R. B[j(lr.

N. Jaarb.

Mag. v. H,

Thom.

Opm en Mod.

Tijds. N. R. Jur Corr. Jur. Vraagal.

Corr.

R. en W.

Tijds. d. El.

N. N.

P. W.

Regtsg Adv.

Amst. Regtsp.

R W. v. N. W. v. N. R. Vraagst.

Rogtsg. Opst. W. do Ooldcr, Adv.

Rogtz.

Oudoman, 1° cu 2c. Vragou van N. R.

Bijdragon tot Rcgtsgck-ordhcid en Wetgeving,

van don Tex en van Hall.

Nodorlandscho Jaarboeken voor Regtsgeleerdhoid

en Wetgeving.

Magazijn van Handelregt, van mrs. A. do Vries

en J. A. Molster.

ïhomis, Regtskundig tijdschrift.

Opmerk, en Mededoelingen, van mrs. A. Oude-man en O. Diephuis.

Tijdschrift voor het Ncdorlandsch regt.

Juridische Correspondent,, Tijdschrift. Do Juridische Vraagal en Opmerker, tijdschrift. Correspondentieblad voor dc Broederschap dor

Notarissen in Nederland Regt en Wet, tijdschrift voor het Notaruambt. Tijdschrift voor do registratie, het notarisambt, hypotheckwezon en do regten van zegel, griflie en successie.

Notariële Nieuwsbode Periodiek woordenboek der registratie. Verzameling van Regtsgeleerde adviezen. Amsterdamsche regtspraak. — Uitspraken. Mengelingen.

Regtskundig Weekblad voor het Notarisambt. Weekblad voor notarisambt en registratie. Behandeling van verschillende vraagstukken uit hot Burgerlijk Wetboek. — Sneek 1846 en 1848, 2 stukken.

Mr. M. des Amorie van der Hoeven en A. do

Vries, Regtsgeleerde Opstellen. Amst. 1852. W. do Gelder, Adviezen op het gebied van zegel, registratie, successie, hypotheken en notariaat. Zalt-Bommel 1857 — 1866.

De Rcgtzaal, bearbeid door mr. J. B. Vos, onder toezigt van mr. J E. Ooudsmit. Mr. A. Oudoman, Regterlijke uitspraken over hot Groninger beklemregt. Eerste en tweede uitgave. Gron. 1851 en 1861.

Vragen van Ncdorlandsch regt, beantwoord door cenige Amsterdamsche regtsbcocfenaars, 2 stukken. Amst. 1849 en 1859.

I. J. .T. Maus. De snmmo imperio civinm con-veiitione fiuulato. — Gandavi.- 1828.

\'2. h. .1. Lion. Do staatsregelingen in Europa sedert 1818. Kene bijdrage tot de kennis van liet liedendaagsche staatsregt. — \'s Gi-avenhago I8.^ri2.

3. Mr. J. C. Voorduin. Geschiedenis en beginselen der (irondwet voor het koningrijk der Nederlanden. volgens de beraadslagingen bij de Staten-Oeneraal. — Utrecht 1848.

4. Jhr. mr. J. de Bosch Kempor. Volkswil en volksbelang. — Amst. 1848.

■gt;■ Mr. J. Pan. Aanmerkingen op de taal en stijl dor ontwerpen van wet lot herziening dor Orondwet. — Amst. 1848.

0. Mr. C. I. van Assen. J)e taal der Grondwet in eenige aanteekeningen. — Leiden 1848.

7. Mr. A. ]). Meijer. De wankelbaarheid van alle zoogenaamde grondwetten en het niet wankelbare, mitsgaders de deugdelijkheid van de Engelsche constitutie. — \'s Gravenhage 1850.

8. Mr. G. Groen van Prinsterer. Verscheiden-heden over staatsregt en politiek. — Amst. 1850.

9. 11. Hemkes, KLeer- en leesboek voor de scholen, over de Grondwet van het koningrijk der Nederlanden. \'s Gravenhage 1819; beoord. Gids 1850 1, lOü.

10. Himdelingon van de regering en de Staten-Generaal over de herziening der Grondwet. — V Gravenhage 1840, 4 dln.

II. Handelingen over liet voorstel der negen leden tot herziening der Grondwet. —\'s Gravcnhaquot;o 1810.

12. Handelingen van de regering en de Staton-Ciencraal over de herziening der Grondwet. 1847 — 1818. \'sGravenhage 1849, 3 dln.

13. De Grondwet geen maatschappelijk verdrag. — \'s Gravenhage 1831.

14. .Ihr. mr. J. .1. de la Uasseconr Caan. Schets Van den regeringsvorm der Nedorlandsche republiek Tim 1513—1795. —- quot;s Gravenhage 1802.

15. Mr. S. Vissering. De grondtrekken van het WeuerlanaHch staatsbestuur. — Haarlem 180.3.

_XI | ^1\' A; JVijnne- Blik op de wijze waarop Kederland m 1813 wederom een zelfstandige staat is geworden. — N. U. Bijdr. XIII, 437.

1\'\' ^{lt;le ,!l} BasseconrCaan. Schets

van liet Nederlandsch staatsbestuur ten gebrnike hij de hoogore burgerscholen. Hijgewerkt tot 1 .lannarij

7 . 3«. diuk. «(\'luvenbage 1870; beoord. floor dr. ,1. A. Wljime, N. u, ny,,,.. _{XVI H;K}

/tuut, op lit (1BONDW Cl\'.

18. Mr. .1. R. Tliorbecke. Parlementaire redevoeringen. 5 dln.

19. Mr. J. U. baron van Hugenpoth tot den Berendaauw. Inleiding tot waarheiii in staatsbeleid. — Utrecht 1805.

20. Ontwerp van Grondwet voor het koningrijk der Nederlanden volijen-i de veranderingen, goedgekeurd door de beide kamers der Staten-Generaal (1847—1818), bonevens de Grondwet van 1840, mot aaniluiding der artt. van die van 1815, en het ontwerp der staatscommissie. —\'s Gravenhage 1848.

21. L. van Vliot. Schets eener Grondwet met eeu inleidende en artikelsgowijze toelichting. — \'sllage 1 848.

22. Mr. J. van \'s Gravenweort. Ilet ontwerp van Grondwet April—1848 vei-gelekeu met de Grondwet van 1810. — Arnhem 1848.

23. S. 11. Hertzveld. Practische handleiding tot de geschiedenis en uitlegging dor Grondwet. — \'s Gravonliage 1849.

24. F. der Kinderen, F.z. De Nedorlandsche republiek en Munster gedurende de jaren 1050 — 100G. — Leiden 1 877 ; beoord. door jlir, mr. tl. K. \\V. Qiiarlcs van 11Hord. Themis XXXIII, 232.

25. .Hir.\' mr. .1. de Bosch Kemper. Handleiding tot de kennis van liet Noderlandsche staatsregt en staatsbestuur. — Amsterdam 1800; beoord door inr. .1. de Witte vanCitters, Themis 2o. VU, 331.

2(1. Do grootc behoefte van Nederland aan een betere staatsregeling. — Amsterdam 1831.

27. Mr. Dirk Donker Cnrtius. Proeve eener nieuwe Grondwet. — Arnhem 1840.

28. Iets over de herziening der Grondwet. — Deventer 1839.

29. Mr. Dirk Donker Cnrtius. Orde. — Arnhein 1839.

30. Mr. C. M. van dor Kemp. De onbestaanbaarheid der Grondwet van 1848 en de noodzakelijkheid barer verandering. —■ Hotterdam 1850.

31. Mr. B. Albania. Het heil van den slaat, de hoogste wet. Bijdrage tot een verbetorde staats, huishouding in Nederland. ■— Leeuwarden 1843.

32. G. M. .1. 15. Besier. De legum fnndamenta-lium indole et ambitu. — Traj. 1849.

33. Mr. W. Neust netter. De grondwet omschreven, inzonderheid voor niet-regtsgelcorden. — Amsterdam 1850.

3-t. Interpretatie der grondwet. — N. U, Bijdr. XXI, 195.

35. Mr. M. van Hall. lledevoering over de

Grondwet voor hut koningrijk der Noderlu-idon, als overeenkomstig niet den stant onzer maatschap-pelijke verlichting en beschaving, en geschikt om ilie te bevorderen. — Amsterdam 1827.

30. E. J. A. van Bylandt. De imperii forma, sub comitibus Hollandinc. — L. 15. 1830.

37. J. W. F. de Fremery. De vi juris public! patrii antiqui et intermedii in legem de imperio anni 1815. — Groningen 1840.

38. H. van Stralen. Legum fundamentalium Ann. 180quot;), 180fi, 1814 et 1815 comparatio.

L. B. 1822.

39. W. F. Scholten tot Gantoijen. De imperii formis quae in patria notsra sine tentatae sine insti-tutae fuerunt a convorsa repnblica anno 17Ü5 ad ejus cum Francia conjunetionom. — \'l\'i\'aj. 1836.

40. Mr. G. Groen van Prinstcrer. Bijdragen tot herziening dei Grondwet. — 1840.

41. Mr. L. E. Lenting. Schets van het Neder-landsch staatsbestuur en dat dor ovcrzeesche bezittingen. — 2lt;\' uitg., Amsterdam 1870; N. R. Bijdr. XVII, 477; YVIII, 400; beoord. door mr. J. A. Fruiu, Bijdr. v. Boer cn Fruln XVII, 52.

42. Bijdragen tot de kennis van het stads-, provinciaal- en gemeentebestuur in Nederland, uitgegeven door mr. W. R. Boer, mr. .1. A. Fruin en mr, J. T. Buys. —- Utrecht 1858—1879.

43. Mr. .1. \'1\'. Buys. Het wezen van den con-stitutionelen regeringsvorm. — Haarlem I8fgt;2.

44. Mr. L. E. Lenting. Iets over ecne door B. G. Niebuhr ontworpen Grondwet voor Nederland. — N. 11. Bijdr. LX, 252.

45. Mr. C. J. van Assen. Sclioliën op de Grondwet. — N. R. Bijdr. VII, 5.

40. Avondgesprek tusschen drie regtsgeleerden over onze Grondwet, als zonder historischen grond. —-quot;s Gravenhage 1850.

47. Het regt verstand van onze grondwet. Wets-expliecatie. — W. B. A. 1820.

48. H. 1\'. G. Quack. Het staatswezen in de veertiende eeuw historisch ontwikkeld. — Utrecht 1859.

49. Mr. .1. van Lennep. Aanmerkingen op het ontwerp van gewijzigde Grondwet, ingediend dooide commissie van 17 Maart. — Amsterdam 1848.

50. Mr. Roest van Limburg. Aan wie zal het door den koning goedgekeurd ontwerp van Grondwet worden voorgelegd; aan de Staten-Generaal of aan de stemgeregtigde natie. — \'s Gravenhage 1818.

51. Mr. B. Tellegen. Zal de herziening der Grondwet willekeurig of wettig tot stand worden gebragt? — Groningen 1848.

52. Mr. 11. O. Feith. De stem eens staatsburger over het ontwerp van gewijzigde Grondwet. — (i rollingen 1848.

53. Beschouwing omtrent eenige punten van Nederlandsch staatsregt door een lid der regterlijke magt in een brief aan een vriend. — Amsterdam 1840; beoord. door mr. S. Vissering, Gids 1847, 94.

54. Mr. H. C. A. Thieme, C.A.zn. Grondwetsherziening. Vereenigingen van maatschappelijken en constitutionelen vooruitgang. Utrecht 1847.

55. F. W. von Mauvillon. Wat heeft Nederland noodig? of het voorstel tot herziening der Grondwet van de heeren Thorbeeke, Luzae enz. getoetst aan den geest des tijds. — Amsterdam 1846; beoord. Gids 1847 , 1 , 779.

50. Mr. A. F. Sillle. Verhandeling over den oorsprong en de grenzen van het wettig gezag in den staat. — Middelburg 1852.

57. Iets over de herziening der Grondwet. — Deventer 1839.

58. Mr. 1\'. G. van Ghert. De zaak der Grondwetsherziening getoetst aan de wetenschap van het moderne staatsregt. — \'s Gravenhage 1848.

59. Mr. F. .1. A. Fles. De Nederlandsche wetgeving na de Grondwetsherziening van 1848 In hare redactie beoordeeld. — Themls 2quot;, IX, 57.

60. Mr. W. C. J. van der Moore. Proeve van een regtsleerstelsel. Bijdrage tot de herziening van de Grondwet. — Amsterdam 1878.

61. Mr. 1\'. F. linbrecht. De grondwet met aanteo-kenüigcn der gelijksoortige bepalingen van vroegeren tijd bij elk artikel. — Rotterdam 1803.

62. Mr. C. van Bell. Do grondwet met aantee-kenlngen. — le uitgave 1854, 2u uitgave 1856, 3quot; uitgave Amsterdam 1871; beoord. N. li. Bijdr. V, 181.

63. Mr. J. R. Thorbeeke. Bijdrage tot de herziening der Grondwet 1847—-1848. — \'s Gravenhage 1858.

64. Dr. W. J. A. iTonckbloet. Theocratie en Grondwet. Hlstorisch-politisehe voorlezingen. — Deventer 1851; hooord. door mr. C. A den Tex, N. li. Bijdr. II, 100.

65. Mr. G. Groen van Prinstcrer. Bijdrage tot herziening der Grondwet in Nederlandsehen zin. — Leiden \'.840.

60. Gedachten ovél- do wijziging onzer Grondwet door een lid dor Rtaten-Geueraal aan zijne medeleden tor overdenking aangeboden. — \'s Gravenhage en Amsterdam 1839.

67. Mr. W. H. van Voorst. Do herziening der Grondwet. — Haarlem 1831.

08. Mr. P. Mabé, Jr. Vlugtige bedenkingen ten aanzien van do hernieuwing dor Grondwet. — Haarlem 1831.

69. Mr. J. R. Thorbeeke. Bijdrage tot do herziening dor Grondwet. —- Leiden 1848.

70. Mi\'i D. Donker Curtlus. Proeve eener nieuwe Grondwet. — Amsterdam 1840.

71. Mr. J. Heemskerk, A.zn. Do praktijk onzer Grondwet. — Bijdr. Boer amp; Fruin XXII, 1, 89, 229 , 359.

72. Mr. G. van Oosterwljk. Afscheiding tusselien publiek en privaat regt. — Borgen I, 33, 198.

73. Mr. L. de Hartog. Do gronden van de staats-, provinciale en gomeonte-inrlchting van Nederland. — Lelden 1800, 20 druk 1871; beoord. door mr. O. W. Opzoomer, Bijdr. v. Boor amp; Fruln XII, 72.

74. Mr. R. Thorbeeke. Aanteokenlng op de Grondwet. -— 2 dln., 2lt;i uitg. Amst. 1841.

75. Mr. D. Fruin. Hotantl-revolutlonalrstaatsregt van mr. G. Groen van Prinstcrer ontvouwd en beoordeeld. —- Amsterdam 1858.

70. ilhr. Mr. J. do Bosch Kemper. Over het kjiiraor-kendo karakter van het zoogenaamde antl-roquot;olntlo-nalre staatsregt. — N. R. Bijdr. III, 593.

77. D. Koorders. De anti-revolutionaire staatsleer van mr. Groen van Prinstcrer, uit do bronnen ontwikkeld. — Utrecht. 1860.

78. F. W. von Mauvillon. De oppositie en hare organen in Nederland. — Gouda 1847; booord. Gids 1847 , I, 782.

Art. 1.

79. L. Ellx. Ad caput primum legls fundamen-tatls. — Traj. 1820.

80. L. S. Vyvens. De jure belgarum publico. Gandavi 1820.

81. A. G. C. Dodt. De rechtstoestand der Nederlandsche provinciën. — Utrecht. 1807.

82. H. .1. Brouwers, Az. Over den staatsreg-telijken toestand van Limburg lu betrekking tol den Dultsehen bond. — Lelden 1857 , beoord. dooi-mr. J, W. de WittOVt van Cittera. — Themls 2®, IV, 126.

83. U. G. Pliilipson. Over don volkenregtelijkon regol „sclii|i is torritoii\'quot;. — Zwolle 18()4.

81. W. A. lïeigei\'. Over ilcn volkonregtolijkcu i-ogd „schip is territoirquot;. — Groningen 1805.

85. W. van Ilcockeron tot Keil. 1 Je jure, i|Uo Gelriiie, Trajecd ot Transisalaniae regiones postquam anno 1072 al) hoste fuerant oeenpatne in antiqiunn Ibedus roeijii debaissent. Troy 1839.

8(1. 1\'. Oosting. He Provincia Drenthina ah ordinibus Generalibns Provinciarum Bolgarum Sac-. cnlo XVII exclusa. — Gron. 1835.

87. De overzccscho hezittingen van don staat behooren in den zin van hot burgerlijk regt niet

• lot het koningrijk der Nederlanden, maar tot het buitenland, liotoekonie van het woord „k o n i n g r ij kquot; in art. 120 Wetb. B. 1{. — licgtb. Amsterdam, 18 Dee. 1849; li. «. Xll, 181, W. 1097, Hof N.-Holland 30 Jan. 1851; N. 1!. ]!. 1., 128, W. 1215, 1232, Amst. Regtsp. I, 280

88. De koloniën makon, volgens de Grondwet,

■ geen integrerend ileol uit van het rijk. Art. 11 Wetb. li. U. is dus toepasselijk op een gedaagde, die te Batavia woonachtig, doch in Nederland een wettig domicilie heeft. — Uegtb. Arnhem 12 .lunij

t 1871; I!. W. v. N. 100; W. 3344. i 89. De staat en zijne koloniën zijn niet sy-

i ■: nouieni; alzoo zijn ook niet de overeenkomsten i en schuld verbintenissen in do koloniën, door de r koloniale regering aangegaan, als synoniem met vl staalsverbindtenissen te beschouwen, to dien etlëcte, i v dat de staat niet kan gcucht worden in obligo te zijn gestold, en aansprakelijk te zijn voor elke

■ handeling of schuldverbindteiiis van het Indisch | opperbestuur. — II. K. 28 Juni) 1814; v. d. II.,

». U., V, no. 153, 348. W. 522. N. U., XVII, _e § 96. II. 35.

Art. 2.

ii\'

i 90. Vorecniging der gemoenten Valburg, Loenen

i cn Wolfcren. — Wet 13 April 1854 (St. 30). _n 91. Verceniging der gemoenten Laren cn Vcr-

woldo. — AVot 13 April 1854 (St. 31).

92. Verceniging der gemeenten Nieuwcr-A instel 1 cn Rietwijkeroord. — Wet 13 April 1854 (St. 32). r 93. Verecniging der gemeenten Bects cn Schar

dam. — Wet 13 April 1854 (St. 33), l_e 94. Veroeniging der gemoonton l.cijiuuiden en

Kalslagen. — Wet 13 April 1854 (St. 34). ,1 95. Verecniging der genioonten Avenhorn, (irost-

Iiuizcn cn Scbarwoude. — Wot 13 April 1854 (St. 35).

90. Verecniging der gemeenten Hccrhugowaard on Veenhuizen. — Wet 13 April 1854 (St. 35). ₀. 97. Kogeling van de provinciale cn gemeentelijke

iiuleeling van hot Ilaarlomniermcer. — Wet 11 .lulij _ei. 1855 (St. 70).

98. Vorecniging dor genioonten Nieuw-Helvoet on Oude cn Nieuwe Struiton. — Wet 11 .lulij 1855 (St. 70). ^

,1, 99. Verceniging der genioonten Roouwijk en

Middelburg. — Wet 11 ,lulij 1855 (,St. 77).

100. Verceniging dor gemeenten Kockanje cn JNaters. — Wet 11 Juli) 1855 (St. 78).

101. Vorconiging der gemoenten Vlaardingcr Am-hacht en Zouteveoii. — Wet 11 .lulij 1855 (St. 79).

.₀ \'02. Verceniging der gemeenten Hof van Delft

on Groeneveld. — Wet 11 .lulij 1855 (St. 80). ₀|.. \'^u3\' Vorconiging der gemeenten Schipluiden,

Hodenpijl on St. Maaitensrogt. — Wet 11 .lulij 1855 (St. 81).

tol Verceniging der genioonten Zwijndrocht en

_)o|, Jlcerdervoort. — Wei II Julij 18.^r)5 (St. 82). ,_t. 105. Veroeniging der gemeonten Berkel, Rodenrijs cn Tempel. — Wet 11 Julij 1855 (St. 83).

106. Verceniging der gemeenten Bontliuizen en Iloogevcen. — Wet 11 Jnlij 1855 (S¹:. 84,.

107. Verceniging der gemeenten Geervliet, Biort en Simonshavcn. — Wet 11 Julij 1855 (St. 85).

108. Verceniging dor gemeontcii Ridderkerk, Rijsoort en Strevelshoek. — Wet II Julij 1855 (St. 86).

109. Verceniging dor geineontcn Ilei.ilrik-Ido-Ambacht en Saiidelingen-Ambncht. — Wet 11 Julij 1855 (St. 87).

110. Verecniging der genioenten Streijen cn Slreijcnsas. — Wel 11 Julij 1855 (St. 88).

111. Veroeniging der gemeenton Krimpen aai. den Yssol en Stornipoldcr. — Wet 11 Julij 1855 (St. 89).

112. Verceniging der gemoonten BloskeuBgraaf en Hofwegen. — Wol 1 I Julij 1855 (St. 90).

113. Vorecniging der gemeenten Nieuwkoop en Achttionhovon. — Wot II Julij 1855 (St. 91).

114. Verecniging der gemoenten Woubrugge en Hoogimide. — Wel 11 Julij 1855 (St. 92).

115. Verecniging der gemeenten Vreijonban, Abtsregt, Ackcrsijk on Vromvenregt. — Wel 11 Julij 1855 (St. 93).

116. Vorecniging der gemeenten Kcthel, Spa-land cn Nieuwland c. a. — Wet 11 Julij 1855 (St. 94).

117. Vorconiging der gemeenten Alkemade, Vrije cn Lage Boekhorst. — Wet II Julij 1855 CSt. 95).

118. Verceniging der gemeenten Hiilegom cn Vennip. — Wet 11 Julij 1855 (Si. 96).

119. Vorecniging der genieenten Heinenoord cn Goidschalxoord. — Wet 11 Julij 1855 (St. 97).

120. Vorecniging der gemeenten Heukelum cn Spijk. — Wet 11 Julij 1855 (Si. 98).

121. Vorecniging dor gemeenton Egmoml-Binnen en Wimmenum. — Wet 13 Junij 1857 (St. 58).

122. Verceniging der gemeenten Heemstede en Berkenrode. — Wet 13 Junij 1857 (St. 59).

123 Verceniging der gemeenten Ransdorp cn Schellingwoude. —- Wet 13 Junij 1857 (Sl. 60).

124. Verceniging der gemeenten Melissant, Onwaard en Roxenissc. — Wc^f 13 Junij 1857 (St. 61).

125. Vorecniging der gemeenten Pcursum cn Nedorslingeland. — Wol 13 Junij 1857 (St, 62).

126. Verceniging der gemeenten Hekendorp en Oukoop. — Wet 13 Junij 1857 (St. 63).

127. Verceniging dor gemeenten Bergambachten Zuidbroek; — Wet 13 Juilij 1857 (St. 04).

128. Vorecniging der gemeenten Ottoland cu Laagblokland. — Wol 13 Junij 1857 (St. 65).

129. Verceniging der gemeenten (iroote Limit, Heer Oudelands-Ambacht cn Kijfhoek. — Wet 13 ,lunij 1857 (St. 06).

130. Verceniging der gemeenten Hccrjansdam cn Kleine Lindt. —- Wet 13 Junij 1857 (St. 07).

131. Verceniging der gemeenten Vrouwepolder cn ■ Gapinge. — Wet 13 Juuij 1857 (St. 68).

132. Verceniging der gemoonten \'s llecr-Arends-kerke cu \'sllccr-llciidriks-kindorcn.— Wet 13 Junij 1857 (St. 69).

133. Verceniging der gemeenton Arncmuiden cn Kloverskerke. — Wel 13 Junij 1857 (St. 7ü).

134. Vorccnigjng der gemoonten Noord-Polsbroek en Zuid-Polsbroek. -— Wet 13 Junij 1857 (St. 71).

135. Veroeniging der gemeenten Leersitm en Darthuizen. Wet 13 Junij 1857 (St. 72).

136. Verceniging der gemeenten Maarssen en Maarssenbroek. — Wet 13 Junij 1857 (St. 73).

137. Verceniging dor gemeentcu Driebergen en Sterkcuburg. — Wet 13 Junij 1857 (St. 74).

138. Verecniging tier gemeenten Breukclen— Nijenrode en Portengen. — Wet 13 Junij 1857 (St. 75).

Grondwet voor liet koningrijk iler Noderlaiulon, uls overeenkomstig met den stuat onzer mautsclmp-pelijko verliehting en beschaving, en geschikt om die te bevorderen. —- Amsterdam 1827.

30. £. J. A. van landt. Do hupcrii forma, sub comitibns Ilollandiae. — L. IJ. 1830.

37. J. W. F. de Frcmory. De vi jnris puldici patrii antiqui et intermedii in legem de imperio anni 1815. —• Groningen 1840.

38. II. van Stralen. Lcgnm fundamentnlium Ann. 180quot;), 1800, 1814 et 1815 eomparatio.

L. B. 1822.

39. W. F. Seholten tot Gantoljen. De imperii formis quae in patria notsra sine tentatae sine insti-tutao fuernnt a conversa republioa anno 17!)5 ad ejus cum Franeia conjunctionem. — Traj. 1830.

40. Mr. G. Groen van Prinsterer. Bijdragen tot herziening dor Grondwet. — 1840.

41. Mr, L. K. Lcnting. Schels van het Neder-landsch staatsbestnur en dat iler overzeesche bezittingen. — 2« uitg., Amsterdam 1870; N. K. llijdr. XVU, 477; YVIII, 400; beoord. door mr. J. A. Fruin, Bijdr. v. Boer en Frnin XVII, 52.

42. Bijdragen tot de kennis van het stads-, provinciaal- en gemoentobestunr in Nederland, uitgegeven door mr. W. R. Boor, mr. J. A. Kruinen mr. ,T. T. Buys. —• ITtrecht 1858—1879.

43. Mr. ■). T. Buys. Het wezen van den cou-stitutionelen regeringsvorm. — Haarlem 1802.

44. Mr. L. F. Lcnting. Iets over cene door B. G. Niebuhr ontworpen Grondwet voor Ncdcr-land. — N. R. Bijdr. IX, 252.

45. Mr. C. J. van Assen. Scholiën op de Grondwet. — N. R. Bijdr. VII, 5.

40. Avondgesprek tusschen drie regtsgeleerden over onze Grondwet, als zonder historischen grond. —-\'s Gravenhage 1850.

47. Het regt verstand van onze grondwet. Wels-expliccatic. —■ W. B. A. 1820.

48. H. P. G. Quaek. Het staatswezen in de veertiende eeuw historisch ontwikkeld. — Utrecht 1859.

49. Mr. J. van Lennep. Aanmerkingen op het ontwerp van gewijzigde Grondwet, ingediend dooide commissie van 17 Maart. — Amsterdam 1848.

50. Mr. Roest van Limburg. Aau wie zal het door den koning goedgekeurd ontwerp van Grondwet worden voorgelegd: aan de Staten-Generaal of aan de stemgeregtigdo imtic. — \'s Gravenhage 1848.

51. Mr. B. Tellcgen. Zal de herziening der Grondwet willekeurig of wettig tot stand worden gebragt? — Groningen 1848.

52. Mr. H. O. Feith. De stem eens staatsburger over het ontwerp van gewijzigde Grondwet. — Groningen 1848.

53. Beschouwing omtrent eenige punten van Nederlandseh staatsrogt door ecu lid der regterlijke iimgt in een brief aan een vriend. — Amsterdam 1840; beoord. door mr. S. Vissering, Gids 1847, 94.

54. Mr. H. C. A. Thieme, C.A.zn. Grondwetsherziening. Veieenigingon van maatschappelijken en constitiitioncleu vooruitgang. Utrecht 1847.

55. F. W. von Mauvillon. Wat beeft Nederland noodig? of het voorstel tot herziening der Grondwet van de heeren Thorbecke, Luzac enz. getoetst aan den geest des tijds. — Amsterdam 1846; beoord. Gids 1847, 1, 779.

56. Mr. A. F. Sillle. Verhandeling over den oorsprong cn de grenzen van het wettig gezag in don staat. — Middelburg 1852.

57. Iets over de herziening der Grondwet. — Deventer 1839.

58. Mr. 1\'. G. vim Giiert. Do zaak der Grondwetsherziening getoetst aan de wetenschap van het moilerue staatsrogt. — \'s Gravenhage 1848.

59. Mr. F. .1. A. Fles. De Nederlandsche wetgeving na de Grondwetsherziening van 1848 in hare reiluctie beoordeeld. — Themis 2quot;, IX, 57.

00. Mr. W. C. J. van der Moore. Proeve van een regtsleerstelsel. Bijdrage tot dc herziening van de Grondwet. — Amsterdam 1878.

01. Mr. P. F. Hnbrecht. De grondwet met aantee-keningen der gelijksoortige bepalingen van vroogeron tijd bij elk artikel. — Rotterdam 1803.

02. Mr. C. van Bell. De grondwet met aautee-keningon. — le uitgave 1854, 2o uitgave 1850, 3i\' uitgave Amsterdam 1871; beoord. N. li, Bijdr, V, 181.

03. Mr. J. R. Thorbecke, Bijdrage tot do herziening der Grondwet 1847—1848. —\'s Gravenhage 1 858.

04. I)r. \\V. •). A, Jonckbloet. Theocratic en Grondwet. Historisch-politische voorlezingen, — Deventer 1851; heoord. door mr. C. A den Tex, N. R. Bijdr. II, 100.

05. Mr. G. Groen van Prinsterer. Bijdrage tot herziening ilor Grondwet in Nederlandschen zin. — Leiden 1840.

00. Gedachten ovct de wijziging onzer Grondwet door een lid dor Staten-Generaal aan zijne medeleden ter overdenking aangeboden. — \'s Gravenhage en Amsterdam 1839.

07. Mr. W. II. van Voorst. De lierzioning der Grondwet, — Haarlem 1831.

08. Mr. P. Mabe, Jr. Vlugtigo bedenkingen ten aanzien van de hernieuwing der Grondwet. — Haarlem 1831,

69. Mr. J, R. Thorbecke. Bijdrage tot de herziening der Grondwet. — Leiden 1848.

70. Mi\'i D, Donker Curtius. Proeve eener nieuwe Grondwet. — Amsterdam 1840.

71. Mr. .1. lleemskcrk, A.zn. Do praktijk onzer Grondwet. — Bijdr. Boer amp; Fruin XXH, !, 89, 229, 359.

72. Mr. G, van Oostorwijk. Afscheiding tusschen publiek cn privaat regt. — Bergen I, 33, 198.

73. Mr. L. de Hartog. De gronden van de staats-, provinciale on gomoonto-inrichting van Nederland. — Leiden 180G, 2« druk 1871; beoord. door mr. C. W. Opzoomor, Bijdr. v. Boor amp; Fruin XH, 72.

74. Mr. J. R. Thorbecke. Aanteekening op de Grondwet. — 2 dln., 2quot; uitg. Amst. 1841,

75. Mr. D. Fruin. Hot anti-revolutionair staatsrogt van mr. G. Groen van Prinsterer ontvouwd en beoordeeld. — Amsterdam 1858.

70. .Ihr. Mr. J. do Boseh Kemper. Overliet kenmerkende karakter van het zoogenaamde anti-revolutionaire staatsrogt. — N. R. Bijdr. III, 593.

77. D. Koorders. Do anti-revolutionaire staatsleer van mr. Groen van Prinsterer, uit de bronnen ontwikkeld. — Utrecht. 1860.

78. F. W. von Mauvillon. De oppositie eu hare organen in Nederland. — Gouda 1847; booord. Gids 1847, I, 782,

Art. 1.

79. L. Elix, Ad caput primum legis fundaincn-tatis. — Traj. 1820.

80. L. S. Vyvons. De jure belgarum publico. Gandavi 1820,

81. A. G. C, Dodt. De rechtstoestand der Nederlandsche provinciën. — Utrecht. 1807.

82. H. .1. Brouwers, Az. Over den staalsrog-tolijken toestand van Limburg in betrekking tol den Duitsohen bond. — Leiden 1857, booord. door mr. .1. W, lie Wittort van Olttere. — Themis 2®, IV, 126,

83. li. O. I\'liilipsoii. Over lt;leM volkcincKtelijkon regel „schiji is territoirquot;. — Zwolle 1864.

81. W. A, Ileiger. Over del) volkenregtelijken icgel „sehip is territoirquot;. — Groningen ISCr).

85. W. van Hocekeron tot Kell. Do jure, quo Gelriao, Trojecti et Transisalnniao regiones postqiuun anno 1(172 ab hoste fuerant occnimtae in antiqiuun Ibedns rccijii debuissent. Troy 1839.

80. 1\'. Costing. l)e Provincia Drentbina ab ordinibns Generalihus Provineiarum nelgarum Sue-culo XVII cxclnsa. — Gron. 1835.

87. De ovorzeesehe bezittingen van den staat behooren in ilen zin van bet burgerlijk rogt niet tot bet koningrijk dor Nederlanden, maar tot bet buitenland, liotookeiiis van hot woord „k o n i n g r ij kquot; in art. 126 Wotb. 11 1{. — Uegtb. Anistordam, 18 Dee. 1849; H. 13. Xll, 181; W. 1U97, Hof N.-lIolland 30 Jan. 1851; N. I!. 15. I., 128, W. 1215, 1232, Amst. Regtsp. I, 286

88. Do koloniën maken, volgent do Grondwet, geen integrerend deel uit van bet rijk. Art. 11 Wetb. 15. R. is dus toepasselijk op een gedaagde, die te ISatavia woonaebtig, doch in Nederland een wettig domieilio heeft. — Kogtb. Arnhem 12 .hmij 1871; 1!. AV. v. N. 100; W. 3344.

89. Do staat en zijne koloniën zijn niet synoniem ; alzoo zijn ook niet de overeenkomsten en schuldverbintenissen in de koloniën, door do koloniale regering aangegaan, als synoniem met staatsveibindtcnissen te beschouwen, te dion ellecte, dal de staat niet kan geacht worden in obligo te zijn gestold, en aansprakelijk te zijn voor elke handeling of scbuldverbindtonis van hel Indisch opporbosluur. — 11. R. 28 .lunij 1844; v. d. II., 15. H., V, no. 153, 348. W. 522. N. R., XVII, § 96. II. 35.

Art. 2.

90. Voreeniging der genicenten Valburg, Loenen en Wolforen. — We\'. 13 April 1854 (St. 30).

91. Voreeniging der gemeenten Laren en Ver-wolde. — Wet 13 April 1854 (St. 31).

92. Verceniging der gcnieenten Nieuwer-A mstol cn Rietwijkeroord. —- Wet 13 April 1854 (St. 32).

93. Voreeniging der gemeenten Beets en Schardam. - Wet 13 April 1854 (St. 33).

94. Verooniging dor gemeenten l.eijmuiden en Kalslagen. — Wet 13 April 1854 (St. 34).

95. Voreeniging der gonieenton Avenhorn, Grosl-huizen en Scharwoude. — Wet 13 April 1854 (St. 35).

96. Voreeniging der gemeenten Heerbugowaard on Voenhuizcn. — Wol 13 April 1854 (St. 35).

97. Regeling van de provinciale en gemeentelijke indooling van het Haarlemmermeer. — Wet II .hilij 1855 (St. 70).

98. Vereoniging dor gemeenten Nieuw-IIolvoot on Oude en Nieuwe Struiten. — Wel II July 1855 (St. 76).

99. Voreeniging der gemeenten Roeuwijk on Middelburg. — Wet II Julij 1855 (St. 77).

100. Vereoniging der gemeenten Rockanje cn Nators. — Wot II Julij 1855 (St. 78).

101. Vereoniging der gemeenten Vlaardinger Ambacht en Zouteveen. — Wet II Julij 1855 (St. 79).

102. Verceniging der gemeenten Hof van Delft en Grooneveld. —- Wet 11 Julij 1855 (St. 80).

103. Voreeniging der gemeenten Scbipluiden, Hodenpijl on St. Maavtensregt. — Wol 11 Julij 1855 (St. 81).

104. Voreeniging der gemeenten Zwijndrccht en Meordervoort. — Wot II Julij 1855 (St. 82).

105. Voreeniging der gemeenten Bcrkel, Rodenrijs en Tempel. — Wet 11 Julij 1855 (St. 83).

106. Vereoniging der gomeonlcn Hentbuizen cn Hoogeveen. — Wot II Julij 1855 (St. 81.

107. Verceniging der gemeentel\' Geervliet, ISicrl cn Simonsbavcn. — Wet 11 Julij 1855 (St. 85).

108. Voreeniging der gemeenten Ridderkerk, Rijsoort cn Strevolsboek. — Wet 11 Julij 1855 (St. 86).

109. Voreeniging dor gemeenten Hondrik ldo-Ambaebt ou Sandelingen-Ambacht. — Wol 11 Julij 1855 (St. 87).

110. Verceniging dor gemeenten Streijen cn Stroijensas. — Wot II Julij 1855 (Si. 88).

111. Verceniging der gemeenten ICrimpo.i aan den Yssel en Stormpoldcr. — Wet I I Julij 1855 (St. 89).

112. Verceniging der gemeenten Hleskensgraal\' en Hofwegen. — Wol 11 Julij 1855 (St. 90).

113. Verecniging der gemeenten Nieuwkoop cn Aehttienhovon. — Wet II Julij 1855 (St. 91).

114. Voreeniging dor gomoenton Woubruggc cn Hoogmadc. — Wet 11 Julij 1855 (St. 92).

115. Vereoniging dor gemeenten Vroijenbun, Ab\'sregt, Ackcrsijk en Vrouwcnregt. — Wot I I Julij 1855 (St. 93).

116. Vereoniging der gemeenten Kctbul, Spa-land en Nieuwland c. a. — Wol 11 Julij 18.^rgt;.\') (St. 94).

117. Vereoniging dor gemeenten Alkcmade, Vrije en Lage Boekhorst. — Wel 1 I .Julij 1855 fSt. 95).

118. Vereoniging dor gemeenten Hillcgom cn Vonnip. — Wet II Julij 1855 (St. 96).

119. Voreeniging dor gemeenten Hoinonoord cn Goidsebalxoord. — Wet 11 Julij 1855 (St. 97).

120. Vereoniging dor gemeenten Hcukolum cn Spijk. — Wot II Julij 1855 (St. 98).

121. Voreeniging der gemeenton ligmond-Binnen en Wimmenum. — Wet 13 Junij 1857 (St. 58).

122. Voreeniging der gemeenten Heemstede en Berkenrode. — Wet 13 Junij 1857 (St. 59).

123 Voreeniging dor gemeenten Ransdorp cn Schellingwoudc. — Wol 13 Junij 1857 (St. 60).

124. Voreeniging der gemeenten Melissant, Onwaard on Roxenisse. — We\' 13 Junij 1857 (St. 61).

125. Voreeniging der gemeenton Pcursum cn Ncderslingeland. — Wet 13 Junij 1857 (St. 62).

126. Voreeniging der gemeenten Hokendorp cn Onkoop. — Wet 13 Junij 1857 (St. 63).

127. Voreeniging dor gomoenton Bergambachl un Znidbrook. — Wet 13 Juilij 1857 (St. 64).

12$. Voreeniging der gemeenten Ottoland cn Laagblokland. — Wet 13 Junij 1857 (St. 65).

129. Vereoniging dor gemeenton Groote Limit, lUier Oudelands-Ambacbt cn Ivijfhock. — Wol 13 Junij 1857 (St. 66).

130. Verceniging der gemeenten llcorjausdam cn Kleine Lindt. — Wet 13 Junij 1857 (St. 67).

131. Vereoniging der gemeenten Viouwepoldcr cn Gapingc. — Wol 13 Juuij 1857 (Sl. 68).

132. Vereoniging dor gemoonten \'s Heer-Arends-korko cn \'slloer-IIoiulriks-kinderen.— Wet 13 Junij 1857 (St. 69).

133. Vereoniging dor gemeenton Arncmuiden cn Kloverskorko. — Wel 13 Junij 1857 (Sl. 70).

134. Vereonigjng dor gemeenten Noord-Polsbroek en Zuid-Polsbroek. — Wet 13 Junij 1857 (St. 71).

135. Vereoniging der gemeenten Leersum on Darthuizen. Wet 13 Junij 1857 (St. 72).

136. Voreeniging der gemeenten Maarssen en Maarssonbrock. — Wel 13 Junij 1857 (St. 73).

137. Voreeniging dor gemeenten Driebergen cn Storkenbnrg. — Wet 13 Junij 1857 (St. 74).

138. Verceniging dor gemeenten Broukelon— Nijenrode cn Portengen. — Wet 13 Junij 1857 (St. 75).

13!). VercciiigiuK dei\'^cniccnlcn Buniiik on Khij-imuwcn. — Wel 13 Juiiij 1857 (St. 76).

140. Vcrcciiiging dci\' jjcmcciitcn Kiiinoiik— M ijzijdo , Kamcrik—Iloutdijken , \'s Gravcsloot cn Tcckop. —- Wet 13 ,Iunij 1857 (St. 77).

141. Vcrconiging tier gcmccnton Willige, I.nnge-mk, Cabnuw en Zcvcnder. — Wet 13 Jiinij 1857 (St. 78).

14 2. Vcrooniging dor gcnicoiilen iroiiten, Oud-Wulven en Schonauwcn. — Wot 13 Jiinij 1857 (St. 79).

143. Vorceniging dor geniocnten Linechoten, Wulvorhorst en Achthovon. — Wet 13 Junij 1857 (St. 80).

144. Voreeniging der gemeenten irarmclon cn ticrvorskop. — Wet 13 Junij 1857 (St. 81).

145. Voreeniging der gemeenten Hoogland en Duist. — Wot 13 Junij 1 857 (St. 82).

146. Voreeniging dor gemeenten Wilnis on Oud-huizon. — Wet 13 Junij 1857 (St. 83).

147. Vorooniging der gemeenten Baurn en do Vuurseho. — Wet 13 Junij 1857 (St. 84).

148. Vereeniging der gemeenten Haarlommorliedo on Spaarnwoude. — Wet 13 Junij 1857 (St. 85).

149. Splitsing van de gemeente Bruinisso on toevoeging van don geheolen Anna Jaeobapoidor aan do gomeonte St. Fhilipsland. — Wot 12 Augustus 1857 (St. 88).

150. Voreeniging dor gemeenten Haarlemmorliedo on Spaarnwoude, Houtrijk en Polanon on Zuid-scluilkwijk. — Wet 27 Junij 1863 (St. 93).

151. Voreeniging dor gemeenten Zonnomairo cn Bommonede. — Wot 30 December 1865 (St. 175).

152. Voreeniging der gemeenten Schiedam» cn Oud- en Nicuw-Mathenosse, mot toevoeging van eon doel dor gemeenten Kethcl en Spaland en Vlaardinger-Ambaeht. — Wet 22 December 1867 (St. 162).

153. Verandering dor grensscheiding tusschon do goinconten Rotterdam cn do gemeenten JJssolmonde, Katcndrecht cn Charlois. — Wet 15 Julij 1869 (St. 128).

154. Verandering der grenzen tusschon de gemeenten llaarlemnicrliede. Spaarnwoude cn Sloten. — Wet 19 April 1868 (St. 54).

155. Verandering dor grenzen tusschcn de gemeenten Ooslzaan cn Wijdewoimer.— Wet 19 April

1868 (Sl. 55).

156. Vestiging ooner nieuwe gemeente Anna l\'aulownapoldci\'. — Wet 19 Julij 1870 (St. 117).

157. Verandering der grensscheiding tusschon de gemeenten Stad- en Ambt Ommen. — Wet 11 Junij 1866 (St. 106.

158. Nadere regeling van con doel der grensscheiding tussehen do gemeenten Beerta en Finstei woldc. — Wet 22 Dec. 1867 (St. 164).

159. Verandering van de grensscheiding tussehen do genieenten Hodikhuizen cn Ammorzodcu cn van die tussehen do provinciën Noord-Brabant en Gelderland, waar de laatste de grens der gemeente volgt. — Wet 31 Dcc. 1868 (St. 204).

160. Regeling dor grensscheiding tussehen de gemeenten Weesp cn Woos])erearspcl. — Wet 15 Julij

1869 (St. 125).

161. Vereeniging der gemeenten Kecuwijk en Sluipwijk en opheffing der gemeente Slein. — Wet I Junij 1870 (St. 87).

162. Vereeniging der gemeonlen Noord- cn Zuid-Waddinxvecn en opheffing der gemeente Broek. — Wet 1 Junij 1870 (St. 88).

163. Verandering der grenzen van do gemeenten Zevenhuizen, ilillogersberg, Ca|icllo en Nicuwer-kerk aan den IJssel en Kralingen,— Wet 3 April 1871 (St. 18).

164. Verandering der grens tussehen do gemeenten Dordrochton Dubbeldam. — Wet 19 Junij ! 87 1 (St. 61).

165. Nadere regeling dor groiisscheiding tussehen dc provinciën Noord-Brabant en Zeeland. — Wet 2 November 1871 (St. 114).

166. Verandering dor grens tussehen do gemeenten Schiedam cn Dolfshavon en de gemeente Charlois. — Wet 20 Mei 1873 (St. 47).

167. Vereeniging der gemeenten Charlois en Katendrecht. — Wet 25 Oetober 1873 (St. 142).

108. Verandering der grenzen vim de gonieonteii Eindhoven, Wocnsel en Tongolre. — Wet 16 April 1874 (St. 34).

169. Indeoling der bedijkte en drooggemaakte ol eerlang droog te maken gronden in het Wakorincer en het Westelijk IJ met de daaraan gelegen wateren bij do gemeenten Velzen, Beverwijk, Spaarndam, Assendclft, Ilaarlommorliode en Spaarnwoude, West-zaan en Zaandam. — Wet 16 April 1874 (St. 36).

170. Indeeling van den Schcngepolder bij do gemeenten Wolphaartsdijk cn \'s lleer-Arendskerke. — Wet 5 Junij 1875 (St. 111).

171. Verandering dor grens tusschon tie gemeenten \'s Gravendeel en Strijen. — Wet 9 November 1875 (St. 187).

172. Verandering dor grens tussehen de gemeenten Helden en Meijel. — Wet 1 Dcc. 1875 (St. 213).

173. Verandering dor grens tussehen de gemeenten Oldenzaal cn Losser. — Wet 15 November 1876 (St. 202).

174. Verandering der grens tussehen de gtmeenten Deventer en Diepenveen. — Wet 18 Docembor 1876

\'(St. 246).

175. Verandering dor grenzen van gemeenten in de provinciën Zuid-Holland en Zeeland, in verband met de grens tusschon die provinciën. — Wet 18 December 1876 (St. 245).

176. Nadere regeling der grens tusschon dc gemeenten Hoogwoud en Winkel. — Wet 29 Maart 1877 (St. 45.

177. Indeoling van de landaanwinningen in bet Oostelijk IJ en daaraan gelegen wateren bij de gemeenten Amsterdam, Ransdorp, Nieuwendani, Buiksloot, Oostznan, Zaandam, Sloten, Haarlcmmorlicde cn Spaarnwoude. — Wet 29 Mei 1877 (St. 107).

178. Verandering der grenzen van dc gemeenten Arnemuidcn, Middelburg, Veere en Vrouwepolder. — Wet 30 Mei 1877 (St. 117).

179. Vereeniging der gemeenten Rilandcn Bath. — Wet 10 December 1877 (St. 227).

180. Verandering der grens tussehen de gemeenten Maassluis en Maasland. - Wet 10 December 1877 (St. 228).

181. Verandering dor grens tussehen dc gonieonteu Hekelingen en Geervliet.— Wet 22 Gel. 1878(Sl. i 48;.

182. Nadere regeling der grens tussehen de gemeenten liekelingen en Nieuw-Beijorland. — Wet 22 Oetober 1878 (St. 149).

183. Vereeniging der gemeenten Almkcik cn Emmikhoven. — Wet 22 April 1879 (Si. 64).

181. Verandering der grens tusschcndegeinccntcn Dreisehor en Nicuwerkerk. — Wet 22 April 1879 (St. 65).

185. Verandering van de grens Uiscchen dc gemeenten Wonseradeel cn Workuin. — Wet 22 April 1879 (St. 66).

I 86. Verandering der grens tussehen de gemeenten Goor cn Maikelo. — Wet 22 April l879(St. 67).

187. Verandering der grens tusschsn dc gemeenten Slad Almelo en Ambt Almelo. — Wet22 April 1878 (St. 68).

188. Vereeniging der gemeenten Sebin op Geul in Slrucln. — Wet 8 Augustus 1878 (St. 112).

18;». Bcpiiliii^oii, iu acht to nemen bij ilcftfschci-ilinn vim to voren vcroonigilc gomoontcn, ton^cvfil^u dor nieuwo oircumsoiiptio. — Kon. Itel. 24 Mei 1810; 13ijv. E. 308.

I\'JO. Voorzioningen ton opzigto vim ilc tocjuissing iloï wetton op do rogistiatio, siuosssic enz. bij liet voioonigon van gemeenten. — M. F. 21 Oct. 1855; liijv. 1856, no. 320, \'.127.

191. Bepalingen nopens de opmotingen bij het kadaster, in verband met nood/akolijkfiofwensoholijko wijziging in de grensscheiding van gemeenten. — M. F. 4 Miiart 1850, reg. eirc. no. 857; Bijv. 1850; no. 54, 162.

192. Hij veranderingen van do grenzen der go-ineenton komen de werken, gelogen in het gedeelte dat bij do gemeente wordt toegevoegd, in onderhond bij die gemeente, en wordt de gerr.eento, waaraan bedoeld grondgebied wordt ontnomen, van het onder■ bond ontlast. — Kon. Besl. 9 Maart 1808; (iemst. 874.

193. Door de regering worden geono voorstollcn tot veroeniging van gemeenten gedaan, tenzij do gemeente zelve or genoegen mode neme, of als het getal kiezers voor den raad zoo gering is, dat goon behoorlijke konze van loden voor don raad zon kunnen worden gedaan, wolk geval alleen geacht wordt aanwezig te zijn in de gemoenton, welke slechts 15 kiezers of minder hebben. — Versl. God. Staten /.-Holland 1854.

194. Een eiviel-regterlijke overeenkomst tusschcn twee vroeger vereenigde gemeenten, hoezeer het gevolg van de publiok-regtolijke splitsing van een gemeente in twee afzonderlijken, behoort tot do koimisnoining van den gewonen regter. — Uegtb. Amsterdam 1! April 1866; W. 2817. \\V. B. A.897.

195. Tot veroeniging ol\' splitsing van gemeenten wordt niet overgegaan, dan nadat do bepaling dor artt. U9—132 dor gemeentewet zijn in acht genomen. — Art. 128 Gom.wet.

196. Indien bij do wet tot veroeniging van twee gomeenlcn niet uitdrukkelijk regton van verschillende iifdoelingen dor nieuwe gemeente zijn erkend, kan do raad dor nieuwe gemeente zoodanige rogten later niet aan eenig bepaald onderdeel der nionwo gemeente toekennen. Hot laatste lid van dit art. ziet op regton van bepaalde personen cu niet van gehoelo onder-ilooleu der gemeente. — Kon. Besl. 31 Oct. 1860 (St. 65); Genist. 477 ; W. B. A. 596.

189. Verandering der grenzen van de gemoenton Ambt-Vollenhovo, Geneinuiden en Kampen. — Wet 22 Deo. 1865 (St. 145).

197. Opliefting der gemoente Schokland? — Kou. Besl. 4 July 1859 (St. 76); Kon. Besl. 16 Dcc. 1858 (St. 84).

198. Regoling der grensscheiding tussehen do provinciën Zuid-Uoiland en Zeeland. — Wet 27 Mei 1869 (St. 90).

199. Vorandeiing van grensscheiding tussehen do genieonton üorgh en GenUringen.— Wet l.lulij I8h3 (St. 106).

200. Verandering der grensscheiding tussehen do gemeoiiton St. Oedcnrodo en Schijndol. — Wet 20 Doe. 1864 (St. 117).

201. Verandering der grenssclieidiug tussehen de gemoenton Egmond aan Zee en Egmoml-binncn. — Wet 26 Doe. 1864 (St. 125).

202. Eenigo opmoikingeii over do vereoniging en splitsing van gemeenten, o. a. ten betoogo, dat do bepalingen der gemeentewet over deze materio niet voldoende w orden in acht genomen. — Genist. 13\'.\'0; Rep. 1878. 851.

203. Voorstel om Ilcerenvcen tot ecne zolfstiindige gemeente te vorhtlUn. — W. 15., A. 1195, 1240, U. 1279.

204. 1\'lan tot veiceniging van verschillondo Friescho dorpen tot e\'e^:no gomcei.te. — W. B., A. 12(14, 15.

205. Eon Kon. besluit, waarbij hot grondgebied tusschcn twee gomeonten wordt geregeld, is van bloot administrativon aard on voreischt geen afkondi-ging. — H. li. 29 October 1150; W. 1339; N. B. XXXVI, § 51 , 215; v.d. II. I5cl. IV, no. 201 , 74 ; Gemst. 43.

206. Bij verandering van do grenzen tusschcn tweo gc[neciiten blijven op hot grondgebied, dut van do eene gemeente naar do amloro overgaat, niet golden do verordeningen die diiitr, vóór h^t tijdstip van overgang, regtskracht hadden. Do verordonin-gen, geldende in de gemeente waaraan dat grondgebied overgaat, vorkrijgen door die toevoeging van dit territoir geen verbindende kracht; zij moeten daar eerst behoorlijk zijn afgekondigd. — Gemst. 15. 76; Rep. 1878, 210.

207. Verandering van grensscheiding van provinciën ot\' gemeenten. Rogtstoostand van do afgoseheido\'i gedeelten. — Gemst. 671.

208. Veroeniging van gemccnton. Art. 2 en 139 dor Grondwet. — W. B., A. 415, 603, 708.

209. Splitsing van gemeenten. Art. 128vgg. der Gemeentewet. — W. 15. A. 396.

210. Verandering der grenzen van genieonton. Artt. 128—133 dor Gemeentewet. — W. B. A. 736.

211. Armen fondsen bij veroeniging van gemoenton. Art. 4 der Armenwet. — W. 15. A. 736, 737.

212. Grensregeling tusschcn provinciën en ge-meenten. — W. 15. A. 812.

213. Is oen plaatselijke verordening, tegen welker overtreding straf is bedreigd, verbindend in dat gedeelte der gemeente, dat daaraan eerjt na do tifkoudiging is toegevoegd, alvorens or in of voor dat gedeelte op nieuw een afkondiging heeft plaatsgehad? Neen. — Rogtsg, Adv. V, 13.

214. Bij den overgang van grondgobied van do eene provincie tot do andore houden do strafbepalingen, vervat in do provinciale verordeningen, (taai-gesteld voor het gewest, waartoe het afgestaan grondgebied behoorde, op van kracht te zijn, ton aanzien van dat grondgebied. Bij koninkl. besluit kun goon provinciale verordening van kracht worden verklaard in hot grondgebied, dat van do oeno provineie in een andere is overgegaan, na dien overgang. — 11. R. 18 Nov. 1845; N. R. XXII, § 65 , 297; W. 657; V. (I. ll.G. Z., 111, silpp.no. 435, 40; 11. R. 25 .lunij 1850; N. I!. XXXVI, § 4, 10; W. 1327; v. d. 11. G. Z. X, no. 488, 333.

Art. 3.

215. C. de Vos van Stoenwijk. Over do misdrijven, waarliij, wegens hun staatkundig karakter, mtlevcring is uitgesloten. — Leiden 1877 ; beoord. door nir. F\'. 15. Coninck Liefsting, Themis XXX VIII, no. 3.

216. ,1. II. Eggers. Annotatio ad Ilugonis Grotii locum do peregrinis. — L. 15. 1839.

217. (•. Convert. De deliiniuentiiiin traditione in Bolgio permisso. —- Gandavi 1828.

218. S. J. van Geuns. Proeve eoner geschiedenis van toelating van vreemdelingen in Nederland tot het jaar 1795. — Schoonhoven 1853.

219. II. l\'rovo Kluit. De deditiouc profiigoruin. Traj. 1829.

220. I). Lenuian.v Do juribiis advcnurum in Lotanii 1820.

221. T. Thourel. De acqualitato civium coram logibns seeundnm jus piihlienni Iiodiornum. — 1 ,o-vanii 1828.

222. J. A. Raedl. Onderzoek naar de voorimiligc

en hcUendaii^amp;chc politieke uitzetting in het moeder-land en in Neêrlandsch-lndio. — Uotterduiii 1875.

223. .1. Forgour. De juribus civilihus (juac peregrinis eouipetunt. - - Leodii 1824.

224. -I. Wautlot. J)e percgrinornni eonditionc in Helgio secundum jus hodiernum. — Leodii. 1829.

225. K. (I. Philipson. Over den volkenregtelijken regel „schip is Lerritoir\'¹¹. — Utrecht 1865 ; beoord. door mr. M. S. Vols, The mis 2c, Xil, 646; door inr. J. T. Buys, G.ds Nov. 18G5, 3G4.

226. W. A. Reiger. Over den volkenregtelijken regel „schip is territoirquot;¹¹. — Gron. 1805; beoord. door mr. M. S. Pols, Themis, 2e , XII, 046; door mr. fJ. \'i\'. Buys, Gids Nov. 18G5, 364.

227. .los. van Eik De algemeene beginselen van liet internationaal politieregt. — Leiden 1860.

228. O. de Marecs van Swinderen. Over vreemdelingen en hunne rechtsbevoegdheid. — Gron. 1862.

22\'.). Mr. M. Provo Kluit. Dt; Hervorming der politic in Nederland. — Amsterdam 1841).

230. Uitzetting van vreemdelingen. Art. 18, 10 en 20 der wet van 13 Augustus 1849 (St. 31). — W. 15. A. 392.

231. M. C. W. Opzoomcr. Nog iets over art. 3 iter Grondwet. — Themis, 2^ , V, 321.

232. Algernecne voorwaarden, op welke, ten aanzien van de uitlevering van vreemdelingen, verdragen met vreemde mogendheden kunnen worden gesloten. — Wet 6 April 1875 (St. 69).

233. P. M. F. van Meeuwen. Over de wet van 13 Augustus 1849 (St. 39;, regelende de toelating cn uitzetting van vreemdelingen, en de aigemeene voorwaarden, op welke, ten aanzien van hunne uitlevering, verdragen met vreemde mogendheden kunnen gesloten worden. — Leiden 1859.

234. Mr. K. Zileken. Studiën over Internationaal regt. Themis, 2o, 11, 18Ö6, l.

235. F. Taunay. De tractaten, tot uitlevering van misdadigers, door Nederland gesloten, beschouwd in verband met de vreemdelingenwet en artt. 8, 0 en 10 van het Wetb. van Strafvord. — Arnst. 1872.

236. Mr. 8. »1. llingst. Ken verouderde wet. Wet van 13 Augustus 1849 , tot regeling der toelating en uitzetting van vreemdelingen. — N. K. Bijdr. Xll, 1872, 131.

237. (J. N. Braam. De legum nostranun civilium cum legibus peregrinis conflictu. — Gron. 821.

238. F. Böhtlingk. De nonnullis peiegrinoruni juribus quae praecipue ad Jus civile pertinent. — Arnhemiae 1834.

239. J. F. Schuurbe«iue Boeije. De divisione hominum ratione civitatis Belgicae. — L. 1gt;. 1851.

240. Ph. de Kanter. De juribus peregrinorum ex principiis veteris juris civilis llollandiei et hodierni. — L. 15. 1828.

24 1. C. E. Harbord. Iets over uitlevering van misdadigers. (Wet 6 April 1875 , no. 66.) — Utrecht 1879.

242. tl.C. G. Boot. Kan een uitgeleverde worden vervolgd wegens een ander misdrijf dan dat, waarvoor zijne uitlevering beeft plaats gegrepen? — Leiden 1879.

243. Mr. tl. P. Vaillant. Strijd tusschen bet Wetboek van Strafvoreering en de uitleveringswet van 1849, ten aanzien van buitenlands gepleegde misdrijven. —- N. R. Bijdr. II, 1852, 400.

244. Mr. L. l^T. de Sitter. Keu paar opmerkingen omtrent de verhouding tusschen de rijks- en gemeentepolitie. — Bijdr. van Boer en Fruin, XVI, 316.

245. Mr. A. P. Th. Eyssell. De regtsmagtover vreemdelingen in Nederland. — \'sGravenhnqre 1864; beoord. door. mr. J. B. L. de Geer, N. R. Bijdr. X V,344.

216. ,1. van Eik. De aigemeene beginselen van het Internationaal politieregt. — Amslerdam I860; beoord. door mr. »1. W. Tydeman, Tbeiuis, 2c, Vil, 684,

247. Een vreemdeling, die in 1829 of 1830 bij Kon. besluit vergunning heeft bekomen om binnen het rijk onderwijs te geven, gesteld dat hij door deze vergunning meteen Nederlander is gelijkgesteld, heeft die hoedanigheid verloren als hij, na de Bel gische omwenteling tot 1854 te Luik is blijven wonen. Door zoodanig langdurige woonplaats heeft hij, tot het tegendeel is bewezen, zich buiten\'\'slands gevestigd, met het oogmerk om niet in dit rijk terug te keeren. — II. U. 4 April 1856; N. K. Lil, § 62, 281 ; W. 1861.

248. Vreemdelingen. Wet van 17 Augustus 1849 (St. 39). W. B. A. 700, 725, 726.

249. Regeling der aigemeene voorwaarden , op welke, ten aanzien van de uitlevering van vreemdelingen , verdragen met vreemde mogendheden kunnen worden gesloten. — Wet 6 April 1875 (St. 66).

250. Herinnering aan de voorschriften ter bcko-ining van buitenlandsche paspoorten. — M. Buitz, 16 Augustus 1871; Luttenberg 1871, 112.

251. Tegen een arrest van veroordeeling wegens misdrijf is de voorziening in cassatie ongegrond, indien zij alleen berust op tic bewering, dat de uitlevering van den beklaagde heeft plaats gehad dooide Kngelsche regering, buiten de voorwaarden, bij het uitleveringstraetaat met dat rijk omschreven en daarvan niet 1)1 ijkt uit bet beklaagd arrest, noch uit het proces-verbaal der tevegtzitting, zoodat niet blijkt van den grondslag, waarop bet middel van cassatie berust. JI. l\\. 21 Junij 1875; N. K. CX, § 32, 277 W. 3877; v. d. II. Strafr. 1875, no. 2727 , 251.

252. Het is niet verboden de uitlevering te vragen aan een vreemde regering hetzij van een Nederlander hetzij van een vreemdeling, vervolgd niet tjr zake van een misdrijf buiten \'s lands, maar op Neder.audsch grondgebied gepleegd. 11. R. 18 April 1848, v. d. II. Strafr. 1848,1, no. 343, 304. W. 938; N. H. XXXI , §1,1; Regtz. XXVIII, 179.

253. De opgecisehte en voorloopig in hechtenis gestelde persoon, zoolang hij nog met in raadkamer is gehoord, is niet geregtigd van de bevoegdheid, bij art. 20 der wet van 13 Augustus 1849 (St. 39) toegekend, gebruik te maken. — II. K. I Mei 1874, v. d. II., Gz., no. 1519, 168; N. R. (\'Vil, § 2, 5.

254. De vreemdelingenwet van 13 Augustus 1849 (St. 39) is niet toepasselijk op een vrouw, die, in Nederland geboren en van haren man, een vreemdeling, geregtelijk gescheiden, bewerende, tijdens bare opvrage door een vreemde regering tot uitlevering, in Nederland te hebben gewoond, waarvan hel tegendeel niet is gebleken, wijders aan den burgemeester der plaats in Nederland, waarin zij zich bevond, van haar voornemen tot vestiging aldaar, hoezeer later, bij deurwaarders-exploit heeft kennis gegeven. Die vrouw moet geacht worden te hebben voldaan aan het voorschrift van art. 11 B. W. cn de hoedanigheid van Nederlander te hebben terug-bekomen. Art. 3 gw. en 16 en 17 der vreemdelingenwet zijn zoo geformuleerd, dat daarbij alleen te denken valt aan personen, die vreemdelingen zijn tijdens zij de uitlevering ondergaan. De voorloopige aanhouding kan niet voor een begin van uitlevering gelden. — II. R. 5 .lunij 1874; v. d. II., Gz. XXXV1I1, no. 1524, 197; W. 3761; N. R. CVII, § 14, 103; W. B. A. 1320.

255. Tractaten omtrent de uitlevering van misdadigers zijn gesloten met de volgende staten:

Baden. 8 Mei 1847, Koninkl. Besl. 6 Aug. 1847 (St. 40;;

Beijeron. 25 Oct. 1852 (St. 8»), IC. H. 23 Dec. 1852 (St. 255);

Bolgic. 1843 (St. 02), 1855 (St. 123), 19 Nov. 1802 (St. 193), 22 Febr. 1 877 (St. 28), Luttonberg 45 ;

Bremen. 3 November 1852 (St. 189), Luttonberg 1852, 181;

Costa Kica. 11 Manrt 1854 (St. 10), Staatscourant 23 Febr. 1850, 47 ;

Denemarken. 0 Febr. 1852 (St. 14), Luttonberg 1852, 25;

Dominlcaansohe republiek. 12 .luij 1857 (St. 47) en 27 April 1858 (St. 17) art. 8, Lut\'tenb. 1858, 78;

Duitsebe bond. 1802 (St. 45);

Frankrijk. 1841 (St. 43), art. 12, 1845 (St. 3), 1800 (St. 50 en 51);

Groot-Brittannië. (S\'aatscourant 25 Manrt 1854, 72);

(luateinala. art. 9, 1859 (St. 12);

Griekonland. 1843 (St. 34) art. 17.

Hamburg. Staatscourant 12 en 13 April 1857, no. 88, 1852 (St. 187);

Groot-Brittannië. 28.lulij 1874(St. 113), Lutt. 105;

Hannover. 26 Julij 1847 (St. 38), Luttonberg;

I Fessen. 28 Oct. 1873 (St. 112);

ICeur-Hessen. II Nov. 1852 (St. 200), Lutt. 190;

Mecklenburg Schwerin. Staatscourant 1 Apr. 1858, no. 78 (St. 10);

Monaco. 20 Oct. 1870 (St. 187), Luttenberg 207;

Oldenburg. 20 .lunij 1853 (St. 27), Lnttenb. 49;

Oostenrijk. 1850 (St. 55), art. 20 (St. 180);

Oranje Vrijstaat. 26 Nov. 1875 (St. 308);

Portugal. 24 Sept. 1854 (St. 141), Luttenb. 171;

Pruissou. II Deo. 1850 (St. 73), 25 Julij 1867 (St. 89), 8 Doc. 1867 (St. 116);

Saksen. 9 Julij 1856 (St. 67), Luttonberg l(f9;

Wurtomburg. 10 Oct. 1852 (St. 183), Luttenb. 174;

Zweden en Noorwegen. I Jung 1827 (St. 36), 10 Mei 1854 (St. 79), Luttonberg 66; Kon. Bosl. 30 J Linij 1879 (St. 110);

Zwitserland. 10 April 1854 (St. 25), Luttenb. 41;

Pruissou on do Staten van bet tolverbond. 1852 (St. 95 en 104, art. 13);

Husle.nd. 1846 (St. 02), art. 15;

Sardinië. 1851 (St. 123), art. 15, 1856 (St. 83), art. 10;

Texas. 1841 (St. 21), art. 14;

Turkije. 1840 (St. 09), art. I ;

Vereenigde Staten van Noord-Amerika. 1839 (St. 29), art. 8 ;

Nassau. 18 Deo. 1802 (St. 199);

Spanje. 5 November 1800 (St. 1800, 5);

Rusland. 5 Junij 1807 (St. 93);

Italië. 24 Febr. 1870 (St. 30);

250. Do bevoegdbeid tot beklag bij den Hoogan Raad wegens handelingen in strijd met. de wet van 13 Augustus 1849 (St. 39) is bij art. 20 dier wet uitdrukkelijk beperkt tot do beide daar genoemde gevallen. — H. U. 1 Febr. 1801, N. U. LXVII, § 15, 94;

257. Voorscbriften nopens de uitvoering en toepassing dor wet van 13 Augustus 1849 (art. 39).—-Missive Min. v. Just., 28 Aug. 1849, Bijdr. 335, I5ijv. E. 370.

258. Mr. W. A. C. de Jonge. Over bot regt van exterritorialiteit, in verband beschouwd met het burgerlijk en strafregt in Nederland. — Thomis X , 55.

259. Jhr. mr. W. C. K. Eversen de Jongo. Budcnkingon togen het regt van exterritorialiteit. — Themis X, 304.

2G0. De bepalingen van artt. 1 en 3 Kon. Besl. ï) Oot. 1830 (St. 6G), houdende maatregelen van toezigt ten aanzien van vreemdelingen en doorreizende personen, zijn nog van kracht; de sfrafhe-palingen der wet van (J Maart 1818 zijn op de overtredingen toepasselijk. — II. U. 24 Maart 1857; N. R. LV, § 47, 231 ; v. d. II. G. Z. XIV, no. GGD, 74; W.\'1902; N. 11. B. VII 322; II. II. 28 Augustus 1858; N. R. L1X, § 71, 388; W. 1999; v. d. H. Gz. XV, no. 727, 188.

2G1. Als iemand tijdens de vereeniging van Nederland met België in Nederland is geboren, uit ouders aldaar gevestigd, en hij alzoo de hoedanigheid van Nederlander heeft verkregen, kan hij die hoedanigheid niet verliezen, als zijn vader tijdeus de scheiding in België gevestigd, hij als minderjarige met hem daar is gebleven. — II. R. 14 J.ilij 1857; N. R. LVI, § 46, 208; W. 1870; Luttenb. 1857, 180.

2G2. liet openbaar ministerie is qietontvankelijk in een vervolging wegens bigamie, ingesteld tegen een beschuldigde, uitgeleverd door de Fransche regering, omdat het met Frankrijk gesloten uitleveringstraetaat van 7 November 1844 (St. 1845, no. 3) verbiedt om den uitgeleverde voor eenige misdaad of wanbedrijf te vervolgen of te straflen, welke niet in hot tractaat is genoemd. II. R. 7 February 187G; N. R. CXII, § 4, 20; W. 396G; P. v. G. 1876, 2, 3.

2G3. Een toegelaten vreemdeling, die bevonden wordt zonder geld of middelen van bestaan te zijn, moet over de grenzen worden gebragt. Kantg. quot;sGravenhage, 19 Oct. 1870; W. 4033.

2G4. Het tractaat van 7 Nov. 1844 tussehen Nederland en Frankrijk gesloten (Kon. Besl. van 1G Januarij 1845, St. 3) verbiedt niet de vervolging tot meerdere feiten van dezelfde soort uit te strekken.— II. R. 27 November 1874; v. d. II., Strafr. 1874, no. 2G78, 340; N. R. CV11I, § 27, 227: W. 3789.

205. De woorden van art. 18 der wet van 13 Augustus 1849 (St. 39), tot regeling der toelating en uitzetting van vreemdelingen: „krachtens de ver-dragen, in het voorejaand artikel bedoeldquot;, behooren niet te worden beperkt tot de verdragen, na de uitvaarding dier wet gesloten of vernieuwd. — II. R. 25 Oct. 18GG; N. II. LXXX1V, § 19, 170; v. d. II. G. Z. XXII, no. 1044*, 500.

200. Ter beoordeeling der vraag wie door de wet van 13 Augustus 1849 (St. 39) als vreemdeling wordt aangemerkt, zijn alleen de voorschriften van het Burg. Wetb. toepasselijk ; het is dus buiten twijfel dat iemand, geboren hier te lande uit ouders hier gevestigd, ofschoon die ouders daarna tijdens zijn minderjarigheid uit het rijk zijn vertrokken en zich in een ander land hebben gevestigd, niet als vreemdeling kan worden beschouwd. Nationaliteit, uit de wet verkregen, kan van de bloote daad een derden niet afhankelijk zijn, en alzoo de nationaliteit van den minderjarigen zoon, uit de wet ontleend, kan niet door het vertrek der ouders naar het buitenland verloren worden zonder eenige medewerking van zijne zijde. — II. R. 23 Dcc. 1853; N. R. XI/V1, § 03, 230; W. 1645; W. B. A. 31! ; v.d. II. G. Z. XII, no. 581 , 101.

207. Een vreemde vrouw, die noch ten gevolge van koninklijke toestemming, hare woonplaats binnen dit rijk heeft gevestigd, noch die na hare woonplaats gedurende meer dan zes jaren in een gemeente van dit rijk te hebben gehouden, aan het plaatselijk bestuur aldaar haar voornemen heeft te kennen gegeven om zich binnen het rijk te vestigen, kan niet op gelijkstelling met een Nederlander aanspraak maken, met het gevolg dat zij bij oen verzoek van uitlevering van haar persoon, krachtens het tractaat, opgenomen in het Staatsblad 1845, no, 3 gedaan, de niet-toepasselijkheid der uitlevering kan beweren. Eene kennisgeving aan het plaatselijk bestuur kan niet baten, als zij eene gehuwde vrouw is, wier

man geen woonplaats in liet rijk heeft. — II. K. 7 Sept. 1855; N. H. LI § 5, 11; W. 1788.

2G8. De uitlevering van een vreemdeling mag ook ter zake van inedeplifjticjhe.id aan 1 )ed ri egel ij k e bank-breuk gesel lied on, ofschoon deze bij de vreemdelingenwet en bij de betrekkelijke verdragen alleen wegens het misdrijf zelf of de hoofddaad van bedrie-gelijke bankbreuk is toegelaten, op grond dat in ilen regel eene algemeene en volkomene gelijkheid bestaat tussehen de hoofddaad en de medepligtigheid, en dit ook het geval is bij bedriegelijke bankbreuk en beide met dezelfde straf worden bedreigd. — Kegtb. Maastricht, Sine die W. 2252.

2ü^lt;.). Inlichtingen op het adres van mr. l\'. J. Schilleinans te Amsterdam, betrekkelijk de uitleiding van Charles Guy, zich noemende Graaf (fl lombres. — W. 2402, 24G4, 24G8.

270. Moeten de vreemdelingen aan exceptionele wetten onderworpen worden, en op welke beginselen moeten deze wetten steunen? Dehandeling van dit vraagpunt op het derde congres der internationale vereeniging tot bevordering (Ier sociale wetenschappen. — W. 2625.

271. Als de Hooge Uaad beschikt op het verzoek van een vreemdeling, wiens uitlevering is gevraagd, is liet niet geoorloofd, om welke redenen ook, den termijn van veertien dagen, bij art. 18 der wet van 13 Augustus 184!» toegestaan, te verklaren op een ander tijdstip ingegaan, dan gerekend van den dag, waarop de opgeëischte persoon in raadkamer is gehoord. Bij de beoordeelin^ omtrent het al of niet voldoen aan de opeisching ter uitlevering komt niet in aanmerking de vraag, of de opgeëischte persoon heeft opgehouden onderdaan der opeischende mogendheid te zijn, maar alleen of hij is Nederlander, of wel vallende in de uitzonderingen der wet. — II. 11. 18 Oct. 1855; N. U. LI, § 18, 72; W. 1793; W. 15. A. 392.

272. Kr is niet gehandeld in strijd met de wet door uitgeleverden teregt te stellen en te ve.;oordcelen wegens een ander misdrijf dan dat, op grond waarvan de uitlevering is gevraagd en verkregen. — 11. U. 12.Jan. 1858; v. d II., Strafr. 1858, I, no. 1375, 5; W. 1924; N. H. LVIII, § 4, 27.

273. Voorschriften ten aanzien der vraag, hoe gehandeld moet worden, indien vreemdelingen, wegens bedelari j of landlooperij, ter vervolging aan de justitie worden opgezonden. — M. v. J. 28 Febr. 1852; Bijv. 150; Hij v. IC. 187.

274. Voorschriften, in acht te nemen bij het transporteren van vreemdelingen \'naar de grenzen des rijks. — M. v. J. 27 Oct. 1852; Bijv. 001; Bijv. K. 300.

275. Voorschriften ten aanzien van het transporteren van veroordeelde of on veroordeelde gevangenen en uit te leiden vreemdelingen. — M. v. ,1. 15 Nov. 1852; Bijv. 075; Bijv. E. 309.

270. Bepalingen omtrent de toepassing der vreemdelingenwet op de zoogenaamde olijkoopers. - M. v.»7. 19 Jan. 1853; Bijv. 20; Bijv. K. 372.

277. Voorschriften ten opzigte van het toelaten van ingezetenen van België, langs den Belgischen spoorweg reizende. — M. v. .1. 22 Mei 1855; Bijv. 273; Bijv. K. 090.

278. Inlichtingen ten opzigte van de toepassing der armenwet op den onderstand, aan vreemdelingen te verleenen. — M. B. Z. II April 1850, no. 183, 7e afd.; Bijv. 85, 202; M. B. /. 24 Dec. 1850, no. 140, 7e afd.; Bijv. 307, 892.

279. Voorschriften, in acht te nennn bij uitlevering van beklaagden, die een verzoek daartegen bij den Hoogen Uaad wenschen in te dienen, overeenkomstig de wet op hel toezigl der vreemdelingen.

De uitlevering behoort tot den 1 Oden dag te worden uitgesteld. — M. v. J. 12 Augustus 1850, no. 74. Bijv. 180, 410.

280. Inlichtingen nopens het toezigt op vreemdelingen aan de grenzen des rijks. — M. v. J. 10 Febr. 1857, no. 158; Bijv. 55, 94.

281. Inlichtingen nopens de toelating van Neder-landsche onderdanen in Pruissen en wederkeerig. — M. v. ,1. 29 Mei 1801, no. 127; Bijv. 131, 250.

282. Bepalingen nopens de toelating van Neder landsche onderdanen in Hannover en wederkeerig.-M. v. ,1. 0 Junij 1801, no. 183; Bijv. 139, 207.

283. Inlichtingen nopens de toelating van Neder landsche onderdanen in Frankrijk en wederkeerig.— M. v. J. 15 Aug. 1801, no. 135; Bijv. 203, 352.

284. Voorschriften ter uitvoering der wet op het toelaten en uitzetten van vreemdelingen ten aanzien van hen, die ter zake van landlooperij worden aangehouden.— M. v. J. 15 December 1849, no. 72; Bijv. 597; Bijv. E. 422.

285. Inlichting nopens de uitvoering der wet omtrent de vreemdelingen in «le provincie N.-Brabant. — Gouverneur N.-Brabant, 25 Febr. 1850; Bijv. 131 ; Bijv. E. 459.

280. Voorschriften ten aanzien van behoeftige vreemdelingen, die zich aangeven voor de militaire dienst in quot;s rijks overzeeschc bezittingen. — M.v. .1. 12 Dec. 1849, no. 52; Bijv. 149; Bijv. E. 428.

287. Voorschriften nopens de uitvoering en toepassing der wet van 13 Augustus 1849 (St. 39) op de toelating en uitzetting van vreemdelingen.

M. v. ,7. 28 Augustus 1849, no. 80; Bijv. 355; Bijv. E. 370.

288. Bepalingen nopens het verleenen van onderstand aan behoeftige vreemdelingen in verband mei de wet op de toelating en uitzetting van vreemdelingen. — M. B. Z. 20 November 1849; Bijv. 528; Bijv. E. 400.

289. Vreemdelingen, die zich voor de dienst in Oost-lndië willen verbinden, doch niet kunnen worden aangenomen, moeten aan de politie worden gesignaleerd. — Min. v. O. 27 December 1849; Bijv. E. 430.

290. Inlichting omtrent het verstrekken van reisgeld aan uit te leiden vreemdelingen. — M. v. »1. I Maart 1850, no. 152; Bijv. 202; Bijv. E. 407.

291. Inlichtingen nopens de uitleiding over de grenzen des rijks van vreemdelingen, die niet kunnen worden toegelaten. — M. v. .1. I Mei 1850, no. 58; Bijv. 289; Bijv. E. 482.

292. Voorschiiften betrekkelijk de invulling der borderellen van declaraticn wegens verplegingskosten enz. van behoeftige vreemdelingen, die in Nederland geen domicilie van onderstand hebben. — M. B. /. 20 Aug. 1850; Bijv. E. 529.

293. Voorschriften omtrent de verwijdering over de grenzen des rijks van ontslagen vreerule gevangenen. — M. v. .1. 21 Maart 1851; Bijv. 107: Bijv. E. 30.

294. Voorschriften omtrent de uitvoering der wel op de toelating en uitzetting van vreemdelingen. — M. v. »1. 5 April 1851; Bijv. 205; Bijv. E. 39; M. v. J. 31 Mei 1851; Bijv. 298; Bijv. E. 52: M. v. J. 9 Aug. 1851; Bijv. 300; Bijv. E. 07.

295. Uitvoering der wet op de vreemdelingen bij het verkeer van Belgische onderdanen binnen het bij tractnat bepaalde raijon. — M. v. .1. 28 April 1851; Bijv. 493; Bijv. E. 45.

290. Voorschriften be t re flu n de de wijze van uil zetting van vreemdelingen over de grenzen. — M. v. »1 23 .luiij 1851; Bijv. 320; Bijv. E. 01.

297. Voorschriften hoe gehandeld moet worden met legitiematiestukken, dit.\' zich bij proeesslukken

van voroordeeldo vreemdelingen bevinden. — M. v. J. .^rgt; Jan. 1852; Bijv. 2; Bijv. K. 149.

298. Bepaling, dat door het toelaten van alle vreemdelingen in Groot-Brittanje zonder paspoort voortaan ook van de Engelsche onderdanen liier te lande geen buitenlandsehe paspoorten zullen gevorderd worden. — M. v. J. 17 September 1861; Bijv. 2rt0, 401.

299. Bepalingen nopens de toelating van Neder-landsche onderdanen in Zweden en Noorwegen en wederkeerig. — M. v. J. 25 Sept. 1861, no. 106; Bijv. 254, 488.

299n. Verdrag tusechen Nederland en Zweden en Noorwegen tot wederkeerige uitlevering van misdadigers, gesloten te Stoekholm II .1 unij 1879.— Kon. Besl. 30 Junij 1879 (St. 140).

300. In de Vereenigde Staten van Amerika worden de vreemdelingen niet toegelaten zonder paspoort, geviseerd door een diplomatieken of eon-sulairon agent dor Vereenigde Staten buitenslands. — M. Buit. Z. 27 Sept. 1861; Bijv. 255, 489.

301. liet verpligt vertoon van buitenlandsehe paspoorten door vreemdelingen, welke hier te lande komen, is afgesehaft: zij kunnen worden toegelaten op don voet vun de artikelen 3 en 4 der wet van 13 Augustus 1849 (St. 39). — M. v. 26 April 1862; W. 60; B. W. 121 , 252.

302. De Nederlandsche onderdanen zijn vrijgesteld van de verpligting om een paspoort te vertoonen in Denemarken en de vrije stad Bremen. In hot Groothertogdom Hessen moeten de Nederlanders, die niet in het bezit vaneen paspoort zijn, zoodanige andere papieren vertoonen, waaruit kan blijken, wie de houder is en wolk het doel zijner reis is. — M. v. J. 26 April 18C2, no. 61; Bijv. \'.22, 252.

303. Voor do toelating en het reizen in Zwitserland wordt in den regel het - vertoonen van een buitenlandsch paspoort niet gevorderd; daartoe is voldoende ieder stuk door de bevoegde mam des lands, waartoe de houder behoort, afgegeven en zijn signalement inhoudende; het behoeft niet voorzien te zijn quot;an hot visum van oen Zwitsorseh agent in het buitenland. — M. v. J. 2 Mei 1862, no. UI; Bijv. 137, 374,

304. De Nederlanders zijn ontheven van de verpligting tot het vertoonen van een paspoort in do hertogdommen Nassau, Sleeswijk-IIolstein en Luxemburg. — M. Buit. Z. 13 Mei 1362; Bijv. 150, 387.

305. De paspoorten van vreemdelingen, die zich naar Beijeren begeven, bohoeven niet meer geviseerd te zijn door de diplomatieke of consulaire agenten van dat \'.\'ijk in den vreemde. — M. Buit. Z. 21 Mei 1862; Bijv. 156, 393.

306. De paspoorten der Nederlanders, die zich naar Oostenrijk begeven, behoeven niet meer geviseerd te worden door de diplomatieke of consulaire agenten van dat rijk in Nederland. — M. Buit. Z. 5 Juny 1862; Bijv. \'76, 419.

307. De paspoorten der Nederlanders, die zich naar hot groothertogdom Saksen-Weimar begeven, behoeven niet meer geviseerd te worden door de diplomatieke of consulaire agenten van Saksen-Weimar hier te lande. — M. Buit. Z. 8 Junii 1862; Biiv. 180, 434.

308. De paspoorten dor Nederlanders, die zich naar hot koningrijk Saksen begeven, behoeven niet meer geviseerd te worden door de diplomatieke of consulaire agenten van genoemd koningrijk hier te lande. — M. Buit. Z. 28 Junij 1862, Bijv. 206, 486.

309. In do vrije stad Hamburg zijn alle vreemdelingen ontheven van hot vertoonen van een paspoort. — M. v. J. 13 Augustus 1862; Bijv. 252, 571.

310. In hot Ottomannische rijk worden geeno Aant. uji Je geo.ndwet.

vreomdelingon toegelaten dan voorzien vun een paspoort, geviseerd door een diplomatieken of con-sulairen agent van de verhevene Porto. Bij gebreke daarvan zijn de vreemdelingen verpligt niet het schip , waarmede zij zijn aangekomen, weder te vertrekken , of, als zij over land zijn gekomen, worden zij naaide grenzen gebragt. — M. v. J, 28 Augustus 18^2 , no. 109; Bijv. 215, 590.

311. Indien een vreemdeling wel bij zijn vestiging hier te lande een reis- en verb lijfpas heeft bekomen, welke gedurende eenigen tijd telkens is verlengd, maar hij ten slotte heeft verzuimd de verlenging aan te vragen, kan hem door het hoofd der politie zijner woonplaats worden aangezegd, dat hij binnen een aangewezen tijd de gemeente en het rijk moet verlaten, zonder dat hij zich op art. G, al. 3, of art. 10 der vreemdelingenwet kan beroepen. — Gemst. 1419; Rep. 1878, 2919.

312. Een vreemdeling, die gehuwd is met eene met Nederlanders gelijkgestelde vreemdelinge, vait niet onder de bepaling van art. 19 in line der vreemdelingenwet.

Van het oogenblik, dat eene met Nederlanders gelijkgestelde vrouw met een vreemdeling huwt, keert zij terug in den volstrekten toestand van vreemdelinge. — Gemst. 1419; Kep. 1878, 2920 vg.

313. Teregt is hij als vreemdeling beschouwd, die wel in Nederland is geboren doch zich in 1842 in België heeft gevestigd, met het klaarblijkelijk doel om daar te blijven wonen, hij moet geacht worden zijn hoedanigheid van Nederlander te hebben verloren, zoodat teregt de wet van 13 Augustus 1849 (St. 39) op hem wordt toegepast. — II. li. II Jan. 1856; N. R. LU, § 8, 35; W. 1838.

314. De Nederlandsche onderdanen worden in het koningrijk Italic en de onderdanen van Italië worden in Nederland toegelaten en mogen reizen, zonder van een buitenlandsch paspoort te zijn voorzien. — M. v. J. 31 December 18GI, no. 83; Bijv. 421 , 893.

315. Van de vreemdelingen, die Spanje bezoeken, wordt de vertooning van een paspoort niet meer verelscht. Zij moeten echter voorzien zijn van bewijzen van hunne woonplaats („cedulas de veciudad^,,,), van dienstkaarten indien zij dienstboden of werklieden zijn, of van andere stukken ten bewijze hunner identiteit der plaats, vanwaar zij komen, en van het doel hunner reis in het koninkrijk. De verpligting om de paspoorten te laten viseren voor de reizigers in het groothertogdom Oldenburg is afgeschaft. — M. v. J. 7 .Jan. 1803, no. 144; Bijv. 12, 20.

31G. De verpligting om paspoorten te laten viseren is in Lubeck en Berkenfeld opgeheven. — M. v..). 5 Aug. 18G3, no. 118; Bijv. 207, 300.

317. Bepalingen omtrent het toelaten van vreemdelingen in den kerkdijken staat. — M. Buit. Z. 12 Jan. 1803; Bijv. 23, 28.

318. Volgens de nieuwe wet op de vrijheid der nijverheid in Baden kan zich thans ieder vreemdeling in het groothertogdom Baden vestigen, en zijn handel en nijverheid uitoefenen, zonder dat het noodzakelijk is Badensch onderdaan te zijn. Het eenige wat buiten den pas verlangd wordt is een bewijs van goed gedrag. — M. Buit. /. 30 January 18G3 Bijv. 47 , 62.

319. Nederlanders, die het groothertogdom Saksen-Weimar-Eisenach bezoeken, zijn ontheven van de verpligting om van paspoort voorzien te wezen. Ingeval van noodzakelijkheid om hunne identiteit te bewijzen kunnen zij volstaan met de vertooning eener geboorteaete, van een certilicaat van het bestuur hunner woonplaats of vaneenig ander dergelijk stuk. — M. v.J. 19 Febr. 1863, no. 99; Bijv. 69, 82.

320. Bepalingen tooi¹ vreemdelingen, die zich op het grondgebied dor stad l.ubeck begeven, doortrekken of er wenschen te verblijven. — M. v. J. G Mei 1863, no. UG; Bijv. 142, 198.

321. Een Pruis van geboorte, in Nederland gevestigd, verliest vanzelf door een afwezigheid van tien jaren uit dat rijk de hoedanigheid van Pruissisch onderdaan. Bij ontslag (Entlassung) uit het Unter-thunsverbond, op aanvrage van den belanghebbende verleend, geeft de Pruissische overheid hem daarvan een zoogenaamde Entlussungsurkunde af. — M. B. Z. 30 Sept. 1804, no. 218, 4e afd.; Bijv. 244, 431.

Art. 4.

322. P. de Pouquer. De modis, quibus jus civitatis acqniritur secundum jus Gallicutn et Bel-gieutn. Gandavi 1828.

323. P. C. Nahuis. De acquirenda civitate ex jure eodicis civilis et novi Belgici. Traj. 1827.

Art. 5.

324. Mr. O. vun Oosterwijk. Buugerschapsregten. Besch. I, 175.

325. S. H. Cohen Henriquez. An qui jure publico Neerlandus sit., necessario etiam in jure privato Neerland! locum obtineat. Amst. 1852. Beoord. door mr. J. van Hall, N. K. Bijdr. 11, 524.

32G. Mr. J. M. Hoog. Burgerschapsregten. — Bijdr. Boer, Fruin c.s. XX, 184.

327. lets over hot staatsburgerregt iu de Neder, landen. \'sGravenh. 1831.

328. Kan men afstand doen van burgerschaps-regten? AV. B. A. 1207.

Art, 6.

329. Aan het voorschrift van dit art. is uitvoering gegeven door de wet regelende de benoembaarheid van vreemdelingen tot landsbedieningen. — Wet van 4 Junij 1858 (St. 46).

330. Kon. Besl. van 5 November 1851 (St. 141), waarbij, met intrekking van dat van 15 Febr. 1815, no. IG, nadere bepalingen worden gemankt ten aanzien van het gelijktijdig bukleeden van ambten.

331. Vreemdelingen in het medebestuur van polders. — W. B. A. 1232, 1273.

Art. 7.

331a. P. II. Maas. Het in de wet van 21 Doe. 1850 (St. 75) voor brieven van naturalisatie vastgestelde recht is veel te hoog en daardoor onstaatkundig. — Stolling 20. Leiden 1877.

33li. J. F. Neeb. Wenschelijk ware het dat do grondwet toeliet naturalisatie bij Kon. liesl. te ver-leenen. — Stelling 29. Leiden 1897.

332. Worden minderjarigon, Nederlanders door de naturalisatie hunner ouders in Nederland, of verliezen zij den staat van Nederlander door de naturalisatie hunner ouders in een vreemd land? — Uegtsg. Adv. Vil, 9.

333. Wet van 2 Julij 1850 (St. 44).

334. T. A. Sannes. Het staatsverband. Kene vergelijkende reehtstudie. Leiden 1875.

335. Dc vóór 1848 bij Kon. Besl. genaturali-seerdon zijn Nederlanders en kiosbevoegd. Dit art. kan niet terugwerken en kun van geen toepassing zijn op bevorens op verbindende wijze verkregen natu-ralisatiën. De wet van 21 December 1850 (St. 75) stelt van het registratieregt vrij hen, die vroeger brieven naturalisatie verkregen en do regten betaald hebben en nn nieuwe brieven onderdo werking der wet van 28 .lullj 1850 vorkrijgen, en gaat alzoo van het denkbeeld uit dat er nieuwe brieven, al ware het ton overvloede, zullen kunnen verlangd

en feitelijk zullen verkregen worden, maar daaroc niet geacht mag worden het aanvragen van nieuw, 5 brieven verpligtend gemaakt te hebben; veelmin zo; aan die wet do strekking kunnen worden toegeken om op zoodanige indirecte wijze do vroegere brievei ? vervallen en krachteloos te doen verklaren. - Jj Uegtb. Rotterdam, 30 Aug. 1851. W. 1261.

33G. Wie zijn Nederlanders? — Art. 1 der we ⁸ van 28 Julij 185Ü, ter uitvoering van urt. 7 de . grondwet. W. B. A. 464.

337. Gevolgen der naturalisatie voor Hannovei . anen. — Art. 5. dor wet tot uitvoering van art. der grondwet. W. B. A. 626. .

338. Mr. F. A. ï. Wove. De naturalisatie onde do grondwet van 1815. — Themis XII, 553.

339. Aan hot voorschrift van dit art. is uitvoerin _r gegeven door do wet va-i 28 Julij 1850 (St. 44).

340. Op brieven van naturalisatie is een registratie ^ regt van vijftig gulden verschuldigd. — Wet va 21 Dec. 1850 (St. 75).

341. De wet van 28 Julij 1850 (St. 44) moei , waar zij spreekt van wonen en woonplaats, gead \' worden op h\'it oog te hebben do woonplaats vai ; het Burgerlijk Wetboek. — Gemst. 1413; Hc| 1878, 2806. ,

342. Nederlanders. Geloofsbrieven. Art. 98 de ] kieswet. Art. 1 en 3 der wet tot uitvoering va i art. 7 der grondwet. — W. B. A. 751. ,

343. Ten aanzien der burgerschapsregten is nie , ieder als Nederlander te beschouwen, die gobore j is uit Nederlanders, welke tijdens zijn geboorte Imite

\'s lands gevestigd waren. Een verklaring bij koi , besluit bij wijze van wetduiding kan geen naturalisati , vervangen. — Kegtb. Arnhem 10 Junij 1852; II. t , G Julij 1852; N. K. B. 11, 321; N. R. XLH, § j 200; W. 348; v. d. II. Gz. XI, no. 555, 324. ;

344. De grondwet, zooals zij in 1815 is ingevoerd moet geacht worden aan den koning het regt i . hebben overgelaten om aun vreomdelingen de hoe , danigheid van Nederlander door naturalisatie toe I | kennen. Mitsdien zijn brieven van naturalisatie onder die redactie der grondwet, op dit punt eerst i; 1848 veranderd, door den koning verleend, alsgehli. ■ te beschouwen. Zij zijn voldoende om hem, die i ( verkregen hoeft, regt te geven op de uitoefeniti. ; van burgerschapsregten. — H. R. 10 October 1851 N.R.B. I, 577; W. 1271; N. K. XL, § 6, 35

v. d. H. Gz. XI, 31, 533, 207; Gemst. 5.

345. Mr. W. F. Frijlinck. De vraag; wie zij ingezetenen in den zin der grondwet? naar aanloidin van art. 3 der wet van 28 Julij 1850 (St. 44). —• Bijil; van Boor c.s., XVI, 392.

346. Bewijs van Nederlanderschap. — Bijdr. ï Boer c.s. IX, 366.

347. 11. J. A. liaedt van Oldenbarnevelt. 1) wet tot uitvoering van art. 7 der grondwet in hun betrekking tot het burgerlijk regt on het staatsrogt Leiden 1851.

348. Mr. C. A. den Tex. Bedenkingen ove naturalisatie, opgedragen aan de we;gevende magt.-N. R. Bijdr. 1, 448.

349. Wie zijn Nedorlandsch burgorschapsregt re claineert moet het volle bewijs leveren, dat hij iii hoedanigheid van Nederlander bezit. Bij de vraag wie volgens de wet van 28 Julij 1850 (St. 44) ci speciaal volgons art. 1 no. 4 dier wet al dan nie Nederlanders zijn, behoort slechts feitelijk Ic worde onderzocht of de ouders dor belanghebbenden tijden: de geboorte van dozen in een dor termen van ari 10 dor wet verkeerden, ronder dat behoeft te wordei beslist wolken invloed die feiten destijds op de bui gorsehapsregten der ouders uitgeoefend hebben. -liegtb. Amst. 28 April 1847; N. R. B. 11,205; ll.li

!^ai\'^ot 28 Mei 1852; N. R. B. 11, 241; N. H. XL1J, § 8, 28; f^{e^}quot;^, W. 1337; v. d. II. Gz. XI, no. 549, 285; Gemsf. 36.

²⁰ 350. W. A. Engelbrecht. Over trtikcl 2 reglement ^e. quot; op het beleid der reperin}; van Nederlandsch-lndië, \'^1UVÏI in verband met art. 107 regeringsreglement no. 1 en ¹quot; ~ de Nederlandsehe ■«•ctgeving op liet Nederlanderschap. — Leiden 1862.

T 351. Inlichtingen omtrent het verliezen der hoe-danigheid van Nederlander, in verband met de wet op de vreemdelingen. — M. v. J. 5 April 1851 ; ¹⁰;^c\' Bijv. 491. 841.

¹¹¹\'\' 352. Nederlanders. Geloofsbrieven. Art. !-8 der kieswet. Art. I en 3 dor wet tot Jiitvoering van quot;quot; art. 7 der grondwet. — W. B. A. 751.

353. Is een acte van notorieteit voldoende voor ^,eni1 naturalisatie? — W. B. A. 765.

354. Nader termijn Ier vervulllling der voorwaar-^,;I\'^allt den bij naturalisatie. — W. B. A. 766.

¹ 355. Naturalisatie. — W. B. A. 822.

356. Nadere voorschriften ter uitvoering van art. ^mo\'^i: 9 der wet van 28 Jullj 1850 (St. 44) betrekkelijk ;eucl gennturaliseerden. — M.v. ,1. II Maart 1874; Lut-^{8 vai} tenberg 1874, 43.

quot;^el 357. Voorschriften omtrent de afgifte van bew ijzen van Nederlanderschap nan Nederlanders, die in ® Pniissen verblijf houden. De commissarissen des \' ^vquot; konings in de provinciën zijn bevoegd zoodanige verklaringen, welke voor een jaar geldig zijn, af te ! ^nlt geven. — M. B. Z. 4 .lunij 1875, no. 8; Luttenh. quot;°^rei 1875, 105.

gt;uquot;6 358. Indien ecu Nederlander in l\'ruissen is gehuwd .^⁰¹ met eene Piuissische vrouw en van dat huwelijk lisati |recne afkondigingen bier tc lande hebben plaats II. 1\' gehad mag aan die vrouw en hare kinderen geen § quot;\' nationaliteits-bewijs worden afgegeven. — M. B. Z.

31 July 1875; Luttenberg 1875, 150.

oenl 359. Van de regten van zegel en registratie zijn \'■S^l 1 vrijgesteld de acten constaterende de verklaring door hut den genaturaliseerde, dat hij de naturalisatie aan-toe\' neemt. — Kon. Besl. 5 Nov, 1874; Luttenberg satie 1874, 146.

\'rsti: 3f,o. Bij gemeentelijke verordening mag niet ;eldi; worden geregeld het toczigt op vreemdelingen en die» doorreizende personen voor zooverre daarin is voor-enin. jjie,, bij Kon. Besl. van 9 Oct. 1830 (St. 66) en de 1851 _Wet van 13 Augustus 1849 (St. 39). — II. R. 24 , 35 Maart 1857; N. R. B. VII, 322; N. R. LV, § 47,

231; v.d. H.Gz. XII, no. 669, 74, W. 1902quot;. \' zij 301. Een vreemdeling, die genaturaliseerd is, iidin mag lid van den gemeenteraad zijn, ook indien bij 3ijilgt; zijne brieven van naturalisatie aan hot gemeenlc-hestuur heeft vertoond na do verkiezing, doch voor Ir. v het onderzoek der geloofsbrieven. — Versl. ged. staten Limburg 1867 , 137.

® Art. 8.

hai 362. Goedkeuring van eenige artikelen derover-srep cenkomst met Spanje tot wering van den nadruk. —

Wet van 27 Junij 1863 (St. 86).

ove 363. Oveicenkomst tussehen Nederland en Spanje ;t. - den 31 December 1862 gesloten tot wering van den nadruk van wetenschappelijke cn letterkundige wer-;t rt ken. — Kon. Besl. 9 .lulij 1863 (St. 115).

lij ili 364. In Nederland bestaat sedert do wet van 25 raag Januarij 1817 (St. 5) geen uitsluitend regt om te 4) oi vertalen, ten behoeve van hen, die overeenkomstig nif het besluit van 24 Januarij 1814 (Sf. 17) de voor-gt;rdci genomen vertaling het eerst hebben aangekondigd; jden dat regt bepaalt zich tot het kopijregt van de wer-i an kelijk voltooide vertaling. — Regtb. Amst. 27 Dec. mlci 1843; Regtz. XXIX, 131; W. 464; K. 15. W, 487. bui 365. Goedkeuring van artikelen der overeenkomst i. - met België tot wering van den nadruk. — Wet 28 II.R Dec. 1868 (St. 119).

366. Plaatsing in het Staatsblad van de overeenkomst tussehen Nederland en Belgie tot waarborg van den eigendom van wetenschappelijke en letterkundige werken. — Kon. Besl. 4 Maart 1859 (St. 11).

367. De overeenkomst met België gesloten tot wering van den nadruk van wetenschappelijke en letterkundige werken is in werking getreden den 1 April 1859. — Kon. Besl. 19 Maart 1859 (St. 14).

368. Additionele overeenkomst van 27 April I860 tor uitbreiding van het met Frankrijk gesloten verdrag wegens den waarborg van den letterkundigen eigendom. — K. B. 22 Mei 1860 (St. 19).

369. Goedkeuring van artikelen der overeenkomst met Frankrijk tot wering van den nadruk van wetenschappelijke en letterkundige werken. — Wit 12 Julij 1855 (St. 101).

370. Plaatsing in het Staatsblad der overeenkomst met Frankrijk tot wering van den nadruk van wetenschappelijke en letterkundige werken. — Kon. Besl. 22 Julij 1855 (St. 107).

371. Bepaling van het tijdstip, waarop do overeenkomst, met Frankrijk gesloten tot wering van den nadruk van wetenschappelijke werken, in werking treedt (26 September 1855). — Kon. Besl. 13 Sept. 1855 (St. 120).

372. Het letterkundig eigendomsregt in Nederland. Wetten , traktaten, regtspraak . benevens de wetgeving in Nederland cn Nederlandsch-Indfë. — \'s Grav. 1865.

373. Mr. T. van Hettinga Tromp. De koninklijke A kademie van Wetenschappen en do zoogenaamde letterkundige cn kunsteigendom. Een kritiek. Leeuw. 1863. — Beoord. door mr. A. F. do Savornin Loh-man. — N. K. Bijdr. XIV, 140.

374. Voorschriften tot verzekering van het regt van eigendom aan hen, die van huitenlandsche werken eene vertaling willen uitgeven. — Souvorein besluit 24 Januarij 1815 (St. 6 .

375. J. J. A. Schill. Over de drukpers in Nc-derlandsch-Indic. — Leiden 1861.

376. Mr. A. C. van Heusde. De vrijheid van drukpers hier te lande uit een historisch oogpunt beschouwd. — Haarlem 1847.

377. Door het woord „wetquot; in dit art. wordt niet de grondwet zelf, doch de gewone wet bedoeld. II. R. 3 December 1852; N. R. XL1II, § 47, 244; W. 1462.

378. liet souverein besluit van 24 Januarij 1814 St. 17), houdende bepalingen omtrent den bockhandel en den eigendom van letterkundige werken is sedert do invoering van het burgerlijk wetboek nog van kracht. Volgens dat besluit is een burgerlijke actie wegens hoon of laster ontvankelijk tegen den drukker van een dagblad, nadat hij vergeefs is gesommeerd den naam van den schrijver van het geïncrimineerd stuk op te geven; het is niet de uitgever alleen, die aangesproken kan worden. Voor do aansprakelijkheid van don drukker wordt niet vereischt dat bij hem zelf de bedoeling om te bolce-gen beeft bestaan. De inhoud oener advertentie is niet honend of beleedigcnd indien daarin aan iemand wordt te last gelegd uit geldgebrek tot lagere prijzen dan andere fabrikanten aan particulieren te verkoo-pon. Het adverteren, dat een koopman in geldgebrek verkeert, bevat geen aantijging, welke diens oor of goeden naam zou kunnen schandvlekken. —- Regtb. Amsterdam 1 Maart 1870; W. 3233; N. R. B. XXII, 62.

379. Do drukker of uitgever van oen geïncrimineerd geschrift is niet verantwoordelijk, indien de schrijver daarvan bekend Is. — II. R. 16 Fcbr. 184 1 ; N.H. VII, § 24 , 124 ; v.d. 11. Strafr. IV, no. 228,281 ; W. 162 ; Reglz. XXII, 159; R. in N. III, 9.

380. Indien een verantwoordelijk uitgever (gérant).

aan een daghliul verbonden , op zich heeft genomen de aansprakelijkheid van alles wat in dat dagblad gedrukt wordt, blijft evenwel de schrijver van dat blad voor den inhoud verantwoordelijk. Ken over-eenkomst tnssehen een redacteur en de directie van een dagblad aangegaan, krachtens welke de schrijver nimmer aansprakelijk zou zijn voor het geschrevene, kan den schrijver niet ontheffen van de aansprakelijkheid, waaraan hij krachtens do wet jegens do maatschappij of bijzondere personen wegens zijn openbaar gemaakte geschriften onderworpen is, indien de openbaarmaking mot zijn medeweten en overeenkomstig de bestemming, daaraan door hem gegeven, is geschied. Hoezeer het ingevolge art. 4 der wet van 10 Mei 1832 (St. 34) vrijstaat ora over de handelingen der openbare magtcn zijne gedachten te uiten en die te beoordoelen, blijft echter volgens art. 2 dier wet, art. 307 vgg. C. P. toepasselijk op de misdrijven van laster en hoon, aan de openbare autoriteiten aangedaan. — H. R. 18 Maart !845; v. d. H. Strafr. XI, no. Gfi3, 221; N. H. XX, §37, 163; W. 590; Uegtz. XXV, 215.

381. In de bevoegdheid, aan ieder gegeven, om over de handelingen der openbare magten zijne gedachten te uiten , ligt niet opgesloten de bevoegdheid om die handelingen boosaardig in een verachtelijk of hatelijk daglicht te stellen. — H. R. 24 Ajiril 1849; N. R. XXXII, § 92, 3G0; W. 1042; Regtz. XXII, 91; v. d. II. Strafr. 1849, I, no. 472, 188.

382. De Nederlandsehe drukpers, naar den wet-telijken zin de? woords beschouwd ter toelichting der regtsbeginselen zoo van het eigendom (kopijregt) als van de verantwoordelijkheid. - Brussel 1828.

383. Reglement op dedrukwerken in Ned.-Indië.— Kon. Besl. 8 April I85G; W. 1823; Luttenb. 28G.

384. Onder de bepaling der grondwet dat niemand voorafgaand verlof noodig heeft om door de drukpers gedachten of gevoelens te openbaren is ook begrepen het regt om een courant uit te geven, zoodat eene overeenkomst om daarvoor aan de gemeentekas een jaarlijksche recognitie te betalen geen gevolg kan hebben. — Rcgtb. Middelb. 2G April 1854; W. 15C4. Gemst. 148.

385. Inlichtingen omtrent het te keer gaan dei-verspreiding van buiten quot;s lands nagedrukte werken, waarvoor hier te lande kopijregt bestaat. — M. 13. Z. Iti April 1844; Bijv. 193; Bijv. L. 383.

38G. Voorzieningen ingeval van invoer uit België van nadrukken van Nederduitsche letterwerken, — M. v. J. 14 Fcbr. 1844; Bijv. 72; Bijv. E. 553.

387. Het regt om door den druk te mogen copi-c.ren is een onbetwistbaar regt, inhaerent aan den auteur van elk werk , of aan hem aan wien van dezen dit regt op wettige wijze is overgegeven. Dit beginsel is gehuldigd zoo bij vroegere als latere wetgevingen op den letterkundigen eigendom. Tot het wanbedrijf van nadruk wordt gevorderd de wetenschap bij den dader dat hij bet copijregt van bet werk niet bezit.— Regtb. Amsterdam 11 Maart 1858; W. 1944; Hof N.-Holland 27 April 1858; W. 1957.

388. Mr. A. W. Wichers. Over de verantwoordelijkheid van den drukker en den uitgever volgens de bestaande wetgeving ingeval de schrijver bekend is. — N. R.Jaarb. Hl, 81.

389. Mr. C. A. den Tex. Zou de verantwoordelijkheid van den drukker en uitgever ingeval de schrijver bekend is zijn medcpligtigheid uitsluiten ? — R. B. IV, 171.

390. Het door een gemeenteraad genomen besluit houdende verbod aan de onderwijzers der gemeente om aan uitgevers van dagbladen artikelen te leveren is in strijd met dit art. — M. B. Z., decisie Gemst. 1217.

391. Mr. B. van der Velden. Betlenkingenomtrent den aard en het wezen van den zoogenuamden letterkundigen eigendom. — N. U. Bijdr. XI, 321.

392. B. van den Velden. Het kopijregt in Nederland. — \'sOravenh. 1835.

393. Vaststelling van straften voor hen die vreemde mogendheden heleedigen. — Wet 28 September 1856 (St. 51).

394. Het regt om ingevolge dit art. zonder voorafgaand verlof zijne gevoelens of gedachten door de drukpers te openbaren, hetwelk zich ook uitstrekt tot het uitgeven eencr courant, moet niet worden verward met het regt tot uitgifte van een blad, dat als officieel blad door een bestuur kan worden uitgegeven en door zijn karakter voordeelen aan de uitgevers kan verzekeren, zooals een Staatscourant, welke het onderwerp van overeenkomst kan uitmaken. — H. H. 30 Maart 1855; N. R. XLIX, § 72, 344; v. d. H. B. R. XIX, no. 596, 216; W. 1632; Genist. 184; Luttenb. 1855, 21.

395. Hij, die een geschrift schrijft, hot doet drukken en met zijn voorkennis uitgeven, wetende dat zich daarin de namen van den drukker of schrijver niet bevinden, werkt willens en wetens tot de uitgave en verspreiding mede. — Hof Overijssel 12 .lunij 1847 ; Regtz. XXHI, 236; W. 857.

396. F. do Gijselaar De libertate preli. — L. B. 1818.

397. Wetten en verordeningen nopens den boekhandel en drukpers in Nederland. — \'s Grav. 1834.

398. L. TT. de Sitter. De drukpers als middel tot misdrijf. — Gron. 1869. Beoord. door jhr. mr. O. Q. van Swinderen, W. 3120; door mr. D. .1. Mom Visch; Themis 2o XVI, 510.

399. Souverein besluit, houdende bepalingen omtrent den boekhandel en den eigendom van letterwerken. — 24 Januarij 1814 (St. 17).

400. Bepalingen der regten, die in do Nederlanden ten opzigte van het drukken en uilgeven van letter- en kunstwerken kunnen worden uitgeoefend. — Wet van 25 Januarij 1817 (St. nc. 5).

401. N. de Ridder. Eenige beschouwingen over kopierecht. — Utrecht 1875.

402. C. F. A. Wannaar. De juribus auctorum.— Gandavi 1820.

403. L. Dorma). De cogitandi et scribendi libertate. — Leodii 1822.

404. J. Th. Buys. De jure eogitata communicandi ex juris communis principiis regendo. — Amst. 1850.

405. J. T. Bodel Nijenhuis. Do juribus typn-grapborum et bibliopolarum in regno Belpico. — L. B. 1819.

406. H. J. Swaving. Do jurequod vulgodicitur dominium litterarium. -— L. B. 1841.

407. Mr. T. J. Noijon. De strafrogtclijke verantwoordelijkheid voor misdrijven, door middel der drukpers gepleegd. — Themis XXXIX, 269.

408. Mr. J. Heemskerk Az. Voordragten over den eigendom van voortbrengselen van den geest. — Haarlem 1586.

409. Mr. J. Fresemann Victor. Eenu bijdrage tot het leerstuk van den intellectueelon eigendom.— Utrecht 1868.

410. Mr. S. F. Uipman. Onderzoek omtrent do wettigheid dor koninklijke besluiten van 2 en 30 Julij 1822 en r8 ,lunij 1829. — Amst, 1840.

411. Voorschriften omtrent do uitvoering dor overeenkomst met Frankrijk tot wering ven den nadruk van wetenschappelijke en letterkundige werken. — M. F. 18 September 1855; Bijv. 487; Bijv. E. 744.

4 12. Medodeeliiig van het verbod van invoer in België van nadruk van Fransche en Belgische

boekwerken enz. -— M. F. 7 Junij I8.^r)4, no. 4112; Bijv. 238; Bijv. E. 52!).

4 13. Inlichting nopens het tegenpnun van den invoer van in Holpiö nagedrukte Nederduitsche letterwerken. — M. K. 1G .1111)ij 1846, no. 203; Bijv. 332; Bijv. K 71 ; M. F. 22 Mei 1844, no. 135; Bijv. 230, Bijv. E. 395.

414. Mr. A. Polak en mr. L. U. de Sitter. Praeadviezen over de vraag: moeten ten aanzien van de verantwoordelijkheid voor misdrijven door middel dor drukpers (xepleeRd bijzondere voorschriften gelden? Zoo ja, welke? — Handelingen der Ned. juristen-vereeniging IX, 205 en 233; Rep. 1878 , 1102.

415. Over de quastio der drukpers in de juristen-vereeniging. — W. 4273.

410. Strafregterlyke vervolging van drukpersde-licten, eene rectificatie door Mr. A. A. de Pinto.— W. 4278.

417. Po verantwoordelijkheid voor drukpersdelicten naar aanleiding der praeadviezen voor den juristendag. — P. v. 1878. 31 Bijb.

418. Voorschriften tor beteugeling van den invoer van nagedrukte Nederlandsche boekwerken. -— M. v. J. 22 April 1844, no. !), Bijv. E. 384.

419. Mr. J. T. Buijs. Art. 9. Het petitieregt van de provinciale staten. De artt. 9 en 134 dor grondwet en het adres der staten van Groningen. — Bijdr. v. Boer en Fruin XVII, 1.

420. Mr. N. F. van Nooton. Beschikking van gemeenteraden op verzookschriften van ingezotenon. Publiek regt en burgerlijk rogt.— Bijdr. v. Boer e.s. XV, 50.

421. Termijn tot het inleveren vun adressen aan do provinciale staten — Bijdr. v. Boer c.s. XI, 260.

420. Mr. J. Luzac. liet rogt van petitie volgens de grondwet. — Bijdr. v. Boer c.s. VIII, 23.

422. Do artikelen 9 en 134 dor grondwet en het adres der staten van Groningen. -— \'s Gravenh 1870.

423. Mr. W. F. Frylinck. De vraag wie zijn ingozoienen in don zin grondwet, naar aanleiding van art. 3 der wet van 28 Julij 1850 (St. 44) beantwoord — Bijdr. v. Boer en Fruin XVI 342.

424. .Ihr. Mr. P. M. F. van Meeuwen. Hot regt van petitie. — Themis X 2ⁿ 161.

425. Mr. J. Frosemnnn Victor. Iets over het regt van petitie van provinciale staten en gemeento-bosturen. — Bijdr. v. Boer en Fruin XII, 170.

120. Een verzoekcchrift dat niet aan art. 9 der grondwet voldoet, moot door don voorzitter terzijde worden gelogd. -— Genist. 1864.

427. Artt. 9 en 144 der grondwet. — Gomst. 275.

428. G. I. E. van Bylandt. Over het rogt Van petitie. — \'sGravenhago 1804.

429. Termijn tot het inleveren van adressen aan de provinciale staten. — W. B. A. 563.

430. Vreomdelingon — niet ingezetenen. Regt van petitie. Eene vraag bij art. 9 der grondwet. — W. B. A. 724.

431. Adressen aan den den raad. — W. B. A. 710.

Art. 10.

432. F. A. .7. Lanschot. Stichtingen al.- rechtspersonen beschouwd. — Leiden 1856. Beoord. N. R. Bijdr. VI, 238 door Mr. A. A. do Pinto; Themis 2e IV , 287.

433. Jhr. C. I. van Nispen tot Pannorden. Hot regt van vereeniging en de burgerlijke regtsbevoegd-heid van vereenigingen alsregtspersonen boschoirwd.— Leiden 1853. Beoord. door mr. J. van Hall, N. U. Bijdr. Ill, 384; door mr. J. de Witte van (Jitters; Themis XIV, 57; door mr J. G. A. Fabor; Gids 1853, 469.

434. Moet een vereeniging opgerigt vóór de wet van 20 April 1855 fSt. 32) de veranderingen die zij maakt in hare statuten, onderwerpen aan de goedkeuring van den koning of aan de wetgevende magt op strafte van verlies van hare regtspersoon-lijkhcid? — Neen. — Regtsg. Adv. VIII, 29.

435. Vlugtige beschou ■vingen over do wetgeving op do kloosters. — Themis XII, 565.

436. Mr. S. Wildschut. Bedenkingen togen hel wetsontwerp, houdende regeling én beperking van het regt van vereeniging en vergadering. — Amst. 1851.

437. Vlugtige beschouwingen over de tweede afdeoling van bot ontwerp van wet tot regeling en beperking der uitoefening van hot rogt van vereeniging en vergadering. — Leeuwarden 1851.

43.8 Mr. P. M. Nolthenius en mr. B. J. Ploos van Amstel. liet regt van vereeniging en vegadoring in Nederland. — Amsterdam 1849.

439. .Ihr. Mr. C. 1. van Nispen tot Pannerden. Beschouwingen over de regtspersoonlijkhoid der vereeniging vooral mot opzigt tot do geestelijke orden.— Themis 2quot; II, 181.

440. Mr. .lac. van Gigch. Wet regelende en beperkende de uitoefening van het rogt van vereeniging en vergadering naar aanleiding der daaromtrent gehouden beraadslagingen , met aanteekeningen voorzien. — Gorinchem 1855. Beoord. door jhr. mr. J. de Witte van Citters. Themis 2quot; II, 056.

441. Kegeling en beperking der uitoefening van het regt van vereeniging en vergadering. -—Wet22 April 1855 (St. 32).

442. Uitbreiding van art. 14 der wet van 22 April 1804 (St. 32) tot wederkoorige verzekorings-of waarborgmaatschappijen. — Wet 14 September 1866. (St. 123).

443. Mr. S. Artt. 5 en 6 der wet van 22 April 1855 (S. 32; tot regeling en beperking der uitoefening van het rogt van vereeniging en vergadering. — W. 2836.

444. Do wet tot regeling en beperking der uitoefening van het regt van vereeniging en vergadering en de hoofden van de gemeentebesturen. — W. B. A. 309.

445. F. S. Reiding. Do jure summi imperantis in sociotatos occultas. — Gron. 1828.

446. In cassatie kan niet worden teruggekomen op de feitelijke beslissing dat do verhouding der in een herborg of koffijhuis aanwezige personen niet zoodanig was dat zij als een gesloten vereeniging kon worden beschouwd. Eerst dan kan aan de schending van art. 10 der grondwet worden gedacht als de gemeenteverordening op een vereeniging of vergadering was toegepast. — H. R. 29 Junij 1874. v. d. H. Gz. XXVI11. no. 1528, 212. W. 3?49.

447. liet algemeen reglement voor het bestuur der Hervormde kerk in liet koningrijk der Nederlanden, vastgesteld bij kon. besluit van 7 Januarij 1811 en de daaruit voortgevloeide reglementen zijn verbonden. — Rogtb. Brielle 21 Junij 1804. W. 2002.

448. Het algemeen reglement voor de parochiale en andere katholieke instellingen van liefdadigheid is oen statuut voor oen wettig bestaand zedelijk ligchaam. — 11. R, 17 Junij 1864, W. 2000. N. R. LXXVII. § 20, 153; v. d. II. B. R. XXVllIno. 252, 570.

449. Heemraadschappen en waterschappen zijn publiekregter 1 ijke ligchamen, zij hebben regt van bestaan tegenover provinciën, gemeenten en bijzondere personen. — Hegtb. Leidon 13 Januarij 1805. W. 2677.

450. Een vercenicinj; opgenpit na de wet van 22 April 1055 (St. 33) die noch bij do wot noch door den koning is erkend, kan niet in realen optreden tegen eon harer leden. — 11. H. 30 .lannaiij 1863; v. d. H. B. K. XXVII, 248. W. 2454. N. H. LXXIII § 18, 28.

451. Ktgt van vereenisinp; en vergadering. — Art. 1 dor wet van 22 April 1855 (St. 33)— W. B. A. 453

452. De wet op het regt van voreoniging is ook toepasselijk op onderlinge verzekeringsmaatschappijen. De onderscheiding als zou die wet alleen zijn van staatkundigen, niet van burgerregtolijken aard, misschien alleen zou betreH\'en corporatien en niet ver-zekeringsnmatschappijon, mist allen grond. Die wet hoezeer zij tot de oprigtlng eenor vereeniging geen magtiging vordert, laat echter de aldus opgerigte vereeniging niet toe, om als regtsporsoon op te treden zonder erkenning, hetzij door de wet, hetzij door den koning. De uitzondoring bij die wet gemaakt ton asnzion van burgerlijke vennootschappen en van koophandel, bestaat niet voor onderlinge brandwaarborgmaatschappijen. — 11. R. 20 October 1865; v. d. H. B. K. XXX, no. 998, 29. W. 2736; N. 15. LXXI § 7, 48; N. U. B. XVI, 704; Mag. v. H. VII, 263.

453. In art. 12 der wet van 22 April 1855 (St. 52^ kan niet onder derden worden verstaan hij, die lid was der vereeniging wier rcgtspersoonlijkheid hij betwist, en die vrijwillig zijn medewerking beeft verleend tot een handeling dier vereeniging over wier gevolgen hij zich beklaagt. — Hegtb. Groningen sine die W. 3140.

454. Als kenmerk van oen zedelijk ligchaam «oidt steeds gevorderd een vereeniging van porsonen, verbondon ter bereiking van een bepaald doel en te zamen daarstellende eon ligchaam. — H. K. 5 November 1863 v. d. II. B R. XXVIII, 64. N. R. LXXV, § 13, 109. W. 2539.

455. Genootschappen in den vreemde regtspcr-soonlijkbeid hobbonde, worden ook bier te lande als regtgpersoncn erkend ; maar daaruit volgt niet dat zij hier te lande vrij mogen werken cn handelen indien die voreenigingon in strijd zijn mot \'s lands instellingen of bet openbaar gezag omtrent zulke zedelijke lichainon voorzieningen van openbare orde heeft voorbehouden. — Rogtb. \'s Mertogenboseh 24 .lunij 1863. W. 2495. N. N. 11, 259. R. en W. XVI, 132.

456. De wet op de vereeniging en vergadering is niet van toepassing op do kurk gen (Hitschappen en kerkgemeenten. — Hof N. IIoll. 5 .lanuarij I860. W. 2142.

457. De wet van 22 April 1855 (St. 32) is niet van toepassing als het niet oen onder de werking dier wet opgerigte, maar een roods vroeger bestaande vereeniging geldt — Regtb. Maastricht 27 .lunij 1861. W. 2311.

458. Zijn do artt. 5 en volgende der wet van 22 April 1855 (St. 32} van toepassing op korkge-nootïchappen en kerkelijke gonieenten na het in werking treden dezer wet georganiseerd? .Ia. — Regtsg\' Adv. VII, 20

459. Kan do directeur coner na do wet van 1855 opgerigte cn niet volgens art. 5 dier wet erkende onderlinge verzekeringsmaatschappij als zoodanig in rogton op te treden? Ja. — Regtsg. Adv. VII, 23.

460. Een vereeniging van personen tot uitoefening van Godsdienstige begrippen onder de benaming van de Gereformeerde gemeente onder het kruis is bestaanbaar indien zij roods gevestigd was vóór de invoering dor wet op de vereeniging van 22 April 1855 (St. 32). Het kon. besl. van 9 January 1811 (St. 2) is op zoodanige verecenigii g niet toepasselijk. — Kantg. Dordrecht 14 Februa\'ij I860. W. 2145

461. Moet een vereeniging opgerigt vóór de wel van 22 April 1855 (St. 32) de veranderingen, die zij maakt in haro statuten onderwerpen aan do goedkeuring van den koning of van de wetgevende magt op straffe van verlies van hare roglspersoonlijkheid? Neen. — Regtsg. Adv. VII, 29.

462. Mr. A. N. Maas Geesteranus. Hot recht van vereeeniging en vergadering en de plaatselijke, verordeningen op de tapperijen, koffijhuizen en dergelijke. — Bijdr. v. Boer en Fruin XVII, 347.

163. De plaatselijke verordeningen op de tapperijen, als zij een bepaling inhouden waarbij deze openbare plaatsen ecnige uren van den nacht voor het publiek moeten gesloten blijven, lievatten geen verkorting van hot regt der ingezetenen van vereeniging en vergadering. — H. R. 7 Maart 1871. v. d. H. O. Z. XXV, no. 1351, 381. W. 3386. N. R. XCVII, § 21, 180. Gemst. 1052. II. K. 7 Maart 1871. v.d. H.G.Z. XXV, no. 1352, 393. W. 3387. Gemst. 1051.

164. Regt van vereeniging en vergadering. — Art. 1 dor wet van 12 April 1855 (St. 32) — AV. B. A. 453.

165. Wat hot optreden als regtsporsoon betreft, onderscheidt de wet niet tiissehon veroenigingen, die voor kortoren of langoren tijd worden aangegaan. — Regtb. Groningen 18 December 1874. W. 3882.1\'. v. J. 1875, 10.

166. 1\'laatselijke verordeningen waarbij het slni-ton van tapperijen cn koffijhuizen na een vastgesteld uur is bepaald, zijn niet in strijd met de grondwet noeh met bot regt van vereeniging en vergadering. — W. 3456.

167. Kerkelijke gemeenten zijn bij do grondwet en de wetten des rijks erkend, zoodat zij geen nadere erkenning behoeven om als zedelijk lichaam in rogten op te treden. — Kantg. Wageningen 8 Maart 1871 W. 3321.

168. Een erkend kerkgenootschap of erkondo gemeente is oen zedelijk ligchaam tussehon hetwelk on zijne individuele leden door hunne toetreding of inlijving woderkoorig verbintenissen ex contractu geboren worden. — Regtb. Amsterdam 26 November 1867. W. 2987.

169. Een bloote vereeniging van eigenaren eener weide kan in den zin dor wet geen corporatie, vereeniging uitmaken; do commissie die zoodaniga vereeniging vertegenwoordigt is niot als die ooner corporatie te beschouwen. — H. R. 8 .lunij 1860. N.R. LXV, § 6, 38. v. d. H. B. K. XXIV, no. 179. W. 2177.

170. G. W. Mollorus. Zijn kerkelijke gemeenten zedelijke ligehamen? — W. 4476, 4077, 4086. Antwoord van de K. W. 4078. W. mr. M. Tonckons .ILzn. W. 4079.

471. Indien het reglement van een zedelijk ligchaam bepaalt, dat dit door den voorzitter van het bestuur in regten zal worden vertegenwoordigd, kan dat bestuur vertegenwoordigd door zijnen voorzitter geen regtsvordering voor dat zedelijk ligchaam instellen. — 11. R. 19 Februari) 1875. AV. 3824. N. R. CIX, ^ 17, 148. v. d. H. B. R. XL, no. 1442, 107.

472. De instelling of vereeniging wier doel is hot vorkrijgen en behouden van goederen met dal gevolg, dat die goederen onherroepelijk blijven de eigendom dor corporatie, zonder dat de individuele contractanten of hunne erfgenamen daarop eenig regt kunnen doen gelden, is oen zedelijk ligchaam — 11. I!. 16 November 1866. W. 2849. 2851. N. R. LXXXIV § 29, 266; v, d. H. B. K. XXX no. 1031, 479. R. on W. XIX, 85; R. W. V. N. 83.

473. Mr. S. Artt. 5 on 6 der wet van 22 April ISSG (St. 32) tot regeling en beporking der uitoefening vun het regt van voreeniging en vergadering. — W. 2837.

474. P. 15. J. Vegilin van Claerbergen. De juri-bus summi imperantis in societatet ecclesiasticas. — Fran. 1833.

475. Indien een reglement voor de benoeming tot kerkvoogden eiscbt het lidmaatseliap der kerkelijke gemeente, dan houden de kerkvoogden niet van regtsweye op dit te zijn door hun verlies van dat lidmaatschap doch eerst door wettige vervanging. — Hof Gelderland 28 Juni] I87G. W. 4241. Anders regtb. Tiel 5 Maart 1875. liep. 1878 , 1 1G9.

470. Als een reglement bepaalt Jat de voorzitter van kerkvoogden alleen de gemeente in regtsgedingen vertegenwoordigt en voor haar optreedt, dan is daardoor het optreden van het collegio van kerkvoogden vertegenwoordigd door zijn voorzitter, buitengesloten. —- Hof Gelderland 23 Jnnij 1875. W. 4241. Uep. 1878, 1 170.

477. Indien een reglement bepaalt, dat het beheer der kerkelijke goederen behoort bij de raans-lidmaten der Gemeente, maar dat zij het overdragen aan een collegie van kerkvoogdij, dan houdt dit op te bestaan als de kerkvoogden en notabelen door hunne ontzetting van het lidmaatschap der kerk, hun radicaal verloren hebben en de tijd waarvoor zij benoemd waren verstreken is, en zij niet gezorgd hebben voor de aanvulling van het collegie. In dat geval is het beheer der goederen teruggekeerd tot de manslidmaten, welke dan geregtigd zijn om zoodanige voorziening te nemen, als zij in het belang der zaak noodig achten en die de strekking heeft om die bepalingen van het reglement, welke feitelijk buiten werking zijn gesteld, weder te doen herleven. — Uegtb. Tiel 10 April 1878, 1 171 vg.

Art. 11.

478. Mr. A. J. Koost. Eenige opmerkingen ten aanzien van do troonopvolging — N. U. Bijdr. XI, 730.

479. 1\'. Lijndraijer. De ontwikkeling der Stadhouderlijke macht onder prins Frederik Hendrik. — Amsterdam 1859.

480. J. F. Höoll. De abdicationilms et renuntia-tionibus prineipum. — D 15. 1821.

481. H. Engolberts. De suceossioue in rognum ex lege imperii nostra. — L U. 1845.

482. Mr. J. Luzac. Iets over het grondbegrip dor constitutionele monarchie. — liijdr. v. Boer en Fruin, — X, 280.

483. S. ,1. du Tour van Bollinehave. Het cun-stitutioneel koningschap. — Utrecht 1804.

484. Dr. J. van Vloten. Nederlands constituti. oneel of grondwettig koningschap. — Volkslezing. Deventer 1800.

Art. 14.

485. Mr. Mr. J. ,1. T. Welke is dobeteekenis van hot woord „ontstentenisquot;? — Genist. 1232, 1234.

Art. 20.

480. Mr. P. van Bemmelon. Luxemburg. — Bijdr. v. Boer en Fruin, Xlll, 293.

Art. 27.

487. De uitlegging van artt. 1 dor wet van 20 Augustus 1822 (St. 40) is de uitlegging van een overeenkomst tusschen den staat en den koning in der tijd gesloten, welke alleen staal ter beoordeeling van don judex facti. Het tiendregt op thans voor het eerst met tiendbaar gewas bebouwd, is ook bij genoemde wet overgedragen. — H. K. 28 Mei 1847. v. d. H. G. Z. VI, no. 243, I80N. K.XXVH1, ? 12, 47. W. 810.

488. Het domein van den staat is wettig opgevolgd in den eigendom der grondrenten en cijnsen binnen de provincie N. B.abant, vroeger verschuldigd aan het huis van Oranje en Nassau. — Hof N. Brabant 18 November 1851. N. U. XL, § 81, 308.

489. Alle regtsvorderingen, rijksdomeinen betreffende, worden thans bevoegd ingesteld en vervolgd op naam van don minister van fiiiantlën als uitoefenende het bestuur der domeinen. — Hof N. iirabant 18 Maart 1851. N. K. XXXVH. 377, 372.

490. Regeling van het inkomen van de Kroon. — Wet 10 Augustus 1849 (St. 32).

493. Het domeinbestuur van don staat is bevoogd de regten van hot kroondomein te doen gelden en handhaven. — Kegtb. Goes 14 Sopt. 1857. W. 1953.

491. Door de wet van 26 Augustus 1822 (St. 40) zijn aan den koning afgestaan allo tienden in Gelderland waarover het domein qua talis en quovis modo do invordering had. — Hof Gelderland 16 Maart 1859. W. 2070. N. R. B. IX, 310.

492. Onder den afstand van\'alle domaniale tienden volgons art. 1 der wet van 20 Augustus 1822 (St. 40), zijn ook begrepen, die welke thans worden geheven van een in 1822 nog niet ingedijkten pol-dor. — 11. R. 23 November 1800. W. 2220. N. R. LXV1, § 29, 223. v. d. 11. G. Z. XVH, no. 829, 244.

493. Het ■wettelijk bestaan van het bestuur der domeinon kan niet worden ontkend, omdat het bij de wet van 27 December 1822 (St. 59) ingesteld Amortisatie Syndicaat bij de wet van 27 December 1840 (St. 77) togen den laatsten December van dat jaar is ontbonden en daarbij is bepaald dat \'s rijks domeinen zullen worden gebragt onder het algemeen bestuur. — Uegtb. Arnhem 28 February 1801. W. 2280. N. R. B. XII, 300.

494. Het bestuur der domeinon lieeft alleen woonplaats in \'s Gravenbage en niet overal waar zijno ontvangers hunne kantoren gevestigd hebben. — Uegtb. Nijmegen 2 Jauuarij 1855; W. 1031. Hof Gelderland 27 Junij 1855; W. 1080.

495. Als de staat eenig regt van beheer hoeft van onroerende goederen, ook als dit afgeschoiden van den eigendom wordt nitgeoofond, dan volgt daaruit nog niet ipso jure hot regt van het domein-bestuur op dat beheer. — H. R. 13 April 1855; W. 1092. v. d. H. B. U. XIX, no. 597, 227; N. U. I/, § 9, 25; N. R. B. V, 305.

490. Hot domeinbestuur bij dwangschrift tot verhaal van renten procedeerende is gehouden bewijs te leveren indien do gesommeerde verzet doet tegen het dwangschrift. Het domeinbestuur is niet ontvankelijk, indien bij vonnis is verstaan, dat het geen titel bozit om bij dwangschrift te procedeeren. — Uegtb. \'s Hertogenbosch 5 Maart 1850, 17 Junij 1857 ; W. 2015.

497. Volgens art. II der wet van 1 Mei 1803 bepaald zijnde, dat do administrateur van het kroondomein den koning vertegenwoordigt in alle zaken, op het beheer van dat domein betrekking hebbende, die, niet het eigendomsregt betrellbn, moet de beslissing der vraag of hot geding het eigendomsregt betreft, moet beoordeeld worden naar den aard der vordering zooals die bij dagvaarding is ingesteld en kan die aard niet veranderd worden dooi een betwisting door den gedaagde van zijn tiendpligtigheid.

Door het op de kroon overbrengen var liet genot van het domaniaal tiendregt is de aard van het oorspronkelijke tiendregt niet veranderd. — II. K. 13 Mrt. 1868. N. U. LXXXVII1; § 31. 267 N. R. a XIX. I ; v. d. H., B. R. XXXll, no. 1082, 250.

498. Het regt van veer ofschoon van publiek-regtelijken oorsprong is onder het Oud-Hollandsch regt steeds als een privaatregt beschouwd, vatbaar voor overdragt door den souvcrein en in den handel. Hierin is geen verandering gebragt, noch door de Fransehe, noch door de latere wetgeving. Die ter plaatse, waar het domein exclusief\' regt van veer heeft, een veerdienst in werking brengt, pleegt een onregtmatige daad en is tot schadevergoeding ver-pligt. — Hof Z. Holland l .Junij 1864; W. 2926.

499. Do beoordeeling der bewijskracht welke in de publicatie van het staatsbewind der Bataafscho republiek van 9 Augustus 1802 betrekkelijk de renten en cijnsen in hot departement Brabant enz. is gelegen, is geheel en uitsluitend aan don judex faeti verbleven en kan de beslissing van dien regter omtrent de bevoegdheid van het domeinbestuur tot het vorderen der daarbij bedoelde renten niet geacht worden te :djn in strijd met die publicatie en alzoo geen schending of verkeerde toepassing daarvan te zijn, voor zoover deze publicatie een wettelijke verordening in zich bevat. — II. R. 17 December 1852; XL1H, § 58. 298. v. d. H. B. R. XV, no. 285.

500. De vermelding eener rente ten behoeve van het domein, in een schepenbrief opgemaakt naar aanleiding ran art. 3 der publicatie van het staats-bewind der Bataafsche republiek van 9 Augustus 1802, lover., het bewijs van het bestaan der rente. De aanteekeningen van gedane betalingen in de registers van het domeinbestuur door de bevoegde ambtenaren gemaakt, leveren bewijs op tegen derden, ten aanzien van verpligtingen voor het vervolg. — H. R. 27 January 1858; v. d. H. li. R. XVI, no. 491 , 23. N. R. XLIV, § 3, 7, W. 1538.

501. De onroerende goederen behoord hebbende aan buitenlandsche geestelijke corporatiën en hier te lande gelegen, zijn, ten gevolge van de suppressie dier corporatiën tot de domeinen van dit rijk overgegaan; mitsdien is het domeinbestuur bevoegd, „uitgangenquot; die vroeger aan de abdij te Elten en de abdij Abdinchofen Paterborn waren verschuldigd, na de suppressie dier abdijen, onbeheerde goederen zijnde, thans te vorderen. De regter mag niet ambtshalve onderzoeken of een praestatie uit het leenregt afkomstig is en mitsdien afgeschaft volgons art. 25 der staatsregeling van 1798. — H. R. 3 Junij 1853, v. d. H. B. R. XVII, no. 520, 46; N. R. XLV, § 10, 53. W. 1590.

502. Do vicariën zelve zijn alleen te beschouwen als de eigenaren van do vieariegoederen, derhalve is alleen de collator tot uitoefening van het regt van revindicatie of tot optroding voor do belangen der vicariën bevoegd. Dat regt kan door het domeinbestuur niet anders worden uitgeoefend, als het collatie regt aan het domein mogt behooren. — Regtb. Utrecht 22 October 1856; NR. LVII, § 69, 331.

503. Aan hot verbod tot vervreemding van staats-domtin in de wet van 1 December 1790 opgenomen, moet alleen de zin worden gegeven, dat het geen betrekking heeft op vervreemdingen tot gemoetko-ming aan departementen, gonieenten of andere staatsinstellingen en openbare inrigtingen. — Regtb. Maastricht 26 Januari) 1865; W. 2663.

504. Het kroondomein heeft in de Provincie Utrecht geen algemeen tiendregt, zoodat de landgobruiker tiendvrijdom niet behoeft te bewijzen. — Regtb. Amersfoort 7 Januarij 1863. W. 2817. N. R. B. XIII, 739.

505. Als het kroondomein tiendon vordert moet het bewijzen dat deze behooren tot tiondblokken, waarvan het tiendregt sedert Julij 1822 is uitgeoefend. — Regtb. \'s Gravenhage 16 Februurij 186(i; W. 2772.

506. Mr. H. J. A. Uaedt quot;an Oldonbarnevelt, Over het domaniaal tiendregt. — Tliemis2e XHI, 1.

507. Do administrateur van het kroondomein is bevoegd een actie in te stellen, hetzij tot praestatie van de tiend, waarvan hij het vruchtgebruik heeft, hetzij tot schadevergoeding wegens wan praestatie vim tiendpligt. — Hof Zuid-Holland 6 April 1807 ; W. 2900.

508. Het novaal tiendregt in Zocland hooft niet toegekomen aan den graaf als decitnator universalis; dat regt is niet overgegaan op hot tegenwoordig staatsdomein. - Hof Zeeland 28 Mei 18G7; \\V. 2911, 2933. N. R. B. XVIII , 794.

509. W. F. J. van Lyndon. Hot inkomen dor kroon (art. 27 dor grondwet). Historisch staatsregtorlljke proeve. — Utrecht 1870.

510. De administrateur van\'s konings particuliere domeinen, benoemd door Z.M. koning Willem II bij besluit van 30 Junij 1840, moet niet worden beschouwd als oen gewoun lasthebber, wiens mandaat door het overlijden van dien vorst, is vervallen, maar als een ambtenaar aangewezen door de bevoegde magt tot het beheer van staatsdomeinen, verbonden aan do kroon, wiens funetiën voortduren tot dat hij door de bevoogde magt van dat beheer is onthoven. Gemelde betrekking is niet vervallen door art. 27 der tegenwoordige grondwet. — Rogtij. \'s Gravenhage 24 November, 1854; \\V. \'608.

511. Al heeft de staat ook vóór de wet van 28 Augustus 1822 (St. 40) strekkende tot uitvoering van art. 31 grw. 1815 op de, bij die wot door den staat aan koning Willem I in vrijen Bigcndom over. gedragen gronden, eon domaniaal novaal tiendregt bezeten, in allen gevalle is hot door do bij die wet plaats gehad hebbende eigondomsoverdragt verloren.— H. R. 27 April 1877; v. d. H. B. R. XLII, no. 1545, 206.

512. Het domeinbestuur is niet bevoegd op te treden tot opvordering van tienden, die bij de wet van 26 Augustus 1822 aan den koning zijn opgedragen en in het jaar 1848 aan den staat zijn terug gegeven, doch alleen onder bepaling, dat deze, als inalicnabel aan hot kroondomein behooronde, zouden beschouwd worden. —• Hof Zeeland 20 September 1859; N. R. .B. XI, 29. Regtb. Zierikzeo 7 Sopt. 1858. W. 2000.

513. De domeinen, krachtens de wet van \'iC Augustus 1822 (St. 40) aan koning Willem lover-gedragen, zijn niet als de eigendom zijner gezamelijke erfgenamen, maar als kroondomeinen te heschouwoii, waarvan do opkomsten uitsluitend door den regc-ronden koning worden genoten. Een vordering betrekkelijk die domanialo rogton, kan op quot;s konings naam worden ingesteld, zonder dat daarbij ook de staat als eigenaar optreedt. Do administrateur van \'s konings particuliere domeinon is bevoogd om ook voor de kroondomeinen in regten op te troden. Ook het kroontiendregt kan door verjaring verloren gaan.— Hof Gelderland 5 Julij 1853; N. R. B. IV, 93; W. 1475.

514. De onroerende goederen, bepaald ook grondrenten, hier te lande gelogen, vroeger bezeten door buitenlandsche gostichtcn, inoeton na hunne suppressie geacht worden tot hot domein van den staut te behooren. Invloed dor secularlcsatie van alle geestelijke gostichten binnen het Duitsche rijk volgens den vrede van Luneville op goederen hier gelegen en vroeger aan het kapittel te Vreden toelje-

hnorenile. — Hof Gelderland 15 February 1854; N. K. B. IV, 252. W. 1520.

515. Het inkomen der kroor, is gedurende de regering van Z. M. den koning Willem III vastgesteld op de som van zeshonderd duizend gulden jaarlijks, behalve de inkomsten van de kroondomeinen. -— Wet van 10 Augustus 1849 (St. 32).

516. Het beheer der kroondomeinen is geregeld Lij de wet van 1 Mei 18G3 (St. 43).

5 i 7. De instructie voor den administrateur van het kroondomein is vastgesteld bij kon. besluit van 17 Mei 18C3 (St. 61).

518. Mr. P. van Beramelen. Opbrengst der kroondomeinen. — Bijdr. v. Boer en Fruin XV, 130.

519. Bij de wet van 25 Mei 1816 (St. 25) heeft geen eigendomsovergang van goederen plaats gehad, slechts is daar het beheer en gebruik van eenige domeingoederen overgedragen. — Hof N.-Brabant 9 Maart 1875; W. 3911. N. R. B 1878, D. 36; Rep. 1878, UOU.

520. Bij de wet van 26 Augustus 1822 zijn aan don koning als patrimonieel goed ¹ overgedragen de domaniale tienden in Gelderland, niet alleen voor zooverre zij toon door het domein werden ingevorderd, maar in het algemeen de tiendgeregtigheid, zoo als die aan hot domein mogt toekomen. — H. R. 3 April 1846; N. R. XXII, § 76, 38G. v. d. H. O. Z. IV, no. 451, 123; W. 694, Regtz. II, 321.

521. H. II. Roëll, De domaniis.. — Amst. 1831.

522. Het overlijden vim koning Willem II heeft geen invloed op den lastbrief aan den staatsraad Administrateur van \'s konings particuliere domeinen tot het beheer der daartoe behoorende goederen en het voeren van regtsgedingen daartoe betrekkelijk. — Rogtb. Utrecht 8 October 1851; N.R.B. 1852, 1 17; W. 1300.

523. Het verbod tot vervreemding van staatsdomeinen in de wet van 1 December 1790 opgenomen , moet alleen in dien zin worden verstaan, dat het geen betrekking heeft op vervreemdingen tot gemoetkoming aan departementen, gemeenten of andere staatsinstellingen en openbare inrigtingen. — Rogtb. Maastricht 26 Januarij 1865 ; W. 2663.

524. J. S. Uelbaore. Do bonis publicis eonnnque adininistratione. — L. B. 1834.

525. Niet alle voormalige geestelijke goederen zijn nationaal verklaard. Derhalve moot het domein-bestuur, waar hot beweert, dat uitsluitend aan dat bestuur zijn opgedragen het beheer en de administratie van zekere geestelijke goederen , beginnen met zijn regt op die goederen te bewijzen. — II. R. 6 Junij 1856; v. d. II. G. Z. XIII, no. 640, 311. N. R. LUI, § 32, 162; N. R. B. VI, 328, W. 1858.

526. Regeling van het beheer van het kroondomein. — Kon Besl. 1 Mei 1856 (St. 1857, 2).

527. Voorzieningen omtrent het novaal tiendregt van het kroondomein. — Wet 1 Mei 1863 (St. 42).

528. De novale tienden zijn niet vervallen tengevolge van art 2 van het keizerlijk decreet van 22 Januarij 1813. Onder de domaniale tienden in art. 1 der wet van 26 Augustus 1822 (St. 40) vermeld, is ook het novaal tiendregt begrepen. — H. R. 3 February 1860; v. d. H. B. R, XXIV, no. 760, 64. N. R. LXIV, S 13, 44; AV. 2139.

529. Onder den afstand der domaniale tiendon Zijn volgens art. 1 dor wet van 26 Augustus 1822 (St. 40) begrepen de tienden, welke thans worden geheven van een in 1822 nog niet ingedijkte polder. — H. R. 23 November 1860 W. 2226- v. d. II. G Z no. 829, 244; N. R. LXVI, § 29 , 223.

Au)ll op lie GRONDWET,

530. J. B. Burger. Hot is wenschelijk, dat de staat, wanneer de gelegenheid daartoe gunstig is, zijne domeinen verkoopt. — Stolling 30. Leiden 1871.

531. P. F. L. Bouwens van Horssen. De staat behoorde de domeingronden, die daarvoor geschikt zijn, in erfpacht uit te geven.—-Stelüng 12. Leiden 1870.

Art. 30.

532. Wijze van benoeming der officieren of andere personen in dienst van hot Koninklijk huis. — Kon. Besl. 28 Julij 1820. (St. 18).

533. Bepalingen opzigtelijk de hofcosU¹ mes en hofrouwen. — Kon. Besl. 17 Maart 1875; Rijv. II, 2161 ; E. 207.

534. Reglement op hot vieren der geboorte lagen van de leden van de Koninklijke familie en dor belangrijke staatsgebeurtenissen. — Kon. Besl. 16 Aug. 1815, no. 80; Bijv. II, 656; E. 248.

535. Regeling van de aanstelling, toelage en dienst der Adjudanten van Z. M. den Koning. — Kon. Besl. 8 .lunij 1820; Bijv. 1820, 1195; E. 583.

53G. Instelling van oen grooten staf bij het leger. — Kon. Besl. 21 Mei 1841; Bijv. 1841 , 231 ; E. 43.

537. Regeling van do toelagen der Adjudanten van Z. M. en de prinsen van..\'s Konings huis. —■ Kon. Besl. 19 Oct. 1853 no. 54; Bijv. E. 295.

538. Bepaling van hot getal adjudanten en or-donnanee-officieren bij den koning en do prinsen van het Koninklijk huis. — Kon. Besl. 8 April 1849; Bijv. E. 345.

539. W. A. de Jonge. Het kabinet des konings behoorde bij de grondwet geregeld te worden. — Stelling 32. Leiden 1874.

Art. 33.

540. H. M. Wolff. De broeder des konings vermoedelijke troonopvolger zijnde, geniet als zoodanig geen inkomen uit \'s lands kas. — Stelling 33. Leiden 1872.

Art. 34.

541. Mr. P. van Bemmelen. De grondwettelijke meerderjarigheid van den Prins van Oranje op den leeftijd van achttien jaren. — Leidon 1858.

542. D. A. van Limburg Stirum. Do meerderjarigheid van den vermoedelijken erfgenaam der kroon. — Leidon 1958. Beoord. door mr. Dav. II. Levyssohn Normann; Themis 2 V, 432.

543. Jhr. A. van der Does de Blje. Bedenkingen tegen de beweerde meerderjarigheid van den Prins van Oranje bij de vervulling van zijn achttiende jaar en zijne afkomst uit Guiliohnus Eretnita. — Amst. 1858.

544. Jhr. A. vun der Does de Bije. Nade\'r betoog tegen de meerderjarigheid van den Prins van Oranje bij de vervulling van zijn achttiende jaar, ten antwoord aan mr. 1\'. van Bemmelen. — Amst. 1859.

545. A. Blus e van Oud-Alblas. De prins van Oranje is eerst op zijn 23e jaar meerderjarig. — Stolling 28. Leiden 1871.

Art. 40.

54G. A. J. Roest. Do artikelen 40 tot 49 en 198 van de grondwet. —- Utrecht 1860.

Art. 41.

547. Benoeming van oenen regent en bepalingen ton aanzien der aanvaarding van het regentschap. — Wet. 4 Mei 1850 (St. 21).

4

Door het op de kroon overbrengen van hot genot van liet domauiaal tiendregt is do aaid van hot oorspronkelijke tiendrogt niet veranderd. — li. K. 13 Mrt. I8C8. N. R. LXXXV1I1; § 31. 267 N. R. B. XIX, i ; v. d. H., B. K. XXXII, no. 1082, 250.

498. Het regt van veer ofschoon van publiek-regtelijken oorsprong is onder liet Üud-Hollandsoh regt steeds als een privaatregt bosehouwd, vatbaar voor ovordragt door don souverein en in den handel. Hierin is geen verandering gebragt, noch door do Fransche, noch door de latere wetgeving. Die tor plaatse, waar het domein exclusief regt van veer heeft, con veerdienst in working brengt, pleogt eon onrogtmatige daad en is tot schadovergoeding vor-pligt. — Hof /. Holland 1 Junij 1864; W. 2926.

499. Do beoordeoling dor bewijskracht welke in de publicatie van het staatsbewind dor Bataafscho republiek van 9 Augustus 1802 betrekkelijk do renten en cijnsen in hot departement Brabant enz. is gelegen, is geheel en uitsluitend aan den judex faeti verbleven en kan de beslissing van dien regter omtrent de bevoegdheid van hot domoinbostuur tot het vorderen der daarbij bedoelde renten niet geacht worden te zijn in strijd mot die publicatie en alzoo geen schending of verkeerde toepassing daarvan te zijn, vooi zoover deze publicatie een wettelijke verordening in zich bevat. — H. R. 17 December 18i)2; XL11I, § 58, 298. v. d. H. B. R. XV. no. 285.

500. De vermelding eener rente ton behoeve van het domein, in oen sehoponbriof opgemaakt naar aanleiding van art. 3 dor publicatie van het staats-bewind der Bataafscho republiek van 9 Augustus 1802, levert het bewijs van bot bestaan dor rente. De aanteokeningen van gedane betalingen in de registers van hot domoinbestuur door de bevoogde ambtenaren gemaakt, leveren bewijs op togen dorden, ten aanzien van vorpligtingon voor het vervolg. — H. R. 27 January 1858; v. d. H. B. R, XVI, no.491, 23. N. R. XX.IV, § 3, 7, W. 1538.

501. De onroerende goederen boboord hebbonde aan buitenlandscho geestelijke corporation en hier te lande gelegen, zijn, ten gevolge van de suppressie dier corporatiën tot do doraeinen van dit rijk overgegaan; mitsdien is het domoinbostuur bevoogd, „uityangenquot; die vroeger aan de abdij te Elton en de abdij Abdinchofen I\'aterborn waren verschuldigd, na do suppressie dier abdijen, onbeheerde goederen zijnde, thans te vorderen. De regter mag niet ambtshalve onderzoeken of een praestatie uit het loonregt afkomstig is en mitsdien afgeschaft volgens art. 25 der staatsregeling van 1798. — H. R. 3 Junij 1853, v. d. H. B. R. XVII, no. 520, 46; N. R. XLV, § 10, 53. W. 1590.

502. De vicariën zelve zijn alleen te beschouwen als de eigenaren van do vieariegoedoron, derhalve is alleen de collator tot uitoefening van het regt van revindicatie of tot optreding voor de belangen der vicariën bevoegd. Dat regt kan door hot domein-bestuur niet anders worden uitgeoefend, als het collatie regt aan het domein mogt behooren. — Rogtb. Utrecht 22 October 1856; NR. LVII, § 69, 331.

503. Aan het verbod tot vervreemding van staatsdomein in do wet van 1 December 1790 opgenomen, moet alleen de zin worden gegeven, dat het geen betrekking heeft op vervreemdingen tot gemoetko-ming aan departementen, gomoenton of andere Btaatsinstellingen en openbare inrigtingon. — Rogtb. Maastricht 26 Januarij 1865; W. 2663.

504. Het kroondomein heeft in do Provincie Utrecht geen algemeen tiendregt, zoodat de landgebruikor tiendvrijdom niet behoeft te bewijzen. — Regtb. Amersfoort 7 January 1863. W. 2817. N. R. B. XIII, 739.

505. Als hot kroondomein tienden vordert moet het bewijzen dat deze behooren tot tiendblokkon, waarvan het tiendregt sedert Julij 1822 is uitgu-oefend. — Rogtb. quot;s G ravenhage 16 Februarij 1866; W. 2772.

506. Mr. II. J. A. Raodt quot;an Oldenbarnovelt. Over het domauiaal tiendregt. — Themis 2e XIII, 1.

507. Do administrateur van het kroondomein is bevoogd een actie in te stollen, hetzij tot praestatie van de tiend, waarvan hij hot vruchtgebruik hooft, hetzij tot schadevergoeding wegens wanpraestatie vim tiendpligt. — Hof Zuid-Holland 6 April 1867; W. 2900.

508. Hot novaal tiendregt in Zeeland hooft niet toegekomen aan den graaf alsdecimator universalis; dat regt is niet overgegaan op het tegenwoordig staatsdomein. — Hof Zeeland 28 Mei 1867; W. 2911, 2933. N. R. B. XVIII, 794.

50!). W. F. J. van Lyndon. Het inkomen dor kroon (art. 27 der grondwet). Historisch staatsregterlijko proeve. — Utrecht 1870.

510. Do administrateur van quot;s konings particuliere domeinen, benoemd door Z.M. koning Willem II bij besluit van 30 Junij 1840, moet niet worden beschouwd als een i/ewoon lasthebber, wiens mandaat door het overlijden van dien vorst, is vervallen, maar als eon ambtenaar aangewezen door de bevoogde magt tot hot beheer van staatsdomeinen, verbonden aan de kroon, wiens function voortduren tot dat hij door de bevoogde magt van dat beheer is onthoven. Gemelde betrekking is niet vorvallou door art. 27 der tegenwoordige grondwet. — Regtb. quot;s Gravenhage 24 November, 1854; W. 1008.

511. Al hooft de staat ook vóór de wet van 28 Augustus 1822 (St. 40) strekkende tot uitvoering van art. 31 grw. 1815 op de, bij die wet door den staat aan koning Willem I in vrijen eigendom ovor-godragon gronden, oen domauiaal novaal tiendregt bozeten, in allen gevalle is hot door de bij die wet plaats gehad bebbonde eigendomsoverdragt verloren.— H. R. 27 April 1877; v. d. H. B. II. XL1I, no. 1545, 206.

512. Het domoinbostuur is niet bevoegd op te treden tot opvordering van tienden, die bij do wet van 26 Augustus 1822 aan den koning zijn opgedragen en iu het jaar 1848 aan den staat zijn terug gegeven, doch alleen onder bepaling, dat deze, als inaliënabel aan het kroondomein bohoorende, zouden beschouwd worden. — Hof Zeeland 20 September 1859; N. R. B. XI, 29. Regtb. Zierikzee 7 Sopt. 1858. W. 2000.

513. De domeinen, krachtens de wet van 26 Augustus 1822 (St. 40) aan koning Willem lovergedragen , zijn niet als de eigendom zijnor gezanielijke erfgenamen, maar als fcrocmitomeiHcn te beschouwen, waarvan do opkomsten uitsluitend door den rege-renden koning worden genoten. Eon vordering betrekkelijk die domaniale regton, kan op \'s konings naam worden ingesteld, zonder dat daarbij ook do staat als eigenaar optreedt. De administrateur van \'s konings particuliere domeinen is bevoegd om ook voor de kroondomeinen in regton op ;e treden. Ook het kroontiendregt kan door verjaring verloren gaan.— Hof Gelderland 5 Julij 1853; N. R. B. IV, 93; W. 1475.

514. De onroerende goederen, bepaald ook grond-renten, hier to lande gelegen, vroeger bezeten door buitenlandscho gestichten, moeten na hunne suppressie geacht worden tot hot domein van den staat te behooren. Invloed der seculariosatie van alle geostelijke gestichten binnen hot Duitscbe rijk volgons don vrede van Luneville op goederen hier gelegen en vroeger aan liet kapittel tc Vreden toebe-

hoorende. — Hof Gelderland 15 Fobruarij 1854; N. R. B. IV, 252. W. 1520.

515. Het inkomen der kroon is gedurende de regering van Z. M. den koning Willem III vastgesteld op de som van zeshonderd dnizond gulden jiiarlijks, behalve de inkomsten van de kroondomeinen. — Wet van 10 Augustus 1849 (St. 32).

510. Het beheer der kroondomeinen is geregeld bij de wet van 1 Mei 18G3 (St. 43).

517. De instructie voor den administrateur van het kroondomein is vastgesteld bij kon. besluit van 17 Mei 1863 (St. Cl).

518. Mr. P. van Bemmelen. Opbrengst der kroondomeinen. — Bijdr. v. Boer en Fruin XV, 130.

519. Bij de wet van 25 Mei 181G (St. 25) heeft geen eigendomsovergang van goederen plaats gehad, slechts is daar het beheer en gebruik van eenige domeingoederen overgedragen. — Hof N.-Btabant 9 Maart 1875; W. 3911. N. R. B. 1878, D. 36; Kep. 1878, 1100.

520. Bij de wet van 5:6 Augustus 1822 zijn aun den koning als patrimonieel goed ¹ overgedragen de domaniale tienden in Gelderland, niet alleen voor zooverre zij toen door liet domein werden ingevorderd, maar in het algemeen de tiendgeregtigheid, zoo als die aan het domein mogt toekomen. — II. R. 3 April 1846; N. U. XXII, § 76, 380. v. d. H. G. Z. IV, no. 451, 123; W. 694, Regtz. II, 321.

521. II. II. Roëll, De domaniis.. — Amst. 1831.

522. Het overlijden van koning Willem 11 heeft geen invloed op den lastbrief aan den staatsraad Administrateur van \'s konings particuliere domeinen tot het beheer der daartoe behoorende goederen en het voeren van regtsgedingen daartoe betrekkelijk. — Regtb. Utrecht 8 October 1851; N.R. B. 1852, 117; W. 1300.

523. Het verbod tot vervreemding van staatsdomeinen in do wet van 1 December 1790 opgenomen, moet alleen in dien zin norden verstaan, dat het geen betrokking heeft op vervreemdingen tot gemoetkoming aan departementen, gemeenten of andere staatsinstellingen en openbare inrigtingen. —-Kegtb. Maastricht 26 Januarij 18C5 ; W. 2663.

524. J. S. Delbaere. De bonis publicis eorumque administratione. —- L. B 1834.

525. Niet alle voormalige geestelijke goederen zijn nationaal verklaard. Derhalve moet het domein-bestuur, waar het beweert, dat uitsluitend aan dat bestuur zijn opgedragen het behoor en de administratie van zekere geestelijke goederen, beginnen met zijn regt op die goederen te bow ijzen. — H. R. 6 Junij 1856; v. d. H. G. Z. XIII, no. 640, 311. N. R. LII1, § 32, 162; N. R. B. VI, 328, W. 1858.

526. Regeling van hot beheer van het kroondomein. — Kon Besl. 1 Mei 1856 (St. 1857 , 2).

527. Voorzieningen omtrent het novaal tiendrogt van hot kroondomein. — Wet I Mei 1863 (St. 42).

528. De novale tiendon zijn niet vervullen tengevolge van art 2 van het keizerlijk decreet van 22 Jannarij 1813. Onder de domaniale tienden in art. 1 der wet van 26 Augustus 1822 (St. 40) vermeld, is ook het novaal tiendregt begrepen. —-H. 11. 3 February 18C0; v. d. H. B. R. XXIV , no. 760, 64. N. R. LXIV, S 13, 44; W. 2139.

529. Onder don afstand der domaniale tienden zijn volgons art. 1 dor wet van 26 Augustus 1822 (St. 40) begrepen do tienden, welke thans worden geheven van een in 1822 nog niet ingedijkte polder. —• H. K. 23 November 18G0 W. 2226; v. d. H. G. Z no. 829, 244; N. R. LXVI, § 29, 223.

Aiml Op (Ie GRONDWET.

530. J. B. Burger. Het is wenschelijk, dat de staat, wanneer de gelegen!.oid daartoe gunstig is, zijne domeinen verkoopt. — Stelling 30. Leiden 1871.

5.31. P. F. L. Bouwens van Horssen. De staat behoorde de domeingronden, die daarvoor geschikt zijn, in erfpacht uit te geven.—Stolling 12. Leiden 1870.

Art. 30.

532. Wijze van benoeming der officieren of andere personen in dienst van het Koninklijk huis. — Kon. Besl. 28 Julij 1820. (St. 18).

533. Bepalingen opzigtelijk de hofcoitumos en hofrouwen. — Kon. Besl. 17 Maart 1875; Rijv. II, 2161; E. 207.

534. Reglement op het vieren der geboortedagen van de leden van de Koninklijke familie en der belangrijke staatsgebeurtenissen. — Kon. Besl. 1G Aug. 1815, no. 80; Bijv. II, 056; E. 248.

535. Regeling van de aanstelling, toelage en dienst dor Adjudanten van Z. M. dun Koning. — Kon. Besl. 8 Junij 1820; Bijv. 1820, 1195; E. 583.

536. Instelling van oon grooten staf bij hot leger. — Kon. Besl. 21 Mei 1841; Bijv. 1841 , 231; E. 43.

537. Regeling van do toelagen der Adjudanten van Z. M. en de prinsen vftn \'s Konings huis. — Kon. Besl. 19 Oct. 1853 no. 54; Bijv. E. 295.

538. Bepaling van het getal adjudanten en or-donnance offieieren bij den koning en do prinsen van het Koninklijk huis. — Kon. Besl. 8 April 1849; Bijv. 15. 345.

539. W. A. de Jonge. Het kabinet des konings behoorde bij de grondwet geregeld to worden. — Stelling 32. Leiden 1874.

Art. 33.

540. II. M. Wollï. De broeder des konings vermoedelijke troonopvolger zijnde, geniet als zoodanig geen inkomen uit \'s lands kas. — Stolling 33. Leiden 1872.

Art. 34.

541. Mr. P. van Boni melen. De grondwettelijke meerderjarigheid van den Prins van Oranje op den leeftijd van achttien jaren. — Leidon 1858.

542. 1). A. van Limburg Stirum. De meerderjarigheid van den vermoede lij kon erfgenaam der kroon. — Leiden 1958. Beoord. door mr. Dav. II. Levyssohn Nermann; Themis 2 V, 432.

543. Jhr. A. van der Does de Bije. Bedenkingen tegen do beweerde meerderjarigheid van den Prins van Oranje bij de vervulling van zijn achttiende jaar en zijne afkomst uit Guilielmus Eremita. — Amst, 1858. ,

544. Jlir. A. van der Does do Bije. Nader betoog tegen de meerderjarigheid van den Prins van Oranje bij de vervulling van zijn achttiende jaar, ton antwoord aan mr. P. van Bemmelen. — Amst. 1859.

545. A. Blus e van Oud-Alblas. De prins van Oranje is eerst op zijn 23e jaar meerderjarig. — Stelling 28. Leiden 1871.

Art. 40.

540. A. J. Koost. De artikelen 40 tot 49 en 198 van do grondwet. — Utrecht 1860.

Art. 41.

547. Benoeming van oenen regent en bepalingen ten annzien der aanvaarding van het regentschap. — Wet. 4 Mei 1850 (St. 21).

4

47 Grondwet

Door het op de kroon overbrengen van het genot van het domaniaal tiendregt is de aard van het oorspronkelijke tiendregt niet veranderd. — H. K. 13 Mrt. 18G8. N. 11. LXXXV1I1; § 31. 267 N. K. B. XIX, I; v. d. II., B. U. XXXII, no. 1082, 250.

498. Het regt van veer ofschoon van publiek-regtelijken oorsprong is onder het Oud-Holiandseh regt steeds als een privaatregt beschouwd, vatbaar voor overdragt door den souverein en in den handel. Hierin is geen verandering gebragt, noch door de Fransche, noch door de latere wetgeving. Die ter plaatse, waar het domein exclusief regt van veer heeft, een veerdienst in werking brengt, pleegt een onregtmatige daad en is tot schadevergoeding ver-pligt. — Hof Z. Holland I Junij 18G4; W. 2926.

499. De beoordeeling der bewijskracht welke in de publicatie van het staatsbewind der Bataafsche republiek van 9 Augustus 1802 betrekkelijk derenten en cijnsen in het departement Brabant enz. is gelegen, is geheel en uitsluitend aan den judex facti verbleven en kan de beslissing van dien regter omtrent de bevoegdheid van het domeinbestuur tot het vorderen der daarbij bedoelde renten niet geacht worden te zijn in strijd met die publicatie en alzoo geen schending of verkeerde toepassing daarvan te zijn, voor zoover deze publicatie een wettelijke verordening in zich bevat. — H. II. 17 December 1852; XLIII, § 58, 298. v. d. H. B. R. XV, no. 285.

500. De vermelding eener rente ten behoeve van liet domein, in een schepenbrief opgemaakt naar aanleiding van art. 3 der publicatie van het staatsbewind der Bataafsche republiek van 9 Augustus 1802, levert het bewijs van het bestaan dor rente. De aanteekeningen van gedane betalingen in de registers van het domeinbestuur door de bevoegde ambtenaren gemaakt, leveren bewijs op tegen derden, ten aanzien van verpligtingen voor het vervolg. — H. R. 27 Januarij 1858; v. d. H. B.R. XVI, no. 491 , 23. N. R. XLIV, § 3, 7, W. 1538.

501. De onroerende goederen behoord hebbende aan buitenlandsche geestelijke corporation en hier te lande gelogen, zijn, ton gevolge van de suppressie dier corporation tot de domeinen van dit rijk overgegaan; mitsdien is het domeinbestuur bevoogd, „uit(jangenquot; die vroeger aan de abdij te Elton en do abdij Abdinchofon Paterborn waren verschuldigd, na do suppressie dier abdijen, onbeheerde goederen zijnde, thans te vorderen. De regter mag niet ambtshalve onderzookon of een praestatio uit het leenrogt afkomstig is en mitsdien afgeschaft volgens art. 25 der staatsregeling van 1798. — II. R. 3 Junij 1853, v. d. H. B. R. XVII, no. 520, 46; N. R. XLV, § 10, 53. W. 1590.

502. De vicariën zelve zijn alleen te beschouwen als de eigenaren van do vicariegoederen, derhalve is alleen de collator tot uitoefening van hot regt van revindicatie of tot optroding voor de belangen dor vicariën bevoogd. Dat regt kan door hot domeinbestuur niet anders worden uitgeoefend, als het collatie regt aan hot domein mogt behooron. — Regtb. Utrecht 22 October 1856; NR. LVII, § 69, 331.

503. Aan het verbod tot vervreemding van staatsdomein in do wet van 1 December 1790 opgenomen, moot alleen de zin worden gegeven, dat het geen betrekking heeft op vervreemdingen tot gemoetko-ming aan departementen, gemeenten of andore staatsinstellingen en openbare inrigtingen. — Regtb. Maastricht 26 Januarij 1865; W. 2663.

504. Hot kroondomein heeft in de Provincie Utrecht geen algemeen tiendregt, zoodat de landgebruiker tiend vrijdom niet behoeft te bewijzen. — llegtb. Amersfoort 7 Januarij 1863. W. 2817. N. R. B. XIII, 739.

Art. 27. 48

505. Als het kroondomein tiendon vordert moet het bewijzen dat deze behooron tot tiendblokken, waarvan het tiendregt sedert Julij 1822 is uitgeoefend. — Regtb. \'s Gravenhage 16 Februarij 186G; W. 2772.

506. Mr. H. J. A. Raedt van Oldonbarnovelt. Over hot domaniaal tiendregt. — Themis 2e XIII, 1.

507. De administrateur van het kroondomein is bevoogd een actio in te stellen, hetzij tot praestatie van de tiend, waarvan hij het vruchtgebruik hoeft, hetzij tot schadevergoeding wegens wanpraestatie vuu tiendpligt. — Hof Zuid-Holland 6 April 1867; W. 2900.

508. Het novaal tiendregt in Zeeland hoeft niet toegekomen aan den graaf als doei mater universalis; dat regt is niet overgegaan op hot tegenwoordig staatsdomein. Hof Zeeland 28 Mei 1867; W. 2911, 2933. N. R. B. XVIII, 794.

509. W. F. J. van Lyndon. Het inkomen dor kroon (art. 27 der grondwet). Historisch staatsregterlijke proeve. — Utrecht 1870.

510. De administrateur van quot;skonings particuliere domeinen, benoemd door Z.M. koning Willem 11 bij besluit van 30 Junij 1840, moet niet worden beschouwd als een gewoon lasthebber _y wiens mandaat door het overlijden van dien vorst, is vervallen, maar als eon ambtenaar aangewezen door de bevoegde magt tot hot beheer van staatsdomeinen, ver bondon aan de kroon, wiens funcdën voortduren tot dat hij door do bevoegde magt van dat beheer is ontheven. Gemelde betrokking is niet vervallen door art. 27 der tegenwoordige grondwet. — Regtb. quot;s G ra ven h age 24 November, 1854; W. 1608.

511. Al heeft de staat ook voor de wet van 28 Augustus 1822 (St. 40) strekkende tot uitvoering van art. 31 grw. 1815 op de, bij die wet door don staat aan koning Willem I in vrijen eigendom overgedragen gronden, oen domaniaal novaal tiendregt bezeten, in allen gevalle is het door lie bij die wet plaats gehad hebbende eigendomsoverdragt verloren.— H. U. 27 April 1877; v. d. H. B. 11. XL1I, no. 1545, 206.

512. Het domeinbestuur is niet bevoogd op te treden tot opvordering van tiendon, die bij de wet van 26 Augustus 1822 aan den koning zijn opgedragen en in het jaar 1848 aan den staat zijn terug gegeven, doch alleen onder bepaling, dat deze, als inaliënabel aan het kroondomein bohocrendo, zouden beschouwd worden. — Hof Zeeland 20 September 1859; N. R. B. XI, 29. Regtb. Zierikzoo 7 Sopt. 1858. W. 2000.

513. Do domeinen, krachtens de wet van 2G Augustus 1822 (St. 40) aan koning Willem I overgedragen, zijn niet als do eigendom zijner gozamelijke erfgenamen, maar als te boschouwen, waarvan de opkomsten uitsluitend door don rege-ronden koning worden genoten. Een vordering betrekkelijk die domaniale regton, kan op \'skonings naam worden ingesteld, zonder dat daarbij ook de staat als eigenaar optreedt. De administrateur van \'s konings particuliere domeinen is bevoegd om ook voor de kroondomeinen in regton op te treden. Ook het kroontiendregt kan door verjaring verloren gaan. — Hof Gelderland 5 Julij 1853; N. R. B. IV, 93; W. 1475.

514. De onroerende goederen, bepaald ook grondrenten, hier te lande gelegen, vroeger bezeten door buitenlandsche gestichten, moeten na hunne suppressie geacht worden tot het domein van den staat te behooron. Invloed der soculariesatie van alle geestelijke gestichten binnen het Duitsche rijk volgons don vrede van Luneville op goederen hier gelogen en vroeger aan het kapittel te Vreden toebü-

40 Grondwet. —

hoorende. — Hof Gelderland 15 Fobruarij 1854 ; N. R. B. IV, 252. W. 1520.

515. Het inkomen der kroon is gedurende de regering vim Z. M. den koning Willem III vastgesteld op de som van zeshonderd duizend gulden jaarlijks, behalve de inkomsten van de kroondomeinen. — Wet van 10 Augustus 1849 (St. 32).

5IC. Het beheer der kroondomeinen is geregeld bij de wet van 1 Mei 18G3 (St. 43).

517. De instructie voor den administrateur van het kroondomein is vastgesteld bij kon. besluit van 17 Mei 18G3 (St. Cl).

518. Mr. P. van Bemmelen. Opbrengst der kroondomeinen. — Bijdr. v. Boer en Fruin XV, 130.

519. Bij de wet van 25 Mei 181C (St. 25) heeft geen eigendomsovergang van goederen plaats gehad, slechts is daar het beheer en gebruik van eenige domeingoederen overgedragen. — Hof N.-Btabant 9 Maart 1875; W. 3911. N. R. B. 1878, D. 30; Rep. 1878, 1100.

520. Bij de wet van 2C Augustus 1822 zijn aan den koning als patriinonieel goed ¹ overgedragen de doinaniale tienden in Gelderland, niet alleen voor rooverre zij toen door het domein werden ingevorderd, maar in bet algemeen de tiendgeregtigheid, loo als die aan het domein mogt toekomen. — H. R. 3 April 1840; N. R. XXII, § 70, 380. v. d. H, G. Z. IV, no. 451, 123; W. 094, Regtz. 11, 321.

521. H. II. Roëll, Dedomaniis.. — Amst. 1831.

522. Het overlijden van koning Willem II heeft geen invloed op den lastbrief aan den staatsraad Administrateur van \'s konings particuliere domeinen tot het beheer der daartoe behoorende goederen en het voeren van regtsgedingon daartoe betrekkelijk. — Regtb. Utrecht 8 October 1851; N.R. B. 1852, 117; W. 1300.

523. Het verbod tot vervreemding van staatsdomeinen in de wet van 1 December 1790 opgenomen , moet alleen in dien zin worden verstaan, dat het geen betrekking heeft op vervreemdingen tot gemoetkoming aan departementen, gemeenten of andere staatsinstellingen en openbare inrigtingen. — Regtb. Maastricht 20 Januarij 1805 j W. 2003.

524. J. S. Delbaere. De bonis publicis ooritmque administratione. — L. 15 1834.

525. Niet alle voormalige geestelijke goederen zijn nationaal verklaard. Derhalve moet het domein-bestuur, waar het beweert, dat uitsluitend aan dat bestuur zijn opgedragen het beheer en de administratie van zekere geestelijke goederen, beginnen met zijn regt op die goederen te bewijzen. — H. H. 0 Junij IS\'iO; v. d. H. G. Z. XIII, no. 040, 311. K. R. LUI, § 32, 102; N. R. B. VI, 328, W. 1858.

520. Regeling van het beheer van het kroondomein. — Kon Besl. 1 Mei 1850 (St. 1857, 2).

527. Voorzieningen omtrent het novaal tiendregt van het kroondomein. — Wet 1 Mei 1803 (St. 42).

528. De novale tienden zijn niet vervallen tengevolge van art 2 van het keizerlijk decreet van 22 Januarij 1813. Onder de domaniale tienden in art. 1 der wet van 20 Augustus 1822 (St. 40) vermeld, is ook het novaal tiendregt begrepen. — H. R. 3 February 1800; v. d. 11. B. U. XXIV, no. 700, 04. N. R. LXIV, § 13, 44; W. 2139.

529. Onder don afstand der domaniale tienden zijn volgens art. 1 der wet van 20 Augustus 1822 (St. 40) begrepen de tienden, welke thans worden geheven van een in 1822 nog niet ingedijkte polder. — 11. li. 23 November 1800 W. 2220; v. d. 11. G. Z no. 829. 244; N. R. LXVI, § 29, 223.

Juni Oil de GBONDWET,

Art. 27—41. 50

530. J. B. Burger. Het is wenschelijk, dat de staat, wanneer de gelegenheid daartoe gunstig is, zijne domeinen verkoopt. — Stelling 30. Leiden 1871.

5.31. P. F. L. Bouwons van Horssen. De staat behoorde de domeingronden, die daarvoor geschikt zijn, in erfpacht uit te geven. — Sielling 12. Leiden 1870.

Art. 30.

532. Wijze van benoeming der ofticitren of andere personen in dienst van het Koninklijk huis. — Kon. Besl. 28 Julij 1820. (^St. 18).

533. Bepalingen opzigtelijk de hofco.tumcs en hofrouwen. — Kon. Besl. 17 Maart 1875; Bijv. 11, 2101 ; E. 207.

534. Reglement op het vieren dor geboorte.lagen van de leden van de Koninklijke familie en dei-belangrijke staatsgebeurtenissen. — Kon. Bes!. 10 Aug. 1815, no. 80; Bijv. II, 050; E. 248.

535. Regeling van de aanstelling, toelage en dienst der Adjudanten van Z. M. den Koning. — Kon. Besl. 8 Junij 1820; Bijv. 1820, 1195; E. 583.

530. Instelling van oen grooten staf bij het leger. — Kon. Besl. 21 Mei 1841; Bijv. 1841 , 231 ; K. 43.

537. Hegeling van de toelagen der Adjudanten van Z. M. en de prinsen vfcn \\s Konings huis. — Kon. Besl. 19 Oct. 18.quot;)3 no. 54; Bijv. E. 295.

538. Bepaling van het getal adjudanten en or-domianee-ofiicieren bij den koning en de prinsen van het Koninklijk huis. — Kon. Besl. 8 April 1849; Bijv. £. 345.

539. W. A. de Jonge. Hot kabinet des konings behoorde bij de grondwet geregehl to worden. — Stelling 32. Leidon 1874.

Art. 33.

540. H. M. Wolflf. De broeder des konings vermoedelijke troonopvolger zijnde, geniet als zoodanig geen inkomen uit \'s lands kas. — Stelling 33. Leiden 1872.

Art. 34.

541. Mr. I³, van Bemmelen. Do grondwettelijke meerderjarigheid van don Prins van Oranje op den leeftijd van achttien jaren. — Leiden 1858.

542. D. A. van Limburg Stirum. De meerderjarigheid van den vermoedolijken erfgenaam der kroon. — Leidon 1958. Beoord. door mr. Dav. 11. Levyssohn Nermann; Themis 2 V, 432.

543. Jhr. A. van der Does de Bijo. Bedenkingen tegen de beweerde meerderjarigheid van den Prins van Oranje bij dc vervulling van zijn achttiemle jaar en zijne afkomst uit Guiliolmus Eremita. — Amst. 1858. ,

544. Jhr. A. van der Does de Bije. Nader betoog tegen do meerderjarigheid van den Prins va» Oranje bij de vervulling van zijn achttiende jaar, ten antwoord aan mr. P. van Bemmelen. —• Amst. 1859.

I 545. A. Blus e van Oud-Alblas. De prins van Oranje is eerst op zijn 23e jaar meerderjarig. — Stolling 28. Leiden 1871.

Art. 40.

540. A. J. Roest. De artikelen 40 tot 49 en 198 van de grondwet. — Utrecht 1800.

Art. 41.

547. Benoeming van oenen regent en bepalingen ton aanzien der aanvaarding van het regentschap.— Wet. 4 Mei 1850 (St. 21).

4

Art. 42.

548. J. J. M. Viottn. Hot regentschap in geval van art. 42 der grondwet. — Leiden 1877.

549. .1. Raepmaker. Do oproeping der Staton-Generaal in dubbele getale in art. 42 C. W. voorgeschreven is af te keuren.— Stelling 23; Leidon 1877.

Art. 48.

550. Bepaling der som bestemd tot goedmaking dor kosten van het regentschap. — Wet 28 .Tulij 1850 (St. 42).

Art. 53.

551. Mr. O. van Oosterwijk. De koning is onschendbaar, do ministers zijn verantwoordelijk. Art. 53 der grondw. -— Bosch. 1, 1 , 245.

552. Mr. A. J. Duymaer van Twist. Aantoe-kening op do artikelen 53, 77 en 89 der grondw.— Bijdr. v. Boer en Kruin XV, 261.

553. Mr. P. F. llubrecht. Dos Konings onschendbaarheid. — Bijdr. v. Boer c.s. 11, 339.

554. Mr. S. Menalda. De leden der Staton-Generaal hebben volgens de grondwet niet het regt om voorstellen of voordragten (motion) te doen tot afkeuring van koninklijke besluiten door den minister gecontrasigneerd. — N. 11. Bijdr. XV1U, G8G.

455. Mr. S. Menalda. De verantwoordelijkheid der ministers laat zich niet scheidon van den porsoon des konings. — N. U. Bijdr. XV11I, 480.

55fi. Mr. 1\'. F. Hnbrecht. Do onschendbaarheid des konings. Een studio van vroogeron tijd, gewijzigd overgedrukt naar do behoeften van hot oogonblik. — Rotterdam 18GG.

557. De onschendbaarheid dos konings gehandhaafd. — Leiden 1847.

558. Mr. J. 11. G. Boissevain. Proeve van onderzoek naar den aard der koninklijke onschendbaarheid. — Utrecht 1847.

559. Mr. A. do Pinto. Do magt dos koninge naar do grondwet. — Themis V, I.

560. S. J. du Tour van Bollinchave. Hot constitutioneel koningschap. — Utrecht 1864. Booord. door mr. F. N. Sickinga; Themis 2o XI, 611.

561. De kreet van „weg met don koning, leve de republiekquot; is smadend en honend voor den persoon des konings en als zoodanig strafbaar. Do uitdrukking, dat oen koninklijke boodschap bevat schandelijke logontaal en de te lastlegging van kno-velarij aan do hoogero regeringquot; zijn honend en lasterlijk voor den persoon dos konings. II. 1{. 16 February 1841; v. d. H. Strafr. IV, no. 328, 281. N. R. VH, § 24, 124; W. 162; Regtz. XXII, 159; 11. in N. Hl, 9,

562. In art. 1 der wet van 1 Junij 1850 (St. 15) zijn begrepen smaad, hoon en laster jegens den koning, zoowel in het afgetrokkene beschouwd als staatkundig persoon, en met opzigt tot do daden zijner regering, als ton aanzien van zijn persoon als individu, boosaardig en in het openbaar gepleegd; znlks zou in strijd zijn met staatkundig beginsel der koninklijke onschendbaarheid. Uit die onschendbaarheid vlooit wol voort dat de koning nimmer ter verantwoording kan worden geroopen, maar niet dat men hom met opzigt tot die daden, straffeloos, boosaardig, en openbaar zou mogen smaden , of lasteren. — II. R. 17 Junij 1846; v. d. II. strafr. 1846 H, no. 86, 80. N. U. XXH1, (j 83, 417; W. 715.

563. C. A. Godin do Beaufort. Over de straf-rogtelijke verantwoordelijkheid der ministers in de constitutionele monarchie. — Utrecht 1873.

564. 1). P. D. Fablus. Leer dor souveroiniteit.— Leiden 1878-

565. .T. W. C. van Heeckeron van Keil. De prae-rogativen der kroon. — Utrecht 1878.

566. E. J. II. Borret. De summi imperii civilis origine et natura deque variis ejusdom formis, prae-sertim de monarchia. —• L. B. 1839. Beoord. door mr. II. A. Havtogh; Themis I, 389.

567. A. Gordon. De potestate Guilielmi I Hol-landiae sub Philippe II gubornatoris, cum ordinnria tum extraordinaria. — L. B. 1835.

568. Onschendbaarheid des konings. — \'sGra-venhage 1847. — liooord. Gids 1847 I, 776.

569. Mr. J. II. G. Boissevain. Proeve van onderzoek ou den aard dor koninklijke onschendbaarheid.— Utrecht 1847. Beoord. Gids 1847 I, 776.

Art. 54.

570. W. J. Quintus. Wat verstaan onze cousti-tutio\'suil 1795 ondar uituverettdc magt ? —- Gron. 1863,

571. L. Do directeur van het kabinet des konings. — Bijdr. v. Boor en Fruin XVIH, 358.

572. De koning heeft volgens dit art. als hoofd der uitvoerende magt de bevoegdheid tot liet uitvaardigen van algemeene maatregelen van inwendig bestuur, doch alleen als zij steunen op eenige wet of daarvan uitvloeisels zijn. De wet van 6 Maart 1818 (St. 12) verleent aan do uitvoerende magt geen algemeene en onbeperkte bevoegdheid om algemeene maatregelen van inwendig bestuur uit te vaardigen. — II. R. 14 Januarij 1879; W. 4330.

573. A. Holvoet- Do imperio civiii in dims partes diviso. — Gandavi 1825.

574. H. de Ranitz. De imperio civiii in partes recto distribuendo. — Gron. 1819.

575. H. S. van Wiekevoort Crommelin. De imperii civilis partium distributione. — L. B. 1829.

570. G. D. Jordens. De triade politica. —Daven-triae. 1838.

577. J. A. Teilegen. Waar een uitdrukkelijke regeling van publiek rechterlijke geschillen ontbreekt, staan zij ter beslissing van do uitvoerende macht. — Stolling 15. Gron. 1877.

Art. 55.

578. Mr. H. F. Baron van Zuylen van Nyevelt. Bestuur der buitenlandsche betrekkingen. Vervanging onzer diplomaten door consuls. — Bijdr. van Boer c.s. IX, 75.

579. Mr. W. R. Boer. Bestuur der buitenland-sehe betrekkingen. — Bijdr. v. Boer c.s. IX 208.

580. Mr. T. M. C. Asser. Het bestuur dor buitenlandsche betrekkingen volgens het Nederlandsch staatsrogt. — Amsterdam 18G0. Booord. door mr. G. W. Vreode. Bijdr. v. Boor c.s. VII, 186; door J. K. W. Quarles van Uftbrd; Thernis2oIX, 624.

581. M. Evoitson de Jonge. Over de grenzen van de regton van gezanten en van secretarissen van legutie van vreemde mogendheden uit hot oogpunt van het verband tussohen het privaatregt en liet publiek regt. — Utrecht 1850.

582. D. van Hogendorp. Commentatio do juris geutiiim studio in patria post Hugonein Grotium. — L. B. 1856. Beoord. door mr. B. O. T. Westenberg; Themis 2c IV, 115.

583. Mr. E. Zileken. Studiën over internationaal regt. — Themis 2e II, 1.

584. J. II. Hora Siccama. Schets van de diplomatieke betrekkingen tussohen Nederland en Brandenburg. 1396—1678. — Utrecht 1867.

585. J. Wertheim Johzn. Verhandeling over het Nederlandsch consulaatregt. -— Utrecht 1851.

586. M. Neustaetter. Jiirisconsultorum Belgico-rum doctrina de jure iulcrnutionali. — Amst. 1848.

587. Kunnen leden van vreemde gezantschappen

e- vnor den Noderlandschon regtcr goroepon worden. ? —

Neen. — Hogts);. Adv. XV, 10.

is 588. Jhr. Mr. W. A. C. de JonRO. Over het regt e- van exterritorialiteit in verbantl beschouwd met het or burgerlijk en strafregt in Nederland. — Themis X, 55.

58;i. .1 hi\', mr. quot;VV. C. K. Evertsen do Jonge. 1- Bedenkingen tegen hot regt van exterritorialiteit in ia Nederland. — Themis X, 304.

590. Hepalinffen nopens don vrijdom van ver-a- bniiksbolastingen ten behoeve van gezanten van vreemde staten. — Kon. Besl. lOJullj 1864 (St. 84). r. 591. Geen invoerregt wordt geheven van goederen boliooremie aan de gezanten van vreemde staten in Nederland, zoover in die staten on^e aldaar gevestigde gezanten gelijken vrijdom genieten. — Art. 6 lott. b vet 15 Augustus 1862 (St. 170).

592. De voorschriften omtrent den vrijdom van ). pliuitsolijke belastingen door vreemde gezanten of ._s consuls of personen tot hunne gezantschappen of j, consulaten bchoorende, te genieten, worden door | den koning gegeven. — Art. 256 gem.wet.

593. De verklaring van oen diplomatiek agent door dezen ais zoodanig onderteekend, welke moet strek-

Ij ken om ■wegens een daarin vermelde hoeveelheid •t brandstoffen toruggavo te erlangen van \'s lands en ( plaatselijke belastingen, is een acte in den zin der strafwet. — II. I!. 11 Maart 1851; W. 1293; N. u XXXvm, § 17, 80; V. d. H. Strafr. 1851 I,

I, no. 708, 113; Uegtz. XX, 281.

594. Wijziging van art. 2 van het koninklijk besluit van 13 December 1800 (St. 74) nopens de

₅ toelating en \'bevordering van attache\'s bij het Neder-landseh corps diplomatique. — Kon. Besl. 14 Mei j 1870 (St. 77).

595. Hepalingen betreffende het verleencn van reiskosten en kosten aan vestiging van de Neder-landsehe diplomatieke agenten. — Kon. Besl. 21 April 1869 (St. 70).

596. Overeenkomst den 19 January 1863 tnsschen Nederland en het /witsersch hondgenootschap gesloten tot regeling der voorwaarden, waarop Zwit-serscbe consulaire agenten in de voomaamste havens der Nederlandsche Overzeesche bezittingen zullen worden toegelaten. —- Kon. Besl. 6 Mei 1863 (St. 54).

597. Verklaring nopens de overeenkomst met Zwitserland gesloten tot toelating van Zwitsersche consuls in de Nederlandsche Overzeesche bezittingen. — Kon. Besl. 22 December I860 (St. 150).

598. Wijze van toelating en bevordering van attaches bij hot Nederlandsch corps diplomatique en zulks mot intrekking der kon. besl. van 13 Dcc. 1860 (St. 74) en 14 Mei 1870 (St. 77). — Kon. Besl. 23 February 1878 (St. 13).

599. Wijziging en nadere aanvulling dor art. 3 et, 4 van het kon. besl. van 9 Maart 1876 (St. 50) betrekkelijk de regeling van de bevoegdheid der consulaire ambtenaren tot hot opmaken van burgerlijke akten on van do consulaire regtsmagt. — Kon. Besl. 7 Mei 1878 (St. 42).

600. Wijziging van het kon. besl. van 27 April 1876 (St. 100) betrekkelijk de regeling van de bevoegdheid dor consulaire ambtenaren tot hot opmaken van burgerlijke acte on van do consulaire regt-magt. — Kon. liesl. 1 Junij 1878 (St. 79).

601. F. E. Embrechts. Over don invloed van het Europeesche volkenregt op do internationale betrekkingen der Ottomanische porte.— Utrecht 1858.

602. J. 1. van Doorninck. De staatkunde der Nederlandsche republiek van 1697 tot 1795 in betrokking tot het ovenwigt van Europa. —- I\'trecht 1866. Beoord. door dhr. Mr. J. ds Witte van fitters. — Themis 2e XIII, 636.

603. J. Kannes. De munere consilium, merca-turae gratia in exteris terris constitutorum. — L. B. 1827.

604. F. W. C. P. van By landt. Hot diplomatisch beleid van Hicronymus van Beverninck, gedurende de jaren 1672—1678. — \'sGravenh. 1863.

605. N. J. den Tex. dacob Hop gezant der vereenigde Nederlanden. — Amsterdam 1861.

606. Regeling van do diplomatieke dienst. — Kon. Besl. 12 April 1877. (St. 83).

607. Vaststelling van een reglement voor de Nederlandsche consulaire ambtenaren en zulks mot intrekking van de consulaire reglementen van 17 Januarij 1846 en 20 December 1846 alsmede van de kon. besl. van 12 ilulij 1856 no. 86 en 1 Nov. 1868 no. 11. — Kon. Besl, 27 Junij 1874 (St. 74).

608. Overeenkomst tnsschen Nederland en het Groothertogdom Hessen tot regeling dor voor\\ aarden waarop de consulaire agenten van dat Groot-llertog-dom in de voornaamste havens dor Nederlandsche Overzeesche bezittingen zullen worden toegelaten. — Kon. Bosl. 20 Januarij 1864 (St. 3).

609. Overeenkomst tusschon Nederland en Boijereu den 31 Maart 1865 gesloten als voren. — Kon. Besl. 10 Julij 1865 (St. 81).

610. Overeenkomst tnsschen Nederland en Spanje gesloten den 3 Februarij 1866 als voren. — Kon. Besl. 18 April 1866 (St. 75).^

611. Overeenkomst tusschon Nederland en het koningrijk Siam den l April 1867 gesloten als voren. — Kon. Besl. II Julij 1868 (St. 109).

612. Verklaring, waarbij de consulaire overeenkomst tusschon Nederland en Pruissen den 16 Junij 1856 gesloten, toepasselijk wordt gemaakt op do consuls van den Noord-Duitschen Bond. en in de Nederlandsche koloniën en Overzeesche bezittingen. — Kon. Bosl. 15 Julij 1868 (St. 101).

613. Overeenkomst inet het Groot-Hertogdom Baden gesloten tot regeling der vooorwaarden waarop de consulaire agenten van dat Groot-Hertogdom in de voornaamste havens dor Nederlandsche Over-zeosche bezittingen zullen worden toegelaten. — Kon. Besl. 12 Nov. 1857 (St. 114); Luttenborg 224.

614. C. W. Margadant. Wetten en besluiten tot regeling van of in verband staande met het consulaat der Nederlanden. — Deventer 1876. Beoord. door P. N. Muller; Gids 1877 IV, 185.

615. Kogoling van de bevoegdheid dor consulaire ambtenaren tot het opmaken van burgerlijke acten en van de consulaire regtsmagt. — Wet 25 Julij 1871 (St. 91).

616. Wijziging en aanvulling van sommige bepalingen der wet van 25 Julij 1871 (St. 91) hou-donde regeling van de bevoegdheid dor consulaire ambtenaren tot het opmaken van burgerlijke acten en van do consulaire regtsmagt. — Wet 9 Nov. 1875 (St. 201).

Art. 56.

617. Jhr. Mr. P. van Meeuwen. De Fransche wetten bij ons te lande geldende en regelende den staat van oorlog en van beleg in eene vesting. — Thomis 2e VII, 395.

618. Jhr. Mr. J. J. F. de Jong van Boek en Donk. Iets over ons militair regt. — Themis 2e VII, 470.

619. Mr. L. do Hartog. De Staat van oorlog en beleg. — Bijdr. v. Boor, Fruin c.s. XX, 424.

620. H. J. J. Bijleveld. Verhandeling over do geschilion met Frankrijk betrekkelijk Vlissingen, sedert 1795 tot op den afstand dier vesting in 1807.— Middelburg 1865.

621. Mr. G. van Oosterwijk. Art. 56 der grond-wol — Besch. I, 20.

(i22. Mr. W. A. Reiger. Eeibiedigiiig van den privaateigendom in den oorlog tor zee. — Bijdr. v. Boer en Frnin XII, 304.

023. R. do Marcos van Swinderen. Over eenige punten betreffende het zeerecht in tijd van oorlog. — Gron. 1802.

024. Advloson cn beschouwingen over de vraag van herziening: van art. 50 der grondwet van nir. P. van Bommclen, jirof. J. T. Buys, nir. G. van Oostorwijk, prof. B. I). H. Teilegen on prof. G. W. Vrecdo; nitgegevon door het hoofdbestuur van het algemeen Nederlandsch Vredebond.— \'sllagc 1872.

025. J. Verwer. Art. 56 dor grondwet is overbodig. — Stolling 34; Leiden 1876.

020. M. ,T. C. M. Kolkman. Art. 56 levert geen gevaar op voor willekeurige oorlogsverklaring. — Stelling 20; Leiden 1878.

027. P. A. J. L. Trnycns. liet gevaar voor den vrede van don staat gezocht in art. 50 gnv. is niet in dat art., rnaar veeleer in art. 57 golegen. — Stelling 37; Leidon 1877.

028. C. L. M. E. J. K. Spoyart van Woerden. Terecht wordt door art. 50 grw. het rocht van oorlogsverklaring opgedragen aan den koning. — Stelling 31; Leiden 1875.

029. Mr. G. van Oostcrwijk. — Art. 56 dor grondwet. — Bijdr. Boer en Fruin XIV, 184.

030. M. J. L. II. A. Hcldewier. De juribus et offieiis gentium mediarnm in bello maritimo. — L. B. 1852.

631. Oorlogvoeren. — W. B. A. 1104, 1110, 1111.

032. Koninklijk regt om oorlog te verklaren. — W. B. A. 1100 vgg., 1128.

633. II. Rochnsscn. De occnpationc bollica bonorum privatorum in bello maritimo. — L. B. 1857.

634. II. Royaards. De placito «libera navi libera merx.quot;\' —- Traj , 1852

635. L. P. J. van do Spiegel. De jure quo magna Brittannia reipublicae provinciarum nnitarum die 20 Docombris anni 1380 bcllum indixerit. — L. B. 1836.

630. 1). S. van Emden. Bijdrage (ot dc geschiedenis der verzachtiging van het oorlogsrecht te lande in de negentiende eeuw. — \'sGrav. 1875.

037. E. H. ,1. Conway. De nontralitate mari-tima universe, ejnsque, quae armata dieitur, historia. — Gandavi 1828.

038. J. M. E. Borhaut. De Jure belli.— Leodii 1830.

039. C. Th. J. do Constant Rebecquo. Dc neu-tralitatc, tempore belli. — L. B. 1829.

040. D. A. W. van Tets. Do nationaliteit van personen cn goederen naar het oorlogsrecht. — \'s G ravenh age 1870.

641. Mr. L. de Ilartog. De staat van oorlog cn beleg. — Bijdr. Boor cn Fruin XX, 403.

042. D. Mounior. Wenschelijk is hot, dat bij de wetgevende, en niet bij de uitvoerende magt, hot verklaren van oorlog en het sluiten van vrede, beruste.— Stelling 26. Leiden 1870. II..1. Iliddingh; Stelling 31. Leiden 1874. A. G. van Cappelle. — Stelling 33. Leiden 1873.

643. A. C. J. Ilolfrich. Hot beginsel in art. 56 gr.w. neergelegd is goed te keuren. — Stelling 33. Leiden 1870.

644. L. II. D. de Vos tot Nederveen Cappcl. Wijziging van art. 56 der grondwet is niet wenschelijk. — Stolling 35. Leiden 1872.

Art. 57.

645. II. M. de Wendt. De verdragen opgenoemd in art. 57 alin. 3 gr.wet hebben geheel het karakter van een wet. — Stolling 30. Leiden 1869.

046. Mr. T. M. C. Asser. Nog iets over de goedkeuring van verdragen met vreemde mogendheden door dc Statcn-Generaal. — Bijd. v. Boor en Fruin XI, 64.

647. Mr. B. D. H. Tollegen. Beschouwing over de toepassing van art. 57, 3o lid der grondwet. — Bijdr. v. Boer c.s. IX, 269.

048. J. A. Moltster. Over de neutraliteit. — Amst. 1856.

649. Mr. II. G. Lagomans. Eenige opmerkingen over do grenzen der bevoegdheid des konings tot hot sluiten van tractatcn onder vigour der grondwetten van 1815 cn 1840. — Themis 2o IV, 309.

650. Mr. E. G. Lagomans. Rocueil des traités et conventions conclus par le royaume des Pays-Bas avec los puissances étrangferes dopuis 1813 jnsqu\'a nos jours. — La Haye 1859.

051. Mag de rogter zijn uitspraak doen rusten op een beginsel van het algemeen volkonregt, wanneer het niet door eenig bepaald tractaat voor Nederland verbindend is verklaard of door eenige wettelijke verordening is bekrachtigd? — Neen. — Regtsg. Adv. V. 32.

052. Kan de de koning in een tractaat met een vreemde mogendheid een nieuwe belasting invoeren, of een bestaande belasting ten behoeve van \'s lands kas wijzigen, zonder goedkeuring dor Staten-Gcne-raal? — Neon. — Regtsg. Adv. III, 2.

653. Mr. G. F. Siche!. Is volkenregtelijk de Nedcrlandsche regering verpligt of zedelijk gehouden in de Staton-Genoraal de verdediging op zich te nonen van een door een vroegere regeering of door haar zelve ingediende wetsvoordragt tot bekrachtiging ocner met een vreemde mogendheid gesloten overeenkomst? — Bestreden. — N. R. Bijdr. XIII, 272; Themis 2e IX, 521.

654. Jhr. Mr. J. do Bosch Kemper. De vrede-beweging in Nederland. Amsterdam 1871.

655. A. Da Costa. De pace Rysviconsi. — Amst. 1852.

656. T. M. C. Asser. Het bestuur der huiten-landseho betrekkingen volgens het Nedcrlandsche staatsregt. — Amst. 1800. Beoord door mr. J. K. W. Quarlcs van Uffbrd; Themis 2o IX, 024.

057. A. de le Bidart. De publicis pactis, loodo-ribus pacisque compositionibus. — Leodii 1829.

058. O. Repelaer. De pace Neomagcnsi. — L. B. 1818.

659. C. M. Smulders. Geschiedenis cn verklaring van hot tractaat van 17 Maart 1856.— Utrecht 1857.

600. T. M. W. Testa. De causis ob quas pax cum hoste cotnmuni, a gentibus in hollo sociis, jure, seorsum condatur. —- Trng. 1828.

661. II. M. Hoffman. De gentium pactionibus et foederibus ex historia illustratis. — Traj. 1824.

602. S. C. Klinkhamer. Do bello propter suc-ccssionem regni Hispanici gesto, pace Rheno-Trajoc-tina composito. — Amst. 1829.

003. 11. M. van de Poll. De principiis foederis, quod dieitur neutralitas armata. L. B. 1821.

004. W. C. van Boetzelaer. Schets der handelingen van de Londensche conferentie ter vereft\'e-ning der geschillen tnsschen Nederland cn België. — Utrecht 1860.

005. E. J. Kicbl. Ons verdrag mot Amerika. Tractaat van vriendschap en commercie tusschen haar Hoogmogende, de Staten-Generaal der vereenigde Nederlanden en dc Vereenigde Staten van Amerika d. 8 October. 1782. — \'s Gravenhago 1863.

006. Mr. G. W. Vrecdo. Iets over de goedkeu-

riiiR van verbonden en verdrHgen door de Staten-Generaal met een terugblik op bet vroeger staats-regt dezer landen. — Utrecht 1843.

667. Internationaal regt. Art, 57 § 3, art. 142 der grondwet, art. 137 en 138 der provinciale wet.— W. B. A. 3! 9.

668. A. C. Labouchèio. Iets over do bekrachtiging van verdragen met vreemde mogendheden. — t\'trceht 1879.

669. A. C. G. van Oldeneel. De causis quae foederum auctovitatem tollunt. — Traj. 1851.

670. G. J. Kive. Schets der staatkundige betrekkingen tusschcn de republiek der vereenigde Nederlanden en hot koningrijk Pruissen tot liet huwelijk van prins Willem V (1701 —1764). — Amst. 1873.

671. E. A. de Roo. Ilistoria pactorum mer-catus, eommereii et navigationis patriae nostraecum Gallia ab initiis reipublicae ad ejus interitum anno 1 579—1806. — L. 15. 1842.

672. J. II. Hora Siceama. Schets van de diplomatieke betrekkingen tussehon Nederland en Brandenburg 1596—1678. — Utrecht 1867.

673. II. D. L. Bouricius. Het praerogatief dor kroon om verdragen te sluiten, krachtens art. 57 gr.w., is bedenkelijker dan het hot recht van oorlogsverklaring, art. 56 gr.w., den koning verleend. — Stelling 12. Leidon 1879.

Art. 58.

674. W. A. van Emdon. De minister, die con kapitein van eene lagere tot oene hoogore klasse bevordert, handelt ongrondwettig. — Stelling 27. Leiden 1870.

675. Wijziging dor bevordering, het ontslag en het op pensioen stellen der militaire officieren bij do landmagt. — Wet 11 .lulij 1855 (St. 74).

676. Wijziging van de pensoioenen bij do zee-magt — Wet 9 December 1851 (St. 150); 4 September 1853 (St. 86 en 88).

677. Wijziging in de bevordering dor officieren van do geneeskundige dienst en dio der administratie bij do zcemagt. — Wet 4 Sept. 1853 (St. 87).

678. Aanvulling van de regeling dor militaire pensioenen bij de zoo- en landmagt.— Wet. 8 Aug. 1862 (St. 159).

679. Bepalingen ten opzigte van gepensioneerden en onderstand genietenden die zich buitenlands begeven. — Wet 24 December 1863 (St. 160).

(180. Regeling van do bevordering, het ontslag en het op pensioen stellen der militaire officieren bij do zeemagt.— Wet 28 Augustus 1851 (St. 126),

681. Regeling dor militaire pensioenen bij do zoomagt. — Wet 28 Augustus 1859 (St. 127).

682. Regeling van de bevordering, het ontslag en bot op pensioen stollen der militaire officieren bij de landmagt. — Wet 28 Aug. 1851 (St. 128).

683. Regeling dor pensioenen bij de landmagt. — Wet. 28 Aug. 1851 (St. 129).

684. Wijziging dor bevordering, het ontslag en hot op pensioen stellen van militaire officieren bij de zeemagt. — Wet 11 Julij 1855 (St. 73;.

Art. 59.

685. W. L. de Sturler. Voorlezingen over den innerlijken rijkdom onzer Oost-Indische bezittingen, in verband met don ooisprong en den aard der zedelijke en maatschappelijke gesteldheid der bevolking van die gewesten. — Gron. 1849.

686. Het koninklijk besluit van 4 November 1829, genomen door den koning als uitoefenende bet opperbcstunr dor koloniën, bevat alleen bepalingen tor regeling van den achterstand door de

Indische regering ten laste der Indische bezittingon en als last op die bezittingen rustende , zoodat de staat der Nederlanden zich daardoor niet als debiteur dier achterstallige vorderingen heeft gesteld, noch bij kon. besluit als zoodanig heeft kunnen stellen. De staat en de koloniën zijn niet synoniem ; alzoozijn evenmin de overeenkomsten en schuldverbindtonissen in de koloniën door de koloniale regering aangegaan als synoniem mot staatsverbindtenissen te beschouwen , zoodat de staat niet kan geacht worden aansprakelijk te zijn voor elke handeling of schuld-verbindtenis van het Indisch opperbestuur. — H, R. 28 Junij 1844; v. d. II. B. R. V, no. 153. 348. W. 552. N. R. XVII, § 9«, 435.

687. A. Halberstadt. Vrijverklaring der slaven in Suriname en opheffing van het meesterschap \'ol-geus de staatscommissie. — Amst. 1856. Beoo.d. door Dr. W. R. van Hoevell.; Themis 2e IV, 79.

688. B. E. Colnco Belmonte. Over de hervorming van hot regeriugstelsel in Nederlandsch West-Indic. — Leidon 1857. Beoord. door mr. C. van Boll; Themis 2o IV, 493.

689. J. .1. Bricourt. De coloniis, tum intra, turn extra Europam, constituendis. — Lovanii 1829.

690. Beschouwingen over de suikercontracten, het cultuurstelsel en het stelsel van vrijen arbeid op Java. — \'s Gravenbage 1860. \'\'

691. R. F. Baron van Kaders. Geschiedkundige aanteekeningen, rakende proeven\' van Europesche kolonisatie in Suriname. — \'s Gravenbage 1860.

692. Mr. A. A. van Vloten. Proeve van oen ontwerp van wet op het beleid der regering in Nederlandsch Indie met ecu daarbij behoorendo memorie van toelichting. — \'s Hertogenbosch 1849.

693. P. van Swieten. lets over koloniale aangelegenheden. — \'s Gravenbage 1849.

694. A. V. Michiels. Moet Neerlands Oost-Indie in N. O. I. autocratisch of constitutioneel geregeerd worden ? — quot;s Gravenbage 1849.

695. J. Woltors. Geschiedenis van Suriname, van de ontdekking van Amerika tot op den tegen-woordigen tijd. — Amsterdam 1860.

696. D. C. Steyn Pane. He handelingen van sir James Brooke op Borneo, getoetst nan de officiële, Engelsehe bescheiden en de bestaande tractaton. — Haarlem 1860.

697.\' J. J. Hassolman. Beschouwingen omtrent het cultuurstelsel, conigo andere Indische aangelegenheden cn vrijen arbeid op Java. — \'sGrav. I860.

698. C. P. K. Winckel. De raad van Neerlandsch Indië — Utrecht. 1863.

699. Mr. J. C. F. Baron van Heerdt. Art. 56 van hot regeringsreglement van Neerlandsch Indië. — \'s Gravenbage 1872.

7Ü0. Mr. A. M. ile Rouville. Is Nederland vorpligt om, bij emanicipatio der slaven schadevergoeding volgens de waarde van iederon slaaf te betalen of kan men regions volstaan met oen tegemoetkoming op, door den Nedorlandschen wetgever willekeurig aangenomen schaal?— Themis 2c VII, 1867.

701. 0. J. Heylidy. Verhandeling over de vroegere en hcdondaagsche strafregtsploging in Suriname. —- Utrecht 1857. Beoord. door mr. Dav. 11. Levyssohn Norman. —- Themis 2o VII, 166.

702. II. D. Levyssohn Norman. De Britsche heerschappij over Java cn onderhoorigheden (1811 — 1819). — quot;s Gravenbage 1857. Beoord. door mr. J. K. W. Quarles van Ufford; Themis 2o V, 260.

703. I. II. J. Hoek. Het herstel van hot Nederlandsch gezag over Java en onderhoorigheden in de jarea 1816 tot 1819. — \'s Gravenbage 1862.

70-1. P. Meijer. De commercio ct intornno nd-ministrationis forum possessionum Butavarum in India Orientali. — Arnst. 1832.

705. J. A. •Spengler. De Nederlandsche Oost-Indische bezittingen onder het bestuur van den Gouvernonr-üeneraal G. A. G. P. Baron van der Capellen 1810—1825. — Utrecht 1803.

706. 1). J. Mackay. De handhaving van het Europoesch gezap; en de hervorming van het regts-Avezen onder het bestuur van den Gouverneur-Generaal Daendels over .Java en onderhoorigheden 1808—181 1. — \'s Gravenhage 1851.

707. J. J. Momma. Artikel 56 van het Neder-landsch Indisch regeeringsreglement in zijne wording geschetst. — Amst. 1870.

708. J. Tijl. Het regt van verblijf naar aanleiding van art. 105 van hot regiement op liet beleid van de regering in Nederlandsch Indië. — Zwolle 1807.

709. .1. II. Toe Water. Over de rechterlijke inrichting in Nederlandsch Oost-Indië. — Leiden 18G2.

710. Mr. P. A. van der Lith. De zending van den vicepresident van den raad van Nederlandsch Indie naar Atjih en het regeringsreglement. — Bijdr. Boer en Fruin XV1I1, 349.

711. A. Blussé. De administratione posscssionum Batavarum in India Orientali ex legibus fundamen-talibus anno 1705, 1801, 1805 et 1806. — Dor-diaei 1838.

712. Intrekking van het kon. besl. van 13 .1 ulij 1877 (St. 158) alsmede wijziging en aanvulling van het kon. besl. van 19 Sept. 1854 (St. 03) houdende vaststelling der verordening op het benoemen van ambtenaren bij de burgerlijke dienst in Nederlandsch Indië. — Kon. Besl. 12 Mei 1878 (St. 73).

713. Mr. A. de Pinto en Mr. G. M. van der Linden. Overzigt over de nieuwe wetgeving voor Nederlandsch Indië. — Themis XII. 1; XI, 174; X, l ; IX, 1G9.

714. Mr. 0. J. van Assen. Vlugtige aanmerkingen op de Indische wetboeken.—Themis XI, I.

715. G. S. de Veer, Aanteekeningen over de emanicipatie der slaven in de Nederlandsche West Indische koloniën. — Themis 2e VIII, 160.

716. Mr. II. W. Mees. Opmerkingen omtrent het ontwerp van wet tot regeling van het muntstelsel van Nederlandsch Indië. — Rotterdam 1851.

717. Is een zilvercirculatie voor onze Oost-Indische bezittingen wenschelijk? — Gouda 1857.

718. J. A. Krayenbrink. Gedachten over eene regeling van het Indische muntstelsel.— Tiel 1851.

710. D. C. Steyn Parve. Het koloniaal monopoliestelsel getoetst aan geschiedenis en staatshuishoudkunde. — Zalt-Bommel 1851.

720. L. Vitalis. De invoering, werking en gebreken van het stelsel van kuituur op .Java. — Zalt-Bommel 1850.

721. D. W. Bosch. De vermeerdering van Java\'s bevolking, beschouwd als de grootste bron van rijkdom voor Nederland. — Rotterdam 1851.

722. Mr. W. C. Mees. Het muntwezen van Nederlandsch Indië. — Amsterdam 1851.

723. li. U. van Delden. Over de erfelijkheid der regenten op Java. — Leiden 1862.

724. G. Dedel. De coloniis. — L. B. 1826.

725. J. II. Nedermeijer van Rosenthal. De servorurn Afrorum commercio, eoque rectc sublato, nee non afrorum servitute penitus tollenda. — L. B. 1816.

726. Zin van art. 59 der grondw. — W. B. A. 269.

727. Opheffing der slavernij op de eilanden Bonaire, Aruba, St. Euatatius, Saba, St. Martin en Curasao. — Wet 8 Aug. 1862 (St. 165).

728. Vaststelling van het reglement op het beleid der regering in do kolonie Curasao. — Wei 31 Mei 1865 (St. 56); Kon Besl. 28 Sept. 1865 (St. 1 18).

720. Regeling der vereischten tot benoembaarheid voor regterlijks ambtenaren in de kolonie Curasao. — Kon. Besl. 1 Mei 1860 (St. 74).

730. Dr. W. R. van Hoëvell. Parlementaire redevoeringen over koloniale belangen. — Zalt-Bommel 1862.

731. Mr. B. W. J. C. Bake. Bescheiden analyse der proeve van een ontwerp van wet op het beleid der regering in Nederlandsch Indië van mr. A. A. van Vloten en P. van Swieten. — Utrecht 1851.

732. Jhr. J. P. Cornets de Groot van Kraayen-burg. Koloniale debatten. Verzameling van het verhandelde in de beide kamers der Staten-Generaal met betrekking tot de bezittingen en koloniien van het rijk in andere werelddeelen over de jaren 1814 — 1861. — \'s Gravenhage 1862.

733. Mr. A. J. Duymaer van Twist. Art. 56 van het reglement op het beleid der regering van Nederlandsch Indië. — Rotterdam 1863.

734. Mr. J. R. Couperus. Gouvernementscultures met of zonder stelsel. — \'s Gravenhage 1863.

735. E. de Waal. De koloniale politiek der grondwet en hare toepassing tot 1 Februarij 1861. Een historisch handboek met eenige opmerkingen. — \'s Gravenhage 1«63.

736. J. P. van Bosse. Over het muntwezen op Java. — Leiden 1863.

737. Mr. A. van Delden. De nieuwe staatsregeling van Suriname. — Bijdr. v. Boer c.s. XIII, 403.

738. Mr. A. Duymaer van Twist. Art. 50 van het reglement op het beleid der regering van Ned. Indië. — Bijdr. van Boer c.s. IX, 1.

730. II. van der Wijck. De Nederlandsche Oost-Indische bezittingen onder het bestuur \'\'an den Kommissaris Generaal Du Bus de Ghisigries. — Leiden 1866.

740. Mr. W. Baron van Goltstein. Het vaststellen der Indische begrooting bij de wet. — \'sGrav. 1864.

741. T. M. C. Asser. Geschiedenis van het Nederlandsch staatsregt omtrent het bestuur der buitenlandsche bezittingen. — Leiden 1860. Beoord. N. R. Bijdr. XI, 173.

742. W. A. Engelbrecht. Art. 2 van het reglement op het beleid der regering van N. indië en de Nederlandsche wetgeving op het Nederlanderschap. — Leiden 1862.

743. H. J. Lion. Beschouwingen over het Indische muntstelsel. — Utrecht 1852.

744. Hoofdbeginselen van bestuur voor Nederlandsch Indië of stelsel tegenover stelsel.— \'sGrav. 1868.

745. De conservative partij , wat zij wil en immer gewild heeft op koloniaal gebied. — \'sGrav. 1863.

746. Mr. J. R. Couperus. De geest van art. 110 van het Nederlandsch Indisch regeringsreglement, beschouwd als wettelijke grondslag voor de aanstaande Indische drukperswet. — \'s Gravenhage 1863.

747. E. A. Intvelt Francis. Over de magt van den Gouverneur-Generaal van Neerlandsch Indic.— Utrecht 1850.

748. Reglement op bet beleid der regering van Nederlandsch Indië.— Wet 12 Sept. 185^ (St. 120). Aanvulling van dat reglement. Wet 9 April 1870 (St. 71). Wet 21 Julij 1870 (St. 136).

740. Opheffing der slavernij in de kolonie Suriname. — Wet 8 Aug. 1862 (St. 164).

750. Vaststelling van het reglement op het bc-

g j Grondwet. —

leid der repering in de kolonie Suriname. — Wet 81 Mei 1865 (St. 55). Kon. Bosl. 28 Sept. (St. 117).

751. liegelinp; der vereisehten tot benoembaarheid voor regterlijke ambtenaren in de kolonie Sari-tuune. — Kon. liesl. 1 Mei 1869 (St. 73).

752. Mr. J. I.. de Kruyn Kops. Een woord over de Indische begrooting. — Bijdr. van Boeren Frnin XIV, 444.

753. W. O. van Benthem Jutting. Het vaststellen der koloniale begrooting door de wet, is noch in strijd met do grondwet, noch met de belangen der kolonie. — Stelling 39. Leiden 1875.

754. M. do Jong. De gouverneur Generaal is niet ondergeschikt aan den Minister van koloniën.

15ij benoeming tot Gouverneur Generaal kieze men hij voorkeur niet personen, die een reeks van jaren in Xndischen dienst geweest zijn. — Stelling 34 en 35. Leiden 1876.

755. llegeling van de wijze van beheer en verantwoording der geldmiddelen van Nederlandsch Indie. — Wet 23 April 1864 (St. 35).

756. Benoembaarheid van vreemdelingen bij de burgerlijke dienst in Nederlandsch Oost-Indië. — Kon. Besl. 22 December 1866 (St. 180). Kon. Besl. 12 Jannarij 1869 (St. 1).

Art. 60.

757. Mr. A. A. van Vloten. Bijdrage tot de kennis dor Nederlandsche Oost-Indische bezittingen.— \'s Hertogonboseh 1849.

758. J. li. M. Mollcrus. Geschiedkundig over-zigt van het handelsstelsol in Nederlandsch Indië. — Utrecht 1868.

759. Mr. W. Baron van Goltstein. Het vast-slollen der Indische begrooting bij de wet. — Bijdr. V. Boer c.s. Vlll, 116; IX, 284.

760. U. liet vaststellen der koloniale begrooting bij de wet. — Bijdr. v. Boer c.s. IX, 335.

761. Mr. P. 1\'. van Bosse. Bijdrage tot het onderzoek der vraag ol\' de koloniale begrooting door de wet behoort vastgesteld te worden. — Bijdr. v. Boer c.s. VI, 99.

762. Mr. W. J. C. Bake. Iets over de middelen tot herstel onzer finaneioë\'e Oost-Indische aangelegenheden, — Utrecht. 1852

763. D. C. Steyn Parve. De toekomstige wijze van beheer en verantwoording der geldmiddelen van Nederlandsch Indië ingevolge art. 60 der grondwet beschouwd, in verband tot hetgeen daaromtrent thans is verordend in onze en in eenige vreemde koloniën. — Zalt-Bommel 1852.

764. J. J. van Sevenhoven. Memorie over den Indisehon Archipel in opzigt tot de belangen van Nederland en Nederlandsch Indië. — Amst. 1852.

765. C. Vroede. Vervolg van brieven en antwoorden op hot op don duur gebruik maken der batige saldo\'s op hot beheer der overzoosche bezittingen tot de zamcnstelling der joailijksche budgets van uitgaaf en ontvang voor het koningrijk der Nederlanden. — Zalt-Bommel 1852.

766. II. W. Tijdeman. De Nederlandsche Han-dolmaatschappij, — Bijdrage tot hare geschiedenis en waardeering iu verband met hot koloniaal beheer. — Leiden 1867. Booord. door mr. ü. van Koes; Bijdr. v. Boer on Fruin XIV, 88.

767. E. de Hoy. Verantwoording van de Nederlandsche handelsmaatschappij wegens den verkoop van Gouvernementsproducten. — Bijdr. v. Boer en Pruin XXII, 464.

768. E. 1). von FraiK|uemont. De begrootings-wetten voor Nederlandsch Indië afgekondigd, krachtens een telegram van den M inister van koloniën,

Art. 59—62. 02

houdende bericht van haar aanneming in Nederland zijn verbindend. — Stelling 30; Leiden 1877.

769. J. W. J. Usel de Schepper. Terecht wordt do Indische begrooting bij de wet vastgesteld. — Stelling 26. Leiden 1871.

Art. 61.

770. 11. Perf. Over de regten der ambtenaren. — Leiden 1864.

771. A. F. K. llartogh. Do aansprakelijkheid van den staat voor do onrogtrnatige daden zijner ambtenaren. — Leiden 1869. Beoord. door ngt;r. A. de Pinto. — Themis 2e XVI, (437 door mr. L. de II. Bijdr. Boer en Fruin XVII, 310.

772. P. W. N. Merkus. Schets van het beheer dor geldmiddelen in Nederland tot het jaar 1810.— Arnhem 1863.

773. Hoeft iemand, aan wien ten onregte he! burgerlijk pensioen is geweigerd, een actie, hetzij tot bekoming van dat pensioen, hetzij tot schadeloosstolling? — Neon. — Uegtsg. Adv. V , 29.

774. Mr. A. do Pinto. Over de middelen om \'s Rijks rekonpligtigo ambtenaren tot het doen hunner rekening te noodzaken. — Themis X, 365.

775. De burgerlijke pensioenen zijn geregeld bij de wet van 9 Mei 1846 (St. 24); gewijzigd bij de wet van 3 Mei 1851 (St. 49), 24,, December 1803 (St. 166), 21 Mei 1873 (St. 64).

776. O. W. Hora Siccama. Het pensioneren van beambten in \'s lands dienst. — \'sGrav. 1861.

777. Jhr. mr. G. do Bosch Kemper. Schorsing en ontslag van ambtenaren. — Bijdr. Boer en Fruin XVH, 69.

778. I\'ll. J. Bachiene. Over do verantwoordelijkheid en zelfstandigheid van alle staatsdienaars. — quot;s Gravenhage 1848.

779. Magt dos konings tot regeling van bezoldigingen van ambtenaren. Art. 61 , § 2 en 4 der grondwet. — W. B. A. 340.

780. Wie regelt de bezoldiging van ambtenaren der rekenkamer. Art. 5 der wet van 5 October 1841. Art. Cl der grondwet. — W. B. A. 784.

781. Mr. F. N. Sickinga. Bijdrage tot do kennis onzer financien. — Bijdr. Boor en Fruin XXII , 320.

Art. 62.

782. Mr. K. C. Baron d\'Alhlaing van Giessenburg. Gedachten omtrent het muntwezen, toegepast op de wet van 4 Decernb r 1838. — Leiden 1839.

783. C. Dronsberg. De re monetali imprimis de logibus et delictis monetalibus horumque poenis. — Traj. 1828.

784. llegeling van hot toozigt en de zorg over Je zaken van de munt. — Wet van 1 Jnnij 1850 (St. 25).

735. Regeling van don werkkring van het munt-collogie ingesteld bij art. 2 dor wet van I Junij 1850 (St. 25). — Kon. Besl, 2 Sopt. 1850 (St. 56).

786. Regeling van het muntwezen in de West-ludiën. — Wet van 14 December 1853 (St. 120).

787. Regeling van het muntwezen in Ncdor-landsch Indië. — Wet 1 Mei 1854 (St. 75).

785. Instelling eener commissie van onderzoek, botreft\'onde de circulatie van vreemde muntspeciën hier te lande. — Kon. Besl. 5 Sopt. 1855 (St. 118.

789. Regeling van de koperen pasmunt in Nederlandsch Indië. — Wet 20 April 1855 (St. 12).

790. Bepaling van hot maximum van het muntloon van standpenningen door bijzondere personen te voldoen. — Kon. Besl. 19 November 1857 (St. 115).

791. Hetcollogie van Raden en Generaalmeesteren van de munt wordt alleen als deskundig erkend in

03 Grondwet —

geschillen over het regt van waarborg op de gouden en zilveren merken, het allooi, essai enz. — Kon. Besl. 12 Mei 182G (St. 41).

792. Algemeone opvolging bevolen van Je voorschriften omtrent het Ncdurlandsch muntstelsel; een tarief wordt vastgesteld voor do oude provinciale en landelijke muntspetien der zuidelijke provinciën. — Kon. Besl. 8 December 1824 (St. G3).

703. Ophouden van den wettelijken koers der Fransehe mnntspeticn in de zuidelijke provinciën des rijks. — Wet 25 Februarlj 1820 (St. 8). Bepaling van het tijdstip dier bu i ten koe rsstel ling. — Kon. Besl. 13 Mei 1825 (St. 50).

794. Bepaling dut gouden standpenningen van vijf gulden zullen worden gemunt. — Wet 22 Dec. 1825 (St. 80).

795. Wijziging der wet van 28 September 1810 (St. 50) omtrent het Nederlandsch muntwezen. — Wet 22 Maart 183U (St. 0).

790. Kegeling van het Nederlandsche muntwezen. — Wet 20 November 1847 (St. 09).

797. Bepaling van het muntloon dat door bijzondere personen wordt voldaan ter uitvoering van art. 18 der wet van 20 Novenmber 184 7 (St. 09) tot regeling van het Nederlandsche muntwezen. — Kon. Besl. 29 Junij 1848 (St. 28).

798. Vervanging dar koperen door bronzen pasmunt. — Wet 28 Maart 1877 (St. 43).

799. Bepalingen omtrent de werkzaamheden van Kaden en Generaalmeesters van de Munt. — Souv. Besl. 11 Julij 1814 (St. 78).

8Ü0. Zamenstelling en werkzaamheden van het kollegie van Kaden en Generaalmeesters van de munt. — Wet 19 Mei 1819 (St. 31).

8U1. Bepaling van den muntslag der gouden en zilveren dukaten op den Ouden Nederlandsehen stempel. — Souv. Besl. 19 Jan. 1814 (St. 10)

802. Bepaling der waarde van den dollar en den koers van het gouden muntstuk van 18.3 met het wapen van Z. M. den Koning van Groot-Brittaniën als keurvorst van Brunswijk-Lunenburg. — Souv. Besl. 2 Januari) 1814 (St. 2).

803. Kegeling van het Nederlandsche muntwezen. — Wet 28 September 1810 (St. 50).

804. Bepalingen van het lijfstraflelljk wetboek worden toepasselijk verklaard op misdaden, welke bedreven worden omtrent do muntspetien, vermeld bij art. 12 en 14 der wet van 28 September 1810. (St. 65).

Art. 63.

805. Mr. W. K. Boei\'. Toekenning van adellijke titels en andere qualificaticn in acten van den burgerlijken stand. — Bijdr. v. Boer c.s. IV, 118.

806. Over adellijke titels, erfelijk volgens recht van eerstgebooi te. — \'s Gravenhage 1807.

807. Memorie betredende de verdeeling van het fonds der ridderschap, van de provincie Zuid-llol-land. — \'s Gravenhage 1851.

808. II. J. Swaving. Verliest de Nederlander, die in strijd met het verbod van art. 03 der grondwet, vreemden adeldom aanneemt, daardoor van zelf de hoedanigheid van Nederlander? — Jur. Vraagal 111, 227.

809. Wordt het Nederlandsch Staatsburgerschap verloren door het aannemen van vreemden adeldom ? — Opin. en med. IX, 280.

810. Mr. K. Baron van Breugel Douglas. Over het adelsregt in de Nederlanden. — \'s Gravenhage 1807; beoord. door mr. L. de Ilartog. Bijdr. van Boer c.s. XVI, 226; N. K. Bijdr. XVII. 407.

811. W. J. Baron d\'Ablaiug van Giessenburg Het besluit van 20 Januarij 1822 (St. 1) betreflende

Art. 02—64. b4

de adelijke titels en kivalificatiën. — Bijdr. v. Boet XII, 129; X, 410.

812. Mr. A. A. de Pinto. Toekenning van adel lijke titels en andere qualillcatiën in de akten van den Burgeriyken stand. — Bijdr. v. Boer c.s V, 312.

813. Bepalingen aangaande de vereischten en voorregten van den adelstand binnen de Nederlanden. — Souverein Besl. 13 February 1815 (St. 15),

814. Titels van adeldom toe te schrijven aan alle porsonen daarmede erkend of begiftigd in alk regtelijke of andere publieke acten. — Kon. Bos!. 20 Januarij 1822 (St. 1).

815. Nadere voorschriften omtrent het toekennen van adolijko titels en praedikaton. — Kon. Besl. 24 Mei 1827 (St. 28).

810. Lijsten van personen of geslachten, wier titels en adeldom op de registers van don Hoogen Kaad van adel zijn ingeschreven en op welke toepasselijk zijn do bepalingen van art. 1 van de kon. besl. van 20 Januarij 1822 (St. 1); 25 Julij 182.i (St. 01)! 2 Januaij 1827 (St. 1); 6 Januarij 1828 (St. 1); l Januarij 1829 (St. 1); 9 January 1830 (St. 1); 29 November 1843 (St. 59). j 19 April 1846 (St. 20); 0 Febr. 18:)9 (St. 8).

81 7. Nadere rangschikking van voorzitter en leden van eon Iloogen Kaad van adel in hot tarief van reis en verblijfkosten. — Kon. Bosl. 14 Febr. 18G1 (St. 10).

818. Bepalingen ten aanzien van het ligten der opone brieven van verleende adolsgiinston. — Kon. Bosl. 18 October 1808 (St. 142). Luttenberg 100.

819. Regeling van don overgang va- adelijke titels bij rogt van eerstgeboorte. — Kon. Besl. 2C Maart 1868 (St. 37). Luttenberg 40.

820. Nadere regeling van de zamenstelling en werkzaamheden van den Hoogen raad van adel. — Kon. Bosl. 17 Sopt. 1852. — Bijv. 620. E\'. 297.

821. Inlichting nopens de legalisatie van in te zenden uittreksels van don Burgerlijken stand aan den Hoogen Kaad van Adel. — Min. v. J. 13 Jan. 1800. Bijv. 18.

822. Extracten uit de registers van den burgerlijken stand betrekkelijk do adelijke personen , moeten aan hot departement van Justitie worden ingezonden. — M v. J. W. B. A. 807.

823. P. J. M. Z. Seheepes. Het aannemen van vreemden adeldom heeft niet het verlies vau hei Nederlanderschap ten gevolge. — Stolling 22. Leidon 1877.

824. C. II. 1\'rius. Het Nederlandsch Staatsburgerschap wordt door het aannemen var, vreemden adeldom niet verloren. — Stelling 28. Leiden 1873. C. M. Schram do Jong. Stelling 27. Leiden 1875.

825. W. C. lt;an Benthom Jutting. Een Nederlander, die een vreemden adelijken titel erft, mag dien niet voeren. — Stelling 40. Leiden 1875.

826. C\'h. de Bieborstein. Het kon. besluit van 20 Januarij 1822, no. 1, betrekkelijk de adelijke titels en kwalificatiën is niet in strijd met eonig wettelijk voorschrift en is ook voor den ambtenaar vau den burg. stand verbindend. — Stelling l(i. Leiden 1879.

Art. 04.

827. Mr. P. van Boinmelen. De Luxemliurgsolie orde van don Eikenkroon in Nederland. — Bijdr. Boer en Fruin XIV, 407.

828. Is hot in het openbaar dingen van eon vreemde wettig verkregen ridderorde zonder konink lijke autorisatie, strafbaar naar art. 259 C P.? — Kegtsg. Adv. VI, 225.

829. Een ordolint is een quot;decorationquot; naar den

er geest van art. 259 C. P. — Regtb. Amsterdam 18 Nov. 184G; R. B. IX, 128 W. 799; Reglz. XXIII, 82. )1- 830. Oprigtinej van een ridder- of eerezaal tot in do militaire Willemorde behoorende, het daar--•s stollen van het onderscheidingsteeken voor de expeditionaire afdeoling in hot Indisch leger en van het en bewijs van aandenken voor betoonde vaderlands n- liefde en trouw. — Kon. Bosl. 5 April 1831; Bijv )). 144. E. 10.

in 831. Bepaling, dat het geldelijk voordeel aan It de militaire Willemsorde verknocht, toegepast moet sl. worden op do onderofficieren en manschappen der vrijwillige korpsen en schutterij. — Dir. Gen. v. ïn Oorlog 15 Maart 1832; Bijv. 149. E. 52. sl. 832. Bepaling van het bedrag der verhoogde soldij van forticatie-opzigtors en conducteurs der artillerie, er ridders der militaire Willemsorde. — Kon. Be.sl. Ju 27 April 1831; Bijv. E. 55.

e- 833. Bepalingen omtrent hot verlies van de n. Militaire Willemsorde. — Kon. Besl. 30 Maart 1821. 20 Bijv. E. 29.

28 834. Aanschrijving aan de Procureurs-Crimineel JO tot dadelijke inzending van een afschrift van alle \'il veroordeolonde arresten ten laste van eenig lid der orde van don Nederlandschen Leeuw of van de ïn Militaire Willemsorde. — (Jirc. Proc. Gen. Hoog in Qeregtshof 26 April 1821; Bijv. E. 39. il 835. Regeling van het bedrag der riddersoldij van gewezen militairen in Üost-Indië tot ridders er van de militaire Willemsorde benoemd. — Kon. i\\. Be.sl. 17 November 1827; Bijv. E. 489.

836. Aan gega^eerde militairen, gedecoreerd met lc de militaire Willemsorde, wordt gelaten de verhoo-!C. ging van tractement. — Kon. Besl. 31 Maart 1816;

Bijv. 703; E. 298.

in 837. Bepaling omtrent do begrafenis van onderofficieren met do militaire Willemsorde gedecoreerd. — Min. v. Oorlog 20 April 1816; Bijv. 723; E. 303. te 838. Bepaling omtrent de betaling der ridder-,ii soldijen aan militairen beneden den rang van officier ii. eervol ontslagen. — Min. v. Oorlog 16 December

1816; Bijv. E. 341.

r- 839. Aan ridders van do Orde van den Neder-m landschen Leeuw of van vreemde Ordes, als zij met i- het ordetooken in het openbaar verschijnen, moeten dezelfde honneurs worden bewezen als voor de rid-,n ders van de Militaire Willemsorde is bepaald. — il Min. van Oorlog 31 October 1842; Bij*\'. E. 177. ii 840. Vaststelling van het reglemen: van administratie en discipline voor de Militaire Willcms-5. orde. — Kon. Besl. 25 Junij 1815; Bijv. 625; E. 226. n 841. Bepalingen omtrent de wijze van betaling 3. der verhooging van soldij , toegestaan aan de ridders ). van de 3e en 4e klasse der Militaire Willemsorde. — Min. v. Oorlog 17 Augustus 1815; Bijv. 747; E. 249. a 842. Voorschriften nopens do betaling van riddersoldij en het doen van opgaven aan den kanse-ii lier der Militaire Willemsorde. — Comm. Gen. v. e Oorlog 8 February 1821 ; Bijv. E. 652. g 843. Beschikking nopens de betaling van ridder-,r soldijen. — Dir. Gen. v. Oorlog 31 Mei 1834; Bijv. E. 169. ^J

844. Regeling van het bedrag der riddersoldij van gewezen militairen in Oost-Indië tot ridders van de Militaire Willemsorde benoemd. — Kon. Besl. _e 11 November 1827; Bijv. E. 489.

84\'3. Bepaling van do hoegrootheid dor verhoogde soldijen voor ridders van de Militaire Willemsorde „ bij het wapen der Marechaussee. — Kon. Besl. 22 April 1817; Bijv. 172; E. 364.

846. Bepaling omtrent het vervallen verklaren van de Militaire Willemsorde van gedecoreerde ii militairen, welke wegens deserteren worden gestraft,

/lu/tt. Op (U OHONUW£X.

en ondorofticioren dio pjodegradeerd wordou. — Kun. Busl. 9 Sept. 1818. Bijv. 823; 440.

847. Uitbroiding der bspalinjren nopens het toekennen van ondei\'scheidingstoekenen voor langdurige eerlijke en trouwe dienst van onderofficieren en man-scliappen van het leger on waaraan tevens geldelijke voordooien worden vorbimdon. — Kou. Besl. 11 Febr. 1859 no. 44; Bijv. 146; Kon. Besl. 13 April 1859 no. G7; Bijv. 2lj2. Min. Marine 27 April 1359 no. Ill; Bijv. no. 1Ü9, 302.

848. Bepalingen en inlichtingen nopens de uitvoering van het Kon. Besl. van il Febr. 1853 ten opzigte van het toekennen van ondorsehoidingsteekenen voor langdurige dienst bij de landmagt. — Min. v. Oorlog 8 Maart 1859 no. 43 B. Bijv. no. 07 , 195.

849. De plaatsvervangers van de Nationale militie bij de staande armee overgaande , hebben geen regt tot het bekomen der chevrons en verhoogde soldij, ingevolge Kon. Besl. van 11 Februarij 1859. — Min. v. Oorlog 25 Maart 1859 no. 38 B.; Bijv. no. 79, 224.

850. Instelling van een onderscheidingsteckou voor hot bijwonen der oorlogsgebeurtenissen in Indie — Kon. Besl\'. 27 .Junij 1831; Bijv. 307; E. 27.

851. Bepaling dor gevallen, waarin de medaille van don oorlog op Java en het metalen kruis aan ile begiftifiigden zullen moeten worden ontnomen. — Kon. Besl. 19 December 1832; Bijv. 606; E. 85.

852. Vaststelling van oen algemeen onderschei-dingsteeken om bij belangrijke gebeurtenissen, aan hen, die daaraan deelnemen, te kunnen worden geschonken. — Kon. Besl. 31 Mei 1833; Bijv. 310; E. 103.

853. Bepaling, dat aan allo vrijwilligers bij de kompagnie jagers te paard, in 1815 te Arnhem opgorigt, vergund is, om den in der tijd nitgo-reikten zilveren gedenkpenning te mogen d)agen. — Gouverneur van Gelderland 11 September 1833; Bijv. 443; E. 121.

854. Instelling van de Militaire Willemsorde. — Wet 30 April 1815 (St. 33*).

855. Instelling van de Orde van den Nederlandschen Leeuw. — Wet 29 Sopt. 1815 (St. 47).

856. Do Duitscho orde, Balije van Utrecht, hersteld. — Wet 8 Augustus 1815 (St. 43).

857 Wijziging van art. 8 der Wet van 30 April 1815 (Su 33*) houdende instelling der Militaire Willemsorde. —■ Wet 22 April 1864 (St. 33).

858. Verbod tot het vragen om decoratiën, inzonderheid die tier Militaire Willemsorde. — Min. Oorlog 14 Mei 1841 ; Bijv. E. 42.

859. Instelling van medailles voor edele on monsohlievende daden.— Kon. Bosl. 19 Junij 1822; Bijv. E. 125.

860. Uitbreiding der bij kon. besl. van 19 July 1822 ingestelde medaille voor edele on menschlie!-voiule daden. — Kon. Besl. 7 Mei 1837; Bijv. E. 366.

861. Vaststelling eener nieuwe wijze van benaming der verschillende soorten van medailles voor edele en monschlievondo daden. — Kon. Besl. 22 Julij 1838 no. 87; Bijv. E. 451.

862. Bepalingen nopens het toekennen van bo-looningen wegens mensehlievende verrigtingon bij reddingen op de Nedorlandsche kusten of binnenwateren. — Gouverneur v. N.-Holland 4 January 1840; Bijv. 4 E. 580.

863. instelling eener medaille als blijk van erkentelijkheid voor hot daarstellen van een boek of kunstwerk of het vorrigten van mensehlievende daden. — Kon. Besl. 24 January 1841, no. 22 Bijv. E. 8.

864. Wijziging der medaille wegens edele en rnonschlievende daden toe te konnon. — Kon. Besl.

geschillen over het regt vun waarborg op do gouden en zilveren merken, het allooi, essai enz. — Kon. Besl. 12 Mei 182C (St. 41).

792. Algemeeiie opvolging bevolen van de voor-sehriften omtrent het Nederlandseh innntstelsel; een tarief wordt vastgesteld voor do oude provinciale en landelijke muntspetiën dor zuidelijke provinciën. — Kon. Besl. 8 December 1824 (St. 63).

7^C.I3. Ophouden van den wettelijkon koers der Fransche muntspetiën in de zuidelijke provinciën des rijks. — Wet 25 February 1825 (St. 8). Bepaling vun het tijdstip dier buitenkoersstelling. — Kon. Besl. 13 Mei 1825 (St. 50).

794. Bepaling dat gouden standpenningen van vijf gulden zullen worden gemunt. — Wet 22 Dec. 1825 (St. 80).

795. Wijziging der wet vun 28 September 181C (St. 50) omtrent het Nederlandseh muntwezen. — Wet 22 Maart 1839 (St. 6).

796. Regeling van het Nederlandscho muntwezen. — Wet 26 November 1847 (St. 69).

797. Bepaling van het muntloon dat door bijzondere personen wordt voldaan ter uitvoering van art. 18 der wet van 26 Novenmbor 1847 (St. 69) tot regeling van het Nederlandscho muntwezen. — Kon. Besl. 29 Junij 1848 (St. 28).

798. Vervunging dar koperen door bronzen pasmunt. — Wet 28 Maart 1877 (St. 43).

799. Bepalingen omtrent de werkzaamheden van Kaden en Gencraalmecsters van de Munt. — Souv. Besl. 11 Julij 1814 (St. 78).

800. Zamenstelling en werkzaamheden van het kollegie van Kaden en Genoraalmeosters van de munt. — Wet 19 Mei 1819 (St. 31).

8U1. Bepaling van den muntslag der gouden en zilveren dukaten op den Ouden Nederlandschen stempel. — Souv. Besl. 19 Jan. 18i4 (St. 16)

802. Bepaling der waarde van den dollar en den koers van het gouden muntstuk van 18 ; 3 met het wapen van Z. M. den Koning van Groot-Brittaniën als keurvorst van Brunswijk-Lunenburg. — Souv. Besl. 2 January 1814 (St. 2).

303. Uegeling van het Nedorlandsehe muntwezen. — Wet 28 September 1816 (St. 50).

804. Bepalingen van het lijfstraffelijk wetboek worden toepasselijk verklaard op misdaden, welke bedreven worden omtrent de muntspetiën, vermeld bij art. 12 en 14 der wet van 28 September 1816. (St. 65).

Art. 63.

805. Mr. W. R. Boer. Toekenning van adellijke titels en andere qualificatien in acton van den burgerlijken stand. — Bijdr. v. Boer c.s. IV, 118.

806. Over adellijke titels, erfelijk volgens recht van eerstgeboorte. — quot;s Gravenhage 1867.

807. Memorie betreffende de verdeeling van het fonds dor ridderschap, van de provincie Zuid-Holland. — \'s Gravenhage 1851.

80t^:. II. J. Swaving. Verliest de Nederlander, die in strijd niet het verbod van art. 63 der grondwet, vreemden adeldom aanneemt, daardoor van zelf de hoedanigheid van Nederlander? — Jur. Vraagal 111, 227.

809. Wordt het Nederlandseh Staatsburgerschap verloren door het aannemen van vreemden adeldom ? — Opm. en med. IX, 280.

810. Mr. K. Baron van Breugel Douglas. Over het adelsregt in de Nederlanden. — \'s Gravenhage 1867; beoord. door mr. L. de Ilartog. Bijdr. van Boer c.s. XVI, 226; N. R. Bijdr. XVII. 407.

811. W. J. Baron d\'A bluing van Giesscnburg Het besluit van 26 Januarij 1822 (St. 1) betreffende

do adelljke titels en kwalificatiën. — Bijdr. v. Boer XII, 129; X, 410.

812. Mr. A. A. de Pinto. Toekenning van adellijke titels en andere qnalifleatiën in de akten van den Burgerlijken stand. — Bijdr. v. Boor c.s V, 312.

813. Bepalingen aangaande de vereischteu en j voorregten van den adelstand binnen de Nederlan- ,] den. — Souvereiu Besl. 13 February 1815 (St. 15). Ij

814. Titels van adeldom toe te schrijven aan 1 alle personen daarmede erkend of begiftigd in alle j regtelijke of andere publieke acten. — Kon. Besl. | 20 Januarij 1822 (St. 1).

815. Nadere voorschriften omtrent het toekennen van adelyke titels en praedikaten. — Kon. Besl. , 24 Mei 1827 (St. 28).

816. Lijsten van personen of geslachten, wier I titels en adeldom op de registers van den Hoogen i Kaad van adel zijn ingeschreven en op welke toe- ; passelijk zijn de bepalingen van art. I van de kon. | besl. van 2G Januarij 1822 (St. 1); 25 Julij 1825 | (St. 61); 2 Januaij 1827 (St. 1); 6 Januarij 1828 i (St. 1); 1 Januarij 1820 (St. 1); 9 January 1830 | (St. 1); 29 November 1843 (St. 59).; 19 April | 1846 (St. 20); 6 Febr. 1859 (St. 8).

81 7. Nadere rangschikking van voorzitter en leden • van een Hoogen Raad van adel in het tarief van f reis en verblijf kosten. — Kon. Besl. 14 Febr. 1861 (St. 10).

818. Bepalingen ten aanzien van het ligten der ;• openo brieven van verleende adelsgnnsten. — Kon. 1 Besl. 18 October 1868 (St. 142). Luttenberg 160.

819. Regeling van den overgang van adelljke : titels bij regt van eerstgeboorte. — Kon. Besl. 20 Maart 1868 (St. 37). Luttenberg 46.

820. Nadere regeling van do zamenstelling en werkzaamheden van den Hoogen raad van ade.. — | Kon. Besl. 17 Sept. 1852. — Bijv. 626. E. 297.

821. Inlichting nopens de legalisatie van in te zenden uittreksels van den Burgerlijken stand aan den Hoogen Kaad van Adel. — Min. v. J. 13 Jan. 1806. Bijv. 18.

822. Extracten uit de registers van den burger- ₍; lijken stand betrekkelijk do adelljke personen , moeten aan het departement van Justitie worden ingezonden. — M v. J. W. B. A. 867.

823. P. J. M Z. Scheepes. Het aannemen van vreemden adeldom heeft niet het verlies van hel Nederlanderschap ton gevolge. — Stolling 22. Leiden 1 877.

824. C. H. Prius. Hot Nederlandseh Staatsburgerschap wordt door het aannemen van vreemden adeldom niet verloren. — Stelling 28. Lelden 1873. C. M. Schram de Jong. Stolling 27. Leiden 1875.

825. W. C. fan Benthom Jutting. Een Nederlander, die een vreemden adelljken titel erft, mug dien niet voeren. — Stelling 40. Leiden 1875.

826. Ch. de Bieberstein. Het kon. besluit van 20 Januarij 1822, no. 1, hotrekkolljk de adelyke titels en kwalliicatiëri is niet in strijd met eenlg wettelijk voorschrift en is ook voor den ambtenaar vtiu den burg. stand verbindend. -— Stelling 16. Leiden 1879.

Art. 64.

827. Mr. P. van Bemmelen. De Luxemburgsche orde van don Eikenkroon in Nederland. — Bijdr. Boer en Fruln XIV, 407.

8i)8. Is het in het openbaar dragen van een vreemde wettig verkregen ridderorde zonder koninklijke autorisatie, strafbaar naar art. 259 C P.? — Keglsg. Adv. VI, 225.

82\'.). Een ordelint is oen quot;decorationquot; naar den

ti4 ■ 65 Grondwet.

oer ï^: geest van art. 259 C. P. —- Regtb. Amsterdam 18 ^ Nov. 1846 ; R. B. IX, 128 W. 799; Rugtz. XXIII. 82. lel- T ■ 830. Oprigtinc van een ridder- of eerezaal tot \'au de militaire Willemorde behoorende, het daar-c.s stgllen van het onderscheidiogsteeken voor de expe-i: dilionaire afdeeling in het Indisch leger en van het en .j bewijs van aandenken voor betoonde vaderlands an- \' liofile en trouw. — Kon. Bosl. 5 April 1831; Bijv 5). Ijl 144. E. 10.

lan 831. Bepaling, dat het geldelijk voordeel aan ille de militaire Willemsorde verknocht, toegepast moet jsl. \'1 worden op do onderofficieren en manschappen der f\'? vrijwillige korpsen en schutterij. — Dir. Gen. v. ion Oorlog 15 Maart 1832; Bijv. 14\'J. E. 52. jsl. 832. Bepaling van het bedrag dor verhoogde soldij i| van forticatie-opzigters en conducteurs der artillerie, ier ridders der militaire Willemsorde. — Kon. Be.sl. ;en :V 27 April 1831 ; Bijv. E. 55.

oo- 833. Bepalingen omtrent het verlies van do on. Militaire Willemsorde. — Kou. Besl. 30 Maart 1821. 125 Bijv. E. 29.

128 834. Aanschrijving aan de l\'roeureurs-Grimineel 130 tot dadelijke inzending van een afsehrift van alle iril i veroordeelendo arresten ten laste van cenig lid dor _: ■: orde van don Nederlaudschen Leeuw of van de len ; Militaire Willemsorde. — Circ. l^Jroc. Gen. Hoog an Geregtshof 26 April 1821; Bijv. E. 39.

01 •{. 835. Kegeling van het bedrag dor riddersoldij van gewezen militairen in Oost-Indie tot ridders Ier van do militaire Willemsorde benoemd. — Kon. »1. Besl. 17 November 1827; Bijv. E. 489.

836. Aan gogageerde militairen, gedecoreerd met ke de militaire Willemsorde, wordt gelaten dc verhoo-20 ging van tractement. — Kon. Besl. 31 Maart 1816;

Bijv. 703; E. 298.

en 837. Bepaling omtrent de begrafenis van onder

officieren niet de militaire Willemsorde gedecoreerd. — Min. v. Oorlog 20 April 1816; Bijv. 723; E. 303. te 838. Bepaling omtrent de betaling dor riddor-

an soldijen aan militairen beneden den rang van officier in. eervol ontslagen. — Min. v. Oorlog 16 December

1810; Bijv. E. 341.

er- 839. Aan ridders van de Orde van den Neder-

en landschen Leeuw of van vreemde Ordes, als zij mot m- , het ordeteeken in het openbaar verschijnen, moeten dezelfde honneurs worden bewezen als voor de rid-an ■ ders van do Militaire Willemsorde is bepaald. — iet Min. van Oorlog 31 October 1842; Bijv. E. 177. en 840. Vaststelling van het reglement van admi

nistratie eu discipline voor de Militaire Willems-ts- orde. — Kon. Besl. 25 Junij 1815; Bijv. 625; E. 226. en 841. Bepalingen omtrent de wijze van betaling

\'3. der verhooging van soldij, toegestaan aan do ridders \'5. . van do 3e eu 4e klasse der Militaire Willemsorde. — ;r- Min. v. Oorlog 17 Augustus 1815; Bijv. 747; E. 249. ag 842. Voorschriften nopens de betaling van rid

dersoldij eu het doen van opgaven aan den kanse-mi lier der Militaire Willemsorde. — Comm. Gen. v. ku Oorlog 8 February 1821 ; Bijv. E. 652.

lig i\' * 843. Beschikking nopens do betaling van ridder-ar j soldijen. — Dir. Gen. v. Oorlog 31 Mei 1834; Bijv. C, ,i E. 169.

844. Regeling van het bedrag der riddersoldij van gewezen militairen in Oost-Indie tot ridders van de Militaire Willemsorde benoemd. — Kon. Besl. he 11 November 1827; Bijv. E. 489. Ir. 845. Bepaling van de hoegrootheid der verhoogde

soldijen voor ridders van de Militaire Willemsorde en bij het wapen der Marechaussee. — Kon. Besl. 22 k- April 1817; Bijv. 172; E. 364. _ 840. Bepaling omtrent het vervallen verklaren

van do Militaire Willemsorde van gedecoreerde en uulitairen, welke wegens deserteren worden gestraft,

dlliU, up lie OKONDWXT,

— Art. 64. 66

en onderofficieren die gedegradeerd worden. — Kon. Besl. 9 Sept. 1818. Bijv. 823; 440.

847. Uitbreiding der bepalingen nopens het too-kennen van onderscheidiugsteekeuen voor langdurige eerlijke en trouwe dienst van onderofficieren en man-schappen van het logor en waaraan tevens geldelijke voordooien worden verbonden. — Kon. Besl. 1 1 Febr. 1859 no. 44; Bijv. 146; Kou. Besl. 13 April 1859 no. 67; Bijv. 262. Min. Marine 27 April 1859 no. Ill; Bijv. no. 109, 302.

848. Bepalingen en inlichtingen nopens de int-voering van het Kon. Besl. van 11 Febr. 1859 ten opzigto van het toekennen van ondorscheidingsteckeuen voor langdurige dienst bij de laudmagt. — Min. v. Oorlog 8 Maart 1859 no. 43 B. Bijv. no. 67, 195.

849. Do plaatsvervangers van de Nationale mi-litio bij de staande armee overgaande, hebben geen regt tot het bekomen der chevrons en verhoogde soldij, ingevolge Kon. Besl. van 11 Februari) 1859. —-Min. v. Oorlog 25 Maart 1859 no. 38B.; Bijv. uo. 79, 224.

850. Instelling van een onderscheidingsteeken voor hot bijwonen der oorlogsgebeurtenissen in Indiö — Kon. Besl. 27 Junij 1831; Bijv. 307; E. 27.

851. Bepaling der gevallen, waarin de medaille van den oorlog op Java en hot metalen kruis aan de begiftiftigden zullen moeten worden ontnomen. — Kon. 13esl. 19 December 1832; Bijv. 606; E. 85.

852. Vaststelling van een algemeen onderscheidingsteeken om bij belangrijke gebeurtenissen, aan hen, die daaraan deelnemen, te kunnen worden geschonken. — Kon. Besl. 31 Mei 1833; Bijv. 310; E. 103.

853. Bepaling, dat aan alle vrijwilligers bij de kompagnie jagers te paard, in 1815 te Arnhem opgerigt, vergund is, om den in der tijd uitge-reikten zilveren gedenkpenning te mogen dragen. — Gouverneur van Gelderland 11 September 1833; Bijv. 443; E. 121.

854. Instelling van de Militaire Willemsorde. — Wet 30 April 1815 (St. 33*).

855. Instelling van de Orde van den Neder-landschen Leeuw. — Wet 29 Sept. 1815 (St. 47).

856. De Duitsche orde. Balije van Utrecht, hersteld. — Wet 8 Augustus 1815 (St. 43).

857 Wijziging van art. 8 der Wet van 30 April 1815 (St. 33*) houdende instelling der Militaire Willemsorde. — Wet 22 April 1864 (St. 33).

858. Verbod tot het vragen om decoratiën , inzonderheid die der Militaire Willemsorde. — Min. Oorlog 14 Mei 1841 ; Bijv. E. 42.

859. Instelling van medailles voor edele en monochlievende daden.— Kon. Besl. 19 Junij 1822; Bijv. E. 125.

860. Uitbreiding der bij kon. besl. van 19 Julij 1822 ingestelde medaille voor edele en menschlie-vende daden. — Kon. Besl. 7 Mei 1837; Bijv. E. 366.

861. VaststelTing eener nieuwe wijze van benaming der verschillende soorten van medailles voor edele en menschlievende daden. — Kon. Besl. 22 Julij 1838 no. 87; Bijv. E. 451.

862. Bepalingen nopens het toekennen van belooningen wegens menschlievende verrigtingen bij reddingen op de Nederlandsche kusten of binnenwateren. — Gouverneur v. N.-Holland 4 Januarij 1840; Bijv. 4 E. 580.

863. Instelling eener medaille als blijk van erkentelijkheid voor het daarstellen van een boek of kunstwerk of het verrigten van menschlievende daden. — Kon. Besl. 24 Januarij 1841, nu. 22 Bijv. E. 8.

864. Wijziging der medaille wegens edele en menschlievende daden toe te kennen. — Kon. Besl.

28 Junij 1830 no. 57; Bijv. E. 5o sorie, 617.Kon. Besl. 1 Dec. 1841, no. 72; Bijv. E. 5e serie, 624.

865. Instelling van het metalen kruis nis eeti bewijs vim aamlenken voor do verdedigers van het vaderland. — Kon. Uesl. 12 Sept. 1831; Uijv. 427; E. 34.

866. Verordeningen omtrent de uitgifte en het dragen vim het metalen kruis. — Circ. direct Gen. v. Oorlog 2 Maart. 1832; Bijv. 128, 50.

867. Bepalingen omtrent het metalen kruis aan officieren der schutterijkorpsen, toe te wijzen, die niet dionstpligdg zijn geweest. — Kon. Besl. 28 April 1832; Bijv. E. 180, 55.

868. Bepaling, dat het metalen kruis gedragen te gelijk niet andere orden, onmiddelijk behoort te volgen op de Militaite Willemsorde of de Orde van den Nederlandschen Leeuw en gedragen behoort te worden vóór eenige vreemde Orde. — Min. v. Ooriog 31 Mei 1832; Bijv. E. 61.

869. De bevoegdheid tot het dragen van het metalen kruis, moet op de stamboeken worden ingeschreven. — Min van Oorlog 31 Augustus 1832; Bijv. E. 72.

870. inlichting nopens het regt der erfgenamen op het metalen kruis van eeu met hetzelve begiftigden erflater, — M. v. Oorlog 6 April 1833; Bijv. 148; E. «4.

871. Vaststelling van een bewijs van aandenken aan hen te verieenen, welke hebben deelgenomen aan do roemrijka verdediging van de citadel van Antwerpen in hel; jaar 1832. — Kon. Besl. 31 Mei 1833; Bijv. 308; E. 103.

872. Vaststelling van een algemeen onderschei-dingsteeken om bij belangrijke gebeurtenissen aan hen, die daaraan deelnemen te kunnen worden geschonken. — Kon. Besl. 31 Mei 1833; Bijv. 3!ü; E. 103.

873. Uitbreiding der termen van toekenning van het metalen kruis. — Min. v, Oorlog 25 April 1834; Bijv. E. 160.

874. Vrijdom van Zegelrcgt voor circulaires en inteekenlnglijsten, betrett\'ende de vereeniglng van het metalen kruis. — Min. v. Financiën 28 April 1854, no. 490; Bijv. 187; E. 520.

875. Instelling van een medaille in zilver en brons, uit te reiken aan hen, die bij den watersnood in 1855 zich verdienstelijk hebben betoond. — Kon. Besl. 31 Maart 1855; Bijv. 219; E. 089; idem van 1861. Kon. Besl. 24 Maart 1801; ljutteuberg 270.

876. De orde van den eikenkroon Is ingesteld hij besluit van den koning Groot-Hertog van 29 December 1841. Ingeval van overlijden van de begiftigden moeten de ouderscheidingsteekenen worden terug gezonden. — Ivon. Besl. 8 .lulij 1845; Liit-tenberg 144.

877. Vaststelling vun den titel, tc voeren dooide exspectanten der Dultsche Orde Balye van Utrecht en door de jongste leden van het kapittel- — Kon. Besl. 22 Junij I860; Enttenbel\'g 74; Bijv. E. 298.

878. Som, welke voor een Ingeleverde gouden medaille van een overleden rnilitair aan de erfgenamen kan worden uitbetaald. — Min. v. Oorlog 21 Oct. 1801; Luttenberg 193.

879. Wijziging van den vorm van het omler-scheidings- en eeretecken, ingesteld voor eervolle langdurige werkelijke offieiersdlenst bij de schutterij , alsmede hij de zee en landmagt zoo hier te lande als In de overzeesche bezittingen. — Kon. Besl. 30 December 1866 (St. 244); Luttenberg 225. Kon. Besl. 19 Nov. 1844, no. 46 en 48; 28 Dcc. 1844, no. 64, 5 Dec. 185 1 (St. 149) 9 Jannarij 1852, no. I 7.

Art. 65.

880. Vreemdelingen; de wet van 13 Augustus 1849 (St. 39) eu art. 65 2e alinea der grondwet. W. B. A. 600.

881. Mr. P. van Bemmelen. De Luxemhurgi-clie orde van den Eikenkroon. — Bijdr. Boer en Fruiu XIV, 407.

882. P. Brooshooft. Aan hen, die zonder too-stemming des konings in vreemden krijgsdienst zijn gegaan, moot na hun terugkeer in Nederland geen verlof worden verleend tot het aannemen van vreemde ridderorden. — Stelling 28. Lelden 1874.

Art. 66.

883. V. Coppieters. De juregratiae — Gandavi. 1828.

884. J. A. Pescatore. De poeuarum remlssione.— Leodii 1822.

885. W. H. Suringar. Specimen quo inquiritui\' quatenns dolinquenti licent. gratiam recusare. — Traj. 1855.

886. E. D. von Franquemont. Onder het rechl van gratie Is wel de verandering van straf, maar niet rehabilitatie begrepen. — Stelling 27. Lelden 1877.

887. A. II. van Wlckevoort Crommelin. Do jure principls in minuendis vel remlttendis delletonim poenis. L. B. 1822.

888. W. W. Buma. De jure gratlae. — Gron. 1823.

889. II. J. Greven. De jure regio legibus ah-solvendi. — L. B. 1839.

890. Mr. G. Matthes. Mededcellng omtrent lt;le vrijheid tot het indienen van verzoekschriften door gevangenen. — Themis 2e X, 186.

891. J. A. .1 (olies). Eenige opmerkingen omtrent het verieenen van gratie. — R. Jaarb. VII, 72.\').

892. Mr. A. Ondeman. Is tot het verieenen van gratie, do bekentenis van schuld des veroordeelden noodig? —- Opm. en Med. IV. 47.

893. van Koetsveld van Ankeren. Gratie — Opm. en Mod. IV. 108.

894. Mr. G. Diephuls. Is het middel \'van rehti-lillltiitie met onze wetgeving bestaanbaar? — Opm. en Med. IX, 247.

895. J. U. M. J. dc Grez. Over hot regt van gratie volgens ons tegenwoordigstaatsregt. -Leiden 1860.

896. II. N. Grobhee. De condemnatorum ros-titutione (sive rehabilitatione) In jure criminali. — L. B. 1854. Beoord. door mr. A. A. de Pinto; Themis 2e II, 175.

897. W. II. \'s Jacob. De historla juris gratine in Hollandia inde a Carolo V. — L. B. 1848; Beoord. door Mr. A. de Pinto; Themis XII, 099.

898. A. de Vries. Onderzoek omtrent vroegere en latere amnestiën naar aanleiding van art. 06 der grondwet. — Lelden 1860.

899. I. E. J. M. van der Kun. Ho; is niet overeentobrengen met art. 60 Init. gr.w., wanneei de koning gratie verleent van boeten , betaald krachtens art. 254, Wetb. v. Strafr. — Stelling 31. Lolden 1870.

900. A. M. Pino. Do koning heeft het recht gratie te verieenen zelfs indien de veroordeelde die niet verlangt. — Stelling 29. Leiden 1870.

901. V. T. I. Mutsaors. In strijd mot art. 66 der grondwet wordt door den koning gratie verleend van booten, betaald uit kraehte van ort. 254, Wetb, v. strafv. — Stelling 29. Leiden 1875.

902. H. van Vollenhoven. Quaestionos Juridicae de jure gratiae I Num regi jus gratlae latiorisensu

competat. II Num rogi poenam a judico irrogatam commutaro licoat in malum Icgibus nostris non in poonarum numorutn rcceptum. III Num icgi, con-ilomiiatio non voganti, imo rueusanti, ^mtiam ob-trudere licoat. — Hagac Com. 1839. IJeooid. door mr. A. de Pinto; Themis I, 123.

903. Opdragt aan den Minister van Justitie om te beschikken op sommige verzoeken om gratie. — Kon. Besl. 26 January 1841, no. 133.— Bijv. E. 10.

904. liet regt van gratie is niet te boschouwen als prerogatief der kroon, in dien zin, dat de beschikking op des betreffende rekwesten zou kunnen geschieden zonder ministeriële voordragt. — W. 4271. Hop. 1878, 1720.

!)0rgt;. Geeft art. 66 der grondwet aan den koning hot regt om gratie te verleenen, ook indien de veroordeelde hetzelve niet inroept? — Regtsg. Adv. II, 9.

906. Bepalingen omtrent dc behandeliug van de verzoeken om gratie van veroordeelingen ter zake van overtredingen der wet opde jagt en visscherij.— M. v. J. 16 Januarij 1857 , no. 105; Bijv. 23.

907. Circulaire, nopens het inrigten van adviezen, op oen verzoek van gratie aan den koning. — M. v. J. 20 Januarij 1854; Bijv. 52. E. 493.

908. Circulaire, nopens het doen van mededee-lingon door het openbaar ministerie aan dc ambtenaren der registratie van de looponde verzoeken om gratie. — M. v. J. 23 Januarij 1854; Bijv. 53; E. 493.. M. v. J. 16 December 1854, no. 347; Bijv. 730; E. 632.

909. Bij de adviezen op verzoeken om gratie, bohooron do rogterlijke collegiën in den regel geen afschrift van liet veroordeolend vonnis over te leggen, tenzij dit uitdrukkelijk inogt worden verlangd of om bijzondere redenen noodig mogt worden geoordeeld. — M. v. J. 26 Juni 1854; Bijv. 257; E. 533.

910. Het verleenen van gratie aan een veroordeelde tot een straf, die de burgerlijke dood ten gevolge heeft, behoudens de rvtjten van derden, geeft hem bot regt van erfopvolging en uiterste wilsbeschikking. — Hof Groningen 23 Sopt. 1845; K. B. VIII, 59; N. K. XXVIII, § 57, 266; Hegtz. XVHI, 171; H. K. 28 Januarij 1846; H.B.VHI, 381. Anders Kogtb. Groningen 17 Januarij 1845; R. A. VII, 674.

911. Bij gratie of permutatie van straf bij kon. besl. verleend, blijft niettemin ingeval van herhaling van misdaad, art, 57 C. P. van toepassing. — H. 11. 9 Junij 1846; N. K. XXIV, § 52, 232; W. 724; v. d. H. Strafr. 1846; II, no. 75, 30.

912. Over den zin van art. 56 der grondwet.— W. 3730.

913. Bij het verslag van het openbaar ministerie op een verzoek om gratie wegens overtreding in zaken van belastingen, moet in de tabel worden vermeld of er overtreding wegens rijks-, dan wel wegens plaatselijke belasting heeft plaats gehad.— M.v. J. 13 Mei 1857, no. 137, Bijv. 97.

914. Regelen welke naar aanleiding van art. 66 •Ier grondwet bij de behandeling dor verzoeken om gratie en der janrlijksche voordragten tot afslag en ontslag aan gevangenen wegens betoonde vlijt en goed gedrag behooren te worden in acht genomen. — Kon. Besl. 21 October 1856 (St. 95). W. 1796; Luttenberg 174.

915. De koning is uit kracht van het regt van gratie bevoegd tot het verleenen van brieven van rehabilitatie. II. R. 23 Fobruarij 1841; v. d. H. Strafr. Hi, no. 157 , 166; N. R. VIII, § 17, 54; W. 166; Hegtz. XV, 309.

916. Neemt het verkrijgen van algeheelu gratie de regten weg,quot; die derden aan dc veroordeeling zouden kunnen ontleenen? — Neen. — Heeft derhalve de vrouw, wier echtgenoot tot tuchthuisstraf is veroordeeold, wien echter oogenblikkelijk daarop volledig gratie en rehabilitatie is verleend, hot regt, zich o)) grond van die veroordeeling van haren cclitgenoot te doen scheiden? — Ja. — Uegtsg. VIH, 170.

917. Voor do toepassing van het maximum van straf, bij art. 58 C. P. bedreigd, wordt niets meer vereischt dan oen blooto vroegere veroordeeling tot correctionele gevangenisstraf van meer dan één jaar, het is onverschillig of de straf, hetzij geheel, hetz^;j gedeeltelijk of zelfs in het geheel niet is ondergaan, ten gevolge van bekomen gratie. — H. R. 30 April 1850; N. R. XXXV, § 59, 253; v. d. H. Strafr. 1850 I, 110, 601 , 250; W. 1151; Regtz. XIX, 102.

918. Gratieregt. W. 2289, Meug. 1881 , 1884.

919. Bij de voldoening aan art. 208, Wetb. v. Strafv. maakt het ten aanzien van de oplegging van straf aan beschuldigden , die te voren wegens andere misdrijven veroordeeld zijn geweest, geen onderscheid, zoo de vroeger opgelegde straften door de koninklijke gennde zijn kwijtgescholden. — H. R. 23 Sopt. 1845; N. li. XXII, § 29, 143; W. 646; v. d. H. Strafr. XI, no, no. 677, 335; II.\'R. 4 Febr. 1851; N. R. XXXVII, § 65. 321; W. 1287; v. d. H. Strafr. 1851 I, no. 692, 36.

Art. 67.

920. C. van Eijsinga. De koning kan dispensatie verleenen van oenen algemcenon maatregel van inwendig bestuur — Stelling 29. Leiden 1874.

921. Jhr. Mr. P. van Hijckevorsel van Hijsenburg. Dispontatie en delegatie. — Bijdr. v. Boor en Fruin XIII, 1.

022. .Mr. J. T. Buijs. Hot recht van dispentatio. Bijdr. Boer en Fruin c.s. XIX, 154.

923. E. D. von Franqucmont. De koning is bevoegd dispensatie te verleenen van algomeone maatregelen van inwendig bestuur. — Stolling 26. Leiden 1877 ; J. F. Neeb. Stelling 30. Leiden 1876.

924. Kon, volgens de grondwet van 1840, de koning aan een erflater de vrijheid verlooneu, om alle zijne onroerende goederen of oen gedeelte daarvan, vast te maken, als een eeuwigdurende fideï-commis of nmjoraat, zoodat die met zijnon adolijke titel zullen overgaan op zijne mannelijke afstammelingen bij regt van eerstgeboorte, indien slechts het wettelijk erfdeel zijner overige kinderen, ongoschon-don blijft? — Neen. — Regtsg. Adv. IV, 2.

925. Het regt van dispensatie.— Gom. W. 1112.

Art. 68.

926. S. M. S. do Ranitz. Over art. 68 der grondwet in verband met de geschiedenis van het Noder-landsch staatsregt beschouwd. Gron. 1858.— Beoord. door F. Bijdr. v. Boer c.s. II, 404. Door Jhr. mr. J. do Witte van Cittors; Themis 2o VI, 325.

Art. 69.

927. W. C. van Boetzolacr. Historisch staats-rogtelijko proeve over hot veto des konings (grondwet 69, 114). — Utrecht 1872.

Art. 70.

928. J. G. Brillonburg. De koning moest do bevoegdheid hebben om, bij ontbinding van de Eerste Kamer dor Staten Generaal, ook de Provinciale Staten te ontbinden. — Stelling 31. Leiden 1870.

929. H. van I logondorp. De ontbinding der volksvertegenwoordiging in dc constitutionele monarchie — \'s Gravenhage 1868.

930. Jhr. Mr. J. do Bnscli Kemper. De ontldn-ding der tweede kamer. Een woord ter overweging min nllen die naar waarheid willen oordeelen. — Amst. 1806.

931. A. M. Mans Geesteranus. Een woord aan de kiezers in Nederland over do ontbinding van do tweede kamer der Staten-Generaal. — \'s Gravenhage 1866.

932. Br. A. van der Linde. Do ontbinding van do tweede kamer in 1866. Gesehiedenis, litteratuur en kritiek van een staatsregtorlijk vraagstuk. — Utrecht 1866.

933. Ontbinding van de tweede kamer der Staten-Generaal. — Kon. Besl. 28 September 1866 (St. 161). 3 January 1868 (St. 3); 9 Augustus 1850; 26 April 1853 (St. 22).

934. Art. 70 der grondwet. — W. B. A. 905.

Art. 71.

935. Mr. C. van Breugel Douglas. Art. 23 der wet, regelende de bevoegdheid en zamenstollingvan den Raad van State. — \'s Gravenhage 1802.

936. C. J. van Bell. Do raad van State en de beslissing van Administratieve geschillen. — Ijcidcn 18.\')3.

937. E. K. J. Bortling. De senatorio reipnblieae Batavae et regni Neerlandici coneilio (Rand van State). — firon. 1838.

938. J. Quarles vnn Ufford. De coneilio status Franeico et Neer andieo L. B. 1844.

939. A. E. Cronekewit. Art. 23 der wet tot regeling der r.nmenstclling en bevoegdheid van den raad van state. — Amst. 1863.

940. S. van Slingelandt. Verhandeling over den Rnad van State. — Nijmegen 1783.

941. Beschouwingen over do wijze van regeling der samenstelling en der bevoegdheid van lt;icn Raad van State, alsmede over do door dit collogie op te dragen regtsmngt in administrative regtszaken. —-\'s Gravenhage 1848. Beoord. door mr. J. K. W. Quarles van 1\'tVord : Themis IX. 47.^r).

942. Mr. W. A. C. de Jonge. Beschouwingen over do zamenstolling en hevoesïdlieid van den Raad van State. — Bljdr. Boer en Fruin XIV, 248.

943. liet ontwerp van wet tot regeling der zamenstolling en bevoegdheid van don Raad van State. — W. B. A. 380, 382, 383, 406, 410, 623, 628 , 644.

944. Jhr. Mr. J. G. II. van Tets. Ontwerp van wet op do zamenstolling en bevoegdheid van den Raad van State. — \'bGravenhage 1848.

945. Mr. J. B. Vos. Wet houdende regeling der zamenstolling en der bevoegdheid van den Raad van State uit officiële stukken toegelicht, vergeleken met vroegere wetsontwerpen en do tegenwoordige Frnnsche wet, voorafgegaan van een inleiding, bevattende een geschiedkundig overzigt van dit onderwerp. — Leiden 1862. Beoord. door mr. A. de Pinto; Thomis 2e IX, 456.

946. De raad van State. Afdeeling voor do geschillen van bestuur. — \'s Gravenhage I862 cnvvg.

947. Mr. P. F. Iluhrecht. Eenige vraagpunten van administratief regt naar aanleiding van hot koninklijk besluit van 21 April 1867 (St. 41). — Bljdr. v. Boer en Fruin X, 192.

948. V. T. I. Mntsaers. De periodieke afwisseling der leden van don Raad van State voor de samenstelUng zijner nfdeelingen is af te keuren. — Stelling 31. Leiden 1873.

Art. 72.

949. A. A. Lans. De grondwet laat niet toe, aan den Rand van Stnte of een zijner nfdeelingen een beslissende uitspraak over geschillen van beftuur op te dragen. — Stelling 54. Leiden 1875.

950. P. Maclaino Pont. De Raad van State moet gehoord worden op eone troonrede, die voorstellen aankondigt, aan do Staten-Generaal. — Stelling 29. Leiden 1873.

951. Mr. J. Quarles van UlVord. Beschouwingen over de overschrijding van regtsgebicd en over dc algemeeue maatregelen van inwendig bestuur — Themis IX, 367.

952. Mr. W. de Sitter. Een paar opmerkingen betreffende do algemeeno maatregelen van inwendig bestuur in het algemeen, en het koniuk\'ijk besluit van 31 Januari) 1824 (St. 19) in het bijzonder. — Bljdr. v. Boer c.s. XVIII, 331.

953. Mr. W. R. Boer. Over de beteokenis van art. 72 der grondwet in het hooien van den Rand van State. — Bljdr. Boer en Fruin IV, 122.

954. Mr. A. J. Ilovy. Een zelfstandige administrative regtspraak van don Raad van State is niet in strijd met de grondwet. — P. v. J. 1878, 48 Bijb. j Rep. 1878, 2444. ¹

955. Jhr. Mr. J. de Bosch Komper. Wat zijn maatregelen van algemeen bestuur? Een woord van herinnering ter overweging aanbevolen bij het aanhangige ontwerp van wet ter regeling der afkondiging van algemeeno maatregelen van inwendig bestuur. — Amsterdam 1852. Beoord. W. 1303.

956. Mr. N. F. van Nooten. Do macht des konings tot het vaststellen van algemeeno maatregelen van bestuur volgons art. 72 der grondwet. — Utrecht 1879.

957. D. P. Fabius. Iets over do definitie van inwendig bestuur. — Bljdr. Boor en Fruin XXIII, 167j Rep. 1879, 4795.

958. Mr. N. F. van Nooten. Algemeene maatregelen van inwendig bestuur. W. 4344.

959. Nog iets over maatregelen van inwendig bestuur. — W. 2645.

960. Do koning bezit niet do bevoegdheid om voor het in werking treden van een algotnoenen maatregel van inwendig bestuur een ander tijdstip te bepalen dan den twintigsten of den vijfden dng na dien der dagteekoning van het Staatsblad of van hot Staatsblad en do Staatscourant. — W. B. A. 1534.

961. liet wetsontwerp tot herziening dor wet van 6 M aart 1818. (St. 12) met memorie van toelichting. — W. B. A. 1541; Gem.st. 1420.

962. Algemeene maatregelen van inwendig bestuur. — W. 1922. — W. 2284. — W. 4335.

963. Wetsontwerp tot herziening der wet van 6 Maart 1818 (St. 12) met memorie van toelichting — W. B. A. 1541: Gom.st. 1420.

964. Voor zoover do wot van 1818 betreft overtredingen van de reglementen dor Provinciale Staten moet men aan een aanvulling der provinciale wet do voorkeur goven boven eon herziening dier wet 1818. — W. B. A. 1541.

965. L. Zoegers Voockens. Over de geschillen van bestuur, behoorde de Raad van State geheel onafhankelijk recht te spreken. —- Stelling 43. Leiden 1878. U. D. L. Bouricius; Stelling 13. Leiden 1879.

966. J. Enschedé Jr. Als regel behoorde te gelden, dat de beslissing over puliliek-rechtelijkc rechtsgeschillen, niet aan de administratie, maat aan de justitie toekomt. — Stelling 27. Leiden 1875.

967. F. II. J. Tavonraat. De grondwet lant niet toe aan den Raad van State of aan een zijner afdeelingcn een beslissende uitspraak over geschillen van bestuur op te dragen. — Stolling 34. Leiden 1874.

968. liet reglement op de openbare middelen

72 |j| 73 (rrondwpt.

iiurpj vnn vervoer te lande, van 24 Nov. 1829 (Pt. 73),

I) is een (ilpremeene maatregel van inwendig hestunri

\'oet de overtredingen van dat reglement hehooren te

Hen worden gestraft volgens de wet van 6 Maart 1818

29, (St. 12) en niet volgens art. 475, no. 4, C. P. — II.

I\' R. 22 October 1861 ; N. K. LXIX , § 9, 55; v. d.

?en II. G. Z. XVIII, no. 889, 399; W. 2321; W. B.

dc ^ A. 650.

— \' 969. Do filixcmcene maatregelen of rcglemGnten van inwendig bestuur van den staat zijn, wat de ?cn 4 poenale sanctie betreft, onderpjescbikt aan de wettig , J telijke bepalingen dien aangaande lt;reinaakt. De straf-iiiit lil bepalinfren tegen do overtredeis van denrelijke alge-—meene maatregelen van inwendig bestuur bij die P reglementen zelve gesteld, zijn van geen verbindende ^ran kraebt en moeten als niet geschreven worden be-»ad | schouwd. De wet van 6 Maart 1818 (St. 12), regelt P voor zoover door den wetgever niet anders is belui- paald, alleen wettig die strafbepalingen. — Kantg. del ; Alphen 2 Jnlij 1863; W. 2515; N. 1{. B. 1866, 18 lt;)9; Gemst. G26.

970. Over de beteekenis van art. 72 der grond-

ijn J; wet in bet booren van den Raad van State. —

an ; Bijdr. v. Hoer c.s. IV, 122.

iin- 971. Bij koninklijke besluiten, inboudende alge-

di- j meene maatregelen van inwendig bestuur, kunnen

^e- $ geen andere straffen worden bedreigd, dan die vast-

-■ gesteld zijn bij art. 1 der wet van 6 Maart 1818

les (St. 12); Hof quot;s Gravenbage 1 February 1S78; N.

re- ; R. B. 1878; C. 50; Rep. 1878, 1764.

— 972. De voorscbriften bij kon. besl. van 2.3 Sept.

: 1877 (St, 185) aan do besturen van gebouwen en

an ^ schepen gegeven, bebooreu niet tot de algemeene

i, maatregelen van inwendig bestuur, welke de wet van 6 Maart 1818 (St. 12) op bet oog beeft. —

at- Kantg. Haarlem 31 Julij 1878; W. 4273- W. B.

A. 1525; Gemst. 1414; Rep. 1878, 1765; Regtb.

lig Haarlem sine die W. 4297: W. B. A. 1535 ; Gemst.

:• 1415.

•m 973. Inlichting nopens de vervolging van over-

en tredingen van bepalingen in kon. besluiten voor-

:ip • komende en strafbaar gesteld bij art. I der wet

ag van 6 Maart 1818. — Proc. Gen. II. R. Circulaire

mi 12 Sept. 1869, no. 28; Bijv. 372; E. 381.

14. 974. De koning heeft vel de bevoegdheid tot

in het uitvaardigen van maatregelen van algemeen

h- bestuur, doch slechts als zij steunen op een wet of daarvan de uitvloeisels zijn. De wet van 6 Maart

e- 1818 (St. 12) verleent aan de uitvoerende magt geen

r! algemeene en onbeperkte bevoegdheid om algemeene

6 maatregelen van inwendig bestuur uit te vaardigen. — H. R. 13 Januarij 1879; W. 4330.

975. Indien bij kon. besl. bepalingen zijn vast-

r- gesteld, zonder dat daarbij tegen de overtreders be-

üi dreigd worden de straffen, vermeld in art. 1 der wet

et \' van 6 Maart 1818, kunnen dan de regtbanken

et J onderzoeken en beslissen, of die bepalingen bevatten

| algemeene maatregelen van inwendig bestuur van

m den staat, en zoo ja, kunnen zij dan, bij bevinding

el daarvan, de bovengemelde straffen toepassen ? —

i- Neen. — Regtsg. Adv. Ill, 53.

n 1 976. Een reglement, eenvoudig goedgekeurd bij

; kon. besl., zonder inachtneming der voorschriften,

te ^ in art. 72 vermeld, is als strafbepaling niet ver-

:e f bindend. — H. R. 10 October 1843; N. R. XVI,

ir § 9, 31; v. d. H. G. Z. VIII, no. 321, 15; W. 539

). ^ 977. Een kon. besl., waarin niet wordt vermeld

it dat de Raad van State is gehoord, mag niet als een

ir maatregel van algemeen bestuur worden beschouwd. —

n J H. R. 26 Mei 1846; N. R. XXIII, § 78. 381;

n v. d. H. G. Z. IV, no. 167, 306; W. 772; R. B. VIII, 446.

n 878. Bij koninklijk besluit kan het regt van

— Art. 72. 74

parate executie aan een maatschappij jegens hare leden niet worden verleend. Loden eener maaf-schappij kunnen bij onderling goedvinden en door hunne toestemming het regt van parate executie niet verleeuen. — Hof Drenthe 7 Mei 1853; N. R. B. V, 496; W. 1627; N. R. LV, § 76, 376.

979. Elke algemeene maatregel van inwendig bestuur, strafbedreigingen inhoudende, moe\' ook volgens de grondwet van 1815, steunen op een delegatie des wetgevers. De koning was, volgens do grondwet van 1815, bevoegd bij besluit, strafbepalingen te maken , betreffende waterstaatszaken. Het oppertoezigt den koning, krachtens art. 215 der grondwet van 1815, toekomende, brengt mede hc⁴: regt om strafverordeningen te maken. De kon. besluiten van .31 Julij 1841 (St. 26) en van 9 Mei 1846 (St. 23) zijn geen algemeene maatregelen van inwendig bestuur, tegen wier overtreding straf wordt bedreigd bij de wet van 6 Maart 1818 (St. 12) — Kantg. Appingedam 24 April 1879 ; Regtb. Gron. 12 Juni) 1879 ; W. 4394.

980. Het koninklijk besluit van 29 October 1833 (St. 59), houdende nadere regeling der tollen op quot;s Rijks groote wegen is een algemeene maatregel van inwendig bestuur van den Staat door den koning vastgesteld, den Raad van State geboord, welke verordeningen, wat hare poenale sanctie betreft, zijn ondergeschikt aan de wettelijke bepalingen daaromtrent gemaakt, zoodat bij die maatregelen geen straffen kunnen worden bepaald , doch daarop van toepassing is de wet van 6 Maart 1818 (St. 12). — Regtb. Alkmaar 30 Mei; W. 54; N. R. B. VI, 98.

981. Indien in een reglement op een beurtveer tusschen twee plaatsen een strafbepaling voorkomt omtrent het vervoer door anderen, mag niet worden gerecurreerd tot de wet van 6 Maart 1818 (St. 12). — Regtb. Alkmaar 18 Junij 1854; N. R. B. VI, 99.

982. Het Kon Besl. van 29 October 1833 (St. 59) is niet toepasselijk op tolhoomen, die niet staan op dc groote wegen. Een koninklijk besluit, houdende regeling der tollen on \'s Rijks groote wogen, is een algemeene maatregel van inwendig bestuur. Bij algemeene maatregelen van inwendig bestuur, kunnen geen andere straffen worden bedreigd, dan bij de wet van 6 Maart 1818 (St. 12), zijn vastgesteld.— H. U. 27 Augustus 1849; W. 1056; N. R. B. III, 187; v. d. H. G. Z. IX, no. 390, 210.

98.3. De tijd van bet in werking treden van algemeene maatregelen van inwendig bestuur, is ingevolge het grondwettig voorschrift uitdrukkelijk geregeld bij de wet van 26 April 1852 (St. 92); daarbij is geen vroegere in werkingtreding toegelaten dan alleen in het geval dat ook gelijktijdige plaatsing in de Staatscourant is bevolen. Het kon. besl. van 28 October 1865 (St. 132), houdende verbod van in- en doorvoer van vee buitenlands is een algemeene maatregel van inwendig bestuur, waarbij alleen plaatsing in het Staatsblad is bevolen en niet tevens in de Staatscourant, overeenkomstig de wet van 26 April 1852 (St. 92); het is dus eerst in werking gekomen op den twintigsten dag na de dagteckening van het Staatsblad, waarin het is opgenomen. Aan de bepaling van gemeld besluit, dat het in werking treedt met den dag der afkondiging in het Staatsblad, kan geen kracht worden toegekend. — II. K. 31 Julij 1866; N. R. LXXXIII, § .33, 263, v. d. IT. G. 7- XXII, no. 10.32, 353; W. 2820.

984. Het kon. besl. van 16 Junij 1839 (St. 30) is een algemeene maatregel van inwendig bestuur genomen tot wering van de verspreiding der smetstof bij heerschende veeziekte , zoodanige maatregel kan echter niet derogeren aan de algemeene straf-

wet, indien het feit daarbij zich in een zwaarder misdrijf oplost. — II. R. 2 April 1867 ; W. 2907 ; v. d. H. Strafr. 1867, no. 2149, 129; N. R-B. 1868, 182; N. K. LXXXV, § 47, 424.

985. Het kon. besl. van 30 April 1864 (St. 78) is, als een uitvloeisel der wet van 17 October 1865 (St. 121), een algemcene maatregel van inwendig bestuur. — H. R. 14 Mei 1867; v. d. II. G. Z. XXIII, no. 1166, 132; W.2918; N. R.LXXXVI, § 6, 35; W. B. A. 1022; Genist. 829.

986. Het kon. besl. van 15 April 1843 (St. 13; houdende nadere algemeene bepalingen nopens den verkoop van het bood en hot werk der broodzetting, is een maatregel of een reglement van algemeen bestuur, hoedanig de koning volgens art. 72 gr.w. in verband met art. I der wet van 6 Maart 1818 (St. 12) na den Raad van State gehoord te hebben bevoegd is daar te stellen. — Gemeld kon. besl. is niet geschonden indien het is toegepast ter zake van weigering om tot de weging van brood toe te laten politie-beambten, welke niet voorzien waren van een schriftelijk last van het plaatselijk bestuur. — II. R. 18 Jnnij 1844; v. d. li. G. Z. 11, no. 99, 453; N. R. XVII, ^ 29, 102; W. 506; Regtz. XXII. 222. — Hof Z. Holland. 4 Nov. 1851; W. 1276; H. R. 16 Mei 1854; v. d. II. G. Z. XII, no. 594; 164; N. R. XLVII, § 60, 254; W. 1664; Gemst. 202.

987. Door het toekennen van verbindende kracht aan het kon. besl. van 1 December 1820 (St. 26), houdende maatregelen tegen het beschadigen van bestaande eendvogelkooijen, alsmede voorschriften, waarnaar de eigenaren of gebruikers van eendvogelkooijen zich moeten gedragen , worden art. 1 der wet van 6 Maart 1818 (St. 12) in verband met art. 72 gr.w. niet verkeerd toegepast noch geschonden. — II. R. 9 Oct. 1849; v. d. H. J. en V, III, no. 124, 72; W. 1069; N. R. XXXIII, § 36, 159.

988. Het kon. besl. van 17 Februarij 1819 (St. 6), houdende bepalingen op het stuk der verveeningen en ontgrondingen, is een algemeene maatregel van inwendig bestuur. — II. R. 6 Januari) 1852; W. 1373; N. R. XL § 74, 344; v. d. H. G. Z. XI , no. 540, 238.

989. De kon. besl. van 18 October 1826, no. 107 en 5 October 1828, no. 203. Bijv. E, 544, houdende bepalingen ten aanzien van het bekomen van terugbetaling van plaatselijke belasting wegens wijnen en sterke dranken nnar elders verzonden, zijn geen algemeene matregelen van inwendig besturen , maar bloot maatregelen van bijzonder be-lang over welke de Haad van State niet behoeft gehoord te worden. — Kantg. Harderwijk 18 Jan. 1851 ; W. 1212; W. B. A. 86.

990. Het kon. besl. van 21 Augustus 1818 (St. 33) houdende bepalingen omtrent de beurt- en veerschepen in het Rijk is geen algemeene maatregel van inwendig bestuur doch is slechts een rigtsnocr, bevattende voorschriften aan Gedeputeerde Staten en gemeentebesturen tot legeling van de materie der beurt- en veerschepen. Hegtz. Zwolle 13 Augustus 1857; W 1884; Genist. 309.

991. De bepaling van art. 151 der gemeentewet, dat plaatselijke verordeningen in wier onderwerp door een algemeenen maatregel van inwendig bestuur wordt voorzien, van regtswege ophouden te bestaan, is ook van toepassing op die maatregelen van bestuur, welke vóór de gemeentewet zijn uitgevaardigd. — 11. R. 27 December 1853; W. 1646; N. R. XLI, § 65, 246; v. d. H. (I.Z. XII, no. 580, 94 ; H. R. 15 Mei 1855 ; v. d. 11.\'Strafr. 1855 I, no. 1084, 171; N. R. L. § 22, 91; W. 1645; Gemst. 190; W. B. A. 311.

992. Bij een kon. besl. kan niet de wijze worden voorgeschreven, waarop burgerlijke overeenkomsten, bepaald onderlinge waarborgmaatschappijen en dergelijke vereenigingen, zullen moeten worden aangegaan. — Het kon. besl. van 16 Julij 1830 (St. 54) houdende bepalingen omtrent het oprigten van maatschappijen van levensverzekeringen en andere genootschappen van dien aard, heeft als algemeene maatregel van inwendig bestuur ten aanzien van de daarbij gestelde voorwaarden geen verbindende kracht. — Hof N. Holland 14 Februarij 1853; N. R. B. III; 104, W. 1411; Anders H. R. 24 Mei 1853: N. R. XLIV, §83, 363; v. d. 11. G. Z. XII, no. 571, 41; W. 1491; Regtb. Amsterdam 8 Dec. 1852; W. 1411; N. R. B. 1853, 104.

993. Het kon. besl. van 21 April 1862 (St. 41), houdende vaststelling van het reglement omtrent het baggeren en graven of visschen van voorwerpen in de rivieren en strOomen in zee, langs de zeekusten is als algemeene maatregel van inwendig bestuur volkomen verbindend. De beperking van het genot van eigendomsrecht kan daarop van geen invloed zijn. Aan die verbindbaarheid staat ook niet in den weg de bepaling van art. 191 der grondwet.— 11. R. 24 December 1867; v. d. H. G. Z. XXIII, no. 1202, 384; W. 2972; N. R. LXXXV11, §44, 314; N. R. B. 1868. 458; W. B. A. 981 Hof N. Holland 23 Sept. 1867; W. 2979; W* B. A. 982.

994. Noch bij de grondwet noch bij eenige andere wet is bepaald wat verstaan moet worden onder algemeene maatregelen van inwendig bestuur, weshalve mag worden aangenomen , dat dergelijke maatregelen , zoo ter uitvoering der wetten als ter handhaving eener goede politie, tfgt;t de bevoegdheid van het kon. gezag behooren, voor zooverre dat gezag daarin door de grondwet niet is beperkt en die met uitdrukkelijke wetsbepalingen niet in strijd zijn. Het kon. Besl. van 15 Maart 1820 (St. 6), houdende strafbepalingen tegen het vernielen, afzeilen of doen afdrijven van baken en tonnen, heeft verbindende kracht. — H. R. 1 Nov. 1864; v. d. 11. G. Z. XXI, no. 1042, 186; W. 2644; N. R.B.XV, 608.

995. Het vaststellen van regelen, welke bestemd zijn om voor het geheele rijk te werken en waaraan een bepaalde klasse van ambtelooze burgers wordt gebonden, behoort tot de taak der wetgevende magt, welke door den koning in gemeen overleg met de staten-gencraal wordt uitgeoefend en alzoo niet door den koning alleen. Het woord ^hestnur\'\' in d^!.t art. kan niet hetzelfde als wetgeving noch kan het dit laatste in zich besluiten. Onder de maatregelen van inwendig bestuur, (mesmes generales d^administration intérieure, zoo als de Fransche tekst der grondwet van 1815 ze noemt) kunnen geene maatregelen van wetgeving worden verstaan. Daaronder behooren hoofdzakelijk voorschriften ter uitvoering der wetten tot het geven van welke de koning, als hoofd van de uitvoerende magt van den staat, van zelf bevoegd zou zijn, ook zonder dat art. 72 gr.w. daarvan gewaagt — Regtb. Leiden 5 Sept. 1851; W. 1259.

996. Het nemen van maatregelen van algemeen bestuur behoort niet alleen tot uitvoering van wetten, maar ook ter handhaving van orde, rust, veiligheid en goede politie, tot de bevoegdheid van hot kon. gezag, voor zoover het daarin door de grondwet niet is beperkt en zoolang die maatregelen niet mei uitdrukkelijke wetsbepalingen in strijd zijn. Het kon. besl. van 7 Januari) 1842 (St. 2) houdende algemeene maatregelen tot in standhouding en opbeuring; der kustvisschcrij is een algemeene maatregel van inwendig bestuur met verbindende kracht. — Hof Z. Holland 31 Januari) 1852: W. 1304.

997. Het kon. besl. van 10 Februarij 1815 (Bijv.

4, E. 179) waarbij hot decreet van 16 December 1811 wordt vervangen door nieuwe bepalingen omtrent do boomen, staande op of lan^s de groote wegen, is niet afgekondigd in het Staatsblad. Het is alzoo niet verbindend als algemeene maatregel van inwendig bestuur, zoodat het decreet van 1G December 1811 is gebleven van kracht oil begrepen onder het kon. besl. van 1G July 1820 (St. 16), waarbij de naleving bevolen wordt van alle vroegere op het stuk der wegen geëmaneerde bepalingen, die niet vervangen zijn. Uit dien hoofde is ook van toepassing de straf bij do wet van G Maart 1818 togen overtredingen van algemeene maatregelen van inwendig bestuur bedreigd. — Kantg. Loenen 30 April 18G2; W, 2389. \'

Ü98. Het kon. besl. van 5 November, 1818 (St. 37), houdende bepalingen ten opzigte van de uitgifte, het verkoopen en debiteren van loten der kon. Ned. loterij van 13 November 1827 (St. 50), houdende afschaffing der Genuésche loterij, binnen het rijk, en nadere bepalingen omtrent de kon. Ned. loterij, van 16 Januarij 1831 (St. 2) houdende voorloopige wijzigingen in de iurigting en het debiet der Nodorlandsche loterij, zijn algemeene maatregelen van inwendig bestuur; op do overtreding van die bepalingen zijn de straffen bij de wet van 6 Maart 1818 (St. 12) van toepassing. — Kantg. Loenen 16 Mei 1860; W. 2186.

999. Het reglement van politie voor de scheepvaart op den Rijn van Hazel tot in zee, bekrachtigd bij kon. besl. van 12 November 1851 (St. 144) is geen verdrag of tractaat; het is een algemeene maatregel van inwendig bestuur van den stwl als gevolg van een verdrag of tractaat vastgesteld. Do wot van G Maart 1818 (St. 12), moot worden toegepast om de overtredingen van gemeld reglement van politie te straffen. Dat reglement is ook toepasselijk op schippers of scheopsbostuurders, die niet zijn toegelaten voor do geheele Rijnvaart, maar de vaart alleen uitoefenen binnen het Nederlandsch grondgebied. — H. R. 5 Junij 18G0; W. 2190; v. d. H. G. Z. XVII, no. 809, 410; N. R. LXV, § 5, 20.

1000. Ofschoon art. 9 van het kon. besl. van 31 Julij 1841 (St. 26) houdende bepalingen omtrent het vragen van vergunning tot het aanloggen van stoombootdienston, noch uitdrukkelijk oene strafbepaling inhoudt, noch met zoovele woordsn naar de wot van 6 Maart 1818 (St. 12) verwijst, is de toepasselijkheid dier wet daardoor niet weggenomen — II. R. 20 Februarij 1861; W. 2255; N.R. LXV1I, § 27, 185; v. d. H. G. Z. XVIII, no. 843, 89.

1001. Weik verband er ook moge bestaan tusschen de jagtwot van 6 Maart 1852 (St. 47) on het kon. besl. van 1 December 1820 (St. no. 26) in hot bijzonder met het eerste art., zoo betreft dit echter niet de uitoefening dor jagt, maar houdt het alleen in maatregelen van politie ter bescherming der bestaande oendekooijon, hoodanige niet uitmaken het onderwerp van genoemde wet. Dat besluit niet be-hooronde tot do verordeningen op het stuk dor jagt en visschorij in art. 55 van even genoemde wet is als oen algemeene maatregel van inwendig bestuur ook onder het vigeren der gezegde wet van 1852 blijven bestaan. — H. H. 16 Junij 1857; W. 1985. v. d. H. J. en V, V, no. 302, 72; N. lv, LVI, § 34. 149.

1002. Ken kon. besl., dat geen antiore strekking heeft dan de vernietiging eener verordening van een gemeenteraad, hoezeer dat besluit in het staatsblad is geplaatst, is geen algemeene maatregel van inwendig bestuur en hooft geen verdere verbindende kracht dan die welke zoodanig besluit naar zijn aard heelt met betrekking tot de verordening, die het betreft. — II. R. 16 Junij 1857; W. 1983; v. d. H. Strafr. 1857, no. 1329, 233; N R. LVI, § 31 , 138 ; Gomst. 360.

1003. Volgens de wet van 6 Maart 1818 (St. 12) is het niet vrijgelaten om bij algemeene maatregelen of reglementen van inwendig bestuur van den staat zoodanige straffen te bepalen als mogton vorden noodig geoordeeld, mits blijvende binnen do perken bij die wet gestold: de regtbanken zijn daaronregen bevoegd de bedoelde overtredingen, mits binner de voorschreven beperkingen, blijvende te straffen naar gelang van don aard van het onderwerp, van de zwaarte der overtreding en dor daarbij plaats gehad hebbende omstandigheden. Do kantonrogter is on. die reden niet bevoegd om kennis te nomen van overtredingen van maatregelen of reglemonton van inwendig bestuur, onverschillig of daartegen in die reglementen al dan niet bepaalde straften zijn bedreigd. — II. R. 21 Augustus 1849; v. d. 11. G. Z. IX, no. 389, 205; N. R. XXXIII, § 30, 124; W. 1056; W. 13. A. 48. II. R. 12 Februarij 1850; N. 11. XXXIV, § 90, 384; v. d. H. Strafr. 1850 1, no. 569, 52. W. 1133; Rogtz. XIX, 150.

1004. Do koninklijke besluiten, waarbij concession van tollen, weggelden en dergelijke worden gegeven, zijn geone algemeene maatregelen van inwendig bestuur; het is geen vereiscH\'te, dat daarover de Raad van State wordt gehoord. Er bestaat onderscheid tusschen algemeene maatregelen van inwendig bestuur en zaken van algemeen belang, zonder dat de grondwetgever van 1848 een deünitie van eerstgemeldo of laatsrgemelde hooft gegeven en het kenmerkend verschil af te bakenen. — II. R. 25 Januarij 185o; v. d. 11. G. Z. X, no. 453, 45; N. R. XXXIV, § 76, 310; W. 1092; li. R. 22 Nov. 1850; N. R. XXXVil, § 14, 61. W. 1182; v. d. H. G. Z. X, no. 497, 397.

1005. Over de opmerkingen van den heer W. do Sitter, betreffende do algemeene maatregelen van inwendig bestuur in hot algemeen en het kon. besl. van 31 Januarij 1824 (St. 19) in het bijzonder. — W. 3636.

1006. Het kon. besl. bedoeld bij art. 15 alinea 2 der wet van 7 April 1869 (St. 57), betreffende do maten, gewigten en woogworktuigon, is een algemeene maatregel van inwendig bestuur, waarvan do afkondiging moot plaats hebben overeenkomstig do wet van 26 April 1852. Bij gebreke van een aldus afgekondigd kon. besl. don herijk en den termijn daartoe bepalende, bestaat voor de bezitters van maten en gewigten geen verpligting om die te doen herijken. — Kantg. Wijchon 2 Nov. 1872; W. 3549.

1007. Het kon. besl. van 11 December 1871, no. 10, bepalende den tormijn van herijk van 1872 is geen algemeene maatregel van inwendig bestuur van den staat en alzoo niet onderworpen aan den vorm van afkondiging, voorgoschrovon bij de wet van 26 April 1852 (St. 92). Die tormijn, om voor do ingezetenen verbindend te zijn , moot althans op eenige andere wijze zijn afgekondigd. — Regtb. Nijmegen 14 December 1872; W. 3563.

1008. Koninklijke besluiten, die noch berusten op, noch strekken tor uitvoering van bepalingen dor grondwet of van eenige ander wet, kunnen niet geacht worden te behooron tot die maatregelen van inwendig bestuur, togen welker overtreding de wet van 6 Maart 1818 (St. 12) straf bedreigt. Do koninklijke besluiten van 31 .Julij 1841 (St. 26) en van 9 Mei 1846 (St. 23) zijn niet te beschouwen aU maatregelen van inwendig bestuur , togen welker overtreding do wet van 6 Maart 1818, straf bedreigt.— Kantg. Appingodam 24 April 1879; Regtb.

Groningen 12 Junij 1879; W. 4394; Rep. 1879 , 4640 vg.

1009. Hot politiereglomeiit voor dc vaart op don Rijn van Bazel tot in zee, bekrachtigd bij kon. besl. van 8 January 18jl (St. 2), kan niot goaelu worden een algomoene maatregel van inwendig bestuur te bevatten, of als zoodanig eenige verbindende kracht tc bezitten, omdat aan het hoofd van dat besluit gocu melding is gemaakt, dat de Raad van State daarop is gehoord. — 11. R. 29 Junij 1852; W. 1347; v. d. li. Strafr. 1852 I. no. 8ül, 307; N. K. XLH, § 37, 179; Regtz. XXIV, 2ÜO

1010. Een deiinide van de algemeene maatregelen van inwendig bestuur niot in de wet op te nemen; mooning van de regering; W. 2289.

1011 Na de vaststelling van eonig algemeen geldmiddel bij de staatsbegrootinn, wordt de verdere uitvoerende regeling daarvan bij woge van algemeene maatregel van algemeen bestuur, gohoel aan den koning overgelaten, zonder verder gemeenschappelijk overleg; als zoodanig heeft het kon besl. van 5 November 1818 (St. 37\\ houdende bepalingen aangaande de Nederlandsche staatsloterij volkomen verbindende kracht. — Jl. li 10 October 1854; N. R. XLVIII, § 33, 145; v. d. H. Strafr. 1854 II, no. 1023, 26. W. 1671; N. R. 15. V, 1; W. U A. 304.

Art. 73.

1012. Wet houdende regeling der verantwoordelijkheid van de hoofden dor ministeriële departementen. — Wet 22 April 1855 (St. 33).

1013. Mr. C. W. Opzoomor. De vertegenw oordiging volgens de Nederlandsche grondwet. — Amsterdam 1866.

1014. Mr. W. Baron van Goltstein. Nederland tegenover de konstittitionele beweging onzer eeuw. — \'s Gravenhage 1863.

1015. Mr. Is. Capadose. Regtsvragen, betreffende hot contraseign der ministers. — N. R. Bijdr. Vil, 401.

1016. 11. G. Lagemans. De leer der ministeriele verantwoordelijkheid en hare toepassing in het Nedorlandscho stoatsregt. — Leiden 1855. — Beoord. door mr. J. van Hall; N. R. Bijdr. VI, 203.

1017. Hot Professoraal advies, getoetst aan do Nederlandsche grondwet. — Delft 1866.

1018. Mr. J. T. Buys. Het recht van de tweede kamer. Een woord aan do kiezers. — Haarlem 1866.

1019. Jhr. Mr. J. de Bosch Kemper. Vooruitgang. Getrouwe handhaving der grondwet. Eendracht maakt macht. Met bedenking tegen het rechtsgeleerd advies van hoogleeraren on do brochure van l\'rof. Buijs. — Amsterdam 1866.

1020. Jhr. mr. J. de Bosch Kemper. De grondwettige rogten dor volksvertegenwoordiging ten op-zigte van do ministeriële verantwoordelijkheid. — Amat. 1866.

1021. Jhr. mr. de Bosch Kemper. Mag een hoofüstuk van do staatsbegrooting, oen departement van algemeen bestuur betreffende, worden afgestemd omdat men geen vertrouwen stelt in liet hoofd van dat departement? — Bijdr. Boor en Kruin V, 353.

1022. Is do instelling van een nieuw ministerieel departement een algemeene maatregel van bestuur, waarover de raad van State moot worden gehoord ?— W. 4170.

1023. Mr. B. Albania. Nederland en de ministers. Staatkundige bijdrage. — Leeuwarden 1850.

1024. Kan oone handeling van oen minister, welke uit haron aard door niemand anders dan door een minister geploegd kan worden, nimmer strafbaar zijn krachtons het gomeone stmfrogt? — Neon— Kegtsg. Adv. V1H, 3.

1025. Mr. A. J. Duymaer van Twist. Aan tookening op artt. 33, 73 en 89 der grondwet. -Bijdr. Boor en Fruin XV, 266.

1026. Mr. F. B. Coninek Liefsting. Opmerkingen over hot ontwerp van wet, betrekkelijk do wei regelende, do verantwoordelijkheid der hoofden vau do ininistëriele departementen. — Leiden 1854; beoord. N. R. llijdr. V, 182.

1027. C. A. Godin do Beaufort. Proeve over de strafrechtelijke verantwoordelijkheid der ministers. — Utrecht 1873.

1028. D. Binger. De geldelijke en strafregtelijke verantwoordelijkheid dor administrative ambtenaren. — Amst. 1856.

1029. Proeve van wet op de ministeriële verantwoordelijkheid met een toelichtende memorie. -Vlissingeu 1840.

1030. W. A. de Jonge. Hot kabinet des konings bjhoorde bij de grondwet geregeld te worden. — Stolling 32. Leiden 1874.

1031. Jhr. mr. O. Q. van Swinderen. Over de strafrechtelijke verantwoordelijkheid van de loden dor Kamers. — Bijdr. v. Boer en FruinXIV, 331. Antwoord van mr. Josua van Eik Jzn. XV, 325, id. van Jhr. mr. ü. Q. van Swiaderen XV, 424.

1032. De artikelen 60 aljjtivl wn de gemeentewet en 73 alin. 4 van de grM^raft. — W. B. A. 1027, 1031, 104G.

1038. Jhr. Mr. W. M. de Brauw Jr. Is splitsing van het departement van binnenlandsche zaken niet wenschelijk? — Bijdr. van Boer c.s. X1H, 227

1034. Mr. G. W. Vroede. Hot gezag dor wet en de uitspraak van ministers. — Bijdr. v. Boer c.s. X, 203,

1035. Jhr. W. M. de Brauw. De dopartem\'üntoii van algemeen bestuur in Nederland sedert do omwenteling van 1795. — Utrecht 1804.

1036. Air. P. F. Hubrecht. Zijn de ministers bevoogd, den staat ook geldelijk te verbinden, zonder medewerking des wetgevers? — Bijdr. v. Boer c.s. Vlll, 79.

1037. P. J. Bachiene. Iets over de regeling van de finantiële ministeriële verantwoordelijkheid. -Bijdr. v. Boer c.s. Vlll, 339.

1038. 8. J. van Pallandt. Do geldelijke ver-antwoordolijkheid der ministers. — Leiden 1866. Beoord. door B.; Themis 2o XIV, 302.

1039. J. Bosscha. Kroon en Ministers. — Amst. 1863.

1040. Bijdrage tot beoordeeling van het geschrift „Kroon en Ministersquot;. — \'s Gravenhage 1863.

1041. Jhr. Mr. J. de Bosch Kemper. Eon woord tor overweging over eenigo onbeschreven politieke beginselen. — Amsterdam 1863.

1042. K. van Zinnicq Bergmann. Art. 73 alin. 1 gr.w. en alin. 4. zijn met elkander in strijd. ^— Stelling 25. Leiden 1870.

1043. Dit art. verhindert niet dut aim don minister van koloniën het oorlogsbestunr wordt opgedragen wat de koloniën betreft. ^— 11. R. 10 Maart 1876; v. d. H. B. R. XLI, no. 1483, 68. V/. 3964; N. R. CX11, § 22, 182.

1044. Een overeenkomst of vorbindtenis, aangegaan door een of meer hoofden van ministeriele departementen, als contracterende voor do regering en in haar belang, over een onderwerp uit den aard dor zaak tot hunne bomooijingen behoorende, is verbindend voor den staat, zonder dat de persoon, ton wiens behoeve do verbindtonis wordt aangegaan, in eenige staatkundige beschouwing heeft te treden, hetzij wegens de kracht oener al of niet bestaande ministeriële verantwoordelijkheid en hare gevolgen voor den staat, hetzij wegens de gevolgen van

staatsbegrootingen en van de verpligr-ingen, ilie daarin voor de regering of hare agenten mogten zijn opgesloten. Indien al bij zoodanige overeenkomst de hoofden der departementen hunne magt mogten hebben te bniten gegaan, zou dit niet anders dan een geschil tnssehen hen en dun staat kunnen opleveren , zonder den persoon die met deze hoofden heeft gecontracteerd, eenigzins aan te gaan. — II. U. 5 October 1849; N. H. XXXIV, § 1G, 05 ; W. 10;)8.

1U45. De staat kan geen schorsing van een regts-geding vorderen op grond dat du schuldvordering, welke aanleiding tot de procedure gaf, nog niet is j verelfend bij de algemeene rekenkamer, en dat over jhet onderwerp een wetsvoordragt bij de tweede Bkamer der Staten-Generaal in beraadslaging is. — 11. R. 15 Junij 1849; W. 102G.

104G. De directie van het grootboek dar ualio-gt; nale schuld is als ambtenaar van den staat niet verantwoordelijk jegens de rentehefters voor hare handelingen, maar de staat zelf. Ambtenaron kan-j nen in privé niet worden aangesproken voor hetgeen .\'zij buiten of in strijd met den hun door den staat i opgedragen last gedaan hebben. — Hof N. llol-• land 8 Januarij 1840; K. 13. Vlll, .\'J2; W. G09. K. in N. IV, 290.

1047. Wanneer een ingezeten van den staat op \' lust van het politiek gezag en spetiaal op bevel van | een minister is gearresteerd cn deze heeft verzuimd

|de wettelijke voorschriften, voor die gevallen bestaande, op te volgen, heeft alsdan zoodanig een Ijonweuig gearresteerde, tegen dien minister eene |actie tot schadevergoeding bij den gewonen regter? — lila. — Kan de minister in dusdanig geval in zijn privé ■veroordeeld worden tot vergoeding der geledene jschade? — Ja. — Uegtsg. Adv. 111, 12.

1048. M. Oldenhuis Gratama. De ministers zijn, Ivolgens de Nederl. grondwet, verantwoordelijk voor

[alle regeeringsdaden, en do uitdrukking: „Opper-westuur des Koniuqsquot; sluit in geen geval die verantwoordelijkheid uit. — Stelling 41. Leiden 1807.

1049. G. W. van Dedein. De staat is verbonden voor elke overeenkomst die voor hem gesloten werd

Jdoor den minister, daartoe door den koninggeinag-Htigd. — Stelling 28. Leiden 18GG.

1050. W. C. Uyttenboogaart. Het kan bijna ■onmogelijk geacht worden een doeltreffende wet op

■de ministeriële verantwoordelijkheidzatnen testellen, Hlioedanig de wet van 22 April 1855 (8t. \'53) niet ■is. — Stelling 18. Utrecht 18G8.

Art. 74.

; 1051. V. A. Hamaer. De verhouding der volks-■vertegenwoordigers tot hunne committenten in de ■constitutionele monarchie. — Leiden 1808. Beoord. Hdoor jhr. mr. W. de Beaufort. Bijdr. v. Boer en Fruin \' XVI, 333; door mr. J. B. v. Lintelo de Geer; N. :/ li. Bijdr. XVI11, 473.

1052. Mr. P. F. Hubrocht. Iets over de Staten | Generaal. Bijdr. v. Boer en Fruin XI. 145.

1053. E. J. Kiehl. Le Gouvernement représenta-? tif en Neerlande. — Rotterdam 1501.

1054. J. Huydecoper van Maarsuveen. De his-^ toria et theoria mandati in regiminis forma reprae-■| ^entativa.— Traj. 1847. Beoord. door inr. J. de Witte ®van Citters; Themis XL, 1GO.

1055. ,J. Dcdel. De ordinibus Generalibus Bel-||KÜ — L. B. 1823.

105G. Jhr. V. E. L. de Stuers. De verhouding •_?;der volksvertegenwoordiging tot hunne kiezers. — «Leiden 1809. Beoord. door Jhr. Mr. W. 11. de OTBeaufort; Bijdr. Boer en Fruin XVI, 343. ; 1057. E. Dons. De populi repraesontantibus in monarchia. — Gandavi 1827.

| dunt 01) ile GRONDWET,

1058. Mr. L. de Hartog. Over eenige artikelen uit hoofdstuk 111 der grondwet. — Bijdr. Boer en Fruin XVI11, 44.

1059. F. W. A. van Knobelsdorff Ordinum generalium totius Bolgii historia ab obitu Heque-sentii usque ad expugnatam Autverpiam »570— 1584. — L. B. 1835.

lOGO. B. C. J. Lodor. De Leer der volkssouve-reiniteit in hare ontwikkeling, aanbeveling en be-strijdinpj, Historisch-Kritisch beschouwd. — Leiden 1873.

IÜ01. R. W. Tadanu. De origine systematis re-praesentativi. — L. 15, 1833.

1002. L. II. L. J. van der Maesen de Sombre ff. Over den aanvang van het lidmaatschap der Staten Generaal. — Lelden 1879.

1063. P. J. M. L. Scheepes. De Staten Generaal vertegenwoordigen als Lichaam het geheele Neder-landsche volk. — Stelling 24. Leiden 1877.

10G4. W. 11. Smit. Ten onrechte wordt beweerd, dat niet elk afgevaardigde de vertegenwoordiger is van de geheele natie. — Stelling 27. Leiden 1875.

1065. J. F. Seheltes Elzer. Een lid der tweede kamer handelt volkomen in overeenstemming met de beginselen en den geest onzer grondwet, wanneer hij zijn zetel behoudt, niettegenstaande^hij niet meer vertegenwoordigt de rigting van het district, waarin hij gekozen is. — Steling 31. Leiden 1800.

lOGO. 11. F. M. van Lanschot. De volksvertegenwoordiger vertegenwoordigt niet het geheele volk, maar het district dat hem benoemde, doch steeds met inachtneming van den regel, die het algemeen belang boven het bijzondere stelt. — Stelling 29. Leiden 1807.

Art. 7 5.

1067. J. Schuurbeque Boeije. Het Twee-kamers-stelsel is in een constitutionelen staat onontbeerlijk. —• Stelling 29. Leiden 18G9.

1068. 11. de Koning Knijff. Het stelsel van volksvertegenwoordiging in twee kamers verdient de voorkeur. — Stelling 12. Utrecht 18GG.

Art. 70.

1069. Mr. G. van Oosterwijk. Ons kiesstelsel.— W. B. A. 1048 vgg.. 1054 vgg.

1070. Mr- L. de llartog. De kiesdistricten van art. 76 der grondwet. — W. B. A. 1051, J0G8.

1071. Mr. G. van Oosterwijk. de quaestie der kiesdistricten. — W. B. A. 1065.

1072. Kan het kiesstelsel door mr. van Oosterwijk aanbevolen, worden ingevoerd zonder wijziging der grondwet? — W. B. A. 1071.

1073. Wijziging van het kiesstelsel.— W. B. A. 1108.

1074. Herziening van de tabel bedoeld in art. 99 der wet van 4 Julij 1850 (St. 37). — Wet 20 Januarij 1878 (St. 5); Wet 0 Meil8G9 (St. 70); 22 April 18(54 (St. 34) 28 Dcc. 1858 (St. 122).

1075. Kegeling van het kiesregt en de benoeming van afgevaardigden ter eerste en tweede kamer der Staten Generaal, mitsgaders den rooster hunner aftreding. Wet 4 Julij 1850 (St. 37).

1076. Mr. J. 11. Thorbecke. Over de hervorming van ons kiestelsel. — Leiden 1842.

1077. 11. du Marchie van Voorthuysen, Theoretische beschouwingen over kiesregt, — Utrecht 1870. Beoord. door mr. J, T. Buijs — Bijdr, Boer en Fruin XXI, 403.

1078. Geschiedkundig overzigt van het Neder-landsch verkiezingsstelsel. — Utrecht 184U.

1079. Mr. T. M. Roest van Limburg. Ontwerp van regtstreeksehe verkiezingen en zamenstelling der Staten Generaal in Nederland. — Arnhem 1839.

0

8.\'l Grondwet —

1080. Mr. J. T. Buijs. Art. 70 vim do grondwet. — liijdr. Boar, Fruin c.f. XX, 433.

1081. Kon nanslugbillot in do rijksbolnstingstiiande ton name van do gebroeders N. N. kan hoe groot liet bedrag van don daarop vermelden aanslag ook zij , nimmer de hoedanigheid van kiozor geven. —-Hegtb. Arnhem 27 April 1878; W. 4239; Kop. 1878, 1003.

1082. De leden eoner vennootschap onder tirma die failliet is verklaard, mogen daarom niet van do kiezerslijsten worden geroijoord. — Uegtb. Almelo 23 April 1878. Gomst. 1388; liep. 1878, lOOS.

1083. C. C. Paohlig. Enkelvoudige kiesdistricten alléén, zijn hier te lande af to keuren. — Stolling 28. Leiden 1877.

1084. J. E. J. M. van der Kun. Algemeen stemrecht is af te keuren. De mogelijkheid om het kiesrecht uit te oefenen, moet echter niet uitsluitend afhankelijk worden gesteld van den oensus. - Stelling 35. Leiden 1879.

1085. .7. Enschedé Jr. Do vordeoling van ons land in kiesdistricten, die elk niet evenveel vertegenwoordigers afvaardigen is onbillijk. — Stelling 2G. Leiden 1875.

108G. 0. M. F. II. Thissen. Zonder grondwetsherziening is geeno goede regeling van ons kiesrecht te verkrijgen. — Stelling 32. Leiden 1873.

1087. •). W. Colson Aborson. De uitoefening van het stemrecht behoorde te worden ontzegd aan hen dio niet lezen er, schrijven kunnen. — Stolling 22. Leidon 1877.

1088. A. J. L. Nijpels. De bekwaamheid van een burger, om doel te nemen in bot bestuur van den staat door de uitoefening van het kiesrogt, kan niet afgomoton worden naar de som, die hij in do belastingen bijdraagt. — Stelling 27. Leidon 1872.

1089. 1\'. van dor Poel. liet kiezen dor volksvertegenwoordiging bij districten is af te keuren. Hot boboordo to worden vervangen door hot kiezen bij partijen. Hone algomeeno verlaging van census is thans niet wenscheiyk. — Stelling 30 en 31. Leiden 1870.

1090. L. A. Rits. Hot is wonsebelijk, dat hier te lande, oven als in IJolgic, vaste kiesdistricten van loden der tweede Kamer der Staten Generaal werden ingevoerd, zoodat bij toeneming der bevolking, hot niet noodig ware, nieuwe te vormen, maar die districton, vermeerdering van afgevaardigden kregen, wier zielental hot moost was toegenomen.— Stolling 30. Leiden 1870.

1091. J L. A. do Grave. De jure suftragiorum. — O on. 1823.

1092. Art. 70 dor grondwet. W. B. A. 1270.

1093. 1). van Laar. De census voor hot kiesrogt moet in enkele steden aanzienlijk verlaagd worden.

Eon kieswet die alleen het vermogen tot maatstaf neemt, verdient afkeuring. — Stolling 20 on 27. Leidon 1870.

1094. A. J. B. Vorrroijt. De olectionibus secundum principia universalia et jus bolgicum. —-Gandavi 1828.

1095. Mr. S. J. van Geuns. liet wetsontwerp tot wijziging van den census dor kiosbovoogdhoid.— Utrecht 1873.

1096. Het ontwerp van wet tot herziening van den census. — Leiden 1873.

1097. J. P. L. T. Hegoling van het kiesregt.— Bljdr. Boeren Fruin XXII, l(!.\'i.

1098. Tb. G. A. Slingeland. Het stemrecht behoorde niet uitsluitend afhankelijk te zijn gesteld van het bedrag, waarvoor men op do kohieren der directe belasting is nangcslagen. — Stelling 36. Leiden 1807.

Art. 76—79.

1099. W. N. van Hamel. Onder „directe W lastingen\'quot; in art. 76 der grondwet moeten allea rijksbelastingen verstaan worden. — Stolling Leiden 187

1100. 10. de Limpens. Do gang dor Parlemenl tairo staatsregeling zal leiden tot een algemeen kies regt; de voortdurende nitbrokling en verspreiding vunl het onderwijs zal die rigting in de hand werken. Stolling 29. Lolden 1863.

1100«. G. II. Bast. Iets over misdrijven lii I verkiezingen. — Leidon 1879.

Art. 77.

1001. P. A. J. L. Truvons. Het stelsel van eenl vast aantal loden dor tweede kamer verdient dt | voorkeur boven bot stolsel, aangenomen in art. \'\' gr.w. on 99 kieswet. —- Stolling 35. Leiden 187?,:;

1002. P. F. Karseboom Jr. Do bepalingen deti kieswet nopens periodieke herziening der luostal*. , zijn in strijd mot don geest van art. 77 dor gr.w.-I Stelling 33. Leiden 1875.

1003. Getal leden dor tweede kamer. — Art. 77 iler grondwet. — W. B. A. 410.

1004. Het getal en de indeeling dor kiesdistricten alsmede het getal ledon dor tweede kamer dor Staten 1 Generaal horhaaldolijk veranderd. — Wetten 2S \' December 1858 (St. 122). 22 April 1864 (St. 34),i 0 Mei 1869 (St. 76); 26 Januarij 1878 (St. 5).

Art. 78.

1005. W. A. de Jonge. Ook dan wanneer men \' eeno trapsgewijze verkiezing voor de ledon van de 4 eerste kamer wcnschelljk acht, verdient het afkeuring dat onze grondwet dit aan do Provinciale Staten■ opdraagt. — Stolling 31. Leiden 1874.

1006. C. W. van der Pot Jr. Verkiezing van loden dor eerste kamer door do Provinciale Staten ; is af te keuren. — Stolling 24. Leiden 1875.

1107. P. A. J. L. Truyens. De samenstelling ï der eerste kamer zooals die bij art. 78 gr.w. is gore- v geld, verdient afkeuring. — Stelling 36. Leiden ;877,

1108. J. II. Bouwer. De duur van het lidmaatschap van de eerste kamer dient te worden verkort f en het veroischto van hoogst aangeslagene wegge- 1 laton. — Stolling 28. Leiden 1870.

1109. A. \\V. vau Holthe tot Echten. De supe-l riore procerum in regno Bolgico concilio cum sirni-libus nonnullarum vicinarum gentium institutis oom-parato. — Gron. 1838.

1110. J. A. Bolle. Hit art. 78 gr.wt. alinea2, blijkt, dat hij, die ophoudt tot do hoogst aange- \' slagonen to bohooren, van rogtswege ophoudt, lid ;■ dor le kamor te zijn. —• Stelling 32. Leiden 186:.

Uil. 11. van dor Wljck. Do verkiezing der \' ledon van do oorste kamer uit de hoogst aangesla-genen in elke Provincie is niet in overeenstemming 1 met do bedoeling van don wetgever In 1848 oneen 3 vormljdolljk gebrek in dit verkiezingsstelsel. — Stelling 5. Leiden 1860.

1112. K. J. B. C. de Stuers. De verkiezing der JH ledon van do eerste kamer der Staten Generaal strookt niet met den geest der herziene grondwet van 1848.— .} Stolling 40. Leiden 1863.

1113. L. linijterH. Op de eerste kamer had men lt; insgelijks hot stelsel der directe verkiezing moeten toepassen. — Stelling 32. Leiden 1800.

Art. 79.

1114. Mr. J. van Geuns. Do voorgestelde herziening van hot reglement van orde der tweede kamor van de Staten Generaal. —- Bljdr. van Boer en Fruin XI, 308.

1115. Mr. W. K. Boer. Bewijs van Nodorlan-dersolmp. - Bljdr. Boer en Fruin IX, 300.

| 1116. Mr. P. J. A. Graaf van Zuylen van jNyevelt. Do staatkundige partijen in do tweede Btiimer der Staten Generaal. — ITtreclit 1875. S illquot;. J. I\'. H. M. de Norée tot Baliborich. Even tils voor liet kiezorsscliaj), behoorde ook voor liet ïidmaatschap der Staton-Generaal alleen de burger-techterlijko inoorderjnri(;tieid te worden vereiselit. — ^telling \'28. Leiden 1878.

Art. 80.

1118. V. T. I. Mutsaers. Art. 80, behoort niet |n do gondwet. Stelling .33. Leiden 1875.

Art. 81.

1119. W. C. A. Elont van Soetenvonde. Kon niimore duur van het mandaat van volksvertogen-

■voordiger, dan art. 81 gr.w. toelaat, ware wensehe-)ijkor. — Leidon 18 U.

| 1120. A. C. J. Ilolfrieh. AVenschelijk ware het (lut bij ons alle de leden van de tweede kamer om do vier jaren aftraden. — Stelling 1876.

Art. 82.

1121. Mr. P. van liommelen. Politieke verkla-Ving en politieke belofte. — N. R. liijdr. XIV, 017. : 1122. It. Sehuijten. Een lid der Staten Generaal vim politieke overtuiging veranderende, is zedelijk worplioht af to treden. — Stelling 24. Leiden 1878.

1123. O. A. Cau. De afgevaardigde die de can-Wulatmir eener kiesvereeniging aanvaardde, mag niet gencht worden aan het programma der kiesvereeni-ginj; gebonden te zijn. — Stelling 32. Leiden 1873.

1124. T. ,1. van Boynia thoe Kingma. liet verbod van last en ruggespraak in de grondwet is geen iiitvloeisel van \'t aphorisme; „elk lid der Stilten Eeneraal vertegenwoordigt het geheele volkquot;, maar Volgt in do konstitutionele monarchie uit de begin-telen, waarop deze berust. — Stelling 38. Leiden 1873

1125. M. Th. Goudsmit. Eon kicsvoroeniging ilic de beginselen hater kandidaten aan haar programma toetst, geeft geen mandat imperatlf. — Ptelling 76. Leiden 1871.

1126. II. van Dissel Sz. De volksvertegenwoor-Biger die vóór of tegen eeno wet stemt, omdat hij al of niet vertrouwen stelt in den minister die de 5vet zal uitvoeren, handelt afkeurenswaardig. — Ftclling 30. Leiden 1866.

Art. 83.

\\ 1127. Mr. G. A. Fokker. Op welk tijdstip vangt hot lidmaatschap van eeno dor kamers van de Staten Generaal voor de tor dier kamers afgevaardigden, aim? — Bijdr. Boer en Frnin XIII, 107. Mr. N. »\' van I.fsolstein. id. W. 3610.

1128. L. M. J. H. Kerstens. De leden der eerste kamer behoorden evenals die der tweede kumcr, den eed te kunnen aileggon in handen des voorzitters daartoe gemagtigd. — Stelling 26. Leiden 1874.

1129. H. M. Putman Cramer. Terecht meenen Sommigen, dat het in do bedoeling des wetgevers gelcKon heeft de laatste alinea van art. 83 gr.w. enk toepasselijk te verklaren voor de leden der eerste kamer,- maar dat dit door slordigheid vergeten is. — ^Ptclling 37. Leiden 1875.

Art. 84.

1130. F. II. de Posters. Do voorzitter dor Staten B\'Oncnuil. — Utrecht 1865.

Art. 85.

1131. Kegeling dor reis- en verblijl kosten van de jledon der eerste kamer on der reiskosten van do IBedon der tweede kamer van de Staten Generaal. — Wet 26 Mei 1846 (St. 17).

1132. W. .1. M. Koch. De som aan de loden van do tweede kamer der Staten Generaal als verdere sehadoloosstelling toegelegd, behoorde nief in do grondwet te worden bepaald. — Stolling 30. Leidon 1876..

1133. W. C. A. Elout van Sooterwoude. Verhooging der schadeloosstelling voor de lodei.\' dor tweede kamer zon niet anders dan oen gnnstigon invloed op do vertegenwoordiging kunnen aitoefe-nen. — Stelling 39. Leiden 1874.

Art. 86.

1134. J. Vorwor. Bij het stelsel van hot moderne staatsrecht heeft de eerste kamer der Staten Generaal geen raison d\'etre. — Stolling 35. Leiden I87G.

1135. F. II. van Notton. De eerste kamer in hot licht dor geschiedenis. — Amsterdam 1866.

1136. Mr. F. II. van Notten. De eerste kamer der Staten Generaal. — Bijdr. van Boer en Frnin XV, 16».

1137. Mr. J. Lnzae. De eerste kamer in don eonstitntionelen staat. — Bijdr. van Boer c.s. V , 97.

1138. J. B. van Berckol. Do loden der eerste kamer behoorden even als die dor tweede kamer den eed to kunnen afleggen in handen dos voorzitters daartoe gemachtigd. — Stelling 26. Leiden 1877. V. T. I\' Mutsaers. Stolling 32. Leiden \'1875,

1139. U. van Luttervelt. Do eerste kamer, zooals zij door do grondwet is omschreven, is geen noodzakelijk clement in de Noderlandscho constitutie. — Stelling 27. Leiden 1874. B. van Loon. Stelling 20. Leiden 1875.

1140. Mr. J. Kappeyne van do Coppello. Eone bijdrage tot do geschiedenis dor Noderlandscho wetgeving uit do disenssiën dor oude oorsto knmor ontleend. — Themis 2o VII, 69.

Art. 87.

1141. Benoeming tot voorzitter dor eerste kamer van iemand, die als lid nog niet toegelaten is. Art. 87 dor grondwet. — W. B. A. 695.

1142. N. Th. Witkop. Het ware wonscholijk, dat do presidenten der kamers dor Staten Generaal benoemd werden door die kamers zelve. — Stelling 29. Leidon 1871. A. Blussö van Oud-Alblas. — Stelling 29. Leiden 1871.

Art. 89.

1143. li. D. Baart de la Faille. Beschouwingen over art. 89 der grondwet. — Gron. 1867. Beoord. door mr. E. II. Karsten; Themis 2e XV, 179.

1144. I . II. lluber. Do gemotiveerde motie van orde. — Leiden 1867. Beoordeeld door Jhr. Mr. J. Roëll; Bijdr. van Boer c.s. XV, 86.

1145. Jhr. mr. J. do Bosch Kemper. Het regt der volksvertegenwoordigers om van do ministers inlichtingen te vragen. — Bijdr. van Boor c.s. Ill, I.

1146. Strekt het regt der volksvertegenwoordiging om inlichtingen te vragen aan do ministers zieh zoover uit, dat daaronder moet geacht worden begrepen zijn de vraag om overlegging van stukken door do regering? — Bijdr. v. Boer c.s. III, 86.

1147. A. J. Duymaer van Twist. Aanteokoning op de artikelen 53, 73 en 89 dor grondwet. — Bijdr. Boor en Fruin XV, 206.

1148. Mr. S. Menalda. Do leden der Staten Generaal hebben volgons de grondwet niet het regt om voorstellen of voordragton (motiën) te doen tot afkeuring van koninklijke besluiten door don minister gecontrasigneerd. — N. K. Bijdr. 1868, 686; 1869, 152.

1149. Bevoegdheid van de Staten Generaal. Art. 89 der grondwet. — W. B. A. 351.

11.50. J. W. J. van Mierlo. De kamer mnp; door een motie van orde vnn hnre opinie aan de regering doen blijken. — Stelling 37. Leiden 1877-

1151. J. KallV. Een minister behoorde in ons land geen lid van do kamer te kunnen zijn. — Stellinp; 20. Leiden 1877. J. E. .1. M. van der Kun. Stelling .33. Leiden 1870. M. Philipse. Stelling 26. Leiden 1873. II. .7. K. Dyrkmeester. Stelling 15. l.eiden 1870. O. quot;NV. van der Feltz. Stelling 14. Leiden 1870. A. de Vries Mz. Stelling 32. Leiden 1873.

1152. E. D. von Franqnemorit. Een district dat een minister tot afgevaardigde kiest, helpt bet toezicht van de vertegenwoordiging over het beleid van zaken verzwakken. — Stelling 28. Leiden 1877.

1153. J. f7. M. H. Starren. Ten onrepte laat art. 89 grondwet toe, dat do ministers tevens als leden der volksvertegenwoordiging optreden. — Stelling 20. Leiden 1877. L. G. Brodie. Stelling 30. Leiden 1875.

1154. M. C. Snellen van Vollenbovcn. Het ware wenschelijk, dat de bepaling onzer grondwet, die den ministers vergunt, leden van de Staten Generaal te zijn, door de praktijk niet een doode letter ware gebleven. — Stolling 32. Leiden 1870.

1155. C. W. P. F. Goricke van Herwijnen. De invloed van de Tweede Kamer of Lager 1 In is behoort in den staat overwegend te zi jn. Het is af te keuren , dat het beginsel der afhankelijkheid van het ministerie van de Tweede Kamer of Lager Hnis in vele monarchale grondwetten niet uitdrukkelijk opgenomen is en dat daarin geen middel aangewezen wordt, waardoor de invloed van dat stuatsliobaam zich onmiddelijk op het ministerie kan doen gelden. — Stelling 30 en 31. Leiden 1871.

1156. J. J. de Graaft. Het ambt van minister moest volstrekt on vereen igbaar zijn met dat van volksvertegenwoordiger. — Stelling 20. Leiden 1807.

1157. W. H. van Lynden. De gewoonte om ministers na hunne aftreding tot volksvertegenwoordigers te benoemen, verdient geene navolging. — Stelling 17. Leiden 1807.

Art. 00.

1158. E. H. Karsten. De parlementaire enquête in de constitutionele staten. — Utrecht 18G0. Beoord. door mr. J. Heemskerk Rzn.; — Tbetnia 2e VIII, 201 en 512.

1159. Hot regt van enquete en de sterke drank-quaestie in do tweede kamer. Verzameling van ofticieele en andere bescheiden, heide onderwerpen betreffende — quot;s Gravenhage 1851.

1160. Regt van enquête. Art. 90 dor grondwet.— W. B. A. 362.

1161. Regeling van bet regt van onderzoek (enquete). — Wet 5 Augustus 1850 (St. 45).

1102. J. van Bosse. Do tweede kamer beeft het regt controle over alle regeringsbandolingen uit te oefenen. — Stolling 24. Leiden 1807.

Art. 01.

1163. Is bet burgemeesterschap eene staats- of een gemeenteambt? — Gemst. 1200.

1104. Zin dor woorden „geestelijken en bedienaren der Godsdienst^,, — W. B. A. 322.

1165. Een emeritus predikant der Hervormde kerk is geen geestelijke of bedienaar der godsdienst — Kon. Besl. 27 Ju lij 1855; W. B. A. 323; Gemst. 202, 589; Versl. Ged. St. Z. Holland 1855; God. St. Overijssel 1804; W. B. A. 854, 049, 051.

1100. Aannemen van een bezoldigd staatsambt. Art. 91 , § 4 dor grondwet en art. 89 en 87 der kieswet. — W. B. A. 380.

1107. J. H. L. van Oven. Beschouwing naar aanleiding van art. 01 alinea 4 van de grond wet. — Leiden 1805. Beoord. door jbr. mr. J. (le^:; Witte van (Jitters; Themis 2o XIII, 381.

1168. A. E. Mackay. De uitsluiting van geestelijken en bedienaren van de godsdienst uit de volks vertegenwoordiging volgens art. 01 der grondwet. --Utrecht 1862.

1160. Mr. II. J. Smidt. Een nieuwe toepassing der kieswet (grondwet art. 01; kieswet art. 108). Bijdr. van Boer, Fruin c.s. XX, 30.

1170. Is hot lidmaatschap van don Raad van State on vereen igbaar met dat van de Staten Gene raai? art. 8 der wet van 21 December 1861 (St. 129). — W. B. A.

1171. Onvereonigbaarheid. Art. 53 der provinciale wet. — Is de betrekking van leden der Ge-deputeerde Staten oen bezoldigd staatsambt? — W. B. A. 730.

1172. Herbenoeming van een lid der kamers tot een bezoldigd staatsambt. Art. 91 dor grondwet. — W. B. A. 757.

1173. Een lid der Staten Generaal, tevens burgemeester , houdt niet op lid dor Staten Generaal te zijn door de herbenoeming als burgemeester. — W. B. A. 887.

1174. P. H. Maas. Art. 01, le lid in fine gr.w., strijdt tegen art. 0 en 106 gr.w. — Stelling 27. Leiden 1877.

1175. B. M. Bahlmann. Bij eene eventuele her ziening dor grondwet dienen de laatste woorden van art. 01 gr.w. eerste alinea , „noch geestelijken, noch bedienaren van do godsdiens^^,,, to vervallen. — Stelling 23. Leiden 1878.

1176. C. A. van der Leeuw. Het is niet goed te keuren, dat de betrekking van burgemeester, vooral van een plattelands gemeente, veroenigbaar h met het lidmaatschap van do tweede kamer dor Staten Generaal. — Stelling 25. TTtrecht 1866.

1177. J. Scbnurhoque Boeye. Het lidmaatschap van een rechterlijk collegie, behoorde niet veroenitr-baar to zijn met bot lidmaatschap van do tweede kamer der Staten Generaal. — Stelling 20. Leiden 1873.

1178. W. van der Pot Jr. Burgemeesters he-hooren geen volksvertegenwoordiger te zijn. — Stelling 25. Leiden 1875.

1170. D. H. van Gelder, quot;\'t Besluit van do Provinciale Staten van Groningen, waarbij zij h.innen griffier als voorwaarde bobbon gesteld, geen lid te zijn der Staten Generaal is ongrondwettig, — Stelling 25. Leiden 1871.

1180. L. II. L. J. van dor Maoson do Sombrefl. In art. 91 gr.w. alinea 4 worden met de woorden „lodenquot;quot; ook die personen aangeduid, dio gekozen, maar nog niet beeedigd , noch toegelaten zijn. — Stelling 19. Leiden 1879.

1181 C. A. van der Leeuw. Het laatste lid van art. 91 der grondwet is niet toepasselijk op leden der Staten Generaal die tot burgemeesters zijn benoemd. Stelling 26. Utrecht 1800. C. Totrote. Stolling 30. Leiden 1873.

1182. M. J. C. M. Kolkman. Do laatste woorden van art. 91 Gr. w. al. 1: quot;noch geestelijken, noch bedienaren van godsdienst\'\'\'\' dienen bij evontueelc grondwetsherzienining te vervallen. — Stelling 28. Leiden 1878. J. E. J. M. van der Kun. — Stolling 33. Leidon 1870. ,], A. Tellegen. Stelling 16. Gron. 1877. »7. B. van Berekel. Stelling25. Leiden 1877. Anders M. J. KindskofV. Stelling 27. Leiden 1872. B. M. Bahlmann. Stelling 23. Leiden 1878.

1183. J. F. Scheltos Elzer. Hij, die verkozen is tot lid der Staten Generaal, maar nog niet als

noodnniR is toegelaten, kan niet slechts naar de letter, maar ook naar den geest der wet, nooit allen in de termen van art. 9 Ui grondwet, wanneer ij in dien tnsschentijd een herbenoeming aanneemt ;ot hetzelfde bezoldigde staatsambt tot dus verre door em bekleed. — Stelling .^.3. Leiden 186(:. 1184. B. van Loon. Terecht worden geestelijken en bedienaren van den Godsdienst van de volksver-teeenwoordiging uitgesloten. — Stelling 21. Leiden 1875.

HSf). J. A. II. «I. Gallé. Het behoort tot de bevoegdheid van de kerk en niet van den staat om te bepalen, dat geestelijken geene leden der Staten Generaal mogen zijn. — Stelling 23. Gron. 1807.

1180. J. W. van Goens. Mot den ambtenaar, lie ter verkiezing voorzit, wordt de burgemeester alleen bedoeld. — Stelling 34. Leiden 1866.

1187, «T. W. van Goens. Een lid van (;en Haad van State kan lid van de Staten Generaal zijn. — Stelling 33. Leiden 1865.

1188. A. Victor Sibinga. Wenschelijk is de onvereeniglmarheid van elke ambtsbetrekking met het lidmaatschap der Staten Generaal, Provinciale Staten en Gemeenteraad. — Stelling 21. Leiden 1864.

Art. 92.

1189. W. C. K. Eversten de Jonge.

•liging door leden der kamer aangedaan uit het oogpunt van het Kngelsch regt.

2e 1, 497.

1190. Heglement van orde. Art. 92 der grond-|u-et; art. 74 der provinciale wet; art. 47 der ge-: meentewet. — W. li. A. 240.

1191. W. P. Hubert. De criminibus et delictis \' adversus leges fundamentales commusis secundum ■ Codieis poenalis praescriptiones. — L. B. 1832

1192. S. T. J. Roes. Art. 92 gr. w. is niet 1 ruim genoeg gesteld. — Stelling 12. Leidon 1870.

1193. Mr. Josua van F^ik .7zn. Brief aan jhr. | mr. 0. Q. van Swinderen. Over do strafrechtelijke gt; verantwoordelijkheid van de leden der kamers. —

Hjjdr. van Boer en Frnin XV, 325. Antwoord I van jhr. mr. O. Q. van Swinderen XV, 424.

1194. A. J. van Emden. De onschendbaarheid van de leden der volksvertegenwoordiging. — Amst.

• 1853.

1195. A. L. E. d6 Stners. liet voorregt bij art. | 92 der grondwet aan de leden der kamers gegeven, fl moest zich ook tot de hoofden der departementen 1 van algemeen bestuur uitstrekken, voor zoo ver zij /i geen leden der kamers zijn. — Stelling 40. Leiden ■ 1864.

Art. 03.

1196. Th. de Haan Ilngenholtz. De geloofsbrief H van den vertegenwoordiger. — Leiden 1869. Beoord.

door mr. K. Mei vil van Lynden. Bijdr. van Boer H en Frnin XVII, 301.

1197. P. H. Maas. Dc Staten Generaal zijn bij |i afkeuring van geloofsbrieven hunner eventuele mede-| leden onbevoegd cenen anderen persoon als wettig \'H gekozen te proclameren. — Stelling no. 20. Leiden

1877.

1198. C. C. Paehlig. Eerst na de toelating wordt : nien lid der Staten Generaal. — Srclliiig27. Leiden : 1877.

1199. Welke stukken moeten door een benoemd lid der tweede kamer worden overgelegd? Art. 111 «Ier kieswet. — W. B. A. 758, 759.

1200. Onderzoek van de geloofsbrieven van de leden der tweede kamer. — W. B. A. 211.

1201. Magt van de vergadering die de geloofsbrieven onderzoekt. — W. B. A. 361.

1202. Stukken bij de geloofsbrieven over te loggen. - W. B. A. .369, 687.

1203. C. L. M. R. «L K. Speijart van Woerden. Het lidmaatschap van eene der kamers van de Staten Generaal moet geacht worden aan te vangen terstond nadat de gekozene zijne benoeming heeft aangenomen, behoudens zijne verpligting oir later dc deugdelijkheid dier benoeming te bewijzen. — Stelling 32. Leiden 1870. C. Krabbe Jr. Stelling 20. Leiden 1870. O. P. M. W. IT. Beerenbroek. Stelling 32. Leiden 1869. A. E. Pool. Stelling 28. Leiden 1874. V. T. F. Mutsaers. Stelling 30. Lei-dsn 1875. H. J. A. Wilmar. Stelling 30. Leiden 1873.

1204. S. T. J. Koes. Een door de kiezers tor kamer afgevaardigde is, mits hij do voroischton ter verkiesbaarheid bezitte, on zijne verkiezing wettig geschied zij , lid der kamer van den dag af waarop hij zijne benoeming heeft aangenomen. — Stelling 13. Leiden 1879.

1205. L. IT. L. J. van der Maesen do SombrefV. Over den aanvang van bet lidmaatschap der Staten Generaal. — Leiden 1879.

1206. Iï. Fuchtor. De tweede kamer is niet bevoegd om eene verkiezing nietig te verklaren op grond dat de daarvoor opgemaakte kiezerslijsten niet volgens de wet zijn vastgesteld.—«.Stelling 14. Leiden 1879.

1207. O. P. M. W. H. Beerenbroek. De Staten Generaal zijn bij bet onderzoek der geloofsbrieven van hunno medeleden onbevoegd om bij vernietiging van dc uitspraak van het stembureau oenen anderen persoon als wettig gekozen te proclameren. — Stelling 33. Leiden 1809.

1208. I. B. Burger. Art. 93 der grondwet voert bij kamerontbinding tot ongerijmheid. — Stolling 29. Leiden 1871.

1209. J. L. MarggratK Aan de vertegenwoordigende vergadering moest bot recht worden toegekend om de uitspraken der stem bureaux te verbe-toren. — Stelling .33. Leiden 1875.

1210. S. A. d\'Engolbronner. De volks-goweste-lijke en plaatselijke vertegenwoordiging zijn ton volle bevoogd, niet slechts die geschillen, welke den uiter-lijken vorm eener verkiezing betrelVon, maar ook die welke hare innerlijke waarde raken, te beslissen. — Stelling 37. Leiden 186 .

1211. C. W. A. van Ilaersolte. Indien bij hot onderzoeken der geloofsbrieven blijkt, dat niet hij, die deze geloofsbrieven aanbiedt, maar oen ander werkelijk door de meerderheid dor kiezers benoemd is, dan behoorde de vergadering, welke over dc geloofsbrieven beslist, bevoegd te zijn, niet alleen om hem, die zich aanmeldt, af te wijzen, maar ook om do werkelijk gekozene, als zoodanig te proclameren. — Stelling 27. Leiden 1868.

Art. 04.

1212. Horbenoeming van don den grifhor dor tweede kamer; art. 04 der grondwet. — W. B. A. 212.

Art. 95.

1213. P. Broosbooft. Hot recht van don koning tot ontbinding der Staten Oeneraal wordt beperkt door art. 05, § 2 gr.w.— Stelling 27. Leiden 1874.

Art. 08.

1214. A. 11. Philipe. Dc sluiting van do vergadering der Staten Generaal in hare regtsgovolgon — Leiden 1807. Beoord. door mr. G. II. van Bolhuis; Bijdr. van Boer en Frnin XV, 214.

1215. Mr. G. M. van dor Linden. De gevolgen van ontbinding en sluiting der kamers van de Staten Generaal. — Themis 2e XIII. 517.

1216. Mr. S. P. Lipman. Nodorlamlsch coiisli-tutioneel archief van alle koninklijke aanspraken en parlementaire adressen enz. — Amst. I 8-l(i.

Art. 101.

1217. Ij. II. N. F. M. Bosch van Rosenthal. Ingeval van art. 101 alinea 2 Rr.w., mag over net daar bedoelde voorstel niet op nieuw worden be-raatlslaagd. — Stelling 2.quot;). J^eiden 1870.

Art. 103.

1218. F. H. de Pesters. Du voorzitter iler Staten Generaal. - Utrecht 1865.

Art. 104.

12l!i. .Ibr. inr. C. J. van Nispen tot Pannerden. Afschtiffinc; van wetten en verordeningen. Werking van oude verordeningen van iiitliecmschen en anderen oorsprong. — Themis 2o VI, I, 340.

1220. S. A. Vening Meines¹/. Geschiedenis der Btaatsregtelijkc bepalingen betrekkelijk de vervaardiging van wetten en algemeene boginsolen die hierbij bebooren to gelden. — Amst. 1856.

1221. Behoort bet. naar de bestaande wetgeving in Nederland, tot de laak der wetgevende, of tot die der uitvoerende niagt, om de openbare ambtenaren aan te wijzen, bevoegd tot bet houden van openbare verkooprngen van roerende goederen. — Themis 2e IX, 534.

Art. 105.

1222. tl. Ivalll\'. quot;t Ware wenselielijk de voorbereiding der wetsontwerpen naar het Belgische stelsel lo wijzigen. — Stelling 31. Leiden 1877.

Art. 10«.

1223. Mr. .1. J. van Geuns. De voorgestelde herziening van het reglement van orde der tweede kamer van do Stalen Generaal. — Bijdr. van Hoer cn Fruin XI, 308.

107.

1224. .1. J. van Geuns. Het recht van amendement in de parlementaire vergaderingen. — Utr. 1863. Beoord. door mr. .1. Heemskerk Bz.; Tbemis 2e X, 393.

1225. J. P. Koeten Tak. Het recht van amendement in de constitutionele monarchie. — Leiden 1862. Beoord. door inr. E. Bergsma. Bijdr. van Boor e.s. VIII, 372 door mr. J. Heemskerk liz. ; Themis 2e X, 393.

1226. Mr. E. Bergsma. Het regt van amendement. — Bijdr. van Boer c.s. HI, 40C.

1227. J. Kalft\'. Voor hot recht van amendement is, én volgens de grondwet, en volgens den aard der zimk , gcene andere grens dan het betrekking moet hebben, op het ondeiwerp, dat in behandeling is. — Stelling 30. Leiden 1877.

1228. W. A. van Kmden. Elk voorstel , dat in het aanhangige wetsontwerp past, mag bij woge van amendement worden voorgedragen. — Stelling 29. Leiden 1870.

1229. E. van /innicq Bergmann. Om de misbruiken van het regt van amendement tegen te gaun, mag en kun men niet gebruik maken van de beperking van dat regl. — Stelling 27. Leiden 1870.

1230. C. A. van Sypesteyn. Het regt van ameu-dement in de tweede kamer behoorde aan commis-siën, zoo mogelijk aan specialiteiten to worden opgedragen. — Stelling 28. Leidon 1873.

1231. D. van Hogondorp. Een amendenicut dooide regering overgenomen verliest het karakter vnn amendement niet. Een amendement behoort metde in eonig voorstel neergelegde beginselen in overeen. stemming te zijn. Afkeuring verdient een bepaling, welke voorschrijft, dat amendementen eenigen tijil voor bot in behandeling komen ingediend moeten worden. — Stollingen 25 , 26 en 27. Leiden 1873.

I 232. J. C. Meijer. De toepassing van hot rechi vnn amendement kout geenerlei beperking dan die, welke daaraan door hot recht van initiatief is gc. stold. — Stolling 27. Leidon 1870.

1 233. K. M. Putman Cramer. Het eenige wen-schelijk voor eon amendement is, dat het betrekking hehbe op hot onderwerp van het wetsontwerp. Wen-schelijk ware het, dat wij het Belgische stolsel aannamen, dat de tweede kamer over oen yeameiidcenl wetsontwerp eerst 1 a 2 dagen na do behandeluiK dor urtikelelen moest stemmen.— Stelling 28 en 20. Leiden 1 875.

1234. G. .1. Pb. Sehimmclpenninck. Het ware wenscbelijk ook aan do eerste kamer der Staten Generaal bot recht van amendement too to kennen.— Stelling. 33 Leidon 1875.

1235. M. do Jong. Wanneer in do Staten Generaal bij do eerste vergadering over een gedaan voorstel de stemmen staken, zoo bestaat er geen recht om in eene volgende vergadering een amendement daaraan toe te voegen. — Stelling 32. Leiden 1876.

1236. G. [I. van Ketwich Verschuur. Hot recht van amendement moet in onboperkten zin worden opgevat. — Stelling 28. Leiden 1371.

1237. .1. F. Schuurbetiue Boeye. To wcnscben is het, dat de amondemeuten door leden dor tweede kamer voorgesteld, in de afdeelingen, werden onderzocht. — Stolling 36. Leiden 1866.

1233. J. A. G. do Vos van Steenwijk. Ten onregte heeft onze grondwet het regt van amendement geheel aan de eerste kamer onthouden. Volgons de bepalingen onzer grondwet hebben de kii-mors der Staten Gouoranl, als zij in vereenigdc zitting vergaderen, het regt van amendement niet.

1239. H. van Dissel. Het recht van amendement sluit in in zich, dut men mag afwijken van bet hoofdbeginsel oenor wotsvoordracht. — Stelling 24. Leiden 1866.

Art. 108.

1240. H. M. de Wendt. Een door de tweede kamer der Staten Generaal aangenomen wetsontwerp kan door do regeoring worden ingetrokken. — Stelling 20. Leiden I860.

Art. 110.

1241. Mr. L. do Hartog. Het initiatief der Staten Generaal. — Bijdr- van Boer, Fruin e.s. XIV, 269.

1242. P. C. .7. Honnequin. Het is te betreuren, dat do leden van de tweede kamer niet meer gebruik maken van het recht van initiatief, omschreven in de artikelen 110 en III der grondwet. — Stolling 23. Leiden 1876.

Art. 111.

1243. C. T. F. Thurkow. Do eerste kamer behoorde het recht van amendement en initiatief 10 bezitten. — Stolling 42. Leiden 1878.

Art. 113.

1244. II. II. Hifber. De gemotiveerde motie van orde. Leiden — 1867. Beoord. door mr. J. Roell; Bijdr. Boor en Fruin XV, 86.

Art. 114.

1245. W. U. van Bootzolaer. Historiseh-staats-regtelijke proeve over het veto dos konings (grondwet art. 69, 114). — Utrecht 1872.

Art. 115.

124C. Mr. D. Koordors. Een woord over art. 115 der grondwet. — N. Ti. Bijdr. VII, 428.

1247. Mr. W. A. C. de Jonge. De wetten zijn onschendbaar. — Themis X, 353.

1248. G. J. Th. Beelaerts van Blokland. De onschendbaarheid der wet. — Leiden 18G8.

1249. Mr. J. G. II. Boissovain. Mag de regter in een onderzoek treden naar de voegdheid van den wetgever? — W. 2777 , 2778.

1250. iThr. mr. C. J. Nispen tot Pannerden. De afschaffing van Franseh keizerlijke decreten. — Bijdr. van Boer en Fruin VlII, 312.

1251. Mr. T. M. C. Asser. Iets over afschaffing van bij keizerlijk decreet vastgestelde politieregle-menten van waterschappen. — Bijdr. van Boer en Fruin VII, 311. Een dupliek IX, 133.

1252. Mr. 1\'. van Bemmelen. Wetten, Napoleontische decreten en Provinciale verordeningen. Wetsbegrip en methode van wetsinterpretatie. — N. R. Bijdr. XIII, G27.

1253. Mr. G. A. Fokker. Betoog dat do Staten van Zeeland bevoegd zijn, het keizerlijk decreet van 1G December, houdende reglement de police des Polders dans les departements de L Escaut enz. door een provinciaal reglement te vervangen. — Middel-burg 18G1. Beoord. door mr. A. dePinto; Themis 2e VIII, 289.

1254. Het voorschrift, dat de wetten onschendbaar zijn, brengt mede dat de regter niet mag oordeelen over hare overeenstemming met de grondwet. — Hof Z. Holland 29 Januarij 18GG; W. 2994.

1255. Mr. A. de Pinto. Over de onbevoegdheid van den regter, om de wettigheid en onverbindbaard-heid van plaatselijke verordeningen te beoordeelen. — Themis 1853, 1.

125G. Mr. W. A. lleiger. Is de rechter bevoegd de grondwettigheid der wet te beoordeelen ? — Bijdr. van Boer en Fruin XV, 292.

1257. Het staat den regter niet vrij , onderzoek Ie doen, of de inhoud eener wet in overeenstemming is met de grondwet. — H. H. 28 Februari) 18G8; v. d. H. B. K. XXXII, no. 1080, 224; W. 2995; N. U. LXXV1II, § 2G, 228.

1258. De regter doet slechts uitspraak over de toepassing eener wet of verordening in een bepaald aan zijn kennisneming en beslissing onderworpen geval; hij is niet verpligt tot toepassing van plaatseverordeningen in strijd met dc wet; de onschendbaarheid der wet bij de grondwet bepaald, moet beperkt worden tot eigenlijk gezegde wetten. — H. R. G Maart 1874; N. K. CVI, § 2G, 219; \\V. •3698; v. d. H. G. Z. XXVIII, 2°. 2508, 67.

1259. De regter is bevoegd een plaatselijke verordening aan de wet te toetsen en bij bevinding van strijd met de wet, niet toe te passen. — II. li. 13 October 1879; W. 4434; liep. 1879, 5270.

1260. De regter mag in geen onderzoek treden naar de al of niet grondwettigheid eener wet. — Regtb. Breda 8 Mei 1877; W. 41G3.

1261. Mr. J. G. II. Boissevain. Mag de regter in een onderzoek treden naar de bevoegdheid van den wetgever? — W. 2777, 2778.

1262. Mr. A. F. Jongstra. Strijd tusschen de grondwet en een bepaling van den gewonen wetgever. — W. 2784.

1263. Is een regter verpligt de wet, welke hij m stelügen strijd acht, met de grondwet, toe te passen? — Ja. — Regtsg. Adv. III, 3).

1264. Mr. A. Oiuleman. In hoever mag en moet de regter onderzoek doen naar den inhoud eener provinciale of plaatselijke verordening, welker toepassing van hem gevraagd wordt? Mag dc regter onderzoeken of een wet, die in den grom)wettigen vorm bestaat, wat haren inhoud betreft, met de grondwet strijdt, en indien naar zijn meening, die strijd aanwezig is, haar niet toepassen? —- Opm. en Med. IX, 138.

1265. Mr. J. Fresemann Victor. Is de regter bevoegd de toepassing te weigeren van een plaatselijke verordening, wanneer hij die met de wet strijdig acht? — Bijdr. van Boer en Fruin XII, 1.

12GG. Mr. N. F. van Nooten. De regterlijke magt is bevoegd en verpligt de met do wet strijdige plaatselijke verordening buiten toepassing te houden. — Bijdr. v. Boer en F ruin X, 356. Staats-en Burg. Bijdr. 1.

1267. J. Ph. Th, du Quesne van Bruchem. De bevoegdheid der regterlijke magt met opzigt tot wetten die de grondwet schenden. Eene staatsregterlijke proeve naar aanleiding van art. 115 alin. 2 gr.wt,— Utrecht 1867.

1268. F. W. A. van Pallandt. Wanneer eene door den Staten Generaal aangenomene wet door den koning is bekrachtigd, wordt, indien staatsbelang opschorting der afkondiging mogt vorderen, zulks den koning ter beslissing overgelaten. — Stelling 2 7. Leiden 1863.

1269. H. D. van Ketwich Verschuur. Art. 115 grondwet laat geen uitstel van af kondiging aan den koning toe. — Stelling 28. Leiden 1869.

1270. Mr. .1. Fresemann Victor. Is de rechter bevoegd de toepassing te weigeren van eene wet, wanneer hij die met de grondwet strijdig acht, naar aanleiding van de jongste geschriften over dit onderwerp behandeld. — N. li. Bijdr. 1870, 487.

1271. Is de Nederlandsche regter bevoegd te onderzoeken of een vreemde wet, wier toepasselijkheid beweerd wordt, is vervaardigd overeenkomstig de constitutionele voorschriften van het vreemde land? — Ja. — liegtsg. Adv. 1, 2.

1272. M. G. P. Del Court. Dc woorden quot;De wetten zijn onschendbaar^,\'^, in art. 115 alin. 2 gr.w. ontheflèn den regter in geenen deele van de ver-pligting om, alvorens eene wet toe te passen, hare grondwettigheid te onderzoeken , waartoe hij volgens zijn eed gehouden is. — Stelling 35. Leiden 18G5. C. C. A. van der Burg. Stelling 30. Leiden 18G4.

Art. 116.

1273. Wanneer treedt eene wet in werking? Art. 2 der wet houdende algemeene bepalingen (Ier wetgeving van het koningrijk ? — W. B. A. 426.

1274. Is er onderscheid tusschen het verbinden en het werken van «00110 wet? — W. B. A. 654.

1275. Nadere regeling van de wijze en de vorm van afkondiging van wetten en koninklijke besluiten. — Kon. Besl. 22 December 18G3 (St. 149).

1276. II. O. van der Linden. Do afkondiging van wetten en maatregelen van algemeen bestuur behoort tc geschieden onder den waarborg der mi-nisterieele verantwoordelijkheid. — Stelling 25. Leiden 1863.

Art. 117.

1277. Regeling der afkondiging van algemeene maatregelen van inwendig bestuur van den staat. — Wet 26 April 1852 (St. 02).

1278. De koning bezit niet de bevoegdheid om voor het in werking treden van een algemeenen maatregel van inwendig bestuur, een ander tijdstip te bepalen, dan den twintigsten of den vijfden dag na dien der dagteekening van het Staatsblad of van het

Staatsblad en do Staatscouraut. — W. B. A. 1534; Rep. 1878, 2578.

1279. Mr. A. de Pinto. Over de afkondiging van koninklijke besluiten. — Themis XI, 551.

1280. De wet van ü Maart 1818 (St. 12) of de grondwet, waarnaar die wet verwijst, noch eenige andere wet, houdt eenige omschrijving in van hetgeen onder de bij de wet van 1818 bedoelde aigemeene maatregelen van inwendig bestuur moeten worden verstaan. Derhalve moet de vraag, hoever de bevoegdheid des konings met opzigt tot de onderwerpen, die bij aigemeene maatregelen van inwendig bestuur kunnen geregeld worden zich uitstrekt, beantwoord worden uit het stelsel der grondwet, ten aanzien van de magt des konings in het algemeen. Dat stelsel brengt niet mede, dat de koning in het algemeen de bevoegdheid zou hebben tot het uitvaardigen van aigemeene maatregelen van inwendig bestuur, ook als die niet steunen op eenige wet of daarvan uitvloeisels zijn. Integendeel moet ingevolge dit stelsel deze bevoegdheid des konings worden beperkt lot die gevallen waarin zij steunt, hetzij op eenig bestanddeel van quot;s konings in de grondwet omschreven magt, hetzij op eenige directe of indirecte delegatie des wetgevers, in verband met quot;s konings bevoegdheid als uitvoerende magt. In art. I der wet van G Maart 1818 is de wetgever niet uitgegaan van destelling, dat bij de grondwet van het uitvoerend gezag een onbeperkte strafvetgevende magt is verleend. De bepaling van art. 1 , Kon. Besl. 24 November 1829 (St. 73) behoort niet tot een der onderwerpen waarvan de grondwet de regeling aan den koning opdraagt of waarvan het maken als strafbepaling bij eenige wet aan do uitvoerende magt is overgelaten. Derhalve behoort deze bepaling tot diegene, op wier overtreding de straf bij art. 1 der wet 1818 bedreigd, niet van toepassing is. — II. R. 20 October 1879; W. 443G.

Art. 118.

1281. H. Tack. De vi legum Kelgicarum in territorio alieno. — Gandavi 1820.

Art. 119.

1282. Mr. G. Dumbar. Eenige opmerkingen omtrent artt. 119 en 120 der grondwet. — N. R. Bijdr. II, 2G4.

283. II. Hesse. Beschouwingen over de middelenwet. — Gron. 1879.

1284. Aan een begrootingswet, waarbij een post is uitgestrokken om aan iemand uit de staatskas een tegemoetkoming te geven, kan die persoon geen burgerlijke actie tegen den staat ontleenen. — H. R. 8 Junij 1877; v. d. II. B. R. XLI1, no. 1557, 315; Rep. 1878, 2G47.

1285. Jhr. mr. J. de Bosch Kemper. Mag een hoofdstuk van de staatsbegrooting, een departement van algemeen bestuur betreifende, worden afgestemd omdat men geen vertrouwen stelt in het hoofd van dat departement? — Bijdr. van Boer c.s. V, 352.

228G. Mr. H. »1. Smidt. Middelen tot dekking van uitgaven. — Bijdr. van Boer en Fruin XIX, l.

1287. Mr. A. J. Duymaer van Twist. Betee-kenis en doel der wet op de middelen. — Bijdr, van Boer en Fruin XVIII, 298.

1288. P. II. Gevers Deynoot. Eenige opmerkingen over art. 119 der grondwet.— Leiden 1873.

1289. Mr. J. Kappeyne van de Coppello. Bijdrage tot het regt verstand van art. 119 der grondwet. — Themis XXXIII, 405.

1290. Mr. II. C. Verniers van der Loetl\'. Een regt van de Staten Generaal. — Bijdr. van Boer en Fruin c.s. XIX, 75.

1291. Jhr. Mr. H. .1. van der Heim. Aantee keningen op de staatsbegrooting voor 1872 en (l_t» finantieele regeeringsvoorstellen. — \'sGrav. 1871.

1292. Rijks- en gemeenteuitgaven. — W. B. A. 816

1293. J. W. J. van Mierlo. De regering moe: voortgaan met het hellen van belastingen, al wordil ook de wet op de middelen niet aangenomen. -Stelling 3G. Leiden 1877. G. A. Murray Bakker Stelling 39. Leiden 1873.

1294. P. A. J. L. Truyens. Het afstenuuei eener begrooting om redenen daar buiten gelegei is in strijd met ons staatsrecht. — Stelling 38. Lei den 1877. J. W. A. von Schmidt auf Altenstad:. Stelling 27. Leiden 1870. R. O. A. van Uolthe toiL» Echten. — Stelling 30. Leiden 1874. E. J. B.

de Stuers. Stelling 41. Leiden 1874.

1295. S. Gratama Wzn. Verwerping der we:quot; op de middelen doet de belastingen, krachtens eeiic wet geheven wordende, niet vervallen. Daartoe zou; volgens art. 5 A B eene wet noodig zijn. — ^td-ling 21. Gron. 1879.

1296. P. Maclaine Pont. Wanneer een belasting niet voorkomt in de wet op de middelen is de uitvoerende macht niet gerechtigd haar te hellen. — Stelling 28. Leiden 187G.

1297. S. A. d\'Engelbronner. Hoe uitgebreid ook j het regt van amendement zij, aan de tweede kamer || der Staten Generaal in art. 107 gr.w. toegekend, || hoe algemeen ook de zin van art. 119, geen van beide mag inbreuk maken op de regeling der bezoldiging van collegiën en ambtenaren, hetzij die plaat»| had door den koning, hetzij door de wet, art. Gul grw. — Stelling 3G. Leiden 1878.

121)8. W. (i. Loeit\'. De tweede kamer der Staten | Generaal heeft geen regt bij de jaarlijksche behandeling der wet op de middelen, een of meer belastingen daaruit te schrappen en dus die belastingen -voor altijd of tijdelijk als \'t ware te vernietigen ofj buiten werking te stellen. — Stelling 23. Leiden 1865.1

Alt. 120.

1299. Mr. II. J. Snüilt. Middelou tot dekking dor uitgaven. — Hijdr. vim Boer en Fruin XIX, 1.

13U0. Comptabiliteit. Art. 120 dar grondwet.— ^ W. B. A. 413.

1301. S. Gratama. Wzn. liene tweejarige be-giooting is voor Nederland wensehelijk. — SteUiiii; 23. Gron. 187«.

Art. 121.

1302. Overschrijving op begrootingen. Ar;. 121, § 2 der grondwet. — W. 15. A. 337.

1303. S. A d\'Engelbronner. liet eerste, tweede en laatste hoofdstuk der aigemeene begrootlngswetteu zondigen tot dusverre in den vorm tegen het voor- _;i schrift van art. 121 der grondwet. — Steil.ng 36. ;1 Luiden 18GS.

Art. 122.

1304. II. P. van Kurnebeek. Over het dienstjaar in de Rijkscomptabilitoit en de wet van lü }j| Februarij 1848. (St. 6). — Bijdr. van Boer en Fruin XXII. 290.

1305. Uijks- en gemeenteuitga ven. — W. li. A. 834.

Art. 123.

I30G. Mr. II. van Loghem. Du zelfstandigheiil van hut provinciaal bustuur volguns de grondwet.--Bijdr. van Boer en Fruin XI, 372.

1307. Mr. G. A. de Meester. Do Staten van Gelderland onder hot licht der geschiedenis. — N. K.Jaarb. VIII, 231, 408, ,^r)71 ; IX, 232; X, 227; XI, 4;j0 ; XII, 20.

1308. M. F. van Ilogcndorp. De Provinciale fetuten loten van het oude kiesstelsel en de gemeente-|v_Ctgt; \'sGravenhage 1849.

1300. il. Cgt;. Crutzen. De potestate provineias |minicipiaque administrandi. — Leodii 1830.

1310. S. W. II. A. van Beyma thoe Kingina. historia ordinum Frisiae a Carolo V, usque ad [juratmn rhilippuui 11 1515 —1581. — L. 13. 1835.

1311. P. Wierdsema Schik. Over de staatsregter-Jijke geschiedenis der Staten van Friesland van 1581 lot 1795. — Leeuwarden 1857.

1312. L. N. van der Goes van Dirxland. De

Imlinibns Provincialibus Neerlandicis.— ling. Com. 1830.mlinibns Provincialibus Neerlandicis.— ling. Com. 1830.

1313. .1. J. van Hees. De nobilibus ac urbium jilolegatis sub comitum Hollandiae regiinine ordines constituentibus. — Traj. 1829.

1314. A. F. X. Luyben. De ordinum provin-bialium secundum legem imperii jure Provinciam tubernandi. — Sylvae ducis 1841.

1315. tl. N. »). Ileerkens. De ordinibus provin-bialibus, quatenus in partem imperii in nostra civi-late veniunt secundum legem fundamentalem. jGron. 1830.

1316. J. C. Bijsterbos. Animadversiones de ordi-fciibus Transisalaniae. — Schoonhoviac 1839.

1317. Mr. II. van Loghem. Eenige bladzijden uit de geschiedenis der Staten van Overijssel van gt;1830 tot 1848. — Bijdr. van Boeren Fruin XVHl, 1.

1318. »). W. Sehorer. De forma regiminis pro-viuciae Zeelandiae turn antiqua tum hodierna. — L.

HB. 1819.

Art. 124.

F. van Schuvlenbnrch. De betrekking van iBurgemeester behoorde onverecnigbaar te zijn met :|liet lidmaatschap der Provinciale Staten. — Stelling 127. Leiden 18G4.

Art. 126.

1320. Wen commissie uit de Provinciale Staten Idle magtiging van den koning heeft ontvangen om look na de sluiting der Statenvergadering hare werk-Izaamheden voort te zetten, kan daarmede voortgaan ■tot dat zij hare taak heeft ten einde gebragt. —

Gemst. 1420; Rep. 1878, 2863.

Art. 128.

1321. Met welk getal kunnen Provincicmle Stallen besluiten? — W. B. A. 420. 438.

Art. 129.

1322. 13yd ragen tol onderhoud van zccwaterkee-rende dijken kunnen niet worden beschouwd als provinciale belastingen in den zin van art. 129 gr.w. — llegtb. Groningen 14 Juni) 1878; W. 4291; NV. 15. A. 1532.

1323. F. II. ,1. de Hieberstein. Bijdrage tot de kennis dor geldmiddelen van de provincie Limburg, — Leijden 1858.

1324. Bekrachtiging van provinciale belastingen, voor meer dan een jaar; art. 129 der grondwet. — W. 15. A. 137.

1325. Provinciale belasting.— W. 15. A 1^4, 186. • 326. Mr. ( J. van Oostorwijk. De strijd tusschen

de artt. 105 en 107 der provinciale wet en art. 129 der grondwet. — Besch. 1, 81, 245.

1327. Du bekrachtiging, welke de provinciale bjlastingontwerpen van de wet erlangen, moet geacht worden alleen een bekrachtiging van de be-belastingen als zoodanig te zijn, niet tevens van de daarbij gestelde strafbepalingen. De ProvincialeSta-Auiii. ojj de oRüND^ti.

ten missen de bevoegdheid, straffen te bedreigen tegen de overtreding hunner belasting verordeningen. De wet van G Maart 1818 (St. 12) geeft hun die bevoegdheid niet.— llegtb. Groningen 19 September 1877; W. 4194; Rep. 1S78, 1O8. Bestreden door F. Taunaij, W. 4203 en WV 15. A. 1494; II. R. 23 April 1878; N. K. CXVI1I, § 40, 345; W. 4247 ; W. 13. A. 1508 ; Gomst. 1390. Anders llegtb. Breda 2 Mei 1878; W. 4244; llegtb. \'s Hertogenbosch 18 April 1878; W. 4250.

1328. Bekrachtiging van provinciale belastingen. De artt. 129 alin. 3 der grondwet on 11G alin. I der provinciale wet. — W. B. A. 1047.

1329. J. Reepmaker. Het brengen van het ge-heele bedrag der jaarwedden van de ambtenaren, vermeld in art. 105 alin. 2 prov. wet op de begrooting van het rijk is in strijd met art. 129 gr.w. — Stelling 32. Leiden 187 7.

1330. Ondersteuning van behoeftige gemeenten. Art. 129, § 2 der grondwet. — W. 15. A. 387.

1331. Provinciale uitgaven in verband met die der gemeente. — W. B. A. 584.

1332. Provinciale belastingen. — W. B. A. 742.

1333. Do strijd tusschen de artikelen 105 011 107 der provinciale wet en het stelsel van art. 129 der grondwet. — W. 13. A. 1256 en 1257^

1334. P. C. \'t Hooft. Al\' te keuren\'is de bepaling dor grondwet, art. 129 alin. 3, welke voorschrijft, dat de provinciale belastingen door de Staten aan den koning voorgedragen, bekrachtiging ver-eischten door de wet — Stelling 34. Leiden 1876.

Art. 131.

1335. De vraag of de provinciale reglementen al dan niet onderwerpen van algemeen belang inhouden , stond en staat zoo vóór als na de grondwet van 184 8 ter beslissing niet van den regter, maar van den koning—11. R. 9. Junij 1879; W. 4400; Rep. 1879, 4538.

133G. A. G. Rademaker. De provinciale verordeningen ter wering van de veepest vastgesteld, waardoor de in en doorvoer wordt belemmerd, zijn niet in strijd met art. 131c gr.w. — Stelling 27. Gron. 18G7. W. P. Steenhoff. Stelling 28. Leiden 18G7.

1337. W. H. de Savornin Lobman. Over art. 131c dor grondwet. — Gron. 1866. Beoord. door mr. F. 15. Coninck Licfsting; Bijdr. van Boer en Fruin XII, 387.

1338. Mr. G. van Oosterwijk. Provinciale reglementen. — Besch. 1, 94.

1339. Zijn do Provinciale Staten bevoegd tot het vaststellen van een reglement op de overzetveeren ?— Bijdr. van Boer c.s. VIII, G5; VI, 433.

1340. Mr. F. 15. Coninck Licfsting. Ken paar opmerkingen, betredende de strafwetgevende inagt der Provinciale Staten. — N. R. Bijdr. Vil, 277.

1341. Indien al art. 131 der grondwet op politiemaatregelen toepasselijk ware, bevat het slechts een rigtsnoer voor den provincialen wetgever, geen voorschrift van stellig regt voor den regter. Art. 167 der provinciale wet sluit de bevoegdheid van den regter uit om te oordeelen of een provinciale verordening is in strijd met de wet of het algemeen belang. — Hof Drenthe 17 »1 ulij 1866; N. 11. 15 XVII, 275; W. 2895; Gemst. 817.

1342. Het onderzoek van den strafregter naar de bevoegdheid van de Provinciale Staten om in een reglement tot wering der veeziekte, de invoer van vee te verbieden, gaat buiten zijn magt. — II. 11. 29 Mei 1866; v. d. H. G. Z. XXII, no. 1111, 296; N. 11. 15 XVI, 346; W. 2804; N. 11. LXXXII1, § 16, 141; W. B. A. 891; Gemst. 772; H. K. 19

] oi Grondwet. —

1372. Mr. A. Oudoman. Bedenkingen tegen evongemeld opstel over art. 1.33 der grondwet. — Opni. en Med. X , G2.

1373. Mr. A. Oudeman. Kunnen de uitspraken van Gedeputeerde Staten over geschillen van hestunr of andere, wier beslissing hun door bijzondere wetten is opgedragen, bij koninklijk besluit vernietigd worden, wanneer bij die wetten, noch de wijze, noch de gevolgen der vernietiging geregeld zijn? — Opni. en Med. XII, 120, XIII, 73.

1374. Mr. F. B. Coninek Liefsting. Het regt tot vernietiging van besluiten van provinciale Staten ontvouwd uit zijne beginselen en geschiedenis, en beschouwd in verband met de regeling van den

. staatsraad en do opdragt van regtsmagt aan Gedeputeerde Staten bij bijzondere wetten, inzonderheid -- ook met het oog op de belastingwetten en het | ontwerp van wet op de personele belasting. — Bijdr. v. Boer c.s. X , 1.

1375. Schorsing en vernietiging van uitspraken van Gedeputeerde Staten, welke gedaan zijn, niet volgens den aard der instelling van dat collegie , maar welke te doen, aan hen is opgedragen door bijzondere wetten. Art. 108 der provinciale wot, art. 133 der grondwet. — Bijdr. v. Boer c.s. III,

| 216.

1376. Waar een provinciaal polder-reglement slechts aan Gedeputeerde Staten de bevoegdheid geeft een besluit van polderbesturen te schorsen, kan bij weigering van Gedeputeerde Staten om de schorsing uit te sproken deze niet van den koning

3 worden gevraagd. — Kon. Besl. 8 April 1878; W. J B. A. 1508; Bep. 1878 , 947.

1377. Administratieve regtsmagt. Gevolgen van de vernietiging van oen besluit van Gedeputeerde Staten door don koning, in zaken der nationale militie. — W. 339, 385, 391, 392.

1378. Is er beroep op den koning, van beslissingen van Gedeputeerde Staten over hoofdelijke omslagen? — W. B. A. 567.

1379. J. A. M. II. Pijls. Het begrip van provinciaal en gemeentebelang naar hot Nederlandsch staatsrecht. Leiden 1879.

Art. 134.

1380. Mr. J. T. Buijs. Het potitieregt van de Provinciale Staten. Do artikelen 9 en 134 dor grondwet en het adres dor Staten van Groningen. — Hijdr. van Boor en Fruin XVIl, 1.

1381. Mr. J. Fresemann Victor. Iets over het regt van petitie van Provinciale Staten en Gemeentebesturen. — Bijdr. van Boer en Fruin XII, 170.

1382. Mr. P. F. Ilubrecht. Wat is provinciaal belang? — Bijdr. van Boor c s. IV, 378.

1383. Do artikelen 9 en 134 der grondwet en het adres der Staten van Groningen. — \\s Graven-hage 1870.

1384. Do Provinciale Staten hebben het regt ter zake van het lager onderwijs een atlres aan de beide kamers of aan den koning te rigten. — Genist. 1404.

1385. A. E. Pool. Provinciale Staten en Ge-mcentobcstnron zijn bevoegd te petitioneren over onderwerpen van algemeen rijksbelang. — Stelling 27. Leiden 1874. M. (\'. Snollen van Vollenhoven. Stelling 28. Leiden 1876.

1380. G. J. Goekoop Czn. De Provinciale Staten en Gemeentebesturen zijn bevoegd bij de hoogere antoriteiten adressen in te zenden over andere onderwerpen dan die tot hunnen bepaalden werkkring belmoren. — Stolling 24. Leiden 1870.

1387. .1. G. Brilloitburg. De Staten der provincie (Tioningen zijn de grenzen hunner grondwettige bevoegdheid te buiten gegaan, door in oen adres aan

Art. 133—136. 102

do rogeoring aan te dringen op inkrimping van do uitgaven voor do defensie. — Stolling 32. Leiden 1870.

1388. A. E. van Boelens van Eijsinga. De grondwet veroorlooft niet, dat de Staten der provinciën en de besturen der gemeenten bij do bevoegde macht do belangen harer ingezetenen voorstaan, voor zoover deze zijn algemeone landsbelangen. — Stolling 29. Leiden 1870.

Art. 135.

1389. Mr. P. Ilubrecht. Tormijn tot het inleveren van adressen aan de Provicinale Staten op straffe van niet behandeling. — Bijdr. van Boor c.s. IV, 127.

Art. 136.

1390. M. W. Du Tour van BoUinchave. Geschiedenis der regtsmagt van Gedoputeordo Staten hier te lande sedert 1581 tot op onzen tijd —Utrecht 1859. Beoord. door mr. F. A. van Hall; N. U. Bijdr. XI, 2(j0.

1391. Mr. B. 1). H. Tollogon. Verliest oen lid van GedepUteevdo Staten, wiens tijd van zitting nog niet is verstreken, die betrokking, wanneer hij als lid dor Provinciale Staten moet aftreden, doch herkozen is? — N. li. Bijdr. XII, 733.

1392. P. .1. Toding van Berkhout Jr. De rechtsmacht van Gedeputeerde Staten,—-Amsterdam 1871.

1393. Mr. J. M. Hoog. Administratieve rogt-praak. — Bijdr. van Boer en Fruin c.s. XV, 219.

1394. Mr. E. van Loon De prooosvorm tier administratieve regtspraak van Gedoputeordo Staten. Voorlezing, gehouden in een vergadering van hot genootschap «pro oxcolondo jure patrioquot; te Groningen. — Bijdr. van Boor en Fruin XXI, 89.

1395. Mr. J. T. Buijs. De administrative rechtspraak in Duitschlltnd. —■ Bijdr. van Boer on Fruin XXI, 1, 147.

1396. Verordeningen van Gedeputeerde Staten tot uitvoering van wetten gemaakt. — W. B. A. 298.

1397. B. J. Ploos van Amstel. Dejurisdictione, quae dicitur administrativa in patria nostra. — Amst. 1847.

1398. Meerdere waarborg ton opzigto van het onderzoek en de beslissing van geschillen van bestuur door Gedeputeerde Staten. — W. B. A. 942—945.

1399. Behandeling van geschillen van bestuur door Gedeputeerde Staten in Limburg. — W. B. A. 910, 914.

1400. J. W. J. van Miorlo. Do Provinciale Staten mogen do gemeentebesturen, buiten de gedeputeerde om, niet belasten mot de uitvoering hunner reglementen. —- Stelling 38. Leiden 1877.

1401. J. J. .lessé. liet ware te wonsebon dat de Provinciale Staten, althans do bevoegdheid hadden, om de leden der Gedoputeordo Staten te kiezen buiten hun midden. — Stelling 16. Leiden 1879.

1402. Wordt de magtiging van Gedeputeerde Staten vereischt, op oen besluit van het gemeento-bestuur tot het afbreken van gebouwen ? — W. B. A. 787.

1403. Hebben de Provinciale Staten do bevoegdheid, Gedeputeerde te magtigon, om, ter uitvoering van do Provinciale verordeningen, des noods ten koste der overtreders te doen wegnemen, beletten of vorrigten hetgeen in strijd met Provinciale verordeningen, wordt daargostold, ondernomen of nagelaten? — W. li. A. 842.

1404. Een verordening van Gedeputeerde Staten strekkende tot uitvoering van een verordening van Provinciale Staten behoeft niet te worden afgekondigd. In ieder geval is do plaatsing in het provin-

ciaal bind voldoende afkondiging. — TI. K, 16 Oct. 1860; W. B. A. 912; W. \'2842; N. H. LXXXIV, §10, 86; v. d. IT. G. Z. XXII, no. 421; Genist. 700.

1405. Aan de goedkeuring van Gedeputeerde Staten zijn onderworpen de raadsbesluiten, betrekkelijk geldleeningen. — W. B. A. 706.

1406. Betrekking tnssehen Provinciale en Gedeputeerde Staten. Art. 163 der provinciale wet. — W. B. A. 685.

1407. Bevoegdheid van Provinciale en Gedeputeerde Staten. De art. 140 en 04 der provinciale wet. — W. B. A. 742.

1408. Gedeputeerde Staten belast met de zorg voor de uitvoering van een bevel des konings. Weigering. De commissaris des konings gemagtigd om in de uitvoering te voorzien. ^,s Konings besluit van 21 February 1863 (St. 12) — W. B. A 720.

1409. Gedeputeerde Staten en de geineentebestu-ren. — W. B. A. 717.

1410. Is de betrekking van voorzitter van den militieraad vereonigbaar met die van buitengewoon lid van Gedeputeerde Staten. — W. B. A. 789.

1411. Is het buitengewoon lid van,Gedeputeerde Staten (art. 89 der provinciale wet) al dan niet lid van dat college? — W. 13. A. 790, 793.

1412. Keuze van leden van Gedeputeerde Staten. Art. 47 der provinciale wet en 84 der gemeentewet. — W. B. A. 342, 377.

1413. Bevoegdheid van Provinciale Staten tegen over Gedeputeerden. — W. B. A. 435.

1414. Uitvoering van provinciale reglementen enz. Art. 152 der provinciale wet.— W. B. A. 444.

1415. Bevoegdheid van Gedeputeerde Staten om in hoogor beroep kennis te nemen van beslissingen van den militieraad. — W. B. A. 585.

1416. Bezoldiging der leden van Gedeputeerde Staten. — W. B. A. 608, 701 , 703, 704.

1417. Welke gemeenteuitgaven kunnen Gedeputeerde Staten gelasten? — W. 15. A. 691.

1418. C. J. Boerlage. Art. 158 der provinciale wet is in strijd met arti 136 der grondwet. — Stelling 30. Leiden 1875.

Art. 137.

1419. D. A. Koenen. De commissaris des konings in de provincie, geschiedkundig ontwikkeld. — Haarlem 1862. Beoord. Bijdr. van Boer c.s. X, 149; N. R. Bijdr. XIV, 612.

1420. Instructie voor de gouverneurs in do pro-viciën. — Kon. Besl. 15 Dcc. 1825 (St. 27).

1421. Instructie voor den commissaris des konings. — Kon. Besl. 27 Sopt. 1850. (St. 62).

1422. .J. W. Losccaat Vermeer. De commissaris des konings behoorde geen stern te hebben in het collegie van Gedeputeerde Staten. — Stelling 29. Leiden 1877. A.H. Brants. Stelling 28. Leiden 1872. A. C. J. Ilelfrich. Stelling 35. Leiden 1876. Ji. Boonacker. Stelling 13. Leiden 1879.

Art. 138.

1423. II. Keer. De vcgten der Gemeente volgens de grondwet. — Amst. 1864. Beoord. door mr. .L H. M. Mollerus. Bijdr. van Boer en Fruin XV, 112.

1424. A. A. F. van Panhuys. De landgemeente in Friesland. Art. 217 der gemeentewet. — Gron. 1869.

1425. P. Ph. van Bosse. De regiminis muni-cipalis origine, progressu et praesenti conditione in Francia, (Jermania et Patria nostra.— Amst. 1834.

1426. Jhr. ui!-. W. van de Poll -Ir. Do gemeentebesturen onder de staatsregelingen van 1 798, 1801, 1805 en 1806. — \'s Gravenhage 1849. (Eerst in het latijn als dissertatie uitgegeven.) — L. B. 1849.

1427. Dit art. moet in dien zin worden opgevat, dat telkens bij het brengen van wijzigingen in de inrichting, samenstelling en bevoegdheid der gemeentebesturen het oordeel der Provinciale Staten dient te worden gevraagd. — Gomst. 1466; Rep. 1879, 5263.

1428. II. G. Quarles van Uftbrd. Proeve eener beschouwing over de gemeente als burgerlijk persoon. ~ Leiden 1848. Beoord. door mr. W. F. Otten; Themis X, 627.

1429. Th. Ruys J. Pz. De gezworene gemeente in Overijssel en Gelderland naar aanleiding van art. 131 der gemeentewet historisch toegelicht. — Kampen 1873.

1430. C. Duymaer van Twist. Over de bevoegdheid der gemeentebesturen volgen de wet van 29 Junij 1851. — Deventer 1860.

Art. 139.

1431. C. Krabbe Jr. Het is wenschelijk dat de burgemeester benoemd worde uit een voordracht door den raad opgemaakt. — Stelling 28. Leiden 1870. J. de Graaft\'. Stelling 30. Leiden 1867.

1432. A. van Mens. Ten onregte ontzegt art. 1396 gr.w. aan de gemeente allen invloed op de benoeming van den burgemeester. — Slolling 33. Leiden 1874.

1433. J. L. de Bruyn Kops. De origine ac juribus pristini concilii urbani in civitatibus quibus-dam patriae nostrae. — L. B. 1847.

1434. Bevoegdheid van het dagelijksch bestuui en van den Raad. Conflicten tusschen verschillende plaatselijke collegicn. Art. 179 lett. I en art. 183 «Ier gemeentewet en 139 der grondwet. — quot;W. B. A. 696.

1435. 11. R. van Hees. De burgimagistris prae-sertim habita senatus municipalis. — Amst. 1855.

1436. H. J. Jordens. Benoeming van den burgemeester door den Raad, onder goedkeuring van den koning, is wenschelijk. — Stelling 27. Leiden 1874.

1437. J. A. G. de Vos van Steen wijk. Het Burgemeesterambt behoorde onvereenigbaar te zijn met het lidmaatschap van den gemeenteraad. — Stelling 24. Gron. 1867.

1438. H. van Dissel Sz. De benoembaarheid tot burgemeester is niet uitgesloten door de bloedverwantschap of zwagerschap tot een der raadsleden. — Stelling 27. Leiden 1866.

Art. 140.

1439. Mr. G. de Vries Az. De wetgevende magt der plaatselijke besturen naar art. 153 der grondwet (van 1840). — Haarlem 1846.

1440. Mr. (J. H. Goekinga. Eene vraag uit het Nederlandsche Staatsregt, betrekkelijk de bevoegdhei l der plaatselijke besturen tot het maken van reglementen. — Regtsg. Jaarb. I, 357.

1441. Een gemeenteraad is bevoegd om omtrent het zetten van gelagen in societciten, voorschriften te geven niet echter om de sluiting der societciten zelve te bevelen. — M. B. Z. sine die; Gemst. 1397; W. B. A. 1518; Rep. 1878, 1427.

1442. Een verordening tot regeling van het marktwezen moet niets anders behelzen dan wat de markt-politie aangaat. — Genist. 1400; Rep. 1878, 1432-

1443. De gemeentebesturen zijn bevoegd verordeningen te maken omtrent de rooilijn der gebouwen aan de openbare straat.— Gemst. 1397; Rep. 1879, 1433.

1444. Bij gemeenteverordening mag niet worden bepaald dat zekere voorwerpen slechts op een bepaalden dag en op een bepaalde plaats te koop of

geslagene slechts oen gcileelte van liet belastingjaar in do gemeente zijn hoofd verbiyf heeft gehad, houdt niet in, een betwisting van de wettigheid of hoegrootheid van den aanslag. — Hegtb. Amsterdam 16 »1 ulij 1878, P. v. J. 1878, 30; Hep. 1878, 19G7.

1479. ])e kohieren vnn een plaatselijke inkomstenbelasting behoeven niet in hun geheel voor een ieder ter inzage te worden gelegd. — Ged. St. Z. Holland W. B. A. 1527; Kep. 1878, 11)G8.

1480. Het onderzoek naar de vraag of een gemeente als privaatpersoon een overeenkomst sluitende, de beginselen in art. 157 gr.w. 1815, art. 142 gr.w. 1848 en art. 237 gem.wet neergelegd, heeft nageleefd, behoort alleen aan de hoogere administrative magt on niet aan de regterlijke magt. — Kogtb. Assen 8 April 1878; N. R. B. 1878 1). 70; Rep. 1878, 2150, 2331.

1481. Het jaarlijks heffen eener bepaalde som van hoornen op gemeentegronden geplant, is een plaatselijke belasting in den zin van dit art. — Kantg. Venlo 21 Nov 1851; W. 1298; Gemst. 18.

1482. De woorden in een plaatselijk reglement, „die niet zelve aan de waeht verkiezen deel te nemen, zullen bij afkoop bctalen^,, enz., loggen niet een rer/iliqtc betaling en dus geen bulnstinq op. — II. R. 5 Mei 1851 ; W. 1298; v. d. H. Strafr. 1051 , 1, 230.

1483. Ken ro^lemcnt, houdende vaststelling van een tarief van waaggelden , uit te koeren als Loon aan dm jvaafpneeslei\', is niet een belastingreglement — H. R. 24 December 1S51; W. 1296; (Jemst. 17.

Art. 143.

1481. Iets over de openbaarheid der gemeente-begrootingon. — W. B. A. 4 4.

Art. 144.

1485. Een gemeenteraad hooft het regt tor zake van bet lager onderwijs oen adres aan de beide kamers of aan den koning te rigton. — Gemst 1404; Kop. 1878 , 1098.

Art. 145.

1480. »1. F. van Lennep. De partibus quas reges habuerint, habeantque otiam nunc in administranda justitia. — Amst. 1849. Booord. door mr. A. de Pinto; Themis XI, 048.

1487. Mr. S. M. S. de Hanitz. Opmerkingen, omtrent do grenzen van de bevoegdheid van do regterlijke magt en van het administratief gezag. — Themis 2*0 VIII. 239.

1488. Th. II. F. van Riemsdijk. De Hooge bank van bet Veluwscho landgerecbt to Engelandorholt. — ITtrocbt 1874.

1489. J. P. .1. Th. Brantson. De Summo im-perante in causis vivilibus apud Judiees a Se con-stitutos litigante. — L. B 1820.

Art. 140.

1490. Mr. N. F. van Nooten. Do bij de grond wet voorgeschreven wettelijke regeling dor regtspraak aller belastingen. — Bijdr. van Boer on Fruin XVI, 125.

1491. tJhr. Mr. P. A. M. van Oosthuyse van Rijckevorsel van Rijsenburg. Politierogt on burgerlijk regt. - Bijdr. van Boer en Fruin XIII, 255.

1492. F. C\'. Domela Nieuwenhuis. Het wezen der straf. — Utrecht 1807.

1493. fl. Copes van Hassselt. Quaedam de jure criminali militari. — Lovanii 1830.

1494. Is de burgerlijke regter bevoogd om konnis te nomen van eone actie tot terugvordering aan onder protest betaalde plaatselijke directe belasting, steunende op de bewering, dat do eisehor als niet be-lastingpligtig in do gemeente, ten onrogte op het kohier is aangeslagen? -- Neon — Regtsg. Adv. VIII, 5.

1495. C. H. van INIcurs. Bydrago tot lt;le ge-schiedonis dor regtsploging in fiscale strafzaken. — Utrecht 1874.

1490. Administrative regtspraak. Art. 140, § 3 der grondwet. — W. B. A. 202.

1497. Do regterlijke magt is bevoegd kennis te nomen van belastingzaken onvoquot;schillig in welken vorm zij zich vonrdoen. De vraag over wolken tijd men in oen hoofdolijkon omslag of andore plaatselijke dcerote belasting moot bijdragen, betreft nooh do hoegrootheid, noch de wettigheid van don aanslag, op zich zelf. — II. R. 24 Maart 1805; N. H. LXXIX; § 49, 390; W. 2081; v. d. 11. G. Z. XXI. no. 1057, 364; Gemat. 709; W. B. A. 829.

1408 Zoowol hot bezwaar wegens te hoogen aanslag, als dat wegens ontkende patentpligtighoid, moet aan de uitspraak van Gedeputeerde Staten en niet aan den gewonen regter onderworpen worden. — Hof N.-Holland 30 November 1805; W. 2799; W. B. A. 888.

Art. 147.

1499. Mr. W. C. D. Olivier. Proeve over de beperkingen van don eigendom door het politierogt. — Leiden 1847.

1500. IT. M. van Andol. De onteigening ten algemoone nutte, volgens de wet van 28 Augustus 1851. — Utrecht.

1501. Mr. A. A. J. Meijlink. Verhaal eener onteigening ton algemeene nutte, welke den 28 Febr. 1851 is voltrokken, waaruit gowigtigo wenken, vooral bij gelegenheid der vaststelling eener nieuwe wet ontstaan. — \'s Gravonhage 1851.

1502. ,1. Rengers Hora Siccama. Dejuresummi imperii bona civium dorninio civitatis subjiciendi.

1503. Bevestiging van straatlantaarns aan particuliere eigendommen. Art. 147 gr.w. en 025 b.w.— Gemst. 1422.

1504. Art. 147 dor grondwet en art. 180 der gemeentewet. — W. B. A. 1212.

1505. Art. 147 der grondwet en art. 436 der wet van don 21 December 1853 (St. 128) — Opm. en Med. X, 287.

1500. II. J. van Lennep. De dominii ademtione utilitatis publieae causa. — Amst. 1853.

1507. Art. 147 dor grondwet en art. 180 dor gemeentewet. — W. B. A. 1212.

1508. De artikelen 135 dor gomoentowet, 147 grondwet, en 025 van het burg. wetboek. — W. B. A. 922, 925, 930, 932.

1509. Aardhaling door waterschapsbesturen. Art. 147 der grondwet en art. 08 der onteigeningswet — W. B. A. 591 , 004, 027.

1510. Mr. J. G. de Wit Hamer. Do wet regelende de onteigening ton algemoone nutte, met aa i-teekeningen uit de literatuur, de praktijk en de regtspraak ontleend. — Schoonhoven 1805. Aangek. W. B A. 840.

1511. De bepaling eener provinciale verordening om aan de runderpest of afgemaakt vee na inkerving der huid en onbruikbaarmaking van het vloosch te begraven, is geen onteigening mot overgang var» eigendom, noch ontzetting daarvan, maar oen beperking in hot regt van eigendom. — 11. H. 10 October 1800; N. R. B. XVII. 720 ;N. K. LXXXIV, § 13, 112; W. 2851; v. d. II. G. Z. XXII, na. 401; W. 15. A. 914; Gemst. 794.

1512. Do bepaling eener verordening krachtens welke Burg. en Weth. oordoelende, dat oen gebouw door bouwvalligheid voor het gebruik van den open-

baron weg of het openbaar water gevaarlijk wordt, don eigenaar schriftelijk zullen aanzeggen, dat hij tot slooping, herstelling of vernieuwing daarvan moet overgaan en bij zijne nalatigheid hierin bevoegd zijn, om te handelen overeenkomstig art. 180 der o-emeentewet, is in strijd met de grondwet en mag daarom door den regter niet worden toegepast. — Hof Z.-Holland 7 April 1873; N. K. H. XX111, 533; W. 3581; W. B. A. 12^8; Genist. 112⁽.).

Art. 148.

1513. Mr. J. Qiuules van Ufford. Beschouwingen over de overschrijding van regtsgebied door de regterlijko magt en over de algemeene maatregelen van inwendig bestuur. — Themis IX, 3G7.

1514. Bevoegdheid van den regte * om kennis te nemen van een vordering tot wijziging van den legger der openbare wegen. Ken vonnis van de regtbank te Arnhem, dat niet uitvoerbaar is. — W. 8254.

1515. Bevoegdheid van de regterlijko en administrative magt. Hoofdelijke omslagen. — W. 3101.

1516. Mr. van Boneval Fame. Onderscheiding dor rogtsmagt in gewone en buitengewone. — Art. 48 der wet van 31 Mei 18GI (St. 41)). — N. K. B. XIII, 394.

1517. J. P. T. du Quesne van Bruchem. De bevoegdheid der regterlijko magt met opzigt tot wetten, die de grondwet schenden.— Utrecht 18G7.

1518. Is de burgerlijke regter bevoegd om kennis te nemen van het verzet, gerigt tegen het dwangbevel van oenen gemeenteontvanger, uitgevaardigd tor zake van een aanslag in de directe gemeentebelastingen, wanneer de opposant dat verzet grondt op het beweren, dat hij niet is inwoner dor betrokken gemeente? — «Ia. — Regtsg. Adv. VI, 21.

1519. II. M. C. Poortman. Do betwisting eener predikantsboroeping door een tot medewerking ter benoeming geregtigde, is geen onderwerp van burgerlijk regt en behoort dientengevolge niet tot de kennisneming der regterlijko magt. — Stelling 24. Leiden 1873.

1520. De geschillen over regton en vorpligtingon uit overeenkomsten ontstaande, staan ter beslissing van den burgerlijken regter, niet van de administratie. — Kon. Besluit 30 »Julij 1878, no. 02; W. B. A. 1531 ; Rep. 1878, 214⁽.)..quot;

1521. Mr. S. C. van der Meer Mohr. Beschouwing der bevoegdheid van de regterlijko magt tot uitspraak over eigendomsgeschillen tusschen gemeenten. — Regtsg. Bijdr. X, 574.

1522. Iets over de bevoegdheid der regterlijko magt om kennis te nemen van ecu verzet tegen een dwangbevel ter zake van plaatselijke belastingen en over de manier vim procederen tegen een elders woonachtigen belastingschuldige. — Opm. en Mcd. XIII, 301.

1523. Bevoegdheid der regterlijko magt. Art. 118 der grondwet. — W. B. A. 407.

1524. Behoort een vordering van een hoofdonderwijzer tegen het gemeontebostnur, ten einde betaling zijner bezoldiging te bekomen, tot dekennis-neming der regterlijko magt? — Opm. en Mcd.

XVI, 106.

1525. Mr. G. van Oosterwijk. Afscheiding tusschen publek- en privaatrogt. — W. B. A. li3(3— 1138.

1526. Bevoegdheid dor regterlijko magt. Art. 14c der grondwet. — W. B. A. 4 73.

1527. De beslissing omtrent dijkpligtigheid behoort tot de bevoegdheid der regterlijko magt. (ïe-deputeerde Staten zijn alleen bevoogd uitspraak te doen over de verdeeling van den erkenden last van dijkpligtigheid zelve. — Regb. Arnhem 10 Septom-ber 1857; W. 1974; N. R. B. VIII, 97.

1528. Do artikelen 148 en 102 der grondwet.— W. B. A. 1056.

1520. Ken door de administrative magt behoorlijk vastgestelde legger beslist niet regtens tegenover iemand, die beweert, krachtens eigendem of ander zakelijk regt, bevoegd te zijn tot afsluiting van een feitelijk als weg gebruikt stuk grond, dat deze weg zou zijn een openbare weg waarop goe.-i private regton mogen worden uitgeoefend. — II 11. 20 Januarij 1873; v. d. 11. G. Z. XXVII, nu 1441, 32; N. CIII, § 8, 63; W. 35661 N. R. B. 1873, 304; W. B. A. 1244.

1530. De regterlijko magt is onbevoegd on. kennis te nemen van een verzet wegens te hoogen aanslag van ingelanden van een waterschap. — Rogtb. Winschoten 7 Mei 1851; N. K. B. II, 20. Anders regtb. Alkmaar 19 February 1852; N. i\\. 15. II , 127; W. 1344.

1531. De burgerlijke, en niet do administrative regter is bevoegd te beslissen over de vraag of op den eigendom van den grond al of niet rust de publiok-regtolijke last van openbaren weg. De burgerlijke regter is bevoegd te beslissen omtrent de accessoire vordering, dat aanteekening zal worden gedaan op den legger der openbare wegen en voetpaden van de beslissing over den eigendom van den weg. — li. R. 16 Maart 1877 ;⁴ \\V. 4006; v. d. II. B. R. XLII, no. 138, 153; Rep. 1878, 1576; W. B. A. 1455; Gemst. 1335.

1532. De regterlijke magt is bevoegd kennis te nomen van een vordering tot betaling eener geldsom welke haren grondslag vindt in een overeenkomst van publiek-rcgterlijken aard. — Hof quot;s Hertogen-bosch 13 Februarij 1877; W. 4092; W. B. A. 1453; Gemst. 1333.

1533. Ken collatierogt is als een burgerlijk regt te beschouwen en door den regter naar de gewone regelen te beoordeolen. De burgerlijke rogter is bevoogd de kerkelijke beroeping van een predikant te vernietigen. — Uegtb. Assen 27 Junij 1859: N. R. 13. IX, 558 ; W. 2171.

1534. Do regterlijko magt is bevoegd om kennis te nemen van een verzet tegen een insinuatie gedaan , krachtens een waterschapskeur in verhand met art. 2 alin. 2 dor wet van 9 October 1841 (St. 42). — Regtb. Rotterdam 27 February 1856; N. K. li. VI, 185.

1535. W. Tonekens. Do regtspnuik in kei kelijke zaken. — Gron. 1873. Booord. door mr. A. Oudoman. Tijds. v. N. R. VII, 223.

1536. De regterlijko magt mag beoordeolen tie bevoegdheid der Provinciale Staten om vast te stellen een verordening, waarin de maatstaf van onderhoudf-pligtighoid en stembevoegdheid bij de waterschappen wordt veranderd. — Regtb. Leeuwarden 10 October 1876; W. 4130.

1537. Als een regtsvordering is ingesteld tot erkenning van vrijdom van vallaatsgoldon en deze in de dagvaarding op een contract wordt gegrond, bestaat er een geschilpunt van burgerlijk regt, waarvan do kennisneming en beslissing bij de wet aan de regterlijke .magt is opgedragen. — Hof Leeuwarden 20 Deceinbere 1876; W. 4115.

1538. De provinciale wetgever iti Gelderland heeft door te gelasten, dat de bij het provinciaal reglement van flulij 1857 bedoelde wegen enz. op tie leggers der openbare wegen gobragt zullen worden, niet kunnen , noch willen beschikken of doen beschikken over de eigendomsregten van de eigenaars dier wogen en de bevoegdheid der regterlijke magt om wijzigingen in die leggers te biengen, dan ook duidelijk erkend.

liet bevelen van de doorhaling van een niet openbaren weg op de leggers, behoort ongetwijfeld \'ot de competentie der regterlijke magt. — Uegtb. Arnhem 19 September 1870; N. H. 15. XX1I1, 3G; W. 3250; Gemst. 994.

1539. Do burgerlijke regter is bevoegd kennis te nemen van een verzet tegen een dwangbevel ter zake van plaatselijke belasting, uitgevaardigd door een gemeenteontvanger gegrond op de onwettigheid van de plaatselijke verordening, van welke het dwangbevel een gevolg is. — Uegtb. Deventer 3 Februarij 18G4; N. K. 15. XV, 99; W. 2013; Gemst. 653.

1540. Als de stemgeregtigdheid tot hot beroepen van predikanten is verbonden aan den grondeigendom, is het een privaatiegt over hetwelk de burgerlijke regter heeft te oordeelen. — Hof Groningen 30 Junij 18C3; N. K. li. XIV 487; W. 2640.

1541. De regterlijke magt is bevoegd om kennis te nemen van een regtsgeding tot rekening en verantwoording der administratie van de kerkelijke fondsen eener Hervormde gemeente. — Uegtb. Uriel 1c 24 Junij 1804; N. U. B. XIV, 861.

1542. De regterlijke magt is niet bevoegd om kennis te nemen van een vordering, strekkende tot wegruiming van hetgeen in strijd met een polderreglement is gebouwd. — Uegtb. Dordrecht 23 .Junij 1862; W. 2389; N. U. U. XIII, 100; W. B. A. 686.

1543. Betwisting van een predikantsberoeping door een kerkeraad, uitgebragt door een tot medewerking ter benoeming geregtigde, is geen onderwerp van burgerlijk regt en behoort dientengevolge niet tot de kennisneming der regterlijke magt. — Uegtb. Groningen 14 Maart 1802; N. U. B. XI11, 896; W. 2373.

1544. Du regterlijke magt is bevoegd te oordeelen over een eiseh tot buiten elleet stellen van besluiten en handelingen van kerkelijke besturen, vooral als bedoeld wordt handhaving in het regt als mede-eigenaar van een staande of unique collatie ten aanzien van in die hoedanigheid gedane benoeming van een predikant. — Hof Groningen 8 Mei 1800; N. U. B. XII, 60; W. 2373.

1345. De vraag of een eigendom bezwaard is met een publieken weg, met een onus publicum, en of de weg ten onregte op den legger is gebragt, is volgens de regtbank geen privaatregtelijk geschil (waarin de actio negatoria kan worden ingesteld) maar een geschil van publiekregtelijken aard over een in het algemeen belang daargestelde beperking van het eigendomsregt daarop gelegd, uit kracht van wettelijke verordeningen der bevoegde magt.-Volgens het Hof daarentegen een geschil over aanranding van den eigendom in zijne bestanddeelen van genot en beschikking, van hoedanig geschil de kennisnueming en beslissing door art. 148 gr.w. uitsluitend aan de regterlijke mogt is opgedragen zonder eenige onderscheiding tusschen wie het gevoerd wordt. Het brengen van veranderingen in de leggers der openbare wegen is evenwel volgens beide colleges uitsluitend aan de administrative magt opgedragen, waaruit volgt, dat de regter dimrtoc niet veroordeelen kan. — Hof Arnhem 21 .Innij 1876; Uegtb. Arnhem 9 December 187\'); N. H. li. 1876; 1). 101 ; W. 4009; W. B. A. 1387; W. B. A. 1421 ; Gem. 1301.

1546. De regterlijke magt is bevoegd om kennis te nemen van een vordering tegen den staat ingesteld tot wegruiming van een krib en andere door den waterstaat aangelegde werken op het eigendom des eischers, en tot schadevergoeding op grond dat het stellen dier werken zou zijn een onregtmatige daad. — 11. U. 31 Augustus 1869; N. 1{. B. XX, 712; N. U. XC1I, § 39, 318; W. 3140; v. d. IL B. U. XXXIV, no. 1137, 1; W. B. A. 1086.

1547. De regter is niet bevoegd kennis te nemen van een vordering, strekkende om een stuk land te doen verklaren, vrij en onbelast met het onderhoud van een publieke vaart. — II. 11. 24 December 1852; W. 1397; v. d. II. li. U. XV, no. 488 , 325; N. U. XLI1I, § 64, 321.

1548. De regter is niet bevoegd in een onderzoek te treden van de vraag, of de leden eu beambten van een waterschapsbestuur overeenkomstig de wettelijke of reglementaire bepalingen zijn voorgedragen of benoemd, en of dientengevolge zoodanig door het bevoegd gezag erkend bestuur, wettig is geconstitueerd. — Uegtb. Breda 20 November 1855; W. 1717; N. U. LIII, § 76, 36?. Hof N.-Brabant 11 November 1856; W. 1801; N. U. LVI, 75, 352.

1549. Het eollatieregt van vicariegoederen ont-staat niet uit het voortdurend regt van eigendom bij den i tichter der vicarie of zijne successeuren. — Tengevolge der reformatie zijn de vicariegoederen in eigendom gekomen en gebleven bij den staat. Het sedert meer dan dertig jaar bezit van vicariegoederen kan geen door verjaring verkregen eigendomsregt daarstelleu. Hof Gelderland 29 December 1854; N. U. B. V, 123; N. II L, § 83, 361; W. 1614.

1550. De regterlijke magt is bevoegd tot kennisneming van een botwist regt van beheer van vicariegoederen. - H. R. 13 April 1855; N.R. li. V, 305; N. U. L, § 9, 25; W. 1092; v. d. H. B. U. XIX, no. 597 , 227.

1551. Do regterlijke magt is bevoegd kennis te nemen, van een regtsvordering door den dijkgraaf ingesteld tot betaling van den ten behoeve van dat heemraadchap verschuldigden omslag. — Uegib. Breda 20 November 1877; W. 4222.

1552. De wet op de heemraadschappen van 9 October 1841 (St. 42) en de opdragt aan deze van het regt van parate executie, verhindert niet de invordering van verschuldigde vergoedingen en lasten op de gewone wijze, en alzoo naar de regelen van het gemeene regt en ook bij vordering voor den kantonregter ingesteld. — Uegtb. Groningen 30 Jan. 1857; N. U. li. VII, 627; W. 1938; N. U. LX11, § 86, 435.

1553. liij de beslissing der vraag, of een polder bestuur op openbaar gezng bestaat, en olzoo zijne lasten bij parate executie kan innen, treedt de regterlijke magt niet in een eigen beoordeeling van de oorspronkelijke opvigting van het betrokken bestuur, indien ten processe blijkt, dat dit bestuur bij de bevoegde administrative overheidals op openbaar gezag bestaand polderbestuur is bekenden erkend. Uegtb. Haarlem 6 Februarij 1855; il. U. 30 November 1855; N. U. li. VII, 1; V. (I. II. G. Z. XIII, no. 623, 178; W. 1709 ; N. U. LI, § 46, 192.

1554. Het eollatieregt tot beroeping van predikanten is onderworpen aan de kennisneming van den burgerlijken regter, daar het niet behoort tot het gewoon kies- of stemregt in den staat, hetwelk van publiekregtelijken aard is, noch daarmede ge lijk gesteld, terwijl het evenmin behoort tot de objecten, vermeld in art. 720 li. W., en het ook niet bij een andere wetsbepaling aan de kennisneming der regterlijke magt is onttrokken. Hof Groningen 28 April 1803; N. H. li. XIV, 4 78. W. 2505.

1555. Dc vordering tot tcnietdoening eenei predikantsberoeping, welke geschied zou zijn zonder inachtneming der regten van daartoe geregtigde eigenaren eener bepaalde hoegrootheid lands, behoort tol de kennisneming van de regterlijke raagt, omdat

dit beweerd regt een gevolg is van grondeigendom — II. K. 18 January 1865; N. H. LXXIX, §9, 61; W. 26G3; v. d. 11. 13. 11. XXIX, no. 972, 219.

1550. Indien een medegeregtigde tot het regt van eenige collatie, tegenover kerkelijke besturen, de handhaving eischt van een door hem al loon gedane benoeming van een predikant door middel van buiten-eft\'eet-stelling van de maatregelen en besluiten dier besturen, en het vragen van een verbod om de een oi\' ander handeling te doen, terwijl de eiseher feitelijk over de waarde zijner benoeming met de overige geregtigden verschil heeft, is de regterlijke magt bevoegd om van zoodanigen eisch kennis te nemen en des noods dergelijke maatregelen van bestuur te vernietigen. De regterlijke magt is niet bevoegd om over de wettigheid der zamenstelling van een kerkelijk collegie, zoo nis een kerkenraad, te beslissen — Uegtb. Appingedam G Februarij 1802; \\V. 2373.

1557. Ken regtsvorderfng betrcHende de uitoefening van het regt van collatie als een onderwerp van gemeen burgerlijk regt, behoort tot de bevoegdheid van de regterlijke magt. — Regtb. Appingedam 30 Junij 1859; W. 2087.

1558. De overbrenging van een kerkelijk officie uit een huiskapel naar een succursale kerk, behoort tot de bevoegdheid van het geestelijk gezag; het behoeft geen autorisatie des konings. — Hof Limburg 10 December 1849; H. B. Xll, 485; W. 1087.

1559. Indien door hem, dien een provinciaal reglement als onderhoudspligtige eener waterlossing aanwijst en die meent, dat dit ten onregte is geschied, niet in beroep is gekomen bij het in dat reglement aangewezen gezag, dan is de regter onbevoegd van zijn bezwaren kennis te nemen. — Ivantg. Sittard sine die, W. 4312; Kep. 1878, 2GG2.

15G0. De vraag of een privaateigendom vrij is, dan wel bezwaard met den last van openbaren weg, betreft een punt van burgerlijk regt, waarvan de kennisneming en beslissing alleen lot de bevoegdheid van de regterlijke magt behoort, liet opmaken en vaststellen der leggers van de wegen en voetpaden door het administratief gezag, is een zuiver administrative regeling, waardoor geen burgerlijke regten kunnen worden gevestigd of ontnomen en niet kan worden uitgemaakt of iemands eigendom vrij is dan wel beperkt in genot of in gebruik ten dienste van het algemeen. — Regtb. quot;s liravenhage 4 April 1878; W. 4306; W. 13. A. 1538; He}). 1878, 2G95 vg.

15G1. Het heerlijk jagtregt valt onder de burgerlijke regten in art. 148 der grondwet omschreven.— Derhalve behoort hei geschil omtrent hec bestaan van een heerlijk feodaal jagtregt op gronden den beklaagde toebehoorende, van welks beslissing de waardeering van hel ten laste gelegd feit afhangt,, volgens art. G. Wetb. van strafv. tot schorsing van het strafgeding te leiden. 11. K. 30 Junij 1879; W. 4403.

15G2. J. A. Teilegen. Ons positief recht kent niet eene algemeene bevoegdheid der rechterlijke macht. — Stelling 14. Gron. 1877.

15G3. Iv. M. PlialK Ten onregte wordt beweerd, dat de justitie, krachtens art. 145 le lid der grondwet, in ieder geval en bij uitsluiting bevoegd is, zoodra er eigendom of eenig ander burgerlijk recht in het sjiel is; het kenmerk van de uitsluitende be-» voegdheid des burgerlijken rechters vordert het aanwezen van een twistgeding, dat niet alleen over een objectum juris civilis loopt, maar waaromtrent tevens tusschen twee of meer partijen een vinculum juris civilis geacht kan worden te bestaan. -Stolling 14. Leiden 1879.

1564. Dit art. is geschonden en art. 11 en 15 der kieswet van 4 Julij 1850 (St. 39) zijn verkeerd Aunt, o# Ut QKOMJWJtl.

toegepast, door den belanghebbende, die tegen zijn wensch door den gemeenteraad op de kiezerslijsten is gebragt en van die beslissing, ingevolge art. 14 dier wet, heeft kennis bekomen, niet ontvankelijk te verklaren in zijn hooger beroep, bij de Arrondis-sements regtbank volgens art. 15 dier wet ingesteld, op grond, dat de teimijn van beroep, volgens die bepaling moet ingaan van den dag dfcr beteeke ning, en in casu, waar het geldt een beschikking, geen beteekening wordt vereischt.— 11. li. 29 Junij 1 877; (J. Z. XXX, no. 1676, 387 ; liep. 1879, 3504.

1565. Magt des konings lot vernietiging van plaatselijke verordeningen. — Bevoegdheid van den burgerlijken regter. Art. 148 der grondwet. Art. 150 vg. des gemeentewet. — W. U. A. 358, 375.

1566. üpdragt van administratieve regtspraak aan den burgerlijken regter. — W. B. A. 599.

1567. De bepaling in een provinciaal reglement op de wateren, dat alle geschillen tusschen het bestuur van een waterschap en een der ingelanden, staan ier beslissing van het administratief gezag, iamp; in strijd met art. 148 gr.w. en art. 2, li. O. — Regtb. Winschoten 15 Januarij 1879; W. 4412; liep. 1879, 4831.

15G8. A. M. Pino. De rechterlijke macht is bevoegd tot de kennisneming en beslissing van geschillen van burgerlijk recht tusschen eene stad en provincie. — Stelling 3U. Leiden ï870.

1569. Th. G. A. Slingeland. De rechter is bevoegd te beoordeelen of de administrative macht bij het opmaken en vaststellen van de leggers der openbare wegen en voetpaden, de grenzen harer bevoegdheid is te buiten gegaan. — Stelling 42. Leiden 1807.

1570. liet onderzoek naar de wettigheid eener door een gemeente gesloten overeenkomst, krachtens welke de in- door- en uitvoer wordt belast, ligt buiten den kling der regterlijke magt, doch behoort bij de administrative magt, wier hoofd die overeenkomst heeft bekrachtigd. — Regtb. Assen 8 April 1878; W. 4310; liep. 1878; 2150, 2692; N. li. B. 1878; D. 70.

1571. De burgerlijke regter is bevoegd kennis te nemen van een vordering lot betaling eener geldsom , krachtens eene regeling aangegaan tusschen de burgerlijke gemeente, de regenten van het gecombineerd Stails- Wees- en Armenhuis en de kerkbesturen van twee gezindheden. —■ Hoi quot;s Hertogenbosch 13 Februai\'ij 1874; N. li. li. 1879; D. 37; liep. 1879, 5214; W. 4092.

1572. J. C. lieynst. Do afscheiding der regterlijke en administrative macht in Nederlandsch Oost-Indië. — Leiden 1878.

1573. Waar iemand een concessie heeft verkregen tot aanleg van een weg en hem daar by een provinciaal subsidie en het regt van tolheffing is verleend, onder bepaling dat Gedeputeerde Staten tot zekerheid der jaarlijksche aflossing en van een deugdelijk onderhoud van den weg, dien weg met zijne inkomsten voor rekening der provincie in beheer mogen nemen of aan een ander in beheer en onderhoud mogen geven, alles onverminderd het verhaal op den concessionaris als schuldenaar en nalatige , staat de vordering tot uit verhaal ter kennisneming van den gewonen regter. — ilof\'s Gravenhage 7 April 1879; N. li. li. 1879; D.43; Rep. 1879, 5213.

1574. De meerder of minder mate van het algemeen belang, betrokken bij de verbinding eener waterleiding in een gemeente met andere wateren in andere gemeenten derzelfde provincie, staat geheel ter beoordeeling van de administrative en niet van du regterlijke magt. — 11. li. 15 Januarij 1877 ; v. d. H. G. Z. XXX , no. 1555,271; liep. 1878 , 1578

b

115 Grondwet.

ISTS. Waai\' burgemeester eu wethouders gebruik genmiikt holiben vanuit. 180 gemeentewet on iemand zicb door hunne handelingen gekrenkt acht, moet bij zicb tot do boogere administrative magt en niet tot de regterlijke magt wenden. — W. B. A. 1520; Hep. 1878, 1579.

157G. De vraag, of de provinciale reglementen al dan niet onderworpen van algemeen rijksbelang inhouden, stond en staat zoo voor als na do grondwet van 1848 ter beslissing, niet van den rogter, maar van den koning. — 11. K. 9 .Innij 1879; W. 4400; Kop. 1870, 4538. .

1577. Do regterlijke magt is bevoegd kennis te nemen van een rogtsvordering door den dijkgraaf van oen heemraadschap ingesteld tot betaling van tien ten behoeve van het hoemraadschap verscbnidigdon omslag. — Kogtb. Breda 20 November 1877; W. 4222.

1578. Over do regeling van oen uitkeering aan do ingelanden is de burgorlijko rogtor bevoegd to onrdeeien. — Hof\'s Hertogenbosch 3 April 1877; N. H. 15. 1879; D. 29; Hop. 1879, 4900.

1579. Do gescbillon ovor regten on vorpligtingen uit ovoreonkomston ontstaande, staan ter beslissing van den burgerlijke rogtor, niot van do administratie. — Kon. Uosl. 80 Julij 1878 , no. 62; W. 15. A. 1531 ; Uep. 1878, 2149.

1580. Kon oisch tot borstel in het bezit togen een gemeentebestuur, dat mot beroep op een go-meentoverordoning voorworpen hooft doen wegruimen, is van privaatrogterlijken aard en dus aan do kennisneming van den rogter onderworpen. — Kogtb. Amsterdam 19 April 1870; N. H. 15. 1879; A. 94; 1879, 3847-

1581. Do vraag, of sommige bepalingen eoner gemoontevorordening, alleen betroffen do huishouding (lor gemeente, dan wel treden in hetgeen van algemeen rijksbelang is, staat niet tor beslissing van den regtor, maar van do administrative magt. — 11. H. 2G Mei 1879; W. 4394; Rep. 1879, 4537.

1582. Iets over de bevoegdhoid der regterlijke magt om kennis te nomen van een verzet togen oon dwangbevel ter zake van plaatselijke belastingen, en over do manier van procodooron tegen oon elders woonachtigen belastingschuldige. — Opm. en Mod. XIII, 301.

1583. De burgerlijke regtor is bevoogd kennis te nemen van allo burgerregtolijke geschilion, wolke niet door tic wet of door oen acte van compromis aan zijne kennisneming zijn onttrokken. Ook als bot reglement ooner kerkelijke gemeente de beslissing van geschillen omtrent verkiezingen van bestuursleden aan het kerkbestuur opdraagt, dan is toch do regterlijke magt bevoegd konnis te nomen van een vordering lot vernietiging van een verkiezing door oon der gemeenteleden ingesteld. —■ Kantg. Schoonhoven 30 October 1877; W. 4285; Rep. 1378. 2205.

1584. De regterlijke magt is bevoegd om te bo-oordeelen of do uitvoerende magt, aan wie bij wettelijke verordening is overgelaten omtrent kortingen op tractemouton van ambtenaren naar goedvinden to beslissen, to regt of te onrogt heeft gehandeld.— U. R. 0 Junij 1879; W. 438G.

1585. De regterlijke magt is niet bevoegd, om kennis te nemen van de vordering tot vergoeding van kosten, schaden en interessen togen don staat ingesteld, indien de eischer beweert, dio schade geleden te hebben door do handeling van een ambtenaar, en de legtmatighcid of onrogtmatigheid dor handeling daartoe door den regtor zou moeten worden beoordeeld. — H. R. 18 December 1857; N. I!. 15. 1858, 1; N. I!, LVU, § 50, 239; W. 1917.

— Art. 148. lit;

158G. Hot verloonon van wachtgeld hij ontslag van ambtonaron is oen administrative daad, welku den koning behoort. Ou toekenning van wachtgoUl aan ecu ontslagon ambtenaar is een daad van administratief gezag, liggende buiten den kring dor attributen van de regterlijke magt. — H. R. 1 April 1858; W. 1944; N. K. LV1U, ÜC, 299.

1587. De regterlijke magt is onbevoegd om van de door eon ontslagon gemeonlo-ambtenaur ingesteMe vordering tot toekenning vau pensioen kennis te nomen, waar die toekenning geschiedt door den gemeenteraad. — II. R. 28 October 1870; v. d. H. B. I{, XXXV, no. 1191. 113; N. 11. XCV1, § 1G, 129; W. 2303; W. I). A. II 10; Gemst. 1000. Anders Hof Gelderland 9 Maart 1870; W. 3207; N. R. 15. 1871, üG3; Gemst. 972; Uogtb. Tiel 28 Mei 1809; \\V. 3203.

1588. Do burgerlijke regter is bevoogd, kennis to nomen van een vordaring lot schadevergoeding, wegens bet leggen ^an een clam door een polderbestuur op eens anders erf, ook als in een keur voor het Hoogheemraadschap vermeld staat, dat ingeval van verschil over hot quantum dor sclmdoloosstel-ling, dit door dijkgraaf en lieemraden wordt bepaald. — Kantg. Gouda 1G Febr. 1871; W. 330quot;gt;; Gemst. 1015.

1589. Do regterlijke magt is bevoegd kennis te nemen van oen vordering, strekkende tot hot bu-komen van herstel on vergoeding der schade, veroorzaakt door oon beweerde onregtniatigo daad aan oen onroerend goed, indien die daad is vorrigt door een administratief boslunr, dat beweert, zich in oea zaak, zijn boboer betrert\'endo, te bobben gedragen, overeenkomstig de wettelijke of reglementaire voorschriften. —- II. R. 7 Maart 1851 ; v. d. II. G. Z. XI, no. 510, 58; M. U. XXXVIU, §15, 03; W. 1209; W. 15. A. 99. Anders Hol\'Gelderland II September 1850; W. 1108; N. U. 15. 1851, 495; W. 15. A. 75.

1590. lïen rogtsvordering tot herstel van bolem-morde uitwateringen verkleinden waterboezem, go-grond op ovoroenkomst en bezit, evon als on water-sehapsregt, behoort tot de bevoegdhoid der regterlijke magt. Die regis vordering ingestold door dijkgraaf en Hoogheemraden is ontvankelijk. — Hof N. Holland 30 Junij 1870; W. 3232; N. R. 15. 1870, 022; Gemst. 980.

1591. De regterlijke magt is onbevoegd om van een publiek privaat, gemetseld tegen oen muur des oischors, do wegruiming ten laste van de gedaagde gemeente, wolke het privaat liet opriglon, te bevelen. Do waarborg tot handhaving van do privaat-burgerlijke regten is in zoodanig geval bij de boogere administrative magt te zoeken. — Uogtb. Maastricht 11 Januarij 1850; W. 17 70; Gemst. 254.

1592. De regterlijke magt is bevoegd kennis te nemen van oon twistgeding tussehen twee palder-besturen, betrelVendo ecu regt van waterlossing. -—■ 11. I!. 10 December 1852; v. d. II. 15. H., 110.48.quot;), 274; N. H. XLIH, § 52 , 204; W. 1392.

1593. Gemeentewegen zijn naar het burgerlijk regt hot eigendom der gemeen to, zoodat zij daarop dezelfde regten mag uitoefenen als ieder eigenaar voorzoover daaraan geen beperking is gegeven dooide wet. Dorgelijko beperking komt niot voor in art. 230 der gcnioontcwot. Genioontowegen, zoolang zij oj) do bij de wet voorgeschreven wijze aan hunne bestemming zijn onttrokken, zijncen onderwerp van privaatrogt, zoodat do burgerlijke regter bevoegd is kennis te nemen van eon vordering togen oon spoor-wegmaatschappij, ingesteld, wegens ia bezitneming van een gemeenteweg zonder onteigening. — II. li. 24 April 1808; V. d. II. 13. II. XXXII, 110. 1088,

.332; N. R. LXXXV1II, § 45, 374; W. 3004; W. B. A. 1015; Gemst. 873.

1594. De rogterlijke magt is onbevoegd om kennis tu nemen van een vordering, strekkende dat een ccmeente zal worden veroordeeld tot liet daarstellen der verlichting eener havenkom. — Regtb. Maastricht 7 Junij 1866 ; W. 2841 ; Gem. 789.

1595. De regterlijke magt is niet bevoegd te oordeelen over de nietigheid van het ontslag aan oen lid van het Hoog Geregtshof in Nederlandsch Indië verleend door den Gouverneur Generaal. — H. R. 4 Junij 1875; v. d. 11. 15. XL, no. 14(10, 3G1; N. R. R. CX, § 20. ISO; W. 38G3; W. B A. 1308.

1596. Eon vordering, betredende het regt van beheer tusschen twee verschillende administrative ligchamen, ook als het beheer, afgescheiden van den eigendom, wordt uitgeoefend, heeft niettemin altijd plaats voor en ten behoeve van de daarop regtheb-henden, zoodat dit regt is aan te merken als een uit den eigendom voortspruitend regt, waarvan de j kennisneming uitsluitend aan de regterlijke magt is opgedragen.— II. R. 1.3 April 1855; v. d. H. B. R. XIX, no. 507, 227; N. R. B. 1855, 305; W. 1692; N. R. 1- § 0, 25.

1597. De regterlijke magt is niet bevoegd om te oordcelen over den eisch van den staat tegen een gemeente tot bekoming van betaling van verplegings-kosten van bedelaars in dc gestichten. — Regtb. Dordrecht. 4 April 1859; N. R. LX1V , § 70, 379, W. 2053; W. B. A. 515; Gemst. 395.

1598. De vordering tot rekening en verantwoording van het beheer der goederen van stichtingen van beurzen ad studia te^en de beheerders dier stichtingen, ingesteld door provisoren van wege het openbaar gezag aangesteld, is van privaatregtelijken aard en alzoo aan de kennisneming van den burgerlij kun regter onderworpen. De kon. besl. van 2G December 1818 (St. 48), 2 December 1823 (St. 49) en !2 February 1829 (Sr. 3) betretVende hot beheer der goederen van de stichtingen van beurzen zijn verbindend. - II. R. 29 December 1865; v. d. il. 15. R. XXX, no. 1007, 155; N. R. LXXXI, §41, 322; W. 2757; W. B. A. 867; Gemst. 747.

1599. Do regterlijke magt is bevoegd kennis te nomen van een vordering, betreflende het in Friesland bekend ontvangen van slataarde bij het slatten dor vaarton aldaar. — 11. R. 22 Maart 18()1; W. 2259; v. (I. II. B. R. XXV, no. 826, 88; N. R. LXV11, § 41 , 287.

1000. De regterlijke magt is niet bevoegd om kennis te nemen van de vordering tot vergoeding van kosten, schaden en interessen tegen den staat ingesteld, indien de eischcr beweert, schade te hebben geleden door de handeling van een ambtenaar, indien de rogtmatigheid of onregtmatigheid dier handeling daartoe door den regter zou moeten worden beoordeeld. — H. R. 18 December 1857; N. R. B. 1858, 1; W. 1917; N. R. LVII, § 50, 239.

1601. De administrative magt is niet bevoegd over het al of niet bestaan van dijkpligtigheid te beslissen. Dit alles behoort tot de kennisneming van de regterlijke magt. Hierover kan alleen in een zakelijke regtsvordoring worden beslist. — Regtb. Arnhem II September 1857; N. R. B. 1858, 97; W. 1974.

1602. Dc vordering, strekkende om den gedaagde oen door hem gemaakt stroodak te doen afbreken of anders in te rigten, op grond, dat\'daardoor go-vaar van benadeeling voor hot naburig erf van den oischer ontstaat, en alzoo inbreuk wordt gemaakt op diens eigendomsregten , of die welke daaruit voortspruiten, behoort tot de kennisneming van de regterlijke magt, al mogt ook door Gedeputeerde Staten het leggen van zoodanig dak zijn toegestaan en Burg. en weth. bij oen Provinciaal reglement bevoegd zijn verklaard om de afbraak te bevelen van een stroodak , hetwelk in strijd met dat reglement is gemaakt. — Regtb. Maastricht 15 April 1852; W. 1356.

1603. Do verpligting tot onderhoud van een waterlossing als last ten openbaren nutte op don eigendom eens ingezeten klovende, is geen oirlenvorp van privaat burgerlijk regt. Daarover is de administrative magt alleen bevoegd te beslissen. — H. R. 4 Mei 1858; W. 2097; v. d. H. G. Z. XV, no. 715, 89; N. R. LIX, § 19, 94; W. B. A. 477; Gemst. 353.

1604. De geschillen over dijk- of polderpligtighcid zijn niet louter van administrativcn aard met hot gevolg dat, als het administratief gezag die dijkpligtigheid heefr uitgemaakt, deze beslissing als een gewijsde zaak moet worden beschouwd. Die dijk-pligtigheid, als zij wordt ontkend, is een geschilpunt waarvan de regterlijke magt bevoogd is konnis te nemen.— li. R. 5 Mei 1851 ; W. 1227; v. d. II. G. Z. XI, no. 521, 125; N. R. XXXVIII, §64, 311.

1,605. De burgerlijke rogter is niet bevoegd om te treden in een onderzoek der handelingen door de uitvoerende magt binnen de grenzen harer bevoegdheid verrigt en do vernietiging of intrekking te bevelen van hetgeen door deze als \'zoodanig is tot stand gebragt. Een vordering, waarbij wel is waar wordt gevraagd, burgerlijk horstel en die mitsdien in den vorm eener burgerlijke actie wordt ingekleed, doch inderdaad van zuiver publiek-regtelijken aard is, kan niet geacht worden een burgerlijk twistgeding op te leveren. — Regtb. Leiden 7 Augustus 1849; W. 1047.

1606. Do consul-generaal van oen vreemde mogendheid is geen diplomatiek agent; hij is onderworpen aan de jurisdictie van den Nederlandschen rogter.— Regtb. Amsterdam 26 Junij 1850; R. B. 1850, 607; W. 1151. Amst. Regtb. 1. 29.

1607. Het geschil over de opruiming van pompen in een polder is oen twistgeding over eigendom en behoort dus tot do kennisneming der regterlijke magt. Die kennisneming is niet onttrokken door dc wet van 9 Octobor 1841 (St. 42), maar veeleer door die wet voorgeschreven, liet beweren, dat de vordering zou liggen buiten du grenzen der judicature in kortgeding, behoort tot het onderzoek ton principale en is vreemd aan de vraag van bevoegdheid ratione inateriae. — Hof N. Holland 6 February 1857; W. 1836; N. R. LVIII, § 68; 352. Regtb. Hoorn 6 Julij 1855 i W. 1709.

1608. De regterlijke magt is onbevoegd kennis te nemen van een eisch tot teruggave van beweerde ten onregte betaalde belasting, ook als de eisch steunt op het beweren, dat de gemeenteraad in zijne verordening die behoorlijk is goedgekeurd, do heflhtg

Van een hoogor bedrag van opcenten op de rijksbelasting op het gedistilleerd bepaald beeft, dan de wet toelaat. — Kantg. Breda 14 April 1858; W. 1983; W. B. A. 480; Gemst. 361.

1609. De regterlijke magt is bevoegd kennis te nemen van een vordering, strekkende tot vernietiging of buiten efVectstelling van een besluit des bestuurs van een genootschap, betreffende de verbeurdverklaring des lidmaatschaps van oen zijner leden. Die bevoegdheid kan niet worden uitgesloten door eenigc bijzondere bepaling van de reglementen dos genoot-schaps. — Regtb. Amsterdam II .Tannarij 1859; W. 2075; N. K. B. IX . 227.

1610. De burgerlijke regter is bevoegd te oor-doelen over een vordering tot vernietiging van het

beroep van een predikant door het kerkelijk p:ezafr.— Hof Groningen 30 Junij 1863; W. 2040 ; N. lv B. 1864,487.

1611. De refter 1 ijke mngt geroepen om kennis te nemen van een verzet te^en het dwanbevel door een polderbestuur uitgevaardigd , is bevoegd in een beoordeeling van de begrooting des polders te treden voor zooveel daarop posten voorkomen , wier schuld-pligtigheid wordt ontkend. — Reg.b. Brielle 30 Junij 1865; W, 2730.

1612. De rogterlijke magt is niet bevoegd kennis te nemen van den eisch eens landeigenaars, strekkende om zijn eigendom te doen verklaren vrij van den hem door de bevoegde administrative magt op-gelegden last, en om uit te maken dat hij verkeerd is aangeslagen op den administratief opgemaakten legger. In liet algemeen kan de onderhoudspligtigheid van openbare vaarten en andere openbare inrigtingen niet voor een onderwerp van privaat burgerlijk regt worden gehouden; de lasten ten openbaren nutte op de eigendommen klevende, liggen niet binnen den grens, waarmede bet eigendom civielregtelijk is omschreven, en binnen Melken het alleen door de burgerlijke wet wordt beschouwd en geregeld. — H. R. 24 Decembei 1852; v. d. II. B. H. XV, no. 488, 325; N. R. XL1II, § 64, 321; W. 1397.

1613. De regterlijke magt is bevoegd om te oor-deelen over een vordering tot vernietiging van de benoeming van een predikant door het wettig kerkelijke gezag gedaan, indien die vordering is gegrond op beweerde miskenning van een aan den grondeigendom verbonden stem regt. — 11. R. 19 Januarij 1865; W. 2640, 2603; v. d. H. B. R. XXIX, no. 972, 219; N. R. LXXIX , §9, 61. Hof Groningen 30 Junij 1863; W. 2640; N. R. B. 1864, 487.

1614. De regterlijke magt is bevoegd om te oordeelen over de uitlegging en uitvoering eener overeenkomst over het collecteeren in keiken. — Regtb. Leeuwarden 7 Mei 1850, R* B. XII, 437.

1615. De burgerlijke regter is niet bevoegd in een onderzoek te treden der vraag, of de leden en beambten van een waterschapsbestuur overeenkomstig de wettelijke of reglementaire bepalingen zijn voorgedragen of benoemd en dientengevolge zoodanig bestuur door bevoegd het admistratief gezag erkend, wettig is zamengesteld. — Regtb. Breda 20 Nov. 1855; W. 1717; N. R. LUI, § 76, 363. Hof N.Brabant 11 November 1856; W. 1861; N. R. LVI, § 75, 352.

1616. Het bestuur van een waterschap mag voor den gewonen regter procederen tot wegneming van een pomp, deze is bevoegd daarvan kennis te nemen; het bestuur van bet waterschap is niet bevoegd , noch verpligt, volgens de wet van 9 October 1842 (St. 42) de opruiming zelf te doen. — H. R. 10 Oct. 1851; W. 1270: N. R. XL, § 8, 52; v. d. H. G. Z. XI. 682, 200.

1617. Ren polderbestuur is geregtigd bij den burgerlijken regter de wegruiming te vorderen van boomen die geplant zijn in strijd met een octrooi, gegeven door de Staten van Holland en West-Friesland. — Regtb. Gorinchem 21 Mei 1867; W. 2979.

1618. Geen geschil over eigendom en daaruit voortspruitende regten kan aan de kennisneming van de regterlijke magt worden onttrokken, wat daaromtrent ook bepaald moge zijn in een provinciaal reglement. Aan voorschriften, betreffende het opmaken, ter inzage leggen en goedkeuren der leggers van provinciale wegen, kan geen andere strekking worden toegekend dan die eener zuiver administrative regeling. Het plaatsen van een weg op den legger is geen regtsvermoeden bij art. 1918 B.W. bedoeld. —

H. R. 23 December 1864: v. «1. H. R R. XXIX, no. 068, 154; N. R. LXXVIII. § 38, 336; W. 2650; W. B. A. 811; Gemst. 695.

1619. De regterlijke magt is bevoegd kennis tc nemen van een vordering door het domeinbestuur ingesteld tot wegruiming van een dam in het water gelegd, welke het eigendom is van den staat, ofschoon ook die dam moge zijn te houden voor een waterkeerend en oeverbeveiligeud werk, aangelegd onder toezigt en met goedvinden van ambtenaren van den waterstaat. — H. R. 15 April 1853; N. R. XLIV, § 58,257; v. d. H. B. R. XVI, no. 712, 326; W. 1468.

1620. De regterlijke magt is niet bevoegd te oordeelen over een eisch tot vrijverklaring van landen , waarop door de administrative magt is gelegd de lasi van onderhoudspligtigheid van een vaart of kanaal. — Regtb. Sneek 13 Maart 1851 ; N. K. B. II , 8 ; W. 1318.

1621. De regterlijke magt is bevoegd over patent-pligtighcid te oordeelen. — H. R. 3 December 1861 , N. R. B. XII, 399; W. 2331; N. R. LXIX, § 25, 209; v. d. H. Bel VIII, no. 489, 342.

1622. De arrondissements-regtbanken zijn bevoegd kennis te nemen van een overtreding ter zake van plaatselijke belasting door een officier gepleegd. Regtb. Maastricht 23 Junij 1857; W. 1878.

1623. Het regt van parate executie aan polderbesturen tegen hunne penningmeesters toegekend is facultatief; het geldt niet tegen hunne erfgenamen en maakt den burgerlijken regter niet onbevoegd.— Hof N.-Holland 7 Mei 1857; W. 1867.

1624. De regter mag oordeelen over het verzet tegen een dijk- of polderomslag, daarop gegrond, dat op de begrooting zijn gebragt en dat mitsdien de omslag bestemd is tot betaling o. a. van posten die men beweert door het waterschap niet tc zijn verschuldigd. — Regtb. Leeuwarden 13 Maart 186 l ; W. 2340: Hof Friesland 11 September 1861; W. 2342.

1625. De regterlijke magt is bevoegd kennis te nemen van een actie tot bekoming van schadevergoeding, door een particulier ingesteld tegen een waterschapsbestuur, wegens beweerde onregtmatige daad floor dat bestuur gepleegd. Een privaat persoon heeft geen burgerlijke regtsvordering, om gehandhaafd te worden in het regt om van publiek vaarwater gebruik te maken , tegen de handelingen der daarover gestelde besturen. — Regtb. Rotterdam 2 Januarij 1861; W. 2256.

1626. De regterlijke magt is bevoegd kennis te nemen van de verpligting tot het maken van een werk door de Gedeputeerde Staten van een waterschap bevolen. — Regtb. Leidc^i 5 December 1865 ; W. 2157.

1627. De regterlijke magt is bevoegd om kennis te nemen van een vordering tot wegruiming van hetgeen in strijd met een bepaling van een polderreglement is gebouwd. — Hof Z.-Holland 29 Dcc. 1862; W. 2446; W. B. A. 712.

1628. De regterlijke magt is bevoegd te oordeelen over een vordering tot betaling van een pensioen waarop men beweert regt te hebben. De eervol ontslagen ambtenaar met behoud van regt op pensioen kan geen betaling van dat pensioen in regten vorderen , als het hem niet door de bevoegde magt is verleend. — H. R. 12 Maart 1869; W. 3088; N. R. XCI, § 26, 209; v. d. H. B. R- XXXITI, no. 1127 , 357.

1629. Bij den regter kan men niet in verzet, komen tegen een dwangbevel tot invordering eener plaatselijke belasting, op grond van niet schuld-pligtigbeid of van onwettigheid van den aanslag. —

Regtb. Rotterdam 25 November 1857; W. 1020: Oemst. •324.

1630. De burgerlijke regfer is niet bevoegd kennis te nemen van een verzet tegen een dwangbevel ter zake van plaatselijke belasting uitge vaardigd door een gemeenteontvanger, gegrond op de onwettigheid van de plaatselijke verordening, var welke bet dwangbevel bet gevolg is. De regter is niet verpligt een verordening toe te passen als zij wsl quoad for-mam regtsgeldig is, maar haar inbond in strijd is met de wet. — Uegtb. Deventer 3 Febrnarij 1804; N^T. R. B. XV, 09; H. R. 27 Januarij 1865; N. R. LXX1X, § 16, 116; W. 2664; v. d. IT. 15. R. XXIX, no\' 074, 244.

1631. De regterlijke magt is bevoegd om te oor-rleelen over de wettigheid van bet dwangmiddel van militaire inlegering, ter zake van niet betaling van direete belasting, en over «Ie daaruit voortspruitende actie van schadeloosstelling. — Rog tb. Maastricht 24 February 1843; W. 371 ; R. 1?. V, 473.

1632. De regterlijke magt is bevoegd kennis te nemen van de vordering, strekkende tot verklaring dat. op den eischer den last tot onderhond van een weg niet rust, hoezeer hij, krachtens een provinciaal reglement op de wegen als onderboudspligtige op den legger is gebragt. — Regtb. Nijmegen 26 Febrnarij 1867; W. 2S81 ; W. B. A. 030; Oemst. 810.

1633. Al zijn de administrative autoriteiten in vele gevallen bevoegd gebleven om kennis te nemen . in zaken rakende grondbelasting, zoo kan evenwel fle regterlijke magt niet geacht worden bepaald van rlie kennisneming te zijn uitgesloten; zulks kan vooral het geval zijn bij geschillen tusschen hen, die beweren, eigenaren of geen eigenaren te zijn van goederen waarvoor grondbelasting gevorderd wordt. Bij geen wet is bet onderzoek naar belast-haarheid of onbelastbaarbeid in het algemeen aan de regterlijke magt onttrokken en aan de administrative autoriteit opgedragen. — l^egtb. Rotterdam 1 7 Febr. 1840; N. R. IX, § 70, 415; W. 106, 108.

1634. De bevoegdheid van den reciter om van een vordering kennis te nemen, wordt in het algemeen geregeld door de vordering zelve, zooals die bij de acte van dagvaarding is ingesteld, en niet door de middelen waarmede zij wordt bestreden. 11. R. 10 Januarij 1855; N. R. XLIX, § 28, 131; W. 1612; v. d. II. G. Z. XIII, no. 607, 102.

1635. De beslissing van een geschil over de al of niet regtmatige verdeeling van door den brand-raad toegewezen prennen, behoort niet tot de bevoegdheid van de regterlijke magt, maar tot die van burgemeesters en wethouders. — Regtb. Amst. 3 Febrnarij 1863; W. 2487; Gemst. 614.

1636. Tot de bevoegdheid van den regter behoort niet, om onderzoek te doen naar iemands godsdienstige begrippen, ten einde op grond daarvan uitspraak te doen nopens de verpligting tot het dragen van kerkelijke lasten. Kerkelijke genootschappen moeten echter beschouwd worden als zedelijke ligchamcn: indien iemand ontkent, daarvan lid te zijn, kan een ander worden toegelaten om het bewijs daarvan te leveren. — Kantg. Loenen 26 Maart 1862; W. 2383.

1637. Een vordering van een hoofdonderwijzer tegen bet gemeentebestuur, ten einde betaling zijner bezoldiging te bekomen , behoort tot de kennisneming der regterlijke magt. — Regtb. Winschoten 8 Sept. 1862. Hof Groningen 15 Maart 18r4; II. R. 24 February 1865; v. d. H. B. R. XXIX, no. 078, 203; W. 2671 ; W. B. A. 824; Gemst. 705: Opm. en Med. XVT, 106.

1638. De indienststelling bij bet brandwezen is een daad van bot administratief gezag; eene beoordeeling van het regtmatige of onregtmatige dier handeling van burgemeester en wethouders, ligt buiten het onderzoek der regterlijke majrt. — II. R. 28 Febrnarij 1865; W. 2682; N. R. LXXIX , § 34 , 262; v. d. H. O. Z. XXI, no. 1052, 3i2: N. R. B. XVI, 10: W. B. A 834; Gemst. 711.

1630. Het al of niet bestaan van een Fpoedeischend geval, hetwelk de uitzondering van art. 171 der gemeentewet wettigt, is niet aan het oordeel van den regter overgelaten, maar moet uit een raadsbesluit blijken. —■ Regtb. Gorinchem 14 November 1865; W. 2747; Gemst. 743.

1640. De clausule in een contract van aanneming ten behoeve van den staat, dat bij eenig goschil over de uitvoering der daarin vervatte bepalingen tusschen de militaire autoriteiten en den aanener, deze zich aan de beslissing van bet Departement van oorlog moeten onderwerpen . belet den aannemer niet om , indien door den aanbesteder niet aan het contract is voldaan, de ontbinding daarvan mor schadevergoeding voor den regter te vorderen.

II. R. 26 Junij 1863; W. 2496; N. R. LXXIV, § 38, 234: v. d. II. B. R. XXVII, no. 000, 461.

1641. De regterlijke magt is bevoegd kennis Ie | nemen \'\'an een geschil. waarbij de erfgenamen van I een hypotheek bewaarder zekere registers op het kan-

toor van bewaring aanwezig, als bun privaat-eigen-i dom terugvorderen.— Regtb. Haarlem 3 Junij 1845 : N. R. XXXIII , § 51 , 258.

1642. Kik geding over de al of niet gehouden

¹ beid tot rekening en verantwoording van beheer, I en afgifte van bet beheerde, is een geding overeen uit den eigendom voortspruitend regt en mitsdien onderworpen aan de kennisneming van den burgerlijken regter. - II. R. 17 Junij 1864; W. 2600; v.d. H. B. R. XXVIII, no. 052, 570: N. R. LXXIl, § 21 , 153.

1643. Indien het administratief gezag een aanstelling binnen de kring zijner bevoegdheid beeft gedaan, dan ligt ecu nadere beoordeeling van het regtmatige dier handeling, buiten het onderzoek der regterlijke magt en is zoodanig aangesteld persoon, bedienend beambte in den zin der .wet. — H. R. 23 Augustus 1864; N. R. LXXVII, § 45, 331, W. 2617: v. d. H. Strafr. 1864, no. 1035, 237, N. R. B. XV, 577 ; W. B. A. 818; Gemst. 700.

1644. De regterlijke magt alleen is bevoegd om te beslissen , niet alleen over zoodanige twistgedingen , welke den eigendom betreffen, maar ook over die welke daaruit voortspruiten en dus ook over schade, welke door verkorting van dat eigendomsregt zijn toegebragt, zonder onderscheid of deze tengevolge van een handeling van een administrative magt dan wel van een privaat persoon is veroorzaakt. — Hof Friesland 27 Jnnij 1830; W. 228.

164\'). De betwisting van bet vol en vrij genot van het regt van eigendom, betzij die is gegrond op een beweerd burgerlijk regt, hetzij op een stajvts-regt, is niettemin een geding tot handhaving van het vol en vrij eigendomsregt en dus aan de kennis-neming van de regterlijke magt onderworpen. — 11. R. 22 Maart 1861; N. R. LXVII , § 41 , 287; W. 2280; v. d. II. B. R. XXV. no. 826, 88.

1646. De gewone regter in Gelderland is onbevoegd kennis te nemen van een geschil over bet al of niet onregtmatige van het balen van aarde ten behoeve van dijken door een polderbestuur. — Hof

| Gelderland 11 Sopt. 1850; N. R. B. XI, 405; N. R. XXXVIII, § 15, 63; W. 1168; W. B. A. 75.

1647. De regterlijke magt is bevoegd kennis te ¹ nemen van een vordering tot rekening en verant-| woording ingesteld van wege den staat tegen een 1 administrateur van \'s rijks schatkist. — Hof Z.-

Holland 5 Maurt 1851; N, I!. XXXVIII, § 73, 375 ; W. 1221.

I(U8. De resterlijko inagt is bevoogd kennis to nomen van vorderiny; , strokkendo tot vergoeding van schade die beweerd wordt to zijn geleden door mis-lirnik van gezag in do uiloefening der kerkpolitio — Kegtl). Assen 27 December ISSS; W. 2078; N. K. B. IX, 331; N. K. LXII, § 80 ,441.

1040. De regterlijke magt is bevoogd kennis te nemen vmi een vordering tot rekening en verantwoording tegen een beambte bij een gemeentelijke Instelling. — Regtb. Alkmaur 12 Julij 1850; W. 2124; N. I!. B. IX, 537; Oemst. 431

!fi.^r)0. De regterlijke magt is bevoegd te oordeelen over eetie vordering tot rekening en verantwoording door kerkvoogden eener Hervormde gemeente ingesteld tegun een vroeger bestnnr. — Regtb. Brielle 21 .Junij 18(14; W. 2002.

1651. Hangende bet administratief onderzoek, bedoeld bij art. 38 der wet van 20 Maart 1833 (St. 4) kan teregt bekeuring en vervolging voor den regter plaats hebben. Zelfs in weerwil van zoodanige administrative beslissing kan de deugdelijkheid eener aangifte nog een punt van onderzoek uitmaken voor den regter. De beslissingen dor administrative magt bedoeld bij de wet op het personeel zijn voor den regter niet verbindend. — H. R. 18 Sept. 1855; v. (1. H. Bel VI, no. 354, 104; W. I(!84; N. R. LI, § 7, 20; W. B. A. 332.

1052. Het eollatieregt tot beroeping van predikanten is onderworpen aan de kennisneming van tien burgerlijken regter, daar het niet behoort tot het gewoon kies- of stemregt in den staat, hetwelk van piibliekregtelijken aardis, noch daarmede gelijk gesteld, terwijl het evenmin behoort tot de voorwerpen , vermeld in art. 720 B. W. en liet ook niet bij een andere wetsbepaling aan de kennisneming van de regterlijke magt is onttrokken.— Hof Groningen 28 April 1803; N. 1!. B. XIV, 478; W. 2505.

1653. De regterlijke magt is niet bevoegd kennis te nemen van oen vordering tot staking van geautoriseerde bedrijven en tot wegruiming der daartoe gebruikte werktuigen. De regter moet de onbevoegdheid ambtshalve uitspreken.— Regtb. Maastricht 26 Februarij 1852; W. 1332.

1654. Een geschil over het regt van waterlossing verkregen door wetsbepaling, overeenkomsten en andere middelen van burgerlijk regt, moet beschouwd worden als oen twistgeding over burgerlijke regten. Zoodanig geding behoort volgens de grondwet bij uitsluiting tot do kennisneming van de regterlijke magt. — Regtb. \'s Hertogenbosch 31 Julij 1851; W. 1265; N. K. B. II, 374.

1655. Do overeenkomst „dat de bepaling van een eventueel nadeel zal zijn opgedragen aan een der partijenquot;, strijdt niet met dit art. — Regtb. Utrecht 18 Februarij 1852; N. H. B. II, 382; N. U.XLV, § 54, 25!); R en W. VH1, 136. Opm. en Mod. VIII, 178.

Art. 149.

1650. Th. van Tricht. De grondwet verbiedt de invoering aan de jury in strafzaken. — Stolling 26. Leiden 1877.

Art. 150.

1657. .1. F. de Beaufort. Dc conflicten van attributie, historisch staatsregtolijk beschouwd, (art. 150 dor grondwet). — Utrecht 1874.

1658. Mr. H. van Sonsheeck. De conflicten van attributie. — Zwolle 1847.

1659. Is de regterlijke magt bevoegd om kennis te nemen van een vervolging door het Departement van Financiën ingesteld ter zake eener beweerde valscbe opgave van oen belastingschuldige naai den derden grondslag der personele belasting, wanneer die opgave overeenkomt met de beslissing, welke de gonvornour omtrent het verschil van gevoelen tusschen den controleur en de zetters genomen heeft? ■Ia. — Sluit zoodanige beslissing van den Gouverneur niet de mogelijkheid uit eener veroordeeling wegens valscbe opgave omtrent het administratief punt? da. — Rogtsg. Adv. IH, 37.

1660. Mr. A. de Pinto. Geschiedkundig over-zigt van de Nederlandsehe wetgeving over de con flicten van attributie. — Themis III, 108.

1661. Mr. S. M. S. de Ranitz. Opmerkingen omtrent de grenzen van de bevoegdheid van de regterlijke magt en van het aministratief gezag. — Themis 2e VIII, 230.

1662. M. J. Quarles van Ufford. Boscbouwingen over de overschrijding van regtsgebied door de regter lijke magt cn van de algemeone maatregelen van inwendig bestuur. — Themis IX, 367.

1603. Beschouwing over art. 150 der grondwet-omtrent administrative regtsmagt. — W. B. A. 78.

Art. 152.

1064. .1. A. Racdt. Onderzoek naar de voor malige cn hedendaagsche politieke uitzetting in hot moederland cn in Nederlandsch Indië. — Rotterdam 1875.

1665. K E. Havelaar. Politieke arrestatie. — Utrecht 1807.

1066. Mr. L. J. H. Bonman. Arrestatie op politiek gezag. Korte beschouwing van artt. l5i en 152 der grondwet. — Themis 2c IV, 326.

1607. Wanneer een ingezeten van den staat op last van bet poliliek gezag en spetiaal op bevel van oenen minister is gearresteerd cn deze heeft verzuimd de wettelijke voorschriften voor die gevallen bestaande op te volgen, heeft alsdan zoodanig eon onwettig gearresteerde tegen dien minister ecne actie tot schadevergoeding bij don gewonen rogter? .la.— Kan de minister in dusdanig geval in zijn privé\' veroordeeld worden tot vergoeding van geleden schade? Ja. — Rogtsg. Adv. Ill, 12.

1608. 1\'. Kok. Art. 152. Gr.w. behoort te worden geschrapt. — Leiden 1877. B. P. van Verscluior. Stolling 35. Leiden 1864.

Art. 153.

1060. F. F. Bontinck. De domus sanctitate. — Amst. 1830.

1670. I). Mounier. Noodzakelijk is eeno strafbepaling tegen de gewelddadige.schending van den huisvrede. — Stelling 25. Leiden 1870.

1671. Mr. D. Polak Daniels. Artikel 180 dor gemeentewet in verband mot artikel 163 grondwet.— Bijdr. Boer en Frnin IX, 381.

1072. Mr. H. Provo Kluit. De onschendbaarheid dor woning, in hare betrekking tot het wetboek van strafvordering uit de regtsgeschiedenis opgehelderd. — R. Jaarb. 1840 XI, 275.

1673. Mr. H. van Manen. De artikelen 153 dor grondwet en 320 C. P. onderling beschouwd. — Themis 2e XVI, I.

1674. J. E. Feissor. Ad art. 170 Legis do im-porio 1815. — Gron. 1838.

1675. Mr. G. B. Emants. Iets over art. I68dcr grondwet (1840). — R. Jaarb. VIII, 393.

1676. Mr. A. Groebe. Iets naar aanleiding van de wet van 31 Augustus 1842 (St. 83). — W. B. A.

1677. De arme, die gratis een woning als onder-

houd bewoont, en deze niet wil verlaten, mag zonder vonnis door de politie daaruit wordon verwijderd. — Gomst. 1021.

1G78. In een verordening op de sluiting der herbergen mag niet de be voegheid wordon gegeven om de woningen der ingezetenen binnen te treden tot handhaving der verordening. — M. B. Z. 28 April 1854, no. 148; Verslag Ged. St. Zeeland 18r)4; Kon. Besl. 15 Maart. 18G3 (St. 16); Kon. Besl. 27 July 1863 St. 120; Kon. Besl. 16 Junij 180.1 (St. 71). Anders M. B. Z. 29 Augustus 1856, no. 128 2e Afd. Bijv. 208; Ged. St. Friesland 2 Sept. 1856; Luttenberg 158; Gemst. 256.

1679. De bepaling in een verordening, welke de tappers verpligt oen drenkeling op te nemen, strijdt niet met dit art. — Kegtb. Amsterdam 13 Mei 1852; Gemst. 35; H. 11. 19 October 1852; W. 1377; N. K. XLUl, § 12, 82; v. d. II. Straf. 1852, II, 82. Kegtz. XXX, 236; XXXI, 239; Gemst. 56.

1680. Ken schutter, tot geldboete veroordeelden in gebreke om deze te voldoen , kan daartoe door | provoost-arrest worden genoodzaakt. Tot de uitvoering van «lat arrest mag de onwillige schutter «looide politie of andere bevoegde magt uit zijn woning worden gehaald en in de provoost worden overge-bragt. — W. 1040.

1681. Geen last, tot binnentreden der woningen , kan gegeven worden ter verzekering van , in plaatselijke verordeningen op het bouwen, afbreken en herstellen van bijzondere gebouwen voorkomen de bepalingen, die meer het belang der eigenaren en gebruikers zelve betreden. Verslag — Ged. St. Zeeland 1854.

1682. De burgemeester mag niemand uit de woning van een ingezeten op diens verzoek verwijderen. — Gemst. 1237.

1683. Een verordening, waarbij de verpligting aan een ingezeten, onder strafbedreiging, wordt oplegd om de nachtwacht, zijns ondanks, in zijn woning te ontvangen, strijdt met dit art. — 11. li. 2 April 1850; W. 1338; v. d. H. G. Z. X, no. 466. 167; N. R. XXXV, § 36, 159; W 1333.

1684. Verzekering der uitvoering van sommige voorschriften van plaatselijke verordeningen.--Wet 31 Augustus 1853 (St. 83).

1685. Onschendbaarheid van woning. Ontwerp van wet ter uitvoering van sommige voorschriften van plaatselijke verordeningen. — W. B. A. 199, 217, 218.

1686. Mag een geestelijke, die door de bevoegde kerkelijke autoriteit uit zijne bediening is ontslagen, tot ontruiming der pastorij worden gedwongen zonder tnsschenkomst der regterlijke magt? — Neen.— Uegtsg. Adv. 1, 9.

1687. In een politieverordening mag niet worden bepaald, dat de ingezetenen onder bedreiging van straf, verpligt zijn, om de brandmeesters toe te laten, indien deze het noodig achten, do woningen binnen te treden tot onderzoek of de bepalingen tot het voorkomen of blusschen van brand, behoorlijk worden nageleefd. Wel kan de bevoegdheid tot binnentreden in zoodanige geval worden gegeven en bij weigering onder in acht neming der voorgeschreven formaliteiten via facti worden verkregen, doch op de weigering mag geen straf worden gesteld. — Verslag Ged. St. Friesland 1871; W. B. A. 1224; Ged. St. Zeeland; 1867; W. B. A. 999.

1688. Mr. .1, Ü. F, d\'Aulnis de Bourouïll. Bedenkingen omtrent artt. 106—110 van het wetboek v. strafv., betreffende de huiszoeking. — K. B. VI, 401.

1689. De bevoegdheid van de ambtenaren der belastingen om ter zake van het geslagt zonder autorisatie en adsistentie van den kantonregter of eenig ambtenaar in de woningen van particulieren visitation te doen, aan de bestaande wetten getoetst. — Themis 1, 305.

1690. Aan de regterlijke magt is de bevoegdheid tot het doen van huiszoeking toegekend onder in achtneming van eenige voorschriften. — Art. 10G ; Wetboek v. Strafv.

1691. De last tot binnentreden der woningen, mag niei gegeven worden om het gewigt en do hoedanigheid van het brood te constateren. — Kon. Besl. 18 .lanuarij 1856 (St. 1); Verslag Zeeland 1856.

1692. De bevoegdheid tot binnentreden vai» de woningen, ondanks de bewoners, mag niet verleend woideii ter handhaving van bepalingen omtrent het bakken van brood van bepaald gewigt, of hot voorhanden hebben van brood niet van de voorgeschre ven merken voorzien. — Kon. Besl. 15 Maart 18G\'J (St. 17.); Kon Besl. 5 December 1863 (St. 134); Kon Besl. 20 Julij 1854 (St. 106).

1693. De verordeningen, waarbij bevoegdheid wordt gegeven om woningen binnen te treden, moeten aan den Min. B. Z. worden medegedeeld; om die reden zijn de gemeentebesturen aangeschreven om deze verordeningen in duplo aan Ged. St. in te zenden. — M. B. Z. 12 September 1853 ; Gids 11. 581.

1094. Aan de beambten der brandweer mag niet in het algemeen de bevoegdheid tot Iminontreden dor woningen worden verleend, alleen opmagtiging van den burgemeester. Dit behooren Burg. en Wetli. te verleenen en dan nog alleen in de gevallen, waarbij de openbare rust of veiligheid of de bescherming van het leven en de gezondheid van personen betrokken zijn. — Verslag Zeeland 18GS ; Gemst. 877.

1695. De bevoegdheid tot het binnen treden der woningen mag worden verleend ter verzekering dor nakoming van de verbodsbepalingen omtrent het houden van openbare vermakelijkheden, verlotingen , het uitoefenen van het bedrijf van muzikant, het plaatsen van tenten, het uitstallen van koopwaren zonder vergunning. — Verslag Gelderland 18G8, 136.

1696. D(gt; be voogd beid en last om woningen binnen te treden mag niet worden gegeven aan een openbare gezondheidscommissie ter verzekering der uitvoering dor verordening, waarbij haar werkkring is geregelddit mag alleen worden gedaan bij verordeningen die voorschriften voor do ingezetenen bevatten. — Kon. Besl. 17 October 1866 (St. 168).

1G97. De last tot het binnentreden van woningen mag niet worden gegeven tot handhaving van het, verbod voor herbergiers om sterkon drank aan jeugdige personen te verstrekken. — Kon. Besl. 5 Dec. 1868 (St. 134).

1G98. Geen last tot het binnen treden van woningen kan worden gegeven tot handhaving vaft verordeningen op het houden van onderhandse he loterijen. — Verslag Zeeland 1854.

1699. De plaatselijke verordeningen ingevoerd voor de wet van 31 Augustus 1853 (St. 83) mogen het binnentreden dor woningen legen den wil der bewoners niet bevelen. — Kon. Besl. 14 Februaarij 1852 (St. 17).

1700. Tot verzekering der uitvoering van voorschriften van plaatselijke verordeningen, kan daarin aan hen, die met do uitvoering belast zijn, of daartoe moeten medewerken, den last worden verstrekt om de woningen der ingezetenen, huns ondanks, binnen te treden, doch alleen bij verordeningen die strekken tot handhaving van de openbare rust of veiligheid of tot bescherming van hot leven

of de gezondheid van personen. — Wet van 31 Augustus 1853 (St. 83). — Kon. Besl. 20 Julij 1854 (St. 100;; Kon. Besl. 18 January 1856 (St. 1); Kon. Besl. 29 November 185G (St. 11⁽J).

17U1. Inlichtingen omtrent den last tot liet binnentreden van woningen krachtens de wet van 31 Augustus 1853 (St. 83;. — (ied. St. Z.-Holland 22 Maart 1854 no, 5; Liijv. 13U, K. 510; (ied. St. .Friesland 2 September I85G, no. 6; Bijv. 208. JjUttenberg 158; Genist. 269.

1702. Indien bij het binnentreden van woningen geen weigering of verhindering plaats heeft, moeten de ambtenaren geacln worden, vrijwillig to zijn toegelaten , en is in dat geval de nakoming der formaliteiten bij art. 3 der wet van 31 Augustus 1852 (St. 83) voorgeschreven, onnoodig. — 11. U. 12 Junij 1801; N. K. LXV11I, § 2G, 223; W.2282; W. li. A. G31; Gemst. 51U.

17U3. Uit de bevoegdheid aan de beambten bij de belastingen , bij art. 3 der wet van 2 .1 an narij 1832 ten aanzien van den accijns op het gcslagt gegeven, mag niet worden afgeleid, dat hunne bevoegdheid , om in de woningen van particulieren vibitutiên te doen, ook zonder behoorlijk autorisatie en adsistentie, zich zelf tot den nacht kan uitstrekken. — 11. li. 24 Maart 184U; N. H. IV, § 47, 2G9; W. 85; v. d. 11. Bel 1, no. 5, 32; U. Vil, 319.

17U4. De agenten van politie behooren den vrijen toegang ie hebben tot de stoombooten, bij het aankomen en afvaren; die vaartuigen kunnen, wat dien toegang betreft, met dc woning van een ingezeten niet worden gelijk gesteld. — 11. 2 November 1841; N. U. X, § 57,210; v. d. 11. Stralr. VI, no. 329, 137, W. 284; Kegtz. XXII, 217.

1705. Een politiedienaar die op last van den burgemeester handelt, is, bij het arresteren van iemand op heeter daad, ook bevoegd diens woning binnen te treden en klcederen in beslag te nemen, ten blijke, dat die doornat waren , zoodat de persoon degene is die in het water is gesprongen. — H. li. 2U Junij 1843; v. d. 11. Stralr. X, no. 557, IG; N. li. XV, § 21, GG; Uegtz. XXVI, 243; 11. K. 4 October 1847; N. li. XXV11, § 02, 299; W. 859; 11. li. 19 Maart 1844; N. K. XVII, § 79, 338; v. d. 11. Belli, no. G5, 104; W. 509; Kegtz. XVI, 278.

I70G. l)e woning van een ingezeten mag worden binnen getreden op last van een daartoe bij de wet bevoegd verklaarde magt en met in acht neming der vormen daartoe bepaald. — 11. li. 11 April 1843; N. li. XIV, § 93, 381; v. d. 11. G. Z. Vlll, 240; W. 418.

1707. Voor het indringen in een particuliere woning, ondanks den bewoner, kan niet worden gehouden het geval als de ambtenaren der belastingen den bewoner die aceijnsgoederen draagt, welke niet door quitantie gedekt zijn, volgen in zijn huis zonder dat er van eenigen tegenstand of weigering aan diens zijde blijkt, liet strijdt niet met de wet dat in tie reglementen op plaatselijke belastingen aan ambtenaren de exceptionele bevoegdheid wordt gegeven om gedurende dc vervolging op heeter daad zonder adsistentie of autorisatie tot dadelijke visitate van de huizen enz., waarin de goederen zijn gebragt of opgenomen, over te gaan. — 11. li. 20 October 1840; N. li. VI, §17, 03; v. d. 11. G. Z. 1, no. 37, 2G9, W. 134.

1708. Aan keurmeesters van levensmiddelen kan niet de bevoegdheid worden toegekend bij politie verordening om de woningen, gebouwen en bewaarplaatsen tot het onderzoek van levensmiddelen binnen te treden, indien hun daartoe geen last door hooger bevoegde autoriteit is gegeven. — Kantg. nu. 3,

Amsterdam 9 Januari) 1800; Mag. v. H. II, 171; W. 2142; Gemst. 430.

1709. De bepaling eener plaatselijke verordening waarbij tappers met strafbedreiging worden verpligt tot inneming van drenkelingen is niet in strijd met dit art. — H. K. 19 October 1852; v. d. H. Strafr. 1852, 11, no. 881, 82; N. li. XLUl, § 12,82; W. 1377; Uegtz. XXX, 230, XXXI, 239; Gemst. 50.

Art. 154.

1710. 1*. A. van der Velden. Over het geheim der brieven aan de geschiedenis en aan de beginselen van staats- en strafregt getoetst.— Utrecht 1859.

1711. D. J. J. Wolterbeek. Beschouwing over de wet op de brie ven pos te rij en. — Leiden 1800. Beoord. door mr. F. J. K. van Hoogstraten; N. H. Bijdr. Xll, 385.

1712. Mr. A. de Pinto. Over het openbreken van brieven. — Themis Vlll, 339.

1713. De curators in een faillissemem openen de brieven van den gefailleerde houdende. Indien deze tegenwoordig is kan hij die opening bijwonen. — Art. 107; Wetb. v. K.

1714. E. W. Berg. Over papier-onderzoek in strafzaken. — Leiden 1871.

1715. Heeft de curator het regt de telegrammen, geadresseerd aan den gefailleerde, te openen ? Ja. — Uegtsg. Adv. Vlll, 13G.

1710. De opening van brieven, aan de pesterij toevertrouwd, door ambtenaren, wordt gestraft bij art. 187 (J. F.

1717. Mr. J.J. Loke. Over het papier-onderzoek bij derden. — Themis 2e Vlll, 339.

1718. Fapieronderzoek. — W. 2G44.

Art. 155.

1719. J. de Kruyii\'. J.f. De publicatione bono-rum, jure Romano et recentiori. — L. B. 181C.

1720. C. Bosch lieitz. De duplici natura con-iicationis. — Amst. 1854. Beoord. door Mr. J. Kappeyne van de Coppello. — Themis 2e 11, 172.

1721. Mr. W. F. Smook. Eene bijdrage tot de geschiedenis van het boetestelsel en de verbeurdverklaring van goederen. — N. li. Bijdr. IX , 771.

Art. 150.

1722. J. J. Kalinsen. Ad Ar tien los 170 —172 legis publieae auni 1840. — L. B. 1844.

1723. Mr. A dc Finlo. Iets over het motiveren van vonnissen. — Themis VI, 390.

1724. F. en Mr. L. Asser en 11. J. D. Zijn de beschikkingen op verzoekschriften als eigjnlijke vonnissen te beschouwen, en behooren dezelve op de openbare teregtzittingen uitgesproken te worden? — li. B. 1 , 177, 241 , 353.

1725. Vermelding der daadzaken in de vonnissen in burgerlijke zaken gewezen. — Opm. en Med. IV, 55.

1720. Art. 15G der grondwet kan alleen dan zijn geschonden, indien alle motivering ontbreekt, maar niet bij verkeerde motiveering, daar dit art. niet bepaalt hoe of op welke wijze deze meet plaats hebben. H. II. 1 November 1878; W. 4305.

1727. De verzoekschriften door belanghebbenden tot verkrijging van eenigc magtiging of goedkeuring ingediend, behoeven niet even als regtsgedingen op de openbare teregzittingen te worden behandeld, noch de beschikkingen daarop evenals vonnissen en arresten in het openbaar te worden uitgesproken. — 11. H. 19 Junij 1839; v. d. II. B. li. I, no. 7, 25. Anders Hof Drenthe 4 Mei 1839; li. in N. 11, 54.

1728. De beschikking op een verzoekschrift tot het bekomen van echtscheiding wegens veroordeeling

van een der echtgenooten tot een onteerende straf, moot in liet openbaar worden uitgesproken. — Regtb. Groningen 5 November 1841; U. ü. IV, 444; 11. in N. III, 378; Begtz. I, 189.

1729. In hot procesverbaal dor teregtzittingen belioeft niet uitdrukkelijk vermeld te worden dat die teregtzitting in het openbaar is gehoudun; uit liot gemis dier vermelding kan niet worden afgeleid dut de teregtzitting niet op de gewono wijze ge-houden en dus niet in het openhaar is gehouden. — II. K. 24 Junij 1845; N. 1{. XXil, § 11, 55; II. U. 7 Oct. 1862; W. 2420; II. K. (i Nov. 18GG; W. 2853; II. U. 15 December 1846; \\V. 385.

1730. De beslissing van den president in kortgeding behoeft niet in het openbaar te worden uitgesproken. — Hof N.-Holland 3 April 1856; N. |{. B. VU, 247.

1731. In burgerlijke zaken is do aanhaling dor wetsartikolen, waarop de regter het vonnis of arrest grondt, niet verpligtend. — II. R. 16 .1 au narij 1852; W. 1327; N. R. XLI, § 4, 18.

1732. Ken eenvoudig regterlijk bevel of dictum tor rollo, hetzij tot het houden eener zaak inadvys of tot uitstel van uitspraak of bevel van verhoor van hot openbaar Ministerie, hetzij tot bepuling van oen dag van pleidooi of anderzins, is geen vonnis of arrest, dat gemotiveerd moet zijn. — II. 11. 16 Junij 1848; N. R. XXXI, § 35, 154; W. 953; v. d. H. B. K. X, no. 303, 19.

1733. Ten aanzien van civile vonnissen wordt niets meer gevorderd dan do uitdrukking der gronden, zoo, wat de daadzaken als wat het regt betreft; de rogter in hooger hoeft genoegzaam daaraan vol-daan, èn door de overneming dor beweegredenen van den eersten regter, èn door die opgenomen overwegingen in het vonnis in eersten aanleg gewezen.— II. 25 February 1848; v. d. II. 15. R. IX, no. 288, 272; W. 921; N. R. XXX, § 4, 31.

1734. Dit art. vordert alleen dat het vonnis do gronden der uitspraak moet behelzen, zoo wat de daadzaken als het regtspunt ieder afzonderlijk betreft; aan dat voorschrift is voldaan zoo slechts zijn aangegeven do beweegredenen, welke den regter tot de beslissing dos geschils hebben gebragt; de vermelding en wederlegging van al hetgeen door partijen is aangevoerd, wordt niet gevorderd. — II. R. 25 November 1859 ; v. d. II. B. R XXII, uo. 750, 413; W. 2121 ; N. L,XIII, § 43, 191.

Art. 157.

1735. Mr. L. Ph. C. van den Bergh. Bijdrage tot de beantwoording der vraag of de provinciën en gemeenten verpligt zijn de localen voor de reg-terlijke collegiën te bekostigen. — Themis 2e VI , 563,

1736. W. Quarles van Ufford. Historiu institu-tiimis Curiae Supremao in Ilollandia et Zeelandia.— L. B. 1836.

1737. A. G. van Velsou Wiersnm. De juris-dictione voluntaria curiae supremae. — L. 15. 1842.

1738. Mr. J. 1). Meijer. Over de noodzakelijkheid vaneen provisionelen Hoogen Raad der Nederlanden. — \'s Gravenhage 1817.

, Art. 158.

1739. J. P. R. M. do Nerëe tot Babboricli. De tweede kamer dor Staten Generaal moot een geheel nieuwe voordracht opmaken wanneer zij ter voldoening aan art. 158 gr.w., een persoon die niet voldoet aan de vereischton van art. 86 van de wet op do R. ü., op de voordracht heeft geplaatst. — Stelling 29. Leiden 1878. J. F. M. Prijn. Stelling 31. Leiden 1870.

Mailt, \'JfJ Ic OUD NUWKT.

1740. Voordragten der tweede kamer voor den Hoogen Raad. Art. 158. der grondwet. — W. U. A. 342.

1741. dhr. Mr. O. Q. van Swinderen. Over de strafregterlijke verantwoordelijkheid van de leden dor kamers. — Bijdr. Boer en Kruin XIV, 313.

1742. C. W. van der Pot Jr. Kr bestaat onderlinge strijd tusschen de artt. 158 gr.w., 92 no. I, R. O. en 318—324, Wetb. v. Strafv. — Stolling 26. Leiden 1875.

1743. Ook na de herziening der grondwet van 1848, staan de leden van do Statan-Generaal, ook wegens andere dan ambtsmisdrijven te regt voor den Hoogen Raad omdat art. 92 R. O. op dit punt niet is veranderd. — II. R. 27 December 1853; W. 1502; N. R. XLV1, § 67 , 256; v. d. H. Bel. V , no. 306, 310.

Art. 161.

1744. Zijn in Nederland de prinsen en prinsessen van het koninklijk huis aan de strafwet en aan de gewone wijze van strafvordering onderworpen ? Ja. — Regtsg. Adv. Ill, 193.

1745. Kan in een proces aanhangig voor een lageron regter dan den Hoogen Raad der Nederlanden, do staat worden geroepen tot vrijwaring? Neen. — Regtsg. Adv. VI, 158.

1746. Indien een personele vordering tegen den staat der Nederlanden voor den Hóögeh Raad is ingesteld, kan hot beweren dat niet do staat maar de Indische regering ter zake der vordering alleen aansprakelijk zou zijn, niet leiden het beweren, dat de staat onbevoegd voor den Hoogen Raad zou zijn geroepen. De Hooge Raad is bevoegd kennis te iionien van een personele vordering tegen den staat voor beweerde schuld, zelfs dan als de beoordeeling der gegrondheid in verband staat met groote staatkundige gebeurtenissen waarin vreemde mogendheden betrokken zijn. — 11. R. 13 October 1843; v. d. H. B. R. V, no. 126, 21; N. R. XVI, § 45, 202; W. 440; R. in N. IV, 51.

1747. Ken reederij voor de arrondissements regt-bank aangeproken tot schadevergoeding wegens aanzeiling, kan den staat der Nederlanden, als voor zijne loodsen aansprakelijk, niet voor de reqlbank in vrijwaring roepen. — liegtb. Amsterdam 27 Oct. 1859; Mag. v. H. II. 5; N. R, B. IX, 620; W. 2174.

Art. 163.

1748. J. P. R. M. de Neree tot Babberich. De leden dor rechterlijke macht kunnen aan art. 163 gr.w. geen recht op behoud van bun traktement untleenen, wanneer de colleges, waarvan zij lid zijn, worden opgeheven.— Stelling 30. Leiden 1878.

1749. P. V. A. Benoeming van kantonregters ad vitain is niet in strijd mot art. 163 gr.w. — W. 4187.

Art. 164.

1750. G. J. C. Schimmolpenninck. De lego I Martis 1815 vulgo de zondagswet. — L. li. 1847.

1751. F. W. Smit. De wet van 1 Maart 1815 (St. 21) de zondagswet. — Leiden 1867. Beoord. door mr. J. L. de Leao Laguna; Themis 2o XV, 681.

1752 Mr. A. A. Weve. Beschouwingen betreffende de wet van 1 Maart 1815 (St. 26) houdende voorschriften ter viering der dagen aan de openbare Christelijke Godsdienst toegewijd. — N. R. Bijdr. IX, 592.

1753. Mr. B. J. Lintelo de Geer. Regt van den zondag. — N. R. Jaarb. VH, 228, 262.

9

1754. Mr. J. A. Levij. Do zondagswet. — Themis 2o VII, 2C2.

1755. W. II. do Beaufort. Do verhouding van den staat tot de verschillende kerkgenootschappen in de republiek der Voreenigde Nederlanden 1507 — 1795. — Utrecht 1808.

1750. N. J. van IJssolstein. Over don invloed van de kerkelijke wetgeving der middeleeuwen op den regtstoestaud van Nederland. — Leiden 1857.

1757. D. van Ilogondorp. Do Guiliolini 1 prin-cipis Arausiae liberi cultus divini liboraoque cons-cientiae vindicis, juribus in summum imperium in comitatu Hollandiae. — L. 13. 1822.

1758. J. J. Rahusen. De ecclesiae noxu cum civitate in patria nostra inde ab annu 1813. — Amsf. 1855.

1759. J. A. .lolles. Do varia libortatis sacrorum in patria nostra conditiono, inde a Guiliolini Arau-siaci morte usque ad magnum anni 1G51 ordinum consessum. — Amst. 1837.

1760. J. C. Reepmaker. De Guiliehno Primo Arausiaeo libortatis religiosae dofensoro. — L. 15. 1843.

1761. II. G. van Wostorboeck van der Horst. De juribus sumrai imperantis circa sacra. — L. 15. 1829.

17G2. Mr. K. M. G. de Moyier. De staat in betrekking tot het beheer dor goederen van de Nederlandsehe Hervormde kerk. — 13ijdr. v. Boer c.s. XVII, 261.

1763. Mr. C. J. H. Nobel. Oprigting van een Hervormd kerkgebouw en pastorij te W. gemeente O. — Bijdr. van Boor es. IV, 250.

1764. Mr. J. L. de Leao Laguna. De vor-pligting tot eedspraostatie, getoetst aan hot beginsel van Godsdienstvrijheid. — N. H. Bijdr. VIII, 303.

1765. Vrijheid van Godsdienst in Nederland.— AV. 708, 731,

1766. O. J. Quintus. De religiono, civitati ne-cessaria, deque Christi religiono, ad civitatis rationes maxime aecommodata. — Gron. 1805.

1707. II. M. C. Poortman. Do eed in regten, zoowel als de ambtseed, is niet overeentebrengon mot het beginsel van scheiding van kerk en staat in art. 164 der gr.w. — Stolling 22. Leiden 1873.

1 768. K. M. Putman Cramer. Do omstandigheid dat onze grondwet uitgaat van het beginsel van volkomen scheiding van kerk en staat veroorzaakt dat do bepalingen in hot 6e hoofdst. vervat, niet \'t huis behooron in het karakter onzer grondwet.— Stolling 40. Leiden 1875.

1769. Mr. G. Groen van Prinstorer. Hot regt der Hervormde gezindheid. — Amst. 8848.

1770. Over het algemeen kerkelijk rogt der Protestanten, in betrekking tot het staatsregt en toepassing daarvan op do Nederlandsehe Protestant-sche kerk. ■— U. Bijdr. II, 228.

1771. W. Broes. Do kerk en staat in weder-zijdsehe betrekking volgens de geschiedenis —- Amst. 1830 en 1831.

1 772. Mr. M. J. van Gelein Vitringa. Over do wettelijke verpligting tot het aanvaarden van kerkelijke bedieningen naar aanleiding van een deswege gevoerd regtsgeding. — R. Bijdr. VH, 505.

1773. Een gomeenleverordening, waarbij aan ai/e ingezetenen bevolen wordt, op zaturdag straten en goten schoon te vegen, is niet in strijd mot artt. 164 en 105 gr.wt.— M. 15. Z. sine die Gemst. 1411; Rep. 1878, 2251.

1 774. Indien in oen gemeente op een Zaterdag bet personeel der brandweer wordt geoefend, hobben de tot die brandweer behoorendo Israëlieten , wegens den Sabbathdag geeu rogt op vrijstelling van die oefening, als in de verordening daaromtrent niets is bepaald. — Gemst. 1244.

1775. Het zesde hoofdstuk der grondwet.— W. B. A. 222, 224.

1770. Hot strafregt in verband beschouwd inct de vrijheid van geweten en godsdienst — Amst. 1842,

1777. Een woord over hot afleggen van deu eed en over bet voroordeolen tot straf van getuigen, die zich, om welke redenen ook, bezwaard vinden den eed te doen. — üpm. en Mod. II, 146.

1778. De wijze van eedsaflegging voor Israëlieten bij koninklijke besluiten geregeld, is een wettelijke bepaling, voor alle belijders der Israëlitische Gods-dienst verbindend. Do wet is geschonden, zoo de regter een Israëliet als getuige toelaat den eed met ongodokton hoofde te doen. — H. K. 28 .Tunij 1871, v. d. II. Strafr. 1871, uo. 2481, 175; N. RXCVlll: § 27, 215; W. 3348; N. U. 15. XXI, 703.

1779. Een weigering van eedsaflegging, vóór het 1 getuigenis, vastgesteld bij art. 183 strafv. wordt niet 1 gerogtvaardigd door een beroep, idotop Godsdienstigef gezindheid, maar op Godsdienstige overtuiging.

H. R. 17 Jannarij 1854; v. d. H. Strafr. 1854. I, no. 963, 16; N. H. XLVI, § 83, 319; W. 1648; E R. 9 Junij 1840; N. R. XXIII, § 81, 395; W. 716; v. d. H. Strafr. 1846 II, no. 77 , 43.

1780. Ons Staatsregt en de kerk; vrijstelling van persoonlijke diensten. — Gemst. 1276, 1277.

1781. Een gemoontovorordening, houdende het gebod om des Zaturdags do straten te reinigen, is ook voor de Israëliten verbindend. —- Kantg. Winschoten 21 April 1857; W. 1880; Gemst. 314.

1782. Regterlijke eed voor Israëliten. —W. 3348, 3351, 3362, 3363, 3364, 3386; 3401.

1783. De aanvraag om attestatie door oen lidmaat iler Hervormde gemeente bij den kerkenraad, is geen bewijs van afscheiding of opzegging van liet lidmaatschap. Als zoodanig bewijs geldt ook niet de overgang tot de Romonstrantschegemeente,zonder behoorlijke kennisgeving daarvan aan den kerkenraad dor gemeente waarvan men zich wil afsohci-den. —► Kantg. Woubruggo 4 December 1844; AV. 564.

1784. Hoezeer hot niet tot do bevoegdheid van don regter behoort om onderzoek to doen naar iemands Godsdienstige begrippen, ton einde op grond daarvan uittspraak ie doen nopens do verpligting tot het bijdragon in kerkelijke lasten, zoo moet men echter kerkelijke genootschappen beschouwen als zedelijke ligchamon en kan, als iemand ontkent daarvan lid te zijn, een eisoher tot het bewijs daarvan worden toegelaten. — Kantg. Loenon 20 Maart 1802; AA^r. 2383.

1785. Hot geven van voorschriften otn.rent de viering van do dagen aan den openbaren Godsdienst gewijd is oen onderwerp van rijksbelang en dus onttrokken aan eeno regeling door don gemeente-wetgever.— God. St. Z. Holland Gemst. 1381 ; AV. B. A. 1520; Rep. 1878, 390, 1970.

1780. Een ieder moot, regtons goach: worden do godsdienstige gezindheid zijner ouders te zijn toegedaan, zoolang hij zich niet daarvan heeft al-gescheiden en op wettige wijze daarvan heeft doen blijken. Bijgevolg moot iemand uit Israëlitische ouders geboren, volgons de Israëlitische orde gehuwd en ingevolge zijn vrijwillige verklaring tegen betaling als geïmmatriculeerd lid eener Nederlandsehe Israëlitische gemeente aangenomen en erkend, beschouwd worden daartoe to behooron, zoolang hij daarvan geen afstand hooft gedaan. Hij is vorpligt de kerkelijke bijdrage, welke hem bij wijze van omslag of quotisatie is opgelegd, te betalen. — Ivautg. Maastricht 8 Mei 1848 AA^. 920.

1787. Do beteekeninf! gednan aan hel Israëlitisch kcrkbestmii\' zijner woonplaats, dnt men geen lid meer is van het Israëlitisch kerkgenootschiip, is niet voldoende om van de betaling der kerkelijke con-tribntio, waarvoor men op do goedgekeurde omslag-lijst is aangeslagen, bevrijd te worden. — Kantg. Appingedam 21 Maart 1857 ; W. 1844.

Art. 165.

1788. Scheiding van kerk en staat. Uitgaven vim de gemoentelniishouding. — Gemst. 1174.

178!). Mr. II. Piccardt. De kosterijgoederen dei-hervormde kerkgemeenten in do provincie Groningen. — Een onderzoek van de vraag of de burgerlijke gemeenten regtsaanspraak op deze hebben. — Gron. 1859. Beoord. door mr. B. J. L. oe Geer; N. R. Bijdr. XI, 218.

1790. Mr. W. B. S. Boeles. Do geestelijke goederen in de provincie Groningen van de vroegste tijden tot op heden. — Gron. 18G0.

1791. De kerkgenootschappon en de staat. — W. B. A. 704.

1792. Mr. W. B. S. Boeles. Over het stemregt van eigen-erfden in Groningen en Drenthe tot benoeming van predikanten, onderwijzers, kosters en kerkvoogden; eeno bijdrage tot do geschiedenis van het kerkregt in Nederland. — Groningen 1868.

1793. Mr. Jae. W. van den Biesen. Het goed recht der stichtingen der parochiën en der kloosters om als rechtspersonen, met volle recht, hier te lande te bestaan, gehandhaafd en tegen verkeerde begrippen en uitleggingen verdedigd. — Themis XXXIX, 497.

1794. A. Beaujon. Kloosterorden en kloosters hebben in Nederland geene rechtspersoonlijkheid, noch wettig bestaan. — Stolling 25. Leiden 1875.

1795. II. Steenberg. Het concept-reglement op het beheer der kerkelijke goederen enz. booordeold. — Amsterdam 1870. Aangek. W. 3211.

1796. Zijn kerkvoogden on notabelen cener Neder-duitsch Hervormde gemeente gekozen volgens het besluit van hot algemeen collegio van toezigt van 12 October 1868, no. 40, regtens gehouden dat besluit geheel en al uit te voeren?— \\V. 3210.

1797. Voor de strafbaarheid van stoornis eener openbare godsdienstoefening wordt niet veroiseht dat deze in een kerkgebouw woult gehouden; dit kan ook geschieden in een kamer of een begraafplaats van katholieken. — Gemst. 1210.

1798. Een kerkgenootschap moot, om de bescherming van de grondwet te genieten, voldaan hebben aan art. 1 der wet van 10 September 1853 (St. 102); Gemst. 1210.

1799. Regeling van het toezigt op de onderscheidene kerkgenootschappen.— Wet 10 September 1853 (St. 802).

1800. C. C. Paehlig. Een nieuwe kerkgemeente behoeft, om als rechtspersoon to kunnen optreden, geene erkenning naar de wet van 23 April 1855 (St. 32). — Stelling 26. Leiden 1877.

1801. Mr. W. B. S. Boeles. Do voorloopige organisatie der Nederlandsche hervormde kerk , aangaande het beheer der kerkelijko goederen bij hare gemeenten, en het toezigt daarop, vastgesteld door het algemeen collegie van toezigt, bij besluit van 12 October 1808 met een inleiding en toelichting. — Oi-on. 18G8. Beoord. door mr. van Boneval Faure. Bijdr. v. Boer en Kruin XV, 432.

1802. De kerkgenootschnppen, bepaaldelijk ook het Hervormde, kunnen zich met de inwendige regeling, wat hun bestuur betreft, thans vrij bewegen. — Uegtb. Leeuwarden 31 January 1878; W. 4314; Uep. 1878, 2815.

1803. Een erkend kerkgenootschap of erkende gemeento is een zedelijk ligchaam tusschen hetwelk en zijne individuele leden door hunne toetreding of inlijving, wederkeorig verbindtenissen ex contractu geboren worden. — Kegtb. Amsterdam 26 November 1867; W. 2087.

1803«. Werkzaamheden der regering, inmenging van het staatsbestuur bij liet oprigten van kerkelijke gemeenten. — Bijdr. Boer en F ruin IX, 370.

1804. Een erkend lidmaat der hervormde kerk kan zich aan de betaling van den hoofdelijken omslag niet onttrekken op grond dat hij niet is toegetreden tot de gemeente waar hij woont. — Kantg. Woerden 27 Junij 1871; W. 3346.

1805. De feitelijke inwoning in oen gemeente if niet voldoende om daaruit het lidmaatschap eener kerkelijke vereeniging, in die gemeente gevestigd, af te leiden. — Kantg. Dockum 22 Februarij 1871; W. 3396.

1806. Kerkelijke gemeenten zijn bij de grondwet en do wetten des Rijks erkend, zoodat zij geen erkenning behoeven om als zedelijk ligchaam in regteii te kunnen optreden.

Door het vervallen van de provinciale reglementen op do kerkelijke administratie, is niet alleen het geheel bestaand bestuur, maar tevens de wijze waarop dit en het stemregt werd geregeld, te niet gegaan. — Kantg. Wageningen 8 Maart 1871; W. 3321.

1807. Onder «culte nutoriscquot; zijn «He eeredien-sten begrepen die door den staat als zoodanig worden erkend, wier uitoefening van staatswege is toegelaten en hot beginsel van bescherming, waarvan artt. 260 vgg. C. P. is uitgaan, is blijkbaar gegrond op den eerbied, dien de wetgever aan elke godsdienstige gezindte, in overeenstemming met do wet in den staat bestaande, verschuldigd acht. — H. U. 12 April 1865; N. R. LXXIX, 8 55, 460; v.d. H. Strafr. 1865, no. 1995, 194; W. 2698; N, R. B. XVI, 25.

1808. Uit de grondwettige voorschriften getoetst aan het beginsel van eerbied voor de godsdienstige gezindten in art. 260 vgg. C. P. gehuldigd, volgt, dat do bescherming aan de eultes autorités verzekerd, ook is toegezegd aan elke godsdienstige gezindte die in overeenstemming met de wet in het rijk aanwezig is. — H. R. 12 April 1865; W. 2698; N. R. LXXIX, § 55, 460; N. R. B. XVI; 25; v. d. H. Strafr. 1865, no. 1995, 194.

1809. Voor de toepassing van art. 261 C. P. is het bij do godsdienstoefening in een Nederduitsch hervormde kerk volgens de woorden „exercise d\'un cultoquot;, een vereischte, dat de predikant zijn rede heeft moeten afbreken of eenige andere storing van ceremoniële handelingen heeft plaats gehad. Daartoe is het niet voldoende, dat alleen de aandacht der vergaderde menigte is verstoord. — Regtb. Winschoten 27 Februarij 1879; W. 4354.

1810. Wat kan, mag of moet de justitie doen, wanneer iemand op last van een kerkbestuur uit de kerk geweerd wordt? — W. 2477.

1811. Met betrekking tot den af te leggen eed hebben in de Nederlandsche wetgeving de woorden „elk op do wijze van zijne godsdienstige gezindheidquot; niet enkel betrekking op den eedsvorm, maar zij staan tevens in onmiddelijk verband met het alternatief van den eed of de belofte. Alzoo is in die woorden „op do wijzequot; ook het naar gelang of naarmate te begrijpen, zoodat het alternatief afhankelijk is van het kerkgenootschap waartoe do getuige behoort, naarmate dit het eedzweren al dan niet verbiedt. Omdat bij ver de meeste Christelijke kerkgenootschappen hier te lande, en dus voordegroote meerderheid dor bevolking geen kerkelijko voorschriften

.omtrent dun ccd bestaan, is hieruit niet af te leiden dat bij ^einis ook van wettelijke voorschriften omtrent den eodsvorm, allen die daartoe bobooien, naar individueel begrip de vrije keuze zouden hebben tussehen eed of belofte. — II. K. G November 18G7; W. 2967; N. K. LXXXVI1, § 19, 152; N. R. li. XVIII, 752; v. d. II. Strafr. I8G7, no. 2195, 383.

1812. Do vraag of de bemoeijinp;en van een klassikaal bestuur of de zamenstelling van een als eiseher optredenden kerkeraad al of niet door een synodaal reglement is geregtvaardigd, betreft een onderwerp, zuiver van kerkelijk huishoudelijken aard, hetwelk alleen ter beslissing staat van de hoogere kerkelijke besturen. Het in strijd met hunne ontzetting als diakenen feitelijk voortgaan van zich als zoodanig te gedragen, is een onregtmatige daad. — Uegtb. Assen 29 Januari) 1866 ;. W. 2877 i N. H. 15. XV11, 336.

1813. Het gesticht tot opleiding van geestelijken der Oud-Bisschoppelijke klerezy te Amersfoort is volgens de regelen van het kanoniek regt geen bisschoppelijk seminarie, maar een zoogenaamd collegie door provisoren geheel zelfstandig als een bijzonder zedelijk ligchaam bestuurd. Bij gebreke van regts-titels: is als historisch bewezen aan te nemen, dat de stichters van hot collegie aan het kapittel van het Aartsbisdom Utrecht hebben opgedragen de benoeming der provisoren en het jaarlijksch opnemen der rekening en verantwoording — Kegtb. Kottor-dam 8 April 1867; W. 2941.

1814. Het zoogenaamd besluit van het algemeen collegie van toozigt van 12 October 1868 is bloot te beschouwen als een advies. Do kerkelijke ge-inoontcn waren vrij zich daaraan al of niet aan te sluiten. Bij de regeling van het toekomstig behoerj, gedurende het overgangstijdperk , bij kon. besl. van 9 February 1866 daargesteld, gelden niet de regelen van stembevoegdheid der te vervallen provinciale reglementen op het behoor, noch ook de bepaling van art. 1696 B. W . Bij die regeling is het beginsel van stembevoegdheid, dat aangenomen is in hot besluit van 12 October 1868 en tevens in overeenstemming is mot do kerkelijke reglementen, het juiste. — Regtb. Appingodam 6 Maart 1873; W. 3607.

1815. De vader, die zich van een kerkgenootschap afscheidt, kan door die daad alleen, noch zijn vrouw, noch zijne meerderjarige kinderen verbinden. Van een vrouw kan kerkelijke omslag worden gevorderd, ook dan als zij in hot huwelijk is getreden met een man die dissenter is. — Kant. Dockum 20 Nov. 1876; W. 4056.

1816. De al of niet erkenning als lid eener (/e-Vicente dor hervormde kerk hangt niet af van hot indienen van oen attestatie bij het zich komen vestigen in een gemeente. — Kantg. llaarloinmcrmeor 7 Maart 1878; W. 4223.

1817. In gemeenten, waar geen reglement op het beheer der kerkelijke goederen bestaat cn notabelen zijn gekozen met den last om kerkvoogden te verkiezen, is die last niet zoodanig beperkt dat zij slechts\' voor eens kerkvoogden kunnen kiezen, maar hebben zij de bevoegdheid bij aftreding in de vacatures te voorzien. Zoo geen reglement dit verbiedt, zijn de betrekkingen aan notabel en kerkvoogd ver-eenigbaar. De regten en vorpligtingen der leden van een kerkelijke gemeente, wat betreft het beheer van hare kerkelijke goederen, worden geregeld naar de bepalingen van den tienden titel 3e Boek Burg. Wetb. — Regtb. Amsterdam 6 .lunij 1871 ; W. 3392 ; N. R. B. 1873, 199.

1818. Kerkvoogdenquot; benoemd volgens de voorschriften van de voorloopige organisatie der Neder-landsche hervormde kerk vastgesteld den 12 Oct. 1868 zijn wettig gekozen. De Nederlandsche hervormde kerk, ofschoon uit verschillende gemeenten zamengesteld, moet worden geacht een geheel uit te maken; hij die als lidmaat tot die kerk is toegetreden onverschillig in welke kerkelijke gemeente, moet geacht worden deel uit te maken van de alge-meene corporatie der Nederlandsche hervormde kerk. Iemand, die zich in zoodanigen toestand brengt, waarin hij geen genot kan hebben van alle regten, is daardoor niet ontheven van de verpligtingen aan het lidmaatschap van de Nederlandsche hervornulc kerk verbonden. Ieder lid van die kerk is verpligt tot betaling van den hoofdelijken omslag, die inde bijzondere gemeente van zijn woonplaats wordt geheven, onverschillig de plflats waar hij als lid tot de NHerlandsche hervormde kerk is toegetreden, en de omstandigheid dat hij zijne attestatie niet bij de gemeente van zijn woonplaats heeft ingeleverd. ~ Kantg. Heerenveen 14 Augs. 1871; W. 3450.

1819. Het algemeen reglement der hervormde kerk van 1816 heeft met de koninklijke besluiten, als een aankleve van dien, een wettig bestaan verkregen en is voor de gansche kerk verbindend, liet is wettig vervangen door het reglement der synode van 9 September 1851. De kou. besluiten rakende administratie der kerkelijke fondsen, zijn evenwel van kracht gebleven. Ken lidmaat der hervormde kerk die binnen de grenzen der plaatselijke gemeente woont en evenwel beweert niet tot de kerkelijke gemeente dier plaatse te behooren, moet als excipient zulks bewijzen. Het inleveren eener kerkelijke attestatie bij een andere kerkelijke gemeente dan die in welker ressort men woont, belet niet dat men geldig wordt aangeslagen in den kerkelijken omslag der gemeente zijner woonplaats. — Kantg. Arnhem 15 April 1873; W. 3610.

1820. Een nieuwe kerkgemeente behoeft om, algt; regtspersoon te kunnen optreden, geen erkenning naar de wet van 23 April 1855 (St. 32). Om tot een verbindend reglement op het beheer te geraken is de stemming in art. 1696 B. W. voorgeschreven, niet van toepassing, maar moet de analogische toepassing van het\' stem regt in zake van het bestuur der kerk gelden vóór het subsidiair regt. — Kantg. Hoogeveen 9 September 1873; W. 3636.

1821. Het algemeen reglement op het beheer der kerkelijke goederen en fondsen van 17 Junij 1870. is voor eeu hervormde gemeente alleen dan verbindend, indien deze later bij stemming uitdrukkelijk verklaard heeft dit reglement aan te nomou. -Kantg. Hoogeveen 8 October 1872; W. 3542; N. R. B. 1873, 123.

1822. Het algemeen reglement voor de Israëlitische synagogale ringen gearresteerd bij dispositie van den directeur-generaal voor de zaken der hervormde en andere eerediensten van 20 September 1821, nadat het door de Israëlitischt kerk is aangenomen , moet als rigtsnoer strekken en geacht worden als wet voor dat ligchaam en voor elk barer leden verbindend te zijn. — H. R. 29 Mei \'846: v. d. II. G. Z. IV, no. 168, 315; N. H. XXI11, § 79, 386; R. B. VIII, 601; W. 737; Regtz V, 193.

1823. Ter beantwoording der vraag of er verstoring van godsdienstoefening plaats heeft, komt het niet zoo zeer aan op het doel der oefening, al.^ wel op de plaats waar die wordt gehouden, de inrigting, die daaraan bij het kerkgenootschap wordt gegeven en de omstandigheden waaronder die in ieder gegeven geval plaats vindt. Het verstoren eener cathechisatie is het verstoren van godsdienstoefening. — H. R. 16 July 1859; W. 2074, 2083;

v d. M. Strafr. 1850, no. 1531 , 354; N. U. LXI1, § 58, 282.

1824. Onpartijdige beschouwing van het verhandelde in de tweede kamer der Staten (- Jiieiaal in de zittingen van 10—13 December 1840 over de beweerde achterstelling van lloomsch katholieken hij het begeven van ambten. — \\s Gravenluige 1850.

Art. 166.

1825. Het is niet geoorloofd bij advertentie in een dagblad «le oproeping van sollicitanten van een bepaalde godsdienst te doen voor een gemeentebe-trekking. — Genist. 1164.

Art. 167.

1820. Mr. J. B. baron van Hugenpoth tot den Bcrenclaauw. De kloosters in Nederland in 1561.— Utreeht 1861. Aangek. N. U. liijdr. X, 238; XI, 573- XIV, 135.

1827. Mr. P. F. Hnbrecht. De kloosters in Nederland en de vrijheid van belijdenis. Brief },^re-rigt aan mr. .1. B. baron van Hngenpoth. — Utreeht I8GI ; Aangek. N. U. Bijdr. XIX, 75.

1828. Robert. Pays. De kloosters in Nederland aan de grondwet getoetst.— Utrecht 1801 ; Aangek. N. R. Bijdr. XI , 576.

1820. Indien vast staat dat een processie een geheel anderen weg heeft gevolgd, dan zij voor en zelfs geruimen tijd na 1848 volgde, is het voor de strafbaarheid onnoodig, verder te onderzoeken of zij zelf wettig bestaat. — Regtb. Roermond 28 Jnnij 1177; Hof quot;s IIe]■ togenbosch 24 December 1877; W. 4230; Rep. 1878, 872.

1830. Mr. Eng. van Oppen. De ojKinbare godsdienstoefening buiten de gebouwen en besloten plaatsen volgens art. 167 alin. 2 der grondwet van 1848 en do vervolging tegen den Z.E.w. heer F X. Kutten over de wettigheid der in 1873 en 1874 gehouden processiën. — Maastricht 1875.

1831. M. S. T. W. Marckx. Bijdrage tot de kennis van het regt betrekkelijk de openbare godsdienstoefening buiten de gebouwen en besloten plaatsen. — Maastricht ,1875.

1832. Art. 167 der grondwet. — Genist. 1228, 1230*, 1233.

1833. Onder openbare godsdienstoefening moeten niet worden gerangschikt de optogton van onderscheiden personen, al is het ook, in een bepaalde orde en met zekere plegtigheid, ten einde elders godsdienstoefening te gaan uitoefenen. Dergelijke optogten nemen echter het karakter van openbare godsdienstoefening aan, als de toegevloeide menigte buiten gebouwen of besloten plaatsen godsdienstige gezangen aanheft, gebeden uitstort of zoodi a er te dezer gelegenheid predikatiën gehouden worden; waar op deze wijze, door wien ook wordt gehandeld, wordt de godsdienst openbaar, in strijd met de grondwet, uitgeoefend en moet het gezag tusschenbeide treden en verhinderen, wat de grondwet niet wil toegelaten hebben. — M. v. J. Politieblad 1855; W. B. A 315.

1834. ,Ibr. mr. R. K. W. Y. Diert van Melissant. Over art. 167 2e lid grondwet. — Themis XL, 533.

1835. Mr. P. Blom. Art. 107 alin. 2 grondwet. Eenige opmerkingen naar aanleiding van het opstel van jhr. mr. R. K. W. Y. Diert. — Themis XL1, 38.

1830. Oprigting van kerkgebouwen. — W. B. A. 363.

1837. Voorschriften omtrent het verbaliseren wegens processiën vroeger niet gehouden of door den regter strijdig met de wet verklaard. — M. v. .1. 21 Augustus 1856; W. B. A. 378.

1838. W. J. M. Koch. Ten onregte besliste de llooge Raad, bij arrest van 20 October 1875 dat bij art. 167 al. 2 gr.w. alleen die godsdienstige plegtigheden buiten gebouwen en besloten plaatsen zijn toegelaten gebleven, welke in 1848 naar de wetten en reglementen feilelijk in gebruik waren. — Stelling 31. Leiden 1876.

1830. II. H. .lansen Ilöfelt. In art. 1C7 gr.w. leze men in plaats van besloten plaatsen, a/besloten plaatsen. — Stelling 33. Leiden 1877.

1840. De godsdienstoefeningen der kerkgenootschappen behoeven niet in het openbaar gehouden te worden zoo, dat zij voor ieder toegankelijk zijp.— Gemst. 1200.

1841. Een godsdienstoefening buiten gebouwen en openbare plaatsen gehouden kan alleen dan In de uitzondering van het tweede lid van dit an. vallen, indien blijkt, 1°. dat zij ter plaatse waar zij werd gehouden in 1848 gebruikelijk was en 2°. dat het toen bestaand gebruik tevens op wetten en regie-inenten steunde. — II. 11. 20 October 1875} N. R. CXI, §13, 78; v.d.H. G.ZXXIX, no. 1589, 222; W. 3010; W. B. A. 1385.

1842. De woorden „le culte sera public^,\'^, in art. 1 der wet van !8 Germinal An X voorkomende, beteekenen volstrekt niet dat overal, zoowel binnen als buiten gebouwen, godsdienstoefening kan plaats vinden, doch hebben alleen ten doel te bepalen dat de roomsch katholieken openlijk en niet ter sluiks, kerkgenootschappelijk in de daartoe bestemde gebouwen kunnen bij een komen. Art. 1,03 der grondwet van 1815 waarborgde de vrije uitoefening van den openbaren godsdienst in het algemeen en dus zoowel binnen als buiten de gebouwen, behoudens beperking door den koning. Al moge het rescript van 25 Mei 1810 een zoodanige beperking uitmaken voor processiecn. het is dit niet voor bedevaarten. -Ileglb. Maastricht 31 Julij. 1878\' W. 4260; Rep. 1878, 1714 vgg.

1843. De wet van 18 Germinal an X bevat geene met art. 103 gr.w. 1815 (bevoegdheid der uitvoerende magt tot belemmering der openbare godsdienstoefening) strijdige bepaling.— Hof\'s Hertogen bosch 20 September 1878; W. 4283.

1844. De uitdrukking quot;hij die elders dan , art. 167 gr.w., toelaat de openbare godsdienstoefening nitoefent^,^ voorkomende in art. 9 der wet van 10 September 1853 (St. 102) kan niets anders bedoelen dan „hij die in strijd met art. 167 den openbaren godsdienst uitoefent.quot; — Hof \'s Hertogen bosch 20 September J 878; W. 4283 en 4284; Regtb. Maastricht 31 Julij 1878, Rep. 1878, 1714.

1845. Op grond der verklaring des konings in 1840 van, zij het ook voorloopig, te willen berusten in het te Maastricht bestaand gebruik omtrent de bedevaarten, geleid door geestelijken in koorgewaad en met kruizen, behoort die tot vereering van O. L. Vrouwe van Scherpenhcuvel beschouwd te worden als vóór de invoering der grondwet van 1848 niet door het bevoegd gezag belemmerd te zijn. — Hoi\', \'s Hertogenbosch 20 Sept. 1878\' W..4284; Rep. 1878, 1083.

1846. Een begraafplaats door een meibeukenheg omgeven is een besloten plaats in den zin van art. 107 grondwet. Een dergelijke plaats is echter geen besloten plaats, indien men van den daar langs loopenden weg door het latwerk van het daarvoor staand hek en over het lage bek zelf een vrij en onbelemmerd uitzigt heeft.— Hof Overijssel 20 Sept. 1855; W. 1602; N. R. LUI, § 75 , 354.

1847. De bepaling van art. 18 van het keizerlijk decreet van 13 Prairial jaar XII geeft kennelijk de bevoegdheid om in alle plaatsen zonder finder-scheid ook daar waar een of meer kerken bestaan, bij begrafenissen kerkelijke plegtigheden op de be-

graafplnatsen te verrigten. Hieruit volp^t, dat genoemde bepaling in hare toepassing niet af hankelijk kan zijn van de overige voorschriften van hetzelfde decreet, bepaald niet in art. 3, waarbij wordt verordend , dat de nieuw aan te leggen begraafplaatsen door een muur van ten minste 2 meters hoogte zonden worden besloten. — Kegtb. Breda fi Nov. 1855; W. 1090.

1848. Uit de woorden „blijft geoorloofd, waar hij thans is toegel aten⁰ in dit art. voorkomende, volgt dat de wetgever alleen heeft bedoeld de openbare godsdienstoefeningen buiten de gebouwen en besloten plaatsen in die gemeenten, waar zij tijdens het uitvaardigen der grondwet van 1848 werkelijk bestond. — H. R. 26 April 1856; v. d. II. G. Z. XII, no. 637, 405; N. R. LIII,§1. 1; W. 1744.

1849. Door de woorden ,,6e.s/o/en plaatsen van dit art. worden bedoeld open en niet overdekte plaatsen die door muren enz. zijn omgeven en zoodoende van den openbaren weg zijn afgescheiden. Zoodanige plaatsen verliezen dit kenmerk niet, indien hetgeen daarop voorvalt van de openbare straat kan worden waargenomen. — H. R. 25 April 1856; v. d. II. G. Z. XII, no. 638, 421; N. R. LUI, §2, 2; W. I 744.

1850. Art. 2 van het kon. besl. 16 Augustus 1824 , waarbij is verboden , zonder toestemming des konings, nieuwe kerken of gebouwen tot openbare eeredienst bestemd, te stichten of op te bouwen of bestaande te herbouwen, is niet meer van kracht: het bouwen of vernieuwen van kerkgebouwen zonder toestemming, doch met in achtneming van art. 6 der wet van 10 September 1853 is bij geen wet strafbaar gesteld. — Regtb. Breda 27 Januarij 1862; W. 2358.

1851. De woorden „rjebonwejiquot; cn „beslotenplaat-seuquot; in dit art. beteekenen open en niet overdekte plaatsen die door muren, heiningen of heggen zijn omgeven en daardoor van den openbaren weg zijn afgescheiden, onverschillig of hetgeen daarop voorvalt van de openbare straat of andere plaatsen kan worden waargenomen. Begraafplaatsen moeten bovendien, mits van den openbaren weg afgescheiden, uit den aard der zaak en volgens hare bestemming worden beschouwd als besloten plaatsen. — II. R. 3 April 1857; W. 1823, 1832, 1840; N. R. LV, § 55, 265; v. d. H. G. Z. XIV, no. 670, 79.

1852. De eerste kerstdag, ofschoon een algemeen erkende Christelijke feestdag, is echter bij de wet niet onder de wettige feestdagen opgenomen. — II. R. 24 Maart 1857 : W. 1975- v. d. H. Strafr. 1857, no. 1308, HO: N. R. LV, §49, 245.

1853. Het uitoefenen van de godsdienst buiten de gebouwen moet volgens de geschiedenis van art. 107 alin. 2, beperkt worden tot die optogten, welke vóór 1848 gebruikelijk en naar de wetten en reglementen geoorloofd waren. Art. 193 der grondwet van 1815 gaf den koning de bevoegdheid om met betrekking tot dit onderwerp ex plenitudine potestatis de algemeene en voor onbepaalden tijd gegeven voorschriften uit te vaardigen, die in het rescript van 29 Mei 1819 zijn vervat. De brief van 24 Julij 1840 van den staatsraad, buitengewóón commissaris des konings in Limburg aan den opper-kommandant te Maastricht, waarin gezegd werd, dat de koning hem commissaris bad te kennen gegeven, dat hij in het te Maastricht bestaand gebruik omtrent de bedevaarten, begeleid door geestelijken in koorgewaad en met kruizen, voorloopigberustte, is voldoende om de geoorloofdheid aan te nemen eener processie welke niet was opgenomen in de circulaire aan de kerkvoogden van 29 Mei 1819. De toestand dien de grondwetgever van 1848 ten aanzien van deze materie, wilde bestendigen, moet niet worden beoordeeld naar de door de regering bij de behandeling van art. 167 der grondwet overgelegde nota, maar deze is afhankelijk van het al of niet wettig bestaan der reglementaire bepalingen op het tijdstip van de invoering der nieuwe grondwet. — II. K. 10 Januarij 1879; W. 4326: N. R. CXXI, § 1.

1854. De verwijzing naar wetten en reglementen in dit art. strekt niet alleen om daarnaar te beantwoorden de vraag waar, maar ook in hoeverre dc openbare godsdienstoefening buiten de gebouwen en besloten plaatsen is geoorloofd. De woorden in art. 9 der wet van 10 September 1853 (St. 102) „hij die elders dan art. 167 der grondwet toelaat, dc openbare godsdienst uitoefentquot; behooren in dien zin te worden opgevat dat elke ongeoorloofde processie in de termen dezer straf behaling valt. — II. R. 10 Januarij 1379 (2e) W. 4326; N. R. CXXI, §2, 12.

1855. De wet van 18 Germinal, An X is tot hare uitdrukkelijke afschaffing bij art. 14 der wet van 10 September 1843 (St. 102) hier te lande van kracht gebleven. De woorden van art. 1 dier wet quot;le culte sera public\'\'* beteekenen niet dat overal zoowel buiten als binnen gebouwen, godsdienstoefening kan plaats vinden, maar alleen dat de katholieken openlijk en niet ter slniks kerkgenootschappo-lijk kunnen bijeenkomen in de daartoe bestemde gebouwen. De uitoefening der openbare godsdienst is in het algemeen en dus zoowel binnen als buiten de gebouwen volledig, (behoudens \'\'s konings regt tot belemmering) gewaarborgd bij art. 193 der grondwet van 1815 en art. 191 der grondwet van 1840 door te bepalen dat geen openbare oefening van godsdienst kauworden belemmerd dan ingeval dezelve de openbare orde of veiligheid zou kunnen storen. Do verbodsbepaling voorkomende in het kon. rescript van 29 Mei 1819, betreft alleen processiën, geen bedevaarten. — Regtb. Maastricht 31 Julij 1878-W. 4266; Regtb. Maastricht 25 »Inlij 1878; W. 4270.

1856. De uitvoerende magt had onder grondwetten van 1815 en 1840 (art. 193) de bevoegdheid om de uitoefening van den openbaren godsdienst te beletten indien de uitoefening, naar haar oordeel, de openbare rust in gevaar zou brengen. De koning als hoofd van het uitvoerend gezag heeft voor de zuidelijke provinciën van die bevoegdheid gebruik gemaakt bij rescript van 29 Mei 1819. Volgens dat rescript moeten de processiën in Limburg in iedere parochie beperkt blijven tot die op de kruisdagen (rogations) met inbegrip van het feest van st. Marcus, zondag na sacramentsdag en op een feestdag door de kerkvoogden aan te wijzen. — Hof \'s Hertogen-bosch 20 September 1878; W. 4283, 4284.

1857. Het koninklijk rescript van 25 Mei 1819 ten opzigte der processiën heeft zijn kracht niet verloren, doordat sedert een reeks \\au jaren ra zijn uitvaardiging processiën zijn gehouden daarmede in strijd. De koning was krachtens art. 193 der grondwet van 1815 in 1819 volkomen bevoegd het houden van processiën te verbieden en zulks zelfs voor onbepaalden tijd. Op dergelijken maatregel van politie behoefde dc Raad van State niet te worden gehoord. De overeenkomst den 18 Junij 1827 aangegaan tnsschen den koning en den Heiligen Stoel betreft alleen de noordelijke provinciën en niet dc zuidelijke, waartoe o.a. Maastricht behoorde. — Regtb. Maastricht 31 Julij 1878.; W. 4270.

1858. Mr. W. B. S. Boeles. De bijzondere regts-betrekking tnsschen een. aantal kerkelijke gemeenten in de provincie Groningen en den staat, ontwikkeld uit de geschiedenis van het onderhond barer kerkelijke gebouwen en van de bezoldiging barer leeraars, onderwijzers en kosters in verband met het

regt van collatie. — Gron. 1866. Beooid door mr. B. J. Lintelo de Geor; N. K. Bijdr. XVj\'.II, 487.

Art. 108.

185U. A. C. do Raaijdt. Art. 168 dor grondwet is in strijd mot hot beginsel van scheiding van kork en staat. — Stelling 31. Leiden 1867.

1860. Th. G. A. Slingeland. Een volkomen scheiding van kerk en staat, hoe wensclielijk ze ook ij, is uiet bestaanbaar met de tegenwoordige grondwet van ons rijk. Iedere kerkelijke gemeente, afgezonderd van andere gemeenten, welke tot liet-zoll\'de kerkgenootschap behooren, is op zich zelve een zedelijk lichaam en alzoo onderworpen aan de bepalingen van den lOden titel lilde boek van het Burg. Wetb. — Stelling 38 en 39. Leiden . 807.

1861. J. F. Phitzinger. Een predikant heeft geene civiele rechtsvordering tegen den staat tot uit-keoring van zijn tractement. — Stelling 28. Leiden 1870.

1862. J. W. Tijdeman Jr. Onder het woord «gezindhedenquot; in art. 108 grondwet behooren niet noodwendig de kerkgenootschappen (jna talos, maar kunnen ook de plaatselijke gemeenten tot eenig erkend kerkgenootschap boboorende, worden verstaan. — Stelling 43. Leidon 1874.

1863. A. A Land. Aan een voorgestelde kapitalisatie van de gelden jaarlijks aan de verschillende kerkelijk-e gezindten uitgekeerd, staat art. 168 2e lid gr.w in don weg. Om do scheiding van kerk en staat ook in dit opzicht volledig te maken is een grondwetsherziening noodig. Tot dien tijd worde door de toelagen, naar vaste regels to bepalen do hulp van den staat zooveel mogelijk tot uitzondering en \'t zelfonderhoud van de kerk tot regel gemaakt. Stelling 56. Leiden 1875.

1864. J. J. Kahusen. Do ecclesiae nexucnm civitate in patria nostra inde ab anno 1813. — Amst. 1854.

1805. Mr. Aug. Philips. De overeenkomst be-treffende de kapittelgoederen te Haaften namens den staat gesloten, onderzocht. — Leiden en Amsterdam 1850.

1806. Mr. II. J. Smidt. Scheiding van kerk en staat en het Sudget van eoredionst. — Assen 1872. Beoord. door mr. J. T. Bnijs; Bijdr. v. Boer en Fruin XVIII, 454.

1807. Mr. K. M. G. do Meijior. Do staat in betrekking tot het beheer der goederen van do Ne-derlandsche hervormde kork. — Bijdr. Boer en Fruin XVII, 201.

1808. T. O. W. Koker. Onderzoek naar don aard on de gesehiedonis der vicariogoederen in Nederland. — Utrecht 1857.

1809. Mr. W. A. Baron van Vorschuor. Dó rechtstoestand dor kerkelijke goederen bij de hervormde gemeenten. — Gids 1873 III, 463.

1870. Mr. II. Piccardt. Do kosterijgoedoren der hervormde kerkgemeenten in de provincie Groningen, lien onderzoek van do vraag of do burgerlijke ge-moenten regtsaanspraak op deze hebben. — Gron. 1859. Beoord. door jhr. mr. B. J. Lintoio de Geer. N. K. Eijdr. XI, 218.

1871. Mr. W. B. S. Boeles. De scheiding van kerk en staat. De voorloopige organisatie der Nodor-landsche hervormde kerk, aangaande het boboer der kerkelijke goederen bij hare gemeenten en hot teozigt daarop, vastgesteld door hot algemeen collegie van toezicht bij besluit van 12 October 1808, met. oen inleiding en toelichting- — Gron. 1808.

1872. Mr. (J. II. Gockinga. De regeling van het toezigt op het beheer der goederen van de hervormde gemeenten. Beschouwingen naar aanleiding van het koninklijk besluit van 9 Februarij 1800 (St. 10). — \'sGravenhage 1807. Beoord. N. li. Bijdr. XVII, 402, door D. C. Hooijer; Gids 1867 IV, 1.

1873. Mr. A. van der Laan. De scheiding van kork on staat in haren overgang. Do voorbereiding-tot eene nieuwe regeling van hot beheer der goederen hij de hervormde gemeente en van het toezigt daarop in hare wording en strekking nader toegelicht. — Leeuwarden 1909.

1874. Mr. F. K. Spenglor. Geschiedenis van hot klooster St. Agatha. — 1863 Aangek. N. U. Bijdr, XIV , 136.

1875. Mr. T. \\V. C. Kokor. De overeenkoin.u betreffende do goederen van hot voormalig kloosle.\' van St. Agatha. —• Arnhem 1864.

1876. W. van Beuningen. Brieven over geestelijke goederen. — Arnhem 1803.

1877. Mr. J. \\V, van Uildriks. Kegeling van het beheer bij de hervormde gemeenten. Over do volmagt der afgevaardigden tot de provinciale kiesvergade-ring. Een woord tot de kiezers, kerkvoogden en notabelen. — Gron 1809.

1878. W. II. de Beaufort. De verhouding van den staat tot de verschillende kerkgenootschappen, 1581 — 1796. — Utrecht 1868.

1879. W. lleinokon. Do staat en het kerkbestuur der Noderlandsche hervormden. Sedert het borstel onzer onafhankelijkheid. — Leidon 1868.

1880. Mr. Telting. Over de kosteriegoedoron in Friesland. — Tijds. N. K. II, 241; IV, 5.

1881. Mr. W. A. Keiger. De aard dor linan-tiële rogtsbetrekking tusschcn den staat en de kerkgenootschappen. — Tijds. v\'. N. K. I, 231.

1882. W. Tonckens. De regtspraak in kerkelijke zaken. — Gron. 1873. Beoord. door mr. A. Oude-man; Tijds, v. N. K., VI, 223.

1883. Mr. E. A. Jordens. Provinciale reglementen op de de administratie dor korkelijko fondsen en de kosten van de eerodienst bij de hervormde geineonten in Nederland met aanteekoningen. — Arnhem 1859. Aangek. \\V. 2070.

1884. N. J. van Uselsteijn. Over den invloed van de kerkelijke wetgeving dor middeleeuwen op den regtstoestand in Nederland. — Leidon 1857 Beoord. door mr. M. S. Pols; N. Bijdr. VII, 231! Anti-kritiek VII, 391.

1885. Algemeen reglement voor hot bestuur der hervormde kerk in het koningrijk der Nederlanden zooals hot luidt na de wijzigingen gearresteerd door do algemeene synode den 18 April 1850 en bekrachtigd bij kon. besl. van 13 Mei 1850, no. 81. — \'s Ilertogcnbosch I85U.

1886. Mr. W. W. Buma. De onbevoegdheid van de algemeene synode der Nederl. herv. kork tot het regelen van bot beheer der plaatselijke kerke-goederen. — Leeuwarden 1851.

1887. I^Jrof. 11. J. Hoyaards. liet korkregt, als wetenschap, ook voor akademiseh onderwijs. — I{. jaarb. XI, 40.

1888. Proeve van een reglement tot reorganisatie der besturen van hot Israëlitisch kerkgenootschap in Nederland. — \'s Gravonhage 1850.

1889. Bepalingen omtrent do toelating en erkenning van gemeenten van afgescheidenen van liet hervormde kerkgenootschap. — Kon. Besl. 5 Julij 1836 (St. 42); Kon. Bosl. 9 Januarij 1841 (St. 2); Kon Besl. 1 October 1808 (St. 135).

1890. Bepalingen betreffende hot toezigt op het kerkelijk behoor bij do hervormden. — Kon. Besl. 9 Februarij 1866 (St. 10); Kon. Bosl. 3 February 1869 (St. 20); Luttenborg 37.

1891. Verordeningen botrekkolijk het kerkelijk bestuur bij do Israëliton in Nederland en in do

West-Indische koloniën. — Kon. 7 Augustus 1870 (St. 150).

1892. Nadere regeling van de wijze van behandeling der zaken, betreffende de onderscheiden eerediensten. — Kon. Besl. 29 October 1870 (St. 173).

1893. Belegging van golden door kerken of kerkelijke instellingen bij making verkregen. — M. v. J. 25 Februari) 1870; Luttenberg 40.

1894. Voorschriften omtrent de magtiging tot aanvaarding van makingen of schenkingen voor kerken of kerkelijke instellingen. — M. v. J. 25 Feb. 1870; Luttenberg 38-

1895. Wijzigingen in de kerkelijke reglementen voor de Hervormde eerediensten. — M. v. F. I I February 1870; Luttenberg, 238.

189G. Wijzigingen van het algemeen reglement; het synodaal reglement voor de kerkeraden; het reglement op het godsdienstonderwijs; het reglement op de vacaturen en het regieinent voor de diakenen der hervormde kerk. — Synode 15 January 18GG. Luttenberg 13.

1897. Synodaal reglement op de benoeming van ouderlingen en diakenen en de beroeping der predikanten in de hervormde kerk. — M. v. F. 1 1 Dcc. Luttenberg 195.

1898. Wijzigingen in de reglementen op de vacaturen , voor kerkelijke opzigt en tucht en op de algemecne weduwen beurs bij de hervormde kerk. — Kon. Besl. II February 1803; Luttenberg 254.

1899. Scheiding van kerk en staat. Uitgayen van gemeentehuishouding. — Gemst. I24G, 1248.

1900. Subsidie uit de gemeentekas voor de kosten eener eeredienst — Kon. Besl. 7 Ju lij 1875 (St. 132). — Gemst. 1222.

1901. De organisatie der hervormde kerk, vastgesteld bij kon. besluit van 7 January ISIG, is verbindend, althans voor die gemeenten die vrijwillig tot het kerkgenootschap zijn toegetreden. — Hegtb. Gorinchem 12 February 18G7; W. 2874; Hof Z. Holland 7 Sept. 1867 ; W. 293G.

1902. In plaatsen, waar geen Waalsche kerken bestaan, moeten de individuele leden geacht worden tot de Nederduitsehe hervormde kerk aldaar te be-hooien tot dat het tegendeel is gebleken. Het lidmaatschap eener plaatselijke kerkelijke gemeente is niet afhankelijk van het overbrengen eener zoogenaamde attestatie. — Kautg. Goes 30 Junij 1849; W. 1155.

1903. De bepaling van dit art. is obligatoir ten behoeve der belanghebbenden en alzoo als gevende

• schuldvordering. Daarin ligt opgesloten een obligo ten behoeve van eiken belanghebbende, hetzij predikant, ten aanzien van zijn tractement, hetzij de gemeente ten aanzien der vacatuurpenningen •• het strijdt met de bedoeling dat bij nalatigheid in de nakoming ten aanzien van een of ander deel der gezindheid, alleen tie geheele gezin dheid zou kunnen opkomen voor het belang van dat deel. Bij het openvallen eener predikantsplaats zijn altijd vacatuurpenningen door den staat verschuldigd, hetzij ten behoeve der predikanten ter voorziening in de dienst, hetzij ten behoeve der weduwen gedurende een jaar of het zoogenaamd annus gratiae. Indien de weduwe, die aanspraak zou hebben op het annus gratiae, daarvan afziet, worden de vacatuurpenningen co ipso vorderbaar voor hen, die daarop buiten de weduwe aanspraak hadden zonder dat er cessie van actie behoeft plaats te hebben. — H. R. 6 Mei 1848; N. K. XXIX, § 78, 359; v. d. H. G. Z. VII, no. 305, 273; W. 113; R. B. X, 241.

1904. liet feit, te zijn Israëliet en tevens binnen den ring der synagoge te wonen, is voldoende tot staving der verpligting tot voldoening der kerkelijke

bijdrage, waar die door . de kerkelijke autoriteiten ingevolge de reglementen, is omgeslagen en vastgesteld. — Kautg. Winschoten 7 April 1857; W. 1852.

1905. Fundatie van missen in 1457 onder bepaling, dat de geestelijke, die de kerkelijke diensten zal verrigten, de geheele opbrengst der fundatiegoederen zoude genieten. Noch in de acta et statutu synodi dioecesanae Ruraemundensis van I8G7spetiaal in caput XX, noch in het diocesaan reglement van deu Luikschen bisschop Zaeptfer, noch in eenige andere wettige bepaling, wordt de geheele opbrengst der fundatiegoederen als honorarium toegekend aan den geestelijke die de kerkelijke diensten vervult van eene vóór de Fransche seculariesatiewetten , onder toekenning dier inkomsten opgerigte en bij later restitutiewetten weder in het leven geroepen stichting — Mof Limburg 16 Maart 1874; W. 3726.

190G. Het besluit van 9 February I8G6 (St. 10) heeft geen verandering gebracht in het stemregt ten opzigte van beheer der goederen van de Ned. hervormde kerk. De voorwaardelijke bepaling van art. 1696 B. W. is dus buiten toepassing. — Kautg. Enschede 20 December 1877; W. 4215.

1907. Fundatiën tot het doen van kerkelijke diensten en het uitdeelen van brood aan de armen ten jare 1793, waren in de Lijmers niet geldig, indien deze door de regering niet waren goedgekeurd en de daarvoor bestemde vaste goéderen niet in het hypotheekbock waren overgeschreven. Dergelijke fundatiën kunnen aan alle koopers dier goederen niet worden tegen geworpen, ook indien bewezen wordt, dat zij steeds ter goede trouw zijn nageleefd. — Regtb. Arnhem 3 January 1878; W. 4247.

1908. Bij het vaststellen in het decreet van 22 Fruc tidor XIII van algemeene regels, betredende de administratie van alle met kerkelijke diensten belaste goederen bij de vroegere arrètés van 7 Thermidor XI en 25 Frimaire XII aan de kerkfabrieken teruggegeven, is het de bedoeling van den wetgever geweest, dat indien alle of een bepaald aangewezen gedeelte der inkomsten van gefundeerde goederen of renten, volgens den stichtingsbrief moeten dienen tot het lezen van bepaalde missen, dan ook alle inkomsten of het bepaald gedeelte overeenkomstig den wil van den stichter (conformement au titre) moeten uitgekeerd worden aan den geestelijke, die de missen zal gelezen hebben; en als het geldt, goederen of renten aan een kerk gegeven onder de voorwaarde, dat missen zullen gelezen worden zonder dat de daarvoor te bepalen som in den stichtingsbrief is bepaald, alsdan het bedrag der voor het lezen dier missen uit te keereu som door het diocesaan reglement zou worden bepaald en naar het reglement aan een geestelijke door wien die missen gelezen zijn, betaald worden.—Regtb. Maastricht 14 November 1872; W. 3534; Hof Limburg 30 Junij 1873; W. 3615; R. en W XXII, 40; H. R. 28 November 1873; v. d. H. B. R. XXXVHI, no. 1369, 601; N. R. CV, § 33, 290; W. 3661 ; N. R. B. 1874, 47; R. en W. XXVI, 42.

1909. De regterlijke magt is bevoegd om te oor-deelen over een vordering tot rekening en verantwoording door kerkvoogden eener hervormde gemeente ingesteld tegen een vroeger bestuur. Het algemeen reglement voor het bestuur der hervormde kerk vastgesteld bij kon. besl. van 7 January 1816 en de daaruit voortgevloeide verschillende provinciale regel meuten op de kerkelijke fondsen is in regten verbindend. — Regtb. Brielle 21 Junij 1864; W. 2602.

1910. De goederen verkregen of bezeten gedurende de vereeuiging van een R. K. kerk met een kapel

in een ander goluicht der gomeoute kunnen niet («oacht worden aan allo parochianen toe te behooren zoodanig, dat bij verheffing der kapel tot succursale, en deze zoowol onder wereldlijk als geestelijk opzigr van de hoofdkerk gescheiden wordt, do verdeeling dier goederen naar gelang van hot getal der parochianen of haardsteden kan gevraagd worden, ten einde in do bohootton van de eeredionst voor hot verbrokkeld grondgebied te voorzien. — Hof Limburg 10 Sopt. 18G0; W. 2206 ; Hi\'gtb. Maastricht 30 Junij 1859 j W. 2095. -

1911. Iemand, niet van do hervormde kerk af gosohoidon of vervallen verklaard, eigon middelen van bestaan bezittende en wonende in hot kerkelijk ressort eonor bepaalde gemeente, die wel als Neder-duitsch hervormd gedoopt, doch geone belijdenis dos golnofs hoeft afgelegd en ook geen kerkelijk\') attestatie bij do gemeente heeft ingediend, kan toch evenwel worden begrepen onder hen, die in den hoofdelijke omslag voor de hervormde kerk dier gemeente moeten vallen. — Kantg. Alphen 2.\') April IRf.G; N. R. B. XVI, 673; W. 2815.

1912. P. A. Post Uitcrweer. Met het boginsol van scheiding van kerk en staat is volkomen te verconigen hot bestaan van preventieve en repressieve maatregelen, waar do kerk den staat aantast door misbruik te maken van haai\' macht als onderwijzer en als looraar. — Stelling 26. Leiden 1877.

Art. 169.

1913. P. A. Post Uiterwoor. Het koninklijk besluit van den 7 Jamiarij 1816 invoerende „het algomeon reglement voor hot bestuur dor hervormde kerkquot; is altijd ongrondwettig geweest. —- Stelling 27. Leiden 1877.

19M. F. Phitzinger. Uit art. 169 gr.w. kan goeno verplichting van don staal worden afgeleid om toezicht te houden op hot behoor der goederen van eonig kerkgenootschap. — Stolling 29. Leiden 1870.

1915. H. G. van Westerbeock van dor Horst. De juribus smimi imperantis circa sacra. — L. B. 1829.

1916. Het ontwerp van wet, regelende het too-zigt op de onderscheidene kerkgenootschappen. — W. 13. A. 219, 222, 223, 224.

1917. Eene zaak ingevolge de wet van 10 Sep-temlior 1853 (St. 102) ter terogtzitting voor burgerlijke zaken behandeld, is geen strafzaak. — Hof Ovci\'üssel 20 September 1855; \\V. 1692; N. K. Llll, § 75 , 354.

Art. 170.

1918. H. Posthumus. Brieven over oenigo gebreken en misbruiken in ons hervormd kerkbestuur en wetgeving, gerigt aan zijne hervormde mode-leeraars — Gron. 1830.

1919. H. .T. Royaards. Hcdendaagsch korkregt bij de hervormden in Nederland. — Utrecht 1834.

1920 G. H. van Scnden. De hervorming van den tegenwoordigen staat dor Nedorlnndscho hervormde kerk. -- Amst. 1848.

1921. H. J. Spijker. Ontwerp van gerevideerd algemeen reglement voor het bestuur der hervormde kerk in bet koninkrijk der Nederlanden. — Am-t. 1848.

1922. J. A. M. Mensinga. Over vertegenwoordiging en verkiezing in do Noderlandsche hervormde kerk. Een woord ter gelegenheid van grondwetsherziening gelijktijdig in de kerk en in den staat. — Amst. 1848.

1923. Het rogt van placet tegen hot jongste ontwerp van strafwetboek verdedigd. — Utrecht 1848.

Aant, op Ue oaoNDWtT.

1924. Mr. H. van Sonsbeock. Beschouwingen over het koninklijk rogt van placet , of zijn er dan gcene middelen om zich te verstaan. — \'s Gravenhage 1848.

1925. Het rogt van placet en doszulfs tegenstanders. — Utrecht 1847.

1926. Het placet en do regering. — Leiden 1847. quot;■ 1927. Mr. P. L. F. Blussé Do onverbindbaar-hoid in regten van de tegenwoordige organisatie der hervormde kerk. Pleitrede — Dordrecht 1866.

1928. C. Hooijor. Kerkelijke wetten voor de hervormden in het koningrijk dor Nederlanden , verzameld en mot aanteckoningen voorzien. — Zak-Bommel 1846.

Art. 171.

1929. Mr. J. Luzac. Handleiding tot de kennis van de algemeono beginselen der belasting. — Leiden 1857. Beoord. door mr. G. A. Fokker; Themis 2c IV, 566.

1930. li. van Voorthuijsen. Hz. De directe belastingen , inzonderheid die op do inkomsten; een staatshuishoudkundige proeve. — Utrecht 1848. Be-oord. door mr. W. R. Boer; Themis X. 143.

1931. Mr. F. A. T. Weve. Mag er voor als nog eenigerlei grondbelasting geheven worden van het drooggemaakte Haarlemraormoor ? — Themis 2o VI, 389.

1932. C. A. Crommolin. Beschouwingen over do grondbelasting. — Leiden 1865. — Beoord. door mr. F. N. Sickonga. Gids Nov. 1865, 403.

1933. J. J. W. van den Bioson. Iets over de wet op dc patonten. — Leidon 1859.

1934. P. A. van Oosterwijk Bruyn. Beschouwingen over oen belasting op de koffij ; Utrecht 1863.

1935. P. W. N. Merk us. Schets van hot beheer der algemoeno geldmiddelen in Nederland tot het jaar 1810. — Utrecht 1863.

1936. P. H. Engels. De belastingen en de geldmiddelen van den aanvang der republiek tot op heden. — Utrecht 1862. Beoord. door mr. O. van Rees; N. R. Bijdr. XII, 620; door mr. S. Vissering; Themis 2o IX, 279.

1937. J. Doorman. Noerland\'s finantiowezon van den vrocgeren en tegenwoordigen tijd, in verband met handel, koopvaart, marine, muntstelsel, arm wezen enz. mot opgaven omtrent den toestand van andere volken. — Utrecht 1847.

1938. Mr. F. A. van Hall. Een woord over de voorgestelde belasting op de bezittingen. — Amst. 1848.

1939. Mr. J. Ackersdijk. Over belastingen en bezuiningen. — Utrecht 1849.

1940. Is het loodsgeld te beschouwen als belasting der schoepvaart, dan wol als retributie voor gepraesteerdo diensten; moot het tarief van heffing bij wet of kan hetzelve bij reglement van algemeen bestuur worden vastgesteld? — Regtsg. Adv. Ill, 10.

1941. K. M. G. de Meyior. De geschiedenis van het Noderlandsche patentrecht. —- Arnhem 187Ü.

1942. G. A. Nahuys. De belasting op de erf ; opvolging uit een staathuishoudkundig oogpunt be

I schouwd. — Utrecht 1869.

1943. .T. H. T. K. van Swindereu. Over den oorsprong en do geschiedenis van de belasting op do Floreenen. — Leeuwarden 1861.

1944. J. C. Bloom. Iets over de toepassing van \\ art. 7 der wet ven 9 April 1869 (St. 59) tot wijziging dor wetten van 29 Maart 1833 (St. 4) on 24 April 1843 (St. 15) betreft\'ende dc personele belasting. — Bijdr. Boer en Prain XV H, 298.

1945. Mr. F. N. Sickengn. Bijdragen tot de kennis onzer financiën. — Bijdr. Boer on Fruin XVH , 382.

10

West-Indische koloniën. — Kon. 7 Augustus 1870 (St. 150).

1892. Nadere regeling van de wijze van behandeling der zaken, betreffende de onderscheiden eerediensten. — Kon. Besl. 29 October 1870 (St. 173).

1893. Belegging van golden door kerken of kerkelijke instellingen bij making verkregen. — M. v. J. 25 Februarij 1870; Luttenberg 40.

1894. Voorschriften omtrent de magtiging tot aanvaarding van makingen of schonkingen voor kerken of kerkelijke instellingen. — M. v. J. 25 Feb. 1870; Luttenberg 38-

1895. Wijzigingen in dc kerkelijke reglementen voor de Hervormde eerediensten. — M. v. F. 1 I Februarij 1870; Luttenberg, 238.

189G. Wijzigingen van het algemeen reglement; het synodaal reglement voor de kerkeraden; het reglement op het godsdienstonderwijs; het reglement op de vacaturen en hot reglement voor de diakenen der hervormde kerk. — Synode 15 Junuarij 18GG. Luttenberg 13.

1897. Synodaal reglement op de benoeming van ouderlingen en diakenen en de beroeping der predikanten in de hervormde kerk. — M. v. F. II Dec. Luttenberg 195.

1898. Wijzigingen in de reglementen op de vacaturen , voor kerkelijke opzigt en tucht en op de algemeene weduwen beurs bij de hervormde kerk. — Kon. Besl. 11 Februarij 18G3; Luttenberg 254.

1899. Scheiding van kerk en staal. Uitgaven van gemeentehnishouding. — Gemst. 124G, 1248.

1900. Subsidie uit de gemeentekas voor de kosten eener eeredienst — Kon. Besl. 7 \'lulij 1875 (St. 132). — Gemst. 1222.

1901. De organisatie der hervormde kerk, vastgesteld bij kon. besluit van 7 Januarij I81G, is verbindend, althans voor die gemeenten die vrijwillig tot het kerkgenootschap zijn toegetreden. — Regtb. Gorinchem 12 Februarij 18G7; W. 2874; Hof Z. Holland 7 Sept. I8G7; W. 293G.

1902. In plaatsen, waar geen Waalsche kerken bestaan, moeten de individuele leden geacht worden tot de Nederduitsche hervormde kerk aldaar te be-hooien tot dat het tegendeel is gebleken. Het lid-maatscljap eener plaatselijke kerkelijke gemeente is niet afhankelijk van het overbrengen eener zoogenaamde attestatie. — Kantg. Goes 30 .Junij 1849; W. 1155.

1903. De bepaling van dit art. is obligatoir ten behoeve der belanghebbenden en alzoo als gevende

• schuldvordering. Daarin ligt opgesloten een obligo ten behoeve van eiken belanghebbende, hetzij predikant, ten aanzien van zijn tractement, hetzij de gemeente ten aanzien der vacatuurpenningen: het strijdt met de bedoeling dat bij nalatigheid in de nakoming ten aanzien van een of ander deel der gezindheid, alleen de geheele gezin dheid zou kunnen opkomen voor het belang van dat deel. Bij het openvallen eener predikantsplaats zijn altijd vacatuurpenningen door den staat verschuldigd, hetzij ten behoeve der predikanten ter voorziening in de dienst, hetzij ten behoeve der weduwen gedurende een jaar of het zoogenaamd annus gratiae. Indien de weduwe, die aanspraak zou hebben op het annus gratiae, daarvan afziet, worden de vacatuurpenningen co ipso vorderbaar voor hen, die daarop buiten de weduwe aanspraak hadden zonder dat er cessie van actie behoeft plaats te hebben. — H. U. 5 Mei 1848; N. H. XXIX, § 78, 359; v. d. H. G. Z. VU, no. 305, 273; W. 113; U. B. X, 241.

1904. Het feit, te zijn Israëliet en tevens binnen den ring der synagoge te wonen, is voldoende tot staving der verpligting tot voldoening der kerkelijke

bijdrage, waar die door . de kerkelijke autoriteiten ingevolge de reglementen, is omgeslagen en vastgesteld. — Kantg. Winschoten 7 April 1857; W. 1852.

1905. Fundatie van missen in 1457 onder bepaling, dat de geestelijke, die de kerkelijke diensten zal verrigten, de geheele opbrengst der fundatiegoederen zoude genieten. Noch in de acta et statutu synodi dioeoesanae Uuraemuudensis van 18C7 spetiaal in caput XX, noch in het diocesaan reglement van tien Luiksehen bisschop Zaepffer, noch in eenige andere wettige bepaling, wordt de geheele opbrengst der fundatiegoederen als honorarium toegekend aan den geestelijke die de kerkelijke diensten vervult van eene vóór de Fransche seculariesatiewetten , onder toekenning dier inkomsten opgerigte en bij later restitutiewetten weder in het leven geroepen stichting — Hof Limburg IG Maart 1874; W. 8720.

1906. Het besluit van 9 Februarij 18G6 (St. 10) heeft geen verandering gebracht in het stemregtten opzigte van beheer der goederen van de Ned. hervormde kerk. De voorwaardelijke bepaling van art. U)9G B. W. is dus buiten toepassing. — Kantg. Enschede\' 20 December 1877; W. 4215.

1907. Fundatiën tot het doen van kerkelijke diensten en het uitdeelen van brood aan de armen ten jare 1793, waren in de Lijmers niet geldig, indien deze door de regering niet waren goedgekeurd en de daarvoor bestemde vaste goéderen niet in het hypotheekboek waren overgeschreven. Dergelijke fundatiën kunnen aan alle koopers dier goederen niet worden tegen geworpen, ook indien bewezen wordt, dat zij steeds ter goede trouw zijn nageleefd. — liegtb. Arnhem 3 Januarij 1878; W. 4247.

1908. Bij het vaststellen in het decreet van 22 Fruc-tidor XI11 van algemeene regels, betreffende do administratie van alle met kerkelijke diensten belaste goederen bij de vroegere arrètés van 7 Thermidor XI en 25 Frimaire Xll aan de kerkfabrieken teruggegeven , is het de bedoeling van den wetgever geweest, dat indien alle of een bepaald aangewezen gedeelte der inkomsten van gefundeerde goederen of renten, volgens den stichtingsbrief moeten dienen tot het lezen van bepaalde missen, dan ook alle inkomsten of het bepaald gedeelte overeenkomstig den wil van den stichter (conformement au titre) moeten uitgekeerd worden aan den geestelijke, die de missen zal gelezen hebben; en als het geldt, goederen of renten aan een kerk gegeven onder do voorwaarde, dat missen zullen gelezen worden zonder dat de daarvoor te bepalen som in den stichtingsbrief is bepaald, alsdan het bedrag der voor liet lezen dier missen uit te kceren som door het diocesaan reglement zou worden bepaald en naar het reglement aan een geestelijke door wien die miinen gelezen zijn, betaald worden. — Regtb. Maastricht 14 November 1872; W. 3534; Hof Limburg 30 Jtinij 1873; W. 3615; 11. en W XXII, 40; H. U. 28 November 1873; v. d. H. B. R. XXXVHI, no. 1369, 601; N. R. CV, § 33, 290; W. 3061; N. R. B. 1874, 47; U. en W. XXVI, 42.

1909. De regterlijke magt is bevoegd om te oor-deelen over een vordering tot rekening en verantwoording door kerkvoogden eener hervormde gemeente ingesteld tegen een vroeger bestuur. Het algemeen reglement voor het bestuur der hervormde kerk vastgesteld bij kon. besl. van 7 tlanuarij 1816 en de daaruit voortgevloeide verschillende provinciale regelmenten op de kerkelijke fondsen is in regten verbindend. — Regtb. Brielle 21 Junij I8G4; W. 2G02.

1910. De goederen verkregen of bezeten gedurende de vereeniging van een R. K. kerk met een kapel

in een ander goluicht der gemeente; kunnen niet Ijeucht worden aim nllo purocliinnen toe te bohooron znodnnig, dat bij verheffing der kapel tot succursale, cn deze zoowel onder wereldlijk als geestelijk opzigt van de hoofdkerk gescheiden wordt, de verdeeling ilior goederen naar gelnng van het getal der parochianen of haardsteden kan gevraagd worden , ten einde in do beboetten van de ecredienst voor het verbrokkeld grondgebied te voorzien. — Hof Limburg lü Sept. 1800; W. 220G; Regtb. Maastricht 30 Junij 18.^r.9; W. 2095.

1911. Iemand, niet van do hervormde kerk af gescheiden of vorvallon verklaard, eigen middelen van bestaan bezittende en wonende in het kerkelijk ressort oenor bepaalde gemeente, die wel als Neder- j diiitsch hervormd gedoopt, doch geene belijdenis des geloofs heeft afgelegd en ook geen kerkelijke attes- i tfttie bij de gemeente heeft ingediend, kan toch evenwel worden begrepen onder hen, die in den hoofdelijke omslag voor de hervormde kerk dier gemeente i moeten vallen. — Kantg. Alphen 2quot;) April 18(10; N. R. B. XVI, 673; W. 2815.

1912. 1\'. A. Post Uitenveer. Met het beginsel j van scheiding van kerk en staat is volkomen te vereonigen het beslaan van preventieve en repressieve maatregelen, waar de kerk den staat aantast door misbruik te maken van haar macht als onderwijzer ^! cn als leomar. — Stelling 26. Leiden 1877.

Art. 169.

1913. P. A. Post Uiterweer. Het koninklijk besluit van den 7 danuarij 1816 invoerende „het algemeen reglement voor het bestunr der hervormde kerkquot; is altijd ongrondwettig geweest. — Stelling 27. Leiden 1877.

1914 J. F. Phitzinger. Uit art. 169 gr.w, kan geene verplichting van den staa\', worden afgeleid om toezicht te houden op het beheer der goederen van eenig kerkgenootschap. — Stelling 29. Leiden ; 1870.

1915. II. G. van Westerbeeck van der Horst. De jnribns sum mi imperantis circa sacra. — L. li. 1829.

1916. Het ontwerp van wet, regelende het toe-zigt op de onderscheidene kerkgenootschappen. — W. B. A. 219, 222, 223, 224.

1917. Eene zaak ingevolge de wet van 10 September 1853 (St. 102) ter teregtzitting voor burgerlijke zaken behandeld, is geen strafzaak. — Hof Overijssel 20 September 1855; W. 1692; N. K. LUI, § 75 , 354.

Art. 170.

1918. R. Posthumus. Brieven over eenige gebreken cn misbruiken in ons hervormd kerkbestuur en wetgeving, gerigt aan zijne hervormde mede-leeraars — Gron. 1830.

1919. H. J. Royaards. Hedendaagsch kerkregt bij de hervormden in Nederland. — Utrecht 1834.

1920. G. H. van Senden. De hervorming van den tegenwoordigen staat der Nederlandsche hervormde kerk. — Amst. 1848.

1921. H. .1. Spijker. Ontwerp van gerevideerd algemeen reglement voor het bestuur der hervormde kerk in het koninkrijk der Nederlanden. — Amgt;t. 1848.

1922. J. A, M. Mensinga. Over vertegenwoordiging en verkiezing in de Nederlandsche hervormde kerk. Een woord ter gelegenheid van grondwetsherziening gelijktijdig in de kerk en in den staat. — Amst. 1848.

1923. Het regt van placet tegen hot jongste ontwerp van strafwetboek verdedigd. — Utrecht 1848.

Juni, üp Uc Qamp;ONDWKT.

1924. Mr. H. van Sonsbeeck. Beschouwingen over het koninklijk regt van placet, of zijp er dan geene middelen om zich te verstaan. — \'s Gravenhage 1848.

1925. Het regt van placet en deszulfs tegenstanders. — Utrecht 1847.

1926. Het placet en de regering. — Leiden,\'847. - 1927. Mr. P. L. F. Blusse\' De onverbindbaar-heiil in regten van de tegenwoordige organisatie der hervormde kerk. Pleitrede — Dordrecht 1806.

1928. C. Hooijer. Kerkelijke vetten voor de hervormden in het koningrijk dor Nederlanden , verzameld en met aanteekeningon voorzien. — Zalt-Bommel 1846.

Art. 171.

1929. Mr. J. Luzac. Handleiding tot de kennis van de algemeene beginselen der belasting. — Leiden 1857. Beoord. door mr. G. A. Fokker; ïhemia 2e IV, 566.

1930. 1£. van Voorthuijsen. Hz. De directe belastingen , inzonderheid die op de inkomsten; een staatshuishoudkundige proeve. — Utrecht 1848. Be-oord. door mr. W. R. Boer; Themis X. 143.

1931. Mr. F. A. T. Wevo. Mag er voor abgt; nog eenigorlei grondbelasting geheven worden van het drooggemaakte Haarlemmermeer? — Themis 2o VI, 389.

1932. C. A. Crommelin. Beschouwingen over de grondbelasting. — Leiden 1805. —Beoord. dooi mr. F. N. Sickenga. Gids Nov. 1865, 403.

1933. J. J. W. van den Biesen. Iets over do wet op de patonten. — Leiden 1859.

1934. P. A. van Oosterwijk Bruyii. Beschouwingen over een belasting op de kofflj; Utrecht 1863.

1935. P. W. N. Merk us. Schots van hot beheer der algemeene geldmiddelen in Nederland tot hei jaar 1810. — Utrecht 1863.

1930. P. H. Engels. De belastingen en de gold-middelen van den aanvang dor republiek tot op heden. — Utrecht 1802. Beoord. door mr. O. van Rees; N. R. Bijdr. XII, 620; door mr. S. Vissering; Themis 2o IX, 279.

1937. J. Doorman. Neerland\'s tiuantiewezen van den vroegeren on tegenwoordigen tijd, in verband met handel, koopvaart, marine, muntstelsel, arm wezen enz. met opgaven omtrent den toestand van andere volken. — Utrecht 1847.

1938. Mr. F. A. van Hall. Een woord over de voorgestelde belasting op de bezittingen. — Amst. 1848.

1939. Mr. J. Ackersdijk. Over belastingen en bezuiningen. — Utrecht 1849.

1940. Ib het loodsgeld te beschouwen als belasting der scheepvaart, dan wel als retributie voor gepraestcerde diensten; moet het tarief van heffing bij wet of kan hetzelve bij reglement van algemeen bestuur worden vastgesteld? — Kegtsg. Adv. Ill, 10.

1941. K. M. G. de Meyier. De geschiedenis van het Nederlandsche patentrecht. —- Arnhem 1870.

1942. G. A. Nahuys. De belasting op do erfopvolging uit een staathuishoudkundig oogpunt be schouwd. — Utrecht 1869.

1943. .1. H. T. K. van Swinderen. Over den oorsprong en tie geschiedenis van de belasting op de Floreenen. — Leeuwarden 1801.

1944. J. C. Bloem. Iets over de toepassing van art. 7 dor wet ven 9 April 1869 (St. 59) tot wijziging iler wetten van 29 Maart 1833 (St. 4) en 24 April 1843 (St. 15) betreffende de personele belasting. — Bijdr. Boer en Fruin XVII, 298.

1945. Mr. F. N. Sickenga. Bijdragen tot de kennis onzer ümmcien. — Bijdr. Boer en Fruin XVII, 382.

10

194G. Mr. H. C. A. Thiomo ACzn. Zijn to\'-gulden, geheven op gemeentewegen, belastingen in don zin van art. 23S der gomoentewet, en zijn op de in dit art. genoemde lietlingen de strafbepalingen toepasselijk van art. 270 en vgg. dierzelfde wot? — Hijdr. v. Boer c.s. XII, 21.

1947. Mr. H. C. A. Thieme ACzn. Tolgelden uis belasting beschouwd. Bijdr. v. Boor c.s XI, 78.

1948. Tolheffing op Provinciale wegen. — Bijdr. v. Boer c.s. XI, 217.

1949. Mr. F. N. Sickinga. Eono behoefte des tijds, op hot gebied van belasting en algemoene welvaart. — Bijdr, v. Boer c.s. IX, 388.

1950. A. van Eek. Nog iets over de herziening onzer belastingen. — Bijdr. v. Boor c.s. IX, 25.3.

1951. A. van Eek. Enkele opmerkingen over het ontwerp van wet, betreffende de personele belasting, — Bijdr. v. Boer c.s, IX, 413.

1952. F. N. Sickenga. Bijdrage tot de geschiedenis der belasting in Nederland. — Leiden 18fi4, Beoord. Bijdr. van Boer c.s. IX, 441.

1953. Hervorming van ons belastingstelsel. — Bijdr. v. Boer c.s. IX, II9.

1954. Mr. W. K. Boer. Bevoegdheid der tweede kamer ten aanzien van de belastingen. — Bijdr. v. Boer c.s. III, 185.

1955. ,T. J. van Kerkwijk. ICenige opmerkingen over belasting-hervorming, - Economist Maart-April 1873.

1956. Doet affichafHng van accijnsen den prijs dalen?— W. B. A. IG1.

1957. Mr. F, N. Sickenga. Bijdrage tot do kennis onzer finantiën. Personele belasting. — Bijdr. Boer en Fruin XVII, 198.

1958. Do financiën van het Kijk en der gemeenten. — W. B. 15. 005.

1959. A. Eldering Ferf. De tribntis materiarum ustibilium (sive, quae loco adhibentur). — Leovardiae 183G.

1960. II. Gerlings. De tribntis consumtionis___-

Gandavi 1830.

1961. W. E. van der Hout. De natura tribute-rum. — Amst. 1854.

1962. J. E. van Panhuys. Do tribntis, — L. B. 1833.

1963. De belastingen in Nederland. — Deventer 1856.

1964. De herziening der belastingen voor hot rijk en de gemeenten in onderling verband beschouwd. — Amsterdam 1856.

1965. Over oone radicale herziening der belasting stelsels voor het rijk en do gemeenten. — Jjoiden 1856.

19C6. Een antwoord op do vraag van inr. J. Kuijk hoe mogen de belastingen zijn door een kiezer. — Amsterdam 1853.

1967. Mr. S. van Houten. Beschouwingen over de plaats der inkomsten-belasting in het belastingstelsel. Redevoering uitgesproken in Felix meritis. — Amsterdam 1871.

1968. Mr. S. van Houten. De toekomst onzer finantiën. De noodzakelijkheid en uitvoerbaarheid eener doortastende hervorming in ons belastingstelsel aangewezen. — Groningen 1869.

1969. J. Ackorsdijk. Nederlands financiën. Nationale schuld. — Amst. 1843.

1970. J. H. Graaf van Kechteren. Beschouwingen over een vereenvoudigde huishouding van staat en de daardoor mogelijke vermindering der uitgaven in verband met de door de regering ontworpen staats- | begrooting over 1844 en 1845 voor het koningrijk der Nederlanden, benevens voorstellen tot oen verbeterde verdeeling der lasten tot verligting dor .

beïwaren van de mindere klassen van ingozetenei! in dit rijk. — Zwolle 1843.

1971. Vereenvoudiging in hot staatsbestuur, hei ware middel tot bezuiniging, Vlissingon 1840.

19 72. J. F, Huyser. Het beste stelsel van be lastingen is dat, waarbij het minst gelegenheid bestaai tot ontduiking van betaling. De belastingen, diode vrije circulatie belemmeren zijn af te keuren. Stelling 28 en 29, Leiden 1863.

1973. H. A. Elias. Bij uitstek gesohikt om In Nederland belast te worden, is het gebruik van tabak. — Stelling 38. Amsterdam 1863.

1974. II. A. Elias. Transactiën in zake van belastingovertredingen, zijn niet te verworpen. Stelling 42, Amst. 1863.

1975. J. W. de Feyfer. Eene belasting op de inkomsten zoude, indien men de noodwendig daaraan verbonden bezwaren van bodrog kon overwinnen, de boste zijn. — Stolling 27. Leiden 1864.

1976. F. .1. M. Jespers. Eono hoogo belasting op hot gebruik van sterken drank is geen geschikt middel om hut misbruik daarvan togen te gaan. — Stelling 35. Leiden 1867.

1977. Bruggeld is niet als rijksbelasting te beschouwen , waar de opbrengst dor heffing niet dour het rijk , maar door de gemeente wordt genoten tot tegemoetkoming in onkosten die zij ten behoeve der brug heuft gemaakt, terwijl de gemeente zich verbonden heeft, jaarlijks een som tot betaling voor het gebruik, aan bot rijk af te staan. — H. R. 23 October 1876; W. 4048; N. K. (quot;XIV. § 8, 60; W. B. A. 1436; Gemst. 1318.

Art. 172.

1978. H. Croockewit Jr. De monopoliis. — Amsl. 1855.

1979. .1. C. van der Lek do (Jlercq, De bepn ling, dat door den koning kwijtschelding vanzegel-regt kan worden verleend, voorkomende in art. 44 der wet van 3 October 1843 (St. 47) is in strijd met art. 172 der grondwet. — Stelling 27. Leiden 1866.

1980. Bruggeld alleen van vreemdelingen geheven. Art. 172 der grondwet; art. 238, 240, 254 der gemeentewet. — W. B. A. 292.

1981. Vrijdom van tolregtun voor officieren. Art. 172 dor grondwet. — W. B. A. 356.

1982. Vrijdom van gemeentelasten voor militai ren. Art. 172 der grondwet. W. B. A. 369.

1983. Wat is privilegie in zaken van belastingen? — W. B. A. 415, 431 , 444.

\'.984. Privilegie in belastingzaken, transactie. Art, 172 dor grondwet, — AV. B. A. 444.

1985. Art, 172 der grondwet en art. 254 der gemeentewet. — W. B. A. 929.

1986. De bepaling dat geone privilegiën in het stuk van belastingen kunnen verleend worden, «iet niet ulloun op Kijksbolastingon, maar ook op ge-moontebelastingon. Privilegie in zake van belastingen heeft alleen dan plaats, indien op den algemoenen last, dien de wet oplegt, oen uitzondering wordt gemaakt ton behoeve van bepaalde personen of van een bepaalden stand in de maatschappij. Door de bepaling in een plaatselijke verordening, dat alle handelaren , kooplieden en verdere neringdoenden in gedistilleerd, likeuren en wijn, vorpligt zijn tot de aangifte van hunnen voorraad, waarvan de plaatselijke belasting reeds is voldaan en tot betaling van hot verschil der belasting tusschen het nieuw en vorig tarief van do aangegeven hoeveel hehl, wordt geen privilegie, aan wie ook, verleend, doch alleen een belasting gelegd op een tak van handel die, zonder cenige uitzondering allen drukt, die zich

nromlvct. —-

ami ilien handel wijden. — II. K. 23 .lunij ISri?; \\V. 1985; v. d. II. Bel VII, no. 403, 132; N. R. LVI, § 36, quot;.37; W. 15. A. 481; fiemst, 3Ü2.

lUSquot;. Ho ruiterlijke magt is niet bevoogd te bcoordeelen over do vraasr of een privilegie in materie van belasting beeft plaats gebad. — Hof N. Holland 14 October 1858; W. 2005; (ïemst. 371.

11188. Een belasting, gelegd op zekeren tak van handel die, «onder uitzondering treft allen, welke dien handel uitoefenen, is geen bij de grondwet verboden privilegie. — H. K. 21 October 1859; W. 2113; N. R. LXIU, § 23, 90; v. d. H. G. Z. XVI, 110. 779, 207; W. B. A. 545; Gemst. 425.

Art. 173.

1989. G. A. van Zijst. Leeningen, hoezeer in enkele gevallen te regtvaardigen, zijn echter als een gevaarlijk hulpmiddel te beschouwen, waarvan ile staat zich maar spaarzaam bedienen moet. — Stelling 19. Leiden 18(i7.

1990. J. W. van Goens. Art. 173, 1quot;. Grondwet is overtollig. — Stelling 35. Leiden 1866.

1991. II. F. M. van Lanschot. Bij het sluiten eener leening moet men trachten deze „al pariquot; aan te gaan, al ware het ook ten koste eener hooge rente. — Stelling 34. Leiden 1867.

1992. R- V. Heyligers. IJe Nederlandsche wetgeving op de vreemde gelilligtingcn. — Leiden 1854.

1993. .1. F. Schuurbenue Boeye. Ten onregte schrijft art. 173 gr.w. voor; „de schuld wordt jaarlijks in overweging genomen ter bevordering der belangen van de schuldeischers van den staat. — Stelling 37. Leiden 1866.

1994. Z. II. de Kleijn. Iets over inschrijving op het het Grootboek. — W. v. X. R. 511 ; R. W. v. N. 367.

1995. Mr. J. G. Kist. Het grootboek van openbare schuld uit een burgerlijk regtelijk oogpunt beschouwd. — Amsterdam 1865. Beoord. door mr. R. van Boneval Faure; N. K. Bijdr. XV, 118.

1996. 11. Hooft Graafland. De staatsschulden getoetst aan de beginselen der staatshuishoudkunde. — Utrecht 1851. Beoord., N. R. Bijdr. I, 364: door mr. J. de Witte van Citters, Themis XH , 321.

1997. J. A. Alting Bösken. Over geldleeningen hier te lande door vreemde mogendheden aangegaan. — Utrecht 1864.

1998. Het crediet alleen kan den staat behouden uf onderzoek naar de middelen ter verbetering der Financiën. — Amsterdam 1843.

Art. 174.

1999. W. G. LoelF. Minder juist bepaalt art. 174 van onze grondwet: „het gewigt, de gehalte en de waarde der muntspetien worden door de wet geregeld.quot; — Stelling 27. Leiden 1865.

2000. P. du Rieu .Ir. De moneta. — L. B. 1848.

2001. 0. Dronsberg. Do rc monetali imprimis (le legibus et delictis monetalibus horumque poe-nis. —- Traj. 1828.

2002. Mr. J. Ackersdijk, Nederlandsch muntwezen. Inwisseling dor oude munten voor papier. — Utrecht 1845.

2003. Bepaling der middellijnen van de ver-sehillende muntspetien ter uitvoering van art. 17 (Ier wet van 26 November 1847 (St. 63) tot regeling van het Nederlandsche muntwezen. — Kon. Besl. 29 Junij 1848 (St. 27).

2004. Regeling van hot Nederlandsche muntwezen. — Wet 26 November 1847 (St. 69).

2005. Bepaling van het muntloon dat door bijzondere personen wordt voldaan ter uitvoering van art. 18 der wot van 26 November 1847 (St. 69) rt. 172-176. _ 150

tot regeling van hot Nederlandsche muntwezen. — Kon. Besl. 29 .lunlj 1838 (St. 28). — Kon. Besl. 19 Nov. 1857 (St. 115).

2006. Bepaling van de middellijuon der bij art. 2 dor wet van 28 Maart 1877 (St. 43j bedoelde bronzen pasmunt. — Kon. Besl. 18 April 1877 (St. 84).

2007. Vervanging der koperen door bronzen pasmunt. — Wet 28 Maart 1877 (St. 43).

2008. Bepalingen in verband met de uitvoerit.g der wet op het Nederlandsche muntwezen. — Wet 22 Mei 1845 (St. 23)

Art. 175.

2009. W. 1\'. A. Calkoen. De crimine falsi, in sjiocie do falsa monota secundum juris Komani ac hodierui principia. — L. B. 1829.

2010. W. A. Alting von Geusau. Do falso nummario. — Hagse Com. 1832.

2011. Kegeling van het toezigt en de zorg over de zaken van de Munt.— Wet 1 .lunij l856(St.25).

2012. Regeling van den werkkring van het munt-collegie ingesteld bij art. 2 der wet van 1 Junij 1850 (St. 25). — Kon. Besl. 2 Sept. 1850 (St. 56).

2013. Instelling eener commissie van onderzoek betreftende de circulatie van vreemde muntspetien hier te lande. — Kon. Besl. 5 Sopt. 1855 (St. 118).

2014. De uitspraken van het muntcollegie kunnen in burgerlijke en in strafzaken alleen golden als berigten van deskundigen en alzoo niet als bewijs. — H. R. 19 October 1869; N. R. XC11I, § 7, 51; W. 3165; N. R. B. XXI, 246; v. d. H. H. Strafr. 1869, no. 2349, 400.

2015. Het onderzoek en de beslissing of muntstukken, welko in een regtsgeding het corpus delicti uitmaken, zijn vergulden Engelscho schellingen en geen sovereings, behoort niet aan gewone deskun-(ligon te worden opgedragen, maar is uitsluitend de taak van Raden on Genoraalmeestercn der munt.— H. R. 11 Maart 1845; N. R. XX. § 31, 137; W. 617; v. d. II. Strafr. XI, no. 659, 191.

2016. Raden en Goneraalmeesteren der munt kunnen andoren niet magtigen tot de benoeming van ontvangers of plaatsbekleodende ontvangers van den waarborg. De door dozen opgemaakte processenvor-baal hebben geen bewijskracht. —- Regtb. Maastricht 12 .lannarij 1848; W. 948: Hof Limburg 16 Junij 1849; W. 1058; II. R. 13 November 1849; v. d. H. G. Z. IX, no. 401, 269; N.R. XXXIV, §34, 135; W. 1074i

2017. Waarborg en belasting dor gouden en zilveren werken. — Wet 18 September 1852 (St. 178).

2018. Herziening van de wet op don waarborg en de belasting dor gouden en zilveren werken. — Wet 7 Mei 1859 (St. 31)

2019. Is do bepaling van art. 199 der grondwet (van 1840) en van art. 12 der wet van 19 Mei 1819 (St, 31), welke aan Raden en Genoraalmees-ters van de munt alleen de beslissing geeft over alle ([uaestiën van allooi en essai, wanneer deze zich voordoen in don loop van regtsgedingen door of tegen rijksambtenaren gevoerd, ook van toepassing op buitenlandsehe munt? — Regtsg. Adv. II, 35.

2020. Is do rogterlijko magt bij onderzoek van strafzaken verpligt, zich ten opzigte der quaestien over het allooi dor munt te gedragen aan het gevoelen van Radon en Generaal meesters van do munt? — Regtsg. Adv. II, 36.

2021. Toezigt on zorg over do zaken der Munt.— Wet 1 Junij 1850 (St. 25).

Art. 176,

2022. Is. Capadose. De algemeene rekenkamer en de rekenpligtighoid in Nederland. — \'s Grav.

I ï 1 Grondwet. —-

1856. Beocml. door mr. C. J. van Bell; Thomis 2« III, 567.

2023. J. F. Schuurbenue Boeye. Bij hotondor-ïoeken dor rekeningen van comptabele ambtenaren door de rekenkamer is hot repressive stelsel verkieselijk. — Stelling 38. Leiden 1866.

2024. P- Maclaine Pont. Ten onrechte is aan de algemeene rekenkamer in Neerlanilsch Indic, rechterlijke macht opgedragen. Stelling 31. Leiden 1873.

2925. Instructie voor de algemeene rekenkamer. — Wet 5 October 1841 (St. 40).

2026. Aanvulling der instructie voor de algemeene rekenkamer. — Wet 10 Febr. 1844 (St. 6).

2027. Het onderzoeken van gemeenterekemngen door de rekenkamer. — W. B. A. 586.

2028. Provinciale uitgaven. Kekenkamer. Art. 118 en 11!) der provinciale wet in verband met art. 57 en 58 der wet van 5 October 1841 (St. 40). W. B. A. 743.

2029. N. Th. Witkop. De praeventive wetking der rekenkamer verdient afkeuring. — Stelling 30. Leiden 1871.

2030. De staat vertegenwoordigd door den minister van fmautiën en niet de algemeene lokeukamer is bevoegd om van de voormalige administracenren van \'s rijks schatkist als comptabele ambtenaren rekening en verantwoording te eischen. — Regtb. \'s Orav. 2 November 1849; W. 1085; li. en W. V, 00; Hof Z. Holland 5 Maart 1851 ; W. 1221 : N. K. XXXVIII, § 73, 375.

Art. 177.

2031. C. A. (j. d\'Henry. De regni dcfensione secundum legem fundamentalem. — Gandav 1822.

2032. J. K. 11. de Roo van Aldenverelt. Het Nederlandschc leger volgens do grondwet. — liijdr. v. Boer en Fruin XI, 181.

2033. H. van der Hoeven. Opmerkingen over de Nederlandsche wetgeving voor liet krijgsvolk te lande. — Leiden 1864. Beoord. N. H. Bijdr. XV, 323; Themis 1865, 303.

2034. .1. C. C. den Beer Poortugael. De noodzakelijkheid tot grondwetsherziening voor de defensie. — \'s Gravenhage 1879.

2035. B. M. Bahlmann. De inrichting van onze landmacht is in strijd met de letter en den geest van onze grondwet. - Stelling 26. Leiden 1878.

2036. J. Verwer. In een land, waar dienstplicht bestaat, is het openbaar gezag alleen dan geregtigd den oorlog te verklaren, als die verklaring steunt op een zeker recht en strekt, om aan de natie of aan hot menschdom, eene weldaad te verschalfen, waarvan het bezit inderdaad noodzakelijk is. Stelling 33. Leiden 1876.

2037. Brief van den tijdelijken minister van oorlog aan den koning ter openlegging zijner gevoelens aangaande het ontwerp van ge wijzigden grondwet van hot koningrijk dor Nederlanden, voorgesteld door ile commissie, benoemd bij Kon Besl. van 13 Maart 1848. — \'s Grav. 1848.

2038. Het oorlogsregt. — W. li. A. 1217, 1218.

2039. I. B. Burger. Onze legerorganisatie is in strijd met de voorschriften van het achtste hoofdstuk der grondwet. —- Stolling 27. Leiden 1871. J. W. J. IJssel do Schep|icr, Stelling 25. Leiden 1871. B. M. Bahlmann, Stolling 26. Leiden 1878.

2040. J. H. Dull. De inrichting van ons leger strijdt mot de bepalingen der grondwet. — Stelling 23. Gron. 1878.

Art. 178.

2041. G. J. Goekoop Cz. Do afschaffing der ataande legers is uit een staatkundig en staathuis-irt. 176—181. 1.15

houdkundig oogpunt wenschelijk. — Stelling 32. Leiden 1870.

Art. 180.

2042. Kegeling van de nationale militie. — Wei 19 Augustus 1861 (St. 72).

2043. Uitbreiding van art. 17 der wet van 19 Augustus 1861 St. 12) betrekkelijk de nationulo militie. — Wet 1 Mei 1863 (St. 41 gt;

2044. L. F- G. 1\'. Schreuder. Handleiding tei uitvoering van de wet van 19 Augustus 1861 (St. 72) betrekkelijk de nationale militie, zoo nis zij is aangevuld bij do wetten vim 1 Mei 1863 (St. 44) on 22 April 1864 (St. 22). — \'sGrav. 1877.

2045. Mr. P. W. H. vun Sonsbeoek. Bohooron vrijwilligers bij de militie aangeworvon te worden voor re kening van het rijk of voor die der gemeente?— Bijdr. v. Boer e.s. VH, 247.

2046. Mr. M. M. von Banmhaner. Do wetgeving op de nationale militie en de bovolkingstatis-tiek. — Themis 2e IV, 145.

2047. 11. J. Kami. De militie en hot militair bestuur vau 1579—1795. — Leiden 1874.

2048. W. .lager Gorlings. Afschaffing der plaatsvervanging bij de nationale militie is noodzakelijk voor hot behoud dor moreole kracht bij het leger.— Stolling 30. Leiden 1871.

2049. 1. 15. Burger. Het stolsel der algemeene dienstplichtigheid verdient hier te lande aanbeveling. - Stelling 28. Leiden 1871.

2050. C. W. P. F. Gericke van Herwijnen. Ten onrechte wordt in onze wet op do nationale militie do dienstplichtigheid afhankelijk gemaakt van het ingezetenschap, niet van nationaliteit. — Stelling 29. Leiden 1871.

2051. W. G. Loell\'. Het aanwenden van vrijwilligers tot den krijgsdienst, verdient de voorkeur boven het noodzaken van de burgers daartoe. — Stelling 25. Leiden 1865.

Art. 181.

2052. Th. G. A. Slingeland. Het ware beter, dat mot wijziging van art. 4 der wet op do natiquot;-nale militie, de dionstpliebtigheid kon worden afgekocht door het storten eener bepaalde of jaarlijks te bepalen som in \'s Kijks schatkist, dan dat men zijne dienst door een ander kan laten waarnemen. — Stelling 47. Leiden 1867.

2053. .1. K. II. de Koo van Aldenverelt. Hot stelsel van afkoop van den militiedienst. — Bijdr. Boer en Fruin XIV, 98.

2054. .1. W. C\'olson Aberson. De maatregel van do afschaffing dor plaatsvervangers is aan te beve.en zoowel in het belang der weerbaarheid als in dat der moraliteit van het leger. — Stelling 23. Leiden 1877.

2055. T. vnn Beijma thoe Kingina. Plaatsvervanging bij nationale militie en schutterij verdient afkeuring. — Stolling 30. Leiden 1867.

2056. K. Driessen ter Meulen. Het stelsel van plaatsvervanging door den staat te bewerkstelligen, verdient de voorkeur boven do gewone plaatsvervanging. — Stolling 23. Leiden 1873. P. S. Poppes, Stelling 20. Leiden 1872.

2057. J. W. J. IJssel de Schepper. Het stolsel van remplaceering verdient iifkeuring. - Stelling 27. Leidon 1871.

2058. D. van Tienen .luns.se. Hot ware wen-sehelijk het stolsel van conscriptie te vervangen door het aanwerven van vrijwilligers. Stelling 27. Leiden 1870.

2059. Mr. C. J. J. Wijckorheld Bisdom. Eenige beschouwingen over de wet op de nationale militie

van 19 Augustus 18fil (St. 72). - Bjjdr. v. Boer f.s. VU. 230.

20C0. T. II. Btiscr. Wetten, betrekkelijk do nutionalo militie, inzondorlieid nis Imndleiditig voor iTemeontebesturen en belanghebbende autoriteiten. — Zwolle \\ 865.

2061. G. Hejdanus. Observationes ad art. 205, 5 2 legis fundnmentnlis (anni 1840) ([iii est de re militari. — Amst. 1842.

Art. 185.

21)62. t\'. C. I\'aehlig. Het detaeheeren van mariniers bij bet Indisch leger was onwettig. — Stelling 29. Leiden 1877.

Art. 187.

2063. AV. 1\'. SteonliolV. Het is al\' te keuren, dat de bepaling der seliadeloosstelling, bedoeld in art. 187 der grondwet, is overgelaten aan de m/Zc-menten. — Stolling 37. Leiden 1860.

2064. W. Th. (Severs Deynoot. Inkwartieringen. — Leiden 1878.

2065. Bepalingen, betrekkelijk de inkwartieringen en hot onderhoud van het krijgsvolk en de truns-[«jitcn en loverantiën voor \'skonings legers of vestingen gevorderd. — Wet 14 Sept 1866 (St. 138 . j 2066. Zijn de kosten dor inkwartiering ten laste der gemeenten? — W. B. A. 307.

2067. Huisvesting van militairen in himnc garnizoenen. Art. 187, § I der grondwet. — W. 15. A. 344, 377, 381.

2068. Toelage der gomoonte aan den plaatsmajoor. Art. 187 dor grondwet. - W. B. A. 380.

2069. Algcmeene instructie omtrent de inkwartiering. — Min. v. O. 19 Juni) 1836; W. B. A. 378.

2070. Inkwartiering. Onderhond van krijgsvolk. Transporten. — Bijdr. v. Hoor X, 152.

2071. Zijn de gemeenten, volgens de bestaande wetten en verordeningen, mot hot oog vooral op art. 187 dor grondwet, verpligt tot het dragen der ko.-ten van onderhoud der kazerne-gebouwen ? — Opm. on Med. XII, 250.

2072. Het ontwerp van wet op de inkwartiering, art. 187 der grondwet.—- W. B. A. 208, 209, 228.

2073. Vergoeding voor militaire transporten. De circulaire van M. B Z. 26 .Inlij 1862, no. 103, 2e All. W. B. A. 688.

2074. Nadere voorschrifton omtrent do voldoening der kosten van vervoer door middel van stoom-booton van alleen reizende militairen der landmagt. — M. Ü. 31 Mei 1872 , no. 43, I, Prov. BI. Gron. 1872, 43; W. B. A. 1202.

2075. Verstrekken van reisgeld aan milition-vorlofgangangors. — M. Ü. 8. Julij 1872, no. 41 , Comm. d. k. Groningen 1872; \\V. B. A. 1207.

2076. Over de verpleging der gemeente tot onderhoud van militairen. — Bijdr. Boor c.s. II, 333.

2077. Mr. W. de Sitter. Is het onderhoud van kazernen en kazernemenbolon eone uitgaaf die ton laste dor gemoonto kan worden gebragt? — Bijdr. Boer c.s. I, 211.

2078. Voorschriften omtrent het tijdig nemen van maatregelen tot hnisvesting en verpleging van troepen. — M. B. Z. 13 Nov. 1867; Prov. BI. v. Overijssel 117. Luttenberg 190.

2U79. Voorschriften omtrent hot ondertookonen van kwitanticn wegens het verstrekken van inkwartiering afgegeven. — M. B. Z. 9 Sept. 1868. Lutten-berg 135.

2080. Wijziging en aanvulling van hot Kon. Hetl. van 29 Maart 1867 (St. 18) houdende vaststelling der reglementaire bepalingen tor uitvoering van de wet, betrekkdijk de inkwartieringen en het onder-boud van het krijgsvolk. — Kon. Besl. i 7 Kobr. 1875. (St. 19). Luttonberg 25.

2081. Voorschriften tor uitvoering der wet van 14 Septomber 1866 (St. 138; on van hot Kon Besl van 2!) Maart 1867 (St. 18) nopons do inkwartieringen on hel onderhoud van het krijgsvolk. Min. v. O. 4 April 1867; Luttonberg 43.

2082. Reglementaire bepalingen ter uitvoering dor wot van 14 September 1866 (St. 138). Fov, BI. v. Z. Hol!. 65; IjUttenborg 51.

2083. Bepalingen omtrent do teruggave van gedane betalingen voor verleende verstrekkingen aar militairen. — M. B. Z. 18 April 1867. Prov. BI. v. Ovorijsel 1867, no. 48; Luttonberg 65.

2084. Uitnoodiging aan de ontvangers tot hot doen van opgaven aan do gemeentebesturen in verband met de vordering van inkwartiering on onderhoud voor het krijgsvolk. - M. F. 13 Mei 1867. Luttonberg 250.

2085. Bepaling in acht te nomen bij de marseh-regeling van bereden korpsen of detachementen ton opzigto van het houden van naobtkwartier. — Min. v. O. 27 Augustus I860, no. 34 B.j Bijv. 1860, 254.

2086. Bepaling van bet bedrag der schadeloosstelling wegens hot vericonen van huisvesting en voeding aan militairen door de burgers te verstrekken, alsmede voor het leveren van transportmiddolon aan niarcheronde troepen. Min. van O. 23 December 1859, no. 33 1!.; Bijv. 1859, 356.

2087. Reglementaire bepalingen ter uitvoering van de wet, botrokkelijk de inkwartieringenon hot onder-boud van hot krijgsvolk en de transporten en leve-rantiön voor \'s konings legers of vestingen gevorderd van 14 September 1866 (St. 138) on bopalondo hot tijdstip waarop gemolde wet in werking treedt. — Kon. Besl. 29 Maart 1 867 (St. 18); Luttonberg 34.

2088. Transportkosten door hot rijk verschuldigd. — W. li. A. 347.

2089. Transportmiddelen door de ingezetenen te verschaffen. —. W. B. A, 368.

2090. Huisvesting van militairen in hunne garnizoenen. Art. 187, § I dor grondwet en hot besluit van 26 .Innij 1814, no. I. — W. B. A. 492.

2091. Kosten van inkwartiering; art. 187 der grondwet. — W. B. A. 576.

20i\'2. Kosten van kazernering. — W. 13. A. 559.

2093. Do ontvangers der directe belastingen zijn aangeschreven om aan de burgemeesters op hunne aanvragen op te geven liet getal paarden, waarvoor elk der ingezetenen in de personele belasting naaide eerste klasse is aangeslagen. M. F. 7 Maart 1875; Luttonberg 99.

2094. Huisvesting der Marechaussee. — W. B. A. 630, 660.

Art. 188.

2095. .1. K. H. de Koo van Alderworelt. De organisatie onzer schutterijen. — Bijdr. v. Boer en Fruin XV. 284.

2096. .1. K. II. de Koo van Alderworelt. Over hot verloden onzer schutterijen. — Bijdr. v. Boer en Fruin X , 97.

2097. C. J. Sickosz. De schutterijen in Nederland. — Utrecht 1864; aangek, door J. K. H. de Boo van Alderwerelt. liijdr v. Boer c.s. X, 97.

2198. Mr. A. van Delden. Ken paar opmerkingen over sterkte en inrigtingen der schutterijen volgens art. 188 en 189 der grondwet. — Bijdr. Boor on Frnin XIV, 139.

2199. Kegeling der schutterijen. W. B. A. 813, 816 , 817, 834 , 878.

2100. .1. 0. (.\'. den Beer Poortugael. Hoe moeten de schutterijen in Nederland worden zamenge-

gesteld en iiiKorigt? Beuiitwooitling van die vraafr met bijvoeging eener proeve van een wet op de sehiitterijon. — \'sGravonhage 1805.

2101. Kene eauserie over schutterij en leger. — \'s (1 ravenhage 186quot;).

2102. Uegeling iler schutterijen. W. li. A. 834.

2103. Gelegenheid tot het verkrijgen vun tlieo-rctische kennis van de dienst voor officieren der schutterij. — M. B. Z. 18 Fohruarii 1870; Lutteu-berg .33.

2104. U. Meijer. Kene regeling der schutterijen, waarbij een gedeelte met de verdediging dos vaderlands, oen ander gedeelte met de handhaving der inwendige rust wordt belast, is in strijd met 1 ile grondwet. — Stelling 2(j. Leiden 1870.

2105. Mr J. L. A. Stolk. Wet op de schutterij.— Nijmegen 18G4.

2100. .1. IC. II. de Uoo van Alderwerelt. Onze schutterij; een bijdrage tot de kennis van ons krijgswezen en ons krijgsbestuur. — \'s Gravenhage 18(15.

2107. Instelling vsm oen eereteeken voor langdurige werkelijke diens: bij do schutterijen. Kon. Basl. 6 December 1861 (Kt. 149).

2108. Ij. K. fl. P. Schreuder en C. .1. van Maancn. Handleiding ter uitvoering der wet van II April 1827 (St. 17), houdende oprigting vun sehntterijen over de gehecle uitgestrektheid des rijks met vermelding van de daartoe betrekkolijke ko-ninkelijke besluiten en ministeriële aanschrijvingen van algemeenen aard. — Utrecht 186\'.».

2109. M. C. Snellen van Vollenhoven. Wen-M.\'helijk ware eene bepaling dat ieder, die om andere redenen dan die ook van de schutterij onthell\'en, geen deel uitmaakt van leger of marine, reeds op negentienjarigen leeftijd schuttorpligtig werd. - Stelling 29. Leiden 187C.

2110. .1. F. M. Prijn. Do kosten van oprichting en onderhoud der schutterij moesten door den staat gedragen worden en niet door de gemeente. — Stelling 30. Leiden 1870.

2111. Indien iemand eene gemeente verlaat tns-sehen het tijdstip waarop hij tot den schutterlijken dienst is aangewezen en «lat der opmaking der schut-tersrollen , kan art. 27 der schntterijwet niet op hem worden toegepast. — fiemst. 1413.

2112. De boeten, schadevergoeding en geregts-kosten bij vonnis van don schuttersraad opgelegd, kunnen worden verhaald op de roerende en onroerende goederen van den veroordeelde, op de wijze en in de vormen voorschreven in het wetb. v. 15. li. Het provoostarrest, hetwelk kan worden opgelegd bij niet betaling der boeten en schadevergoeding moet niet worden aangemerkt als een subintrerende straf. De ambtenaren der registratie zijn niet belast met de invordering der boeten en geregtskosten in schutterijzaken vallende. — Genist. 1387; Kep. 1878, 714 vg.

2113. Ook bij rustende schutterijen hebben de schuttersraden een wettig bestaan en tevens reden van bestaan. — Genist. 1399.

2114. De uitgave en ontvangsten in zake de j schutterij zijn sedert de gemeentewet niet meer een [ onderwerp van afzonderlijk geldelijk beheer; zij maken een deel uit van do gewone linantiële adinini j stratie der gemeente. - Genist. 1398; 1879, 1533. j

2115. Van do contributie, welke hij moet storten ¹ die een nommerverwisselaar bij de schutterij heeft gesteld, kan vrijstelling worden verleend, indien j hij zelf om de een of ander later opgekomen reden in het tijdsverloop van zijn schutterpligtigheid van den dienst wordt vrijgesteld. I5ij niet betaling der contributie kan provoost-arrest worden toegepast. — I (iemst 1373; Kep. 1878, 12(1 vg.

2116. Een hulponderwijzer bij het lager onderwijs in een ander gemeente gewoon uachtvorbllji houdende, valt niet in de schutterlijke dienst der gemeente waar hij zijn betrekking waarneemt. Ged. St. Zeeland.; W. H A. 1495; Rep. 1878, 279.

2117. Voorbereiding van den eersten ban der dienstdoende schutterijen tot handhaving der neutraliteit in de ontstane verwikkelingen tussehen tweo bevriende naburige mogendheden en zoo noodig tot verdediging des vaderlands. — Kon. Besl. 19 Julij 1870 (St. 121); Luttenberg 129.

2118. Schadeloosstelling van de loden derschiu-terij voor het verrigten van garnizoensdienst. — Kon. Besl. 6 Augustus 1870. — Luttenberg 163.

2119. De uitgaven on ontvangsten in zake de schutterij zijn sedert do gemeentewet niet meer een onderwerp van afzonderlijk beheer; zij maken een deel uit van de gewone fmantielo administratie. — Gemst. 1398; Kep. 1878, 1534.

2120. Over do bijdragen die de gemeenten ver-pligt, zijn te geven in de kosten der rustende schutterijen. — Gemst. 1398.

2121. Ontheffing voor de gemeenten van de ver-pligting tot bijdragen in de kosten van onderhoud der wapenen enz. van de rustende schutterijen. Is hot geoorloofd gedurende den winter bij de schutterij wapenschonwingen te houden en is do auditeur bij het corps verpligt de boeten te inuen door den commandant bij die gelegenheid opgelegd. Mag de auditeur de wettigheid der door den commandant opgelegde boeten beoordeelen? — Bijdr. Boer c.s. IV, 137.

2122. Oprigting van schutterijen over degehoele uitgestrektheid des rijks. — Wet van 16 April 1827 (St. 17).

2123. Van de beslissing van Gedeputeerde Staten waarbij de begrooting eener dienstdoende schutterij wordt vastgesteld is geen beroep bij den koning toegelaten. — Kon. Besl. 30 Maart 1874. Luttenberg 47.

Art. 190.

2124 .). Roell. Historisch-Staatijiegtolijk onderzoek naar het algemeen en het bijzonder bestuur van den waterstaat in Nederland van 1795—1848.— Utrecht 1866. Beoord door jhr. mr. W. T. Doynoot. Bijdr. Boer en Kruin XIV, 418.

2125. Mr. G. A. Fokker. Iets over den regts-toestand der calamiteuse polders in Zeeland en over de verpligting van den staat tot bijdragen in do kosten van hun onderhoud. - Bijdr. v. Boer e.s. VIII, 271.

2126. Mr. G. A. Fokker, De calamiteuse polders in Zeeland en hot kon. besl. van 24 September 1864, no. 33. — Bijdr. van Boer en Fruin X, 220.

2127. Mr. ü. Bract Bisdom van Cattenbroek. Opmerkingen over de reglementaire verandering van waterschappen in verband mot artt. 190, 191 en 192 der grondwet. — N. li. Bijdr. II, 31-

2128. 11. S. van Lennep. Proeve over de wetgeving op de groote wegen in Nederland. — Anist. 1856. •

2129. II. (i. Hartman .Izn. Onderhoud der tra-versos van quot;s rijks groote wegen door de gemeenten. — Bijdr. Boer en Fruin c.s. XIX, 348.

2130. .1. Khiasosz do Boer. Bijdrage tot de geschiedenis der dijkspligtighoid in Friesland inzonderheid met betrokking tot Oostergoo. — Utrecht 1808. Beoord. door mr. G. A. Fokker.; Themis 2c XVI, 124.

2131. .). .1. Krmerins. Hot koninklijk besluit van 17 December 1819 houdende overdragt van het beheer ou de bekostiging van waterstaatswerken aan de staten dor provinciën. — Gron. 1869.

2132. »Jhr. Mr. W. A. C. de Jonge. Kone waterstaatswot in 1810. Geschiedkuridigo bijorago.— Bijdr. Boor, Fruin en c.e. XX, 1.

2133. Kan bij waterschapskeur het loggen van bruggen over de kanalen van dat waterschap verboden en de wegruiming van bestaande bruggen bevolen worden? .Ia. Bijdr. v. Boer en Fruin XI, 142.

2134. Met oppertoezicht over den waterstaat aan den koning opgedragen bij de onderscheiden redactiën van de Nederlandsche grondwet vóór 1848, omvat ook de verveeningen. Verbindend zijn liet kon. besl. van 15 Febr. 1810 (St. 26), houdende op de verveeningen en ontgrondingen en de met afgezonderde besluiten van 2 Sept. 1822, ü Mei 1822 en 26 January 1837. Kegtb. ileerenveen 19 Junij 1850; Hof Friesland 5 Mei 1852; N. R. B. lil, 147 : W. 1371.

2135. Is er onderscheid tusseheu zorg en toezigt ? Kan bij een provinciaal reglement liet toezigt op de wegen aan do burgemeesters nllvén worden opgedragen. Art. 129 en l70/lt; der gemeentewet. — W. B. A. 442.

2136. Onderhoud van waterstaatswerken door de provincie. Kon. Besl. 17 December 1819. Art. 107 der provinciale wet. W. B. A. 476.

2137. Magt van den koning tot vernietiging van besluiten van politie besturen. — W. B. A. 880.

2138. De overwogen van spoorbanen blijven, als gedeelten van openbare wegen, voor het vervoer op die wegen dienen, en aan do politiobepalingen dezer openbare wegen onderworpen voor zoover die met het gebruik van dat deel van den spoorweg on do daarvoor van rijkswege gemaakte politiebepalingen is overeen te brengen. — II. H. 30 Mrt. 1874; v. d. H. G. Z. XXVIII, no. 1516, 143; N. K. CVI. § 36, 307; W. 3720; Gerust.- 1185.

2139. Magt vim de provinciale staten met betrekking tot de waterschappen. Art. 190 192 der grondwet en 137 tier provinciale Wet. W^r. B. A. 357.

2140. Met bij de grondwet van 1815, 1840 toegekend oppertoczigt en algemeen bestuur voor alles wat betreft den waterstaat enz. brengt niet de bevoegdheid mede om het aanleggen van openbare vervoermiddelen op vaarwaters of wegen, die ten gerieve van hot algemeen bestemd zijn, afhankelijk te stellen van vergunningen of concessiën onder bepaalde voorwaarden. Het kon. besl. 31 Julij 1841 (St. 26) en bepaald art. 9 van dat besluit, regelt geen onderwerpen die in het hoofdstuk der grondwet „ya« den waterstaat\'*¹ behandeld worden en waarvan de regeling bij algemeone maatregel van inwendig bestuur, krachtens de in dat hoofdstuk vervatte bepalingen den koning toekomt. Derhalve mist do wet van 6 Maart 1818 (St. 12) alle toepassing, waar het geldt do overtreding van oenige voorwaarde door Gedeputeerde Staten, ingevolge het kon. besluit van 9 Mei 1840 (St. 23) in verband met bovengemeld kon. besl. van 1841 in een concessie gesteld. II. 11. 20 October 1879; W. 4485.

2141. De verpligting van den staat om bevaarbare en vlotbare rivieren in veilig bevaarbaren toestand te houden en door bebaking haar vaarwater aan te wijzen, steunt op geen civilen regtsband. Bij niet behoorlijke vervulling oener op hom rustende publiekregterlijken verpligting is de staat niet tot schadevergoeding gehouden. H. K. 23 October 1874 ; v. d. H. B. R. XXXIX, no. 1421, 520; N. K. CVIII, § 14, 82: W. 3775; M. V. H. XVI, 230; Gemst. 1206.

2142. 1)0 koninklijke besluiten , betreffende water*

staatsaangelegenhoden, zijn maatregelen van inwendig bestuur, togen welker overtreding straf wordt bedreigd bij de wet van 6 Maart 1818 (St. 12; Regtb. Groningen 12 Junij 1879.; W. 4394; Hop. 1879 , 4642.

2143. De koning is onbevoegd strafbepalingen te maken tegen overtredingen der reglementen don waterstaat botroffendo. — Kant. Alphen 10 Junij 1879; W. 4384; Hop. 1879. 4424.

2144. De publicatie van 24 Februari) 180\'j, waarbij bepalingen zijn vastgesteld omtrent een algemeen rivier- of waterregt over de rivieren en stroomen, is door geen later wet, noch uitdrukkelijk, noch stilzwijgend afgeschaft. Het verbod om kribben aan te leggen zonder verlof, vervat in art. 1 dier publicatie is van toepassing, om hot even, of die werken al dan niet van toepassing zijn op den loop en de bruikbaarheid der stroom. — II. R. 10 Sopt. 1843; v. d II. G. /. IX, no. 369, 1; N. R. XV, § 59 , 224: W. 526; Regtz. XXXI, 350.

2145. liet bij wijze van concessie door don koning krachtens hot opperbestuur van den waterstaat, de wegen en bruggen aan publiokrcgtolijko ligchamen of anderen, verleoncn van het regt tot hefting van tol- en brnggolden ter vergoeding van door hen gemaakte kosten van aanleg van werken tot verbetering der rijksmiddelen van communicatie, is met geen wet in Strijd. H. II. 28 October 1876; W. 4048; N. R. (\'XIV. § 8, 60; W. B.*\'A. 1436; Gemst. 1318.

2146. De koning was bevoogd bij besluit van 17 Jannarij 1819 St. 6) te bepalen dat geen verveening zal mogen geschieden zonder zijn goedkeuring en zulks in weerwil der nog vigerende Fransche wet van 21 April 1810, waarbij hot verleenen dezer vergunning aan andere autoriteiten is opgedragen.— H. R. 2 Maart 18Ö2; v. d. H. Strafr. 1852 I, no. 827, 98; N. R. XLI, § 34, 144, W. 1393.

2147. Verveoningon zijn te boschouwen als een integrerend deel van don waterstaat, hieruit volgt met het oog op art. 190 gr.w., dat aan den koning het regt toekomt om zoowel do vergunning tot ver-veening. als de intrekking , bij politiemaatregel te bevelen. - II. R. 6 Maart 1855; v. d. II. G. Z., XII, no. 61.1, 265: W. 1417; N. R. XL1X . §55, 252 ; Gemst. 227.

2148. Tit het bij art. 190 der gr.w. aan don koning opgedragen oppertoezigt over alles wat don waterstaat betreft, vloeit de bevoegdheid voort om te waken, ook door het geven van algemeeno voorschriften , tegen alle zoodanige handelingen, waardoor aan de instandhouding en aan do bestemming der waterstaatswerken voor de openbare dienst mogt worden te kort gedaan. Als zoodanig voorschrift moet gelden het verbod van art. 47 van het bij kon. besl. van 26 October 1876 (St. 89) vastgesteld algemeen reglement van politie voor het Noordzeekanaal. De overtreding van dat verbod is strafbaar, krachtons art 1 der dor wet van 3 Maart 1818 (St. 12). — H. R. 30 Junij 1879; W. 4404.

2149. Concessiën door den koning verleend, krachtens art. 190 der grondwet zijn te beschouwen als overeenkomsten en niet als openbare verordeningen , welker schending of verkeerde toepassing in cassatie kan worden beweerd. — H. R. 10 Jan. 1862; W. 2343 v. d. H. B. R. XXVI, 243; N. R. LXX, § 5, 36; Gerust. 540.

2150. Was do koning onder de grondwet van 1815 bevoegd de invordering van de contributie tot het onderhoud der zeewatorkeerende dijken op te dragen aan de ontvangers der directe belastingen? — W. 4291.

21.\')l. Hot kon. besluit goedkeurende hel con-

stltutivc reglement vim een polder, geeft niet hot leven aan dien polder, maar sanctiimeert slechts het bestaan , hot leven van dat door overeenkomst tnsschen eigenaren der bepoldering tot stand gebragt ligehanra. De dijken zijn de natunrlijke grenzen van een polder van diens rogtsgebied binnen hetwelk in den regel zijn pnhliekregtolijk gezag zich bepaalt. — Regtb. Alkmaar 14 October 1862; W. 2r)^,.)0.

2152. De uitdrukking „qehoeJ\'slaajdequot; is een in dijk- en pnlderzaken nlgemeen gebruikte en zeer algemeen bekende uitdrukking, waaronder onder-houdspliglige is te verstaan, zoodat zij in een dagvaarding voorkomende, allen twijfel buitensluit.— H. II. 2(? .1 unij 18tï4: W\'. 2C0ü; v, d. II. G. Z. XXI, no. 1030, 99; N. R. LXXVII, § 27, 219.

2153. Het regtsgebied van den polder wordt bepaald bij het feitelijk en wettelijk tot stand komen. Het wordt aangewezen door de dijken, als de natuurlijke grenzen der polders, ten ware ook gronden daar buiten uitdrukkalijk daaronder zijn gebragt. Dit laatste kan niet geschieden door een huishoudelijk reglement, maar alleen door het constitutief reglement van den polder, vastgesteld door de provinciale staten en goedgekeurd bij kon. hesl. — Regtb. Alkmaar 3 Februmij 1803; W. 2017; N. K. li. XVII, 494.

2154. Het kon. bosl. van 18 November 18G2 (St. 192), houdende reglement van politie voor het gekanaliseerd gedeelt.j van den Hollandsehen I.Tssel behoort op grond van art. 190 gr.w. te worden gerangschikt onder de algemcene maatregelen van algemeen bestuur, bedoeld bij art. 72 gr.w. — H. R 20 January 1880 , W. 4477.

Art. 191.

2155. Mr. A. .1. Hovy, Iets over den waterstaat en de noodzakelijkheid eener wettelijke regeling van dit onderwerp. — Amsterdam 1878

2156. Voorloopige voorziening in sommige water-staatsbelangen. Art. 23 der wet van 12 Julij 18\')5 (St. 102). — W. B. A. 548.

2157. Mngt der staten over waterschapsbesturen; een onderwerp voor de wet op don waterstaat, bedoeld bij art. 191 der grondwet. — W. B. A. 582

2158. Rogtsmagt der hooge en andere heemraad-Bchappen. Dijk en polderbesturen enz. — Wet 9 October 1841 (St. 42).

2159 Voorziening in sommige waterstaatsbelangen. — Wet van 12 Julij 1855 (St. 102).

2160. Zijn de provinciale staten bevoegd een reglement vast te stellen, houdende politieverordeningen op de kanalen eener kanalisatiemaatschappij, tenvlj de wet. bedoeld bij art. 191 der grondwet, nog niet bestaat? — üpm. en Med. IX, 123

2161. De woorden „en andere dergelijke collegiën in art. 1 der wet van 9 October 1841, zijn alleen te verstaan van zulke, ann welke de zorg en het beheer van waterkeerende werken is opgedragen. — Hof Drenthe 7 Mei 1853; N. R B. V, 496.

2162. Kun het in de wet van 12 Julij 1855 ^St. 102 , algemeen uitgedrukt doel, te voorzien in sommige waterschapsbelangen, worden beperkt tot eenig waterschap in het bijzonder? — Neen. Is de lijfsdwang in zeker polderreglement bepaald, voor de nietbetaling van de daarin bedreigde boete, te buschou-wen als een eigenlijke straf, dan wel bloot als een regtsdwang, gesteld op de niet vrijwillige voldoening aan do opgelegde straf, en is derhalve daarom art. 2 van gemelde wet buiten toepassing ? — In laatstge-inelden zin beslist. Is art. 5 dier wet derhalve toepasselijk bij veroordeeling tot boete op grond van óvertreding van een polderreglement, hoezeer afkomstig van een hooger gezag dan een waterschapsbestuur ? — Ja. — Bijdr. v. Boer c.s. VIII, 308.

Art. 192.

21C3. N. J. K. deVoogl. Bijdrage tot de kennj. van art. 192 der grondwet. — Leiden 1880.

2164. J. W. J. van Mierlo. Do bevoegdheid van aardhaling dor dijk- en polderbesturen is niei veranderd door de wet van 28 Augustus 1851 (Si, 125). —- Stolling 40. Leiden 1877.

2165. P. F. Z. Bouwens van Horssen. De vor schillende polder- en dijkbesturen bohoordon afgschnfi, en hot geheel gebragt te worden onder het behett van den waterstaat. — Stelling 13. Leiden 1870.