange Ende van minnen scoene hertcracht 50. Al hebic te cleine ghewracht Mi doet wel wee ende ange Dat ie niet ne ommevanghe Die onverwonnene cracht In ghebrukene van minne bedwanghe. Ie mach wel vander minnen fine Voert swighen mine daghe meer Daer ie bi blide plach te sine In singhene in sprekene wilen eer Doe mi haer rike gheleer 60. Dede blijsscap in scine Daer ie nu doghe pine Ende van herten seer Dies oudic ende dwine. Dus hevet mi der minnen pine verquolen Dat ie een toe niet meer en doech Die mi eerst leide te haerre scolen Daer ie hare wise wondere soech Ende si mi sider die ontoech Ende mi vele hevet verholen 70. Doch willic gherne al dolen Want minne niet en loech Dat si mi hevet bevolen.
		50. hebbic. — 58. in singhene in springhene. — CO. sehine. — 66. harre.

-ocr page 21-

		— 11 — Woude mi minne nuwe daghe Gheven die mi sijn soe out Soe soudic swighen miere dagen Die nu es soe menechfout Ende vri hare leven stout Daert mi nu es al waghe Hoe gherne ie dat saghe 80. Die minne doe hare vrie ghewout Ane mi alst hare behage. Al doet mi soe over sere Dit ie mi minnen ellendich weet Die minne doet al haren vrienden ere Die haer met trouwen sijn ghereet Soe dat si in lief in leet Verstaen haer rike ghelere Die dat werken sonder kere Ende die minne al in minne beveet 90. Si bliven in hare rike gehere. Ghelijc dat ons die scone rosé Metten douwe comt ute den doerne ghegaen Soe sal die mint dore alle bose Met toeverlate hare storme ghestaen Hi sal vri al sonder waen Dore wassen alle nose Dies hevet die hertelose Sijn deel wel saen gedaen Daer vri sijn die amorose.
		83. dat ie nu. — 89. in minnen.

-ocr page 22-

		_ 12 — 100. Die de minne wilt omvaen Hie moet scuwen alde lose Al es nu suete hare cose Men sal bekinnen saen Dat valsch es haere ghelose.

-ocr page 23-

		III.
		Die tekene doen ons wel in scine Voghele bloemen lant die dach Dat si verwinnen selen hare pine Die de winter sere wach Want hem de somer troesten mach Soe steet hem blide saen te sine Daer ie moet doghen swaren slach Ie ware oec blide gave mi dat minne Ghelucke dat nie en plach. 10. Ay wat dedic den ghelucke Dattet mi ye was soe onhout Dattet mine nature soe sere verdrucket Boven alle menschen menichfout Dattet mi trouwe niet en vergout En ware somwile bi enen tucke Nu mach lichte het was mijn scout Dies willic dolen ute minen stucke Die minne doe met mi haer vrie ghewout.
		5. dat hem. — 9. dat nie met mi en. — 17. uut. — 18. haer gewout.

-ocr page 24-

		— 11 —
		Mochtic mi op die minne betrouwen 20. Het mochte mi noch in staden staen Want si mi dogen dade in trouwen Dat ie dies ware in goeden waen Dat minne in trouwen hadde ghedaen Ende si minen noet dan woude bescouwen Mocht sijn dat en ware mi niet te saen Want mi es die scilt soe sere duerhouwen Hi en can eentoe niet meer slaghe ontfaen. Die dit al mochte verstaen in goede Hi hadde dat mi es onghereet 30. In scaden in scanden in wedermoede Omme minne al doghen sonder wreet Ende om alle cost alsoe ghemeet Alse dit sijn mine beste spoede Als een die niet bat en weet Die dus dade hi hete die vroede Ie en bens niet dats mi leet. Alse nu den troest alse nu de wonde Ghevet de minne die vele des can Na grote slage ghevet si ghesonde 40. Hoe soude hem ghehoeden dies yeman Die toe set al dat hi ye ghewan Nochtan heelt si hem hare conde Den enen ghevet si dien sijs an Die suete cussene van haren monde Den anderen sleetse in den ban.
		24. noet woude. — 26. dorhouwen. — 27. canre toe. — 33. hiete. — 40. geliueden des.

-ocr page 25-

		— 15 —
		Ay deus wie sal den ghenen absolveren Dien de minne te banne doet Si selve wilt hi iegen haer pleideren Dat hi hare doe soe stout ghemoet 50. Dat hijt al houde voer groten spoet Pine ende joye in een hanteren Ende hijt al effene neme vore goet Soe leertene minne jubileren Ende maectene al haer wonders vroet. Na groten storme werdet dat weder scone Dat wert ons dicke wel in scijn Bi wilen belghen ende daer na soene Doet de minne ghestade sijn Die minne met allen proevet soe fijn 60. Hi wert bi minnen pine soe coene Dat hi swert minne ie ben al dijn Ie en hebbe niet el dan di te verdoene Ay edele minne sidi al mijn. Liete mi tghelueke in minnen ghenesen Dat mi ye hevet soe ghehaedt Ie soude noch der minnen al minne wesen Op dat mijn wee yet hadde bat Soe woudic in haer diepe gewat Al mine vonnessen verlesen 70. Ende minnen in minne gheven scat Ware mine nature soe hoghe gheresen Soe soude mijn honger wesen sat.
		52. vor ghoet. — 59. d. ra. pr. m. a. s. f. — 66. ie soude noch minne al m. w.

-ocr page 26-

		— 16 — 9> Wi sijn in der minnen cost te lat Dies sijn wi hare te vreemde in desen Dus bliven wi arm wet alle dat Die der minnen ware na hare ghetesen Si gave hem hare rike ende haren scat.

-ocr page 27-

		IV.
		Nu sal die tijt ende de voghele droeven Dies en sal hi niet behoeven Die hem met waerheyden wilt voegen Te werkene in hogher trouwen raet Hi sal sinen lieve met trouwen ghenoeghen Dats dat alrerijcste toeverlaet. Hoe dat el metten tide steet Die metten werken in waerheit geet Hem es alle uren wel gereet 10. Bloyen blijscap somer ende dach Hi es altoes nuwe ende van niede heet Hem en doet meer winter weder slach. Die hem met trouwen in waerheit gheeft Ende met waerheiden dan trouwen levet Dat verhoelne woert wert hem gheseghet Dat nieman vreemders en mach verstaen Dan diet van smake ghevoelt al hevet Ende in hoech gheruchte silentie ontfaen.
		10. blijsscap. — 14. trouwe. — 15. wort.

-ocr page 28-

		— 18 —
		Na neder stille hoech gheruchte 20. Volcomene troest ende anxteleke sochte Ondanc hebbe hem daer iegen duchte Sint dat al hevet dus groet ghewin Die edele bloemen metter vrochte Verstant ende merc vri edel sin. Ay edele sinne waer sidi henen Hoe moghedi u dus neder gheleneu Die langhe ghetoent hebt ende ghescenen Ochte ghi op trouwe altoes moest teren Ochte ghi van trouwen ye wort gherenen 30. Hoe moghedi u met minne generen. Vele essere gheroepen ende scone ghetoent Ende lettel vercoren wat hulpt verscoent Die lose sijn selve doch meest gehoent Alse trouwe na werken sal ghelden al Ende si hare vriende alle croent Met dat si es ende wesen sal. Mer vri edele sinne ende wel gheboren Beide gheroepen ende vercoren En spaert cost noch pine daer voren 40. Te levene in hogher trouwen vlijt Uwe leven si al heilich toren Tote ghi uwes lief gheweldech sijt.
		20. anxtelic. — 21. hem die daer. — 23. edel. — 2(3 en 20. moegdi. — 28. wilt. teren. — 31. esser. — 32. luttel. — 37. Maer. — 39. spart. — 41. alle. —42. liefs.

-ocr page 29-

		— lü — Ay herten en laet u niet vernoyen Uwe meneghe smerten u sal saen bloyen Ghi selt alle storme dore royen Tote dat ghi comt in dat weldeghe lant Daer lief in lief sal al doer vloyen Dies si hier edele trouwe u pant. God moete den edele redene gheven 50. Die hem verlichte dellendeghe leven Die nu ghequetset sijn ende sere verdreven Onder der wreeder vreemder slach Alse lief in lief sal werden verheven Hoe wel het hem dan liken mach.
		44. smerten sal. — 45. dor. — 52. wredere vreraden.

-ocr page 30-

		V
		Al droevet die tijt ende vogeline Dan darf niet doen die herte fine Die doer minne wilt doghen pine Hi sal weten ende kinnen al Suete ende wreet Lief ende leet Wat men ter minnen pleghen sal. Die fiere die daertoe sijn gedeghen Datse onghecuster minnen pleghen Si selen in allen wege daer ieghen Stout sijn ende coene Ende al ghereet ontfaen Si troest si slaen Van minnen doene.

-ocr page 31-

		— 21 —
		Der minnen plegen es onghehoert Alse hi wel kint dies hevet becoert Want si in midden den troest te stoert Hine can ghedueren Dien minne gheraect 20.              Hi ghesmaect Vele onghemoeder uren. Bi wilen heet bi wilen cout Bi wilen blode bi wilen bout Haer onghedueren es menechfout Die minne al maent Die grote scout Haerre riker ghewout Daer si ons toe spaent. Bi wilen lief bi wilen leet 30..         Bi wilen verre bi wilen ghereet Die dit met trouwen van minnen versteet Dat es jubileren Hoe minne versleet Ende omme veet In een hanteren. Bi wilen ghenedert bi wilen ghehoghet Bi wilen verborghen bi wilen getoget Eer sel van minnen wert ghesoeghet
		15. ongehort.— IC. becprt. — 27. Hare. — 38. selc... ghesoghot.

-ocr page 32-

		__ 22 __
		Doghet hi grote avonture 40.              Eer hi glieraect Daer hi ghesmaect Der minnen nature. Bi wilen licht bi wilen swaer Bi wilen donker bi wilen claer In vrien troest in bedwongenen vaer In nemen ende in gheven Moeten die sinne Die dolen in minne Altoes hier leven.
		39. groet. —
		45. bedwonghen.

-ocr page 33-

		VI.
		Alse ons onsteet de merte Verquicken alle dinghe Ende alle crude ontspringen Ende werden sciere groene Alsoe doet de begherte Ende die minne sonderlinghe Want si wilt al verdingen Ende werden in minne soe coene Dat si haer al in minnen gheve 10.          Ende minne met minnen leve Dat hare dies iet ontbleve Dies hadsi grote smerte. Die op beghint te gane Sie dat hi niet en verliest Den erenst van goeden werken Ende diene doer die ere van minnen
		6. de minne. — 11. dies ontbleve.

-ocr page 34-

		— 24 — Ende leve in hoghen wane Van dat sijn herte kiest Minne salne wel ghesterken 20. Hi sal sijn lief ghewinnen Want minne niet en can Haer selven ontsegghen ieman Si ne gheve hem dat si hem an Ende meer dan daer sine selve toe spane. Die minne met wane draghet Dien hevet noch rijm bedwonghen Dat hi niet en can ghegroyen Alset ghenoecht der minnen soe gevoelt hi Der edelre minnen waghe 30. Daer en wert geen loef ontspronghen Hi en mach oec niet wel bloyen Daer en si die sonne bi Dat es gherechte minne Die bloyen doet de sinne Verliest hi ochte winne Dats hem altoes behaghe. Die metter iongher ioecht Ane minne doet beghin Ende hare al es onderdaen 40. Ende ghevet al sine cracht Ende dat oercondet metter doecht Ende daertoe doet alden sin Hi sal al vri ontfaen Die ongehoerde macht
		41. orcomlet.

-ocr page 35-

		— 25 —
		Dat sal hi wel volbringhen Ende sal hem niet ontlingheh Hi sal noch de minne dwinghen Ende wesen al hare voeghet. Waer vinde ie der minnen iet 50.          Die mi ute mi doet dolen Na miere herten ghenoeghen Dat iet suete mine pine Al volch ie hare si vliet Al dole ie in hare scolen Si en wille mi in al voeghen Het wert mi saen in scine Ay ie spreke van herten noet Mijn wederstoet die es te groet Ende mi es derven der minne eene doet 60.          Want ie en macher gebruken niet. Sint ie al minnen soude Wan gave si mi al minne Doch na mijn cleine begheren Dat ware mi ghenoech te clene Doch hebbic omme minnen boude Verteert al mine sinne Ie en weet wies mi gheneren Si weet wel wat ie mene Want ie hebbe soe dat mine verlevet 70.          Ie en hebbe el niet si en ghevet Ende al gave si iet hongher blevet Want iet gheheel al woude.
		49. vindic. —50. die nu. — 59. der minnen een doet. —60. Want in. — 63. clene. — 67. weet mi wies. — 68. meene. 4

-ocr page 36-

		— 26 — Ay hoe maghic dan ghedueren Ende si die dit meer leven Dat ons de minne geet vore Ende haer selven aldus onthout Ay suetste alre creaturen Dat ghi mi u niet en wilt volgheven Soe vele alse mi uwes behore 80. Dat en maket mi niet soe stout Maer ie claghe van uwen vrienden Die u ie met trouwen dienden Ende ye gherne haer wesen ontsienden Omme suetheit uwer naturen. jf Nu syn si in swaren banden Ende vremde in haers selfs lande Daer dolen si in de hande Der vreemder avonturen.
		74. si diet meer. — 79. uwer. — 80. so stout. — 85. in har — 86. hars. — 87. ilie hande.

-ocr page 37-

		VII.
		Bi den nuwen iare Hoept men der nuwer tide Die miwe bloemen sal bringhen Ende nuwe blyscap menechfout Die doghet omme minne vare Hi mach wel leven blide Si ne sal hem niet ontlingen "Want minnen rike ghewout Es nuwe ende wel ghemate 10.          Ende suete inden ghelate Ende suetet met orsate Alle nuwe sware. Ay hoe nuwe ware nu de ghelie Die nuwer minnen diende Met nuwer rechter trouwen Alsoe nuwe te rechte al soude Tierst dat hem minne verscene Soe hadde hi lettel vriende
		4. blisscap. — 11. suete. — 17. verscoende. — 18. luttel.

-ocr page 38-

		— 28 —
		Dat dorste hem lettel rouwen 20.          Hadde hi der minnen houde Want si ghevet dat nuwe goet Dat maket den nuwen moet Die in al nuwen doet Daer minne nu in gherene. Ay de minne es nuwe alle uren Ende si vernuwet alle daghe Si maect de nuwe nieboren Altoes in nuwen goede O wi hoe mach die oude ghedueren 30.          Die hem voer minne versaghe Hi levet wel out in toren Altoes te eleinen spoede Want hi es van den nuwen ontwoghet Ende hem es dat nuwe ontseghet Dat in de nuwe minne gheleghet In nuwer minnen nature. Ay waer es nu nuwe minne Met haren nuwen goede Want mi doet mine ellende 40.          Te menech nuwe wee Mi smelten mine sinne In minnen oerewoede Die afgront daer si mi in sende Die es dieper dan die zee
		24. ghereene. — 28. gode. — 42. oeren woede.

-ocr page 39-

		— 29 —
		Want hare nuwe diepe afgronde Die vernuwet mi de wonde Ie en sueke meer ghesonde Eer icse mi nu al kinne. Maer die nuwe oude vroede 50. Die nuwe hem minnen gheven Ende nuwe hem dan niet en sparen Die hetic nuwe ende out Si leven in hoghen moede Want si hem ane minne cleven Ende met niede altoes ane staren Dies wast in minnen haer ghewout Want si moeten alle nuwe hem wenen Ende alse oude op minne leven Daerse lief wilt leiden henen 60. Met nuwen woede in nuwen woede. Die nuwer minnen scolen Met nuwer minnen volghen Na nuwer minnen rade In nuwer trouwen ere Si seinen dicke in dolen Nochtan sijn si diepst verswolgen In minnen ongenade Daer si na swelten sere Ende soe comt dat nuwe clare 70. Met allen nuwen ware Ende bringhet nuwe openbare Dat mi hadde stille bevolen.
		48 mi nuwe al. — 57. alse nuwe. — 71. Oppenhare.

-ocr page 40-

		— 30 —
		Ay hoe süete es nuwe melden Al ghevet nuwe kere Ende menech nuwe doghen Het es nuwe toeverlaet Want minne saelt ons wel ghelden Met groter nuwer ere Die minne salre ons met doen hoghen 80. In minnen hoechste raet Daer dat nuwe gheheel sal sijn In nuwen gebrukene fijn Alse nuwe minne es al mijn Ay dit nuwe ghesciet te selden. y Alle die dit nuwe scuwen Ende hem met vremden nuwen vernuwen Hem selen de nuwe mestruwen Ende met allen nuwen scelden.
		88. Allen nuwe.

-ocr page 41-

		I
		VIII
		Altoes machmen van minnen singhen Eest herfst eest winter eest lenten eest somer Ende iegen haer ghewout verdinghen Want en ontstect hare nieman vromer Mer wi traghe segghen dicke in corner Souden si mi alsoe na bedwinghen Ie mach mi metten genen minghen Die rasten hebben gheploen Ende bliven thuus waer mochtic 10. Gaen om mijn verdoen. Die nedere metten armen sinnen Die sijnt die den cost ontsien Dat si hem scuwen vander minnen Daer hem al goet af soude ghescien. Ochte si hem van den dienste ontien Nemen dat sire ane winnen Trouwe salse toenen ende arm doen kinnen Vore der minnen rike al bloet Dese sijnt die dat hare verdaden 20. Sonder der minnen noet.
		2. erfst. — 4. onstect.

-ocr page 42-

		— 32 — Die gherne woude doghen tsuete ellende Die weghe ter hogher minnen lant Hi vonde sijn lief sijn rike ten inde Des ghevet die trouwe segel ende pant Nu es menech dorpre soe trawant Hi nemt dat hem es naest ghehende Ende blivet vore minne die onbekinde Metter truancien cleet Soe en hevet hi vorme noch ere 30. Daer minne dat haer bi versteet. Scone ghelaet ende scone cleder Ende scone redene eieren den man Al doghen om minne ende niet te wreder Dat es scone ghelaet die dat wel can Die werke sijn de cleder dan Met nuwen niede ende niet te ghemeder Ende den vreemden te alre noet ghereder. Dan ane sijns selfs bekinnen Dat es varuwe die tekene eieren 40. Alre meest vore hogher minnen. Vorwerdeghe woert ende grote ghichten Buten huus ende scone cost daer binnen Eren den man meest ende verlichten Hier bi machmenne best bekinnen Alsoe eest oec met hem die minnen Eest dat si inder waerheit stichten
		24. dies. — 27. minne onhekinde. — 31. cleeder. — 32. redenen. — 33. wreeder. — 41. wort. — 42. seonen.

-ocr page 43-

		— 33 —
		Ende met scoenre cost daer binnen dichten Alsoet minnen best betame Ende gheven al minne om minne 50. Die ghichte es minnen best bequame. Ie segghe van minnen ende rade Ghecierden cost ende heersche daet Dat trouwe soude ghelden dat minne verdade Dats meneghen cleine toeverlaet Die inden bande van minnen staet In onghebrukene ende in onghenade Die minne loent altoes al comt si spade Dats daertoe mine sage Die hare volgen si liden 00. Meneghen nacht bi dage. Wie soude van minnen altoes gheprisen Die ghevet bi daghe soe meneghen nacht Dien si soude cleden eren ende spisen Dien doet si al ute siere macht Die gherne goude der minnen pacht Souden si in allen rechte wisen Ende met trouwen zeghele soe hoghe doen risen Daer lief mochte lief hantieren Ende in allen ghebrukene van minnen 70. Eren ende eieren. Dat scoenste hanteren dat minnen dochte Dat waer lief met lief soe doer mint
		il. seoner. —55. banne. —66. so hoge. — 72. were. — 73. niet en si wert bekint. R

-ocr page 44-

		— 34 —
		Dat lief met minnen soe lief doer sochte Dat hem el niet en ware bekint Dan ie bem die minne met minnen verwint Mer hi waer meer verwonnen die minne vervochte Ende dan in minnen te nieute werden moclite Die cracht ghinghe als te voren Die hoghe materie daer af 80. Wert minne van iersten gheboren. Maer wi lichte cope metten lichten sinne Ons dunken minnen vare swaer Wi sijn nieloep met cleinen ghewinne Dies darve wi minnen clare waer Ie weet alne weetict niet aldaer Daer mens ghebruket in weelde van minnen Maer verlichte redene doet al bekinnen Hoe men minnen ghenoech volsteet Daer nes redene te waer 90. Noch werc te swaer ende al nuwe ghereet. i>\' Die vroech haer claer hebben openbaer Ende saen hare blijscap kinnen Ende glorieren daer binnen Eest dat hem wel vergeet Soe hebbense godweet Vele beteren coep der minnen Dan icker noch weet.
		80. met lichten. — 91. hare claer opponbaer . — 97. gfnoech.

-ocr page 45-

		IX
		Do voghelen hebben lange geswegen Die blide waren hier te voren Hare blijscap es gheleghen Dies si den somer hebben verloren Si soutien herde saen gesegghen Hadden sine weder ghecregen Want sine hebben vore al vercoren Ende daertoe werden si gheboren. Ie swighe van der voghele clage 10. Haer vroude haer pine es saen te gaen Ende claghe dat mi meer meshaghe Die minne daer wi na souden staen Dat ons verweghet haer edele waglio Ende nemen vreemde na ghelaghe Sone mach ons minne niet omvaen Ay wat ons nederheit hevet ghedaen Wie sal ons die ontrouwe verslaen. Die moghende metter sterker hant Op hen verlatic mi noch sere

-ocr page 46-

		— 36 —
		20. Die altoes werken in minnen bant Ende en onsiet pine noch leet noch kere. Sine willen dore varen al dat lant Dat minne met minnen in minne ye vaut Haer fine herte es soe ghehere Die weten wat minne met minnen lere Ende hoe minne de minne met minnen ere. Waer omme soude dan ieman sparen Ochte men minne met minnen verwinnen mach Hine soude met niede in storme dore varen 30. Op toeverlaet van minnen sach Ende minnen ambacht achterwaren Soe soude hem de edelheit openbaren Ay daer verclaert der minnen dach Daer men voer minne nye pine voer en ontsach Noch van minnen nye pine en verwach. Dicke roepie hulpe alse die onverloeste. Lief wanneer ghi comen selt Soe noepti mi met nuwen troeste Soe ridic minen hoghen telt 40. Ende pleghe mijns liefs alse alre vroeste Ochte die van noerden van suden van oeste Van west al waren in miere ghewelt Soe werdic saen te voete ghevelt Ay wat holpe mine ellende vertelt.
		21. ontsien. — 27. iemen. — 28. men met minne verwinnen. 29. met minnen. — 31. hacter. — \'SI. die edelheit. — 41. norden. 4i. ware. — 43. te voet.

-ocr page 47-

		X.
		Nu es dit nuwe iaer Onstaen dat es openbaer Met sconen nuwen tide Ons naket openbaer groet vaer Ons baert een vaer soe swaer Bide verre ende wide Ende ie singhe met nuwen rouwe Daèr wilen wrachte edele trouwe Dat ie daer nu loesheit scouwe Dies es mijn herte omblide Wat wonder eest dat ie douwe Ende rouwe om mine bouwe Die minne es alles vrouwe Ende wi dolen bi hare side. Plier ende overal Sie ie ongeval Toter hoechster minnen Alsoe ie nu clagen sal

-ocr page 48-

		— 38 —
		Soe wert de berch wel dal 20.          Na mijn versinnen Want al hevet mi scade veriaghet Ende ie bem die node claghet Ende diet lichte allene verdraghet Dats mi behoert in binnen Maer wie dat hem versaghet Ende der minnen pine meshaghet Ende om vreemde troeste vraghet Hi sal wel spade verwinnen. Al claghe ie in nuwen tide 30.          Dat ie ben omblide Hets langhe int linghen Men siet in elke side Die scape lopen wide Maer dat es ghehinghen Ende die sinne dien minne verscene Met dat si willen ghemene Ende dan voer plumen draghen stene Dat doetse sere verghinghen Hielden si hem allene 40.          Ende vri ter minnen lene Ende ane andere troeste enghene De minne soude hem minne wel bringhen. Ie en bent niet allene Noch oec de liede ghemene Die dus sere dolen Maer die van den riken lene
		19. die berch. — 29. claghic. — 30. onblinde. — 35. die minne vorscoenen. — 43. beent. — 44. oec lieden. — 46. rike.

-ocr page 49-

		— 39 -
		Si sijnt dat ie mene Die de minne te haerre scolen Gheleit hevet meneghen dach 50.          Ende gheleert den wisen slach Ende te doelne op minnen sach Ende pine die si hem hevet bevolen Ende si soeken haer ghelach Ende nemen vreemt beiach Ende dat hem scaden mach Dier sueter minnen verscolen. Dus nemen wi vreemde saken Om dat naerre smaken Dat es ons grote scade 60.          Ons vernoyt dat haken Ende dat langhe ellendeghe waken Omme minnen sade Maer mochten wi die hoechste stagen Op clemmen ten iersten daghen Ende wi dat wi minden saghen Soe ware wijs sciere in rade Maer omdat ons om minnen behaghen Vernoyt die bordene draghen Soe nemen wi die naeste ghelaghen 70.          Ende scuwen der minnen dade. Dat ware een al te nedere sin Die om cranc na ghewin Hem soe verdeilde Dat hi ne wiste meer noch min
		47. die ie. — 56. tier sueter. — 62 en 67. minne. — 62. scade. — 63. staden.

-ocr page 50-

		— 40 — Wat hoghe minne hevet in Maer diere in verseilde Hi woende op haren diepsten gronde Ende si toende hem al hare conde Soe dat si hem in corter stonde 80. Der begherten wonde al heilde Ende de minnen te rechte stonde Ende minne met minnen bonde Ie segghe hem dat hire vonde Gherechte minne die hem veilde. Ochte wi ons minne ontbliven laten Ende wi ons selven soe verhaten Ende ons minne dunket pine Die minne saelt ons wel orsaten Ende doen ons dolen in vreemden straten 90. Dat ons doch wel scine Dat wi bi onsen scoude Verliesen die edele houde Die ons minne gheven soude Daer si met sadet hare fine Ende wi raste sueken te houde Nu ie te sceldene boude Ie wane ie cume woude Dat ons minne meer gherine. >y Want onse seden oude 100. Tonen ons voer minne soe coude Wat holpt dan dat iet woude Sint dat ons arm staet te sine.
		77. in haren.

-ocr page 51-

		XL
		Nu es die edele tijt geboren Die ons bloemen sal bringhen int lant Soe sijn die edele die sijn vercoren Te draghene dat ioc der minnen bant Hem bloyet altoes de trouwe in hant Ende edele bloeme met diere vrocht Daer wert met trouwen twoert doer socht Daer blivet de minne ghestade Met eenre vreemscap al doerknocht 10. Int hoechste van minnen rade. Mijn ioc es soet mine bordene es licht Seghet selve die minnare es der minnen Dit woert hadde hi in minnen ghedicht Daer buten en mach ment niet waer kinnen. Alsoe ie mi can versinnen Soe es hem lichte bordene swaer Ende si doghen meneghen uren den vaer Die buten minnen wonen "Want der knechten wet es vaer 20. Maer minne es wet der sonen.
		6. bloemen.—7. dor socht.— 9.vreemtscap.-15. ictmi.—IS.woenen. 6

-ocr page 52-

		Welc es de bordene licht in minnen Ende dat ioc dat soe snete smaket Dat es dat edele draghen van binnen Daer lieve de minne met gheraect Ende met enen wille soe enech maect Met enen wesene sonder keer Begherten diepheit scept emmermeer Ende dat sceppen drinket al de minne Die scout die minne maent ter minnen 30. Gheet boven menschen sinnen. Het en mochte nie herte noch sin gheraden Dien minne met minnen hevet verladen Hoe hi sijn lief met minnen ane staert Want hi ene ure niet en spaort Hine stare met trouwen in minnen fijn Want sine vonnessen moeten al sijn Ghelesen in minnen anscine Ende daer siet hi claer Waer sonder scijn 40. In meneghe suete pine. Hi siet in claerheiden dat die mint Met volre waerheit pleghen moet Alse hi met waerheiden dan bekint Dat hi der minnen te lettel doet Verstoermt met pinen sijn hoghen moet
		21. der minnen.—23. edel dragen.—32. Dien minne. — 31 spart. — 43. luttel. — 41. hoge.

-ocr page 53-

		— 43 —
		Want in minnen anscine neemt hi al Hoe minne der minnen pleghen sal Ende dat vonnesse suet de pine Ende doet hem gheven al om al 50. Omme der minnen genoech te sine. Die hem in minnen ghenoegh dus gheven Wat groter wonder sal hem ghescien Si selen met minne ane minne een cleven Ende selen met minne al minne doer sien Ende met haren verhoelnen aderen al tien Int conduut daer minne haer minne al scinket Ende met minnen haer vriende al dronken drinket In wonder voer hare woeden Dit blivet den vreemden al ontwinket 00. Ende openbaer den vroeden. God gheve hem allen die minne begheren Dat si der minnen alsoe ghereden Dat si al op hare rike teren Datse minne in haer minne moghe gheleden Soe en mach hen biden vreemden wreden Nemmer mescien sine leven soe vri Alse ie al minnen ende minne al mi Wat mach hem dan meer werren Want in haerre ghenaden staen si Die sonne die mane die sterren.
		45. nemt. — 49. gnoech. — 50. gnoech. — 51. wondere. — 54. ver. hoelne. — 61. soe mach. — 67. hem meer dan werren.

-ocr page 54-

		XII.
		Men mach der nuwer tide Op den nuwen dach Wel hopen in elke side Altoes alst nu wel mach Die minne bekint den menegen slach Dien ie doer hare lide Soe leve ie voert op minnen sach Met droeven herten blide. Al haddic nuwe iare 10. Ende nuwen tijt ende groene Nochtan leefdic met vare In al minen tone Met vollen nuwen ongheroene Het en si dat minne mi haer openbare Ende haer selven gheheel gheve in verdoene In allen nuwen clare.
		12. minnen.

-ocr page 55-

		— 45 —
		Het ware hem nu wel ongherede Die nu woude pleghen trouwe Hem soude ghescien wel lede 20. Met meneghen nuwen rouwen Soudene de vreemde wrede blouwen In meneghe nuwe veede Eer hi dat lantscap mochte scouwen Daer minne haren vrient doet ghelede. Ay hoert ghi nuwe liede Die nu minnen wilt pleghen Ende merket wat ie u diede Ende wacht u wel daer ieghen Diere es vele die seinen ochte si negen 30. Daer men hem minne riede Ende dolen uter trouwen in vreemden weghen Dit saghic dat ghesciede. Selke wanen in minne Hebben groet gheval Hem scijnt in allen sinne Ghebloyt berch ende dal Maer alsmen ter waerheit gripen sal Soe esser lettel inne Ane werken van trouwen proeft men al 40. Ochte men ane minne iet winne. Het es te ellendich leven Hier sonder lief dus lanc
		20. rouwe.

-ocr page 56-

		— 46 —
		Dat doet ons dicwile sneven Ende bringhet ons in meneghen wanc Waert tijt ie wists der trouwen danc Woude si ons dat wesen gheven Dat ons gheleide in minnen bedwanc Ane hare nature een cleven. 50. Wi connen ons wel vermeten Du mijn lief ende ie di Behaghen hevet ons beseten Ghenoechte maect ons vri Ende wi moghen ghedueren ay mi Dade ons minne eens weten Dat edele wesen dat si si Wine mochtens ure vergheten. Nu merket ghi alle vroede Hoe der minnen cracht es groet Si hevet die geweldeghe roede 00. Over al dat god gheboed Si brachte hem selven toter doet Voer minne en es ghene hoede Werket in minnen trouwe ende wert hare genoet Ende doer smaket haer edele goede. y Wien minne ye van binnen stoet Hi es van soe fleren moede Wat hi ghedoghet in wederstoet Hets hem ten besten spoede.
		43. dicke. — 45. wiste. — 51. <lu mi. — 60. gheboet. — 62. geen. — 65. scoet.

-ocr page 57-

		XIII.
		Ten blijsten tide van den iare Dat alle voghelen singhen clare Ende die nachtegale openbare Ons maket haer blijscap cont Soe hevet de herte meest sware Die edele minne hevet ghewont. Hoe mach die edele sin gheduren Ja edelst alre creaturen Diet hoechste moet minnen bi naturen 10. Ende dan sijn lief niet en hevet Alsene der minnen strale rueren Soe gruwelt hem dat hi levet. In allen tide alse ruert die strale Meeret hi die wonde ende bringhet quale Alle die minnen kinnent wale Dat emmer deen moet sijn Suetecheit ochte smerte ochte beide te male In dreft voer minnen aenscijn.
		2. vogele. — 13. de strale.

-ocr page 58-

		— 48 —
		Hoe mach hem gruwelen dan die minnen 20. Ende hem dus in minne verloren kinnen Si sijn verwonnen dat si verwinnen Dat onverwonne groet Dat hem alle uren doet beghinnen Dat leven in nuwer doet. Hierne mach hare minne dan niet gheweren Men moet haer rike hare cracht verteren Hoese ooc te nieute in minnen vervaren Dats den vremden oncont Soe si de zale hogher begaren 30. Soe dieper wielt de gront. In recht van minnen es op gedregen Die den slach sleet wert selve ghesleghen Dat lichte wert even swaer geweghen De cracht wert eerst verwonnen Dat rike comt ons haer selve ieghen Voer alle die minnen connen. Maer diere es lettel diere om al minne al minnen Ende noch men die minne met minnen versinnen Dies selense alte spade ghewinnen 40. Dat rike ende dien hoghen raet Ende dat kinnesse dat minne doet kinnen Dien die haer ter scolen gaet.
		27. ooc in minnen te nieute. —29. hoogere. — 37. die om.

-ocr page 59-

		— 49 —
		Hets iammer groet dat wi dus dolen Ende ons die hoghe wise blivet verholen Die minne den meesteren hevet bevolen Die lesen in minnen fijn Die hoechste lesse in der minnen scolen Dats hoe men minne ghenoech mach sijn. Maer die wel te voren termineren 50. Al eest dat si dan jubileren Ende met feesteerne salveren Haer lief in corter stont Op dat si met doghene concorderen Hem wert de scole wel cont. Maer die hier met lieve willen juweren Ende met ghevoelne dan balleren Ende met ghenoechte daer in basieren Ie segghem wel te voren Sie moeten hem wel met doechden eieren 60. Ochte daer es de scole verloren. Maer die met waerheiden in minnen dichten Ende met claerre redenen dan verlichten Daer sal de minne haer scole in stichten Die selen meestere wesen Ende ontfaen der minnen hoechste ghichten Die wonden sonder ghenesen. Die minne dus ghicht met haren wonden Ende toent die wijtheit hare conden
		55. jubileren. — 58. segghe hem. — 68. harre. 7

-ocr page 60-

		— 50 — Die niet houtse open ende onghebonden 70. Daerse minne met storme dore siet Al gruwelt hem dan den onghesonden Dat en darf ons wonderen niet. Die minne met allen dus hevet doerwaden Met diepen hongere met vollen saden Hem en mach dorren noch bloyen scaden Noch hulpen tijt en geen Int diepste ghewat ten hoechsten graden Blivet haer wesen in een.
		69. niedt. — 74. hongere. — 75. no bloyen.
		i

-ocr page 61-

		XIV.
		Al es die tijt blide over al Ende al es groene berch ende dal Dat wert hem wel cleine in scine Die ter minnen hevet ongheval Ie en weet wies hi verbliden sal Hem es alle blijscap pine Dat en es geen wonder Alse hi es sonder Sijns liefs na sijn begheren 10.          Ende hi niet en hevet Daer bi hi levet Waer op soude hi dan teren. Die op minne teret al sonder spoet Wat hi ghedoghet in orewoet Dat mach allene bekinnen Die hem ter minnen verlaet al goet
		2. es berch groene ende dal.

-ocr page 62-

		— 52 — Ende dan van haer blivet onghevoedt Hem es wel wee ter minnen Want hi berret swaer 20.              In hope ende in vaer Altoes met nuwen uren "Want al sijn begheren Es voeden ende teren Ende ghebruken minnen naturen. Die dus in hongher van minnen leven Ende noch ghebruken es ontbleven Ay wie mach hem gheloven Want si hem een ane minne al cleven Alse hem dan minne haer soude al gheven 30.          Soe werdet een beroven Ende soe roertse een vaer Ay amabar Waer salie arme henen Eert mi dus quam Ay utinam Hadde si mi doch doet gherenen. Dat es een wee wel ombekint Het en wert van vreemden nie wel ghemint Ghenoechten eest te swaer •10.          Want si haer alle uren daertoe weent Dat si haer ane ghebruken bindet In vriheden sonder vaer Maer redene claer Hevet ommaer
		19. zware. — 30. werdet dan. — 31. eenen. — 36. Hadsi mi doch gherenen doot. — 37. Dit es. — 40. went. — 41. an. — 42. waerheiden.

-ocr page 63-

		— 53 —
		Het dunket haer een keren Eer si op clemt Daer si vol vent Haer lief ter hoechster eren. Minne wilt al minne sine wilt niet beiden f"0          Si wilt alle uren in suetheit weiden ,«50?         In weelden na hare begherten Redene heetse nierren na ghereiden Ende vriheit wiltse te hant gheleiden Daer se met lieve een werde Dus ghedane storme Maken eyse in vorme Dats onbekint den vremden Die alre doet Voer minnen noet A-0         Te smakene nien gheteemden. &è.          Daer minne de ionghe met nuwen troest Soe wanen si dan al sijn verloest Soe sijnsi alse te hove Ende leven hem selven alre vroest Ende wanen hebben voldaen de ioest In allen vollen love Alse hem dan haer redene weet Ende si hem dat werc ontect Dat si hebben te doene JP             Met nuwen moede Werden si bloede Die teersten waren coene.
		49. zuetecheit. — 59. nie en — 71. tierstea.

-ocr page 64-

		— 54 —
		Ay minne die fine doghet Die alles es voghet Ende alle dinc mach dwinghen Si moete hare melden Ende si sal ons ghelden Sine sal ons niet ontdringen Die alle rouwen (Po •             Ghesmaken met trouwen -86.          Si moghen wel blide singhen. V Dats iement twifelt dats grote scade Minne loent altoes al comt si spade Die hem te haer verlaten Ende volgen haren hoechsten rade Ende bliven inden niet ghestade Si saelt met minnen oersaten.
		73. voejfhet.

-ocr page 65-

		XV.
		Men mach den nuwen tijt Wel bekinnen overal Die voghele hebben delijt Die bloemen ontspringen in berch in dal Waer soe si staen Si sijn ontgaen Den vreemden winter diese qual Ie ben ontdaen Mi en troeste saen 10.          De minne ieghen mijn ongheval. Nu hevet mijn ongheval Sine heervaert ghesticht op mi Het gadert overal Mine hoghe weghe die waren vri Sijn sere beleget Mi es vrede ontseget
		12. hervaert. — 16. Mijn vrede es ontseget.

-ocr page 66-

		— 56 —
		Merct ochte mi rouwe iet condech si Wordic gheweghet Daer minne gheseghet 20.          Ay edele minne dies danc ie di. Die minne die al verwint Hulpe mi dat ie moete verwinnen Ende si die allen noet bekint Onne mi dat ie moete bekinnen Hoe swaer dat mi scaet Hadde ics raet Te ontbeidene dies ghebrukes van minnen Die wreede raet Die daer ieghen gaet 30.          Bedroeft de cracht van minen sinnen. Bi minnen mach ie al Verwinnen minen ellendeghen noet Ie weet wel dat ie sal Doch hebbic meneghen wederstoet Die mi doet sterven Menechwerven Sint minne mi eerst van binnen scoet Ie wille alles derven Tote dat mi wilt erven 40.          De minne int rike dat si mi boet. In minen ionghen daghen Doe mi de minne eerst ieghen vacht Tone se mi grote gelaghen
		19. — Die minne. — 23. alle noet. — 27. ghebrukens. — 36. menich werven. — 37 en 42. ierst. — 42. Doen. — 43. groot ghelaghe.

-ocr page 67-

		— 57 —
		Haer wise haer rike haer goede haer macht Doe ie met haer ontghinc Ende ie ontflnc Al te gheldene der minnen pacht Gherne boven alle dinc Si mi een aen haer hinc 50. Nu scijnt de storm wel sere ghesacht. Dus hevet mi minne verraden Met vele dat si mi hevet ghetoghet Met menegher soeter saden Daer nuwe ioghet bi wert ghesoghet Verweende ombite Met nuwen delite Daer ie al gherne bi hebbe ghedoghet Ie claghe ende verwite Met nuwen vlite 60. Houtse op die mi hadde verhoghet. Ie weet wel dat de minne Levet al stervic aldus vele Want icse levende kinne Verdraghic wel algherne in spele Mesval ende oetmoet Si arch si goet Ie ben diet gherne den vreemden hele Mijn hoghe moet Es dies wel vroet 70. Dat minne met minne oersaten sele.
		53. zueter — 54. nuwer. —57. alle. 8

-ocr page 68-

		— 58 -
		Ic hebbe der hogher minnen al Op ghegheven dat ie ben Verliese ie ochte winne si al Haer scout no meer no min "Wat es mi ghesciet In ben mine niet Si hevet verswolgen al minen sin Haer wesen fijn Doet seker sijn 80.          Dat pine van minnen es al ghewin. Ie bekins de minne wel wert Verliesic winnic dies al een Dat hebbic ie meest begeert Sint minne mijn herte eerst ghereen Te sine hare ghenoech Na hare ghevoech Alse ye wel sceen Want ie verdroech Wat si mi sloech 90.          Doer haer waest mi dat rijeste leen. Die minnen ghenoech wilt leven Hine spare hem niet dat es mijn raet Hi sal met al hem gheven Int werc te levene der hoechster daet Den minnenden verholen Den vreemden verscolen
		76. ie lien — 91. die der. —92. dats.

-ocr page 69-

		— 59 —
		Diet wesen van minnen niet en verstaet Dat soete dolen In der minnen scolen 100. En weet hi niet diere niet en gaet. ^ Hoe ie werde verquolen Dat minne mi hevet bevolen Dat blivet sonder verlaet.
		v

-ocr page 70-

		XVI.
		Alse hem de tijt vernuwen sal Nochtan es berch ende dal "Wel donker ende ontsiene overal Doch geet de hasel bloijen Al hevel de minnare ongheval Hi sal in allen groijen. Wat hulpet hem blijscap ochte tijt Die gherne in minnen name delijt Ende niét en vindet in die werelt wijt 10. Daer hi met trouwen op mach rusten Ende vri toe segghen lief ghi sijt Die minen gront mach custen. Wat mach hem blijscap orame vaen Die minne in hachten hevet inghe ghedaen Ende die te wide van minnen woude omme gaen Ende vri gebruken in trouwen Meer dan sterren ane den hemel staen Hevet de minne dan rouwen.
		1. die tijt. — 4. azel. — 7. ende tijt — 14. Dien minne. — 15. de wide.

-ocr page 71-

		— 61 —
		Dat ghetal diere rouwen moet sijn gheswegen 20. Die grote sware waghen bliven ongheweghen Daer en geet geen gheliken ieghen Soe eest best dat mens begheve Al is mijn deel cleyne ie hebber verdreven Mi gruwelt dat ie leve. Hoe mach hem gruwelen ende rouwen tleven Die sijn al hevet op gegheven Ende in donkeren dole wert verre verdreven Dat hi meer ne waent doen kere Ende in onthopenen storme al wert te wreven 30. "Wat rouwen gheliket dien sere. Ay ghi fiere die als met minnen ghestaet Ende vri levet in hare toeverlaet Ontfint der verdeylder die minne verslaet Ende met onthopenden ellende geet nopen Ay die raeds mach pleghen leve vri in raet Mijn herte levet in onthopen. "Want ie sach eene lichte wolke op gaen Over alle swerke soe scone ghedaen Ie waende met volre weelden saen 40. Vri spelen inde zonne Doe wert mijn hoge maer een waen Al storve ie wie es dies mi wanconne. Doe sweec mi nacht over den dach Dat ie ye was gheboren o wach
		21. fjhelike. _ 2:3. Al es. — 26. Die tsine. — 31. ghestaedt. — 33. ontfermet. — 35. raets. — 42. storvic.

-ocr page 72-

		— 62 —
		Mer die sijn al ghevet op minnen sach Met minnen saelt wel orsaten noch minne Al ben ie weder onder den si ach God troest alle edele sinne. Die minne es in allen beginne ghenoech 50. Doe mi minne eerst minne ghewoech Ay hoe ie met al hare al beloech Doe dede si mi hazelen slachten Die in deemsteren tide bloyen ende vroech Ende men langhe hare vrochte moet wachten. Die beiden mach hem es wel ghesciet Tote dat minne sijn al met al versiet Ay god dies en achte ie niet Maer ie bens meer dan te ghemeder Der minnen ie doch mi selven al liet 60. Mer mi dede dat wee al lede. Dat es den minnare al te swaer Na minne te doelne ende hi ne weet waer Het si in demsterheit ochte in claer In abolghe ochte in minne Gave minne haer ghewarege troeste openbaer Dat cust de ellendege sinne. Ay liete mi mijn lief lieve van minnen ontfaen Daer omme en werde minne niet al verdaen
		45. tsijn. — 46. met minnen. — 49. gnoech. — 53. bloyen vroech. — 57. achtic. — 58. beens.

-ocr page 73-

		— 63 —
		Ende soe waer geen hoge maer in waen 70. Dat ware groet jammer dattet gesciede Ay den edelen fleren doe god verstaen Wat selke scade bediede. Ay wat ie meine ende hebbe ghemeent Hevet god den edelen wel versceent Dien hi quale van minnen hevet verleent Om ghebruken van minnen nature Eer al met al wert vereent Smaket men betere suere. y Der minnen comen troest haer ophouden versleet 80. Dat swert de avonture Ay hoe men al met al beveet Dat en weten ghene uren de gheburen.
		69. soe en were. — 69. een waen.— 78. beteren.

-ocr page 74-

		XVII.
		Dit nuwe iaer es ons onstaen Dies si god ghebenedijt Hi mach gherne den tijt ontfaen Die van minnen hevet delijt Ende die dan kint in sinen sinne Dat hi pine omme hoghe minne Gherne wilt doghen in allen tijt. In allen tiden moet men doghen Die hogher minnen dienen sal 10. Ende sinen dienst in minnen hoghen Sal hi van haer hebben gheval Ende sal hi die nature bekinnen Daer de minne in mint met minnen Die hem sen ende herte stal. Nuwe tijt ende nuwe minne Dat wondet beide in enen gront Dat iet over nuwe bekinne
		5. in sine. — G. om hofje. — 11. hem zin. — 17. over nu.

-ocr page 75-

		— 65 —
		Dat hevet mijn herte nu ghewont Dat die edele figure 20. Verborghen in hare subtile nature Vore ons es soe langhe stont. Die nuwen tiden in minnen diende Dat scène nu herde nuwe sake Want men vindet nu lettel liede Die staen na rechter minnen smake "Want den "wreden vreemden blivet verholen Hoe mi mijn herte hevet verscolen Die tijt daer ie altoes na hake.
		22. nuwe tide. — 23. sceen. — 27. verstolen (?)
		0

-ocr page 76-

		XVIII.
		Groeter goede vore den tide Ende groet gheloven vore dat gheven Dies en darf nieman sijn te blide Ons es van beiden vele ontbleven Die vroeghe blike Voer der minnen rike Hebben mi verre ute mi verdreven. Bi sconen dagheraden Hoept men der lichter claerre daghe 10. Der minnen tonen hevet mi verladen Ende meneghen dies ie niet en ghewaghe Mer hi weet van hem selven diet si Ie weet van mi Alse die mi altoes van minnen beclaghe. Dat seghet de dorpere ieghen avont Sal men loven den sconen dach Dat ie soe spade dat verstont

-ocr page 77-

		— 67 —
		Doet mi nu roepen arme owach Waer es nu dat solaes 20.          Ende der minnen paes Daer si mi eerst scone met versach.. Hoe scone dat sijt mi eerst toende Ende sint wert wreet es mi nu cont Dat si mi niet en bedroech noch en hoende Met wat wee soe iet verstont Maer si woude mi verclaren Ende openbaren Dat redene doerlicht alder minnen gront. Verlichte redene ghevet oorlof 30. Ende metter hoechster minnen raet Met haer te doresiene alder minnen hof Ochte daer van allen ghenoech in staet Ghebrect daer iet Dat ment versiet Dat trouwe voldoe met hogher daet. Mochtic mi soe in trouwen houden Dat minne niet en hadde te segghene te mi Ende soe al dat mine met al vergouden Ja als ie mach ghelden selc mensche ie si 40.          Tierst waest een tanen Dan soudic manen Die minne in allen ghebrukehe vri. Ay edele minne welc tijt wanneer Seldi mi gheven lichte daghe
		19. zolaes. — 21. ierst met scone. — 28. vergoude. — 39. sulc mensche ie zie.

-ocr page 78-

		— 68 — Dat miere deemsterheit worde een keer Hoe gherne ie de sonne saghe Ghi wet allene Hoe ie dit mene Ochte ie iet wille dan uwe behaghe. 50. Ay du gheweldeghe wondere minne Die al met wonder verwinnen macht Verwinne mi dat ie di verwinne In dine onverwonnene cracht Ie plach te kinnene dat verwinnen Daer es kinnen int verwinnen Dat mi ve alre seerst verwach. Noch sidi minne dat ghi ye waert Dat weten die met u sijn in al Ie sals gheloven en dochte ghespaert 60. Mi hevet ghelettet een ongheval Dat ie noch niet en kin de Dat werc noch en minde Daer mi trouwe met volhelpen sal. Sint ie ghevolghede in hogher trouwen Dat mi minne soude in staden staen Begave ie alle uren de rouwen Ende ben in toeverlaet ghestaen Daer ie in kinne Dat mi noch minne 70. Met hare al een sal omvaen.
		51. wondere. —53. onverwonne. — 64. volhulpen. — 70. hare een.

-ocr page 79-

		— 00 —
		Dat es der gheweldegher minnen sede Dien si al saket te haerre hant Al doetse hem cracht ende gheweldechede Si doet hem ghenoech ende suet den bant Dies geet van hare Hoge mare Ende groet prijs over alle lant. Dien minne eerst veet dien luuctse de oghen Met ghenoechten soe dunct hem tsine al best 80. Soe en waent hi niet dan ioye doghen Dus trect sijt al met haerre lest Dan comt redene de starke Met nuwen werke Der scout soe wert de woet ghetest. Dat ie van minnen vele songe Dan holpe mi niet vele maer lettel goet Maer dien ouden ende dien jonghen Coelt sanc van minnen haren moet Maer van minnen mijn heel 90.          Hevet soe cleine deel Mijn sanc mijn wenen scijnt sonder spoet. y Ie roepe ie claghe De minne hevet de daghe Ende ie de nachte ende orewoet.
		78. luuctse oghen. — 82. die sterke. —90. een deel.

-ocr page 80-

		XIX.
		Dit nuwe iaer es ons begonnen Nu moete ons god met minnen onnen Dat wijt also beginnen connen Dat der minnen doghe Hine levet onder der sonnen Die der minnen genoech vermoghe. Nuwe iaer ende nuwe daghe Wetic dat hem wel behaghe * Die altoes gherne bliscap zaghe 10.          In ogen ende in hant Die mint hem es al wage Hine leve in minnen bant. Met eneghen fleren vrien moede Selen wi bidden der minnen goede
		2. moet. — 9. blijssoap.

-ocr page 81-

		— 71 —
		Datse ons te hare selven helpe met spoede Want wi hebbens noet Die levet buten der minnen hoede Hi es arger dan al doet. Beter es de doot dan better leven 20. Ay minne woudi ons volgeven Dat wij boven al werden verheven Dat nederheit es Wij sijn te verre verdreven Van u ontfarme u des. God die ghemaecte alle dinghe Ende boven al minne es sonderlinghe Hem biddic dat hi ghehinghe Na sijn genoege Dat minne mi minne alsoe na noch dwinghe 30. Alse si can voeghen. Dat minne can voeghen dats herde na Maer hoe na ie ben dies niet en versta Maer die om minnen es haest ende ga Hi saelt noch weten Altoos in woede hoe men minne omva Hier en doech gheseten. Ay ay edele vol redenen waer moeghedi dueren Ja edelste alre creaturen Vercoren ter minnen naturen 40.          In ghebrukene van weldighen smaken Nuwe bliscap materie bloeyen alle uren Sal gheweldege minne orsaten.
		28. genoegen. —33. minne.

-ocr page 82-

		— 72 —
		Ende ochte gruwelt den ghenen die sijn blent Ende der minnen smake sijn onbekint U vraghic wies ghi u onderwint Ofte ghi wilt minnen segghet ie wille henen Gherne daer si mi sent Eest in storme eest in wenen. Want ons orcondet de heileghe kerke 50. Hare meerre hare minderen hare papen hare clerke Dat minne es van den hoochste werken Ende edelst bi naturen Al verwintse ons si verwint alle sterke Ende hare cracht sal duren Alse alle dinghen selen vervaren Soe sal die edele minne waren Ende haer claer gheheel openbaren Alse ghi in een nuwe beghin Met minnen de minne selt ane staren 60. Siet dit eest dat ie ben. Alse minne hare lieve dus effene weghet Ende minne duer minnen met minnen pleghet Ie en weet hoe het blivet ongheseget Ende ooc onverstaen "Want dies ghelike gheen en leget Hoe minne can lieve bevaen. Hen allen die minnen moets ontfarmen Dat mi minne aldus laet carmen
		48. weenen. — 51. hoechsten. — 59. sult. — 63. met minnen der minnen.

-ocr page 83-

		— 73 —
		Ende so dicken roepen wacharmen 70.          Welke tijt ende wanneer Sal mi minne bescarmen Ende segghen dijns rouwen si keer. ^ Ie saldi warmen Ie ben dat ie was wilen eer Nu valle in minen armen Ende smake mijn rike gheleer.
		69. dicke. — 70. Welken. — 75. valle mi in.
		10

-ocr page 84-

		XX.
		Die tijt vernuwet ende te gheet Die oude die lange hevet ghestaen Die in minnen dienst ware gereet Van hare soude hi loon ontfaen Nuwen troost ende nuwe cracht Dat hi hare minde met minne macht Met minnen so "worde hi minne saen. Hets onghehort te werdene minne Die minne wilt werden hine sal niet sparen 10. Hets wesen boven allen sinne Hi sal met al in al dore varen De minne woent soe diepe in svader scoot Die dienst sal wesen harde groot Daer minnen haer werc sal openbaren. Der ontfarmecheit cost ende de scout der wet Gheldet de mindere int beghin
		4. Na hare soudi. — 5. Nuwe. — 7. minnen mocht. — 10. alle. — 12. tsvader. — 16. minnere int ghewin.

-ocr page 85-

		— 75 —
		Na datti dese ghewout beset . Comt hi in over groot gewin Hi werct al werc wel sonder seinen 20. Hi doget al leet wel sonder pinen Dits leven boven menschen sijn. Die minne wilt werden hi werct groet werc Want hi niet failiert in ghenen sinne Hi es overwonnen ende even sterc Daer hi duer minnen minne mach winnen Eest in sieke eest in ghesonde In blende in cropele ende in ghewonde Dat sal hi over scout bekinnen. Den vremden dienen den armen geven 30. Den sereghen troesten alse hi mach Den vrienden gods met trouwen leven In heligen in menschen nacht ende dach Met alre macht boven tghereken Dunket hem dat hem der cracht mach ghebreken Verlaten hem vort op minnen sach. In groter minnen toeverlaet Vercrighet men al dies men behoeft Si ghevet den ongheleerden raet Si troest den ghenen die hem droeft 40. Es sine sake in haer allene Ende en wilti anderen troost enghene Dats een teekin datti hare genoeget.
		21. zin. — 22. werket. — 21. zinnen. — 24. onverwonnen. —35. der. —39. bedroeft. —42. teeken.

-ocr page 86-

		— 70 — V Die allene wilt minnen pleghen Met alder herten ende alden sinne Hi hevet al met al beleghen Dat hi haer selven al bekinne.

-ocr page 87-

		XXI.
		Alse ons de bloemen van den somere comen sijn Daer na sijn \\vi der vrocht in waen Alsoe doet die edele herte fijn Die eiken stoerm van minne wilt ghestaen Si sprect van fleren sinne Ie gruete u minne al minne Ende beens fier ende stout Ie verwinne noch u ghewout Of ie scieter mi al inne. 10. Hoe mochte der fiere herten yet messcien Die al toe settet omme dat si minne vercrighen wilt En mochte haer nemmer comen indien Wouddi volgeven minne dat ghi volgeven selt Alsoet sijn moet al te male Ay worden uwe berghen dale
		V. O ft. — 10. flerer. — 14. alsoet zijn. — 15. berghe.

-ocr page 88-

		— 78 — Ende wij dan mochten sien Uwe toghen al voltien Soe quaemt ons alwale Hi moet oec trecken sere die minne sal vol tien. 20. Hare wide wijt hare hoechste hoeghe hare diepste Hi sal in allen storme de weghen dore sien [afgront Hem wert haers wonders wonder cont Dats de weelde wide te gane Te dorelopene ende met te stane Die hoechde dore vlieghen ende dore clemmen Ende dien afgront dore swemmen Der minne al minne te ontfane. Ay dat hoghe minne die so soete scijnt Dat hare soetheit al andere soetheit verteert 30. Soe wondet herte ende sinne dat hi van stoerme dien Al nuwe ontmoete beghert                     [si gherijnt Dat hi en ontsiet ghene noede Noch pine noch anxt noch dode Hine hebbe ter minne spoet Ay diet werct god geve hem goet Fiere herte en was nie bloede. Ie late die minne al wesen datsi si Ie en can hare welde wondere niet verstaen Al eest dat ics ghenesen mach in mi 40. Si hevet meneghe grote gewelt gedaen Dies moet hi hebben plaghe
		21. de weghe doerzien. — 22 hars wonder. — 24. ende te doei\' stane. — 28. soe zuete. — 32. node. — 34. minnen. — 36. blode. — 40. groet.

-ocr page 89-

		— 79 —
		Diet hare met vreden verdraghe Hine were met crachte hare cracht Want die de minne nye en vervacht Hine leefde nye vrie daghe. Ie gheve minnen der minnen oorlof Nu ende altoos die wille volge haren hove Mi es wel wee ghesciet ie weende gheweest sijn vrouwe [int hof Sint icse ierste coes ie leide altoe in love ie en caent 50. Nu seinen mi hare loene                 [ghevolghen niet Ghelijc den scorpione Dat toent scone gelaet Ende na so sere verslaet Ay wat meine selke ghetone. Hadde ie ghelnc ter minne dat mi ye vloe Ende mine daghe was onghereet Ie soude noch verwinnen ende leven vroe Daer ie nu dole in ellende te wreet Waert tijt ie naems gherne een inde 60. Ie dole met gheninde Daer mi de minne doet Hare volgen sonder spoet Ende si blivet mi te onghehende. God geve hem allen die minnen te rechte goet gheval Al hebbe ie ende menich man der minnen soe cleine deel Diese al kinnen si gheven al om al Si ghevet dien sijs an hare selven al gheheel
		48. waende. — 49. iersten. — 54. meinen. — 55. minnen.

-ocr page 90-

		— 80 -
		Hare hadde ye die mochte Wat holpet dat men dat dochte Dat emmer wesen moet Hare slaghe sijn alle goet Mer die weder sloeghe hi vochte. Hets onghehoort nu die over minnen yet daghen Hare name es so ghement dat men hare al verdreghet Die si nu stoert ie rade dat sijs nu niet en ghewagen Het es hen onbekent dien si soe niet en verweghet Maer die fier es ende coene Sie selve te sinen doene Ende were met slaghe den slsch So siet hi noch den dach De minne bringhet hem selve de soene. V Die minne nemt te verdoene Si gevet hem volle pardoene Ende maectene haers al vri So moghen wij segghen wel ay mi Hoe teme wij yet te gheroene. minne. — 78. selve. — 81. selven. — 84. hars. — 85. wel seggen.

-ocr page 91-

		XXII.
		Mine noet es groet ende onbekint den lieden Si sijn mi wreet want si mi gherne scieden Daer mi de crachte van minnen al toe rieden Sine kinnes niet ende ie en caent hen bedieden Dus moetic plegen dat ie ben Dat minne bracht hevet in minen zin Ie ben in dien dies wille ie mi ghenieden. "Wat kere men mi dade dor de minne Daer willic duren sonder scade inne 10. Want ie versta in edelheit miere sinne Dat ie in doege om hoeghe minne winne Daer omme willic mi gherne gheven In pine in raste in sterven in leven "Want ie dat gebod van hogher trouwen kinne.
		4. kinnens...... cant. — 7. willic. — 8. doer. — 11. doegen om hoge. — 13. pinen in rasten.
		11

-ocr page 92-

		— 82 —
		Dat ghebod dat ie bekinne in minnen nature Dat bringet mine zinne in avonture Hen hevet vorme noch sake noch figure Doch eest in den smake alse creature Hets materie miere bliscape 20. Daer ie in alre tijt na hake Dus leide ie mine daghe in meneghe suere. Van minne en clagic ghene pine Mi staet haer altoos onderdaen te sine Daer sijt ghebiedt lude en stilkine Men canse niet bekinnen dan in sein e Hets in wonder onverstaen Dat mijn herte dus hevet bevaen Ende doet dolen in ene welde wostine. Soe vrede wostinen wart noyt ghescepen 30. So de minne in haer landscap can maken Want si doet met begherten na hare haken Ende sonder kinnen haer wesen smaken Si toent hare alse in een vlien Men volget hare ende si blivet onghesien Dit doet ellendeghen herten altoos waken. Spaerde ie eneghe cracht van minnen rade Dat kinnen alle de minnen dat ie misdade Ie mach nu meester sijn dies ie dan bade
		21. mijn dage. — 24. stillekine. — 29. wostine wert noit. — \'M. volget ende. — 37. alle die.

-ocr page 93-

		— 83 —
		Ende soe en verwonne ie mere so grote scade 40. Nu nemic in naturen delijt Dat mi ghevet minne ende nuwe vlijt Dies ie niede nemmermeer en sade. Mi swaert dat ie mi niet en can vercrighen Int bekinnen ie en moet mi selven ontbliven Al soude mi noch begherte therte tewriven Ende cracht van minnen noede mi soude ontbliven Ie en sal noch weten wat mi trecht Ende dicke soe onsaechte weet Alsic mi selven in rasten soude gheriven. 50. Waer iemen die mi rechte ie soude hem claghen Over mi selven ie en caent niet wel verdraghen Dat mi de minne leidde ye soe hoghe staghen Ende icse nu ontmoete met soe meneghen wreeden In hebber toe ghelue no spoet                     [slaghen Inne weet ochte minne selve doet Ie duchte der ontrouwen wreede valsche laghen. Dat ie ontrouwe ontsie dat wonder cleine Si hevet mi ghepijnt meer dan ye sceen Want dat ie ben ghestoert van dat ie mene 60. Dat doet ontrouwe ende andere sake en ghene Si hevet mi selke scade ghedaen Salie haer emmermeer ontgaen Dat sal met hogher trouwen sijn allene.
		47. trect. — 54. (toe). — 57. dats wonder cleene.

-ocr page 94-

		— 84 —
		Wat hulpet mi dattic van minnen singhe Ende mi selven mine quale linghe Met wat noede mi de minnen bevinghe Vore hare wout en hebbic gheen ghedinghe Ie lie al dies hi liden sal Dien der minnen cracht sijn herte stal 70. Wat hulpet dat ie mine nature dwinghe. V Want mine nature sal al bliven Dat si es et dat hare vercrighen Al maken de menschen hare wech so inghe.
		68. Io lye. — 69. Die. — 72. ea ende dat. — 73. haren wech soe hinge.

-ocr page 95-

		XXIII.
		Die tijt ghevet ons ten goede spoet Ende wrachten wi nietten spoede goet So mochte wi verwinnen Ende ware wi dan in hoeden vroet So worden die onvroede beboet Die hem noch niet en bekinnen Want si ne weten wat sij minnen Dus dolen wi in allen staden Nu moete ons god beraden. 10. Ons vechten ane de kere seer Ende werde wij metten zere keer Soe moete wij keer doen sterven Verstonde wij der minnen ghehere gheleer Ende worden wi mettien ghelere gheheer
		3. mochten. — 8. alle. — 13. moeten.

-ocr page 96-

		— 86 —
		Wi souden minne verwerven Ende in al hare rijcheit erven Diere wij nu al te lange derven Te onser groter scaden Nu moete ons god beraden. 20. Wi hadden crachte groten noet Dat wi onse node groot Met crachten mochten verdriven Die ons doen wederstoet ter doot Sloeghe wi met dode wederstoet So en mochte ons niet ontbliven Wine souden minne genoech gheriven Ende ieghen alle vremde verstiven Die ons mochte verladen Nu moete ons god beraden. 30. Die genoech der minnen rike wijct Ie segge dat hi bi wike rijet Dies gevet trouwe orconde Want hi hare so ghelike blijet Ende so een met dien blike ghelijct Dat men se beide een vonde So dat se gheen sen ghesceiden en conde Hine woende in honghere van minnen gronde Met allen vollen zaden Nu moete ons god beraden. 40. Die dor der minnen hoeghe poeghet Wat hi mettien poeghe hoghet Dat werct hi openbare
		23. wederstoot. — 24. Sloeghen. — 28. mochten. — 29. moet. — 40po{?et. — 41. poge.

-ocr page 97-

		— 87 —
		Want hijt met allen ghetoeghe doeghet Ende so met vollen ghedoeghe toeghet Dat hi de minne ende al haer ware Metter minnen minne ane stare Ende met volre vriheit sonder vare Hare diepste gewat moghe dore waden Nu moete ons god beraden 50. Haddic mijn hoege gheslachte bedacht Ie hadde edelen gedachten gheslacht Ende mi der minnen al ghegeven Gheheel met aller machte pacht Ende vercreghe mettien pachte macht In minnen nature een cleven Soe mochtich minne met minnen leven Dat mi te langhe nu es onbleven In minen nederen daden Nu moete ons god beraden. 60. Men vendet in minnen sale dal Die dan vendet in dien dale sal Die es van rike sinne Sint. minne mi ierst quale beval Wie mi iet el bevale mi qual Quale neme ie vor alle ghewinne Want iet mijn naeste leven kinne Sint mi te doelne bevolen heeft minne In clemmene ten hoochsten grade Nu moete ons (god) beraden.
		43. jretoge. — 45. hare. — 50. hoge slachte. — 60. vindet. — 62. riken. — 67. bevoelne.
		I

-ocr page 98-

		- 88 —
		70. Die ghereet steet te bevane waen Hi sal met hoeghen wane bevaeii Die minne met minnen werken Ende soe met stoerme te ghestane gaen Ende minnen met doregane ghestaen Ende werden even sterke Dus nae dat iet gemerke Dit es daer toe roept de heileghe kerke Hen allen dies hare ghestaden Nu moete ons god beraden. 80. Ons naken van minnen vare baer Hets recht dat ons van minnen verbare vaer Dies wij de minnen versinne Die ons ghevet so claer hare waer Ende met allen ghehelen clare waer Leret al hare hoochste costumen Dies wij ons selven gherne rumen Cunne wi der waerheit vremde turnen Jeghen der minnen gade Nu moete ons god beraden. 90. In alder kerken clerken gewerc Soe segghic dat en merke clerc Hoe scone het den genen stoede Die in minnen vvrachten sterke werc Hi worde so met dien werke sterc Ende verwonne sonder moede Hi soude in minnen orewoeden Yerberren in hare diepste vloede
		76. na. — 82. minne versumen. — 84. ware claer. — 87. Connen. — 88 gaden. — 03. wrachte. — 96. orewoetle. — 07. haren.

-ocr page 99-

		- 89 —
		Ende versmelten alse caden Nu moet ons god beraden 100. y Wi sijn te gheruum in onse hoede Ende nemen troest ten iersten spoede Dies moet ons de minnen versmaden Nu moete ons god beraden.
		102. minne.

-ocr page 100-

		XXIV.
		Die vogele singhen clare Ende die bloemen openbare Melden ons den tijt Die tiersten al te male Sweghen ende waren vale Hebben nu groot delijt Dat si den tijt nu hebben weder Daer si so langhe na langhen neder Alsoe met allen vergaen 10.          Die in node van minnen sijn bevaen. In gherechter minnen noot Ghesmaect men meneghen doot Dats dat ghelove mijn Dien si gherijnt in hare nature Dat hi in onghedure Altoes moet sijn
		2. oppenbare. — 8. laghen. — 9. Alsoe moet hen allen. — 12. menege.

-ocr page 101-

		— 91 —
		Ende in groete ongenade Mine hulpe minne met haren rade Der ghere ben ie een 20. Die van der minnen pine hevet in leen. Wat machmen hem gheraken Dien minne dus hevet verladen Met haerre swaerre waghe Dien si leidde int beghin Ende toende groot ghewin Op hare hoghe staghe Ende nu so hevet geworpen neder Dat hi en waent vercomen weder Hen si al onversien 30. Bi orewoede van minnen maget gescien. Wat es de naeste raet Die hier beneven gaet Dien minne dus hevet bevaen Ende gebonden met haren bande Dat hi hem gheve in hare hande Ende altoos si onderdaen Al den bedwange dat minnen hevet Die eneghe pine van minnen ontseghet Dats openbare in scijn 40. Dat hi langhe sal der minnen sonder sijn. Van minnen benic onder Dat en hevet mi gheen wonder Want si es stare ende ie ben cranc Si doet mi sijns selfs onvri altoes ane minen danc
		23. zwarer. —37. minne. — 44. mijns selfs.

-ocr page 102-

		— 92 —
		Si doe met mi dat si ghebiedt Mijns selfs en es mi bleven niet Dies ie rike was te voren Dies benic arme in minne eest al verloren. Beide vremde ende vriende 50. Dien ie te voren diende Benic af ghestaen Ere ende raste hebbic begheven Om dat ie wille leven Vri ende in minne ontfaen Hoghe rijcheit ende conde Dies mi veran heves sonde Ie en maechs niet ontberen Ie en hebbe el niet ie moete op minne teren. Ende ie ben nu begheven 60. Van alle dien die leven Dats oppenbaer in scijn Ochte ie in minnen Niet en mach winnen Wat soudic dan sijn Ie ben nu cleine in ware dan niet Ie ben ellendech sine versiet Ie en hebbe raet si moet mi Gheven daer ie bi mach leven vri Mi doen de vremde wrede 70. Soe ongemate lede
		48. arm. — 56. verhan. — 60. alle die gene die. — 63. mach winnen. — 67. si en moet.

-ocr page 103-

		— 93 — In dit ellende swaer Met haren valschen rade Sine hebben mijns ghene ghenade Si doen mi meneghen vaer "Want si mi met haerre blentheit doemen Sine connen daertoe niet comen Dat si de minne verstaen Die mijn herte met luste hevet ghevaen. Die minne wilt vercrighen 80. Hine late hem niet ontbliven Hine gheve hem selven der minnen altoos Ende hi sal pinen Sonder finen Omme dat sijn herte coes Ende gheven hem selven in pine in scanden In leet in lief in minnen bande Soe sal hem werden cont Dat fiere wesen in der minne gront.
		75. harer. — 78. bevaen. — 84. pinen. — 85. banden. — 88. minnen.

-ocr page 104-

		XXV.
		In allen tiden van den iare Hoe dat el nietten tide si Hevet hi bliscap ende vare Die doget ellende omme minne vri Ende gherne dan lieve ware bi Omme te zueten sine ellendeghe daghe Dats noch niet en es doet roepen ay mi Dat wesen sal dat cost de claghe Ay ie ben al di lief wes al mi 10. Alset di behage Die minnen wilt hi moet hem geven In hare gewout daer sijt ghebiedt Het si in sterven ochte in leven Daer minne sijn wesen in versiet Hem wert anders niet Die in vrien troest in bedwonghene vare
		4. om. — 6. zuetene. —9. wes my. — 16. Dan in vrien troeste ende in bedwongen.

-ocr page 105-

		— 95 —
		Die minne goud ye gherne dat si onthiet Met haren claren ware Ay dat de minne helen hiet 20. Bringhet hare suetechheit oppenbare. Mi wondert van sueter minne Dat hare suetheit alle dinc verwint Ende sij mi dus verdoet van binnen Ende miere herte noet soe cleine bekint Sie hevet mi soe int wee bewent Dies ie gevoele in caent gheloven Die verhoelne wegen die minne mi sent Die sijnt die mi van mi al roeven Dat gherochte dat hoghe present 30. Der nederre stillen doet mi verdoeven. Hare nedere stille es onghehort Hoe hoghe gerochte dat si maect En si allene dies hevet becoert Ende die minne in hare al hevet ghesaect Ende met diepen gherijnnen so nae gheraect Datti hem al ghevoele in minne Alse sine met wondere alsoe dore smaect Cesseert een ure tgherochte daer inne Ay saen weet begherte die waect 40. Met uwen stoerme de inneghe sinne. Gheneuchte loke wel de oghen Ende plage gherne dies hi hevet
		18. hareclare. — 21. van der zueter minnen. —23. ende si. — 24. her- ten. —30. Die nedere stille. —33. becort. — 34. dien minne. — 40. Met nuwen.

-ocr page 106-

		— 96 —
		Mocht die verwoede begherte ghedoghen Die altoos in woede levet Want si haer alle uren daer toe ghevet Te roepene ay minne wes al minne Oec wecse redene die haer dat zeghet Sich hier dit steet di noch te volsine Ay daer redene begherte ontseghet 50. Dat quetst meest boven alle pine. Begherte en mach niet swighen stille Ende redene ghevet haer claer den raet Want sise verlicht met haren wille Ende toent haer dat werc der hoechster daet Ghenoechte name gherne toeverlaet Te pleghene haers liefs in sueter rasten So toent haer redene den hoochsten graet Ende verlaedse metten swaersten lasten Ay hadde ghenoechte dan redene doet 60. Si soudse wel cleine bevasten. Maer daer lief met lieven so vaste gheraect Dat lief van lieven lief niet en mach Gi lief met lieve soe lief dore smaect Dat lief levet lief op lieves sach Ende redene dan doet wederslach Ende toent der onghewassenheit inne Waer redene ye ghelieve oneffene wach Daer wert ye seerst ghequetst de minnen Ay te swaer es daer de si ach 70. Daer lief men lief dan lief al kinne.
		46. mine. — 48. di steet dit. — 58. verlaetse. — 59. doot. —61. lieve met lieven. — 63. Ghi lief met lieve soe lieve doersmaect. — 64. levet op. —68. minne.

-ocr page 107-

		— 97 —
		Wat sal ghequetster minnen wesen Hoe mach haer iemen raet ghegeven Wat flsisine salse genesen Die gherne soude der minnen al minne leven Ende onder redene so wert verdreven Die haer gheet met nuwen storme ane spreken Ende toent hare wat hare es onthieven Sich hier dit soude di noch ghebreken Ay wie sal mi van minnen gheven 80. Raet ende over redene wreken. Ay wet god dat en mach nieman sijn Die over de redene yet mach wreken Si es selve der minnen fisisijn Si can best heilen al haer gebreken Die met leste volget al haren treken In allen weghen daer sine gheleide Dien sal se met nuwen wondere aen spreken Sich hier besich dit hoechste ghereide. y Ay daer en derf gheen vreemt versoenre gaen 90. Omme te versoene die vede Ende die dit bekinnen si verstaen Ghenoech van haren crede.
		75. so uut. — 81. niemen. — 85. liste volget al hare. — 89. darf. — 90.versoenen.
		15

-ocr page 108-

		XXVI.
		Al es verdroevet dach ende tijt Dies sij al god gebenedijt Men saelt zaen beter scouwen Lief dat ghi mi so verre sijt Ende aen u staet al mijn delijt Dat sijn ghestaden rouwe Dats wel recht miere herten licht Daer ie bi soude leven Doelt na u al 10.              Siet wat ie sal Mi en es eentwent niet bleven. Ay wat soude mi lief dan al ghi Dat ie u niet en volhebbe dats mi Ende ghenoech niet nè mach volgeven Gerechte minne fier ende vri Wat men u gave dat iet men si
		2. si. — 11. es twent. — 14. en mach.

-ocr page 109-

		— 99 —
		Dat ware u groot sneven "Want ghi wilt al minne Met herten ende met sinne 20.          Ende met gheheelre zielen Die wanen minnen Sonder beghinnen Dat warense ye die vielen. Die conincghinne van saba Si volgede salemoene nae Dat was omme wijsheit sueken Alse sine vonden hadden ia So worden hare sine wondere ga Ende si affleerde in rueken 30.             Si gaf hem al Ende die gichten stal Wat so si hadde in binnen Beide herte ende sin Daer en bleef niet in Het wert al verswolghen in minnen. Hets recht si hadde hem alle ghegeven Hadse yet vermert in vremden weghen Onder dat arme diede So ware hare dat hoge wonder onthieven 40.          Nu wertse al in minne tewreven Dies derven noch vele liede Si nemen te vroech Al hare genoech
		24. coninghinne. — 25. salomoene na. — 27. hadde. —28. wonderen. — 36. al. — 40. minnen.

-ocr page 110-

		— 100 —
		Onder de ghesellen Dies sal men spade Der minnen dade Van hen te wondere tellen. Waer die hem ter vrier minnen reken Ende in den weghe niet en ghebreken 50. Ende hen aen minnen al cleven Ende doghen haer ellendeghe treken Daer mach men wonders wonder af spreken Want sien alsoe up gheven Alse omme al dore varen Sonder enech sparen Ochte minnen ghenoech geriven Om anxt ter doot Dat hen dat grote groet "Van minnen soude ontbliven. 60. Ay dus al verloren in minnen cracht Ja ende dan al vergouden der minnen pacht Alsoe men te rechte al soude Dats ene die alre scoenste hacht Ende ene onverwonne nuwe macht Ende wel dat god al woude Want dat rechste volgheven van minnen Dat es dat ontbliven van binnen Want sine connen niet al volleesten Ende dat haer dat es saen verdaen 70.          Inder hogher minnen ontfaen Dus comense buten den gheesten.
		53. Want si en also op. —69. haere. — 71. geeste.

-ocr page 111-

		— 101 —
		Alse de gheweldeghe redenen der minnen op doet Ende sien toent hare grote goet Dat si es bi naturen Ochte men haer genoech in minnen doet Dat si al dat vergelden moet Dat weet de creaturen Ende de doetse op staen Ende al omme vaen 80. In herteleker weelden Ende gheloeft hen een rike Sonder enech ghelike In eweliken zeelden. y Die dus verwinnen In storme van minne Dat sijn gherechte heelde Ende die iet geroen Ende niet en voldoen Hets rechte dat mense scelde.
		73. si en. — 75. gnoech. — 76. dat si dat al. — 85. minnen. — 86. helde.
		72. redene. - 80. herte seker.

-ocr page 112-

		XXVII.
		Men mach biden corten daghen Merken dies somers keer Dat moghen voglen ende liede clagen Maer die minnen en es anders meer Want hen es te dagene al el Dat men der minne es so fel Hare rike gheleer wert seer testoert Daer men bi soude gheheert Dat si gheclaget der hoochster trouwen 10. Ende met minnen moetsi ons bescouwen. Ons es wel meneghe hoghe mare Van der minnen doen verstaen Datse overal gheweldech ware Ende al hevet ommevaen Ende bedwinghet al dat levet Wie hevet minne dan diense hare ghevet.
		2. des. — 3. vogelen. — 8. soude sijn. — 10. moete si. — 16. minnen.

-ocr page 113-

		— 103 — Dien si iet gevet hi maecht ontfaen Doch selewij hare met sconen dienste sijn onderdaen Ende bidden der gheweldegher minnen 20. Datse ons hare cracht doe bekinnen. Hets ene herde scone bede Te biddene om hogher minnen cracht Maer dien si ghevet minne na minne sede Si worptene in selke ene hacht . Dat hi ne mach meer ontgaen Die de minnen verwint hi wert selve verdaen Soe es hi gewacht Ende diense ghevet voeden vertertse al tsijn in nuwer So leert hi ane minne cracht                         [iacht 30. Vrede oudde ghewinnen Ende der minnen cost in ellende bekinnen Dat ellende kenne ie bi geraden Ende met pleghene niet Die minne met kinne hevet out verladen Hoe lede hi hem besiet Dats hem cleine ende minne so groot Ende die ioie die hem ierst minne boot Ende die welde doe hi was een kint Die minne gevet den ionghen die niet en bekint 40. Ende laet den edelen ouden dolen dellende Daer ionghe noch dorpere nie minne en kinde.
		22. minne. — 23. Met dien..... minnen zede. — 24. Ende worptene. — 26. minne. — 29. minnen. — 30. oude. — 31. int ellende. — 38. doen hi.

-ocr page 114-

		— 104 —
		Ghi ionghe ghi hebt vele verloren Vei\'liesdi uwe kintse ioget So levedi out minne in toren Daer ghi nu ionc leven moghet Ende in weelden van minne vri Alse ie al minnen ende minne al mi Dat es nu al uwe doghet Derre weelden den vroeden ouden luttel hoghet 50. Want si kinnen de corde van der minne iaren Waer men sal teren ende sparen. Hets enech dorpere cume so dwaes Hine weet wel wanneer hi sal Winnen sijn goet ocht verdoen sijn aes Al hebbe wij dat ongeval Dat wij willen sijn alse een kint Al sonder cost in iojen ghemint Dit es dat onse nu al Nu rume wij der minne sale int dal 60. Bidde wi der minne datse ons gheleidde In hare wege ende in hare hoghe ghereide. Ie en scelde niet dat wi gherne nemen In der sueter minne spoet Die hare lief in minne te spaerne temen Het en doet hem nemmer goet Ende dies moghe wi seker sijn Die hare lief dore minne die sijn fijn
		43. kintsche. — 46. minnen. — 47. alsic. — 50. minnen. — 55. hebbe wi. — 59. rumen. — 61. wegen. — Q.l. minnen. — 64. sparne. — 66. mogen wy.

-ocr page 115-

		— 105 — Ende beide out ende vroet Op dat hen haeste noch licht coep wanc en doet 70. So moghense seker wesen So dieper verdronken so hogher gheresen. y Die werke doen de minne in scijn Die mint hi seget minne dat minne es dijn Dore di en wert meer gespaert sen noch moet Cracht noch march no herten bloet Want in minne vonnesse es ghelesen Soe dieper ghewont soe sachter genesen.
		72. an schijn. — 73. dat mine.
		U

-ocr page 116-

		•
		XXVIII.
		Die vogle sijn nu blide Die de winter dwanc Si selen in corten tiden Des hebbe de minne danc Die fiere herten die hare pinen Ghedoget hebben over lanc Op toeverlaet van minne Si hevet so rike gewout Si sal hem gheven sout Boven alle sinne. Een die van hoghere minne Wilt al minne ontfaen Hi sal in allen sinnen Gherne daer na staen
		7. minnen. — 11. minnen.

-ocr page 117-

		— 107 —
		Dat hi de starcse doet Van minnen wilt aiie gaen Ende altoes even coene Wat edele minnen ghebiedt Dat hi dies niet en ontsiet 20.          Hine sijt ghereet te doene. Ay wat sal hen dan ghescien Die levet na der minnen raet Want hi ne sal niemene sien Die sine noet verstaet Men sal met vremden oghen Hem toenen vremt ghelaet Want hen sal nieman kinnen Wat node hi ghedoghet Eer hi sine noet verhoghet 30.          In orewoede van minnen. Orewoet van minnen Dats een rike leen Ende die dat woude kinnen Hine eischede haer el negheen Die tiersten waren twee Die doetse wesen een Dies ie die waerheit toghe Si maect dat suete es suer Ende den vremden na ghebuer 40.          Ende si bringhet den nederen hoghe.
		15. stareste doot. —18. edele minne. —23. niemen. — 27. Want en sal.

-ocr page 118-

		— 108 —
		Si maect den starken cranc Ende den sieken al ghesont Si maket den rechten mahc Si heilt dien die was ghewont Si maect den onbekinden Die wide weghe wide comt Daer menech in moet dolen Si doet hem weten al Wat men leren sal 50.          In hogher minnen scolen. In hogher minnen scole Leert men orewoet Want si bringet dien in dole Die hem wel verstoet Die tiersten hadde ongeval Dien doetse hebben spoet Ende maectene al dies here Daer minnen selve af es vrouwe Ie ben dies wel getrouwe 60.          Ende dies meer en kere. Die minnen niet en doghen Ie gheve hem goeden raet Ochte si niet meer en moghen So bidden haer doch afflaet Ende dienen met gheloeve In hogher minnen raet
		46. wege cont. — 51. minnen scolen. — 56. Die. — 57. Si maectene alle. — 64. aflaet. — 65. gelove.

-ocr page 119-

		— 109 — Ende peisen het mach wel wesen Datter minnen cracht es groot Hi es herde na der doot 70.          Die niet en mach ghenesen V Die sinne es hoge geresen Die ontfaen hevet der minnen cracht So dat hi inder minnen cracht Sine vonnesse sal lesen.
		68. es soe groet.

-ocr page 120-

		XXIX.
		Doer hogher trouwen minne So sijn al mine zinne In menechfoude pine Mijn sware draghen Sonder daghen Werd mi wel in scine Die ghene daer ie omme douwe Ende doeghe so meneghen rouwe Hi hevet mi doen verstaen 10. Dat ie met hogher minnen sal ontgaen. Sal mi hoghe minne Behouden minen sinne Soe bem ie seker des Met verstane van binnen Dat die minnare onser minnen Wel volmaket (es)
		3. meneehfouden. — 6. wert. — 8. doghe. — 12. mine. — 16. vol- maket es.
		..\'

-ocr page 121-

		— 111 —
		Want al sijn (doen) es sonder mate Hem en ghenoeghet voer minne ghene oersate Dat bekinnen wel 20. Die hoeghe minne dragen ende nieman el. Die hoge minne draghen Si selen lettel daghen Want lede hen overgeet Si selen sijn alse die vroede Altoes met diepen oetmoede In hoge minne ghereet Daer minne ghebiedet si verre si bi In sterven in leven in wat soet sij In vriheit sonder vaer 30. Dat maecte ons hoghe minne eerst openbaer. Wat soe ons god ye onste Hen wert nieman die conste Gherechte minne verstaen Eer dat maria de goede Met diepen oetmoede Die minne hadde gevaen Tierst was si welt doe wert si tam Si gaf ons vore den leuwe een lam Si maecte de demsterheit claer 40. Die hadde geweest donker wel menech iaer. Die vader van aneghinne Hadde sine sone de minne
		17. sijn doen. — 18. vor minne geen orsate. — 22. luttel clagen. — 23. Wat lede. — 28. wat soe zij. — 30. hoge minne ierst oppenliaer. — 34. die goede. — 39. die deemsterheit. — 43. sinen sone die.

-ocr page 122-

		— 112 — Verborghen in sinen scoet Eerne ons maria Met diepen oetmoede ia Verholenleke ontsloet Die vloeyde de beren ten diepen dale Dat dal vloyede even hoghe der zale Doe ward die casteel verwonnen 50. Daer langhe strijt ane was begonnen. Ons dede elc prophete Te voren scone beheete Dat hi rike ware en de scoene Die ons soude bringhen vrede Van minnen ende machtech mede Moyses met salemoene Prijsden alle sine cracht besonder Sine wijsheit ende sine wonder Tobyas ysayas daniel 60. Job jeremias ezechiel. Si saghen visioene Si spraken parabolen scone Wat ons god noch soude doen Mer na minen zinne Die clare vrie minne Bleef van hen al ongheploen Want si hadden hare zeden alse andre man Nu hier nu daer nu af nu an Mer maria en sprac el niet 70. Nu werde god dat versiet.
		47. Doe vloyde. — 49. Doe wei-t. — 52. behete. — 55. mechtich. — 56. salomoene. — 57. besondere. — 58 wondere. — 70. Dan mi werde.

-ocr page 123-

		— 113 —
		David seide hem ghedachte Van gode dat dede hem zachte Ende hem gebrac sijn glieest Nochtan hetet hi van werke stare Maer maria wracte starkere werc Ja hi liads wale meest Sonder maria diene gheheel ontfinc God ende man ende ionghelinc Daer mochte men der minnen 80. Ierst clare werc bekinnen. Dut was bi diepen nyede Dat hare dat grote gesciede Dat die edele minne ute wert gelaten Dien edelen wive Van hogen prise Maer overvloedegher maten "Want si el ne wonde noch hare el ne was Soe hadse al daer elc af las Dus heeftse dat conduut gheleit Daer eiker oetmoedegher herten es ghereit. 90. Die propheten ende al hare kinder Offerde scape ende rinder Dat was hare sacrament Si daden hem metten bloede striken Hare sacramente waren gheliken Eer maria dat hoghe present
		73. wrachte. — 83. uut. — 8j. Met. — 89. Daert. — 91. Offerden. ia

-ocr page 124-

		— 114 —
		Die sone ghesent ward van den vader Nu comt ten groten etenen alle gadere Die brulocht es ghereet Die de minne vint gechiert int brulocht cleet. 100. Onser vriende der propheten Haerre doghet en doech vergheten Si was scone ende claer Si doecheden ellendecheit Ende grote betterheit Der wet wel menech iaer Hare sacramente waren gheliken Dat si daer voren wouden wiken Men maglies hen danken wel Al seggic dat marien was al el. 110. Oetmoedeghe vrie sinne Wildi gheheel al minne Alsoe minne haer selven levet Ie rade u dore trouwe Al lijddi rouwe Vertijt alles ende beghevet Soe werd uwe herte wijt ende diep Soe sal u comen dat conduut dat liep Marien sonder maten Bidt der hogher trouwen dat sijt u vloyen late. 120. v Want hogher trouwen es bevolen Alle die oetmoedecheit dore dolen Dat sise volleiden sal Daer maria es met minnen een in al.
		93. wert. — 97. ctenne alle gader. mente. — 107. woude. — 103. mages. — 121. dor dolen.		—  99 gheeiert. — 106. zacra- —  114. Al lidi. — 116. u herte.

-ocr page 125-

		XXX.
		Men moet in allen tiden Der minnen wesen blide Ende hare volgen in eiken side In allen weghen daer si gheleidt Men moet hare leven blide Ende den rouwe dan alsoe na ghereit. Die minne moets mi onnen Ie hebbe minne begonnen Die mi die vremde wanconnen 10. Dies mi benemen niet en moghen Ie hebbe minne begonnen God gheve dat ie hare moete doeghen Sint ie mi gheve in minne Verlies ie ochte winne Soe steet in minen zinne Ie wille haer alles weten danc Verliese ie oehte winne Ie wille staen in hare bedwanc.
		1. tide. — 3. elke zide. — 4. alle. — 9. Dies mi. — 12. moet. — 13. minnen. — 15. &\'o steet. — 17. Verliesic.
		.

-ocr page 126-

— 116 —

Die minne wilt behaghen 20. Hine sal hem niet beclaghen Sijn ménechfoude draglien Dat hi dore minne draghen moet Hine sal hem niet beclaghen Omme minne doghen hets al spoet. Die minne wilt met trouwen Hi moet de doghet bescouwen Ende de werken bouwen "Wilt hi leven in minne bant Dat mochte men ane scouwen

30.

Die ons die minne bracht ierst int lant

Soe na quamic der minne Dat ie begonste kinnen Wat si algader winnen Die hen gheheel der minnen gheven Alse ie dat mochte bekinnen So ron mi wat mi was onthieven Mochte mi minne ghenueghen In ghingher mi toe voeghen Dat alle mine aderen loeghen 40. Doe quam de redene ende dede mi sien Sich waer du di wils voeghen Ende wat di eer noch moet ghescien. Mi maecte rike ierste de minne Si dobbeleerde mine sinne

19. minnen. — 22. minnen. — 25. minnen. — 28. minnen. — 31. minnen. — 36. Soe ran. — 43. rike int ierste.

-ocr page 127-

		— 117 —
		Ende toende mi alle ghewinne Twi vlietse nu wech alse een truwant Si dobbeleerde mine sinne Nu dolic in der vremder lant. Het es wel swaer te bestane 50. Van minne in redene te gane Doch steet daer af te ontfane Die minne gheheel sal mense ghewinnen Van minne in redene te gane Es onghehort ende te swaer ten sinnen. Minne ghinc mi minne al spanen Mi dunket nu het was een tanen Alse ie woude minne al manen Seide redene wiltu nu wenschen Het was van minne een tanen 60. Ghedinke dattu noch best een mensche. Soe dede mi redene leede Het dochte mi ene veede Dat si mi nam dat ghereide Dat mi minne hadde selve ghegheven Het dochte mi ene veede Doch dede mi redene waerheit leven. Die hoghe caritate Die mi minne toende in ghelate
		57. Alsic. — 59. minnen. — 61. Doe. — 63. gheredo. — 68. mi toende minne.

-ocr page 128-

		— 118 —
		Doe si mi sonder mate 70. Mijn herte te hare nam gheheel Wat si meinde int ghelate Heeft si mi nu ghetoent een deel. Al hevet mi minne verbolgen Nochtan moetic hare volgen "Want si hevet al verswolgen Die ziele uut mier herten gront Ie wille gheheel hare volgen Hoe mi redene hevet gewont. Men mach bi redene ghewinnen 80. Gerecht gebruuc van minnen Daer redene claer mach bekinnen Dat men hem beiden hevet genoech gedaen Gerecht gebruken van minnen Laet redenen dan van minnen ontfaen. God gheve hen alle die minne Dat si der redene hulde gewinnen Moeten daer si bi moghen bekinnen Hoe men der minnen gebruken sal Ane der redene hulde ghewinnen 90. Leighet ons van minnen volmaectheit al.
		69. Doen. — 70. te male haer nam. — 74 en 77. haer. — 76. miere. — 79. redenen. — 80. gebruken. — 81. redene. — 85. hem allen die minnen. — t\'0. Leghet.

-ocr page 129-

		XXXI.
		Om grote minne in hoghen ghedachte Willic wesen al mijn tijt Want si mi met haerre groter cracht Mine nature maect soe wijt Dat ie mijn wesen al verpachte In de hoghe geboert van haren gheslachten Alse ie wille nemen vri delijt Soe werpet si mi in hare hachte. Ie waent wel liden sonder scade 10.          Dat ie in minnen dus ben bevaen Wiltsi mi al de nauste pade Van haren weghe doen verstaen Alse ie mi wane rusten in hare ghenaden Verstoermt si mi met nu wen rade Dits een wonderlee verslaen Soe si meer mint soe si meer lade.
		2. minen. — 3. harer groter cracht. — 6. geborte van haren geslachte. — 7.Alsic. — 11. die nauste. — 12. wegen. — 13. ie nu.— 14. Verstormt.

-ocr page 130-

		— 120 —
		Uit es wonder groot te verstane Der minnen nemen ende hare gheven Alse si mi gheeft troest te ontfane 20.          So werdet vruchten ende beven Der minne bidde ie ende mane Dat si de edele herten spane Datsi in minnen doen dus leven In nederen twifel in hoghen wane. Troest ende meslone in enen persoen Dats wesen van der minnen smake Al levede die wise salemoen Hi liete te ontbendene soe hoge sake Wine werdens berecht in gheen sermoen 30. Die sanc verhoget allen toen Die tijt daer ie altoos na hake Hevet in hem selven noch den loon. Haken beiden nierren langhe Na dien tijt die selve es minne Doet versmaden vremden ghemanghe Ende toent verlies ende grote ghewinne Fierheit radet mi dat ie hanghe Soe vaste in minne dat ie bevanghe Een wesen boven allen sinne 40. Die toen verhoget alle sanghe. Die toen die alle sanghe verhoghet Dat mejn ie minne in hare gewout
		19. Alsimi. —21. minnen biddic. — 23. doene. — 24. twifelo ende oec in wane. — 27. de wise. — 3G. groten. — 39. alle zinne.

-ocr page 131-

		— 121 — Ie segs een luttel en doech ghetoeghet Den vremden herten die sijn cout Ende cleine omme minne hebben ghedoghet Sine weten niet dat minne vertoeghet Hare rike den fleren die sijn stout Ende in die minnen werden ghesoeget. Ghewout van minnen die al verwint 50.          Die es te verstane onghehoert Ende bi in dole verre bekent Ende een vrede die alle vreden stoert Den vrede die men in minnen ghewint Daer men hare wesen al met versint Die wert ghesoeghet in hare confoert Die hem met minnen in minne dus mint. Die dus in minnen wilt vervaen Hine sal ontsien noch cost no scade Noch pine hi sal met allen staen 60.          Int alrenauste van minnen rade Ende met hoghen dienste sijn onderdaen In al hare comen in al hare gaen Die dit op minnen trouwe dade Hi soude in minnen al minne volstaen.
		46. vertoget. — 47. In hare. — 48. ghesoget. — 50. ongehort. — 51. bekint. — 52. die alle vrede. — 54. haer. — 55. confort. — 58. no eost noch. — &!. al haer comon in al haer.
		1G

-ocr page 132-

		XXXII.
		Tsiaermeer ontspringhen ons de bloemen Ende andere crude meneclifout Oec salinen die edele herten doemen Die leven in minnen ghewout In minnen settie mijn behout Ende mine gewout in hare hande Van haer en eyschic ander scout Dan ie al blive in haren bande. Die nu droeghe bant van rechter minnen 10. Alse men wel minnen sculdich ware Dies souden hen saen onderwinden Die wrede vremde al oppenbare Si doen hem meneghe grote vare Dien die staen in hogher minnen hoede Maer wat si hen doen te sware Gode danc dat es ten cleynen spoede.
		1. Tsaermeer. — 3. harte. — 9. gerechter. — 13. menegen groten. — 15. ham doen. — 1G. God danc dat es te eleinen.

-ocr page 133-

		— 123 —
		Die hogher minnen dienen sal Hi ne mach ontsien en ghene pine Hi sal hem gheven al omme al 20. Omme hoegher minnen genoech te sine Ende es dat sake dat hi jet fine Soe mach hi wel de waerheit kinnen Dat hi meer ne wordet in scine Meester van gherechter minnen. Minne es meester menegher dinc Si ghereet suer ende suete Sint ie van hare ierste smake ontfinc Licghic altoos op hare voete Ie bidde hare dat haer ghenoeghen moete 30. Dat ie dor hare eere drage Quale ter doot al sonder boete Ende ics den vremden niet ne clage. Die den vremden dade cont Wat men verdraghet omme minnen eere Hine maecte hare therte wel onghesont Ende quetse hare nature seere Want sine verstaen men noch meere Want men dore rechte minne moet doghen Avonture ende sware kere 40. Ochte si in hare minne sal hoeghen. Die minnen wille wel genoeghen Ie rade hen dat si niet en sparen
		27. ierst. — 28. Ligghio. — 30. dore hare ere. — 32. en claghe. — 37. min noch mere. — 38. Wat. — 41. willen.

-ocr page 134-

		— 124 —
		Ende si hare wesen daertoe voeghen Dat sij met nyede in storme dore varen Ane haren danc dien merkaren Die soe staen na hare pine "Wat sise dan moghen swaren Hen steet altoos vri te sine. Vriheit mach men wel bekinnen 50. In joesten ende in hogen daet Die met fierheiden dorevaert van sinne Daer stoerm van minnen hem ieghen staet Want men in joesten prijs ontfaet Daer men bi minnen werdech scine Minne es so riken toeverlaet Hets recht dat men doer hare pine. Die enege pine ontsien in minnen Seker sine moghen niet verstaen Wat de ghene moghen •winnen 60. Die minnen altoes sijn onderdoen Ende van hare sware slage ontfaen Daer si al onghenesen ane bliven Ende hoghe up risen ende neder slaen Ende si der minnen ghenouch gheriven. Traghen herten ende nederen sinnen Hen blivet verborghen tgrote goet Dat de ghene wel bekinnen Die leven in minnen orewoet
		44. doervaren. — 45. diere merkaren. — 59. die gene. — 62. ave bliven. — 64. genoech. — 67. die gene. — 68. oerewoet.

-ocr page 135-

		— 125 —
		"Want si doen menech scoen ghemoet 70. In stormen ende in avonturen Hets recht dat si hebben spoet In der minnen hoge nature. God geve hen spoet die daer nae staen Dat si der minnen willen behaghen Ende gherne dore haer ontfaen Groten last met swaren waghen Ende altoes vele omme hare verdraghen Dies si de minne werdech kennen Ie onste hen wel dat si noch saghen 80. Die wise wondere vander minnen.
		73. hem. — 77. om haer. — 79. soghen.

-ocr page 136-

		XXXIII.
		Die tijt vernuwet met sinen iaren Die daghen lichten die donker waren Die minne begeren ende moete ontbaren Hets wonder datse niet en vervaren. Dit nuwe iaer es comen in Die hevet ghekeert sinen sin Daer hi ne wilt sparen meer noch min Voer minnen sine pine wert al ghewin. Maer die enege pine vore minnen spaert 10. Ende alsoe sine nederheit openbaert Ende in vremden genoechten hem soe bewaert Hets recht dat hi in dienste verswaert. Maer die van minnen sijn gheboren Ende te haerre naturen sijn vercoren Sine sparen en ghenen pine daer voren Si leven altoos in heileghen toren.
		3. moeten. — 10. oppenbart. — 11. genuecliten hen. — 15. en ghene.

-ocr page 137-

		— 127 —
		Dien hogher minnen nature gherijnt Hi es die altoos gherne pijnt Alse aen sine werken wale scijnt 20. Het dunct hem emmer onghefijnt. Dat ware den finen mensche scade Datti bi vremden nederen rade Liete te werkene de hoge dade Die hongher gheven in minnen zaden. Sat ende honger beide in een Dats der vrier minnen leen Alse ye den ghenen wale sceen Die minne met hare naturen ghereen. Dat sat comt minne men canse ghedraghen 30. Dats honger houtse op dats een daghen Hare scoenste verlichten sijn sware waghen Hare scarpste storme sijn nuwe behaghen. Hoe maect der minnen coemste sat Men smaect met wondere dat sies dat Si doet besitten hare hoochste stat Si ghevet hare rijcheit dien groten scat. Hoe maect honger der minnen ophouden Sine connen bekinnen dat si souden Noch niet gebruken datsi wouden 40. Dat doet den hongher menechfouden.
		21. menschen. — 28. harer. — 29. Dats. — 33. coenste. — 34. wondere dat si es.

-ocr page 138-

		— 128 —
		Hoe maect verladen der minnen verlichten Menne can ontfaen hare grote gichten Ende menne can hare gheen ghelike dichten Soe ne weet men waer gheduren stichten. Hoe doetse behaghen storm ende slach Die edele minne nacht ende dach Want men niet els gheplegen en mach Dan toeverlaet op minnen sach. Nu ie bevele der heileger minnen 50. U allen die minnen wilt bekinnen Ende daer voer en spaerd in ghenen sinnen Met nuwen vlite te woenene daer binnen. Met nuwen verlichten hebt nuwen vlijt Met nuwen werken sat nuwe delijt Met nuwen stoerme nuwen honger so wijt Met nuwe verslinden nuwe eweliken tijt.
		43. Men can haer geen gelijc gedichten. — 51. spart. — 52. Met uwen. — 56. Dat nuwe.

-ocr page 139-

		XXXIV.
		In allen tiden nuwe ende out Si hi der minnen onderdaen De somer heet den wenter cout Die minne van minnen wilt ontfaen Hi sal met vollen dienste staen In hoger minnen hantieren Soe wert hi minne met minnen saen Dat en mach hem niet failieren. Suer ende donker ende overwreet 10. Sijn der minnen weghe in haer beghin Eer selc met minnen dienste gesteet Failieert hi dicke ane den sin Daer hi waent verliesen hets al gewin Waer bi mach men dat bekinnen Dats die en sparen meer noch min Dan al hen gheven in minnen. Die meneghe twifelen ane de minne Dies hem die arbeit dunct te swaer
		1. Tide. — 3. Den somer heet de winter. — 8. faelieren. — 9. donker overwreet. — 11. met dienste der minnen gesteet. — 12. Faeliert. — 15. spart. — 16. Dan hem al geven. — 17. twivelen. 17

-ocr page 140-

		— 130 -
		Ende si ten eersten niet en nemen inne 20. Si dinken soutsu dolen daer Ware hen de loon vore de oghen claer Die minnen ghevet ten inde Ie dar wel segghen openbaer Si doelden hare ellende. Noch nie en wert sake in minnen verloren Die men doer minne ye ghedede Minnen geldet emmer na ochte voren Minne es altoos der minnen mede Minnen kent met minnen der minnen sede 30.          Haere nemen es altoos gheven Minne ghevet met hare behendichede Wel meneghe doot int leven. Hets oversuete in minne verdolen Hare welde weghen die minne doet gaen Het blivet den vremden wel verholen Maer die met waerheiden minnen gestaen Si selen met minnen in minnen doer gaen Al dat rike daer minne es vrouwe Ende al dat heerscap met hare ontfaen 40.          Ende dore smaken hare edele trouwe. Die smake die trouwe in minne ghevet Wie el iet seget dat weelde sij Die hevet ye sonder weelde gelevet Na dien dattic versinne mi
		20. soutstu. —21. die loen vore die ogen. —34. wege. — 39. eerscap. — 41. in minnen.

-ocr page 141-

		— 131 —
		Want hets hemelsche genoechte vri Te vollen sonder gebreken Du mi al lief ende ie al di Daer nes gheen ander spreken. Die dus in minnen sijn worden een 50. Ie mach wel swighen hoet hen steet Noch sien noch spreken dats mijn leen Want iet met wesene niet en weet Hoe lief daer lief al omme veet Ende ghebruken een gheven Wat wondere eest dat mi rouwe versleet Dat mi dat noch es ontbleven. Dat ie der minnen ye ure gliebrac Berouwet mi sere dan nes wonder niet Met rechte doeghics onghemac 60. Dat ie mi ye so neder liet Want mi de minnen al goet onthiet Ochte ie ye so hoghe gedachte Te werkene int rike dat si mi hiet Int hoochste van haren ambachte. Dat rike daer ons de minne toe riet Ende tambacht dats ons werken hiet Dats minnen plegen ende anders niet Met al den dienste die daer toe gbeet Die dit met trouwen wel versteet
		51. dats mi. — 58. dat en es. — 53. dogics. — 66. dambacht dat si. — 69. Die dit.

-ocr page 142-

		— 132 — 70.          Te werkene in allen zinne Hi est dien minnen al beveet Ende hi wert al een in minnen. Hiertoe so manie alle de fine Die minnen met minnen willen ghestaen Aldus in minnen dienste te sine In al haer comen in al haer gaen Hare opheffen haer nederslaen Si hem al even soete Soe werden si minne met minnen saen 80.          Dies ons god hulpen moete.
		70. alle zinnen. — 71. Hi eest. — 72. al in minnen

-ocr page 143-

		XXXV.
		Die tijt es donker ende cout Dies droeven voghelen ende dier Die herten doeghen el menechfout Die kinnen hare nature fier Ende hen dan minnen ontbliven sal Wie oprijst ie blive int dal Van rike troeste onberaden Met swaren waghen altoos geladen. Die waghe es mi al te swaer 10.          Die niet en leget bi gere noot Hoe mochte een herte gedueren daer Die liden moet soe meneghen doot Alse hi ghesmaect die hem bekint Altoos van minnen al onghemint Ende al ontseget wien si ontfaet Hulpe ende troost ende toeverlaet.
		7. riken. — 12. Die leget niet bi geere noet. — 12 menege.

-ocr page 144-

— 134 —

En wilt minne mi minne niet ontfaen Wat soudic dan ye gheboren Ben ie vore minnen dus ontdaen 20.          Soe ben ie sonder waen verloren So maghic claghen wers na wee Al minen tijt vordane meer So ne hopic niet voer eeneghe geval Sint minnen mi dus ontbliven sal. Ie toende minnen mine pine Ie bat hare dat siere hadde genade Si dede met ghelate in scine Dat sijs en hadde wille noch stade Wat mi gesciet dats haer al een

30.

Hoe si mi ye in onsten sceen

Hebben mi hare vremde kere ontgheven Dies moetic nachte bi dage leven. Waer henen es minnen in vender niet Minne hevet mi alle minne ontseget Waer mi dat ye bi minnen ghesciet Dat ie eene ure hadde ghelevet In haere hulde hoe soet mi staet So sochtic aen hare trouwe afflaet Nu moetic swighen doeghen ende duren 40.          Scarp ordeel met nu wen uren. Die vonnessen doen mi bederven Dat minne mi dus ontbliven moet

22. vort ane mee. — 24. Sint mi minne dus. — 25. toende der min- nen. — 28. wille no stade. — 30 ye onsten gesceen. — \'Si. minne en vinder. — 34. al minne. — 37. hulde soet met mi.

-ocr page 145-

		— 135 —
		Al woudic omme hare hulde werven Daertoe ne hebbic gheluc no spoet Mestroest hevet mi so wederstaen Ie en can confoert en gheen ontfaen Die miere herten ontkeren mach Dien onghehoorden weder slach. Minne ghi waert daer te rade 50.          Daer mi god mensche wesen hiet Ghi meynet mi in onghenaden Si al uwe scout wat mi ghesciet Ie waende van minnen geminnet sijn Ie ben ontseget dats mi in scijn Mijn toeverlaet mijn hoge waen Es mi te rouwen al vergaen. Soe suete nature alse minne sij Waer mach sij nemen vremden nijt Dien si alle uren sticht op mi 60.          Ende mier herten gront met stoerme dore snijt Ie dole in deemsterheit sonder claer Buten vrien troeste in vremden vaer Ghevet minne den edelen fleren minne Ende voldoet in mi al uwe beghinne. Minne hevet mi rechte loos ghedaen Ane wien salie nu sueken raet Dats ane trouwen wilt si mi ontfaen Dat si mi omme hare hoge daet
		43. verwerven. — 46. confort en gene. — 51. ongenade. — GO mire. — 67. trouwe.

-ocr page 146-

		— 136 —
		Vore minne gheleiden dat ie haer mochte 70. Mi al up gheven ochte sijs iet rochte Inne bidde hare troeste noch rade en ghene Dan si mi hare bekinne allene. Ay minne doet al uwe ghenoeghe Uwe recht dat es mijn naeste troest Ie wille met al mi daer toe voeghen Het si ghevanghen ochte verloost Uwen liefste wille willic vore al Gestaen in quale in doed in mesval Ghevet minne dattic u minne bekinne 80.          Dats rijcheit boven alle ghewinne.
		71. In bidde haer troest. — 72. si mi bekinne. — 73. genoegen. — 76. verloest. — 78. in dode.

-ocr page 147-

		XXXVI.
		Hoe dat iaer hevet sinen tijt Die minnare sijt Houdet soe uwen vlijt Dat u sake ne si te inghe noch te wijt Maer al ghemate Wat minne met u doe ochte late Wedert si scade soe bate Want dat sijn ghelate Daer minne omme benedijt 10.                     Uwe zate In de minne. Dien minne ye ure benedide Si als te tide Droeve ende blide Ende emmer ane der minnen side Ende lii sij altoos ghereet Daer hi der minnen wille weet
		2. minnaren. — 4. uwe zake. — 12. minne ure. — 13. si

-ocr page 148-

		— 138 —
		In lichte in wreet In lief in leet 20.                  Dat welde wide Hi ommeveet In die minne. Die de wijdde van minnen wilt ommevaen II i sal minne verstaen Hare comen hare gaen Hoe minne minne met minne sal ontfaen Met altemale Sone hevet die minne vore hem ghene hale Sine toene hare wijdde haere hoechste zale 30.              Die hevet voldaen Wet alle wale Met sier quale In de minne. Dien minne sine quale sal ghenesen Sal minnen wesen Na hare ghetesen Met toeverlate boven al verresen Na minne fine Hi doget al leet wel sonder pine Omnie hoegher minne ghenoech te sine 40.                 Hi doet in scine Dat hi sal lesen Al die vonnessen fine In de minne.
		29. wide. — 31. siere. — £8. leet sonder. — 39. minnen. — 42. de vonnessen sine.

-ocr page 149-

		— 139 —
		Vonnesse van minne Gheet diepe binnen Met inneghen sinne Die en mach gheen neder herte ghewinneu Die vore minnen vet spaert Maer die fierlike dore vaert 50.              Al der minnen aerd Daer minne met minnen minne ane staert Omme sijn verwinnen Blijft hi verclaert In die minne. Ay creature Ende edele figure Doeget avonture Ane ziet uwe recht ende uwe nature Die emmer minnen moet 60.          Ende mint der minnen beste goet Omme hare te ghebruke doet scoen ghemoet Soe hebdi spoet En spaerd ghene ure Eer ghi voldoet In die minne. Die minnen raet Na minne verstaet Ende bi minnen ane vaet Omme minne meneghe rike daet
		44. minnen. — 52. Om. — 58. Ziet ane. — 61. gebrukene doet scone om moet. — 63. spart.

-ocr page 150-

		— 140 —
		70.                 Al sonder keer Men sijn dan minne es hen groet seer Dies toent hen minne hare rike gheleer Nuwe emmermeer Sonder verlaet Blivet hi gheheer In die minne.\' Maer die van minne raet ontseget Daer trouwe in leget Ende dien pine verweghet 80.              Ie gelove dat u noch treghet Ende om niet Want ghi niene daedt dat minne riet Ende minne met minne u minnen onthiet Ende ghij dat vliet So blivet ontweghet Des die minne versiet In de minne. Dien minnen versiet met wat dat si Leve alsoe vri 90.                     Altoes daer bi Alse ie al minnen ende minne al mi Fier ende stout Maent hi al minnen minne voer scout Dies ghevet si rijcheit menechfout Si es heme alles hout Allene hi Hevet volle ghewout In de minne.
		73. nuwen. — 77. minnen. — 83. minne onthiet. —93. al minne.

-ocr page 151-

		— 141 —
		Die minnen es bi haer selven goet 100.              Wat si hem doet Si maectene vroet Hoe minne maect minnen hoeghen moet Doet hi hem weten Soe dat hijs meer en mach vergheten Soe heeftene minne met minnen beseten Wats hem geweten Bider minnen woet Wert hi al gheten In de minne. Ay waer es minnen dan 110.              Alse mense ne can Vinden selc man Die toe set al dat hi ye ghewan Ende nochtan minnen niet en vent Dattene de minnen in wee so went Ende hem minne minne sent Ende dat hire niet ne kent Maer dien sijs wel an Hi hevet saen ghehent In die minne. 120.              Minne es aldaer Ghinder in weet waer Vri sonder vaer Dat mi minnen niet en es oppenbaei*
		101. maecten. — 105. heeften. — 109. minne. — 114. minne. — 116. en kent. — 121. en weet. — 123. minne.

-ocr page 152-

		— 142 —
		Dat doet mi anghe Ende noch meer hem wee die vaste anghen Ane minne in overswaren bedwanghe Maer dat en duerde niet langhe Ghave minne al claer Hare ommevanghen 130.                     In de minne. Nu moete god de ghene beraden Die gherne voldaden Na der minnen gaden Ende die diepe woestine willen dorwaden Nader minnen lant Daert dicken ten sorghen hem es bewant Ende alles der minnen gaen in hant In sware bant Dus houtse minnen verladen 140.            In staden brant In die minne. y         Dats minnen pant Daer minnen met minnen trouwe in vant Ende alle pine omme minne verslant Suete ende onghehant Die volle zaden Werden hem becant In die minne.
		125. harige. — 129. ommevange. — 136. dicko. — 139. minne.

-ocr page 153-

		XXXVII.
		Het sal de tijt ons naken sciere Dat ons de somer sine baniere Set op met bloemen meneghertieren Dies werd verblijdt de meneghe fiere. Want ons de daghen werden lanc Ende die voglen hoghen haren zanc Dien minne doet suete al sijn bedwanc Hi mach hare segghen lieven danc. Ie dancte u oec minne haddij s verdient 10. Met alle alse een uwer armer vrient Maer sint ghi mi ierst in u ioc spient Haddi ye mijn ghelue ontsient. Du doet goet den ghenen dien ghijs ont Mi scijnt dat ghijs ghedoghen en cont Dies droevet mijn herte dies claget mijn mont Dies es mine cracht wel onghesont.
		2. zijn. — 3. meneghertiere. — 4. wert. — 13. Ghi doet.

-ocr page 154-

		— 144 —
		Waerdi minne minne alse ghi wel sijt Waer soudi nemen vremden nijt Daer ghi den gonen mei dore snijt 20. Die u gevet cussen in alre tijt. Ya ghi sijt al minnen ghi sijt so vroet Uwe name es minnen ende van prise soe goet Hets emmer ghenoech al dat ghi doet Wie dats blivet in den wedermoet. Uwe name verciert uwe ghelaet verscoent U ophouden verteert uwe gheven croont Hoe sere ghi ons hebt ghehoent Met enen cussene ghi al volloent. Dus es minnen werc boven al ghedregen 30. Ende al met haren streken beleghen Hare waghe hevet alle waghe verweghen Haer en es gheen vlien men ga haer ieghen. God moe te de minne benediden Die wilt late hem el minne vrien In mach hare wondere noch ialosien Te minen wille niet vele belien. Sint ghi al minne met minne vermoghet Ghevet mi doer minne dies minne hoeghet Te ghebrukene doer uwe hoochste doghet 40. Doch hobdi verteert al mine ioghet.
		19. den genen met doemiijt. — 21. minne. — 27. u geven. — 33. ghebenedien. — 36. En te. — 37. met minnen. — 39. hoeste.

-ocr page 155-

		— 145 —
		Minne wilt dat minnen al minnen met minnen mane Si hevet opgheset hare hoochste vane Daer bi leert men hare werken ghedane Met claerre waerheit sonder wane. Ghi edele keert u in minne ghestichte Ende verciert u metter waerheit lichte Dat u ghene demsterheit aen en vechte Ghine pleget uwes lieves in minnen rechte. Minne wilt al minnen van edelen fleren 50. Ende datse hen met werken concordieren Ende met memorien jubelieren Ende met ghebrukene in hare juweren Lof si der minnen ende ere Haerre groter cracht ende haerre riker ghelere Ende si moetse alle troesten van haren zere Die gherne voldoghen in minnen kere.
		44. warheit. — 45. minnen. —47. en ghene. — 48. liefs. — 50. con- corderen. — 51. iubileren. — 53. eei-e. — 54. grote ci-aclit ende haer.
		10

-ocr page 156-

		XXXVIII.
		Alse ons de linten wert gheboren Soe es men scoenre tijt in waen Dat bloyen sal gars ende coren Daer de meneghe op mach vervaen Selc hevet op toeverlaet ghedaen Dies hem bleef int herte toren Maer die minnen met minnen wilt bestaen Hi comt te sinen best te voren. Oec bloeyen in den zomer bloemen 10.          Vele daer cleine aen es belanc Wij willen ons ter minnen noemen Die nie gherechte minne en dwanc Selc maket van minnen nuwen zanc Ende wilt hem ghelucs van hare beroemen Dien minne doet goet hi weets haer danc Van hare hebbic el cleine dan doemen. Ay na dien dat die minne ghehinget Dat ie clage doemen ende herten noot
		3. ghers. — 15. Die. — 17. gehinge.

-ocr page 157-

		— 147 —
		So ne hebbic voer haer gheen ghedinghe 20.          Mijn recht es cleine haer cracht es groot Men zeghet de zwane alse hi de doot Ghesmaken sal dat hi dan singhet Want soe ye minne van mi ghebood Dat willic dat si al volbringhe. Ay minne al houddi mi dus swaer Dat mi de tijt verswaret al Ghi gevet uwen caren openbaer Uwe clare wondere al openbaer Ay dicke en wetic wat ie sal 30. Alse ghi mi houdet soe wee in vare Wie met u clemt ie blive int dal Mi gruwelt dicke hoe icke vare. Ay minnen die doch mochte vergheten Dat grote leet dat gi ons doet Ende wat ghi den meneghen hebt geweten Den enen wreet den anderen goet De zelke besitti in uwe woet Dat hi van binnen al wert gheten Die selke sijn saechte van u ghevoedt 40. Ende sijn van u doch onbeseten. Van minnen machmen wonder spreken Haers wonders werke wat dat si Si toent met liste den selken hare treken Alse ie al di ende du al mi
		19. Soe hebbic vor haer en peen. — 23. gheboet. — 2:5. houdi. — 32. hoe ie. — 33. menegen. — 37. selke.

-ocr page 158-

		— 148 —
		Si comt den zeiken zaen soe bi Dat sine gherijnt op therte breken Ende selken laetse haer al vri Dus canse ontweghen ende weder reken. Te niete werden al in minne 50.          Dat es dat beste dattic weet Van alden werken die ie kinne Al weetict mi wel onghereet Ende die de minne met niede dan besteet Al sonder herte ende sonder sinne Ende minnen dan niet met niede versleet Dats cracht daer men bi minnen ghewinne. y Voert ane meer wien lief wien leet Die de minne met niede can ontghinnen Sine can verweren die storme heet 60. Hine wone ghelijc met haer daer binnen.
		45. selken saen so bi. — 47. Ende selUo. — 49. nieute. — 52. al wetic. — 53. dan met niede. — 55. dan met minnen niede. — 56. minne. — 57. Voer ane.

-ocr page 159-

		XXXIX.
		Al meest sijn alle creaturen Bedwongen van den winter cout Vele meer die mint es bi naturen Bedwonghen in minnen ghewout Die van sinne ware fier ende stout Ende al woude avonturen Dat suete metten zueren Maende minne vore scout Hi soude minnen al met minnen berueren 10. Wie mach der minnen rueren prisen Diet wel versteet hi gevet haer prijs Den selken gevet si al aes van sisen Selcken maecse van aes al sijs Si maect den ongheleerden wijs Ende si ontwijst den wisen Si doet den nederen risen Alse dit es mijn zuete amijs Ende voetene met haerre spisen.
		2. wintere. — 9. minne met minnen al berueren. — 13. maect se van aes al tsijs. — 15. wijsen. — 18. vuetene.

-ocr page 160-

		— 150 —
		Der minnen zeden en can bekinnen 20.          En gheen man die nie was soe vroet Si wondet den ghenen dat lierte binnen Die nie na minnen bant en stoet Die gherne bi minnen levede behoet Dien bringet si al uten sinnen En de die gherne al minnen Gebrukede hout si sonder spoet Soe dat hise waer en weet ontghinnen. Dien dusdane minnen seden genoegen Hi griper ane ende wachte hem wel 30. Dat hem al heffene wale voeghe Wat minne hem scijnt soe traghe soe snel Het waent selc minnen doer sijn spel Si es hem soe onghevoeghe Met wat wee sine sloeghe Hine conste nochtan ghedoen niet el Dan dies hem minne ghewoeghe. Omiere ende sware avonture Hebbic ghedoghet meneghen dach Mi sijn alle die zaken suere 40.          Die ie ye met oghen zach Hoe mochtics hebben goet verdrach Mi houdet wale wee in suere Die minnen suetse boven alle nature Ende die al gheven mach Mi gruwelt hoe ie ghedure.
		28. minne zeden. — 32. sulc. — 37. Omire. — 42. int suere. — 45. gruwelt dat ie. j

-ocr page 161-

		— 151 —
		Ie sal die minnen laten wesen Van minen thalven wat si wilt Selc waent sine vonnesse in haer lesen Si hevet zaen sijn gheruchte verstilt 50.          Ende saen al sijn ghelof onthilt Daer hi bi was verresen Si can na hare ghetesen Wel scermen onder den scilt Al en maghes nieman ghenesen. Hoe ie minnen el hebbe gevaren God geve hem goet die minnen plien Ende die in haren lichten ende in haren swaren Wel connen volgen ende vlien Die beiden mach na goet ghescien 60. Ende minne nu wel can sparen Si sal hem openbaren Die beiden mach tote dien Dat minne al sal verclaren. Ie weet wel hads die minne stade Si troeste minen droeven moet Ende docht hare van mi yet scade Dat si mi dus verderven doet Met groten wee al sonder spoet Houdet si mi buten rade 70. Sine doe mi zaen ghenade Ende make mi haers bat vroet Si comt mi lichte te spade.
		46. minne. — 47. minentalven dat si. — 48. Sulc. — 49. verstelt. — 55. Hoe ie in minnen.

-ocr page 162-

		— 152 —
		Hoe nauwe ie dole in minnen pade Ende mi hare conde es al te lanc Hoe diepe ie wade in hare ghewade Ie wille hare alles weten danc Want mi es mijn al ane hare belanc Salie vol clemmen hare grade Want wat soe ie elder dade 80.          Mijn hongher bleve al zwanc Sine gave mi vol hare zade. Dus blive ie ane der minne side Wat so mi ghesciet der na Haers hongers rouwe haerre saedde blide Begherten neen ghenoechten ia Die fiere gheven slaghen eer minnen sla Soe comt hi scone ten stride Die de minne besteet met nide Hoe welt dat hem verga 90. Hi sal bevaen hare wide. i>> Ie rade den fleren die de minnen besta In sinen ionghen tide Dat hier niet en mide Hine sie dat hise volva Eer si vore hem lide.
		76. haei\'. —82. blivic ane der minnen zide. — 84. haerre zade.— 87. te stride. —91. minne. —94. hine siet.

-ocr page 163-

		XL.
		Alse ons dit nuwe iaer ontsteet Soe hoept men dat saen comen sal Die tijt daer menech op verveet Die groeyen doet berch ende dal Doch es die bliscap onghereet Soe es hem oec die ghevet sijn al Op hoger minne scone beheet Eer hi verlinget die verheit der minnen. Die sal die snelle wesen dan 10. Die sal verlinghen verre minne Die fiere die neemt dies minnen hem an Ende levet bi rade ende werket bi zinne Ende toe set wat hi ye ghewan Soe dat verlichte redene kinne Datti voer minnen niet sparen en can Hi sal verlinghen die verheit der minnen Dat ons de minne soe verre si Die ons met rechte soude sijn soe na
		4. groyen. — 7. minnen. —9. Wie. — 16. die vriheit. 80

-ocr page 164-

		— 154 —
		Dat scijnt meneghen ende mi 20. Die up vremde troeste verva Die fiere van minnen leve also vri Dat hise met selken storme besta Al toter doet ochte nae daer bi Hochte hi verwint de cracht der minnen. Die dus verwint der minnen cracht Hi mach sijn kimpe wel bekint Want men leest van der minnen macht Datsi alle andere dinc verwint Die vroede vergelden al der minnen pacht 30. Ende sie dat hijs soe scoene beghint Altoes met stoerme van nuwer iacht Ochte hi verwint de cracht der minnen. Dien minnen verwint dat hise verwinne Hem wert hare suete nature noch cont Alse hi gevoelt de soete minne Werd hi met haren wonden gewont Alse hi met wondere hare wondere kinnet Sughet hi met nide der aderen gront Altoos met dorste van nu wen beghinne 40. Eer hi gebruket der zueter minnen. Soe werdet utermaten goet Begherte scept genuechte drinket Die fiere die dat sine in minnen verdoet Ende met woede in hare gebruken sinket
		•21. al so:> vri. — 23. nader 1>i. — 24. Ochte. — 20. kympe. — 20. bekint. — 33. minnen. — 35. de zuete.

-ocr page 165-

		— 155 —
		Soe hevet hi volder minnen spoet Daer minne met minnen hare minne al scinket Ende soe werdt die minne al minne voldoet Daer hi ghebruket der sueter minnen. Der minnen ghebruken dat es een spel 50. Dat nieman wel ghetoenen en mach Ende al mocht dies pleget iet toenen wel Hine const verstaen dies noyt en plach Hoe minne wilt minne ende niet el Van al dat ie besceen die dach Die loep die es troens en es niet so snel Soe der minnen loep es in der minnen. Die loep die es troens ende der planeten Ende der tekene die metten trone gaen Mach iet met ghelike weten 60. Ende met mate van ghetale bevaen Maer gheen meester en mach hem dies vermeten Dat hi minne met sinne mach doen verstaen Alle die minne ye wissten ende selen weten Ende selen lopen den loep der minnen. 9> Si hebben der minnen wijdde vergheten Die minne met sinne wanen bestaen Ay deus wat heeft hen god geweten Die lopen moeten den loep der minnen.
		45. vol der. — 47. volvoet. — 50. niemen. — 52. noit. — 55. dies troens. —57. des troens. — 63. wisten. — 65. wijde. — 66. sinen. .— 68. Die loepen.

-ocr page 166-

		XLI.
		Al es dit nuwe iaer begonnen Beide de maent ende dat iaer Hier es bliscap noch cleine gewonnen Want ons ghebreken die daghe claer Ende andere bliscap menechfout Die ionghe herten blide maket Maer boven al hevet hi onghedout Die minne beghert ende niet ne volsmaket. Ay hem vernoeyt der dieper weghe 10.          Die verre ellende bezueken zal Die doelt na minne ende hevet onzeghe Hem doet wel wee sijn ongeval Dat hi so vele van haer niet en weet Daer hi bi seker wesen mach Wat minnen lief si ochte leet Hi (levet) wel dicken droeven dach. Ay minne uwe abolghe ochte uwe hulde En conne wi onderkinnen niet
		13. soe vele van hare. — 16. Hi levet wel dicke drueven. — 18. connen.

-ocr page 167-

		— 157 —
		Uwen hoghen wille ende onse sculde 20. "Waer omme ghi comt ochte vliet Want bi deinen dienste condi gheven Uwe suete wondere in claerheit groet Ende dat scijnt bi deinen raesdoene vergheven Ende dan geve di slage ende bittere doot. Ay minne hoe sele wi gheleren Wies ghi cont ende wies ghi gaet Waer selen wi u ontgaen ghekeren Ende die stoerme daer ghi ons bi verslaet Ende bi wat crachten selen ons bliven 30. Uwe suete wondere in wise dare Dat wijt bi nederheiden niet en verdriven Ocht sijn mach dat ons el gheware. Ay in ellendeghen donkeren weghen Laet ons de minne dolen wel In meneghen stoerme sonder seghe Daer si ons scijnt wreet ende fel Ende selken gevet si sonder pine Hare grote ioie menechfout Dit sijn vore ons wel vremde scine 40. Maer hen ghenoechte die kennen hare vrie gewout. Ay minne in welken soe ghijt doet Uwe henevaren scijnt abolghe Maer die lier es ende vroet Hem es beste datti met allen volge
		25. selen. — 26. comt. — 33. wege.

-ocr page 168-

		— 158 —
		In sueten in sueren in troesten in vare Tote hi volweet wat ghi hem wilt Alse ghi hem toent uwen wille so clare Soe es sijn wee in vreden ghestilt. Ay die verre verseilt hi moet ghedoghen 50. Dat hem die avonture ghevet Alsoe die mint moet nauwe poghen Eer hi der minnen genoech vollevet Hi moet willen in allen tiden Haren hoghen wille ende anders niet Ende els niet verdroeven noch verbliden Wat hem anders meer ghesciet. Ay die dus al mint der minnen wille Daer mach sijn minne hare selven genoech In hoghen gheruchten in nederen stille 60. In al dies minne hem ye gewoech Dit es ene de alre staercste veste Ende die scoenste were die yeman sach Ende die hoechste mure ende de grachte beste Daer minne bi meer ontvlien en mach.
		45. troeste. — 47. wel clare. — 61. Dits ene die alre starcste. — 64. Daer bi minne meer.

-ocr page 169-

		XLII.
		Comen es de droeve tijt Van buten ende vele van binnen meer Dat ghi ons lief ontbleven sijt Dat es een onverwinlec seer Dat goet dat ghi gavet wilen eer Dat ontblivet ons bi vremden keer Ende uwe rike gheleer Ende hoe ghi uwe selven sijt gheheer. Wildi ons minne van u ontherven 10. Soe ne wete wi waer ontvlien Soe moete wi al te male bederven Wine wisten onthouden sijn van wien Wi selen ons troesten doch indien Dat ghi seidet het es waer het sal ghescien Men en sal niet twifelen in dien Waerdi verhoget ghi soudet voltien. Ay minne wie sal u in hem volhoghen Dat ghine voltrect al dat ghi sijt
		4. es ons een. — 8. u selven. — 10. So ne weten. — 11. moeten.

-ocr page 170-

		— 160 —
		Wie sal die diepe dalen poghen 20. Die hoghe berghe die velde wijt Met diepen oetmoede in uwen vlijt Met toeverlate in hoghe delijt Stare in den strijt Dies hulpet saen minne dies es noet het es tijt. Het es ghelijc uwe hoghe name Alse olie ute ghegoten minne Suete ende saechte verwale bequame Maer boven al sidi ghenoechte den innegen sinne Si sijn ghesaeyt doch herde dunne 30. Die vet werden gevoedt daer inne Ende die wel bekinnen minne Van uwen name die rike gewinne. Dies minne uwe name es ute ghegoten Ende met wonders vloede al overgaet Soe sijn die opwassende dore vloten Ende minnen in woede boven raet Soe doense meneghen rike daet Ende roepen al vri in toeverlaet Es al mijn raet 40. Ay hoe hi te gheet daer hi volvaet. Hine vecht niet die hem niet en wert Die volwassen wilt hine spare hem niet Die sonder voede wert verteert Het es selden dat hem ere ghesciet
		19. dale. — 28. den zinne. — 43. verteert.

-ocr page 171-

		— 101 —
		Hi es bloede die dat vliet Dat hem selven iagen riet Dat es minne die ons hare rike onthiet Ay niet men dan al en si ons iet. Mach enech dinc de herte hermaken 50. Die selve minne niet en es al Dat geet buten der zielen smaken Want hare niet men ghenoeghen en sal Dan van minnen geborte die op wal Ende die grote wondere sonder ghetal Tote dien inval Daer minne der minne nie minne en hal. Dat minne der minne yet soude helen Dat ware der zielen een evel slach Soe moeste si in honghers woede quelen 60. Die niet dan minne ghesaden en mach Maer herte ende sen ghedoen wel el In dachcortinghen ende in spel Ende in aerm gheniet Verwandelen si wel hare verdriet.
		49. herten. — 56. der minnen. — 57. der minnen. — 63. arme geniet.
		-2\\

-ocr page 172-

		XLIII.
		Alse ons ontsteet de winter sware Die meneghen maket dat herte swaer In dien tide es openbare De feeste van allen heilegen bare Ie hebbe ghedoget meneghen vaer Maer boven al gheet mi die vaer Hoe ie ter minnen sal gheraken. Mine mach troesten niet de minne Doer hare es mi al leet ghewin 10. Si es de cracht van minen sinne Want si es selve raet ende sin Weder ie verliese ochte winne Minne sal wesen mijn ghewin Want si es selve ghenoech in allen zaken. Aj minne docht u yet te tide Het ware mi wel langhe tijt Dat ghi bezaghet dat ellendeghe wide Dat mi te lanc es ende te wijt
		2. maect. — 4 baer. — 5. menege vare. — 6. de vaer.

-ocr page 173-

		— 163 —
		Ende ghi mijn herte maket blide 20.          Dat overselden es verblijdt Sint ie na u ierst moeste haken. Hoe gherne soudic sien die brieve Hoe ghi minne hebt in uwen brief Uwe overherteleke lieve Hoe ghi met minnen mint u lief Dat ie mi minnen met hen verhieve Want ie mi minne so nie en verhief Alse si nu doen die uwes ghesmaken. Ay fine minne allene pure 30.          "Wanneer maecti mi u so puer Dat ie u genouch si in nature "Want mi es al onnatuer Mijn sijn alle andere saken suere Maer boven al es mi dat suer Dat ie u niet en can gheraken. Ay sonder minne was ie ye noede "Want dat es alre node noet Die sonder minne leven sijn doede Maer boven al es dat ene doed 40. Dat minne yet ieghen lief es bloede "Want volmaecte minne en was nie bloed Sine sochte hare rechte die hare ghebraken. Ay werde nature minne fine "Wanneer maecti mine nature so fijn
		22. de brieve. — 33. Mi sijn. — 36. node. — 38. dode. — 39. doet. — 40. minne ieghen lief yet es. — 41. blode.

-ocr page 174-

		— 164 —
		Al uwer naturen genoech te sine Want ie genoech al woude sijn Soe waren al mine andere dine Ende daertoe de uwe algader mijn In wondere in uwen brant verblaken. 50. Ay minne die sijn van uwen aerde Voedet uwe nature na uwen aert Die sine nature voer u iet spaerde Hi bleve voer u nature ghespaerd Maer dien uwe nature ye ure verclaerde Hi blivet in uwe nature verclaert So datti Ie vet na volmaken. Die wilt volmaect sijn hebbe oetmoede Ende in al sinen vermoghene oetmoet Soe comt hein al sijn werc te goede 60.          Ende el en daedt hem nemmer goet In allen ghelue in crachte in spoede Want sine hadden meer ter minnen spoet Die der minnen werc ane hen yet traken. Men sal ooc in den ongevalle Dore minne kiesen ongeval Soe hulpen der minnen cracht hen allen Daer si haer selven met es al In hare grote wondere sonder ghetalle Diere nemmermeer en wert ghetal 70. Mach hi met minnen in gaen scaken.
		53. ghespaert. — 61. gtielijc.

-ocr page 175-

		— 165 — Van minnen hebbic nachte bi daghe Die mi bi nachte soude doen hebben dach Begherte doet mi dat ie clage Genoechte seghet mi altoos clach Ende redene radet dat iet verdrage Ende seghet dore minnen werc ende verdrach Tote di dijn werc hulpet selve in wraken. Bi redenen rade eest werken scone In segghe niet dat het mach sijn verscoent 80. De redene ghelonet ons grote loene Maer minnen hevet selve te hant gheloent Si toent bi uren sulken toene Dien sise ophielde ende hadde ghetoent Dat waren sachte die diepe staken. Fiere herten doelt na minnen gronde Die minne en hevet doch ghenen gront Hare derven dat es haer ongesonde Dies si te spade wert ghesont Alse si naest hevet der minnen conde 90.          Soe wert hare minnen van ierst oncont Soe doet begherte hare aderen craken. Men sal al minnen omme minnen begeven Hi es vroet die minnen omme minnen begevet Alleens si sterven ochte leven Omme minnen sterven es genoech gelevet
		82. selke. — 84. scachte. — 92. al minne om minne. — 93. minne omme minne.

-ocr page 176-

		— 166 —
		Ay minne ghi hebbet mi lange verdreven Maer in welken soe ghi mi verdrevet Ie wille u minne al minne waken. Ay minnen wildi oec mijn sneven 100. Hoe node ie ie hebbe ghesnevet Ie wilt al doghen omme u ghenaken. y Alle die voer groetheit der minnen beven Ende in hopen haerre groetheit leven Die minnen sal hen wassen meer dan laken.
		97. mi ierst verdrevet. — 104. minne.

-ocr page 177-

		XLIV.
		Alse ons de vrochte van den iare In sijn comen al openbare Sonder sorge ende sonder vare Dies al de werelt blide levet So hevet hi rouwe ende hongher sware Die minne beghert ende niet en volhevet. Dat elc beghert dat name hi gerne Maer van minnen es dat meeste wee te ontberne Daer vore ie alle mensche waerne 10.          Dat sier voer hebben hoede vroet Alle andere pine sijn te scerne Vore minnen begheren sonder spoet. Dien andere dinghen werden te goede Dan dolen in minnen orewoede De seinen vore de vremden vroede Die so in minnen niet en sijn verdeilt Diet wel doen mach hi hebbe hoede Hine hevet gheen keren dier in verseilt.
		15. Die seinen vore die vremden.

-ocr page 178-

		- 108 — Selc hevet ter minnen in den beghinne \'20. Dore spelen ghekeert sine sinne Datti soe es verseilt daer inne Dat met hem uten spele gheet Weder hi verliese ochte winne Hem sijn de kere wel ongereet. Menne mach in minne verliesen niet Al eest soe dat sijt spade versiet Si gout ye gherne dat si onthiet Die dies gheloeft hi wachter na Dats te verlatene op selc gheniet 30.          Alse die hanghet beide dat menne afsla. Die hanghet hoe goede beide hi hevet Ende die in bant van minnen levet Dats alleens ende die als om minnen begevet Ay minne daer siet noch selve toe Hoe verre ghine ye in scine verdrevet Siet dat hem uwe nature voldoe. Het mach wel sijn dat minne voldoet Maer de na noet es den armen goet Dat minne hare tere met minnen verdoet 40. Dats wel recht si es soe groet Ende si ons altoos doe scone gemoet Hare sparen es arger dan al doet. Ay minne weder spaerdi mi Soe spare ie u dies manie di Mi wondert bi wat saken het si
		43. spardi.

-ocr page 179-

		— 169 —
		Dat ghi mi so vremde sijt Ghi sijt mi verre ende ie u bi Dies lide ie altoes droeven tijt. Ay minne gemaet uwe geweldeghe crachte Ghi hebbet die dage ende ie die nachte Wat doedi mi iaghen uwe iachten Ende ghi mi soe verre voer ontfaert Ghi doet mi gelden selke pachte Mi gruwelt dat ie ye mensche werd.
		51. iegen. — 54. wert.
		22

-ocr page 180-

		XLV.
		Ay in welken soe verbaerd de tijt En es in al de werelt wijt Dat mi gheven mach delijt Dan verus amor. Ay minne op trouwe want gi al sijt Miere zielen ioie mier herten vlijt Ontfaermt den noet siet ane den strijt Hort cordis clamor. Ay wat ie mijn wee roepe ende clage 10. De minne doe met mi hare behaghe Ie wille hare gheven alle mine daghe Laus et honor. Ay minnen ochte trouwe uwe oghe ane zagli "Want mi maect coene dat ics ghewage Want mi ierst op uwe hoghe staghe Uwe traxit odor.
		1. verhard die tijt. — 6. Mire sielea ioye mire.

-ocr page 181-

		— 171 —
		Ay minne ia gi die nie en loghet Want ghi mi toenet inder ioghet Daer ie na quele want ghijt vermoghet 20.              Sijt medicina. Ay ia minne ghi die als sijt voghet Ghevet mi omme minnen dies ghi meest hoghet Want ghi sijt moeder alre doghet Vrouwe et regina. Ay werde minne fine pure Wan siedi ane hoe ie ghedure Ende sijt in mine bettere zuere Condimentum. Ay ie dole te swaer in de avonture 30. Mi sijn al andere saken suere Volgevet mi minne uwe hoghe nature Sacramentum. Ay benic in vrome ochte in scade Si al minne bi uwen rade Uwe slaghen sijn mi genoech genade Redemptori. Ay wadic gewat clemmic up grade Bennie in honger ochte in sade Dat ie u minne genoech voldade 40.              Bene mori.
		18. tonet. — 21. voegret. — 27. sure. — 29. die avonture. — üO. sake. — 31. u hoghe. — 38. Benie.

-ocr page 182- -ocr page 183-

		MENGELDICHTEN.

-ocr page 184- -ocr page 185-

		I.
		God si met u van mier groeten Mach u cleine vertuut ontmoeten Dan omme dat ghijt hebben wout Ende ghiere mede spelen soudt Soe antwerde ie u in spele Met corten worden ende niet vele Daer ghi af spreken hiet Mi es alse enen kinde gesciet Dat na sprect dat het spreken hoort 10. Eert bekint hevet ocht becoert Der minnen nature es mi oncont Want hare wesen ende hare gront
		2. virtuut. — 10. becort.

-ocr page 186-

		— 176 —
		Es verborgen iegen mi Hoe mi daer af te moede si Dats mi alsoe goet verswegen Als ter vremder stat gedreghen De minnen moet u doen bekinnen Hoe men met minnen mint in minnen Haer nature doe u verstaen in nyed 20. Hoe men met nyede in nyede ziet God doe u in uwe gebreken pinen Ende verstaen in uwe vercrighen God doe u in onthopen leven Met alden diensten dien ghi moget geven Ende der na in hope te ghecrighene Ende in minnen nature niet te ontblivene Dit en seidic dus niet om dattic woude Vore u bidden noch dor uwe houde Maer dat gijt woudet in groeten hebben 30. Daer omme moestict u dus segghen Hoe minnen haerre nature pleget Hoe minnen nemet ende ghevet Dat es in menegher manieren Daer si hare wesen met doet eieren In minnen wesen es al beloken Vercrighen gebreken hopen onthopen Ende dat namelike niet Al dat menre af hort ende siet Ende bekinnen mach ende verstaen 40. Dats onvercreghen ende onghedaen
		14. mi te moede daer af si. — 15. geswegen. — 16. Alse te vremder. — 19. Hare nature doet. — 27. dat ie woude. —30. moestic. — 31. hare.— 34. doen eieren. — 37. Ende dat es.

-ocr page 187-

		— 177 — Die der minnen wilt sijn na minnen getame Hi moet in allen sijn minsame Het moet dore minnen al leet genoegen Hi moet hem te allen dinghen voegen Beide in lichte ochte in sware Ghelijc ochte hi haer eyghen ware Hine mach ontsien ghene noet Anxt noch pine scade noch doet Daer hi haet moet hi toe geven 50. Daer hi mint moet hi opnemen Ende alse hi alre gerenst name In minnen wesen minsame Na gevulen ende hoge bekinnen In hoge verstane der naturen der minnen Soe valt hi neder soe int niet Dat hi nochtan hort ende ziet Ende inder minnen nature versteet Dat dunct hem verre ende ongereet Nature eyschet soe met storme naturen 60. Ende doetse in ongheduerne duren Die nyed verswelget so al haer geven Dat si dies seden altoos moet plegen Vercrighen doet den sin failieren Ende toecomen van menegher manieren Want alse men raste hevet swiget men stille Dat en dade men niet had men onwille Die raste vercrighet wilt dicke sijn Int herscap van der minnen lijn
		45. ende in sware. — 60. in ongheduren goduren. — 61. so sal haer.— 63. faelieren. — 65. zwijgt.

-ocr page 188-

		— 178 —
		Soe es hi comen quansijs te hove 70. Ende waent wonen in die gelove Van den getroesten ende int geven Daer hi lange sal sonder leven Vercrighen hoeget oec den sin In menech harden fier gewin "Want hi vererighet daer hi na pijnt Ie peise dat hem vroude ane scijnt Want hi droeft die daer te dienste steet Daer dat gewin es ongereet Maer ioosten ende hoghe daet 80. Doet hi dicke dat wale staet Die gene die met fleren zinne Waent vercrighen gerechte minnen Ghelijc dat die ridderen coene Van fierheiden pleghen te doene Scoenheiden ane hare scacht Daerbi versteet men haerre fierheit cracht Ende dat si bi diere daet gewinnen Hulde ter stat daer si minnen Alsoe doet oec de edele sin 90. Daer nature met nyede es in En es in minnen delijt so hoghe Noch pine van soe groten gedoge Die haere fierheit laet ontbliven Sine willet over recht gecrighen Onvercrighen es hoegher daet Die daer met starken nyede in staet
		74. harde. —78. sijn gewin. —86. haere. — 95. hogere.—96. in bestaet.

-ocr page 189-

		— 179 —
		Want die weet datten geberst Hi es die ghene die niet en verst Up dat hi weet waer die stat si 100. Daer sijn wesen ware vri Soen sal hi gene pine sparen Hi sal met nyede in storme dorvaren Est ieghen gode eest daer mede Dat es der vrier minnen sede Dit en segghic niet om dattic prise Maer omme dattic den wech der minnen wise Joncfrouwe oec niet dat ie u wise Maer der minnen vriheit prise Want ieghen gode en was nie dinc 110. Die men in rechter minnen beghinc Al seggict doer der riker ge wout Die minnen hevet in hare behout Dat kennic men ende ghi kinnet bat Ghi sijts int scaec ende ie int mat Van hope en canic niet ghesecgen Gine selet in wesen naerre hebben Daer omme benics vele te bloder Ende spreker u af vele te noder Want ghijt met plegene naerre kint 120. Die met nyede in hope mint Hi gevet ende nemet up sijn gewin Hi versteet meneghen sconen sin Hoe men nemen sal ende geven Ende gherechter minnen pleghen
		98. verst. — 101. Soe sal. — 115. geseggen. — ng. narder. 119. niet ende nare. — 1Ü0. in hopen.

-ocr page 190-

		— 180 —
		Uie al es ende hi versteet Waer sijn ghewin hem es ghereet Hi gevet hen allen die sijns behoeven Hi troest de ghene die hem bedroeven Hi radet dien die lettel weten 130. Hi comt op menech hoech vermeten Hi stoermt op behaghelheide Hi versteet de hoghe werdecheide Die men metter vrier minnen In hopende werke mach gewinnen Wat holpe dat ie van hope seide Hope en ontsiet ghene arbede Met hogen hopen gecriget men al Dat es ende was ende wesen sal Onthope dat sijn meerre storme 140. Si maken ongedane vorme Onthope doet dienen quade ende goede Het scijnt onspoet in groten spoede Die met onthopene es bevaen Sijn nemen sijn geven es ongedaen Sprect hi het dunct hem onghehort In onthope wert al becort Raste ende pine van minnen storme Hier bi heeft hi ongedane vorme Die in onthope levet ende pijnt 150. Het dunct hem emmer onghefijnt Wat hi dient hi ontsiet Dat hem sijns willen niet en ghesciet Wat hi bekint het dunct hem nicht
		125. ende hem versteet. — 134. werken.

-ocr page 191-

		— 181 -
		Hier bi verstormt hi ende dient echt Sijn dienst dunct hem te cleine in werke Dat houtten altoos in minnen sterke Dat men hem gevet dunct hem te cleine Dat houttene altoos in swaren lene Dats onthope die altoos hacht 160. Te pijnne in de meeste cracht Dats een herde scone werc Hets onverwonnen ende even sterc Het gevet al dat men soude geven Het levet al dat men soude leven Het hevet al dat men hebben soude Het wilt al dat god ye woude In arme in rike in nedere in hoghe In onthope ende in onghedoghe Die dus in allen werct ende pijnt 170. Ende in coste en failieert noch en fljnt Hi gecrighet al dat god ewelike In hem sal wesen in hemelrike Dat ie woude van edelen nyede Seggen wat bi hem gesciede Dat ware overdaet van mi Want ie en ben niet so vri Dat ie mijns selves yet hebbe vertegen Alsoe men in nyede sal plegen Dat in nyede iet soude vercrighen 180. Hi moeste hem selven in allen ontbliven Ende vertien eren ende rasten Die waghe draghet van swaren laste Ende verre hevet te gane
		156 en 158. houten. — 170. faliert. 34

-ocr page 192-

		— 182 —
		Dies bennic in goeden wane Dat hier spade comen sal Hine vertie al omme al Ende en achte niet meneger dinge Met te iubeleerne sonderlinge Noch vremde saken te onderwindene 190. Noch cleinen rouwe te bene te bindene Noch doer ere te latene vriheit Noch te doene ombescedenen arbeit Want dit sijn tekene van ontblivéne Ende minne niet te vercrighene Gherecht nyed dats begherten gront Die meneghe herten maect onghesont Begerte gaept altoes so wide Dat iet ghelike te zegghene mide Want alle gheliken sijn te cleine 200. Te selken gapene alsic meyne Begerten wesen es al nyed In welken soe si hare besiet Smaectse kintse si es onversadet Wie mach dan diense dus verladet Al hadde begherte al dat minne Geleisten mach boven allen sinne Nochtan soude si ongecost bliven Wat machmen dan in nyede vercrighen Ongenade ende stareke pine 210. Altoos in onghedure te sine Dat ie van nyede hebbe geseget Dats cleine ieghen datter in leget
		192. onbesceden. — 196. herte. — 199. gelikene. — 2C0. sulcken. — 203. onversaedt. — 204. verlaedt.

-ocr page 193-

		— 183 —
		Dat ie van minnen sprake vort Daer toe hebbic te cleine confort Daer ie so vele crachts bi name Dat ie de minnen minsame Volpriisde na hare werdecheit Ende den wonderliken arbeit Dien si gevet dien si mint 220. Daer si hare selven in bekint Si doet hem onghereet begeren Ende van ongereden teren Si doet hem grote ghereetscap vlien Si doet hem soeten dienst ontsien Si doet sine vriheit staen in rechte Si maect sine heerscap knechte Si maect sine eighenheit vri Si maectene aerm hoe rike hi- si Si neemt hem alre zaken macht 230. Daer hi der minnen met dede overcracht In de nature van hoger minnen Daer machmen wonder in bekinnen Si doet vervolgen al dat ontvliet Si doet verwinnen dat men ontsiet Si hevet gewout in erde in hemel Si maect den minnende so temel Datti en ontsiet pine no leet Hine si in alle haren dienste gereet Eest in quade eest in goede 240. Dat sijn der vrier minnen spoede Waeromme in goede waeromme in quade
		210. de minne. — 229. sijn heerscap. — 240. vi-iher minnen.

-ocr page 194-

		— 184 — Waeromme in vrome waeromme in scade Daer omme in goede dat men sal nemen Van minnen recht ende wel getemen Daer omme in quade dat men der minnen Gheen recht te vollen en can hekinnen Dus moeti hem bezoeken in al Die gewarege minne vercrigen sal Daer omme in vrome die minne gewint 250. Dat hijt hare sonder leen hekint Daer omme in scade al dat men mach Dore minnen verdinghen ongelach Scande pine leet ende toren Dat hevet de minnare al vercoren Ter minnen behoef ocht ware gewin Daer en spaert hi vore herte noch sin Hi nemt alse gherne suer alse suete Op datter minnen genoegen moete In gode toent minnen hare genoechte 260. In quade dat men haers hevet behoefte In vrome toentse dat hare gewinne Geven rijcheit altoos ende minnen In scade toentse dat hare cracht Den hemel ten dale hevet bracht Dat gewin dat quam van scaden Ende de genaden van mesdaden Die minnare die minne wilt verstaen Hi sal gherne pine ontfaen Hi sal hem eieren met minnen nature 270. Ende met onthopene de wegen pure
		254. minnare vercoren. — 255. oft were. — 257. tsuer. — 1259. goede toent minne.
		t

-ocr page 195-

		— 185 —
		Gebreken besoect den gront van minnen Vercrighene doet hare rijcheit kinnen Onvercrighen doet nauwe poghen Hoepe doet vlieghen in minnen hoege Met nyede sal men gebruken minnen Ende volcomelike smaken ende kinnen Hare glorie ende hare welde Onse bliscap ende onse selde Onse ioye ende onse delijt 280. Dien eweliken nuwen tijt Na dien dat men die nature van minnen Met desen poynten mach gewinnen Soe es hi sot die spaert ene ure Hine gheve hem selven in avonturen Die hem ontmoet dus moeti kinnen Waer hi mach dese poente ghewinnen Te sinen gebode te sinen rechte Ochte waren sine ghehuerde knechten Soe hevet hi ioie met minnen in al 290. Alsoe lief in lief gebruken sal Die minnen van minnen wilt ontfaen Dien tijt datti es in sijn verstaen Soe gheve hem selven in al den minnen Soe mach hi van minnen minne ghewinnen God gevese hen allen die staen na minne Ie ben diese niet en kinne Noch kinnen en wane vore mine doot 300. Dat ontfarme hem die minne ghebood.
		272. Vercrighen. — 274. hogen. — 284. avonture. — 285. dus mach hi. — 290. in al der minnen.— 291. van minnen lief. — 292. in verstaen.

-ocr page 196-

		II.
		Viere meisteren seiden een coninc Welc ware de starcste dinc Die in de werelt mochte sijn Doe seide elc den wille mijn Al en was ie doe niet daer Ende elc seide na sijn herte waer De een seide dat die wijn Met rechte starcste soude sijn Dies hi purgeert ende den droeven verhoget 10. Ende menege andere doget Die hi werct in meneghe dinc Die ander seide een coninc Omme sijn menechfoude bedwanc Ie mocht u maken al te lanc * Die derde seide des wives werke Verwinnen alrehande stareke
		2. Welc dat were. — 7. die wijn.

-ocr page 197-

		— 187 —
		De vierde seide de waerheit Ware starcst alre starcheit Dit sijn viere grote crachte 20. Diese verstonde ende wel bedachte. Die wijn es rouwe om nederheit Ende penitencie ende arbeit Ja rouwe omme dat men der groter minnen Te lettel es in allen sinnen Altoos in hopen ende in vresen te sine In dronkenscepe van desen wine Die meester die dese cracht priset Dats om dat si grote werke bewiset. Die andere starke es de coninc 30. Die versmadet alle dinc Sonder datter rechter minnen hort Ende en wilt el geen confort Dit sijn de gheestelike arme Daer ie van herten omme caerme Dat iet nye ghesijn en conste Want mi de minne nie en onste Die arme van gheeste es een coninc Die verwinnet lichte alle dinc Hebben willen ende begheren 40. Ere raste ghebruken teren Dus ghedane arme en willen niet Dan alleen dat de minne ghebiet Dus hes hi aerm want hi niet en hevet * Daer sine begherte yet aen clevet
		29. die coninc. — 34. carme. — 43. arm.

-ocr page 198-

		— 188 — Hi es coninc want hi bedwinghet Al dat hem minne niet en bringhet. Die derde eest wijf die staercst es De derde meester vermat hem des Om dat si den coninc ende alle man 50. Verwinnen mach ende wale can Dit wijf es oetmoedicheit Die hare so houdet in nederheit Dat si haer selven niet en verhoget Al mochte si werken al de doget Die alle menschen moghen die leven Hen soude hare ghene raste geven Ghene zake en geraect haren gront Ghewarege oetmoedecheit en verslont • Al dat minne gheleisten mochte 60. Dat hare niet genoech en dochte Dits de starcste wel met rechte Si maect van heerscepe cnechte Die alre fierst was in den hemel Dien maecte die diepe gront so temel Dat hi ute siere hoecheit viel In dien grondelosen wiel Want hare oetmoet was so groet Dat si den coninc te hare geboot Si was starcst dat sceen haer wale 70. Die noch woude wonen in den dale Van oetmoede hi soude verwinnen Alle de crachte der groter minnen
		70. noch woende.

-ocr page 199-

		— 189 —
		Versraaetheit begherdi al te cleine Dat let u hier an meest alleine. Die vierde es waerheit si verwint al Dat was ende es ende wesen sal Hare gewout es minnen leven Haere oeffeninghe ende haer gheven Beneemt der vierre crachte daet 80. Ende doet al leven na haren raet Si beneemt de crachte van den wine Ende sconincs de stare pleget te sine Ende swijfs die stare es meer Ende der waerheit doetse selve keer Daer men volcomeleke mint Ende metten crachten wel bekint Daer mint men eweleke als men soude Ende ie gerne minde ende hebben woude Die mint en ontsiet noch en bekint 90. Weder hem minne haet ochte mint Die mint hi en ghemest niet Waer hem vrome scade ghesciet Ghere onderschedecheit en pleget minnen Si es vri in allen sinne Si es so overvloedech in haren ambachte Si en can der waerheit niet geachten Si es so edel ende so coene Beide in latene ende in doene Si en aensiet scade noch vrome 100. Op dat si in haer selven come.
		79. benemt der vierdere.— 91. hine gemest. — 92. vrome of scade.— 94. zinnen. — 96. gehachten.                                »
		25

-ocr page 200-

		III.
		God si hen allen god diene minne Ende hem allene maer werdech kinnen Ende dies beginnen met worden met werken Ende metter wet der heileger kerke Ende vordane dolen in minnen raet Na demster onthopen hoege toeverlaet Ay hoe ongehoort sijn minnen wegen Eer minnen met minnen ghewint seghe Die zeghe in minnen wilt gewinnen 10. Hi moet hem eieren in allen sinnen Ende na minnen getamen sijns al vertien Ende met hare doemen ende benedien Hem selven ende dat hi haet ende mint Dat hi minnen so sijn recht bekint Dat hi niet en wilt ende minne en hevet Hem niet te ontsegghene sine gevet
		1. dien minnen. — 2. allene minnen werdech. — 4. kerken. — 1. wege.

-ocr page 201-

		— 101 —
		"Want die mint hem es al vremde raste Ende pine ende overlaste Begherte doregraeftene als een wiel 20. So moet minne dat vervullen gheheel Ay hoe moeti hem vertien al Die hem gheheel der minnen gheven sal Ende hoe ghestede sijnse in ellendegher pinen Dat doen hare werde hare werken seinen Dat toende de moeder wel der minnen Ane hare mochte ment ierst kinnen Al was te voren om minnen ghedaen Bi hare mochte ment al verstaen Si ne ontsach wet noch van magen 30. Gewoente miede drieghen prijs noch clagen Si liet al om hare eneghe lief Hen waest dan recht datse minne verhief Doe makese minne der minnen moede Waer omme verget des yeman vroeder Van hare te sprekene es mi te groet Want ie nye en dede dat minne gheboot Ende si dede der minnen hoochste raet Ende dore doelde hare toeverlaet Tote dat si up clam int hoge lant 40. Daer si minnen in gebrukene volvant Daer doet mi nederheit van haer swighen Ende hare hoocheit nighen Al droech hare boem vele vrochte Daer men oec af spreken mochte Heren vrouwen ende joncfrouwen
		21. Hay. — 23. gestede sise. 45. joiWVouwen.
		— 33. moeder. — 34. yemen. —

-ocr page 202-

		— 192 —
		Die dore minnen der hoochster trouwen Onderdanech waren toter doot In al dat hen de minne gheboot Van al den anderen latic bliven 50. Van ere willic een deel bescriven Daer men van ghestedegher minne Grote tekene ane mach kinnen Ende groot exempel mach nemen af Hoe enech si hare der minnen gaf Dat was maria magdalene Die een met minne was ghemene Ja origenes seget van marien Die minne van gestedeger minnen mach lien Die dore leiden marien leven 60. Ende hen gheheel in minnen geven Ende diene mogen wisen in behagene Ende segghen dit seide hi mi ie sachene Si selen leven herde ellendech Ende op hare materie behendech Die si ontmoeten in pinen in raste In verlichtene in coste in laste Op dat si der minnen genoegen moghen Hi souden hen eens ende alles beloven Die in allen hen dus der minnen ghevet 70. Dat minnen te hem niet te seggene en hevet Die toent hem god in enen vliene In scone ghelate van goet gesciene Ende sprect hem toe verhoelne worden
		50. eere. — 51. minne. — 53. grote. — 56. minnen. —61. dien. — 68. souden eens.— 70. minne niet te hem. — 72. sconen; te gesciene.

-ocr page 203-

		— 193 — Die hi bekint ende die nie en becorde Vremde herte die haer voer minnen iet spaert Ende in alle uren in minne niet en staert Want die fier ende gewarech der minnen sijn Si lesen hare vonnesse in minnen aenscijn Ende sijn altoos in minnen wakende 80. Hen es menech wonder nakende Ja wonder vore ons de minnen niet en kinnen Maer gerechticheit vore hem die al geven der minnen Want dat scoenste leven dat ie weet Al wetict mi wel ongereet Dat ware dat men gode Hete gewerden In nemene in ghevene in storme in verden Waert in minnen waert in haten Dat soude al effene sijn te maten Woude god comen woude hi gaen 90. Dat soude men al in minnen verstaen Ende nemenne alsoe hi selve es minne Ende en oeffene ghene affectie daer inne Want god es best met gode te ontfane Ende te behoudene ende naest te verstane Die hem met hem selven te gode doet Ie wane hem god ontbliven moet Want nieman hem genoech gedoen en can Die draget de ymage van den erdschen man Gevoele wi yet wi werden gerenen 100. Ende verliesen redene ende willenre op lenen Ende wanen een sijn met dat wi minnen Dus breke wi tspel eer wijt gewinnen
		78. vonnessen. — 86. nemen. — 89. ghaen. — 93.— tontfane.— 97. niemen. — 98. erdscen man. — 99. Ghevoelen wij iet. — 102. bre- ken wij.

-ocr page 204-

		— 194 —
		Die ane dreget den erdschen man Besie de scout der redenen an Die sine regele es ende die hem leert Die werke die men ter minnen keert Ende hoe men minnen mach behouden Ende waer met minnen hevet minnen vergouden Alse men dus gode hanteert met minnen 110. Ende met minnen sijns genouch mach kinnen Dats hem de mensche niet en onderwent Alsene god dus ene minnen vent Soe es sine ziele verswolgen in enen wille Dies overste gerochts in die diepe stille Job seide hi hadde tferhoelne ontfaen Oec hevet sint elc also gedaen Te rechte eest hem verholen die nemen Gerne vremde troeste ende dat getemen Die gode hen selven willen gemicken 120. Ende genoechten soeken in allen stucken Ende laten hare regele ledech bliven Ende soeken sonder werc gerinen Dien en selen gode sien noch van hem verstaen Alsoe minne ende job hebben gedaen Ende si doen die alles omme gode vertien Ende met hem al doemen ende benedien Ane wien dat gheet gods werc es hen Boven alle genoechte in haren sen Den minnende dunct al ongedaen 130. Wat hi dore minnen mach bestaen Ie moete der minnen onmate seden
		112. minne. — VIQ. in alle stucken. — 124. hevet gedaen.

-ocr page 205-

		— 195 —
		Verzwighen bi mier nederheiden Tote dat icker bekinne mee Dien minne gevet ongenadech wee Dat sal sijn dat alre naeste wesen Maer salne minnen meer genesen Legghe hare den breidel op den hals Ende si hare onderdanech als Dore dole de wege in minnen raet 140. Dat sij sijn rijcste toeverlaet Ende blive in haren eneghen moet Ende segge ay edele minne mi doet In allen uwen hoghen wille met mi Eest doot eest leven u scout al si.
		136. minne. — 137. opten hals.

-ocr page 206-

		IV.
		Ie bidde gode die alre dinc meester es Dat hi u ter minne make getes Ende met siere heileger cracht behoede Ende met siere sueter minnen voede Ie bidde der heileger drievoldicheit Dore hare genade ende om hare goetheit Gelijc si u met hare beelde hevet geheert Dat ghi int wesen soe wert volleert Dat ghi met redenen moet verstaen 10. Wat god dore u hevet gedaen Ende wat hi in allen woude menen Ende den sen daer hi u in hevet versoenen Dat ghijt moet werken ende bekinnen Met volcomene dienste der minnen Leefdi met redenen in waerheit So licht u alle uwe arbeit Soe lust uwen wille wel te levene Ende allen dienst te vollen te ghevene
		2. minnen. — 6. genade om hare. — 11. meinen.

-ocr page 207-

		— 197 —
		Ende soe es hi vlietech ende staerc 20. Ende en ontsiet pine noch werc Ende dan wert coene uwe memorie Ende in haer sal regneren glorie Ende daer toe toeverlaet met trouwen Datsi haren god te vollen sal scouwen Die toeverlaet hevet te sinen god Hi mint raet hi mint gebod Hem es alle pine bequame Want hi gherne volmaectheit name Daer hi gode met genoechde 30. Ende de drievoldecheit met beroerde Die geciert es ende ciert so scone Dat grote rike die hoeghe trone Die elc hevet in sine nature Daer ane adde elc creature Genoech te doene die soude kinnen In hoe herteleker minnen God dese iij ghegeven hevet Daer men also neder in levet Alse de mensche nu leven daer inne 40. Die niet en verstaen gerechte minne Wat holpe dat ie van minnen sprake Die minne es u te hoeghen sake Want gi sijt ionc ende u es onbekint Hoe hi minne genoech es die mint Daer omme haest u ter doghet Met al dat ghi volleesten moget In latene dat te late behort
		19. vlitech. —34. hadde. — 39. mensohen. — 42. hoge zake. 26

-ocr page 208-

		— 198 —
		Ende al te scouwene dat minnen testoert Ende al te doene dat minne iet eert 50. Ende soeket in al dat minne leert Ende geldet dat ghi der minnen sijt sculdech Ende sijt al toter doot verduldech Ghine selt oec niet allene verdraghen Vernoy sonder beclaghen Maer ghine moghet niet weten dat u yet sij Maer altoos segghet ter doghet gebrect mi Daer ie minne bi soude vercrighen Hoe lange salie haar dus ontbliven En salie haer nemmermeer genoegen 60. Ghene andere sake en sal u bedroeven Ghine moget niet weten dat ghi doget Dore minnen eere het al genoeget Alse instrumente te gode werken Dit sal uwe redene verlichten ende sterken Ghine zeelt niet allene sijn melde Maer alse die nye en hadde noch hebben en w Op alle dinc alse op doerne Ende keert u te siene noch te hoerne Ghene zaken van vremden dinghen 70. Ja van creaturen sonderlinge Daer ghi genoechte in moecht hebben Maer altoos werdet te idelre crebben Dat u minnen niet en vende verladen Jeghen hare ende iegen hare raden Te alre mesdaet hebt genade Bi minnen gebode bi minnen rade Soe slachti der hogher minnen naturen
		48. minne. — 65. selt. — 72. ter ijdelre. — 77. nature.

-ocr page 209-

		— 199 —
		Die soe soete es datse elke ure In minnen verslendet dat men haer doet 80. Eest lief eest leet eest aren eest goet Die minne si gevoelt al minnen Sien can niet el bekinnen Die al dore der minnen ere doet Sijn dienst hevet gherne goeden spoet Sijn wille hevet altoos uwen vlijt Dus bidde ie u dat ghi de ghene sijt Die altoes nauwe omme minnen poget Haer lieve te doene gherne doghet Omme minnen wille al dies ghi moget 90. Ontberen dies ontberet in uwer ioget Offert der minnen op gheheel Uwe herte sonder wederdeel Dus laet uwen wille leven in vlijt Ende siet dat ghi der minnen genoech sijt Ende altoos so wat ghi doet Emmer blivet in enen moet Soe sal uwe memorie coene wesen Ende vonnessen in gode lesen Ende met trouwen gode ane zien 100. Daerbi sal al van u vlien Dat uwe wesen mochte bedroeven Doet al dat minnen mach genoegen Ende dies ghi in doegheden ghenieten moghet Ende altoos houd u ane de doget Dus houdt uwe drievoldecheit in gereke Ende mint gode soeteleke.
		85. nuwen.— 86. biddic u.- 103. genyeten.— 105. hout u drievoldegh.

-ocr page 210-

		V.
		God sij uwe troest in allen zaken Ende make u cont der minnen smaken Daer ghi al bi doegheden moget Ende doe u cont gherechte doget Die minnen selve wert best geciert Met doeghene daer menech gherne af vliet Want wie nu genen troest en hevet Hem dunct datti in dole levet Die raste hevet na sijn genoegen 10. Het dunct hem al ter volmaectheit voegen Dus sijn de meneghe nu bedroghen Ende wanen volmaect sijn dats gelogen Wouden si met redenen besien Wat hen bi volmaectheide soude gescien Ende woudense om doegen dan minne begeven Hen soude gruwelen dat si leven
		3. dogen moget. — 5. Die minne wert best selve es geciert. — 6. Met dogene. — 15. woudense dan om dogen.

-ocr page 211-

		— 201 —
		"Wildi u ter hoochster minnen keren Ende volmaecteleke hare wege volleren Soe seldi altoos met bernende sinne 20.        Soeken nuwe dogen om minne Ghi selt minnen selve gewerden laten Si sal alle pine met minnen oersaten Laetti u doegen sijn pine Soen mindi niet dats wel in scine Wildi rouwes plegen ende van dogene weten Soe hebdi onser minnen al vergeten Die al verwint ende verwinnen soude Den genen die hare volwesen woude "Wildi met mi oec minnen plegen 30. Siet in wat dogene ie hebbe gelegen Dat u ongereet ware te doegene Soe begert dan dogen om te hoegene Dat wij te gadere in een bekinnen Mogen gebruken onser minnen Nu laet ons beiden soe ghereiden Dat ons minne moghe te haer zelven leiden Int hoochste ghereide daer de minnen Ewelike sal wesen inne.
		17. hoecster minnen bekeren. — 19. berrenden. — 23. Laeti. — 4. Sone. —25. dogen. — 37. minne.

-ocr page 212-

		VI.
		Ie bidde gode datti u sinne Voege in sine gewarege minne Ende hi u met hem selven verlichte Ende met siere dieper waerheit berechte Want van mi saels u vele gebreken Al wouddi oec om uwen orbore spreken Die bi u sijn hulpen u cleine Dus steet u met god te levene alleine Met hem steet u best te doene 10. Wildi vri leven ende coene Ende in hem vervaen in alre tijt So keert in hem al uwen vlijt Ende merct ende leert in allen kinnen De storme van gherechter minnen Doet men u arch ochte goet Alles blivet gheheel in uwen moet Geheel blivet in allen saken
		rS. u selven met hem verlichte. — 6. Al woudic. — 12. Soe keert ane hem.

-ocr page 213-

		— 203 —
		So suldi minnen kinnen ende smaken Dat seggic u diet bat verstaet 20. Dat rechte minne ende cranc baraet Niet wel en moghen over een "Want minnen volget eerlec leen Gerechte waerheit vaste trouwe Vroude bliscap suete rouwe Doeghet gherne ellendechede Ende wet dat es der minnen sede Ende staet met trouwen hen allen bi Dien gi wet dat iet ter minnen si In trouwen ende in sconen dienste 30. Troest den ghenen die gi sijt vrienst Ende die u in trouwen met trouwen sijn Ie bevele u der minnen fijn Ende ie bidde der edelre trouwen Dat si uwe wesen moete bescouwen Metten ogen van der minnen Ende doe u al hare wesen kinnen.
		25. Doget. — 34. u wesen moete scoüwen.

-ocr page 214-

		VII.
		God si met u in alre tijt Ende make in hem al uwe delijt Buten allen vremden sorgen Dies geve hi u de minnen te borge Mi es leet dat ghi soe lettel cont bekinnen Hoe gedane es hi in sier minnen Dat soudic overgherne sien Mocht mi bi iet te eer ghescien Daer woudic overgherne omme pinen 10. Ende met werken wel doen seinen Ie bidde gode datti u spoet Daertoe gheve ende uwen moet Verlichte na sine edelheit Ende moeten de werdecheit Van siere naturen doen begeren Ende in sine nature teren Dat uwe wesen moete voeden
		8. bi mi yet eer. — 10. in seinen.

-ocr page 215-

		— 205 —
		Ende te onser beider behoef behoeden Ay lieve set al uwe gedachte 20. In gods minne die u gewrachte Der minnen beveelt al uwe wesen Soe seldi alre qualen genesen Ende pine en seldi niet ontsien Noch vernoy in gheene dinc vlien Op minne seldi u verlaten Te rechte minnen te rechte haten Van allen dingen sijt te vreden Dats teken vander minnen seden Dat ghi u beswaert so lichte 30. Beneemt in meneghen scone gichte Wildi u van binnen te gode verlaten Ende houden u in caritaten Soen saelt u niet ontbliven Ghi selt u lief dan wel vercrighen.
		29. beswart. — 30. sconen. — 33. Soe en. — 34. Ghi en selt.
		27

-ocr page 216-

		VIII.
		God bevele ie uwe sinne Dat hi u minne doe daer inne Ende lere sinen wille leven Ende rechte waerheit der waerheit geven Ende sonder veynsen leven in trouwen Ende moeten uwe leven bescouwen Nu siet dat ghi u haest ter doghet Met al dat ghi gheleisten moeget Ende allen den genen dient die minnen 10. Omme datse u hulpen de weghen kinnen Die ter hoochster minnen behoren Dien god met werken hadde vercoren Dien sijns vader wille wrachten Ende des heilechs geest enege gedachte Een enech wille was al hare werc Met hem wilt ende wert enech ende sterc
		3. leren. — 6. moete. — 8. verleisten moget. — 10. de wege. — 14. gedachten.

-ocr page 217-

		— 207 —
		Ende gevet in minnen al uwe gedachte Dien soeten god die u gewrochte Die u dies gheholpen hevet 20.        Dat ghi bi den genen levet Die hoge minne te gode draghen Ende u in letteren sijns gewaghen Ende u wisen die hoochste doget Die ghi gherne leren moget Ende blide moget sijn van dien gerede Dat ghi ter minnen selt hebben geleide Alst yser heet es salment slaen Hier bi seldi u haesten zaen Die wile dat ghi hebbet uwe ioget 30.        Ende ghi doghede verengen moget Maer waerdi traghe ende lat Ende ghi niet en vordert dat Dat ie u wille ende hebbe bevolen So soudi noch sere dolen Al uwe vriende souden u begeven Ghi soudet in groter scaden leven Maer des en es u ghene noot Onse god die u gebod Hi moete u helpen ende staen in staden 40.        Van al dien dies ghi sijt verladen Ende laet u gheen dinc verladen wesen So seldi met minnen alles genesen Sijt oetmoedech ende verduldech Bider trouwen die ghi gode sijt sculdech
		26. geloede. — 30. doechde. — 38. geboet. — 39. moet u hulpen.

-ocr page 218-

		— 208 —
		Ende begert gerne te sine altoos EUendech ende vriendeloes Omme minnen ere tote u god troest Ende selve vander ellende verloost Doet di iet men dies suldi u scamen 50. God make u na sijn getamen.
		49. Doedi yet men dies seldi.

-ocr page 219-

		IX.
		Die iet behoudet in innegeii sinnen Hine mach niet volwassen der minnen Men moet al minnen met minne bestaen Salder minnen genoech werden gedaen Maer dat en mach men niet werken Met alden dienste der heileger kerken Maer die hem in minnen al op gevet Ende aller ioyen biestier levet Ende ane ghene affectie verveet 10.        Ende altoos doelt na onghereet Want hi minnen gherne genoech dade Ende storm noch ongenade Ende spaert vore minnen werdecheit Dat seget de boec der wijsheit Gloriese vroch sal hi bekinnen Die vele doget orame hoegen van minnen
		;{. minne met minnen. — 6. dienst. — 8. yoien bestier. — 9. en ver- veet.— 13. En spart. — 15. Glorioese viocht. — 16. om hogen.

-ocr page 220-

		— 210 —
		God moete u geven in minnen spoet Ende moete uwen hoghen moet Verheffen in sine edelheit Ende moete u al de waerheit Van sier naturen doen begeren Ende in sine edele minne teren Die u minne moete voeden Ende te onser beider behoef behoeden Ende hier toe name ie u gherne gereet Dat ghi yet lettet dats mi leet Swaer eest mi dat ghi yet mert Dies ben ie dicke in u verert.
		behueden.

-ocr page 221-

		X.
		God si uwe troest ter rechter minnen Ende doe u hoege minnen bekinnen Ende de waerheit die ghi hem sculdech sijt Ende make in hem al uwen vlijt Wildi beginnen dat werc der minnen Soe seldi ane dat werc beginnen Daers de gods sone ane began Doe hi ons lenen quam een man Alsoe hi levede seldi leven Ende alle vroude om hem begeven Also hi de sine begaf sal elc de sine Begeven die leven wilt in minnen fine Ie bidde u dat ghi beghevet Uwes selves ende ghi der minnen levet In ellende ende in vernoye Ie en wille niet dat u moeye Dat u doer gode in minnen mescomt Want alle pine dore minnen vroemt Dat men om minne vele doget

-ocr page 222-

		— 212 —
		20.        Op dat mens ghene mate en toget Alse die bi minnen seinen in werre Ende maken ocsuun ende toenen hem erre Dats pine die niet en vromet Noch niemanne bate af en cornet Want die ontspoede bedroeven minnen Ende letten sere in allen zinne Maer des hebdi cleine te doene Ie woude ghi vroet wert ende coene Jeghen gode strijt te makene 30. Want het beneemt die soete sprake Die minnen den gelieven gevet Dat men ene ure niet met vreden en levet Alsoe enech gevet uwe sinne Te gode puerleke in rechter minnen Dat ghi levet in soeten moede Dat u sake en werde te goede Dan allene god ende els niet Want die van gode smaecs hevet iet Wert hi gerenen van binnen 40. In rechte gevoelne sier eneger minnen Soen wert hem sake meer te goede Maer alle dinc bitteren in sinen moede Noch hi hem selven no helege no mensche En valt hem meer als tenen wenschen Hem sijn alle andere sake pine Sonder omme minnen in minnen dienste te sine Alle uren omme minne sterven ende doeyen Ochte in gevoelne van ioeyen
		20. Om dat. — 23. pine ende niet. — 40. In rechten. — 41. Sone. — 4\'.J. hem selven no menschen. — 45. zaken.

-ocr page 223-

		— 213 —
		Hier in moete u ghehogen 50. Ende en late u te anderen saken doghen Al seggic dus deo gracias Ie en wiste nye wie de ghene was Dien minne gaf blijscap ende vrie wege Jeghen minne hebbic onseghe Het es wel recht ie swighe der clagen Dat ie van hare hebbe nachte bi daghe Ie hebbe te deinen coste gegeven Om minnen daer ie vri bi mochte leven Maer al en hebbic ghene vissche 60.               Ie en wille ghene vorsche Noch ulieder besien Vore wijn torsche Alle hen hebbic ghene minnen Ie en wille niet el "Weder dat si mi Si goet ochte fel.
		63. Alle en hebbic gene minne.

-ocr page 224-

		XI.
		Soe wie steet na sonderlinghen kinnen Hem gebrect een poent van rechter minnen Al selc kinnen eisscet men dicke te vroech Ende dat en es niet genoech Want het scijnt eenwillicheit Ende niet van den geeste een geleit Want waert ene leidinghe van gheeste God sout herde saen gheleesten Ende dats te kinscheleke gemint 10. Dat men vele sonderlingheiden wilt Ende verkiest in delite te wesene Dats gebreken van hogen levene Menne sal om gevoelen noch om kinnen Dienen dan slechts te minne met minnen in minnen Dat men de helle niet en ontsaghen Noch om dies hemels hope en daden Dat men om hille noch om hemel Ware even blide ende even temel
		2. gerechter minnen. — 3. eyschet.— 10. sunderlincheiden.— 12. Dats gebruken.— 13. Men sal. — 15. ontsage. — 16. des hemels... clade.

-ocr page 225-

		— 215 —
		Ende dat men minde sonder saté Ende begerde boven mate 20.        Ende boven redene ende boven sin Dat ware in minnen groot gewin Alse men name soudemen geven Ende dat minne eyschede soudemen leven Alsemen der ziele vonnesse gevet So weetse datse in minnen levet Ende alse si ghevoelt ellendecheide So machse kinnen der minnen zeden Al datse dan mach geleisten Sal minne gebieden hare ende eischen 30.        Levet si dan dus der minnen genoech Dat es wel der minnen gevoech Men moetse oeffenen met herten met sinne Ende volgen met trouwen ende met minnen Nochtan dat men niet en weet van minne Verliest men alse men mach kinnen Herte ende crachte ende alle de zinne Ende den wille hevet gebonden de minnen Ende den menschen moet men so vele geven Dat men gheplaget wert in dit leven 40. Metten ellendeghen doeget men noot Ende metten verslagene de doot Metten kaytiven doget men smertelecheit Ende metten minnende hertelecheit Die der minnen om minnen te dienste wilt staen Hi moet in meneghen onraste ontfaen
		21. Boven redene. — 25. der zielen. — 27. alse ghi ghevoelt ellen- dechede. — 29. ende hare eischen. — 37. minne. — 39. werde. — 43. minnenden.

-ocr page 226-

		— 216 —
		Die naheit vander minnen naturen Die beneemt der zielen hare geduren Soe si meer comt so si meer steelt Soe si meer toent so si meer heelt 50. Die der minnen met minnen gestaen sal Al levende moete hi de doot anegaen Om dat hem in minnen iet mochte ontbliven Dat hi met arbeide mochte vercrighen Die nature die alle crachte verwint Doet ende leven gevet ende neemt Si es so crachtech in haren doene Sine ontsiet niet si es so coene In hare es al de macht van gode Der minnen wesen es in hare gebode 60. Daer minnen met minnen in minnen es Dat es een grondeloos abys Daer moetense al in hare verdrinken Die hen in hare laten zinken Ende die hare volgen in hare nature Dien gevet si een ongedurech duren Die minnen springet ute haers selves nature Ende doet die herten in minnen beroeren Die volgen der cracht der treckender minnen Selen de edelheit daer sise in heeft kinnen 70. Dat en mochte nieman anderen vertellen Noch gescriven noch ghespellen Die minne met minne hevet ghemint "Wat hi wonders in de hoecheit vint
		51, moet hi de doot anegaen al. — 52. Om dat in minnen. — 55. Doot. — 59. haren gebode. — 60. Daer minne. — 66. Die minne springet uut haers selfs. — 72. met minnen.

-ocr page 227-

		— 217 —
		Nochtan en moghen der minnen begerten Met al desen niet gestilt werden Si recht hare in alle boven haer hebben Minne en laet hare ghene raste hebben Al ware te gadere tdoeghen al Dat ye was ende es ende wesen sal 80.        Hen mochte alsoe vele nie winnen Alse begerte van rechter minnen Si grijpt te doegene boven maten Ende te werkene dat hare minnen wilt laten Si ontfeet in onlede ende in ongeduren De minne en laetse niet geduren Si valt in onrasten van edelre ontrouwen Die starkere ende hoghere es dan van trouwen Trouwe die men met redenen mach saten Ende met sinne gewaerden mach 90.        Si laet hare dicke genoeghen Dat ontrouwen niet en mach voegen Trouwe moet dicke ontbliven Dat ontrouwen mach vercrighen Edele ontrouwe en mach niet resten Eer si vercriget dat alre beste Al dat minne es wiltse vercrighen Dies en mach haer niet ontbliven Hier af gevoeltse menege sure Dat minne mochte beteren in corter uren 100. Dit dreget si alst quame van ontrouwen Datse wel weet dat comt van trouwen
		76. in al. — 77. en gene raste. — 78. te gadere al tdoegen al. — 80. also vele niet. — 83. minnen. — 86. onraste. — 88. redene. — 91. ontrouwe. — 92. Trouwen. — 93. ontrouwe. — 98. menege zere.

-ocr page 228-

		— 218 —
		Van begerte van ongheduldeger minnen Ende machse ghene raste gewinnen Ende van begerten der starker minnen Verliestse raste ende geduren van binnen So si hoger in minne versinct So si na hare begerte onghereder vint Want men in ellenden niet genoech venden mach Noch begerte vervult werden en mach 110.        Want si comt ute so hoger naturen Sine mach in gheen clein dinc ghedueren Minne vliet ende begerte volget naer Ende vendet emmer ongherede staet daer Die hoecheit en machse niet vercrighen Dat minne selve es moete haer ontbliven Mochte de ziele de nature ghekinnen Daerse van gode in ghemint es met minnen So soudse sere in verlanghene doeyen Ende al in genoechten vloeyen 120.        Dat ware te grote raste en trouwen Die mint moet doegen vele rouwen Die ter trouwen dienste wilt staen Ende trouwen van trouwen wilt ontfaen Ende in hoeger trouwen wilt leven Ende in hare dienste nemen ende geven Na haren rechte si vri ende sterc ende coene Altoes haren liefsten wille te doene Spaert In daer vore eer ochte gemac Soe es hi de vrient die ter noet gebrac.
		109. werden mach. — 118. doyen. — 119. vloyeu. — 123. trouwe van trouwen. — 128. ere oft gemach.

-ocr page 229-

		XII.
		God si met u ende geve u al Te minne dat men minnen sal Ende te hatene dat te hatene es Ende te alre waerheit sijn getes Dient der waerheit waer ghi moghet Ende spaert u vore en gene doget Noch om gemac noch om ere Daer omme doget gherne vele kere Waerheit en hevet gheerre eere te doene 10.        Si es altoos in haer selven coene Houdet enechleke uwe edelheit Ende en spaerd ghenen arbeit Sijt hen genadech die uwes behoeden Troest de ghene die hen bedroeven Dient der minnen in alre tijt Ende settet in hare al uwen vlijt Alle stoerme suldi dor haer nighen Dor hare ere seldi swighen
		2. Te minnen. — 6. En spaert u voer. — 9. gheere. — 14. die gene.

-ocr page 230-

		— 220 -
		Alse ghi overgherne spraect 20. Alse ghi gerne sliept so waect Alse gi gerne sweget so spreect Ende niemanne en gebrect An alle uwe zeden sijt in maten In uwe doen in uwe laten De scout die ghi gode sculdech sijt Die geldet gherne in alre tijt Beide in hate ende in minnen Dat pijnt u te leerne kinnen Dat u ontmoet in uwen sin 30. Daer in merct uwe scade ende uwe gewin Wedter eenwille si so geest Daer in leget subtijlheit alre meest Het wanen liede sijn van gheeste Geleidet hets eenwille alre meest Si wanen ooc dattem dat doemt Dat troest es ende van gode comt Dit sijn drie subtile saken Die de menschen meest volmaken Van alden poenten die men pleget 40. Die wijsheit die hier in leget Es onbekint ende onverstaen Want de menschen niet ontfaen Ende willen pinen dor minnen erè Si maken nu so vele kere Ende belget u niet dattic dus spreke
		21. sprect. — 23. Ende in alle. — 31. Wedert. — 32. Daer leget in. — 43. En willen. — 45. En belget.

-ocr page 231-

		— 221 —
		Het doet trouwe niet u gebreke Ghi wet een deel hoe ghi soudet leven Al doets u roekeloesheit begeven God si met u in alre tijt 50.        Ende make in hem al uwe delijt.
		20

-ocr page 232-

		XIII.
		In gode die es onse minne Alsoe verre alse ie minne bekinne Soe ware mi leet hine ware allene Dat wi minnen ende menen Met selker minnen alse es hi Lieve herte soe groetic di Ende met dat ie ben sonder vergheten Ghi weet wel al doe iet u weten Dat minne wilt oeffenen daer men haer si 10. Ende weten wat men haer es dan leefse vri Emmer wiltse horen ende proeven Om verbliden ende om bedroeven Daer en mach minne niet sijn sonder Si es emmer temperende in wonder Soe sere verstoert es minnen nature Datse niet rusten en mach ene ure Sine plege haers liefs in soeter minnen
		•2. minne kinne. — 3. alleene. — 8. Ende weet. — 0. oefenen. — 15. zeere.

-ocr page 233-

		— 223 —
		Ochté in storme van sinne God hevet ons wonder gedaen 20. Dat hi ons met minnen hevet bestaen Na dien dat wier toe sijn gemaect Te wetene hoe minnen met minnen smaect Soe keert u met gerechter doget Ter sueter minnen al dat ghi moget Te plegene met allen goeden zeden Met soeten zinne met vollen vreden Waect in den bant van rechter minnen Ende pijnt u te verstane de stemme Daer minne selve mede sprect 30.        Siet dat ghi hare niet en ghebreect Es minne u soete esse u wreet Sijt te haren wille altoos gereet x\\lso plagics ye ende alsoe iet versta Steet oec in audi filia Sidi dochter so geloeft den vader Sijt te sinen dienste ghereet allegader Vort ane seldi gods werc besien Ende alle noet werken in allen dien Die uwes behoeven also hise wrachte 40.        In wille in werke in gedachte Der na heitet hi neighen de oren Daer men der minnen stemme sal horen Gehoersaem te sine van buten van binnen Ende niet te wetene dan den wille der minnen A.lse men dus der minnen ghehoersaem si So salmen vergeten al daer bi
		18. zinnen. — 21. wire. — hoe minne. — 28. stemmen. — 36. algader. — 41. heitet neighen de oeren. — 47. bekinden.

-ocr page 234-

		— 224 — Sfolcs van vremden ende van bekinnen Van geachten ende van geminden Ende vergeten alre creaturen 50.        Om gliedinken de suetheit van minnen nature Hi heet vergeten thuus haers vaders Om dat hier gebreken wilt allegader Ende dat al der gere si vergheten Die den hemel hebben beseten Ingele heilegen hier die menschen Mochtemen dan hebben dwenschen Dat menre bi hem al vergete Ende allene van enecheiden der minnen weten Alse ghi om hem dus wilt vervaren 60.        Sal die coninc uwe scoenheit begeren Want ghene scoenheit in sine nature En genoeget dan sine nature pure Alsemen el niet en can ghedinken Dan hem doer cussen ende daer in sinken Dats godlec leven na gods genoegen Die hem dus enech al der minnen opdroegen Die scoenheit beghert hi ende cierter hem mede Na sijn genoegen na minnen sede Die gene es godelec seggen die lieden 70.        Maer die selke godlecheit nye en gesciede Sine scoenheit ende begert de coninc niet Ontfarme u dats soe lettel gesciet Ende siet dat de coninc de uwe begere
		48. gehachten. — 53. dat alle. — 55. de menschen. — 56. Mochtemen van hen hebben. — 62. En genueght. — 64. dorcussen ende insinken — 67. eiert hem. — 68. genuechte in minnen zede. — 69 godlec seggen de liede. — 71. en begert.

-ocr page 235-

		— 225 —
		Mi dunct dat icker omme vervare Dat hi onbenyedt ende ombekint Van den sinen blivet ende ongemint Dat lii niet met siere nature en mach Gebreken dies datti in minnen voersach Ay begevet elcs al ende eyschet dat al 80. Ende besiet wat wondere dat al dan werken sal Dat eyselecste wonder dat ie wert Die dierste scoenheit die de coninc begert Diere hi met siere gheheelre naturen Gebruken wilt in een geduren Ende dat scone met eerre scoenheit ontmoeten Ende groeten met ene enegber groeten Ende dat cussen met enen eneghen monde Ende te vergrondene die enege gronde Ende met enen siene te doresiene al 90. Dat es ende was ende wesen sal Ende dat al met eere wijsheit vroeden Ende met eneghen wille van enegen moede Ende met enen rike al even rike In ere vorme in ene gelike Ende in een gevoelen in een gewelt met al Die voldoet alse hi noch weten sal Ay mi es onbekint hoe dat es Gode ende sinen geminden ontfarme es Van dienste van minnen wetic raet 100. Maer alst te diere oeffeninge gaet
		. 74. om vervare. — 77. naturen — 78. Ghebruken. — 83. Die hi. — 84. in enen geduren. — 85. met ere. — 91. met ere. —94. ere vormen. — 9d. ontfarme des. — ICO. oefeninghen.

-ocr page 236-

		— 226 —
		Hoe men met minnen lieves pleget Soe es mijn weten saen gheseget Soe vare ie alse pleget de blende Ende make van den begin mijn inde Alse lief met lieve gheet minnen leven Daer soudemen scone beghinne geven Daer moet inden dies niet ne weet Ende dien gevoelen van minnen es onghereet Nu al en begert ons die coninc niet 110.        Dat ons wee si ende verdriet Wi selen gherne neyghen de oren Ende alse een siere kinderen hoeren Ende sien ende merken ende verstaen Wat hi wilt ende dore ons hevet gedaen Ende selen vergheten vremder dinghen Ende alre ioyen sonderlinghen Van vrienden van beneden van boven Ende van allen doghene der minnen loven Ende selen hopen om goet geval 120.        Dat ons minne noch volgeven sal Mochte wi doch om minne gelaten Vremde troeste ende oersaten Ende wi ons cierde in scone gelaet In hoghen wille in hogher daet Minde wi met minnen al dat si mint Ende ware haere glorie ons bekint So soude hare selven doen der binnen In een gebruken in een bekinnen Dies holpe ons ihesus cristus
		103. varic alse pleget die blinde. — 104. van mijn beghin een inde. — 112. kindere. — 124. hoger wille. — 129. Des holpe.

-ocr page 237-

		— 227 —
		130. Die selve van minnen alle lust Ende alle doget hevet geoppenbaerd Ende met siere claerheit verclaerd Hi moete ons minnen condech maken Ende verclaren al onse saken Ende onse herte ende onsen sen Ende doen sine enege minne daer in Die ons doe weten hoe men hem sal In volmaectheiden leven al Nu sijt met waerheiden al beset 140.        Ende haestu dat ghi ons nie ne let Die tijt es cort hier es vele te doene Sijt fier ter minnen ende coene.
		131. geoppenbaert. — 132. verclaert. — 133. Hi moet. — 126. sijn enege. — 140. Ende siet dat ghi ons niet en let.

-ocr page 238-

		XIV.
		Dat soetse van minnen sijn hare stoerme Hare diepste afgront es haero scoenste vorme In hare verdolen dats na geraken Omme hare verhongheren dats voeden ende smaken Hare mestroest es seker wesen Hare seerste wonden es al genesen Om hare verdoeien dat es geduren Hare bergen doetse venden alle uren Omme hare qualen dat es ghesonde 10. Hare helen openbaert hare conden Hare onthouden sijn hare gichten Sonder redene es hare scoenste dichten Haer gevangenesse es al verloost Hare seerste slaen es hare soetste troest Hare al beroven es groet vromen Hare henevaren es naerre comen
		1. Dat suetste.... storrae. — 2. ende haer scoenste. — 6. wonde. — 7. verdoeren. — 8. borgen doetse vinden. — 10. oppenbart.— 16. narder comen.

-ocr page 239-

		— 229 —
		Hare nederste stille es hare hoochste sanc Hare groetste abolgen es hare liefste danc Hare groetste dreigen es al trouwe . 20.        Hare droefheit es boete van allen rouwe Hare rijcheit es haer al gebreken Noch machmen meer van minnen spreken Hare hoochste trouwe doet neder sinken Hare hoechste wesen doet diepe verdrinken Hare grote rijcheit maect ermoede Haers vele vercreghen toent onspoede Hare troesten maect de wonden groot Hare hanteren bringet meneghe doet Hare voelen dats hongher hare kinnen dats dolen 30. Verleidinghe es wise van hare scolen Hare hanteren sijn stoerme wreet Hare gheduren es in onghereet Haer toenen es haer selven al helen Hare gichten sijn meerre wederstelen Hare geloeften sijn al verleiden . Hare cierheiden sijn al ontcleiden Hare waerheit es al bedriegen Hare sekerheit scijnt menegen lieghen Dies ie ende menech dat orconde 40. Wel moghen draghen in alre stonde Dien de minne dicke hevet getoent Saken daer wi bi sijn ghehoent Ende waenden hebben dat haer bleef Sint si mi ierst die treken dreef Ende ie gemercte al hare seden Soe hieldicker mi al anders mede
		18. abolge. — 29. voeden. — 34. meere. — 35. geloften. 30

-ocr page 240-

		— 230 -
		Hare gedreic hare geloven Uaer met en werdic niet bedrogheii Ie wille haer wesen al datse si 50.        Si goet si fel al eens eest mi.
		47. ffmlreieh.

-ocr page 241-

		XV.
		In den hoge name der minnen Die u hare wesen moete doen kinnen Sende ie u herteleke groete Ende bidde hare datse u al moete Hare wesen toenen toten gronde Dat men nye vergronden en conde Ay hoe diep es de afgront der minnen Die nye man en conste bekinnen Al dat mens kint es lettel goet 10.        Sint dats iet ontbliven moet Dats ons ontblivet dat comt bi liden Dat wi soe slappelec vorwert tiden Ende met armen troeste leven Ende so lettel in storme van minnen gheven Onse sinne ende onse crachte Die lopen souden staen in hachte
		5. tonen. — 9. luttel.

-ocr page 242-

		— 232 — Die wege ter hogher minnen graden Sonder peis ende sonder genade Die wege die men loopt ter minnen 20. En mogen die gene niet bekinnen Die gemate sijn ane hare werken Ende hen met genoechte sterke Ende leven in toren om scade in bliscap om spoede Bi vremden wesen in hoverdegen moede Maer die volmaectelike woude kinnen Dat mogende wesen vander minnen Hi sonde met oetmoedigher herten Geliken soetheide ende smerten Ende ontfaen in ere glorien 30. In enen wille in ene memorie Suete ende suer in een genoeghen Ende alle ])ine sonder bedroeven Want minne mach herde wel orsaten De sware dolen haerre straten Soe neder sal men in oetmoedecheiden sinken Ja boven alre menschen gedinken Die ter werelt geboren sijn Sal groetheit der minnen comen daer in Wildi dus vallen ende in allen nygen 40. Soe seldi volmaecte minne ghecrighen Want dat haelde gode neder in marien Ende met dien selven soude hi noch lien Die hem so neder omme minne conste hebben Hi ne mochte hem sine hoocheit niet onts......
		21. in hare. — 22. genuechten sterken. — 28. smerte. — 33. mach wel oersaten. — 39. vallen in allen nygen. — 44. ontsien.

-ocr page 243-

		— 233 —
		Hi soudene ontfaen ende dragen tgetal Alsoe een kint in siere moeder volwassen sal. Getrouwe vrese es de eerste maent Die alle die werken hoedet ende spaent Ter heiliger wet ende ter waerheit gebode 50.        Si doet professie doen in gode Ghi weet wel die professie doet Dat hi een wesen geloven moet Metter gheselscap daer hi es Te alre ghehoersaemheit te sine getes Alse vrese dan die ierste maent Die ziele dus hevet gemaent Te alre gehoersaemheit van minnen Volmaecten dienst daer sijt mach kinnen In doet in leven in alle dinc 60.        Dus ontfeetmen alse maria ontflnc Ende in allen so diepe oetmoedicheit daer bi Dats ecce ancilla domini Dus es de ierste maent bestaen Met getrouwer vresen hevet men ontfaen. Die andere maent es gerne gedoghen Om volmaectheit ende nauwe poegen Die te leerne daer men mach Daer voer en spaert genen slach Waer gi moghet heilagen dogen 70. Daer bent der waerheit der kennesse haer ogen
		45. souden. — 57. gehorsamheit. — 59. doot. — 66. Omme. — 68. Daer vort en spart en genen. — 70. bent de waerheit.

-ocr page 244-

		— 23i —
		Ontfadi dats sonder uwe mesdaet Soe dragedi minne in den hoochste graet Want in verduldicheiden leert men kinnen Hoe men plegen mach groter minnen Want si doet meest wassen ende op gaen Dat vat daer minne es in ontfaen. Die derde maent hoeget dat getal Alse men dus verdragen can al Ende men weet dat men minnen dreget 80.        Dat es oefeninghe die menre toe hevet Altoos nidech ende onverwonnen Ende alsoe daer in hebben connen Na de scrifture die ons leret alsoe Sobrie pie iuste vivamus in hoc seculo. Die vierde maent es de suete nature Daer soe werdege creature Alse menne es met opwassen sal Ende hare menechfoldeghe lede overal In die stat daer mense in dreget 90.        Ende overal daerse lede hevet Salmense met sueter naturen hoeden Ende met ontstekenen werken voeden. Die vijfte maent es heimelec begaen Die soete dracht die men hevet ontfaen Heimeleke te oefenen die suete minnen Ende de sware pine die minne bringet inne Die hi gevoelt die minne dus dreget Ende met oetmoede ontfaen hevet.
		71. ontfadi dat. — 752. hoeehsten graet. —79. minne. — 92. onste- kenen. — 94. die minne hevet. — 95. oefene de zuete minne.

-ocr page 245-

		— 235 —
		Die seste maent es toeverlaet 100. Daer men alle rijcheit af ontfaet Ende troest dat dat kint metter vrocht sal comen Volwassen rike ende geven alle vromen Dus te verlatene op minnen sach Ende te hakene na den hogen dach Dat geboren werde dat edele kint Ende te vollen in vollen van vollen gemint. De sevende maent es gerechticheit Die maect te niete allen arbeit Gerechticheit doemt ënde benedijt 110. Elc wesen na sinen tijt Ende nemet ende gevet na getamen der minnen Ende boven verstaen van allen sinnen Der gerechticheit dogheden sijn boven nature Ende maken zeker de zielen ende puren Ende bi ghere doget en machmen bat kinnen Dat men in waerheiden es van minnen Dan dat men in dogeden ieghen nature Soete smake hevet sonder sueren Dats blide te sine in vernoeye 120. Dats in versmaetheiden hebben ioye Ende te minnen die u doen quaet Dats seker van minnen de hoechster daet Vrient met vriende metten bliden blide Dats plegen van minnen in allen tiden Maer dits iegen nature iegen macht Ende der gerechticheit hoochste pacht
		122. die hoechstedaet.— 123. vrient met vrienden.

-ocr page 246-

		— 236 —
		Daer men gode properlects mede dreget Ende volcomelike wassende binnen hevet. De achtende maent es wijsheit van minnen 130. Ende haer wesen in allen wegen kinnen Alsoe vele alse minne can gheminnen Verslendet de wijsheit al van binnen. De neghende es alse wijsheit slint Al datsi in minnen mint Dan comt der minnen geweldege tijt Ende stoermt alle uren op wijsheit Alsemen met allen dat men es Genouch es der minnen ende ghetes So wert ter neghender maent geboren 140. Dat kint dat oetmoet hadde vercoren Dan hevet oetmoedecheit hare gevoech Daer si haer selven met es genoech Tusschen hen tween es dat kint voldregen Dat in groter stat hevet gelegen In diepste van oetmoede int hoochster der minnen Daer men met allen in allen zinnen Gode dus levet met alre macht In nuwe minne dach ende nacht Soe werdet god al dat men levet 150. Want hi in de screfture gesproken hevet Soe dat hijs niet en mach laten Hi sal ons meten metter selver maten Daer wi hem mede meten
		127. properlecst. — 133. slent. — 145. Int diepste.....int hoechste.

-ocr page 247-

		— 237 — Die dan aldus van minnen beseten Sijn in wille in werken boven den sinnen Te al haren wille genoech der minnen Sal hi dan also meten weder Soe moeti hen dat hoge geven neder Te haren wille alsoe si hen geven 160. Sal hi hen in een al leven Anders ware logene de orsate Soen mate hi met de selve mate Nu es dat kint volwassene geboren Dat bi oetmoedicheide was vercoren Ende es volwassen bi hoger minnen Ende ix maende voldregen binnen Ende elke maent hevet weken uu Ende elke seget ghereide ende chiere Jegen den groten hoghen dach 170. Dat minne volboren werden mach Die ierste weke es macht dandere conste De derde wille ende gestade onste Die volmaect de nu weken Ende vult de maent sonder gebreken Elke weke es van vu daghen Die daghen sijn de vu gaven Die moet men hebben sal men liden De negen maende te haren tiden Wijsheit leret wat men doet 180.        Verstannesse orcondet de werken doet Met rade versteet men der minnen genoech Met crachte werct men hare gevoech
		162. sone mate. — 163. dit kint volwassen. — 164. oetmoedecheiden. —180. vroet.
		31

-ocr page 248-

		— 238 —
		Met consten salmen lieves plegen Met genadecheiden grote gichten geven Met heilegher vresen sal men hoeden Al de werken ende met trouwen voeden.
		180. werke.

-ocr page 249-

		XVI.
		«
		Ie groete dat ie minne Met miere herten bloot Mi dorren mine zinne In der minnen orewoet Ay herteleke minne Volwasse na dijn wesen So moghen mine sinne Van der doet genesen Ay herte over care Waerdi dat ghi sijt In u nature so ware Iet mijns geduerens tijt Ay overzuete raste Haddi alle dat uwe vercreghen Soe waren mine laste Verlicht die nu so weghen

-ocr page 250-

		— 240 —
		Ay overzuete nature Hoe gedoet de herte dijn Ie en can gedueren ghene ure 20.                 Ie moet al der minnen sijn Ay herteleke ioncfrouwe Dat ie so vele te u spreke Dat doet mi nuwe trouwe Van dieper minnen treke Ay hadde \\vi dat wi hebben Soe ware wi beide so rike So soudemen lettel venden Iewerinc onse ghelike Ay ie woede in moede met spoede 30.               Ja tgoede dat icke der minnen volsi Ay in woet sijn vroet dats spoet Ja in woet van minnen vri Ie hake ie rake ie smake De sake die mi dunct soete Ie kinne met sinne daer es inne De minne mijns evels boete Ie doege ie poege om toege Ie soeghe met minen bloede Ie groete dat soete dat moete 40.               Boeten mine ore woede Ie beve ie cleve ie gheve Ie leve op hoeghen waen Dat mine pine de fine In de sine sal al ontfaen 21. ioffrouwe. —30. vol si. — 40. oerwoede. — 42. hogen.

-ocr page 251-

		— 241 —
		Ay lief hebbic lief een lief Sidi lief mijn lief Die lief \'gavet om lief Daer lief lief met her hief Ay minne ware ie minne Ende met minne minne u minne Ay minne om minne ghevet dat minne De minne al minne volkinne.
		>

-ocr page 252-

		XVII.
		De minne hevet vu namen Alse ghi wel weet na hare getamen Dat es bant licht cole vier Dese nu namen sijn haer fier De andre iu sijn groot ende stranc Altoos cort ende ewelec lanc Dat es dau levende berne ende hille Dat ie u dese name vertelle Dat es om datse staen in der screfturen 10. Om genoech te doene haerre naturen Datse orconden ende hebben getoent Dat ie u niet en hebbe ghehoent Dat minne al dese seden hevet Hi saelt al kinnen die haer vollevet Daer vele wonders ane gheleget Dat ie u voermaels hebbe ghezeget. Bant esse wel om datse bint Ende al in hare bedwange bekint
		3. cole ende vier. — 6. eweleec. — 7. borne. — 8. namen. — 10. hare. — 16. vormaels.

-ocr page 253-

		— 243 — Hare bant es te allen wel gehort 20.         Alse hi wel kint dies hevet becort Want si in midden den troest te stoert Si gevet in allen rouwen confoert Hare bant doet dat ie van binnen Van pine versceede na mijn versinnen Hare bant doet al voeghen In een gebruken in een genoegen Dit es de bant die al dat bint Dat deen den anderen dore kint In pine in raste in orewoet 30.        Ende etet sijn vleesch ende drinct sijn bloet Ende dene herte de andere verteert Dene ziele dandere met storme dorevert Alsoe hi ons toende die selve es minne Dat gheet boven menschen sinne Die ons hem selven gaf te etene Daer bi dede hi ons te wetene Dat dat ware dat naeste der minnen Dor eten dor smaken dor sien van binnen Hi etet ons ende wi wanen hem eten Oec etewine dat moghewi weten Maer om datti blivet soe onverteert Ende soe ongherenen ende so onbeghert Daer omme blivet elc ongheten Ende so verre buten anderen geseten Die in desen banden wert bevaen Hi mach te vollen eten gaen Wilt hi in gode ochte in menschen Dore kennen dore smaken boven wenschen 21. den troeste testort. — 22. rouwe. — 29. rasten. — 36. wetenne. — 43. kinnen.

-ocr page 254-

		— 244 —
		Hare bant doet weten wat dat si 50. Ie minen lieve en de mijn lief mi. Licht hare name doet al verstaen Wat den lieve ware meest mesdaen Ende wat der minnen meest becomt Ende wat saken die minne meest doemt In desen lichte machmen kinnen Hoe men den mensche god sal minnen Ende god mensche ende hen beiden in een Dit es een over rike leen. Cole hare name dat merke mi 60.        Wat tekene dat in de screfture si Het es een wonderlee present Dat god der zielen binnen zent In al vercrighen in al gebreken In soenne in dreighene in wreken In troeste in ioyen in arbeide In al die onsede die ie seide Die cole es een bode snel Die der minnen dient herde wel Sijn ambacht es sonder cessen 70.        Daer aen en mach niet die minnen messen Die cole ontstect dien die was cout Si maect dien blode die was stout Den varende setse te voet Den nederen maecse hoegen moet Den armen setse in een rike Dat hi niemanne en wike 52. wert meest. — 60. tekene in dé screfture. — 64. In zoene. — 66. onseden. — 70. de minne. — 71. onsteot. — 73. varenden. — 74. maectse hogen.

-ocr page 255-

		— 245 —
		Al dat vallen ende dat opstaen Dat nemen dat geven dat ontfaen Ontsteect ende bluschet bi orewoede 80.        De cole hare name nu werdet moede Selve hier in ende merket Wat onghehorder wondere hi werket Eer hi ten viere weder comt Daer hijt al binnen verdoemt Verberret verslindet ende verteert Dat ontseget was ende begert. Vier hare name dat verberret al Gelucke spoet ende ongeval Van allen wesenen es hem alleen 90.        Dien ye dit vier dus na ghereen Hem es sake te wijt noch te inghe Alse dit vier wert dus overghinghe Soe eest hen al eens wat verteert Ghehaet ghemint ontseget begert Gewonnen verloren getamen ontamen Vrome scade ere scamen Troest met gode in den hemel te sine Ochte in die elsche pine Dies es desen viere alleen 100.        Het verberret al dat ye ghereen Omme doemen noch om benedien En es mi oec dies maghic lien. Nu hare name hevet sijn ambachte Alse dat vier aldus berret met siere crachte
		"9. onstect ende blusschet. — 80. name fijn werdet. — 82. onge" hoerde. — 85. vertert. — 103. Dau hare name. 52

-ocr page 256-

		— 246 —
		Soe comt de dau ende maket al vocht Alse een ongheorde soete locht Ende bringet dat cussen der edelre naturen Ende doetse in ongeduerne duren Die nyed verswelget so hare geven 110. Datse dies seden altoes moet plegen Dan werden alle die storme gheleghen Die daer waren op gheheven Daer wert een gestille ghestaen Daer lief van lieven sal ontfaen Selc cussen alse wel betaemt der minnen Alse si lieve beveet in allen sinnen Si dorsughetse ende dorsmaket Alse minnen de lieve dus geraket Si etet hare vleesch si drinket hare bloet 120.        Die minne diese dus verdoet Verleidet soetelike hen beiden In eenen cussene sonder sceiden Dat cussen enecht scoene In enen wesene iu persoene Dus sachtet die edele dau den brant Die soe verstormt was in minnen lant. Levende borne hare seste name Volget den dauwe wel bequame Dat vloyen ende dat weder vloeyen 130.        De ene dore dandere ende dat in groeyen Dats boven sin ende boven verstaen Ende boven bekinnen ende boven ontfaen 105. die dau. — 106. ene ongehorde zuete. —98. helsche. — 109. Die niet. — 130. De een.

-ocr page 257-

		— 247 —
		Van menscheliken creaturen Doch hebbe wijt in onser naturen Die verhoelne wege die minne doet gaen Ende met slagen de soete cussene ontfaen Daer in ontfeet men dat suete levende leven Dat den levende levene leven sal geven De name es levende borne om dat hi voedet 140.        Ende levende ziele in de menscheit hoedet Ende met levene ute den levene ontspringet Ende den levene uten levene uwe leven bringet Die levende borne vloeyt tallen tijt In ouden gewoenten in nuwen vlijt Gnelijc dat ute ghevet die riviere Ende weder te hare haelt sciere Also verslindet de minne haer geven Dus es hare name borne ende leven. Hare sevende name dat es hille 150.        Der minnen daer ie ave quelle Want si al verslindet ende verdoemt Ende in hare nieman op en comt Die hare bevalt ende diense beveet Dat daer ghene genade toe en gheet Gelijc dat de helle al verdervet Ende men in haer el niet en verwervet Dan ongenade ende starke pine Altoes in ongheduerne te sine Altoes storm ende nuwe vervolgen 160. Al verslonden ende al verswolgen
		136. de zuete cussen. — 142. nuwe leven bringet. — 143. vloyet. — 152. niemen op en coemt. — 153. dien si so beveet. — 158. on^edurne.

-ocr page 258-

		— 248 —
		In hare grondelose nature Sinken in hitten in coude elke ure In der minnen diepe hoeghe demsterheit Dit gheet boven der hellen arbeit Die minnen kint hare comen hare gaen Es hem cont hi mach verstaen Datter minnen wel es bequame Dat helle es hare hoochste name Nu merket hoe in dese namen sijn 170.        Alle wesene van der minnen fijn So wijs en es herte dat hare gedochte Van den bande van minnen mochte Dat dusentechste deel geopenbaren Al liete si de andere vi varen Van den bande wert men seker des Dat vander minnen ghen sceden en es Bi ghenen wondere bi ghere cracht Dits der gaven der wijsheit macht Mensceleke herte en caent getogen 180. Doch moetse bant met banden dogen Van lichte hebben wij der minnen hanteren Haers kinnesse willen in allen manieren Waer omme men de menscheit moet minnen Gelijc der godheit ende bekinnen Metten cole ontsteect si hen tween Metten viere verbertsise een Gelijc metten viere inden salamander Die fenix verbernt ende wert een ander
		164. hillen. — 177. Bi gheenen. — 179. Menschelike. — 182. kinnes- sen. — 183. Waer omme de menscheit men moet. — 187. onstect.— 188. verbernt sise.

-ocr page 259-

		— 249 - Metten dauwe wert die brant gesacht 190. Ende ghesalvet met diere eneger locht Die welheit ende de orewoet Worptse dan in die diepste vloet Die grondeloos es ende altoos levet Ende metten levene hen drien een gevet Gode ende menschen in ene minnen Dits drieheit boven allen sinnen Dese bringet den zevende name Die hoochst es ende best bequame Dats hille na den wesene dat es minne 200.        Want si verdervet ziele ende sinne Soe datse meer vercoeveren en moge Noch te anderen saken en doghen Dan verloren te sine in stoerme van minnen Met live met ziele met herte met sinnen Bliven de minnende in de helle verloren Wie dat wilt wachtere hen voren Want voer minnen en es el gheen opstaen Dan alle uren troeste ende slage ontfaen Int maerch der herten die trouwe hevet kinnen 210. Sochte men de offerande der vrier minnen Doe wi alsoe wi moeten winnen Al es men verre men saelt bekinnen.
		Dilata ira deecescit. Explicit liber iste. Deo gracias Amen.
		190. ghesalvet metter. — 191. die oerewoet. — 192. in diepe vloet. — 195. ener minnen. — 196. Dats. — 197. zevenden. — 201. mogen. — 206. hem voren. — 209. hevet binnen.

-ocr page 260-

		XVIIIH.
		Mi en pijnt Noch en gherijnt Dat ie moet dichten Daer hi die levet Bi ons gevet Sine gichten. Ende met nuwer mare Ute sinen clare In allen ons wilt verlichten 10.                   Hi sij ghebenedijt In alre tijt In allen aensichten. In kinnen bloet Al eest groet Dat mens vercrighet Het schijnt als niet Als men besiet Dat daer ontblivet.
		(*) Dit gedicht en de volgende ontbreken in het oudste onzer HSS. De tekst is naar het jongste HS. gedrukt.

-ocr page 261-

		— 251 -
		Men moet crighen In dat ontbliven Saelt sijn goet Ochte het es te cleyne Al gader reyne Wat dat men doet. Die in dat hoge kinnen Der bloter minnen Waerdeloes Diepere crighen Venden hare ontbliven Meerre altoes. Nuwe mare In donker clare Vinden zij Van hogen prise Sonder wise In verre in bi. In dat ewege wide In alle zide Sonder enden Werdt si ghedeilt Ghebreit geheilt In een verslenden. Die gedachte In stilre iachte Die dat ongemeten Al in al Vinden sal Al onbegrepen.

-ocr page 262-

		— 252 —
		Daer (lunet haer baren Sonder verclaren Een simpel yet Alse in vertien Doch moet zijs lyen In een bloet niet. In dat blote Staen de grote Die vercrighen In hare inzien In zijn ontvlien Hare ontbliven. "Wat mens vercriget Vor dats ontblivet Zekerlike Also ie meyne Dats al te cleyne Te enegher ghelike. Bedies zijn si gha Ende volgen na Die dit bekinnen Die donckere pade Buten rade Altoes van binnen. Dat hem meest cost Dat hem best lost Dat es dit ontbliven Maer hoe dat es Dies sijt gewes Men maechs niet scriven.

-ocr page 263-

		— 253 —
		Maer redenen storme Ende beelden vorme Moet men af ghaen Salmen van binnen Des yet verkinnen Sonder verstaen. Die niet en gheroen In ander doen Dat hier es gheseit Si eneghen hen In hare ierste beghen In de ewecheit. Daer werdense in Hare ierste beghin Met hem so een Dat en mach ghelike In erterike So zijn van tween. In de naheit Derre enicheit Sijn selke pure Binnen altoes Bloet beeldeloes Sonder figure. Alse ghevrijt In eweghen tijt Onghescepen In stille wijt Sonder crijt Onbegrepen. 53

-ocr page 264-

		— 254 —
		Ie en vinder in 110.                   Meer inde noch begin Noch gheene gelike Daer ie wort Af mach bringhen voert Volcomelike. Ie wilt hier op geven Hen diet leven In hare bekeer Het mochte dat inneghe gedinken De tongen verminken 120.                   Sprake siere af meer.

-ocr page 265-

		XIX.
		Maer nu hort dat gebod Dat ons god Doet bekinnen Hoe wine met crachte Ute alre gedachte Selen minnen. Met minnen crachte Moet die gedachte Haers selvesheit Sijn ontwronghen Ende verswongen In overstheit. Daer werdse gheleit Ghewijdt ghebreidt In demstere weghe Ende verresen In een hoge wesen In gracien zeghe.

-ocr page 266-

		— 256 —
		Dit moet zijn bestaen Met herten ende voldaen Ute alre crachte Daer men mint gode Na den meesten gebode Ute alre gedachte. Die cierkel der dinge Moet werden inghe Ende te nieute geleidet Sal die cierkel bloet Werden wijt ende groet In al ghebreidt. De gedachte in god Es der minnen slod In de enicheit Daerse minne heeft geleit Ghewijdt ghebreidt In dies lichts claerheidt. Het behort edelen puren Dat si daer dueren Ende niemene el Ende hen quite Van ongel ike Houden wel. Want dat edele licht Geeft zijn bericht Zunderlinge Na sijn rueken Daer en heeft geen zueken Redene noch meyninge.

-ocr page 267-

		— 257 —
		Men moetse buten Verre sinten Ende binnen staen In een bloet stille Puer sonder wille Ende also bevaen. De edelheit Die ongeseit Blijft metter tonghen Een nuwe verstaen Noit eer ontfaen Ute dien orspronge. Ay hi es uwe Altoes nuwe Edele gedachte Daer ghi in ontdaen Sijt ende gevaen Met susgedaner iachte. Nu blivet daer Sonder vaer Het es uwe ghewin Ende sijt blide Te ewegen tide In uwe beghin. Daer ghi in altoes Gheleidet indeloes Werdt sonder keren Daer en mach in hoge verstaen Noch diepe in ghaen Anckeren noch meren.

-ocr page 268-

		— 258 —
		Dies ons in ezechiele Den prophete vele De mi diere leerden Die vorwert ginghen In derre bloetinghen Ende niet en keerden. Dat si ons leerden Hoese keerden Alse si ginghen Dat es inder minnen Die der redenen kinnen Toe mach bringhen. Maer beziet Si en keerden niet In hare vortghaen Dat es inder bloetheit Der eenecheit Boven verstaen. Daer ons moet ontbliven Een becliven Eenre claerheit In een verlanghen In een vore hangen Eenre deemsterheit. Een edel ie en weet hoe Noch dus noch zoe Dat ons leidet in Ende ons berecht Ende ons in trect In onse beghin.

-ocr page 269-

		— 259 - Wat gheet wat keert 110.                   Wat wijst wat leert Herte ocht zin Het blivet mi ghetes Hi die es Alles beghin.

-ocr page 270-

		XX.
		Ay God si werden rike Die groene ende ripe Ende al dat mach vergaen Al scelden quite Ende enechlike Uwe minne ontfaen. Want met u ghemeene Te sine allene Dat es delijt 10.                   Ende el niet Dan al verdriet Dat ghi niet en zijt. Men ne mach niet kinnen Sonder u minnen Wie ghi sijt Noch niet inne In uwe minne Sonder strijdt.

-ocr page 271-

		— 261 — Dies moet men striden Ende Uden Menech leet Eer men weet dat Hoe men den pat Uwer minnen gheet. Maer en rouwet hem niet Sijn lange verdriet Dies daer toe comt Dat hine mach gewinnen Een smaken uwer minnen In enegher stont. Maer wat men mach smaken Het blivet al haken Onthier men comt daer Dat wy nu hopen Dat werdt ontploken Ende oppenbaer. Ende die grote zommen Diere waer ommen Sonder getal Die mi doen kinnen Dat ie u minnen Moet boven al Ontgaen mi here Alsic mi kere Al bloet op u Ende moet daer omme Sonder waeromme Minnen u om u. 34

-ocr page 272-

		— 262 — Hi swige al stille Die merken wille Mine tale Hi heves noet Sal hi se al bloet Versinnen wale. Moechdise versinnen Dank es der minnen Ende nemter ute raet Maer blives bloet Wast also groet Dat ghise verstaet. In allen hove Es mate van love Beide lief ende wert Maer blijfdi in maten Ghi en moget niet laten Al dat u deert. Horen ende zwighen Dat horic prisen Over sere Maer nemmer zwigen Dat es een crighen In die overste ere. Ghi en werdt blint Ghi blijft gescint Ghi en moget niet leven Maer blijfdi blint Soe en moegdi twint Ghaen sonder vreghen

-ocr page 273-

		— 263 —
		Den rechten pat Dien leidet ter stat Daer es die feeste Maer zien verliesen Ende sien verkiesen Dat es dat meeste. Wildi vele horen Ghi selt verdoren U sal verleiden Uwe ghepeys Soe menich seins In valschen steden. Maer altoes horen Dat es vercoren Ende groet van prise Waer dat sleet Dat altoes steet In den gherieve. Hout u over niet Wat u ghesciet Dat u niet en lette Die overmoet Die gerne doet Den doechden smette. Maer ghine acht u groet Ghi blivet bloet Ende sonder eere So ghi u meere kint So u meer mint God onse here.

-ocr page 274-

		— 264 —
		Der middelheit pleghen 110.                   Dat es zalich leven Segghen ons die vroede Maer middelheit moet af Eer men in mach Ten edelen goede. Sijt altoes vroet Ende wat ghi doet Voersiet met rade Dat men in hove Vertrecke uwe love 120.                   Uwe vroede dade. Maer ghi moet seinen een sot Ende heten een spot In erterike Eer ghi hebt prijs Ochte werdt wijs Ghewarechlike. "Wat mach u besluten Al sidi buten Rike van haven 130.                   Op dat ghi binnen Derft der minnen Ghi moget wel claghen Ende weenen ende carmen Ghelijc enen armen Die niet en heeft Want wie hars dervet Hi blijft onthervet Wat men hem gheeft

-ocr page 275-

		— 205 —
		Menech ypocrite Gheet in abyte Van goeden lieden Maer buten scone Ende binnen hone Dat en mach niet dieden. U es dogen goet Het geeft u spoet Al eest u zuer Het doot uwe zonden Het ganst uwe wonden Het maect u puer. Maer wildi hogen En hebt geen doghen Al es u cont Daer die geloven Ai\' verdroghen In menegher stout. Dies hovets noot Was soe groot Alst hen wel sceen Wat soudense rouwen In hare ontrouwen Claghen die teen. In Cristus weghen Ende in zijn leven Moegdi merken Hoe ghi selt volghen Onverbolghen In alle uwe werken.

-ocr page 276-

		— ÜJ66 —
		Dore xps wonden Werdt si vonden Die edelheit Die al weten Doet vergheten In ewecheit. Vaet op een cleet Cout ende heet Soete ende fel So en deert u niet Na spoet verdriet Noch zeer na spel. Houdet u dan Sachte als een lam Ter selver stont Daer wijf ende man Af werden gram Alst hem toecomt. Wordi oec gram Soe zwiget dan Want erre gedachte Al hadsijs vermeten Sine soude niet spreken Soete noch sachte. En smet u niet Alse ghi traecheit siet In die u zijn bi Hebdi vreze groot Eens anders noot En maect u niet vri.

-ocr page 277-

		— 267 —
		Al staen de droghe 200.                   Int ghelove Sonder pant Haestu vore Ende maectu dore In dat vette lant. Het es oec selc Daer vloyt honech ende melc Dat es hen claer Diet binnen sochten Ende met drien vrochten 210.                   Quamen van daer. Ende brachtense gedragen Dart die van israël sagen Die edele ware Maer si en haddenre af smaec noch ghore Al leetse hen vore Dan die niemare. Maer die vorwert geet Hi ontfeet Dat edele hebben 220.                   Daer die stille steet Niet af en weet Dan horen seggen. Houdet alse gedanen Sonder meswanen Welc si sijn Daer ghi niet af claer Ne wet oppenbaer De waerheit fijn.

-ocr page 278-

		— 268 —
		Want menege gelike 230.                   Steet te begripe Die men doet Daer de daet Af scijnt quaet Nochtan esse goet. Ne laet u gepeys Noch hier noch ghens Ne genen tijt Dan sunderlinge In euwege dinge 240.                   Nemen delijt. Sijt bedect Ende onbevlect Soe blijfdi vri Ende altoes coene In al uwen doene Vore wien dat zi. Hout uwen wille Vaste ende stille Altoes ghereet 250.                   Dat ghi houdet gode Te wincke ende te gebode Vrie ledecheit. Ghi moet u puren Van creaturen Seldi ontfaen Dat heimeleke goet Dat hen god doet Die clare verstaen.

-ocr page 279-

		— 269 —
		Cracht van naturen 260.                   Die lange mach duren Op utterstheit Es saen vertert Alse men mint ende begeert Die ewecheit. In ernste noch in spele Noch lettel noch vele En erret u nemmermeer Al vernemdi ochte hoert Daer menech af ghestoert 270.                   Wert ende ontfeet zeer. Wat u zinne vaen Hout binnen u staen Altoes op een Al eest u pine Ghesceden te sine Te eenre tijt in tween. Niet en let Als ghi beset Werdt met coringhen 280.                   Ghi en weder staet Haren iersten raet Eer si in u minghen. Want het es grote sorge Willens in borghe Dat heer tontfane Dat die van binnen Maechtse verwinnen #            Begert doot te slane. 35 •

-ocr page 280-

		— 270 —
		Men moet sijn verre geleit 290.                   Ende wide ghebreidt Doer der zinnen verstaen Metter minnen Eer men mach kinnen Ocht licht ontfaen. Haer die met starker minnen Verre dore kinnen "Werdt gheset Hi moet quelen Ende helen 300.                   Wat hem let. Ende hi en mach niet wale Van sijnre quale Boete ontfaen Die wijsheit claer Sine geve daer Licht int verstaen. Die meest mint dien Dien hi soude ontsien Hi blivet vri 310.                   Bedies gheldt minne met minnen Ghi ne selt niet kinnen Wat ordeel zij. Die troest en begheren Noch vreze en can deren Der dinge van buten Het en mach niemen Des verdienen Dies si ghebruken.

-ocr page 281-

		— 271 —
		Als die wijsheit troest 320.                   Ende verloest Den tijt van vrezen So bekinnen zij Dat hoge na bi In der minnen ons heren. Boven screfture Ende creature Can redene leren Ende clare versien Ende nauwe bespien 330.                   Den wech ons heren. Gheberst u kinnen Besueket binnen Uwe eenvuldecheit Ghi vindet daer Uwen spiegel claer Altoes ghereit. Sonder middel bloet Te sine dats groet Wel hem diet can 340.                   Men mach in enen aneblic Daer werden quic Ende volgen an Ende dat achter es vlien Ende vorwert sien Ende een verkiesen Ende daer omme al laten Ende dat eweleke vaten Sonder verliesen.

-ocr page 282-

		— 272 —
		Also gedaen herte 350.                   Doget grote smerte In alle stonden Alsi versteet Dat si ontfeet Bedruc van zonden. Dan blijftse blode Ende in node Tote dat si daer af Na haer verstaen Heeft gnoech gedaen 360.                   Na dat si mach. Ende si en werdt niet vri Vore heeft zij Ghetughe van binnen Dat hare begripe Alse zijn quite In der minnen. Begheren ende minnen Sonder hulpe van zinnen Dies es noet 370.                   Ende van buten ende binnen Sijn sonder kinnen Ghelijc ere doot. Leert kinnen Ghebot der minnen Hoet niemens minne Minne bedect Die si berect Als die vloge der zeraphinne.

-ocr page 283-

		— 273 —
		Hi moet in een vorsmaken 380.                   Tierst geraken Ende ghewerdert zijn Die ongekeert Sal bliven gemeert Ane die godheit fijn. Gode daer boven Met loste loven Al van hier In vlietech op dragen Sonder versagen 390.                   Dat werc es fier. Innech op zwingende lost Edel es uwe cost In die vaert Daer ghi vaet tijt In uwe delijt Ende niet en spaert. Ay op dragende lof Vaert int hemelsce hof Behelstene daer 400.                   Sijn keren zijn komen Heeft mi benomen Troest ende vaer. Vrezen minnen Begheren kinnen Ende verstaen Hopen haken Ghebruken smaken Es mi af gegaen.

-ocr page 284-

		— 274 —
		Mi es weten ontgaen 410.                   Ende dore verstaen Verre dore zen Dies moetic zwigen Ende noch bliven Daer ie ben. Maer het ghelijct eenre woestine Daer te sine In den aert Want daer en can geraken Noch versaken 420.                   Zin noch waert.

-ocr page 285-

		XXI.
		In die godheit Der persoenlecheit En es vorme en ghene Daer es drieheit In enecheit Bloetheit allene. De vorme des ierst geboren Des persoens vercoren Der drieheit Es sceppere des vreden Die om ons heeft leden Der doot arbeit. Hi nam ane Onse vorme onse gedane Onse sceppere onse here Ende es creature In onse nature Dats ons grote ere.

-ocr page 286-

		— 276 —
		Die van den vader gesendet Gheendt ongehendet Es boven zen Ende ute hem indeloes Gheboren altoes Werdt sonder beghin. Te haren beelde te haren gelike Te sine ewelike Woude ons maken Die drievoldechheit Daer onse ere in leit Boven alle zaken. Der minnen bedwanc Maect den starken crane Dat mach men kinnen Daer hi sonder noet Dit wonder groot Dus wrachte van minnen.

-ocr page 287-

		XXII.
		Menegerande minne In herte in zinne Es puere minnen ontsetten Het es eenre geinsteren ghedincken Bloeter minnen vermincken Breken ende letten. Menegerande toeval Werdt enech al In puer ghetes Alse du best so gedaen Dat di hoegedaen Niemen en es. Alle dinge Sijn mi te inge Ie ben soe wijt Om een ongescepen Hebbic begrepen In ewegen tijt. 36

-ocr page 288-

		— 278 —
		Ie hebt ghevaen Het heeft mi ontdaen Widere dan wijt Mi es te inghe al el Dat wetti wel Ghi dijs oec daer zijt. Men es vri In dat na bi Onghesceden Daer omme wilt hi Dat alsoe zij Met ons beden. Ghi moget zijn erre Die noch achter verre In dat inghe sijt Ende ter groter vromen Niet voert en sijt comen In dat wide wijt. Want in dat wide Es men blide In hope soe groet Dat men daer altoes Schijnt sorgheloes Van eweger noet. Het es hem grote scade Die treghen rade Gehoersam zijn Ende nemmermeer en kinnen Wat bloeter minnen Loen sal zijn.

-ocr page 289-

		— 279 —
		Selker zalegher minne 50.                   Wert onderlinghe oetkinne Ute gode in hem ontdect Metten geeste ons heren Die in snel keren In hen ondersprect.

-ocr page 290-

		XXIII.
		Het gebaert sine gelike In bliscape ewelike Een indeloes Daer blict in werdecheit De geest der cierheit Der beider minne altoes. Dit zijn drie gelike Euwelike Ene enecheit Ende een in drie Aldus zijn zie Ene geweldecheit. En ledech achten Siere gedachten Overlidende al Ghebaert alle dinc Dat ye wesen ontflnc Och te wesen sal.

-ocr page 291-

		— 281 —
		Het heeft treghen spoet Te bereckene den moet Ute vremder tale Die niet binnen en vaen Ende daer na staen Altemale. Datse in hen dwingen Dat hen toe bringen Vremde zinne Si en weten niet Wat hen gesciet Die leven in minnen. Daer minne leert Ende si haer keert In de enecheit Der gedachten inne Materie minne Altoes gereet. Een zuete gerief Der memorien brief Altoes ontdaen Hen mach cleine besluten Datse buten Mogen vaen. Wantse de scole der minnen Leert van binnen Altoes vele meer Met nuwer mare In dat blote clare Dan vreemt geleer.

-ocr page 292-

		XXIV.
		Ghebenedijt In aller tijt Moeti zijn Ghi die verweet Ende berect In minnen fijn. Al datter in leeft Ende ghi al dat geeft Datse ontfaen Die contempleren Ende speculeren Licht ende verstaen. Ghi sijt licht Ende bericht In dat anschijn Der contemplacien Te diere collacien En mach niemen zijn.

-ocr page 293-

		— 283 —
		Dan ghi ende zij Allene vri In enecheit Si verliest te diere ure Beelde ende figure Ende ondersceit. Alse ghi haer gevet Daerse ute levet Ute uwer wijsheit Daerse meer weet Dan si versteet Ute uwer volheit. Welke propheten cesseren So reveleren Minne heeft pays In de gedachte Si bloyt in crachte In dies hoechs palays. Wat gedachte vendet Het blijft ongehendet In blote minne Ende onverseit Na waerheit Ute redenen zinne.

-ocr page 294-

		XXV.
		O heilecheit Der godlijcheit Die complexie sijt Der gedachten Die in u leeft zachte Ende al eire in strijt. Meneghe materie vri Versamen di In pure minne Sonder ondersceit Ende enecheit Boven zinne. Die de verborghene fine Oefenen in den anschine Haerre gedachten enecheit Die beslut van der doet Hare wijsheit groet De ewege godheit.

-ocr page 295-

		— 285 —
		Hi blijft gepijnt Die dit gherijnt Om ondervinden De questie es so stare Alre sciencien clerc Macb.se cume ontbinden. Al blives menicb onvroet Nochtan eest goet Dat mense in talen hebbe De questie daer omme Datse geen domme En wedersegge. Ende dats elc lye Ende niemen en si partye Ute siere dorheit Want het es claer Ende oppenbaer Der bloter warheit.
		37

-ocr page 296-

		XXVI.
		Ie hebbe di geproeft Dat mi genoecht In de heymelecheit Diere gedachten Dat doet mi sachte Dat si ontseit. Alle ongelike Ende haer houdet quite Van alle dien 10.                   Daer middelheit Onser enecheit Af mochte gescien. Dijn herte es bedroeft Dien nyet en genoegt Dat mach vergaen Alse dijn moet dinct Yet dat ontwinct Dijn blote instaen.

-ocr page 297-

		— 287 —
		Hi die es Belonet hem des In wien hi vendet Dese gelike Die hi heimeliko Ute enen ontbendet. Die sonder wesen Hoge lesen Ende niet el en kinnen Dan screfture Ende creature Hem doet versinnen. Menne maechs niet achten Datse wachten Ende calengieren Want si en willen daerboven Niemene geloven Daer si faelgieren. Voresien van binnen Maect buten ontkinnen Ende onachten Het es hem allene genoech Die mach tgenoech Sijns sceppers wachten. Die wech es droeve Die gheet ten genoeghe Der creaturen Ende so vol der mouden Diere hem in houden En connen hem gepuren.

-ocr page 298-

		— 288 — Hoge merken In nederen werken Es minnen quellen Hoge wonen In neder toenen Blivet sonder vellen. Die ontghonnen Ende verwonnen Hevet de minne Dies hem veronnen Dat zijs begonnen • Sijn scalc van zinne.
		50.

-ocr page 299-

		XXVII.
		Eer ie wiste Der minnen liste Hadde si al mine onste Ie en hadde geen hoede Datse yemene moede Maken conste. Al esse fier Si es oec ghier Ende scumet al Ende verslendet Al datse vendet Sonder ghetal. Maer dat es haer zede Si es melde mede Ende scinct van vollen Maer die met hare drincken Doetse op een wincken Bloet vertellen.

-ocr page 300-

		— 290 —
		Maer drincken vaste Al doetse hare gaste Aldus betalen Si comen gherne In hare taverne Wilt sise onthalen. Ghi niaect ver minne In nuwen zinne Uwe ghebure Die drincken te uwen Ghi doet vernuwen Hare nature. Den ouden man Doense ute ende an Weder den nuwen Dit es uwe beiach Ende hare gelach Die drincken te uwen. Menne darf niet haken Sal men smaken Het sal gescien Sonder wachten Der gedachten Comen ende vlien. Als minne toent Datse hier loent Heeft si ongelike Als hoge verheven Ende weder slegen Als arm ende rike.

-ocr page 301-

		— 291 —
		Onse weten Moet op beten In twivelheit Ende als op waen Salt in ons staen In gewarecheit. Het en zij verborgen Ocht wi gestorven Wij sijn gehoent Die went der locht Wayt wech die vrocht Die daer vertoent. De macht si trect Dat woert berect De minne si leidt Also drucken zij De ziele die drie In die enecheit. Daer in altemale Den heilegen es wale Ende hebben hare volheit Dat es in Dat ierste beghin In de pure godheit. En houdt mine worde Noch over borde Noch over spel Ie hebbe gheseit Gherechte warheit Ende niet el.

-ocr page 302-

		— 292 — Die des yet wilt kinnen 80.                   Volge der minnen Sonder keer Gheloeft moet zijn Die godheit fijn Emmer meer. Amen. — Amen.

-ocr page 303-

		XXVIII.
		Begheric yet dats mi oncont Want in onwetene sonder gront Vindic mi ghevaen in alder stont Ie waent menschen zin nie en verstont So dat gespreken mochte zijn mont Waer hi grondet die diepe slont. Ie en wille mi niet minghen met hem Die om loen dienen ochte om ghewin Vraget mi yemen waer dat ics ben Ie segge hem ie en weets meer noch min Want niet bat en caent getoenen mijn zin Dan een molensteen ghevloten mach int zwen. Dit es een wonderlike mare Die mi houdt in menegen vare Si es meneghen verholen ende mi oppenbare Daer ie der minnen volgde nare Daer bleef ie in hare Verslonden in ene eenvuldeghe stare. 38

-ocr page 304-

		— 294 —
		Wie dit sturen mach verstaen 20.        Hi es ghebonden entle gevaen Ende inder minnen prisoen soe vaste gedaen Hi en mach hare nemmermeer ontgaen Maer diere es luttel soe ghedaen Datse der minnen soe verre gestaen. Ay mi deus wats hem ghesciet Die dat en hort noch en ziet Dattene iaghet ende daer hi vore vliet Ende dat hi mint ende van minnen ontsiet Der minnen iacht hadde hi vore yet 30.        .Iaghet hen van allen op een niet.

-ocr page 305-

		XXIX.
		Ie soude der minnen noch gherne naerre [dringen Constict van binnen wel toe bringhen Maer si en mogen dit liedeken niet met mi [singhen Die hen vele met creaturen minghen. Die blote minne die niet en spart In de welde overvaert Alse si alles toevals wordt ontpart Gomt si in haren eenvoldeghen aert. In bloter minnen toeverlaet Moet zijn af der creaturen raet Want si van hen alle vonne slaet Die si in hare simpelheit ontfaet. Daer werdense alre wisen quite Ende vervremdet van allen ghelike De arme van geeste in erterike Houden van rechte dese vite.

-ocr page 306-

		— 296 —
		Het en es niet allene om verre ghaen Noch om broot noch om ander goet ontfaen De arme van geeste sijn sonder waen In de wide eenvoldechheit ontfaen. Die en heeft inde noch begin Noch vorme noch wise noch redene noch zin Noch duncken noch dincken noch merken [noch weten Si es sonder cierkel wijt onghemeten. In dese welde wide eenvuldecheit Wonen die arme van geeste in enecheit Daer en vindense niet dan ledecheit Die altoes antwerdet der ewecheit. Dit es geseit met corter tale Maer haer wech es lanc dat wetic wale Want si moeten dogen menege quale Die dit volprueven altemale.

-ocr page 307-

		XXX.
		Een edel licht lichtet in ons fijn Dat wilt altoes dat wy hem ledech zijn De pure voncke dat ghensterlijn De levelecheit der zielen mijn Dat enich altoes met gode moet zijn Daer licht god inne sijnen eweghen schijn. Dat es verborgen in ons binnen Het en can redene noch zin versinnen Niet anders dan met bloter minnen 10. Si sijn overformt diet bekinnen Over natuerleke uter voncken van binnen In een godlec eenvuldech kinnen. De toeval der menichfuldecheit Benemt ons onse eenvuldecheit Also sente Jan evangeliste seit Dat licht lichtet inder demsterheit Ende niet en begriptse des lichts claerheit In hare die donkere demsterheit.

-ocr page 308-

		— 298 —
		Waren \\vi comen te desen lichte 20.        So waren \\vi ledech in zijn gesichte Van alre wise van allen berechte Van alre storien van allen gedichte In een afgrondech ongestichte Sagen \\vi dat licht dan inden lichte. Scaemt u ghi die lange hebt ghescenen Dat u so lange moet toeval menen Ende ongewesent altoes crupet henen Mochte eenvoldecheit u in hare gheweenen Datse u met haren lichte hadde overscenen 30.        Soe bleefdi van beelden van formen ongherenen. Ghi moget u selven wel vei\'sien Dat ghi dat licht buten suect met partien Dat in u geheel es ende u geheel wilt vrien Wildi derre philosophyen Sijn meester soe en mogdi u selfs niet lyen Noch niet achten maer alles vertyen. Ay deus hoe grote edelheit Es dese vrie ledecheit Daer van minnen minne al ontseit 40.        Ende niet en suect buten harsselfsheit Alse si die ewege zalecheit Heeft besloten in hare enecheit.

-ocr page 309-

		XXXI.
		Ie late haer gerne af slaen mijn hovet Indien datse doch mire noot gelovet Si die mi van den senne rovet Metter treckender ciere die si mi toeghet. Waer omme toendi mi dat ghelaet Daer ghi mi namaels met verslaet Want alst met mi ter noot wert gaet So drijfdi met mi uwe baraet. Ay minne u treken sijn te snel Alse ghi toent een soe meindi een el Nu staphans zoete nu staphans fel Bleefdi op een soe dadi wel. Uwe baraet dat es te sterc Hen die dienen in uwe perc Ende al toesetten hare ghemerc Om te voldoene uwes willen werc.

-ocr page 310-

		— 300 — Ghi verlost wise ende vroede Ende setse in menechfuldegen moede Als si meest seinen buten spoede 20. Gheefdi hen uwe gichten sonder hoede. Ghi sijt scalc ende goedertieren Sachte als een lam ende ongehiere Alse onghetimde wilde diere In de wustine sonder maniere.

-ocr page 311-

		•
		XXXII.
		Willecome oerspronc van binnen Du bringes edel hemelsch kinnen Du voedes altoes met nuwer minnen Du houdes mi ledech in dijn versinnen Alles toevals na utterst kinnen. Der bloeter waerheit enecheit Die alder redenen doen ontseit Houdt mi in die ledecheit Ende voeget mi te diere eenvoldecheit Dies ewechs wesens ewecheit. Daer benic alre redenen onspronden Alle die nie scrifture verstonden En mochtent met redenen niet orconden Dat ie bloet ende onbewonden Hebbe in mi boven redene vonden.

-ocr page 312-

		Fn-" tuut Pe Vou^ voor Nederlandse Taal- ert Letterkunde aan de \'Rijksuniversiteit te Utrecht • • •
		cj/fér