|
HET BBEKJE.V \'
KINDERMEISJES
(ook der Moeders),
DOOK
K. Pr.
|
|||||||||||||
|
Naar het Hoogduitsch.
|
|||||||||||||
|
Amsterdam, •
|
|||||||||||||
|
ê
|
|||||||||||||
|
C. L. VAN LAXGBNHXTYSEN
* 1877. . $>
|
|||||||||||||
|
■■SMW
|
|||||||||||||
|
Vak 52
|
|||||||||||||
|
—
|
|||||||||||||
|
■
|
|||||||||||||
|
_--------------------------------------------------, I —
HET BOEKJE
DEB
KINDERMEISJES
(ook der Moeders),
DOOR
ALBAST SVOLS,
K. Pr.
|
|||||||
|
Naar het Iloogduitsch.
|
|||||||
|
Amsterdam,
C. L. VAN LAÜGKN1IUYSKN 1877.
|
|||||||
|
I.
|
|||||
|
Van hoeveel nelan;* de taak van
liet binilerineiHje Is. Men schijnt over \'t algemeen van gevoe-
len te zijn dat in liet huisselijke leven de taak der keukenmeid veel gewichtiger is dan die van het kindermeisje, meu doet veel scherper onderzoek naar hare geschiktheid, men geeft haar veel hooger loon en zoo liet maar even blijkt dat zij de kunst niet ver- staat om het eten smakelijk klaar te maken zendt men haar zoo spoedig mogelijk weg, want wie stelt zich tevreden met een be- dorven middagmaal ? Ja, zelfs vraagt iemand die een knecht zoekt om zijn paarden te verzorgen, hem, die zich daartoe aanbiedt stipter af of hij met paarden weet om te gaan: want dat eene verkeerde behande- ling. b. v. het na een snellen rid dadelijk drinken Ie geven, den dood van het dier ten gevolge kan hebben , — dan dat men zich vooraf verzekert of de zeden en manieren van het meisje waaraan men zijne kinderen wil toevertrouwen ook iels te wenschen over- |
|||||
|
4
|
|||||
|
Iaat; men acht dit niet van zooveel belang,
zij is altijd goed genoeg om op hen te pas- sen, niet hen te gaan wandelen en ze \'s avonds in bed te leggen. Ik heb eens eene dame, zooals men het
noemt, hooren zeggen: • Bij zoo\'n mooi kind als het mijne moet ik ook een mooi kin- dermeisjc hebben." — Voor die vrouw was dus het gladde zachte gezicht van de kin- denneid de hoofdzaak! maar al zijn er God- dank weinig moeders die zoo denken, toch zijn er nog te veel die zich slechts bepalen bij de vraag, of het meisje al meer met kinderen heeft omgegaan, en of ze handig is in het aankleeden? Zoo ja, dan wordt vaak het eerste meisje het beste dat men voor weinig geld krijgen kan aangenomen. Men denkt er niet aan, hoe onverstandig en gewetenloos men ten opzichte van zijn eigene kinderen handelt, door niet vooraf te onder- zoeken welke eigenschappen het meisje bezit waaraan men die kostbare en aan zoo vele gevaren blootgestelde schepseltjes dagen, weken, soms jaren lang toevertrouwt. Kan en mag dit overigens verstandigeu ouders onverschillig zijn? Is er aan een kind niet meer gelegen dan aan een middagmaal of een paard? liet kind bezit niet alleen een sterfelijk lichaam, dat, daar het veel teerder is dan het paard, door eene verkeerde be- |
|||||
|
r.
|
|||||
|
handeling ook veeleer zal bezwijken; maar,
ook eene onsterfelijke ziel. die, zoo zij ver- waarloosd -wordt, een prooi der helle is, of- schoon zij bestemd was om Gode gelijk en eeuwig gelukzalig te worden. En zoo de kindschheid voor het lichaam het gevaar- lijkste tijdperk is (men berekent dat de helft der menschen vo\'dr hun 15e jaar sterven) ook de ziel van het kind is om zoo te zeg- gen week en buigzaam, ze is veel meer vat- baar om het goede in zich op te nemen, en het kwade dat zich openbaart kan men veel gemakkelijker te keer gaan dan in later jaren: maar het kwade dat een kind van anderen ziet of hoort schiet nog eer dan het goede wortel in zijn ziel, groeit er mede op en brengt in later tijd vruchten voort den duivel waardig; daarom is de taak van bet kindermeisje van meer belang en kan zij meer invloed uitoefenen op het welzijn der kinderen dan de onderwijzer. Deze geeft den kinderen hoofdzakelijk onderricht in wereldsche zaken en heeft zoodra de school- uren voorbij zijn weinig of geen invloed op hun gedrag; daarbij komt dat kinderen, waar een goede en die waar een slechte aard in zit, dikwijls op dezelfde school gaan en de meest christelijk gezinde onderwijzer is niet bij machte om aan het karakter der kinderen veel te veranderen; ze zijn en blij- |
|||||
|
6
|
|||||
|
ven meestal zoo als ze t\'huis in den familie-
kring gevormd worden en opgroeijen. Het kindermeisje daarentegen heeft even
als de moeder den innigsten omgang met de kinderen, ze verzorgt, vermaant en helpt hen, en haar eigen gedrag strekt tot voor- beeld aan de kinderen die zoo gaarne en gemakkelijk alles overnemen en navolgen. Is het meisje braaf en zedig, dan leert zij den kinderen God kennen en aanbidden, en ziet hunne gebreken of ondeugden niet over het hoofd; is zij echter zelve slecht op- gevoed , dan leeren zij van haar jokken, schelden, ruwe woorden en misschien nog veel erger dingen en op zijn minst zal zij ruw en onverstandig met hen omgaan. Nog onlangs vertelde een bekende mij dat er toen hij op het K.... plein wandelde een kiud van 2 jaren naar hem toekwam en hem een bandje gaf; terstond kwam de meid toeschieten eu gaf bet kind een klup om de ooren; en zoo wordt menig kind als een hond behandeld, wanneer men eene ruwe en onbeschaafde kindermeid beeft. Nu kan een meisje waar een goede aard in zit ook wel deu wil hebben om de kinderen goed te verzorgen, maar de goede wil alleen is niet voldoende; men kan ook in on»eteud- heid veel doen of nalaten wat den kinderen aan ziel en lichaam schaden kan. üaaiom |
|||||
|
7
|
|||||||
|
Leb ik dit boekske geschreven; opdat de kin-
derraeisjes daaruit leereu, hoe zij zich in den omgang mei kinderen moeten gedragen om dezen tot eenen zichtbaren beschermengel te worden, doch ook de moeders kunnen daarin vinden, waar zij ten opzichte van hare kinderen maar ook van hare kinder- meisjes op moeten letten. |
|||||||
|
11.
. IVat een Kindermeltje in de
eerste plaats moet beden- ken en nooit vergieten. Hoe onbeduidend uwe taak in het oog
der wereld moge wezen, gij zelve moet die even gewichtig achten als ware u, zoo ge ten tijde der H. Moeder Gods geleefd liadt, nu en dan het voori echt te beurt gevallen, dat de zorg voor het 11. kindeke Jesus u ware toevertrouwd, met hoeveel blijdschap maar ook met hoeveel nauwgezetheid en angstige eerbied zoudt ge u beijverd hebben, om dat kind goed te dienen: welnu, ge kunt den Heiland dienen in elk kind dat u wordt toevertrouwd, even alsof\' ge het geluk ge- kend hadt Hein te verzorgen in Zijne jeugd, want Hij heelt uitdrukkelijk gezegd: \'Wie |
|||||||
|
8
|
|||||
|
een kind ontvangt in Mijnen naam. dieont-
vangt Mij." De ziel van een onbedorven kina. door den H. Doop gewijd, is onbe- schrijflijk schoon en lief voor God, en zóó lief kunnen aardsche ouders hun eenigkind niet hebben, als God het gedoopte kind lief heeft. De woorden door den mond van den Profeet Isaïas gesproken, zijn dan ook hier in het bijzonder van toepassing. >Kan ook eene vrouw haren zuigeling vergeten, dat zij zich niet ontferme over den zoon haars schoots? Ofschoon deze vergete, zoo zal ik toch u niet vergeten." — En daarom moet ge in den omgang met en in uwe verhouding tot de kinderen, u niet alleen in het bijzijn der ouders lief en voorkomend jegens hen gedragen, maar steeds indachtig zijn, dat zij Gode nog meer toebehooren, dan hun, om- dat Hij als Vader het kind heeft aangenomen, dat gedoopt is in Zijnen naam, in den naam van Jesus Christus, Zijnen zoon, die het ge- kocht heeft door Zijn bloed en wiens woor- den: ■ Laat de kinderkens tot Mij komen en verhindert ze niet, want denzulken is het koninkrijk der Hemelen, van Zijne oneindige liefde getuigen, en ook in den naam des II. Geestes, die het gewijd heeft tot Zijn dienst. Het aldus naar lichaam en ziel ge- wijde kind, worde door u verzorgd en be- waakt als had de Heiland de woorden tot |
|||||
|
9
|
|||||
|
Petrus gesproken. Ook tot u gezegd: »Zoo
ge mij lief hebt, weidt mijne lammeren, en evenzeer als ge terug zoudt deinzen voor de zonde om een gewijd Crucifix oneerbiedig te bejegenen. of door schimpwoorden oneer aan te doen. zoo zij u ook het kind een levend, door het H. Sacrament gewijd afbeeldsel van God, dat ge naar lichaam en ziel moet trachten rein te houden van de zonde, wil de vloek ook u niet treffen, welken de Heiland heelt uitgesproken over den mensch, die door woord of daad de ziel van een kind bezoedelde. »Het ware hem nutter, dat een molensteen aan zijnen hals gehangen en dat hij verzonken ware in de diepte der zee." — De tijd komt vroeg genoeg dat de mensch, aan zich zelf overgelaten, door booze harts- tochten verleid, zich zoo menigmaal bezon- digt, dat hij op Gods genade slechts hopen, niet meer rekenen mag; verhaast door uwe zorgeloosheid dat tijdstip niet, maar bid den H. Beschermengel die God aan ieder kind terzijde heeft gegeven, dat hij uw gids en steun zij om het te leiden op den goeden weg : want hij slaat u oplettend gade en zal in den oordeelsdag uw aanklager of uw voor- spraak zijn. Vergeet dat nooit, dat ge ner- gens met de u toevertrouwde kinderen al- leen zijt, maar overal in de tegenwoordig- lieid van God die het kind geschapen, ver- |
|||||
|
10
lost en gewijd heeft en van den Engelbe-
waarder, die op u nederziet en als het ware al uwe daden opteekent. Het hangt daarom van u zelf af, of ge aan de kinderen over welke ge waken moet den Hemel of de Hel zult verdienen. |
||||||||
|
III.
Het eerste, gemakkelijkste en
zeer noodzakelijke. De ouders nemen hoofdzakelijk een kin-
dermeisje om de kinderen lichamelijk te ver- zorgen; daarom is hel in de eerste plaats uw heilige plicht om te voorkomen dat ge door onverstand of achteloosheid oorzaak zijt dat het kind ziek wordt of sterft. Menig kindermeisje is reeds zonder het te veten eene kindermoordster geworden, want hoe jonger het kind is des te eer kan de zwakke levensvlam worden uitgehluscht. Ik wil u eenige gevaren aanloonen. Als de kinderen aan uwe zorg toevertrouwd nog heel klein zijn, moet ge vooral uiterst voorzichtig zijn wat hunne voeding betreft. Is iiet kind nog zoo klein dat het alleen met melk wordt gevoed, geef het dan geen vaste spijzen want hun niaagje kan die niet verdragen. |
||||||||
|
11
|
|||||
|
Bij kinderen die nog niet praten moet ge
oplettend zijn of hen iets scheelt of hinde- ren kan, als ze schreien is het licht merk- baar of ze hier of daar pijn hebben en dan moet ge altijd naar de oorzaak daarvan on- derzoeken; neem evenwel het kind nooit bij u in bed, -want menig kind is daardoor in den slaap verstikt. Een kind is zorgeloos en onbesuisd,\'zoo-
dat het zich zonder het te weten aan de grootste gevaren blootstelt of te onbeholpen om die te ontwijken; het is daarom uwe taak om onophoudelijk toe te zien en met uw verstand over hen te waken. Kinderen vallen bijna nooit op den vlak-
ken grond, maar als bij verkiezing daar waar het gevaar zoo groot mogelijk is, b. v. van stoelen, trappen en hekken, uit een venster in een kuil of in het water. Een kind dat pus leert loopen kan zelfs
op den vlakken grond een ongeluk krijgen, wanneer ge niet onafgebroken daarvoor zorgt; als bet met liet hoofdje ergens tegen aan valt kan dit de ernstigste gevolgen heb- ben, omdat de hersenpan van kleine kinde- ren nog zeer week is. Evenzoo kan een kind licht ouder ecu rijiuig raken, te dicht bij hel vuur komen, door wespen of bijen ge- stoken worden, onrijpe vruchten eten of iets anders inslikken, wat hem pijn doet of |
|||||
|
12
|
|||||
|
zelfs den dood tengevolge kan hebben; kin-
deren steken dikwijls niet alleen iets in den mond maar ook in neus en ooren, wat daar niet zonder moeite of pijn weör uitgehaald kan worden. Met kan met naalden, messen, vorken of ander scherp gereedschap zich zelve of anderen verwonden; het kan ook zwaar gekwetst worden, wanneer het naar houtkloven, steenenbikken of machines staat te kijken; ja hel is reeds dikwijls gebeurd dat kinderen elkander uit onbedachtzaam- heid zwaar verwond hebben als zij aan zich zelve waren overgelaten; tracht daarom door oplettendheid te verhoeden dat de kinderen aan uwe zorg toevertrouwd op bovenge- noemde wijze een ongeluk krijgen. Hoe meer gevaren aan de plaats verbon-
den zijn, waar ge u met de kinderen op- houdt, des te grooter moet uwe oplettend- huid zijn. Op eene badplaats waar ik onlangs was
kwamen de kindermeisjes bij voorkeur bij elkander op het groote plein voor het bad- huis waar de muziek tent was; daar kwam een rijtuig in volle vaart aangereden en een van de kinderen werd bijna overreden. Een heer gaf, om ziju kwaadheid daar-
over lucht te geven, den koetsier een slag met zijn rotting; daargelaten dat hij daartoe het recht niet had, kwam de slag veeleer |
|||||
|
IS
|
|||||
|
het meisje toe, dat niet op het haar toe ver-
trouwde kind gelet had. Nog een ander voor- beeld: Ik ken een heer die, als kind, door de lichtzinnigheid der dienstmaagd in doodsge- vaar wera gebracht, maar door de trouw van den hond in het leven werd behouden. Het kind, nog maar weinige maanden oud, werd door de meid op een bed neergelegd en toen alleen gelaten, maar zij had de lange jurk goed tusschen het bed gestopt, zoodat het kind er niet uit kon vallen. Toen zij weg was bewoog het kiud zich en viel met het hoofd en bet bovenste gedeelte van het lichaam van den kant van het bed af, ter- wijl de beentjes door de ingestopte jurk daar bovenop werden gehouden. Het kind was op het punt van te stikken, toen eens • klaps de kleine, hond de geopende deur uit naar beneden liep, blafte en de moeder zoo- lang aan de rokken trok, totdat zij het dier naar boven volgde, waar zij het kind vond dat reeds geheel blauw in het gezicht en beseffeloos was. Gods voorzienigheid had aldus door een hond den dood afgeweerd, dien het kind door de achteloosheid der meid reeds zeer nabij was. Ga nooit met kinderen op druk bezochte
plaatsen of kermissen, hoeveel aauleiding is daar niet dat een kind getrapt, gestooten ja zelfs plat gedrukt kan worden, ook is |
|||||
|
14
daar voor u zelve te veei gelegenheid om
te blijven kijken of praten, en één punt des tijds, waarin ge de kinderen uit het oog hebt verloren is voldoende om ben levenslang ongelukkig te maken; draag ook nooit uwe taak aan anderen over om gelegenheid te hebhL\'n zij bet slechts voor korten tijd u te verwijderen: — een ander heelt niet al- tijd den goeden wil of de geschiktheid om voor de kinderen zorg te dragen; ja zijkan zelfs den kinderen zeer onbetamelijke uit- drukkingen Jeeren. — Er beslaan ook nog onzichlhare gevaren, waartegen gij hel kina beschermen moet. Eenc Ie plotselinge ver- koeling van bel lichaam kan het kind ziek maken, ja zelfs den dood doen; laat daarom b. v. een kind dat door het spelen verhit is geen koud water drinken . of op hel voelt- tige gras gaan zitten, ga niet op de tocht staan en vertoef niet te lang iu eene kille kerk, ge zoudt oorzaak wezen dat het kind doodziek werd. Eene rijke adelijke dame, wier naam niet
genoemd wordt, had slechts één kind waar- van zij zich geen oogenblik wilde scheiden. Ging ze dus naar de hoofdstad dan moest de kindermeid met bet kind meerijden. Eens toen zij om boodschappen Indoen in eenige winkels zich moest ophouden, beval zij aan de meid om met het kind de straat op en |
||||
|
IR
|
|||||
|
neer te Joopen. Het meisje had echter meer
lust om naar de prenten te kijken die een ■winkelier in een onoverdekte!) gang had uit- gestald; natuurlijk tochtte het daar, en het kind dat slechts één jaar oud was kreeg eene bezetting op de horst waaraan liet bin- nen weinige uren stierf; alzoo verloren die ouders door zorgeloosheid van liet kinder- nieisje hun eenigen nakomeling. Het is ook zeer nadeelig om met de kinderen uit te gaan als hel te warm of ruw weder is en zeer gevaarlijk om ze met een bloot hoofdje in de zon te laten loopen, ze kunnen daar- door licht een zonnesteek krijgen. Vergeet niet als het koud is dat kinderen meer be- hoefte aan dekking hebben dan groote men- schen: de meeste ziekten ontslaan door ge- vatte koude vooral door natte voeten. Wan- neer een kind het een of ander overkomen is, verzwijg het dan niet uit vrees voor knorren. Er zijn voorbeelden dat kinderen levenslang gebrekkig waren omdat de meid verzwegen had dat ze door een val verzwikt geraakt ol op andere wijze bezeerd hadden. Ook wanneer ge bemerkt dat het kind on- gesteld is, moet ge dit onverwijld aan de moeder zeggen. Ik wil hierbij nog opmerken dal het zoo-
wel voor het kind als voor u zelve goed is om het hij afwisseling op den rechter- en |
|||||
|
u
|
|||||
|
linkerarm te dragen, liij eene welgestelde
familie waarin alle kinderen gezond waren, was ééne dochter die gebrekkig en altijd ziekelijk was. Eens werd de moeder hij hare voormalige dienstmeid geroepen. deze lag op sterven en had haar iets te zeggen; toen de vrouw bij de stervende kwam zeidedeze dat ze iets op het geweten had dat haar bezwaarde en dat ze vóór haar dood beken- nen wilde, liet was namelijk door hare schuld dat het meisje zoo gebrekkig was. Toen het een klein kind was zat het voor haar op de tafel, op een oogenblik dat een orgelman voorbijkwam; de meid liep ijlings naar het venster en het woelige kind viel van de tafel al. Ofschoon het kind vreesselijk schreeuwde en ook later blijken gaf dat het pijn had als het gewasschen of aangekleed werd, ver- zweeg de kindermeid het voorgevallene, zoo- dat er geen docter werd gehaald dan nadat het was gebleken dat het kind gebrekkig was. De wroeging, welke de meid tot haren dood bijbleef kon evenmin als hare beken te- nis het arme meisje meer baten. Nog een ander voorbeeld. — Nog kort geleden zette eene meid het kind dat ze droeg op de leu- ning van de Rijnbrug te l\'onstanz om wat meer op haar gemak niet een soldaat te kunnen praten; op eens ontglipt het kind haar, valt in de rivier en was verloren. Ge |
|||||
|
17
kunt u voorstellen hoe zij schrikte en hoe
zijj zich gevoelde toen zij het aan de ouders moest vertellen en hoe biltere verwijlen, haar geweten haar voortdurend doen zal... liet is de eenige maar de hooglst gewichtige taak van het kindermeisje om het kleine wezen dat nog niet op zich zelf kan passen te beschermen en te bewaken. Gij moet de zichtbaren beschermengel van het kind zijn en het niet alleen voor alle gevaren waar het lichaam, maar ook waar de ziel aan bloot- gesteld is, trachten te bewaren. |
||||||
|
IV.
Van hoeveel waarde «Ie ziel van
Het kind i«. Door den II. Doop heeft zich, op geheim-
zinnige wijze, aan de ziel van het kind, als het ware een afschijnsel medegedeeld van üods heiligheid en volmaaktheid. Deze on- schatbare kiem ontwikkelt zich zoodra het licht der rede in de ziel ontslaat, en door christelijk onderricht gevoed wordt; daarom is aan de ziel van het kind nog oneindig meer gelegen dan aan het lichaam, daarom luistert het kind zoo aandachtig en eerbie- dig wanneer hem van God verteld wordt |
||||||
|
daarom kan dat jonge hartje reeds zoo vroeg
groote liefde voor den Schepper en Heiland in zich opnemen, daarom hooren de kinde- ren zoo gaarne van den Hemel spreken en denken veel daaraan, als wisten zij dat kin- deren bovenal den Hemel toebehooren en daarom wil een ziek kind menigmaal liever sterven dan -weer gezond worden, omdat het zulk een naamloos verlangen naar den He- mei heeft. Maar het kind zal ook de hem aangebo-
ren goede neigingen zijner menschelijke na- tuur veeleer gehoor geven dan aan de booze hartstochten en begeerten die meer zullen blijven sluimeren tot hij volwassen is. Het kind is niet onkuisch, omdat het van
nature een afkeer heeft van alles wat zonde is; het bekommert zich niet om geld of goed, omdat het van nature edelmoedig is en gaarne voor een ander iets opoffert; het is niet haatdragend, omdat het van nature spoedig vergeet ook zelfs het leed dat men hem heeft aangedaan; het heeft geene te hooge gedachten van zich zelf omdat het gaarne van een ander alles gelooft en aan- neemt, wanneer men hem doet opmerken wat schoon en edel is, enz. Maar deze goede neigingen van het hart
en die vrome stemming der ziel wordt in later jaren ja zelfs dikwijls in de jeugd reeds |
||||
|
19
|
|||||||
|
verstoord, doordat ook booze hartstochten
als toorn, eigenzinnigheid, nijd, wraakzucht logen en zelfzucht zich doen kennen. Wordt dit onkruid niet met kracht tegengegaan dan schiet het meer en meer wortel en ver- dringt de goede zaden; ten laatste komen zonden daarbij, welke de ziel zoo geheel en al verwoesten, dat men den oorspronkelijken mensen niet meer kan herkennen. Zoo leven en sterven milioenen menschen
in hunne zonden en worden eeuwig ver- doemd, wier zielen door den Doop aan God gewijd en voor den Hemel waren bestemd, waarvoor zij in de dagen hunner schulde- looze jeugd hun leven hadden willen missen. |
|||||||
|
V.
Ook dat gaat u aan.
Of het kind opgroeit tot een goed of
slecht mensch en alzoo eenmaal eeuwig ge- lukzalig of een prooi der hel zal worden, zullen zij die het verzorgd hebben voor een groot deel moeten verantwoorden; en aan- gezien het veelal gebeurt dat de kinderen meer bij u zijn dan bij hunne ouders zoo rust ook op u de groote, heilige plicht om zorg te dragen voor hunne ziel. |
|||||||
|
10
|
|||||
|
Bij het vervullen van dien plicht behoeft
ge er niet naar te vragen of de ouders der kinderen goedvinden of er waarde aan hechten dat ge ook aan hunne ziel uwe zor- gen wijdt; ouders, die zich meer om het lichaam dan om de ziel hunner kinderen bekommeren, zullen er ook niet veel op let- ten, of gij die ten goede of ten kwade hebt geneigd, maar God aan wien de ziel toebe- hoort, Hij die ze geschapen, verlost en ge- wijd heeft, zal u in den oordetisdag ter ver-, antwoording roepen of gij de ziel derkinde- ren die u waren toevertrouwd van het kwade afgehouden en zooveel u mogelijk was toe- gankelijk %oor bet goede hebt gemaakt, dan of door uwe achteloosheid, ware het ook slechts één, verlorenis gegaan; zoo ja, beef dan voor den toorn der goddelijke Majes- teit\' — M^ar zoo ge daarentegen den kin- deren geleerd hebt God lief te hebben en te vreezen, zoodat zij tot goede Christenen opgroeien, dan hebt ge het beste werk ver- richt dat een mensch op aarde doen kan, en God zal u het loon daarvoor zeker niet onthouden. Derhalve moet ge ook nu leercn wat ge
doen en vermijden moet, om eenmaal genade te vinden bij den lieinelschen Vaderenden Verlosser van het kind. |
|||||
|
21
|
|||||
|
VI.
De grootste Schuld.
Menige vrouw , die toen zij nog kinder-
meisje was, door lichtzinnigheid of verdor- venheid de ziel der kinderen bezoedeld heelt, denkt daar in later jaren niet meer over na, maar God heeft het niet vergeten, en eenmaal zal het tot haren eindeloozen jammer blijken, welk een onherstelbaar on- heil zij eener onsterfelijke ziel heelt toege- bracht. Grooter schidd kunt ge voor God noch menschen op uw geweten laden dan door een kind tot zonde te verleiden , zoo dat de onschuld der ziel verloren gaat en dat kan door onvoorzichtigheid alleen het geval reeds worden. Om dus ten allen tijde daarvoor te waken . dat hel kind niet met onkuische dingen bekend gemaakt wordt, moet gij zelve de beteekenis van dat ■woord wel verstaan en gevoelen en daarvan blijken geven in uwe woorden endaden. Meen niet dat er door kindtren. die nog heel jong zijn niet op gelet wordt, wanneer zij iets zien, hooien, of gevaar worden v.at volwassenen onwelvoegelijk noemen. Elk onbetamelijk woord dat zij booren,
ieder onbetamelijke daad, waarvan zij ge- tuige zijn, of die aan hen gepleegd wordt. |
|||||
|
22
|
|||||
|
blijft in hunne ziel verborgen, als het zaad
eener gifplant, dat in de sneeuw gevallen is; als winter en jeugd voorbij zijn, dringt het zaad in de aarde en de warmte doet het ontkiemen, de latere leeftijd doet uit die slechte herinneringen zinnelijke begeer- ten ontstaan, die tot zichtbare en onzicht- bare doodzonden voeren. Wees daarom uiterst omzichtig, dat ge
tot in de kleinste bijzonderheden de wel- voegelijkheid in acht neemt, waar gij ge- noodzaakt zijt om u in tegenwoordigheid der kinderen te kleeden, zorg ook, dat de kin- deren, wanneer zij gewasschen worden, het lichaam zooveel mogelijk gedekt houden en zoover mogelijk van elkander verwijderd blijven. Veel kussen en aanhalen kan zelfs gevaarlijk worden. Breng de kinderen nooit op plaatsen, waar
lichtzinnige menschen aanleiding vinden om zich onbehoorlijk te gedragen , b. v. in dans- huizen, of diiar waar ongehuwde personen van tweeërlei geslacht met elkander rund- zwerven. Het is een roekelooze herder, die Je lammeren in een woud voert, waar zich wolven en beeren ophouden. Laat de kinderen ook niet met elkander
rondloopen of spelen zouder het oog over hen te houden; er zijn zoo vele kinderen die t\' huis onder behoorlijk opzicht waren |
|||||
|
23
|
|||||
|
bedorven en tot groote zonden vervallen ,
door dat men hen met andere kinderen, die beter met het kwade bekend -waren, op straat liet spelen. Wees ook niet zoo onverslan- dig om uit aardigheid met de kinderen over liefde en huwelijk te spreken of zoogenaamde minueliedjes voor hen te zingen; de kinderen worden daardoor opmerkzaam op dingen, waaraan hunne onschuldige hartjes vreemd moeten blijven. Doen de kinderen uit zich zelf lastige vragen, b. v. waar de kinderen van daan komen? Zeg dan alleen: God heeft ze geschapen en aan de ouders geschonken. Bij vele vragen van dien aard kunt ge ook eenvoudig zeggen: Kinderen mogen niet zoo nieuwsgierig zijn en aan zulke dingen niet eens denken. Ge weet nu, boe gij de kinderen voor der-
gelijke besmetting kunt bewaren, vervul dien plicht met de meeste nauwgezetheid, waut geen zonde welke het kind kan bedrijven, is zoo verderfelijk en zoo moeielijk te^en te gaan als de zonde tegen onschuld en kuisch- heid gepleegd. |
|||||
|
24
|
|||||
|
VII.
fYaarlieid en logen. De spraak is een gave Gods, die wij al
■ware ons leven er mee gemoeid, niet mogen misbruiken, ons logenlaal te spreken. Zoo- dra hel kind n:aar even praten kan, komt het i ok in verzoeHng om nu en dan te jokken. Somtijds jf.kken /e uit vrees voor straf en dus uit eigen beweging, maar meestal lecren ze het van volwassenen. Vele men- schen, die overigens bet liegen voor zonde houden, vinden er niels in om kinderen voor te jokken, hun iets te beioven; of\'met iets te dreigen zender dat zij daar gevolg aan geven, zij plagen de kinderen met atler- lei logenaclitige beloften en spoedig daarna ziet liet kind zelf in, dat men het iets voorgejokt heeft. Hierdoor leert het kind liegen zonder het
zelf te -weten of er aan te denken dat het zonde is. Men kan daarom met reden zeg- gen dat men zich nog meer bezondigt door een kind voor te liegen dan een volwassene, omdat men het kind een slecht voorbeeld geeft en medewerkt om bet tol een onbe- schaamden leugenaar te maken. Daarom moet ge u niet alleen ten wille
|
|||||
|
25
|
|||||
|
van het heil uwer eigene ziel voor de logen
■wachten, maar evenzeer ten wille van de kinderen die u zijn toevertrouwd. Lieg de kinderen nooit voor, onder welkvoorwend- sel ook, doe geene beloften of bedreigin- gen wanneer ge niet van zins zijt die ten uitvoer te brengen; b. v.: ik zal het uw vader of moeder zeggen, ik zal u klappen geven. — Lieg ook niet uit aardigheid; want daardoor beleedigt gij God. Er is noy eene allerverderfelijkste soort van liegen waartegen ik uernstig wil waarschuwen, namelijk door de kinderen vrees aan te jagen met spook- histories of dwaze vertelsels van den Boeman en diergelijke; als het kind u gelooft kan het \'s nachts niet slapen van angst; gelooft het u niet, dan weet het dat gij eene leu- enaarster zijt. Komt ge in een gezin waar e kinderen aan het liegen gewoon zijn, beijver u dan om hunne jonge zielen van deze onreinheid te zuiveren; zeg hun, dat God iedere logen haat, die niet vergeet en een grooten afschuw daarvan heeft; dat de duivel de vader van de logen is en zich verheugt als de menschen logenaars zijn even als hij zelf; dat men zich liever de tong moet afbijten dau een logen te zeggen. Vertel hun van de Martelaren, hoe deze door een enkele logen zich van de smarten van een gruwzamen dood hadden kunnen |
|||||
|
26
|
|||||
|
redden, maar liever op de vreesselijkste
-wijze zich lieten doodmartelen dan God te beleedigen door een logen. Houd hun dit telkens voor oogen, als de kinderen gelogen hebben of daartoe in verzoeking zijn. Kin- deren zien spoedig in hoe schoon de waar- beid is en dat het als een groote eer wordt aangemerkt als men zeggen kan: dat kind liegt nooit; alles wat het zegt is zuivere waarheid. Hoeveel moeite geeft een kindermeisje zich
niet om door wasschen, kammen en behoor- lijke kleeding het kind een aangenaam voor- komen te geven, en dat is zeer goed, maar het heeft veel meer waarde wanneer ge de ziel der kinderen van de vlekken en onrein- heid die de logen nalaat tracht te zuiveren. Hoe schoon is de ziel van het kind dat om geen prijs met opzet liegt, op welks een- voudige gezegden men even vast vertrouwen kan als wanneer een eerlijk man een eed gezworen beeft! En er zijn zulke kinderen, die, wanneer
ze christelijk onderricht genoten hebben, in den geest der Martelaren door angst noch beloften van de waarheid af te brengen zijn. Ik hebeen stil en schuchter meisje gekend, ze woonde in een armzalig buisje; de vader was een ruw en driftig raensch. Nu werd eens iemand doodgeschoten, doordat jagers |
|||||
|
27
|
|||||
|
en stroopers met elkaar aan het i echten
geraakt waren, Daar de vader van het meisje ook onder verdenking lag, begeerden beide ouders van het kind dat zij voor het gerecht zou verklaren dal haar vader op dien tijd t\'huis geweest was, opdat hij niet in de ge- vangems zou komen. Het meisje zeide ech- ter eenvoudig: Ik mag niet liegen, en bleef daarbij. Maar de mensch moet niet alleen in zijne
woorden, maar in al zijn doen en laten openhartig en oprecht zijn. Het zou een slecht voorbeeld van valschheid zijn, wan- neer gij u, als ge met hen alleen zijt, ruw en onvriendelijk betoondet en daarentegen in het bijzijn der ouders doen alsof ge hen boven alles lief hadt, maar ik wil u nog voor iets anders waarschuwen wat hen tot onoprechtheid zou kunnen verlokken. De moeder hoort dikwijls de kinderen uit
over de kindermeid, vooral wanneer deze nog niet lang in huis is. Hebt ge dus in het bijzijn der kindereu eene onhandigheid be- gaan, of zijt ge met hen hier of daar ge- weest. wat ge voor »uw volk" liever niet weten wilt, dan komt ge zoo licht in ver- zoeking om de kinderen te dwingen de waar- heid te verzwijgen of eene onwaarheid te zeggen, daardoor geeft ge rechtstreeks aan- leiding dat de kinderen veinzen. Laat u Jie- |
|||||
|
28
|
||||||
|
ver door uw mevrouw beknorren dan dat
ge de kinderen tot u-we medeplichtigen maakt. |
||||||
|
VIII.
Recht en onrecht.
Het spreekwoord zegt: -De leugenaar is
ook een dief". Dit is niet geheel juist; wèl als men het omkeert: Een dief is altijd een leugenaar. Als de kinderen nog heel klein zijn, grijpen ze naar alles wat ze zien en wat hun bevalt; heeft een kind echter zoo- veel begrip dat men met hem praten kan, dan moet ge hem berispen wanneer het iets nemen wil dat hem niet toebehoort, b. v. eene bloem of het speelgoed van andere kinderen, liet mag er omvragen, maar moet ook tevreden zijn als het hem niet gegeven wordt. Over het algemeen begrijpen de kin- deren zeer spoedig hel schoone gezegde van den Heiland: Alle dingen dan die gij wilt dat u de menschen zouden doen. doet gij hun desgelijks; waarvan de spreuk is alge- leid: wat gij niet wilt dat u geschied, doe dat ook aan een ander niet. Deze les moet als het ware in de ziel der kinderen worden ingeprent, doordat die woorden hun bij elke gunstige gelegenheid worden gezegd en tel- |
||||||
|
29
|
|||||
|
keus herhaald, opdat ze hen bijblijven tot
zij menschen geworden zijn. Wanneer b. v. een kind iets van een ander heeft bedorven of in den tuin of het veld over bloemen en planten loopt, vraag dan: zoudt ge bet pret- tig vinden als anderen van u iels kapot maakten of vertrapten? en als het kind dan moet bekennen dat bet dat niet gaarne zou willen, zeg hem dan opnieuw welk gebod God aan alle menschen gegeven heeft en voeg daarbij: God slaat u altijd gade of ge iemand leed veroorzaakt, of\'u iets vanande- ren toeeigent of bederft en dat blijft dan opgeteekend en na den dood krijgt ge de straf daarvoor. Kinderen moeten er vooral dikwijls aan herinnerd worden dat andere menschen ook Gods kinderen zijn en dat Hij het armste en gebrekkigste kind even lief heeft als het voornaaiHste, ja nog veel meer wanneer het arme kind gehoorzamer is en meer bidt. Aan kindereu die nog niet school gaan kan men de geschiedenis van den rijken man en den armen Lazarus ver- tellen , vooral aan kinderen van rijke ouders, die gewoon zijn in overvloed te leven. |
|||||
|
m
|
|||||
|
IX.
Nederigheid en lioovnardij.
De Heiland wil dat wij van de kinderen
zullen leereu wat nederigheid is: deze deugd is Gode het liefste in de kinderen, daarom heeft de Heiland gezegd: Laat de kinderen tot mij komen, want deuzulken is het Ko- ninkrijk der Hemelen. Zie, een onschuldig kind laat zich niets voorstaan op verstand of schoonheid, op rijkdom en rang der ouders; het ziet met eerbied op tegen ieder volwassen mensen, eu nu is dit het treu- rige van de zaak, dat juist die volwassene menschen deu hoogmoed die hen bezielt opzettelijk in de jeugdige ziel van het kind overplanten, alsof daar geen kwaad instak. Ik wil u op eeujge dingen opmerkzaam ma- ken, opdat ge u wachten zoudt datgene te verwoesten waaraan God het meeste welge- vallen heeft: de tot nederigheid gestemde kinderziel. Men zegt tot het kind; Wat h&b je een mooie jurk aan, wat zie je er netjes uit en dan zet men ten overvloede het kind voor den spiegel opdat het zich zelf zou kun- nen bewonderen. 01 men brengt het in het hoofd dat zijne ouders rijk en voornaam zijn, dat hij ui zij ook eenmaal een heer of dame woideu zal; zulke praatjes zetten voor den |
|||||
|
3i
|
|||||
|
duivel der hoovaardij de deur -wagenwijd
open. Evenzoo wordt het kind ingebeeld, wanneer men het met andere kinderen ver- gelijkt en dan de voorkeur geeft; b. v. gij zijt sterker, gij kunt beter lezen, gij hebt mooier speelgoed, gij zijt braver, vroomer kind; die andere kinderen zijn stout, ik houd veel meer van u. Daardoor wordt het kind niet alleen eigenlievend maar ook liefde- loos, omdat het meer en beter -wilschijnen dan andere kinderen. Ge moet daarom een kind nooit prijzen voor iets dat voor God geen waarde heeft, ook inoogt ge het voor vlijt, gehoorzaamheid en braafheid slechts in zooverre prijzen dat het de opgewektheid daartoe behoude. Het is ook uadeelig wan- neer ge in het bijzijn der kinderen vertelt wat ze gezegd of gedaan hebbeu en hoe knap ze zijn; hooreu ze dat, zoo verheelden zij zich spoedig een persoon van belang te zijn en de kinderlijke nederigheid gaat verloren. Ook moet ge het kind terechtwijzen als het zich zelf wil prijzen over iets wat het gezegd of gedaan heelt, of waartoe het zich reeds in staat acht. — Zeg dan eenvoudig, dat be- tcekent niets voor God, en heelt hetinder- daad iets goeds gedaan, zeg dan: de hoofd- zaak is dat de lieve God het weet, en het verkrijgt meer waarde als de menschen het niet weten. Misschien vraagt ge, steekt er |
|||||
|
32
|
|||||||
|
dan kwaad in als men de menschen wil be*
hagen ? De H. Schrift geeft ons daarop uit- drukke lijk antwoord. De Apostel Paulus zegt: Wilde ik den menschen behagen, zoo ware ik Christus\' dienaar niet. Eu de Heiland leert ons dat wij de eer der menschen niet moe- ten zoeken, maar alleen de eere Gods en dat het geen waarde heeft als men iets doet om van de menschen gezien te worden, b. v. bidden, om voor vroom gehouden te worden. |
|||||||
|
X.
De Liefde.
Kinderen zijn zdd geneigd om alle men-
schen lief te hebben, dat betover hel alge- meen niet moeielijk is om de liefde van een kind te verwerven; maar hoe natuurlijk dit zij, het is toch die liefde niet welke God van ons verlangt. Een hond heeft zijn mees- ter lief, springt tegen hein op en likt hem, maar als er een arm mensch voorbij gaat dan blaft hij daartegen en bijt hem dikwijls bovendien. Cij moet het kind tot eene christe- lijke liefde opwekken, dal wil zeggen: het moet ieder mensch, zonder uitzondering, liefhebben, wijl ieder mensch naar Gods beeld geschapen en door hem gelijkelijk be- |
|||||||
|
■
|
|||||
|
33
mind wordt. Ik bedoel daar niet mede dat
een kind niet rneer van zijne ouders en naaste betrekkingen mag houden dan van vreemden, maar ik wil er meê zeggen dat het niemand vijandig mag zijn en iedereen vriendelijk moei bejegenen. Ge moogt daarom nooit dulden dat een kind anderen uit- scheldt of leed aandoet, of bespot en ge moet er u wel voor wachten om zelve de kinderen liefdeloos te maken, door, in hunne tegen- woordigheid, van anderen , misschien zelfs wel van hunne ouders, kwaad te spreken, laten de kinderen nooit liefdelooze of eerroovende uitdrukkingen van u hooren, als ge met an- deren in gesprek zijt en blijf nooit met hen staan waar gevochten, gescholden of ge- vloekt wordt. Wanneer kinderen zien of denken dat
anderen worden voorgetrokken of iets be- ters krijgen wekt dit spoedig hun afgunst op; bemerkt ge dat, vertel hun dan de ge- schiedenis van Kaïn en Abel, of van Saul en David, en hoe afgunstig de duivel is. Daarom moeten ze telkens een Onze Va- der bidden, wanneer zij de afgunst in zich voelen opkomen. Ze moeten dit ook doen , als anderen hun verdriet hebben aangedaan; klaagt een kind daarover, zeg dan: >nu moet ge een Onze Vader bidden voor bet kind dat u bespot of geslagen heeft, opdat het |
|||||
|
:\\\\
|
|||||
|
braver worde." Ook moet ge de kinderen aan-
sporen dat zij iets voor een ander zullen overhebben. Al zijn het maar kleinigheden waarmede zij iemand genoegen kunnen doen, toch wordt daardoor de Helde tot den naaste gekweekt en dat is overal en altijd Gode en ook den menschen welgevallig. Alle christe- lijke kinderen moeten toenemen in liefde en goedheid voor God en menschen, zooals de 12jarige Jcsus hen daarin tot voorbeeld is geweest. Een kind maakt zich juist daardoor bemind, wanneer het zich ten allen tijde goed en vriendelijk en hulpvaardig betoont; net moet zich vooral liefderijk gedragen je- gens jongere broertjes en zusjes, op hen passen en hen helpen waar het noodig is. Er is veel aan gelegen dat het kind ook
een dankbaar hart bezit; daar kunt gij vee] toe bijdragen en hen als het ware de dank- baarheid in het hart planten, door hen tel- kens te herhalen dal alles wat hun dagelijks geschonken wordt van God komt, gezond- heid, kracht om te loopen, spijs en drank en kleêren, dat zelfs zijne ouders dit van God ontvangen hebben om het hem te schenken. Eene vrome vrouw wilde eens haar zesja-
rig peetekind leeren hoe zij alles aan God te danken had. Het kind zeide: 0 dat is niet waar, ik heb mijne nieuwe jurk van mama gekregen, ze heeft het goed bij een |
|||||
|
38
|
|||||||
|
jood gekocht en papa heeft liet geld gege-
ven, dat hij gekregen had voor eene schil- derij die hij gemaakt heeft. Dat kleine ding had zo\'d niet gesproken wanneer het al vroeg geleerd had dat de schilder oog en hand en ook zijne kunst van God gekregen had. Daarom moet het kind bij alles wat het
van zijne ouders of andere menschen ont- vangt in dezen als het ware Gods afgezan- ten zien, door wier tusschcnkomst God zelf hem dat goede doet toekomen, nooit moet hij hen alleen maar voor alles ook den Aller- hoogste danken. |
|||||||
|
XI.
medelijden.
Kinderen zijn meestal nog te onnaden-
kend om het lijden van anderen op te mer- ken of te gevoelen, daarom moet ge bij hen die schoone deugd welke medelijden heet aankweeken, Vertel hun of doe hen bij ge- legenheid opmerken hoe weinig de arme Be- zit, hoe menigeen zelfs zonder schoenen door de sneeuw moet gaan, hoevelen \'s Zon- dags niet naar de kerk kunnen gaan omdat zij geen voegzame kleèren hebben. Hoe me- nig kind met St. Nicolaas niets krijgt, omdat de ouders te arm zijn, hoeveel angst menige |
|||||||
|
36
moeder heeft of ze morgen nog wel iets zal
hebben om hare kinderen te eten te geven. Het is van veel belang dat het den kinde- ren reeds geleerd -wordt hoe treurig het er bij de armen kan uitzien, want daardoor leeren ze medelijden met hen te hebben en weldadig te zijn als ze eenmaal over hun eigen goed kunnen beschikken. Hoe dikwijls kan een kind van het zijne iets besparen om het den arme te geven, b. v. brood of vruch- ten. Vraag nu en dan eens, als degeleeen- heid zich daartoe aanbiedt, of ze het willen doen. Hetzelfde geldt ook voor zieken. Het is niet moeielijk om bij kinderen het mede- lijden op te wekken, wanneer ze het lijden van anderen begrijpen; toonen zij zich ruw en onmeêdoogend, dan komt het meestal slechts daardoor dat ze nog niet inzien hoe veel de zieke lijden moet. Ge moet daarvoor als het ware het kind de oogen openen, ge moet hem zeggen, hoeveel de kranke verdu- ren moet, hoe menigmaal hij den ganschen nacht niet slapen kan en hoe vaak zijne ziel daarbij gekweld wordt door kommer en zor- Êen. Daarom mogen de kinderen in de na-
ijheid der zieken geen leven maken, en be- reidwillig zijn om iets tot verzachting te doen of te geven. Ziet ge een kind lachen of spot- ten met gebrekkige menschen, zeg hem dan dat, door zijne liefdeloosheid, zijne ziel nog |
||||
|
37
|
|||||
|
veel meer misvormd is dan het lichaam van
dien gebrekkige, en dat God, wanneer hij zich niet verbetert zijne ziel als een giftig ongedierte in het vuur zal werpen. Toon ook zelve uw medegevoel voor ieder-
een . ook voor kinderen. Zoovele kleinighe- den schijnen het kind een zwaar kruis toe, schreit net daarover, lach hem dan niet uit of beknor hem niet, maar troost hem en breng hem tot bedaren, dan ondervindt het kind hoeveel troost het geeft wanneer ande- ren bij verdriet of zorg hun medegevoel toonen. De dieren gevoelen wel is waar de smart
niet in dezelfde mate als de menschen, maar ze zijn toch ook schepselen Gods en daar God voor het dier zorg draagt, duldt Hij ook niet dat wij het onnoodig plagen of angst aanjagen. Ge moogt nooit toelaten dat de kinderen een dier behandelen alsof het hou- ten speelgoed ware. Een schadelijk dier mag men dooden maar zonder het vooraf te pijni- gen; overigens mogen de kinderen een dier geen leed doen, niet slaan of schoppen of met iets gooien dat hem zeer kan doen. Wordt een vlieg of tor een poot uitge-
trokken of een hagedis de staart afgesneden, dan kan liet diertje niet schreeuwen, maar zijn Schepper ziet die wreedheid. Leer daarom aan de kinderen deze bijbelspreuk: Alles |
|||||
|
38
|
|||||||
|
-wat bestaat hebt Gij lief, o God, omdat Gij
niets geschapen hebt om het te haten. Maar men kan ook op tegenovergestelde wijze mis- doen, soms wordt een hond of kat overdre- ven of onbetamelijk boven een mensch vöór- getrokken, zoodal het dier betere kost ge- gund wordt dan aan de meid in de keuken. Als ge die neiging bij de kinderen opmerkt berisp hen dan en zeg hun dat alle dieren der wereld voor God niet zooveel beteeke- nen als de armste bedelaar. Overdreven tee- derheid voor de dieren moet ge ook niet dulden; het is b. v. hoogst onwelvoegelijk om een hond of kal te kussen of op de armen te dragen. . |
|||||||
|
XII.
GrelMtorzaamheïd.. Iedereen die met kinderen moet omgaan
heeft gaarne dat zij gehoorzaam zijn. want, wat is er met onwillige kinderen aan te van- gen ? Men heeft er dagelijks verdriet van. Maar doorgaans missen zij, die voor de kin- deren gesteld zijn den slag om hen gehoor- zaam te maken. Dreigen, schelden en klap- pen uitdeden is daartoe het beste middel |
|||||||
|
3f)
|
|||||
|
niet, altijd knorren en op bevelenden toon
spreken evenmin. Driftige woorden en daden doen u de achting en liefde der kinderen verliezen en juist die moet ge trachten te verwerven om hen volgzaam en gewillig te doen zijn. Wees goed en vriendelijk jegens hen, maar ook ernstig en vastberaden waar het noodig is. Beperk de kinderen niet te veel, laat hen vrij waar het onverschillige zaken geldt en beveel hen alleen datgene waar inderdaad iets aan gelegen is, b. v. dat zij hunne bepaalde gebeden doen. Als ge hun iets verbiedt wat zondig ot\' schade- lijk is, b. v. anderen uitschelden, of te dicht in de nabijheid van paarden of water ko- men, spreek hen dan duidelijk en beslis- send toe, maar ge moet volharden bij het- geen ge gezegd hebt eu desnoods dwang ge- bruiken als de kinderen toch ongehoorzaam blijven. Eigenlijke straften kan een kindermeisje
op ongehoorzame kinderen niet toepassen omdat vele ouders uit blinde liefde in geen geval gedoogen dat men de kinderen zeer doet; ge moet namelijk de kinderen nooit slaan, een klap om de ooreu kan zelfs voor jonge kinderen zeer gevaarlijk zijn; ook is het voor vele kinderen groole straf, wanneer ge als zij ongehoorzaam geweest stijn eenigen tijd zeer ernstig en stilzwijgend zijt; dit is |
|||||
|
10
|
|||||
|
ook de beste terechtwijzing wanneer een
kind driftig en stout is. Ge moet echter niet begeeren dat de kin-
deren aan u alleen ondergeschikt zijn; zij moeten hunne ouders en overige huisgenoo- ten evenzeer gehoorzaam wezen. Wanneer de kinderen in hunne jeugd
niet leeren om te gehoorzamen aau die over hen gesteld zijn, zullen zij, volwassen zijn- de , evenmin Gode gehoorzaam zijn, en alzoo slechte menschen worden. Zeg daarom dikwijls aan de kinderen dat
God alleen in gehoorzame kinderen welge- vallen heeft en dat alle zonde en ellende haren oorsprong heeft in de ongehoorzaam- heid van den duivel en de eerste menschen, maar dat de Heiland, van kindsbeen af tot aan het kruis gehoorzaam was en daardoor ons heeft geholpen om in den Hemel te ko- men, als wij ook gehoorzaam zijn. Zorg even- wel dat ge deze lessen niet onvruchtbaar maakt, door zelve een •voorbeeld van onge- hoorzaamheid voor de kinderen te worden, wanneer ge in menig opzicht uwen meesters niet ondergeschikt zijl, of onder brommen en knorren hunne bevelen ten uitvoer brengt. Ge moogt ook nooit tegen de kinderen over de gebreken hunner ouders spreken, want daardoor zoudt ge hen den verschuldigden eerbied doen vergeten. Zij moeten door u |
|||||
|
*1
|
|||||||
|
integendeel voortdurend aan het vierde ge-
bod herinnerd worden. |
|||||||
|
XIII.
Gtodadlenatzin. De mensch is door God geschapen, opdat
hij Hem kenne, liefhebbe en in Hem zalig worde; daarom zou het er met het liefste en gehoorzaamste kind treurig uitzien, wan- neer het niets van God hoorde en geene be- geerte had om Hemteleeren kennen, want al onze woorden en werken, ofschoon die der wereld goed en prijzenswaardig toeschijnen, beteekenen niets, wanneer wij daarbij niet aan God gedacht hebbon. Het is daarom uw heilige plicht, vooral
dan wanneer de ouders hunne kinderen daar niet in voorgaan, om hen zooveel in uw ver- mogen is aan de vreeze Gods en een gods- dienstig leven te gewennen , zij zullen dan ook u veel beter gehoorzamen. Door den II. Doop is de ziel der kinderen
in zekere mate geheiligd en daardoor zeer ontvankelijk voor de godsdienst. Maar ge- lijk een zaadkorrel slechts bij regen en zon- neschijn ontkiemt en opwast, zoo moet ge het kinderlijke hart ook tot vroomheid op- |
|||||||
|
42
|
|||||
|
wekken door uw voorbeeld en door dikwijls
te spreken over den lieven God, gezijtdaar- toe zoo menigmaal in de gelegenheid door alles wat u omgeeft. Zeg nun, als ze ver- wonderd zijn bij het booren van den don- der of het zien van een gaven boom of\' wanneer ze met aandacht naar den sterren- hemel opzien, dat God ons in dat alles zijne Almacht en Majesteit wil toonen, want dat Hij de Allerhoogste daar boven dien sterren- hemel troont in onbeschrijfelijke heerlijk- heid en door milliocnen engelen wordt aan- gebed>:n, die nog heerlijker dan de sterren zijn, maar ook dat Zijne liefde en goedheid ons door tusscheiikomst der menschen alles heeft geschonken, wat wij hebben en genie- ten en dat de bloemen m zoo grooten over- vloed door Hem geschapen zijn, om daar- mede om onzentwil de aarde te versieren. Vertel hun wanneer een lijk wordt voorbij- gedragen, dat alle menschen moeten ster- ven , omdat Adam en Eva gezondigd hebben tegen Gods gebod en dat een iegelijk die in zijne zonde sterft, in de hel geworpen wordt, wijl de zonde een gruwel is voor den Heiligen God. Leer hun dat God alwetend en alom tegenwoordig is, zoodat Hij alles ziet en hoort wat de menschen gedurende hun gehcele leven gedaan, gesproken en ge- dacht hebben en zoo komt ge er als hel |
|||||
|
43
ware van zelf toe, om met hem over den
lieven Heer Jesus te spreken, die, om ons van die zondenschuld te verlossen, den Hemel heeft verlaten en voor ons geleden heeft en gestorven is. De kinderen mogen nooit vergeten Hem hun eerbied te r>e- toonen, wanneer zij een Crucifix of eene Kerk voorbijgaan, of wanneer gij hen mede neemt naar de II. Mis en wanneer er op Donderdag en Vrijdag voor de preek ge- luid wordt, zullen zij ook het bidden niet vergeten. Zorg vooral dat de kinderen bij alles wat op den godsdienst betrekking heeft, zich ernstig en eerbiedig gedragen; vooral mogen zij in de Kerk en bij het gebed niet rondkijken , maar nederknielen, de handen vouwen en alle woorden van het gebed, langzaam en duidelijk uitspreken, geef hen daarin zelve een goed voorbeeld, herinner er hun dikwijls aan dat God daar is. Ook wanneer de kinderen bevreesd zijn, om al- leen in eene kamer te slapen, zeg hen dan God is diitir, geen geest kan u iels doen of u schrik aanjagen, want ze zijn allen in de macht van God en kunnen zich niet bewe- gen of vertoonen buiten Zijn wil. Spreek ook dikwijls tot de kinderen over de lieve H. Moeder Gods; toon hun haar beeld, leer hun den engelengroet en. andere gebedjes tot haar, waardoor zij vroeg reeds die ge- |
||||
|
44
|
|||||
|
zegende Maagd liefhebbeu, vereeren, aan-
roepen en zich tot Haar -wenden. Vertel hun hoe ieder kind een Beschermengel heeft en hoe zij dien vreugde kunnen geven of mishagen door hun gedrag.\' Bid dagelijks met hen, niet lang achter-
een maar dikwijls en leer hun veel korte gebeden. Wanueer gij de kinderen vóór- bidt, toon hun dan door eene eerbiedige houding, ernstig en langzaam spreken, hoe groot de eerbied voor God moet wezen, zeg hun ook hoe men bij het gebed er aan den- ken moet, dat God nabij ons is en toehoort en onze geheele ziel doorziet. Zeg hun b. v. dat er drie Onze Vaders zijn, een gouden, een zilveren en een van stroo, al naar ge- lang men bij het bidden aan niets anders denkt dan aan God, of dat andere gedachten zich daar tusschen mengen, of dat men slechts met den mond het Onze Vader op- zegt, terwijl men aan andere dingen denkt. Aan het slot van dit boekje wil ik eenige korie gebeden en spreuken toevoegen, welke gij zelf kunt bidden en aan de kinderen moogt leeren. Kinderen hooren ook gaarne zingen en
zingen zelf ook gaarne, het is hun hetzelfde of net wereldsche of vroome liedjes zijn. Voor u mag dat echter niet onverschillig wezen, leer den kinderen godsdienstigelie- |
|||||
|
45
|
||||||
|
deren zingen, met het gezang neemt hunne
ziel ook de beteekenis der woorden in zich op en geniet daardoor godsdienstig voedsel. Goed en kwaad groeit gelijktijdig op in de jeugdige ziel en schiet daar wortel, zorg dus dat de kinderen alleen het goede zien, hoo- ren en beoefenen. Ten slotte wil ik u hier nog opmerken
dat gij de moeder bij de opvpeding der kin- deren te gemoet moet komen; daarom is het ook uw plicht om haar opmerkzaam te maken welke fouten eu gebreken gij in de kinderen hebt ontdekt, opdat zij zoo naauw- keurig mogelijk wete in welk opzicht hare kinderen verbetering noodig hebben. |
||||||
|
XIII.
Draag zorg voor uwe eigene ziel*
Uwe eigene ziel heeft echter ook behoefte
aan vorming. God heeft ons menschen op zoo wonderbare wijze geschapen- en samenge- steld, dat wij onze eigene ziel kunnen ver- anderen. Wij kunnen die slechter maken dan ze nu is, wij kunnen ze ook verbeteren en daarvan hangt ten laatste hemel of hel voor ons af. Aangezien wij echter door de erf- zonde meer tot het kwade dan lot het goede |
||||||
|
16
|
|||||
|
geneigd zijn en wijl het leren den mensch
aan zoovele verzoekingen tot zonde bloot- stelt, zoo kost het moeite en inspanning om een waarachtig goed Christen te zijn en een- maal zalig te worden. Ik wil u nu eenige regelen voorschrijven waaraan ge u ook in uwen stand te houden hebt om de verzoe- king tot het booze te weerstaan en eenmaal een kind der zaligheid te worden. Bedenk wel welk eene groote waarde uwe
ziel heeft. Gij moogt God Vader noemen, gij zijt door Christus verlost. Hij heeft in het Avondmaal dezelfde gemeenschap met u als met eene vorstin en de H. Geest heeft u geheiligd zoodat uw lichaam zelfs eene hoogere wijding heeft ontvangen dan eene gewijdde kerk. Verwaarloos daarom u zelve niet. Het zal u naarmate gij voor uwe eigene ziel zorgt ook duidelijker en meer tot ge- wetenszaak worden hoe gij voor het heil der u toevertrouwde kinderen moet zorgen. Het eerste en belangrijkste is: Bewaar
uwe onschuld. De betrekking van het kinder- meisje is in zooverre gevaarlijk dat het vele wandelen met de kinderen toch eigenlijk eene soort van lediggang is. Men kijkt én laat zich aankijken en de gedachten dwalen rond als de oogen. Ge moet derhalve over u zelve waken dat door deze leefwijze uwe \'ziel geen schade lijdt. Wanneer het mogelijk |
|||||
|
4T
|
|||||
|
is, is het voor u zelve en voor de kinderen
beter om met hen in den een of anderen tuin te gaan dan op de openbare plaatsen van uitspanning. Ga niet daar «aar aanlei- ding is om met manspersonen in aanraking te komen, b. v. daar waar soldaten zich op- houden; wil een jongmensch u aanspreken, toon hem dan dat ge u niet met hem wilt inlaten, laat u ook niet met minnarijenin, tijdverdrijf, ijdelheid en zinnelijkheid ver- leiden daartoe, en zoo het al niet tot het ergste komt, toch is iedere omgang, waarbij geene bedoeling of zeker uitzicht op een huwelijk bestaat, Gode ongevallig en alzoo zondig; daarom wordt een jong meisje dat op straat of openbare plaatsen met allerlei manspersonen praat en lacht door iedereen geminacht. Al ware het zelfs dat de belofte om te trouwen niet gelogen was, watzoudt e er bij winnen ? Er is geen grooter ellende an een huisgezin met kleine kinderen en groote armoede. Wilt ge u daarin begeven ? Wees bovenal voorzichtig, wanneer er man- nen in het huis wonen waar ge dienstbaar zijt. Wees ernstig en kort in uwe antwoor- den en houd geen onnoodige praatjes met hen; neem vooral geene geschenken van hen aan, zulke geschenken zijn vaak het hand- geld van den duivel. Wanneer een van hen u lastig valt, dreig hem dan dat ge het aan |
|||||
|
iS
|
|||||
|
de vrouw des huizes zult zeggen en doe dat
ook, wanneer hij u blijft vervolgen. Als ook dat niet helpt, zeg dan dat ge uit uw dienst gaat als men u niet niet rust laat. Ge moogt in geen huis blijven dat voor u gevaarlijk is, al trekt ge daar een goed loon , anders verkoopt ge voor geld het kostbaarste goed dat ge nooit meer terug kunt krijgen: uwe maagdelijke onschuld. — Hier in het bij- zonder geldt de uitspraak van den Heiland: Wat zou het den mensen baten of hij de gansche wereld won maar schad " leed aan zijne ziel? En wanneer geuit liefde tot God een voordeeligen dienst, waar ge het overi- gens goed had, opgeeft, zoo moogt ge er u op verlaten dat God het u vergelden zal en alles voor u ten beste leiden. Verzuim ook niet uwen biechtvader om raad te vragen wat ge in zulk een geval doen moet, wan- neer gij zelve het kwade niet wilt. Om geen andere reden moei gij een dienst verlaten waar niets u verhindert om een braaf en christelijk leven te leiden, al werd u bij een ander een grooter loon aangeboden. Ook moet uwe gehechtheid aan de kinderen en hunne Helde voor u, u terughouden om dik- wijls van dienst te veranderen. Zij die nergens lang blijft, komt licht in
verdenking dat ze niet goed bruikbaar is of de een of andere slechte eigenschap bezit. |
|||||
|
.
|
|||||
|
49
Uwe roeping is om God boven alles lief te
hebben en te vreezen; de Godzaligheid alleen voert tol het ware geluk in tijd en eeuwig- heid. Beschouw het daarom als uw heiligen plicht dat ge aandachtig uwe dagelijksche febeden doet. God is uw hoogste meester,
ien ge met nog grootere naauwgezetheid moet dienen dan demenschen. Wanneer de regel van het huis en de plaats zulks toe- laten, ga dan dagelijks naar de H. Mis, daar is uw gebed van meer kracht omdat de Hei- land tevens zijn voorspraak in de weegschaal legt. Op plaatsen waarde vroeg-Mis gelezen wordt, kunt ge het wellicht zoo schikken dat ge die dagelijks bijwoont als de kinderen nog slapen; kan dat echter niet zoo zijn dan moogt ge in den loop van den dag, als ge met de kinderen uitgaat, tot den Heiland in de kerk gaan. Evenals de ster der drie Wij- zen de plaats heeft aangewezen waar zich de Godmensen in de gedaante van een kindeke bevond zoo wijst u het eeuwige licht waar Hij in de gedaante eener Hostie vertoeft. Wanneer gij uwe ziel rein wilt bewaren voor God, dan is het van het hoogste belang dat ge dikwijls na goede voorbereiding gebruik maakt van de H. Sacramenten. Er bestaat geen middel waardoor ge zekerder in den gevaarlijken tijd der jeugd uwe ziel voor het verderf kunt bewaren dan dat ge op zijn 4
|
|||||
|
óü
|
|||||
|
minst iedere maand biecht en hoogtijd
houdt; kunt ge het meer doen dan is het zooveel te beter, ge moet u daarvan door spot noch schimp of ongerief laten terug houden, üe Heiland heeft nog zoo oneindig meer geleden, om lot u te ko- men in het 11. Sacrament. Wanneer eene meesteres u niet wil laten gaan, ofschoon ge er niets door verzuimt, zeg haar dan dat het tot haar eigen voordeel is, wanneer zij u dikwijls laat biechten, want dat het lier- haald ontvangen der H. Sacramenten tot gehoorzaamheid en nauwgezetheid aanspoort; voor liet overige moogt ge niet begeeren om alle godsdienstoefeningen bij te wonen, die daar Ier plaatse gehouden worden, en uw dienstplicht daardoor verwaarlozen. Ge moogt slechts eischen dat men u gelegen- heid geeft tot kerkbezoek en het ontvau- gen der 11. Sacramenten, zoo ver de katho- lieke Kerk dit voorschrijft. Ge zijt arm, an- ders waart ge niet dienstbaar: om iets te verdienen, zijt ge kindermeisje geworden, maar ge kunt nog iets veel beters daarbij ver- dienen als die luttele guldens loon van uwe meesteres. Wanneer ge namelijk alles wat ge doen
moet, üode ten ofler brengt, zoo neemt God dat aan als waart ge in Zijnen dienst, en Hij zal u daarvoor belooneu. Uit o lier |
|||||
|
51
brengt men op deze wijze: Denk en zeg bij
uw morgengebed even als Maria: ik ben een dienstmaagd des Heeren, ik wil den gan- schen dag Zijn wil volbrengen, en alles wat ik doe, denk, of lijden moet, wil ik, met de- zelfde gezindheid in het hart als Jesus en Maria, Gode offeren ter aanbidding, lof en dank. Denk in den loop van den dag veel daaraan, vooral wanneer ge iets doen of ver» dragen moet wat u zwaar valt, dat gij het om Gods wil lijden en doen wilt. Zie, de menseh denkt altijd aan iets, hetzij iets goeds, kwaads of onverschiliigs. Maak hetu tot eene gewoonte om bij Bezigheden die ge, om zoo te zeggen, werktuigelijk kunt verrichten, uwe gedachten bij God en gods- dienstige onderwerpen te bepalen of in uwe gedachten een gebed te doen. Hoe meer de ziel op deze wijze met God en Zijne Ueili- gen omgaat, des te beter en reiner zal die worden. Deze gedachten zijn als de bijen die honig en was voortbrengen, terwijl de wereldsche gedachten als wespen zijn die tot niets dienen maar wel steken en de vruchten bederven. Wanneer ge\'s avonds als de kinderen slapen tijd hebt om iets te lezen, neem dan uw gebedenboek of iets anders dat u stichten kan. Wacht u ech- ter dat ge uit nieuwsgierigheid naar cou- ranten of boeken uwer meesters grijpt, |
||||||
|
52
|
|||||
|
-want zoo licht kan de ziel daardoor vergif-
tigd worden. Wacht u ook voor lichtzinnige kamera-
den, wanneer ge in een ander meisje op- merkt dat ze veel over dansen of minna- rijen spreekt of dat ze eene kwaadspreekster is, die de menschen bebabbelt, vermijd dan den omgang met haar; zoek liever zulk eene tot vriendin die waarachtig christelijk opge- voed en gezind is. Ook vordert de eer en het christendom dat ge niet over uwe mees- ters klaagt en hunne gebreken openbaar maakt aan personen die er niet meê te ma- ken hebben; vragen anderen u naar uwe meesters, zeg dan het goede van hen en verzwijg hetgeen u mishaagt, al zijn zij zelfs oorzaak dat ge uw dienst verlaat, dan moet ge daarover niet spreken opdat ge u niet door het bekend maken van hunne gebre- ken aan eerroof schuldig maakt; al is het kwade wat ge van uwe meesters vertelt waar- heid, zoo is deze onnoodige openbaring toch eerroof en daarom eene zonde, welke ge u zoudt berouwen en die ge biechten moet. Vele dienstmeisjes gelooven dat zij te streng, of slecht behandeld worden, en zijn over iedere kleinigheid geraakt. Dit zijn eigenlijk ongelukkige wezens die een plaag zijn voor zich zelf en voor anderen; het getuigt daar- en tegen van een christelijk gemoed dat de |
|||||
|
53
|
|||||
|
mensch geduldig en onderworpen de weder-
waardigheden des levens om Gods wil draagt. Voor een ieder en ook voor u is het woord van den Heiland toepasselijk: Zoo wie ach- ter mij wil komen, verloochene zich zelf en neme zijn kruis op en volge mij na. Geduld en zachtmoedigheid maken ons schoon in de oogen van God en menschen. Ja, het ge- duld is zulk eene edele deugd dat juist net geduld van Christus aan het kruis door God is aangenomen als losprijs voor onze zon- den. Zoo moet ook gij met de gebreken der kinderen geduld hebben en Gode opdragen wat ge niet veranderen kunt. Aangezien gij waarschijnlijk uw geheele leven geen kinder- meisje zult blijven, moet ge u iedere gele- genheid ten nutte maken waarbij ge iets kunt Ieeren, b. v. kokeu, naaien, strijken. Wees zuinig met uw loon, verkwist het vooral niet aan opschik, kleed u eenvoudig en zindelijk, hoe meer eene vrouw door hare kleeding wil behagen zooveel te meer mishaagt zij haren God. Geef liever van tijd tot tijd kleine aalmoesen; God ziet het aan en zal het u eenmaal rijkelijk vergelden. Bid dan dagelijks tot God dat Hij u helpe om in de toekomst datgene te kiezen wat u en anderen tot heil verstrekt. Ten laatste is toch alles in Gods hand; wanneer ge als eene ware Christen leeft zal Hij het wèl met u maken, want er |
|||||
|
54
|
|||||
|
staat in de H. Schriftuur: Wie God lief heb-
beu hun keert alles ten beste. Zoolang gij echter kindermeisje zijt, moet ge u de uit- nemendsle van alle Heiligen, Maria, tot voor- beeld nemen. Zij heeft ook een kind op den arm en is toch de reinste onder de maag- den; wees ook gij in maagdelijken staat eene moeder over de u toevertrouwde kinderen, schenk hun moederlijke liefde, zij het al niet de liefde die alleen eene eigene moeder kan geven, dau toch om Gods wil, wijl ze Gods kinderen zijn. Eene rechtgeaarde moeder moet zichzelve
ten wille der kinderen beheerschen, slechte gewoonten afleggen, hare woorden wikken en wegen en wèl bedenken hoe haar spreken, doen en laten door de kinderen wordt op- gemerkt en invloed op hen uitoefent. Zij moet ook dikwijls van gemak en genoegen afstand doen; datzelfde moet ook gij doen om Gods wil \'voor het welzijn der kinderen. Wanneer ge zo\'d handelt zijt ge voor de
menschen wel een arm en gering meisje, zooals de Maagd Maria in haren tijd ook was; bij God zijt ge echter ineere, want Hij heeft u dezelfde zaak opgedragen als aan Zijne Hei- lige Engelen, namelijk die om overonschul- dige kinderen te waken. |
|||||
|
EENIGE KINDERGEBEDJES.
|
||||||||||
|
1. Bij het ontwaken.
Bij mijn ontwaken, lieve God,
Vergete ik nimmer Uur gebod, Dat ik, bij al mijn doen moet vragen, Of \'t U \'inijn God, ook zou mishagen. |
||||||||||
|
2. Aan den lieven Heiland.
Geef Jesus, mij dien vromen zin
Waardoor ik eens den Hemel win. |
||||||||||
|
Jesus , blijf mij steeds nabij,
Houd mijn ziel van zonde vrij, Leer mij bier zóó mijn plicht betrachten. Dat voor U Troon mij d\'Eoglen wachten. |
||||||||||
|
3. Bij het voorbijgaan van een kruis
Heer Jesus, IJ zij dank gebracht
Dat Gij de smart niet hebt geacht, |
||||||||||
|
56
|
|||||||||||||
|
Maar ook voor mij gestorven zijt...
Zoo zij mijn leven II gewijd! |
|||||||||||||
|
4. Bij het aanschouwen van den Ster-
renhemel of een schoone landstreek. Wal zijt gij groot en goed , o God!
Wat is Uw schepping schoon! Maak, dat ik leef naar Uw gebod, En zoo mijn dank betoon. |
|||||||||||||
|
Sterren zonder tal —
Zon, maan, ja \'tgansch Heelal
Schiep God de Heere!
Hem zij lof en eere. —
|
|||||||||||||
|
5. Aan de H. Moeder Gods.
0 Maria! sta ons bij,
Dat ons God genadig zij! |
|||||||||||||
|
Maria bid aan Godes troon
Voor mij tot Jesus, uwen Zoon. Hem zij de eer en heerlijkheid, Nu en in alle eeuwigheid! Amen. |
|||||||||||||
|
87
|
||||||||||
|
6. Aan den H. Engelbewaarder-
Gij , Heilige Engel, blijf gij mij nabij, Breid zacntkens uw\' vleugelen uit over mij; Geleid en bescherm mij, bij dag en bij nacht; Houd over mijn doen en mijn denken de wacht. En, als ik zoo eenmaal den Hemel mag winnen, Dan, Leidsman mijns levens, voer Gij mij daar binnen.
|
||||||||||
|
7. Vóór het eten.
0 God! die ons verzorgt en voedt,
En dat uit loutere liefde doet — Geef ook Uw zegen aan de spijzen, Waarvoor we Uw naam met eerbied prijzen. |
||||||||||
|
8. Na het eten.
Heb dank, o God, voor dranjk en spijzen
En zooveel andre gunstbewijzen Die Uwe liefd\' ons heden gaf. Wij wachten rustig \'t morgen af\', |
||||||||||
|
KINDERVERSJES EN SPREUKJES.
Begin en sluit den dag met God,
Dan wacht u een gezegend lot |
||||||||||
|
58
|
||||||||||||||||||
|
Bij al mijn doen, \'t zij vroeg of spade,
Slaan mij Gods Vaderoogen gade. |
||||||||||||||||||
|
Er is een oog dat alles ziet
Wat op het wereldrond geschiedt.
|
||||||||||||||||||
|
Wat boven onze krachten gaat
Daartoe is God alleen in staat. |
||||||||||||||||||
|
De kleinste bloem, het gras der velden,
Zijn wonderen, die Gods almacht melden. |
||||||||||||||||||
|
Wat gij den armen hebt gegeven
Schenkt God u weer in \'t eeuwig leven. |
||||||||||||||||||
|
Vrees duisternis noch eenzaamheid,
Daar waar Gods engel u geleidt. |
||||||||||||||||||
|
Gods kinderen zijn de braven;
De boozen — duivels\' slaven. |
||||||||||||||||||
|
Wacht u voor elke zonde, kind!
Ofschoon ge u heel alleen bevindt. |
||||||||||||||||||
|
59
Kind, of ge leelijk zijt of mooi,
Denk, de onschuld is uw liefste tooi. |
|||||||||||||
|
Niet enkel zonneschijn en regen,
Ook vreugde en leed zijn ous tot zegen.
|
|||||||||||||
|
Een kind is zoet,
Die iets dadelijk doet. Mijn ouders heb ik veel te lief
Dan dat ik hen door stoutheid griev\'.
|
|||||||||||||
|
Spreek weinig, want veel wat men zegt
Wordt soms ten kwade uitgelegd. |
|||||||||||||
|
Die eens gelogen heeft, o spijt!
Is voor altoos \'t vertrouwen kwijt. |
|||||||||||||
|
Wees altijd vriendelijk, zacht en goed,
Ook dan als men u onrecht doet. Wat gij niet wilt dal u geschied
Doe dat ook aan eeu ander niet. |
|||||||||||||
|
60
Spot met het leed van anderen niet,
Wie weet -wat morgen u geschiedt. |
||||||||||||||||
|
Denk ais de nijd uw /.iel beroert,
Waartoe hij Kaïn heeft vervoerd. |
||||||||||||||||
|
Het luisteren aan deur of wand
Is laf en laag en strekt tot schand. |
||||||||||||||||
|
Kleêren kosten geld en tijd,
Zorg dus dat ge proper zijt. |
||||||||||||||||
|
Ge moet geen dier uit gekheid plagen
Zoo min als gij, kan hij \'t verdragen. |
||||||||||||||||
|
Zoo moet ge leven, dat ge altijd
Op uwen dood zijt voorbereid. |
||||||||||||||||
|
Goeden nacht.
0 God! Gij hebt weer heel den dag,
Mij boven bidden welgedaan. Geef dat ik rustig slapen mag, En neem iniju dank voor alles aan. |
||||||||||||||||