lURlBICAE INAUGURALES,

QUAS ,

ANNUENTE SUMMO NUMINE,

EX AUCTORITATE RECTORIS MAGMÏICI

lACOBI ANTONII FRÜIN,

lüB,. BOM. ET HOD. DOCT. ET vnOF OUD.,
NEC NON

AMPUSSiMi SENATUS ACADEMICI CONSENSU

KT

NOBILISSIMAE EACÜLTATIS lURIDICAE DECKETO,

Î

SÜMMISQUB IN

lure romano et hodierno honoribus ac privilegiis

1Î1Î Ammmmm ûMino-raâEKSf ÏHTÂ

lUTE ET LEGITIME CONSEQUENDIS ,

ekuditorum examini sübmittet

JOHANNES JACOBUS LEUVELING TJEENR,

Amsieloilainensis ,

A, D. Hl M. MAII, A. MDCCCI.XV, HORA II

(r\'rniti\'ti n^ ïUjfninii,

apub I. DE KRUYFP.

THESES.

I.

Utrum servitus praedii sit rustici an urbani non
pendet a qualitate praedii dominantis.

II.

Recte Paulus in lege 71 D, de fid. et mand. (46: 1)
wquum duo rei promittendi sint et alteri lieres exsti-
//terit creditor, justa dubitatio est, utrum alter quoque
\'/liberatus sit, ac si soluta fuissetpecunia, an persona
//tantum exemta, coufusa obligatione? Et puto, adi-
//tione liereditatis, confusione obligationis, eximi
\'^personam.quot;

()

IIT.

Non assentior Cl. Rein (das Privatrecht und der
Civilprocess der Römer p. 336). ^\'Am wahrschein-
lichsten und durch die Autorität des Theoph. unter-
stützt ist die Ansicht, dass man unter den genannten
Servituten (altius toilendi stillicidii non recipiendi) die
befreiung des servirenden Grundstüks von einer bis-
herigen Servitut zu denken habe, indem man die
Freiheit eines Grundstüks durch Constituirung einer
entgegengesetzten Servitut vermittelt habe.

IV.

Art. 90 O.e. non spectat eos, quorum matrimonium
secundum art, 255 C. C. dissolutum est.

V.

Matrimonium non est verus contractus civilis,

VI.

Creditor sciens debitorem suurn solvendo non esse,
recte tamen accipit quod sibi debetur.

VII.

Qui ex jure privato non amplius est Neerlandus, ex
jure tamen publico interdum Neerlandus esse pergit.

Ex art. 840 § 2 C. C. non sequitur dominum
teneri ad refectiones majores faciendas.

IX.

Non facio cum adnotatoribus Amstelodamensibus
ad art, 765: C. M. //bij vennootschappen onder een
firma brengt liet faillissement van de firma nood-
wendig mede de faillietverklaring der individuele
leden.quot;

X.

Recte Cons. de Pinto (Handl, tot het wetboek van
koophandel II. pag. 29). //De koopman kan voor zijn
dagboek zooveel afzonderlijke boeken bezigen, als de
aard en het gerief zijner handelsverrigtingen noodig
of nuttig maken.quot;

XI.

Praeceptum art. 86: § 2, C. M., improbanduni
mihi videtur.

XII.

Improbandum praeceptum legis nostrae, quo ordo

legitimus creditorum non nisi post rejectum concor-
datum constituitur.

XIII.

Pactum inter debitorem qui foro cessit et credi-
torem initum, quo huic plures quam ceteris credi-
toribus promittuntur centesimae, inutile est.

XIV.

Nulla est ratio cur judex cantonalis non ad vitam
creetur.

XV.

Codices Poenales militares A. 1814 et 1815 legis
vi destituti videntur.

XVI

Siiicidae socii recte punirentur.

XVII.

Invito quoque a principe gratia concedi potest.

XVIII.

Ante forocessionem declaratam bancoruptor nemo
accusari potest.

Si ex art. 22 Cod. Quaest. Crim. mulier denuutiat,
procuratio vel consensus mariti non requiritur.

XX.

In coloniis administrandis ante omnia respiciendum ,
quid justum, quid aequum sit, post demum quid
intersit fisci.

XXI.

Teregt zegt Bastiat (Harmonies Économiques
p. 350): //II est evident, que la concurrence c\'est
la liberté. Détruire la liberté d\'agir c\'est détruire
la possibilité et par suite la faculté de choisir, de
juger, de comparer, — c\'est tuer l\'intelligence, c\'est
tuer la pensée, c\'est tuer l\'homme.

XXH.

Indien de regering aan inlandsche fabrieken afzet
verzekert door bij uitsluiting bij deze hare benoodigd-
heden aan te schafFen , benadeelt zij de nijverheid,

XXIII.

Met het oog op de belangen der nijverheid bestaan
er tegen het verleenen van octrooijen voor uitvinding
gewigtige bezwaren.

--------ff\'^B^JlSBafi\'^

rt\'M
« i i \' ^ -f

, i ^nbsp;,(j,f* t. J • \'

\'\'in

\'nbsp;V h\'nbsp;gt; .a\' i , r.