HET HCEILIG5- J^LJ^-RT

ONZEN HEER JESUS CHRISTUS.

GOEDKEURING VAN DE EERSTE UITGAAF.
IMPRIMATUR.

llulemi H. V4X BEEK,

liac Aprilis 1806. Vic. Geu.

GOEDKEURING VAN DE TWEEDE UITGAAF

XJltrajecti, J. II. WENSINl. A\\

SI Mnjus 1868 Em. prof. Libr. Ct: ,

GOEDKEURING VAN DE DERDE UITGAAF. *>
RE�MPRIMATUR.

b Novembrii 1871. Eibr. Cens.

E HAKT VA� JESUS, *r^7:

CHRISTELIJKE VOLMAAKTHEID.
�»>«-�

VAN DEN EERW. PATER

EUG. DESJABDINS, S. J.

OEFENINGEN EN GEBEDEN

VOORNAM ENLIJK VAN DEN EERW. 1\'ATER

S. FRANCO, S. J.

Ego sum vitus, vos jialmitcs.
Ik beu de wijnstok, gii de ranken.
Joanm. XV: 5.

��CX-<;��

VERTAALD EN VEREENIGD

DOOR
IX. .3. v. %

_r-Q. MOSMANS te \'s BOSCH.
Depot van het haia H.Goemahre te Brussel, drukker v. Z. H. Pius IX.

Druk ran J. L. Sch�ithals, te \'s Bosch.

GODVR��CHTIGEN LEZER.

//Het is u niet onbekend, hoe er zich in dezen
//tijd eenigen hebben opgedaan, die door satans
z/geest gedreven en aangehitst, tot zulk een\' graad
,/van goddeloosheid zijn gekomen, dat zij niet
,z schromen, onzen Heer en lleerscher Jesus Chris-
z/tus te loochenen, en met snoodaardigen moed-
,/wil zijne Godheid bestrijden." ^l) En niettegen-
staande do ondankbaarheden en ongeregtigheden
der menschon van dag tot dag toenemen, gaat
de Godmensch Jesus Christus echter voort, met
ons den rijkdom zijner barmhartigheden te toonen.
Immers, op geheel bijzondere wijze houdt Hij
in onze dagen de schatten zijns Harten ge-
opend : roept allen tot zijn Hart en boezemt
allen vertrouwen in, om het te naderen. Is
uw hart niet brandend in u, om tot zijn min-
nelijk Hart te gaan, ten einde, zooveel mo-
gelijk, de oneer te herstellen, welke het wordt
aangedaan? Voorzeker! geheel en onverdeeld
wilt gij u aan Jesus toewijden, Hem uw hart
schenken, om, ware het mogelijk, meer en
meer nog de liefde wonde van Calvari�, welke

1) Pius IX. Enkykl. Quant» cnra... 8 Dec. 186*.

Hij immer in zijn Hart als eereteeken der
verwinning draagt, te doen schitteren. Ja, dit
is uw vurigst verlangen!

Om dit godvruchtig verlangen te gemoet to
komen, en de liefde voor Jesus\' H. Harthooger
in u te doen ontvlammen, hied ik u, tot zijne
meerdere eer zoowel als tot heil uwer ziel,
eenige overwegingen, oefeningen en geheden,
welke op het goddelijk Hart hetrekking hebben,
in dit boekwerkje vertaald en vereenigd, aan.

De inleiding, het voorafgaande hoofdstuk,
het dertigtal overwegingen en de achter elke
overweging toepasselijke kernspreuken van Heili-
gen, zijn getrouw overgezet uit het werkje, ge-
titeld : �Le Coeur de J�sus principe et mod�le
de la perfection chr�tienne, par Ie P. Eug�ne
Desjardins, de la Compagnie de J�sus. (2° �d.)
Paris, Jac([ues Lecoil�e et C^ie-" Het twaalftal
oefeningen voor den eersten Vrijdag van iedere
maand enz. zijn genomen uit het: �Vollstiindiges
Gebed- und Betrachtungsbuch f�r Verehrer des
heiligsteu llerzens Jesu. Aus dem Italienischen
frei bearbeitet nach P. S. Franco, a. d. G. J.
von einem Mitgliede derselben Gesellschaft.
(2* vermerhte Auflage) Mainz, Verlag von
Pranz Kirchheim. 1864."

Geheel dit boekje, � gelijk nader uit de
Inleiding zal blijken�heef t de vereering van Jesus\'
heilig Hart ten doel; deszelfs hoofdzakelijke volg-
orde steunt op deze gedachte: dat men op drie�rlei
wijzen vooral het goddelijk Hart kan vereeren :

VOORREDE. tlt

Op de eerste plaats door overwegingen en
oefeningen. In dit werkje nu vindt men een
dertigtal overwegingen, welke kunnen dienen
voor iederen dag des jaars, doch ook zeer ge-
schikt zijn voor de Junij-maand, � toegewijd
aan Jesus\' heilig Hart; een twaalftal overwe-
gingen of oefeningen voor den eersten Vrijdag
van iedere maand; eene negendaagsche oefening
ter voorbereiding van het feest van het god-
delijk Hart; verscheidene oefeningen voor dit.
feest zelf; eindelijk nog eene negendaagsche
oefening, welke voor iederen dag een kort
gebed bevat en dienen kan, om eene of andere
bijzondere aangelegenheid het goddelijk Hart
aan te bevelen.

Ten hoeede, door geleden, welke meer in het
bijzonder op het goddelijk Hart betrekking hebben.
Zij nu, die hunne toewijding aan Jesus dikwerf
wenschen te vernieuwen, Hem voor zoovele
versmadingen eenigermate voldoening geven, en
hun hart in het zijne willen uitstorten, vinden
in het tweede gedeelte : gebeden van opdragt,
van eerherstel en vele andere gebeden en ver-
zuchtingen, welke aan de verschillende toe-
standen en behoeften van den mensch beant-
woorden.

Op de derde plaats, door de gewone gebeden
van iederen Christen: de morgen- en avond-
gebeden, de gebeden gedurende de H. Mis,
alsmede de biecht- en commnnie-gebeden, enz.
zijn in het derde gedeelte z�� ingerigt, dat zij

op bet goddelijk Hart en deszelfs vereering
betrekking hebben.

De Vertaler stipt hier aan, dat hij in deze
hollandsche uitgave achter iedere der 30 over-
wegingen een schietgebed heeft toegevoegd, als-
mede eene korte verzuchting, enz. om den aflaat
te verdienen; dat hij, hetgeen meer uitsluitend
op Frankrijk doelde heeft weggelaten; � en den
latijnschen tekst, zoo dikwerf deze voorkwam,
afzonderlijk onder aan de bladzijde heeft geplaatst.

Zoo dan kan een ieder in deze verzameling
van overwegingen, oefeningen en gebeden dat-
gene vinden, wat aan zijn\' wensch en den drang
zijner godsvrucht kan voldoen.

Bid en overweeg derhalve; werp u dikwerf
op Jcsus\' boezem neder, rust dii;ir, verberg u
in de goddelijke wonde, drink er liefde uit dien
liefdestroom! moge de ingang tot dat Hart,
wel is waar, eene wonde wezen: vrees echter
niet daar binnen te gaan: want uwe zegeniu-
gen zullen overgroot zijn. De wonderkracht van
Jesus\' Hart overdenkende, zijn Hart door uwe
gebeden vereerende, zult gij meer en meer
versterkt worden in uw geloof; bemoedigd in
uwe hoop; ontvlamd in uwe liefde; in uw lijden
en strijden met troost en kracht vervuld; in uw\'
geestelijken honger met eene hcmclsch brood ge-
spijzigd worden; en in uwen dorst zult gij eene
fontein vinden, welke springt ten eeuwigen leven.

Wclzalig de ziel, die te midden der aardsche
zorgen gehoor geeft aan \'s Heeren roepstem:

Kom tot Mij; neen, wil niet vreezen,
Om te rusten op Mijn Hart;

In Zijn wonde zult gij lezen:

Hier vloeit balsem voor uw smart!

Wees dus een ijverige vereerder van Jesus\'
II. Hart. Dit hoop en wensch ik met het oog
op de verhevenheid en uitmuntendheid van het
goddelijk Hart; ik hoop en wensch het met het
oog op de beloften, welke ons dat Hart heeft
gedaan, � op de getrouwheid, waarmede het
zijne beloften houdt, � op de liefde, waarvan
het voor ons is doordrongen, � op de uit-
werkselen dezer liefde eindelijk, welke wij da-
gelijks in zoo vele zielen gewaar worden.

Moge dan Jesus\' aanbiddelijk Hart, aan welks
verheerlijking ik deze overzetting geheel toewijd,
zijn\' zegen uitstorten over hem, die ze ondernam,
zoowel als over allen, dio er gebruik van maken.

En wanneer gij u, godvruchtige Lezer, aan
dat allerzoetste Hart, slagtoffer der brandendste
liefde tot ons, verkwikt, wil dan eene enkele
maal aan hem denken, die er u meer en meer
heenleidde door deze vertaalde overwegingen
en gebeden en ook hij zal uwer gedachtig
wezen in het vereenigingspunt der ware vrien-
den, � in Jesus\' allerbeminnelijkst Hart.

B. J. v. A.
V...., R. K. Pr.

Op den Feestdag van St. Jan,
Apostel en bevoorregt Leerling
»«n Jesus\' II. Hart. 1885,

Wij hebben ons voorgenomen in dit boek-
werkje het II. Hart van den Heer Jesus Christus
te doen kennen, beminnen, de vereering daarvan
uit te breiden en vooral de christen-geloovigen
m�e te voeren op het voetspoor der deugden,
beoefend door dat Hart.

Men moge in onze dagen de theori�n van den
vooruitgang vermeerderen, � zijn verstand af-
matten, om den volkeren een\' denkbeeldigen,
maar nimmer te bereiken geluksstaat te bezor-
gen, � wijsgeerige stelsels ondervragen, ter op-
lossing der groote vraagstukken der beschaving,
tot welvaart der menschheid; \'t is alles te ver-
geefs! de ware wijsheid, de waarachtig verstan-
delijke � en zedelijke vooruitgang, het geluk
voor den mensch in \'t bijzonder, zoowel als voor
de maatschappij in \'t algemeen, kan men nergens
anders vinden, dan in de kennis, liefde en navol-
ging van Jesus Christus, � nergens anders, dan
in de persoonlijke en maatschappelijke weder-
voortbrenging of naleving der gevoelens en deug-
den van zijn goddelijk Hart.

Nog niet lang geleden riep de welsprekende
Pater F�lix uit in tegenwoordigheid van vijf dui-
zend toehoorders, welke elkander rond den kansel
der Notre-Dame te Parijs, verdrongen: ,/Door
den band zijner liefde, houdt Jesus Christus aan
zijn Hart gehecht de geslachten, die Hem be-
minuen; Hij voert hen naar het midden- of

rustpunt heen: door ze tot zich te trekken, en
die aantrekking der menschheid tot Jesus\' heilig
Hart: dat is de wezenlijke vooruitgang.. .Wan-
neer ik mijne oogen vestig op zijn geopend Hart, �
levende woontent der liefde, dan zeg ik bij mij
zei ven: Ach, waren alle onze harten daar!\'\'
II

Ook heeft ons nog eene andere gedachte bezig
gehouden bij de zamenstelling van dit werk,
namelijk : dat de Kerk uiet genoeg wordt gekend.

Hare kinderen zelven, ineerendeelsopgevoed in
vooroordeel of onverschilligheid, misleiden zich op
de zonderlingste wijze in de schatting van den geest
der H. Kerk, van hare daden, hare leer, hare voorstel»
lingen, hare instellingen en van haren invloed.

Welnu, er bestaat een innige band tusschen
de Kerk en Jesus\' Hart. �In het goddelijk Hart
van Jesus is de H Kerk ontvangen. Die gebeurtenis
had God door een onuitsprekelijk geheim vooraf-
gebeeld in de schepping van den mensch, om die
later in vervulling te doen gaan in \'s menschen
herstelling. Wanneer Adain in een\' geestver-
rukkenden slaap lag gedompeld, werd Eva uit
zijne zijde genomen en hem tot vrouw gegeven;
desgelijks, wanneer Jesus Christus den slaap des
doods sluimerde..., werd de Kerk genomen uit
zijn Hart en nam zij terstond de hoedanigheid
van Bruid aan." (De Eerw. P. Nouet.)

Meest al de Vaders, van Tertullianua af, tot
aan den H. Bonaventura toe, hebben schier in
dezelfde bewoordingen die bijbelsche verborgen*

XII INLEIDING.

lieid doen uitkomen, en plegtig hebben zij be-
zongen die wondervolle geboorte, waardoor de
Kerk levend te voorschijn trad uit de liefde-wonde,
in het Hart van den goddelijken Meester, op
Calvari� toegebragt.

])e Kerk is alzoo het bijzondere werk van Jesus\'
II. Hart: zij is het goddelijk uitvloeisel zijner
liefde. Zijn Hart heelt haar ontvangen: zijn Hart
haar gebaard: zijn Hart bezielt haar: zijn Hart
bestuurt haar: zijn Hart werkt in haar en drijft
haar aan, als zij spreekt of handelt. Uit het
Hart van Jesus geboren, is de Kerk niet alleen
de schatbewaarster der waarheid, maar zij is ook
de erfgename zijner liefde; en belast, om hier
beneden de verhevene zending van den Zaligmaker
voort te zetten, gaat zij al weldoende rond.

\'t Scheen ons derhalve toe, dat een boek over
Jesus\' 11. Hart, tevens een lofschrift der Kerk
zou zijn: want de ontsluijering van de bekoor-
lijkheden van dat goddelijk Hart, van zijne onein-
dige volmaaktheden en teedere barmhartigheden,
zou te gelijk doen kennen de natuur, den geest
en de strekking der Kerk, die de voortzetting
is van Jesus Christus, zijn geheimzinnig ligchaam,
en, oin zoo te spreken, de voortdurende mensch-
wording van zijn Hart.

O, gij die de H. Kerk wilt leeren kennen, en
op juiste wijze haren werkkring waarderen, be-
studcert dan het Hart van Jesus. He kennis van
dat aanbiddelijk Hart zal uw\' geest en uw hart
geschikt en vatbaar maken, om kinderlijke hoog-

achting, liefde, vereering en gehoorzaamheid te
brengen aan die vlekkelooze Bruid, welke de Heer
Jesus ten koste van zijn bloed zich heeft ver-
worven, en aan wie Hij de belofte heeft gedaau,
van haar te zullen bijstaan met zijn licht en zijne
liefde tot aan de voleinding der eeuwen.
III.

Opzettelijk hebben wij de vraag ter zijde ge-
laten : wat aanbetreft het voegzame en wettige
der vercering, bewezen aan het H. Hart.

Deze kwestie schijnt ons heden minder nuttig,
dan zij het was in vorige eeuwen, toen deze
vereering, in hare ontwikkeling en klaarheid,
liet kenmerk van algemeenheid nog niet had ont-
vangen. Deze godgeleerde kwestie is overigens
voortrelfelijk behandeld door verschillende schrij-
vers, en wel in het bijzonder: door den kardinaal
Gerdil, de Eerw. Paters Muzzarelli, en Gallifet,
door Mgr. de Boulogne en Pater Perrone.

Wij hebbeu er ons meer op toegelegd, om
praktisch: of in de beoefening het H. Hart van
Jesus te doen kennen, � zijne innigste gevoe-
lens te doen uitkomen, of zijne bewonderenswaar-
dige deugden, wier goddelijke kracht ons met
evenveel vreugde, als zoetheid tot de meest vol-
maakte navolging aantrekt, voor oogeu te stellen.
IV.

De godsvrucht tot Jesus\' H. Hart heeft als
voorwerp: het aanbiddelijk Hart van onzen godde-
lijken Verlosser, en de oneindige liefde, waarvan
het voor ons is verslonden geworden.

XIV INLEIDING.

Zij heeft tot doel: aan dat H. Hart liefde voor
liefde weer te geven, het dank te zeggen voor
genotene weldaden, en de beleedigingen te her-
stellen, welke het onophoudelijk, en vooral in het
Allerheiligste Sakrament, worden aangedaan.
Door Josus Christus zelven is deze godsvrucht
geopenbaard, als zijnde het krachtigste middel,
ter verlevendiging van het wankelend geloof, en
ter ontsteking der verkoelde liefde onder de chris-
tenen. Geene devotie schijnt meer geschikt voor
de behoeften onzer hedendaagsche maatschappij.
Aan het ego�smus van onzen tijdgeest, aan zijne
zinnelijke strekking, aan zijne onverschilligheid
in zake van godsdienst, aan de hebzucht, welke
de harten verdeelt en aan de moedeloosheid,
waardoor ze worden verzwakt, stelt zij tegenover:
de vereering en den goddelijken invloed van het
meest toegenegene, meest zuivere, meest teedere
en meest medelijdende Hart.

In de werken van de gelukzalige Margaretha-
Maria leest men deze troostvolle woorden, met
betrekking, tot de godsvrucht van \'t heilig Hart:
,/�oor dit middel verlangt de Heer aan velen,
hen van den weg des verderfs terugtrekkende,
het leven weer te geven, � satans slavernij in de
zielen te vernietigen, om daar binnen het rijk zijner
liefde te vestigen, welke niet zal gedoogen, dat er
eenverloren ga van allen, die Hem zijn toegewijd."
V.
T)c godsvucht tot Jesus\' II. Hart is geenszins
het uitsluitend voorregt van eenige vrome zielen.

r.VI.El�lNG. XV

De Heer heeft bevolen, dat zij op alle plaatsen
zoude verkondigd en verspreid worden. Zijn niet
alle mensclien het voorwerp zijner teedere liefde?
Zijn niet allen met zijn bloed besproeid en met
zijne weldaden overladen ? Hebben niet allen dat
aanbiddelijk Hart gewond door hunne zonden?
Het Hart van Jesus is de schat van alle menschen,
voor alle menschen is het geopend geworden
op het kruis, en allen, zelfs de schuldigsten hebben
deel aan zijne barmhartigheden en aan zijne liefde.

Aller pligt is het dus, om aan het Hart van
Jesus eene schatting te brengen van liefde, erkente-
lijkheid en herstelling; maar \'t is ook een regt
voor allen in dit goddelijk Hart eene schuilplaats
en vertroosting te zoeken.

Voorzeker, verblijdde zich dan ook de gods-
vrucht der christenen, toenZ. H. Paus PiusIX,
vaststelde: dat het feest van \'t H. Hart in de
geheele H. Kerk zou gevierd, en voortaan onder
de groote feesten van het kerkelijk jaar zou
gerangschikt worden. � �Verkondig overal, zegt
de Heer Jesus tot dcgelukzalisfeMargaretha-Maria,
deze godsvrucht aan de wereldlingen, boezem ze in,
beveel ze aan: als liet zekerste en gemakkelijkste
middel, om van Mij eene waarachtige liefde tot
God te verkrijgen, � aan de geestelijken, in de
wereld en in het klooster: als een krachtig middel,
om tot de volmaaktheid van hunnen staat te
geraken, en eindelijk � aan alle geloooigen: als
eene devotie zeer gegrond en geschikt, om de
verwinning te behalen over de hevigste hartstog-

XY1 INLEIDING.

ten, om eendragt en vrede to herstellen in de
meest verdeelde famili�\'n, om zich to ontdoen
van de diepst ingewortelde onvolmaaktheden, en
binnen weinig tijds tot do hoogste volmaaktheid
op te klimmen."

Om w�l te begrijpen, welk eene gewigtige
plaats de devotie tot het II. Hart in de katholieke
godsdienst inneemt, is het genoeg na te gaan,
dat onze Heer Jesus Christus zelf de vestiging
en voortplanting dier devotie verlangd, de voor-
naamste oefeningen er van bepaald heeft, en,
dat Hij ten gunste diergenen, welke er zich aan
zouden toewijden, de meest troostende beloften
heeft gedaan, als : eendragt in de famili�n, ijver
in de dienst van God, vertroosting in smart en
kwellingen, voorspoed in ondernemingen en de
zoetste gerustheid in het uur des doods.

�Ik zeg het met innige overtuiging, schrijft
de gelukzalige Margaretha-Maria, dat, wist men
hoe aangenaam deze godsvrucht aan Jesus Chris-
tus is, er niet ��n christen zou zijn, hoe flauw zijn
hart ook van liefde kloppe voor zijn\' beminnelijken
Verlosser, of hij zou deze godsvrucht beoefenen."

�Onbegrijpelijke schatten bewaart de Heer Jesus
voor diegenen, welke zich beijveren, om deze
godsvrucht te vestigen of aan te kweeken. De
Heer heeft mij doen zien de namen van onder-
scheidene personen, welke in zijn hart stonden
geschreven, omdat zij zoo vurig verlangden, Hem
te doen beminnen en vereeren, en daarom zullen

zij ook nimmer uit zijn Hart worden weggewischt."

In de akten van het laatste provinciale Concilie
van Avignon, in \'t jaar 1859 gehouden, leest
meu deze merkwaardige woorden:

0 Onder de betuigingen van eerbied en hulde
door de godsvrucht der geloovigen onzen Aller-
heiligsten Verlosser en Zaligmaker aangeboden,
is er geen aangenamer aan Jesus Christus, geen
voordceliger voorde Kerk, vruchtbaarder in genade
en geestelijke gunsten voor de menschen, dan
de vereering van het Allerheiligste Hart van Jesus.\'

Geeue devotie heeft dan ook meer broederschap-
pen doen ontstaan, gecne is door zoovele Pause-
lijke Breven aangemoedigd, geene devotie einde-
lijk is met zulke kostbare aflaten verrijkt geworden.
VII.

Men kan den Christenen zeggen, hetgeen de
11. Johannes de Dooper aan de Joden zeide, spre-
kende van Jesus: �Midden onder u is er ��n,
dien gij niet kent." En inderdaad: Jesus Chris-
tus wordt niet genoeg gekend; zijne liefde niet
genoeg begrepen; men weet, wel is waar, dat
Hij God is, dat Hij voor ons gestorven is, en
dat Hij in het Allerheiligste Sakrament tegen-
woordig is; doch men kent Hem niet, gelijk
een kind zijn\' welbeminden vader, een vriend zijn\'
toegenegen vriend kent: kortom ; men kent Hem
niet met die kennis des harten, waardoor innig-
heid en vertrouwen ontstaan. De godsvrucht nu,
tot het H Hart zal ons den Heer Jesus doen
kennen en beminnen, naar gelang wij de gehei-

men zijner barmhartigheid zullen outsluijeren en
meer en meer de gevoelens begrijpen dier liefde,
waarmee Hij voor ons is bezield.

�Indien gij de gave Gods kendet, zeide de
Heer aan de Samaritaansche vrouw!"

O, konden wij begrijpen hetgeen Jesus ons
gegeven heeft, met ons zijn Hart te schenken!..
Welk eeno liefde en welkeen vertrouwen zouden
wij dan voor Hein gevoelen!
VIII.

Het Hart van Jesus is voor ons gevormd in
den schoot der 11. Moedcr- Maagd Maria; dat
Hart heeft geklopt, gebeden en geleden voor
ons heil; het heeft de z�� treffende bladzijden
ingegeven van het Evangelie, en is de bron der
Sakramenten: van uit den tabernakel ondersteunt,
bestuurt en troost liet onze zielen; \'t is dat
Hart, wat al de zelfopollcringen inboezemt, al
onze smarten heiligt en al onze deugden doet
ontstaan; dat Hart vergeeft ons de zonden in
de heilige vierschaar eu spreekt tot ons door
zijne stille ingevingen der genade; dat Hart
heeft ons de II. Maagd Maria tot Moeder ge-
schonken, en schept er zijn behagen in, om
onder ons te wonen in het aanbiddelijk Geheim
des Altaars. Dat Hart, in ��n woord, is de
bron en het kanaal van alle hemelsche gaven.
Vermits God bij zijne Mcnschwording een men-
schelijk hart aannam, oin daarvan het werktuig
zijner eindelooze liefde te maken, zoo heeft Hij
dien» volgens aan dat hart alle uitoefening van goed-

INLEIDING. XIX

lieid en barmhartigheid toevertrouwd; en derhalve
is er geene genade, en geene gave Gods, die ons
niet door het Hart van Jesus wordt meegedeeld.

De H. Augustinus vergelijkt het II. Hart bij
de ark van Noach : wie ddar binnen gaat zal
van schipbreuk worden bevrijd. Uit dat ge-
opend Hart, zegt de II. Cyprianus, schiet de
stroom, welke springt ten eeuwigen leven. Het
Hart van Jesus, zegt de II. Bernardus, is het
fornuis der gloeijendste liefde, bestemd, om het
heelal te ontsteken. De II. Petrus Damianus
noemt dat Hart de algeineene schatkamer van
wijsheid en wetenschap; de H. Pranciscus van
Sales, de bron aller genaden, en de 11. Bona-
ventura den rijkdom van allerlei goed.

De H. Pranciscus van Assisiii, de H. Clara,
de H. Aloysius van Gonzaga, roepen het onop-
houdolijk aan : als den zetel der goddelijke liefde.
Dat beminnelijk Hart werd aan de H. Mechtilde
gegeven: als een toevlugtsoord gedurende het leven,
en als de zoetste vertroosting in liet uur des doods.

Toen de Eenv. Pater de liavignan een kruis-
beeld tegen zijn stervende lippen drukte, riep
hij in vervoering van hoop en liefde uit: �Wat
is de opening van Jesus\' Hart een schoone deur,
om den hemel binnen te gaan!"
IX

De Zaligmaker heeft zijn innig verlangen uit-
gcdrukt, om zijne oneindige liefde vereerd te
zien worden onder het beeld van zijn gewond
Hart, omgeven van de werktuigen van zijn lijden.

Overal, waar zich die afbeelding zou bevinden,
zou Hij, volgens zijne beloften, overvloedige
zegeningen uitstorten. En wat kan liet Hart
van Jesus, dddr, waar het tegenwoordig is,
anders uitwerken, dan beminnen, vergeven,
zegenen en troosten? De afbeelding van \'t H.
Hart is eene eenvoudige, doch dringende en
aanhoudende prediking, welke ons tot liefde en
vertrouwen aanspoort jegens God, die de meu-
schen z�� zeer heeft bemind.

Twee eeuwen zijn reeds verstreken, sedert Jesus
zijn verlangen heeft te kennen gegeven, en hoe-
vele kerken en christen-huisgezinnen zijn er
niet, welke met de afbeelding van \'t heilig Hart
nog niet zijn versierd. Hoevele zieken, hoevele
armen, hoevele bedrukte of droevige zielen,
hebben dat groote toonbeeld van onderwerping
nog niet onder hunno oogen! O, welk een
rijkdom van genade, zou dat goddelijk Hart m�e-
deelen, werd zijne afbeelding, gedurende de
Junij-maand, in alle kerken ter vereering voor-
gesteld, op een rijk versierd altaar, als op
eenen troon van barmhartigheid, om daar onze
huldete ontvangen en onze wenschen te verhooren!
X

Ten allen tijde is in de H. Kerk voor de vrome
zielen Jesus\' H. Hart zoowel, als zijne heilige
Wonden, zijn aanbiddelijk Gelaat en zijn kost-
baar Bloed, een voorwerp eenerbijzondere vereering
geweest; maar die vereering is eerst algemeen
geworden, tengevolge der openbaringen, welke

do Heer gedaan heeft aan de gelukzalige Marga-
retha-Maria *).

_vIk ben gekomen, om vuur op de aarde te
brengen, zeide de Zaligmaker; en wat wil ik,
dan dat liet ontstoken worde ?" Jesus\' wensch
wordt in onze dagen vervuld: de goddelijke
liefdebrand breidt zich al verder en verder uit:
de huisgezinnen, de parochi�n, de bisdommen,
en koningrijken zelfs, zijn er van ontstoken,
en een gedeelte van \'t chistelijk Europa heeft
zich reeds plegtig aan de vereering van \'t H. Hart
toegewijd.

Uit de heilige katakomben voortgesproten,
waar zij slechts gekend en beoefend werd door
van liefde gloeijende zielen, wier wellust zij
uitmaakte, is de godsvrucht tot het H. Hart

1) Margaretha-Maria Alacoque, 1G1-7 te Frankrijk in het Bisdom
Autun geboren,later Ordes-zuster in het klooster van Maria-Visitatie,
te Parni-le-Monial, werd van God uitverkoren, om de godsvrucht
tot het H. Hart van Jesu3 in de wereld te verbreiden, even als eens
de H. Juliana (t 1258) de aanleiding was, om het feest van het
Allcrh. Sakraraent in de Kerk te doen vieren. De deugden van
Margarelha-Maria werden door do Congregatie der Uiten (kcr-
kelijke gebruiken) onderzocht en door onzen II. Vader Paus
Kus IX voor heldhaftig verklaard, (ISMi verscheen het dekreet:
de virtutibus in gradu heroico,) zoodat men met zekerheid tot
het onderzoek der drie wonderen kon overgaan, welke gevor-
derd werden tot hare zaligverklaring. Deze zaligverklaring heeft
plaats gehad in \'t jaar 1861. Al wie nu maar cenigermate de
groote strengheid en stipte naauwkeurighetd kent, waarmede
men te Eome, bij zulk ecne aangelegenheid te werk gaat, kan
daarom dan ook met het volste vertrouwen aan do getuigenissen
van de gelukzalige Margaretha-Maria geloof hechten, indien zij
ons hare verschijningen, hare taak, en de door Jesns Christus
zelven aan haar gedane beloften, ten aanzien der verecring vau
zijn goddelijk Hart, mededeelt. De Vebtai.er.

eindelijk z�� schitterend geworden, als de katho-
lieke lveik-zelvc. Op alle kansels wordt zij ver-
kondigd, door alle stemmen verheerlijkt en ge-
prezen, en de geschriften van lateren tijd, welke
onder duizenderlei vormen nog telkens toenemen,
zijn niet minder een troostend teeken van ge-
durige verwinningen, door het II. Hart op de
zielen hehaald, � dan, dat zij tevens het be-
wijs opleveren: hoe vruchtbaar de erkentelijk-
heid en liefde is.

Welk een geloovige is er, die bij de zware
stormen onzer eeuw geene levende hoop in zijn
hart heeft ontwaard, bij het aanschouwen van
die overeenstemming in de katholieke gevoelens,
en van het algemeen haken en hijgen der zielen
naar de ongeschapene liefde, welke zich verwaar-
digd heeft, hare goddelijke teederheid voor de
kinderen der menschen zinnebeeldig voor te
stellen en duidelijk te maken?
XI.
Het voorbeeld der herders heeft den ijver der
geloovigen opgewekt. Het feest van \'t heilig
Hart, c!e novene ter voorbereiding, de godvruch-
tige oefeningen van den eersten Vrijdag van
iedere maand, de heilige oefeningen derbroeder-
schappen zijn niet meer in staat, om aan hunne
liefde en genegenheid te voldoen; hunne gods-
vrucht begeerig, om zich onbelemmerd te kun-
nen uitbreiden, heeft hen aangedreven, om de
Junij-maand geheel en al aan de vereering van
Jesus\' H. Hart toe te wijden. Aan Frankrijk

heet\'C deze oefening hare oorsprong en hare voort-
planting te danken.

Tot Gods meerdere eer moeten wij zeggen,
dat de oefeningen dezer maand overal wonderen
van bekeering en heiligheid te weeg brengen,
ten gunste dergenen, die volgens \'s Heeren be-
loften, zijn Hart op eene bijzondere wijze zouden
vereeren.

De Voorzienigheid heeft gewild, dat op den
Jaatsten dag der Maria-maand de eerste van
Junij zou volgen,�toegewijd aan \'t II. Hart.
De opvolging is in volmaakte harmonie met
de hooge en troostvolle bestemmingder II.Maagd.
Inderdaad : is zij niet de blijde Dageraad, welke
ons de goddelijke Zon van geregtigheid aankon-
digt ? Is zij de iceg niet, die ons voert tot
den Zaligmaker? Is zij niet de geheimzinnige tier,
wier zachte flikkeringen ons geleiden naar het
Hart van Jesus? Is zij niet eindelijk de deur des
hemels, waardoor wij ingang hebben in dat god-
delijk Hart, � waarachtig paradijs der vrome
ziel? He maand van Maria zal ons dus, als van
zelve in de maand van \'t heilig Hart binnen-
leideu, en ons voorbereiden, om de genade te
ontvangen, welke het aanbiddelijk Hart niet zal
nalaten over ons uit te storten, gedurende die
maand, waarin het zoovele hulde-blijken ont-
vangt der toegenegene zielen.
XII.
Het boekje, dat wij aan de godsvrucht der geloo-
vigen aanbieden, leggen wij met eerbied eu liefde

voor de voeten neder der onbevlekte Moeder-
Maagd.

Moge het onder hare moederlijke bescherming
bijdragen tot de glorie van Jesus\' H. Hart: door
verlichting en aanmoediging der geloovigen, die
meer en meer in kennis, liefde en navolging
van het goddelijk Hart wenschen toe te nemen.

TOT H�T HEILIG HART VAN JESTJS.

VOOPAFGAAND HOOFDSTUK.
Over de navolging van Jesus\' II. Hart;

Inspics, et fac seeunhim exemplar, quod tib;
in raODte monstratum est. (Exod. XX7, 40.\\

Zie en doe naar liet voorbeeld, dat u op den
berg is petoonl geworden.

Het groote doel des Heeren in het bewonde-
renswaardige werk der Mcnschwording is: om
ons het leven zelf van zijn\'goddelijken Zoon te
doenleiden. Jesus heeft de zwakheden onzer natuur
gedeeld, ten einde ons aan zijne gedachten, ge-
voelens, aan zijn lijden en al zijne daden deel-
achtig te maken, en eenmaal krachtens deze
deelachtigheid zelve, mede-erfgenamen zijner
eeuwige glorie. De christelijke volmaaktheid be-
staat alzoo in onze gelijkvormigheid met Jesus
Christus, inodui aller deugden, levend voorbeeld
van alle heiligheid. Daarom vermaande de groote
Apostel de gel»ovigen van Rome, wanneer hij huu
een kort begrip van de leer des Evangelies
wilde geveven: dat zij zouden aandoen den Heer
Jesus Christus. ^J)

1) Induimini Dominum. Jesura Christum. Rom.XIII, H.

En hij schroomde niet, om aan de Galati�rs
te schrijven, dat het voortdurend oogmerk zijner
apostolische zorgen was: Jesus Christus in hunne
zielen te vormen. ^l) Welnu, er is geen gemak-
kelijker en geen krachtiger middel, om in ons die
gelukkige gelijkvormigheid met onzen beminne-
lijken Zaligmaker te bewerkstelligen: dau de
overdenking der liefde en innigste gevoelens zijns
Harten, onder den sluijer van zijne woorden en
daden. De kennis zal de liefde doen geboren
worden, en de liefde, in hare voortreffelijke
vruchtbaarheid, zal de navolging doen ontstaan.
Inderdaad : terwijl wij de oogen der ziel vestigen
op dat Hart, � het meesterstuk des Allerhoog-
sten, � de vreugde der engelen, � en de glorie
van het paradijs, zullen onze harten, gloeijend
van hemelsch vuur, in zijne verhevene gelijkvor-
migheid worden veranderd, en onder zijne leiding
van deugd tot deugd voortgaan. 2) De overwin-
nende bekoorlijkheid zijner voorbeelden zal ons
opregter maken in de nederigheid, standvastiger
in het geduld, heldhaftiger in de zachtmoedig-
heid, vuriger in de liefde, edelmoediger in de
gehoorzaamheid, brandender en meer bescheiden
in de beoefening van den ijver. Geven wij dan
gehoor aan de zoete uitnoodiging van Jesus Chris-
tus; Komt allen tot Mij. Treden wij binnen in

1) Filioli mei, quos iterum partario, donec formetur
Christus in yobis. Gal. IV, 19.

2) Gloriam Domini speculantes, in eam dem imaginem trans-
formwnur 5 claritate in cluritatem. II Cor. III, 18.

zijn beminnelijk Hart, voor ons op het kruishout
geopend, als in een school van heiligheid; en
trachten wij door eene godvruchtige overweging,
den oneindigen schat zijner weldaden en de tref-
fende lessen zijner liefde op te vangen.

Over de ��nheid van Jeans\' Hart met het
eeuwige woord, en hoe dat beminnelijk
Hart bron en toonbeeld onzer vereeni-
glng met de godheid is.

Et Verbum caro faetum est. Joinn. I, 14.
En het Woord ia vleesch geworden.

Deze woorden drukken het geheim dier onuit-
sprekelijke ��nheid uit, welke in de Menschwording
tusschen de goddelijke natuur eu de menschelijke
natuur is gewrocht. Dit geheim is de tweevou-
digheid van natuur in de ��nheid, van Persoon,�
Jesus Christus. Welnu, wanneer twee naturen op
zelfstandige wijze zich vereenigen en door hare
��nheid eene nieuwe oorzaak van werking vor-
men, dan is het overeenkomstig de orde, dat
zij elkander wederkeerig hare voorregten mede-
deelen. Doch, wanneer het gebeurt, zoo als zulks
geschiedt in de Menschwording van \'t goddelijk
Woord, dat eene der beide naturen, wegens hare
minderheid aan de andere natuur, welke haar in
alle volmaaktheid overtreft, niets kan m�edeelen,
dan geniet deze lagere natuur, om zoo te spre-
ken, al de voorregten, krachtens «leze ��nheid,

omdat zij deelgenoote is gemankt va» de voor-
treffelijkheden der natuur, welke boven haar ver-
heven is. Daarom dan ook heeft het goddelijk
Woord, toen het zich ter onzer verlossing met
de menschelijke natuur vereenigde, volgens de
uitdrukking der Vaders, de menschelijke natuur
ver/teren tot de hoogte zijner Godheid, en haar
als overstelpt met goddelijke eigenschappen. AVat
vroeger d. i. voor de vereeniging met de men-
schelijke natuur uitsluitend eigen aan de God-
heid was, is krachtens die ��nheid mede het
eigenaardige der heilige Menschheid geworden:
met dit verschil eventwel, dat de Menschheid in
Jesus Christus, krachtens genade en barmhartige
mededeeling, volmaaktheden heeft, welke de
Godheid in eigendom en uit noodzakelijkheid
harer natuur zelve bezit. De Menschheid in J.-C.
is dus waarlijk door have ��nheid met het Woord
vergoddelijkt: zij is deelgenoote geworden van
de voorregten der Godheid; en van daar de huldo
van aanbidding gebragt aan de heilige Mensch-
heid van Onzen Heer J.-C.

De Godheid intusschen vereenigt zich niet enkel
met de ziel van Jesus Christus, maar ook met
zijn aanbiddelijk ligchaam, zooals deze woorden
het aanduiden: �Eu het Woord is vleesch ge-
worden" en de theologie zulks leert. Wie zal
dus in staat zijn de waardigheid en grootheid
dier heilige Menschheid uit te drukken, � wio
de glorie, welke op haar afstraalt van Hem, die
bij uitnemendheid de glorie van den hemelschen

Vader genoemd wordt? Dan, de Godheid zich
huwend aan de Menschheid in Jesus Christus,
vereenigt zich ook met ieder deel dier Mensch-
heid overeenkomstig hare natuur. Het verstand,
de zinnen, de neigingen, het hart alles deelde,
elk op zijne wijze aan die vergoddelijking, en
daardoor zelfs werd de gelie^le Menschheid met
al hare deelen in eene zoete doch noodzakelijke
afhankelijkheid van de Godheid geplaatst.

Het hart van Jesus, vereenigd met het godde-
lijk Woord, kan derhalve geene andere, dan
goddelijke neigingen hebben, zoowel in voorwerp
als in doel. De liefde, waarmee het God beminde,
was ontstoken door die zelfstandige liefde, waar-
mede het eeuwige Woord zijn hernelsclien Vader
bemint. De liefde, waarvan het Hart brandde
voor de menschen, en welke het aandreef, om
zich op te otteren voor hun heil en er zijn\' wei-
lust in te vinden, om onder ons midden te zijn,�
die liefde heeft Jesus\' Hart geput in die einde-
looze liefde, waarmede God ons van alle eeuwig-
heid beminde.^l) Al deze deugden moesten, door
de afstraling zijner Godheid bezield, noodwendig
het kenmerk dragen van heldhaftigheid: waarvan
God de oorzaak en de bron is. Ja, wie zal den
ijver vermelden van zijn gebed en de orde, welke
er heerschte in al zijne gemoedsbewegingen? Wie
vermag ze uit te drukken: Zijne diepe nederig-
heid, zijn geduld, zijne zachtmoedigheid, zijne

1) In charitafe perpetua dilexi te, Jerem XXXI, S,

teedero godsvrucht, zijne edele gevoelens, zijne

�iimctclijke eu alomvattende liefde, zijne vaardige
gehoorzaamheid, zijn\' haat jegens de zonde, die
iiein folteringen en den dood deed omhelzen;
eindelijk zijn\' ijver voor de glorie zijns Vaders,
welke Hein de schande en den smaad van het kruis
deed aanvaarden, om de oneer to herstellen zijner
goddelijke Majesteit aangedaan?

Als levende ledematen van Jesus\' ligchaam zijn
ook wij door Hom vereenigd met het goddelijk
Woord : all��n in deze voortdurende ��nheid, in
de heoefening van het inwendige en verborgene
leven in God, zullen wij de bron vinden voor
onze glorie en voor onze ware deugden. Onze
broze en krachtelooze natuur heeft er behoefte
aan, om op God zelven te steunen, � zal zij
niet vallen bij iedere zwakheid harcr neiging.
All��n staande, en afgezonderd van Hein, die
de oorsprong van alle goed is, blijft zij onvrucht-
baar of brengt gecne andere vruchten voort, dan
die des doods. Vereenigd met God, vermag de
ziel alles; hare gedachte zamenvloeijend met de
gedachte zelve van God, heeft geen\' aardschen
gezigteinder meer, haar wil vereenzelvigd, om
zoo te spreken, met den goddelijken wil, behoeft
niet meer de aanlokselen dezer wereld te vreezen,
noch de onstandvastigheid der natuur. Geheel
haar wezen aan God onderworpen, ziet zich door
deze afhankelijkheid veredeld, boven zich zelven
verheven ja, eenigermate vergoddelijkt.

Vragen wij aan Jesus\' fl. Hart. z�� volmaakt

vcreenigd niet de Godheid, dat het zelf de on*
verbreekbarc band moge zijn, welke ons inet
God vereent; bidden wij het, om ons op te sluiten
en te begraven in zijne peiloozo diepte van liefde,
opdat wij er niet meer kunnen uitgaan, en wij
met den Apostel, op grootmoedige wijze, de
schepselen kunnen uitdagen, dat zij nimmer meer
zullen vermogen, ons te scheiden van Hem, dien
wij beminnen. \')

Heilig Hart van Jesus! zelfstandig vereenigd
met het eeuwige AVoord, hecht mijn hart z��
aan het Uwe, dat het nimmer meer van U ge-
scheiden worde.

APLAAT,
Onze-Vader. Wees gegroet. � 12 Artikelen

(/es Ge�oofs.
Allerzoetst Hart van mijn\' Jesus! geef, dat ik

U meer en meer leminne. "J.

1) Quis ergo noa separabit a charitnte Christi? [Ad Rora.
VIII, 85.]

2) Z. il. Tius VII hoeft l)ij rescripten van 7 Maart 1801,
20 Maart eu 15 November 1803. � 12 en 15 .lulij 1803, 7
J ulij 1815 eu 26 September 1817 vergund aan hen, die dii2e-
lijks ter eere van \'t 11. Hart van Jesus, Onze Vader � Wees
gegroet. � 12 Art. des Ge�oofs met de korte verzuchting:
,Allerzoetst Hart van mijn\' Jesus\'\' enz. zullen bidden: �
vollen ailaat, op den eersten Vrijdag of den eer ten Zondag van
elke maand, en een\' anderen op een\' dag naar verkiezing in
dczcltde maand: desgelijks eeu* vollen aflaat op den da? zelven
van het feest van \'t II. Hart, of den daaropvol^enden Zondag,
onder de gewone vooi waarden : van te biechten, te communiceren
en te bidden, volgens de iutenticn van Z. H. den Paus. [Zie
Mgr. Kouvier. Traite dognatique et pratique des Indulg, te
�d, �ournay. pag. 135.] De Vertaler.

Geestelpe kernspreuken.

c/In Jesus Christus heeft de vereeniging der
goddelijke natuur met de rnenschelijke een\' aan-
vang genomen opdat de menschheid eeniger-
mate, niet slechts in Jesus Christus zou ver*
goddelijkt worden, maar in al degenen, die met
zijne godsdienst ook de levenswijze omhelzen,
welke Hij geleerd heeft." (Origenes, tegen
Celsus, I. III.)

n,Onze natuur is derwijze veredeld door de
onuitsprekelijke ��nheid, bewerkt in de Mensch-
wordiug, dat zij tot geen\' hoogen graad van uit-
muntendheid zou kunnen opklimmen: gelijk de
goddelijke natuur niet lager kon afdalen, door
de aanneming der zwakheden van ons vleesch."
(S.August., de Praedest. Sanctorum, I, ILc.XV,)

De Zoon Gods, het edele plan vormend, om
een ligchaam aan te nemen gelijk aan het onze,
ten einde zich des te gemakkelijker door de men-
schen te doen beminnen, heeft hunne harten
willen winnen en opwekken tot eene bijzondere
liefde jegens zijne heilige Menschheid, als zijnde
een voorwerp geschikt voor hunne natuur, eu
door die liefde heeft Hij hen allengskens tot de
liefde zijner Godheid doen opstijgen."

(S. Bernard, XX Leerr. op \'t Cant. Cant.)

,/Dat is \'s menschen bestemming: vereenigd
te zijn met God: want daarin bestaat zijn geluk.
Daar het nu meer de liefde, dan iedere andere
aaak is, welke den mensch aan God bindt door

de kracht, welke het minnende voorwerp met
het beminde vereenigt, en daar het liefde is,
die den mensch in deugd volmaakt doet zijn
door vereeniging met de oorspronkelijke goed-
heid en heiligheid, zoo volgt er noodzakelijk uit:
dat de liefde het hoofddoel der goddelijke wet is."
(S. Thomas, Contra Gentes, I. III. e. CX V.)

_w�)e genade der Eucharistie is grooter, dan die
der Mensch wording geweest is, want in de Mensch-
wording heeft.TesusChristus n�eenzijne zielen zijne
allerheiligste Menschheid vergoddelijkt, doch in dit
Sakrainent heeft Hij alle menschen vergoddelijkt."
(S. Theresia, Overweg, op het Pater.)

^Eene ziel, welke met God is vereenigdenin Hem
door de liefde veranderd, verdient door �cne enkele
daad meer, dan eene andere, door verscheidene da-
den, indien deze ziel van dit beginsel der liefde
verstoken is." (S. Jan van \'t Kruis, Cant. II.)

Over de gehoorzaamheid, en lioe het
beminnelijk Hart van Jeiua bron en
toonbeeld van deze deugd ia.

Quia hostias et oblationes et holocautomata pro
peccato noluisti, nee placita sunt tibi, quae seeun-
dum legein oflerunter, tune dixi: Ecce venio, ut
faciam, Deus, voluntatem mam. [Hcbr. X, 8�9.]

Omdat gij noch slagtoflers, noch offergaven, noch
brandoirers ter zonde-uitdelging hebt gewild, en de
offers, welke, volgens de wet, worden opgedragen, TT
niet welgevallig zijn, toen heb ik gezegd: Zie, ik
kom, om te doen, o God, uwen wil.

Ofschoon de Heer zelf de offeranden van het

Oud verbond ingesteld, de plegtigheden daarvan
omschreven, en de verschillende offers bepaald
had, zoo moet men eventwel bekennen, dat die
offeranden uit zich zelven, d. i. uit eigene kracht,
in de oogen der goddelijke Majesteit geenegroote
waarde hebben konden. Inderdaad: de aange-
name offerande aan God, is de offerande des
harten: deze offerande des harten nu, ging niet
noodwendig gepaard met de opdragt der slagt-
offers. Het kon derhalve gebeuren, en meer dan
eens heeft de Heer er over geklaagd door den
mond zijner propheten, dat de offeraar zijn hart
zich zelven voorbehield, alhoewel door zijne heilige
bediening het altaar rookte van het offerbloed.

Daarom is de gehoorzaamheid, welke het offer
van den mensch zelven en zijner edelste vermo-
gens insluit, de aangenaamste offerande, welke
men aan God brengen kan. ^J) Door haar, be-
wijzen offeraar en offerande, niet onderscheiden
van elkaar: of vereenigd op \'t zelfde altaar, aan
den Schepper hulde van geheel hun wezen, en
vernietigen zich, om zoo te spreken, onder het
welgevallen Gods. Vandaar de voortreffelijkheid
dier deugd, welke, volgens den I f. Thomas, de
eerste plaats bekleedt onder de zedelijke deugden.
Is zij het inderdaad niet, die den mensch ver-
achten doet, het innigste en kostbaarste, wat
hij bezit, namelijk: zijn\' eigen wil?

Het Hart van Jesus is het volmaaktste toon-

1) Melior est enim obedien�a qaam victimae. (f. Reg. xr, SS.]

beeld dier opoffering van eigen wil op het altaar
der gehoorzaamheid. Waarom komt Hij in de
wereld? \'t Is, om zijn wil aan den wil van zijn\'
hemelschen Vader te onderwerpen.^l) De gehoor-
zaamheid is eenigermate de voorwaarde zijner
Menschheid. Voor dat slagtoffer, bij uitnemend-
heid, hetwelk all��n daarvoor leefde, om zich
iederen dag op te offeren voor onze verlossing,
is de gehoorzaamheid als de oorzaak en de spijze
zijns levens. 2) Ieder oogenblik zijns levens waa
eene algemeene toewijding van zijn\' wil aan den
wil van zijn\' Vader. 3)

Jesus is voor niet ��n offer teruggedeinsd, om
aan zijn\' Vader getuigenis te geven van zijne
volmaakte gehoorzaamheid. Hij beoefende haar
in zulk een\' heldhaftigen graad, dat Hij vol-
gaarne den bitteren kelk zijns lijdens aanvaardde, *)
en al de versmaadheden en folteringen des krui-
ses omhelsde.⁶)

Moest Jesus het toonbeeld wezen voor onze
gehoorzaamheid, zoo heeft Hij zich verwaardigd
zijne gehoorzaamheid aan de gewone voorwaarde
der onze te onderwerpen. � Dertig jaren zijns
levens vat de gewijde Schrijver in deze korte
woorden te zamen: //En Hij was hun onderda-

1) Ecce venio, ut faciam, Deas, voluntatem tuara. Hebr. x, 9.

2) Mens eibus est, ut faciam voluntatem ejus, qni misit me.

Joann. ir, 34.
8) Ego, qnae placita «unt ei, facio semper. Joann. tui, 29.
4) Non mea volontas, ted tna fiat. Luc. ZUI, 42.
6) Factua obedien» usque ad mortem, mortem antem crncia.

fbillipp. ii, 8,

nig." \') En aan wie was Jesus onderdanig?
Aan twee menschen, aan de II. Maagd Maria,
en aan den 11. Josef. Maar zij beiden waren
bij [! era de afgezanten zijns Hemelschen Vaders.�

Indien wij de bron dier volmaakte gehoorzaam-
heid van Jesus\' II. Hart opsporen, dan kunnen
wij er geene andere vinden, dan zijne volkomene
��nheid met het goddelijk Woord. Die ��nheid
hield zijn hart in eene volslagenc afhankelijkheid
van den wil zijns Vaders.

Ook in onze ��nheid met God, waarin de
oorzaak en de bron des christelijken en geeste-
lijken levens is gelegen, zullen wij die onder-
werping van wil putten, welke het eigenaardige
kenmerk der gehoorzaamheid is. Welke onze
betrekking moge zijn in de maatschappij, of
welk een\' rang ons in de Kerk door de Voor-
zienigheid is aangewezen: ons onderwerpen moe-
ten wij.....

De mensch, die zich door eigene wijsheid laat
geleiden, zal een\' valstrik vinden inderaadge-
vingen dier zelfde wijsheid. Zoodanig heeft God
de verstandelijke wezens, wier roeping het is,
om in de maatschappij te leven, nevens elkan-
der geplaatst, dat de een van den ander\' zoude
afhangen, en daaruit vloeit de overeenstemming
en kracht voort. Derhalve kan de mensch niets
groots, edels, noch degelijks tot stand brengen
in de orde der natuur, maar bijzonder niet in dio

Et erat luddituj illii. Lue. u.

der genade, indien hij zijne kracht niet gaat
putten, in de gehoorzaamheid: �Een man, die
gehoorzaam is, zal van verwinning spreken."¹)

De gehoorzaamheid is de edelste oefening on-
zer vrijheid, omdat zij ons onderwerpt aau den
wil des Heercn, en, door haar te beoefenen,
erkennen wij Gods gebied.

Laat ons dan tot het Hart van Jesus gaan,
en van dat Hart de bewonderenswaardige les
van gehoorzaamheid leeren: weten wij even als
Jesus te gehoorzamen tot den dood des kruizes.
De glorie zal er de vrucht van wezen. Daarom
heeft God Hem verheven en Hem een\' naam
gegeven, die boven allen naam is. ²)

Gehoorzaam Hart van Jesus! boezem mij zulk
eene liefde voor de gehoorzaamheid in, dat mijn
hart immer bereid zij, om in alles uwen heili-
gen wil te volgen.

Onze Vader. � Wees gegroet. � 12 Art. des

Geloofs.
0 zoet Hart van mijn\' Jesus! geef, dat ik U

meer en meer beminne.

Geestelijke kernspreuken.

z/Alle geestelijke gelofte ontleent hare volmaakt-

1) Vir obediena loquetttr victoriam. Prov xxl, 28.

2) Propter qnod et Dein exaltavit illum, et donarit illi
noracn, quod est snper omue nomen. Phillipp II, 9.

heid aan de heilige gehoorzaamheid, welke de
eene meusch aan den anderen ter liefde Gods
bewijst, even als God ze aan de menschen be-
toond lieeft, ter hunner zaligheid." (S. Thomas,
bij Surius, 7 Maart.)

�Vermits de gehoorzaamheid eene soort van
offerande is, waarin de mensch zich geheel en
ui, en zonder voorbehoud aan zijnen Schepper
en lieer door de handen van zijnen dienaar in

de vlammen der liefde opoffert___zoo kan men

niet ontkennen, dat zij, met de uitoefening van
\'t geen geboden is, tevens de verzaking van
\'s me nschen eigen wil en de geheele onderwerping
van zijn oordeel insluit." (S. Ignatius van Loy.,
Brief over de deugd van gchoorz.)

�Gelooft mij, en houdt u wel overtuigd, dat
de meest veilige en minst twijfelachtige weg voor
ons is: eene volkomene en algeheele gehoorzaam-
beid naar ligchaam en ziel aan onze oversten;
en dat onze eigene wil, onze verbeelding, onze
geest van onafhankelijkheid te vergelijken zijn
bij een\' huiveringwekkend\' ijzel op den rand van
een afgrond/\'\' (S. Franc. Xaverius, 56 Brief.)

�De H. Maagd bevindt zich gaarne bij het kruis i
en de kribbe, en geenszins bekommert zij er zich
over, om naar Egypte te gaan; indien zij haar
dierbaar Kind maar bij zich heeft. O, volgen w ij
haar na, die beminde Meesteresse; \'t zij de Heer
ons regts of links wende, of ons geleide v��l
Hem goeddunkt, gaan wij blijmoedig in zijn ge-
zelschap." (S. Franciscus van Sales.)

�De gehoorzaamheid bezit de kracht, om den
bloesem onzer begeerten in vrachten van goede
werken te veranderen. Geen weg voert de ziel
eerder op tot de hoogste volmaaktheid, dan de
gehoorzaamheid." (S. Theresia.)

�Hij, die er van afziet, om zich z<:l ven te lei-
den en zich aan het bestuur van zijnen zielzor-
ger overgeeft, heeft de zoete verzekering van in
alles den wil des lleeren te doen, en altoos aan
zijne goddelijke Majesteit te behagen."

(S. Stanisl. Kostka, Grondspreukeu.)

Over de godsdienst, en hoe JJesiis\' benii»-

neliJU Hart bron eu toonbeeld dezer

Tloininus pars haoreditatis meae. Ps. xv, 5.
De lieer is het deel iiiijuer erve.

De godsdienst als deugd beschouwd, bestaat
hierin: dat wij jegens God de pligten vervullen,
waartoe onze wezenlijke afhankelijkheid tegen-
over zijne goddelijke Majesteit, ons onderwerpt.
Zij is daarop gegrond, dat God, onze eerste oor-
zaak en ons laatste doel beide zijnde, � wij alles
aan zijne milddadigheid en almagt verschuldigd
zijn, en wij tot Hem alles, wat wij bezitten, moe-
ten doen terugkeeren.... De deugd van gods-
dienst omvat alzoo den geheelen mensch, en ver-
bindt hem aan zijn\' Schepper. Zij sluit in zich:
de aanbidding, welke bestaat in de uitdrukkelijke
erkenning van Gods majesteit, van zijne alover-

treffelijkheid, van zijne eigenschappen en zijn
oppermagtig gebied, met een gevoel onzer eigene
geringheid en grenzelooze afhankelijkheid. Zij
sluit in zich: het gelei, dat een gevolg deraan-
bidding is, en ons aanspoort, om in onze zwak-
heid te steunen op de magt van Hem, van wien
wij afhankelijk zijn. Op de derde plaats sluit
zij in zich: de godsvrucht, welke bestaat, in eene
wilsvaardigheid, om te volbrengen hetgeen tot
de dienst en de verecring van God behoort.
Door de deugd van godsdienst erkennen wij dus
werkelijk God, als Goden bewijzen wij Hem die
uitwendige eer, welke Hij van zijne schepselen
verwacht. Volgens het gevoelen van den II. Tho-
mas, is zij dan ook voortreffelijker dan de zede-
lijke deugden: want, indien deze ons in het bij-
zonder de eene of andere eigenschap van God doen
verheerlijken,zoo doet de deugd van godsdienst,door
toewijding van al onze krachten aan de dienst der
G odheid, G od verheerlijken in al zijne ei genschappen.
Jesus\'H. Hart is het toonbeeld vandatieven van
aanbidding, gebeden godsvrucht. Door eeuwigen
lichtglans bestraald, kende Hij op volmaakte wijze
Gods verhevenheid, en bewees Hij voortdurend zijn\'
eerbied, zijne hoogachting, aanbidding, kinderlijke
envolstrekte onderwerping aan deopperheerschappij
van zijn hemelschen Vader. Van Zich-zelven legt
Hij deze schitterende getuigenis af, dat Hij aan God
de glorie heeft gegeven, welke Hem toekwam. *)

1) Ego te claiificavi super terram, Joann. xvii, 1.

17
En op w.it wij ze heeft Hij Hem verheerlijkt? Hij heeft
Hem verheerlijkt door zijne werken, waarvan de
eenige oorzaak eii drijfveer was: Gods H. Wil.

Hij heeft Hem verheerlijkt in zijne woorden,
door altoos de majesteit van zijn\' Vader te prij-
zen en die aan de wereld te verkondigen.

Hij heeft Hem verheerlijkt door zijne gedachten
en genegenheden. Met welk eene vaardigheid legde
Hij Zich toe op alles, wat zijn Vader van Hein
vroeg? Tot zulk eene hoogte verhief Hij de
godsdienst, dat Hij ten offer bragt, \'t dierbaarst,
wat Hem ter wereld was : � de II. Maagd Maria
en den II. Josef. ,/Waarom hebt Gij ons verla-
ten?" zeiden zij Hem droevig, toen zij Hem te
midden der leeraren wedervonden. � ,/Moet Ik
niet, gaf Jesus hun ten antwoord, alles vergeten,
om Mij met de belangen mijns Vaders bezig te
houden P" *)

In zijne ��nheid met het goddelijk Woord putte
Jesus\' Hart die verhevene kennis aangaande Gods
grootheid en oppermagt, die vaardigheid, welke
Hem geheel verknocht deed zijn aan do glorie
der opperste Majesteit. Ook in onze ��nheid
met God, in ons innig zieleleven met de God-
heid, zullen wij de hoogachting putten voor de
uitmuntende eigenschappen en voorregten des
Allerhoogsten, en zullen wij, om zoo te spreken,
de gewaarwording verkrijgen: hoe groot Gods
majesteit en volstrekt gebied over ons is. Bij

1) NesciaSatis, quia in his, qnae Tatris mei suiit, o]io:tet
me esae? Luc. II, 49.

(lat heinelsch liclit zullen wij onze geheele nf-
hankclijkheid inzien van Hem, die ons begin en
ons wezenlijk (loeleir.de is. En alsdan liet ijdele
dezer wereld verachtende, zullen wij al onze ver-
mogens, ja geheel ons wezen wijden aan de ver-
heerlijking Gods: onze gedachte, bevrijd van de
begoochelingen en hersenschimmen dezer aarde,
zal verslonden worden in de beschouwing der
hemelsche dingen; ons hart, ontdaan van kom-
nier en zorgen, � de gedurige gevolgen van zijne
ongeregelde neigingen, � zal rusten in den schoot
van 11 cm, die all��n aan de onveizadelijkcbegeerten
des harten kan voldoen, en zijne vatbaarheid en
zijnen dorst voor het oneindige kan bevredigen.

Smeeken wij het Hart van onzen goddclijken
Meester, dat het ons onderrigte : God te vereeren
en jegens Hem alle godsdienstpligten waar te ne-
men. Wij eerbiedigen God niet genoeg, en dat
gebrek aan eerbied vloeit daaruit voort: dat wij
zijne uitmuntendheid niet genoeg kennen, en ons
bij wijlen ten zijnen opzigte in eene zekere on-
afhankelijkheid wanen.

O, laten wij het wel begrijpen, dat wij slechts
op aarde zijn, om God te kennen, te beminnen
en to dienen, en dat daarin de geheele mensch
bestaat.

O, allerzoetst Hart van Jesus! leer mij Gods
heerlijkheid en oppermagt, mijne nietigheid en
afhankelijkheid inzien, en z�� de deugd van gods-
dienst beoefenen, dat zij in mij uitwendig schit-

I tere door ceno vurige aanbidding, inwendig, door
een hartelijk gebed en eene ijverige godsvrucht.

AFLAAT.
Onze Vader. Weesgegroet. 12 Art. de» Geloof».
O zoet Hart van mijn\' Jems! geef, dat ik U
meer en meer heminne.



		HET *E HAKT VA� JESUS, r^7:** BHON EN TOONBEELD

		CHRISTELIJKE VOLMAAKTHEID. �»>«-� OVERWnO-IMGBlT VAN DEN EERW. PATER EUG. DESJABDINS, S. J.



		OEFENINGEN EN GEBEDEN VOORNAM ENLIJK VAN DEN EERW. 1\'ATER S. FRANCO, S. J. Ego sum vitus, vos jialmitcs. Ik beu de wijnstok, gii de ranken. Joanm. XV: 5. ��CX-<;�� VERTAALD EN VEREENIGD DOOR IX. .3. v. % R. K. Pr.

		_r-Q. MOSMANS te \'s BOSCH. Depot van het haia H.Goemahre te Brussel, drukker v. Z. H. Pius IX. W i J \'- ^S



		113

		zigtigheid en de grondstellingen des vleesches, het- welk een\' afschrik heeft voor de heilzame strenghe- den des kruises; het komt omdat wij, evenals de hei- denen, onsovergeven aan den hoodmoed van ons ver- stand, waarvoor degeheimvolleversmaadhedenvan het kruis onzes oppersten Meesters eene ergernis zijn. Ontdoen wij onze harten van hunne zinnelijk- heid en van hun hoogmoed door de vernedering en de versterving, en dan zal zich voor ons het glorierijke geheim des kruises met al zijne bekoorlijkheden ont- sluijeren. God verhoede! zullen wij met den Apostel zeggen, dat ik mij ooit ergens anders in beroeme, dan in het kruis van Jesus Christus. Lang heb ik mij door de begoochelingen eener sshijnglorie laten verblinden; maar nu het geloof en de liefde dien bedriegelijken sluijer hebben doen vallen, begrijp ik dat er voor mij geene wezenlijke glorie bestaat, dan in het kruis van mijn\' Zaligmaker; ik zal mij dus inde smarten van het kruis, waarin mijne kracht is gelegen, verheerlijken. 1) Ik zal mij beroemen in de schijnbare zwakheden des kruises, welke mijn schild en mijne bescherming tegen mijne vijanden zijn. 2) Ik zal mij beroemen in de droef heden des kruises, welke de vreugde voor mijn hart uitma- ken, 3) ik zal mij eindelijk beroemen in den dood des kruises, welke het leven mijner ziel en het onderpand harer onsterfelijkheid is. 4)

		1) Nihil gloriabor nisi in infirmitatibus. 2) In cruce protectio ab hostibus. 3) In cruce gaudium spiritus. 4>) In cruce yita.		il. Cor, xn, 5. *



		409

		te beleedigen. Sta mij bij met de hulp uwer genade. Druk het zegel van uw Hart in mijn hart, omdat ik waardig worde, om overeenkomstig uwe heilige wet en uwen goddelijken wil te leven, en na dezen tijd van balingschap mij eeuwig met U te verheugen. Schrijf mij, bid ik U, o zoete Jesus, in het boek des levens als aan U toebehoorend. Zeg tot mijne ziel: �Ik ben uw heil" Mijn Jesus, verlaat mij niet, bescherm mij en breng mij in veiligheid, uw geest, welke loutere goedheid is, voere mij heden en gedurende geheel mijn leven op het pad uwer heilige geboden, totdat ik het land der geregtigheid en eeuwige zaligheid,�het land der levenden bereikt hebbe, waar ik eeuwig ge- lukkig zal zijn, dewijl ik daar eeuwig met U leven zal. Amen. Onze Vader. Wees gegroet. 12 Art. des Geloofs. Stel u in de tegenwoordigheid des Heeren.

		Verootmoedig u diep in Gods heilige tegen» woordigheid.

		Smeek om het licht van den H. Geest, ten einde de eeuwige waarheden met vrucht te kunnen overwegen. (Hier nu begint men met eene der godsdienstige waarheden gedurende eenigen tijd te overwegen. 20



		414

		al uwe dienaars te hulp, die Gij met uw heilig bloed hebt vrijgekocht. Geloofd zij het goddelijk Hart van onzen lleere Jesus Christus, nu en in alle eeuwigheid. Amen.

		AVONDGEBEDEN.

		Dankzegging. O God, mijn hart en mijne ziel, al mijne zintui- gen, mijne krachten en al mijne vermogens prijzen U! Mogen alle schepselen U, o alovertreffende en onveranderlijke Liefde, loven en danken voor de stroomen van genaden, welke Gij heden over mij hebt uitgestort. Uwe goddelijke goedheid wilde niet slechts al mijne gebreken, mijne ondankbaar- heid en laauwheid langmoedig verdragen, neen! zij heeft een zoo ellendig, ondankbaar en onnut schepsel, als ik ben, gespaard en bewaard, ja zelfs, met eene menigte van nieuwe zegeningen overladen. Ik zeg U dank daarvoor, o oneindig goedertieren en goddelijk Hart van mijn\' liefde- rijken Jesus! Voor uwe voeten werp ik mij neder en vol schaamte vergelijk ik, o oneindige God, de grootte uwer goedheid met de menigte mijner zon- den, welke ik ook heden in mijne ondankbaarheid bedreven heb. Onze Vader. Weesgegroet. 12 Ar tik. des Geloofs, 10 Geboden God.* 5 Geboden der H. Kerk.



		415

		Bid God om de kennis uwer zonden. H. Geest, oorsprong des lichts doe mij nagaan in de droefheid mijns harten, liet kwaad, dat ik heden gedaan en het goed, dat ik verzuimd heb. Onderzoek uw geweten.

		Overdenk: of gij getrouw zijt gebleven aan de goede voornemens, die gij dezen morgen gemaakt hebt. Plaats u in die zielsgestcldheid, waarin gij u gaarne zoudt bevinden, indien gij dezen nacht voor den regterstoel van God moest ver- schijnen.

		Berouw en Voornemen. Hoe is het mogelijk, o God, dat mijn hart immer koud jegens U blijft, en dat ik � ook heden wederom boosaardig en liefdeloos belecdigde! Doch wat kan ik nu beter doen, dan mij voor uwe voeten neder te werpen en mijne tranen, mijn\' rouw en mijne boete smart met het bitter lijden uws Zoons vereenigen ? Dit doe ik dan, o Heer, met een wezenlijk vermorseld hart en met eene opregte verfoeijing van mijne zonden, waardoor ik U beleedigd heb. Het lijden, de tranen, het l^duldige Hart van Jesus, uwen geliefden Zoon, drang ik U ter verzoening op voor alle belccdigin-



		DE VERTALER AAN DEN GODVR��CHTIGEN LEZER.

		//Het is u niet onbekend, hoe er zich in dezen //tijd eenigen hebben opgedaan, die door satans z/geest gedreven en aangehitst, tot zulk een\' graad ,/van goddeloosheid zijn gekomen, dat zij niet ,z schromen, onzen Heer en lleerscher Jesus Chris- z/tus te loochenen, en met snoodaardigen moed- ,/wil zijne Godheid bestrijden." ^l) En niettegen- staande do ondankbaarheden en ongeregtigheden der menschon van dag tot dag toenemen, gaat de Godmensch Jesus Christus echter voort, met ons den rijkdom zijner barmhartigheden te toonen. Immers, op geheel bijzondere wijze houdt Hij in onze dagen de schatten zijns Harten ge- opend : roept allen tot zijn Hart en boezemt allen vertrouwen in, om het te naderen. Is uw hart niet brandend in u, om tot zijn min- nelijk Hart te gaan, ten einde, zooveel mo- gelijk, de oneer te herstellen, welke het wordt aangedaan? Voorzeker! geheel en onverdeeld wilt gij u aan Jesus toewijden, Hem uw hart schenken, om, ware het mogelijk, meer en meer nog de liefde wonde van Calvari�, welke *1) Pius IX. Enkykl. Quant» cnra... 8 Dec. 186.**



		VI VOORUEDK. Hij immer in zijn Hart als eereteeken der verwinning draagt, te doen schitteren. Ja, dit is uw vurigst verlangen! Om dit godvruchtig verlangen te gemoet to komen, en de liefde voor Jesus\' H. Harthooger in u te doen ontvlammen, hied ik u, tot zijne meerdere eer zoowel als tot heil uwer ziel, eenige overwegingen, oefeningen en geheden, welke op het goddelijk Hart hetrekking hebben, in dit boekwerkje vertaald en vereenigd, aan. De inleiding, het voorafgaande hoofdstuk, het dertigtal overwegingen en de achter elke overweging toepasselijke kernspreuken van Heili- gen, zijn getrouw overgezet uit het werkje, ge- titeld : �Le Coeur de J�sus principe et mod�le de la perfection chr�tienne, par Ie P. Eug�ne Desjardins, de la Compagnie de J�sus. (2° �d.) Paris, Jac([ues Lecoil�e et C^ie-" Het twaalftal oefeningen voor den eersten Vrijdag van iedere maand enz. zijn genomen uit het: �Vollstiindiges Gebed- und Betrachtungsbuch f�r Verehrer des heiligsteu llerzens Jesu. Aus dem Italienischen frei bearbeitet nach P. S. Franco, a. d. G. J. von einem Mitgliede derselben Gesellschaft. (2* vermerhte Auflage) Mainz, Verlag von Pranz Kirchheim. 1864." Geheel dit boekje, � gelijk nader uit de Inleiding zal blijken�heef t de vereering van Jesus\' heilig Hart ten doel; deszelfs hoofdzakelijke volg- orde steunt op deze gedachte: dat men op drie�rlei wijzen vooral het goddelijk Hart kan vereeren :



		tui		VOOKULDE.


		op bet goddelijk Hart en deszelfs vereering betrekking hebben. De Vertaler stipt hier aan, dat hij in deze hollandsche uitgave achter iedere der 30 over- wegingen een schietgebed heeft toegevoegd, als- mede eene korte verzuchting, enz. om den aflaat te verdienen; dat hij, hetgeen meer uitsluitend op Frankrijk doelde heeft weggelaten; � en den latijnschen tekst, zoo dikwerf deze voorkwam, afzonderlijk onder aan de bladzijde heeft geplaatst. Zoo dan kan een ieder in deze verzameling van overwegingen, oefeningen en gebeden dat- gene vinden, wat aan zijn\' wensch en den drang zijner godsvrucht kan voldoen. Bid en overweeg derhalve; werp u dikwerf op Jcsus\' boezem neder, rust dii;ir, verberg u in de goddelijke wonde, drink er liefde uit dien liefdestroom! moge de ingang tot dat Hart, wel is waar, eene wonde wezen: vrees echter niet daar binnen te gaan: want uwe zegeniu- gen zullen overgroot zijn. De wonderkracht van Jesus\' Hart overdenkende, zijn Hart door uwe gebeden vereerende, zult gij meer en meer versterkt worden in uw geloof; bemoedigd in uwe hoop; ontvlamd in uwe liefde; in uw lijden en strijden met troost en kracht vervuld; in uw\' geestelijken honger met eene hcmclsch brood ge- spijzigd worden; en in uwen dorst zult gij eene fontein vinden, welke springt ten eeuwigen leven. Wclzalig de ziel, die te midden der aardsche zorgen gehoor geeft aan \'s Heeren roepstem:



		VOORREIiK. IX

		Kom tot Mij; neen, wil niet vreezen, Om te rusten op Mijn Hart; In Zijn wonde zult gij lezen: Hier vloeit balsem voor uw smart! Wees dus een ijverige vereerder van Jesus\' II. Hart. Dit hoop en wensch ik met het oog op de verhevenheid en uitmuntendheid van het goddelijk Hart; ik hoop en wensch het met het oog op de beloften, welke ons dat Hart heeft gedaan, � op de getrouwheid, waarmede het zijne beloften houdt, � op de liefde, waarvan het voor ons is doordrongen, � op de uit- werkselen dezer liefde eindelijk, welke wij da- gelijks in zoo vele zielen gewaar worden. Moge dan Jesus\' aanbiddelijk Hart, aan welks verheerlijking ik deze overzetting geheel toewijd, zijn\' zegen uitstorten over hem, die ze ondernam, zoowel als over allen, dio er gebruik van maken. En wanneer gij u, godvruchtige Lezer, aan dat allerzoetste Hart, slagtoffer der brandendste liefde tot ons, verkwikt, wil dan eene enkele maal aan hem denken, die er u meer en meer heenleidde door deze vertaalde overwegingen en gebeden en ook hij zal uwer gedachtig wezen in het vereenigingspunt der ware vrien- den, � in Jesus\' allerbeminnelijkst Hart. B. J. v. A. V...., R. K. Pr. Op den Feestdag van St. Jan, Apostel en bevoorregt Leerling »«n Jesus\' II. Hart. 1885,



		INLEIDING.
		»


		I. Wij hebben ons voorgenomen in dit boek- werkje het II. Hart van den Heer Jesus Christus te doen kennen, beminnen, de vereering daarvan uit te breiden en vooral de christen-geloovigen m�e te voeren op het voetspoor der deugden, beoefend door dat Hart. Men moge in onze dagen de theori�n van den vooruitgang vermeerderen, � zijn verstand af- matten, om den volkeren een\' denkbeeldigen, maar nimmer te bereiken geluksstaat te bezor- gen, � wijsgeerige stelsels ondervragen, ter op- lossing der groote vraagstukken der beschaving, tot welvaart der menschheid; \'t is alles te ver- geefs! de ware wijsheid, de waarachtig verstan- delijke � en zedelijke vooruitgang, het geluk voor den mensch in \'t bijzonder, zoowel als voor de maatschappij in \'t algemeen, kan men nergens anders vinden, dan in de kennis, liefde en navol- ging van Jesus Christus, � nergens anders, dan in de persoonlijke en maatschappelijke weder- voortbrenging of naleving der gevoelens en deug- den van zijn goddelijk Hart. Nog niet lang geleden riep de welsprekende Pater F�lix uit in tegenwoordigheid van vijf dui- zend toehoorders, welke elkander rond den kansel der Notre-Dame te Parijs, verdrongen: ,/Door den band zijner liefde, houdt Jesus Christus aan zijn Hart gehecht de geslachten, die Hem be- minuen; Hij voert hen naar het midden- of



		INLEIDING,
		XI

		rustpunt heen: door ze tot zich te trekken, en die aantrekking der menschheid tot Jesus\' heilig Hart: dat is de wezenlijke vooruitgang.. .Wan- neer ik mijne oogen vestig op zijn geopend Hart, � levende woontent der liefde, dan zeg ik bij mij zei ven: Ach, waren alle onze harten daar!\'\' II Ook heeft ons nog eene andere gedachte bezig gehouden bij de zamenstelling van dit werk, namelijk : dat de Kerk uiet genoeg wordt gekend. Hare kinderen zelven, ineerendeelsopgevoed in vooroordeel of onverschilligheid, misleiden zich op de zonderlingste wijze in de schatting van den geest der H. Kerk, van hare daden, hare leer, hare voorstel» lingen, hare instellingen en van haren invloed. Welnu, er bestaat een innige band tusschen de Kerk en Jesus\' Hart. �In het goddelijk Hart van Jesus is de H Kerk ontvangen. Die gebeurtenis had God door een onuitsprekelijk geheim vooraf- gebeeld in de schepping van den mensch, om die later in vervulling te doen gaan in \'s menschen herstelling. Wanneer Adain in een\' geestver- rukkenden slaap lag gedompeld, werd Eva uit zijne zijde genomen en hem tot vrouw gegeven; desgelijks, wanneer Jesus Christus den slaap des doods sluimerde..., werd de Kerk genomen uit zijn Hart en nam zij terstond de hoedanigheid van Bruid aan." (De Eerw. P. Nouet.) Meest al de Vaders, van Tertullianua af, tot aan den H. Bonaventura toe, hebben schier in dezelfde bewoordingen die bijbelsche verborgen*



		XII INLEIDING. lieid doen uitkomen, en plegtig hebben zij be- zongen die wondervolle geboorte, waardoor de Kerk levend te voorschijn trad uit de liefde-wonde, in het Hart van den goddelijken Meester, op Calvari� toegebragt. ])e Kerk is alzoo het bijzondere werk van Jesus\' II. Hart: zij is het goddelijk uitvloeisel zijner liefde. Zijn Hart heelt haar ontvangen: zijn Hart haar gebaard: zijn Hart bezielt haar: zijn Hart bestuurt haar: zijn Hart werkt in haar en drijft haar aan, als zij spreekt of handelt. Uit het Hart van Jesus geboren, is de Kerk niet alleen de schatbewaarster der waarheid, maar zij is ook de erfgename zijner liefde; en belast, om hier beneden de verhevene zending van den Zaligmaker voort te zetten, gaat zij al weldoende rond. \'t Scheen ons derhalve toe, dat een boek over Jesus\' 11. Hart, tevens een lofschrift der Kerk zou zijn: want de ontsluijering van de bekoor- lijkheden van dat goddelijk Hart, van zijne onein- dige volmaaktheden en teedere barmhartigheden, zou te gelijk doen kennen de natuur, den geest en de strekking der Kerk, die de voortzetting is van Jesus Christus, zijn geheimzinnig ligchaam, en, oin zoo te spreken, de voortdurende mensch- wording van zijn Hart. O, gij die de H. Kerk wilt leeren kennen, en op juiste wijze haren werkkring waarderen, be- studcert dan het Hart van Jesus. He kennis van dat aanbiddelijk Hart zal uw\' geest en uw hart geschikt en vatbaar maken, om kinderlijke hoog-



		XIII
		INLEIDING.

		achting, liefde, vereering en gehoorzaamheid te brengen aan die vlekkelooze Bruid, welke de Heer Jesus ten koste van zijn bloed zich heeft ver- worven, en aan wie Hij de belofte heeft gedaau, van haar te zullen bijstaan met zijn licht en zijne liefde tot aan de voleinding der eeuwen. III. Opzettelijk hebben wij de vraag ter zijde ge- laten : wat aanbetreft het voegzame en wettige der vercering, bewezen aan het H. Hart. Deze kwestie schijnt ons heden minder nuttig, dan zij het was in vorige eeuwen, toen deze vereering, in hare ontwikkeling en klaarheid, liet kenmerk van algemeenheid nog niet had ont- vangen. Deze godgeleerde kwestie is overigens voortrelfelijk behandeld door verschillende schrij- vers, en wel in het bijzonder: door den kardinaal Gerdil, de Eerw. Paters Muzzarelli, en Gallifet, door Mgr. de Boulogne en Pater Perrone. Wij hebbeu er ons meer op toegelegd, om praktisch: of in de beoefening het H. Hart van Jesus te doen kennen, � zijne innigste gevoe- lens te doen uitkomen, of zijne bewonderenswaar- dige deugden, wier goddelijke kracht ons met evenveel vreugde, als zoetheid tot de meest vol- maakte navolging aantrekt, voor oogeu te stellen. IV. De godsvrucht tot Jesus\' H. Hart heeft als voorwerp: het aanbiddelijk Hart van onzen godde- lijken Verlosser, en de oneindige liefde, waarvan het voor ons is verslonden geworden.

		>U->



		XY1 INLEIDING. ten, om eendragt en vrede to herstellen in de meest verdeelde famili�\'n, om zich to ontdoen van de diepst ingewortelde onvolmaaktheden, en binnen weinig tijds tot do hoogste volmaaktheid op te klimmen." VI. Om w�l te begrijpen, welk eene gewigtige plaats de devotie tot het II. Hart in de katholieke godsdienst inneemt, is het genoeg na te gaan, dat onze Heer Jesus Christus zelf de vestiging en voortplanting dier devotie verlangd, de voor- naamste oefeningen er van bepaald heeft, en, dat Hij ten gunste diergenen, welke er zich aan zouden toewijden, de meest troostende beloften heeft gedaan, als : eendragt in de famili�n, ijver in de dienst van God, vertroosting in smart en kwellingen, voorspoed in ondernemingen en de zoetste gerustheid in het uur des doods. �Ik zeg het met innige overtuiging, schrijft de gelukzalige Margaretha-Maria, dat, wist men hoe aangenaam deze godsvrucht aan Jesus Chris- tus is, er niet ��n christen zou zijn, hoe flauw zijn hart ook van liefde kloppe voor zijn\' beminnelijken Verlosser, of hij zou deze godsvrucht beoefenen." �Onbegrijpelijke schatten bewaart de Heer Jesus voor diegenen, welke zich beijveren, om deze godsvrucht te vestigen of aan te kweeken. De Heer heeft mij doen zien de namen van onder- scheidene personen, welke in zijn hart stonden geschreven, omdat zij zoo vurig verlangden, Hem te doen beminnen en vereeren, en daarom zullen



		INLEIDING.
		XVII

		zij ook nimmer uit zijn Hart worden weggewischt." In de akten van het laatste provinciale Concilie van Avignon, in \'t jaar 1859 gehouden, leest meu deze merkwaardige woorden: 0 Onder de betuigingen van eerbied en hulde door de godsvrucht der geloovigen onzen Aller- heiligsten Verlosser en Zaligmaker aangeboden, is er geen aangenamer aan Jesus Christus, geen voordceliger voorde Kerk, vruchtbaarder in genade en geestelijke gunsten voor de menschen, dan de vereering van het Allerheiligste Hart van Jesus.\' Geeue devotie heeft dan ook meer broederschap- pen doen ontstaan, gecne is door zoovele Pause- lijke Breven aangemoedigd, geene devotie einde- lijk is met zulke kostbare aflaten verrijkt geworden. VII. Men kan den Christenen zeggen, hetgeen de 11. Johannes de Dooper aan de Joden zeide, spre- kende van Jesus: �Midden onder u is er ��n, dien gij niet kent." En inderdaad: Jesus Chris- tus wordt niet genoeg gekend; zijne liefde niet genoeg begrepen; men weet, wel is waar, dat Hij God is, dat Hij voor ons gestorven is, en dat Hij in het Allerheiligste Sakrament tegen- woordig is; doch men kent Hem niet, gelijk een kind zijn\' welbeminden vader, een vriend zijn\' toegenegen vriend kent: kortom ; men kent Hem niet met die kennis des harten, waardoor innig- heid en vertrouwen ontstaan. De godsvrucht nu, tot het H Hart zal ons den Heer Jesus doen kennen en beminnen, naar gelang wij de gehei-




	yYlYY� \\^1	3

		,



		INLEIDING.
		TVIII


		men zijner barmhartigheid zullen outsluijeren en meer en meer de gevoelens begrijpen dier liefde, waarmee Hij voor ons is bezield. �Indien gij de gave Gods kendet, zeide de Heer aan de Samaritaansche vrouw!" O, konden wij begrijpen hetgeen Jesus ons gegeven heeft, met ons zijn Hart te schenken!.. Welk eeno liefde en welkeen vertrouwen zouden wij dan voor Hein gevoelen! VIII. Het Hart van Jesus is voor ons gevormd in den schoot der 11. Moedcr- Maagd Maria; dat Hart heeft geklopt, gebeden en geleden voor ons heil; het heeft de z�� treffende bladzijden ingegeven van het Evangelie, en is de bron der Sakramenten: van uit den tabernakel ondersteunt, bestuurt en troost liet onze zielen; \'t is dat Hart, wat al de zelfopollcringen inboezemt, al onze smarten heiligt en al onze deugden doet ontstaan; dat Hart vergeeft ons de zonden in de heilige vierschaar eu spreekt tot ons door zijne stille ingevingen der genade; dat Hart heeft ons de II. Maagd Maria tot Moeder ge- schonken, en schept er zijn behagen in, om onder ons te wonen in het aanbiddelijk Geheim des Altaars. Dat Hart, in ��n woord, is de bron en het kanaal van alle hemelsche gaven. Vermits God bij zijne Mcnschwording een men- schelijk hart aannam, oin daarvan het werktuig zijner eindelooze liefde te maken, zoo heeft Hij dien» volgens aan dat hart alle uitoefening van goed-



		INLEIDING. XIX lieid en barmhartigheid toevertrouwd; en derhalve is er geene genade, en geene gave Gods, die ons niet door het Hart van Jesus wordt meegedeeld. De H. Augustinus vergelijkt het II. Hart bij de ark van Noach : wie ddar binnen gaat zal van schipbreuk worden bevrijd. Uit dat ge- opend Hart, zegt de II. Cyprianus, schiet de stroom, welke springt ten eeuwigen leven. Het Hart van Jesus, zegt de II. Bernardus, is het fornuis der gloeijendste liefde, bestemd, om het heelal te ontsteken. De II. Petrus Damianus noemt dat Hart de algeineene schatkamer van wijsheid en wetenschap; de H. Pranciscus van Sales, de bron aller genaden, en de 11. Bona- ventura den rijkdom van allerlei goed. De H. Pranciscus van Assisiii, de H. Clara, de H. Aloysius van Gonzaga, roepen het onop- houdolijk aan : als den zetel der goddelijke liefde. Dat beminnelijk Hart werd aan de H. Mechtilde gegeven: als een toevlugtsoord gedurende het leven, en als de zoetste vertroosting in liet uur des doods. Toen de Eenv. Pater de liavignan een kruis- beeld tegen zijn stervende lippen drukte, riep hij in vervoering van hoop en liefde uit: �Wat is de opening van Jesus\' Hart een schoone deur, om den hemel binnen te gaan!" IX De Zaligmaker heeft zijn innig verlangen uit- gcdrukt, om zijne oneindige liefde vereerd te zien worden onder het beeld van zijn gewond Hart, omgeven van de werktuigen van zijn lijden.



		XX INLEIDING.

		Overal, waar zich die afbeelding zou bevinden, zou Hij, volgens zijne beloften, overvloedige zegeningen uitstorten. En wat kan liet Hart van Jesus, dddr, waar het tegenwoordig is, anders uitwerken, dan beminnen, vergeven, zegenen en troosten? De afbeelding van \'t H. Hart is eene eenvoudige, doch dringende en aanhoudende prediking, welke ons tot liefde en vertrouwen aanspoort jegens God, die de meu- schen z�� zeer heeft bemind. Twee eeuwen zijn reeds verstreken, sedert Jesus zijn verlangen heeft te kennen gegeven, en hoe- vele kerken en christen-huisgezinnen zijn er niet, welke met de afbeelding van \'t heilig Hart nog niet zijn versierd. Hoevele zieken, hoevele armen, hoevele bedrukte of droevige zielen, hebben dat groote toonbeeld van onderwerping nog niet onder hunno oogen! O, welk een rijkdom van genade, zou dat goddelijk Hart m�e- deelen, werd zijne afbeelding, gedurende de Junij-maand, in alle kerken ter vereering voor- gesteld, op een rijk versierd altaar, als op eenen troon van barmhartigheid, om daar onze huldete ontvangen en onze wenschen te verhooren! X Ten allen tijde is in de H. Kerk voor de vrome zielen Jesus\' H. Hart zoowel, als zijne heilige Wonden, zijn aanbiddelijk Gelaat en zijn kost- baar Bloed, een voorwerp eenerbijzondere vereering geweest; maar die vereering is eerst algemeen geworden, tengevolge der openbaringen, welke



		INLEIDING.
		XXII


		eindelijk z�� schitterend geworden, als de katho- lieke lveik-zelvc. Op alle kansels wordt zij ver- kondigd, door alle stemmen verheerlijkt en ge- prezen, en de geschriften van lateren tijd, welke onder duizenderlei vormen nog telkens toenemen, zijn niet minder een troostend teeken van ge- durige verwinningen, door het II. Hart op de zielen hehaald, � dan, dat zij tevens het be- wijs opleveren: hoe vruchtbaar de erkentelijk- heid en liefde is. Welk een geloovige is er, die bij de zware stormen onzer eeuw geene levende hoop in zijn hart heeft ontwaard, bij het aanschouwen van die overeenstemming in de katholieke gevoelens, en van het algemeen haken en hijgen der zielen naar de ongeschapene liefde, welke zich verwaar- digd heeft, hare goddelijke teederheid voor de kinderen der menschen zinnebeeldig voor te stellen en duidelijk te maken? XI. Het voorbeeld der herders heeft den ijver der geloovigen opgewekt. Het feest van \'t heilig Hart, c!e novene ter voorbereiding, de godvruch- tige oefeningen van den eersten Vrijdag van iedere maand, de heilige oefeningen derbroeder- schappen zijn niet meer in staat, om aan hunne liefde en genegenheid te voldoen; hunne gods- vrucht begeerig, om zich onbelemmerd te kun- nen uitbreiden, heeft hen aangedreven, om de Junij-maand geheel en al aan de vereering van Jesus\' H. Hart toe te wijden. Aan Frankrijk



		INLEIDING.
		XXIII


		heet\'C deze oefening hare oorsprong en hare voort- planting te danken. Tot Gods meerdere eer moeten wij zeggen, dat de oefeningen dezer maand overal wonderen van bekeering en heiligheid te weeg brengen, ten gunste dergenen, die volgens \'s Heeren be- loften, zijn Hart op eene bijzondere wijze zouden vereeren. De Voorzienigheid heeft gewild, dat op den Jaatsten dag der Maria-maand de eerste van Junij zou volgen,�toegewijd aan \'t II. Hart. De opvolging is in volmaakte harmonie met de hooge en troostvolle bestemmingder II.Maagd. Inderdaad : is zij niet de blijde Dageraad, welke ons de goddelijke Zon van geregtigheid aankon- digt ? Is zij de iceg niet, die ons voert tot den Zaligmaker? Is zij niet de geheimzinnige tier, wier zachte flikkeringen ons geleiden naar het Hart van Jesus? Is zij niet eindelijk de deur des hemels, waardoor wij ingang hebben in dat god- delijk Hart, � waarachtig paradijs der vrome ziel? He maand van Maria zal ons dus, als van zelve in de maand van \'t heilig Hart binnen- leideu, en ons voorbereiden, om de genade te ontvangen, welke het aanbiddelijk Hart niet zal nalaten over ons uit te storten, gedurende die maand, waarin het zoovele hulde-blijken ont- vangt der toegenegene zielen. XII. Het boekje, dat wij aan de godsvrucht der geloo- vigen aanbieden, leggen wij met eerbied eu liefde



		INLEIDING.
		XXIV


		voor de voeten neder der onbevlekte Moeder- Maagd. Moge het onder hare moederlijke bescherming bijdragen tot de glorie van Jesus\' H. Hart: door verlichting en aanmoediging der geloovigen, die meer en meer in kennis, liefde en navolging van het goddelijk Hart wenschen toe te nemen.

		JILZ�r-



		OVERWEGINGEN TOT H�T HEILIG HART VAN JESTJS. VOOPAFGAAND HOOFDSTUK. Over de navolging van Jesus\' II. Hart; Inspics, et fac seeunhim exemplar, quod tib; in raODte monstratum est. (Exod. XX7, 40.\\ Zie en doe naar liet voorbeeld, dat u op den berg is petoonl geworden. Het groote doel des Heeren in het bewonde- renswaardige werk der Mcnschwording is: om ons het leven zelf van zijn\'goddelijken Zoon te doenleiden. Jesus heeft de zwakheden onzer natuur gedeeld, ten einde ons aan zijne gedachten, ge- voelens, aan zijn lijden en al zijne daden deel- achtig te maken, en eenmaal krachtens deze deelachtigheid zelve, mede-erfgenamen zijner eeuwige glorie. De christelijke volmaaktheid be- staat alzoo in onze gelijkvormigheid met Jesus Christus, inodui aller deugden, levend voorbeeld van alle heiligheid. Daarom vermaande de groote Apostel de gel»ovigen van Rome, wanneer hij huu een kort begrip van de leer des Evangelies wilde geveven: dat zij zouden aandoen den Heer Jesus Christus. ^J) 1) Induimini Dominum. Jesura Christum. Rom.XIII, H.



		2 En hij schroomde niet, om aan de Galati�rs te schrijven, dat het voortdurend oogmerk zijner apostolische zorgen was: Jesus Christus in hunne zielen te vormen. ^l) Welnu, er is geen gemak- kelijker en geen krachtiger middel, om in ons die gelukkige gelijkvormigheid met onzen beminne- lijken Zaligmaker te bewerkstelligen: dau de overdenking der liefde en innigste gevoelens zijns Harten, onder den sluijer van zijne woorden en daden. De kennis zal de liefde doen geboren worden, en de liefde, in hare voortreffelijke vruchtbaarheid, zal de navolging doen ontstaan. Inderdaad : terwijl wij de oogen der ziel vestigen op dat Hart, � het meesterstuk des Allerhoog- sten, � de vreugde der engelen, � en de glorie van het paradijs, zullen onze harten, gloeijend van hemelsch vuur, in zijne verhevene gelijkvor- migheid worden veranderd, en onder zijne leiding van deugd tot deugd voortgaan. 2) De overwin- nende bekoorlijkheid zijner voorbeelden zal ons opregter maken in de nederigheid, standvastiger in het geduld, heldhaftiger in de zachtmoedig- heid, vuriger in de liefde, edelmoediger in de gehoorzaamheid, brandender en meer bescheiden in de beoefening van den ijver. Geven wij dan gehoor aan de zoete uitnoodiging van Jesus Chris- tus; Komt allen tot Mij. Treden wij binnen in

		1) Filioli mei, quos iterum partario, donec formetur Christus in yobis. Gal. IV, 19. 2) Gloriam Domini speculantes, in eam dem imaginem trans- formwnur 5 claritate in cluritatem. II Cor. III, 18.



		7 vcreenigd niet de Godheid, dat het zelf de on* verbreekbarc band moge zijn, welke ons inet God vereent; bidden wij het, om ons op te sluiten en te begraven in zijne peiloozo diepte van liefde, opdat wij er niet meer kunnen uitgaan, en wij met den Apostel, op grootmoedige wijze, de schepselen kunnen uitdagen, dat zij nimmer meer zullen vermogen, ons te scheiden van Hem, dien wij beminnen. \') SCHIETGEBED. Heilig Hart van Jesus! zelfstandig vereenigd met het eeuwige AVoord, hecht mijn hart z�� aan het Uwe, dat het nimmer meer van U ge- scheiden worde. APLAAT, Onze-Vader. Wees gegroet. � 12 Artikelen (/es Ge�oofs. Allerzoetst Hart van mijn\' Jesus! geef, dat ik U meer en meer leminne. "J. 1) Quis ergo noa separabit a charitnte Christi? [Ad Rora. VIII, 85.] 2) Z. il. Tius VII hoeft l)ij rescripten van 7 Maart 1801, 20 Maart eu 15 November 1803. � 12 en 15 .lulij 1803, 7 J ulij 1815 eu 26 September 1817 vergund aan hen, die dii2e- lijks ter eere van \'t 11. Hart van Jesus, Onze Vader � Wees gegroet. � 12 Art. des Ge�oofs met de korte verzuchting: ,Allerzoetst Hart van mijn\' Jesus\'\' enz. zullen bidden: � vollen ailaat, op den eersten Vrijdag of den eer ten Zondag van elke maand, en een\' anderen op een\' dag naar verkiezing in dczcltde maand: desgelijks eeu* vollen aflaat op den da? zelven van het feest van \'t II. Hart, of den daaropvol^enden Zondag, onder de gewone vooi waarden : van te biechten, te communiceren en te bidden, volgens de iutenticn van Z. H. den Paus. [Zie Mgr. Kouvier. Traite dognatique et pratique des Indulg, te �d, �ournay. pag. 135.] De Vertaler.



		8

		Geestelpe kernspreuken. c/In Jesus Christus heeft de vereeniging der goddelijke natuur met de rnenschelijke een\' aan- vang genomen opdat de menschheid eeniger- mate, niet slechts in Jesus Christus zou ver* goddelijkt worden, maar in al degenen, die met zijne godsdienst ook de levenswijze omhelzen, welke Hij geleerd heeft." (Origenes, tegen Celsus, I. III.) n,Onze natuur is derwijze veredeld door de onuitsprekelijke ��nheid, bewerkt in de Mensch- wordiug, dat zij tot geen\' hoogen graad van uit- muntendheid zou kunnen opklimmen: gelijk de goddelijke natuur niet lager kon afdalen, door de aanneming der zwakheden van ons vleesch." (S.August., de Praedest. Sanctorum, I, ILc.XV,) De Zoon Gods, het edele plan vormend, om een ligchaam aan te nemen gelijk aan het onze, ten einde zich des te gemakkelijker door de men- schen te doen beminnen, heeft hunne harten willen winnen en opwekken tot eene bijzondere liefde jegens zijne heilige Menschheid, als zijnde een voorwerp geschikt voor hunne natuur, eu door die liefde heeft Hij hen allengskens tot de liefde zijner Godheid doen opstijgen." (S. Bernard, XX Leerr. op \'t Cant. Cant.) ,/Dat is \'s menschen bestemming: vereenigd te zijn met God: want daarin bestaat zijn geluk. Daar het nu meer de liefde, dan iedere andere aaak is, welke den mensch aan God bindt door



		10 Oud verbond ingesteld, de plegtigheden daarvan omschreven, en de verschillende offers bepaald had, zoo moet men eventwel bekennen, dat die offeranden uit zich zelven, d. i. uit eigene kracht, in de oogen der goddelijke Majesteit geenegroote waarde hebben konden. Inderdaad: de aange- name offerande aan God, is de offerande des harten: deze offerande des harten nu, ging niet noodwendig gepaard met de opdragt der slagt- offers. Het kon derhalve gebeuren, en meer dan eens heeft de Heer er over geklaagd door den mond zijner propheten, dat de offeraar zijn hart zich zelven voorbehield, alhoewel door zijne heilige bediening het altaar rookte van het offerbloed. Daarom is de gehoorzaamheid, welke het offer van den mensch zelven en zijner edelste vermo- gens insluit, de aangenaamste offerande, welke men aan God brengen kan. ^J) Door haar, be- wijzen offeraar en offerande, niet onderscheiden van elkaar: of vereenigd op \'t zelfde altaar, aan den Schepper hulde van geheel hun wezen, en vernietigen zich, om zoo te spreken, onder het welgevallen Gods. Vandaar de voortreffelijkheid dier deugd, welke, volgens den I f. Thomas, de eerste plaats bekleedt onder de zedelijke deugden. Is zij het inderdaad niet, die den mensch ver- achten doet, het innigste en kostbaarste, wat hij bezit, namelijk: zijn\' eigen wil? Het Hart van Jesus is het volmaaktste toon- 1) Melior est enim obedien�a qaam victimae. (f. Reg. xr, SS.]



		11 beeld dier opoffering van eigen wil op het altaar der gehoorzaamheid. Waarom komt Hij in de wereld? \'t Is, om zijn wil aan den wil van zijn\' hemelschen Vader te onderwerpen.^l) De gehoor- zaamheid is eenigermate de voorwaarde zijner Menschheid. Voor dat slagtoffer, bij uitnemend- heid, hetwelk all��n daarvoor leefde, om zich iederen dag op te offeren voor onze verlossing, is de gehoorzaamheid als de oorzaak en de spijze zijns levens. 2) Ieder oogenblik zijns levens waa eene algemeene toewijding van zijn\' wil aan den wil van zijn\' Vader. 3) Jesus is voor niet ��n offer teruggedeinsd, om aan zijn\' Vader getuigenis te geven van zijne volmaakte gehoorzaamheid. Hij beoefende haar in zulk een\' heldhaftigen graad, dat Hij vol- gaarne den bitteren kelk zijns lijdens aanvaardde, *) en al de versmaadheden en folteringen des krui- ses omhelsde.⁶) Moest Jesus het toonbeeld wezen voor onze gehoorzaamheid, zoo heeft Hij zich verwaardigd zijne gehoorzaamheid aan de gewone voorwaarde der onze te onderwerpen. � Dertig jaren zijns levens vat de gewijde Schrijver in deze korte woorden te zamen: //En Hij was hun onderda-

		1) Ecce venio, ut faciam, Deas, voluntatem tuara. Hebr. x, 9. 2) Mens eibus est, ut faciam voluntatem ejus, qni misit me. Joann. ir, 34. 8) Ego, qnae placita «unt ei, facio semper. Joann. tui, 29. 4) Non mea volontas, ted tna fiat. Luc. ZUI, 42. 6) Factua obedien» usque ad mortem, mortem antem crncia. fbillipp. ii, 8,



		15

		�De gehoorzaamheid bezit de kracht, om den bloesem onzer begeerten in vrachten van goede werken te veranderen. Geen weg voert de ziel eerder op tot de hoogste volmaaktheid, dan de gehoorzaamheid." (S. Theresia.) �Hij, die er van afziet, om zich z<:l ven te lei- den en zich aan het bestuur van zijnen zielzor- ger overgeeft, heeft de zoete verzekering van in alles den wil des lleeren te doen, en altoos aan zijne goddelijke Majesteit te behagen." (S. Stanisl. Kostka, Grondspreukeu.)

		III. HOOFDSTUK. Over de godsdienst, en hoe JJesiis\' benii»- neliJU Hart bron eu toonbeeld dezer deugd is. Tloininus pars haoreditatis meae. Ps. xv, 5. De lieer is het deel iiiijuer erve. De godsdienst als deugd beschouwd, bestaat hierin: dat wij jegens God de pligten vervullen, waartoe onze wezenlijke afhankelijkheid tegen- over zijne goddelijke Majesteit, ons onderwerpt. Zij is daarop gegrond, dat God, onze eerste oor- zaak en ons laatste doel beide zijnde, � wij alles aan zijne milddadigheid en almagt verschuldigd zijn, en wij tot Hem alles, wat wij bezitten, moe- ten doen terugkeeren.... De deugd van gods- dienst omvat alzoo den geheelen mensch, en ver- bindt hem aan zijn\' Schepper. Zij sluit in zich: de aanbidding, welke bestaat in de uitdrukkelijke erkenning van Gods majesteit, van zijne alover-



		IS (lat heinelsch liclit zullen wij onze geheele nf- hankclijkheid inzien van Hem, die ons begin en ons wezenlijk (loeleir.de is. En alsdan liet ijdele dezer wereld verachtende, zullen wij al onze ver- mogens, ja geheel ons wezen wijden aan de ver- heerlijking Gods: onze gedachte, bevrijd van de begoochelingen en hersenschimmen dezer aarde, zal verslonden worden in de beschouwing der hemelsche dingen; ons hart, ontdaan van kom- nier en zorgen, � de gedurige gevolgen van zijne ongeregelde neigingen, � zal rusten in den schoot van 11 cm, die all��n aan de onveizadelijkcbegeerten des harten kan voldoen, en zijne vatbaarheid en zijnen dorst voor het oneindige kan bevredigen. Smeeken wij het Hart van onzen goddclijken Meester, dat het ons onderrigte : God te vereeren en jegens Hem alle godsdienstpligten waar te ne- men. Wij eerbiedigen God niet genoeg, en dat gebrek aan eerbied vloeit daaruit voort: dat wij zijne uitmuntendheid niet genoeg kennen, en ons bij wijlen ten zijnen opzigte in eene zekere on- afhankelijkheid wanen. O, laten wij het wel begrijpen, dat wij slechts op aarde zijn, om God te kennen, te beminnen en to dienen, en dat daarin de geheele mensch bestaat. SCHIBTGEBED. O, allerzoetst Hart van Jesus! leer mij Gods heerlijkheid en oppermagt, mijne nietigheid en afhankelijkheid inzien, en z�� de deugd van gods- dienst beoefenen, dat zij in mij uitwendig schit-



		¹ I tere door ceno vurige aanbidding, inwendig, door een hartelijk gebed en eene ijverige godsvrucht. AFLAAT. Onze Vader. Weesgegroet. 12 Art. de» Geloof». O zoet Hart van mijn\' Jems! geef, dat ik U meer en meer heminne. Geestelijke Kernspreuken. _vDe wezenlijke godsdienstige vereering bestaat minder in de uiterlijkheden, dan vel in de in- wendige en geestelijke offerande, in de werken van barmhartigheid, in de vreeze Gods en van zijne oordeelen, in de versterving der zinnen en de zuiverheid des harten. (Lanctantius, goddel. Instell. I. VI.) ii De godsdienst is een overvloeijendo en zekere schat van onuitsprekelijke goederen; en het ge- weten heeft mij getuigd, dat de godsvrucht iets uitmuntends en heerlijk is, de kracht bezittend, om diegenen zalig te maken, welke gehecht zijn aan hare verhevene onderwijzingen." (S. Athanasius, Eedestr. tegen Arianen.) //Met de godsvrucht gaat het even als met de geheimzinnige ladder, die de Aartsvader Jakob tig, en waarvan het onderste gedeelte aan de aarde raakte, terwijl het bovenste zich verloor in de wolken. Men klimt sportsgewijze op, en men eindigt met eene hoogte te bereiken, welke de menschelijke krachten niet meer schijnt te boven te gaan." (S. Baailius, 1ste Homilie op Ps. T.)



		20

		^Het doel der godsdienstige vereering bestaat daarin: dat* wij Hcm,^dicn wij aanbidden, na- volgen." (S.August., Stad Gods, 1. VIII, b. XVII.) �Zoodanig is de vrucbt en de belooning der godsdienstigbeid, dat diegenen zelfs, welke haar niet bezitten, zicb niet kunnen weerhouden, om naar baar te verlangen." (S. Bernard., op den XC. Ps.) //Dewijl alle schepselen in God waren, alvorens zij o]) zicb zelven bestonden, en dewijl zij van God voortkomen, zoo kan men zeggen, dat, door de daad zelve bunner schepping, zij begonnen zijn met zich van Hem te verwijderen, wat hun wezen of hunne natuur betref t; liet redelijk schepsel moest zicb derhalve op nieuw linden aan God, metwien bet vereenigd was, alvorens te bestaan, even als een stroom, welke terugkeert tot zijn\' oorsprong. En dat geeft de naam zelf van godsdienst (�re ligio") te kennen." (S. Thomas, opusc. 19. c. I.) ,/God is de oorsprong van ons geluk en het doeleinde van al onze verlangens. Paar wij Hein gekozen hebben tot ons erfdeel, of liever: gelijk de godsdienst het juist uitdrukt, daar wij Hem op nieuw gekozen hellen doordien wij \'t ongeluk badden, van Hem te verliezen door onze onacht- zaamheid, � zoo streven wij naar Hem door de liefde en wanneer wij Hem bereikt hebben, vin- den wij in Hem onze rust." (Eerw. Beda, op den 1\'" brief aan de Kor. b. IX.)



		:>l

		IV. HOOFDSTUK. Over het gebed, en hoe het beaniuuetijii Mart vau Jesus bron en toonbeeld is van het leven des gebed». Procidit in facieni suam, orana. Matth. xxti, 39. Hij viel op zijn aancreiigt neder en bad. Het gebed is een gevolg onzer geheele afliau- kelijkheid van Gods opperste majesteit. Het bevat met het gevoel van ons onvermogen, tegenover verpligtingen, die wij te vervullen, of gevaren, die wij te vermijden hebben, een kinderlijk ver- trouwen op Hem, wiens grenzelooze magt en oneindige barmhartigheid wij erkennen. Het ge- bed is eene verheffing onzer ziel, welke in de magt van den Allerhoogste een\' steun zoekt voor hare zwakheid. �Ik heb mijne oogen opgeheven, zegt de profeet, tot U, Heer, die woont in de hemelen." ^J) �Ik heb mijne oogen opgeheven naar de heilige bergen, van waar ik mijne hulp ver- wacht." �) Vau daar de uitmuntendheid des ge- beds, dat, volgens den H. Thomas, onder de akten van godsdienst de eerste plaats bekleedt. Van daar ook de eigenschappen, die het moeten vergezellen, om de volmaaktheid te bereiken, welke aan het gebed eigen is. Het moet voortkomen uit het hart, waarvan de lippen slechts detol- ken zijn. Het moet vol vertrouwen wezen, de- wijl het steunt op Gods oneindige goedheid en 1) Ad televavi oculosmeos, qui habitasin coelia. Pa. Cxxli, 1. 2) Leravi oculoi meo» in montei, unde veniet auxilium mlhi. Pa. CXI, 1.



		u

		grenzelooze inagt. Het moet volhardend zijn, d. i. ten einde toe, vol vertrouwen wezen. Eerst dan is liet, dat deze belofte van onzen Zaligmaker zal bewaarheid worden : _/; Voorwaar, voorwaar, Ik zeg U: Indien gij den Vader iets in mijnen naam zult vragen, Hij zal het u geven." 1) Het Hart van Jesus is het toonbeeld van dat leven des gebeds, \'t welk de kern moet zijn van het christelijk leven: want de christen bevindt zich altoos tegenover verpligtingen en gevaren, welke niet ge�venredigd zijn aan zijne natuur* lijke krachten. Meer dan eens stelt het Evangelie ons den goddelijken Zaligmaker voor oogen, hoe Hij zich van de schare verwijderend, des nachts, stil in de eenzaamheid zijne ziel gaat uitstorten in vertrouwelijke zamenspraken met zijn\' Vader, als wilde Hij uitrusten van de zorgen en ver- moeijenissen van den dag. Wij zien Hem bidden, voordat Hij wonderen doet, als of Hij van den Hemel de almagt verwachtte, welke Hij wilde toonen voor ons heil; inzonderheid zien wij Hem in zijn\' doodsangst meteen\' buitengewonen ijver het gebed verlengen, tot driewerf toe herhalen, en niettemin zijne vragen aan den wil van zijnen hemelschen Vader onderwerpen; wij zien Hem ook vol moed, gelatenheid en kracht opstaan, en zigtbaar door den Engel in die heilige oefening versterkt, zijn droevig en smartvol lijden te ge-

		1) Amen, amen, dico vobia, si quid petieritis TMiem in nomine inco, dabit vobis, Joann. xvi, 23.



		*f.i*

		moet treden. �In doodsangst zijnde, b;id Hij te meer." ) �Staat op, laat ons gaan." 2) Op zulk eene wijze belmoren wij te bidden; Josus\' II. Hart heeft al onze zwakheden willen aannemen, om ons te toonen, waar wij onze kracht moeten zoeken. Zijn wij in de bekoring, waleen en bidden wij,* en weldra zullen wij ons sterk gevoelen boven deze beproevingen; zijn we in de zonde geval- len, laat ons dan zuchten, dat wij onzen toevlugt niet hebben genomen tot het goddelijk wapen, dat all��n ons de verwinning verzekeren kon. Er zijn duivelen, die niet dan door vasten en bidden worden uitgedreven. 3) Zijn we treurig, zegt de II. Jacobus, hellen wij onze smeekende blikken hemelwaarts, en storten wij onze zielen uit in God, onzen Vertrooster *,. Het kan in- tusschen gebeuren, dat God, ter vervulling zijner plannen, die voor ons verborgen zijn, Zich doof schijnt te houden voor onze stem; laat ons dan niet wankelen in vertrouwen; volgen wij Jesus na in den hof van G othsemane; Hij bidt, bidt wederom en herhaalt voor de derde maal hetzelfde gebed. Ons tot heil weigert God het te verhooren. Wat doet de TIeer Jesus ? Hij volhardt steeds sterk aanhoudend; Hij volhardt met eene volkomene onderwerping aan den wil zijns Vaders; �nog-

		1) Factus in ngonia_; prolixius orabat. Luc XXII, 43. 2) Surgite; eamns. Matth. xxvi, 46. 3) Hoe autem genus uon cjicitur nisi per orationcm, et jejuniom. Matth. xvn, 20. 1) Tristatur aliquis vestrum ? oret. Jaeol). v. 13.



		24

		tans niet mijn wil, maar de Uwe geschiede-" \') Doch gebeurt liet ook niet menigwerf, dat wij zelven de oorzaak zijn, dat ons gebed niet ver- hoord wordt? Zijn wij niet vaak gelijk aan dat volk, van hetwelk de Heer zeide: Dit volk eert mij met de lippen, doch hun hart is verre van Mij. 2) Hunne stem stijgt wel opwaarts uaar den hemel maar hunne neigingen zijn, al kruipend, verslaafd aan \'de aarde. Zijn wij welligt niet de al te trouwe navolgers van die leerlingen, aan wie onze Verlosser deze woorden toevoegde : Gij ver- krijgt niets, omdat gij niets vraagt. ³) Vragen wij aan onzen beminnelijken Jesus, dat Hijzelf ons leere bidden; ⁴) verzoeken wij dringend aan zijn Hart: ons te schenken die aandacht, dien ijver, dat vertrouwen, dien eerbied, die onder- werping en volharding, waarvan Hij zijne ge- beden vergezeld deed gaan : smeeken wij Hem, dat Hij zelf in ons en voor ons bidde, opdat wij, versterkt door het gebed, geen geweld onzer vijanden, noch ontmoediging onzer zwakheden meer te duchten hebben. SCHIETGEBED. Naar uw voorbeeld, o dierbaar Hart van mijn Verlosser, wil ik met uwe genade in \'t gebed 1) Verumtamen non mea voluntas, sedtuafiat. Luc. xxii,42. 2) Populns hic labiis me honorat, cor autem eoruin longe est a me. Mntth. xv, 8. 3) Usquc modo non petistis quidqnam in noroine meo: petite, et accipictis. Joann. xvi, M, i) Domme, doce nos oiare. Luc. xi, 1.