nobil1ss1mae FACULTATIS PHILOSOPIIIAE THEORETICAL kt LITTERARUM HUMANIORUM decreto,

Academiae vale dicturo nihil mihi restat iucimdius quam ut grati mimi sensum significem erga viros praestantissimos, qui Praeceptores mihi contigerunt; imprimis erga Te, Pater Carissime, qui me puerum latinae linguae et graecae elementis ita imbuisti, ut per totam vitam institutionis Tuae fructus percepturus sim. Nunc igitur palam gratias quam maximas Tibi offero pro egregia illa institutione, quam satis laudare nequeo.

Permultum Tibi me debere, Clarissime van herwerden, Promotor Aestumatissime, luberts profiteor. Publicis privatisque lectionibus studia mea fovisti, rectis consi-liis me adiuvisti et ubique benevolentiam Tuam in me praestitisti. Persuasum Tibi habeto me haer semper grata animo reeordaturum.

Vobis, Viri Clarissimi opzoomer, wi.inne, francken , maxima et perpetua gratia a me hahebitur. Nun-quam non gaudebo me lectiones Vestras frequentavisse, unde uberrimos fructus et tunc cum intereram percept et nunc percipio. Quid vobis debeam, Viri Praestan-tissimi, nunquam obliviscar, dum spiritus hos regit artus.

Neque Tu silentio mihi praetereundus es, Vir Cla-rissime brill , nunc rude donatus, olim studiosae iuventuti in repuhlica litterarum strenuus antecessor. Diu valeas diuque otio fruaris, quo nemo Tibi invidet.

Vohis omnibus, Viri Clarissimi, longa et felix vita concedatur in Academiae et Patriae decus.

Vos quoque, amici commilitones, in quorum numero quatuor fratres habui, valete. Teneat nos semper illud vinculum amicitiae, quod adhuc nos tenuit.

Scholia in Platonem, quae hodie circumferuntur\'), ab auctoribus suis ex variis fontibus petita sunt. Namque alia debentur philosophorum commentariis, alia ex lexicis grammaticorum descripta sunt, alia aliunde corrasa. De tertio hoe genere Scholiorum atque de primo paucis absolvam, de secundo, i. e.

1) Primus Scholia in Platonem vulgavit J. P. Siebenkeesius in Anecd. Gr. Norimb. 1798. Multo plenius collegit D. Ruhnkenius, cuius editio prodiit L. B. 1800; Ruhnkenius Scholia illustrare in animo habuit et pauca quaedam illustravit. Vide edit. laud, pg. 255. Wyttenbach, Vita D. Ruhnkenii in Opusc. var. arg. torn. I pg. 699. Nova protulit Thorn. Gaisfordius in Catalogo sive Notitia Manuscriptorum Clarkii, Oxon. 1812 et in libro; Lectiones Plato-nicae e membran. Bodl. Oxon. 1820. Haec omnia leguntur litteris S, R et O (Oxon. = Gaisf.) distincta in Scholiorum editioue, quam curavit C. F. Hermann in Appeudice Platonica, Lipsiae 1875. Scholia, quae Bekkerus, Creuzerus, Schneiderus, Stallbaumius, Schanzius protulerunt, aut aliunde iam nota erant aut parvi mo-meuti sunt.

de iis, quae e lexicis grammaticorum desumta sunt, pluribus acturus; in quibus buius disputationis argu-mentum positum erit.

Pbilosopbi, e quorum scriptis Scboliastae hauserunt, Neoplatonici sunt, qui in singulos Platonis libros com-mentarios conficiebant. In Scholiis saepe nominatim laudantur e. c. Plotinus Schol. Gorg. 507 D Rep. VI: 498 B, lamblicbus Schol. Sophist. 216 A. Rep. VI: 509 D. Proclus Schol. Theaet. 155 B Rep. III: 398 A Tim. 17 A 24 A 25 A et C, Olympiodorus Schol. Phaedr. 227 A; saepius etiam eorum scripta expilantur aucto-ris nomine omisso e. c. Olympiodori commentarius in Phaedonem, Procli in Theaetetum, Hermiae in Phae-drum, Procli et Olympiodori in Alcibiadem priorem, Olympiodori in Gorgiam, Procli in Timaeum. Prae-terea verisimiliter Procli commentario in Leges usum esso Scholiastam in Scholiis ad hos libros Th. Mettaueri diligentia docuit in Dissertatione Inaugurali Philologica de Platonis Scholiorum fontibus, Turici 1880, ad quem librum eos relegates volo, qui plura de hoe argumento cognoscere cupiunt.

De iis, quae undecunque corrasa sunt, haec obser-vasse sufficiat. Ex historicis laudatos invenimus Hel-lanicum Schol. Sympos. 208 D (cf. Müller, fr. histor. gr. I. 47. 10. Proleg. pg. xxvi) et Manethonem Schol. Tim. 21 E {sy, rüv MavsQa AlyinrTizxiZv)-, tum auctoris nomine omisso Phlegontis Tralliani y, yjo-

viv.ct Schol. Rep. V : 465 D (cf. Müller 1.1. 111. 603) aliosque quos ignoramus (cf. Schol. Rep. V : 453 D VIII: 566 A et C). Glossae geographicae desumtae

sunt ex Diogeniani sive Hesychii lexico, ex Stephani Byzantini \'quot;EóvixoTc in Scholiis ad Menexenum, Gorgiam et Alcibiadem I, ex Strabone Schol. Sophist. 216 A (e\'l Ti Sf? quot;ZTpxpuvi TrslêsfTÖxi ra yscc/pxCpa) et alibi; duo praeterea opera laudantur Claudii Ptolemaei Alexan-drini, alterum TeuypaCpinxi vQwJirsic inscriptum Schol. Ion. 533 D, alterum TsuypxCpouftevz Schol. Rep. VII: 519 C. Inter fontes, unde Scholiastae fabulas Graecas hauserunt, princeps est Apollodori Bibliotheca (of. Mettauer. 1.1. pg. 48), turn hie illic, Schol. Rep. V: 451 A Legg. XI: 914 B, Cornuti commentarius de natura deorum gentilium adhibitus est. Enarrantur in plurimis Scholiis vitae philosophoruin, sophista-rum, poetarum, al., quae magna pro parte sumtae sunt ex Hesychii Milesii Onomatologo vel ttIvxxi rciv sv ovoftcca-TÜv, neque tamen ex integro Hesychii

libro, sed ex epitome. Cf. etiam Hesychii Milesii Ouo-matologi quae supersunt; cum prolegomenis edidit Joannes Flach. Lips. 1882. Partim autem ex commen-tariis Neoplatonicorum in Scholia transierunt. Verum ex fonte plane diverso, id quod primo obtutu facile apparet, aliquot vitae flu-xere, quae singulari quadam eruditione prae ceteris excellunt. Sunt Aristophanis vita Schol. Apol. Socr. 19 C, Anyti Meletique ibid. 18 B, Chaerephontis ibid. 20 A, Lyconis ibid. 23 E, Agathonis Schol. Symp. 172 A, Aspasiae Schol. Me-nex. 235 E. Quae vitae unde provenerint, ignora-tur. His aliquot Scholia addere possumus, quorum origo manifesta est. Schol. Symp. 179 B continet hypothesin Euripidis fabulae Alcestidis manifesto ex

huius poetae codice in Scholia translatara. E Galeno petita sunt, quae leguntur ibid. 185 C. Theophrasti historia plantarum arlhibita est Schol. Eep. VI:488C et VIII: 560 C. Ptoleraaei opus de arte musica laudator Schol. Rep. Ill; 443 I). Postremo, ut in hoc finera faciam, Scholio ad Remp. 1: 338 C de pan-cratio certamine, additum legiraus: txvto. fyikoarpxtoc (pyciv êv tü Trspi yvitvnvTiKyc; indidera sumta sunt Schol. Rep. I: 338 C de Polydamante, atque Schol. Protag. 335 E de dolichorlromis.

Accedo nunc ad tertiura Scholiorura genus i. e. ad ea, quae e lexicis grammaticorura fluxeruut. In his sunt, quorum verbo raerainisse sufficit. Passim occur-runt in Scholiis glossulae ex Timaei Sophistae lexico vocura Platonicarum; saepius adhibitura est Pollucis Onomasticon, quod nominatim laudatur Schol. Alcib. I: 105 A («- Uo/.u\'Ssvy.^: êv \'Ovopxa-Tixdi?, scil. VIII: 105), cf. Schol. Eutbyphr. 2 A ftxTiXsv:, Rep. VIII: 550 C de populi Atheniensium partitione, Legg. IX: 855 C Six\\pv0i!ri?, ibid. XI: 928 C cum Poll.

Onomast. VIII: 90; 130; 63 et 64; 28. Praeterea in Scboliis magna copia proverbiorum explicatur; quae explicationes partim debentur Neoplatonicorum commen-tariis, praecipue autem desumtae sunt ex Boethi lexicis Platonicis (cf. Naber. Proleg. ad Phot), fortasse etiam ex libris Didymi et Tarrhaei, Zenobii et Diogeniani, atque e Pausaniae Atticistae lexico rhetorico (cf. Met-tauer. 1.1. pg. 105 sqq.). Cum autem et investigare ex quo fonte quaeque explicatio fluxerit vel fluere potuerit, integram disquisitionem requirere videatur,

et has explicationes ibi collectas esse viderim, ubi maximam utilitatem praebent, nempe in Corpore Par-oemiographorum Graecorum, quod ediderunt Schnei-dewin et Leutsch, ubi suo quaeque loco explicatio e Scholiis laudatur, neque denique id agam, ut Scholia illustrem, sed quae in iis insunt grammatici argumenti a ceteris seponam atque colligam, omnes omittam.

Hisce de universa Scholiorum indole praemissis ad singula transire possum, atque primo capite agam de Scholiis, quibus glossae ex Diogeniani lexico continentur.

Ex doctissimis disputationibus illustrium grammati-corum Alexandrinorum Eratosthenis, Polemonis, Ari-stophanis, Aristarchi, aliorum Didymus ille xuKxivrspoc, qui Augusti aetate vixit, comnientarios confecerat in permultos poetas cum comicos turn tragicos; quae Di-dymi lexica nactus Pamphilus, qui saepius ab Athenaeo testimonium dicere iubetur, ex copiis Artemidori, Her-monactis, Theodori, aliorum supplevit et in formam redegit doctissimi atque amplissimi lexici glossarum et rerum notabilium (jrepi xx) ovopxTcov y.xrx ctoixsïw).

Hoe Pamphili lexicon in brevius contraxit Vestinus, Vestini epitomen Diogenianus. Diogeniani operis alteram editionem curavit Hesychius praeter aliorum opera ad-

hibitis Boethi lexicis Platonicis, cf. Naberus Proleg. ad Photii lexicon pg. 18, 67 i). Huius Diogeniani glos-sae insunt et in Scholiis Platonicis et in Photii lexico ¹);

Saeculo none Photius ille, qui postea Patriarcha Constanti-nopolitanus i\'actus est, AeSecav truvaywyyv composuit, de quo lexico uberrime exposuit ïs\'aberus in Prolegomenis ad Photii lexicon (Leidae 1864); continentur hoc lexico secundum Naberum Proleg. pg. 7; „praeter glossas adventicias, excerpta e lexicis rhetoricis Aelii Dionysii et Pausaniae, Epitome quae dicitur Harpocrationis, Boethi utrumque lexicon Platonicum, Timaeus, denique glossae homericae et aliquot glossae sacrae.quot; Secundum Schmidtium Quaest. Hesych. pg. xci Photius in unum conflavit „cum Diogeniani glossis selectis Dionysium juniorem et Pausaniam Atticistas, lexicorum rhetoricorum auctores Eudemum et Zosimum Gazaeum, denique Boethum et Timaeum Platonicos.quot; Hodie nobis Photii lexicon non amplius integrum superest, verum dimidia parte interiit; quod damnum quodammodo resarciri potest lexicis Suidae, Etymologi Magni, Bachmanni. Nam Suidas integriorem Photii codicem nac-lus, quam nos liodie tenemus, cum pulvisculo in suarn farraginem

qua via autem eo pervenerint, magna est dissensio inter viros doctos. Nam contendit Naberus Boethum glossas habere ex Diogeniano, non autem ipsum Dio-genianum inspexisse, sed quaecumque Diogenianea habeat, ex Aelii Dionysii lexico rhetorico transcrip-sisse, qui Diogeniani opere usus sit. Ex his Dionysii et Boethi lexicis glossas Diogenianeas transiisse in Photium, ex solis Boethi libellis in Scholia Platonica. Contra Mauritius Schmidt glossarum Diogenianearum sat magnum numerum ex ipso Diogeniano vel Hesy-cbio in Scholia fluxisse affirmat; nam praeterquam quod in iis quater laudetur Diogenianus nomine apposite, centum et undequadraginta locis Hesychium tarn fideliter exprimere, ut aut hunc aut Diogenianum compilatum esse negari nequeat. Cf. Quaestiones He-syebianae pg. xci. Atque idem Schmidtius iam antea monuerat in Didymi Chalcenteri fragmentis pg. 83 Photii fontem Diogenianum fuisse atque praeterea in Patriarcbae lexicon complura Didymea immigravisse e Dionysii Pausaniaeque lexicis, quorum conditoribus aditus ad ipsum Didymum patefactus esset. Leopoldus Cohn, de Aristophane Byzantio et Suetonio Tranquillo

transtulit; sic certe credimus cum Cobeto atque Nabero, quam-quiim alii, e. c. Boysenus, aliam sententiam araplectuntur. Praeter Suidarn Etyraol. Magnus usurpavit Photium, itidem iutegriore codice usus. Lexicon Bachmanni autem ex Photio excerptum esse contendit Naberus, cuius de priore huias lexici parte, quam primus edidit I. Bekkerus in Anecdotis Graecis I: p. 321 seqq., suspi-cioues vide Prolegom. pg. 150 seqq.

Eustathi auctoribus, Lipsiae 1881, pg. 344 haec dicit: „Boethus autem cum alios turn praecipue Pamphilum auctorem secutus est; passim etiam Diogeniani Ilfp/fp-•yoTTsvyTcic inspexit, unde quater Diogenianus a Schol. Platonis laudatur; falso enim Naber statuit Boethum Diogeniani mentiones debere Aelio Dionysio.quot; Alia pro-fert Boysenus, de Harpocrationis lexici fontibus Quaesti-ones selectae, Kiliae 1876, pg. 61—66, non Diony-sium et Pausaniam Diogeniano usos esse, sed hunc illis; tum adsentitur Schmidtio Photium ipsum inspe-xisse Diogeniani lexicon atque inde habere glossas Diogenianeas. Postremus omnium Mettauerus 1.1. pg. 80 omnes glossas Diogenianeas a Scholiasta Platonis ex ipso Diogeniani opera desumtas esse opinatur: ne ullam quidem, inquit, glossam invenio in Scholiis Diogenia-neam, quae certis argumentis probetur e Boethi lexi-cis transiisse in Scholiorum farraginem.

Videmus igitur, quanta sit dissensio de origine glos-sarum Diogenianearum in Scholiis Platonicis et apud Photium. Nunc quid ipse explorare potuerim, dicam. Comparatis omnibus glossis procul dubio recte sta-tuere mihi videntur Schmidtius et Mettauerus Scho-liastam ipsum Diogeniani sive Hesychii lexico usum esse.

Nullam glossam novi, qua luculentius hoc appareat, quam ea, quae est Schol. Ion. 533 D: Aioysvtxyhs Sè Mxyv^Tiv (th 7rgt;Mvzv Key si rip tyiv xiQsv, üc sly apyupu s/tQspq?, r/iv 2e \'Hpay./.tuTtu sKivzxirQxi tov (ri^pov. Glossam e Diogeniano fluxisse per Boethum putat Naberus, cuius observationem Photius servaverit in voce \'Hpatchslkv

Xiiov ri\'Ac rïjv Mayvijriv «.Ttehovm ciia, rijv \'HpaxXclav rijs Mxywitrixc * hioi Sè on v, ,urs (TriaTruftévyi tov (rfèypov \'HpaxhsuTic, y; Se Mxyjijn? óuoix strriv xpyupu xrê. Dio-geniani glossam in his inesse non est cur negemus; Scholiastam autem hinc sua sumpsisse persuadere mihi non potui, postquam vidi, in ipsius Diogeniani lexico apud Hesychium glossam superesse iisdem plane verbis conceptam, quibus Scholiasta servavit. Evolve mecum Hesychium, apud quem legimus: Mac^vijn? A/ös?* aurtj Tthxvi. t^v o\\piii, xpyvpu ifttpipys ovtra. -j Sf \'Hp^-xasattc tov GiSypov etthtttztxi. Enat igitur vir clar. Na-berus Proleg. ad Photium pg. 63 affirmans „Diogeniani glossam, quae a Scholiasta servata sit, apud Hesychium interiissequot; atque iniuria Rubnkenio errorem exprobrat, qui rem recte perspexisse mihi videtur iri Praefatione ad Hesychii lexicon pg. xi.

Praeter hanc glossam tres in Scholiis occurrunt Diogeniani nomine adscripto; sunt autem hae:

Schol. Lysid. 206 D: \'Epftxïx\' héyerxi Is xx) Trxfèuv ovrac xyuv Trxpx \'Zupaxoaiotg, ug Cpyiri Aioycvixvóg.

Quas glossas nullam causam novi cur potius aliunde a Scholiasta petitas esse putemus quam ex ipso Diogeniani lexico. Sed multo plures in Scholiis glossae

obviae fiunt, quae eaedem hodie in Hesychii lexico inveniuntur neque apud Photium eiusque compilatores occurrunt. Quarum lemmata deinceps apponam:

Glossa docere potest, quo modo Scholiasta lexico suo usus sit, nam legimus apud Hesychium: ócdohètrxei • Cphvtxpsi, ftaxpoXéysi. cf. gl. xpxTo?, drd/.AOiTX, hocpiQ^yj-tstxi , \'tipirjMTyrx, êvTslvovTsc cum Hesychio in vv. xpxtx;, xtxa\'asi, \'rhxpiörj.ourj.évyv, Spipiu , ivtsTvm.

Schol. Sympos. 190 D xtrxuhixamp;ii/ jcupicc? [tsv to stti mug xvwv; xaXs(tQxi xhyhipftsvoug, £$\' oü: szybuv ■ysAoiov hsxx • Sè xx) sir) tüv (rufiTrstpvxóiri róïc ïxé-

srepov tüv tto\'Süv msx^ciitx gt; wc vüv, stt) irKéhout; hhg fixivovTix. èa-Ti Sf xx\'i to xa\'aaivat-j.

Scholiasta hie integriore exemplari Diogenianei lexici usus est, quam nobis hodie in Hesychio superest, ubi legimus: xtrxeohux^sis • y.upluc ftsv to stt) touc tzaxouz aX?.£7Özi, icjtr oü$ xkv_l).t!J.i/.svav: ys\'Aoiou svsasv.

Verba apud Hesych. \'ACpI\'Svx\' dij/uo: Tijc HTO?,£fj,xt2oc CpuKijc mutilata esse videntur. Cf. Alberti ad Hesych., Interpretes ad Harpocrat. s. v. amp;vpycovthxi.

Schol. Euthyd. 303 A to vvv (3ófi(3x^ Ksyófj.svov ttu-ttx\'è, ehsyov, dg xxi AuxóQpuu uyfa. ovk sitti sf. to ntv yxp 7rxj7rx%i tIóstxi y.x) sir) axstxtxa[mü tea.) iyxccfilou, to

Schol. Rep. V: 475 D Aiovvgix hopTy \'Aóqvijamp;i Aio-vmefi yiysto, tx ftsv xxt xypou: .uyivbg Tloasihavog, tx sè Ayvxix pyvoc MxiftxxTyptïcvog, tx Sf sv xctsi \'EhxCbyfioXiZvog.

Plane eadem Hesych. et Lex. rhet. Bekk. pg. 235, 6, nisi quod hie pro Mxi^zy.T^ptcóvcg legitur FxfiyXiüi/o;, apud ilium AwxiSivoc, Cf. 0. Gilbert, die Festzeit der Attischen Dionysien. Gött. 1872, pg. 79. A. Mommsen. Heortolog. 18G4 pg. 332.

Schol. Charmid. 163 B sV oixy ftxto?\' èm tov quot;ósu-fiutifpiov, üg Avtrixg, y sm Tropvsiou, wg \'AttixoI.

Hesych. mutilus est: o\'Ikv^x-to lslt;t(j.mvipiov, \'Attikci Ss to mpvelov. cf. Interpr. ad Harpocrat. s. v. olxyj^x.

Hesych. srouptex?\' ècpcópwxx: et sTrovpicrsv Sp^yiasv, xTTSTrefi^en. In vitio consentiunt, nam pro ocTvork^y legatur smTis^y.

Hesych. in v. s-Jj y ft z\' cwsp svioi alpxiov y.x/.cvvu, a/./.oi y/.vy.v. \'Epocïov nihil est, sed rripouov (i) unice proba forma. Vide Pierson. ad Moerid. v. asipam.

Schol. Theaet. 155 A -/.o/jaoy\' ttxi/u, tvavrs\'/.üc\' auvx-yw/ii, stti^eXsix. kx) xopii^Tpix vt rpoCpó:.

Idem in Lex. rhet. Bekk. 267, 29, sed pro ttxvu , ttxv-t£A«c ibi est ttx^ttxv , rs\'Ksiac, quae Diogenianea alienis admixtis leges apud Hesych. y.o/j.i\'Sy\' xyxv, vxvv, aQolpx, ttxvts/.üc • trvM.oy/i, $ Xyipic, y iiripLcteix, et post pauca KO[/.iarpi»\' s7ri,u.s}.vTpix, Tpotpóc. cf. Schol. Symp. 215 D. Schol. Cratyl. 401 A KOfz-püc- •ax^üc , ftsTpla?. „ Politic. 285 A no^óc\' Tuêximic, ^r/sXoiy.(TTJjs,

KO^óv\' evTipcov, airoulixïov, •yeXoixijrw, tmSxtt^v, ttx-voiipyov, Kxaov, gtüifióaov, axuTrriKÓv, ivixxpi, et y.ofi-■Jjouc \' ciTGVóx.\'icu-, hrifiou?, xxhoui;, facile intellegi-mus hinc Scholiastam sua habere. Sed alia Scholia apponemus, ubi idem vocabulum xo,cnpo£ explicatur: Schol. Gorg. 493 A. y.o óc\' oh rov ttiÖxvov _f p./.xa. tov Tsxvr/.bv v\\ fTieovhoüiv Cpytri. Schol. Clitophon. 409 D jco/ü-■•pótxtx\' TiOxvaTXTx y, Tixviy.djTxra. Hj cTTrou\'SxloTxrx. Schol. Rep. H: 376 A y.oft,■i/ov vvv to mrc-Sèxlcv y.x) uyxQov ayiftxivsi si kx) to Trxvovpyov kx) xttxt^tixov kx) Trtöxvhv y.x] TexvMW xctsIov y.x) Trsp\'tkxXov. Quis dubitet,

quin haec indidem fluxerint, unde glossa apud Suidam: xo[/,-^6v Trsphpavov, TspiXxXcv, Trxvovpycv, xttxt^tikcv, TriSavóv, ts%vixiv, \'étti s\' ots v.0C1 xyixSov xx) aTroucixJov. Horum fons incertus.

Schol. Legg. VIII: 850 A itsTcmoi ehiv ol svoixovv-re: £svoi èv rij ttoasi , xx) tsï.cvvts: xvx opx%,uxz i(3\' toü êvixuroü fl? to Sypióeiov, xx) tpiifioxov tcp ypxfifixtel. [y-SToixiov ovv svti riXoc Oilru xxKovnevov, 0 iriSerxv rfj [tev rcAf/ èipxxftxs rü Ss rs\'AÜ\'jy Tpicc[3:ï.ov.

Schol. Sympos. 194 B. óxpifixvrx\' to Koysiov ip oiï 01 Tpxyaho) iiyuvl^ovTO. tit/ic os zi?./.i\'/3xvtx tpiaxshij Cpxtriv, êlt;P\' ov quot;utxvtxi o\'i vttoxpitx) xx) Tx ex ftsTeciipov Ksyovciv.

Haec, ni fallor, Scholiasta ex Diogeniani sive Hesychii lexico petiit, ubi eadem leguntur in v. oxpifix:. Apud Photium est duplex glossa oxpipxc, quarum alteram: óxpi(oxc • to hcyelov oii 01 Tpovyatèo) qyuvIfyvTO\' xx) ll^xTccv \'0 lt;pihctro0og èv \'Zvtiiroaiu xèxPVTxi tü êvófiSiu Schwartzius recte tribuit Aelio Dionysio, qui Diogeniani lexicon adhibebat; priorem autem: oxpi(3»g- axyiv-Ji, ]2iu? ttxvtcov tüv XeyóvTuvquot; tx ttï.xatlxx ■tïjyy.xtx £$)\' cic dix-tvttovvi txs eixivx: ■ xxi tx virepshiamp;xtx tüv Svhivcov

01 Tpxyuloi cum Nabero tribuerim Boetho, of. Naber. Proleg. ad Phot. pg. 60, ubi tarnen de nonnullis minus recte iudicasse videtur.

Schol. Rep. IV: 430 A Xx/.xa-rpx\' ttoKi: rijc Ma:-xshovixc xx) hiitvvi, hêx to XxKxurpxiov v\'npov yr/vi^svov Six swxsryplcioc irviyvvTxi, óttoiac §£ xx) Xvsrxt.

Hae igitur glossae, numero LXXIII, quarum vix una atque altera apud Photium occurrit, ita tarnen ut vel maxime incredulo non dubium esse possit, quin a Scholiasta e Diogeniani sive Hesychii lexico petita sit (e. c. irpsafiava/usv) satis superque demonstrare mihi videntur ipsum Diogeniani lexicon a Scholiasta adhi-bitum esse neque omnes glossas Diogenianeas ab eo e Boethi libellis desumtas esse, quae Naberi est opinio. Quod etiam certius redditur iis, quae his addam. Nam hie illic in Scholiis glossas deprehendi, ubi Diogenianea coniuncta vel immixta leguntur glossis, quas Photius servavit; quae Diogenianea miro certe casu apud Photium periissent, si lexicis ab eo adhibitis infuissent. Sed exempla proferam.

Prolegom. ad Photium pg. 66 Naberus haec scribit: „Est apud Hesychium locus e Pamphilo deinceps de-scriptus: tcVo? \'AOytvviTit/, êv u xi smhyvixi yyovTO

ttxï.xl fih 77x7x1 , NTNI Sf xttxt; otxv dtpxt^yov z⁶¹?⁰\' tovSktiv. Scholiasta autem Platonis Criti. 112 A h. e. Boethus Uvvl;\' tÓtto? \'ASJvvitiv, êv u ixxhyaixi èyiyvovTO,

Nunquam eredam Boethum usum esse soloeca ora-tione, quam iure notavit Cobetus Mnemos. IV pg. 284 (a. 1876): recte habet yiyverxi skxhyrix vuv) ó\'txv tov (ttpxrviyov xeipotovüaiv, sed vitiose dicitur syiyvsto

iy.y./^tix üvTspov otxv pro ore tciv (ttpxtyyov sxsiporóvovvquot;. Quae vero a pud Schol iastapi secuntur: ix/.\'jjê/f Ss outco;

sïvxi tx Trspi xl/tviv owi\'j.o.tx, eacleiü habet Photius et similia traduntur in Lex. rhet. Bekk. 292, 30. Pulchra etymologia sapit Aelium Dionysium. Cf. Naber. Proleg. ad Phot. pg. 56 de Dionysii derivatione vocis xdxy et C. T. P. Schwartz ad Aelii Dionysii Halicar-nassensis reliquias in v. xliTijpioi.

Priorem Scholii partem usque ad ttxttc^svuv apud Hesych. invenies v. vsxXsh, alteram apud Photium.

Schol. Hipp. Min. 368 C Xyixuöov §£ xyyaóv ri (pxaiv \'Arrtxoi, iv u toïs ysnpolc eQspov ro ftupov, t^v ^xfixTrpov xpjsyixüc os to-j xKxfixTTpoy \'Hpihrs^. sxpmro xx) xvti Qxanaxiuv fyxvQoic, x stti quot;Ssp^xrivx (SxMxvtix (Oxtxcv-aos SI to [tsyx, si: o tx iftxttx s[j,(ixX\'Asrxi). \'èio xa) Tou? xTrdpou? avToXyxvöous sKcyo-j. xéyovTi §£ xxt T\'/jv Xxyv-vov kvjxvQov xxi to ftstx^u too hxvxxviou xx) too avxévog ■/IXÜos:, u: Cïym Klsxpxo-.

Glossae apud Photium: ?\'.yjxvöov tyv tou uvpou \'Atti-xo) y.xAovTiv xhxfixtTTOV (Suifi. xXxfixTTpov) • xpasvixü? Sf tov xXxfixvTov (Suid. xgt;,d(3xtTTpcv) sÏttsv \'HpóïicTs: Na\'ie-rus adscripsit: Adnotatin, quae plenius servata est a Schol. Plat. Hipp. Min. 368 Cquot; his verbis indicans se Scholion habere pro integriore Boethi observatione. Qua in re fall! mihi videtur vir clarissimus. Nam quamquam non nego Scholiastam aliam praeterea

glossam legere potuisse sive in Boetho sive alibi, unde noverit morem argentum in ampullis condendi atque pauperes dici xürohyixvöou: — est autem apud Photium glossa hyixuöoc\' slóiQicrav sv fyy.uQoi: vo^Ky^ixTav sxsiv véuv Tivéc, CÓSV KXl tcv: sxSyftovvTxe xvro^icvóou: sksyov — ad haec significanda Diogeniani verbis usus est. Verum ipsas glossas excitabo, quas in Hesychio hodie legi-mus: Sjokty.u\'/.iov\' pxXdvTiov ispfixtivov. \'Pxrrxa/.og §f to

De bis omnibus apud Photium ne verbum quidem; nam quod apud eum legitur v. (pxv/.oüKio-j nibil ad rem. Ad Herodoti locum (III: 20), ubi articulus abest, adnotavit Schweigbaeuser: nee ferendus boe loco ullo pacto videtur articulus, quem ad ahxfixvTpov adiectum volant Grammatici, nee absente articulo cognosci po-test, utrum in masc. an in femin. genere vocabulum illud Herodotus usurparit. Quare suspicor Suidam et Photium, non inspecto Herodoto, perperam interpre-tatos esse superioris alicuius Grammatici observatio-nem, qui monuerat non a/J.fixarov, ut Attici solent, sed xhifixaTpov scripsisse Nostrum. De duplici illa vocabuli forma vide Brunck. ad Arist. Acharn. 1053, cuius monitum de Atticorum usu firmant ea, quae a nobis ad Athen. V: 206 c et VI: 268 a adposita sunt. Eo minus autem opus fuerat de masculino genere, quod huic vocabulo Herodotus tribuerit, monere, quo-niam illud Atticos etiam scriptores eodem genere fre-quentasse constat, velut Aristoph. 1. c. et Cratinus apud

Athen. VI: 268 a.quot; Ipsum Grammaticum de masculino genere monuisse patet ex Scholio.

Schol. Eep. VIII: 553 C nJipz sariv vi /.s\'/\'.\'j.sw, xvp-(3xlt;rla. scrn §£ icórrfio? STTixsCpahxioi;, y oi Uspvcóv fixaiXsh: ftóvsi opdiji èxpüvro , o\'i Sf arpxr/iyo) y.syJ.tusvy. \'Wsólcro: cis apTsyiaci: ro-j Tiacpxv CpyvL nyh y.z) xhxpiv /.syavn to xütc\'. @eóCppx(7t0: §f sv tSj Trsp) (Bxtrihsiz: KvTrphov eïvxi Xsysi Tvjv xhxpiv.

Hic quoque nihil aptius esse videtur quam ipsas glossas ex Photio et Hesychio adscribere, ut cogno-scatur ratio Scholii. Habet Hesychius: nxpx- y Uyo-fiévy y.vpflxtjtx. txiit\'jv c\'i néptrai ftxviXsï: y.ivci êxpüvTS opamp;v\\v, o\'i cis tTTpxryyo) vzoy.sxXipLSvyv. \'U.pó\'SsTo: §£ sv x ippeviKwc. Photius: Tixpx\' xó(T[mc sttixsqxaxio: , yv o\'i (ixeiXsl: [jlovoi êpQïjv èQópovv Trxpx néprxi*, o\'i Ss (yrpxr/iyo) xcKï.ipt,èvyv. xx) AqpixpxTo: xrs. ro Ss xuto Cpxtrii\' shxi xx) xhxpiv • QsiQpxGTO: S\' iy tSj vsp) fixa-iAsix: KuTflav r^y xhxpiy ós hx^opoy. Cf. uterque v. xupfixrix. Sed quam-quam Scholion conglutinatum esse existimamus, tarnen non est, cur repugnemus Nabero ad glossam apud Pho tium adnotanti: Glossa est Platonica, cf. Schol. liep. VIII: 553 C. Unde Boethus hauserit apparet ex Hesychio, qui similia tradit. Fons communis omnium est Pamphilus.quot; Herodoti locus est 1: 132. cf. Xenoph. Anab. II: 5 § 23.

Schol. Sympos. 193 A: ?.ia tt x.f x\'i AsTxi xx) sy.rsrftu-(tsyxi xx) xTTvyoi Xixv, xx) o! SixreTrpia-.usuoi xtrrpxyxAoi.

A !T7rgt;j • /.eïz., sKrerpififiévy. v.xi zTrnyoz Xixv. Cetera conveniunt cum copiosa glossa Boethi apud Photium: /.iattxf oi ftétroi ciix7r£7rpi(r[tévoi dlt;7Tpizya?.oi xx) èxTSTpi^-yjysi\' kx) A/Wtj y/.xi7(T0i y sTmsTpipizsv/j\' XsyovTUi Sè c( \'AêyvxToi stnóstixü: x\'ktttxi \'six to vxvtixov: ovtx; \'svsy.x rij? tv ra tjvsxóü: IQzhpxs x-royhovTOU?

Prior Scliolii pars apud Phot., altera apud Hesycb. sed testimonio ut saepe omisso.

Ibid. 221 E xxv Qy h l ov i;\' rob, fipxhslq voijexi tj x^usï?, x~o xxvêüvoc, oc iffnv cvo:, s\'tpytsJvoi, os irxhiv x—o tüv xxi/óyxlccy, rüv s~itiêsyj\'j:oy xutü iTrr/.xfxzrco\'j tóxuv , toutsjtl cxyfaxtccv, ovojjlx^stx! out coc.

Phot. xxvOyhioc\' fipx^v; vovtvxi gt;j aCpuyg et xxvQav cvo?. Hesycb. y.xvö-Jj\'/.ix\' tx h tï, trpupvi/i rij: vsug ivi-■/.xutry, c;u/.x, nllsftsvx trpb: axyivotrjyix. %x) tx iniy/u.xtx tccv ovav, xx) tx tovtoi: £TiTiöé,u,£vx Kvyivx T\'/Jyij.xra. In Scbolio pro sttixx/xtttccv legendum sirixxftircov cuui viro clar. van Herwerden, qui haec mecum communicavit; cum exstarent sttixx^tt^c et èTiixxpiTio?, Graeci uunquam adiectivum verbale £7rtxx[j.TTo: formasse videntur.

Ex bis omnibus igitur perspicuum mibi esse videtur Scboliastam ipsum Diogeniani sive Hesycbii lexicon adbibuisse, neque omnia Dicigenianea a Boetbo acce-pisse. Hinc fit ut etiam de ceteris glossis dubitare liceat, qua via in Scbolia (atque in Pbotii lexicon) pervenerint. Quam quaestionem difficillimam, de qua

flissentire inter se Schmidtium et Naberum supra vidimus, dirimere non possum. Mam glossae plerumque ita comparatae sunt, ut nil peculiare habeant, cur banc illamve sententiam magis probes. Nonnullas autem undevis potius quam e Boethi libellis in Scholia (et in Photium) fluxisse, pro certo habendum est. Quod ut pateat, exemplum afferam in paucis illustre, quo iam Schmidtius usus est. In Epistola Platonica VIII: 353 E legitur tc.uvsiv qxpftaxov, quod significat remedium afferre. Scholiasta autem explicat: ts[a,-■jitv (póipftxiiov • TTsiSsiv, Tifiscv, yysYaóxi, oJ,u.xi vliv. Nimirum, inquit Schmidtius Quaest. Hes. pg. xcv, in Diogeniano legit aeolicum Tspitsiv explicatum vocibus Trsiösiv, Ti ij. xv, yysïaóm, quocum conf. strsréfj.sto • sttstI-{Mjrsv, sed legere sibi visus est ts/msiv. Hoc est Pla-tonem interpretari. Quamquam tam ineptura nihil est, ut non inveniat homines ineptiores, qui admirentur. Certe Photius 575, 12. Bachm. anecd. 384, 5 non modo Diogenianum recoquunt, sed etiam Scholiorum sordes ts^vovgi Cpocpfixxov * Tty-aai, •faevvrtxt. o\'jtcc: x?gt;aci ts kk) \'lepox/.ïjc. Itaque nisi verum Scholiastae nomen adhuc sub izAAs/r latet, Hierocles auiliebat homo ineptissimus.quot; Hoe igitur Boetho abiudicabimus. Hierocles iste quin-quies a Photio laudatus est. Cf. Naber. Proleg. pg. 127. Neoplatonicum fuisse Platonis interpretem, qui saeculo post Chr. v⁰ vixerit et fyiXocoSovnevx scripserit, haud spernenda est Mettaueri opinio, 1.1. pg. 98. Alias inep-tias id genus vide Schol. Phaedr. 254 E yWAif£, Axioch. 371 E svxuïxïQxi , Protag. 337 D ttputxvsïo-j, de quibus of. Schmidt. Q. Hes. pg. xen, xcm. Sed etiara hisce

missis non semper recte Naberum in glossis apud Photium ad Scholia Platonica provocasse indicavit et demonstravit Mettauer pg. 76 seqq. afferens Schol. Legg. IX: 855 D kxtu to miax, Rep. X; 607 B xxkbovc^x, Axioch. 365 A iruvei\'/.eyusvov tx: aCpxc, adde Legg. XII: 969 B vvrap, Tim. 25 D Tévxyoc, in quibus glossis apud Photium Naberus haec Scholia laudat, cum contra uterque, Photius et Scholiasta, sua multo potius ipsi Diogeniano debeat. Operae pretium est gl. tsvx?o: paullo accuratius considerare. Habet Schol. Timae. 25 D: tovto xx) ol tov: exslvy tottov: ittopsvvtsg hkyavaw, uz ttxvtx rsvaycc\'Si} rhv r/.sï elvxi %copov. tsvxyac Ik sgtiv tic skwo/.xfyvtos v^xto: 0v ttoaxoxj hx) (3o-

tay/jc £7riQxivoit£v/ic toutu. $ try/möi] ■zst.xy/j, ij hxfipo-Xoi $ xxóvypoi tóttoi. Prior pars Scholii ex Procli comment. pg. 58 B fluxit, turn voci revxycc^: explicationem vocis Tsvxyo: Scholiasta addidit ex Diogeniano. Cf. Hesych. Nam cum nusquam apud Platonem Tsvoeyos vel ts-jx-yuBy: legatur, nulla causa erat, cur haec vox in lexico Platonico explicaretur, et fere constat Scholiastam atque Photium — qui eadem praebet atque Scholiasta — huius vocis explicationem a Diogeniano accepisse. Ve-rum ne ipse quidem Naberus in his semper sibi constat, qui glossas crrsixsiv et öf/.xlov apud Photium inter Homericas retulerit, quamquam eodem iure, quo alias, laudare potuerat Schol. Hipparch. 229 A et Rep. II: 364 E. Esse autem, quae Naberi opinioni faveant, hoc minime negaverim, ut:

Eadem Suidas, contra Hesych. ya,•jutxr xxipsi, eu-cppxivstki, hx//,7rpuv£txi, xx) ys^a., \'jfdsrxi. et yxvucs-

Idem Phot.; Hesych. ysyxvu^iv^- ksKx^Trpuduh^. Schol. Legg. XII: 962 C roirx^siv a-roxxamp;cröxi,

Photius satis accurate convenit. Hesych. similia, sed s. lemmatt. raxx^st et tottxzxi. Cf. Schol. Gorg. 489 C. Schol. Axioch. 364 B stttreeöx\'C^y\' sTi^aiSspovfisvog,

De Scholio Theaet. 164 E ■zpoTrvhxxifypisv (cf. Schol. Gorg. 483 B, Rep. I: 329 B, VII: 536 C) collato cum Phot. s. v. Trpmryhxxiamp;v et Hesych. s. v. TrpoTryAX-yj^si dubito; item de Schol. Phaedr. 243 B trxxivaiïix coll. Bachm. lex. et Hesych. s. v.

Dixi modo glossas plerumque ita comparatas esse, ut nihil peculiare habeant, cur Naberi sententiam magis probes quam Schmidtii. Quod ut uno alteroque exemplo perspicuum fiat, primum excitabo:

Schol. Apolog. Socr. 18 C. ipvw ïiiy.y ètrriv, otxv piij xtrxvtyvxc ó \'êiaxónevoc stt) tw xpimv ■/.x.txóixit\'/fi^.

Idem Photius, atque Naberus glossam ad Boethum refert Proleg. pg. 61. Sed idem quoque Hesychius, a quo Scholiastam sumpsisse censet Schmidtius Qunest.

Hes. pg. xcii. Apucl Hesych. legitur hxiTyèy, apud Suid. et in lex. Baclim. uxTzhixxaêq.

TïvpsTov TTspióho: xM ópftj, xxi ttspir., xx) lepo. visog, TO Xpsuv, to y.xöïjxsv, övaix, tsxsty, ra, voy.i%ó[t£vx.

Idem Hesych., apud quem pro to xpsuv rectius legitur y.x) t£/.o: ruv zp^££^v\' atque hue Scholion refert Schmidt. 1.1. Ad Photium autem, qui non habet uisi y.y-tyij3ogt;^quot; to sTTiBx/./.tjv adnotavit Naberus: Apud H. St. IV; 1030 D existimatur Schol. Plat. exscripsisse Hesychium; hoe quidem non affirmaverim, si quidem constat utrumque usum fuisse Boethi libello.quot; Cf. prior glossa y.xTyfio\'A-j apud Photium ibique Naber.

In his igitur glossis Scholiasta, Hesychius et Photius (sive Suidas) ad verbum plerumque inter se conveniunt. In aliis Hesychius nonnihil differt a Scholiasta et Photio (s. Suida) inter se idem tradentibus; neque tarnen inde apparet has non e Diogeniano a Scholiasta petitas esse, nam hodie integrum Diogenianum non tenemus, sed ab Hesychio nonnihil refictum. Huius generis glossas e Scholiis collegi hasce:

yèppa.

lyaxheTou:

elï.yTstov

eiksoTs:

èvsovq

hTSTViKS

i^ofjt.opyvufx.sviv

st; vTroyulov

STïlho^oi

tKUTTOhVI

VI wv

y.xftiy.éièa.i

xapsi

(ASTÓV

vsoyujt vscoxopjamp;si vyiTTOtvs! opiyvupévyi ov ,uyv Txpquot; a.y.a.py, ■zpix[/.£vo? puftx?

(70xxf/.l(7,u0c

(pshhsuz

Qxpxv

XPW

Ut ipse lector iudicare possit pauca exscribam. Schol. Lach. 191 C ysppoQópoig\' tx crxsTrxtrftXTX ttxvtx ol \'Attixoi ysppx Ixsyov. nvèc §£ tlep/txTivx axsTrxa-

UMTcc Tiva, y.oLi neptrixd, oï~ xvti aijTrfèuv ixpüvTO. oi St\' yéppa ikq vkvivxc cpxvi, xxi yeppoCpépovc tovs rx elpyipévoi Cpépovrxc.

Priorem Scholii partem Suidas ad verbum exhibet, Hesychius haec: yéppx\' toc uv.eiri.^^xtoi. ttóivtoi ïj ra dspftarwx irxsTi-xa-piXTx. Gum secunda 01 §f yèppx ktL conf. Hes. ysppx- tx? tTxyvx; et Harpocr. inv. Intelle-gitur Demosthenes, qui sic dixit pro Ctesiphonte § 169.

Schol. Alcib. I: 122 D EÏAcctsi; trxpx Axy.soai/Mvlois oi vóóoi xx) xlxfrxkcLrav SsüAo/ ■ysvópt.svoi, xtto tov quot;EAouc , ttoasccs iv nshoirowfaa \'

xx) Tlrshsov kx) \'\'EAsc xx) Acópiov Qvigiv quot;Oftvpoc. xx) siXarsix y iïcuhslx.

Idem Suidas, apud quem Homed locus (II. B: 594) deest. Hesych. habet: EÏ\'Xmtic • si Axxe^xi^iviot SsDac;. o\'i Trxpx Axxutri hou\'/.svgvte:. Similia leguntur in lex. rhet. Bekk. 246, 16: EfAwTf?quot; c; SsDAs; tkv Axxeêxi-

quot;Easi xx) êiïauïmêwxv, quae Boysenus pg. 47 propter seriem verborum, in qua leguntur, ad Aelium Diony-sium refert. Dionysius autem adhibebat Diogenianum.

Schol. Timae. 84 B crCpxxs/Jtrxv lt;rCpxxs?.iau.o: sart ai-xpic (jLvehov, xx) a-CpxKShoc y [tsrx ^Trxn^óxj ryc ^eaijc vpóstjic. o tttxa/^os ovto: [jlstx cbhsyftov/j;. \'ixrpo) SI tviv [/.ehxv\'ixv ^:/j ryv rrtpocipxv oluvyv, êvici §s rm ocréav t7ij\\piv. gt;Jy£Txt Sï xx) \'o rr^vyfth: xx) ó Trxhamp;óc. xKhx xx) ó [jlsvo: rij: %f/psr \'hxxTuXoc.

Similia Photius. Utrumque, Phot, et Schol., ipsum Diogenianum adiisse, contendere ausim. Vide Hesych.: a^xxeXitJ^o: yxp xx) vCpxxsXoc $ x^sTpot slvvy\' xx) y

Quae apud eundem Hes. leguntur: lt;rQaK£hiaav kxxcc-êsv, y.xTxJjêxpéy glossa Platouica, nostrum locum spec-tans, esse videntur.

Usque ad TSTpci^?\' idem apud Phot. Pro avvspyfa lege Suaspyjc ex Hesych., qui cum Scholiasta convenit.

Sunt quoque glossae, ubi Photius et Hesychius ma-gis conspirent, Scholiasta paullum differat e. c.

in aliis contra Photius paullisper discrepat a Scholiasta et Hesychio, qui idem tradunt e. c.

Criti. 112 A. Kep. VIII: 566 E. Charmid. 166 C. Euthydem. 278 B. Eep. II: 372 C.

Hae igitur glossae sunt, de quibus, qua via in Scholia pervenerint, quaeri potest. Dixi supra me non dirimere posse utra sententia rectior sit, Schmidtii an Naberi. Fieri tarnen non potuit, quin glossas inter se comparanti sensim mihi opinio subnasceretur, quam liceat proferre. Mihi quidem in universum Schmidtii sententia probabilior esse videtur.

2° quia vix verisimile est Boethum errores commisisse, qualis est apud Photium, Scholiastam et Hesy-chium in v. Xvnu.pt.ot,.

Schol, habent, procul dubio non ex Boetho fluxe-runt, sed ex ipso Diogeniano. Consensu igitur Photii et Scboliastae non conficitur glossam e Boetho provenisse; itaque multo magis Photius ipse Diogenianum vel excerpta ex Diogeniano ad-hibuisse videtur.

Haec argumenta in re dubia sufficiant. Multo prae-stat Scholia percurrere atque ea adnotare, quae e

Ka?.?.ippóv

wcclxhx

y.kfj.ixx

AuicxfivTTÓ:

IjA/.het

■noXXvj lei

(rxoXvêpix

TpxyyfAxrx

lexico integriore Diogeniani, quam hodie in Hesychio superest, fluxisse videntur.

Schol. Phaed. 65 B ^ S\' oc- èxv ^ SJa ;j.spvi xóyov, hrai sty Sf o?, toutsctvj sty Ss outoc quot; ol §£ \'/.syovatv on xvto fióvov avjitxivsi to sty. sxv Ss y sv i^spo: Xiyou, SfTTXt (pihoc «? \'ASyvxïoi, % cCpshsi; üc Alyivijrxi, $ o^oc ü: XxhxtèsTü , u tt poe tx hpx XpÜVTXl. txttstxi Sf stt) ■kxvto: trpoirütrov xx) xpiSpav, ü? to ü txv.

Glossam ex Diogeniano desumtam esse censet Schmid-tius, quem potius sequimur quam Naberum ad Pho-tiurn v. i? 5\' SV. Cf. Hesych. v. iföo: et xloc. Neminem unquam dixisse vihoc pro Cp\'iXoc habeo persuasissimum. De significatione ïcpa\'/.oc cf. II. 2: 80, A: 576 ubi Scholia: vfro: ■ ylovii, aCpsXstx. Acetum significasse vide apud Athenaeum 2, 67 C, Polluc. 6 : 65, Zonaram pg. 1457 (Cyrenaeos sic dixisse), Aelium Dionysium apud Eustathium 1417, 21. Verba Scholii: txttstxi Ss sir) y.r\'s. si spectant vocem vh: (— (pilo:), recte se habent, sin vero y §\' oc, error subest. Vide Naber. 1.1.

Schol. Theaet. 160 E x^pi\'SpofMx\' faspx tts^t^ rolc (3péCpsiriv sx ysi/strsus, ovtüi xlyêiTvx irxp\' ovov sv txvti/i KxêxlpoviTt tx: %s7px: xi Tiii/sCpa.\'Jjx^svsti Tijg ftxidirsco?, xx) to jSpsCpa? Trspi Tyv hrixv (pspoutri Tpsxouaxi xuxla, xxi Toüvopix TlQsVTXl tovtctl, quot;èÜpX T£ tisij^oufjl TM ttxlvlu , tó? sttl TO ttisTstov TTOXVITO^xg xx) (TyiTlixg , oquot; TS (pilot xx) óixsloi xx) xzlatc ol TrpousxavTSc.

Apud Suidam adeo similia leguntur, ut dubitari non possit, quin indidem fluxerint; via tarnen diversa. Nam quae in Scholio leguntur, collato Hesychio statim ex Diogeniano petita arbitror a Scholiasta; quae vero

Suidas habet ea per Dionysium (vel Pausaniam) e Diogeniano iu Photium, inde in Suidam pervenisse; in eo etiam differunt glossae Scholiastae (= Hes.) et Suidae, quod apud hunc est: rfj dshxry is touvo^x TiêeuTixi. Cf. Harpocrat. v. sfficpeuoftévov, Schömann, Griech. Alterth. II pg. 563. A Dionysio (s. Pausania) locum nostrum e Platone additum fuisse credo propter Etymolog. M. v. quot; ... to s\' xvto ttoiovti y.xi

!u.6t0i axsuy: tx fipéty/j Tïsp) tyv sgtixv TrepiipépoiiTe: . .. [/.É/x\'jyTZ.1 YIaxtccj iv qsaityra\' Tcüto i^h V/i xtL of. Lex. rhet. Bekk. 207, 13. Harpocrat. v. x^cpilpi^ix.

Schol. Sympos. 191 D l^fjuotiv ti tüv ttï.xtsuv ^ tpijrta, sk duo Ssp/ncérciiv trvynsl^^ai rqv \'iïsxv soxovv, o tivs: (txv2xgt;.iov xsycuttv, o\'i SI fiovyxmcov y.xy.ü: quot;ósquot; xhxx yxp svti txütx.

Schol. Anterast. 135 E tvs-jtx^xoi ol tóv xyüvx rov TtévTxQï.ov xyccvityi/svoi. scti yxp

■ksvtxQKoi; ourog tolq vsoic xyavlx vxhyi, alyuvvog, ocx^x, \'hivx.o: nx) cipónoc.

a\'r/vwos Ss fVr; ^unov ïiópv * Trxp\' \'HpoSaVa Sf to ólocriypov xxóvtiov. ksXt\'/i Ss xitkh; Wvv oöx sxouvx [i^ TSTpxyavoc, Vj\'j o\'l CpOpOV-yTSZ \'ASyOVTXl TrS?.TXlt;TTxi, V) TOamp;TXl, Vj o\'l TOUC ïjutTTOVC y.xts%0vt£i;.]

Apud Platonem legitur: Say.sT; yxp pioi hsysiv ohv êv xjj xycovlx slsr\'ti/ ol 7rsvTXÓ?.oi irpog rov: ttxaxactx:. Quid Scholiasta? Adscripsit ad hunc locum notum versicu-lum, cui interpretationes addidit ex Diogeniano (s. Hesych.). Quid enim iriyvvoc, quid ttsat^ sit, iisdem verbis apud Hesych. explicatum videmus, Herodoti

tarnen loco (Y: 9) omisso. De iis, quae in Scholio uncinis inclusi, infra dicenrli locus erit.

ftxtrvovro. aTkeyyicr^xTX. §£ tx ttspi^vrrijLXTX. xupiccc 3« ■Ax\'/.i^tvxi ^ult;TTpxi. 5 Sa QuxTSipyvb: (rr/.syylox ij.s\'j ryv

Glossam e Diogeniano desumtam esse putat Schmid-tius Quaest. lies. pg. xcm, quem sequor. Naberus ad Phot. v. (TT).syytc de glossa Platonica cogitare videtur, itaque e Boethi libello fluxisse. Hesychius nihil habet nisi rrhsyyli;\' ^vrrpx. arï.éyyitTó xtto tccv xtto-^vlt;71jlxtccv yXoiic. et 7r?.xv!c (Schmidt, crrï.xyyi:)\' rb tjJc xpvïovv hx-jwx. Qui in Scholio o amp;vx-

rpxxyiKov $ rxg xsïpxg, ovc y.x) lt;ttsQxvov: x^£,P®^v Ae\'yf; quot;luv iv QpoupoTi;,

Hesychius: vtpsirroi\' oppoi. tx vrsp) tx:; xslpxc \\p£?jx. ibid. 566 E yJhhst • eotziv, Cpxlvsrxt, Soy.eï, oo: vüv. Trxpx §f 1.c$o^è/.gt;m iv T put hu, fjLSvei.

Lexicographo librarii error MENEI pro MEAAEI apud Sophoclem imposu\'sse videtur. Hesychius: yJ?J.st • Cpxivsrxi, ecr/.s, cioy.sï. gt;j p/Jvsi.

Schol. Alcyon. 110 xvsQixtx \' aèvvxTx xxTx}.q(pêgt;jvxi. Postremum vocabulum addatnr apud Hesych. in v. Schol. Erux. 400 E \'epxtoa-óivyc (rtirvpxv Qyvi vts-yxtrrpov O; x\'iyeiuv \'Sepi/.XTUV TSTpixa^svuv, rjieupvxv Sf to sk tcöv y.ccliwv pxtttoftevsv Xf/,7rex^tgt;^vl0y) [® yovvvxv Qxirlv.] Collate Hesychio s. vv. 7ilt;rupx et ckvpvoy baud te-

mere dicas haec e Diogeniano fluxisse. Uncinis inclusa aliunde petiit Scholiasta. Cf. Schmidt Didymi Chalcenteri fragm. pg. 62.

Praeter has glossas etiam aliae in Scholiis insunt, quas non iniuria ad Diogenianum s. Hesychium retu-leris, e. c. xtexvuc Schol. Euthyphr. 3 A, ]hxi ibid. 3 C, ttxüvxs Sympos. 177 A al. Quia autem nihil continent, quod hodie in Hesychio desideramus, exscri-bere supersedeo et transeo ad ea, quae e lexicis i-he-toricis fluxisse videntur.

Lexicorum rhetoricorum auctores fuerunt Aelius Dio-nysius Halicarnassensis et Pausanias, de quibus accurate dixerunt, de Aelio Dionysio Cobetus in Mnemo-synes volumine X pg. 50 seqq. (a. 1861), Naberus in Prolegomenis ad Photii lexicon pg. 24 seqq., Wal-terus Rindfleisch in dissertatione de Pausaniae et Aelii Dionysii lexicis rhetoricis, Regiinonti 1866, C. T. P. Schwartz in Praefatione ad Aelii Dionysii reliquias, Trai. ad Rhen. 1877, de Pausania Naberus 1.1. pg. 39 seqq., Rindfleisch 1.1., F. Goslings in Observatio-nibus ad Scholia in Thucydidem, Lugd. Bat. 1874, pg. 47, neque opus est hie omnia repetere, quae illi egregie disputarunt. Navaverat uterque, Dionysius et Pausanias, haud inutilem operam Platoni. cf. Naber

pg. 28 seqq.; quae autem ex eorum operibus in Scho-liis supersunt, in iis vestigia interpretationis Platoni-cae prorsus deesse recte observavit Mettauerusl.1. pg. 93. Itaque de hisce eorum studiis dicere non necesse est_;paucis tarnen de universa ratione atque natura lexi-corum, quae composuerunt, disserendum. Aeliani operis indolem et praestantiam his verbis Photius in Biblio-thecae Codice 152 nobis declarat: zpvcfturj-Toc Sf \'o ttovoc ovto: toï: re xttixi^siv sxfivai Qpcvrfèx y.a) roïg tüv xttiküv (rvyypxfj.fu.ix.ruv êvopiheïv Trpoxipcv/tsvciig • \'o\'axi re yxp iirtxapixfyvtri xs^stc toïc \'Aóvvxioic Kcp! rs tx: kprxc kx) rxg \'iïix.xc svtsvQsi/ sctiv sKfixdeh\' xx) si tl xiJ.o ïSis-rpÓTrac xütoïc Xsysrxi, oil xxKe-zov shpeh * pixXitrr si n: [til tovc Tijc TrpccTtjc exèiasac [/.óvov róftov: quot;hispsuvoiy,, oikhx xx) tyz quot;hsvTspxc sxdotrsu? xx) xvTohg tts-jts tÓ;j.cu: ovtxz kx) xtto toü x {isxpi jou co txc xttixx: asamp;f/r vepiéxov-rxc, otrxi ts rij Trporépx ov euiitrspisxviqqyifxv $ Tspis-X-JiCpSyvxv fih ftapruplxic §£ txT: oxjexic cï/y. i(3sl3xiu^axv êv yxp rij quot;èsvrspcf. êxSótrsi TrXxrvrspov xx) xCpóovdrspov x! ftxprupixi TrxpxTsösiVTXi • wv s1 tl? tx: luo Trpx?[axtsIxc sic sv vuvTxyyM auvxyxyslv fiovXyósiy xpyai/jtMTspiv ts to cplhotsxv/lfix XTToSei^sl xx) (istx pOjlVTXVyz sktsxsosi. Multis igitur scriptorum veterum testimoniis utebatur Diony-sius ad ea, quae observaverat, illustranda. Eustathius ¹)

Eustathius Episcopus Thessalonicensis saeculo duodecimo scripsit nxftKpoAxc els Ttiv \'OnJfov \'lAtaSz kou \'OSva-a-siecv. In his commen-tariis conscribendis praeter aliorum opera Irequenter Aelii Dionysii et Pausaniae lexicis usus est, quorum nomina in aliis glossis lau-dat, in aliis taeet. Consensu autem Photii et Eustathii etiam eae glossae, ubi auctoris nomen celavit Episcopus, facile deprehenduntur.

et Photius inter se comparati docent eum Aristopha-nem et Menandrum inprimis in deliciis habuisse, per-petuo Platonis studium coniunxisse cum studio Thucy-didis, Xenophontis, Demosthenis, Homerum quoque et Herodotum saepius laudasse; quorum testimoniis observationes suas de dialecto attica atque ionica, et de nominum generibus ornabat illustrabatque; curabat praeterea accentus; de variis verborum scripturis age-bat; adnotabat de mensium nominibus; quae omnia quotiescunque apud Photium et Eustatbium occurrunt, satis probabiliter ad, Dionysium referuntur, praesertim cum externa indicia accedunt, e. c. kxXovci vel /.syouzi et uc quibus opponuntur ol TraKxici vel ol ap-

xoiioi, quae verba Dionysii glossam esse arguunt. Cf. Naber. Proleg. pg. 25, 26, 33, 36, 37; Goslings pg. 28; Schwartz pg. 38; Eustatbius 813, 44 et 1390, 50; Boysenus, de Harpocrationis lexici fontibus, pg. 55, qui non nimium formulae xxrx rovg irahxiou? apud Eustatbium tribuendum esse monet, et certius notis Trapx toI: quot;Atti-mI- vel Ks^i: \'Attik-Ji indicari Atticistas. — Multo difficilior res est, ubi agitur de iure Attico et de festis Graecorum; Dionysium de his dixisse Photium testem habemus; verum Pausanias quoque eadem tractanda sibi sumserat, unde factum est, ut non semper prorsus constet, utri haec illave glossa tri-buenda sit. Cuius rei luculentum exemplum habemus in Lexico rhetorico Bekkeri (Anecdota Graeca I. pg. 197 seqq.). Continentur hoc lexico praeter glossas Diogenianeas, de quibus omnes consentiunt, aliae com-plures, quae partim certe Pausaniae tribuendae esse

videntur Nabero et Schmidtio; contra Boysenus praeter Pausaniam etiam Aelium Dionysium agnoscere putat. Non opus est, ut nunc dicam, quaenam glossae Dio-geniano, quae Dionysio et Pausaniae tribuantur; hoe moneo iamdudum observatum esse lexicographum Bek-keri saepe integras glossarum series e lexicis, quae adhibebat, transcripsisse; Diogenianeas collato He-sycbio unusquisque facili negotio indicet. Cf. Naber. Froleg. pg. 173 sqq. Boysen. 1.1. pg. 45. Dionysii et Pausaniae series complures indicavit vel indicare sibi visus est Boysenus pg. 46, 55, 56. Noli tarnen pu-tare omnes glossas extra series eo ipso non esse Diogeniani, Dionysii, Pausaniae; nam inter has quoque sunt, quae satis probabiliter ad eos referantur. Huius lexici rhetorici glossae aliquot etiam in Scholiis Pla-tonicis leguntur. Excitabo hie, quae agunt de iure Attico:

Cuius igitur hae glossae sunt et qua via in Scholia pervenerunt? Ad priorem quaestionem statim respondeo quinque postremas in Lexico rhetorico Bekk. in serie

occurrere, quam Boysenus e Dionysio desumtam esse censet; de prima glossa nihil affirmatum invenio, de secunda ad ipsam adnotabo. Unrle autem Scholi.ista acceperit, de ea re paullo melius fortasse iudicare licebit, si ipsas glossas accuratius consideraverimus.

Schol. Legg. XI; 920 D oixiryrxi ehiv h oïz \'Aêyvyfamp;iv eluvfyo\'jTj x\\ liïiuriicx) Slxxt • el Ss tius* ,«gt;j sirsióovro ra/? hxtT^êsïa-w, xvto) shijyov xutou: sU to Stxxrrr-Jipio-j xx) Trxpx Toi/Z quot;èf/.xvtx:. SyiVOVTO os hxitvitx] ttxvtsc \'a^vxtoi, of? S^yjM(7T0V yv STOC. TOV Si Xamp;rMÜVTX hxiTijT^V sl-ijv sIt-xyysAksiv • xx) s\'! n? sx?.co, xn/tlx yv to sTrmfitov.

Schol. Rep. VIII: 565 C slvxy/sXtx sgt) xupian: $ Tcsp) xxivüv xxt oyimfiuv xdixwiiTav iiaxyoftsv/i S/xjj vtto tüv TrpuTaveav, Trep) uv SixpoySyv f/.cv oï/Ssv \'/.syouTiv oi vo,u,oi, auyx^polnri §£ xpitrsn: yiyvsaQxi. xx) tout slt;tt)v ohv to sv txlg twv (toqlgtciv slxtpifixi: fisxstu^ivov to tSgt;v xypxCpxv oihxVI^xtmv.

Quis ita disputant de voce siaxyysxia, docemur Lexico rhetorico Cantabrigiensi (recensuit E. 0. Houtsma, Lugd. Bat. 1870), ubi in v. shxyysï.ix haec.: s\'iaxy-y s\'aix, xxt a. xxivav xx) txypx^aiv xSixmxTccv. xvTtj ,u,h ovv \'/] Kxtxu.iov Sdi;x .... KxixlMog Sf oljtccs upiaxTO • sifxyysaix sgtiv 3 Trsp] xxivüv xSixv^xtuv öeSóxxviv xttt-veyxsiv oi vóptoi. far/ Sf to ^exstu^svov sv tx7; tüv aoyiaTÜv SixTpijSxïc. Est igitur glossa Caecilii Calactini, quae apud Bekkerum in serie legitur ad litterarum ordinem decurrente, quam seriem Boysenus 1.1. pg. 56 Pausaniae tribuit: itaque hac via, i. e. per Pausaniam, in Scholia Platonica et in Suidam pervenire potuit.

Schol. Legg. XI: 937 B sirizy.y-pic èan quot;èixy y.x-k TUV \\pevèo[/,xpTupii(ró.vTuv.

Idem Suidas; Bekk. lex. rhet. itisuSij fisfixpTvpyxÓTuv. ibid. XI; 921 D l-zuamp;s- Lex. rhet. Bekk. 255,

In Scholio sarlv sive tovtsvti delendam; ceterum integrius est quam glossa lexici rhetorici. Apud Sui-dam duplex glossa sTafishix, quarum priurem Boy-senus Caecilio Calactino tribuit, alteram ad Boethum retulerim, qui Platonem respicit. Exscribam banc:

oi ypx-Jjxftsvol Tivxc xx) sXÓvTsg xvrolg toIc ypxtyslviv. sy.x\'Aslro Ss ovru;, OTt xxó\' sxxar/jv \'Spxx^v ofioKog yjv. sTrccjSsAlx ovv ■/] fyfii». sTrccfis/Jx \'o toxo: \'jtto Yl/.xTccvog Nóftccv ix .

Ibid. XII: 945 B svövvol slmv xpxovTSc Ttvss ol tx: svQvvxc /.x/x.(2xvovrs: vrxpx tüv xpxóvTcov, uïTrsp xx) o\'i

XDytnxi xa) TTÓ.ps\'Spoi iQ\' sHXV-ryi xpxï \' 7^P ^TV up-XOvti evóuvog gt;jv xx) Trxps\'Spog, y.xi tu pxriAsI oftoicos xx) zcp TroXeiAxpxv ^{KXt T!:}^ QsT^oQeTxic. êxirpxa-a-ei Sf a s\'jóuvog oax fV) Tijg xpxfc, $ TrpctTTSTXXTXi, uCphóv tivs: sU to Syftotriov.

Multo brevius Bekk. lex. rhet. idem usque ad v. o\'i XoyiaToci. Quae apud Photium leguntur: svddvoci\' o\\ x7rogt;.cyitTfj.o] tuv xp^xvTuv \' xx) auöwjoi\' o\'i t\'vtovc xvxxpi-vovrsg\' Na\'^caf //3\' • sï 3è piy/ tovtsvs xxtsvQuvsw xvtovi; xxtsuamp;uvovtx ■ xxi [ast\' agt;Jr/x • Sio Sij quot;hél Trxvrut rohs SUQUVOUS ÖXU;/,X(7T0tl? vxaxv XpeTW sïvxi \' gt;I;U,eïi TOVTOUC

ibid. XI: 936 D xxxo- Lex. rhet. Bekk. 268, 24 Te xyiüv lixyi woftx ilt;jTiv, xxxot£X^vi®^v \' ovopx

Eaedem corruptelae atque in Scholio erant in gl. apud Photium, quas correxit Dobraeus scribens: h\'AÓvTe; ptxpTupxg ■JjsuoofyCxpTi/ptcc\'j. In fine Photius recte habet tüv Trxpxtrzortsvuv xvToug.

i\' Si f/V/ vpuTxvsJxi, jc^i) Cpu-A«; i\'. xa!( óiyjpyvtxt si: txu-tx: x\'i ypépxi tov êvixvTOÜ\'

XiXT^ yip s£gt;.-ji\'jy,v xyouvi tov-tov , «? èicxaty tüv i\' (p\'j^ïi £7ripx?.?gt;eu Af\' j/aspxi;, ttxsd-uxt^siv §f oïdyx;. S;o ra;;

\'aoittx- xtrsiïc-mxv oi \'AêyvxToi txT: ■zpinxi: Kx^c-j^ai: rèr-rxpcri CpvXxt:, quot;vx sxeivav ftsv SXXG-T\'/j rxs Ac\' VtfAépXi Kpv-Txvsüy, x\'i SÈ ï.aiTrx] \'ii; x-joc Af\'. TpUTXVSlX Sf o-jèszépu:

Similia leguntur apud Photium: ttpvtxvsix- sxtstx-l^vco: [j,h kx) qqhuxüs xpiö;j.ó: Tig yftspav\' ovhsTspuz Sf (jxSa: (j.vj auSfk fiVfy t/ S^aoF \' T/ff? §f xpyvpicv Ti £lt;px(txv shxi , 3 kxt£Ti6£(7xv 01 llkxty/zsvol , f| WI* TO S/-xxtTTixov (S/Soto toïc è^xKHTX\'^im;\' ■zputxvslxi (1. irpi/TX-veix) §f è tüv v//,spüv xpiêfióc • èiéxx èylvovTo xxt èvixuróv, otl xxi Ssxx x\'l CpvXxi\' (xa.) \'üiypyvtxl sh txvtxc x\'l -/jfxipxi toïi svixvtov) quot; svixvTOv Ss ot \'AO\'/jyxToi tov vsXyivixxov yyov STréfixASV (1. sTrsfixï.ov) Sf sxxïTij CpyAjj tüv èéxx Af\' yy.spxs xx) sTrspiTTeuov gy. tov cia^vixkoü êvixvTOv y.uspxi

eXX?.OVVTO. xx) S7rpilTXV(U0V XXTX TTpVTXVs\'lXV sx \'èixhoxv?

aXKyXxic x\'i QvXx) quot;èix tov-tuv tüv xvdpüv, xhypa Kx-XÓvtuv. xxi tovto sxxKsTto

TrpUTXVSÓSlV.

XlpUTXVs\'lX Tl i(7TI\' xxQ-OXlXÜC (J-iV yj KpuTXVslx XpiQ-[Mc ij^epav TpixxovTX 2% ij TpiXXOVTX TTSVTe, XC £XX(TT?I (pvki) Trp\'jTXvsusiv /JysTxi. ixTSTxpiéva: Sf xx) êyï.uxü:

V TrpVTXVSlX \'pVITiOV,

lipUTXVSÏX\' xpyvpióv Tl StTTlV, O XXTSTlêsaXV 01 SlXX-ty/tSVOl. oÜhsTSpüi: Sf P\'/ITSOV TX TrpVTXVSÏX.

vcueiv Tsatrxpui (pvï.xïc • kx) tüv ,uèy Tsaaxpuv Trpurov (1. TpcliTco-j) ey.xaTy six¹ TW vp\'JTxvsiixv UTrxprifyfiévyv sic A?\' yj/xspa:, xi ós Xoizxi xvx ?.£.

His glossis addenda est glossa, quae quamvis in Lexico rhetorico Bekkeri non inveniatur, eiusdem tamen generis est atque glossae praet edentes eodemque referenda. Est autem haec:

QlffxvTO. $ xxTx^sipoTovIx syiyvszo ovtuc. sXsysv c nijput; ohi/ otcü Msteiixg \'hoxsl xhiy.elv, xpxrcc ryv xüpx. sjrx cl Ósïmtsc s^srsivo\'j tx: xslpx:, kx) sy.xXslro toïito Trpurov •/.XTxyjipoTOvlx. sJtx ttxXi\'j Isvrepov h.sysv o x-jrh- xijpu^, oru //,•/! Ssxsï xhy.sh M.sioixc, xpxrcc ryv zslpx xx) êl-érstvóv nvs:, xx) sxx/.sïro x7ro%siporoi/lx. xx) Xoiivov yplöfisi ttxgx: rx; xsTpx; o xypvt;, ramp;v rs ■zporspav xx) xxrxxtipornovv-rwv, rwv rs •j/rrspav xx) xzoxsiporovovvrcov, xx) oaav xv viaxv TTAsiov;, sxehav xx) yj yvA/Ay sxpxrsi.

Idem Photius, ubi Naberus adnotat: Est glossa Platonica, quod minime putaveris.quot; Minime, fateor; sed omnino non necesse est banc glossam Platonicam esse, i. e. e Boetbo oriundam; nam quemadmodum supra demonstravimus non omnia Diogenianea per Boethum in Scholia fluxisse, sic bic quoque non video, quid obstet, quominus credamus ipsa lexica rhotorica Dionysii vel Pausaniae a Scholiasta adhibita esse. Mihi certe glossa apud Photium propter lemma xxrs-Xsiporóv/iryxv xvroü potius spectare videtur Demostheuis orationem in Midiam p. 577 itaque ad rhetorica lexica referenda esse, quam hunc Platonis locum, ubi legitur

KXTexsipoTÓvyitroiv rüv xvlpwv. Neque tarnen hac ratione disputari posse hanc glossam in Scholia non fluxisse e Boetho, id satis perspicio; nam sit glossa apud Photium e lexico rhetorico desumta, fieri tarnen potest, ut a Scholiasta e Boetho petita sit, qui lexica rheto-rica adhibuerit; hoe tantum probare volui, quia glossa eadem vel similis in Photio et in Scholiis occurrat, non necessario inde sequi, apud utrumque e Boethi libellis provenisse. lam si ceteras glossas considera-mus, invenimus non dissimile veri esse duas, i7ru(3s?Jx et svóuvci, e lexico rhetorico Atticistae a Scholiasta desumtas esse; tres, ciixnyrxi, s\'ifxyysXiai, TrpuTuvsiz, fieri posse ut indidem provenerint; de duabus tantum, siriirw^i: et x.xy.c,Tsyjji:cM oi■/.■/), rem valde incertam esse, quod iisdem laborent apud Scholiastam et Photium corruptelis.

Sunt igitur inter has glossas, de quibus dubitare possis, qua via in Scholia pervenerint; eadem dubitatio in aliis quoque oritur, itaque omnia quae in Scholiis Dionysium vel Pausaniam auctorem habere videntur, singulari capite tractaturus sum, utrum glossa per Boethum in Scholia fluxerit necne in medio relinquens. De glossis ad ius Atticum pertinentibus mode dixi: nunc vïdendum de ceteris. Est apud Photium glossa

Tró/.tc oïov a-cix -/i vrÓAt:, quam Naberus Boethi esse contendit coll. Schol. Criti. Ill C ff5 tx vöix novovvk-ï.xfico - tpxiriv \'Attixoi\', xxi tov gmov toiv y.x) sj eccx crx yrxp\' xjtoïc. Verum non cum ista glossa convenit Scholion, quod tamen Naberus satis accurate convenire

affiriiiat, seel cum altera glossa apud Photium ax-to. trax Keyovai ij.ovoniKXxfta: xtto toü aux orvvxipovvTS?\' xx) tov rrcoov xx) lt;7ccv xx) vaoi vóï\' vxpa §£ Qouy.u\'SfSy \'Si7v/J.x(3u? rraot, quam Dionysii esse et sic apparet et confirmabit Eustathius 959, 42: ro as o-mc supyTxi lt;px(7i xx) öyjXvxüg • quot;Afuamp;ToQx-jyc \'

XsyovTi Sf xxi to. rx tux o\'i irxXxioi, Trxp\' otc kx) rrx y gmx. Eüpnrl\'Syjg sv \'T\\p!7ru\\y

A\'tXio: §f Aiovjaio: iittamp;v nvx xx) xurb: toixvtx gt;.syei, on xx) aüot aol xx) (7(5 5f (pyai po-jCHruXXxfiac o\'i aüoi xx) Trxpx amp;ovy.v\'Sirly.¹) Hinc Mettauerus putat glossam a Scholiasta ex ipso Dionysio petitam esse; quod quam-quam fieri potuit, non tamen necessario factum est, quia Photius aut utramque glossam ax a Boetho potest accepisse aut in priore nonnulla omisisse, quae in altera legeret. Itaque liaec glossa non conficiet ipsum Dionysii lexicon a Scholiasta adhibitura esse. Similis generis sunt gl. Schol. Sympos. 173 A et gl. yx Schol. Rep. V: 449 A, quas utrum a Boetho an ab ipso Dionysio mutuatus sit Scholiasta non magis con-stabit. Itaque alias glossas in medium proferamus, unde, si fieri potest, plus lucremur. In his prima, quae nos advertit, est Schol. Rep. V: 470 D cixny-

pti\'è\'/iC\' ttpoe (3i»v 7roiou(/.£vy i? x/izprxvofASVi] _y in rod aXnypioi óvó,uxro: Trap\'/jypiévyi. xxtx Aioviktiov yxp tov \'Ahixxpvxvvéx /.ifAov yevo/ASVOv \'Alyivviaiv o! Trsvyrec irpojts-pópisva xXsupx diypTrafyv * ixé%!}•/,eav ovv 01 tovc xXovvtxc stitypozvts; x/jrypioi. sièrsivz S; to ovoftx, wvrs y.x) stt)

Per se haec glossa non multum rlemonstraret, quia Scholiasta ex ipso Aelio Dionysio sic excerpere potuit; sed legitur etiam in Milleri Mélanges de littérature grecque pg. 411, atque prohabilius est eo iramigravisse e Boetho quam e Scholiis; Zenodori certe, inter cuius reliquias ibi legitur, non esse docuit Fresenius in Disser-tatione Philologica pg. 29. — Etiam maioris momenti est Photium et Scholiastam in glossa Aeliana tradenda aliquoties ad verbum inter se convenire, cum Eusta-thius nonnihil difi\'erat; quem consensum neque melius neque facilius explicare mihi possum nisi statuendo Scholiastam et Photium sua e Boetho habere, qui Dionysium adierit. cf. e. c. stt) y.óppv; , KyxuSsc. Neque hoc neglegendum in glossis, quae satis certo ad Boe-thum referantur, vestigia Dionysii non deesse. cf. gl. CpxïXo; apud Photium ihiq. ÏNaber. Haec habebam, quae de Dionysio praefarer. Nunc paucis de Pausania dicam.

Nusquam in Scholiis nominatim laudatur Pausanias!); attamen proeul ullo dubio etiam ex eius lexico glossae desumtae sunt e. c. Schol. Charm. 154-B Xew/J/i utxów,

1) Rindfleisch, qui 1.1. pg. 21 affirraat scholiastam Platouicum semel Pausaniam nominatim laudare, fallitur.

Schol. Epp. XIII : 363 A x^opyig \'). Haud temere quoque sex glossarum {thpti, ttskxc , \'AtoAAoii/

TrxTpuoc, vsvpoppdcpou: , samp;yvTyc), quae in Scholiis et in Lexico rhetorico Bekkeri similes leguntur, una atque altera ei tribui possit, Diogeniani certe non sunt, quia Hesychius differt; neque Dionysii esse videntur, quippe non in serie occurrentes, quam e Dionysio petitam esse contendit Boysenus. Cui igitur probabilius rerldemus quam Pausaniae? Non autem per Boethum in Scholia transiisse verisimile est propter-ea quod apud Photium desunt; vix enim credibile est glossas, quas bis legerit Photius, et in Boethi et in Atticistae lexico, apud eum periisse; multo praestat credere aut has glossas a Scholiasta ex ipso rhetorico lexico Pausaniae (vel Dionysii, incertum enim) desum-tas esse — nam ampliora haec lexica fuisse quam hodie ex Photio auguraremur saepius docet Eusta-thius — aut ex alio fonte, quem ignoramus, prove-nisse.

Praeter glossas, quas iam recensui, in Scholiis hasce inveni, quarum auctor Dionysius vel Pausanias esse videtur.

1) Glossae komókuv et rtthcttriac (Schol. Legg. VII: 805 E), quas Mettauer pg. 93 Pausaniae vindicare mavult, mihi ex Diogeniani (s. Hesychii) lexico petitae esse videntur. 111am supra pg. 11 inter „ glossas Diogenianeas retuli; de hac nunc moneo.

vóftauc sfyyovnevoo y.xi -zö-v onoï/v Trpa.yiJ.x, quam glos-sam Boysenus 1.1. p. 46 Dionysio, Mettauerus 1.1. pg. 101 Pausaniae tribuit.

ibid. 6 C £ TT} lt;7 % Oh Vjq\' STTl TVjC TTXjlCi TOÏ: TtOÏMlz ksyo/jLsv/jc sï/xxtplxc.

Coniunge Schol. Phaedr. 227 E XXTX lt;7%0?.yy\' STT xvTC toïito , $ sv evxaipix. et Schol. Rep. III: 388 D exohijj\' xvt) toü otöxpüc. cf. Schol. Rep. X: 610 E.

Glossa, undo haec excerpta sunt, legitur apud Pho-tium: T%o/.-Jj\' oux\' \'o TÓiros, sv u cr^aAa^ousquot;/ y.a) Six-rplpoutrt Trsp) Trxtèeixv, oóSs xutv y sv kcyoic (svpouirlx) kx) hxrpij3\'Ji, x/.x\' tjv o! ttoK\'ao) xxupac xxXovaiv svy.xip\'txv • to Ss suxxipsïv fixpffxp\'jV • xXti xvri ,u,sv tovtou cxo^yv xysiv Xsyoutriv\' $ §è svxxiplx (Sapfixpov /s-h ouy. slt;7t)v

svQvixq xxi xpsTij:. xx) (a^cAfj) xvt) toü ouhx^ü:. Inter Dionysii reliquias iure recepisse videtur Schwartzius. Schol. Apol. Socr. 24 C xxpievri^STXi • siiTpxirs-

Xxpisvrlamp;i xx) xxrxTTxi^si? yi;j,wv xx) l3upt,oho%svsi. Eadem Suidas ex Photio in v. x\'^xP\'^svr\'^°^^sv\'gt;¹\' quod lemma apud Platonem non inveni. Vide Stall-baum. ad h. 1. et cf. Apol. Socr. 27 A et D.

Schol. Theaet. 142 A xprr tovto aypxlvst to irxpov xx) ÜTïiyvov xx) to ■zxpxurixx [j.è?ü,ov ylvsaêxi.

Idem lex. rhet. Bekk. 210, 27. Aliter Hesych. Ibid. 178 E a /y. i A f ■ Trxpx toTc \'„sccTspoic vtto yvvxi-xwv xsystxi pióvov, üc to u txKxv , itxpx §f tóï: ttx\'axioIc

xx) V/t\' icv\'Spüv, u: iv \'Itttsvamp;iv \'ApiaToQivov: xx) èv MwMpou Evvspciery\'

amj.xivsi\' 5f w quot;èsi\'Axis, cc Troyyps. svioi os, u sTri.ueXslxe at;is kx.) oHov ite^eXynsvs.

Plane eadem Suidas, ubi post \' Api(rro$gt;tivcii: addun-tur verba: kx) su qsaitvra yïxxtmvo:. Inter Aelii Dio-nysii reliquias retulit Schwartzius priorem partem usque ad verbum wpxlvei. Per Boethum in Scholia fluxisse crediderim; hoe quoque notandum, formam Scholii simillimam esse Schol. Apol. Socr. \'25 c a txv , quod satis certo non Dionysii est, sed Boethi. Vide infra. Loci laudati sunt Aristoph. Eqq. 676. Mein. Com. IV: 204.

Coniunge Schol. Sympos. 173 A \'Attixov zovto , dtiro tov sx auvypwhov. ayiiaxivsi Sè to \'éx to -jiriipxov. ïvti ?xp xtto tov vjv xxtx hxfojvtv \'iccvix^v. quot;Ouypo: • si tots xovpo: ex, vvv xvts u.s yijpx: \'ixxvsi.

Ex lexicis rhetoricis fluxisse docebit Eustath. 17GI, 51. cf. Naber. ad Phot, in v. % et $v. Pro xtto tov viv lege xtto tov yj. Homeri locus est Iliad. A : 321.

Schol. Phileb. 30 D [ysvova-Tyc o oïo-j ycw/iTy:, ij vvyysvyi?, vj syyovoc, uv to tcXsvtxIov exhexsvêxt x^sivov. $ o oïov yevvijTixóg.] ysvvyTxi §£ ovx ol sx yévovg y.x]

xfi xifixto: 77p0a-/ix0vt£Z , «AA\' o\'l sx TÜV ysvüv tüv (jUV-vsvcpypiévüiv sic Txc CppxTplxc. ovToi Ss £ilt;ri, xxMtrsp o\'i quot;èvmÓTXl xx) QpXTOpi?, vÓy-U Tiv) SXOVTSO xoivuvixv. TO Sf ysvo: lyji xvlpx: A\'. al §s CppxTpIxi sxxKovvto TpiTTv:, OTI Tsatrxpuv Cpv^cöv ovacov sic Tplx exxiTTyiv SisT^ov ftspy,

tx: fjtsv CDu?.#: S\' y.xrx tx? apx: rou svixutov , ra:? Ss CppXTpixC Kx) TplTTUK: (j\'JOX.xilisKX, cïoV (J-^VXC , tx sf quot;ySW! h sxxfTy (ppxrpltjl, xxSxttsp vftépxs t§\'. ïaheKXMc

Cur Dionysio glossam tribuat Mettauer. pg. 95, eius rei rationem reddere omisit. Eadem atque Scholion habet Suidas, similia Lex. rhet. Bekk. 227, 9; haec ad Pausaniam refert Boysenus pg. 56. Cf. Eustathius 239, 140. Utrum rectius sit, nou liquet. Cum Scholio allato comparari potest Schol. Axioch. 371 D ysvvyTy \'ApivToréhy: (pyirl, roü o?.ou TïKvjöov: Hii/ipyfiévov \'Aöyvyiriv squot;: re tovs •ysapyovc xx) rovi: Syftioupyouc, Qvhx: xurxv sïvxi Tsrjdxpxc , rcóv §f CpUXÜV ÊXXfTyC [MiOXC SlVXl Tpêïc , XC TpiTTVXC TS KXXOVïl Kx) CppXTp\'lXC, EKXaTyC Sf TOIITUV

ibid. 48 B vshxc\' tovto xx) tottixü? txvaetxi xxi Xpovixüi; xxi èir) (rvyysvsixc. Qouxu^/S^c ycvv stt) Kspxu-pxiwv s\'lpyxe Kshxc, \'Six to aóveyyu: eïvxi x?J.-J]/.otc tx vxutixx.

Lex. rhetor. Bekk. 299, 10 ttékxc- xx) tottixov xx) Xpovixóv, xxi stt) avyyevsixg. Post stt) Kepxupxluv inse-renda sunt verba xx) \'Aóyvxiuv. cf. Thuc. 1: 32.

vcv. txttstxl 3è xx\\ xvtl tljc SoXtjlTfU?, tcuts(7to/ xvti Tij? xxt xpsTW vtro^-psaic. cSixtpèpsi Sf sïjxKsixc, sttsl sks\'lvvi èdtt Trxpx tuv xyxóü\'j , só^x Sf ó Tïxpx tkv tïox\'aüv titxm;.

Schol. Sympos. 186 A ü? £ tt oc sittstv W? (pxivstxl , ü: iv XÓya sntelv. toïito cr%yu.a,ri^stxt Trxpx toïs Trx\'Axioiq kx) uc siirsïv stto: , xxi êz ïtto: sittsTv , y.z) a: stto: qxvxi , v.xi a: Cpxvxt sttoc. art §f xx) Six (tixg iy.QjjvsÏTXi,

ohv £: Qxvxi y.xi u: sittsïv • eryfjixivsi Sf to xuto. ol Sé (pxamp;iv xvt) toü amp;: CpxiveTxt xsT\'öxi $ ocvr) toü u: iv

Duae glossae sunt, quarum prior est: ü? stto? sIttsïv • üz cpxIvsTxi xx) car sv xóyco sIttsTv , altera; a? sttoc siirsTv tsïito (jxvfixri^stxi — to x-jtó, atque ita habet Suidas. Priorem vide etiam Schol. Rep. I: 341 A. Alteram Aelio Dionysio tribuit Schwartzius. ibid. 205 A to ti\'/.o: 01 \'attiko) txttougl XXI xvtl

s\'/.Óuv Sf toï, TsXstytv, coc si sQvi toTc sv xpxy ovai. (tquaivsl Ss TO XTOTSXS\'JIAX tüv TrpXyfiXTUV. xx) TO SldTTpXT-TÓfiSVOV \'JTTO TÜV TSXCOVWV XpSOS TihOq XX}.S~lTXl.

Ex Aelio Dionysio per Boethum in Scholia migrasse contendit Naber. ad Photium in v. tsXo; et Proleg. pg. 63. Hoc quidem non affirmaverim; sed ex rhe-torico lexico provenisse docet Eustathius 789, 13 et 881, 27.

Cum testimoniis servavit Photius: (pi\'Aioc Zsvc- b Tx Ttspi Tx- Cpi\'Atx: suriaxoTrciv • MsvxvSpoc WvSpoyjvu\'

xplvsiv v; vy rbv (pixiav pcvóov fic vftxz tTspov ftspsicpxti}: hst-ei ttcku tou-tou w/.yyopkttótepov.

ibid. 242 A aTxdspóv\' to a-Cpolpx óspuóv, avró rijs £V Tw öspsi fisayiftfiplxi:. Kot) quot;AvtI^xxo? \' Qspeoc erxSepoJo. KXl TO £(7T0g Ss ax) ■/jps.u.ouv (TTxQsphv Xsyovm.

Contractius eadem leguntur in Lex. rhetor. Bekk. 305, 7 (TTxOspdv to crtyóSpx óspy.ov tryifixryst, y.x) rb vipey.ovv xx) to sutoc. Dubito tarnen, num e lexico Atticistae fluxerint. Hoc video in Boethi glossa apud Photium v. (TTxêspóv non recte ad Scholion provocasse Naberum.

TVjTo: xx) evyfisixg Avpoeésvii? • oü yxp el QxvAOtg vpitTc trpottxtxi: xpyivQe • sir) 3f tou sirxivou EvpiTri^c\'

stt) Is (isysQov;, Cpxühov lt;ttÓ;/.x xvr) tou [jAyx • ski Sf lj.iy.p0t-/itoc süöécos sv xpxy toü xxt \'aptctoy.pxtovc. /-jyousi Sf xxi Tviv (pxvhixv è\'Axixv puxpóxxpyrov ovrxv ovTug ovopix-\'(s70xi. exvsvixvixs pisvTOi tviv ttxaxixv %pyilt;Ttv y sU ro xxxov

KKKdjósias- AvftoerSévyi;- o-j yxp si QxvXotc yizslis cruft-xpyjvSxi. èw) SI xyxfou\' Eü/j/tt/Sij? sv \'IIoxx/m\' (pxïiMv, XK0;j.\\pav , tx (j-tyiiT xyxóóv\' sin §£ itsysQovo\' ü; to CpxvXov vtópx. xx) stt) tov [tiupoü\' OÖSV x.x) Tyu (pX\'jhqV Skxixv, TtfV ftlXpÓXXpVOV. UhXTÜlVl Ss y.x] xM.oic \'attixoh; tryftxlvsi to xttï.ovv kx) piföiov. Haec si confero cum Eustathio 1356, 64, ubi ad verbum fere eadem traduntur et cum prior-e glossa Qqcj\'kov apud Photium, nullus dubito, quin Aelii Dionysii ob-servationem contineant, quae per Boethum fortasse in Scholia pervenerit; non enim abicienda Naberi suspicio Boethum de voce (pxütev in utroque libello retulisse. Loci laudati sunt Demosth. de falsa legat. p. 350, Euripid. fr. 476 edit. Dindorf., Demosth. in Aristocrat, p. 621.

Schol. Charmid. 153 A xxTxvTiicpii\' xvnxpv Kxpx [/.l\'j \'O^yipcc s7t) to zxt sï/Óh xx) f\'§ svxvtIx: •

xxi Trxpx Qovy.u\'Si\'S\'/i sv rij iïsvTspx opolu: * olófisvot tt-jKxc txc êupxg toü olxyifiXTOg sïvxi, xx) xvrr/.pv \'èisamp;\'êov sic to \'é^w. Trxpx Ayj^OffOsvsi Ss sv tü xxtx \'ApiaTOxpxTOvs xvt) tov Qxvspüg • ypxxpxg, cctrirsp vïiv syxi toTs py/Axtriv, oiiTug xvnxpu. xx) ©cyjcuS/Ssjs sv Ty oy\'hiy vaQpoauvyiy Xxfiovaxi x\'i KoXsig xx) xhsixv tüv TrpxTTOpsvuv êxcl-py^xv stt) r/jv oivTixpv shsvóspixv, ty\\v Cpxvspxv Xsycov. Tyiixivsi §£ xx) t\'o TX^sag xx) óhovxspamp;c. \'O\'^po: *

Haec ex Aelio Dionysio excerpta esse sententia est Naheri Proleg. ad Phot. pg. 36 et 65. Resectis testi-mouiis idem in Lex. rhet. Bekk. 198, 17 et in sexto lex. Bekk. 408, 27. Non concinunt cum testirnoniis ceterorum grammaticorum, qui xvnxpu et kxtxvtikpu idem esse atque is svxvrix: tradunt, xvnxpu: autem dici sive pro fV suêsix: sive pro lixpp^v, (pxvspaii; cf. Ammonias ed. Valckenaer. pg. 17. Hesych. in v. Sextum lex. Bekk. 408, 29. Suid. v. xvrixpuc. Schol. Venet. ad II. r : 359. Etym. M. 114, 27. Thorn. Mag. p. 83. Phrynichi Epitome pg. 443 ibique Lobeck. Loci laudati sunt Hom. II. r : 359. Thuc. 2, 4 § 5; 8, 64 § 5. Demosth. de falsa legat. 389, 19 (nam hinc locus laudatus est, non ex oratione in Aristocratem, ubi tamen p. 629, 28 legitur xvrixpu? xx) (rxQui:) Hom. II. n, 114. Od. %, 16. Apud Thuc. et Demosth. legitur 1.1. u\'jTixpu:, apud Demosth. csWip vvv \'/Jya.

Phot, [iüpov o\'i \'Att/zs) TrpoTreptmrüai xrs. cf. v. papoi; (pg. 433, 4 et 435, 15 ed. Naber.) Talia curabat Aelius Dionysius.

Schol. Euthyd. 302 C \'KirohXav nxTpao?\' (pxvl nvs: \'AÓyvxbvs xijt0%0ovxc Cpüvxt, xx) tovtu yovéx: iyj^lvyy-j xx) \'li/.icv, 3? a xvrog sttim \'atóxxuvi. o\'i of, zti Kpsouey Tfj \'AttÓX^wv quot;Ivvjc syswrev,

lisdem fere verbis comparata sunt, quae leguntur in lex. rhet. Bekk. 291, 33, ubi tamen minus recte irxTpio: legitur pro ttxtoccsc. Nam quamquam monet Person, ad Euripidis Hecubam vs. 78 Atticos ttxtiisz et TTXTpyoi; promiscue usurpare, Apollo tamen ubique, quantum novi, vxTpyo? audit, nou rxTpioc. Cf. Schol. Arist. Av. 1527: Trxrpccov Is \'AttoMccvx \'AfyvxToi,

stts) quot;lav h Traï.kixot.pxo: \'ASyvxiav \'AkoX\'mmoc hx) Kpsoiitry-TVS EouScv lyhero et Harpocr. v. \'AxoAAwv irxTpaos ó nóSios. Creusam, Xutbo nuptam, postquam ex Apol-line lonem filium peperit, in scenam producit Euripides in lone. lonem Xuthi filium simpliciter nominant Herodotus 7, 94; 8, 44; Philocborus apud Harpocr. v. fioylipó^ix.

Adscriptum est Scholion, de quo agimus, ad notis-simum Platonis locum, ubi contendit philosophus Atheniensibus esse Apollinem irxTpaov et Jovem epxsiov, non autem Jovem -rxrpuiov. Sed cum apud ipsum Pla-tonem Legg. IX: 881 et Xenophontem in Cyropaedia, apud tragicos saepius et Aristophanem Nub. 1468 Jupiter TTXTpüo; commemoretur, Albertius ad Hesych. v. TixTpcio: Zsóg de Platonis testimonio dubitare videtur. Neque iure tamen; nam unde factum sit, ut apud tragicos, Aristophanem et Platonem Jupiter Trxrp^o: occurrat, expedire conatus est Porsonus ad Euripidis Med. 1314, dicens Platonem Jovis Trxrpuou mentionem facere in legibus fictis, quas reipublicae suae fictae praescriberet, Aristophanis autem versum

parodiam esse Euripidei, et tragicos, quia aliae gen-tes Jovem Trxrpüov colerent, banc omissionem corrigere cupientes, Jovem saepe ingessisse; quae tamen

postrema explicatio dubia redditur Lobeckii monito, tragicos boc nomine semper uti, ubi agatur de berois, a Jove oriundis. cf. Lobeck, Aglaopbamus pg. 770/\' 1; Ellendt, lexicon Sopbocleum II pg. 533; Scbömann, Gr. Altertb. II. pg. 549. Xenopbontis locum Cyrop. 8.45 buc non trabendum esse monet Heindorf ad bunc Platonis locum.

ibid. 302 D spxioi;\' spxy roue o\'lxous \'ASyvxloi (paeiv èx Tourou §£ y.x\\ Zsvc epy.io: Trap\' xutoïc , ov idpuov êv TO\'jtoic QvhaKvg x*P\'^v-

Similia leguntur in lex. rbetor. Bekk. 256, 21; similia quoque Pbotius babet, ubi tamen non esse glossam Platonicam ipsum lemma hpxeiov Aioc arguit. cf. Naber. Pro \'épy.iog in Scbolio leg. \'èpxeio; sive spxsioq.

■xpoCpépovTzi \'evixüg, txttovtsci §£ xuto en) tov xpuCptcog ti irpxTTeiv, xx) xs) (astx rij: TrpoSéaeuc, wc Ayftoaöéviis iv ra irpog quot;Atyfiov\' xkï.x pcyv ou% dg ovSè Siic txüt hxviv, oüh\' ütto pixXyc v] Trpox/^Ttc ysyivsv, «AA\' iv rjj xyopS.. ■xXviQuvTixag Si ou iJ.a/.xz xiyomiv x/j.a. [j.x.\'j\'^xaxc , xxi avsv rijg 7rpoós7£ccg. Auvixg iu ry wpog MsTxvsipxv stti-crto/.]\' xx) rijv [J.ev xó^v ■■piXyv s^ei:, rxg Is [j.xcxx/.x: \'êxtrsixg. to iaI-vtoi vtto xoAttou: , rxvTOy xx) xvto xxrx to (ryfixivóftsvov ÜKxp%ov, xptCpOTepag s%p-jt7XVT0, svtxag (pyp) xx) Tr/^êu\'jTtxcög, xxi xs) y.srx Tvig irpoóérscog, sïov vtto xóhTïov xx) utto xiXmug.

retulit Schwartzius. cf. Lex. rhet. Bekk. 313, 3 (et 194, 6). Phryn. Ecl. p. 84. Praeter Demosthenis in Aphob. § 12 et Lysiae testimonia aliud ex Lysia ser-vavit Suidas: xx) Avtria; èv rcü rrpog Kteivixv • fVf/Svj trxvtec xxtslixpqoy, stksuxtusvo: tav xxhxvuxtav 07x cïóc ryv try.sïttx, xjtto ;j.xï.yg XxIBmv è^yxye £%av.

Pro xó/miv in Lysiae loco xsppyv legendum conicit Schwartz. Verba Scholii tó -jAvtoi -jtto hts. usque ad finem ineptum scioli additamentum sunt.

xporxQov. xóppyjv yxp kx) xópj^v Ty\\v oAqy XeJlXÏ.yjV (tilV Tügt; xuxé-\'i Xsyowi. tf/sc §£ xx) pxTrifpix Qxei to fv! tij? yvxêo-j ?.X!j,j3xv£IV , XKTÓ/asvov xx) TOU XpOTXCpOU.

Dionysii observationem per Boethum in Scholia venisse existimo, quia Suidas, lexicon Bachmanni, Etym. M. iisdem verbis servarunt, cum Eustathius, qui ipsum Dionysium expilabat, paullisper immutatis verbis utatur p. 947, 26: \'H of xópv/i oti xx) xóppy /JysTxi, \'ixxvaji eyvactki xhhxxov\' x^ ov xx) xxtx xcppy,c xx) in) xóppyc Ss xxtx A\'b.iov Aiovvtriov 7r/.y-/yi tii%ov yj pxirurftx xcystxi to s\'ig aixyóvx, xx) xpÓTxQov. xóppyv Sé, Q\'/iirt, xx) xóptryv \'Att/ks; ofyv xstyxKyv avv tu xuxévt Xsyovzi. Unde Dionysius sua partim certe acceperit, docebit Harpocration v. sV; xóppyg\' — xa/.si pdv xXXas xtts-207xv, (ii\\Tiov SÈ vK0?.x,ui3xvtiy sttt xoppyc \'/.syacröxi to sir) Tij? yvxöou, o Asyoptsv èv tü (Siu pxiriirfix., — ubi (ZékTiov d£ ad Didymum nos relegat. Cf. Lex. rhet. Bekk. 255, 8 sV) xóppys- xtxvxv t-jv xxtx tij? xsQx-Xij? nXviyyiv sir) xéppy? ttxisiv Cpxai, xupiac §« rov vxpx txc yyxóou? tottov, quae in serie leguntur, quam Boyse-

nus e Dionysio fluxisse contendit. Collato Eustathio dubites fere glossam hancce Dionysio tribuere. Neque magis constat, unde Hesychius habeat stt] xóppyr s-) xsQx/jc y, yvxfou, ex Diogeniano an ex Boetho. Hic non gravabor exscribere glossam ex Didymo Milleri pg. 400, quam non male suspicatur Mettauer pg. 95 Boetho deberi; glossa autem haec est: sx) xóppyc\' o\'i l^sv TC y.amp;Tx xsQxXvi\'j tutttsïÓxi \' tuv yxp \'lüvwv, u? Qynv \'EpxTordév^c, Tyjv xxXovvtccv xóprjv, cl

^ACvjvzïoi xxóxTrsp [J.upphyv r/jv [/.vpvivw y.xi tx oy.oix, xóppyv r/tv KsCpxhyv cóvófixvxv, üz Haxtcov hj Tcpylx xx) ^•/ipccrês-^^ êv ry xxtx Msi\'SIou (562,9) * oi Ss to sir) xóppy: i^yf/owtxi to sic tx; yvcióous tutttsvÓxi, w? \'Tks-pfèyi; iv tcp xxtx Acopoösou • pxtïifylv xvtov \'Ivtttovixov xxtx xippyc, sttsitx xxi \'IttitÓvixo: ■jtt\' KuToy.Ks.Mi sppxTrtaêy tviv yvxóov. Kx) fyspsxpxTy: •

\'o s\' \'A%iasu; sv ttco: sit) xóppy: xutov sttxtx^sv , uïts tttjp airsXx/iiptv sx Tccv yvxQuv. Ad Pherecratis versus adnotavit Millerus: Ce fragment inédit est probablement tiré de la pièce de Phérécrate intitulée Xsipccv, oü ce poète traite un sujet favori de l\'ancienne comédie, c\'est-a-dire le contraste des moeurs et de l\'art antiques avec le dévergondage contemporain. Chiron, qui ne garda Achille que jusqu\'a l\'age de neuf ans, lui aura fait peut-être une proposition déshonnête, et celui-ci lui aura donné un soufflet, sir) xóppy,:. En lisant tüv yt/xöav on aurait

un excellent trimètre. A la rigueur on pourrait con-server sx et lire x~o?.i[j.7r\' sx tüv yv. Phérécrate a peut être écrit avec synérèse xiroï.xpi/ sx rüv yv. Le

Ms. (loune lnèrx^ev au lieu de iTrxrx^ev.quot; Versus nonclum recepit Tiieod. Kouk in Comicorum Alticorum fragmentis. Etiam sic versus constitui posse me ad-monet vir clarissimus van Herwerden:

S\' stt) xcppvi; mtov svöb: lt;ivx.vixa:^gt; eirxTxtisv, Sore Trïip TÜV yvxÓMV. nam praepositionem èx procul dubio rectius deleri. Schol. Hipp. Min. 368 A.....?^Kvóoy xy/iïóv ti

Similia Photius. Aeliura Dionysium de hac voce dixisse docet Eustathius p. 1161, 30. Cf. Naber Proleg. pg. 63 et supra pg. 17.

sac xv sic ötriov XTréhia x^aP\'^ov-xx) 0(7ix %py[/,xTX tx fAy \'ispx. /.èysTxi 5« xx] ro Aioïwiov

Apud Phot, et Suid. eadem leguntur in v. onov Xvpiov. Unde factum sit, ut Suidas idem istud Aiov-j-(ricv habeat, Photius recte iïixxioy, non auguror. Glos-sam Dionysii morem referre, nemo, opinor, negabit. Aristophanis locus est Lysistr. 743, ubi pro glossemate xttsaQu recte legitur [xoXu quot;yu.

ibid. Ill: 400 B inroxopi^ó.uevot\' ItxavpovTe:, ag SsvoCpüv, -/i TO xicxpoy rjQyjficac ovoptx^ovTSC, d: Aw-oa-Hiyy:. [y.:?,xx£vo-jr£-, v7roKpivó/jt.sT/oi.\\

Glossa, quam recte Aelio Dionysio tribuunt, cum ipsis locis laudatis legitur apud Photium. Locisunt

Xen. Memor. II, 1 § 26. Demosth. de falsa legat. § 259. cf. Naber Proleg. ail Phot. pg. 36 et in v., Kühner ad Xen. Memor. 1.1., Schwartz ad Ael. Dion, reliq. in v. Verba uncinis inclusa ex Hesychio Scholiasta intrusit.

ibid IV: 420 E tvrrrh; hn \'astttov vlt;px(T/j,x, Kspifió-/.Mov, y \'quot;Oiïypqs yjvy.iy.ahs. o\\ Ss rpxyubv evSuux

s(TX.eu0TT0ivtiu.è\\/0v y.x\\ i%o-j s-znripTT^i^x, o iariv fVi Tripirifi Tvpatjv.itTiJj/uJM ij xiöivov $ xpuvovy y, xpyvpoüv * mpTry eis èariv vj ècvu rij? xXapulos truvSecric. oï §£ to

Ex duabus glossis haec constant, quarum alteram Photius servavit, de qua infra dicetur, altera legitur in Lex. rhet. Bekk. 254, 31; sTrt-ópvrvi/ix- yJafw^x y Xiötvov y; xp^jlt;ïovv y, xpyvpoüv. y IfAXTtov §(7rA;Df. Tro\'fTry \'èé èlt;7Tiv \'/j xvco T^? xax/xÖScc 7rpólt;rZsa^,t? in serie, quam \'Boysenus Uionysio vindicat. Cf. Hesych. v. sTrnópzcoiAX {-xf/.x ■ Schmidt. Recte).

Utrum Lycurgus rhetor respiciatur, an alius quis, dubium est; sed glossa plenior legitur in Lex. rhet. Bekk. 282, 29: V£UpOppxJ)OVi;\' TOV? TX vsüpx pXKTOV-txs txIs Xupxti; xx) txïc xidxpxig y.x) to7c touvtois opyxvoic. Nostro loco veupoppxQo: significat sutor.

ibid. V: 449 K y x ^ktv^x^co? to sTropevó^v. gu-j t£^-Imtx ypxCpsTCii • ol yoüv quot;lave: yïx \'/.éyowji, y.x) Hjiaxv to VjSUXV • xx) Trxpx QOUXllSlStf 0^:jTCii; XVXyVtOlTTSOV • OTl xy.lj.x-ZpvTSQ yitrxv sis xvtÓv. ol os quot;lavs? ijsirxv xxi tjïtrxv.

ypxCpsTxi. 01 yovv quot;law? yj\'ix /.kyvjai. xtx) yiwj to ysaxv. v.x\\ Trxpx Qoux.uhl\'èyi outu: xvxyvavTsov • on xk^xZovtss rs ytrxv etc xutov. oi Ss quot;Ico\'jsc yjitrxv. cf. Cobet. Var. Lect. pg. 33, Naber. ad Phot, in v., Schwartz Ael. Dion, reliq., Schol. Apol. Socr. 21 E. Locus Thucydidis est I: 1.

ibid. VI: 488 A s]y.x^u to ofiotv, kx) to eixovl^a to xvrb tSyï.oï. xp\'jtxi Sf o ts ssvocpüv xx) i

Ex Aelio Dionysio fluxisse suspicor, qui Diogenianum adhibebat. Hesychius: slxx^oftev ■ o/toiovftev.

Schol. Criti. 112 B. ^vtraitix tx quot;SsItivx x y.civijj miovvTxi Axxsiïxi/tóvioi. xxXsïtxi Se xx) Cpihlnx, stti) (pi/Jx: (Tuvxyuyx stttiu.

Schol. Legg. VII: 813 D. ttsXtxctixy:\' irkxtvi Igtiv fTSc.c xuTTiho:, us tpyiriy \'ApiTTCTs\'/.y? , yri: huv oux f%£i, aüS\' stti\'j sTrixxXxoc, ouos (3ooc x/.a xr/os óèpy.xtt rrspi-TSTXfiévyi, XXL y Txvr/i xpcof/Jvy Texvy Trs\'/.TxaTix-j, y.x) ttsXtxgtx) o! ;j.stióvte; xvryv.

Ad verbum fere cum hac glossa conveniunt ea, quae Photius et Lex. rhetor. Bekk. 297 , 8 exhibent.

TrsKTX: eXOVTSC (JTpxriWTXr TXVTxi\' TTpXTlÜTxi TIVSC ttsXtvi Sf sldoe xtyziho: oux TtehTyv exovTsc. a Sè irt/.Tyg sxov7yjg \'huv, oud\' sttIxxaxov, sttiv ottAou, ohv xviri:,

OiiSe j3oc: xaa\' xlyog lt;Sèp,u,XTi \'huv oüx \'éxouvx, ouès (oooc TrspiTSTXpevq. xA?.\' xlyoc vj uo? (1. oio?)

Nemo non videt glossam Photii et Scholiastae eandem esse et indidem desumtam ; turn constat fere glossam lex. rhet. Bekk. aut Diogeniani esse aut Atticistae (Dionysii vel Pausaniae). lam variae sententiae proferri pos sunt; mihi autem haec verisimillima videtur: glossam apad Bekkerum Atticistae esse, qui Diogenianum ad-hibuerit; — legimus enim apud Hesychium: slSo-

rnXov et ttsxtvi • 0.5: \'huv ovx s%out7a —, Atticista autem Boethum usum esse atque hinc eandem glossam apud Photium et in Scholiis legi.

ibid. VII: 814 A xttu^otov xw/opsvyAvov, Cpsuxróv. Glossa plenius legitur in sexto lex. Bekk. 441, 14 Jcttu[torov iZ7ryyopiv//,éi/ov, Qsuxroy xx) xttoi^tov.

ibid. VIII: 828 D pyv) ra ^codsxiiTu\' 5 quot;Zxipotyoptav ovto; avofaxtrsii sf out us xvh rij: \'Zxipxio: xx)

Prior pars Scbolii exstat apud Phot. v. crxipoCfiopiuv, brevius in lex. rhet. Bekk. 304,22. Verba xx) Zx. i. \'A6y,i/. leguntur et apud Phot. v. Xxipov et apud Hesych.

ibid. VIII: 849 B rij vie/.\' hy xx) vsx\' $ rpixxotrr/j tov fiyvbi; ypépx irxp¹ \'Afyvxloig ovtus sxx\'asIto. skx-jHy

fiyvó:, OTrsp evy fVr/quot; xx) yxp hov to TrxXxtóv Qxct, vsov §f to vvv smhxlSov tov elfsï.vjXvQóroc, o hx tov vsx iïv/.oïiït. xxtx yxp Te\'/wyv vjyov tou: ftijvxs. o §5 tvfi 7sXv]vyi; ,u\'Jjv svtiv slxonsvvsx rhxpTOV vj^epuv.

vsx\' vj rpixxiaryj roü [J.yvoc yi.uépx evyj y.x) véx uxï.sïtxi , quam glossam ex altero utro Atticista desumtam esse credit Mettauer, quod in eadem serie apud Bekkerum legatur gl. hhxx, quae cum fonte Eustathii 1595,41 conveniat. Nou habeo quod addam. Res ipsa, quae in Scholio traditur, satis nota est.

ibid. IX: 854 B xXiTyptulsn; xtto tüv xMrypiuv. ovtoi 5« Xeyowxi sa rovès. ï.iy.i: •zore xxt£/.x(3s roue \'Aóyvxiouz\' tüv Sf xhouvrav sttirypovvtsc oi trsi/yre: xkov-ftsvx tx xtevpx quot;Sr/ipirxfyv, kxvtsvQsv ol tovto ^pcovrsc xütüv iyJ.\'Jjöyjxy x?.ir^pioi. Trxpirsivs to ovopix y.xi stt) tu-j plstx (Slxc n ttoicvvtuv xkysaüxi. zxpdysrxt Sf yxt xtvo TOV XhrpiUSIV, 0 STTi\'J xpixpTxvsiv.

Dionysium Halicarnassensem hoc dixisse diserte affirmat Schol. Republ. V: 470 D. Non igitur Schwart-zius banc glossam tanquam incertam uncinis includere debuerat. Suidas et sextum lex. Bekk. 377,11 eadem vel similia servarunt.

ibid. IX: 855 C xrifto? ov /zovov 5 xTrearspyiPiivo: Tij? sTrnifiix:, aWf (J-y, fiouhsusiv ffjrs cSiy.xQiv {/.\'Jits xpz*\'V

wts ■7ro}jt£usf6xi fs-yt xa\'/.o tl tüv x0ivüv ttoihv , xxgt;-x (*«\') TOv xTifidipyrov.

Ad verbum fere convenit lex. rbet. Bekk. 198,26. Etiam Mettauer ad Atticistas glossam refert. Alibi nusquam legitur, quantum novi.

Schol. Epp. XIII: 363 A xftopy)? xupiu? ■/] \'/.tvo/.x-/.xtji\'/l, ys yivsTxi JuSuuxrz xyJpyivx y xy.opyi\'Six \'/.eyc-pievx * oi §£ rx TrxpxTThyTix (ovGca. erTTi Sf xpLopy): y.x) v! tou shxiou ütroatxö/tyi kx) y rpiit, tov o\'lvov.

y.a.Xi.i/.Vi, «£ vfi yivsrxi sv\'SufiXTX xftdpyivx Ksydftsyx • $ y toïi sXxku uTrotTTxêy.yj xx) y, rpu^ tou olvou, quae quin ex Pausania fluxerint fieri non potest, ut quis dubi-tet; legimus enim apud Eustathium in Coiamentario ad Dionysium Periegetam vs. 525: Tixuexvixc §« ov rb \'Attixov Xst-ixóv, x\'/.Xo Ti êfi(pxivei Xsyuv, x^opyoc S/jloiov (Bvatrcij, xx) oti x^opy^ig Kuplccc y ï.ivoicxhxfAV, s\'% v,: èvlu^xTX \'AiJ-opyiriix Xsyiftevx, uc b nu^wbc sv AvviGrpXTy oyKoiï. Ad hanc glossam adnotat Eindfleisch; „Cum et Aristophanes (Lys. v. 150) et Suidas, qui descripsit expli-cationem vocis x/top?!?, praelieant x^ópyivx pro x^cp-yihx, recte id restituit Pausaniae Meierus. Ceterum, quae Suidas addit, puto equidem e Pausania esse sumpta, exstitisse autem apud doctissimum nostrum Atticistam non s. v. x^opyic, iScc (linum amorginum) secl s.v. xvopyts, sac (olei sedimentum) et a Suida illa esse confusa. Praeterea descripsit nostrum Schol. Platon.quot; Non possum baec ab omni parte probare, sed mibi consensus Schol, et Suidae (qui a Pbotio glossam accepit) ad Boetbum ducere videtur, qui Atticistas adbibebat; neque, quia et Eustath. et Schol. xMpyilix habent, hoc removerim. Utrum verba Scholii: o\'i Sf tx TrxpxTThyyix (dutux Boethi sint an Scholiastae dubium est, sed conferri possunt Suidas: x^ópyivov oftotov (oüaGüi y.x) 7T:?.^,jTegt;.s: et Lex. rhetor. Bekk. 210:29 x;/.opy)c t/ sgti\' tov xxhxpou rij? xvóyihys rb XsktÓtxtsv • hiy.s §£ pótrrc;}. oösv xpcpyivx i^xtix (cf. Etym. M. 129,20). Nusquam invenitur xy.spyic, su?, sed apud Eustathium 1.1. legitur: ro Sè dftópyim xpo-Trxpo^vTÓvMc XITÜVO? smösTOv xTtb xpuiAxroi; \'hrcog ê^xioxpóou

t/mV • ixpipyy yxp ft tóv ihxiou vtrovtiicéy.yi, o sgtiv ó Tpvylxs et apud Etym. M: cc^ópyvi • - - svj[i»ivsi Sè Siia, tvjv vttoa-TciOftyiv tsü sXxiov, y.xi tyv rpiiyx róü o\'lvou. Fierine igitur potest, ut aut Pausanias aut, quocl malim credere, Boethus errorem commiserit?

Schol. Axioch. 368 D TroTrTrua-óely xohxxsvQsiy, ix fté-TXtpopaii; tüv sm toïs \'ikttoic 7ro~7ru(7fAXTCgt;jv èv tü ^xpcx^saöxi.

Haec igitur e Scholiis colligere potui, quae veri-simile est fluxisse e lexicis rhetoricis Dionysii vel Pausaniae. Non omnia, facile concedo, adeo magni momenti sunt; neque tarnen minutiora neglegere fas mihi esse duxi, illius recte dicti haud immemor, „si minutias neglexeris, fore ut ne turn quidem res tibi procedat, ubi ad difficiliora et abstrusa veneris.quot; Plura dicere in fine huius capitis non necesse est, nam ea, quae utiliter moneri potuerunt, initio memoravi. Itaque utrumque, Dionysium et Pausaniam, iubeamus valere et videamus de aliis glossis, quae in Scholiis insunt.

Venio nunc ad Boethum, quem antehac saepius iam nomiuavi. Exstiterunt eius duo lexica Platonica,

quorum Photius in Bibliothecae cod. 151 in hunc modum meminit: \'Avsyvavdy S\' èv tü xvrü tsvxsi (Ti-maei soil.) y.oc) WcyQoïi xé^suv YIXxtuvikxv auvxyayij kxtx GTOtx^ov ttoKKu rijir T luxiou auvxyccyij: xpyiny.aTspcv TrpovQavsl ds MfA^cvr^ uv) to truvrxypxTisv. quot;ZvvsTayy §\' «yry x.x\\ srspiv n \'AQyvxyopcf. 7rpo(r0uvoó,usvov trKoudxirfMX-Tiov o Trep) Twv Trxpx Il/.xrai/t x—opsuf/Jvccv hst-suv STTiypX-(psi • uv si tic tx: /j^sir eh amp; cuvxyxyot auvsvtxaamp;av xx) txc auvyyijt.svxq Tipxlu, xtryptiirpisvyiv trxpirj^ono r/iv uXaï.stxv tóï: tx XIKxtuvoc uvxyivcctrxstv sóéhovaiv. Hanc utilissimani operam ipsum Photium praestitisse summo iure contendit Cobetus Mnem. IX pg. 399 sqq. (a⁰ 1860) demonstrato in Photiana Xsamp;mv trujxyuyy praeter leves et exiles Timaei observationes alia Platonica inesse egregia et praeclara, laudato deinde hoc loco e Biblio-theca, unde appareat, Photium Boethi Ks^si: W-xtu-vikxc novisse earumque bonitatem perspectam habuisse. Itaque fidenter vir summus affirmat: Nemo punctum temporis dubitare potest, quin Photius, qui ipse monu-isset Platonis lectoribus utilissiraum fore, si quis Boethi ex utroque libro coniungeret in unum

quin, inquam, Photius ipse as^si: wviyuv Timaei ob-servatiunculas colligeret, Boethi egregias observationes non colligeret. Ea res tam manifesta est, atque evi-dens, ut plura dicere nihil sit opusquot; \'). Et nescio

1) Non a Cobeto et Nabero primum, sed dudum ab aliis veluti Meinekio Bitschetio et seinetipso demonstratum esse Photium in

quidem, unde manifestius appareret ilia a Cobeto recte disputata esse, nisi si alicunde glossa posset excitari, hoe demonstrationis genere Boetho reddita, cui ipsum Boethi nomen adscriptum esset. Quod forte fortuna fieri potest. Nam inter eas glossas apud Photium, quas Cobetus Boetho tribuit, est glossa ^ To:, cui similis legitur in opusculo Didymi Trsp) rasv XTTopoufAsvuv 7rxpx TIXxtuvi , quod edidit E. Miller,

in Mélanges de littérature grecque. Paris 1868. In illa glossa leguntur verba co; Borffa S Stwïjco?

Sed praeter Photium etiam Scholiasta Platonis nobis e Boethi libellis glossas servavit. Saepe hae glossae cum Photianis ad verbum conspirant; nonnunquain exiliores sunt, quod ipsius Scholiastae culpa factum esse credo; nam quemadmodum hie saepe egregias Boethi observationes aut plane neglexit e. c. Zxlpofyg,

unum corpus conllasse cum aliis glossis Dionysium et Pausaniam Atticistas, Boethum et Tiraaeum Platonicos, monet Schrnidtius Quaest. Hesych. p. xci. lam vero ante hos omnes Ruhnkenius suspi-catus erat nobis hodie apud Photium et Suidam glossas e Boetho superesse; audi ipsum in adnotatione ad Timaei lexicon i. v. Tepixyeifóizevoi: Hunc Platonis locum [Rep. X. p. 521 f.] laudat Suidas v. quot;n.a-7rep ol vixtilt;pópoi et v. irepixysifóiJ.eviii, quae posterior glossa, singulari eruditione referta, iisdem verbis legitur in Photii Lex. MS. et Apostolii Proverb, xv. 97, atque omnino vel ex Boethi, vel ex alterius Lexico Platonico derivata videturquot; et i. v. xéAzvot: Mirum, ni Suidas h. v. Boethi vel alterius Lexicon Platonicum, magno bonarutn literarum damno deperditum, compilarit.quot;

1) Hunc Boethum mm diversum esse ab auctore lexicorum Pla-tonicorum recte contendunt viri docti contra Millerum.

opysüvsc, al. (cf. Phot, in his vv.), aut minus docta glossa aliunde petita mutavit (cf. Schol. Phaed. 65 B v\\ I\'s:, Symp. 193 A /.Itttxi, Phaedr. 236 B xvxóvfzix, ibid. 242 A a-Taêspóv, Alcib. 1: 120 k optuyo-rpótpov cum Photio), sic in hac illave glossa Boethi ipse xpfasi: resecuisse putandus est. Cf. Schol. Parmen. 127 B trixtèixa, Phileb. 56 E tsutx^óvtuv. Interdum autem ampliores esse nil mirum; nam ut apud Photium observationes ex lexicis rhetoricis truncatae et muti-latae et contractae sunt, sic idem Boethi observationi-bus bic illic accidisse credibile est. cf. Schol. Phaed. 72 C Sophist. 220 A xrrz, Hipparch. 229 D réac, Theag. 127 C sfifipxxu cum Photio (Suida) in iisdem vv-lam antequam ad ipsas Boethi glossas, quae in Scholiis occurrunt, accedam, paucis dicendum est de earum origine atque natura. Scilicet his glossis, ut Naberi verbis utar, „ipsa historia attingitur et mores veterum, proverbia imprimis, docte ornantur et multis scriptorum auctoritatibus muniuntur.quot; Esse tamen satis multas, quae in mera verborum interpretatione ver-sentur, qui volet videbit. Summis laudibus observa-tionum harum auctorem efïert Cobetus, neque id iniuria; sed in eo vir summus falsus esse videtur, quod non scriptorem, sed descriptorem, doctum sane et elegantem, descriptorem tamen, laudaverit. Non enim Boethus harum observationum pater atque auctor est, sed Pamphilus; vel potius ne Pamphilus quidem, sed illi, quos Pamphilus sequebatur et in lexico suo condendo adhibebat, Didymus imprimis, Artemidorus, Heracleo, alii. Vide supra pg. 5. Hoe multis et lucu-

leutis exemplis docuit Naberus in Proleg. ad Phot pg. 65, 66, quibuscum conferantur, quae idem vir clar. adnotavit ad singulas glossas vj S\'a?, KvJjt/.tciïi/ ocvxöyfttx, Traj\'Siy.x , rsurxamp;iv, Kspixyeipóftivoi, alias. Saepe Boethus nil aliud praestitit quam quod glossae aliunde acceptae unum pluresve locos e Platone adscripsit, idque plus quam semel ipso philosophi nomine omisso e. c. in glossis tsvtxQiv , opysüvst;, Trspixyeipó^svoi, TT/.yiAjj.sXilv, opTvyoy.ÓTTog ubi est: /Jysi ovv (scil. Tlharuv) sv \'AAk;/3;^§jj , kepxefioxa,, in qua legitur otxv ovv /.sys, (sc. WJ.tuv). Hinc non dubitabimus, opinor, alias glossas, ubi idem observamus, eodem referre, velut fihZy.x, Xvyityfisvoc, aoyv, svêvvai, (piTÜffxi, vvicrspicSos oiïvoc. Non semper autem Platouis locos adscripsisse Boe-thum, sed hic illic apud ipsum Pamphilum invenisse patet ex gl. syx-jTpiarpiou, quam Suidas et Scliol. Min. 315 C e Boetho, Schol. Arist. Vesp. 289 e Didymi lexico comico servavisse videntur. Leguntur autem verba M/W ^ Tispt vópov et apud Suidam et apud Scholiastam Aristophanis. In diiudicanda glossa utrum e Boetin libellis fluxerit necne, etiain hoe nos adiuvare poterit, quod in bis glossis interdum accuratius ex-planatur, in quo nexu sententiarum locus e scrip-tor3₄ quodam laudatus apud hunc ipsum occurrat. Cf. Cobetus Mnemos. IX pg. 430 de gl. trxilixx, yhuxv: xyxciv, èpov, quibus adde gl. rexg. Hoe autem Pamphilo vel eius fontibus deberi, non Boetho, mihi persuasi.

De nonnullis glossis amplioribus qua via in Scholia pervenerint dubium est propter siugularem quandam

causam. Ex Pamphili enim thesauro Suetonius quoque Tranquillus hausit in componendis duobus libellis, altero Trsp) (ShairtpyifMÜv, altero Trsp) tamp;v Trap\' quot;emyiai Trxiëiïv inscripto. Ex utroque libello satis larga ex-cerpta supersunt apud Eustathium in Uxpsk@ogt;.xTc , quae ad verbum fere cum scholiis ad Theaet. 146 A, Lysid. 206 E, Gorg. 497 A, Legg. VII: 820 C conve-niunt. lam quaeritur, unde hae glossae fluxerint; dissen tiunt viri docti; atque ipsa haec dissensio fecit, ut inter eas glossas referre ausus sim, quae verisi-militer e Boethi lexicis petitae sunt; verum nihil affirmo et indicium penes quemque sit; neque adeo multum refert scire, per quos rivulos glossa ad nos pervenerit, cum de primario fonte, Pamphilo, dubium esse non possit.

Vidimus supra Boethum duo lexica Platonica com-posuisse. Fieri non potest, ut statuamus ex utro libello quaeque glossa desumta sit. cf. Naber. Proleg. pg. 55. Utrumque libellum adbibuisse Pbotium demonstravit Naberus patere e glossis duplicibus ; Scboliastam quoque utroque libello usum esse per se quidem verisimile est, minime autem conficitur iis, quae attulit Mettauerus pg. 91, neque omnino demonstrari potest. Mittamus igitur de ea re quaerere. Cur autem proverbia, lt;[uae e Boethi libellis sat magno numero in Scholia fluxisse videntur, omiserim, supra pg. 4 significavi. Itaque nunc ceteras glossas, quae ex eius libellis petitae in Scholiis inveniuntur, deinceps consideremus.

xx) stt) ttï^Io\'jc Cpxcr) to có zoi\'j, u? zxpx KryiinCpavTi. cl os \'Attixo) ri)!/ irpchryv o-yAA^/Siji/ 7repi(77rSi(ri, tyv SsSsiiTspxy joxpvvovffl, xx) (ssattov * cthuvxtov yxp fiixv /j^iv svpsóyvxi Söo e\'xfiuix\'j Trspi7Trapt,svx:. A/Sy.cto? Se to Tr\'Avjpe: Hvxi cpyitiv a tTXv, xyvouv us xtto toü stjc y k^tiz-J sittiv £tx, xx) Aapixüi stxv.

Eadem Suidas ex Photio, qui sua Boetho debebat, Boethus fortasse Pamphilo. Exilia servavit Hesychius. üe Didymi errore vide Schmidt Didym. pg. 403, de plurali significatione observationem Aelii Dionysii apud Suidam: u txv oj Trpo: evoc ihivov to co txv, c/JJ.k xx) Trpoc Sus. \'Api7T0Cpxy^g FlAsurw •

KTyaKpavTi in Nixocpüi/Ti mutandum esse monet Ruhnke-nius ad Timaei lexic. pg. 281/2. Turn praestare videtur u? xpx tov In}?, quod est apud Suidam.

Schol. Phaed. 60 B xtottsv to öxvftxcTÓv, üc xx) iv (dsxnytu (pyviv * ovêév y\' xt0-0\'j , xM.x ttoXu Qxuy-x-dTÓTspov vj\'jquot; hxqyjvivói] yxp dix tij: xvttêis\'sus. txttetxi Sf xx) fV/ tov xvutÓtttou • EïIttoM? Mxpiy.ü\'

xx) tró\'/.\'a xyxf Iv tóïai xovcsiotc syu XTOTiac y.xöi^ccv, xcuèè yr/yuaxsiv doxüv.

Ex eodem fonte fluxerunt, quae habet Thomas Magister: xtottov o-j famp;óvov to xXoyov x/.\'/.x xx) to Qxuftx-

ITTOV xx) TTXpxSo^OV. Uï.XTCCV £V QxIcküVl\' uc XTOTTOV, , u xvhpso, soixé Tl sjvxi TOJTO. XXI ttx/.iv £v ©SXir/jT^ quot; XX!

quem fontein Boethi libellum fuisse suspicor. Platonis locus est Theaet. 142 B. cf. Crit. 44 B, Alcib. I: 106 A, et Rep. III: 405 D, ubi Scholiasta adscripsit: aroTrx

vvv, St. lav) stttl tsttxcm , 0 SCTTIV •JTTOVO\'/jlTZt, n]ftx!v£l §£ xx) xxkov xx) xXoyov xx) êxuftxTiov, quae plenius legun-tur in sexto lex. Bekk. 460, 8: xtottov xvt) tov xXcyov, OxviAxviav , Kxpxhot-ov, ^évov, xxxiv, (toxöypóv, xx) 3 ftyj £X^sl fóirov. xx) to xvuTrovoyrov, om 3 [w Ian ■zoTTxao». xxi xrÓTruc to xa-jvJjQug xx) xvsttiSJctois

xtÓttu? xxQi\'amp;v xovSs yr/vüKrxsiv Soxcóv (p\'/jtr) lt;bspsxpxT/jc. Hunc versum memoriae errore Phere-crati tribuere Graramaticum putat Meinekius Com. II. 500, qui Bergkio auctore in praecedenti versiculo scribit sfixóov pro xyxO\'. In posteriore Scliolio verba o £lt;TTtv vTrovoijirxi ex HesycKio intrusa sunt.

ibid. 72 C óftov tvxvtx- o^oü vq/txivsi ttots ,u£v to iyyvg, cos \'Sgt;i?.oT A\'/iftoadèwi; êv tq tfc TïxpxTrpsapsixc \' xxl-

xvxxsïtrêxi Xxhxftivioi, xtto Ss/.ojvo? s\' ègtiv \'o;.t,ov lt;7\' sr/j xxi xxl êv tü xxtx \'apitttoysmvos\' sieiv \'optov ttxvtsi; ^iaijlupioi \'Aêyvxwi. xx) Mavxv^pos iv t$ \'Exutov tipapou-l^éva •

tovxvQ\' ; \'oiaov yxp s7ti-j s^xovtx troi. xx) \'ApicToCpxv/i: Tpi^xhyrr $ yxp to? TpiCamp;xaytx t/x-

km A\'yiftoaêé\'Jiiï iv ra y.XTCi \'ApiTTeixpciTOu?\' ovxovv si fiév n êxa-opsv toutxv (7v,u.l3a.vrm -j^xc , ov xxöxpoï? c//,otj SixTpl-xfjOftiV. £1771 y-x) xpovixiv. Zo-Soxhijc OlolTTO^t\'

sxsi xx) ^vvxiii-j Tv\'/J.sxrr/.\'/j\'j, éc irxpx hlsvxvdpu êv\'Tèplx \' oi QpS-zs: At\'pvrpusg -/.xasuvtxi • ttx-jtx yvv Vö\' ó.uoü. OTTip \'èvjXdï TO £V TÜ XUTÜ.

Boethi glossa est. cf. Cobet. Mnemos. IX pg. 430, Naber. Proleg. pg. 108. Propter formam Boethum a Pamphilo mutuatum esse crediderim. cf. supra pg. 67; vide etiam Hesychium et Harpocrationem in voce. Fieri tarnen potest, ut quaedam ex Dionysio admis-cuerit. cf. Naber. Proleg. pg. 36, Eustath. ad Iliad, p. 878, Lex. rhet. Bekk. 285, 1: oiaoï/- ov ftivov to

y.x) sir) tottou. Demosthenis loei emendatius leguntur de falsa legat. § 251, in Aristog. I § 51, in Aristocr. § 43. Menandri locum imitando expressit Terentius Heautontiin. 1, 1, 10: Nam proli deum atque homi-num fidem, quid vis tibi? quid quaeris? annos sexagiuta natus es, aut plus, ut conicio. cf. Mein. Com. IV. 110. Aristophanis fragm. est apud Dindorf. Poet. Sc. Gr. fragm. 458. Iliad. \'-F, 84 legitur iv ufieTspoiTi. Ad Menandri locum ex Hydria adnotat Mein. Com. IV. 208 : Num forte scribendum:

nomine AifivTpacs de consilio inter duos versus partito ? Sed possis etiam Aipvrpusg oi Bpaxs; xxaov-jtxa kts.quot;

Veram lectionem dudum restituit Cobetus optime divi-dens Al(3v (servi nomen in vocativo), tpüez hts.

Schol. Theaet. 146 A sv rj? \'Six (Tlt;p»lpx? {irxièicf, ... $ [j,h oupxvix, ii Se xTróppx^ig, y 3« êTrlwjpoc, $ §£ Cpxivivdx. xx) oupxi/lx \'J.k\'J sTrrj ■/! sU ovpxvov rijs dCpocipxq xvxpohy, yv ó zoi^Tyig ifttpxtveiv Ssksï sv oï? Cpyiiriv

ot s\' stts) ovv lt;r$xJpxv xxXyv i^stx x^sP\'^3gt;tv shovro Troptpvpsyv, Tviv v(piv na\'AujSc? miyvs ^xitypav,

xTtóppx^i: Si £7Tiv orxv ryv trCpaTpxv ^ Trpo: toïxov xXXa. Trpos TO sbxtyoc tjv.xypxs p\'tTTTWriV, cidTS XTTOKpOUO^SWIV X\\-/.£TÖx: ttxXiv. tviv §f sTTitrxvpov kx) sCpyj\'iouvfv xx) smmvov tXiyo\'j\' sxpüvTO Vs xvty KXTX Trkyfiy\' uvoftxeSy SI outccc ,

S7TIV OTXV hi pul TVIV oQxlpXV TTpoSsiKVVVTS? STSPU XUT^V STTlTTSyTrUCl. TUV OVV TtXltyvTülV TXVTX TOVO [/.SV VIXUVTX:

pxaiXsh sxxXovv, xx) o tl xv irpoGSTOLSGOV toIc x/.\'aoi: virvj-xovov, tovc S\' yTTUftévov; ovovs. Kpxrïvss Se Xslputri X³¹?¹\' svtqc opoü êyXXTXfii^XC xx) t\'/j\'j ivoc Xvpxv Trxpoiftixv fV/.ff\'f rov ï.óyov ovtu? *

rov? yxp ■/jTTuy.svov;, ac stpxusv, ovov: xxêijaêxi sXsyov, fixciXsl; SI rovc vtxxvrx:.

Ad verbum fere haec conveniunt cum Eustathio ad Odyss. 1601, 31, ubi locus noster e Platone laudatur. Adhibebat Eustathius Suetonii libellum Trep) rav nxp\' \'\'E/,gt;./;cr; rrxiSiuv, Suetonius autem Pamphilum exscri-

bebat. cf. Cohn, de Aristophane Byzantio et Suetonio Tranquillo Eustathi auctoribus pg. 341 seqq. Hinc nemo pro certo affirmare poterit, qua via haec in Scholia fluxerint, utrum per Boethum, quae est sen-tentia Naberi ad Phot. v. Qxivivlx (II pg. 260) et Cohnii 1.1. pg. 356, 361, an ex ipso Suetonii libro, quod putant Mettauerus, de Platonis Scholiorum fon-tibus pg. 119 et C. Robert, Griechische Kinderspiele auf Vasen, Archaeolog. Zeit. 1879 pg. 80 not. Loci laudati sunt Hom. Odyss. ^:372—6, Mein. Com. II. 150. of. Naber. ad Phot. v. ovoq y.vpxi.

Schol. Sophist. 220 A «.trx- toïito xpifouftevuv ith nvx avftxivei, iïzvvvópem Ss xtivx, uc kyij-caQhy:

iv rü tij: TrxpxTrpevjBsix^\' 5 os Trpstrfieuctiv Ailt;rx\'vgt;l? o-jtog) sxQuv ttüq ;j,h xx) xttx ttots (hsxéxêy; mora Ss Jx toü TrspiTTOu TrpoarlósTXi, wc sv rcji Xeipuvi fyspsnpxTVjc\' toïc Ssxx txAxvtoic xWx irpoo-Ttósi?, 1^, xttx itevt-^xovTx. ovSèv yxp (ryftxivsi èvrxvóx to xttx. \'ApitTToQxvyig Nf-(péhxtc •

oittii; ay.xhxQupiAXTC xttx [tr/.px ijlxvamp;xvuv. \'E,pxT0tj6svy,lt;; §£ xpovixüs xutó Cpyvi zxpxXx^xvsiamp;xi\'

Haec Boethum debuisse Pamphilo, Pampbilum Di-dymo, qui Eratosthenem usurpabat, non est veri dis-simile. Contracte eadem leguntur in sexto lex. Bekk. 461, 5 et apud Suidam: xttx\' h tm TrxpxTrpecfieixs ayftoiyqévyc stt) toü otx s\'Axfts tyv xs^iv. tüv sf xnjpiiküv Tig to xttx stt) xpiófMu \'stxI-sv , sTepog Sf fVi xpóvov.

Similia atque Scholiasta habet Etyinol. M. 167, 43. cf. Eustathium ad Iliad. 148 extr., quae referat y.xtot t:xjz KKhxiov?. Vide quoque Naber. Proleg. pg. 36. Demos-thenis locus emendatior legitur de falsa legat. § 304. Phereciatis versuum reliquias non male Meinekio iudice Com. II. 339 ita digessit Runkelius: „tóï: osz-j. tx/mvtoic TrpoffTtöitc | ci?.A olttx ttevtyxovrx.quot; Aristophanis locus est Nub. 630. De duobus ultimis versibus cf. Din-dorf. ad Aristoph. fr. 499. Aptissime conferunt cum priore horum versuum initiuin Thesmoplioriazusarum: ~£1 Zsü, Xi/.iluv xpé kots tpecvyasrai; cf. Interpr. ad Harpocrat. i. v.

«Tra ixóvcic xaXouftéyou (HkOMÓc, ófiolou (riXovpu, xxpyaTOv toaovtdv u: xvv) (3p£iriy,ov shxi. ol Sf tov èv

Integrius servavit haec Suidas: pxa.y.x\' xitixtixv, tov sv\'/iê\'/j y.x) xvóy/TOv. s\'ipyrxi §« xtto V/fiuoc Tivog ofioiou aiXovpa, xXPWtou sf o\'jtu? a? ff/tde xvvx xvtw xpyjföxi. hohitsixc S\' • j3/.xy.ikóv T£ (leg. ys) y/tsiv to ttxöoc. a; si Xsyoi Ti~ TllSUfiOvixv, xtto toü öxxxttwu ^CfiOU ovto? xvxktöytov. 01 Sè xttó tov Trpos Ty Kv/ty xapiou, r/j? ]i?gt;xgt;istx:, ov (mvtpio-vsusi y.x] \'A/HSTCTfA:??. y.x) sv ^AXi\'^xv^peix Sf TfAoc tl amp;Xomsvv0;mov , o ol XTTpoKoyoi tsXovgi, 2ix to toiis pcjipobi; shiévxi wpac xütouc.

Glossam Platonicam Boetbo iure tribuit Cobetus Mnem. IX. p. 431. Boetbum adhibuit Photius, unde Suidas glossam accepit, quod confirmabit Etymol. M. 199, 5, qui eadem atque Suidas tradit ex lexico rhe-torico: eU Ss to tefyxov to pyjTopixm evpov êya slpijtrêxt

Tjjy Xs^iv kt£. Esse autem hoe tet-ixov \'^ropixóv nihil aliud quam Photii Xs^sav (rwxyccyviv docuit Naberus Proleg. ad Phot. pg. 169 seqq. Prior glossae pars servata est in Anecdotis Bachmanni I pg. 180, 4. cf. Hesych., Eustath. ad Hom. 1405, 34, Apostol. Proverb. 59. Copiose de hac voce egit Ruhi ken. ad Timaei lex. i. v., qui locos e Platone collegit. Locus iu glossa laudatus est Rep. IV: 432 D. Üe tributo, quod dicebatur loAx-xswóftuv vide Friedlander, Sittengeschichte Roms I pg. 34(3, de etymologia vocis Schol. Gorg. 488 B,

on aou rxv TrxihiKav stts\'axISo^v , èpevxyXav lt;ts. yj sf ca? stt) to ttöAu stt) rSiv xasXyus èpuftsveov.

A Scholiasta excerpta sunt ex docta observatioue, quam e Boetho servasse Photium docuit Cobetus Mue-mos. IX, pg. 429. Legitur apud Photium ttxiIikx- tV; ö\'/jaetuv xx) xppévuv êpaftévccv txttstxi y, \' ■^xpxhsiy-

rxi • èirtèivtuv yxp ti tSiv \'Zxrvpav si? tv\\v yuvxixsixv STriêuftixv, (py,(j)v ó \'

Ijjtjsï: yxp rx: yuvaïxx?, Trpo: ttxi\'Sixx os rpsTrst vïiv. \'Oti Sf IxxKow ovrccg xx) tx Trpo? rxc yvvxïxx; EüVflA/?\' $ya) yxp ci? Trpoc xutyrpfèx ris •

xx) KpxTÏvoe §£ quot;ilpxis rijc 7rxX}.xkyjc xTro^fioüvTO? toü kiovuirou èpas-vig, Qyviv stt\' txuTOÜ\'

ixeivuv. TIAxtuv Qxfèpy • scrmiiiïxxx*, u QxiSpi, on lt;rou Tuv TTxiciiy.ccv shxpóftyv AsjfTai/ crs. Xéysrxi Sè trxiliiccv

Boethum haec ex Pamphilo habere observavit Na-berus. cf. Proleg. ad Phot. pg. 66 et adnot. ad vocem. Sophoclis versus est fragm. 165 apud Dindorf. Bachm. in Anecd. I, 324 edidit: èpü cr\' xrulsuxv, quod Dindorfio e conjectura fecisse videtur. Observandum tarnen iam antea Montefalconium edidisse: w? opatr\' xttamp;.sijxc. Cotnicorum locos vide apud Meinek. Gom. 11, 105, 561, 166. Koek, Gom. p. 345 coniecit èya S\' exxipov Trpótrós, Herwerden iya Ts xxipu, UpÜTs, Toïg lt;roï? Trxiïixoï;. Platonis locus est Phaedr. 236 B, quem Phot., Suid., Bachm. vitiosum exhibent, Scho-liasta integrum.

Schol. Phileb. 56 E. tsutx^ovtuv trpxyftxteuopiévuv, sir) TTohv quot;èixtpiftivtuv êv tü xvtïs , cppovtityvtuv, vj èm-(ttps(pü^ ti TrpxTTÓvruv, ij êvspyouvtuv, ïj a-vouiïxtyvTcov • xttxvtx yxp quot;Svvxtov êlt;r) toü TrxpsvTog êyèétmöxf a^y.xrjsi Sf xx) to yjauxxamp;vtu-j, xx) \'én to (rxsuupoufJisvuv, y UTpxy-ysuo/tsvccv, 0 ilt;7ti trxsï.iw: (iixxsipsvav, Trpos tovtou; xx) txu-TOhoyovvTuv ij QKvxpovvruv • Tro^vtr^fioi; yxp y ij\'Sf.

nuda interpretamenta apponens. Integram glossam servavit Photius: tsutóc^eiv Trpxypxrsuso-Qxt gt;j ay.svu-pslcflxi ij vTpxyysvsaóxi kx) tto^v SiaTpiffsiv iv ra xvry. AuxóCPpav outus kxi A/Su^o?, TporxQeic on svIotb try/axlvsi kxi to (ppovrl^siv. \'Hpxy./Jav Ss xxtxi/.s^cifzsvog AvxóQpovx Cpyiaiv eïvxi to i?ni7TpsCpü? ti kpxttsiv $ hepyéïv\' kx) \'aptsy-ilapoc to (ppovri^siv. Opui/z^s? Mvctxii: •

xvt) toli TrpxypxTsvoftsvciiv $ hxtpi@óvtau. Kx) sv Tiftxla\' tcf fyciv cvv Tisp) txi; striqvyaxi; vj (pt?.ov£itiia? tstsutxxoti • ohv \'SixTSTpitpÓTi. TpxQsTxi kx) tctxvtxkÓti. \'VyXsy.Ksi\'êv; \'

• EtffAXll/Sl §5 XX! TO tTTTOuha^eiV • YlOMTSiXZ %quot; xx) TO ycrv-xx^siv. xx) tsutx^uv, TO XUTO xs) ïjycüv, Cpxvxpüv. Cf.

Nabei*. ad hanc gl., qui originem perspicue indicat: „Photius accepit a Boetho, Boethus a Pamplülo. Pam-philum laudasse novimus Didymum, Artemidorum, et Heracleonem; Didymus usurpabat Lycophronem.quot; Cf. Proleg. ad Phot. pg. 66, Ruhnken. ad Timaei. lex. in v., Schmidt, Didymi fragm. pg. 46. Phrynichi locum vide apud Meinek. Com. II. 594, Platonis II. 646, Tele-clidis II. 375, Pherecratis II. 354. Platouis loci sunt Timae. 90 B, Rep. VII: 521 E, Phileb. 56 E.

ibid. 60 D of TrspKTTTCCltévug êxvtü, ÜC SVTXÏiÖX • O^uto-vug s/T/vf?. (7yi,u»ivei Sè xx) to ottoi.

Convenit Photius in v. oï^m irepKrirupévai? xvt) toj exurü, oi-uzovu? §£ TO ouroi. ZuuTTOdia\' 01 ftsv yap svóve ■noilla Tiva tüv hciov xTravTyjaxvrx. noci cv xvt) tov ixÜTOÜ. Tïo-XiTsiq. * TTAijy :u. Laudantur Symp. 174 E, Rep. X: 617 E. Praecedit banc gl. apud Phot, of* omv, quod corrige ex Scholio.

Schol. Hipparch. 229 D tsu? • liyï.ol TO Trpb TÓÏl. Awovdsvqc • o Tsue KpvJKvvSiv Tfjv êóhov. \'ApiiïToQawc @elt;j-fioCpopixtomamp;tt;\'

Zco\'ho? êv tü s\'i? Uot.vQyifiov syxuvju * ovtu yxp uftoyvu-fióvijaxv o\'i Ósoï quot;ttepi Tij; Tipcoplxs Txvr/ii;, ugts ttxutoScv \'OSyfftrfu? teuc ó aai^ófisvo? xx) txs vxvs xxepxiou: Kspt-Tfotoufievo? irepialt;pèvt (istx tw xpxv ótto Tij? quot;K^vxc. iv SÈ TOTc \'ApiGTotpxvov? TsXijuavsvaiv (1. TsKiA\'/isirsvaiv) xvti

cv yxp TiQeftsv tov xyüvx tovBs tov Tpimv UGnep Tea? tjv, XK\'/.x hxivuv TrpxyfixTcov.

iv §f Ty Eïpyivy ó xvtoc xvt) tov sv togovtu yJxpVTXt, Trsp) \'Tirspfichov ksyuv

ïpeih, /Civ) Tixvaxio fi^évor\' ia-dluv TSCii? sag xvtov Xxamp;jfi? ^ixppxysi?.

na-jciy.rcp xupcu: y.sö\' ÖttXcüv èf-epxópcflx, thcc §\' y^av eau 01 QuKSÏi: , OvèèTTOr\' STTOlfalXftSV. TTZpX Sf (PtpSXÜSy KXl rcvvofix rij: \'laviKijc ttÓ^sccc , hèycc SÈ rij: T kc , y.si.usvov si pot/, oamp;ev vjv quot;Xvxy.psxv \'o psï.oTroió; , ol-o toü Tea:, o yxp \'ASxfta: , Cpya-iv, xvx�püv sx rïj: %,ccpx:, e-jpuv quot;Apstxv tw óuyxTspx xSvpouirxv xx) ï.ióoug euftCpopoütrav rou: vvv ovrx: iv Técfi, yipsTO rxvTiiv ri ttoisIs ; ^ §1 tma\' tsu; o-j sfyrsi:, ivx ttoKiv xtivy:, söpov. xCp\' ov xvxxiv^óe): tvv ttó^iv üvipxcs Tea. xxi xvr) toü ivx, xxi ca?, xx) fté%pi toutov , xx) sftTrpotrQsy. xvtixsitxi cis rcfi tscc: to êv ovq.

Doctam et copiosam Boethi adnotationem laudat Naberus ad exilia excerpta apud Photium: tsui;- xvt)

Scholio supplendum esse videtur xx) sti sv ry Eïpjvy s\'jpyjtxi xvt) toü fV) tolt;7oütov su:. Haud dubie indidem atque Scholion originem ducunt, quae leguntur in lex. rhet. Bekk. 309, 23. Loci laudati sunt Demosth. de falsa legat. § 314. Arist. Thesmoph. 447 seqq., ubi est: Tea: puv ovv xïX ypcixxxu: è^oa-KÓpc^v. Aristopbanis fragm. 446, Pac. 686, 687. et 31, 32. Demostli. de falsa leg. § 326. De Zoili fragmento vide Lehrs, de Aristarchi Studiis Homericis pg. 205.

Schol. Theag. 127 C \'épt, ftpxxv ■ ovsp xv s\'ikoi tic; £uxamp;-pü: siirslv iöéhuv % xttKü: , toüto sf/.(3pxxv /.éytrxt. s,u(3pxxii ouy avvTi3pc,u: xx) XTrKüg. \'Tvrspsl\'Syii: êv tSj xxtx *Apino-CpaivTOc * oTbe yxp xvrai dsdopiévyy xhsixv xx) vrpxTrsiv xx) ypxQeiv o n xv epifSpx^o (ocvhvjTXi. \'ApurroCpxvy: QevpLO-Cpopixfywxi: •

Apud Suidam: s^fipxxv\' x%huc, aX«$, auvTopac addito eodem loco e Thesmophoriazusis. Idem Bachmanni lexicon sed sine testimonio. Cf. lex. rhet. Bekk. 187, 32; 258, 22; Schol. Gorg. 457 A. Fortasse glossa e Boethi libello fluxit. Loci sunt: Hyperid. fr. 45. Aristoph. Thes-moph. 390/1, ubi Dindorf. in edit. 5^a Poet. Sc. Gr. Tpayuhoi icx) xcpol, sed male adnotat: „xw? Schol. Plat, (ad Theag. 127 0) pg. 88 edit. Ruhnk.quot;, nam in ilia quoque Scholiorum editione ttoü legitur. Ad Cratini ver-sum Meinek. Com. II. 167 laud at Klmslcium, qui con-stituit: f\'Sf; as Trxpixeiv o rt Tig s-j^ohit\' cpcppxxv. Prae-terea, addit Meineke, rectius scribitur ipfipaxu.

Idem Photius in v., ubi locus hicce Plato nis lauda-tur. cf. Euthydem. 11 E, Rep. I: 341 G, VII: 541 B, Politic. 272 G, Griti. 115 A, Epist. Ill: 315 E.

fypxo? til, (piXs xcvps, AifivaTiSo? xvtUx sacrw .... ■jtOGlJ.v_ly.to\\lc XdTpiXZ.

svioi §£ xftpixov? cpxalv. ttxI^stxi §£ xtrtpovyxhoic Teaaxp-aiv, kx) sic £kx(7t:c XTrpxyxXo: tttuasig ex^sl Tersaxpxg 0; sffiopixdog y.xtx xvtiQstov av\'/xsiu.evxg ujTsp ó xufiog * £%f/ §£ XVTiy.£ilJ.£VX fiovxiïx y.x) s^xlx, sJtX Tpixèx Kx) TSTpxhx ■ v) yxp Suxg text TievTxg sir) tüv xufiuv (/.óvuv TrxpxAxpt.-(SxvsTxi ciix to SKSivoug sTTKpxvslxg sx^£\'v s\'s- f\'f\' Sf xi

shh s7r£v\'j,uoi, x] §è\' ypuav, xi Si jSxcriï.éay, xl Ss svló^ccv cèvdpav, xl §£ srxipiBuv\' xi SI xkó tivuv auftpsfiyxiitcov vitoi ti;y^: \'hsy.x $ xte\'jyg Trpoa-yiycpswjTxi. /Jysrxi Si tic iv xvtxI: \'Zry7i%opo: kx) STSpx E\'jpnrlfiy:, \'2,tgt;i7i%opo: pih \'o ayipixivuv r/jv ÓKrxhx, èwii ó iv \'If/Mi tov pt,£?gt;07r0iQv rxCpog it; oktu yaviav guvsksito , JLupiTrloys sè ó tov tsdaxpxy.ovTX\' ff? yxp EiipiTridqz tccv Tsvamp;xpxxovtx \'aö-jvyiri TrpoeTXTÜv

tüv SÈ fiókxv ó fjuv tx £% Suvxttsvog Kkoc xx) e^h^g igt;.s-ysto, X/b? Sf ó to \'iv xx) xvccv. /JysTxi Ss tic xx) Trxpoi-[tix xtto tivto\'j , oïov xïoc TTXpXtjTXC küov ovx sxffu \' xQ\'

STrxifyv Sf xaTpxyxXoig xx) koK\'AoIc xxódrrsp xxpvoic xx) oKi-yoi;, tov Ss eilovc tccv TtoXXm to ij.sv xpTtxüjjJbv sKsyov, ia Sf

xsTpxyxkav y tivuv xWav it-stxamp;iv tov trufATrxi^ovrx, ttÓts-pov apuovg ij Trepiercrouc xxrèxsi, de xx: \'ApiGTOCpxvyc IlAOvTa\'

TpÓTrx S\' itrTiv yj eig póóuvov ix hxaTypixTog (SoAy. KpxTÏ-voq YlvXxix •

y Awvutrloig xxvXoic Trxifyua xvéftsvoi Tpó~x. V Sf U(Jt,l),XX iaTIV 0TXV TTSpiypXlpXVTSg XÓXAOV iTTippiTTTUiriV xvTpxyxhoug ij ti x/.Xo , ug ry pt,£v ivTog /05Af; vixuvrcav T\\j\\ Ss ixTOg yjTTCO/jJvUV. EüJTöA/? Xpuirci yévêl IJ.£TX$SpUV fV( Tyv ix Kuxaccttuv (1. cum Meinekio tgt;jv iv KvyJ.u) xxTxxXieiv Toüvoftx ouTug Qyeiv • i~eiT shsi/tt ivéxeis i^sivxg £tg upiihXxv xxv [agt;i /teriy.

De huius Scholii origine non aliter iurlicabunt viri docti atque supra de Schol, ad Theaet. 146 A. Admo-dum similia sunt, quae Eustathius ad Iliad. 1289, 53 e Suetonii libello ttsü) tüv rrzp\' —xtèixv excerpsit,

ita tarnen ut Scholion locupletius sit; nam apud Eustath. oraittuntur tria genera tov xnpxyx\'/.i^eiv (xprixT^éc, rpÓTrx, upiKha), quae tarnen a Suetonio commemorata fuisse (est observatio Cohnii, De Aristophane Byz. et Suetonio Tranq. Eust. auctoribus, pg. 357) verba demonstrant, quibus Eustath. p. 1290, 3 disputationis finem facit: d: Se y.x) ttqaaoIp xarpxyxKoi: sttxi^ov y.xêx Kxpuoi;, fyryréw iv tcc ÏIKovtu tsv xufiikov, quibus respon-det Schol. Plat.... cirxifyv Is x^rpxyxkotg xx) TroKXóïq xxóxTrsp y.xpuotc, ubi paulo post \'ApicToCpxvqg XÏXoutu (816) laudatur.quot; Cf. Phot. v. rpó-rx, Suid. vv. xprixtr-(tóc, «/Ci/AAfl! et Pollux IX. 94—103, qui de Stesichoro haec: xx) (xw ux) \'Zr^ixopog sy.x\'/.sïró tic ~xpx rolg

\'lespet, ro\'j vroiyTov rx^ov, i| oxreo txvtuv truvrsósvra, TrsTroivjKsvxi ryv ÏIxvt\' oxreo, (pxir) Trxpoifiixv. De hoe proverbio vide Phot. v. ttxvtx oxtu, Zenob. V. 78, O. Crusius, Analecta critica ad Paroemiographos Grae-cos. Lipsiae, 1883, qui pg. 50: Mihi a talorum ludo proverbium originem duxisse videtur, ut spectet, „ad rem, quae forte fortuna bene cadatquot; (Erasm.) Quam-quam cur Stesichorus appellatus sit iactus ille, qui effici non poterat nisi „unione et ternione geminatisquot; (Klein, Stesichori fr. pg. 28), haud satis liquet; nam vix probabilia sunt veterum commenta aut recentiorum nuper composita et refutata a Flachio „Gesch. d. Gr.

Lyrikquot; pg. 332 seqq., qui suam ipsius opinionem cum veterum testimoniis (Dion. Halic. de comp. verb. XIX) pugnantem vereor ut cuiquam probet.quot; De talorum ludo scripsit L. Becq de Fouquières, Les jeux des Anciens, leur description, leur origine, leurs rapports avec Ia religion, 1\'histoire, les arts et les moeurs. Paris 1873 (de quo libro consuli potest Naberus in „Gidsquot; 1875 mense Martio pg. 542 seqq.). Ad hunc (pg. 325 seqq.) refero de explicatione iactus „Euripidis.quot; Callimachi versus est fragmentura 239; Strattidis versus (Mein. Com. II. 771) spectat ad Theramenem Atheniensem. cf. Cohn 1.1. pg. 360; Gratini versum corruptum sic emen-dare conatur Mein. U. 113:

Schol. Gorg. 451 E ckóXiov \'Asysrxi •/) nxpolvioz iiïvi, w? iu,h Awxixpxo: iv ra Trsp) itcvjixm xyavuv, oti rpix ywq vtv ahüv, to y.£v jtto inxvraiv föóftsvov, (to ^s) xx9\'svx é^ij?,

toIs yxiAOic Trsp) yjxv tpó.-samp;v ~o\\Kxc y.?.!yx; tiQsvts; , trxpx ftspog ét-ij-: i^vppivxc h/fiVTec y, IxQvxc, ydov yvxyxz xx) spaTixx auvTOvx. $ Kspiohog exoXix syheTO èiix t^v avvêstriv tuv x\'/.ivüv frl olxypixTcov TOhw/uviay ourm, xx) toutco xxi tx: fv xutx: xxTxxhireic 7rxpx(3uTT:u: yivsaOxi. ou \'Six T\'/jv [J.6?\'.o~ot!xy ovv, tw rij? uuppivyc Txc?.txv

Boetbus adnotationem Pampbilo debebat, Pamphilus Didymo. cf. Naber. ad Phot, in v. Prior Scholii pars

usque ad rav kXivZv est apud Phot, et Schol. Aristoph. Ran. 1337, eadem lacuna ante verba xxV ha, iamp;g, quam ex Athenaeo XV. 694 in hunc modum expleri voluit Siebenkeesius: to os virb iravrav psv, oviï \'o^óü, i.X7.x y.xQ\' svx sHyc. Dobraeus coniecit, quod in textu est. Pro (tvhto-jx legitur in Schol, recensione Dübneri (eil. Didot) [a/] (rvpiroTxt, pro tu\'/jstu apud Phot, et Schol. Arist. Séiriv. Quae in solis Scholiis leguntur inde ab stt) o\'ix^fixrm, in iis sunt, quae non prorsus intellegam.

ibid. 494 B xxpx\'hptos opvi: tic, os óc^cx tcji sadieiv sxxfi\'jsi. iic ov xTrafiKk-^xvTi:, ac xiyoc, ol IxTsptUvTs? pxov xtvxKXxtto-jto» ■ i\'óev xx) SyXpuTTTOVflV xutov 01 TTlTrpXtr-kovtsc , ï\'vx TtpOlKX ülqsxxvtxl o\\ kxijlvovtsc.

\' Eadem apud Suidam, quae vix licet dubitare, quin Boetho debeantur. cf. Arist. Aves 268 ibique Scholia et quae adnotavit Kock. Ruhnk. ad Tim. lex. in v. In Hipponactis versu (fr. 52) Siebenkees in Schol. edit, et Ruhnk. in adnot. ad Tim. lex. legunt irepvtjis, sed hie in sua edit. Schol, rectius Trspvx:. Pro xxgt;.v7rTci Ruhnken. suadet xx/.vtttsic , quod tamen nec necessa-rium est, nec receptum.

ibid. 497 A tö xy.xi^sa óai in ywxixo: e\'ipyaóxi cpxtriv ^Akmvc kxhouftsvyic, yv outuc suy6i] Xcycvaiv, a? xtto tov \'igtov Qo\'iftxTiov xxQetoftsvyv •/iftiepyov x^tpievxirBxi, si: ts

to XXTOTTTpOV ^iTfOUdXV TTpO: Tgt;]V TTXp\' XUTiji SftCpXCtV £1$ xuto yiyvoftévyv uc hspy 7rporr?.xkeh yvvxixl. fisfz^rxi txxjtv^ quot;JLpitniTrog èv \'AÓ/jvxg yovoiïg xx) quot;Aij.Cpig sv tu

ópuvvftCfi xvryj: èpaftari. iicxi^ei ovv Cpsjo^-;!/ xvt) toïi xvoy-Txivsi? cïx yvvti, i^v, sTóaxi irpov-oioufiivoc.

Indidem fluxerunt, quae e Suetonii opusculo Ttep) l3\\»7Cpii!Mxv excerpta leguntur apud Millerum Mélanges pg. 422; \'Akkü\' stt) rij? sü-Jjêcvg yvvxixogquot; y.xt xxxlamp;ramp;xi to fiapxivsiv\' rxvTyjv §£ xx) xto too Igtoli xx^sXo^iwiv êolftXTiov x^i£7x(rêxl Cpxuiv vyJepyov, si: rs to xxtotttpov XTrophSTrovtrzv êxvTij XxXslv a: Iripat. Suetonium autem Pamphili lexico usum esse docet Cohn 1.1. pg. 244 seqq. Boethum quoque Pamphilum trivisse novimus. Hinc non absurdum erit credere haec ex eius libello in Scholia fiuxisse, quamquam apud Suidam cett. desunt. De Hermippo cf. Meinek. Com. II. 383.

to Te iv \'iccp tcó vxi, xx) etös. xx) hi exsTkizrTixbv xvt) TOV $£1/ S7nppj[/,XT0i , US i\'JTXvöX. PpX%SÜC Ss xx) quot;hxiko: TO XTIVX, w: TTXp\' \'iTTTTOXpXTêl. TTXpX SÈ AyifiOXpiTU IcilX. nxp\' \'Opctipy TX SXUTOÏl •

Tov zpyiTpoï.óyov TOifaxiri. iopxx^? Sf xx) xpiXüi; crv/taivsi XTÓtpXVlV XpV/jTlKyV.

Paullo ampliora haec sunt, quam quae Photius ser-vavit e Boetlxo. Apud Hesychium similia leguntur. Callimachi fragmentura (323) etiam apud Hesych. cor-ruptum est: x ttxvtx ivuxysipx:. Apud Hom. Otlyss. v, 351: ^TA Sf/Aa/, r/ y.xy.lv TGtis (cf. Odyss.

361. II. K, 816. P, 201). Archilochi fragm. conclama-tum est. In Odyss. /3, 258 editur: si /asv xp hx\'ihvxvTO hx irpaq %:c,uxó\' Eurip. Med. 758. Sopli. Oed.

Col. 1106. De Euclo Cyprio vate cf. Pausau. Perieg. Heil. 10, 12, 11. 14, 6. Verba ró ts sv tü vxi, xx) eiOs delenda esse videntur.

Schol. Hipp. Min. 368 C (TTAsyy): vj t-va-Tpx, y.x) (jThsyyi^ó^evoi o\'i xiro^uó^svoi, [o èirri •/.rsvi^ói/.svoi. arKty-y\\q yxp to xtivay]. wc \'ApinoSx\'jy: T\'/ipcf.\'

el Trxihxpioi: xxoï.ouSsïv Sc/, trïpxïpxv y.x) rr/.syyi\'S\' e%svTX. y.x) Axirx/.sviriv quot;

suS\' svnv xi/TOÏg vTteyy)? otiSè ï.yxuöoi kx?.£Ttm tttkeyyic xx) xpnaovv shxcrpix to Trsp) Tij xsQxaTi tw yuyxixüv.

Eadom habet Photius, eadem quoque Schol. Aristoph. Eqq. 577, hic ex lexico comico Didymi, ille ex Boetho, ut videtur. cf. Naber. Prol. ad Phot. pg. 66 et adnot. ad Phot, in v. Schwartzius glossam inter Dionysii reli-quias retulit. Uncinis inclusa Schol, addidit; alibi desunt. Loci laudati sunt fr. 189 et 14 Aristophanis in Diu-dorfii Poët. Sc. Gr. ed. 5quot;. Vide Schol. Charm. 161 E supra pg. 32.

Ylpx^vsioic xftTrshoi), vj ó Trpxvvav to ;jAvoc, tivsc §f, èrrsiltyj sv Xlpapvyi TrpaTOV sCpuTsóóy apLTrsKo^ ry sv \'Ixapp.

Excerpta esse e glossa Boethi recte statuit Naberus. cf. Proleg. ad Phot. pg. 15. Photius in v. npupvsioi; olvog\' \'ApltTTXpftog siriiteXaji t\'cv •/^uv oïvov Ylpi^vsioy sXsyav \' Tivsg tov uvwv ohov y Trxpxfióviov\' ~ivi: xtto x\'j,~iXo\\j üp^-

pivov TTETpxv slvxi xQ\' tov olvov sïvxi. Pro uviov Na-berus mavult /ziviov. Idem ex corrupta Codicis lectione sv TpiTa Iv y kx) o trpxyftxv tstpxv dedit, quod est in textu; praestat fortasse pro sv % xz) ó legere sv \'Ixxpa, cui favent Suid. et Schol.

Schol. Rep. I: 329 B u/ivoüaiv xvti toïi ödvpovTxi, hoidopovtri, ftéftCpovTxi, xxt\' suCpyipi,iï[tóv.

Idem docemur Schol. Legg. IX; 871 A; Photius convenit, ubi hie locus e Rep. laudatur.

Tivsg SÈ xx) to .ustx Ttftcopixc (oxirxvi^siv /.uyi^siv cpxat ■ xxi xi ftxvtiys? xh o\'i xÖ/.ytx) tutttovtxi /.vyoi y.x/.oïivrxi.

ibid. Ill: 411 A ^ivv pi \'(:c v • ópyvüv, ïj yips/ux xSuv. Phot, in v. ftivvpt^a eandem glossam cum eodem loco Platonis exhibet.

ibid. IV: 423 C (pxü).ov to pfötov u? vüv. svpytxi óè tryftxTvov xx) to xttXoïjv xxi fiox^pov xx) tu%,ov xx) [/.syx.

Cpxdhov, omo^ov , tx i^kyirjt xyxQóv XTV\'muv xx) XTTOVijpOV kSyUV • SffTI 5\' OTS tIöstxi xx) stt) xxxov xx) roh Tuxivroc • Yl?.xr-ov iv rü irsp) ••pvx\'-i?\' tpxü-hov -pxyrxx, sCpy, Kf/Svj? fyrsïc • Teêeiy §\' xv xx) stt) toïi Tuxóvroc oïov Cpxühov tt pay ft x hrxi to tvxov Trpxypix • xx) iir) tov x~)^ü: Tsêeiv) xv vpog [tq] ou to tuxov • Ylgt;.x-TCCV • Trpxyux §\' S(7TXl u: soixsv oü (pxü^ov cvêè [Mxpxg èsópisvov XpSTÏj: • TXTTOITO 5\' XV XX) STTl TOV ^OX^pOV OTXV XVTlSlXO-Ti\'/.fr/ITXl zpb: TO (TTTOuèxtOV , W? ÏIXXTW\'J \' SoDAS/ yotp xx) \'SsCTTTOTXl OÜlsTTOT XV ySVOlVTO Cpihoi oiS\' èv \'iaxi: tiijlm: Thxysvó^svoi CpxÏj\'ASi xx) • reieiy S\' xv xx)

xx) st) toïi pxSlou • no/.iTstx: S\' • xx) (pxvhóv ye, eCpv, \'idixg XUTOli Trpotrrxt-oftsv xx) TOUTOU S\' Jyx STl CpXV\'AOTSpOV txttstxl xx) STTl TOU filXpOU XXI SUXXTxQpOVyTov , dl? AiJ-f^OTÖaVij: \' xx) STt) TOV TXTTSIVOV CJS \'IffxTo: SV TU KSp) TUV xirotpxtreuv\' xx) stt) Trévyrog\' xx) sV; toïi xèó^ov\' xx) s~\'t toïi xvovtov. cf. Naber. ad banc gl., Cobet. Mnem. IX pg. 432., Loci laudati sunt Eurip. fr. 476, Sophocl. fr. 39 ibiq. Dindorf. Plat. Pbaed. 95 E, Legg. XI: 918 C, VI: 756 E, Rep. IV: 423 C.

x]vÓq TIS CSTIV U? XVlljp TS XOlIX XV/jp Opvlöx XOVX opvió\' lUciv TE XOVX iScóv,

Boethum de hoe aenigmate monuisse docebit Phot, in v. vvxTspi\'So? xïvos\' xhiy^xTca^ü: Sy/.oï (sc. 5 nixrcov)

Sehol. Criti. 116 C Qitvcxi stti tov trxzpó:, stt) Sf wtpoc yevvyaou. xx) Cpiruuv ó ycvvüv, xx) to yswv.ux CpÏTU, üc EüVoA/? AutoXuxco \' xtxp yjyxyeq xxivov (ro) lt;J)ïtv Tav (3oüv.

Phot. cpitvvxr stt) tov ttxtpoc tifytriv (se. ó yl/.xrav) xrh Paullo brevius Sehol. Aristoph. Pae. 1164. Tó, quod etiam apud Phot, deerat, inseruit Porson. De hoc verbo Cobetus Mnemos. IX pg. 82: lones et Attiei veteres dieebant cpÏTv, CpiTuco, cph-jftx prima longa pro CpuTsuu et (puTsvftx prima eorrepta, et sedulo Graeeuli iugulato metro vetus Qnvco, QiT-ja-x: et sim. apud Tra-gieos in (puTsvco, et Qvtsutxc eorrumpunt.quot; Meinek. Com. n. 442.

TtTsteuTyxiviv STnCpspovTXi, as stt) Tovh. s?.eyo\'j Sè xx] to (iXxtyxi xzTXXvTphxi, üc ¹ KpiaToQxvyc. XsyovTXi §f xx oerxi tov? svxyelc xxêxipovaiv, xipi,x errixsovvxi tov hpstov. £tl §f xx) xt dp^VVjTpiXl, xx) xx) xi (4x7x1 m sxtl6s7t7xl iv XUTpU\'? TOi fipsCby.

Eadem ex Photio servavit Suidas; eadem Schol. Aristoph. Vesp. 289, qui tamen us STépaêi \'ApiaToQxvyq.

Sé/ * \'Soy.oxitri yxp o\'t licips: Opyvcpooi tivs: sJvxi xx) SiXXoTpiouc vsupout; stt) [ticróü] ópyvsTv. Tivsg §1 èamp;Muïxv ry (ixp^xpcp xa,) xtx0sT, éVf/Sij ol Kxpsz (oocpfixpóQccvoi.

ibid. 820 C tt stt six slt;7t) vxiSix rig Six -ttswüv yivo-/zè\'jy. Trstrao) Se sin x,v[3oi, Trxpx to ttItttsiv xi/tovs ovra Ksyópisvoi. irszaoi; §f y ts ypxij.y.vi xx) v\\ , ófMivupiCtii; •

\'ApiaTxpxo? Ss Trsvaov? nxhsJ txc fyvjQouc, èv xiq STtxiZpv. yaxv Sf OLVTXi KiVTS. (pXlVOVTXl §5 y.x) XXJTO TO CTKSÜS? OVTU XsyovTs:, sQ\' oiï sirxityv. s%si Sè ttsvts ypxu.fixg, uv $ pisay ypxpt.f/.ïj hpx skxasïto. xx) Tyv sir xÜTijg ••pij^ov \' iexxTyv sxivouv, xx) xutvv \'ispxv xxKovvtsc. oösv sx tovcSs xx) Txpoifiix, xivyiTU tov x^f hpx?, stt) tüv s^xxTyiv (3o-j-ösixv KivovvTuv ï.syopi.iv/,.

Adnotationem ipsam nusquam in lexicis reperimus; disiecta membra ubique. cf. ilesych. v. k stt six, ttsv-trolai, vscrcróg, Suid. v. Trsacrouc. Ultima pars in singulis convenit cum Eustath. 633,56 et Poll. IX. 97, 98. Eustathius sua e Suetonii libello vsp) tüv Trxpquot; quot;E/.A^o-/ Trxtliüjv petiit, qui Pampbilum expilabat. Hinc nostram adnotationem ausim referre ad ea, quae ex Pampbilo fluxisse videntur; atque Aristarcbi mentio buc bene quadrat, ütrum tamen per Boethum in Scholia per-venerit adnotatio, discerni non potest. De proverbio mvsIv tov xlt;p\' \'ispxg cf. Schol. Legg. V: 739 A, Phot, v. tov xtp\' \'ispxc, Hesych. v. «3\' ïtpxi.

sv roTc TTupoI: kx) dffTpioi? av^CpuoiAsvav py-hypcóv y.óxKuv TOV? xTxtèsuTOUi; y.a) XTrsi^ilg rol: vi;/,oi: xx) exKypovi; rxl: yt/üifixic Qyviv. ovtoi ovv 3( \'mkxoi (rxxypoi t sim kxi ftéhxvs;, tjzcoyyuXot, ho/xsyéósn; xsyxpot: , dl (ruve^iófiem toï? ÓdTTpioi- oü t\'/Ixovrxl. slpyVTM sf outuc x~0 tóv ryv xxTxinrcpxv xx) to xporpoy toi: xépxci tu\'j (ioüv (ssftxyiaqxi xx) xvriTUTTTsiv, xxi oix TCVTO xspxïfiiXx y.\'/.^ê^JX.l.

Plane similia vel in mendo Photius, sed verhorum ordine paullum immutato. Mendum iam sanavit Kus-terus scribens: xiro toü xxtx tw vTropxv xx) tóv xpaTOv. Non abs re erit hie exscribere, quae leguntur apud Didymum Milleri pg. 404: xspxtramp;ÓKov to xspxapóhov

êfftl ,usv tuv xtrxt; slpyusvuv TW naxtcovi , ilTT/ Sf stti tui/ PTTSpfAXTCtlV txttó(/,svov , tccv 0vt£ èxcpipovtcilv xxpttov Ollê\' lilxtl xx) TTUp) tyxopsvcov. txvtx sè slvx\'l (px7l tx vito twv tTTTOpSKV xxtx tüv xspxtccv jsxtjósvtav töv (3sav, x0\' uv xx) touvofix scx^s \' Tfxpxhsciorxi yxp toloütót; tic Ttspi xutüv Xayo:, ws xtspx,v,vc*iy ovtuv tuv ojtu: sU tyv yijv xxtx-

toïi; vó^.01? xspxtT^iXom; Trpowyopsus\' ho xxi Qyaiv — sequitur Platonis locus, sed misere corruptus.

Haec sunt, quae si non omnia, pleraque tarnen e Boetbi libellis fluxisse mibi videntur. Nam in nonnullis res admodum dubia est, ut supra pg. 68 significavi. Neque nunc baberem, quod buic capiti adderem, nisi bis ipsis diebus ad notitiam meam pervenisset commen-

tatio Leopold! Cohn, Untersuchungen über die Quellen der Plato-Scholien, Leipzig, 1884, cuius sententiam de glossis hoc capite a me tractatis subiciam. E Boetho desumtas esse contendit gl. aSyv, hvyityrtsvo?, [tivvpi^u,

tpi(ttpixt, (3*.ixxa, fortasse a, et ttsttsIx , contra e lexico quodam rhetorico fluxisse ofmïi, xttx, tscoc , êftbptxxv, Atque ut verum fatear, ipse quoque de his quatuor glossis aliquamdiu dubitavi, sed tandem Cobetum et Naberum Boetho trihuentes secutus sum, neque nunc poenitet. Glossas a rxv, xoipxeipióc, arï.eyyh, irztiiKx, putat Cohn Xs\'^stq y.aij.iy.xc esse, quae non e Boetho in nostros fontes transierint; illud non negaverim, hoc autem nobis non persuasit. (Vide supra pg. 66, 67). De ceteris sic statuit: gl. Upx^vsio: cïvoc, Kxpixyj Moi)?# et kepxtrfiéxouc; antiqua Scholia esse, in Photium cet. illata, quod minima probo; gl. 7M?,i:v Pausaniam, gl. xxxlfy-vóxi Tarrhaeum auctorem esse, gl. oJ (Schol. Phileb. 60 D) non esse Boethi, cui tamen gl. of apud Phot, tribuit; hie quoque dubitare possis. Verum facile con-cedimus Cohnio, qui et ipse sententiam suam mutavit (vide de Aristoph. Byz. et Suet. Tranq. Eust. auctor, pg. 360, 361), Schol. Theaet. 146 A sv §/« vQxipxg TTXthS. et Schol. Lysid. 206 E xarpxyxxi^siv e Suetonii libro vep) ttxiSicov in Scholia pervenisse, praeterea gl. stt) xippvj: et KspxajSó/.ov apud Didymum Milleri (supra pg. 56, 91) Platonicas esse Boethi. — Etiam de ceteris glossis Scholiorum Cohnii sententia digna est, quae cognoscatur; itaque in fine capitis sequentis, qui erit huius commentationis ultimus, quid ei videatur, dicam.

Qui autem his studiis operam dant, eos moneo ut ipsi libellum, docte atque eleganter scriptum, perlegant. Est operae pretium.

In ultimum hoc caput omnes glossas retuli, quae quacunque de causa in superioribus capitibus locum non habebant. De plerisque alii aliter indicant; mihi saepius, quid credere praestet, non constat, quod in tanta senten-tiarum diversitate nemini mirum erit. Illustravi glossas, quantum potui, sed saepe coactus sum contentus esse Photio laudato; hie iterum moneo, omnes glossas, quas Photius (Suid. eet.) et Schol, similes habeant, Naberum Boetho tribuere. Quae autem glossae praeter eas, de quibus supra iam dixi, in Scholiis leguntur, hae sunt:

ibid. 4 C ttshxt\'/ic\' b otvri TpoQüv [jcal] vmipsruv xx) trpocrvsïmamp;v xtto toïi tts/.xs %toi syyv: sxa.?.sÏT0 ■ ó 2i\' evlsixv irpoftav, f^la-óio? Is vTrypsrciv.

quot;AaAw^ quot; zs a ar a i sWiv c\'t Troipoc roTz Tr\'Ayaiov ipyatyfte-v\'oi, nx) öijTsg\' ol xi/To) §£ kx) exzypiopoi, ivrs) rcji iWw lispel tZv xxpTav slpyifyvTO ryv yijv.

De priore glossa dubitare possis unde sit. Verba o xvt) — Trpoa-Trehxamp;v suut e Timaei lexico; quae secuntur conveniunt cum gl. apud Photium: ttsï.xtxi- ot picrêü Souï.svovtsi;, ivfl to ~6?.xc syyv:\' oïov syyitrrx Six ttsv/xv 7rp:ttióvts:. \' Apia toti\'/.y:, neque multum discrepat Hesych. tt f A XT xi\' ol dix Ty,v xvix.yy.xixv Tpoipyiv ftiaóü dcu/.eucuTss, t tpslg ftirdapvoi. xtto tcu TTEKxq.

Alteram glossam, quam servavit etiam Photius, Boetho tribuit Naberus. Cf. Proleg. pg. 56 de verbis sktu /tépsi. Phot. s-reiV/, sktu , quod correxit Naberus sTret sir) sxra, atque ita Schol, corrigendum.

Convenit Suid. omisso xxtx. cf. Schol. Legg. XI: 921 A, quod ex Hesychio desumtum duco.

Eiusdem generis glossam legimus Schol. Gorg. 494 C Kvyïiüvra,\' STrtêuijL^rixxc iy^ovrx TOV xvxtrQxi, \\o STTI wy-ócaóxi. Additum ex Hesychio.] ütraque superest, baec apud Photium, illa apud Suidam. Ex Boetho fluxisse persuadere possit gl. apud Didymum Milleri: xpviKróxr hxfifixvsiv yj a.\'jTiaxTa.ïJJ.TTSïÖxi. ilt;7T) SJ r/i/x y.xi Tixpa ryv ewyOsiav \'/.s\'^n óixaei[xévx, TrxpyiXhxyfisvac Trxpx U^xtccvi , ojov TO ySAXGsieiV xx) TO XWiaTSlSlV , XVTl TOV ysXXITTlMig

uterque locus ex Phaedone et ex Gorgia, sed misere corruptus; ceterum Aelius Dionysius talia ita explica-bat. cf. Phot, in v. TroAs/^Tsitt\'j. Goslings, observ. ad Schol, in Thuc. pg. 43. Kvya-reieiv est forma improbanda. ibid. 99 B. xxplÓTru¹ rjj [AxxTpcf, toü xï.svpou.

Idem Phot, in v. xxp^o^o: cf. Hesych., Arist. Nub. 669 sqq. ibiq. Schol., Ran. 1159: XPW^0V w f^xxTpxv, ei Ss (iov\'Aei, vtaploirov.

Schol. Cratyl. 407 D xppxrov xaQxtèc v\\a,m.(i.«.rov, o\\ Sf \'icxvpóv, hioi ftixpóv, oi Is fiéyx, o\'i Ts to Ty.Xvifo v xx) X/jt,£TXÏTp0lt;p0V.

Collatis lexicis Timaei, Etym. M., Bekk. et Didymi apud Miller, e Boetho esse possis suspicari, quae legun-tur in sexto lex. Bekk. 442, 20: xppxrov loxupóv y èvtruivyiTOv. % trKhypov xx) xfisrxiTTpoQov. Duo ultima verba ipsius Platonis interpretatio sunt, quae si in solis Scholiis legerentur, non dubitarem dicere Scho-liastam adscripsisse; nunc autem, quia in Bekk. lex., e Platone grammaticus sumpsit. Neque (V^u/wvin gl. ex Timaei lexico esse docebit huius integra glossa, quae est in eodem lex. Bekk. 446,15.

Paullo plenius Phot. Qx^x- a-j-jeyJiz, ttvmü: , diyvsxSi; et êxfjüi^stgquot; ttvxvxamp;is, tvxvxCsic. Schmidtius refert ad Diogenianum (sive Hesych.), Naberus rectius fortasse ad glossas Platonicas, i. e. ad Boethum. Et babet Didymus Miileri Qxitx\' ttv/.vxs xx) (txpi^eiv to ttvxvx^siv.

Schol. Theaet. 166 D ■zohhoü Sfw • Tróppw Kixv iipi, ou (oovhopixi /Aytiv, iriu~ü.

Idem Phot. Brevius Schol. Phaedr. 228 (in Cod. M.S. Venet.) et Apol. Socrat. 30 D.

ibid. 176 C pxvxuiro l • Cl shpOÜOl TSXVÏTXl XX) TTXpX (Sxiivu, o s(7Ti xx/^it/oi, Ti spyov hxriêéy.svot. o\\ oh pxvxuuov tov xttxvQp:o7:ov xx) vCpspiiCpx-jov. svici (oxvxutrou X^£\'P°^ Tijc vfipioTixiji ij Tixytxy:. lyXol §£ TOvq x^llP^0T*X^vxs dvfMOupyoug.

Primo haec retuleram ad lexica rhetorica Atticista-rum, sed postea sententiam mutavi et malim nunc cogitare de Diogeniano. Quae in lex. rhetor. Bekk. 222, 20 leguntur Pdvxvaoi\' xyp/a? oi dia Trvpos ipyxtyftevoi xputroxóoi. X^x^^y\'^s^ KB\' ⁰\' 70I0VT01, xiro TOV tol/? pauvoug ivxveiv, (3avvoi oe /Jyovrxi x\'i xx//,ivoi. xa) Khi(3»voi, sv6x kx) ol rüv xpiêüv fixüvoi. y.xtxpé(3^x£ Ss yj eic

kxvtx xsipozsxwv. tvioi Sè %eipi? Tij? ófipiaTixijc, confe-rantur cum Hesych. vv. (3xi/xuir!x et fixvvoc. Cf. Schol. Rep. VI: 495 E.

ótiovu. XsysTx.i 5È x.x\\ «.[Mtaykiva::, v.oti xtzcdev {quot;ys mósv), kx) xftouystrou, kx) x^oiyimi, [y.xl uftóirsffoi].

Coni. Schol. Phaedr. 228 C. x/tuiryèirui;\' ozutjly-tcore, èv yk nvi, y.xQ\' óvtivxoüv rpÓTrcv.

Utraque gl. apud Suidam et in sexto lex. Bekk. 387, 16, 389,28. In priore verba kx) xftwemi delenda sunt; in posteriore restitue ex Suida èvt yk ■nw rpthrcp. of. Ruhnk. ad Timaei lex. pg. 26, 29, Pierson. ad Moer., Elmsley ad Arist. Acharn. 608, Bremi ad Lysiam de invahd. 20. Schmidtius secundam gl. (Phaedr. 228 C.) ex Diogeniano a Scholiasta petitam putat.

Schol. Politic. 298 D xvpfisa-i ■ rpiyuvoi irlvxxsi; ol xópjostc, êv oU ol xsp) rav Upccv vó(/,oi èyyeypxftfiévoi yaxv xx) \'iroï.iTixoi • ck^oveq Si TSTpxyuvot, èv olc ol vrsp) tüv \'ihutixüv Ttvèc Sf xüixtyopx txütx Qxciv.

Exceptis verbis rtvs: — (pxaiv Photius eadem; similia Diogenianus. cf. Lex. rhet. Bekk. 274,24 cum Hes.

Idem habet Phot., ubi vide Naber. Schmidtius haec, minus recte ut videtur, ex Diogeniano fluxisse statuit. Apud. Hes. est ïïtpioy ü(po~ KstttÓv.

ibid. 127 A ^ tüv TlxvaSyvxIav so pry, v.xi o xyuv srsQq ptsv Trpurov utto \'Epixêovlov roü \'HCpxhrou xxi rye ihttspov SI vko amp;y,lt;j£cc: cuvxyxyivTO: tov? lt;)-/!,uou: sic xtxTv, xysrxi Ss o xyuv $ix zsvts srav, ax) xyavitsrxi ttxT: quot;ItrUfsjx oïi Trpeafi-jTspo: xxi xysveio: y.xi xvtjp • rii viküvti ^ihixeiv ehaiov iu xpcpspsutri y.x\'i creSxvovmv xiitov sXxicf. T?.sy.r7i.

Eadem glossa legitur apud Photium, Suidam et in Excerptis ex Eudemi codice Parisino (vide Boysen, de Harpocrat. lex. font. pg. 102). Graves corruptelae apud Photium partim e Suida emendari possunt. Sub quot;Iuamp;ij.ix (Schol. Suid. Eud.) vel \'Ic-ö.a/zaü (Phot) latere annorum numerum patet: quid autem reponendum sit, non liquet. De Erichtonio Vulcani et Minervae filio cf. Naber. Proleg. pg. 60.

truyyevyc, $ syyovoc, uv ro rehevrxTov (xèéxss-êxi x/tsivov [gt;5 ó oJov ysnyrtxos].

Uncinis inclusa ex Hesychio sunt; cetera ex Boetho esse putat Mettauerus; eadem habet Suidas. Formam ysvomryg alii defendunt, alii ex ysvov? t:v (nempe apud Platonem legitur: T# Si y\'s^ fyrmsi TrsKopixwq xtroxputiv, on vovg êjti yéi/ouc tov ttxvtuv x\'itiou /.s\'xfisv-

ibid. 56 B ttpotxy cloyi ov tsxtovikov stti opyxvov, a vpoiTiiyovTSc eüQvvivai rx arpipha i;u/.tx.

Photius: kpovxyuylov to tüv tcktovuv opyavov, o 7rpo(7ixyoiiTi: svóvvouai tx Trpsjo/.x ^v?.x. Hesychius : tt p o a-xyxyiov \'SixPyTyi;, to tüv tsxtÓvcov opyavov. Naberus gl. Boetho tribuit, Schmidtius Diogeniano. cf. Proleg. ad Phot. pg. 61, Quaest. Hes. pg. xcn.

Schol. Sympos. 184 A (3»lt;rxvi%siv (loy.i,uxfyiv, Hix-xpiveiv. ftsrsvyvextxi §f xtto tyc Audiji; kiqou, §/\' b %pviro?

Cf. Schol. Gorg. 486 D IcrTeov oti t^v ?J6ov. \'Si\' tjc Sov.i-fixfyvei tov xpvwv, oi /ah i\'S/w? (Sxtxvcv, o\'i Sè AvSIxv

Similia in antiquis lexicis traduntur. cf. Hesych. v. Pxa-xviTyi? xiêoc = lex. rhet. Bekk. 225, 19. Har-pocrat. v. (Sxtxvoc xlóog. Phot, et Hesych. v. AuSix Xtóoc.

Vide Eustath. 204, 25, Naber. ad Phot. v. viXXxivsi. ibid. 221 C xpoTpoTrxSviv TrpoSvpuxg, xpcsTxtjTpsTni,

Ad Homericas glossas Diogeniani refert Mettauer pg. 77. Iniuria ut videtur. Hesych. nil nisi vpoTpo-TrxSyv sU ToilpLTrpoatlsv TCTpu/Aftévoi, ubi Schmidt praeter Hom. II. n, 303 etiam laudat Xen. Memor. 1 ,3 § 13 Idem atque Schol, habet Suidas fixceptis verbis petx irpoTpo Trijg.

Schol. Phaedr. 229 D \'Apslov Trxyou\' citKxrTTyptcv \'A6jvgt;ilt;7iv sv ciy.po~cgt;.st ovtcü xoiXou^svov , texyoc [th ort èv tcttm vipyKSi toï/to, quot;Apsio: Ss trxp\' oaov ci (povoi ixsTirs (xpimro, ó §f quot; Apy,: to\'jtuv sQopor, v\\v. ij on to Sópv tirvfcev fwa-f, avavf s/xjjv skkxs ■zpo: ucestèmx, tov tovtcv viov

\'AXippéólOV lt;XVS\\UV, OC \'AÏMTTTTyV èfllCiirXTO Tyv quot;ApSOC XllTOÏl kx) \'Aypxóhou rijg Ksy.po~oc (tvyxTspx.

Hesych. xyvoc\' Qutov o\'jtu kxxov^tvov et hvyoa\' pxffioc xtxXvi. xyjoc. $ 6x^v5gt;^sc, ipixvTa\'Ss:

(pvTÓv, atque hinc Scholion fluxerit. Contra Aelius Dionysius apud Suidam (cf. Eustath. 1638, 10): xyvo- ■ xyvov, oux\' huysv y.x\'/.cïict • y.xi xppsvinüc. Vide Ruhnk. ad Timaei lex. in v. Heindorf ad hunc Platonis locum adnotat: quot;Ayvoz, vitex, saepe iuncta et permutata cum eiusdem generis arbuscula huyoc, Atticis usur-pata xpssviKÜcquot;.

ibid. 257 C ?.oyoypaCpov /.oy.ypxCpcv: yxp sxxKouv o\'i ttxXxio) tcu? stt) K\'iyovc ypxCpoi/Txc xx) Tmrpx-

(tkovtki; XllTcti: SIC %iy.X!TTVjpiX , p\'/jTOpx: Ss tou: ril\' hxUTÖjV XtyovTxc.

Laudat Heindorf ad hunc locum Platonis Demosthe-nem de falsa leg. p. 417 Koyoypxtpou? tcIvuv xx) uocpi-gtxz xzoxxKwv tov: xXXovs xxi \'jPpifyiv ■Trsipüpc.svo:.

Schol. Alcibiad. I: 118 E tu Uspix/Jou: uUs * Exvönr-Tra? xx) UxpxAos ol lltpiy./Jouc vioi, oü: xx) (3a ittoxtj.-l^xc IxxXouv. P?Jttxi yxp xx) (3/Jttuvsc ol su\'Jiósig, ptxpt,-

l/.XT-X Sf TX [3pci]f/,XTlX , XIXl TO ScileiV \'ApfSÏOl f4X,U[/.civ sKsycv • sx TOVTtav ovv avvSsrov ó l3?.iTTO[/,aftfixc, ó höiuv siiiiöw:, u? y.z) trvxsf/.x!i,v.x: c vvKoQxyo:.

Scholiastam hie vocis ftxwxv explicationem a Boetho, Boethum a Dionysio accepisse putat Naberus Proleg. pg. 63, adnot. ad Phot. v. ftxfiftxv. Si recte omnia perpendas, nolis credere. Quae enim Photius habet: fixftfixv \'Apysioi to siróisiv. ovtu KxXXix:, non a Boetho accepit; cur enim hie vocem explicaret apud Platonem nusquam occurrentem. Quodsi opponas totum Scholion Boethi esse, ego quidem hoc nego, quia neque eius morera refert, neque apud Photium (Suid. al.) legitur. Sed res aperta est. Postquam vel ipse adscrip-sit Scholiasta vel adscriptum invenit Periclis filios dic-tos esse (S^itto^x^^x: , hoe vocahulum ex Diogeniano suo interpretatus est, in cuius lexico hodieque legi-mus: (SxItxc\' xx) ftXt-cuvx:\' rolt: svviamp;ei:.

ibid. 121 C \'/svsQhix sttiv y Si\' Ivixutoü sTTityoiTaa-x toïi Tcyjévro: sopT-j, ysvsaix §5 ^ S/\' svixvtov èttiOci-TOCfTX TCÜ TsQveüiTO: [/.viifiy.

Idem Suiquot;!., Bachra. lex., P^tymol. M. Apud Etymol. M. praecedit glossa ysvsigt;.•/!• $ svixvtov sTriCpoiraax \' tov tsxQsvto: vi/Jpx. Unde glossa fluxerit, non liquet; aliis verbis utitur Diogenianus (of. Lex. rhetor. Bekk. 231 , 17 et 19 cum Hes.), quem Atticistae adhibebant.

ibid. 123 C TtXsdpov Sé tVr; ,uépo? sxtov rrrx^iov\' tóxjto Sè Tryyji- exei TSTpxxoaioug, xv to sxtov tt-Jixsi: samp;xovtx If \'Sipoipov, 0 ê(7Tl TO TTXsQpOV.

Schol. Lysid. 203 A \'A XXlli) !/,iXZ • \'ASyiVyiTt TpOUGTStOV yuftvxtriov , xttó tivoc ^Axócó-^ucu qpciicz oi/hftxvqsv.

„Similia habet Schol. Arist. Pao. 733, qui tarnen addit; if jx/3Sou%cus titre tsv: xpirxs tov xyxvo:, ou; o ro/sjri); ixIlt;tuuv/itx: sIttsv. Ac profecto de ludorum prae-sidibus hie cogitandum, quos constat a scipioue, quem gestabaut, ita appellatos esse. Nam ubi apparitores intellexeris, parum apte epistates et prytanis comme-morari rideantur necesse est quot; Stallbaumm. ad hunc Platonis locum. Cf. Suidas i. v.

ibid. 484 D avnpóhxix -zxpx rol? \'KttixoJs x\'i x7$x-\'Astxi xx) crvy/p:\'.$xi xzi awtl-jxxi iroXsm, x.c/JS xc to \'èixxia-j x/./.-Ji\'/.xiz ïvsftov.

Hesychius: lt;7v,u@ól\\xiov \' vvuxAhxypix, trvyy pxamp;j, xïQxAsix, ypxy.y.xTelov. Photius: cru(3ÓKccix\' rx 7vv-xaaoc/[j.ztx • o\'jtcc: mévxydpv: (fragm. 391).

ibid. 486 E appziov\' xTrpcfiïiixyrsy y.ép\'So? xttó rav iv rxï: c\'Soïc rióe^èvccj x7rxp%üv, x: ol SSonripoi xxretrihjtriv.

Alienis immixtis eadem leguntur Schol. Phaed. 107 C, Sympos. 217 A. Photius idem hahet.

ibid. 489 C. avptysTÓc- otyvpTu^yi? ox^os, ag vvv, yj Xoyoc, $ H; a.vcij.ov avkhsyo^ivy xÓTrpsi;quot; xa.) Cppwyxvclifyi;.

Duplex est in Scholiis glossa fvpCpsrs?, quarum banc, quam etiam Phot, servavit, possis referre ad Boetbum, alteram Schol. Theaet. 152 C ex Hesychio desumtam esse putamus.

Schol. lo. 530 A p x xpcplio us Qxei tov: tx \'Opypou stt-y, êv tóïc Qsarpoiz xTrxyyb.Xovrxg. wXydytyzv Ss ovruc, fVf) papsous xxts%ovt£: Sxtpvlvxi; xv/iyysX/.ov. px-JjCfjdyjrxi XsysTxi y.x] to Qhuxpijtrxi, y to xttaco: ?.xas7v xx) XTtxy-yelXxi xaip)q spyou tivoc.

Photius et lex. rbet. [Bekk. 300, 3 conveniunt. cf. Hes. Schmidtius Q. Hes. pg. xcn glossam Diogeniano tribuit.

Schol. Clitoph. 406 A sixtpifixg\' txc qixcaóqovz quot;hixXs^ei: aqftxivsi, xx) tov tottov sv u sitrl, xx\'i Tyv Trspi ti xpóvtov ïiixóstriv.

ti Tivog xxTijyopüv * xsx/.ijïêxt S\' outu Ttx-pquot; \'Aótjvxiois vrpcó-tov evpiöévTO? xcD CpuTOv Tijc auxij?, xx) Six tovto xcoavovtuv è^xyeiv tx nvxx. tüv os CpxivóvTuv toxj: ü-xyovTxe nxixo-^xvtüv x/.yêèvTxv, (Tuvéamp;y xx) rovg \'oTuaovv xxTvr/opovvTxe tivuv Qi^xTrexfypóvuc oiïru Trpocrxyspeu^yxi.

ibid. III: 387 C ivspov: reus vsy.poü:, xtto tóv sv ty spa,, o icTi yyi, xsïcrQxi.

Interpretamentum o sïti yijj, ex Hes. intrusum, deest apud Suid., qui idem habet v. svépoi:.

ibid. 403 C. xxpotyQxKsl: \' xxptoc lt;T0txXKo/jc,évov:. Suid. axpu: hCbx\'Kix.s-jovc. Bekk. sext. lex. 367,17 xxpoaQxhitr/tsi/ouc. cf. xxpixohoi • izpuc ^cKouysvoi infra 411 C.

ibid. IV: 420 E Ifutrr/? stti Xstttov uCpx(t[j.x, irspi-fiixxiov, gt;) %itccv 7rdSyp-/jc yv/xixsïoz. o\'i ss Tpxyr/iv iylu,u» i(rxsuo7rciijiu,svov xx) £%ov «r/Tre\'p-jf y.a! [a hnv stti rij vópTry 7rpolt;rxótrpi,-/ipix $ Xiöivov $ xpvrovv $ dpyupovv * Trópiry Si scTTiv vj xvu rijc ituv\'Ssitic]. oi §1 ^vvrilx. to

De iis, quae uncinis inclusi, supra pg. 58 dictum est. Cetera consistunt ex duabus glossis, coniunctis voce %, quae apud Photium leguntur vv. fucrr/S^ et ^utt\'i:. Si quaerimus, unde hae glossae provenerint, invenimus glossam ^vlt;TTtc legi in lex. rhet. Bekk. 284, 14, et nullus dubito, quin in hoe lexion fluxerit ex Dioge-niano; habet enim Hesychius Svtti s- rpxyixov svSv,ux.

to ^vnudxt. Etiam glossam \'evsttax ad Diogenianum retulerim propter Hesych. ^vjti\'Bx\' to astttov uCpx7,ux. Unum obstat, quominus cum Schmidtio omnes glossas ex ipso Diogeniani lexico sumtas esse putemus, quod apud Phot, et Schol, s^vadxi legitur, apud Hesych. et in lex. rhet. Bekk. ^usvêxi. Naberus gl. Boetho tribuit. Cf. Ruhnk. ad ïimaei lex. v. t-vaTilsg,

ibid. 421 ü xvrpsuc; ■ xspxpieuc, xQquot; hog sfèov; tüv xspx/isuofiévuv, Ti?? xurpxe.

xx) TO TTXVJ , xx) TTXOXSÓ^CO? , Kx) TTXp\' SXlTlhx, XXI ,UITX XWeróryTO!:, xxi ;/,eTpia: % TvxfASTpco;.

ibid. V: 465 C o\'ixJtx? tcv? o\'ixsioui:, ouxi tov* §5y/ou.quot; .aoi/si/, tic •/} vüv auvJiêeix. itJTi xx) Trxp\' \'Hpo\'SsTCfi t XPW\'?-

Schweighaeuser in lexico Herodoteo v. oIxst-^c dicit; OIxÉtxi, oil fyjyov oi Sou/.ot, iAAi xx) ttxvts: oi iv ra o\'tzu, ywij xx) tsxvx , ut ait Thomas Mag. citans illud Herodoti, y.oftia-xftsvog tou? ohiTxg o\'ixéy èxslvy, ex VIII: 106 a. m., ubi tou: oixstxs paulo post ipse Scriptor interpretatur tx tsxvx xx) t^v yuvxlxx.quot; Idem fere atque Thom. Mag. habet Suidas.

ibid. 568 A. ovx sto:\' óre [th oü ftxtyv, ote §f oüx x/.óycc: • t:xpx to huaiov, o stti to /zxtxiou , a\'i Ss ovx tixoTuq.

Convenit Phot., ex quo corrige shÓTug — idem vitium habet Suidas — in Avsixótco:. cf. Ruhnken. ad Timaei lex. Schmidt, refert gl. ad Diogenianum.

ibid. X: 605 A xvt\'kttpoQov xvt) toïi \'itrósTpoCpov. Suid. et Bekk. sext. lex. 408,25. idem.

ibid. 606 D fiupiohoxlx sit) irpoashpsix ti: nep) Tovg /Sa/ZSU? \'JTTSp toïi tl Trxpx TCCy duÓvTjjy hXpsTv. ftSTXQOpiXÜü as xx) y TrxpxTrX^iu: txuty uamp;sXsix: svexx tvjO- v.o/.x-

mix, xx) jSaifioï.óxo: o hxt xuryv ^txxsiftsvc:, gt;5 a evrpx-ttsAos xx) ysXaroTroió:\' rrA: §£ tov yaix nvoz sutponrexsixc xóXxxx., tov iravovpyoy xx) (rvy.oQxvTyv. xx) ficoiaxxsufj-xtx xx) (SccftoXoxtvfAXTX a? \'ArsAAoSaipo? a Kvpqvxïoz.

Suidas s. v jSapoMixoc idem fere tradit, quocum convenit Bachm. lex. cf. Lex. rhet. Bekk. 185,7, 221,12, 222,12. Hes. v. (3u^xxsvpt,xen.

Idem habet Photius. Hesych. ipvtt(3-/iquot; vitroc ti: f? aspo: STrr/rjovJvy to!: CpuTOÏc xx) xxpirol;.

Schol. Min. 321 D QXxüpov xxxóv, u: vvv, y $xv-aov ₎ ij xoüXov xxxóv. rt-A: Sf QXxvpov ,«fi/ to pixpov xxxdv, cpySjMv sf to yt-kyx.

Apud Phot, legitur QXxvpov y xo\'jQ:\'; xxxi-j. SixQspsi yxp Qhxvpov xx) Qxühov\' Qgt;.xvpov fih yap svti to uixpov xaxó\'j, CpxvXov Ve to (j-kyx, quae eadem observatio est in lex. Bachm., sed ibi male ante i? xoïi(pov xxxóv additur Sxviov. Idem fere atque Phot, habet Heren-nius Philo. cf. Hes.

Schol. Legg. I: 630 E xhijpóz stti xtj^uxtuv ovlt;rix ri: y, Axyj/.o: $ /istpov ti yij:, aQev xx) yJ.yipov%oi cl txvtx xxtsyovts\'- [y, to tüv ispüv xvèpamp;v lt;tvatvi(y.x\\quot; èmx^po? Sé STrrj •/, è~) xlypa ttxvt) y.xtx/.sgt;.it \';a£vy ■zxT:, cptpX\'jy

tt ar po: y.cti ^rpic, aiïfhQüv re ovvix epyjfJLOc. nvèc of rxvryv iiriTrxftxriSx xx) Trxrpoüxov xxXovtriv.

Prior Scholii pars usque ad iTrlxtypo? convenit cum Photio in v. Verba ra rccv hpav xvSpüv lt;rutrrii,ux recte ab editoribus Scholiorum uncinis inclusa; similera qui-dem interpretationem Photius habet in gl.: xéytrxi xhijpoc xx) to ïótryy.x raiv dixxóvvv xx) Trpsrrfiurépccv, sed quin haec ipsi Photio, illa Scboliastae debeantur, non dubito.

Vide quoque Lex. rhetor. Bekk. 256,8. Bachm. lex. 230,12. Aristophanes Byzantius singulari capite egit irsp) auyysvixüv ovopxrav atque huius doctrinae permulta specimina in lexica vetera et scholiorum veterum col-lectiones transiisse monet Cohn 1.1. pg. 318 cf. Schol. Rep. V : 460 C, ibid. 1: 343 A de voce rirêy. ibid. V: 465 C de voce olxérxt.

Suidas: xlftxa-iah;\' roïc (ppay/noïc, xvpius roïc {jxxvdu-liévotg. Bekk. sextum lex. 362. 26 (= lex. Bachm. 52,1): xlftxtriccèsii;\' nhdruv sJtts Trepipó/.ovc xif^aai^sic ti\'jxg , Ij robf êx aIÓxv xvfv tt^üv xxrsTxsuxcfièvou:, ij rou: cctto xxxvöav TTiCppxyrjJvovc.

Altera explicatio plenius legitur apud Photium et in lex. Bachm: uwüv axxiüv xx) d/Axiav\' xx) vyvix\' trxKiiryis xx) x/xxóix\' oura- KxK\'aixi;. Naberus banc glossam Platonicam esse contendit, Cohnius hsfyv xupi-xvjv, recte observans ad ilium locum Platonis explica-tionem xoipsiuv solam bene se habere. Gallias, quem Naberus (Proleg. pg. 60) fatetur se nescire quis sit, a Meinekio (Com. II. 735) et, ut patet, a Cobnio habetur pro Comico poeta.

ibid. VIII: 834 C i/3oAci?• aftoXoc vice, su\'Ssttco yvcó-ficvx 1%«!/. yvu/Aovx S\' iksycv rov fix/./Jftsuoy gIóvtx , S/\' ov txg viXixix: it-yrxfyv. tov Sf xurov xx) xxryptvxór» thiyov. sx (ierxtpopSi? Sè rijg xtto tSjv tstpxttbScm xx) ketttg\'y-jcorj.ovxi; rah: XTToysyypxxÓTxe, èv oïc s^saoIttsi to

Observatio fluxit ex Aristophane Byzantio, per Boethum fortasse. Partim tarnen, qualem hie legimus corrupta est vel potius errore premitur, quem iam obm commissum esse consensus Scholii et Suidae arguunt, nee non testantur similes errores apud alios grammaticos. Nam legimus apud Hesychium «poAa? • vsos, ou\'Ssttu jil\\pxg oSwtx (....) rov Se xvtov xx) xxryp-tuxotx e/.eyov. apud Phrynichum Bekk. 49,33 A enro-yvccftav\' aya/.xivsi rov /zijSeTra! tov ohiuTX (Scfi/^XOTX, Si\' oy yj ■/■y.iy.ix rüv quot;ttttuv xx) tSiv x/.\\cov mpxttohm yvapi^stxi, in sexto lex. Bekk. 322,2 xpoaog\' ovIsttu ex^wv ri f\'^,r\'

rciv ShivTuv ■yvccpiTv.x. Verum non hoc docuerat Aristophanes Byz., cuius disertum testimonium servavit Eusta-thius p. 1404,59 rx ts\'/.six f—; ir\'Asiaruiv ysvav km kxtviptvkÓtx hsnroyvu[/.ova y.xaslrxi, Six rh wksti (%eiv o^cvtxc rah: yvdi/zovxi; xx?,oiifye,svcult;;, 0Ï1; sTnyiyyavKovfiv o] spirsipoi tcv: ■zpuTofiiihou:. \'o S5 tovto ypxipx: \'ApiaroQaviii; Xsysi xx] \'Arrixy/V nvx SaSsscfiSx QusvQxi XsyopLtvyv Xsitto-•yvxiAQvx, oJov TsXs\'ixv. y.x) on svioi tov pyjdLrx oüÓvt» ou yvxpcovx xxKovvfj, x\'/.Xx yvapx, ohv\' ysx S\' It\' sttiv \' cu%\' \'opa,:; y.x) yvupi szsi. y.xi ttxMv \' yvufta, yoïiv (3s@}.yxsv a: over\' stttsti? et p. 1405,19 y.x) 0 xpohoc itriroü 0 fi⁴/it}s7rco, Qxtrlv, sxBsjShy/m: ttSiXo: tov apyfiévov •yvupovx föóvTx. Dicebatur igitur Aenroyvupccov (vel potius Xiiroyvupav) s. -/.xz^pTuy.a: equus, qui iam abiecerat yvupcivx, x\'So/.os autem, qui nondum. cf. Phot, et Hes. v. \'Ai7royjxy.ccv. In Hesychio v. xfioho: Schmidtius lacunam indicavit; fieri tamen potest, ut error grammatico, sive is Diogenianus fuerit sive alius quis, tribuendus sit, non scribae. Operae pretium est inspicere Poliuc. Onomast. I: 181, Cohn, de Arist. B. et Suet. Tr. Eust. auct. pg. 304,308.

ibid. IX: 854 B xttoèiïtrofitryiïsic\' txc xtroatpoqxi; txc yiyvo\'Avx: {jko toü xtrotpotrxiou Aio:, \'Six to y.xSxi-

pSaOxi tx quot;ètlvx • ^ txc xtrittorj.ttx- tx: TTpO: tov TTpOVTpÓ-ttxiov Alx, y.x) oiovs) xxQxcaeis xx) Ikxtimii:.

Prior pars Scholii falsa docet, et corrigi potest ex Schol. Cratyl. 39ö E xttc\'s 1 ottouttsïtóx! tyxm to xxotpe-■zsrjqxi tov TrpotrrpÓTrxiov Alx kx) oiovii xxdxipsaOxi rx Ssivx, i. e. avertere sive depellere a se lovem ultorem sive lovis ultoris iram. Nam vpoTTpiirxioc est ultor.

voCioc. Phavorinus habet idem atque Schol. Cratyl., contra Hesych. xiro\'hic\'zoiATrslaQix.i\' diroa-TpsCpsijOxi, rou d~0tpc~xicv sxTrs/wreeóixi [xxy.gj.v, quae turn demum recte habent, si xvotpóttduoc , quod vulgo significat averrun-cum, accipitur pro funesto s. pernicioso. cf. Passovii lexic. in v., Alberti ad Hesych., Kuhnius ad Polluc. 1: 38, qui sic vertit: averruncare, impiatorum ultorem procul ablegare, lustrare.

Cum secunda parte Scholii convenit Suidas ccttoSio-TrofATrsïcröcir xTrinréftTrea-êxi irpoc rov TrposrpÓTrMov Alx, x») ohvsi xxóxipseóxi ij i/.ziry.sïöxt. Idem sextum lex. Bekk. 427,5, Etym. M. 125,34, 128,20. cf. Ruhnk. ad Tim. lex. pg. 40, Moeris ed. Pierson. in v., Hes., et Suid. v. ($t:7rou~sïïóz.i.

ibid. 854 B x^otpctrxicov tüv xttotpsttovtuv rx y.XXX. hxfifixvsvxi §£ SJ xx) ê~] TÜV CpSVKTÜV xx)

Idem Suid. et sext. lex. Bekk. 444,28. Est glossa Platonica, nam additur in lexicis laudatis vóftat/ ö\'.

ibid. 866 B irpov Tpsiropcsvou\' xttotts^tto^sv^j , rpsm-piévou êcp\' hxvTÓv.

Idem Phot. v. TrpccTps-cvixi, eodem errore, quem correxit Naberus scribens xtp\' \'cxjtoli.

Suid. et sext. lex. Bekk. 392,33 idem. Schmidt, ad Diogenianura refert; nescio quo iure, nam est apud Hes. tUvxri\' xvev ar\'/jc k») (ikiftyc.

AifSxyio; §£ (pyilt;7iv\' si Ttvx xKXov rpÓTrov, óv ijxiiTTX w06t] [asts/.Óuv iv tü: (Sic;: \'o st) rijj Qixky iftiropoc. xvt) tov (au)

Pro uQdvi correxit Naberus apud Phot, in v. „oiyHyi.quot; Glossam Boethi esse contendit Naberus; cui opinioni adversatur Mettauer pg. 97. Res incerta est nee magni momenti.

ibid. XI: 932 A y.colt;pvi\' xeósviic, xpfiXeix, üs vüv, $ xgt;lX°ï-Pbotius idem.

Glossa bis in Scholiis explicatur. cf. Schol. Apol. Socr. 22 B, quod ex Hesychio fluxit. Phot, convenit cum hac glossa, quam Naberus et Mettauer Boetho tribuunt.

ibid. 980 B irp ott:xia-xvtt • 7rpoi7irxi%avTi\' xvt) tdZ ^ to a o\'t \'AttixoL

quot;Attiküc. TTxl^xt, \'EAAj)w«5?. Cf. Phrynich. Eclog. in v. ttxT^xi ibique Nunnesium.

Schol. Axioch. 364 B [AOPIAOXUTTOPSVOV:\' ftopnofrj-xsTx Cpxtri rx tccv vttokpitüv TrpótruTrx, x kapisl; ycpysix y.xAoütjiv. svtsvÖsv y.xi to êxCpofiyjffxi ftcpftohui-xaQxi icx) [j-op^oKuTzo^houc tcvc inQoficvvrxc Xsyovaiv.

TTXpySCTXl §£ TO pij,\'4X XTTO TUV TrpCUTCOTTeiCOV TUV iV TxTc Tpxycclixic vTroKpiTcZv, x l\'/Axom ftcpiAoXuy.EÏx, AuptsTc §£ yópyix. TOIOUTOIC §£ y.x) x\'i yuvxiwc tx ttxi\'Six (pofioucrtv.

Similia leguntur apud Phot., Suid., Hesych. Cum Schmidtio referam ad Diogenianum.

Disputationis finem facere hie possem , nisi id, quod supra pollicitus sum, nunc solvendum mihi esaet: ut dicam, quid Cohnius, cuius opinionem de nonnullis glossis Scholiorum iam novimus, de ceteris sentiat. Quod breviter exponam. Ad Aelium Dionysium refe-rendas esse putat gl. xXiTviptu^ (Schol. Rep. V: 470 D), yx, ax, Cpxvhcv (Schol. Alcib. II: 147 D), vyvxv. for-tasse Tixoc, ad Pausaniam gl. x^opyic, fortasse ysw/jrxi (Schol. Phileb. 30 D), xp^iïpó^ioi, xvpffui;, nxvxöjvxix, quot;Apsto: Txyos, Equot;A£üt£?, \\\\x.xrl\'/_li/,ix, fixexvitypsvov, (3apio-Xox\'tx, sirixkyipoi;, xfioXoc, ad lexicon quoddam rheto-ricum gl. xitrirxi, neKxTxt², oatx. Glossae « (jlsKs et

xttu^otov ei Ktamp;i; y.uy.ixx) esse videntur, glossa Xyixvóo? e lexico Atticistae provenisse. Vides haec satis incerta esse. Turn omnes glossas — sunt circiter centum —, quae in Scholiis, apud Photium et in Bachm. lexico eaedem legantur, ex hoc lexico Bachm. fluxisse con-tendit e. c. ^xpievri^erxi, xxihiKÓ,, stti y.ópp^g, uKoxopity-[asvoi , xKirypiuhst:, KXTexsipoTÓvviiTxv al. E lexico rhetorico luliaui cuiusdam, quod communis fons fuerit Photii, Scholiorum et quinti rhetorici lexici Bekk., putat Cohn Scholiastam omnes glossas (exceptis Diogenianeis) sumsisse, quae insint in Scholiis, v⁰ lex. Bekk. et Photio e. c. tsuc , ty.ppxyv, xttx , xpn, spmc; al. In glossis Diogenianeis saepe cum Cohnio convenio. Sed doctri-nam, quam profert de Scholiis antiquis, neque supra probavi, neque nunc probo; putat scilicet aliquot glossas esse Scholia antiqua, quae partim in lexica Dioge-niani, Photii al. transierint, partim in Scholiis, qualia hodie habemus, insint e. c. h:o?.vyioc, xyvoc, cttx , oxpifixc (quam gl. Diogeniano dedi), xvxQaeöxi, xutttx^ ,

al. In aliis quoque quaestionibus nondum possumus Cohnio adsentire, ut, Diogenianum usum esse Boethi libellis. De his autem fortasse aliquando certius con-stabit; nam, si usquam, in his rebus dies diem docet.

lam in fine commentationis id, quod praestare conatus sum, paucis repetere liceat. Demonstrasse mihi videor ipsum Scholiastam Diogeniani sive Hesy-

chii lexico usum esse neque omnia Diogenianea per Boethum in Scholia fluxisse. Complures glossas cur Dionysio, Pausaniae, Boetho tribuerim indicavi, easque pro viribus illustravi. Verutn de multorum Scho-liorum origine nihil certi explorare mihi contigit; de quibus si Cohnii opinio stare potest, me felicior fuit. Tibi autem, benevole lector, illis Ciceronis verbis vale-dicimus: nos, qui sequimur probabilia, nee ultra id, quod veri simile occurrerit, progredi possumus, et refellere sine pertinacia, et refelli sine iracundia parati sumus.

Aelius Dionysius usus est Diogeniani lexico, quod inscriptum erat nepispyo^su^Tsg.

viy.iii yxp xpsry pi rijf? sx/lpxc ttsAu. Corrigendum esse censeo ys tgt;)v czamp;pav.

Herodot. I c. 147 : yJ-\'/.a. yxp irspié%ovTixi rov ovvóp»-t0~ lj.x7j.0v t/ ■zaawv \'iwvmv, strTucxv Sè xx) 01 KxSxpÜ: ysyovÓTs: quot;icovs? ■ sla) §f irxvTt? quot;luves, ojoi xtt \'AO-jvéccv yeyivxci xx) \'Anxrovpix xyovai ópryiv.

Herodotus scripsisse videtur: quot;Icovss, cl xtt\' \'Aö)}-véuv ysyivxaf sltri §£ ttuvts? quot;luvs?, Öitoi \'Atvx-Toupix xyoviri opTyv.

Id. IX c. 54 : Kx) ol psv irxpnyopkvTO \'A.uoy-CpxpsTm, povvov Axx.slxi(Jt,oviav re xx) Teye^réaiv AfA£(^-pévov.

Plato Lysid. cap. VIII: olpxi Is, w tov xvvx, ftxMov i5 t\'o Axpsiou Kpuviov xt-Jilt;txtÖxi ^s^xuz-yiv xv vroXu ■Kporspov sToiïpov [axKKov vi oiutov Aocpsïoy,

Cicero de Divinatione I c. 8 § 5: Philosophorum vero exquisita quaedam argumenta, cur asset vera divinatio, collecta sunt; e quibus, ut de antiquissimis loquar, Colophonius Xenophanes, unus, qui deos esse dicaret, divinationem funditus sustulit.

Tacitus Dialog, de Orator, c. 36: Magna eloquentia sicut fiamma materia alitur at motibus excitatur at urando clarescit: eadam ratio in nostra quoqua civitate antiquorum eloquentiam provaxit; nam atsi horum quoque temporum oratores ea consecuti sunt, quae composita et quieta et baata republica tribui fas arat, tamen ilia perturbatione ac licentia plura sibi assequi videbantur, cum mixtis omnibus at moderatore uno carantibus tantum quisqua orator saparat, quantum arranti populo parsuadere poterat.

Amicus dulcis, ut aequumst, Cum mea conpenset vitiis bona, pluribus hisce, Si modo plura inihi bona sunt, inclinet. Amare Si volet hac lege, in trutina pon-tur eadem.

inisere cupis, inquit, abire, lam dudum video, sed nil agis, usque tenebo, Prosequar hinc quo nunc iter est tibi.

Improbo huius loci interpretationem, quam propo-suit E. Goebel (Neue Jahrbücher fiir Philologie und Paedagogik, 1872, Erstes Heft pg. 63/4): Du hast schreckliche Eile, aber um meinetwillen brauchst du dir keinen Zwang anzuthun: ich werde schon immer voransteuern und werde dir das Geleit geben bis dabin wohin du jetzt von bier zu geben hast.quot; Locum cum

Locum perperain accepit Weidner adnotans: pro patre, geschweige fiir einen Fremden.quot;\' Pro patre sig-nificat pro eo, qui liberos habet.

A Dictatore rei gerundae causa nunquam provoca-tionem ad populum fuisse contendo.

In coloniis iuris Italici veteres quoque incolae, qui antea erant peregrini, huius iuris participes fuerunt.

Nomen logographi, quo significarentur historiarum scriptores ante Herodotum vel Tbucydidem, apud veteres non in usu fuit.

Recte iudicat Mahaffy (Social Life in Greece pg. 143) Thucydidis opus esse „a great but defective history.quot;

Zenonis placitum summum bonum esse to ófmfoyov-tjisvac ab eius discipulis corruptum est addito vocabulo CptKrei.

Lies sie nicht, um asthetische Reflexionen über sie zu machen, sondern um Dich in sie hineinzulesen, und Deine Seele mit ihren Gedanken zu erfüllen, um durch die Lectüre zu gewinnen, wie Du durch das ehrerbietige Zuhören bei der Rede grosser Manner gewinnen würdest. Das ist die Philologie, die der Seele Heil bringt.quot; (Brief an einen jungen Philologen).

xhohUxyv	Schol. Kep, VI: 488 E.
axivay.yic	„ VIII: 553 C.
dhkOKOTCV	Lysid. 216 A
XfiTThOCKciv	Phaedr. 242 C.
xvayuyy;	Legg. XI: 916 A.
XVXQSITQXI	Hipparch. 229 E.
lXV£\\pll3T11~	Legg. IX: 871 B.
xvé^v	Hipp. Min. 368 A.
av/iasi	Parmen. 162 A.
xpxïo:	Legg. XI: 931 B.
xvxuXixQiv	Sympos. 190 D.
xavx/.xöo!:	Rep. X: 616 A.
ZTx/.Koicrx	„ I: 331 A.
\'AQïhva,	Gorg. 487 C.
dCplTTTrou:	Rep. 1: 335 E.
(3óf/.(3xt;	Euthyd. 303 A.
ysyavsh	Hipp. Mai. 292 D.
ysvvyjTZi	Crit. 51 E.
ysufiopog	Legg. XI: 919 D.
SixpióftycrsTM	Epinom. 978 B.
horjfTix	Rep. V; 475 D.
Aio; sXsuQspio-j	Erux. 392 A.
Spifjcvryirx	Rep. VII: 535 B.
è\'/.syelu	„ II: 368 A
siiamp;paxv	Gorg. 457 A.
svTeivovre?	Min. 321 A.

TrpoCpsptig	Schol. Euthyd. 271 B.
irxxKyvó:	Euthyphr. 12 D.
axkvjQpó:	Euthyd. 271 B.
(TTSIXS	Hipparch. 229 A.
rvpCpery	Theaet. 152 C.
TXhXVTXTOV	Cratyl. 395 E.
rsxyypx/zevm	Legg. VIII; 849 E.
Tyv xï.Xu;	Theaet. 172 C.
rplpcov	Sympos. 219 B.
UTTSp\'SlXCll	Phaed. 86 E.
VTTSpyCPxvOS	„ 96 A.
(popittaxuv	Lysid. 206 E.
Cpop/tlov	71 11
XXAXTTPX	Rep. IV : 430 A.
XXfJiBVVlX	Sympos. 220 D.
XÓ/.xpyc:	Gorg. 487 C.
■•px/Jclx	Legg. XII: 947 D.
••pxhiw	„ III: 692 A.

a/yjóoq	Schol. Euthyphr. 2 B.
OMSÏGÜamp;l	Rep. H: 364 C.
OLVeppOLTlGTOC	Theaet. 14 i A.
OiTTOit;	„ 155 E.
fi\'axvtlx	Sympos. 174 A.
yXiirxpz?	Rep. VIH : 553 C.
stritritioi	Rep. IV: 420 A.
svy.pdcs	Criti. 112 D.
i^ixècêxi	Hipp. Mai. 292 A.
T yz	Apol. Socr. 21 E.
xdpTx	Tim. 25 D.
y.xrx\'rtsöxpóy/.i:	Sympos. 219 C.
xxTxXoyaZyj	Legg. VII: 811 E.