BIBLIOTHEEK UNIVERSITEIT UTRECHT

R. J. PIERIK S. J.

Ave Rcgina pacis!
Timras. Kp. Oe praes Bnp,

Dec. Mosaetr. ad hoc
deputatus.

Trajecti ad Mosam,
16 Febr. 1880.

33 IE C3- 3* O T? I

Ave, Regina pacis!
Tharas. E|>. De

Ai:.\' :- ■;<\'.\':

VAN VOORBEREIDING.

Aan de Vereerders der Onbevlekte Maagd en
Moeder Gods Maria.

Om de Novenen, welke wij u aanbieden, goed
te doen,hebt gij niets anders noodig, dan een wei-
nig goeden wil en een vast vertrouwen. Het is niet
mogelijk, dat het eenvoudig verhaal der W�nder-
volle Verschijningen van Lourdes u niet treffen
zou als gij het aandachtig leest; daarom hebben wij
u vooraf\'dat kort verhaal, naar de beste bronnen, 1)
medegedeeld. Ook de overwegingen of nadere ver-
klaringen zijn zoo ingerigt, dat gij die eenvoudig
lezen kunt. Wij durven echter van de meesten
uwer er wel bij verwachten, dat gij er ook wat ern-
stiger over nadenkt. Daarom hebben wij die lezin-
gen overwegingen genoemd. Wijl er 18 verschij-
ningen plaats vonden, hebben wij die tot twee
Novenen uitgebreid. Niets belet u echter, er slechts
��ne van te maken door eiken dag twee dagen

1) Wie daaruit meer wenscht te leeren, kan het vinden in :
a) M. Jimiixi. J. Apparitious de N, I). de Lourdes et parti-
cularit�s de la vie de Bernadctte et des P�l�riDages. 2\' Ed.
Paris, Ch. Taranne. b) II. Laserre, in zijn bekend werk, (in
\'t Nederduitsch vertaald door F, Van Wersch S. J.) c) O. L.
Vrouw vau lourdes, beknopt verhaal, euz. door M. Van
Eupen, R. K. Pr. Bogaerts. d) Apparition a la grotte de
Lourdes, par M. 1\'abbe Fourcade, 1862. e) Notice sur la
vie deSoeur Marie Bernard(I3eriuidette de Lourdes) par Mgr.
Aug. l\'orcade, Archev. d\'Aix, ancien Ev�que de Nevers,
Aix. A Makaire, 1879. f) II. Laserre, Bernadette. Soeur
Marie Bernard, Bruxelles. J. Albanel.

zamen te voegen. Meer hebben wij u niet te berig-
ten, tenzij nog den wensch van ons hart, dat gij
het goede moogt verwerven wat gij vraagt, en bij
uwe gebeden ook den schrijver indachtig zijt, die
slechts de eere G-ods en van Maria door dit boekje
wenscht te bevorderen.

Maastricht, 8 December 1879.
Het jubel)\'eest der Onbevlekte Ontvangenis.

I. Den 7 Januarij 1844 werd te Lourdes, (een
stadje van Frankrijk in de Opper-Pyrene�n, aan
Spanje\'s grenzen) een meisje geboren, dat een-
maal een bevoorregt kind der hoogverheven he-
melsche Moeder worden zou. Zij ontving bij het
H. doopsel den naam van Maria-Bernarda (in de
landtaal Bernadette) en was de oudste van negen
kinderen, van welken vijf reeds vroegtijdig ten
hemel gingen, vier, twee zoontjens en twee doch-
ters, tot troost hunner ouders overbleven. Die
ouders waren arm en volgens de wereld onaan-
zienlijk. Franciscus Soubirous, de vader, was de
pachter van een molen , tegenover de Massabi�lla-
rotsen gelegen ; Louisa Casterot, de moeder, ging
uit werken bij de boeren, zoo als ook Soubirous
zelf, toen zijn zaken achteruit gingen, verpligt werd
te doen.

Bernadette was nauwelijks zeven maanden oud,
toen hare moeder, door ziekelijkheid en drukke
bezigheden genoodzaakt, haar moest uitbesteden
bij eene min te Bartr�s, in de nabijheid van Lourdes
gelegen, waar zij 5 francs per maand voor haar

dochtertje betaalde. Eerst na 14 maanden keerde
het meisje in het ouderlijke huis terug en werd
daar van toen af door hare moeder, en door hare
twee tantes, Maria Bernarda Casterot, hare peet-
tante, en Lucia Casterot, beide Congreganisten der
H. Maagd, godvruchtig opgevoed. Vooral leerde
men haar dtn lio:enkra7.s bidden ; en w Idra, wat
ouder geworden, bad zij zelve in de familie voor ;
men heeft opgemerkt, dat zij toen reeds het gebed
niet begon, v��r dat allen op hunne plaats waren.
In de kerk muntte zij uit door hare zedigheid en
godsvrucht.

Bernadette was klein van gestalte en zwak van
ligchaamsbouw, zoodat zij op haar veertiende jaar
nog maar elf jaren toonde. Zij leed daarbij aan
asthma, en daar ze, als de oudste, haar broertjes
en zu-jes bewaken moest, vooral als de moeder op
het veld moest arbeiden, was zij straks tot haar
veertiende jaar gekomen zonder te kunnen lezen
of schrijven, en z nder de eerste H. Communie te
hebben gedaan.

In September 1857 verkreeg de familie die haar
had opgevoed te Birtr�s, waar zij jaarlijks volgens
\'s lands gewoonte eenige dagen was gaan door-
brengen , dat Bernadette nu voor vier maanden bij
haar verbleef. Toen was het, dat zij somtijds de
kleine kudde schapen dezer voedster-ouders hoedde,
hetgeen reden geelt voor den naam van kerclerin,
haar door eenige schrijvers gegeven. Toen was het
ook, dat zij, op de eenzame heuvelen, met nog

meer lust haar rozenhoedjes aan de H. Maagd op-
droeg , zooals zij dat -weldra voor de wondergrot
doen zou. De zucht naar de H. Communie werd
ook nu verlevendigd, en op zekeren dag, dat zij
iemand van Lonrdes aantrot, zeide zij : �vraag aan
mijne ouders, dat ze mij komen halen, opdat ik
mij voorbereide voor de eerste H. Communie,"

II. i eschouwen wij wat nader wie de persoon
is , welke door God en Maria wordt uitverkoren ,
dan merken wij vooreerst op, dat God, gelijk de
H. Paulus leert, ook hier wederom �het zwakke
der wereld uitkiest ora het sterke te beschamen".
Bernadetta is arm, � is ziekelijk, � is niet ge-
leerd, � en heeft nog niet eens op haar veertiende
jaar de eerste H. Communie gedaan ; en toch wordt
zij verkozen, om eene der meest bevoorregte en zoo
ook eene der beroemdste Vrouwen harereeuwte
worden. Wat denkt God vaak anders als de men-
schen !

Maar zal dan Bernadetta in niets hebben uitge-
munt ? Toch wel; en in de eerste plaats door hare
eenvoudigheid, hare zedigheid, hare godsvrucht.
Met den eenvoudige gaat God gaarne om ; de inge-
togenheid heeft Maria lief; zonder ware godsvrucht
is ons gebed niet aangenaam aan den Hemel.

Op deze drie deugden dient gij u dus in de eerste
plaats toe te leggen, als gij iets bijzonders van God
door de H. Maagd verkrijgen wilt. De eenvoudig-
heid van Bernadetta schittert uit in hare kleeding,
in hare handeling, in hare levenswijze. Het is of

hier op nieuw het woord van Jesus geldt: �aan
de armen wordt het Evangelie verkondigd.\'\'\'\' Hoe
6taat het met uwe eenvoudigheid ten aanzien van
God en de menschen ?

Door hare zedigheid en ingetogenheid trekt Ber-
nadetta aller aandacht en wordt zij zelfs dikwerf
als een Engel voorgesteld, die biddend voor Maria
ligt neergeknield, en vooral in de kerken aan allen
tot voorbeeld strekt. Welk is uw gedrag onder het
gebed en in de kerk Gods ? In hare woning bidt
Bernaietta godvruchtig, in de kerk nog godvruch-
tiger, en ook op de bergen inde eenzaamheil, bij de
kleine kudde harer verwanten, blijft zij godvruchtig
haar Rozenkrans bidden. Hoe staat tiet met uwe
godsvrucht, vooral bij het bidden van den Rozen-
krans ?

Zoo gij werkelijk uw best doet, om in alle eenvou-
digheid God te zoeken, door ware zedigheid Maria
na te volgen, met innige godsvrucht uwe geeste-
lijke oefeningen te volbrengen, d;;n kunt gij hopen,
ja vast vertrouwen, dat uw gebed zal verhoord
worden.

Oefening. Een tientje van den Rozenkrans met
alle mogelijke godsvrucht gebeden. De Lit. van
O. L. Vr. van Lourdes.

Schietgebed. H. Maria,- onbevlekte Maagd en
Moeder van mijn God en Verlosser, verhoor de
smeekingen, die wij in alle eenvoudigheid des har-
ten tot U rigten , en verwerf voor ons in de eerste
plaats eene innige godsvrucht, om daardoor die

gunst �. N., welke wij vragen, des te zekerder te
verkrijgen. �Koningin des hemels en der aarde!"
(H. Alph. de Lig.) TJ zij eere! Amen.

De vrome onders van Bernadette voldeden wei-
dra aan haar verlangen. Tegen het einde van Ja-
nuarij 1858 kwam zij van Bartr�s naar Lourdes
terug. om zich voor de eerste H. Communie vcor
te bereiden. Hare ouders woonden toen in de stad,
waar zij in de straat der Kleinegrachten een arm
huis hadden gehuurd. Hoe armoedig het daar uit-
zag, mag mede daaruit blijken , dat Louisa Soubi-
rous voor hare ziekelijke dochter niet meer doen
kon , dan haar een paar kousen buzorgen , terwijl
Maria, hare zuster, die driejaren jonger was , met
bloote voeten in de klompen ging. Den Uden p_e.
bntarij, 1858, die zoo heugelijk in alle geschiedboe-
ken worden zou, en die toen de Donderdag v��r de
Vasten was, ontbrak zelfs het noodige hout om het
schraal middagmaal te bereiden. Dit zelf werd in
de hand der Voorzienigheid het aanleidend middel
om hare inzigten uit te voeren.

� Ga wat hout sprokkelen, zeide de moeder tot
Maria, hare tweede dochter, � ginds bij de Gay e
of op de gemeentegronden." Aanstonds bood Berna-
dette zich aan, om ook mede te gaan; doch alleen

toen nog een ander meisje, Joanna Abadie, binnen
kwam, en allen zamen aanhielden, liet zich de
moeder overhalen, na nogthans aan Bernadette te
hebben aanbevolen haar capulet (te gelijk eene
soort van kapsel en kleine mantel) te nemen, om
zich meer tegen de koude te beschutten.

De drie kinderen verlieten nu de stad, gingen
over de brug naar den linkeroever der Gave , en
sprokkelden daar de dunne twijgjes hout, die zij
maar vinden konden. De tengere Bernadette scheen
minder gelukkig dan de anderen. Zij vond ten min-
ste nog weinig , en wie baar daar gezien had met
haar versleten en gelapt jakje, h;iar teeder gezigt
in het witte capulet, dat over de schouders afhing,
en hare voeten in ruwe klompen, zou ligt medelij-
den gehad hebben met dat arme kind, dat door God
noch door menschen bevoorregt scheen.

Intusschen waren de kleine sprokkelaarsters ter
plaatse aangekomen, waar de molenbeek zich weer
met de Gave vereenigt. Vlak achter die beek ver-
heffen zich hooge rotsen, waarin eene vrij breede,
niet diepe grot is, in de volkstaal Grot van Massa-
■bi�lla, dat is : der oude rots genoemd. Boven die
holte is eene nis, zoo groot als een hoog venster,
langs welke een wilde rozelaar slingert, die in de
rotsklove geworteld is. Dit was de plaats door den
Heer verkozen.

Dewijl de beek dezen dag, wegens herstellingen
aan den molen, bijna zonder water was en aan den
overkant onder de rotsen veel dood hout te sprok-

?~� ; � vr

kelen lag, waren Maria en Joanna terstond gereed ,
om de klompen uit te trekken en blootsvoets door
de beek te gaan.

� Het water is koud," � zeiden zij, aan den over-
kant aangekomen, wat voor den 11 Februarij niet
bevreemdt. �Werpt een paar steenen in de beek,\' �
antwoordde Bernadette , � dan kan ik droogvoets
overkomen."

� �Doe, gelijk wij , riep Joanna, trek de kou-
sen uit," � en zij ging met Maria in de grot om
haar houtbundel te maken.

Bernadette zet zich neder, tegen een rotsblok dat
daar ligt, om haar kousen uit te trekken. Het was
bij twaalf; het oogenblik , waarop de Angelus uit
al de torens der Pyrenesche dorpen geluid en de
verheven Koningin des hemels docr millioenen be-
groet werd. Het oogenblik door haar uitgekozen
was nu gekomen.

II. Nopens de plaats heeft men opgemerkt, dat
de H. Maagd , als uit voorliefde , op verschillende
plaatsen verschenen is. Te Salette was het boven
op een hoogen berg; te Pontmain, in de lucht; te
Lourdes in eene grot, die van nu at een heiligdom
worden zal.

Den tijd aangaande zien wij, dat het midden in
den winter is, en omstreeks de ure waarop de An-
gelus geluid wordt midden op den dag. Later zal
�overigens de H. Maagd doorgaans in den-morgen
\'bij zonneopgang, doch ook \'s avonds, of op andere
uren verschijnen. Nog heeft mende opmerking ge-

maakt, dat het van den ll^denFebruarjj totden^*»»
Maart gewoonlijk schoon en helder -weder was,
terwijl het juist den 5^den Maart, na den laatsten
der 14 dagen, begon te sneeuwen en de toegang
tot de Maesabi�lla-rots min of meer belet was. Dat
Frankrijk werd uitverkozen , kan herinneren, hoe
aldaar de H Maagd trouw vereerd wordt, en thans
ook juist dit land aan hare voorbede behoefte heeft.

Gij kunt uit dit alles leeren, dat God allesten
beste weet te schikken. Dat hij overigens noch aan
tijd noch aan plaats gebonden is, is u bekend. Heeft
Hij echter eenmaal, gelijk hier door Maria, eene
grot uitverkoren, om er zijne gunsten te bewijzen,
dan kunt gij er uit begrijpen, waarom thans, op
zoovele plaatsen, kunstmatige grotten gebouwd
worden , om zich de bevoorregte plaats des te le-
vendiger voor den geest te brengen. Dat derhalve
eene afbeelding der Grot, welke dan ook, uwe
godsvrucht en uw vertrouwen opwekke. Zonder
vertrouwen toch kunt gij niets verkrijgen.

Zeg dan ook niet met zoovelen : wij kunnen
overal bidden. Dat is waarheid; gij moogt er zelfs
bijvoegen : dat gij overal, ja altijd moet bidden.
Maar er zijn toch oogenblikken en vooral plaatsen
waarop God ons liever schijnt te verhooren, mede
daarom, wijl wij aldaar ons vertrouwen en onze
godsvrucht voelen opgewekt,

Onderzoek u ook aangaande uw bidden van den
Engel des Heeren, en of gij \'s morgens bij tijds uwe
kleine overweging verrigt, om den dag met God
aan te vangen.

Oefening: een akt van een vast en levendig ver-
trouwen. De Litanie van O. L. Vrouw van Lourdes.

Schietgebed. Wees gegroet, o Onbevlekte! en
verhoor uwe kinderen, aan welken gij in Lourdes\'
grot op nieuw uwe goedheid hebt willen bekend
maken. � Wees gegroet, o onbevlekt paleis van God!
H. Germanus, In praes. Deip.

DE EERSTE VERSCHIJNING.

Terwijl Bernadette l)egint haar eerste kous uit te
trekken hoort zij plotseling een bovennatuurlijk
gedruisch. Het is of een hevige rukwind in de val-
lei van Lourdes losbarst. Zij ziet op, doch bespeurt
niets; geen blaadje beweegt zich aan de populieren,
die op de oevers der Gave staan. Het kind wil op
nieuw beginnen haar kousen uit te trekken; maar
op nieuw ook verheft zich het geheimzinnig ge-
druisch, als het gedruisch des Pinksterdags. Ber-
nadette schrikt op , ziet voor zich uit naar de Grot,
die tegen haar overligt, en bij het gezigt van een
schitterend licht, dat ze daar ontwaart, en van
eene daarin staande Vrouw van eene hemelsche
schoonheid , die haar aanziet, valt zij plotseling op
de knie�n, grijpt haar Kozenkrans en wil bidden.

� Ik beproefde , zoo verhaalde zij later zelve,
het kruis aan mijn voorhoofd te brengen, om er
mede het H. Kruisteeken te maken ; maar mijne
hand viel als verlamd terug. Ik beproefde het op
nieuw, maar te vergeefs. De Maagd (Bernadette
gebruikt dit woord, -wijl ze later wist, wat haar
toen nog niet bekend was) de H. Maagd, als om

my aan te moedigen, nam het Crucifix van den
Rozenkrans, dien zij zelve in de handen hield , en
maakte het kruisteeken. Terstond schep ik moed :
ik sla mijn kruis en bid mijn Rozenkrans. Zoodra
ik mijn gobed ge�indigd had , verdween de Ver-
schijning»" (1)

Noch de schoonheid van Maria , noch de licht-
glans waarin zij verscheen, zijn met woorden te
beschrijven. Alles daarin, naarBernadette\'s latere
beschrijving, was heilig, verrukkelijk en hemelsch.
De kleederen waren wit, als ongerepte sneeuw.
Het slepende opperkleed, met de zuiverste plooijen
nedertiangend , bedekte de voeten niet, die op de
rots in de nis boven de grot steunden en zachtjes
den tak van den wilden rozelaar drukten. De voetert
waren ongeschoeid �n prijkten beiden met eene ge-
heimzinnige, goudkleurige roze. Een hemelsblau-
we gordel daald\'� met twee lange banden tot bijna;
op d� voeten neder. Een witte sl�ijer die breed
over\' de sehou\'^,eren en bovenarmen hing, was om
h�t¹ hoofd vastgehecht, en golfde rugwaarts tot op-
den grond. Beft blanke rozenkrans aan een gulden
snoer\' rustte in de gevouwen handen. De kralen,
als blanke paatle�, gleden langzaam tusschen de
maagdelijke vingers, maar de l�ppen van de Ko-
ningi�\' dier Maagden bewogen zich niet. Dikwijls

(1) Apparition i la Grotte de Lom-des, Noticc r�dig�e par
M. �\'&hhi �\'ourcade, approuv�e par Mgf. lNSv�qVie de Tarb�s

(i�f�j. Boute p. n.

groette zij \'haar bevoorregt kind met de open armen
of met het hoofd ; doorgaans hield zij het oog op
Bernadetta\'s oogen gevestigd. (Later, verhief zij
die somtijds ten hemel, of liet die rusten op de
toegestroomde geloovigen, wier aanwezigheid haar
verblijdde.)

II. Ziedaar in \'t kort eene flauwe schets van
hetgeen de hevoorregte Bernadette zien mogt. Boe-
veel kunt gij er uit leeren!

Bernadette heett haren Rozenkrans altijd bij
zich ; volgt gij dit na ? Het is een eerste middel
om door Maria tot zegen geroepen te worden.

Bernadette denkt het eerst en terstond aan het ge-
bed. Welk een voorbeeld voor velen, misschien ook
voor u bij plotselinge voorvallen. Bernadetta knielt
ootmoedig neder, ook midden in het veld , terwijl
haar gezellinnen blijven sprokkelen; en :zij zoekt
in het Kruis en het H. Kruisteeken hare hulp bij
de ongewone verschijning. Waar zoudt gij 4iifi be-
ter zoeken ?

De H. Maagd, (thans echter door Bernadetta nog
niet herkend) draagt ook haren .Rozenkrans. Zijn
blanke paarlen kunnen u de reinheid barer gebe-
den , de gouden snoer de kostbaarheid barer smee-
kingen te binnen brengen. Doch hoezeer moet gy
niet bemoedigd worden door hare beminnelijke W-
nemendhei l en moederlijke goedheid. Zij zelve
heeft wel meer heiligen tot het Rozenkransgebed
aangespoord ; dcch hier geeft zij als \'t ware het
voorbeeld. Zij maakt eerst het H. kruisteeken ter

eere van haar goddelijk en Zoon en leert u zoo, het
altoos met aandacht te doen. Dan volgt zij het bid-
dend kind met oog en hart , en rijgt steeds de
blanke rozen van het kinderlijk gebed aan het gou-
den snoer harer moederlijke intenties, om die op
te offeren aan haar geliefden Zoon, Jesus.

Dat alles leere u de aandacht bij het gebed,
vooral bij het bidden van den Rozenkrans. Indien
gij ook de H. Maagd niet ziet, zij toch ziet u van
uit den hemel, en volgt uw gebed, zoo gij aandach-
tig bidt, even als zij dat van Bernadette volgde.
Denk hier toch w�l aan , en vergeet nooit, dat de
aandacht en ingetogenheid bij het gebed eene der
eerste vereischten is om goed te bidden. Mijn God !
wat zonden wij veel verkrijgen, indien wij altijd
met aandacht baden ! Om aandachtig te bidden ,
stel u in \'t begin altoos ijverig in Gods tegenwoor-
digheid. Denk, wat gij gaat doen, en doe het goed.

Oefening. Vijf minuten nadenken, of gij altoos
tracht goed te bidden.

Verzuchting, � onbevlekte Maagd en Moeder
Gods Maria, verkrijg ons bij uwen Zoon, onzen
Zaligmaker Jesns, de onschatbare genade van goed
te bidden , opdat Hij ons niet kunne weigeren het-
geen wij Hem vragen. � Wees gegroet, o onbevlekte
Maagd /" H. Tharasius, De praes. Deip.

TWEEDE VERSCHIJNING.

Nadat Bernadette de vijf tientjes van den Rozen-
krans gebeden had en de Verschijning verdwenen
was , trok zij d- kousen uit en ging door de Gave,
om bij hare vriendinnen te komen. ,, Hebt gij niets
gezien ?" vroeg zij straks op weg huiswaarts.
�Keen , was het antwoord ; maar hebt gij iets ge-
zien?" �Als gij niets gezien hebt, zeide Bernadette,
dan heb ik u niets te zeggen." � Tech had het
veel te zeggen, het goede kini, en kon het ook wei-
dra niet meer verzwijgen, toen de kleinen bij haar
aanhielden en aandrongen. �Ik heb iets gezien, dat
wit gekleed was", verhaalde zij, � en beschreef nu
verder de gansche Verschijning, � � maar ik bid
u, zegt er niets van."

Hoe za�den Maria en Joanna daar niets van zeg-
gen ? Weldra wist het moeder Soubirous; weldra
ook bestrafte zij de goede Bernadetta, om �haar
zotte kuren en inbeeldingen", zoo als zij \'t noemde,
en verbood haar kortweg, nog naar de grot terug te
gaan.

Na twee dagen, Zondag den 14 Februarij, ge-
voelde zich echter Bernadette op bovennatuurlijke

wijze naar de grot getrokken. Een twintigtal an-
dere kinderen kwamen haar bovendien vragen om
te mogen medegaan. Wat nu gedaan, daar moeder
Soubirous haar verbod nog niet heeft ingetrokken?
Die aanhoudt wint. Men vraagt zoolang tot dat
moederde toestemming geeft, ofschoon op die voor-
waarde slechts dat allen bij tijds in de Vespers
zullen zijn. Dan vraagt Bernadetta al de meisjes ,
of ze wel haar Rozenkrans bij zich hebben, en na-
dat twee harer nog eerst haar Rozenkrans gehaald
hebben , leert zij haar : dat zij dien met vurigheid
bij de Grot moeten bidden. Nog wordt besloten ,
wat wijwater mede te nemen , om te beproeven of
de Verschijning echt is. Zij halen het uit de kerk,
waar zij eerst eenigen tijd gaan bidden , en liggen
weldra gezamentlijk voor de grot op de knie�n.

�Na eenige oogenblikken, zoo verhaalt Berna-
detta verder, wordt de nis der grot verlicht, en
staat de Verschijning voor mij , juist zoo als den
eersten keer. ik zeide tot mijne gezellinnen : �Ziet!
daar is zij!" Terwijl il: als vervoerd bleef voor deze
hemelsche schoonheid , gaf eene der gezellinnen
mij de flesch wijwater in de hand. Ik herinnerde
mij toen hetgeen wij hadden afgesproken, stond op
en de flesch flink schuddende , wierp ik wijwater
op de Vrouwe die daar voor mij stond in het bin-
nenste der nis , zeggende: �Komt gij van Gods icege,
nader dan /"

Zij antwoordde mij door een liefelijken glim-
lach, boog zich tot mij en trad vooruit tot op den

rand der rots. Ik herhaalde : �Zoo gij van God
komt, treed nader bij /" en ik bemerkte, dat op den
naam van God , haar gelaat van een nieuwen luis-
ter straalde.

�Op het gezigt van zulk eene schoonheid , en
majesteit, en bij het zien van dien moederlijken
lach die mij aantrok , kon ik niet besluiten, om
haar te zeggen ;zoo als verder was afgesproken) :
Komt gij van den duivel, ga heen."

�Ik gevoelde mij in de tegenwoordigheid van
eene bewoonster des hemels ; ik knielde derhalve
op nieuw en ging voort met mijn Rozenkrans te
bidden. Zij scheen te luisteren ; want, zelve haar
Rozenkrans houdende , liet zij de kralen tusschen
de vingers heenglijden , doch zonder een woord te
spreken. Nauwelijks had ik mijn gebed ge�indigd,
of de Verschijning verdween uit mijne oogen." (1)
De kinderen , die ten minste de gelaatsverande-
ring van Bernadette gezien hadden , gingen hierna
met haar naar de Vespers , en verhaalden nog dien-
zelfden avond alom , wat er had plaats gehad. Er
waren, die geloofden, er waren , die niet geloofden.
Doch zoo dit werk het werk Gods is , zal net zijn
weg vinden.

II. Leer in de eerste plaats van Bernadetta zelve
de gehoorzaamheid\', de ijverige godsvrucht, de kin-
derlijke eenvoudigheid.

Onderzoek u, of gij ook zoo gehoorzaam aan uwe
ouders en oversten zijt, dat Maria u d swege den

(1) M. Fouroade 1. c. Bouix p. 2 6.

zegen Gods kan verwerven. Bernadetta voelt zich
naar de Grot op buitengewone wijze getrokken ; en
toch wil zij daarheen niet gaan, zonder verlof harer
moeder. Heeft bij u niet somtijds het tegengestelde
plaats, als gij u tot het ongeoorloofde getrokken
voelt en daarbij niet let op het v/oord en voorberld
uwer hemelsche Moeder ? Meen niet, dat gij veel,
zelfs in het gebed verkrijgen zult, als het zonder
of buiten de gehoorzaamheid plaats vindt.

De ware en ijverende godsvrucht leert u het
arme kind van Lourdes , als /.ij zelve met aandacht
bidt, en ook anderen tot bidden aanspourt; leert
zij u, als zij eerst de Hoogmis, later de Vespers
bijwoont, en al/.oo den Dag des Heeren waarlijk
heiligt; leert zij u, als zij zelve Maria zonder
ophouden groet, en ook de andere kleinen aan-
spoort, om hetzelfde te doen. Tracht ook zoo alom
een goed voorbeeld te geven , als gij Maria\'s zegen
wilt verkrijgen. Verzuim vooral uwe Zondagsplig-
ten niet, als gij veel wilt verwerven.

Dat de kinderlijke eenvoudigheid bij het gebed
vooral noodig is, is u bekend. In Bernadetta kunt
gij het op nieuw zien. Zij nadert vertrouwelijk tot
de hemelsche Verschijning. Zij doet met allen een-
voud wat zij meent meest nuttig te zijn. Zij leert u
met vertrouwelijke eenvoudigheid de middelen der
H.Kerk te eeren en te gebruiken. Met hoovaardige
pralerij behoeft gij Maria niets te vragen.

Doch niet alleen van Bernadetta , ook van Maria
kunt gij hier leeren. Bij het uitsprek en van den

naam Gods, toont zij een bijzonderen eerbied en
welgevallen. Het is of zij uw leeren wilde, hoe gij
moet aandachtig zijn bij het bidden tot de � Moeder
Gods," en hoe Gods naam nooit dan met bijzonde-
ren eerbied van uwe lippen mag vloeijen.

Maria glimlacht met de eenvoudigheid , als om
te toonen , hoe aangenaam haar het eenvoudig hart
is , en hoe zij gaarne goedkeurt en aanneemt, wat
met eenvoudigheid wordt gedaan en geofferd.

Maria eindelijk laat de kralen van haar Rozen-
krans glijden, als om te bewijzen, hoe zij met de
biddende medebidt, en al de rozen telt, welke
haar door hare kinderen op aarde met vertrou-
welijken eerbied worden aangebode:\'.

Hoevele redenen , om aandachtig, vurig, vol-
hardend te bidden, en u van ganscher harte op de
ware godsvrucht toe te leggen.

Oefening. Vernieuw uwe opdragt aan de H.
Maagd. Driemaal : Wees gegroet.

Verzuchting. O Heilige Moeder (iods, die U
zelve als de Onbevlekt Ontvangene te Lourdes
hebt doen kennen , verwerf ons eene ware gods-
vrucht en kinderlijke eenvoudigheid. � Wees ge-
groet o Onbevlekte Lelie." (H. Epiphanius, De
Laud.Mar.V.)

DERDE VERSCHIJNING.

Donderdag den 18 Februarij, reeds voor het op-
gaan der zon, na de Mis van half zes in de kerk
gehoord te hebben, mogt Bernadetta op nieuw naar
de G-rot gaan. Mejutvrouw Antoinette Peyret,
congreganiste , en Mevrouw Millet vergezelden
haar. Meenende , dat het wel eene ziel uit het va-
gevuur kon zijn , die hier versoheen, zeiden zij tot
Bernadetta : � Vraag aan deze vrouw, wie zij is, en
wat zij begeert. Laat het u uitleggen, of nog beter,
laat het u opschrijven." � Daar de herstelling aan
de molen des heeren de Laffltte voltooid, en des
wege het kanaal, dat voor de Urot heenloopt, niet
meer zoo als vroeger droog was, moestmen nu langs
een moeijelijkon weg, door het bosch van Lourdes
en vervolgens langs steile paden , naar de grot van
Massabi�lla afdalen. Ondanks het haar altoos pla-
gend asthma was Bernadetta esnige minuten v��r
hare gezellinen bij de Grot. Toen dezen daar aan-
kwamen vonden zij het kind reeds geknield, de
oogen gevestigd op de plaats der Verschijning , en
meer naar een engel clan een inensch gelijkend.
Hooren -wij wederom Bernadetta zelve.

� V��r mijne gezellinnen bij de Grot aangeko-
men , -wierp ik mij op de knie�n en boog diep voor
de nis, waarin de Vrouwe mij verschenen was. Na-
dat ik eenige oogenblikken gebeden had , zag ik de
nis verlicht worden , en terstond verscheen mij de
Vrouwe voor de derde maal. Zij stond op den vand
der rots. Het was dezelfde hemelsche schoonheid ,
dezelfde glans als in de voorgaande verschijningen.
Zij lachte mij toe, en gaf mij een teeken met de
hand , dat ik zou naderen. Terwijl ik mij bereidle
om te gehoorzamen, kwamen mijne gezellinnen aan;
zij zetten zich oogenblikkelijk op de knie�n, en ik
zeide tot haar: �Zij is daar, zij geeft m , een teeken,
dat ik zou naderen." Zij antwoordden : �Vraag
haar of wij kunnen blijven." Ik bied hare vraag
aan , en op het antwoord dat ik verkreeg , zeide ik
haar : �Ja , gij kunt blijven."

Zij knielen naast mij neder , en steken de kaars
aan , die zij hebben mede gebragt; \'t was de kaars
der Congreganisten.

Terwijl ik in volle zielsverrukking, de onuit-
sprekelijke schoonheid die voor mij is , aanstaar,
zeggen mij mijne gezellinnen : �Vraag haar op dit
papier te schrijven , wie zij is en waarom zij hier
komt. Is het eene ziel uit het Vagevuur , die gebe-
den of H. Missen vraagt, wij zijn gansch bereid om
alles te doen wat zij wenscht voor hare rust."

Het papier met den inktkoker en de pen nemend,
die zij in mijne hand legden, naderde ik tot de
Vrouwe, die mij met haar blik aanmoedigde. Maar,

bij eiken stap die ik doe, wijkt zij rugwaarts in de
nis. Ik verlies haar een oogenblik uit het cog; doch
weldra verschijnt zij we��. Als toen rigtte ik mij
op mijne voeten om haar te bereiken, en bood haar
het papier, met pen en inkt aan. Ivlijne gezellinnen
traden ook voorwaarts ; maar, op een wenk der
Vrouwe, gaf ik haar een teeken om niet vooruit te
gaan , en nu knielden zij een weinig ter zijde neder.

Toen volbragt ik mijne boodschap: �Vrouwe,
zoo ge mij iets me� te deelen hebt, zoudt gij dan de
goedheid willen hebben te schrijven , wie gij zijt en
wat gij begeert\'?" Zij glimlachte bij mijne vraag en
sprak deze woorden : �Hetgeen ik u te zeggen heb,
behoef ik niet te schrijven." Daarna voegde zij er
bij : �Wilt ge mij het genoegen doen gedurende
veertien dagen hier te komen?" Ik antwoordde:
�Ik beloof het U."

Daarop toonde zij zich voldaan en lachte mij op
nieuw toe , en op mijne belofte antwoordde ze mij :
�En ik, ik beloof u dat ik u zal gelukkig maken,
niet in deze wereld , maar in de andere."

Daarna, zonder Haar, die m ii zulke woorden had
toegevoegd, uit het oog te verliezen , keerde ik mij
om naar mijne gezellinnen en zeide haar wat zij mij
gevraagd, en wat ik geantwoord had. En daar ik
opmerkte , dat ze mij met de oogen volgend haar
blik tevens met welgevallen liet rusten op de Con-
greganiste , zeide ik tot deze : �Op dit oogenblik
ziet zij u aan."

Zij zeiden toen : �Vraag haar, of zij zonder be-

zwaar zou zien , dat wij u gedurende deze veertien
dagen, eiken dag herwaarts vergezellen."

Ik stel hare vraag voor en Zij antwoordt: �Zij
kunnen met u terug komen, zij en ook nog anderen.
Ik wenach Jder een grooten toeloop te zien."

Na deze woorden verdween zij (en wel zoo , ge-
lijk Bernadetta elders verhaalt, dat eerst de vrouw
en daarna het licht verdween, terwijl bij het begin
der verschijning altoos eerst de lichtkrans en daar-
na de Vrouwe zigtbaar werd.)

De gelukkigen keeren vervolgens naar Lourdes
terug ; en daar het dezen dag marktdag te Lourdes
was , ging weldra de mare de gansche streek door,
en begon men reeds te denken en te zeggen : Zij,
die ons allen uitnoodigt te komen , en alz�o bidt en
z�� spreekt, zou zij niet de Moeder Gods zijn ?

II. Uit deze Verschijning kunt gij leeren de bij-
zondere liefde van Maria voor hare kinderen , de
Congreganisten. Maria vestigt als met voorliefde
haren blik op Antoinette Peyret, die congreganiste
is , en die van dien tijd af gelukkig leeft van die
herinnering. Ook is de eerste kaars, die hier ont-
stoken wordt voor de onbekende woeste grot, de
kaars eener Congreganiste, terwijl de tantes van
Bernadette , die haar gestadig mogen vergezellen
insgelijks kinderen van Maria in de Congregatie
zijn. Leer er uit de Congregati�n der H. Maagd
hoog te schatten , en u gelukkig te achten , zoo gij
zelf kind van Maria zijt.

Let verder op Maria\'s wensch , van een grooten

toeloop bij deze grot te zien , en herinner u,. hoe die
in vervulling is gegaan. Weldra komen er honderd,
straks duizend₍ dan tien, tot twintig, ja zestig, ja
honderd duizend personen te gelijk bij grot. (Dit
laatste in Julij 1876 bij de krooning van het
beeld.) (1)

Vereenig u in den geest met die duizenden pel-
grims, die allerwege Maria vereeren, en onderzoek
ii of gij insgelijks gaarne voor hare altaren of
afbeeldingen gaat bidden , om door hare tusschen-
kom st, Gods genaden voor u af te smeeken.

Oefening. Een bezoek aan of een gebed voor eene
afbeelding der H. Maagd.

Verzuchting, O Heilige en Onbevlekte Maagd en
Moeder Gods , Maria , neem mij aan als uw kind
en bewaar mij in alle gevaren. Wees gegroet!
o Onbevlekte MaagdI H. Tharasius, de praes. Deip.

Zesde dag.
VIERDE EN VIJFDE VERSCHIJNING.

Het woord van de onbekende Vrouwe : �ik
wensch hier een grooten toeloop te zien\'\'\'\', begon
spoedig bewaarheid te worden, Den 19 Februari),
Vrijdag , bevonden zich meer dan honderd perso-
nen op de bevoorregte plaats.

Tegen zonneopgang en na de H. Mis gehoord te
hebben kwam Bernadette met hare moeder en eeni-
ge gezellinnen insgelijks bij de grot, waarin en
waarom zich de honderd toeschouwers schaarden.
Zij knielt op de gewone plaats tegenover de ovajje
opening boven in de rots gemaakt, en houdt haar
Rozenkrans in de hand. Weldra vertoont zich de
Verheven Vrouwe ; Bernadette verandert van ge-
daante , zij schijnt in een Engel herschapen. Haar
oogen zijn standvastig gevestigd op de hemelsohe
schoonheid die haar verrukt; zij ziet, zonder het
nog te weten , de glorievolle onbevlekte Maagd.
Door een godsdienstig gevoel overmeesterd werpen
zich de toeschouwers op de kni�n, vouwen dehan
den en bidden. Zij kunnen niet twijfelen , of Berna-
detta ziet een hemelsch visioen, zij denken als van
zelf: het is de Moeder Gods.

J3en uur ongeveer gaat zoo voorbij, eqrBerna-
dette tot haar gewonen toestand terugkeert.

of ik de kaars wilde daarlaten; en daar het uwe
kaars was, kon ik het niet doen zonder uwe toe-
stemming. "

Eeeds hadden eenige personen kaarsen medege-
hragl.

De H. Maagd toonde aldus, hoe aangenaam haar
de duizenden fakkels zijn zouden , die hier weldra
te harer eere zouden branden.

II. Bij deze gelegenheid kunt gij \'t best daarover
nadenken , hoe aangenaam aan Maria, vooral bij
het gebed, een of ander klein offer is; vervolgens
hoe dit zeer geschikt eene kaars kan zijn, die te
harer eer wordt geofferd en ontstoken.

De grooten en geleerden dezer wereld achten
dikwerf zulk een klein offer niet; maar de hemel
schat net hoog, en Maria zelve heeft bij deze gele-
genheid op nieuw de groote waarde van die kleine
gave der eenvoudige harten getoond. Hebt gij ook
niet zelf gezien, en misschien soms met tranen
bewonderd, hoe gelukkig zich de arme acht, als zij
met de weduwe van het Evangelie haar pen-
ningske ter eere van Maria mag schenke^. Wee u,
zoo gij diens waarde niet gevoelt! � Want Ik zeg
u, sprak de Heer Jesus, deze arme weduwe heeft
meer gegeveD dan die allen." (Luc. 21, 3.)

Het is bekend, hoe weldra duizenden, millioenen
offers, te Lourdes eerst, en toen ook elders, zijn
aangebragt: welk een prachtige Tempel daarbij is
opgebouwd, hoeveel andere Grotten zijn gebouwd,
wat een schat van genaden reeds daardoor is ver-
kregen.

of ik de kaars wilde daarlaten; en daar het uwe
kaars was, kon ik het niet doen zonder uwe toe-
stemming. "

Eeeds hadden eenige personen kaarsen medege-
hragt.

De H. Maagd toonde aldus, hoe aangenaam haar
de duizenden fakkels zijn zouden , die hier weldra
te harer eere zouden branden.

De grooten en geleerden dezer wereld achten
dikwerf zulk een klein offer niet; maar de hemel
schat net hoog, en Maria zelve heeit bij deze gele-
genheid op nieuw de groote waarde van die kleine
gave der eenvoudige harten getoond. Hebt gij ook
niet zelf gezien, en misschien soms met tranen
bewonderd, hoe gelukkig zich de arme acht, als zij
met de weduwe van het Evangelie haar pen-
ningske ter eere van Maria mag schenken. Wee u,
soo gij diens waarde niet gevoelt! � Want Ik zeg
u, sprak de Heer Jesus, deze arme weduwe heeft
meer gegeven dan die allen." (Luc. 21, 3.)

Oefen u dus in het brengen van" kleine offefga-
ven om de grootste zegeningen van\' Maria te ver-
werven.

Is het voor u noodig, dan kunt gij daarbij nog
van Bernadette de geschikste wijze van offeren, en
zelfs de lieftalligheil en de regtvaardigheid leeren.
Want wat gij geeft moet het uwe zijn ; daardoor al-
leen kunt gij de gunst van Maria\'s Hart verwer-
ven. � Misschien is het nutlig te dezer plaatse
op te merken, hoe de H. Maagd ook werkelijk
de haar als \'t ware toevertrouwde schatten be-
waard heeft. Niet zelden toch lagen aanmerkelijke
sommen in de ruwe grot van Lourdes geheele
nachten op den grond, en nooit kwam een boos-
wicht om de hand naar dien heiligen schat uit te
steken.

Oefening. Breng een klein offer ter ecre der On-
bevlekte Maagd.

Verzuchting O Heilige en Onbevlekte Maagd
Maria, versmaad de geringe offers niet, die ik u
van ganscher harte breng; en schenk er mij uw
hemelschen en moederlijken zegen voor. Wees ge-

S~i>et, o onbevlekte woonplaats Gods! H. Tharasius,
e praes. Deip.

■ -c-cxr^/$/&y»A-»�

ZESDE VERSCHIJNING.

Den 21 Februari), eersten zondag van de Vasten,
was de � toeloop " door de H. Maagd gewenscht
reeds z�� groot, dat er eenige duizenden menschen
bij de Grot aanwezig waren.

Het weder was kalm, de hemel helder. Berna-
detta verschijnt, nog voor hut opgaan der zon , op
het pad dat naar de Grot leidt, vergezeld van
eenige vriendinnen, met hare mceder en zuster. De
menigte laat haar door en knielt straks in stille aan-
bidding, als ware het in een heiligdom, met het be-
voorregt wonderkind voor de (�rot. Nauwelijks be-
gint Bi\'.rnadetta haar gebed , of haar gelaat wordt
verheerlijkt. � De Verschijning! de Verschijning!"
roepen velen; � de H. Maagd! " fluisteren eenigen ;
allen bidden en zien toe, en worden, zoo als de andere
dagen, door de schoonheid van het engelachtig ge-
laat der zienster als van zelf overtuigd. Laat ons
b»oren wat Bernadetta gezien heeft.

� Nauwelijks, zoo verhaalt zij , had de Verschij-
ning zich aan mij vertoond , of haar aanblik deed
mij, zoo als de andere keeren , iets hemelsch gevoe-
len.Ik beschouwde Haar reeds eenige oogenblikken
in hare schoonheid en glorie, toen eensklaps de
droefheid dat hemelsch gelaat scheen te bewolken.

Haar blik scheen alstoen de geheele aarde te door-
loopen ; waarna zij dien, geheel droevig, op mij liet
vallen. Getroffen door de innige droefheid, die in
hare trekken zigtbaar was, zeide ik tot haar :
� Wat scheelt U ? Wat moet men doen? "
Zij antwoordde mij : � Bidden voor de zon-

Ik nam deel in hare droefheid, en om mij te voe-
gen naar hetgeen zij gezegd had, begon ik inwendig
voor de zondaars te bidden.

Eindelijk , als of zij de vrucht der gebeden in de
Kerk gedaan , en de zondaars door een opregt be-
rouw met God verzoend had gezien, verscheen ze
mij in eene hemelsche kalmte , terwijl de zaligheid
der hemellingen op nieuw op haar gelaat te lezen
stond. Zij liet een straaltje van vreugde in mijne
ziel o verstroomen. Ik eindigde mijn rozenhoedje ,
en zij verdween."

De gelaatstrekken van Bernadette kwamen lang-
zamerhand tot haar gewonen toestand terug. Al die
haar van nabij , tijdens het visioen, gezien hadden,
getuigen dat zij alsdan een Engelachtig voorkomen
had. Dezen dag, meer dan ooit, liep de wondermare
als bij tooverslag verder voort, en was alles vol van
Lourdes, de Massabi�llarots, en Bernadetta. � De
vervolging , zoo zij komen zou , moest nu komen.

II. In deze Verschijning leert ons de H. Maagd
duidelijk wat het hoofddoel onzer beschouwing
wezen moet: de ijver voor de zaligheid der zielen ,
bet bidden voor de bekeering der zondaars.

Overweeg dus in de eerste plaats, hoe noodzake-
lijk dit is. God heeft een ieder een gebod nopens
zijnen naaste gegeven. En hoevele zondaars zijn er
niet, die de gebeden van allen hoogst noodig hebben.
Onder de 1400 millioen menschen die op aarde
leven, zijn nauwelijks 200 millioen katholieken te
tellen ; en hoevelen nog zijn Christenen met naam,
en in der waarheid ongeloovigen, of atgedwaalden,
onverschilligen of zondaars ! In China alleen zijn
4 a 500 millioen heidenen; in Africa 100 a 150 mil-
lioen , en hoevelen nog elders ! Waarlijk , als gij
Maria zoo bedroefd ziet en haar Hart w�t vertroos-
ten , � dan moet gij bidden.

En is het ook niet zoet en aangenaam, dat gebed!
Zie dan, hoe eene hemelsche vreugde Maria\'s Hart
vervult bij het zien van uw ijverig gebed. Hoor
hare stem : � bid voor de zondaars ! " Let op haar
blik, die van vreugde straalt, als er weer eene ziel
voor Jesus Hart gewonnen is. Zie ook, hoe zij
gaarne een straaltje van die vreugde in Bernadetta\'s
hart laat afstroomen, dat is : ook uw hart met blijd-
schap vervullen zal, als gij de belangen van Jesus\'
Hart bevordert.

Bidden voor de zondaars ! Is het niet de vurigste
wensch van het goddelijk Hart van Jesus ? Is het
niet een der eerste redenen, waarom Maria hier
verschijnt ? Is het niet de zoetste en tevens duurste
pligt, die gij jegens allen, jegens sommigen uwer
verwanten of kennissen misschien, dagelijks te ver-
vullen hebt ?

O ja, het was gewis niet noodig, dat Maria
dit op nieuw kwam leeren ; doch nu zij het gedaan
heeft, moet gij dubbel ijveren, om haren wensch te
volbrengen. Bedenk het dus wel: eene ziel gered ,
is voor eeuwig gelukzalig gemaakt. En er zal meer
vreugde zijn in den hemel, zegt Jesus , onder de
Engelen Gods over eenen zondaar die boetvaardig-
heid doet dan over 99 die geen boetvaardigheid
Doodig hebben.

Oefening. De Litanie van O. L. Vrouw van
Lourdes.

Verzuchting. O allerzaligste en Onbevlekte
Moeder Maria, troosteres der bedrukten, en Hulp
der Hopeloozen, verhoor mijn gebed, dat ik door �
aan Jesus\' tlart voor de bekeering alhr zondaren
aanbied. Wees gegroet! O offer, onbevlekt! (H. Tha-
ras. de Praes. Deip).

Nog denzelfden dag (21 Febr.) toen Bernadetta
uit de Vespers huiswaarts keerde , zou het kruis ,
het eerstp zegel der werken Gods , op de Verschij-
ningen van Lourdes gedrukt worden. Zie! daar
staat plotseling v��r haar een man in uniform, legt
haar de hand op den schouder en zegt : � In naam
derwet, ik arresteer u, volgmij. " � �Waarheen"?
� � Naar den Commissaris van politie. "

Het arm kind wordt werkelijk derwaarts gebragt;
doch krachtig en met engelachtige bedaardheid legt
zij getuigenis voor de waarheid af. Zij verhaalt wat
zij gezien heeft. Tracht men haar in hare woorden
te vangen. � Tk heb dit gezegd, zegt zij, en dat niet, "
Bedreigt men haar met de gevangenis : � Gij kunt
mij gevangen zetten, herhaalt zij ; maar wat ik ge-
zegd heb , is de waarheid. " � Maar dat was alks
niet. Kort daarop, den 26 Februarij daags na het ont-
springen der bron, (waarover straks) wordt Berna-
dette voor het geregtshof gebragt. De geestelijkheid
had van het begin af door voorzigtigheid uitge-
munt; thans zweeg zij dubbel gaarne , op last van
Mgr van Tarbes, (den Bisschop van Lourdes). Het
geregt zou dus handelen, en de zaak onderzoeken.
Het verhoor duurde lang en was scherp; Bernadetta

bleef echter kalm en onverschrokken; er werd niets
gevonden, dat naar bedrog zweemde.

Na het geregt, � komt de Prefect. De zamenloop
bij de grot, het oprigten van een bidplaats, � dit,
meende hij, waren zaken, die hem aangingen. De ge-
neesheeren moeten Bernadetta\'s gestel en vooral
hare hersenen onderzoeken. Maar ook dezen vinden
niets , dan gezondheid en verstand. Dan zullen de
Grot en de Bron het boeten. Het water wordt onder-
zocht en verklaard (tegen de waarheid in) een heil-
zaam mineraal water te zijn, dat de genezingen kan
bewerken. De torgang tot de Grot wordt verboden.
Al de voorwerpen, die de godsvrucht er herhaalde-
lijk had bijeengebragt, worden verwijderd (voor de
eerste maal den 4^den Mei). En toch blijven de pel-
grims toestroomen, ten minste aan de overzijde der
Gave, van waar zij de Grot kunnen zien en eeren.

Nog niet genoeg. Den \'28 Julij 1858 trekt Mgr de
Bisschop van Tarbes zich de zaak aan. Een onder-
zoek zal worden ingesteld. Terstond ontstaat er een
krijg i gevoerd door alle onkatholieke bladen der
wereld , en loopt de heele hel storm tegen het
nieuwe wonder.

Tot den 4^den October 1858 , toen een bevel van
hooger hand (Napoleon III) er een einde aan maakte,
duurde deze vervolging voort. Procureur, regters ,
magistraatspersonen, prefect, minister, doctoren ,
geleerden, schrijvers, alles had zamengespannen om
Bemadetta te doen zwijgen , of haar van leugen te
betigten; alles te vergeefs; de H. Maagd zegeviert,

en vertreedt nogmaals met haar onbevlekten voet
den kop van het serpent.

Er was echter eene andere smart die Bernadetta
kwelde, heviger dan al die tegenstand. Haar vader,
wel uit vrees voor de vervolging, verbood haar nog
naar de Grot te gaan. � Vader antwoordde zij, dat
staat niet geheel in mijne magt; ik gevoel soms een
onweerstaanbare kracht, die mij trekt; ik beloof u
te doen, al wat ik kan. "

Den 22 Februarij, maandag, zond men haar naar
de school. Tegen den middag terugkeerend wordt zij
als gedrongen de Grot te gaan bezoeken. Zoodra zij
aankomt, knielt zij neder tusschen de menigte, daar
reeds aanwezig, en bidt. Maar helaas! de hemelsche
Verschijning blijft weg. � Heden heb ik niets ge-
zien, " zegt het opregte kind ; en heengaande tot ia
de ziel bedroefd verhaalt ze dit alles aan haar vader.
� Gij zegt, antwoordt deze, dat eene onwederstaan-
bare kracht u trekt; ik geloof u , mijne dochter,
want nooit hebt gij gelogen; ik het dus mijn verbod
op en stau toe naar de Grot te gaan."�Bernadette
bragt intusschen een droevigen avond door, al zoe-
kende of zij misschien iets gedaan had, wat der
Vrouwe, die haar verscheen, onaangenaam kon zijn.
En wie zal zeggen , hoe zwaar deze smart op het
hart van het onschuldig meisje gewogen heeft.

II. Het kruis is het zegel Gods op zijne werken.
Moogt gij dus somtijds, misschien dikwijls, het
kruis met Jesus dragen, verblijd u van harte. Maar
ach! hoe weinigen begrijpen dit voorregt!

Gezegend zijn, in voorspoed leven, niets van liet-
geen zwaar of lastig is op aarde liragen, o, dat kan
iedereen, en dat wenscht men om strijd waar men
ook leve; maar het woord van Jesus begrijpen, door
zijn voorbeeld bevestigd : � Wie zijn kruis niet op-
neemt en mij niet navolgt is mijner niet waardig; "
� wie vermag het ?

Bedenk toch , hoe dat goddelijk woord niet ijdel
mag bevonden worden. Zelfs de geheel Onbevlekte
is derhalve van de kruisdraging niet uitgezonderd
geworden ; Jesus zelf heeft het zwaarste kruis ge-
dragen.

Het kruis is derhalve noodzakelijk, zoo gij Jesus
leerling wilt zijn. Is het ook aangenaam ? Och, niet
altijd voor de zwakke natuur. Daarom , zegt de
H. Augustinus , heeft Jesus ook niet geboden het
kruis te beminnen, maar het te dragen. Maar voor
het hart dat lief heeft, kan en moet het toch ook
zijne ware zoetheid hebben.

Het kruis is het zegeteeken uws Meesters. Het
kruis is de zekerste weg tot God. Het kruis is de
sleutel des hemels. En daar gij toch , in elk geval,
het kruis niet ontloopen kunt, wat kan voor u zoeter
zijn, dan er een triomfwagen voor uw hart van te
maken ?

Wordt hiermede bedoeld, dat gij niet inoogt
bidden, om van uwe kwaal bevrijd te worden ?
Integendeel. Ook Jesus heeft zoo gebeden. Maar
zijn laatste woord luidde immer: � Pader ! niet mijn,
maar uw wil geschiede ! " Ziedaar uw voorbeeld.

Leer dus van Jesus, van Maria, van alle Heili-
gen, ook van Bernadette, met alle geduld het u aan-
geboden kruis te dragen. Zalig, zoo gij het lief
krijgt om Jesus wil, en er n heilig me� weet te ma-
ken.

Oefening. Het krnisgebed : 5 Onze Vader en 5
Wees gegroet, met uitgerekte armen.

Verzuchting. Verhoor ons, o Onbevlekte Maagd,
en help ons in onzen nood, maar verwerf ons in de
eerste plaats, dat wij geduldig met uwen Jesus ons
kruisje dragen. Wees gegroet, der moeden onle-
vlekte glans ! H. Tharasius, de Praes. Deip.

Negende dag.
ZEVENDE VERSCHIJNING.

Dingsdag, 23 Februarij , voor zonneopgang
knielt Bernadetta naar gewoonte voor de Grot, om-
ringd van eene talrijke schare. Weldra heeft de
gewone Verschijning plaats en de gezegende Vrou-
we spreekt tot het kind met die zoete stem , die de
hemelen verrukt. (1)

� �Ik heb u, voor u alleen en u alleen aangaan-
de , een geheim mede te deelen. Belooft ge my het
nooit te zullen verhalen aan iemand ter wereld ?"

� �Ik beloof het u."

� Zij deelde mij daarop dit geheim mede, terwijl
ze mij eene groote liefde betuigde. Vervolgens gaf
ze mij dit bevel: � Gij zult aan de priesters zeggen ,
dat ik wil, dat men mij hier eene kapelbouwe" (2)�
waarbij ze mij door de uitdrukking van haar gelaat,
door haren blik en haar gebaren, te kennen gaf, dat

(1) Bij deze gelegenheid vindt men aloin verhaald, dat
de Vrouwe Bernadetta bij haren naam zou genoemd hebben.
Dit is het eeoige punt, dat Bernadetta ontkend en in Laserre\'s
verhaal verbeterd heeft. Volgens «Viede Bernadetta « pag.
267.

(2) M* H. Laserre (Bernadette p. 103) merkt op dat de
echte lezing is : ik wil dat men, enz. zoodat de II. Maagd
eene soort van bevel geeft.

zij hare weldaden en genaden overvloedig op deze
plaats wilde uitstorten.

�Na deze woorden, eindigde ik mijn Rozenkrans.
Een uur was verloopen sedert het begin van het
visioen, toen zij zich aan mijn blikken onttrok."

Op die wijze was aan Bernadetta eene gewigtige
zending opgedragen. Tot wien anders zon zij gaan,
als tot den toenmaligen Herder der gemeente, (den
Eerw. H. Peyramale), die overigens het kind nooit
gezien had en ook nu in deze zaak allervoorzigtigst
te werk ging. De goede Pastoor haar ziende, vangt
daarom aldus aan :

� Zijt gij niet Bernadetta, de dochter van den
molenaar Soubirous ?

� Ja, Mijnheer Pastoor.

� Wat komt gij hier doen ?

� Ik kom van wege de Vrouwe, die mij ver-
schijnt bij de Massabi�llarotsen.

Hier neemt de Pastoor een ernstig gelaat aan en
beproeft Bernadetta met flinke en sterk doordrin-
gende woorden. Het kind luistert echter altoos ne-
derig en blijft kalm als een engel.

� Kent gij den naam dezer Vrouw ?

� Neen, M^r Pastoor, zij heeft mij dien niet ge-
zegd.

� Velen denken, dat het de H. Maagd is.

� Ik weet niet of zij het is. Maar wat waar is,
is dit, dat ze mij dit bevel gegeven heeft: �Gij zult
den priesters gaan zeggen, dat ze hier eene kapel
moeten bouwen."

Wat zon de Pastoor doen; hij twijfelde bijna niet
meer, maar hij mogt toch wel een bewijs vragen
voor de waarheid van Bernadetta\'s woorden. � Wij
zijn, zoo sprak hij dus verder, �wij zijn in den win-
ter; zeg dan, van mijnentwege, aan de Vrouwe die
ti verschijnt, dat, zoo zij eene kapel wil, zij den
wilden rozelaar doe bloeijen , die onder hare voe-
ten is."

� Ik zal het doen, antwoordde het kind ootmoe-
dig ; en Bernadetta hield woord.

II. Dezen dag kunt gij in \'t bijzonder uwe aan-
dacht vestigen op Maria\'s gelieim en op haar gebod.
Waartoe dat geheim ? Wie zal het zeggen ? Dit
mogen wij intusschen wel vermoeden, dat de goede
hemelsche Moeder haar bevoorregt kind van den
eenen kant wilde vertroosten, van den anderen kant
wilde versterken.

Veel zou Bernadetta moeten lijden , veel en van
vele zijden nog hebben te verduren. Hoe zou Maria
haar bevoorregt kind bij zulke kwellingen kunnen
verlaten ? Daarom welligt geeft zij haar te kennen ,
wat voor de aarde, tot den jongsten dag toe, verbor-
gen moet blijven. Daarom geeft zij een inwendigen
troost, die alle smarten geheel zal verzoe ,en.

Doch niet alleen troost, ook kracht heeft Berna-
detta noodig; kracht om de eenvoudigheid en de
nederigheid te blijven bewaren; kracht om der
waarheid getrouw te blijven; kracht om de zaak
Gods en de hare, beide, te doen slagen en overwin-
nen. Wie weet, welk eene kracht juist door zulk

een geheim aan Bernadetta geschonken is ? Wie
/ weet wat hemelbalsem er in lag opgesloten, om
haar altoos waar \'t noodig was te versterken? Leer
er uit op Maria te vertrouwen, die ock u , in
uwen strijd, niet aan u zelven zal overlaten.

Het geloei van Maria is niet minder duidelijk,
nog duidelijker zelfs. Zij wileene kapel; eene kapel
op deze aangewezen plaats; eene kapel, door de
Priesters, Jesus plaatsbekleeders, op te riglen;
eene kapel, waar zij voortaan op bijzondere wijze
hare magt en hare goedheid zal toonen.

Deze wenseh van Maria leert u op nieuw, hoe
vurig zij verlangt hare weldaden te bewijzen. Uw
vertrouwen moet er te vaster en te levendiger door
worden. Gij weet overigens hoe haar wenseh ver-
vuld is geworden. Eene prachtige Basiliek, aller-
prachtigst versierd, bekroont thans de wondervolle
grot. De grot zelve is in eene bidplaats herschapen.
Duizenden, ja honderdduizenden pelgrims gaan
bidden op die plaats. En Maria heeft tot nu toe niet
opgehouden, hare gunsten en zegeningen overvloe-
dig hier uit te storten , zoo als zij aan Bernadetta
beloofd had te zullen doen.

Nu zijt gij alligt een van diegenen, die niet in
persoon naar die b-voorregte plek kunnen gaan.
Doch wnt schaadt dit, zuo gij den goeden wil hebt,
en Maria, iie\'./.ij voor eene afbeelding der H. Grot,
hetzij voor een harer beflden , onder den geliefden
titel van Onbevlekte vereert. Begeef u verder in
den geest\'naar Lourdes\' grot; herdenk, wat de Hoe-

der Gods daar gezegd en gedaan heeft; smeek haar,
om die gunst, als ook om de vereering Haar thans
daar bewezen, dat zij insgelijks in \'t geheim tot uw
harte spreke, uwe dringende bede verhoore, en
voortaan u voor altijd onder hare bescherming be-
ware.

Oefening. Eene afbeelding van Lourdes vereeren.
Verzuchting. Ik groet U, o Heilige en Onbevlekte
Moeder! en ik smeek U, voor uwe afbeelding ne�r-
geknield, zeg ook aan mij , wat Gre begeert, en be-
waar mij altijd als uw gehoorzaam kind. Wees
gegroet, o Onbevlekte Moeder ! H. Epiph. de Laud.
Virg. M.

VAN DANKZEGGING.

ACHTSTE VERSCHIJNING.

Den 24 Februari], reeds bij \'t opgaan der zon ,
was de grot omringd van eene ontelbare menigte;
sommigen wisten welk wonderde Eerw. Heer Pey-
ramale gevraagd bad; wat zal gesebieden ? � Al-
len zijn overigens getuigen van de gewone geest-
vervoering der bevoorregte zienster. Zij bidt, aan
een Engel gelijk, en een bemelsch licht en eene
bovenaardschc schoonheid schitteren op haar ge-
laat. Wat zij thans zag en deed, verhaalde zij zelve
weldra met leze woorden aan den Eerw. Heer Pas-
toor van Lourdes.

� Ik heb de Verschijning gezien , en ik heb haar
gezegd: Mijnheer de Pastoor vraagt U eenigbewijs
te geven, bij voorbeeld, den wilden rozelaar te laten
bloeijen die onder uwe voetenis; omdat mijn woord
niet voldoende is aan de priesters, en dat zij zich
niet op mij alleen willen verlaten. "

Daarop heeft zij geglimlacht, doch zonder te
spreken.

5115141411�114�15141

Vervolgens heeft ze mij gezegd, voor de zondaars
te bidden, de aarde te kussen voor de bekeering der
zondaars, en zij heeft mij bevolen van den oever der
Gave op te klimmen tot binnen in de Grot. Ook
heeft zij driemaal gezegd : �Boetvaardigheid! Koet-
vaardigheid ! Boetvaardigheid/" Ik heb deze woor-
den herhaald, mij op de kni�n slepend tot op de
aangewezen plaats. Daar heeft ze mij een tweede
geheim geopenbaard, dat mij persoonlijk aangaat,
vervolgens is ze verdwenen. "

IL De uitwendige handelingen van Pemadette
werden naar gewoonte door de toeschouwers gezien,
hare woorden : Boetvaardigheid! Boetvaardigheid!
Boetvaardigheid ! die zij Maria nasprak , werden
duidelijk gehoord. De zin en beteekenis van beide
waren geen raadsel voor hen allen. Ook voor ons
zijn deze lessen duidelijk.



		87

		het geheim van haar hart en van het hart van Jesua bekend gemaakt. Ook zij had hare gebreken; maar zij v/as eene martelares,met Jesus aanzijn H.Kruis gehecht." Nog eens dus, volg haar geduld, haren ootmoed, hare zuiverheid; en gij insgelijks zult het ondervinden: �dat een kind van Maria nooit verlo- ren gaat.\'¹\'\' Aangaande de tallooze grotten, welke die van Lour- des voorstellen, willen wij slechts opmerken, dat zij gevonden worden (zonder overdrijving) in alle landen der wereld, van China af tot Amerika en verder. De grot in \'s Pausen paleis verdient nog eene bijzondere vermelding. In Belgi� is die van Oos- tacker de beroemdste; in ons land die van Maaszigt op den Sint-Pietersberg eene der eersten en meest bekenden. (1) Er zijn echter nog vele anderen en er worden er nog gedurig opgerigt ter eere der On- bevlekte. Wat belet u zelfs eene kleine afbeelding in uwe woning te hebben en insgelijks daarvoor,als of gij te Lourdes waart, met vertrouwen te bidden ? In elk geval, roep Maria aan , ga door haar tot Je- sus, en van uw heil zijt gij verzekerd. Oefening. Een bezoek bij eene Lourdes-grot ter eere van Maria. Verzuchting. Eeuwige dank zij U, o Onbevlekte, voor al uwe goed�eid en liefde. Op U hoop ik, op

		(1) Zie Maandrozen 1875, p. 332, 527; 1878, p. 115, en verder, 1879 over de Lourdes-Grotten van Maaszigt en Monster.

		..lu****



		90

		Onbevlekte Maagd, die een hemelsblauwen gordel droegt, om ons te leeren , hoe de heilige zuiver- heid en elke christelijke deugd den moed en de kracht vordert, welke de Hemel geeft, I die U vertoond hebt mei een langen witten \\ J sluijer, om ons te herinneren, dat de ze- \\ I digheid de beschermster der deugd is, die uwen blik op den hemel gevestigd hieldt, om tot uwe kinderen te zeggen , dat zij de gedachte van de zalige eeuwig- heid niet uit den geest mogen verlie- zen, �en den Rozenkrans droegt, om ons aan te bevelen dien godvruchtig te bidden en

		diens geheimen gedurig te overwegen ,		t

		[wier ongeschoeide voeten op de rots in de doornen stonden , om ons aan te moedi- \\ < gen met vertrouwen in dit tranendal/ S? voort te gaan, die aan een arm kind verschenen zijt, ten \| einde uwe voorliefde voor de kleinen en\| geringen dezer aarde te toonen, die door hare tusschenkomst de bron hebt I doen vloeijen, om ons te leeren, hoe wij I allen wonderen van deugd kunnen ver- rigten, die ons zoo overvloedig dit heilzaam water gegeven hebt, om de grootheid uwer magt en de teederheid uwer moederlijke ₍l bezorgdheid uit te drukken,



		91

		Onze Lieve Vrouw van Lourdes, die de zondaren bekeert, die den ijver der regtvaardigen opwekt, die de dooden -weder opwekt, die den blinden het gezigt wedergeeft, g Idie de dooven doet hooren, w idie den stommen de spraak hergeeft, § ydie de lammen doet gaan ,
		\\die den zieken de gezondheid terugschenkt,,		I

		idie de bedrukten vertroost, /die bij alle noodwendigheden ter hulp komt,\| Jdie dagelijks meeren meer wordt aangeroe- 3 .^pen\' ³ die onophoudelijk een tal van pelgrims tot ¹ �trekt, \' Voor onze H. Moeder de Kerk , \\ g" g Voor onzen H. Vader, den Paus , J * P . Voor ons dierbaar vaderland , fi^s S Voor al de kwalen die ons dreigen, \\\'% Jj g Voor al onze aanverwanten , l § <k Voor al onze vrienden en vijanden , 1 §h Voor al de afgedwaalden en ongeloovigen. \'(§ o v. Bid voor ons, Onze Lieve Vrouw van Lourdes, R. Opdat wij waardig mogen zijn verhoord te wor- den. (1) (1) Deze Lit. is getrokken uit Neuvaines a N.D.deLmtrdes* par G Alcyoni. Nog audere werken zijn : » Ecrin de N. D. de Lourdes, par Casahanca; Les enseignements de N. D. de Lourdes, par M. 1\'abb� Ginestet; El�Vations de N. de L. par Achille Vidal. »

		-■*■



		93

		TER EERE DEK Onbevlekte Ontvangenis der H. Maagd Maria.

		In den Naam des Vaders en des Zoons en des H. Geestes. Amen. Men bidt .- Gezegend zij de H. en Onbevlekte Ontvangenis der Allerzaligste Maagd Maria. Daar- na: �Een Onze Vader, viermaal het Wees Gegroet en eens : Glorie zij den Vader. Ditzelfde herhaalt men tot driemaal toe. Voor hen , die dit Kroontje dagelijks met rouw- moedig hart en godvruchtig bidden : telken male 300 dagen aflaat : eens in de maand Volle aflaat. Gewone voorwaarden : H. Biecht en Commnnie. (Kacc. p. 183) Pius IX, 22 Junij 1855. SCHIETGEBEDEN. 1. In uwe Ontvangenis, o Maagd Maria, waart gij onbevlekt; bid voor ons den Vader, wiens Zoon , Jesus, van den H. Geest ontvangen, gij gebaard hebt. (100 dagen Aflaat. Pins VI. 21 Nov. 1793.) 2. Gezegend zij de Heilige Onbevlekte Ontvange- nis der Allerzaligste Maagd Maria. (100 dagen Aflaat. Pius VI. 21 Nov. 1793.)

		ft _� . /



		■--------«4 DE OU O T LOURDES, KORT VERHAAL EN NOVENE, DOOR R. J. PIERIK S. J. Ave Rcgina pacis! Timras. Kp. Oe praes Bnp,

		MAASTKICHT. HENR1 BOGAERTS.

		1880. Per. Vak 164



		I

		Imprimatur, F. X. Rutten Dec. Mosaetr. ad hoc deputatus. Trajecti ad Mosam, 16 Febr. 1880.



		6

		zamen te voegen. Meer hebben wij u niet te berig- ten, tenzij nog den wensch van ons hart, dat gij het goede moogt verwerven wat gij vraagt, en bij uwe gebeden ook den schrijver indachtig zijt, die slechts de eere G-ods en van Maria door dit boekje wenscht te bevorderen. Maastricht, 8 December 1879. Het jubel)\'eest der Onbevlekte Ontvangenis.

		-^gj^P*



		Eerste dag.

		BERNADETTE. I. Den 7 Januarij 1844 werd te Lourdes, (een stadje van Frankrijk in de Opper-Pyrene�n, aan Spanje\'s grenzen) een meisje geboren, dat een- maal een bevoorregt kind der hoogverheven he- melsche Moeder worden zou. Zij ontving bij het H. doopsel den naam van Maria-Bernarda (in de landtaal Bernadette) en was de oudste van negen kinderen, van welken vijf reeds vroegtijdig ten hemel gingen, vier, twee zoontjens en twee doch- ters, tot troost hunner ouders overbleven. Die ouders waren arm en volgens de wereld onaan- zienlijk. Franciscus Soubirous, de vader, was de pachter van een molen , tegenover de Massabi�lla- rotsen gelegen ; Louisa Casterot, de moeder, ging uit werken bij de boeren, zoo als ook Soubirous zelf, toen zijn zaken achteruit gingen, verpligt werd te doen. Bernadette was nauwelijks zeven maanden oud, toen hare moeder, door ziekelijkheid en drukke bezigheden genoodzaakt, haar moest uitbesteden bij eene min te Bartr�s, in de nabijheid van Lourdes gelegen, waar zij 5 francs per maand voor haar



		8 dochtertje betaalde. Eerst na 14 maanden keerde het meisje in het ouderlijke huis terug en werd daar van toen af door hare moeder, en door hare twee tantes, Maria Bernarda Casterot, hare peet- tante, en Lucia Casterot, beide Congreganisten der H. Maagd, godvruchtig opgevoed. Vooral leerde men haar dtn lio:enkra7.s bidden ; en w Idra, wat ouder geworden, bad zij zelve in de familie voor ; men heeft opgemerkt, dat zij toen reeds het gebed niet begon, v��r dat allen op hunne plaats waren. In de kerk muntte zij uit door hare zedigheid en godsvrucht. Bernadette was klein van gestalte en zwak van ligchaamsbouw, zoodat zij op haar veertiende jaar nog maar elf jaren toonde. Zij leed daarbij aan asthma, en daar ze, als de oudste, haar broertjes en zu-jes bewaken moest, vooral als de moeder op het veld moest arbeiden, was zij straks tot haar veertiende jaar gekomen zonder te kunnen lezen of schrijven, en z nder de eerste H. Communie te hebben gedaan. In September 1857 verkreeg de familie die haar had opgevoed te Birtr�s, waar zij jaarlijks volgens \'s lands gewoonte eenige dagen was gaan door- brengen , dat Bernadette nu voor vier maanden bij haar verbleef. Toen was het, dat zij somtijds de kleine kudde schapen dezer voedster-ouders hoedde, hetgeen reden geelt voor den naam van kerclerin, haar door eenige schrijvers gegeven. Toen was het ook, dat zij, op de eenzame heuvelen, met nog



		Tweede dag.

		PLAATS EN TIJD. De vrome onders van Bernadette voldeden wei- dra aan haar verlangen. Tegen het einde van Ja- nuarij 1858 kwam zij van Bartr�s naar Lourdes terug. om zich voor de eerste H. Communie vcor te bereiden. Hare ouders woonden toen in de stad, waar zij in de straat der Kleinegrachten een arm huis hadden gehuurd. Hoe armoedig het daar uit- zag, mag mede daaruit blijken , dat Louisa Soubi- rous voor hare ziekelijke dochter niet meer doen kon , dan haar een paar kousen buzorgen , terwijl Maria, hare zuster, die driejaren jonger was , met bloote voeten in de klompen ging. Den Uden p_e. bntarij, 1858, die zoo heugelijk in alle geschiedboe- ken worden zou, en die toen de Donderdag v��r de Vasten was, ontbrak zelfs het noodige hout om het schraal middagmaal te bereiden. Dit zelf werd in de hand der Voorzienigheid het aanleidend middel om hare inzigten uit te voeren. � Ga wat hout sprokkelen, zeide de moeder tot Maria, hare tweede dochter, � ginds bij de Gay e of op de gemeentegronden." Aanstonds bood Berna- dette zich aan, om ook mede te gaan; doch alleen



		IS toen nog een ander meisje, Joanna Abadie, binnen kwam, en allen zamen aanhielden, liet zich de moeder overhalen, na nogthans aan Bernadette te hebben aanbevolen haar capulet (te gelijk eene soort van kapsel en kleine mantel) te nemen, om zich meer tegen de koude te beschutten. De drie kinderen verlieten nu de stad, gingen over de brug naar den linkeroever der Gave , en sprokkelden daar de dunne twijgjes hout, die zij maar vinden konden. De tengere Bernadette scheen minder gelukkig dan de anderen. Zij vond ten min- ste nog weinig , en wie baar daar gezien had met haar versleten en gelapt jakje, h;iar teeder gezigt in het witte capulet, dat over de schouders afhing, en hare voeten in ruwe klompen, zou ligt medelij- den gehad hebben met dat arme kind, dat door God noch door menschen bevoorregt scheen. Intusschen waren de kleine sprokkelaarsters ter plaatse aangekomen, waar de molenbeek zich weer met de Gave vereenigt. Vlak achter die beek ver- heffen zich hooge rotsen, waarin eene vrij breede, niet diepe grot is, in de volkstaal Grot van Massa- ■bi�lla, dat is : der oude rots genoemd. Boven die holte is eene nis, zoo groot als een hoog venster, langs welke een wilde rozelaar slingert, die in de rotsklove geworteld is. Dit was de plaats door den Heer verkozen. Dewijl de beek dezen dag, wegens herstellingen aan den molen, bijna zonder water was en aan den overkant onder de rotsen veel dood hout te sprok-

		?~� ; � vr



		16

		Oefening: een akt van een vast en levendig ver- trouwen. De Litanie van O. L. Vrouw van Lourdes. Schietgebed. Wees gegroet, o Onbevlekte! en verhoor uwe kinderen, aan welken gij in Lourdes\' grot op nieuw uwe goedheid hebt willen bekend maken. � Wees gegroet, o onbevlekt paleis van God! H. Germanus, In praes. Deip.

		*<�«>**



		Derde dag.

		DE EERSTE VERSCHIJNING. Terwijl Bernadette l)egint haar eerste kous uit te trekken hoort zij plotseling een bovennatuurlijk gedruisch. Het is of een hevige rukwind in de val- lei van Lourdes losbarst. Zij ziet op, doch bespeurt niets; geen blaadje beweegt zich aan de populieren, die op de oevers der Gave staan. Het kind wil op nieuw beginnen haar kousen uit te trekken; maar op nieuw ook verheft zich het geheimzinnig ge- druisch, als het gedruisch des Pinksterdags. Ber- nadette schrikt op , ziet voor zich uit naar de Grot, die tegen haar overligt, en bij het gezigt van een schitterend licht, dat ze daar ontwaart, en van eene daarin staande Vrouw van eene hemelsche schoonheid , die haar aanziet, valt zij plotseling op de knie�n, grijpt haar Kozenkrans en wil bidden. � Ik beproefde , zoo verhaalde zij later zelve, het kruis aan mijn voorhoofd te brengen, om er mede het H. Kruisteeken te maken ; maar mijne hand viel als verlamd terug. Ik beproefde het op nieuw, maar te vergeefs. De Maagd (Bernadette gebruikt dit woord, -wijl ze later wist, wat haar toen nog niet bekend was) de H. Maagd, als om



		Vierde dag.

		TWEEDE VERSCHIJNING. Nadat Bernadette de vijf tientjes van den Rozen- krans gebeden had en de Verschijning verdwenen was , trok zij d- kousen uit en ging door de Gave, om bij hare vriendinnen te komen. ,, Hebt gij niets gezien ?" vroeg zij straks op weg huiswaarts. �Keen , was het antwoord ; maar hebt gij iets ge- zien?" �Als gij niets gezien hebt, zeide Bernadette, dan heb ik u niets te zeggen." � Tech had het veel te zeggen, het goede kini, en kon het ook wei- dra niet meer verzwijgen, toen de kleinen bij haar aanhielden en aandrongen. �Ik heb iets gezien, dat wit gekleed was", verhaalde zij, � en beschreef nu verder de gansche Verschijning, � � maar ik bid u, zegt er niets van." Hoe za�den Maria en Joanna daar niets van zeg- gen ? Weldra wist het moeder Soubirous; weldra ook bestrafte zij de goede Bernadetta, om �haar zotte kuren en inbeeldingen", zoo als zij \'t noemde, en verbood haar kortweg, nog naar de grot terug te gaan. Na twee dagen, Zondag den 14 Februarij, ge- voelde zich echter Bernadette op bovennatuurlijke





		*pe/i* 164



		BIBLIOTHEEK UNIVERSITEIT UTRECHT

			A06000029493289B

		2949 328 9



		T

		s:icu

		«IVO tf




		k\'



		24

		zegen Gods kan verwerven. Bernadetta voelt zich naar de Grot op buitengewone wijze getrokken ; en toch wil zij daarheen niet gaan, zonder verlof harer moeder. Heeft bij u niet somtijds het tegengestelde plaats, als gij u tot het ongeoorloofde getrokken voelt en daarbij niet let op het v/oord en voorberld uwer hemelsche Moeder ? Meen niet, dat gij veel, zelfs in het gebed verkrijgen zult, als het zonder of buiten de gehoorzaamheid plaats vindt. De ware en ijverende godsvrucht leert u het arme kind van Lourdes , als /.ij zelve met aandacht bidt, en ook anderen tot bidden aanspourt; leert zij u, als zij eerst de Hoogmis, later de Vespers bijwoont, en al/.oo den Dag des Heeren waarlijk heiligt; leert zij u, als zij zelve Maria zonder ophouden groet, en ook de andere kleinen aan- spoort, om hetzelfde te doen. Tracht ook zoo alom een goed voorbeeld te geven , als gij Maria\'s zegen wilt verkrijgen. Verzuim vooral uwe Zondagsplig- ten niet, als gij veel wilt verwerven. Dat de kinderlijke eenvoudigheid bij het gebed vooral noodig is, is u bekend. In Bernadetta kunt gij het op nieuw zien. Zij nadert vertrouwelijk tot de hemelsche Verschijning. Zij doet met allen een- voud wat zij meent meest nuttig te zijn. Zij leert u met vertrouwelijke eenvoudigheid de middelen der H.Kerk te eeren en te gebruiken. Met hoovaardige pralerij behoeft gij Maria niets te vragen. Doch niet alleen van Bernadetta , ook van Maria kunt gij hier leeren. Bij het uitsprek en van den

		�♦



		Vijfde dag.

		DERDE VERSCHIJNING. Donderdag den 18 Februarij, reeds voor het op- gaan der zon, na de Mis van half zes in de kerk gehoord te hebben, mogt Bernadetta op nieuw naar de G-rot gaan. Mejutvrouw Antoinette Peyret, congreganiste , en Mevrouw Millet vergezelden haar. Meenende , dat het wel eene ziel uit het va- gevuur kon zijn , die hier versoheen, zeiden zij tot Bernadetta : � Vraag aan deze vrouw, wie zij is, en wat zij begeert. Laat het u uitleggen, of nog beter, laat het u opschrijven." � Daar de herstelling aan de molen des heeren de Laffltte voltooid, en des wege het kanaal, dat voor de Urot heenloopt, niet meer zoo als vroeger droog was, moestmen nu langs een moeijelijkon weg, door het bosch van Lourdes en vervolgens langs steile paden , naar de grot van Massabi�lla afdalen. Ondanks het haar altoos pla- gend asthma was Bernadetta esnige minuten v��r hare gezellinen bij de Grot. Toen dezen daar aan- kwamen vonden zij het kind reeds geknield, de oogen gevestigd op de plaats der Verschijning , en meer naar een engel clan een inensch gelijkend. Hooren -wij wederom Bernadetta zelve.



		30

		toeloop bij deze grot te zien , en herinner u,. hoe die in vervulling is gegaan. Weldra komen er honderd, straks duizend₍ dan tien, tot twintig, ja zestig, ja honderd duizend personen te gelijk bij grot. (Dit laatste in Julij 1876 bij de krooning van het beeld.) (1) Vereenig u in den geest met die duizenden pel- grims, die allerwege Maria vereeren, en onderzoek ii of gij insgelijks gaarne voor hare altaren of afbeeldingen gaat bidden , om door hare tusschen- kom st, Gods genaden voor u af te smeeken. Oefening. Een bezoek aan of een gebed voor eene afbeelding der H. Maagd. Verzuchting, O Heilige en Onbevlekte Maagd en Moeder Gods , Maria , neem mij aan als uw kind en bewaar mij in alle gevaren. Wees gegroet! o Onbevlekte MaagdI H. Tharasius, de praes. Deip.

		(1) Bouii.p.33.



		Zevende dag.

		ZESDE VERSCHIJNING. Den 21 Februari), eersten zondag van de Vasten, was de � toeloop " door de H. Maagd gewenscht reeds z�� groot, dat er eenige duizenden menschen bij de Grot aanwezig waren. Het weder was kalm, de hemel helder. Berna- detta verschijnt, nog voor hut opgaan der zon , op het pad dat naar de Grot leidt, vergezeld van eenige vriendinnen, met hare mceder en zuster. De menigte laat haar door en knielt straks in stille aan- bidding, als ware het in een heiligdom, met het be- voorregt wonderkind voor de (�rot. Nauwelijks be- gint Bi\'.rnadetta haar gebed , of haar gelaat wordt verheerlijkt. � De Verschijning! de Verschijning!" roepen velen; � de H. Maagd! " fluisteren eenigen ; allen bidden en zien toe, en worden, zoo als de andere dagen, door de schoonheid van het engelachtig ge- laat der zienster als van zelf overtuigd. Laat ons b»oren wat Bernadetta gezien heeft. � Nauwelijks, zoo verhaalt zij , had de Verschij- ning zich aan mij vertoond , of haar aanblik deed mij, zoo als de andere keeren , iets hemelsch gevoe- len.Ik beschouwde Haar reeds eenige oogenblikken in hare schoonheid en glorie, toen eensklaps de droefheid dat hemelsch gelaat scheen te bewolken.



		Achtste dag.

		DE VERVOLGING. Nog denzelfden dag (21 Febr.) toen Bernadetta uit de Vespers huiswaarts keerde , zou het kruis , het eerstp zegel der werken Gods , op de Verschij- ningen van Lourdes gedrukt worden. Zie! daar staat plotseling v��r haar een man in uniform, legt haar de hand op den schouder en zegt : � In naam derwet, ik arresteer u, volgmij. " � �Waarheen"? � � Naar den Commissaris van politie. " Het arm kind wordt werkelijk derwaarts gebragt; doch krachtig en met engelachtige bedaardheid legt zij getuigenis voor de waarheid af. Zij verhaalt wat zij gezien heeft. Tracht men haar in hare woorden te vangen. � Tk heb dit gezegd, zegt zij, en dat niet, " Bedreigt men haar met de gevangenis : � Gij kunt mij gevangen zetten, herhaalt zij ; maar wat ik ge- zegd heb , is de waarheid. " � Maar dat was alks niet. Kort daarop, den 26 Februarij daags na het ont- springen der bron, (waarover straks) wordt Berna- dette voor het geregtshof gebragt. De geestelijkheid had van het begin af door voorzigtigheid uitge- munt; thans zweeg zij dubbel gaarne , op last van Mgr van Tarbes, (den Bisschop van Lourdes). Het geregt zou dus handelen, en de zaak onderzoeken. Het verhoor duurde lang en was scherp; Bernadetta



		Negende dag. ZEVENDE VERSCHIJNING. Dingsdag, 23 Februarij , voor zonneopgang knielt Bernadetta naar gewoonte voor de Grot, om- ringd van eene talrijke schare. Weldra heeft de gewone Verschijning plaats en de gezegende Vrou- we spreekt tot het kind met die zoete stem , die de hemelen verrukt. (1) � �Ik heb u, voor u alleen en u alleen aangaan- de , een geheim mede te deelen. Belooft ge my het nooit te zullen verhalen aan iemand ter wereld ?" � �Ik beloof het u." � Zij deelde mij daarop dit geheim mede, terwijl ze mij eene groote liefde betuigde. Vervolgens gaf ze mij dit bevel: � Gij zult aan de priesters zeggen , dat ik wil, dat men mij hier eene kapelbouwe" (2)� waarbij ze mij door de uitdrukking van haar gelaat, door haren blik en haar gebaren, te kennen gaf, dat (1) Bij deze gelegenheid vindt men aloin verhaald, dat de Vrouwe Bernadetta bij haren naam zou genoemd hebben. Dit is het eeoige punt, dat Bernadetta ontkend en in Laserre\'s verhaal verbeterd heeft. Volgens «Viede Bernadetta « pag. 267. (2) M* H. Laserre (Bernadette p. 103) merkt op dat de echte lezing is : ik wil dat men, enz. zoodat de II. Maagd eene soort van bevel geeft.



		48

		der Gods daar gezegd en gedaan heeft; smeek haar, om die gunst, als ook om de vereering Haar thans daar bewezen, dat zij insgelijks in \'t geheim tot uw harte spreke, uwe dringende bede verhoore, en voortaan u voor altijd onder hare bescherming be- ware. Oefening. Eene afbeelding van Lourdes vereeren. Verzuchting. Ik groet U, o Heilige en Onbevlekte Moeder! en ik smeek U, voor uwe afbeelding ne�r- geknield, zeg ook aan mij , wat Gre begeert, en be- waar mij altijd als uw gehoorzaam kind. Wees gegroet, o Onbevlekte Moeder ! H. Epiph. de Laud. Virg. M.

		*3§m^



		TWEEDE NOVENE. VAN DANKZEGGING.

		Eerste dag. ACHTSTE VERSCHIJNING. Den 24 Februari], reeds bij \'t opgaan der zon , was de grot omringd van eene ontelbare menigte; sommigen wisten welk wonderde Eerw. Heer Pey- ramale gevraagd bad; wat zal gesebieden ? � Al- len zijn overigens getuigen van de gewone geest- vervoering der bevoorregte zienster. Zij bidt, aan een Engel gelijk, en een bemelsch licht en eene bovenaardschc schoonheid schitteren op haar ge- laat. Wat zij thans zag en deed, verhaalde zij zelve weldra met leze woorden aan den Eerw. Heer Pas- toor van Lourdes. � Ik heb de Verschijning gezien , en ik heb haar gezegd: Mijnheer de Pastoor vraagt U eenigbewijs te geven, bij voorbeeld, den wilden rozelaar te laten bloeijen die onder uwe voetenis; omdat mijn woord niet voldoende is aan de priesters, en dat zij zich niet op mij alleen willen verlaten. " Daarop heeft zij geglimlacht, doch zonder te spreken.



		51

		boetvaardigheid is. Beoefent gij beide ? Zoo niet, let op Maria\'s woorden ! 2° Te bidden voor de zondaars, en dit doen al boetende , ziedaar het tweede wat Maria voor- schrijft.. Daarom kust Bernadetta den grond en kruipt zij klimmend op naar het hoogste der grot. (De grot namelijk was toenmaals met aarde gevuld, die wel twee meters hoog was en al glooijende tot aan de liave neder liep). Leeren ook wij, niet alleen voor ons zelven maar ook voor anderen boete te doen en te bidden. Het gebed des regtvaardigen dringt ten hemel door. En willen wij Jesus en Maria\'s gunst verwerven, geen zekerder middel, dan ons werk voer de bekeering der zielen, voor welke immers Jesus\' Hart doorboord, Maria\'s Hart met een zwaard van droefheid doorstoken is. \'6° De derde les is : de beproeving. � Die niet be- proefd is, wat weet bij ? " Dat moest ook Ber- nadette, dat moest ook de Eerbiedwaardige Pastoor van Lourdes ondervinden. Er was gevraagd dat de wilde Rozelaar mogt bloeijen. Hij bloeide niet. Maria glimlacht met de begeerte der eenvoudigen, maar weet een krachtiger middel ter opwekking en be- vestiging van aller geloof. Wacht tot morgen! Morgen zult gij de glorie des Heeren zien. � Leeren wij, niet op onze eigen wen-chen te vertrouwen, noch het geloof van onze kortzigtigheid te laten afhangen. God is magtig genoeg, oin op zijne wijze ons geloof te bevestigen. 4° De laatste les is weder die der vertroosting.



		52

		Daarom openbaart Maria aan Bernadette een tweede geheim, waardoor zij zelve in het geloof wordt ver- sterkt , en gewis ook voor later tegen hoogmoed en vol wordt gewaarschuwd. Dit voor:il spore ons aan tot de noodzakelijke erkentelijkheid en standvas- tige dankbaarheid, �f wij onfeilbaar onze wenschen zullen vervuld zien ? Wie weet het ? Dit weten we, dat onze Novene nooit zonder vrucht zal geschieden. Danken we reeds vooraf de Onbevlekte Moeder- maagd, en leeren wij dagelijks vaster op hare goed- heid en Moederliefde vertrouwen. Boetvaardigheid, zielenijver, geduld, vertrouwen, � o hoe zalig zult ge zijn, als ge deze vier deugden bezit. Maar in Gods naam blijf niet zoo ligtzinnig. Onderzoek u , wat gij er van hebt, en wat gij nog verkrijgen moet. Oefening. Een akte van levendig geloof aan de goedheid Gods en ie altoos hulpvaardige liefde van Maria. Verzuchting. Ik dank U, o Onbevlekte Moeder en Maagd Maria, dat ge mij dize Novene ter uwer eer\' laat houden ; ik dank U reeds vooraf voor de gunsten die ik van U verwacht, en voor alles, wat ge mij tot nu toe geschonken hebt. (Wees gegroet, o Onbevlekte Reinel (H. Tharasius, de Praes. Deip).



		Tweede dag.

		NEGENDE VERSCHIJNING. Donderdag, den 25^sten Febrnarij, was eene onaf- zienbare menigte van alle zijden des departements toegestroomd, om getuige te zijn van Bernadetta\'s geestverrukking. .Ziehier wat zij later verhaald heeft. � Nadat zij mij eenigen tijd hare tegenwoordig- heid had laten genieten, zeide mij de Vrouwe (de Onbevlekte Maagd), mij met nog teederer liefde tot zich trekkend : � Mijne dochter, ik wil u nogmaals voor u alleen, en u alleen aangaande, een laatst geheim ontdekken, dat gij niet meer dan de twee anderen aan iemand ter wereld moogt bekend ma- ken." � Ik antwoordde : �Ik beloof het u." Toen zeide ze mij dat derde geheim. Na mij zulk eene groote gunst te hebben verleend , bewaarde zij een oogenblik het stilzwijgen, als om mij het geheim te doen genieten, dat ze mij had medegedeeld. Daarna, zeide zij : �En nu, mijnedoghter, ga drinken en u wasschen aan de fontein , eu van het gras eten dat er neven opschiet." Rondom mij ziende en geene fontein ontwarende, rigtte ik mij, zonder Haar, die tot mij sprak, uit het oog te verliezen, naar de Gave. Met een woord en een wenk hield zij mij tegen, � zeggende;



		54

		�Ga niet derwaarts : ik heb niet gezegd aan de Gave te gaan drinken , ga naar de fontein ; die is hier." En hare hand uitstrekkende, toont ze xaij met den vinger in het binnenste der Grot dienzelfden hoek , naar welken zij mij den voi�gen morgen be- volen had op de kni�n voort te kruipen. Ik haast mij te gehoorzamen en kruip op de kni�n voort naar de aangewezen plaats. Ik bespeur geene fontein , maar slechts hier en daar eenige kruiden. Om het bevel, dat ik ontvangen had , uit te voeren , be- gin ik in den grond te krabben en er eene kleine holte te maken. Eensklaps komen eenige water- druppelen onder mijne hand opborrelen. De kleine holte loopt vol; het was overigens slechts water met aarde gemengd. Ik beproef tot drie keeren er van te drinken , maar de walging belet mij. Niette- min, het koste wat het koste, aan het gegeven bevel willende gehoorzamen, doe ik eene nieuwe poging, ik drink van het water, ik wasch mij , en ik eet van het gras, dat mij aangetoond was. Op dat oogenblik liep het water over den rand der kleine holte en begon met eene dunne straal over de helling van den grond weg te loopen. Ik had zoo al de bevelen , die ik ontving, vol- bragt. De Onbevlekte Maagd toonde zich voldaan, en na mij met goedheid te hebben aangezien , ver- dween zij." II. Het derde Geheim door Maria aan Bernadetta toevertrouwd, leert ons Maria\'s innigen lust en vol- harding in de vertroosting harer kinderen.



		55

		Een enkel woord, door Bernadetta bierbij ge- voeg d: �dat zij namelijk dit geheim mogtgenieten", toont zonneklaar , hoe het iets hemelsch voor Ma- ria\'s kind bevatte en een onderpand van verdere goddelijke gunsten moet geweest zijn. Zijn wij Maria dankbaar voor de groote weldaden aan dit wonderkind bewezen, en niet minder voor die, welke zij ook ons bewijzen wil. Dat zij het wil, moet ons onder anderen , de nu geschonken gunst aantoonen. De wilde rozelaar liet Maria niet bloeijen ; dat zouden slechts weinigen hebben kunnen genieten. Maar zij geeft eene Iron , welke het zinnebeeld aller hernelsche gaven is. Een, grooter wonder komt dus in de plaats van een klei- ner, een meer voortdurend en van algemeener nut en beteekenis. Welke goedheid ! Wat hier later geschieden zal, wordt eveneens door Maria aangeduid. �Ga drinken" zegt zij.� En duizenden , millioenen zullen weldra van het water dezer bron drinken, zoowel om de Onbevlekte te eeren, als om hare gunsten en Gods genaden deelachtig te worden. �fPascku" � voegt zij er bij, als om bij voorbaat te wijzen op den gezegenden vijver, waarin weldra zoovele zieken de gezondheid zullen terug krijgen, of althans moed, om onder Maria\'s bescherming, met Jesus hun kruis te dra- gen. � Eet, zegt zij nog , van het gras dat daar groeit, " � om tevens den weg aan te wijzen van boetvaardigheid, nederige onderwerping en geduld, voor allen, die Jesus\' gunst willen erlangen en



		56

		Maria\'s magt willen ondervinden. � Hoeveel is uit dit alles te leeren. Denk vooral aan de al te vaak vergeten deugd van Dankbaarheid. O hoevele ge- naden Gods en van Maria worden met ondank be- loond. Onderzoek U. � Aanmerking. Aangaande het gras dat daar groeide, het opklimmen in de grot, en het krabben in den grond, dient gij te weten, (als gij soms nu eene afbeelding der grot onder \'t oog krijgt), dat men later de tot twee meters boog steil op-tijgende aarde uit de grot verwijderu heeft; zoodat men thans het wondervolle water, dat vroeger door dien grond moest opk\'immen, van eene kleine hoogte uit de rots ziet nede vallen , waarna het zacht murme- lend door een kanaal wegvloeit naar de drie kranen der buitenfontein en vervolgens naar den vijver in h^tkleine gebouw, waarin de zieken zich wasschen. Oefening. Een akt van de innigste dankbaarheid voor het geschenk van Maria, dat niet alleen aan Bernadetta en Lourdes, maar ook aan u en de wereld geschonken is. Verzuchting. Ik dank U, o Onbevlekte! voor die wondervolle bron, welke (tij tot heil der mensch- heid te Lourdes geschonken hebt. Ik dank U, dat Gij die ook aan mij doet kennen, en smeek U om uwe moederlijk.) bescherming. Wees gegroet, o reine Bron de.\' menschheid van den Zoon God». (H. Methodius).



		Derde dag.

		LOURDES WONDEREN. Vrijdag, den 2G^sten Februarij, is de grot om- geven van vijf a zes duizend personen. De geluk- kige Bernadette komt. �De Heilige ! de Heilige ! " roept de opgetogen menigte. Doch, hoe vurig zij ook bidt, haar gelaat verandert niet, er heeft niets bij- zonders plaats ; zij staat, na een uur biddens, op en zegt altoos even opregt: � Vandaag heeft de ver- schijning zich niet vertoond, ik heb niets gezien. " Zoo wilde zeker de goede Moeder Maria vooreerst nog eene andere les geven en vooral de ootmoedig- heid aan hare bevoorregte dochter leeren. Intusschen beginb het water der fontein toe te nemen en bereids met een straal van een vinger dikte te stroomen, om straks nog toe te nemen tot hij de dikte van een arm heeft en weldra meer dan 100,000 liters per dag te storten. Ook begint op dezen dag de reeks van wonderen, welke de waarheid der Verschijningen voor altijd bevestigen zouden. Onder de velen, die reeds de kracht van het wondervol water ondervonden, moet vooral de mijnwerkerLodewijk Bourriette genoemd worden. � De H. Maagd, als zij het is, had hij ge- /.egd, heeft slechts te willen en ik zal genezen zijn." Hij waschtc met een weinig water der fontein zijn



		58

		blind oog en hij zag. � Een wonder " ! riep de dokter uit, en nog denzelfden avond stroomde geheel Lourdes, (natuurlijk Bourriette en de andere gene- zenen mede) naar de grot, en zong er, te midden van een schitterend licht van kaarsen, de Litanie der H. Maagd. Zoo was de arme grot in een waar heiligdom her- sohapen ; Maria nam hezit van haar nieuwen troon in de Pyreneesche bergen ; en het teeken was gege- ven voor die schitterende verlichtingen en talloo/e bijeenkomsten, waarvan deze eenzame plek, na eenige maanden, als de vervolging voorbij was, de gelukkige getuige zoude zijn. II. De lessen door Maria aan Bernadetta gege- ven, zijn natuurlijk ook voor ons allen nuttig. Over- denk dun, hoe zij ditmaal haar bevoorregt kind de ootmoedigheid leert. Bernadetta was een der armste boerinnetje* van Lourdes , en nu stond zij op het punt een der beroemdste vrouwen dezer eeuw te worden. Wat was haar meer noodig dan de ootmoed ? Het kind moest overigens ook die waarheid lee- ren , dat het niet in onze raagt is , bovennatuurlijke visioenen te zien , of geheel uitstekende gunsten te erlangen. Daarom blijft Maria weg, en toont zoo ons onvermogen. Och , mogten wij daaruit leeren, niet te hoog, zelfs in de deugd , te willen vliegen ! Mogten wij eens goed begrijpen, dat de ootmoed de grondslag ^ller deugden is! Dien God en Maria, zoo goed als



		59

		gij kunt; de genade zal van zelf volgen, en de grootste gunst, naar Gods goedvinden, op zijn tijd komen. Let verder, in de tweede plaats, op de wonderen, die van nu af plaats vinden. Er zijn er , die ook nu nog niet gelooven, en de Verschijningen van Lourdes behooren ook waarlijk niet tot het Evangelie; maar is het niet redelijk , overal Maria te vereeren ? En is het niet onredelijk, die vereering juist daar te weigeren, waar reeds zoovele sprekende, dringende en zonneklaar bewezen wonderen door die vereering verworven zijn \'i Versterk dus nogmaals in u het geloof, en stoor u aan de dwaze woorden der onge- loovigen niet. Wat toch hebben zij gedaan ? � Vooreerst het water dezer Mariabron doen onderzoeken, om straks, na eerst gelogen te hebben , dat dit water eene na- tuurlijke geneeskracht bezat, zelven te moeten bekennen, dat het slechts een gewoon, natuurlijk water is. Vervolgens , na de bewering , dat hier niets an- ders dan eene natuurlijke bron gevonden wordt, zijn zij door de geschiedenis overtuigd geworden , dat hier nooit iemand eene bron had gekend, en dat het dan wel wonder is dat een arm meisje eene bron uit de rots heeft gekrabt, welke thans meer dan honderd duizend liter* water per dag uitstort. Eindelijk, hebben zij tegen die wonderen gepro- testeerd , en die allen aan toeval of bijgeloof willen toeschrijven , en hebben zij weldra allen stom ge-



		60

		staan, toen in een afzonderlijk: geschrift vele wonde- ren werden bewezen, en in een ander iedereen werd uitgedaagd om 10,000 francs te verdienen., door slechts van ��n enkel dier wonderen de valschheid te bewijzen. Wat zult pij hieruit leeren ? De handelwijze des ongeloofs , die durft spotten met God, maar door zijne glorie wordt verpletterd; de onredelijkheid der laanwen, die woorden hebben zonder einde , maar geen enkel bewijs voor hunne dwaze stellin- gen kunnen leveren ; de redelijkheid eindelijk uwer eigene devotie , die door den hemel zoo schitterend wordt beloond. Oefening. De litanie van Onze Lieve Vrouw van Lourdes, uit dankbaarheid voor het geschonken middel, dat uwe devotie opwekt en beloont. Vermelding. Ik dankU, o Onbevlekte �tlaagd , voor het gemakkelijk middel dat ge mij geschonken hebt, om mijne devotie te bevorderen , en zoo gij het goedvindt, mij nieuwe gunsten te verleenen. Wees gegroet, Kanaal van Gods genaden ! H. Bern.



		Vierde dag. AN DE TIENDE TOT DE VIJFTIENDE VERSCHIJNING. Den 27^sten Februari] hart de tiende Verschijning plaats. Vervolgens toonde zich de schitterende Hemelvrouwe eiken dag, den 28^stl;n Februarij en den l^sen, 2^dcn, 3^den en 4^d°» blaart, telkens op de gewone wijze. Zij herhaalde ook eiken dag het ge- bod , dat zij den 2�^stcu Februarij g;geven had : � Ga drinken aan de fontein, wasch* w, en eet van het gras dat daar groeit. " II. Het verhaal dezer Verschijningen mogt kort zijn, dewijl u de hoofdzaak bekend i;; voor de over- weging vindt gij des te meer stof, zoo gij wel acht geelt. En vooreerst wel in het zoo dikwerf herhalen derzelfde soort van Verschijning. Wat zal toch de H. Maagd daarmede bedeeld hebben ? Was het niet voldoende zich een enkel maal te vertoonen, om Bernadetta alles te leeren wat zij leeren wilde ? Voorzeker! Doch wat genoeg was voor Maria\'s magt, was niet voldoende voor hare liefde. Zij wilde nogmaaF en nogmaals wederkeren, om haarbe-



		62

		voorregt kind �n te troosten �n te versterken. En dat alleen ? Waarschijnlijk niet; zij wilde bovendien aan vele menschen de gelegenheid geven, om Ber- nadetta\'s gedaanteverandering met eigen oogen te zien ; zij wilde de ongeloovigsten overtuigen ; zij wilde, dat allengs � die groote toeloop ", als onder haar oog beginnen zou, welke zij zelve wensohte dat op deze plaats zou voortduren. Hoe goed is Maria ! En hoe zullen wij dankbaar genoeg zijn voor hare liefde! 2^do. De gedurige herhaling van hetzelfde gebod kan ons dezelfde waarheid leeren. Moesten wij alles doen wat Maria wenschte, ook zoo zij maar eenmaal dien wensch geuit had, hoezeer moeten wij ons nu niet beijveren dien wensch te vervullen, nu zij zoo dikwijls en zoo dringend dien wensch te kennen geeft. Moeten wij er niet insgelijks uit afleiden, dat er bijzonder veel in dat eenvoudig drinken, tcas- sclien en eten ligt opgesloten ? Ga drinken ! zegt zij. De wateren nu zijn eene afbeelding van Gods genaden ; de eeuwige Bron is Jesus zelf, uit wiens open Hart en zijde wij de wa- teren des heils moeten putten. Zou niet mede deze waarheid door Maria zijn aangeduid ? Men heeft het vermoed ; en naar ons inzien, niet ten onregte. De Bron van Lourdes en zijn gezegend water moge dus vooraltijd een nieuwen spoorslag aan ons hart geven, om door Maria tot Jesus Hart te gaan, en ons daar zalig te drinken aan de bronnen des levens. Wasch u I zegt Maria verder; als om bovendien