m
S
f
4
. r
/»\'"V-i
i
-ocr page 3- -ocr page 4-... v.
ïlJ
h:,
BESCHOUWINGEN
OVKll DEN
NOORD-AMERIKAANSCÏÏEN STATEN-ODRLOB
VAN
18G1-I864.
-ocr page 6-\' i: !
■ ^ • :
L:
OVER DEN
NOOßD-AIEBIKAANSCHENSTATEN-OOBlOG
TER VERKRIJGING VAN DEN ORAAl)
«
VAN
Gl El
NA MACHTIGING VAN DEN REGTOR MAGNIFICUS
OKWOON IIOOOLF.ERAAR IN DE FACULTEIT DER OOIXIELKERnilKID,
MET TOESTEMMING VAN DEN AKADEMISCHEN SENAAT
EN
VOI/JENS BESLUIT DER UECIITSOELEERDE FACULTEIT,
AAN DE
HOOGESOHOOL TE UTHECHT,
TE VERDEDIGEN
op Dinsdntr den 19 Maart 1878, des namiddags to 2 nrcn,
DOOR
OKIIURKN TK ZlirriIKN.
2378 839 5
ZUTPIIEN,
A. K. 0. VAN SOMEREN.
1878.
MIJNEN AANSTAANDEN SCHOONVADER,
RIDDER DER ORDE VAN DEN NEDERLANDSCHEN LEEUW,
C0N8UI, DER NEDERLANDEN
TK
^AN-j^RANCISCO,
WOHDKN ÜEZK BLADKN
met toegenegenheid en hoogachting
OPGEDRAGEN.
^fe^r^v y. ^
h
\'mmArm^zmAi
./ytrrV?; »ii ^ -im .- . If\'ii;
" mmmßmo „
i
.....
Bij het verlaten der grijze Bisschopsstad, roep ik mijnen
vrienden, inzonderheid hun, die mijne mede-studenten waren,
een hartelijk vaarwel toe. Moge voorspoed op al hun wegen
hun deel zijn.
Mijnen welgemcendcn dank aan dc Iloogleerarcn in de
rechtswetenschap, voor de goede wenken, waarmede zij
mijne schreden in den Tempel der Wetenschap hebben ge-
leid. — Moge eenige vrucht van het uitgestrooide zaad niet
achterblijven.
Den Uoogleeraar Frnin, die, toen dc Iloogleeraar Quack,
naar elders geroepen, aan zijn voornemen, om mij bij het
gereedmaken oan deze bladen ter zijde te staan, geen gevolg
kon geven, op zoo heusche wijze mijn verzoek om hulp
inwilligde, dc drukproeven nazag, en ze zelfs van menige
taal- cn stijlfout zuiverde, zij in H bijzonder mijn openlijke
dank betuigd.
iäc*\'
■••\'ft- • •. • > • ■ •i:.,,,;.^ ■ ^Çiijw-r»
......
; V - ____iÜ-- • ■ -
• t
niHd
EERSTE GEDEELTE.
Gübourtonisson vóór 177G......1
Aanleiding tot don opstand......12
TWEEDE GEDEELTE.
Ontwikkeling van den staatkundigen toestand . . 35
Do coi-sto constitutie, 1781—1787 ..........40
Dü twcodü constitutie.......55
-ocr page 14-/t
, i . ;
■ A tiT-iJ;!)!!!
<f OJ^\'.ffu\'ï
.1.1
( * \' \'.
w
f
I
i.
ES3
-ocr page 15-Aanleiding tot do keuzo van hot onderworp van mijn
Akadomisch proofschrift gaf con vrij langdurig bezoek,
dat ik aan do Voroonigdo Staton van Noord-Amorika bracht.
Aanvankelijk oon ovorvlood van stof vindondo, dio oog
cn zinnon van con\' in dat wondorlijko land roizondon
Nederlander booion mooet, ontstond, toen dio voorraad
allengs uitgeput raakte, langzamerhand do hohoofto om ook
van don Staatkundigen on Ooconomischon toestand \'dior
landon iots moor modo to brongon, dan ccn opporvlakkigo
blik mij govon kon.
Bij oon vorbhjf van vorschoidono maandon to dozor
stodo, viol hot mij niot raooilijk hioraan to voldoon, daar
ik door vriondolijko introductie, don toegang had vor-
krogon tot do grooto bibliothokon, dio in Amorika, overal,
mot niot gonoog to roomon vnjgovighoid opgoricht on
voor allo bolangstollondon toogankolijk gostold zijn. Ton
govolgo van do ontwikkeling op menig gobiod van hon,
dio in onzo maatschappij don lagoron stand zoudon hooton
uittomakon, bohooft do bolanghobbcndo zich bovendien
XII VOOßllBDE.
niet veel moeite te getroosten, om aangaande menig
vraagstuk, dat den bezoeker vreemd moest voorkomen,
voldoende inlichting to bekomen.
Het is mij evenwel niet ontgaan, en ook anderen moet
dit zijn opgevallen, dat, misschien juist ten gevolge van
die algemeene deelneming in de openbare aangelegenheden,
de kennis dor vraagstukken, die land en volk bewegen,
zelfs bij meer ontwikkelden hoogst oppervlakkig is, en dik-
wijls in weinig meer bestaat, dan in een beslist partijkiezen
voor een zekere richting, waarbij naar den grond der
quaestie niet gevraagd wordt, en dat het getal van hen,
dio zich behoorlijk rekenschap van hun gevoelen weten
te geven, uiterst gering is.
Ik hoorde hooggeplaatste ambtenaren, mannen, die
mot eer op wetenschappelijk gebied worden genoemd,
stellingen verkondigen, die geen\' anderen grond hadden
dan do mceningen van hen, die algemeen als autoriteiten
erkend cn geëerd werden.
Hoezeer dozo, zoowel mot do lettor dor Constitutie,
als met haren geest in strijd waren, zoo wordon zo toch,
zonder aarzeling, als argumenten tor verdediging van
eigen gedragslijn gebruikt. Tot eene kalme discussie kwam
mon zoldon.
En nergens trad deze verwarring van denkbeelden dui-
delijker op den voorgrond, dan bij het besproken van dc
oorzaken van don jongstcn broeder-oorlog.
Al naar do politieke richting, tot wolko do persoon, mot
wion men sprak, behoorde, kon men do rochtinatiglieid
or van hooren verdedigen of ontkennen; de verantwoor-
dehjkhoid op de Noordchjko of do Zuidehjko Staten hooren
loggen; of liever, mon ontmoette slechts hoogst zoldon per-
sonen, dio zich mot do taak belasten wilden om den hand-
VOORREDE. XIII
schoen voor het Recht der Zuidelyke Staten op te nemen.
Na de totale nederlaag dezer laatsten, schijnen zelfs hun
meest steUige voorstanders zich hij de door den oorlog
gegeven beslissing neder te leggen. \'
Slechts bij uitzondering ontmoet men enkele Amerikanen,
dio, door bijzondere banden aan de politiek der vroegere
Zuid-Amerikaansche Unie verbonden, aan het geloof en
dc juistheid cn rechtmatigheid daarvan blijven vasthouden.
Algemeen is tegenwoordig in de Vereenigde Staten aan-
genomen, dat geon der Staten zonder toestemming der
overigo, hot recht heeft do Unie te verlaten: geen dor
partijen, ook niet dc democratische, die toch do voort-
zetting is dor vroegere, welke hot recht van Socessio
steeds verdedigde, heeft het tegendeel in haar programma
opgenomen; stof voor discussie levert het zelfs niet meer
op. Mon strijdt on twist cr over eindcloozo, kleingeestige
bijzaken, moor onmiddellijk hot belang van eigen beurs
on persoon rakende; maar dat mon de grooto beginselen,
op welko do Unie gegrondvest is, en dio door de vade-
ren do hoekstcon dor individuëolo vrijheid worden geacht,
over boord wierp, en dat er zóódoonde van do Unie van
1787 weinig moor dan dc vorm ovorhloof, dit alles ziot
mon voorbij.
Een vrij langdurig samenzijn mot oen dor weinigen,
dio dit wol inzagen, bracht mij or too, hot geschil, dat
op zoo wreedaardige wijze word beslecht, tot oon punt
van onderzoek to maken.
Hot resultaat or van wordt in do volgende bladen
medegedeeld. Dat ik zoor goed weet hot onderworp, het-
welk stof voor folianten govon kon, niot to hobbonuitge-
put zal ik wol niot behoeven to verzekeren. Ik wensch
alloon do aandacht to vestigen op con quaestio, bij wel-
XIV VOORREDE.
ker beslissing men zich vrij algemeen heeft neergelegd,
zonder naar de rechtmatigheid dier berusting verder on-
derzoek te doen.
Ten onrechte is de slavernij algemeen als de oorzaak
van dezen oorlog beschouwd; zij had met de „cardo quaes-
tionis" niets te maken.
Naar mijne overtuiging, toont hij, die toch hieraan vast-
houdt, een weinig diepen blik in den gang van zaken te
hebben geslagen, die gedurende de vijftig jaren, welke aan
den oorlog voorafgingen, de gemoederen der Amerikaansche
Staatslieden bewogen hebben. De afschaffing der slavernij
was de onschuldige aanleiding, die do reeds sinds langen tijd
van elkander vervreemde broederen openlijk de wapenen
opnemen deed, ter bereiking van zelfzuchtige doeleinden;
zij werd door velen als lokaas misbruikt om den grooten
hoop op hunne zijde te krijgen, en hem mede tc voeren op
het glibberige, met vriendenbloed doorweekte, pad. Do
oorzaak lag vcol dieper, en kwam neder op do vraag: of
mon de van de vaderen als erfgoed vorkregen Constitutie,
het systeem van een Confederatie tusschen onafhankelijke
Souvoreino Staten, over boord zou worpen of niot; of hot
recht, om in hoogste on laatste instantie to oordeelen over
zaken, van welker, behartiging het welzijn der Staten bij-
zonderlijk afhing, berustte bij het FederaleOouvornomont
to Washington; of wel bij do rogcering van eiken Staat
in het bijzonder; of, mot andere woorden, do Souvereini-
teit to vindon was bij het volk van do Voroonigdo Staton,
als ééne Natie beschouwd, of bij dat van eiken Staat.
Op dezo vraagpunten heeft do oorlog zijn bloedig ant-
woord gegeven. Toen Lincoln in 18G1 uit naam on als
hoofd der Fedoralo rogcering do troepen der Unio opriep,
en het Congres hem met milde hand do geldelijke middelen
schonk tot het voeren van den oorlog, die ten doel had
VOORREDE. XV
de uitgetreden Staten met geweld aan de macht dei-
Unie te onderwerpen, en de zegeningen van het door hen niet
gewaardeerde samenzijn daarin deelachtig te maken, was
de slavenquaesiie voorloopig ter zyde gelegd, om tot
later, toen men bondgenooten in het vijandelijk kamp
hoopte to maken, bewaard te worden.
Dat het den Noordelijken Staten gelukt is, het grooto
publiek in den waan te brengen, dat zij do verdedigers
der Constitutie en der bedreigde Unie, de Zuidelijke
daarentegen degenen waren, die poogden zich aan de hun
door do Constitutie opgelegde verplichtingen te onttrekken,
pleit zeker voor de sluwheid vau den Yankee, maar ont-
slaat anderen niet van do verplichting, omtrent de recht-
vaardigheid van eon oorlog, dio millioenon monschenlovens
en goud verslond, oen onpartijdig onderzoek in to stellen.
Door Aloxander II. Stephens, don Vice-Prcsident der
Zuidelijke Unio, welko na Lincoln\'s verkiezing door dc
uitgetreden Staten gesloten word, is na den oorlog een
werk 1) geschrovon, waarin do godragsljjn dor Zuidelijke
Staten op eene meesterlijke wijze nan do Constitutie go-
toetst on verdedigd wordt.
Bedrieg ik mjj niot, zoo is dit het (-(inigo werk, wnarin
op principiëole wjjzo ovor de rechtmatigheid van Sccessie
gehandeld is; het is nooit weerlegd; de Ameriknnnscho
schrijvers hebben het doodgezwegen; cn heden ten dnge
is do titel, zelfs in voorname boekwinkels, onbekend.
Ik koester de hoop, iets te hebben bijgedragen tot do
meerdere bekendheid onder mijne landgenooten vnn dit
1) A CoHttitulionnl view of the late icar betKcen ihf Sintes, Ui fautes,
eharacler, eomlud and retulls. Two volume».
xvi voorrede.
werk, wions auteur mij voor de zaak, door hem op zoo
uitstekende wijze verdedigd, gewonnen heeft.
Het is myn voornemen myn onderwerp aldus te behan-
delen. Na in het eerste gedeelte, in korte trekken, de ge-
schiedenis van den bloei en afkomst der Engelsche koloniën
in Noord-Amerika te hebben nagegaan, wensch ik tevens
den staatkundigen toestand kort vóór 1776 te bespreken.
Dit.zal mij in het tweede gedeelte brengen tot de
Articles of Confederation, waarvan wij de beteekenis zullen
nagaan, om daarna tot dc tegenwoordige Constitutie en
den door haar in het leven geroepen toestand te komen.
Na een juist inzicht verkregen to hobben in den staat-
kundigen toestand der bijzondere Staten, alsook in do
verhouding, waarin zij tot het Federale Gouvernement on
tot elkander onderling verkeeren, zal de oplossing van
het ons voorgestelde vraagstuk niet meer moeilijk zijn.
Het is vooral dit tweedo gedeelte, dat onmiddellijk het
onderwerp van mijn proefschrift raakt; hot corstc, dat
hoofdzakelijk do geschiedenis van hot onafhankelijk wor-
den der Staten bevat, gelieve mon alleen als oono inlei-
ding te beschouwen.
San-Prancisco, Juni 1877.
-ocr page 21-GEBEURTENISSEN VOOR 177C.
Bij het onderzoek naar de oorzaken van den
onafhankelijks-krijg der Amerikaansche kolonisten
tegen Engeland, zullen wij eenige jaren lenig
moeten gaan, om ons in staat te stellen, ter juiste
waardeering der te behandelen stof, de noodige
gegevens te verzamelen.
Het meest daartoe geschikte uitgangspunt schijnt
liet tijdstip, waarop de Engelsche koloniën, welke
zich op de Oostkust van Noord-Amerika van Maine
lot aan Georgia uitstrekten, zich voor het eerst ver-
eenigden en als óén geheel optraden, met het doel do
uitbreiding van Fransche kolonisatie, en den groei van
Franschen invloed voor goed den bodem in te slaan.
Ware vaderlandsliefde en aanhankelijkheid aan bel
moederland, gepaard met een gevoel van behoefte
aan zelfverdediging, hadden hen lot deze Unie »ad
hoe" geleid.
Vóór dien lijd, en men slello zich dil duidelijk
-ocr page 22-Ü
voor den geest, stond elke kolonie, op hare
eigenaardige \\vijze ingericht, en volgens bijzonderen
stichtingsbrief der Engelsche kroon, zonder eenigen
band tot de Zuster-koloniën op zich zelve.
Wederzijdsche ijverzucht, getwist over grensge-
schillen en verschil van belangen hadden zelfs dik-
wijls een vrij hevigen graad van animositeit doen
ontstaan, die, hoe ook getemperd door het bewust-
zijn van gemeenschappelijke afkomst en taal, toch
nog sterk genoeg was om alle pogingen der kroon,
steeds bedacht op uitbreiding harer macht, ter sa-
mensmelting onder een centraal bewind, vruchteloos
te doen zijn. Doch die Unie, hoe ook door de ko-
lonisten gevreesd en tegengewerkt, kwam toch lot
stand; wat invloed van het moederland niet vermocht,
bewerkte de oude weerzin tegen Frankrijk, die, door
godsdienstige begrippen aangewakkerd, den Brit-
schen puriteinen nog diep in \'thart zat.
De verschillende oorlogen sederi het begin der
48" eeuw bijna zonder tusschenpoozen tusschen
Engeland en Frankrijk gevoerd, hadden niet weinig
bijgedragen tol het doen ontslaan van een lioogst ge-
spannen toestand tusschen de kolonisten dezer beirlc
landen, welke zich in Amerika hadden gevestigd;
en niet zoodra was de oorlogsfakkel van Europeeseben
op Amerikaanschen bodem overgebracht, of bol moe-
derland vond zijne kolonisten bereid vroegere belee-
digingen te vergeten, en ter bestrij\'ding van den ge-
meenschappelijken vijand de wapenen aan te gorden.
Het is hier de plaats niet om na te gaan, hoe
sints den tijd dat Coliimbus met zijne »Santa Maria"
hel eerst de golven van het westelijk halfrond door-
kliefde, er langzamerhand een vijandige stemming
was ontslaan tusschen de kolonisten der verschillende
Europeesche mogendheden. Genoeg zij het te herin-
neren 5 dat, zoolang de handel dier nog slechts schaars
langs de kust verspreide nederzettingen in weinig
meer bestond dan in een ruilhandel met de woeste
Indianen-stammen, welke, na soms maandenlange
tochten in huncanoe\'s, hun huiden tegen allerhande
snuistereien kwamen aanbieden, de aandacht der
Regeeringen nog nooit op het belang dezer koloniën
om den invloed, dien ze spoedig op den wereldhandel
zouden hebben, was gevestigd geweest; maar dat men,
toen de schatkist bemerkte dat zich in de nieuwe
wereld een bijna onuitputtelijke bron van inkomsten
opende, zich hare belangen aantrok, emigratie
aanmoedigde, en zoo bewerkte, dat de verliouding
tusschen de kolonisten in Amerika met die van
de Gouvernementen in Europa gelijken tred hield.
liet kon ook wel niet anders; want, ook al werd
in den regel het volkenrechtelijk beginsel van het
occupatierccht gehuldigd: zoodra door steeds groo-
tere uitbreiding der nederzettingen de voorposten
elkander naderden, moesten er quaeslies over priori-
teit ontslaan, die gewoonlijk, bij gemis aan scheids-
rechters , met de wapenen in de hand werden beslist.
Do Franschen, die Canada cn Florida hadden bevolkt,
welk laatste toenmaals bel geheele noordelijk gebied
van de golf van Mexico bevatte, waren vooral las-
tige naburen. Zij maakten aanspraak op het reclit
van jurisdiclic over hol gcbcelo dal van den Missis-
sipi en den Ohio, en alle andere ncvenslroomen
van dien »Vader der Wateren", cn hadden, len einde
zich dil niet tc laten ontnemen, een reeks van forten
yebouwd, waardoor zij van Florida lol Canada een\'
verslerklen communicaüeweg hadden gevormd.
Door omkooping hatlden zij de macbligslo Indianen-
-ocr page 24-Stammen op hunne zijde weten te krijgen, en zoo,
op aansporing van het moederland, een systematisch
plan ter verdrijving van de Engelsche vlag uit Ame-
rika gevormd.
Dit plan was de aanleiding tot het gemeenschap-
pelijk optreden der Amerikaansche koloniën, tot de
kiem voor den later te sluiten bond, die zich ont-
wikkelen zou tot den statigen eik, wiens lommer
millioenen ten goede komen zou.
Verschillende veldtochten, met afwisselend geluk
bekroond, waren het gevolg van dit verbond.
Sedert 1701, toen wegens het erkennen door Lo-
dewijk XIV van den Pretendent, zoon van Jacobus II,
als koning van Engeland, de oorlog tusschen Frank-
rijk en dit rijk was uitgebroken, on heel Europa door
den Spaanschen successie-oorlog werd beroerd, werd
ook in de Nieuwe Wereld de strijd met meer kraclit
voortgezet. Hoewel de Utrechtsche vrede van 1743
hieraan geen einde maakte, daar wederzijdsche
verrassingen en kleine schermutselingen bleven
voorkomen, zoo duurde het toch tot 1744, voordat
de kolonisten weder in ernst de wapenen opvatten.
Ditmaal behaalden zij oen bepaald voordeel: onder
kolonel Peperel namen zij het fort Louisburg op hel
eiland Cape Breton bij verrassing in, waardoor zij een
der sterkste punten in hun bezit kregen; hetgeen
echter door de Britsche regeering weinig op prijs werd
gesteld; daar zij genoemd fort bij den in 1748 te
Aken gesloten vrede in lianden der kolonisten liet.
Dezo handeling was een der vele oorzaken, waar-
door zij als het ware stelselmatig een geest van
misnoegen en zucht naar onafhankelijkheid bij liare
onderzaten aankweekte, die spoedig hare wrange
vruchten voor de bewerkers zeiven opleveren zoude.
li\'l
^\'iii
i\'iil
Voor de kolonisten had deze krijg een gewich-
tiger, duurzamer gevolg dan het nutteloos innemen
van een sterkte. Dit zelfstandig optreden deed hen,
tot dusver alleen aan het drijven van landbouw en
handel gewoon, hun eigen macht en waarde beseffen;
het deed hen tegenover de kroon en haar plaatsbeklee-
ders, de gouverneurs, een toon aannemen, getuigend
van zelfbewuste waardigheid, die vroeger nooit was
aangeslagen en die, door Britsche staatslieden mis-
kend , door dwaze maatregelen in verkeerde richting
geleid werd.
Het resultaat der veldtochten, die in de volgende
jaren ondernomen werden, strekte niet om dien toon
te matigen cn de kracht der Britsche kroon te ver-
hoogen. De kolonisten waren namelijk langzamerhand
den Alleghany-keten, die zich op eenige honderden
mijlen afstands van, en evenwijdig aan den Atlan-
tischen Oceaan uitstrekt, overgetrokken, en hadden
spoedig de aan de andere zijde gelegen alluviale
gronden leeren waardeeren, die, door vruchtbaarlioid
cn zacht klimaat, verre boven de vroeger bewoonde
streek uitmuntten, waarvan de schrale zandgronden,
door geen enkele rivier doorsneden, weinig aantrek-
kelijks voor eene landbouwende bevolking bezaten.
Nauwelijks hadden zich evenwel eenige huisge-
zinnen, na een\' moeitevollen tocht over de naakte,
met sneeuw bedekte kruinen der Alleghany\'s ende
bijna ondoordringbare, eeuwenoude bosschen in die
vruchtbare valleien neergezel, of de Fransche kolo-
nisten betwistten hun hel recht daartoe, en dwon-
gen hen terug tc keeren. Zich beroepende op zekere
reizen, in de 17e eeuw door La Salie en Marquette
gemaakt, eischton zij de geheele streek ten westen
vau de Alleghany\'s voor zich, krachtens de Fransche
uitlegging eener wet, ook in onze geschiedenis
bekend, die aan de natie, welke een gedeelte van eene
rivier ontdekt of bezit, het geheele stroomgebied
met dat van alle haar nevenstroomen toekent.
Nieuwe veldtochten waren het gevolg dezei- han-
delwijs, welke de kolonisten eenparig besloten niet
ongewroken te laten. Het was op één dier tochten
dat voor het eerst een man op den voorgrond
trad, die, zooals maar weinigen, zich de alge-
meene achting wist waardig te maken, en nu nog,
als de vader des vaderlands bijna vergood wordt.
George Washington, toenmaals 21 jaren oud, maar
toch reeds opperbevelhebber van één der groote
militaire afdeelingen van Virginia, was het, die dc
benoeming ontving tot opperbevelhebber van de ex-
peditie, die ten doel had den Franschen opperbe-
velhebber van een der forten, die langs de oevers
van de Ohio waren opgericht, te polsen, en zich tevens
zooveel mogelijk op de hoogte te stellen van den
toestand, waarin zich het vijandelijk leger bevond.
Hij wist daarbij zulk een moed cn onverschrok-
kenheid ten toon Ie spreiden, niet alleen in hel ver-
mijden der gevaren, die hem zoowel van dc zijde der
Indianen, als van de machten der natuur bedreigden,
maar ook in het leiden van <Ic onderhandelingen, dal,
sedert dien lijd, vele patriotten reeds op hem hun
hoop richtten, voor hel geval, dat de kolonie een
man noodig zou hebben, die hen aanvoeren kon in
den strijd op leven en dood, door velen reeds als
een onafwendbaar kwaad in die dagen gevreesd.
Wij gaan kortheidshalve dc herhaalde schermut-
selingen en de van weerskanten in hel werk ge-
stelde pogingen tot het vermeesteren van elkanders
steikten met stilzwijgen voorbij. Genoeg zij hel te
vermelden, dat dit telkens gezamenlijk optreden
en dil strijden voor een allen gemeene zaak, strekte
toL het vernauwen van den band, waarop boven
gedoeld werd.
Toch stelle men het zich duidelijk voor den geest,
dat iedere kolonie bij voortduring zelfstandig handelen
bleef; dat liaar vertegenwoordiging op eigen verant-
woordelijkheid en volgens eigen, dikwijls zelfzuchlige,
inzichten besliste omtrent het al of niet deelnemen
aan een\' voorgenomen tocht, en steeds naar eigen
goedvinden het bedrag van de bij te dragen troepen
en gelden vaststelde.
Dat men gezamenlijk uittrok, en elke kolonie hare
troepen onder Washington\'s bevelen plaatste, lag
alleen aan den aard der onderneming en aan den
feitelijken toestand, die gezamenlijk optreden en
hel aanstellen van éónen hoofdbevelhebbor gebie-
dend voorschreven.
Aan eene duurzame vereeniging, of ook zelfs aan
eene jaarlijksciie bespreking van voor allen geza-
menlijk nuttige maatregelen, dacht nog niemand,
hoezeer ook de in de laatste jaren opgedane onder-
vinding dc noodzakelijkheid van samenwerking had
aangetoond, en deze werd dan ook, allerminst door
dc kolonisten zeiven, wensclielijk geoordeeld 1).
1) Als ren bcw(js voor het bovenstaande diene, dat toen «Ie liritschc
ri\'gccring, in antwoord op een van hnre gouvunieurs ontvangen incdcdecllMg
omtrent den hachclijkcn stand van zaken, do kolonisten aanraadde zich te
eoalisccren, cn daarop do afgevaardigden der zoogenaamde »Ncw-Kngland
States" Maine, Vennont, New-Hampshire eu Massachusset«, benevens dio van
Pcnsylvania, Maryland en New-York tc zamen kwamen, ccn uitstekend plan
daartoe van Dr. Benjamin Franklin met byna algemeene stemmen venvor-
pcn werd.
Deze laatste, wiens levensloop men kent — hij begon als boekdrnkkcrs-
jongen eu bracht het alleen door cigcu geestkracht en studie tot dc hoogte,
8
Slechts korteiijk zij nu de alloop van den Fransch-
Britschen oorlog op het westelijk halfrond medege-
deeld. Zoodra de Britsche llegeering zag dat de
taak den kolonisten alleen te zwaar werd, besloot
zij zich die zelf aan te trekken, en zond in 1775
Generaal Braddock om met de troepen aan den Ohio
te ageeren, ter\\vijl onder opperbevel van sir William
Johnson, een Ier van groote lichaams- en geest-
kracht, een militiecontingent ten getale van 6000
man noordwaarts trok, met het doel den noordelijken
nabum\', in Canada gevestigd, te bestoken. Het was
bij deze gelegenheid dat een dier heldendaden werd
verricht, die wereldberoemd zijn geworden, en waarop
het Britsche bloed zich met recht verheffen mag.
waarop hij later stond — was tocnraaali postmccstcr-Gcncraal, cn had zich
door zijn bijzondere kunde en begaafdheden reeds menigmaal onderscheiden,
cn dermate de achting van zijn medeburgers verworven, dat h|j algemeen nli
het hoofd der conventie beschouwd werd.
Zijn ontwerp, dat in hoofdzaak met do tegenwoordige constitutie overeen-
kwam, stelde een gouvernement voor, dat bestaan zou uit een\' door de
kroon aangesteldcn President, en een raad, gekozen door de verschillende
wetgevende vergaderingen der koloniën; welke laatste zou hebben belastingen
te heiïen, vrede cn oorlog te sluiten, met dc Indianen tc ouderhandelcn,on
in het algemeen alle die maatregelen to nemen, die konden geacht worden
in het bijzonder te strekken tot bevordering van het algemeen welzijn.
Dit ontweq), dat door alle leden der conventie met uitzondering van die
van Connecticut éenparig werd toegejuicht, onderging het zonderlinge lot van
niet alleen door de kroon, maar ook door alle koloniën, toen het aan haar
goedkeuring onderworpen werd, tc worden verworpen.
Dc eersto beschouwde het als een stap ter verkrijging der gevreesde stiwt-
kundigc onafhankelijkheid, terwijl de laatsten er zich tegen verzetten, omdat
het tc veel macht gaf aan den President, en gccti van alle vau haar
voorrechten binnen eigen rechtsgebied afstand wilde doen.
Maar hoenel het plan in duigen viel, zoo schynt het toeli niet weinig (c
hebben bijgedragen tot het leiden der publieke opinie in een richting, die
het haar gemakkelykcr maakte, in het alternatief van »oorlog of onderncr-
ping", waarvoor men eenige jaren later geplaatst werd, den eersten tc kiezen.
Meer dan men gewoonlijk erkent, komt het mij dan ook voor, dat aan
Franklin, in stede van aan llarrison, dc eer toekomt vau dc Vader der
constitutie te zijn.
9
Sedert den V Mei 1756 was namelijk de oorlog for-
meel tusschen de twee volken verklaard geworden,
en rustten beide partijen zich met kracht too lot
den lang gewenschten krijg.
De Engelsche legeraanvoerders waren gedurende
langen tijd uitsluitend gunstelingen van George II,
die toenmaals 70 jaren oud en omringd door een
drom van hovelingen, waaronder vooral de oude
Hertog van Newcastle berucht was, zich bij het
doen zijner benoemingen tot schade van zijn land,
meer door het verleenen van persoonlijk gunstbetoon,
dan door het welbegrepen belang van zijn vaderland
leiden liet.
Door het in dezen stand van zaken niet bevreem-
dend ongelukkig resultaat, waarmede de Engelsche
troepen zich in de eerste jaren van den krijg met
de Fransche maten, werd hij eindelijk gedwongen
William Pilt, legen zijne persoonlijke Sympathien in,
terug te roepen, cn gelukte het hem zoodoende weer
nieuw leven en kracht in den gang van zaken Ie
brengen.
Door aanvankelijk succes bekroond, vatte Pilt
het stoute plan op, om geheel Canada Ie veroveren.
Hij benoemde lol opperbevelhebber dezer onderne-
ming generaal Wolf, die spoedig toonen zou hoezeer
ilij het vertrouwen verdiende, dat in hem gesteld was.
Na eerst bij Quebec een\' beslissenden slag op de
Franschen onder Moncalm\'s opperbevelhebberschap
te hebben gewonnen, besloot hij tot niets minder
dan in de stilte van den nacht de onbeklimbaar
geachte hoogte, vvaaroj) Quebec ligt, te bezetten
en zóó den vijand tc dwingen hem slag te leveren
op de groolc velden, die zich zuidwaarts van Quebec
uitstrekken, en nu nog, naar den toenmaligen Jood-
10
schen eigenaar „les pleines d\'Abraham" geheeten
worden. Door een list gelukte hem dit in de stille
van den nacht, die alleen door het woeden der gol-
ven van de door een westenwind opgezweepte St. Law-
rence werd afgebroken, zoodat, toen den volgenden
dag de zon opging, Moncalm ternauwernood zijn
oogen kon gelooven, toen hij de Engelsche uni-
formen op de gemelde velden in slagorde ge-
schaard zag.
Hel gevecht dat nu volgde, was, door de kalme
houding van den aanvoerder, beslissend voor hel
Engelsche leger. Maar hij zelf werd gewond, eersl
licht aan den pols, en later doodelijk in de borst,
loen hij zich aan hel hoofd zijner grenadiers plaal-
ste en dezen lol eene charge voorbereidde.
Stervend werd hij naar builen gedragen en was
reeds door bloedverlies uitgeput, toen hij één zijner
officieren in zijn nabijheid hoorde uilroepen: Zie! hoe
ze vluchten 1). Als door een looverslag glinsterde zijn
oog nu nog éénmaal mcl nieuwen glans cn ricliUe bij
liel hoofd op met de vraag: Wie vluchten\'? — Dc
Franschen, was het antwoord, zo verliezen grond op
alle punlen. — Dan, was zijn laatste woord, dan
slerf ik tevreden; en zijne lippen sloten zich om zich
niet meer te openen.
Het voeren van dezen krijg, met zoo gunsligen
1) .Mc» keilt dl! prachtige scliiMerij, waarin ilil oogenblik dgor dc Imnd
van 13. West vereeuwigd is. Zij vormt ongetwijfeld een der sclioonslc blad-
zijden uit dc EngeUche Geschiedenis.
Op de plaats, waar Wolf sneuvelde, ziet dc toerist een eenvoudig inonu-
ineiit, met het opschrift: »On this spot dicd Wolf victorious". Deze vcldi-ii,
versterkingen der stad, dc stad zelve, enz zyn nog alle in vo1inaak<
dcnzelfdcn toestand, als waarin zij verkeerden, toen Wolf zc voor het kat»t
aanschouwde, met dit verschil, dat sinds dien tijd, dc Kngelsche, in plaats
van tic Fn\'.uschc vlag, vau haar tiuneu wappert.
11
uitslag voor do Engelsclieii bekroond, bad echter nog
een ander gevolg, dat wij reeds ontkiemen zagen,
doch waarvoor toenmaals slechts weinigen geopende
oogen hadden.
De geest van zelfvertrouwen, van bewustzijn van
eigen kracht en vermogen om door ontwikkeling van
eigen moreele en stoffelijke bronnen, met de ver-
antwoordelijkheid ook de voorrechten van een onaf-
hankelijk bestuur te dragen, had zich machtig ont-
wikkeld, en de gevolgen er van bleven niet uit.
Op het tijdstip dat wij beschreven, waren de
koloniën zeer in bloei toegenomen; hel aantal in-
woners en ook hun vermogen was in de laatste
20 jaren meer dan verdubbeld; een onuitputtelijke
voorraad van ongekend vruchtbaren akkergrond, gaf
ook bij lichten arbeid zulke winsten, dat alleen de
luiaard behoefte leed,.
Beperkingen der huwelijken, door wet of gebruik
in de oude wereld gemaakt, waren ginds niel be-
kend, cn jonge, rijk met kinderen gezegende echt-
paren waren hier vele.
De alzoo steeds toenemende bevolking, te zamen
met den toevloed van nieuwe arbeidskrachten uit
Lluropa op de nieuw geopende arbeidsmarkt, die voor
velen de gelegenheid openstelde een nieuw leven te
beginnen, zonder voor oude zonden te boeten, waren ,
met dc ontwikkeling van den handel met Engeland,
de oorzaken van dien ongekenden bloei.
AANLEIDING TOT DEN OPSTAND.
De gebeurtenissen, waarop onze aandacht nu
gevestigd zal zijn, moeten ons Nederlanders wel
dubbel belang inboezemen.
Hoeveel overeenkomstigs toch is cr niet in do
opkomst van gindsche Staten, in hun strijd voor
goed en bloed, voor recht bovenal, tegen een ver-
blind moederland, met den opstand van onze vade-
ren tegen een\' dweepzieken door fanatisme in het
dwaalspoor geleiden despoot!
Toch wenschen wij hierbij hel verschil niet
voorbij te zien, dat tusschen beide zich voordoet.
Alles wat vóór cn na 1585 onze vaderen bewoog,
van hoeveel grootscher en gewichtiger aard was hol
niet! Die bond der Edelen, het edelst wat deze
landen bezaten, als één man optredend voor den
troon, en opkomend tegen verguizing van het hei-
ligst recht! die geheele natie strijdend, niet om geld
of vrijdom van belasting, maar om vrijheid van
conscientie, welke sedert aan dezen bodem eigen
bleef; die strijd gedurende 80 jaren van een bevol-
king, uitsluitend aan den landbouw en veeteelt ge-
43
wijd, klein in macht en aantal, maar moedig en
sterk door het bewustzijn van voor een goede zaak
te zijn opgetrokken tegen een heerscher, wiens ge-
lijke in macht de wereld toenmaals niet aanwijzen
kon, maar wiens veldheeren en legers, hoe ook ge-
hard in den krijg toch, bij Thurnhout en Nieuw-
poort door die bevolking van kaas- en boter-makers
werden getuchtigd; en eindelijk die band, gevlochten
door een jarenlangen strijd en bezegeld door liet
bloed van den Vader des Vaderlands, tusschen het
volk • en een geslacht, dat sinds een reeks van helden
voortbracht en met ons volksbestaan zóó samen-
groeide, dat nu na 300 jaren de naam van Oranje
of de juichkreet bij \'t zien van een zijner telgen
nog een ongekende snaar in ons harte trillen doet, —
van dit alles____ik vind er niets van opgeteekend
in de historiebladen der Amerikaansche schrijvers.
Het komt mij dan ook voor dat in het algemeen
de worsteling der Amerikaansche koloniën vrij over-
dreven is voorgesteld 4), en dat de voor haar gunstige
uitslag van den strijd meer aan de misslagen en aan
gebrek aan doortastende maatregelen en veerkracht
van de zijde der kroon, dan aan bijzondere helden-
daden en vaderlandsliefde van de zijde dier koloniën
is loe te schrijven. Van een strijd, als die der Ver-
eenigde Nederlanden tegen Spanje, of die der Zwil-
sersche kantons legen Oostenrijk was nooit sprake;
hetgeen evenwel niel wegneemt, dat, zooals later
zal worden aangetoond, het onrecht aan de zijde
van het Engelsche gouvernement was, dal er veel
meer achter zat dan een bloote belaslings-quaestie
en dat ook iüer edele drijfveeren en beginselen
1) Dk Tocquevillk, de U Démocratie en Amérique, I. p. 188.
-ocr page 34-14
werkten, die de bevolking met een geestdrift en
ijver bezielden, welke meer dan de kracht der wa-
penen , beslissend waren voor de zaak der vrijheid.
Wanneer wij de geheele »historia morbi" van de
verhouding tusschen Engeland en zijne Amerikaan-
sche koloniën wilden nagaan, dan zouden wij zeker
verre de grenzen van het bestek van een proefschrift,
(lat alleen het aangeven van enkele hoofdmomenten
in de ontwikkeling der kwaal toelaat, overschrijden.
Van den beginne af aan, hadden de Britsche
vorsten bun Amerikaansche onderzaten eer met min-
achting dan met teedere zorg voor hunne belangen
behandeld.
Belialve de afstand, die door het verschil dat in
elks belangen ontstaat, reeds minder gelukkig op
zulk een verhouding werkt, droeg daartoe niet weinig
bij het verschil in godsdienst, de eerste oorzaak
die de fiere Britten het besluit had doen opvatten,
bet oude Albion voor een nieuw vaderland te ver-
ruilen.
Gehecht aan de koude strenge vormen, die zij
van hunne Puriteinsche vaderen hadden geërfd,
hadden zij weinig meer dan den grondslag met de
Engelsche staatskerk gemeen, die, wal vorm en
uiterlijken eerediensl aangaat, bijna niel van de
Roomsche kerk verschilt.
Daarbij voegde zich een zekere naijver op hunnen
wonderlijken voorspoed en dc snelle ontwikkeling
van hun\' handel met Spanje en andere zeemogend-
heden, die Britsch egoïsme noode ontluiken zag.
Reeds de akte van navigatie van 1G51, in iCGO
nader omschreven, had eene gevoelige wonde aan
den zich pas ontwikkelenden handel toegel)raclil; be-
15
halve de bekende bepaling, dat alle koopvaardijwa-
ren, uit Engelsche koloniën afkomstig, alleen op
Engelsche schepen mochten worden ingevoerd, ver-
bood deze tevens ten bate der Engelsche fabrieken,
den invoer, van de eene kolonie in de andere, van
hoeden, wollen en andere stoffen van dagelijksch
gebruik, bepaalde dat hoedenmakers tegelijker-
tijd maar eenen leerling mochten hebben, en be-
vatte meer andere voor de Amerikaansche nijver-
heid hoogst nadeelige bepalingen 1).
In 1733 vaardigde het Parlement nog eenige
wetten van gelijke strekking uit, die, daar zij niet
streng gehandhaafd werden en de smokkelhandel vrij
werd uitgeoefend, weinig tegenkanting ondervonden,
hoewel sommige staten der kroon het recht betwist-
ten, hen zonder hunne toestemming te belasten.
Sints 1761 evenwel, toen door de vele en lang-
durige oorlogen de Britsche schatkist uitgeput
was geraakt, en het moederland algemeen op
nieuwe middelen om haar te stijven bedacht was,
begon men aan de bepalingen strenger de liand
te bonden; vooral de wijze, waarop sommige
regeeringsambtenaren bierbij tc werk gingen en huis-
zoekingen doden tot andere doeleinden dan waartoe
zij bij de wel gerecbligd waren, vond algemeenen
legensland.
Ilet duurde niet lang of tc Boston, de hoofdplaats
van Massacluissels, vormden zich oploopen, die door
welbespraakte demagogen geleid, een voor do autori-
leiten hoogst dreigend aanzien schenen to zullen
aannemen.
Eerbiedige verloogen aan den Koning en bel
1) Zie Wii.son\'s Unltf(/ Slatet, p. 196.
-ocr page 36-16
Parlement werden met minachting onbeantwoord
gelaten; de overtuiging der Engelsche bevolking
van de volkomen ondergeschiktheid der koloniën, en
van de onbeperkte macht van het Parlement om er
wetten te maken en belastingen te heffen, was zoo
algemeen, dat volgens Pitt, »zelfs de schoorsteen-
vegers op de daken bluffend van hunne onderdanen
in Amerika spraken!"
Onder de vele zich opvolgende raadslieden der
Engelsche kroon was er niet één, met uitzondering
van den grooten Pitt, den lateren Earl of Ghattam,
die iets verder zag, dan dat de schatkist leeg en
de koloniën rijk waren.
Één hunner, lord Granville vooral was het, wien
de scherpe blik van den staatsman ontbrak, die
zich niet boven de alledaagsche sleur wist te verhef-
fen, en de gevolgen van voorgestelde maatregelen
niet kon vóórzien.
Niettegenstaande de vijandige houding, die de
koloniën aannamen, besloot hij ze tc belasten; voor-
eerst omdat hij meende liierin een gepast blijk van
machtbetoon der kroon te zien, geschiktonwilligen
te beteugelen, alsook omdat de Engelsche grond-
eigenaren moeilijk meer konden dragen
Dc verblindheid van het Parlement was daarbij
op dezen tijd zóó algemeen, dat achtereenvolgens
den 10" Maart 1764 en den 22«° Maart 4765,
een reeks belastingwetten werd aangenomen, waar-
onder de voornaamste, de »Stamp-taxeen soort
van zegelwet, bestemd was de reeds opgewonden
gemoederen voor goed van het moederland le ver-
vreemden.
Door bemiddeling van hunne agenten le Londen,
betoogden dc koloniën lang en lirced dc onreclil-
17
vaardigheid dezer maatregelen; zij toonden aan,
hoe zij, Engelsche staatsburgers, zoo goed de hun
door de Magna Charta verleende rechten dachten te
handhaven als hun overzeesche broeders, dat belas-
ting en vertegenwoordiging in het Parlement voor
vrije Britten sints eeuwen onafscheidelijk waren ge-
weest , en zij hiervan niet dachten af te wijken; dat
de bewering der Regeering, als zoude de te henen
■belasting niet meer zijn dan eene compensatie voor
verleende bescherming, geheel ongegrond was, daar
zij die nooit hadden gewenscht, en zij zeiven zich
uitermate wel in staat achtten zich zelf te verdedi-
gen, terwijl als men over vergoeding van in den
jongsten krijg gemaakte oorlogskosten begon te spre-
ken, ook de koloniën hare rekeningen zouden in-
zenden voor de hulp en bijdragen, in ammunitie
en voedsel verlöend, alsook voor de jaren lange
belemmeringen haren handel aangedaan.
De verschillende wetgevende vergaderingen namen,
toen het bericht van het tot stand komen dier
weiten haar bereikte, moties aan, die zij door be-
middeling van haren agent B. Franklin der kroon
aanboden. Sommige der beraadslagingen, waartoe
deze aanleiding gaven, waren heftig. Vooral in die
van Virginia, wierp in het T»lIouse of Burgesses"
oen zekere Patrick Henry, door het stellen en ver-
dedigen van een drietal moties, den koning den
Ijandschoen in bet gezicht. Haar inhoud kwam hierop
neder, dat de eerste pelgrimvaders, toen zij naar
Amerika stevenden, als kostelijkste have met zich
medevoerden, en aan bun nakomelingen ongeschon-
den overgaven, alle voorrechten en privilegiën, die
door het Engelsche volk werden genoten; dal deze
privilegiën bij Iwee koninklijke stichtingsbrieven door
2
-ocr page 38-18
Koning Jacob ten overvloede waren toegekend en
bekrachtigd, en dat een der hoofdkenmerken van
Britsche vrijheid lag in het zich laten belasten door
zich zeiven, of door personen door de belasting-
plichtigen zeiven gekozen, en dat met omverwerping
van deze bolwerken, de oude constitutie ophield te
bestaan. Eindelijk, dat elke poging om de macht
daartoe van de eigen vertegenwoordiging der koloniën
op het Britsche parlement over te brengen, een
niet te miskennen strekking had, Britsche zoowel
als Amerikaansche vrijheid te vernietigen.
Het debat, dat hierop volgde, was zeer hevig 1);
toch werden de moties met één stem meerderheid
aangenomen.
Gelijke moties werden nu ook in de andere ko-
loniën aangenomen, terwijl in het begin van 1765
Massachussets, door middel van eene circulaire aan
hare Zuster-koloniên, voorstelde, samen middelen
te beramen, ter wegneming der bezwaren, en daartoe
een samenkomst van afgevaardigden voorstelde,
die later werkelijk den 7 Oct. van dat jaar bijeen-
kwam. Dit eerste Congres is als liet eerste politiek
begin te bescliouwen van den later zoo machtigen
Statenbond.
Zoo zagen wij dus, gedurende bet nu behandelde
tij»lstip, niet alleen in liet optreden tegen Frankrijk,
maar ook van de eerste maatregelen af, die ge-
1) liet was in Jen loop van dit debat, dat Patrick Henry zijn vermaarde
redevoeringen hield; terwijl hij den tyraunieken geest van de wet aantoonde, voer
hij plotseling met een donderende stem voort: »("acsar heeft zijn Ürntus ge-
had, Karei 1 zijn Cromwell, en George I____" »Verraad!" riep dc voorzitter;
de wanden van het huis weergalmden van den van alle zijden aangeheven kreet,
maar ongestoord ging Henry voort: »en fieorge I moge zicli spiegelen aan
hnn voorbeeld! — Als dat verraad is, ga uw gang dau maar."
Wirt\'s leven vau Patrick Henry.
-ocr page 39-19
nomen werden, om zich legen de poliliek der Brit-
sche Kroon te verzetten, hoe steeds elke kolonie
onafhankelijk van de andere, zelfstandig optrad.
Bezwaarschriften aan de Kroon, evenals de wijze
van ze aan Ie bieden, besprak men op eigen Iranl;
dat de Znster-koloniën bijna terzelfder tijd ééns-
luidende besluiten aannamen, is alleen als een
uiting van een allen gemeen en aangeboren rechts-
gevoel te beschouwen, dat een vorm aannam, zoodra
Virginia, steeds vooraan als het de handhaving
harer rechten gold, hel voorbeeld gaf.
Evenzoo is de eenswillendheid, waarmee het voor-
stel om het eerste Congres tc houden, aangenomen
werd, te beschouwen niet alleen als een gevolg
van de welbegrepen beteekenis der oude spreuk:
»Concordia ros parvae crescuni," maar ook van dc
eenzelvigheid der belangen , omdat olke kolonie zeer
wel inzag, dal, ware het beweerde recht der Kroon
eens erkend tegenover een van haar, de andere zich
or niet legen zouden kunnen verzeilen, omdat aller
verhouding tegenover hot moederland dezelfde was.
Ik zal in den loop van mijn beloog herhaaldelijk
gelegenheid bobben op dit feit tc wijzen, daar bot
voor de vorming van ons eindoordeel over de ons
voorgestelde vraag afdoende zal blijken te zijn.
De uilslag van de beraadslaging der te New-York
.samengekomen mannen, toont reeds dadelijk aan.
lioo scherp men onderlinge onafhankelijkheid dor
koloniën in het oog hield. Elke groep van afgevaar-
digden bleef slecds rcprcsenleercn, en sprak uil naam
van zijn speciale commillenlon. De stukken, petities
iian den koning, werden onderleekend door alle aan-
wezigen , met bijvoeging van do kolonie, doo)\' ben
vertegenwoordigd, met uifzondering eerst van de
20
afgevaardigden van Massachussets en New-Jersey, om-
dat dezen daartoe geen volmacht hadden ontvangen;
zoodra zij die ontvingen, teekenden ook zij de stukken.
Zoodra zich nu, bij de invoering der »Stamp-tax",
de gevreesde en voorspelde gevolgen voordeden, het
volk te hoop liep en de regeeringsambtenaren te lijf
wilde, herriep de Engelsche regeering de gewraakte
wetten, onder de uitdrukkelijke bijvoegingevenwel,
dat zij in beginsel de onbeperkte macht der kroon
om de kolonisten naar hartelust te kunnen belasten,
bleef handhaven,
Pitt, anders dikwerf door jicht aan zijn ziekbed
gekluisterd, was ditmaal op zijn post, en wraakte de
laatste clausule : »Het zijn de zonen, niet de bastaar-
den van Engeland, wier rechten gij krenken gaat.
Het heffen van belastingen is buiten de competentie
van de uitvoerende of wetgevende macht. Relas-
tingen zijn de vrijwillige bijdrage der »Commons"
aan de kroon, tot het bestrijden der onkosten. Als
wij dus in Engeland een belasting heffen, geven
wij iels weg van hel onze; maar wal doen wij bij
het he/fen van een Amerikaansche belasting? ■—
Dan zeggen wij: Wij, Uwer Majesleils »Commons"
van Groot Brillanje geven aan Uwe Majesteit,
wat? — Ons Eigendom? — Neen hel eigendom
van Uwe »Commons" in Amerika!! Het is een
»absurdity in terms!!"
De vreugde, ontstaan over het terugroepen der
»Stamp-tax" was van korten duur. Veertien maanden
later, droeg liet nieuwe Ministerie, dat door Pilt
was samengesteld, maar\'waarvan in waarheid Char-
les Townsend premier was, eene nieuwe belasting
voor, om de koloniön te belasten op eenige artikelen
van dagelijkscb geliruik als, glas, papier, Ihee enz.;
\'21
tevens schorste het de Wetgevende Vergadering van
New-York, totdat zij »amende honorable" zou ge-
daan hebben over eenige \'s Konings ambtenaren
aangedane beleedigingen, en er in zou hebben toe-
gestemd, om het staande leger, dat sints het sluiten
van den vrede in strijd met wet en gewoonte in de
koloniën gehouden werd, te onderhouden.
Groot en algemeen was de verontwaardiging, toen
bet bericht van deze hernieuwde poging hen tot slaven
te maken, zooals men het uitdrukte, de kolonisten
bereikte; van alle kanten wekte de stem van volks-
mannen, in schotschriften en in openbare vergade-
ringen, de menigte op lot verzet.
Massachussets zond nogmaals eene circulaire aan
hare zuster-koloniën ter opwekking lol gezamenlijken
tegenstand.
Een door dwaze maatregelen uitgelokte oploop
te Boston deed den gouverneur zijn kalmte ver-
liezen, en bracht hem tot den verschoonbaren,
maar onvoorzichtigen stap, den opperbevelhebber
van het leger in Amerika te verzoeken, hem twee regi-
menten infanterie te zenden, om Boston te tuchtigen.
Dit bracht het volk tot wanhoop. Hel benoemde
een vergadering van afgevaardigden der verschillende
sleden, daar dc wetgevende vergadering wegens on-
eerbiedigheid jegens de kroon was geschorst; men
besloot aldaar, den troepen geen inkwartiering
Ie verschalTen, en zich, om Engeland te slralTen
cn de tallooze belastingwetten Ie neulraliseeren, te
verbinden zich van bet gebruik van alle belaste voor-
werpen tc onthouden, ze in- noch uit te voeren,
en ze niel in commissie Ie koopen of tc verkoopen.
Deze laatste maatregel vond in de ovei\'ige koloniën
zóó algemeenen weerklank, dat de handel mei ï^n-
22
geland, het voor zijne welvaart meest kwetsbare
punt, bijna geheel verliep, 1) zoodat zelfs de Lon-
densche kooplieden aan het Parlement aanboden,
gezamenlijk uit eigen kas de begroete opbrengst der
belasting-wetten op te brengen, mits men ze on-
middellijk herriep,
In het begin van 1769 kwam het Parlement
bijeen, en besloot tot afdoende maatregelen over te
gaan met de, zoo men het heette, muitzieke bevolking.
Een in zeer gepaste termen vervat adres van de
inwoners van Boston werd met minachting ter
zijde gelegd, en in een adres aan de kroon werd
er op gewezen, hoe weinig zekerheid men had,
dat de begane misdaden door de Jury\'s zouden wor-
den gestraft; en men raadde dus aan, om, met
verkrachting van wat steeds als een der grondpila-
ren van Britsche vrijheid geacht was geweest, de
overtreders naar Engeland over te brengen, cn ze
daar, overeenkomstig een in onbruik geraakte wet
van Hendrik VIII, voor een speciaal daartoe be-
noemde commissie te brengen.
Intusschen ontwikkelden de zaken in Amerika
zich steeds meer in een richting, die hel van En-
geland scheiden moest.. De onderlinge belollen zicli
van de belaste voorwerpen te onthouden, werden
overal en algemeen geliouden. Thee werd er zoo goed
als niet meer gedronken, geveciilen met de troepen
(5 Maart 1770), waarbij enkele belhamels werden
gedood, en als eerste martelaren voor de zaak der
vrijheid door de verbitterde menigte in processie ten
grave werden gedragen, strekten mede tol onlwik-
1) Terwijl de uitvoer iu 1708 § 11.890.000 bedroeg, waarvau uan
thee alleen § Ö60.000, daalde de/.c in ITO\'J op § 8.110.000, waarvan
aan thee 6\' 220.000. mukeaï\'s United States 1. p. 3B2.
23
keling van een gevoel van patriotisnie en een zucht,
naar onafhankelijkheid, die door de onstaatkundige
maatregelen der regeering als met zorg aangekweekt,
een toestand van gisting veroorzaakten, welke slechts
op de noodlottige vonk wachtte, die het maat-
schappelijk gebouw, waarop Engelands koloniale
grootheid rustte, in lichte laaie vlam zetten zou.
Zooals het evenwel dikwijls in dergelijke gevallen
gaat, duurde het nog geruimen tijd, voordat een
beslissende gebeurtenis voorviel, die aanleiding
worden kon tot een\' volslagen opstand.
De jaren 1771 en 1772 gingen voorbij, zonder
dat de schijnbaar kalme oppervlakte, die de rollende
elementen van ontevredenheid en zucht naar vrij-
heid bedekten, ernstig bewogen word: jaren, diode
regcering nutteloos voorbij liet gaan, zonder tc trach-
ten den geest van verzet weder in de goede richting
to leiden, maar waarin zij integendeel door halve
concessies, waarbij zij in beginsel toch weor zich
voorbehield, wat zij door deu nood gedrongen toe-
gaf, den toestand eer verergerde dan verbeterde.
Door dc vastberadenheid, waarmede de Ameri-
kaansche bevolking weigerde de thee te drinken,
die de Oosl-Indiscbe Compagnio haar placht aan lo
voeren, had deze in haie magazijnen voor moer dan
17 millioen aan dit artikel opgestapeld. Lord North,
toenmaals op hot glanspunt van zijn loopbaan, be-
dacht toen een nieuw middel, om de schade door
licl wanbeleid zijner voorgangers den Engclschen
handel aangedaan, op tc helTcn, cn waardoor hij
meende dc Amcrikaanscho ondei\'danen aan liet Ibee-
drinkcn tc kunnen krijgen.
Hij wist namelijk een maatregel te doen aan-
nemen , waardoor de Compagnie het recht kreeg een
24
zekeren voorraad tliee zonder uitvoerrechten te
transporteeren, zoodat deze in Amerika zelfs
goedkooper dan in het moederland zou te verkrij-
gen zijn.
Hij hoopte, dat de bevolking, na feitelijk haar
eisch te zien ingewilligd, hierdoor weder aan het
dagelijkscb gebruik van dezen drank zou worden
gebracht, en onbewust het beginsel, waarvoor zoo
lang gestreden was , over boord zou werpen. Nau-
welijks was echter het bericht van dezen maatregel
in Amerika aangekomen, of er waren, reeds vóór
dat de ladingen met het onheilsvolle artikel waren
aangekomen, openbare bijeenkomsten gehouden,
waarin na hevig debat besloten werd, de con-
signes des noods met geweld te verhinderen de
ladingen te ontvangen.
Toen dan ook eindelijk de cargo\'s met de bewuste
waar aankwamen, draalde de publieke opinie geen
oogenblik zich krachtig te uiten.
In New-York en Philadelphia was er niemand,
die de lading in ontvangst durfde nemen. In Char-
leston werden de kisten, onder verbod van verkoop,
in een\' vochtigen kelder geplaatst, waarde inhoud
spoedig verrotte.
In Boston bemoeide op \'verzoek der consignes de
gouverneur er zich mede; hij lief de haven sluiten,
en verbood dc schepen te vertrekken, zonder hun
lading aan den wal te hebben gebracht, terwijl dc
eigenaars, hun leven niet langer zeker, naar een
dichtbij gelegen fort de vlucht namen.
Terwijl dag en nacht een goed gewapende menigte
op de been was, om de landing der lading te voor-
komen, werden talrijke cn druk bezochte samen-
komsten gehouden in »The old South", een oude
25
kerk, die nog te zien is, en sedert een plaats van
vereering voor het Amerikaansche volk bleef.
Bij het uitgaan van één dier vergaderingen, ging
het grauw, begunstigd door de duisternis, onder ge-
leide van een bende matrozen, die zich als Indianen
of negers hadden uitgedoscht, naar de haven, waar de
twee bovengemelde en drie later aangekomen sche-
pen lagen.
Onder de kreet van: To Griffin\'s Wharf! — Bos-
ton harbour a teapot to night! ging men voorwaarts,
onderweg door honderden matrozen en negers gevolgd.
Zonder zich te beraden, verschafte men zich toe-
gang tot de schepen, brak de luiken open, hijschte
de kisten naar boven, en wierp ze in het zilte nat.
Dit alles geschiedde met zooveel ijver en volharding,
dat, hoewel er in het geheel geen vijftig man aan
\'t werken waren, er binnen drie uren tijds 342
kisten overboord waren geworpen.
Deze op zich zelf beschouwd zeker kwalijk te
verdedigen handelwijze bracht het Engelsche volk
tol razernij; in plaats van er zich de oogen door
te laten openen, cn door verstandige maatregelen
■ to voorkomen, dat Engeland zijne schoonste bezit-
tingen, een half werelddeel, verliezen zou, be-
sloot men, een daad, die toch niets anders was dan
een door een löOlal onbekenden op privaat eigen-
dom gepleegd vergrijp, te beschouwen als eene be-
leediging, der Engelsche kroon door de slad Boston
»qua talis" aangedaan. Zij zou gestraft worden.
Met bijna algemeene stemmen nam het Parle-
ment een wet aan, waarbij de haven van Boston
gesloten werd, en tevens alle regeeringsambtcnai en,
gerechtshoven, douanes enz. naar het naburige
Salem werden verplaatst. Tegelijkertijd werd de
26
stichtingsbrief van l<oning Willem III ingetrokken,
en daarmee aan het volk de bevoegdheid ontnomen,
zelf zijn rechters, bestuur enz. te benoemen, en de
aanstelling daarvan aan den gouverneur of andere
regeeringsambtenaren opgedragen.
Men staat versteld, bij het vernemen van der-
gelijk wanbeleid, over de volslagen verblindheid,
waarmede, met uitzondering van enkele uitstekende
mannen, het geheele Britsche volk, als geslagen
was; want, tenzij de eene of andere maatregel zich
rechtstreeks als een nadeel voor eigen beurs ken-
merkte , ondersteunden met consequent Britsch
egoïsme alle standen de politiek der regeering.
In beide Huizen werden met overgroote meerder-
heid al die besluiten aangenomen, welke nu niemand
meer verdedigen durft.
Een waarschuwing voor hen (men vergunne mij
ter loops deze opmerking), die in de overgroote
meerderheid, waarmee een maatregel wordt aange-
nomen, een waarborg voor zijn rechtvaardigheiden
billijkheid zien. Ook in deze gansche geschiedenis is
in gewijzigden zin de zinspreuk der ouden bewaar-
heid : »Quem üeus vult perdere, primum dementat
daar de vinger Gods niet tc miskennen is in dc
ontwikkelingsgeschiedenis der Amerikaansche vrij-
heid , die wij in korte trekken toekenden, cn die
gindsche gewesten tot hooger doel bewaarde dan
waartoe zij , geregeerd door vreemde staatslieden op
drie duizend mijlen afstands, zich ooit hadden kunnen
ontwikkelen.
Welk dat doel is, valt nu zeker nog niet te zeggen,
\'daar zij, met millioenen onontgonnen vruchtbare
akkers, nauwelijks de kinderjaren der ontwikkeling
zijn ingetreden.
27
Van weerskanten rustte men zich nu met alle
krachtsinspanning tot den onvermijdelijk geworden
strijd toe. Terwijl de Engelsche regeering zich haastte
een bijzondere wet voor te dragen, om in Ca-
nada de Roomsche kerk de heerschende te maken,
en andere voorrechten toe te staan, met het doel
de bevolking voor zich te winnen en zoodoende
vasten voet in Amerika te krijgen, rustten daaren-
tegen de kolonisten zich dapper toe tot den krijg,
door zich van de schatkisten en amunitiemagazijnen
meester te maken, en zich zooveel mogelijk van
wapenen te voorzien.
Zoodra de gouverneur van Massachussets, door
de aankomst der troepen, welke hem door het Moe-
derland waren toegezonden, zich in staat zag hande-
lend op te treden, stuitte hij op den beslisten weer-
stand van dc opstandelingen. Den 18®" April 1775
had het eerste treffen plaats, de zoogenaamde slag
van Lexington, ter gelegenheid dat een afdeeling
regeeringstroepen werd aangehouden, die op weg
was, een\' voorraad wapenen in beslag te nemen.
Hoewel hier van weerszijden slechts een vijftig man
sneuvelden, zoo deed toch het bericht van dit eerste
voor de heilige zaak vergoten bloed, dat zich
spoedig door dc koloniën verspreidde, een geest-
drift ontstaan, dio de warmen in vuurbracht en
de lauwen cn vreesachtigen opwond.
De bevolking van New-York, die, evenals nu, voor
I het grooter deel uit vreemdelingen bestond, cn lang
weigerachtig gebleven was, om zich althans met
j j hart en ziel aan de zaak der vrijheid tc wijden,
I I veranderde plotseling van gedragslyn, -en zond
\' ■ monster-adressen ter betuiging van sympathie en
adhesie aan de inwoners van Boston. Adressen van
) <
29
gelijken inhoud kwamen achtereenvolgens in van de
wetgevende vergaderingen van alle koloniën, die
zonder uitzondering daarop door den gouverneur
werden ontbonden, maar zich desniettegenstaande als
rechtmatig hoofd der koloniën bleven beschouwen.
Ondertusschen was op den 5" Sopt. 1774 het
eerste Algemeene Congres, waarheen, op aansporing
van Massachussets, de 13 koloniën hare afgevaar-
digden hadden gezonden, bijeengekomen.
Deze allen waren mannen van aanzien en invloed,
meestal landeigenaren, en hoewel het grooter deel
hun verworven kennis niet aan hoogeschool of
seminarie hadden opgedaan, zoo hadden sommigen
zich toch een naam weten te verwerven, die ook
aan deze zijde van den Oceaan op wetenschappe-
lijk gebied met eere genoemd werd.
Geen lumner, die niet was toegerust met de
volledige kennis der groole beginselen, die zij ver-
tegenwoordigden en die zij hadden in praktijk te
brengen. Daarbij werden zij gesteund door hunne
constituenten, die lum in openbare bijeenkomsten
hunne meening duidelijk hadden medegedeeld,
want, toen evenmin als nu, kende men in de Ver-
eenigde Staten eenige bepaling, waarbij, als bij ons,
in tiieorie het »Mandat Impératif\' verboden wordt.
Dat dan ook dezo patriotten niet vergeleken kunnen
worden met de volksmenners, dio zich bij andere
omwentelingen op den voorgrond hebben geplaatst,
blijkt reeds uil de stukken, die vruchl van hun
samenzijn waren. i).
1} William Pitt «prak , na van dc vcrschillcndc door hen voortgebrachte
documenten kennis te hebben genomen, er liet volgend oordeel over uit: Ik
moet verklaren, dat in alles vrat ik bestudeerde — en staatkunde is miju hoofdvak
geweest — ik las Thucydides cii bewonderde de model-stateu drr wereld —
30
Het eerste jaar bepaalde men zieh hoofdzakelijk
tot het ontwerpen van adressen aan den koning, het
Engelsche volk etc. Officieel werd het woord onafhan-
kelijkheid nog niet genoemd; integendeel, in termen,
waarin de groote onderdanigheid en aanhankelijkheid
aan de kroon werden betuigd, werd opnieuw op her-
stel van grieven aangedrongen, maar Lord North
weigerde hooghartig deze stukken te ontvangen, ze
een door daden gelogenstrafte, ijdele woordenpraal
noemende.
Zelfs op het tweede Congres, den 10®" Mei van het
volgend jaar gehouden, uitten de afgevaardigden in
een adres aan de kroon dezelfde gevoelens, maar
besloten toch, niet geheel in harmonie met hunne
officieel medegedeelde denkwijze, een\' opperbevel-
hebber voor het continentale leger aan te stellen,
dat ter verdediging van Amerika\'s vrijheid gelicht
worden zou, en wiens salaris zou bestaan in vijf-
honderd dollar per maand.
Over de keuze was men het spoedig eens. Bij
de groote militaire bekwaamheden, door hun mede-
lid George Washington vroeger ten toon ge.spreid,
hadden zij gedurende de zittingen dermate gelegen-
heid gehad ook zijn kunde en doorzicht in staats-
zaken te waardeeren, dat hij met algemeene stem-
men tot dezen post geroepen werd.
Eerst op bet derde Congres werd overgegaan tol
den stap, die formeel hel groote Britsche lijk in
tweeën spatten deed.
Moeielijk zeker valt hel te zeggen, wanneer cn
è
ik nog nooit in zulke omstandigbedcn, door ccnigc natie of vergadering
zooveel logica, zeggingskracht en krachtigeu, overtuigenden redeneertrant
heb zien ten toon spreiden, als nu door het Algemeen Congres te Phila-
delphia gedaan wordt.
31
door wien voor het eerst de gedachte daartoe uit-
gesproken werd; in menige volksvergadering was
de quaestie reeds dikwerf onderwerp van debat ge-
weest, terwijl reeds den 3®" Mei 1775 de provincie
Meckelenburg in Noord-Carolina een »Declaration
of Independence" had uitgevaardigd, waardoor zij for-
meel eiken band met het moederland had verbroken.
Toen de kolonisten zagen, dat hun in waarheid
geen andere keus overbleef, dan opstand of over-
gaaf van hunne rechten als Britsche burgers, be-
sloten zij zonder aarzelen tot het eerste. Het bericlit
dat benden gehuurde troepen door schraapzucht van
Duitsche vorsten tegen hen waren afgezonden, gaf
den stoot.
Virginia gaf aan hare afgevaardigden naar het S*""
Congres den last maatregelen voor te stellen , om
gezamenlijk het allen ondragelijk geworden juk van
Engelands macht af te schudden. Henry Richard
Lee komt de eer toe, een resolutie van die strek-
king te hebben voorgesteld, welke, na een lievig
debat, waarbij vijf koloniën zich van de stemming
onthielden, door de overige zeven werd aangenomen.
Een comité van redactie (Thomas JelVerson, .lohn
Adams, Benjamin Franklin, Roger Sherman on
Roberl R. Livingsion) werd benoemd, dat een sink
voorlbrachl, helwclk door stijl en strekking zoowel
als om de zeggingskracht waarmee liet stoute ge-
dachten aan dc verbaasde wereld durfde mededeelen
en in praktijk brengen, onsterfelijk zal blijven, on
dan ook door eiken Amerikaan als het non plus
ultra van gezond versland en slaalsmanswijsbeid
beschouwd wordl. 1)
1) Zie bylagf A.
-ocr page 52-32
Deze »Declaration of Independence" werd den 4
Juli 1776 door alle Staten bekrachtigd.
Eik kent den uitslag van den strijd, waarin, zoo
er al geen groote wapenfeiten werden volbracht,
van de zijde der Amerikanen, niet aan den krijg
gewoon, een groote volharding en belangelooze
vaderlandsliefde werden ten toon gespreid. Het was in
die dagen, dat George Washington zijn gaven naar
alle zijden heen ten toon spreidde, dat Benjamin
Franklin, de gewezen boekdrukkersleerling, zich door
zijn kunde en tact de sympathie van Lodewijk XVI
wist te veroveren, zoodat Frankrijk hulptroepen
zond, nadat den 6" Febr. 1778 te Parijs een of- en
defensief verbond gesloten was.
De patriotten hadden spoedig ingezien, dat alleen
een nauwere band eenige hoop kon geven. Reeds
in Juli 1775 stelde Benjamin Franklin aan hetTion-
gres voor, een nauwere confederatie tusschen de
koloniën aan te gaan, welke, ingeval van verzoening
met het moederland, zou ontbonden worden, en
anders voortdurend zijn zou.
Het rapport, dat daarover den ia"""* Juni 1776
werd uitgebracht door eene commissie, waarin elke
kolonie vertegenwoordigd werd, werd ter zijde ge-
legd. Gedurende dc zitting van 1777 werd dit
ontwerp weder ter hand genomen, cn eindelijk
onder den titel van »Articles of confederation and
perpetual Union between tlie States" aangenomen,
onder bepaling, dat zij aan eiken staat afzonderlijk
zouden worden voorgelegd, om dan na goedkeuring
bindend te zijn. 1)
Terwijl\' wij later gelegenheid zullen hebben den
1) Zie Uijlage B.
-ocr page 53-33
invloed na te gaan, dien deze op den staatkundigen
toestand van eiken staat hadden, zij nu reeds op-
gemerkt , dat zij tusschen de staten, die elk, krach-
tens art. 2 hun souvereiniteit behielden, dien krach-
tigen band knoopten, die het Washington mogelijk
maakte, met meer eenheid en kracht tegenover den
vijand op te treden.
Zooals reeds gezegd werd, vallen er in dezen
krijg geen groote heldenfeiten en veldslagen te ver-
melden; meer door de zwakheid van de toenmalige
Engelsche regeering, en de gelijktijdige oorlogen,
waarin zij in Europa gewikkeld was, dan door de
heldendaden van den pas geworden Statenbond,
viel hij voordeelig voor dezen laatsten uit.
Gedurende de volgende jaren, werden met af-
wisselend geluk de kansen beproefd van den oorlog,
die vooral op het laatst gelukkig voor de Amerika-
nen was, totdat, na vele diplomatieke verwikke-
lingen, die wij kortheidshalve voorbijgaan, den B**\'"
Sopt. 1783 te Parijs de vrede tusschen Engeland,
Frankrijk en de Vereenigde Staten van Noord-
Amerika gesloten werd.
Itet Engelsche gouvernement erkende daarbij de
Vereenigde Staten als volkomen vrij en onaflianke-
lijk; dit was de »conditio sine qua non" van elke
onderhandeling geweest, en het feit, dat do Engel-
sche afgevaardigden langen tijd alleen gemachtigd
waren met de koloniën of »plantations" te onder-
handelen, had dan ook den vrede aanmerkelijk ver-
traagd.
Met welk een vurig verlangen men ook naar het einde
van den oorlog had uitgezien, zoo was toch de toestand,
waarin de jonge staten zich bevonden, verre van
rooskleurig; vooral de finantiën drukten met een
3
-ocr page 54-34
.hevigen last; op het einde van den oorlog bedroeg
de gezamelijke schuld $42.000,000, terwijl enkele
staten de hunne tot $ 24,000,000 hadden zien rijzen;
aan belasting kwam nog geen \'/lo in, in 4782 van
de $ 8000,000 slechts $ 420,000.
Welke staatkundige veranderingen deze toestand
teweegbracht, zij voor het tweede deel van mijn
proefschrift bewaard, omdat dit, als rakende meer
onmiddelijk de op te lossen vraag, beter daar dan
hier zijn plaats vinden zal.
ONTWIKKELING VAN DEN STAATKUNDIGEN
TOESTAND.
Zoo hebben wij dan de verschillende staten der
Noord-Amerikaansche Unie in hun ontslaan en
wording gevolgd. Wij hebben gezien, boe zij, uit
nederzettingen, op verschillende tijden en onder
verschillende omstandigbeden geboren, zich op ver-
schillende wijs ontwikkelden; hoe zij door den nood tol
elkander gebracht, zich ter afwering van een allen
gezamenlijk bedreigend gevaar aaneen sloten, cn ein-
delijk, terzelfder lijd , sterk in elkanders steun, vol-
gens nog nimmer in dien zin toegepasle beginselen.
dc sinds eeuwen elders berustende souvereiniteit lol
zich namen, en onderling een verbond sloten, waarbij
ieder zich tot een\' souvereinen, van de overige
volkomen onafhankelijken Staal, verklaarde.
Uil alles\'bleek, hoc elk der koloniën op zich zelf,
op eigen verantwoordelijkheid handelde; en dit niet
als integreerend deel van bel geheel, maar als
souvereine Staat, zich de verantwoordelijkheid voor
36
hare daden ten volle bewust. Later zullen wij zien,
boe zich uit dien voorloopigen band, zooals bij
door de »Articles of Confederation" gelegd was, een
andere ontwikkelde, nauwer en beter passend voor
het groote doel waartoe hij dienen moest, maar van
denzelfden aard, en met behoud van het groote be-
ginsel van »een bond van souvereine Staten".
Thans gaan wij over tot de beantwoording der
vraag, in de Inleiding gesteld: had de Federale
regeering het recht, op grond der constitutie, zich
met geweld te verzetten tegen het uittreden van
eenige Staten, nadat eens het volk als zijn\' sou-
vereinen wil verklaard had, dat zulk uittreden plaats
grijpen zou?
Een juist en helder inzicht in den door de con-
stitutie geschapen, staatkundigen toestand der Stalen
en hunne verhouding onderling, is daartoe onmis-
baar; wij zullen in de volgende bladen trachten
dit le geven.
De eenige wetten, die ons daarbij dienen kunnen,
zijn de consliluliën zooals ieder der verschillende
Staten, ze op zijn beurt gekregen heeft.
Evenzoo zal ons de constitutie der Vereenigde
Staten de natuur en strekking van den bond,
zijn verhouding tol elk der Staten, en van deze
onderling, mededeelen. Zij alleen, beschouwd in
het licht der oorzaken en omstandigheden waar-
aan zij haar wording te danken had, moet bij ons
onderzoek worden geraadpleegd. Geen uitspraak of
gevoelen, zelfs niet van hooggeplaatste staatslieden,
zoodra die in tegenspraak is met de uitdrukkelijke
uitspraak dier organieke wetten mag invloed op ons
oordeel hebben.
Bestaal er een souverein, federaal bestuur, dat
-ocr page 57-37
onmiddellijk elk individu van de gansche Unie be-
heeischt, of is er zulk een macht niet, en hebben
wij in gindschen Statenbond niets anders te zien,
dan een Unie van onderling onafhankelijke, souve-
reine Staten, die, ter bereiking van zekere doelein-
den, sommige attributen aan een gezamenlijk be-
stuur hebben opgedragen?
En ook in dit laatste geval, is dan die bond
zóó oppermachtig, dat het gevormde federale bestuur
door vrijwillige, onherroepelijke overgave daaraan
van alle souvereiniteitsrechten der overige staten,
als souverein te beschouwen is, of hebben die stalen
alleen lijdelijk afstand van de uitoefening van éénige
souvereiniteitsrechten gedaan, zich het recht voorbe-
houdend , om deze te allen tijde terug te nemen, en
zijn zij alzoo, voor het niet afgestane gedeelte,
souverein gebleven?
Is de conslitülie een opsomming der rechten,
welke elk der staten zullen blijven toekomen, en
komen de niet opgenoemde dus allen aan het fe-
deratief bestuur ten goede, of zijn omgekeerd
alleen de uildrukkelijk opgenoemde rechten als de aan
het federatief bestuur toekomende te beschouwen?
Dit zijn vragen, die in de laatste GO jaren de
gemoederen der Noord-Amerikaanschc staatsburgers
groolelijks hebben bewogen, en die ieder van hen,
naardal hel zijn partij of bijzonderen doeleinden
diende, op zijne wijze placht Ie beantwoorden. Vreemd
genoeg heerscht er omtrent deze punten, van zóó
diep ingrijpenden aard in bijna alle quaestiën, de groot-
ste vei\'warring van denkbeelden; al deze stelsels heb-
ben vurige verdedigers en bespotters gevonrlen, die
in opgeschroefde taal, in \'s lands vergaderzaal of
38
door de pers, hun meening trachtten te verdedigen.
Slechts weinigen waren denkers en ontwikkeld ge-
noeg , om met kalmte en bezadigheid in de toch niet
zoo heel oude bronnen te onderzoeken, of hetgeen
dikwijls met zooveel klem en nadruk verzekerd werd,
overeenkomstig was met wat in werkelijkheid plaats
gegrepen had.
Wij zullen hun voorbeeld niet volgen, maar
achtereenvolgens de bronnen trachten te raadplegen,
die ons het verlangde licht kunnen doen opgaan.
Vele mannen van groot gewicht in de Vereenigde
Staten, ook sommige buitenlanders, die aan deze
zaak hun aandacht hebben gewijd, hebben met veel
klem verzekerd, dat de koloniën, door de daad der
onafhankelijkheidsverklaring, zich in één groot volk
oplostten, alle vroeger bestaan hebbende afscheidin-
gen ophieven, en éénen grooten, ondeelbaren staat
stichtten. De voornaamste woordvoerder van deze
leer is Story, in 1833 rechter van do »Supreme
Court" der Vereenigde Staten.
Hij zegt: 1)
»The Declaration of the Independence of all the
Colonies was the united act of all.....It was not
an act, done by the State Governments, tlien organi-
»zed; nor by persons chosen by them. It was,
emphatically, the act of thé whole People of the
United Colonies, by the instrumentality of their
Representatives, chosen for that, among other
purposes."
»The separate Independence and individual Sove-
reignty of the several States were never\' thought
of by the enlightened band of patriots who framed
1) Commentarie on the Comtituiion, vol. I. Book II. Chap. I. { 210.
-ocr page 59-39
this declaration..... Let us, then, consider all
attempts to weaken this Union by maintaining that
each state is separately and individually indepen-
dent , as a species of political heresy, which can
never benefit us, but may bring on us the most
serious distresses."
»The question, then, naturally presents itself,
if it is to be considered .as a National act, in
what manner did the colonies become a Nation,
and in what manner did congress become possessed
of this National power? The true answer must be
that, as soon as Congress assumed powers, and
passed measures, which were, in their nature, Na-
tional, lo that extent, the People, from whose ac-
quiescence and consent they took effect, must be
considered as agreeing to form a nation."
Vóórdat wij deze redeneering wederleggen, een
ander citaat van Abraham Lincoln, den president der
Vereenigde Staten, gedurende hel uitbreken van den
secessic-oorlog, uit zijn boodschap aan hel Congres
van den Juli 18G1, waarop wij later gelegen-
heid zullen hebben uitvoeriger terug te komen.
Wij lozen daar: 1)
»The original Statos passed into the Union even
before they cast of their local independence, and
the new ones came inlo tho Union dircclly from
a condition of dependence, excepting Texas. Having
never been Stales, eilher in substance or in name,
outside of tho Union, whence this magical omni-
polencc of Slate-rights, asserting a claim of power
to lawfully destroy the Union?"
Wanneer men nu weel, dat Judge Story ecu dor
L) MaoPhkbson , p. 126, 1« kolom.
-ocr page 60-40
beroemdste wetgeleerden in Amerika is, en Lincoln\'s
boodschap, hoe onbekwaam voor zijn post hij zelf
ook moge zijn geweest, vracht was van lange beraad-
slagingen in den ministerraad, en men zich de moeite
geeft art. 2 der Art. of Confederation na te slaan,
dan trachte men zich een denkbeeld te vormen van
den graad van wetenschappelijke ontwikkeling en
politieke eerlijkheid, waarmede de Amerikaansche
staatslieden zijn toegerust.
In dat art. 2 wordt, nadat art. 1 bepaalt dat de naam
van den Bond zal zijn »Unites States of America,"
uitdrukkelijk de souverniteit, vrijheid en onafhanke-
lijkheid van eiken Staat voorbehouden, in deze
woorden:
»Each State retains its sovereignty, freedom and
independence, and every Power, Jurisdiction and
Right, which is not by this confederation expressly
delegated to the United States, in congress assembled."
Duidelijker dan het daar staat, kan een organieke
wet, die toch alleen geraadpleegd worden moet,
wel niet spreken.
De kolonisten wisten zeer goed wat zij wilden.
Van een nationale beweging, zooals op het voor-
beeld van Story menigeen in Ameilka ze opvat,
waarbij elk individu, door Ijiet feit der onafhanke-
lijkheidsverklaring , en het berusten in zekere maat-
regelen van het Congres, opgenomen en versmolten
wordt tot een intrigeerend deel van ééne groote
natie, die een monster-staat stichtte, is hier geen
sprake.
Story moge het verklaren : »The separate indepen-
dence and individual Sovereignty of the several
States, were never thought of by the englightened band
of patriots that framed this Declaration:" art. 2.
41
spreekt hem en evenzeer den President Lincoln
duidelijk genoeg tegen. De zoo bekende John Lothrop
Motley schrijft dan ook in onzen geest: 1)» The
thirteen rebel provinces, afterwards the thirteen
original independent States of America, had been
united to each other during the Revolutionary War,
by Articles of Confederacy. — The Said States
hereby enter into a firm league of friendship toith
each other. — The Continental Congress which
was the central administrative board during this
epoch, was a diet of envoys from Sovereign States.
It had no pawer to act on individuals. It could
move only by requisitions and recommendations. Its
functions were essentially diplomatic, like those of
the States-General of the old Dutch Republic,
like those of the modern Germanic Confederation.
We were a league of petty Sovereignties."
En dat het ook geenszins de bedoeling van de
wetgevende vergaderingen van elke kolonie is geweest,
afstand van hare souvereine rechten ten behoeve
van het federale gouvernement te doen, blijkt uit
de volmacht, welke zij aan hare afgevaardigden
medegaven. Alleen New-IIampshire 2) wenschte dat
men één\' Slaat vormen zou, maar de instructies
van de 12 overige Slaten houden uitdrukkelijk het
bevel in, om alleen een verbond tusschen de Slaten
te vormen, aan welks hoofd een federatief bestuur
zou staan, dat niet boven, maar naast dal van elk
der Stalen regeeren zou.
Wij laten hier éen dier instructies, en wel die
van Maryland, volgen; de overige zijn alle in ge-
lijken geest:
1) Rebelüon Record, I. pag. 210.
2) Bancroit, Hiiiory of the United States, VIIl. 438.
-ocr page 62-42
»We the Delegates of Maryland, in Convention
assembled, do declare that the king of Great Britain
has violated his compact with this people, and that
they owe no allegiance to him. We have, therefore
thought it just and necessary to empower our De-
puties in Congress to join with a majority of the
United Colonies in declaring them free and in-
dependent States, in framing such further con-
federation between them, in making foreign al-
liances, and in adopting such other measures as
shall be judged necessary for the preservation of
their liberties."
»Provided, the sole and exclusive right of regu-
lating the internal polity and government of this
Colony be reserved to the people thereof."
»We have also thought proper to call a new
Convention for the purpose of establishing a Go-
vernment in this Colony." 1)
Men ziet hoeveel steun redeneeringen, als die
van Story en Lincoln, in de geschiedbronnen vinden,
vooral als men bedenkt, dat dit de resolutie is,
waarbij Maryland zich onafhankelijk van dö Brit-
sche kroon verklaarde, waaruit blijkt, dat althans
deze kolonisten van bet oogenblik af, dat zij op-
stonden, een eigen, souvereinen Staat vestigen wilden.
Een ander, even gewichtig argument, levert het
vredestractaat met Engeland van 1783 2). Het eerste
art. van dit verdrag luidt:
»His Britannic Majesty acknowledges the said
United Stales viz: New-Hampshire, Massachusetts-
Bay, Rhode-Island and Providence Plantations,
t
1) Bancroft VIII. p. 380.
2) Staiuiet at Large, Vol. VIII. p. 80.
-ocr page 63-43
Connecticut, New-York, New-Jersey, Pensylvania,
Delaware, Maryland, Virginia, North - Carolina,
South-Carolina and Georgia, to be free, sovereign
and independent States, that he treats with them
as such; and for himself, his heirs, and succes-
sors, relinquishes all claim to the Government,
propriety and territorial rights of the same, and
every part thereof;"
terwijl het Congres zich verbindt, niet, om van
zijne zijde de verplichtingen na te komen, die op
de Staten rustten, maar door verloogen al het
mogelijke te doen, om deze hiertoe Ie bewegen; een
bewijs te meer, hoe men doordrongen was van de
waarheid, dat het de Staten niet als zijn minderen
dwingen kon.
Maar dit alles dient slechts lot opheldering van
den toestand, dien art. 2 der Arl. of Confederation
afdoende regelt.
Hebben wij hiermede een vast fondament gelegd
waarop wij bij den verderen gang van ons onder-
zoek kunnen voortbouwen, en hebben wij onwc-
derlegbaar aangetoond, dal althans gedurende do
Articles of Confederation, dc Staten van hunno sou-
vereine rechlcn geen afstand gedaan, maar slechts
een verbond gesloten hadden, waarbij elk zich bel
recht voorbehield, om, waar bom dil in vervolg van
lijd wenschelijk voorkomen moclil, gclieel zelfstan-
dig zijn levenslot tc bepalen, cn zoo den bond tc
verbreken, zoo vergunne men ons, vóór dat wij lol
hel volgende hoofdstuk overgaan, naar aanleiding
dezer laatste opmerking, nog een enkel woord.
\' Het zal ook den oppervlakkigen beschouwer van
Amerikaansche toestanden niet hebben kunnen ont-
gaan . hoe zicb, nietlegenslaandu de algemeen
I. 44
verspreide, godsdienstige beginselen aldaar een
gansch ander begrip van den oorsprong en het
wezen der autoriteit, der gestelde machten, heeft
ontwikkeld, dan waartoe zij, die aan de in den
Bijbel geopenbaarde waarheid vasthouden, elders
zijn gekomen.
De leer der volkssouvereiniteit, in haar scherpste
consequenties toegepast, is van Frankrijk op Ameri-
kaanschen bodem overgeplant, met dit verschil, dat
waar de Fransche »citoyens" herhaaldelijk de
versch uit het studeervertrek gekomen leer in elk-
ander opvolgende constitutiên verkondigden, om er
zich daarna onmiddellijk in de praktijk weder aan
te onttrekken, de Amerikanen niet alleen de leer
zuiver overnamen in theorie, maar ze door hun
praktisch instinct ook zóó in praktijk wisten tc
brengen, dat Amerika, hoe democratisch ook in-
gericht, zonder staand leger, bewaard bleef voor
de schokken, die overal, waar men de leer elders
invoerde, haar in discrediet brachten.
Het eerste officiêele stuk, waarin zich deze ge-
voelens uiten, is de »Declaration of Independence."
Het is onmogelijk dit stuk te lezen, zonder ge-
troften te worden door den ernst en de waardig-
heid, waarmede rekenschap gegeven wordt van een
daad, die voor tijdgenoot cn nakomelingschap van
zulk groot gewicht zou zijn.
De woordenkeus, de zeggingskracht, waarmede die
lange reeks van grieven, jaren lang doorstaan, worden
opgesomd, ze kunnen niet nalaten onze bewondering op
te wekken. Maar dadelijk moet hel ons opvallen, dat,\'
bij bel nomen van hel besluit lol den opstand, hier
niets gevonden wordt van den heiligen schroom, die
45
men van die godvruclitige vaders verwachten zou.
Kortweg wordt verklaard, dat het raadzaam schijnt,
aan de toeschouwers de drijfveer hunner handelingen
mede te deelen, nu het aan het volk wenschelijk
voorkomt, politieke banden, die tot nu toe beston-
den, los te maken, en* onder de machten der aarde
de plaats te gaan innemen, waartoe zoowel de god-
delijke, als de natuur-wetten het roepen.
Verder worden er dan een aantal stellingen op-
gesomd, die den opstellers (ze drukken het zoo eigen-
aardig uit): »self-evident" voorkomen, en die dan
ook elk Amerikaan als axioma\'s huldigt, en wier
erkenning hij meestal als »conditio sine qua non"
voor elke politieke discussie eischt.
üe leugen, die voorop staat: »All men are equal" 1)
wordt in de werkelijkheid misschien nergens min-
der erkend dan daar, zooals wij gelegenheid zullen
vinden, te zijner plaatse aan te toonen.
In korten, bondigen stijl wordt ons verder ver-
zekerd dat, ter bevordering van persoonlijke vrijheid,
veiligheid, geluk en voorspoed, regeeringsvormen
onder de menschen zijn ingesteld, wier kracht alleen
van de toestemming en medewerking der geregeerden
afhangt; dat dus, zoodra en zoo dikwijls zulk een
regeering, naar het oordeel der geregeerden, aan
de bereiking van dit doel in den weg staat, het
volk, als souverein, het recht en den plicht heeft,
or een ander voor in de plaats te stellen, die meer
waarborgen ten goede oplevert.
Zonder omwegen wordt ons hier gemeld, waar
1) Op den Juli 187C, tocu de Amerikaanicho Unie haar honderd-
jarig bestaan vierde, werd geen gedeelte van de rede van dea Vice-President
2(5u toegejuicht, al» dc herhaalde aanhaling dezer korte phrasc.
46
in Amerika\'s Unie de souvereiniteit, volgens de
meening der opstellers, te zoeken is. Van een\' heiligen
twijfel, of het voor God en menschen betamelijk
was zijn\' souverein te beoorloogen, geen spoor;
neen! gaat men voort, men had lang geduld
met hem gehad, omdat\'men nu eenmaal aan
bestaande toestanden gehecht was, en het niet
zonder gevaar is deze te veranderen, maar ten laat-
ste was aan het geduld een einde gekomen, en
had men, na rijp beraad, besloten hem den dienst
op te zeggen.
Nu is het hier de plaats niet om na te gaan, hoe
deze theoriën juist op dezen bodem wortel schoten,
als gevolg van den vrijheidszin, den fleren Brit steeds
eigen geweest; genoeg zij het, te hebben aangetoond,
dat de leer van Rousseau hier wordt verkondigd. Het
»Alle macht is van God" en het »Weest den van
God gestelden machten onderdanig" werd als niet
geschreven geacht, of op andere, aan de geliefkoosde
ideeën niet vijandige wijze, uitgelegd.
Zoo werd Amerika het land der democratie, het
Mekka, waarheen een de Tocqueville de pelgrims-
reize deed, die aan zijn meesterwerk: La Démo-
cratie en Amérique voorafging.
Hij zegt aldaar: 1) »Lorsqu\'on veut parler des lois
politiques des États-Unis, c\'est toujours par le dogme
de la souveraineté du peuple qu\'il faut commencer.
Le principe de la souveraineté du peuple, qui se
trouve toujours plus ou moins au fond de presque
toutes les institutions humaines, y demeure d\'ordi-
naire comme enseveli. On lui obéit sans le recon-
, naître, ou si parfois il arrive de le produire un
1) Tome I, chap. IV, pag. 88. ieq., vicrJo nitgave.
-ocr page 67-47
moment, au grand jour, on se hâte bientôt de le
.replonger dans les ténèbres du Sanctuaire.
La volonté nationale est un des mots dont les
intrigants de tous les temps, et les despotes de tous
les âges ont le plus largement abusé. Les uns en
ont vu l\'expression dans les suffrages achetés de quel-
ques agents du pouvoir; d\'autres dans les votes
d\'une minorité intéressée ou craintive: il y en a
même qui l\'ont découverte toute formulée dans le
silence des peuples, et qui ont pensé que du fait
de l\'obéissance naissait pour eux le droit du com-
mandement. En Amérique, le principe de la souve-
raineté du peuple n\'est point caché ou stérile comme
chez certaines nations; il est reconnu par les
moeurs, proclamé par les lois ; il s\'étend avec liberté,
et aiteini sans obstacles ses dernier es conséquences.
En op pag. 90 : La révolution d\'Amérique éclata.
Lo dogme de la souveraineté du peuple sortit de
la commune, et s\'empara du gouvernement ; toutes
les classes se compromirent pour sa cause ; on
combattit, et on triompha on son nom; il devint la
loi des lois.
En vorder: Dc nos jours le principe de la sou-
veraineté du peuple a pris aux États-Unis tous les
développements pratiques que l\'imagination puisse
concevoir. 11 s\'est dégagé de toutes les fictions dont
on a pris soin de l\'environner ailleurs; on le voit
se revêtir sueccssivement de toutes les formes
suivant la nécessité des cas. Tantôt le peuple en
corps fait les lois comme à Athènes; tantôt des dé-
putés, que le vote universel à créés, le représen-
tent et agissent en son nom, sous sa surveillance
presque immédiate.
48
Il n\'existe de puissance que dans le sein de
la société, on ne rencontre même presque personne
qui ose concevoir et surtout exprimer l\'idée d\'en
chercher ailleurs.
Le peuple règne sur le monde politique américain
comme Dieu sur l\'univers. Il est la cause et la fin
de toutes choses ; tout en sort et tout s y absorbe."
Zie hier de uitspraak van iemand, die met eigen
oogen Amerika bestudeerde, en wien niemand groot
doorzicht in staatszaken ontzegt. Dat zoo dikwijls
door Christenen op Amerika als een Eldorado van
politieke toestanden en beginselen wordt gewezen,
ligt m i. alleen aan het niet bestudeeren der bron-
nen en het gebrek aan eigen, onpartijdig onderzoek,
en ook daaraan dat men zich laat verleiden door
schoon klinkende klanken, die het den schijn doen
hebben, alsof men denzelfden weg gaat, zonder dat
men op den geheel verschillenden aard van den bo-
dem, waarop die rust, acht geeft.
DE EERSTE CONSTITUTIE.
1781—1787.
In Bijlage B. voeg ik den tekst der »Art. of Con-
federation" aan deze bladzijden toe, welker strekking
in korte woorden saamgevat, dus weer to gevenis:
Alle bepalingen laten zich in twee hoofddoelen
verdeelen:
A. Overeenkomsten der souvereine Staten, waarin
elks rechten omschreven zijn.
B. Omschrijving van de function, door de ver-
schillende Staten aan een centraal-Gouvernement
opgedragen," bestaande uit een Congres der Staten.
A. Tot de éérste categorie behooren de bepalin-
gen, dat elke Staat zijn Souvereiniteit, vrijheiden
onafhankelijkheid behouden en een slem in hel Con-
gres hebben zal, dat de inwoners van den eenen
Staat gerechtigd zullen zijn tol alle voorrechten van
die der andere, dat de Staatsschuld gemeenschap-
pelijk zal zijn, dat geen Slaat op zich zclven oorlog-
voeren of vrede sluiten mag, en zoo voort.
B. Het Congres daarentegen zal de macht heb-
ben, oorlog en vrede Ie sluiten, afgezanten, die de
4
-ocr page 70-50
gezamenlijke Staten in het buitenland vertegen-
woordigen, uit te zenden, en die van buitenland-
sche mogendheden te ontvangen, in zekere geval-
len recht te spreken, munt te slaan, maten en
gewichten te regelen, voor den post-dienst te zor-
gen , in één woord alle maatregelen te nemen, welke,
als alle Staten gezamenlijk betreffende, door partiëele
regeling minder goed behartigd zouden worden,
ter\\vijl voor sommige handelingen de uitdrukkelijke
toestemming van negen Staten zou worden vereischt.
Op eenige uitzonderingen na, zijn die artikelen
gelijk aan die der tegenwoordige constitutie. Het
eigenaardige er van was dit: tegenover het buitenland
en ten opzichte van alle belangen die gemeenschap-
pelijk waren, zou men één zijn, maar onderling zou men
als onafhankelijke, souvereine Staten handelen.
Geen centralisatie dus, maar verdeeling van macht
en invloed werd door de toenmalige patriotten het
beste bolwerk tegen partijbewind, bureaucratie en
welke andere soort van tyrannie ook geaclit. Wij
zullen spoedig kunnen nagaan, in hoeverre zij juist
hadden gezien, en hoe, met liet prijsgeven dezer
wijselijk uitgedachte voorzorgsmaatregelen, tegelij-
kertijd de zooveel besproken, hooggeloofde Ame-
rikaansche vrijheid teloorging.
Niet lang nadat dit systeem in werking was ge-
treden, kwamen daarvan sommige nadoelen aan het
licht, welke in veler brein den wensch deden op-
rijzen om door een nieuwe constitutie de fouten
der vorige te lierstellen.
Men liad o. a. geheel en al de noodzakelijkheid
over het hoofd gezien, om aan bet congres de mid-
delen te bezorgen, waardoor het aan de verplichtin-
*
-ocr page 71-51
gen, die het gedurende den oorlog op zich genomen
had, zou kunnen voldoen.
De openbare schulden, zoowel jegens de cre-
diteuren in Europa, als tegenover vele ingezetenen,
waaronder vooral de officieren van het toen afge-
dankte leger, waaraan men dan toch, naast God,
de vrijheid had te danken, hadden zulke afmetin-
gen aangenomen, dat zonder buitengewone middelen
aan het allossen er van, geen denken was. Hierin
nu voorzagen de Art. of Conf. niet. Wel zeide Art.
VIII, dat er een gemeenschappelijke schatkist zou
zijn, cn verklaarde Art. XII, dal elke Staat voor zijn
aandeel verantwoordelijk zijn zou in de Staatsschuld,
maar de belastingen zouden" o. a. door dc Staten
zelve, op de wijze door hen. zelve te bepalen,- ge-
heven worden. Middelen om onwillige of onvermo-
gende Staten lot betaling van hun quola te dwingen,
bestonden er niet. Het Congres kon verloogen
indienen, aandringen op voldoening van de op zicb
genomen verplichting, maar verder gaan lag builen
zijn bevoegdheid. 1)
Maar behalve aan een nauweren band tusschen do
Staten gevoelde men ook hieraan behoefle, dal bel
Congres dc macht hebben zou om handelslraclalen
mcl builenlandsche mogendheden Ie sliiilen. Hel
was van het boogsle belang dat dezo voor allo Sla-
ton dezclCde waren, en, krachlens Art. VI der
»Articles of Confederation", was het aan do Slalen
verboden, afzonderlijke traclalcn mcl vreemde
mogendheden te sluiten. Zij, dio mcl dc leiding der
1) Zio Hknzon J. Lossino, Nnlionalllislory of the Unilcil Stntc», I. png.
;U2, die opgeeft dat Ly het einde van dtn oorlog, de Vcrccnindo Stalen
gebukt gingen onder een buitcnlandsehc «ohuld v.in 8 millioen dollars, cu
een biunenlandsrhe van HO millioen.
52
werkzaamheden belast waren, voelden dit gebrek
er moesten belastingen door het Congres zelf ge-
heven kunnen worden, \'t zij direct van het volk, of
door het heffen van invoerrechten. Bij het verschil
van gevoelen, dat locaal eigenbelang schiep, kon,
niettegenstaande vele aangewende pogingen, geen
meerderheid verkregen worden, terwijl ook geen der
Souvereine Staten het recht, om zelf deze zaken te
regelen, wilde afstaan.
Een reeks van motiën en resolutiën was daarvan
het gevolg. Het Congres verzocht aan de Staten hem
voor den tijd van vijf jaren de noodige volmacht te
schenken, maar zonder gevolg. Onder de leiding
van Madison nam Virginia, dat ook in de debatten
van den vrijheidskrijg steeds vóóraan was geweest,
de zaak in handen.
Er werd besloten een samenkomst met afgevaar-
digden der andere Staten tc bewerken, om, zooals dc
motie luidde: »to take into consideration the trade
of the United States; to examine the relative
situation and trade of the said States; to consider
how far a uniform system in their commercial
regulations may be necessary to tbeir common
interest and their permanent harmony; and to report
to the several States such an act relative to this
great object as, when unanimously ratified by them,
will enable the United States, in Congress assem-
bled, to provide for the same." 1)
Deze commissie, die den 11" Sept. 1780, te
Annapolis, Maryland, ten gevolge van dezc oproeping,
bijeenkwam, waaraan echter slechts vier Staten gevolg
hadden gegeven, voerde niet veel uit. Na de zafik ,
1) Elliot\'s Delatet, vol. I. p. 11B.
-ocr page 73-53
waarvoor zij te zamen waren gekomen, te heb-
ben onderzocht, brachten zij een rapport uit aan
hunne committenten, waarin zij op het houden
van een vergadering aandrongen, in welke alle
Staten zouden zijn vertegenwoordigd, want, gaan
zij voort: »they are the more naturally led to this
conclusion, as, in the course of their rellections
on the subject, they have been induced to think
that the power of regulating trade is of such
comprehensive extent, and will enter so far into the
general system of the Federal Government, that, to
give it efilcaey, and to obviate questions and
doubts concerning its precise nature and limits,
may require a correspondent adjustment of other
parts of the Federal system " i)
Het Congres van 4787 besloot in zijn zitting van
de 21" Febr. 1787 de zaak krachtig te ondersteunen,
en nam hel besluit een conventie te Philadelphia
te doen samenkomen, waarheen alle Staten hun af-
gevaardigden zouden zenden, en waaraan de tegen-
woordige constitutie baar ontstaan tc danken heeft.
Uit dat »correspondent adjustment of other parts
of the Federal system" schijnt te blijken, dal die
conventie van 1787 reeds een voorgevoel had van
een andere verdeeling van arbeid in het regeerings-
sysleem, die n.l. waarop elk goed bestuur berust,
van strenge afscheiding tusschen dc Uitvoerende,
do Wetgevende en de Rechterlijke macht. Zooals
wij gezien hebben waren lol nu toe de twee eerste
niet verdeehl.
Uit deze wordingsgeschiedenis der tegenwoordige
conslitülie, waarbij wij iets uitvoeriger iiebben stil-
1) klliot\'s Debates, vol. I. pbg. 118.
-ocr page 74-54
gestaan, omdat zij voor de juiste waardeering van
hetgeen volgen zal onmisbaar is, blijkt, dat de
duidelijk in woorden en daden uitgesproken bedoe-
ling der ontwerpers zoowel als der onderteekenaars
van de tweede constitutie, niet is geweest, een ver-
andering van systeem in te voeren, door verkleining
van de macht der afzonderlijke Staten en door ze aan
het Federale Gouvernement ondergeschikt te maken,
maar integendeel voortzetting van het in de eerste
constitutie nedergelegd systeem: tegenover vreemden
één, tegenover elkander onafhankelijk, slechts door
een band, ter betere bereiking van zekere doelein-
den , vereenigd.
Men wilde consolidoeren, aan het Federale Gou-
vernement meerdere bevoegdheden geven; maar de
Souvereiniteit der Staten er aan opdragen, en dezen
het recht ontnemen in laatste instantie over alle
zaken van gewicht te oordeelen, daaraan dacht
niemand.
En de geschiedenis dier dagen ligt niet in neve-
I :! \' len en mythen gehuld. Een gewichtig recht, als
dat der Souvereiniteit, is in zijn\' loop te volgen, eu
zoolang de overdracht er van niel uitdrukkelijk uil
woorden of daden blijkt, kunnen wij zeker zijn, bet
nog daar te zullen vindeiï, waar wij hetzelve het
laatst hebben aangetrolTen.
In welken zin de Staten zelve de oproeping tot
do conventie opvatten, blijkt uit de antwoorden welke
zij daarop gaven, en die alle in Kdiiofs Debates
vol. I. p. 126—-138 te vinden zijn. Deze\'toonen aan,
, dat alleen aan veranderingen van détails, zooals zij
i \' in dc praktijk gebleken waren noodig te zijn, werd
gedacht.
-ocr page 75-DE TWEEDE CONSTITUTIE.
Volgens de algemeene opvatting, zoowel in als bui-
len de Amerikaansche Unie, vorml het volk dal de
3,840,000 V. m. der nieuwe wereld bewoont, ééne
natie; cn is elk individu staatsburger, niel van den
Slaat, waarin bij toevallig woont, maar van dion,
welke bij ons als »Unilcd Slales" bekend is, cn
waarvan die Slaat een inlogrcercnd deel is. Tot die
meening beeft zeker bijgedragen de eenbeid, waarmede
dc Staten tégenover anderen optraden; cn niet minder
de weinig Iheorelische zin der Amerikanen, die zoo-
lang cr geen quaestie ontstaat, nooit veel om scherpe
afscheidingen en duidelijk omschreven tocslanden
geeft. Zoo sluimerde dan ook gedurende hel grooler
deel van oen eeuw de allcsbeslisscndo vraag, die
voor onze jurislcn cn staatslieden dc vóór alles tc
.beslissen vraag zijn zou, omtrent den waren aard
van bel Federale Gouvernement, cn van de verliou-
ding waarin hel lol de Slaton en deze onderling ver-
keerden. Wel hadden, naar aanleiding van bclasling-
wellen en regeling van lerrilorialc rechlcn, de wanden
van hel Capilool Ie Washington van bulderende re-
devoeringen, vol niets zeggende argumenten weer-
56
galmd, maar tot een bedaard bespreken en on-
derzoeken van den aard van het systeem, waarnaar
geregeerd werd, kwam men zelden. Wel werden
geleerde gewjsden, naar den eisch\' in allerlei zin
en richting voorhanden , en het gevoelen van groote
mannen aangehaald, maar tot de onomstootelijke
argumenten, die de oude geschiedrollen leverden,
door te dringen, daaraan dacht men niet.
Zoo kwam het, dat in school en volksvergadering
al spoedig, de voor den bluirerigen Amerikaan wel-
luidende idéé van ééne groote natie, 45,000,000
zielen sterk, groot en machtig door hare vrij-
zinnige instellingen, opgericht ten spijt van tyran-
nen cn despoten, dio op het overig deel van den
aardbol hun onderdanen regeeren, onder luiden bij-
val als axioma verkondigd werd.
Zoo ontstond een toestand, die door dc politieke
partijen, welke beurtelings den boventoon voerden,
geëxploiteerd werd door, al naardat het dc oog-
merken der leiders het boste diende, óf angstvallig
dc rechten der bedreigde Souvereine Staten tc ver-
dedigen, of liet belachelijke van »self-assumed Sta-
terights" aan te toonen, en een lans voor de opper-
macht van het Federale Gouvernement te breken.
In bijna al dc boeken en boekjes, die er, vóór
cn na den oorlog, naar aanleiding cr van in grooten
getale verspreid werden, ging men, zoo er omtrent
dc rechtsquaestie onderzoek werd gedaan, wat niet
dikwijls gebeurde, nooit verrler, dan tot een beloog
omtrent dc utiliteit van do aanneming van de Federale
Souvereiniteit, en lot een relaas van de jammeren,
die men uil de erkenning van de Souvereiniteit der
Staten, en de ondergeschiktheid der federale regee-
ring voor land en ingezetenen verwachtte. Zoo werd
57
dan ook menigeen op het dwaalspoor geleid, waar-
langs men ter verhooging van denkbeeldige groot-
heid , op den aard der wapenen weinig kieskeurig,
ten strijde toog; zoo kwam men er toe, millioenen
mensehenlevens en geld te verspillen; elkaar voor
landverraders, meineedigen, en eindelijk voor oproer-
lingen uitteschelden, zonder te hebben onderzocht,
of men de liefelijkheden, waarmee men zijn tegen-
stander zoo ruimschoots overlaadde, ook zelf ver-
diend had.
Alvorens dit nader tc kunnen ontwikkelen, zal eoi
duidelijk inzicht van den, door de nieuwe constitutie
geschapen toestand, ons onmisbaar zijn.
Wanneer wij deze opslaan, dan zien wij, naden
aanhef gelezen te hebben, dat, evenals dit ten
aanzien van de eerste constitutie opgemerkt werd,
alle bepalingen tot twee hoofdelementen lo bren-
gen zijn:
A. Overeenkomsten omtrent de wederzijdsche ver-
plichtingen tusschen de Slaten onderling, en
IJ. De overdracht van de uitoefening van bijzon-
dere attributen van Souvereine Macht aan de aan het
hoofd van den bond te plaatsen Federale Regeering.
A. Tot dc eerste behooren de artikelen, waarin
de bepalingen worden gemaakt omtrent de keuze
en verkiesbaarheid van leden van het Congres en
den Senaat (Art. 1. Scct. l—8), omtrent den per-
soon en (Ie wijze van verkiezing van den President
en vice-President (Art. 11), omtrent hel opperste ge-
rechtshof en de verdere indeeling der rechlelijke macht
(Art. 111), voorts do bepalingen, dat elke Staat zich ver-
bindt geen afzonderlijke Iractaten met vreemde mo-
gendhedeii te sluiten, noch munt te slaan, tegen
58
algemeene rechtsgronden indruischende wetten te
maken, brieven van adeldom te verleenen, invoer-
rechten te heffen (Art. II. Sectie 2.), enz.
Verder alle bedingen waarbij de Staten belooven
de officiëele bescheiden, gewijsden, enz., van andere
Staten te erkennen, de burgers van eiken Staat al
de voordeelen van die der andere te doen genieten,
voortvluchtigen uit te leveren, alsook de voor ons
onderwerp bijzonder gewichtige bepaling, dat geen
persoon, die, volgens de wetten van den éénen
Staat, aldaar tot dienstbaarheid en arbeid gehouden,
naar een\' anderen Staat ontvlucht was, ten gevolge van
eenige wettelijke bepaling van zijne verplichtingen
ontheven zou worden, maar op aanvrage van dengene,
wien hij dien arbeid schuldig was, zou overgeleverd
worden. »No person held to Service or Labour in one
State, under the Laws thereof, escaping into another,
shall, in Consequence of any Law or Regulation therein,
be discharged from such Scrvicc or Labour, but shall
be delivered up, on Claim of the Party to whom such
Sei vice or Labour may be due." Art. IV. Sect. 2"\'\'.
Eveneens do bepalingen, waarbij de Staten zich
aansprakelijk stellen voor de vroeger aangegane ge-
meenscliappelijke schulden, die, waarbij do Consti-
tutie cn de wetten, die overeenkomstig dezelve ge-
maakt zijn voor onschendbaar verklaard worden,
alsook de bepaling dat de Federale Regeering aan eiken
Staat der Unie een republikeinscben regeeringsvorm
waarborgt, en eindelijk de bepalingen, die de wijze ,
waarop veranderingen in deze Constitutie gebracht
kunnen worden, regelen.
D. Tot de tweede behooren de opsommingen van
de bevoegdheden van het Congres, zooals om belasting
59
en invoeiTCchten te heffen, geldleeningen op naam der
Vereenigde Staten te sluiten, handelstractaten met
vreemde mogendheden aan te gaan, munt te slaan,
voor den postdienst te zorgen, oorlog te verklaren
en vrede te sluiten, voor een land- en zeemacht te
zorgen, en in \'t algemeen wetten te maken over on-
derwerpen , vallende binnen den kring zijner macht,
waaronder nog worden opgenoemd, die om nieuwe
Stalen in de Unie op te nemen, en over de Territo-
rien bewind te voeren.
Eindelijk nog eene rij beperkingen der dus over-
gedragen macht. Zoo zou de invoer van slaven,
(such persons as the States shall think proper to ad-
mit), vóór het jaar 1808 niet verhinderd worden;
de Habeas Gorpus-akle zou niet opgeheven, noch ceno
directe belasting, tenzij in overeenstemming nicl den
Census, geheven worden; geen titel of adelbrief zou
door bet Congres verleend worden, noch eenig amb-
tenaar emolumenten van ccn\' vreemden vorst mogen
ontvangen.
Eindelijk volgde het slot en dc onderteekening
der afgevaardigden volgens den rang dor Stalen,
welke zij vertegenwoordigden.
Dezo rangschikking, waarin alle de in dcConsli-
tutie vervatte bepalingen worden medegedeeld, cn
die aan het uitstekende werk van Alexander II.
Stepbens is ontleend 1), is meer geschikt een dui-
delijk begi\'ip van den door de Constitutie geschapen,
staatkundigen toestand der Staten to geven, dan die
waarin zij door dc Conventie werd uitgegeven.
1) A. II. 8TKPIIEN8, conitilutional view of the late Kar between the
Statet, 1807.
60
Duidelijk blijkt bet, dat hier een vooruitgang is
waar te nemen in de richting, door de eerste Con-
stitutie ingeslagen. Er is meer eenheid, meer syste-
matisch doorzicht in de samenstelling waar te
nemen; aan het federatief gouvernement is een
uitgebreider bevoegdheid gegeven, meer overeenkom-
stig de eischen, die de praktijk had noodzakelijk
bewezen; er zijn andere takken van bestuur inge-
steld, détails zijn beter geregeld, ieders rechten
beter en nauwkeuriger omschreven, maar dat men
van het vroegere beginsel, van een bond tusschen
onderling onafhankelijke, souvereine Staten heeft
willen afwijken, daarvan blijkt nergens.
Wel is het vergeeflijk dat het verschil in vorm
bij oppervlakkige kennisneming tot een andere op-
vatting leidde, maar voor wie dieper gaat, kan
de waarheid niet twijfelachtig zijn.
Het is waar, er wordt nergens uitdrukkelijk van
dc Souvereiniteit der Staten gesproken, zooals dit
in de Articles of Confederation gcschieddc; evenmin
als uitdrukkelijk bepaald wordt, dat alle attributen,
die niet zijn opgenoemd, als aan het Congres over-
gedragen , door de Staten voor zich behouden wor-
den, maar dit alles was dan ook, wel beschouwd,
in de Art. of Confederation \'overbodig, daar cn uit
den inhoud van het geheel, cn uit dc ontwikkelings-
geschiedenis der constitutie lot geen andere conclusie
tc geraken is.
Dat er loch mannen van naam zijn geweest, die
evenals bet groole Amerikaansche volk byna als één
man, het tegendeel aannemen, (want ook na den
uitslag van den krijg achl ik den toestand der Staten
rechtens onveranderd,) is vooral aan gebrek aan
onpartijdig onderzoek te wijten.
61
De reden, dat er niet uitdrukkelijk van de Souve-
reiniteit der Staten gesproken wordt, is te mjten aan
het feit, dat er in den boezem der conventie, die
n. 1., welke den 14Jen Mei 1787 te Philadelphia on-
der voorzitterschap van George Washington ter vast-
stelling der constitutie bijeenkwam, twee partijen
waren, waarvan de eene werkelijk de ineensmelting
wilde van de Staten tot ééne groote natie, met een
centraliseerend bestuur aan het hoofd.
Zelfs ging Morris, gouverneur van Pensylvanie,
zoover, van de volgende moties voor te stellen: 1)
1. »Resolved, That a Union of tlie States, merely
Federal, will not accomplish the objects proposed by
the Articles of Confederation, namely, common
defence, security of liberty, and general welfare.
2. Resolved, That no treaty or treaties among
any of the States as Sovereign, will accomplish or
secure their common defence, liberty or welfare.
3. Resolved, That a National Government ought
lo be established, consisting of a supreme Judicial,
Legislative, and Executive.
Zonder hoofdelijke stemming werden daarop de
twee eerste onmiddellijk afgestemd, terwijl de laatste
alleen werd aangenomen, nadat uitdrukkelijk was ver-
klaard, (lat geenszins bedoeld weid de instellingen der
afzonderlijke Staten te vernietigen, dan alleen, om ze
in ziiuver aan de Constitutie te onderwerpen, zoo dik-
wijls ze met haar uitspraak in botsing zouden komen.
Afdoende bewijst deze stemming, lioe afkeerig
men van afwijking van het heerschcnd systeem was,
hetgeen nog (Uiidelijker wordt, wanneer men weet
(lat, nadat gebleken was, dal sommigen aan den term
1) klliot\'b Debatet, I. png. ."IUI.
-ocr page 82-62
van »National Government" in de derde motie ble-
ven bangen, de motie Ellsworth werd aangenomen,
van den volgenden inhoud: 1)
Resolved, That the Government of the United
States ought to consist of a Supreme Legislative,
Judiciary and Executive;
Waaruit wel afdoende blijken zal, hoe men alleen
die bedoelde indeeling, en geenszins een Nationaal
Gouvernement wenschte, in den zin dien sommigen
daaraan hadden gegeven. Maar het sterkst spreekt
die weerzin tegen de ineensmelting der toenmalige
bevolking, uit de wijze waarop het concept der
constitutie, zooals het de conventie verliet, door do be-
volking der Staten werd ontvangen. De vrees van
verraden te worden, van zicb te laten verleiden
iets te teekenen, dat later in een anderen zin kon
worden uitgelegd, dan dien men cr zelf aan bad
gehecht, was algemeen, en ongehoorde moeite kostte
het den woordvoerders der conventie dan ook, om
de bevolking van bet tegendeel te overtuigen.
Want men had volkomen consequent bcgi\'cpen,
dat men verder moest gaan dan alleen den wil
der Wetgevende vergaderingen van eiken Staat to
raadplegen, want deze dienaressen van den opper-
sten Souverein, »het volk" hadden nooit de macht ont-
vangen om zelve een zaak van zulk oen groot ge-
wicht te regelen.
Hot volk zelf moest zijn\' souvereinen wil uilen,
of hel overeenkomstig zijn verlangen was, dat.de
oude Unie zou worden verbroken, en\' door een
uieuvve zou worden vervangen, waarbij de Souve-
rein de uitoefening van nog eenige meerdere allri-
bulen aan het Fedcralief Rcsluur loevorlrouwde.
1) KLLiOTs hebniet, vol. I. jmg. 183.
-ocr page 83-63
In alle Staten werden nu conventies belegd, waar-
voor ieder ingezetene het recht had afgevaardigden
te benoemen. Van die conventies van alle Staten zijn
de origineele stukken, waarin een authentiek relaas
van het verhandelde wordt medegedeeld, nog be-
waard; van sommige tevens de beraadslagingen, die
alle in Elliot\'s Debates I. p. 219 seq. te vinden zijn.
Ter aanduiding van den geest, waarin zij gehouden
zijn, moge het volgende strekken:
In bijna alle ondervond het ontwerp grooten tegen-
stand; algemeen was de klacht, dat het Federale
Gouvernement te veel macht krijgen zou, alsook de
vrees dat door centralisatie en lust tot heerschen
zoo lichtelijk inbreuk zou worden gemaakt op dc
rechten der Souvereine Staten.
Een der vurigste verdedigers van het ontwerp
was Wilson, een der leden van dc conventie, die
in zijn rede 1) voor zijn\' Staat Pensylvanic be-
gon met er op tc wijzen, hoe de te vormen Staten-
bond zonder wederga in de geschiedenis was, daar
hij op een geheel nieuw beginsel was gegrondvest,
volgens het systeem door Locke voorgestaan, een
bond namelijk tusschen volkomen onafbankelijke,
Souvereine Staten, ondor één bewind, dal zóóveel
macht kreeg, dal het geheel, tegenover vreemden hel
aanzien van óón Slaat had, onder den naam van
Federale Ucpublick.
Noch de Confederatie dor Zwitserschc Canlons,
noch dc Republiek der Vereenigde Nederlanden kon-
den tot voorbeeld strekken, cn men was dus gehcel
aan zich zelf overgelaten geweest in do inrichting
der détails van bot nieuw op lo trekken gebouw.
1) Kuliot\'s Drbafrf, vol. II. pag. 418.
-ocr page 84-04
»It is mentioned", gaat hij voort, »that this Federal
Government will annihilate and absorb all the State
Governments ... I hope it was shown that, instead
of being abolished (as insinuated), from ihe very
nature of things., and from the organisation of the
system itself, the State Governments must exist,
or the General Government must fall amidst their
ruins. Indeed so far as to the forms, it is admitted
they may remain, but the gentlemen seem to think
their power will be gone... I believe, if it was
necessary, it could be shown that the State Go-
vernments, as States, will enjoy as much power.,
and more dignity, happiness, and security than they
have hitherto done."
In antwoord op een aanmerking, die als met pro-
fetischen blik van wat de toekomst brengen zou,
door een der afgevaardigden gemaakt werd, dat
Art 1, Section 3 laatste a\'., een middel in de hand
van het Federale Gouvernement zou kunnen worden,
dat dit zou aanwenden, zoo dikwijls het op uitbrei-
ding van macht belust was, en tot zelfbehoud, wat
in tijd van nood, altijd de eerste plicht en voor-
waarde voor een sterke regeering genoemd wordt,
antwoordde hij:
»Now, let us see what this objection amounts to.
Who are to have this Self-preserving power? —
The Congress. Who are Congress ? It is a body
that will consist of a Senate and a IIou.se of
Representatives. Who compose this Senate? Those
who are elected bij the Legislature of the diflerent
States. Who are the electors of the House of Repre-
sentatives? Those who are (jualiiied to vote for the
most numerous branch of the Legislature in the
separate States. Suppose the State I.egislatures
65
annihilated, where is the criterion to ascertain
the qualification of electors ? — and unless this be
ascertained, they cannot be admitted to vote; if
a State Legislature is not elected, there can be
no Senate, because the Senators are to be chosen
by the Legislatures only. 1)
Zoo ziet men hoe veilig men zich waande voor
centralisatie en miskenning der State-Rights. Men
had, meende men, alles zoo keurig in elkaar ge-
past : zoodra een Staat zich in zijn recht gekrenkt ge-
voelde, kon bij ophouden zich in den Senaat te doen
vertegenwoordigen, en van zelf zou de machine
ophouden te werken, on dien Staat recht worden
gedaan.
lloo weinig droomde men toen, dat reeds het eerste
eeuwfeest het zou aanschouwen, hoe niet alleen
de voorstanders van »Stalc-righls," volgens algemeen
consent, voor landverraders zouden worden uitge-
maakt , maar dal het voortaan de President der Repu-
bliek zou zijn, die in Staten van twijfelachtige gezind-
heid de troepen der Unie misbruiken zou, om do man-
nen naar zijn hart gekozen to krijgen, dal do meerder-
heid in den Senaat zich welwillend belasten zou mei
hel uilmaken dor vraag, welko Elcclors voorde keuzo
van een President gekozen waren, en dal een ander,
op eene wijze dio Napoleon III hem niet verbeterd had,
hel zijn laak zou achlcn, huiszoekingen Ie bevelen.
1) Mac-Pherson, p. 163 2« kolom. Sccrotary of war to General IJanks.
War Department Sept lllh, 1801.
General: The pataage of any act of secession by the legislature of Mary-
land must be prevented. If ncecssarj-, all, or any part of the members
must bc arrested. Kxerciso your own judgment as tu the lime and manner,
but do the work effectually.
Very rcsi)cctfully, your obedient servant Simon Camkron ,
Secretary of war.
5
-ocr page 86-66
leden der wetgevende vergaderingen te doen arres-
teeren 1), en als misdadigers op te brengen, dag-
bladen te schorsen 2), en dat dit alles in naam der
vrijheid door het grootste gedeelte der bevolking
zou worden toegejuicht.
Hamilton, die het- ontwerp voor de conventie van
New-York verdedigde, riep, in antwoord op de be-
zorgdheid van hen, die vreesden, dat het Federale
Gouvernement te veel macht verkrijgen en de sta-
ten de hunne verliezen zouden, met verontwaar-
diging uit: 3)
»The States can never lose their powers, till tiie
whole people of America are robbed of their
liberties."
»His great mind," voegt Stephens er aan toe,
»never gave utterance to a mightier truth."
1) Mac-Pueksok. p. 153. Copy of General Banks instructions concerning
the Legislature. (Important and confidential.)
Headquarters, Camp near Darnetown. Sept. ICth, 18Ö1.
Lieut.-Col. Ruger, commanding Third Wisconsin Ilegiment, on special
service at Frederick.
Sir: The Legislature of Maryland is appointed to meet in special session
to-morrow Tuesday Sept. 16tl>. It becomes necessary that any meeting of this
legislature at any placc or time shall be prevented.
You will hold yourself and your command in readiness to arrest the mem-
bers of both houses; a list of such as you are to detain will be enclosed to you
herewith, among whom arc to bo especially included the presiding officers
of the two houses, secretaries, clercks. and all subordinate ofQcials.
If no session is to bo held, you will arrest such members as can be found
in Frederick. Any resistance will be forcibly suppressed, whatever the
contequencei.
2) Mac-Piikrson. p. 188. Ic kolom. Order of the post-master general.
Sir! — The post-master general directs that from and after your receipt
of this letter, none of the ncwspai)ers, published in New-York city, which
were lately presented by the Qraud-jury as dangerous, from their dis-
loyalty shall be forwarded in the mails.
I am res|)ectfully, your obedient servant, etc.
3) klliot\'s Delialet, vol. 11. pag. 3&D.
-ocr page 87-()7
In Virginia was vooral Patrick Henry de hevigste
woordvoerder van hen, die kwaad van de invoering
der nieuwe constitutie vreesden 1).
»This proposal of altering our Federal Govern-
ment," zeide hij, »is of a most alarming nature!
Make the best of this new Government, say it is
composed by any thing but inspiration, you ought
to be extremely cautious, watchful, jealous of your
liberty; for, instead of securing your rights, you
may lose them forever."
»1 have the highest veneration for those gentle-
men . but sir! give me leave to demand, What right
had they to say: )->We the people?\'\'\' My political
curiosity, exclusive of my anxious solicitude for
the public welfare, leads me to ask, who autho-
rized them to speak the language of, li We the people"
instead of nWe the States?\'\' Slates are the charac-
teristics and the soul of a Confederation! If the States
be not the agents of this Compact, it must bo one
great, consolidated, National Government, of all the
Stales!"
Hem antwoordde de President Pendleton: r>We
the People possessing all power, form a Government,
such as we think will secure happiness: and sup-
pose, in adopting this plan, we should be mista-
ken in the end; where is the cause of alarm on
that f|uarler ? In the same plan wo point out an
easy and quiet method of reforming what may bo
found amiss. No, but say, gentlemen, we have put
tiie introduction of that method in the hands of
our servants, who will interrupt it from motives
of self-hiterest. What then? We will resist, di«l
1) ki.i,iot\'s Dtbatfx, vol, HI, pag. 21.
-ocr page 88-I
68
I my friend say ? conveying an idea of force. »Who
I shall dare to resist the people ? No, we mil as-
semble in convention; wholly recall our delegatedpow-
\' ers, or reform them so as to prevent such abuse."
»This constitution is said to have beautiful featu-
res," ging Henry voort in zijn angst voor zelfbe-
houd 1), »but, when I come to examine these features
i they appear to me horribly frightful! Among other
I deformities, it has an awful squinting; it squints
: . towards monarchy; and does not this raise indig-
I nation in the breast of every true American ?"
Waarop een ander lid der conventie hem nog-
i maals geruststelde met de verzekering: 2) We are
threatened with the loss of our liberties by the
j possible abuse of power, nothwithstanding the maxim,
I that those who give may take away. It is tlie people
\\ that give power, and can take it back. Whht shall
I restrain them 9 — They are the masters who give
; it, and of whom their servants hold it."
Wat dunkt mijn\' lezer? Had Story gelijk, toen
bij schreef dat »none of the enligbtened-band of
patriots that framed the constitution ever thouglit
of State-sovereignty ?"
Maar er is een andere, gewichtiger autoriteit dan
die van Story, wier oordeel aan liet mijne vijandig
I is, en wier gezag gedurende langen tijd mij aan de
j juistheid van het resultaat mijner onderzoekingen
\' heeft doen twijfelen. Het is bel oordeel van den
reeds boven aangebaalden Motley. Hij zegt namelijk:
»Bul there were patriotic and sagacious men in
those days, and their efforts at last rescued us from
1) ki.mot\'8 hebaiet, vol. Ill , p. 58.
2) Elliot\'s JDehatet, vol. Ill, p. 23.S.
*
69
the condition of a Confederacy. The Constitution
of the United States was an organic law, enacted
by the Sovereign people of that whole territory,
which is commonly called in geographies and his-
tories the United States of America. It was em-
powered to act directly, by its own Legislative,
Judicial and Executive machinery, upon every indi-
vidual in the country. It could seize his property,
it could take his life, for causes of whicb itself
was the Judge. The States were distinctly probibited
from opposing its decree or from exercising any
of the great functions of Sovereignty. The Union
alone was supreme, anylbing in the Gonslitulion
and laws of the State to the contrary notwithstan-
ding. 0 what significance, then, was the title of
»Sovereign" Stales, arrogated, in later days, by com-
munities , which had voluntarily abdicated Ibe most
vital attributes of Sovereignly?"
»It was not a compact. Whoever heard of a Com-
pact lowbicb, there were no parlies?\'—or, whoever
beard of a Compact made by a single paily with
bimself? Yet the name of no Slate is mentioned
in the whole document; the Stales Ibemselves are
only mentioned to rcceive commands or prohibi-
tions, and the »people of the United States" is Ibe
single party by whom alone Ibe instrument is
executed".
»The conslilulion was not drawn up by the Slales,
it was not promulgated in the name of llicStales,
it was not ralifiexl by the Slales. The Stales never
acccded lo it, and possess no power lo secede from
it. II \\yas »ordained and established" over the Stales
by a power superior to the\'Stales — by the people
of the whole land, in their aggregate capacity.
70
acting through Conventions of Delegates, expressly
chosen for the purpose within each State, inde-
pendently of the State Governments, after the pro-
ject had been framed."
Na wat reeds is medegedeeld, zal de lezer be-
grijpen , dat de feiten, waarop Motley zijn argumenten
laat steunen, door mij al worden gewraakt.
^ Zijn voornaamste beweren, dat het \'t geheele volk
der Unie en niet dat der Staten is geweest, hetwelk
de Constitutie afkondigde en instelde, mist alle bewijs,
terwijl dit juist de quaestie is waarop de geheele
zaak aankomt. Eens aangenomen, dat elke Staal,
door zijn toetreding tot de Constitutie, een integrec-
rend deel van het geheel werd, met overgave van
zijn vroegere Souvereiniteitsrechten, is verder elk
onderzoek overbodig, daar dan het Federale Gouver-
nement in geval van opstand van een zijnei- provinciën
niet alleen bevoegd, maar ook verplicht zou zijn
geweest, zich gewapenderhand tegen die losscheu-
ring Ie verzetten. Nu is deze geheele bewering echter
bloot een petilio principii, en Motley, zooals Wind-
scheid ergens eigenaardig zegt: »beweisl mil dem zu
Bewcisenden!"
In welken zin het Federale Gouvernement dan
ook direct op elk individu inwerkte, hebben wij
gezien; het deed dit niet als Souverein, maar gelijk
zoowel uil de wordingsgeschiedenis, als uil dc be-
raadslagingen en de Constitutie zelve blijkt, alleen
als uilzondering op den i\'egel, ter bevordering van
eenheid cn voorkoming van tegenstrijdige maatrc-
♦gelen, krachlens tijdelijk verleende l)evoegdheid van
den Souverein, hel volk van den Staal, waarloc dat
individu behoorde. Trouwens, de meeste attributen,
door Motley opgenoemd, waren ook onder de Arl.
71
of Conf aan het. centraal bestuur opgedragen, ter-
wijl toen de enkele Staten, zooals wij hebben
gezien, zich uitdrukkelijk hun Souvereiniteit en al-
geheele onafhankelijkheid voorbehielden, zoodat
reeds hierdoor bet argument al zijn kracht verliest.
Dat de »Union alone Supreme" was, staat ner-
gens vermeld dan in het Credo der partij, waar-
toe Motley behoorde. Dit wordt van de Constitutie
en van de in overeenstemming met haren geest
gemaakte wetten gezegd; ook dit argument mist
dus als petitio principii zijn kracht, daar het juist
over den waren, door de constitutie geschapen staat-
kundigen toestand der Staten en hun bond is, waar-
over do strijd loopt.
Wat zijn bewering aangaat dat het geen »compact"
is, zoo moet de Constitutie dit ook in zijn eigen
systeem geweest zijn. Hij zelf erkent de Souvereini-
teit der enkele Staten, zooals ons boven bleek. Gesteld
nu dat het iunmc bedoeling ware geweest, van dit hun
recht afstand te doen, cn zich tot een\' grooten Slaat
op tc lossen, zoo is dit toch ook reeds niet anders
denkbaar, dat dan die souvereine Stalen hiertoe een
contract sloten, waarbij zij van weerskanten van hunno
rcchtcn afstand deden, on beloofden die aan oen
centraal bestuur oj) to dragen. Hoe weinig nu ook
dit argument ter zake zoude afdoen, al had Motley
gelijk, zoo spreekt ditmaal de Constitutie in ronde
woorden ben» zelf legen.
Wij lezen toch in Art. Vil:
»The Kalilication of the Conventions of nine States,
shall be sulficienl for Ihe Establishment of this Con-
stitution bcUoeen the States so ratifying tho Same."
Dal geen der namen der Stalen is opgenoemd,
ligt aan hel feit, dat men dezc uil het concept,
72
waarin zij oorspronkelijk opgenoemd werden, uitlichtte
met het oog op de onzekerheid, waarin men ver-
keerde , welke Staten tot de Unie zouden toetreden,
en het. zeer onwaarschijnlijk werd geacht, dat
alle zouden toetreden, waarom ze niet aan het
hoofd konden worden opgenoemd; dit geschiedde
toen evenwel bij de onderteekening , zoodat elk afge-
vaardigde uitdrukkelijk vermeldde, welken Staat hij
vertegenwoordigde, die dan door zijn onderteekening
tot de Unie toetrad.
Wat Motiey\'s laatste argument aangaat, zoo spreekt
de geschiedenis zoo duidelijk tegen hem, dat deze
slechts zal behoeven te worden geraadpleegd, om
zijn argument geheel te ontzenuwen.
Zooals wij reeds hebben gezien, zijn de debatten
van de in elk der Staten gehouden conventies be-
waard, en door Elliot in zijn »Debates" voor het
groote publiek toegankelijk gemaakt. Hierbij . zijn
gevoegd de resolution, waarbij elke conventie haar
zegel aan de constitutie hechtte; wij laten er twee
volgen; de eerste die van Delaware: 4)
»We, the Deputies of the People of the Dela-
ware State, in Convention met, having taken into
our serious consideration the Federal Constitution,
propo.scd and agreed upon by the Deputies of the
United States, in a General Convention, held at the
city of Philadelphia, on the seventeenth day of Septem-
ber, in the year of our Lord one thousand seven hun-
dred and eighty-seven, have approved, assented to,
ratified, and confirmed, and by these presents do,
in virtue of the power and authority lo us given,
for and in behalf of ourselves and our constitu-
I) Elliot\'s "Delates, vol. 1. p. 31Ö.
-ocr page 93-73
ents, fully, freely and entirely approve of, assent
to, ratify, and confirm, the said Constitution."
»Done in Convention, at Dover, this seventh
day of December in the year aforesaidand in tbe
year of the\' Independence of the United States of
America, the twelfth."
Eigenaardig is die van Massachusetts, hetwelk
hot noodig keurde negen amendementen voor te
stellen, waarna het de nieuwe constitutie goed- .
keurde. 1)
Maar vooral interessant is de resolutie van Vir-
ginia, daar zij in ronde woorden verklaart, het
ontwerp alleen goed to keuren, onder dc uitdruk-
kelijke voorwaarde, dal alle niet bij name aan het
gouvernement opgedragen macblcn aan het volk
van Virginia verblijven, cn dat dit zich len allen
tijde voorbehoudt, om, zoodra hel meent, dal do
Constitutie misbruikt wordt Ier vernietiging van zijn \'
vrijheden, den bond tc verlaten, cn alle tijdelijk
opgedragen uitoefening van souvercinilcils-allribulen
lot zicli terug Ie nemen.
Zij doet dil in de volgende woorden: 2)
»We, lbo Delegates of lbo people of Virginia, duly
clcclcd in pursuance of a rccommcndalion from lbo \'
General Assembly, and now mcl in Convention,
having fully and freely investigalcd and discussed
llie proceedings of llie Federal Convention, and
being prepared as well as Ihc most mature de-
liberation has enabled us, lo dccidc Ihcrcon, —Do,
ifi the name and in behalf of the people of Virginia,
1) klliot\'s Debates, vol. I. p. 323.
2) Elliot\'s Debates, vol. I. p. 827.
-ocr page 94-74
declare and make known, that the powers granted
under the Constitution, being derived from the people
of the United States, may be resumed by them, when-
soever the same shall be perverted lo their injury
or oppression, and that every poioer not granted thereby
remains with them, and at their will ; that, therefore, no
right, of any denomination, can be cancelled,
abridged, restrained, or modified, by the Congress,
by the Senate or House of Representatives, acting in
any capacity, by the President, or any department
or officer of the United States, except in those in-
stances in which power is given by the Constitution
for those purposes; and that, among other essen-
tial rights, the liberty of conscience, and of the
press, cannot be cancelled, abridged, restrained,
or modified, by any authority of the United
States. With these impressions, with a solemn
appeal to the Searcher of all hearts for the purity
of our intentions, and under tlie conviction that
whatsoever imperfections may exist In the Constitu-
tion ought rather lo be examined in the mode prescri-
bed therein, than to bring the Union into danger by
a delay with a hope of obtaining amendments pre-
vious to the ratifications, — We, the said Delegates,
in the name and in behalf of the people of Vir-
ginia, do, by these presents, assent to and ratify
the Constitution recommended, on the day of
September 1787, by tlie Federal Convention, for
the Government of the United States, hereby announ-
cing to all those whom it may concern, that the
said Constitution is binding upon the said people,
according lo an authentic copy, hereto annexed
in the words following. Done in Convention Ibis
•26"\' day of June 1788."
75
Als men nu weet, dat van alle Staten, derge-
lijke resoluties, van ongeveer denzelfden inhoud en
vorm voorhanden zijn, dan kunnen wij niet nalaten
te vragen, wat cr wordt van Motiey\'s verklaring:
»The Constitution was not drawn up by the
States, it was not promulgated in the name of the
States, it was not ratitied bij the Slates. The States
never acceded to it......"
Motley\'s voorstelling van den gang dor zaken
was wcl overeenkomstig dc algemeene opvatting,
waartoe zucht tot centralisatie cn vernietiging van
localen invloed had geleid, maar overeenkomstig
het »heilig recht" on dc geschreven Constitutie,
waarvoor men heette testrijden, was bel zeker niet.
Wcl mag het verwondering baron, dat ccn man,
die met zooveel ijver en toewijding dc archieven
eener bom vreemde natie onderzocht, cn zoo dik-
wijls oen juislon blik loonde to hebben in do loc-
standen van den lijd, dien bij beschrijft, zulk een
volslagen vreemdeling blijkt te zijn in dc goschicd-
rollen van zijn vaderland. Do reden hiervan ligt
evenwel voor do hand. Er is in Amerika ongeloof-
lijk weinig aan dc beoefening van do geschiedenis van
het eigen land gedaan. Ook Motley bad waarschijn-
lijk do behandelde vraagpunten nooit tot ccn punt
van onpartijdig onderzoek gemaakt, te minder omdat
hij vóór zijn vertrek naar bot buitenland zich aan
gansch andere bezigheden had gewijd dan waarin
bij zich later zulk een\' welverdienden naam verwierf.
Toen nu, in do laatste jaren, die aan het uitbi\'ekcn
van den oorlog voorafgingen, de quaestie omtrent dc
Souvereiniteit der Staten of van die van licl Federale
Gouvernement zich op den voorgrond drong, wenschte
men ook hel oordcel van den in hel buitenland
76
als historicus zoo gunstig bekenden landgenoot te
vernemen,
Motley evenwel was in het buitenland verre ver-
wijderd van de archieven, onmisbaar tot het vormen
van een onpartijdig oordeel; hij behoorde door af-
komst en sympathie tot de republikeinsche (anti-
slaven) partij, en het ligt voor de hand, dat hij
zich door vlugschrift en dagblad-artikelen heeft
laten verleiden, een op miskenning der feiten
berustend oordeel te vellen, ofschoon wij niet in
het allerminst zijn veritatis scribendac voluntas,
maar alleen zijn veritatis scribendac potestas in twij-
fel trekken,
Hoe \'t zij. Zelfs zijn oordeel mag tegenover het
licht der historie niet gelden.
Maar niet alleen uit de woorden der Constitutie
en liare ontwikkelingsgeschiedenis blijkt de waar-
heid van hetgeen wij bewijzen ten duidelijkste,
ook haar. geest en het systeem, waarnaar zij de
macht verdeelt, geven dit duidelijk aan.
Wij zien toch in alles, dat wij hier niet met een
enkel, groot volk to doen bobben, maar met een
Staten-regeering, waarin aan eiken Staat, groot of
klein, als zoodanig een zeker aandeel in hel bestuur
gegeven is.
De Constitutie toch bepaalt dal de wetgevende
macht l)crusl bij den PrcmUnt en hel Congres; welk
laatste verdeeld is in twee kamers, the House of
Representatives and the Sonate.
Geen maatregel kan tot wet verheven worden,
* zonder de goedkeuring van deze twee huizen.
Het laagste der twee, the House of Representa-
tives , wordt onmiddelijk door alle ingezetenen verko-
77
zen, hebbende elke Staat meer of minder vertegen-
woordigers naar mate van zijn meerdere of mindere
bevolking, daar hij recht heeft op elke 30,000 inwo-
ners één vertegenwoordiger te benoemen. In deze
vergadering dus heeft een grootere Staat een in
evenredigheid grooter aandeel in de regeering dan
een kleinere.
In den Senaat daarentegen wordt elke Staat zonder
onderscheid door twee leden vertegenwoordigd, zoo-
dat New-York 1) met zijn 4,374,703 inwoners even
veel in te brengen beeft als het kleine Maine, dat
cr slechts 626,463 telt.
Ware nu het stelsel mijner tegenstanders juist,
dan begrijpt men welk een schreeuwend onrecht
daardoor ontstaan zou. Volgens den officiëelen census
toch bedraagt de gezamenlijke bevolking der navol-
gende 8 Stalen: Maine, New-llampshirc, Rbode-Island,
Connecticut, Vermont, New-Jersey, Delaware en
Florida 3,250,875 inwoners of nog ruim 1 millioen
minder dan bun nabuur New-York. Toch hebben
deze 3,250,675 inwoners acht maal meer macht dan
do 4,374,703 van New-York. Terwijl omgekeerd deze
3 millioen evenveel aandeel in de regeering hebben,
als dc ruim 18 millioen, die dc bevolking uilma-
ken der 8 stalen: New-York, Pensylvania, Virginia,
Ohio, Indiana, Illinois, Massachussels en Michigan.
Dil alles is geheel in ovoreenslenmiing met een
Federaal Gouvernement van onderling onafbankelijko,
Souvereine Slalen; maar zoodra mon een .systeem
aanneemt van één geheel volk, waarin dus olk
individu gorcchtigd moet zijn lol oen gelijk aandeel
in de rcgoering, zonder onderscheid van zijn woon-
plaats, dan is hel zeker wel do meest lyrannieke
1) Wy volgen ilcu oflicieclcn ceuiug von 187Ü.
-ocr page 98-78
bepaling, die ooit door eene Constitutie in het leven
werd geroepen.
En opdat niemand geloove, dat deze bepaling, die
zulk eene in de praktijk vérstrekkende beteekenis
heeft, alleen door onachtzaamheid, of door gehecht-
heid aan het vroeger door de eerste constitutie be-
paalde in de wereld kwam; een enkel woord nog
ter mededeeling der discussie, die dit punt in de
conventie uitlokte.
In die conventie , met het samenstellen der con-
stitutie belast, waren twee partijen vertegenwoordigd;
die der Nationals, welke de oplossing der Souverei-
niteit van de enkele Staten in één enkelen Staat
in praktijk wenschten te zien gebracht, en die
der Federals, welke den toestand, die tot nu toe
onder de Articles of Confederation had bestaan,
wenschten te bestendigen, en alleen een meer uit-
gebreide , met de eischen der praktijk beter overeen-
stemmende macht aan het federale bestuur meenden
te moeten geven.
De Nationals trachtten bij elke gelegenheid de
vervulling van hun wenschen door te drijven; bij de
Ijospreking van de wijze der benoeming der leden
van het Congres vooral, was er veel ten behoeve van
hun voorstel te zeggen, en-de billijkheid was zon-
der twijfel aan hunno zijde; daarentegen stonden
de Federals, onder wie vooral de kleine Staten sterk
waren vertegenwoordigd, pal voor hunne rechten.
Liet men het strenge systeem van eene Federatie
van Souvereine Staten ook maar één oogenblik varen,
zoo ware men reddeloos verloren, en zoude het
geheele systeem op gronden van billijkheid cn recht
niet meer te verdedigen zijn. Zóó hevig was de
wederstand, dien de Federals hunnen tegenstanders
r ;
79
boden, dat het een oogenblik scheen, alsof eene
schikking onmogelijk was, daar de Federals onge-
negen bleven, zich met de grootere Staten te ver-
binden , dan op voorwaarde dat hun een gelijk aan-
tal stemmen in het Congres werd gewaarborgd.
Eindelijk wilden zij op één punt toegeven: het
»House of Representatives" zou naar evenredigheid
der bevolking gekozen worden, terwijl in den Senaat
gelijkheid voor alle Staten zoude blijven bestaan.
Vele dagen duurde daarop het debat nog voort;
op allerlei wijzen werd getracht een compromis te
sluiten o. a. door aan de grootere Staten 3, aan
de kleinere 2 stemmen te geven, of, zooals door
B. Franklin voorgesteld werd, door in enkele ge-
vallen, vooral bij het toestaan van uitgaven cn be-
lastingen , door het House of Representatives to
doen beslissen, maar alle werden afgewezen, en
pal stonden de kleine Staten voor hun rechten,
waarvan zij er geene, op andere voorwaarden dan
de groote, wilden afgeven. Na veel strijd werd
eindelijk de bepaling aangenomen, en in het ont-
werp opgenomen, zooals zij nu in de Constitutie
Ie vinden is.
Nu heeft Curlis 1) wel beweerd, dat deze bepaling
louter het resultaat was van een compromis, en
dat het dus zeer dwaas zou zijn, er eenige theorie
uit af te leiden. Dit is zeker vermakelijk genoeg!
Wanneer, na voel strijd, één der partijen heeft
gezegevierd, en de theorie der andere daarmede
verworpen is, eenvoudig te beweren, dat dil alles
eigenlijk niets te beduiden heeft!! Neen, er werd
minder om dc artikelen dan wel juist om de
1) Uiiitory of llio Oinstiliiliou, II, p, Ifi?.
-ocr page 100-80
theorie gestreden, die in alle artikelen haar wer-
king openbaart.
Een ander bewijs van wat de samenstellers
eigenlijk bedoeld hebben ligt in het reeds aange-
haalde art. VII. der Constitutie:
»The Ratification of the Conventions of nine States
shall be sufficient for the Establishment of this
Constitution between the States so ratifying the
Same": welk woordje between, zooals ons wordt
medegedeeld i), er krachtens bijzondere motie en na
veel discussie werd ingevoegd.
Ook uit de bepaling, dat de burgers van den éénen
Staat gerechtigd zullen zijn tot alle voordeden in
den anderen, blijkt afdoende hoe de Constitutie nooit
aan het scheppen van Staatburgers in den zin van
»United-States citizens" gedacht heeft, daar de be-
paling dan overtollig, althans anders geredigeerd
zou zijn geweest, terwijl in het feit zelf, dal er
in de Constitutie zoovele regelingen tusschen de
Slalen voorkomen, een krachtig bewijs Ie vinden
is, dat het een contract was, en die Slalen de
eigenlijke Souvereinen zijn, daar deze regelingen
anders geheel ongepast zouden zijn.
Hebben wij hiermede aangetoond, dat een onpar-
tijdig beroep op de Conslilulie geen andere con-
clusie toelaat, dan dat zij de Souvereiniteit der
enkele Stalen — (niet erkent, want dal was geheel
builen baar roeping, maar) — onaangelasl laai,
dan is daarmede tevens aangetoond, dat hel Fede-
rale Gouvernement, krachtens die conslilulie, //een
Souverein is, en alleen beslaat zoolangdo Souvereinen,
die de uiloefening van enkele hunner allribulen lo
t
1) Elliot\'s Ucbatci, vel. 1, pag. 277.
-ocr page 101-81
zijner formatie afstonden, het steunen, en voortdu-
rend tot zijn bestaan medewerken. Want aan te
nemen, dat dit \'Gouvernement, krachtens de Con-
stitutie, buiten of boven die staten eenige macht
hebben zou, is dan eene ongerijmdheid.
Alex, de Tocqueville verdedigt in zijn »Démocratie
en Amérique" eene andere meening, en spreekt
zoowel van eene Souvereiniteit der enkele Staten,
als van eene Souvereiniteit van het Federale Gou-
vernement. riieriegen komen wij op.
Souvereiniteit, of die opperste macht in den Staat,
waarvan alle andere zijn afgeleid, waaruit alle
overige, zooals de macht om wetten te maken en
af te schalfen, vrede en oorlog te verklaren, munt
te slaan, gratie te verleenen, recht te spreken, enz.
voortvloeien, is een ondeelbaar recht!
Dit recht moet ook in de Vereenigde Staten
ergens berusten, en kan dus, daar het nooit op
het Federale Gouvernement overgedragen, noch door
de enkele Staten afgestaan is, onmogelijk anders
berusten dan bij die Staten.
Want Souvereiniteit kan niet voor een deel hier,
voor een ander elders berusten; zoodra men aan-
neemt dat de ééne macht een deel der attributen
er van, en een andere do overige als Souverein be-
zitten kan, vervalt de geheele idée van Souverei-
niteit, die juist in haar ondeelbaarheid, en in liet
»de opperste macht zijn", van wien alle andere af-
geleid worden, haar kenmerkend wezen vindt.
Het is er mede als met hel Eigendomsrecht, dal
wel aan verschillende personen gezamenlijk kan loe-
behooren, zoodal Imn vereenigde wil noodig zal
zijn om het te laten werken, maar dal niel voor
een deel kan toekomen; doch, evenzeer als de uit-
C
-ocr page 102-82
oefening van enkele, of van al de eigendoms-functiên
aan een ander kan toekomen dan aan den eigenaar,
zoodat A. eigenaar kan zijn van een zaak, zonder
tot iets anders gerechtigd te zijn, dan tot het voe-
ren van den titel, terwijl B. alle functiën van den
eigendom uitoefent: zoo is dit ook met het Souverei-
niteitsrecht het geval.
Evenmin als er twee afzonderlijke eigenaren van
ééne zaak kunnen zijn, zijn twee Souvereinen over
denzelfden Staat denkbaar.
Van het oogenblik dus dat bewezen is, dat in ons
geval, de Souvereiniteit berust bij het volk der enkele
Staten (volgens Amerikaanscli Staatsrecht), is ook
aangetoond, dat zij nergens anders zijn kan, onver-
der, dat, wanneer wij bij het Gouvernement der Unie
enkele attributen van Souvereiniteitsrechten vinden,
wij, ook al meldt de Constitutie dit niet uitdruk-
kelijk, tot de slotsom moeten komen, dat wij
hier alleen met uitoefening van macht te doen heb-
ben, door den Souverein als zoodanig afgestaan.
Dat dit het eenige plausibele stelsel is, springt in
het oog, wanneer men bedenkt, dat wij anders of
twee Souvereinen over denzelfden Staat verkrijgen,
üf een verdeeld Souvereiniteits-recht, welko beide,
zooals wij gezien hebben, onaannemelijk zijn.
Achtereenvolgens hebben wij dus gezien, hoe de
dertien Engelsche koloniën in Noord-Amerika on-
der de regecring van George IV op zich zelf stonden,
en dat haar éénigo band in gemeenschappelijke
^ afkomst, taal en afhankelijkheid van de Engelsche
kroon bestond.
Wij zagen verder, hoc deze, eerst ter verdedi-
ging tegen woeste Indianen-stammen, daarna, ter
83
beteugeling van Franschen oVermoed, zich ver-
eenigden, en dat zoo de eerste bond gesloten werd;
hoe de onbillijke handeling, Masachusetts aange-
daan, het rechtsgevoel van alle krenkte, en het den
kolonisten duidelijk maakte, dat de zaak van de
ééne kolonie die der andere was, dat onderdruk-
king der vrijheid van de ééne onvermijdelijk die van
de andere na zich slepen moest, en dat, de voor
de gemeene zaak opgevatte verdediging hunner rech-
ten en vrijheden eindigde met de erkenning door
de Britsche kroon van de 13 koloniën als onafhan-
kelijke, Souvereine Staten.
Eveneens bleek ons, dat deze Slaten reeds in
1778, lot het gezamelijk voeren van dien krijg, een
l)ond gesloten hadden, door middel van eene Con-
stitutie, Articles of Confederation genaamd, waarbij
elke Slaat zich zijn onafhankelijkheid cn Souvereini-
teit uildrukkelijk voorbehield, en dal eene gemeen-
schappelijke regeering werd aangesteld, lot waar-
neming van zekere functiën, terwijl men even
uildrukkelijk bepaalde, dat alle functiën, niel bij
deze Conslitülie aan de Federale Regeering opge-
dragen, bij de Stalen l)lijven zouden.
Dat, toen deze Unie, ter bereiking van hot doel
waarvoor zij gesloten werd, onvoldoende bleek, er
een nauwere band gelegd wei-d door eene tweede
Conslitülie, waarvan ons bleek, dat zij alleen aange-
nomen werd, om aan de Federale Regeering moer
macht Ie geven, cn dat het geenszins haar bedoeling
was om van hel systeem, waaronder men lol mi
geleefd hadj af te wijken, maar integendeel om het
consolideeren.
Dal eindelijk, na aanneming der tweede Consli-
tülie, na den hernieuwden bond tusschen do Sou-
84
vereine Staten, deze hem onder de uitdrukkelijke
voorwaarden sloten van er weer uit te kunnen
treden, zoodra zij dit wenschelijk oordeelden, en de
overtuiging mochten krijgen, dat de Unie strekte
ter vernietiging hunner rechten, en dat er dus
geen redelijke twijfel kan bestaan , dat de nieuwe
Constitutie, wel verre van consolidatie van alle
burgers der Vereenigde Staten tot één volk te be-
doelen, alleen heeft moeten strekken, om den bond
tusschen de Staten inniger te maken.
Na het bovenstaande breedvoerig te hebben toe-
gelicht, zijn wij niet verre meer van het ons voor
oogen gestelde doel verwijderd.
DE OORLOG.
Section II van art. IV der Constitutie bepaalt,
dat »no Person held to Service or Labor in one
Stale, under the Laws thereof, escaping into another,
shall, in Consequence of any Law or Regulation
Iherein, be discharged from such Service or Labor,
but shall be delivered up on Claim of the Party, lo
whom such Service or Labor may bc due."
Deze bepaling, hoc onscbuldig zij er ook moge
uilzien, was dc aanleiding lol het ontbranden van
den broedorkrijg, die millioenen verslond, cn be-
stemd was, het schreeuwendst onrecht te l)ckronen.
Wanl met die »persons" werden, wat iedereen
cr nu nog zoo spoedig niel uit opmaken zou, do
slaven bedoeld, die toenmaals, in alle Slaton op
één na, gevonden werden.
Ilct ligt geheel builen ons bestek, om de ge-
schiedenis van den slavenhandel, het al of niel
barbaarschc cr van, do misbruiken cn dc betrekkelijke
vóór- en nadeelon cr aan verbonden, na tc gaan;
bet onderworp is al treurig genoeg, en bel feit
dat in dc laatste helft der 19c eeuw, in beschaafde,
86
Christelijke Staten, nog handel in menschenvleesch
werd gedreven, is niet zoo aanlokkend, dat wij
er onze lezers in het bijzonder mede zoude willen
bezig houden. Daarenboven, litteratuur daarover is
verre van schaarsch; ons raakt dit punt alleen, voor
zooverre het de politieke quaestie beheerschte, die
^vij behandelen.
De Constitutie werd ontworpen op een tijdstip dat
het geweten hier en daar omtrent de barbaarschheid
van den slavenhandel ontwaakte, en zich in mee-
tings , in Pensylvania zelfs in een wet, openbaarde,
die graduëele afschaffing der slavernij bepaalde.
Onder de groote grieven, die de kolonisten in
het concept der Act of Independence van 4 Juli
1876, tegen de Britsche kroon opsomden, was er
ééne, waarin men den koning, in van verontwaar-
diging gloeiende taal verweet, dat hij, niettegen-
staande talrijke smeekschriften om hem af to schalTen,
den slavenhandel in de koloniën bad begunstigd, ter
wille der geldelijke voordeelen, welko de Engelsche
scheepvaart uit dezen walgelijken handel verkreeg.
Madison, een der rapporteurs, deelt evenwel mede,
dat men deze zinsnede wijselijk uit de akte zelve weg-
gelaten heeft, omdat Georgia en Zuid-Carolina er
zich heftig tegen verzetten, daar deze geenszins de
afschaffing van dezen handel begeerden, daar anders
niet aan de vraag naar landbouwarbeid in haar
territoir voldaan kon worden.
Daarbij, gaat do Staatsman voort, ook do Noorde-
lijken begrepen, zich maar liever stil te moeten
houden, want, al was liet waar, dat zij zelf betrekke-
lijk weinig slaven hadden, zoo hadden zij zich tocli
niet onthouden, er zeer vele in de andoro Staten in
te voeren.
87
Het is merkwaardig, hoe zorgvuldig de samen-
stellers der Constitutie het woord »slaven" vermeden
hebben; toch maakt deze er driemaal melding van. 1)
Men heeft zich op dezen grond uiterst veel moeite
gegeven om aan te toonen, dat de Constitutie de
slavernij niet erkent, en dat de President Lincoln,
toen hij ze afschafte dan ook geen inconstitutio-
neele daad verrichtte. Zij vermeldde ze, zoo beweerde
men als een feit, als een noodzakelijk kwaad, maar
zij erkende ze niet.
Ons, die weten waar wij de Souvereiniteit tc zoeken
hebben, en dat de Constitutie slechts een contract
is tusschen de Staten, dat de aan de Federale Regee-
ring gedelegeerde machten opsomt, laten die po-
gingen koud.
Wil men weten of de slavernij wettig was, zoo
onderzoeke men de Constitutie der Vereenigde Staten.
Wordt gevraagd of een President gerechtigd was tot
dezo handeling, zoo kan alleen dc Constitutie ons
licht verschallen.
Doch keeren wij terug tot do beknopte bespreking
van dc droeve geschiedenis der instelling, waardoor
het land, dat zich zoo gaarne bij uitstek het land
der vrijheid noemt, berucht was.
Men heeft het willen voorstellen, alsof do uit-
drukkelijke bepaling, dat geene slavernij in de Ver-
eenigde Staten zou worden toegestaan, alleen daarom
niet in de Constitutie was geplaatst, omdat men zich
door bedreigingen der Zuidelijke Staten, en door eene
lakenswaardige, conciliante politiek bad laten ver-
leiden, met Bijbel en geweten te breken.
Dit nu is eenvoudig onjuist.
1) Art. I, «eet 2. 3» A\'j Art. 1, «cct ö. 1. A«; Art. iV, 8ect2. 3*AV
-ocr page 108-8«
Daargelaten, dat de Bijbel zich over dit punt al
zeer onduidelijk uitlaat, en dat beide partijen, vóór-
en tegenstanders der slavernij, met vrucht, aanhalingen
uit zijn bladzijden, ten gunste van hun gevoelens
hebben gebruikt, was te dien tijde de overtuiging van
de schandelijkheid der slavernij verre van algemeen.
De voornaamste mannen der Amerikaansche Revo-
lutie, Wasliington, Adams, Henry, Hamilton, etc.
hadden slaven, en ze werden alom als huisbedien-
den gebruikt.
Eenigen tijd na het afkondigen der Constitutie,
toekende B. Franklin met enkele anderen, een petitie
aan het Federale Gouvernement, om het te bewegen,
pogingen aan te wenden de slavernij af te schalTen.
Hoewel deze petitie beantwoord werd met een ver-
klaring van onvermogen, zoo is dit toch als de eerste
uiting van den emancipatie-geest, die zich later zoo
krachtig openbaarde, aan te merken.
De ruwheid van het klimaat, en de onvruchtbare
grondgesteldheid der Noordelijke Staten, maakten
deze voor verblijf der kleurlingen weinig geschikt.
De Zuidelijke daarentegen, wier tropisch klimaat cn
vruchtbare bodem liet aanleggen van groote katoen-
plantages mogelijk maakte, boden eene willige markt
voor de ongelukkige kleurlingen aan.
Zoo gebeurde het dat, toen allengs in de Noordelijke
Staten het gevoelen veld won, dat de slavernij een den
mensch onwaardige instelling was, de meeste slaven
door hunne meesters reeds op een Zuidelijke markt
waren gebracht, cn dat klinkende munt, als belooning
voor een opoffering, die Christelijke plicht gebood,
was ontvangen. Verreweg het grooter deel der slaven,
uit de Noordelijke Staten, vond op deze wijze geen
baat bij de Abolitie-maatregelen dier Staten, en in
89
dit licht bezien, valt er wel iets af te dingen op
den lof, den Abolitioni^en zoo ruimschoots toe-
gezwaaid. Toch was bij velen een hooger motief, en
de overtuiging, dat men werkelijk overeenkomstig
de voorschriften van den Almachtige handelde,
niet tc loochenen. Zulk een verschil van gevoelen
was geheel bestaanbaar met de Unie, zoolang ieder
Staat aan zijn verplichtingen tegenover de andere
voldeed.
Spoedig evenwel won het gevoelen in de Noorde-
lijke Staten veld, dat men de slaven in de Zuide-
lijke Staten behoorde vrij te maken. Zooals alles in
dit groote land, werd ook dit denkbeeld op groote
schaal geexploiteerd ; men hield meetings, over-
stroomde het land met boekjes en vlugschriften,
de dagbladen schreven, do predikanten, herders,
volksredenaars riepen op verschillende wijze uit: Weg
met de slavernij! — Een tijd lang was bet mode
om bij testament gelden ter beschikking van co-
mitó\'s tc stellen, met het doel, couranten cn boe-
ken uit te geven, die dc wenschen der Abolitionisten
zouden verdedigen.
Ilet was aan dien geestdrift, dat dc Unclo-Tom-
litératuur van Mrs. Becchcr Stowo c. s. het aanzijn
te danken had. 1)
»J\'ai toujours éprouvé la plus grande répulsion pour
l\'invasion du roman dans les questions sociales. Son
succès n\'est assuré, qu\'à la condition dc séduire
l\'imagination, d\'exciter les passions, dc faire sortir
la raison, en un mot, des régions sereines, où, pou-
vant envisager avec réllection les problèmes, qui
1) Ik maak hier dc woorden van Angnite Oarlier (ot do nignc, in
diens bekend werk: »De l\'Esclavage dam ses rapports avec l\'Union Améri-
caine, pag. 443.
90
lui seraient olïerts, elle déciderait, en connaissance
de cause, et donnerait ainsi une garantie d\'impar-
tialité dè son jugement.
Je n\'accuse point les intentions, mais, à n\'en
pas douter, le roman de Madame Stowe, lors de
son apparition, à plus contribué à envenimer les
rapports des deux régions de l\'Union Américaine,
que les griefs sérieux, tirés de l\'esclavage des noirs,
car que reste-t-il dans l\'esprit de ces scènes
animées, fortement coloriées, que rien ne vient
adoucir? •— Rien, si ce n\'est un sentiment de
haine contre le planteur.
Que vous apprennent-elles sur les difficultés de
la situation, et sur la variété des considérations, qui
se rattachent à l\'esclavage et à son abolition? •—
Nous dit-on un mot de l\'avenir réservé au noirs, de
l\'ébranlement donné à la Constitution, à la fortune
du pays? — Entrevoyez-vous cette immense cata-
strophe où les blancs verseront le plus pur de leur
sang, pour une cause si mal définie, quo beaucoup
se demandent encore, pendant une halte, quelle est
au juste la portée des questions sociales, qui arment
des frères, les uns contre les autres?" —
Zonder twijfel, in de opwinding voor een grootsch
beginsel is veel to vergeven, maar hier ging men
te ver.
Verscheidene Staten ontzagen zich niet wetten
af te kondigen, waarbij zij verklaarden, dat elke
kleurling, die op hun grondgebied kwam, van dat
^oogenblik af, vrij was, en dat de Staat zich voor dio
vrijheid aansprakelijk stelde. En hiermede verbraken
zij met voorbedachten rade de verplichting, hun
door de Constitutie opgelegd, om te allen tijde, de
91
gevluchte slaven uit andere Staten op aanvrage
aan de eigenaars terug te geven. Twee wetten van
12 Februari 1793 en 1850, door het Congres aan-
genomen, hadden deze bepalingen nog nader om-
schreven.
De Zuidelijken talmden niet, hunne bezwaren daar-
tegen aan het Congres mede te deelen, maar
hun werd geantwoord, dat er een wet was-, hooger
dan de Constitutie, die deze handelingen gebie-
dend voorschreef. Diezelfde Constitutie, waarvoor
men later, als een vurig aangebedene, zoo moedig
streed, werd toen met de geliefkoosde benaming
van: »Covenant with heil" begroet, on elke twijfel
omtrent het recht der zaak verdreven, met de aan-
lialing uit de Schrift: dat men Godo meer gehoor-
zamen moet dan den menschen I!
Nu had men natuurlijk allo recht om, na van
meening tc zijn veranderd, ccn politiek stuk, eer-
tijds als nee plus ultra vau staatsmanswijshcid en
als van hooger hand ingegeven beleid begroet, voor
het product van helscho machten te verklaren.
Maar men liad het recht niet, in do Unie to
blijven, en daarbij vijandig op tc treden tegenover
die Staten, die, min vlug van geest, onbeschaamd
genoeg waren, nog dezelfde gevoelens le zyn toe-
gedaan, \'dio men zelf, een vijftig jaar geledon, in
praktijk had gebracht.
Maar daar ziet eon Yankee niet op. Dc sla-
vernij moest afgeschaft! recht of onrecht, met mis-
kenning van eens anders eigendom of niet.
Zóu kwam men er too, zendelingen in do Zuide-
lijke Staten te zenden, met het doel muiterij onder
de slaven op te wekken, ze tot vluchten aan te
zetten, en zo er de middelen toe to verstrekken.
02
Binnen korten tijd was op deze wijze aan 30,000 1)
slaven de vlucht naar Canada mogelijk gemaakt,
of, met andere woorden, de slaaf gemiddeld op
$ 1000 per hoofd gerekend, de kleinigheid van
$ 80,000,000, of 75 millioen gulden door de Noor-
delijken aan de Zuidelijken ontstolen, of althans af-
handig gemaakt.
Dat de Zuidelijken, daardoor verbitterd, zich tot
represailles lieten verleiden, is, zoo al niet ver-
schoonbaar, dan toch begrijpelijk.
Men begrijpe mij wel, in afschuw voor de slavernij,
voor de walgelijke wijze, waarop zij in de Zuidelijke
Staten optrad, wensch ik voor niemand onder te
doen. Een inférieur ras was er, met Anglo-Saxi-
sche\' ruwheid én brutaliteit, tot een toestand ge-
doemd, die bij de slavernij, zooals zij bij de He-
breeuwen en Romeinen bestond, niet vergeleken
worden kan. Er waren uitzonderingen, er waren
planters, die goed voor hun slaven zorgden, de
kinderen niet van de moeders scheidden, maar toch
waren er wettelijke bepalingen, die voorschreven,
dat de staat van slavernij voortdurend was, dat een
huwelijk van slaven onder elkander, behalve alleen
de bijslaap, zelfs met toestemming van den meester,
verboden was, dat dien len gevolge geen, familie-
banden erkend werden, dat het merken van den
slaaf met een gloeiend stuk ijzer niets ongewoons
was, terwijl het op zware straffen verboden was
aan kleurlingen, zelfs aan vrijen, lezen qn schrijven
te leeren, zoodat zelfs zij, die het hadden geleerd,
het niet aan anderen mochten medcdeelen.
1) Zie Carlier, pag. 286, die aanhaalt: Courier des Etats-Unis, 9 Jan-
vier. 18S6.
93
Mogelijkheid tot het verkrijgen van eenig bezit
voor hen zelve, het peculium der Romeinen, bestond
er voor de slaven niet, evenmin als de mogelijkheid
zich los te koopen tegen den wil van den meester.
Hoe treurig deze toestand was tegenover den toe-
stand, zelfs van de Romeinsche slaven, die dikwijls als
leden van \'t huisgezin werden opgenomen, en zelfs
de leermeesters der Romeinsche kinderen waren,
springt in \'t oog. Men begrijpt niet, hoe dergelijke
gruwelen, en het ergste bleef nog onvermeld, vóór
nog geen 115 jaren, in een beschaafd land geduld
en verdedigd werden.
Maar zelfs om aan deze gruwelen een einde te
maken, mochten zij, die ons zoo dikwerf als Chris-
tenen afgeschilderd worden, niet anders dan tot
wettelijke of rechtvaardige maatregelen de toevlucht
nemen.
De geheele houding der Noordelijken berustte op
fraude. Dc voornaamste schepen, die den slavenhan-
del dreven, waren uit Noord-Amerikaansche zeeha-
vens afkomstig; het verbond door Engeland, Frank-
rijk en de Vereenigde Staten gesloten, om den sla-
venhandel tegen te gaan, werd door de Vereenigde
Staten, om zoo te zeggen, niet gehouden. 1)
Ik weet zeer wel, welko gruwelen de slaven-
houders zich len laste hebben lalcn leggen, cn dal
hun slavenjachlcn, mcl daarloc afgerichte honden,
nog niel eens bol ergerlijkslc tafereel daaruit vormen.
Maar men is in Europa zoo gewond do bericlilen
van de zijde der Noordelijken lo vernemen, dal bel
»audi et altcram parlem" waarlijk wel eens in
praktijk mag gebracht worden.
1) Zie dc naar aanleiding van dit traktaat, tusschen Kugelaud en de Ver-
eenigde Staten gevoerde correspondentie.
94
Van het standpunt van wettelijk recht beschouwd,
waren de Zuidelijken ongetwijfeld in hun recht. Zij
schonden geen enkele der hun bij de Constitutie
opgelegde verplichtingen.
De Noordelijken daarentegen, met Bijbelspreu-
ken gewapend, ontkenden voortdurend de bindende
kracht daarvan, en begingen daden van openlijke
vijandigheid tegen de Zuidelijke Staten.
Dit was de toestand, toen in 1860, bij de Presidents-
keuze, de volksstem in de benoeming van Abraham
Lincoln zich ten voordeele der Abolitionisten uit-
sprak. Van weerskanten had men zich ontzaglijk
veel moeite gegeven, om te zegevieren.
Aan de beteekenis van dien uitslag kon niet
worden getwijfeld. Lincoln werd benoemd, uitslui-
tend met het oog op zijn\' vurigen ijver tegen de
slavernij, die, als bij zoo velen, bijna tot dweep-
zucht oversloeg.
Toen deze keuze in de Zuidelijke Staten bekend
werd, was de verontwaardiging algemeen; daar wns,
met groote meerderheid, de overwinning behaald,
door eene partij, die, voor recht en billijkheid doof,
door dweepzucht voor historisch geworden rechten
en door de Constitutie bezegelde instellingen blind.
in strijd met den geest der Constitutie zelve, onver-
bloemd in haar banier de uitroeiing van een instel-
ling had geschreven, dio langzamerhand ccn der
hoeksteenen van den bloei en den vooruitgang van
het Zuiden geworden was.
Want de vloek, die overal op de streken, waar
de slavernij geduld wordt, ligt, was ook liier niot
achter gebleven, die namelijk, van den meester steeds
meer afhankelijk van den slaaf te maken.
Niet alleen toch was reeds verreweg de grootste
-ocr page 115-95
helft der Noordelijke slaven op de plantages der
Zuidelijken in dienst, maar ook de groote invoer
van buiten, en de groote, kunstmatig opgedreven
natuurlijke toeneming der slavenbevolking, waren
niet in staat geweest, aan de steeds klimmende
vraag naar arbeiders te voldoen.
Alle maatschappelijke toestanden en instellingen,
de productie van katoen bovenal, hoofdbron van
bloei en welvaart, waren gegrondvest op bet bestaan
van een bevolking, gewillig en instaat, den in dat
klimaat, voor blanken onuitvoerbaren veldarbeid te
verrichten.
Reeds herhaaldelijk had men in de laatste jaren
op den onhoudbaar geworden toestand gewezen. In
den Senaat hadden de wanden van het kapitool reeds
weerklonken van kreten, als: »And after all this, to
talk of a Union!! Sir! I have said: yon have 710
Union: I s.iy, you have no Union to-day, worthy of
the name. I am here a conservative man, knowing
as I do, that the only salvation to your Union is,
that you divest it entirely from all taints of slavery.
If I can not have that, then 1 go for no Union at all,
but I yo for a fightri! 1)
1) Uüor lict Senaatslij Wade, vertegenwoordiger van Ohio, wiens rode te
vinden is in Carpenter\'s Tiogio of History. Wisconsin. 1804.
DergeHjke uitspraken waren verre van ongewoon j het gevoel der Hopubli-
keinsehe party, van niet langer met do Zuldciykc slavenstaten verbonden tc
willen zyn, was algemeen; slechts bcgn\'i»cu de Noordeiyken hiertoe niet
zelven den bond te moeten verlaten, maar de Zuidelijken tot een toesLind
vau afhankelgkheid tc moeten brengen; dc loop der zaken was hun zoo
gunstig, dat zy niet alleen in hun pogingen slaagden, maar, door luid
schreeuwen, het groote publiek wisten to overtuigen, dat zij de beschermer«,
de Zuidelyken de verraders en de rebellen tegen de autoriteit der Unie waren.
Men begrypt, welk een onwaardig geknoei daaruit ontstond; Wade
behoorde dan ook tot de party, van welke Lunt p. .174 getnigt:
«That party owed its rise and progression to hostility to that one vital
-ocr page 116-96
En dit was niet overdreven. In de Noordelijke Sta-
ten, een bevolking, die als hemeltergend kwaad
beschouwt een instelling I), waaraan die in de
Zuidelijke Staten gehecht is, als de voorwaarde van
haar bestaan; in de Zuidelijke Staten, een andere,
die verwoed is over de daden van openlijk verraad,
door officiëele hand in het Noorden gepleegd, waar-
voor zij te vergeefs voldoening tracht te verkrijgen.
Hoe wenschelijk ware het geweest, indien, door
het beleid van bekwame mannen, rechtschapen en
onbekrompen van geest, die twee bevolkingen in
vrede gescheiden waren, waartoe niemand, die eerlijk
onderzoekt, haar het recht zal kunnen ontzeggen; en
indien men daarna door overreding en waardeering
van elkanders belangen, had trachten te verkrijgen ,
wat later door het zwaard, en ten koste van zoo-
veel bloeds gewonnen werd.
Maar dat wenschten de leiders der politieke par-
tijen geenszins, want voor den strijd, die tusschen
Noord en Zuid ontbrandde, was een gansch andere
oorzaak, dan de afschaffing der slavernij; dit was
alleen het lokaas waarmede de groote hoop door
guaranty of the Conilitution, without whieh never Constitution, nor Union,
could have had any being."
1) Gkorok Lunt: The origin of the Late War, New-York, 186C, deelt
p. SQL en 3G2 mede:
The frecsoil party, from which the Republican party had its direct dcsrcnt,
at its Convention held at Pitsburg, in August 1862, declared, by formal
resolution that:
The fugitive Slavc-Act of 1850 had no binding force upon the American
people. That there should be:
* No National legislation for the \'extradition of slave« and alleging that,
slavery was a \'sin" and a »crime," that Christianity, humanity and patriotism
alike demanded its abolition.
Allca zeer fraai, maar men vergat, dat men hiermede de Constitutie,
vraarvoor men later heette te strijden, met voeten trad.
97
middel 1) van Uncle-Tom-litteratuur en dweepzieke
kanseltaai op het spoor werd gelokt, waarop de
leiders te Washington het brengen wilden.
Nu nog is de groote hoop — en de dagbladen
zorgen er wel voor het volk niet anders in te lich-
ten, — volkomen overtuigd dat alleen menschenliefde
hen de wapenen deed opvatten.
Daargelaten nu, dat het reeds een verdachte, in
de praktijk gemakkelijk uitvoerbare pbilnntbropie
is, om zijns buurmans slaven met geweld en zonder
scliadevergoeding tc emancipeeren, nadat men eersl
zijn eigen slaven tegen klinkende munt heeft ver-
kocht , en dus zelf van emancipalie-maalregolon geen
geldelijk nadeel meer to vreezen heeft, zoo was
bovendien de zaak lol oen politieke verlaagd.
Reeds bij bel in werking treden der Conslilulie
in 1787, waren dadelijk, bij alle beraadslagingen, tweo
partijen zichtbaar, die der Noordelijke en der Zuide-
lijke Staten.
Door milder klimaat cn bijzondere omstandigbe-
den , onder andere de slavernij, en de vruchtbaar-
heid van den bodem, waardoor het aanleggen van
groole plantages werd in de band gewerkt, vormde
zich in dc Zuidelijke Stalen een arislocralie, dio
bel weldra beneden zich achtte, zelf dc spade lo
banleeren, maar zich daarenlcgen op hel gebied
des gceslos zeer onderscheidde, on rijk was aan
mannen, die op elk gebied boven bunno Noordelijke
naburen schillcrden; bierdoor onlslond hel over-
1) Wij wcnschen nicU tc kort tc doen aan de verdiensten der gevierde
Amcrikaanschc «ohrijfster. Slechts willen wy cr op wyr.cn, dat ook rij, on-
danks haar zelve, werd mcdcgeslcejit door philantropisclic gevoelens, waarbij
«ij zich geen rekenschap gegeven heeft von den inronstitntioneolcn eisch, dien
haar tendenz-ronian opwekken moctt.
98
wicht, dat de Zuidelijken sinds een reeks van
jaren in den gang der zaken bezaten. In het
; Noorden daarentegen, waar ruwheid van klimaat en
1 een grootendeels onvruchtbare, rotsachtige bodem
I de inwoners dwong, zich bijna uitsluitend op han-
del en nijverheid toe te leggen, en waar land-
I bouw niet dan door individueele krachtsinspanning
I mogelijk was, ontstond een nijvere bevolking, die,
I onder den invloed der begrippen van vrijheid en ge-
i lijkbeid, zich tot dat eigenaardig volk ontwikkelde,
I dat in het buitenland het best als „Yankee" bekend
i is. Uitnemend praktisch, doortastend en volhardend
in haar hoogste ideaal, de beurs te stijven, de kinde-
! ren alleen zóó verre ontwikkelend en in den tempel
; der wetenschappen inleidend, als dit tot bereiking
van zulk een doel noodzakelijk is, had zij slechts
weinig mannen aan tc wijzen, die waardige even-
j knieën voor de Zuidelijke afgevaardigden in het Par-
I lement konden zijn.
Langen tijd waren alle pogingen der Noordelijken
om de phalanx der Zuidelijken, die zich dicht aan-
eengesloten hield, te breken, vruchteloos. Eindelooze
machinatiën, om door allerhande middelen de op-
permacht tc verkrijgen, mislukten.
Overigens was ook hiér de gansche strijd tot een
fmantiëelen terug te brengen, want in Amerika kan
men altijd zeker zijn, dat achter elke politicko
quaestie een fniantiëel vraagstuk schuilt.
Wij wezen op de verschillende richting, waarin
zich de Noordelijke en de Zuidelijke Staten had-
, den ontwikkeld. Door de hooge arbeidsloonen,
(de minste arbeidsman maakte er gemakkelijk van
twee tot drie dollars \'s daags), dreigde de Engelsche
industrie het fabriekwezen van het Noorden met
i !
1707
eeue concurrentie, die deed voorzien, dat, zonder
groote bescherming, de voornaamste bron van de
Nationale welvaart opdrogen zou. Het Noorden
eischte dus van het Congres hooge invoerrechten,
om zijn bijzondere belangen te beschermen.
Het Zuiden daarentegen, waar klimaat en bodem
uitsluitend tot productie van ruwe grondstolTen dron-
gen, wilde, daar zijn product voornamelijk tot
uitvoer bestemd was, vrijen handel met Europa,
opdat het voor zijn geleverd katoen al zijne andere
benoodigdheden zoo goedkoop mogelijk zou kunnen
inkoopen.
Daar nu, volgens de Constitutie, bet Congres
alleen bevoegd is, de handelstraclaten te sluiten,
en de vervulling van den wensch der eene partij
noodzakelijk den ondergang van de andere ten
gevolge hebben moest, zoo is hiermede de voor-
naamste reden aangegeven van een strijd, die weder-
zijdsche waardeering uitsloot, en der wereld het
dwaze aantoonde van een poging, om zulk een groot
territoir, waar natuur en neiging tegenstrijdige
belangen schiepen, onder ééne regeering te willen
besturen.
Jaren lang was hel aan hel Zuiden gelukt, de
meerderheid in de volksveriegcnwooidiging te be-
houden, en de reeds in bet Noorden zoo gehate
slavernij was daarvan de onschuldige oorzaak. De
Constitutie namelijk bepaalt, dat het aandeel inde
belastingen, alsook het aantal afgevaardigden, die
elke Slaat vertegenwoordigen zouden, verdeeld zouden
worden, naar rato der viijo ingezetenen en 3/5 der
»other persons", waarmede do slaven werden be-
doeld. Toen daarna het aantal slaven in het Noor-
den allengs afnam, en in de Zuidelijke Slaten, met
T
-ocr page 120-400 \'
de uitbreiding der slavenbevolking, tevens baar macht
in het Congres toenam, zagen de Noordelijken spoe-
dig in, dat, zoo de invloed der Zuidelijken\' ooit zou
gebroken worden, vóór alles die clausule uit de
Constitutie krachteloos moest worden gemaakt. Dit
kon geschieden door óf die »other persons" uit de
Unie te transporteeren, óf hun het stemrecht te
verleenen, en dus die personen, wier positie het
stemmental hunner tegenstanders met 2,400,000 ver-
meerderde, in 4,000,000 bondgenooten te herscheppen.
In elk geval, de slavernij moest afgeschaft. Het
doel der politicians is daarmede aangegeven, en
verder was het, zooals Carlier het uitdrukt 1), »une
formule heureuse, destinée a capter les sympathies
de ceux, qu\'on no gagnerait pas aussi aisément,
si on leurs présentait tous les aspects de la situation."
Om die afschaffing te bewerkstelligen, deinsde
men voor geene midtlelen terug. 2) Niet alleen
zond men agenten in de naburige Slavenstaten
om de slaven tot de vluclit te bewegen, maar de
Noordelijke Slaton weigerden levens de vluchtclingen
1) A. Cakmkr, Do rKicIavtge, |i. <143 cn -l\'l\'l.
2) .Men bcgrype mij wel. Heeft ccn Slaat de overtuiging, dat zyn buur-
man zyne ingezetenen behandcU op eene Wyxe, In ttryd met Chrittelyke cn
volkenrcchtelyke beginiclcn, zoo hcefl hy voorzeker het rrcht, dc« noodt
met dc wapenen in de hand, voor dc bcJangcn dier ongelukkigen op tc
kamen: vcrM:heiden voorbeelden zouden hiervan in de gc«chi^lcnil xgn aan
tc wüzeu. Indien dau ook dc Noordelyke Staten cent eiken |>u1itieken band met
dc Zuidelyken hadden verbroken, en indien zo daarna (Kigingen by hun nabuur
hadden aangewend om de «laverny af tc KhatTen, zoo ware. zelf« ccn voor
dat doel gevoerde oorlog tc billyken giwccit.
t Wat in de houding der Noordeiyken gewraakt wordt, ii het niet *er»cheuren
van ccn baud, waarvan zy nog voordeel hoopten te trekken; het ontzeggen
van het recht der Zuidelijken zich af tc «cheidcn, cn dit alle» , onder de
leut van aftchafGng der «laverny en van inttandhoudiug dcr Conitituiie, die
uitdrukkelyk de «laverny «anctioncerdc, cn wier bepalingen men «ind« jarrn
openlyk met voeten vertreden had.
101
over te leveren. Zelfs gingen sommige Stalen zoo
ver, van hiertoe wellen uil to vaardigen. Het is dui-
delijk, dal liiermede een uitdrukkelijk beding der Con-
slilulie krachteloos werd gemaakt, en de Noordelijke
Stalen hierdoor lo kort kwamen in hunne verplich-
ting, bun bij de Constitutie opgelegd.
Ook wanneer ons niel gebleken was, dal de Sla-
len hel reclit hadden, Ic allen tijde den bond te
verlalen, zoo zouden locli de Zuidelijke Stalen,
door de houding der Noordelijken, die openlijk in
een hunner verplichtingen Ie kort kwamen, zich
reeds mei gi\'ond ook van hunne verpliclilingen ont-
slagen hebben kunnen achten.
Trouwens, bel plan om den bond Ie verbreken
was, sinds de Constitutie inwerking trad, herhaal-
delijk opgeworpen, cn men bad dc vooralellen daar-
toe nog nooit als legen do Conslilulie strijdende,
maar alleen als voor allen v(M-derfelijk, bestreden.
Zoo had Massacliusclls, bij gclegcnbcid dat Loui-
siana, in 1803 door Frankrijk aan de Vereenigde
Slalen verkocht, in 1811 aanspraak maaklc lol den
bond Ie worden locgolalon, bier groole oppositie
logen gevoerd; en zijn afgevaardigde 0«iincy ver-
klaarde, dal hel Congres uil de Conslilulie geenerloi
macbt pullen kon, om nieuwe Slaton in do Unie op
lo nemen, daar de uitgestreklbcid van bet territoir
en dc vrce.s voor botsing van locale belnngen reeds
groot genoeg waren, en bij eindigde mot dc perti-
nente verklaring, dat bel spoedig voor eenige Slaton
plicht worden zou, zoo mogelijk vriondsclmppelijk,
des noods met geweld 1) con sclieiding tol stand
te brengen.
1) Carlikr, ji. 460, die uiihiiüt: hilnietii\'s llittory VI. p.
L-
-ocr page 122-102
In 1815 ijverden Massaciiusetts en Connecticut (later
de hevigste anti-sla ven-S taten) voor de vernietiging
van wetten van het Congres, en vaardigden zij wetten
uit, waarbij de bevélen van het Federale Gouverne-
ment, die troepen opriepen, werden tegengewerkt. 1)
Andere voorbeelden, van Carolina, Georgia cn
Pensylvania zouden aan te halen zijn, waarbij de
Federale aard van het Gouvernement en zijn onder-
geschiktheid aan de Staten streng gehandhaafd
werden.
Het was dan ook, naar onze besliste overtuiging,
geheel in overeenstemming met den geest, waarin
hun vaderen den bond gesloten hadden, dat do
Zuidelijke Staten alles voorbereidden om den bond
te verlaten. Evenals liet Souvereine volk de attrii)u-
ten van Souvereiniteit aan het Federale Gouver-
nement bad overgedragen, zoo moest, volgens dc
(ictio van het Amerikaansch Staatsrecht, bet ook nu
wederom het volk zijn, dal uitspraak deed onili enl de
vraag, of het dio attributen terug wilde nemen. In
conventies werden alle ingezetenen van eiken Slaat
opgeroepen.
Den 17 November 1800 nam de conventie van
Zuid-Carolina namens baren Souverein liet i)e-
sluit, de machten, sints 1787, aan de Federale
Hegeering lo Washington gegeven, terug le nemen,
en den 24 November vaardigde de Gouverneur Pic-
kens van dien staal, een proclamatie uit: »Aiioun-
cing the repeal, by the good people of South-Caro-
lina, of Ihe ordinance, of May 23 1788, and the
dissolution of the Union between the slate of Soulh-
1) Cari.ikr, j>. 460, die Rnnhnalt; Hikdrfth\'s lliilory, VI p. 654.
-ocr page 123-103
Carolina and olher Stales, under the name of the
»United States of America" »and proclaiming to the
world" »that the State of South-Carolina is, as she
has a right to be, a Separate, Sovereign, free and
independent State, and as such has a right to levy
war, conclude peace, negotiate treaties, leagues
or covenants, and to do all acts whatsoever, that
ought fully to appei tain lo a free and independent
Slate. Done in the eighleen-fiflh year of the Sover-
eignty and Independence of South-Carolina. 1)
Dergelijke resoluties werden omtrent denzelfden
tijd door Georgia, Mississipi, Florida, Louisiana,
Alabama, Texas, Noord-Carolina, Tennessee, aan-
genomen, terwijl Virginia eerst den 25"\' Juni 1801,
Kentucky den 20\'" November 1801 volgden. Mary-
land en Missouri bleven langen tijd twijfelachtig,
totdat Lincoln met zijn troepen tie afgevaardigden
van hel Souvereine volk govangon nemen en weg-
voeren liet, omdat zij op hel punt waren een\'hem,
hun ondorgeschiklen amblennar, ongewenschlen
maatregel te nemen, en zoo een droevig voorspel gaf
van de wijze, waarop voortaan met de hooggoi)i\'ezen
Volkssouveroinileil zou rondgesprongen worden.
Deze Slaten sloten daaroj) onderling een verbond,
door liet aannemen eener Constiltilie, welke, hehoti-
dens enkele veranderingen, in alles aan die van do
Vereenigde Slaten gelijk was.
Een President en Vice-President, respectievelijk
de heeren JelTerson Davis en Alexander II. Stephens,
worden aangesteld; afgevaardigden ter regeling der
scheiding mei het Gouvernement Ie Washington wer-
den benoemd; een administratief be.stuur werd ge-
1) MAC-riiRK»«)M, psg. 2, «icni Uktt ik woorJelgk nrcrgcrf
-ocr page 124-1Ü4
kozen, zoodat, toen Abraham Lincoln, de \' nieuwe
President, als zoodanig geïnstalleerd werd, hij zich
in de niet zeer benijdenswaardige positie bevond,
dat 10 Staten zich feitelijk van de Unie hadden
losgescheurd en zijn autoriteit ontkenden.
Vreemd genoeg, was deze, in stede van iemand van
buitengewone gaven, niet dan zeer middelmatig in
alles, waaraan een staatsman behoefte heeft..
Dweepziek van aard, schijnt hij zich te hebben
laten leiden door het bewuszijn, dat hij door God
geroepen was, groote dingen te verrichten, waar-
door hij vergat, dat onrechtvaardige handelingen
ook voor heilige doeleinden nooit kunnen woj-den
goedgekeurd. Hij was vroeger veerknecbt op den
Mississipi geweest, en miste dien bijzonderen aan-
leg, die slechts bij zeer enkelen eene veronacht-
zaamde opvoeding aanvullen kan.
Lunt getuigt van hem 1):
»Tho new President was a person of scarcely more
than ordinary powers, with a mind, neither cultivated
by education, nor enlargened by experience in pu-
blic alTairs. He was thus incapable of any wide
range of thought, or, in, fact, of obtaining any
broad grasp of general ideas. His thoughts ran in
narrow channels. lie was infirm of purpose, so far
as lo be liable lo be led by sharper minds and
more re.solutc wills, Ihough, like persons of that
character, not unfreqiienlly insisting upon minor points
of considerations, wiielher righl or wrong. Hy a
flarge majority of the peoplq he had never been
heard of, and it was owing, moro to thcignoranco
than lo their knowledge of him, that he obtained
1) lu zyn tangchaAlJ werk, paft. 434.
-ocr page 125-105
their votes, in obedience to party dictation. He
found himself at the head of alfairs, at the most
critical period in the history of the country, and
in the midst of dangers and embarassments, suf-
ficient to try the abilities of the most prudent and
sagacious statesmen, and it is no wonder that ho
seldom understood what tho situation demanded,
and he seldom failed to commit mistakes, when he
acted for himself.
Mr. Lincoln had a certain shrewdness, but was
inollensive in disposition and in most inferior sta-
tions could scarcely iiave failed to win good will.
His dreadful! assassination threw around him tho
balo of martyrdom. There could hardly have been
a chief magistrate, in whose case a fate so tragic
and terrible could seem moro incongruous with all
his personal characteristics."
Zijn voornaamste aanbeveling bij zijnpartijgcnoolen
sciiijnt do plooibaarlieid zijner inzichten paar die
zijner raadgevers le zijn gewoost.
Met eenig recht hadden do Zuidelijke Slaton
eene andere houding van hem mogen verwnchten,
dan dio, wolko bij dadelijk bij zijn optreden aannam.
In de annalen van hel Congres wordt name-
lijk ceno rede van beni bewaard, waarin hij o. a.
zeido 1):
»Any peoplo, anywhere, being so inclined, havo
tlie rigjjl lo rise up, and shake of the existing
Government, and to form a new one, that suits
them better.
This is a most valuable, a sacred rigiil, a right
which, wo hope and believe, m to liberate the world.
1) Coogrcttional Globe, Fint tctéioa CongreM, p.
-ocr page 126-lOG
Nor is this right confined lo cases in which the
whole people of an existing Government may
choose to exercise it. Any portion of such people,
that can, may revolutionize, and make their
own of so much of the territory as Ihey inhabit.
More than Ihis, a majority of any portion of such
people may revolutionize, putting down a minority,
who may oppose their movements.
It is a quality of revolutions, not to go by old
lines or old laws, but lo break up bolh, and make
new ones."
Wij wenschen geenszins deze theorie in al haar
onzinnigheid na Ie gaan , nocb dc gevolgen te be-
spreken, die, zoo zij in praktijk gebracht werden,
lot beil der mensclilieid, daaruit zouden voort-
vloeien.
Ik baal dc uitspraak alleen aan, om eenig denk-
beeld Ie geven tan do conseciuentie van den man,
die gewoonlijk als een heilige bewierookt wordl,
lerwijl dan dc opmerking over zijn onbekwaamheid
voor zijn taak beantwoordt wordl met een verwij-
zing naar de reinheid zijner bedoelingen.
Daar zijn voorganger, door nicls Ie doen, de zaak
dor Zuidelijken bad bevoordeeld, zou men nu ver-
wacht hebben , dat bij Hink parlij /-ou gekozen heb-
ben, (\\oor uf, getrouw ;iau zijn vroeger beleden
beginselen, do uilgelreden Slaton als zelfstandige
mogendheden Ie erkennen, en onderhandelingen met
ben aan tc knoopen over eene regeling der schei-
ding, de overgave der forlon, de lielalingen der
gemeenschappelijke schuld, enz., óf, door openlijk
met zijne beginselen van Volkssouvereinileit Ie
breken, de Unie, ook buiten de Constitutie om, als
Souverein te erkennen, en dat hij daarna, met dc
107
Bismarckiaansche toepassing der spreuk: Wernicht
rait uns ist, ist wider uns (euph. voor: macht is
recht) de uitgetreden Staten met geweld onder de
Unie zoude gebracht hebben, om geen andere reden
dan omdat het zijn oogmerken diende en dat hij er
de macht toe bezat.
Gesteund door do partij, die hem aan het roer
geplaatst had, en die, na eerst de Unie voor een
»Covenant with hell" lo hebben uitgemaaict, er nu
do heiligheid en do onschendbaarheid van uitba-
zuinde, nam hij de vreemde stelling in van lever-
klaren, dat hij zijne Zuidelijke ])roeders niet be-
slrijtlen zou maar afwachten, totdal hij door hen zou
worden aangevallen.
Wij laten hier volgen hel voor ons belangrijke
gedeelte van l.incoln\'s i® boodschap aan hel Congres,
van den 4®" Juli löOl, voornamelijk byeengeroe-
pen lot goedkeuring der voor den oorlog noodige
uitgaven:
l) »And this issue embraces more than the falo of
Ihese United States, il presents to the whole family
of man, the question whether a ConsliUilional lle-
ptiblic or Democracy, a Government of the people
hy the people can, or cannot, maintain its territorial
inlfgrity against its own domestic foes. It presents
the <iiiosliun, wliuttuu\' «liRcontcntevI in(Iivi<hialH, loo
few in number to control administration according
lo organic law in any cases, can always, upon the
pretences made in this case, or on any other pre-
tences, or arbitrarily without any pretences, break
up liieir Government, and thus practically put an
end lo free Government upon the earth. It forces
1; Mac-Piikkson, p. 1Ü6.
-ocr page 128-108
us to ask, is there in all Republics this inherent
and fatal weakness? Must a Government of neces-
sity be too strong for the liberties of the people,
or too weak to maintain its own existence?
R might seem at first thought, to be of little
dilTerence, whether the present movement at the
South be called secession or »rebellion". The
movers however well understand the difference. At
the beginning they knew they could never raise
their treason to any respectable magnitude by any
name which implies violation of law.
They invented an ingenious sophism, which, if
conceded, was followed by perfectly logical steps,
through all the incidents, to the complete destruc-
tion of Ihe Union. The sophism itself is, that any
State of the Union may, consistently with the Na-
tional Constitution, and therefore lawfully and
peacefully, withdraw from the Union or of any
other State.
The little disguise that the supposed right is to
be exercised only for just cause, themselves to be
the sole judge of the justice, is loo thin to merit
any nolicc. This sophism-derives much, perhaps the
whole of its currency, from the assumi)tion that
there is some omnipotent and sacred supremacy
pertaining lo a State^ to each State of our Federal
Union. Our Stales have neither more nor less power
than that reserved to Ihem in the Union, l)y the
Constitution — no one of them ever having been
a State out of the Union.
The original ones passed into tho Union even
before they cast of their British colonial (lependcnce;
and the new ones each came into the Union di-
rectly from a condition of dependence, excepting
109
Texas. And Texas, in its temporary independence,
was never designated a State. The new ones only
took the designation of States on coming into tlie
Union, wliile that name was first adopted for the
old ones in ami by the Declaration of Indepen-
dence.
Therein the »United Colonies" were declared to
be »free and independent States", but, oven then,
the object plainly was, not to declare their inde-
pendence of one another, or of the Union, but
directly the contrary, as tlieir mutual pledge and
tlieir mutual action, before, at the time, and after-
wards, abundantly show.
The express plighting of faith, by each and all
of the original thirteen, in tlie Articles of Confc-
deiation, two years later, tliat the Union shall be
perpetual, is most conclusive. Having never been
Stales, either in substance or in name, outside of
the Union, whence this magical omnipotence of
»Slate-rights", asserting a claim of power lo lawfully
destroy the Union itself? Much is said alioul Ihc
»Souveroignly" of the Stales, but the word even is
not in the National Constilulion nor, as is believed,
in any of Slate Constitutions. What is a »Souver-
oignly" in the political sense of the term? Would
it be far wrong lo define it: »a political commu-
nity without a political superior?" Tested by this,
no one of our States, excepting Texas, was over a
Souvereign. And even Texas gave up the characler,
on coming into the Union; by which act she ack-
nowledged the Constitution of the United Stales,
and the laws and treaties of Ihe United States,
made in pursuance to tho Constitution, lo be, for
her, the Supreme law of the land.
110
The States have their y)Status" in the Union,
and they have no other Status. If they break from
this, they can only do so against law and by revo-
lution. Tbe Union, and not themselves separately,
procured their independence and their liberty.
By conquest or purchase tbe Union gave each
of thern whatever of independence and liberty it
has. The Union is older than any of the States,
and, in fact, it created them as States originally,
some dependent colonies made tbe Union, and, in
turn, tbe Union threw off their old dependence for
them, and made them States, sucb as tbey are.
Not one of them ever had a State conslilulion
independent of the Union. Of course it is not for-
gotten that all tbe new States framed tbeir Consti-
tution before they entered in tbe Union ; nevertheless,
dependent upon and preparatory to coming into tbe
Union.
Un(|uestionably the States bave the powers and
rights reserved to them in and by tbe National
Constitution; but among them surely are not in-
cluded all conceivable powei\'s, however mischievous
or rlestructive, but at most, such only as were
known in tbe world at the lime as Governmental
powers; and certainly a power lo destroy the Go-
vernment itself, lias never been known as a Go-
vernmental, as a merely administrative power. This
relative matter of National power and States-rights,
as a princii)le is no other, than the principle of
* generality and locality. Whatever concerns tbe whole
should be confined to the whole — to the General
Goveniment; while whatever concerns ow/^ tiie State,
should be left exclusively to the State. This is all there
is of original principle about it. Whether tbe Na-
Ill
tional Constitution, in defining boundaries between
the two, has applied the principle with exact accu-
racy, is not to be questioned. We are all bound by
that defining.
What is now combatted is the position, that Se-
cession is consistent with the Constitution, is lawful
and peaceful. It is not contended that there is any
express law for it; and nothing should ever be
implied as law, which leads to unju.st or absurd
conseciuences. The Nation iiurchased with money the
countries out of which several of these states were
formed. Is it just that they shall go olT, without
leave, and without refunding? The Nation paid
very large sums, (in the aggregate, I believe, nearly
a hundred millions), to relieve Florida of the abori-
ginal tribes. Is it just that they shall now bo olT
without consent, or without making any return?
The Nation is now in debt for money, applied to the
benefit of these so-called seceding SUites, in common
with the re.st. Is it just either that creditors shall go
unpaid, or the remaining States pay tho whole? A
part of the present National debt was contracted to
pay the old debts of Texas. Is it just that she shall
leave and pay no i)art of lliis herself?
Again, if one Slate may secede, so may another;
and when all have seceded, none is lefl, lo pay tho
«lebls. Is this (juilo just lo creditors? Did we notify
tlu»m of this sago view of ours when we boriowod
their money? If we now recogni\'/e this doctrine,
by allowing the seceders lo go in peace, it is dif-
Jicult to see what wo can do, if others choose to
K«» or to exorl them, upon which they will promise
lo remain.
The Soceders insist, that our Conslilulion admits
-ocr page 132-112
of Secession. They have assumed to make a National
Constitution of their own, in which, of necessity,
they have either discarded or retained the right of
Secession as, they insist, it exists in ours. If they
have retained it by their own construction of ours,
tliey show that to be consistent, they must secede
from one another, whenever they shall find it the
easiest way of settling their debts, or effecting any
other selfish or unjust object. The principle itself
is one of disintegration, and upon which no Gov-
ernment can possibly endure.
If all the States, save one, should assert the power
to drive that one out of the Union, it is presumed
the whole class of seceder politicians would at once
deny the power, and denounce the act as the greatest
outrage upon State-rights.
But suppose that precisely the same act, instead
of being called »the seceding of all the others
from that one", it would be exactly what the se-
ceders claim to do; unless, indeed, they make the
point that the one, because it is a minority, may
rightfully do what the others, because they are a
majority, may not rightfully do. The politicians are
subtle and profound on the right of minorities.
They are not partial to that power, which made the
Constitution, and speaks from the preamble, calling
itself: »We the people."
It may well be questioned, whether there is lo
day a majority of the legally qualified voters of
any Slate, except perhaps South-Carolina, in favor
of disunion. There is much reason lo believe, that
the Union men are the majority in many, if not
in every other one, of the so-called-seceded-Slales. The
contrary has not been demonstrated in any one of them.
113
It is ventured to affirm this, even of Virginia
and Tennessee; for the result of an election, held
in military camps, where tho bayonets are all on
one side of tbo question, voted upon, can scarcely
be considered as demonstrating popular sentiment.
At such an election, all the large class, who arc,
at once, for the Union and against coercion, would
be coerced to vote against the Union.
Our popular Government has often been called
an experiment. Two points in it our people have
already settled — the successful establishing, and
the successful administering of it. One still remains,
its successful maintenance against a formidable,
internal attempt to overtlirow it. It is now for them
to demonstrate lo llie world that those who can
fairly carry an election can also suppress a rebel-
lion; llial ballots are Iho riglitful and peaceful-
successoi-s of bullets; and Uial, when ballots have
fairly and constitutionally decided, there can bo
no successful appeal back to bullets; that there
can be no successful appeal, except lo ballots them-
selves, at succeeding elections, Sucb will i)o a great
lc.sson of peace, teacbing men that, what Ihey
cannot lake by an election, neither can tbey lake
it by a war; teaching all the folly of being the
beginners of a war."
llij, die zich de moeite gaf van deze boodschap,
die wel niemand om haren helderen stijl of logischen
gedaehtengang bewonderen zal, kennis te nemen,
kan zich beloond achten met de weienschap, dal
bij hel eenige beloog gelezen beeft, waarin ooit
getracht is, dc Secessie in beginsel te bestrijden,
114
en waarin de houding van het Federale Gouverne-
ment, op andere gronden dan die van utiliteit
verdedigd wordt 1).
Het bekende argument, dat de Unie, volgens de
Art. of Conf., en later krachtens de Constitutie,
»perpetual" was, is het eenige dat waarde bezit.
Maar zelfs al erkennen wij dit, zoo kan ons ge-
voelen hierdoor niet aan het wankelen worden ge-
bracht, omdat het eene enkele uitdrukking is,
die strijdt met alles, wat de constitutie in hare
overige bepalingen, en de ontwikkeling van den
Staatkundigen toestand ons leert. — Herhaaldelijk
komen dergelijke verzekeringen als eene formule
voor; geen vrede bijna werd gesloten, of dit woord
werd er in vermeld, als een bloote formule, ter
aanduiding van den ernst, waarmede de bond geslo-
ten werd. Daarbij, door het sluiten van den tweeden
bond, door het aannemen der tweede Constitutie,
1) Ik heb my vcci moeite gcgCTCii, om iet« meer van dien onnl to vin-
den, maar mij» noch iemand dcrgcnen, wier hnlp ik daartoe inriep, mocht
liet gelukken, ieti bclangryki daarover op tr iiiorcn; ook dc debatten in het
Congrc* lereren niets op dan algemeene phruct.
Ik heb het ituk alleen voor zoover het betrekking had op onxc vmg
overgedrukt, want, anders dan onic Troonreden, lyn dc presidcntii«lc bood-
kchapi)en in Amerika niet in bcknoptrn vorm gegoten. Ilct is m^n doel niet,
het stuk in zyn geheel te ontleden, cn alle deelen er van tc bestrydcn.
Fkrlyk gezegd, verdient het dit ook niet. Voor zoo verre het ter takc
dienende ii, zal hetgeen in deze blidzyden werd medegolrcld, voldoende
zyn om het tc weerleggen.
I.inrnln\'t geheele rcdenccring van .Statni in the Union" etc. ii ononiTtn-
keiyk, daar, znotU aangetoond werd, de Art. of Conf. nitdrukkelyk verkla-
ren dat elke Staat xyn Souvereiniteit cn onafhankclykhrid ifiondt. Niet
of zij vroeger, in of builen de Unie, een Slnal wamn, maar of *y ooit,
unafhankeiyk van de Unie, Souverein waren is de vraag. Ilct Staat zyn
volgt hieruit van zelf, maar is niet afdoende, omdat het woord »Staten",
in het Kugelsrh vooral, het begrip van Souvereine mogendheid niet altyd
uitdrukt.
115
werd de eerste ontbonden, daar bet te dien tijde
zeer onwaarschijnlijk was, dat alle Staten tot de
Unie zouden toetreden en ten opzichte der niet
toegetreden Staten zoude de bond dus, ware dat
beroep op het woord »perpetual" ontvankelijk, weder-
rechtelijk ontbonden zijn geweest. Maar ook dan nog
doet het feit, dat Virginia de Constitutie niet rati-
ficeerde, zonder uitdrukkelijk voorbehoud van haar
Souvereiniteit, en de macht om den bond te allen
tijde tc kunnen verlaten, hier alles af.
Lincoln zelf, die in zijn lang betoog om de
oppermacht der Constitutie te bewijzen, zijn steun
zoekt in wat hij als feiten tracht te doen voorko-
men, dal namelijk dc Stalen nooit op zich zelf
slaande cn van elkander onafhankelijk zijn ge-
weest, moet ten aanzien van Texas toegeven, wal^
dan ook onmogelijk te loochenen was, dat dil liierop
eene uitzondering maakte. — Maar ook daar weel
bij raad voor, want, zegt hij, zij gaf hare So\\ivc-
roiniloit op, door de Conslilulio der Vorepnigde
Staten aan to nemen. Hier gebruikt hij dus eene
petitio principii. want hot bewijs, dal do Stalen
door (lo loolreding lol do Unie huimo Souveroiniloil
opgegeven hebben, was hel dool van zijn redeneo-
Hng. Ton opzichte van Texas was dus, ook in zijn
stelsel, zijn politiek inconstitulioneel.
Zeer zwak zijn ook zijn overige argumenten,
O. a. die, welke aan dc betaling der gezamenlijke
schulden zijn ontleend. Elke Staat zou daar natuurlijk
»pro rata parte" in gedoeld hebbon, on hel Fede-
rale Gouvernement dcr Zuidelijke Stalen had dan
ook roods zijne afgevaardigden, lor regeling dezer
aangologenhedtin, naar Washington gezonden. Ook
Louisiana had gaarne de niilHoenen, waarvoor zij
8-
-ocr page 136-416
van Frankrijk gekocht, was, uit eigen middelen terug-
betaald.
Evenmin gaat het argument op, dat het uitzetten
van één Staat uit de Unie door de overige, gelijk zou
staan met het uittreden der Staten zelve. In hel
laatste geval handelt die Staat, of liever het volk
daarvan, geheel in overeenstemming met de steeds
in Amerika verkondigde leer der Volkssouvereiniteit;
in het laatste wordt een, op zich zelf door niets
gerechtvaardigde, maatregel van geweld gepleegd.
Zoo zien wij dus, hoe los en doorzichtig het officieële
staatsstuk is, waarin een ernstig man, onder aan-
roeping van Hooger Zegen, zich tegenover zijn land-
genooten verantwoordt, als hij op \'t punt slaat zijn
eed te schenden, en, ter bevordering van geliefkoosde
ideeën en [)arlijbelangen, de Constitutie veriireekt, en
•geheel het systeem omverwerpt, waarop met luid
gelier, hel gebouw van menschelijko staatsmanswijs-
iieid was gegrondvest. Een stuk, dal zonder twijfel
door de coryfeëen der partij, waartoe hij behoorde, is
opgesteld, en waarin elk woord gewikt en gew(»-
gen is.
Lincoln heeft niel begrepen, hoe hij, door zijn
eigen theorie, met die van hel Amerikaansche volk
in strijd geraakte; waarschijnlijk ontbrak hem d(;
lijd hierover na te denken, maar, meer dan lot hiertoe
hel geval was, mag het lol der Amerikaansche Unie
een voorbeeld zijn voor hen, die in de navolging van
ginds heei-schende ideeën, voor eigen vaderland,
\' heil en redding zoeken.
Men pleegt op Amerika te wijzen, (en liaboulaye,
de Tocqueville, en zoo vele anderen heliben er de schuld
van), als een Eldorado van Slaats-mechanisme; onze
Christelijke pers vooral, zelfs Mr. Groen van Prinsle-
117
rer 1), vestigt telkens onze aandacht op den wonder-
lijken zegen, die, zoowel op zedelijk als op stolïelijk
gebied, aan de Noord-Amerikaanschc Unie is ten deel
gevallen. Misschien zullen enkele, in dit proefschrilt
medegedeelde, feiten het merk van de ginds heer-
schende, zoo luid geprezen vrijheid doen in twijfel
trekken; hieraan zou veel, ontleend aan het ge-
bied van zedelijkheid, prostitutie en familieleven,
kunnen toegevoegd worden, dat hun, die deze stre-
ken nog nooit bezochten, een\' anderen indruk geven
zou, ware het niet dat daarmede de grens van de
mij gestelde taak zonde ovei\'schreden worden. Toch
mag gevraagd worden, of niet veel van dien mate-
rioëlen zegen, voor zoo verre die in »rijk worden"
beslaat, moot toegeschreven worden aan den ganscb
bijzonderen toestand, waarin hel zoo jonge Amerika ,
zich bevindt; waar ieder zicb , togon betaling van
een uilei\'st geringen prijs, een 30-tal bunders van
hel beste bouwland uitzoeken mag; waar do dag-
loonen zoo hoog zijn, dal elk, die er llinke
armen beeft, in eón week moer dan dubbel zooveel
verdient, als elders in een maand ; waar do ronte-
slandaard nog steeds lusscben 8 7© en 12 7o
wisselt; waar de waarde van onroerend gued zoo
snel rijsl, dal ieder, dio zich eenige jaren met
eeu lage rente vergenoegen wil, alleen door zijn
vast gücd een tiental jaren te bezillen, zijn vcr-
inogcMi meer dan verdubbeld ziet. Dal in zulk een
\'Streek, waar het geld zóó gemakkelijk verkregen on
1) \'VyArtrf, gtUjkhrid, broaiincAap, toelieAlinj van dc tprank tfer rno-
l»(ie, blx. gy, Blwwir «(j Iwn: Welke *yu na Je hi-rvonning, de landen
gewro»!, by voorkeur wegen« het bciit van cchlo vryhdd beroemd P
Imracri Kngclnnd, Noonl-Amrrika, Holland Drie Umlcn, wwrin de krach t
van het zuiver KvaugcUc by uitnutucudhtid uiicnbmr wm.
118
daarom lichtelijk uitgeven wordt, kerken, school-
gebouwen, spoorwegen, bankhuizen, theaters en
andere inrichtingen, in getal en omvang beide groot,
verrijzen, is dus waarlijk geen wonder; maar die
er lang genoeg vertoefd heeft, weet te verhalen,
dal deugd, eerlijkheid, huiselijkheid, stille inge-
togenheid, diepe ernst, waarmee vraagstukken van
het hoogste belang moeten worden behandeld, een
zin die . meer op de werkelijke dan op de schijnbare
waarde lel, geen eigenschappen zijn, welke het volk,
als zoodanig, kenmerken; dal geldzucht, op welke wijze
ook bevredigd, er het hoofdmotief is van \'s menschen
\'handelingen; dat zelfs vrienden, zoodra het op den
»almighty dollar" aankomt, elkander niet verlrou-
wen; dat geld! er de standaard is, waar alles om
draait, de thermometer, waarnaar in dc maatschai)pe-
lijke vcrslandhoudingen bijna uilsluilend wordl gezien,
omdat niel dc vraag hoc, maar of men geld verworven
heeft, beslist, of men in de hoogste kringen wordt
loegelalen. Ik zwijg bier van het bederf der sUuilslie-
den, waaronder hel staatsorganisme kwijnt, zoodal
een fatsoenlijk man in den regel zich wel wacbl; zicb
met dc politiek van zijn Slaat of Gemeenle in te lalen,
anders dan door zijn slembillet in dc slembus te wer-
pen. Doch zonder rnij in een beschousving over den
rnaatschappelijkcn toestand te willen veixliepen,
sciiijnt toch de vi-aag niel ongepast, welk nut er
in ligt, door gr\'oepeering der feilen, al- zij het ook
zonder écn enkele onwaarheid Ie zeggen, maar door ,
* hel verzwijgen van wal niet onoi)gemerkt mag blijven,
een opvalling bij het groole publiek Ie doen onlslaan,
zoo geheel met de werkelijkheid in sliijd?
BESLUI T.
Hebben wij onze laaiv len einde gei)rachl, en
zoo wij meenen, overluigend aangeloond, dal bel
recbl in den Amerikaansclien Slalen-oorlog aan do
zijde der Zuidelijken was, zoo moone mon niol, dal,
wal wij omlrenl do verhouding der Slalon lol hol
Federale Gouvernemonl vóór bol uilbroken van don
oorlog gezegd hebben, cr ook nu nog van gol-
den zou.
Men kan met oenig recht beweren, (hit, olschoon
or nooit oene nieuwe Uonslilutio aangenomen is,
on do Stalen nooit meerdere macht aan hol Fede-
rale Gouvernement to Washington hebben overge-
geven, dan tic Conslituliü van 1787 vermchll, toch,
na liet eindigen van don krijg, (ie boiul in werke-
lijkheid een andere geworden is.
Hel is eene, in Amerika logonwoordig door alle
1\'ïirlijcn erkende, theorie, dal Sccessie melllcbellie
gelijk slaat. De len onder gci)rachlc Stalen zijn als
overwonnelingen behandeld; zij, die zich aan hel
hoofd (Ier zaken bobbon bevonden, zijn mei ontzet-
ting hunner burgerschapsrechten gestraft; den kleur-
lingen is, ter onderdrukking hunner vroegere races-
120
ters, het stemrecht gegeven, en de eens zoo wel-
varende, rijke Staten zijn door tal van wetten en
verordeningen tot zóó laag peil van bloei en ont-
wikkeling gebracht, dat zij als waarschuwend voor-
beeld voor andere zijn gesteld.
Dat het nu bestaande Gouvernement der Vereenigde
Staten dan ook niets gemeen heeft met dat, hetwelk
oorspronkelijk door de Constitutie werd in het leven
geroepen, springt in het oog; voor hem, die de
Souvereiniteit bij het volk zoekt, was de inriciiting,
de verdeeling der machten, de afzetbaarheid van
alle ambtenaren, de wijze waarop zij in werkelijk-
heid onmiddelijk door het volk gekozen werden en
aan het volk verantwoording waren verschuldigd,
het ideaal zeer nabij.
Mr. Groen van Prinsterer heeft, de revolutionaire
theorie behandelende, gezegd 1): »De revolutionaire
theorie is nooit verwezenlijkt."
liet is waar, dat de hoofdgedachte der Ameri-
kaansche i\'ovolutie niet was »stelselmatige opstaiul
legen den geopenbaarden God," maar daarentegen
wel ontkenning der aulorileil van boven, in vol-
ledige ontwikkeling der door en door revolutionaire
leer: allo macht is van onder, van hel volk!
De Tocqueville brengt er alle hulde aan loe, en
kwalijk ware er dan ook één punt aan te wijzen,
waarin de mannen van 1787 van de revolutie-be-
grippen zijn afgeweken, behalve in dil\'ééne groote
l)unl, dal, terwijl dc Europeesche revolulie-maimen
hun kracht steeds in hun afkeer van den levenden
God hebben gezocht, Amerika juist in diens dienst
den groolslen steun heeft gevonden.
1) ÜDgeloof CU revolutie, p. 253,
-ocr page 141-121
En wat de t. z. p. aangehaalde woorden van
Blaird aangaat:
»En se séparant de la grande Bretagne et en ré-
organisant leurs gouvernements respectifs, les États-
Unis modifièrent los institutions beaucoup moins,
qu\'on n\'eut pu s\'y attendre.
Le roi, le parlement, et la justice britannique se
virent remplacés par le president, le congrès et la
cour suprème; mais c\'était au fond le même sys-
tème politique, plus rindependance", mag gezegd
worden, dat zelden in korter woorden, grooter dwa-
ling verkondigd is.
Het is waar, Amerika\'s Unie bleef voor al de
jammeren bewaard, die elders de revoluties zijn
gevolgd, maar dit lag niet aan de hoofdgedachte,
die haar bezielde, want deze bad zij met Imro Fran-
sclio zuster gemeen, maar alleen aan do bijzondere
omstandigheden, waaronder zij plaats greep, waar-
van bet godsdienstig karakter, de minderopgcwon-
<Ien volksaard der Anglo-Saxonen, en »last not least"
<lc afwezigheid van tegenstanders, met wie men had
kunnen vechten, do voornaamste waren.
Dc TüC(iueville, 1. p. 00, schrijft: »Un changement
pros<iuc aussi rapide s\'elTectua dans rintérieur de la
société. La loi des successions acheva de briser los
inlluances locales. An moment où cet elVet des lois
tit de la révolution commença à se révéler à tous
les yeux, la victoire avait déjà irrévocablement pro-
noncé en faveur de la démocratie.
Le pouvoir était, par le fait, entre ses mains.
Il n\'était même plus permis de lutter contre elle.
Les hanles classes se soumirent donc sans murmure
Cl sans combat à un mal désormais inévitable.
H leur arriva ce qui arrive d\'ordinaire au puis-
-ocr page 142-122
sances qui tombent: l\'égoïsme individuel s\'empara
de leurs membres; comme on ne pouvait plus ar-
racher la force des mains du peuple, et qu\'on ne
détestait point assez la multitude pour prendre
plaisir à la braver, on ne songea plus qu\'à gagner
sa bienveillance â tout prix.
Les lois les plus démocratiques furent donc votées
à l\'envi par les hommes dont elles froissaient le
plus les intérêts. De cette manière, les iiautes clas-
ses n\'excitèrent point contre elles les passions po-
pulaires; mais elles hâtèrent elles-mêmes le triomphe
de l\'ordre nouveau. Ainsi, chose singulière! on
vit l\'élan démocratitjuc d\'autant plus irrésistible
dans les États, où l\'aristocratie avait le plus de
racines.
L\'État du Maryland, qui avait été fondé par de
grands seigneurs, proclama lo premier le vote univer-
sel (Amendement fait à la constitution du Maryland
cn 1801 et 180!)), et introduisit dans rensembledo
son gouvernement les formes plus démocrali(iucs."
Wil men welen boe de Amcrikaanscho volkslei-
ders zelve dachten over HIaird\'s verzekering, dal bun
systeem »élait au fond Ie môme système polilique",
zoo besludeere men de uitspraken der Amerikaan-
sche Slaalslieden, die de Conslilulie gevormd heb-
ben. Wij balen ei\' bier eene aan van George Nicholas,
die, 1er gelegenheid der discussie over het ontwerp
der Conslilulie voor de Conventie van Virginia, hun
die vreesden, dal op den duur de invloed der Slalen
tegenover hel Federale Gouvernement zou vermin-
derd worden, toeriep: 1)
»lUit ÏH objucted Ici for wanl of u hill nf rights.
I) Elliot\'s DebaUra, vol. p. 24B.
-ocr page 143-123
It is a principle, universally agreed upon, that all
powers not given are retained. Where, by the Con-
stitution, the General Government has general
powers, for any purpose, its powers are absolute.
Where it has powers with some exceptions, they
are absolute only as to those exceptions. In either
case, the people retain what is not conferred on
the General Government as it is by their positive
grant that it has any of its powers. In England^ in
all disputes between the king and people, recurrence
is had to the enumerated rights of the people lo
determine. Are the rights in dispute secured?
Are they included in Magna Charta, Bil ofllighls,
etc? If not, they are, generally speaking, within
the king\'s prerogative. In disputes between tlie Con-
gress and the people, the reserve of the proposition
holds. Is the disputed right enumerated? If not.
Congress cannot meddle with it."
Men ziet het, in uilerlijken vorm moge er over-
eenkomst zijn, in IjoI wezen der \'^jaak, berust het
politiek systeem der Vereenigdo Stalen dus juist
op het omgekeerde van dal van Kngeland, terwijl
een enkele blik in dc Conslituüe voldoende zal zijn,
om do onjuistheid eener vergelyking van den Pre-
sident met den Koning van Engeland, te doen in-
zien. I)
Dat overigens de geschiedenis der Vereenigde
Stalen een bewys lo meer levert voor do grondge-
dachte van Groens meesterwerk, is duidelijk.
Heeft toch zijn meeslerhand ons den onvermyde-
lijken loop geschetst waarin elk systeem, uil revo-
lutionairen wortel ontsproten, ontaarden moet, zoo
1) Zie de Toc<tUKViLi.E. I 20«. mx).
-ocr page 144-124
wordt zijn meening ten opzichte van Amerika althans
reeds nu bewaarheid.
Dit moge namelijk de klanken van president,
Congres en »Staten" bewaard hebben: in stede van
verdeeling van machten, vinden wij hier, na den
oorlog, alleen een-Olicharchie, een regeering eener
meerderheid over eene minderheid, welke deze laat-
ste met ongemeene strengheid en onrechtvaardig-
heid behandelt, wel wetend dat zij straks, door de
dan bovendrijvende partij, evenzoo zal worden be-
stuurd. Van vrijheid niets meer overig dan de
naam en do illusie"; in waarheid, aan eiken individu
in mindere mate toekomend \'dan in menigen Euro-
peeschen Staat.
be Toc«}uovillc heeft in zijn reeds meermalen
aangehaald, werk, handelend over de waarschijnlijke
lotgevallen, dio de Unie wachten, met profolisclien
blik gezegd: 1)
»Je supjiose ([uo, parmi les États «luc lo Hen
fédéral rassemble, ii en soit c|uchjues-uns, qui
jouissent à eux seuls les principaux avantages de
l\'Union, ou dont la prospérité dépende entièrement
(lu fait (lo l\'Union ; [[ est clair (|uc lo pouvoir
central trouvera dans ceux-là un trés-gi\'and appui
pour maintenir les autres dans l\'obéissance.
ii ■
!i i
Main alortt U ne tirera plm m force de lui même,
il la puisera dans un principe qui est contraire à sa
nature. Les peuples ne sc conféd(\\rcnt (jue pour
retirer des avantages égaux do l\'Union, ct, dans
le cas cité plus haut, c\'est parce (pie l\'inégalité régne
entre les nations unies, (pio le gouvernement fédéral
est puissant.
\\) Dt la D^mocratU em Jmériqtn:, H, p. 3S3.
-ocr page 145-125
Je suppose encore que l\'un des États confédérés
ait acquis une assez grande prépondérance pour
s\'emparer à lui seul du pouvoir central; il consi-
dérera les autres États comme ses sujets, et fera
respecter dans la jjrétendue Souveraineté ^gV Union,
sa propre Souveraineté.
On fera alors de grandes choses au nom du gou-
vernement fédéral, mais, à vrai dire, ce gouvernement
n\'existera plus!
Dans ces deux cas, lo pouvoir, qui agit au nom
de la confédération, devient d\'autant plus fort qu\'on
s\'écarle d\'avantage de l\'état naturel et du principe
reconnu des confédérations."
Wat hij voorspelde is sedert, in den leltorlijken
zin des woords, bewaarheid geworden. Do Zuidelijke
Staten zijn na <len oorlog lol een staal van afhan-
kolijkheid gebracht, wanrbij elke gedacblo aan een
Confederatie, aan een bond tusschen gelijk rccbl
hebbende Slaton, vervalt, terwijl men toch in theo-
rie daaraan blyft vasthouden Onloochenbaar geldt
dan ook »mutalis mutandis" van de tegenwoordige
Amorikaansche Unie: »On y fail de grandes choses
i»u nom du gouvernement fédéral, mais, j\\ vrai dire,
ee gouvernement\' n\'existe plus."
Wal wij tegenwoordig zien, is weinig meer dan
een moerdorbeid, die met brutaal geweld over eene
niindorheid lieerschl, maar later op bare beurt,
cn (lil was bij do jongste presidentskeuze bijna het
geval geweest, door overmoed en slecht beheer baar
populariloil verliezen, en door haar tegenslanders
evenzoo bcbaiuleld worden zal.
Het droevigste van alles is, dat de publieke
^^pinie met «lezen toestand volkomen vrede heeft.
126
Met de groote woorden van de stichters der Unie
wordt nog gespeeld, en deze woorden worden den
volke nog als »Self-evident" voorgespiegeld, op de-
zelfde wijze als de latere Romeinsche keizers, toen
reeds alle vrijheden van het volk waren weggevaagd,
dit deden met de ambten en instellingen van de
tijden van Brutus en Cato; maar, evenals destijds
te Rome, zijn dit holle klanken, wier verhevene,
oorspronkelijke beteekenis de groote menigte nauwe-
lijks meer begrijpt.
In Congres, Jnhj , 177G.
TIIE UNANIMOUS DECLAIIATION OP TIIE TIIIllTEEN
UNITED STATES OF AMERICA.
When, in tlic course of luminn events, it bccoinca ncccssary for
one people to di.ssolve the political bands wliicli liavc connected
tlinni witli unotlior, and lo assume, among the powers of the(«rth,
the scpanite and ccjuid sUition to which the laws of nature, and of
nature\'s God entitle them, a decent respect to the opinions of man-
kind nxpiircs that they sould declare liie anises which impel them
to the scpanition.
We hold the8(; truths to bo self-evident, iliat all man are crejited
etpial; that they are endowed by their Creator with certain unalien-
able rights; that among these, are life, liberty, and the pursuit of
happiness. That, lo secure the.se rights, goveniments arc instituted
among men, deriving their just powers from the consent of the
govemwl; that, whenever any form of govcnimcut becomes deslnic-
live of tluise ends, it is the right of the people to alter or to
abolish it, and to institut« a new government, laying its foundation
on such principles, und orgiuiizing its powers in such form, as to
them shall seem most likely to effect their siifety and happiness.
Pnidence, indeed, will dictate that govelhimcnts long established,
should not be changed for light and tninsicnt causes; and, accord-
ingly , all experience hath shown, that mankind are more disposed
to sulTer, while evils are sulTerable, than to right themselves by
abolishing the forms to which they are accustomed. But, when a
long train of abuses and usurjjations, pursuing invariably the same
object, evinecs a design to reduce them under absolute lUspotism,
it is their right, it is their duty, to throw olT such government,
and to provide new guards for their future security. Such has
b»«n the patient suffenni«! of tlu»e colonies, and such is now the
128
necessity which constrains them to alter their former system of go-
vernment. The history of the present king of Great Britain is a
history of repesited injuries and usurpations, .ill having, in direct
object, the establishment of au absolute tyranny over tliese States.
To prove this, let facts be submitted to a candid world:
He has refused his assent to laws the most wholesome and ne-
cessary for the public good.
He has forbidden his Governors to pass laws of immediate and
pressing importance, unless suspended in their operation till his
assent should be obtained; and, when so suspended, he has utterly
neglected to attend to them.
He has refused to pass other laws for the accommodation of large
districts of people, unless those people would relinquish the right
of representation in the legislature; a right inestimable to them,
and formidable to tyrants only.
He hiis called together legislative bodies at places unusual, uncom-
fortable, and distant from the depository of their public records, for
the sole purpose of fatiguing them into compliancc with liis measures.
He has dissolved reprcscntiitive houso rep(5atedly, for opposing,
with manly firmness, his invasions on the rights of tlie people.
He h.\'us refused, for a long time after such dissolutions, to cause
others to bc elcctcd; whereby the legislative powers, iuaipa])lc of
annihilation, have returned to the people at large for their exercise;
the State remaining, in the meantinc, exposed to all the danger
of invasion from without, and convulsions within.
He has endeavored to prevent the population of IIkmo Stiitcs;
for that purpose obstructing the laws for natundisation of foreig-
ners; refusing to pass others to encourage thtsir migration hither,
and mising the conditions of new appropriations of lands.
He has obstructed the administration of justice, by refusing his
jusscnt to laws for establishing judiciary powers.
He has made judges <lependent on his will alone, for the tenure
of their offices, and tho amount an<l payment of their sjilaries.
He has ercctcd a multitude of newofficcs, and scut hither swarms
of ofliccrs to harass our people, und cat out their suhsUiucc.
He has kept among us, in times of peace, standing armies,
Avithout the consent of our legislature.
He has afTcctcd to render the military independent of, and
superior to, the civil power.
He ha.s combined, with others, to subject us to a jurisdiction
foreign to our constitution, and unacknowledged by our laws,
giving his assent to their acts of pretended legishition:
For quartering large bodies of armed troops amouiig U3:
For protecting them, by mock trial, from punishment, for any
murders, which thoy shouhl commit on the inhabilant.s of these States;
I\'^or cutting off our trade with all parts of the world:
-ocr page 149-1737
For imposing taxes on us without our consent:
For depriving us, in many cases, of the benefits of trial by jury:
Jf\'or transporting us beyond seas to be tried for pretended offences:
For abolishing the free system of English laws in a neighboring
province, establishing therein an arbitrary government, and enlarging
its boundaries, so Jis to render it at once an example and fit in-
strument for introducing the same absolute rule into these colonies;
For taking away our charters, abolishing our most valuable laws,
and altering, fundamentally, the powers of our governments:
For suspending our own legislatures, and declaring themselves
invested witli power to legislate for us in all cases whatsoever.
He has abdicated govcniment here, by declaring us out of his
protection, and waging war against us.
lie has plundered our seas, ravaged our coasts, burnt our towns,
and destroyed the lives of our people.
He is, at this time, transporting large annics of foreign mer-
cenaries to complete the works of death, desolation, and tyranny,
already begun, with circumstances of cruelty and perfidy scarcely
paralleled in tlie jnost barbarous ages, and totally unworthy the
head of a eivili7.ed nation.
He has constrained our fellow-citizens, taken aiplive on the high
seas, to be^ir arms against their country, to become the executioners
of their friends and brethren, or to fall themselves by \\heir hands.
He has excited <lome3tic insurrections amongst us, and has
endeavored to bring on the inhiibitjnits of our frontiei-s, the mer-
cil(»R Indian sjivagcs, whose known rule of warfare is an inidistin-
guished destruction, of all ages, sexes, and conditions.
In ev(!ry stage of these oppressions, we have petitioncul for
redress, in the most humble terms; our repwited petitions have
been answeretl only by rejjeated injury. A prince, whose character
is thus marked by every act which may dcline a tyrant, is imfit
to be the ruler of a free people.
Nor have we been wanting in attention to our Ikitisli im^thren.
Wo have warned them, from time to time, of attempts made by
their legi3latur(^ to extend an unwarrantable jurisdiction over us.
We have reminded them of the circumslanccis of our emigration and
settlement here. Wo have appwiled lo their native justice and
magnanimity, and we have conjured them, by the ties of our
common kindred, to disavow these usnrpations, whicli would inevi-
tably interrupt our connections and cora-spondence. They, too,
have been de^jif to the voice of justice and consjinguinity. We must,
therefore, ae,<juicsce in the necessity, which denounces our separa-
tion, and hold them, as we hold the rest of nunikind, enemies in
war, in peace, friends.
We, therefore, the lUipreseutativ»» of the Unitkd States ok
Ameiiu:.v iu flknkiia.1, CoNouf^ss assembled, appealing lo the Su-
10
-ocr page 150-130
preme Judge of the World for the rectitude of our intentions, do,
in the name, and by the authority of the good people of these
colonies, solemnly publish and declare, that these United Colonies
are, and of right ought to be, free and Independent States; that
they are absolved from all allegiance to the British crown, and that
all political connection between them and the sUite of Great Britain,
is, and ought to be, totally dissolved; and that, iis Free and
Indefexdent States, they have full power to levy war, conclude
pcacc, contract alliances, establish commerce, and to do all other
acts and things which indei\'ennent States may of right do.
And, for the support of this declaration, with u firm reliance on
tlie protection of Divine Providence , we mutually pledge to each
other, our lives, our fortunes, and our sacred honor.
AllTICLES OF CONFEDERATION AND PERPETUAL UNION
BETWEEN THE STAT1<:S.
To AM. to whom these presents SHAU, come , we, the iinder-
slonei) dei-e0ate3 of the states AKI-ixel) to our namk.s, send
greeting. — Whcrcas the Delegates of tho United Sbites of Amerim
iu Congress as.sembled did on the ICth day of November in the
Yejir of our Lord 1777, and in the Second Yciir of tlic Indepen-
dence of Americji agree to ccrUiin articles of Confedcmtion and per-
petual Union between tiie Stjito of New I[ampshirc, MasRaclius<!tLs-
bay, Illiodc-Island and Providence Plantations, Connecticut, New-Vork,
New-Jersey, Pennsylvania, Delaware, Maryland, Virginia, Nortli-
Carolina, South-Carolina, and Georgia, in tho words following, viz.
Articles of Confederation and peupetuat, Union hetween the
Statm of New-IIami-shire, Massachusetts-Bay, 11hode-13I,and
and Providence Plantations, Connecticut,.New-York, Nkw-
Jersev, Pennsylvania, Delaware, Maryland, Virginia,
North-Carolina, South-Carolina, and Georgia.
Article I. Tho Style of this confederacy shall be //TIk; United
States of America."
Article II. F>ach State rcbiins its sovereignty, freedom and in-
dependence, and every Power, Jurisdiction and right, which is
131
not by this confederation expressly delegated to the united states,
in congress assembled.
Article III. The said states hereby severally enter into a firm
league of friendship with each other, for their common defence,
the security of their Liberties, and their mutual and general wel-
fare , binding themselves to assist each other, against all force ollcred
to, or attacks m.idc upon them, or any of them, on account of
religion, sovereignty, trade, or any other pretence whatever.
Article IV. The better to secure and perpetuate mutual friend-
ship and intercourse among the people of the dilferent states in this
union, the free inhabitants of each of these stiitcs, paupers, vaga-
bonds and fugitives from .lustice excepted, shall be entitled to all
privileges and immunities of free citizens in the several states; and
the people of cjich state shall have free ingress to nnd from any
other slate, and shall enjoy therein .ill the privileges of trade and
commerce, subject to the sjime duties, impositions and restrictions
as the inhabitants thereof respectively, provided that such restriction
shall not extend so far as to prevent the removal of pro])erty im-
ported into any state, to any otiier state of which the Owner is
an inhabitant; provided also tliat no imposition, duties or restric-
tion shall be laid by any stntxi, on the property of the united
states, or either of them.
If any person guilty of, or chargcd with treason, felony, or
other high misdemeanor in any stat«, shall llee from .Tustiee, and
be found in any of the united states, he shall upon demand of the
Governor or executive power, of the state from which he fled , bo
delivered up aud removed to the state having jurisdiction of his offence.
Full faith and credit shall be given in ejich of these states to
the records, acts and judicial proceedings of the courts and ma-
gistrates of every other st)»te.
Article V. For the njorc convenient maniigement of the genend
interests of the tiniled states, delegates shall be aninially appointed
in such manner as the legislature of ejich stjite shall direct, to meet
in congress on the first Monday in November, in evciy ye;ir,\' with a
power reserved to each state, to recal it.s delegates, or any of them,
at any time within the year, and to send others in their stead,
for the remainder of the Year.
No state shall be r(!presente(l in eongn^ss by less than two, nor
by more than seven members, and no person shall be capable of
being a delegate for more than three years in any tenn of six
years; nor shall any person, being a delegate, be capable of hol-
ding any office inidcr the united stj»tes, for which he, or another
for his benefit receives any sidary, fees or eniolument of any kind.
I\'iu\'h 8t;ile shall maintain its own delegates in any meeting of
the states, and while they act as members of the committxH; of
the stjitcs.
ft»
-ocr page 152-132
In determining question in the united states, in congres assem-
bled, each state shall have one vote.
Freedom of speech and debate in congress shall not be impeached
or questioned in any Court, or place out of congress, and the
members of congress shall be protected in their persons from arrests
and imprisonments, during the time of their going to and from,
and attendance on congress, except for treason, felony, or breach
of the peace.
Akticle VI. No state without the Consent of the united states
in congress assembled, shall send any embassy to, or receive any
embassy from, or enter into any conference, agreement, alliancc
or treaty with any King, prince or state; nor shall any person
holding any office of profit or tnist under the united states, or
any of them, accept of any present, emolument, office or title of
any kind wliatever, from any king, prince or foreign stale; nor
shall the unitetl states in congress assembled, or any of them,
grand any title of nobility.
No two or more states shall enter into any trefity, confederation
or alliance whatever between them, without tlic consent of tho
united states in congress assembled, specifying accuratcly the pur-
poses for which the same is to be entered into, and how long it
shall continue.
No stale shall lay any imposts or duties, which may iiiUirfcrc
with any stipulations in trcjities, entered inlo by the united stjit(M
in congress assembled, with any king, prince or state, iu pursuance
of any treaties already proposed by congrcss, to the cojirLs of
Franco and Spain.
No vessels of war shall bc kept up in lime of peace by any
state, except such number only, Jis shall bc deemed necc8.sary by
the united states in congrcss assembled, for the defena; of such
slate, or its trade; nor shall any body of forces be kept up by
any stale, in lime of pcjico, except such number only, as iu the
judgment of the united sUvlcs, in congrcss assembled , shall be deemed
rc<pnfiitc to garrison the forts nccessjiry for the dcfenco of such
sUit«; but every stale shall always keep up a well n-guhitod and
disciplined militia, .sufficiently armed and accoutred, nnd shall
provide JHul have constantly rwuly for use, iu public stons, a due
number of field pieccs and tents, and a projjer (pinntily of arms,
anununilion and camp equipage.
No stale shall engage in any war without the oonseul of the
united slides in congrcss assembled, umlcss such slat« be actually
invaded by enemies or shall have received cerUiin advice; of a reso-
lution being formed by some nation of Indians lo invade such
slate, and the d.mger is so imminent as not lo admit of a delay,
till the united sUitcs in congress assembled «m be consulted; nor
shall any slaU; grant commissions lo any ships or vessels of war.
133
nor letters of marque or reprisjil, exwpt it be after a declaration
of war by the united states in congress iisscnnbled, autl then only
against the kingdom or state and the subjects thereof, iigainst which
war has been, so declared, and under such regulations as shall b(;
estîiblished by the united states in congress iissemblcd, unless such
state be infested bj pimtes, in which case vessels of war may b(î
fitted out for that occjision, and kept so long as the danger shall
continue, or until the united states in congress sissemblcd shall
determine otherwise.
Article VII. W\'hcn land-forces are raised by any sUitc for the
common defence, all oflieers of or under tho rank of colonel, shall
be appointed by tiie legislature of eiicli sUite respcîctively by whom
such forcess shall be raised, or in such manner as such stiite shall
direct, and all vawincies shall be filled up by the stittc which first
made the appointment.
Article VIII. All ehargi« of war, and all other expenses that
shall bt! incurred for the common defence or general wc\'lfare, and
allowed I)y the united slates iu congress assembled, shall be defniyed
out of a common treasury, which shall be supplied i)y the sevtiral
stiites, in proportion to tho value of all land within ejieh state,
granted to or surveyed for any Terson, as such land and the build-
ings and improvements thereon shall be ratimatiul according to such
mode as the united statra iu congress assembled, shall from time
to time, direct and appoint. The taxes for paying Uiat proportion
shall be laid and levied by the authority and direction of the legis-
lature of the several states \'within the time agreed upon by the
iiniUid state-s in congress assembled.
.\\iiticle IX. The united slat*»? in congress asseinljled, shall have
the sole and exclusive right and power of det^îrniining on piNuni
and war, except in tlui ejiws miiiitioned in the fith article—of
s(>n(ling and receiving ambiu\'<sjulor8—entering into treaties and allian-
ces, provided that no treaty of commere.«i shall be made whereby
the legislative power of the respective state\'s shall be n>straiiu\'<l from
imposing such imposts and dntira on foreigners, as their own people
are subjected to, or from prohibiting the exportation or importation
of any specii\'s of goods or commoditiw what.soever—of establishing
rules for deciding in all cases, what captures on land or water shall
be legal, and in what manner prizes laki>n by land or naval forces
in the R<«rviee of the united states shall be divided or appropriated—
of granting letters of maniue, and reprisid in tinu-s of peace—ap-
pointing courts for the trial of piracie,s and felonies committed on
the high se.is and establishing coiirts for reexjiving and determining
finally appends in all ejises of cjiptun^s, provided that no member
of congress shall be, appointed a judge of any of the said courts.
\'i\'he united stjites in congn^ss assembled shall also Ite tho last
resort on appe,id in all disputes and dilTerences now subsisting or
134
that hereafter may arise between two or more states concerning
boundary, jurisdiction or any other cause whatever, which authority
shall always be exercised in the manner following. Whenever the
legislative or executive authority or lawful agent of any state iu
controversy with another shall present a petition to congress, stating
the matter in question and praying for a hearing, notice thereof
shall be given by order of congress to the legislative or executive
authority of the other state iu controversy, and a day assigned for
tho appearance of the parties by their lawful agents, who shall then
be directctl to appoint by joint consent, commissioners or judges
to constitute a court for hciiring and determining the matter iu
question : but if they cannot agree, congress shall name three persons
out of each of the united states, and from the list of such per-
sons each party shall alternately strike out one, the petioners begin-
ning , until the number shall be reduced to thirteen; and froni that
number not less than seven, nor more than nine names iis congress
shall direct, shidl in the presence of congress be drawn out by lot,
and the persons whose names shidl be so drawn or any five of them,
shall be commissioners or judges, to hear and tinidly determine the
controversy, so alwiiys as a major part of the judges who shidl hear
the cause sliidl agree in the determiniition: and if cither piirty shidl
neglect to attend at the day appointed, without showing rciisons,
which congress shall judge aufiicicnt, or being pre.sent shall refuse
to strike, the congress shidl proceed to nominatcj three persons out
of each stiitc, iind the secretary of congnss shall strike in behalf
of such party iibscnt or refusing; trtid the judgmei>t and sentence
of the court to be appointed, in the manner before i)rcscribed,
shidl be final iind conclusive; and if any of the piirtics shidl refuse
to submit to the iiuthority of such court, or to appcjir or defend
their claim or cause, the court shidl nevertheless proaicd to pro-
nounce sentence, or judgment, which shidl iu like iniinner be tuml
aud decisive, the judgment or scidx;ncc and other procedings being
in either ciisc transmitted to congress, iind lodged iimong the acts
of congress for the security of the parties concerned: i)rovi(led that
every commissioner, bc.forc he sits in judgment, sluill tiikc an oiith
to be administered by one of the judgas of the supreme or superior
court of the state, where tiie ciiuse shidl be tried, «well and truly
to heiir-and determine the niiittcr iu question, iiccording to the best
of his judgment, without favour, alfcction or hope of rewiird:"
provided also that no state shall bo deprived of f^-rritory for the
. I)ciielit of the united sUittis.
All controversies conccrning the private right of soil claimctl under
different grants of two or more stiiUis, whose jurisdictions iis they
may respect such lands, and the stiitcs which piisscd such gnmts
iire adjust<^d , the .«»iiid grants or cither of them being at the same
time claimed to have originated antecedent to such settlement of
135
jurisdiction, shall ou the petition of either party to the congress
of the united states, be finally determined as nciir as may be in
the same manner as is before prescribed for deciding disputes res-
pecting territorial jurisdiction between dilTercut states.
The united sUites in congress assembled shall also have the sole
and exclusive right and power of regulating the alloy and value of
coin struciv by their own authority, or by that of the respective
states—fixing the standard of weights and measures throughout the
United States—regulating the trade and managing all affairs with
the Indians, not members of any of the states, provided that the
legislative right of any state within its own limits be not infringed
or violated—esUiblislung or regulating post-offices from one state to
another, throughout all the united stiites, and exacting such postage
on the papers pjissing thro\' the same as may be requisite to defray
the expenses of the said office—appointing all officers of the land
forces, in the service of the united states, excepting regimental
officers—appointing all the officers of the naval forces, and com-
missioning all officers whatever in the service of the united states—
making rules for the government and regulation of the siiid land
and naval forces, and directing their operations.
The tinited states in congress assembled shall have authority lo
appoint a committee, to sit in the recess of congress, to be deno-
minated i,k Committee of the Slates," and to consist of one deU\'gate
from each state; and to appoint such other committees and civil
officei-s as may be ncccssary for managing the general affairs of tlie
united states under their direction—to appoint one of their nuniber
to preside, i)rovided that no person be allowed to serve in the
office of president more than one ye^xr iu any tenn of three years;
to aseertiiin the neee-ssjiry sums of Money to be nused for the ser-
vice of tiie united states, and to appropriate and apply the same
for defraying tlie public expenses—to borrow money, or emit bills
on the credit of the united states, transmitting awry half year to
tiie respective sUitcs an account of the sums of money so borrowed
or emitted,—to build and equip a navy—to agree upon the
nunjber of land forces, and lo make reepiisitions from eacii state
for its (juotii, in proportion to the number of white inhabitants in
such slate; winch raiuisition shall be binding, and thereupon the
legislature of each stjite shall appoint the regimental-officers, raise
the men and cloath, arm and equip them in a soldier like manner,
at the e.xpensc of the united states; aud the officers and men so
eloatlicd, armed aud «[uipped shall march to the placc appointed ,
and witliin the time agreed on by the unite.d stjites in congress
assembled: But if the united states in congress assembled .shall, on
eonsidenilion of eireumstjince? judge proper tiial any state shoidd
not raise men, or slundd nusc.a smaller numlier than it«« (|uoUi,
and that any other sUite should raise a greater number of men
136
than the quota thereof, such extra number shall be raised , officered ,
clothed, armed and equipped iu the same manner as the quotii of
such state, unless the legislature of such skite shall judge that such
extra number cannot be safely spared out of the same, in which
case they shall raise officers, cloath, arm and equip as many of such
extra number as they judge can be safely spared. And the officers
and men so cloathed, armed and equipped, shall march to the
place appointed, and within the time agreed on by the united
states in congress assembled.
The united states in congrcss assembled shall never eugage in a
war, nor gnmt letters of marque and reprisal iu time of pciice,
nor enter into any treaties or alliances, nor coin money, nor re-
gulate the value thereof, nor ascertain tlie sums and expenses
necessary for the defence and welfare of the united states, or any
of them, nor emit bills, nor borrow money on tlie credit of the
united sUites, nor approprLite money, nor agree upon the number
of vessels of war, to be built or purchased, or the number of land
or sea forces to be raised, nor appoint a commander in chief of
the army, unless nine states assent to the same: nor shall a question
on any other point, except for adjourning from day to day bi!
determined, unless by the votes of a majority of the united states
in congress assembled.
The Congress of the united states shall have power to adjourn
to any time within tho year, and to any place within the united
states, so that no period of adjournment be for a longer dunition
than the space of six montlis, and shall publish the .Journal of
their proceedings monthly, (ixcept such parts thereof relating to
treaties, alliances or militiiry operations, as in their judgment
rc(piire secrccy: and tho ycjis and nays of the delegates of each
state on any question shall be entered ou the .lournal, when it is
desired by any delegate; nnd the delegates of a sUitc, or any of
them, at his or their recpiest shall bc furnished with a tmuscript
of the said .Journal, exccpt such parts iw arc nbove accepted, to
lay before the legislatures of the several states.
Article X. The committee of the sUitcs, or any nine of them,
shall be authoriztul to cxecut«;, iu the recess of congress, such of
the powers of congrcss iw tho united stjitcs in congress assembled,
by the conscnt of nine states, shall from time to time think expe-
dient to vest them with; provided that no powci^ be delegated to
the said committee, for the cxercisc of which, by the articles of
\' confedonition, tho voice of nine states in tho congress of the united
states assembled is reejuisitt!.
Aiiticle XI. Canada acceding to this confederation, nnd joining in
the measures of the unit«! states, shall be admitted inlo, and entitled to
all tha advantages of this union: but no other colony shall bc admitted
into the siime, unless such admission bc agreeii lo by nine slates.
137
Articlk XII. All bills of credit emitted, monies borrowed aud
debts contracted by, or under the authority of congress, before
the assembling of the united states, iu persuance of the present
confederation, shall be deemed and considered as a charge against
the united states, for payment and satisfaction whereof the said
united states, and the public faith are hereby solemnly pledged.
Article XIII. Every state shall abide by the determinations of
the united states in congress assembled, on all questions which by
this confederation is submitted to them. And the Articles of this
confederation shall be inviolably observed by every state, and the
union shall be perpetual; nor shall any alteration at any time hc-
rciifter bo made in any of them; unless such altemtion be agreed
to in a congress of the united states, and be afterwards confirmed
by the legislatures of every state.
And Whercm it hath pleased the Gre-iit Governor of the World
to incline the hcjirts of the legislatures wo respectively represent in
congress, to approve of, and lo authorize ua to ratify the said
articles of confederation and perpetual union. Know Yc that we
the undersigned delegates, by virtue of the power and authority lo
us given for that purpose, do by these presents, in the name and
in behalf of our respective constituents, fully and entirely ratify
and confirm each and every of the said articles of confedenilion
and perpetual union, and all and singtilar the matters and things
therein contiuned: And wo do further solemnly plight and engage
the faith of our respective constituents, that they shall abide by
the determinations of tho united states in congn^ss assembled, on
all (iut!stions, which by the sjud confederation are submitUid to
them. And that the articles thereof shall be inviolably observed
by the states wc respectively re])rcsent, and that the union shall
be p(;rpelual. In wittncss whereof wc have hereunto set our hands
in Congro-ss. Done at Philadelphia in tho stiitc of roiiiisylvania tht>
yth Day of .luly in the Year of our Lord, 1778, and in the 3d
yciir ol the Independence of Amcrica.
CONSTITUTION OF TIIK UNITKl) STAT1">^ OK AMERICA.
We the I\'oopic of tiie UniUid Sud«s, in order t« form a more
perfect Union, cstablisli Justiix), insure domistic Tranquillity , provide
lor the common defenc(i, promote tho general Welfare, and secure
138
the Blessings of Liberty to ourselves and our Posterity, do ordaiu
and establish this Constitution for the United States of America.
ARTICLE I.
Section. 1. . All legislative Powers herein granted shall be vested
in a Congress of the L^nited States, which shall consist of a Senate
and House of llepresentatives.
Section, 2. \' The House of llepre^sentatives shall be composed
of Members chosen every second Year by the People of the several
States, and the Electors in each State shall have the Qualificjitions
requisite for Electors of the most numerous Branch of the State
Legislature.
® No Person shall be a Representative who shall not have attained
to the Age of twenty-five Yciirs , and been Seven Years a Citizen
of the United States, and who shall not, when elected, be an
Inhabitant of that State in which he shall be chosen.
^ licprcscntativcs and dicect Taxes shall be apportioned among
the sevend States which may be included within this Union, ac-
cording to their respective Numbers, which shall be determined by
adding to the whole Number of free Persons, including those bound
to Service for a Term of Years, and excluding Indians not taxed,
three fifths of all other Persons. The actual Enumeration shall be
made witliin three Years after the first Meeting of the Congress of
the United States, and within every subscHjuciit Term of ten Years,
in such Manner as they shall by Law direct. Tlu! Number of
Representatives shall not exceed one for every thirty Thousand, but
caeli State shall have at Lcjist one Rcprescntjitivc; and until such
enumeration shall be made, the State of New Hampshire shall be
entitled to chuse three, Massachusetts eight, Uhode-Island and
Providence Plantiitions one, Connecticut five, New-York six, New-
,Icrscy four, Pennsylvania eight, Delaware one, Maryland six,
Virginia ten, North Carolina five, South Carolina five, and Georgia
three.
* When vacjuicies happen in the Kepresentation from any SUite,
the Elxecutive Authority thereof shall issue Writs of Electeon to fill
such Vaciincies.
\'The House of ReprescntJitives shall chuse their Spcjiker and
other Officers; and shall have the sole Power of Impe^ichment.
Section. 3. \' The Senate of the United States shall be composed
of two Senators from each State chosen by the Ivcgislature thereof,
for six Years; and wich Senator shall have one Vote.
• Immediately aflcr they shall be assembled in Consequence of
the first Election, they .shall be divided as equally as may be into
three Classes. Tiic Seats of thi; Senators of the first Class shall be
1747
vacated at the Expiration of the second Year, of the second Class
at the Espiration of the fourth Year, and of the third Class at
the Exspiration of the sixth Year, s\'i that one-third may be chosen
every second Y\'ear; and if Vaciuicics happen by llesignation, or
otherwise, during the llecess of the Ijcgislature of any State, the
Executive thereof may make temporary Appointments untill the
next Meeting of the Legislature, which shall tlicu fill such Vacancies.
^ No Person shall be a Senator who shall not have attJiined to
the Age of thirty Years, and been nine Years a Citizen of the
United States, and who shall not, when elected, be an Inhabitant
of that State for which ho shall be chosen.
^ The Vice President of the United States shall be President of
the Senate; but shall have no Vote, unless they be ecpuilly
divided;
® The Senate shall ehuse their other Oflicers, and also a President
pro tempore; in the Absence of the Vicc-Presidcnt, or when he
shall exercise the Office of President of the United Slates.
\'Tiie Senate shall have the sole Power to try all Impeachments.
When sitting for that Purpose, they siiall be on Oath or AflVr-
mation. When the President of the United States is tried, the
Chief .Justice siiall preside: And no Person shall be convicltnl
without the Concurrence of two thirds of the Jlembers pnaent.
\'.judgment in Cases of Imj)cachnient shall not extend further
than to removal from Office, and Disqualification to hold and enjoy
any Office of honour. Trust or Profit under the United Stales:
but the Party convicted shall nevertheless bo liable and subject to
Indielmcnt, Trial, .ludgment and Punishmenl, according lo Law.
Skction. t. \' Tiie Times, Places and Manner of holding Elec-
tions for Senators and Representatives, shall be prescribed in each
Slate by the Ijcgislalure thereof; but the Congress may at any lime
by Liw make or alter such Regulations, except as to the placi«
of diusiiig Senators.
\'The Congress shall assemble al IcJist once in every Year, and
such Meeting shall i)e on the tirst Monday in December, unless
they shall by Law appoint a dilferent Day.
• Skction. 5, \' I<^ach House shall be the .ludgc of the Elections,
Returns and Qualificiitions of its own Members, and a Majority
of each shall constitute a Quorum lo do Rusiiu«s; but a smaller
Number may adjourn from day to day, and may be authorized lo
compel the Attendance of absent Members, in such Manner, and
under such Pciiialtics as cjich House may provide.
\'Each House may determine the Rules of its Proceedings, punish
ils Members for disorderly Rchaviour, and, with the Concurrence
of two thirds, expel a Memlier.
\'Kaeh Hous<i shall keep a .lournal of its Proceedings, and from
lime to time publish the same, excepting such Parts as may in
140
their Judgment require Secrecy; and the Yeas and Nays of the
Members of either House ou any question shall, .it the Desire of
one fifth of those Present, be entered on the .Journal.
^Neither House, during the Session of Congress, shall, without
the Consent of the other, adjourn for more than three days, nor
to any other Place than that in which the two Houses shall bo
sitting.
Section. G. \' The Senators and Representatives shall receive a
Compensation for their Services, to be ascertained by Kiw, and
paid out of the Treasury of the United Sfcitcs. They shall in all
Cases, except Treason, Felony and Breach of the Peace, bo privi-
leged from Arrest during their Attendance at the Session of their
respective Houses, and in going to and returning from the same;
and for any Speech or Debate in either House, they shall not bc
questioned in any other Place.
"No Senator or Representjitivc shall, during the Time for which
he wiis elcctcd, be appointed to any civil Office under the Authority
of the United Stjitos, which sluill liavc been created, or tiio Emo-
luments whereof shall have boon cncrcased during such time; and
no Person holding any officc under the United SUites, shall be a
Member of either House during his Continuance in Officc.
Section. 7. \' All Bills for raising Kovenuc shall originate in
the House of Representatives; but the Senate may propose or
concur with Amendments as on other IMlls.
\'Every Bill which shall have passed the House of Representa-
tives and the Senate, shall, before it become a biw, be prc-scntcd
io tho President of tiic United Statra; If he approve ho sliall sign
it, but if not he shall return it, with his Objections to that House
in wliich it shall have originate\'d , who shall enter the Objections
at large on their .Journal, aiul proceed to reconsider it. If after
such Rcoonsidcration two thirds of that House shall agree to pass
the Bill, it shall bo sent, to-^cthcr with the Objections, to the
other House, by which it shall likewise bo reconsidered, and if
approved by two thirds of that House, it shall beconu! a Law.
But in all such Cases the Votes of both Houses shall bo d(;t<!r-
mined by Yeas and Nays, nnd tho Names of the Persons voting
for and against tho Bill shall bo entered on the .Journal of cach
House respectively. If any Bill shall not bo returned by tho Pre-
sident within ton Days (Suiulays cxcepto i) after it shall have boon
presented to him, the Same shall be n Inw, in like Mniincr as if
he had signed it, unless tho Congrcsw by their Adjournment prevent
its Return, in which Case it shall not be a law.
\' Every Order, Resolution, or Vote to which the (Jonourrcnco
of tho Senate and Ilouso of Ucprcsontjitives may bc noccs-wy (except
a qtiestion of Adjournment) shall bc pnsieuted to the Pn^sidcnt of
the United States; nnd before the same shall takc ElTect, shall bo
141
approved hy him, or being disapproved by him, shall be repassed
by two thirds of the Senate and House of Representatives, aecording
to the Rules and Limitations prescribed in the Case of a Bill.
Section. 8. The Congress shall have power
\' To lay and collect Taxes, Duties, Imposts and Excises, to pay
the Debts and provide for the common Defence and general Welfare
of the United States; but all Duties, Imposts and Excises shall
be uniform throughout tlie United States;
" To borrow Money on the credit of the United Slates;
3 To regulate Commerce with foreign Nations, and among the
several Stjitcs, and with the Indian Tribes;
* To estjd)lish an uniform Rule of Naturalization, and uniform
liaws on the subject of Bankruptcies throughout the United States;
\' To coin Money, regulate tho value thereof, anil of foreign
("oin, and (ix the Standard of Weights and Measures;
" To provide for the Punishment of counterfeiting the Securities
and current Coin of the United States;
\' To establish Post Officcs and post Roads;
" To promote the progress of Science and useful Arts, by securing
for limited Times to Authors and Inventors the exclusive Right to
their respective Writings and Discoveries;
"To constitute Tribunals inferior to the supreme Court;
\'"To define and i)unish Piracies and Ifelonie^s committ^ed on the
high Scjis, and On"ence9 against the I^^iw of Nations;
"To declare War, grant Ijidters of Manpie and Ileprisid, and
make Rules concerning Ca])tures on Lind und Water;
"To raise and support Armies, but no Ajipropriation of Money
to that Use shall be for a longer Term than two Vejira;
"To provide and maintain a Navy;
\'^To make Ilules for the Oovernmcnt and Rognlation of the
land and naval Korccs;
"To provide for «dling forth the Militia to execute the Laws
of the Union, suppress Insurrections and rejjcl Invasions;
\'"To provide lor organizing, arming, and disciplining, the Mi-
litia, and for governing snch Part of them as may be employed
in the Service of the United Stales, reserving to the StJitra res-
pectively, the Appointment of the Officers, and the Authority of
training the Militia according to the Discipline priiscribeil by Congress;
"To exorcise exclusive liCgislation in all Cases whatsoever, over
sueii District (not excx;eding ten Miles sipiare) as may, by Cession
of iJartieular States, and the Acceptance of Congress, become the
Siuit of the (loveniment of tho United States, and to exercise like
Antiiority over all Placis purchased by the Consent of the Legis-
lature of the State in which the Same shall be, for the Kreetion
of Forts, Magazines, Arsenals, Dock-Yards, and^ other needful
Buildings;—And
142
make all Law? which shall be necessary and proper for
carrying into Execution the foregoing Powers, and all other Powers
vested by this Constitution in the Government of the United Sta-
tes, or in any Department or Officer thereof.
Section. 9. \' The Migration of Importation of such Persons as
any of the States now existing shall think proper to admit, shall
not be prohibited by the Congress prior to the Year one thousand
eight hundred and eight, but a Tax or Duty may be imposed on
such Importation, not exceeding ten dollars for each Person.
^ The Privilege of the Writ of Habeas Corpus shall not be sus-
pended, unless when in Cases of Rebellion or Invasion the public
Safety may require it.
No Bill of Attainder or ex post facto Law shall be passed.
•• No Capitation, or other direct, Tax sh.ill be laid, unless in
Proportion to the Census or Enumeration herein before directed to
be taken.
\' No Tax or Duty shall be laid on Articles exported from any
State.
\' No Preference shall be given by any Regulation of Commerce
or Rcvcnu to the Ports of one State over those of another: nor
shall Vessels bound to, or from, one State, bo obliged to enter,
elcar, or pay Duties in .mother.
\' No money shall be drawn from the Tre^isury, bnt in Consequence
of Appropriations made I)y Lnw; and a regular Statement and
Account of the Receipts and Expenditures of all public Money shall
be published from time to time.
"No Title of Nobility shall be granU\'d by the United Stjitcs:
And no Person holding any Office of Profit or trust under them,
shall, without tho Consent of the Congress, acccpt of any present,
Emolument, Office, or Title, of any kind whatever, from any
King, Princc, or forcigif State.
Section. 10. \'No State shall enter into any Treaty, Alliance,
or Confederation; grand licttcrs of Manjue and Reprisal; coin
Money; emit Bills of Credit; make any Thing but gold and silver
Coin a Tender in Payment of Debts; pass any Bill of Attainder,
ox post facto Law, or I^aw impairing the Obligation of .Contracts,
or grand any Title of Nobility.
\'No State shall, without the consent of the Congress, lay .any
Imposts or Duties on Imports or Exports, ciceept what may bo
absolutely neccssary for executing its inspection Liws; and the net
produce of all Duties and Imposts, laid by any State on Imports
or Exports, shall bo for tho Use of the Treasury of the United
States; and all such Ijjiws shall be subject to the Revision and
Control of the Congress.
\'No SUitc sh.ill, without the Consent of Congress, lay any Duty
of Tonnage, keep Troops, or Ships of War in time of Pcacc, enter
143
into any Agreement or Compact with another State, or with a
foreign Power, or engage in War, unless actually invaded, or iu
such imminent Danger as will not admit of Delay.
ARTICLE II.
Section. \' The executive Power shall be vested in a President
of the United States of America. lie shall hold his office during
tlie Term of four Years, aud together with the Vice President,
choscn for the same Term, be elected, as follows:
^ Each State sluill appoint, in such Manner as the Legislature
thereof may direct, a Number of Electors, equal to the whole
Number ot Senators and Representatives, to which tiie State may
be entitled in the Congress: but no Senator or Representative,
or Person holding an Office of Trust or Profit under the United
States, shall be appointed an Elector.
[1) The Electors shall meet in their respective States, and vote
by IJallot for two Persons, of whom one at least shall not be an
Iidiabitant of the same SUite with themselves. And they shall make
a List of all the Persons voted for, and of the Number of Votes
for each; which List tliey shall sign and certify, and transmit
sealed to the Seat of the Government of the United Stjitcs, directed
to the Pre-sident of the Senate. The President of the Senate shall,
in the Presence of the Senate and House of Representatives, open
all the Certificates, and the Votes shall then be counted. The
Person having the greatest Number of Votes, shall be the President,
if such Number be a Majority of the whole Nund)er of Electors
appointed; and if there bi! more than one who have such Majority,
and have an equal Number of Votes , then tlie House of Repre-
sentatives shall immediately ehuse by l^illol one of them for I\'re-
sident; and if no person iiave n Majority; then from the five higliest
on the List the sjiid House shall in like Manner , ehuse the Pre-
sident. Rut in cliusing the President, the Votra shall be; taken by
Suites, the Representation from e^ich Slate having one V^ote; A
Quorum for this Purpose shall consist of a Member or Members
from two thirds of the Staters, and a Majority of all the Statics
shall bo neeessjiry to a Choice. In every Case, after the Choice of
the President, the Person having the greatest Number of Votes of
the Electors, shall be the Vice President. Rut if there should
remain two or more who hav(! eijual Votes, the Senate shall ehuse
from them by Ballot, the Vicc President.]
\'The (\'ongrcss may determine the Time of ehusing the Electors,
1) Doze bcimling ia, voor zooverre zy tiLiselien liankjcs is geplnntst, door
aauueming van hot 12* Ameudcment licrrocpcH.
144
and the Day on which they shall give their Votes; Avhieli Day
shall be the same throughout the United States.
^ No Person except a natural born Citizen, or a Citizen of the
United States, at the time of the Adoption of this Constitution,
shall be eligible to the Office of President; neither shall any Person
be eligible to that Office who shall not h .vc attained to the Age
of thirty-five Years and been fourteen Years a Resident within the
United States.
®In Case of the Removal of the President from Office, or of his
Death, Resignation, or Inability to discharge the Powers and Duties
of the said Office, the same shall devolve on the Vice President,
and the Congress may by Law provide for the Case of Removal,
Death, Resignation, or Inability, both of the President and Vice
President, declaring what Officer shall then act as President, and
such officer shall act accordingly, until the Disability be removed,
or a president shall be elected.
®The President shall, at stated Times, reccivc for his Services,
a Compensation, which shall neither be encrcascd nor diminished
during the Period for which he shall have been elected, and he
shall not reccivc within that Period any other Emolument from the
United States, or any of them.
" Refore he enter on the Execution of his Officc, he shall take
the following Oath or Affirmation:—
//I do solemnly swcjir (or affirm) that I will faithfully cxcculc
//the Officc of President of the United States, and will to the btst
//of my Ability, preserve, protect and defend the Constitution of
//the United States,"
Section. 2. \'The President shall be Commander in Chief of the
Army and Navy of the United States, and of the Militia of the
several States, when callcd into the actual Scrvicc of the United
Suites; he may require tho Opinion, in writing, of the principal
Officer in cjich of the executive Departments, upon any subject
relating to the Duties of their respective Offices, and he shall have
I\'ower to grant Reprieves and Pardons for Offences against the
United States, except in Cases of Impwichmcnt,
MIc shall have Power, by and with the Advice and (Consent of
the Senate, to make Tniiities, provided two thirds of the Senators
present concur; and he shall nominate, and by and with the Ad-
vice and Consent of the Senate, shall appoint Ambassadors, otiicr
public Ministers and Consuls, Judges of the Supreme Court, aud
all other Officers of the United States, whose Appointments arc
not herein otherwise provided for, and which shall be esbiblishiid
by liiiw: but the Congress may by Liw vest the Appointment of
such inferior Officers, as they think proper, in the Pn^ident,
alone, in the Couris of I^iiw, or in the Heads of Departments,
\'The President shall have i\'ower to fill up all Vacancies that
145
may happen during the Recess of the Senate, by granting Com-
missions which shall expire at the End of their next Session.
Section. 3. lie shall from time to time give to the Congress
Information of the State of the Union, and recommend to their
Consideration such Measures as he shall judge necessary and expe-
dient; he may, ou extraordinary Occasions, convene both Houses,
or either of them, and iu Case of Disagreement between them,
with Respect to the Time of Adjournment, he nmy adjouni them
to such Time as he shall think proper; he shall receive Ambassa-
dors and other public Ministei-s; he shall take care that the Laws
bc faithfidly executed, and shall Commission all the officers of the
United States.
Section 4. The Tresident, Vice President and all civil Officers
of the United StJitcs, shall be removed from Office on Impeachment
for, and Conviction of, Trcjison, Bribery, or other higli Crimes
and Misdemeanors.
ARTICLE 111.
Section. 1. Tho judicial Power of the United SUitos , shall bo
vested in one supreme Court, and in such inferior Courts as tho
Congrcss may from time to time ordain nnd establish. The Judges,
both of tho supreme and inferior Courts, shall hold their Offices
during good Behaviour, and shall, at sUited Times, receive for
their Services, a Compensation, which shall not bo diminished
during their Continuance in Officc.
Section. 2. \' Tho judicial Power shall extend to all Cases, iu
Ijhw nnd I<>pnty, arising under this Constitution, tho Ijîiws of the
United States, and Treaties made, or which shall bo made, under
their Authority;—to nil Cases nllectiug Ambassadors, other public
Ministers, und Consuls;—to nil Cnscs of ndmirnlty nnd maritime
Jurisdiction;—to Controversies to which the United Stutcs shall bo
n Party;—to Controversies between two or more States;—between
a Stutc and Citizens of uuothcr Stntc,—between Citizens of difTcrent
States,—between Citizens of the same SUito claiming Ijimds uiulcr
Grants of different States, und between n Stnto, or the Citizens
thereof, nnd foreign SUitcs, Citizens or Subjects.
\' In nil Cnscs affiicting Ambassadors, other public Ministore nnd
Consuls, nml those in which n Stnto shall bc Pnrty, the supremo
Court shall have origiunl .lurisdiction. In all tho other Cases before
mentioned, the sujircmo Court shnll hnvcnppellntc Jurisdiction, both
jis to Ijaw and Fact, with such Exceptions, nnd under such Regu-
lations as tho Congrcss shnll make.
\' The Trial of all Crimes, except in Cases of Impcnchmont, shall
bo by Jury; niul such Triul shnll bo held in tho Stixtc where tho
sjud Crimes shnll Imvc been committed; but when not committed
10
-ocr page 166-146
within any State, the Trial shall be at such Places or Places as
the Congress may by Law have directed.
Section. 3. \'Treason against the United States, shall consist
only in levying War against them, or in adhering to their Ene-
mies , giving them Aid and Comfort. No Person shall be convicted
of Treason unless on the Testimony of two Witnesses to the same
overt Act, or on Cousessiou in open Court.
"The Congress shall have Power to declare the Punishment of
Treason, but no AtUiinder of Treason shall work Corruption of
Blood, or Forfeiture except during the Life of the Person attainted.
ARTICLE IV.
Section. 1. Full Faith and Credit shall be given in each State
to the public Acts, Records, and judicial Proceedings of every other
State. And the Congress may by general Laws prescribe the Manner
in which such Acts, Records and Proceedings shall be proved,
and the Effect thereof.
Section. 2. \' The Citizens of each State shall be entitled to all
Privileg&s and Immunities of Citizens in the several States.
\'A Person charged in any SUite with Treason, Felony, or other
Crime, who shall flee from .Justice, and be found in another State,
shall on Demand of the executive Authority of the State from which
he fled, be delivered up, to be removed to the SUitc having Juris-
diction of the Crime.
\' No Person held to Service or Labour in one State, under the
L\'lws thereof, escaping into another, shall,, in Consequence of any
Ijaw or Regulation therein, be discharged from such Service or
I.k\'ibour, but shall be delivered up on Claim of the Party to whom
such Service or Labour may be due.
Section. 3. \' New States may be admitted by the Congress into
this Union; but no new State shall be formed or erected within
the Jurisdiction of any other State; nor any State l»; formed by
the Junction of two or more States, or Parts of SUitcs, without
the Consent of the liCgislatures of the States concxirned as well as
of the Congress.
\'Tiie Congress shall have Power to dispose of and make all
needful Rules and Regulations respecting the Territory or other
Property belonging to the Unit<ul States; and nothing in this Con-
stitution shall be so construed as to Prejudice\' any Claims of the
United SUites, or of any particular State.
Section. 4. The United States shall guarantee to every StJite
in this Union a Republican Form of Govennnent, and shall protect
each of them against Invasion , and on Applicjition of the Ijcgislature,
or of the Executive (when the Legishiture cannot be convened)
against domestic Violence.
147
ARTICLE V.
The Congress, whenever two thirds of botii Houses shall deem
it necessary, shall propose Amendments to this Constitution, or,
ou the Application of the Legislatures of two thirds of the several
Stiites, shall call a Convention for proposing Amendments, which,
in either Case, shall be valid to all Intents and Purposes, as Part
of this Constitution, when ratified by the Legislatures of three
fourths of the several States, or by Conventions iu three fourths
thereof, iis the one or the other Mode of Ratification may be pro-
posed by the Congress; Provided that no Amendment which may
be made prior to the Year one thousand eight hundred and eight
shall in any Manner alfcct the first aud fourth Clauses in the Ninth
Section of the first Article; and that no State, without its Consent,
shall be deprived of its eepial Suffrage in the Senate.
ARTICLE VI.
\' All Debts contracted and Engagements entered into, before the
Adoption of the Constitution, shall be as valid against the United
States under this Constitution, iis under the Confederation.
\'This Constitution, and tlie Ijjiws of the Unite«! States which
shall be made in Pursuance thereof; juid all Treaties nmde, or
which shall be niiide, under the authority of the United States,
shall be the supreme I^iiw of the Land; luul the Judges in every
State shidl be bound thereby, any Thing in the Constitution or
Laws of any State to the Contrary notwithstanding.
\'Tiie Senators mid Representatives before mentioned, and the
Members of the several Stiite liOgislatures, and jdl executive and
judicial Ofiicers, both of the United States and of the sevfTal
States, shall be bound by Oath or Allirmation, to support this
Constitution; but no religious Test shall ever be required as a
Qualification to any Olfice or public Trust under the United States.
ARTICLE Vll.
The Rjitification of the Conventions of nine States, shall be
sunicient for the Plstablishment of this Constitution between the
States so ratifying the Same.
Donk in Convention by the Unanimous Consent of the States
present the Seventeenth Day of September in the Year of our
liord one thousand seven hundred luul Eighty seven and of
the Independence of the United SUites of Americji the Twelfth.
148
ARTICLES IN ADDITION TO, AND AMENDMENT OP THE
CONSTITUTION OF THE UNITED STATES OF AMERICA,
Proposed hy Congres, and ratified hy the\' Legislatures of the several
States, persuant to the fifth article of the origiruil Constitution.
ARTICLE 1.
Congress shall make no law respecting an establishment of religion,
or prohibiting the free exercise thereof; or abridging the freedom
of speech, or of the press; or the right of the people peaceably
to assemble, and to petition the Government for a redress of
grievances.
ARTICLE II.
A well regulated Militia being necessary to the security of a
free State, the right of the people to keep aud bear Arms, shall
not be infringed.
ARTICLE III.
No Soldier shall, in time of pounce be quartered in any house,
without the consent of the Owner nor iu time of war, but in a
manner to be prescibed by law.
ARTICLE IV.
The right of the people to be sccure in their persona, houses,
papers, and cffects, against unreasonable searches and seizures, shall
not be violated, and no Warrants shall issue, but upon probable
cause, supported by Oath or afHrjnation, and particularly describing
the place to be searched, and the person or things to be seized.
ARTICl.E V.
No person shall be held to answer for a capitiil, or otherwise
infamous crime, unless on a presentment or indictmcnt of a Grand
.Tnry, except in cases arising in the land or naval forces, or in the
Militia, when in actual service in time of War or public danger;
nor shall any person be subject for tho same offencc to be twice
put in jeopardy of life or limb; nor shall be compelled in any
Criminal Ciise to be a witness against himself, nor be deprived of
life, liberty, or property, without due process of law; nor shall
private property be taken for public use, without just compensation.
149
ARTICLE Vr.
Ill all criminal prosecutions, the accused shall enjoy the right to
a speedy and public trial, by an impartial jury of the State and
district wherein the crime shall have been committed, which district
shall have been previously ascertained by law, and to be informed
of the nature and cause of the accusation; to be confronted with
the witnesses against him; to have Compulsory process for obtai-
ning Witnesses in his favour, and to^have the Assistance of Coun-
sel for his defence.
ARTICLE VTI.
In Suits at common law, where the value iu controversy shall
exceed twenty dollara, tho right of trial by jury shall be preserved,
and no fact tried by a jury shall be otherwise re-examined in any
Court of the United States, than according to the rules of the
common law.
ARTICLE VIII.
Excessive bail shall not bo required, nor cxccssivc fines imposed
nor cruel and unusual punishments inflicted.
ARTICLK IX.
The enumeration iu the Constitution, of ccrtjiin rights, shall not
be construed to deny or disparage others retainetl by the people.
ARTICLE X.
The powers not delegated to tho United States by tho Constitu-
tion, nor prohibited by it to tho States, arc reserved to tho States
respectively, or to the people. .
ARTICLE XI.
The Judicial power of tho United States shall not be construed
to extend to any suit in law or c(iuity, commcnced or prosecutcd
against one of the United Stjitcs by Citizens of another Slate, or
by Citizens or Subjects of any Foreign SUite.
ARTICLE XII.
Tho Electors shall meet in their respective states, and vote by
ballot for I\'residcnt and Vice President, one of whom, at least,
!i
150
shall not be an inhabitant of the same state with themselves; they
shall name in their ballots the person voted for as President, and
in distinct ballots the person voted for as Vice-President, and they
shall make distinct lists of all persons voted for as President, and
of all persons voted for as Vice-President, and of the number of
votes for each, which lists they shall sign and certify, and transmit
sealed to the seat of the government of the United States, directed
lo the President of the Senate;—The President of the Senate shall,
in presence of the Senate and House of Representatives, open all
the certificates and the votes shall then be counted;—The person
having the greatest number of votes for President, shall be the
President, if such number be a majority of the whole number of
Electors appointed; and if no person have such majority, then
from the persons having the highest numbers not exceeding tlircc
on the list of those voted for as President, the House of Reprc-
scutativcs shall choose immediately, by ballot, the President, But in
choosing the President, the votes shall be taken by states, the repre-
sentation from each stale having one vole; a quorum for this purpose
shall consist of a member or members from two-thirds of the states,
and a majority of all the states shall be necessary lo a choisc. And
if the House of Representatives shnll not choose a President when-
ever the right of choice shall devolve upon them before the fourth
day of March next following, then the Vice-President, shall nclns
President, as in the ease of the death or other constitulional disa-
bility of the President. .The person having the greatest inimber of
votes as Vicc-Prcsidcnt, shall bo the Vicc-President if such num-
ber be a majority of the whole number of Electors appointed, and
if no person have a majority, then from the two highest numbers
on the list, the Senate shall choose the Vice-president; a quorum
for the purpose shnll consist of two-thirds of the whole number of
Senators, and a majority of the whole number shall bo necessary
to a choicc. But no person conslitutionnlly ineligible to the ofTicc
of President shall bo eligible to thnt of Vicc-Prcsidcnt of the Uni-
ted Stales.
STELLINGEN
«I
m-
f . .
i -
-ocr page 173-Tcrccht bowcort Wächter (Suporfociar oder Platzrccht,
202), dat, wanneer eenmaal het vruchtgebruik modo
voor do orfgonamon is govcstigd, dit mot hot loven van
don naasten erfgenaam eindigt.
Wanncor do erfenis van don crfpachtor niet wordt
aanvaard, vervalt do omphytousis aan don fiacua.
Ton onrochto bowoort Jchring (Jahrbücher für Dog-
matik, XII, 316), dat hij, dio to goodor trouw con zaak
a non-domino gokocht hobbondo, dozo wodor hooft vor-
koclit, cn na haar vergaan don prijs aan don eigenaar
moot tcrnggovcn, don door hom voor do verkrijging bc-
atcodon prijs mag aftrokken.
154
IV.
Een buitenlandsche voogd heeft geene machtiging van
den Nederlandschen rechter noodig, om onroerende goe-
deren van zijnen pupil te kunnen verkoopen.
De vader — voogd van een\' minderjarige, die met diens
goedkeuring op con kantoor geplaatst is, — is in zijne
hoedanigheid niet aansprakelijk jegens don patroon, we-
gens eene door dien zoon uit onachtzaamheid verloren
geldsom.
«
Ten onrechte oordeelde do Arrondissenicnts-Rcchtbank
to Zutphcn in haar vonnis van den 14 Docombor 187G
(Weekblad van het Recht, No. 4200, 7 Febr. 1878), dnt
dc cischcr, mcdc-cigenaar van ccn onroerend goed, zich
met zijn aandeel in natura vergenoegen moet, nadat door
deskundigen bewezen is, dat conc verdeeling in natura
mogelijk is.
Compensatie werkt, naar ons Recht, ipso jure.
Ook zoogenaamde verklarende wetten, hebbon, tenzij
zij dit zelf uitdrukkelijk bepalen, gcono terugwerkende
kracht.
Dc rechter mag ccno wettelijke bepaling, welke \'nnar
zijn oordcel met do Grondwet strijdt, niet toepassen.
155
De erfpachter heeffc recht op het aandeel van den
grondeigenaar, van den in hot erf gevonden schat.
Dc acceptant van een wissel is, ook wanneer do
handteekening van den trekker valsch is, tot betaUng
gehouden.
Ton onrochto schrijft do hooglooraar Diephuis, Nodorl.
Burg. Recht, III, p. 159, dat do eigenaar van hot aan-
geworpen stuk, in hot geval van Art. 654 13. W. alleen
do bovoegdheid heeft „om hot afgeschourdo stuk terug to
brengon, on alzoo do zaak in don vorigen toestand to
herstellen, niot om het als zijn eigendom to doon erken-
nen on to gebruiken, terwijl hij het laat tor plaatso
waar het is aangedreven."
Do clausulo „zonder kosten" maakt don wissel nietig.
Bij overdracht van niot volgofournoerdo aandeolon in
Naamlooze Vennootschappen, ware hot wonscholijk, dat
do cedent nog gedurende zokoron tijd aansprakelijk
bleef voor do vordere stortingen.
In ons Rocht, is verzot door dorden, tcgon beschikking
op ccn verzoekschrift, toegelaten.
156
XVL
Eene in het buitenland opgerichte Naamlooze Ven-
nootschap is niet bevoegd om voor den Nederlandschen
rechter op te treden.
XVII.
Do Arrondissements-Rechtbank to \'s Gravenhage over-
woog to recht, in haar vonnis van 4 Februari 1862
("Weekblad van het Recht, No, 2386), dat de gedaagde
de exceptie van onbevoegdheid van Art. 155 cn 157
W. V. B. R., afzonderlijk moet voorstellen, en dat hij
daarin niet ontvankelijk is, zoo hij in dezelfde conclusie
ten principale concludeert.
XVIII.
Ilct middel van rehabilatatie is mot onzo strafwetge-
ving niet bestaanbaar.
XIX.
Bigamie, buiten \'s lands bcdrovon, ie niet strafbiwr.
XX.
Het ware wenschelijk, dat eeno verjaring der gevolgen
van een strafvonnis werd ingevoerd.
XXI.
Poging bij het ontbroken van hot object, is niot straf-
baar.
XXII.
Het duel is con misdrijf sui generis.
-ocr page 177-157
XXIII.
In de Vereenigde Staten van Noord-Amerika berust do
Souvereiniteit, krachtens do Constitutie, bij elk der Sta-
ten in het bijzonder, niet bij het Federale Gouvernement
dier Unie.
XXIV.
Do slavernij had met dc „cardo quaestionis" vnn den
in 1861 in die Staten uitgebroken burgeroorlog, niets tc
maken.
XXV.
Do zedelijke vcrant^Y00rdcbjkhcid van het in dien
oorlog vergoten bloed kleeft op dc Noordelijke leden
der Unie.
XXVI.
Do Staten dor Unie van N. Amerika hadden olk in
hot bijzonder, krachtens de Constitutie, hot recht den bond
to verlaten.
XXVII.
Ilct algemeen stomrccht is nf to keuren.
XXVIII.
Do jachtwet van 13 Juni 1857 (Stnatsblnd 87) is nf te
keuren, on behoorde door ccno betere regeling vnn dit
onderwerp tc worden vcrvnngcn.
XXIX.
De Stnntsloterij behoorde to worden afgeschaft; zij is
ccno Bchandc voor Nederland.
158
XXX.
Het ware wenschelijk, dat de landsvaderlijke zorg van
de regeering van Nederland om hare onderdanen voor
spoorweg-ongelukken te vrijwaren, ophield.
XXXI.
Meer afdoende bescherming van het recht van den
uitvinder is wenschelijk.
\'Ir
h\'*
■ • :■• • ■ ■ I . - • ft
•i
■ « ■ -, •
èJ»\'
t:
. « V
ic:^-
-ocr page 181-" > . \'
: -f
■ r;
. . .
N
i
Ariio
s, ^ \'
■ i
> ■
-n
\\ .1
\'S. •
.X ••
mtmÊmmmM
-ocr page 182-m
-ocr page 183-XWlibinCf/:,^
/ .
■ a
■
ik"\'-
f\'.
i-\'
.....
, ^ ï^Siffi^^ t
mt i
% ^ î
î
w ^
hr s
Ä > H
H m
iM-
\'m