/T
quas,
ANNUENTE SUMMO NUMINE,
EX AUCTORITATE RECTOEIS MAGNIFIOI
JÜR. KOM. ET HOD. BOOT. ET PROF. ORB,,
nec kon
AMPLISSIMI SENATUS ACADEMICI CONSENSU
et
NOBILISSUIAE FACULTATIS MEDICAE DECRETO,
pro ^rabit ÏOoctoratxïö
summisque in
ARTE OBSTETRICIA HONORIBUS AC PRIVILEGIIS
ACADEMIA RHEPrO-TRAJECTIJA,
KITE ET LEGITIME CONSEQUENDIS,
DEFENDET
MEDIG1NA13 DOCTOR.
e pago Zaandijk.
A, D. XX M. OOTOBKIS ANNI MDCCCLX, HOIiA VII DIMlDlATA.
TKAJECTI AD RHENUM,
P. W. VAN DE WEIJER TYPIS MANDAVIT.
. mdccclx.
-ocr page 2-lî
1 - •■\'—
A fi:^- o
■y
If
T\'
\'/Xé
■i \'i
i
*
______\' - •■ . . \' ,
£ ^nbsp;Tfo- ^nbsp;s- J^y ,
1 .
: «
-ocr page 3-Abortu imminente neque epithemata frigida
abdomini imposita, neque obturatio vaginae
mihi indieata videntur.
Perforatie placentae praeviae, quam Simpson,
Radioed et Chuechill proponunt/rejicienda.
Non facio cum iis qui, in situ foetus
trans verso, vaginam opplent, ut membrana-
rum ruptura praematura praecaveatur.
In tetano uteri nullum reraedium chloro-
formylo praestat.
Torsiones spirales funiculi umbilicalis pro-
ducuntur, pressione sanguinis inaequali, in
vena et arteriis umbilicalibus.
Minus laudanda sententia Spiegelbergii,
(Lehrbuch der Geburtshülfe S. 262) de rup-
tura vaginae: 4n Bezug auf die Prognose
und die Behandlung, gilt Alles was von
den Uterin-rupturen gesagt wurde.quot;
Non assentior Spiegelbergio , quum utero
rupto et foetu in abdominis cavum expulso,
tamdiu gastrotomiam differre, suadet quam
diu collapsus adsit.
Unci, quibus placenta extrahi solebat, jure
omittuntur.
Errat docts. Frankenhaüsen, dume sonis
cordis foetalis, genus foetus vult deducere.
In eklampsia, partus violentus (accouche-
ment forcé) non instituendus.
Quando, ostio uteri penitus dilatato, nil
partui obstat, nisi dolorum debilitas, auxilium
mechanicum, ad partum peragendum, secali
cornuto anteponendum.
Permultis in casibus haeraorrhagiae uteri,
placenta ablata, superficiem internam manu
Stimulare, injectionibus adstringentibus praestat
Non semper licet, brachium juxta caput
prolapsum, in uterum reducere.
Quoad prognosin, pelvi eoarctata, semper
ad coarctationis pathogenesin respiciendum.
Causa, qua ductus Arantii nato infante
clauditur, sita est in pressione diaphrag,
matis post inceptam respirationem descensi.