THESES

JÜRIDICAE INAUGURALES,

qoas,

ANNUENTE SUMMO NUMINE,

EX AÜCTORITATE EECT0RI8 MAGNIPICI

EEENARDI TER HAAR,

THEOl». DOCT. ET PBUP.

AMPLISSIMI SENATUS ACADEMICI CONSENSU

xNOBILISSIMAE FACÜLTATIS JÜRIDICAE DECRETO,

\'^oc-forafu^

summisque in

JURE ROMANO eï HODIERNO HOKORIBUS ac PRIVILEGIIS
ÎN ACAIÏEMIA KHENO-TRAJECTIKA

RITE ET LEGITIME COIN\'SEQUEÏNDIS ,
ERUDITORÜM EXAMINI SUBMITTIT

JACOBUS DE HAAS.

Roterodamensis.

A. D. n M. JIILII, ANNI MDCCCLIX, HORA 11.

TRAJECTI AD lillENUM,
APUD J. G. VAN TEEVEEN ET FIL.

MDCCCLIX.

Ex officina Tfpograpliia giiïeen i dujionl.

T II E S E S.

L

Qui in rei vindicatione victor existit, pro judicato
usucapere nequit, nisi reus post litem contestatam
usuceperat.

IL

Non facio cum Cl. löhrio (Archiv, für civ. Prax.
V. 208), missionem in bona legatorum servandorum
causa sublatam esse.

Substitutio pupillaris initio erat quaedam substitu-
tio vulgaris.

IV.

Furiosus qui damnum dedit, minime re obligatur.

V.

Non facio cum diephuis (VI. 982) statuente, eum,
qui neglecta compensatione solvit, condictione indebiti
agere posse.

VI.

Heredes fideiussoris pro obligatione futura, quae
post eius mortem demum contracta est, non tenen-
tur.

VII.

Socius usuras impensarum a societate petere potest
a die collationis.

vin.

Maritus damni resarcitionem petere nequit ab uxore,
quae eius domicilium aufugit, et eleganter hac de
re dicit puchta (Vöries. II. 276): „Ein Mann, der
eine Klage darauf anstellte, würde eine Lächerlich-
keit begehen, und ebenso das Gericht, welches sie
annähme.quot;

IX.

Non facio cum sententia Curiae Holl. Sept. 18
Dec. 1856 (W. v. h. R. 1928) debitorem interpellari
epistola.

X.

Eilio naturali a matre vel ab utroque parente agnito
tutor testamento dari potest.

XI.

Probatio adulterii non continetur, si maritus pro-
baverat in casu Art. 307 C. C. filium suum non

esse.

Art. 39 C. M., § In geval solis sociis nocet, non
extraneis.

XIII.

Concordatus ab heredibus ofFerri nequit, decoctio-
nis declaratione post mortem rogata.

XIV.

Magister navis non tenetur propter damnum, duc-
toris culpa alteri navi datum, cum eius ministerio
uti debebat.

XV.

Poena ex Art. 398 C. M. actione privata ab ex-
ercitoribus persequenda est.

XVI.

Nauta qui, itinere non peracto, magistrum navis
convenire velit, actionem eo nomine instituere non
prohibetur.

XVIT.

Poena infamiae in certamen singulare sancienda
non est.

XVIII.

Eleganter dicit Cl. opzoomer, in Tliesi XXXIII:
„Mortis poenam immerito alii rejiciendam censuerunt
ideo, quod nemo se liac poena affici voluerit; nec
enim punitur maleficus, quia puniri voluit, sed quia
maleficus est; alii ideo, quod qualis sit ratio inter
liane vitam eamque, quae praecedit et sequitur, nos
lateat. Unica juris ratio, propter quam rejici merea-
tur, haec est, quod non sit necessaria.quot;

XIX.

Male bentham (Traité de legislation civile et pé-
nale, t. I. ch. X): „toute loi est un mal, car toute
loi est une infraction de la liberté.quot;

XX.

Ordinum Generalium concilium inferius (tweede

fy/C\'J. t-

Kamer der Staten-Generaal) priusquam convenit, dis-
solvi a rege nequit.

XXI.

„In de Huishouding van Staat doen streng afge-
trokkene denkbeelden ongemeen veel nadeel in de
praktijk. Zij bestaan in ons begrip veel meer dan in
het wezen der zake. Wij hebben die wel noodig om
te redeneren, om beginselen vast te stellen, en ge-
volgen te trekken; maar in de praktijk ontmoeten
wij de dingen zelve, die niet met onze denkbeelden
willen veranderen, en de onvolmaaktheid dier denk-
beelden blijkt wel uit de vele hinderpalen, die ons in
den weg komen. De verstandige erkent dan de nood-
zakelijkheid der uitzonderingen en der wijzigingen,
en onderwerpt er zich gewillig aan,quot; (van hoogen-
DORP, Bijdr. t. d. Huishoud, v. Staat, IV. bl. 227).