Philof. amp; Mcd, Doft.Philofophix, Phydccs Experinien-
talis amp; Aftronomiae Profeflbris Ordinarii,
■NEC NON

JmpUffl^^ii senatüs academici confenfu^ at que
Nöbilïffïmac Facultatis Juridicae deer et o^
PRO GRADU DOCTORATUS,
Summisque in UTROQIJE |URE honoribus amp;
privilegiis rité ac légitimé confequendis,
Eruditorum Examim fubmittit.
HENRIGÜS SWELLENGREBEL, Civis Trajectinus,
^d dim Junil^ H. L.J^\'S.

TRAJECTI AD RHENVM,
EX oFFiciNA lOANNIS BROEDELET
academiae typographi. mdcglv, \'

^ :nbsp;V


	LÄ
i

G E Oiï a ei K A Oi AI^JD^T\'O
^ ••/•^im .lïi^\';^ h o\\ t-■ i: ai^^ï-a\'j a

[x quo tempore fapientiflimus muiidiEIFeftor amp;
Arcifex hominem creavit, ac orbi fubliinari
impofuit, eundem illi ufum illorum, quibus
natura ipjfius carere nequit,-concelEflTe, extra
dubitationis e£t aleam. Ipfa fane ratio na-
turalis quemvis convincit, eum, qui alicui rei dedit
exiftentiam., uti fummus üle reriim Opifex initio om-
nibus folo fuo potente juffu dedit, etiam voluiffe, ut
illa confervaretur. Cum igiturDeus artificiofam corpor
ris humani compagem ita fluxam amp; caducam formavir,
ut apparaat, -earn quotidie nóvis egeire ciborum fültu-
ris amp; continuo vcilitu , quo a malis innumeris extrinie-
cus irruentibus :protegatur, nihil profeÖo abfurdius\'
excogitari poteil, quam quod Optimum Numenho-

tnini prseftantiffimo ex creaturis fuis, quem ideo noft
uti cœtera animaliain fpecies dlverfas, variaque difcri-
mina fegregavit, fed unius generis, una etiam appelia-
tione voluit continere, amp; infuper originem unam, fî-
milemque conformationem dédit, quidquid eorum, quae
fuflentationi vitae inferviunt, amp; ad ejus perfeaionem
amp; commoditatem pertinent, denegaverit, praefertim
cum vel a beftiis aut brevi tempeftatum anni lapfu
corrumpenda eiTent,

Quicunque ergo Divina mente amp; ratione cum mun-
dum hune univerfum, tum genus humanum fabrica-
tum credit, exfpeftabit, in ipfa hominis natura amp; con-
ilitutione repertum iri indicia haud obfcura,quaß mon-
îlrant, ^quœnam res vitam ei beatam efficere pofîît: fi
enim qualitates rerum creatarum, quarum finguiae au-
toris lui maieftatem amp; fapientiam vindicant, examini
fubjicit, facile animadvertet, quantas utilitates mortali-
um genti prasbeant. Quippe aliœ funt, quae ad ex-
pellendam famem ac fitim idoneae corporis vires, ani-
mique vigorem reftaurant: S^aliae, quae membra tege-
xe, amp; quibus illa injuriae aeris opponi poflunt : amp; aliae
kerum, quas in innumeris aliis neceffitatibus applican-
dae funt.

Quum îgitur inde non aliam conjeduram facere licet,
quam Numinis fupremi voluntate ufumfru6tum rerum
egt;xternarum, quibus ad fe confervandum, ftatumque

fuum perficiendum homo eget, eidem effe \' conceiTum,
merito colligitur, animalia hinc non eximi. Nam cum
nulla inter homines amp; bruta fit interpoüta juns commu-
nio, uti obfervat Cicero IIb. 3. àe]in, hon. ^ mal. cap.
zo. neque jure naturali nequepadis, quorummcapacia
funt, homines ullo modo iis obligati imt, nulla inter-
tur iniuria interfeftione animalmm ad parandos mde ci-
bos, neque inique aut crudeliter, at potius prudenter
amp; beni^ie agitur, ubi hommes hanc Leonum, Urlo-
rum, Luporum, Canum aut Vulturum praedam, isevi-
us perituram, in ufus fuos intervertunt, cum mutorum
animalium genera debiliora in fortiorum amp; fagaciorum
cibum a natura deftinata videntur. Et _quamquam ne-
gari nequeat ex animalibus plura percipi commoda, amp;
magnum ornamentum detrahi univerfo, fi extirpare ea-
dem promifcue licet, concedendum tarnen, quod fi u-
tilitas, quae eft incaede animalium, praeponderet, ho-
minibus ab ea abftinere non licere, inprimis cum cor-
poris vires per alTumptionem carnis augeri amp; reftaura-
ri aliquando poffint. Adpofite ad hanc rem fcripfit Ci-
cero Lih. 1. deLL.cap.%.aà hominum commofitates
^ ufus i tant am rerum ubertat em natura largit a eß.
Ht ea 0(U£ gignuntur donato confuito nobis non fortui-^
to natavldeantur: nec folum ea, qiWfruglbus atque
baccis terra ßm profunduntur : Jed etiam fecudes,
quod perfpicuum ßt, partim efe ad ufum hommum ^
partim ad fru^um, partim ad vefcendum procréât as.
Status quo^ue naturalis inter homines amp; bruta,
îuti flatus belli eft, quippe faepe data occafione in ho-
mines irruant,haud raro eOrum caedem neceflarianired-
^dit: nam fi nuUa occiderentur bruta, ea in tantum ac-

crefferent numerum, ut inde exicum humani generis
iTïftuendum effet. Quare eleganter Clericus F/jy/. lib.
4. Jedi. 5. §. S\' inquit. Cum bruto, fancis poji annis
(int vel fponte interitura, ® ita intereant, ut nihil ex
hs flip er fit y nuUd eorum in morte fit ja^ur a. Crude-
lts eß^ qui alium fentientem fpolïat eo , quo fe fpolia-
turn fentit^JÉ do lere fotefil non qui id corrumpit,
quod cor r upturn nullum fenfum habet: crude lis ergo,
merit0 dicitur homo , qui hominem occidit, quia occifo
homine fupereß mens ^ qu£ in fiatu efe potefi, quo fe
vita fpoliatum doleat ; at hruta mortua nihil fentiunt
am\'hßfc, quia fimul ear um aiîima dijfolvitur y quomodo-
cunque hoc fiat. Crude lis efi, qui naturam fentientem^
aliisque utilem, dum eß corpori conjun5fa, a corpore,
avellit , qualis efl homo foeietate cum aliis conjunBus,
jit crudditatis_ infmulari nan pot efl qui animal oc-
quot;cidity quod aHisnifioccifum non prodeßy imo vero no-^
ce,ret, fi viveret. Certum enhneß nifi brut a ab ho--
minibus occiderentur , tant am futurum eormnco.piam^
ut homhiihus exitlalis foret.

Huic comt^mplationi naturali accidit auftoritas fa-
crarum litteramm, quae expreffe tradunt, homini in-
dultam fuiffe facultatem exhibendi res creatas ad ufum
fuum. Prœterquam enim, quod ex facro C. conftet,
hominem eo ^confilio formatum fuiffe, ut fecunduna-
imagi»nem Creatoris dominaretur in.pi fee s maris-, invo^
Uicres cœli -i amp; in pecudes amp; in univerfam terram,
insomnia repfdia^ rept anti a fupra. tßrramß vi^.

- , 5 his etiam allocutus fuit verbis ur.iverfi Forma-
tov M.ficate acätigefctte ac mfleu terram
M,ic,te [ ® domtnamini inpfce^ mar.s^ ^„ volu-
^rnbsp;® inomnes befiUs

if bmtf po eftas\' liquet. qua^-
amp; femeLantium, qu-tum .d co
medeiidum attinct, tantum fafta fit mentio , videntur

5nbsp;quot; exeV caufa folum memorata nec propte-
rea Squadenegata. Quod multorum jud.c.o pnmis ho-

Ïuum E us fît Noachum eiusque filios. V^t.ficaU
TZefiite, ac impiété terramamp; t.mor v.fler ter-
ror Je Lßri ineßo ommbus heterra omnibus-v,-
lucribus cwli, tum omnia qu^ calcant humum, tum
amnrs tifces m«ris in n,anum -veßram trad,t. fi»tt.

Omne Utile, quod vivum eft , vobts ad comedendum
eftolut vA bnham illis,ßc Ma omma deat w-

Enimvero nt facultas ilia in res humane getieri con-
ceffa, Jhomo iu a Creatore fuo in maxima rerum u-

tilium copia fitpofitus; fi ad naturalem hominis ftatum ,
in quo unus prsealtero praellantior dici nequit, refpici-
atur, nulla ratione evinci poteft, ut uni plus juris corn-
petierit, quam alteri inanimalibus amp; creaturis inanimaîis,
fed potius ftatuendum, res, ante occupationem in medio
pofitas, non magis ad hunc quam ilium pertinuiffe, fed
omnibus communiter, amp; fic in communione negativa
(uti doftores vocant) fuiffe ; fufficiente quippe omni-
bus naturae ubertate ad vitam fuaviter amp; commode
tranfigendam. Hinc Cicero Lii^. i. Of. cap. 7. funt
enimprivata, nulla natura, fed aut veteri occupatio-
ne , aut qui quondam in vacua venerunt, atit viBorld
aut lege. Neque communio hsec primœva feu negatio
dominii répugnât rei naturae. Quo enim bonum in
tanta rerum abundantia, amp; naturae ubertate alios amp;
paucos quidem exclufifTe ? hinc amp; Gentiles magno quo-
que concenfu unum initio rerum cundis quafi patri-
monium fuiffe tradiderunt. Virg. Georg.vfïxô, Seneca
OBav. vf 403. ^ ep. 90.

Et quo quaefo! modo fi natura res terrae in communi-
one proprietatis, quando fc. dominium rei pluribus com-
mune ell, fuilTent, fmgulis competeret facultas rebus
terrae pro lubitu utendi ? concurfus enim focii, qui i-
dem JUS in illa re habebat, facultatem illam reltringe-
ret: Neceflarius quoque foret concenfus reliquorum,
fine quo res occupari non poffet. Et licet quis rem oc-
cupaflet, deea difponere non poffet, reliquorum jure
inoccupata re femper falva manente ^fequeretiiramp;inde

quod pauperes cum divitibus communi dividundo age-
re poflent, amp; quod non darentur res nullius. Sed cum
Deus omnia, quae felicitatem hominis promovere, five
ftatum ejus confervare amp; vere perficere poffunt, eidem
conceiTerit, amp; honio naturalibus facultatibus, quibus
h£ec occupare, amp; in ufum fuura convertere potell, a
natura inttruaus fit, res ipfa teftatur, etiam jus illi da-
tum fuifle ad omnia occupanda, quibus ftatum fuum
confervare amp; promovere poflit: Nam qui alicui fuffici-
entem occupandi omnia facultatem concedit, ipfi quo-
que jus ad omnia conceffilTe cenfetur , quod nihil ali-
ud eil, quam libera occupandi facultas jure alicui com-
petens. Quod fi ergo alius iisdem facultatibus inftru-
äus alteri adjungatur, is idem jus habebit. Hoc modo
communio quaedam licet improprie admitti poteft, ita
ut omnibus hominibus non fimul feu conjundim unum
idemque jus competierit , fed quod omnes homines fi-
gillatim vel unufquifque jus ita agendi in folidum ha-
buerit. vid. Coccejus ad Grotium Lib, z. de Jur. belly
üc pac. cap. §,

Dominium autem cum vario accipiatur fenfu, nempe
quod fitpoteßas occupandi amp;poßdendi veluti Strauchius
delmp.mar.i:af.i.%, %.]\\xà:\\C2X,mi facultas non injußä
utendire communi prouti Grotius Mar. Lib. 5. exi-
fiimat ; mihi tarnen non potius definiri poffe videtur,
quam quod Çit facultas alios ab ufu rei alicujus exclu^
äendi. amp; quamvis TitiuSjO^/^rt/. ad Tuffeudorf. de Off,
Horn, Civ, Lib, y. cap, ii. obß id aliter de-

fîoiat, amp; per dominium intelligatJus, quo res corpora^
lis adplemßmum uftm eß nojfra : earn tamen fenten-
tiam ampleai nequeo, cum, licet pleniflimum jus di-
fponendi de re apud aliquem fit, id tamen haud prms
dominium dici mereatur, quam fi fimul alii homines
exlliterint, contra quos , ne in difponenda re jam
ab aliquo acquiiita impedimento eflent, aliertione
juris peculiaris, quo ad alios non pertineat, opus
eft. Nec probare aufim dominium qSq facultatem
libere de re difponendi; cum notum ac promulga-
tum fit, pupillis, qui tamen rerum fuarum funt domi-
ni, non competere jus alienandi. Quum definitionem
id duntaxat ingredi debeat, quod ad rei eflentiam ita
attinet, ut ab ea abeffe nequeat; fublata vero faculta-
te alios rei ufu excludendi ilüco quis dommus eile Ae-
fmat: dubitari nequit, quin haec facultas fola dominii
definitionem abfolvat. Conf H^\'innecc. Eiern, jur. nat.
^ gent, lib. i. cap.nbsp;z^ i. not.

Sed ut ex allegatis locis facri C. appareat, quemad-
modum licentiam Deus homini indulferit rebus creatis
in ufum fuum fruendi, non tarnen inde dominium de-
rivandum videtur, nec.fequitur Adamum id confecu-
tum fuiffe, amp; jure hereditario ad polleros fuos trans-
mififfe, qui pollea hereditatem paternam inter ie divi-
ferun-t. vid.; K.ii\\p. Col/eg. Grot. Ith. z. cap. T- %- i.
Strauch, de Imp. mar. fane enim, quum natura domi-
nii in CG confillit, quod quisque re fua uti ac pro lu-
\'bitu de ea ftatuere poffit. l.-ii.C. mand. hoc nemo fa-
cere potell, nifi qui rem habeat in poteilate; igitur

^ nec Adamus poterat habere dominium earum rerum ,
quas nunquam apprehenderat, imo ne notitia quidem
fua complexus erat. Prseterea vidimus Creatorem non
in unius hominis favorem creaffe tantam rerum molki-
onem j fed in ufum totius generis humani ; adeoque
folus Adamus, qui ordine vivendi ab ahis faltem diltat,
fibi omnem facuitatem arrogare amp; reliquos homines im-
pedire non potuit. amp; quoquo fenfu dominium accipia.-
mus , nihil obftare videtur, quo conceditur, tam am-
plum jus a fupremo Creatore primis hominibus coila-
tum, ut res quascunque fme reftriftione fibi fubjicere
amp; uiibus fuis àpplicare licuerit, non ad folum Ada-
mum, fed amp; totum genus humanum pertinuiffe. ita po-
tius haec conceffio Divina non verum dominium, fed
jus amp; facuitatem dominii introducendiprse fe fert. vid.
Heinecc. /»r^/Ä Grot, dejur. BeU. ac pac. Lib.

cap. $. x.\'Etfiad dominium proprie fic diftum,
live aUuale , five fingulare aut privatum ac définitum^j
quale hodierno ufu diverfe dici folet, refpiciatur, mi-
nime ell confentaneum, quod illud cum ipfa facultate
rebus utendi, ftatim ßne ullo faélo hominis immediate
cefTerit, cum iila conceffio Divina fit donum, amp; id
acceptationem , qu« ab hominibus faéta occupatione,
hoc eft, apprehenfione illarum rerum, quas ufibus fuis
îieceffarias amp; commodas judicaverunt.,^defideret.. Deus
etiam ad futurum hominis faftüm refpexifîe videtur,
cum Gen. I: zS, 2.9. dixerit : Jubjicite vobis terram, do^
minamini in pifces maris, amp; arbores, in quibus eft fru-
äus veftrœ erunt.

Enimvero cum Mum iftmfmodî tale efle oponebat. ^
cuitanta vis ineffet, ut dominium privatum vel defini-
tUngulis vel pluribus fimul tribueret, neceffarmm
Sgt;n vid^r, ut ullum paftum five expreff^m , fivej^

qujsdam res alicui multitudini hominum, qm non eo-
Sertempore fed fucceflive exiftuat , amp; qm earn com-
muniter habere nequeunt, vel nolunt , ut conlideraii
debent homines ab omnibus temporibus amp; quibulcun-
quelocis, indefinite dat^ fint,

T\\lt;i nnalis ratione bonorum terreftrium elt Oeus, is a
pÄ venit, in illas res, quas fibi confequùur.
ncquirit ins particulare cumexcluiionecœterorum. iaj

?aliroccn|ationi ex voluntate dpnatoris tnbuta^mtel-
îiffitur, ut quisque rem nullius occupando luam tacere

Ses focialitatis fubfiftit. Itaque hie non opus eft con-
fenfu reliquorum, quia ex voluntate donantis occupa-
ko vim excludendi nafcifcitur , ut rede philofophatur
Titius i» Obferv. 278. num. z. amp; plenius Lockius ^^
Guhern. àv. cap. 2. mim. 4. quod Ii emm ad lingulare
terum dominium acquirendum fingulorum hominum
îieceffarîus effet concenfus, m^ultis fane m maxima re-
îum abundantia fœpius fam^ pereundum effet. P^
quam adfcopumfuumperveneriiit. Egregre Barbtyrac,
ZdTufend.Lik^,dejur. nat. ïê gentle op-^^ 4-
^ieu en donnant anx hommes la terreL
k spntient y pour fervir a leur fybßß^^^^ ^ a leurs

eommodltesi, a prêtendu fans doute qu\'ils fijfent de ces
chofes L\'tifage le plus avantageux a la v/V, e^p le plus
conforme alaraifon, qu\'ils tiennent auffi de lui. Or
perfonne ne pourrait tirer aucune utilité des fruits qui
\'Viennent d\'eux memes amp; des bêtes qui font nourries
far le foins de la nature fettle, s\'il ne s\'approprioit
d\'une maniéré ou d\'autre quelques-uns de ces fruits
de ces animaux. Si c et oit un crime de prendre la moin-
dre chofe de ce qui efi en commun avant que d\'avoir let
deffus le confentement de tous les autres^ qui y ont h
même droit j on mourrait mille fois de faim au ?niliéU
de la plus grande abondance, ^uand un pére de famil-
le fait fervir quelque plat a fes Enfans ou a fes dome-
ftiques, il n\'af/igne pas a chacun fa portion., mais ce
^ dont chacun fe faifit honnêtement eft a lui j quoi qu^au-
paravant il n\'y eut pas plus de droit que les autres .^
quoi que ceux-ci ne lui aient pas donné la per miffion
de prendre tel ou tel morceau. U ailleurs, chacun è-
tant Jeul maître de fa perfonne ^ de fes aBions-^ \'U
tra-vail de f on corps fe V ouvrage de fes mains font en-
tièrement iê uniquement a lui., comme f on bien propre
^ particulier^ [Ainfi tout, ce qpi\'il a tiré de l\'état de
nature, pur fa peine, amp; par fon induftrie, tout ce
qu\'il a aquis par fes foins, appartient a lui feul-,
les autres ne peuvent y rien pretendre, a moms qu\'il
7ie reffepas fuffifamment de pareilles chofes, ou d\'auffl
bonnes, parmi celles qui font en commun. Conf. Van
der Meuleîi ad Grot Lib. -L.cap. z. §. n.pag. $6.

Quum vero Dominium ex eo tempore derivandùm.
eft J quo rei \'velut fubßantta sd aliquem vel quosdam^
pertineat^ nec eademmodo tn foUdum ad alios pertineat.
Puffend. Jur, Nat. amp; Gent. Lib. ^.cap. 4. non alio fa-
amp;o, niff quod in occupationeamp; apprehenfione rei nul-
lius cum animo fibi habendi confiftit, opus eft. Sane
cum nemini jus animusque fit, œquali jure fecum gau-
denies ab ufu rei excludendi, facile patet, quod, ü«
mul ac quis rem cum animo fibi habendi arripuerit, amp;
ufibus fuis adhibuerit, eadem res in communione nega-
tiva amp; nullius effe defmat. uti refte obfervat Hemnecc.
Elem. jur. nat^ gent, lib, i. cap. 8. 2,36. in no-
ta. Quare amp; nemini is injuriam facit, qui alios exclu-
ferit ab ufu rei, quam animo fibi habendi apprehende-
xit amp; poffederit. amp; fic apprehenfio amp; poffeffio, cum a-
îiimo fibi habendi conjunfta, faaum illud proprie eft,
quo quis reSj, Divina benevolentia. in conimunione ne-
gativa conceffas, private fuo dominio fubjicere poteft.
Unde amp; is acquirendi modus, uti ilntiquiffimus me-
rito ab llluftri Grotio appellatur Originarius. Etiam
conYenientiffxme non folum Gajus Lib. pr, ff. de
dcquir. rer. dom. amp; ex eojuftinianus n. Inßit. de
Ter. divsß inqnit : quod nullius eß , id ratione natur
ruli vccufantï concedttur. Verum infuper Paulus /. i.

jr 4s acq. \'vel amitt. pojf. tradidit : domimuf^
rerum €% naturali pojfeßone ceepiffe ejusque rei veßu
gium manere in his^qu^ mari terra cœloque capiun-
f^n nam hac protinm eorum fieri , qui primipoßeßo\'

Seduti ex §. priced, vidimus acquifitionem dominii
fieri per occupationem five apprelienfionem : quumque
occupatio fît apprehenfio poßeffionis rerum nullius;
pofTelTio vero detentio rei, cujus ufu alios excludere fta«
tuimus, obfervari debet, quod ut occupatio efFed:um
talem habeat, earn fieri oporteat animo amp; corpore fi»
mul. Nam quantum ad a ni mu m attinet: Quisque fa-
ne vider, quantopere necelTarius is in occupatione fit.
Aftiones enim nullam œllimationem admittunt, nec hn-
manse. dici poiTunt, nifi quum iis animus comitecur, amp;
illa; a voluntate agentis procédant. Neque animus e-
jus, qui occupare velit ad acquirendum dominium rei,
quam animo concepit, fufficit, fed neceffario corpo-
ralis apprehenfio amp; fic rei polTeiTio accedere debet. Et
quamvis cafus adferri polfunt, quibus illa confelUm o-
pus non fit, fed requiritur ut medium, voluntâtem ac-
quißuri aliïs indicandum: Nempe 11 qui rem-, quam
alius fuis privative ufibus deilinaverat, fibi fubjicere
poffunt, huic juri fuo renuncient,atque confeneiant,tit
acquifiturus, qui voluntatem alio adu œque habili dé-
clarât ^ rei iffius proprietatem fibi foli acquirat. Vid,
Illuftr. Grotius de jur, hell, av fac. Lib. cap. 8.
$. a. amp; Titius ad Tuffend, de oß\\ hom. amp; civ. ûhf,
2,9z. refte tameri ab aliis regeritur, confenfum iftum in,
voluntatem alterius dominium operari non pofle, quum
ceteris non rogatis aut non confentientibus nequic»
quam obilt : neque \\illum nifi adverfus remincianteS\' ef-
feäum habeat. ¥id. Garmichsei Obferv, ad Tuffend,

nam praecife corporalis ilia occupatio effe debeat, amp;
quonam modo perficienda fit , non dcterminari potett,
cum fundamentum neceilitatis iilius in eo faltem confi-
ilit, quod adhibeatur fignum, ad probandum habile,
quo appareat, rem non communi amplius mui expofi-
tarn, led alicujus in proprietärem redaftam effe.

Nimirum quum Deus in produdione hujus univeril
non folum auclor omnium rerum fuerit, fed_amp; finis,
cujus fruendi cauia hoc mundi lyltcma ordinavit, liqui-
do patet, eumquoque voluilfe, ut ea, qu£e ad huncii-
nem obtinendum media idonea fmt, foliicite adhibean-
tur. Hincfponte fua fequitur, quod homines aftiones
fuas ita inftituere debeant, ut tum fini, ad quem Crea-
tor refpexit, nempe gloriae. fuae manifeilationem, tum
felicitati ac perfeäioni rerum creatarum, praecipue ho-
minum, ets refpondearit. Quare cum^ experientia te-
fletur, non omnia omnibus femper fufficere , homo ea
tantum, quae extra fe pofita amp; \'necdum ab aliis occu-
pata funt, petere debet. Etideo earum dominus cen-
fetur, quoniam ü alius quisquam, qui fuo fe labore
faflentare poffit 3 res ita occupatas illi arriperet, ipfms
fpes amp; conatus redderet irritos, ab omni humanitate
recederet, focietatem hominum rumperet, amp; perpe-
tuis daret rixis amp; contentionibus occafionem. Qua ra-
tione omnis occupantium labor irritus fieri, amp; quisque
ab omni ufu rerum excludi poffit, nifi fecontinuis bel-
lis defenderet. Quod enim huic eripienti jus fit,aliicui-

I \'

Ii«-

vis îdemcompetit in fimili caufa. ^ îmo omni humanita-
ti adveriator amp; iniquitatis proprius videtur, allorum
innocuQS labores, inciioatos, nec dum intermiiTos im-
pedire, amp; eorum fruélus, quos laboribus fuis Iperant^
praematura noitra occupatione antevertere. îgitur ne-
mini jus eft in res ab alio occupatas, quamdiu is fibi eas
habere oftenderit, quod per continuam detentionem
manifeftum redditur, amp; non prius cedit, nifl dominus
animo easdem non amplius iir rerum fuarum numera
habendi, abjecerit, vel dereliquerit.

Jam facile quidem patet, quam ntilis fuerlt domimi
introduftio. Quum enim pecus cur am amp; agri cultu-
ram requirant, unus pro altero labores? nifi ipfi pro-
prius effet rerum fuo labore partarum vfus, impendere
noluit, amp; ut fruftus laborum haberet certos, terram^
occupando amp; colendo, quo ad ejus neceffe, fuam fa-
cere, aliofque ab ea excludere debuit. Audio magis
magisqae genere humano , ita ut in innumeras familias
diltraétum,^ amp; per univerfum terrarum orbem difper-
fum, omnes terras, infulas, provincias, quin amp; loca
parum fertilia occuparet, major indigentia vel vera vei
prsefumptafecuta eft. Hinc paratiffima rixariim atque
bellorum caufa, fi duo pluresque eadem re indigentes^,
eandem finguli fibi trahere vellent, cum plurimarum re-
mm ea fit indoles, ut uno tempore non nifi uni infervire
pofi[int. Nam infitsß funt cuique folertis quœdam amp; vl-
ies ad res aliquas occupandas idonese : amp; aräiores animi
affedus benigni, una cum philautia quemque incitant ad

Praeterea homines, voluptatis cupidine impulfi, a fim-
plicitate primsBva paulatim defcilïi, amp; non content!
pellibus ad expellendum frigus, velandamque nudita-
tem, amp; tentoriis pro teâo, terraque pro cubili, fed
auro , argentoque fulgere, in fplendidis palatiis habi-
tare, amp; leâulis incubare dulce putaverunt. Huic ac-
ceffit avaritia, dum enim femel homines res tanquani
fuas vindicare cœperant, res accepere pretium; amp; de-
nique Acutum generofms iftud vitium (uti eleganter
llluft. Grotius vocat) ambitio , qufe concordiam ac
deinde omnem communionem rupit. Igitur pacis hu*
inan^e interfuit flat im cum multiplicatis hominibus doquot;
minium rerum mobilium, pr^fertim qu£ Labore ^ cul-
tu hominum indigent., hinter immobiles illarum qult;e
immediate ufum hominibus pr^bent, uti funt domus ,
tntroduci. Puffend. nat, amp; gent. Lib. cap 4.

Si vero antiquiffimum amp; fidisfimum omnium hiffori-
corum Mofen confulamus, communio iila primseva fnon
diu duravit amp; magis ex defedu hominum, quam ob
commodum aliquod communionis ftetit. Apparet enim^»
quam mature proprietas poll orbem conditum in res
creatas invefta fuerit. Quum enim iVdamus breviffimo
a creatione fua tempore fame ac fiti non invitiari non
potuit, decerpendo ab arboribus fruftus, quas facia oc-
cupatione in potellatem fuam redegit, earum dominus
iaétus eil. Hilloria quoque primorum fratrum, quo-
rum

rum alter agrum frumento, alter pafcuum fibi vindica-
vit dominii primordia fatis ample oltendic. Nec dici
potell, quod terra Nodi,pofteaquam Kainus in eacon^
federit, amp; œdificarein eadem civitatem ftuduerit, alte-
nus quam illius jure fubjefta fuerit. Et ii, qui vel ex-
pellibus animalium fibi veftimenta aut ex alia materia
aptaverunt, vel ex ligno aut lapide fibi cafas confece-
runt ad commodam habitationem, ipfi fibi earum re-
rum dominium acquifiverunt alios nifi fua voluntate
ad eas admittere obligati non fuerunt. Quamvis Juris
naturae interprétés ab initio communionem tantum quse-
fiverint, amp; natura res omnes negative fuiCe, afferue-
nnt, non tamen inde fluit, quafi jus naturœ praecipiat
iltum ftatum rerum perpetuo confervare , fed quod res
confideratae ante ullum antegreffum fadum hominis ta-
les fuerint,ut non magis ad hunc quam ad ilium pertine-
rent. Porro. omnes res non uno momento fub potefta^
tem iverunt, fed pro ut indoles hominum, rerum lo-
gique requirerent, amp; prout commodisfime litium\'ma-
teria videretur intercipienda. Conf. Puffend, lib. 4 de
jur. nat. m gent. cap. 4. 13,

Sic, quum toti humano generi imperium in univer-
lam terxam competeret, idque jus auffis hominibus ,
quibus una potellas non fufficiebat, in fmgulos populos
tranflatum eilet, quaeque civitas fibi territorium quod-
dam occupare coepit, ita ut quicquid intra territorii ifti-
xis fines contineretur, occupatum cenferetur, licet in-
ter fmgulos diflributum nondum effet. Cum enim res

F l; auai^^dtu fegreges patres familias orbem inco-
luäntnbsp;no\'n tfntu^ a Jud.is in terra

Hsec vero communio, quae inter homines, œquita-
tis ftudiofos, amp; a vehementiori animi perturbatione li-
bères, locum habere polTet, quales fuifle dicuntur,
qui

Non diuobfervari potuit inter tales, quales fert noftra
setas, amp; prseteritae tulerunt œtates. Si enim félicitas
humana tanta eifet, ut quisque proximum eodem fe-
cum jure frui permitteret, amp; alteri faceret, quod libi
fieri vellet, nullo fmgulari opus fuiifet dominio, vi eu-
jus quis rei proprietatem fibi foli acquirere, aliosque e-
jus\'ufu excludere polTet, cumin eo cafu fufficeret
omnia fociorum communia efîe. Verum nullo modo
finffipoteil, ut in multitudine aliqua hominum finguli
italint comparati, ut utilitati alterius ac fuœ infervi-
ant. Homo enim natura fagax, futunque providus non
folum in prœfentem fui aut fuorum ulum rede res oc-
cupât , verum amp; in futurum , ubi alii gravi non pre-
mantur neceflitate. Quumque res plurimœ, ut homi-
num ufui uberius amp; diutius inferviant longa egeant amp;
laboriofa cultura, ipfis perpetuus eamm ufus permit-
tendus fuit five dominium perpetuum, kboris k. foler-

tiœ naturale amp; ju flu m pretium. Unde evenire haud
potuit, quin deinde utile inagis videretur, utin partes
quod populi commune eft territorium diilingueretur,
amp; fingulis, quod acquifiverint, aut per funaos occupa-
verint, cedcret, amp; porro iliis proprium cenferetur.
Ex his patet, fallere cos, qui meum amp; tuum omnium
bellorum caufas dicunt : cum potius ad evitanda bella,
finiendasque contentiones id remedium valde idoneum
ftatui debeat. Hinc Plato de legibus Lib. 8. lapidem
terminalem vocat lapidem jure jurando a \'Diis ßrma-
, quo amiàtia amp; inimicttilt;s terminentur.

Enimvero quam varie ifthoc ordine res alicujus efTe
cc^perint, mults tamen adhuc extant, qufe vel non
occupari, vel quarum aequitas vetat ut quis privatum
fibi dominium arroget, aliosque earum ufu excludat,
vel occupari quidem poflunt, fed ufum inexhauflum ac
innoxium continent, amp; quibusvis fufficiunt. Sie apud
Ovidium Met am. vi. 34J?* iw Latona

^fus communis aquarum
Nec folem proprium natura nec aera fecit.
Nec tenues midas: ad publica munera veni,

amp;imperator JuftinianusS.i. inß. de rer. dtvifMc.Natu^
ra Ii jure c^mmuniafunt omnium hac : aer, aqua pro^..
fluens , ^ mare ^ per hoc littora maris. Eodemque
fenfu jai res publicas vocarunt, amp; parili poteftate
acceperunt. Vid, Noodt prob, jur, civ. Üb, i, C^p,

VII. Et, Ü varias res terrae perfequamur, multas in-
venicmus, quae nunquam alicujus dominio lubjcftse fue-
runt, aut fuille non cenfentur, veluti fera animaiia, in
libertate naturali vagantia, amp; res, quas Ut inutiles, n«-
mo fibi fubjicere gefHt. Unde quoque, quousque, amp;
in quibus partibus mare accupari, ac dominii jure ac-
quiri poiTit, acerrime inter Viros Dodiffimos difpu-
tatum fuit , quam quseflionem, quamvis latiffimus hac
de re difTerendi pateat campus, inftitutum noftrum at-
tingere non patitur. Idcirco vela contrahemus, amp; fé-
liciter portum naäi addemus cum verbis Horatii ePiß.
L\'tb.i.eß.ü.

Vive: vale^ fi quidnovistï reEîius ißis\\
Candidus imperii: ß non ^ his ut ere me cum.

jjominium in Oceani magni partem ac-
quißtum-, veri quidem nominis domi*
nium 5 fed tantum temporarium efi.

Ams quot;Del Avia Germanus defunêïi
frater mdem modö ßmul ad heredita-
tem admit tuntur.