De invloed van eenige genees-
naiddelen op de labyrinth-
reflexen van konijnen,
eaviae en katten

;:::

: ï!:

RHIi

!Hi
: t::

D. J. Jonkhoff

ÄS

t

DE lîfVLOED IM EEIIGE GEîïEESMIDDELEI OP DE LÂ-
BTRINTÏÏREELEXEI VAÎÎ £0IÎOTE¥, CAYIAE M KATTElî

iLi jijj ^ämmi w

DE INVLOED YAS EEH&E aEIEESMIDDELElf
OP DE LABïmTilEEELEXEI YAI

KonjïfEir, CATiiE m KATTEI

PROEFSCHRIFT TER VERKRIJGING VAN DEN GRAAD VAN DOCTOR
IN DE GENEESKUNDE AAN DE RIJKS-UNIVERSITEIT TEJJTRECHT,
OP GEZAG\'VAN DEN RECTOR MAGNIFICUS Dr. W- VOGELSANG,
HOOGLEERAAR IN DE FACULTEIT DER LETTEREN EN WIJS-
BEGEERTE, VOLGENS BESLUIT VAN DEN SENAAT DER UNI-
VERSITEIT, TEGEN DE BEDENKINGEN VAN DE FACULTEIT
DER GENEESKUNDE TE VERDEDIGEN OP DINSDAG 5 JULI
1921, DES NAMIDDAGS TEN 5 URE DOOR

ARTS, GEBOREN TE BURUM (Fr.)

Âiâiiïû^:

vfJC/1 >\'/:V ÔAAÇîO Kaü ViäT T

-mî- \'^m ikîy-s^^ ^^r^nuom _

Tü-TJLnA\'f ;r!crn?:5i3V-

» ■

AAN MIJNE OUDERS

Bij het voltooien van mijn proefschrift is het mij een genoegen
de hoogleeraren en assistenten der medische en philosophische Fa-
culteit der Groningsche Universiteit mijn hartelijlten dank te kunnen
brengen voor het ontvangen onderwijs

U, hooggeleerde MAGNUS hooggeachte promotor, dank ik voor
de hulp mij verleend bij het bewerken van dit proefschrift en voor
de prettige wetenschappelijke kring, die ik in Uw laboratorium heb
gevonden. De wetenschappelijke gastvrijheid en arbeidzaamheid wor-
den in uw laboratorium gevonden.

Ook U, hooggeleerde BOUMAN hxmg ik mijn hartelijken dank voor
het vele, wat ik als assistent aan de kliniek Valeriusplein heb geleerd.

U, hooggeleerde SCHUTTER dank ik, dat ik bij U als assistent heb
mogen werken. Veel heb ik onder Uwe ervaren leiding geleerd, wat
mij in de praktijk ten nutte zal komen.

U, zeergeleerde D£ KLEIJNbtn ik grooten dank verschuldigd Uwe
bereidwilligheid en hulp bij het bewerken van mijn proeftschrift heeft
voortdurend mijne hoogachting en dankbaarheid gewekt. Ondanks
Uw drukke werkkring hadt Gij steeds tijd voor mij over. Ik hoop
dit in dankbare herinnering te houden.

Tenslotte mijn dank aan alle collega\'s, vrienden en huisgenoten,
die bij mij de liefde voor de geneeskunde en voor wetenschappelijk
werk hebben bevorderd.

INHOUD:

BIz.

Inleiding . • • • • \' . \' ^

HOOFDSTUK I.

De verschillende labyrinthreflexen en de onderzoekings-methoden 5

HOOFDSTUK II.

De invloed van chininum muriaticum op de labyrinthreflexen . 11

HOOFDSTUK III.
De invloed van strychninum nitricum op de labyrinthreflexen . 31

HOOFDSTUK IV.
De invloed van pikrotoxine-inspuitingen op de labyrinthreflexen 49

HOOFDSTUK V.

De invloed van kamferinspuitingen op de labyrinthreflexen . 65

HOOFDSTUK VI.
De invloed van inspuitingen van oleum chenopodii op de laby-
rinthreflexen

HOOFDSTUK VII.
Samenvatting van de werking der onderzochte giften op de laby-
rinthreflexen . . . . • • • • ^

Curven

INLEIDING.

Onze tijd, waarin veel gereisd en gedanst wordt, stelt hooge eischen aan
het evenwichtsorgaan.

Toch tast de inedicus bij de behandeling van acute en chronische even-
wichtsstoornissen nog dikwijls geheel in het duister.

Flourens, Ewald, Bdrcny, Magnus, De Klcijn e.a. hebben door himne
onderzoekingen het mogelijk gemaakt, om bij dieren gedurende intoxicaties
nauwkeurig de labyrinthrefiexen te onderzoeken.

Hierdoor is het thans mogelijk den invloed van verschillende geneesmiddelen
op het evenwichtsorgaan van dieren te onderzoeken.

Gedurende de laatste jaren zijn er reeds vele onderzoekingen gedaan en
publicaties verschenen, omtrent de werking van verschillende vergiften op het
evenwichtsorgaan.

Gaan wij kort deze onderzoekingen na.

(Löwenberg i) geeft, voorzoover ik heb kunnen nagaan, de eerste publi-
catie betreffende onderzoekingen over de werking van plaatselijk op-of in de
omgeving van het evenwichtsorgaan aangebrachte stoffen.

Hij bericht, dat een geconcentreerde keukenzoutoplossing gebracht op de
vliezige booggangen, prikkelingsverschijnselen opwekt.

(Bronhardt 2) vindt, dat aetherisatie der beenige kanalen de verschijnselen
vati eenzijdige labyrinthexstirpatie geeft.

(Brown—Scqnard 3) vermeldt in 1880 de volgende ontdekking:

„Wanneer hij bij een cavia de m\'twendige gehoorgang eenige malen met
chloroform vult, ziet hij zeer spoedig daarna bij dit dier sterke motorische ver-
schijnselen optreden, vooral rollingen naar den kant van indruppeling, welke
na enkele uren weer verminderen, maar na dagen nog weer zijn op te wekken,
door het dier angstig te maRen of te doen schrikken".

Brown—Scijuard heeft deze verschijnseleii, die niet anders zijn dan die na
eenzijdige labyrinthexstirpatie door de chloroform, niet begrepen. Hij schrijft

1) Löwenberg: Uebcr die nach Durchschneiding der Bogengänge des
Ohrlabyrinths auftretenden Bewegungsstörungen. Arch. f. Augen- und Ohren-
heilkunde III, 1873.

\'Bronhardt: Exp. Beiträge zur Physiologie der Bogengänge des Ohr-
labyrinths. Pfl.\'s Arch. Bd. 12, 1876.

Brown—Seifiiard: Nouveaux faits relatifs à l\'action du chloroforme
appliqué à la periplierie du système nerveux (pean et conduit auditif externe).
Comptes rend, de la soc. de biol. serie 7, tome 2, 1880.

ze toe aan zenuwstoornissen en vermeldt derhalve, dat bij sommige dieren

meningitis optreedt na de indruppeling. , u, ^ 0/ bii

(Vulpian bericht in 1883, dat eenige druppels chloralhydraat 25 bij
een konijn in de gehoorgang gebracht, heftige prikkelingsverschijnselen geven
met motorische stoornissen. Dit laatste is echter in 1901 onjuist bevonden door
(Friedmann 2) in het laboratorium van Ewald. • ,

Vele andere stoffen hebben nog bij plaatselijke aanwendmg mvloed op

het evenwichtsorgaan.

Cocaine („Koenig" ^ is hiervan het meest bekend.

De onderzoekingen hebben zich echter niet uitsluitend tot den mvloed

van plaatselijk aangebrachte stoffen bepaald.

De beschadigende werking van alcoholmisbruik bijv, op het labyrmth is
reeds dikwijls beschreven. (Noquet % Politzer % Castex% AltJ), Barany ),
Diaggi Morian Tadokora "), Zytowitsch .

Nakamusa meent, op grond van path. anat. onderzoekmgen, dat het ganglion

vestibuläre niet wordt geschaad. ^i^nlinl

Morian vindt verlevendiging der calorische prikkelbaarheid na alcohol-
toediening; Zytowitsch vermindering.

Bdrdny vindt ook vermindering der vestibulaire reacties enz.

Ook de werking van «/.^vergiftiging op het labyrmth is reeds dikw.jls

\'^""^^^Ifedmann: Ueber künstliche Reizung des Ohrlabyrinths. Diss. Strass-

^""\'^^^\'enig: Etude expérimentale des canaux semicirculaire. Paris 1897

^To\'q\'uet: Labyrintherkrankung bei Alcoholoxicationen. Revue mensuelle
de Laryng. 1889.

Rapport au XIV. Congrès intren.
de Médecine. Pari| 1903 Pag^ ^^^^^ übermäszigen Qenusz von

A, Ii ..nA Ein Wiener med. Wochenschrift 1903 Nr. 5.

8^) ᎠSp. iSlintoxication. Monatsschr. f. Ohrenheilk. 1911.

Diaggi: Labyrinthintoxicationen. Ref. Zentralbl. f. Ohrenheilk. 1910.

^ w) Morian - Beitrag zur klinische Kenntnis der neuritis acustica alcoholica.

Exp. "sSdi^ntbe\'; iie\'^krankungen des Gehörorgans durch

über die Einflusz des Alcohols.

der Nase und des Halses. Bd. Vlll. Heft 1-3.

nagegaan. (Woakes O, Alt t), Gomperz 2), Politzer s), Delie % Nurse O,
Witmaack s), Alagna e. a.).

Zoowel alcohol als nicotine veroorzaakt volgens de meeste schrijvers
doofheid en duizeligheid, terwijl soms spontane nystagmus optreedt. De reflex-
prikkelbaarheid blijft meest behouden.

Na subcutane injectie van nicotine vindt Zitowitsch een neuritis cochlearis
en vestibularis.

Verder heeft arsenicum een duidelijke werking op het labyrinth.

(Blau 7) vindt path. anat. bij dieren, waarbij arsenicum-vergiftiging is op-
gewekt, zware veranderingen aan het ganglion spirale.

(Marik ») heeft bij een geval van arsenicumvergiftiging bij een mensch
duidelijke labyrinthverschijnselen waargenomen.

(Ehrlich 9) en (Röihig lo) maakten met arsacetin (atoxylderivaat) normale
muizen tot zoogenaamde dansmuizen, terwijl het gehoor intact bleef.

De n. vestibularis vertoonde geïsoleerde degeneratieve veranderingen, ter-
wijl het microscopisch onderzoek van de labyrinthen en van de n. cochlearis
geen pathologische veranderingen te zien gaf.

(Beek 11) vond, dat bacterierttoxinen zoowel op het ganglion cochleare als
op het ganglion vestibuläre sterken invloed hebben, namelijk schrompeling en
homogeniseering der gangliencellen, terwijl de zenuwvezelen van den n. acus-
ticus geheel intact blijven.

Gehoorstoornissen, oorsuizen en. duizeligheid zijn nog beschreven bij worst-
vergiftiging (Haug en Zytowitsch Verder bij Joodmedicatie (Macauliff
bij kooloxyd (Kayser »), bij zwavelkoolstof (Heinzerling en bij zwavel-
waterstof (Eulenberg i^).

Van de tot nu genoemde stoffen zijn vrij nauwkeurige publicaties verschenen.

De onderzoekingen berusten echter meestal of op pathologisch anatomische
vondsten of op tamelijk grove klinische waarnemingen.

I Connexion between stomachic and labyrinth vertigo.

Lancet 1868 pag. 365. j a

2) Gomperz: Diskussionsbemerkung. Arch. f. Ohrenh. 57. S. 107.

hcilk 3 1905 Tabakmisbrauch. Ref. Zentralbl. f. Ohrcn-

Ref. Zentralblatt f. Ohrenheilk. 3. 1905. S. 34.
y^imaack: Die toxische Neuritis acustica und die Beteiligung der
zugehörige Ganglien. Zeitschr. f. Ohrenheilk. 46 pag. 1.
Alagna: Zeitschr. f. Ohrenheilk. 1909. Bd. 59.
Blau: Arch. f. Ohrenheilk. 65. S. 26.

8) Marik: Wiener klin. Wochenschr. 1891. Nr. 31.

9) Ehrlich: Berl. klin. Wochenschr. 1907.

1") Röthig: Frankf. Zeitschr. f. Path. 1909 Bd. 3 en Deutsche med. Wo-
chenschr. 1909 Nr. 50.

") Beck: Zeitschr. f. Ohrenheilk. 1913. Bd. 68.

Zytowitsch: Arch. f. Ohrenheilk. 1911. Nr. 85. S. 233.
") Mac Auliffe: Journ. of Amer. med. Assoc. 1908.
Kayser: Naturforscherversammlung 1893.
Eulenburg: Handb. d. öffentl. Gesundheitswezen. 1881.

de nathologisch anatomische onderzoekingen van de zenuwelementen

vanr Ä 1. .e

ipoeilijk zijn, is het niet te verwonderen, dat de resultaten

peliik geworden veranderingen in de prikkelbaarheid der f " ^^

SchiSe manieren.nauwkeurig na te gaan tijdens chronische en acute

vergiftigingen. ;„„inpd van viif verschillende

Experimenteel is nu in ^it proefschrift de mvloed v^

geneesmiddelen op alle labyrinthrefiexen nauwkeurig m alle

verandering der labyrinthrefiexen kan wijzen op een ve^^^
der functie van het evenwichtsorgaan, heb ik in hoofdzaak middelen onderzocht,

die in het algemeen de

Opgewekt en vol moed ben ik d>t onderzoeR g
belangrijke geneesmiddelen te zullen vinden, die m staat ]
derde labyrinthaire functie te verbeteren. prikkelende werking

boeven^^^ ^^ ^^
die kleine, onschadelijke dosen van deze ^»««en m staat ^ mensch
een in functie verminderd evenwichtsorgaan tot herstel te prikkelen.

O-

HOOFDSTUK I.

DE VERSCHILLENDE LABYRINTHREFLEXEN EN DE
ONDERZOEKINGSMETHODEN.

Met \'t oog op de prikkels, die de labyrinthreflexen opwekken en de anato-
mische ligging der centra van de verschillende labyrinthreflexen, zooals {Magnus
die heeft beschreven, kan men ze op de volgende wijze groepeeren:

a. Reflexen van beweging.

1. Draaireactie en -nareactie (opgewekt door pos. of neg. hoek-
versneliingen).

a. Op den kop (met nystagmus).

b. Op de oogen (met nystagmus).

2. Reactie op progressiebewegingen.

b. Reflexen van den stand.

1. Tonische labyrinthreflexen op de lichaamsspieren.

a. Op de extremiteiten.

b. Op den hals.

2. Labyrinthplaatsingsreflexen 2).

3. Conipensatorische oogstanden.

a. Verticale afwijking.

b. Raddraaiing.

c. De verschijnselen die optreden na eenzijdige labyrinthexstirpatie.

1. Kopdraaiing en -wending.

2. Rompdraaiing.

3. Tonusverlies der gelijkzijdige extremiteiten.

4. Deviatie van beide oogen (niet nystagmus).

d. Calorische labyrinthreflexen.

Op de volgende wijze worden deze reflexen onderzocht:

a. Reflexeii van beweging.

1. Draaireactie en -nareactie.

De konijnen worden in buikstand (kop vrij) op een konijnenplank vast-

1) Magnus: Beiträge zum Problem der Körperstellung. Pfluger\'s Arch.
Bd. 163 P. 405 en Bd. 174 P. 134 1919. ,

2) Als vertaling van het Duitsche woord „Labyrinthstellreflexe" heb ik
gekozen labyrinthplaatsingsreflexen, naar advies van Prof. B. Sijnions.

draaien wordl de \'•"P ^^esleW^ ^^^^^^^ ^^ araairiehtmg

treedt hierbij op Uopnysiu^ ^^

naar de andere zijde gew

Na der d^ wo ^^^^^^^ kopnanystagrm^ o^

i„ de voorgaande draa * ^^^ ^^ oorspronkelijke draa.nchtmg.

met de snelle konijnen en katten gelijk. .

Deze reacties waren ^\'J. kopdraaireacties m buik-

Dikwijls werden de dieren voor onderzoek ^l^J^^P ^r. Het dier

stand vr^in de lucht gehouden kop geschiedt

Zdi dus met den kop naar binnen gedraa d. De kopara ^

rfn de draairichting, de -nareadie in omgekeerden ^ ^^ J [.^^..^eging.
"teeds met de snelle component ^ onderzocht

De oogdraaireacties en -nareacties (^^^^"/^X^ nenplank, de kop ge-
door het dier in buikstand op te op de draai-

iixeerd in een klem.

schijf gezet. Gedurende het "^e ^

beiJe oogen op tepn^ld aan de d.a^^^^^^^^

snelle component in de draainchtmg ^a het oph ^^^^^^^

er een horizontale afwijking van

slaat naar de tegenovergestelde richting. De dieren

zoowel bij draaien naar rechts als • met het te onder-

Dikwijls werden de dieren vr, in de lucht gel ^^ oogdraaireactie

zoeken oog naar den in de tegengestelde

geschiedt dan horizontaal \'"^e draairichting, de "area ^^^ ^^ ^^^
richting. De nystagmus slaat steeds met de snelle comp
zin als de oogafwijking.

- rei; .e U.ecM

worden ze verdeeld in:

«e. .. ..

reflexen.

Liftreacües. ^^ snel naar beneden

beweging worden de vertoont deze reaeties niet.

met beide Handen o»«en,d. dat de

schoudermusculatuur rust op de voorste vingers en de duimen de rugniusculatuur
voelen, en wacht men nu tot het dier geheel rustig is, dan voelt men bij iedere
beweging met het dier, naar welke richting ook, een spiertrillen optreden,
welke bij het labyrinthlooze dier niet optreedt.

Wanneer men cavia\'s, konijnen en katten met den kop naar boven m de
lucht houdt, treedt bij snelle beweging van het dier naar beneden een uiteen-
gaan van teenen en achterpooten op. ..

Worden de dieren met den kop naar beneden gehouden, dan ontstaat bi]
liftbeweging naar beneden een strekbeweging der extremiteiten.

Zeer duidelijk is dit aan de voorpooten te zien; bij konijnen treedt tevens
strekking en achteruitslaan der achterpooten op, zooals bij het maken van

Deze^reactiebewegingen der extremiteiten zijn duidelijk labyrinthrefiexen,
omdat zij bij het labyrinthlooze, overigens gezonde dier, niet zijn op te wekken.

De juist beschreven reactiebewegingen bij het konijn vallen verschillend
uit naarmate de kop een anderen stand heeft of wel naarmate de labyrinthen
een anderen stand hebben. Het is hier niet de plaats om hier verder op in te gaan.

b. Reflexen van den stand.

1. Tonische labyrinthrefiexen op de lichaamsspieren, i)

a. Op de extremiteiten.

Bij katten en konijnen kan men deze reflexen, die tot stand komen door
verandering van den stand van den kop in de ruimte, \'t best onderzoeken,
doordat men, zonder den stand van den kop t.o.v. den romp te veranderen,
het geheele dier in de lucht van den buikstand in rugligging overbrengt, tr
ontstaat dan een sterke toename van de tonus der strekspieren van de extre-
miteiten, welke haar maximum heeft, wanneer bij rugligging de snuit c.a. 45
boven de horizontale geheven wordt, terwijl de strektonus minimaal wordt,
wanneer bij buikstand de snuit c.a. 45" beneden de horizontale staat.

Men onderzoekt deze reflexen het best aan gedecerebreerde dieren (katten).

De decerebratie geschiedt door doorsnijding der hersenen in \'t vlak van het

tentorium cerebelli, dat bij katten beenig is.

Deze labyrinthrefiexen zijn ook in zijligging te onderzoeken. Wanneer
in ziiliffEing op kopdraaien beide voorpooten gelijk reageeren, dan is dit een
teeken dat er duidelijk labyrinthrefiexen zijn (maximale strektonus wanneer
de schedel naar beneden staat; minimale strektonus, wanneer de schedel naar
boven gedraaid wordt).

R. Magnus: Münch, med. Woch P. 681.

% Magnus en A. de Kleyn: PHug, Arch 1912. Bd. 145. 1 .

W. Weiland: Pflüg. Arch. 1912. Bd. 147. P. .

R. Magnus en C. G. L. Wolf: P^ug-Ajch. 1913. Bd 149. 1 .

% Magnus en W. Storm van Leeuwen : Pflug. Arch j914. Bd. 159.1 . is/.

R. Magnus: Pflüg. Arch. 1914. Dd. 159. P- 224.

CA. Socin en W. Storm van Leeuwen: P«ug-Ardi. 1914. Bd. 159. 1 . ^^

R. Magnus en A. de Kleyn: Pflug. Arch. 1915. Bd. IbO. l .

Een labyrinth is voldoende om de extremiteitspicren van beide lichaanis-

\'^"^De^: r:;:x:f-oorzaken met de tonische halsreflexen, dat iedere stand
van den kop overeenkomt met een bepaalden stand van het lichaam.

UitvoerL mededeelingen over deze tonische labynntre lexen vmdt men
in de op de vorige pagina aangehaalde stukken van Magnus en z.jne medewerkers.

b Tonische labyrinthreflexen op den hals. , , j

Bij omleggen van buik- in rugligging zonder verandermg van den stand
van d n kop t.o.v. den romp ontstaat toename van de tonus der nekheffers.
dL tonus is maximaal, wanneer de kop in rugligging wordt gehouden, mond-
spleet 450 boven de horizontale geheven.

2. Labyrinthplaatsingsreflcxen. >) .,i 1 • 1 i-

Deze veroorzaken, dat, wanneer men een dier m een wllekeur,ge houding

vrij in de lucht houdt, de kop van het dier steeds den normalen stand nule ruimte

Inne mt, d. i. schedel boven, kaak onder, mondspleet c a 45« onder de horizontale.

Voc^rhetonderzoeknaardezereflexenhoudtmenhedieraanhebekkenofcen

rug vrij in de lucht. Wordt de romp in zijligging gebracht, zoo word de kop m den
normalen stand geplaatst. Bij hangen, kop naar boven, wordt de kop ven-
trlarwaarts gebogL^ot ze in den normalen stand sta^. Bi, hangen, kop naar

b n den, wordt de kop dorsaalwaarts bewogen tot den normalen stand. In

mgl gging wordt de kop of zijwaarts gedraai^d of het dier r.cht z.jn voorste
ichaaLhelft ventraalwaarts op tot de kop in den normalen stand staat.

Behalve deze labyrinthreflexen op den kop zip er nog de „lichaamsp aat-
singsreflexen". Deze onderzoekt men door het dier in zijligging op de tafel
r leggen. Zij worden veroorzaakt door asymmetriscl^ prikkels van het onder-
Ik op het lichaam van het dier. Men kan deze prikkels practisch opheffen,
door op de naar boven gewende lichaamszijde een met een gewicht verzwaarde
plank te leggen, om zoo ook op de bovenste lichaaniszijde ongeveer gelijken
Sruk uit té oefenen als op de onderste. De kop wordt dan naar den nomialen
stand geplaatst uitsluitend door de labyrinthplaatsingsref exen (plankpmef).

Geïsoleerd laten zich de lichaamsplaatsingsreflexen het best bij dieren zon-
der labyrinth onderzoeken.

3. Compensatorische oogstanden. 2) . , ,

De compensatorische oogstanden zijn het best bij konijnen en cavia\'s te

BÏ^dr\'onderzoekingen der compensatorische oogstanden, moet er steeds
voor eezorgd worden, dat bij de verschillende standen van den kop in de
ruimte, de stand van den kop t.o.v. den romp niet verandert, daar er ook
tonische halsreflexen op de oogen zijn %

Beiträge zum Problem der Körperstellung. Pflüg. Arch.

Labyrinthreflexe auf die

•"^AiïpenÏÏwegungen durch Thoraxbewegingen ausgelöst. Zen-
. J f iSnl Bd 20 2987 1906. De Kleyn: Arch. Neerl. de Phys. de
lïmme ettr\'animLx"\' Tome II Hvraison 4, 1918 biz. 644.

a. Verticale afwijking.

In rechterzijligging staat liet rechter (onderste) oog naar boven; het linker
(bovenste) oog naar beneden.

In linkerzijligging staat het linker oog naar boven; het rechter naar beneden.

Deze afwijkingen zijn zoo sterk, dat zij duidelijk aan het verschijnen van
den bovensten of ondersten cornearand in de lidspleet te zien zijn.

b. Raddraaiing.

Het hoornvlies wordt door cocaine ongevoelig gemaakt. Op de cornea
wordt met een gloeiend niessingsteinpel door zeer korte aanraking een kruis
gebrand van dezen vorm ( ).

De oogstand wordt het eerst in den normalen stand bepaald, daarna wordt
de grootte der raddraaiing bij verschillende kopstanden met een graadboog
gemeten. Wordt het dier meldden kop naar beneden gehouden, zoo zijn beide
oogen met de bovenste corneapool naar achteren (occipilaalvvaarts) gedraaid.

c. De verschijnselen die optreden na eenzijdige labyrintii-exstirpatie i).

1. Kopdraaiing en -wending.

De kopwending gaat naar de zijde van het ontbrekende labyrinth en is
het best bij normaalstand van het dier te zien.

De kopdraaiing gaat ook naar de zijde van het ontbrekende labyrinth, het
oor van deze zijde is buikwaarts gedraaid; ze is het duidelijkst te zien bij
hangen, kop naar beneden.

2. Rompdraaiing.

De romp is eveneens gedraaid naar de zijde van het ontbrekende labyrinth.
Deze draaiing is ook het duidelijkst bij hangen, kop naar beneden. Deze romp-
draaiing is secundair en het gevolg der halsdraaiing; derhalve moet de kop
t.o.v. de bovenste tlioraxapertuur recht gezet worden. Blijft er dan nog een
draaiing van de borst t.o.v, het bekken over, dan is deze veroorzaakt door het
uitvallen van de functie van het eene labyrinth.

3. Tonnsverlies der gelijiaijdige extremiteiten.

Dit wordt het beste in rugligging onderzocht. JVlen moet eerst den kop
nauwkeurig symmetrisch t.o.v. den thorax houden, omdat de halsdraaiing alleen
reeds een tonusverschil van de extremiteiten veroorzaakt.

4. Deviatie van beide oogen (met voorbijgaande nystagmus).

Het oog van de geopereerde zijde is verticaal naar beneden (ventraal en
iets naar voren) gewend. I let oog van de intacte zijde is verticaal naar boven
(dorsaalwaarts) gewend.

De nystagmus slaat bij beide oogen met de snelle component naar de
zijde van het intacte labyrinth.

\') De labyrinthexstirpaties werden bij de konijnen gedaan door Dr. A. de
Klcyn volgens zijn methode beschreven in Pfliiger\'s Archiv. (Bd. 154 biz. 183
1913 en Bd. 145 blz. 549 1913).

Bij de caviae werden de verschijnselen van eenzijdige of dubbelzijdige
labyrinthexstirpatie opgewekt door chloroform indruppeling in de uitwendige
gehoorgang (proef van Brown Sequart).

ió

Deze oogafwijkingen zijn bij katten gering, maar bij caviae en konijnen
zeer duidelijk aanwezig.

d. Calorische labyrinthrefiexen. , • j

Deze worden opgewekt door thermische prikkels te laten mwerken m de

IfdToeklgen werden de calorische labyrinthrefiexen opgewekt
bij konijnen, door water van ca. 14" C. met een valhoogte van 1 M. m de

eehoorgang te laten loopen. , /j • i- \\

Er onfstaat door deze prikkel een beweging van de oogen (deviat.e) naar
de zijde van het oor dat uitgespoten wordt, met een nystagmus (snelle com-
ponent der oogbeweging) in de tegengestelde richting. Deze oogbewegmgen

werden geregistreerd op beroet papier op twee wijzen. , , . , ,

1. Lor verbinding van de gecocainiseerde cornea van het intacte oog

door een draad met een schrijver op beroet papier.

2. Door de musc. rectus ext. en de musc. rectus mt vnj te prepareeren
van den bulbus oculi en de distale einden hiervan te verbinden door draden met

die heeft beschreven.

1911 Bd. 78 H 1.

HOOFDSTUK II.

DE INVLOED VAN CHININUM MURIATICUM OP DE LABYRINTHREFLEXEN.

Over den invloed van chinine op het labyrinth zijn vele onderzoekingen
verricht.

(Charcot >) heeft chinine aanbevolen tegen labyrinthaire duizeligheid, omdat
het verlammend zou werken op den n. acusticus.

(Corning^ vindt, op grond van proeven bij zichzelf genomen, dat chinine
geheel onwerkzaam is tegen duizeligheid door draaien.

Verder zijn het echter meest pathologisch-anatomische onderzoekingen,
waarbij op de labyrinthreflexen niet is gelet.

Alleen één onderzoeking van (Dreyfass 3) vond ik over den invloed van
chinine op de vestibulaire reflexen, n.l. op de draaireacties en op de verschijnse-
len, die optreden na eenzijdige labyrinthexstirpatie (door chloroformindruppeling).

Drei/fuss vond bij caviae een sterk verlammende werking van chinine op
het „tonuslabyrinth" (Ewald). Hij raadde daarom aan bij den mensch ter
bestrijding van te sterke prikkeiingstoestanden van het labyrinth, (zeeziekte,
ziekte van Menière e. dgl.) chinine ioe te dienen.

(Kirchner en anderen vinden na chininetoediening bij de obductie het
geheele labyrinth vol bloedextravasaten en sterke vulling der labyrinfhbloedvaten.

(Witmaack en latere onderzoekers meenen, dat de gevonden bloedingen
en hyperaemie van het labyrinth ontstaan zijn door agonale krampen en door
de wijze van dood maken. Zij dooden derhalve de dieren door verbloeding
en fixeeren dan den kop in toto.

In tegenstelling met de onderzoekingen van Kirchner e. a., maar in over-
eenstemming met de chininewerking op de retina (vaatvernauwing (Holder
vindt Witmaack zelfs sterke ischaemie van het vliezige labyrinth na inwerking
van chinine.

Witmaack schrijft echter de klinische werking van chinine op het labyrinth

Quérison de la maladie de Menière par le sulfate de quinine. Gaz.
des hôpit. biz. 753. 1875.

M. Lewandowski: Handbuch der Neurologie.
Zeitschr. f. Ohrenheilk. 1905. Bd. 49. BIz. 343.
Ö Berliner klin. Wochenschr. 1884. No. 11. IVlonatsschr. f. Ohrenheilk.
1883. No. 5.

5) PfIüger\'s Archiv. Bd. 95. 1903. BIz. 209.

6) Archiv f. Ohrenheilk. Bd. 39. BIz. 139.

niet toe aan circulatiestoornissen, maar aan door chmm mto^ca .e ontstane
delneratieve veranderingen van de zenuwelementen van het labyrmth
degene af eve ve g ^^ veranderingen aan het ganglion sp.rale; deze

ziin n V stXr dan die aan het ganglion vestibulaire. Ook de zenuw-
einden in de cristae ampullarum en in de maculae sacculi en utricuh vertoonen
na chinineintoxicatie een duidelijke vermeerdering van gedegenereerde vezels.

Miine onderzoekingen over den\'invloed van chinine op de in het vorige
.ooSgenoen^elaUhrenex..^^^^

"c^ - — Vloeistof.

Hierdoor werden opgewekt: .^.^jjjUs betrekkelijk kleine dosen

1 \'Chronische chinme intoxicaties, door üageiijKbu ,

chinine te geven, n.1. 30 tot 100 ingr. pro kilo dier. . ,

2 Subacute intoxi aties, door enkele dagen aaneen groo e, met direct
dodelijke, dosen te geven, n.1. 100 tot 200 ^ ^ler.

3 Acute intoxicaties, door direct doodelijke dosen te geven
Door gebrek aan cavia\'s is dit laatste slechts eenmaa gedaan.

Tijdens deze intoxicaties werd de toestand der labyrinthreflexen nauw-

\'^"leTh—\'^er oorschelpen na geluidprikkels van

« onder^d.

De vers hijnselen die optreden na eenzijdige abyrm hexs irpatie z„n door
mij, evenals dior Drdjfuss, opgewekt bij caviae door chloroformindruppeling

in de gehoorgang.

De invloed van Chinineinspuitingen op de reflexen van den stand en

van beweging. .

1. aironischc Chinine intoxicatie.

De vergiftigingsverschijnselen waren zeer gering bij de dnonische chinine
intoxÏÏtie. Van waggelenden gang, zoo.Xs Kirchner en Witmaack reeds bi,
deze kleine dosen hebben beschreven, is mets waargenomen.

De dieren zaten meestal stil ineengedoken m de kooi, vraten zeer goed.
Rii dit stilzitten werd vaak een voortdurend spiertrillen waargenomen.

Van een verlammende werking van chinine op de extremiteiten werd mets

waargenomen bij caviae.

PROEF I Cavia 1,2,3 en 4. (Tabel I). 20 Maart 1919. (Verkort protocol).

„,l;pi,f ^10 er 315 gr., 320 gr., 330 gr. Alle labyriiitlircllcxen

eerste injectie op dezen dag werden geen bijzondere verecliijnselen

waargenomen. ^ ^^ oog^aainyslagmxis cu kop-

levendiger te zijn, terwijl het spiertrillen bij progressiebewegingen
^ nr^f 1 toeSifeu. De andere reflexen van den stand en van beweging
uveranS D^tönische reilexen op de extremiteiten, die eerst niet dni-
demrgSd werden, worden nu goed waargenomen.
De gehoorreactie is weg.

28 III \'49 Cavia 1

is dood. Aan hart en longen zijn geen afwijkingen. De darm is overvuld met faeces.

„De andere drie caviae 2, 3 en 4

20 III \'19

Bij 4

alleen
duide-
lijke
laby-
rinth-
rellexrn

beteekent normale labyrinth-reflexen

„ verminderde »

„ verlevendigde

„ afw^ezigheid der

I. Reflexen van den stand

Labyrinth-plaatsing-
reflexen in de lucht

Deze proefdieren maakten reeds proef II door.

Dagelijks 100 mgr. tot 7 V \'19.

100 mgr.

Exitus. Sectie: inacr. geen afw.

Dagelijks 100 mgr. tot 9 V \'19, daarna wordt \'t dier met rust gelaten.

Bij de andere drie cavia\'s is alleen het toenemen van het spiertrillen bij
progressiebewegingeu zeer duidelijk waar te nemen. De overige reflexeu zijn
nog onveranderd.

25 Maart 191Ö. Bij cavia 1 vertoonen thans ook de reflexen van den stand
duidelijk stoornissen. Wordt het dier vrij in de lucht gehouden in realiter zij-
ligging, dan blijlt de kop racestal in zijli^ging; dus geen labyrinthwerking.

Soms gaat de kop een weinig naar den normalen stand. Bij hangen, kop
naar beneden, staat de kop niet meer 110°, maar hangt recht naar beneden d. i. ÜO".

De compensatorische oogstanden zijn in rechterzijligging: „linker oog sleclits
weiuig naar beneden, rechter oog zeer\'weinig naar boven."

In linker zijligging zijn de rellexeu van den stand iiorniaal.

De meeste reflexen van beweging zijn nog als op 2311I-\'19, alleen zijn
de veranderingen sterker geworden.

Bij cavia 1 is de kopdraaireactic en -nareactie bij draaien naar rechts levendig,
maar naar Jinks afgenomen.

De kopdraainystngmns is bij de drie andere cavia\'s zoo levendig, dat de
nystngmusslagen óver de mediaanlijn van het dier terugslaan, zoodnt de kop-
draaireactic bij oppervlakkige beschouwing nnar den verlieerden kant schijnt te
gnan. De kopdraaireactic ia minder levendig, maar is moeilijk te beoordcelen
door de zeer levendige r.ystagmus van den kop, bij draaien.

27 Maart 1019. Cavia 1. In rechter zijligging hangt de kop slap naar be-
neden en bij hangen, kop naar beneden, is de kop slechts zeer weinig ge-
heven (ca. ICO").

De compensatorische oogstanden zijn weer normaal.

Do reflexen van beweging zijn ook iets veranderd, de kopdraaireacties en
nareacties zijn minder levendig, terwijl de kopdraainystngmns en -naiiystfigmus
zeer levendig zijn.

De liftreacties zijn minder duidelijk geworden. Het spiertrillen na iirogcssie-
bewegiugen en het uiteengaan der pooten is nog aanwezig.

De andere drie cavia\'s 2, 3 en 4 vertoonen ook afname der kopdraaireacties
en -nareacties en verlevendiging\'der kopdraainyatngmus en -nanystagmus.

De verlevendiging der kopnystagmus treedt het meest op ilen voorgrond.

De liftreactie is bij deze dieren minder dniuelijk, terwijl het spiertrillen
bij beweging zeer levendig is.

Do overige reflexen zijn normaal.

Do reflexen van den stand vertoonen geen veranderingen.

28 Jlaart 1919. Cavia 1 wordt des morgens dood in zijn liok gevonden.

Sectie: Aan hart en longen zijn macroscopisch geen afwijkingen, liet colon

is overviild met faeces.

Verder is er macroscopisch niets te vinden.

De cavia\'s 2, 3 en 4 vertoonen hetzelfde beeld als den vorigeu dag.

31 Maart 1919. De cavia\'s 2, <3 en 4 hebben 10 dagen dagelijks 30 mgr-
chinine p. k. dier gekregen.

Do labyrinthplaatsingsreflexen in de lucht zijn nog allen aanwezig.

De tonische labyrinthreflexen op de extremiteiten zijn onduidelijk; alleen
bij 4 overwegen do labyrinthreflexen.

De compensatorische oogstamlen zijn normaal.

Do kopdranireacties en -narenctics zijn minder duidelijk, terwijl de kop-
draainj\'stagmus en -nanystagmus veel levendiger zijn geworden.

Do liftreactie is minder duidelijk.

liet spiertrillen bij beweging "is sterk, maar ook in rust hebben de dieren
dikwijls een duidelijk trillen der s;.ieren, dat door bewegingen luig toeneemt.

liet uiteengaan der pooten is bij liftbeweging onveranderd gebleven.

Resultaat: Als constante verschijnselen bij deze vier dieren vinden wij:

1. Afname der kopdraaireacties en -nareacties.

2. Sterke toename der kopdraainystagmus en -nanystagmus.

3. De liftreactie is minder duidelijk geworden.

4. Het spiertrillen is levendiger gew;orden.

Één dier ging tijdens deze intoxicatie dood, ofschoon bij de sectie geen
afwijkingen werden gevonden, durf ik dit toch niet als een zuivere chinine-dood
te beschouwen.

Dit dier was zeer gevoelig voor chinine, want reeds den vijfden dag
vertoonde het duidelijke afwijkingen.

Bij deze vier cavia\'s werd ook de gehoorreactie nagegaan.

Bij cavia 1 was reeds den derden dag der intoxicatie de gehoorreactie
niet meer aan te toonen, deze bleef daarna weg.

Bij een der andere drie cavia\'s, cavia 4, bleef de gehoorreactie aanwezig.

Bij cavia 3 was ze verzwakt en bij cavia 2 was ze weg aan het einde
der tien dagen.

PROEF II. 1 April 1919. (Tabel II). (Verkort weergegewn).

Vier cavia\'s, n.1. de drie die proef I overleefden en een nieuwe cavia 5,
waarbii alle labyrinthreflexen normaal aanwezig zijn. , ^^ . .q.q

Dagelijks wordt gedurende tien dagen, van 1 April tot 11 Apnl laiy, nu
60 mgr. chinine p. k. dier per dag ingespoten en worden de labyrmtliretlexen
onderzocht.

11 April 1919. De drie cavia\'s, die de eerste proef hebben doorgemaakt,
blijven na deze inspuitingen hetzelfde beeld vertoonen als aan het einde van
nroef I. De reeds toen waargenomen verschijnselen worden alleen auidelijker.

De labyrinthplaatsingsreüexen in de lucht ec de tonische labynnthretlexen
op de extremiteiten en de compensatorische oogstanden blijven onveranderd.

De kopdraainystagmus blijft uiterst levendig, evenzoo de -nauystagmus.

De kopdraaireacties en -nareacties zijn verzwakt.

De liftreactie is bij deze drie cavia\'s in het geheel niet meer op te wekken.

Het spiertrillen bij beweging blijft sterk aanwezig.

Bij liftbeweging gaan de pooten goed uiteen. • > >> o

Cavia 5 vertoont soortgelijke veranderingen als de cavia s 2, 3 en 4.

De kopdraaireacties zijn verzwakt. De kopdraainystagmus en -nanystagmus

zi\'n niet verlevendigd. ....

• Do liftreacties zijn minder duidelijk. Het spiertrillen na beweging is met

verl^end^gd.^^ labyrinthreflexen van den stand en van beweging zijn onveranderd.

PROEF III A en B. 28 April 1919. (Tabel III en IV).

Negen cavia\'s;

A. de 4 cavia\'s, die reeds proef II doormaakten en daarna 17 dagen rustten;

B. 5 nieuwe cavia\'s.

Dagelijks wordt aan de onder A genoemde 100 mgr. chin. mur. p. k.dier
subcutaan toegediend en aan de onder B genoemde 80 mgr. p. k. dier.

De vier cavia\'s onder A bedoeld, hebben in 17 dagen geen chinine-injecties
gehad, om na te gaan of de aan het einde van proef II aanwezige verschijn-
selen weer teruggingen.

De kopdraaireacties en -nareacties bleven ook na dezen rusttijd zwak aanwezig.

De kopdraainystagmus en -nanystagmus waren bij cavia 4 nog altijd zeer
levendig. Bij cavia 2 en 3 was de kopdraainystagmus niet meer levendig.
Bij cavia 5 zijn ze nog niet levendig geweest.

De liftreacties, die na proef II afwezig of ten minste zeer zwak waren,
bleven bij twee proefdieren 2 en 4 onveranderd.

a

B)

OQ
■ ^

CA

o^

O

vO

tra
"i

3

tra
i-t

-H

-H

-H

1

±±
±_±

m

s ^

If

(5-S

Bij cavia 3 was echter de liftreactie na de rust weer aantoonbaar.

Dit dier had bovendien na de rust de gehoorreactie teruggekregen.

Het spiertrillen bij beweging was alleen bij cavia 2 na de rust nog
zeer levendig.

Er bestond dus wel een geringe neiging tot teruggang der opgetreden
verschijnselen, maar er was na 17 dagen nog geen algemeen herstel opgetreden.

PROEF UIA. 28 April 1919. (Tabel III). (Verkort weergegeven).

Cavia 2 van 28 April 1919 tot 7 Mei 1919 dagelijks 100 mgr. p. k. dier.

7 Mei 1919. Deze cavia maakt een duidelijk zieken indruk, het dier zit
ineengedoken neer, de haren onregelmatig en niet glad.

Het dier maakt bij naderen geen vlucht bewegingen meer.

De labyrinthreflexen van den stand zijn nog aanwezig.

De labyrinthreflexeu van beweging zijn als volgt: De kopdraaireacties en
-nareacties zijn do^ zwak aanwezig; de kopdraainystagmus eu - nanystagmus
zijn nog vrij duidelijk. . .

De oogdraaireactie is zwak aanwezig, de oogdraainareactie is niet te zien.

De oogdraainystagmus en -nanystagmus zijn weg.

De liftreacties zijn niet meer op te wekken. • t i

Het spiertrillen is ia rust en bij beweging beide aanwezig, dus niet als
labyrinthreflex.

Het uiteengaan der pooten bij liftbcwemng is nog aanwezig.

De gehoorreactie is niet meer op te wekken.

Het dier gaat \'s nachts dood.

Sectie: macroscopisch geen afwijkingen. ^

Cavia 3 van 28 April 1919 tot 8 Mei 1919 dagelijks ICO mgr. p. k. dier.

8 Mei 1919. Deze cavia maakt nog in het geheel geen zieken indruk.

Het dier bleef na de proef nog vele dagen gezond. Do labyrinthreflexen
van den stand zijn nog \'allo aanwezig.

De labyrinthreflexen van beweging zija minder duidelijk geworden.

De kopdraaireacties en -nareacties zijn nog zwak aanwezig.

De kopdraainystagmus is niet meer levendig.

De kopdraainystagmus is niet aantoonbaar.

De oogdraaireacties zijn aanwezig.

De oogdraainyatagmi zijn zwak.

De liftreacties en het spiertrillen bij beweging ziju nog aanwezig, maar
zeer zwak.

Bij liftbeweging gaan de pooten nog uiteen.

Bij dit dier zijn de kop- en oogdraainystagmus en -nanystagmus zwakker
geworden evenals het spiertrillen bij progressiebewegingen, bij geen der laby-
rinthreflexen is thans nog verlevendiging waar te nemen.

Cavia 4 vau 28 April 1919 tot 8 Mei 1919 dagelijks 100 mgr. p. k. dier.

8 Mei 1919. De labyrinthreflexen van den stan.1 zijn nog uiet beinvloed.

liet dier zit goed symmetrisch eu loopt goed.

De kopdraaireacties en -nareacties zijn zwak, do kopdraainystagmus en
-nanystagmus zijn nog duidelijk, maar niet meer levendig. .

De oogdraaireacties en -nareacties zijn aanwezig, terwijl de oogdraainystag-
mus en -nanystagmus zeer zwak tot afwezig zijn.

De liftreactie is niet meer op te wekken.

Het sniertrillen bij progressiebewegingen is niet meer te voelen, oi zeer

zwak voeloaar. i i - o-n

De labyrinthreflexen van beweging zijn dus in bet algemeen zwakker ge-
worden, vooral de kop- en oogdraainystagmus en -nanystagmus en de reacties
op progressiebewegingen.

Cavia 5 van 28 April 1919 tot 8 Mei 1919 dagelijks ICO mgr. p. k. dier.
8 Mei 1919. De labvrintbreflexen van den stand zijn nog alle aa^^pzlo•
De kop- en oogdraaiVeacties en -nareacties zijn nog zwak aanwezig, behalve

^^ "^dI^copS^^^^^^^^ is levendig, de -nanystagmus, die eerst moeilijk was

op te wekken, is nu duidelijker.

De oogdraainystagmus en -nanystagmus zyn weg.

De liftreactie blijft zwak. . i , i

Het spiertrillen bij progressiebewegingen is aanwezig evenals het uiteengaan

der pooteu bij liftbeweging. . •, n i i •

ka tien dagen dagelijl?s 100 mgr. p. k. dier is dus alleen de oogdraai-
nareactie en de oogdraainystagmüs eu -nanystagmus met meer op te wekken.

Na deze inspuitingen gaan sommige verschijnselen der intoxicatie terug
bij cavia 5 en cavia 3. De andere twree sterven.

De kopdraaireacties blijven bij cavia 3 en 5 langen tijd zwakker dan nor-
maal; zij zijn \'t laatst 26 Mei 1919 onderzocht.

Resultaat proef lUA:

1. De reflexen van den stand worden door deze dosen niet duidelijk
beinvloed.

2. De kopdraaireacties en -nareacties zijn en blijven zwak. De kopdraai-
* nystagmus wordt meestal zwakker, maar blijft sterker dan de kop-

draaireactie.

3. De oogdraainystagmus en -nanystagmus worden zeer zwak of niet
meer op te wekken. De oogdraaireacties en -nareacties worden of
niet beinvloed of verzwakt. ,

4. De liftreacties zijn zeer zwak of afwezig.

PROEF IIID. 2S April 1919. (Tabel IVJ.
5 nieuwe cavia\'s 6, 7, 8, 9 en 10.

Gewicht rcsp. 445 gr., 4G0 gr., 5.30 gr., 425 gr., G32 gr. • .

Alle labyriiithrellex.n zijn normaal, alleen het spierlnllen na beweging is

l"iSgclijkS\' gSuTcnde 10 dagen kregen deze dieren 80 mgr. chiniue p. k.
dier subcutaan.

Cavia G van 28 April 1910 tot 7 Mei 1919 dagelijks 80 mgr. chinine p.k. dier.
7 Mei 1019. De reflexen van den slnnd zijn gelijk gebleven.
Het. (lier zit synnnetriscli maar zeer ineengedoken, loopt niet waggeJand.
De kopdraaireacties en -nareacties zijn verzwakt.

De kopdraainystagmus cu -uanyst.ignius waren den vorigen dag nog zcct
leveudig, maar zijn nu reeds veel zwakker geworden, de nanystagmus is zells

niet meer op te wekken. ... -s ,

De oog( ranireacties zijn nog aanwezig, de -nareacties zijn reeds zwak.
De oogdraainystagmus is nog zwak aantoonbaar, de -nanystagmus la met

meer op te wt\'kken. .. , ,

De oogdraaireacties zijn nog aanwezig, de -narcaetics zijn reeds zwak.
Do oogdraainystagmus is nog zwak aantoonbaar, de -nanystagmus is met

meer op te wekken.

De liftreacties zijn onduidelijker geworden.

NJ
<

G

co

in
n

O

vO

S\'

ïï-

to

C/5

CS
O

a

p

r*

c
3

- O ^^ q

NJUiOOUig g « 3 ^

• • • • • •• n>

^ co O

§ \'S g-B: 3 O

3 f» ^S. 3 o-rt

oq ^ d; P 3 rt f»

^ O g c n-cf

Tonische reflexen op
de extremiteiten

Compensatorische
oogstanden

reactie

r

O
"O
O-

■53
2.

(T

X
rt
3

na-nys-
tagmus

reactie

O

O

\'S

<1
p

p

S

(T

X
(5
3

na-nys-
tagmus

<! cr

3 9

3 =r

P Cl
P P
^ O
i-r

S\'

boven

beneden

LP
3 -O
3 P S-
P

£B O-Q-
•1 Cl 3.

rechts • ^

links

Uiteengaan der pooten bij
liftbeweging of streicbe-
weging der pooten
bij beweging naar beneden

N

O

3

G-

Cl

•"(

3-

fl

O-

Cl

Het spiertrillen bij progressiebewegingen is nog goed te voelen, maar niet
meer verlevendigd.

De pooten gaan nog uiteen bij het maken van liftbeweging.

Den volgenden nacht gaat het dier dood.

Sectie: Sterke overvulling van het geheele colon met faeces, verder macros-
copisch geen afwijkingen.

Cavia 7 van 28 April 1919 tot 9 Mei 1919 tien malen 80 mgr. p. k. dier subcutaau.

9 Mei 1919. De reflexen van den stand zijn onveranderd.

De kopdraaireacties en -nareacties zijn minder levendig.

De kopdraainystagmus is nog zeer levendig, de -nanystagmus is aantoonbaar.

Van de oogdraaiveflexen is do nystagmus levendig en zijn de andere re-
flexen aanwezig.

De liftreactie is moeilijk aantoonbaar, maar\'niet geheel weg.

Het spiertrillen bij progressiebewegingen is iets duidelijker geworden.

Het uiteengaan der pooten bij liftbeweging is gelijk gebleven.

De gehoorreactie is zwak of afwezig.

Cavia 8 van 28 April 1919 tot 9 Mei 1919 dagelijks 80 mgr. p. k. dier subcutaan.

9 Mei 1919. De reflexen van den stand zijn nog alle duidelijk aanwezig
en onveranderd.

De kop- en oogdraaireflexen zijn ook onveranderd, alleen de kopdraai-
nystagmus is zeer levendig gewordeni»

De liftreactie is nog goed aanwezig, alleen iets minder duidelijk.

Het spiertrillen bij beweging is beter te voeleu dan in het begin der proef.

Bij liftbeweging gaan de pooten goed uiteen.

Cavia 9 van 28 April 1919 tot 9 Mei 1919 dagelijks 80 mgr. p. k. dier subcutaan.

9 Mei 1919. De reflexen van den stand zijn nog allo normaal aanwezig.

De kofidraaireacties en -nareacties zijn minder levendig. Do kopdraai-
nystagmus is zeer levendig.

De oogdraaireflexen zijn onveranderd aanwezig.

De liftreacties zijn iets minder duidelijk.

Het spiertrillen bij progressiebeweging en het uiteengaan der pooten bij
liftbeweging is niet beinvloen.

De gehoorreactie is nog duidelijk aanwezig.

Cavia 10 van 28 April 1919 tot 9 Mei 1919 dagelijks 80 mgr. p.k. dier subcutaan.

9 Mei 1919. Alle labyrinthreflexen zijn nog goed op te wekken, alleen de
oogdraainystagmus en -nanystagmus zijn minder duidelijk en het spiertrillen
na beweging is duidelijker waar te nemen.

Resultaat proef HIß;

1. De reflexen van den stand worden door deze dosen niet duidelijk
beinvloed.

2. De kopdraaireacties en -nareacties zijn bij drie van de vijf dieren verzwakt.
De kopdraainystagmus is bij vier cavia\'s veel levendiger geworden.

3. De oogdraaireacties zijn weinig veranderd. De oogdraainystagmus en
-nanystagmus worden bij twee dieren minder duidelijk; bij twee andere
dieren wordt de oogdraainystagmus duidelijker; bij een dier blijft ze gelijk.

4. De liftreactie wordt door deze dosen bij vier van de vijf dieren
duidelijk zwakker.

De andere reacties op progressiebewegingen zijn niet veranderd.

Resultaat der proeven omtrent den invloed van chronische chinine in-
toxicatie op de labyrinthreflexen van den stand en van beweging.

1. De reflexen mn den stand worden niet beinvloed door dosen chinine
van 30 tot 100 mgr. p. k. dier, dagelijks gedurende vele dagen toegediend.

Alleen een der cavia\'s (cavia 1) vertoont na vijf dagen chinine (30 mgr. p. k.
dier) gestoorde functie van de labyrinthplaatsingsreflexen in rechter zijligging.

2. De reflexen van beweging worden door deze dosen wel beinvloed.
De kopdraaireacties en -nareacties worden meestal duidelijk zwakker. De

kopdraainystagmus en -nanystagmus worden constant zeer levendig. De ver-
levendiging der kopdraainystagmus is meestal zoo sterk, dat het schijnt alsof
de kop bij draaien in abnormale richting draait.

De oogdraaireacties en -nareacties blijven meestal aanwezig, soms een

weinig verzwakt. ,. • ■•

De oogdraainystagmus en -nanystagmus worden meestal verzwakt, ]a zijn

herhaalde malen niet meer aan te toonen.

De liftreacties worden zeer sterk beinvloed. Zij zijn dikwijls geheel weg,
alleen bij cavia 10 is geen vermindering der liftreactie gevonden.

Het spiertrillen bij progressiebewegingen wordt door kleine dosen duidelijk
verlevendigd. Bij gevoelige dieren geven dosen van 100 mgr. p. k. dier reeds

vermindering dezer reflexen.

Het uiteengaan der pooten bij liftbeweging wordt door deze dosen met

beinvloed.

2. Subacute chinine intoxicaties.

\' PROEF IV. 14 Mei 1919. (Tabel V). Foto 1.

Cavift 10. Alle labyrinthreflexen van den stand en van beweging zijn nor-
maal ofschoon het dier reeds tien dagen 80 mgr. chinine p. k. dier heeft ontvangen.
11 uS voorm. 200 mgr. chinine p. k. dier wordt subcutaan ingespoten.
11 uur 15 min. vm. I)c reflexen van den stand zijn nog aanwezig.
De kopdraainystagmus en -nanystagmus zijn levendiger.
De overiffo reflexen van beweging zijn goed aantoonbaar.
11 i?u? 25 min. vm. 150 mgr. chinine p. k. dier wordt subcutaan ingespoten.

11 uur 35 min. De reflexSn van den stand zijn nog aanwezig, alleen de

^-^S^llS^SÄ^r^f tSn^fïïcZz^rïïïrïïffijk, terwijl

ZV^;SaÄmSrr\'i:iStngmus naar links zijn zeer levendig en
levemliger dan de kondraaireactie en -nareactie. De kopdraainystagmus en
-nanystagmus naar rechts zijn afgenomen. . . ^ , „

Het ëpiertrillen bij progressiebewegingen is niet meer te ^\'oclc"-
Het uiteengaan der pooten bij liftbeweging is niet meer waar te nemen.
De overige labyrinthreflexen zijn nog onveranderd. , , •

12 mr 30 min. Het dier zit met buik en kop op den grond, de vier pooten
zoo ver moo-elijk uitgestrekt, aldus een groot steunvlak vormend.

mj vluchtbewegingen loopt het dier erg wagge end en rolt d.kwyls om
soms eenige malen over den nig, daar het \'tevenwicht blijkbaar moeilijk kan

^^\'^"!)r\'ïabyrinthplaatsingsrcflexen zijn in zijligging zwak aauwezif, dejiop

komt niet meer in den normalen stand. „«.Hmon,,

Bij hangen, kop boven, wordt zijligging van den kop meestal verdragen.

12.30 vm. Exitus.

Verlamming der labyrinthplaatsingsreflexen na groote dosen chininum muriaticuiil.

De caviae 10 en 8 zijn gephotografeerd.

Cavia 10 (witte cavia in de rechterhand) en cavia 8 (grauwe cavia in de
linkerhand) hebben beide proef \\\\\\b doorgemaakt, dus 10 dagen dagelijks 80
mgr. chin. mur. p. k. dier subcutaan gehad.

Vóór proef IV waren de labyrinthplaatsingsreflexen bij beide dieren intact
en gelijk.

Cavia 10 kreeg om 11 uur vm. 200 mgr. en om 11 uur 35 min. vm. 150 mgr.
chin. mur. p. k. dier subcutaan.

Cavia 8 is alleen als normaal contróledier gephotografeerd.

Om 2 uur 30 min. zijn deze photo\'s genomen.

Op photo la en photo Ib worden beide caviae vrij in de lucht aan den
rug vastgehouden.