NOIULISSIMI ÜliDlNlS PIIlLO.SOrilIAE TIIEOUETICAK ET LITTKUAUUM
111; M A NI OK U M ÜECKE ro

hitM.MiMjn; in nm.osoniiAi: •i iiiookkticaf, kt Mrn;icAUi;.M iirMAXKUirsi
KISCII-MXA HOXOItlllLS AC l\'UIVIMUillS

RIJKSUNIVERSITEIT TE UTRECHT

liillillllllilillilllillll

1784 9773

\'.s--a\'^-- • ■ • ■,■>-. ■ . , .. V

\'.ta. i i\' i t/ ivï\'fty^ î i «
j j . r\'^" >

> .

I ■

tv-

. ,» •

. i . \'M

Proposituin mihi fuit iu ca, quibus pavocmiographi Graeci
seusum originemque provcrhiorum oxpoucrc couantur, in-
quircro, quatenus sive prohcntur sivo improhentur locis
scriptorum, qui provcrbia quaoque usurparint. ]\\Iox tamen
intellexi ad hoc opus cxigendum multo pluribus omondati-
oribuaquo libris opus case, quam mihi praesertim cum doge-
rem ab academica aliqua bibliothcca • rcmotus, suppctcrcnt.
(Juare opus meum terminis iis circumscripsi, ut paroemio-
graphorum explicationos inter so compararem, ct quantum
possom, invoatigarem, quaenam probcntui^ vel improhentur,
undo falaae ortao sint, quaenam sint mutilao vel corruptac,
(piibusquo medelis sanandae.

Interpretea saopo nuiltum dissontiunt do provcrhiorum ori-
gine. Undo hoc rcpotendum sit, sponto apparet. Nam ubiquo
homines diu ante provcrbia in oro Imbucrunt, quam eorum
originem poraequi studoant viri docti. (iuae intorea, nisi ex
rebus notissimis oriunda sint provcrbia, plerumquo saoculorum
tcucbria ita obscurata oat, ut nonniai coniectura explicari possit.

Ilaec habui, quao praemitterem. Pauca tamen adieere
volo, quibus dulei officio fungar. Quantam enim operam
tu, clarissime van Herwerden, promotor aestimatissime, in
moderandis studjis meis collocaris, quamque benevolenter
promotoris officium susceperis, somper \'gratissimo recorda-
bor animo.

Etiam vos, viri clarissimi Opzoomer, Brill, de Jong, "Wijnne,
raerito gratum me semper et memorem vestri liabebitis.

Et vos, amici, quamquam iampridem valere iussi, (amen
consuetudinis vestrae memoriam persaepe renovabo iucun-
dissimam.

Zcnobiiis 1.12 ùyxfïv, nx) fJix^x (ht xprsv fVl tuv rx
^ivTfpiïx Ti7t S/3cW:cv. Sic etinm Macarius 1.7 cxplicat
provorbiuin. Siiidas: fV) tûv rx ^sjTipsïxli^ôvtuv y, x\'ifS\'j,uh:ov.
Codex lïodlei. 4, Diogoniamis 1.4, Orogorius Cyprins \') 1.32,
Apostolius 1.8 fVl Tüy Tx hÓTspx t/t/ hlóvTxv, quibus verbis
Apost. addit sfzotx t>5\' léxerxi xx) (3cc\\ov «Ajjdjc. Diogonianus
V. 1.4 irr) TÙV SK li\'jTspoj 717) S/SavTüv. Pauoui hordcaceuui
vilein fuisse apparet cx coinpluribus locis.

Acliacus ap. Athenaeum G.270 !■: rf/i/ivri yxp «vV
Ti,uiuTépx Ti xxXé^xi\'Tûç. Xenophon Cyrop. 1.2.11 àvx-

(ÂVijrôfiTU, TTÜs >)5y f^h fix^x xxi xprcs TretvxvTi Cpx^-eÏv. Dio
Clirysostomus Or. G.89 de Diegene : rctyxpiZv îî^isv (ih 7rfiçs<ps-
psto (IX^xv >) c\'l XWOl TX ttokutsxhrxtx 7itIxv.

Schottus explicationeiu Zenobii sic vcrtit: wde iis, (pii
„detoriora ac secundo tantum duccnda loco douant." Verum
haec Huut rx IsÙTtpx, non tx ^svTsptïx. Hoc verbum quid

\') Litem L fliKnilU-atur i-mli-x LeiJi\'iuis GroRorii Cyprii, lilora M
coUex Mo»<|UCiisis, litiT.i F V.-it!(-.tiiUH. Jjiti-riH 1)V. not.ttiir coiiex Dio-
Ki>ni.tul V.itic.mus.

valeat, cum multis ex locis patet, tum etiam ex Herod.
1.32 ZöAwf ßh lil sù^xifisur/iç Isvrepslx hsims toùtoi71. Zenobius
igitur et. Macarius referunt provcrbium ad cos, quibus quis
secundas partes tribuerit quive secundas tulerint vel optave-
rint, seseque consolantur dicendo: àyxû-^ xa) [m^cc (iet aprov.
Apostolius proverbii ralionem non intellexit.

Zen. 1.13 ^Kycii^sfMCvo: Ôvyîx\' êir) riiv "Sutz-siÜccv y.xi
ay.?.y,pccv. Zenob., Bodlei. 5, Macar. 1.9, DY. 1.5, G.C.L.
hoe proverbium repetunt a sacrificio, quod quondam Aga-
memnon ad Troiam fecerit, quum liostia elapsa nonnisi plu-
rimo negotio reducta esset. Quanto verisimilius est recte ab
Apost. et Diogen. referri ad Iphigeniac immolationem in
Aulide. Quamquam enim Euripides Ipliigeniam fingit volun-
tariam mortem obeuntem, plurimi tamen patrem cam faciunt
immolantcm invitam. Apost. 1.2G dicit on rijv sx\'JtoO ißov-
Kero ^Ayxixsifjccv 6j(7IX(txi ùvyxTspx\' v) à\' fvpy^\'f. Diog. l.G
\'Ayxf/JfMxv yxp tv^v X\'jt:v sßavhsTO ùv7ix7xi ùvyxtspx. Sic
pergit, ^ cti ßsüv xùto\'j ùùovro: Praestat for-

Erasmus Adag. chil. 2.5: „milii videtur et luic posse referri,
quod Agamemnon iu Aulido filiam Jpliigeniam sacriiicavit,
aéd admodum invitus."

Zen. 1.18 W^tx^Tiv iJiî\'Ao:. Zen. dicit do Apolline:
axro tx^ \'^loipx:, \'i-/ otxv y, tfafi/rï; tw s\'ziy.\\x7ùy,

hîpol) T/V5Ç xvt) toùtcu ôvi^ffksiv trp:xip\'t\'j[a,s\'^0\'j, rh "AS/zjjriy rcî»
öx-jxtcv xtto/.vöïjvxt. Vau Herwerden delcndum esse conset r^ •
Explicat Zenob. rh sJg "AS/^jjtîv /uJ^.c; xlofjLsvsv Trhötizo-j. B I»
to àg ffaoXiiv. Hesycli. t]; "A^fiijTSv

Aliud huiusmodi carmen crat \'Ap/xcS/cy , quod Apost.
3.82 et Mac. 2.32 explicant «V) txv <fy.o?.ix-y uKchix yxp
^h..\'....\' TxvTov Si nx) TO \'A\\t/,yjou fi!?.:;. Perspicuum
est pro ir / rm iTxo>.txv legenduni esse io-r/ô-xsA/ôjx (Conf.

Arist. Pclarg. fragm. 2. Dincl. ó (xh ^lev \'A^/^-^tov ?Jyov
irpoç fj.vpphijv.

ScoHum ill Tclainoncm mcmorat Arist. Lysistr. 1236 sq. s!
f/,sv Tiç xhi K/>siTX\'y:pxç x^hv Siov \' Phira scolia

tradit Athcnacus 15.691, 695. Eaiulcin cxplicationom ac
Zcnobius praobct B 199 \'Apiioèhu \'A§,a>jrcy sttI

tcov ffxo^lû)/\' tsikvtx yxp ictl tx flç \'2\\p[jt.^m xx) "AS.UJJTOV
/xfx)} (7xs>.ix\' tlvu sè xxt* xvti^px7vj elpîjltôxt hiyovtlv stt

px^ix xx) o\\iyô7tixx ki irriypxfif^xTx \' S/à xx) itt) txv /.zS/wf
ilpîjyôxi >.s\'/cv7iv. llacc verba prioribus stt) tîcv vxoXiîî\'j opposita
sunt. Vcrisiinilliinc auctor coilicis B in fonte, undo sua hausit,
perverse legit h) tûv rxo^ixvi quuin scriptuin fuorit s7ti tûv
7xohiSiv. Aut scripsit stt) tûv Iv7xó?mv, ut cxplicat ctiani
Suidas s.v. \'Apiioliov

Zon. 1.25 x}.x xx) xùx!/,ov. Quani male habitao sint non-
nnllae oxplicationes, apparot ex Diog. 1.50 ^-xii o\\ fjtxvrit;
slxôxffi Tiôsvxi tov xhx xx) xùxfjtcvy 0. C. l.H, Cod. Kraincri
01 yxp ptxvT£t4 x>,x XXI xùxfAOv Tiùix7i. Ubi ct quando
(IÛÔX7I Ttùhxi vol TIÖSX71? Id non dicunt. Zonob. addit :rph
Tùv iJt.x\\iT{\'j!iAhuv. Zen., Diog., B 27 verbum {]:l}öx7i, O. C.,
Cod. Kram., Apost. 2.41 Tiùh7i immutatum ox auctoro suo trans-
scripscrunt. Explicant fV/ txv silivxi (jih [fiiv ti Zen.) -rpo;-
Tr0i0\'j;jt,hx\'j,, oùx iticTuv 5i. Ex alio fonte provorbium Schottus
dérivât, qui ambigi posao dicit legondumno sit xx) xj/mvov c\\
Plut. Sympos. 5.10, quo loco rogatur tIvi? xv shv ol -xsp)
écXx xxt xvfiMv iv Ti} Trxpsifilx ^.syifisvoi. Cuius scntcntiam

probat Lobeck Aglaoph, 1.254 dicens: „proverbii buius aliam
causara fuisse arbitrer ; oi Trsp) cixx xx) y.\'j[Atvoy Plut.
Symp. 5.10 dicuntur araicorum intimi." Cf. x?.oç y.x) TpxTré^v^ç

Zen. 1.2G x*^ oùpxvîx. Zen. et B 28 c Cratino citant
TÙV liopoliy.oùvTxv xr/x cùpxvlxv. Eustatli. ad Horn. II. v. 21 ,
p. 917, 33 hoc proverbium comparat cum proverbio p.fyxvi
, dc quo dicit : i^i toixùtvi ■■pîj\'^sg hp!:ps rclg hccpo\'^okov),-
Txg hxx7Tx;\' >5 \'kx^i xhku:\' urirsp 5 to tîj; \\\\f^x?.ô(ixg xiyog
y.épxç TTxy-\' ei^Z^v > o\'jtu xx) o\'l X\'jxi/.ivo-jt£g txg xpxx? xx)
Tx>.hx xpyupi^ofisyoi.

E-cferunt ergo proverbium ad cos, qui donis muneribusque
pracscrtim indices corrumpunt. Iluic cxplicationi aliam
opponunt Zenob. et Cod. B ol §f tobg sU rh xpyupiZcrùxi\'
tiaiv xcpûcvmç à^opfzx; vxpîxovtxg ovtccg sïxûxji ?.h/ef/ xu}fau!-
hhvTs:. Cum his, quod ad scnsum attinet, consentiunt
Suid. l.Gl fV/ Toï) ha-j iSsùksTxt, et llcsych. s.v.

oùpxviij Vxl^ \' o.ti yxp tig £0!;xitû , i?.x[i(2xviv ô txuv toüto
(i. c. t3 ^Afix^Je/xg yJpxg).

Proverbium usurpatur a Liban. Ep. G70, qua gratissimam
epistolam sibi a Juliano scriptam esse dicit. Omnia vilia sibi
vitlcri cum hoc munere comparata. No nectar quideni si
gustasset, tanto gaudio fruiturum so fuisse, quantum sibi prae-
buerint regis (et quanti regis !) laus et admiratio ; xxi Tt/iüv

T\\j TOJ l:!)7ctv \\JTri7X.Î(^Sl T\'^ (iST S[10Ü fftiiTTSjv iùsKSlV, O IzÙVXl

"hsï, Tifix (i,si^óvug. OÙK «px Ô tïjv Alyx ty/V oùpxvixv
?.ouTx> ■xxpxTy,p:<iv -zxyTug xj TÓxci > Ö^ro\'j y\' êfii) töDt\' cù
sTio\\jlx7x-jTi Tx fisyi7TX \'/IvsTxi. Scqucutibus verbis macula
adhaerct: xh toïi xx?.où, i (^X7t?.ihg ttsiijlog iig t^v

ÙSOV Tov iv ovpx^ü [jLiiisùfifycg. Pro toÙ xxKiù
legendum est tou xx?,oÏi et ûth th h \'emendan-

Xxpt^O[/.ivc<)v IIAXTIX xx) x07ijt,0\'j xKKC\'J ïjSö/Oifyc; \'05yTi7£i/r
o\'jysxx tZv [Ûv ^îipx 7rxps?.x£T0, ôé^ys 5f óv[ióv,
£/ filv ê~) t^ Iccpoloxiu: xx) trxeovs^icf, xxipst, tov x:cy,:c\'èoó[isvcv
v7rep(ixKKsi [/.x^TpoTTslx UsXlxypov\'

sù\'^xîfZMV YloXixypoç oùpxvisv xlyx TrKouToCùspov rps^xv- Conf.
Alciphr. 3.62, Aelian. V. II. 5.8.

Utroquc loco allato probatur altera cxplicatio; Libanii loco
praesertim ea quam praebucrunt Suidas et Ilesychius; Plu-
tarchi loco altera Zenobii ct Codicis lî. Portasse comici
poëtae festive ilium sensum proverbio tribuerunt, quom Zonob.
ct lî tradunt, ita ut dictum fuorit de iis qui largitiono
utorontur.

E verbis Liban. Ep. 670 oùx xpx ô rîjv xr/x rijv oùpxvlxv
xxpxty^pxv xtI. et o loco, quom citât Erasnuia
Adag. xlyx tîjv oùpxvlxv s7:it£\\>.ou7xv tÙ£x7xvT0 apparet
mcudam inessc verbis Suid. 1.61 xxl <px7i tov £Tri3>ûx-
7X,U£V0V £zn£\\Ks\\J7XJ xifTi^v s\':riT\\jyxxvnv C7x xv fù^yjTX\'»
Pro £7!-i^6x7x,u£v:v logendum est £TtÖ£X7x(^£vov. Cod.
Coislin. 23 jjV/^ 7rx7xv t^v £,uiro>Àiv xêpxTi fïx^v. Logo iv

Provorbium x*^ oùpxvix Zen. 2.18 codom "sensu esse dicit
ac \'Afix>.û£îx; xspx;\' irî txv xCpûôvxg T17) Trxp£XOlJ\'£vxv txç toû
zhcvT£Îv X^tpiix:. Diog. 1.64 h) txv irx),TX tx xx^.x iv êxu-
Toïn xsxTiiiihxv. Schol, ad Luc. rhetor, praoc. § 6 p. 220
À7rh TOÔTO\'j TTxvTx; Toù; £Ùlxifisvx; ^ixyovTxç TO riï; \'AfixXÙtix;
fX£i\'J xipxç (PxtIv. Quod ad sonaum attinet, cum bis cnnsen-
tiunt lero B 48 fV) txv f-j^xtuôvxv, C 23, Apoat. 2.53,
Suid. 2.47 ; ncc mo indice dissentit Mac. 1.99 explicans M
TXV iÙ7Ù£vs\'jvTxv xx] fy ^TpxTTovTxv, siquidom procul dubio
Icgcndum est fVÎ txv £\'jÙ£voùvtxv. Apparet enim non ad
vires, sed ad roruni abundantiam spcctaro provorbium.
Anthol. Palat. 2 p. 320 :

Luc. rhet. praec. § 6 rà rijg \'Ay.x?,Û£!xg yjpxg s^ovtx h rij
-TTxvroioig Kxpirolg ÙTrsplopûcj.

TTXg oZv \'BtXlTCC[JI,£7Ôx B. TO sCpl\'^TTTlOV
ŒTpiiy,\' £(jt)v , 5 KX?,og 7rî},og y.x?.bg
^pvxt-^p\' t! (3o\'j?.£i; irxvt , \'Ay.xKÙ£ixg yJpxg.

Pracscrtim Diogen. explicatie fVl twv ttxvtx tx xx}.x h
lauTCÏg y.sy.Ty,iJ!,hcc\'j probatur Philostr. do vita Soph. 1.7. 1
p. 487 Olear. Aiccvx tov UpourxJcv oùk ail\' s\',ti ^pog-
£i77âTv Six t>jy £g ttxvtx xp£t\'^v* \'A,ux>.Ö£txg yxp KÎpxg v:j to
TOÏ) KÔyo\'j ^vyx£iiJt,£vog ,u£v tûv xpi7TX iip-yjiAivnv Toîg xpiTTOtg.

Ut iam supra monuimus, Eustath. ad Ilom. Tl. y. 21
proverbium xi^ cùpxvlx idem significaro dicit ac ^pîj^)::.

Dc huius proverbii sensu dissentiunt parocniiographi. ]\\Iac.
5.57, Cod. Coisl. 30G fV) txv vixxvtw referunt ad hjpolo-
xixv. Pecunia enim iudicibus rei persuadebaut, ut absol-
vercntur.

Diog. G.9 fV< tùy sù\'^xi\'j.ôyuig (oioûvtxv. Et sic fero Cod.
Vatic. 2.53, Apost. 10.G2, llesych., Suid. 9.40. Hacc tamen
explicatio portincre videtur ad aliud proverbium : Txg sv tij
cpxphpx \\py,(J>Jlxg. Zenob. G.13 Phylarcluun citât narrantem
Scythas, si fcliciter cxegissent diem, albam fabani in pharo-
tram conicerc solero ; sin minus atram ; postquo mortem
fiibas nnmerari mortuumquc laudari, si maior numerus alba-
rum cvcnirct.

Mant. prov. 2.19. /^Ix tüv slg (pxpsrpxv \' ■ ^tti txv xyxó-^v
Ttvx lixyóvTxv ^jxspxv. Deinde cadcm narrat, quae Zenobius,
sed do AthenicnsibuH, additurque auclorc Aristide hsvx^v
viyspxv dictam esse ab albis fabis, quibus indices absolverent
reos. llidiculum est, quod narrat Phylarchus. Nam ingen-
tem fabarum illarum numerum una pharetra capcre nullo

modo poterat. Praetorea illa, quae a Zonobio et M. P. 2.19
narrantur non caduut in provorbium yjx txv slg cpxpè-pxv,
siquidom hoc proverbio significatur bcata dies; nam in pha-
retram non tantum albac fabao, sed etiam atrae, quibus
atrao dies notarentur, conicctao esse narrantur. Ilesych. s.v.
xt^ O\'jpxvix\' TX Tsö x\'jx[/,0\'j yiv/j, cp s-^^^t^ov xx) s^cps-

tcvcuv. licinsius: „vidcntur ca verba ad aliani pertinoro pa-
roomiani." Recto. Excidit oniui provorbium Afuxîj ^piiJiog,
quod Ilcsych. aequo ac Pausanias illustraudi causa hoc loco
attulcrat.

Zcn. 1.30 \\\\lpx7Tax ^sy^iTi: \')• Plcriquc intcrprotos de
sensu conscutiunt rcfcruntquc provorbium ad cos, qui antca
lacta usi fortuna deinde infeliccs facti sunt. Zcnobius spcc-
taro dicit ad cos quoque, qui iniuriae poonas luant.

Aliquantum dllfort IJ 33 fV/ t:cv ttphspzv £ù^cixifjt,y,7xvtccv.
llacc tamon non cohaoront cum iis, quae addit do Aegialeo,
Adrasti fdio, ciusquo morte in cxpcditione adversus Thebas.
Alii aliam huius proverbii originem tradunt. Zcnobius ro-
pctit a Thcbanis, qui rc adversus Adrastum ciusque socios
féliciter gosta postoa urbcm Epigonis tradcro coacti sunt;
Diog., Mac. a mala Adrasti sociorunuiuo fortuna; Apost.,
Suid., B ab infortunio Aogialci. Apost. praetorea laudut
Antimachum, qui Adrastum qucndam ad Acsopum tomplum
condidisso in honorem Nemesis, cui postoa ox co nomon
darctur Adrastcac, auctor est.

\') All ZenobU (1.30) vprli.a ol iiii- «.fo/>(ei<5iiwi- .»or<J*v .r^.i? i6r lov
\'KHov HatiKfvyoi itf f/ctfibr «or« iM(>ot« /^ijnii\'"\', von Li\'utsi\'h adiiolat:
„fjjiori- cx conioctiir.a Ilcyiiii ;ul Apoll. toiii. II p.\'251 scrlpHi. Leuehatur
/fvioitv." Nihil imUaiKliim est. Uccto Ilemstorhuls ad Arist. IMut. 98\'J:
„fiyi*;»- pro I\'clrrc, ut r.irliis anticiuis Graceis, sic ri\'CPiitiorilnis, fro-
quontisaiimun." Zcn. 1.33 i.Tffil-f .rQi: Jfjiarniinv iaOi/in

^V\'J 5\' W\'èpX7T£ix /Jyx
£Z£lhxV £XÔp~C-J T-J^vV h.EvùspXV TTQhlV
6x;jt.£V Ô£cT7t T (Xy.psölvi\' £^£}.y,g,
^•jy 701 7TpxT£v(tv P\'îfv iV \'Apy£ixy ôsP.w.
xx) ■;rx7xv i^ûxv "EAAiS\' hx7r£p7xi lopi,
xy yxù:c7iy h f/,ép£f îTjio-^é/y y.xxxç.

Plat. Phaedr. 248 C Ô£7yAg \'A\'hpx7T£lx:, „b. o. noces-
sitatis aeternao et inevitabilis." Stallbaiim Plat. R. P. 5.451 A
:rpc7y.tjyx àf \'Alpx7r£!xy -, .v r?.xvxxv, xxpiy o-j ptf/Aw îJysiy\'
£}.Tri\'Çcc yxp ovy s^xttov xyxpTy/yx xx:ij7Î:cg Tivhç Cpsyèx yiy£7Ôxt
î5 XTTXTEXVX KXhXy 7£ XXl xyxùxv xx) llXXUüV xx) yoyiyuv TTÉpi.

oi 7rpS7xvviûyT£ç tvjv \'Alpx7r£lxv 7û0ol.
Dcmosth. contra Aristog. 1 § 37, postquam Arîstogitoni
obiecit septies se ab co in ius vocatuni, bis rationes red-
dentem accnsatum esse: xx} \'Alpx7T£ixy fûv xyûp:c7rc::cy iyxys
Tpc7XDyx, xx) ^^^ 7rx7iv ùylv, ù xvlpa; \\\\ùy,vxlci,

Tslç 7X7X7i fi£ TTO^.^.ijy X^P\'V > 5\'i\' S\' OÙliTTilTTOTS CySfl/ «AJJ^Î;

Liban. Epist. 286 scribit se orationis pnrtem nniicis reci-
tasse precatuin, si quid pulchrum videretur, id tacite admi-
rari, neqne clamorc niultos cxcitare; xx) fiéxpi toù Trxpoy
TC?, Trpzffxvvx Tvjy \'Alpx7T£lxy , (^é^o; oùh); s!;icp\'j.

llis locis \'Alpx7Teix idem significat atqne Nf^t^y/,- (Alciplir.
Ep. 1.33 7Tpc7X\'jyx hi rJji/ Kîy(7iy). Hinc oritur suspicio
vocabulornm \'Alpx7T£ix alterum alterius esse inter-
prctamentum. Confirmatur liaec coniectura Arist. dc Mundo
cap. 7 sU Si xy (5 ôfcç) 7ro>.u:cyuy,is £7Ti......^iyf7iv Sf

xxl ff£ (ùv \'Alpy,7T£ix xxxijg xvTX^ix
Tt7Xt xx) [ixxxpxy TTlXpSTXTij
llesych. \'Alpx7T(lx\' i) Nf/if7/$, oùx xv ti; XTTohxfffitv.

Conferatur insuper fragmentuin Autimachi apud Apostolium
allatum. Proverbiuni igitur proprie non est, neque oxplicationes,
quas interprètes praebent, ad solam vocem \'A^px7T£ixv per-
tinent. Pertinent enim ad varias locutionos. Zenobii alio-
rumquc oxplicatio v. c. spoctat ad talcs locos, qualis est Luc.
Dial, mcrotr. 12.311 où [j^syx, w Autlx, toIito ttoisI:, yùvxiov
f^e/z\'^\'/sç éizl vot\' fvr/ t/," ôs\'o; vj \\\\\'èpx7Tilx, nx)

ê/jt-oû k£i[j.{vy,v [/,£, y,toi ßpöxv £f^xijt>jv x7r07rvl^x7xv îJ tç to

Li cxplicationom Cod. B 33 aliquomodo cadit locus Luc. pro
more. coud. G.714 y.x) £xx£l yi \'AlpX7T£ix t0t5 kxto-^tiv £>P£7tx7x
701 £ùlom!j.oïivti, ê^\' oU kxty,\'yép£i: txv x?,?mv , icxtxy£?,xv, x;
xv Ô£og £Î^\'jJx rvjy f/,è?>Ko\'j7xv 7sf ic tx d[Jt,\'ix ßftxßoh^v. Conf.
Eiusd. Kliot. praoc. 24,Conviv. 23, 435, Pscudol. 30.186. Do
Adrastca rccto Scliol. ad Luc. Pscudol. 1. c. dicit: "hxitiovx fîvxi

X£yOV7l TXVTVjV TO\'ig 71XVV f/,£yxXX £yXXVXi<!ß£VOli; Ù7rSV£IJt,£7X7XV.

Diog. 1.54 proverbio Kxl,u,£lx vuij cundcm sensum subcsso
dicit. Cod. Coisl. 279 hoc ita cxplicat: fV) txv (ttI xxxxv vikxv-
Txv. Logendum est fV/ xxxic. Affert narrationcm do ininiicitia
Etcoclis ct Polynicis, omvff /xovs/xxx)Î7xvt£ç ùtt\' xficpotipxv
(llcsych. Suid., Zcn. roctc xfa(pôt£poi) xttxxovt:. Apost. 9.30
y) h) xxKxv (logo Kxx^) v/x-^. Schol. ad Arist. 188 Fromm.
fV) TXV /3;.i/3>î Tij huTxv vixy,7xvTxv. Itepetita praopositiono
reponatur «Vi ß^.xßy^. Sic porgit Schol. {■^yßxki vix^txvt£ç

^AÙy)Vxlo\\Ji\' li£^£KÙsvT£ç £vixvi7xv Qyißxlovi xx) où Trxpél07xv
fî,- TxJiijv TX 7XIXXTX (occisoruui seil. Thcbanorum). Logen-
dum esse conicio \'AÔ>iyxlo\'jg, cî i!;£?.ûûvT£i. G. C. L. 2.45,
Apost. 9.30 \'KrfOxA^," xx) Uot.uvflxy,; y/V/ (J/S/tôS:,-, TÎvfç Sî
Kx^/jio\'j xt£. Non sunt hi fdii Cadmi, sod postcri. Quaro
Icgcndum esse videtur yiva ii KiS,t4Ju. Cur hoc nddidcrit
intcrpres, facile intollogitur ; nempc ut ostonderot, cur victoria,
(jua damnum ipso sibi victor contralmt, dicta sit Kx^ßflx vix^.
Pausan. 9.9.1. xx) xrr\' (xdviu tx alv è>Jôpx txv xpxTij7xvTXv

hoc proverbium spectaro dicunt ad cos, qui victoriaui repor-
tarunt victori inutilem (Zen. 4.45, B 517, Diog. 5.34, Mac.
4.84, Suid. 8.14), vel pcrniciosam (Coisl. 279, B, Apost.
9.30, Suid., G.C.L. 2.45), quibuscuni consentit Schol. ad
Arist. 188 Fromm. Explicationem alteram tradidit et diver-
sani Eustath. ad Od. x- 285, p. 1927, 13 o\\ §£ .V/ riï?
hjipxq Y.yÀ -Axlî \'j7rsp(ioX-/,v. Ilanc Eustath. ad II. 851 (cf.
idem ad II. 5. 405) tribuit Arriano iv toTç V,iùuvixy.o7ç. Neutra
vero similis est oxplicationibus, quas adscripserunt ad prover-
bium, qualecumque est, \'A\'^px7Tsix (^éf^^vi:). Ilae enim
spectant ad oos, qui victoriam reportarunt, quam postea clades
secuta est; illa vero ad eos refertur, qui magnam victoriam
reportarunt, vel ad eos, qui vicerunt quidem, sed ita ut
victori ipsi nocuerit Victoria.

Sunt tamen duo loci, quibus usus proverbii Kx^i^iix viy,-/\\
non pLane abhorret ab oxpHcatione prov. \'A\')px(7T£ix (Nf/y,fo-;ç).
Plat, dc leg. 1.G41 yxp ù(opi7~ÔT£po( lix Tiro>,s(/,:<:v )>iy.x!;

{û\'j cu^stt:\'TTOTS ysyovs Kx^iisix, vlxxt SI x-^OpiiTin; 7rc\\>.xi Sîj
toixvtxi y£yivx7i t£ kx) £7c>txi. Thcmisth. Orat. 7.88 B Pet.
i? • 7rîÛ£v £i7£^:ir}}7sy 7rxp:if/,lx y.x) tI irork hra £7£pov >}
Kxh;à£ix >5 crx\'j ti\'Aç vzo tîj; u77r£p hxtx-

Explicatio autem Schol. ad Arist. 188 Fronnu. probatur
Plut, do lib. cd. 2.10 A :ù yàp to vixxv fiâ-^cv, xx) to

ù; à>,yiûû\'; kxi vlxvi kx\'hfjt.fix\' Similitcr Plut, de fratr. am.
488 A., Liban. Epist. 120G, Diod. Exc. Vat. 22.1 txU yk?
x?.y,Ù£ixiq â-x7xi; txç >Îxx^ f<T%5 (5 Ilû.ipcç) Kx^^flx?- xxtx TÎjv
■;rap3i,\'Jxv\' ci yxp yjty,ùiyT£; cùlh hxTr£ivxùy,7xv lix to /zJyiSs^
tîjç î^fei^o-Ax:, h Sè vix^tx; t^v tx-j •^tty,f4,hxv (ihxp\'-^v xx)
7u,t/,^spxv xvxlf^extc. Aristacn. Epist. 2.G >ittxv y.TfVrsjy iyù
TÎj^ ffîîç 0X7)v Kx^fisixi; vixij; ùfzfhx.

Simul explicatio Zen. 4.45 probatur Strabon. 3.100 xxi yx?
c\'jTCt Kx\'^fislxv tvü^^^v;\'./ vipßhoi, tccv ts o1x:cv xùtoïç

KXT£j>ÛXp[/,£VXV y.x) tïóv ^.XCpÓpCCV s\'iç \'Ly.XtTtO\'J C}JyCOV SÄi^K\'jöSTUV.

vixviv v£vixy,xx: ohiycjq fih tüv :roX£ijt.luv «vfTAf, TTOXhXTThxviov:
Sf rxv Wixv xt?xk£7£v, referri quideni protest explicatio Schol,
ad Arist., sed aliquanto aptior est ea, quam praebet Cod.
Bodlei. 517\'* fV/ xwv vixïvrxv ßsv tovç 7ro>,£fi!ovç, irXfhvxg

Superest locus subobscurus Ilcrod. 1.16G 7vu:/.i7yôvT:cv riï
vx\'jßxxiyi kx^ßijliri ri: vuvj toïç <\\>:<}xxi£j7i £ytv£to. Deindo narrat
naves eorum quadraginta submersas, cotcrasque viginti inutiles
factas esse, quippe quae amisissent rostra; quo factoipsosdovcctos
Alaliam uxorcs libcro.squo in naves impositos llhogium trana-
vexisse ; Carthaginienses vero Tyrrhenosque nauh-agos eorum
sorte distributes lapidibus conicctis occidisse. Quae omuia magia
gravissimae cladis quam victoriac qualiacunquo apcciem reforro
videntur. Quum autem Herodotus diserte victoriam, quamvis
Cadmoam, at victoriam tamen, dicat Phocaeenaibua obtigiaao,
fortaaao res ita so habet, ut I\'hocaeonaca viccrint quidom, acd
quum viginti tantum ex sexaginta navibus casque incrmoa
sibi supcresse videront, neque se habere intollogorent, undo
navium damnum ropararont, voriti no paucis dicbus rcdirot
Carthaginicusium classis rofccta, o ana re esse cenauorint
quam cclorrimo Coraicam rclinqucro. (iuao aontontia co oon-
iirmatur, quod IMiocaeonsca ante liberos uxoro.squo in navoa
impoauerunt, quam fugcront ; quod aano, si victi esaont,
facoro non potuissent (xxrxz-?.:i7xvT£; ê; Ty/v
xvi>.xß:v TX t£xvx xjî) Tx; yvvxîxxs).

Zen. 1.32 xpxh ^xvplx\' trr) rùv £ùt£>.:cv xx) jtojSîy }v7itî>.U
sx^\'-^tuv\' 7rxpÔ7(v ttftpx^y,; xxl \\UTrpx £7tiv >5 ^xùpo:- Itcmquo

fere B 61, Ap. 3.80, Diog. 1.30, Mac. 2.43, Suid. 3.67,
llesych., Eustath. ad Horn. II. 662.

Proverbium usurpât Liban. Epist. 1042 hxg cut yiv.pxv
avx! (TOi Ty,v xpzh, xxi y,XTx rvjy TTxpciylxv \'E.y.vpixv, îrépxç
s/\'uxi fxsi^cvx; rs y.x) sv ysilsvi }J-u. Idem Ep. 1241 ry^ls (jàv
yxp xyshxi vsxv sùxpixi\' rb Ss Txp\' v.uTv lilxaxsiv Koyov: xpz^
"Lxvpix. Utroque loco significat rem vilem et tenuem. Non
facile vero quis perspiciat, quomodo cum his cohaereant ea,
quae de Theseo addunt Suidas et Apostolius. Quem Scyria
potiri Lycomedisque regis uxori stuprum inferre conatum
saxo deicctum esse dicunt, primumque fuisse Athenis, qui
ostracismo relcgatus sit.

Arte contra haec cohacrcre videntur cum adagio
I\'lK-/! > de quo hacce dicit llcsych. \\\\pTsiJt.i1upo: Miu: (py,<r)

&iî7sxç y.x?.sîrxi rs>,suT>ï\' (puycvrx yxp xvtov su ^xvpov
sy.sl y.xrxy.pyi\'jivt7Ùyivxi (px7i. Aliam autem vim auctoro Pol-
luce 8.81 huic proverbio cpmici tribuunt "Zy.vplxv Is S/zijv
cvc(4,x\'^iv7iv CI y.M[jt.:clsh\'^x7y.xXci Ty,\'j rpx^slxv\' oi yxp cpvyoli-
xoïiy-ss hxvjTTTO\'jTO sh ^y.jp}v i? sis Aijpivcv xml\'^p^slv. Conf.
Hesych. s.v. "l/itpfu/. E loco Ifesychii cfficitur ab Apostolio
et Suida aut diversa proverbia perturbata esse, aut prov.
ILxvplx liy.y, in oxplicationo provcrbii xp^vi ^xvplx allatum
excidissc.

OTi ls7 x:ps/.x: XXl cpxvspîi: zxpl^f7Ùxi, Suidao altera (1.72),
et Schol, in Arist. 3.55 ])ind. \'cri Isl rh z^ptv sJvxr

TO yxp yvy/cv xx) Cpxvsplv «SsAsv, confirmatur Aristaen. Ep. 2.21
xt yxp 7c-j itx-jtsKü; xh?,:i xx) à>.y/jxg xxrx TÎff

■rrxpiiiMxv yj[/,vx!. Confirmatur ctiam Sencca de benef. 1.3
„in quibus nihil esse alligati decet, nec adscripti ; solutia
itaque tunicis utuntur ; pellucidis autem, quia beneficia
conapici\' volunt."

SoÇicç xxpiKs^f^xu Vakle vereor, ne àipu^xç corruptum sit ex
Insuper pro ^ hand dubie requiri y.xi censet van
Herwerden. Codex Arson. Parisinus praebet àcpf/Sj^.av, quod
ortum esse puto ex xCpsi^Z:; et Ex altera Zenobii et

Suidae explicationo cr/ cl âz^pi^TCi rov îxvrxv yJvf^cv xcp-^-
py,yTxi {■:r£pr^f}iyTxi Suid.) aptum sensum eruere non possum.
Legendum esse conicio ot sùxxpi\'^\'^ct, quo sensu proverbium
occurrit Philostr. Ep. 44 sti -ttsy^: fî///, xtif/,ôr£ps: 701 hxic kx)
xvToç \'0 "Epx: yj:/.vc: fVr;, xxl x\'i Recto igitur Erasmus

Adag. 2.7.50: „Itaquo conveniet in illos, qui sua benignitate
rediguntur ad inopiam largientes amicis, quicquid nacti fuerint."

Zen. 1.42. xîl; c-jttu rhcxsv, spiCpoç 5\' stt) hcfzxri Trxusr M
TÛv c\'jrru 7sx,^£VT:iv xx) ôf^oixv Von Leutscli:

„ego scripsi ôfjtolxi" Sensus mihi requirere videtur xx)
o\'jt.co: Xf\'ysi/.svciv (rf%ö>Jy;i;/ scil.). Similiter B 70 ht tUv o-jttx
TfxOsvTxv yj ytycmx\'j, hiyotihxy Ik. Diog. 1.40, Apost. 1.88
banc praebent corruptam explicationem : fVi tx\'j cu-xu tsyjhrxv
jj ysycjottcv, x^?\' xts?mv cvtxv xx! rx rxy tsxfixv ot^svtxv
■^cislv. Forum annotationis indice van Herwerden fere liaec
fuit: fV) rxv o-j:r:c tsxOs^txv >5 ysycyó-cov «Aa\' (î.owr ^sycfihxv\'
Cl 5f iV/ TXV C\'JTTX rthi\'txv, XTS^XV CVTXV xx) 7X 7XV

tf?.(lxv ôs?.ôvruy jronty\' Mendosa sunt etiam verba ^Lac. 1.5-1
fV) Txv O\'jvx 7îx.(>s\'\'\'Txv XXI sfistsv Tt Xsyô\'jTxy. Quae expli-
catio Zenobianao simillima fuisse videtur. Recto Diog. 7.5(1
»îonfert Tp3 rij; v/x>}-r ri lyxx\'MCj xht; et x^u^fy rt xuxxs, jrph
Tiyi îx/ltix; Compnrari potest nostrum proverbium : „de

Zen. 1.40 Wùicirx jfi^ix^^\' Auctoro Zenobio usurpatur do
iis, (pii frustra laborant, vel suscipiunt aliquid, quod perfici
nequit. Mac. 5.50 hoe proverbiun» et ypx^ety oonfert

cum prov. /.kyrx l-upeTy, (juod Suid. 0.82, ^lant, prov. 1.5)7
spectaro dicunt nd eos, qui suscipiant id, quod perfici
nequeat, vel qui frustra laborent.

Probat hoe Plat. E. P. 1.341 C, Thrasymacho à?.x\' où m
oJoç r (seil. xxzcupysTv y.x) o-jxoCPx-jtsJv) diccnti respondet
Socrates: oui yxp xv ßs oùrx (ixy^vxi-, ccvre ^vpsTv èizixftp^\'i\'J
7.S0VTX y.x) fj-jzoUPx-jTéh ®px7v(Jiax,oy-, ubi sunt qui recte tria
ultima verba Piatoni abiudicent.

Paulo aliter exphcant hoc provorbium Diog. 6.25, Vat.
2.65, B 623 Jd rx-j -/.xù\' Ixutù-j t/ ttciovvtcov. Quam arte
haec cum prioro explicatione cohaoroat, et cuivis liquet
et diserte dicitur ab Eustathio ab Ilom. II. f. 137 iV/ tîc-j

rov ?,éo>TOg, %\'j oùx xv ^vpsTv T0}.!Jt.y,7\'^ rtg {T0?.fji,-^7tis rte
vol to7.!j,-^7xi ttç?). Non divorsa est cxplicatio Apost. 10.54
c~) tüv yt.^ 7r£tôo[j,sv:cv trspi ti, de iis, qui fidem non habont
in aliqua re.

Zen. 2.53 \'Axy.:^. Zen., B 83, D. V. 1.24, Apost. 1.51
aliique cohacrerc dicunt cum xxxl^£7Ùxr, Schol. ad Luc. Lexiph.
§ 19 cum xxxo^ et i^xxxox, quae verba idem significare dicit
atquo xxxt<:^s7Ôxi- Interprétés supra allati et Diog. 2.4, Plut,
65, Suid, 1,82, Schol, ad Plat. Gorg. 497 A, Schol. ad
Arist. Equ. 62 \'Axxcc dicunt fuisse mulierem stultitia nota-
bflcm. Auctoribus Zonob. ct B \'Axx:ô dicebatur iVi tûv
fJMpxivôvTccv, D, V. xxxll^sTxi cxplicat irxpx^Ppovsl, (jLxpxivst-
Verbum xxxl^f7Ôxi nomonquo xy.xi7fiô: sic oxplicaut llcsych.,
Moei-is, Suid, 1.79, Schol. ad Luc. Am. 4,402, Id, ad eiusd.
de mere. cond. 14.669 xy.xi7!Mi; \' 7rpc77:c!ij7ig.

xy.xi7xfj,ivoç\' 7rpi77rciij7Xf/,ivi£, ÙTroxpivxfisvoÇ\'
xxxi!^s,usvs£ ^xûû}^; t:v ovov\' sit] tûv
(il£K-j7T0(MÎvuv >,sy:p (/.iv, spycç li s.^iff4,!vxv.

Duplicem explicatioucm praebent Jresychins \') ct lioxic.
Sangormann : Trp:77rouT7Ôxi et fixpxivsiv ; quae in uiuim t-on-
trahitur ab Etymol. magno f^xpxivsiv ^ 7rp:77rci{77Ôxi lùyfisixv

et ab Olympiod. ad Plat. Gorg. 497 A., trpottrom (lapixv kx)
to fjiy, fllsvxi. Apost. 7.67 stt) toïç oirhoi/; cïkxï^stxi\' im tûv
iTTiXipofiêvxv Txïç v(3ps(Ti Kxi Tolq X K K i <7 y ol ç (noiino legendum
est x\\Kt7 [AOlq^) XTTO \' kKKOVÇ TIvÔ?, "Zx^lx? (JLWpx: !!07ifÇÏ
Timaeus xxkIî^si\' xTrxI^ioTg.

Hune sensum verbo xxxl^s7Óxi tribuunt interprétés, qui
proverbium "zxùùvi; tov ovov explicant, App. 4.74, lî 841 fVî
tùv hîycç xxxi^ofzsvxv, spycf ê^is,\'j,svxv, Zen. 5.59, IJ 728,
Plut. 20, Diog. 7.12, Apost. 13.7 tV) twv xpû:px tivu i^u-
f/,svuv, cpxyspcc; xttuùs\'jfisvicv xx) IixtttuÔvtuv xM. Saepis-
sime vocabula axxi^oyt-xi, àxxiTyie, xxki7i^x scriptoros usur-
pant. Videamus, quo sensu.

Ottuxjtüi;) ttms \' >} ûôpx Vr\' xvsxyfihy,.
si; c(3s>sOi\' sl7:r\'^lyi70v \' oùx hr\' oùlè sU
àxxt7[iiç, oùSê öyS\' ù^)îp7rx7fv.

Luc. Amor. 4.402 ubi Lucinus rogatur, utros meliores
esse ccnseat robt i} tcIç yuvxhis Myav^ovTxg.....

luxuria nuilicrum: kx) raAurfAvjç fiiv, vît Alx, rpxtf^x y tto^v;
li é fisTx rciv àvlpxv xxxisiiic- Id. de mere. coud. 14.669 do
servo, qui munusculum so acccpturum negat, h l) xKxi7xiJt.svo<;
xx) xTTxye, TTXpx crjy Si tyû] xx)\'UpxK>.si; ^ yhsiro\' iTTsirrùv
t(>.o: hihùy,. Plut. Symp. 1.4 p. 620 IJ, viri quidam rogati,
ut sentcntiam do ro quadam dicant m^px [ûy oLv ^xxhxvTO
TTxpxiro\'j.usvoi. Aelian. fragin. s.v. Kphfug \' «rt 3>> oùx xrcipoi
fpxTixijg TTifKfylx; xxxtto(im xxipx xx) Trpl; ^ijKorvzlxv

exi^-jü; xyovTX tov xv\'ipx xùt^ fxh z\'XoZrov oùx sùxxTX^PpovviTCv
(iiÖp)oi7fv. Cicero ad Atticum 2.19 : quid enim xxxi^ó,u£Öx tamdiuP

Nicet. Eugen. 6 404 ad puellam, quae amorem dissimulât,
quo amator magis in eam depereat: iKx/o-jtiiZT-ü^ (roïi TrX^çsq xùrh
TO arô.ux. Id. 6.447 sq.:

yxp TTpO ^fftwv où\'/. ipÜ7l. TTXpösV! (lOgO TTXpôèvCt)
£pÜ7l, TT/.i^V yè(4,:V7t TCCV XKXl7fXXTCCV.

Chariton lib. I®"- Tâ?.xvTCv olv xpyuplov •zpcy.ofz.hx; vjvxyxx^e
XxßiTv ô rs &-J!p:cv xy.y.i7xfiiv:i; Xx;ißx\'j£i Theod. Prodr. in
Amar. p. 488 y.x) to Synes.

Omnibus his locis ^.y.x\'07Ùxi dicitur do iis, qui delicias
faciunt, vel qui ignaros sc alicuius roi esse simulant. Superest
locus, quo aliud quid significaro videtur. Piiilipp. ap. Athen.
9.384 F de meretrice voraci:

exHT éTTi TOVTCt; \'XX71V ^x\' cpx^t: (Pspx\'j
ttohhox):;\' tx fih ol\'j yvvxix tx?J.\' yixxt^tto\'
>} 5\' xy^pocpîyo; Vvxöxr/ xvxyshx7x7\'\' x[/,x
xxKoi y s , , Ol vf^)p5/. vy, Ty,v (pl?.y,v

Hoc loco x>iy.r^£7Ûxi videtur valere simpliciter recumre
(Timaeus xttxÜioU. conf. App. 4.74, Ii 841). Potest

tamen ctiam ei vis simulationis subesse, ut »\\t ftprcie iraindti-
fis cupcrc. Nullus est igitur, quantum equidem scio, locus,
quo significet f/.xpxly£r/- Vcrisimillimc inde licet suspirnri
nullo iure ab intcrpretibus verbum xxxl^sTÖxt rolatum esse ad
\'Ay.x:o et hinc ortam esse falsam illam intcrprctationom ßx-
pxlven»

Non ad xxxtl^£7Ûxi, sed ad x^\'-aic vel (xxxxsx nomen pro-
prium rcfert Schol. ad Luc. Lexiph. § 19: tv^iv to xxxI!^£79xi
TTxp\' xÙTy.v »xxoîi xx) ßxxxoü. PoUux inter verba,

quae notioncm habent delirandi vel desipiendi, refort (jlxx-
XJÎI/. Alium sensum nominis \'Axxx significat Plut, do Stoic,
repugn. 15 tc^ rrfp) tüv ùtto tcü Ûsoïi xs?,x7£xv Xiyov, xi oùih
"hix^èpy^tx t^ç \'Axxoîis xxî t^i It\'xy tx Trxiixpix toû

xxxo7xo>Mv xî yv,xJx£4 xyi!pycii7iy. Hoc loco \'Axkx et
sunt spectra, qualia sunt ctiam Mspfix^ aliaque.

Verbum rjt,xK)iCM usurpatur Luc. Lexiph. § 19, quo Luci-
nu8 medicum advocat, ut amico cuidam medeatur; (tuvstU

Lexipbanes ^^ i.aj, SârcA/, inquit, «A;.« rourov) Avkïvcv ,
TTspt^x\'jïc: [Axxxox xx\\ x\'Apx: Trs^pc^/ccixhcu: cXiTÖcyfMfxcviiv
olsTxi. Arist. Equ. G2 servus dominum adulatur, quo omnia
ab hoc impetrat

Quibus locis patct fzxxxoxv valere fixpxhsiv, vel TTxpx^p.vsh\'
Ilesychii explicationcm -rpoa-TroitTTÔxi ßyj xxoósiv ortam ease
suspicor 0 falsa derivatione, quam etiam Photius p. 1581
ci tat ex Ilellad. liyzant. : óV/ to (ix^xixv xpxxixu: ivr) to [xîj
àxoùtr/\' jj TO /itvj xosTv, orrtp rl vosïv fSîjAoi» xtK.

Plut. G5 corrupte legitur \'Axx.v • xvr^ yîycvtv irrt txv fVi
(iupix Zixßsß?,iif4,<vuv>}v 0X7ly t707r7pi"0,ufv}iv Tjî slxîm ûç
hipx lix}JyfTÙxt. Emcndandum osso videtur xZtvi (i. o. tx-
poifiix) ysyo\'jsv xttÓ tivo; (vol <}\'vvxixó:) fV) ßccplx ^ixßsß^ij-
ßhyi; ^ ^xTt\'j x.tJ. Lexicon Sangormann. ^y,ßxlv£i TOi>
^h ouTx Tl ^l\\t\'jTx, ■xpS7Tr:i:v!x!v:v [jlI^ lùshnv. Uuhnlvcn
ad Timaeum: „ubi deleto vorbo >Jy:yrx., quod nee Etymol.
Magn. pag. 49, 8 habet, scribe rhv ûh.ovTx t/." Mihi locus
lonius emondandus esse videtur: 7y,\'xxlvii tov >,h\'siv ri
ùixo\'jTx XTS. Conf. Plut. Symp. 1.4 juixpx/ah cóv i^xx/txuto
^rxpxiTsü/iisvoi. i. o. simularuut so nolle dicoro.

Zon. 1.55 xxhifTx xmlv. Zen., Diog. 2.0, Apost. 2.3,
Mac. l.GG, 1). V. 1.25, 0. C. L. 1.02, Suid. 1.81 oxplicant
(aiHjere m, qnac tatigere iiefas est, Unus C 5 dis.sontit expli-
cans fV/ tûv [xxty,v ttovoôvtxv. Plutarch. ap. Hoiss. Anocd.
1.395 rcfert in caput, cui inscriptuni est ;7f;« tüv iSuv^rav.
Suidas prov. ßi) xr^tTv xxhvjTX, /zyiV xxpM ixxTÙ?.:ç una cum prov.
ßh xfjsh- xxxl\'j fy xslßfKv ita oxplicat: h) tüv êxurcï; xy^nlx:

Permulti loci confirmant explicationem Zcnobii ccterorunique.
Plato de leg. 3.684 D, dg (Trixupo^Ti "hh vcyadhyi nivtlv rüv
tcicótüiv tt (agit de agris dividundis tabulisque novis) ttxc
attxvt^, kïyxv (jM ki-jsh tx xxiy/irx. Ib. 8.843 A [/.^ xivsItu

Ib. 913 B de servando depositum fV/ iroXholg yxp ^ ?.{yó-
lisvov £v to yh xmTv tx xxIv^tx, xx) -rrep) toutov hsyon xv,
üg hog èxehcov cvTog. Herod. 6.134 Miltiadein oppugnantem
urbem Purum templum Cereris adiisse tht xi-j^tovtx ti txv
cixivvjTMv ehs ö,Ti ly,7roT6 irpyilgovTx narrat. Plut. A mat. 12
ßsyxXcv fioi loxelg xirn^Oxi xx} 7rxpxß0?.oj TrpxyyxTog, w
Wifz^TrTpyi, ßx?,\\oy Si 0?,ci}c tx xx\'ivvitx xivsh TÏjg xsp) ósccv Sö^jj?,
(Xoyev, TTsp) sxxttcu >,oyov xttxituv xx) xttöIsi^iv. Ex
quibus locis apparere, quam perverse grammatici in ci-
tando proverbio articulum ante xxIvvjtx omittant, observavit
V. Herwerden.

Unum tantum inveni locum, quo alitor explicandum est
proverbium. Plat. Tlieaet. 181 A sententiam eorum, qui onuiia
perpetuo üumino ferri dicunt, opponit ei, qua omnia immobilia
esse statuuntur. Quorum illi dicuntur oi xx) tx xxIv/itx
yjvodvreg opponunturquo TOlg to-j cAsy fftxttirxig. Sed procul
dubio Plato notam omnibus locutionem in alium sensum
festive detorsit.

Nullum vero locum inveni, ad quem spectat explicatio
Cod. C 5 ct Plutarclii. (iuoties enim baec verba dicuntur
f-} Tüy ßxTy/v TTOvoCyrav, proprio sensu usurpantur, neque
proverbium clficiunt.

Zcn. 1.62 x?.xg xx) Tpxmi^xv /ui} z-xpxßxlviiv. Zen., B 91,
Diog. 2.11, Mac. 1.73, Ap. 2.11 nd amicitiam referunt, C 3
ad amicitiam vcl ad oraculum. Conf. Zen. 1.25 üajs xx)
xuxßi\'j. Nihil tritiua apud Graecos scriptores quam sal
mensaquo.

Arist. Eth. Nicom. 8. 3. 8. -kxtx tw trxpoiijlîxv yxp ovk Utiv
fïSiÏTXi (eiSJvxi ?) 7rp)v tcv: /.syofihoug x>.x: 7vvxvxKÜ7Xi.

Domosth. do falsa log. § 191 Aoschini obicionti, quod
ius liospitii accusationo laodorot, rospondot prytanos otiani,
sonatoros, bolli ducos omnosquo paono magistratus, quaniquam
sacrorum coonarumquo communium vinculo coniuncti ossont,
tanion cos accusaro, qui scchis aliquod admisissont ct doindo
variia argunicntis allatis rogat : Trórspsi o-jv tov; xlx; Trxpï-
^xivov xx) TXÇ ffTcv\'^x:, AUxm\', Xcuoph. Anab. 8. 2. 4
Tissaphcrncni, quaniquam KKsxpx\'c xx) ifioTpxTnï^oi fuerit, ^

ducos Graocos co ipso decoptos intorfocisso narrat. Orig. contr.
Cols. 2.201 (p. 407 sq.) tI; yxp oùx oUsv on ttoKXo) xoivcovy,-

Dio Chrys. Or. 03.401 do oodom: \'Apxlf^^X"^ «"Sfv ï!:vn7xv
01 «Af? xxi }ï rpxtts^x trpl; T)^v hyioXoylxv txv yxfixv. Plut,
do amic. muit. cap. 3, postquam dixit multitudinom amicorum
nocoro, amicitiamquo, si in plurcs confcratur, dobilitari, ita
porgit : Th (pl\'/.ov msl; fiévo/ (xh oùx x^mfitv fhxi \' ^.«t\'
ixxxv Sf tijx\'jyeti; ti; xx) è^iyovc; £7tx, tov ùpuhkoùntvov . • Jv

(ttrov\'^x: ts <i>oßloV kx) XKX ^uvsüvx tpxtts^i^c.
Theod. llyrtac. in Boiss. Anccd. tom. 3.16: ou TÏjg

Xl/TÏ^g TpXTTÏl^\'/ig X-nSVlTÜTO, O-J^S TÜV XJTUy TOÏC X?.?.Oig X^.\'XV
SKOlVXVcl.

Georg. Lapith. 773 : Sè rpxrruyj; t>jg xvt^c kx) x?.üv
y.ofjui\'jix t070jt:y 7rx7iv s^s^sv x^nhif/^og xpxxisig ccg kx) voi^vj
alqxyxysh Tohg Kotvxyohg TpxTrs^ij- ysyoyoTxg [///t xv£?m\'j è\'igslvxi
to TTXPXTTXV. Achill. Tat. 3.21 ri£i;/,yiJ A/js ï;éyiov Kxhxv y.x)
koivjjg xvxyj,\'m-^7kuv tpxxè^yi?- lleliod. 4.14, Plat. U. P.
2.383 B.

Horum locorum nullus probat recto auctoreni Codicis C
proverbium referre ad oraculum. Contra ex onmibus luco
clarius apparet sale et mensa amicitiam , sanctitateni hospi-
talem, libationum sacrorumquo cominunioncm, fidemquo in
servandis foedoribus ot pactis significari. llecto igitur ano-
nymus apud Bekk. Anecd. 1.384 x^og óflcis- ßuoTiK-ig cuTug

7rp37xyop£\'j£Txt\' ffTTovlx) yxp KXi 0fii7Tlxv Kxi hpüv Kx) hluv
Kx) TpX77£^-^g Koi\'jxvlx TOVrü)

Zen. 1.67 i;.;.\' oùk xZùig xxx::-/)^\' iz) txv tor^pov 7vko3xvtyiv
(B 95 -xowipixv kx) cvks^mtîxv) £k:p\'jyc>txv. Contra Diog.
2.15 explicat fV) txv Trovy^pxv 5 f. Itemquo omissa tantum
particula Ap. 2.45. Diog. et Ajiost. explicatio nuitila vel
corrupta esse videtur. Illud longo probabilius. Si corriipta est,
pro TTcy^pxv requiritur •^ruy.ü.x-j, lc},£px-j vel eiuamodi nomen.
Practcrea Diog. addit voculam Si, quae eicienda esset, nisi
corrupta foret. Legendum enim pro Is videtur /JysTxi, do
cuius vocabuli scriptura conf ]3ast. Comm. palaeogr. tab.
5.11, 6.14. Praeter illud ä£\'/£txi, quod sexcenties occurrit,
proverbiorum interprétés ita usurpant : f\'pjDjufv (Zen. 2.33),
flpy^txi (Zen. 5.53, 6.26), i/Jx^-^ (S»id. 4.89), fhxùs txtt(7ôxt
(Diog. 1.1), txtt£txi (Zen. 2.23), tîtxktxi ly.bl), tiôstxi
(Zen. 5.93), (D. V. 1.65), lAe[jt,xpTvp-\'jTxt (Diog. 3.45),

y.xigb\'j îtxi\'j rrxpsiylx (Zcn. 5.34) , x~ohlôx<Ti tîjv 7rxpoi(Jt,lxv
(Zcn. 4.45), hriv (Zcn. 2.10, 4.34, (5.7).

Eailcin particula gcminani Icctioncni obscnravit etiam
Diog. 3.7 x^pshhiog opxsg oùx £,\'/,7ro!vtfjt.o: Si* £:ri tîûv spxTixïiv.
Von Leutscli : delevi cum K , Arsenio, aliis : êyTrohiyô;
fVrr/ cod. Vatic. 483 apud Bastium Epist. Grit. 257." Illud
§£ ortum esse potest ex hriv, ut saepius fit. (Conf. Bast.
Comm. pal. tab. G.3) (^uum vero addita particula yxp post
xJ)pce>l7tjg cfliciatur trimeter iambicus, statuero praestat Sî
ortum esse ex lîysTxt,, idquc pcrtinero ad explicationem:
Xéysrxi fV) rüv êpxrixiiv.

G. C. 1.2 x:Pp3Vti:ç opxo;\' oùx f,\'/Tû/w,ctw. llaec verba uno
tcnorc legenda sunt. Conf. App. prov. 4.33 x^po})l7io; opxoe
7vyytvÛ7XiTxt> Ut saepissime sic lioc loco Gregorius omisit
explicationem. Conf. Cent. I. 4, 0, 13, 15, 17, 19, 29,
33 , 48 , 50 , 52 cet.

Asj-frjsi ctiam in lé abiisse mihi videtur Suid. 11.7 :7x
fivç £v ■;ri77y,\' flpy/txt \'a TTxpuiJt.ix iir) tùv [1£Tx 7ro?j.ov ttÔvov
>£\'Mxy]xorx\'u\' oùx xtt\'o toù Çwcu x?.?.x xt;,. Lege oùx xtI

Zen. 1.71 x?,:!)7r)i!i où lupohxshxi. Hoc proverbium ctiam
Apost. 2.17 explicat; laudatur tamen ab co Nöjtis/;\'

ù/nxv SIS {AÎ70V hxrro; xhirm^ ^:cp:lox£Ïrx:t Von Leutsch :
„.U£7cv] (zsv Suidas". Legendum esse patct ùixxv fT,- t^iv
SXX7T1; xT£. Pergit Apost. verbis usus Aeliani : rx Si
ßixpx ixûùsix ltxû>)ps}7t txvj 7o:pû:. Aclianua : ôijpûri.
Illud hx- ortum est ex ditlograpbia. Porro : :rx;x t>iv
ox^iji/ TOÜ 7r:rx,u:ü spx:>rxt xx) Tijv cùpxv xxöix7i> fî; to ulccp\'
TX Is z-p:; vkvTX iv^xsTxl n xx) i(i:T?.x77!TXt rcô Ix7s7 tùv
Tpixm. Incptum est è;ji,-x>.xj7£Txi. Van Herwerden corrigit

Zcn. 1.74 xhhx fiiv Asùxxv hiyst, xhhx 5« Xs-jxxvs; ho;
(pipsr h) tüv x7u,u:p.!»x; toï; spyoïç rob; \\oyou; Txpsxo/iivxv\'

Tzetzes Chil. 8.17 cirx\'^ t^iTccv ti; eTipov, erepiv ti
Proverbium usurpât Plut, de garrul. cap. 20 p. 512 E, ex
quo loco apparet usum proverbii multo latins patcre : tov 5î
(iou>.ô(i£vov xmicphx7Ôxt hï t^v lixyoïxy oivx!J,£tvxi y.x)

TO KXTX TJJV TTXpOlf/.ÎX\'/ X[/,X:; XZYiTCU\'J, o\'i 5\' XTTijpyOVyTO SKX^XÇ,
i. e. aliud ego rogavi, aliud hic respondit.

Zen. 1.84 xv t^v] Trxp^ xpixç, rxpixov <TTspKTkv> Txpsyyv^
OTt Sâ7 roTç TTXpoÛlTIV XPX!7(TÛXI\' Cod. B 111 xv (iîl TTXp^ xpéxç,
txpixoç vrspxrkv\' ùttcôstixÔv\' xxpsyyvx yxp xrs. Ita ple-
runique tali proverbii formae consentanea est explicatio:

In formam proverbii non cadit explicatio Diog. Vat. 1.40
XV jttî} TTxp^ xpéxç, Txptxo? (TTipycTxt\' {j-cÙ£tix-!i\' TTxptyyvx
»} TTXpCIfMX, oti xp\'-i ^XpOÎ>7tV xpxsTvOxi, Diog. 4.71 i^u
xxûîj^ôxi\' TTXPXIVSTIX\'^ , 4.93 fl\'iT . . . . , Jl\'/jTS . . . .
t7r£(TÙxi\' TTxpxmrixv!. Apost. 7.54, Diog. Vatic. 2.77 h yj}
7r£v£7ôxj [xxxxovy îj ttXovtûïivtx trxtïv\' x\':rotp£7rtix-^, Mac. 3.54
fiV) xx) xvvxv \'Epîvvuf?\' z-xptyyux xTÎ. Mac. 6.99 7rx<r>ff
x7rt£7ôxi xxttiiç, 7rxp£yyvx xt},., do quo vido infra ad
Zen. 5.62.

Attameu corrupta hacc non esse videntur. Sed ncgligentcr
ex fontibus luiustas cxplicatioues Diogeniaiiuni cetcrosque
adscripsisse puto proverbiis, quae certo ncxui verhoruui ac-
commodata iuvcucrant. UxpotyJxi dicuntur •jtoÙstik\'^, 7rxpxi-
vtTixij, xiroTpsTTTixyj, xKsoxvtik\'^i (öiog. 4.03), yviciMZ-^ (D. V.
2.94), vovösTiK^ (Ap. 11.41), x-c:pÙ£\'y{jLXTiy;/i (Zen. 0.43),
it txpu\'/ix tcûv vftiysiv (Ö. C. L. 1.23), kxtxpxtix-zi (Zon. 2.84).

Zcn. 1.92 XV oivov ah^-, xovhuXov xvrx hih-j\' \') >j\'5f
itrropix xtto toü KÔkXuzos, TTxpi^ov xh^vxç otvcv tsv \'0StJ77£x
TCÖV c(pùxXiMÎâv hrsp^dy,. Notissimuin est Cyclopcni fuisse
ßo\'jviyxvivov (Anth. Pal. 7.748). Legendum est igitur toü
o(pùxXiJi,Qv hTipyjùy,. Item Cod. Bodlei. 121 «n-à t5Ù ICûxAwtû?
x\\tvi7xvtoi; oJvcv tcv \'o\'SvfTirix, xx) ttsp^ùîvto; tovç ö<J)öx?,ßovg.
Corrige toù ocpûxKfziv. Dubito an sine ullo\'iure interprètes
provorbium référant ad Cyclopem et Ulyssem.

Kôv^uXcv hlivxi valet colaphm infriiigere. At Cyclopi non
colaphum infrogit Ulysses, sed palo oculum oxcussit. Recto
Schol. ad Arist. Pac. 122 ad libcros molostiam cxhibontes
referro videtur: trrxt^s 5î Trxpx tû Xfyößsvov\' et oïvov xhiî.,

XÔV^UXOV XÙTÛ St/V • ÙTtp TOÙ (û\'i^dV TOU? TTXÏ^Xg (Avihiv Tt TTfpIT-
TOV ^fJTCÏV.

Zon. 1.94 xvtittfxxpyejv\' fV/ txv tx; x^ptrx; xvtxrohh\'vtuv \'
>JyovTxi yxp ci ^rsKxpyo) ysy^pxxsTs; toù; yoveTc Tpi^fiv, hx)
fiî) \'huvxiJt.évuv (logo SuvjfjCtivflûç) ""TTTXJÙXI (pipdv èrr) TÎiv
ußxv. Apost. 14.15 xx) ol [jùv x^lx; (loge x^lxç) TÎi; ^hixlx;
^ptfisZvTt; iv x^ÔovIji ^ixTeX:ü<ri rij txt^ tpv^Pxvts; , ol s); tov
TTopijfAlv xxxiTTxôtlx; iz£>,x4>pt^éf,(,iv:i, t.y fCrfßfh xx) tx xpiyhxxv
iv yvipxi TX XÙTX ■x£i7£<iùxi ÛTTO TXV ixyévxv, xvxyxxïov
o^hvHJLx xvT£XTivitJ7iv iv xxtpx, kxßovTfS xùto xx) x7ro}ilôvT£; \'

\') Versum hune lamblcum oHm fulsao àv oUor atr^, Horifviovt
nt\'rû Jitfov inc mlnionet v.in Ilcrwcrdcn.

oùlhepot yxp Tpè0siv xvtovç (lege xùtovç) Iùvxvtxi, ttxjhç fzh
êv xpx^ tîjç ys\'jheaç, yo-jèi: h\' stt) TfAfjr^ tov (iioii. Praeterea
nescio an pro xvxyKxïov legendum sit xfA,oißxiov. Conf. ano-
nymus in Crameri Anecd. 4.402 xx\'i T^éytrxi v) irxp\' xùtkv
xfxvißif y.x] x-è\'ho7iz xvTiTrt7.xpy:c7i:-

Zen, 1.98 mt?.£Tv xy.\'lpsrspxis. Schol. ad Arist. 358 Fronnn.
■Txp:if/,lx fVr/ fVi txv 7(po\'hpxç kx) sa TTspiovrixg ■:rpxTTO[/.îvxv
?,tyo!jJv/i \' 0 yxp xi/,^OT£pxig z^P^\' \'xpxrTxv (mst}. hiTXTsxç
-rrpxTTii. Quocum consentiunt Diog. 2.77\'* i^w^jjri/aliique
qui xvTy.slv spectaro dicunt ad cos, qui studioso

aliquid agant. Unus Suid. 2.51 dissentit: xf4,:pST£pxig txJç
Z^P^i\' où iJLix %!ip) ^.-«jpsy.\'zivs;, xtjL^i\'rj.

Priorem explicationem, quae multo latius patct, magis
appositam esse quam Suidao apparet ex Arist. Equ. 833, uhi
isiciariua do Paphiagono haece dicit:

Niceph. in Boiss. Anecd. 2 p. 29 xvîvtxtxi âi xxôxpxg,
5/à acv -, ùç {\'iTrdv, x^P^^^ àvTxyuvi7X[j,éyo\'j irpU ctfiC^o-

Zen. 1.99 x\'jîyLOvg yeupyiTç\' rp:? roy; ttcvîûvtâç xx) (l\'^^svo;
fji£rx?.xyxxfcvtx?\' <5 xvfuog ttxvtx ßtv 0Ù£i xx) xù^fi,

oùh\'/o£ Sf TuyX\'Xvit VI iJ.s>y,v xj:o:pèp£TXi. Zcnobii expli-
catio non ad xvi^svg yfxpyfïç, sed ad x-jsyt,:; yexpysî spcctat.
Rccte Diog. 1.88, 0. C. 1.51 (M. 1.49), Apoat. 3.3, D. V.
1.51, Mant. prov. 1.17 tradiderunt adagium xvéïxou; ytxpyeîv
i. c. ventos agros colore. Corruptum est apud Zcnob., 0. C.
Vat. 1.33, B 127, Suid. 2.69 x\',é.ucv: ysupyfï; et legendum
xvfßsvg yfxpysJy. Nam xueßcg (pûfi, xx) xd-ei, oùhysg Si Tjyx-xvsi-
Apt(V compararc licet Ilcliod. 2.28 Nfî^.s; yexpyù txç xpsôpx;.

Zen. 2.3 f] tijg iv "Aiyst x77rilcg \' fV/ txv x\'iSif/^tsvxv xx)
fùyfvxv. Consentiunt plurcs interprètes. Dissentit Apost. 3,27

stt) tuv eifytvïóv >cx) s u^ x tßöv wj \' o\'t yxp èv "Apysi xvvßpi7T0i
xxl^s? nx) KxOxpo) KXTX yößtßov 7rx?.xtov Txq x77ri^xs <pép:vtt<;

Troßirevou^vj. Quuiii igitur ipse Apostolius iu iuvcnea eanctos
pudicosquo liuiic honorem confcrri dicat, vcrisiniilitcr ïuSjij/xöVwv
ortum est ex xl\'èv^^óvuv, sive Ajwst. ipse, sive öcriba hanc
vocem obscuravit.

Zen. 2.5 xiro ßpx^v^y.eKxv ovm "tttto; upov^iv- K 1.97 tV»
Twv è\'i; fUTfAwy iir) tx ßsi^a QxppoüvTCOv, I\'ro {^xppsüvmv
legenilum est x^po-jvruv, quod scrijjsit Apost. 3.57.

Zen. 2.6 xTrhijvTo:; ttiÓs^- Zenobius verbis usus Apoll. 2.1.4
sqq. originem proverbii repetit ab historia tiliarum Danai.
Nonnulla autem vitiis laborant, \'o 5f (Axuxc,- ücil) fiii»}7ixx)cxi/
xjroü (legendum est x-jrolg, i. o. rol; roj .Myón-rcu Trxm)
TTtpi rijq Cpuj-j}?, üßoKÖyti rou? yx/asi/; xxi ^itKh)ip:v rxg xopx;.
\'iU 5f tx?,ifpc!ijxro Toui; yxßcu; kt?.. Apollod. recto scripsit
w; ixï.vipütTxvTO xtA. Dauaua enim 5ificX".jpcu, Acgypti
autom filii êx^.tipïiirxvto.

Diog. 1.95 x-xh rüv TTsp) rxq Axvxt^x; ttIómv- Sin-
gulare tantum Danaidum momoratur doliuni. Ncc tanion legi
potest {CTTo Toü -rsp) rxg Axvxt^xf ttIóo-j. Verum vide-
tur xrrh roï) -xtpi rJè; Axyxilx; fióóov, quod fero prao-
bot Zen. 2.6.

Etiam aliud provorbium originem debet iis, quae Danai-
dibua contigeruut: si? TSTpvi^hsv xihv xn}.sU\' ld IMut. ap.
lioiss. Anecd. 398 refert inter proverbia, quao dicuntur fV)
T«v xlvvxTMv iTpxyßXTM-A Itoruui Boiss. pag. 394 fi; \'^rliiv
xvt/.eï: explicatur: rf;) rxv x^uvxtxv. Si recto, salfcm adden-
dum est cum lloiHsonado Tirpy,;j.!v:v. Horum proverbiorum,
quamquam originem habcnt communom , scuhus est divorsis-
simus. Trik; explicatur a Zonob. 2.6 fVi Twy

kiicyrxv (sic etiam Suid. 3.18) xx) yxvrpißxpycüvrci)/ (itemquo
Diog. 1.95, Ap. 3.55); a IJ 134, O. C. 1.50 hi rch yxtrpi-
fixpyxv. Apost. 8.55 his addit ij èr) rüv jchvxTC<!V, Iiis verbis,

ut supra vidimus, Plutarchus explicat alterum proverbium
fJç t£tpvjijt.ho\'j rriôov xvt?.sTv. lleliqui tamen alitor, velut Apost.
0.79, Suidas s.v. f/,- tov rstp-^yJvov, Mant. prov. 1.48 Itt) rüv
su Xivov -^rovoûvT\'xv, Schol, ad Eurip. Hoc. 8G9 sVl rxv xv^wtx
IxoxßovvTxv. Haue explicationem solam aptam esse, quo siinul
probatur xlvvxrccv apud Plutarchum ex xv^vvrccv vol xvovJjTuv
ortuni esse , apparet ex permultis locis. Xen. Oec. 7.40 o-jx

op^g ci £IÇ tov T£rp>]-/Jvsv TTÎÙSV XVT?^£ïv ?,£yÓ[/,£V0l ûç ClKTflpOVTXl,

TTEptÔvTX V£!X0O7l, ?,XyßxV0V7l II X.UX , Hx) TX?.IV lècVTXI TUV
XÙTÛv\' 3 T£TPV1IJ,£V0? yxp S7Tt TtIÛOÇ >J TCIXÙtvI ßf/jöslx TSlç XTTCpOlÇ.
Eiusd. Oecon. G kx) yxp to ktx7Ôxi 1-jvxtov %pîj sîvxi kx)
0\'jhxTT£iv\' fi Se fiij, oùV£v CvpfAs? Tfly KTX7Ôxt\' TX yxp
xvt?,£Tv tovi* Î7TIV Kx) Ô h£yôix£vo; TtTpijpcévo; ttIùsç. Luc. dial,
mort. 11.4, Ilermot. § 01, Timon § 18 x7T£ iç tov tüv

Axvxîlxv ■TTÎÔSV ÙlpoCpOpi)7£IV y.01 lOKX Kx) fiXTiJV £TrXVT>.\'Â7£IV, TOÛ
KÔTOUÇ ß\'A 7T£yOVTO:.

OÙK XV l\'jvxly\'iv IX^ ffTtyOVTX 7Tlf4,Z?.XVXt
70:piv; STTXVTXÙV xvlpi fiîj 70^Ü >JyO\'Ji.

Anthol. Pal. 9.120, Stob. floril. App. 4 p. 30 Oxford,
Aïciphron Epist. 12, Plant. Pseudol. 1.3.185 „In pertussum
ingerimus dicta dolium ; oporam ludimus." Lucret. 3.949 „Nam
gratum fuorit tibi vita ante acta priorque, Et non omnia,
pertuBum congesta quasi in vas, Commoda perfluxoro, atquo
ingrata interiero".

Zen. 2.9 xttxvtx toU 70^0Ï7tv £\'jx:>,x\' irr) txv S/à ^povT^7{xç
kx) txv l\'j7-/.é>.xv ttspiytvsfxsvxv. Eandem explicationem B 138
adscripsit proverbio: xttxvtx tcjg 7o:pùç oùk tùkskfi. Illud
OÙK tamen ortum, ut vidotur, ex prioribus littcris vocis sequentie
expungeadum est.

Zen. 2.10 \'Attikô; eU >.tijUvx\' ^ TTxpoißix £7t)v ftri txv tv
ToJç Xiy,£7t TÎ]v xvSpf/xv iTTihiKvvfzévxv.

Sclineidowin : „legebatur M tüv iv toJc ?ju!7iv xt\'s. Illa"
[iy ToJg „seclusi ut inoptc ex origlue inculcata." Sine

Sf pxôufmv\'ytxv. Eadom, sod mutilata liabcnt V. 1.90, B
448. In Diog., Ap. verbis supplendum est sùrôvxç, trvvrcvccg
vol aliquid buiusmodi, quod cxcidit. Itesycb. ci yxp\'Aùvjvx\'ioi
auvTÔvuç viXxvvcv üxtxttKsovts: to ösccpt7(7Üxi ù-o tüv ix
T>}; yijç. Idem traditur ab Apostolio, sed de iis, qui solverunt
navem. Ilinc igitur rcpctunt provcrbium.

Explicant Mac. 2.55.fV; tüv gùtovcotspxe ^ix tivxc ttxpcvtx;
ipyx^ofiivxv, Apost. 4.20 iV) tüv ßsrx (tttovlîjç S i-irlrstxvtxi
TTOisôvTxv, quae cxplicatio desiderare videtur significationcin
ostontationis, B 142 brovius quam debebiit tVî tüv i-xihtuvu-
(jLsvxv i. 0. de iis, qui ostcntant.

Ex quibus apparet a Zcnobio explicationis loco data esso
ca, quibus alii interprètes originem apcrirc conati sint. Falso
igitur Sclincidcwin voces iv toU Xißhi oiciendiis osao putat.
Una tantum vocnla i-xi in xivi mutata scnaua bene so habet :

(isvuv, i. O. repctendum est adagiun» a nantis, qui in portubua
oatentantea strcnuo so gorunt.

Zen. 2.14 xhisvs -xX^ysU voûv ohst. Schol. ad Plat. Symp.
53 11. (378 Bekker) Tf v^ttioc ïyvx\' iV) tüv (zstx to

XXI fxvixiTi Tpovxyfiv (logo ■!rp:7xyxy£Jv) il- ixu\'vo-j zîiv x-\'^P*-
Apost. 2.22 Û77r(p xx) h TrX^iye); xXuvç sùxôXu: ßiTx tî^v
rpx7iv Tobç ix^jxç iXiTxxopi^iTxi. Vox sxixéXx: aiiapocta cat.
Aut fvXxßüc logendum c\'sso, nut potiua oùx lUÜQ- eùxoXx;
oxcidiasc censco.

Zen. 2.17 â^.ijûhTspx txv stt) Zxypx\' iV/ TCCV TTXVV xKljùrjV.
Schneidewin : „Dicebatur idem proverbium ir; tcóv h.y,ùîùv, cù
\'7ri7T£uo[/,svuv Suidus , Apost., Arsen., Eustath. 11. p. 278, 5."
Prior explicatio spectaro videtur ad eos, qui affirmantes
aliquid verius esse dicunt quam illa, quae apud Sagram. Ita
explicat proverbium Cicero de Nat, door. 3.5 : „Nam de Sagra
Graecorum etiam est vulgare proverbium, qui quae affirmant,
certiora esse dicunt, quam illa quae apud Sagram." Qui
autem confirmât ea, quae dicit, opinatur haec sine affirma-
tiono creditum non iri, Ilinc efficitur Zenobii explicationem
contractiorem esse, sed reapse non multum, vel fere nihil
differre ab ea, quam ex Suida ceterisque, quibus Strabonem
G, p, 2G1 Tpsg Tohç x7ri7T0vvTxç explicantem addere potuisset,
tanquam diversam affert Schneidewin.

Sagras tîVoç dicitur Zenob,, li 148, Ap, 2,12, Suid. 2.2;
r:ûTx;j.i: autem Mac. 1.84, Eustath. ad II. 1. 1., Plut. Aem.
Paul. 25 Tï^r fTÏ ^xypx ttctx^ü mentionem facit.

Cicero de Nat. deer. 2.2: „Quum ad fluvium Sagram Croto-
niatas Locri maximo proclio dovicissent etc." Conf. ib. 3.5:
Strabo G.201 liruttiorum urbes recensons y.x] tta;..«/? ^txZùx
^ixßepricv, kx) \'o "spvßog o (dîpxv t>}v âpijtifv ttittxv\'... [âstx

\\oy.:o\\j: ^xypx:. Putot aliquis bic urbem Sagram designari,
Scd sic pergit Strabo: tv óyj>.ijküu , 5^)\' cj ßxfjlc)

Äiojy.s-jpxv. Porro autem itorum f^sTx 5} t^v ^Ixypxv W^xixv
kt17[/,x Kxv?.uvlx.

Nonnullis locis monda adhaeront. IJ 148 ).(<y{txi ii cti
Acxpo) 7rc?.cflcv 7rpO£ KpSTUVIXTXr tx^\'v (lego

£7Xov). Spartam illi legates miserunt, qui auxilium pct(!rent.
Frustra tamen petierunt. Victi sunt uihilo minus Crotoniatae;

TxÓT-^v T^, tv yh/Cvsv ■^(Jièpx liy^yysj.tv. Pro mendosis
Txjry,v ry xri. legendum est Tij xùt^, èv y, yf-^^cvev iißipx
orh yfû.tv. Conf Mac. 1.84 xùù*ii/.{p:v 0>j.«>; kxth:xßs ty,v

xT£. Legendum est tüv 5f crparcv ktI. Ätac. 1.84 Lace-
daemonios apud Sagram vicisse narrat, quam ccteri auxilium
illoa a Locris rogatos negasse, nihilo tamen secius Locros
vicisse dicant.

Zen. 2.18 xiïi Zy.vpix. Zen., B 149, D. V. 1.62, Diog.
2.33, Mac. 1.58, Suid. 1.62 auctore Clirysippo ad.agium ex-
plicant stt) txv xvxTps-óvucv tx; sjspysTlx;\' Zen., B, 1). V.
insupcr aliorum explicationcm memorant fVï tüv óv^ti^iópscv.
D. V. addit xuiivov Ss to ttpxtcv\'

Athen. 12.540 D auctore Clyto, Aristotelis discipulo,
narrante Polycratem Samiorum tyrannum û-rro tpvcpîjç tx ttxi-
TxxiHiv vjvxysiv, xùvx; fih \'Urrst\'pov, xJyxç ^Hxûpov.

Ex his locis nihil aliud fero ellici potest, nisi Scyram
insulam optimas aluisso capras. Inde tamen veriHimilitor
statui potest dictum osso provorbium iVî t«;\' cvij7i0ôpuv. Utrum
rocto, an sccua I). V. Chrysippi explicationcm praestaro
ccnaoat, diiudicare nequeo. *

îir) tùv tx XTTfp TrpOVfTTÔpitrXV xxl (x*pl<^xvto, X7rOX>,ÙVTXV.
Eiciondum ost tx. Pro 7rp:>r(Tspi<rxv van llorwerden rcpoauit
TTpotTropKrxv. llepetunt proverbium a nave, cjuae sale onorata
noctu fracta ct aubmersa est.

Zen. 2.26 \'Attix:) tx \'E^sutîvix. Omnea roforunt ad coa,
qui clam congrogati agunt aliquid, sicut Attici Elouainia
excluais omnibua, qui initiati non orant. Unus B 154 adicit

ÂffVf/ TO Kxù\' ixvTÔôy. Ultima tamen vox vitio inquinata
esse videtur et corrigenda lavTovt;.

Schneidewin UOeù\' ex Ilesycliio legere iubet pro hùisTc.
G.C.L. 1.41 e^iTTs? siz^rs, G.C.M. 2.3 (V. 1.21) etiam cor-
ruptius sIttsp f%fT£. Scribendum est s\'ttsp (îî\'rfp) ff tf ,
quae Apost. 4.45, llesych. omittunt. G.C.L., Apost. piscatores
narrant testudinem cepisse; u\'jxTTTXTxyrfc aÙTljv (rvji/ ^fAci^-^^v
dicunt) sfxépi^ov tïjv Trxpovo-xv. Legendum est tû.\'ç
i. e. illis, qui adstiterunt. Dicitur Mercurius praeteriensesum
vocatus verba allata elocutus esse.

Do explicatione dissentiunt Diog. 1.30 fV/ txv iï; xßcuXlx; ti
TrpxTTCvrav, sWx ßoY,ö(lx; Icoßsvxv. Apost. 4.45 fVî tüv
Äifißüv. Utraque explicatio ad narratiunculam accommodata
est. Sed Apostolii explicationis ratione habita statuendum
est Mercurium, licet crederct testudinem a piscatoribus captam
esse, partem sibi oblatam recusasse, ut ipsi soli ca vesceren-
tur, qui cepissent; Diogenianeac autem !Ärercurium falso pu-
tantem verba cos sibi daro partem sibi oblatam accipcre
noluisse. Loei dccsse videntur, quibus dignoscatur, utra
explicatio aptior sit.

Non facile perspicietur, cur haec subiecta sint, nisi antca
quid dictum sit de edendo vel vorando. De quo verisimil-
linic dictum esse adagium probant Diog. 4.08, qui plenius
habet xùtx xxvü xxtiipx\'/s ttxvtx, Apost. 7.100 qui corruptia
numeris praebet xùtû xxvü xxts^pxyec ttxvtx, Piatonis r^-Js-f«\'
xvvipTTxxx^\' xTTx^xTTxvT xvTx xxvif. Conf. Auaxil. ap. Athen.
307 \'C TCJ xs7Tpiu: xxTel)îhxfv to xpxvisv xvxpzxvx; Mxtu. ,
Epier, ap. Mcineko F. C. G. 3.305 h rûv opxv Trpoßxr\' ivôicvTi

ùùoijlcv. Quod oxplicaut Diog. 4.68 stt) tùv ttokxx îctiûvtuv
(logendum est cx bg siùiôvruv), Zon. 4.44, aliique fVî râ-v
jMîjîfy/ pxhiuç (iSTxSi^svTxv, B 509 corrupte x tto (logo f çr /)
tccv xts-, c 213 iV/ tcov ,v.>î dl^cvtuv x^\' uv ù\'jovtiv, Diog.
2.40 stt) t:cv xpù0x Trpxrrôvrxv. Ilacc explicatio , quaniquam
aliquantum a ceteris diflfert, ex eadem origine rcpetcnda est.
Vcstao enim sacrificaturi amicos non ad coenam vocabant,
neque carnis partem amicis impertiebantur, sed ipsi soli rem
divinam pcrticiebaut (Arist. Plut. 1139). Unde patct,quo
pacto provorbium dici potuerit ot de iis, qui multum come-
dorent, neque facile aliis aliquid impertircntur, et de iis, qui
clam agerent. llaec vero omnia quoque demonstrant in ex-
plicatione proverbii xùrù xxvü corruptum esse ?,o{jt,xtvofjt,£vuv
et recpuri verbum edendi. Van llorworden putat latere
verbum semibarbarum, quo Oraeculi usi sint, >.ifjt.ßf\'j:fiiv:cv
(s. hn^ßt^oizhxv, s. hi!Jt,ßxXo!ävxv) i. e. ligurientium et doglut-
tientium.

Zon. 2.34 \'Atpsm: cfifjLxrx\' ciovs) xrptTrrx xxi ^xXvipx. Con-
scutiunt B 157, Ap. 4.15 (corrupte oUv xTpiTrroi xx) 7xXv,poi
praobons), Suid. 3.80, Mac. 2.53 s-r:) tüv xvxthicv x.*)

Disscutit Diog. 2.42 tV/ rxv rx rrxv-x spxvruv xx) (cùç)
oùx fTTi Xxùfïv\' cîovii xTpsTTTx xx) Txhvipx, iu qulbus ultima
prioribus non respondent.

Omnos originem proverbii ropotunt a focdissimo facinore
Atrci, (pli fratri Thyostae propter adulterium cum nxore
sim Acrope commifisum liberorum suorum corpora comedonda
apposuit. Macarii antcm explicatio, itomquo Zenobii ot co-
tororum referenda est ad impudontiam Atrei tantam, ut
etiam fratri libtuos ipsius apponore, eumquo lios comodcntom
adspicere sustinoret. Diogoniamis vero ad aciem oculorum
Atrei adagium rctulit, quem non latucrit frotria adulterium.
Dicit enim hî) oùx tXxùs «yfVrjf-r ijlux^ùxv rîtv yuvxïxx xùnv.
Sod imdo tandem apparuit illa tanta nciea, praesertim cum

alii èx hxßihvi: eum suspicatum esse fratris nefas auctores
sint. Aptissimam contra esse Macarii explicationem nemo non
intelleget, qui considérât, quoties oculi mores referre memo-
rentur. Sic v. c. Soph. Oed. Reg. 532

? T070-JV \'x^li
röXfz\'/,: TrpÓ7cc7rcv U7T£ TXÇ sßxs ^Tsyxc
r/.cu, (pcvsùç UV Tov\'^s Txv^po: èfiCpxvùç ;
Babrii fab, 95.57 >5 h\'xvxi^sr/i?

De iis, quos pudet aliquid facere vol fecisse, dicitur Soph.
Phil. 110 TTw-\' Eiusd. Ai. 402 ttotov d)i?.:ó7co,

Eiusd. O. R. 1371 o,u,fzx7tv Troloig ß^Jmcv, Eur. I. A. 455
ttcïov cßßx 7ußßxxw; Horod. 1.37 tsciti 0^^x71; Demosth.
18.201 r/V< S^ôxÀ[xo7ç ;

Zen. 2.30 apxTOV 7rxpo\'j7y,: \'ixvvj fiii Î^-^Îth\' s-z) txv osiXxv
xuv/iyxv. Ad eosdem proverbium spectaro dicunt Diog. 2.70,
Plut. 94, itemque Suid. 3.55 prov. apxtov 7rxp:v7\'^s tx ï%vt}
tiitfle explicans iV/ txv tx \'irxpivTx ^^tsIv ■:rp:77rcisvf/,îvccv.
Aliter B 201 idem proverbium , quod Diogon., explicat h)
\'txv O.C. 1.50, a.C.M. 1.54, Mac. 2.42 h) txv \'!rp:-

ó-^?.xv. Diversisaimam explicationem praebet Apoat. 3.89
cipxTCu 7rxpo\'j7ii: ix\'^vi K^i\'^W tVî txv x^>.xv , eamquo illustrare
conatur narratiuncula do ursa ex Aoliani N. A. 0.3 petita,
(i7fpxfrxi cùls (ixV^cv7X, vrrrlx, x^xvtXcv7x tc\': 0)^pxTxHs
TX Ixvy,. Apostolius igitur repetit adagium ab uraao veatigiis tam
incertis, ut etiamai proximo abait animal, fruatra illa quaoras.
Proverbio alludit Plut. Luc. 8 cvx î^jj hthcttpc: sJvxi txv

iox^Oiv. Hoc loco luculente apparet Apoatolium-proverbium
jierperam explicasse ; negligentius neque ita, ut proprium
sensum elicuerint, B, G.C., Mac.; recto autem Suid. 3.55.
(2uod attinetad verba Zen., Diog., Plut., haec non explicatio-
nem oflicore, sed indicarc origincm vidontur ; undo sequitur
ut pro corrupto stt) xrt. legendum sit «:r3 txv ^ei>.üv xvvyr/üv.

ayysy^o; \' Trapoiulx Trxpx to \'Apxpis; xùkijty,; trxpxxxfifoxvofié\'jit
stt) txv xttx\'jtrug hxxsyoijt.ïvxv \' slp\'^rxi Si" f ) tov \'Apx0liu
xùàijtcij (lege xttó to\'j \'Apxj3loii xù>.yitod), ùç (inalim cum
Gaisforcl legere oç) y,u/.si fùv ^px^f^^i:, sttxùsto 5s tsttxpxv.
Conf. Diog. 1.28 xttó tivoc \'Apx(3lcv ayAsjrcD, B 59 «ttc toü
(corrige xttc tov) \'ApxiSlou aùxijtsû fietsvs^SsItrx, o; xts.
Plerique ad eosdem refcrunt explicantes ^V) txv xttxüttx;

[xTrx-J7Tl) ^IXhtyOfiSVXV, ttti TXV Xs) },X\\CÙvTXV , STt) TXV XTTX\'JVt)
ksyóvtxv, fV) TXV XXXTX\'xx\'jttuv\'

Probatur baec explicatio a Lib. Ep. 758 [/.xxpsv xv sïyj
xx) x-jKktcj 0x<Ttv \'Apxlohu. Lib. Or. 4.143 Ileisk. \'Apx(2ic:
«ùAv}t>>ç >5 [Jt.x?^Kcv 5ï xx) TTxpsKviX\'JÙs, Tpvycvo: Kx^UTspx

xTf. A ceteris differt Eustatli. ad Dion. Perieg. 939 explicatio
altera stt) txv x,u:\'j<txv xx) (Sxp(3xpxv tv tx xx/Xsh. Hoe pcrtinere
tantum videtur ad versum IpxxfjiSi: fûv xùXtl, TSTTxpxv 5f
TTxvsTxi^ quod auctore ipso Eustathio proverbii locodici solebat.

Zon. 2.40 c(?j£ hp\'jói \' stt) txv èx CpxvXOTÏpx: hxïtk? ïpx^\'
nivxv h) (^ixttovx. Itemquo ccteri et ^lac. 1.88 j.V; txv
(Jt-ïv rt Kx) ivùiivrxv, vvrepov ftèXrtóv ri

f\'jpévrxv. Praostat quod praobont Suid. 2.7, Eusintb. ad llom.
Od. T. H»() ^\'jffxtpù?- Sod no sic quidom sana baec sunt,
Logondum esse vidotur 5,t/ txv Sv^x^P^^ t/ xx) .«jjSfç
Î7Ôicvrxv, v7rfp:v 5f (SèXriôv rt cjpôvrxv.

Multo lutins tamen patere proverbium apparet ex Liban.
Kp. 108Î), qua Nicocli cuidam pcrsuadore conatur, ut no
fortunao malis voluntaria addat. Nam pcrmulta mala accidisso
propter oins iram: x-jttxi cpiXxv , îx^pxv yfhvxi, (pè^o: jnp) rij;
cÙ7tx; s-ûAû.r, ox>\'i; icxxxv, xXi; M 0x7t Ipuic, (i»uie deinde
HC(piuntur, sic distinguonda sunt ttx; xv ohv xùri ^ix^ùyct:;
fî xpsirrx iroitU «y Ôy/zjû rsv Xoyi7,ucv.

proverbium Schol. Plat. p. 370 Bekk., G.C.L, 1.11, Suid.
1.18 SZ-) rôù\'j Cp\'j7£i paöófixv y.x\\ âysKx-j, îjTOt (ttI tZv fi\'^
7rp07i£[yJvm TOvg }.ô\'ycvq r~cv Q.C.M. 1.19 tV/

Usurpatur Arist. Ach. 383 sqq., qui Dicaeopoliu facit lougis
anibagibus oxquisitis tandem otiam rogantcm

yvy olv (/,£ TrpxTcy rrpiy Ksysiv ix7xre
fy7}csux7x7ûxi (a chy xôiixtxtcv ,
et chornm hacce ci respondcntem

Plato de leg. 751 D, quo loco Atheniensis hospes Cliniam
Cretensom docct dc magistratibus crcandis; difllcillinumi hoc
esse, quod non oumos ad crcandos magistratus pracscrtim in
civitato condonda ab hominibus nndiquo concitis, idonoi sint,
nedum ad magistratum gerendum. Concedcnte id Clinia sic
pcrgit: à.x?.x yxp xyxvx 7rps:px7£tg {■^X7iy) sj ■:rxv\'j léx^o-
ùxi\' xx) Ivi xxl 701 Toûrc yvy xx) sfic) TTityjécy. G.C.L. 1.11,
Schol, ad Plat. Cratyl. 421 1) recto addunt vocem
quae quam facile exciderc potuerit, apparet. Conf. Plat.
Cratyl. 421 I), Aesch. Glauc. Pofn. fragm. 39 Dind. ây^y
yxp xylpx; où yhsi y^sXaizyéyiv:.

His locis comprobatur explicatio Apost. 1.25, Suid. 1.17
quacum tamen ceterao cohaerero videntur. Statui enim licet
dictum esse proverbium ab iis, qui cxcusationcs non accipiant
(altera explicatio Suid. 1.18 iV; txv yli 7:pi7i£:iiyuy role /.oycv;
txv \'zpo:px7ixo!j.iyxy) quique ideo perdant (G.C.^f. 1.19 iV/rwy
ho}.>.-jyrxy), ad cos quibus propter neglegentiam ct incuriam
sacpius opus sit excusationc (prior explicatio Suid. 1.18 fVÎ
TXV cpÓ7(i pxôù{jc.xv xj:) à(ji.£?.xy).

xxTX7r£:ppcvy,.u,évxv xx) où^svU xt;lxv. Dissontirc videntur Diog.
1.7Ü, Apost. 1.48 fV/ txv xxtx0pcv3vvtxv tivxv oxplicautcs.
Proprio tanien non de Iiis, sed ab Iiis dicobatur. Jtaquo Icgcn-
dum esse ccnsorom ù^r: pro fV/, nisi vorisimilius esset, ut
saepissiine, negligciiter explicatum esse provcrbium.

Diog. 1.70 tribus his proverbiis euiidcm sensum tribuit:
rroXXxv syx ùpiuv -^ó^oj; xxijxix, tcXKxTji 7r>.>jyx\'i: oxyS-
l^ttxi, ttom.x x(v s\'ihlijç, su tov ùsov sl;x7rxty,7s:;. Et primuiu
sic cxplicatur: Diog. 7.92 txv sx^oß-.vvrxv où hôv-x:^
Apost. l l.OS stti txv 7r£:riipx!jt,£vxv sv irpxyijt-xviv, ij i7r\\ txv
<J)oßovvTxv où ^iovTxç, Mac. 7.23 î-,r} txv xtvxv xrrsiKxv- Pro-
vcrbium usurpât Arist. Vcsp. 430. Bdchiclcon (piidaiu patrcm
litium nimis cupidum domi inclusum custodit. Vospac seni
auxilium forunt. Xanthias autem servus cum vesparum
stimulos vidct, minasquc vohementissimas iactantcs cas audit,
metucre so chiniat. lOrus deindo phires servos advocat, (pii
patrcm prelioudant ncc romittant, dicons x: syx z-oxxxv xxoùtx;
othx ôpixv tov Quae verba respiciunt ad vesparum

minas et ad vanum servoruni mctum. Prior tantum Apostoiii
explicatio minus apta est, ot originem doboro vidotur nieiido,
«piod proverbio adhaorot apud Apost. iroXXxv syx Qy,plxv
xxiixox-

Secundum provcrbium a Diog. allatum -xohKxisi 7rXy^}xt;
^xrxx^ttxi a plerisquo cxplicatur fVJ txv l-jirx?.xTxv xx)
"^vcxxtipyxutxv, G.U. 3.34 fVi txv lnvxhxtxv, V. 3.Gt),
Ap. 14.43, Mac. 7.25 rrpu tou; iujxkxto-j;, B 808, Suid.
H.91 TTfl; rou; 1\'j7x>mt:\'j; xxtluvxxTtpyxtro\'j;. Conf. nostrum
prov.: Konio ia niet op één dag gebouwd.

Tertium adogium r.oXhx xsv tihivi:, oU rov ûssv tï^Tar^jTf/-:
(Apost., JÎ., Suid. sl-xTrxT^xi:) oxpliciint cuncti ^rpo; Toh:
ohßho-j; TO ùslov xxtx7:0I;\'.jùxi (B 7:0i:;s7Óxi), Apost. 14.39
praetorea ^s) txv xxTx0p:v:ùvrxv nvxv\'

comparatur primuin tt.K^.xv iyx ùpîxv •pó:pojg xxvixox. Utroque
eiiiin dicitur a viris intrepidis res quasdani nullius uiomeuti
esse nietuuique sibi non incutere. Aliquantuni differt secun-
dum Tro?.}.x\'i7i TT^.y/yxJg ^p-ja ^xßxZerxi. Quod dicebatur de rebus
arduis, quae multo labore adliibito vix tandem perficiuntur.
Tertium quoque proverbium minus apte collatum est. Nam
dicebatur ab inconsideratis bominibus, qui leviter deum con-
temptu dignum esse existimabant.

Zen. 2.5G aycc \'jrcTxpcüv Upm x^cpsïi^i Trviyxl. G.C. 1.28
hu ttotxßüv ttviyxi stt] tüv svxvtiuç ^tyoßivxv.

Sequitur G.C. 1.29 àe) ô Trópvog ^èyet tov 7Û:ppovx irópvov.
llaec tamen non elficiunt proverbium , scd pracccdenti pro-
verbio illustrandi causa subiccta sunt. Vox xsi enim corrup-
tum est et pro co scribcndum ohv fï, quae ut in xsi abiro
potuorint, officias o Bast Comm. pal. tab. 3.10, tab. 3.10,
tab. 4.1G.

Zen. 2.57 iïr\' ho\'j kxtxttsvûv. Zen., B 101 stt) tüv ßsi^övuv
kx} xB\'jvxtu\'j. Talia fere, quod ad sensum attinct, praebet
C 39 hi TÜ\'J fi\'-iV hu; l\'xjxßhxv, cu^ o-xx: "irzotg XP\'^\'^^x\'-
Itemque Apost. 3.54, Suid. 3.35 hi (Ap. xttó, corrige hl)

Utrum hoe sensu usurpata sit hacc locutio, nccno, nus-
quam apparct. Aliam cxplicationc\'m praebet C 39 sri rxy

XXX?,IVSV SXSVTXV 7TÓptX Kx) XTTQ yhXTVy,; -irrO\'/TUV , STTS) h
hog xxxhivog kx) ïtcAAo) ^ix tojto xùroû rr/Trrs\'jTiu \' curu
I lA.i5T.vyi Locus Piatonis est do legibus 3.701 C SsFv t^xlvsTxi
sfioiys oJivTTSp "tTTTCV TGV ?jycv Sy.X7TÛ7C xvx>,x,ußxvsi}\', kx) /iV)
KXÛXTTsp xxx?.iv:v KSK7mJt,hcv t3 7TÓfzx ßi\'x \'jttI tov\' hiyov ^spô-
ßsvcy^ KXTX TÎjy 7rxp:i:zlxv xxô ti-jz; hou xsrtJv. (iuid sit
xvx>.x[ji,ßxvsiy , effici potest o Xonopli. de ro equ. 3.5
Sf/\' ys fi^y sl^évxt kx) fï i^fôf/ç (5 "z-xog) sic rxx^? xyx?,xju-
pxysTxt s\'y ßpxxsT, kx) si xxs7Tp£:ps7Ùxi iÛ£>.si. Valet igitur
iiihiherc cijuum, quocum comparatur orationcm inhibere.

I> i:

pAy

Il \'

I * • *

Is:-:,:

lir":\'

•m;!-:
\' i

-r-ir-\'
^lil-

tit -

Huic opponitur: liugmim iiifrciiatam Imhentem oratione fcrri,
i. e. delirare d nngari quod dicitur x~o ovcv ■^reaiTv. Iliuo
Arist. Nub. 1273 Strepsiadciu facit rogaiitciu: W hïjra

tradunt Zen., 11 250, C 45. Alteram coram, (pii cuplieniis-
mum esse dicunt idem significantem atipie ßxxxs f.s hixxtôt\'^tx,
ut soient homines blandis nominibus res odiosas designare.
Alteram eorum, qui référant locutionem ad voluntariam
mortem Macariae, sororia lleraclidarum, itaque eam oxplicant:
TO f4,£v cvv rpxrov sttI tüv v.xt xpsTijv sxuTohq sic

Itaquo non do aentontia, sod do origine hi diffcruut.
Diveraum tamen senauui locutioni subeaso dicit D.V. 2.4,
sTTi earn explicans, et opponena proverbiia ßxX/,\' iç

y5.v;, ßxX>\' sç xôpxxx?, ßxÄX\' êç (pùspcv, quae dicantur srri
TÙV i?.söp:\'j xî-uiv. Confutatur baec explicatio Ariat. Equ. 1151,
ubi Paphlagon iinom imponit longue sinuiltati dicena iaiciario:
XTTxy\' s; ßxxxpixv ^xroS-vv, cui hic reapondet o-y y\', w (pùôps.
Antiph. ap. Ath. 1.18 C ch (t.vv ßxKxvslxv seil.) to ßxxtttixh
\'AvTi:pxvif: SjjAî«\' ê? ßXKXpixv to Xourpôv, ùi h^ùi^xi f/,s.
Conf. Plat. Ilipp. mai. 293 A, Julian. 333 A. Aptissimo
comparari potcat cum f|; ixßlxv, quod Photius ex comico
quodam citana cxplicat : fi; ßxxxpixv >} il: Aïh\'j. Ex quibus
cilicitur non stt) xx>m dici aolitum esse, ncquo olim dictum
esse, sed semper xxt iu0>ißi7fiöv eodem sensu, quo iç ulup,
tç xcpxxx;, i; ^ôôpov, sU IXsûpsv, sîç (txôtoj, si; xv>)Xim ttûxx;,
eh lp\\^(Jt,ov.

Zen. 2.70 ßoZ; ir) j-A.jffcr}};. Zen., li 221 , Diog. 3.48,
D.V. 2.2, Suid. 4.50, Mac. 2.88 sTt) txv m hwxfisvxv
-xp-,ii7txx£7ùxt, C3.C. 1.95 ÎTÎ txv Ixpoloxs\'jßivxv, Apoat. 5.7
i-î txv hcpchxs\'jßsvxv, Apost 5.7 txv p>iTipxv txv Xxßßx-
vJvTxv voßhfaxtx i/trsp tcù yim xxtiiyof^7xl tivx, xh>,x aixttijffai.

llefertur igitur ad eos, qui libcre loqui non possunt, adque
eos, qui pecunia corrupti sunt. Varias afferunt causas,
ob quas non libero potcrant loqui. Zenob. dcfcctum vocis,
aut poenae metum, B vim illatam aut metum pocnae, Diog.,
G.C., Mac., Apost., Suid., D.V, Pollux 9.G1, Schol. 11. 4). 79,
Eustath. ad II. (3. 449 largitionem. Cum pîû-- stt) y/.ccto-^i
cuhaeret prov. (ooug szsiSy, (iSsbg fV; s-ipxhxv), quod

propter largitionem, B 241, Vat. 1.15 stt) rïcj è^xicpw,: yiv;-
[/.s-jxv xCp-hx\'j propter metum pocnae ct vim illatam.

Codex Vatic. Krameri pracbet : oZtx xx) [ZûÎi; irrsu^)
(superscr. lit. èry) tüv ê^x!:py/iÇ jixTTxyTuv lix tcv xp^ùpcu
pcZv. Consentit igitur cum Diogen. ct Cod. Vat. 1.15. Sed
quacritur quid sibi vclit illud fVf,v.$ (superscr. lit. >;). Nempo
ortum esse ex fVf/3^ :px7h suspicor (Conf. Bast. comm. pal.
l.G, 7.8).

ubi non deficit copia dicendi, sed libertas. Conqwrari licet
Menandri Piscatoris fragm. (Atlicn. 12.549 C) Cc hm\'

stt) 7tc;/,x, quod spcctat ad Dio;iiysium, llcracleac tyrannum,
qui X7T£ yh Tp\'j(pxv ZP^\'-\'^\'-\'\'

TX l\' x>.xx 7r/x\' iSsvg £~t y?-X77-^ .«f?\'.*^
(3é(3-Axsv\' otxog 5\' xùrsg, f\'i (^óoyyijv Xx(3:i,

Philostr. p. 241 yxxtrxv ts xc ■^pxt:; xv/^pxtrxv l-ùvsffx^
l3cîi\'/ stt\' xùr-^ 7txTry,g s-jpxv Hy^x (Pythagoras scil.)

Syncs. Ep. 153 p. 291 C Petav. xyCpx (jls tzùtx rx yîv/i
ltxlos(5>.\'Âxxr:v, xg f^r/ rsTg cùl vig x^t:tg s77rcvlxK:rx\' ro (isv,
iri {zi}^tx\'jrx Cp>,\'jxpx\' ro Ss, sri ,av} to 7ró,ux vvyxXshxg sx^c,
xx) tcv l3ovv rhv sxsïvcv sti rij-r y}.xrry,g ridsyxi. Hiö locis
significat voluntarium silcntium, cuius causa est moralis.

Philostr. p. 515 ad versus obtrectatores Scopeliaui cuiusdam
xxi 0Ô XP^ Oxvfzx^siv il y?.xrrxv rase y.x) ßov\'j
xCPxvlx? stt\' xury^y ßiß/.\'/i;/,s\'joiy.x) fj.yjT xv xùro! rt êvö\'j,uyjöéyric
ßS7X, ijt-yr\' x> s-jù\'j;/.ijôhroç srêfcv \'i-jß^-^rx-jrtc Iixxtùcuv .. ..

uüu suppctit facultas diceudi. Itaquc nullo loco comprobatur
explicatio, qua refcrtur adagiuui ad cos, quibus largitiouc
persuasuju est, ut taccaut. Quuui taiuou tot interprètes diserte
spectarc ad largitioncm dicaut, licet fortasse statucre coniicos
quosdani poctas provcrbium a solito usu iu suum festive dctor-
sisse, quo pecunia corruptos dcsignarent. Apte conféras Arist.
IMut. 379 TO 7T0ß hiß\'jyx: y.k!/.x7iv rwv p-^rópxv et IMut. Vit.
Dcmostli. 25, qui narrat sunnuum oratorem, donis corruptum
ab llarpalo, ut postridic ne populo persuadcrct eum cxpellcre,
excusasse anginam, pcrgitquc deiiulc : cï 5\' sy^i/sïc
CÙX -Jirl 7uvxyx\'\'\'i? s>P:x^:v, xX?\' Orr\' xpyvpxyx^n £iXy,0ùxt vùxrup
TOV li^ßxyuyov.

Zen. 2.84 Wsccroîç ij,xvts-j7xio. Append, prov. 3.97 ab eadem
bistoria repetit ac prov. ^pvi;\' ttx? ICùf/r/S^ sv \'V.psx^^\'

xiv ittÓ (Mivov (H xivirrofisvs\'j\'t lege xlviTT0,uévx) rb Wij-
ßxiuv Trxpxvô[jt.i)iJ,x f/V Th h ^x^xvij /zzvtsTov, X0\\\'J y.x) TTxpoi-
ßix WotuToli; ßXVTsÜ7xi;• **** -^rißy^Txv yxp si; r^v \'ispsixv
l\'xßxhivTii fU TOV .\'v A.v5.v>sï Xtßi^Tx ^hvTx. A\'\'on Lcutscli:
fllacunae signa posui." At nihil desideratur. \'U7ißii7xv yxp
h! Giißxrci vel o! Uoixrs/).

Zcn. 2.92 yX\'jx-js xyx:iv\' xxtx xvtI4>px7iv xvt) toü
Conscutiunt fcre li 314, ]\\Iant. prov. 1.42 ct llcsych. Disscn-
tiunt Ap. 5.50 et Suid. 4.91, qui où xxt\' svxvrlx7iv dictum
esse auctores sunt. Utramque oxplicationcm aflcrt C 82 stt)
TXV iùù\'j;.iO\'jvTxv Ot }Jy£7Xi xxt y>.\'jxù: xyxxv h ::txpU xxr\'
fù4>>}f4i7/nôv- Itcmque (J.C.L. 1.84 ir) rxv xxTsipxvijo/nJvuv

TW ßh ^xphiu-j âyy.îôvi \'y}:jasi trpo^xycpsuofyJvx rîjy Txpx toTç \')
hxvpx-j xvTiy.xT£7y.£vx7tv £v Tij TTöÄf/. Quisiiam fuerit
ille y}.uy.h: xyKxv in urbe Sardibus, exponere conatur Athen.
12.516 sv(TX o\'jv yxi x-jt^j {\'0[/.:px?.yi) xyJxx^T ç xx) xßvvausv/i

Txg y£v0[yjvx; xùr^ TrpOTspo\'j vßp£iq to^ç h Tij 7ró?.£i hoó^.oig rxç
TCC\'J ^£77rOTXV TTXpôévOL/S £^£hoX£V iV W tÓtTX TTpSÇ kxs\'tVCCV ÖßphÖij\'
£iç rojTCy OVV auvxOpohx^x [MT x\'jxyx-^ç 7vyyxT£x}.£i7£ Toïg
SîyAî/- rxç ^£77rsbx;, côtv ol Aiiho) ro -zixpov tv\\ç 7rpx\'^£K; {j-xo-
xopiX0ß£voi rh tÓttcu xxkoÜ7i yhxjvXiv xyxwx. Phito Phaedr.
257 D TAy/.iç xyx:ov, a A^x\'ïlp£t ?J?.ijÔ£ 7£, öri xto roï) ;jt,xy.poïi
xyxccvo? Toü xxTx ^£Ï?.:v sx^yjOyi. Liban. Ep. 46 êyù yxp
£X£hcq, co y.x) ro sU xyopxv sßßxhslv £^,£1 ri ttóvou\' o yxp toîç
xKKoiq £1? rép-piv £px£rxi, roür £ßsi y?,\'jxùç xyxccv. Eiusd. Ep.
641. His locis usurpatum est ad res graves et ingratas blande
nomine designandas. Falso igitur Apost. et Suid. perhibent
où XXT hx\'jrhviv dictum esse. lidcm citata verba ilia ex
Piatonis Phaono explicant c5 yXvxhq Verum ita dicta

ilia verba non efficiunt proverbialem locutionem, sed cam
quae dicitur synecdoche. lufmitior est atque noglegentior
explicatio Cod. C 82, et G.C.L. 1.86 è-x) rîcv £Ùûu,uoùurccv. Nam
cum synecdochice, tum provcrbialiter •y?.uy.hi xyxxv dici for-
tasse potuit ab iis, qui bono animo sunt, etiamsi nuaquam
apud scriptores hic adagii usus apparet.

Zen. 3.4 y^jpxTxu 5\' xk) 7roX?.x \'hihx7xói/.£vo; (Apost. 5.40,
G.C.L. 1.79 yi^px7y.u xti, Diog. 3.80 yijpx7x:o xUi corruptis

\') Plut. 1.G1 —afiio)y ayl^ij xul 2.\'ufniixij Xiivqh\' i.rl rüv focariitf
iJJoj\'KÏs )[t>iiiiift\'iity\' i} 2,\\tfintxij kiiviiu otfy<ii:rij 7;v /ruiiu ^.\'n/iioif, iy ij
T(i .ctiifutta i:(i:i(>üitxno • lii di Sitfiioiy itvöt] [ró.Yoi] iy ij ovyijtnay ui.
yvytiÏHt; ro»; (crJpilot orrf rei/rjnó/if yni, VOCCIII «ó.rot O.xpUe.ltiüIlis caus.a
in marginc adscript.im in tcxtuni male irrciisisse censeo. Gronovius coniccit
ró.Tot, fi- oTf, von Leutscii tó.roc, iy <\\i. Athen. r2..\')40 roi r<"y ffi r}/lir
2.\'itfttff>y Xitviia II r f y f] ik; ijy x.c.X. Coracs pro a r i r i; r»c coniccit
0 r i y t] 141. Legcniluin cssc mihi videtur o r * v 6) ,r

numeris). Cuncti explicant èrr) tùv hx (to addunt Zen., B)
■yîjpxç £r/,T£ipoTspx-j. (èU\'\'ie ouinino sensum proverbii non red-
dere et spontc intellegitur et luculente apparet ex Platon.
Lach. 188 B . . . ùç tov f.rsitx ßhv 7rpc,u>]âsTT£pov xvxyxîi stvxt

xi^iolvTX yxvùxvsiv, \'su^-Xêp hj XXJ yyj omyivov xvto yÀpxç
viôv sxov 7rps<Tthxt. Conf. Kiusd. liival. 133 C, de R.P. 53G
D, Plut. Selon 2, Sopb. Antig. 711 \\\\?X xvlpx xsH tiç 70$óg,
to yxvûxvstv IIj\'aa\' xi7xpbv oùlév.

Zcn. 3.7 Axilxhiix TTCi-Âyxrx. Zcn., B 335, D.V. 2.30
stt) tuv TTxpxhô^tiv, iidem ct Apost. 5.8 stt) tmv xxpiGoùvTccv
txç tixvxç, App. prov. 1.01 fVi ôxvyxttûv, G.C.L. 1.90 stt)
öxvi/,x7(ji,0-j {x^\'ucv addit von Loutscli), C 90 stt) txv axptßü?
tx Tf%Vjé<J-C4â;TJ5 z-oioùvtml , MaC. 3.14 fV) txv tsxvlkxg y.xtx\'
7y.!vx7ûivtxv. llefcrunt crgo alii ad mirabilia et incrcdibilia,
alii ad alfabre facta. Quamquam hacc aliquatenus cohaerent,
pleriquo tamen loci priorem explicationem nnigis probant.
Plat. Euthyphr. 11 B toD yt/zsTspcu Trpoyivou hty.sv shxi \\xi^xKo\\j
tx ùzû 70v Xsyéfj^ivx \' xx) si /xh xùtx syà shsyov xx) sTtûsfx\'av,
hx: «v (xs £7rs7XU7rTSç, ùç xpx xxi sfi:) xxtx Ty,v sxsivov
ysvstxv tx sv toTç hiyoïç spyx x7rohlpx7xst xx) oùx s\'ûsXsi /uévsiv,
ottou xv tt: x\'jtx ôij. Ibid. 15 B ôxv!zx7si o-jv txÛtx Xsyxv,
sxv 701 oi Xtyoi (pxivxvTx: /xi) yhovTs;^ xXhx ßxli^ovTs:, xx) sys
x}tix7si tcv AxiSxXcv ßxli"(cvrx; xùtcv; rroislvt xôto: xv 7rc?,j
TSXvixxTspoç Tcïi Axilx?.cu xx) xvxXù TTsptiivTx; itoixv, Arist. de
anim. 1.3.9, ciusd. polit. 1.2.4, Eurip. lice. 830 sq., Comic,
ap. Joh. Tzetz. 1.19 (1.537)

Dio Chrysost. Or. 37, p. 105 R 3 5\' xvlpixç txv Milxxcu
TTOiyjtxxTxv stvxsv xv xx) Xxùxv mxi xrrslpx. Plat. Mcnon.
97 D Socratcm facit Daedali opera pulchra dicentem : rxv
sxsivo\'j ttcm.uxtxv xsx\'j\'xsvcv (Ûv sx-ij7ùxl OÙ ffûAAî?? tivc: x^iév
S7TI Tifi^i;, X77rsp lpxTr£Ty,v xvûpxTTOv — où yxp TTxpxixmi —

Is^s\'jÀ\'jOv 7rù?./.0j x^iov\' TTxyj yjcp y.xhx tx spyx fVr/. Item
Alexis apud Athen. 7.301 A f\'y xTrsyXx-jzx^syco\'

Addit Athen, tx yxp y.zXx ttxvtx Axt\'hx?,cu }cx?.oj(jiv spyx.
Unde .apparet euin in versibus Alexidis legisse Axi^xKnoi
TT.v;. Minime tamen pulcln-a rêvera fuisse Daedali signa effici-
tur ex Platon. Men. 97 IJ a] xpx yvv •^y.Jy, :c \'\\7r~lx, \'0 nîxg
xvxiZtûyi, yé?mt xv o(p?.si Trpog ùy.xg, cc77rsp y.x) tov Axi\'hx?.iv
0X7iv OÏ XvhptXVTOTTClci, vjv £/ ycvößivog toixvt SpyX^OlTO , oix
y/V, Xsp^ uv Tovvsß £7X£ I y.XTxyè/.x7T0v xv iïvxi.

In Zen. 3.7 verbis hsi^yj tûv 7rx?.xucv ^y,f/,to\'jpyS}v tt^.xttÔv-
tuv tx ^ùx tu0/.x \'0 Axi^xhog y.x) tsvg à:pùx?.[z:vç xùtoïi;
xv{7r£TX7£v ktL , vocabuluui ^ùx corruptum est. Eadem vox
gonuinam lectionem obscuravit apud Schol. ad Plat. 3G7
IJekk. tüv ttx/.xi l-^yiovpyCcv ttKxttÔvtccv tx ^ùx 7yi(i[a,£y.vkótxg
£ZovTx Tûvç oCpûx^fiohg \'KT£. LFtroquo loco pro ^üx legeiulum est
Igóxvx. Lignea enim fecisse Uaodalum signa apparct ex Arist.
de anim. 1.3.9 \\pyi7) yccp tov axièxhov y-ivoufiévijv 7roiïj7xi tt^v
tv/Avvjv \'AvSpjS/tvjv, Luc. Philops. 19.48 s] Ss xxamü , x/.hx
■ !;û?>ov iVfrc/Vö, cùysv XÙTSV h:c>,v£v ov Ai^iJ.y,Tpiov Ipyov iivxi.,
x>.kx tüv Axihx?.cv t£x\'\'^m/.xtuv-

Zen. 3.11. AxToq àyxâxv\' TrÖÄfxg hofixy vjv x7rûxy,7xv &x7i:t\'
£0\' xai TTxpoiylx h^xh AxTog xyxûùv, ù: ov7i^ç •AX?.Ki7T->^g\'
Legendum est xcp\' Conf. Eustath. ad Diog. Perieg. 517
x^\' ou TTxpotfilxv cl 7rx>.xio) (px7) Axtc: xyxùùv- Ilarpocration
XTTO TXÙTy,g •. • £>Ay£Ti tic kx) rrxpoißlx AxTog xyxöxv- Auctor
Cod. B 321 ipso fortasse, attamen mendose scripsit £(p\' y.x)
7rxpoty.ix ktI-

Negligentius explicarunt B 321 fV) tùv ßsyxKx xyxöx
hxyy£>.>.oy,îv:cv, et Apost. 5.83 fV/ £v\'^xtiJ.ovoûvTuv. Aequo
^neghgenter simillimum adagium (r)x7iq xyxùûv interpretati
sunt B 498 tV/ txv £Ù^xiy,cvlxv £7rxyy£XX:;jt.h:cv, ceterique h)
TÜv sulxiij-ovx y.x) Äxy.7rp:v xTr:^£Ïl;xi tivx £7rxyy£?i\\CfjtJvuv,

quum vel caeco apparet euudem his locutionibus sensuut
suhesse atque prov. xyxOch Ûx?,x(r7x (Zen. 1.9), xyxöxv
(Zen. 1.10), xyxùx-j !JMpy.v,yAx (Zen. 1.11). Quod probat etiam
ipso Zon. 4.34 Calhstrati verba afforens, quibus Athenieu-
sibus pcrsuadero conatus est, ut ad terram ex adverso sitam
migraront, xéyccv on xx) XP\'\'^\'^.^ f^srxXXx sxi"\'•> x0ôc-

Quo loco iani Schott ad Suid. 5.23, sed frustra hucusque,
ut videtur, monuit pro legendum esse

Zcn. 3.8 S/à \'hxxTvKiou SfT (t s stri?.xi>7Ôîjvxi\' stt) tüv
hx VÓ70V >5 P-\'jTTi^v Xsz-TÜv xx) /V^v.vv ytvoßsvccv. Ilemsterhuis
ad Ariat. Plut. 1037 omendat Î?,}iv70îjvxi vel
vxu Ne sic quidem saua esse haec verba puto. luoptum
est hoc loco vocula Ish Ortum est ex obscurato S/ —. Legen-
dum igitur est prov. hx ^xxt\'jxIc\'j ^is Xx-j7Ô>jvxi. Arist.
1. 1. habet hx ^xxt-jXIod (jt,h cvv y\' xv h£}.xÙ7xi:>

Zen. 3.20 hxy,v (/CDsi-si xxv hoc ^xxy, xûvx\' sz\'i tkv yr)
ßixpcTc 7vxo$xv7cv:xévxv. Conscutiunt Diog. 4.17, G.C. 2.13,
nisi quod praebent ixtxpy, B 32«, Suid. 5.50, D.V. 2.30,
A p. O.U. Dissontit unus C 109 irr) tüv ßixpx tttxiÓvtxv xx)
x\'i-\'txv xsKxX£7Ùxi\' His tamon mondum subcsse conaeo, quod
eximas logendo xx) xvx^\'/uv xohcü\'^i7Öxi.

Zcn. 3.21 Ato; Kopivû::. Zen., B 344, llcayach. fV; tüv
tx xùtx ?.s\'}àvtuv xx) TrpxTTÔvTxv, Apost. 0.17, Snid. 5.04
ïrr) tüv tx xùtx xsyóvtxv, B 099, Vat. 3.13 iV; tüv tx
xùtx rroxxxxi: xvxx-jxxcjvtxv.

txùtx ■
il tp); tstpxxiç t\' x,\'X7r0kflV
XTTOpix tî?jôsl, tsxvoi-
ffiv xts [jt.x\\plxxxxç, A/si Kopivôcç.

Ttfx,oi-., j) £TI XsyxfM-j, Öri aXKov: 7r0rJi70\'J7tv, o\'i Sf «AAc/ izsjyct
cn Sf ttots xyzùoi f/V/v, ov^xfizv i^yJv (pxivovTxi, S7r£ih-/i~êp
TX ipyx TX Xiyous\'jx shxi t^: TTûXiriKÎjç ytTif/.XTx,usv, x/X xTiyjjx:
TO Xsyóf^svcy \'o Aio; Kôpivûoç yiyvsrxi. Conf. Arist. Ean. 438 sq.,
Eiusd. Eccl. 827 sqq., Plut. adv. Stoio. C. 27 A. ri oh xyxOóv

t7tvj\', A. oùVsv xak\' jJ (ppiT/,7i:. A. ri Sf jj (ppôvy,7iç-, A. oiSfv
y, xyxöicv A. ttcâvç ch ó Aio: Kópr/jo? fVÏ rov

?.óycy X\'jrùv x:p7Krxi. Liban. Epist. 565 de epistola verbosa, qua
ei Maximus quidam scripserat se beneficiis ab Acacio ornatum
esse 2ix yxp toü rsti!zy,;j!,xt, zx) irif^\'^ûy/y y.x) rii/.^: \'^litxpLxi ro
fi^jcoc £Ï;(ipyx7xro\' y.xi y^v ó Aisç Kópiuócg XTs^yx; rx ypx!Jt,!Jt,xrx.

Ad hos locos pertinent explicationes supra allatae. Uims
tamen superest loens subobscurus, quo Erasmus nullo iure
aliud notari boe proverbio censet. Philostr. IFermocr. p. 610
01. agit de iuveni, quem propinqui frustra excitabant ad
uxorcm ducendam, ojy. xv ttots î\'cpî; IcjXsvvxi Trpcixi iJt.xy.px
y.x) TTiyOspoj :cûoûvicoy Sf xùroy rm ^vyysyx-j h rcy

yxi^isy, y.x) Aio; Kópr/Joy \'^yovixhxy rov \'Avt\'i\'zxtpoy, où -rpirspov
sV^sv, y, ^sjjiipcy xùrcy.pxropx dovyxl cl ry,v xópy^y- Erasnui.s
Adag. 2.1. 50: „llic Tovis Corintbum usurpasse videtur pro
homine magnopere fclici." immo propinqui ideo Antipatrum
lovis Corintbum duxisse dicuntur, quod identidem eins nomen
in ore babcbant ct do co loquobantur, quo iuvcnom ad Anti-
patri fdiam matrimonio secum iuugcudam movoront.

Diversa explicatio, quae in locos allatos non cadit, prao-
bctur Apost. 12.30 iVï rùv ttx\'/.xi i^h sÙ7rpxyy,7xyrccv, v^npcy
5ï où y.x>.:cç xz-x?,Xxîixyr:oy-, Schol, ad Pind. Nom. 7.152,
Schol, ad Platon, p. 368 IJckk. êrr) rüy xyxv fxh Ù~fp7ff/,yjy:-
lisyxy, Kxxü; l\'è y.x) 7royy,px; x7rx?J.xrrôvr:cv- Itorum Schol, ad
p. 368 Bckk. jV/ t.vv fV\' où^svl rs\\si xrru\'/.ovyrxy. lias expli-
cationes non ad provorbium Aih: Kopiyöcs\' rcforondas osso
consco, sed ad prov. -jrxJs rhv Aih; Kcpiyöcy, quod tradunt
♦li 699, Vat. 3.13. Narrant enim logatis Corinthiis a .Aloga-
ronsibus male habitis et dicentibus non toleraturum id esse
lovis Corintbum hos clamasse ttxTs rov Aio: Képivûiv.

quae dicuntur rspi tZv x^vvxtxv , turn hoe turn ah\'a multa
eiusniodi adagia refert, v. c. vsy.pov fixrTi^sic, tu0?m y.xTOTrrpov
x^pl^ei , \'/jttstpcct\'^ "hiy-tvx ^i^cci;, trpo: xu0oijç xtts-èp\'hsi. Quae
omnia non x^óvxrx, sed ävjVjjtä esse luce clarius est.

Von Leutsch : „ùtrshi\'/.xt Dindorf Aristoph. fr. p. 137."
„•jttoH\'^xt Borgkius in lEoinoko Com. Or. TI. 2 p. 1188,
Mciuekius Com. Gr. tom. I. p. 336 od. min.: at unum cal-
ccum uni pcdi induimus." Logendum est fortassc sùxwfiov
pro xpiTTspov.

Alia sunt quaedam proverhia numeris concepta, quae corrupte
traduntur. Mant. prov. 3.38 0i>mv x (^M SiT. où x 5 f 7.

Lege xTTx SfT. Apost. 3.31" xrrxvTOtTOÎç xx/.oTc xv\'Spx^t TrpsTrit.
Legendum est kxXoTviv. Zen. 4.11 Zîhs xxt(7^i XP^vti": f\'-
tx; h0ôépxç. Valckcnaor Diatribe 185 5 \'Asvc. Fortasse ox
Cod. C 234 (zsvs yxp xxt^h xtl) apparot olint scriptum
fuisse 7.shç yxp xxrslls xts. Zen. 2.9 xttxvtx to\'; (to0oï7iv
(hrlv recte addit Schneidowin) svxokx. Apost. 2.17 Kpjjrrvc--
• ùtJLxv sic ßs^ov iXX7T0ç ^ccpo\'^oxsTrxi. Roctc

1.23 \'Apyupsxiç xôyxxtrt (/.xxo\'j xx) ttxvtx yixvjrsic. Metrum
rcstituitur lectione Suidae xpxrvt^siç. Zon. 4.82 s0\\jyov
xxxo\'y, svpsv x^siyov et Zcn. 4.82 xxxiû xôpxxo: xxxoy wà:/ (t0u
addit Diog. 5.39) sunt vorsuum anapaostorum fragmina.

xi!;). Von Lcutsch: „)} «/Ç ex Apostolio, Arsenio adieci:
verba xyri • •. /zxxxipxç, quae V B omittunt, Schotto supor-
vacanea videbantur: nunc prins provcrbium altcro illustratur:
vid. infra V. 90." Verum hoc non voluit Zcnobius. Quoties
enim adagium alternm altero illustrât, hoc affcrt talibus
verbis praemittcudis hßoix (Zcn. 2.48, 93), kc (2.79), s)py,Txi
5f xx) (2.79), xuTVi rrxpxTTK^vtiv ti xiyst tù (2.14), otJ^olx

a\'jT-/; y.x) t^ (1.38), cïcv (4.61), hsysrxi li y.x! (5.38), y.xl
(5.69). Itenique D. V. 3.3 -y,, Diog. 4.41, Apost. 13.6^
TX\'jTO OS sTTi Diog. 4.72 óyoix ry,.

Quoties autem non tantum Zenobius, sed alii quoque
paroemiograplü, praemittunt xvt) rcZ, non sequitur prover-
bium, sed explicatio vocabuli inusitatioris vel locutionis, ut
Zen. 1.82, 3.74, Diog. 2.2, 3.40, 68, 4.10, 26, 5.16, 22,
6.33, 8.52, Mac. 3.84, 6.96, G.C.M. 2.38, 3.50. Zenobius
pro verbis fjc Tvxyxg locutionem magis sibi notam £;r
fxxxxipxc substitui posse falso putavit. Recto igitur Scliottus
censet haec verba omittenda fuisse. Longo enim aliud hoe
proverbium est, quod Apost. 6.70 f j;.- y,y.cv\'A!Msvx: izx^xlcxc xlt;
traditur.

Zen. 3.60 iv zct^X\'/i COipst\' :rxilixg sJlo-:. 5 yxp ^spccv Ttvx
tv y.otv/.y, iTTcUi 0Ti7:c txc ° ^ipôynvcç svftÎÙsi tx

yévxTx, y.x) ouru: sß.-iTTx^sro. Scliottus adnotat: „Dictum
vidotur do iis, qui aliéna paacuntur liberalitato, quale illud:
oquus me portât, rex mo alit." Errare Schottum puto. Est
locus, undo lucom huic proverbio alferas. Athenaeus enim
11.479 A dicit: xx) syy.0tó/.y, Ié tic ttxiIix xxasTtxi. év
x:i/.xvxvTsç txç Z^\'P^^ léz^\'^TXi rx yivXTx tïcv vsvixyixórccv ci
vivix-^;j.évsi xx) ßxTTx\'^cv7iv xjTOvi. Ilinc verisimiliter licot
statuere verba èv xoró?.-^ ^épn valere ridor\'m frucris^. Conf.
llesych. s.v. f^îfVvcjv, Pollux 9.122, Eustath. nd Hom.
II. 494.

Zen. 3.65 Iv ttïöx t-/)v xepxysixv fxxvöxvsiv. Cuncti hoe
cadere in eos dicunt, qui discere quid incipientes maiora
statim suscipiant. Praoterea traditur Dicaearchi explicatio a
Zen., llesych. et D.V. 2.65 aixxixpzoç lè (p-^7iv hspiv ti
ly^AS-jy Ty,v Trxpuyixv, chvs) Ty,v (j>.s/.sTy,v sv toIc ôyoîciç
■^cisi7Vxi, xç y.uiospv/jy,: sri ry,: vy/Os, xxi y,viiz^: sm txv
\'h-rxv. D.V. sv TÙ \'ofJLiix- Utraque lectione multo jirapstat
id, quod praebet ITesychius sv toU zrxsioiC\'

Oommunem omnium oxplicationem probant Plato Lach.
187 B il yàp VVV TrpàTQv Trxilsùsiv, ctkottsTv %pvi ß>i

oùx £v TÜ Kxpi Cßlv h x\'rA\'jvoq xrAvvsv\'/trxi, xKa iv toTç uUai
T£ xx) sv roU txv ttxktî, Xx) xtsxvsig to ^syoßsvov xxtx

TÎ}v TTxpoißlxv ùyTv (j-jßßxlv^ êv TTÎÔcç j} xspxßs\'ix ylyvoßh^. Plato
Gorg. 514 E proverbium usurpât de iis, qui non antea privatim
exerciti statim publice artes profitentur. Liban, op. 1069 Sfr Sf
jMjj TX ßsyi^TX £ùûùg ^iiTsïv, fi\'^y SV ttIôx Tyjv xspx,ns/xv CpXirlv.
Theo progymn. xxi to ttxvtuv xypoixôtxtcv, ots oùTs oh Trpariïxóv
sttiv, syyu(/,vx7xßsvoi tvî tx; ^ixxvixxç xxi lviijt,viyopixxg \'uvtxi
iv TTiöx TÎJV xspx,us!xv ßxvöxvcvTs?. Agatli. Hbr. III e} xxi

Dicaearchi sontentiam von Leutsch refert ad locum Greg.
Theol. Ap. de fuga 1 p. 20 D ûs to ys Trxt^sôiiv uKXou;

STTtZSipsTVy Trplv xùtovg ixxvùç ttxl^svôîjvxl xx) sv \'âiÔM ti^-j xspx-
ßslxv, to Sw ?,syôfisvov t sv txïç txv xKKxv rl^y^ÂÎ"; sxfzsxstxv
T>iv svffsßslxv, ?Jxv sßo) CpxIvsTxi xvoviTXV\' IIoc loco cadit in
OOS, qui alios instituore aggrediuntur non satis ipsi antea
inatituti. Eodem sensu occurrit loco Theonis allato. Aliud
autem Dicaearchi explicatio donotaro videtur, potiusquo per-
tinore ad proverbium, quale est tplsi n; î^v sxxifto; sl^sivi
Tèxvyiv ot Ivomanorum: no sutor ultra crepidam.

Zen. 3.71 sv ctxÓtu opzf\'K^^^\'\' f"\' xßxptupx ((î.C. 2.56
x/zxpTÛpx:) ßOx^oüvTxv, uv TO spyov x0xvs£- Ultima omittunt
Diog. 4.51, (I.e., Ap. 7.46, praebont B 413, D.V. 2.69.

Adagium occurrit Luc. llernu)t. § 49, (pu) loco dicit illis,
qui philosophiao studio operam daut, ut ea duce bealo vivant,
nmltos anuos insumendos esse, ut onmium philosophoruin
öcntentias explorent, oninibusquo exploratia, quae aibi recta

videatur, hanc amplectantur; Trph Ts ourx Troiy^jxi h <ryjTu,
(px7h, cpxoly.\'SÔ\' x-j, oU x\'j Trps^TrrxlsvTs:, y.x) c,rt

XV TrpôûTOv rxç zs\'ipx; s?.ÙYi, tout shxi to ^-/iroûszsvov vttc-
?.x,ul2xvcvT£i; ^ix to .ctJj eilhxi rxhy/jk- Multuni lioc discrepat
ab explicatione paroemiographorum. Hi enim refcrunt ad
cos, qui non cernuntur laborantes coque opcram perdunt;
Luciani autom locus spectat ad eos, qui ipsi non ccrnuut
ea, quibus laedi possunt, coque dammum sibi contrabunt.
Hue pertinet locus Platonis dc R.P. 558 D, citatus ab
Erasmo: ^oùxsi ovv \'ivx fi-zj ^xorsivx; ^ix?,£\'y:cf^eôx, Trpxrov
ôpi7CciJt,EÙx tx; tê xvxyxxhv; sttiÓj/^Ix; xx) tx; /u,\'^;

Zen. .\'{.75 hlûsTxi y^oi tMv Kecvry.v (Hiog. 4.54 sv^\'jsts f^s,
Cî.C. 2.31) oniittit (^ol). Cuncti £~) twv {4,syx?.oi; èyyjipovvTccv
Trpxy/xxTiv (H.V. 2.72 è-ixsipoûvruv, Diog., Ap. 7.48 omittunt
7rpxyfzx7ii\'). Proverbium occurrit Plat. Cratyl. 411 A, ubi
Socratcs rogatus, ut vocabula cppévyi^i;, 7vvc7t;, hxxiosÙM-,^
taliaque interpretetur, respondct lyslpsi; prAv, co kxîps, cù
0xd?.cv y ho; ôvofjLxruv\' Qf/.xc r)£, ê7T(il)Î7rîp TÎfv XesvTÎjv h\'^s^-jxx ,
cjh x7rsô6i>jzT£Cv. Hoc loco probatur explicatio allata.
Socrato.s enim dicit magna osso, (piao rogatur ; aifamcn,
quando(piidcm somel snscoporit, pcrfccturum se esse. Non
cadit in oam locu.s Liban. Epist. 3154 do vcbomouti orationo,
qua SpoctatuH (piidam Pcrsaruni régi piM-suadoro conatus
erat, ut pacom cum Constantio facorct, fV/ toutoi; hîlu,

4>X7) , tijv xsivtîjv, U7T tXSlvOV /S^JmVTX fxh £}; TVjV }^?jxixv,
£t;stx^ovrx sf tcv /Jyov, oùx ô>j-yxyj; (xshxi Ty,v , xx)

itx Tov 70V Ipisij-svov ô avxo^xvrûv -^/iïv tov /zXTÛjX ^s^lyyjxiv.
(iuo loco nihil aliud est nisi mrtiim hicuHonlo pcrsiiiidcir.
Apte comparari possunt Luciani simia ot asinus, <|ui pcllcni
Iconiuam induunt, ut terrorcm excitent Ijuc. Philops. 5.34
toco\'jto-J ^pîvîy (M ùrro tîj >.icvT-^ ys/.o;ôv rivx Triôi^asv

77£pi7TiKhxj. Eiusd. fugit. 33.384 àh/\' xxo)>cùÙ£t ~xpx Tob;
TTITTXTX; xrro\'^-jTx/u.svo; TrpÎTspôv y s t^v P.cCvtîïv, cc; yv:c7Û^;
ovo; ùv. Conf. eiusd. Psoudol. 3.104, et Piscat. 32.000.

|l -
I\' \'

TrparTTûtovi^svxv x^pi^s^ùx!. Explicatio mutila. Ratione habita
eorum, quae Zcnobius narrat, ex Ilesychio corrigatur fV/
TÜV XXTX xvxyx^v Tl [iroiO\'jvTuv xx)) \':Tpo77rüiOvßsv:cv X^^P\'"
^s^Qxi.

Zcn. 3.97 sv vvxt) ßoi/X-^. Alii hoc adagium spcctaro ad
Silentium noctis, ad tutum alii dicunt. Longe potior prior
sententia est, multisque locis probatur. Tlerod. 7.12 Arta-
banus dissuascrat arma Graecis illatura, /xstx Si sv^ppivv, ts
sylvsto xx) Esp^y/j yi \'Aprxßxvcj yvxß^i\' vvxt) Sj ßovK^v

\'Eà?Mx. Epich. ap. Coruut. de N.D. 14 p. 101 Qal. xïts
Tl ^iitsï t/O0sv TIC, v\'jxTOC svOuf^yiTsov, atquo :rxvrx tx (tttcli\'^xTx
yjxTOç fix>.?.ov sl-svplrxsTxi. Sentent, mouost. 05 sv vvxti ßö\'j>.\\j
toTç <jo0o7si y\'tyvsrxi. Philostr. V.A. 3.20 p. 117 xv yxp svsxsv
>ixst, vvxTCcp ^txXsyôfxsûx, s\'zsßyi ßsKTiuv à xxipoç Trpoç ßoiiX-^v.
Conf. Eurip. Iloracl. 993 sq., Eiusd. llippol. .375 aqip,
Plut. Them. 20, Arist. Ran. 931, Eiusd. Equ. 1290, et
Tjysistr. 20 sq.

Zon. 3.98 t^\'jyov kxxÓv, sùpov xfistvov\' ît) txv ßsrxßcX^v
SV sxuTOJi xps\'tTTOvx olxvt^OfASvxv. Diog. 4.74 omittit iV îvtûTcrç,
addit i; kx) sz) txv zxps?.ôôvTxv. Legendum eatfi^ xps\'tTTOvx.
Minus accurata est Diog. altera explicatio. Alteram conlirniat
Doniosth. do Cor. § 259, Aoschincm admonens ogostatis,
qua iuvenis coactus erat iuitiaudia aasisitore et praeiro vorl)a
i^vyov xxxo\'vi sùpov xfisivov- Unde aimul apparet pcrpcram
Apostolium 10.49 hoc compararc cum adagio i^v Xxpußhiv

Zcn. 4.4 sxOpxv xdxpa ^xpx xoùx ovy/Ciiix. C. 229 ctxv
x\\ zxp" sx^pxv hcpsx) ß?Jßy,v ohcvri. Pro otxv Icgenduu)
e.st cTt\' Ue compendio ayllabao xv, litterao / simillimo conf.
Bast Comm. palacogr. tab. 4.3.

Zen. 4.21 -^xióixtspog \'tov upx^ixx-^g \'alüvihg. Cod. B falso
de Praxilla narrat, quae Adonidi accidisse ceteris auctoribus
Praxilla finxit. Rogatura enim illum ab inferis, quae pul-
cherrima reliquisset, respondisse: solem, lunam, ficos poma-
que, stultumque videri, quod soli ficos adiecisset. C 248
abyM; yxp Tig ItTcog o r^ y.x) tï? (TfP.jjy-jj rovg aiKvovg xx)
tx \'AOiTTx auvxpiöpiüv. Vocabulum hug iudice van Herwerden
est dittographia litterarum praecedentium.

Zen. 4.23 >} Tp)g i; ^ps^g xvßsi. Zen. ita explicat voca-
bulum xüßsg\' eTTi %s ófiuwfitx\' y.vßov yxp h.£yov lllug xùtov
TOV piTTTOvysvov, QTS ïVt} kx) yvj. Tovg 5f Kjßovg TObg

Tomrovg cl "luusg y.xXoÜTiv chxg. Ex Iiis Zcnobii verbis cffi-
citur aliud etiam significasse vocabulum xüßog, quamquam
ille solum proprium sensum memorat. Quae fuerit lonum
olvA, docct Pollux 9.95 hr) Si xx) oIva -xxpx "\\u7t yovxg.
liane oh-^v nnionem significaro vocabulum xößcg auctor est
Zenobius. Unde apparet postcriora eins verba referri non
posse ad priera. Excidissc igitur nonnulla conseo et ca
quidem, ad quae postcriora rcferantur. (Jualia hacc fuerint,
eflici potest e Pollue. 9.95, qui triplicem sensum voci xüßog
tribuit: Utsov on xvßcg x-jtó ts to ßx},}J[JLsvcv xxKsItxi xx) >5
sv xvTu xsiXoTvig, TO vyjßsTov ^ ô TVTrog, >} ypxyy^ï, to lijXoïiv tov
xptùyov txv ß\'/.vlösvtxv \' xxl (ix?j7tx y s ^ ys (xovxg i] sv XÙTOÎg
ûvs{/.x sïx^ y.vßog xxÂsTvûxi, xxùx-zsp xxl ô ■zxpoipi.ixlvjg xiyog [xyjvùsiv
sotxs\' yj Tp)g s!; Tpsîg xüßoi. Ad\'sensum, quem ultimo loco
L^ollux posuit, pertinent ultima Zcnobii verba. Exciderunt igitur
ca, quibus dixerat vocem y.jßog nnionem quoque significaro.
Utrum sensum Zenobius voci y.<jßog proprium tribuerit lesserae
proiectae an niimeri ci inscripti, eflici potest ex verbis quae
adiecit ots tr/.-jip-^g s7t) xx) yâ- Haec referri tantu\'m possunt ad
numerum. Verisimillimum tamen est sensum etiam tesserae
usitfitissimuni olim ii Zonobio additum fuisse. App. 4.9i)
Tp)g s^\' vixyirÂpiog ß0?,og\' srr) toü sùjtÔxhi\' xtto tüv xvßsviv-
Txv\' \'o yxp ßi/.og ô ■r?.)îpijg s^ Jjv\' to 7.xxxi SI Tpslg sßxkXsvTo

KÜßci. Yon Leutsch: „verba viKy^rvipio? ßoÄog ad explicationem
rctraxi. Schottus et Gaisfordus habent in lemmate." Iure
retraxit. Sed deinde secus pergit: „post hacc verba excide-
runt xx) TTxpoißlx\' rpiç fÇ jj rpsTg xüßot\' ihsysro Si: ita enim
ïïesychiusj qui pergit stt) toxi sùnixcu, xtto tûv xvßsvTÖc\'j."
At pcrperam Ilesychius haue explicationem adiecit proverbio
Tp)ç ê^ i} Tpsïç x6ßoi, ncquo von Leutsch Appendicem ex
Ilcsychio supplendum esse rccte censet. Nam ipse Ilesychius
proverbium jj Tp)ç s^ yj Tpsîg xößoi explicat stt) tûv ij strnuy
%x-jÓvtccv ij xttotvyx\'^vóvtmv, ubi ad fV/Tuy^jcvavTMy spcctat
Tp)g s!;, ad xTrcTuyz^vóvTuv autem Tpsïg x-jßoi. llaec non
multum differunt ab iis, quae Zenob. 4.23 explicandi causa
affert stt) tüv xttoxrj^uvsvóvtuv (B 473, Diog. 5.4, Ap. 8.72,
D.Y. 2.85 detcrius stt) tüv xi\'^\'jvsuóvtcov) , itemquo Eustath.
ad llom. Od. x. 107 iz) tüv ß\'^i^lv lix ßkou xivovvsuovtuv ,
xTTo TÓi! ßsyhTOu xx) sKxxi\'TTOu xpiüßod, quae probat Zeuobius
his verbis to ßsv yxp Tp)g st; t^v ttxvtsmj vixyjv to Si

tpsïç xüßo/ Tvji/ i^ttxv. Itaquo verba srr) toü sù<ttôxo\'j i^on
referunt sensum proverbii i} Tp)g s^ yj Tpslq xvßoi, scd locu-
tionis Tp)ç si; et recto App. 4.1)9 omisit verba (puie adicionda
esse iudicat von Leutsch. Illud Tp)g occurrit Aesch. Ag.
32 sq. tx SsiTTroTÜv yxp sv ttsvÔvtx üijTOßxi

Zen. 4.32 Gp^xsg cpxix oùx hloTxvTxi \' ^Jysi yxp Msvxv^pog
(Meineko ^ixlxv^po;), ct; sv täütji t>5 y^ è z psvßvT xtoç
xxovTt7Ùs)s lix tov (TTyjdovg xttùKsto. I\'ro \'o TTpsvßvTXToq Icgoudum
est TtpsffßsvT^g Tig- 1\'crgit Zeuobius xx) svrtvDsv\'\'Uaru
xx) Aio^süriv xiviyßx ysyovs\' (-^pxxsg xts. Hoc loco et
Suid. 7.83 pro xhiy^x requiritur xivog- Cuius vocabuli
usus nuilto latiuB patet, quam Diog., Annnoniua ct Aposto-
lius ctiam voluerunt: >,óyog xxtx xvxzKxtiv (jlvÙix^v xtto x>^iym
i^ÛMv Üj (pvTÙv slpyiiAsvog, cig Cp>)tr< Aoùxiog \'Vxppxlog, quibus Apost.
addit >5 ttxpoißix sl-iit^m/zsvij ßstx ^r^ytjirscog xttxpt\'i\'^ovtx to

Confcrantur quos locos Valckenacr animadv. ad Ammon.
p. 14 sqq. citavit ex Stobaei floi-il.: Moscliion pag. 473, Eurip.
Melan. fr. 511 Dind. , Eiusd. Danaë fr. 323 D, et Dictys
fr. 344 D

Ratione habita scriei litterarum hoe loco agendum est de
prov. XXV x*k Ixxoi xvlpx ~ovy,piv, quod tradunt Diog. 5.87 et
Apost. 9.35. Von Loutsoh adnotat : „Caprarum morsus,
quum ipsac nunquam sine febre et maxime epilepsiae obnoxiae
sint, noxii ot exitialcs putantur .... Ilinc ... nostrum pro-
vorbium." Vorum hacc nihil hue portinorc arbitrer, lougcquc
aliam viam oxplicandi incundam esse. Pcrmulta sunt talia
provcrbia, vclut xxv fV) (loge x-o) tcO vsxpov xsplxivnv,
XXV eig fxxzxlpxv {-xg) xv(St7TS-j$iv, xxv rólg Xsi-^xvoig hsrrtv
xx) xx) (BxiruXcv XV xxT£7rtsg, XXV fjtópfjiy/Xi

XO^, xx) "hpvg ,uxivxg t/ivsTo. Hoe ipsum bis proverbiis
proprium est, quod ahquam spcciom habcnt ropugnantiae.
\' Adagium xxv xiï; Ixxzi xv^px z-ovy^pav hoc igitur valet : quani-
quam capra mitis est indolis, virum tamon improbuin illa
etiam mordoret. Eiusdom generis est, quod Palladas Anthol.
Pal. 9.379 usurpât provcrbium:

xKKx\' ^xxoi XXV vg xyxöovg xx) x7rpxy(/.:vxg xv\'^pxc,
TCV xxxcv SfS/ro^ Sïj^\'fTj:/ ovlt Ipxxxv.
Provcrbium fuisse puto xxv i/X/g Ixxct xvlpx zcvijpov, nam suis
morsus non ita insolitus.

Zcn. 4.49 Kspxupxlx (jt,x7Tt!i\' llcsych. s.v. Kopxipxix fj,x7Ti!;\'
hxfT ixsivyi ^.xP.fr.vTiT;^ shxi xx) (lege xxtx) Txntvsi^\'vxv
lzx7Ti!;. Flagellum Corcyracum accrrinia vorbcra attulisso liquet

ex verbis, quae Lycurgus (Plut. Yit. X orat.) oxclamavit,
quum Athenienses ei vehomentius invelieuti obstreporent, w
KspyMpxix ùç irohKüv Ta.Xx\'jT:c\'j sJ x!;!x. Pretiosa quoquo

erant. Zenobius aliique memorant duplicia, Strabo 7.507
triplex, quod erat xyxó-^yx Kopxvpxlxv. Schol, ad Arist. Av.
1463 dicit in usum ea venisse propter continuas turbas; deinde
locum laudat Aristotelis : èK£:pxvThx: izcrÂTxvTo y.xi tm ysyión
TTipiTTXg \' ÏÖSV >5 K£py.vpxïx \'i7r£\':TC?,X7£ fiX7rt^ xx) SIS TTXpSiylxV
Ilacc non cohaerent. Ante côs-j exciderunt talia,
quibus Aristoteles exposuorat causas, ob quas flagellum Corcy-
racum in usum venisset. Aristoteles tamen non a turbis illis
originem videtur repetisse, sed a luxuria supcrbiaque. Quod
apparet ex Zen. 4.49 et ex llesychio: ù-s£py,:px\'jou: Si sv~px-
•yoïi-jTX? r:vg KspKvpxioLig i^y^vh \'ApivTOTéx-^g lz-oisÏ7Ûxi i?] yhs7Öxt.

Ex quibus locus Aristotelis a Schol, in comici Avibus lau-
datus supplcndus est.

Zen. 4.50 Kspkxtti^siv. Zen., B 537, Suid. J).Y. 2.100
repetunt ab adulantibus animalibus; iidem atquo Diog. 5.51,
Ap. 9.64, O.C.L. 2.47 a voce Ki\'p^covl/, quod praeslare iure
dicunt. Explicat Diog. I:xisùs70xi\' srrî txv Trxvsupyxv, Cod.
K loXicùs7Ûxi xx) xrrxTxv (O.C.L. corrupte huXsvs7Ôxî), Ap.
xirxrxv xxl lûUsùs7Ùxi. Unus D.Y. 2.100 dissentit h) tùv
xcXxxsvévTxv cxplicans. Idem vero (1.3) prov. àyopx Kspxx-xxv
coteris consentientibus usurpari dicit fV) txv Trovvipxv xx) xx-
xaîûxv. llecte hoc explicatum esse probat Aesch. 2.40 o,Tt
(ûv olv y,v TTiö\' 0 Kspxxip i? to xxXoùysvov irxiTrxXy.yx ij to.
7:xxl[lßi).0v >5 tx toixütx pviljlxtx oùx îjSîl ■xpôxspov\' vûv h\'
iîiJ\'JjT^y TOÙTOv Xxßccv Tijg xTTXffyjg xxxcy,ûs!xg ßs(jt,xü-/ixx\' Luc.
Alex. § 4 xxl cpyxvx txItx ysvvxJx vTroß£i3Äy„usvx s^xv
xùtIxx yxXx TXV tir) xxxU hxßc\'Äixv xxpôrxrog xTTsrtXhù)^,
ÙTTSp Tohg Kspx\'j:Tx; xts. Synesius Epist. 101 ad Pylaenu)-
nem: srspxg 51 oùx hri ttXcutsTv sv rxïg xxû\' vyxs xyépxig /-/vj
ttxvrx fiiyv\'jvtx xx) ûsîx xx) xvûpxmvx Vixxtx, xxl Kspxxitx xvt
sXsvùspo\'j yivôiisvov. Synes. de provid. Kspxxzsiov zxi;rx?,t}fix.

Quippe doum gcnitor fraudcm et peri aria quondam
Cercopum exosus gentisque admissa dolosae
in déformé viros animal mutavit.

Superest ut ambiguum vocabuli sensum expediamus, quo
usurpât Plut, do ad. et am. discr. 18, ubi Agis quidam
Alexandre obiciens, quod scurrae dona dedisset, assentatioue
dicit: x^ósaOxt v.x) xyxi/xzrdv opxv v(/.xg rcb;\' ix Aioc

•ysyovoTxç x-zx,\'jtxi; è{/,cicij? yJxxhv xyOpdiTrcig xx) xxTxycXx^TCt?
XxlpovTXç\' XXI yxp \'Upxx>.-^g Kipxcc\\pl ricri, xx) Zsi^.-^vcïc è Aió>u7og
êTipTTSTc. Hoc loco probari posse vidotur recto D.V. 2.100
y.spxuTrl^siv rcferro ad adulatorcs. Si autom Silonos spectaro
statuimus ad adulatorcs, Corcopes significantur verbis xxrx-
ysXxTTOti; {xvôpcÔTToiç). Quod iurc fieri intelligitur ex iis, quae
Zon. 5.10, Nonn. o-wxycoy>i xtI. 39 p. 140 Mont, de Hercule
tradunt: Cercopcs, fratrcs duo nequam, monitos a niatre, ne
propter maleficia in aliqucm liirsutum podiccm babentom
inciderent, poonasque dareut, Herculem invcnisse dormicn-
tem, armaque eins aspiciontcs in manifesto scolcro doprc-
honsoa ct ab eo pedibua baculo susponsos, bumeroque impositos
podiccm eins birsutum spoctasse et liac do ro loquontos risum
Horculi moviaso. Itaque explicatio, quam praebet D.V. 2.100,
originem debore vidotur iis, qui falso conserent rcpetcndum
case proverbium ab animalibus adulautibua.

Nequitia Cercopum praecipuo iu furtis versabatur. Liban,
Ep. 1321 Ó Sf K£pxx\\p txsïvo; \'o TOV *l\\pTS[/.lOV (JXV}.£V7Xi:
xvûig cpùpsi T^v TtÔKiv XTI. Atlienis erat xyopx Kspxcczxv,
hùx rx x>.07rii/,xïx tVwAcDvrc. Eustatb. ad Hom.-Od. (2.
7, X. 552, Cïalenus ad Hipp. Epid., Hesycb. a.v., Diog.
Lacrt. 9.114.

li 537 xTTo rùv Trporxivóvrccv (logo ■:rpo7(rxiv3vr:cv) tjj xtpxco
Kcccc\'j. Pergit de Cercopibus dicena Xiûcoôîjvxi xùrolç, xx)
\'WpxxXeT Sf tvoxX\'-îrxvtxç, ors sv \'Oijl^x/.-^ (lego
\'h} xùXx7Ùîjvxi xx} f<V 7riû->ixc\'ji; xùrovg fisrx(2x/.?.siv (loge
>urx(ox>.elv).

Zen. 4.52 kittfshg vyiarsvsi- Diog. 5.53 izl tüv ^xi^xpycov,
\'jTTOxpivsßsvxv ys v^a-Tsüsiv. Zen., B 539, D.V. 3.1, Apost. 9.76,
Gr.C.M. 3.95 stti t:cv {ttxvv) ?,xißxpyuv. lidoin itemquo C 292,
Suid. 8.57, Pint. 1.8 fV/ tSüv hxxiozpxyovvTuv {èixxiOTrpxyix
ßmvtuv) ßsv, cyJfy SI ttk^v sk tïjq "^txxmùv^ç xtro^spsßsvuv
(Plut, szi^sp-)-

llaec saltcm explicatio probatur Liban. Ep. 335, qua
Clematium quondam laudem, plausum, aduiirationem nactum
esse scribit. Eius nomine solo nulli non iu memoriam rovo-
cantur ó ôsloç xpz^v, xx) f) ttsvIx, xxl ttAoDtc^ b 7rxpo(pôsli;,
xx) Tro^sig sv TrpXTTCVlTXl xxl TTXVTX V/1 TX <TX. ^XOTTSI (jlsvtol ,
ßvi xsffTpsvq v/jTTsv-ifç, xxl tr£ zpoi; xi[J.ov \'o xpÓTOg zxpxTrsß\'pifl
xx) ttxtMp ysvóysvog xhcvptsvog v~b twv ttxI^uv ojalxv ß\'/ihlv
sz^\'i\' xx^îjç hiiyyidsccg.

Ceterum mugilem omnium piscium voracissimum esse
testatur Arist. 11.A. 8.4.2 Xxl^xpyo; Is (/.xhtTTX tIv Iz^vccv
s<jt)v o xs7Tpsv; xx) XTrKy,ttog\' hb yi xoiXix zsptTslvsTxt. Apud
Zcnobium ûg sx tcvtcu tov? xsx\'^votxg xx) trlvovtxg xtCTpsJg
s?,sycv, cóg Xxißxpyovg, corrigendum esse z s ivävT xg iam
Alberti ad llesycliium numuit. Ilesychius his Zcnobii verbis
addit Atlicnicnses hoc nomine designates fuisse.

Zen. 4.58 Kopoißov ^^lûiÛTspsg. \'I\'/w? Sf ovtmç (nam sic
logenduiu est pro tovtov hoc loco et B 549, vel ovtccc
tovtov) xvxltxôijrcv CpX7i ysyovsvxi, ccg xx) tx xv^xtx t>jg
Ôxhx77)jg xpiùixsTv.

Zen 4.63 Kpiog rpo^st\' xzkiisv. Uecte hoc explicant srr)
TÜV xx»pl<tTccv Zeuobius his subicit Tcîg sv ttpo7hxTsûsÏ7i.
Legendum est toïç sù^svûg lixtsùsï7t-

Diog. 5.62 xpiig TX Tp3:p£7x. Sic enim von Leutsch scripait
pro iis, quae codex MS praebet xpiov TpiCPsîx. „Kptcv superest
fortaaao o proverbio, (pu)d excidit xpiov hxxovix, de quo
V. llesycli., Phot., Suidas, ri adieci e Zenobio, Macario."
Sine causa hacc verba tentata csso liquet c loco Liban, do

vita sua 1.14 B: à\'jùpiziov èz Ku^lxou fiixpóv rs kx) à^xpicTCv,
xpiov ts TpcCpsJx y.XTx T>)v TTxpsif^i\'xv xTTorhov. Conf. Lib.
Ep. 716.

Zen. 4.66 y.x0irepoc yJx^\'-l?\' Ambigitur, quid hoc loco valeat
y.:c0ó;. Apost. 10.33, Gr.C.L. 2.49 ■zxpé70v x^ixvov to Kxo\'j.
Photius cx Eubuli Dionysio citat x^uvoTspo: Retu-

Icrunt igitur, ut videtur, nou ad avem, sed ad piscem, dc
quo vid. Arist. ILA. 8.13 (15). Sic apte coinparari potest
cum proverbio x^ixvoTspo; Iz^vxv, quod usurpât Luc. Gall. 1,
adv. ind. 16. Aliter sentit Erasmus: „zx^órspo? Kl^Xy^ç, i. e.
surdior turdo. Zenodotus ex Eubuli Dionysio citat. Adscribit
surditatem huic avi pcculiarcm, cum sit loquacissima vol
proverbio teste. Unde concinnc dicetur in cos, qui perpetuo
blatcrantes ipsi non auscultant, quod vicissim ab aliis dicatur,
quod vicium in multis licet deprehcndcre." Quibus conferri
potest x^xvérspûç Ttkp\'hiy.o;. \'ACPxvôrspoç rxv to0i7Txv (Luc.
lov. trag. § 14) van Herwerden absurde corruptum esse ex
x^xvÓTspog Tx-j Ix^J\'JXv ostendit in libre, qui inscribitur : Plu-
tarchca ct Lucianca.

Zcn. 4.68 xx^otsps; toïi Tcpxvxtou /.//.tfvcç\' Xtß\'^^v fVr/ trepl
\'Vopxy^v tîjg &pxzyi; \' 7T£vx<; Sf (%£i xx) [/.xxpx; tx; xtto toû
7r£}.x\'yov; xxTxp7si:, ù; [zi^ xxs\'js7ûxi to7; h xùrû tov ri??
ôxXxTT>i; ^^ ceteri talia praebent. Plut. 1.91

rcpctcrc, quod non audiretur in Toronacorum portu maris
strcpitus. Hoc absurdum est. Quod monuisse satis est. (iuid
in talibus valeat vocabulum y.x0o;, apparet cx his locutionibus:
xx0h xv(j.x (Hom. II. 14.16), xx0ov xx) xßpofjLcv (Ap. Ivhod.
4.153), £v xxKv7tx >.ifJ!,éyi xx) xx0x (Plut. phil. c. c. pr. 3),
xx0ov ßiXoq (Hom. II. /.. 390), llcsych. s.v. xx4>!v7xi....

y.vßXTi xxCpx, rx iJ/zj vixovvri, xK}\' xp^oy-hx ßsysöovvöxi. Conf.
Pollux 1.109. Kx:ph Ußi\'jx pro KoKo^px\'/ixv hißhx fclicitor
Thucydidi 5.2.2 reddidit Pluygcrs.

Zen. 4.71 KuXixy,yo) o-rxrîjpsç\' ^isßißsy,yrc ovrci sv y.sxx-
pxyijA\'Jou Diog. 5.G6 Ixi rx-j fj y.sxxpxyßhxv irrxrtjpxv\'
hxßii^rcii yxp ovrci \' [sßolx ri? \' /.vy.oç Trspl Cppsxp ^sffjf/.]
Von Loutsch adnotat : „o-jr:!] seqq. e b adieci." Adicere
non dcbebat, quia hue non pertinent. Hoc enim proverbium
explicatur Zen. 4.100 sr) rxv x7xoXoui/.£vx\'j irspi ri ijt.xry,y,
Diog. 6.21, 13 615, Ap. 10.86, Suid. 9.62 id t;cv ^oycvvrxv

irr) 77XV ßxrviy ■::zycvyrxy. Diog. 6.21 huic eundem sensum
subesse dicit atque adagio vLÙxy rrxp" syrspoi;, quod Diog. 5.67%
B 563, Ap. 10.25 explicant st:) rxv ßij hyxß/yaiy xttoXx-jsiv

TXV TTxpxKsißsvxv). Itaquo idem est utriusque proverbii usus.
Ilinc liquet in Cod. b verba i^olx rïj\' Ajy.o? Trspi (ppsxp %opsùst
adscripta olim proverbio xvxv z-xp\' hrspoi; loco suo mota esse.
Dictum esse proverbium videtur de cane, qui intestina, quam-
quam propo abest, frustra petit, sicut xûxo^ rrsp) (J)pixp xcpsûxv
sitim explore nou potest, quamquam aqua abundat puteus.

Aliéna do intostinis addit Mac. 5.39 x^p^rrx yxp rxZrx
xx) }07ßpxrx xx) lurxxrxTTorx roï; x-jrl, itemquo Suid. 9.17
!? in-1 rxv xxp\'^7rxv (T0ó^px xx) xvx(ps?,xv\' Imßpxrx yxp rx
xuv) xx) ^\'jyxxrxTsrx. Quibus nibil mngis falsuni esse potest.
Spectaro baec verba nou ad intestina vidontur, sed ad
alia canibus inutilia. Conf. Diog. Lnort. 6.45 xvxd rsùrXtx
oùx hülst et Apost. 10.30\\ Von Leutscb male tentavit
G.C. 2.95 Xùxo; ßxryiV x^\'^xv\' >5 Xvxoc Trsp) (Jipixp
Nullo iure expunxit ßxr^v. Lucian. Oall. § 11 shi^stv oùv
fixrytv Xvxo; z^vxv rrxpx ßixpiv. Practeroa porperam logit
xx) >5 ?,-JXO£ xrs. Bono consult xx! rcquiri. Non autem oxci-
dit xxi, sed latet in suporvacuo Legi igitur oportet xx)
Aùxo; TTsp) 0psxp xopsùst.

Zen. 4.78 y.}.xUi ô viz-^vxc, h Sf i/w^ósig x7ró?M?.sv. Erasmus
tacite invertit ordinem nKxiei b ytx-zjósig, 5 51 yix-ÂTxg XTró?MX£v.
Kecte, ut apparet ex loco infra citando. Hanc formam
interprétés quoque novisse probant ea, quae addunt de
Philippi victoria apud Chaeroneam, deque morte eins post
duos annos. Quod memorant oraculum Sibyllae, id traditur
Plut. Vit. Dem. 19 ex Sibyllinis:

Pro à7rxv£uÔ£ legendum esse conicio irrxvuöi\' Id recte
fieri probatur alio oraculo, quod ex Duride citât Plut. 1. 1.

Zcn. 4.82 xxxotj KÔpxxoç xxkov kÔv addit Diog. 5.39)
£/T/ TUV TTCvvipûv TTOv\'/ipx TTOioùvTuv- Duac cxplicatioucs coiitra
nientem scriptoris in unam contractac sunt. Fortasse ad fV(
TÜV TTovupûv a scriba adscripta aunt ex alius explicationo
illa TTovijpx TToioûvTuv. Itaque separanda sunt. Apost. 9.20
(Tvv£Tog xvifp xf^tjpifo\'öj;/ Trpxyyxviv tKxvôg. Legendum est
\'TTpxyixxuiv \'ly.xvàÇ\'

Zen. 4.91 a-âyviov xxkcv. Interprètes hoc repetunt a dua-
bus cacdibus, quarum unam in nuiliercs ex Attica raptaa
carumque liberos, qui negotia faccsscbant patribus, a Lcmniis,
alteram in maritos corumque c Thracia pctitas pelliccs ab
uxoribus propter gravem odorem neglcctis perpctratam csso

narrant. Hanc solam memorant B 588, C 311, G.C.M.
4.13, Apoll. 1.9.17. Conf. Diog. 6.2, Mac. 5.60.

Utriusquo caedis mentionem facit et Herodotus, sed inverse
ordine, quod ad tempus attinet : àtro toûtcj Sf töv ïpyou
y.x) toï) trpotspo\'j toùtccv, tc £pyx7X>T0 XI yjvxÏKSc Tohg XfiX
QÓxyTI h\'^pxg 7(p£T£pOV£ XTTOKTftVXtTXl, y£VÛ,UI<7TXI XVX tvfv \'VjJ.x\'Sx
TX T^hhtx ipyx ITX\'jTX a\'^IZVIX KK?,££(JÙXI.

Ad proverb. A^sfivlx X£ipi, quod repetitur ab eadem caede,
do raptu mulierum ïhraciarum scribunt Cod. Ars. Paris, et
ed. Apost. Pant, ^têpxiyov oZv £iç tjjv &pxx\'^y Six7r£/^c7rcyT£s
XXI <7VI[jC,£IOV,U,£VOt {TEpiSTOUTSC Kx) (Ti^ftCOfASVOt TX. Scliol.
Venet.) txç svtxZOx. Legendum est xx) 7ivó(x,£voi txç
è\'jTxuQx.

Zen. 4.93 kiiiov tts^isv. Bekker Anecd. 278.4 cvo(/.x tozo\'j\'
«cpoplxq y£i/0f4,svijç •X£Vov XXTX xP\'-i\'^l^h civéÙ£!7xy rif eipitriüy^,
ov XXTX(P£ÛyOVTX TXjq TTKxTXVOIÇ xtto TcD (TVfJ!,(o£(2iJxÓT0S

AiMÜ m^icv £xx?.£7xv. Explicatio mutila, ut videtur. Sub
ov xxtxip£ûyovtx latere videtur o xxtx<pvt£Û7xvt£q.

Zen. 4.94 Mexico. Suid., C 313 Xiftoq Uv)Kixloq. In
oxplicationibus Apost. 10.70 ct Suidao nmlta sunt confusa.
Narrant expugnationem Meli insulae, at perverso addunt MijAo,-
TTohiq <r)£<i<tx}Jxq. Suidas dicit Niciam ab Atlieniensibua
missum esse xxt xttottxvtuv, Apost. xxtx ttxvtuv, »piod quo
pacto O xxtxfftxvtuv (supcrscr. litt. z) i. o. xxt xttcttxvtccv cor-
ruptum sit, apparet. Niciam deinde falso dicunt Mclum aubc-
gisao S/à Th xTrotrTÏjvxi xùtûv 7rp.c>iv vzoTfX^ oua-xv. IMus auctori-
tatis, qiuim Apostolio, tribuinms Tlnicydidi, a quo (2.9) iu
sociorum nuujcrum referuntur ttxjxi x\'i xKXxi KvxAiSf^ ttAvjv
MijAsu xx) (■^)ïpxq. Kodem (5.111) auctoro legati Athenienses
Meliia auadcnt •xé}.£ccq Tïjq fifyla-Ti^q -^(Ttrx^ùxt fjthpix 7rpoxx?.ov(i£-
v>jq i;u,u.!/.xxivq ytvscôxi tÏjv vf4.£t£pxv x-jtccv ùrot£>.£7q.

Fallitur etiam Apoatoliua tradcna Niciau« cum nuicliinia lum
fauio coactoa Mclios aubcgisso. Tbucydidea 3.91 Niciam cona-

tam esse dicit Melios cogéré, ut ad Atheniensium partes
transirent; ccg aùroJi; ri?? yîjç où \'rrpo^È^f^pouv
xpxvTs; (\'/. tïjg My,?.ov xùts) fz,h £7r?.s-J7izv s\\g "ripxTTCv. Ab
hac expeditione proverbium repeti non potest. Libro 5.84—116
idem rerum auctor diuturnum obsidium Meli enarrat: oJ Ss
M>?A;ï/ i^év s]7iv xttoixoi, tüv 5\' \'Aùy,vxiccv oùa
y,Ô£Xûv ÙTrxKOÙdv, U77:£p ot xKXoi vv,7tÜTxi, xKKx to (/.h rrpÜTOv
où\'SsTspccv cvTsg y,7X)XX<^ov, sirs tx cog xùrohg y,vxy>ixtov ot "Aô\'j^vxkt
ZyiOvvTsg riiv y>jv sg TÔlsfzcv y.xT£77ij7xv. Dicit Atlicnienses
ducibus Cleomede et Tisia Mclum obscdisse, adversusque Melios
bis eruptos exercitum duce Philocrate subsidio venisse, quo ad-
ducerentur i\\[elii, ut se dedcrcnt xxtx xpxTog tto>aopkoÙ[/.svoi
ycvof/Jv^ig y.x} TTpohaixg Tivog x0\' éxvTÜv. Vi et proditione
Melus cecidit. Duas antcm cruptioncs Tliucydides mcmorat,
quarum post alteram Mclii hsvsynxijc.svot 7ïtôv ts kx} 07x
7r/.fÏ7TX llùvxvTO xpyi7iiJt,x xvxxxp-!^7XVTsg Ex quibus
intelligitur ad hoc obsidium referendum esse provcrbium.
Niciae vero, quem Apostolius ducem fuisse tradit, meutionem
non facit Tliucydides, sed Tisiae. Corruptum taïucu non
esse videtur nomen Niciac, acd confua.ao sunt diiao cxpc-
ditionca. Pcrgit sic Apostoliiia: ot SJ Mî^â/ûj TToXiopnoófnvoi
/.ifzû ùtto \'\'A^y,vxluv £\'tfl7ôyi7xv kx} tt po\'asdc!iy.x7 i v hvroóg-
Pro i7ril7Ôii7xv logendum csao £Trté7Ô>}7xv vel cocco apparet.
Quamquam Tliucydides de proditione meutionem fccit, Apos-
tolius diccre non poterat: o\'i Sf M^jA/c/......\'zpoh\'!)J)KX7iv

Zcn. 5.5. A:iipiy.sg idovg " ctt) tüv {jt£?,üv. C 814 corrupte
Itt) tüv sùysvûv. Zcnobiua, aliique narrant Locros sacra
.aliquando factures liostiac penuria bovom fecisse c fico, cui
pedum loco sarmcnta subicccrint. Zen. 5.22 dicit talc sacrifi-
cium Herculi factum esse Atbonis, idquo mali, cui sex sarmenta
pedum cornuumquo loco addita ossont, formam bovis rcfcrcntis.
Zonob. 7iK\'joig ùzoôsvrtg !;v>.x (ztxpx xx) 7X\'\'^;xxTi7xvrsg (2iZv,
ovTu TO ùslov U(pxiT£v7xv\' Pro 7ix\\jotg legendum est ffixtix.

in Zenob., Diog. 6.23, Ap. 10.78, V. 2.62 legendum est
TÛÔTCÇ, quod praebet Plutarchus.

Itemquo fere explicant B 634, Cod. K, Ap. 11.63 ßlx
\'^,uspx où TTOis\'i TOV rrcipov sh Tshsicctriv sßßxXs^v (cySf ii- xfzxôtxv
addit Hcsycb.). Omnos igitur consentiunt praeter unum auc-
torem Cod. C 340, cuius explicatio .aliquantum a ceteris
differt. Ilic enim usurpatum esse dicit proverbium fVï rxv
(TTTxvixi; (pxivoßsvxv. Recto eum interprotatum esse apparet o
compluribus locis. Telos ap. Stob, floril. S)7.31 ykyoviv Ihsù-
ùepo:, SoDaov bùôù; STriövßsT y.ty,(xx7ôxi \' yéyovs tcüt\' xùtx,
èTipoj 7rpo7<r7r£Ùl£i xr^ffx70xi\' y.lx yxp, cpy,7!t x^hi^xv sxp où
7roi£Ï. Grog. Nnz. Or. 39.14 p. 633 A, Bill, xxx\' où vô^o;
hxy.ytO-lx; TO 77rxviov\' £lz£p ßvihs [Jx ^fA/S.v:\' £xp cro/f?
ypxßßij ßix TSV y£xi/.STpviv, ij s-Aoyç tf; rov ôxXxrriov. Conf.
eiusd. carm. 8.242 (156 Bill.). Lib. Ep. 754 ^Faxinunu
quondam excitât, ut oratoris Albiinii studio favcro jiorgnt.
Ncquo solum Albanii, sod etiam nmltorum aliorum, x; xv

3f £X£i; ^uvxßtvov;, si Sti-xivro (jt,x<TTiyx, ^pxfztïv\' cù; ti xiuij^fi;,
7rupyx7xi; -Àl^îv t^v

In boa locos non cadit coterorum explicatio. Umlo (amon
non sequitur eam falsam esse. At suapicio oritur. Nee
iniuria, ut videbinma. Nam auctorea App. 3.9(5, ot (/od.
(J 341 sorvarnut nobia provorbiuui ß/x vtizipx cô^^ov où ttoisJ\'
Unie proverbio, (piod non explicant, optime rcspondore ex-
plicationcm supra allatam, quam omnea uno C excopto
ad prov. ^ix x^^t\'\'^\'-\' «û ttoisï portinoro dicant, luco
clariua est. Vitium indo repoto , q\\iod scriliao oculo a prov.
fjLix \'iberranto ad prov. filx ^ßspx xts. lacuna

Zen. 5.18, G.C.M. 4.41 xlvsi Kxyxpivuv\' >.ly!.vy,, ^v xzyi"
yópeve\'j ó xpmi^bg ßSTSx^Tsüaxi \' ot Sf xxp^xov-

Zen. 5.16 Määacv h ^\'pîi^. Apostolio auctoro septem viro-
rum sapientium a Croeso rege rogatorum, t/$ rüv (to0üv cù-
"hxißO\'js^TXTo:, o\'l ßsv xTTSKpivxvro TX xyptx ^^X\' Absurde hoc
responsum esset. Verba räv o-o^Zv corrupta esse videntur.
Aequo mendose Arsen, et ed. Apost. Pant. tI tüv ^ücov xtL
Ex probate Aesopi response apparet Croesum ipsum felicem
praedicari voluisse. Rogavit igitur, ttg tüv ovtxv xts.,
quod habet Suidas, vol ttg tüv (^üvtccv xts. Aesopi respon-
sum hoc est: tctoütov, sJttsv, xjt:spsxsiv tüv «AAwv, osov
ûx>.xa-(jx TTOTXßüv. Legendum est ÙTrspsx^i? ^ts.

Zen. 4.25 voßog xx) %üpx.... Mxi^ou^iog S« yuvxix) où ßiy-
vuTxi, fl IVA zoKsßixv SÄ^}. Recto Schneidewin: „dubitari
potest, utrum haec verba de Mazuaio an de Amazonibus dicta
fuerint." Nam pari modo Ii 680 do Amazonibus scribit:
TTxp* \'Aßx^oa-tv ovhßix yxßslTxi, sxv ßl^ zoXsi/.iov xvh.vi.

Etiam ultima Zenobii verba corrupta esse liquet et pro iis
legendum s] ßi^ zohsynov xvs7.yi. Origo vitii iu aperto est.
13 680 IxIvvvvTXi mendose pro Zsovtxi et txZtx rpö-^jj

Zen. 5.27 ^xlvsig sk zvp. Auctor Cod. lî. spectaro hoc dicit
ad OOS, qui operam perdant, Ap. 6.72 ad eos, qui agendo
vel dicendo sibi ipsi noceant. Utramque explicationem tradit
C 151; in unam absurdam contraxi8.se videutur Zen. et
Mac. .\'3.61 stt) tüv, ^xt\'^v kxxottxùovvtuv , D.V. 2.61 stt) tüv
(jlxty,v^ tovovvtuv XXKOTTXÔStX, Suid. 6.16 i-) tüv XXO\'\' XÙTXV
Tt TrpxTTovTuv (ixT^v ij XsyovTuv. Suid., 13., D.V, comparant
prov. XXTX TSTpüv 7zslpstv, sU oùpxvlv To^sùstv, vs^shxs igx\'tvstv,
Tiv hkvTx liupxv, dicta do iis, quae perfici ncqucunt, vel do

ils, qui ea aggrediuntur. Ultimum tamen etiam aliter ox-
plicatur, de iis soil, qui agendo aliquid ipsi sibi nocent.
Quam explicationem quamquam arte cum priori cohaoreat,
locis tamen veterum non probari iu adnotatione ad Zen. 1.46
vidimus. Undo sequitur explicationem Cod. B supra allatam
magis probabilem esse. Confirmant eam loci compluros.
Plato de logib. 780 C dicit <tv<T71tiix. virorum facile institutum
iri, quum Spartao necessitate quadam orta adhuc vigerent;
si quis autem etiam mulieribus convivia publica habonda
esse loge vellet iubore, eum rem perfecturum non esse: to
3\' é!i>jç ro\'jTco, Tsypiiicsç ts opÓMg xv yivsvôxi "yiyvéfASvov, vvv
ts oùlxfiîî yiyvoysvcv, ôxlyov ts ttoiouv tov vcuoóén^v, to tüv

TTXtl^ÓvTUV, Siç TTÜp ^xlvsiv , Xx) ßUpix STSpX TOIXUTX XV^VJTX
TTOIOIVTX tpxv, OÙ pxllOV 0\'JT SlTtSÏV, OUT SITTO\'vTX XTTCTSXSÏV.

t-4juv xx) (TiTslpccv Tx: TTSTpxg. Aristaou. 2.20 p. 723 tßoi
TrpoakxXüv fi? TTÜp txivsiç, yùpyxùov (pi/ffSg, fitvoyycc ttxttxKov
xpsjsiÇ\' Isid. Peius. Ep. 3.(!7 tixv^xi (xxtxiottovüv xxi Aiü/cttx
ffjMIJAiûJVj xx) slg TTÜp i-xivuv, Xx) XIÔOV \'i\\pÜv-

Zon. 5.33. OÙX xvsj ys i-)y,7s(\')g. Molengcr aprum Caly-
(hmiuni interfecit. 1\'cllem douo dedit Alalantae, quae prima
sagitta feram transfixerat. Thestii iilii mulierem non dignam
habentes, eui praemium illud daretur, ademerunt. Quos Mc-
leager iratus interfecit, to Ss Ispxg "AtxXxvty, Ïluxsv- Von
lioutsch: „vulgo Islxxsv: eorrexit Finckhius ex Apollodoro."
Vulgatam lectionem ortam esse puto ex AGAflKGN, i. e.
â:réôi>xsv. Hoc verbum Zenobius requirit.

ôivvTog xfxsxüg toZ oviixxtov, 7rxpxxù-.pxg lix TÏig üvpßog xvs7cßt}7s
Txg cpviOxg, f xx) tx sv t^ spyxariipix vuvkpi-^xv 7xsùy,. Von
Ijeutsch: „ohelum apposui: aut o C scribendum xi Vs xvx-
TTTxffxi, aut 0 Suida xxl......7vvkpi\\hs." Simpliciter pro

Kai legendum esse a" videtur. (Conf. Bast, Comm. pal.
tab. 3.14, 6.8,9). B 740 legendum est c) ßh 0xti-j xtto
Kspxßsccg, c\'t Sf xzh xopoTXxôov, x?,Xci Sf "c-tcu (pro
f;r/ >c., stt) koupo7r?.xôoi)^ "(ttou).

Explicatur adagium ct) tüv ^xt/i\'j {xxTxyiXx^ruc Zonob.,
ß, Suid.) (rvxo0xi/TOv;j.£vcüv {syKxXovßsvuv C). Iluic explicationi
non respondent ea, quae narrant interprétés do asinario.
Quorum tamen divinationibus non multum tribuendum est.
Multo meliora Lucianus suppeditat, qui Asin. 45 proverbium
usurpât. Ilortorum enim quidam custos fugions in area so
condit, asinusque oius in summam domus partem portatur.
Milites, qui cum pcrscquuntur, magistratuum opom potunt.
Hi omnes domo exire iubent. Uli, qui domum habitant,
egrcdiuntur, nullumque inesso praetor se aiunt. Milites
contrarium assovcrant. Doindo Lucianus asinum hacc nar-
rantom facit: „ßouXöfxtvog ßxösTv, rlveg ehv ot ß\'-üj/Tsg, \'ètx-

XVTTTU XVCCÔSV XXTCC ^IX TÎjç ùvpihç \' ol Sf (/.£ IScVTf? füöu« X\'ÀxpX-

X7ß£<jT0v syêKav êz) tû f/,>;vûi7XVTt £x rüv Ù7r£p^uv, xxi zpolévTt
ro\'j kxvTOv S£r7rJr>)V, xxy.tor£ ifiov zpurov ^XÔsv ttg xvOpû-
TTSvg h xéyoç oùrog \' \'EÇ ovov 7rxpxxv\\p£cog. Dictum est hoc
loco do quodam, qui ridiculo modo donunciatus est, Suspicio
indo oritur intcgram proverbii formam fuisse ovov çrxpxKv-
\\piug, idquo dictum fuisse stt) tvv xxtxy£xx7tccq ß-^vvoßivuv.

Zon. 5.50 o\'t Kpyjrsç riiv ôvjIxv. Auctoribus Zcn., B 719
ct Suida Agamemnon tempestato delatus ad Cretam naves
appulit, ut sacra faceret. Iiis nondum poractis compcrit
naves incensas esse. Quaro sacra non perficit, sed confcstim
80 ad litus confort, quo unam tantum navcm invrnit iucolu-
mcm. Qua soluta incolis mala imprecatur. Zen. zoxxx xxtx-
px7xf4£vs\'v TOÏg Tijv x^P^\'-\' oixowiv, B xxT\'/ipx7XT0 tcTç tÎjv TÔXtV
û\\xov7tv. Suidas roh i-xxpxrx^Evog. Cur incolas cxso-

cratua est Agamemnon ? Quoniam hi naves incenderant,
quod apparet etiam ex ipso proverbio. Pcrpcram igitur mp-

tivos id fecisse dicunt interprètes. Zen., Suidas êv to-jtc})
û\'i xlzßxXMTOi rxç vxvç iv£7rpy,(rxv. B 719 fîrf/3>} ijxovasv
kxuToû Txç vxvç i^Trpîjaxi Tohg x]xßx?,0)TOiJi. Apud Zen.
et Suid. pro xlxßxXxTci legendum est xiyixXÏTxi et pro
xlxßxXocTou; apud B xïy ixxItx:. Conf. Suidae verba :
ijxôsv £1? TO\'j x\\yixhQ-j\'

Zen. 5.52 óVay x\\ hxpoi tx x£pxTx xrroßxxxoixrt. Zen.,
B 721, Diog. 7.7, Ap. 12.9G, Suid. ll.G, D.V. 3.48 cervos
dicunt in locis asperis et inviis cornua amittero, usurparique
adagium fV/ tZv êpyûhii; tx; ZixTpißx; Tronvfièvxv- Una voce
addita G.C. 3.21 fV; rûv f\'pywSfi^ £vp£Ïv tx; hxrpißx; Troicvfiévxv.
]\\[ac. G.44 £7r) tmv vxvM?.£Öplx ^(x0Ô£ipofiivuv. Maximum igitur
est discrimen. Compluries usurpatur adagium, vel potius
attingitur. Arist. II. A. 9.G.1 xTroßxhKsi y.x) tx yJpxrx iv
TOTTOt; xx).£\'!rû\'!; xx) \'^v7£^£uphot; \' cÔ£v xx) ïj Trxpoifzlx ykyovsv,
ou XI iXX^pOl TX xèpXTX X7r0ßxX>.0V7l\' Ü7Z£p yxp Öxhx XTroß£-
ßxvjxvlxi CpvKxTTOVTxi ôpxjôxi. Couf. Plut. Syuip. 7.2. Aelian.
N.A. G.5 o] £\\x(Po{ tx xépxTx xrroßxKKo\'jts; sk^ùovTxi TrxpsX-
ûôvt£; si; XÖxßx; toI; £ttio-jtx; a^pivi 0j>,xttÓ^£voi , xxt flxÓTu; \'
£p)jfjt,oi yxp TÜv xß\'jvTyjpluv ovt£ç x^\'^pïiaùxi xx) rîjv xXx^v
7r£Tri7T£Ùxx7iv fV TcÔ T£u;. Plut, do Pytli. orac. XIX narrat
Proclom, Epidauri tyrannum Timarcbum in sporta inclusum
in mare deieciaso, robusquo iu peins mutatia oraculum do
fuga et oxsilio consuluisso ; xvslXsv ovv o dso; "hilévxi WpoxXs\'t
(pvyijv xx) ßSTX7TX7iv, ÔTTCV tIv 0opßhv £xixsv7£ xxTxôhûxt tèv
A]yiv)iri}v ^évovy îj öirov to xipxç xTroßxXKsi h £Xx(po;\' avvt);
ovv \'o Tûpxvvo;, OTl xsxsùst XXTXTTOVtI^SIV XÙTèv >} XXT0pÙTT£lV 0
Û£0; (o\'i yxp SXxCpOt XXT0pVTT0V7l xx) xtpxv!^^0v7t KXTX yîj;, otxv
îxThii t3 xîpx;) £Tri7Xsv èxiyov ^pwci/ xtî.

Ex bis locis claro apparet nihil aliud adagio aignificari,
nisi loca aapera et invia, dilliciliaque inventu. Itaque omnes
explicationca for tasse spectant ad proverbium in ccrto vcrborum
contextu collocato. Zenobius aliiquo usurpari dicunt: dc iis,
qui ibi vcrsantur, \'óirov x\'i sXx^ot tx. xspxTx x7roßx\\?,cv7t (i. c.

in locis asperis et inviis); G.C. 3.21 do iis, qui so contulerunt
00, 07T0V xtA. (i. 0. ad loca difficilia invontu); Mac. 6.44
do iis, qui no penitus interirent eo confugerunt, ottov xt?..
Non credendum est von Leutsch ad Zen. 5.52 adnotanti:
„videtur verbum e proverbio excidisse : Thomas enim in
versione loci Aristotelici: vade, ubi cervi cett." Apud Suidam
roganti ttoj ys responaum esse videtur: o rr o v x\'t fA^z.^);/
y.tx. Sic igitur legendum est pro ottqu y s Öttcu x\'t tXx(psi KTf.

Zen. 5.62 çrxvrx kxKxv tüs. Zen., 13 756, G.C.L. 3.4,
Ap. 13.88, Ilesych., Suid. 11.61 szt rwv ^/jw/^üW

zpoô\'jy,!^. Mac. 7.4 haec verba adiungit proverbio zxyrx
y.xKccv y.fjsh Dicitur etiam zxvrx y.xKxy £\'i;ihxi, s^tivxt, reivstv,
£XT£tv£iv. Aliquantulum ab iis dissentit C 287 zxvtx xx?.:cy
xtv£Ïv explicans xvti toù ttxvtx rpozcv ttoutv, h) rüv xzapovvTccv.
Illam explicationem nuilto latius patere in aperto eat. TIaec
tanien quoque cadit in duos locoa, Arist. Equ. 756 ubi
isiciarius et Paphlagon iurgio exorto populum arbitrum
cajiiunt. Isiciarius t.imen poacit, ut non solito loco concio-
neni habeat. (iuod popuhis quum seso facturum osao nogat,
isiciariua oxclamat se pcriiaae. Chorus eum alloquitur :

Plato Protag. 338 A Hippias Socrati suadet è^iTvxi xx)
x^t-^xttxt tx; vjvix; ro7ç xôyoïg\' Protagorae contra ttxutx
xxKcc-j £XT£lvxvTX,]ojplx h^^tvTx, 0£L)y£iv £iç TO irh.xyoç TÜV /Jy:cv.

His locia tamen et coterorum explicatio apta est, quae sola
cadit in pcrmultoa locoa. Eurip. Mcd. 278, ubi Medoa ius.sa
Corinthum relinquero conqneritur: à^opo) yàp v^txaj txvtx Sïj
xx?.uv. Eurip. H.P. 837 Iris Lyaaam excitans ad aununum
infeat^ndi Herculia studium dicit cpóvtov i^ttt xxKuv. Luc.
Scyth. 11 oùz tópxg Tolvjv, oùl\' xf^ldo^xç tpyov, ci; \'o ICfw

(sojxôysvsq. Pliilo de agr. 327 ttxvtx kxXccv t-^ç aùtrs^elxg
xvxrsiaxvtsg. Id. de leg, ad Cai. p. 1017 E ttxvtx kxXccv
xvxteîccv, ûç oi irvsüyx Is^iov kxt oixKcov î%ovt£q, h<pép£to
jrx-auhtiog oùptolpofmv. Georg. Gnom, (Boissonade Anecd. 1.98)
Xph fixXXov ^\'aXoùvtxç hxhoxi to xfisivov kx) ttxvtx ashvtsi; Kxhov
xyû.XxTÔxt (pihstv TOÏÇ cîSf XxyTTpsîç. Apoll. Tyau. Ep. ad
Eupliron. 7 apud Pliilostr. p. 387 01. koXxk{vt£ov hyolm
v070dvrxç, ■yspovTxç, ypxï/ç, ip^pxvoùç, ttXovtîovç , ûpDTTTOiJt.îvouç ,
, ykxç. wxvtx (px7) isïv tov qxrropov Kxhuv 7£i£iv. Conf.
Anth, Pal. 9.545, lo. Tzetz. Chil. 12 hiat. 442.

Eiusdem generis esse censco adagium, quod solus, ut
videtur, Mac. 6.99 servavit : TTx7i]i; xTTTS7Ùxt kûtd^ç\' TTxpsyyvx
hx TTxvToç Ix^^^lxi spyou\' Von Leutsch: „explicatio vitiosa."
Deinde lucem adagio aflcrro putat versus Menandri monost.
448 TrpXTTl TX 7£XVT0tJ, (XiJ TX TX^ XXXUV 0p:V£l et 583 TTûXy-
TTpxy(iOv£îv xXXÔTpix m (ooùxov KXKX. Itaquc spectaro locutio-
nem putat ad TroX\'j:Tpxy[ji076v}iv. Aptius me iudice conféras
aliud proverbium a Macario 4.96 traditum kxûi^s ^tt) kxttv^v\'
TTxp£yy\'jx hspyov sîvxi et Luc. dial. mort. 22.2 où TrpoïKX, w

Zen. 5.60 tttmxo^ ^^P* où Trl(/.7T?.xTxi. App. 4.62, B 781\'\',
Suid. 12,32 tradunt tttuX\'^\'-\' oùxxi x£Î ksvxi\', quam esse
partem explicationis, male ab iis pro adagio habitam, recto
contendit von Leutsch. D.V. 3.61 tttccxoû tt^px où Trly,Tr?.xTxi\'
îtt) tùv x7T?,\'Â7Tm\' TTTUXÜV 7*P 01 KOI «f) K£Vol. Vocabuluui
oIkoi corruptum est et pro eo Icgcndiuu ôùXxkoi. Ux (pio
nomine etiam illud oùxxi mihi videtur originem duxisse.

Zen. 5.70 Trpoç Kévrpx xxktIs^iv. Ap. 14.100 iV/ tùv
(XUTOhç (oXXTTTÔvTCCV, Mac. 7.44 iV/ tùv //f/^Off/V xvTiT£tvévTwv>
Ap. 6.57 eiusdem id dicit esse generis atquo slç oùpxvov tttùsiç \'

psTx. Ab Ms aliquantum differt ïïesychii explicatio fVl roü
KXT svxvrtccv Tl xkysiv Kx) TrpxTTstv, quae fortasse est mutila
vel corrupta. Van Herwerden sub xxt\' ivxvTluv latere putat kxô\'
êxvToü. Plurimis locis probantur Apostoiii, Macariique in-
terprctationes.
Pind. Pytb. 2.171 (94) il>ép£iv S\' ixxCppccg

Çyyov y xp-^yei \' ttoti Ksvrpov 5s toi
XxnTÎ^eizèv, Tshéùsi
oXiTÛi^poç oïfAog.

Aescli. Ag. 1624 trpo; KÎvTpx [xîj Xxkti^s, (jà^ Trrxhxs (Jt.oyv\\ç.
Eiusd. Prom. 322 sqq., ubi Occanus Prouietbeo persuadcre
conatur, ut Jovi ccdat:

■zpo: xévrpx KccXov sxTsveTç, ôpccv on
rpxxvç iMvxpxog- ovV ÙTreùQvvoq xpxTd.
Eurip. Baccb. 789 sq.:

Qùoiyc XV xÙT$ [/.xXXov ^ ôufiovfxivoç
TTphç xsvTpx XxxtI\'^oiim ùvvjThç ùv ôeû.
, Conf. Eiusd. Peliad. fr. 607 Dind., Act. Apost. 9.5, Grcg.
Naz. Christ. Pat. 2266, Liban. Epist. 1190, qua Philippe
cuidam respondet dc criminibus in se invidiose ab inimicis
conicctis. Sic pcrgit : o\'i 7rp)v yjVLx: vjxsiv xvôovvTe; xzvivQ-^-

•ux7i. In fine leguntur haec verba: xxlpe toIvuv xx) tîjv
77xpoi[iixv x^iig tuvtjhu. Liquet pro ttxpciijlIxv legendum
esse TTOvvjpixv. Etiam Ap. 14.100 7rpo0x7£cj; ^ihxi [/.ivov >}
TTxpoifzix (lege TTOvi^pix) haec nomina confusa esse docct
von Leutsch.

Zen. 5.75 ttoï.xo) ôpio(3ô>.oi, Trxvpoi Is ts i^xvtisç xv^psç. Quem
Suidas addit versum Soph. Ai. 1022 ttoAAî/ (Ûv sx\'^poi,
7rxï>poi 3" ùcpsXy!7i!Jt,oi, huc non pcrtinct. Aptissimo vero
comparari potest Christi offatum ttûAAô) yxp x?,i^Tol, o?,lyci Sè

TTOXbç [jCs\'J ô oz^oç , oXiyoi Sf avûpccTOi \' ttoKXo) (Ùv xvôpccttoi ,
oKiyoi 5f hlpsç\' ttoKKo) ^omhrxi, Trxvpoi Zé rs yîjç xporîjpsq.

Zen. 5.79 Trvpxôa-rov (xipoç. Zcnob. ixsixwtrxi xx) xùrov
A]\'Jxù)\\oq sÎTrâv\' "èéloixx (xuph xxprx TTvpxvtyrov (xôpov. Pro
xxl xùroj rcctius xùrov xxl scripsit Apost. 18.18. B 775
"TïrVjVOV îffT( ^u\'Ù^lOV 0 TTU pxÙ<T TV! Ç TT p 0 (T t 77 r X (/, £ V 0 V Tûîg XV^T
voli XXI ^oxoùv x7rr£(rôxi roït TTuph; xtirxxxUrxt. Lege î^co\'ù^tov,

0 TT pO<T fTTT X(JL£VOV Xr£. Vol i^u\'Ù^iOV Ô TT U p X Ù (T T VJ Ç , 5 TT p 0 C

i7rrx{/,£vov. Prior lectio potior est. Li margine enini
adscriptuni olim fuisso videtur Trvpxùvnj;. Mant. prov. 2.72
fVJ rccv xTTo roôruv xTTOXXvfxhccv, ûij)\' uv xyxzSxri. Expunge

Zon. 5.80 TTxXxt ttot wxv x?,xifiot M/A-^t/c/. Mac. 7.3
îtt) rxv TrpÓT£pov [xh xv\'hpixv lôî-xv f^oVrwv ktA. Loge
fV xv^pi^. Cod. B \'172 iîTÔ (loge tV)) rxv xtto sùh^ix;
TTi-jóvrxv. Mac. 4.58 fVî rxv xho^yja-xvTxv. Corrige £Ù^o-
Î;vi7xvTxv. Diog. 5.3 iVi rxv ttots £v, sJtx Iripxç yeyo-
vôrxv. llaoc sunt abaurda. kJ ykymx onim valet: nobili
gonore natus sum. ll-j oxstitit fortaaso ex sùléî-xv. Apost.
13.85 auctore Ilorodoto narrat iMileaioa a Persia dcfecisso
[êxjTïivxi, corrige x tt o a-rijvxt), armaque iis intulisso (xvr-
xpxt (aie) TTOhéixoi;, corrige xvrxpxi tt ô X£ fxov). Porgit:
xp^ijv.... xxrsxÔTTyiixxv (Milcaii) xx) xxr£<i(pxy^ (legondiun
cum Pautino xxrsrxxipyi) iî M/Aijto?. Doindo liaec sequuntur:
xxl cl 7r£piX£i:pÛ£vr£ç aùrxv yuvxi^v ôixoZ xx) :rxt<r)v »zôèvrsç
£U rhv llfpJi\'Sx xlxf^xXxroi ir£p) tvjv êpùâpxv (corrige êpvûpxv)
ùxKx<j<txv (j.£r^xi<iù-/i<TXv. At undo illi TrsptXsKpôévTsi; ^lileaii
poatquani xp^yjv xxr£xé7ry,7xv\'f Alia do Mileaiia narrat llorod.

y£ xv\'Bps; ixsv ol •xhtvv£q ixnivovro ÙTrb rxv Uspfféxv sévrxv
x0ixy,r£xv, yvvxïxs; Sè xx) rêxix sv xv^pxjrôdxv AJy^j sylvovro.
Cap. 20 o) ^uyp>jÛ£VT£; rxv M/Ajjtr/wv -/lyovro s; ^oïiirx\' (^xctXsvi

X\'\'jv) xx] tü xuv) y.xl roi; toiovtoii; cpxsv Vx^xßxvöui xvxTtdêx<7iv
xrh Scribe rh bz) tw xrX. Mac. 7.49 fVJ tüv xxtx
fiixpoû Tivhç iyvôvTUv, ^youv xpiov, xvxvov, xx^ót-vav xx) tccv
oßolccv. Parvi sane pretii erant ^.x^xvx vel teste proverbio xi

Kxxtivccv TTpOffôijxXl\' stt) TÙV ß\'/ihh Ù(Pi?.OVVTUV\' OßClOV TO j\\xi^x?xv

TTTspx. Attamen probabiliter apud Macarium corrigendum est
ttKxtxvuv pro >.xxàvxv. Per platanum Socratem iurare facit
Luc. Vit. Auct. § 16 xx) ßviv cßvvx yk 70i tov xvvx xx) t-^v
7r?.xTxvov cvTw TxvT f%f<y. Conf Schol. ad Plat. Ap. Socr.
331 Bekk. Plane diversa est Apostolii 15.17 explicatie êz)
TÛV fV; ^ixxi07vv^ ßxpTvpovßkvKv. Schott, ad prov. Vx\'hxßxvövo;
xphiç: „affine et illud Rhadamanthi iusiurandum meminit
Zeuobius, et utriusquo Suidas et Apostolius, scd hic cxpla-
nationcm permutât." Mihi videtur lacunam esse in verbis
Apostolii praeterquc explicationem prov. Vx^xßxvüvog Öpxo;
excidisse etiam sequens prov. Vx\'hxi/.xvùvog xpiatg.

•Zen. 5.84 Zix£>:og oy^xxi^tTxi. Zen., Plut. 95, Mac. 7.64
fV/ tùv tx ßi^hvog {tx sùts^.îi Diog. 8.15) xMtttovtccv. Ilunc
sensum adagio tribuit Aristacn. Ep. 2.7 \'^txsXcg cfiipxxl^eaOxi
toxslç TTXpXTpvyÛV Trxihl7xxpi0v xxl TCÎI (PlXvißXTOg x[ÂxUç.

Apte citatur Tibull, 3.5.19 „quid fraudarc iuvat vitem cres-
centibus uvis." Apostolius et Suidas etiam aliter iisurpatum
esse dicunt : Ivvxtxi Sf xx) iz) tüv tx ûpxioTspx sx7.sycijt.tvMv
Tx7as7ûxi. Magis etiam haec difTcrt a cctcrorum explicationo,

\') V.ni Hcrwenlon Iiic intogru\'" Cratini locuin, quem aflcrt Schol.
l\'iat., intercidiasc ccuset.

immo plane contraria est. Verum hand scio, an pro upawrspx.
legendum sit xccpórspx.

Zen. 5.95 ff\\)7T0iJt.ÛTep0q jxxcp\'/;;\' sttI txv txc axx^xg (pspévTccv
fxsTol\'/Mv. B 849 xTTo TXV KTf-, itcm fero Diog. 8.12, Apost.
15.75 xtto tcv Tcvg ysToixcvg .... 7xx(pxg (pépcvTxg ttoixtsvsiv\'
Zenob. ita pergit: txttstxi Is fVî txv fxîj tvvxysvuv trxppvj^ix-
^£7Ùxi, Suid. 13.3, Ap. 15.75 stt) txv lix to xyswlg 7ixtrxvtxv,
Diog. 8.12 fV/ TXV xrxppii7ix7Txv. Ilinc facile intellegitur
apud Zenobium legendum esse i^TT 0 (pro fV/) txv txç 7xx4>xç
(pspóvrxv ixsTcixxv. Sic se res habere videtur, ut prinium de
inquilinis diceretur magis nmtos eos esse quam urnas, quas
ferrent ; deinde translatum sit ad omues, qui libere loqui
non auderent.

Zen. 5.97 ^iipijv {ûv cpîxov xyyeKhn-, ^lïvov 5} [x,iXi77x.
Ap. 15.38 7eipïjv Sf ^üóv £7ti xvipoTroiôv, (4,1X1771/1 Trxpx:rX-^7m \'
0/ 5s pcsX^i Ttvx, XV h XX0V7XÇ où !^>i7{Txi. Verba cJ 5f corrupta
sunt. Van Herwerden corrigit 0 xls 1.

Zon. G.11 TX Tplx TXV sU TOV ÙXVXTOV. App. 1.85, B 893
mendose tx Tphx. Auctoro Aristide Zenobius imrrat cum,
qui oraculum consulcrct, acccpissc rcsponsum signatum | xx)
■xpO£ipv,txi {jpcsipi^to van Herwerden) xùrc^, d Xv7{i rrpb vtvo-
lJi.i7iJi.mg ^\'Mpxg-, V^ti (xixv txv Tptxv. Pro ëljsi legendum
esse apparet ^vi[jt.ix ylx, nam paenc recte Apostolius 10.20
xx) TTposipviTo xùt(c, £i ?.v7{i, t-^l^ix TXV Tpixv ct Suidas s.v.
TX Tplx TX £}g TOV óxvxTCv cxliibct ipsam vcram lectionem.
Privabantur enim oculis, vel mann altera, vel lingua. Verum
haec ad adagium nihil pertinere pcrspicuum est. Jleliora
iam tradit ex Polyzelo comico Suidas s.v. txv rpixv xxxxv h,
quae erant jj !;vXov £(p£Xx£iv, >5 ttieTv xxvsicv >5 trpclóvtx tviv
vxvv oTTxg TXX17TX TXV XXXXV x7rx?,Xx\'/iïvxt- Sed nuüto rectius
ab aliis tx rpix txv e\'ig tov ùxvxtov hacc csso dicuntur : ^i<pog,

(3póx°v, Kxvsiov. Ad quae aperte spectant verba Plutonis in
Ai-ist. Ran. 1504 kx) Sö? rcuri lO.soipSivTi 0£pccv

Kxl tovtoutri t0ï71 TTOpiTTXlç,
MÙp(jt,y]Kl û\'\'Ô[Jt,OLI KXl NlKOflXX^\'
T0% 5\' \'ApX£VÛ[Jt,Ul \'
Kx) 0px^\' xùtoTç txxéug )jKsiv
CCÇ £//.£ h£up) Kx) fAiJ ^tfAAf/l/.

Zen. 6.12 to trsp) ^pdv ctxôtci;. Repetitur ab ingeuti clade,
quam Prienensibus Milesii attulerunt in loco, qui Aptjç dice-
batur. Inde àpx kxt£tit/i kx) Öpxog à rrsp) tüv fisybrccv ô rrxpx
^p\'m ükotog. Mant. prov. 3.20 fV; tüv xtxova-répav kx)
(Po^spüv. Inoptuni est xTrXouaTépuv. Fortasse legendum est irrt

sxuTohg xvxipoïivTsg ovh[/,ixg Tif^iijg [/.srelxov. Von Lcutscli:
„Öti uncis circumdedi." Recte fccit. Sed videtur vocula oti
loco suo mutata et rcponenda esse post 0x7iv.

(

il\'
IJ.

• Zcn. 6.18 Tiöuvod yîjpxg. Omnium intcrpretum consensu
dicebatur do grandaevis. Paulo aliter explicat Eustatb. ud
llom. II. 826, 1 : Sf zxpotßlx sttI ^uffTV^üv ysps\'vTuv Tlôy,7i
TO Toxi \'Yiùcâvûv ovoptx, ûg lvi\\o7 ô inrm\' [yspovTX^ xvZpx \'ViOuvov
(JTTXPXTTUV kxï TxpxTTuv Kx) kuküv. Vorsus liic cst Aj-istophaiiis
Acliarn. 688. Sod nihil ibi aliud significat nisi virum admo-
dum scnom, quem Tithonum dicondo spoctatorum miscricordiam
chorus movere conatur. Vox yspovTx intorpretamontum est.
Conf. Luc. dial. mort. 7.1, Ilermot. 50. App. 4.68 traditur
de morte Sardanapali : 7r£7rvp7roX>ii/,£vou Sf toïi ohou ivioùsv
£Ùp£0£)g xttsôxvs. LcgO sÙpsÛYI XTTOÙXVWV\'

Zen. 6.21 "rxxv xpxvyxt^siv. Do navigationo Argonautarum
dicit: £X£Ï7£ yxp cï \'ApyovxvTxt 5r/?oô-%ûVTfç kt£. Logo

TTporrcxóvrec. llesych. s7rt[3ox tc Mujiov\' otxv ùpvfvmiv x\'i
Movaxi (lege ol Müa-o/) rov "TKxv xvxxxXovvrxi. Schol, ad
Arist. Plut. 1128 \'Upxxhîjg TrXkcv (isrx rï^g ""Apyovg slg
<7vv Ixrovi èv Kim t jj vtja-t^ s^eXOxv xrê. Voces rj; v^au cor-
ruptae sunt. Cium fluvium memorat Dionys. Perieg. 805.
Permulti et urbeni cium dicunt esse, velut Apollod. 1.9.19 xxt
noX-j0ijfx.og pih èv Mua-/^ xrtrrxg ttÓKiv Klou ê(3xalX£U(7ev, Xenoph.
Hellen. 1.4.7 slg KTov riïg Mwi\'xg, ïïerod. 5.122 shs Kiev tvji/
Mt/<rt\'>}V, Schol, ad Apoll. llliod. 1177 èjrt Klog ttÓM; Mwcrixg.
Strabo 12.5G3 in urbiuni Bithyuicarum uumcrum eam refert;
quamquam ipse postea dicit fines Bitbynoruni, lilysorum
Phrygumque inccrtos esse. Itaque apparet Schol, ad Arist.
Plut. 1.1. pro Tij viijCj} legendum esse r^ Mvu/^ vel rïjg

Zen. (J.25. ùtrspûu zspirpotni- B 923, llesych., Suid. 14.14,
Phot, stt) rùv tx xùrx {zxvrx rx xùrx B) ttoiovvtuv xx) (xvihh
Trepxtvóvruv, Ap. 17.04, App. prov. 5.5 (tt) rùv rx xùrx ttoi-
oùvrm ttoxxxxtg xx) [xnlh xvuôvruv. llic proverbii usus occur-
rit Plat. Tlieaet. 209 E ch qpûijv ^ó^xv ^ rùv xkxuv
^txipïpst, roütmv 7rpocrXx(2i7v xiXeûet ^(xxg êpôîjv i? rùv
xk>mv lix(pspei \' xx) ovrcog v) [ûv axvrxxvig yj ùtrûpou îj orov §>j
Xiysrxt Trfpirporrij tcpog txùt>)v r\\\\v t7rirxï;iv öysfv xv xiyot.
Conf. Plut. adv. Stoic. 27. Aliter explicat O.C.L. 3.19 èjr)
rùv rxx^üig rt Trpxrróvrxv. (Juo iure non apparet. Sed im-
probanda explicatio Zon. 0.25 ot f).V. 3.81 fV» tccv ttxvtx
ttotoùvrcov [rx ttxvtx x/vûûvtwv) xx) fxyihh "tupxtvivrxv\' Verba
tamen sana sunt. Nam D.V. addit: Icm r^\' xoixlxxag,
quod omnes interprètes tlici aiunt do iis, quae fieri non
possint. Sed intelligo, undo verisimilitor discrimon repcton-
dum sit. Nam illud ailagium x\'j\'^p^^ TrotxiXKetg auctorcs Cod.
B 922 ot App. prov. 5.4 oiusdeni esse generis dicunt ac
vTTtpov xs7(x£Tg\' Utroquo loco huic antecodit prov., ûa-i/jcu
TTcpirpoTT\'^\' Quam ob rem suspicor Zenobium quoque et D.V.
utrumquo proverbium û^épou trspirpoziî et vmpcv xotfxiïg inter-

pretatos fuisse, sed lacuna orta explicationem alterius adagii
alteri adiunctam esse.

Zen. 6.28 vTTÏp oyov crxixg. Zen., B 926, Ap. 17.69 ht
TÜV TTsp) ßyj\'^svhg zpy)(tt!j!,0\'j <pt>.0tipi,0vf/,évuv, G.C. 8.87 fV« tûv
vttip [m\'/lvsv (sic) zûvoùvtuv, G.C.L. 3.28 fV/ tüv ß\'/ilsvog
k^iccv.

Diversae sunt explicationes, quod discrimen repetendum
est a triplici proverbii forma: vzlp hou (TKtxg (Zen. 6.28,
B 926, Ap. 17.69, G.C. 3.87, G.C.L. 3.23), zsp\'t hou trxixg
(Suid. 11.3, 77, Mac. 7.8), hou 7y.tà (Diog. 7.1, Suid. 11.3,
B 709, 711, Vat. 3.20, Mac. 6.37, Ilesych., Ap. 12.92,
App. 4.26, C 373, D.V. 3.43). Originem debere adagium
plerique interprétés dicunt narratiunculae qua Demosthenes
iudicum aliud agentium vel obstrepentium animes attentes
fecit. Audite, inquit, festivam narrationcm. luvenis quon-
dam asinum conduxit. Megara profectus aestu fervente
requiescere sub asini umbra in animum induxerat. Umbram
tamen asini sibi asinarius vindicavit, autumans se asinum
quidem, non autem umbram locasso. Contraria frustra per-
hibet iuvenis. Quaro controvorsiam iudicibus disceptandam
permittunt. Hacc verba elocutus Demosthenes substitit et e
suggestu descendero coepit. Quum indices ab eo peterent,
ut pergeret narrationemquo absolveret, rursus ascendit dixit-
que: uzip ßh hou 7nixg xkcûsiv, u xyhpsi, htöußelTs, àuôpci-
TTOu Sf KtvluysuovTog ÙTTsp ûù5f TÎjg (pciyîjg xyèxs^ûs\'

Perspicuum est prov. ûzsp hou (rxtxg spectaro ad ultima
Dcmosthenis verba. Ad illud pertinent explicationes, (piales
sunt Zen. 6.28, Suid. 11.17 zep) tüv l-AiXTptßövTCcv zotg ß-^hvog
xigîoig et G.C. 3.87. Ad altercationem tanien iuvenis et
asinarii spectat prov. rrsp) hou 7Kixg. Atquo ad haue formam
adagii spectant explicationes Mac. 7.8 h] tüv h) (ùto.kt
ßxxoßsvxv, Suid. 11.77 izt tüv zsp) tüv ßy^svog x^iuv ß*xo-
ßsvccv, Diog. 7.1 h) TÜV (fîr)) ßyilm (pt}^OTißOu;/.hxv

Ap. 12.92 stt) tüv hsxsv svts\'Ksttxtov Ttvog ipi^ovrccy. Tertia
proverbii forma est ovou tkix, i. e. res vilis, quam sibi
quisque vindicat; cuius aptissimae explicatioues sunt Mac.
G.37, Gr.C.L. 3.23 iVi tüv y^lsvos x^iuv, Suid. 11.3 tV) tîig
ovùsvsixç, D.Y. 3.43 fV) tüv 6ùtsxccv kx) OûSfvJç Kcyov x^luv.
Occnrrit aliquoties prov. ■^rsp) ovov (tkixç , velut Arist. Yeap.
191 roganti Trsp) tov .ux^sT vüv Iî^tx; respondetur trap) cvov
(Txixç. Eiusd. Daedal. fr. 238 Dind. Trspi tov yxp vylv o
Ttàhsyoz vvv £7Tr, TTsp) hov crxixg. Sopb. Cédai, fr. 308
Dind. oTt XV tl ysv>}Txi, rx ttxvt ovov crxix. Luc. Ilermot.
71 txvtss Ûs ittog (ItTsTv -zsp) ovov (TXIXg (Jt.XXOVTXl oî CplXOffO-
CpovvTsg. Singularia est explicatio Ap. 12.02 ^Vl tüv fit)
Tccv TrXovrix xx) XxfXTrpx. xx) xpxovfzévuv êt; xvxyxîjç Tojg fiixpojg
TS xx) sÙTsXsffi. l\'atet tamen unde orta sit. Nempo Aposto-
lius adagium interpretatua est in eorto contextu verborum
collocatum.

Nonnulla corrupta aunt vol nuitila. Diog. 7.1 trr) tüv
y Vil s v) (lege stt) /zi^lsv)) CpiXoTiyovfiévtcv xx) (piXcvsixoûvTxv.
Porro asinarina dicit: cvov coi t [iKróutrxyy^v. l^ege fj^t/V-
ùutjx (piod reporiatur etiam apud U 711 ó is rov ovov ssa-troti^g
syxxsto avttfi xéyuv, on tov hov (toi s ,u icrô wa-xyij v- Eiua
explicatio fV) tüv sÙTsXètrt cpiXovsixsvvncv sic corrigatur tV<
tüv fV svTsXsffi cpacvsixovvTuv, (piod babot Cod. Yat. 8.20,
qui tamen mendose [Aiuùû^xg exliibot pro (jc,i7Ù xy-svo:
et s(xKJÙcoaxy^v pro èfiUôaxrx. H 02G pro Suvaoróii/lege
lixx7TÜv, (I.C. 3.87 srrl tüv ó^rlp fiijliv (lego f^ijlsvoc)
ttovovvtav. Apost. 17.GO tovtu kxûx\\pxfisv0i; tüv xpirüv. Pro
tovtcj Siiidaa rectius pracbet oürccc. App. prov. 4.2G ó
ovyiXxTijg sxüxvs, Ivov oùx) (^aixv Xsyccv xùtov fxsfzitôxxhxi.
Pro xvTÓv legendum est xùtû, itemquo apud C 373.

Zen. G.33 ^poupijaxi sv Nxvttxxtu. Apost. 17.08 ÓV/<I>/A»5rn-<J?
s>mv NxÓttxxtov \'Axxiüv yvchntfl rovg (ppovpoug xùrhç xtt^ktsivs
ttxvtxg. Lego xùtijç.

Zen. 6.37 ^xnoj Ipavos. Plut. 2.23 ([»Zkoç yxp ryjy ôuyxTspx
SZ"\'-^ STTtyxßOv y.t£. Lege »J^üxoq yxp ti; ktL

sitx vüv i^ij7rxtii7£v v! ^^/J^s t^y x>ji.iz£h0-j. Thomas Mag. 393,
16 Ritschl ;; zxpx^ t^v XßTTsXOV sKVß-^VXTQ. ZoU. , B 942,
D.V. 3.90, Mant. prov. 3.44 otxv vtto toü (tü^cvto; to (tu^ó-
ßivov TTxô\'^ (xTTxr-yjôi) Mac. 3.96, £^x7rxTK<la App. prov. 2.71,
Cod. Vat. 1.100, B 455). Suid. 6.90 ó\'txv ôtto toü (rckcvro;
to (Tw^ov ê^-xttxryiô^. Lege to 7cc^0ß£vov. Ilesych. ctxv
otto tov <j ut^o^évov to (tjj^ov xttxtt^ô-^\' Lege ctxv vtto tov
(TÛ^oyTo; TO <Tcc^0ß£vov xTXTVi^ itemque apud Schol. ad
Arist. Vesp. 1290.

Res ipsa clamat zpmviv mendosum esse. Corrige tVf/Svj otkx
XOiXxx sTTOt^axTO TrpuT\'/j, <jvyoix^(Tx7xy xt£. Auctoro Ilesychio
KoVz/3>j erat Kovp^ÎTuv ß^Ti^p. Straho 10.472 (723) dicit de
Curctibus: Tfpiùhûxt 3\' ottXx xxXkx TrpÜTOv; sv Evßolx\' S/à xx]
%xXxihix; xvTOv; xXyjûîjvxi.

Time. 5.17 x\'jrxitxitqvvriiv yxp UXxtxixv ol Qij^xToi ecpx7xv
ou «Aa\' i[jtoXoyix xutSv frp:<txup>t<rxvTuy nx) ou trpo^^vTcov
^X^iy TI

Time. 5.72 t5 «AA-j aTpxTOZil-f), nxt (i«Xi7TX t^ fiia-u,
^TTsp i "Ayt; x«) Trepl xMv o\'l rptxnoaiot \'nnrij;

KXhoutisvot, xpoTTTSvivTsg TUV TS \'Apyslwv Tolq 7rps(T(2vTipoiq xxi
Trivrs uvo[4,x7[yt,svoii; xxi KXsccvxloii; xx) \'Opvsxrxt? xx)

\'ACyjvxlwv roli xxpxrsTxy/Jkivoig hps\\pxv ciiTs ig AJf?;«? Tovg
TToXXobg uTToptilvxvTxg, «AA\' fj? iz^ffxv ci Axxs\'Sxifioviot, sv&i/g
svh\'vTxg xxl huv oug xxl xxTXTTXTijOivrxg rou (iij (pOijvxt r^v
iyxxTxXi^^iV\'

Thuc. 6.46 kx) tû [û\'j N/z/^ trpofr\'^êxoysvx h rà ttxçx tZv
\'Eys<jtxtccv, toTv 3f sTspoiv kx) xXcyârspx.
E Scholiasta reponendum xXoyûrxrx.

Thuc. 8.92 kx) tov (dvipxyèvviv ^pû-uv, si Ioksï xùtû .stt\'
àyxôû TO tsTxoç oholoixsl^ôxi, xxl si xpcsivov sivxi Kxôxipsôsv\'
Pro Kxl legendum est

arspvxv lix^trùxi tov ikstijv cut^piov
xitov trv t\' xôtèc ksi t/ç xxxoç xvt) 70v.

)} 1107X0V èTTTOv >j Tl (^vjpsiov \'hxxog
Ixivviisvog, fJ TÏyym ts yx7Tip\' OtttIxv,
iTTSXTTIMV yXhXXTOg «.{l^Popèx, TTS^OV
xpovu, Alog l3povTXÏ7iv iig tpiv xtuttmv.
Legendum est xx) (ié^xov xré.

Eurip. Aie. argum. : <p£px7g pc / f ttóXsi rïjg Q£Ttx?Jxç.
Lege xpûrifj TróXei.

Tac. Hist. 4.25. Sic milujatis animis lionnam, hihcrnam
primac logionis, vontum.
Fortasse legendum est instiyatis.

Tac. Ilist. 4.70. Sed incursu cohortium, quas Soxtilius
ducobat, ct reperto vado proditiis fususquo.
Logendum est: pronUus.

Ten onrechte zeggen Bogaerta en Koenen, Woorden en
uitdrukkingen der Nederlaiulacho taal, pag. 15: „Nieta pleit
meer voor de beachaving cn den rijkdom der Ncdcrlaiidache
taal dan de cigonschap, dat bijna elk zelfst. u.w., elk bijv.
n. w., elk wcrkw. cn elk voorzetsel in eigenlijken cn iu figuur-
lijken zin kunnon voorkomen."

J)o uitdrukking: vocre drijven in den versregel van Hooft,
Oooraerdt van Vclzcn 2.3.2:

„Ohy zult nao dozen tijdt der voeren niet moer dry von"
bctcckcnt: daden bedrijven, niot zooala Oudomans, Taalkundig
woordenboek op de gedichten van Hooft \'t verklaart: bewind
voeren.

lilotloy vergeet zijn plicht als geschiedschrijver, als hij in
zijn Life and death of John of Barnovcld, vol. 2\'* chap. XVIII,

p. 274 sq., den loop van een gesprok tusschen prins Manrits
en Oldenbarneveld mededeelt, waarvan hij zelf erkent: „I find
no allusion to this interview in Barnevelds papers nor in
contemporary historians" en verder: „I have ventured slightly
to indicate the course of a conversation of which no minute
exists."

Ten onrechte zegt ter Haar, dc historiografie der kerk-
geschiedenis, dorde stuk, pag. 299: „Gaat daarentegen de
voorstander eener organische geschiedbeschouwing zoo verre,
dat het begrip van noodwendigheid voor hem dat eCner
absolute noodzakelijkheid wordt, dan zouden wij niet ernstig
genoeg tegen eene Historiebeschouwing kunnen protesteeren,
welke, gelijk zij de vrijheid des gecstcs doodt, zoo ook aan
do geschiedenis hare schoonheid , hare meest belangwekkcude
zijde ontneemt."

Ten onrechte ontkent Docdes, Leer van God, dat onder
dc eigenschappen Gods al datgene moet gerekend worden,
wat „vereenigd het Godsbegrip constitueert."

\' • s - , \'IL . - / i . ■ 5**,

\' ■ <

>■ T.


	w > 1\'..

	f ^	ÈS 1 l\' • *
		.-T. a".