REGELEN EN STATUTEN

/AN DE CONGREGATI�N DER H. MAAGD.

BIBLIOTHEEK DER
RIJKSUNi ?SITEIT

50 6
REGELEN EN STATUTEN

HOOFMONGREGATIE DER H, MAAGD

EN VAN DE OVERIGE MET HAAR VEREENIGDE

Voorafgegaan door eene Geschiedkundige Schets van het
ontstaan en de uitbreiding dier Hoofd-Congregatie, en
gevolgd door de Gebeden en Oefeningen aldaar ge-
bruikelijk.

H. J. H. MAEIJNEN. s. j.

RIJKSUNIVERSITEIT TE UTRECHT

\'s-Hortogenbosch � Amsterdam.

�ISRI BOGAERTS, opvolger van P. H. ir

Drukker en Boekhandelaar vau Z. H. Paus

Haaren 19 Noy. 1874.

J. CUYTEN, Libr. Cens

I. Geschiedkundige sclietsvati het ont-

staan en de uitbreiding van de
Hoofd-Congregatie der II. Maagd. 7

II. Joseph Marianus Parthenius. S. J.,

aan de Leden van de Congregatie
der H. Maagd......34

III. Petrus Becxx, Algemeen Overste

der Soci�teit van Jesus ... 41

IV. llcgelen en Statuten Tan de Con-

gregatie u der H. Maagd . . . 43
Hoofdst.

1. Algemeene regelen.....43

2. �rer L31 toelaten van leden tot

de Congregatie......01

3. Over de bevestiging of aanneming

4. Over de verkiezing van den Prefekt

en OTerige bedienaren .... 07

5. Wat in do Raadsvergaderingen

moet onderhouden worden . . 71

6. Regelen ran den Prefekt ... 72

7. _w � de Assistenten . . 76

8. � � den ltandschrijrcr . 77

9. Regelen van de twaalf of zes

Raadsleden....... 78.

Bladz.
L�. Kegelen van den Onderrigter der

nieuwelingen....... 79

11. Regelen van den Schatbewaarder 80

12. ii ii ii �\'refekt der bi-
bliotheek ........ 81

13. Kegelen van de Ziekenbezoekers . 83

14. // // den Koster ... 85

15. » � « Lezer .... 87

16. ii ,i � Portier ... 88
17 // ;; de overige mindere

Bedienaren....... 89

Getuigschrift der aanneming . . 90

V. Allaten vaa de Congregatie der

II. .Maagd........ 91

VI. Magtbrief ter oprigting eener

Congregatie en burer n-reenigii.g

met de Hoofd-Congregatie . . 101
VII. Gebeden en andeie geestelijke oefe-
ningen van de Congregatie der

II. Maagd....... 108

Dagelijksehe gebeden . . . . 10S
Gebeden bij de gewone Vergaderingen 110
� � � .Raadsvergaderingen . 135
/, ,, � Verkiezingen . . .136
_;/ ii n Uitdecliug der Maand-
patronen.......... 110

Gebeden bij de plcgtigo Opdragt 155

GtSCHIEDKUNDIGE SCHETS

van het ontstaan en de uitbreiding van de
Hoofd-Congregatie der H. Maagd.

Het schijnt in het plan der Goddelijke
Voorzienigheid te liggen, dat zij de grootste
wereldgebemtenissen doet geboren worden
\'iifc oorzaken die, volgens menschehjke
beschouwing, daarvoor te weinig beduidend,
te nietig zijn. Vooral met betrekking tot
<le stichting van Jcsus\' Kerk, en alles wat
wij ter harer iiitbreidii g, ter harer verheer-
lijking hebben zien gebeuren, worden letter-
lijk de woorden van den II. Paulus (I Cor.
I. 27. 28. 20.) bewaarheid: �Het zwakke
<ler wereld heeft God uitverkoren om het

sterke te beschamen..... en hetgeen niets is,

om hetgeen iets is te niet te doen, opdat
geen vleesch roemc voor zijn sangezigt."
l^eze woorden aarzelen wij niet ook
^to« te passen op de Congregatie der
H. M�iagd. Als wij hasir ontstaan, hare
vonderbare verspreiding over de wereld,

den magtigen invloed dien zij in alle wereld-
deelen heeft uitgeoefend ter bekeering, ter
bevestiging en volmaking van zoovele dui-
zende zielen, en, om de woorden van Benc-
dic\'us XIV te gebruiken, «het ongelooflijk
groote uit dat personen van alle standen
der maatschappij uit deze zoo loffelijke en
godsdienstige iustelliug getrokken hebben,"
slechts oppervlakkig ingaan, dan vragen wij
ons met, bewondering af: boe ia het moge-
lijk geweest dat eei e verecniging van kin-
deren, zoo klein, zoo nietsberiuklend in haar
begin, weldra de uiterste grenzen der aarde
bereikte niet alleen, maar ook, onder den
zegen der Allerheiligste Maagd, hare Be-
schermster, overal haar weldadigen invloed
zoo krachtdadig deed gevoelen.

In navolgii g derhalve van zoovele andere
schrijvers, vrees ik geenszins van haar te
zeggen, wat de Zaligmaker ons voorstelt ia
de gelijkenis van htt mostaardzaad, dat wel
h°t kleinste van alle zaden, nogtans een
boom werd op wiens takken de vogelen des
hemels kwamen nederzi\'ten; immers ook
hier was het een klein zaadje, dat, neerge-
legd in de harten van eenige jeugdige kin*
deren, weldra opgroeide tot een grooten
boom, die zijne takken over de ganschc

wereld uitspreidde, en on �\'er wiens verkwik-
kende schaduw allen, die daar eene schuil-
plaats zochten, lafenis en nieuwe krachten
ontvingen.

Het kleine zandkorreltje, waaruit die over-
heerlijke hoom ontkiemde, werd gezaaid door
Joannes Leonius (Van der Leeuw) in het
jaar 1563 1). Hij was een eenvoudig leeraar
van een der hagste klassen in het Romeinsch
Collegie te itome, maar bezield met een
vurigen ij^cr om in zijne jeugdige leerlingen
niet alleen zucht naar wetenschappen, maar
tegelijk het verlangen naar een godvruchtig

1^ Joannes Leonius. (e Luik geb-.ren, trad in
1558 te Rome in He Soci�teit van Jesus. Ver-
^v"ld met de teederste godsvrucht j»gens de H.
Maag.1, begon hij in 1563 in h°t Homeit:«i-h
Collegie aldaar de eerste Congregatie, en voerde
"aareenigen tijd daarna te Parijs in Omstreeks 1569
bevond hij �ieh te Lyon, alwaar hij, met de zorg
^l\'er Italiaansche Roldat�n belast, van deur tot
\'eur, voor hen bedelde om ze in hunne ziekten.
joude en gebrek te kunnen bijstaan. Hij st\'erf
\'en 19. Xovember l�S* te Turijn, den troot
\'nedenemende dat hij een werk gesticht had.
**arvan later met reg\' niogt gezegd worden:

1\'^n kleine bron is tot een magtigen stroom
««worden."

leTen op te wekken, en vooral liefde en
achting voor de schoone deugd der jonge-
lingschap diep in hun hart te prenten. Te
dien einde had bij in zijne leskamer een
klein altaartje opgerigt, dat naar tijd en om-
standigheden behoorlijk versierd werd. Daar
verzamelde hij eiken avond na den school-
tijd, diegenen zijner leerlingen welke meer
dan de overigen het verlangen te kennen
gaven, dat zij met de beoefening der fraaije
letteren ook wilden vooruitgaan in een braaf\'
en godsdienstig leven. Daar vereenigd
rondom dat altaartje stortten zij gezamenlijk
eenige gebeden, waarna een hunner uit een
godvruchtig boek het een of ander tot onder-
linge stichting voorlas. Weldra was hunue gods-
vrucht daarmede niet meer voldaan; er werd
bepna\'d dat zij op Zon- en Feestdagen
bijeen zouden komen, om, ��n van hart eu
ziel, cenigen tijd in gebed en kinderlijke lof-
liedeten aldaar door te brengen. 1)

Niet weinig werkte het schoone voorbeeld
van de kleinste der scholieren op het
hart der overigen: er ontstond een heilige
naijver, en het duurde niet lang of ook in
hen werd het verlangen opgewekt om bij
die vcreeniging te worden toegelaten.

1) Sacchini. Hist.Soc .los», p.ll. lih. Vil. n°. V

Het jaar 1564 mag wel een belangrijk
jaar voor die Vereeniging genoemd worden.
Het steeds toenemende getal kinderen die
tot haar toetraden, maakte dat er eenige
voorzorgen moesten genomen worde\'!, ten
einde orde en liefde in die bijeenkomsten
te blijven handhaven. Het getal leden was
nu opgeklommen tot 70.

Twee gewigtige besluiten werden dat jaar
ten uitvoer gebragt. Om zich naamver aan
de Koningin des Hemels, de Moeder-Maagd
Maria te verbinden, en meer en meer de
liefde tot haar in die jeugdige harten te
doen ontvlammen, werd van nu af deze god-
vruchtige Vereenigirg plegtig aan de H.
Maagd M aria toegewijd. Zij ?ou voortaan
de bijzondere Beschermster wezen van allen die
in deze Vereeniging hunne .toevlugt tot
Haar zouden nemen, en de Vereeniging
zelve zou dan voortaan den roemvollen titel
dragen van _;/Sodaliteit of Congregatie der
Allerheiligste Maagd Maria."

Ten anderen werden er eenige regelen
samengesteld, door welke de tijd der bijeen-
komsten en de verschillende oefeningen en
godvruchtige werken nader bepaald werden.
"et zijn deze regelen, welke grootendeols
nu nog in de vergaderingen worden onder-

houden. («Elke week," zegt bovengenoemde
geschiedschrijver (p. II. 1. VII. n°. 37),
//Ontvingen tij liet H. Sacrament van Boet-
vaardighc\'d, en elke maand naderden zij tot
de H. Tafel. Dagelijks waren zij tegen-
woordig bij Ket H. Sacrificie der Mis, en
baden ook eiken dag het Rozenhoedje of
Depaald aangewezene gebeden ter eere van
de H. Maagd; des avonds na schooltijd
kwamen zij bijeen, en bragten dan een
kwartier door met geestelijke overwegingen,
terwijl een ander kwartier gedeeltelijk aan
de stof der meditatie voor den volgenden
dag, en gedeeltelijk aau godvruchtige gesprek-
ken besteed werd. Op de feestdagen, nadat
zij de Vespers gezongen hadden, gingen
eenigen naar de Godshuizen de zieken be-
zoeken, anderen de Relikwie�n der Heiligen
vsreeren, of wel zich eenigen tijd toewijden
aan de beoefening van verschillende liefda-
dige werken. Aan het hoofd der Vereeni-
ging stond een der leden van de Soci�teit
die alles regelde en op de Zondagen een
kleine toespraak tot han hield. Uit hun
midden werd door hen een Prefekt gekozen
aan witn gedeeltelijk de leiding tier Con-
gregatie werd opgedragen." � Daarbij
werden er nog 12 anderen benoemd, onder

wien de verschillende werkzaamheden der Con-
gregatie verdeeld werden. 1)

Onder de heilzame vruchten welke de
Congregatie voortbragt, was deze] niet de
minste, dat zij allen, bezield met even
groote liefde als godsvrucht, door onderling
verkeer zich aan allen omgang met ongods-
dienstige eu b.dorven personen onttrok-
ken. 3)

1) Notitie istoriche d Congr. Piima-Primaria.
Roma 186p.

2) Sacchini .\'ibid. lib VI. no 37) verhaalt
ons dat ei\' ia het jaar 15f5\'2 te G nua en te
Perngia een soort van Coneregu\'ie bestond in
het Collegia der Soci�teit. D\'t schijnt t\'tch meer
eene vereeuig ng van jonge ingen te zijn geweest,
wet het duel om zich door dien b.u d van een-
heid des te steiker Ie maken tegen de verleiriing
^v\'4n valsche geloofsbegi ippen en zedebederf.
Hij zegt daarvan: «vooral de leden van die
vereeniging muntten uit door ware godsvrucht.
Hum e ouders en kennissen, die hen te v.ireu
gekend hadden, stonden verhaald over de ver-
andering hum,er zeden Niets w.is hun een
grooter genoegen dan de Zon- e.i Feestdagen
niet, zoo als toen onder de jeugd zooteer
^was ingeworteld, in ledigheid en ronddwalen,
waar met god-vruchtoefcnwgen en het over
Wegen der goddelijke geheimen door te bren-
gen. Op de vastenavond-dagen bleven zij den

Deze besluiten schonken aan de tot nu
toe kleine Vereenigiug cene nieuwe levens-
kracht; dagelijks zag men nieuwe leden
eene plaats vragen onder de kinderen van
Maria, zoodat vijf jaren later, in 1509, de
Congregatie zoo talrijk was, dat men zich
genoodzaakt zag haar in twee�n te splitsen,
waarvan de eene, //de Groote" genaamd, de
leerlingen van boven de 18 jaren, en de
andere, ,/de Kleine," de leerlingen van be-
neden dien leeftijd in zich opnam.

De Groote, die nu de Hoofd-Congregatie
(Prima-Primaria) genoemd werd, begon hare
vergaderingen te houden in de kerk van
Maria-Boodschap, eene kerk aan het lto-
meinsch Collegie, en ontleende daaraan hare
benaming van �Hoofd-Congregatie van Maria-

geheelen dag, tot laat in den avond, binnen do
muien van het Collegie om niet getuigen te moeten
zijn van dwaze en zedelooze vertooningen; niet
zelden werden zij dan ook bespot en beschimpt
door hunne Jigtzinniger medescholieren, doch
ook dit, verdroegen zij met liefde, en op het voor-
beeld van Christus baden zij voor hunne bespot-
ters. Met zooveel eerbied en godsvrucht woonden
zij het verkondigen van (!ods Woord en de II
Mis bij, dat zij voor allen het voorwerp waren
(«ner zeldzame stichting." �

Boodschap." De geschiedenis (1) heeft ons
de namen bewaard Tan drie der ijverigste
congreganisten: Marianus Perbenedetti, Au-
gustinus Valerio en Octavius Bandini, die alle
drie naderhand tot hoogc waardigheden in de
H. Kerk werden verheven. Zij waren het die,
terwijl zij leerlingen in de wijsbegeerte aan
genoemd Collegie waren, in het welbegrepen
belang der Congregatie meenden alle pogin-
gen te moeten aanwenden om die splitsing
der Congregatie te bewerken, en de Groote
naar de kerk van Maria-Boodschap over te
brengen. Hoe verder de Congregatie zich
van den beginne af beijverde om tot een
geheel geregeld Bestuur te komen, blijkt
"it hare aanteekeningen, waarin wij in het
jaar 1570 vermeld zien de benoeming van
een Onderrigter der nieuwelingen, en in 15 7 S
van een Bestuurder der Gezangen, welke
men op den feestdag van Maria-Boodschap
plagt te zingen. (2)

1) Ciacconio nel Pontif: di Sisto V, n 30 cfr.
Notiife istoi�che, p. 6

2) [n het jaar 1593 werd de Congregatie te
\'lome, om den grooten toevloed van leden, an-
dfimaal,doch nu in drie klassan verdeeld, waarvan
\'■e eerste (prima-primaria) de jongelingen be-
hield van boven de 21 jaren. De tweede

Zoo leefde en bloeide de Congregatie bin-
nen de muren van genoemd Collegie, totdat
in het jaar 1584 een nieuw tijdperk zich
voor haar ontsloot. � De Algemeene Overste
der Soci�teit van Jesus, Pater Claudius
Aquaviva, verlangde het voortbestaan der
Congregatie te verzekeren, en evenals te
Rome ook elders door haar diezelfde vruch-
ten van deugden en goede zeden voort te
brengen, tot welk einde hij zich wendde tot
het Hoofd der Kerk, Paus Gregorius XIII.
Toen deze Paus, na de gewonnen inlichtin-
gen, de Congregatie meer leerde kennen,
hare regels had overwogen en vooial de
voorbeelden van deugd en ware godsvrucht

(seconda-primaria\') bestond uit jongelingen boven
de 14 jaren, en de derde (terza-primaria) uit
die van beneden dezen leeftijd.

Na een f 4jarig bestaan, iu 16�8, werd door den
Algeineenen Overste der Soci�\'eit, P. Gosu nus
Niekel, aan de Hoofd-Congregatie eene gioote
zaal ter vergadering afgestaan, welke door de
prachtigste schilderingen en zeer kostbare ge-
schenken van allerlei aard, binnen korten lij 1, in
eene overheerlijke kapel herschapen werd. On-
danks deze plaatsverandering heeft zij t�ch altijd,
als dankbare herinnering aan de kerk waar zij
het eerst vergaderde, den titel van H o o f d-
Congregatie van O. L. V. Boodschap
blijven behouden.

in hare leden bewonderde, vaardigde hij
zijne Bulle �Omnipotentis Dei" uit, waarin
hij, niet den grootsten lof gewagende van
de godsvrucht en het voorbeeldig leven der
cougreganisten, met Apostolisch gezag voor
altijd de Hoofd-Congregatie vestigde in de
kerk van Maria-Boodschap; haar met de
grootste voorregten en aflaten verrijkte; aan
den tijde�jken Algemeenen Overtte der So-
ci�teit de magtigiug verleende in elke stad
of plaats waar de Soci�teit een Collegie had,
in die Collegi�n of in hunne kerken voor
de scholieren en te zamen voor andere god-
vruchtige christenen, ��n e Congregatie op te
rieten onder den titel van Maria-Boodschap,
afhankelijk van de Hoofd-Congregatie, en
ze met deze zoodanig te vereenigen, dat zij
deelden in al de gunsten, aan de Hoofd-
Congregatie geschonken; en daarenboven de
DiKg\'tiging om regelen en besluiten uit te
vaardigen, ze te onderzoeken, naar tijd en
omstandigheden te veranderen, enz. Ten-
ge rolge van deze voorregten beriep voor-
noemde Algemeene Overste eene vergadering
^v«n zestien Consultoren, door witr mede-
werking hij eenige statuten voorschreef, ten
einde het Bestuur der Congregatie zoo vol-
komen mogelijk te regelen.

Nu eenmaal de poorten Tan het Tlo-
mein9ch Collegie voor haar ontsloten waren,
verspreidde zij zich op eene wonderbare
wijze over de geheele wereld. Overal, tot
aan de uiterste grenzen der aarde, waar de
leden der Soci�teitccholen voor de studee-
rende jeugd geopend hadden, zag men de
Congregatie verrijzen, hoorde men hare
leden door dezelfde regelen, door dezelfde
gebeden vercenigd, den lof der Allerh. Maagd
verkondigen; zoodat reeds twee jaren later
in ] 580, Paus Sixtus V, ziende welke vrucht-
baarheid zij over de aarde verspreidde, haar
nieuwe voorregten schonk in zijne Bulle
z/Superna dispositione" en in 1587 in zijne
Bulle, //Itomanum decet Pontincem." Hij
nam de beperking weg dat in elk huis der
Soci�teit slechts ��n e Congregatie voor de
scholieren alleen of te zamen voor andere
godvruchtige personen tnogt opgerigt wor-
den, en verleende aan den Algemcenen Overste
der Soci�teit het regt dat in alle huizen,
kerken en Collegi�n der Soci�teit voor het
tegenwoordige en voor de toekomst, hetzij voor
de leerlingen alleen, hetzij alleen voor god-
vruchtige personen, hetzij voor beiden te
zamen, en dat wel onder welken titel ook
der H. Maagd, zoovele Congregati�n mog-

ten opgerigt worden als men nuttig oor-
deelde, en deze, zoo ook alle andere reeds
bestaande, met de Hoofd-Congregatie te ver-
eenigen. Al deze gunsten werden door
Clemens VIII in zijne Bulle �Gum sicut
nobis" in 1U02, en door Gregorius XV in
zijne Bulle «Alias pro parte" in 1G21 be-
vestigd en uitgebreid.

Hierdoor was het nu mogelijk geworden dat
de jongelingen, die na volbragte studi�n
de Collegi�n verlieten, om verder hunnen
loopbaan in de verschillende standen der
maatschappij te voltrekken, hun vurigst
verhingen bevredigd zagen, in dankbare
herinnering aan die gelukkige studiejaren,
met hunne leermeesters en medeleerlingen
door gebeden en goede werken vereenigd
te blijven voortleven. Vandaar weldra de
t\'Ongregati�n van kardinalen, priesters, mili-
tairen, o verheidspersonen, edelen, burgers,
kooplieden, kunstenaars, enz. die ieder naar
hunnen stand bleven volharden in de beoe-
fening der goede werken, zooals zij dat van
jongsaf in de Congregatie geleerd hadden.
Boven al zijne voorzaten toonde Benedictus
XIV een ware vader en beschermer te zijn
^V!»n de Congregatie. In de Apostolische
Kreve �Glorioste Dominee" (van den 27 Sept.

des jaars 1748), spreekt hij de taal van
zijn hart, en in de gemoede�jkste uitdruk-
kingen verkondigt hij ons welke achting,
welke liefde hij der Congregatie toedroeg.
waarvan hij ook in zijne studiejaren zulk
een ijverig lid geweest was. ;/Het is on-
gelooflijk," zegt hij, �welk een groot nut, per-
sonen van alle standen der maatschappij
getrokken hebben uit deze zoo loffelijke
en godsdienstige instelling, die zoo over-
vloedig voorzien is van heilige en zalige
regelrn, welke op de verschillende standen
van de leden der Congrcgnti�n wijs»elijk
worden toegepast, en door den ijver der
bijzondere Bestuurders zorgvuldig onder-
houden worden..... �Wij," zegt hij verder,

�die ons met vreugde de heilige en god-
vruchtige oefeningen van deze Congregatie
herinneren, welke wij als lid der Congre-
gatie van Maria-Hemelvaart in het Provessen-
huis der Soci�teit van .Tesus te "Rome, voor-
dat wij tot hoogere waardigheden verheven
werden, met veel geestelijken troost hebben
bijgewoond, oordcelen dat het onze herder-
lijke pligt is, deze instelling van echte
en welgegronde godsvrucht, waardoor de
christelijke deugd behartigd en de zaligheid
der zielen grootelijks bevorderd wordt, rnet

onze Apostolische magt en milddadigheid
te moeten begunstigen en bevoordeelen;
da-irom hebben wij al de verleende gunsten
en Aflaten van onze voorzaten, door onzen
Pauselijken brief van den 24 April van ditjaar
�PraciMaris Rornanorum Pontificum" reeds
goedgekeurd, nu bevestigd, uitgebreid en ver-
meerderd...., Intusschen wekken wij al de
leden en bedienaren der Congregati�n in
den Heer op, om de zoozeer geweijschtc en
voor hunnen geestelijken voortgang hoogst
nuttige naarstigheid en vlijt, die zij, zooals
wij hopen, in het bijwonen der godsdienstige
oefeningen der Congregati�n zullen aan den
dag leggen, met de verdiensten eener heilige
onderwerping en gehoorzaamheid te be-
kroonen, en in alles wat de Congregatie en
baar bestuur betreft, zich met een blij en
vaardig gemoed te schikken naar de be-
llen en voorschriften van den Algemeenen
Ovtrste der Soci�teit van Jcsus en Tan
de Bestuurders door hem aangesteld, om
alzoo de gelijkvormigheid te onder-
houden en door hun wederkeerig voor-
beeld anderen daartoe aan te moedigen."
Paus Leo XII gaf op 7 Maart 1825 aan
« die verleende gunsten nog die uitbreiding,
dat de Algemeene Overste der Soci�teit van

Jesus ook Congregati�n mogt oprigten en
met de Hoofd-Congregatie verecnigen, in die
kerken en huizen, welke in geenen deele
aan de zorgen Tan genoemde Soci�teit waren
toevertrouwd.

De groote Paus Benedictus XIV had naau-
welijks ten aanhoore van de geheele wereld
den grootsten lof Tan die Vereeniging ver-
kondigd, toen eenige jaren later haar, tegelijk
met de Soci�teit van Jesus, de gevoeligste
slag werd toegebragt. Slechts 25 jaren
waren vcrloopen, toen in 177-� de Soci�teit
van Jesus, bij wiens Algemccneu Overste
het hoofdbestuur der Congregatie berustte,
door l\'aus Clcmens XIV werd opgeheven,
en daardoor de Hoofd-Congregatie en alle
anderen met deze vereenigd, van haar
hoofdbestuur werden beroofd. Dit ging wel
in andere handen over, doch dit nam niet
weg dat de Congregatie gedurende de vol-
gende 25 jaren een tijdvak van vele en
groote moeijelijkheden heeft doorleefd. Xaau-
welijks twee jaren na de opliel�ng der Soci�-
teit, welke de Hoofd-Congregatie, zooals in
hare gedenkstukken staat aangeteekcnd, als
het afsterven eener onvergetelijke moeder,
met heete tranen betreurde, zag die Con-
gregatie zich dan ook reeds genoodzaakt

zich in een verzoekschrift tot Paus Pius VI
te wenden, met de dringrnde bede dat de
niagtiging om andere Congregati�n aan de
Hoofd-Congregatie aan te sluiten, vroeger
verleend aan den Algemeencn Overste der
Soci�teit, thans op den tijdelijken Bestuurder
der Hoofd-Corgregatie rtiogt overgaan; waar-
op zij van den Kardinaal-Vicaris ten antwoord
ontving, dat hij zelf reeds met de noodige
magt bekleed was geworden om over het ver-
eenigen met de Hoofd-Congregatie te beslis-
sen .Doch de Secretarie der Aflaten meende in
overweging te moeten houden dat hut regt
van vereenigen alleen was toegestaan ge-
weest ten gunste \'der Congregnti�n, welke
onder de leidin? der nu opgeheven Soci�teit
van Jesus stonden. Hierop bood de Kaad
der Congregatie een tweede verzoekschrift
Mn, waarin verzocht werd dat door duide-
lijke verklaringen een einde aan die moeije-
lijkheid mogt gemaakt worden. Hunne
verwachting werd teleurgesteld. Immers de
H. Congregatie der Aflaten vaardigde nu een
decreet uit, waarin zij verklaarde bij haar
vorig besluit te volharden, en voegde er ter
nadere verduidelijking bij, dat geeuc Con-
gregatie met de Hoofd-CoDgregatie kon ver-
enigd worden, dan van jongelingen die

zich op de wetenschappen en fraaije kunsten
toelegden.

Door deze beperking werd de Congregatie
uiet alleen gestuit in h.\\reu uitgebreiden
werkkring onder alle klussen van menschen,
maar ook, totovtrmaat van rampen, beroofd
van zoovele regten, als haar door de ver-
schillende Pausen met zooveel liefde waren
toegestaan. Vandaar dat zij, bij de vurigste
gebeden tot hare Beschermster, besloot tot
een derde verzoekschrift, door bemiddeling
van een Oud-Congregauist, den kardinaal
I\'ranc.-Xav. de Zelada; doch deze bede bleef
door toevallige omstandigheden op dit oogen-
blik wederom zonder gevolg; totdat zij ten
laatste in 1798 hare pogingen met den
gewenschten uitslag bekroond zag.

Paus Pius VI was reeds gevankelijk naar
Prankrijk vervoerd, en alle Kardinalen had-
den Rome verlaten, zoodat hierdoor het
Hoofdbestuur der Congregatie uiterst moeije-
lijk, zoo niet onmogelijk werd. Van deze
gelegenheid maakte de Congregatie gebruik
om aan Zijne Heilighe\'d de noodzakelijkheid
te betoogen, dat bovengenoemde magtiging
nu ten minste vanden Kardinaal-Vicaris mogt
overgedragen worden op den Bestuurder der
H oofd-Congregatie. Het antwoord van Z. IL,

zoo gunstig mogelijk voor de Congregatie,
bevredigde hare zoo lang teleurgestelde weu-
schen. Het btsluit weid uitgevaardigd dai.
lLc Bestuurder der Hoofd-Congregatie van
(lezen oogenblik at met de uitgebreidste vol-
tnagfc in dezen bekleed werd; zoodat de
toenmalige ijverige Bestuurder Settirnio Cos-
tanzi, den 20 Mei 1798, in een rondgaau-
(ieu brief deze Pauselijke verklaring kon
mededeelen: �dat voortaan aan dfn Bestuur-
der der Hoofd-Congregatie de beoordeeling
uu magtiging was overgedragen, om de andere
Congregati�n die zulks aanvroegen., met de
Hoofd-Congregatie te vereenigen, hetzij die
Congregati�n bestonden uit studenten, hetzij
uit andere personen van beider geslaeht,
waar ook opgerigt of nog op te rigten,
en dat deze allen deel hadden aan al de
gunsten, voorregten en aflaten, aan de Hoofd-
Congregatie vergund of nog te vergunnen."

Groot was de blijdschap der Congregatie
over het haar teruggeschonken leven, en
met nieuwen moed streefde zij nu wederom
voorwaarts om overal deugd en godsvrucht
te verspreiden.

Gedurende het tijdvak tusschen de ophef-
fing der Soci�teit en haar herstel, vindt men
als de ijverige Bestuurders der Hoofd-Con-

gregaiie aangeteekend Pietro Aiitonio Vittori,
t�c haar Kekeel zijn «chat van godvruch-
tige boenen ten geschenke gut\'; op hem
volgde de bovengenoemde Settimio Costanzi;
vervolgens Pietro Caprano, leeraar aan de
Gregorius-Universiteit, later Aartsbisschop
van lconio en Kardinaal; ten laatste Ludo-
vicus 1\'onzileoni, een uitstekend redenaar
en kanunnik van het Vaticaan, die het geluk
had in 182-1, bij de teruggave van het
Komeinsch CoUegio aan de in het jaar 1814
herstelde Soci�teit van Jesus, het hoofdbe-
stuur der Hoofd-Congregatie wederom inde
handen te kunnen geven van den Algemeenen
Overste der Soci�teit 1).

Wat betreft de snelle voortplanting dezer
roemrijke instelling in de verschillende
werelddeel en, deelen wij slechts bij eenige al-
gemeene bescheiden ook eenige opgaven mede
vooral met betrekking tot ons vaderland.
Gedurende de l^e eeuw van het bestaan der
Soci�teit van Jesus, bezat deze meer dan
800 verschillende Collegi�n en huizen,
waarin meer dan 1000 Congrtgati�n bloeiden.
Pater Gregorius Cisnerus rigtte all��n meer
dan 300 Congregati�n op in de Indien.
Omstreeks het jaRr 1575 reeds mogt zich

1) Nouzie istoriche p. 10.

Belgi� in het bezit van die weldadige Ver-
eeniging verheugen. Door Pater Franci3eus
Coster het eerst aldaar ingevoerd, verspreidde
zij zich op wonderbare wijze over geheel
het land. Binnen korten tijd telde men
daar 90 Congregati�n in do verschillende
steden, als te Leuven, Brussel, Bieshelen,
Antwerpen, \'s-Hcrtogenboseh, Gent, enz.
Leuven alleen bezat er zet voor even zoo-
vele klassen van menschen, onder welke ook
de beroemde Jusfus Lipsius, hoogLeercar
aan de Universiteit van Leu7en, die het
zich ten beiligsten pl\'gt maakta nooit eene
bijeenkomst der Congregatie te verzuimen,
en niet zelden ter halver maaltijd zich ver-
wijderde om niet aan zijne tsedore gods-
vrucht jegens de H. Maagd te kort te b\'.ij-
ven; die op zijn doodsbed nog verklaarde
dat geen daad in zijn leven hem nu meer
troost schonk dan lid te zijn geworden van
de Congregatie der H. Mangel, en die dan
ook, met het grootste vertrouwen op de hulp
zijner Moeder, nadat hij mot de tecderste
gevoelens van godsvrucht jegens Haar, voor
den laatsten maal de woorden zijner Toewij-
ding in hare Congregatie had uitgesproken,
den geest gaf. Antwerpen telde weldra iitn
Congregati�n met meer dan 3000 leden, en

Mechelen zag binnen acht dagen na do
Oprigting ceuer Congregatie het getal leden
tot 4690, en kort daarna tot 7000 opklim-
men. 1)

Van af het jaar harer kanonieke oprigting
door Paus Grcgorius XHI in 1584, tot
het jaar 1824 waren reeds 247G Con-
gregati�n met de Hoofd-Congregatie ver-
eenigd; maar van dat jaar tot het jaar 1804
werd dit getal vermeerderd met 7040, zoo-
dat in dit laatste jaar de Hoofd-Congregatie
9516 met haar vereenigde Congregntl�n
mogt tellen. 2)

Ik mag het niet stilzwijgend voorbijsrar.n.
hoein 1803 het derde i�euwfcest vanhel
ontstaan der Congregatie op zoo p\'egtige
wijze de geheele wereld door is gevicri!-
Ook in ons vaderhnd wedijverden toen de
leden der verschillende Congrcgati�n, niet
goedkeuring en op aanmoediging van al
onze beminde kerkvoogden, hoe zij zicb
door voorafgaande geestelijke oefeningen h^ft\'
heiligst zouden voorbereiden, om op dien
dag niet alleen zieh te verblijden over flfl
groote weldaad van deze zoo hcilvolle !"-

1) 1<� Sice. Soe. Jesu. p.420,42t, 874.875

2) Notizi� istoriche. p. 17.

stelling, maar ook om den goeden God en
de H. Maagd in \'t algemeen te danken
voor al het goede wat de Congregatie ge-
durende die driehonderd jaren gesticht
heeft, te dunken voor de ontschatbare gun-
sten en genaden welke een ieder in het bij-
zonder, als lid dezer heilige vereeniging, door
de voorspraak dier allerzaligste Moeder, van
God heeft mogen ontvangen. �

Welken invloed de Congregatie van Maria
in Frankrijk, vooral in het laatst der vorige
en het begin dezer eeuw uitoefende, hoc
zij daar streed tegen ongeloof en ketterij,
hoe zij voor de vereerjgde goddeloozen het
mikpunt der hevigste vervolgingen werd,
maar tegelijk voor zoovele duizenden en
duizenden van geleerden en eenvoudige ge-
loovigen het bolwerk bleef tegen afval van
geloof en goede zeden, ja zelfs hoe zij voor
^vele steden bijna het eenige anker des be-
liouds was, dit alles u te herinneren zon
ons te ver voeren, te meer daar zulks door
latere geschiedschrijvers uitvoerig is mede-
gedeeld. 1)

Te rcgt mogen wij derhalve de Con-
gregatie met den zaadkorrel van het Evan-

1 Zie Cr�fineau-.Toly, op\'t woord\' Congr�-

gelie vergelijken, welke in zoo korten tijd
de groote boom werd, die zijne takken heinde
en verre over de gansene aarde uitspreidde.
Hoe knn raen zich, met het oog op zulke ver-
balende uitkomsten, iets geringtrs voorstellen
dan die weinige kinderen, biddende en zin-
gende rondom een altaa\'tje; en toch hebben
wij daaraan een instelling te danken, waar
hertogen en prinsen, koningen en keizers,
bisschoppen en kardinalen zich gelukkig
achtten deel van uit te maken, wier namen
op de lijsten der Congrf gatie-leden zoo luis-
terrijk fcliittcreo. Om slechts eenigen te
noemen, zoo vinden wij op de geschiedrollen
der Congregaticn, behalve zoovelen die
naderhand der Soci�teit van Jesus, door ge-
leerdheid en heiligheid, tot eer en roem ver-
strekt hebben, rie namen van een P�n�lon,
van een H. AlphoDSus de Liguori en een
Bossuet, van Perdinand II, Boomsch-Keizer,
die zich in alle Congregaticn van zijn rijk
en zelfs daar buiten, als lid liet inschrijven,
en van zijn zoon Ferdinand III; van een
Augustn, moeder van Itudolf II, van Maria,
gemaiinvan ktizerMaximiliaan; van Elisabeth,
gemalin vau koning Kerel IX, en van
Sigismund III, koning van Polen, wiens
smeekschrift om toch onder de leden te

worden aangenomen, nog heden ten dage
bewas rd gebleven is.

Deze allen, zoo verschillend van land en
van levenswijze, werden over de geheele
wereld door dezelfde regelen, door dezelfde
zucht om voor hunne Moeder Maria te leven
en te sterven, op het naauwste vereenigd.

Zonder nu verder uit te wijden over de
werkzaamheden, de vruchten van deugd en
liefdadigheid, over de heldhaftigste voor-
beelden vau zelfopoffering in oorlogen en
ziekten, waarvan de geschiedenis en vooral
de �Eerste eeuw der Soci�teit van Jesus"
ons over da eerste hondetd jaren reeds
zulke treffende tafereelen beschrijft, laten
wij dankbaar zijn aan God en de H. Maagd,
dat ook wij het geluk hebben leden te zijn
van die roemvolle vereeniging, en hooren
wij tot onze stichting en opwekking van gods-
vrucht jegens die H. Maagd,de teedere uitboe-
zemingen, dat allerschoonste gebed van keizer
Perdinand II, waarmede hij zich zelven en
^al wat hij had aan de H. Maagd Maria toe-
wijdde, en dat hij, opdat de wereld zou weten
dat hij ook een kind van Maria was, even
als zijn zoon Ferdinand III, in al de Con-
gregati�n liet inschrijven. ,/Allerverheven-
^s*e Maagd Maria! ik belijd openlijk en van

ganscher harte dat ook ik een kind ben van
die Congregatie, ter uwer vereering en aan-
roeping vereenigd. Mij zelven, mijne echt-
genoot en mijne kinderen, het Roomschc
rijk, aan wiens hoofd God mij geplaatst
heeft, al de rijken die ik van mijne voor-
ouders ontving, mijn volk, mijne legers, die
voor U en uwen Zoon strijden, alles ver-
trouw ik U en uwe veel vermogende be-
scherming toe. Wil ook mij, die voor uwen
Zoon, voor U, voor beider glorie leef, regeer
en strijd, als een der Uwen aannemen.
Ik zal derhalve aan U zijn, Maria! aan U
al. de mijnen, aan IJ mijne landen, mijne
rijken, aan U mijne volken en legers; be-
scherm ze, overwin door haar, regeer en
hecrsch over allen. Dit is mijn wensch,
mijne gelofte. lf>40. Uit liefde en regt-
vnardigheid: de uwe, Ferdinandus." 1)

Laten wij zijne woorden tot de onze ma-
ken, en spreken ook wij z�� uit geheel ons
hart tot Maria al de dagen onzes levens.
Geve God dat wij nimmer de weldaden, door
God en de H. Maagd, aan de Congregati�n
geschonken, noch de schoone voorbeelden
van hen, die ons zijn voorgegaan, mogen
vergeten; maar dat wij ons beijveren hen,

1 Priinnm Stuc. Soc. Jesu. p. 362.

i\'! deugd rii godsvrucht, in dn beoefening
van liefdewerken en vooral in hunne tee-
(kre en kinderlijke liefde voor da Ko-
ningin d(s licme.ls te evenaren, optlat wij
ons hnrer moederlijke bescherming eiker.
(Ing van o- s leven meer en meer waardig
maken.

JOSEPH MARIANUS PAn�KSNIUS

VAN DE SOCI�TEIT VAN JESUS,

aan de leden der Congregatie

van de H. iWaagil. I>

Indien gij bij de beoordeling Tan dit
boekje, wat ik u thans aanbied, niet ziet
naar zijn omvang, die voorzeker al zeer
gering is, maar, zooals het behoort, het
voortreffelijke en de groote waarde der za-
ken die het inhoudt daarvoor tot maatstaf
�ult genomen hebbeu, dan zult gij onge-

il De beroemde pater Joseph Maria Maz-
zolari, of, zooals hij zich om zijne groote
liefde tot Maria noemde en door anderen genoemd
werd, Marianus Parthenius, dat is, Marianus
Kind van Maria, was te Pesaro den II J.ilij
1712 geboren, uit eene adellijke familie van Cre-
mona. Hij trad den 24 Januari] 1732 in de So-
ci�teit van Jesus, en leeraarde 27 jaren te Florence
en te Rome. Hij stierf te Rome den li Kept.
1786. � AUerijverigst als hij was voor het welzijn

twijteld moeten bekennen dat niets u wel-
gevalliger kon zijn, niets door u op hooger
prijs moet geschat worden. Immers in dit
hoekje worden de regelen, door welke alle
Congregati�n, en derhalve ook de uwe ge-
vestigd zijn, geheel beschreven, en wel z��
dat zij tot uwen geestelijken voortgang ten
krachtigste zullen medewerken. Wat nu de
Congregati�n zelven betreft, moet naar regt
en verdiensten Paus Gregorius XIII daarvan
de insteller en grondlegger genoemd worden.
Hij immers heett de Congregatie, welke door

der met de Hoofd-Congregatie vereenigde Con-
gregati�n der II Maagd, bragt hij in het kort
hare regels en statuten in de Latijnsehe taal
bijeen, z�� nogtans dat hij, gelijk hij zelf verklaart,

in alles wal de hoofdzaken betrof, al de voor-
schriften, die van den beginne af in de Congre-
gati�n, bestuurd door de Soci�teit van Jasus, aange-
nomen waren, met den heiligsten eerbied en trouw
heeft bewaard. Deze zelfde regels en statuten
werden in 1855 door de zorg en order toezigt
van den Zeereerw. Patur Petrus Reckx, Algemeen
Overste dierzelide Soci�teit herdrukt, en aan alle
bovengenoemde Congregati�n aanbevolen, opdat
zij allen bij het vaststellen harer bijzondere re-
gelen zich houden zouden aan hetgeen P. Par-
thenius in zijn gulden boekje ons-gegeven heeft.

(Xotizic istoriehe.....della Congr. Prima-prima-

ria nel Coll, Komano. d. C. di J. 18G5.)

de leerlingen in het Koineinsch Collegi-j
begonnen was, door hiertoe uitgevaardigde
Apostolische bri. ven goedgekeurd. Toen nu,
in navolging van deze eer3te, vele andere
Congregati�n iu de Collegi�u der Soci�teit
waren opgerigt, heeft hij ze allen niet el-
kander willen vereenigeri en daarom bepaald
dat de Roineinsche Congregatie de Hoofd
Congregatie zijn zoude, met die bepaling,
dat wanneer aan deze als aan het hoofd
eenige weldaad zou geschonken worden, deze
ook op de andjren ;ils op hare ledematen
zou overganu. Boe na dien tijd de Maria-
Vereenigiugen zich vermenigvuldigd en over
geheel Europa, en meer nog daar buiten,
zich verspreid hebben, kan naauwelijks meer
aangewezen «orden. Dit ten minste is zeker:
overal waar de Soci�teit van Jesus, die, ter
verbreiding van Gods glorie, tot de uiterste
hoeken der wereld bezocht, is doorgedron-
gen, daar ook zag men de Maria-Vereeni-
gingeu verschijnen. Welke zegenrijke vruch-
ten deze nu aanbragten voor de jonge-
lingen, dia in deze Collegi�n van de So-
ci�teit van Jesus de fraaijc letteren be-
studeerden, behotf ik hier niet te melden.
Daarvan getuigt ten duidelijkste hun da-
gelijksche voortgang in de studi�n niet

alleen, maar veel meer uog in godsvrucht
en deugden. Hoe zou immers die aller-
soedertierenstc Moeder dezer Vereenigingeu,
zij, de zetel der wijsheid, kunnen nalaten
hare kinderen, zoo geheel aan Haar toege-
wijd en aan Hare dienst verbonden, met
de teederste moederliefde te verzorgen, en
daardoor hun dien dubbelen luister te ver-
werven, dat zij �n door deugden �n door
wetenschappen zoo roemrijk boven allen uit-
se\'nitterden

De zoo heilzame instelling van dergelijke
Vereenigingeu bleef dan ook niet binnen de
muren der Collegi�n beperkt; zij bereikte
ook du overige huizen der Soci�teit en
die van anderen, en werd met de zegen-
rijkste uitkomsten onder alle klassen van
menschen ingevoerd. De toeloop toch uit
alle rangen was zoo groot, zoo wonderbaar,
dat de bestaande Congregati�n moesten ver-
deeld en van een gescheiden, en andere
nieuwe worden opgerigt. Dit geschiedde
dan ook op gezag der Pausen Sixtus V,
Gregorius XV en Clemens VIII, zooals
blijkt uit hunne decreten; zoodat wij die
instelling zulke groote uitbreiding zien
erlangen, dat weldra schier alle klassen
van menschen, van welken rang of stand

ook, elk hunne eigene Congregati�n hadden.
Zoovelen wij er derhalve heinde en ver
over den ganschen aardbodem verspreid zien,
zoovelen zijn er van de Hoofd-Congregatie
te Home afgeleid; zoodat wij met alle regt
haar kunnen vergelijken met die overvloe-
dige bron, welke ontsprongen in het aardsch
paradijs, door hare vruchtbare wateren den
geheelen aardbodem blijft drenken.

Nu scheen men noch voor de bestendiging,
noch voor den luister der Congregati�n
iets meer te kunnen eischen, toen Bene-
dictus XIV van zijne buitengewone, ja bijna
goddelijke liefde voor de Congregati�n zoo
schitterend deed blijken. Zijne verdiensten
jegens haar zijn zoo groot, zoo menigvuldig,
dat men zulke niet alleen niet zou hebben
durven vragen, maar zelfs niet zou hebben
durven verlangen. Het is hier de plaats
niet die allen te vermelden; een ieder kan
ze lezen in zijne waarlijk Gouden Bulle,
welke het blijvend bewijs, het altijddurend
gedenkteeken zal zijn van zijne weldaden.
In deze Bulle heeft deze :«o weldadige
Paus zijne en zijner voorgangers magt-
brieven opgenomen, en daardoor hebben wij
al de voorregten, door de andere Pausen
verleend, ook aan hem te danken; vervol-

gens heeft hij die voorregtcn zoo uitge-
breid en vermeerderd dat wij in hem, na
Gregorius XIII, een tweeden grondlegger
der Congregati�n moeten erkennen. Dit
zij gezegd van de Pauselijke Magtbrieven
en Decreten.

Om nu op de Regelen terug te komen,
het is overbodig veel daarover uit te wijden,
even als het niet noodig is de leden tot de
getrouwe naleving er van aan te sporen;
dit immers is altijd hun streven geweest,
om alles wat door de Bestuurders werd
voorgesteld, bcrcidvaardig en blijmoedig ten
uitvoer te brengen.

Als gij nu de Regelen, welke in dit boekje
staan, vergelijkt met die, welke eertijds in
het Romeinsch Collegie en elders gedrukt,
nog voorhanden zijn, dan zult gij bevinden dat
zij geheel en al gelijkluidend zijn, terwijl
er hier en daar slechts iets is bijgevoegd,
wat vooreene deugdzame opleiding der jeugd
geschikter voorkwam. Daar toch de Roomsche
Pausen magtiging gegeven hcdden, om daar
waar het noodig bleek de oudere Regels
buiten gebruik te stellen en nieuwe daarvoor
in de plaats te nemen, kwam het wensche-
lijk voor eenige nieuwe er bij te voegen,
�n deze het wettisre regt van Regelen t«

schenken, met die heilige verpligting notc-
lans dat al wat ran de oudere Kegelen kou
behouden blijven, ook in zijn geheel en
ongeschonden moest blijven staan.

Wat blijft er verder over, beminde Con-
gregatie-loden ! dan dat gij u geheel aan de
dienst toewijdt van Haar, �wie te dienen,
hcersehon is." die om hare buitengewone
welwillendheid jesrens ous, zich zoo diep
vernedert dat zij dient diegenen die Haar
dienen? Wat immers is er, dat de allerhei-
ligste Maagd ons niet bezorgen kan, zij
wier verdiensten bij God zoo groot en zoo
menigvuldig, en wier goedheid daarenboven
jegens ons z�� groot is, dat Haar noch
magt noch wil ontbreekt om ons wel te
doen, vooral indien wij door menigvuldige
vereering en vooral door onze trouwe dienst
in hare Congregatie ons best doen, ons
hare zoo krachtige bescherming waardig te
maken.

�Laten wij dan," om u ten slotte met
de woorden van den H. Bernardus (Scrmo
de ^\'at. B. V.) toe te spreken, �laten wij
uit het diepste onser ziel, met de grootste
teederheid des harten, met algeheele toewij-
ding Maria vereeren ; dit toch is de wil
van Hem, die gewild heeft dat wij alle3

door Maria zouden hebben. Zij is de ladder
waarlangs de zondair tot God terugkeert,
zij is ons grootst\'! vertrouwen, zij is de
grondslag van onz\'i hoop. Wat streven wij
naar groote dingen? Laat ons genade vragen,
en die vragen door Maria., die alles vindt
wat zij zoekt, onn wie niets geweigerd kau
worden."

A7gemeen Overste der BocMitelt
vj*o Jeaiu,

Dewijl Gregorius XIII, gelukkiger gedach-
tenis, in zijne Constitutie �Omnipotentis Dei,"
uitgevaardigd den 5 December 1584, en
bevestigd door Sixtus V, Benedictus XIV
en Leo XII, aan alle Algemeene Oversten
der Soci�teit van Jcsus of hunne tijdelijke
vicarissen goedgunstig heeft toegestaan, dat
zg voor de goede instandhouding, bet be-
stuur, en de behoorlijke leiding zoowel van
de Hoofd-Congregatie, cpgerigt in het llo-
meinsch Collegie vau de Soci�teit van Jesus,
als van alle anderen en van elke Congregatie

met haar vereonigd, Statuten, Constituti�n en
Besluiten kunnen uitvaardigen, en deze na-
dat zij uitgevaardigd zijn, zoo dikwijls liet
hun, naar omstandigheden van tijd of om
andere redenen, mogt goeddunken, vrij
kunnen en mogen veranderen, vexbeteren,
beperken of hervormen, of ook andere nieuwe
maken; daarom geven wij, opdat overal
zooveel mogelijk de gelijkvormigheid
onderhouden worde, de magtiging dit
boekje uit te geven, waarin de Regelen en
Statuten van de Congregatii\'n der II. Maagd
Maria vervat zijn, zooals die eertijds door
Pater Joseph Marianus Parthcnius gerang-
schikt en volgens de oude gebruiken zijn
bewerkt, al welke Regelen wij bij dezen,
met het gezag ons, zooals boven gezegd is,
verleend, goedkeuren en bevestigen.

�i.u de CoaKregntMta der Atlertiei-
l«sto Staats il Haria. i)

ALGEMEENE REGELEN.

Daar de allerheiligste Maagd en Moeder
\'iods de bijzondere patrones dezer Congre-
gatie is, zoo kan men verzekerd zijn dat zij
deze ook zal ter harte nemen en beschermen;
� zij immers is de moeder van barmhar-
tigheid die allen bemint welke haar be-
minnen, en die allen bewaart en beschermt
welke met vertrouwen en godsvrucht tot
haar hunne toevlugt nemen; � daarom
is het billijk vooreerst dat de leden haar

1) Vertaald, uit de Romeinsche Uitgave, goed-
gekeurd en aanbevolen door den Z. Eerw. Pater
tSeekx, Algemeen Overste der Soci�teit van Jesus.
Home, ter drukkerij van de Civilta Catholica.
1855.

niet alleen eene zeer groote achting en bij-
zonderen eerbied betoonen, maar ook door een
onberispelijken levenswandel en reinheid van
zeden de Toorbeelden harer allerverhevenste
deugden trachten na te volgen, en elkander
onderling tot liefde jegens haar op te wek-
ken. Het onderhouden dezer regelen zal
zeer veel bijdragen om dat alles gemakkelijk
in beoefening te brengen, waarom men dan
ook gemeend heeft die op schrift te moeten
stellen opdat zij zooveel mogelijk gemeen
zouden zijn aan alle Congregati�n, welke
met die van Eome vcreenigd zijn. Nogtaus
is het geoorloofd dat elke Congregatie, be-
halve deze algemeene nog eenige bijzondere
regelen hebbe, welke zij, naar verscheidenheid
van plaatsen en personen, voor zich dienstig
mogt oordeelen.

De Congregatie zal bestuurd worden door
een Bestuurder (Directeur of Moderator)
van de plaats waar zij is opgerigt, en den
Prefekt van de Congregatie met behulp en
overleg van twee Assistenten. Aan dezen
worden Dog toegevoegd twaalf raadsleden,
van welke een de betrekking van raudschrij-
ver zal waarnemen. Het getal raadsleden,

indien het ledental klein is, kan maar op
zes teruggebragt worden. Behalve dezen
v orden er ook andere ondergeschikte be-
dienaren aangesteld, zoo als elke Congre-
gatie die noodig heeft. Allen echter moeten
zoowel aan den Bestuurder der Congregatie
als aan den prefekt en de andere onder-
geschikte bedienaren, naar ieders waardigheid,
den rerschuldigden eerbied bewijzen, en huu
iu alles wat de Congregatie betreft, gehoor-
zamen. Als iemand der bedienaren verhin-
derd wordt, zijne bediening waar te nemen
moet hij zoodra mogelijk tien Bestuurder of
d:n prefekt daarvan verwittigen, opdat hij
door iemand anders vervangen «orde.

Eaar nu het veelvuldig gebruik der HH.
8 cramenten hoogst nuttig is ter berei-
king van het doel dezer Vtreeniging, name-
lijk de bevordering van deugd en christelijke
godsvrucht, zoo moeten zij, die onder het
getal harer leden willen opgenomen worden,
v��r dat zij worden aangenomen, door eene
gewone of eene algemeene biecht, naar dat
zulks de biechtvader het nuttigste in den
Heer zal oordeelen, zich van hunne zonden

zuiveren. Vervolgens vermanen wij al de
leden dat zij minstens �cns in de maand
te biechten en te communie gaan, en daaren-
boven op sommige hoogere feestdagen van
Onzen Heer en zijne allerheiligste Moeder.
Nogtans de hoogere bedienaren, de prefekt,
assistenten, secretaris en raadsleden kunnen
dikwijler dan de andere leden, wien zij
tot voorbeeld moeten strekken, biechten en
de ff. Communie ontvangen, tenzij hun
geestelijke vader daar anders over mogt
oordeelen.

leder kieze zich, voor zoover het moge-
lijk is, een gewonen biechtvader, en na
eenmaal gedane keuze, moet men niet ligt-
zinnig van biechtvader veranderen. Aan
hem behoort men dan ook zijn geweten
geheel en al te openbaren, en zich in alles,
wat de leiding van het geweten aangaat,
door hem te laten vormen en besturen.

Op de Zondagen, alsook op de geboden
feestdagen, moeten \'s morgens allen in de

vergaderplaats te zamen komen, waar zij
zich ongeveer anderhalf uur met godvruch-
tige en geestelijke oefeningen zullen bezig
houden, volgens de orde die door den Be-
stuurder en den prefekt zal voorgeschreven
worden. Deze orde zal nagenoeg zijn als
volgt: Er wordt begonnen met de lezing \'van
een godvruchtig boek, waarmede men voort-
gaat tot loolang alle of bijna alle leden
aanwezig zijn; dan wordt er een gedeelte
van de Getijden der H. Maagd gezongen;
vervolgens zal de Bestuurder der Congre-
gatie eene korte onderrigting houden over
zaken, die voor den geestelijken voortgang
der leden bevorderlijk zijn; hierop volgt de
!?. Mis. Als deze ge�indigd is, bidt men,
volgens de bijzondere gewoonte van elke
Congregatie, de Litanie of cenige andere
gebeden, en daarna kunnen de leden heen-
gaan ; maar zij, die tot de H. Communie
genaderd zijn, moeten ten minste nog een
kwartier uurs aan hunne dankzegging be-
steden. Na den middag vervolgens kunnen
de Congregatien,-die alsdan gewoon zijn te
vergaderen, zich een half uur of iets langer
met ongeveer dezelfde oefeningen van \'s mor-
gens bezig houden.

Dewijl nu do ledeu der Congregatie door
een bijzonderen titel aan de H. Maagd zijn
toegewijd en verbonden, daarom moeten zij
Haar, naast f�od, ook de grootste liefde
toedragen; derhalve zullen de Bestuurder en
de prcfekt der Congregatie alle middelen
aanwenden om die liefde te vermeerderen
en uit te breiden; zij zullen dus zorgen dut
de hoogere feestdagen zoowel van Christus
onzen Heer als van de Moedermaagd door
de leden met meer vurigheid en grooter
godsvrucht gevierd worden. En die gods-
vrucht zal grooter zijn, als de leden gedu-
rende negen dagen v��r het fuest door
daarvoor geschikte oefeningen, en vooral
door heilige overwegingen zich voorbereiden
en hun hart stemmen. Om dit den leden
gemakkelijker te maken, moeten de punten
der overwegingen en de andere bijzondere
oefeningen voor elk van die dagen op schrift
gesteld, en zelfs, indien de bosten zulks
toelaten, in druk rondgedeeld, of op een
geschikten tijd in de vergadering worden
voorgelezen.

Waar het gebruikelijk is, brenge ieder lid
in de vergadering een briefje mede, waarop,

zonder naamteekening uogtaus, de oefenin-
gen, staan aangeteekend «elke hij gedurende
die dagen heeft verrigt; dit briefje wordt
door hem in een dam toe bestemde bus of
kistje gestoken; naderhand v/orden die oefe-
ningen behoorlijk gerangschikt, in een boek
overgeschreven, ea in de plaats van de ge-
wone onderrigting, in\' het opeiibaar voor-
gelezen. Die voorlezing moet, voor zoo ver
dit kan, geschieden op een dag, zoo kort mo-
gelijk v��r het feest, ten einde een ieder, door
de herinnering aan hetgeen hij heeft hooren
voorlezen, des te krachtiger tot die griit :e
vurigheid en godsvrucht opgewekt worde.

He leden moeten zich ook wel overtt\'igd
houden dat zij zich aan de H. Maagd wel-
gevallig zullen maken, als zij. niet alleen op
bovengenoemde dagen die oefeningen zullen
verrigten, maar ook eiken dag, door een
of andere oefening ten minste, de gunst der
H. Moeder Gods trachten te winnen.

Daar het lezen van geestelijke boeken
zoozeer door de Heilige Vaders wordt aan-
bevolen, en zoo veel bijdraagt tot den gees-
telijken voortgang, daarom moeten de leden
daar veelvuldig gebruik ran maken. Indien

het derhalve mogelijk is, moet de Congreg&tie
eene bibliotheek Tan dergelijke boeken hebben,
rnim genoeg voorzien voor het getal leden;
waaruit zij, volgens regeling van den be-
stuurder boeken kunnen medenemen, om er
te huis dikwijls in te lezen. De boeken
worden uitgedeeld door hem, aan wien de
Bestuurder deze bediening heeft opgedragen.

Ook moet de Bestuurder aan de leden
jaarlijks een tijd aanwijzen gedurende welken
zij de oefeningen van den H. Iguatius moeten
doen. Men moet hun eene naauwkeurige
aanwijzing geven van die oefeningen, opdat
iedereen wete welke oefening in elk uur ge-
daan moet worden, en allen zullen met
naauwgtzetheid die aanwijzing onderhouden.
Hij die belast is om aan al de leden te
zamen vereenigd die oefeningen te geven,
moet hen vooral aansporen tot eene goede
biecht. Te dien einde kunnen hun eenige
korte punten voorgesteld worden, in het al-
gemeen over het gebruik en hel veelvuldig
ontvangen der HU. Sacramenten, over de
keuze van dezen of genen levensstaat, en
meer dergelijke zaken, welke hun in die

dagen vooral dienst en hulp kunnen aan-
brengen. De oefeningen in de vergadering
zullen ongeveer zijn als volgt: men kan
\'s morgens beginnen met de lezing van een
boek, dat de stoffen behandelt welke daarna
moeten overwogen worden. Na de lezing
zal hij, die de oefeningen leidt, een onder-
zoek instellen over bovengenoemde punten.
Daarop volgt de uiteenzetting der meditatie,
waarna allen de H. Mis bijwonen. Nadat
vervolgens de Psalm Miserere op een
lageren en beroutvwekkcnden toon gezongen
is, worde aan een ieder de vrijheid gegeven
zich te verwijderen. Na den middag zal
nagenoeg dezelfde orde voor de oefeningen
gevolgd worden. Do H. Vastetijd sehijnt
voor deze oefeningen het meest geschikt, tenzij
de Bestuurder der Congregatie er anders
over mogt oordeelcn. Na alzoo, volgens voor-
schrift van den Bestuurder der Congregatie
drie, vier of meer dagen te hebben doorge-
bragt, komen allen den daarop volgenden
morgen in de vergadering bijeen, om ge-
zamentlijk het Allerheiligste Ligchaam des
Heeren te ontvangen. De leden moeten
vooral zorgen dat niet het geringste oogen-
blik van dien allerkostbaarsten tijd doo

hunne zorgeloosheid verloren ga ; zij moeten
over hetgeen zij in de vergadering gehoord
hebben te huis radenket;, en aan geestelijke
lezing en overweging veel meer tijd besteden,
dan zij buiten die ocfeningsdagen gewoon zijn.

Ook moet men ten zeerste bezorgd zijn
dat de bijeenkomsten der Congregatie niet
om elke, ook onbeduidende reden, worden
achtergelaten. Mogt zich echter eene reden
voordoen, waarom men meent op dien dag
de bijeenkomst niet te moeten houden, dan
komt het den Bestuurder toe over de ge-
wigtigheid dier reden te oordeelcn, die, na
de zaak goed beschouwd en rijpelijk in den
Heer te hebben overdacht, bepalen zal wat
hij meent het beste te wezen. De dagen,
waarop de bijeenkomsten gewoonlijk plaats
hebben, zijn nagenoeg alle Zondagen, de
Feestdagen van \'s Heereu Geboorte, Besnij-
denis, Hemelvaart, Pinxteren, H. Sacraments-
dag, !>lsook alle verpligtcnde feestdagen der
Allerheiligste Mangd en van alle Apostelen:
daarenboven de feestdagen van den H. Jo-
seph, van de geboorte van den H. Joannes
den Dooper, van den H. Laurentius en den

H. Aloysiu?. Op deze dagen wordt nooit
de bijeenkomst overgeslagen, tenzij misschien
op Kersmis en H. Sacramentsdag. 1)

Die op de vastgestelde dagen en uren Tan
de vergaderingen afwezig zijn geweest, moe-
ten zoodra mogelijk de reden hiervan opge-
ven aan den Bsstuurder, wieDs zaak hst is
de geldigheid der reden te beoordeelen.
Indien bij bevindt dat er eenige schuld bij
komt, kan hij, op wat wijze hij zulks goed-
vindt, die leden vermanen; en ook om der-
gelijke afwezigheid, of om andere overtre- \'
dingen, kan hij ze soms voor bepaalden tijd
de vergadering ontzeggen, naar dat hij het
tot welzijn der Congregatie en tot glorie
van onzen Heer het mittigste oordeelt. Om
zekerder en gemakkelijker te weten of iemand
afwezig is, moet de Congregatie een boek

1) Om alle onzekerheid weg te nemen voor
Congregati�n, voor w^lke het zeer moeijelijk en
dikwerl onmogelijk is op genoemde dagen te
vergaderen, wordt gewoonlijk in ds aanvraag tot
kanonrke oprigting der Congregatfe vermeld, h3e
dikwerf men voornemens is bijeen te komen,
aan welke bepaling men zich dan zooveel mogelijk
moet Louden. (de Vert:)

hebben, waarin tin de dagen zijn aangege-
ven waarop gedurende dat jaar de bijeen-
komsten zullen plaats hebben, �n de namen
der leden z�� zijn aangeteekend, tkit met
een enkel teeken er bij te voegen, iemands
afwezigheid gemakkelijk aangewezen wordt;
ofschoon nogtans allen met dien ijver jegens
de H. Maagd moeten bezield zijn, en zoo
bezorgd voor hun eigen geestelijken voort-
gang, dat zij deze of andere dergelijke mid-
delen ter aansporing niet zoo zeer noodig
hebben.

Indien er gedurende het jaar plegtigheden
en feestelijke bijeenkomsten in de Congre-
gatie mogten plaats hebben, of als er, bij
welke gelegenheid ook, andere onkosten
moeten gemaakt worden, moet elke Congre-
gatie rijpelijk overwegen wat met het oog
op het getal en den stand der leden het
dienstigste is. Zij <iie van minderen stand
zijn, kunnen dergelijke uitgaven niet dragen;
die van hoogerer. stand zoeken er bijna een
ijdele praalvcrtooning in. Derh.\'dve mug men
niet te kwistig zijn met dergelijke uitgaven,
dewijl zij dikwerf al de inkomsten uitputten

en verslinden, en zeker veel beter voor nut-
tiger zaken tot meerdere eer van God en
de II. Maagd badden moeten besteed worden.
Daarom zal elke Congregatie bij hare overige
bepalingen, volgens het gevoelen en met
goedvinden van den Bestuurder ook vast-
stellen wat zij hieromtrent kan en moet doen,
daarbij vooral in het oog houdende die uit-
gaven, welke reeds tot meerderen voortgang
der leden in waren geest en godsvrucht nood-
zakelijk gevorderd, en daarom ook in deze
regelen met zooveel aandraag aanbevolen
worden.

Dagelijks zullen de leden bij het opstaan,
nadat zij God voor alle weldaden, zoo alge-
meenc als bijzondere, en vooral voor die,
welke zij gedurende dien nacht van zijne
Goddelijke Majesteit ontvingen, zullen be-
dankt hebben, eerst de acten van Geloof,
Hoop en Liefde bidden; daarna driemaal
het Onze Vader en Wees gegroet ter
eere der Allerheiligste Drievuldigheid, en
��nmaal de Twaalf artikelen des Ge-
loofs en het Salve Eegina, behalve de
andere gebeden, welke ieder naar den raad

Tan zijn biechtvader gewoon is te bidden. Met
deze gebeden moeten zij daarom toch niet
erreden zijn, maar iedereen zorge dat hij
minstens een kwartier aan het inwendig
gebed of de overweging bestede, en dagelijks
als het mogelijk is, het H. Misoffer bijwone.
\'s Avonds, voor zij zich ter rust begeven,
zullen zij wederom ongeveer een kwartier
hun geweten nagaan en onderzoeken, en
zoowel over alle zonden, als vooral over die,
welke zij bevinden gedurende dien dag te
hebben begaan, een berouw verwekken;
daarna bidden zij een Onze Vader eu
Wees gegroet, en den Psalm De Pro-
fundis voor de geloovige zielen.

Dewijl de leden eener Congregatie tot
eene eenigzin^ hoogere volmaaktheid dan de
overige menschen geroepen zijn, zoo wordt
het aan allen in het algemeen aanbevolen,
dat zij Jan ook een grooteren ijver aan den
dag leggen voor de oefeningen van gods-
vrucht en christelijke liefde, als zijn: dik-
wijler te biechten gaan en tot de H. Tafel
naderen, het Officie der H. Maagd en den
Rozenkrans bidden; waar plaats en personen

het toelaten, de gevangenen bezoeken; van
tijd tot tijd naar de gasthuizen gaan, rooral
np die dagei\', welke een meer plegtig feest
vai) Onzen Heer of van de H. Maagd voor-
afgaan. Deze en meer dergelijke goede
werken worden hun aanbevolen, en daarom
zal ieder naar zijn stand en godsvrucht,
afzonderlijk of wel de geheele Congregatie
gezamentlijk volgens de verordening en den
raad van hem, die aan het hoofd der Con-
gregatie staat, in die werken geoefend worden.

Als iemand der leden eenw Congregatie
ernstig ziek wordt, zal vooral de Bestuur-
der en de prefekt niet alleen zorgen dat hij
bezocht en van de II. H. Sacramenten der
Kerk voorzien worde, maar ook allen zullen
hem in hunne gebeden den Heer aanbeve-
len. En als hij komt te sterven, mogen
de leden, waar het nog de loll\'elijke gewoonte
is dat zij het lijk ter begraafplaats verge
/.ellen, dit voorbeeld van Christelijke liefde
niet achterlaten. Vervolgeus op den eersten
daartoe geschiktan dag zullen zij allen ge-
zamentlijk, als het mogelijk is, in de ver-
gadering, of ten minste ieder voor zich

afzonderlijk de Getijden der o Te rie-
den en voor hem bidden. Maar gedurende
acht dagen zullen zij allen dagelijks ��ns
den Psalm De profundis met htt gebed
der overledenen voor hom bidden. Vervolgens
zal de geheele Congregatie, aan het altaar
der Congregatie, dat voor hare overledene
leden gepriviligieerd is, eene H. Mis tot
lafenis zijner ziel laten opdragen.

Indien iemand, uithoofde eener reis, afwe-
zig moet zijn van de Congregatie, moet hij
den Bestuurder en den prefekt daarvan ver-
wittigen; ook zal hij van hen magtiging en
opene brieven vragen, om ook in andere
Congregati�n, werwaarts hij zich welligt
mogt begeven, als een der leden te worden
toegelaten. Eu aangezien hij afwezig, toch
deelachtig blijft aan de verdiensten der Con-
gregatie, betaamt het dat hij van tijd tot
tijd eenig berigt geve aan de overige leden
over zich zelven en zijn toestand, door te
schrijven aan den prefekt en zich aan de gebe-
den der leden aan te bevelen. Doch waar hij
ook zij, altijd moet hij zorgen, dat hij zich
alt een waar kind der Congregatie doe ken-

nen, en door onbesproken zeden en een
voorbeeldig leven allen trachte te stichten
en tot deugd en braafheid op te wekken.

Zij moeten elkander met een waro en op-
regte liefde beminnen, en zorgen dat zij
den vrede en de onderlinge eendragt be-
vorderen, en dagelijks in ware en christe-
lijke deugden voortgang makcD. Om echter
dit doel des te gemakkelijker te bereiken,
zal het allerheilwiamst zijn de bijeenkomsten
der Congregatie trouw bij te wonen, het
beoefenen hare godsdienstige werken niet
te verwaarloozen, met zulke personen dik-
werf om te gaan van wie zij eenig voor-
deel kunnen trekken, den omgang met
ongodsdienstigen, alsook alle gelegenheden
te vlugten, die hun eenig nadeel zouden
kunnen toebrengen, als zijn : openbare voor-
Hellingen, twisten, oneenigheden, gemor en
andere dergelijke zaken, die den goeden
imam en de achting voor de Congregatie
doen dalen. Integendeel moeten zij hun
best doen om in alles zich zoodanig te
gedragen, dat zij waardig geacht worden
onder de bescherming van de Allerheiligste
Maagd te staan.

Ten einde deze bepalingen en regelen
gemakkelijker te onderhouden, moeten zij,
zoo dikwerf de nieuwe prefekt en de overige
bedienaren afgekondigd worden, in het open-
baar in de Vergadering worden voorgelezen.
Dat eindelijk een ieder zorge deze met de
grootste naauwgezctheid na te komen. Be-
halre deze regelen zal ook iedereen\'al de
bijzondere gewoonten zijner Congregatie on-
derhouden ; maar de bedienaren moeten de
regelen, welke aan hunne bediening eigen
zijn, dikwijler herlezen om ze des te naauw-
keuriger te kunnen onderhouden.

TWEEDE HOOFDSTUK.

Over het toelaten van Leden tot de Con-
gregatie.

Die in de Congregatie wenscht toegelrten
te worden, bcgeve zich tot den Bestuurder
en den prefekt, en bis zij genoeg van hem
vernomen, en voldoende inlichtingen over
zijn leeftijd, beroep, deugden e,i andere
hoedanigheden hebben ingewonnen, zal de
prefekt in de bijeenkomst der twaalf of ze»
raadsleden over hem verslag uitbrengen, om
hem gedurende eenigen tijd, zoo als later zal
gezogd worden, ter proefneming in de Con-
gregatie toe te laten. Gedurende dien tijd,
mag hij alleen bij de geestelijke oefeningen
der Congregatie, maar geenszins waar iets
overlegd of beraadslaagd wordt, tegenwoor
dig zijn. Hij zal ook, voor zooveel d
plaatsruimte het toelaat, gedurende dient ij
van de overigen afgeseheiden zitten.

Als iemand geschikt bevonden, maar nog
niet opgenomen is, zullen de Bestuurder en

de prefekt hem toevertrouwen aan een der
leden, die door braafheid uitmunt, en hem
san zijne trouw en zorg overlaten, om
gedurende den proeftijd (die naar gelang
der personen, ongeveer twee of drie maan-
den zal duren), hem in de instellingen en re-
gelen der Congregatie en overige gebruiken
te onderrigten, en de moeijelijkheden, die
hem soms mogten voorkomen, op te lossen,
ten einde hij, na alles grondig onderzocht
te hebben, zijn wensch moge vervuld zien.
Wanneer nu de tijd aanbreekt, dat hij moet
aangenomen worden, zal hij hem, om op
den dag zijner aanneming, volgens de gun-
sten en voorregten aan de Congregatie ver-
leend, den vollen aflaat te kunnen verdie-
nen, vermanen dat hij zich voorbereide om
op dien dag het Allerheiligste Sacrament te
ontvangen, ten einde daardoor aan zoo
grooten schat deelachtig te kunnen worden.

Alvorens nogtans iemand in de Congrega-
tie opgenomen wordt, zal er wederom in de
zitting der twaalf of zes raadsleden verslag
over hem worden uitgebragt, om van de
raadsleden, en vooral van hem aan wiens

zorg hij was toevertrouwd, te vernemen, in
hoeverre hij zich tot op den bepaalden tijd
goed hebbe gedragen. Bevindt men, dat
hij gedurende den proeftijd niet geheel aan
de verwachting heeft voldaan, zal de raad
bij meerderheid van stemmen beslissen, of
hij zonder verder bedenken afgewezen, of
wel zijn proeftijd verlengd moet worden.
Maar heeft hij van zich en zijne deugd-
zaamheid goede blijken gegeven, zal hij met
toestemming van den Bestuurder, zonder
wiens voorkennis en raadpleging niets gel-
dig zijn kan, volgens de wijze die later
wordt voorgeschreven, aangenomen worden.

DERDE HOOFDSTUK.

Over de bevestiging of aanneming van
leden.
1.

De feestdagen der H. Maagd Maria, en
in het bijzonder de drie feestdagen der Bood-
schap, Hemelvaart en Ontvangenis der H.
Maagd schijnen het iwest geschikt voor de
aanneming van nieuwe leden. Op deze
dagen derhalve zullen zij in de Co\'igrezatic
opgenomen geworden. Zij die moeten wor-
den aangenomen, begeren zich eerst voor
het altaar der H. Maagd, en daar neerge-
knield bidden zij cenigen tijd tot de aller-
goedertierenste Moeder, haar vurig «mee-
kende dat zij zich toch gewaardigc hen
onder het getal hnrer kinderen op te nemen.
Dan zal hij, aan wiens zorg zij, zoo als
boven gezegd is, gedurende den proeftijd
waren toevertrouwd, met luider stem het
formulier der aanneming¹ opzeggen met
korte tusscheiipoozcn, zoodat zij, die opge-
nomen worden, zijne woorden gemakkelijk
volgen en te gelijk met hem hetzelfde for-
mulier kunnen uitspreken. Het formulier
Tan aanneming is als volgt.

II.
FORMULIER VAN AANNEMING.

{of: Acte v/n. icerijdkff.)

Allerheiligste Maagd en Moeder God»
Maria, ik.... ofschoon alleronwaardigst U te
dienen, maar opgewekt door uwe bewonde-
renswaardige goedheid, cu gedrongen door
het verlangen mij aan uwe dienst te ver-
binden, kies U heden in tegenwoordigheid
van mijn Engelbewrarder en van geheel het
hemelsch hof tot mijne Koningin, Beseheri�-
sie,r en Moeder, en neem mij vastel ij kvcor,
U voortaan altijd te zu\'len dienen, en voor
zooveel in mij is, te zullen zorgen dat gij
van allen getrouw gediend wordt. U der-
ha\'ve, liefdevolle Moeder, bid en smeek ik,
door het Bloed van Jcsus Christus, dat voor
mij vergoten is, gewaardig U mij onder
het getal uwer beschermelingen en tot uwen
eeuwigen dienaar aan te nemen. Sta mij
bij in al mijne handelingen, en verwerf mij
de genade, dat ik mij in woorden, werken
en gedachten zoo gedrnge, dat ik nimmer
noch uwe, noch de oogen van uwen aller-
hciligsten Zoon beleedige. Wees mijner ge-
dachtig, en verlaat mij niet in het uur des
doods. Amen.

Dit gedaan zijnde, staan zij allen op, en
worden zij door den onderrigter der nieuwe-
lingen naar den Bestuurder geleid; deze
zal hun verklaren dat zij in de Congregatie
zijn opgenomen, en tot blijk hiervan hen
omhelzen, en in den naam der geheele Con-
gregatie aannemen. Als vader zal hij ze
als zijne kinderen ontvangen, en hen om-
helzende in korte woorden opwekken tot
gehoorzaamheid aan de regels en de instel-
lingen der Congregatie, en tot vereering en
godsvrucht jegens de H. .Maagd, aan wier
bescherming zij zich op dezen dag vooral
hebben toevertrouwd. Hij zal hun ook het
regel-boekje der Congregatie geven, ten
einde zij die bij zich bewaren, en van tijd
tot tijd te huis lezen, om ze des te gemakkelij-
ker te kunnen onderbonden. Vervolgens
worden zij insgelijks naar den prefekt ge-
leid, die hen zoo kort mogelijk tot hetgeen
boven gezegd is zal aansporen. Ten laatste
worden er kt dankzegging eenigc korte ge-
beden verrigt, elke Congregatie volgens hare
eigene gewoonte.

Over de Verkiezing van den Prefekt en
de overige bedienaren.

De prefekt en de overige bedienaren zul-
len ��ns of hoogstens tweemaal \'s jaars op
de voornaamste feestdagen der H. Maagd
gekozen worden. De Bestuurder der Con-
gregatie, de prefekt, assistenten, raadsleden
en secretaris komen daartoe bijeen, en na
den Lofzang: _;/Kom, Schepper-Geest"
met de gewone gebeden te hebben vcrrigt,
kiezen zij, bij onderlinge mededeeling hunner
stemmen, uit geheel de Congregatie drie
leden, die door voorbeeldige deugd en aan-
bevelenswaardige braafheid, boven anderen
uitmunten. Deze drie worden dan aan
de gehcele Congregatie voorgesteld; die de
meeste stemmen verkrijgt, wordt tot 1\'refekt,
die minder stemmen verkrijgen, worden
naar het getal stemmen tot eerste en tweede
assistenten, benoemd. De stemmen worden
opgenomen door den Bestuurder der Con-
gregatie en door den prefekt. Ongeveer op
dezelfde wijze worden de raadsleden en de



		50 6 REGELEN EN STATUTEN

		HOOFMONGREGATIE DER H, MAAGD TE ROME, EN VAN DE OVERIGE MET HAAR VEREENIGDE CONGREGATIE N. (Uit het Latijn}. Voorafgegaan door eene Geschiedkundige Schets van het ontstaan en de uitbreiding dier Hoofd-Congregatie, en gevolgd door de Gebeden en Oefeningen aldaar ge- bruikelijk.

		DOOR H. J. H. MAEIJNEN. s. j. RIJKSUNIVERSITEIT TE UTRECHT

			A06000019424823B

		1942 4823

		\'s-Hortogenbosch � Amsterdam. �ISRI BOGAERTS, opvolger van P. H. ir Drukker en Boekhandelaar vau Z. H. Paus



		Gebeden bij de gewone vergaderingen \'j.

		v��lt DE ONDERKIGT1NG.

		In dtn �iaum des Vaders, en des Zoons, en des H. Geestes. Amen. *Veni Sancte N\|i<itu».** (KerkgezanyJ. Veni, Sar.cte Spiritus! Et emitte coelitus Lncis tuae radium. Veni Pater pauperum, Veni dator munerum, Veni lumen cordiurti. Oonsobitor optime, Dulcis hospes animae, Dulce refrigerium. n laliore requics, In aestu tempcries, In Hutu solatium.

		Uit het Gebedenboekje: Precisoliferecitarsi ella Congregazione prima primaria. Roinu18«-



		Veui, Creutior Spiritus. (Uymnui).

		Veni, Creator Spiritus, Meutes tuorum risita, Imple superna gratis, Quac tu creasti pectora.

		Qui diceris Paraclitus, Altissimi donum Dei, Fons vivus, ignis, c�aritas, Et spiritalis unctio.

		Tu aeptiformis munere, Digitus paternae dexterae; Tu rite promissum Patris, Sermone ditaus gu�ura.



		Kom. Scliej»per-»esrf. [Lofzang).

		Kom, Schepper-Geest, daal op ons neor, Bezoek \'t gemoed der uwen weer; Vervul met bovenanrdscbe kracht, De harten door IJ voortgebragt.

		Gij, VVien men den Vertrooster noemt, Dus Allerhoogsten gave roemt, De levensbron, vuur, liefdegloed, En zoete zalving voor \'t gemoed.

		Gij, zevenvoudig gavenpand, De vinger van Gods regterhand, Die \'s Vaders waar Beloofde zijt, En tong met tulen gaaf verblijdt.



		hg

		Accendc lnmcn sensibiis, Infundp simorera eordibus: Innrma nostri corporis Virtute tirm.irs perpeti.

		Tlostem repellss longiur, Pacemque dones protinus; Duotore sio te pradrio, Vitemus omne noxium.

		Per te sciamus da ratrem, A^roscarans atque FiUam, Teqne utriusquo Spiritual Credamus ornni tempore.

		Deo Potri sit gloria, iSt Filio, qui a tnortuis Surrexit, ne Paraeiito, In s&tciilorura saecula, Amen.



		REGELEN EN STATUTEN /AN DE CONGREGATI�N DER H. MAAGD.



		�

		nnpRinATiin.

		Haaren 19 Noy. 1874. J. CUYTEN, Libr. Cens



		[ N H O U D. �o� Bladz. I. Geschiedkundige sclietsvati het ont- staan en de uitbreiding van de Hoofd-Congregatie der II. Maagd. 7 II. Joseph Marianus Parthenius. S. J., aan de Leden van de Congregatie der H. Maagd......34 III. Petrus Becxx, Algemeen Overste der Soci�teit van Jesus ... 41 IV. llcgelen en Statuten Tan de Con- gregatie u der H. Maagd . . . 43 Hoofdst. 1. Algemeene regelen.....43 2. �rer L31 toelaten van leden tot de Congregatie......01 3. Over de bevestiging of aanneming Tan leden........64 4. Over de verkiezing van den Prefekt en OTerige bedienaren .... 07 5. Wat in do Raadsvergaderingen moet onderhouden worden . . 71 6. Regelen ran den Prefekt ... 72 7. _w � de Assistenten . . 76 8. � � den ltandschrijrcr . 77 9. Regelen van de twaalf of zes Raadsleden....... 78.



		J.

		GtSCHIEDKUNDIGE SCHETS van het ontstaan en de uitbreiding van de Hoofd-Congregatie der H. Maagd.

		Het schijnt in het plan der Goddelijke Voorzienigheid te liggen, dat zij de grootste wereldgebemtenissen doet geboren worden \'iifc oorzaken die, volgens menschehjke beschouwing, daarvoor te weinig beduidend, te nietig zijn. Vooral met betrekking tot <le stichting van Jcsus\' Kerk, en alles wat wij ter harer iiitbreidii g, ter harer verheer- lijking hebben zien gebeuren, worden letter- lijk de woorden van den II. Paulus (I Cor. I. 27. 28. 20.) bewaarheid: �Het zwakke <ler wereld heeft God uitverkoren om het sterke te beschamen..... en hetgeen niets is, om hetgeen iets is te niet te doen, opdat geen vleesch roemc voor zijn sangezigt." l^eze woorden aarzelen wij niet ook ^to« te passen op de Congregatie der H. M�iagd. Als wij hasir ontstaan, hare vonderbare verspreiding over de wereld, 1



		*\')* wereld uitspreidde, en on �\'er wiens verkwik- kende schaduw allen, die daar eene schuil- plaats zochten, lafenis en nieuwe krachten ontvingen. Het kleine zandkorreltje, waaruit die over- heerlijke hoom ontkiemde, werd gezaaid door Joannes Leonius (Van der Leeuw) in het jaar 1563 1). Hij was een eenvoudig leeraar van een der hagste klassen in het Romeinsch Collegie te itome, maar bezield met een vurigen ij^cr om in zijne jeugdige leerlingen niet alleen zucht naar wetenschappen, maar tegelijk het verlangen naar een godvruchtig

		1^ Joannes Leonius. (e Luik geb-.ren, trad in 1558 te Rome in He Soci�teit van Jesus. Ver- ^v"ld met de teederste godsvrucht j»gens de H. Maag.1, begon hij in 1563 in h°t Homeit:«i-h Collegie aldaar de eerste Congregatie, en voerde "aareenigen tijd daarna te Parijs in Omstreeks 1569 bevond hij �ieh te Lyon, alwaar hij, met de zorg ^l\'er Italiaansche Roldat�n belast, van deur tot \'eur, voor hen bedelde om ze in hunne ziekten. joude en gebrek te kunnen bijstaan. Hij st\'erf \'en 19. Xovember l�S* te Turijn, den troot \'nedenemende dat hij een werk gesticht had. **arvan later met reg\' niogt gezegd worden: 1\'^n kleine bron is tot een magtigen stroom ««worden."



		■\'II

		des jaars 1748), spreekt hij de taal van zijn hart, en in de gemoede�jkste uitdruk- kingen verkondigt hij ons welke achting, welke liefde hij der Congregatie toedroeg. waarvan hij ook in zijne studiejaren zulk een ijverig lid geweest was. ;/Het is on- gelooflijk," zegt hij, �welk een groot nut, per- sonen van alle standen der maatschappij getrokken hebben uit deze zoo loffelijke en godsdienstige instelling, die zoo over- vloedig voorzien is van heilige en zalige regelrn, welke op de verschillende standen van de leden der Congrcgnti�n wijs»elijk worden toegepast, en door den ijver der bijzondere Bestuurders zorgvuldig onder- houden worden..... �Wij," zegt hij verder, �die ons met vreugde de heilige en god- vruchtige oefeningen van deze Congregatie herinneren, welke wij als lid der Congre- gatie van Maria-Hemelvaart in het Provessen- huis der Soci�teit van .Tesus te "Rome, voor- dat wij tot hoogere waardigheden verheven werden, met veel geestelijken troost hebben bijgewoond, oordcelen dat het onze herder- lijke pligt is, deze instelling van echte en welgegronde godsvrucht, waardoor de christelijke deugd behartigd en de zaligheid der zielen grootelijks bevorderd wordt, rnet



		:,T,

		gregaiie aangeteekend Pietro Aiitonio Vittori, t�c haar Kekeel zijn «chat van godvruch- tige boenen ten geschenke gut\'; op hem volgde de bovengenoemde Settimio Costanzi; vervolgens Pietro Caprano, leeraar aan de Gregorius-Universiteit, later Aartsbisschop van lconio en Kardinaal; ten laatste Ludo- vicus 1\'onzileoni, een uitstekend redenaar en kanunnik van het Vaticaan, die het geluk had in 182-1, bij de teruggave van het Komeinsch CoUegio aan de in het jaar 1814 herstelde Soci�teit van Jesus, het hoofdbe- stuur der Hoofd-Congregatie wederom inde handen te kunnen geven van den Algemeenen Overste der Soci�teit 1). Wat betreft de snelle voortplanting dezer roemrijke instelling in de verschillende werelddeel en, deelen wij slechts bij eenige al- gemeene bescheiden ook eenige opgaven mede vooral met betrekking tot ons vaderland. Gedurende de l^e eeuw van het bestaan der Soci�teit van Jesus, bezat deze meer dan 800 verschillende Collegi�n en huizen, waarin meer dan 1000 Congrtgati�n bloeiden. Pater Gregorius Cisnerus rigtte all��n meer dan 300 Congregati�n op in de Indien. Omstreeks het jaRr 1575 reeds mogt zich 1) Nouzie istoriche p. 10.



		�27

		Belgi� in het bezit van die weldadige Ver- eeniging verheugen. Door Pater Franci3eus Coster het eerst aldaar ingevoerd, verspreidde zij zich op wonderbare wijze over geheel het land. Binnen korten tijd telde men daar 90 Congregati�n in do verschillende steden, als te Leuven, Brussel, Bieshelen, Antwerpen, \'s-Hcrtogenboseh, Gent, enz. Leuven alleen bezat er zet voor even zoo- vele klassen van menschen, onder welke ook de beroemde Jusfus Lipsius, hoogLeercar aan de Universiteit van Leu7en, die het zich ten beiligsten pl\'gt maakta nooit eene bijeenkomst der Congregatie te verzuimen, en niet zelden ter halver maaltijd zich ver- wijderde om niet aan zijne tsedore gods- vrucht jegens de H. Maagd te kort te b\'.ij- ven; die op zijn doodsbed nog verklaarde dat geen daad in zijn leven hem nu meer troost schonk dan lid te zijn geworden van de Congregatie der H. Mangel, en die dan ook, met het grootste vertrouwen op de hulp zijner Moeder, nadat hij mot de tecderste gevoelens van godsvrucht jegens Haar, voor den laatsten maal de woorden zijner Toewij- ding in hare Congregatie had uitgesproken, den geest gaf. Antwerpen telde weldra iitn Congregati�n met meer dan 3000 leden, en



		;)2

		ganscher harte dat ook ik een kind ben van die Congregatie, ter uwer vereering en aan- roeping vereenigd. Mij zelven, mijne echt- genoot en mijne kinderen, het Roomschc rijk, aan wiens hoofd God mij geplaatst heeft, al de rijken die ik van mijne voor- ouders ontving, mijn volk, mijne legers, die voor U en uwen Zoon strijden, alles ver- trouw ik U en uwe veel vermogende be- scherming toe. Wil ook mij, die voor uwen Zoon, voor U, voor beider glorie leef, regeer en strijd, als een der Uwen aannemen. Ik zal derhalve aan U zijn, Maria! aan U al. de mijnen, aan IJ mijne landen, mijne rijken, aan U mijne volken en legers; be- scherm ze, overwin door haar, regeer en hecrsch over allen. Dit is mijn wensch, mijne gelofte. lf>40. Uit liefde en regt- vnardigheid: de uwe, Ferdinandus." 1) Laten wij zijne woorden tot de onze ma- ken, en spreken ook wij z�� uit geheel ons hart tot Maria al de dagen onzes levens. Geve God dat wij nimmer de weldaden, door God en de H. Maagd, aan de Congregati�n geschonken, noch de schoone voorbeelden van hen, die ons zijn voorgegaan, mogen vergeten; maar dat wij ons beijveren hen, 1 Priinnm Stuc. Soc. Jesu. p. 362.



		TI.

		JOSEPH MARIANUS PAn�KSNIUS VAN DE SOCI�TEIT VAN JESUS, aan de leden der Congregatie van de H. iWaagil. I> Indien gij bij de beoordeling Tan dit boekje, wat ik u thans aanbied, niet ziet naar zijn omvang, die voorzeker al zeer gering is, maar, zooals het behoort, het voortreffelijke en de groote waarde der za- ken die het inhoudt daarvoor tot maatstaf �ult genomen hebbeu, dan zult gij onge-

		il De beroemde pater Joseph Maria Maz- zolari, of, zooals hij zich om zijne groote liefde tot Maria noemde en door anderen genoemd werd, Marianus Parthenius, dat is, Marianus Kind van Maria, was te Pesaro den II J.ilij 1712 geboren, uit eene adellijke familie van Cre- mona. Hij trad den 24 Januari] 1732 in de So- ci�teit van Jesus, en leeraarde 27 jaren te Florence en te Rome. Hij stierf te Rome den li Kept. 1786. � AUerijverigst als hij was voor het welzijn



		wm iZz&i



		I

		BIBLIOTHEEK DER RIJKSUNi ?SITEIT UTRi iHT COLL. THO >SSE



		*■61*

		alleen, maar veel meer uog in godsvrucht en deugden. Hoe zou immers die aller- soedertierenstc Moeder dezer Vereenigingeu, zij, de zetel der wijsheid, kunnen nalaten hare kinderen, zoo geheel aan Haar toege- wijd en aan Hare dienst verbonden, met de teederste moederliefde te verzorgen, en daardoor hun dien dubbelen luister te ver- werven, dat zij �n door deugden �n door wetenschappen zoo roemrijk boven allen uit- se\'nitterden De zoo heilzame instelling van dergelijke Vereenigingeu bleef dan ook niet binnen de muren der Collegi�n beperkt; zij bereikte ook du overige huizen der Soci�teit en die van anderen, en werd met de zegen- rijkste uitkomsten onder alle klassen van menschen ingevoerd. De toeloop toch uit alle rangen was zoo groot, zoo wonderbaar, dat de bestaande Congregati�n moesten ver- deeld en van een gescheiden, en andere nieuwe worden opgerigt. Dit geschiedde dan ook op gezag der Pausen Sixtus V, Gregorius XV en Clemens VIII, zooals blijkt uit hunne decreten; zoodat wij die instelling zulke groote uitbreiding zien erlangen, dat weldra schier alle klassen van menschen, van welken rang of stand



		*■�H*

		ook, elk hunne eigene Congregati�n hadden. Zoovelen wij er derhalve heinde en ver over den ganschen aardbodem verspreid zien, zoovelen zijn er van de Hoofd-Congregatie te Home afgeleid; zoodat wij met alle regt haar kunnen vergelijken met die overvloe- dige bron, welke ontsprongen in het aardsch paradijs, door hare vruchtbare wateren den geheelen aardbodem blijft drenken. Nu scheen men noch voor de bestendiging, noch voor den luister der Congregati�n iets meer te kunnen eischen, toen Bene- dictus XIV van zijne buitengewone, ja bijna goddelijke liefde voor de Congregati�n zoo schitterend deed blijken. Zijne verdiensten jegens haar zijn zoo groot, zoo menigvuldig, dat men zulke niet alleen niet zou hebben durven vragen, maar zelfs niet zou hebben durven verlangen. Het is hier de plaats niet die allen te vermelden; een ieder kan ze lezen in zijne waarlijk Gouden Bulle, welke het blijvend bewijs, het altijddurend gedenkteeken zal zijn van zijne weldaden. In deze Bulle heeft deze :«o weldadige Paus zijne en zijner voorgangers magt- brieven opgenomen, en daardoor hebben wij al de voorregten, door de andere Pausen verleend, ook aan hem te danken; vervol-



		II

		door Maria zouden hebben. Zij is de ladder waarlangs de zondair tot God terugkeert, zij is ons grootst\'! vertrouwen, zij is de grondslag van onz\'i hoop. Wat streven wij naar groote dingen? Laat ons genade vragen, en die vragen door Maria., die alles vindt wat zij zoekt, onn wie niets geweigerd kau worden."

		III. PETRUS BECKX A7gemeen Overste der BocMitelt vj*o Jeaiu, Dewijl Gregorius XIII, gelukkiger gedach- tenis, in zijne Constitutie �Omnipotentis Dei," uitgevaardigd den 5 December 1584, en bevestigd door Sixtus V, Benedictus XIV en Leo XII, aan alle Algemeene Oversten der Soci�teit van Jcsus of hunne tijdelijke vicarissen goedgunstig heeft toegestaan, dat zg voor de goede instandhouding, bet be- stuur, en de behoorlijke leiding zoowel van de Hoofd-Congregatie, cpgerigt in het llo- meinsch Collegie vau de Soci�teit van Jesus, als van alle anderen en van elke Congregatie



		REGELEN EN STATUTEN �i.u de CoaKregntMta der Atlertiei- l«sto Staats il Haria. i)

		EERSTE HOOFDSTUK.

		ALGEMEENE REGELEN. I. Daar de allerheiligste Maagd en Moeder \'iods de bijzondere patrones dezer Congre- gatie is, zoo kan men verzekerd zijn dat zij deze ook zal ter harte nemen en beschermen; � zij immers is de moeder van barmhar- tigheid die allen bemint welke haar be- minnen, en die allen bewaart en beschermt welke met vertrouwen en godsvrucht tot haar hunne toevlugt nemen; � daarom is het billijk vooreerst dat de leden haar 1) Vertaald, uit de Romeinsche Uitgave, goed- gekeurd en aanbevolen door den Z. Eerw. Pater tSeekx, Algemeen Overste der Soci�teit van Jesus. Home, ter drukkerij van de Civilta Catholica. 1855.



		4.i

		indien het ledental klein is, kan maar op zes teruggebragt worden. Behalve dezen v orden er ook andere ondergeschikte be- dienaren aangesteld, zoo als elke Congre- gatie die noodig heeft. Allen echter moeten zoowel aan den Bestuurder der Congregatie als aan den prefekt en de andere onder- geschikte bedienaren, naar ieders waardigheid, den rerschuldigden eerbied bewijzen, en huu iu alles wat de Congregatie betreft, gehoor- zamen. Als iemand der bedienaren verhin- derd wordt, zijne bediening waar te nemen moet hij zoodra mogelijk tien Bestuurder of d:n prefekt daarvan verwittigen, opdat hij door iemand anders vervangen «orde. III. Eaar nu het veelvuldig gebruik der HH. 8 cramenten hoogst nuttig is ter berei- king van het doel dezer Vtreeniging, name- lijk de bevordering van deugd en christelijke godsvrucht, zoo moeten zij, die onder het getal harer leden willen opgenomen worden, v��r dat zij worden aangenomen, door eene gewone of eene algemeene biecht, naar dat zulks de biechtvader het nuttigste in den Heer zal oordeelen, zich van hunne zonden



		1.6

		zuiveren. Vervolgens vermanen wij al de leden dat zij minstens �cns in de maand te biechten en te communie gaan, en daaren- boven op sommige hoogere feestdagen van Onzen Heer en zijne allerheiligste Moeder. Nogtans de hoogere bedienaren, de prefekt, assistenten, secretaris en raadsleden kunnen dikwijler dan de andere leden, wien zij tot voorbeeld moeten strekken, biechten en de ff. Communie ontvangen, tenzij hun geestelijke vader daar anders over mogt oordeelen. IV. leder kieze zich, voor zoover het moge- lijk is, een gewonen biechtvader, en na eenmaal gedane keuze, moet men niet ligt- zinnig van biechtvader veranderen. Aan hem behoort men dan ook zijn geweten geheel en al te openbaren, en zich in alles, wat de leiding van het geweten aangaat, door hem te laten vormen en besturen. V. Op de Zondagen, alsook op de geboden feestdagen, moeten \'s morgens allen in de



		48

		VI. Dewijl nu do ledeu der Congregatie door een bijzonderen titel aan de H. Maagd zijn toegewijd en verbonden, daarom moeten zij Haar, naast f�od, ook de grootste liefde toedragen; derhalve zullen de Bestuurder en de prcfekt der Congregatie alle middelen aanwenden om die liefde te vermeerderen en uit te breiden; zij zullen dus zorgen dut de hoogere feestdagen zoowel van Christus onzen Heer als van de Moedermaagd door de leden met meer vurigheid en grooter godsvrucht gevierd worden. En die gods- vrucht zal grooter zijn, als de leden gedu- rende negen dagen v��r het fuest door daarvoor geschikte oefeningen, en vooral door heilige overwegingen zich voorbereiden en hun hart stemmen. Om dit den leden gemakkelijker te maken, moeten de punten der overwegingen en de andere bijzondere oefeningen voor elk van die dagen op schrift gesteld, en zelfs, indien de bosten zulks toelaten, in druk rondgedeeld, of op een geschikten tijd in de vergadering worden voorgelezen. VII. Waar het gebruikelijk is, brenge ieder lid in de vergadering een briefje mede, waarop,



		:.7

		het toelaten, de gevangenen bezoeken; van tijd tot tijd naar de gasthuizen gaan, rooral np die dagei\', welke een meer plegtig feest vai) Onzen Heer of van de H. Maagd voor- afgaan. Deze en meer dergelijke goede werken worden hun aanbevolen, en daarom zal ieder naar zijn stand en godsvrucht, afzonderlijk of wel de geheele Congregatie gezamentlijk volgens de verordening en den raad van hem, die aan het hoofd der Con- gregatie staat, in die werken geoefend worden. XV. Als iemand der leden eenw Congregatie ernstig ziek wordt, zal vooral de Bestuur- der en de prefekt niet alleen zorgen dat hij bezocht en van de II. H. Sacramenten der Kerk voorzien worde, maar ook allen zullen hem in hunne gebeden den Heer aanbeve- len. En als hij komt te sterven, mogen de leden, waar het nog de loll\'elijke gewoonte is dat zij het lijk ter begraafplaats verge /.ellen, dit voorbeeld van Christelijke liefde niet achterlaten. Vervolgeus op den eersten daartoe geschiktan dag zullen zij allen ge- zamentlijk, als het mogelijk is, in de ver- gadering, of ten minste ieder voor zich



		60

		XVIII. Ten einde deze bepalingen en regelen gemakkelijker te onderhouden, moeten zij, zoo dikwerf de nieuwe prefekt en de overige bedienaren afgekondigd worden, in het open- baar in de Vergadering worden voorgelezen. Dat eindelijk een ieder zorge deze met de grootste naauwgezctheid na te komen. Be- halre deze regelen zal ook iedereen\'al de bijzondere gewoonten zijner Congregatie on- derhouden ; maar de bedienaren moeten de regelen, welke aan hunne bediening eigen zijn, dikwijler herlezen om ze des te naauw- keuriger te kunnen onderhouden.



		66

		II. FORMULIER VAN AANNEMING. {of: Acte v/n. icerijdkff.) Allerheiligste Maagd en Moeder God» Maria, ik.... ofschoon alleronwaardigst U te dienen, maar opgewekt door uwe bewonde- renswaardige goedheid, cu gedrongen door het verlangen mij aan uwe dienst te ver- binden, kies U heden in tegenwoordigheid van mijn Engelbewrarder en van geheel het hemelsch hof tot mijne Koningin, Beseheri�- sie,r en Moeder, en neem mij vastel ij kvcor, U voortaan altijd te zu\'len dienen, en voor zooveel in mij is, te zullen zorgen dat gij van allen getrouw gediend wordt. U der- ha\'ve, liefdevolle Moeder, bid en smeek ik, door het Bloed van Jcsus Christus, dat voor mij vergoten is, gewaardig U mij onder het getal uwer beschermelingen en tot uwen eeuwigen dienaar aan te nemen. Sta mij bij in al mijne handelingen, en verwerf mij de genade, dat ik mij in woorden, werken en gedachten zoo gedrnge, dat ik nimmer noch uwe, noch de oogen van uwen aller- hciligsten Zoon beleedige. Wees mijner ge- dachtig, en verlaat mij niet in het uur des doods. Amen.



		66

		in. Dit gedaan zijnde, staan zij allen op, en worden zij door den onderrigter der nieuwe- lingen naar den Bestuurder geleid; deze zal hun verklaren dat zij in de Congregatie zijn opgenomen, en tot blijk hiervan hen omhelzen, en in den naam der geheele Con- gregatie aannemen. Als vader zal hij ze als zijne kinderen ontvangen, en hen om- helzende in korte woorden opwekken tot gehoorzaamheid aan de regels en de instel- lingen der Congregatie, en tot vereering en godsvrucht jegens de H. .Maagd, aan wier bescherming zij zich op dezen dag vooral hebben toevertrouwd. Hij zal hun ook het regel-boekje der Congregatie geven, ten einde zij die bij zich bewaren, en van tijd tot tijd te huis lezen, om ze des te gemakkelij- ker te kunnen onderbonden. Vervolgens worden zij insgelijks naar den prefekt ge- leid, die hen zoo kort mogelijk tot hetgeen boven gezegd is zal aansporen. Ten laatste worden er kt dankzegging eenigc korte ge- beden verrigt, elke Congregatie volgens hare eigene gewoonte.



		VIEKDE HOOFDSTUK.

		Over de Verkiezing van den Prefekt en de overige bedienaren. I. De prefekt en de overige bedienaren zul- len ��ns of hoogstens tweemaal \'s jaars op de voornaamste feestdagen der H. Maagd gekozen worden. De Bestuurder der Con- gregatie, de prefekt, assistenten, raadsleden en secretaris komen daartoe bijeen, en na den Lofzang: _;/Kom, Schepper-Geest" met de gewone gebeden te hebben vcrrigt, kiezen zij, bij onderlinge mededeeling hunner stemmen, uit geheel de Congregatie drie leden, die door voorbeeldige deugd en aan- bevelenswaardige braafheid, boven anderen uitmunten. Deze drie worden dan aan de gehcele Congregatie voorgesteld; die de meeste stemmen verkrijgt, wordt tot 1\'refekt, die minder stemmen verkrijgen, worden naar het getal stemmen tot eerste en tweede assistenten, benoemd. De stemmen worden opgenomen door den Bestuurder der Con- gregatie en door den prefekt. Ongeveer op dezelfde wijze worden de raadsleden en de



		68

		ra�dschrijver gekozen, maar moeten rolstrekt niet aan de geheele Tergadering ter keuze worden voorgesteld. (1 De schatbewaarder, koster, portier en an- dere mindere bedienaren, voor zoover deze volgens de gewoonte der Congregatie noodig zijn, kunnen door den Bestuurder eu den prefekt te zaaien met de assistenten en den raadschrijver gekozen worden, met inacht- neming nogtans van de grootere talrijk- heid en de stichting der leden. Bij het begin echter van elke nieuwe prefektuur zul- len even als de hoogere zoo ook de mindere bedienaren veranderd worden, tenzij de Bestuurder en de prefekt, om billijke redenen althans, het anders mogten goedvinden. III. Als op die wijze de hoogere en mindeie bedienaren der Congregatie gekozen zijn, worden zij op uen feestdag der H. Maapd in de Congregatie afgekondigd. Tot meer- dere godsvrucht en plegtighcid kan de Be stuurder dsr Congregatie aan elk der bedie-



		69

		naren de teekenen san elke bediening eigen, uitreiken. De rnadschrijver zal derhalve de namen der bedienaren met luider stem afle- zen, volgens de orde dat zij gekozen zija en ieders rang en waardigheid zulks vordert. Hij, wiens naam wordt afgelezen, begeve zich naar den Bestuurder, en ontvangt, voor hem neergeknield, van hem de teckenen zij- ner bediening; de Bestuurder zal hem in weinige woorden opwekken om die bediening met dien vlijt en dis zorg, zooals de bedie- ning zulks vordert, waar te nemen, en zoo kort mogelijk hem de verpligtingen er van voorhouden. Nadat op die wijze al de be- dienaren zijn aangesteld, zal of de Bestuurder der Congregatie zelf, of een ander de vergader- de leden der Congregatie toespreken, en hen tot het ijverig bijwonen der bijeenkomsten, tot het onderhouden der regelen, tot gods- vrucht en liefde voor de H. Maagd, en vooral tot navolging harer deugden aansporen. IV. Mogt de prefekt, v��r dat de helft van den tijd zijner bedieniDg verstreken is, overlijden, of door eenig ander toeval belet zijn in de verdere uitoefening van zijn ambt,



		7i»

		dan zal Tolgens de uitspraak van den Be- stuurder een ander in zijn plaats benoenul worden tot aan den tijd der nieuwe verkie- zing. Hetzelfde zal ook geschieden bij het rerra�igen der orerige bedienaren.



		VIJFDE HOOFDSTUK.

		Wat in de Raadsvergaderingen moet onder- houden worden. Ter instandhouding en uitbreiding der Congregatie schijnt het niet alleen nood- zakelijk dat de leden dikwerf tot het doen ran geestelijke oefeningen vergaderen, maar ook dat zij van tijd tot tijd bijeenkomen om over het behoorlijke beheer der Congre- gatie te handelen. Derhalve zullen de Be- stuurder met den prefekt, assistenten, raad- schrijver en de twaalf of zes raadsleden, zoo dikwerf het noodig zal zijn, op een geschikt uur te zamen komen, om de voorkomende zaken te behandelen, en daaromtrent beslui- ten te nemen. Het doen van voorstellen in den Raad behoort vooral aan den Be- stuurder; de overigen zullen in alles zijn gezag hoogschatten, en zich door zijn oor- deel laten leiden, ofschoon ook zij, al wat Rij noodzakelijk mogten oordeelen, met ge- paste zedigheid kunnen voorstellen. Allen moeten zich wachten van ongeregelde gene- genheden, en in het uitbrengen van hun ge- voelen eenig en alleen de eer van God en Gods Moeder, en den geestelijken voortgang der Congregatie voor oogen houden.

		5



		JF-SBE HOOFDSTUK.

		Regels van den Prefekt. 1. Aangezien de Prefekt door waardigheid en bediening boven de andere leden der Con- gregatie staat, en na den Pestuurder hem de eerste plaats toekomt, zoo behoort hij ook zijn uiterste best te doen, om door een deugdzaam leren boven al de overigen uit te munten. Bij gevolg moet hij niet alleen de bijzondere regelen zijner bediening, maar ook de algemeene met de grootste naauw- gezetheid onderhouden, vooral die, welke betrekking hebben op het ontvangen der HH. Sacramenten, door dikwijler dan de anderen zijne zonden te belijden en tot het Allerheiligste Sacrament te naderen; ook zal hij er zich op toeleggen, dat hij niet zoozeer door woorden dan door voorbeelden de Congregatie in deugd en christelijke vol- maaktheid doe vooruitgaan. II. Hij moet altijd op de vastgestelde tijden in de Congregatie tegenwoordig zijn, en bij



		7H

		tijd» en met voorzigtigheid voorzien in alles wat tot de gewone geestelijke oefeningen behoort, zoo als hij te voren met den Be- stuurder zal zijn overeengekomen. Mogt hij iloor een wettig beletsel verhinderd zijn, dan zal hij zoodra mogelijk den Bestuurder waar- schuwen. Alsdan zal de eerste assistent zijne plaats vervangen, en bij afwezighrid van dezen de tweede assistent. III. Ofschoon op den Prefekt de zorg voor de Congregatie berust, moet hij toeh wel weten dat hij aan den Bestuurder onderge- schikt is, van wien hij altijd vernemen moet, toe hij de zaken moet behandelen. Daarom ^z»l hij niets veranderen, noch afschaffen, noch iets nieuws invoeren zonder voorkennis °f goedkeuring van den Bestuurder, opdat "i de Congregatie alles met des te meer ^Toorzigtigheid en bedaardheid tot grootere ^eer van God en de Moedermaagd geschiede. IV. Hij zal zorgen dat zoo dikwijls de nieuwe Frefekt en de overige bedienaren zijn geko- men, de algemeene regelen der Congregatie



		74

		in de vergadering worden voorgelezen, mattr hij zorge vooral dat zij door allen goed onderhouden worden. Ook zal hij toezien dat de overige ondergeschikte bedienaren de regels van hun ambt goed nakomen, vooral de assistenten, de raadschrijver en de twaalf of zes raadsleden. Hij moet ins- gelijks zorgen dat de namen der leden van de Congregatie op eene lijft geschm en zijn; alsook dat er een boek zij, waarin de namen zoowel der aanwezige als der afwezige leden staan opgeteekend, op de wijze zoo als dnt in den elfden der algemeene regels is voor- geschreven ; ook een tweede boek, waarin de bedienaren, met vermelding van dag en jaar dat zij aangesteld zijn, worden ingeschreven, en een derde boek, waarin wordt aangetee- kend wie, op wat dag en jaar in de Congre- gatie aangenomen, en ook, als men het te weten kan komen, wanneer hij gestorven is. V. Als iemand der leden ziek is, zal de Prefekt hem uit naam der Congregatie doen bezoeken. Als de ziekte toeneemt, zal hil zorgen dat allen voor hem gebeden aan God opdragen. Mogt er gevaar van sterven zijn, I moet hij zorgen dat den zieke de Allerhei-1



		75

		ligste Sacramenten der stervenden toegediend worden; en als hij overleden is, dat de leden de voorgeschr�veue gebeden tot lafenis zijner ziel verrigten. VI. De zoogenoemde opene brieven zal hij 10 zttmen met den Bestuurder ondertcekenen. Indien soms iemand der leden om gewigtige overtredingen uit de Congregatie uiojt weg- gezonden worden, zal hij niets dooii zonder \'len Bestuurder te raadplegen, en niet andera dan volgens zijn oordeel en gevoelen die !»ak behandelen.