|
|illul|jii. wam
rem ex membris diu defiderata, folic_ termiilióne qusesira^ ~&"aïiquando: cupiénti animo praeparaca;accipe me; ab hominibus,& redde me magiftroj meo: vt per te me recipiat, qui per\' te me redêmic. Icaque cruci affixus; eft: in qua biduum vruus pendens,&! Chriftifidem pradicare numquam ïntermittenSj ad eum migrauit, cuius mortis fimilitddinetn concnpierat. Quae ómnia Preibyteri & Diaconi Achaia?, qui eius paffiönem fcripfé- runt, fe ïta vt comrnemorata iunt, audifle & vidiflè teMntur. Eius offa primum Conftantijio Imperatöre Conftantinópolim , i deinde Amal- phim tranflata funt. Caput, Pio lecundo Pondfice j Romam alla- tum , in Basilica fai&i Petri collo- catum eft. jfc- Expandi manus mejas tota die in cru-
ce ad pópulum noni\'credéntem , fed: contradiccntcm mihi: * Qui ambulant^ vias non bonas , fed poft peccata fna. \\ i\'■ Deus vltióniun Oóminus, Deus vltiónum Hberè egit: exaltare qui iu- jdicas terram , redde r:tributiónem fu- Ipérbis. Qui ambulant) G lória.Qui. j | In tertio Noclurno, Antiphona. j Non me permittas Dbmine famulum tuum è. te /èparari: renipus eft vt com- mendêtur terrae corpus meum , & me ad te venïre iubeas. ! Pfalmus 74. |
|||||||||||
|
L iquefic~ta eft terra , & omnes qui
habitantin ea: * ego confirmaui co-
lümnas eius.
D ixi iniquis: Nolice iniquèagere: *
& delinquéntibus: Nolice exaltare
cornu:
N olïte extóllere in altum cornu ve-
ftrum:* nolïte loqHï adnérfus üeum
iniquitatem. ■■" . * -. . ,•
0 uia neque ab Qriénte -f rfêqjie.ab
Occidénte , nequea defértis ö>ónti- bus:* quóniam Deusiudexéjftr...-;\' H unc humiliat, & hunc exaltat": * quia calix in manu Dómini vini me- n plenus mifto. E t ïnclinauit ex hoc in hoc: verum-
tamen fa;x eius non eft exinanita t * bibent omnes peccatóres terras. F go autem annuntiabo in fi^culum:* cantabo Deo Iacob. E t ómnia córnua peccatörum con- fringam: * & exaltabüntur córnua iufti. Antiphona. Non me permittas Dómi-
ne famulum tuum a te feparari : tem- pus eft vt commendêtur terra: corpus meum,& me ad te venire iubeas. Ana. Andréas vero rogabat pópulum, vt non impediret pafliónem ipsïus. Pfalmus 96. DOminus regnauit, exültet ter-
ra: * lauéntur infula: multae. N ubes & caligo in circiiitu eius: * iuftitia & iudicium corréctio fèdis eius. 1 gnis ante ipfum pratcêdet, * Sc in-
flammabit in circuitu inimicos eiu;. riiu.
|
|||||||||||
|
C
|
Onfirébimtir tibi Deus: * con-
|
||||||||||
|
tltébimur, & inuocabimus no-
men tuum. |
|||||||||||
|
snjjmp
"PV *3lJjni ui: ?? \'Men tubdtu; snunip * tuaiui lUÊnj snbiqy -X3 SIDnj>SE3\'
-ojd jEunqm\'i
-oq 3tu ctijej :si|
snqiu^ai syu^d^ •JIU13U3J 3UI 31
dj jtad ja * : oa|
79 \'snqiwiuoq -jiy iuiuioq suc| -jnd ;$ uisjoopp |
||||||||||||||||||||||||||
|
\'
|
||||||||||||||||||||||||||
|
tfr
|
||||||||||||||||||||||||||
|
DE EERSTE VRIJDAGEN
|
||||||||||||||||||||||||||
|
DEB
|
||||||||||||||||||||||||||
|
TOEGEWIJD
AAN
9
|
||||||||||||||||||||||||||
|
, liit is de ilag, dien de Heer gemaakt
heeft; verheugen en verblijden wij ons op dezen dag \'." Psalm 117, 24. |
||||||||||||||||||||||||||
|
-Oid tUEUCtfCD [l
PB 3J 3U \'SUE§OJ -rUO{lUU 39JJEp3j -iovy uiL\'ajpu y s[
di3J3Djpui(iini -de eji tiojqouil rI3dj3§3JUJlJ3Slj
c auanpnpuEui
-od stuLuo uien -113 : UE-IJE LH Uil
p3JcUI3Uin§UESl uiructfnEj uou\'
saT3A 75 snuA in o§g : sEpjpuy 1 snp^irainjuooiq -sp DEcjE]j3d.i9au ■^ijruqo tunpus\' -ctunq ainiEj ojd aiaqif snuuuoif -3A lUEsipuyUtl
snuiui onb\'3un.i3|
|
||||||||||||||||||||||||||
|
DOOR
|
||||||||||||||||||||||||||
|
R. J. PIERIK, S. J.
|
||||||||||||||||||||||||||
|
SXELPFJ18DRUK
STOKVIS & ZOON, te \'s Hertogenbosch.
|
||||||||||||||||||||||||||
|
van P,
|
||||||||||||||||||||||||||
|
■
|
||||||||||||||||||||||||||
|
IM P R I M A T ü R.
Datum in Haaren, 15 Jan. 1879.
J. CUYTEN, Libr. Cens.
|
|||||
|
L
|
|||||
|
INHOUD.
BLADZ
I De Vrijdag. 1
II. De eerste Vrijdag. 8
III. De grooto belofte. l\'ó
IV. Zegeningen in de Parochies waar de eerste
vrijdagen gevierd worden. 23 V. Wijze, om de eerste vrijdagen te vieren. 27
De eerste vrijdag van Januarjj, gewijd aan het
Hart van het goddelijk Kind.
I. Punten voor de overweging. 1. De Besnijdenis 2. Drie Koningen. 3. De vlugt naar Egijpte. 4. Het verblijf in, en de terugkeer uit Egijpte. 29 II. Verzuchtingen bij wijze van Litanie tot het Hart van het goddelijk Kind......32 III. Voorbeeld. Do Eerb. Moeder Anna-Margareta
Clement, van de Orde der Visitatie ... 35 IV. Gebed..............38
De eerste vrijdag in Februarij, gewijd aan het
Verborgen Hart van Jesus.
1. Punten voor de meditatie. 1 Maria-Zuivering. 2. Jesus in den Tempel. 3. Jesus te Nazareth. 3it II. Litanie tot het eenzaam Hart van Jesus . .43 III. Voorbeeld. De Eerb. Moeder Maria der Mensch-
woi ;iing, UrSulien..........45 IV. Gebed..............48
|
||||
|
IV
|
|||||
|
BLADZ.
De eerste vrijdag in Maart, toegewijd
aan het lijdend Hart van Jesus. I. Punten voor do overweging. 1. Jesus Hart in Gethsemane. 2. Jesus Hart voor de Regters. 3. Jesus Hart en zijn volle. 4. Jesus Hart en zijn leerlingen. 5. Jesus Hart en zijn ligchaams- smarten. 6. Jesus Hart en zijn zielosmarten. 7. Jesus Hart, en gij.........50 II. Litanie tot het lijdend Hart van Jesus. . . 55
III. "Voorbeeld. De H. Angela van Foligni ... 58
IV. Gebed..............61 De eerste vrijdag in April, toegewijd aan
het stervend Hart van Jesus. I. Punten ter overweging. 1. Jesus Hart op
Golgotha, gezien. 2. Jesus Hart op Golgotha, gehoord: de Zeven woorden. 3. Jesus Hart op Golgotha, overwogen........62
II. Litanie tot het stervend Hart van Jesus . . 70
111. Voorbeeld. De golukzalige Maria der Menscb- wording, Karmelietes.........72
IV. Gebed...............76
De oerste vrijdag in Mei, gewijd aan het
verheerlijkt Hart van Jesus. 1. Punten der meditatie. 1. Jesus Hart en de
vrome vrouwen. 2. Josus Hart en do Apostelen. 3. Jesus Hart op den Olijfberg......77 II. Litanie tot het verheerlijkt Hart van Jesus. 84
III. Voorbeeld. De Orde der Visifatie van Maria. 87
IV. Gebed . ; :...........89
|
|||||
|
V.
|
|||||
|
BLADZ.
Dc eerste vrijdag in Junij, gewijd aan Jeans
Hart in het H. Sacrament.
1. Ponten voor de overweging. 1. Josus Hart
en het H. Sacrament. 2. Jesus wensch nopens
zijn Hart in hut Sacrament. 3. Jesus leer
aangaande dit H. Sacrament......90
II. Litanie tot Jesus in het H. Sacrament. . . 95
UI. Voorbeeld. Jesus Hart in de Sociëteit van Jesus. 98
IV. Gebed. . -............101
De eerste vrijdag in Julij, gowijd aan Jesus
Hart met de menschen verkeerend. 1. Punten ter overweging. 1. Jesus Hart en de armen. 2. Jesus Hart en de rijken. 3. Jesus Hart en de kinderen. 4. Jesus Hart en de scharen. 5. Jesus Hart eu de zieken. 6. Jesus Hart en de zondaren. 7. Jesus Hart en zijn vrienden.............102
II. Litanie ter eere4\\van Jesus Hart met de men-
schen verkeerend..........109 111. Voorbeeld. Jesus Hart en de Orde der Visi-
tatie (II).............111 IV. Gebed.............. 113
De eerste vrijdag in Augustus, gewijd aan
Josus Hart door Maria te vinden. I. Punten ter overweging. 1. Maria brengt altijd tot Jesus.\' 2. De II Kerk leert Maria eeren als het kanaal tot Jesus Hart. 3. Maria heeft dit door tallooze feiten bewezen . .114 |
|||||
|
VI
|
|||||
|
BLADZ.
II. Litanie tot het allerbeminnelijkgt Hart van
JcSUS..............120
III. Voorbeeld. De dienstmaagd ArmcllaNicolas. 123
IV. Gebed..............125
De eerste vrijdag in September, gewijd aan
Jesus Hart, als den Koning der Engelen en Zaligen. I. Punten ter overweging. 1. Jesus Hart het
middelpunt des hemels. 2. Jesus Hart de Lief- dezon en Liefdebron der Gelukzaligen . .127 II. Litanie tot Jesus Hart........132
III. Voorbeeld. De H.H. Franciscus van Sales,
Gertrudis, Angela, Lidwina.......135 IV. Gebed..............137
De eerste Vrijdag in October, gewijd aan
Jesus Hart, volgens de Geheimen van den Rozenkrans. 1. Punten ter overweging. De XV Geheimen van den Rozenkrans.........138
II. Litanie ter eerc van Jesus Hart.....145
III. Voorbeeld. De H. Mechtildis......147
IV. Gebed . .\'............149
Do eerste vrijdag in Xovember, gewijd aan
Jesus Hart als den Troost der geloovige zielen. I. Punten voor de overweging. 1. Jesus Hart, f het allerbarmhartigst Hart. 2. Het Hart van /
|
|||||
|
VII
|
|||||
|
KLADZ.
den getrouwsten en besten Vriend. 3. De
devotie tot Jesus Hart nen der boste middelen om de Kielen dor afgestorvenen bij te staan 2. Datzelfde leert ons Jesus door zijne Heiligen. 150 II. Litanie..............155
III. Voorbeeld. De Z. Margareta-Maria. . . .157
IV. Gebed............... 160 Do eerste vrijdag in December, gewijd aan
de verwachting en komst van Jesus Hart.
1. Punten tor overweging. 1. De Advent. 2. De
Onbevlekte Ontvangenis van Maria. 3. De
reis van Maria en Josepli naar Bethlehein.
4. De geboorte van het goddelijk kind Jesus. Ifi2
li. Litanie tot Jesus Hart........173 III. Voorbeeld. De II. Franciscus van Sales.
2. Margareta _...........17(J
IV. Gebed . . .\'...........177
|
|||||
|
DE EERSTE VRIJDAGEN.
|
||||||
|
i.
De Vrijdi.Kj.
1. Er zullen wel niet veel of liever geen goode
Christenen gevonden worden, die lang zoeken moeten naar het antwoord op de vraag: waarom inzonderheid de Vrijdagen aan lü-r goddelijk Hart van Jesus zijn toegewijd. De Vrijdag herinnert ons den groot-u
snijd, de roemrijke overwinning en het heilig offer van onzen goddelijken Yerlosser. Op ecu Vrijdag wilde Hij den dood sterven, om ons de eiudeloozo liefde van zijn minnend Han volmaakt te toonen. Op een Vrijdag liet Hij zijne handen en voeten doorboren, ten eindr ous met bloedige letterteekens daarin te griffen. Op een Vrijdag liet Hij zijn H. Hart openen. Om er ons te gelijk èn een toevlugtsplaats on «■en altoos vloeijendo Bron van zegen in tv geven. De Vrijdag is bovendien de dag, waaroj»
Jesus zijn Testament voor ons maakte, uit- gestrekt nis 11 ij was aan het hooge kruis, - oen Testament, waarin Hij ons zijne Moedor gal\' tot Moeder en zijn Hartebloed tor rantsoen. De Arrijdag i* ds dag. waarop de hemel ge- 1
|
||||||
|
/
|
||||||
|
— 2 -,
|
||||||
|
opend, het Hart Gods op <lc zoetste wijze
ons geschonken werd, opdat ook ons hart deelen zou in zijn triomf én voortaan zou op- zien tot Hem, „die voor ons werd doorstoken, en verhoogd van de aarde" om alle harten tot zich te trekken. Een uitmuntende dag is aldus de Vrijdag,
<ien dag „van de blijdshap des harten" van onzen goeden en goddelijken Meester. II. Is de Vrijdag zulk een dag, die de
bijzondere aandacht der Vereerders van Jesus Hart verdient, dan moet zeker ook de be- voorregte Apostel van Jesus Hart, de Z. Margareta-Maria, hen op dien dag gewezen hebben, Zij heeft, het gedaan, en herhaaldelijk en dringend gedaan. 1. In de eerste plaats heeft zij zelve ver-
schillende gunsten van Jesus Hart juist op dien dag, den Vrijdag, ontvangen. „Op een vrijdag, — zoo verhaalt zij onder
anderen, — „nadat ik mijn Zaligmaker ontvan- gen had, hield Hij mijn mond op de wonde zijner H. Zijde gedurende drie of vier uren gehecht, en dit met zulk een genot, dat ik het onmogelijk kan uitdrukken, terwijl Hij mij onophoudelijk deze woorden liet hooren: „Nu ziet gij, dat niets verloren wordt in de magt, en dat alles gevonden wordt in mijn genot." (1) Troostrijke woorden, en wèl in |
||||||
|
1) Oeuvres I p 57.
|
||||||
|
— 3 —
|
|||||
|
staat om ook ons naar Jesus liefde te doen
verlangen. „Op eon anderen vrijdag, — meldt zij nog,-
na de H. Communie te hebben ontvangen met eene H. Hostie, die ter vereering was uitgesteld geweest, zeide mij Jesus: „Mijne dochter, ik kom in het hart, dat ik u gegeven heb, opdat gij door diens ijver de beleedigingen vergoeden moogr, die ik ontvangen heb van de ïaauwe en trage harten, welke mij onteeren in het II. Sacrament." (1) Het herinnert ons de eereboete en eerherstelling op den vrijdag. Nogmaals op een vrijdag onder het Octaaf
van het H. Sacrament, sprak Jesus mij toe na de II. Communie : „Mijne dochter, ik ben tot u gekomen, om mijne ziel in de plaats der uwe te stollen, mijn Hart en mijn geest in de plaats van de uwen, ten einde gij niet meer levet dan door mij en voor mij."(2) Even- zoo werd op een vrijdag de Gh\'oote belofte door Jesus gedaan, een der grootste gunsten door den goeden Meester beloofd. (3) Welke uitstekende gunsten en genaden!En
zouden nu deze en meer andere voorregteii van Jesus Hart zonder bijzondere en eigenaar- dige redenen juist op een vrijdag geschonken zijn;\' Hat kunnen wij niet gelooven. Doch er is meer dan de bloote medcdeeling van gunsten en voorregten. "TrTbfT.~p^ 152,
2) I. p. 114. 8) Zie beneden, Hoofdst. III. |
|||||
|
- 4 —
|
|||||
|
2. Onze Lieve lieer heeft er zelf en met
eigen mond, meer dan eenmaal eenige bijzon- dere oefeningen voor den Vrijdag bijgevoegd. „Bij de eerste bovengemelde gunst — gaat
de Zalige voort, — „zeidc mij Jesus, dat ik „eiken nacht van den donderdag op den vrij- „dag zon opstaan, op liet uur dat Hij mij „zou aanwijzen, om ter aarde neergebogen, „vijf Onze Vaders en vijf Wees-gegroeten te „bidden, met vijf akten van aanbidding, welke „Hij mij geleerd had, om Hem hulde te be- „wijzen in den hangen doodstrijd, welken Hij „heeft doorgestaan in den nacht des lijdens."(l) Alzoo, het begin van het Heilig uvr, thans zoo algemeen geworden, als eene voorberei- ding tot het vieren van den vrijdag. „Op een anderen vrijdag, tijdens de H. Mis,—
zegt de Zalige elders, (2) gevoelde ik eene groote begeerte om de smarten van mijn ge- kruisten Bruidegom te vereeren. Alstoenzeide Hij mij vol liefde, hoe het zijne begeerte was, dat ik alle vrijdagen Hem drie en dertig maal kwam aanbidden op den boom des kruises, dat de troon zijner barmhartigheid is; dat ik mij dan ootmoedig aan zijne voeten moest houden, trachtende die gevoelens in mij op te wekken, welke de H. Maagd tijdens zijn H. lijden koesterde, toen zij alles aan den hemelsehen Vader opofferde niet de smarten l) j. p. 5?. ii I. png. 68.
|
|||||
|
— 5 —
|
|||||
|
van hair godgelijken Zoon, om van Ifcm de
bekeering der versteende harten te vragen." Eene oefening, waarbij de Zalige in Jesus Naam het loon voorspeld heeft: „Hun, die deze oefening getrouw volbrengen, zal Hij gunstig zijn in de ure dm doods." (1) Als eene derde oefening, door .Jesus voor
ui de vrijdagen opgegeven, kunnen wij nog melden de eigenlijke devotie van het Heilig uur reeds boven aangeduid. „Al de nachten, zeide haar Jesus, van den
„donderdag op den vrijdag zal ik u doen deel „hebben aan de doodelijke droefheid die ik heb „willen ondervinden in den Hof der Olijven. „Om mij daarbij gezelschap te houden in mijn „ootmoedig gebed tot den Hemolsehcn Vader, „zult gij tussehen elf en twaalf ure opstaan, „om u een uur lang met mij, het aanschijn „ter aarde, in het gebed neder te werpen, -zoowel om de goddelijke gramschap te stil- „len, door vergiffenis voor de zondaars te „vragen, als om eenigzins do bitterheid te „verzoeten, die ik gevoelde wegens do verla- tenheid van den kant der Apostelen." (2) Zoo als we straks geiden, wordt thans dit Heilig uur door velen onderhouden, en is er zelfs eene bijzondere vereeniging voor opge- rigt, (8) waardoor van zelf de vrijdag met meer ijver gevierd wordt. 1)1. p. 69. 2) Vio II p. 32S. 8) ZIo Maandrozen
en Schat der harten. |
|||||
|
— 6 —
|
|||||||
|
Door al deze oefeningen, welke de Heer
zelf heeft voorgesteld, is wel zeker de bepaalde wil van Jesus nopens de vrij da ff viering ten duidelijkste blijkbaar. Het kon niet anders, of de Zalige Apostel
van Jesus 1 Tart moest van haren kant op deze viering van den vrijdag met kracht aandringen. Ook dit heeft zij gedaan. III. Tn een harer brieven (den 25) (1)
schrijft de Z. Margareta aan de ijverige Moe- der de Saumaise, hare hartvriendin, het vol- gende : „Het komt mij voor, dat gij eene zeer „aangename zaak voor het II. Hart zult doen, „als gij het uw hart geheel opoffert, en dat „wel op een vrijdag na de II. Communie." „Elders raadt de Zalige haar aan, op een „vrijdag eene H. Mis te laten lezen, en vooral „drie of vijf Missen ter eere der vijf \'won\'den."(2) Op die H. vijf wonden komt zij nogmaals
terug. Als zij immers de H. wonden van Jesus
oj) de verschillende dagen der week wil ver- eerd zien, bewaart zij voor den vrijdag de zoete wond van Jesus H. Zijde, (3) gelijk zij op nieuw, onder de „woningen in Jesus Hart\'1\'\' voor den vrijdag diegene bewaart, welke zij noemt: de woning van het kind der liefde, in het lijdend Hart van den Heer Jesus. (4) |
|||||||
|
V) II. p 50. 2) Yie. I. p. 291. ?) II. p. 461.
A) II. p. 470. |
|||||||
|
— 7 —
|
|||||
|
Mogen wij niet tevens die gunst hier ver-
melden, welke het hart der zalige zoo zeer verblijdde, dat namelijk verschillende Iteli- gieusen, (waarvan sommigen haar rooit gezien hadden) door den Hoer .lesus werden aange- spoord, om oj) den eersten vrijdag der maand, of, zelfs op alle vrijdagen, de II. Mis tot hare intentie op te dragen. (1) Er blijkt althans op nieuw uit, hoezeer de Zalige de vrijdagen vierde, en hoezeer deze devotie den godde- 1 ijken Meester aangenaam was. IV. Don heiligsten aller vrijdagen, den
doeden Vrijdag, en den Vrijdag na het Octaaf van het II. Sacramentsfeest, waarop het Feest van Jesus Hart zou ingesteld worden — be- hoeven wij slechts te noemen; daar het van zelf klaar is, dat die dagen bijzonder gevierd werden en zoowel voor Jesus als voor zijne uitverkoren Bruid, zalige dagen „van blijdschap des harten" waren. Gewis, hadden wij behoefte aan klemmende bewjjzen, wij zouden die bloot hieruit ten overvloede trekken kunnen, doch wat zijn nog bewijzen noodig voor een Chris- ten, die Jesus kent, en zijnen wcnsch ver- neemt : „vereer mij altoos, maar vooral in mijn Hart en nijjn JT. lijden op den Vrijdag.\'" 2) Oeuv. II. p. lGu.. 19*.
|
|||||
|
— 8 —
|
|||||
|
II.
De eerste Vrijdagen der maanden.
Is de Vrijdag, gelijk wij hoorden, uit den
aard der zaak, als de sterfdag- van Jesus en do i lag der doorboring van zijn II. Hart, met eigen- aardig regt aan Jesus Hart gewijd, van de eerste vrijdagen eiker maand kan men niet juist hetzelfde zeggen; dat is: er moet eene bijzondere reden gevonden worden, waarom wij juist dezen dag, dezen vrijdag meer dan < lken anderen aan Jesus Hart wijden, op «lezen eersten vrijdag met bijzondere godsvrucht •lesus Hart vereeren. \' Die reden wordt roch ook gevonden; en zij ligt in den eigen uitdrukkelijke1», wil van den Heer Jesus, die ons juist dien dag heeft aangewezen, en aan de viering van dien dag eigenaardige en uit- stekende gunsten verbonden hoeft. Het is van het hoogst belang, deze waar-
heid wel in te zien. Wij willen daarom in het kort de gegrondheid onzer bewering staven. 1. In een der visioenen van de Gelukzalige
Margareta - Maria, ter gelegenheid dat Jesus haar zijn II. Hart opende, en een brandende vlam uit zijn Hart in liet hart der Zalige overstortte, gaf Hij haar uitdrukkelijk diïr gebod: „Gij zult op den EERSTEN vrijdag van elke.
|
|||||
|
_. g _
maand ter H. Tafel </«««." (1) Dat gebod
was duidelijk ; en het was niot minder innig gemeend van den kant des Goeden Herders. Dit zou te over blijken na eenige jaren, toen de Heer zelf het door een wonder bevestigde. De toenmalige Overste tier Zalige Margareta meende trouwens, om anderen te voldoen, ge- noegzame reden te vinden, om aan Margareta te verbieden nog langer op de eerste Vrijdagen ter H. Communie te gaan. Natuurlijk onder- wierp zich de Gelukzalige zonder tegenspraak; doch waar do zorg aan den Heer wordt over- gelaten, wordt wèl gezorgd; en wat Hij ver- zorgt, hoe zou het mislukken ? Zie ! Eene der kloosterzusters wordt gevaarlijk ziek. De lief- devolle Margareta begint aanstonds voor haar re bidden en vraagt van .Tesus hare genezing. .lesus antwoordt : ja, indien men u de Com- munie\'s der eerste vrijdagen weder toestaat; anders neen. — Hoeveel het der Zalige gekost heeft, eer zij er toe kon besluiten, deze uit- spraak des Meestors aan hare overste kenbaar te maken, kunnen wij ligt denken, en is ook door de geschiedschrijfsters, door de zieke zelve, geboekt. Toen echter onze Zalige zag, dat de zieke ondanks allo geneesmiddelen niet genas, en integendeel reeds vijf of zes maanden vele smarten moest doorstaan, toen vermande zij zich, en gaf eindelijk aan hare Overste 1) Ocmr. f. pag. 78. ■ •
|
||||
|
— 10 —
|
|||||
|
den wil van -Josus en de gestelde voorwaarde
te kennen. Onmiddellijk werd haar de Com- munie der raste vrijdagen wéér toegestaan. Plotseling herstelde ook de zieke ; en het was eens te meer gebleken dat do Communiën op r/e eerste vrijdagen bijzonder aangenaam aan Jesus zijn. (1) 2. Zijn ernstig gebod door een wonder be-
krachtigd te hebben, dat was echter den Heer «Tesus op verre na niet voldoende. Hij wilde O]) het krachtigst en inzonderheid door een aantal bijzondere gunsten zijne begeerte, om de eerste vrijdagen gevierd te zien, doen blijk- baar worden. Eene der grootste gunsten bestond in eene
reeks van uitstekende visioenen, welke der Zalige telkens op al de eerste vrijdagen to beurt vielen. „Zij zag dan het goddelijk Hart „ischitterend als eene zon, welker brandende „stralen loodregt op haar hart nederschoten, „en het van goddelijke! liefde deden vlammen. „Bij dezelfde gelegenheden, en dus op de „eerste vrijdagen vooral, leerde haar de god- delijke Meester wat Hij van haar begeerde, „en openbaarde Hij haar de diepste geheimen van zijn goddelijk Hart." (2). Een andere gunst bestond daarin, dat de
Heeft zelf een heiligen Religieus, die wel 200 uren van de Zalige verwijderd was en haar IJ Oeuvr. II. i>. 214. 8.) Ib. I. p. 75.
|
|||||
|
V
|
||||||
|
— 11 —
|
||||||
|
nooit gezien had, aanspoorde, om eiken eer aten
vrijdag, zoo lang zij leven zou, do H. Mis tot hare intentie op te dragen, -— eene gunst, welke de Zalige Margareta aan Jcsus Hart plagt toe te schrijven; (1) en die gewis Jesus voorliefde voor de eerste vrijdagen bewijst. Het geluk, door de Zalige genoten, toen zij
zag dat de devotie der eerste vrijdagen begon toe te nemen, kunnen wij insgelijks onder de gunsten van Jesus Hart rekenen. Zoo meldt zij uitdrukkelijk, hoe het haar hart bovenmate verblijdde, toen zij vernam, dat de Paters der Sociëteit hunnen broeders en al die nog geen priester waren hadden toegestaan, op de eerste vrijdagen de II. Communie te mogen ontvan- gen ; (2) zelve droeg zij hare C\'ommuniën der eerste vrijdagen gaarne voor hare vrienden op. (3) En zij leerde van Jesus in persoon, hoe aangenaam het Hem was op de eerste vrijdagen iemand te zien Mis lezen of luwen ter eere van zijn goddelijk Hart. (4) 3. Na dit alles kan hot ons niet bevreem-
den, dat de Zalige Margareta, zooveel in haar vermogen was, de devotie der eerste vrijdagen trachtte te verspreiden en aan te bevelen. 1) lliieven II. p. 160.
2) Deze heilrijke gewoonte bestaat nog, doch wa*
in dien tijd een grooter bewijs van builengt- wontn ijver om Jesus Hart te eeren, daar do II. Communien toen minder menigvuldig waren. 3) 1. p. 184. 4i IL p. 145.
|
||||||
|
12 —
|
||||||
|
Hare grootste en voornaamste vriendin, de
Eerwaarde Moeder de Saumaise, mogt dit het eerst vernemen. „Gij moet, - schreef zij haar, ..reeds den 24 Ang. 1065,— ter Communie ..gaan op een eersten vrijdag, en na de IL ..Communie u zelve aan het IL Hart opdra- -gen, door u geheel toe te wijden, ten einde „ Hem a 11e eer en liefde, die gij kunt, te bezorgen." (1) Kenden wij niets anders, dan deze vurige
begeerte der Gelukzalige Margareta, om de ii\'.rste vrijdagen gevierd te zien, het zou zeker reeds voldoende zijn om ons aan te sporen lot die bijzondere oefening van godsvrucht. Zij is en blijft immers de door Jesus onder- rigte en afgezonden Apostel van zijn IL Hart. Zij zoekt alleen datgene te zien uitgevoerd, wat haar goddelijke Leeraar zelf haar heeft geleerd. Er is echter eene veel grooter en dringender reden, dan die vurige begeerte der Zalige. Zjj ligt in eene belofte, met regt de groots belofte genoemd; eene belofte door Jesus gedaan voor allen, die de eerste vrijdagen volgons zijne begeerte zullen vieren; eene belofte zóó groot en zóó heilzaam, dat wij verpligt zijn, haar afzonderlijk te behandelen. Denkt echter, Vereerders van Jesus Hart,
denkt alleen reeds over het nu gezegde na, en oordeelt, of gjj de eerste vRunAGKX der maan- den niet ijverig vieren moet als gij Jesus Hart wilt lief hebben enaan zijn hartewcnsch voldoen. |
||||||
|
1] II. png. 65.
|
||||||
|
13 —
|
|||||
|
III.
De groote belofte voor hen die negen eerste
Vrijdagen ter 11. Tafel gaan. 1. De zoogenaamd groote belofte van Jeans
Hart, (ter onderscheiding van de vele andere gunsten door den Zaligmaker beloofd aan hen, die zijn IL Hart eeren) wordt ons met de volgende woorden door de Zalige Margareta- Maria bekend gemaakt. „Op een Vrijdag, tijdens de H. Communie,
sprak Hij (Jesus) als ik mij niét bedrieg, deze woorden tot zijne onwaardige slavin: „Ik beloof u in de overmatige barmhartigheid „van mijn Hart, dat zijne almagtige liefde „aan allen, die negen eerste vrijdagen der „maand achtereenvolgend te Communie gaan „zal verleenen de eind-genade der boetvaardig- heid; zij zullen niet in zijne ongenade sterven; „noch zonder hunne Sacramenten te ontvangen, „daar mijn Hart hunne veilige schuilplaats „zal wezen in dat laatste oogenblik." Zoo schrijft zij in haren brief aan de Eerw.
Moeder de Saumaise, in Mei 1068. (1) In het leven door hare tijdgenooten geschreven, vinden wij dezelfde woorden opgenomen, (2) en nog onlangs heeft een ijverige Directeur 1) Oeuvres II. [>. 10&. 2) Yio I. ;>. 2ól
|
|||||
|
— 14 —
|
|||||||
|
van het Apostolaat des gebeds in België den
tekst laten vergelijken niet het oorspronkelijke Handschrift der Gelukzalige, dat te Paray- le-Monial berust. (1) De belofte is dus zeker echt, en juist met
de bovenstaande woorden door de Z. Margareta verkondigd; er blijft slechts over die een\' weinig te verklaren. Vooraf echter eene op- merking. Er zijn, die gemeend hebben, dat de woor-
den : „als ik mij niet bedrieg" eenigen twijfel zouden verraden. Dit is toch niet zoo. De Zalige spreekt dikwijls op dergelijke wijze. Nu eens schrijft zij : „het komt mij voor" „het schijnt mij toe"," dan eens, zoo als hier, „indien ik mij niet bedrieg" „gelijk ik meen." De beteekenis dier uitdrukkingen is echter |
|||||||
|
1) De E. P. Du/au, die het Handschrift der Zaligo
vergeleken heeft, geeft deze lezing, die nog iets duidelijker is, dan die, welke wij in de ü aangehaalde gedrukte plaatsen vinden : „Dans 1\'excès (elders excessive) de la miséricorde do mon Coeur, je te promets, que son amour tout puissant accordera, a tous ceux qui commu- nieront, les Iers Vendredis, neuf mois de suite. (Brief, tout do suite) la grace do la pénitence finale (Br. la grace finale de la pénitence) ; qu\'ils ne mourrtrat point dans ma disgraco (JB. en sa), ni sans recevoir leurs Sacremonts, et qu\'il se rendra (se rendant) leuv asile assuré a cette heuro dernière (Br. en co dernier moment.) |
|||||||
|
— 15 —
bekend en sedert lang, onder anderen door
den even geleerden als godvruchtigen P. de Gallifet, verklaard. De woorden Gods tot de Heiligen, leert hij, zijn dikwijls niet tot het oor maar tot het verstand gerigt; zij zijn in- wendig, niet uiterlijk verneembaar. De zaak, die God mededeelt, is dus van Ood, de woor- den waarmee ze zijn uitgedrukt zijn van den menseh; van daar het verschil van stijl hij de verschillende personen dit! de door God meegedeelde zaken bekend maken. Zoo sprak ook de Heer Jesus tot het hart der Zalige; on zij vertaalde die in de ziel gehoorde woor- den in do haar eigen uiterlijke taal. Van daar de aarzeling en eene soort van vrceze, of zij wel klaar en juist genoeg het gehoorde woord terug had gegeven. (Zie b. v. Bougaud, vie de la 13. Marg. p. 209.) „Ah ik mij niet be- drieg" wil dus in ons geval zeggen : „Dit zijn de woorden, en uitdrukkingen, dienaar mijne meening overeenkomen met hetgeen de Heer Jesus mij in de ziel geopenbaard heeft. Dit is de ware wijze, waarop ik meen Jesus open- baring te moeten weergeven." Wij kunnen hier aanstonds bijvoegen, dat
deze belofte, (die men ook wel de twaalfde helofte noemt, wijl zij op de twaulfde plaats na de elf algemeen bekende beloften, tot welke men de door J esus Hart beloofde gunsten teruggebragt heeft, pleegt gedrukt te worden) sedert langen tijd kerkelijk is goedgekeurd. |
||||
|
__ 16 _
|
|||||
|
Zij draagt zelfs, gelijk al de Geschriften der
Gelukzalige, de hoogste aanbeveling der Apos- tolische Kerk met zich; „dat er niets, wat de theologische censuur verdienen zou, in gevonden wordt," en de bisschoppelijke: „dar zij van harte wordt aanbevolen." (1) Wij be- hoeven dus niet immer te duchten, gelijk sommigen, die maar altoos te ligt meenen, dat Jésus te veel zou gezegd hebben. De Belofte hebbe verklaring noodig; maar echt is zij. 2. Komen wij nu tot haar inhoud dan moe-
ten wij natuurlijk acht geven, op de door Jesus gestelde voorwaarde», zoowel als op de voov regten. De voorwaarden zijn : negen H. Coinmuni\'én.
gedaan op negen achtereenvolgende eerste vrij- dagen van negen maanden. Waarom de Heer Jesus deze voorwaarden
aldus gesteld heeft, voegt ons niet te vragen. Het is zijn wensch, zijn Heilige wil; wat willen wij meer? — Toch kunnen wij wel eenige redenen gissen,
die den goddeljjken Zaligmaker hebben aan- gespoord, om juist deze voorwaarden te stellen. 1) Zie Ni/les, ile Kat Fest. SS. Conl I. p. 405.
(4de Edit.j over de ltoom.<ch» II. Congr. — Vie de la Hieiih. par sas contemporaines Appro\'t. - Vorder, voor Helmie b. v. Célébralio.i du lcr Venlreili. -»• •Imprimatur, 13 Deel 1873, Tlieodor. Kpisc. Leod. —- Voor Frankrijk, de MHcfjeis gedrukt met de 12 Be- loften, te \'J\'oulou.ie, yjiz. enz. |
|||||
|
— 17 —
Het boven aangeduide nopens d»; vrijdagen
en eerste vrijdagen geeft ons licht. De Heer zal den rrijdag gekozen hebben, wijl die dag bijzonder oian zijn H. Hart is gewijd; Hij zal negen en wel negen op elkander volgende vrij- dagen gewild hebben, wegens de gewoonte der geloovigen, om eene Novene of negendaag- sehe oefening te houden ; Hij zal negen eerste vrijdagen hebben vastgesteld, dewijl Jesns in \'t bijzonder de viering der eerste vrijdagen wilde aanbevelen; Hij zal eindelijk negen Communie n verordend hebben, wijl J:;sus wilde, dat de devotie tot zijn goddelijk Hart inzon- derheid door middel der II. Communie zou beoe- fend worden. Js er meer noodig, om de keuze der bijzondere voorwaarden genoegzaam te begrijpen ? Wij gelooven liet niet. In elk geval moeten wij Jesus wil volgen, en aan de een» gesteld»; rooruttarden geen stipj»; veranderen. 3. 1)<; voorregten, aan de vervulling der
genoemde voorwaarden geschonken, zijn aller- uitmuntendst. Zij zijn zelfs z<)ó groot, dat zij voor sommigen eenige verklaring noodig hebben, om niet verkeerd te worden begrepen, en dat zij door andereu, lijrt voorbarig, zonder ver- klaring niet geloofd zouden worden. Om gansch duidelijk te spreken, dienen wij
althans drie voorregten in de Groote belofte te onderscheiden. Anderen nemen er vier, en dan wel op deze wijze. 2
|
||||
|
— 18 —
|
|||||
|
lste voorregt: „Zij, die negen eerste vrijdagen
achter volgens Communiceren, zullen de genade der boetvaardigheid voor het einde huns levens ontvangen." 2de Voorregt: „Zij zullen niet in mijne
ongenade sterven." Zij, die deze twee punten als onderscheiden voorregten beschouwen, „de- wijl, zeggen ze, .Jeans niet tweemaal dezelfde zaak zal gezegd hebben," — -nemen aan, dat het eerste beteekent: „zij zullen niet sterven in verstoktheid, als onboet vaardigen," — daar de onboetvaardige dood de grootste aller ram- pen is; — en dat door het tweede wordt aan- geduid : „zij zullen ook niet in ééne enkele doodzonde sterven," — en dus : in mijne genade sterven.. Want, zeggen ze, is het ook eene onbegrijpelijke ramp in doodzonde te sterven, zij is toch niet zóó groot als die, waardoor men in eigenlijke verstoktheid sterven zou.-- Is dit verschil misschien wat ver gezocht, en heeft de Heer Jesus vcelligt enkel het eerste door het tweede nader willen verklaren, dan wordt de gunst er niet geringer om; wijl immers de hoofdzaak daarop neerkomt, dat wij door de doodzonde niet voor eeuwig van het H. Hart gescheiden, maar door Hetzelve eeuwig gelukzalig worden. En dit ten minste heeft de\' Heer Jesus duidelijk beloofd. Hoe Hij dit op twee wijzen ten uitvoer
kan brengen, is bekend. Hij kan ons zoovele |
|||||
|
— 19 —
genaden geven, dat wij, zoo wij goed mede-
werken, niet in doodzonde vullen; IJ ij kan ook zorg dragen, dat wij, door onze onbegrij- pelijke zwakheid in doodzonde gevallen, daar- uit weer opstaan met zijne genade, en ons bekeeren vóór dat wij sterven. In beide ge- vallen volbrengt liij zijne belofte, en worden wij gelukzalig. In beide gevallen zullen wij eenmaal getuigen, hoe goed het geweest is .lesus Hart lief te hebben, en het vooral in de II. Communie, en bijzonder door negen Communiën op negen achtereenvolgende eerste Drijflagen der maand te hebbeu vereerd. Geve ons de Heer eenmaal die zalige getuigen te mogen zijn! 4. Het 2de voorregt houdt in: „zij zullen
niet steroen, zonder huxxk Sacramenten te ontvangen." Uit voorregt is zeker nog uitstekcnder dan
het vorige. Verstaan wij door hunne Sacra- menten, juist diegenen waaraan zij het moest behoefte hebben, of, in \'t algemeen, al die Sacramenten, die wij in \'t bijzonder de Sacra- menten der Stervenden heeten, het voorregt blijft altoos uitmuntend. Het H. Sacrament der biecht is de reddende plank bij de schip- breuk, door sommigen te regt beschouwd als een tweede doopsel, dat de berouwvolle en daardoor weer rein gewasschen zielen niet slechts den hemel waardig, maar ook Oode |
||||
|
_ 20 —
|
|||||
|
gevalliger en moer gelijkvormig mankt. Het
FL Sacrament der Eucharistie is, vooral dan als de ziel van het ligehaain scheiden zal, de . krachtige teerspijs der reizenden naar de ge- westen des lichts en der zaligheid. Kn het H. Oliesel, — o hoeveel genaden schenkt ook dit H. Sacrament aan de christelijke ziel! Het zuivert baar immer meer; het lenigt hare smarten, het versterkt het hart tegen de ver- schrikkingen des doods, het doet de ziel met vertrouwen opzien naar de eeuwige glorie, welke weldra, met Gods genade, voor haar beginnen zal. Het ontvangen der laatst* //. Sfcwmwtoi
is dus wel degelijk een eigenaardig voorregt; en mogt dan ook de Heer Jesus het goed- vinden, niet altijd in letterlijken zin de H. Sacramenten in het laatste uur te laren ont- vangen, maar op eene andere wijze (b. v. door het schenken van een volmaakt berouw met de begeerte om te biechten) in den nood der scheidende ziel te voorzien, wie zou ook dan nog zeggen, dat Hij zijner belofte niet getrouw en voor zijn dienaars niet de barmhartige Zaligmaker geweest was? 5. Het ;5de voorregt overtreft nog de twee
vorigen in zekeren zin. „Mijn hart, zegt Jesus, zal inde laatste ure hunne veilige .schuilplaats zijn." Het kan bij den eersten aanblik schijnen,
|
|||||
|
_ 21 —
|
|||||
|
dat dezo belofte hetzelfde zegt. wat in de 5de
(der bekende XI) reeds is opgesloten, als de Heer zegt: „I/fc zal hunne toevlngt zijn in het leven en hij den dood." Geven wij echter wèl acht, dan vinden wij, al is het eenigzins de- zelfde gunst, die gunst toch veel krachtiger hier verkondigd. Jesus immers spreekt hier vooreerst uitdrukkelijk van zijn Hart: „mijn Hart, zegt Hij, zal hun schuilplaats zijn, of liever, het zal zich tot hunne schuilplaats maken. Vervolgens spreekt Hij niet alleen van eene toevlugt in het algemeen, maar van een schuilplaats (mi asile), en nog wel van eene gewisse, zekere, veilige schuilplaats (un asile assuré.) Wat zal de vereerder van Jesus Hart dan
nog te vreezen hebben? Wat zal de vijand vermogen, als hij ziet, dat het hart van Jesus vriend in Jesus Hart als in eene onverwin- nelijke, ja onaantastbare vesting is opgesloten? De bekoorder moge dan nog komen, „wetende dat hij weinig tijd meer heeft," hij moge zijne vergiftigde pijlen afschieten naar het hart, dat voor zijn Regter gaat verschijnen: de Vriend van het goddelijk Hart is veilig in zijn god- delijk schuiloord, en zegt slechts met liefde en in vervoering: „ Op U, o Heer, heb ik gehoopt, ik zal in eeuwigheid niet beschaamd worden! „Oij zijt mijne rots, mijne vesting, mijne hooge wijkplaats; in D schuil ik veilig. In vrede zal ik in II sluimeren en rusten!" |
|||||
|
— 22
|
|||||
|
6. Zullen wij nu, ten slotte, nog vragen,
of Jesus zijne beloften vervullen zal ? Wie zou het duiven? — Mag dan diegene, die de negen eerste vrij-
dagen gevierd heeft, er maar vrij op aan leven, in de gedaehte: nu ben ik toch zalig? Die dwaling zou even groot als de eerste zijn. Jesus heeft, — bij voorbeeld, - ook gezegd:
„Die mijn rleesch eet, en mijn bloed drinkt, blijft in mij en ik in hem." AVil dat nu mede zeggen, dat al wie ter H. Tafel geweest is, niet meer van Jesus kan geseheiden worden? Immers, neen. — De waarheid is deze. Zoo gij begint niet het vieren dei1 negen eerste vrijdagen, volgens den wil en het voorschrift van Jesus ; zoo gij clan later medewerkt niet de genaden, die Hij u onfeilbaar geven zal ter uwer zaligheid; zoo gij n niet roekeloos en opzettelijk weer in het verderf stort dooi- de doodzonde, of zoo gij althans, ongelukkig gevallen, weder opstaat met zijne genade: dèn, ja dan, zal de viering der negen eerste vrijdagen u een onderpand der zaligheid zjjn, en u beter leeren, dan ik het u leeren kan, hoeveel gunsten en genaden gij door deze oefening van het goddelijk Hart out var gen helit. Eeuige nekeloozen mogen hierop letten, om niet door de gunst zelve zich te misleiden. 7. Nog een paar opmerkingen. Heeft de Heer
Jesus op zoo krachtige wijze de devotie der |
|||||
|
— 23 —
|
|||||
|
eerste vrijdagen aanbevolen — welk is de
Christen, die ze niet tan harte zou willen beoefenen ? Verder: de Aflaat, door de H. Kerk ver-
leend, kan insgelijks op de eerste zondagen der maand verdiend worden; het bijzonder roorregt, door Jesns beloofd, blijft uitsluitend aan do eerste vrijdagen verbonden. Eindelijk: Jesus belofte maakt gewag van de overmaat zijner barmhartigheid, alsmede van de almagt zijner liefde. Het mag dus niemand verwon- deren, dat deze zijne belofte ons zóó groot voor- komt, dat men zo bijna niet zoude gelooven, als ze niet ten klaarste gedaan en ten sterkste lxjvestigd was. Geve de goode Jesus, dat wij allen eens
deel hebben aan deze gunst; maar laat ons dan ook van onzen kant beproeven al wat wij kunnen, om dit; gunst te verdienen. TV.
Bijzondere zegeningen van Jesns Hart in
de parochies, waar de eerste vrijdagen
gevierd worden.
Reeds ten tijde der Z. Margaretu-Maria
\'begon men de gunsten en zegeningen te be- wonderen, welke eene ijverige viering der fierste Vrijdagen van Jesus Hart verwierf. |
|||||
|
24
|
|||||
|
Sedert die dagen hebben diezfitfde zegeningen
niet opgehouden. Waarlijk opwekkend zijn dan ook de berigten dienaangaande door honderden monden en pennen verkondigd. In het bijzondere te treden zou ons veel te ver voeren. Wij verwijzen derhalve naar de Zendboden van Jesus Hart (ten onzent de Maaiidrozen) die elke maand, in alle landen dei" wereld en in vele talen, de gunsten van Jesus Hart mededeelen. (1) Wij herinneren daarbij de rijke getuigenissen van talloos priesters, vooral zielenherders en Missioiiarissen, die allen eenparig deze waarheid bevestigen. Hetgeen het meest en het zekerst verkregen
wordt\' is: het toenemen der leden van het Aartsbroederschap van Jesus Hart, het bij- wonen der kerkelijke plegtigheden enhetveel- vuldiger gebruik der H. Sacramenten. Niets zou ligter zijn,\' dan eene wolk van
getuigen hier op te roepen. De Herders, die de Parochies besturen, de Jleligiouscn die Missies prediken, vooral de Directeurs van het Apostolaat des gebeds, allen komen over- een in het getuigenis, dat de devotie der eerste\' vrijdagen steeds wondervol gewerkt heeft en nog werkt. Vraagt gij eenige feiten f Ziehier een ovcrzigt onlangs in België gegeven: „Een eerbiedwaardige Heer Deken zoide met tranen in de oogen: Geen maand gaat voorbij, dat 1) Zie b. v. den MaandroztH-Almanuk. 1879.
|
|||||
|
i
|
|||||
|
- 25-
ik niet 5 of o\' merkwaardige gunsten moet
bekend maken."\' En zulke getuigenissen ont- vangen wij dagelijks. Verschillende Eerw. herders en directeurs van Seminariën hebben betuigd: „de oprigting van het Apostolaat heeft de uitwerking gehad van eene missie of retraite." Anderen: ,mijne parochie is ver- nieuwd sedert de instelling van het Aposto- laat ; al onze leden, op weinige uitzonderingen na, willen do Novene der eerste vrijdagen houden; en velen gaan daarna voort met de II. Communie te ontvangen op de dagen aan Jesus Hart dierbaar." Weer anderen melden: „de gewoonte van het gemeenschappelijk gebed is weer ingevoerd wegens het ingevoerde Apostolaat des gebeds;" weer anderen, en zeer velen: „het gebruik der II. Sacramenten heeft zoozeer toegenomen op den eersten vrij- dag, dat wij verpligt zijn de priesters uit den omtrek te verzoeken, ons bij te staan in het biecht hooren. Het aantal Communiën op de Zon- en Feestdagen is er niet door vermin- derd; integendeel, er zijn ook op die dagen nog meer Communiën dan vroeger." Anderen zeggen: „al de kerkelijke diensten worden ijveriger bijgewoond, al de andere goede werken hebben er bij gewonnen." Weer anderen : „Zoo gij \'s avonds voor den eersten Vrijdag onze kerk bezocht, zoudt gij denken dat het de vooravond van een Aanbiddingsfeest of van Paschen was." |
|||||
|
— 26 —
|
|||||
|
In Frankrijk, [talie, Spanje, Portugal heeft
de viering der eerste vrijdagen niet minder zegenrijke vruchten gedragen. Tn vele andere katholieke landen begint dezelfde oefening veld te winnen. „Het is, zegt een godvruchtig schrijver, of de Groote Belofte door Jeans gedaan ten gunste van hen, die negen eerste vrijdagen aehtorvolgens Communiceren, geze- gend wordt gelijk de aflaat van Portiunatla, die ook door Hem gegeven is, en waarvoor men neg. na zoovele eeuwen, de bevolking des lands hunnen oogst en hun dagwerk ziet verlaten, om in de steden aan die gunst te gaan deelnemen. Kunnen wjj zeggen: Gods vinger is daar, — hier geldt het: Jesus Hart is hier. Overigens kunnen niet weinigen nog beter op een donderdag dan zaturdags te biechten gaan, terwijl de Herders beter op een vrijdag dan op een zondag eenige bijzon- dere oefeningen ter eere van Jesus Hart kunnen houden. En iu elk geval, al moest men ook een klein offer aan Jesus Hart brengen, i» zijne alntagtiye liefde niet in staat, ons dui- zendvoudig te beloonen. en de familiën, die Hem eeren, te zegenen \'t" Gelukkig mogen we dus hen noemen, die
de devotie der eerste vrijdagen beoefenen; nog gelukkiger, zoo zij die aan anderen leeren; en driewerf gelukkig die Parochies, waar de viering der eerste vrijdagen reeds gewoon en door allen gewenscht en gezocht is. |
|||||
|
— 27
|
|||||
|
V.
Wijze, om, den eerste)/ Vrijdag te vieren.
I. Er is niets bepaalde voorgeschreven.
Al los wordt overgelaten aan den jjver der
Herders, gestichten, of predikers. 1. ()j> sommige plaatsen kondigt men des
Zondags te voren den aanstaanden Eersten Vrijdag aan. In België wordt zelfs \'s Donderdags tegen den avond door liet luiden der klokken de plegtigheid geopend. 2. \'s Vrijdags wordt vroegtijdig eene 11. Mis
gelezen, en zoo mogelijk een godvruchtig ge- zang daaronder gezongen. Na het Evangelie (of na de 11. Mis) doet men de Akt van toe- wijding, of wordt eene korte toespraak over het 11. Hart van Jesus gehouden. 3. Tegen den avond zingt men een Lof,
of houdt men eene korte predikatie, of bidt men den kruisweg, toegepast op Jesus IFart. 4. De algemeene Communie heeft plaats
onder de H. Mis; en de Zélatricen dragen zorg, dat liet beeld van Jesus Hart met licht en bloemen versierd zij. Deze sieraden laat men staan tot Zondag-avond. 5. ()p vele plaatsen neemt men deze, op
andere eene andere gelegenheid te baat ter uitdeeling van platen, prentjes of medailles ter eere van Jesus Hart. |
|||||
|
.....28- ■■■
|
||||||
|
IL. Kan van dit alles niets plaats hebben,
of heeft althans niets van dit alles in eene parochie plaats, dan kunnen de Vereerders van Jesus Hart des niettemin op eigen wijze don Eersten Vrijdag waardig vieren. De H. Communie blijft de hoofdzaak. Het bijwonen der H. Mis gaat er van zelf meê gepaard: en juist daardoor tenminste kunnen zij toonen, dat hun deze oefening ter harte gaat. - Willen zij verder iets meer doen, wat belet heneene afbeelding van Jesus Hart te verspreiden, Jesus in het II. Sacrament te bezoeken, zelf de Akt van toewijding te vernieuwen, al hun werk met bijzondere aandacht aan Jesus Hart op te dragen, — en zoo vele andere oefeningen meer, Jesus Hart ter eero ondernomen ? Zooveel is zeker, zeide reeds de Z. Marga-
reta-Maria(l) dat: „zij die er hun lust in vinden het H. Hart te vereeren, tot dat einde al de eerste vrijdagen der maand nemen, om aan hetzelve eenige bijzondere huldebewijzen te brengen, een ieder volgens zijne godsvrucht!" Zij zelve offerde vaak voor hare vrienden de Communiën der eerste vrijdagen op, (2) en zij raadde aan, op Jesus woord, eene H. Mis te lezen of te hoeren op de eerste vrijdagen. (3) |
||||||
|
1) Oeuvr. II. P. 95. 2) I. p. 184. 3) II. p. ltó.
|
||||||
|
— 29 —
|
|||||
|
»e eerste Vrijdag
der maand Jannarij,
toegewijd aan het goddelijk kind. I. Punten voor de meditatie.
In het kort leunt gij allernuttigst de volgende
punten overwegen, om die dan later voor de andere vrijdagen te verdeelen. De hoofdzaak is, dat gij alleraandachtigst let-op de gevoelens en de gedachten van het goddelijk Kind. Her- inner n tevens, dat het eindvoorwerj) der de- votie tot Jesns Hart, niets anders is, als de persoon zelf van onzen goddelijkon Zaligmaker, Jesns. I. De Besnijdenis O. H. J. C. 1. Het god-
delijk kind ontvangt op dezen dag den zoeten Saam Jesns, dat is : God-Zaligmaker. Op dezen dag begint dus eigenlijk de Naam van Jesns Hart. 2. De Heen- .1 osus moet, om dien Saam te verdienen, zich diep vernederen en zjjn eerste bloed voor u vergieten. 3. In dien Naam moeten alle knieën buigen, in den hemel, op aarde, en onder de .aarde; Hij verdient dus al uwen eerbied. In dien Naam alleen is de zaligheid te vinden, maar ook ligt te vinden; Hij vraagt dns al uw vertrouwen. Noem dan in \'t vervolg, en vereer dien IL Naam met allen eerbied en hoop. „O mijn Jesns ! barm- |
|||||
|
30 - -
|
|||||
|
hartigheid/" (100 dagen aflaat.) Zoet Hart,
mn Jesus! wees mijne liefde! (300 dagen afl. Maandrozen 1875 p. 300.) II. IL Driekoningen. 1. Het Hart van liet
goddelijk Kind trekt de drie "Wjjacn uit het Oosten tot zich. 2. Ofschoon in de kribbe liggend, toont het zijne glorie in de schitte- rende Ster aan den Hemel. 3. Tusschen Maria en Joseph laat het zich vinden, en ontvangt het de hulde van liet opregt geloovig hart: het goud der liefde, den wierook des gobeds, en de mirrhe der versterving. — Zie of gij ii ook zoo gemakkelijk tot het goddelijk kind laat trekken ; of gij zoo moedig alle hinder- palen overwint; of\'gij het goddelijk Hart altijd door Maria en Joseph zoekt. Ook kunt gij be- schouwen, hoe Jesus Hort zelf als een schit- terende Ster is, die vooral in onzen tijd de verstrooide harten tot den God van Bethlehem trekt. Niemand leert de devotie tot Jesus Hart kennen en beoefenen, of hij wordt woldra een hartevriend van Jesus. lil. De cluijt naar Egijpte. 1. Gelijk Joseph
en Maria aan het bevel des Engels, zoo ge- hoorzaamt het goddelijk Kind aanstonds aan Maria en Joseph. 2. Hoe lang ook de togt is, eene reis van vele dagen, hoe eenzaam de dorre zandwoostijn, hoe talrijk de gevaren en bezwaren, liet goddelijk Kind rust kalm en bedaard in de armen zjjner Moeder, en leert |
|||||
|
— 31 - -
|
|||||
|
ons op Hem vertrouwen, zonder wiens toedoen,
gelijk Hij later loeren zal, geen haai\' van ons hoofd valt. 3. Het goddelijk Kind verlaat alles, bezittingen, hoe klein ook, vaderland, vrienden, bloedverwanten, den Tempel Gods, alles, om in een vreemd land geruimen tijd als balling door te brengen. Verbeeld u, met de IL Familie over Bethgabara en Gaza, en dan nog zeven dagreizen, door de barre zand- woestijn af te leggen. Waarheen P Voor hoe lang? Dit weet de Vader, die Daarboven woont. Hond uw hart kalm, als gij ook soms naar een of ander Egijpte vertrekken moet. Kust, gelijk Josus in de moederlijke armen van Maria,. Volg Jesus Hart altoos. IV. Verblijf in, en terugkeer uit Eyijpte. 1. Te
Matarieh. (het oude On of Heliopolis) toont men nog de plaats, waar de H. Familie zal gewoond hebben. Eene fontein van helder water en een wilde vijgeboom van wel twintig voet omvang met twee dikke loverrijke armen wijzen de plek aan. Doch wat was die plek, waar Israël vroeger in ballingschap leefde, vergeleken bij het koninklijk Hethlehein of het liefelijk Nazareth P 2. In Egijpte zag het god- delijk Kind rondom zich de dwaasste afgoderij plegen. Het zag zijne dierbare ouders onder vreemden, nog meer dan te Bethlehem, ver- stoeten. 3. Het aag echter ook den wil Gods, die hot weldra, gelijk eertijds Israël, uit Egijpte |
|||||
|
— 32 —
|
|||||
|
terugriep en nooit verlaten zou. De Engel
spreekt, en liet Ifart van den kleinen Jesus springt van blijdschap op, als het op nieuw aan Gods bevel en aan zijn teer beminde Ouders mag gehoorzamen. (Den 7 Januarij herdenkt de H. Kerk dezen terugtogt). Leer kalmte, leer vertrouwen, loer gehoorzaamheid, als gij het goddelijk Hart van Jesus niet onwaardig wilt blijven. Mijn God! hoeveel leert Gij ons niet, reeds in uwe eerste kinderjaren ! Spreek tot mjjn hart, en trek het tot U. II. VERZUCHTINGEN\'
hij wijze van Litanie fot het H. Hart van het goddelijk Kind,
(ook voor den Kersttijd dienstig.) Heer, ontferm u onzer!
Christus, ontferm u onzer!
lieer, ontferm u onzer!
Christus, hoor ons! Christus, verhoor ons!
God, Tlemelsche Vader, ontferm u onzer!
God, Zoon, Verlosser der wereld, ontf. u onzer.
God Heilige Geest, ontferm u onzer.
II. Drievuldigheid, één God. ontferm u onzer.
Hart van het goddelijk Kind Jesus, ontf. u onzer.
Hart van Jesus, gevormd in den schoot der
II. Maagd Maria, ontferm u onzer.
Hart van Jesus, in wieu de, Eeuwige Vader zijn welbehagen heeft, ontferm u onzer.
|
|||||
|
— 33 —
|
||||||
|
Hart van Jesus, in één persoon met den Zoon
Gods vereonigd, ontferm n onzer. Meesterstuk van den H. Geest, Tabernakel der Allerheiligste Drievuldig- heid, Brand-oven v.an liefde, Troon van liefde, Woonplaats der geregtigheid en liefde.
Magtig in de zwakheid, Wonder van gehoorzaamheid, gAfgrond van ootmoodigheid, » Oceaan van goedheid, § |-a Zoet middelpunt van mijn hart, ^
g Mijne opperste zaligheid, 3
> door de liefde tot ons gebragt, s
\'S-voor allen geopende Schat, 0
^ Bron van zegeningen, g
Grondslag der heiligheid, r<
door de Engelen verheerlijktopBethlehoms
velden,
welwillend de arme Herders ontvangend, de Koningen van verre tot U trekkend, in de kribbe reeds aan Golgotha denkend, tusschen Maria en Joseph gevonden, den stal in een Paradijs veranderend, op een handvol stroo uwen liefdetroon opslaande,
vooral de kinderkens tot U ï\'oepend, Bethlehem een waar Huis dos Broods makende, |
||||||
|
3
|
||||||
|
— 34 —
|
|||||
|
Hart van Jesus, van het begin af zoo warm
voor ons kloppend, ontferm u onzer, zoo vroeg reeds, in ballingschap ons voor- af beeld, | inEgijpte zelve, ons toonbeeld en onze troost, §
>"» in Nazareth, vol liefde gehoorzaam, §» g toevlugt van alle kleinen en ootmoedigen, 3
> Hart van het Kind Jesus, onze vreugde e "£ en onze roem, 0 jij Hart van het Kind Jesus, onze lust on g
onze troost, ►?\' Hart van het Kind Jesus, onze liefde
en onze zaligheid, Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we- reld, spaar ons, Jesus. Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we- reld, verhoor ons, Jesus. Lam Gods, dat wegneemt do zonden der we- reld, ontferm u onzer. Christus hoor ons ! Christus verhoor ons. Vers. O God dor harten, schep in mij een
zuiver hart; Antw. En vernieuw in mijn hart den waren
geest. LAAT ONS BIDDEN.
Almagtige God, die in den maagdolijken schoot
van Maria het Hart van Jesus door den H. Geest heilig en onbevlekt hebt gevormd, en voor ons hebt willen geboren worden ; neem het onreine hart van ons weg, en schep een nieuw hart in onzen boezem, opdat wij ü met een rein hart dienen on voor eeuwig uw aanschijn mogen z:en. Door denzelvon, onzen Heer J. C. die met TJ en den II. Geest leeft en heerscht in alle eeuwigheid. Amen. |
|||||
|
— 35 —
|
|||||
|
III. VOOKBEELD.
De E. Moeder Anna-Margareta Clément, in geur
van heiligheid overleden, den 8 Januari) 1061, in het klooster te Melun, dat zjj gesticht had, kan ons voor deze maand tot voorbeeld strekken. Zij heeft vooreerst het getuigenis afgelegd, dnt de H. Franciscus van Salcs, haar geestelijke Vader (feest 29 Jan.) gewoon was, zijn verblijf in Jesus Hart te houden. Gelijk Mozes, zeide zij, plagt hij om te gaan met God en werd alzoo do zachtmoedigste der menschen, en door zijn gemeenzaam verkeer met zijn beminde, kwam hij tot de volmaakte beoefening der twee deugden van Josus Hart, de uotmoed (n de zachtmoedigheid. Der- halve werd hij door God geroepen, om eene Orde in do H. Kerk in te stellen (die der Visitatie) waarin Jesus Hart en zijne twee dierbaarste deugden op bjjzondere wijze zouden geëerd worden. (1) Dezen, haar Vader in Christus, volgde Anna-Mar-
gareta getrouw na. In een brief aan de H. Joanna de Chantal legt zij elders den toestand van haar hart bloot. „De lietde Gods deed mij zooveel geweld aan, dat ik mij moeijelijk kon inhouden ; mijn hart voelde zich zoo krachtig tot Hein getrokken, dat het mij toescheen, of het uit mijn binnenste wildo wegvliegen. Werp ik de oogen op het Eeuwig Woord, dan gevoel ik zulk een lust in mijn hart, dat het altoos op nieuw gewond wordt door dien blUc. Mijne gewone verblijf- plaats is het H. Hart van mijn Zaligmaker. Het komt mij voor, dat Hij mij daarin opgesloten houdt, en dat Hij onze vcreeniging steeds inniger maakt.\'\' „Ja, ik moet u alles zeggen. Die goedheid van Jesus schijnt niet meer te willen dan mijn hart, dat Hij voor Hem alleen geschapen heeft; ten einde dat hart nergens meer ruste dan in den schoot des Vaders, of\' in zijn eigen Hart. Altijd trekt Hij het derwaarts (1) Leven, door P Augustinus Galice, later Gene-
raal der Barnabieten. Tres. VIII. 471. |
|||||
|
- 3ti —
|
||||||
|
door zijne liefde. Ten mijnen opzigto doet Hij het-
zelfde, daar Hij mijn nicti-r hart tot zijne woning kiest. \' (1) Den 1 Jannarij 1630, terwijl zo "s morgens met
de gansche 11. Kerk den Zoeten Naam van Jesus vereerde, ontving zij voor al dien ijver eene uitste- kende gnnsc van haar goddelijken Jleester. De Heer Jesus kwam nameljjk tot haar, <n graveerde zjjn aanbiddelijken Naam rondom haar vurig hart. Ook verklaarde hij haar den wondervollon zin, die in de letteren van i.ien verheven Naam gelegen is. Hij verzekerde haar, dat die H. Naam als een zegel op haar hart zoude zijn, om hetzelve tot zijn eigendom te maken en den ingang daarvan voor ieder ander te beletten. Hierna ging Iljj nog verder in het bewijs zijner liefde on sprak haar toe: „Ik leg mijn Hart op het uwe ;" en terstond gevoelde zij, hoe haar hart vereenigd werd met het Hart van haar goddelijken Bruidegom, op eene onbegrijpelijke wijze. Bij eene andere gelegenheid maakte de Heer haar
bekend, dat Hij haar hart lot een slagtoffer wilde maken, dat a. n het goddelijk Hart onverpoosd zijne hulde zou brengen. Om hieraan op eene moor waar- dige wijze te voldoen, zocht zij in het heelal de harten aller schepselen, ten oinde door hunne hulp den grooten God te vereeren ,• doch dit alles was nog weinig ; zij wendde zich dan tot het aanbiddelijk Hare van Jesus, alleen in staat eene God waardige huldo te geven, en zji bad dit goddelijk Hart, te willen aan- vullen wat haar oi.tbrak om den eeuwigen Vader te eer on. Kens, op het feest van den H. Joanr.es den Dooper,
riep Jesus haar toe : ,Luister, mijne dochter, let op en hoor nanr mijne stem.\' Daarop schoot Hij de pijlen zijner liefde uit zijn Hart op het hare af, en wondde het zoo zeer, dat zij uitriep : „O Liefde, hoe |
||||||
|
l.) Tres. II. 124.
|
||||||
|
-37 —
|
|||||
|
doordringend zijn uwe pijlen, en wat maken zij diepo
wonden !" ,De eindeloozo goedheid run mijn God, zoo verhaalt zij verder, werd niet moede mij nieuwe liefdegunsten te doen toestroomen." Zoo behaagde het Hem, o|> eene wijze, die ik niet begrijpen en veel minder uitdrukken kon, mijn hart uit mij zelve te nemen en er het zijne voor in de plaat» te stellen; zoodat het mjj thans voorkomt, dut ik peen ander hart meer heb. dan het eigen Hart van mijnen Heer Jesus. Vervolgens heeft Hij mijn hart genomen, en het zoo diep ia zijn uanbiddelijken boezem geplaatst, dat ik het niet meer zie !" (1) Leeren wij, onder anderen, van deze deugdzame
vereerster van Jesus Hart, vooral in deze maand met het goddelijk Kind Jesus vertrouwelijk om te gaan. De vier boven aangeduide punten kunnen ons over- vloedige stoi\' leveren. Plaats u inzonderheid dikwijls voor de kribbe van het goddelijk Kindje ; volg het in den geest van Bethlehem naar Egjjpte; luister aandachtig naar do zoete lessen von het goddelijk Hart ; overweeg ook ne verschillende waarheden in de bovenstaande Litanie bevat; zoo ztilt gij ligt al de vrijdagen dezer maand, ja al de dagen, het goddelijk Kind mot ijver eereu en vurig liefhebben. Wat Jesus Hart u van zijnen kant zal terugschenker», — kan geen mensch u verhalen. (1) Tres. VI. 214. Uit haar loven, in der tijd goed-
keurend gepreztn door den beroemden Kar- dinaal Uoiia. Het is hier de plaats niet, om over die mystieke hartverruiling verder uit te weiden. De gewone lezer zij gewaarschuwd , het niet te stoffelijk op te nemen. Immers liefde voor liefde, dat kan een ieder begrijpen. |
|||||
|
— 38 -
|
|||||
|
IV. GEBED.
Wat zie ik hier, mijn liefste Jesus,
Mijn Heer ! mijn Koning\'! Kn mijn God !
TJ, in een dieren-kribbo liggend,
fin in een enge, koele grot ! Zal dan een stal uw woning wezen,
Een handvol stroo uw Koningstroon!
Wat arme doekjes, al uw purper,
Twee arme aanbidders, heel uw kroon!
En toch, hoe minlijk speelt uw lachje
Om uw nog spritkeloozen mond, En laat go uw Hart in de oogjes lozen,
Als of Ge niets dan lust hier vondt ! Hoe dankbaar lacht Ge uw Herders tegen,
Als kendet Gij noch leed, noch smart, En trekt Ge \'s Oostens verre Wijzen
Door \'t sterrenlicht aan \'t juichend Hart!
Hoe lief ook rigt Ge op mij uw blikken,
Uws Harten spiegel, goddlijk Kind ! En lacht me toe met goddlijke oogjes.
Waarin ik \'t licht des hemels vind. O Kindje Hof! O liefste Kindje !
Wie hoort hier ciet uws Harten stem ?
Of antwoordt niet met hart voor Harte, O zoete God van Bethlehem !
Mjjn hart is \'t uwe ! Neem het, Kindje !
En speel er moê als zoeten last,
.En, — dat het nooit we >r U ontglippe, — Zoo houd het met uw haudjos vast! —
|
|||||
|
— 39 —
|
|||||
|
De eerste Vrijdag*
der maand Februarij,
gewijd aan \'t goddelijk Hart in zijn
verborgen leven.
I. Punten voor de meditatie.
Overweeg inzonderheid do volgende punten,
waarvan gij een of ander op de volgende vrijdagen hervatten kunt. t. Den 2en Februarij valt het feest in van
Maria-zuivering, ook genoemd de Opdragt van het goddelijk kind in den Tempel te Jerusa- lem, in de Oostersche kerk de ontmoeting (van Simeon en Anna), bij ons: Maria-Lichtmis. Al die namen zijn leerrijk voor u. 1. Het goddelijk Hart geeft er \'t voorbeeld
van vele deugden, vooral van :gehoorzaamheid, zelfs aan eene wet, die den Heer Jesus niet verbond; van nederigheid, door zich te stellen in de rij der gewone menschen; van armoede, door het offer der armen (twee duifjes) voor zich door zijne arme .Moeder te laten aanbie- den ; van godsdienst en godsvrucht, door zich vroegtijdig naar den Tempel Gods te laten dragen en zich den hemelschen Vader te laten offeren. 2. Het Hart van Jesus wijst aldus bij voor-
baat op het groote offer, dat Hij voor u een- |
|||||
|
— 40 —
|
|||||
|
maal op Golgotha brengen zal. Het biedt zich
van nu af\' aan, om alles voor u te doen, wat
hot doen kan. Onderzoek, wat gij van uwen kant uwen Zaligmaker offert \'i-- 3. Jesus Hart lijdt niet zijne H. Moeder,
als Simeon haar voorspelt, dat een zwaard van droefheid hare ziel zal doorboren, Jesus denkt aan zijn eigen Hart op het kruis te openen, en aan het Hart van Maria, met Hem doorboord. Aanschouw met aandacht dit leer- rijk tafereel: Jesus met Maria, en Maria de teedere Moeder met Jesus lijdend. 4. Het goddelijk. Hart verblijdt zich om
Simeon\'s levendig geloof, en Anna\'s gestadige godsvrucht. Hoevele lessen voor u, als ge wel acht geeft op de gevoelens van Jesus Hart, en daarbij tracht zoowel Simeon als Anna na te volgen. Simeon begeert vurig, Anna bidt. Beider wcnsch wordt door Jesus voldaan. Verlang voel, en bid nog meer; het Hart Gods zal u verhooren. II. Jesus op nieuw in den Tempel gekomen,
als Hij 12 jaren oud was, leert u, o. a. het volgende: 1. Hij verlaat de Hem dierbare eenzaam-
heid, als het noodig of nuttig is voor de zaken zijns hemelschen Araders. Zoo vertoont Hij tevens zijne godsvrucht on vlammende liefde voor de Eer Gods, die boven alles gaat. Zijn Hart is altijd met het goddelijke bezig; doch |
|||||
|
_-41 —
|
|||||
|
het vergeet daarom de menschen niet. — Ver-
geet gij niet soms een van beiden, of\'misschien beide te gelijk ? —- 2. Het Hart van Jesus tooTit bovendien de
schatten zijner goddelijke wijsheid. Jesus ant- woordt of vraagt, maar brengt bij elk woord iets goeds voort „uit den goeden schat zijns harten." Hij zit te midden der leeraars, en in den Tempel Gods, om u een nieuw voor- beeld te geven. Zie, waar gij u het liefst be- vindt, en of gij gaarne den Tempel Gods bezoekt ? 3. Het Hart van Jesus toont ook de ware
liefde jegens zijne ouders. Jesus wil hen niet bedroeven ; maar herinnert hun, hoe de hemel- sche Vader Hem geroepen hoeft. Itoept God ook u misschien ? Wat doet on zegt gij dan inet betrekking tot uwc ouders of vrienden ? Geeft gij gehoor aan Gods stem ? Weet gij getrouw die te volgen? Gelukkig hart, dat altoos luistert naar do inspraken des Heeren! III. In Nazareth wordt het H. Hart op
een eigenaardige wijze uw voorbeeld in de liefde tot het verborgen leren, in de nederigheid en de eenzaamheid. 1. Nazareth heet en is de Bloem van Galilea,
doch het is zoo weinig bekend, zoo weinig geacht dat men vraagt: „of wel van Nazareth iets goeds kan komen." Hot is oen klein, stil en vergeten stadje, in een aangenaam dal gele- |
|||||
|
_ 42 —
|
|||||
|
gen, omringd van bergen beplant met vijge-,
olijf- en granaatboomen, waartusschen zijne witte huisjes liefelijk uitkomen. Maar die stille eenzaamheid en die sclioone natuur zijn juist do lievelingen van Jesus Hart. In de schoone natuur leest Het Gods grootheid en Goedheid als in een open boek; op de een- zame bergen bidt Het met liefde tot den Hemelschen Vader. Het kon u niet duidelijker leeren : Aanschouw de leliën des veld» ! en : Onze Vader, die in de hemelen zijt. 2. Hoe gehoorzaam is verder het minnend
Hart van Jesus aan Maria en Joseph, die voor Hem de plaats des hemelschen Vaders bekleeden, — hoe onderdanigin alles, —altijd,— en dat wel in de meest gewone bezigheden,— als Hij b. v. water haalt uit de frissche bron, (thans nog te Nazareth vereerd), of medewerkt mot den H. Joseph in zijn nederigen winkel; waarom men later zeide: „Is deze niet de Zoon van den timmerman ?" Pas dat alles op uwe gehoorzaamheid toe. — 3. Donk verder aan het stille lijden van
Jesus Hart, als de H. Joseph komt te sterven, en de H. Moedermaagd, onder andere smarten, ook die der weduwen moet ondervinden. O hoe zoet waren anders deze dertig jaren, met God en zulke ouders te Nazareth doorgebragt! — Overweeg, wat uw hart doet en denkt in den huiselijken kring. Bemint gij de eenzaamheid? |
|||||
|
— 43 —
|
|||||
|
Zoekt gij die misschien te veel als uw pligten
u elders roepen ? Zoekt gij die genoeg, als het Hart Gods er u toe roept ? En hoe is het met uwe stille opgeruimdheid, gezelligheid, min- zaamheid, onderdanigheid gesteld ? ■— Och, denk toch aan Jesus Hart, als gij volmaakt wilt worden. Zoo gij uw hart naar dit toon- beeld vormt, zult gij het spoedig zijn. GEBED
bij wijze van litanie tot het eenzaam Hart
van Jesn.s. Keer, ontferm U onzer!
Christus, ontferm U onzer!
Heer, ontferm ü onzer!
Ohristus, hoor ons! Christus, verhoor ons !
God, Hemelsche Vader, ontferm U onzer!
God, Zoon, Verlosser der wereld, ontf. U onzer!
God, H. Geest, ontferm U onzer!
H. Drievuldigheid, één God, ontferm U onzer!
Hart van Jesus, eenzaam Hart, ontf. U onzer!
rustend in den schoot des eeuwigen Vaders,
3 verborgen in den reinen schoot van Maria, » S Minnaar der eenzaamheid, S* e Hemel der eenzaamheid, §
5 altijd wakend over uwe uitverkorenen, <-<
1Ê afgescheiden van de wereld,
ȣj de nachten doorbrengend in het gebed, B in beschouwing opgetogen, >3
|
|||||
|
44
|
|||||
|
Hart van .Tesus, don Vador in geest on waar-
heid biddend, bovon de bekoringen verheven,
van hemelsche liefde ontvlamd, mystieke cel, Geheimzinnige Tempel, Eenzaam Paradijs, lust van het eenzaam hart, sprekend tot de eenzame harten, de eenzame harten vruchtbaar makend, uwe geheimen aan de eenzamen openbarend, gesterkte van het eenzaam hart, © g toevlugt van het eenzaam hart, si
1-5 zoete verkwikking van liet eenzaam hart, 3
§ U vereenigend met het eenzaam hart, 3
in vrede heerschend in het eenzaam hart, cl Jj Voorbeeld van liet eenzaam hart in uw ©
W verborgen loven, §
Toonbeeld van allen, die de eenzaam- "/__
lieid liefhebben,
in de eenzaamheid het hart wondend, door de eenzaamheid het hart tot ü trekkend,
in de eenzaamheid ons nooit verlatend, in de eenzaamheid onze lust en troost, Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we-
reld, verhoor ons, Josus! Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we-
reld, spaar ons, Jcsus! Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we-
reld, ontferm U onzer, Jesus ! |
|||||
|
— 45 —
Christus, hoor ons! Christus, verhoor ons !
Vers. Ik zal de ziel in de eenzaamheid
leiden. Antir. En tot haar hart spreken.
IAAT OSS BIDDEN.
Heer Jesus, minnaar der eenzaamheid, stort
in onze harten de liefde tot de eenzaamheid, ten einde zij, van het gewoel der wereld verwijderd, bij het zwijgen der schepselen, uwe zoete stem mogen liooron, en met de taal des harten en der liefde U in de eenzaamheid getrouw mogen antwoorden. Die leeft en heerscht met den Vader en den H. Geest door alle eeuwen der eeuwen. Amen. 111. VOORBEELD.
Onder do ijverigste vereerders van Josus Hart die
nog vóór <le Zalige Margareta-Maria in de devotie tot het goddelijk Hart hebben uitgemunt, wordt met regt de Eerb. M ieder Maria <l r Menschwording, vaa de Orde der Ursulinen, geteld. Maria Gmjard, (zoo heette zij in de wereld» werd
geboren te Tours, in Frankrijk, dun 28 October 1599. Na den dood van haren eehtgenoot, gaf zj h ren zoon geheel over aan de zorgen van het goddelijk Hart, hetwelk zon goed daaraan beantwoordde, dat haar lieveling Claudius Martin niet slechts een geleerd priester, maar een door deugd uitmuntend Benedictijn werd, die later het heilig levon van zjjiie godvruch- tige Moeder te boek stelde. „Er gaat geen dag voorbij, zjo schreef zij hem
zelve later, waarop ik u niet otter aan de goddelijke |
||||
|
— 46 —
|
|||||
|
liefde, op het altaar van Jesus Hart.\'" (p, 252). En
wat zij met haar zoon deed, deed zij voor haar zelve, voor al de anderen, die zij aan God wilde aanbe- velen, altoos het aanbiddoljjk Hart van Jesus als een altaar beschouwende, waarop zij al haar gebeden, verzuchtingen en offers aan God hei aangenaamst kon maken. fp. 281) Dagelijks bad zij ook haar hartelijk gebed, van ouds
bekend en door velen gebezigd : O eeuwige Vader, door het Hart van Jesus, mijn weg, mijne waarheid en mijn leven, nader ik tot U. Door dar goddelijk Hart, aanbid ik U, voor allen, die U niet aanbidden ; bemin ik U, voor allen die U niet beminnen ; erken ik U, in de plaats van al die vrijwillig verblinden, die, uit verachting, 1\' niet willen erkennen." En tot Jesus : „Gij weet, o "Welbeminde mijner ziel, al wat ik uwen Üemelscheu Vader door uw goddelijk Hart en uwe heilige ziel zeggen wil. Tot Hem spiekend, zeg ik het ook tot U ; want Gjj zijt in den Vader, en de Vader is in U." (p. 280.) Elders vat zij dat alles zanien in de zoetste ver-
zuchtingen. „O mijne Liefde ! reept zij daar uit, al mijn lust en mijn genoegen ! Gij weet, wat ik begeer; want mijn hart ligt open voor uwe oogen, bij liet altaar van uw U. Hart. Dat ik dan geheel aan U zij, gelijk Gij de mijne zijt. Nog eens, o heilig Altaar van liet Hart van mijn God! dal op U dit offer worde opgedragen I o aanbiddolijke vuurgloed, ontvlam haar, die niet anders als in uwe vlammen leven wil. Of kan ik dan zoo digt bij U zijn, en op een altaar van vlammen, zonder door de liefde verteerd te worden." (p. 91). De vurigheid dezer verzuclit;ngen behoeft ons ove-
rigens niet te verwonderea, zoo wij er den grond van nagaan. Reeds in 1635, en dus nog voor de geboorte der Z. Jlargarota-Maria (1047) had onze Maria der Mensehwording een woord uit \'s Hoeren mond ver- r.omen, dat ons alles verklaren kan. Zij bad loen oin |
|||||
|
— 47 —
|
|||||
|
groote gunsten, doch scheen niet verhoord te worden.
Maar eensklaps dringt „cen goddelijke lichtstraal in haar hart, en plotseling volgt daarop eene zoete stem: „Vraag Mij door tiet Hart tan Jesua, mijn be- minnelijksn Zoon ; door Hem sal ik n tvrnooren, en u verleenen teut gij vraagt.\'\' Van toen af, zegt zij zelve vereenigde haar de Geest die haar leidde met het goddelijk en nanbiddelijk Hart van Jesus, in dier voege, dat zij slechts sprak en ademde door Het- zelve, en altoos nieuwe genaden door dat goddelijk Hart van Jesus vond.\' (p. 136.) Eene dezer gunsten had zij reeds vroeger genoten. „Nimmer toch, schrijft zij, liet die goddeljjke Liefde mij met rust. Zekeren nacht zag ik den goddelijkcn Bruidegom, die twee harten in zijne handen hield ; en ik begreep dat dit zijn en mijn hart was. Toen plaatste hij het eene hart in het andere, maar op zoo kunstige wijze, dat het slechts één hart scheen ro zijn, hoewel ik de vereenigiig dor twee harten aanschouwde. Terwijl Hjj dio vereenigipg daarstelde, sprak Hjj : Ziedaar, op welke wijze de vereoniging der harten plaats heeft. Daarbij gevoelde ik iets goddelijks, dat zoo zoet was, dat ik hst onmogelijk kan uitdrukken." (p. 71.) Hoezeer de Dienares Gods aan do goddelijke ge-
naden beantwoordde, ligt bloot in haar levensgeschie- denis (door den Ew. llr. liichandeau, Tournai, 1S73). Zij verliet do wereld, en daarin haar eenigen, j\'ugdigen zoon, om zicli geheel aan God te geven in de Orde der 11. Anj;ela vim Merici. Zij verliet haar vaderland, om zich geheel en al aan liet heil der zielen in het Nieuw-Frankrijk (Canada, te wijden. Zij verliet ein- delijk nog eens do wereld, in een anderen zin, (den 30 April 1672) om rijk aan verdiensten en goede werken, één der treffendste bewijzen te leveren, dat ook in het werkzame loven de hoogere beschouwing sn vereeniging met God hare plaats kunnen vinden. De woorden dezer Teresia der Nieuwe-Wereld (gelijk. reeds Bo3suet haar noemde) en vooral haar visioen |
|||||
|
— 48 —
van 1635 zijn dnn ook van ouds reeds te Kouio aan-
gehaahl ten bewijze der zoete kracht en hooge nut- tigheid van de devotie 10. Josus Hart. Do zaak liarer zaligvtrklnring is onlangs te Rome ingeleid, en haar gebed wordt door duizenden gebeden, (t,\\ IV. GEBED.
O Nazareth! wat blijde dagen
Zie ik voor U den Schepper vragen,
Jui gjj der Knglon Liefdezon
Alüogt bergen bij uw frissohe bron, —
En \'t Licht, dat uit het Licht gesproten, De starrenzee hoeft uitgegoten Aan \'t blaauw en maatlooa firmament,
In U zijn bakermat erkent.
Zie ! \'t Kindje, dat daar zit te spelen Heeft de Englen om zijn Hart te streelen, Haar kiest uw blinkend marmerzand.
Het knaapje, wiens nog zwakke hand
Uit uwe bron gaat water scheppen, Gebiedt, dat zich de starren reppen, Of roept zijn bliksemen: „Komt voort!\'\'
En t -„Heet; hier zijn wij," wordt gehoord.
Doch neen ! niot met die donderkolen Kwam iljj op uwe bergen dolen, Die jong\'ling in het nmbaehtsklood.
Aanschouwt I uw ploegen zijn gereed,
Uw wagens en uw i>t)$onjti\'<kon, Door Hem, wiens voot de sterren drukken, Wiens hand do heemlen meten kan,
En door wiens zorg uw akkerman
Thans rustiger uw rots bebouwen En op een rijker oogst mag schouwen. |
||||||
|
(1) Dit gebed is afzonderlijk gedrukt on verkrijg-
baar bij de Zólatricen van Maastricht. |
||||||
|
— 4$) —
|
||||||
|
Aanschouw ! En lees reeds in dit Hart
De vreugde ja vnn zoete smart, Maar afgewisseld door gebeden, Die u herscheppen\' in een Eden ; Een Eden, ach ! ook U niet gansch Nog blinkend in zijn homelglans, Miar toch waarachtig, boven \'t oude, "Waar Adam eens zijn God in trouwde. O Naznreth! O blanke bloem Van Oalileê ! wie schetst uw roem \'i Wie zou, die werken moet en strijden, U niet dat zalig lot benijden, Het lot, van s Vaders eeuwgon Zoon
Te strekken tot een weikmauswoon ; liet lot, zijn zoete stem te hooren Die \'t llallel stuit der hemelkooren, Of\' zelfs den harden hamerslag En \'t zaaggekiiars, dat eiken dag, Als leefde IIij alleen voor sniarte. Hem Golgotlui weerklinkt in \'t Harte ! Doch neen ! — wat zegen Hjj u biedt, — Uw lot benijden mag ik niet. Dan wil ik liever met u roemen En brengen Hem uw lievlingsbloemen : Gehoorzaamheid en stille vree, Met nedrigheid en zoeto> beê, Opdat ook ik in u moog\' leven Om \'t hart aan \'t Harte Gods te geven, Kn juichen in mijn zoetst genot, In u verborgen met mijn God ! . |
||||||
|
4
|
||||||
|
— 50 —
»e eerste Vrijdag-
in Maart,
toegewijd aan het lijdend Hart van Jesus. 1. Punten voor de overweging.
De beschouwing van Jesus lijdend Hart
biedt u zooveel stofs ter overweging aan, dat gij u noodzakelijk tot eenige hoofdpunten be- palen moet. Tot de voornaamste kunt gij de volgenden rekenen. I. Jesus Hart in den tuin van Gethsemane.
Deze tuin herinnert den tuin van hot Paradijs, maar met welk verschil! Hij ligt in het dal Josaphat (het dal des Oordeels) aan den voet des Olijfbergs, tusschen Jerusalem en Betlia- nië, — welke herinneringen ! Overweeg wat Jesus op al die plaatsen gedaan heeft of doen zal, en wat op dit oogenblik zelf zijn goddelijk Hart nopens dat alles gevoelt. Aanschouw zelf in \'t verschiet do geeselkolom on het kruis, en bedenk, hoe Jesus hartelijden vermeerderd wojdt lo. door zijn allertccderst gevoel en zijne goddelijke kennis; 2o. door de gricvcnd- ste ondankbaarheid van het menschelijk hart; 3o. door de beleedigingen den hemelschen Vader aangedaan in den loop der eeuwen, waarvoor Hij do voldoening op zich heeft ge- nomen. Let vooral op het bloedig zweet, clat |
||||
|
— 51 —
|
|||||
|
juist door do smart des harten uit al zijne
aderen wordt geperst, en alzoo vooraf heen wijst op het bloed en water, dat weldra zijn god-
delijk Hart op het kruis zal ontvloejjen. Zulk eene zee van smarten is voor ons ondoorgron- delijk. Maar Jesus zelf zegt: dat IJ Ij tot ster- vens toe bedroefd is ; en de angst en walging, die Hem doen beven, zeggen genoeg, dat Hij hier „den doodstrijd\'\' rijdt, gelijk ook de Evangelist geboekt hoeft. Lot nog: op het goddelijk Fiat! dat wel het Fiat van Jesus Hart mag genoemd worden, gelijk het Fiat der schepping dat zijner Wijsheid, en Maria\'s Fiat, bij de Mensehwording, dat zijner barm- hartigheid mag heetcn. Beschouw liet kort maar krachtig Fiat als een uwer schoonste en beste gebeden. Er is ter wereld geen zoeter, en geen krachtiger te vinden, — vooral in het lijden. II. Jesus Hart voor de Regters. Bedenk,
hoe grievend het is alleronschuldigst voor vele regters te staan, en door geen enkelen hunner krachtdadig te worden verdedigd. Een Annas is de opruijer van allen; oen Caïphas huichelt; een Ilerodes veinst als een nieuwsgierige ; een Pilatus beeft uit mensehen vrees. En als Pilatus ook vijfmaal Jesus onschuldig verklaart, durft hij Hem nog niet vrijspreken; of liever ja, hij spreekt Hem vrij en levert Hem terzelfder tijd aan zijne Hoofdvijanden ter kruisiging |
|||||
|
— 52 —
|
|||||
|
over. — Bedenk hierbij, hop Jesus Hart, altoos
kalm on rustig als God, op zjjn eigen toekom- stigen regterstoel wijst, hoe Hij door zjjn zwijgen den nieuwsgierigen antwoordt; en zelfs den Heidenschen Pilatus aan den éénen God van Daarboven, die alles beschikt, doet denken. Denk ook gij aan uwen toekonisrigen Regter, en „hoe zoet liet zijn zal te sterven, na eene standvastige devotie gehad te hebben tot Hem, die uw regter zijn zal," gelijk de Z. Margareta u leert. III. Jesits Hart en zijn volk. Zijn uitver-
koren volk, ja, lo. zoozeer met alle gunsten en weldaden overladen, 2o. zoo vreeseljjk on- dankbaar en verblind, 80. zoo verhard en ver- stokt in zijn boos opzet, dat het Jesus bloed, ook zijn Darteblocd, over zich en zijne kinderen durft afeischen. Mijn (tod ! wat moet Gij ge- leden hebben in uw zoo teeder minnend Hart?— Hoe verdraag ik op mijne beurt de ondank- baarheid der menschen Y — Denk aan Jesus Vaderhart, aan zijne liefde, zijne eindeloozc zorgen, en zoo wijders. IV. Jesus Hart en zijne leerlingen. De leer-
lingen, zoo aanhoudend in zijne school onder- wezen, zoo zorgvuldig gevormd, zoo minzaam met alle genaden voorkomen ; en nu ? O wat moet zijn Hart niet gevoelen, niet verduren, ols het ijselijkst lijden, — van een Judas, — van een Petrus zelfs, - - ja van allen, die van |
|||||
|
— 58 —
Hem wegvlugten, uit angst en vreeze. - • En
hebben wij ten minste meer moed, dan zijne leerlingen toonden P Zijn wij dankbaarder voor zijne lessen ? Verlaat gij uwen Jesus niet ligter nog dan zijne discipelen, en bij minder gevaar, om nietiger redenen, voor beuzelingon dezer aarde ? V. Jesus Hart en zijne. Ugchaamssmarten.
Denk aan de boeijen, de gevangenis, de bespot- ting ; aan de geeselkolom, de kroon van door- nen, de kruisdraging, de kruisiging, het kruis. Al wist gij hiervan niets anders als de namen; het ware meer dan voldoende. Doch gij weet meer, veel meer; en zoo gij wèl acht geeft op hetgeen gij weet, en u daarbij afvraagt: welk Hart heeft dit alles moeten lijden? Hoe heeft Hij het geleden P Waarom? Voor unen? met welke gevoelens ? o dan zult gij nooit ten einde komen van deze stof bij uwedagelijkscho overweging. — Jesus lijdt alles; zelfs het wreed- ste"; — en Hij lijdt het voor u, — en doom,— en met de grootste liefde lijdt Hij dat alles. — • O wat zult gij niet moeten wedergeven voor zulk eene wederliefde; en mat welk eenen moed en volharding zult gij de u geschonken kruisjes, als kostbare parels van Jesus kruis niocten dragen. VI. Jesus Hart en zijne zielesmarien. Hier
staat gij voor een grondelooze zee. Let echter vooral daarbij op de gevoeligheid van het |
||||
|
— 54 —
|
|||||
|
allerheiligste? Hart, — op de eindelooze liefde
van het goddelijk Hart, op de versmade goed- heid van de eindeloozo Goedheid en Liefde zelve. Denk aan zijne alwetendheid. Geef acht op het doel van zijn bitter lijden. Overweeg. wat gij zelf gevoelt, als de geheele wereld u schijnt te verlaten, te vervolgen, en gij bij niemand, bij God zei ven, geen troost meer kunt vinden. Want, in dat woord Aan Jesus ligt de overigens voor ons onpeilbare diepte van de smart zjjns Harten uitgedrukt: „Mijn God! Mijn God.\' mtarom licht Gij mi-i ver- laten /" — Beschouw dus voor dit oogenblik de heilige ziel van uwen Jesus. Indien gij ooit iets geleden hebt, vergelijk uwe zielesinart bij die van .Jesus, als een druppel bij den gansenen Oceaan. Bedenk dan, wat gij aan Jesus moet wedergeven voor zulk een bewijs zijner goddelijke liefde, on offer althans uw hart aan het zjjne, om met Hein kloekmoedig te strijden en te lijden. VU. Eindelijk, Jesus Hart en gij zelf. -
Want ook uw hart stond Hem levendig voor oogen. Hij kende u, Hij zag u, en Hij wist, wat gij eenmaal Hem geven zoudt? — Is het azijn P of bittere galle ? — Zjjn het doornen, en geeselslagen P —- O bedenk dan, wat gij voortaan te dom hebt, en hoe gij van nu af het goddelijk Hart des te ijveriger vertroosten moet. |
|||||
|
— 55 —
|
|||||
|
Er zijn gewis nog vele andere punten dien-
aangaande die gij overwegen kunt. Oefen u «chter bijzonderlijk in liet beschouwen van Jesus Hart. Stel u dat goddelijk Hart zoo levendig mogelijk voor den geest. Verbeeld u het to zien, en tracht te gevoelen wat het gevoelt. - Zoo zult gij allengs dieper in dat goddelijk Heiligdom binnendringen, en er een schat van zegen en genaden vinden. Hoe zalig toch het hart, dat zijne kruisjes vergelijkt bij het kruis van den Heer Jesus ! Hoe zalig roods op aarde, als het zijn zoetsten troost in het Hart van den Heer zoekt! — Maar nog eens : overwegen moet gij, als gij den honig uit deze goddelijke bloem wilt smaken. II. GEBED
bij wijze, van litanie tot het lijdend Hurt
ran\' Jesus..
Heer, ontferm U onzer!
Christus, ontferm U onzer! Heer, ontferm II onzer! Christus, hoor ons! Christus, verhoor ons! God, Hemelsche Vader, ontferm U onzer! God, Zoon, Verlosser dor wereld, ontf. Uonzer! God, H. Geest, ontferm IT onzer! H. Drievuldigheid, één God, ontferm U onzer. , Lijdend Hart van Jesus, ontferm U onzer. |
|||||
|
Hart van .Jesus, gevoelig aan Manu\'s smarten,
Lust, Aan den Hemelschon Vader,
Brandend van liefde naar het kruis,
Met bittere droefheid gevoed,
Bron van rouwe,
Beangst in Gethsemane\'s tuin,
Tot stervens toe bedroefd,
Dooi\' Judas verraden,
Bedroefd om de lauwheid der Apostelen,
Door een Engel vertroost,
Afgemat tot den doodstrijd toe,
» Onderworpen aan het bevel uws Vaders, 2 sg Door uwe liefde met koorden geboeid, §» 1-5 Alle soort van smaad verdurend, 3 § Overgeleverd aan de woede der menschen, ,
*"Door Petrus verloochening miskend, "g Voor de aardsche regters geboend, b W Door niemand verdedigd, »
Door allen onregtvaardig behandeld,
Door de wreede geeseling verscheurd,
Met scherpe doornen doorboord,
Onder het zware kruis bezwijkend,
Bij den aanblik uwer Moeder doorwond,
Door Veronica getroost,
Met gal en azijn gelaafd,
Met wreede nagelen doorboord,
Drie uren aan het kruis lijdend,
Om ons, door uw hemelsehcn Vader be-
proefd. Isa den dood, met eene lans doorstoken,
|
||||
|
— 57 —
|
|||||
|
Hart van Jesus, mot versmadingen verzadigd,
ontferm IT onzer.
Hart van Jesus, Troost van alle bedrukte harten, ontferm U onzer.
Hart van Jesus, Middelpunt aller smarten, ontferm U onzer.
Goddelijk Hart, onze lust en onze liefde, ontferm U onzer.
Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we- reld, verhoor ons, Jesus. Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we- reld, spaar ons, .Jesus. Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we- reld, ontferm u onzer. Christus, hoor ons! Christus, verhoor ons ! v. Zoo wij met Jesus lijden, R. Zullen wij niet Hem verheerlijkt worden. G E B E 13.
Aanbiddelijke Zaligmaker, wiens Hart, met smarten en bitter lijden vervuld, zoo dikwijls over de misdadige vermaken der monschen gezucht heeft; wij bidden U, door de onein- dige verdiensten van uw bitter lijden, verleen ons, dat onze harten de begooehelingen dei" wereld en des vleesches mogen versmaden, om met U te lijden on daardoor te verdienen om eenmaal aan uwe glorie te mogen deel hebben. Die leeft en heerscht met den Vader en den H. Geest in de eeuwen der eeuwen. Amen. |
|||||
|
— 58 —
UI VOORBEELD.
Kunnen «lic Heiligen tot voorbeeld dienen van de
devotie tot het Lijdend Hart van Jesus, eenigen hunner hebben toch moer bepaald in deze de vut ie uitgemunt. Onder dezen verdienen diegenen te worden opgemerkt, die zolven in hun hart of in hun ligeliaam
de bittere smarten vnn den Oodmonsch mogten ge- waar worden en gevoelen. Onder deze laatstoi\' noemt de //. Angela van Foligni op Intro beurt eene nog uit- stekende plaats in. Zij leert on» trouwens nog twee bijzondere waarheden. Ton eerste : hoe ook diegenen, die ver zijn afgedwaald, toch nog het digst tot het goddelijke Hart kunnen naderen ; ten tweedo : op welke wijze do smarten door Jesus verduurd juist tegenover de zenden «taan, welke Hem die smarton hebben berokkend. Uit vrome ouders te Poligni geboren werd Angola
godvruchtig opgevoed. Doch, helaas ! hare schoon- heid, zoo als hot dikwijls gaaf, stond bjj haar hooger dan hare deugd, en werd de strik, waarin do wereld haar boeide. Ofschoon vroegtijdig gehuwd en moeder van verschillende kinderen, Ik t zij zich verschalken door de gchijnvermaken der wceid, en bleef verre van het Harte Gods. liet goddelijk Hart liet echter het hare niet gerust ; het trok haar met geweld door allerlei middelen. Lang duurde de strijd ; doch Jesus Hart zegevierde, en van dan af was Angela een ware Engel, gelijk haar naam vorderde, en werd zij eene dor meest bevoorregte kinderen der goddelijke liefde. Zoo S]]rak haar eenmaal do goede Jesus liefelijk
toe : „Angela, mijne liefde voor u is zoo groot, dnt „ik als het waru al uwe misslagen uit bet geheugen „verloren heb, hoewel ik die ken ; ik zie in u niets „als den rijken schat, welke mijn Hart er in ge- plaatst heeft, (ijj moogt dan ook geene vertroosting „meir verwachten, tenzij oan mijn Hart.\' |
||||
|
— 59 -
|
|||||
|
Zoo loerde haar ook do Hoer Jesus zelf, wat wij
boven aanduidden, hoo Hij zelf voldaan had voor al de fouten en zonden, waaraan zij zich had pligtig gemaakt, on hoe Hij zijn bitter lijden, — in het hoofd, do oogen, de ooron, in de handen, in de voeten, en in het ganseho ligchaam verduurd had, ja, wegens hare misslagen, maar insgelijks om daarvoor to boeten, en die aldus als ongedaan te maken in de oogen des hemelschen Vaders. Al do doelen des ligchaams werden hierbij opgenoemd ^ ui de smarten van Jesus daarbij opgeteld. „En wat uw hart betreft, zeide Jesus in het bijzon-
„der, wegens de zonden van uw hart, als gramschap, „drift, verkeerde grillen, en zoo wijders, is mijne zijde y,met ecne scherpe lans doorboord; ook is daaruit het „krachtigst, geneesmiddel voortgekomen, om al do „kwalen en driften van het hart te genezen: water, „ter verfrissching en afkoeling der driften, bloed ter „vergeving van allen nijd, droefheid en wrok." (Boll. p. 203). Evenzoo verhaalde haar Christus zelf zijn H. lijden, waarbij Hij, Order anderen, haar toesprak: „Vraag: ik ben meer bereid om te geven, dan gij om to ontvangen." (p. 184». Toen Angela hare moeder, haren echtgenoot, en al hare zonen in korten tijd verloor, zegt zij zelvo, kwam hot haar voor, dat van toen af haar hart altijd in Gods Hart, en Uods Hart in het hare was. (p. 189). Daarna Vroeg zij, door de voorspraak van Maria en den II. Joannos, den leerling van Jesus Hart, om een zeker totken, waardoor zij altijd het ljjden van Christus in het geheugen zou houden. En wat gebeurde? Zjj had een gehuimzinni- gen droom, en daarin werd haar het Hort van Jesus getoond, terwijl zij de woorden vernam: „/« dat Hart is geen leugen (goen bedrog), maar alles daarin is waarheid." Woldra vertoont zich de Heet aan haar. torwijl zij waakt, en nu roept Hij Angela en beveelt haar, den mond aan de. wonde zijner H. Zijde te brengen, en het is haar, of zjj den mond aan Jesus |
|||||
|
- 60 —
boezem legt on als \'t ware zijn versch vloeijend bloed
uit zijne ii. Zijde drinkt. Il.inr lust was onbeschrij- felijk, en hare eenige bejreerti\', om insgelijks voor .Jesus te sterven. (p. 189.) Zij spreidde zieh derhalve een geheimzinnig bed op liet kruis van Christus, gelijk zij het noemde, door de navolging zjjner deug- den; zij mnakte in baar hart eene cel, waarin zij aanhoudend met God verkeerde lp. 1ÏI7. 198/; terwijl Jesus van zijnen kant haar rijkelijk niet alle soort van geestelijke gunsten overlaadde. Nu eens kwam bet haar voor, dit Christus baar niet ilen arm, die uan het kruis geklonken was, omhelsde; dan weer scheen het haar toe, dat hare z\'el binnenging in de Zijde van Jesus; en daarbjj gevoelde zij zulk eene hemelsche vreugde, dat die niet uit te drukken is. tb!. 204). Bij eene andere gelegenheid sprak Jesus haar toe.-
„het Hart van den almagtigen God is op uw hart; ja, de Almagtige vindt in uw hart zijnen lust.\'\' Doch genoeg over de gunsten üods. Trachten wij vooral hare deugden na to volgen, om ook iets van die groote genaden te verwerven. Wjjl de Heilige Jesus lijden ook in haar ligehaam mogt gevoelen, wordt zij mode onder de gostigmatiseerden geteld. Doch wijl haar hart onophoudelijk Jesus lijden overwoog, ei» hare ziel niet ophield zich to vormen volgens het goddelijk toonbeeld, daarom werd zjj zoo heilig. In haar leven hal zij dan ook altoos den Gekru\'ste voor oogen. Dij haar afsterven riep zij uit : „Ik ben rein gewasscheii in het bloed, dat als vorsch on frisch uit de wonden des Gekruisten vloeit.\'" (Boll. En zoo is zjj een levendig en sprekend voorbeeld voor ons, dat ons leert Jesus lijden to overwegen, en er zijn Hart in te zoeken en te vereeren. Overweeg aan- dachtig d\'t kloine voorbeeld, het zal ook u leeren, bet goddelijk Hart vooral in zijn H. lijden to vinden. |
||||
|
— 01 —
|
|||||
|
[V. GEB El).
Mijn Jesus ! God van alle hiirtcn,
Met uwe liefde in vrede of strijd, —
"Wat woord of beeld besohrjjtt du smarten, Die Gij voor ons uit liefde lijdt ?
Naauw bidt Ge: ,, Uw wil geschiede, o Vader !" Of \'t Hart geperst door naamloos leed,
1\'erst U liet goddlijk Bloed uit de adren En doopt U met een bloedig zweet.
En zie ! daar staat reeds uw verrader U kussend met zijn helschen mond,
En knollen U do felste boejjcn En loopt uw kudde siddrend rond.
Straks volgen slagen, duwen, stooren. Waarbij uw henielseh Sion tromt,
Terwijl men U naar \'t aardsehe Sion Voor uw gezworen liaatren sleurt
Daar ploft een vuistslag\' op uw wangen, Als bee\'.d van \'t U geschonken regt,
Terwijl men liegend tal van misdaên Uw schuldloos Hart ten laste legt.
Daar sleurt men U van straat tot straten Dan op- dan afwaaris zonder ond,
Terwijl geen enkle regt durft spreken, En Jood, en Heiden U miskent.
Daar kwelt men U met geeselslagen Kn kroont U met een doornenkroon,
Als waart Gjj niets dan foltrir.g waardig En aller afschuw, smaad en hoon.
Ja, \'t kruis, dat foltertuig der slaven, De wreedste en schandelijkste dood,
Het wordt uw aandeel, wordt uw vonnis, Als waar geen smart voor U te groot.
Mjjn Jesus ! Jesus, liod der harten, Wie meet. wie peilt die diepe zee,
Van zooveel smaad en zooveel smarten, Van zooveel ondank, zooveel wee ?
|
|||||
|
— 62 —
|
||||||
|
Och ! mogt mijn hart althans gevoelen
"Wat omging in uw minnend Hart,
Toen U der boozen dolle woede Zoo wreed verzadigde met smart !
Mogt ik althans steeds met U lijden, En zoo uw troosten aan uw zij,
Die zoo onnoemlijk veel geleden En dit geleden hebt -— voor mij !
Dat wil ik, Heure! A\'cem mijn harte, Zie hier, hier is het, roof\' het vrij,
Opdat het, door uw lijden zalig, Door lijden eeuwig \'t uwe zij \'.
iie eersie VrijïSass-
der maand April,
toegewijd aan liet stervend Hart van Jesus |
||||||
|
I. Punten ter overweging.
Dewijl het hier een tafereel geldt, dat aller-
levendigst voor uwen geest moet blijven, een tafereel bovendien, dat al de anderen, die ooit plaats gehad hebben of zullen hebben, in elk opzigt overtreft, dient gij uwe aandacht zooveel mogelijk, daarop te vestigen, en vooral van ganseher harte te zien, te hooren en te ocericegen. ï. En wat ziet gij dan ? Vooreerst een
dorren staak- in den rotsgrond bevestigd, waar- van de dwarsbalk u aantootit, dat het een sehandliout dei- moordenaars en oproermakors |
||||||
|
— 63 -
is. Daaraan hangt de eeuwige Onschuld, de
eindeloos Heilige, het Lam Gods dat wegneemt de zonden der wereld. Zijn ïlart krimpt van angst bij de bloote gedachte aan zulk eene stervenssponde. Zijn Hart schrikt bij den aanblik zijner twee medgezellen, - - moorde- naars. Zijn Hart smelt weg van smart en angst bij het gevoel van naamlooze pijnen. Welk een tafereel! Welk een hartroerend en bartverteederend schouwspel! Wat ziet gij verder ? Naast Hem, vlak naast
Hem, zijne moedige, maar in tranen smeltende Moeder; den leerling, dien zjjn Hart liefheeft op eigenaardig krachtige wjjze ; de getrouwste vriendinnen, die men kan uitdenken, maar die nu mode alleen door hare aanwezigheid zijn minnend Hart dubbel doen lijden. Daar- naast de reeds genoemde moordenaars, „dezelfdo straf met Hem lijdend," en, oven als Hij, vastgehecht aan een kruis. — Welk eene om- geving ! — Doch zie nog verder : Rondom Hem — zijne bitterste vijanden, zij,
die zjjn dood hebben gezworen, thans in de voltrekking hunner misdaad juichend, en als woedende leeuwgn hunne gefolterde prooi omringend. Daartusschen de Engelen des vredes, die met weemoed de oogon bedekken, en weenen, om do smarten van hun eeuwigen Koning. Boven Hem, den eeuwigen Yader, altijd ja,
|
||||||
|
— 64 —
zijn welgevallen hebbende in de; Heiligheid
van zijn eenigen Zoon, doch nu, als ware de hemel van staal, do ooren sluitend voor het gezucht van liet goddelijk Lam, on slechts antwoordend met het woord der geregdgheid : „bloed en voldoening." Mijn God ! welk een schouwspel! \'t wordt
middag; maar de zon weigert haar licht, en in dezen ongekenden nacht schijnt de natuur te getuigen tegen de verstoktheid en onge- voeligheid van den ondankbaren mensch. Het wordt drie ure; alle smarten vereenigen zich, als in één brandpunt, in het goddelijk Hart; alle folteringen gaan als van het Hart tot de ledematen, van de ledematen tot liet Hart terug; (1) een zee van lijden overstroomt dit brandpunt der liefde ; ziels- en ligchaamspijnen doen het smelten als was; eindelijk moet het bezwijken, bezwijkt het werkelijk, en breekt (zoo als wij dit uitdrukken) als ware het — onder den last des lijdens, zijn laatsten zucht slakend, voor u, voor uwe ziel, en voor uwe zaligheid, o mensch ! — Nog eens, welk een schouwspel! En moet
gij niet van steen, van staal zijn, als gij aan- |
||||||
|
(1) Aldus do IJ. I5ir<*itta in hare Revelaties. [Z.
Masiuilrozon.l Du II. ISirgittu is de ot:M-jre Hei- lige, bij welke wij lezen van oen breken, des harten. Wij verstaan dit echter volstrekt niet in een phijsischen, uiaar in een medelijken zin. |
||||||
|
— 05 —
|
|||||
|
dachtig ilit tafereel aanschouwen kunt, zonder
uw hart in u te voelen branden van weder- liefde jegens uwen God ca Zaligmaker, die zóó voel en zóó liefderijk voor u en uwe zonden lijdt! IL Indien gjj de gewaarwordingen en ge-
voelens van het goddelijk Hart, reads zoo duidelijk, in zijne oogen en in do Hein omrin- gende personen en zaken kunt zien, hoeveel te lig ter zult gij die kunnen hoorrn, als Hij zelf tot uw hart zal willen spreken ! En dat wil Hij. Luister derhalve met alle aandacht naar de laatste woorden van uw stervenden Leeraar. Zoo ooit het li irt in een Testament heeft gesproken, dan is het hier. En zoo gjj altoos „uit de woorden Gods Gods Hart moet loeren kennen," (1) hier meer dan ooit. Ik wijs u derhalve niet op het geruisen der hoo- rnen in dezen vreemden nacht, nier op het gesnik der vrouwen, het gevloek der vijanden, (Ion weèrklan\'; der hamerslagen, of al wat gij al zoudt kunnen hooren op Golgotha\'s kruin; ik stel u alleen .lesus voor, sprekend uit zijn Hart, en u, in allo zijne woorden, eeno eindolooze stof ter overweging gevend. Laat ons, om lier geheugen zoowel als het hart te helpen, aan elk woord pan of anderen toenaam geven. (1) II. Orogorius do Qroote.
5
|
|||||
|
— 66--
|
|||||||
|
Hot eerste woord heette dan liet woord der
vergevende liefde. Naauw toch wordt Jesus gekruisigd en overvallen Hein de vreeselijkste smarten, of zijn Hart gaat open voor hen, die ze Hem ciandoen. „Vader, bidt Hij, vergeef hun; zij welen niet wat zij doen." Ziedaar waarachtig het Hart Gods! Overweeg elke letter, zou ik willen zeggen, sta althans lang stil bij elk woord in dit Woord Gods ; \'t biedt n een goudmijn aan voor uw teergevoelig, ligt toornend, misschien wrokdragend hart. Als God zóó bidt voor u ; wat moet gij doen?— En wat doet gij ? (1) Het 2de woord is een woord der bcn\'mhartige
liefde : „Heden zult gij met mij in het Paradijs zijn. Bedenk tot wien, - — in welk oogenblik,— bij welke gelegenheid liet gesproken is. Hoor den moordenaar : „lieer ! gedenk mijner /" — en zie, hoe Jesus hoort, en zijn Hart zich opent, als bij den eersten zucht, om al de schatten zijner genade over den rouwmoedige te doen uitstroomen. „Zalig zijn de barmhar- tigen, want zij zullen barmhartigheid verwer- ven.\'" Gij echter, leer van Jesus, en volg zijne barmhartigheid na. Hierna is het de tijd voor de kinderlijke
liefde. „Zoon! zie uwe Moeder! — Vrouwe, |
|||||||
|
(1) Zie verder liet groote werk: 11e Lijdende Jesus
C\' dcelcii. Stokvis \'s Bosch, )ij;\'s f 5.) |
|||||||
|
— «7 —
|
|||||
|
zie uwen zoon;" het geldt de twee harten,
die het dierbaarst aan het goddelijk Hart zijn, en wier aanwezigheid Hem troost, ja, maar Hem ook een nieuwe smart doet gevoelen, terwijl zjj tevens do gelegenheid geeft, om voor ons al de teederheid van het. kinder- en vriendenhart op het duidelijkst te toonen. Neen, Jesus vergeet de zijnen niet! Hjj zou het niet kunnen. — Hoe draagt gij zorg voor de uwen? Hierop volgt eene stilte van drie uren, ■—
welsprekende stilzwijgendheid, waarin wij het Hart Gods zijne gevoelens zien uitdrukken, niet meer in woorden, maar in het koude doodzweet, in hittere tranen, en goddelijk bloed. Tegen drie ure komt de tijd der gekruisigde
liefde. Aan het Hart Gods ontvliedt de kreet: „Mijn God! Mijn God! waarom hebt Gij mij verlaten .\'" en die kreet ontsluit ons het Hei- ligdom, waarin wij een zee van smarten, voor ons onpeilbaar, aanschouwen. Waag het, er ootmoedig in te gaan, en te loeren voor uw hart: onderwerping, ootmoed, en geduld. Zoo- veel als Jesus leed, zult gij in der eeuwigheid niet kunnen lijden; maar hoe lijdt gij in het weinige dat Hij u overzendt, om u deelachtig aan zijn bitter lijden te maken ? — Wat Hij verder van u vragen zal, zegt u
het woord zijner onverzadigbare liefde: „Sitio, |
|||||
|
— 68 —
|
|||||
|
ik heb dorst." Het leert, op de treffendste
wijze, hoezeer Hij lijdt; want de natuurlijke dorst is als de vreeselijkste foltering der ge- kruisigden bekend ; hot leert echter nog veel meer, hoezeer Hij voor u lijden wil; want do dorst zijns\' Harten is de zucht naar uwe zalig- heid. Bedenk, welke dorst het Hart van Jesus kwelt, en welke misschien uw hart? Ach! dorst toch niet naar vergankelijke dingen; als het Hart van Jesus u leert dorsten naar het heil uwer ziel. Het 6e woord is hot woord dor getrouwe liefde: „Het is volbragt." Al wat het goddelijk Hart voor u uitgedacht had, al wat het wilde, al wat het kon doen, het is gedaan. Tot den dood toe was het getrouw. Het herinnert u die waarheid. Aan u is het, die te overwegen, en op u toe te passen, met devrage: zij t ook gij getrouw, en zal Jesus woord ook eenmaal het uwe kunnen zijn: het is volbragt! O wat zult ge zalig zijn, als ge in uw laatste oogen- blikken op aarde met Jesus Hart dezen zucht zult kunnen slaken! Nog één woord blijft Jesus over te spreken.
Zijn Hart wordt ten uiterste benauwd; de ure der overwinning is daar; de laatste zucht is voor u geslaakt; het woord moet nog slechts komen der geheel zich overgevende oïverirou- wende liefde, en het komt: „ Vader, in uwe handen beveel ik mijnen geest," en het Hart Gods sterft, na u als ware het al de toonen |
|||||
|
- «9 —
|
|||||
|
.zijner goddelijke liefde te hebbon doen hooren,
als ware het al de kleuren van zijn goddelijk liefdelicht te hebben doen zien. Christelijk hart! wat kunt gij niet leeren ui\'; deze ont- boezemingen van het Hart Gods, uit de zeven woorden van uwen Jesus op het kruis:-\' Ja, waarlijk, het is een goudmijn veer uw hart, waaruit gij dagelijks en geheel uw leven lang de rijkste schatten moet putten. III. Na gezien en gelvoord te hebben, wat
het Hart Gods u voorhoudt, is het tijd ter overweging. "Wij willen hier echter het liefst de keus der bijzondere punten aan u zelven overlaten; want de schat is zóó groot, dat een ieder er het zijne uit nemen kan. Denk echter inzonderheid aan Jesus Hart. Overweeg dus, doch van harte: welk Hart, om uwent- wil, al dat lijden wilde doorstaan: hoe het den goeden Jesus alleen om uw hart, om uwe liefde te doen was : wat Hij bij elk punt van zijn bitter lijdon nopens u denkt-: hoe Hij met lust vooi1 u lijdt, als uw hart slechts getrouw wil worden : eindelijk ook, wat Hij van uw hart vraagt, als Hij dit of (/af lijden in het bijzonder voor u heeft geleden ? Onthoud echter deze hoofdpunten goed, en wend u daarmede altijd tot Jesus Hart. Gewis, gij kunt in al de wouderen, woorden
en werken van Jesus de liefde van zijn god- delijk Hart leeren kennen; maar in zijn lijden |
|||||
|
— 70 —
|
|||||
|
ziet gij die, als in een helderen spiegel. Die
voor een ander lijdt, die heeft liefde ; die voor een ander sterft, die heeft de grootste liefde; en wie zoo bitter lijdt, en zulk een smart- en smaadvollen dood ondergaat, als Jesus voor u doet, die heeft de volmaaktste, de goddelijke liefde. Aanschouw dus dikwijls het lijdend Hart van uwen Jesus; aanhoor de woorden, die Het u toespreekt; dring door tot in de diepten van het voor u geopend Hart; en alle lijden zal voor u dragelijk, zoo niet zoet worden ; gij hebt den balsem van alle smarten, ja den voorsmaak des hemels in dit tranendal gevonden. II. GEBED
bij wijze van Litanie tot het stervend Hart
van Jesus.
Heer, ontferm U onzer!
Christus, ontferm V onzer!
Heer, ontferm U onzer !
Christus, hoor ons ! Christus, verhoor ons !
God, hemelsche Vader, ontferm U onzer !
God, Zoon, Verlosser der wereld, ontf. U onzer!
God, Heilige Geest, ontferm U onzer!
H. Drievuldigheid, één God, ontf. U onzer !
Hart van Jesus, stervende voor ons, ontferm
U onzer!
Hart van Jesus, getroffen door het zien uwer lijdende Moeder, ontferm U onzer.
|
|||||
|
— 71 —
|
|||||
|
Hart: van Jesus, Het Beeld uws Vaders,
Gehoorzaam geworden tot den dood, Slagtoffer van verzoening, Vrijwillig voor ons geofferd, Ons barende op het kruis, Op het altaar des kruises gewond, Door duizend wonden tot ons sprekend, Sprekend met de stem der bloeds, Do goddelijke geregtigheid ontwapenend, Voor uwe vijanden smeekend, Naar onze zaligheid dorstend, « Van bloed uitgeput, § S Uit liefde tot ons zuchtend, §»
1-1 Uit liefde voor ons stervend, 3
§ Het werk der Verlossing voltooijend,
"Den hemel met de aarde verzoenend, § Paradijs der gekruisigde zielen, 3 W Hoop der stervenden, jj
Kracht der in doodstrijd verkeerenden,
Troon der barmhartigheid, Zetel der liefde, Al langer hoe meer op het kruis benauwd,
Tot het einde toe voor ons kloppend, Den laatsten zucht voor ons slakend, Nog na uwen dood voor ons geopend, Onze toevlugt in allen nood, Onze redding in alle gevaren, De Bron van al onze vreugde, Onze troost in het stervensuur, Ons Paradijs voor do eeuwigheid, Onze zaligheid, onze lust en onze liefde, |
|||||
|
— 72 —
Lam Gods, dat wegneemt do zonden der we-
reld, ontferm IJ onzer, Jesus. Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we-
reld, verhoor ons, Jesus. Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we-
reld, spaar ons, Jesus. Heer, ontf. U onzer! Christus ontf. U onzer!
Heer, ontferm U onzer!
v. O Jesus, dat mijn hart van liefde voor IJ sterve.
R. Omdat uw Hart van liefde voor mij
gestorven is.
IV. G E B E I).
Liefderijke Jesus, Arerlogser der mensehen,
wiens Hart op het altaar des kruises verhe- .ven, en ontvlamd door het vuur der Liefde, voor ons heeft willen sterven, wij hidden U, ook onze harten door hetzelfde liefdevuur te ontvlammen, opdat wij waardig worden naar IJ alleen te streven, voor U alleen te leven en te sterven. Die leeft en heerseht, en?. 111. YOOBBEKLD.
De gelukzalige Maria der Menschwording is eene
der duizend bevoorregte zielen, die ons do godsvrucht: tot Jesus Hart op do meest praktische wijze kunnen leeron. Zij droeg denzelfden naam als de reeds boven geprezen l\'rsulien, en droeg dien op niet minder waardige wijze, zoo als haar leven ons aantoont. In |
||||
|
— 73 —
|
|||||
|
do wereld heette zij Mevrouw Acnrie, en ook daar
reeds bloeide zij nis eone geurige roos, die wel ver- diende in den bloemrijken tuin van don Karmel te worden overgeplaatst. Als weduwe luid zij dan ook de Dochters der" II. Teresia miar l\'Vankrijk overge- bragt, nis eenvoudige lc^kezuster trad zij zelvo in 4e orde. stichtte iiiiiii\' alle zijden nilen d:o haar kenden, en ontsliep zalig in den lieer, den 18 April 1618. (1) Hoezeer zij Jesus, en vooral zjjn II. lijden en kruisdood vereerde, hoezeer zij doordrong tot zijn goddelijk Hart en er al de stroomen der zoetheid en genade uit putte, ia met weinige woorden niet uit te drukken ; doch de gave, door Jesus baar geschon- ken, kan bet ons in eens doen gevoelen. „Jlen kan, — zegt baar levensbeschrijver, - op
deze edele dochter des Knrmels deze woorden van den Psalmist toepassen: „Al ih glorie dezer Konings- dochter ia run binnen?\' (Ps. 44, 14), Gelijk de II. Paulus roemde zij op het kruis, droeg zij er roem op, de merkteekei.en van Jesus in haar ligchaam te dragen (Gal. VI. 1(>. 17.\') Deze gunst was zooveel te koste- lijker als zjj meer verborgen was voor do mensehen. De goddelijke Bruidegom, wien te behagen ons grootste gi luk is, zag die alleen en zag ze met welbehagen. Pater Cotton, baar biechtvader, bevestigde bet onder eed, zeggende: „De wondteekencii waren uitwendie niet zigthaar, en enkel inwendig aanwezig; zij ver- oorzaakten haar zulke nnarten, nis die, weike zij zoude gevoeld hebben, als men baar de ledematen en de zijde bad doorboord. Ook leed zij in bet hoofd eene smart, zoo hev;g, alsof men bei met een scherpen prikkel had doorboord. .Niet eiken dag leed zij op dezelfde wijze, manr vooral \'s vrijdags en zaturdags van elke week, en gedurende geheel den Vaste. Zoo- lang zj] leefde, weigerde zij, uit ootmoed, deze uit- stekende gunsien der goddelijke liefde bekend to (1) Den 2!) Mei 1791 verklaarde Pius VI haar zalig.
|
|||||
|
__ 74 —
|
|||||
|
maken. Iiij haar dood, werd de goode geur van Chris-
tus, die zij nederig in haar boezem opsloot-, over- vloedig betuigd door den balsemgeur, die uit haar ligchaam en inzonderheid uit haar gewonde zjde voortstroomde. (Duf. Tres. VIII. 247.) En is dit voorboeld nn zoo leerzaam voor ons r
Ja, zonder den minsten twijfel. Want kunnen wjj deze Zalige ziel niet navolgen in het ontvangen der uitste- kende gunsten, die Jesus voor zjjno 111velingen be- waart, wij kunnen twee harer grootste deugden nu- volgen, hare ootmoedigheid en hare vurige liofdo tot Jesus lijden en sterven. Hebben al do Heiligen in die deugden uitgemunt, zooveel te beter, het geeft ons dubbele reden, om op d\'en weg voort te gaan. In veel bijzonderheden kunnen wij hier niet treden ; doch herinner u wat de Koningin der Heiligen tot do II. Birgitta zeide : „Toen ik het Hart van mijn dierbaren Zoon doorboord zag, voelde ik het mijne insgelijks doorboord.\'\' iRev. f, c. 10.) Hid m«t do H. Gertrudis (I. 4, 5. p. 91.) „Mijn Heer Jesus Chris- tus, ik bid u wegens uw Hart dat de lans doorboord heeft, het hart (van Oertrudis) van uwe dienares, met don schicht uwer liefde te doorboren." „ O Jesus, mijne zoete hoop, dat uw goddeljjk Hart, verscheurd uit liefde tot mjj en geopend voor allo zondaars, eene toevlugtsplaats voor mjjue ziel zij." Volg de H. Mochtildis (II e. 22), door Je.-us uicgenoodigd, om in zijne 11. zijdewond binnen te gaan, en aldaar har; rust te zoeken. Luister naar de II. Francisca van Rome (Lov. III. c. 4), die eene bron van levend water uit den boezem en do II. wondo van hot Onbe- vlekto Lam zag vloeijen, en in een zeo van licht ge- huld, het doorboorde Hart vau don Zaligmaker zag, terwjjl de woorden klonken: „Dio dorst heelt komo tot Mjj en drinko." Herinner u daarbij, hoe talloozo Heiligen hunnen
lust vonden in de tlttgelijkselie overweging van Jesus lijden en sterven ; hoe zeer velen, nog op hun sterf- |
|||||
|
— 75 —
bed, liet II. lijdon van Jesus lazen of het zich lieten
voorlezen ; hoe allen, op deze of gene wijze, tot Jesus kruis, Jesua wonden, Jesus Hart huane toevlugt namen; en gij zult wel overtuigd zijn, dat er bij u nog iets ontbreekt aan eene zeer noodzakelijke de- votie, die uw leven alleraangenaamst, uwen dood zacht en uw afsterven heilig kan maken. Om u nog inniger te overtuigen wil ik hier eene
les bijvoegen, door de Z. Baptista Varani (Francis- canes, in de 16o eeuw) gegeven : „Tusschen de ziel, die de inwendige smarten van Jesus Hart overweegt, en haar, dio zich alleen bezig houdt met do kruisiging zijner H. Menschheid (do uitwendige smarten/, is hetzelfde verschil dat er is tusschen den honig, die in eene vaas bevat is, en de weinige druppeltjes die buiten aan de vaas hangen. Hij dus, die zich wil voeden net het lijden do3 Zaligmakers moet niet enkel van den rand der vaas drinken, dat is, het H. bloed nemen, dat uit Jesus H. wonden op zijn fl. ligchaam vloeit; want alzoo zul hij nooit do dorst, die hem verteert, kunnen stillen. Dat hij derhalve in de vaa< zelve binnenga, ik wil zeggen, in het Heilig Hart; daar zal hij genoeg vinden, om zich te verzadigen en nog meer.\'" — En luister nu eens verder naar eene nog schoonere les: „Het gezegde moet niet schaden aan de devotie van hen, die zich bezig houden met de beschouwing dor H. Menschheid en reeds daarin een voldoend voedsel vinden. Op de zee van Jesua H. Hart kan niet varen wie wil; daartoe is eene bekwaamhei 1 noodig, welke iedereen niet heeft, nogthans God geeft die aan een ieder, die ze begeert en er opregt om bidt." (1) Ziedaar waarljjk lessen uit de 15o eeuw, in de 19e nog niet genoeg door allen gekend. |
|||||||
|
(1) Vie spirituolle de Ia B. Baptista Varani. (Clormoud-
Ferrand, J. Thibaud.i |
|||||||
|
--
|
|||||||
|
-76 —
|
|||||
|
IV. O E B E D.
"Welk een schouwspel ! \'t Ilart der harten,
\'s Eeuwgen Vaders ecuwgo Zoon,
In een zoo vnn smaad en smarten Op liet selmndlijk kruis ten toon. Waar /.jjn haatrcn Hem omschnatren Met oen storm vnn spet en hoon. Wnar dut Hart tot zevenmalen Uit zjjn rijkste schatten nam. Zeven paarlen, zeven stralen Van zijn goddelijke vlam, Liefde-tolken, Alle volken Roepend tut zjjn kruishoutstam. "Waar dat Hart een viertal vlieten
Over Oolgotha en de nard
Uit zijn diepste voort ziet schieten Meer dan Paradijzen waard, Sinds ziin handen \'t Kruis omspanden, Dat een eeuwig Eden haart. "Waar dat Hart. in \'t eind gebroken Door zijn iiani°looz.\' smart,
Ja, tot oj) den grond doorstoker., Des Geregtsten regteii tart, En die regten Komt bevechten Met die eeuwgo wond in \'t 3art. "Welk een schouwspel! God dor liefde ! AVie vergeet hei neg voortaan,
Sinds de Speer uw boezem kliefde, En uw Hart bleef openstaan, Om te ontvangen Die \'t verlangen Er voor eeuwig in te gaan ! |
|||||
|
— 77 —
|
|||||||||
|
Ik verlang het, ik begeer hot,
Ja, ik wil, ik moot het, lieer:
Sterk dat wcnschen en vermeer het; ■ Maar ik bid hot on bezweer, Moet ik leven, Laat mij geven Hart voor Hart en immer meer. Moet ik lijden,
Laat mij strijden.
Altoos moedig, altoos moer ; Moet ik sterven,
Doe mij orven
\'t Hart, dat ik alleen begoor. |
|||||||||
|
De eerste Vrtjtiasr
der maand Mei,
toegewijd aan liet verheerlijkte Hart
van Jesus.
|
|||||||||
|
I. Punten voor de meditatie.
Bij de beschouwingen, die de Verrijzenis
van Jesus betreffen, is het vooral dienstig, de vijf punten, door den H. Ignatius opgegeven, aandachtig te volgen: „Zij zijn lo. te letten op de personen, die te zien, en daaruit vrucht voor zich zelven te trekken; 2o. te hooren wat zij zeggen, 3o. te zien wat zij doen, en ook daaruit vrucht te trekken, ten 4o. te |
|||||||||
|
— 78 —
overwegen, lioe de Godheid, die zich tijdens
het H. Lijden scheen te verbergen, zich nu vertoont en op wondervolle wijze laat opmer- ken in de H. Verrijzenis, en wel door haar ware en allerheiligste uitwerkselen, ten 5o. innig te beschouwen de bediening van ver- trooster, door Christus onzen Heer nu uitge- oefend ; en daartoe de vergelijking te maken, hoe vrienden door vrienden worden vertroost." (Exc. Spir.4e week.) Letgij naauwkeurig op deze punten, dan zult gij telkens van zelf tot het Hart van Jesus komen. De hoofdzaak kunt gij dan tot de volgende punten terugbrengen. I. Jesus vertoont zich, en dus ook zijn
H. Hart aan de vrome vrouwen. - - Ik zeg : ook zijn H. Hart, — want liet Hij haar ook enkel de wondteekenen zien, die Hij in zijne H. Handen behield, dan moesten zij al ligt op de gedachte komen aan de grootste en diepste van alle wonden, die zij immers wisten, dat in zijne goddelijke zijde gemaakt was. Ik bedoel echter nog meer het Hart in den overdragtelijken zin, Jesus liefde. Want zoo iemand, dan moesten de vrouwen die opmer- ken, die nog vóór de Apostelen, en het eerst van allen, de gelukkige getuigen van de ver- heerlijking huns Meesters mogten zijn. Denk hierbij bovenal, lo. aan Maria\'s onbe-
vlekt Hart. Aan haar toch viel zeker de eerste verschijning te beurt. Of zou Hij, die |
||||
|
— 79 - -
|
|||||
|
aan reien verscheen, volgens de I!. Schrift,
uan zijne allerdiorbaarste Moeder niet of niet het eerst verschenen zijn F (H. Ign.) Denk aan Maria\'s blijdschap als zij Jesus Ilartver- heerljjkt aanschouwt. „Met zijn Hart werd het hare doorboord, met Zijn Hart het hare als ware het in het graf gelegd," — zij zelve leerde dit aan de H. Pirgitta; (1) hoe zal dus nu ook haar hart met Jesus Hart in vreugde juichen! En Jesus Hart, wat zal het niet mede, wegens de blijdschap van Maria jube- len ! Werd het lijden door de wederzijdsche deelneming verdubbeld, ook de glorie moet het worden. Denk verder aan Maria Magdalena. \'s Mor-
gens vroeg voor zonneopgang is zij met de andere Maria\'s op weg naar het graf; het graf staat ledig; Magdalena verkondigt zulks het eerst aan Petrus; zij keert naar liet graf terug, blijft daar, ook als Petrus is heenge- giian, en zie, daar staat Jesus vóór haar, als de onbekende tuinman, doch maakt zich ein- delijk bekend, door haar bij haar naam te noemen: „Markt!" Dit tafercel verdient met gouden kleuren voor uw oogen te blijven. Het Hart van Jesus is er sprekend in geteekend. Het loon der vurige, volhardende, hartelijke liefde, komt welligt nergens zoeter uit, dan |
|||||
|
(I) Zio Jlnandrczcn 1877.
|
|||||
|
— 80 —
|
|||||||
|
in deze eerste verschijning van Jesus aan
Magdalena. (1) Overweeg hare tranen, haar zoeken, hare verlangens, hare woordfin, hare verwondering, hare blijdschap, haren ootmoed aan .lesus voeten, hare gehoorzaamheid, hare vaardigheid, haren ijver, haar Apostolaat, — en zoo wijders; want dat alles in haar zigt- baar is als de weerglans van de Zon die haar verlicht, de terugworking van haar hart jegens dat Hart, hetwelk thans meer dan ooit de wondervolle werking zijner heerlijkheid laat gevoelen. Let voorts op de aiidere vrouwen, welke
Jesus op den weg te gemoet komt en toe- spreekt : „ Weest gegroet," terwijl Hij haar toelaat zijne voeten te omhelzen, wat Hij straks nog Magdalena onthield. Ook daar vindt gij Jesus Hart in zijne woorden, in zijne gunsten, in zijne daden. Hij vertroost, gelijk de ware vriend vertroost, en leert u diegenen niet te vergeten, die zich uwer hebben aan- getrokken. Zoo zorgt immers Jesus Hart nu voor haar, die voor Hem gezorgd hebben. II. Jesus verschijnt daarna aan zijne Apos-
telen en leerlingen. Aan Petrus, — die nog zoo innig bedroefd is over zijn diepen val;..... |
|||||||
|
(1) Iets moer nopens Mugdiilena en do vriendinnen
vim Jesus kunt jfij vinden in De Vrouw noor den Spiegel enz. (Vrouwen der H. Schrift.) |
|||||||
|
— 81 —
|
|||||
|
aan de leerlingen op weg naar Emmaus, die
spreken van Jesus lijden, — aan de Apostelen, die te zamen vergaderd zijn, en nogmaals aan hen, acht dagen later, als Thomas met hen is; aan Jacobun den volijverigen bidder, — aan meer dan 500 broeders te gelijk. Als stof ter overweging kan u dit te veel schijnen, maar gjj kunt n ook hier beperken door te letten op Jesus Hor f, en b. v. nagaan in vragen : lo. Wat gevoelt hierbij het nu ver- heerlijkt Hart van Jesus? — 2o. Wat deelt Hij mede aan al zijne leerlingen? 3o. Hoe gemeenzaam verkeert Hij met hen ? 4o. Hoe vriendelijk bejegent en hoe vriendschappelijk orderrigt Hij hen ? 5o. Welk een troost vloeit niet voort uit liet goddelijk Hart in die harten zijner vrienden, vroeger zoo diep bedroefd, en thans zoo innig verheugd ! Geef vooral acht op het brandend hart,
dat Hij in de discipelen van Emmaus ver- wekte ; op den indruk, dien Hij op de Apos- telen maakte, als Hij hun zijne handen en zelfs zijne II. zijde vertoont; let bijzonder op Thomas en Jesus woord en gebaar; „kom int, en leg uwe hand in mijne zijde.\'" Waarlijk, van dit oogenblik af is de devotie
tot Jesus zijdewond, (en dan ook tot zjjn Hart) op de klaarste wijze aangeduid. Van dit uur af „zullen aller oogen opzien tot Hem, 6
|
|||||
|
— 82 -
|
|||||
|
dien zij doorboord hebben," alle harten ge-
trokken worden tot het goddelijk Hart, dat voor eeuwig, zulk een gedenkteeken zijner liefde en onzer ondankbaarheid wil bewaren. Dacht men nog niet aanstonds uitdrukkelijk aan Jesus Hart, om dat de uur van die de- votie nog niet gekomen was ; tot de zijdewond moest men terstond getrokken worden en daar- door insgelijks tot Jesus Hart, ten minste in zooverre als het van natuur het zinnebeeld is der liefde. Leer derhalve uit dit ailes, hoe Jesus zelf
den weg tot de Hem zoo dierbare devotie gewezen heeft, welke hij eenmaal, in onzen tijd, in haar geheel zou openbaren. Meen echter niet genoeg gedaan te hebben, met dit te lezen ; overweeg het ook, en bewaar het in uw hart; ontwikkel elk punt in het bijzon- der, en tracht daaraan deze gansche maand te besteden. 111. Begeef u ten laatste mot Jesus, en
Maria en de Apostelen en de vrome vrouwen en de leerlingen naar den Olijfberg. Zie! daar verheft zich de Heer Jesus vol majesteit boven den kruin des bergs; daar ziet Hij nog eens neder op Gethscmane, Jerusalem, Gol- gotha, en, run dom Hem, op het gansche Heilige land, van Bethlehem ton Zuiden tot Nazareths bergen ton Noorden; daar heft Hij zijne doorwonde handen op en strekt ze zege- |
|||||
|
— 83 —
|
|||||
|
nend uit boven de hoofden der eerste leden
van zijne ontluikende kerk, uit zijn Hart straks \'zinnebeeldig voortgevloeid; dmtr vooral gevoelt zijn goddeljjk Hart, ja ook liet zijne, de plegtigheid van het oogenblik der scheiding; daar eindelijk drukken zijne doorboorde voeten de geheimzinnige blanke wolk, en verdwijnt Hij, voor immer, tot op den jongston dag, uit de oogen der mensehen, om aan de regterhand des Yaders, „in de hoogwaardige Heerlijk- heid," zijn geopend Hart te toonen, en het van nu af, als \'t middelpunt van het eeuwig Paradijs, te doen schitteren. Zie! daar glanst het nu, meer dan onze Zon.
Daar trekt het nu alle harten tot zich; daar toont het nu, in liet hcmelsch licht, wat hot voor u gedaan heeft, wat het doet, en wat het in alle eeuwigheid voor u wezen wil. O mensehelijk hart! zoovaak gij uw hart
in den boezem voelt kloppen, en een weinig nadenkt over dit Hart van Jesus, wat moet gij niet gevoelen:\' Het is het Hart van uwen God en uwen
Schepper. Het is het Hart van uwen Ver- losser en Zaligmaker. Het is het Hart, van zulk eene liefde voor u brandend, dat gij die in eeuwigheid niet begrijpen zult. En wat heeft dat Hart voor u niet gedaan ? Wat niet geleden ? 1 Loe warm niet geklopt, om toch uw hart voor zooveel liefde tot wederliefde |
|||||
|
— 84 —
|
|||||
|
aan te sporen! En zie nu ! daar heerseht het
thans voor eeuwig in onbegrijpelijke glorie; en ook daar nog bewaart het in zijn midden de breede wond, door uwe ondankbaarheid daaraan toegebragt. Het is waar, zjj schittert nu van eene onvergankelijke heerlijkheid; maar zij bljjft des te meer een getuige tegen u, zoo gij niet dankbaar zjjt. Wee u derhalve, indien gij ooit dat goddelijk Hart vergeet! Wee u, zoo bet niet voor eeuwig de Ï3ron uwer gelukzaligheid wordt! Uwe oefening voor deze maand zal hoofd-
zakelijk daarin bestaan, dat gij 1 o. u verheugt om de groote glorie van het verheerlijkt Hart van Jesus, 2o. u opwekt tot vertrouwen op zijne eindelooze goedheid en magt, 80. dik- wijls de open wond aanschouwt in bet Hart van den (fodmensch mede door u gemaakt en voor eeuwig als een onbegrijpelijk gedenk- teeken zijner eindelooze liefde blijvend. O E 15 E D
bij trijze run litanie tot het re-r lieer lij kt Hart
van Jestis. Heer, ontferm U onzer!
Christus, ontferm U onzer!
Heer, ontferm U onzer!
Christus, hoor ons! Christus, verhoor ons!
God, Hemelsche Vader, ontferm l\' onzer!
|
|||||
|
— 85 - -
|
|||||
|
God, Zoon, Verlosser der wereld, ontf. U onzer!
God, H. Geest, ontferm U onzer! H. Drievuldigheid, één God, ontferm U onzer! Hart van Jesus, uit het graf verrezen, ontferm IJ onzer!
Glorie on blijdschap uwer H. Moeder,
Weerglans van de glorie des eeuwigen
Vaders, Verheerljjkt en zegevierend,
Boven alle harten verheven,
Glorie der allerheiligste Drieëenheid,
£ Zittende aan de regterhand uws Vaders, o « Schitterend van klaarheid, gt |-s Eeuwig licht, a
g Getrouwe vriend uit duizend verkoren,
> Dat alles tot U trekt, —< £j Dat de dwalende schapen terugvoert, §
jij Dat de Apostelen versterkt, § Dat de zuivere zielen van liefde wondt, ■
Dat zijn» lievelingen bezoekt,
Dat zijne geheimen den eenvoudigen
openbaart, Dat de Engelen in reinen glans bewaart,
De Aartsengelen heiligend,
De Troonen bevestigend,
De Heerschappijen beheerschend,
Over de Vorstendommen regerend,
Aan de Magten bevelend,
De kracht der krachten,
Het licht der Cherubijnen,
|
|||||
|
— 86 —
|
|||||
|
Hart van Jesus, do vlam der Seraphijnen
. ontferm U onzer. s De kroon van alle Heiligen, 2
^ Het Paradijs in het Paradijs, r*
c Het geestelijk middelpunt aller harten, <-<
> De Zon der zielen, 0 % 1 Iet gloriclieht des homels, §
a Onze lust, onze hoop on onze glorie, JS
Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we- reld, spaar ons, Jesus. Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we- reld, verhoor ons, Jesus. Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we- reld, ontferm u onzer. Christus hoor ons ! Christus verhoor ons. v. God van mijn hart! B. En mijn deel in eeuwigheid ! G E B E D.
Heer Jesus, glorie en middelpunt der harten,
die gezegd hebt, dat Gij eens van de aarde verheven alles zoudt tot LI trekken, trek onze harten door heilig vuur gezuiverd in uwe liefdebanden tot U, opdat zij, naar uw beeld gevormd, voor eeuwig in li mogen rusten. Die leeft en heerscht in allo eeuwen der eeuwen. Amen. |
|||||
|
— 87 —
|
|||||
|
III. VOORBEELD.
Om ons inniger to overtuigen, dat niot alleen de Ti\'ome vrouwen in hot II. Evangelie gouoemd met bijzondere gunsten door don verheerlijkten Jesus overladen, maar dat nog vele anderen in den loop der eeuwen op de krachtigste wijze tot zjjn goddelijk Uart getrokken zijn, kunnen wij niets beter doen, dan een blik te werpen op de zoogenaamde Dochter* van Jesus Uart, de Religieusen der Visitatie van Maria, waaraan de verspreiding der devotie tot Jesus Hart in de eerste plaats is toevertrouwd. Slaan wij slechts het Leven der (iolukzalige Margareta-Maria open ; wat zien wij daar \'t Dat de II. Kranoiscus van Sales, Stichter der Orde, en de b. Francisoa do Chantal Stichteres, van den aanvang ai\' hun oog on hun hart op Jesus Hart gevestigd hebben; dat de Visitatie gesticht wordt op het II. Hart, ziodat dit Hart er de wortel van is; dat de Religieusen der Visitatie de vereerstors, navolgsters, dienaressen, dochters van het II. Hart zullen zjjn ; dat aan haar het H. Hart op bijzondere manier z il geschonken worden, en zij aan de wereld het 11. Hart zullen schenken. Wat zien wij verder \'t Een aantal bijzondere Dochters van Jesus Hart, die, van den aanvang af deze üovotie booetenend, door Jesus tot zjjn Hart worden getrokken. Te Annecy b. v. do bakermat der orde, de ü. Bron genoemd, wilde eens, in 1614 (dus nauwelijks 4 jaren na de stichting der orde) Zuster Anna Maria Roset in \'t voor bijgaan de voeten van een groot kruisbeeld kussen, dat nog lied.n bewaard wordt ; wat overkomt haar? „liet kwam mij voor, zeide zij aan de II. Moeder de Chantal, dat mijn Jesus zich zelf voor mij nederboog, en dat mijn mond, die op de ■wond van zijn voet lag, zich op de wond zijner H. .zijde bevond, en d. t Hij mijn hart zjo sterk in het .zijne trok, dat ik niet kan uitdrukken wat ik onder- vond, noch wat in mij omging bij deze wegvoering van niiju hart in het 11. Har; van mijn Jesus." |
|||||
|
— 88 —
|
|||||
|
Kort daarop, in 1018, vinden wij de Moeder de la
Roehe, die de jongen Novicen leert in het Hart van den stervenden Jesus to lezen ; terwijl Moeder do Brcehard onverpoosd dat alles verlichtend Hart van Jesus bestudeert, waarin, zeide zjj, de eenvoudigsten zeer spoedig de geleerdst\' n worden ; en men van Moeder Ballij zeide, „dat er tusschen haar hart en dat van Jesus geen tusschen-beide was.\'\' Doch niet slechts te Annecy, ook elders vinden
wij èn de vereersters èn de gunsten van Jesus Hart onuer de Dochters der Visitatie. Te Melun, b. v. ontving in 1636 de eerbiedwaardige Moeder Clément eene gunst niet ongeljjk aan die, welke vroeger aan de H. Catharina van Senen was geschonken. „Het kwam mij voor, zegt zij, dat God mijn hart uit mij wegnam, en het zjjne in mij plaatste, zoodut het mij scheen, dat ik geen ander hart meer bezat, dan dat van Jesus.\'\' Aldus in geestverrukking opgetogen, zag zij haar gelukzaligen va Ier, den H. Franciscus van Sub\'s in het H. Hart van Jesus zijn verblijf houdün, en daarin de ingeving ontvangen, om eene Orde ie stichten, die slechts één doel zou hebben, het vereeren van het goddoljjk Hart van Jesus. In een ander visioen zag zjj de allerzaligste Maagd Maria in de open zijde van Jesus al de genaden putten voor de Orde der Visitatie, en al de gunsten over haar uitstorten, waaraan ze behoefte had om hare roeping te ver- vullen." Nog meer. Te Turijn leefde in 1635 eene ootmoe-
dige werkzuster, Joanna Benigna Gojos, die eene nog grooter gunst ontving. Haar geheel leven was een gebed tot het H. Hart van Jesus : „ü Hart van Jesus, bad ze somtijds, vergeef aan de ganscho aarde, en straf alleen Joanna Benigna; laat haar al de straffen dragen, die de schuldige wereld verdient.\' "Wat was haar loon ? Eene gedurig wederkeerende geestverrukking, eene onuitsprekelijk naauwe veree- niging met Jesus Hart, met hetwelk zij al de smarten |
|||||
|
— 89 —
|
|||||
|
deelde, terwijl zij ontvlamd was door do begeerte,
om Het overal to doen kennen en beminnen. Daarbij: eeno hemelscho verlichting, waarin zij, onder anderen, de toekomst\'ge Apostel van Jesus Hart, de Maagd van Party, te voren zag, en do zending aankondigde, waartoe deze eenmaal door Josus Hart zou geroepen worden. Hoeveel sohoone en leerrijke voorbeelden voor ons! IV. GEBED.
Hoe heerlijk schoon, hoe hoog verheven Is thans uw godlijk Hart, o Heer,
"Waar U de Serafs nu omzweven, Miljoenen, en ontelbaar moer,
Yan Englen on van zaalge zielen, In duizend kringen maatloos breed,
Die allen voer U nederknielen, In vreugde, waar geen aard van weet,
En U aanbidden, U vcreëren, Als aller brand- en middelpunt,
Terwijl ze U zoeken, U begeeren, Als dio alleen hen zaalgen kunt, Door \'t licht van uwe gloriestralen, ■\\Ve6rseliittrsiid als de licldezon
Zoover de hemel rekt zijn palen En \'t glorielicht ooit schittren kon.
Hoe hoog, hoe eindloos hoog gezeten, Is thans uw godlijk Hart, o Heer ! Als ware ons tranendal vergeten Kn dacht Gij aan geen smarten meer.
Doch neen ! dat kan geen godlijk Harte,
Dat zoekt, dat vraagt, dat wil het niet;
Uw glorie zelf bekroont de smarte, Uw glans het doorgestaan verdriet.
Ik zio t : te midden van die glorie, Houdt Ge in uw Hart met vlammend schrift,
Tot zegeteeken der victorie, Hot beeld van onze smart gegrift.
|
|||||
|
— 90 —
|
|||||
|
Die wond is de .mze ! Ach ! verdwaasden,
Die ze eens zoo roekloog durfden slaan,
Toen wij nog dwaas op sehepslon aasden, l\'ie fluks bezwijken en vergaan ;
Maar toch, weer zalig door uw liefde, Die wèl van ons Uie wonde ontving,
Welke eens uw Hart zoo bitter griefde, Doch waaraan juist on3 leven hing.
Die wond is do onze! öod der Harten, Vergeef het ons en scheld ons kwijt,
Ku Uij, gekroond om al uw smarten, Juist daardoor God der hartan zjjt.
Vergeef hot ons, en toon den Vader Wat Gij door deze wondo kunt,
Als aller gaven bron en ader, Als aller barton middelpunt.
Vergeef het ons, en toon uw glorie, Op satan die uw kindren tart,
Door allen, als uw kruisviotorie, Te gebaren om uw goddljjk Hart.
Vergeef het ons, en toon uw goedheid, In de eeuwge wonde ons zigtbaar nu,
Als Bron van cindelooze zjotlioid En zaligheid, voor ons door U.
B>e eerste lï\'üdag-
iler tnaand Junij,
gewijd aan Josus Hart in hot H. Sacrament. I. Piotten voor de metlitatie.
Het verband tusschen do devotie tot Jesus
Hart en de dovotio tot het H. Sacrament is zoo innig, dat iaon u ve3loer oj) liet verschil |
|||||
|
91 —
|
|||||
|
dan op de overeenkomst dient te wijzen. Doch
ook dat verschil is u genoegzaam bekend. Wetende, dat gij den Persoon van .Jesus (Jesus zelven) altoos voor oogen hebt, en dus ook Jesus zelven en Hem alleen dient, lief hebt en eert, weet gij insgelijks, dat gij in \'t H. Sacrament in \'t bijzonder Jesus Ugchaam, bij de devotie tot het 11. Hart bijzonderlijk hot god- delijk Jbirt, bij beiden echter, ais einddoel, den eeuwig levenden Jesus voor oogen hebt. Wat kunt gij meer wenschen te weten ; tenzij misschien eenige hoofdpunten, die u in deze maand meer bepaald kunnen bezig houden, en \'t goddelijk Hart in het goddelijk Sacra- ment doen vinden P Zie hier dezelve. I. Uit Jesus IL. Zijde, leeren van ouds de
H. Vaders, en zoo ook uit Jesus Hart, is de H. Kerk genomen, zijn de II. Sacramenten en is vooral de H. Eucharistie gevloeid. Her- inner u het oogenblik, door den leerling van Jesus Hart zoo keurig geschetst, waarop Lon- ginus de zijde van Jesus openstiet en er ter- stond bloed en water uit vloeiden. Dat bloed toch beduidde het H. Sacrament, gelijk het water eene afbeelding van het H. Doopsel was. Dat bloed herinnerde het voor ons ver- goten bloed, en den kelk, welken Jesus over- reikte, „als dien van het Nieuwe Testament, in zijn bloed, dat vergoten werd voor de zonden der wereld." Dat bloed was tevens |
|||||
|
— 92 —
|
|||||||
|
het laatste, wat uit Jesus Hart nog vloeijen
kon, — wat op onbloedige maar toch waar- achtige wijze steeds geofferd zou worden, — wat ten eeuwigen dage de grootste uitvinding van het Hart Gods zou blijven verkondigen. Daarom heet dit Sacrament liet Sacrament r/er liefde; deswege zou men liet even goed het Sacrament des Harten kunnen noemen; om dezelfde reden is Jesus Hart, zoo al overal in al zijne gaven, toch het ligst en het liefst in deze Gave bij uitnemendheid, het Sacra- ment der Sacramenten, te zoeken en te vin- den. (1) Overweeg deze waarheden aandachtig, om voor altoos het verband tusschen Jesus Hart en het H. Sacrament voor oogen te houden. Bij de H. Mis kunt gij u op Golgotha onder het kruis plaatsen, en bij de H. Com- munie de zijde van Jesus zien geopend, om u de wateren des heils aan te bieden. II. Uit dit weinige begrijpt gjj reeds, waar-
om de Heer Jesus, toen Hij zelf wilde komen, om de reeds bestaande devotie tot zjjn goddelijk Hart in de kerk algemeen te maken, (2) herhaaldelijk en schier altoos op het Sacra- ment zijner liefde wees, of althans allen, die Hem in zijn H. Hart vereeren zouden, aan |
|||||||
|
(1) Zie dit verder ontwikkeld in: de Bezoehen van
Jesus Hart, en : Jesus Hart volgens de II. Schrl/t. (2) Zie den Catechismus van het H. Hart.
|
|||||||
|
— 93 —
|
|||||
|
dit IL Sacrament liet denken. Herinner u de
geschiedenis der beroemde verschijningen. Eene der voornaamste heeft plaats onder het octaaf van het H. Sacramentsfeest. De Z. Margareta ligt voor het H. Sacrament neergeknield. Jesns verschijnt bij deze gelegenheid. Hij wil, dat het feest ter eere van zijn goddelijk Hart gevierd worde, op den eersten vrijdag na het octaaf van het H. Sacramentsfeest. Hij belooft verder de grootste gunsten aan hen, die zijn H. Hart door eene H. Communie vereeren, vooral aan hen, die zulks op negen achter- eenvolgende eerste vrijdagen der maanden zullen doen. Hij wenscht eindelijk niets vuri- ger, dan inzonderheid in het Sacrament zijns Harten op de hartelijkste wijze vereerd te worden. De Minnaars van Jesus Hart hebben dien
wensch ook volkomen begrepen. De Eerewacht van het H. Sacrament, en de Eerherstellende Communie leggen er getuigenis voor af. Vele andere oefeningen van godsvrucht ter eere van Jesus Hart zijn insgelijks met de devotie tot het H. Sacrament verbonden, of leiden daartoe. Eene uwer voornaamste oefeningen moet dan ook immer de wezenlijke en de geestelijke Communie wezen. Wilt gij Jesus Hart vinden, in het H. Sacrament is Hij het digtste bij u. O mjjn God ! hoe troostrijk is deze waarheid! en hoe weinig wordt zij begrepen ! |
|||||
|
-94 —
|
|||||
|
III. Onder iil hetgeen gij n nopens Jesua
Hart in liet H. Sacrament ter overweging kimt voorstellen, verdienen Jesus eigen woorden de eerste; plaats. Zoo spreekt Hij: „Ik ben het brood des levens.
„Uwe vaderen hebben in de woestijn het
„manna gegeten, en zijn gestorven. Dit is het „brood, hetwelk nit den hemel nederdaalt, „opdat zoo wie daarvan eet, niet sterve. Ik „ben het levende brood, die uit den hemel „ben nedergedaald. Zoo iemand van dit brood „eet, die zal leven in eeuwigheid; en het „brood, dat ik zal geven, is mijn vleesch, „voor het leven der wereld... „Voorwaar, voorwaar, ik zeg u: Tenzij gij
„het vleesch van den Zoon des menschen eet, „en zijn bloed drinkt, zult gij het leven in u. „niet hebben. Die mijn vleesch eet en mijn „bloed drinkt, heeft het eeuwige leven, en ik „zal hem ten jongsten dage opwekken. Want „mijn vleesch is waarlijk spijs, en mijn bloed „is waarlijk drank. „Die mijn vleesch eet, en mijn bloed drinkt,
„blijft in mij, en ik in hem. Gelijk mij do „levende Vader gezonden heeft, en ik door „den Vader leve, zal ook hij, die mij eet, „door mij leven. „Dit is het brood, hetwelk uit den hemel
„is nedergedaald: niet gelijk uwe vaderen „manna gegeten hebben, en gestorven zijn. |
|||||
|
— 95 —
|
|||||
|
„Die dit brood eet, zal leven in eeuwigheid."
Dit sprak hij in de synagoge, „als hij in „Capharnaum leerde." (Jo. IV. 48-50.) Let hierbij op drie woorden : het brood des
hemels, -— het brood des levens, — het waar- achtig Manna. Doch overweeg die regt har- telijk. Let op den aandrang, waarmede Jesus deze
hemelsche belofte doet. Let op den lust van zijn goddelijk Hart, als het U deze Gave boven alle gaven aanbiedt. Uit dat alles zult gij op nieuw leeren, Jesus Hart in zijn H. Sacrament te zoeken, te vinden, en te genieten. Verlangt gij waarlijk hemelsche spijze; Jesus Hart biedt zich aan. "Wilt gij voor eeuwig leven; zijn Hart belooft u dat leven; en zal het u schenken. Zijn geheel ligchaam ontvangt gij, dat is waar, zelfs zijne H. ziel, ja zijne menschheid niet alleen, maar ook zijne god- heid ; doch hetgeen u het meest treilen moet, is dit, dat Hij zich zoo gaarne, zoo van Harte geeft; en de rede zijner gave ligt ook eigenlijk niet in uwe verdienste, noch in andere gron- den, maar in zijn Hart, zijn eindeloos minnend Hart, dat zich zelf aldus op zoo liefelijke en hartelijke wijze geven kon en geven wilde. Vergeet dus nooit meer Jesus Hart in zijn H. Sacrament, en Jesus Sacrament in zijn H. Hart te zoeken. Eene der voornaamste oefeningen kan daar -
|
|||||
|
— % —
|
|||||
|
toe zjjn: u dikwijls af te vragen, bij uw
bezoeken aan liet H. Sacrament: waar ia hier Jesua Hart, en waarom? Wat denkt hier mijn goede Jesus in zijn goddelijk Hart en met welk doel ? O mijn Jesus, wat zoekt gij toch hier ? En wat vraagt gij van mij ? — Het antwoord zal niet uitblijven. En als uw hart dan warm wordt en voor Jesus begint te kloppen, o bedank uwen eeuwigen God, en sehenk Hem nogmaals uw hart. II. GEBED
bij wijze van Litanie tot Jemis Hart
in het IL Sacrament. Heer, ontferm U onzer!
Christus, ontferm U onzer!
Heer, ontferm U onzer!
Christus, hoor ons ! Christus, verhoor ons!
God, hemelsche Vader, ontferm U onzer!
God, Zoon, Verlosser der wereld, ontf. ü onzer!
God, H. Geest, ontferm U onzer!
H. Drievuldigheid, één God, ontf. IJ onzer!
Hart van Jesus, in het II. Sacrament ver-
borgen, ontferm U onzer. Hart van Jesus, op het H. altaar tegen-
woordig, ontferm U onzer. Hart van Jesus, met Maria\'s hart zoo innig
vereenigd, ontferm U onzer. |
|||||
|
-97 —
|
|||||
|
Hart van .Jesiis, allerschoonste Zon der H. Kerk,
Toonbeeld van allo deugden,
Goede Herder, als \'t ware Uzelf vergetend,
Goede Herder, ons voedend met uw godde-
lijk vleesch en bloed, Op \'s priesters woord hier nederdalend
voor ons, Heilig slagtoffer,
Geheel geofferd voor onze zaligheid,
Band der liefde,
Goddelijk zegel onzer harten,
x~Allerreinste disch Gods, o » Voedsel der U minnende zielen, 3,
*~> Aanbiddelijke feestspijze, :
S Wondervol gastmaal,
> Allerbegeerenswaardigst feestmaal, ~>
t; Alleraangenaamste! zielenhonig, §
zj Goddelijke zoetheid in haar bron gesmaakt, S
Arerborgen .Manna, •*
Bron van levend water,
Kort begrip dei\' wonderen Gods,
Brandend liefdevuur,
Heilige en heerlijke lichtbron,
Oorsprong onzer blijdschap,
Bron van liefdevlammen,
Bronader der liefde,
Fontein van alle genaden,
O allerbeminnelijkst Hart,
O Hart onzer harten,
O Hart, onze lust en onze liefde,
7
|
|||||
|
— 98 —
|
|||||
|
Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we-
reld, verhoor ons, Jesus! Lain Gods, dat wegneemt de zonden der we-
reld, spaar ons, Jcsus! Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we-
reld, ontferm U onzer, Jesus ! v. Het Hart van Jesus vindt zijn lust K. In het wonen met de kinderen der menschen.
G EB E D.
Heer Jesus, die, om de harten der menschen
te winnen, hun uw Hart zoo wondervol tot zielespijze gegeven hebt, geef, bidden wij U, door uwe overgroote liefde, deze hartespijs zóó waardig te nuttigen, dat wij het Hart door het hart, de liefde door de liefde mogen vergelden. Die leett en heerscht in alle eeuwen der eeuwen. Amen. 111. VOORBEELD.
„Is het aan do Dochters der Visitatie gegeven den
kostbaren schat (het 11. Hart van Jesus; te doen kennen en liefhebben, en dien aan anderen uit te deelen, het is voor de Paters der Sociëteit weggelegd er het nut en de waarde van aan te toonen, opdat men er nut uit trekke, door hem te ontvangen met den eerbied en do dankbaarheid die hij verdient." Aldus sprak de H. Maagd Maria, in het beroemd visioen, dat der Z. Margareta, den \'i Juli) 1688, te beurt viel. Hebben de Riligieuscn der Visitatie, reeds |
|||||
|
— 99 —
|
|||||
|
voor het optreden der Gelukzalige, zoo al» wij vroeger
herinnerden, zich de haar verleende gunst trachten waardig te maken, de Paters der Sociëteit van Jesus waren niet achtergebleven in dat opzigt. De II. Ignatius, Stichter der Sociëteit, had de
Bron geopend, toen hij in zijne Geestelijke Oi leningen, niet alleen, onder anderen, de doorboring van Jesus zijde ter overweging voorstelde, maar vooral, in \'t algemeen, daarop aandrong, dat wij gestadig, bij al de meditaties over het lijden, moeten acht geven op hetgeen Jesus in de ziel leed, op hetgeen Hij lijden wilde (quod pati milt) door de overgroote liefde van zijn allerliefderijkst Hart. In twee verschijningen, na zjjnen dood, heeft hij nog duidelijker zijne meeiiing doen kennen. In de eenc lag hij biddend voor Jesus en Maria, tot dat do H. Maagd op zijn gebed de open zijdewond van Jesus liet zi<-n, en er stroomen van genade uit putte; in de andere zeide hij uitdrukkelijk tot Pater de Hoijos : „dat hij zich voorbehield de devotie tot Jesus Hart door zijne kinderen te laten verbreiden." (Zie de feiten verhaald in de Nieuwe Junijmaand.) — De II. Aloijsius werd door de H. Maria Magdalena de Pazzi in den hemel op zulk een bijzonder schitterenden troon gezien, wijl hij in zijn leven gewoon was zijn liefdepijlen op het Hart van Jesus te rigten. Na zijn dood verklaarde hij in eeno verschijning, dat de devotie tot Jesus Hart den hemel hoogst aangenaam was, en spoorde hij zijn mede- broeder Celestini aan, die godsvruclu te verspreiden. De H. Franciscus Borgias bad inzonderheid onder de H. Mis tot de H. Wonde van Jesus, en verborg zich in Jesus H. Hart. (Zie Maandrozen-Kalender.) De II. Stanislaus hield niet op de H. wonden, en vooral de H. zijdewond te omhelzen, en werd door eene nicht van den Z. Berchmans gezien, terwijl Jesus Hart den jeugdigen Stanislaus als in vuurvlammen verteerde. (Sendbote). De Z. Joannes Berchmans zelf plagt te zeggen : „Een iegelijk moet eer. of ander toevlugtsoord hebben: ik voor mij weet geen veiliger, dan de H |
|||||
|
— 100 —
|
|||||
|
wonden van Christus, en den mantel der II. Maagd
Maria." Bij do vereering; der II wonde, onder de H. 5li», behield hij voor zich zelf Jesus Zijdewond, en vroeg daarbij eens hartelijke liefde tot God. — De Z. Canisius van Njjmegon bad el\'usn morgen tot Jesus Hart, en mogt eens, door een Engel geleid, tot Jesns Hart naderen, om er de bronnen des heils uit te drinken. Al de andere Heiligen hebben gewis, op deze of gene wijze, die devotie beoefend. En wat de verdere godvruchtige mannen, ot geleerde schrij- vers derzelfde Sociëteit nnngant, zij hebben altijd in de eerst-\' rangen voor deze devotie tut Jesus Hart, en geleden, en gestreden. Met zou ons te ver voeren, wilden wij slechts hunne namen en hunne geschriften opnoemen. Alleen <!en beroemden l\'ater de la Coloiu- bit-i-e mogen wij niet ongenoemd laten, daar hij als biechtvader der \'/.. Margareta wel het meest heeft medegewerkt tot de eerste algcmeenwording der de- votie, en zich zelven het eerst na haar op plegtigo wijze aan Jesus Hart heeft toegewijd. Ook verdient het onze opmerking, dat reeds vóór do Z. Margareta zoovele schrijvers der Sociëteit op Jesus Hart plagten te wijzen en niet weinigen er krachtig toe trokken. Onder dezen behoort zeker do godvruchtige P. Drus- bicky, met zijn lief boekje: Meta cordium; liet //oei der harten, en in ons land do vrome P. de Wael van Vronensteijn, met zijn Kroon der IJ. vijf Wonden. ALapiJe, Salmeron, Tirinus, Croiset, O\'allifet, de Hoijos, Alvarez de Paz en honderd anderen zijn algemeen bekend. (Zie b. v. Nilles, de Rat. Fest. en Dufau, Tres. du S. C.) "Wat moet echter dit alles u Ier ren ? Dat Jesus
keuze door de zijnen is gewaardeerd; dat Maria\'s woord in vervulling is gegaan; dat gij zeker in goed gezelschap werken zult, als gjj medewerkt ter ver- spreiding ocnor devotie, die door zoovele uitstekendo mannen op het krachtigst is bevorderd. IJver dus en moed ! Er is niets zoeters dan te werken voor bet eindeloos minnend Hart van God. |
|||||
|
101 —
|
|||||
|
IV. GEBED.
"\\Vnt gloojjcn
Uw boejjen
Hier lieflijk en zoet, Mjju (»od on mijn Koning, Vooral in uw woning Zoo mild on zoo goed .\' Wat wekken
En trokken
])io vlammen mijn hart, Rn roepen mij : .Nader, En ziek bij uw Vader Den troost in uw smart." Zou k sehroomen
Te komen ;
Uw gloed geelt mij kracht, En \'t wonder dor vlammen Geeft vleugels den lammen En goddlijke mngt. En kom ik,
En som ik,
Wat schatten Ujj deelt, \'t. Is waarlijk een regen Van hemelschtn zegen Door vlammen geteeld; Door vonken,
Die dronken
Van vreugde doen zijn, En zalig doen leven AVie \'t harte wil geven Doorbrekend den schijn; Den schijn daar
Van wijn, maar
In \'t wezen uw bloed, Den schijn daar van tarwe, Maar onder die verwe, liet eeuwige Güed. |
|||||
|
— 102 — m
Ocli, gloei dan,
En boei dan
In vreugde of in smart, In lijden en strijden In leven en sneven 31 ij n harl aan uw Hart. De eerste Vrijdag
der maand Julij,
toegewijd aan Jesus Hart met de menschen verkeerend. |
||||||
|
I. Punten voor de overweging.
Een der beste middelen om het Hart van
Jesus te leeren kennen, bestaat in de over- weging van de woorden en werken, waardoor het goddelijk Hart zich zelf in zijn leven op aarde kenbaar gemaakt heeft. „Het hart des wijzen, zegt de H. Geest, wordt airn zijne wijsheid gekend." (Eccli. 3, 31), en Jesus zelf voegt er bij : „uit den overvloed den harten spreekt de mond," en „uit den goeden schat des harten brengt de goede mensch goede vruchten voort." Stel u dus in \'t bijzonder ditmaal ter overweging voor, wat Jesus plagt te doen en te zeggen in zijn omgang met de mensehen. Eenige der volgende punten kunnen |
||||||
|
— 103 —
|
|||||
|
u tot leiddraad strekken. Het Hart van Jesus
moge verder tot uw hart spreken. (1). I. Wat doet Jesus ten opzigte der armen ?
Hij zelf geeft hun \'t eerste voorheeld van liefde voor de armoede (Bethlehem-Nazareth). Hij roept hen overal tot zich (de H. Maagd, de IL Joseph, de Apostelen.) Hij leert, dat aan hèn in \'t bijzonder de Blijde boodschap des Evangelies wordt verkondigd (pauperes evangelizantur.) Hij verstoot hen nooit, Hij zorgt voor hen, en heeft zelfs eene bijzondere beurs, om hun iets van hetgeen Hij zelf ont- vangt te kunnen meêdeelen. Die zorg heeft Hij zijnen Apostelen zóó ingeprent, dat zij nog, in den laatsten nacht zijns levens, het eerst op de gedachte komen : „Judas, de beurs- bewaarder, is uitgezonden, om den armen iets te geven." De armen van (feest worden dan ook zalig geprezen, en de arme weduwe, die geeft van het weinige dat zij bezit, wordt boven de veolgevende Phariseën gesteld. Let op uwe intenties, en zorg in Gods naam, uw hart niet te zeer aan het stof der aarde te hechten. Jesus arm Hart vraagt arme harten. Zoo gij ten minste niet arm van geest zijt, kunt gij tot de zalige leerlingen van Jesus niet behooren. II. Hoe handelt Jesus met de rijken? —
(l) Zie hot boekje : Het Hart Gois en het hart der
menschen. |
|||||
|
— 104 —
|
|||||
|
Gewis, Hij verstoot hen niet, als zij arm van
geest willen zijn; getuige een Nicodemus, een Joseph van Arimathea, een Zacheus, de rijke jongeling. Maar Hij geeft hun scherpe lessen, wijl ze daaraan doorgaans groote behoefte hebben. Tot Nicodemus spreekt Hij vrijmoe- dig: „Gij zijt leeraar in Israël, en dat weet gij niet?" Tot den rijken jongeling zegt Hij niet liefde, (om hem tot hooger volmaaktheid te brengen) : „Eén ding ontbreekt u: ga, ver- koop al nat gij hebt, en geef het den armen, en gij zult een schat in den hemel hebben. En kom, volg mij.\'" (Mr. 10, 21.) Tot allen, die hun troost in liet aardsche zoeken, spreekt Hij het vreesbarend woord : „ Wee n rijken ! want gij hebt uwen troost weg," (Luc. 0, 24), terwijl Hij elders de vergankelijke rijkdommen nu eens doornat, dan weer hedriegelijke schat- ten heet, — waar tegenover Hij zijnen schat in dm hemel stelt. ])e rijken mogen dus toe- zien, en op hunne beurt van Jesus Hart leeren. Neen, de goederen hun door God ge- geven, zijn niet in elk opzigt rle hunnen. Het Hart Gods heeft hun den pligt leeren kennen. Zoo zij dien verwaarloozon, —tree hun! de aardsche doornen brengen helsche voort. Hl. Wat doet Jesus jegens de kinderen ?
Hij laat hen tot zich komen; Hij zegent hen, Hij stelt hen tot voorbeeld voor allen, die het Kijk der hemelen willen ingaan. Zelfs de |
|||||
|
— 105 -
|
|||||
|
kleinsten laat Iiij zijnen lof zingen, volgens
de voorspelling der profeten, en vreoselijk bedreigt Hij diegenen, die de kleinen ontstich- ten zouden ; want hunne Engelen, leert Hij, zien de Godheid, en volbrengen uiet Inst den wil van het goddelijk Hart nopens de hun toevertrouwde lievelingen. — Leer er door, een kinderlijk eenvoudig en opregt hart te vragen. Geef den kinderen een goed voorbeeld; bewaar, onderligt en verzorg hen. Zóó zult gij Jesus Hart voor u winnen, en uw hart aan het zijne gelijkvormig maken. JV. Denk verder aan do scharen volks die
Jesus volgen. Zijn Hart wordt van medelijden bewogen, als Hij hen zonder voedsel ziet. Zijne alntagt werkt wonderen, om hen te spij- zen. Geheele dagen onderligt Hij hen, met alle vurigheid des ij vers, terwijl Hij \'s nachts op de bergen bidt. - - Denk aan de minder goloovige stedelingen van Jerusalem. Jesus gewaaiuigt zich met hen te redetwisten. Hij wederlegt de aanmerkingen der Phariseën en Schriftgeleerden. Hij brengt alle mogelijke redenen bij, om allen van de waarheid en hooge waarde zijner leer te overtuigen. Voeg hierbij in \'t bijzonder Jesus omgang met de Apostelen. Hoe lang. hoe minzaam, hoe he- melsch liefderijk verdraagt hij hunne onwe- tendheid, onderrigt Hij hun overigens goed- willig hart. Is hot noodig, dat Hij met nadruk |
|||||
|
— 106 —
|
|||||
|
sproke, zoo als tot l\'etrus: „Ga van mij,"
tot een der Apostelen: „gjj weet niet van welken geest gij zjjt," en inzonderheid tot zijne vijanden, — zijn goed Hart komt altijd op nieuw met zijn goede schatten te voorschijn en zelfs zjjne berispingen ademen de reinste liefde.— In dit opzigt moet gij misschien zeer veel van Jesus leeren. Zorg, in elk geval, zijne liefde en zijn geduld na te volgen. V. Hoe beminnelijk toont zich zjjn goddelijk
Hart ten aanzien der ziehen ? „ Wat verlangt gij? — Tc genezen? „Ga in vrede!" Wat wilt gij P Gezuiverd worden. „Ik wil het, wordt gereinigd." En de dooven hooren, de blinden zien, dooden zelfs staan uit het graf op, en strekken ten bewijze, hoezeer IIij met de weduwen leed, zijne vrienden liefhad, allen, die tot Hem kwamen, trachtte gelukkig te maken. — Wat zegt Hij derhalve tot allen die lijden P „Komt tot Mij, f/ij allen die belast en beladen zijt; Ik zal U verkwikken"? Hoe tracht Hij allen, die willen zalig worden, tot zijn Hart te trekken? „Leert van mij, roept Hij, omdat ik nederig en zachtmoedig van Harte ben." „Neemt mijn juk op u; -want mijn last is ligt, en mijn juk is zoet, — en gij zult vrede voor uwe zielen hebben." Mijn Jesus! welk een Hart, dat zoo zoet onze harten lokt! Zijn wij ziek naar het ligchaam; Gij zjjt onze God. Zijn wij ziek naar de ziel; |
|||||
|
— 107 —
|
|||||
|
Gij zijt onz^ Zaligmaker. Wat kan ons deren,
als wij onder uwe bescherming staan ? Och ! mogten alle zieken naar zielen ligchaam altoos bij Jesus Hart, hunne toevlugt zoeken! VI. Let nog in \'t bijzonder oj) Jesus han-
delwijze met do zondaren en de regtraardigen. Met de eerstgenoemden is Hij zóó goed, dat Hij voor hen alleen schijnt te leven. „Hij is immers niet gekomen om regtvaardigen, maar om zondaren zalig te maken." Dezen zijn de verdoolde schapen, die de (ïoede Herder opzoekt en op de schouderen draagt. Zij zijn de ver- loren doch wederge vonden zoon (zoo zij zich bekeeren) wiens terugkomst men vreugdevol vieren moet. Zij zijn, in zekeren zin, de eersten, waaraan zijn Hart denkt; zij mogen Tollenaars of Heidenen zijn, zijn Hart klopt warm voor hen. „Ga in vrede, zegt hij, — uwe zonden zijn u vergeven." „Heeft niemand u veroordeeld, ook ik zal n niet reroardeelen" „Jeruzalem ! Jerttsalem ! hoe dikwijls heb ik u, (lelijk de hen hare kiekens, willen verzame- len (aan mijn Hart, willen beschermen aan mijn Hart); maar helaas ! gij a-ilt het niet."— Zullen dan de eens bekeerden, of reeds
geregtvaardigden, bij het goddelijk Hart ach- terstaan P O neen; dat niet. Zij zijn zijne vrienden, zijne broeders. Hen vooral, die im- mers „altoos met Hem zijn," loert Hij hooger en hooger steeds opzien. „Heft utre hoofden |
|||||
|
- 108 —
|
|||||
|
omhoog, spreekt II ij, trant uu-e verlossing is
nabij.\'" „Aanschouwt de leliën dos velds," en leert van hen do vaderzorg van liet Hart Gods
voor u kennen. Ziet op de vogelen des hemels, en lesrt hoe niet één van die op de aarde valt zonder den wil uws lienielschen Vaders. Kortom; heft uwe harten omhoog, — en gij zult bevinden, dat ^ij altoos bij Hem zjjt, wiens liefde en goedheid altijd bij u is. VII. (rij kunt eindelijk nog nadenken over
de dankbare liefde van Jesus Hart ten opzigte van diegenen, </ir Hem dienen niet bijzondere hartelijkheid. Wat doet Jesus niet voor de moedige Magdalena ? — voor Martha en Laza- rus ? — - voor al die vrome vrouwen, die van Galilca uit Hem volgen tot onder het kruis, tot in het graf? liet is niet mogelijk hier alles oj» te sommen; doch raadpleeg uw ge- heugen ; en zeg dan, of gij een dankbaarder, liefderijker, minzamer, getrouwer, standvas- tiger vriendenhart, dan dat van uwen Jesus, kunt uitdenken. Liefde, staat met licmelsche letters in dat goddelijk Hart geschreven. „Hij heeft alles welgedaan," is zijn levensschets. En als zijn goddelijk Hart eens bezwijken zal en juist door de overmaat van liefde zal ophou- den voor u te kloppen, dan komt de liefde met haar laatsten schicht en grift nogmaals, met een eeuwige wond, haar onuitwischbaar merkteeken in zijn binnenste. De woorden, |
|||||
|
— 109 —
|
|||||
|
de blikken, de gebaren, de wonderen, het
werk, liet lijden, alles, wat de lieer Jesus gedaan of verduurd heeft, liet spreekt alles van liefde. — Uw pligt kan geen andere zijn, dan dankbaarheid en wederliefde. Och, mogten toch al de dienaars van Jesus op dit hun god- delijk toonbeeld hunne oogen en hunne harten voortdurend gevestigd houden! II. G E B E D
bij wijze van litanie ter eere van Jesus
Hart met de menscJwn verkeerend. Heer, ontferm V onzer!
Christus, ontferm II onzer! Heer, ontferm V onzer ! Christus, hoor ons! Christus, verhoor ons! God, Hemelsche Vader, ontferm U onzer! God, Zoon, Verlosser der wereld, ontf. U onzer! God, II. Geest, ontferm lT onzer ! H. Drievuldigheid, ét\'n God, ontferm U onzer. Hart van J esus onder ons menschen verkeerend, ^Aan Maria en Joseph onderdanig, o g Door den Hemelschen Vader gezonden, s^
i^ Door den II. Geest geleid, «Vol van alle wijsheid, * > \\o\\ van genade en waarheid, 0H
"§ Onvorwinnelijke sterkte, g
n Magtig in woorden en daden, •§
|
|||||
|
— HO-
|
|||||
|
Hart van Jesus, ontvlamd van ijver voor Gods
eer, ontferm U onzer, De huichelaars sterk berispend, Overal wonderen doende, Eindeloos geduldig, Schuilplaats der ongelukkigcn, Altijd bezorgd voor de zondaars, af Troost der bedrukten, § » Onmetelijke lieide, §»
*s Vol geduld voor uwe vijanden, 3
d Allergetrouwst jegens uwe vrienden, .
> Omgaande met de eenvoudigen,
\'S Toonbeeld van ootmoed en zachtmoedigheid g
•j* Voorbeeld van alle deugden, »
Gekomen om de zondaars zalig te maken,
Zoo zoet in uw omgang met de dwalenden, Zoo beminnelijk te midden der kinderen, Allergeduldigst in het vormen uwer leer- lingen, O goddelijk Hart, onze liefde en troost, O Hart Gods, onze lust en zaligheid, Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we-
reld, verhoor ons, Jesus. Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we-
reld, spaar ons, Jesus. Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we-
reld, ontferm u onzer. Christus, hoor ons! Christus, verhoor ons !
v. Leert van mij, omdat ik zachtmoedig en nederig van harte ben,
R. En gij zult rust vinden voor uwe zielen.
|
|||||
|
— 111 —
|
|||||
|
Q E B E D.
Aanbiddelijke Jesus, die, op aarde lovend,
zoo zachtmoedig en nederig van h;irte onder de mensehen verkeerd hebt, stort ook in ons deze deugden, aan uw Hart zoo dierbaar, ten einde wij in ootmoed en zachtmoedigheid op aarde leven, en zoo do aan ons hart beloofde rust voor eeuwig mogen vinden. Die leeft en heerscht in alle eeuwigheid. Amen. 111. VOORBEELD.
"Was het do lust van Jesus Hart „te wonen met de
kinderen der nienschen," toen Hij onder ons op aarde heeft vertoefd, dien lust toont Hij nop immer te bezitten, vooreerst in het H. Sacrament, maar dan ook door de ons geschonken devotie tot zijn goddelijk Mart. Eer die godsvrucht algemeen in de H. Kerk verspreid was, hebben vele Heiligen en godvruchtige harten dit ondervonden. Aan hun hoofd stond de H. Maagd Maria; haar volgden Joannes met Magdalena en de andere vrome vrouwen van het Evangelie. Na dezen kwamen de uitverkoren zielen, van welke wij er niet weinigen het innigst verkeer met Jesus Hart zien genieten. "Wij hebben vroeger reeds opgemerkt, dat vooral in de Orde der Visitatie van Maria een aantal van die bevoorrogte harten gevonden zijn. Laat er ons nu nog eenige nieuwe toonbeelden bij- voegen, die ons tevens én de wijze èn het nut van dien omgang met Jesus Hart kunnen loeren. In het jaar 1635 wijdde zich Moeder Maria-Genoveva
de Pradel als slagtoffer aan Jesus Hart, hetwelk zij geheel haar leven met de teederste godsvrucht ver- eerde ; zij putte uit deze oefening eene kracht, die |
|||||
|
— 112 —
|
|||||
|
haar dikwijls tot de heldhaftigste deugden brngt.
Reeds in 1027 sprak Mevrouw da lioutolier, die in de wereld wegens haar ui te veel geluk en voorspoed vreesde voor liare zaligheid, bij haar intreden in de "Visitatie ; „O, nu beef ik niet meer ; wijl ik mij geheel verborgen vindt ir. het 11. Hart van Jo>us;en aldaar is geene plaats meer voor de vrees." — Te Chartros, ia I6fii, hield Zuster Maria-Guillemotto Dunas haar gedurig verblijf in do zijdewond van Jesus, dewijl de goddelijke Zaligmaker haar geleerd had, dat zij aldaar disft bij zijn Hart zou zijn, en dat zij daar, in de liefdevolle wonde, in vrede haar oordeel en bet uur des doods zou afwachten. — Moeder de Kioux, to Lijon, leefde enkel voor Jesus Hart en heeft eenige geschriften nagelaten, die geheel mot d.\'n zoeten geur der vurigste devotie tot Jesus Hirt doortrokken zijn. — Te PerigueuX, op bet feest der Onbevlekte Ontvangenis des jaars 1664 zat eene ijverige Religieuse, Maria-Pacifica Ool\'.et, te bidden en vroeg om de zuiverheid van harte, „toen eens- klaps, verbaalt zij, (Jod haai\' eeue j/unst schonk, die haar deed beven als zij ur aan dacht. Het kwam mij voor, verhaalt zjj, dat Onze Lieve Heer mij zeide tot zijn goddelijk Hart te naderen, hetwelk de liron van alle reinheid is. Op hetzelfde oogenhlik scho.tn bet mij, als ik mij niet bedrieg, dat Hij mij «enigen tijd op zij il H. Hart iiet rusten." — Omstreeks denzellden tijd had de Moeder Anna-Seraphiaa Cornet, te Amiens, den aandrang gevoeld, om zich toe te wijden aan het H. Hart van Jesus. — (Bougaud, vie de la 1!. Maig.) Zou zien wij reeds, enkel en alleen in de Oi do der Visitatie, al do verschillende oefeningen van devotie tot Jesus Hart op deze of gene wijze m werking. Het verdient overigens onze opmerking, dat geen van al die bevoorregte zielen er ooit aan gedacht beeft, die uitmunt.endsto aller devoties tot eene geheel alge- meene devotie te maken; nog meer, dat juist to Paruy-le-Monial, waar de groote Apostel van Jesui |
|||||
|
— 113 —
|
|||||
|
Hart weldra zou geroepen worden, geen spoor van
eene bijzondere devotie tot Jesus Hart wordt gevonden. De reden lag in den wil Gods, die deze godsvrucht voor later tijden had weggelegd, en op üijnon tijd zijn bevoorregt werktuig zelf wilde kiezen en vormen. IY. GEBED.
Was \'t zalig Jesus ! U te zien, Voor Samaria\'s vrouw,
Ik zio U sohooner nog misschien, Als ik uw Hart aanschouw.
Zij zag dot godlijk Hart nog niet, Waaruit ons \'t levend water vliet. Was \'t zaliger toen Magdaleen
U zag aan \'t heilig hout,
Och, zij ook heeft nog meer \'t verleen, De toekomst niet aanschouwd ;
Zij zag nog niet dien heldenstoet Door uwe Hartebron gevoed. Was \'t zalig wat uw lievling zag,
En niemand ligt als hij,
Toen hij aan uwen boezem lag En rustedo op uw zij,
Of toen hij met de blanke speer Het Hart zag op\'nen van zijn lieer. Hij zag nog niet den breeden stroom Van reine zielen, voor en na
Genaderd tot den Levensboom Op \'t Godgeheiligd Golgotha,
En weer van daar, de wereld rond, Gezaligd in uw Hartewond. .Zoo zien wij, Jesus, naar uw woord,
Dat wij ook zalig zijn,
Als \'t oor, geloovend wat het hoort, Niet oordeelt naur den schijn,
Maar op uw godlijk Hart vertrouwt, En zoo op vaste steenrots bouwt. |
|||||
|
— 114 —
|
|||||||
|
Zoo hoort het : „G-a, uw zonde is weg."
„Betrouw ! ik draag uw smart," Of vindt het op zijn doornenweg
In eens uw troostend Hart, Eu ziet zich, God ! wat zoete gaaf,
Uw dankbaar kind, uw zaalgcn slaaf.
Lof zij U dun, o minzaam Hart,
Uut immer nog ons leert,
En balsem hebt voor alle smart En zoet met ons verkeert.
Lof U, en dank, en eeuwge min, Trek mij uw open boezem iu. Ile eerste Vrijdag-
*
der maand Augustus,
gewijd aan Maria\'s Hart, het kanaal tot
dat van Jesus.
|
|||||||
|
I. Punten voor de meditatie. ^
De maand Augustus is bijzonder toegewijd
aan het onbevlekte Hart van Maria. Daar er geen betere weg is, om tot Jesus Hart te komen, en wij bovendien de allernuttigste beschouwingen vinden in het verband tusschen Jesus en Maria\'s Hart, zult gij u, dezen vrijdag, en deze maand, met die twee Harten te gelij k bezig houden. De volgende hoofdpunten kunnen u daartoe dienen. |
|||||||
|
— 115 —
|
|||||
|
I. Maria brengt altijd tot Jesns. Bij Maria
en dooi\' Maria wordt Jesus gevonden. De H. Schrift leert zonneklaar deze algemeen liekende waarheid. Maria draagt Jesus Hart nog niet lang onder
het hare, of hare Nicht Elisabeth gevoelt er de werking van, bij den groet uit Maria\'s mond. En Joannes P Hij springt op van blijd- schap, en wordt geheiligd nog vóór zijne ge- boorte, door den Heilige der Heiligen, dien Maria draagt. De Wijzen uit het Oosten vinden het god-
delijk Kind, maar niet anders, dan met Maria, zijne Moeder, en bij Maria; de Herders, die den stal, en allen die de krib bezocht hebben, vonden Jesus niet anders: altijd bij Maria. Simeon voorspelde Jesus lijden, hij voegde
er de prophetie der doorboring van Maria\'s Hart bij; en hij, zoowel als Anna, de prophe- tes, vonden Jesus door Maria en met Maria. In Egijpte, in Nazareth, in den Tempel, te
Cana vooral, was Jesus met Maria, zijne dier- bare Moeder, en was zij de tusschenpersoon die tot Jesus bragt, de voorspreekster die zijn Hart deed werken. Moet ik Golgotha noemen, en Joannes, en
het kruis ? waar eerst haar hart doorboord werd door het lijden, eer zij, met ons en voor ons, kon opzien naar het geopend Hart van Jesus. |
|||||
|
— 116 —
|
|||||
|
Eindelijk, als de H. Geest wordt afgebeden,
dien Jeans zon uitstorten in de harten dor zijnen, ook dim weer ontmoeten wij Maria te midden der Apostelen, en de Apostelen rondom Maria. En was liet niet een der liefste ge- schenken van het goddelijk Hart, dat het Maria, zijne dierbare Moeder, een geniimen tijd aan de H. lverk achterliet, eer Hij haar in het hoogste des hemels ging kroonen. Bedank Jesus Hart voor zijne groote gave,
en toon u die gave waardig, door een getrouw kind van Maria te zijn. Zoek eerst Maria, zoo gij Jesns wilt vinden. Alleen door haar Hart komt gij tot Jesus. II. Overweeg verder, hoe de H. Kerk, zoo-
wel door hare feestdagen en plegtigheden als- mede door bare Leeraars en Heiligen dezelfde waarheid voorhoudt. Zoo is b. v. Jo. Maria\'s Hart, het moederlijk hart, niet alleen voor Jesus, maar ook voor ons, die door ha€ir tot Jesus Hart geleid moeten worden. Zoo is 2o. dat moederhart bet kanaal, waarlangs ons alle genaden uit Jesus Hart worden geschonken. Zoo staat ;5o. Maria als voorspreekster voor ons in den hemel, en toont aan den Heer Jesus haar moederlijk Hart, gelijk Hij zijn goddelijk Hart en de voor ons ontvangen wonden aan den hemelschen Vader toont. (H. Bernardus.) Van daar de reeds oude afbeelding van
|
|||||
|
— 117 —
|
|||||
|
Maria run liet Harte, zoo als die te. Lier in
België reeds in do vorige eeuw werd vereerd. (Zie Maand rozen.) Van daar, in onzen tijd de devotie tot Onze Lieve Vrouw vati het I\'. Hart, welke in eens al deze waarheden verduidelijkt en te binnen. brengt. (Zie Schat der harten.) Wat toch leert het anders, dan : Jesus door Maria, of: door Maria tot Jesus. - - Zoo er geen andere weg voor u is, tracht dan ook dezen zonder ophouden te bewandelen. Vereer Maria en Maria vooral in haar hart, om door haar tot Jesus Hart te komen. III. In het bijzonder moet gij toch deze
waarheid overwegen, dat wij juist door Maria tot Jesus Hart moeten komen, of (om het eens regt duidelijk voor u uit te drukken): dat Maria in de eerste plaats en meer dan iemand ons de devotie tot Jesus Hart heeft geleerd en blijft leeren; — ik zou haast gezegd hebben, dat Maria in den hemel de eerste Zélatiïee en als de Koningin der Zélateurs van Jesus Hart moet genoemd worden. Niets is gemakkelijker te bewijzen. Herinner u vooreerst het Leven der Zalige
Mare/a reta-Maria. Door wie weid zij tot Jesus gebragt ? Door Maria. Maria genas haar her- haalde malen, onderrigtte haar, gaf haar het goddelijk Kind in de armen, zeggende: Ziehier dengene, die u komt leeren wat gij doen moet. In het beroemde visioen van den 2 Julij (dag |
|||||
|
— 118 —
|
|||||
|
der Visitatie) wijst Maria haar Jesus Hart en
verklaart met eigen mond de verpligtingen dei- Zalige. (Zie Maandrozen.) Eeno reeks van Heiligen getuigt hetzelfde.
In eene verschijning der H. Maagd zag een boeteling den H. Ignatius tot Jesus Hart bidden, terwijl Maria eerst niet hare hand Jesus zijdewond bedekte, later op \'t gebed des Heiligen, de wond liet zien en er het heilrijk bloed der verlossing on vergiftenis uit wegschonk. (Z. Jnn ij maand.) — Even als de Z. Margareta, durfde de H. Veronica de Giuliani niet anders tot Jesus, dan door Maria bidden. Maria bad alstoen met haar; en de goddelijke Verlosser drukte op wondervolle wijze zijne H. wonden in de Heilige af, zoodat „vooral de lans haar het hart van de eene zijde tot de andere doorboorde," gelijk zij zelve getuigt in haar Leven (Duf. VUL p.*246.) De H.MechtMh ziet te gelijk, even als Veronica, Jesus en Maria; Maria bezorgt haar den hemelschen bruidsring, Maria brengt haar tot Jesus Hart; Jesus leert haar verder dat heilig kleinood steeds in zijn H. Hart te reinigen, te vernieu- wen, en in het daaruit gestroomde Bloed en water frisch en rein te bewaren. (Rév. S. Mecht. IV. p. 891). —De Gelukzalige Maria der Engelen al evenzoo door Maria tot Jesus geleid, gevoelde al haren angst verdwijnen en werd door het Water en Bloed uit Jesus. |
|||||
|
_. 119 —
|
|||||
|
zijde vloeijend besproeid. (Leven p. 43. Duf.
III. p. 53.) Do H. Gertrudis zag, onder anderen, hoe de H. Maagd liet hoofd eener stervende Bruid van Jesus ondersteunde en het zoo rigtte, dat haar adem regtstreeks op het Hart van den aanbiddelijken Zaligmaker uitkwam. (Leven, V. H. X. Duf. I. p. 343.) De Z. Maria Villana eens door Maria aan
haar hart gedrukt, werd weldra tot Jesus gevoerd, die haar eene wond in het hart schoot, welke lang open bleef en nog na haren dood er in gevonden is. (Loven, Duf. VIII. 465.) Wjj zouden nog vele andere Heiligen kunnen noemen, die op gelijke wijze, niet alleen in \'t algemeen door" Maria tot Jesus, maar ook in \'t bijzonder tot Jesus Hart zijn geleid. Doch wat hebben wij meer noodig, dan Maria\'s eigen woorden en daden, al was liet slechts in een enkel geval, om te zien, hoe wij door haar tot het goddelijk Hart worden getrokken, en Jesus en Maria\'s hart onafscheidbaar te zamen gaan. „Haar hart en dat van Jesus,— leerde zij immers de H. Hirgitta, ■— waren als één. De stoot, die -\'esus Hart doorboorde, doorboorde het hare, en toen .lesus in \'t graf werd neergelegd, was het, of haar hart daar mede werd ingesloten." — Door Maria dus tot Jesus, — ziedaar uwen
weg. Een anderen moogt gij niet zoeken; want een andere is er niet. God geve u, dien |
|||||
|
120 —
|
|||||
|
weg te vinden. Doch gij, van uwen kant,,
tracht vooral in deze maand, uw best te doen, om dien hemclschen weg te zoeken. Zalig; gij, zoo gij Jesus Hart weet te vinden, zalig reeds, zoo gij Maria vindt, die u onfeilbaar tot Jesus Hart zal brengen. II. GEBED
bij wijze van Litanie, tot het allerbeminnelijkst
Hart van Jesus.
(Uit Nilles II p. 734.)
Heer, ontferm U onzer!
Christus, ontferm U onzer!
Heer, ontferm U onzer !
Christus, hoor ons ! Christus, verhoor ons!
God, hemelsche Vader, ontferm U onzer ! \' -.
God, Zoon, Verlosser der wereld, ontf. U onzerf
God, Heilige Geest, ontferm IJ onzer!
H. Drievuldigheid, één God, ontf. U onzer !
Hart van Jesus, Zoon van den levenden God,,
ontferm U onzer. ,.Zoon van de Maagd Maria, §
g Door den H. Geest gevormd, 3;
^ Woonplaats der allerheiligste Drieëenheid, a
c Heiligdom van den mensehgeworden God, ^ > Bergplaats van het eindeloos kostbaar ^ "§, bloed, g
fcr4 Zetel en werk tuig van de heiligste aan- ?
doeningen, |
|||||
|
- 121 —
In welks magt alle mensohenharten zijn,
Het volmaaktste van alle harten,
Magneet en middelpunt aller harten,
Hart volgens het Hart Gods,
dode waardig en onbegrijpelijk Hart,
Den man der smarten,
Van \'t begin af met smarten overladen,
in Qethsemane tot den dood toe bedroefd,
Met versmaadheden verzadigd,
Yoor ondankbare menschen gestorven,
Met eene lans gewond,
g~Tot den laatsten druppel toe van uw bloed
g beroofd,
l"s Middelpunt aller smarten, in ziel en
i ligchaam geleden,
> In de H. Eucharistie met ons blijvend,
§ In onze Tempels zoo dikwerf alleen gelaten,
K ()j) onze altaren, door ongeloovigen en
ondankbaren miskend en mishandeld, Veiligste schuilplaats tegen Gods gram- schap, Sterkte der kleinmoedige harten, Veilige haven in de hevigste bekoringen, Zalige woning der vrome zielen, Ook voor de grootste zondaars geopend, De laauwe harten ontvlammend, Troost der ziel in dit ballingschap zwervend, Geneesmiddel der kranken, Beste teerspijze der stervenden, Verborgen voor de wijzen dezer wereld, |
|||||
|
I
|
|||||
|
— 122 —
|
|||||
|
Aan do kleinen geopenbaard,
Hart van onzen bostcii vriend en raadsman, Hart van onzen Advokaat en Regter, Hart van onzon Heer en Koning, Hart van onzen Verlosser en Zaligmaker, Hart van mijn eerstgeboren Broeder en Bruidegom, - «"Hart van onzen Yader, en meer dan onzen 11
$ Yader, S 1-5 Hart volgens de begeerten van ons liart, 3
§ Hart van onzen Leermeester, d > Allerootmoedigst Hart, c
"§ Allerzachtmoedigst Hart, |
n Alleropregtst Hart, f
Allerbarmhartigst Hart,
Allergetrouwst Hart, Langmoedig Hart, Alleronscliuldigst Hart, Allermilddadigst Hart, Regel en Toonbeeld van onze harten, Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we-
reld, ontferm 1T onzer, Jesus. Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we-
reld, verhoor ons, Jesus. Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we-
reld, spaar ons, Jesus. Heer, ontf. U onzer! Christus ontf. U onzer!
Heer, ontferm U onzer!
v. Overtreders, keert terug tot het Hart.
E. En maakt u een nieuw hart. |
|||||
|
— 123 —
|
|||||
|
GEBED.
Zie neder, barmhartige God, op liet Hart
van Jesus uwen welbeminden Zoon, in wien Gjj uw welbehagen hebt, laat U door de smarten van zijn H. Hart uit liefde voor ons verduurd, en door de voldoening voor ons U aangeboden, verzoenen, en verleen ons de ver- giffenis der zonden die wij rouwmoedig vragen, onze harten ontvlammend door de liefde van Jesus Hart, opdat wij voortaan met een nieuw hart niet anders meer zoeken dan U, o God van ons hart, en ons deel in eeuwigheid. Amen. III. VOORBEELD.
Onder de scharen vul) godvruchtige of heilige zie-
len, die door Maria tot Jesus Hart gebragt zijn, bekleedt eone arme niaar heilige dienstmaagd, Aintella Nicolas, eene eerste ydnats. Deze dienares van Maria, ook Armagila genaamd, was de dochter van Ge-jrg Nicolas en Frnncisca Reant, arme doch vrome land- lieden te Vannes in Frankrijk. >\'adat zij in verschil- lende huizon gediend had, kwam Arnella, 30 jaren oud, in de dienst eens edelmans te Vannes, waar zij de rest van haar leven doorbragt. In dezen nederigen stand was zij aller voorbeeld, niet slechts voor hen, die gelijk zjj dienstbaar waren, maar ook voor hen, die een hoogoren stand hekleedden. God beloonde overigens de getrouwheid zijner vrome dienstmaagd op buitengewone wijze Zelfs de grootste geleorden stonden verbaasd, hij eene dienstmaagd, die niet eens lezen kon, zoo verheven kennis van Ood en zoo groote gaven, ais Ood zijn trouwste vrii nden pleegt te geven, aan te troffen. Uiterlijk zag men aan |
|||||
|
— 124 -
|
|||||
|
haar niets, dan oeno bjjzondere ingetogenheid, alsmede
eene groote liefde voor de eenzaamheid en de stil- zwjjgendlieid. In haar GOste levensjaar word de vrome Armella door een paard geslagen, langs hetwelk zij in een smallo straat moest voorbijgaan, en bragt daarna 15 maanden in groote smurton door, deels te bed, deels in een stoel, en dan meestal in een hoek Tan de keuken, waar zij de huiselijke zaken regelde of zicli met anderen nuttigen tu-bn d bezig hield. Later kon zij weer gaan, ofschoon enkel met krukken; en de smarten verlieten haar niet meer tot aan haren dood, die den 24 October 1671 plaats vond. — Deze Armella nu was eene uiterst ijverige dienares van de Moeder des Hoeren. Haar gewone leus was : „Wie Jesus bemint, mint ook zijne Moeder ; en die Maria lief heeft, bemint ook Jesus.\' Aanvankelijk durfde de ootmoedige dienstmaagd zich niet eens tot Jesus zelf wenden. Maar des te vuriger bad en smeekte zij Maria me.t heete tranen, haar toch aan Jesus voor te stellen en over te geven, en alles «m haar weg te nomen wat zijn goddelijk oog mishagen kon. „Ik dacht, zeide Z\'j, uls ik eens de gunst der Moeder gewonnen heb, dan ben ik zeker ook bij den Zoon goed omvangen te worden. Daarom deed ik dag en nacht mijn best, om Maria na te volgen. Gewoonlijk stelde ik mij voor, haar in het huishouden te Nazareth te zien, en acht te geven, hoe toeder en eerbiedig zij met Jesus omging; en trachtte dan naar dat voorbeeld hetzelfde te doen. Ik zeide dan : „ofschoon ik onwaardig beu hetzelfde te doen wat mijne Moeder doet, wil ik toch trachten U na te volgen." Het huis, waarin ik woonde, solieen mij het huis der H. Maagd te zjjn, en het was of ik de dienstmaagd van haar en haren Zoon was. Bij al mijne werkzaamheden in het huis en in de keuken handelde ik zoo, als of het voor hunne heilige per- sonen geweost ware. Gij kunt dus ligt denken, hoe ligt en aangenaam mij de arbeid voorkwam. — Zulk |
|||||
|
— 125 —
|
|||||
|
eene dienstmaagd mogt wel verhoord worden. Zij
■werd dan ook werkelijk door Maria tot Jesus geleid. Zij ontving zelfs het Kind Jesus van Maria\'s armen, vond Jesus te midden har er gereedschappen in de keuken, en werd eene der meest bevoorregte lieve- lingen van Jesus en Maria\'s Harten. Jesus opende geheel zijn Hart voor Armella ; Armella plagt er veilig in te rusten. Op een vooravond van het feest van Maiia-Lichtmis gevoelde zij eens op\'t allerinnigst hoezeer zjj in Jesus Hart leefde. „Ik was daarin, zeide zij, met zooveel liefde en vrijheid, dat ik die niet kon hegrijpen. Ik was er geheel op mijn gemak, zoodat mij niets hinderde. Ik zag dat goddcljjk Hart zoo groot en zoo ruim, dat meer dan duizend werelden er in zouden kunnen. Ook zag ik, dat allen, die er in wonen uit liefde, de ware vrjjheid on een onuitsprekelijken vri.de genieter." Zjj zag, bij dezelfde gelegenheid, dat de ingang in Jesus Hart zoor klein was ; en het werd haar verklaard, dat dit beteektfnde, dat alleen de kleinen en run «lies Ovtblooten in dit goddelijk Hart konden binnengaan. (Z. Junijmaand). Om kort te gaan, kunnen wij zeggen, dat deze goede Armella het toonbeeld van de goede dienstmaagd, ja van de heilige dienstmaagd heeten mag. Gelijk vroeger de H. Zita, leefde zij altijd met en voor Jesus. Ja, gelijk de Maagd in Nazareth, zoo trachtte zij, bij al haar huiswerk voor Jesus lu leven ; en dit felukte haar zoczeer, met Gods genade, dat de Heer
esus haar hart voor zich aannam, zijn goddelijk Hart voor haar openzette, en haar eene der grootste dienaressen van zijn H. Hart deed worden. (Ott. Marian. II. 2. 344. Duf. Tres. .111. 4G. Sendbote). IV. TWEE HARTEN.
Droevig schouwspel ! om de harten
Weer te vullen met geuiï,
Hangt der harten God en Koning, Naakt aan \'t kruis op Golgotha !
|
|||||
|
— 126 —
|
|||||
|
\'/.ir ! uit de open handen stroomen
Bronnen vol genadebloed,
Uit zijn open handen vloeijen Bronnen oiudloos mild en zoet.
Uit zijn hoofd, vol scherpe doornen, Vloeijen bronnen overal,
Uit zijn gansch doorkorven ligchaam Vloeijen bronnen zonder tal.
En die bronnen vloeijen neder Langs het lel gemarteld Lam,
Purprend kroon en troon en Koning Op den wreeden kruishoutstam ;
En die bronnen vloeijen verder Op het brekend Moederhart,
Al die druppelen vergadrend In baar Oceaan van smart.
Eindlijk sterft Hij, \'t harte gevend
In onnoemelijke pijn,
Om voor ons de Bron des levens En de dood des doods te zijn.
.Nu ontspringt nog de eêiste Öronne, Aller bronnen diepste Bron,
Uit het wreed doorstoken Harte, Dat alleen nog bloeden kon.
Heilig vloeit zij : bloed en water, Vreedzaam vlietend zonder smart,
Maar op \'t zevenmaal doorstoken .Nu moêbrekend Moederhart.
En dat Moederhart gaat open. En dat Moederhart lijdt meê,
Om die bronnen voort te stuwen Over land en strand en zee.
En dat Moederhart blijft open, Meegenoot der hoogste smart,
Om aan allen \'t Heil te schenken Uit de Bron van Jesus Hart.
|
|||||
|
— 127 —
|
|||||||
|
Zal ik weenen? — Neen ik jubel,
Ma» ik leven, ik, het kind Van d\'e twee doorstoken harten
Waar ik \'t heil en ?t leven vind. |
|||||||
|
Ue eerste Vrijdag
der maand September,
toegewijd aan. Jesus Hart, als den Koning
der Engelen en Zaligen.
I. Punten voor de meditatie.
Het is u bekend, dat al het aardsehe, hoe
groot ook, het menschelijk hart niet kan vol- doen, evenmin als het zeewater den dorst kan stillen. De Heer der Harten heeft dit meer- malen, en naar allen schijn, eenmaal op eene allertreffendste wijze voor ons uitgedrukt. Er is namelijk een H. tekst, welke men (naar liet oorspronkelijke) aldus zoekt te verklaren: „God heeft alles op zijnen tijd gemaakt, en Hij heeft de menschen de eeuwigheid in het hart gelegd\'1\'\' (Eccl. 3, 11), dat is: het streven naar iets eeuwigs, iets onvergankelijk®, is van, het begin af, aan het menschelijk hart eigen; God heeft het hart zoo geschapen. Dit wist de Heer Jesus, en daarom is het zoo nuttig |
|||||||
|
— 128 —
|
|||||
|
mi en dan het oog en het hart wat hooger
te verheffen, en aandachtiger toe te zien, op hetgeen Jesus Hart heeft weggelegd voor hen, die liet liefhebben. Daar deze maand aan de H. Engelen, die bijzondere dienaren van Jesus Hart, is toegewijd, kan het te dezer gelegen- heid het best geschieden. I. Aanschouw dus in de eerste plaats het
Hart van den verheerlijkten Jesus op zijn eeuwigen glorietroon in den hemel. Zijne vol- maakte glorie kunt gij gewis, niet zien; maar dit ziet gij des te volmaakter: het Lam Gods, en in Hem zijn Hart, is in den zigtbaren hemel het wezenlijk middelpunt. Verhef u een oogenblik, — zij het ook een weinig geholpen door eene levendige voorstelling, tot boven de maan, boven de zon, boven de sterren: en zie aldaar het verheerlijkte Lam tusschen de reien . der millioenen Zaligen, tusschen de kooren der legioenen Engelen, zijn doorwond en voor eeuwig open Hart aan den heniel- schen Vader vertoonen. Wij weten het: boven alles is God; maar ook Jesus is God. — Wij weten het: God zelf is als de Oceaan van het eeuwig Licht, waarin alles middelpunt, en nergens een omtrek is; maar de Heer Jesus is ook mensch, en alzoo niet slechts voor het hart, Hij ia ook voor het oog zigt- baar. En daar Hij wederom ook God is, en zijn gewond Hart het Hari Gods moet heeten |
|||||
|
— 129 -
|
|||||
|
en in eeuwigheid zal zijn, hoe zullen wij het
anders noemen, dan het voor ons zigibaar en eeuwig schitterend middelpunt ? Aanschouw dan ook, hoe aller Engelen en Zaligen harten, naar dat middelpunt hunne harten gerigt hebbon; zie, hoe zelfs van de aarde de oogen, en harten aller Heiligen ten hemel snellen, om juist daar in dat middelpunt de pijlen hunner liefdeakten te doen treffen; zie, hoe ook de lijdende kerk in \'t vagevuur naar Jesus Harte opziet, en smartvol verzucht, om Hem spoedig in die glorie te mogen genieten. Zoo streven dus alle harten naar het Hart van den Heer Jesus, allen naar dat verheerlijkt en goddelijk middelpunt. Onderzoek dus u zei ven, of gij wel nu en
dan op dat goddelijk Hart uwe oogen rigt; of\' gij soms den Zoon des menschen, even al» Stephanus, aan de regcerhand der glorie Gods tracht te zien ; of gij misschien dat Hart soms vergeet, dat u met alle liefde tot zich zoekt te trekken, en u nooit kan vergeten. II. Het Hart van Jesus in den hemel is
niet alleen aller harten middelpunt, het is insgelijks als de Zon des hemels, en de daar eeuwig vloeijende Liefdebron. „Daar immers, leert Joannes, is geen zon noch maan aan de onzen gelijk, — maar de Zon is er het Lam." En de Bron des levens vloeit uit zijn troon 9
|
|||||
|
— 130 -
|
|||||
|
te voorschijn, — en Hij zelf is des Levens
Bron. Dat alle zegeningen en genaden ons door Jesus, den eenigen Middelaar Gods en der mensehen, geschonken, en ook derhalve aan zijn goddelijk Hart mogen toegeschreven wor- den, weet ieder Christen. Voor het oogenblik wijzen wij u echter vooral op den hemel. Gij moet dus thans in \'t bijzonder denken aan het Licht der glorie, de eeuwige vreugde, het genot der liefde, hetwelk alles door middel van Jesus Hart aan de uitverkorenen geschon- ken wordt. He Heer Jesus heeft dit zelf op wondervolle wijze uitgedrukt, toen Hij zeide, „dat de goede en getrouwe knecht zal ingaan in de vreugde des Heeren.\'" Hij zegt niet enkel: de vreugde zal in u ingaan, of in uw hart binnengaan; maar gij zelf zult in de vreugde ingaan, in het Rijk der vreugde, als ware het een eeuwige Oceaan van blijdschap en glorie, die noch grond, noch oevers heeft. In dien zin zegt de H. Bonavcntura, met het oog op de H. Wonden, en vooral op de Har- tewond van Jesus: „Ziot, de schat der godde- lijke wijsheid en eeuwige liefde is open; ga „er dus in door de opening der wonden, en „gij zult met groote kennis allen lust genieten." (Stim. I). Amor.) In dien geest schreef de Z. Margareta-Maria: „Jesus Hart werd mij eens „voorgesteld meer schitterend clan de Zon. „Het bevond zich te midden der vlammen „zijner zuivere liefde; Seraphijnen omringden |
|||||
|
— 131 —
|
|||||
|
„het en zongen in wondervolle harmonie : „De
„liefde zegepraalt, de liefde geniet; de liefde „van het H. Hart is de Bron der blijdschap." Met andere woorden: glorie! blijdschap! liefde ! (Vie p. 76). Even schoon is het visioen van do H. Francisca van Rome, op het feest zelf van Alle Heiligen aanschouwd. Zij zag, hoe uit do wonden van Jesus, en vooral uit de H. Zijdewonde een stroom van licht uit- ging, die den geheelen hemel en al de hemel- lingen bestraalde. Vooral op hen, die door eene groote liefde tot God hadden uitgemunt, schoten de gloriestralen uit het Hart van Jesus neer, terwijl eene stem door den hemel weerklonk: „Ik ben de getrouwe liefde." (Ginth. p. 895.) Gewis, dat is Hij. Hij, die zooveel gedaan,
zooveel geleden heeft om u de goedheid van zijn minnend Hart te bewijzen, Hij kan niet ongetrouw zijn in het beloonen zijner getrou- wen. Mijn God ! indien er dan zooveel goeds hier op aarde door uwe Liefde geschonken wordt, zelfs aan hen die U niet willen dienen, wat zal uw Hart niet uitvinden, niet geven, aan hen, die U gediend hebben tot den dood! "Wie zou niet ijveren voor het zoo verheven
en verheerlijkte Hart van den Godmensen, Jesus! Maar wie ook niet streven naar de glansrijke kroon, welke het voor ons in den Hemel gereed houdt ? |
|||||
|
— 132 —
|
|||||
|
II. GEBED
bij uijze van Litanie tot Jesus Hart
(Nilles II. p. 750.) Heer, ontferm U onzer!
Christus, ontferm U onzer!
Heer, ontferm U onzer!
Christus, hoor ons ! Christus, verhoor ons !
God, hemelsche Vader, ontferm U onzer!
God, Zoon, Verlosser der wereld, ontf. IJ onzer!
God, H. Geest, ontferm II onzer!
H. Drievuldigheid, één God, ontf. U onzer!
Jesus, zachtmoedig en nederig van harte,
ontferm U onzer.
Hart van Jesus, volmaakt beeld der goddelijke liefde, ontferm U onzer.
Oorsprong der goddelijke liefde,
Kort begrip van alle goed,
"Werkplaats der zaligheid,
Bezielde hemel, g
«"Waardige woonplaats der II. Drievuldig- 3;
3 heid, | 1-8 Bewaarplaats des levens,
§ Oceaan van genaden, ^ > Koning der harten, §
% Middelpunt der zielen, o
K Voortdurend brandoffer der liefde, •
Holte in de steenrots,
Heilig der Heiligen,
|
|||||
|
-133 —
|
|||||
|
Hart van Josus, Arke dos verbonds, ontferm
U onzer. Stad der zonnc, Kostbare parel, §
Verborger schat, jj£
Tuin van lusten met doornen omringd, §
Toevlugt der zondaren, ö Eeuwig heil der bedrukten,
Leven der regtvaardigen, g Gelukzaligheid der Heiligen, 2
Wees ons genadig, spaar ons .Tesus,
of-Wees ons genadig, verhoor ons Jesus,
x Van een dubbel hart, verlos ons Jesus,
\'-»Van een versteend hart,
g Van een hoovaardig hart,
> Van een ligtzinnig hart,
"S Van een onboetvaardig hart,
(Ij Van de verwarring en benauwdheid des ^
harten, J§ Van de verblindheid des harten, g
Door uw.Hart van liefde gloeijend, 0
Door de oprogtheid van uw allerzuiverst S
Hart, ^ Door het bitter lijden van uw bedroefd Hart, g
Door de wond van uw doorboord Hart, • Door de smarten van uw stervend Hart, Door de majesteit van uw goddelijk Hart, Door de barmhartigheid van uw allerzoetst Hart,
Door de getrouwheid van uw standvastig Hart, |
|||||
|
— 134 —
|
|||||
|
Hart van Jesus, door het geduld van uw
smartvol Hart, verlos ons Heer. Door het bloed en water van uw doorboord Hart, verlos ons Heer.
Door het kruis, de doornen en de vlammen van uw Hart, verlos ons Heer.
Door den schat van uw allerrijkst Hart, verlos ons Heer. orWij zondaren, wij bidden U verhoor ons. § Dat ons hart niet geneigd zij tot het kwaad, !-s wij bidden U verhoor ons. g Dat wij U van ganseher harte beminnen, >• wij bidden U verhoor ons. X Dat wij geheel volgens uw Hart zijn, H wij bidden U verhoor ons. Dat wij nooit traag zijn van harte, wij bidden U, verhoor ons.
Dat wij met alle zorg ons hart bewaren, wjj bidden U, verhoor ons.
Dat wij één hart* en ééne ziel zijn, wij bidden IJ, verhoor ons.
Dat God den Geest zjjns Zoons in onze harten zonde, wij bidden U, verhoor ons. Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we- reld, spaar ons, Jesus. Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we- reld, verhoor ons, Jesus. Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we- reld, ontferm u onzer. Christus hoor ons! Christus verhoor ons. |
|||||
|
— 135 —
|
|||||
|
v. Jesus, zachtmoedig en nederig van harte,
r. Maak ons hart volgens het uwe. GEBED.
Zie neder, barmhartige God, op het Hart
van Jesus, uwen welbeminden Zoon, in wien Gij uw welbehagen hebt, laat U verzoenen door de smarten van zijn H. Hart uit liefde tot ons verduurd, en door de voldoening voor ons U aangeboden ; verleen ons de vergiffenis onzer zonden, welke wij rouwmoedig afsmee- ken, en ontvlam onze harten door de liefde van Jesus Hart, opdat wij voortaan vernieuwd van harte niets anders zoeken dan U, o God van ons hart en ons deel in eeuwigheid. Door denzelfden Jesus Christus, onzen Heer. Amen. III. VOORBEELD.
Vele Heiligen hebben den Heer Jesus, ook reeds
toen zij nog op narde leefden, in de glorie gezien, en geleerd boe Hij de Koning aller harten is. Do boven aangegeven voorbeelden leeren het ons duidelijk. "Wien is het overigens onbekend, boe zij ons Jesus Hart als den Koning van hun hart hebben voorge- steld. „O, wat wensch ik vurig, zegt b. v. de H. Franciscus van Sales, het Hart van den Zaligmaker, als Koning van alle harten.\'\' (B. IV. Br. 69.) „Zijn Hart is groot, zegt hij elders, het wil, dat het onzo er in geplaatst worde. \' (Br. 54.) En hij houdt niet op allen aan te sporen, om hunne harten te plaatsen in het Hart van dezen onsterfeljjken Kon;ng der eeuwen, ten einde alleen voor Hem te leven. (Vie II. p. 308.) Niet anders hebben de andere Heiligen gewenscht |
|||||
|
— 136 —
|
|||||
|
en gesproken. Is liet wonder, dat zij in den hemel
in Jesus Hart hun lust vinden, en Het nu als het middelpunt aller harfen vcroercn. De il. Gertrudis werd eens op den vooravond van
Kersmis naar den geest verrukt. In haar g-eestver- voering zag zij Jesus zacht rustende in den schoot dea Vaders, terwijl de verlangens van hen, die dit feest met godsvrucht wilden vieren haar voorgesteld werden als een ligte nevel. De Zaligmaker, vol zoet- heid, liet uit zijn aanbiddehjk Hart een licht uit- stroomen, dat zich over dezen nevel verspreidde. Door dit zinnebeeld toonde Hij aan allen, die deze heilige begeerten koesterden, den weg, die tot Hem geleidt. De personen, die zich aan de gebeden van anderen hadden aanbevolen, werden geleid en onder- steund door anderen, die haar bij de hand schenen te hou jen. En door middel van het goddelijk licht dat uit Jesus Hart voortkwam, gingen zij regt op Hem aan, zonder af te dwalen. (Vie. IV. I. p. 1.) De H. Angela van Foligno zag eens den Heer Jesus bij ecne processi". „Ik zag, zegt ze, hoe mijne gees- telijke kinderen Jesus naderden en zijne H. Zijde kut>ten, terwijl Jesus zeide: „Ik ben liet, die de zonden der wereld wegneem...! Dit bloed, dat gij uit mijne wonden ziet vlceijen, is het bad der ware zuivering; dit bloed is de prijs uwer verlossing ge- weest; dit hart is de woning, waarin gij uw verblijf moet vestigen.\'\' (Vie p. 117.) Hoe de Kngelon den Heer Jesus en zijn H. Hart omringen, leeren wij uit Het leven der Z. Alargareta; hoe zij de ziel vertroos- .ten, door haar te wijzen op Jesus Hart, uit het leven der Z. Lidwina van Schiedam. „Vrees niet, zegt haar de Engel, de Heer zal u vertroosten ; Hij heeft ge- zegd, zij zal weer op mijn Hart rusten." (Vie p. 85.) Leeren wij van de Zaligen en Heilige Engelen met Jesus om te gaan, wij zullen van zelf vinden, dat Jesus zoowel voor onze harten als voor de hunnen, de eeuwige Koning en het hcmelsch n iddelpunt is. |
|||||
|
— 137 —
|
|||||
|
IV. GEBED.
Hoe groot is uw glorie
In do eeuwge victorie, O goddelijk Hart!
\'t Is waar, voor uw strijden En nameloos lijden In zeeën van sniurt;
Maar ook, welk een luister Na \'t akelig duister Van Golgotha\'s kruis,
Uu thans go nioogt pralen In de eeuwige zalen En \'t hoogst van Gods huis.
\'k Zie duizend legioenen Ontelbrc tnilliocnen Geschaard om uw troon,
\'k Hoor Englen met Engelen Het zegolicd mengelen Voor \'t Hart van Gods Zoon.
Ik zie U als Koning In de eeuwige woning Van alles wat leeft,
Ik zie V, de vlieten Der glorie genieten Daar alles naar streeft.
Ik zie uwe wonde, De vrucht onzer zonde, Tot Zonne gemaakt,
Die alles doet bloe;;en, Wat heilis; wil groeijen, Door liefde geblaakt.
Ik zie U, mijn glorio ! Ook mijne victorie * Bewerkend door smart,
Ten einde ik moog leven En enkel moog streven Mijn God, naar uw Hart.
|
|||||
|
— 138 —
|
|||||
|
Hoo schoon dus uw luister !
Hoo hoeijend uw kluister ! Hoe trekkend dat Hart!
Dat allen, die leven, Om \'t hart U te geven, Tot middelpunt werd.
Wees zalig, o Heere ! Uw Har\'e regcere In \'t hoog hemelsch hof!
Maar kent gij do pjjno, Gedenk ook de mijne, En loon mijnen lof.
De eerste Vrijdag;
der maand October,
gewijd aan Jesus Hart in de geheimen van
den H. Rozenkrans.
I. Punten voor de meditatie.
Jesus Hart in de Geheimen van den .Ro-
zenkrans, dat is, met andere \'woorden: een kort begrip van Jesus leven en lijden. Over- weeg dus deze maand, in vereeniging met de H. Maagd en al hare rereerders, ten minste in het kort de hoofdgeheimon van onzen H. Godsdienst, die gij u dagelijks bij het Rozen- kransgebed voorstelt. Jesus Hart is er ligt in te vinden; en ano gjj Het hier aandachtig zoekt, zult gij het altoos bij u zien. (1) (1) De Briofj\'iS van den Levenden Rozenkrans
ontwikkelen dezelfde gedachten. \'Zo zijn te verkrijgen bij de Zélatricon van Maastricht.) |
|||||
|
— 139 —
|
|||||
|
I. Jesus wordt ontvangen door de II. Maagd
Maria. Herinner u het begin van het verheven Evangelie van den H. Joannes. „In het begin tvas het Woord, e» het Woord tras bij God, en het Woord was God.\'1\'\' Door Hetzelve is alles gemaakt. Door Hetzelve leeft al wat leven heeft. Het Woord zelf is het leren. „En het Woord is vleesrh geworden en\' heeft onder ons gewoond." Welk eene zoete en troostrijke gedachte! God beminde ons van alle eeuwig- heid. In dat opzigt kan men overdragtelijk spreken van Gods Hart. Maar God had toch, in den gewonen zin, nog geen hart aan het onze gelijk tot het zijne aangenomen. Dit geschiedt nu door het aanbiddeljjk Geheim der Menschwording. Yooral ook in dit opzigt is het een Geheim des Harten. Aanbid Jesus Hart in Maria, en bedank meer dan hartelijk voor zulk eene gave. II. Jesus door Maria Maagd gedragen bij
haar bezoek aan Rlisaboth. 15ij Jesus en Maria\'s komst wordt Elisabeths hart vervuld van den H. Geest; wordt Joannes geheiligd reeds voor zijne geboorte ; terwijl Maria zelve juicht en van blijdschap vervoerd is in God haren Zaligmaker. Overweeg, hoezeer Jesus Hart op uw hart werken moet, als Hij tot u komt in de H. Communie. Hij is dan even waarachtig bij u, ja in u, als Hij eenmaal op aarde was. Eene inniger vereeniging met Jesus Hart |
|||||
|
— 140 —
|
|||||
|
kondt gij niet uitdenken. Leg de hand op uw
hart en zeg aandachtig : „mijn God is hier." III. Jesus door Maria Maagd gehaard.
Aanbid het goddelijk Hart in de kribbe van Bethlehem, overwegend, hoe groot Godsliefde is, die u zulk een Hart als het zijne schenkt; het u schenkt op zoo teedere en aandoenlijke wijze; het van den aanvang af tot u doet spreken, door zijn stilzwijgen zelf, en zijne betraande oogjes, in een stal en in eene krib. Oefen u vooral in eene heldere voorstelling van hetgeen gij in Bethlehem ziet. Houd dat beeld, bij het bidden van dit tientje, aandachtig voor den geest. IY. Jesus Hart in den Tempel opgedragen.
Overweeg de waarde van dit geschenk in de oogen des hemelschen Vaders ; de liefde waar- mede Jesus zijn Hart opoffert voor u; de dankbaarheid, die Hij van u vraagt als tegen- geschenk. Denk hierbij aan Maria\'s Hart, even als dat van Jesus, geofferd, om eenmaal even als het zijne met een zwaard van droefheid doorboord te worden. Jesus Hart zal zijn als het licht voor de volken, de glorie van Israël, doch tevens tot een teeken, dat tegengesproken zal worden; Maria\'s Hart het kanaal om tot Jesus Hart te komen. De verspreiding der devotie tot Jesus Hart zal altijd door dezen of genen tegengewerkt of tegengesproken wor- den. Let op Simeons voorspelling en laat u niet afschrikken. |
|||||
|
— 141 —
|
|||||
|
V. Jesiis in den Tempel wedergevanden.
Beschouw van Maria\'s en Josephs harten 1. de droefheid bij het verlies van Jesus, 2. den ijver om Hem te zoeken, 3. do blijdschap als zij Hem vinden. Overweeg van Jesus Hart 1. den lust om te werken voor zijn hemelschen Vader; 2. de bereidvaardigheid om alles voor God te verlaten; 3. de onderdanigheid aan zijne ouders in alles, wat zij van Hem vragen. Hoeveel kunt gij hier leeren. Leer vooral Jesus zoeken in den Tempel, hij de H. Mis, enz. VI. Jesus Hart tot stervens toe bedroefd en
beangst, doet den Verlosser water en bloed zweeten. Het is allergevoeligst, draagt de zonden der geheele wereld, ziet allerduidelijkst voor zich het smartvolst lijden en den schandelijk- sten dood, — en toch bidt het: Fiat! Vader! Uw tril geschiede! O mogt dat woord van Jesus Hart altoos in uw hart en op uwe lippen zijn. Het is een balsem in alle smarten. VII. Jesas wordt wreed gegeeseld. Zijn god-
delijk Hart gevoelt innig dien vreeselijken smaad. Het klopt .angstig bij die snijdende pijnen. Het is bereid, tot den laatsten slag toe te ontvangen, en houdt niet op zijn troost- zoekend oog op u te vestigen. Hoe ziet gij Jesus aan ? "Wat zegt dat bitter lijdend Hart tot het uwe ? Welk een schouwspel! VIII. Jesus wordt wet doornen gekroond,
en als Koning bespot. Welk hart is ooit zoo- |
|||||
|
— 142 —
|
|||||
|
zeer miskend? Welk hart zoo onwaardig be-
handeld P — Toch zwijgt het, en blijft u aanzien, om uw hart voor het zijne te vragen. Wat geeft gij weder ? vooral zoo gij u met hoovaardigheid kroont en Jesus doornenkroon vergeet. IX. Jesus wordt met liet kruis beladen. Hij
drukt het mot liefde aan zijn Hart. — Hij neemt het met moed op de schouders. Hij draagt het te midden der moordenaars, en laat het niet meer los, zelfs dan niet als Hij er onder bezwijkt. Hoe hartroerend zijn overi- gens zijne blikken, zijne zuchten en zijne woorden tot zijne Moeder, tot Yeronica, tot de Jerusalemsche vrouwen ! Wat gevoelt uw hart, bij het dragen uwer kruisjes f Waar is uw moed ? X. Jesus sterft op het kruis. Zijn Hart
geeft u zijne Moeder. Het geeft u zijne laatste lessen. Het geeft u geheel zich zelf, door zijn leven voor u te geven. Elk woord is als een liefdeschicht van zijn Hart. Elke zucht, tot den laatsten toe, als een nieuw zegel op zijn eeuwig Testament gedrukt. Zijn Hart bezwijkt, het uwe is genezen. Hij sterft; de hemel is geopend. En opdat gij zekerder en veiliger dien hemel zoudt binnengaan, wijst Hij u den weg, nog na zijn dood op nieuw, door zijn Hart te laten openen, en het eeuwigdurend bewijs zijner liefde in zijn binnenste te laten |
|||||
|
— 143 —
|
|||||
|
zien. — Vooral dit tafereel moet altoos levendig
voor uwen geest blijven. Nog eens: oefen u in al deze voorstellingen. XI. De verrijzenis van Jesus. Overweeg,
hoe Jesus de H. Zijdewond in zijn Hart be- waart 1. als een zegeteeken, wegens al de emart door zijn Hart geleden, 2. als een herinner ing steeken, dat Hein tevens aan zijne liefde en onze ondankbaarheid doet denken. 3. Als een teeken zijner eindelooze Barmhar- tigheid, dat Hij mede aan den hemelschen Vader ter uwer gunste zal vertoonen. Bigt dikwijls uw hart en oog op het verheerlijkt Hart van Jesus, en juich om zijne glorie. In Gods Naam, hef uw hart omhoog, en zie ! XII. Jesus hemelvaart herinnere u 1. het
nu zalig en juichend Hart van Jesus. 2. Het Hart Gods nu als het zigtbaar middelpunt des hemels geworden in Christus Jesus. 3. Jesus Hart zich zelf aan den eeuwigen Vader ver- toonend, om voor uw hart vergeving en genaden af te smeeken, „daar Hij nu altijd leeft, om tusschen heide te komen voor ons." Tracht zoo te leven, dat uw omgang in den hemel zij ; en nog eens: aanschouw Jesus Hart in den hemel. XIII. Jesus zendt den H. Geest, en toont
alzoo 1. Hoe Hij zijn woord en de beloften zijns Harten gestand doet. 2. Hoe zijn Hart ook in den hemel aan u denkt. 3. Hoe Hij |
|||||
|
— 144 —
|
|||||
|
uw hart tot zich wil trekkon, door zijne
grootste gave, den H. Geest, dien Hij uitstort in uw hart. — Zorg altoos de heiligmakende genade in uwe ziel te bewaren. Door en in dien schat bezit gij het Hart Gods. XIV. Maria\'s opneming ten hemel. 1. opdat
het Moederhart te gelijk met Jesus Hart uw voorspraak zou wezen; 2. ten einde dit hart een eerste bewijs worde voor de waarheid van Gods beloften: „hunne harten zullen leven in eeuwigheid.\'" 3. Opdat gij voortaan altoos door Maria\'s Hart tot Jesus Hart zoudt gaan. Let op deze hoofdgedachte bij het bidden van den Rozenkrans. XV. Maria in den hemel gekroond. 1. al»
Koningin der harten, zoo als Jesus der harten Koning is; 2. als toonbeeld der getrouwe harten, die de deugden van Jesus Hart hebben nagevolgd; 8. als middelares tusschen Gods Hart en het onze, die ook ons hart tot God zoekt te trekken. Tot wie zult gij beter gaan, zoo gij Jesus Hart vinden en zeker bezitten wilt? Zijn deze punten te talrijk en tè veelom-
vattend voor één dag, verdeel ze voor de gansche maand, doch vergeet niet er deze maand in \'t bijzonder over na te denken. Als gij er u eens aan gewend hebt, zult gij uw Rozenkrans met dan grootsten lust bidden. |
|||||
|
-- 145 —
II. G E B E D
bij wijze van litanie ter eere van Jesits Hart. Hoer, ontferm U onzer!
Christus, ontferm U onzer! Heer, ontferm U onzer! Christus, hoor ons! Christus, verhoor ons! God, Hemelsehe Vader, ontferm U onzer ! God, Zoon, Verlosser der wereld, ontf. U onzer! God, H. Geest, ontferm U onzer! H. Drievuldigheid, één God, ontferm U onzer. Hart van Jesus, uit de Maagd Maria geboren, ontferm II onzer.
Heiligdom der godheid, Tempel van heiligheid, Zetel van Gods grootheid en majesteit, In wien alle schatten der wijsheid en «r wetenschap zijn, § g Troon der liefde Gods, gi
1-1 Bron van alle genaden, §
§1 Vrede en verzoening der zondaren, .
"** Bron der wateren, die springen ten eeu-
"S wigen leven, § K Levende, heilige, Gode behagende offer- *
ande, Jn wien de Eeuwige Vader zijn welbe- hagen heeft, Allerzachtmoediffist Hart, Allerootmoedigst Hart AllergehoOTzaamst Hart, 10
|
||||
|
— 146 —
|
|||||
|
Hart van Jesus, Allerzui verst Hart, ontferm
U onzer. Onuitbluschbare vuurgloed van liefde,
Oceaan van goedheid,
Afgrond van barmhartigheid,
In den tuin door bloedig zweet verzwakt,
Aan den wil uws eeuwigen Vaders onder-
worpen, Met versmaadheden verzaad,
Om onze misslagen getroffen,
Tot den dood toe gehoorzaam,
Met bitterheid in uw doodstrijd vervuld, 2
g^Door de smarten van het gansche lig- £> S chaam gepijnigd, § l"9 Met eene lans doorstoken, ^
a Op het kruis van bloed uitgeput,
Slagtoffer der verzoening voor ons op s
§ het kruis-altaar, SB W Ook nu nog in het H. Sacrament door
ondankbaren verscheurd, Toevlugt der zondaren,
Sterkte der regtvaardigen,
Troost der bedrukten,
Kracht der bekoorden,
Schrik der duivelen,
Heiligmaker der harten,
Volharding der goeden,
Rust der heilige zielen,
Onze toevlugt in de bedrukking,
Zaligheid van hen die op U hopen,
|
|||||
|
— 147 —
|
|||||
|
Hart van Jesus, Hoop der stervenden, ontferm
U onzer. Hart van Jesus, Vreugde der zaligen, ontferm
U onzer. Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we-
reld, spaar ons, Jesus! Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we-
reld, verhoor ons, Jesus! Jjam Gods, dat wegneemt de zonden der we-
reld, ontferm U onzer, Jesus! Christus, hoor ons! Christus, verhoor ons.
V. Hart van Jesus, brandend van liefde tot ons ;
r. Ontvlam ons hart van liefde tot U.
GEBED.
Al de begeerten en verlangens van onze
harten, o Jesus, leggen wij in de H. wond van uw H. Hart, en wij smeeken TJ ootmoedig door uwe eindelooze goedheid, vereenig onze harten voor eeuwig met het uwe, opdat wij voor U leven en in U sterven. Die leeft en heerscht in alle eeuwen. Amen. 111. VOORBEELD.
De II. Meehtildis sprak eens terwijl zij de II. Mis
hoorde, tot den goddeljjken Zaligmaker : „ O mijn Welbeminde, leer mij de kunst om U te loven." Jesus antwoordde : „Aanschouw mijn Hart ? Alstoen zag zij uit hot Hart van den Verlosser eene prachtige roos te voorschijn komen, die vijf bloembladen had |
|||||
|
- 148 —
|
|||||
|
en de gansche borst bedekte ; waarbij de Heer tot
haar sprak : „Loof mij in mijne vijf zintuigen, welke beteekond worden door deze Hoos." De Heilige be- greep hieruit hoe zij don Heer moest loven wegens het gebruik van zijne oogen. Altoo.i ziet hij den mensch aan gelijk de vader zijn teerbeminden zoon ; in plaats van gehoor te geven aan eono billijke ver- ontwaardiging, behandelt Hij hem als vriend en noodigt hem minzaam uit zich in Gods armen te werpen. — Zij moest Hem verder loven wegens het zintuig des gehoors ; want zijn oor is altijd open om de klagton dor ongelukkigen te hooron, en dier stem en verzuch.ingen zijn Hem aangenamer dan de gezangen der Engelen. Wat den reuk betreft, de Heer heeft een bijzonderen trek tot den mensch, welke zijn Hart beweegt om in hem zijn geluk te zoeken ; want de mensch zou nooit zijn lust in het goede zoeken, als hij niet door do genade Gods voor- komen werd; ook zegt de H. Schrift, dat God zijn lust vindt\' in liet wonen mot de menschenkinderon. Voor den smaak, is te letten op de overzoete wijze, waarop Hij zich zelven geeft in het H. Sacrament, waarin Hjj de allerzoetste spijze der zielen wordt, en zich zoo innig met do zijl vereenigt, dat zij op hare beurt, als vereenzelvigd niet Hem is. Wat ein- delijk het gevoel aangaat, geve men acht op do wijze ■waarop de liefde llemheoft vastgehecht aan het kruis, de nagelen in zijne handen en voeten borend en de lans in zjjne zijde drukkend. En even als de chris- telijke ziel door de onvergelijkelijke smarten met Hem is vereenigd, zoo is ze nu ingedrukt in zijne voeten, zjjne handen en zijn Ilnrt met oeno onuitsprekelijke liefde, die haar voor immer beletten noet Hem ooit weer te vergeten. (11. Meent. B. III. 42.) Leeren wij hieruit onze zintuigen te heiligen ter
eero van Jesus II. Hart. Oefen u ook bij het bidden van den Bozenkrans in de beschouwing van het god- delijk Hart van Jesus. Gij zult dan niet slechts ééne |
|||||
|
— 149 —
|
|||||
|
Roos, maar talrijke Rozen, zoowel op Jat goddelijk
Hart, als ook in Jesus II. handen en voeten vinden. De Geestelijke Rozen, die gij op d\'e wijze ann Jesus door Maria aanbiedt, zullen dan don Hemel dubbel aangenaam, voor u dubbel zoet en heilzaam zijn. IV. GEBED.
Mijn Jesus, welko schoono Rozon,
Die ik op uwen Kruisweg vind, Als onder duizend uitgekozen Voor U, mijn goddelijkcri Vrind, Door \'t hart to geven In dit leven, Tot dat het U voor eeuwig mint. Wat schoone Bozen voor uw Harte,
Voor U en \'t meest beminde Hart, Dat in uw vreugde en in uw smarte Eu in uw glorie \'t eerste werd, Om ons te leiden Tot U beiden Door \'t wisleud lot van vreugde en smart. Wat Bozen, die de ziel verrukken,
In Naznreth, in Betlilehem,
Of, als ze ons zaalgen, cntler \'t plukken, In \'t aardse h ot\' \'t hoog Jerusalem, Waar hooger kringen Met ons zingen Op hemoltoon met Englenstem. Wat Rozen, waar wij allo kleuren
Der heiligste aller harten zien,
Waarmee wij alle deugdengeuren Aan Jesus en Maria biên, Terwijl zij blozen Als wij poozen Bij \'t tellen van ons vijfmaal tien.. |
|||||
|
— 150 —
|
|||||
|
O Rozen, schat van Onzen Vader
En onzer Moeder, weest gegroet !
En brengt ons die twee Harten nader, Die ons hart in uw pracht ontmoet, En. wilt ge gloeijen, Laat ons blocijen Der Maagd ter eer door Jesus Bloed I De eerste Vrijdag"
der maand November,
toegewijd aan Jesus Hart, als den Trooster
der geloovige zielen. I. Punten voor de overweging.
Wij zeggen niet te veel als wij Jesus Hart,
en in \'t algemeen de devotie tot Jesus Hart, een bijzonder middel ter vertroosting der arme zielen in het vagevuur noemen. Het volgt in de eerste plaats uit den aard der devotie zelve. I. Immers, lo. Jesus Hart is het allerbarm-
hartigst Hart. Hoe zou het niet naar alle middelen uitzien, om de schatten zijner barm- hartige liefde daar uit te storten, waar juist de barmhartigheid het eerst en het meest gevorderd wordt!\'\' Die arme zielen toch moeten wel lijden, maar kunnen door het lijden niets voor zich verdienen. Overweeg dus die ein- delooze barmhartigheid Gods en roep haar in voor de lijdende zielen. |
|||||
|
— 151 —
|
|||||
|
2o. Jesus Hart is het Hart van den besten
en getrouwsten aller vrienden. Hoe zou dat vriendenhart diegenen kunnen vergeten, die nu gewis zijne vrienden, en voor eeuwig zijne vrienden zijn. Herinner Jesus de vriendschap, welke de geloovige zielen ten zijnen opzigte gekoesterd hebben toen zij op aarde leefden. 3o. De devotie tot Jesus goddelijk Hart is
bovendien eene devotie, die Jesus zelf ons op eigenaardige wijze gegeven en geleerd heeft. Zij is, naar zijn eigen verklaring, eene Hèm alleraangenaamste devotie. Zij maakt, op de zoetste en krachtigste wjjze, dat wij zelven, die haar beoefenen, eeuwige vrienden van den goddelijken Verlosser worden. "Wat zullen wij dan aangenamer aan .lcsus kunnen geven, dan juist de beoefening van deze devotie ? Heeft Hij overigens niet al de schatten van zijn Hart aan zijne Vereerders beloofd ? En is niet juist deze godsvrucht door den Heer dergods- vrucht zelven als de devotie voor onze tijden en als het krachtigst redmiddel tegen alle kwalen geschonken P — HetH. offer der mis,— de wezentlijke en geestelijke Communie, — de gedachtenis van Jesus lijden, — zijn die allen niet juist de voornaamste hulpmiddelen, waardoor wij de geloovige zielen des Vagevuur? kunnen troosten; en zijn zij niet tevens in het innigst verband met de devotie tot het H. Hart van Jesus ? — |
|||||
|
— 152 —
|
|||||
|
Beijver u derhalve de gewone oefeningen
ter eere van liet aanbiddelijk Hart met bij- zondere godsvrucht te verrigten. Draag er eenigen van voor de geloovige zielen op. Gfj kunt niets nuttiger doen voor haar, niets heilzamere voor u zelven. Beveel vooral aan het minnend Hart van Jesus die zielen, die zijn goddelijk Hart het vurigst vereerd hebben; die, welke het meest vergoten worden; en die, welke op aarde medeleden van het Apos- tolaat des (iebeds en het Aartsbroederschap van het H. Hart geweest zijn. II. Doch laat ons den aard en de natuur
der devotie niet alleen, maar ook de Heiligen hooren, die ons de gevoelens van het goddelijk Hart nog duidelijker doen kennen. 1. „Wat offer ik Ü op, o Heer! — zoo
vroeg eens de H. Mechtildis, — als ik tot U bid voor de\' geloovige zielen des vagevuurs ?" „Dan offert gij mij, antwoordde Jesus, een wijn, die de vreugde in mijn Hart brengt, dewijl gij u die zielen aantrekt, die ik zoo teeder bemin, ten einde zij spoediger hunne bevrijding mogen verwerven." (S. Mecht. Rev. II. p. 168.) Erkent gij in die liefderijke Woorden den vriend der zielen niet; of zult gij dien zoeten wijn aan zijn goddelijk Hart weigeren ? Henk er dan wèl aan: uw gebed voor do afgestorvenen is een der aangenaamste offers, die gij uws Jesus Hart kunt aanbieden. |
|||||
|
.....153 —
|
|||||
|
2. Bij eene andere gelegenheid vroeg de-
zelfde Heilige aan ecno ziel des vagevuurs, die haar verscheen: „wat toch de lijdende zielen der zuivcringsplaats wol het meeste van ons vragen ?" En het antwoord luidde : „Het H. Sacrificie der Mis; de aalmoes en een zuiver gehed.\'" „Wat is dat, een zuiver gebed ?" vroeg de Heilige. En haar werd geantwoord : „dat is zulk een gebed, dat uit een zuiver hart voortkomt." „Toch, — werd er bijgevoegd, — ook een zondaar, zoo hij berouw heeft, en biechten en zich beteren wil, kan zóó bidden, dat zijn gebed als een reine stroom in Gods Hart vloeit, en wondervolle vruchten voortbrengt." (Duf. Tres. VI. 327.) — Is het nu niet de devotie tot Jesus Hart, die ons het best leert, zuiver te bidden, met een rein hart aalmoezen te geven, het H. offer der Mis met warme godsvrucht bij te wonen en op te dragen ? De devotie tot Jesus Hart is derhalve een der krachtigste middelen, om de lijdende zielen bij te staan. 8. Een ander voorbeeld en les geeft de
Z. Lidwina van Schiedam in ons vaderland. De Engel, die haar verscheen, geleidde haar dikwijls naar Golgotha, naar den Olijfberg, naar den Thabor. Doch wien liet hij haar overal vinden ? Haren Jesus; en in Hem, het goddelijk Hart, dat zij herhaaldelijk mogt zien en omhelzen. En waar bragt haar dan |
|||||
|
— 154 —
|
|||||
|
de Engel, ook wederom in Jesus gezelschap
henen ? Naar het vagevuur; om aldaar voor de vrienden van Jesus te leeren bidden, en het Hart van Jesus, door de bevrijding zijner lievelingen te vertroosten. (Vie, Duf. VIII. 294). "Wat een treffende les voor de op aarde levende vrienden van Jesus ! 4. Hoe de Z. Margareta, de groote Apostel
van Jesus Hart over de Devotie tot het Hart des Zaligmakers dacht als over een nieuw en alvermogend middel om de zielen der afge- storvenen te troosten en te verlossen, is bekend en zullen wij straks nader aantoonen. Voegen wij er hier nog het voorbeeld bij van Zuster Maria-G\'abriël Morant, Religieuse der Visitatie te Moulins. Zij vroeg aan de Z. Margareta- Maria, haar tot gezellin te nemen in de devotie tot Jesus Hart. De Gelukzalige schreef haar derhalve over de eindelooze goedheid van Jesus (Brief 50 p. 99), en Zuster Gabriël offerde al hare verdiensten en goede werken, even als de Gelukzalige! Margareta, om te voldoen voor de geloovige. zielen des vage- vuurs. (Vie de la Bienh. II. p. XXf.) Leer uit al deze lessen en voorbeelden, uwe
gebeden en oefeningen te vereenigen met die der Heiligen en in de eerste plaats met de verzuchtingen der allerzaligste Maagd en die van Jesus Hart zelf. Zoo zult gij vele zielen kunnen verlossen on u een aantal voorsprekers bij Jesus Hart in den Hemel bezorgen. |
|||||
|
— 155 —
|
|||||
|
II. GEBED
bij wijze van Litanie, tot Jesus Hart voor de
geloovige zielen.
(Uit de Monatliche Andacht, Dusseldorf. 1814.) Heer, ontferm U onzer!
Christus, ontferm U onzer! Heer, ontferm U onzer ! Christus, hoor ons ! Christus, verhoor ons! God, hemelsehe Vader, ontferm U onzer ! God, Zoon, Verlosser der wereld, ontf. U onzer! God, Heilige Geest, ontferm U onzer! H. Drievuldigheid, één God, ontf. U onzer ! Hart van Jesus, Zoon van den levenden God, ontferm U onzer. In wien de eeuwige Vader zijn welbe-
hagen heeft, o Onuitputtelijke Bron der genaden, 3; x Altaar der verzoening, g g Afgrond aller goedheid, ~ 1-9 Allerzachtmoedigst Hart, ^ § Allerbarmhartigst Hart, g ** Tot stervens toe bedroefd, s g Met eene lans doorboord, • W Van bloed en water vloeijend, "Wees haar genadig, spaar haar o Jesus.
Wees haar genadig, verhoor haar o Jesus, Van uwen troon, verlos haar, o Jesus. Van uwe strenge geregtigheid, verlos haar, o Jesus. |
|||||
|
— 156 —
|
|||||
|
Hart van Jesus, van langdurige droefheid,
verlos haar, o Jesus. ^ Uit de vreesbarende vlammen, ^
Yan do pijnen des vagevuurs, ^
ocrPoor de smarten van uw lijdend Hart, g
SS Door de wonde van uw geopend Hart, ^ *■» Dat Gij aan de zielen onzer verwanten g o en weldoeners het Rijk der hemelen S "■ gevet, — wij bidden U verhoor ons. "S Dat gij die zielen, aan welke weinig gedacht [23 wordt op aarde, bijzonder begenadigt, — wij bidden U verhoor ons. Dat. gij aan al de zielen der afgestorven Christenen de eeuwige rust verleent, — wij bidden U verhoor ons. Zoon Gods! wij bidden U verhoor ons. Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we- reld, geef haar de rust. Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we- reld, geef haar de rust. Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we- reld, geef haar de eeuwige rust. Christus, hoor ons! Christus, verhoor ons. Heer, ontferm U onzer! Christus, ontferm IJ onzer! Heer, ontferm U onzer.
Onze Vader, enz. Wees gegroet, enz. v. Heer! geef haar de eeuwige rust. R. En \'t eeuwig licht verlichte haar. v. Heer, verhoor mijn gebed. R. En laat mijn geroep tot U komen. |
|||||
|
— 157 —
|
|||||
|
G E B E D.
Barmhartige God, hemelsche Vader! wij
bidden lr, door hot allerheiligst Hart van Jesus, uw beminden Zoon, in wien Gij uw eindeloos welbehagen hebt, laat U verzoenen door zijne smarten die Hij voor ons geleden heeft, en door do voldoening die Hij gebragt heeft; laat dezelve ten goede komen voor de zielen der afgestorvenen in het vagevuur, en voer haar uit de plaats der smarten naar de woningen der eeuwige vreugde en heerlijk- heid. Door denzelfden Jesus Christus, onzen Heer, die met U leeft en heerscht in de eenheid des II. Geestes, God, van eeuwigheid tot eeuwigheid. Amen. v. Heer, geef haar de eeuwige rust.
r. En \'t eeuwig licht verlichte haar.
v. Dat de zielen aller afgestorvenen geloo-
vigen door de barmhartigheid Gods in vrede rusten. Amen. UI. ArOOEBEELÜ.
„Mijne Vijlende, vrienden," — ziedaar don ?< lief-
koosden naam, waarmede de Zalige Margaretu-Maria Alacoqno de zielen, die in \'t vagevuur lijden, plagt aan te duiden. Zoo wij dan ook één onder de Heiligen vinden, die van Jesus Hart zelf geleerd heeft, hoe zoet het Hem is, die zielen te zien bijgestaan, dan is het doze bevoorregte Apostel vun hetzelfde god- deljjk Hart. Niets is ligcer, dan deze waarheid uit haar lcvenschets en hare brieven te bewijzen. Wij ■willen t liefst haar zelve hooren. |
|||||
|
— 158 —
|
|||||
|
Zoo zegt zij, b. v. meermalen, met eigec woorden :
„Ik was, terwijl ik bad voor het II. Sacrament al» van alle zijden omringd van die arme lijdenden (des vagevuurs) met welke ik pene innige vriendschap heb aangegaan. En onze Lieve Heer zcide mij, dat Hij mij aan die zielen schonk voor dit gansche jaar, ten einde haar al het goede, dat in mijn vermogen was, te bewijzen Sedert dien tijd zjjn zij dikwijls bij mij, en ik noem haar r.iet anders als mijne lijdende vriendinnen." (Brief XX.) Zij voegt er aanstonds, volgens gtwoonte, ecnc bede bij, om gebeden Yoor die arme zielen. — Nog duidelijker noemt zij Jesus Hart bij eene andere gelegenheid. „Het Heilig Hart van Jesus geeft (offert) dikwijls zijn nietig slagtoffer ten gunste der geloovige zielen des vagevuurs, ten einde haar te helpen om aan de goddelijke regtvaar- digheid te voldoen; alsdan gevoel ik eeno smart, die eenijermate aan de hare gelijk is, en vind dag noch nacht eenige rust.\'\' (Brief 87 ) In deze twee aanduidingen ligt ulles refds uitge-
drukt. 1. De zalige viiidt haren lust in het lijden voor de geloovige zielen. 2. Zij ijvert met alle magt, om anderen voor die oefening te winnen. \'6. Zij heeft zelve die oefening geleerd van het H. Hart van Jesus, en volbrengt die standvastig, om Jesus Hart te be- hagen. Van daar, dat zij er zal bijvoegen : „als gij werkt
of bidt voor die goede vriendinnen des vagevuurs, dan zal ik u meer verpligt zijn, wegens het goede haar bewezen, dan indien gij het aan mij zelve ge- daan hadt." ^Br. ;-<2j. Van daar nog, dat zij bijzondero lessen geeft aan hare Novicen over do wijze, waarop zij „overeenkomstig met de begeerten van Jesus Hart,\'\' door kleine verstervingen en lietdeakten voor de bevrijding der geloovige zielen kunnen werken. Het slot luidt: „En des avonds zult gij even het vagevuur rondwandelen, in het gezehchap van het 11. Hart, Hem illes offerend wat gij gedaan hebt, |
|||||
|
— 159 —
en Hem biddend ook zijne verdiensten op deze lijdend""\'
zielen toe te passen.\' (Uitnoodiging voor Allerzielen- dag. II. p. 440.) Het valt overal in het oog : De Zaligo is vervuld
met eene brandende liefde voor de geloovige zielen ; liet H. Hart van Jesus is de Bron, waaruit die liefde voortvloeit. Doch laat ons nog een bijzonder geval uit den eigen mond der Gelukzalige vernemen. „Mijne ziel, — schrijft zij aan de aohtingswaardige Moeder de Saumaise, hare getrouwe hartvriendin, — „mijne ziel is met zulk een groote blijdschap vervuld, dat ik die moeijelijk kan inhouden." En wat was de reden? „Dezen morgen, den Zondag van den Goede tierder un het Evangelie van dien dag vermeld) zijn twee mijner goede lijdende vriendinnen tot mij gekomen bij mjjn ontwaken, om afscheid van mij te nemen." En waarom ? omdat heden de Opperste Herder haar opnam in zijn eeuwigen schaapstal, met meer dan een millioen anderen, in welker gezelschap zij henen voeren met onuitspreieljjke zoete jubelzangen. De eene herhaalde mij zonder ophouden (haar eigen lied): De liefde zegepraalt, de liefde geniet, de lie/de ver- blijdt zich in haar God. De andere zeide : „Zalig zij, die in den Heer sterven, en de Religieusen, die leven en sterven in de naauwkeurige onderhouding harer Regels." Zij willen, dat ik u in haar naam zeg : „dat de docd de vrienden wel kan scheiden, maar niet den vriendenband verbreker..\'\' O als gij wist hooveel vreugde mijne ziel genoot! want terwijl ik met haar spr.ik, zag ik haar allengs in eindeloozo glorie opklimmen, als iemand, die zich in een gren- zeloozen Oceaan verliest. En toen ik haar vroeg, dat zij onzer zouden gedenken, spraken zij mij de laatste woorden : „dat de ondankbaarheid nooit den hemel iss binnengetreden." (Brief 21.) Welke hemelscho lessen ! Kn hoe goed doet het ons
te hooren, dat het eindeloos goede Hart van den Goeden Herder juist op zijn dag, en als \'t ware zijn |
||||
|
— 160 —
|
|||||
|
feest, meer dan een millioen hurten op eens zijn
Koningrijk binnenleidt ! Laat ons eiudeljjk nog één punt aandringen, te
weten : dat de devotie tot Jesus Hart ook een der krachtigste middelen is, om de arme zielen bij te staan. De Zalige loert het mot even zoovele woorden: „Ik hoop, (zoo schrijft zij immers in don 8">en Brief) dat gij mij de genade niet zult weigeren, van nog vijftien H. Missen ter eere van het II. Hart van onzen Zaligmaker te laten lezen. O indien gij wist, mot welk een verlangen die arme zielen dit nieuw middel vragen, dat zoo uiterst- dienstig is om haar lijdon te doen ophouden, sisoueerain a leurssouffranees, want zoo noemen zi de devotie tot het ff. Hart, en in \'t bijzonder do. Miss"n te zijner oor gelezen."— Ziedaar dus haar laatste en voornaamste les in
dit punt: de devotie tot Jcsus Hart, een nieuw middel voor ons allen in deze laatste tijden, is ook een •nieuw hulpmiddel voor do geloovige zielen des vage- vuurs ; on wel een middel dat de anderen overtreft, dat zeker yijn uitwerking heeft, een souverein middel tegen de smarlen die zij lijden. Christelijke ziel, versmaad, in Godsnaam, en verwaarloos dut ItemeUch middel niet. De dag zal komen, waarop gij zelve ,op Josus Hart uwe smachtende bukken zult wenden, en Hij misschien u met weemoed vragen zal : wat hebt gij dan voor mijn Hart op aarde gedaan ? — IV. O E B E D.
Hoe aklig kluagt en kermt en zucht,
O lieer, htt inenschlijk hart,
Dat, ver nog van zijn hemelvlugt, Gedompeld ligt in smart !
Hoor, goilijk Hart, en luister too, Hoo menig harte breekt
En uit zijn kerker, droef te nioê, Uw godhjk Harte smookt;
|
|||||
|
161 —
|
||||||
|
„Gedenk, o Gij, die tot ons heil
Een mcnschlijk harte naamt,
En, \'t govcnd allo smarten veil, in Bethlems kribbe kwaamt,
Van Bethlehem naar Oolgotha, Door kruisen zonder end,
lielaên met schatten van gena, Uw baan zjjt doorgerend,
Tot dat Ge in \'t zuiver glorielicht Voor ons in de eeuwigheid,
Voor \'t zien van \'t godlijk aangezigt De plaatsen hadt bereid ;
Gedenk, o Heer, die Gij bemint, Gedenk uw dienaars nu,
Die weet, hoe \'t hart geen ruste vindt Tot dat het ruste in U.
Oedenk, hoe bitter onze smart, Hoe groot uw goedheid is,
En trek ons tot uw godlij k Hart Uit zooveel droefenis.
Gedenk, dat wij U dienden, Heer, Door Satan fel getart,
En sluit ons nu voor eeuwig weer, In \'t goddelijke Hart."
Zoo zuchten zij, en wij met hen ;
O Jesus, hoor de bec.
„Ik wil, dat zij zijn, waar ik ben," Is uw woord. Neem ons mee.
|
||||||
|
11
|
||||||
|
— 162 —
|
|||||||
|
De eerste Vrijdag\'
der maand December,
toegewijd aan de verwachting en komst van
Jesus Hart. |
|||||||
|
I. Punten voor de meditatie.
Op vier hoofdpunten zult gij voor deze maand
uwe aandacht vestigen; welke zijn. 1. Do Advent. 2. De Onbevlekte Ontvangenis. 3. De Reis van Maria en Josoph van Nazareth naar Bethlehem. 4. De geboorte van het goddelijk Kind Jesus. I. De H. Adventtijd herinnore LT, hoe het
goddelijk Hart van het begin af is voorspeld en verwacht. Gij kunt vooral denken aan do Yoorafbeeldende personen, de voorafbeeldende zaken en aan de prophetiën. Voorafbeeldende personen zijn b. v. Adam,
„het beeld van den toekonistigen," den stam- vader van alle levenden dóór hot geloof; Abel, de regtvaardigc otteraar, wiens onschul- dig bloed ten hemel roept, doch bij Jesus, om ontferming en genade; Noè\\ de rustbrenger, on de Prediker der geregtigheid, die alle barten\'tot God wil trekken. (Pas dit zelf op Jesus en zijn goddelijk Hart toe.) Gelijk Melehisedech zal Jesus Priester zijn,
|
|||||||
|
-163 —
|
|||||
|
en Priester naar Melchisedechs wijze, maar
als Aaron, Hoogeprioster, die eens zich zelf ten offer brengt op bloedige wijze, daarna het eeuwigdurend offer zal instellen, onder da gedaanten van brood en wijn. Als Mozes wordt Hij propheet, doch propheet
bij uitnemendheid, naar wien allen moeten hooren, en die, gelijk Mozes opvolger Josuê, het volk Gods in het Beloofde land zal brengen. Als David zal Hij Koning zijn, doch Koning
van een eeuwig rijk van vrede, dat Hij door lijdon zal verdienen, om ons allen met Hem in glorie te doen heersenen. Denk verder aan de aloude propheten en
prophetiën, aan de Aartsvaders die Ham ver- wachten, aan de schaduwbeelden, die Hom voorspellen. Hij zal geboren worden uit esne onbevlekte
Maagd, die door en met Hem het Serpent den kop zal verpletten; — in Hem zullen alle geslachten der aarde gezegend worden; Hij zal opkomen als do bloem uit Jesse\'s stam, eeuwig regeren, in Davids huis, te Iiethlehem worden geboren, onnoemelijk veel lijden, voor de zijnen den dood ondergaan, on zijn graf zal heerlijk zijn. Daarom heet hij : de Vrede- vorst, de Vader der toekomstige eeuwen, de Zon der geregtigheid, de Engel, van het Nieuw Verhond, Goi-met-ons, de Heilige der Hei- ligen, Onze geregtigheid zelve, onze God. 11*
|
|||||
|
— 164 —
|
|||||
|
Daarom bidt men (zoo als nu nog de H. Kerk
bidt): „Dauwt hemelen van boven, en dat de wolken den regtraardige doen nederdalen ; dat de aarde zich opene, en den Zaligmaker voort- brenge.\'" Besckouw verder: het zachtmoedige Hart,
als dat van Mozes; het allerwijsste Hart, als dat van Salomon; het Koninklijk Hart, als dat van David; het lijdend Hart, dat als wegsmelt in zijn boezem door het geweld der smarten ; het doorboorde Hart, als Bron van zegen en barmhartigheid, door Zaeharias voor- speld ; en zoo wijders. (1) Denk nog aan den Ingang van het Paradijs,
aan de Bron van Eden, den Boom des levens, de Ark van Noë, het Manna der troestijn, de Arke des Verbotids, het Heilig der Heiligen, de toonbrooden des altaars, het brandoffer Gods, en doorloop alzoo in den geest de 4000 jaren, waarin Jesus verwacht werd, om des te vuriger zijne komst voor uw hart af te bidden. (2). II. Op de Onbevlekte Ontvangenis zult gij
vooral acht geven tijdens het feest en diens octaaf. Bedenk, dat gij in de eeuw leeft, waarin deze waarheid tot dogma verheven is, en Maria zelve nogmaals te Lourdes verklaarde: (1) \'/se dit vorder ontwikkeld in Jesus Bart volgens
de H. Schrift.
(2) Zio dit uitgebreid in do Maandrozen.
|
|||||
|
— 165 —
|
|||||
|
Ik ben de Onbevlekte Ontvangenis; als\'t ware
tot eene plegtige verklaring en bekrachtiging van de dogmaverklaring in 1854, waardoor Z.H. Pius IX, Jesus\' plaarsbekleeder op aarde, ons leerde, dat Maria\'s Onbevlekte Ontvangenis, welke de H. Kerk altijd geloofd en verdedigd had, tot de door God geopenbaarde en door de H. Kerk voorgestelde geloofsartikelen behoort. Nopens dit uitmuntend voorregt der aller-
heiligste Maagd Maria kunt gij alom verkla- ring en onderrigting vinden. (1) Yoor het doel, dat we thans beoogen, moet gij vooral aan Jesus Hart denken ; b. v. hoe het goddelijk Hart juist door deze uitstekende genadegave zich een waardigen Tempel in Maria gevormd heeft; — hoe dat eindeloos magtig en goed Hart mede daardoor zijne zalige Moeder heeft verheven, om ook voor ons eene reine, zuivere, hoogst heilige en magtige voorspreekster en Moeder te worden; — hoe Maria, door dit voorregt, alle Heiligen en Engelen te boven gaat, — en zoo wijders. Gij weet ook, en moet in deze maand,
bijzonder overwegen, hoe gij door Maria\'s onbevlekt Hart tot het goddelijk Hart van Jesus moet komen; — en hoe gij Maria\'s onvergelijkelijke onbevlektheid, zoo veel in u is, moet navolgen door de heiligmakende (1) Zio b. v. Msriabloemep, Meimaand, en de
bloemen van Maria voor het gansehe jaar, (2 deeltjes), en de Taal der bloemen. |
|||||
|
— 160 —
|
|||||
|
genade te bewaren, en in reinheid vau ziel
en ligchaam voor Jesus Hart te leven. Om te zien, hoe aangenaam ook deze ver-
eering der Onbevlekte Ontvangenis van Maria is, kunt gij inzonderheid acht geven, op liet- geen in onze dagen door den lieer te Lourdes bewerkt wordt. De verschijningen aan <lo gelukkige Bernadetta, de prachtige Tempel op de MassabiëlLi-rotsen gebouwd, de duizenden Ex-voto\'s, de honderdduizenden pelgrims, de tallooze en wol bewezen mirakelen, — lioovele bewijzen van de kracht der hand Gods en van do liefde van (Jods Hart voor de eeuwig Onbevlekte, die ons zelve nog eens is komen leercn, of ten minste herinneren: gedenk hot wel: Ik hen de Onbevlekte Ontvangenis. Zijt gij digt bij eene plaats (zoo als b. v. te Maastricht, bij den St. Pietersberg) waar eene Grot ter eere der Onbevlekte van Lourdes gebouwd is, dan kunt gij, tot oefening, niets beter doen, dan een kleinen pelgrimstogt naar zulk een heiligdom. (1) III. Eene der zoetste oefeningen in deze ma;md
zal zijn, nu on dan in den geest de H. Maagd en den II. Joseph te vergezellen ojj hunne reis p.tn Nazareth naar Bethlehem. 1) Wij vestigen \'"j \'leze gelegenheid (\'° aandacht
op een uienw werk : N. L>. de Luunle.i et BernuiMte, duor den E. 1\'. M Bouix, wanrin ook reeds lift vorhiml dor oprigting vioi St. Pieten Heiligdom van Lourdes is medegedeeld. |
|||||
|
_ 167 —
|
|||||
|
De afstand van Nazareth naar Bethlchem,
(over Kumariü en Jerusalem) bedraagt 26 uren, ongeveer drie dagreizen. Van Nazareths heuvelen komt men spoedig
in het heerlijk dal Jesraël; hier /.iet men den prachtigen berg ïhabor, en moet Moria denken aan do kloeke I)> bbont, die voor zoo- vele eeuwen haren heldenmoed en wijsheid heeft vooraf\'gebeeld. Dan wordt de weg rijzend tot aan Xa\'t\'m
op 21/* unr van Nazareth .op eene hoogte tusschen do dalen Pislon on Jesraël. (Hier vindt Jcsus later Naïms weduwe.) Een half uur verder ligt Sunam, waar
Eliseus aan eene moeder, tot loon harer gast- vrijheid, haren zoon tcrugsehonk. Twee uren verder, aan \'t uil-einde der bergen
Gelboë, door David bezongen, ligt Jesraël, met het heerlijkst uitzigt over Jesraëls vlakte. Hier werd de arme Naboth vermoord door de goddeloozen Achab en Jesabel. Een uur van daar vertoont zich Ginea, de
grensstad dor Samaritanen, met hare milde bronnen. Van daar loopt de weg over het hoogland naar Sanour (Santorri), dat gehouden wordt voor 1\'erhulië. (Hier denkt Maria aan de heldhaftige Judith, (hare voorafbeelding) die hier eenmaal Israël verlostte.) Dan komt Samaria (later Sebaste) met de
graven der propheten Abdias en Eliseus, die |
|||||
|
— 168 —
|
|||||
|
de voorspelling nopens den toekomstigen Ver-
losser te binnen brengen. Hierna Sichem, met de put van Jacob, en de herinneringen aan Abraham en Sara, Lia en Rachel, die wederom Maria en Josoph naar liet oude terug voeren, en des te vuriger den Verlosser doen afbidden. Weldra laten zij ten oosten van den weg
het beroemde Silo liggen; Silo, waar de Ark des Heeron 328 jaren gestaan heeft, en eenmaal de vrome Anna Samuël aan den Heer offerde, en het heerlijk lied zong, dat onlangs nog door Maria zelve in Elisabeths woning is nagevolgd en overtroffen. Helaas ! Silo is verwoest, en Maria weet, hoe ook de verwoesting van Salo- mons tempel door den propheet voorspeld is. (Jer. 7 en 26). Bethel, de zuidelijke grensstad van Samarië,
4 uren van Jerusalem, brengt Jacob wederom voor den geest, die hier de geheimzinnige ladder zag door Gods Engelen beklommen, en deze plaats het Huis Gods (Bcth-ol) noemde. Tusschen Bethel en Rama rigtte Debhora
het volk Gods onder haren palmboom. Doch weldra volgt Beeroth, de plaats die na 12 jaren zoovele tranen van Maria zien zal, als zij er des avonds aangekomen het goddelijk Kind mist, dat in den Tempel is achtergebleven. Thans zegt haar slechts de frissche bron, dat zij een weinig mogen uitrusten, om dan de drie laatste uren, die hen nog van Jerusalem scheiden, af te leggen. |
|||||
|
- 169 —
|
|||||
|
Eindelijk komen zij op de hoogte, waarvan
zij de H. Stad aanschouwen, die zij gewis met alle godsvrucht binnentreden, om den Aller- hoogste in zijn eenigen Tempel te gaan bedan- ken en aanbidden. Wie zal ons zeggen, wat Maria gevoelde, als zij op nieuw de plaats bezocht, waar zij in hare jeugd zoo godvruchtig had gewerkt en gebeden; wat ook Joseph dacht, toen hij weer het Paradijs zag, waaruit hij de Bloem van Galilea\'s Bloem naar haar vaderland mogt terugleiden! Het beeld van hun Voorvader David rees gewis voor hunnen geest op. Beihmbee en AbUjaïl konden haar in de gedachte komen. Maar bovenal trok hen het altaar des Heeren met zijn Heilig der Heiligen, en Jerumlem zelf, als de Stad Gods, dien zij immers alleen zochten en beminden. De goede God roept hen nog twee uren
verder, naar Bcthlehem. Do Bethlehems-poort uitgaande beklimmenzij de bergvlakteUephaïm, langs welker linkerzijde de waterleiding van Bethlehem naar Jerusalem loopt. Misschien rusten zij nu ook onder den boom, waaronder zij later met het goddelijk Kind zullen neder- zitten, en die de traditie op deze plek zal aanwijzen. Weldra komen zjj op de plaats, waar eens Elias rustte op zijnen weg naar den berg Horeb; hier staan zij stil, en te halverwege toont nu de II. Joseph aan de jeugdige Bruid van den eenen kant in het |
|||||
|
— 170 —
|
|||||
|
Noordwesten, Jerusalem, Sion, den Olijfberg,
van den anderen kant, voor lien uit, liet uit- verkoren Bethlehem. Een half uur verder brengt liet monument op Rachels graf die oude Moeder der smarten te binnen; dan volgt de Davidsput, met het schoon uitzigt op de stad Davids, liet Veld der Herders en den Parad ijsberg ; dan Bethlehcms veld, waarop oens de vrome Ruth de aren las oj) de akkers van Booz; eindelijk Bethlehem zelf, op oen der hoogste heuveltoppen van Judea (2500 voet boven de Middellandsche Zee) van het Oosten naar het Westen een paar honderd huizon vcrtoonend, die ten deele in de rots zijn uitgehouwen, en omringd van olijfboomen, vijgenboomen, wijnstokken en vruchtbare velden. Eene der zoetste oefeningen, zeido ik, is de
begeleiding dezer heilige Pelgrims op den daar aangewezen weg. Het is niet noodig, dat gij al diens punten geheel voor den geest hebt. Denk slechts in \'t bijzonder aan eene of andere omstandigheid, en tracht daarbij te overwegen, wat Maria en wat Joscph dacht bij zoovele herinneringen uit de vervlogen eeuwen. Laat ook uw hart, gelijk liet hunne, daardoor tot Jesus Hart getrokken worden. IV. Te Bethlehem zelf kunt gij u bezig
houden met een blik op de plaats, op de perso- nen, op het Geheim des harten. 1. ])e plaats is ten eerste Bethlehem, dat
|
|||||
|
— 171 —
is 1. Do Stad Davids. 2. Het Huis des Eroods.
3. Ephrata, of de vruchtbare bij uitnemend- heid. Donk aan rle prophotiën, aan het waar- achtig Brood dos hemels, aan de vrucht dor barmhartigheid en der liefde, die u hier ge- schonken wordt. Alles spreekt, als gij slechts oplet. Do plaats is vooral de Grot, waarin Jesus
zal geboren worden: eone zeer kleine cel, uitgehouwen in de koele rots waarop Bethle- hem ligt. 2. De Personen zijn: het goddelijk Kind,
de H. Maagd, de H. Joseph, de Engel (ligt Gabriël) en het heir van hemelsche geesten, de Herders, en dan ook wel Bethlchoms bewoners, en vooral do vreemdelingen in de herberg aanwezig, als het beeld van hen, die niet nadenken, en zoo ook niet tot het goddelijk Hart worden getrokken. Uit alles kunt gij leeren. 3. Het Geheim is bij uitstek het geheim
van het Hart Gods, dat immers een Hart aanneemt aan het uwe gelijk, om uw hart te zoeken en ten naauwste met zijn Hart te vereenigen. Volg dus den H. Joseph, die met en voor
Maria zoekt. In de herberg is geene plaats meer. In geheel Bethlehem wil men geene plaats maken. Alleen is er eene spelonk, welker opening naar het Oosten ziet, en aan |
||||
|
— 172 —
|
|||||
|
het dal grenst, waar do herders hunne kudde
bewaken, die zij bij guur weder in dezen stal kunnen herbergen. Geen der vreemdelingen heeft dit plekje zijne aandacht waardig ge- vonden. Het is des te geschikter voor de armen van Nazareth, die de eenzaamheid zoeken en met alles wat God geeft tevreden zijn. In deze holte der steenrots vlugt dus de heilige duif, in dezen koelen stal legt zij uwen God — op een handvol stroo — in eene arme kribbe ! Goddelijk geheim ! Zie ! het paleis van den Koning der koningen
is klein. — Nu zelfs, nu de grot vergroot schijnt, is de voornaamste plaats slechts 15 schreden lang, 5 schreden breed en 12 voet hoog. Doch daarboven zingen de Engelen :„Ker aan Godin den Allerhoogste, en vrede den mensehen /" En de Herders komen binnen en noodigen ons uit: „Komt, laat ons naar l>ethlehem (/aan, en zien- wat daar geschied is! Ons plan laat niet toe, hier verder in \'t
breede uit te weiden. Oefen des te meer u zelf, en volg de daar aangegeven punten. Altoos kan u het krachtigst helpen, wèl na te gaan de gewone vragen: Wie ? Waar ? hoe ? Waarom ? Voor wien ? Met welk doel ? enz. en vooral: Wat denkt, wat gevoelt hier Jesus Hart? Wat moet mijn hart voor zijn Hart doen:* Hoe zal ik op het innigst en standvastigst mijn hart aan hot goddelijk Hart schenken ? en zoo wijders. |
|||||
|
— 173 —
|
|||||
|
O God van Bethlehem! O Hart van het
goddelijk Kind! trek hen tot U, die u altijd en overal, maar vooral ook in deze stille grot
komen zooken en aanbidden! IL Verzuchtingen tot Jesus Hart bij wijze
van Litanie. (Van P. Eudes.) Heer, ontferm U onzer.
Christus, ontferm U onzer.
Heer, ontferm U onzer.
Christus, hoor ons ! Christus, verhoor ons!
God, Hemelsehe Vader! ontferm IJ onzer.
God, Zoon, Verlosser der wereld! ontf. U onzer.
God, II. Geest! ontferm U onzer.
H. Drievuldigheid, één God ! ontferm U onzer.
Hart van tlesus, goddelijk Hart, ontf. U onzer.
Allerbeminnendst Hart,
Allerzachtmoedigst Hart,
Allerootmoedigst Hart,
Allerbarmhartigst Hart, 0
gAllergerrouwst Hart, g.
| Lust des eeuwigen Vaders, <f
1-5 Oorsprong van den 11. Geesf, B
§ Volheid der Godheid, cj
Heiligdom der Drievuldigheid, 0
§ Troon van den goddehjken wil,
M Glorie der Moeder-maagd, j? Aanbiddelijk Hart,
Beminnelijk Hart,
Onvergelijkelijk Hart,
|
|||||
|
— 174 —
Hart van Jcsup, Brandoven der liefde, ontferm
U onzer.
Wonder van heiligheid,
Kegel des gedulds,
Spiegel van gehoorzaamheid,
Toonbeeld der deugden,
Bron van alle genaden,
Door de liefde gewond,
Door de smart verscheurd,
Met de lans geopend,
Tempel der liefde,
.-Altaar der minnenden, o g Priester der harten, «;
h? Gouden wierookvat, §
d Eeuwig brandoffer, °
t- Dronkenmakende kelk, cl
■£ Honig, die ons vergoddelijkt, o
E Troost der bedrukten, g
Toovlugt der zondaren, **
Ijveraar der zielen,
Roover der harten,
Onze dierbaarste vrede,
Onze zoetste hoop,
Vreugde van ons hart,
Beminnelijkst Hart voorons hart,
Schat van ons hart,
Paradijs van ons hart,,
Leven Aan ons hart,
Koning van ons hart,
Wees ons genadig, spaar ons Jesus.
|
||||
|
— 175 —
|
|||||
|
Wees ons genadig, verhoor ons Jesus.
Van de hoovaardij des levens, verl. ons Jesus.
Van ongeregelde Helde,
Van do verblindheid des harten,
Van de verwaarloozing uwer inspraken,
Van den eeuwigen dood, -«3
CO
Door uw allerliefderjjkst Hart, a,
Door zijn hoogsteu haat jegens de zonde, S
Door zijne eindelooze liefde tot den eeuwigen g Vader, J" Door zijne allerzoetste liefde tot zijne II. «-<
Moeder, 1 Door zijne overgroote liefde tot liet kruis, P
Door zijne allerwreedsto smarten, Door dat Hart door liefde en smart gewond, Door zijne eeuwige vreugden, Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we- reld, spaar ons, Jesus. Lam Gods, dat wegneemt de zonden der we- reld, verhoor ons, Jesus. Lam Gods, dat wegneemt de zonden dor we- reld, ontferm U onzer, Jesus. Jesus, hoor ons! Jesus, verhoor ons! Antiphoox. Aller oogen zijn op U gerigt,
o aller minnelij kst Hart van den beminnelij le- sten Jesus! zij zullen het leven der genade van u ontvangen, en Gij zult hen vervullen met allen zegen en blijdschap, v. De lust van .Jesus Hart: K. Is te wonen met de kinderen der mcnsehen. |
|||||
|
— 176 —
|
|||||
|
LAAT ONS BIDDEN.
God, die in uwe eindelooze liefde ons
ledematen en kinderen van uw Eeniggeboren Zoon makende, gewild hebt, dat wij één hart met ons Hoofd en onzen Vader zouden hebben, geef, bidden wij U, dat wij, door het vuur uwer liefde en door de vlammende liefde van het Hart van den beminnelijken Jesus ont- stoken, met een groot hart uwen heiligen wil in alles volbrengen; en wat regtis begeerende, hetgeen wij begeeren, mogen verdienen te erlangen. Door denzelfden Jesus Christus, onzen Heer. Amen. III. VOORBEELD.
De H. Franciscus van Sales is een der Heiligen,
die ons bijzonder tot het Hart van het goddelijk Kind Jesus trekken. „Het groote kleine kind van Bethlehem, zeide hij, zij voor altijd de lust en de liefde van ons hart. O, wat is het schoon! Ik zie liever dit dierbaar kind in ecne kiibbe, dan al de koningen op hunnen troon. Mijn God, hoeveel heilige aandoeningen verwekt dit geheim in onze harten, vooral hoeveel verstervingen ten aanzien der goederen, der eer en der vermaken dezer wereld ! Ik vind geen geheim, dat zoo zacht do teederheid aan do gestreng- heid paart, de liefde met de kracht vcreenigt, de zoetheid met de ernstigheid verbindt."\' „Uw naam, schrijft hij elders, is geschreven in het diepste van dit goddelijk Hart, dat daar klopt van liefde wegens de begeerte die het heeft om u volmaakt te zien ; het 6laakt geen zucht waaraan gij geen deel hebt. |
|||||
|
— 177 —
|
|||||
|
Blijf dan aan de voeten van dezen Zaligmaker. — Het
Kind in de kribbe zegt geen woord en zijn Hart, vol liefde voor onze harten, toont zich enkel door zuchten, tranen en zachte oogslagen; maar hoeveel zegt mij dit stilzwijgen niet! Het leert mij het ware inwendig gebed, het leert mij den lieldevollen ijver vun een hart met zoeto gedachten vervuld. <Vie II. 369. Duf. VI. 197.; Kan het ons bevreemden, als wij zien, dat zulk
een Vader dezelfde liefdevolle ontboezemingen in het hart zijner bevoorregte geestelijke Dochter deed geboren worden ! De Vil noodigingen door de Z. Margareta voor hare Novicen geschreven bewijzen ons, hoezeer zjj zich zelve en anderen tot het Hoogfeest van Jesus geboorte voorbereidde. „Ons doel in den Advent zal zijn, leerde zij, ons naar geest en hart met de II. Maagd Maria te vereenigen, om het Menschgcworden Woord onze hulde te brengen. "Wij zulleu het doen, doir Jesus, in Maria\'s schoot verborgen, in stilzwijgen met haar te aanbidden." Do Zalige schrijft vervolgens verschillende oefeningen voor, en in \'t bijzonder 1. de offers aan Uod op te dragen, door het II. Hort op het hart van Maria als op een rein altaar aan den Hemelschen Vader geofferd ; 2. Zich te verheugen wegens vernederingen, en verachtingen, zonder verontschuldigingen te zoeken en zonder bemind te willen worden of geacht tenzij door het II. Uan van Jesus. 3. De verzuchting dik- wijls te doen: „O goddelijk Hart van Jesus levend in Maria\'s Hart, ik bid u, altijd te willen leven en heersenen in alle harten, en dezelve door uwe zuivere liefde te doen vlammen.\'\' IV. GEBED.
"Wat is do nacht hier stil en plegtig
O Bethlem, in uw eenzaam dal,
"Waarin uw trouwe herders waken Nabij den hun bekenden stal!
|
|||||
|
— 178 —
|
|||||
|
Hoe liefijjk cp uw blanke rotsen
Verhol\'t go U zelve, o Daviils stad,
En slaat gij \'t wachtend oog ten hemel, God biddend om uw grootste» sehat ! Maar daal toeh, wil zoo hoog niet staren, In uwen boezem, in uw schoot
Als in uw hart, om \'t hart te rooven, Ontkiemt de Bloem van Jesse\'s loot.
Hoor ! Hoort go n et de melodiën ltie klinken boven \'t Herdersveld,
"Waar \'s Hoogs ten eere, \'s Dienscheu vrede, In "t Englenlied te zamoii smelt !
Zie ! Ziet go. niet die homelglanzen Die \'t lielit verblinden in den nacht,
En naar uw grot d..en henenspoedeii De keur vau uwe herder.vacht \'i
Zij komen, zie, zjj knielen neder In \'t stof der oostelijke grot,
En staren door de schaamle doekjes Op \'t harte van hun groeten God.
Daar liggen zij voor \'t houten kiinje, En ik, ik kniel daar met hen moe,
En zing niet hen en de Ei.glon mede, Den Hoogste de oor, der aarde vroè.
O Ephratd ! door God gezegend, Erken uw heil, hoor do Englcnstem,
En zing mot ons in glorie mode: „Hij leef! de God van Betnlchcm !"
Hem eere, dank en lof en glorie, Die hier komt doelen onze smart,
Hem alle harten, allo liefde, Hem, \'t Godlijk Kind, geheel ons hart! -
|
|||||