Ball. Mtillspiei, Ualsjicl.

Band. Hondmachcr, Lintwever.

Bal. Hatislfabrikant, Halislfa-

brikanl.

Bauk. Uaukunst, BouwlmmJe.

Bauw. Hanwecen. Walerstaal.

I hüi.it. Dam.

Heisamineii, zusaramen, i Darm.

Ie zamen.

Bergbau, Bergbouw, jdasj. wezen.

Uesonders, bijzonder. dass. Bilderkramer, Prenten- d. h. kooper.

Bildhauerei, BeeldhoU\',dem\\.

werij. denj.

Billardspiel, Biljartspel, deny. Blechschmicd, Blikslager. Bleichcr, Bleeker. denz.

Bleigieszer, Loodgieter, Blumengiiriner, Bloemist, derj. Borlenwirker, Passement\' 1).

werker. Did.

Böllclier, Kuiper. Brannlweinbrennerei, .diej.

Branderij. dim.

Braucrei, Brouwerij. Bnllemuacher,/?n//t\'nma- Dioj). ker.

Brunnciioieister, Opzich ter over de wat er leid in

Dipl.

Dogm.

Drain.

gen.

Buchbiiirfer, Boekbinder.

Buohdrucker, boekdrukker.

[iüc\\]\\mu[a\\, Boekhandel.

Büchsoiimacher, Geweer-maker.

lifirslenbiiider, horstel-maker.

C.

eig. lig.

Chemie, Scheikunde.

Cbiromanlie, Waarzeggerij uit de handen.

Chirurgie, Heelkunde. Chronologie, Tijdreken- \'aui.

kunde. j Eiseub.

Ciselier, Drijfwerkmaker. \' Eisen. Comparaliv, Vergrootende trap.

Conjunclion, Voegwoord.

D.

I gt;ar,lidecker. Bietdekker. Igt;amt^,iispiel, Damspel.

Dariusaileiimacher,^arm-snarenmaker,

Dasjenige, hetgeen, hel-gene.

Dasselbe.At\'/se/ye.

Das heiszl, dat is, dat wil zeggen.

tsss I

f)en(jeiien, ilemjcnigcn ot denjenigen.

l)emelven,{lRm- oder den -selben.

Uurjcnige, deyene.

l)enlscliland,flui(sc/i/aiii/.

ü\'hUclWi,Didactiek,onder-wijskunsl.

Diejenige, deijenc.

Diminitiviim, Verlileiii-woord.

Dioptrik, Dioplriek, doorzicht kunde.

Diplomatie, flip/oma/ic.

Dogmatisch, leerstellig.

Drahtzieher, Draadtrekker.

Drochslei\', iJraaier.

Druckcr, Drukker.

E.

Kdelsleinfasser, Juueel-zeiler.

Veniye, einige.

lm eigciitliülien Sinn, in de eigenlijke beleekows.

lm eigentliclicn uudbllil-lichen \'Slime, in de eigenlijke en figuurlijke beteekenis.

Kinnnder, elkander.

Kiscnbahi!, Spoorweg.

Kisenwaai\'cnhündlei\', Uzerhaudelaar, ilzer-kramer.

Elkander, cinander.

Kugland, Engeland.

Essigbrauer, Azijnmaker.

Elwns, iels.

Mclaph. Mctiiphysik, Hovennatuur-kunde.

Met. Metallurgie, Bewerking of

scheikunde der ertsen. Dl. A. mit hebben, met hebben.

ra. z. mit zijn, met zijn.

Miner. Mineralogie, Delf slof kun

de.

Min. Minirer, Mijnwerker.

Müll. Muller, Molenaar.

Milnz. Münzwesen, Muntwezen.

Mus. Musik, Muziek.

Myst. Mystikcr, Mystieke.

Myth. Mythologie, Fabelleer.

N.

Nad. Nadler, Naaldenmaker.

Nag. Nagelsclimied,iVajeismi(i.

Nah. Naherin, iVaais/cr.

Nat. Natiirgescliichle, A\'aftiMr-

lijkc historie. neb. Nebcnvvörtlich, bijwoor

delijk.

Neol. Neologisraus, Neologisme,

nieuwe uitdrukking. neu. Neu, nieuwer wet sch.

n. G. Nene Geschiclite, nieuwe

geschiedenis. n. Neutrum, onzijdig.

ii. g. Nicht gebrauchlich, niet

gebruikelijk.

iiiedr. Niedrig, gemeen, laag.

Num. Nutnismalik, Munt- en

penningkunde.

O.

od. Oder, of.

o. pi. Ohue l\'liiral, lom/er mccr-

voud.

Opt. Optik, Gezichtkunde.

Org. Orgelbauer, Orgelmaker.

Orgel. Orgelspieler, Organist.

P.

Pap. l\'apicrmacher, Papierma

ker.

I\'app. I\'appenmacher, llordpa-

pierwerker.

Parf. Parfuinerlehandler, llan--

delaur in reukwerk. part. Participium, Deelwoord.

Past. Pasletcnbücker, Pastei

bakker.

Perg. Pergumentmacher, Perka

mentmaker.

Pcrr. Pernirki\'limndier. Pruik

maker.

pers. Person, Persoon.

l\'ersp. Perspektiv, Donrzichtkun-

de.

Pil. Pnauzenkuude, Planten-

ku nde.

Plliist. Plliislerer, Straat maker.

Phil. Philos iphie, Wijsbegeerte,

Phrcn. Phrenologie, Schedelleer.

Ph. Physik, Natuurkunde.

Phys. Pliysiologie, Physiologic.

Pick. Picketspiel, Piketspel.

PI. Planirer, Plnneerder, po

teerder.

Schmieii, Smid.

Schmuckarbeiter, Galanteriewaren, byouterieën.

Schneider, Kleermaker,

Scholastik, Scholastische geleerdheid.

Schone Künste, schoont kunsten.

Schre\'bart, Schrijfwijze, stijl.

Schriftgieszer, Lettergieter.

Schriftschneider, ietter-graveur.

Schuhmacuer, Schoenmaker.

Schnlsprache, Schooltaal.

Schwertfeger, Zwaardveger.

Seewesen, Zeewezen, zeevaart.

Seidenmanufactur, Zij-denhandel.

Seil\'ensieder, Zeepzieder.

Seller, Touwslager.

Siebmachcr, Zevenmaker.

Siehe, Zie.

Singular, enkelvoud.

4, Sittcnlehre, Zedenleer.

Sonnenuhrkunst, Zonnewijzerkunst.

Speckhilndler, Spekhan-delaar, spekslager.

Spiegelgieszerci, Spiegelmakerij, spiegelgieterij.

Spiel, Spel.

Spinner, Spinner.

Sporer, Koopman m sporen, stijgbeugels enz.

Sprichwort, Spreekwoord.

Staatswirtli sc haft. Staathuishoudkunde.

Stark mier unregelmiiszig, sterk of ongelijkvloeiend.

■Stulik, l.eer van het evenwicht.

Stiirkemacher, Stijfselmaker.

Steinhauer, Steenhouwer.

Steinsclineidcr, Graveur in steenen.

Stickerei, Borduurwerk.

Stra uszmacher, Bloemru i-kermaker.

Strumpfwirker, Kousenwever.

Stuccalurer, Stukadoor.

Stückgieszer, Gcschutgteler.

Studentenausdruck, Studententerm.

Suhstaiitiv, zelfstandig naamwoord.

Substnntiv und Adjectiv, zelfstandig en bijvoeglijk naamwoord.

Superlativ, overtreffende trap.

Synonym, synomiem, in beteekenis verwant.

T.

Tan/. Tanzkunsl, Danskunsl.

Tap. Tapeziercr, Behanger.

Tapet. Tapetenwirker, Tapijt

werker.

Tcchn. Technologie, Technologie.

Tel. Telcgrapliie, Telegraphie. v. i\'.

Th. Theater, Tooneelkunsl.

Theol. Theologie, Godgeleerd- Verg.

heid. ; Vers.

Thier. Thierarzl, Veearts. Verz.

Tiscli. Tischler, Meubelmaker,\',

schrijnwerker. Vog.

Töpf. Töpfer, Pottenbakker.

Tr. Trick track. Tiktakspel, j

Trig. Trigonometrie, Brie/iocA\'s-

meting.

Tuch. Tnchliereiter, Lakenberei-1 Wachs.

tier.

Tuchm. Tuchinacher, Lakenwever., Wall\'.

Tucbsch. Tuchscherer, Draog-

scheerder. Wag.

U. VVahrs.

l\'hr. Ubrmacher, l/unvcrA-, Wapp.

horlogemaker.

imbed. Unhedingt, zonder toor- Wass.

werp.

unh. Uiiliestimrat, o«4epaaW. Web.

amp;. Und so weiter, en zoo Wechs.

voorts.

uur. Unregelmftszig, onregcl- Wein.

matig. Weiszz.

iw. g.

Verbum activum, bcdrij- Woll. vend werkwoord.

Verbum activum uml neutrum, bedrijvend en onzijdig werkwoord.

Verbum impersonale, onpersoon//;\'/! werkwoord.

Verbum neutrum, onzijdig werkwoord.

Verbum reflexivum, weder keer ig werkwoord.

VergoUlcr, Vergulder.

Versilberer, Verzilveraar.

Verzinner, Vertinner, Spiegelbeleger.

Vogelsteller, Vogelaar,eo-gelnanger.

W

Wachslichtzieher, IVns-hchtmaker.

Wallenschmied, Wapensmid.

Wagen fabrikant, Wagner, Rijtuigmaker.

Wahrsagerei, Waarzeggerij.

Wappenkunde, Wapenkunde, heraldiek.

Wasserleitungskunst, Waterbouwkunde.

VVeber, Wever.

Wechsler, Wisselaar, bankier.

Weingiirlner, H\'yn/ioimicr.

Weiszzeughandler, Handelaar in lijn linnen.

Wenig gebrauchlich, wei nig in gebruik.

Wolikammer. Wolkam-

Z.

/ahiw. Zahlworl, Zablbeiwort,

Telwoord.

Zabn. Zabnarzt, Tandmeester.

Zaub. Zauberk inst, 1\'ooverij,

loom kunst.

Zeicb. Zeichenkunst, Teeken-

kunsl.

Zeitr. Zeitreclmung, Tijdreke

ning.

Zeug. Zeugschmiedbandwerk,

Kunstsmederij.

Zieg. Ziegelbrenner, Steenbak

ker.

Zimm. Zimmermann, Timmer

man.

Zimmerp. Zimmerplatz, Scheepstimmerwerf.

Zinn. Zinngieszerei, Tinnegie-

terij.

Zoo. Zoologie, Dierkunde.

Zuckerh. Zuckerbacker, Suikerbakker.

Zuck. Zuckersiederei, Suiker-

raljlnaderei.

z. It. Zum lieispiel, bij voor

beeld.

Deutet den Hucustubeii oder die Silbe an,welch* den Ton hat.

iluidt de letter of de lettergreep aan, waarop de nadruk valt.

haltnisse durebzuwinden; hij is te van-\'jen als een - bij den staart, er ist zu langen, wie cin Aal,den man lieim Scbwauze fasst, man kann ibn nie zn sprecben bc-komraen; ccnen - bij den staart hebben, einen Aal bcim Schwanz babcn, sicb rail einerSachc Lescbafilgen, die leicht fchl-schlagen kann; (Spr.) aan een goed vis-scher ontglipt ook wel een aucb dem besten l\'iscber cntscblüpft wobl eimnal ein Aal, dem Gescliicktesten kann ctw. iiiisslingi!u;(fatti.) -is geen paling,Aas Gc-ringcre komint dem Hcssern niebt glcicb.

Aal-bes, -bozio, f. .loliannisbeere f .Jolianiiistriiiibcben m.^iDar/e-.scbwar-zc Jobannisbeere, Aalbeero, Alantbcere f.

Aalbosso-taoompje, n. Joban-nisbècrstraucb ra.

Aalbosseti-jonevor,(aucli kurz-weg roode jenever od. hessen, rood), über scliwarzc Jobannisbeereii abgezogener ¹ Wacbbolderbrannlwein m.; -nala.,S. \\bessennal; -rist f. Kamm, Happen m. der Jobanuistranbcben; -tros m. ein Joban-nistraubcbcn n.; -vla, -vlade f., S. bessenvla; -wijn ra., S. bessenwijn.

Aal-luik, f, Aalrense f.; -geer m. Aalgabel, Aalprickc f., Aalsteclier, Ürei-stacbcl uilj.glatt wie ein Aal.S.

aal; -grondel ra. Aalgrüudling m.; -kaar f. Aallialler ra.; -korf m., -kubbe I., S. •fuik; -kwtbbe S. -puil.

Aalmoes, f. Almosen n.; (Spr.) aalmoezen gevenverannl nie/, Almosen gebcn macht nicht arm.

Aalmoezenier, ra. den Uotgottes-dienst besorgender Ucamtcr fürstlicher Personen odcr l\'ralatcn, Almosemer m.; 2. cin das Almosengcld verwaltender (ieistlicbcr, Almosenplleger ra.;kalbo-lischer i\'eldprediger m.

Aalmoezeniers-huis, n. Ar-menbaus, l\'llcgeliaiH n. fiir alle Leute und verwaiste Kinder; -kamer I. Collegium n. der Almosenplleger, Vcrwaltnngs-bebürde f. eines Arnienhanses, Waisen-kamraer f.

Aal-pastei, f. Aalpastete f,; -puil in. Aalpulle.Aalquabbe.Aalianpe r.,Kaup-aal m.; -raamnel n. Aalrense f.ausNetz-zeng; -reep m. Angdscbnur f. zura Aa¹-fang; -rups f., S. -puit; -schaar f., S. -geer.

Aals-geweer, n. Netz n. zura Aal-fnng; -huid Aalbaut f.; -kruik f. biu-Icrer, cngcrcr ïbeil m. der Heuse, worin der Aal sicb fangl. «

Aal-speer, f., S. -geer; -stal ra. Aalwcbr n.; -steek m. Aolslcchen n., Aal-f.mg m.;2. Itccbl n.zum Aalfang; 3. l\'lalz m. \\vo Nctze zum Aalfang ausgclegt werden dürfen; -steker m., S, -geer;-streep f. Aalslnch.Aalstrcif ni.(bei falben Fferden.)

Aals-vel, n.,S. -haul; -zak m. Aal-socli in.

Aalt, f. .laucbe, Gaucbe f.

Aaltolletje, n. Drebttürfel in.

Aalvormtg, adj. aalförmig.

Aam, n. Abni,Olim m.und r.;2.Fass n. von diesem Inbalt, Abm, Ohm in.

Aambei, f. goldene Ader f.; 2. UlnUluss m. aus derselben, llamorrlioiden f. pl.

Aambeienkruid, n. Helrakraut,

Schiidkraul n.

Aamborstig, adj.cngbrüstig, kurz-athmig.astliiuatisch; -keil I\'. lingbiüstig-kcit f., Asthma n.

Aamt, f. fehlcrbafle Gesch wollen-belt 1\'. der Knier bei Kullen.

Aamtig, adj. mil feblerbaft ge-scbwollenen Eutcrn.

Aan, priip. an; - cene verhandeling arbeiden, an cincr Abbandlung arbeiten;

- die kerk wordt al een jaar gebouwd, au dieser Klrche wird schon cin Jubr gebaut; zich - eenen last verbeuren, sicb on einer Last verbebeu; zich - jenever dronken drinken, sicb au liranntwein be-trinken; zich - iets sloren, sich an ctwas storen; - de lering sterven, an der Aus-zebrnng slerben; - iels schuld zijn, au ctw. schuld sein; - den grond zitten, (von ScbilTcn),auf dem Gruiid silzen; - iem. verwant zijn, mil jemn. verwandt sein;

- eene belofte vast zijn, an ein Verspre-cben gebunden sein; ik heb de geheele verzameling bekeken, maar er is niet veel

i

aan, ich ompfehlo Ihncn moine Angelf • genheilen (Inleressen), die Körsorge f(ir moiiio, die Behorzigmig meiiicr Angele-gcnheitcn; iem. een geheim jemii. ein Gchcimniss (Hihefolilcn, die Gelicimhal-lung des Mitgelheilten anbcfelilen; hnl {kerl\'e-)zal\'je (vom (Jeisllichen nuf dei Kanzei),den Klingelbenlei (zueinem mil-den 13c il ra ge in die Armenkasse) em-pfehlen; da collecte\', die (abzuhallende) Armencollecle empfelilcn; zij beval hem aan, goed loc la zien, sie bol\'óilil ihm an, wohi znznschen, sie ermainite ihn anf seiner lint zn sein.

Aanbevelenswaardig,ndj.em-pfehlnngswerlh, emprehinngswnrdig.

Aanbeveling, r.AnlM\'ftdilnng, Km-pfehlnng T.; ik heb hem cenc - aan den minister medegegeven, ich hobo ihm einc Empfehlnng (ein Knipfelilnngsschreilien) nn(i»⁴!! Minister inilgcg^beii; 2.1.isle f. der einer höheren Heliörde zur Heselznng eines Amies in Vorselibg gebrachlen Personen; hij slond niet eens op de -, f?r siand nichl. einmal auf der Lisle der Km-pfi)hlencn, in Vorseblag (iebraclitcn, Vor-gelra^enen, aul dein Vorlrag rn.; 3. «las was jein. cmpliehll, jemn. znr Empfeh-lung geroichl; zijne mooie hand was eene - Ie meer voor hem, seine sciiöne Hand (-schrift) wareine weitere Einpfehlnng fiir ihn.

Aanbevelings-brief, m. Ern-

pfehlnngsbrief m., Einpfehlnngsscbreiben n.; -swaavdigadj., S. aanbevelenswaardig.

Aanbiddelijk, adj. a. anbelungs-würdig, anbelensworlh; -heid anbe-lungswiirdige Kigensehaften f. pl.

Aanbidden, v. a. anbelen; den waren tiod den wahren Golt anbelen; (Hg.) iem. -.abgöllisch verehren; hel gouden kalf, de opgaande zon -, das goidene Kalb, die anfgehcnde Sonne anbelen, (ieni Rcichlhiini,der Macht iinldigen;/lt;// aanbidt haar, er betel sie an. Hebt. sie libcr alle Maaszen; de aangebedene, der (die) Angebetele.

Aanbiddenswaardig, adj., s. aanbiddelijk.

Aanbidder, m. Anbeter, Vereb-rer m.

Aanbidding, 1quot;., S. aanbidden; it. Anbetiing, abgötlische Verehrung 1quot;.

Aanbieden, v.a. iem.een geschenk een glas wijn, zijne paraplu, den arm -, anbietcn; iem. eene schuilplaats, zijne diensten -, anbietcn; iem. een ambt -, anbietcn, antragen; (ir.) iem. een pak slaag eincm eine Tracht IVügel olVri-ren; uaren -, (znm Verkauf) unbielen: die zaak biedt vele zwarigheden aan, diesc. Sache bietet vielc Schwierigkciten dar; een kind ten doop -, znrTanfiHlarrcichen; zich voor eene betrekking -, sich zn einer Stelle anbietcn, anerbicten; hij bood zichl imj als gids aan, er erbot sicli mir znm l\'iibrcr, trng sicli mir znm l\'ührer an; hij heeft aangeboden, dit werk voer niet te doen, er hal qngebntcn, sich erboten amp;; hij bood zich terstond voor dien gevaarlijken tocht aan, er erbot sich sogleich zu dicser gelahrlichen Fahrt; er biedt ztrh eene srhoone gelegenheid aan, es bietet sich einc schone Gelegenheit an.

Aanbieder, ni., S. aanbieden.

Aanbieding, f. Anbietcn, Anerbicten n., Anerbielnng, Darhietnng, Dar-reichnng, Ueberrcichnng f.; hij ontving de voordecligste -en, er erbielt. die vor-tliciihaftestcn Ancrbielnngen, Anti age, OHerten.

Aanbijten, v. n. (vnn Fischen). anbeiszen; (lig.) niet willen nichl anbeiszen, nicht daran wollen,sich nicht fangen lassen wollen; II. v. a. eenen appel

anbeiszen.

Aanbikkeo, v. a. eenen boom \'aschen, anlaschen, anschalmen, anpla-w/.cn, znm Zeichcn, dass er znm Verkauf od. znm I mbanen bestimmt ist; II. v. n. ernsig backen, pieken.

Aanbinden, V. a. de leiboomenaan net latwerk anbinden; (fig.) kort aangebonden zijn, kurz angeb inden sein,leicht in llündel verwickclt werden, rasch zum Kampfe entschlossen sein; de kal de bei -, der Kat ze die Schellen anbinden (an-hangen), einen gefahrlichen llath anslnh-ren; onderhandelingen -, anknnpfen; een slrijd -, nbernebmen, unternchmen, S. aanvaarden; \'1. hel touw wal fester, stralïer binden; (fig.) de kennis wat -, enger anknfipfen; eene zaak betreiben, S. doorzetten.

Aanbinder, m.. Aanbinding, f., S. aanbinden.

Aanblaffen, v.a. anbcllen, bellend anfahren; (lig.)mil heftigen, groben Wor-tcn anreden, anfahren, anschnanzen.

Aanblalfer, m., Aanblafilng,

f., S. aanblaffen.

Aaablaten, v. a. anblöken.

Aanblazen, v. a. jtjm.-, jem. an-blaseiKanhauchen; it. (fig.)seine Leiden-schaft, seine Ijögcisternng erregen; het vuur -, ilas Keiier anblasen; (lig.) driften, een twist, den burgeroorlog anbiasen, anfachen, entzünden.

Aanblaser, m., Aanblazing, f., S. aanblaien.

Aanblijven, v. n. (von Beamten), blei hen, hu Amte bleiben; het kabinet kan niet langer das Kabinet kann nichl langer bleiben; 2. (von Tbüren), ange-lehnt blei hen; moei de voordeur viel toe? neen, laat ze maar -, muss die Mauslhürc nicht zu? nein, lass sie uur an^elehnl blei ben; moet uwe beste jas den geheelen dag muss dein bester Hoek den ganzen Tag anbleiben ?; 3. het vuur wil niet -,das Feuer will nicht fortbrennen; da kichel moet -, der Ofen darf nicht ausgehen.

Aanblik, m. Anblick m., das An-blicUen und Angeblicktwerden.

Aanblikken, v. a. anblicken, an-scben.

Aanblinkcn, v. a. anbiinken,blinkend anstrahlen; (lig.) S. toelachen.

Aanbod, n. An bol, Anerbieten n.; een - doen, een Anbot machen, thun; (Hand.) vraag en -, [Sachfrage nnd Anbot; een voordeelig -, ein vorlheilhaftes Anerbieten, ein vortheilhafter Antrag.

Aanboeken, v. a. in die Uech-nnngsbücher eintragen; is allr aange-boektist alles gehucht, eingebucht?

A^nbonzer.\', v. n. anstoszen, an-pochen.

Aanboorden, v. a. een schip -, borden, anborden, (inlern,S. aanklampen•, 2. (Zimrn.) die o be riten Theileder llant (eines Schilfes) anbringen.

Aanbotsen, v. n. anprallen.

Aanbouw, m.rft\' • van huizen,schepen, van een nieuwen vleugel, van heide\' gronden, van vlas An ban m.; in de hofstad zijn gehecle stralen in in der Re-sidenz ist man im Auban ganzer Straszen begriiren.

Aanbouwer, m.. Aanbouwing, I., S. aanbouwen.

Aanbouwsel, n. Anban ni.;(meist in veraelillicliem Sinne), ein angellicktes Stück n.; dit translalliye - misvormt het anders zoo fraaie huis, dieses unförmliche Anhangsel verunzierl das sonst so schóne ila us.

Aanbranden, v. n. het eten is aangebrand, das Essen ist angebrannt; (lig.) de pot is aangebrand, (von einer l\'rauj, sie ist schwanger, (pöb.) sie ist hops; 2. anfarigen zu brennen; (lig.) zijn loom brandde aan, sein Zorn entbrannte, entllammte; 3. (vom Meere), aubranden, brandend anslürmen; II. v. a. spijzen -, anbrennen, anbrennen lassen; 4. (lig.) zij heeft hem aangebrand, ev isi von ihr angebrannt, mil einer venerischen Krankheit angestcckt; 5. de kaarsen even -, dieKcr-zen einen Augcnblick anzündcn; de felle gloed brandde de spuitgasten aan, die ge-wallige llitze sengte die Sprilzenleute.

Aanbranding, f., S. aanbranden.

Aanbrandsel, n. Ansatz m. an-gebrannter Speisen, Scharre f.

Aanbrassen, v. n. (Seew.) an brassen, die Lnvbrassen anholen.

Aanbreien, v.a. kousen-,Strlim-pfe ansli leken, neuc Füszlinge an die Strümpfe stricken; 2. v. n. emsig stricken; brei wal «««, strieke elw. schneller.

Aanbreisel, n. angestricktes Stuck n.

Aanbreken, v. a. een brood, een vaal ja boter -, anbrechen; hel is genoeg, breek geen nieuwe llesch aan, es ist gcr.ug, brich keine neuc Flasche au; ll.v. n. de dageraad is reeds aangebroken, die Morgenióthe ist bereits angebrochen; nu brak de belangrijke dag aan, ^ nun brach der grosze Tag an; 2. de stroom breekt aan, die F In tb naht heran.

Aanbrengen, v.a. anbiingen,zu-tragen; de opperman brengt steenrn en kalk aan, der llandlanger bringt Steine mul Kalk an; ten huwelijk -, einbrin-gen, zubringen; zij hee/t haren man een mooi stuiverije aangebracht,s\\c hat ihrern Manne ein hübsches Sümmchen zuge-brachl; hetgeen de vrouw aangebracht heeft, das Eingebrachte der Fran; 2. ergens sieraden, eene deur ty, aubringen; (Hg.) veranderingen, verbeteringen -, an-bringen; dat gezegde was hier juist ter snede aangebracht, dieses Wort war hier sehr passend angebracht; 3. iem. eene

6 Aan

jotnn. mil ciner liille angchcn, sich ila-mit an jem. wenden; een werk anfnn-untDrgfihmen; eeneovareenkomsl.eeii verbond, een huwelijk schlioszen; een vergelijk treden; eene weddenschap cingclien; eene f/eldleening sclilieszen; eeneverplichling -.anfsich r.ehnicn; eene schuld übernohinen; een strijd-, an-gehen, nnfangen; 2. d\'it gaal mij niet aan, das gehl micli nichls an; wal mij uan-gaat, was micli angeht, boliiHÏ, anlie-langt; dal ging hem na uan, das ging ihm nahe, ging ihm solir zn llerzen; die fabriek ging vroeger hem aan, die l\'alirik gcliörle fiülier ihm.

Aangaande, prap. liinsichllich, in GclieU\', in üozng aui.

Aangang, m. op den - komen, ge-rade zuni Anfang einor Sache, zn recli-ler Zeil dazu kommen; it. nnenvartel dazn liommen; 2. jSchilf.) -maken, dem Scliille mehr Kalirl geben.

Aangapen, v. a. anstarren, angaf-fen.

Aangeboren, adj. dal is hem das ist ihm angeboren; - geaardheid, an-geborene, anerschaflene Art.

Aangedaan, adj. bewogi, gcriihrt, S. aandoen.

Aangeërfde, m. Eigentlinmcr m. cinos Urnndstucks, das an cinem Wege, Uclclie odcr Kanal liegt; de -n van dezen dijk, diejenigen, deren Acclier an den Oeich grenzen, die Deicher m. pl.

Aangehechthoid, f., S. gehechtheid.

Aangehuisde, m. Eigcnthiiracr m. eines llanses, das an eines Andern Besilzthnm grenzl.

Aangehuwd, adj.,S. aangetrouwd.

Aaugoklaagde, m. und f. Ange-klagtcr, Ueschnldigter in., Angeklagte, Beschuldigte f.

Aangelande, m., S. aangeiirjde.

Aangelegen, adj., S. aanliggend, belendend.

Aangelegen, adj. wichtig,belam;-rcich; -heul f. Belang m., fiewicbl n.; Bedeutnng, Bedentsamkcit f.; eene zaak van veel eino Sache von ;;roszem Belang, von (iewicht, vnii hohei\' Bedenlnng: 2. zich mei de -en van een ander bemoeien. sich in anderer Leute Angelegenheiten (Sachen) mischen; in alle voorkomende -en, in allen vorkommenden Kallen.

Aangeniei\'kt, conj., S.aangezien.

Aangenaam, adj. a. een aangename smaak, ein angenelimer (jesehmack; een - mensch, ein angenehiner Mensch; eene aangename lijding, eine angenehme Nachricht; een aangename avond, i!\\n angenehiner Abend; zich bij iem. trachten - te \'maken, sich bei jemn. angenehui fbeliebt) zn machen sachen; - bij elkander zijn, angenelun heisammen sein; wij hebben recht - gewandeld, wil\' habeneinen recht angenehmen Spaziergang gemaclit; 2. (Hand.) leicht Aunebmer llndend, anf dem Markte begehrt; Spanjaarden iels-er, Spanische (Ell\'ecten) etw. angenehmer.

Aangenaamheid,f.Annelinilich keil 1\'.. Angonehines n.

Aan.

Aamp;ngGnomerijConj. ar^eiiommen, vorausgeselzl, falls; dal hij noy leeft, od. hij leeft ?ioy,angenoinm(in, dass er noch lebe.od. angeuoiumen, er lebe noch, S. aannemen.

Aangesohapon, s. aangeboren.

Aangespen, v. a. hel zieaard ansclniallen, angürten.

A^Ugestorven, part,, verlalleu, auheimgefallcn, durch den Tod falliggeworden.

Aangetrouwd, adj. durch Heirat li bekommen; lunderen, angeheira-Ihele Kinder; il. (von Kindern, die durch Heiralh eines Wiilwers mil einer Wii-iwe aus deren (Ynheren Dhen zusam-i n e n Uo m men), /. usa i u m e n ge hei ra l h e le Kinder.

Aangovon, v. a. darreiclien; geef eens een nies aan, gib einmal ein Messer her; \'i. (lig.) een kind bij den burtjerbjhen stand ailgeben; eene koe bij den ontvanger angeben; hij heeft verzuimd, zijne tweede meid aan te geven, er hal versauml, sein Zweilmadchen (beim Slenercoliegium) anzugebejr, zich voor de imtitie -,sich als inilitarpllichlig m«\'l* den; 7).km, -,argt;zeigen;i/e moordenaar gaf zich zeiven aan, der Mörder gab (zeigle, klagle) sich selbsl an; een diefstal -, an-zeigen, zur Anzeige bringen; 4. hel gebeulde niet, zooals hij hel aangegeven had, es geschah nicht, wie er es ange-geben halte; een nieuw gezichtspunt angeben; den toon, de maat -, angeben; (lig.) hij geeft in het gezelschap den toon aan, er gibt in der Geselischc»ft den Toji au, nach ihm richlet sich alles; 5. zich voor eene betrekking, voor een examen -, sich melden, m\\mcU\\cn\\deslunrmangeeft den koers aan, der Sleuermann gibl tien Cours an.

Ac^ngevor, rn.wer angibt, unzeigt, eine Angabe (Anzeige) macht.

Aangezicht, n.Gesichl, Angesichl n., Antlitz m.; iem. in zijn - uit lachen,\'yAn. ins Gesicht a(jslachen;it\'/». inhei \'roemen, jem. ms (jesicht (Angesicht) loben; iem in hel • heeten liegen,\\{n\\\\.\\\\\\* (jesicht (Angesicht) Liigen sli afen; voor lid - van Cod, \\or (jolles Angesicht; op zijn - vallen, auf sein Angesicht fallen, niederknien; iem. een slag in het - geven, jemn. ins (le-sicht schlagen;(lam.) hel kind gelijkt zijnen vader, alsof het hem uit zijn - gesneden was, das Kind siehl seinem Valer so almlich, ais ware es ihm ain den Augen gesciiniiten; hij draagt zijn hart op zijn

man kann seine Gedanken in seinem Gesichle, sein llerz in seinen Augen le-sen; een man met twee -en, ein iMann mil zwei Angesichlen, ein lleuchler; iem. van - kennen, jem. von Angesicht (von Person, persönlich) kennen; van • lot -met iem. spreken, mil jemn. von Ange-si\'lit zu Angesicht sprechen; (Spr.) wie zijn neus schendt, schendt zijn -.schand\' ich m\'incj Nase, schand\' icli mem Ange-siclit, wer die Schande seiner Verwaml-len aufdeckt, beschiinprt sich sclhst.

Aange^ichtspijn, f. (Jesichts-sclunerz m.

Aan.

Aangoaion, conj. in Erwögung dass, da, weil.

Aangieren, v. n. legen iels -, ge-gen etw. angeworfen werden; 2. her-anbrausen, heulend, sausend lierannahen.

Aangieten, v. a. angieszen, durch Gieszen befestigen; een oor aan iets -, an etw. ein Ohr angieszen; (lig.) (von Klei-dern), als aangegoten zitlen, wie ange-gossen silzen.

Aangift od. Aangifte, f. Anzeige, Angabe I\'.; memorie van -, schrifl-liche Angabe f.

Aan glijden, v. n. angleilen, an-glitschen.

A an glimmen, v. n. zu glimmen anfangen, anglimmen; li. v. a. iem. an-glimmen.

Aangiinsteren, v. a. anglanzen, anschimmern, anfunkeln.

Aangloeien, v. n. zu glühen fln-fangen, anglühen; 11. v. u. anglühen, glü-hend anstrahlen; ^k2. hel ijzer wal -, etw. starker glüiien.

Aangluipen, v. a. spahend, lau-ernd ansehen.

Aangluren, v. a. anblinzeln, von dt;r Seile ansehen; een meisje -, liehnu-gelnd ansehen.

Aangooien, v. a. anwerfen, an-sclimeiszen, schnell aniegen.

Aangolven, v. n. anwogen, her-anwogen.

Aangonzen, v. n. ansumsen, her-ansumse:i, htuanschwirren.

Aangorden, v. a. het zwaard -. angürten, ansclniallen; de wapens -, aniegen; 2. v. r. zich -, sich zum Streite rusten, sich slreilferlig machen; it. sich wegfertig, reisefertig machen.

Aangrauwen, v. a. iem. -,anfah-ren, anschnauzen.

Aangraven, v. r. een stuk grond -, durch Ziehung eines Grabens mil seinem i-igenihum verhinden;2.sich beeilen mil dem Graben.

Aangrenzen, o. ww. (nurim pari. gebiauchlicli), -d, angrenzend.

Aangrijnzen, v. a. angrinsen, an-lletschen, aublecken.

Aangrijpen, v.a.angreifen.anfas-sen; den vijand-, anl\';illen,angreifen; eene gelegenheid -, ergreifen, benulzen; 2. een werk -, angreifen, unternelimon; zica -, sein Destes thun, alle Kiafte anslien-f^en; (von Krankheilen), ergreifen, üoer-l\'allen; (von Kmp(indungen), iem. - angreifen, erfassen.

Aangrimmen, v. a. mil grirnmi-gem Bliek ansehen, angrimmen.

Aaagrinniken, v. a. iem. ~, mil ver/errtem (iesichl widerlich anlachen.

Aangroei, m. Anwachs, Anwuchs, Zuwachs m.

Aangroeien, v. n. anwachsen; hij groeit sterk aan, er wachsl schnell lierau; 2.zunehmen, vermehren; de storm groeit aan, niniinl zu, wird heftiger; (von Sc;iifffii Sc), aangegroeid zijn, mil Pllan-zen Sc bewachsen sein.

Aangroenen, v. n. angrünen, zu grünen anfangen.

Aanhouding, f., S. aanhouden; it. AnliaUuiig.Bcsclilaglppung f., Beschlog tn.; 2. Forisclzting, Forlfiilining f.

Aanhuilen, v. a. anheulen.

Aanhuppelen, v. n. aiihüpfen; lierantrip|icln.

Aanhuwelijken, v. a., S, aan-huwen.

Aanhuwelijking, I\'., S. aan huwen.

Aaⁿhuwen, v. a. auheirathen, er-heirallicn; hij heeft met die vrouw eene menigte neven en nichten aamjehuud, er hal mil diesel\' Frau einezalilreicheSipii-sclmft crheiralhcl; aangekuwden, ange-lieiralhete Vcrwandtc.

Aanhuwing, f. Vermahlimg, llci-ralh F.

Aanijlen, v. n. heraneileii.

Aanjagen, v. a. de koeien her-jagen, huranlreibcn; (von l\'umpen),tra/cr

ziifülircn; (lig.) vrees, schrik einja-gen; het vee wat schnellcr Ireiben; het vuur wat bosser anschüren, aufscliüren; een luiaard anliciben, ansporncn; li. v. n. heranjagen. (laheneiiiicn, heranga-loppiren; (vom Feuer), lichlerloh bren-nen.

Aanjager, m. Anlreibei\' m.; (bei Fenersprilzcn), Zufulirpiimpe f.

Aanjanken, v. n. Iieulend licran-kunmien; II. v. a. tem. anheulen, an-bellen.

Aanjoelen, v. n. anjaiiclizen, lier-anj ubeln.

Aanjuichen, v. n. sich jauchzend naliern, heranjauch/.cn; II. v. a. icm. aiijanchzen.

Aankalken, v. a. iem. onkrei-den, anzeicbnen; ik zal het hem uel-, ich werde es ihm wohl anrccbncn, In Hech-nung bringen, anschreiben, gedenken, zu gelegener Zeil cinlranken, einpfellern; bij iem. voor 300 gulden aangekalkt staan, in der Kreide stehen.

Aankankeren, v. n. vom Krebs zerfressen werden.

Aankanten, v. n. eenhalk -.kanten, kantig maclien; II. v. r. zich legen iels -, sicli slrauben, sich widersetzen, sicli aiillehnen.

Aankanting, f., S. aankanten; it. Wideistand, VVidersprucli ni., Wider-setzliebkeil, Aiillchnung f.

Aankap, in. (von llolz), Unihouen, Fallen n.

Aankappen, v.a.nrtihackcii, um-liaiien, fiillcn.

Aankarren, v. a. ankarren; II. v. n. emsig karren.

Aankeffen, v. n. anklaffen,anbol-len. aiibelCern: II. v. a. ank lallen, anbcllen.

Aankermen, v. n.jammenid lier-komincn; II. v. a. aiijamineru, amveinen, anaebzen.

Aankerven, v. a. ankerben, zn schneidcn anfangcn.rortkerben; iem. iets -. jemn. etw. ankerben, auf das Kerbliolz scbneiden; (lig.) gedenken, nachtragen, S. aankalken.

Aankijken, v. a. angncken, an-seben, hel exerceeren -, dein Kxcrciren znsehen; de lucht -, nach dein iiimmel sehen; iets -, bei etw. leidentlich zuselien; di zal hel n laten -, ieli werde dir.li dabei zusehen lassen, raicli dabei wenig nmdich bekümraern; icm. scheel -, iem.schel, mil schelen, neidischen Angen anseben; icm. niet ~, keines lllickes würdigen.

Aankittelen, v. a. aufklUein, an-rcizen.

Aanklaagbaar, adj. anklagbar, verklagbar, besehuldigiiiigslaliig,klagbar,

Aankladden, v. a.. S. aantijgen.

Aanklacht, I\'. Aanklage. Anzeige, geiiehtiiche Klage f., IJeschuldigmig, An-klagnng f.; 2. Klagescbrift. Klage I.; eene - tegen tem. inleveren, eine Klage gegen jein. einreichen. eingeben, anbringen.

Aanklagen, v. a. anklagen, verklagen; icm. wegens diefslal\\em. des Uiebstahls anklagen.

Aanklager, ni.Aiiklnger,Verltlagor, Klager ni.; oiicnbarc -, Staatsainvalt in.

Aanklampen, v. a. anklaininern, rail Klamrnern bclestigen, verbiniien; een schiigt; -, borden, anborden, an iiurd klam-mern, entern; (lig.) iem. -,jem. slellen, aufdem Wege anreden, sicii au jein. hangen.

Aanklamper, in., S. aanklampen.

Aanklauteren, v. n. anklelleren, heianklettern, berankliminen.

Aanklappen, v. a. klalschend an-schiagen, anklatscheu; (lig.) anschwa-tzen.

Aanklauwen, v. a. betreden iaden -, aiiCrechen, nachrechen.

Aankleeden, V. a. ankieiden.an-ziehen; (pöb.) een aangekleeds aap, hass-licher Menscli; eene aangekleede boterham, ein ürödchen mil linistanden; II. v. r. zich -, sich ankleiden, sich anziehen.

Aankleeder, m.. Aankleeding, f., S. aankleeden.

Aankleef, m. (alt.) Zuhehör o.; een steenoven met den aankleve van dien, eine Backsteinbrennerei nebsl Znbehör; eene zaak met den aankleve van dien, eine Sacbe mil allen dazu gebörigen Unislan-den. rail allem Ab- und Keibang.

Aankleefsel, n., S. aankleef.

Aanklemmen, v. a. anklamiuern, anschrauhen, au klemmen.

Aankleven, v. n. ankleben; (von Personen), iem. -, anhangen.lreu bleiben, zugelhan sein; vooroordeelcn -, an Vor-urtheilen kleben, zah an amp; hangen.

Aankleving, f., S. aankleven; it. Anklebung f.; (lig.) Anhanglicbkeil f,

Aanklimmen, v. n. anklimmen, heranklimmen. heransteigen.

Aanklinken, v. a. anklinken, an-nielen; li. v. n. rail den Glasern ansto-szen, S. klinken.

Aankloppen, v. a. anklopferi.an-schiagen, fester scblagen; II. v. n. anklo-pfen, au der Thtlre klopfen; (lig.) bij icm. -,bei jemn. um etw. aiisucben, jein. init einer Ilitle angehen; it. leise und vor-sichllg nahend bei jenjn. anfragen, an-klopfen, auf den fiuscii klopfen.

Aanklossen, -klotsen, v. n. anplumpen, heranpluiupen.

Aankneden, v. a. anknelen, zu-sammeukneien; 2. emsig knelen.

Aanknielen, v. n. knien.

Aanknijpen, v. a. zusaminenknei-pen. lest knel pen.

Aanknikken, v. a. iem. jein. annicken, jemn. zunicken, winken.

Aanknoopen, v. a. anknüpfen; (lig.) een uurtje -, hinzurügen; een gesprek -, anknüpfen, anfangen; handelsre-lalHn -, anknüpfen; betrekkingen -, lie-kanntschaften niachen.

Aanknooper, m.. Aanknooping, 1., S. aanknoopen.

Aanknoopingspuut, n. Au-kmipiungspunkt. Verbindiingspnnkt m.

Aankomeling, m. Aukorainling m.; 2.Fremder in.; ö.Anfangcr.iNeuling rn.

Aankomen, v. n. ankoniiuen, an-langen, eintrellen; (Schitf.) anlaufeii, an-le;.:en; 2. ik zal morgen eens bij u -, ich weide morgen einmal bei dir einlrelen, vortrcleii, einspreclieii, vors|irechen;(von eineni llieh), hel is goed aangekomen, es bat gut getrolTen, eine grosze Wundc ge-macht; (lig.) gij moei met dergelijke aardigheden bij mij niet -, Sie müssen rnir nut solchen Spasyen vom i.eiiie bleiben. tnich dainit verschonen; zij zullen u met dat voorstel zien -, du wirst ir.it diesem Vorsehlag sehön ankommen, sogleich ab-gewiescn werden; ö. herannahen, sich nahern; de feestelijke dag komt aan, naht heran; ik heb hel al lang zien -, ich habe es schon lange vorausgesehen; komaan !, wohlan !; kom aan, wie heeft u dal gezegd, lass horen, wor amp;; wel nu, kom aanl, ei, warutn nicht gar!; nu kom aan, dat ziet er mooi uil, mui wahrhaftig, das amp;; 4. ergens bei iihren, anrfthren; er is geen - aan, man kann es nicht be-kommen, es ist fast nicht zu haben; it. (von Personen), cr is geen - aan hem, man kan ihn nie zusprechenhekommen; S.teijen iets -, (von Hausern amp;), S. aan-grenzen; ü. iets op icm. laten -, etw. auf jein. ankommen, von seiner lintschei-dung abhangen lassen; hel zal op u -, es wird von Ihnen abhangen; het opeen ander laten -, die Sorgr fnr amp; ciucni an-deru überlassen; dal komt op mijne beurs aan, das liiuft auf meinen Bentel liinans; (von einer Krankheil, von Furclit amp;), iem. -, jein. übcrfallen,aukoinmen,anfas-seu, ergreifen; 7. (Ger.) anhciitiralleii; het huis is haar bij erfenis aangekomen, erblich zugefallen; 8. aufangen, ei-tste-heu; hoe is die strijd, de brand aangeko-men, entstanden; ü. zunehmen, wachscn; dal kind komt mei den dag aan, nimmt zn, waclist znseiiends; (von einem Kran-keii),anBesserung, in Krafteu zune.limen; II. v. i, ankommen; hel komt cr na maar op aan, es kommt jetzt uur daraul\' an, es handelt sich jetzt blosz darnm; als het er opdoenaaiikomt,v.ent\\ es sicli danmi handelt, wenn es daranf ankonimt, dass ge-handelt werden soil; hel komt mij op een paar gulden meer of minder niet aan, es kommt mirauf amp; nicht au; hel komt er niet op aan,es thnt nichts zur Saciie. ver-schlagt nichts, kommt niclil daiauf au;

10 A.an.

laten sich bcilcgcn, zuschreiben, auf-binden lassen, gefallen lassen.

Aanlcuning, f., S. aanleunen; (Kr«ep.) Anlehnung f.

Aanleuningspunt, n. Anleh-nungs|)nnkt in.

Aanlichten, v. n. (vom Morgen), granen, lagen, anbrechcn.

Aanlichten, v. a. heraubeben.

Aanliggen, v. n. anliegen;aa/j (/cw diseh -, bei Tiscbe liegen; aangcleijen zijn, anlicgen; (Seew.) slouern, anhallen, S. aanleggen; 2. (vom Feuer), bronnen; er lag een groot vuur aan, es brannle amp;.

Aanliggend, a«lj., S. aangrenzend; (Matb.) -e hoek, anliegen.1.

Aanlijden, v. i. dnnern, wahren; het leed een jaar aan, es dauerle ein Jalir. es wfthrle amp;.

Aanlijken, V. a. (Scbifl\'.) anlei-ken; een zeil leiken, mit einem Tan sa urnen.

Aanlijmen, v. a. anleirnen, fesl-leimen.

A^inloeien, v. a. n. anbrau n.

A^nloeren, v a. lanemil anseben, anscbielen.

Aanloeven, v. n. (Seew.) das Sciiiir {jegen den Wind dreben, anluven.

Aanlokkelijk, adj. a. anlockend, an/iehend,reizend;-//c\'ir/ v. Antiiulb,An-nchmlicbkeit, Liebliclikeil f., Ucize in. pi.

Aanlokken, v. a. anlocken, locken, ködern, nnkódern, kirren, ankirren, kör-nen, nnkomen; (Hg.) anziobe;i, reizen, verfiihren.

Aanlokker, m., Aanlokking, f., S. aanlokken.

Aanlok«ol, n. Anlocknng, Loc-knng, Lockspeise f., Kuder in.; (li f.) Ver-fiibrnng I\'., Heize m. jd.

Aftnlonken, V. a. , mil jernn. lieban^eln, jecn. vcrliebt anseben, jernn. verlieble Hlicke znwerfon.

Aanlooden, V. lt;I. (ScbilV.) (Ie Lust

pegelnd, jirilend nabern.

Aanloop, in. Anlanl m., S. aanldu-pen; (Krieg.) bij den eersten beirn erslen Anlauf;een • nenien_te]i\\aii Anlanfnelimen; (lig.) een langen - nemen, weit ansbolen; zonder -,ohrie eine lange blinleiinng.obne Umslande, geradewegs; 2. reet - hebben, groszen Anlanf, Znlaul\' baben; it. ïiber-laufen werden, viel Anlaniquot; (z. li. von lösiigen biltslellern) haben; 3. (Üank.) anlanlende Flache 1quot;., Anlani\' m.; (ScbiH\'.) Anlauf,Sleveniaufin.; (Seew.) Anlauftn., Anscbwellung f., Andraug m. der Wogen.

Aanloopen, v. n. anlaiifen, sich bewegen; (Seew.) op een eiland -, zu-steuern auf, anlaufen auf; (Krieg.) op den vijand -, losgehen; quot;2. bij iem. angelion, einsprecben; goed lücblig laufen, sich ini Gebn lücblig dranhallen; loop wal aan, laufe elw. gescbwinder, lanf zu; 5. ergens legen -, laufen gegeu; (vom Hade einer Mascliiue),slreilHn, etw, anslos/en im Laufe; (lig.) hij zal daarmede leelijk er wird dainilübel aiilaufen,schlechl dabei wegkommen; dal loopi legen de gezonde rede aan, das verstöszl gegeu amp;, S. aandruisen; 3. (vom Wasser), sleigen,

Aan.

wacbsen;(vomSlahl),anlaufen,blau werden; II. v. a. iem. om iels -, billend, mil einer Üille angebcn; lil. v. i. anlaufen, dauern, wabren; hel zal wel een jaar es wird nocb wohl ein Jabr anlaufen, dauern.

Aanloopkleur, f. Anlauirarbe f.

Aanmaak, UI., s. aanmaken; il Verferligung f.

Aanmachtigen, S. aanmatigen.

Aanmaken, v. a. aumacben, verbinden; een band -, auselzen, annaben; \'2. sla -, bereiten, amnacbeu; (Giesz.) vonnzand anmacheu, nass macben und knelen; verf fiiiuiacben; mosterd an-inaclien, anriihren; afgevcende gronden wieder bebauen; 5. vuur -, uuinacben, anlegen; 4. sicb beeilen; maak wal aan, beeile dicb.

Aanmanen, v. a. aumabnen, er-mabneu; iem. om eene schuld mabucn, aiunahnen, erinnern au

Aanmaner, m., Aanmaning,

I., S. aanmanen,

Aanmarcheeren, ■ v. n. anmar-scbireu, lieraumarscbireu; 2. schuellnr marscbiren.

Aanmaren, S. aanmeren.

Aanmarsch, m. Anmarscb, Auzug m.; in - zijn, iui Anmarscb sein, S. aantocht.

Aanmatigen (zich), v. r. sich iiiiuiaszen; zich een recht -, sich ein Heidil anuiaszen; hij ma\'iijt zich te veel aan, er uias/.l sich zu viel au, uiinml sich zu viel iieraus.

Aanmatigend, adj. aumaszend; 2. adv. anmaszlicli.

Aanmatiging, f., s. aanmatigen; il. Aninas/.ung f.

melden, v. a. anmelden, an-dienfn, anknudigen, ansagen; iem. iets -, jemn. elw. melden; 11. v. r. zich sicli anmelden, sich anmelden lassen.

Aiinmolding, f., S, aanmelden; il. Aumüldnng f.

Aanmengen, v.i». anmeugen, ver-rnischen.

Ay,nmenging, I., s. aanmengen; il. Anmengung I.

Aanmeren, v. ü. (S^ew.) een schip -, anbinden, aiiinuaren, aiirneeren.

Aanmerkelijk, .«dj. merkwürdig, bemerkeuswerth, ljenierkengt;\\\\urdig, vur-/n.-licir, -e sommen, belracbllicb^bedeu-lende Sniijnifn; 2. adv. bijdenlend, sehr.

Aanmerken, V.a.anmerken;(all.) anseben, beobachlen. Acht gehen auf, anfinerksam sein auf, wabrnehiien, S. op-merken; 2. aumerken, anseben, in Be-trachlung zieben; iets bemerkeu, eine lie merk nng macben;/*// heeft op alles wal aan te merken, er bal vin AHem etw. zu ladeln, elw. anszuscUen; i. (Uand.) aumerken, aiizeichnen.

AanrnerkensWfiai\'dig^til j .(alt.) anmerkensworih, S. opmerkelijk, merkwaardig.

Aanmerking, f., S. aanmerken; \'2. Üelrachlung, Rücksichl f.; in - komen, in iielracbl kommen; niet in - komen bij let^iw keinen Vergleich kommen bt.\'i, viel

Aan.

vveniger nerlh sein üls amp;; 3. n • nemen, aufmerksam seiiiiiuf; uil - van, In Hück-siclu auf, in lirwiigung dos, aus Achtiing des, in Aiimerluing vun; 4. Aufmurknng, Auf/xichnuiig f.; (zu einem Ijuche), Er-laulerung, lienierkung, Nole (\'.; 5. S. be-donking, opmerking.

Aanmerker, ui. Ilemerkcr, An-inerkor, AiifiniM ker m.; i. Auslegcr, lir-liiulerer ui.

Aanrilüton. v. a. amnesseii; schoenen amuessfiii, dus Maasz neliuieu zu; II. V. 1\'. zich -, S. aanmatigen {zich).

Aanmetselen, v. a. (Maur.) an-mauern, vorlmiden mil einer Maner; II. v. n. sich beeilen beim Maiiern.

Aanminnig, adj. a. liebenswürdig, anmutbig, bold, lioldselig; 2. (von Sa-chen), reizend, einnehmend; -heid f. Liebenswürdigkeil, lloldseligkeil, An-mulli f., Ueiz m.

Aanmoedigen, v. a. iem. -, an-mulhigen, ermutliigon, aufmnniern.

Aanmoediging, 1\'., S. aanmoedigen; il. Ermuiilerung, Aufmunlerung, iteiebung t\'.

A^nmoaren, v. a. anschrauben.

Aanmoeten, v. n. anmüssen, an-gezogen werden mussen; moet hel licht aan\'/, muss das Licht angezündet werden?; II. v.a. anhabcn müssen, anziehen müssen.

Aanmogen, v. n. anmögen, ge-Iragen werden ilürfen; II. v. a. an/.ie-ben, l rag en dürfen.

Aanmonsteren, v.a. (Seew.) matrozen -, werben, anwerben, engagiren.

Aanmorren, v. n. murrend ;ia-bern; II. v. a. iem. -, murrend bescbul-digt.ij.

xlanmunten, v.a. anmünzen, pra-geu, beimünzen.

Aannaaien, v. a. annaben; (lig.) belrügen; iem. ooren -,jemn. elw. weis-machen, jein. am Narrenseile berumfüb-ren; II. v. n. sich beeilen beim Naheu.

Aannadoren, v. n.annahern, ber-iinnaheu.

Aaanadering, L, S. aannaUe^ren; il. Annftherung, llerannahung f.

Aannagelen, v. a. annageinjesl-nageln.

Aannemelijk, adj. annehmlicb, annehmbar, zulassig; (lig.) gelehiig;-e veruntsch uldiging,% ü 11 ig;-t\' prijs,uwu)U m-licher l\'reis; -heul I. Anncbmlirhkeit, Zulassigkeil f.

Aannemen, V. a. anuehmen; een geschenk -, annehmen;. eene gewoonte-, anuehmen; (von Papier), een reuk annehmen; 2. in limpfang nebmen, nicht weigern, nicht abschlagen; eene veronl-schuldiging ~, anuelnnen, geilen lassen; (Hand.) een wisselbrief accepliren; iets voor goede munt , für gule Münze au-nohmen, glauben; 4. als beginsel -, als (j ru ndsa l z an neh m en; gevoelen -, e i ner Ansicht beilrelen; ik wil -, ich will an-nelimen, zugeben; aangenomen dut lt;ƒ•, angenominen, zugegeben, geselzl amp; dass; (Math.) voraiisselz. n, stellen; 5, (fier.) yulbeiszen.für wabr erkennen; 0. kleede-

Aanpleistering, r., S. aanpleisteren.

Aanplempen, v. a. mit Sand amp; milon; een water -, mil Sand amp; rullen, an-dammen.

Aanploegen, a. anpllügen;2. gcselmind pflügen.

Aanplempen, V. n. S. aanklotsen,

jt-anpooten, v. n., S. aunbeenett.

Aanporren, V. a. iern. -, aufmnn-terii, anspurnen, aiimutbigcn; 2, v. n., legen de deur -, anpocben, anklopfen.

Aanporder, m., S. aanporren.

Aanpoten, v.n.anpllanzen, S. aanplanten, aankwekken.

Aanpraaien, v. a. (Seew.) eeu schip -, pralen.

Aanpraten, v. a. iern. iets -, au-sulitvaUen, ansebmieren; II. v. n. drauf-lüssehwatzen, immer lurtscbwatzen, plaudern.

Aanpreeken, v, a.anpredigen.au-sebwatzen, ansubniieren; iern. iets -, ansebmieren; II. v. n. fortpredigen.

Aanprijzen, v. a. anpreisen, au-empfeblen, emplehlen, anloben; (Spr.) goede wuar prijst zich zelee aan, gute Wiiare lobt sicli selbst.

Aa,nprijaer, m. Anpreiser, l.ubred-ner m.

Aanprijzing, f., S. aanprijzen; it. Anpreisung, Anempfeblnng l\'.; lot - strek-lien, zin Anpreisniig, l\'anpleblnng dienen.

Aanprikkelen, v. a. nut einem Slacbel antreiben; (lig.) S. aansporen.

Aanprikkeling, i.,s. uanpnkke-len; u, Ueizniittel n., Kuizung 1\'., Antneb in,, Slacbel 1\'., Aul\'munterung, Ermunte-ruug, Anspornung I.

Aanprikken, v. a. stecben, sta-elieln.

Aanpruilen,v. n. schmollend ber-ankummen.

Aanpunten, v. a. pennen -, l\'risch bescbneiden; potluud -, anspitzen, an-scbarfcn; (lig.) zijne pen -, scliaiTen, sicli ansclncken ctw. Tücbtiges zu scbreiben; 2. een paal -, spilzig bebacken, bebauen; ijserdruad -, zuspitzen.

Aanpuntsr, m.. Aanpunting, l\'., S. nanpunlen.

Aanpunt-ring, m., -schijf, v. (Nad.) Hing m., Kad n., Scbeibe f. zum Anspitzen dor Nadeln.

Aanraden, v. a. anratben; iern. iets -, anratlien.zu. elw. ratbeu; op zijn -, aul sein Anratben, seinem Uatbe zul\'olge.

Aanrader, m.. Aanrading, r.,

S. aanraden.

Aanraken, v. a. aiiruhnui, berüb-ren.

Aanraking, f. lienibrnng, lletii-slung I\'.; 2. mei iem. in - komen, mit jemn. iu lierlibrungkommen; it.jeins.Uekannt-scliafl macben.

Aanrakingspunt, n , S. raak-puni.

Aanrakken, v. a. (Seew.) die Hallen mil dein liaek au die Sleugeu be-l\'esligen, auraeken.

Aanrammelon, v, n. lainmelnd

therannaben.

Aanranden, V. a.anfallcn,angrei-fen, nberfallen; iem. onverwachts über jem. berfallen; ietn*. eer -, verlelzen, kranken,jems librezn nabe tieten,jemn. an die Ebre greifen, jeni. au der Ebre scbadigen; (Syn.) S. aanlasten.

Aanrander, m., S. aanranden.

Aanranding, f., S. aanranden.

Aanransen, -ranzen, v.a. (alt.)

S. aanranden.

Aanratelen, V. a. aurasselu, ber-

aiuiisseln.

Aanrazeeran, v. a. (Bnu.) den Uauin zwischen und aul\' Gewölben mit dein Uebrigen gfeicb macben.

Aanrazeering, f., S.aanrazeeren.

Aanrazen, v. n. anrasen, beranra-sen, anloben, herauloben; II. v. a. ietn.

mit wildem (Ingestnrn, wüthend an-fabren.

Aanrecht,n.,Aanrechtbank,

r.Anrichte.Anriclitbank f.,Anriclitliscb in.

Aanrechten, v. a. anricblen; spijzen -, zum Auliragen bei Tiscb ferlig macben, anricbleii; een gastmaal -, au-riebten, zni\'icbten; een feest -, anord.\'ien. bereiten, geben; kwaad -, anricblen,stillen, S. aanrichlen.

Aanrcchter, m.. Aanvechting, f., Si.aanreehlen.

Aanrecht-keuken, f. Anriclu-

küebe f.; -tofel f., S. aanrcchtbanli.

Aanreiken, v. n. iem. \'wis an-roiclnjii, übernMcheii, hiiireiciicu, zulan-gen; ccn pakje ■, (au der Tluire) ab^eben.

Aanrekenen, v. a. anrechncn, in Hechiiung brinken; rfMar llicueraiirech-iinn, anschreiben; (lig.) iem. iels als een eerdienst, als eene fout jomn. elw. als Verdienst (zum Vcrdieiisl) amp;anreclinen; iem. iets niet zurechnen, urireubnen, jem. niclil dafür veraiihvurllieli rnachen; 2. sieli im ({ecliiieu spillen.

Aanrennen, v. u. anrennen, an-gcraniii koinmen, beranjagen.

Aanrichten, V. a., S. aanrechten: \'1. kivaad, groote schade sliflen, anricli-leu, veruisachen; een bloedbad aiirieh-len.

Aanrichter, m. (Koch.) Anrieh-ler; Sliller m.; 3. (Derg.) Scbiclil-meisler m.

Aanrijden, V. n. tegen iets an-fahren, anreileii; (fig.) cry tegen S. aan-loopen (legen iets); ^ki. op iem. anreilen, zureilen; bij iem. anreiten, aiifabren, hallen; 3. anfangen /11 tahren, zn reilen;

4. schnell reilen, schnell labren; li. v. a. iem. -.anfabren, anreiten, uiil^rm Fabrcn od. Keilen ansloszen; (Hg.) iem. -.nnanf-boriich um elw.angeben, belftsligen; (joc deren anbringen, ankarren, anrabren.

Aanrijgen, v.a. onreiben; paar len

an.scbnüren.anfadeln, anreiben; (Nab.) mil vveilen Slicben an einander beflen, verloren beflen, anscblagen; (Seew.) de bonnel feslbinden, verbinden; aan hel spil spieszen, sleeken.

Aanrijger, m.. Aanrijging, f.,

5. aanrijgen.

Aanrijpen, v. n. anreilen, zn reilen anfangen, allnialilig reif werden.

Aan.

anschlagen, vernnschlagen; dc schade Ie hoon zii hoch ansrhlngiMi; (Fin.) aangeslagen zijn, 7.av Sloner angeschlagen sein, Stenern hezahlcn mussen; (Web.) den kclling anschlagcn; II. v. n. an-schlagen, einen Klang horen lassen; (vnn Vögeln), 7.a singen, zn pfeifen anfangen; (von Hnn()eii),bellen;rf(,\'/iond heeft aangeslagen, iler Hum) hat angeschlagen, ein Zeichen gegeben, dass er ilas Wild lie-merkt; \'2. (vom Hauche amp;).si(:h ansetzen; (von verpflanzlen haumen amp;), Wnrzeln schlagen, anschlagen.

Aanslag, m. Anschlng m., Anschlagen n.; (von einem Kh vlerspieler), An-sclilag in.; it. (all.) lintwurf, Plan, An-lang m.; een - op iems. leven, Anschlag in., Koniplott n. gegen amp;; geheime -en,¹ l\'mtricbe in. pi.;2.(vom Sch(Uzen),iK dun • liggen, itn Anschlag liegen bleiben, das Gcwehr nacll dom Schuss lm Anschlag lassen; op den - schielcn, das Gcwehr an-Icgen nnd soglich ahschleszen; 5. S. aa»-skan (0. 7); 4. (Fin.) Anllflge, ïajirung, SdiStzuiig f.; 5. Anschlageort, Ort m.vro elw. angeschlagen vvird; G. (von (ieweh-ren), Schmntz. Ansatz m.: (in einem Kes-scl), Ansatz, liodensatz, Mederschlag m.

Aanslag-boitel, m. Anschlag-fiiusiel, Anschlagmeiszel m.; -hiljel n., S. aanplakbiljcl; il. Sieuerzellel m.; -kom f. Anschlaghöhle f.; -raam n. (Masch.) Oen\'niing f. wo die Mappen anschlagen; -roosier m. (Masch.) Anschlagrost m.: •steen m. Anschlagslein in.; -stoel iri. Anschlagestnhl in.

Aanslappen, v. n. erschlafTen, sclilall\' werden.

Aansleopen, v. a. anschleifen, her-anschleifen, anschleppen; it. auf einem Sclilitten anbringen.

Aanslenteren^. :i. anschlemlern, heranschlendern.

Aanslopen, v. n. mit schleppen-dan Küszen herkommen.

Aansleuren, v. a. anschleppen, beranschleppen, herschleifen; II. v. n. anschlendern, heransclilendorn; \'i. lang lange danern, lange anhalten, S. duren.

Aanslibben, v. n. anschlamraen, anschleminen; hel slibt hier sterk aan, es sclzt sich hier viel Schlamm an, es sclilemmt hier viel Itoden an.

Aanslibbing, f, S. aanslibben; It. Anschleiniming, Anschlatnmung f.

Aanslibsel, n., S. aanspoelsel.

Aanslijken, v. n., S. aanslibben.

Aanslijking, f., S.aanslibhen,ttan-Mbing.

Aanslijmen, v. n. nnscliloimen.

Aanslijming, r, S. aanslijmen;\\l. Aii\'-chleiionng, Anhaiifung l\'.von Schleim.

Aanslijpen, v.a.anscharf.in,schar-fcr iiiaclifjri; 2. fortlahren zu schleifen, sich heeilen mit dem Sclilcifen.

Aanslingeren, v. a. heranschlen-dern, herschlendern; II. v. n. anschlendern, anschlenkern, dahurtaiimeln.

Aanslolien, v. n. heransch^rfen, berscblotlern.

Aansluiken, v, a. anschleichen, anschmugguln, heimlich einbringen.

Aan.

Aansluipen, v. n. hersnschlei-chen.

Aansluiten, v. a, anschlleszen,zn-sammcnschlleszen, verbinden, beifügen; 2. Iiesser schlieszen lassen; II. v. r. zich bij iem. -, sich an jem. anschlieszeii.sich anrelhen,sici) anschniiepen,sich vereini-gen mit; zich aan eene partij -,sich ciner Partei anschlieszen; 2. verknnpft sein. vereinlgl sein, znsammcntrelVen; III. v. n. anschlieszen, aneinander passen.

Aansluiting, f., S. aansluiten; il. Anschliesznng, Vereinignng, Verbindiing f.; 2. Vereinignngspnnkt m.

Aansluitings-plaats, f. Ver-e nignngsort tn.; -punt n. Vereinignngspnnkt m.

Aansmacllten, v.a. anschmach-ten, schmachtend anseben.

Aansmeden, v. a. anschmieden, anschwellen; (lig.) anketten, anfesseln; 2. fortfahron zn Schmieden, eilig Schmieden.

A ansm el ten, v.a ,d nrch Anschmel -zen od. Schmelzniig verbinden.

Aansmeren, v. a. anschmieren; (lig.) iem. ie/s-,anscli\\valzen,anschmieren, zn tlieuer verkaufen; iem. -, an-scbmieren, betrügen.

Aansmeerder, Aansmering,

f., S. aansmeren.

Aansmotilen, v. n. anglimmen.

Aansmijten, v. a., S. aamerpen.

Aansnauwen, V. a. anschnanzen, grob anfahren.

Aansnode, I\'. Ansclinitt m., An-schnclden n., erster Schnitt m.

Aansnellen, v.n. heraneilen, her-zneilcn. •

Aansnijden, v. a. anschneiden, zu schneiden anfangen; een aangesneden brood, ein angeschniltcnes Brod.

Aansnoeren, v. a. anschmlren, anreiben.

Aansnorren, v. n. hcranschnur-ren, heranbrnmmen, liersansen.

Aansnuiven, v. n. anschnaiiben, heransehnanben.

Aansoldeeren, v, a. anlöthen.

Aanspannen, v.a. aiispannen,ein-spannen, znsamnienjochen; 2. straller spannen; (fig.) met iem. -, sich an jemn. anschlieszen,gemeine Sache machen mit, rail jemn. sich verschwören; II. v. n.zich -, S. inspannen. ■

Aanspanner, m. Anspiinner in.

Aanspanning, f., S. aanspannen; it. Anspanr.nng, Kinspannnng l\'.;2.(fig.) S. inspanning, samenspanning.

Aansparren, S. aansperren.

Aanspatten,v.a. anspntzen, her-ansfrntzen, besprilzen, besclimntzen.

Aanspatting, f., S. aanspatlen.

Aanspeldon, v. a. anstecken, mit Stecknadcln festheften.

Aanspelen, v. n. anspielen, das Spiel lieginnen, zu spielen anfangen; it. fortspielen.

Aanspeling, f- Anspielung, Hin-dentung f., S. toespeling.

Aansperren, v. a. mit aufgesperr-tem Manie drohen.

Aan. 13

Aanspeten, V, a. (Koch.) anspie-szen.

Aanspieën, -spijen, v. a. an-keilen, mittelst Keilen, Speideln fester schlieszen.

Aanspijkeren, v. a. annageln, festnagcln.

Aanspinnen, v. a. anspinnen, an-flechten, andrehen; (lig.) een komplol -, anspinnen, anzetteln.

Aanspoelen, V.a. legen iets -, an-spiiTen; it. anschwemmen; de zee heeft aangespoeld, bat amp; angespillt, ans Ufer getrielicn; II, v. n. ans\'chwimmen.

Aanspoeling, f., S, aanspoelen; it. Anspiilung, Anschwemmnngf.; -srecht n. Strandrecht n.

Aansporen, v. a.anspotnen; (flg.) anfencrn.ermuntei n, antrciben, anfmnn-lern.

Aansporing, f., S. aansporen; it. A li trie b m., Aiifmiinterung, Ermunte-rung f.

Aanspraak, f. Anrede, Ansprache f., Hesucli, Zuspruch m.; (liechtsw.) Ai.-spruch m,, liecbt, Anreclit n.; - op iels maken, Anspruch machen anfelw., etw. in Anspruch iiehmen.

Aansprakelijk, adj. a. verant-vToillich; -heul\'!. Verantwortlichkeit f.

Aanspreken, v. a. iem. -, aan-sprechen, anreden; plechtig -, feierlicb anreden; 2. iem. om iets -, ersuchen, bitten, angehen; urn. over iets -, znr Rede stellen, znr Verontwortnng rnfen; de vien-sehen -, Almosen fragen, betteln; 3. iem. -, bei Jemn. einsprechen, vorsprechen; iem. om eene schuld -, S. manen; iem. in rechten -, vor Gericht belangen, gericlit-lichl verfolgen; i. zijn kapitaal fen, davon nehraeiV, zij hebben de flesch, de ham duchtig aangesproken, sie ha-hen dem VVeinc amp; tuchtig zngcsprochen; 11. v. n. (von Musikinslrnmenten), gemakkelijk, moeilijk -, ansprechen.

Aanspreker, m. Redner,Anredner m.; it. Worlführer m.; 2. Leichenbit-ter m.

Aanspringen, v. a. ansprengen; II. v. n. anspringen, lieranspringcn; 2. Iiinaufspringen, anlliegen, heranliilpfen.

Aanspugen,-spuwen, v.n.an-speien.

Aanstaan,v. n. anstehen;(fig.,fain.) i/a daar eens -, wer getrante sich das zu unlernehincn, wer wollte sich dazu verstellen, das gcht ilber mein Vermogen; (von Thüren), halb oiïen steheiv; de deur laten -, die Tliüre anlehnen; 2. anstehen, gefallen; dat staat mij niet aan, das steht mir nicht an; ö. anslchen, danern, wiihren, S. duren.

Aanstaande, adj. kflnftig, nachst, hevorstchend; de - week, knnftige Woche; ■2. de der Verlobte, Brantigam m.; it. die Verlobte, Braut f.

Aanstampen, v. a. den grond -, anstampfen, antreten: (Art.) de patroon -, ansetzen.

Aanstamping, f., S. aanstampen.

Aanstappen, v. n. anstapfen, da-herscli reilen.

Aanstaron, v. n. nsinrrpn, siarr ansehen, nnstaunen, angall\'en.

Aansteken, v. a. anslcclien; mei pennen, spelden fosUIccken, aiiholtcn 2. lichl, tien sigaar ansteuken, anzün-tlon; iiuur-,atiinaclicn,aiuün(lon:.quot;. (von Kranlilieilen),aiislei;ken; -de zichlen, aii-clecNcnde KrankhclliMi; deze peer is aan gesloken, ist angesteckt, anbrüchig, ange fnnll; 4. een val ft/eranslncllen, anf-steclien, anzapfen.

Aansteker, m., Aansteking, f., S. aansteken.

Aanstellen, v. a. legen iels an-slellcn, ansetzen; (fig.) iem. aiislclleu, ernennen; II. v. r. zich sich lienohmcn, sich lictragen, sich gebenlun; hij slcll zich aan nis een gek,or gnberdet, hen i ra ml sicli wie amp;.

Aanstelling, r., S. aanslellcn; il. Anstcllimg, Krnentiung, linstallnng f.

Aansterven, v. I1.,S. annhnlcrven.

Aansterving, f. AnheliDrallen o., Anliciinriill ni.

Aanstichten, v. a. aiisiifieii, s, sliclilen.

Aanstikken, v. a. {Wel).) anwir-ken, aiisllckuu, anweben.

Aanstippen, v. a. anliipl\'nln, an-liipfen, mil dufti Finger bei\'ühren; 2.(lig.) iels Ier loopselw. gelegoiitljch, nur lelclil, obenliin berühren, andenlen, ver-meklen, erwahnen.

Aanstipping, f., S.aanslippen:ïl. (lig.) Anilentung, Beriihnuig, lOrnah-ming f.

Aanstolfen, v. a. nachbessernd kchren;eene kamer-, kehren, au^keliren, ausfegen.

Aanstoken, V. a. hel vuur, de kachel

schuren, anschümi; (fig.) Iiceedrachl, vijandschap -,aiischflien,eriegon,cnvec-ken, enuünden; icm. lol kwaad, lol op-sland, wraak -, amp; anlreibcn, aniietzcn, aufslacbeln.

Aanstoker, m. Ilelzer, Verbelzcr, Aufwiegler m.

Aanstoking, f., S. aansloken; il. Anlreibnng; Aiifwieglnng, Verholzung f.

Aanstomrnelen, v. n. heran(ii)i-j tem, hernimpeln.

Aanstonds,», gloich, sogleich, so-^ fort, anf der Slelle, augcnblickllcb.

Aans toornen, v. n. berandanipren, mil cinem IbinpfscliiD\', mit der Elsen-bahn herankommen.

Aanstoot, m., S. uansloolen; 2. (fig.) Anslosz m., Aergerniss n.; - geven,\\ Aergerniss gehen; een - zijn, ein Aerger-nisssein;s/eenc/cs -s, Slein des Ansioszes; \'2. Angrilf m., Unhill, Missbandlung f.

Aanstootelijk, adj. a. ansiós/.ig, argerlicli; -hcid f. Anstiiszigkcil f., Aergerniss n.

Aanstooton, v. a. ansloszen; iem. mei den cllehoog nsloszen; 2. au ein-ander sloszen, zuMmmcnsloszen; II. v. n. tegen iels au elw. ansloszen, sich an elw. sloszen; (lig.) S. aandruisen; met de long -, ansloszen, slollern, slammeln; 3. -d, ansloszend, angren-zend.

Aanstooting, f., S. aanstnolen; il. Anslosz m.

Aanstoppen, v. a. anstopfen, zn-sarnrnenslopfen.

Aanstormen, v. a. ansiürnien, anbrausen.

Aanatouwen, v. a., S. aansluwen.

Aanstralen, V. a. anslrahlen, an-scbeinen.

Aanstranden, V. n., S. stramien.

Aanstrepen, v. a., S. aanschrap-pen.

Aanstreven, v. n. aiisirebeii,vor-warls slreben.

Aanstrijden, v. a. anslreiten, S. aantijgen.

Aanstrijken, v. a. ansireicbcn, beslreichen, liherliincben; mei rood -, rolli ansireicben; (Druck.) een vel -, anfeucii-len, anslreiciicn; II. v. n. (von l\'fenlen) heim Gehen mil einein lioine ilns andre si reilen; 2. (von Vögeln), horanslreicliei), herfiiegen; (von l\'ersoncn), slolz einlier-geben.

Aanstrikken, v. a. anslrieken.an-binden, anlleclilcn.

Aanstrompelen, v. n. heransiol-pern.

Aanstroomen, v. ». ansirömen, daberllieszen, anwogeu, anniilhen; II. v. a. grond -, S. aanspoelen.

Aanstruikelen, v. n , S. ann-strompclen.

Aanstudeeren, v.n.rorlstndiren.

Aanstuiven, v. n. (von Sand),lier-anslieben, beranweheii; (von Sandlifi-geln, Diiiien amp;), vom angewehlen Sand onlslehen od. böher werden; 2. sclinell, mil Ungesliim herkpinmen.

Aansturen, v. a. n. ansteuern; een schip, met een schip op de haven zu-slenern; 2. iem. ergens -, hinzenden, hin-sebieken.

Aanstuwen, v. a. anscbieben.

Aansukkelen, v. n. mil langsa-men Sehrillen be, ankommen, heramvac-keln.

Aansullen, v. n. herangleilen.lier-lilschen.

Aantal, n. Anzahl f., Menge f.

Aantasten, v. a. belaslen, anfas--en, berilhren, angreifen; (flg.. Tam.) hel is een heel ijzer om aan Ic lasten, es islein bedenkliehes, gef.^hrliches Unteriiehiiien; (lig.) iem. aan zijne zwakke (gevoelige) zijde,inzijmeer-,jK\\n. bei seinerselnva-cben.einplinillicbeii, weichen Seilc fussen, nehraen; ik weel niet hoe ik do zaak moet -, angreifen, anpacken; den vijand, cene hoogle angreifen; zi -h zeiven Hand an sich legen,sich selbsl iimsl-ehenbrin-gen; iem. in zijne eer -, jem. an seiner lihreanlaslen.jems.Elirc verlelzen,klanken; die ziekle heel\'l hem geweldig aangetast, angegriffen, mllgenomnien, ge-schwftchl; door eene ziekle aangetast worden,angeJMen, iiberfallen werden; 5. zijne ouslc goederen moeten -, angreifen, ver-li anfen.

Aantasting, f., S. aantasten.

Aanteekenaar, m. der bemerkt, aufzeichnet, anzeicbiiel, S. aanteekmen.

Aan.

anzieheii, anlocken. reizen; :irh door icm. aaiuji\'.trokken yevoelcn, sieli angezogiui fiihlcn; liel zeil, een knoop vaster an-ziclien, strall\' Ziehen; 2. ilt zul dal sluk grond bij mijn luin ich wenle amp; on incinen Garten Ziehen; Iroepen heran-zielien, anmarschieren lossen; 3. klecde-ren, schoenen anziehen; (Spr.) wicn de schoen post Irekke hem aan, wens juckl, der kralze sicli; 3. zich iels sich elw. anziehen, zn llerzen nehmcn.nahegehen lossen; hij trok zich haren ij - dood erg aan, er zo}; sich amp; sehr an, ihr Tod ging ihm sehr nahe; ik trek mij de zaak niet non, ich lasse inich in diese Sache, in diesen Streil nicht ein; it. zich iets -, elw. als auf sich genninzt anfnehmen, ouf sich denlen, (ibel anfnehmen; gij moet u dal zoo niet -, du musst die Sochc nicht so ilhel anfnehmen; gij behoeft u dal niet aan le trekken, du branchst das nicht auf dich zu denlen, es war nicht anf dich gn-münzt; II. v. n. heranziehen, angezo-gen kommen; 2. (von Jogdhnndon), op hel wild -, anziehen, noch heknmmenor Witlerung gerade darauf zngehen; (von Keiier), lehhafter hrennen.

Aantrekker, m. Anzieher.Sehnh-zieher, Stiefelzieher m.

Aantrekking, f., S. aantrekken; -skracht f. Anziehungsvermögen n., An-zichungskrafl f.

Aan trouwen, v. a., s. aanhu-wen; aangetrouwde familie,angche\'mlUele Venvandte; eenc aangetrouwde dochter, Sclnviegerlochter.

Aanvaarden, v. a. de regeering, ten ambt antreten; een lust, een strijd, een proces -, antrelen, onfongen, nber-■ichmen; eene erfenis -, aulrclen,on sich nehmen; eenc reis -, antreten, anfongen; (von einem Hanse),op den I Min te aanvaarden, zn heziehen.

Aanvaarding, f., S. aanvaarden; jt. Anlretnng f., Anlritl. m., Unterneh-tiung f., Anfang ni.

Aanvaart, f. (Seew.) Anfahn, Au-luil, Anlfinde f.

Aanval, m. Anfnll,Angrin\' in.; (fig.) aanval van beroerte, koorts, drift lt;f\', An-(idl m.

Aanvallen, v. a.n. anfallen; tegen fc\'s -, anstoszen; \'2. tem. -, anfallen, an-grcifen, flherfallen.

Aanvaller, m. Angreifer, ongrei-feuderTheil in.

Aanvallig, adj. einnehmend, au-ffiuthig, reizend, liebenswürdig; -heid f. Anmulh, Liebenswiirdigkeit f.,eir,neh-tpendes Wesen n.

Aanvals-front, u. Angriiïsfront n.; -kolonne f. Angrill\'skolonne f.; -kreet m, Angriffsruf m.-.-mijn f., Angriiïsminc f.; -plan n. AugrifTsplan rn.; -punt n. An-griiïspunkt m.\\-sein,-teckcn n.Zeichen n. ïom Angrifl, AngrilI\'szeichen n.;-wapen n. Angrill\'swalïe f.; -wijze f. AngrilTsHcise f.

Aanvang, m., S. begin.

, Aanvangen, v. o. n.iinfangcn,bo-llnneii, nnternehmen, anheben; hij weei «ie/ hoe hij hel zal -, er weisz nicht wio •r es anfangen, angreifen soil.

Aan. 15

i Anlühnmg, Lflitnng f.; 2. Cilat n., S. aati-haling.

Aan vonken, v. n., S. onloonken.

Aanvraago.l. Aanvrage, f.An-i frage, Hitle f., Gesnch n.; - liocu hij icm., Ihm jemn. nnfingon, jm.i. billen, crsuchen; (Mand.) I\'rage, liiisleüniig f.: zijne - is geweigerd, er ist mil se^;nem Ciesiich ab-gewiesen worden.

Aanvragen, v. a. »e/.s nm elw. hillen; boeken Ijcsleilen; (Sp.) kaarten

S. i\'rfllt;;e/i;2.(l)i|)l.)anfragen_fcliel^rriige richlen.

Aanvriezen, v. n. anfrieren, fesl-frieren.

Aanvullen, v. a. nnriilien, autTnl-U\'ii, bcifnllen, erganzen.

Aanvulling, f., S. aanvullen; il. Anlïillung, Heifnlinng, Ansfiillnnjr, Er-ganzung f.; ((Ir.) Filllworl, Flickworl n.

Aanvulsel,n. Ansfülhmg f.,Fnllsei, Kinschiebsel n.

Aanvuren, v. a. anl\'euern, auf-numlern, anspornen, anlreiben.

Aanwaaien, v. a. (vom Winde), iem. anwehen, anblasen, anhnucben; II. v. n. beranweben;ie/s-, vom Winde gegen elw. angelrieben werden; (lig.) daar knml hij weer da komml er wieder als ein Wmdbeulel bergellogen, hij is hier uil den vreemde komen er kam ans der Fremde bergellogen; dal wiail iem. maar zoo met aan, das fliegl einem nicbl so von nngefabran.das webl einem der Wind nicbl an; ^l2. slarker weben; 5. (von Ib\'ennstolTen), wieder in Brand geralben.

Aanwaggelen, v. n. amvackeln, beranwackein, nn wan ken.

Aanwakkeren, v. a. ermuniern, erregen,anlreiben; iems. moed\', erregen, e r m nn le r n ,o r w ec ke n; ll.v.n.(voin Wind), zunebmen.

Aanwakkering, f., S. aanwakkeren; it. Anfmnnternng, KrmmUerung, Krregnng, Krbobnng f.

Aanwas, m. Anv.acbs, Anwucbsm.; (von IJanmen), in - slaan, im Wacbs-Ihum sleben; 2. Vermebrnng f., Zullnss m.; - van grond, Anspülnng f., Zuwacbs tn. dnreb Anspülnng; il. angespnltes Land n.

Aanwassen, v. n. anwacbsen,fest-\\\\{\\cAilt;ni]]\\aan!iewassen zijn, (mil den Lun-gen) angewacbsen sein; 2. anfwacbsen, lieranwacbsen; (vom Wasser), ansebwel-len; (lig.) vermebren, zunebmen.

Aanwellen, v. a., S. amsmêden.

Aanwenden, v. a. middelen an-wenden; kosten an wenden, verwenden; alles - om, alles in\'s Werk stellen; poy/?/-qen Versucbe macben; moeite -, an-wenden, verwenden.

Aanwending, f., S. aanwenden; it. Anwendung, Hennlzungf.,Gebraucb m.

Aanwennen, v. r. zich iets -, sicb elw. angewöbnen, znr (Jewobnbeit niü-cben.

Aanwenning, f., Aanwensel, n. Angewöbunng, Ciewolinbeil f.,

Aanwentelen, v. a. n. anwalzen, anrollen.

Aanwerken, v. n. n. emsip jirloi-len; \'2. hel verzuimde einholen, liinzn-arbeilen.

Aanwerpen, j. a. iem. iels zu-werlen, amvciTen; zijn jas sich amp; mi-werfen, (IberMerfun.

Aanwerven, v. o. werben, nnwcr-bcn.

A»nwerver,ni.. Aanwerving,

f., S. aanwerven.

Aawweven, v. a. anweben.

Aanwezen, V. n., S. aanzijn.

Aanwezen, n. Anncsenlioil f., Ila-sein ii., liegcmvart f.

Aanwgzend, aanwezig, adj. anwi\'zenJ, gegopwartig; -heid f. Anwe-senhcit, Gegen^varl f.

Aanwijeren, v. ». das Loch in den Suel der lliönernen ITeiTen bohren.

Aanwijzen, V. a. iem. iels,den neg zeigen, weisen; iem. mcl den vinger -, auf jem. rait dem Kinger weisen, zeigen, bindeulen; iem. mei een nullen vinger kunnen jein, anweisen köiinen ohne einen Augenblick suchen zn nnis-sen; hij is de aangewezen persoon, er ist der rcchlc Mann dazii; iem. zijne plaats, eene learner -,an\\\\(:hen,debenondii/Jegel-den anweisen; den dader kunnen -,an-geben, nennen; (vom Kuiiipuss), de he-melslreken weisen, zcigen; de ware oorzaak -, angeben; de nadeetige gevolgen -, anf die amp; liinwei^cn, aiirmerksani ma-clien; in dal geval is morpiiine aangewe-ieii,angczeigl,indicirt;-d voornaamwoord, lnnzeigendes Fiinvorl, Pronomen demon-stralivnm.

Aanwijzing, I. Auzeigo, Angabe; \'2. Anweisnng, Geldanweisung, Zablnngs-anweisnng f.

Aanwülen, v. a. n. anwollcu; de laars teil niel aan, «lil niclil au (den Kusz); hel vuur wil niet aan, will nicht angeben; zij wil haar nieuw kleedje aan, sie will amp; mihaben.

Aanwinden, v. a. anwinden, an-has|)cln.

Aanwinnen, v. a.n. gewinnen,zu-nelinu;ii; (vou der Gesiiiuiheil), verbes-sern; aangewonnen /aurf.ijewonnciies.an-gesimlles Land n., Ufcranwacbs in., An-scliweminung f.

Aanwinning, Aanwinst, r. Gewiini, Krwerb ni., Krworbenes n., lir-rungenscliafl I\'., Vorllieil m.

Aanwippen, v. n. im Vorbeigeben einlrelen, vorspreciien.

Aanwoekeren, v. a. anwuchern, wncliernd sich erwerhen; II. v.,n. (von l\'Uanzen), forlwuchern.

Aanwortelen, v. n. anwnrzeln, Wur/.ein schlagen, Wnrzeln lassen.

Aanwrijven, v. a. anreiben; iem. iels -,jcm. vonelw.bezichtigen,bescbnl-digen, jein. etw. aiidicliten;icm. een sinel

jemn. einen Scliandlleck aiihangen.

Aanwrijving, f., S. aanwrijven; it. Andicbtniig, lieschuldigung f.

Aanwuiven, v. n. scluvenken; met den hoed-, gniszen, wiuken; II. v.a. iem. -, lierwinken.

Aanzaaien, v. a., S. bezaaien.

Aanzagen, 1. a. eene plank -, an-sagen, anfangen zn sagen; \'i. fortsagen.

Aanzakken, v. n. sich langsam seiikiMi: \'2. (fig.) dahcrsciilottern.einher-schlendern.

Aanzonden, v, a. straatwegen,paden-, nachbcssernd mit Sand bestrenen, besanden,

Aanzegelen, v. a. ansiegeln, an-cinander siegeln.

Aanzeggen, v. a.3nsagcn;/ie/ overlijden, de bevalling -, anzeigen, bekannt maclien; een gevangene den dood an-kiindigen; den oorlog -, er klaren; (Oer.) knnd raachen, knnd thnn, gerichtlich bedeutcn; \'2. men zou het hem niel -, nicht binteriliin snehon, von ihm crwar-ten,man sieht es ilun nicht an.

Aanzegger, in. Anzeiger, liote m.; \'2. S. aanspreker.

Aanzegging, f., S. aanzeggen; it. Anzeige, llekanntmach ung,Kundmachiing f.. Bericht ra.; (Ger.) - krijgen, liefehl erhalten.

Aanzeilen,v. a. n.ansegeln,segelnd anstoszen, anfahren; (lig.) (von einem Uctrnnkencn), komen -, ongescliwankt liommen, daherlaviren, im Zickzacli her-schlenkern; \'2. schlec\'il wegkommen, S. aanloopen.

Aanzet-buis, f. Ansatzrohr n.; -hamer m. Ansatzliamincr ra.; -rasp f. Ansatzraspel f.; -riem in. Streichriem ui.; -schroef f. Steilschraube 1\'.

Aanzetten, v. a. ansetzen; (vom Don.inospiel), een steen -, ainetzen; een scheermes -, abziehen; staal -, anlegen, verslalilcrn; boeien, duimschroeven -, an-iegen; iem. een wassen neus -,etw. weis-niachen; (lig.) iem. eene ziekte, eene roes-, anseUen; frm. eene partij, iets veel le duur -, ansetzen; iem. een prul -, anschmie-l\'en; (fain.) dal zei aan, das hilft;(Selliff.) iem. -, ans Land setzen; (Art.) de lading -, ansetzen; (Seew.) hel tuig -, sir.ill an-ziehen; spieën, schroeven -, antreiben, ansetzen; paarden -, antreiben; eene machine -, ansetzen; een persoon -, antrei-ben, ermnntern; iem. lol hel kwade -, antreiben, verleiten; hartslochlen -.erre-gen, erwecken; de kachel -, stiirker hei-zen; hel elm -, stark wUrzcn; wijn mcl brandewijn -, ansetzen; (NaIi.) knoopen-, annalien; de deur-, anlehnen; II. v. r. (von Speisen im Topf), sich ansetzen, einen Ansatz bilden; lil. v. n. komen -, liastig kommen; wie komt daar zoo laai nog -?, wer kommt da noch so spat herangestie-felt ?

Aanzetter, m.,\'*.aanzeilen; (Art.) Setzei\', Setzkolben m.; 2. Aufwiegler in.

Aanzetting, f., S. aanzeilen; it. AnUviegliing, Verleitung f.,Antrieh,Anreiz in.; (von Messern), Abziehnng f.; (von Speisen), Ansatz in.

Aanzeulen, v. a. mit Mülie her-ansclilep|pcn;ll. v. n. met iels -, sich mit etw. schleppend herankoniinen.

Aanzicht, n., S, aangezicht.

Aan^iön, v. a. anselien; (Spr.) -doel gedenken, wenn man\'s sieht, dann deukt man da ran; zie medal lieve leventje eens aan, seht rair cinmal den Spectakel da an; iem. uil de hoogte -, S. nederiien; iets viel leede oogen -, mit scholen Angen ansehen; (lig.) iem. over den schouder, met den nek -,jem. i\'lber die Achseln, mil dem Nacken (ge»\'. Itücken) ansehen;iem. niet -.ansehen,keines lilic-kes wiirdigen; iem. ergens op -, jem. mn einer Sache willen ansehen, einer Snche für verdachtig luillen; ik kon dat niet -, ich kann dies nicht mit anselien; iels nog wal -, noch eine Weile mit ansehen; hel laai zich -, es bat das Ansehen; naar hel zich /a«/-,deni Anscheine, dem Ansehen nach; hel is aan hem te zien, men kan hel hem -, man kann os ihrn anselien; \'2. den persoon niet -, ansehen, berücksielitigen; zonder - des persoons, ohne Ansehen der l\'erson; iem. als lid der familie -, ansehen, betrachten; iem. ergens minder om -, geringschiitzen, geringer achten; iem. voor een ander -, ansehen; waar ziet gij mij voor aan?, wofnr siehsl du mich an?, was denkst du von mir?

Aanzien, n. Anselien n., Ansehung f.; ten - van, mit Itncksichl anf, in An-sehung; Ie mijnen -, in Anselinng moiner; le dezen -,in diesor Hinsicht; iem..slechts van - totne», jein. nnr von Ansehen Kennen; zich hel - geven, sich das Anselion goben; de zaken in Europa hehljen zulk een ernstig -, dat c£-, liaben solcli ein be-donkliches Ansseheii; \'2. een man van -, ein Mann von Ansehen; in • zijn, In Anselien sein.

Aanzienlijk, adj. a. (von Personen), angesohen.vonu\'hiu^c-en^die vor-nchmeii Leute, höhercii Staude, Stan-despersnneu,llonoratioreii;(von Saclien), ansehnlich; een - ambt, ein ansehnliches Amt; een • dorp, eiu ansehnliches Durf; van -e geboorte, von vornehinem Hang,von holier Gebiirt; zijn vermogen is - vermeerderd, sein Vermogen bat sich ansehnlich vermelirt; -heid f Anselien n., Uedeutung, Würde f.

Aanzijn, v. n., S. aan.

Aamp;nzijn, n. Dasein; zijn - te danken hebben, sein Dasein (l.eben) zu danken haben.

Aanzitten, v, n. an etw. sitzen,zu Tisch sitzon; de gasten zijn aancezelen, de Giiste sil/.en zn Tisch, au de- Mahl-zeit; de aangezelcnen, die Tischgcnossen.

Aanzoek, n. Ansuchen u., Gesnch m., lirsncli *ni.. Uitte f.; - om een ambt, iiewerbung f.; bij de ouders om de hand van een meisje - doen, aubalten; bij een meisje - doen, nm die Hand eines Mad-chens werben, ihr einen lieirathsantrag inaclien; veel - hebben, vielc liewerber, Anbeter liabeu, viele Heirathsaiitritge er-hallen; een - afwijzen, eineu lieirathsantrag ablehnen, ausschlagen.

Aanzoeken, v. a. bij iem. om iels

uui etw. ansuchen; om rcr/o/\'-, aubalten; om een postje -, bitten, einkomrnen; (von einem Madclien),aamjezochl ivor-den, einen (llciraths-)anlrag bckommeu.

Aanzoeking, I\'., S. aanzoek.

Aanzoeten, v. a. süszer machen; (fig.) versüszen.

18 Arh.

Aarzelen, v. n. zandern, nnschlus-sip sein, scliwnukcn, Bedenken Iragen, Anslnnd nelimen.

Aarzeling, r., S. aarzelen; it. Un-sclilüssijikcii, Liiienlschlossenlioil f.; zonder olme Hedenken, oline Anslmid.

Aas, n. Aa^, Fuller n. der wilden Thierc, Locks|gt;eisii f., Lnder n., Köder m.; (n^\'.) S. lokaas; het - beet hebben, pe-fangeti sein; \'2. (Sp.) y\\ss, Dans n.; troef-, Trumitliiss; //ar/ew-Jlerzenass n.; (Gew.) Ass ii., kleinsle Gewicht,

Aasje, n. (dim.) hij heeft geen -verst ami, kein Körnchen Versland.

Abdij, f. Ablei 1.

Abdis, f. Aeblissin f.

Abe, A be, Alphabet n.

Abe-bank, f. Abcbank f.; (lig.) unlersle Classe f.; -boek n. Abcbuch n.; quot;bord n. Abclafel f.; \'kind n. Abcschü-Ier m.; (ir.) Abcschnlz m.

Abeel, —boom, m. Pappel, Zil-tcrpappel, Zillerespe f.; -^osc/t o.Kspen-wald in.

Abrikoos, f. Aprikose f.

Abrikyze-boom, m. A|trikosen-banm in.; -jnt 1\'. Apnkosenslein in.

Abt, m. Abt in.

AbO-is, n. Irrlhnm, MissgrilT, Miss-verslami, Kehler in.; per {bij) aus Ver-seiicn; - hebben, sich versehen haben; -vriendjet, fehigeschossen, mem Freunil!, dat kunt ye wel - hebben, dsrin könnlesl du dicht wohl verrechn, goirrlet ha-ben.

Acacia,m.Acacief.,Acacienbaum m.

Acadetni©, r. Akademie, U.niversi-lal, Hooiischule 1quot;.;^. Künsllerverein m.; Militaire -, Kadettenschule f.; 3. Univer-silat-yebamie n.; -büryer m. Sludenl, Hochsc/hnler m.; -kennis m. IJekannlei in. von der Universilal her; -stad 1quot;. Lini-versiialssiadt f.; -vriend in. Univer^i-lalslreund m.

Academisch, adj. zur Universilal gehorig; een -en yruad hebben, den Doe-lurgrad haben.

Aco0pty,tio, f., S. aanneminfj.

AccepLeei\'on, v.a. accepiiren, an-neluiieii, sich zur Zahlung verbinden.

Accijns, m. Aceise, Slener f.

Accijnskantoor, n. Steueramt n.

Accggrd, n., S. akkoord.

Ach ! mt. ach !, leider!

Acht, zahlw. achl; zij waren me hun -en, e.a waren ihrerachl, sie waien ihrer achl.s e waren zu achten, selbachl. *2. s. m. Achl, 8 f.

Acht, f. Acht, Achlsamkeit f.; - geven op, achten, Achl geben, Achl haben aul; yeen - slaan, nicht Acht haben, nichl beachtun, auszer Acht lassen; in - vemen, beach ten; zijne gezondheid in - nemen, seine Gesundheit m Acht nehmen. neem u m -, nimm dich iu Achl, sei aul deiner Hul, sei vorsichlig; wal moet //. daarb\'j in - nemen?, was liabc ich dabei in Aciit zu nehmen, zu beboachlen?. (Krieg.) geeft acht!, Aclitung!

Achtbaar,ailj.achl. ha r.elirenwerth; -heul 1. Achtbarkeit, Wftrüe f.

Acht-beenig, adj. achlbeinig;

Ach.