|
EEN WOORD
|
|||||||||||||||
|
OVER HET
|
|||||||||||||||
|
IEDEHLAIDSCHE LEGEB
|
|||||||||||||||
|
IN \'T ALGEMEEN
EN DE
ARTILLERIE
IN \'T BIJZONDER.
|
|||||||||||||||
|
EEN BOM BARDIER.
|
|||||||||||||||
|
o-ooggoo»
|
|||||||||||||||
|
BREDA,
BROESE & COMP. 1876.
|
|||||||||||||||
|
nn».
|
|||||||||||||||
|
n\\M ttcptj
|
||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
|
•
|
||||||||||||||||
|
•
|
||||||||||||||||
|
,-
|
||||||||||||||||
|
EEN WOORD
OVER IIKT
NEDERLAIDSCHE LEGER
IN \'T ALGEMEEN
en De
ARTILLERIE
IN \'T BIJZONDER.
DOOR
EEN BOMBARDIER.
|
||||
|
1876.
|
||||
|
Wie is gedachtenloos als van het oudejaar de
laatste dag voorbijsnelt en zich daarmede voegt bij eeuwenoude voorgangers? Wie vraagt zich bij den morgenstond van een nieuwjaar niet af, wat het ons op elk gebied brengen zal ? Iedereen denkt daarbij in \'t bijzonder aan den
kring waarin hij zich beweegt. Is de horizon hei- der, welnu, dat stemt ons aangenaam en tevreden; maar weemoedig doet het ons aan, als we van het tegendeel getuigenis moeten geven. Zoo zaten we dan op den laatsten dag des vorigen
jaars in gedachten verzonken; — voorbij onzen geest bewogen zich eene menigte van die vaderlandsch militaire belangen, zoowel groote als kleine, die verbetering eischten en waaraan nog niet was voldaan! Wij zeiden groote en kleine; maar wat is eigen-
lijk groot? Bestaat niet de meest grootsche zaak uit eene verzameling en aaneenschakeling, op welke wijze dan ook, van kleinere bestanddeelen, en spelen deze daardoor niet vaak eene meer belang- rijke rol dan aanvankelijk gedacht wordt?! En wat was nu de uitslag?
Onze indrukken alléén daaromtrent openbaar te
maken, heeft weinig practisch nut. We willen |
||||
|
4
|
|||||
|
daarom liever in het midden brengen, hetgeen vol-
gens onze meening gedaan, althans onderzocht of\' beproefd kan worden om in verschillende militaire zaken verbetering te brengen. Hierdoor toch wordt wrijving van denkbeelden opgewekt, en is dit niet het beste middel om tot de goede regeling en op- lossing ccncr zaak te geraken? Wij gelooven ja 1
Maar werden verschillende belangrijke militaire
onderwerpen dan niet bij de Staten-Geneiaal be- handeld? Voorzeker, er Werd genoeg gesproken ett gere-
deneerd, er werd voldoende gehakt op de Ministers van Oorlog! De afschaffing der plaatsvervanging evenwel werd
indertijd verworpen en in de laatste jaren wer« den vele Ministers van Oorlog verdreven, zelfs nog vóórdat hun de gelegenheid gegeven was om zich voldoende op de hoogte te kunnen stellen van hunne veel omvattende en belangrijke taak. Bij al dat redetwisten in de Tweede Kamer ont»
vangt men onwillekeurig den indruk, dat eigen- liefde en spitsvondigheid dikwerf de plaats innemen van echte vaderlandsliefde. Men wil de plaatsver- vanging behouden, maar toch spoedig en snel, als met een tooverslag, een goed leger, flinke, levendige strijdkrachten. Is dit niet een moeielijk op te lossen vraagstuk?
De bemoeiingen van de leden der Tweede Ka-
mer worden vaak kleingeestig: dit is te duur, iets anders heet ondoelmatig, enz. enz.; het eene voor- |
|||||
|
5
|
|||||
|
stel na het andere wordt afgestemd, zonder dat
er iets beters voor in de plaats wordt gegeven. Éérst wordt de Minister verdreven en dan zijne begrooting toch aangenomen. Maar wie kan zich dan ontwikkelen tot de zoo gewichtige taak van Mi- nistor van Oorlog, als zij door de leden der Tweede Kamer zóó hoog wordt opgedreven, dat ze eene bijna onbegrensde kennis, bovenmenschelijke in- spanning en oen geniaal scheppend vermogen vordert ?! Maar al genoeg afgedwaald van ons voornemen
om in het belang van het leger eenige denkbeel- den ten beste te geven, waarvan het doelmatige of nuttige der verwezenlijking aan de beoordeeling van meer bevoegden wordt overgelaten. Wij hebben evenwel niet van alles verstand, en
als artilleiïst zullen we ons daarom alléén bepalen tot enkele punten, die het leger in \'t algemeen en de artillerie in \'l bijzonder betreffen. HET PERSONEEL.
Iedereen weet, dat het in ons leger vrijwillig
dienend personeel zóó gering is, dat het niet toe- reikend geacht kan worden om den loopenden dienst gaande te houden. Bovendien laat het gehalte van den soldaat en
van het kader vaak te wenschen over. Zoowel van het eene als van het andere verschijn-
sel ligt de oorzaak in de tijdsomstandigheden en in den vooruitgang der krijgswetenschap. Is het toch niet natuurlijk, dat een tijdperk vau
|
|||||
|
6
|
|||||
|
40-jarigen vrede, zoowel bij het volk als bij den
militair, vreedzame neigingen opwekt, die zonder tegenwicht en bij het steeds heerschende grondbe- ginsel van plaatsvervanging, leiden tot vermindering der vrijwillige dienstneming en tot het zoo mogelijk verlaten van den dienst na het eindigen eener eerste verbintenis. De beweegredenen zijn dan velerlei: men wil
trouwen, men meent in eene burgerbetrekking beter bezoldigd te zijn, er wordt minder gevorderd, men is niet zoo gebonden, enz. Maar juist omdat reeds jaren geleden het aantal
vrijwillig dienende soldaten, korporaals en onder- officieren, afnam, werd de dienst uit den aard dei- zaak zwaarder, en omdat deze zwaarder werd, ver- liet men eerder den dienst. Zoo draait men in een cirkel rond, en zonder afdoende maatregelen zal er eindelijk een totaal gebrek aan vrijwilligers ontstaan. Intusschen trachtte men zoo goed mogelijk de
open plaatsen van onderofficieren en korporaals aan te vullen, doch heeft men daarbij de eischen niet hoog genoeg gesteld. Onzes inziens is dit een der hoofdoorzaken van de verslapping der krijgstucht. Daar toch waar de meerdere beveelt, moet hij niet alléén zijn graad doen gelden, maar dient hij door kennis en plichtgevoel, door voorbeeld en gedrag, ook te toonen, dat hij waarlijk meerdere is en ze- delijk hooger staat. Dit nu wordt bij een groot aantal onderofficieren en korporaals niet altijd in voldoende mate waargenomen; getuige het betrek- kelijk groot aantal degradatiön, vooral van korpo- |
|||||
|
7
|
||||||
|
raals. Het is waar, de officier kan in véél te ge-
moet komen, maai* toch niet in alles, en vooral niet in de gevolgen van een ongenoegzaam gehalte van kader. Bovendien bestaat er soms, ten gevolge van het
heerschende gebrek, zelfs tegenover dat ongenoeg- zaam gehalte, een geest van groote toegevendheid, die niet anders dan nadeelig voor den militairen geest kan zijn. Algemeene dienstplicht en geld (maar geld
op eene doelmatige wijze aangewend) zijn onzes inziens de eenige middelen om in dit alles en in verschillende andere zaken verbetering te brengen. Omtrent de wenschelijkheid van den algemeenen
dienstplicht (1) behoeven wij niet nader uitte weiden; zij is reeds voldoende beproken om hen, die daar- voor vatbaar zijn, volkomen te overtuigen. Wat het doelmatig uitgeven van geld aangaat,
vermeenen wij in \'t algemeen te mogen opmerken: dat geldelijke opofferingen in het belang der levende strijdkrachten ruime rente zullen afwerpen; niet zooals een industrieel of handelaar gewoonlijk rekent, maar wél zooals eene natie moet rekenen, die hare onafhankelijkheid liefheeft en in staat wil zijn deze in de ure des gevaars te verdedigen! Omtrent de uitgaven zelve zullen wij hieronder
eenige hoofdpunten aangeven: |
||||||
|
(1) Hieronder verstaan wij : dat, op enkele uitzonderingen na , alle daartoo
geschikte jongelingen, die hun 20ste jaar zijn ingetreden, voor eeu gedeelte bij hel leger als milicien, en voor het andere gedeelte bij de schutterij worden ingedeeld en geoefend. |
||||||
|
8
|
||||||||||||||||||||||||||||
|
Soldij. Het verhoogen van de soldij der onder-
officieren en hunne verdeeling in twee klassen, met verschillend inkomen, is een uitmuntende maatre- regel, die hoogst waarschijnlijk zeer goed zal wer- ken. Bij de bevordering tot 1ste klasse moet dan het gedrag, de geschiktheid en het aantal dienst- jaren, in aanmerking genomen worden, Alleen als buitengewone belooning voor bijzondere
geschiktheid enuitslekend gedrag zou zulks bij minder dan zes dienstjaren kunnen geschieden. Van de sergeanten-majoor zou bij elk wapen de
oudste helft van de 1ste klasse kunnen zijn, Als voorbeeld, hoe wij verder bij de verschillende
rangen de soldij zouden wenschen, diene het na- volgend staatje: |
||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||
|
Toelage voor kleeding en reparatie-fonds. De tegen-
woordige toelage der manschappen en korporaals van 11 cents te brengen op 15 cents. Die voor de onderofficieren van 13 cents te ver-
hoogen tot 20 cents. Vergoeding voor eerste uitrusting. Deze voor zes
dienstjaren te brengen van /"20 op f 3(5, |
||||||||||||||||||||||||||||
|
o
|
|||||
|
De woningen van soldaten en onderofficieren, zoo-
wel die der gehuwden als ongehuwden, dienen zonder weelde, maar meer dan nu over het alge- meen het geval is, geriefelijk en huiselijk te zijn ingericht. In elke kazerne moeten zich geschikte lokalen bevinden , die in de behoefte aan slaap-, eet-, Bcherm» en gymnastiek», theorie- en exercitie-zalen, cantines en waschplaatsen, behoorlijk voorzien. Kleeding en uilrusting. De soldaat moet goed ge-
kleed zijn. De tegenwoordige kleeding voldoet in de meeste opzichten; doch zouden wij het mouwvest meer als eene attilla wenschen, ruim en langer, met twee rijen knoopen, zoodat het over de borst dubbel- slaat; de sabelkoppel dan daaronder te dragen. De stropdassen zoo slap mogelijk, en de hoogte
daarvan, evenals die der kragen van mouwvest en wapenrok of korte jas, gcëvenredigd naar de gestalte van den man (5 a 3 c.M.) De gewone kwartiermuts kan, bij het gebruik-
maken van vóór* en achterklep, zoowel \'s winters als zomers (alhoewel dan wel wat warm) een doel- matig hoofddeksel heeten, mits er, om het broeien te voorkomen, een paar openingen in gemaakt worden. De tegenwoordige schako is zeer ondoelmatig;
zij is te zwaar, broeit en dient vervangen te worden door een licht lederen helm, aan de vóór- en achterzijde van voldoend breede kleppen voor- zien en met een paar openingen om het broeien te beletten. Dehalve de twee paar schoenen, moest uau elk
|
|||||
|
10
|
|||||
|
soldaat nog verstrekt worden een paar vetleeren
laarzen, ten einde bij slecht weder., op marsen, op wacht, in het kamp enz., droge voeten te behouden. De kapotjassen moeten zeer ruim en in den regel
iets langer zijn dan tegenwoordig; vooral bij de jonge miliciens, die soms nog sterk groeien, is dit wenschelijk. De wollen sokken voldoen vrij goed, doch worden
den man in den regel te klein vóórdat zij half versleten zijn. Eene goede soort wol en een doel- matig voorschrift omtrent het wasschen, kan hierin alleen eene gewensehte verbetering brengen. Daar het gebruik van zeep eene der hoofdoorzaken is van het krimpen, zouden wij bijv. donker gekleurde saaietten sokken kunnen aanbevelen; deze behoeven dan alléén in warm water te worden gewasschen. Ook bij de artillerie moest tot de vredesuit-
rusting van den soldaat behooren eene veldilesch, daar hij menigmaal op 1 a 2 uren afstand van het garnizoen artillerie-werkzaamheden verricht. Aan den spijslepel en het knipmes, die nu verstrekt worden, kon ook nog eene vork worden toegevoegd; terwijl een blikken drinkbeker zijne uitrusting zou voltooien. (1) Omtrent hel huwen van militairen zouden de be-
palingen eenigs/.ins vrijgeviger kunnen worden, bijv. door toe te staan, dat bij elke compagnie, behalve de sergeant-majoor en de waschbaas, nog mochten (1) Als algemeene regel dient wijders te gelden: dat het uiterlijk aanzien
van den ullicier, wat de kleeding betreft, zooveel mogelijk hetzelfde zij, als dat van den gewonon soldaat, zuodat hij up abtand niet gemakkelijk van duzoii te onderscheiden is. |
|||||
|
H
|
|||||
|
gehuwd zijn: 1 onderofficier, 1 korporaal en l sol-
daat, mits allen ouder dan 35 jaren en minstens 12 dienstjaren tellende. Na 18-jarigen diensttijd en 40-jarigen ouderdom
moesten onderofficieren en minderen recht hebben op een gedeeltelijk pensioen. Tot het verkrijgen van burger-Rijksbetrekkingen
moest als voorwaarde gesteld worden 12-jarigen dienst en een certificaat van goed gedrag. Bij het tegenwoordig gering aantal vrijwilligers,
zou het wenschelijk zijn dat er steeds twee lichtingen onder de wapenen bleven, ten einde de oefeningen doeltreffend te maken en het kader meer dan nu het geval kan zijn te gewennen om personeel onder hunne bevelen te hebben; bovendien zou de mili- taire geest hierdoor worden opgewekt. Wordt de plaatsvervanging alsnog afgeschaft of
moeielijker gemaakt, wordt het jaarlijksche contin- gent vergroot, of neemt de vrijwillige dienstneming merkbaar toe, dan zou men met het onder de wapenen houden van ééne lichting wellicht kunnen volstaan; doch dan altijd zoolang (16 maanden) dat de nieuwe lichting geheel geoefend is vóór dat de oude met verlof gaat. Hebben wij hierboven eenige maatregelen be-
sproken, die strekken kunnen om de vrijwillige dienstneming en het in dienst blijven te bevorde- ren, aan den anderen kant zouden wij ook hoogere eischen willen stellen. Voor de artillerie bijv. Nimmer zal iemand tot eene vrijwillige dienst- |
|||||
|
12
|
|||||
|
verbintenis bij de artillerie worden toegelaten of
als milicien daarbij worden ingedeeld, tenzij hij lezen en voldoende duidelijk schrijven kan. In den tegenwoordigen tijd toch en bij een klein
leger als het onze is een artillerist die niet lezen of schrijven kan practisch onbruikbaar. Wil men scholen oprichten om vrijwilligers en
miliciens der artillerie, die niet lezen of schrijven kunnen, dit eerst te leeren, ook goed, mits ze dan maar afzonderlijk worden onderwezen en geoefend. De onderofficieren en korporaals moeten niet
allecn\\ theoretisch maar ook practisch meer ont- wikkeld zijn. Het is hier de plaats niet om détail-voorschrif-
ten te geven betreffende het programma van examen voor onderofficieren en korporaals der artillerie. Wij willen hieromtrent dan ook alleen het volgende opmerken: Dat zij beiden het Handboek ter vervaardiging der
Ermtvuurwerken practisch dienen doorloopen te heb- ben; dat de korporaals bij de krachtwerktuigen, manoeuvres de force, exercitiën enz., hunne ver- plichtingen en verrichtingen juist kennen; terwijl de onderofficier hierbij zelfstandig als instructeur moet kunnen optreden. Zij moeten beiden de ver- schillende dienstreglementen practisch kunnen toe- passen, en vooral de onderofficier behoorlijk bedreven zijn in het voeren der menage-rekening en in de administratie als detachements-commandant. Voor de geheele vesting-artillerie dient onzes
inziens, tot het uitsluitend vormen van onderoiïi- |
|||||
|
43
|
|||||
|
eieren (ook sergeanten-majoor en fouriers) en kor-
poraals, slechts ééne scliool te zijn, dewijl hierdoor de meest gelijkmatige en beste opleiding wordt verkregen. Bij deze school zou bijv. van al de verschillende
soorten van voorwerpen, welke in den Instructie" inventaris voor de artillerie voorkomen, één stel (of modellen) dienen aanwezig te zijn. Tweemaal \'sjaars doet elke compagnies-comman-
dant enne voordracht tot toelating van kanonniers (vrijwilligers of miliciens) op de scliool. Tweemaal\'sjaars worden de geschiktste personen
door den commandant der school tot bevordering voorgedragen. Om tot korporaal benoemd te kunnen worden
moet men minstens één jaar dienst hebben; om tot onderofficier (sergeant of fourier) te kun-
nen worden bevorderd minstens twee dienstjaren, waarvan één als korporaal; om sergeant-majoor te kunnen worden minstens
drie dienstjaren, waarvan één als fourier. GEBREK AAtf OFFICIEREN DËR ARTILLERIE.
Het algemeen erkende gebrek aan officieren der
artillerie bestaat niet alleen in een tekort van 2de luitenants volgens de organieke sterkte, maar wordt ook veroorzaakt door een te gering aantal artillerie- officieren — zelfs als waren zij volgens de organi- satie compleet — tot het vervullen van zoo velerlei betrekkingen, die bij dit wapen thuis behooren. Vooral is het aantal luitenants te klein. |
|||||
|
u
|
|||||
|
Het gebeurt toch niet zelden dat er compagnieën
zijn met één dienstdoenden luitenant, en dit is op den duur nadeelig voor den dienst. Wij zouden hierin willen voorzien door liet aantal luitenants per batterij of compagnie te brengen op 4 (waar- van dan 2 tweede luitenants en 2 eerste luitenants; te meer daar in het vervolg elke battery uit 8 stukken zal bestaan. Daar wij verder eene uitbreiding van het wapen
der artillerie noodzakelijk gelooven, zal in verband daarmede de organieke sterkte aan officieren dan voldoende zijn. Hoofdzakelijk wenschten wij: het aantal veld-
vuurmonden te brengen op omstreeks 200. Om deze in te deelen zou men kunnen hebben: 4 re- giment rijdende artillerie van 4 batterijen, ieder met 8 stukken, en 2 regimenten veld-artillcrie elk van 10 batterijen, met 8 stukken. Behalve de tegenwoordige 3 regimenten vesting-artillerie zou nog 4 regiment kust-artillerie, en bij elk dezer 4 regimenten 1 compagnie werkers van minstens 400 man (effectief) dienen gevormd te worden. Verder op te richten 4 compagnie vuurwerkers; ter- wijl eene uitbreiding van het korps pontonniers en van het torpedo-personeel waarschijnlijk wel geene weelde zou zijn. De werkkring van den Inspecteur van het wapen
diende aanmerkelijk te worden uitgebreid. Zijne macht moet zeer groot zijn; zonder hem mag bij het wapen niets ingrijpends geschieden. Aan elk officier in het algemeen en aan elk commandeerend |
|||||
|
ir>
|
|||||
|
officier in het bijzonder dient meer zelfstandigheid,
meer vertrouwen, meer gezag en met dit alles ook meer verantwoordelijkheid te worden gegeven. Verder zou een eommandeerend officier van het personeel nimmer gelijktijdig het materieel mogen beheercn. Dit is te veel arbeid voor één persoon. Bij de behandeling van het materieel komen wij hierop terug. . Tot opleiding nu der aspiranten naar den rang
van 2den luitenant der artillerie dienen hoofdzake- lijk de Koninklijke Militaire Academie te Breda en verder de tegenwoordige voorbereidende en gewone cursus opvolgend te Utrecht en Delft. Het is ons doel niet in een strijd te treden om-
trent de inrichting van en de opleiding aan de Militaire Academie, doch in het algemeen gelooven wij dat deze zóó dienen te wezen, dat aspiranten worden aangetrokken en tevens, dat zij er lang ge- noeg blijven om als militair en artillerist, in ver- band met de eischen des tijds, behoorlijk gevormd te kunnen worden. Hiertoe moet onzes inziens het examen van toe-
lating niet te zwaar zijn,- en zou de leeftijd der aspiranten gevoegelijk van 15 a 1(3—18 jaar kun- nen gesteld worden. De jaarlijksche bijdrage voor ieder cadet 300
gulden of minder. Het programma van examen zou ongeveer gelijk
kunnen zijn aan de totale kennis die de cadetten der artillerie vroeger (vóór 1869) aan het einde van het eerste studiejaar bezaten. Het lezen, schrij- |
|||||
|
16
|
|||||
|
ven eti spreken van de Fransche, Hoogduitsche en
Engelsche taal moest, evenals het handteekenen, eene verplichtende kennis zijn. De cursus moest 4 jaren duren. Vooral natuurkunde moet grondig en niet te
beknopt onderwezen worden; de talen practisch bijgehouden en onderricht gegeven worden in de waarschijnlijkheids-rekening. De twee laatste jaren moeten de cadets telkens gedurende 6 weken kampeeren. Om verder het aantal aspiranten voor officier te
do( n toenemen dienen de traktementen der 2de lui- tenants en hiermede ook die der overige rangen verhoogd te worden. Het gaat toch niet aan dat een 2de luitenant niet of althans niet noemenswaardig beter bezoldigd is dan een adjudant-onderofficier. Bovendien zijn de officieren der artillerie, en meer bepaald de hoofdofficieren en oudere kapiteins van dat wapen, ten opzichte van hunne kameraden bij de infanterie, cavalerie en genie, zeer in het nadeel. Een majoor der artillerie bijv. heeft hetzelfde
traktement als een majoor der infanterie, niettegen- staande de eerste gewoonlijk 6 a 8 dienstjaren meer telt. Herinneren wij nu verder dat de kapiteins 1ste
klasse der artillerie vóór 1852 een traktement hadden van 2400 gulden (en nu slechts f 2200), dan zal het wel duidelijk zijn, dat tegenwoordig bet inkomen der officieren, zelfs voor alle wapenen, te laag en niet meer in verhouding tot de tijdsom- standigheden is. |
|||||
|
17
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Volgens onze bescheiden meening kan zoowel in
het eene als in het andere op zeer eenvoudige wijze verbetering worden gebracht. De traktementen namelijk dienen te bestaan uit twéé gedeelten, als: het ééne verbonden aan den rang dien men be- kleedt en het andere jaarlijks veranderende en af- hankelijk van het aantal dienstjaren. Hoe dit bedoeld wordt kan bijv. blijken uit den nier-
onder geplaatsten staat, waarin bij alle wapens aan de- zelfde rangen gelijke rangtraktementen zijn toegekend. Het spreekt van zelf dat bureaukosten, vergoeding voor paarden, toelagen enz., buiten beschouwing blijven. Om de bepaling betreffende het veranderlijke
gedeelte der traktementen zoo eenvoudig mogelijk te maken, zou als grondbeginsel kunnen worden aangenomen, dat dit elk jaar slechts éénmaal en wel op 1 Januari wordt vastgesteld. Voor die officieren, waarbij de datum van aanstelling valt tusschen 1 Januari en 30 Juni, wordt het loopend jaar als één geheel dienstjaar, en voor hen, wier aanstellingsdatum valt tusschen 1 Juli en 31 De- cember, wordt het loopend jaar voor niets gerekend. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
18
|
|||||
|
Eene zoodanige regeling der traktementen bezit
onzes inziens de goede eigenschap van jegens iedereen zeer billijk te zijn. Bij eene minder gelukkige promotie toch, in ver-
gelijking met kameraden van een ander wapen, wordt vergoeding gevonden in de jaarlijksche verhooging, waardoor nu vaak gegronde ontevredenheid zal wor- den vermeden. Wel kan het voorkomen dat een oud lste luitenant met 20 dienstjaren, bij een wapen dat in promotie ten achteren is, meer traktement zal hebben dan een kapitein, die bij een ander wapen slechts 10 dienstjaren telt; doch wij vinden dit alleszins billijk. Bovendien zal de hiervoor besproken regeling ook
heilzaam werken op den dienstijver vooral van oudere officieren, die als kapitein uitmuntend voor hunne taak berekend zijn, maar, dikwerf geheel onafhan- kelijk van hunnen wil en buiten hunne schuld, niet tot hoofdofficier bevorderd werden. Ook in zulke gevallen kan het plaats hebben, dat jonge majoors minder inkomen hebben dan veel oudere kapiteins; doch ook dit kunnen wij niet anders dan zeer billijk vinden. Omtrent de verdere persoonlijke belangen van
den officier willen we slechts ter loops aanstippen: dat de verblijfkosten van 4 gulden daags tegen-
woordig meestal te gering zijn; dat, uit minder doelmatige zuinigheid, ten nadeele
van den officier vaak een te ruim gebruik (wij zou- den bijna willen zeggen misbruik) gemaakt wordt van het Koninklijk Besluit van 15 Juni 1867, |
|||||
|
19
|
|||||
|
n°. 43, en de daarop volgende Ministerieele Aan-
schrijving dato 26 Juni 1867, n°. 66 I, waardoor aan officieren ƒ1,25 daags toelage wordt gegeven, als hun eigenlijk ƒ4 toekomt; dat bij de bereden korpsen de vergoeding van
ƒ200 \'s j aars voor één paard minstens moest ge- bracht worden op ƒ 300; dat bij garnizoens-veranderingen de gehuwde offi-
cier groot geldelijk nadeel lijdt. Elke verhuizing kost hem in den regel minstens ƒ300, en als schadeloos- stelling bekomt hij in zijne nieuwe garnizoensplaats gedurende de 3 eerste dagen eene toelage van ƒ1,25 per dag. Die onkosten van verhuizing moesten hem naar een billijken maatstaf vergoed worden. OEFENING.
In de oefening der vesting-artillerie kan nog
veel verbetering worden gebracht; vooral de vele en nimmer eindigende materieele werkzaamheden moesten op de geregelde oefening van het personeel niet zoo storend werken als nu vaak het geval is. Het oprichten van werk-compagnieën, waarover hier- boven reeds gesproken is, zou hierin gedeeltelijk kunnen voorzien. Verder zouden wij wenschen dat al de miliciens
van één regiment bij elkander geoefend werden. Hiertoe zou betrekkelijk minder onderwijzend per- soneel benoodigd zijn, en de oefeningen zouden in doelmatigheid en gelijkvormigheid zeker winnen. Waarschijnlijk is elk regiment bestemd om de forten en versterkte plaatsen in een bepaald ge- |
|||||
|
20
|
|||||
|
deelte onzer liniën te verdedigen; daarom zou de
vesting-artillerie (met de miliciens der voorlaatste lichting) jaarlijks gedurende den zomer hierin ge- oefend moeten worden. De als fort-commandant bestemde officier bijv.
dient vóór zijne detacheering te ontvangen: eene behoorlijke teekening van de versterking
met het omliggend terrein tot op minstens 3000 a 4000 meters afstand; een armeerings- en uitrustingsstaat;
eene zakelijke memorie van het doel waarmede
het fort daar gebouwd is, van de wijze hoe in den omtrek wellicht de inundatiën gesteld worden, enz. In \'t kort, hem moeten de noodige gegevens ver-
strekt worden om zich tijdig geheel op de hoogte te kunnen stellen van de taak die hij te vervullen zal hebben. Op het fort gekomen moet eene geheele of ge-
deeltelijke armeering enz. plaats hebben. Het verblijf aldaar kan omstreeks 4 weken duren.
Een paar maanden na zijne terugkomst in het
garnizoen moet de commandant indienen eene be- knopte memorie van verdediging, met opgave van hetgeen door hem gedurende zijn verblijf op het fort verricht is; zoo noodig vergezeld van voorstel- len, die hij in het belang der verdediging noodza- kelijk of wenschelijk acht. Éénmaal in het jaar dient elke compagnie, min-
stens met ééne lichting miliciens, gedurende 2 a 3 weken geoefend te worden in het practisch gebruik der verschillende vuurmonden. |
|||||
|
21
|
|||||
|
Ten einde de verschillende oefeningen enz. aan
te moedigen, moest elke compagnies-commandant jaarlijks de vrije beschikking hebben over eene som van ƒ50 a ƒ 100, waarvan hij op het einde van elk jaar eenvoudig verantwoording doet, enz. ADMINISTRATIE.
De administratie van het personeel kan in verschil-
lende opzichten vereenvoudigd worden. In het algemeen moet het aantal in te dienen
periodieke stukken tot een minimum worden gere- duceerd. Verder zou de driemaandelijksche taxatie van
kleeding enz. gereedelijk kunnen vervallen, en daar- voor in de plaats treden eene bepaling, zoowel toepasselijk op onderofficieren als minderen, bijv. dat hij, die minder dan ƒ10 schuld heeft, niet ge- kort zal worden; terwijl degene, die ƒ10 of meer schuld heeft, aan minimum- of maximum-korting zal worden onderworpen; dit ter beoordeeling over- laten aan den compagnies-commandant. In de monsterrol slechts numerieke en geen
nominatieve opgave doen van al de miliciens die met groot verlof zijn. De verlenging van dracht- tijd voor wapenen en ledergoed komt ons over- bodig voor. Het jaartal op het voorwerp, de vastgestelde dracht-
tijd en de toestand er van zijn voldoende gegevens ter beoordeeling, enz. (Zie verder ook De Mili- taire Spectator 1876, n°. 1, pag. 71 en 72.) |
|||||
|
22
|
|||||
|
HET MATERIEEL DER ARTILLERIE.
Dat ons artillerie-materieel nog in een overgangs-
toestand verkeert, is genoeg bekend en hebben wij met vele natiën gemeen. Dit tijdperk evenwel moet zoo kort mogelijk duren en daartoe moeten alle krachten worden ingespannen. Dat zulks wer- kelijk ook geschiedt, vermeenen wij onder anderen te mogen afleiden uit de omstandigheid, dat op de begrooting van 1876 eene betrekkelijk aanzienlijke som is uitgetrokken en beschikbaar gesteld tot het doen aanmaken van KRUPP-kanonnen. Met de hulp- middelen dezer fabriek kan men verwachten dat de volledige bewapening onzer sterkten in een mini- mum-tijdvak zal geschieden. Daartoe dienen dan evenwel, bij het voldoen der
in onderzoek zijnde of komende proefkanonnen van 8, 12, 15, 24 en 30 c.M., zooveel vuurmonden in ééns besteld te worden, als door den fabrikant in één jaar kunnen worden afgeleverd. Deze bestellingen moeten jaarlijks op denzelfden
voet doorgaan, tot dat het vereischte getal vuur- monden aanwezig is. Stellen wij ons een oogenblik voor dat al die
proefkanonnen voldoen, dan verkrijgen wij: als veldgeschut, gecercleerde getrokken stalen ach-
terlaad-kanonnen van 8 c.M. met ijzeren affuiten en voorwagens; per vuurmond 32 schoten (in den voor- wagen) ; per caisson ruim het dubbele aantal; als kustgeschut zullen wij in het bezit komen van
getrokken stalen achterlaad-kanonnen van 24 en |
|||||
|
23
|
|||||
|
30 c.M.; getrokken gegoten ijzeren ringkanonnen
van 24 c.M. zijn reeds voorhanden; als vestinggeschut zullen dienen de gecercleerde ge-
goten stalen lange achterlaadkanonnen van 12 en 15 c.M.; als remisegeschut (bestemd om snel, verrassend
en zelfs tot in het laatste oogenblik der verdedi- ging op te treden en daarom gedekt in remises opgesteld) kan gebezigd worden het stalen of bron - zen achterlaadkanon van 8 c.M., of ook het bronzen achterlaadkanon van 12 c.M., als dit niet te zwaar is. De mortieren van 29, 20 en 13 c.M. blijven bij-
behouden. Wijders moet nog ingevoerd worden een kort ringkanon van 24 a 28 c.M. (1), ten einde reeds op zeer groote afstanden den aanvaller te bestoken, zijne magazijnen enz. zooveel mogelijk te vernielen, hem te noodzaken op eerbiedigen afstand te be- ginnen en slechts langzaam en voorzichtig te naderen. De kleine mortieren van 20 en 13 c.M. dienen
tot het werpen van brand- en lichtkogels, maar vooral om eene groote uitgestrektheid terrein onveilig te maken en den vijand daardoor te verontrusten; of wel om op een bepaald punt een overstelpend worp- vuur te brengen. De lichtheid van den 13 c.M. is hiertoe zeer voordeelig; deze mortieren dienen dan ook in grooten getale aanwezig te zijn. Daar de leus, van welken aanvaller ook, immer
zijn zal snel handelen, zoo moet alles op zulk eene wijze ingericht en geregeld worden, dat een fort of (1) Is deze vuurmond aanwezig, dan kan de mortier van Ï9 c.M. vervallen.
|
|||||
|
24
|
|||||
|
eene vesting in den kortst mogelij ken tijd in be-
hoorlijken staat van verdediging kan worden ge- steld. Daartoe evenwel zijn, volgens onze beschei- den meening, verschillende wijzigingen noodig in het tegenwoordig nog gevolgde stelsel van beheeren en opleggen van het materieel, enz. Hieromtrent het volgende:
De administratie van hel materieel moet zoo een-
voudig mogelijk zijn ingericht; terwijl geene te groote bezorgdheid voor het gebruiken en verslijten er van mag heerschen. Aan de officieren der artillerie, met het beheer
van het materieel belast, moet de noodige hulp van schrijvers enz. verstrekt worden, opdat zij niet al hun tijd behoeven te wijden aan het kopieeren van staten, stukken, circulaires , dikke folianten enz., maar ook nog eenigen tijd en voldoende veerkracht overhouden om een wakend oog over alles te laten gaan, en uit tijdschriften enz. op de hoogte te blijven van den vooruitgang der artillerie-wetenschap. De wijze bijv. waarop tegenwoordig de Uüruslingstaat berekend en bijgehouden wordt, is wel wat samen- gesteld. Hierbij toch hangt de benoodigde hoeveel- heid niet alleen af van de bewapening zelve, die gedurende eene reeks van jaren standvastig kan blijven, maar ook van de in de vesting aanwezige voorwerpen. Komt hierin wijziging, dan verandert meestal ook de Uitrust in gslaat. De jaarlijksche herzie- ning van dien staat is dus niet alleen noodzakelijk voor dat\'materieel, \'t welk volgens den Instructie- inventaris voor de artillerie verandering ondergaan |
|||||
|
25
|
|||||
|
heeft, maar ook voor die voorwerpen welke ont-
vangen of verzonden zijn. Vooral door deze laatste omstandigheid wordt dit herzien vaak een zeer uitgebreid en tijdroovend werk. Volgens onze meening kon dit voorkomen worden
door eenvoudig de kolom Er moet zijn (van den Uitrustingstaat) te berekenen volgens den Bewa- peningstaat, en zich niet te bekommeren om hetgeen ontvangen, verzonden of aanwezig is. Bedenkt men bovendien dat er vaak twee soorten
van bewapening voor eene zelfde sterkte bestaan, namelijk: eene vastgestelde en eene voorloopige (zelfs voor forten in ontwerp); dat iedere Uitrustingstaat in vijfvoud moeten worden opgemaakt, en dat er van de uitrustingen van al de sterkten eener positie (vesting en forten) een verzamelstaat wordt opge- maakt, dan zal het, in verband met de overige bij het materieel voorkomende werkzaamheden, wel geen verder betoog behoeven, dat de officieren, hier- mede belast, een even uitgebreiden als belangrijken werkkring hebben. Zooals wij reeds vroeger op- merkten, zou daarom het bevel over het personeel en materieel nimmer gelijktijdig aan denzelfden persoon mogen worden opgedragen, iets wat nü wél geschiedt. Onzes inziens moesten voor het materieel in elke
vesting afzonderlijke artillerie-commandanten wor- den aangesteld. Nog beter zou het wellicht zijn als de magazijn-
meesters met die functiën werden belast, terwijl aan hen een luitenant der artillerie (zoo noodig |
|||||
|
26
|
|||||
|
bereden) als adjudant van het materieel moest
worden toegevoegd. De traktementen der maga- zijnmeesters zouden dan gelijkgesteld dienen te worden met die der overeenkomstige rangen van het wapen; de bureaukosten vooral ruim berekend. Door bovenstaande regeling zouden de zaken even
goed en sneller kunnen worden afgedaan: de ma- gazijnmeesters correspondeeren dan rechtstreeks met den Directeur voor het materieel der artillerie. Om den uitgebreiden werkkring van dezen te ver- lichten, zouden bijv. kunnen worden aangesteld 2 inspecteurs van het materieel (hoofdofficieren, ieder met een luitenant-adjudant), aan wie werd opge- dragen, ieder voor de helft, het toezicht te houden op de werkzaamheden der magazijnmeesters-artil- lerie-commandanten. Zij behooren geen admini- stratieven werkkring te hebben, doch zich door eigen inspectie van alles te overtuigen. Zij zijn ieder voor hun gedeelte verantwoordelijk, dat al het materieel goed onderhouden en doelmatig op- gelegd wordt. Jaarlijks brengen zij van hunne be- vinding verslag uit aan den Directeur, en doen tevens in het belang van het materieel de noodige voorstellen. Het spreekt van zelf dat, voor deze gewijzigde orde van zaken, nieuwe en bepaalde instructiën dienen gegeven te worden. Wat het materieel zelf aangaat, vermeenen wij de
volgende algemeene beginselen op den voorgrond te mogen stellen: In eene vesting of op een fort dienen alle vuur-
monden der bewapening óp of nabij de emplacementen |
|||||
|
27
|
|||||||
|
te worden bewaard. Op de voornaamste punten
dienen zij zelfs in batterij te staan. In batterij moeten ook staan alle kust- en zware vestingka- nonnen (van het kaliber van 15 c.M. af en zwaarder). Deze in batterij staande vuurmonden dienen natuur- lijk zoo goed mogelijk onderhouden en, voor zooveel noodig, door een licht houten afdak of anderszins tegen weer en wind beschut te worden. Bij de kalibers grooter dan 15 c.M. mogen bovendien de projectielen niet te ver verwijderd worden .opgelegd. De binnentaluds der vuurlijnen en de zijtaluds
der traversen moeten door de zorg der genie zoo steil mogelijk (liefst onder eene helling van 5 of 4 op 1) worden opgezet en gehouden (1). Bij de verhoogde belegeringsaffuiten der naaste
toekomst kan de geschutbank overal omstreeks 1.7 M. beneden de binnenkruin blijven; schietgaten zullen weinig meer voorkomen en de noodbeddin- gen zouden gereedelijk kunnen vervallen. In elke vesting moet het vereischte aantal houten
geraamten voor gedekte observatieposten, bomvrije schuilplaatsen, tijdelijke buskruitmagazijntjes, be- waarplaatsen van projectielen, vulhokken, nissen, gedekte doorgangen enz., voorhanden zijn. De plaatsen daarvoor moeten duidelijk aangewe-
zen of nauwkeurig bekend zijn. Als proef kunnen ze op de voornaamste punten zelfs geplaatst, zoo goed mogelijk tegen inwatering (door zinken of |
|||||||
|
(1) Naar wij vermeenen is men hierin in zooverre geslaagd, dat dergelijke
steile taluds bij het bezigen van een zeker mengsel, en dus zonder beklee- dingsmiddelen , kunnen worden verkregen en minstens een tiental jaren blijven staan, zonder noemenswaardige herstelling te behoeven. |
|||||||
|
28
|
|||||
|
ijzeren platen) en vertering (creosoteering of an-
derszins) beveiligd, nu en dan onderzocht, en na een bepaald aantal jaren vernieuwd worden. Een zeker aantal schanskorven, worsten, ledige
zandzakken, blindeeringhout (minstens 20 a 30 c.M. zwaar) enz., moet in de vesting zelve in voorraad en doelmatig opgelegd zijn. Ons van uit den engen kring der vesting naar
buiten begevende, zouden wij liefst overal tot op een afstand van 3000 M. van de vesting een vrij uitzicht wenschen te hebben. Is dit op alle punten ondoenlijk, dan moet zulks toch op de voornaamste toegangen enz. het geval zijn; overal elders zou dan een minimum-straal van 1000 M. kunnen worden toegestaan. Deze toestand moet reeds in vredestijd bestaan en onderhouden worden. Hooge punten buiten de vesting, die de vesting-
werken beheerschen, al liggen ze zelfs op 5000 a 6000 M., moeten zoo mogelijk afgegraven of op andere wijze voor de verdediging onschadelijk wor- den gemaakt. Zoo zijn er waarschijnlijk nog tal van maatregelen die reeds in vredestijd moeten genomen worden, zal men bij werkelijk oorlogsge- vaar in den kortst mogelij ken tijd weerbaar kunnen zijn. Er blijft bovendien nog genoeg te doen over, en alle beschikbare handen zullen nog ruimschoots arbeid vinden, al is alles zoo goed mogelijk voor- bereid. Door bovenbedoelde regeling evenwel, in den uitgebreiden zin van het woord, wint men een kostbaren tijd voor andere bezigheden, die even noodzakelijk zijn, maar niet vooruit kunnen geschie- |
|||||
|
29
|
||||||
|
den. In den aard der zaak licht het, dat de te
nemen maatregelen afhankelijk zijn van de ligging en den toestand der versterking, zoodat deze voor allen niet dezelfde behoeven te zijn. Eene goed ingerichte kustbatterij bijv. moet uit al hare kanonnen binnen 24 uren een geregeld vuur kunnen openen. Eene versterking midden in het land heeft over meer tijd te beschikken, bezit lichtere kalibers van vuur- monden, enz. Hierbij kan men dus voorbereidende maatregelen achterwege laten, die bij eene kust- batterij met zware vuurmonden nimmer mogen verzuimd worden, enz. En hiermede breken wij de reeks van uit belang-
stelling voortgesproten denkbeelden en voorstellen af. Mochten ze der moeite waardig gekeurd worden
om door meer bevoegden beoordeeld en onderzocht te worden, dan beantwoorden deze regelen ruim- schoots aan hun doel. B.
|
||||||
|
1 Februari 1870.
|
||||||
|
Bij de Uitgevers dezes ziet ook het licht:
|
|||||
|
J. F. Beckman , Handleiding bij het onderrigt in de Ver-
sterkin gskunst, voor onderofficieren en korporaals der infanterie...................................... / 0.25. J. C. C. den Beer Poortugael, De Krijgsgeschiedenis
der Ouden, benevens hunne voornaamste veldslagen, en het belangrijke uit de veldtogten van Alexander den Grooten, HannibalenCesar................ , 1.40. P. F. Brunings, Gids voor den jongen militair. Een
leesboek ten dienste der korpsscholen. Tweede druk. „ 0.50.
P. F. Brunings, Vervolg op den Gids voor den jongen
militair. Een leesboek ten dienste der korpsscholen.. „ 0.50.
F. L. Carré , Een Volksbelang, naar aanleiding van:
Een woord van den Luitenant-Generaal W. J. Knoop over den militairen toestand van Nederland.......... „ 0.25.
K. Eland , Welk stelsel van bevestiging verdient voor forten
in den regel de voorkeur? Met een Plaat.......... , 0.50.
C. A. W. Halverhout, L\'Indépendance des Pays-Bas.
Réponseala brochure: „Prussia in relation to the foreign policy of England."............................ , 0.25. C. A. W. Halverhout, Beschouwing over de pensioenen
van de Koninklijke Nederlandsche Zeemagt, in verband met hare diensten in de Koloniën van den Staat..... „ 0.25. De hedendaagsche werkkring der kavallerie. Denkbeelden,
ter overweging bij de behandeling van het aanstaande oorlogsbudget.................................. » 0.60. B. G. van der Hegge Zijnen , Genees- en heelkundig Zak-
boek voor het leger, tevens bruikbaar bij de opleiding der hospitaal-soldaten............................ v 2.50. G. G. van der Hoeven , Geschiedenis der vesting Breda.
Met vier platen................................ „ 3.20.
Mr. H. van der Hoeven, Opmerkingen over de Neder-
landsche strafwetgeving voor het krijgsvolk te lande.
Tweede, verbeterde en vermeerderde druk........... „ 2.50.
W. C. Hojel, De bewegingen van den puntkogel. Met
vier uitslaande platen............................ „ 1.50.
|
|||||
|
De kavallerie verdedigd tegen de vernieuwde aanvallen van
den Kapitein der Infanterie D e R o o van Alderwerelt, Lid van de Tweede Kamer der Staten-Generaal....../ 0.30. J. C. J. Kempees, Open Brief aan den Kolonel Weit zei
over het Instructie-Bataillon...................... „ 0.30.
De Koninklijke Militaire Academie. (Overgedrukt uit Be
Militaire Spectator, voor rekening van den Schrijver.).. „ 0.25.
Laan of Zuidwal ? — Een woord naar aanleiding der voor-
gestelde werken in de Stelling Helder............... „ 0.25. G. van Reekum, Handleiding voor geleiders van opko-
mende en vertrekkende miliciens en voor kommandanten van marcherende troepen, CÏ1Z.................... // 0.50. W. A. van Rees, Handleiding tot de kennis der veld-
dienst en vechtwijze van het Nederlandsch Oost-Indiscli leger tegen inlandsche vijanden. Derde, vermeerderde druk.......................................... „ 1.25. Reglement op de inwendige dienst, de politie en de krijgs—
tucht voor de infanterie, gewijzigd voor het Indisch leger. Vierde, verbeterde en vermeerderde druk..... „ 1.25. W. Rüstow, De Duitsch-Deensche oorlog van 1864. Vrij
vertaald en naar officiëele Deensche bronnen bewerkt door F. de Bas. Met 9 Kaarten en Plans......... „ 7.20. W. Rüstow , Handleiding tot de kennis van den kleinen
oorlog. Uit het Hoogduitsch vertaald door E. H. Brouwer. Met Afbeeldingen eu eene Schetskaart.. . . „ 3.90. A. Seubeet, De Taktiek in voorbeelden, bijzonder met
het oog op gevechten om terreiuvoorwerpen. Uit het Hoogduitsch vertaald door E. H. Brouwer. Met 83 houtsneêfiguren................................. ,/ 3.—. A. W. P. Weitzel, De organisatie bij de wet onzer
strijdkrachten te land. Met drie Bijlagen: A. Het vesting-dogma. — B. Organisatie der infanterie in zelfstan- dige bataillons. — C. Tijd bestemd tot oefening onzer militie........................................ „ 0.30. Mr. O. P. K. Winckel, Gids voor officieren en onder-
officieren van het Nederlandsch Oost-Indisch leger, bij de uitoefening der militaire regtspleging in tijd van vrede. „ 1,25. Een woord naar aanleiding van de „Gedachten en opmer-
kingen over de opvoeding en het onderwijs van toe- komstige officieren." Door een voormalig Kadet...... „ 0.20. |
||||
|
,
|
|||||
|
. -
|
||||||
|
\\
Door BROESE & COMP. te Breda wordt met
succes gedebiteerd: R. von Arnim, Uit het dagboek van een compagnie§8cora-
mandant. Proeve eener leerwijze om eene compagnie in korten tijd en onder zeer ongunstige omstandigheden vol- doende in het tirailleeren en den velddienst te oefenen. Naar den tweeden, verbeterden druk vrij vertaald uit uit het Hoogduitsch door C. C. H. Smit, 1ste Luite- nant der Infanterie..............................f 1,75. J. C. C. den Beek Pooutugael, Het Oorlogsrecht.
In linnen band...........................i...... „ 5.20.
J. C. C. den Beek Poortugael, Het Oorlogsrecht.
(Beknopte uitgave tot militair gebruik.)............. » 0.90.
J. C. C. den Beer Poortigael, Onze Kustverdediging.
Eene militaire studie van de kaart. . I............. „ 1.25. J. C. O. den Beer Poortugael, Neerland\'s belang bij de
Conferentiën te Brussel en St.-Petersburg in 1874—1875. „ 0.60.
Kainos, De Nieuwe Hollandsche Waterlinie en hare verbe-
tering naar de eischen des tij ds., j Met twee kaarten... „ 175.
W. Rooseboom, Infanterie-Tactiek. Vrij naar het Hoog-
duitsch van W. von Sc her ff, Majoor van den Geue- ralcn Staf. (Óvergedrukt uit „De Militaire Spectator.") „ 0.80. M. C. P. Simon , Beginselen van de statica der vaste
ligcliamen. Onder medewerking van den oud-Hoogleeraar aan de Koninklijke Militaire Akademie J. Bad on Ghij ben. Met\'19 uitslaande platen. (Nieuwe uitgave.) „ 4.—. |
||||||
|
•
|
||||||