W\\

* ,

BSP

m\\

Aangenaam is het mij op deze wijze een tcoord van
dank te kunnen richten tot de Hoogleeraren ^ toier
universitair onderwijs ik mocht genieten,

In het bijzonder geldt dit den EerevoorZitters van het
Gezelschap u Antonius Mnttluciis", aan wie ik vele
nuttige en tegelijk aangename avonden te danken heb.

Aan Uy hooggeachten Promotor, Prof. Molknokaaff,
ben ih veel verplicht voor den raad en de voorlichting
mij bij het samenstellen van mijn proefschrift verleend,
niet het minst ook daarvoor, dat uw belangstelling in
het onderwerp mij dit met voorliefde deed bearbeiden.

Tweede Hoofdstuk,
Regeling van de assurantie in guovis in verschillende
wetgevingen............

Deude Hoofdstuk,
De assurantie in quovis in hnnr aard cn wezen
nader beschouwd...........

Dc Assurantit in Quovis is een wijze van verzekeren,
welke op \'t gebied van dc Zee-Assurantie, zoowel in ons
land als elders, zeer vaak wordt toegepast.

Belangrijk voorzeker is zij, niet alleen uit practisch,
maar ook uit juridisch oogpunt iMïschouwd. Velerlei
moeiclijkhetlen doen zich bij liaar beschouwing op cn vclc
verscheidenheden treft men bij liaar aan. Do Nederlandsche
rcchtcr heeft dan ook enkele malen zich moeten uitspreken
over den aard cn het wezen der as-surantio in quovis. Dc
schrijvers over ons Handelsrecht in \'t algemeen, of over
ons Assuranticrccht in \'t bijzonder, hcl)l)cn hierover niet
of zeer weinig uitgcwijd. Ik jieb het daarom niet
ondienstig geoordeeld, dit tot onderwerp van mijn
ncadcmiRch proefschrift tc nomen.

Men vcrwaclitc van mij niet, dat ik in mijn verhan-
deling geheel volledig zal zijn; immers is dit al niet tc
vcrwachtcn van een dissertatie, men bedenke bovendien,
hoeveel moeicHjkhcdcn cn hindernissen hij op zijn weg
»noct ontmoeten, die dit ondcrwcrj) behandelt zonder op
t Msurantiegehlcd practisch onderlegd tc zijn.

Enkele inlichtingen van mannen, die zich dagelijks
op dit gebied bewegen, heb ik mij daarom dankbaar ten
nutte gemaakt.

Wat den inhoud van dit geschrift betreft, wil ik er
op wijzen, dat het derde hoofdstuk voor een groot gedeelte
gewijd is aan de zoogenaamde contractverzekering;
terwijl de Bijlagen , welke ik gemeend heb aan het eind
te moeten opnemen, zich alleen bepalen bij deze wijze
van verzekeren, die — zooals blijken zal — opgevat
moet worden als te behooren tot de assiirantie in quovis.

//Assurantie of verzekering is ccn overeenkomst, bij
welke dc verzekeraar zich aan den verzekerde, tegen
genot eener premie, verbindt oni dcnzclvc schadeloos t«
stellen wegens ccn verlies, schade of gemis van ver-
wacht voordeel, welke dezelve door ccn onzeker voorval
zoude lijden."

Aldus leidt dc Nwlcrlandschc wetgever in art. 21G
W.v.K. <lo behandeling van dc assurantie in het algemeen in.
Hoewel zeer terecht meermalen is opgemerkt, dat definities
in ccn wetboek af tc keuren zijn cn hoewel genoemde
definitie wellicht evenals in andere wetgevingen (cf. het
Algemeene Duit8che llandclswetbock cn het Frnnscliü
^Vctbock van Koophandel) ook in dc onze Imd kunnen
weggelaten wonlen , zoo geeft zij door haar juistheid in
elk geval dit voonlccl, dat men niet in twijfel kiui zijn
Welk karakter dc wetgever aan dc ver/ckcring tegenover
andere k.inHovorcciikomHtoii lieofl toegekend.

Ilct voorwerp dor verzokcnng nu is het belang dut
men heeft en dnt fnen tegen ccn mogelijk gevaar van
l)cnadceling wil waarlwrgen. Door ons aldus uit tc

drukken, beslissen wij voor ons een kwestie, welke onder
verschillende wetgevingen ontstaan is, en welke tus-
schen onderscheidene schrijvers tot verschil van opinie
geleid heeft. Velen hebben namelijk niet genoeg uit
elkander gehouden dc uitdrukkingen het voorwerp der
verzekering of het verzekerde voorwerp en het voorwerp,
waarin men belang heeft of ter zake waarvan schade
kan geleden worden. Mk. M. Rutgers van der LoEFF
heeft in zijn dissertatie (1) m. i. zeer terecht en voldoende
ten aanzien van onze wetgeving aangetoond, dat alleen
het belang van den verzekerde het voorwerp der ver-
zekering is, vooral door klaar en duidelijk de gewich-
tigste gevolgen cn toepassingen van dit beginsel in otizc
wet aan te wijzen. Al heeft deze schrijver zich iu
hoofdzaak bij onze wet bepaald, toch geldt zijn rcdencc-
ring even goed voor dc assurantie in andere landen. Ilct
is tc betreuren dat hier en elders zoo vele schrijvers zich
aan verwarring van dcnkbecldcu en tiitdrukkingcn tc dezen
opzichtc schuldig maken. Malsz spreekt dan ook van »die
falsche Ansicht, datz die Sache, an welcher das Interesse
des Versicherten haftet, Gegenstand der Versicherung
sei" (2) en gccft hiervan een duidelijk voorbeeld.

Met kracht kom ik op tegen dc meening, door
Prof. Diepjiuis (;i) verkondigd, als zou men ondcr-

(1) M. Rutuei» van DKIl IX)KFK, .|Ict MiunwÜc rontmcl cn
het vcrackcrbwr bcUnR inton.lcrhcid volgcni hel NcdcrlwjdKiho recht",
Uidcn 18GI.

(3) Mit. O. Dibi\'Huib .ll»n.lbock voor hel Ncdcrl. Ilandel-nH-hl",
2o dr. Groningen 1875, dl. 3 p«g. 42.

scheid moeten maken tusschen het onderwerp cn hot
voorwerp der verzekering; immers deze onderscheiding,
hoe aanlokkelijk ook, vooral om in deze moeilijkheden
een tiitweg tc vinden, moet men bij eenig nadenken
verwerpen.

Kortheidshalve zal men wel mogen spreken van het
verzekerde voorwerp om aan te duiden het voorwerp,
ter zake waarvan verzekering wordt aangegaan, als mon.
maar bedenkt, dat dit kortheidshalve aldus gebezigd
wordt, gelijk Malsz ook doet als hij in zijn bedoeld
voorbeeld spreekt van wdas versicherte Ilaus." Ook ik
zal in \'t vervolg mij wellicht wel cena ccn enkele maal
van die korte uitdrukking l>cdicnen, doch achtte het
noodig op deze kwcRtie to wijzen, welke ook met l)c-
trekking tot mijn onderwerp niet van eenig Iwlang
ontbloot 18, cn waaromtrent het in elk geval noodig Ir
partij te hcb)>cn gekozen.

Het voorwerp der verzekering duidelijk aan tc geven,
\'\'•al wel Btoods oen van dc eerste zorgen zijn van hen, die
een overcenkomRt van verzekering met elkander aangaan;
^n verzekeraar i^n verzekenlo hebben cr belang bij, dat
dit voorwerp voldoende oniRchreven wordt. Uit dio onj-
»chrijving moet blijken, welk belang de verzekenlo heeft

O) Mr. niKPlUTlH ta.|i. III JW«. 43 «cgl tcrwhl, «Inl het bclanR n««lcr
moet wonlcn MnKt><lut(l, «oo ilikwijU hd nlit aU vrrccnwIviRcI in iiicl
\'lUKcnp, WMfhij men Wajir heeft. Men vindt iliin «ok in «Ie mccMo
poliMcn v«n vcnwkcrinK nlcl nmlcr iunj{oiluiil, hood^nig tic iwinl vun hel
\'«InnR 1«, ,i«t do rerMkerinBincmer in een be|Minlde »*«k hoeft, wanneer
do clifcnw van dio luuk ii. ^

zaak moet zoodanig aangegeven zijn, dat noch over haar
identiteit noch over haar aard eenige twijfel mogelijk
zij, opdat de assuradeur later niet aangesproken kan
worden voor schade aan of verlies van eenig voorwerp,

dat niet in de overeenkomst begrepen wii», en du no-
ossurcordc zeker zij, dat hem dio schodc of dat vorlicn
vergoed zal worden. Is dit van belang bij elke soort
van verzekering, uit den aard der zaak zal dit vooral
van belang zijn bij dc zee-verzekering en inzonderheid
bij de cargo-verzekering. Bij de aanduiding der goederen
zal men dan ook niet volstaan met op te geven den
aard, de soort enz. dier goederen, maar zal men ook
moeten opgeven dm naam van het schip, waarin zij
geladen zijn of worden, ja zelfs dien van den kapitein,
die aan het hoofd van dat schip staat. De naam van
het schip is noodig, niet alleen om geen geschil t« hebben
over de identiteit der verzekerde goederen, maar cTcnzecr
opdat zij niet in een ander schip zullen geladen worden,
ten gevolge waarvan meerdere risico zal ktunicn ontstaan (1).
De naam van den schipper is van gewicht, vooreerst,
omdat men meerdere schepen van denzclfden naam heefl
cn vervolgens, omdat het ook voor do assuradeurs van

(I) Ilct ccno ichip tocb U lolidcr gebonwd dan het andere; wordt nu
op het twecdo in plonts van op hot ccratc afgeladen, dan xal dit roer den
aMuradcur ccn (;anich niet onvcrschilligo zaak zijn, in aanmerkini; Kcnunicn
de voonvaarden, waarop de vcrzckcrinR is aangtKaan.

Men bctlenkc bovendien, dat, afgezien van do soliditeit van den lionw
der nchcpcn, hel ccnc «chip veel sneller vaart dui het andere, zoodal dc
duur der riuico bij beide voor den assuradeur niet gelijk is, tenzij do ver-
zekering slecht« is aangegaan voor ccn bci>aaldcn tijd.

belang is te weten, wie het schip zal voeren waarin
zich de verzekerde goederen bevinden (1).

De omschrijving van het verzekerde voorwerp zal
juist eu nauwkeurig moeten geschieden bij het sluiten

der overeenkomst, opdat niet later do yorzckoring blijko
van (Icu beginne af nietig tc zijn geweest (2); in casu
zal dus de verzekerde bij de goederen-verzekering den
naam van schip en schipper moeten opgeven. Opdat nu
het doel bereikt worde, dat men met die opgave op het
oog heeft, en hetwelk ik boven aantoonde, zal men den
naam van het schip cn den schipper in dc polis, de
oorkonde van do verzekeriiigovcrccnkomst, vermelden.

Het Plakkaat van 20 Jan. 1570 van Philips ii
op \'t feyt van de contkacten van de asseuuantiün

ende verseeckeuinoen in dese nederlanden (3)
schreef dan ook tutdrukkcHjk in art 5 dc vermelding van
den naam van het schip on dien van den schipper in liet
"Instrument van vorsccckeringc\' voor, een bepaling welke
^vij in verschillende stedelijke ordonnanties evenzeer aan-
trefTon, bv. in dio van rotterdam van 12 Manrt 1604
(4) on in die van amsterdam van 1598 art. 3 (5),

(1) cf. Menno Pöiiui »ntrauUnnR (Im gemeinen Dcutichcn uml «lc§
lUmbnrRiwhcn lUndclirechtJi." lUmbur« 1832, IW. i p»«. 188 l.f. cn 189.

(3) cf. Grtwt l\'lacactbock <11. I, l)ljccnKcbracht door Mr. CoiiNKLia
CAU, A" 1068, iMiR. 828.

(ß) »llandvMtcn oftc PrivilcBlcn endo Oclroycn mil«g«dcri Willckcuren,
CoituimcD, Ordnnnantii\'n cn n»ndcUnj;cn der »Ud Amslclrcdam." 1748,
»Jl- 2 063.

van 1655 en van 1744 art. 2 (1), zij het ook in
eenige met wijzigingen; Ook de ordonnance de la
mabine van 1631 eischte in Livre III, titre 6, art.
3 de opgave van den naam van het schip en van den
schipper (2). Eméuigon (3) haalt bij dit artikel
een proces aan, waaruit blijkt van hoeveel belang het
is den naam van het schip juist op te geven. Boulay-
Paty, die emérigons //Traité des Assurances\' ver-
geleken en in verband gebracht heeft met den Code de
Commerce en met de Jurispnidentie, noemt (4) het
noemen van het schip, dat men verzekerd heeft of waarop
mon de verzekerde zaak geladen heeft, fle caractère le
plus distinctif de Tobjet assuré."

De rechtbank van Marseille heeft in haar vonnis
van 16 Dec. 1859 onder dc ovenvegingcn zecr jtust
\'aangegeven het belang dat men heeft bij het noemen
van het schip. Wegens de duidelijkheid en juistheid,
wiuirdoor dn wooninn xicb konmi^rkoii, Kullon wü
aanhalen. //Attendu que la désignation du navire dans
une assurance sur facultés a pour but cVattachcr il un
corps certain et détermine, qui doit servir de moyen do
transport, les risques assurés par les assureurs; - que
cette limitation des risques est conforme il la nature du

(3) »Trait« dei Assarancc« et dca Contrat«\'à la i;ro»io d\'Kracrlgon"
par P. S. Boulât - Taty. Rennes et. Pari». 1Ö27, t. 1 pag. ICC.

contrat d\'assurance, soit parce que les risques varient
en raison du navire, soit parce que l\'exécution du contrat
oflfre des difficultés et des dangers quand le navire reste
indéterminé; etc" (1).

Onze wetgever acht dit van zoo groot belang, dat
hij, na in art. 256 3® W. v. K. onder de vereischten
voor een polis van verzekering genoemd te hebben //Eene
genoegzaam duidelijke omschrijving van het verzekerde
voorwerp", in art. 592 W. v. K. onder die voor een
polis van zeeverzekering noemt u Den Jiaam van den
schipper, dien van het schip, met vermelding van des-
zelfs soort" (^2).

Ten onrechte echter heeft onze wetgever vooreerst
getracht aan to geven, wat in een polis behoort vermeld
to zijn, en ver\\\'olgcnB op hocdanige wijze het voorwerp
der verzekering moet omschreven worden; want volletlig
is hij hierbij niet en kan liij hierbij niet zijn. Daarenboven
heeft dezo fout van den wetgever tot verschillende moeio-
lijklieden aanleiding gegeven, welke anders wellicht nooit
zouden ontstaan zijn. Do Ncderlandsclio wetgever liooft
hierin liet voorbeeld gevolgd van art. 332 C. dc C. ; boter
>8 in dit opzicht het alloemeink deutsciie handkls-
qksetzijucii, dat in titel 11 het opnoemen van vereischten
cn dus ook van gemeld vorcischto achterwege heeft, go-

(1) Dit vonnii wordt vermeld door K. CAUVirr *Tr&itó de« AMuranccs
Maritlmc", l\'wi» 1870, t 1 pi»«. 2<8.

Door cr bij to vocKcn «on, Wj venekcrinK van liet Hcbip, do opgave
of betzclvo co«." blijkt duidelijk, dat do wclgcver in het ocnt« ««dcclto van
den zin niet alleen het oog hoeft gehad op ecu verzekering van het »chip tclf.

laten, hoewel daarmede niet minder gevoelende, van
hoeveel gewicht het te achten is, het schip bij het aan-
gaan van de overeenkomst te vermelden; immers art. 820
bepaalt dat de verzekeraar voor geen schade aansprakelijk
is, zoo de verzekerde goederen in een ander schip dan

Hoewel evenmin als \'t A. D. H. bepalende wat er
in de polis moet staan, treden toch de allgemeine
8eeveksicueuun0s-dedingungen van 1867 (2) in bij-
zonderheden met betrekking tot het doen van opgaven
bij het aangaan van het contract en vidlen als zoodanig
terecht het A. D. H. aan, die hierover geen enkele
bepaling behelsde. In § 35 lezen wij namelijk (duidclijk-
heidslmlvc volgt deze paragr. in haar geheel) //Für den
Zweck des Vcrsichcnmgsabschlusses hat der Versicherungs-
nehmer, ausser dem Bclaiif, für welchen er Versicherung
zu erhalten beabsichtigt, und dem Masz, in welchem
der Versicherer sich bethciligcn soll, ob für den gesamni-
tcn Belauf des gefährdeten Werthes oder für eine

(2) «Auf Grundlage des Allgemeinen DeuüK-hcn llandelugcM-Ubuchs nach
Herathungen von Sachverständigen in den nunideutschcn Seestädte. Auf
den Wunsch der Hctheiligtcn von der IlandeUkammer in Hamburg veran-
staltete Ausgabe. Hamburg, W. Gcnte\'s Drackcrei." Deze IJcdingungen
bekomen rechtsgeldigheid, soodra de polissen er naar verwijzen, die in dat
geval meestal nog wijzigingen daarin brengen. Zij, zijn dus te vergelijken
met onze Beursconditics, welke echter veel Iwknopter lijn, cn in vele
gevallen dc verhoudingen van partijen in susjicnio laten, waarin de Bcdin-
gUDgcn dc wetgeving tc dien opzichtc aanvullen.

Quote desselben und fiir welche, anzugeben: den Gegen-
stand der Versicherung, den Namen des Schiffes, den
Namen des Schiffers, den Abgangs- resp. Abladungsort,
den Bestimmungsort. Eine wissentlich unrichtige Angabc
und jede absichtliche Vcrschwcigung in Betreff irgend
eines der vorstellenden fünf Punkte macht dio Vcrsichcning
fiir den Versicherer unverbindlich und die Priimio ver-
fallen.\'\' Vervolgens bepaalt § 36 dat een wunwisscnt-
Hchc unriclitigc Angabe" betreffende dc beide eerste en
dc beide laatste punten hetzelfde resultaat heeft, doch
naar omstandiglieden ristomo kan ten gevolge liebbcn;
terwijl daarentegen //eine unwesentliche Ungenauigkeit
in der Bezeichnnng des Schiffes" de verzekering niet
prejudiccert.

De UKDINGUNGKN laton ons du« niet in twijfel aan-
gaande dc waanlc, welke mon bij dc goederen-verzekering
tc hcchtcn hccft aan het opgeven, aan hot jtiist opgeven
van den naam van het schip, terwijl zij djiarcnbovcn
op het eind van § 30 toelaten, dat onder bijzondere
omstandigheden dc verzekering gcprejudiceerd wonlt door
een (hvaling in do opgave van den unam «les «chippcrs.

He BelgiKcho wet vati II Juni 1874 (//Loi contenant
Ich Titres 10 ct 11 , Livrc I du Code dc Commerce")
bepaalt voor dc assuranties in \'t algemeen, dat do polis
Iwhelst: den dattim van het contract, den naam van
den geassureerde, dc gevaren welke dc assuradeur op
zich noemt, cn de tijdsbepaling ten opzichtc van het
^gin cn het einde dezer gevaren. Do wet van 21 Aug.

1879 (//Loi contcnant Ic Livre II du Code de Com-
merce") spreekt bij de zeeassurantie evenmin over de
aanwijzing van\' het verzekerde voorwerp als over de
opgave van schip en schipper.

Wij zouden meerdere Fransche en Engelsche schrijvers
kunnen aanhalen om nog nader te staven, dat het opgeven
van het schip of den schipper nuttig en noodig is, doch
Tvillen ons slechts bij Arnoüld bepalen, om aan te
toonen, dat het in Engeland evenzoo is. Hij drukt
zich namelijk in zijn hoofdstuk, getiteld tiie suiP and
snipmastek in the relation of carrier under the
policy (1) aldus uit:

//By far the more important reason for this dcjinite
specification of the vessel lies in this, that it is thereby
the means of specifically identifying the subject of the
particular insurance. As merchants in buying and
selling distinguish the goods about which tiicy are
bargaining from all other similar goods by the ware-
house that contains them, the assured and the under-
writer take the same easy method of pointing out the
subject of the risk about which they arc contracting.
The master\'s name is also added as a further mean
of particularly designating the cargo, by thus specifi-
cally distinguishing tije ship in question from all other
ships of the some name and build".

(1) AliNOULi) »On iho Uw of .Marine IiKurancc", 6lh. «HÜon, by
David Maclachlan, I^don 1877, vol. i p»g. 334.

Is de verzekering op goederen nietig, zoo
men in de polis niet genoemd heeft den naam
van het schip?

Ziedaar een belangrijke vraag, die wij aan het slot
van dit hoofdstuk willen en in verband met het vooraf-
gaande ook moeten beantwoorden. Zij is voor ons recht
van belang, omdat art. 592, 1°. W. v. K. bepaalt, dat
de polis moet uitdrukken den naam van den schipper
cn dien van het schip.

Art. 251 W. v. Iv. verklaart de verzekering nietig,
zoo de opgave verkeerd of onwaarachtig geweest is, of
nan den verzekerde bekende omstandigheden verzwegen
zijn, welko van dien aard zijn, dat do verzekeraar de
overeenkomst niet of niet onder dezelfde voorwaanlen
zou hcblicn aangegaan, zoo hij van den waren stjiat der
zaak had kennis gctlragcn. Van deze opgaven nu kan
de polis liet bewijs zijn, maar art. 251 zegt niet, dat
dio opgaven in de poli» moeten geschieden. Dan alleen
zal (Ie ventekering bij niet of bij verkecnlc opgaven in
do polis nietig moeten zijn, zoo de wet dezo opgaven
op straffe vatt nietiijheid in dc polis wil vermeld zien
(cf. b.v. art. 272l"). Zoo dus do niuim van het schip
«« de polis niet genoemd is, zal ilo vorzekorde door
widerc iHïwijsmiddelcn moeten aantoonen, dat dit wel
geschied is bij hrt sluiten van het vrr:ekerin(fsco»trnct.

Is de naam van liet schip in do polis verkeerd of
niet voldoende opgegeven, dan zal do verzekerde moeten
bewijzen, dat wat in dc polis «taat niot juist is, dat

Dat de overeenkomst van verzekering niet per se
nietig is, zoo aan de vereischten van art. 256 "W. v. K.
niet voldaan is, wordt door Mr. Scuokker (2) bewezen
door een redeneering, waartegen o. i. niets valt in tc
brengen. De wetgever, - aldus redeneert hij - die eenmaal
als beginsel beeft aangenomen, dat de verzekering zonder
polis en onafhankelijk van deze bestaanbaar is (3), kan
later niet voorschrijven, dat het ontbreken van vereischten
voor de polis invloed heeft op het bestaan der verzekering.

De polis dient echter allereerst tot bewijs van de
overeenkomst zelve en vervolgens van de bedingen en
voorwaarden. De overeenkomst zelve nu kan buiten de
polis ook nog bewezen worden door allo andere bewijs-
middelen, indien er een begin van schriftelijk iMiwijs
aanwezig is; door deze in art. 258, al. 1, gestelde
voorwaarde zal het bewijs vaak moeielijk, ja zelf»
onmogelijk zijn. Geldt dit van dc\' overeenkomst,
dan heeft dit ook betrekking op het onderwerp der
overeenkomat, het voorwerp dor verzekering: het belang
bij het bestaan van bepaalde goederen, dc identiteit van
die goederen, het schip waarop dio goederen geladen
moeten zijn of worden, enz., dit alles moet bewezen
wonlen door de polis, en zoo deze dit niet doet, dan

(2) C. J. scuokkkr »Ventckcring legen de gcYaren der tee", (dia»,)
Amsterdam I8C3.

door de andere bewijsmiddelen, indien er begin van
bewijs bij geschrifte is. Is aldus do opgave van den
naam van het schip en van den schipper bewezen, dan
wonlt cn nader aangetoond dc identiteit der goederen ön
blijkt to dezen opzichtc de assuradeur den omvang van
zijn risico gekend te hebben.

Zoodoende zal het vaak noodig zijn, dat dc naam
van het schip cn van den schipper niet alleen bij \'t
sluiten van het contract opgegeven, maar ook in dc
polis vermeld wordt.

Tot ditzelfde rcsidtaat moet men in \'t Fransche
verzekeringsrecht komen, hoewel «lo wet liier geen Ik»-
paling hoeft als bij ons, dat do wederzijdsche rechten
on verplichtingen van den verzekeraar en van den
verzekerde reeds hun aanvang nemen vm\'ir hot tcokenen
der |)o]is. Men vergelijke hiervoor ccnigc der voor-
naamste Fransche schrijvcrs, dio zich ook op dc jtms-
prudcntic basccrcn (1).

De Duitsche wet bepaalt niet wat ccn polis moet
inhouden, dus daar kan nooit Injwccnl wonlcn, dat dc
poÜH nietig is, zoo cr niet genoemd zijn do namen van
schip cn schipper. Ten overvloede Injpaalt § 7 allokm.
8KKV. UKI). van 1807, dat voor ccn vcrzckcring^-contract
niet noodig is dc schriftelijke opmaking. (2)

IW5, 1.2 n». 2W7 wqq.
Dttoz .Tn»Ju\' i!«i AMumnccii Mariliracn", r«ri(i 1881.«- I n.»K>qq.

In overeenetemraing met hetgeen wij straks opmerkten
ten opzichte van de Belgische wetgeving, en verder
bedenkende, dat ook deze de polis als bewijsmiddel van
de gesloten overeenkomst opvat (cf. art. 25, Loi 11 Juin
1874), moet voor haar onze conclusie dezelfde zijn.

In Engeland echter is steeds een polis noodig geweest,
om aan de overeenkomst rechtsgeldigheid tc geven; ook
nn nog is dit \'t geval op grond van een wettelijke
Ixjpaling, cf. 30 Vict. c. 23 § 7 (1), luidende: //No
contract or agreement for sea-insurance shall be valid
unless the same is expressed in a policy; and every
policy shall specify the particular risk or adventure
a. s. o." Ilet voonverp cn dus evenzeer do nanm van
\'t schip en die van den schipper moeten aldaar op
dc polis nauwkeurig opgegeven zijn, om do goederen
nauwkeïirig aan tc duiden.

Niet altijd weet men den naam van het schip (en
dus natiiurlijk ook niet dien van den schipper), waarop de

goederen, welke men wil laten verzekeren, geladen zullen
worden. Men denke zich een koopman, die een partij
goederen uit Amerika verwacht, doch aan wien de
afzender niet vooraf heeft kimnen melden met welk
schip zij hem zullen toegezonden worden; de koopman
wil nu zijn goederen laten verzekeren, maar kan niet
opgeven den naam van het schip. Is dit nu het geval
en sluit men een verzekering op goetleren, zonder op tc
geven den naam van het schip, dan kan het zijn, dat
de risico niet voldoende aangewezen en de identiteit
der goederen niet tc bepalen is; als zoodanig zou zulk
een verzekering wegens niet voldoende omschrijving
van het verzekerde voorweq) nietig kimnen zijn. Nog
eclatanter wordt het geval, zoo men daarenboven hetjsij
de nommers, de verpakking enz., hetzij zelfs den aanl
der verzekenle goe<lercn niet kan opgeven, als wanneer
men bij vonlering tan schadevergoeding niet het minste
bewijs kan leveren, dat do goederen, wclko bcst^hadigd
of verloren zijn, dezelfde waren als dio, welke men
verzekerd had.

Dc handel hoeft cr echter Iwhoeftc aan, dat men
niet wacht met een verzekeringRovereonkoniHt tc Kluiten,
totdat do bedoelde opgaven kunnen ge«chio<len, daar
anders de kooplic<len in dien tusRchontijd het risico zouden
loopen door mogelijke schade of verlies groot nadeel tc
lijden. Verschillende wetgever« heblicn daarom uitdnik-
kelijk een zoodanige verzekering, waarbij do naam der
schepen niet vermeld wonlt, toegelaten cn nader geregeld.

Is een zoodanige wijze van verzekeren niet geldig,
zoo de wet haar niet uitdrukkehjk toelaat?

Waar de wetgever haar uitdrukkelijk toelaat,
zijn de verzekeraars en verzekerden beperkt tot dc
grenzen en waarborgen, welke door de wet aan haar
gesteld zijn; op geen andere wijze mag men dan in \'t
algemeen haar toepassen. Spreekt de wetgever er niet
van, dan moet natuurlijk allereerst deze verzekering niet
strijden tegen op straffe van nietigheid bepaalde eischen,
cn daarenboven de overeenkomst zoo gesloten zijn, dat,
al ontbreekt dc naam van het schip of dc schepen,
toch het voonvcrp in die mate voldoende omschreven
is, dat noch over de identiteit noch over dc grootte
van het risico strijd mogelijk is, daar anders deze
soort van verzekering nietig is.

Wanneer dc wet haar toelaat, worden veel mocilijk-
licdcn voorkomen; zij zal deze wijze van verzekeren
zoo regelen, dat later licht in deze duisternis zal
opgaan cn men van dc verleende concessie geen mis-
bruik zal maken.

Vooraf echter willen wij even opmerken, dat verze-
kering op goederen, zonder dat het schip geno<!md is,
in de praktijk den naam draagt van verzekering op
schip of schepen (insurance on ship or ships), terwijl
dc oude cn nog steeds gangbare technische benaming
hiervoor is assurantie in quovis.

Bij de beantwoording dezer vraag zullen wij zien, of
men ook eertijds, overeenkomstig hetgeen wij Ijeredeueerd
hebben, gevoeld heeft, dat de wet (1) uitdrukkelijk
deze wijze van verzekering moet toelaten.

De oüidon de la mek, welke Pardessus in zijn
collection des lois makitime8 antékieuiies au
Igibmc jjiócLE opgenomen heeft en volgens hem moet ge-
steld worden in de laatste jaren van dc 16® eetiw (2),
handelt vooniamcHjk over het verzekeringscontract cn
bevat een rdsumc van al wat bctreircnde de zeeassurantic
destijds in gebruik was in Frankrijk, Spanje, Italië,
Vlaanderen en Kngcland. Art. 1 van het 12* hoofd-
HUik (3) spreekt over do assurantie in quovis: //Cy-dcssus
a esté dit que la police devait contenir le nom de*
navirei et maùtres,cc qui est du devoir ordinaire; toutes foi*
extraordinairement ton permet que fa*teurance »e pui**e
faire *ur navire* non déclarez, nu desquels le nom sera
laissé en blanc. Les navires partant du Havre, de
Honneflcur, de Dieppe, le chargeur scni tenu notifier
le nom dcilans quinze jour», compter du jour dc la
«ignaturc foitc i\\ Rouen; si c\'est potir le retour, dedans
vingt jours, i\\ compter du jour du rt^glement dc la
police, lequel se doit faire par le greflier, consccutivemeni
npriis les signatures, pour le plus huit jour^ aprt^s les

(2) rAUnicwiUH Cbllrctlon t 1 pa«. 372. »J« m>U lifnr qn\'on pmt
fijrrr la r/d^irtion «/•» OnidoH ant drrniirfg ani/fs du A\'17 rièclr.\'*

(8) (îeUtelil: »Owtmcul iloil K! faire Bnwuranrc »ur U»n« et teU navire»
\'jui portent U marrbanitiae Mnii auUenicnl Ira nommer ou »iWRiier."

dernières signatures, sur peine au greffier d\'en respondre
des inconvénients qui cn pourraient survenir/ In art.
2 worden vervolgens eenige waarborgen geëischt. //Si la
police est faite en termes généraux, sur tous et tels navires
qui portent telles marchandises à charger à tel ports,
revenir ou aller en tels autres, il en faut diligemment
avertir (afin d\'esviter les abus) par les connaissements,
caryuaisons et polices, soit quant aux noms des proprié-
taires, qualité des marchandises, marques, ports, havres,
adresses, conformes et relatifs les uns aux autres; que
la marque soit apposée en la police; le nom du proprié-
taire; nom certain dc celuy à qui elle va consignée
en dernier reste, parce que les noms des facteurs, des
havres interposés, causent une infinité d\'abus, i\\ raison
qu\'une seule personne esdits havres fait pour plusieurs,
qui n\'a toiitesfois autre commission que de recevoir ou
faire l\'envoy suivant le pacquet d\'adresse; ou si le
nom du facteur des havres est contenu au connaissetnent,
contiendra par mesme moyen, pour faire la vente, pour
consigner à un tel, ou faire la volonté tf un tel à
Rouen, à Paris, ou en autre lieu.^\'

Dc guidon regelde dus zeer volletlig do assurantie
in quovis. Paui)K88U8 merkt bij art. 2 op, dat het
gebruik van dergelijke polissen plaatselijk schijnt to zijn
cn gebaseerd op de weinige snelheid der berichten (l)
ten tijde van de samenstelling vim den guidon, doch dat

Deze bepalingen vau den guidon zijn van invloed
geweest op de oudonnance de la mauine (1681);
toch zijn cr vele verschilpunten. Vooreerst namelijk
zegt de laatste in één kort artikel, wat in dc eerste
in 2 artikelen in den breede uiteengezet wordt; vervolgens
wonlt in de laatste deze wijze van veraekcrcn beperkt
tot afladingen buiten Europa; ten slotte worden de
waarborgen tegen mogelijk misbruik beperkt tot het
noemen in de polis van den gcconsigneenle. Het bedoelde
artikel van de okix)NNANCE (2) luidt aldus: nPouvant
toutes/ai» le» chargements, qui seront faits pour VEurope,
aux Echelles du Levant, aux eûtes (CAfrique, et aux
autres parties du monde être assurez sur quelque Navire
qu* ils puissent fitre, sans désignation du Maistre ni du
Vaisseau; pourvu que celui à qui ils doivent rstrr
consigne: soit dénommé dans la policeJ" Valin (3)
zegt naar aanleiding van deze woonlen, dat het artikel
vcronderstelt, dal men niet woot op welk schip do
goetleren zullen kiuuien geladen worden, on dat dit niet
\'t geval kan zijn met oen aflmling binnen Europa.
Emhuioon (4) drukt nagenoeg dezelfde mcening uit,

(1) «l.a faculU\' (lo no piu (li-«i){ncr lo navire A étv r^nluitc aux awu-
ranrtn faitci hora ilc rKnro|>e." 1>. wil met die uitdmkkinK «aiMnnincrM
faites hora dc rKuru|)C" natuurlijk icatcm aMurauücH op afladinK^n builen
Kuro|)a.

als hij zegt: «\'Il était en efFet nécessaire de prévoir le
cas où celui, qui veut se faire assurer, ignore absolument
sur quel navire ses effets et marchandises pourront être
chargés, et par conséquent le nom du capitaine."

Wat nu betreft den eenigen waarborg, dien art. 4 en vv.
bevat, merkt Va lin op, dat hij kan ontbreken, zoo de
persoon, die zijn goederen wil verzekeren, niet weet
den naam des geadresseerden of geconsigneerden noch
dc havens werwaarts het schip bestemd is; op grond
van het gebruik acht genoemde schrijver deze uitbreiding
mogelijk, hetgeen Emûkigon niet wederspreekt.

Wanneer men de oude bronnen van het assurantie-
recht in ons land nagaat, blijkt het, dat de assurantie
in quovis oudtijds nog niet bekend was; immers noch
het plakkaat van philips ii, noch dc amstkudamschk
oiidonnantie van 1508 spreken van ccn uitzondering
"op den cisch van het noemen van schip en schipper,
welke voorgeschreven was op straffe van nietigheid.
Eerst in de uottkkdamsciie ordonnantie van 1G04
wordt nevens den gcstcldcn cisch van een uitzondering
gesproken; art. 2 namelijk bepaalt: //.... maar op
winstc oftc onsceckcre retouren Iwven liet uytgsonden
Capitael cn sullen \'t selve hun niet mogen laten vcr-
sceckeren: doch soo sy particuliere ende oprechte advijscn
hadden van dc retouren die sy vcrwachtcn, soo sullen
sy \'t selve oock l)ovcn hun tiytgesonden Capitael tot
vijftich ten hondert toe, cnde hooger niet, mogen doen
versccckcren, in welcken ghevalie sglieden hun adoijs-

brieven aaji de Police van Asseurantie sullen moeten
annexeren y ofte deselve ten minste den verseeckeraars
vertoonen, ende dat in de Police van Asseurantie ver-
klaren, met expressie van den naam desgeenen, die
V advijs ghegheven heeft, ende van dc date van *t ,selve
advijs.\' De amstkrdamsciik ordonnantie van 1744
gaf in art. 2 dezelfde vrijheid nan dc verzekerden, maar
voegt er eenige meerdere waarborgen aan toe voor meer
bijzondere gevallen, spreekt van restorno der premie en
Ixjpaalt telkens, dat het op straf van nietigheid in dc
polis moet vermeld worden; het artikel hier aan tc
halen, is echter overbodig.

Uit het meilegetlcelde is alzoo gebleken, dat dc
assurantie in quovis reeds in do 16° eeuw in gebruik
is gekomen cn dat men *t tevens noodzakelijk heeft geocht
haar uitdrukkelijk too tc staan; l)ovcndicn is aangetoond,
hoe zij in eenige bekendo otido bronnen is gorogeld.

Thans zijn wij genaderd tot do moilorno wetgeving,
die wij zullen nagaan cn kortelijks intcrpretecrcn. Aller-
eerst zullen wij liierdoor loeren of cn hoe versehil-
londo wetgever« hot noodig oordoclen do
ftBBurantio in quovis to regelen, terwijl wij
hienloor in staat zullen zijn later die wijzo van verzekeren
»ader te IwHchouwen, door ons niet slcMjhts op een
»ationaal standpunt to plaati<en.

De codk dk commerck, dio in arl. 332 bepaald
heeft, dat de polis bevat den naam cn do aanwijzing
van hot schip en den naam van den schipper cn daar-

mede dus in elk geval heeft willen te kennen geven, dat
dit moet geschieden bij het sluiten van de overeenkomst
van verzekering, heeft echter evenals haar voorgangster,
de ordonnance de la marine, ook willen tocstaan
een verzekering zonder aanduiding van genoemde om-
standigheden. Dit heeft zij uitdrukkelijk gedaan in
art. 337, waar wij lezen:

H Les chargements faits aux Echelles du Levant, aux
côtes d^Afrique et autres parties du monde, pour VEurope,
peuvent être assurés, sur quelque navire, quails aient lieu,
sans désignation du navire ni du capitaine. Les mar-
chandises elles-mêmes peuvent, en ce cas, être assurées
sans désignation de leur nature et espèce. Mais la police
doit indiquer celui à qui Pexpédition est faite ou doit
être consignée, s^it ny a convention contraire dans la
police (Vassurance."

Dit artikel verraadt haar oorsprong uit dc ouix>N-
nance, maar biedt dc volgende verschilpunten aan:

1°. Ilct behandelt dc assurantie in quovis, maar
voegt er een uitbreiding aan toe, door deze ook mogelijk
tc maken, zoo zelfs de aard en do soort der goederen
niet genoemd zijn, zoodat in dit geval alleen bekend
is dc verzekerde (of de verzekeringsnemer;, de vcr-
zckeringssom cn dc havens van vertrek en van oankomst.

2°. Terwijl art. 4 ordonnance dc rentMc\'pourvu
que celui à qui ils doivent être consignés soit dénommé dans
la police\'\' bevatte, is deze in art. 337 C weggelaten, welk
laatste art. in al. 3 hiervoor in dc plaat« heeft gesteld:

nMah la police doit indiquer celui à qui F expédition
est faite ou doit être consignée, sHl n^g a convention
contraire dans la police d\'assurance." Dc code gceft
dus hier een waarborg, waarvan zij tegelijkertijd het
ontbreken mogelijk maakt.

Wat \'t eerste verschilpunt betreft, zij opgemerkt,
dat de verzekering zonder aanduiding van natuur en do
soort der goederen, reeds vroeger bekend was; door den
code is zij toegestaan in art. 355. Het is een groot
voordeel voor den verzekerde, goederen te verzekeren
zonder nadere aanwijzingen, en het is wcnschelijk, dat
dit uit<lrukkelijk toegestaan is; zoo men echter van deze
vrijheid gebruik miuikt, zal do naam van het schip on
die van den schipper opgegoven wortlon, om ten minste
eenige aanwijzing to hebl)en. In art. 337 C. nu wordt
die verzekering #8ur facultés en quoi qu\'elles consistent ou
puissent consister" verl)ondcn mot do assurantie in quovis.

ICvormiin als art. 1 oiid. zegt art. 337 C.doC., dat do
geaKHurconlc onkundig moet zijn van den naam van
\'•et Hchip; dc ratio cchtcr van do omschrijving tlo«
chargemenlH fait« etc." is ook hier, dat dc verzekenlo
aangaande hel schip geen aanwijzing kan geven. Cauvkt
i» van dezo meening, als hij schrijft (1) »cct article. . .

limitant Inwiurancc in qjjovis au cas où le point de
départ de la marchandise peut faire supposer que l\'asHtirc
»e connaît pas lo navire, qui Hcra porteur des facultés

assurées", hij acht zelfs een zoodanige verklaring van
art. 337, waarbij de ass. in quovis wordt toegestaan,
terwijl het schip bekend is, ^contraire aux véritables
intérêts du commerce" (1). Volgens Boula y-P at y (2)
is dan ook de bepaling van dit artikel noodzakelijk
geacht door ccnigc hoven en handelsrechtbanken ffsur Ic
fondement que celui qui reçoit des marchandises de pays
aussi éloignés peut ignorer sur quel navire elles sont
chargées, ct quel est le nom du capitaine, ct que
cependant il doit pouvoir les faire assurer." (3)

Dc vraag rijst of overeenkomttiy de xcoorden van het
artikel de assurantie in quovis alleen toepasselijk is
op nies chargements hors de l\'Europe pour VEurope"
De wetgever heeft in navolging van dc ori>onnance
deze wijze van uitdrukken gekozen, omdat hij zich niet
kon voorstellen, dat men den naam van het schip niet
weten zou, tenzij in geval van afladingcn buiten Europa,
maar hccft er zonder ccnigc reden bijgevoegd »pour
VEurope." Wederom verwijzen wij naar Cauvkt, die
van gevoelen is, dat art. 337 //ne donne qu\' un exemple
purement démonstratif" en dat het evenzeer dc assur.
in quovis toestaat op goederen, welke binnen of buiten

(1) Cauvkt tn.p, I p««. l\'CO. Volgen» tlotcn «chrijvcr, nn)|{i>n cchlcr
partijen onderling orcrccnkomcn, dat het «chip, al i» het bekend, niet
genoemd lal worden.

(2) r. S. «üulat - Patt »Cour« do Druil Commcrciul MariUmc"
Pari. 1834 t. 3. pag. 410.

(3) Vergelijk verder G. Denis Weil - De» Aainranccs .Maritime»"
Pari» 1879, c.a.

Europa waarheen ook geladen worden. De Coukcy (I)
kan niet nalaten te lachen over deze //rédaction archaïque,
qui fut cn son temps oeuvre de bon sens", zoodat hij,
de vraag geponeerd hebbende, het niet noodig acht haar
te beantwoorden, noch bij haar stil tc staan (2). De
praktijk is zoozeer voor die uitgebreide opvatting cn
twijfelt zoo weinig nan de onjuistheid daarvan, dat in
rechten dc geldigheid van zoodanige uitbreiding van
art. 337 niet eens uitgemaakt pleegt tc wonlen (3).
Art. 337 C. dc C. heeft dus in verband met art. 332
slechts reden _ van bestoan, zoo de verzekerde den naam
van het schip niet kent, mjuir geeft, daarom tevens het
recht alinea 1 niet limitatief op to vatton.

Ons wethokk van kooimiandei. handelt («1) in
art. 595 over de mmrantie in qitovit en in art. 596
over de zoogenaamde verzekering onder de algemeene
Itenaming van goederen. Onzo wetgever dio twee wijzen
van verzekering niot gelijk de Fransche wetgever in één

(3) Zio hr. Cm». Cl», ^fi Avril I8ß5 bij slhky .llcciicil Gioóml de«
I-oi» ct dc» Am-u" 18tf5, |I«ti punie p««. aai »eqq.

(4) To dcitcr plaau willen wij eren rcroieldcn - om n«n to Itwncn, h«»c
buitenUndcr» over on» Und In c«»u over onw wetten durven oonleclen
««nder er niiiM- ecnl^mtln« van op do hoogcc to «Ijn -, dat VlNCKNT Noltk
(in aijn •Dcnecko\'» Syntem de» See-AMuranit- und Hwlmcrriweicn»." U»«n-
\'"«rK 1851, Hd. l j««. Ml), na RWproken lo hcbl)cn over vertchillcnde
*ctKc»ingi;ii, (ile do aMurantlo op ongenoeindo »rhcpcn Iwhandeleu, ii««r
aanlfiding van onito wciRtvinn hot volRendo »egt: «Da» HolUndischo
GoMUbuch (lïâïi) den üegenïUnd nnberührl und von Ver»icherunj,tn
auf ungenannten Scblffcn i»t darin gar nichu erwiibnt,"

artikel behandelende, schijnt toch evenzeer van meening
geweest tc zijn, dat zij kunnen samengaan. Art. 596
nu, of beter gezegd de daar vermelde wijze van ver-
zekeren, heeft voor ons geen belang met het oog op de
assurantie in quovis in \'t algemeen, maar wel in die
gevallen, waarin zij beide samengaan en waarin uit den
aard der zaak de constateering van de identiteit der
goederen des te moeilijker wordt; in zooverre zullen wij
cr later meermalen nader op tenigkomen.

Het Fransche artikel 337 is ten opzichtc van ons
art. 595 niet van beteekenis ontbloot, daar men het bij
de beraadslagingen voor oogen gehad heeft cn er met
reden van afgeweken is; het is dan ook daarom, dat
wij eerst art. 337 C. do C. behandeld hebben.

(/Indien de verzekerde onkundig is, in welk schip van
buitenslands verwacht wordende goederen zullen worden
geladen, zal de vermelding van den schipper of van hel
schip niet worden vereischt, mits bij de polis verklaring
worde gedaan van des verzekerden onkunde daaromtrent,
alsmede opgave van de dagteekening en den onderteekenaar
van den laatsten advijs- of orderbrief.

Ilet belang van den verzekerde kan op deze wijze
slechts voor eenen bepaalden tijd verzekerd worden.\'\'\'\'

Wanneer men deze woorden van art. 595 W. v. K.
leest, bemerkt men dadelijk, dat do verschillende uit-
drukkingen ccn zeer groote verwantschap vcrtoonpn met

dio in de dcsbetrcfrende artikelen van ons oud-Hollandsch
recht. Wij verwijzen slechts naar dc uotteudamscuk

OUDONN. van 1604, die als waarborg tegen misbruik
eischte, dat in de polis van assurantie zou vermeld
worden de naam van dengenen, die \'t advijs gegeven
heeft, en de datum van dit advijs, en naar de AM8TEU-
Hamsciie OUDONN. van 1744, die hetzelfde eischt niet
alleen met betrekking tot den advijsbrief maar ook tot
den orderbrief (1); terwijl daarenboven laatstgenoemde
ordonnantie reeds duidelijk aangeeft, dat de assumntic
in quovis mogelijk is, zoo men den naam van het schip
niet weet, hetgeen ook in do polis moest vermeld worden.

Door deze overeenkomst met het oude recht heeft
art. 295 W. v. K. verbeterd wcêrgcgcven wat in het
artikel van den C. de C. botloeld was (2;. Dc dwaze om-
schrijving van »chargementf fnils aiix Echelles f/c.",
i« vonuidcrd in t/vati huilen V lands verwacht wordende
goederen"\'\', zoodat ons artikel ook uitdrukkelijk behelst
afladingen binnen Europa.

Hij de bcraailslagingcn over ons tegenwoordig artikel
merkte de Heer Syi\'KENS den 5)"\' Mai\\rt 182G op:
"Een vorlMJtertlo l>osohrijving der uitzonderingen van dc
govonlerdc opgaaf der benamingon van het schip, van
Jen schipper cn de goederen vcnlient te worden opgemerkt.
Dc tegenwoordige wet (art. 337 C. do C.) In^paalt
«leze uitzondering alleen tot ladingen gedaan iu de haven«
<ler Levant, op do kusten van Afrika of andere doelen

(I) «Met cx|iiTwic rnn den niinni viin «licnurnen, die d\'onlcr ofadvij»
Reuevcn hecfi, «lioucdo vun den d«tum vun den «dvij«- of onlcrbrlef."
. (2) Zic bovcü.

der aarde, voor Europa. De grond dezer uitzondering
ligt in de mogelijkheid der onkunde van deze omstan-
digheden, door de afgelegenheid der plaatsen veroorzaakt;
het was beter deze uitzondering algemeen te maken en
tot zijn beginsel terug te brengen, zonder bepaalde
beperking tot een zeker gedeelte der aarde." (1) Waarom
deze uitzondering nu niet algemeen gemaakt in navolging
van dc Amsterd. ordonn., en dus niet alleen gesproken
van «van buiten \'s lands verwacht wordende goederen"
maar ook van andere goederen?

Hoewel hiertegen geen bezwaar zou geweest zijn, is
toch dc uitdrukking van onze wet voldoende, daar het
m. i. ondenkbaar is, dat men van binnenslands goederen
naar het buitenland zou sturen, zonder tc weten, op welk
schip dit zal geschieden, terwijl in geval van lastgeving
men die wetcnschap aan dc zijde van den lasthcblK\'r
(verzekeringsnemer) evenzeer kan als moet veronderstellen.
Wat nu goederen betreft, welke men uit het binnenland
verwacht, is het mogelijk dat men den naam van liet
schip niet weet, nuuir dit geval behoeft art. /iOö niet
voor oogen tc hebben, daar het alleen over dc zee-
verzekering handelt.

Iets anders is het, of art. 595 ook kan toegepast
worden op dc binnenlandsche verzekering. Dit ia echter
ganach cn al onnoo<Hg, daar blijkens dc wet bij deze
verzekering zoo weinig waarde aan den naam van het

(1) VoOBnuiN ♦Geichiedeni» cn BcRiniclcn «Icr Ncdcrl. Wclbockcn",
UUecht 18il, dl. 10 1)0«. 288.

schip gchecht wordt, dat men vooreerst in de meeste
gevallen met een assurantie in quovis zal te doen hebben,
niaar vervolgens hierbij geen waarborgen zal behoeven. (1)
Het beginsel van ons artikel is, dat de verzekerde
onhindig moet zijn in welk schip de goederen zullen
Worden geladen. Terecht heeft onze wetgever dit vermeld,
waardoor vele moeielijkheden vermeden wonlen, welke
anders zouden ontstaan, al bleek het duidelijk, dat dit
nan het artikel ten grondslag lag. Deze omstandigheid, dat
de verzekerde den naam van het schip niet weet, moet,
vig. art. 595 W. v. K., htj dc polis verklaard worden. (2)
duister ware het, zoo hier geëischt werd, dat die ver-
klaring (nj hrt aangaan der verzekering zot« geschieden,
daar dit toch blijkbaar de l>edoeIing van \'den wetgever
•8, die niet, zooals in \'t oud Hollandscli recht, het
nalaten dezer vermelding in de polis met de straf van
nietigheid bedreigt. I3ij het aangaan van het contract
moet de vcrzekcraor weten, dat de venr.ekcnle getioemde
omstandigheid niet weel, daar blijkens art. /)9ö W. v. IC.
alleen die onkunde recht geeft tot assiirantie in quovis;

de polis zal dit probotionis causa vermeld worden,
doch bij gebreke vnn dien zal dit oj) andere wijze mogen
l\'lijken. (3)

(ï) Op (Ie binnenUnilwhe venickcrinj: komen wij Utcr i>p p»«- 106
l<x»p« tcruR bij (lo r«uicbal|K)liii.

teekenaar van den laatsten advies- of orderbrief moet
in de polis vermeld worden; doch ook hieromtrent maken
wij dezelfde opmerking, n. 1. dat die vermelding bij het
sluiten van het contract moet geschieden.

Gelijk wij boven reeds hebben aangenomen, bestaat
de verzekering vóór het opmaken der polis, doch ook
de geldigheid der verzekering in quovis hangt hiervan
niet af.j Dit is o. a. ook aangenomen door de Amster-
damsche Rechtbank in haar vonnis dato 23 November
1876 (1), daar zij een verzekering in quovis, zonder
dat er een polis was opgemaakt, als een gesloten ver-
zekering erkende (2).

De Kransehe wetgever schrijft voor de vermelding van
den geassureerde of geconsigneerde, maar maakt afwijking
van dit voorschrift mogelijk, daar het denkbaar is, dat
men niet in staat is dit te vermelden. Deze waarborg
bcteekent dus weinig; in de vele gevallen, waarin men
dien mist, blijft er dus geen andere waarborg tegen misbruik
over, en geeft dc wet geen ander middel aan dc hand
om - zoo dc aanl en soort der goederen onbekend
zijn - hun identiteit tc kunnen bewijzen. Daarom
eischt art. 595 W. v. K. niet wat toch mag ontbreken,
maar eisclit als waarborg de opgave van dc dagteekening
cn den onderteekenaar van den laatsten advies- of order-
brief. Door deze opgave zal het bewijs van dp identiteit

(2) Over dit vonni» cn do kwe«lie die d««nuin ten grond»l*K
zullen in het Tolgende liooMatok eenige bcuclionwingen gtleveni wtwien.

der goederen gemakkelijker worden, maar hieruit zal
tevens bewezen kunnen worden, of do verzekerde, in
casu de verzekeringsnemer, werkelijk den naam van het
schip niet geweten heeft, cn in welke kwaliteit hij ge-
handehl heeft. Deze opgave mag dus niet ontbreken;
zonder haar moet daarom ccn assurantie in quovis nietig
verklaard worden (1). Dat echter, zoo cr geen .odvics-
of orderbrief (en dus ook geen laatste advies of orderbrief)
>8> van deze opgave geen sprake kan zijn, behoeft
nauwelijks vermelding; te beweren dat in dit geval niet
«uin art. öUö W. v. K. voldaan is, gaat niet op, hetgeen
•ncn uit dc Ixïwoordingen van dit artikel gemakkelijk
lifin aantoonen.

De tweede alinea van art. /)95 VV. v. K. schrijft ten
slotte voor, dat het belang van den verzekenlc op dezo
^vijzc, d. w. z. zonder opgave van schip of schipper,
«lochts voor een bepaalden tijd kan vcrzckenl woixlon.
Oogonschijnlijk laten deze woonlen ons niet in twijfel
«wngaandc dc l)c<locHng van don wetgever; alleen op
l«en afgaande cn ze bcschouwondo in verband met
eerste alinea, zouden wij meenen, dat wij hier
doen hebben met ccn tijdvcrzekcring, gelijk deze bc-
tJocld is in art. ^IM al. 3. Om ccn voorl>celd tc geven:
^ïon zou dus niet in quovis ktumcn assureenMi goederen
vnn .lava naar Hottcnlam, tenzij hierbij Iwpalcndc,
dozc verzekering slechts geldt voor ccn l)opaaldon

tijd, b.v. van 1 Mei tot 15 Juni; zoodat na afloop van\'
dien tijd de goederen niet meer verzekerd zouden zijn,
en de schade op het verdere gedeelte der reis niet meer
door den verzekeraar zou gedragen worden. Het doel,
dat de wetgever hiermede op het oog zou gehad hebben,
zou dan zijn, om te verhinderen, dat de verzekering
op een latere onderneming zou kunnen toegepast worden.
Dit alles nu ware volkomen juist, zoo wij in ons Wetb.
v. Kooph. niet nog een ander urtikel hadden, dat mot
art. 595 in een onmiskenbaar -nauw verband staat. In
art. 650 namelijk wordt hiernaar aldus verwezen: uVer-
• zekering gedaan zijnde voor een bepaalden tijd, in dier
voege als zulks bij artikel 595 gemeld is, vwet de ver-
zekerde het bewijs leveren, dat het verzekerde goed in
het schip, dat eenige ramp geleden heejt of vergaan is,
binnen den bepaalden tijd geladen is geiceest." Volgens
dit artikel nu beteekent de in art. 595 al. 2 bedoelde
tijdsbepaling, dat de inlading binnen een bepaalden tijd
moet geschied zijn, hetgeen door den verzekerde moet
iMJwezen worden. Art. 650 nu heeft ten doel er voor
te waken, dat dc verzekeraar aangesproken zal worden
voor schade aan andere goederen, dan die welke onder
de verzekering begrepen waren; maar het interpreteert te
gelijk de tweede alinea van art. 595. Volgens onze
wet moet dus bij de assurantie in quovis een tijd bepaald
wprden, binnen welken de goederen geladen moeten
worden. Ken andere opvatting zou er toe leiden, dat
het artikel niet veel bcteekeniH had, daar men dan zou

moeten bewijzen, dat de goederen geladen zijn binnen den
tijd, die den duur der verzekering aangeeft.

Niet alle schrijvers hebben op deze tegenstrijdigheid
acht gegeven. Prof. Holtius (1) begint ad art. 650
op tc merken, dat dit artikel niet ten ten doel heeft om
te zeggen, dat er een risico moet geloopen zijn, //want*
- zoo vervolgt hij - //het denkbeeld van verzekering brengt

dat mede, en daaruit volgt natuurlijk, dat dc goederen
ntootuii tiuii l>oonl guwuuMi xijii tijiloiia liet oii(|^<va), cn,
«lowljl voor liet oiigcvnl nluchts vcrzckcnl is goclurcinlc
zeker tijdvak, dat hetzelve binnen dat tijdvak heeft
plaats gehad; de l>edoeling is veeleer, dat dc verzekerde
dat alles bewijzen moet, cn dat het niet genoeg is maar
de cognossementen te vertoonen." Volgens dezen schrijver
wordt dus in dit artikel aan den verzokenlo het bewijs
opgelegd, dat het ongeval bitmcn den bepaalden tijd heeft
l)laats gehad; waarschijnlijk redeneert hij aldus, om dc twee
artikelen met elkander in overeenstemming te brengen,
doch spreekt niot over het verschil in uitdrukking tïiHschon
l)eide en leest tevens in de wet wat er foitelijk niet instaat.

Mr. Kist daarentegen zoekt de verklaring van arl.
595 al. 3 in art. 650. //Diuiniit (d. i. uit dit laatste
artikel) volgt,* - zoo lezen wij bij hom (2) - »/dat de

tl) .Mr. A. C. not.TH;8 fV«x»rlMingcn over IlaiuleU- cii Zeerecht"
uitj». «Ic (Jeer van Jutfiu», Utrechl 180.1, dl. 3 (Annunuilicrechl cn Avarijen)
|WK\'. 171.

(2) Mr. Kist, »IleRinMlen van llandclarechl volgen» dc Nederl. wet"
2e druk, nravenhago 1881, dl. 4 pag. lU(i. Mr. DiKPlIuli« t.a.p. png. 100
wijrt op de meening van .Mr. Kikt, maar taal »ich met de*c kttc»tic
blijkbaur niet venler in.

tijd hier bedoeld niet is de tijd, gedurende welken de
verzekeraar bet gevaar voor zijn rekening neemt, maar
die, binnen welken de verzekerde goederen geladen
moeten zijn." In denzelfde geest wordt hierin gesproken
door Mr. Assek c. s. (1), terwijl ook Mr. Lety (2)
dezelfde opinie is toegedaan.

Ook het allgem. deutsche handels-gesetzhuch
Staat uitdrukkelijk de assurantie in quovis toe; hieruit
blijkt, dat de Duitsche wetgever minstens evenveel waanle
hecht aan dc aanwijzing van het schip bij het aangaan
van een verzekering op goederen als andere wetgevers,
die dit voorgeschreven hebben. Art. 821 behoort tot
den 11\'\'®" titel //Von der Versicherung gegen die Gefahre
der Seeschiffahrt" (3) cn luidt aldus:

»Bei der Versicheruiuj von Gütern ohne liezeichnumj
des Schiffs oder der Schiffe (in unbestinunten oder nn-
benannten Schiße) musz der Versicherte sobald er Nach-
richt erhält, in welches Schiff versicherte Güter abgeladen
sind, diese Nachricht dem Versicherer mittheilen.

Im Falle der Nichterfüllung dieser Verpflichtung
haftet der Versicherer ßr keinen Unfall, welcher deu
abgeladenen Gütern zustösst."

<2) Mr. J. A. r.kvy, .lint MlKrm. DnlUrho IIkikIfU Welh. v<irK«).
met het Nc«l. W.v.K." Amntcrdani JHO\'J, jiaj;. «90 (n<>ol).

(.1) KvenaU in den (l de C. wonlt in het A. I). H. alleen over do >tcc-
verzekering gehandeld.

(lat de Duitsche wetgever even als de onze deze wijze
van verzekeren alleen toestaat, zoo de verzekerde don naam
van het schip niet weet; ook al. 2 zou anders al zeer
weinig zin hebben.

De in dit artikel op straffe van nietigheid voorge-
sclireven verplichting des verzekerden is een waarlxirg
tegen misbruik, tegen verlegging van het risico. Volgens
Mr. Levy had ook onze wet dit moeten voorschrijven,
daar zij volgens hem in dezo richting niets doet.

Art. 821 spreekt bij deze wijze van verzekeren in \'t
geheel niet van de polis en terecht, overeenkomstig hetgeen
wij reeds Iwven opgemerkt hebben. Dit artikel wonlt
in vele opzichten aangevtdd door de reeds vermelde
ai.lokm. 8kkv. hei). ( 1867 ), on hocwcl wij in dit
hoofdntuk bij de behandelde wetsartikelen de praktijk
voorloopig ter zijde gesteld hebl)on, willen wij echter
even aanhalen wat deze nkdinoiinoen omtrent do assu-
rantio in quovis bepalen, daar zij niet dat locaio
cn speciale karakter hcbl>cn van de zoogenaamde Iwurs-
condities cn van do in verschillende poHssen vermeldn
algemeene l)cpaHngcn. Tn § 64 vindt mon dienaan-
gaande het volgende Injpaald:

»Bei der VorHicherung von Otilern ohne Hezeiohnung
SchiffH oder der Schiffe (in unb«;«timmten oder unlxv

richt iUnjr Ahindunprcn. rcsp. llWr die AnkunA von (lütcrn,
auf weldic die Ver«ichoning validirt, erhält, hiervon

»/Verschweigt der Versicherte die Abladung oder den
Empfang solcher Güter oder giebt er deren Werth
wissentlich unrichtig an, so ist die Versichenmg erloschen,
die Prämie verfallen und der Versicherer ohne Verant-
wortlichkeit für bereits entstandenen oder entstehenden
Schaden. - Unterläszt oder verzögert der Versicherte un-
absichtlich die im vorstehenden Absatz vorgeschriebene
Anzeige, so haftet der Versicherer für keinen Unfall,
welcher den abgeladenen, überhaupt nicht oder nicht
rechtzeitig angezeigten Gütern zustöszt. Auch ist die
Prämie für diese Güter verfallen.

//Diejenige Summe für welche nach Ablauf eines
.Jahres, vom Abschlüsse der Versicherung an, dem Ver-
sicherer kein Gegenstand der Versicherung angegcl>en
ist, validirt nicht ferner und ist unter Kinbehalt von
i Prozent, oder weim die Prämie unter 1 Prozent 1)C-
trägt, der halben Prämie, zu ristorniren."

llet is dus vooral dc derde alinea, welke liet artikel
van het A. 1). II. aanvult en welke tc vergelijken is
met art. 595 al. 2 K.; wij mogen daaraan wel degelijk
veel waarde hechten, daar zoodoende het risico van den
assuradeur niet al te lang zal voortduren.

Ook in Engeland is de rechtsgeldigheid van de
assurantie in quovis erkend. In verband met hetgeen
wij aan het slot van het vorige hoofdstuk opmerkten,
zal de uitzondering op den algemeenen regel uit dc
polis moeten blijken; daarom is liet voor deze wijze van
verzekeren noodig, dat in de jwlis vermeld staat //on

board any ship or ships" //As moreover, circumstances
may frequently arise, especially in case of shipments
made from abroad, in which the merchant, though
desirous of protecting his goods by an immediate insu-
rance, may be utterly ignorant of the particular vessel,
by which they may be consigned to him, a relaxation of
tlie rule requiring the insertion of the name of the ship
in the policy is in such cases permittc<l; and the party
insuring is aliowctl to cfTcct the policy on his property,
on board any ship or ships, on condition of declaring
as soon as he becomes aware of it, the name of the
ship or ships on board which it has actually boon loadcn."
Uit deze woonlen van Aunould (I) bespeurt men duide-
lijk, dat dc insurance on ship or ships cn de assurantie
in quovis éénzelfde wijze van verzekeren is.

Uit meerdere vonnissen blijkt het, dat cr tegen dc
geldigheid van deze //insurance on ship or sltips*\' niet het
minste bezwaar bestaat, cf. Kewley v. Ryan, Henchman
V. OffUy. Aunould zegt zelfs, dat do geldigheid hier-
van //was doclarcd to l)c too well established to bo
disputed." (2)

(2) Amcriku koint liicrin met KngtUml oterwn, cf. IMiiLUM »A trcaline
«» Iho Uw of In»nnincc" 5(h. W. Ncw-York 1807, vol. I, n". 458, die
o* >. Tcrwljti uanr K. Carver Co. v. Manufacturer»\' Inn. Co.

Dc assurantie in quovis is alzoo terecht door onzen
wetgever uitdrukkelijk toegestaan; en hierin komt hij
overeen met dc wetgevende macht in vele andere landen.
Hoewel dc opvatting aangaande den aard van deze wijze
van verzekeren zoo hier als elders dezelfde is, zagen
wij echter, dat in de wijze van haar wettelijk tc regelen
wel eenig verschil bestaat. Dc Nederlandsche wetgever
heeft getracht voldoende waarborgen te verleenen tegen
mogelijke misbniiken, maar is hieriu niet geheel ge-

slaagd, zoodat Mr. Levy hem beschuldigt van alleen
maatregelen aim de hand tc hebben geda^in, ten einde
de identiteit van het goed te conatatecrcn, terwijl tevens
tegen verlegging van het risico had behooren to worden
gewaakt. Deze beschuldiging, hoewel niet geheel juist,
behelst cchtcr een grond van waarheid, miuir l)ehocfl
waarlijk niet alleen tegen onzni wetgever gedaan to
worden. De praktijk heefl do assurantie in quovis met
meerdere waarborgen omringd en is alzoo tc hulp ge-
sneld waar do wet te kort was geschotcn; door middel
van veelvuldig voorkomende bedingen kan men in de
regeling van genoemde wijze van verzekering ccn zeer

groote uniformiteit bespeuren. Dc praktijk heeft boven-
dien dc assurantie in quovis uitgebreid buiten de grenzen,
welke de wetgevers, zij het dan niet steeds uitdrukkelijk,
dan toch stilzwijgend, aan haar gesteld hadden.

Het eenvoudigste geval van assurantie in quovis is
voorzeker, dat het schip of de schepen, welke de goederen
zullen vervoeren of reeds vervoeren, onbekend zijn, doch
de goederen voldoende aangewezen zijn. In dit geval
zullen partijen bij hot aangaan van het verzekerings-
contract niet in onzekerheid behoeven to zijn ten op-
zichte vnn het voorwerp der verzekering, do gevaren
waartegen verzekerd wordt, den dmir der vorzckcring,
dc verzekeringssom cn de premie, welko allo door
Kkatz (1) genoemd worden //dio wesentlicho Bestand-
theilc, worüber eine Willenscinigung der Contrahenton
Htattfmden nuiss"; terwijl uit den aai-d der zaak volgt,
dat er evenzeer zekerheid zal moeten bestaan ten op-
zichte van dc contrahenton zeiven (in plaats van den
veiv.okerde mag alleen bekend zijn de verzekoringsnemer)
cn ten opzichte van den datmn, waarop \'t contract ge-
sloten is. Probationis causa zal dit alles op de polis
geplaatijt wonlen, welko bij een assurantio iu quovis
pleegt opgemaakt te wonlen.

In het geval, hetwelk wij stelden, zal het voorwerp
der verzekering voldoende omschroven ktmnen zijn, doch

(1) cf. Ukatz In «ijn liljilrtgc oTcr dc ZecrcncltcrinB, opgfnomen in
*II«ndbuch dea I>cnl»chen IlundeUrechu", licniu»|fegeben *on Dr. W.
knuruan.n, i<i|«ik 1884, (kl. 4 |>«g. 878.

door het niet noemen van het schip of de schepen, zal
het risisco van den assuradeur niet voldoende aangegeven
zijn; immers op het eene schip zal een lading beter tegen
de gevaren der zee bestand zijn dan op het andere. Voor
de deugdelijkheid van het schip zal dus in dit geval
een voldoende waarborg aanwezig moeten zijn, en daartoe
bij de verzekering eischen moeten gesteld worden, welke
geheel afhangen van de omstandigheden en van de
opvattingen van assuradeurs.

Het voorwerp der verzekering zal voldoende om-
schreven kunnen zijn, maar - en hier verwijzen wij
tevens naar hetgeen reeds in een vroeger hoofdstuk
opgemerkt is - dit zal veeltijds niet het geval zijn.
In meerdere of mindere mate zal men dc goederen
aanwijzen, maar dit zoo te doen, dat ten opzichtc van
himne identiteit niet de minste twijfel zal kunnen aan-
wezig zijn, is bij de assurantie in quovis bijna stcccls
onmogelijk. Trouwens, hoe vaak wonlt niet verze-
kerd op ccn partij kolTic, tabak of andere koopwaren,
welko echter voldoende aangewezen zijn, doonlien men
weet dat zij geladen ztdlcn worden op ccn bepaald
schip, hetzij dit reeds ligt op de plaats van inlading,
hetzij dit nog op die plaata moet aankomen. Mogelijk
is een verzekering op goederen in \'t algemeen (onder
dc algemeene Wnaming van goederen;, cf. art. 596
W. v. K., welke bij de verzekering op schip of scliepen
toe tc passen, niet alleen mogelijk is, maar ook veel-
vuldig geschiedt, al laat onze wet dit niet evenals dc

Fransche witdrukkelijk toe. (De Duitsche wet spreekt
alleen over de verzekering op ongenoemde schepen cn
wijdt geen artikel aan de verzekering op goederen in
\'t algemeen (1), toch is dc vereeniging van beide steeds
toegelaten.) Daar nu dc goederen niet steeds zoo zijn
opgegeven, dat over haar identiteit niet dc minste twijfel
kan rijzen, zal er tegen gewaakt moeten worden, dat
do verzekering op andere goederen zal toegepast worden;
hiertegen moeten waarborgen bestaan, welke onze wetgever
dan ook blijkbaar tot ditzelfde dool heefl voorgcschrovcn.

Dc toepassing der tclcgraphic zou oogonschijnlijk aan
dc assurantie in quovis haar actualiteit ontnomen hcbl)en;
immers, spoedig zal dc verzekerde omtrent al hetgeen
hij eerst niet wist, den verzekeraar kuiuicn inlichten.
Hiertegenover staat echter, dat vooreerst niet alle
plaatsen tolegrapliisch verbonden zijn, cn vervolgens dat
nan dc noodzakelijkheid om eerst tclegraphisch bericht
tc moeten krijgen, alvorens met den verzekeraar ccn
overeenkomst tc mogen sluiten, deze bezwaren verbonden
zijn: 1®. dat do verzender niet stcwls kan weten of cr
voldoende schcepsruimte is; 2°. dat zoo<loondc de gocilcren
onvcrzekonl zijn, terwijl zij op den wal liggen; cn 3°. dat
•lo afhankelijkheid van den vcrzckenlc ton opzichtc van
den afzender hicnloor to groot kan wonlcn.

(>) Wel echter de AllBcm. Soc». Ucd. lflC7, In § 4«, welke nprrkcn
♦»n ccn vrmkcrinK Rowlcrcn » darch cino »llgcmelnc Ucncnnnng
K. K«ufni»UDMh«fu:n, W««ren, Itctourc, rniducie) bc«cichneu"

opheldering - zal een persoon A. in Rotterdam, die
van een persoon B. in Buenos-Ayres een partij huiden
gekocht heeft, deze voor de reis naar Rotterdam willen
verzekeren; en niet wetende in welk schip de inlading
zal geschieden, en evenmin of één schip voldoende

Hchcopsruïnitu tot hat innenton van do gchcolo pnrtij
beschikbaar heeft, zal hij bij een assuradeur in zijn
stad verzekering nemen op huiden per schip of schepen.
Welke verdere bedingen aan zulk een verzekering toe-
gevoegd zullen worden, laten wij voorloopig ter zijde.

Is dc kennis des verzekerden ten opzichte van de
goederen, waarop verzekering genomen wordt, niet vol-
ledig, dan kan men natuurlijk in zeer velo gevallen de
waarde niet opgeven; in dat geval is art. 273 W. v. K.
toepasselijk Hoeft do assuradeur van dio overeenkomst
een polis opgemaakt, dan is dit een schip- of schepen-
polis, welke tegelijk een open polis is; men wachte zich
echter den naam van open polissen (staande tegenover
getaxeerde polissen) toe tc kennen aan andere polissen
in quovis, hetgeen in de praktijk wel geschiedt, en
hetgeen Manley Hopkins eveneens ten onrechte blijkt
tc doen. (1)

* (1) Such insuranccH (i. e. whcn ucrchandiM m. •. o. ii cxpcctcU to Iks
iihip|icd or rcccÏTcd by a «hip unkwown or by «cvcral tcmcU) are callcU
*8bi|>- or ships\' policiea", also to|>cd |>oUcic«". cf. .Ma.n\'let IIoI\'Kinm
\'A Manual on Marine Insuranc«", Ixjodun 1867, pag. 143.

van den assuradeur, die bij schadevergoeding niet meer
zal behoeven tc betAlcn. Naar die verzckeringssom zal
dan de premie berekend worden. Wat zal echter dc
premie zijn, zoo men hetzij de soort der goederen,
hetzij andere omstandigheden niet weet? Men zal een

tiornialu proinlu iianuoiiioii, mnnr in onkclo {^ovnllon,
wölke lot dnt doel spociaal opgogovon worden, znl or
een bepaalde of door arbiters te regelen verbetering van
premie toegestaan worden. De praktijk hier te lande
wil namelijk, dat de premie dadelijk bij het sluiten van
het contract of bij dc overhandiging van de polis betaald
wordt, zoodat dan ook de formulieren van onze polissen
een quitantic bevatten wegens do ontvangst der premie (1)
(Dc gewone zinsnede hiervoor is: \'/En zulks tegen genot
van een premie van X ten honderd, voor dewelke wij
ondergeteekendcn N. N. in rekening-courant hcbl)cn Ixilast
cn alzoo den gcassurccnlc (piiteercn bij dezen."); terwijl
onze wet een vooruitbetaling der premio veronderstelt
o. a. blijkens dc artt. 246, 280 cn 682 W. v. K.
De Duitscho wet schrijft in ort 816 A. 1). II. als regel
voor, dat do premio dadelijk l>ctatdd wonlt na het sluiten
van het contract of tegen do uitlevering van do polis,
hetgeen § 5Ü 8kkv. ijk», nader uitwerkt; het tegen-
deel moet aldaar tntdrukkclijk iKnlongen wonlen. In
Kngeland honden de Lloyd\'s cn aiulcrc polissen uit-
drukkelijk in de^ zoogcnaiundc rcccipt-of-j)rcmium clause,
luidende: //Confessing otirselves paid the consideration due
(1) er Mr. Kist t.a. p. IV pag. 63.

unto us for this Assurance by the Assured at and after
the Rate of X In Frankrijk echter, waar de

wetgever betreffende dit punt niets voorschrijft, is
de gewoonte, dat de premie niet dadehjk betaald
wordt (1); in de police d\'ass. siauit. sur marchandises
(Comptoir Maritime, Melusine etc.) (2) leest men dan
ook onder de Conditions Particulières: wLes primes sont
payables îl six mois; elles pourront ête payées comptant,
si l\'assuré le préfîire, ct jouiront alors d\'un escompte dc
detix et demi pour cent." Ziedaar de reden waarom in
dc gewone polissen in quovis over \'t algemeen de premiën
zoo geregeld worden, dat zij contant betaald kunnen
worden, hetgeen natuurlijk in Frankrijk niet noodig is.

Even als bij elke verzekering, zoo moet ook bij die
in quovis dc duur der vcr/.ekering bepaald worden. Dat
dit noodig is ter begrenzing van hel risico van den
assuradeur en ter beperking der gevaren, waartegen ver-
zekerd wordt, zal hier ter plaatse wel geen nader betoog
behoeven. Die duur kan bij ons evenals elders op
drieërlei wijze bepaald wortleni 1®. door aan tc geven de
reis of reizen, waarvoor op goederen vcrzekenl wordt
(Heiseversicherung, voyage-policy, assurance au voyage);
2°. door tc bepalen den tijd, binnen welken de verzeke-
ring voortduurt, zoodat deze een eind neetnt zelfs vóór

^ (i) Cii. Lkmonnikr «Coroincntairo lur Ie« principale« policc» d\'aMuranco
maritimo uvitcci en France", Paria 1843, xegt uitarukkclijk (t. 1 (uig. 101),
dat dc vroegere gewoonte om conUnt te betalen, op \'t oogenblik van bel
teekenen der |x>Uf, in verval geraakt is,
(2) cf. Bijlage F.

het einde van de reis (Zeitversicherung, time-pohcy,
assui-ance ti terme); cn 3°. door èn dc reis of reizen,
waarvoor verzekerd wordt èn den tijd, binnen welken
die verzekering voorUbuut, l>cide op tc geven (mixed-
policy) (1). Verzekert men nu voor een bepaalde reis,
dan zal deze zoo volledig mogelijk moeten beschreven wor-
den; de plaats van inlading, die van uitlading en, zoo dit
vooruit tc l>cpalen is, de koers met dc havens, welke
mogen aangedaan worden, zidlen. naar omstandigheden
alle opgegeven worden. Men gaat vooral bij ccn ver-
zekering op goederen bijna steeds een reisverzekering
aan; deze is in de meeste gevallen tc prcferccrcn lM)vcn
ccn tijdvcrzekcring, welke door Mr. Moutiiaan zelfs
beschouwd wonlt als ccn afwijking van hot assurantie-
contract. Heeft men ccn l>epaalde partij goederen oj)
\'t oog, dan kan «non als vcrzckenlc nagenoeg steeds dc
liavens van inlading l)ij l>cnadcring opgeven, cn, wiict men
zelf« niet de soort der goe<lcrcn, dan kan men toch vaak
Weten welke havens alleen voor do inlading in aanmer-
king kunnen komen. In do praktijk wonlt dan ook aan
vele bezwaren tc gcmoct gekomen, om toch maar zooveel
mogelijk dc havens van in- cn uitlading tc l)Cgronzcn:
nllerccrst behelzen dc formidicrcn onzer polissen dc uit-
drukking wvan .... en allo circumjaccnticn van dien
af tot ... . " en vervolgens laat men bij dc verzekering

(1) rf. W. II. K. Moutiiaa« .Do TijdvmckfrinR" Oli».) Amntcnl
\'8"3 cn w. Tbk KatB »De rein In hurc In-trrkkinK Int liet Zwjw^u-
\'•nUevronUncl" (iHm.) AmücnUm IK«G.

de keuze tusschen verschillende havens, of noemt m\'\'n
een bepaald land of een bepaalde streek, zoodat men
aldaar tusschen alle havens mag kiezen. Op die vtrijze
zal dan ook de assurantie in quovis voor een reis, welke
min of meer bepaald is, kunnen gesloten worden; wordt
zij echter algemeen bepaald, dan plegen hieraan nadere
bedingen te dien opzichte toegevoegd te worden. Op
deze wijze wordt dan ook de assurantie in quovis,
welke conform de wettelijke regeling is, zoo tc onzent
als elders gewoonlijk gesloten. Art. 595 W. v. K. doelt
dan ook waarschijnlijk op een reisverzekering; immers,
gelijk wij in ons vorig hoofdstuk aangetoond hebben,
moet dc bepaling, dat de assurantie in quovis slechts voor
een bepaalden tijd gesloten kan worden, zoodanig opgevat
worden, dat er een tijd moet l>epaald worden, binnen
welken de inlading zal plaats grijpen; en hiermede kan
dc wetgever alleen op \'t oog gehad hebben de voor een
l>cpaalde reis op schip of schepen tc verzekeren goederen
tot een bepaalde categorie te beperken, nl. tot die,
welke binnen een bepaalden tijd zijn geladen geworden.
Uit den aanl der zaak zal men ook voor een l)cpaaldc
reis verzekeren, omdat men een zekere partij goetleren,
dc soort zij bepaald of onlxipaald, op \'t oog lieeft, wclko
men wil verzekeren.

Opgave van den tijd binnen weikon dc op dc
assurantie in quovis validcerondo goederen zullen
moeten geladen worden.

daar hiei\'door aan het risico van den assuradeur een
groote grens gesteld wordt. Ken ieder die een assurantie
in quovis shiit, zooals die door onzen wetgever wordt
opgevat, zal zich aan deze verplichting hebben te houden.
Art. .595 W. v. K. wil op deze wijze den duur der
verzekering tot een bcpaaUlen tijd beperkt hebben, zonder
daarbij een tijd verzekering voor tc schrijven; heefl men
nu echter een tijdverzekering gesloten, dan zal de ver-
pb\'chting oin een tijd tc bepalen, binnen welken do af-
lading zal moeten plaats hebben, evenzeer bestaan, daar
de verzekenle anders niet tal kunnen l)cwijzcn wat art.
050 W. v. K. hem voorschryft. Als nietig is m. i.
dus to hcschoiiwcn elke assurantie in quovis, waarhij dn
aflading tot in het oneindige zou kunnen worden ver-
•»clioven; ccn mccning, welke wij gronden op art. 59.\'>
•»l. 2 in verband met art. 254 W. v. K., dimr volgens
de woonlon der wet de lijdslwpaling tot het wcxcn der
awurantie in quovis l>cIioort(l). (icnoemdo beperking in onze
wet voorkomt, dat ccn ojwuradcjir welHclil eerst na cenigi>
jaren zal vernemen, dat hij schade Iwloopt op een schip,
g. van een reeds nu gesloten asstiranlic in quovis. Is dit
het doel geweest van den wetgever met deze Injpaling -
dit mag men immers wegens de stellige woonlen
aannemen cn wonlt hienloor tegelijk ccn beperking
Rchracht in dc goederen, welke op do overeenkontst

(\') V«k>r xunvrr mij Ijckcml i», Ihsvii iIc .furinpniilrntic rtvn bri>liiwink
«•ver ilcM kwnaict locli wu «Ij b.v. ifcwensehl tijn l. »- vnn *rt, H
A\'Kcmreiip Urp»linp!n vrni «lo üontract-roLIH va.h ami\'bantik
Ut"Ucr,U,„), ef. IJljUKf A.

kunnen valideeren, dan zal hiervan tevens het gevolg
zijn, dat het zoodoende voor den geassureerde gemak-
kelijker wordt de identiteit der goederen te bewijzen, cn
voor den assuradeur om het tegenbewijs hiervan te leveren.

Deze tijdsbeperking maakt de assurantie in quovis
niet tot een tijdverzekering. Een groot onderscheid
bestaat er tusschen beide: door de eerste zullen alle
afladingen, welke geschieden tusschen twee vastge-
stelde datums of gedurende zekeren tijd van den datum
der overeenkomst af, verzekerd zijn , al heeft de lossing
dier goederen geruimen tijd na het verstrijken van dien
termijn plaats; terwijl door dc tweede die goederen slechtj)
tot aan de lossing verzekerd zullen zijn, wanneer deze
binnen den bepaalden tijd plaats heeft. Op dit onder-
scheid, hoe eenvoudig ook, dient gewezen te worden,
wegens de verwarring, die er tusschen beide heerscht bij
meerdere schrijvers.

In de bepaling van art. 595, al. 2, W.v. K., blijft
echter een onvolledigheid bestaan, doordien nergens in
onze wet nan den verzekerde do verpHcliting wordt
opgelegd, om aan den verzekeraar of aan den makelaar
zoo spoedig mogelijk alle berichten omtrent schip en
lading mode te deelen. Een uitdrukkelijk beding bij
het aangaan van de verzekering zal dus- noodig zijn,
om den assuradeur steeds zoo spoedig mogelijk op do
hoogte te doen zijn van alle afladingen; cn dit zal
tengevolge hebl>en, dat dc ver/,ckerdc verhinderd wordt,
eerst bij het vernemen van schade aan verwachte goederen,

de verzekering op deze toepasselijk tc verklaren, doch
die in andere gevallen te verzwijgen. Een voorbeeld
hiervan vindt men in onze contractpolis.sen, waar nit--
dnikkelijk voorgeschreven staat, dat de geassnrconlc
dadelijk, na bericht bekomen tc hebben van afladingcn,
dit aan de assuradeurs moet mededeelen.

Hoewel in andere wetgevingen deze beperking tot
ccn bepaalden tijd niet is voorgeschreven, zoo heeft dc
praktijk aldaar hieraan toch behoefte gevoeld. In
Frankrijk heeft men daarom in dc polissen ccn tijd
vastgesteld, binnen welken dc geassureerde den naam
van het schip aan den asstiradcur moet melden, hetgeen
geconstateerd wonlt door dc zoogenaamde avenant (fappli-
ration. De l»OMCK DE PAUia KT DE nOUDEAUX l)chclst
dienaangaande in art. 10: wSi l\'aRsurancc est faite sur
navires indéterminés, l\'assuré est tenu de faire connaître
le nom des navires, au plus tard dans le délai de G mois
pour les voyages au-<Icli\\ des Caps llorn ct dc lîonnc
Espérance; dans 4 mois pour les autres voyages de
long-cours; dans 2 mois pour les voyages dc grand
cal)otagc ct dans 1 mois pour ceux dc petit cabotage,
le tout à partir dc la date dc la police; faute de quoi
la police est mdie do plein droit." Andere Fransche
polissen, welke wij met de zooeven genoemde lichandcld
vindon in do Commentaires van Cii. Lkmonniek, hojulcn
gelijksoortige voorschriften in, doch verschillen in hoofd-
zaak .slechts in den dinir der termijnen, cf. art. 7
i\'ol. DE marseille, art. 14 i»ol. DU havre, art. 12

pol. de dunkerqüe, art. 17 pol. de dayonne.
Eenvoudiger wordt deze aangelegenheid geregeld in art. 7
pol. d\'assurance MARIT. 8ur maUCnANDIses (Comptoir
Marit., Mél. etc.): wSi l\'assurance est faite sur navire
ou navires indéterminés, l\'assuré est tenu de faire con-
naître aux assureurs le nom du navire ou des navires
et de leur déclarer la somme en risque, dtis la réception
des avis, qu\'il aura reçus lui-même ou au plus tard
dans les trois jours de ccttc réception. Aprîis quatre
mois écoulés il partir de la date de la police, la police
ne peut plus produire aucun effet au profit de l\'assuré,
pour tout ce qui n\'aura pas été déclaré dans ce délai.\'\'

De DuitBclio wct bcliclst in nrt 821 nII»on liot voor-
sclirift om dc berichten nnngnnnde hct schip, wniirin
geladen is, dadelijk aan den verzekeraar mcdu tc dcclcn,
doch spreekt niet over een bepaalden tijd; § 64 alloem.
seev. bed. vult echter deze bepaling aan, door slechts
binnen één jaar de voorwerpen der verzekering tc laten
opgeven en daarna ristomo tjoe te staan. De Duitsche
schip- of schcpenpolissen Iwhelzen echter veelal een l)e-
paling van den tijd, binnen welken de afladingen plaats
moeten vinden.

De tijdsbeperking, waarbij wij om haar I>elangrijkheid
eenigszins langer hebben stilgestaan, mag\'dus wel een
* kenmerk van de assurantie in quovis in \'t algemeen ge-
noemd worden ; niet alzoo is \'t met een anderen waarborg,
welke onze wet eischt, nl. dc opgave van dc dag-
tcckcning cn den onderteekenaar van den

laatsten advies- of orderbrief. Onder den lantsten
advies- of orderbrief, voorafgaande aan de overeenkomst
van verzekering, hebben wij t^ï verstaan de laatste
mede<leeling van een derde aan dengenc, dio de ver-
zekering mot den assuradeur sluit, dat goederen .voor
dezen gekocht zijn, dat deze hem toegezonden of in
\'t algemeen afgezonden zidlen worden, of de lastgeving
om een verzekering voor zijn rekening al of niet in
eigen naam aan tc gaan: i. c.\' w. die modetleeling,
welke voor don verzekoringsnemer de catisa van do
verzekeringsovereenkomst geweest is. Uit dio correspon-
dentie blijken verschillende zaken, welke den assuradeur

tcf^cit l>cc1ru^ uf ininbriiik viiii do xydo dcM voiv.olccrdüii
kunnen wnnrborgcn; aIh 7.oodiiiii|;; is nok bogrypolijk do
opgave van do dagteekening vnn den advies- of orderbrief,
maar niet die van den onderteekenaar, daar deze niet
de aflader behoeft to zijn.

Dezo opgaven, welko onze wet eischt, vindt men
eldera noch in dc wetgeving, noch in de praktijk voor-
geschreven. Hij ons hecht men or veel wiutrde aan cn
acht men dio opgaven noodzakelijk; zoodat zelfs do
Rechtbank van Amstenlam den 23^" November 187fi
een assurantie in quovis hoeil nietig verklaard, omdat
deze opgave niet geschied was, zich hierbij vnn do
volgende overwegingen iKHlienendo:

hoeft om dc identiteit van het goe<l te constateeren,
door, zoo al niet den naam van hot schip, dan toch

//dat in allen gevalle de woorden der beide aange-
haalde artikelen (1) geen twijfel overlaten, en, daar
tusschen pp. in confesso is, dat dc bedoelde opgave
niet geschied is, de gesloten verzekering uit dien hoofde
zal moeten worden nietig verklaard;

»dnt onder die oniBUindigliedcn een nnder onderzoek
der vmnpf, of do oisclicr don nnnm van Ijct schip reeds
op 28 Augustus gekend heeft, en verplicht was geweest
dien op te geven, overbodig te achten is, evenals dat
der beide subsidiaire middelen van verdediging der ge-
daagden (2); enz. enz.

// Verleent aan pp. akte van hun wedcrzijdsch aan-
lx>d van bewijs, doch hetzelve als onnoodig passccrcnde,

//Verklaart nietig de op 14 Augustus 1874 tusschen
\' pp. gesloten overcenkomst van verzekering;" (3)

Tegen de juistheid dezer argumentatie valt m. i. niets
tc zeggen; de geassureerde is dan ook van dit vonnis
niet in hooger beroep gekomen.

Deze opgaven zijn diis noodig bij dc assurantie in
(juovis; waar echter uit den aard der zaak - hetgeen, zooals
wc zion ztdlcn, bij dc contractverzckcring het geval is -
zoodanige opgaven niet geschieden kunnen bij afwezigheid
van bedoelden advies- of orderbrief, zal dc overeenkomst

(2) Dc feiten cn verdedigingnmiddclcn komen ticnc«Icn ter sprake hij
de nadere lichandelinK ran dit procea.

Op grond van de woonlen van art. 595 W. v. K.
zou men eveneens dc opgave van des vcrackcrden
onkiuidc op strafTc van nietigheid bij elke assurantie
in quovis moeten eischen; evenwel kan men wegens
dc ratio van dit voorschrift zich tevreden stellen,

zoo die onkunde uitdrukkelijk blijkt, hetgeen o. a. kan
guttchiciloii uit dcii Iaat»tun mlvicH- of onlcrbricf, zoodnt
muil in do praktijk dio opgave bijna nimmer doet;

volgens de woorden der wet echter is ccn vernietiging
der overeenkomst op grond van niet-vermelding dezer
omstandigheden volkomen tc rechtvaardigen. Onkunde ten
opzichtc van dc verzwegen omstandigheden moet cr
echter zijn, welken cisch men zoowel hier als elders
schijnt tc mogen stellen, al spreken niet alle wetgevers
hiervan.

Dozc vraag schijnt eenvoudig, nmar dient Ixiantwoord
tc worden, ten einde ons een klare voorstelling tc geven
van den aanl der vcrbitilcnis des assuradciirs bij deze
wijze van verzekeren.

Ilij, die bepaalde goederen op ccn ongenoemd schip
(of schepen) verwacht, zal met hot oog op dc allading
van die goederen ccn vorzokeringsovcrccnkonïst luingaan;
hetzelfde geldt van hotn, dio van verMchilIcndc bijzonder-
heden botroflcnde dio goetlcrcn weinig of niet op dc

hoogte is. De goederen verzekerd te hebben van het
oogenblik af, dat zij op den wal gebracht worden om
ingeladen te worden, tot op het oogenblik, dat zij op
den wal gebracht worden bij de lossing; ziedaar het doel
van de overeenkomst. "Worden de goederen niet ingeladen,
dan is de overeenkomst wel gesloten, maar dan is er
niets verzekerd. Men zal mij opmerken, dat vaak dezelfde
redeneering van toepassing is bij de gewone assurantie.
Zulks valt niet te ontkennen, maar uit den aard der
zaak geldt deze redencering voornamelijk bij de assu-
rantie in quovis, waar juist het doel is, op de goederen
een verzekeringscontract aan tc gaan, voordat men nog
iets van een aflading weet, en waar men bovendien vaak
zoo weinig weet aangaande de goederen zelve.

Het Ixïlang des verzekerden bij de zeeverzekerit)g
ontstaat, zoodra do goederen geladen worden; is dit
laatste dus niet het geval, dan is het een toekomstig
Iwjlang, waarvoor bij voorbaat «lo overeenkomst wordt aan-
gegaan.

Een verzekering van toekomstige l>elangen nu is oen
verzekering onder dc opschortende voorwaarde, dat het
belang zal ontstaan; wordt dio voorwaarde niet vervtdd,
dan vervalt de overeenkomst en heeft voor geen van beide
partijen gevolgen. Dit wordt terecht door Mr. Rutokiw
van i)eu Loeff (1) opgemerkt; wij zullen-dit thans
met \'t oog op de assurantie in quovis nagaan.

zekering is gesloten, nemen de wederzijdsche rechten en
verplichtingen van den verzekeraar en van den verzekerde
hun aanvang (cf. art. 257 W. v. K.). De assuradeur
verbindt zich nu bij de assurantie in quovis den ver-
zekerde schadeloos to stellen wegens een verlies, schade
of gemis van verwacht voordeel door een onzeker voorval
geleden aan of tor zake van bepaalde goederen of van
welke goederen ook, op voorwaarde dat die goederen af-
geladen worden binnen den bepaalden tijd. Er ontstflot
alzoo een voorwaardelijke verbintenis aan de zijde des assu-
radeurs, en wel een voorwaanle, dat zekere gebeurtenis binnen
een bepaalden tijd zal plimts hebben. In het buitenland,
waar, zooals gelijk wij gezien hebben, een afladingstermijn
niet noodig is, zal, zoo deze termijn niet bij de overeen-
komst bepmdd is, de verbintenis ovenzeer voorwaanlelijk
zijn, maar slechts afhangen van een lM?paaldo gebeurtenis
zonder meer. In *t algemeen kan men dus zoggen,
dat do verbintenis des assuradottrH afhankelijk is van
het jjliuits heblMjn eener aflading, welke op do ovorcon-
komst valideert, zonder dat het er zelfs eenigszins jum
loe doet, of een zoodanige aflatling ixHids lieefl plaats
gehml. Door do vervulling der voorwaarde, in casu het
plaats hebl>cn dor iHKloeldo oflatling, treedt do verbintenis
des ansunulours in eflcct: van dat oogenblik af is hel
l>ehuig dos geassureerden verzekerd, neemt do vertekering
hoar aanvang. Ileofl echter do aflatling niet plaats ge-
liad, dan is do verzekering niet in werking getreden.

Dc opgave der plaats gehad hebbende aflading als de
voorwaarde te beschouwen, waarvan genoemde verbintenis
afliankelijk is, zou in strijd zijn met het wezen der verzekering.
Er is namelijk een voorwaarde hetzij uitdrukkelijk hetzij
stilzwijgend aan de overeenkomst toegevoegd, omdat zonder
belang aan de zijde des geassureerden van ecu in effect
getreden verbintenis aan de zijde des assuradeurs geon
sprake kan zijn; dc ratio dezer voorwaarde ligt alzoo
voor de hand. Daarenboven echter zou, bedoelde opgave
te beschouwen als de onzekere cn toekomstige gebeurtenis
waarvan dc verbintenis afhangt, tot willekeur en bedrog
aanleiding geven, doordien dan vrijelijk gunstig afgeloopen
verschepingen niet door den verzekerde zouden kinnicn
opgegeven worden, daar toch de verzekering nog niet
tot effect gekomen was.

Als hoedanig hebben wij dan tc beschouwen dc
nadere opgaven van schip cn lading?

Wij moeten deze slechts beschouwen als ccn beding,
ids ccn der verbintenissen, welke uit de overeenkomst
aan de zijde des verzekerden geboren worden, cn in geval
van niet vervulling tot ontbinding of schadevergoeding kan
aanleiding geven, maar welke nooit ten gevolge kan hebben,
dat de verbintenis des verzekeraars beschouwd Wonlt ala
nooit in werking tc zijn getreden, en dc verzekeraar zelf
als geen gevaar tc hebben geloopcn. Niet tc miskennen
is - hierop dient gewezen tc worden - het gewicht,

dat deze verschillende opvattingen betreffende den juird
der genoemde verplichting des verzekerden in de schaal
leggen ten opzichtc van het ristorno der premie; aanstonds
zal daarenboven evenzeer blijken in hoeverre ten gevolge
hiervan een aflading op een bepaalde overeenkomst al
of niet valideert.

Reeds bij voorbaat wijzen wij er op, dat do ojivatting,
volgens welke het doen van nadere opgaven geen voor-
waarde is in dien zin, dat de vcrzckcringsvcrbintcnis
cr van afhankelijk is, bij ons haar steun vindt in ccn
Vonnis van dc Arrondisscments-Kcchthank van Amsterdam
d°. 11 Juli 1876, hetwelk beneden uitvoerig ter sprake
zal komen, in dit vonnis wordt uitdrukkelijk gezegd,
dat uit het niet nakomen der verplichting, on\\ van elk
bericht van werkelijk geschicdc afiadijjgen of van voor-
genomen afladingen onmiddellijk aan dc verzekeraars
mededeeling to doen, wvoor dc gcdajigdcn (in cjisu dc
«Utóuradcur«) oen recht tot schadevergoeding zou kunnen
geboren worden, indien zij cr werkelijk door zijn l)cnadecld,
nnuir hrt rrc/U der vtrplirlifitiff der ijednatjdru met opheft
betrekkelijk de aanyrgnue verzekeriny, welke van de
verviillhiy dier clausule van het contract niet aPianhelijk
\'■« yrsteld:\'

Men vergelijke tevens dc woonlen van Duoz (I):
"C\'est Ie chargcment, qui donnc la vie a cctto assurancc,
»«ins nouvelle manifcstAtion dc la volontc des partics, ct
toutcs les marchantliscs de Tassurc, qiii se trouvcnt placccs
(1) tp. I I««. 47.

dans les conditions de la police en deviennent Taliinent",
hetgeen reeds aangenomen was door het Hof van Cassatie
van Frankrijk in zijn arrest van 2 Februari 1857 (1).

Treedt de verbintenis des assuradeurs, gelijk wc
hebben aangetoond, door de aflading in werking, dan
rijst thans de vraag: Welke aflading zal deze
verbintenis in werking doen treden? m. a. w.
Welke aflading zal op de overeenkomst
valideeren?

Is er slechts één aflading, welke goederen bevat,
die aan den gestelden eisch voldoen, dan zal natuurlijk
in dezen geen moeiclijkheid zich voordoen; niet alzoo
echter, zoo meerdere afladingen van zulke goederen
plaats hebl)en.

PöHLS (2) beweert, dat het onjuist is de assurantie
betrekking te doen hebben op het eerste schip, dat die
• goederen vervoert, en dat men dit alleen zoo voorstelt
otn een //uitweg" tc hebben; hij wil daarom alle goederen,
welke aan de overeenkomst voldoen, onder de verzekering
doen vallen, zoo zij niet nauwkeurig aangeduid zijn.
Volgens dezen schrijver vormen do verzonden goederen
in dit geval een geheel, waarop do verzekering zoo
gesloten is, dat slechts ccn deel van het risico hiertloor

(1) cf. «ittEY .HccuclI Génénil" 1867 I p««. 6C0. Ilet Ilof v«n CWlic
overwoog nl. het volgende: .Qn\'il lult do li quo l\'âjuiurance dit« in qnovii»
est vaUblc et définitive, indcpcndatnmcnt dc tout fait |)o«t^rieur, dim l\'instant
où des marchandise« ont étc chargccs dans les conditions prévues par lo
contrat; c\'est le fait du chargement, qui donne vie à l\'assurance, sans qu\'il
■oit besoin d\'aucune nouvelle manifestation dc la volonté des contractanu."
(?) t. a. p. IV pag. m en 201.

gedekt wordt; ininiers - redeneert liij voort - zoo men dc
verzekering op ongenoemde schepen slechts ning toestaan,
wanneer de verzekerde niet weet, in welk schip zijn
waren afgeladen worden; dan weet hij ook niet, welke
van die waren in het eene en welke in het andere schip
zullen verscheept worden, en het is niet aan te nemen,
dat hij deze op het eene schip wel, maar op het andere
niet verzekerd wil hebben, daar hot hem vrijstond, zoo
hij dit wilde, het op de polis tc verklaren. Daargelaten .
de meening door PöiiLS verkondigd, is in elk geval \\
zijn argimientatie onjuist, daar zij gegrond is op een
premisse welke nog Injwczcn moet worden: hot is namelijk
wel een feit, dat do verzekerde in casu niot weet, welke
van de waren in het eene cn welko in het andere schip
geladen zidlen worden; maar hot is juist do kwestie, of
wel al dio goetloren op de gesloten overeenkomst zullen ï
validccren, en dus evenzeer of het tegendeel bij het sluiten
der overeenkomst zal moeten vorklaanl worden.

Hknkckk (1) is vnn gevoelen, dat waar hot tegendwl
niot uit do overeonkomBi afgeleid moet worden, slechtj»
ife errste nßndiiig van dio goe<lorcn, welko, nan de
gestelde eischen voldoende, do verzekeringssom l>croikcn,
op deze ov«\'rcenkom«t zal valideeren. Dezo meening is
l>ij hom hierop gebascenl, dat do later afgeladen gootleren
geen getneenschap mot dore vorzokerinpsovoreonkonitit
hebben. Dit wordt nader aangetoond door er op to

(1) W. tlKNECKK »SjnK-m dc* Sce-AsK-knnitiï- und H<»dmcrclwc»cn»"
Hamburg 1810, IW. pag. 110.

wijzen, dat, laat men de later afgeladen goederen zoowel
t\' als de vroegere valideeren, het moeielijk op te geven is,
ï hoe ver deze wijze van handelen voortgezet moet worden.

Cauvet staat dezelfde meening voor (hoewel bij zijn
betoog in den waan verkeerende hierin van Benecke
af te wijken) en grondt zich hiertoe op een zeer juist
argument. //En effet", lezen wij namelijk bij hem,
//lorsqu\'une assurance porte sur des marchandises à
charger sur un navire dénomme, que nous appellerons
le navire A., il est de toute évidence que l\'assureur ne
répond pas de celles qui sont chargées sur le navire B.
Dans r assurance in quovis, le navire A. n\'est pas connu,
mais il finit par l\'être à l\'aide d\'un sctd fait, le chargement.
Par lui,.il est dénommé, ct lorsqu\'il l\'est, auciui autre
navire ne peut lui être substitué. On viole donc les
principes, lorsqu\'on réunit «i la marchandise chargée sur
un premier navire, ct représentant l\'entier montant dc
l\'assurance, qui est alors remplie, celle q«ii est chargée
plus tard sur un second navire." (1) Dat deze rede-
neering evenzeer toepassing verdient, zoo door de eerste
aflading niet de geheele verzckcringssom bereikt is, valt
niet tc ontkennen. Totdat de verzeherinyssom bereikt is,
valideert achtereenvohjens elke aftading van goederen,
terwijl de latere ajladingen onverzekerd blijven.

De andere meening is bovendien in strijd met het
doel, dat men met de overeenkomst heefl. liet doel
is zich tegen de gevaren der zee tc dekken, ook al
(1) t. n. p. I pag. 267.

weet men niet alle bijzonderheden; zouden nu «//e afladin-
gen valideeren, dan ware het gevolg, dat men vaak het
grootste risico zelf loopt. Niet ten onrechte vraagt
Ben ecke, waar anders het eind zou zijn. Wanneer zou
men kunnen beslissen, of de geheele schade aan een
aflading van goederen bekomen, zal gcrestitueei-d worden
dan wel een gedeelte?

Maar - zal men opmerken - waarom zal juist dc
eerste aflading cn daarna dc tweede validceren? De
verzekerde heeft niet het plan om juist dc eerste cn
daarna dc volgende afladingen tc laten validceren; hij
laat in het midden met welke afladingen dit het geval
zal zijn, totdat de verzckcringssom bereikt is.

Praktische redenen geven in deze kwestie ccn beslissing.
Zoo het niet alleen de eerste aflading zal zijn, welke
valideert, cn vervolgens de vcixlerc afladingen naar orde
des tijds, dan zal dc verzekerde zelf ktnuien bepalen
welke afladingen wel validceren. Ware dit mogelijk, dan
5WU allereerst wederom kiunien gelden hol l>czwaar, dat
lieneckk oppert tegen het validceren van alle afladingcn,
on vervolgens zou dc verzekerde kunnen wachten mot
oen aflading to laten validcorcn, totdat hij schado Ikv
komt. Dit laatste vooral is van con niet to miskennen
gewicht; immers hel strijdt tegen den aanl van icxlcro
verzekering cn dus ook van do assurantie in quovis,
dat de lielangcn des a-nsuradeurs geheel afhangen van
de willekeur des vcr/.ckcrdcn.

door de aflading van goederen, welke aan de gestelde
eischen voldoen. Neemt men dit aan, dan moet de eerste
zoodanige aflading onder de verzekering vallen. Wanneer
A aan H belooft ƒ 100 te geven, zoo C uit de stad
gaat, dan is A\'s verbintenis tot betaling in werking
getreden met het uit de stad gaan van C, en behoeft
B met zijn vordering niet te wachten, totdat C weer
eens uit de stad gaat.

Neemt men dus met Cauvet als voorbeeld een
assurantie van ƒ 80,000 op suiker, geladen of te laden
op \'t eiland Réunion per schip of schepen, en worden
vervolgens ƒ 40,000 geladen op schip A, ƒ 30,000 op
schip B, ƒ 30,000 op schip C cn ƒ 30,000 op schip
D , zoo" kan men volgens bovenstaande redencerin-
gen niet anders doen, dan den assuradeur aansjirakc-
lijk stellen voor dc volle afladingen suiker op schip
A en schip B cn voor een derde van de aflading op
schip C.

Er zijn echter overeenkomsten van assurantiën in
quovis, welke aldus gesteld zijn, dat men niet alleen
de eerste, maar alle afladingen, welke slechtH aan dc
gestelde eischen voldoen, Iiuit valideeren. Deze restrictie
wordt natuurlijk steeds aan de meening, welke wij ont-
wikkeld hebben, toegevoegd, en moet hieraan ook steeda
toegevoegd worden, daar de contracteerende partijen in
dezen de vrijheid hebben te bepalen, wat zij willen.
Wordt dit door partijen uitdrukkelijk bepaald, dan kan
geen kwestie dienaangaande l)C8taan; wel echter kan

men verschillen ten opzichte van een stilzwijgende be-
doeling van partijen hieromtrent.

Benecke en Cauvet nemen zulk een stilzwijgende
overeenkomst aan, zoo de tijd bepaald is, binnen welken
de goederen moeten afgeladen woi-den (1); zoodat volgens
hen, indien bij het aangaan der verzekering overeenge-
komen is, dat de goederen moeten afgeladen worden van
I Mei tot 1 Augustus, alle binnen dien tijd gcschiede
afladingen van zulke goederen valideeren.

Hierin met genoemde schrijvers overeen tc stemmen, ^
is ons onmogelijk, na hetgeen wij hieromtrent ten op- |
ziehte van de assurantie in quovis in \'t algemeen ont-
wikkeld hebben. Wel vervalt hier het bezwaar, dat men
niet weet waar het einde van de verzekering zal zijn,
maar alle verdere l>ezwarcn tegen het laten valideeren |
van alle afladingen blijven ook thans evenzeer gelden. \'
Dit alles zou echter van geen beteekenis zijn, zoo uit
de tijdsbepaling af to leiden viel een stilzwijgende l)o-
doeling van partijen, om alle binnen den ik\'paalden tijd
afgelmlen goederen tc verzekeren; evenwel kan men een
zoodanige bedoeling ten onzent niet aannemen, omdat,
gelijk wij vroeger hebben aangetoond, de ratio dier
tij<lsl)epaling is, het risico der ossunuleurs to lieporken
en tevens hot bowijs van de identiteit der goederen to
vorgemakkeHjken. Do tijdsbejjaling voor de aflading dor
goetloren kan in elk geval bij ons, daar xij steeds bij
de assurantie in quovis voorkomt, en daar ook do prak-
(1) cf. ürnkckb tiLp. II |>ag. 113 i.f. gd 114, CauvkT tjl.p. I 208.

tijk niet aanneemt, dat alle afladingen verzekerd zijn , niet
leiden tot eene andere opvatting dienaangaande (cf. art.
1382 B W.); bij ons moeten dus partijen uitdrukkelijk
te kennen geven, dat zij hieraan ook nog een andere
beteekenis hechten, zoo zij alle binnen den bepaalden
tijd geschiede afladingen willen laten valideeren. Voor
het buitenland zal men tot een andere conclusie kimncn
komen, zoo het gebruik aldaar medebrengt, dat de tijds-
bepaling, hoewel zij eveneens het risico des assuradeurs
beperkt en het bewijs van de identiteit vergemakkelijkt,
echter ten doel heeft al de binnen den bepaalden tijd
geschiede afladingen te laten validecren.

Dat men verschillende afladingen alle zonder onder-
scheid onder dc verzekeringsovereenkomst brengt, zoo
zij gelijktijdig geschied zijn of zoo men het tegendeel
niet kan aantoonen , is natuurlijk, omdat alsdan van een
eerste of tweede enz. aflading geen sprake kan zijn;
in dit geval is echter onze opvatting niet gegrond op
eenige bedoeling van partijen, maar slechts op de on-
mogelijkheid om anders tc werk\'te gaan. Dienover-
eenkomstig werd in het bekende aan EMvntiGON ontleende
proces FESQUKr rechtgesproken. (1)

Cauvet vindt het noodzakelijk te betoogen, dat,
indien een koopman 1.5,000 fr. verzekert op 1000 balen
suiker ter waarde van 30,000 fr., af te laden op ver-

(i) cf. Em^BIOON p. Houlay-Paty t. a.p. I p«K. 174. Hij mecnlrrc
■chrijrcrs wordt dc7.o zaak nl» voorl>ccld vermeld, cf. o. n. Hknkcke,
t. « p. II P«R. 112 cn 11.1, Cauvet t. a. p. I pa«. 2ß8 cn 2g;>.

schillende niet nader aangeduide schepen, en vervolgens
eerst 500 balen geladen worden op het schip FEntre-
prcnnnt en daarna 500 andere balen op het schip La
Ville dc Marseille, zoowel de lading op het eerste schip
als die op het tweede schip verzekerd is, m. a. w. dat
door dc eerste aflading de verzckcringssom niet bereikt
wordt. Dit is echter ten opzichte van de kwestie bc-
trcfiendc het valideeren der afladingcn niets bijzonders,
daar, gelijk Cauvet zelf zegt, de assuradeur niet de
volle waarde der balen suiker, maar slechts de helft
dier waarde voor zijn risico heeft genomen.

De assurantie in quovis heefl dus, tenzij partijen het
tegendeel bij liet sluiten der overeenkomst hebben te
kennen gegeven, betrekking op dc eerste aflading cn
telkens op ieder der verdere afladingen, wanneer door
de ^ vroegere dc verzckcringssom niet bereikt is.

Opdat nu de assuradeur wetc, wanneer cr geen
goederen meer te laden zijn, waarop do assurantie in
quovis betrekking zal kunnen hebben, cn hij hierdoor
ccn waarborg tegen misbruik bczittc, zal de geassureerde
hem, zoo dit bedongen is, elke aflading zoo spoedig
mogelijk berichten en deze zal dit in zijn bock ver-
melden; in casu zal dit ook het geval zijn met den
makelaar. In Engeland is do gewoonte, dat dc ge-
assureerde, in casu de makelaar, elk bericht van een
afliMÜng, welke op de ship-or-ships\' policy valideert,
op den rug van dc polis schrijft cn dit aan den assu-
radeur vertoont, waarop deze hieraan zijn handteckcning

toevoegt; deze mededeeling aan den assuradeur mag
echter ook mondeling gedaan worden en, op de polis
geschied zijnde, wordt de verzekerde niet benadeeld
door een error in nomine (1).

Of een verscheping onder een bepaalde verzekerings-
overeenkomst valt, hangt dus voor ons recht bij de
assurantie in quovis steeds af van de vraag of de in-
lading geschied is vóór of na het verstrijken van den
termijn, trelke daarvoor bij dc overeenkomst bepaald is,
en ten opzichte hiervan is van geen de minste betee-
kenis de datum van de opgave, dat er een schip gereed
ligt ter belading. Dit is dan ook aangenomen door de
Kechtbank van Amsterdam, den IH" Juli 1876. Over
dit proces thans eenigszins uitvoerig uit te wijden, is
wellicht niet ondienstig, hoewel wij het noodig achtten
hieraan bovenstaande beschouwingen te laten voorafgaan.

De feiten, welke tot het proces aanleiding gaven,
waren aldus: De heer WiLSON, in casu de eischer, had
twee verzekeringsovereenkomsten (hoedanig de aard dier
overeenkomsten waren, doet er thans niet toe; in elk
geval erkende de Rechtbank ze als werkelijke verzekerings-
overeenkomsten), wjuirvan dc eerste ala termijn vati af-
lading voorschreef 1 Juli 1873 tot 1 Januari 1874 en
de tweede 1 Januari 1874 tot 31 December 1874; beide
hadden betrekking op het vervoer van goederen, door
genosmdcn heer te verwachten uit Oost-Indic naar

(1) cf. AKNOUI.n t. n. ]). I pag. 338. IIoPKlNH ».Manual of .Marine
Iniurancc" pag. 259.

Nederland, cn behelsden dc clausule //zullende van elk
bericht van werkelijk geschiede afladingen of van af-
ladingen voorgenomen met een ter belading gereed zijnden
bodem, onmiddelijk aan ons mededeeling moeten gedaan
worden, en zal het niet praejudicieeren, indien de opgaaf
eener aflading gelijktijdig of na het bericht van schade
op dezelve alhier mocht aankomen." Den 14\'^®" .lantiari
1874 verbrandde het schip Acrolict, dat goederen van
den heer "Wilson inhield, welke den 12^®" Januari d.a.v.
ingeladen waren. Van het voornemen tot inlading was
den 30*\'*" December 1873 een kennisgeving gedaan, welke
den Februari te Amsterdam aankwam. De Amster-
damsche Rechtbank nam aan, dat de schade viel onder
de tweede overeenkomst, gesloten door tusschenkomst van
do makelaars Gouda en Tku Meulen cn grondde zich
hiertoe op dc volgende overwogingen:

tfdat mtt dr. hoofdzaak brlre/ï, iu dr eerste plaats
moet worden onderzocht, op welke der in confesso zijnde
verzekeringsovereenkomsten de beweerde schade is te brengen;

(volgen twee overwegingen, welke slechts strekkeu tot
wcdoriegging van eenigo in de conclusies behajulelde punten).

//dat dua alleen, in verband tol de onderwerpelijke
vraag, in aanmerking komt het tijdstip, waarop de goederen
gebracht zijn op de kade of den wal, om vnn daar in
het schip te worden geladen, omdat dit, naar do wet
cn het bij conclusie van eisch in extenso medegedeelde
verzekeringscontract, den aanvang van het risico der
gedaagden l)cpaalt;

wdat ten bewijze, dat zulks vóór 1 Januari 1874
plaats had, niet kan strekken het schrijven van de heeren
De R. & Co., waarop de gedaagden zich beroepen,
omdat daarin enkel van het afsluiten der vracht voor
die goederen gesproken wordt;

//dat integendeel uit de omstandigheden, dat het schip
blijkens de scheepsverklaring eerst op 29 December 1873
ter reede van Soerabaja aankwam; dat de voormelde
brief van 31 December 1873 wel de vrachtafsluiting
vermeldt, maar van de ajlading geen melding maakt,
en dat de aflading, blijkens de data der cognoscementcn
en den brief der heeren De R. & Co. van 13 Jaiuiari
1874, eerst op 12 Januari voltooid was, valt af te
leiden, dat eerst na 1 Januari met die aflading werkelijk
begin moet zijn gemaakt;

//dat in allen gevalle, bij gebreke van eenig bewijs
of zelfs beweren van een anderen dag voor den aanvang
van het risico, de datum van het cognoscement, 12 Januari
1874, als zoodanig behoort te worden aangenoTnen, terwijl
het de taak der gedaagden zou zijn geweest om, indien
een andere dag moet worden aangenomen, en deze vóór
genoemden termijn valt, het bewijs dezer feiten te leveren;

//dat alzoo de beweerde schade valt onder het risico,
bij het contract G. & M. door de gedaagden met anderen
op zich genomen." (1)

Yan dit vonnis kwam de gedaagde, de assurantie-
maatschappij DE OOSTEKLING, in hoogcr beroep bij het

Gerechtshof te Amsterdam cn voerde onder hare grieven
ook deze aan, dat de schade van de Aeroliet op het
eerste contract behoorde gebracht te worden. Ten aanzien
van deze kwestie stond het Hof een andere opinie voor
en vernietigde op grond daarvan den 8"" Februari 1878
het vonnis van de Rechtbank. Wegens de belangrijkheid
van de kwestie, in verband met de vraag betreffende
het tot stand komen der verzekering, volgen enkele
overwegingen, waarop zich het Hof ten onrechte ge-
baseerd heeft:

«O., dat, gelijk iu het vonnis a quo met juistheid
in facto is .aangenomen, dc lading door de Aeroliet
eerst na 1 Januari 1874 kan zijn ingenomen, enz. enz.;

//O., dat in dc dingtalen do door de appellanten
volledig erkende clausule der overeenkomst van 1 Januari
1874 gelezen wordt: //nemende wij do risico mits dezen
//ten onzen laste van het uur cn den dag af, dat dc
//koopmanschappen zullen gebracht zijn op do kade of
//don wal, om van daar geladen te worden in het schip
//of in schuiten, barken of liclitcrs, om daarmede gevoerd
//to worden aan boord van het schip", cn dat dezo
clausulc op do hiorvoron bewezen daadzaken toegepast,
de gchoudcnhcid der assuradeuren van het contract
Gouda cn Tku Mkulen vestigt;

//O., dat echter dc goederen op 7 Januari 1874 reeds
waren voor risico van het contract Sculknckku, en
zulks krachtens de hiervoren aangehaalde clausulc, die
den invloed cn do werking van dat contract, met bc-

trekking tot de koopmanschappen, die aan den appellant
toegezonden worden, niet doet aanvangen van het tijdstip
der werkelijke ajlading dier goederen (al begrijpt het
ouder die uitdrukking het brengen der goederen op
den wal), maar van het tijdstip der opgave, dat er een
schip gereed ligt ter belading, als bestemd om die goederen
te laden, of met andere woorden, dat zoodanige lading
is voorgenomen." (1)

Na hetgeen wij boven ontwikkeld hebben, zal het
wel niet noodig zijn, de onjuistheid van \'s Hofs over-
wegingen aan te toonen.

Alleen het feit der aflading doet een partij goederen
valideeren op de verzekeringsovereenkomst. De verzekerde
mag dus niet willekeuriglijk de eene aflading niet en de
andere wel onder de verzekering brengen; dit is vooral
van belang bij verzekering op goederen, die slechts in
\'t algemeen aangegeven zijn, zoodat in dit opzicht misbruik
mogelijk is. Op dit beginsel bestaat er een uitzondering
in Engeland; in dit land is het namelijk in sommige
gevallen den verzekerde geoorloofd te bepalen, op welke
goederen de verzekeringsovereenkomst betrekking heeft.
//There is occasionally", leest men, bij Aiinould (2),
//a \'very nice question as to the appropriation of the
loss when there are two or more policies of this loose
description on several parcels of goods. In this country
it has been established by the following decision, that

the assured has a right to declare on any of the policies
a loss on board any ship he pleases that comes within
the terms of such policy." Ter opheldering laten wij het
door Arnoüld gememoreerde geval, waarop de zoo even
vermelde uitspraak gegrond is, volgen.

Een koopman in Indië gaf aan zijn agent te Londen
order twee assuranties te sluiten: de eene voor £ 6000 op
goederen per schip of schepen, voor een reis van Bengalen
naar Londen, van 1 November 1779 tot 1 Juli 1780, de
andere voor £ 4000 op goederen per schip of schepen
voor dezelfde reis van 1 Februari tot 31 December 1780.
De verzekerde laadde vervolgens goederen ter waarde van
£ 4889 aan boord van do General Barker en ter «aarde
van £ 4500 aan boord van de Ganges, en verklaarde
voor Sir Elijah Impky, opper-rechtor in Bengalen,
dat hij per General Barker £ 4889 goederen verscheept
had, welke gedekt zouden zijn door de polis van £ 6000.
Heide schepen zeilden uit biimcn den in de eerste
polis bepaalden tijd (1): de Ganges kwam behotulcn
nan, maar dc General Barker ging verloren. De ver-
zekerde cischte nu van dc verzekeraars op de eerste
polis het gchcolo verlies terug, nl. £ 4882; do ver-
zekeraars evenwel beweerden, dat hot verlies over do
verzekeraars op beide polissen moest verdeeld worden.
Do Engelsche rechter stelde den verzeker(,le in \'t gelijk.
( Henchman v. Oßcy).

(I) Dit moet, lioewcl AuNOULD liet niet zegt, imtuurlijk «ijn biimcu
ilcn tijd, dio onder beido iwliweu viel.

Hetzelfde beginsel, dat aan dit vonnis ten grondslag
lag, heeft een dergelijke uitspraak in een ander proces ten
gevolge gehad, namelijk in Kewley v. Ryan, waarin men
echter niet te doen had met twee ship-or-ships\' policies,
maar met een verzekering op een genoemd schip en ecu
ship-or-ships\' policy (Ij.

Elders, en ook bij ons, waar te dien aanzien een ander
beginsel geldt, beslist men anders; hierover uitwijdende,
zouden wij echter met een paar kwesties te doen krijgen,
welke wij ons voorstellen tot het slot te bewaren.

Heeft de assurantie in quovis alleen be-
trekking op die goederen, bij welker bestaan
de verzekcringsnemer zelf, of ook op dio,
waarbij een ander belang heeft?

Tot recht verstand van den aard dezer wijze van
verzekering, vooral waar zij zich onder verscheidene
gedaanten voordoet, moet op deze vraag in \'t algemeen
een beslissend antwoord gegeven worden.

Onze wet staat toe, niet alleen verzekering aan te
gaan voor eigen rekening, maar evenzeer voor die van
een derde, hetzij uit kracht van een algemeenen of
van een bijzonderen last, hetzij buiten weten van den
belanghebbende; in een volgend artikel wordt voorts
bepaald, dat bij verzekering ten behoeve van een derde
uitdrukkelijk moet vermeld worden, of dit plaats heeft

(1) Beide gevallen zijn ook behandeld bij Bknkcke t. n. p. img..l2C
seqq. In Amerika geldt te dezen aanzien hetzelfde als in Engeland,
cf. ruiLUI\'8 t.a.p. I n°. 438 scqq.

uit kracht van een lastgeving of buiten weten van den
belanghebbende (cf. artt. 264 en 265 W. v. K). Was
dus bv. verzekerd voor rekening van den verzckeriugs-
nemer zelvcu, dan zouden alleen die goederen binnen
de overeenkomst vallen, bij welker bestaan hij belang
heefl, hetgeen in de meeste gevallen plaats heeft met
eigen goederen; indien daarentegen voor rekening van
een öerde op goederen verzekerd was, dan zouden op
deze wijze alleen die goederen kuiuien verzekerd worden,
tot welker verzekering men last gekregen had of welke
men buiten weten van den belanghebbende wilde ver-
zekeren, al naarmate dc polis zou luiden. Dc moeiclijk-
heden, die hieruit kunnen ontstaan, zijn weggevallen,
nadat men, door ccn bepaalde clausule in dc polis op
tc nemen, hierin van de wet is afgeweken. Al onze
beurspolissen bevatten namelijk de woorden: wWij onder-
gcschrcvencn verzekeren aan u N. N. of die het anders
geheel of ten deele zoude mogen aangaan." (l) Uaar
onze wet echter wil, dat men zal vermelden, of de ver-
zekering is voor eigen rekening dan wel voor die van een
ander, verklaart Mr. Kist (2) deze clausidc in dezer voege,
dat hierdoor de overeenkomst uitdrukt, hetgeen volgens
.art. 263 W. v. K. van rcchtswege plaats heeft. Deze
vcrkinring wijkt echter af van dc opvatting, die nien in
de polissen aan genoemde woorden heeft willen toe-

H) I)c*c rlntisulo komt reed« voor in dc formulieren, welke dc oude
ordonnantici voorschrijven, cf. Handvesten vnn Anii(crd«m,]<ttg. VGO cnx.
(2) t. n. p. IV png. 72

kennen, blijkens hetgeen men op \'t slot van het fornmlier
van onze bem-spolissen vindt: Zijnde verder deze ver-
zekering aangegaan onder uitdrukkelijke voorwaarde,
dat art. 267, alsmede art. 662 vaii het Wetboek van
Koophandel, het laatste art. voor zoover de opgaaf
van den naam van den origineelen verzekerde betreft,
niet door ons N. N. kan worden ingeroepen." (1)
In de Engelsche polis vindt men de clausule, nas well
in his oion name, as for and in the name and names of
all and every other person or persons, to whom the same
doth, mag, or shall appertain, in part or in all, doth
make assurance himself (or iV.iV.) and them and every
of them to be insured," welke dezelfde strekking heeft
als de onze. In Frankrijk, waar de wet, evenmin ala
de onze, aan deze wijze van verzekeren denkt, pleegt
men hetzelfde op verschillende wijzen uit te drukken,
bv. uagissant pour le compte de qui il appartiendra,\'^ //de
qui il peut appartenir," //de la personne qui sera nommée
au \' connaissement,\'* r/des intéressés,\'\' aile uitdrukkingen,
waaraan men gelijke kracht moet toekennen. Het A. D. H.
erkent uitdrukkelijk deze wijze van verzekeren in art.
785 al. 2 (§ 4 al. 3 ALLGEM. 8EEV. BED.), alwaar zij

(1) Wij latcD hier in \'t midden of do praktijk recht heeft op deze
wijzo van de wet af tc wijken. .Men kan beweren, dat het niet uitdrukkelijk
verboden is ccn verzekering tc sluiten, zonder dnarbij uit tc drukken of het
voor eigen rekening dan wel voor die van een ander is, maar met evenveel
rci-ht kan men beweren, dat dit uitdrukkelijk geboden is. IlOLTICS t.a.p.
III pag. 33 rechtvaardigt do verzekering coor rekening van wien ht^ aan-
gaat, door baar als ccn tcrtius casus tc beschouwen, dio in do wet niet
bcgrc])cn is cn waarop dui art. 2G7 W. v. K. geen invloed kan hebben.

genoemd wordt "für Rechnung wen es angeht," doch
schrijft tevens voor, dat zij uitdrukkelijk in de overeen-
komst vermeld moet worden.

Deze wijze van verzekeren is bij dc gewone assu-
rantie reeds van groot belang, doch niet minder bij
de assurantie in quovis, waar men zoo vaak bij dc
geringe wetenschap ten opzichte van de goederen, waaroi)
verzekering genomen wordt, ook niet zou kunnen ver-
melden, of zij is voor eigen dan wel voor vreemde
rekening, daar de laatste adviesbrief hierin niet steeds
licht geeft. Door het bezigen van straks genoemde
clauside zal dus de assurantie in quovis betrekking hebben
op eigen goederen, op consignatiegoederen, op die
waarvoor hij order tot assurantie gekregen heeft, enz.
De 8EE-VEU8ICHEKUNGS-POL1CE AUF GÜTEU (Lailfcndc
Policc des Vereins Hamb. Assec.) (1) stelt zich niet
met dc gewone clausule tevreden, maar bepaalt zelfs
nog uitxlrukkelijk, dat door haar gedekt worden »sämmtlichc
Abladungen von IVaaren,.... auf welche entweder für
eigent Rechnung oder für fremde Rechnung, in letzerem
Falle zufolge erhaltenem oder den Umständen ntA:h
stillschweigend anzunehmendem Auftrage u. s. w." DE
POLICE D\'A8SUKANCH8 FLOTTANTE8 SUU MAKCI1ANDISE8
(Place du liavrc) (2) geeft, in plaats van bedoelde clausule
op te nemen, een nauwketirige opgave: ules marchandises
applicables ä la présente Police sont celles churgées

(Tordre et pour compte de vous sieurs asstirés ou
achetées en vertu de crédits ouverts ou confirmés par
vous, et celles pour compte d\'amis" Onze contract-
polissen hebben evenzeer een algemeene bepaling voor
deze clausule, gelijk blijken zal bij de behandeling dezer
geschriften.

De clausule vof die geheel enz." en de gelijkluidende
in het buitenland hebben, als deel uitmakende van het
gedrukte gedeelte der polissen, dan inzonderheid een
groot belang voor de assurantie in quovis, zoodra deze
op een gewone polis wordt afgesloten. Dit kan bij ons
geschieden, door in de polisformulieren in plaats van den
naam van het schip te schrijven »per schip of schepeti"
of uper nader op te geven schip of schepen;^ verder zal
de invulling plaats hebben gelijk bij alle gewone ver-
zekeringen, terwijl hierbij nog moet gevoegd worden
alles wat, gelijk we gezien hebben, volgens art. 595
W. V. K. bij een assurantie in quovis noodig is.

Wij hebben er reeds meermalen op gewezen, dat ten
onzent de verzekeringsovereenkomst reeds bestaat vóór het
opmaken der polis, hoe groot het gewicht van deze laatste
in menigerlei opzicht ook zij. Op grond hiervan is in
de praktijk de gewoonte ontstaan, om, in plaats van
dadelijk een polis, eerst een ander geschrift van de
overeenkomst op tc maken, ten einde later, zoodra
men volledige berichten van schip en aflading bekomen
heeft, dit alles op een polis aan te teekenen. Dit pleegt

inzonderheid te geschieden, zoo men, gehjk zoo vaak
het geval is, de lioeveelheid der tc laden goederen
niet juist bepalen kan (zie boven). Bij het ontvangen
der cognossementen blijken alle bijzonderheden, zoodat
vervolgens een volledige speciale polis kan opgemaakt
worden. Het voorloopige geschrift is een Noto, welke
niet moet verward worden met de Sluitnota. Evenals
deze laatste steeds door den makelaar wordt opgemaakt,
zal het ook met gene meestal het geval zijn, maar,
terwijl deze door den makelaar onderteekend wordt, zal
dit met gene door de assuradeurs geschieden. De hier
bedoelde nota behelst de goederen (voor zoover men
deze weet), de bedingen ten opzichtc van het schip,
premie, voorwaarden, verzekerde som, i. e. w. alles wat
kan opgegeven worden, cn geldt als begin van bewijs
hij go.schrifte. Wordt nu op deze wijze ccn verzekering
gesloten, dan is deze geldig. Op pag. 51 wezen wij
o]) een vonnis van de Amsterdamsche Rechtbank, waarin
aangenomen werd, dat ccn gesloten overeenkomst een
geldig cn definitief verzekeringscontract was. Dit proces,
hetwelk dc Heer P. A. Bundtkn luui zijn a-ssuradeurs
te Amsterdam aandeed, had hij een jaar te voren tegen
zijn assuradeurs te Rotterdam ingesteld; immers in ieder
van beide steden had hij op de helft van een uit Ncw-
York verwachte partij tarwe door makelaars verzekering
doen sluiten, doch in beide steden werd door assuradeurs
geweigerd dc geleden schade tc betalen, op grond dat
cr yeen verzekering was tot st-and gekomen. (lelijk wij

gezien hebben, heeft de Arasterdamsehe Rechtbank de
verzekering nietig verklaard, omdat aan een der eischen
van art. 595 \\V. v. K. niet voldaan was; de Rotter-
damsclie echter ontzegde den eischer zijn eisch, op grond
dat er geen verzekering zou zijn tot stand gekomen
(20 October 1875).

Op welke gronden was de beslissing der laatste
Rechtbank gebaseerd ? Dit nagaande en daarbij tevens
de feiten memoreerende, zal ons blijken allereerst, hoe
men op deze wijze in de praktijk pleegt te werk te
gaan, en vervolgens wat de groote kwestie is, waarop
in hoofdzaak alles neerkomt, om tc besluiten, of dc ver-
zekering op deze wijze al of niet tot stand komt.

De Heer P. A. Bündten verwachtte een partij
Amenkaansche zomertarwe, waarop hij aan de Meercn
Peitzneu & Co., agenten van de Ileeren Buklage & Co.
te New-York, geboden had. Hij wilde de helft te
Rotterdam doen assureeren en gaf daartoe order aan
den makelaar van Eyck aldaar.

Deze verzekering werd voor ƒ 50.000 gesloten; van
de overeenkomst, welke den 14\'\'«" Augustus 1874, tot
stand kwam, werd een nota opgemakt in dezer voog(!:
ƒ 50.000,— Tarwe ind. Imag. winst. Vrij \\0°l^olc
met alle avarij-grosse of vrij van besch. Eng. Cond.
met aanvaring en alle avarij-grosse.
Schip . . . minstens 5/6 1. 1. of gelijke klaR.se.
Kapitein. .

Naar . . . Nederland, lichter risico tot bestemmings-
plaats incluis.
Tijding . . Augustus aflading.
Lastgeving. Premie of 2°/^.

Rotterdam, 14 Augustus 1874.
Makelaar . C. A. van Eyck,
(volgen de handteekeningen van assuradeuren met dc
bedragen, waarvoor zij zich aansprakelijk stellen) (l).
De verzekerde wist niet, in welke schepen de inlading
zou plaats hebben. Dit geschiedde in het schip Emma S,;
men was hiermede den 28\'\'®" Augustus gereed, doch
den 7«\'®" September verging het bedoelde schip. De
verzekerde ontving den 15\'\'®" September de documenten
betreffende de verzekerde lading en deelde vervolgens
dienzelfden dag de daaruit geputte wetenswaardigheden
aan den makelaar mede, welke laatste hierop de straks
vermelde nota bij de ondertcekenaars rondzond met deze
aanteckening, vnota en genoegen genomen, dat do risico
loopt por Emma S. Kapitein B. Zollizzi. Cognossement
29 Augustus j.1., Rotterdam 16 September 1874, vrij
10°/o o/c met allo avarij-grossc." Na eenige aarzeling
werd de aantcekening door de assuradeurs goparafoenl.
Wel had de Heer Bundtkn reeds den 28"^" Augustus
1874 per telegraaf den naam van hot schip vernomen, maar
dezo wetenschap was onvoldoende, om van do verzekering

(1) Do nota in Amsterdam icwnm met dcic bijna geheel overeen. De
feiten, dio tot \'t proccH aanleiding gaven, waren in beide steden nagenoeg
dezelfde.

een speciale polis te doen opmaken, waarin alles definitief
geregeld zou zijn. Blijkens de aanteekening van den makelaar
op 16 September had de verzekerde direkt na ontvangst
der volledige berichten zijn keuze gedaan omtrent de
voorwaarden en de premie der verzekering. Het bericht
van het vergaan van het schip werd dienzelfden dag
door den verzekerde ontvangen en dadelijk aan den
makelaar te Rotterdam geseind. Slechts één der assu-
radeuren onderteekende de polis, die van de verzekering
werd opgemaakt, doch allen weigerden de betaling, op
grond dat er geen verzekering zou zijn tot stand gekomen
(één van hen betaalde nog alvorens het tot een proces kwam).
De Rechtbank overwoog o.a. het volgende:
/yO., dat, al moge ook tot het sluiten eener over
en weder verbindende verzekeringsovereenkomst geen
dadelijke vaststelling van al hetgeen volgens dc wet in
een polis moet voorkomen, en dan ook niet het onmiddellijk
opmaken dier polis zelve gevorderd worden, dan toch
in elk geval blijken moet, dat de essentiëelc vereischten,
zoo van elke verbindende overeenkomst en bepaaldelijk
die van verzekering, als van het bijzonder contract, in
het voorhanden geval tusschen pp, vaststaan;

nO. nu, dat, daargelaten dat de algemeene vereischten
als de namen der betrokken maatschappijen en het bedrag,
waarvoor ieder daarvan teekende of teekenen zou, in
de bedoelde schriftuur (1) niet voorkomen, dit tusschen

(1) Deze schriftüur wa» niet ilc nota, miiar ccn door den nmkcinar
ondcrtockcndc cojiie.

pp. vaststaat, dat de voorwaarden waarop en de premie
waarvoor verzekerd Averd of worden zou, niet definitief
daarin voorkomen, maar alternatief nog aan een later,
door den eischer uit te brengen, keuze werd overgelaten;

f/0. nu, dat wanneer beider pp. bedoeling om de
verzekering reeds op 14 Augustus definitief af te sluiten,
overigens genoegzaam gebleken ware, zoodanige reserve
van eene der pp. op zichzelve nog niet voldoende zijn
zou, om het tegendeel aan te nemen, doch dat in het
voorhanden geval meer dan eene omstandigheid aanwezig
is, juist het vermoeden versterkende, dat zoodanige
afsluiting alsnog niet op 14 Augustus bedoeld werd;

ff O. immers, dat des eischcrs opvolgende handelingen,
het verzuim om binnen den wettigen termijn, of althans
zoo spoedig mogelijk daarna, eene polis te doen opmaken,
en het niet opgeven van den naam van het schip, zoodra
hij daarvan kennis kreeg, eenigszins den schijn hebben,
dat het nog niet in zijne bedoeling lag, om eene defini-
tieve verzekering te sluiten, en hij de.snoods do kans
wilde wagen, om bij eene voorspoedige reis het betrokken
schip tegenover gedaagden in het onzekere tc laten,
wanneer hij de premie behouden of die, als onverschul-
digd, had kunnen terugvorderen." (1)

De verbintenis van den assuradeur, welke door de
aflading in do maand Augustus in werking was getreden,
was alternatief gesteld en wel ter keuze van den scludd-

eischer, in casu den verzekerde: nVrij 10oud Holl,
conditie met alle averij-grosse en in dit geval tegen een
■premie van 2^ °/q of v. v. b. Eng. conditie met vergoeding
van avarij-grosse en aanvaring, en in dit geval tegen
een premie van 2 °/o-" ^ ^

Hiertegen bestond geen bezwaar,\'want evenals alle
verbintenissen, raag ook die des assuradeurs alternatief
gesteld worden en dc premie kon na die keuze bij liet
onderteekenen der speciale polis betaald worden. Dat
dit het vermoeden zou wettigen, alsof op 14 Augustus
nog geen definitief verzekeringscontract zou gesloten
zijn, is dus ongegrond. Hetzelfde geldt toch ook van
het niet opgeven van den naam van het schip door den
verzekerde op 28 Augustus, daar dit hoogstens ccn
verzuim kon zijn, maar nooit invloed kon hebben op
het tot stand komen van dc eens gesloten overeenkomst.
Terecht heeft dan ook de Amsterdamsche Rechtbank,
waar door de Amsterdamsche assuradeurs deze zelfde
bezwaren geopperd werden, overwogen:

//dat er dus geen reden bestaat, waarom niet in
overeenstemming met de woorden der aangehaalde nota,
dc assurantie als op 14 Augustus 1874 gesloten zou
worden aangemerkt, en zulks tc minder, da.ir, indien
men dit niet aanneemt, de overeenkomst van dien dag
niets zou beteekenen;

//dat wel de gedaagden spreken van een pactum dc
assccurando, maar een dergelijk pactum, indien het den
verzekeraar vrij liet om later terug tc treden, gccncrlci

kracht zou hebben, terwijl het, indien deze er door
gebonden was, zou samenvloeien met de mondelinge
overeenkomst, die, volgens art. 257 K., altijd aanwezig
is zoodra er eene verzekering gesloten is vóór het teekenen
der polis." (1)

Al wordt er slechts een nuta en geen polis in quovis
opgemaakt, dan nog is art. 595 W. v. K. toepasselijk.
Gedaagden hebben voor de Amstcrdamsche Kechtbank
het tegendeel beweerd, maar terecht heeft deze er op
gewezen, dat die strenge niterpretatie, waarop een dergelijke
rcdeneering gebaseerd is, tengevolge zou hebben, dat clko
verzekering in quovis vóór het teekenen der polis uit-
gesloten zou worden.

Even onjuist is daarom ook het geheele standpunt
hetwelk Mr. J. van dku Jagt, in zijn conclusie in
hooger beroep voor den Heer Bundtkn, als appellant
ingenomen heeft. (2) Genoemde procureur namelijk
beweert aldaar, dat de wijze van verzekeren door middel
van een 7iota, waarover het geschil in eersten aanleg
geloopen had, een zoogenaamde assurantie per nader op
te geven sehip is, welke men wel zou moeten onderscheiden
van een assurantie per sehip of schepen of in quovis, een
onderscheiding welke èn willekeurig èn, in verband met al
hetgeen wij opgemerkt hebben, onnoodig is. Terecht

(2) Do zook is oclitcr in lioogcr bcrocj» niet ^-oortpcictt nllcon deze
conclnsio is injjclcvcrtl cn Intcr Bcdrukt, doch, nIvorcnH tot ccn nrrc8t vim
lirt Hof tc komen, is do znnk in der minne Koochikt.

betoogt Mr. van der Jagt, dat de op 14 Augustus
aangegane overeenkomst een verzekering inhoudt, en dat
dit afgescheiden is van de vraag, of die overeenkomst aan
een nietigheid laboreert. Ten aanzien van de toepasse-
lijkheid van art. 595 W. v. K. beweert hij, dat dit artikel
het geval bedoelt, dat een partij goederen wordt verze-
kerd, zonder dat bekend wordt of behoeft te worden, met
welke gelegenheid het goed wordt verzonden, en de
polis, zonder de nadere opgaven af te wachten, op
de onvolledige gegevens wordt opgemaakt; terwijl
volgens hem het eerste lid van dit artikel bepaalt, wat in
dit geval de polis moet behelzen. Deze opvatting nu brengt
hem tot de conclusie, dat de eischen, die art. 595
W. V. K. stelt, niet toepasselijk zijn op een assurantie
in quovis zonder polis. De onjuistheid van deze redeneering
evenwel springt evenzeer in \'t oog als die van de vorige;
immers art. 595 W. v. K. kan met hare voorschriften
niet anders bedoeld hebben, dan de assurantie in quovis
nader te regelen, doch spreekt van opgaven bij de polis,
omdat zij, zonder een zoodanige verzekering, waarbij
geen polis opgemaakt wordt, uit tc sluiten, toch daarbij
slechts aan een polis denkt. Wil men de strenge inter-
pretatie consequent doorvoeren, dan moet men de m. i.
onjuiste meening voorstaan, dat de assurantie in quovis
dadelijk door een polis moet gesloten worden en ook -
hetgeen Mr. van der Jagt weder wel doet - het tweede
lid van art. 595 niet van het voorgaande afscheiden.

Thans moeten wij wijzen op en uitwijden over een
vorm, waaronder zich de assurantie in quovis in ons land
veelvuldig, ja bijna uitsluitend voordoet, en deze toetsen
aan en vergelijken met analoge vormen in het buitenland.

Door de algemeene toepassing der telegraaf zal het
vaak gebeuren, dat eerst lang na het bekend worden van
de schade aan of het vergaan van een schip de facturen
en cognossementen aankomen, meldende de nadere be-
richten omtrent schip en lading. Zoo kan het gebeuren,
dat de kooplieden zelfs niet wetende, dat hun een lading
toegezonden zal worden, zich ook niet hebben kunnen
beveiligen door een assurantie in quovis.

Een uitgebreidere wijze van verzekeren zal dus noodig
zijn voor hen, die meermalen in dit geval kunnen ver-
kcercn, maar bovendien ook voor hen, die geregeld
goederen verwachten en voor wie het dus gemakkelijk
is, niet telkens op nieuw naar den verzekeraar te behoeven
te gaan, om weer eenzelfde overeenkomst te sluiten, en
die zoodoende het gevaar kunnen loopen dit niet tijdig
gedaan te hebben.

Een zoodanige uitbreiding der assurantie in quovis
vindt men in de zgn. Polices Flottantes ou (CAbornirment,
//lesquelles garantissent toutes les expéditions qu\'ils
feront ou qui leur seront adressées." Hierop wijst
De Couucy, wanneer hij nagaat, welke de gevolgen zijn
van de telegraaf voor de zeeassurantie (1), en hij gaat

(1) Moniteur des Assurances, 1878, tLc TOlcgrapho ct les Assurance»
Maritimes", pag. 4C.

voort: //Il n\'y a pas à essayer de réagir contre cet
usage, qui est commandé par la force des choses. De
plus cn plus répandues les polices d\'abonnement sont
d\'ordinaire souscrites pour la durée d\'un an quelquefois
pour plusieurs années." Ziedaar een uitbreiding van de
assurantie in quovis, waarop ook Droz (1) wijst, als
hij zegt: uLa police in quovis ne suffit pas à toutes
les nécessités commerciales. Il peut arriver cn effet que
l\'assuré ignore quels seront les lieux d\'embarquement ct
dc déchargement. Cette ignorance se comprend aisément,
si l\'on pense qu\'un négociant peut expédier des ordres
d\'achat en cent endroits différents, laissant à ses corres-
pondants le soin d\'exécuter ses ordres au mieux dc ses
intérêts. On peut alors combiner une assurance in quovis
avec une assurance à terme: la police ainsi souscrite
s\'appelle police JiotUintc, police d\'abonnement. Ces
polices couvrent tous les chargements à faire pour
toutes destinations quelconques pendant le temps
déterminé." Hoc sneller men in den handel tc werk
gaat en hoe uitgebreider dc relaties zijn, des tc grooter
is het gevaar, dat men eerst bij dc ontvangst der fac-
tuur cn cognossementen verneemt, dat er goederen
gekocht zijn, welke reeds aan dc gevaren der zee
blootgesteld zijn en welke men dus nog niet heeft
kunnen verzekeren. Bij dc assurantie in quovis in
haar ecuvoudigstcn vorm heeft men een bepaalde lading
uit een bepaalde streek op \'t oog, hetgeen cchteïr lang

niet altijd het geval zal zijn. Dan zal men nocli de
afzender, noch de adviesbrieven kunnen opgeven, noch
eenige andere dikwijls zoo noodige opgave kunnen doen;
ja zelfs de gevaren en de premiën zullen slechts zeer
onnauwkeurig kunnen bepaald worden.

De polices flottantes en de polices d\'abonnement
komen in Frankrijk aan al die zwarigheden te gemoet
en zijn langzamerhand de eenige vormen geworden,
waaronder zich de polissen in geval van assurantie in
quovis vertoonen. Hij hen wordt meestal als verzekerings-
som slechts genoemd een maximum per schip en niet een
maximum in \'t geheel, cf. o. a. dc police d\'assurance
mauit. sur makchandises, Comptoir marit., mél. etc. (1)
Door dit wegvallen van de eigenlijke verzekeringssom, de
grens tot welke de verzekeraars in \'t geheel volgens een be-
])aaldc overeenkomst gehouden zullen zijn, is men in
Frankrijk eenigszins weer teruggekeerd tot do assurance
illimitée, die Lemonnier in zijn tijd niet meer kende,
zoodat hij dan ook zegt: //L\'usage des assurances illi-
mitées est tellement abandonné ou pour niieux dire si
complètement inconnu, quo lo législateur n\'en a tenu
aucun compte ct qu\'il range, comme nous l\'avons déjîl
fait remarquer, l\'indication do la somme assurée au
nombre des mentions prescrits" (2). Daar echter per
schip eon maximum bepaald wordt, is dit oen voldoende
grens voor den assuradeur.

De polices flottantes zouden een assurantie behelzen,
welke a ferme en tegelijk in quovis is. Deze bij de
Fransche schrijvers telkens terugkeerende bewering njoeten
wij zoo verstaan, dat deze verzekering tot afladingen
binnen een bepaalden tijd begrensd wordt, zonder daarom
nog in alle gevallen een tijdverzekering te worden, zooals
deze bij schepen voorkomt. Dit blijkt uit de bewoordingen
van verschillende polices flottantes.

De overgang van de jwlice i7i quovis tot de police
flottanie is een geleidelijke; de verschilpunten kunnen
naar gelang van de omstandigheden groot, maar ook
gering zijn. Door de gewoonte om de premiën niet
dadelijk te betalen, zal in Frankrijk deze uitbreiding
niet steeds zoo in \'t oog loopend zijn.

Dezelfde oorzaken, die in Frankrijk gewerkt hebben, om
aan de assurantie in quovis een groote uitbreiding te geven,
hebben dit ook bij ons gedaan. Hieraan heeft de zooge-
naamde contractverzekering haar «uinzijn te danken,
een wijze van verzekeren, welke door assuradeurs zoo
veelvuldig wordt toegepast, dat de gewone jjolis in quovis
en de straks besproken nota hoe lang zoo meer door
haar op den achtergrond gedrongen zijn, hetgeen begrijpelijk
is, wanneer we meermalen kunnen wijzen op de vele
faciliteiten, welke zij aanbiedt.

Men kan hiertoe bezigen een Beurspolis, maar in vele
gevallen zal deze hierbij onvoldoende zijn, evenals ook dc
straks behandelde Nota.

zoogenaamde contractjmlissen, die in \'t algemeen \'den
verzekerden het assureeren gemakkelijk maken, maar
tevens de daardoor grootere risico\'s van assuradeuren door
meerdere voordeelen en waarborgen laat opwegen.

Bij de behandeling der assurantie in quovis in \'t
algemeen kwamen de contractpolissen reeds een enkele
maal ter sprake, hetgeen daaruit te verklaren is, dat men
zicli in ons land bijna uitsluitend van deze bij de genoemde
wijze van verzekeren bedient; hierdoor namen wij reeds
a priori aan, wat thans verklaring behoeft. De vraag
doet zich namelijk voor, wat de aard van de
contractpolis is.

Dc beantwoording dezer vraag is voorzeker van groot
gewicht. Er heerscht dienaangaande bij assuradeuren
groot verschil van opinie, hetgeen reeds daaruit blijkt,
dat men vaak van haar als van een contrnct spreekt:
men maakt dan onderscheid tusschen een contract van
verzekeritif/ en een verzeherivgsconirart, alsof het ccnc
is een pactuni de contrahendo cn het aiulerc een gewoon
contract. De contractverzckcring tc beschouwen als een
pactum dc contrahendo, waarvan de contractpolis het
schriftelijk bewijs is, viiult dan hierin hiinr steun, dat
later een speciale polis opgemiuikt wordt; do contract-
verzckcring zou dan zijn een zoodanige t)vereenkomst,
waarbij de assuradeur een ander in staat stelt, om binnen
de gestelde grenzen verzekerijigen aan te gaan. Deze
meening is echter reeds in strijd met de woorden van dc
contractpolissen, die namelijk steeds van een verzekering

en niet van een te sluiten verzekering spreken; men zie
slechts de woorden der rotteudamsche contractpolis:
//Wij ondergeteekenden verbinden ons, om op de conditiën
enz. te verzekeren" en art. 1 van de aan het contract
voorafgaande Algemeene Bepalingen //Assuradeuren ver-
hinden zich den Geassureerde te verzekeren\'\\ alsmede de
aanvang van de Algera. Bep. voor de contract-polissen
van java (Amsterdam) //Geschiedende deze verzekering
op de volgende voorwaarden." Hoe zou anders het doel
dezer wijze van verzekeren bereikt worden? De contract-
verzekering is een uitbreiding van de gewone assurantie
in quovis, in elk geval een onderdeel van de assurantie
in quovis in \'t algemeen. Als zoodanig is ook hier de
verbintenis des assuradeurs aan een voorwaarde gebonden;
deze namelijk verbindt zich tot een bepaald maximum per
schip de verzekering op zich te nemen van (joederen,
zonder dat de naam van het schip of de schepen bekend
is, op voorwaarde dat er goederen geladen worden, welke
•op het contract valideeren. Om nu deze overeenkomst
meer aan haar doel te doen beantwoorden, wordt cr vaak
geen verzekeringssom in \'t geheel bijgevoegd evenals bij
de police flottantc.

Dc contract verzekering is dus een verzekering, welke,
in werking tredende, kracht heeft van den dag af, dat
dc overeenkomst gesloten is. Hieruit volgt tevens dat
het geschrift, hetwelk daarvan wordt opgemaakt cn
waardoor zij bewezen wordt, oen polis is, al verschilt zij
in haar vorm veel van de gewone beurspolissen.

Ten aanzien van den aard der contractpolissen, heeft
zich in het proces wilson contra de maatschappij de
oostekjl.ing de Amsterdamsche Rechtbank op dit stand-
punt geplaatst (11 iJuli 1876). Straks (pag. 66e.v.) werd
dit vonnis behandeld naar aanleiding van de kwestie, wanneer
een verzekeringsovereenkomst in werking treedt; de twee
overeenkomsten nu, welke door den heer vvilson gesloten
waren, behelsden contractverzekeringeji, en werden door
de Rechtbank als verzekeringsovereenkomsten behandeld.
Wat hier stilzwijgend aangenomen werd zonder eenigo
nadere motiveering, werd door hot Hof nader verklaard
(8 Februari 1878):

hO., dat de onderscheiding, die de appellanten maken
tusschen een contract van verzekering cn eene gewone polis,
door hen wordt ontleend aan zeker gebruik, om eene
overeenkomst van verzekering, als de onderwerpelijke,
tc bestempelen met do benaming vnn eene contraetpoUs
of (loorloopende contractpolis, maar dat de onderacheiding
niet oj)gaat; dat toch de grondslag en het wezen der
overeenkomst van verzekering dezelfde blijven, hetzij de
overeenkomst een ajloopend, hetzij ze een doorloopend
belang betreft, en in de stipnlatiën daarnaar wordt
ingericht;

ifO., dat do oneigenaardige benaming, die gegeven
wordt aan hot geschrift, hetwelk gemaakt wordt om de
overeenkomst te doen blijken , geeno rochtskundigo onder-
scheiding to weeg brengen kan."

in hooger beroep tegen de maatschappij de oosterling
in het ongelijk gesteld was, tegen de maatschappij
aziënda instelde, bestreed de Rechtbank van Amsterdam
(12 Maart 1880) (1) het argument van den eischer,
dat de contractpolis in den zin der wet geen polis van
verzekering is.

Gelijk het Hof zegt, blijven dus de grondslag en
het wezen der overeenkomst dezelfde, hetzij deze een
afloopend, hetzij zij een doorloopend belang betreft; in
beide gevallen toch hebben we te doen met een assurantie
in quovis. Het verschil is dus in beide gevallen alleen
het al of niet doorloopend belang en hetgeen daarvan
het gevolg is.

Welke ook het doel der contractpolissen oorspronkelijk
geweest zij, zoo zal toch, doordien zij zelfs in gevallen,
waarin zulks eigenlijk onnoodig is, in de plaats der
gewone polissen op schip of schepen getreden zijn, hun
karakter naar omstandigheden min of meer van deze
afwijken. Dat zij veelviddig voorkomen, ligt reeds hierin,
dat - hetgeen aanstonds blijken zal - dc verhoudingen
der partijen zoo duidelijk in de contractpolissen plegen
begrensd te worden; maar er is tevens een andere reden,
namelijk dat dc premie niet dadelijk betaald wordt.
Dit laatste vergemakkelijkt het systeem van premie-
bepaling, zoodat men hiervoor een bepaald tarief kan
opgeven, doch is daarenboven hierom van een niet te

miskennen groot voordeel voor den verzekerde, omdat
deze in geval van ristorno de interesten van de premie
of van een deel der premie niet verspelen kan. Op het
behouden van die interesten moet men inderdaad nadruk
leggen, daar dit een groot voordeel kan zijn. De premie
vooruit te betalen zou gewaagd of ondoenlijk zijn:
bepaalt men bij de voi-zekering geen verzekeringssom ,
dan is dit ondoenlijk; bepaalt men wel zulk een som ,
dan is dit gewaagd, omdat men dikwijls moeielijk kan
Aveten, of op het contract goederen tot de bepaalde som
zullen valideeren (1).

Zoodra nu aan den assuradeur de noodige berichten
omtrent elke aflading, welke onder de gesloten verzekering
valt, toegekomen zijn, wordt een speciale polis opgemaakt,
geheel op dezelfde wijze als na het oj)maken van de
vroeger besproken nota. Door het onderteekeneu dezer
polis, die alles bevat wat men in een gewone polis
pleegt te vermelden, zal dc verzekeraar erkennen, dat de
diuirop vermelde aflading op de eontractpolis, tusschen
hem en den verzekerde tot stand gekomen, valideert;
tevens zal deze polis het bewijs zijn, dat de premie be-
taald is. Het gemis van dezo polis kan aan dc tot
stand gekomen verzekering haar kracht niet ontnemen;
dit is voor geen tcgenspnuik vatbaar, wanneer men

(1) ^k!n ïccr vreemde wijze vnn Imndelcn moet hier vermeld wonlen,
nnmelijk om in het contmct cun licpniing nis do volgende op to nemen:
»liet bedrng, volgens dit contract to verHchepcn, wordt door gcnssun-erdc
begroot op con «om vnn / 150.000 waarover voorloopig de premie wordt
verrekend."

aanneemt, dat de verzekering door het feit der aflading
in werking is getreden, en is dan ook opgenomen onder
de overwegingen van de Amsterdamsche Rechtbank in
haar vonnis d°. 11 JuU 1876 (1). In de praktijk
wordt dan ook dikwijls later geen polis meer opgemaakt,
maar in plaats daarvan wordt dan door den geassureerde
dc aflading aangeteekend in een daartoe bestemd boekje
in den vorm van Bordereaux, hetwelk door den assu-
radeur afgetcekend wordt, terwijl daarenboven steeds
die afladingcn op het contract plegen te worden afge-
schreven, zoo slechts tot een bepaalde som verzekerd
woi-dt. Dit blijkt uit hetgeen men vaak in de contract-
polissen opgenomen \\\'indt: //Van elke aflading zal door
geassureerde gedetailleerd, cn met opgaaf der waarde,
aanteekening worden gehouden in een daartoe bestemd
boekje, dat aan het einde van iedere week door
tusschcnkomst van den makelaar N.N. aan ons ter
afteekening zal worden toegezonden, waartegen wij aan-
.nemen dc risico te loopcn." Voor elke verzending steeds
polissen te moeten opmaken zou bezwaarlijk kunnen
wezen, .vooral wanneer de verzendingen een kleine waarde
vertegenwoordigen cn de kosten, aan het opmaken van
een polis verbonden, veel meer bedragen dan de premie.

Met onze contractpolisscn zijn tc vergelijken de
Duitsche Laufende Pcdicen en General-Policen; deze
met ben gelijk te stellen is echter onmogelijk, hoewel

er vele punten van overeenkomst zijn. Noch in de
Duitsche handelswetgeving, noch in de allgem. seev.
bed. wordt over de laufende Versicherung gehandeld.
Deze polissen worden echter evenals de polices flottantes
veel meer als polissen behandeld, in zooverre van latere
speciale polissen weinif; sprake schijnt te zijn.

In Engeland voldoen dc s/iip-or-ships^ policies voor
alle gevallen, waarin bijna alle bijzonderheden omtrent
de afladingen onbekend zijn, a. d. z. datum der aflading,
naam van het schip, soort, hoeveelheid cn waarde der
goederen (1). Uit alles blijkt echter, dat een nauwkeurige
reisbeschrijving noodig is; immers om ook de goederen te
verzekercn, waarvan men niet weet, waar zij zich bevinden,
bezigt men de zgn. Floating Policies, welko editor in
zooverre nog een uitgebreidere strekking hebben dan do
reeds behandelde polissen, dat zij ook verzekeren de
goederen, welke zich waar ook op \'t land bevinden.
Dc floating policies zijn in dit verband nader be-
schouwd in the keview van 1885 (2): //We may
remark, however" - aldus begint de schrijver dezo
polissen tegen dc verschillende op hen gerichte aanvallen
tc venlcdigen - //that floating policies are very peculiar
things, not merely from an insurance, b<it from a merchant\'s
point of view. It is perfectly certain that a merchant
must cover his stock, whether afloat or ashore, by arran-
gements which must approximate more or less to a general

sort of contract. A merchant, in fact, does not always
know where his goods are, and he may find them con-
centrated in a particular dock, divided among half a
dozen wharves, without the slightest opportunity having
been afforded him of indicating where he would like the
ship to imload. It is difficult therefore to claim, that a
merchant shall be saddled with the responsibility of divi-
ding his stock, when, as a matter of fact, the shipowner
or the various accidents of time and tide may be the sole
arbiters on this point/\'\'

De contractpolis maakt, dat alle daarop valideerendc
afladingen, welke binnen een bepaalden tijd hebben plaats
gehad, verzekerd zijn. Deze bepaling van een termijn zal
op de meeste dezer polissen voorkomen en ook moeten
voorkomen; immers als assurantie in quovis moet ook de
contractverzekering aan art. 595 al. 2 W. v. K. voldoen.
Dit kan op verschillende wijzen geschieden: men kan
namelijk een bepaald aantal maanden of twee datinns
(bv. van 1 Januari 1885 tot 1 Januari 1886) opgeven.
In dit opzicht vinden wij een afwijking in art. 14 Alge-
meene Bepalingen van de contuact-roms van assu-
UANTiE (1) (Rotterdam): vindien het tegendeel niet

(1) Hoewel meermalen in den tcksl aanhalingen nit het te Itottenlain
zeer gebruikelijke formulier van de coNTRACT-roLlfl van assurantie
voorkomen, zoo is daidelijkheidahalvc die Contraclpolis in haar geheel
nis Rijlage A opgenomen. Zoonis daaruit blijkt, worden alle speciaio
bepalingen betrefTcnde de indeeling in seriën, dc franchise c. a. «loor
partijen zclvcn ingevoegd. KvenalH de andere contractjwdlsiicn liel>l>cn wij
geen voorbeeld van eenige door jjartijen gcbrnikelijkfi tpeciale bedingen
achter het formulier gevoegd, daar de contractixilis van de Handel-Maatschappij
cn eenige aanhalingen in den tekst hiertoe voldoende dienst doen.

bedongen is, valideeren op het Contract alle Goederen,
van welker aflading bericht ontvangen is na de sluiting
van het Contract, en loopt het Contract voor onbe-
paalden tijd, doch beide partijen hebben het recht, het
Contract te doen ophouden, mits céne maand vooraf
waarschuwende."

Tot de door het Contract verzekerde goederen be-
hooren evenwel niet alleen de afladingen, welke binnen den
bepaalden termijn geschied zijn, maar ook die, welke later
geladen worden op eenig schip, zoo voor het verstrijken
van den termijn dat schip aan den assuradeur wordt op-
gegeven ter belading, als bestemd om jjroducten te laden.
Deze uitbreiding treffen wij aan in de contuact-I\'OLIS
aan de nedeulandsciie iiandel-maatschari\'l.i ( 1) cu

(1) Onder do contractpoliRsen, nangegann tusschen dc Ncdcrinndschc
lInndcl-Maatüchnppij cn verschillende nsnurndeurH, onderw-hoidt men vier
soorten: die op eigen goederen por 7.eil«ohip of Rchcpcn, die op eigen
goederen per stoomschepen, dio oj) gouvcincmentsgocdcrcn )H!r zcilxchip
of schepen cn dio op gouvernementsgoederen |)cr stoomschepen. Tot
ccn bepaald bedrag pleegt do llandcl-Maatschappij do risico vnn do Inding
op ieder schip ann zich to houdcu, hetgeen tegenwoordig echtcr alleen
plaats heeft bij nfladingcn van eigen goederen. Do genoemde confrncton
zijn voor Amsterdam cn liiHtcrdam dezclfdo; onderling bieden zij, hoewel
nagenoeg niet cllcandcr overecnkumcndo, ccnigo uit den nnrd der ziink
volgende verschilpunten niin.

Ter kenschetsing van den nard dezer bijzondere soort van contract-
polissen, cn tevens tot o])heldering van veel, waarop bctrclTcndo condiiicn
cn premiün bij de contrnctvorxekcring of bij dc nHsnrnntio in quovis in
\'t algemeen slechts ter loops iu dit proefschrift gewezen wordt, hel>lK!n wij
in dc Hijlngen (D) opgenomen do CONTUAOT-I\'OUS aan »k NKUEHLANUacHK
liANDKL-MAATSCllArriJ op eigen gocdtren per triUehip of teheprn met
dc nieuwste daarin gemankte veranderingen.

Wat nu betreft de andere eischen van art. 595 W. v. K.
zal eveneens de verzekerde of verzekeringsnemer op het
oogenblik van het sluiten van het contract onkundig
moeten zijn, in welk schip of schepen de aflading ge-
schieden zal. Van een opgave van de dagteekening en
den onderteekenaar van den laatsten advies- of order-
brief zal hier echter uit den aard der zaak geen sprake
kunnen zijn, omdat een zoodanige brief bij het sluiten
van het contract niet kan bestaan, daar men geen be-
paalde aflading op \'t oog heeft, en zoo er toevallig zulk
een brief bestaat, betrekking hebbende op ccn aflading,
welke later op \'t contract zal valideeren, zal zij toch
niets beteekenen ten opzichte van het sluiten van dc
contractverzekering zelve, of liever zij zal ten opzichte
van deze geen advies- of orderbrief zijn.

De aflading van de goederen, welke aan dc gestelde
•eischen voldoen, - wij zagen dit reeds boven - zal dc
contractverzckering in werking doen treden. Dit zal niet
alleen het geval zijn met de goederen, welke aan den

(1) Eenige der hcpalingcn van dc contract-polissen van java
(Bijlage B) zijn langzamerhand in onbruik geraakt. Men hccft echter in
Amsterdam geen formulier voor dc contractpolisscn, zooals die to KoUerdam
gebruikelijk zijn, cn, na het in onbruik geraken van ccnigc der Algemeene
Bepalingen van genoemde contractpolisscn, worden thans alle bepalingen,
zelfs dc algemeene, tusschen de makelaars cn do assuradeurs vastgesteld.
De algemeene bepalingen in do verschillende contractpolisscn komen cchtcr
zoozeer niet elkander overeen, dat een exemplaar daarvan onder do
Bijlagen opgenomen kon worden. .Men zal hieruit dadelijk kunnen zien dat
de contractpolis van dc Ilandel-Maatschappij tot voorbeeld hccft gestrekt.

geassureerde zelven worden afgeladen en welke deze zelf
wil verzekeren. Reeds bij de assurantie in quovis in \'t
algemeen zagen wij, dat de benrspoHs door een gewone
clausule te dezen opzichtede verzekering algemeen pleegt
te maken; bij de contractpolissen evenwel is het geen usance
deze claiisule op te nemen, daar men in andere bewoor-
dingen hetzelfde doel pleegt tc bereiken. Dienaangaande
lezen we in de Algem. Bep. voor de contract-polissen
van java\' (Amsterdam): //dat onze risico geloopen
Avordt ... op iederen bodem, waarmede goederen worden
afgeladen binnen den in het hoofd dezer polis bcp.aaldcn
termijn, aan het adres der geassurcenle", welke algemeene
bepaling door partijen nader pleegt tiitgewerkt te worden,
cf. nDeze verzekering geschiedt . . . met elk zeil- of
stoomschip, waarin nan den geassureerde zoo voor eigen
rekening als voor die van derdeii en voor zooverre hij
tot de verzekering macht heeft, mocht worden afgeladen
enz.\'" De rotterdamschk contuactpolis (1) bevat in
art. 1 A. B. deze bepaling: //Assuradeuren verbinden
zich den geassureerde tc verzekeren elk voor het aandeel
achter ieders handteekening gesteld in de totale som van
het contract, als maximum van risico per elk stoom- of
zeilachij), waarin voor den geassureerde geladen wordt,
en zulks op goederen, die aan of door den geassureerde
mochten worden afgeladen enz."

ei) Korte tiiulrnkking voor <lc reed» genoemde »Conlrnct-Poli« vun
ARSuranlie (Itotterdnm)"

verzekering vallen, moeten, volgens de in de contract-
polissen opgenomen verplichting, onmiddellijk na de
ontvangst van berichten door den geassureerde aan den
assuradeur medegedeeld worden. Art. 2 A. B. rotteud.
contractpolis schrijft dit uitdrukkelijk voor; beneden
het maximum moet de geassureerde de goederen, welke
op het contract valideeren, opgeven, opdat de assuradeur
wete, welke risico\'s hij loopt of geloopcn heeft en daarvoor
de premiën kunne bekomen. Dit blijkt reeds uit art. 2
coll. art 1 A. B. rotteku. contract-polis; ten over-
vloede lezen we echter in art. 3 c: //De geassureerde
mag beneden het maximum in het contract niet bij anderen
dan bij de assuradeurs van het contract, elk in proportie
van zijn aandeel in het contract, assureeren de goederen,
omtrent welker assurantie hij vrij is, of waarvoor hij order
tot assurantie gekregen heeft." Deze woorden zouden
tot de valsche meening aanleiding kunnen geven, dat de
verzekering eerst ontstaat door de opgave der afladingen;
•evenwel kan art. 3 c dit niet bedoelen, het heeft alleen
ten doel fraude te voorkomen. Dit maximum, waaronder
de rotterd. contractpolis stccds verstaat het maximinu
van risico per elk schip (cf. art. 1), kan vaak overschreden
worden, zoo hiervan, voordat die afladingen plaats hebben,
wordt kennis gegeven; dit moet dan echter uitdrukkelijk in
het contract toegestaan zijn. De reeds vermelde laufendb
POLizE des verein8 iiamij. a88ec. Staat dit laatstc toe,
zoo die overschrijding het gevolg is van inladingen in
tusschengelegen plaatsen, waar de verzekerde de inlading
niet kan controleeren.

Wat nu betreft de bepaling van een maximum per
schip, is het noodzakelijk en nuttig, dat wij deze iu alle
contractpolissen aantreffen: noodzakelijk, omdat dit bij
gebreke van een totale verzekeringssom de ccnigc grens
kan zijn; nuttig, omdat het risico te groot is, zoo geheele
scheepsladingen door ccn contract zouden verzekerd zijn.
Hoe groot dit maximum zal zijn, hangt dikwijls af van
het eigen inzicht des assuradeurs, die uit ervaring weet,
hoe hoog hij dit in verschillende gevallen zal stellen;
cchtcr kan dc assuradeur vaak in dezen beperkt zijn, hetzij
als agent door de voorschriften van zijn aanstellers, hetzij
in welke kwaliteit ook door de statuten der maatschappij,
beperkingen welke kunnen verschillen uaar gelang van
de verschillende reizen en de verschillende soorten van
gevaren. Nu kan het zijn, dat een assuradeur ccn
verzekering gesloten heeft op goederen per zeker schip,
en dat tengevolge van de contractverzckering deze
zelfde assuradeur andere goederen verzekerd heefk, welke
later blijken op hetzelfde schip geladen tc zijn; op deze
wijze wordt gemakkelijk, en zonder dat men dit kan
verhinderen, een te groot risico geloopen op hetzelfde
schip; doch hiertegen i)legen assuradeuren zich tc waar-
borgen door het zoogenaamde cxcedentencontract (1),

(1) Voor hrt exrcdcntcncontrnct xio tncn o. a. do dissertatie van
11. N. Tbdino van Hbhkiiout »1)0 Hcassurantio", Amsterdam 1801, cn
J. F. VUKIT rl)as Dciitscho SccvcniiclicrungBrcchl", Jena 1885, Abt.
ad § 68.

I)B COURCY handelt hierover in ccn kort geschrift fl/cs Deux Sortos
dc Traites de KC-assarance", Paris 1886, waarin hij het doel van dit contract,

waardoor zij reeds bij voorbaat zorgen, boven liet bedrag
hunner maxima herverzekerd te zullen zijn.

Wij willen nog op twee eigenaardigheden in de
contractpolissen de aandacht vestigen, welke beide dezelfde
reden hebben, nl. dat er gelegenheid gegeven moet worden,
om, waar men bij het sluiten der overeenkomst niet
alle omstandigheden juist heeft kunnen inzien, de gelegen-
heid open te stellen, onder bepaalde voorwaarden hierin
verandering te brengen.

Vooreerst namelijk blijkt het, indien men verschil-
lende contracten nagaat, regel te zijn bij deze assurantie
dc molest-risico te verzekeren, hetgeen zeer verklaarbaar
is, daar men niet zoolang vooruit kan zien, of er van
geweld, neming, kaperij, oorlog enz. geen sprake zal
zijn, cn dit te meer, zoo in casu de reis niet of zeer
onbepaald omschreven is. In tijden nu, waarin dc kans
op al deze ongelegenheden zeer groot is, zou het risico
van den assuradeur te groot kunnen worden, cn is het
billijk, dat hij zich hiervan kan ontslaan. Art. l.\'J
ROTTERD. CONTRACTPOLIS staat dit aldus toe: //In de
assurantie is begrepen de molest-risico, doch assuradeuren
hebben het recht zich hiervan te ontslaan, mits 15 dagen

hetwelk hij bcHtcnipclt met den niuim van Ie traité de rfatmurancc de trop
plein nu d\'excédant, zeer duidelijk aangeeft: »J1 (i. c. l\'assureur) garde
jiour lui, les utilisant pour son nsage, tous ses risques, qui sont la matière
dc son trafic, jusqu\'à In limite, qu\'il a fixée, dc même que les eaux ])ro-
venant dc diverses sources s\'accumulent dans un réservoir, »\'élevant jusqu\'à
un certain niveau. Ce niveau atteint, le déversoir fonctionne aursitót,
automatiquement. Le trop plein écoulé, il n\'y a pas d\'inondaCion. Ainsi
s\'écoule l\'excès des ristiucs, qui va se placer soud la garantie des réassureurs,"

vooraf waarschuwende; in dit geval heeft de geassureerde
het recht het contract dadelijk te ontbinden voor zoover
betreft alle nog niet opgegeven afladingen." Een derge-
lijke bepaling treft men aan in de A. B. contkact-
polissen van java (Amsterdam) (1), welke geheel
gelijkluidend is met wat de coNTUACT-roLis aan de
nederlandsche iiandel-maatsciiappij betreffende dit
punt voorschrijft (2).

Vervolgens is de regel, dat men bij deze verzekering
de waarde voorloopig vaststelt op factuur, premie en
10°/o ingebeelde winst {h\\} de Handel-Maatsehappij Eigen
Goederen 5 %); maar, daar later blijken kan, dat dc
winst door een aanmerkelijke daling in verscheidene
handels-artikelen te hoog gesteld is, zou dit een
groot nadeel voor den geassureerde met zich kunnen
brengen. In vele contractpolisscn treft men daarom ccn
bepaling ann, welke den geassureerde de vrijheid laat onder
bepaalde voorwaarden de ingebeelde winst lager te stellen.
Wij verwijzen hiertoe slechts naar art. 17 A. B. uotteiid.
conthactpoli8, wclkc bepaling overeenkomt met dio,
welke men omtrent dit punt in geheel geschreven
contracten aantreft. Dezo vrijheid wordt niet alleen
toegestaan ten imnzien van nog niet afgeladen, maar
onder zekere voorwaarden ook ten aanzien van reeds afge-
laden goederen.

welke ten doel hadden goederen, in den zin van koop-
waren, te verzekeren. Vermelding verdient tevens, dat
de contractverzekering dikwijls toegepast wordt bij de
verzending van geldswaarden. In dit geval vooral pleegt
men het contract niet door een speciale polis, maar door
aanteekening op bordereaux te laten volgen.

Er zijn in ons land maatschappijen, die tot de ver-
zending van geldswaarden speciaal ingerichte polissen
hebben; tot dit doel schijnen zij evenwel niet bepaalde
contractpolissen te hebben. Dit laatste is wel het
geval met buitenlandsche maatschappijen, welke te dien
opzichte zeer uitgebreide bepalingen bezitten. Dergelijke
contractpolissen dragen in Duitschland den naam van
General- of Abonnement-Policen en bevatten onder een
groot aantal algemeene en bijzondere bedingen de maxitnaal-
sommen, welke voor verschillende reizen en voor ver-
schillende //Werthsendungen" aangeven de grens van dc
risico der assuradeurs. Volgens de bedingen validecren
op deze //Policen" cfFccten, wissels, coupons, papieren,
geld en edele metalen (goud, zilver en platina). De
premiën worden volgens een aan de polis toegevoegd
tarief berekend en elke maand afbetaald (1).

(1) Voor dezo cn verdere bijzonderheden zij onder meer verwezen naar
do ABONNKMENT-POLIOE /(ïr dxc Vcrt\'tcherun^ con U\'er(/urndiinff(fu nuf
Pottreiten (Würtcinbergi»cho Tron«port-Verfcichcrun(,\'8-Gc»cllichaft) en
naar do OENEBAlrPOLlCE für die VerticAerutiff gegen die Gefahren
det TruMporten ton Valoren (.Mannheimer Vcrsichcrangs-GescllMrhaft in
Mannheim).

wordt eeu op wat voor wijze ook vastgcstekle premie
betaald. Dit moeten wij in \'t oog houden oin te zien
wat in haren aard het verschil is tusschen deze en de
P auscha 1 p 01 is. Deze laatste bevat een zeer algemeen
contract van verzekering. Tot een maximum per iedere
gelegenheid worden gedurende een vastgestelden tijd alle
goederen verzekerd, welke van de eene plaats naar de
andere vervoerd worden; de verzekerde mag, zoo dikwijls
hij wil, zoodanige goederen verzenden, terwijl hij slechts
de premie (welke hooger is dan bij de contractverzeke-
ringen, waarover eerst gehandeld is) behoeft te betalen
van het maximum, alsof slechts éénmaal tot dit bedrag
verscheept zal worden. Deze soort van verzekering is
dus inderdaad een abonnementsverzekering in den vollen
zin des woords, doch wordt in ons land alleen voor
binnenlandschc verzendingen gebezigd. De naam van
het schip, waarop dc goederen vervoerd worden, kan
in dit geval evenals bij de contractpolis onbekend
zijn; denkbaar is het echter ook, dat de naam van
het schip of van meerdere schepen in het contract ge-
noemd wordt. Men bedenke tevens, dat hier niet
alleen van schepen maar ook van andere vervoermiddelen
sprake is.

In een vroeger hoofdstuk hebben wij opgemerkt, dat
men bij de binnenlandschc verzekering gewooidijk met een
assurantie in quovis zal te doen hebben, terwijl uit den
aard der zaak aan waarborgen tegen meerdere risico
en middelen om toch de identiteit te kunnen bewijzen

geen behoefte bestaat. Dit is dus ook niet noodig iu
de pauschalpolis; hoewel toch een juiste omschrijving
der verplichtingen van beide partijen hierbij noodig is,
wegens de uitgebreide strekking van dit contract.

Behalve het verschil, waarop wij straks opmerkzaam
maakten, vertoont de pauschalpolis een groote overeen-
komst met de contractpolis; omdat wij echter de assurantie
in quovis bij de binnenlandsche verzekering, als zich
door niet bijzonders kenmerkende, niet behandeld hebben,
zullen wij, wat de pauschalpolis betreft, ons er slechts
toe bepalen een voorbeeld (1) hiervan in de Bijlagen
op te nemen.

Met de pauschalpolissen komen weer zeer veel over-
een de Continuing Policics in Engeland, welke aldaar
tot de zeeverzekering behooren. Bij beide namelijk wordt
dc premie berekend over een vastgestelde som, zonder
dat het voor dc premie in \'t algemeen verschil maakt,
of cr veel dan wel weinig afladingcn, op dc overeenkomst
.validccrcndc, plaats hehbcn; de bepaalde som duidt
namelijk bij geen van beide aan de totale waarde,
welke dc afladingcn gezamenlijk slechts kunnen bedragen.
Toch ligt het verschil tusschen beide weder in den
aard van het maximum, waarnaar dc premie geregeld
wordt. Bij dc pauschalpolissen hccft namelijk dc ver-
zckcringssom ten doel het maximum aan tc wijzen,

(1) Gedrukte uniforme exemplaren van pausclittliKilissen komen, voor
zoover mij bekend is, bij ons niet voor; liet in Bijlage K voorkomend
voorbeeld geeft nochtans voldoende aan, wat men in onze pausc\'haljiolissen
jilecgt tc contrahecrcn.

waarvoor per iedere tjeleijenheid verzekerd wordt; terwijl
bij de continuing policies de verzekeringssom liet bedrag
bepaalt, dat op hetzelfde tijdstip, zij het ook op ver-
schillende schepen, verzekerd wordt, hoewel hieraan een
maximum per schip toegevoegd wordt. Dit in \'t oog
houdende, blijkt ook dadelijk het groote verschil tusschen
de continuing policies en onze contractpolisscn (en de
met deze laatste overeenkomende polissen in andere
landen); zoodat, wanneer Voigt in zijn reeds vermeld
werk (1) zegt, dat men in Engeland de laufende Ver-
sicherunycn met den naam van continuing insurances
(continuing policies) bestempelt, zonder op het verschil
tus.schen beide te wijzen, hij voedsel aan verwarring geeft.

llet karakter en dc kenmerken van genoemde Engel-
sche wijze van verzekeren treden duidelijk te vooi-schijn
in een bij de Engelsche schrijvers vermeld proces, nl.
Crowley v, Cohen. //For example, - the plaintifls,
barge-masters, having several boats constantly carrying
goods for hire by canal between London and Birmingham,
for the purpose of j)rotccting their interests as carriers,
caused themselves to be insured for twelve months, by
canal navigation boat« containing goods, at work between
London, Wolverhampton, Birmingham &o., backwards
and forwards, and in any rotation, u|)on goods and
upon the body, tackle &c., on thirty boats, as j)cr
margin of the policy &c. The said ship &c., goods

aud merchandises &c., for so much as concerns the
assured are and shall be £ 12.000 on goods, as interest
may appear hereafter a.s.o. - the claim on this policy
warranted not to exceed 100 percent." Hierbij was
tevens bepaald, dat op één schip slechts £ .3000
verzekerd zou zijn. Eén van de dertig booten zonk met
£ 1700 waarde aan goederen en sedert het begin der
verzekering waren er £ 360.000 aan goederen verscheept.
De kwestie ontstond nu, of de polis alleen toepassselijk
was op de eerste £ 12,000 dan of zij een continuing
insurance tot dat bedrag op goederen was. De beshssing
van het Hof was //that the real nature of the transaction
being in effect equivalent to a fresh insurance taking
place at the time when each boat started, and governing
all that were then afloat, the mode of calculating the
indemnity would be the whole value of the goods
actually afloat, in the boats named, at the time of the
loss must be taken, and the plaintiffs should recover
\'such a proportion of the loss as £ 12.000 might
bear to the whole value on board, supposing that value
to exceed £ 12,000, if not, then the plaintiff\'s would
be entitled to the ichole amount losC^ (1).

Weder terugkcerende tot de assurantie in quovis in
\'t algemeen - na een uitwijding over bepaalde soorten
dier wijze van verzekeren dienen wij thans na te gaan,

op welke wijze de afladingen, welke op de over-
eenkomst valideeren, plegen beperkt te worden.
Deze beperkingen strekken den assuradeurs op meerdere
wijzen tot waarborg en verminderen de te groote alge-
meenheid der risico\'s.

1°. Ten aanzien van de schepen. Bij het aangaan
der overeenkomst er voor te waken, dat tot het vervoer
der goederen geen schepen genomen worden, welke in
die gevallen, waarin zij den assuradeurs bekend zijn,
ten gevolge zullen hebben, dat de verzekering niet of
tegen een zeer hooge premie aangegaan wordt, is van
zeer veel belang voor den assuradeur.

Een zeer geschikt middel hiertoe is, bepaalde schepen
of schepen van bepaalde reederijen uit te sluiten, hetgeen
in de praktijk ook somtijds geschiedt. Een voorbeeld
hiervan is het besluit, genomen door de Vereeniging
van Assuradeuren te Rotterdam, do. 28 Augustus 1867,
om bij het sluiten nf vernieuwen van contraetjjolissen
te bepalen, alle afladingen met schepen van zekere be-
kende firma uit te sluiten.

Vervolgens eischt men, len einde steeds deugdelijke
schepen te hebben, voor deze een bej)iuilde klassificatie.
Op geregelde tijden plegen de schepen namelijk onder-
zocht te worden door experts van tot dit doel opge-
richte vereenigingen (1), en naar deze expertise wordt

(I) In vcrKchilIcMcIc landen treft nieii xnlke vcrccniKin(;en aan, dio
daarcnhovcn weder hun ex|)erta niet alleen in hun eigen land, maar ook
oldern hebben. Vnn die vereenigingen vermelden wij sleehta do Kngelscho
Llciyd (Lloyd\'i register of Uritish and Foreign Shipping), Bureau Veritaa

dan aan elk schip in de registers van znlk een vereeniging
de klasse (cote) toegekend, die het toekomt, cn aan
den eigenaar een certificaat van onderzoek ter hand gesteld.
Meestal eischt men, dat de schepen tot de eerste klasse
zidlen behooren, doch stelt zich vaak met een lagere
tevreden, zoo de reis minder groot is. Terwijl men in
Duitschland een bepaalde klassificatic .illeen voorschrijft
voor houten zeilschepen (1), is dit elders ook met andere
schepen het geval.

In de laatste jaren hebben ten onzent dc assuradeuren
hun eischen betreffende de klassen der schepen strenger
gemaakt. Ten opzichte van vreemde schepen zijn de
klassen bij ons dikwijls hooger gesteld, terwijl daarenboven
in Amsterdam bij de //contractverzekeringen van Java"
het Hollandsche certificaat ook voor vreemde schepen
verplichtend gesteld is (2).

(liegiHtrc Internat, dc Classification dc Navirc»), dc Ncdcrland»clic Vereeni-
ging van ABSuradeuren, Det Nondtc Veritas, en dc Gennnannchc l.lovd.
Vele Rchepen laten zirh bij meerdere vereenigingen onderzoeken. Dc klaHscn
verschillen, naar gelang het ijzeren of houten schejicn geldt; evenzeer wordt
cr onderscheid gemaakt tusschen de groote en de Atlantische vnarf, de
groote cn kleine kustvaart en de binnenlandsche vaart. De klassen nu
worden aangeduid door letters met cijfers, dju cr tusschen, naast of in
geploatst zijn, cn hieruit blijkt niet alleen of het schip, manr ook of do
tuigage en de geheele inrichting deugdelijk zijn. Aan dit alles wordt nog
door ccnigc vereenigingen toegevoegd lict aantal jaren, geilurcnde welke het
schip geacht wonlt bij behoorlijk onderhond dc vastge^tcldc klawc waardig
tc zijn.

(2) Volgens een besluit van Assuradeuren, dat gedrukt is zonder
bijvoeging van jaartal of datum.

klassificatie noodig zijn, maar evenzeer kan in de over-
eenkomst bepaald worden, dat door verliooging of
bijbetaling der premiën gecompenseerd wordt, wat de
schepen in deugdelijkheid tekort schieten. Dit laatste
kan nauwkeurig bepaald worden, zoodat men a priori
weet hoe groot de verbetering van premie zal zijn, doch
wordt ook overgelaten aan een onderlinge schikking (1).

2°. Ten aanzien van de goederen. Zoo mogelijk
wordt de soort dier goederen genoemd, of worden eenige
soorten van goederen aangewezen , welke op het contract
kunnen valideeren, hetgeen niet alleen nuttig maar ook
mogelijk is, dewijl uit oen l)epaalde streek slechts een
beperkt aantal goederen uitgevoerd pleegt tc wonlen.
Zoo in \'t algemeen de overeenkomst betrekking heeft op
alle goederen, wordt deze algemeenheid toch op twco
manieren beperkt, nl. door do wet cn door de overeen-
komst zelve.

a. De wet sluit namelijk eenigo goederen uit, zoodat
deze niet ojider de algemeene benaming van goederen
kmmen verzekerd worden. liet W. v. K. doet dit in
art. ö9G, mot name ten aanzien vnn gemunt goud en
zilver, gouden cn zilveren staven, juweden, pnarlen of
kleinoodiën cn krijgsbehoeften; het A. D. II. heeft dit
nagelaten, maar is hierin aangevuld door §48 allokm.
8eev. hei). 1867.

(1) In onze contrftct|)oliMen plegen dergelijke bepalingen door rnrlijen
opgenomen te worden. Voor dc bnitenlanducbc «j verwezen naar dc
l\'OL. D\'ASflURANCES FLOTTANTM (l\'lacc du Hlivrc) Cn dc I-AUKKNDE
TOLIZK I)K8 VBRKINS U. 8. W.

b. Bij de overeenkomst zelve worden vaak nog
bepaalde koopwaren uitgesloten, cf. art. 16 A. B.
rotterd. contractpolis en bepalingen in de con-
tractpolis N. H. M. Deze beperkingen hebben een
zeer gegronde reden; immers niet alle goederen worden
op dezelfde wijze verzekerd, daar het eene meer aan
gevaren onderhevig is dan het andere. Ook op een
andere wijze kan hieraan te gemoet gekomen worden,
nl. door het vaststellen van premiën-tarieven, door ver-
betering van premie voor te schrijven bij het inladen
van zekere goederen, en door slechts de schade te
betalen, zoo deze een zeker deel van de waarde der
goederen te boven gaat.

Uit den aard der zaak zal van premiën-tarieven
slechts dan sprake kunnen zijn bij de assurantie in
quovis, zoo de premie niet dadelijk bij het aangaan
van het contract betaald wordt. Voorbeelden hiervan
vindt men in diverse contractpolissen, waaronder vooral
moet verwezen worden naar de contractpolis N. M. M.
onder het hoofd //Premiën" H).

Dat de assuradeur slechts die schade heeft te ver-
goeden , welke een zeker percentage te boven gaat,
wordt reeds in art. 644 "W. v. K. toegepast, al is hiervan
bij de verzekeringsovereenkomst //onder de algemeene
benaming van goederen" niet gesproken. Op verschil-
lende wijzen worden dienaangaande bepalingen bij het

sluiten der assurantie in quovis gemaakt; het is echter
onnoodig hierbij stil te staan. Alleen zij nog opgemerkt,
dat het een zeer gemakkelijk en veelvuldig gebezigd
middel is, om ter bepaling van de franchise te verwijzen
naar de beurseondities of alles aan een nadere schikking
over te laten.

Door bij het inladen van bepaalde goederen den
assuradeur een verbetering van premie toe te staan, wordt
te gemoet gekomen aan het bezwaar, dat men, de risico
niet juist kunnende bepalen, evenmin een daaraan steeds
geëvenredigde vergoeding kan vaststellen. Men neemt
dit middel eveneens te baat, wanneer in de reis van
het schip een verandering wordt gebracht, waartegen in
\'t belang van den assuradeur bezwaar kan bestaan.

3°. Ten aanzien van de reis. Op meerdere wijzen
pleegt men hierin te voorzien, hetzij door naar gelang
van den jvard der reizen een hoogere of minder hooge
klassificatie te eischen, hetzij door alleen bepaalde reizen
toe te staan, hetzij door bepaalde reizen uit te sluiten
of hiervoor hoogere premiën to bedingen.

Het zou ons to ver voeren langer uit te wijden over
het beperken van do assurantie in quovis tot bej)aalde
soorten van afladingen, evenzeer over het verhoogen der
premie in de genoemde gevallen en in die, waarop wij
niet gewezen hebben.

Hggen, dat, zoo de premie voor het bericht der afladingen
betaald is, het later blijken zal, dat de assuradeur te veel
ontvangen heeft, hetzij omdat de afladingen niet op de
overeenkomst vahdeerden, hetzij omdat de waarde der
aldus verscheepte goederen minder bedroeg dan de ver-
zekeringssom , naar welke de premie berekend was. De
geassureerde heeft dan een recht op de teruggave voor
hetgeen hij te veel betaald heeft, daar de overeenkomst
niet in werking is getreden voor dat deel van de ver-
zckcringssom, voor hetwelk geen goederen afgeladen zijn.
Is in die gevallen de premie nog niet betaald, maar
was de verzekerde haar reeds schuldig, dan zal deze het
recht hebben te eischen, dat de vordering tot betaling
daarvan verminderd worde tot het bedrag, hetwelk hij
in werkelijkheid schuldig blijkt tc zijn.

Deze teruggave, in casu dit niet vorderen der
premie, draagt den naam van Ristorno. Voor dc
assurantie in quovis is zij door onzen wetgever niet
\'speciaal voorgeschreven, wel echter voor de verzekering
in \'t algemeen en voor de zeeverzekering in \'t bijzonder,
cf. artt. 281 , ß.35, 630 e. a. W. v. K., welke dus bij
de assurantie in quovis naar omstandigheden toepasselijk
zijn. Dc ALLGEM. 8EEV. nED. bcvattcn in § 64 in dit
opzicht een speciale bepaling voor deze wijze van ver-
zekeren : »Diejenige Summe ftlr welche nach Ablauf
eines Jahres, vom Abschlüsse der Vcrsichcnmg an,
dem Versicherer kein Gegenstand der Versicherurig ange-
geben ist, validirt nicht femer imd ist unter Einbehalt von

^ Procent, oder wenn die Prämie unter 1 Procent be-
trägt, der halben Prämie zu ristorniren." Dit //Ristorno-
gebiihr" komt overeen met dat, hetAvelk art. 635 al. 2
W. V. K. voorschrijft. Ten overvloede staat nog in de
LAUFENDE POLIZE DES VEREINS HAMB. ASSEC: wEin bci Al)-
lauf der Polize etwa verbleibender Saldo ist franco zu ri.stor-
niren", welk saldo in Engeland den naam draagt van
Short Interest. Er zijn in \'t buitenland polissen, welke
voor een assurantie in quovis het bedrag der ristomo
bepalen; bij ons echter bevatten zelfs de contractpolissen
dienaangaande niets.

Onze beschouwingen over do assurantie in quovis
mogen wij niet besluiten, alvorens nog in dit hoofdstuk
onze aandacht gevestigd tc hebben op ccn paar vragen,
welke zich bij genoemde wijze van verzekeren voordoen.

I. Wanneer een koopman waren ontvangt, welke
op één schip geladen zijn, cn welke do door hem gesloten
assurantie in quovis geheel in werking doen treden, dan
moeten partijen het slechts eens zijn omtrent do identiteit

dier goederen, en de eventueele schade zal vergoed
worden door den onderteekenaar of de onderteekenaars
der verzekeringsovereenkomst.

Valideeren echter meerdere afladingen op een ver-
zekeringsovereenkomst, dan doen zich eenige kwesties
voor, welke niet van eenig belang ontbloot zijn.

A. Allereerst onderstellen wij dat slechts één over-
eenkomst tot stand is gekomen, terwijl door de eerste
aflading niet tot het volle bedrag der verzekeringssom
verscheept is, en dus ook latere afladingen valideeren.
Tn dit geval nu dient nagegaan te worden, of deze
afladingen, welke op verschillende schepen geschied zijn,
met elkander in zoo nauw verband staan, dat zij moeten
beschouwd worden, als te hebben plaats gehad op één
schip. Deze vraag zij aldus geformuleerd:

Moeten de afladingen, welke op een
assurantie in quovis valideeren, als één
geheel beschouwd worden? (1)

Deze vraag is van zeer veel gewicht, zoowel voor
den verzekeraar als voor den verzekerde, voor wie het
naar omstandigheden voor- of nadcelig kan zijn, of zij
bevestigend dan wel ontkennend beantwoord moet worden.
Nemen wij thans wederom hetzelfde voorbeeld als in hot
vorige hoofdstuk op pag. 62 gebezigd werd, dan zal dit
duidelijk blijken. Wij zagen aldaar, dat op een assurantie

(I) In het vorige hoofdstuk werd de kwestie l)ehnndcld, of alle
afladingen zullen valideeren; hier echter, of de valideerendc afladingen als
étm geheel moeten beschouwd wonlen.

in quovis voor ƒ 80.000 op suiker, geladen of nog te
laden op \'t eiland Réunion, de afladingen op de schepen
A, J? en C valideeren, respectievelijk ter waarde van
ƒ 40.000, ƒ 30.000 en ƒ 30.000. De aflading op schip
C valideert echter slechts voor een derde, daar hierdoor
dc verzekeringssora reeds bereikt is. Veronderstellen wij,
dat de beide eerste schepen behouden op hun bestem-
mingsplaats aankomen, maar dat schip C vergaat, dan
zal de verzekerde, zoo de drie afladingen als één geheel
beschouwd moeten worden, i van do schade zelf dragen,
maar, zoo elke aflading afzonderlijk beschouwd moet
worden, sleehts ƒ 10.000 vergoed krijgen.

Zoo dc goederen, welke men wil verzekerd hebben,
htj de overeenkomst slechts in V algemeen aangeduid zijn,
zal elke aflading afzonderlijk berekend, en dus niet de
gezameidijke valideerende afladingen beschouwd moeten
worden als op één schip te zijn geschied.

Waren de schepen A, B en C reeds bij het sluiten der
verzekering opgegeven, dan zou van een massa dier afla-
dingen geen sprake zijn; immers door middel van één
overeenkomst sluit men op elk dier afladingen een verzeke-
ring, welke dan bij schip C slechts voor een derde der lading
zou golden. Men zou kunnen beweren, dat, nu de schepen
niet bekend zijn, de valideerende afladingen als één massa
iMJsehouwd moeten worden, omdat de verzekerde niet weet,
of op één schip genoeg scheepsruimte voor de verzekerde
goederen is en dus al die goederen bij elkander behooren;
evenzeer zou men hiertoe als reden kunnen opgeven, dat

de verzekerde tusschen de verschillende afladiugen geen
verschil maakt, door niet afzonderlijk de schepen te
noemen. Tegen dergelijke redeneeringen kan men echter
andere doen gelden: de verzekerde verzekert in eens op
verschillende afladingen, omdat hij, den naam der schepen
niet Avetende, ook niet kau spreken van een aflading tot
zeker bedrag op het eene en van een aflading tot zeker
bedrag op het andere schip; het is waar dat de afladingcn
op cén schip hadden kunnen geschieden, zoo hiertoe
genoeg schcepsruimte aanwezig was geweest, maar, nu
dit niet geschied is, kan men niet zonder ccnigc reden
fingecren, dat dit wel geschied is. Bedenken wij bovendien,
dat de andere opvatting er toe leidt, dat dc verzekerde
langen tijd in onzekerheid kan zijn, of hij de schade geheel
dan wel slechts ten deele vergoed zal krijgen, al naarmate
geheele of gedeeltelijke afladingcn mede op dc overeen-
komst zullen valideeren; dc eerste aflading zou alzoo
geheel validceren, maar tengevolge van latere afladingcn
blijken slechts voor een deel verzekerd tc zijn.

Bij de overeenkomst zal kunnen bepaald worden, dat
dc afladingcn, welke hierop validceren, als één massa
moeten beschouwd worden en ook kan deze bedoeling,
zonder uitdrukkelijk vermeld tc zijn, uit bepaalde feiten
blijken. Die stilzwijgende bedoeling zal natuurlijk niet
uit theoretische beschouwingen, maar uit dc opvatting
der praktijk afgeleid moeten worden. Dat in dit opzicht
dc bepaling van ccn tijd, binnen welken de goederen
geladen moeten worden, van geen invloed kan zijn, zoodra

meu uiet alle binnen dien tijd geschiede afladingen huit
valideeren, behoeft nauwelijks vermelding.

De vraag, die wij hier behandeld hebben, kan bij de
contractverzekering niet geopperd worden; immers deze
geheele wijze van verzekeren toont meer dan voldoende
aan, dat elke aflading afzonderlijk behandeld wordt, b.v,
door de bepaling van een maximum per schip cn door ,
de afzonderlijke polissen, die na alle volledige berichten
van elke aflading op een schip opgemaakt plegen te worden.

B. Tot hiertoe behandelden wij een kwestie, welke
zich bij de assurantie in quovis kan voordoen, ingeval
van meerdere afladingen op één overeenkomst van ver-
zekering; dat echter meerdere afladingen meerdere over-
eenkomsten kunnen valideercn, is niet zeldzaam, en ten
aanzien hiervan rijst de vraag op:

Zijn de overeenkomsten op denzelfdcn datum gesloten,
dan valt, zoo zij ton doel hebben dezelfde voorwerpen
onder verzekering to brengen, niet te onderscheiden: de
verschillende assuradeurs zijn in dit geval pro rat« van
de som, waarvoor zij ieder afzonderlijk verzekerd hoblnju,
aans])rakelijk.

Zijn de overeenkomsten niet op denzclfdeu datum ge-
sloten cn hebben zij betrekking op dezelfde voorworpen,
dan moet men onderscheid maken. Is het voorwerp zoo
nauwkeurig aangegeven, dat over haar identiteit niet
de minste twijfel kan oprijzen, en is hot in beide overeen-

koiiisteu op gelijke wijze omschreven, dan kan men te
doen hebben met verzekeringen, welke elkander aanvullen,
of met dubbele verzekeringen, maar ten aanzien van dc
vraag, op welke aflading of afladingen ieder der over-
eenkomsten betrekking heeft, kan in dat geval geen
moeilijkheid bestaan. Zijn daarentegen de goederen,
waarop de verzekering wordt aangegaan, alleen bepaald
wat betreft de soort, of is zelfs deze soort niet opgegeven,
dan is genoemde vraag geenszins overbodig. In dit
geval moet het feit der aflading zelve aanwijzen, tot welke
overeenkomst zij te brengen is, en mag dit niet van do
keuze des verzekerden afhangen: de eerste aflading zal
overeenkomstig de in het vorige hoofdstuk ontvouwde
beginselen op de eerste gesloten overcenkomst valideeren,
terwijl, wanneer tot het bedrag der verzekenngsaom van
deze overeenkomst verscheept is, de verbintenis der
assuradeuren van do tweede overeenkomst in werking
zal treden, en zulks evenzeer het geval kan zijn ten aan-
zien van de volgende overeenkomsten.

Wanneer de afladingon allen te gelijk geschied zijn
of als één aflading beschouwd moeten worden, dan kan er
natuurlijk van kwesties betrcflTcndö de toepasselijkheid der
verschillende overeenkomsten op verschillende afladingen
geen sprake zijn.

Om echter niet in onderscheidingen tc vervallen, welko
do behandeling der gestelde vraag gecompliceerder maken,
volgen thans een paar voorbeelden, aan enkele schrijvers
en\'aan dc jurisprudentie ontleend. Hieruit zal blijken, in

hoeverre in \'t speciale moet toegepast woi-den, wat wij in
\'t algemeen opmerkten.

Met Benecke (1) veronderstellen wij dat den 1®° Juni
een polis gesloten is voor 10.000 M. op ongenoemde
schepen, en op den 10®" Juni een andere voor 8000 M.,
beide zonder eenige aanwijzing, waaruit men zou kunnen
besluiten, dat zij op hetzelfde voorwerp betrekking hadden.
Nu wordt in \'t eerste schip voor 12.000 M. en in \'t tweede
voor GOOO M. afgeladen. Was er geen tweede polis,
zegt Benecke, dan waren de asstiradeurs op de eerste
polis voor g der eerste lading verantwoordelijk en de
geassureerde zelf voor i; nu echter treden de assuradeurs
op de tweede polis in de plaats des verzekerden, terwijl
de verbintenis der assuradeurs op de eerste polis dezelfde
blijfl. De assuradeurs op de polis van den 10®" Juni
zijn alzoo aansprakelijk voor der lading op liet eerste
en voor de geheele lading op het tweede schip. Opmer-
king verdient hier nog dat, waren in dit geval de ladingen
als 66n geheel op te vatten, de verzekeraars op beide
polissen gezamenlijk «mnspnikelijk zouden zijn. Op deze
wijze zal men in het gegeven geval ook bij ons te werk
moeten gaan. ^

Een ander voorbeeld vinden wij bij SiiiEV (2), waar
men echter niet te doen heefl met twee assunmties in
quovis, maar met één assurantie in quovis en twee
speciale assuranties.

Een zeker persoon, Félix Dor, liet den 27®° Juui
1854 verzekeren voor 58.400 fr., voor een reis van het
eiland La Réunion naar Marseille, goederen geladen of
te Iaden aan boord van één of meer ongenoemde schepen,
bij een zekeren Jaüffret, die optrad namens meerdere
assuradeurs. Den 12®" Augustus d. a. v. liet dezelfde
persoon verzekeren bij Bousquet, die eveneens namens
meerderen handelde, voor 60.000 fr. voor dezelfde reis,
goederen geladen of nog te laden op het schip genaamd
de Vi/Ze (TOléron. Ten slotte werd den 7*" December d.a.v.
door denzelfden persoon een verzekering gesloten op 1121
balen suiker voor 37.133 fr., geladen op hetzelfde schip
cn voor dezelfde reis. Voor rekening des geassureerden
werden nu twee schepen geladen, ul. de Navigateur en
de Port-Durand, gezamenlijk voor een waarde van
164.650 fr. en vervolgens werd de Ville d\'Oléron ge-
laden. Dc eerste twee schepen kwamen behouden tc
Marseille aan, maar dc Ville tPOlcrun verging met
haar geheele lading. Wie was nu aansprakelijk voor
deze schade? Volgens do Rechtbank van Marseille
(vonnis d°. 28 Maart 1855) dc onderteckenaars der
eerste cn voor ccn deel die der tweede polis; het
Hof van Cassatie eclitcr casseerde dit vonnis, hierbij
terecht het volgende overwegende: //Attendu, en fait,
qu\'il est constaté au proces et reconnu injplicitcmcnt par
le tribunal de commerce de Marseille, qu\'après la première
police, en date du 27 tluin 1854, souscrite en faveur
dc Félix Dor, pour compte do qui il appartiendrait, par

la rt\'uuiou d\'assureurs, au nombre desquels figure le
demandeur, sur facultés chargées ou à charger à bord
d\'un ou plusieurs navires in quovis etc., il a été pris en
charge des marchandises valant 164.650 fr. sur les navires
Navigateur et Port-Durand, dans les conditions déter-
niinées par cette police, ct que ces navires sont heureu-
sement parvenus au port de destination; que dès lors
l\'assurance consentie par cette police du 27 Juin, pour
58.400 fr. seulement, a obtenu tout son cfTet; qu\'il est
devenu j)ar conséquent impossible qu\'elle couvrît en outre
des marchandises chargées postéricurenacnt ù bord du
navire la Ville d\'Oléron, en destination du même con-
signataire à Marseille; que ces dernières valeurs sont
demeurées, à l\'exclusion do l\'assurance du 27 «Juin,
l\'aliment exclusif, en observant les prescriptions voulues
par l\'art. 359, dos policos souscrites les 12 août ct
7 décembre de la même année par d\'autres assureurs."

De beginselen, op grond waarvan wij de (bij li) voorop-
gestelde vraag beantwoord hebben, verschillen van die
welke in Kngeland gelden; immers Iwvcn (pag. 70)
wezen wij er reeds op, dat in sommige gevallen het
aldaar ajin den verzekerde geoorloofd is, to l)epnlen,
op welko gocileren do verzekeringsovereenkomst betrek-
king heeft.

In Henchman v. Offiey waren er twee 8hi|)- or-ships\'
policies beide von goods" voor dozelfdo reis on gedeeltelijk
voor denzelfden tijd; do vorzekerdo hatl echter het recht
to bepalen, op welke van twco alladingon dc eene en op
welke de andere polis betrekking had.

De beginselen, welke in Engeland gelden, blijken ook
zeer duidelijk uit het proces Kewley v. Ryan, hetwelk
wij thans even zullen mededeelen, omdat dit in het
feitelijke gedeelte eenige overeenkomst vertoont met dat
van den heer Dok in Frankrijk. Freeland & Riqby
te St. Vincent hadden aan hun agenten te Liverpool
last gegeven, te verzekeren voor £ 1260 op katoen per
schip The Elizabeth van Granada naar Londen, en
voor £ 1300 op katoen per eenig ander schip. De
agenten nu sloten, ingevolge den hun gegeven last, te
Londen £ 1260 op katoen aan boord van ï\'Ae Elizabeth,
cn per schip of schepen op goederen voor £ 700 te
Liverpool en voor £ 600 te Londen. De Londensche
schip of schepen polis sloot de balen katoen aan boord
van The Elizabeth uit, niet alzoo de Livcrpoolsche polis.
Genoemd schip verging en de verzekerde eischte nu
betaling van de onderteekenaars van dc polis van £ 700,
doch deze weigerden. Het Hof echter besliste //that the
assured had a right to apply such an insurance lo whatever
ship he thought proper within the terms of it and w;ih
therefore under the circumstances entitled to recover the
whole sum therein insured" (1).

zekering te sluiten, op straffe van nietigheid der tweede
verzekering. Mr. Kist (1) drukt dit aldus uit: //Uit
de bepaling van art 252 volgt, dat tweede of overver-
zekering niet geldig is, indien die gedaan is 1. op het-
zelfde belang, 2. voor denzelfden tijd, 3. tegen hetzelfde
gevaar. Zoodanige verzekering is een dubbele verzeke-
ring." Volgens dezen schrijver veronderstelt de wet ten
onrechte, dat op dit beginsel uitzonderingen zijn.

Is nu op deze wijze een voorwerp meer dan eens
verzekerd, dan is alleen de eerste verzekering geldig,
terwijl alle volgende verzekeringen nietig zijn. Alleen
dan zijn al die verzekeringen geldig, wanneer zij op
denzelfden dag of op dezelfde polis gesloten zijn. (artt.
277 en 278 W. v. K.)

Vergelijkt men hiermede de Fransche en de Duitsche
wet (2), dan bespein-t men aldra, dat ook daar hetzelfde
systeem geldt; gene alleen maakt niet uitdrukkelijk een
uitzondering betreffende verzekeringen, welke op den-
zelfden dag of op dezelfde polis gesloten zijn.

In Engeland daarentegen volgt men een gansch ander
beginsel; immers aldaar zijn bij dtibbele verzekering al de
verschillende assuradeurs gezamenlijk aansprakelijk naar
evenredigheid van de bedragen, waarvoor zij onderteekend
hebben (3).

(2) cf. art. m C. do C. cn artt. 791 cn 792 A. I). 11. Met art .IfiO C.
stemt in hoofdtaak overeen art. 12 Titrc 10 C do C. BcIkc, wclko titel bij
do wet van 11 .luni 1874 is inKovoenl.

(3) In Amerika geldt ditzelfde, tenzij hicnan bij dc jwlis nitilrak-
kelijk wordt afgeweken.

Men pleegt alzoo betreffende dit punt het Fransche
beginsel (bekend^ als Vordre des dates) tegenover het
Engelsche te stellen.

Van veel gewicht is dus bij ons, evenals in de andere
landen waar dit Fransche beginsel geldt, nauwkeurig te
weten, wanneer die overeenkomst van verzekering ge-
sloten is, zijnde dit alleen dc datum der verzekering.
Dit blijft hetzelfde, al heeft men gelijk bij de assurantie
in quovis te doen met een voorwaardelijke verzekering:
het is niet de datum, waarop de verzekering in werking
treedt, maar de datum van het sluiten der verzekerings-
overeenkomst, welke de prioriteit van de cenc verzekering
boven dc andere bepaalt.

Heeft men nu twee assuranties in quovis, welke
beide op hetzelfde belang, voor dcnzclfdcn tijd cn voor
hetzelfde gevaar gesloten zijn, dan zal do eerste in dag-
teekening geldig zijn, maar dc andere van den l)cginnc
af nietig; desgelijks zoo ccn assurantie in quovis cn ccn
gewone verzekering in dezelfde verhouding tot elkander
staan. Sluit dus A. te Rotterdam den 1®" Januari een
verzekering op een partij suiker, voorde som van ƒ 10.000
van Java naar Nederland op schij) of schepen en ver-
volgens den 23®" Januari een verzekering op con partij
suiker voor de som van ƒ 10.000 van Java naar Neder-
land op het schip Maria, dan zal do laatste overeenkomst
van den beginne af nietig zijn, zoo den 23*" .lanuari
nog geen aflading geschied is validccrcndc op dc eerste, en
evenzeer de tijd nog niet verstreken is, binnen welken

Het geval van dubbele verzekering zal vooral voor de
hand liggen, zoo een koopman een contractpolis heeft op
alle goederen, welke aan hem worden afgeladen, terwijl
de afzender van de goederen, welke hierop valideeren,
deze zelf laat verzekeren. In onderscheidingen betreflfende
de gevallen, waarin dubbele verzekering kan plaatshebben,
zullen en behoeven wij niet-te treden, terwijl wij voor
meerdere voorbeelden verwijzen naar De Courcv, die
in zijn questions de droit maritime daarover in den
breedc spreekt (1).

Op den bij ons geldenden regel dat do overeenkomst,
welke vroeger gesloten is, steeds boven de latere geldt,
is slechts cén uitzondering in onze wet vermeld; art. 26G
W. v. K. toch bepaalt, dat de verzekering, zonder last-
geving en buiten weten van den belanghobbendo gedaan,
nietig is, indien cr voor zooverre hetzelfde voorwerp door
den belanghebbende, of door ccn denlo op zijn last,
was verzekerd vó()r het tijdstip waarop hij kennis droog
der buiten zijn weten gesloten verzekering. Het Duitsche
llandclswetlKJok Ixjvat iu art. 794 dezelfde uitzondering,
een bepaling, welke door De Courcy toegejuicht wordt
als een //disposition qui est un hommago rendu au l)on
sous, lY\'quité, aux nccessités commercialos ainsi qu\'aux
principes du droit commun, répétant qu\'il n\'est pas

(1) Wij vinilcn »Iilnnr in dc lo soric van dien schrijver een verhande-
ling, fretiteld: Double Aiwurancc."

admissible que l\'assurance antérieure, faite sans ordre ou
sans mandat du propriétaire de la chose, annule l\'assurance
contractée par le propriétaire ou par son ordre." Niet
te verwonderen is het, dat genoemde schrijver zich op
dergelijke wijze over deze in \'t Duitsche recht bestaande
uitzondering uitlaat, wanneer men bedenkt, dat een zoo-
danige bepaling in den Code ontbreekt (1).

De Courcy is overtuigd, dat aan de polis van den
werkelijken eigenaar steeds den voorrang moet toegekend
worden,al moet uit art. 359 C. de C. iets anders volgen. Hier-
aan zal \'t dan ook te wijten zijn, dat hij onderscheidingen
maakt betreffende de data der polices d\'abonnement.
Over de //polices d\'entrepreneurs de transports" sprekende,
zegt hij, dat de datum van de assurantie aldus op te
vatten is: //pour l\'entrepreneur, c\'est bien la date de la
police d\'abonnement; pour chaque client, qui en profite,
pour chaque chargeur, ce ne peut être que la date du
chargement, s\'il s\'agit d\'un chargement isolé, ou, s\'il
s\'agit d\'un traité de transport, la date do cc traité".
Hiermede in tc stemmen is m. i. moeielijk, vooral nadat
De Couucy eerst uitdrukkelijk gezegd heeft: //l\'entre-
preneur contracte une assurance, qui couvre, sans excep-
tion etc."

Een assurantie, die tegenover den negotiorum gestor
en den dominus een verschillenden datum heeft, is in
strijd met het begrip der negotiorum gestio. Hij
kent dus in verband met zijn onderscheiding der data

aan de speciale assurantie, voorafgaande aan de inlading
en gesloten door den eigenaar, de prioriteit toe boven
die van den police d\'abonnement.

Evenzeer is, hetgeen hij zegt omtrent de //polices
d\'abonnement des Banques de Crédit", in strijd met
hetgeen wij ontwikkeld hebben ten opzichte van den
aanvang van iedere verzekering. // Les Banques de
Crédit", lezen wij bij hem, //qui font des avances sur
des connaissements veulent, et ont raison de vouloir,
que toutes les marchandises qui sont leur gage soient
assurées. Elles conviennent avec des assureurs que
l\'assurance résultera du seul fait des avances." Deze
laatste zinsnede geeft te kennen, dat het feit van het
voorschot geven de assurantie in werking doet treden,
en dat dus de overeenkomst een verzekeringsovereenkomst
is; doch hiermede is in strijd hetgeen de schrijver verder
opmerkt: //Qu\'importe, dirai-je encore, au regard de
1\'article 359, la date ancienne de la convention? Chaque
assurance commence ct date du Jour des avances." (1)

Een speciale assiirantie of een asstirantie in quovis,
welke later gecontracteerd is dan een assurantie in quovis
of een speciale assurantie, waarmede zij oen dubbele
verzekering daarstelt, is dus alleen dan geldig, zoo zij
tot stond is gekomen door den belanghebbende of op

Ten aanzien ran clo assurantie in quovis in verlmnd met de dubbele
•■cntekcring vindt men dezelfde beginselen, die wij bij 1)K COUROY aan-
trcffen, ook bij Wkii. en Duoz in hun reeds vermeldo werken ontwikkeld.

diens last, vóór het tgdstip, waarop deze van de andere
verzekering kennis droeg. Dat dit vplgens ons recht
en evenzoo volgens ■ het Duitsche steeds toepassing
moet vinden, meenen wij voldoende aangetoond te
hebben.

Wij willen er ten slotte nog op wijzen, dat wegens
dubbele verzekering niet de geheele overeenkomst van
verzekering, die, volgens welke beginselen ook, achter-
gesteld wordt bij een andere verzekering, per se nietig
behoeft te zijn. Het is vooral van belang, dit in \'t oog
te houden bij de assurantie in quovis in \'t algemeen en
bij dc contractverzekering in \'t bijzonder.

Volgens de Fransche wet zou men oppervlakkig
meenen, dat in geval van dubbele verzekering de geheele
overeenkomst nietig is; art. 359 toch zegt uitdrukkelijk:
//S\'il existe plusieurs contrats d\'assurance faits sans fraude
sur le même chargement, et que le premier contrat
assure l\'entière valeur des effets chargés, il subsistera
seul". Dit artikel heeft echter, gelijk uit de woorden
blijkt, alleen op \'toog het geval, dat de twee contracten
beide slechts ten doel hebben, éénzelfde aflading en niets
meer te verzekeren. Andere wijzen van verzekeren nog
daargelaten, is het klaarblijkelijk, dat bij het concur-
recren van twee assuranties in quovis cn meer nog bij
dat van ccn assurantie in quovis cn een speciale assurantie,
dit niet steeds het geval zal zijn, zoodat wel onder beide
contracten éénzelfde aflading valt, maar beide of een van
beide nog op meerdere afladingen berekend zijn.

Ook onze wet is in dit opzicht onduidelijk, door in
art. 277 te bepalen, dat, indien verscheidene verzekeringen
te goeder trouw ten aanzien van hetzelfde voorwerp zijn
aangegaan, en bij de eerste de volle waarde verzekerd is,
de \'volgende verzekeraars ontslagen zijn. Dat niet de
geheele overeenkomst nietig is, maar dat zij dit slechts
is voor zooverre éénzelfde voorwerp tegelijk door haar en
door een vroegere overeenkomst verzekerd zou zijn, blijkt
uitdrukkelijk uit art. 792 A. D. H.: //Wirdein Gegen-
stand, welcher bereits zum vollen ^yerthe versichert ist,
nochmals versichert, so hat die spätere Versicherung
insoweit keine rechtliche Geltung, als der Gegenstand
auf dieselbe Zeit imd gegen dieselbe Gefahr bereits
versichert ist."

Overal nu, waar men bij de d\\ibbelo verzekering het
beginsel van wl\'ordrc des dates" toepast, moet hetzelfde
gelden als de Duitsche wetgever te kennen geeft, namelijk
dat niet de geheele overeenkomst nietig behoeft tc zijn.
Hoe zou men ook tot een andere conclusie kunnen
komen, zoodra het vaststaat, dat voor de geldigheid van
iedere verzekering belang noodig is! Is er geen belang
aan de zijde des verzekerden, dan is dc overeenkomst
nietig; zoo er daarentegen wel belang is, dan is zij in
\'t algemeen geldig, al kan het zijn , dat men niet een
even groot belang had, als men bij het aangaan der ver-
zekering veronderstelde. Dit Inatste vindt trouwens haar
toepassing in de oververzek\'cring, waar men zijn belang
evenzeer overschat heeft, cn toch do verzekering voor ccn

deel geldig blijft (cf. artt. 260 W. v. K., 357 C. de C.),
en ook bij de dubbele verzekering zelve, waar de vol-
gende verzekering toch gedeeltelijk blijft gelden, al stelt
zij gedeeltelijk een dubbele verzekering daar (namelijk
zoo bij de eerste verzekering de volle waarde niet\' is
verzekerd, cf. artt. 277 al. 2 W. v. K. en 359 al. 3
C. de C.).

Wij begonnen straks met de opmerking, dat dit bij
de assurantie in quovis vooral van een zoo groot belang
is. Immers, zoo men aannam, dat in geval van dubbele
verzekering een overeenkomst, waarop een reeds verze-
kerde lading nevens andere valideert, in haar geheel
nietig is, zou het doel der verzekering niet bereikt
worden; tc goeder trouw handelende, zou men zwaar
moeten boeten, dewijl zoodoende vele goederen onver-
zekerd aan de gevaren der zee blootgesteld zouden zijn.

Assuradeuren verbinden zich den Geaasurcordo to verzekeren
elk voor het aandeel achter ieders haudteckcning gesteld in do
totale som van het Contract, als maximum van risico por elk
Stoom- of Zeilschip waarin voor den Geassureerde geladen wordt,
cn zulks op Goederen, dio nan of door don Gcassureordo
mochten worden afgeladen godurondo den tijd, dat hot Contract
loopt,

Wannoor por één bodem minder afgeladen ia dan het maximum,
loopt elk Assuradeur risico in do proportie van zijn nandool in
het gohcolo Contract.

Do Gcassureordo is verplicht, om dadolyk na ontvangst van
allo berichten, aan ABSurndouren dnarvnn, door tUBachcnkomat
van den Makelaar dio hot Contract gealolon heeft, to doon
kennis geven.

Wanneer ann dio bepalingen van het Contract is voldaan,
zijn Assuradouren verplicht ook dio schade to betalen, dio bekend
mochten worden, vóór of to gelijker tijd met do ontvangst van
het bericht van nflnding.

a. Voor zoover Goederen betreft, waaromtrent do Geas-
Bureerdo niet vrij zou kunnen zijn, wat do assurantie betreft,
doordien zij geheel of gedcoltolijk bestuon in Consignatie-

Goederen, wordt het volgende bepaald. Niet later dan met de
eerst vertrekkende Mail volgende op den dag waarop met de
inlading in het Stoom- of Zeilschip o£ in de lichters o£ prauwen
door de afladers begonnen wordt, of waarop die hun bekend is,
moet door hen aan den Geassureerde alhier de order tot dc
assurantie gegeven worden. Wanneer eenige ramp voorvalt,
vóór dat aan Assuradeuren is opgegeven, dat die af te schepen
Goederen op het Contract valideeren, zoo verbinden Assuradeuren
zich niettemin de gevallen schade te betalen, doch alléén, wanneer
de Geassureerde bewijst, dat de bovengemelde order tot assurantie
aan hem is afgezonden, zooals boven vermeld is.

b. Voor zoover betreft de eigen Goederen van den Geas-
sureerde, daarvan zal hij desgevraagd moeten overleggen een
verklaring, dat die Goederen alleen aan hem toebehooren. Voor
die Goederen, waarover hij dus de vrije beschikking heeft, wat
de assurantie betreft, en ook voor zoover betreft do Goederen,
waaromtrent do Geassureerde de order gekregen hooft om dio
alhier te assureeren als boven vermeld, al dio Goederen zonder
onderscheid verbindt do Geassureordo zich to laten valideercn
op het Contract, dat hg voor dio vaart heeft gesloten.

c. De Geassureerde mag boneden het maximum in het
Contract niet bij andoren dan bij do Assuradeuren van hot
Contract, elk in proportie van zijn aandeel in het Contract,
assureeren do Goederen omtrent welker assurantie hij vrij is, of
waarvoor hij order tot assurantie gekregen heeft. Wanneer
\'door Assuradeuren mocht kunnen bewezen worden, dat tegen
dezo bepaling gehandeld is zonder hun spccialo toestemming,
zoo zal do Geassureerde verplicht zijn hun do premie van dio
Goederen uit to betalen, oven alsof zij door hen geassureerd
waren, terwijl zij niet verplicht zijn do eventueel daarop gevallen
schado tc betalen.

Do geassureerde waarde der goederen wordt voorloopig vast-
gesteld op factuur mot premio van assurantie en 10% inge-
beelde winst tot den koers van den dag van afschoping. Bij
norf-arrivement der Goederen op hunno bestemmmg, door ccn

ramp, die ten laste van Assuradeuren, komt, zal de som geassureerd
op factuur en ingebeelde winst te zamen ten volle door hen
betaald worden onder aftrek van het netto provenu. Bij arri-
vement der Goederen op de bestemming zullen over geen grootere
som de procenten schade betaald worden, dan over de gezonde
waarde, behalve bij Tabak, wanneer die getaxeerd ia per pond,
waarvan de schade betaald zal worden bij rafactie volgens
taxatie in de Polis.

Van vreemde of Nederlandsch-Indische Zeilschepen:
3/8 L. 1.1. Veritas. liij het uitreiken van het eerste certi-
ficaat minstens in de klasse voor 7 jaren.
A 1. Engelsche Lloyd; idem voor minstens 10 jaren.
A 1. Nederlandsclie Vereeniging.
A 1. Norsko Veritas.

Zeilschopen minstens zijn:
5/6 A 1.1. in Veritas.
A 1. Engelsche Lloyd van 1-G jaren.
A 2. Nederlandscho Vereeniging.
A 2.* Norsko Veritas.

Dozo klasao goldt echter alleen voor schepen niet ouder
dan 10 jaren, wanneer Colonial-built, onvorschillig onder
welke vlag varendo, cn 20 jaren voor allo andere Bchejwn.

c. IJzeren Stoom- cn Zeilschepen moeten geklasseerd zijn:
8/8 L. 1.1. lo divisie Veriüuj.

^ I A 1. 100 Engelsche Lloyd.
A of Nederlandsche Vereeniging.
20 Liverpool Register.
d. Mochten de Stoom- of Zeilschepen bij een der niet hier
bovengenoemde registers geklasseerd zrjn, of wel bij boven-
genoemde registers eene mindere klasse hebben, zoo nemen
Assuradeuren aan, de risico toch te blijven loopen tot eene
premie, nader bg onderlinge schikking of des noods door
arbiters te regelen.

Wanneer een Zeil- of Stoomschip in meer dan een register
geklasseerd is, zal de klasse van het register der nationaliteit,
waartoe het schip behoort, maatgevend zijn.

Wanneer de risico loopt van Java Sumatra en vico
versa, zoo is daaronder mede begrepen het vervoer met prauwen
van Passaroean naar Soerabaya en de risico van het vervoer van
Goederen langs de Solo- en Äerf/n-rivieren, alsmede in dat geval,
de risico van opslag op de laadplaats, mits niet langer dan éóno
maand. Voor het vervoer op de beide genoemde rivieren zal
de gebruikelijke verbetering van premie betaald worden.

Voor zoover do risico loopt van New-York of Baltimore is
het vervoer van Richmond of moor nabij gelegen plaatsen tot
aan boord van het Stoom- cn Zeilschip mede onder do risico
begrepen.

Indien de risico geloopen wordt naar Nederland voor Goederen
die naar Rotterdam bestemd zijn, cn het Stoom- of Zeilschip
wordt gedestineerd naar een andere Ncdorlandscho haven, zoo is
do risico van overlading en van het vervoer per andere gelegen-
heid tot Rotterdam zonder verbetering van premie daaronder
begrepen, olies zonder eenigen stilstand van risico. ^

Indien op dit contract valideerende Goederen geladen worden
per een naar elders bestemd Stoomschip, loopt de risico onafge-
broken door gedurende het vervoer per ander Stoomschip naar
Nederland; hierbij is ook toepasselijk het bij het voorgaand
artikel bepaalde.

Onder dc risico is mede begrepen allo vervoer per lichter
van de laadplaats naar het Stoom- of Zeilschip, benevens dio
van hot vervoer, ter plaatse van aankomst, vau boord tot op don
wal, alsmede do tijdelijke opslag uit het schip iu lichters of
op den wal, vWrdat de geconsigneordon in staat zijn gesteld tot
het in bezit nemen der goederen on hot vervoor tot in do pakhuizen.

Goederen in een lichter of prauw geladen, worden als oone
afzonderlijke verzekering beschouwd.

Mot afwijking van hetgeen daaromtrent in den druk dor
polissen on in do wet bepaald is, loopt do risico bij aankomst
door ook na do 15 dagen, mits do Goederen door do ontvangers
niet willekeurig aan boord gelaten zijn.

Mocht hot Stoom- of Zeilschip andoro havens aandoen dan
oorspronkelijk was opgegeven, zoo loopt de risico door, iloch
kan door Assuradeuren oen, door arbritago to beimlen, verbetering
van premio gevorderd worden.

Bij assurantie van goederen mot franchise wordt, indion niot
het tcgendeol bodongon is, zuivoro schado, zonder cumulatio mot
averij-gros, en onkosten bodoold. Bij assurantie van goederen
vry van beschadif^dhcid, wordt daarmede bedoeld do conditie:
vrij van boschadigdhoid, bohalvo ingeval vnn nchipbrouk, brand,
stranding of aanvaring.

In de assurantie is begrepen de molest-risico, doch Assu-
radeuren hebben het recht zich hiervan te ontslaan, mits 15
dagen vooraf waarschuwende; in dit geval heeft de Geassureerde
het recht het Contract dadelgk te ontbinden voor zoover betreft
alle nog niet opgegeven afladingen.

Indien het tegendeel niet bedongen is, valideeren op het
Contract alle Goederen, van welker aflading bericht ontvangen
is na de sluiting van het Contract, en loopt het Contract voor
onbepaalden tijd, doch beide partijen hebben het recht het
Contract te doen ophouden, mits ëéne maand vooraf waar-
schuwende. Zoolang het Contract niet is opgezegd door den
Geassureerde, valideeren daarop alle opgaven van afschepingen,
mits op Stoom- of Zeilschepen, dio op do laadplaats gearriveerd zijn.

Voor zoover er risico\'s valideeren op dit contract, waarvan
de premie of conditie niet hieronder bepaald zijn, zullen deze
bij onderlinge schikking of des noods door arbiters geregeld worden.

Volle ladingen suiker zgn niet in dit contract begrepen,
tenzg hot tegendeel uitdrukkelijk is bedongen.

Wanneer op den dag, op welken aan ons kennis gegeven
wordt van eene aflading valideerende op dit Contract, hot goed
nog niet geladen b, en dun onze risico nog niet begonnen is,
heeft do Geassureerde vrijheid do verzèkerdo som op te geven
met mindere procenten winst; dan in dit contract ovoroenge-
komen zijn, mits zulks alsdan uitdrukkelijk opgevende. Diezolfdo
vrijheid heeft do Geaasureerdo, ook al is het goed reeds geladen
bij het doon van do eerste opgaaf, wanneer hij, bij goederen
in consignatie ontvangen, kan aantoonen, dat do afzender, vóór
dat do risico begonnen is, schriftelijk order daaromtrent gegeven
had. In alle andere gevallen is de verzekerde verplicht zich to
houden aan de factuurswaarde cn premie met do procenten winst,

in dit contract bepaald, tenzij bij bij de voorloopige of definitieve
opgaaf kennis geeft, hoogere procenten te willen verzekeren, en
door ons die hoogere som wordt geaccepteerd.

Wij ondergeteekenden verbinden ons, om op de Conditiën
der be.staande beurspolis en gedeponeerde conditiën, voor zoover
daarvan niet is afgeweken door ommestaand Contract, te verzekeren

aan..............................................................................................................

dat onze risico geloopen wordt tot de concurrentie der Som
van ƒ op iederen bodem, waarmede goederen worden
afgeladen binnen den in het hoofd dezer polis bepaalden
termijn, aan het adres der geassureerde.

dat van elk berigt van werkelijk geschiede afladingen of
van afladingen voorgenomen met een ter belading gereed
zijnde bodem onverwgld aan ons mededeeling moet worden
gedaan.

dat ann ons, Assuradeurs, het regt is toegekend om telken halvo
maand en wel bepaaldelijk op den Eersten cn den Zestienden
vnn elke maand ons van het Molest gevaar to vrijwaren
voor de ons nog onbekende risico\'s, wolk regt ons steeds is
voorbehouden, des echter dat indien wij, hetzij gezamenlijk
of een of meer onzer Vijf dagen vóór het verstrijken vnn
do gefixeerde termijnen ons niet hebben verklaard, het Contract
hetzij voor het geheel of voor het gedeelte voor den volgenden
termgn ongeschonden in stand blijft: zoodra evenwel door
ons of een of meer dor onzen mogt verklaard zijn, het
Molest gevaar voor onze rekening niet vorder te willen
loopen, zal dezo uitsluiting van risico voor den verderen
geheelen duur der verzekering van toepassing zijn, ten ware
daarover nader werd overeengekomen. Voorts wordf bepaald
dat indien of voor zooverre het Molest gevaar van dezo
verzekering zal zijn uitgesloten\', de risico geloopcn wordt:
//Vrij van Molest, dc risico te eindigen ter plaatse alwaar

het Schip opgebragt zijnde, het anker zal laten vallen, zullende
de risico op alle dezelfde Conditiën, weder eenen aanvang
nemen, zoodra de Schipper bij weder vrijgeving het anker
zal doen ligten om zijne reis te vervorderen en hiervoor
zal ons dan bij iedere opbrenging en weder vrijgeving op
nieuw pCt. premie betaald worden, mits de vrijgeving
geschiede binnen den tijd van 2 Maanden na den dag der
opbrenging (en zullen alsdan do goederen gerekend worden
geteekend te zijn met do Conditiën vrij van beschadigdheid,
behalve in geval van Schipbreuk, Brand of Stranding;
overeenkomstig de bepalingen in 1867 vastgesteld). Verder
wordt nog bepaald, dat indien het Schip door afwijzing
elders mögt arriveren, do risico aldaar een einde neemt."
dat ingeval do verzekering krachtens voorgaand beding geloopen
wordt hetzij dan geheel of gedeeltelijk vrij van Molest aan
do geassureerde het regt wordt toegekend, om de verzekering
hetzij dus geheel of voor het vrij van Molest loopendo
gedeelte, direct of Inter vóór den gefixeerden termijn van
lJlt°. December 18 to doen eindigen: Zullende van hot
oogenblik dier verklaring af, do afladingen van nog niet
opgegeven Schepen niet meer of slechts voor het proportionele
gedeelte op dit Contract validoren. Nog wordt gestipuleerd
dat bijaldien vóór het verstrijken vnn oenen termijn eenig
Schip aan ons wordt opgegeven, gereed tor belading als
bestemd om producten to laden, alle afladingen met zoodanigen
bodem zullen verzekerd zijn op do voorwaarden in kracht op
den dag waarop het Schip is opgegoven.
dat do Schepen waarmede afladingen geschieden, moeten goclasai-
ficoerd zijn bij do Nkdehl. Vkkeenioino van Assuhadkuren
A I, A 2, of minstens B 1, alles voor do grooto vaart, of
do Schepen onder vreemde vlag bij gebreke van een Certificaat
dor Nederl. Verkeniqino van Assuradeuren moeten geclassi-
ficeerd zijn:

Geschiedende deze Verzekering op de volgende voorwaarden:
dat onze risico geloopen wordt tot de concurrentie der som van

a%eladen, binnen den in het hoofd dezer Polis bepaalden
termgn, aan het adres der Geassureerde, echter met uit-
zonderingen als hierboven omschreven,
dat onze risico geloopen wordt op alle afladingen, welko plaats
vinden op of na 1 Januari 1886, echter met uitzondering
van de zoodanigen, welke ingevolge de bepalingen van het
Alhier op den 1 Januari 1885 geteekende contract nog door
die Verzekering zijn gedekt, terwijl onder onzo risico mede
begrepen zijn do afladingen, die na Ultimo December 188G
plaats vinden in schepen, welko reeds vóór of op genoemden
dag een aanvang met laden van goederen, voor do Geas-
• sureerdo bestemd, zullen hebben gemaakt,
dat van elk bericht van werkelijk geschiede afladingen, of van
afladingen, voorgenomen met een ter belading gereed zijnden
bodem, onverwijld aan ons medodeeling moet worden gedaan,
dat aan ons Assuradeurs hot recht is toegekend, om telken halve
maand, en wel bepaaldelijk op den Eersten en den Zestiendon
van elko maand, ons van het Molestgovaar to vrijwaren,
voor de ons nog onbekende risico\'s, wolk recht ons steeds is
voorbehouden, des echter, dat indien wij, hetzij gezamenlijk
of een of meer onzer, Vgf dagen vóór het verstrijken van
do gefixeerde termijnen ons niet hebben verklaard, het
contract hetzij voor het geheel of voor het gedeelto voor
den volgenden termijn ongeschonden in stand blijft; zoodrn

evenwel door ons of een of meer der onzen mocht verklaard
zijn, het Molestgevaar voor onzo rekening niet verder te
willen loopen, zal deze uitsluiting van risico voor den
verderen geheelen duur der verzekering van toepassing zijn,
ten ware daarover nader werd overeengekomen.

Voorts wordt bepaald, dat, indien of voor zooverre het
Molestgevaar van deze Verzekering zal zijn uitgesloten,
de risico geloopen wordt: wVrij van Molest\'\'.

Zullende onze risico voor het gewone gevaar doorloopen:
ingeval van opbrenging, totdat het schip ter plaatse, alwnar

het opgebragt is, het anker heeft laten vallen;
ingeval van afwijzing ten gevolge van blokkade, waardoor
het schip elders arriveert, tot na verloop vnn vijftien
dogen na het arrivement aldaar, of zooveel korter als
het schip vroeger zal zijn ontlost;
en ingeval van ophouding door Molest of vrees voor Molest
of vnn het binnenloopen dientengevolge in ccno Vlucht-
havcn tot nn verloop van twee maanden na den dag
waarop de ophouding is anngovnngen of het schip in do
Vluchthaven het anker heoft laten vallen, of zooveel korter
nis bet schip vroeger mogt zijn ontlost, echter nndat do
ophouding of het liggen in do Vluchthaven Vijftien dagen
zal hebben ge<luurd vrij vnn beschadigdheid op do bo-
stanndo beursconditien; zullende, ingeval binnen Vijftien
dagen na don aanvang dor ophouding of het liggen in
do Vluchthaven de reis vervorderd wordt, onzo risico
onvernnderd, cn ingeval do reis nn verloop dier vijftien
dngcn mnnr binnen do voormeldo twee innnnden ver-
vorderd wordt, vrij vnn beschadigdheid ala boven
bljjven loopen.

Nog wordt bepaald, dat onzo risico voor het gewono
gevaar zal blijven doorloojMsn, indien het schip door Molest
of vrees voor Molest van den gewonen koers afwijkt,
dat, ingeval do verzekering krachtens voorgaand beding geloopen
wordt hetzij dan geheel of gedeeltelijk vrij van Molest, nan
de Geasflureordo het rogt wordt toegekend, om do Vor-

zekering betzg dan geheel of voor het vrij van Molest
loopende gedeelte, direct of later voor den gefixeerden
termgn van Ultimo December 1886 te doen eindigen.
Zullende van het oogenblik dier verklaring af de afladingen
met nog niet opgegevene schepen niet meer of slechts voor
het proportioneele gedeelte op dit Ck)ntract valideeren.
Nog wordt gestipuleerd, dat, bgaldien vóór het verstrgken
van een termijn eenig schip aan ons wordt opgegeven, gereed
ter belading als bestemd om producten te laden, alle afladingen
met zoodanigen bodem zullen verzekerd zgn op de voorwaarden
in kracht op den dag waarop het schip is opgegeven.

van een of meer havens of plaatsen van do eilanden Java cn
Sumatra of Sumatro en Java vice versa, of wel van Macaasar
tot eene Nederlandsche haven of tot eene haven gelegen in
Groot-Brittanje of Ierland, of wel op hot vasteland tusschen
Bordeaux en Hamburg, beiden incluis met vrijheid eene haven
in Ierland of-in het Ëngelscho kanaal om orders aan to doon;
zullende onze risico mede geloopen worden op dio goederen,
welke per stoomschepen van Macassar worden verzonden naar
Java, om aldaar in zeilschepen naar Europa bestemd to worden
overgeladen.

Mochten do schepen niet van de haven van hun arrivement
hier to lande naar do bestemmingsplaats der goederen opvaren,
maar de lading met andero vaartuigen derwanrta worden opge-
zonden, dan zal zoodanig vervoer ondor onze risico begrepen
zijn. Met vrijheid aan do achepon van Macassar komende om
Java of Sumatra aan to doen, om aldaar to liggen, laden cn
lossen; zijndo do risico, voor zoover do lading met prauwen vnn
Paasaroeang naar Soerabaya mocht verzonden wonlen, medo
onder dezo verzekering begrepen.

op ult°. December 1881 afgeladen zijn, onder welke bepaling
dit Contract van verzekering gesloten wordt. Het is der Geas-
sureerde onbekend met welke schepen de afzendingen zullen
geschieden, er zijn ten dezen geen advies- of orderbrieven
ontvangen.

Geschiedende deze assurantie voor ƒ300,000.— in gemeenschap
met ƒ 300,000.—, ter verzekering naar Amsterdam opgedragen,
op goederen nader op te geven en te taxeeren, premie en vp
pCt. ingebeelde winst incluis of wel te taxeeren op dc somma,
die door den eigenaar of afzender der goederen aan de N. H. M.
worden opgegeven, mits zoodanige opgave zij afgezonden vóór
het bericht van eventueele ramp den belanghebbende bekend is,
en op vracht en onkosten van Rijst, welke bij arrivement van
die Rijst moeten worden betaald. Zullende in cas van averij of
schade van de vracht en onkosten even zooveel ten honderd
worden berekend, en voor zooverre geene restitutio of vermin-
dering daarop uithoofde der schade gevallen is, betaald worden,
als over de Rijst zelve, en zulks van allo schaden, welko geslagen
worden over de bruto-gezonde waarde, behoudens beursconditien,
doch zal in cas van geheel of gedeeltelijk non-arrivemenl op de
destinatieplaats, de op vracht en onkosten verzekerde sommen
geheel of gedeeltelijk wurden gerestomeerd met behoud van
J pCt. Van dit Contract zijn echter uitgesloten: do afladingen
voor rekening vnn het Gouvernement geconsigneerd nan do
Geassureerde (1), de suiker van do fabrieken te Poerwodndio,
de nfladingcn suiker nnnr het Kanaal voor order bestemd en
naar andere dnn Nederlandsche havens rechtstreeks, zoomede do
nflndingen vnn suiker met schepen, welke met drio vierden of
meer vnn hun tonnenmaat met suiker beladen, ook wanneer zij
rechtstreeks naar Nederland bestemd zijn, en de nflndingen wnnrvan
de belanghebbenden geene verzekering mochten verlangen, of ten
aanzien der verzekering andere instructiën mochten geven.

op Huiden, Rijst, Kapok, alsmede op Suiker, zoo in canasscrs,
kranjangs en kisten als in zakken en matten met beschadigdheid
onder 10 pCt,, te regelen naar de bestaande usantie. Tabak
vrij van schade en beschadigdhcid onder 10 pCt., of wel onder
5 pCt. Alle andere artikelen volgens beursgebruik. Ter bereiking
der franchise zullen op de bestemmingsplaats geen onkosten bij
de schaden mogen gevoegd worden. Voorts wordt bedongen dat
allo avarij-gros door ons zal vergoed worden, doch zonder
cumulatio met schade of beschadigdheid.
(Volgen nog eenige speciale conditiën.)

Voorts geschiedt dezo verzekering op do volgende voorwaarden:
dat onze risico geIooj)en wordt tot de concurrentie der som van
ƒ 800,000.— op iederen bodem, waarmede goederen worden
afgeladen binnen don in het hoofd der jwlis bepaalden termijn,
aan hot adres dor Geassureerde, echter met uitzondering als
hierboven omschreven;
dat onzo risico geloopen wordt op allo afladingen, welku plaats
vinden op of na 1 Januari 1881 , echter mot uitzondering
van do zoodanige, welke, ingevolge do bepalingen van het
alhier op 1 Januari 1880 gesloten contract, nog door die
verzekering zijn gedekt, terwijl onder onze risico mede bo-
gropon zijn do afladingen, dio na uit®. December 1881 plaats
vinden in schepen, welke reeds vóór of op genoemden dag
eenen aanvang mot laden van goederen, voor do Geassureerde
bestemd, zullen hebben gemaakt;
dat van elk bericht van werkelijk geschiedo afladingen of voorgo-
nomon afladingen met eenen ter belading gereed zijnden bodem,
onverwijld aan ons mededeeling moet worden gedaan;
dat aan ona Assuradeurs het recht is toegekend om telken halve
maand, en wel boiuuildolgk op den eersten on den re.stiouden
van clko maand, ons van het molestgevnar to vrijwaren,
voor do ons nog onbekende risico\'s, welk recht ons steeds
is voorbehouden; des echter dat, indien wij, hetzij gozamcntlijk
of óón of meer onzer, vijf dagen vóór het verstrijken van do
gofixoerdo termijnen ons niet hebben verklaard, het contract,

hetzij voor het geheel of voor het gedeelte, voor den vol-
genden termijn ongeschonden in stand hipt; zoodra evenwel
door ons of één of meer der onzen mocht verklaard zijn,
het raolestgevaar voor onze rekening niet verder te willen
loopen, zal deze uitsluiting van risico voor den verderen
geheelen duur der verzekering van toepassing zijn, ten ware
daarover nader werd overeengekomen,

(Volgen eenige bepalingen betreffende de risico, bij\' uitsluiting
van het molestgevaar van deze verzekering). (1)

Dat de schepen, waarmede afladingen geschieden, moeten
geclassificeerd zijn etc. (Zie contract Gouvernements-goederen) (2).

Nog wordt gestipuleerd, dat bijaldien vóór het verstrijken
van een termijn eenig schip aan ons wordt opgegeven gereed ter
belading, als bestemd om product te laden, alle afladingen met
zoodanigen bodem zullen verzekerd zijn op do voorwaarden in
kracht op den dag waarop het schip is opgegeven.

Eindelijk nemen wij genoegen, ingeval de schepen, op welke
onze risico geloopen wordt, mochten bestemd zijn naar Amsterdam
of Dordrecht, in do schikkingen, dio in cas van onverhoopte
averij of schade wegens do afmaking tusschen de Nederlandsche
llandel-Maatschappij cn Assuradeurs te Amsterdam zullen gemaakt
worden, terwijl wij verder aannemen om in cas van verschil den
uitslag der eventueel tusschen do Nederlandsche Handel-Maat-
schappij en Assuradeurs to Amsterdam te voeren procedures tot
maatstaf te zullen nemen en ons daaraan to zullen onderwerpen.
En zulks tegen genot enz.

(2) In het Contract gonvomemcntggoederon loe«t men dicnoangnando:
»bü do Ncdcrlandscho Vereeniging van Ajmuradcurcn A 1 of A 2 of

of in bet Ëngclsobo Lloyd Register A I minstens voor 10 jaron,
of voor schcp«u reeds ouder dan 5 jaren by het NooniKho Register A 1 L."
Een later aobtcr hot contract gevoegde clausnlo laat ook toe de risico op
niet aldus bü do Nederl. Vereeniging geclassificeerde schepen, wanneer do
weigering om zo aldus to olassificceren door een of moer Ingenieurs der
.Marine niet gegrond wordl vorklaard.

Ive in

verzekerd zijn vrij van beschadigdheid, beh
geval van schipbreuk, brand of stranding

Vorder met | verbetering van premie op de ailadingon
van Macassar, indien do Bchopcn bestemd zijn om op Java of
Sumatra bij to laden.

Met ^ vorbctoring van premie op goederen van Macassar
per stoomschepen naar Java, bijaldien die l)estemd zijn naar
Kuropa te worden overgeladen.

Voorts zal bij olko kennisgeving dat Tabak zal geladen
worden door do Goassureordo onmiddellijk worden opgegovcn
op welke condition zoodanige afladingen geloopen worden, onmid-
dellijk, immers voordat oen »anTang mot het laden daarvan
gemaakt ii.

(I) Dezo protniCn Ycrtchillcn van dio in de andere Contracten der N. 11. M.
(\'2) Aldaar worden dc maxima per zoiltchip en dio )>er itoonitchip voor
iodcr der mot namcu genoemde AMuradour* (in casu AHSurauUviuaaUcliap-
pÜcn) opgegeven.

Wg ondergeteekenden verzekeren aan UEd. de Heeren N.N.
& Co. te A. een Som van Vier Duizend Gulden als maximum
per iedere gelegenheid, geeno uitgezonderd, welke van af Heden
tot en met 28 Mei 1800 Drie en Tachtig, dus gedurende
Twaalf Maanden aan, door of voor ÜEd. worden verzonden van
en naar alle plaatsen in Nederland vice versa of zoowel te A.
als in alle andere plaatsen, stroomen of rivieren in Nederland
zgn verladen en big ven liggen per Schuiten, Lichters, Beurt-
schepen, Stoombooten, Spoorwegen of per zoodanige gelegen-
heden als daarvoor zullen gebruikt worden, geene uitgezonderd,
en wel zoo dikwijls als de Geassureerden of hunne lasthebbenden
zulks zullen goedvinden of noodig oordcelen alles zonder eenigen
stilstand of uitsluiting van risico hoegenaamd.

Loopende onzo risico op Beurspolis alhier in gebruik op
allo Goederen, geeno uitgezonderd, zoowel onder als op dek
geladen, mits in het laatste geval voldoondo afgedekt zijnde,
voor alle schade dus zonder eenigo franchise en met vergoeding
van alle avartf-jrosse hoe gering ook.

Zullende in geval van avarij of schado hiervan zoo spoedig
doenlijk moeten worden kennis gegeven aan don Makelaar
N. N. alhier, cn geen ander bewijs van waardo of interest be-
hoeven geproduceerd to worden dan alleen een verklaring,
waaruit blijkt welke vorzekerdo goedereh tijdens den ramp waren
geladen, waarvoor als vorzekerdo som zal worden aangenomen
de gemiddelde marktwaarde alhier, ton tijdo der verlading of
overlading, verhoogd met allo onkosten tot in het vaar- of
voertuig en Tien pCt. ingcbceldo winst, cn zulks onverschillig
op welko plaata de overlading geschicilo, waarna do behandeling
en afdoening der schado zal geschieden, alsof do risico door
ons op een afzonderlijko Beurspolis wus geteekend. Zullende

onze risico steeds per iedere gelegenheid als boven omschreven,
onaangezien hoeveel aan avarij of schade wordt betaald tot
het in dit contract bepaalde maximum van f 4000 blijven
doorloopen. (1)

Ook nemen wij aan de risico te loopen der waarden, genoemd
maximum te boven gaande, doch zal van die meerdere risico
ons onmiddellijk moeten worden kennis gegeven en de premie
daarover nader door ons worden overeengekomen en geboekt.

Do goederen kunnen eveneens in vaar- of voertuigen worden
verladen, welke met nog andero goederen worden of zijn be-
laden , zonder dat do Geassureerden daarvan eenige kennis
behoeven to geven.

En zulks tegen genot eener premio van ƒ 120 of 3 over
het maximum in eens, waarvoor wij den Makelaar N. N. in
Kekening-Courant belasten en de Geassureerden alzoo quiteeren
bij dezen.

Henuntieerendo wij voorbedachtelijk aan allo wetten en be-
palingen, welke dezo verzekering zouden kunnen contrarieoren
of verbieden. \'

(I) Men vindt liicr»»n ook wel toogevocgd cm vrrbctering van premie
van bv. ^ per maand «over. hol l)e(Irag der iichado van den datum a{ dat
do ramp is voorgevallen tot aan bet einde van dit contract."

Compagnies anonymes d\'Assurances maritimes.
Siège social : 6, place de la Bourse Paris.

: !,

Article premier. - sont aux risques des assureurs tous\'
dommages et pertes qui arrivent aux choses assurées par tompéte,
naufrage, échouement, abordage, relâches forcées, changements
.forces de route, de voyage ot de navire, jet, fou, pillage,
piraterie et baraterie, ot généralement par tous accidents ct
fortunes de mer.

Art. 2. - les risques de guerre civile ou étrangère ne sont
ù la charge des assureurs qu\'autant qu\'il y a convention cxpreasc.
Dans ce cas, il est entendu qu\'ils ré]>ondcnt do tous dommages
et pertes qui arrivent aux choses assurées par guerre, hostilités,
représailles, arrêts, captures et molestations de gouvernements
quelconques, amis et ennemis, reconnus ot non reconnus ct géné-
ralement do tous accidents et fortunes de guerre.

Art. 3. - les assureurs sont exempts do tous dommages
et pertes provenant du vico-propro do la chose, do captures,
confiscations et événements quelconques provenant do contrebande
ou do commerce prohibé ou clandestin ; enfin de tous frais
quelconques de quarantaine, d\'hivernage et dc jours dc pbnche.

Aut. 4. - les risques courent du moment où la marchandise
quitte la terre pour être embarquée, et finissent au moment do
sa mise à terre, au point de destination, tous risques d\'allégoa
pour transport immédiat de bord à terre, et de torre à bord
étant à la charge des assureurs.

Art. 5. - les risques de quarantaine sont a la charge des
assureurs. Si le navire va faire quarantaine ailleurs qu\'au point
do destination, il est payé une augmentation do primo do demi
pour cent par mois depuis le jour du départ jusqu\'à celui du retour.

Art. 6. - dans tous les cas ou le calcul do la prime bo
fait par périodes mensuelles ou autre«, toute iiériodo commencée
est comptée comme finie.

Art. 7. - si l\'assurance est faite sur navire ou navires
indéterminés, l\'assuré est tenu do faire connaitro aux assureurs
le nom du navire ou des navires ot do leur déclarer la sommo
en risque, dès la réception des avis qu\'il aura reçus lui-mCmo
ou au pins tard dans les trois jours de cette réception.

Après quatro mois écoulés i\\ partir do la date do la police,
la jwlico no peut plus produire aucun effet au profit do l\'assuré,
I)Our tout ce qui n\'aura pas été déclaré dans ce délai.

Art. 8. - le d^.laissement pour défaut de nouvelles peut
ôtro fait: après six mois jwur tout voyage au cabotage; après
huit mois pour les voyages on tleça des cajw Horn ot de Bonno-
Espéranco; après douze mois pour tous les voyages au-delà de
l\'un ou do l\'autre desdit» caps.

Ces délais doivent so compter au lieu do destination du
dernier voyage entrepris ot do la date des dernières nouvolloii
connues. Ils so réduisent du quart pour les vapeur». L\'assuré
est tenu do justifier do la non-arrivée ot do la dato du dé|)art.

2° Dans lo cas do vente ordonnée ailleurs qu\'aux jroints de
départ ou de destination pour cause d\'avarios inatériellea à la
marchandise assurée provenant d\'une fortune île mer à la chargo
doa assureurs;

3° Dans tout les cas d\'innavigabilité du navire, par naufrage
ou autrement, si, après les délais ci-dessous, la marchandise n\'a
pas pu être remise à la disposition des destinataires ou des
assurés, ou au moins si le rechargement à bord d\'un autre navire
prêt à la recevoir n\'en a pas été commencé dans les mêmes délais.

De quatre mois si l\'événement a eu lieu sur les côtes ou
lies de l\'Europe ou sur le littoral d\'Asie ou d\'Afrique bordant
la Méditerranée et la Mer Noire, sur les côtes ou îles de l\'Océan
Atlantique hors d\'Europe;

Les délais courent du jour de la notification de l\'innavigabilité
faite par les assurés aux assureurs.

Si l\'événement a eu lieu sur un point avec lequel la naviga-
tion peut être interrompue par la glace ou par une cause de force
majeure, le délai est prolonge du temps pendant lequel l\'accès
du lieu do l\'événement aura été notoirement empêché.

Dans le cas ou, indépendamment de tous frais quelconques,
la perte ou la détérioration matérielle absorbe les trois quarts
de la valeur.

Il est expressément dérogé aux dispositions du Code do
Commerco (et notamment des art. 369 et 375), contraires h
celles des paragraphes qui précèdent.

A ht. 9. - les avaries communes et les avaries particulières
en frais, se règlent cumulativement entrq elles, indépendamment
des avaries matérielles. Elles sont remboursées intégralement ct
sans retenue pour tous voyages quelconques jMir vapeurs et j)our
tous voyages par voiliers, autres que ceux qui s\'accomplissent
d\'un point à un autre du bassin do la Méditerranée ou dos mers
Noire et d\'Azoff, sauf l\'exception portée nu dernier fjaragmjiho
du présent article, pour les navires levantins.

Néanmoins, ui les contributions pro|)ortionnclles ont été ]>ayée8
sur une somme supérieure k la somme assurée, les assuroura no
doivent que la proportion de la somme assurée.

Quant aux voyagea par voiliers s\'accomplissant d\'un point à
un autre dans les mers Méditerranée, Noire ou d\'Azoff, les
assureurs ne remboursent les contributions proportionnelles,
réduites s\'il y a lieu, conformément au paragraphe précédent,
que sous déduction ct pour l\'excédant d\'une franchise de trois
pour cent de la somme assurée ; cette franchise est portée à dix
pour cent pour tous voyages quelconques, même en dehors de
la Méditerranée, si le navire est ottoman ou appartient aux
porta des mers Noire ou d\'Azoff.

Art. 10. - Sur les Marchandises désignées au Tableau ci-
après, les assuretirs ne garantissent pas la détérioration matérielle
non plus que le coulage, même dépassant les trois quarts, si
ce n^est:

3®. Quand, ii la suite d\'une voie d\'eau, d\'un échouement
ou d\'un abordage, lo navire a été obligé d\'entrer dans un port
do relûche et d\'y décharger les trois quarts au moins do aa
cargaison.

Lesdits dommages sont alors remboursés sous déduction d\'uno
franchise do dix pour cent, i\\ moins qu\'il no soit établi, dans
lea cas des paragraphes 2 ct 3 ci-desaua, qu\'ils no proviennent
pas do l\'événement. Cette franchise est réduite h cinq pour cent
au cobotage pour toutes marchandise» autres que les liquides cn
bouteilles ou cruchons.

En CO qui concerno les liquides cn futailles, chargés pour le
long-cours, ladite franchiae est indéi>endante du coulage ordinaire,
qui est fixé ù dix |)our cent.

Tableau des Marchandises assurées franc de détérioration
matérièle dans les conditions de Part. 10.

Art. II. - lks avaries rartigulikres Consistant cn perte do
quantités sont remboursées intégralement ot sans aucune fran-
chise sur les ospéces, métaux précieux, diamants et pierrea
précieuses non montés, étains, cuivres, plombs et zincs bruts en
lingota.

Elles sont remboursées sous ime franchise de trois pour cent
sur les autres matières métalliques et sur les minerais, et sous
une franchise de dix pour cent au long-cours et de cinq pour
cent au cabotage sur les marchandises désignées à l\'art. 10, même
en dehors des cas prévus par ledit article.

Il est entendu que le coulage des liquides non plus que la
perte en poids de marchandises désignées audit article qui auraient
fondu ne sera pas réputé perte en quantité.

Pour toutes autres avaries particulières matérielles, les assu-
reurs ne paient que l\'excédant de:

La quotité de franchise sur les objets non désignés dans le
tableau qui précède est fixée cinq pour cent.

La franchise de dix pour cent, prévue par l\'art. 11 pour
les liquides en futailles, au cabotage et potir les eaux-de-vie, CKt
indépendante de la franchise du coulage ordinaire, laquelle est
fixée à deux pour cent pour le petit cabotage, quatre pour cent
pour le grand cabotage et à dix pour cent pour le long-cours.

La franchise est toujours calculée sur la sommo assurée,
divisée s\'il y a lieu cn séries.

Aut. 12. - le bèqlement des avakies particulières maté-
rielles, sur les marchandises chargées nutroment qu\'en vrac,
a lieu par séries établies conformément au cours de la place
en vigueur au jour de la signature do la police.

Pour toutes marchandises donnant lieu fi réclamation pour
causes d\'avaries particulières, l\'assureur peut exiger la vente aux
enchères publiques de la partie avariée pour cn déterminer la
valeur.

La quotité dea avaries particulières est déterminée par la
comparaison des valeurs h l\'entrepôt, si la vente des Marchan-
dises avariées a eu lieu à l\'entrepôt et par la comparaison des
valeurs h l\'acquitté, si la vente a eu lieu à l\'acquitté!

Art. 18. - la somme souscrite par chaque assureur est la
limite do ses engagements; il ne peut jamais être tenu de payer
au delà.

Art. 14. - les pertes et avaries sont payées au porteur
de la police et des pièces justificatives, dans le mois de la
remise de ces pièces, sans qu\'il soit besoin de procuration.

Art. 15. - nonobstant toutes valeurs agréées, les assu-
reurs peuvent, lors d\'une réclamation de pertes ou d\'avaries,
demander la justification des valeurs réelles et réduire, en cas
d\'exagération, la somme assurée au prix coûtant, augmenté de
dix pour cent, à moins qu\'ils n\'aient expressément agréé une
surélévation supérieure d\'une quotité déterminée.

Le prix coûtant sera établi par les factures d\'achat et, i\\
défaut, par les prix courants aux temps et lieux du chargement,
lo tout augmenté de tous les frais jusqu\'à bord, dos avonces do
fret non restituables, et de la primo d\'assurance, mais sans intérêt.

Art. IC. - si la prime nu risque donnant lieu à réclamation
n\'est pas payée, elle sera compensée avec l\'indemnité due, même
dans lo cas où la police aurait été transmise t\\ un tiers porteur,
et cela sans préjudice do tous les autres usages de la place.

Art. 17. - en cas de faillite ou do suspension notoire do
payements do l\'assure, lorsque lo risque n\'est pas encore fini ni
la primo payée, l\'assureur peut demander caution, ot, i\\ défaut
do caution, la résiliation du contrat.

L\'assuré a los mêmes droits cn cas do faillite ou do suspen-
sion notoire de payements do l\'assureur.

Art. 18. - les assurés et les assureurs sont toujours pré-
sumés avoir reçu connaissanco immédiate dos nouvelles concernant
les choses assurées, qui sont ])arvenuo8 au lieu où ils se trouvent
respectivement. En cons(>quonce, toute assurance faito après la
porte ou l\'arrivéo dos choses assurées est nullo s\'il est établi quo
la nouvollo do la perto ou do l\'arrivéo était parvenue, eoit au
lieu où so trouvait l\'assuré, nvont l\'ordro d\'assurance donné, soit
sur la place du domicile do l\'assureur, avant la signature do la
police. Cctto présomption est substituée i\\ cello do la liouo ct
demie par houro, ot il est dérogé t\\ l\'art. îiGG du C!odo do (Commerce.

Toutefois, il peut être stipulé dans lo contrat que l\'assurance
est faite sur bonnes ou mauvaises nouvelles. Dans ca cœ, ct
conformément i\\ l\'art. 867 dudit Code, lo contrat n\'est annulé

Art. 19. - tous droits réciproquement réservés, l\'assuré
doit et l\'assureur peut, dans le cas de sinistre, veiller ou pro-
céder au sauvetage des objets assurés, prendre ou requérir toutes
mesures conservatoires, sans qu\'on puisse lui opposer d\'avoir fait
acte de propriété.

L\'assureur peut, notamment en cas de perte ou d\'innaviga-
bilité du navire, pourvoir lui-même à la réexpédition des
marchandises à leur destination. L\'assuré doit lui fournir, s\'il
en est requis, tous documents utiles en son pouvoir, pour aider
à l\'exécution des mesures conservatoires.

L\'assuré est responsable de sa négligence à prévenir les
assureurs ou leurs agents, ou à prendre lui-même les mesures
de conservation, ainsi que des obstacles qu\'il apporterait li
l\'action des assureurs.

Art. 20. - les t.^xes, timbres et coftt de police sont à la
charge de l\'assuré.

Les Compagnies s\'engagent à couvrir gratuitement les risques
de transport par chemins de fer, combinés avec un risque maritime,
du lieu de l\'expédition de la marchandise au port d\'embarque-
ment, à la condition cependant que le trajet s\'effectue entière-
ment par wagon couvert. 11 est expliqué quo la garantie des
Compagnies ne s\'étend qu\'autant que l\'indemnité due jwr l\'admi-
nistration du chemin de fer no serait pas suffisante pour couvrir
l\'assuré, et que la casse ne serait à leur charge, qu\'auUnt qu\'il
y aurait eu rencontre, déraillement ou autre accident do transport.
Kistournes sans frais s\'il y a lieu.

Les avis provisoires d\'aliment doivent être adressés aux
Directeurs, 6, place do la Bourse, i\\ Paris, au plus tard le jour
de l\'expédition.

\'lea quarante-huit heures de la réception des connaissements ou
des pièces nécessaires.

En cas de sinistre avant déclaration définitive d\'aliment, la
valeur du chargement sera fixée d\'après le montant des factures,
frais jusqu\'à la mise à bord ct primes d\'assurances compris.

les liquides en futailles sont assurés franc d\'avaries par-
ticulières matérielles, dans les conditions do l\'art. 10.

les vins de champagne en boutcillcs sont assurés sous
déduction d\'uno franchise do cinq roUR cent.

les vins et kaux-de-vie cn bouteilles sont assurés sous
déduction d\'uno franchise de trois rouR cent. ,

Les avaries sont rembouraées intégralement, conformément
aux conditions anglaises:

Lorsque la franchiae do coulago extraordinaire do 10
stipulée ù l\'art. 11 est attainto rouR les liquides en fûts.

Lea aériea aont do vingt caisses pour les H(iuidea en bou-
teilles, et de 2,000 francs environ pour les liquides cn futailles,
on suivant l\'ordre dea numéros.

Les asaureura sont toujoura affranchis du coulago ordinaire
do route, stipulé ii l\'art. 11, ainsi quo des avaries relatives aux
étiquettes, envoloppea ct bouchons.

Ils no répondent également des risques do casse quo par
convention expresse ot moyennant une augmentation de trente-
trois rouR cent sur la primo du tarif: Dans co cas l\'avarie do
caaao so cumule avec l\'avarie particulière ct est rombouraéo comme
il est dit ci-dessus.

devra s\'adresser à l\'Agent des assureurs français ou, à son défaut,
à l\'Agent des Assureurs anglais qui appréciera le dommage causé.

En cas de différend, chaque partie nommera un expert, et
les deux experts aidés d\'un tiers expert, s\'il y a lieu, apprécieront
l\'avarie ou ordonneront la vente publique pour le compte de qui
de droit. Les frais sont supportés par les assureurs, si l\'avarie
leur incombe.

Les primes sont payables à six mois; elles pouront être payées
comptant ai l\'assuré le préfère et jouiront alors d\'un escompte
de deux et demi poor cent.

Si quatro semaines avant la dato fixée comme échéance do
la présente Police, elle n\'était pas résiliée par l\'une ou l\'autre
partie, elle continuerait de plein droit pour une seconde période,
et sa durée so prolongerait ainsi indéfiniment, à moins d\'une
résiliation préalable donnée quatre semaines avant l\'expiration
de l\'une des i>ériodes.

• Aux conditions générales et particulières qui précèdent, à celles
manuscrites qui suivent, et moyennant les primes de leurs Tarifs,
les Compagnies le Comptoir maritime, la Môlusine, la
Prévoyance et la Sécurité, soussignées, assurent a Af .. .

désigner, ainsi que par trains de chemin de fer pour les voyages
de tous lieux à tous lieux.

Pmnis aux voiliers de faire toutes escales volontaires moyennant
surprimes à arbitrer.

Sar Sarrkandiies aatrci que Ctrties, Ptiroles, Rit, Espèces et Helaux pr^neni
A VENIR DES ÉTATS-UNIS

Nous soussignés reconnainsons avoir pris à nos \' risques et
perils de vous M.......................................................................

Les sommes que chacun de nous aura souscrites aux clauses
et conditions suivantes:

Aut. 1". - Sont ù nos risques toutes pertes ct dommngcs
provenant <lo tempête, naufrage, échoucment, abordage fortuit,
relfiches forcées, changements forcés do route, do voyage ct do
vaisseau, jet, feu, pillage, tous arrêts ou captures do pirates,
baratterio do patron, ct généralement tous autres accidents et
fortune do mer.

Art. 2. - No sont pas h notro charge: 1° les risques do
guerre, capture, hostilités, représailles, arrêts do princes ot
molestations quelconques do la part do tous gouvernements
reconnus ou non reconnns du gouvernement français; 2° les
déchets, diminutions, jwrtcs ou altérations do toute naturo qui
arriveront par vico propre do la chose; 8® les captures, confis-
cations et événements quelconques provenant do contrebande ou
do comincrco clandestin, do la baratterio do patron, seulement i\\

l\'égard des armateurs, des propriétaires de navires ou de leurs
ayants droit, lorsqu\'elle sera accompagnée de dol ou fraude et
que le Capitaine sera de leur choix.

Art. 3. - Les avaries particulières sur marchandises ne
provenant que de frais et toutes avaries grosses seront rembour-
sées, pour les voyages de long-cours, sous la retenue d\'un pour
cent, et de deux pour cent pour les voyages au petit et au
grand cabotage sur les valeurs assurées.

Art. 4. - Dans le cas d\'avaries particulières sur les navires,
nous ne paierons que l\'excédant de trois pour cent do la valeur
assurée.

Art. 5. - Les avaries grosses et les avaries particulières
seront toujours réglées séparénient: et en ce qui concerne les
corps de navires, les règlements d\'avaries se feront séparément
par chaque voyage d\'aller ou de retour.

Art. 6. - Dans les règlements d\'avaries grosses ou particu-
lières sur corps, ne seront admis, que les objets remplaçant ceux
perdus ou endommagés, par fortune do mer, pondant la duréo
de nos risques, et tous les remplacements, fournitures et main-
d\'œuvre à notre charge, supporteront un tiers do rabais sur lo
coût, justifié au lieu où auront été faites les réparations, pour
Compenser la différence du neuf i\\ l\'usé, cette réduction no sera
que d\'un cinquième pour les corps de navires dont la valeur
agréée ressortirait ii F. 350 du tonneau, nouvelle jauge; dans
tous les cas, elle no sera quo do quinze pour cent sur les ancres
et chaines-cAbles cn fer. Les vivres ct gages des équipages
vis-à-vis les assurés sur corps pendant les réparations du navire,
et tous frais quelconques de quarantaine no sont pas ii notre
charge. En cas de règlement d\'avaries grosses, si l\'objet assuré
est estimé au-delà de la valeur fixée par la Police, l\'excédant
sera considéré comme un découvert, ct l\'assuré supportera sa
part proportionnelle do la contribution.

Les primes des emprunts à la grosso faits pour couvrir les
frais de réparations ct autres dépenses faites cn cours do voyage,
ne seront à notre charge que jusqu\'au lieu de reste, fixé par
la Police, ct seront supportés par les assureurs ct par les

assures dans la proportion incombant à chacun d\'eux pour leur
part dans les dépenses.

Art. 7. - Dans le cas d\'avaries particulières sur les mar-
chandises, nous ne paierons que l\'excédant de

Les marchandises non comprises au tableau ci-dessus subiront
les retenues convenues pour celles avec lesquelles elles auront
lo plus de rapport quant h, la suceptibilité d\'avarie.

Art. 8. - Sont francs d\'avaries corporelles ct ne peuvent
donner lieu iV abondon, s\'il n\'y a échouement ou abordage, les
animaux, allumettes chimiques, glaces, faïences, porcelaines, li-
quides en bouteilles, verreries et verroteries, sels, fruits verts ot
secs, légumes verts, fromages, parfumeries, plumes et duvets,
vivres de bord, sucres en pains en vrac, plantes, rotins, poudre,
instruments de musique, et toutes les marchandises fragiles ou
sujettes n la rouillo ou à l\'oxidation; cn cas d\'abordage ou
d\'échouement avec bris, nous paierons l\'excédant de quinze j)Our
cent do la valeur assurée. La franchise de dix pour cent pour
les liquides est indépendante du coulago ordinaire, fixé, dès
à-présent, à deux pour cent pour les voyages du petit cabotage,
à quatre jwur cent pour lo grand cabotage, à dix pour cent
pour les voyages de long-cours on deçà des caps Horn ct do
Bonno-Kspérance et à quinze [wur cent pour les voyagea au-delà
deaditn caps.

Art. 9. - Les objeta aasuréa aont diviaés cn séries, confor-
mément au tarif on vigueur co jour; chaque série forme un
capital distinct ct séparé.

Art. 10. - Lo délaissement dca facultés no peut être fait
quo: 1® dans lo cas prévu par l\'article 891 du Codo do Com-
merce; 2° lorsque les quantités perdues ou vcnduea cn coure
do voyage, atteignent les trois quarts des objets assurés; 8° (juand
indépendamment do tous frais quelconques les trois quarts do
la valeur en état sain sont absorbés par la perte ou la détério-
ration matérielle.

les réparations peuvent être faites, l\'assuré est tenu de régler
en avaries, à moins que la valeur totale des travaux à faire ne
s\'élève, d\'après les rapports et estimations des experts, à plus
des trois quarts de la valeur agréée, primes de grosse et autres
frais non compris.

11 est expressément dérogé à l\'article 369 et à toutes les
lois et jurisprudences contraires au plein et entier effet du
présent article.

Art. 11. - Lorsque lo navire aura éprouvé des avaries
à la charge dea assureurs et qu\'il se trouvera dans un port où
les réparations seraient impossibles ou trop dispendieuses, les
assureurs autorisent lo capitaine, en co qui les concerne, à s\'y
borner aux réparations qu\'il jugera indispensables ot à aller les
compléter, soit au port d\'armement, soit au port le plus voisin
où elles pourraient s\'effectuer avec économie, lui donnant, à cet
égard, les pouvoirs les plus étendus.

Art. 12. - Soit que vous nous ayez fait abandon ou non,
vous demeurez tenus de veiller à la salvation et conservation
dca effets assurés, en les faisant bonifier ou vendre si besoin
est, et, dans co cas, do distribuer les fonds qui proviendront de
la vente; vous donnant tout pouvoir à cet égard, à moins que
nous ne vous fassions connaître, par acte formel, nos intentions
contraires: promettant reconnaître tous les frais qui se feront
à ces causes, ct tenant pour suffisante votre affirmation pour les
comptes qui seront produits.

Art. 13 - Les réparations et autres frais pendant lo cours
des risques assurés ne seront réglés qu\'à la fin do ces risques,
chacun de nous, assureurs, no peuvent être tenu ù rien payer
au-delà dea sommes par lui souscrites, et l\'assuré no pouvant
en aucun cas cumuler l\'action d\'avarie ct lo délaissement.

Art. l\'I. - En cas d\'assurances sur navires destinés pour la
pêche, noua sommes oxcempts d\'avaries ct pertes éprouvées
pendant qu\'ils pécheront, sur les embarcations, ustensiles do
pêchoj, ancres, câbles ou chaînes et dépendances. Do même, dans
les divers mouillages do l\'ilo Bourbon, la perte, soit cn avaries
particulières, soit en avaries grosses (quant aux assurances sur

corps) des ancres, chaînes ou câbles et dépendances, n\'est pas à
notre charge.

Art. 15. - En cas d\'assurances sur navires non désignés,
l\'assuré s\'oblige à faire connaître lo nom du navire au plus
tard dans huit mois pour les voyages au-delà des caps Horn
et do Bonne-Espérance; dans quatre mois, pour les autres voyages
de long-cours et de grand cabotage, et dans deux mois, pour
ceux au petit cabotage, le tout à compter do la date de la
présente, à défaut de quoi le risque sera résilié.

Art. 1G. - Si l\'assurance est faite au mois ou à l\'année,
nous entendons être exempts des risques des mers du Nord au-
delà de Dunkerquo et dc la Tamise, et de ceux do la Mer
Noire, depuis lo 1" octobre jusqu\'au 1" avril.

Art. 17. - Dans lo cas d\'assurances cn prime liée sur les
navires destinés pour les voyages au-delà des caps Horn et de
Bonne-Espérance, il est accordé aux Capitaines, soit eu temps
dc paix, soit cn temps dc guerre, six mois de séjour à compter
du jour où ils auront abordé au premier port do la Colonie où
ils auront commencé lours opérations, ct quatre mois senlement
pour les autres voyages. Après co temps, chaque mois do séjour
donnera lieu à une augmentation dc primo do 2/S pour cont
jusqu\'au neuvième mois do séjour, après lequel temps les assu-
reurs seront déchargés do tous riwjues. Dans co cas, nous
tiendrons compte à l\'ossurré du tiers do la primo liée convenue
dans la Police (tant sur corps quo sur facultés), et l\'assuré nous
tiendra compte, do son côté, des augmentations acquises, comme
il vient d\'être dit, on raison do la prolongation do séjour.

Art. 18. - Le droit do ristorno ou résiliation pour les
assurances cn primo simple est fixé à un quait pour cent sur
navires designés, et à demi pour cent sur ceux non désignés, il
est accordé pour faire uno demande cn ristorno appuyée dc
pièces justilicatives deux mois pour les chargement« faits cn
Franco ou ceux y arrivant; trois mois pour ceux d\'Europe,
Métlitcranée, six mois pour l\'Atlantique, et un aw pour les ports
au-delà des caps Horn ct do Bonne-Espéranco; après ces délais,
le droit do ristorno sera doublé, ainsi quo les primes des échelles
non indiquées par les assurés qui cn auraient ou connaissance.

Art. 19. - a défaut de nouvelles du navire, le délaissement
pourra être fait après huit mois pour les voyages de petit et
grand cabotage, après un an pour les voyages en deçà des caps
Horn et de Bonne-Espérance, et après dix-huit mois pour ceux
au-delà desdits caps, à compter du jour du départ ou de celui
auquel se rapporteront les dernières nouvelles reçues, dérogeant
à cet effet à l\'art. 375 du Code de Commerce, mais l\'assuré
restant tenu de se conformer aux dispositions de l\'art. 373 du
même Code, sur les délais à observer pour le délaissement.

Art. 20. - Si les navires vont faire quarantaine ailleurs que
dans les lieux d\'arrivée, il nous sera payée une augmentation de
prime à dire d\'experts. Nous fixons d\'accord, dès à-présent,
cette augmentation pour la quarantaine au Hoc, à un et demi
pour cent, et à un pour cent pour cello quo les navires seront
dans le cas d\'aller faire dans un des ports de la Manche, sur
la rade du Havre ou en pleine mer.

Art. 21. - Dans les cas d\'estimation agréée, vous êtes dis-
pensés, lors des réclamations, de représenter d\'autres pièces
justificatives de la valeur, que la Police.

Art. 22. - Les risques sur corps courent du moment où lo
navire a commencé à embarquer les marchandises ou, à défaut,
du moment où il a fait voile, et cessent vingt jours après qu\'il
a été ancré ou amarré au lieu do sa destination, à moins quo
lo déchargement n\'ait été achevé plus tôt ou qu\'il n\'ait reçu à
bord des marchandises pour un autre voyage avant l\'expiration
de ces vingt jours.

Art. 23. - Les risques sur facultés .commencent au moment
dc leur embarquement, et finissent après leur mise n terre au
lieu do destination. En cas d\'assurances en primo liée, ils con-
tinuent sur les objets substitués aux premiers, jusqu\'à concuronco
do la somme assurée. Les risques do transport par barques,
bateaux, chaloupes, canots ou autres allèges, pour lo transport
immédiat de bord à terre et de terre à bord, sont dans tous
les cas, à la charge do nous, assureurs.

Abt. 24. - En cas de perto du navire, l\'armateur restera
passible des gages dus à l\'cquipage antérieurement au voyage

pondant lequel le sinistre aura lieu, quand même le risque aurait
été souscrit en primo liée.

Art. 25. - Toute escale est réputée voyage lorsqu\'elle aura
été faite pour laisser ou prendre la totalité ou majeure partie
du chargement.

Art. 26. - Le capitaine peut être non reçu et remplacé. La
manière dont son nom est orthographié ne préjudicie pas à
l\'assurance.

Art. 27. - Les assureurs ct les assurés, chacun en ce qui
le concerne, s\'engagent à se conformer aux lois ct règlements
maritimes en vigueur, en ce qui n\'y est pas dérogé par la présente
Police qui est, en tout ce qui tient aux clauses imprimées, conforme
à l\'original déposé au greffe du Tribunal de Commerce, lo 30
septembre IS.\'iO.

Art. 28. - Les primes sont payables aux termes cn usage
sur la place du Havre. En cas de non paiement, tous les frais,
mémo ceux d\'amende, seront i la charge do la partie en défaut.

Les sommes quo nous pourrons devoir i\\ raison de la présente
aaaurancc, seront rembourséca valeur à trois mois du jour dc la
demande appuyée des pièces justificatives: co délai partira, pour
tous les assureurs, du jour ou les pièces auront été remises choz
lo plus fort souscripteur.

La prime du risque qui donnera lieu i\\ une perte sera toujoura
considérée comme échue ot donnée en paiement au porteur de la
Police, ainsi que toutes les primes quo devra l\'assuré et dont
l\'échéance no dépassera pas celle do la perte.

Lo débiteur aura la faculté do se libérer par anticipation;
l\'intérGt sera réciproquement bonifié i\\ raison do demi pour cent
par mois.

Lcr riatornes ot augmentations do primo reconnues aprèa
l\'échéance des primoa seront exigibles comptant.

Art. 29. - Tous avis, communications et détail de chargements
qui no changeraient rien i\\ la nature du contrat, seront visés pnr
lo plus fort souscripteur, seul et pour tous. L\'assuré cat dispensé
do nous signifier le» nouvelles qu\'il aurait reçues mCmo directement,
si elles sont insérées textuellement dans les journaux du Havre.

Lesquels risques nous avons pris sur bonnes ou mauvaises
nouvelles, conformément à T article 367 du Code de Commerce,
de vous.

par chaque Navire à Voiles ou à Vapeur partant des PORTS
ci-après indiqués et venant au Havre, sur Cotons et toutes
autres marchandises, les Riz, Céréales, Pétroles, Espèces et
Métaux précieux exceptés.

1". NEW-ORLSANS........

3°. NKW-YOnK cl HOSTON......

•1°. riIILADF.LriIII!. KICIIKHONT,
SAVANNAH, IIALTIMOIIR,
CIIAIILKHTON, NOnTObK,
PORT-ltOTAL ....................

6°. Pour les Marchandises, autres que les Cotons et colles
ci-avant exceptées, les primes ci-dessus seront augmentées
de 1/4 0/0 sur voiliers venant des Ports du Golfo.

7°. Les Marchandises chargées sur lo Pont par Connaissements
no seront assurées par la présente Police que si la déclaration
nous en a été faite, mais elles seront franches d\'avaries
matériellcB et il nous sera jmyé double prime.

7o,BOIlt

9°. Les cliargements de toute provenance autre que dc New-
Orleans venant par Navires cotés 5/6. 1.1, ou Veritas 82-83
et cote équivalente aux autres registres et Agés de plus de

Pour les Navires porteurs d\'aliments ii la présente Police,
qui auraient chargé plus des 2/3 do leur jauge nationale
en Céréales, Farines et Uiz, les Primes ci-dessus seront
augmentées, savoir:

Pour chargement au-dessus do la jauge nationale 2 //
Sans piéjudice des augmentations fixées ci-dessus jwur
différcnco do cote.
Lo tonneau sera:

Pour les niés, do 38 Ihishcls américains.
Pour les Farines, do 11 Barils.
Pour les Riz, do 2240 ÎC poids du ConnaiBsement.
(Lo droit do ristorno à l\'arrivée du iiaviro est réservé
aux assurés cn cas do justification do chargement).

11 demeure bien entendu que l\'efTct do la présente Police
no pourra ftro cumulé avec celui de la Polico antérieure à
laquelle elle peut faire suite et que, dans aucun cas, nous
ne pourrons avoir à nos risques, sur un mCme navire, au-
delà de la somme la plus forte par nous souscrite sur l\'un
des deux contrats.

Toute information do chargement projeté ou ofïcctué à
votre adresse, qu\'il fasso ou non aliment à la présente

Police, devra, dans les qdarante-huit heures de la récep-
tion de l\'avis, être communiquée à chaque assureur, par une
note qu\'il paraphera. A la réception des factures ou con-
naisements, les valeurs définitives devront être données dans

11°. Les Marchandises applicables à la présente Police sont celles
chargées d\'ordre et pour compte de vous sieurs assurés, ou
achetées eu vertu de crédits ouverts ou confirmés par vous,
et celles pour compte d\'amis, pourvu que ces derniers vous
aient donné avant la connaissance de tout sinistre, l\'ordro
d\'assurer, et pourvu aussi que les Navires voiliers, porteurs
des marchandises pour compte d\'amis, n\'aient pas, au mo-
ment où l\'avis sera présenté aux assureurs, plus do trente
jours do mer des ports du Golfe et vingt jours do l\'Océan,
ct les Navires à vapeur plus de quinze et dix jours.

Vous serez tenu dc justifier de tout ce qui précède par
votre correspondance ou autres moyens en votre pouvoir.

12°. La valeur des chargements s\'établira sur lo montant des
factures augmenté do dix pour cent, au change des tirages
ou à défaut au change du jour du départ dc la malle por-
tant les connaissements.

Vous, sieurs assurés, aurez la faculté de comprendre dans
vos déclarations d\'aliment, ou d\'y ajouter postérieurement,
à titre do bénéfice espéré, conjmission d\'achat et do banque,
assurance, une plus-value pouvant s\'élever au maximum h
quinze pour cent, au lieu do dix- pour cent, stipulés au
précédent paragraphe.

Ces déclarations do plus-value devront être faites avant
tout sinistre connu Ct dans les délais fixés par l\'article

11 est dérogé h toutes lois et ordonnances qui seraient
contraires i\\ ces assurances do plus-value.

18°. I^our le port do New-Orleans, pourront seuls faire aliment
à la présente Police, aux primes ci-dessus fixées, les char-
gements effectués par navires visités, avant leur mise en

charge, par le capitaine visiteur des Assureurs du Havre a
New-Orleans, actuellement M. E. LepÈre, et qui auront
obtenu de ce capitaine un certificat attestant qu\'ils sont en
bonne condition.

Les Cotons chargés sur des navires qui ne seraient pas
nantis du certificat ci-dessus feront également aliment à la
presento Police, sauf les cas de nullité de l\'article 9, mais
moyennant une augmentation de.......^

Les augmentations prévues en l\'article 9 ci-dessus pour
les cotes des navires, sont supprimées pour les navires munis
du certificat\'quelles que soient leurs cotes; les autres aug-
mentations prévues audit article sont applicables m6me aux
navires porteurs de certificats.

Dnns lo cas où les Assureurs nommeraient des capitaines
visiteurs dans d\'autres ports que New-Orleans, le présent
article deviendrait applicable aux navires chargeant dans
ces ports, et co, un mois après la notification par lettre do
la nomination do ces agents.

14°. Les avaries particulières sur les Cotons seront réglées sur
chaque marque, par séries de cinq Ixilles, en suivant l\'ordro
des numéros d\'origine. La franchise est de cinq pour cent;
mais les avaries qui, frais non compris, excéderaient cetto
franchise seraient payées intégralement.

Picking-GIauso. — Les assurés auront lo droit de bonifier
les balles de coton avoriées et, dans co cas, il no sera tenu
compte aux assurés quo du surplus do six kilos d\'avaries
par balle, lo remboursement cn sera fait proportionnelle-
ment n la valeur assurée, sous la seule déduction du produit
do la vente du bonifiago. Cette vente pourra C-tro faite do
gré h gré suivant l\'avis de l\'apériteur de la police. Les
frais fait« pour bonifier les balles incombent aux assureurs.
La bonification i\\ la charge des assureurs sera établie pour
chaque balle jmr la différence entre lo poids do la partie
saine et le poids do la balle entière calculé sur la facture
d\'origine.

15°. Les avaries particulières sur les autres Marchandises seront
réglées conformément aux usages en vigueur sur la place
du Havre.

16°. Les avaries grosses et celles particulières ne provenant que
de frais, seront remboursées comptant sans escompte.

17°. Il y aura lieu à délaissement: 1°. quand il n\'aura été reçu
aucune nouvelle des Navires, six mois après leur mise en
mer; 2°, quand, après un délai de quatre mois h partir de
la condamnation du navire, le rechargement de la marchan-
dise sur un autre navire n\'aura pas été commencé, et ce,
par dérogation aux articles 378 et 394 du Code de Commerce.

18°. Le 1" et le 3® paragraphe de l\'article 28 des Conditions
Générales sont annulés.

19°. La présente Polico pourra être résiliée; il suffira que la
résiliation soit signifiée par écrit par une des partics h l\'autre ct
l\'effet de la présente cessera trente jours après cette notification.

Wir dio Untcrzeichnoten bourkunden hierdurch für uns
und unsere Rechtsnachfolger, dass wir, ein jeder von uns fUr
dio unten bei seinem Namen angogebene Summe, Versicherung
llbcrnommen haben

auf Grundlage des Factura-Werthes zuzüglich aller Kosten bis
an Bord, der Versicherungskosten und % itnay* Gewinn;
ferner auf Frachtvorschussf beziehentlich auf im Vor-
aus bexahltc Fracht.

Die Declan\'rung des wie vorstehend festgestellten imaginären
Gewinnes ist selbst bei inzwischen erfolgter glücklicher Ankunß
der bezüglichen Güter obliifütoriHCh. D Herr

Versicherungsnehmer soll jedoch berechtigt sein, auch einen
höheren imaginären Gewinn bei der Aufgaben zu declariren,
falls bis dahin keine ungünstigen oder pr^udicirlichen Nach-
richten bekannt geworden sind.

Schiffen (rergl, unutehetidti Jieitimmung wegen Klauen.)

von . . . nach . . . zur Priimio von • . . Procent.
Dio aus dieser Versicherung für uns und ^ Veraichor-

ten abzuleitenden Eechtsfolgen sind zu bestimmen nach den
„Allgemeinen Seeversicherungs-Bedingungen von 1867",
welchen Bedingungen sich beide Tbeile, insbesondere auch in
BetrefF derjenigen Punkte unterworfen haben, in Ansehung deren
die bezüglichen Artikel des Allgemeinen Deutschen Handels-
gesetzbuchs mit Abänderungen in dieselben aufgenommen oder
durch abweichende Bestimmungen ersetzt worden sind.

In Betreff der § § 27, 51, 54-56, 60, 73, 84, 104,
105, 146 der vorgedachten Bedingungen gelten die auf
der Rückseite dieser Polize abgedruckten Abänderungen
und resp. Zusätze als vereinbart. (1)

Diete Versicherung deckt bis zum Maximal-Betrage von :
M. . . für jedes einzelne Segelschiff, beziehentlich M. . .
fur jedes einzelne Dampfschiff sämmtliche Ahladunfjcn
von Waaren, welche wahrend des Zeilraums

dem Datum der Connossemente nach stattfinden, und welche von
d . Herr . Versicherungsnehmer. . oder/und für d . .
Rechnung oder/und in d . Außrag gemacht werden, oderjund
auf welche d . Herr , Versicherungsnehmer, sei es für eigene
und/oder für fremde Rechnung, in letzterem Falle zufolge erhal-
tenem oder den Umstünden nach stillschweigend anzunehmendem
Auftrage, Versicherung zu nehmen ha ... .

Falls in Zwischenplätzen, wo de . Herr . Versicherten
keine Verfügung über die Verladung, beziehentlich keine Kon-
troll» über die Innehaltung des vereinbarten Maximal-Betrages

zusteht, eine Zusammenhäufung mehrerer Abladungen in einem
Schiffe stattfindet, und dadurch eine Ueberschreitung dieses
Maxtmal-Betrages herbeigeführt mrd, soll eine solche Ueber-
schreitung de . Herr . Versicherten nicht präjudiciren, und
der Mehrbetrag ebenso wie der ursprüngliche Maximal-Betrag
durch diese Versicherung gedeckt sein.

sämmtlichen, nach Massgabe des Inhalts dieser Polize durch die-
selbe gedeckten und daher auf dieselbe gehörenden Versichentngcn,
soweit . . die freie Verfügung über dieselben zusteht, auf
dieser Polize zu bewirken, und zu diesem Behufe sämtniliche
Abladungen in dem zu dieser Polize gehörigen Beibuch bald-
möglichst zu declariren, und zwar: Abladungen von Hamburg/
Altona, spätestens sobald Connossement gezeichnet ist, Abladungen
von andern Plätzen, sobald . . Nachricht über solche Abla-
dungen, beziehentlich über die Ankunft solcher Güter erhalten
ha . . Unter dieser Bedingung sind alle auf diese Polize
nach Inhalt derselben gehörenden Declarationen auch für den
Fall zulässig und für die Herren Versicherer bindend, dass ein
Unglücksfall bereits früher oder gleichzeitig gemeldet oder sonst
hierselbst bekannt geworden sein sollte.

Die Herren Versicherer sind dagegen verpflichtet, den oben
stipulirten Maximal-Betrag pr. Dampjschiff resp. pr. Segelschiff
so oß und so weit erforderlich, ein Jeder pro rata seiner ersten
Betheiligung an dieser Polize nachzuzeichnen, und es ist daher
derselbe stets stillschweigend als gedeckt zu betrachten, auch wenn
der noch offenstehende Saldo der Polize zur Zeit einer oder
mehrerer gleichzeitiger Declarationen geringer oder zeitweilig
erschöpß sein sollte.

Die Conditionen, zu denen die einzelnen Waarengattungen
versichert gelten sollen, und die dafür festgestellten Prämiensätze
sind nachstehend aufgeführt. Dieselben gelten indess nilb(\'.(lhl{/t
nur für Dampfschiffe und eiserne Segelschiffe; für hölxevnc
Segelschiffe, sojem nicht in den angeheßeten „Conditionen und
Prämien" abweichende Bestimmungen getroffen sind, nur dann,
wenn dieselben klassiflcirt sind: entweder Bureau Veritas ®/8 oder

s/e 1- 1; oder durch die Experten der Hamburger oder Bremer
Assecuradeurs ^/$oder 6/« 1. 1., oder Lloyds Register A. I. schwarz,
oder German. Lloyd A. /., oder Norske Veritas A.I. oder A. 2
mit Stern, oder Nederlandske Verenigung A. I. oder A. 2, oder
Veritas Austro-Ungarico A.I. F. für Oesterreich. Schiffe, oder
Registro Italiano IjOO.LI.für Italiän. Schiffe. Für Abla-
dungen mit hölzernen Segelschiffen, loelche keins der erwähnten
Klassen-Zeichen haben, ist die Prämie und Condition von Fall
zu Fall bei der Declaration mit den Versicherem nach Billigkeit
zu vereinbaren. Kommt eine solche Vereinbarung nicht zu Stande,
so wird die Declaration, eventuell falss schon ein Risico gelaufen
ist, unter Berechnung einer Ristornogebähr nach Billigkeit, von
dieser Polize ausgeschlossert. Bis die Verhandlungen von der
einen oder der anderen Seite abgebrochen sind, läuft die Gefahr
zu Lasten der betheiligten Versicherer.

In dc Komcinsche rcclitsbrounen komen geen plaatsen
voor, welke betrekking kunnen hebben op assurantie.

Onder het voorwerp der verzekering heeft men
alleen te verstaan het verzekerbaar belang.

Ten onrechte noemt Mr. Kist (nEOiNSELEN van
HANDELSRECHT dl. 4 pag. 38) dc assurantie van art. 280
\\V. v. K. een herverzekering door den verzekerde.

Door (Ie homologatie vnn het aecoord worden de
borgen van den failliet niet ontslagen.

Ingeval van overmacht door physieken dwang kan
er van een handeling geen sprake zijn.

Ten onrechtc vereischt art. 310 W. v. Sr. roor
diefstal het woogmerk om zich het goed wederrechtelijk
toe to eigenen."

Art. 6 R. O. miskent de verhouding tusschen het
Openbaar Ministerie en de Rechterlijke Macht.

Art. 379 W. v. Sv. behoorde ook aan den rechter
toe tc staan den onschuldig veroordeelde of diens nabe-
staanden schadeloosstelling te verleenen.

Een lid der Staten-Generaal tot Burgemeester benoemd
wordende, verliest zijn lidmaatschap.

Een amendement op de Wet op de Middelen heeft
geen gevolgen ten aanzien van het bestaan eener belasting.

De Provinciale wet vat het woord heshiiten in een
.inderen zin op dan art. 1.33 Grondwet.

Dc plaatselijke verordening, niet genoemd in de
\' overeenkomstig art. 178 Gem. W. opgemaakte verklaring

\' • I

I ■■ K\'JfSjS > , . •• . .•■ !■ • V . \'f.. ■ \'»• , » • i-\'\'-\'

,ff. \'j

Directement	Volllert 1	1	U
9	Steamers		i
Vlft New-York	Volllars		>1
r	Stoamcn		1
Directement	Volllen	c	li
»	Steamers	S	1
VI& New-York	Veillera	S	u
»	Steamers	s p	>i
Ulrectcmcnt	Voiliers	o	I
t	Sleamera postaux	a	i
V	Autres Steamers \'	a t
Uostxin, Tis New-York Veillera	a	11
w	Steamers	r o.	I
Dlrcctcmcnt	voiliers	tt	1
f	Steamers	"3 S	i
VIA New-York	Veillera	«>	II
»	Steamera	P	I
Directement	Voiliers	1	11
V	Steamers	1 1	1
VIA New-York	Voiliers		1
r	Steamers j	I 1