|
HET VIERDE DEEL,
Beftaende
IN MINNELYKE
ZANG-RYMEN. Aftreas ftrafheyd,
Tegerts
Celadons getrouwigheyd.
Stemme: Florida zoo 't doch wezen mach.
Er noch den dageraed Wat heb ik dan mi/dreven ?
begon, Ey, ey Aflrea! blijfypatflaen,
Gaet zjg den Bader Heeft Celadon mffdaen ?
Celadon, Wild hem sjjnfckuld mergelen.
Van flal, en woning
V.
|
||||||||
|
fcheyden
En liet, in het bedowwde gras, Terwijlhy eenzjtem yeas, Zijn lieDefchaepjes -weyden. I I.
Den Herder, wol >van minne brand ■
Gaet neder zitten op de kant, Van Lignons koele flromen; Daer hem de Min het hert werblijd, Mits hy, in korten tijd, "Zag zjjn Aflrea komen. I il.
Zoo haefl Aftreas lieve hond 7
Celadon op den oever wond, Gjufm hy den Herderftreelen ; Die daer, als hy Aflrea zjet, Terftond een droevig lied, Van Min, begint te queelen. I V.
Ach, ach Aflrea! dm werby ?
Slaetgy u%> oogjes niet op nry, |
||||||||
|
Ontrouwen Herder, zeyde %y,
Is 't u dan niet genoeg dat gy, V/nood bedrog werliende, Een Maegd, die noyt %go weel verdriet, Als %y wan u geniet, In 't minfle deelwerdiendel v i.
Ogy bedrieger! alsgy qjjt,
Zoekt gy met alle leet, enfpijt, Aflrea te beloonen ? Schaem u, datgy noch dm woormy, Vol wan bedriegery, Vyp walfcheyd durft wertoonen. V I I.
O gy men-eedigen \ wertrekt J
Wiens hert met fchijn-deugd is bedekt, Om Maegdcn te bedriegen; Ogy bedrieger ! ga wry heen, Ach \ ga bedriegter een, Die niet- en kend u liegen. A Celadons
|
||||||||
|
MINNELYKE
|
||||||||
|
Berouw der Minne,
Van
Aftrea, tegens Celadon.
Stem: Laura zat laefl by de beek
A Ch.' verhopen mime tijd, -*■■*■ Waerom voedgy mijngedachten, Met de minne, die myjpijt ? En niet geeft als droeve klachten j Mits ik voorgetrouwbeyd achten, Celadons gelpeynfde min; Celadons ontrouwe treken, Daer ik my <van zoek te wreken, Mits dat ik bedrogen bin. I I.
Celadon die,fchoon voor't oog,
My met minne treken <vkyde, Door een zpete tong bedroog, En tot wedermin verleyde; Waer door Liefde in ons beyde, Vele wyheyd bracht te weeg; Zoo dat ik my moet beklagen, Dat ik eertijds welbehagen, In zjjn valfche minne kreeg. I I I.
't Schijnt dat ïk in tranen drenk,
't Schijnt ik finoor in mins gedachten', Als ik, tegens wil, gedenk, Op hetgeen ik wil'verachten, Dat zjjn trouwlooze klagten, Van d' ontrouwen Celadon j Ga ontrouwen! ga vry heene, 'k Zalmo trouwloofheydbeweew, Zoo ik immer weenen kon. |
||||||||
|
Celadons ftandvafte Minne,
Tegens
Het valfche miftrouwen van Aftrea. Stem: Rozemond die lag,&c.
SChoonfle 'van de Herderinnen,
Dat ik voor u neder kniel, Met een hen vol/men in 't minnen, Met een uytgeteerde zje!, Bleekerdan de bleeke dood, Neergezegen <voor uwfehoot. I i.
Dat ik voor u neder buyge,
Ach Aflrea! zpogy ziet; Daer mee wil ik u getuyge, 't heet dat my <van ugejehied ; Ik bemin, engy, o Schoon! Straft mijn min met duyzend doon. I I I.
Strekt uwflrafom my teproeven,
Ach t beproef mijn liefde vry j Wil Aflrea my bedroeden, En de "wanhoop voen in my-, 't Is my 'vreugd dat zy my ploegt, Zoo mijn lijden haer behaegd. I V. to
Even als de Pallemflmyken,
V Winters met hun groene blaen, Voor geen lafïen neder duyken, 't Zy soat buyen daer opflaen -, Trouwe min, eens <vafl gezet, Werd door wantrouw noyt belet. |
||||||||
|
Celadons
|
||||||||
|
Z A N G - R y M E N.
|
|||||||
|
$
|
|||||||
|
Celadons Mmne-klagten, jyters Minne kkgt>
Op de volherdinge van Aftreas ftraf heyd, Over
diehem,ontvluchtende,inhanden Galathés afkeer,
laet een bagge, en inoerzel. Stem: Ballet de Bronkhorft. Stem: Ah Garint *Ün °°êP> *&
ï"> A en bande A Ls ik laeft de koele ftrand betrad,
D Getuyge dat Aftrea is gevlucht, " Dae"mf Ga/^émaer alleen met
Vytmij/bande, _ baer lammertjeszat,
„,-'•• •/• ,• u . i. Enzpngeen Herders led ;
Zo dat mijn ziel inwendig klaegt en zucht,- a U\ V A
Zütietuyg -wanneer de min my dood, _, c ƒ - • . ,' , ,.
En doet verwerven, ■Riepw,cgeyelufiJ'vanhier -,
Eenmüig fierven, VwMi f'
Mits ik moet derpen, . - r , an'.?,'-,, ,
,,..,./.! ,, . En laet my doch die bette,
Mynhefds■ genegentbeyd ?
Die my, die my Ajtre had toegezeyd. J
il. n,
'kZalubinde, Zy e» bad zpo haeft dat'woord niet
Aen mijn verliefde narrem, daergy zult, _ w>'f >
Mijn Beminde Qfi myn Galathé nam de vlucht, en z,}'.
Getuyge dat ikfterve zonder fcbuld; rieP oVerluyd,
Zoo wanneer mijn "weede my bier vind, ^aer *& ** Tyterftaen j
Berooft van 't leven, '& Wilgaen,
Ier dood gedreven, Eer ty my onverzjens vêrraft ,
Om blijk te geven, En na mijn boezpm taft ;
Van mijn volmaekte troiiïv, Want hy
Vie'kmet, die''k met mijn doodgetuygen My licht, door minnens bette,
wou». Mogtjmette.
•
lil. III»
0 gy teken! Barrevoets trad zy'ter z.èe waert in,
Van mijn volmaekte liefde, en gevry; En mijn Galathé riep my toe, ik en pat
Hoor mijn fpreken, op geen Min,
Enfchey doch, na mijn dood, u niet van Maer keer die geyle brand,
my; Van fit-and,
Op dat ik ten minften tot een pand, Totjfrijt van 't minnende gemoed >
Van rechte trouwe, • Dat zjch in 't minne voed,
V mach bebouw, Totmy,
Ojoreedft der Vrouwe! Op dat my minnens bette
-t ot tuyge, gy my rooft Nietfmette.
De min, de min diegy my had belooft, A i KRACHT
|
|||||||
|
4 MINNELYKE
KRACHT DER LIEFDE,
Vergeleken met de Zon.
a 2 S V P E R I V S.
a k mmiü^ii^li^illüill^
--VA. Oet de Maen haer bleeke ftra.....-len ,Uyt de
I^IIilllïllililllll=iiiEïiil^
|
||||||||||||
|
gul------de Toortze halen, Uyt de Toortze, uyt dat licht,
ïii^llilill^Elllilliliïlilill
Van des Hemels aengezicht ? 'k Meerrde Zon, van wie de Maen,
liPlüIïliiilïIi^liiiüIiSëüi
't Licht moet genieten, En door zijn kracht, In 't duyfter van de
lIf^iïIlli^ïIIPIiiiïiiIiiilliËl§i
nacht,.Haer flaeuwe ftraelt-jens op het Aerdrijk fchie—«--ten.
t - .'• ' ■' ''t ■ \. ...". ' '.'■'-■
; a z B A S 'S V S.
y ililI^^iilillïÜIFJiiÜi
XV-L Oet de Maen haer bleeke ftra--------len, Uyt de gulde
lËllllllilllliiilllillililiilÉliil
Toortze ha--len, Uyt de Toor'tze, uyt dat licht, Van des
liiiillilllEiiiliilililïIlIIIii
|
||||||||||||
|
, Hemels aengezicht ? 'k Meen de Zon, van wie de Maen, 't Licht
|
||||||||||||
|
«S=
|
liiliiillilipiiiïiiïlilli
|
|||||||||||
|
moet genie - - - - ten, En door zij n kracht, In 't duyfter van de
|
||||||||||||
|
iiIllËlli=IllÉlli=ilfelÉif§l
nacht, Haer flaeuwe ftraelt - - jens op het Aerdrijk fchie — - ten.
|
||||||||||||
|
KRACHT
|
||||||||||||
|
2 A N G - R Y M E N.
|
||||||||||||||
|
KRACHT DER LÏEFDE,
Vergeleken met de Zon.
|
||||||||||||||
|
t;
KA Oet de Maen haer bleekeflralen >
Vyt degulde Toort^e halen,
Vyt de toorts, uyt dat licht, Van des Hemels aengeqcht; 'k Meen de Zon,van wie de Maen 't licht moet genieten,
En doonjjn kracht, In H duyfler wan de nacht, Haerjlaeuwe ftraeltjens op het Aerdrijk Jchieten* i i.
Rojèmond mijn tweede leven,
Gy moet my mijn woedz^lgeven, Even als de Zon de Maen, Doet ten Hemel ommegaen^ |
||||||||||||||
|
Moet wan ü, geïïjk mijn Zon] mijn hy-*
fier dalen i
Laetuyt het licht, Van Rofemonds gedicht, Mijn moedeloos^ Ziel dan a%em halen. i ii.
Oogen die mijn Zielkund woeden,
En door 't derven water w beden Vyt kond trekken; oogen ach l Die men Hoorton noemen mach; Door de brand, eylaes! wat brand ? UW lieve lonkken,
Ach Rofemondl Ik woelde my gewond, Zoo hoeft uw fterren woor mijn oogen blonkken.
|
||||||||||||||
|
A |
|
||||||||||||||
|
sci
|
,ioon-
|
|||||||||||||
|
M ï N N EL V K -I •
|
||||||||||||||||||||||
|
ö
|
||||||||||||||||||||||
|
Schoonheyds Minne-voed zei.
a 3 CANTVS.
|
||||||||||||||||||||||
|
t lliiiilliillllilllliilli^li§i
JL/ lef Rofette, 'k ben gevangen van de Min, Ziele voefteres
i^lgl^iiüiiüil^iiilg
Goddin; Schoone wangen, Wel behangen, Ach! waer me&,
Zijn uw kaek—jens wit als fnee? Haartjens blond, iögliifËÉIIIfliilIËIiÉs
Han-----gen wemelendom uw mond.
|
||||||||||||||||||||||
|
a 3 A L T V S.
|
||||||||||||||||||||||
|
■L-' lef Rofette, 'k ben gevangen van de Min, Ziele voe-fteres
i=illlfiiilililililillilllilll
Goddin ,• Schoone wangen, Wel behangen, Ach! waer mee,
Zijn uw kaek--------jens wit als fnee? Haartjens blond, |
||||||||||||||||||||||
|
Hangen we-------me-lendom uw mond.
33 B A S S V S.
|
||||||||||||||||||||||
|
t iÈgliii=lrEiüili^iiiü^
■*—' lef Rofette, 'k ben gevangen van de Min, Ziele voefteres
IliiliiilIIIiililiiliilIÈ^ll
Goddin; Schoone wangen, Wel behangen, Ach.' waer mee,
l^üüÊnpiiiiüüiiïüil
|
||||||||||||||||||||||
|
Zijn uw kaekjens wit als fnee ? Haartjens blond:
|
||||||||||||||||||||||
|
liiSliliii^i^Üi
|
||||||||||||||||||||||
|
Han—gen wemelend om uw mond.
|
||||||||||||||||||||||
|
Schoon-
|
||||||||||||||||||||||
|
J
|
||||||||||||||||||||||
|
2 A N
Schoonheyds
Minne - voedzel. LIefRofette, 'k ben gevangen
Van de Min, Ziele voefleres Goddin; Schoone wangen, welbehangen, Ach'.waermeê,
Zijn uw kaekjens wit als/nee ? Haartjens blond,
Hangen wemelend om uw mond. il.
ïn uw oogjes zjjn twee Goodjes,
Die de min
Schieten tot mijn boezem in; h Zijn, Roette, Cupidootjes, Die haer brand
Stooken in mijn ingewand ; Ach! hoe zoet,
Gaen uw lonkjens door mijn bloed. I 11.
Roode lipjes, [choone bioofjes,
Staen z,oo wel,
Op u wit en blankke wel; Als de derelijkfle Roojjes, Die na wens,
Bloeyden oyt aenfchoonprovens j Bloqjjes, ach \
Die geen Roos bejchamen mach. I V.
'Ach f wat zjjn uw kleene tandjes ?
WitTvoor; ■
Blaeuwe aders jpeelen door t Blankke rvel, en witte handjes j Korte kin,
Daer een geeflig kloof jen in; Noch al meer,
Zoete min, dwaeld niet te weer. |
- fc. V M Ë R JU
Stemme: La Volagé»
T Vfvrouw, uw jeugd,
■*■ Begaeft met hooge deugd ■, Ontfleckt mijn ziel dikmael met vreugd} Als ik aenfchouw , Defchoonheyd wan Me-vrouw, Zoo ben ik weer infware rouw; Mitsgy,, opmy„tetrots, uzgetgelaet Met wreedheyd jlaet,, Godin, Daer ik u ongeveynfl met goeder herten min. En u altijd,, gediend heb en gevrijd)
Eyfchoone! waer toe de%efpijt ? Eylaes! voormy,, dm obflinatiggy, Vw ftrafheyd toond met heerfchappy ; Wat quaet})watfmaet„heb ik betoont aen u Dat gy zpojcbuw,, voor mijn, (zjjn ? Zo bitter,en zo wreed,kund op uw dienaer Oft is 't,Godin„dat uw verkeerde zjn,
De rijkdom meer acht als de Min ? Om werelds fiaet,, getrouwe liefd verlaet, Die allefchat te boven gaet; (heeft, Neemt acht,,wat macht „getrouwe Liefde
Wat vreugd zy geeft,, op aerd, En hoe haer lieve lufi veelzoetighedebaerdl Maerd' overvloed,
Vanwereldsfchat oft goed, Weldikmaels veel ellenden voed} Want rijkdoms kracht, Voed trofheyd op haer macht, En niemants dienften waerdig acht, Jufvrouw,, ik houw,,het alder ongezjenflj Bequaemfl ten dienft,, dunkt mijn, De Rijke zijn gewend, geen dienfl,gediend te zijn. Maer liefd in deugd,
Teeld d' alderzpetfle vreugd, Diegy, 'o Nimph! bedenken meugt; En machtig goed „gaet boven overvloedj 't Genoegen maekt een rijk gemoed; De Min,, Godin,, volzpete zpetigheyd t Als de Zielfcheyd,, het goed, Hier op der Aerden blijft, en gantfchgeen |
||||||||
|
Voordeel doet.
A 4 Getrouwe |
|||||||||
|
f MINNELIJKE
Getrouwe Liefdens Offer.
a z SVPERIVS.
SPoeyd vluchtig vlugge voetjes, Na mijn moorderinne,
Ach! al te traeg en zoetjes, Om mijn ziel, uyt minne, llIÊIliliiiiliiilllIilliii^lg
Door trouw, die vrouw, wiens hert, mijn fmert, niet gevoeld,
te geven; Zy, die mijn Ziel, voor wien ik kniel, Zy, die mijn illIlllÉlilllÉllllËliiiiïlliliiP
|
||||||||||||||||||
|
Ziel doet leven, Heeft, eylaes! mijn dood befchreven.
|
||||||||||||||||||
|
a i
|
B A S S V S.
|
|||||||||||||||||
|
IliilitiliilïËïp^iiiilfiiii^
|
||||||||||||||||||
|
SPoeyd vluchtig vlugge voetjes, Na mijn moorderinne,
Ach! al te traeg en zoetjes, Om mijn ziel, uyt minne, illllïlililiiililillllillilli^
Door trouw, die vrouw, wiens hert, mijn fmert, niet gevoeld,
IliÜIIIiliili^Üi^ëiÜüi^
te geven; Zy, die mijn Ziel, voor wien ik kniel, Zy, die mijn
nmüiiiii^iüiraii^
|
||||||||||||||||||
|
Ziel doet leven, Heeft, eylaes! mijn dood befchreven.
Dit mach men ook wel een o&ave hooger zingen.
|
||||||||||||||||||
|
Getrouwe
|
||||||||||||||||||
|
f
|
||||||||||||||||||
|
•
|
|||||||||||||
|
ZIN GiUMBK)
Getrouwe Liefdens Offer.
|
|||||||||||||
|
Godin,die 'k min,toont recht,uw knecht,
die, uyt liefd, wilflerVen, Om dat de min, ach! Aerdjch Godin, om
dat de min moet deryen, 't Geen de min zocht te verwerven.
■ - r' '
i ii.
Nu wil ik my hereyde,
Mits ik mins luk derlpe, Van u, mijn Lief, tefcheyde; Liefde doet myjlerve, Vaerw>el,ik %el, dit hert,vol fmert, gaen ten Offer dragen,
De Liefd Godin, %alik uyt min, %.al ik uyt min, door 't klagen,
Eynden doen mijns levens dagen. |
|||||||||||||
|
i.
SPoeyd vluchtig vlugge wetjes,
Na mijn moorderinne; 'Ach! al te traeg en ^petjes, Om mijn Ziel, ityt minne, Door trouw,die vrouw>,y>iens hert,mijn fmert, niet gevoelt, te geoen;
Zy, die mijn Ziel,voorw>ien ik kniel&y, die mijn Ziel doet leven,
Heeft, eylaes ï mijn dood bejchreven. I I.
Stookt,Venm,uw> Altare, /
Laet tot Offerande, ■-* Mijn Ziel ten Hemelvare, 't Liedend herte brande; |
|||||||||||||
|
Trouw-
|
|||||||||||||
|
ijl
|
|||||||||||||
|
i4\ Af I"! N N % fc'Y-MUB^
Trouw-Lied.
a % C A N T V S.
wiiilliilliillilllili^ililii
W Yl Cypria de reys aenvaerd, Eer 't morgen-rood
|
||||||||||||||||||||
|
iilÊElilïplillllliiill^iiii
|
||||||||||||||||||||
|
befchijnt de Aerd ; De bruyne Wolkjes al ontrold, om voeren
|
||||||||||||||||||||
|
o.
|
||||||||||||||||||||
|
ÉliiËlÉiïiiÉiil^Pliiipi
heen, Op 't vrolijkft na beneên, Op 't vrolijkft na beneên,
|
||||||||||||||||||||
|
ö
|
||||||||||||||||||||
|
£l^iLEllilü^iüllili^iüïii
De Moeder Cytheré met haer gewiek-----te Ionge; Op wiens
Ill^iiïlliiilii^iÊliliip
|
||||||||||||||||||||
|
vertrek de Goon, In 's Hemels gulde Troon, Met uytgelaten
iHtiÉiiiiitui
vreugd, tot af-fcheyd zonge.
|
||||||||||||||||||||
|
*i**.>:'•■'■ BAS.SV S.
|
||||||||||||||||||||
|
iiiiigiiiiiiiiiiii!iiiiiii
|
||||||||||||||||||||
|
Yi Cypria de reys aenvaerd, Eer 't morgen-rood
iÉiiiüpimiïiïüiiiüüïi^
befchijnt de Aerd; De bruyne Wolkjes al ontrold, om voeren
Ibliiiiiëiillilïiiiiiilii^ii
heen, Op 't vrolijkft; na beneên, Op 't vrolijkft na beneên,
liilïiiiliiirililiiSiiiiliïPi^
|
||||||||||||||||||||
|
De Moeder Cytheré met haer gewiek—te Ionge; Op wiens
IliilliiiliiMÊfiiilïiilliiÉg^
vertrek de Goon, In 's Hemels gul - - de Troon, Met uytgelaten
V
vreugd, tot af-fcheyd zonge.
Trouw-
|
||||||||||||||||||||
|
ZAN G-RYMEN.
|
||||||||||
|
ȕ
|
||||||||||
|
Trouw-Licd.
WTl Cipria de reys aenVaerd,
Eer 't Morgen rood befchijnt de Aerd-, De bruyne Wolkjes al ontrold,om Voeren heen Op 't vrolijkft na beneèn, Op 't vrolijkfl na beneên; De Moeder Cytherémet haer gewiekte Ionge, Op wiens vertrek de Goon, In 's Hemels gulde Troon, Met tiyt-gelaten vreugd, tot af-fcheyd zpnge. i I.
Haerlage Tempel werd begroet,
Daermen met Offer <valt te voet, Altaren pronkt met Bloem, en Kruyd, tot Offer and,
De Maegden-Pallem brand, De Maegden-Pallem brand ; De Min, de zpete Min, om hebben gunfi der Goden,
Doet knie/en voor 't Altaer, Het wel-Vereendepaer, Wiens Offer werd den Hemel aengeboden. I I r.
Geregend lukftort d' Hemel'uyt,
En maekt, na wenjch, van Maget Bruyt; Van Bruyt een, Vrouw, "pan Minnaer,Man; vereende twee
Leef, leef, ey! leef in Vree, Leef, leef, ey! leef in Vree; De Kruydjes die hier zjjn gebracht ten Offer- hande, •
Die beelden afdees zin, Datgy in Liefd, en Min, Vw herten moet ten eynde laten brande. |
||||||||||
|
Stem: Om een die ik bemin, lïfc.
f~\ Kleyne dwingeland,
^^ Wat wildgy maken ? Waer toe dus fetgebrand ? Waertoe dit blaken ? Wat wild gy te vergeefs uw pijlen fpillei
Houw op, Cupido houw, Engaet eerfl by Me-vrouw, Want zy zjildat Van jouw > Niet hebben wille. I I.
Mitsgy haerhebt wel eer
Die macht gegeven, Dat zy na haer begeer> Met my mach leVen; Vw pijltjes zjjn vergeefs, weg met u booge,
Ey lieve Jpaertzf vry , Enfchietzg niet op my, Mits dien uwpyltjes zy, Voert in haer ooge. I I I.
Haer oogjens hebben mijn.
Wel duyzendwonden, Door zpete minne pijn, In 't hart gezinden, En wild gy nu dat hert noch meer bejwaren;
O heerfchervande Goon! Wildgy mijn hertje doon ? Het is almetter woon, By't haer gevaren. |
||||||||||
|
Cypriaens
|
||||||||||
|
ts MINNELYKE
|
|||||||||||||||||
|
Cypriaens Minne-klagt
Van
Rozemond.
ai SVPERIVS. ▼ Lied heen droeve zuchjes, Na mijn Rofemond, wiens
hertje brand, eylaes! van zoete minne; Venus uwe vruchjes,
liÉÉIigllUll^ÉiïltïIÜiil!
|
|||||||||||||||||
|
Worteld gy in 't hert van mijn verliefde lieve Moorderinne ,•
üf^IIPÊiÉimÉIIüIÉli^
Droeve traentjes mocht ik u mengen in haer bloed, Rofemond
iiil^Éi^ü^Ii^lülügü
ik weet,, mijn fmert, mijn leed, Beweegden u gemoed.
|
|||||||||||||||||
|
a z BASSVS.
|
|||||||||||||||||
|
liillï^lIlilÊIllÉiiiiïI^
|
|||||||||||||||||
|
v
|
|||||||||||||||||
|
Lied heen droeve zuchjes, Na mijn Rofemond, wiens
ilïllüliipliiliipüillil^i
hertje brand, eylaes! van zoete minne; Venus uwe vruchjes,
IIlL^I^iiiïi^ïiiPiÉllpi
|
|||||||||||||||||
|
Worteld gy in't hert van mijn verliefde lieve Moorderinne;
iiliiilili^lisiiiiPiiiiiPi
Droeve traentjes, mocht ik u mengen in haer bloed, Rofemond
|
|||||||||||||||||
|
£=
|
|||||||||||||||||
|
llül^liüiiüüilïii|li^|ü
ik weet,, mijn fmert, mijn leed, Beweegden u gemoed.
Cypriaens
|
|||||||||||||||||
|
ZANG-R YMEN. i3
Cypriaens Minne-klagt Stm: Si vouz ne voulez>&c-
Van |" Aeflmaelals ikmijnNimpheVond,
Rofèmond. Omlommert "pan de groene bomen,
By de water Jlroom/n,
I. In de morgen flond;
V, . ,, , .. Daer %p, met kuchjes, en eetraen,
Lied heen droeve jdjes, Haer minne klagje<fiortenop de blaên,
Na mynRofemond,wiens hertje brand, Eff . £ ^ £
eylaesl van zpete minne; H*np*c minne voen.
Venm uwe vrugjes, Worteltgy in't hert-van mijn verliefde lieve I I.
ffllQQYfiiCTlfiYlC *
Drom traentjes mocht ik u mengen in haer Krwijl mijnMmphe bezigwm,
hi j Met bloem en kruydjes te vergaren,
Rofemmdikweet,, mijnfmert, miinleed, gedouwde blaren,
r> j ^ „j ±n het noene ?ras:
Beweegden ugemoed. _rt, , &,. * ,' ,
ö ö Fftm een zuchjen uyt haer hert,
I I# O ^«c^/'m .' %eyd %y, tuyg mijn minne
Jmert
Maerwatis't,ó Goden l Aen hem, die ik bemin,
Oft ik klagjes, traentjes, wetjes, offer aen Als £ Afgod van mijn zjn.
mijn Rojemonde;
Gy, door u geboden, r'
Hebt haer in de Min, met troms beloften Zo haefl als ik haer lieve mond, •
waerdiger verbonde; Dees mte borden hoorde jfreken,
Vliegt ten Hemel droevige wcbjes, tuygd aen Docfo my, 't was een teken, '
de Goon, yan oprechte grond;
Dat ik om de Min,, van mijn Godin, $ begaf my aen haer %y,
MoetfierVen duy^end doon. En 0fferde uyt liefde mijngevry,
|
|||||||||||||||
|
En bad mijn Herderin,
Om hare weder-min. |
|||||||||||||||
|
I i I.
|
|||||||||||||||
|
'Ach! hoe ken ik leven ?
|
ï v.
|
||||||||||||||
|
Ah ik,Rofemond, bedenk hoegy in lufjes
van de minne; Als ik mijn min te kennen gaf,
Zult ten offer geven, En dat ik zpebt haer te bewegen ;
Lipjes, Borfjes, Hertje, Zieltje ,ja u \elfs Viel %.y my weer tegen, AerdfchGodinne-, Sloeg mijn liefde af,
Droeve gedachjes gullen mijn tuygen wat u Bies ikfeheyde van de min,
gefchied, Vermits deMaegden vjn te los Van zin]
Lieve minne vreugd,, de Lent mijns leugd, Daer toe vol veyn^ery, Moetfmooren in verdriet. iïiesflaek ik mijngevry. |
|||||||||||||||
|
B Lauraes
|
|||||||||||||||
|
MINNELYKE
|
|||||||||||||||||||
|
14
|
|||||||||||||||||||
|
Lauraes Droom-Lied.
a z C A N T V S.
|
|||||||||||||||||||
|
t pl^lliiiill^iil==fe|ïiilii
|
|||||||||||||||||||
|
Aura zat laeft by de Beek, Onder 't fchauw van Elfen
p^^iüüüig^ül^iiiiiii
Boomen; Zachjes zy in 't wa--------ter keek, Is daer na in flaep
piip^É!!ËililgI!i!üü^ii
gekomen, En begoft heel zoet tedroo—men, Van de Liefde,
ïülIiliÉÉlüIplï^ililIS
van de Min; Slapend is zy neer gezegen, Met haer Boezem los
piüIIlÉÜiiiliÉii^i^is
geregen, Lag mijn fchoone Veld-godin.
a 2 B A S S V S.
|
|||||||||||||||||||
|
.1—/ An-ra rat lapfthv Ac Rpplr . OnrW 'rCrhanxv van Flfen
|
|||||||||||||||||||
|
Au - ra zat laeft by de Beek, Onder 't fchauw van Élfèn
Boomen; Zachjes zy in 't wa------ter keek, Is daer na in flaep
gekomen, En begoft heel zoet te droo--men, Van de Liefde
van de Min; Slapend is zy neer gezegen, Met haer Boezem los WÊËmzÊÈmÊÊÊËÈm
|
|||||||||||||||||||
|
geregen, Lag mijn fchoone Veld-godin.
Of een O&are hooger in 't zingen als in 't fpelen.
|
|||||||||||||||||||
|
Lauraes
|
|||||||||||||||||||
|
a
|
|||||||||||||||||||
|
ZANG-RYMEN.
|
||||||||||||
|
i?
|
||||||||||||
|
Lauraes Droom-lied.
|
||||||||||||
|
Ach f mijn boezem Brand van hitte j
Hier mee zjjgt zy weder neer, En begint op nieuw te droomen; Zooje wild, zs>o meug je komen; Neen, S neen f het krenkt mijn eer. I II.
Mits neem ik een hand >vol groen „
't Geen door mengelt was met Roozjw, Laura roept, wat wilje doen ? Ik begin Vanfchaemt te bloozfn; Daergaet zy een zychje looien, Valt weer zoetjes neer in 't gras; Och! ik ben door droom bedroogen, Riep zy met bejlooten oogen, 'k Meend ik zsmderMaegdom was. |
||||||||||||
|
i.
T Aura zjtt laefl hy de Beek,
■*-' Onder 'tfchaeuw <van Eken Bomen>
Zachjes zy in 't -water keek,
Is daer na in Jlaep gekomen j
En begofl heelzpet te droomen,
Van de liefde Tvan de Min;
Slapend is zy neergezegen,
Met baer boezem los geregen,
Lag mi/nfchoone Veld-goddin,
I I.
Wijlzy daer alleenig zat,
Ging ik by haer neder zjtte j Mits ik na haer borfjes <vat, Roept mijn Laura, wat is ditte ? |
||||||||||||
|
B 2
|
Minne-
|
|||||||||||
|
MINNELYKE
Minne - klagt.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
ir>
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
C A N T V S.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
a 3
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
A||lpppilpiliilp!ilip^g
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Ch! blinde Bengel, Waerom mijn gewond:
i=^ËÉlilIlIiÉiiIi^ïi§i
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Mits ik mijn Engel, Zonder weêr-min vond j
Ey! kleyne wreede Minne-good - je, ey! martelt mijn geen meer, !™ÜüpɧɧIi^iiliÉplli
Ach! ach! uw pijltjens doen mijn hertje zeer.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
a 3. A L T V S.
üiüiüi^§üïilil^i^
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
m
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Ch! blinde Bengel, Waerom mijn gewond?
Mits ik mijn Engel, Zonder weêr-min vond,- |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Ey! kleyne wreede Minne-goodje, ey ? martelt mijn geen meer,
,_-----x~.----------~+-----------------_j;_.-----x.------------s—^y—4f,----y,----
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Ach.'ach! uw pijltjes doen mijn hertje zeer.
a 3 B A S S V S. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
•*■ *• Ch! blinde Bengel, Waerom
|
mijn gewond?
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
;
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
iüSiü^iÊ^
|
3ft=±=3fc
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Mits ik mijn Engel, Zonder weêr-min vond;
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Ey! kleyne wreede Minne-goodje, ey! martelt mijn geen meer,
liiliiüIlIIÜifiipiltPii
Ach!ach! uw pijltjes doen mijn hertje zeer.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Minne-
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
ZANG-R YMEN. x7
|
|||||||||||||||||||||||
|
Minne - klagt.
|
Stem : Rofèmond die lag,&c.
i. |
||||||||||||||||||||||
|
A
|
Waerom mijn gewond ?
|
||||||||||||||||||||||
|
Mits ik mijn Engel, jpv Rog)>e ^dken oy>erdekken,
Zondermeer-min vond; LJ't Hemels blaeu, in morgen lucht,
Eyl kleyne -wreede Minne-goodje, eyl martelt Nu dat Philh overtrekken,
mijn geen meer; Om -wien dat Philander zucht s
Ach! ach! uw pijltjes doen mijn hartje %er. billis, ach \ Philander treurd,
|
|||||||||||||||||||||||
|
Nuhyu vertrek bejpeurd.
|
|||||||||||||||||||||||
|
I I.
|
|||||||||||||||||||||||
|
I I.
|
|||||||||||||||||||||||
|
Ik voel me vonkjes,
In mijn borftgeprent, Al de drifjeSy aide firoompjes,
Haerzpete lonkjes, Tmren aen den Amfleikant,
Van mijn afgewend; Mde telgjeSf d de yoompjes %
Ach \ oïerfchooneHerte-boeyfter, voor u ik 0p hm omr dicfo ^imt y
neder kniel, gijn met traentjes oiperjpreyd,
Steeltgy mijn hertje, meromniet mijn Ziel. Nu dat pms rvm forjfay^
1 i *• in.
Aerdfche Godinne, Na fa Phillis doch -wilfcheyen,
Hemel van mijn hert; En >t niet anders m^en mach .
Zon van mijn minne, Wilikfmeken, -wil ik vleyen,
Voedfter van mijn fmert; Aen de Goden al den dag,
Hoe mettgje spo mijn minne bonen, ach ï al Dat <y gunnen doch aen my,
te •meeden Vrouw ? Dat m reys ^oorfpoedig $y.
H Hertfmelt in traentjes,en de Ziel in rouw, i V.
I V. Vaek v&lzjch Philander vinden,
Ey Iflaeuwe ^uchjes, Als uw reys begonnen "werd, Sluypt hoer boezem in, Met het ooge na de winden,
Offert de vrugjes, En by Phillis met het hert;
Van mijn trouwe min; op dat hy de -winden vleyd,
Zieltje, -wilje van mijn jcheyden, uyt liefde £s fa ^ ty pbyfa l&ydf
gaen ter dood ï
Zoflort met traentjes u in mijn Liefs fchoot. |
|||||||||||||||||||||||
|
B i t'Zamen-
|
|||||||||||||||||||||||
|
io MINNELYKE
t' Zamen - zang,
•» Van
Coridon en Amarillis.
|
|||||||||||||||||
|
a z. CANTVS.
a liiiliiiiiiil=liiiI^^iiiiÉ
•£ * Marillis, ach.' waer heen 2 Mij n waerde Nymph vlugt niet
H^ilüiïüüi^iïll^I^iÊMi
ey! blijft een weynig ftaen; Zoo 't uw wil is, Spoed uw treên,
iiüilInrüÜÉliëliÉIPiËö
Schoon Herderin, na 't koelfte van de lom're blaen j Ik mijn
IIïIll!llfr=PJÉlüIiüfi^Él^
Veel,, Gy uw keel, O zoete vreugd! Pronk van de leugd,
|
|||||||||||||||||
|
Is Amarillis door hare deugd.
|
|||||||||||||||||
|
az B A S S V S.
|
|||||||||||||||||
|
lliKi=ïÜi=üilï^Üiii=iè=g
|
|||||||||||||||||
|
A
|
|||||||||||||||||
|
-t*- Marillis, ach! waer heen ? Mijn waerde Nymph vlugt niet,
IliiimiüHïilügiflüsitilï^
ey! blijft een wcy - - - nig ftaen ,• Zo 't uw wil is, Spoed uw treên,
üiülüüiïi^Üliüis^
|
|||||||||||||||||
|
Schoon Herderin, na 't koelfte van de lom — re blaen; Ik mijn
Veel,, Gy uw keel, O zoe — te vreugd! Pronk van de leugd, |
|||||||||||||||||
|
Is Amarillis door hare deugd.
|
|||||||||||||||||
|
t' Zamen-
|
|||||||||||||||||
|
|
||||||||
|
ZANG-RYMEN.
't Zamen-zang,
Van
Coridon en AmariUis,
|
||||||||
|
-ï£
|
||||||||
|
Corid. A MariHis,acb! ft>aerheen,
*■* Mijn waerde Nimph, vlucht niet, ey ï blijft een weynigjlaen j
Zoo 't u Tvilis,fpoeyd u treen,
Schoon Herderin, na 't koelftevan de Lomm're blaen $
Ik mijn Veel,, gy u keel,
O zyete 'vreugd,, pronk van de Ieugd,
Is Jmarillis door hare deugd.
ZoeteJhikjes,, liefgequeel, Schoon Amarilh, blaeflgy uyt u üëlpe mond,
Amar. En de flikjes,, die u Veel, Zoo wetjes, Coridon, mijngraege lusjes jondi
Zijn heeljchoon,, door de toon
Diegy verftaet,, als gy de maet
Speelende met uwe voeten flaet.
Corid. Zoeter •zgetheyd,, is 'er niet $ Als daer mijn Veel vermengt is met u lieve flem j
Wat in 't bloed leyd,, dat verfchiet,
Enjnakt metgraegte na wm> %.ang vol pit, en klem,
Aerdigdier„ ugejypier
Is, %pete Meyd,, volgeefligheyd.
Amar. Coridonfaijgt het is geyleyd* B 4 Liefdens
|
||||||||
|
a* MINNELYKB
Liefdens hoop, en vreeze.
az SVPERIVS.
|
||||||||||||||||||||||
|
t |ê^i^iiil=iisillliliilil=ii?i=i
|
||||||||||||||||||||||
|
JL
|
K klaeg,ik treur,ik quijn, Ik wentel in geneugdj
lilll^iililllilëllliilipi
Mijn blijdfchap teeld mijn pijn, Mijn droef heyd weder vreugd j
iiÉiiilPiliiiilsiiiiiiiiip
|
|||||||||||||||||||||
|
Om dat de liefd mifhaegt, De over brave Maegd, '
Dien ik min,dien ik mien, Dien ik vley,<Hen ik dien, Met hart, ziel, en gemoed, Die zy met hoop van gunften voed. |
||||||||||||||||||||||
|
■■'1
ai BASSVS.
|
||||||||||||||||||||||
|
==3
|
||||||||||||||||||||||
|
X TC klaPCT-ik frenr . ik m-iiin Tlr wai-i**»! ïn rrnnmr
|
||||||||||||||||||||||
|
K klaeg, ik treur, ik (pijn, Ik wentel in geneugd ,•
!IPIIÏiIïiü§ËiiIisSiiÊ^
Mijn blijdfchap teeld mijn pijn, Mijn droef heyd weder vreugd;
Om dat de liefd mifhaegt, De over brave Maegd, |
||||||||||||||||||||||
|
Dien ik min, dien ik mien, Dien ik vley, dien ik dien,
Met hert, ziel en gemoed, Die zy met hoop van gunften voed. |
||||||||||||||||||||||
|
*c
|
||||||||||||||||||||||
|
Liefdens
|
||||||||||||||||||||||
|
ZANG-R TMEN. 4t
|
||||||||
|
Liefdens hoop, en vreeze. Stem: Om een die ik bemin, &c.
|
||||||||
|
T5 Erft brakke traentjes uyt,
" Metjhelleftroomen;
Doet mijngewenfchte Bruyd
Eens by my komen j
Ach Venml door uw macht, doet haer ver-*
fchijne.
Op dat zy eenmaelzjei, 't Onlijdelijk verdriet, 't Geen mijn van haergefchied, Om wien ik auijne. I h
Ey\ laet mijn brakke douw,
Het hert eens rake; Het hert van die Jufvrouw, Die mijn doet brake, In bittere treurigheyd getraen, en klachten i
Oft zoo het niet mach zijn, Dat zy haer voegd by mijn > Zooflierd, ó God Iupijn! In haer gedachten ; i I I.
De volk overvloed
Van al deplagen > Die ik in mijn gemoed Om haer moet dragen j Ey! voerd een traentjen aen de roode tipjes. Neemt, Iupijn, tot een Boo, D$ kleyne Cupido, Enfprenktze dan alzoo, lot op haer lipjes. I V.
Van daer tot op haer hert,
Dat zy mach proeve, De overgrootejmert, Van mijn bedroeve; Bedroeft uyt min, en dat om haer afwegen,
't Afwezen is voor mijn, In 't hert een Jwarepijn , 't By wezen Medicijn, Kan 't al gemzen. Veld-
|
||||||||
|
IK klaeg, ik treur, ik quijn,
Ik wentel in geneugt, Mijn blijdfchap teeld mijn pijn, Mijn droef heyd weder vreugd; Om dat de liefd mifhaegd, De over braVe Maegd, Dien ik min, die ik mien, Die ik vley, die ik dien, Met hert, ziel, en gemoed, Die zy met hoop vangunjien voed. Met droef heyd ik bedenk,
Dat Rofemond haer veynft; Door 't lonkende gedenk, 't Gedacht weer blijdjchappeynfl, Dat zy wan herten meend, 't Geen 't wezen my verleend; Moer wat is 't ? ach l gy mifl Tijd, enflond, Rofemond Tefmeeken om haergunfl, En zoete minnem toover-kunfl. Vw goude lokjes blond,
En fcboon gekrulde hayr, Kruid, o mijn Rofemond! Als oft het goud-draed waer ,• Mijn oVerfchoon Princes, Ziels keurige Voogdes, Die ik acht, die ik eer, Die ik wenfch met begeer, Waerom ontzegt gy, fchoon, Mijn gaven, u Lief, aengeboon ? Mijn trouwe dienfl, alsfchat,
Ik offer aen'tAltaer, Daer meenig Minnaer bad, Boots ik al klagend naer; Na klagende- 't hert weend, Datgy mygunfl verleend, Die de Min, ó Godin! My betoond, zal geloond, Werden brave Maegd, Na dat uw eygen lufl behaegd. |
||||||||
|
*
|
||||||||||||||||||||||||
|
MINNELYKE
Veld - gezang.
a 2 SVPERIVS.
|
||||||||||||||||||||||||
|
G
|
pli=IIilIililllilïI^llliIÉi§
|
|||||||||||||||||||||||
|
Y lommere Bloempjes, die de groene Beemden cierd,
pilligililiiiïlggiiiiiillilillg
Tuygt aen de Beekjes hoe ik door de Min uyt teer; Pluymige
prêlBiliiiS^üülË^üiPllg
Vogeltjes tie-------«reliert; Zephyre buygt de Takjes door
uw koele winden neer,En fpreyd deTelgjes,van het dicht
IliÉiiilim^iÉül^iiilii
beboomde Wout, d' Een voor d' ander,, van malkander,
Illpiiltlifi=ïËllÉiJl^sI§lË
Om zien oft daer mijn Nymph haer niet verborgen houd.
|
||||||||||||||||||||||||
|
B A S S V S.
|
||||||||||||||||||||||||
|
a i
|
||||||||||||||||||||||||
|
G
|
i^^ïI^illÉilÉIlIïIiiil
|
|||||||||||||||||||||||
|
Y lommere Bloempjes, die de groene Beemden cierd,
iiiiliiïliipiliilliüliilüi^
Tuygt "aen de Beekjes hoe ik door de Min uyt teer,-
Pluymige Vogeltjes tie-----reliert ,• Zephyre buygt de Takjes
door de koele winden neer, En fpreyd de Telgjcs, van het dicht
liiiiieilliilÉlIllïËiiiiï
|
||||||||||||||||||||||||
|
beboomde Wout, d' Een voor d' ander,, van malkander,
|
||||||||||||||||||||||||
|
?€=::
|
||||||||||||||||||||||||
|
lïI^iï§IIliliIifÉÉilliii=
Om zien oft daer mijn Nymph haer niet verborgen houd.
Veld-
|
||||||||||||||||||||||||
|
ZANG-RYMEN.
Veld - gezang.
f~* TLomm're Bloempjes, die uw groene Beemden cierd;
^-* Tuygt aen de Beekjes hoe ik door de min uyt teer ;
Pluymige Vogeltjes, tiereliert,
Zephyre buygt de Telgjes door uw koek winden neer,
Enjpreyd de takjes van het dicht beboomde Wout,
£ Een voord' ander,, van malkander;
Om zjen oft daer mijn Nimph haer niet verborgen houd.
Klapt lieve beekjes, door het "vlieten van uwflroom,
Ey! koele winden, drijft de bladers ruyfchend "voort't Hoe zjjtgy in u loopen zpo loom ? Oft ruft mijn Nymphje wat in uw gras-rijken oord ? Jch! neen; waer vind ik dan de voedfler Van mijn min t Lieve Takjes,, zjjt mijn Brokjes, Ey! Beekjes flroomt noch "verder bofchwaert in* Wat let ugolfjes, Crijlalijhe borrens-vliet;
Vat uwe flroompjes zjh'rig vlietend niet en gaen ? Dat menzf nu nietfchommelen zjet, Alruyffchend op en neder, maer treurend flilleflaen ? En dat uw zuyp're flroompjes trublig zjjn vermengt ? Zoo ik wane,, doen 't mijn trane, Die 't hert door d' oogen in uw klare bonte plengt, Ba! Keur-Vorflinne, om u is 't dat mijn gezicht,
Enflaeuvpe klachten gaen ten hemel by de Goon j Om datgy te wrevelig <van my vlucht > Zoo zjjn mijn klachten aen de Goden mijne boon j Om te getuygen haer mijn onverdiende fmert t Die 't vermogen,, van uw oogen, Doet vlieten uyt de borne van mijn hert. Hoe ken het herte dat 'er in een tichaem woond 3
Noch blyven onbeweegt ? aenzjende dat een held, Zijn tranen tot getuygen u toond, Hoe 't hert uyt liefde, om zjjn Lief lijd liefds geweld} Om dat ik my, Godin, niet derfonderflaen, Vtefpreken,, u tefmeeken, Moet ik in dez.e brand flil-Jwijgenfo vergom» |
||||
|
MINNELYKE
|
||||||||||||||
|
2-4
|
||||||||||||||
|
ai SVPERIVS.
O llilliiiiil^iiiiipiillli
K~y Nlangs geleden, eer dat de Zon, Van 's Hemels top zijn
iilÉlïïÜïüllIsiiüüiliiil^il
|
||||||||||||||
|
guldeftra......-len, Liet over 't vochtig Aertrijk da-----len;
irifiiiïiiiïiliilïÉliliililiigïii
Zach ik mijn beminde Galathé, Komen drij — ven met haer Vee
IliiiliiPiiiiilIüÊlIlïIil^iilill
Van de kouwe dorre ftrand, Barrevoets door 't natte zand,
llllirJiiil^iiiliilIIIIIiiiiliii
Na de heyden, Om te weyden, Hare Schaepjes na 't begraelde
Ê^iiiililïiiitllipiiiiiiiiil
land; Ik ging haer groeten,en zy my weer; Maer wat ik deed,
iiillii3lgilflliïlliliïiiïiiïlll;i
't was al verlooren, Ik koft haer tot geen Min bekoren,
a 2 B A S S V S.
V^/ Nlangs geleden, eer dat de Zon, Van 's Hemels top zijn
F=-iÉf jfiiiipüi^iiiiipiiiii
gulde ftra.....len, Liet over 't vochtig Aerdrijk dalen j
iiilililIiliiËPiiiilliiigïiii
Zach ik mijn beminde Galathé, Komen drijven met haer Vee,
lillliïlliï^illlliiliiiliïiïli'
Van de kouwe dorre ftrand, Barrevoets door 't natte zand,
|
||||||||||||||
|
!
|
Na de heyden, Om te weyden, Hare Schaepjes na 't begraefde
IliliiilIilliilililiiiliiEi^
|
|||||||||||||
|
land j Ik ging haer groeten, en zy my weer; Maer wat ik deed,
i^ïüili^lilPi^iliiilSI^
|
||||||||||||||
|
't was al verloren, Ik koft haer tot geen Min bekoren
|
||||||||||||||
|
Onlang*
|
||||||||||||||
|
i
|
|||||||
|
Z A N G - R Y
Stemme: Als 't begint.
O Nlangsgeleden, eer dat de Zon,
Van 's Hemels top zjjn gulde flralen, Liet over 't vochtig Aerdrijk dalen > Zach ik mijn beminde Galathé', Komen drijven met haer Vee, Van de kouwe dorre flrand, Barrevoets door 't natte zand, Na de heyden,, om te weyden, Bare Schaepjes, na 't begraejde Land, i i.
Ik ging haer groeten, en zy my weer;
Maer wat ik deed 't was al verhoren, IA kofi haer tot geen Min bekooren; Galathea, hoe dmflraf,
Mach 'er niet een kufjen af?
Vaerik, Herderin,weleer,
Vw bedouwde lipjes teer,
Na mijn luflen,, dikmaels kuflen;
Zal dat nu niet eens geschieden weer ?
l i I.
Wat %al ik ^egge, Coridon <veynfl j
Men mach uw woorden niet vertrouwen, Noch op geen Minnaers klachten bouwen. Galathea, dat was 't niet >
Zoo gy Coridon beziet,
Zult van al de Herders, gy,
Geen getrouwer zien als my j
Vte eeren,, na begeeren,
Vte eeren Nimph, na u waerdy.
i V.
Kijkt na mijn Schaepjes,kijkt na mjffi Vee,
Kijkt na mijn klaVer-rijke weyde,
I)i$ Zftllen wezen voor ons beyde.
Coridon 't geen gy my bied, En %al my bekoor en niet; Liever een knaepje na mijn zin > En een Schaepje vijf, zes min. Ach! ufcheyen,, doet mijn fchreyen, Voert wel te wreeden Herderin, |
|||||||
|
MEN. ay
Stem: Phillis ik kom buygen.
I.
IT 7 Anneer, mijn beminde,
** Zal ik gunfte vindei Wanneer zal'tgefchien ? Datgy mijn bedroefde hert, In zïjnpijne zult Verzachten , En genezen vanzynfmert. I I.
Hoe lang zal ik kopen,
Tuffchen vrees, en hopen, Zonder datgy mijn Wild toe zeggen uwe trouw ? Hoe lang zal ik Herderinne, Leven ingeflage rouw ? I I I.
Zijt my geen meer tegen,
Loet u doch bewegen, Mijn getrouwe mini Laet my doch in dit verdriet, Lieve Herderin \ niet fierven, Mitsgy mijngetrouheyd ziet. I V.
Trouheyd zal ik tomen,
Trouheyd wild beloonen; Trouheyd in de min, Is het waerdigft dat men vind, Vies wild trou met trou vergelden , En uw trouwen Herder mind. y>
Ey\ wild u begeven y
Om met hem te leven, In de minne vreugd j In de min door echt vereend, Hiertoe lieve Herderinne, My een zpeteja verleend, C Klaeg
|
|||||||
|
a< MINNELYKE
Na de voys van Voulands Lackrimx.
a x SVPERIVS. K ilïlllïilliillililiiililiiii^
-l\. Laeg, oogen klaeg, tuygt mijn verdrieten, Door tranens"
vlie--ten, Aemloozezielontlaftuwborft,Van'tgeeh zy torft lÉlIllÉïllÊïiï^lillilïIIIilii
|
|||||||||
|
Van 't geen zy torft, en fteeds moet dragen; Wat doch rliefds
lllllii^isliillllllilllilliils
pla- - gen. Vlucht ziel,nu Rozemond my haet, Ia gantfch verïaetf
ii1lfl^3iliiililliill^plilfs
Laet ik my zelven, Een ruft-plaets delven, Daer mijn lichaem ley<£
iiü^iüli^iüiill^ïiüiiliii"
|
|||||||||
|
Ziel-loos, ach! Op dat mach, Met geklag, Yeder een mijn fterref-
dag, Recht beweenen, mits men zach, My ter dood bereyd. llilliilïlllil^igllili§illil^l
Mits ik beminde, En niet koft vinde, 't Geen de Minne zocht; Min
ülIli^^iüüil^Éill^^
zocht vreugd,Vreugd liefds deugd, Deugd geneugt; Een geneugt,
die 't al verheugt,'t Geen gy, Lief, uyt liefd vermeugt,Maer noch lIlllI^^lf^il^ililil^iiEi^
niet volbrocht; Dies ik my wil gaen bereyen, Om af te fcheyen,
i
Schey den van mijn Ro - zemond, Die ik zonder weer - - min vond j
Vaer wel minnelooze minne, Aerdfche Godinne, Liefde leyd u,
Liefde leyd u flaef ter dood, Mocht mijn graf-fteê zijn uw fchoot.
Klacg,
|
|||||||||
|
>
|
|||||||||
|
ZANG-RYMEN. 37
Na de voys van DouUnds Lachrim&>
az BASSVS. ir lliiiiliiiigiiiiiiiiiiiiii^H
XV Laeg, oogen klaeg, tuygt mijn verdrieten, Door tranens
liiiiïilillliiii|iplliilillll
vlie - ten, Aemlooze ziel ontlaft uw borft, Van 't geen zy torft,
iÉIiiiiïi!Iï=§fiI^iËiiünüïi
Van 't geen zy torft>en fteeds moet dragen; Wat doch? liefds pla--
iiiÊiiiiüi^ipsiü=ïiü^i
gen. Vlucht ziel,nu Rozemond my haet,Ia gantfch verfaet;Laet ik
llfiililIlIlllÊlIiJlIilïIIIIÉPËll
|
|||||||||||||||
|
my zelven, Een ruit-plaets delven, Daer mijn lichaem,mijn lichaem
iiilïiiiiliiiii^ËriIiiiilii^i
leyd, Ziel-loos, ach! Op dat mach, Met geklag, Yeder een mijn
lilïiïiïiiliïüliiüi^ïl^^i^l
fterref dag, Recht beweenen,mits men zach, My ter dood bereyd.
Ililiiïllll^iillllïli^iillllfll
Mits ik beminde, En niet koft vinde, 't Geen de Minne, de Minne
lliiiiiiiiiilïiiiliil^^iiliii
zocht; Min zocht vreugd, Vreugd liefds deugd, Deugd geneugt >
lIïiïll^ti^illlPiÊiiili^iüüi
Een geneugt, die 't al verheugt, 't Geen gy, Lief, uyt Hefd
Eaiiiii^iiii^iiiiiiiiiiïiiii
vermeugt, Maer noch niet volbrocht; Dies ik my wil gaen bereyen,
iisiïüi^üil^ïpöïiüül
Om af te fcheyen, Scheyen, fcheyen van mijn Rozemond, Die
Il^iiüil^PüüÉÜÈIi^
ik zonder weer - - min vond j Vaer wel minneloo- - ze min - ne,
iÜiIiiÊliÊiililii^lIII^n
Aerdfche Godinne, Liefde, liefde ïeyd u flaef ter dood, Mocht
|
|||||||||||||||
|
===gr:fcr=:
|
|||||||||||||||
|
^feÏEE|~ïSiii=ËË
|
|||||||||||||||
|
mijn graf-fteê zijn uw fchoot.
C i Klaeg;
|
|||||||||||||||
|
,
|
|||||||||||||||
|
M-INNELYKE
|
||||||||
|
iS
|
||||||||
|
Stem: Gcfwinde Bode van, &c.
f~\ Nlangs mijn Amarïllis liep
^-^ 's Morgens door den doufo j Wat dat ik bad, yrat dat ik riep Amarillis wou-w Hooren niet, na mijn klagt, Mijn verdriet had geen macht By haer, Voort vlucht zy veer van daer j
In de vlucht haer vlecht, Aen een boompjen hecht, Mits zpoftaet zyftil, Ik omhels mijn Amaril. I I.
Zy, met heur haar verwertin'tgroen,
Kreeg van Jchaemt een blos; En riep ypildgy my dienfle doen , lijter, maek my los; Amarill hetgefchied, 't Geen uso W, my gebied Te doen, Bier in het lieTte groen;
Doch eer ik het doe, Laet uw lijter toe, Dat hy na zjjn lufl, Amarillis lipjes kuji. I 1 I.
Want, eer zal ik u niet ontflaen >
Tijterwelhoedus, Waer in heb ik u doch mifdaen ? Ken ik met een kus, Met een wen, zgyde zp, V voldoen, kufl mee vry t Wel aen, En laet my daer meegaat j
Met een kufje, neen! Ben ik niet te vreên, Gy raekt niet van mijn, Qft daer moeter honderd zijn. r.'-r
Herders
|
||||||||
|
Minne-klagt.
Stem: Doelands Lachrim».
ïf" Laeg, oogen klaeg, tuygt mijn ver-
*-^ drieten, Door frvw«w vliet en ; Aemloozg Ziel, ontlafl uno borfi, F<3«'f^M^VfO^,
Van 't geen zy torfl,enjieeds moet dragen-,
Watdochl Liefds plagen. Vlucht Ziel, nu Ro^emond my haet, Ia gantfch verlaet; Laet ik my %efaen,
Een rufl-plaets deben,
Daer mijn lichaem leyd,
Ziel-loos, ach!
Op dat mach,
Metgeklag,
ï&r #;» mijnflerref-dag,
Recht beweenen; witt wa s^c^,
My ter dood bereyd*
Mits ik beminde, En «ief kofl vinde, '/ G^« de minne z$>cht} Mi» zocht vreugd, Fraigd /ie/fo deugd, Deugd geneugt; Een geneugt, die 't al verheugt j *t Geengy, Lief, uyt liefd vermeugt, Maer noch niet volbrocht-,
Dies ik my fvilgaen bereyen,
Om aftejcheyen 5
Scheyen van mijn Ro^emond,
Die ik zonder wêr-min vond;
Vaer wel, minnelooze minne,
Aerd/che Godinne -,
Liefde leyd uvpflaefter dood,
Mocht mijn graf-jteé zijn twfcboot.
|
||||||||
|
ZANG-RYMEN.
Herders Droom.
|
|||||||
|
*t
|
|||||||
|
-L/ Er'tdaeg—jedael—------den, Viel ten Hemel uyt, Op bloempjes en
o/) AflH)v/, Ee» geu--rig nat j J/ «r<& rawfe Rooien, Onthoken, cierlijk
^ïiüilli^liiiü^iliiiie§üi
£/oo - - ^e», FÖor d' o/>gd»g -van ds Zon, en 't morgen da---------gen; Dreef
my de%pe—teMin, In'tgroene bofch te kla-------------------gen.
Eer ik mijn klaegjes, noch te deeg aen Heeft bloem, en kruyd gekregen ,*
rving, Mijn lijfbeflroyt met nat bedoude rooien,
Kreeg ik -verandering; Wiens geur haerfchaemte fcheen te tuygen
Mijn leden mat, tot ruflen heel genegen, door het bloo^en.
Zijn Jchielijk neergelegen; Dus in mü»fiape,y>an de Mingewond,
Natuur verkracht mijngeefl, de Ziel ge- Jk my yedroogen rvond ;
<*00^en > Ach Amarill ach Amarill mijn leve ,
In 't diepfle van 'tgemoet, met oogen toe Wm is die vreugd geblete ?
gelooken. q ryreugd! 'o vreugd! ypaer heen sjjt gy
In 't doode leven docht my dat ik ^ach, gevlogen, Een vriendelijke lach, O droom! ó wete droom! *k ben in mijn
Van Amarilj die neffens my gelegen r vreugd bedrogen. C 3 Wath
|
|||||||
|
3« MINNELYKE
GEZANG.
\W An - «cêr <fe Zö» het morgen - rood, In 't Oo(len quam ontmoe -—ten,
LagPhtshm in Au-roraesfcboot,Om%ee en duyn tegroe—ten • pli^ilimiïllirÉiiüiOTÏ
Om Roos, om Bloem, om Vyolet, Met Elft en Linde dicht be - %ft, Door
Zuyer koelt te buygen; Om druppels die als kriftaSjn, Op Roos en Bloem gedroopen zijn, Voor Neflar in tei&y--------gen. |
|||||||||
|
Dat haer tot aen de middelf pat,
Doordrifjes opgevlogen; Noyt toeter vreugd, noyt blijder dag, Als toen ik weer mijn Phillis ^ag, Haer natte leden drogen. IV.
Haer open boezem heel onbloot,
't Albafler wit verdoofde; Haer blanke kaekjes, bloo^end rood, Auroor haer glans beroofde; Hoegraegde mijn verliefde zjn, Na dit genot door %pete min, Doch dor ft het niet betrachten; Dies was de vreugde my eenfmert, Een vreugd voor 't oog, een pijn voor't hert,
Eenftrijd voor mijn gedachten» |
|||||||||
|
I I.
De yerfcb ontloken dageraed,
Begroet van z&ye pinden, Hoer morgen luchjes vallen laet, Op dicht beblade linden; De Zon, in 't ooflen opgeflaen, Speeld met zjjn glans op groene blaên, Van hoog getopte boomen -, Van waer mijn Phillis dreef hoer Vee, Tot op den Oelper <van de %ee, Een brakke water-ftroomen. I I i.
Hoer Schaepjes aen de Snater kant,
Verquickten door 't verkoelen; Mijn Phillis gaet terwijl op ftrand, Hoer blanke voetjesfpoelen, En lobbert in het ruyfchend nat, |
|||||||||
|
Cloris
|
|||||||||
|
ZANG-RYMEN. 3I
Cloris Minne-Droom.
|
||||||||||||
|
JpsfEJI3pgi;H=PpËfg=ëËggg
|
||||||||||||
|
W
|
Aer mach mijn Philida, mijn zoete bek -je we^en ? Waer of zv
Mijn bert ~jen,Herderin,dat is in duyzpnd Treeden ,• Met%itcbjes, gsii^glïiiiiiilliliiiilii
haer verfchuyld, waer oft %y baer onthoud? ,, .. . , ...
, ., . , Waerzj.figydoch,ey preek' en ge - traen, loop ik door tna-re wout j * /
|
|||||||||||
|
K^wr %al ik u beft vin—--------«few ? D^r leyd %y by de beek, En ruft
|
||||||||||||
|
ow^/" de Lin—den -, Zyjluy - - »»er£, <*c/>.' zyjlaept, op V kaekjen leyd
|
||||||||||||
|
#w Rooi, Die neem ik, ach l ik dool, ó Hemel! 't is een bloos.
il. 'lil.
Met Zeuxis Vind ik my, mijn Philidal Mijn Herderinne jlaept,dies ik befta te
bedrogen j kujfen, Natuur uwfchoonheydgafyets boven het Een kusjen zalhaer niet Verfteuren in de gemeen, ruft; (tujfchen, Vw bloosjes blonken mijn als roosjes "voor Ey minne! ty te werk, en oft sy> onder- mijn oogen, Al wakker worden, ^egt, 't is Cloris die u Alzpo dat yder bloos moor my een roosje kuft; fcheen; . Kus, Cloris, kus baer mond,
Ach mocht ik Herderin \ Kus, Cloris, kus hoer kaken,
Een van die roosjes plukken, O lipjes! rood en rond,
En, door delete min, Waer na mijn lusjes haken,
Daer op mijn lipjes drukken, Waer na de minne wenfcht, ach Philida!
Ach! mocht ik, dor ft ik, ach! o neen! ik mijn lief,
durrifniet, Zacht, Cloris roept^e, z&cht, wat doeje
Ik raek in ongena zoo Philida my yet. minne dief.
Cloris, aen de water ftroomen,
Dicht omlommert van de boomen, Ruften, en in flaep hy vil ,•
Droomden, dat hy in zijn luften, Philida haer lipjes kuften, Wakker zijnde was 't een gril.
C 4 Ontloken
|
||||||||||||
|
MINNELYKE
|
||||||||||||||||||||||||
|
GEZANG.
|
||||||||||||||||||||||||
|
O
|
!iSÉ!^iüil!miIlïÉIÜiii
Ntlooken Roos die aen uw dijiel pronkt, En cierd uw ftruyck
|
|||||||||||||||||||||||
|
By,dieu Heft, uw roo-zelaer bc-lonkt, Tot dat gy u
ililliliiiiiiiPJlil^i^ïllIgii
met pur-per roo-de bladen; r . ,. ■ . . ...
r J. ., . Leer;iomeMaegd.wanneergywordgevrijd,
opgeeft in zijn ge -naden. J ö ö ö * J
i^ilüiü^ililll
|
||||||||||||||||||||||||
|
Dat gy u maekt,na't vryen, vryheyd quijt.
|
||||||||||||||||||||||||
|
I I.
Geeft gy u op,uyt minden die u mint.
Denk dat gy hebt u ziehen weg gegeten; Wat Minne wil, dat moetgy zjjngezjnt, Vw wille moet Mins luft ten dienfie le- ven ,• Dat isgezeyd, wanneer gy zjjt getroifwt, Schik, dat uw liefd Mins plichten onder- houd. |
I I I.
|
|||||||||||||||||||||||
|
Bet roofjenftaet niet op zjjnftruyk en
bloeyd, Om zp zich zelfs in 't bloeyen te behagen, Maer, 't geeft zich op als het den Plukker fnoeyt;
Zo moet haer ook een jonge Vrijfler drage-, Zo,na de trou,zy met haer plukker kant, Is 't weyg'ren haer geen eere meer, maer Jchand. |
||||||||||||||||||||||||
|
GEZANG.
|
||||||||||||||||||||||||
|
D Billis dreef op ftrandhaer wee,
•*■ Schort haer keurfje tot de knietjes j Spoeld haer voetjes in de Zee, Die haer brakke water-"vlietjes, Met eenfnelle drift op drong, Dat het aen haer borfjesfprong; Zy, verbaeft te ruggeloopen, Deed haer natte boezem open. i I.
Coridon die quam op 'tjlag,
Zy befchaemt,fchuylt in de rooz^n ; Om dat haer den Berder z.ach, Kregen beyd haer koekjes bloozen j |
||||||||||||||||||||||||
|
By, ontweken in de min,
Riep, mijn hief mijn Berderin, Loet uw Berder in zjjn narmen, Vw verkleumde borft verwarmen. I I I.
Phillisfey, waerik Diaen,
'k Zoud u in een hart verkeeren, Voor het leed aen my gedaen, Deze wraek op u begeer en -, Phillis 'k hoop niet datgy 't mient. Waer mei heb ik dit verdiend ? Hebtgy luft een hert te plagen ? 'k Zal u 't mijn ten offer dragen. |
||||||||||||||||||||||||
|
Mijn
|
||||||||||||||||||||||||
|
ZANG-RYMEN.
|
|||||||||||||||||||||||||
|
'3
|
|||||||||||||||||||||||||
|
Stemme: Rogiers Baletti.
|
|||||||||||||||||||||||||
|
M
|
iiiiiiiiigiiiiiiiiifiiigii
|
||||||||||||||||||||||||
|
Tn zoete Rozemond, Ach! ik voel mijn hert gewond, Door het
liliSiiiiiiiii||ippii=iï=iii
helder fierren licht, Van u verweend en zpet gezicht ; Ay! aenzjet, Mijn
PïlüigiÉÉiü^ifüïiHiiïIi!
bedroeft, en fivaer verdriet, 't Geen ik door de min, Om u Godin,
|
|||||||||||||||||||||||||
|
Ach! zoo meenigmaelgeniet.
I I.
Ik zucht, ik ween, ik klaeg,
Ia de Min is my eenplaeg; Maereen quelling, en een pijn, Mitsgy teflrafzjjt tegens mijn j Nare nacht,
Ach! hoe meenig minne klagt,
Deed ik metgetreur,
Voor mijn liefs deur,
OnTaerhoort en niet geacht.
|
|||||||||||||||||||||||||
|
I I f.
Waer toe dan meer gemind,
Daer het hert geen troofl en vind j Minne, weg, vertrekt van mijn, Ik wil uw fkef niet langer zijn; Min baerdjlrtjd,
Zoo wanneer men mind en vrijd, 3
En tot zoo een Maegd,
Zijn liefde draegt,
Die oprechte liefd befirijd*
|
|||||||||||||||||||||||||
|
Stemme: O Kerfnacht.' fchoonder, 8cct
|
|||||||||||||||||||||||||
|
t I 1,
|
|||||||||||||||||||||||||
|
I.
|
|||||||||||||||||||||||||
|
\T Kaekjens dragen hoger bloqfjes, Geen Sterren in de nacht zo blonkken}
* Als 't keurigfipuyk van de roofjes; Als doen de glinflerende vonkken,
'Ach Beunigs-beekje \ Maegden- roem, In minne nachjes uyt gefpreyd;
Hoe kan 't verliefd oog aenfchouwen, Als Heunig-beekjen is in V vryen,
Eenfchoonder Lely onder Vrouwen, En dat een lonkjen van ter zyen,
Als u, 'o Paphos! Mey e-bloem ? Word op 't geliefde aengeleyd.
|
|||||||||||||||||||||||||
|
1 V.
Swicht elpen-been,leoorwitter tandjes',
Smelt witte fneeujpoor blankker handjes} Wijk, wijk korael voor lipjes rood; Wijk gitten, wijk voor bruyne oogen; Noch leyd 'er roem van meer vermogen^ Bejlooten in haer Maegdefchoot. Ik die
|
|||||||||||||||||||||||||
|
1 I.
De blanke Lely op zjjnflruyken,
Moet onder uwe kaekjens duyken; En 'tflaeuwe blos van inkarnaet, Moet voor uw roode wangen "wijken j Geen Appél-bbeyzem heeft gelijken, By 't blos dat op uw lipjes fiaet. |
|||||||||||||||||||||||||
|
MINNELYKE
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
34
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
Stemme: Io tho de Perfonne, &c.
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
1
|
iia^ie^Jiriiiiiiïiiilpifi
|
||||||||||||||||||||||||||
|
K die uyt minne, Meenig qtchjen broek; Ik die %po meenig traemjenjlort
'mmmmMmmmmmmm
Om mijn Godinne; Die almtjnvermaek, Mijn ■weltujï en mijn vreugd verkort;
ipilI^ïilIIIllilËiillIllIËiil
Ach! ikfmek van rouw, Door uw (irafheyd, -wreede vrouw, Die niet acht
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
M^Mm^wï^^^^^^^^^
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
mijn oprechte trouw; 't Herte Jmoort in pijn, Mits gy u nu toont te zijn,
iiö|^^^IiiÜiüüüi|ig;^l
Al te hard, al te -wreed tot mijn; Ik ben bereyd, Vwflrafmy opgeleyd,
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
Te dragen, tot de dood diefcheyd.
|
tkben, &c.
|
||||||||||||||||||||||||||
|
I I I.
Alsnumijnjltyen,
Als nu mijn ellend, Als nu mijn minnen is gedaen j En dat mijn lyen, 't Geengy my toe ^end, Zal met mijn dood ten eyndegaen j En mijn minnend hert, Vytgeteert door liefdens fmert, |
|||||||||||||||||||||||||||
|
II.
0 Diemerboompjes!
Die mijn Liefs verdriet, Getuygen kofl, had gy gehoordi 0 Amflelfiroompjes! In mens klare vlied, Zoo meenig traentjen leydgefmoord $ Als de brakke vloed, Perjlen uyt mijn droef gemoed, |
|||||||||||||||||||||||||||
|
Door het leed datgy,Nimph\ aen my doet; Vuyt liefde geoffert -werd;
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
0 mijn veld Godin!
Door uw koele jlraffe sjn, Wreed en dwers tegens mijne min -} Van hoop ontbloot. Voel ik my in de noot, |
Druk dan dees mijn klagt,
In uw zinnen engedacht,
Die mijn liefd totter dood hebt veracht j
Denkl hoe getrouw,
Hy was, die om zijn Vrouw,
|
||||||||||||||||||||||||||
|
E» -wacht mijn uytkomjl door de dood. Uyt liefde,'t leven miflen wouw.
Vergeefs gezeyld, vergeefs geroeyd, |
Als ftroom u tegen ebt, oft vloeyd; 't Is al vergeefs, 't zy koel oft ftil, Als het geluk niet dienen wil j Men leyd vergeefs de riempjes by, Het zy te loevert, oft in ly j Vergeefs geftreên voor ongeval, Als 't fchip moet aen de lager wal. Herders-
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
ZANG-RYMEtf.
Herders - klagt»
Stemme: Yets moet ik ü Laura vragen*
|
||||||||||
|
31
|
||||||||||
|
Ets meet tku Boompjes vrage
Mits datgy ziet alle dage Wat hier in dit Bofch gefhied j Of de geen, die myn doet quellen "Nimmermeer u komt vertellen, O ft zy Liefde draegt of niet. Lieve Telgjes hojlgy Jpreeie»,
't Weten zoud my niet ontbreeken j UMits ik trouwe Minne draeg; VVaerom ik veel droeve fmerte $ Lijd verborgen in mijn herte, ÓHetgequtjning alle daeg. Ik zie vaek de BeekjesJlroomen j
ik vroeg vaek dejlomme Boomen, Die betreurt zijn alle beyd; Wie tot treuring baer verporre, Dat hoer groene Telgjes dorre t LMaer ik krijge geen befehtyd. Gaen ik by de 'Htte dieren
Die zeer vrolijk tierelieren,
Klaeg ik oen baermyn verdriet, |
||||||||||
|
Èn de oor zoek van mijn menen j
fJMeergekytgelijk de fleenen, Geeft het zoet Gevogelt niet. Staen de Bloempjes fchoon va» kleurt» >
hoort het groene Gras mijn treuren, En het Fee dat datr in weyd, Is bedroeft van mijnent wegen. la 't is al met my verlegen, Om te trooflen mijn bereyd. Zoo ik by de Beekjes kome,
Zien ik droevig na haerflrome, Strax is hare loop gedaen-, Vroeg ik waerom zy dieflaken t Om dat u bedroefde kaken Zijn ontcierd metbrak getraetti Winden, die 'tgeboomt doet buygen t
Woudgy Amaril getuygen Eens de oor zoek myns verdriet; Het verdriet dat my doet klagen» Zuchten, weenen alle dagen, Dat het alom hoer gefchiedè |
||||||||||
|
Koor»
|
||||||||||
|
E L Y K E
Daer zat ik alleen verfchoven,
Zuchtend zag ik eens na boven Daer de Zon hem had verfchuyld 5 Schreyend zag ik na de Aerdê, Aerdt die mijn droef heyd boerde , Waerom is het dat gypruylt > f Voer om blijf ik hier alleene
Op de firand} daerikfteeds weene; • Om datftrand de wreede (Iraf-, Met de firand, maer hier gefchiedend, Dat my Amaril, al vliedend, Oorzaek tot mijn weenen gaf. Zj is d' oorzaek dat ik zuchte;
Zy is d oorzaek door haer vluchte-, Amaril, hoe ken 't gefchien ? Daeruwoogennoyt, haer dage», Benig ontrouw in my zagen, Nocht ook nimmer zulle» zie». Ben ik u teftecht van kleeden ?
Ben ik u te plomp van lede» ? Ben ik Boerig op-gevoed ? Be» ik onbequaem van wezen ? Werd mijn ommegang mifprezen ? Oft gebreekt hetmy aen 't goede Wildgy »a mijn fihaepjes kijken
Die by d' uwe niet gelijken, Amarilmijn Veld-Goddia j PVildhet minft voor 't meefl niet kieze», 't Meefte voor het minft verliezen j Watfehaed u te» Schaepje min > VVilduw gunflen hem verliene»,
Die u dienftig zoekt te dienen , En te vieren uwe leugd; Tracht met zulken een te pare», Daergy uwe jonge laren Vrolijk meedverflijten meugd. Laet die lichte Linkers hope»,
Die zoofchoon in 't oog by hoope» Vleyen, fmeeken, met gebeèn j Schoone woorden veel verliene», Daer zyfchoon mee keunen dienen» Alen metnen z' 'er niet een. Acht hoer niet hoe fchoo» zy fmeeken,'
Wacht jou voer die Hooffche treeken, Door de fchij» fchoo» voor gedaen j V Is bedrog, wild mygelooven, D' Herders gaen haer ven'te boven, Neemt mijn gulle treuwheydaen. |
|||||||
|
36 MIN
Koom ik, met mijn Schaepjes wejde,
Aen de Beverwijker Heyie j Teder Schaepjefchrikt hevreefi, Voor 'tgevaer dat my de minne, Daer doet komen in mijn zinne, Boor 't vernieuwen van mi/n Geeft. Hoe my Amaril zag dwalen,
Hierin dezegraze-dalen, lenig met mijn teere Vee -, ik begon mijn droeve zuchten, Maer mijn Amarilging vluchten, Duynwaerdin, op firand, na Zee. ik ging voort mijn Schaepjes drijven,
'i Lietze zonder Herder blijven Alffè waren by de Bron 5 'k Heb mijngang door Duyn genome», Tot aen Strand, daer ik zag komen K^dmarilmet Coridon. Daer by zag ik noch vergaren,
Twee oft drie, van d' Steedze paren, Groeten daer op hoer manier' j Amaril, na Herders wijze Die manier begon teprijze ; V Vvas, wat zul' we maken hier} 't VVierd beftemt na duyn te hopen,
Om de graesjes vaft te knoopen, Coridon teeg eerft vooruyt j Die zottdd eerfte graefjes bindt j Teder liep met zijn beminde, Zien wie ter ft zoud zijn de Bruyd. Wat zag ik al vreemde treeken»
'k Hoorden Amarillis (preeken j Hoe zit Coridon dusftil > Amaril, na hoer behagen, Deed met deze letters vragen. W.W.W.'tHertW.Witt Dat gedoe», gingt op een fcheytn,
Teder ging zijn Lief geleyen. j Doch voor het vertrek genoot Teder Minnaerttrfi zijn tuften j Teder zijn beminde kuften, 't Leven boerde my de dood. Wat zaegt gy bedroefde ooge» ?
Koft mijn hert e ditgedaogent Deze trotfheyd, en de /jijt ? Dus zat ik in mijn gedachte», Deedvaft mijn bedroefde klacht» ; Klagende>gi»g ik hoer quijt. |
|||||||
|
Altno-
|
|||||||
|
ZAtiÖr]fc*MÉfc* ft
|
|||||||
|
Stem: Dertcle Venus.
A Erdige Nymphenl aerdfchepronk ]
£*Gy die door 't lieve licht, Van uw werweendeoogs gelonk. En over %$et gezicht, (tert) Van binne,, Godinne, op 't alderhoohfle
Mijn verwonnen liefd dragend hert; Om u te betoone,, ach! overfchoone, Hoegy door lonkjes woed „mijn gemoed. Gelijk ee roos jen,, zjjn bloeyend bloos jen, De Zon onttieven doet j Zoo is 't heit door uwe oogens fdrijn, En lieve lonkjes op-gequeekt, om u ten dienfl te zijn. Blinkende fterren, oogens glans, Indien de God lupijn, Had aen uwjehoonheyd eenig kans, Gy zpud, Godinne zjjn, (PalleyS) Voogdejfe,, Princeffe,van 's Hemels hoog
Daer de Goden zpo menig reys, Naer u zullen wenfehen „ o zpetfte! der menfehen,
In't hemels hoog gebouw, ,fchoone vrouw; Op dat met de vonkjes,,van uwe lonkjes, Den Hemel pronken zs>u, In de placts wan 't morgen flerfe licht, Zoud dan de aerde, aerdjche Nymph! ontfangen u gezjehi. Al mijn gedachten \ Hemels Goon, My dringen door 't gemoed; En knielen woor uw hooge troon, Daer't hert zijn offer doet; {port Godinne „ der minne, 't is liefde die my
Dat mijn zjeltjen geoffert word, {gen* Aen 'tgroote vermogen„van u bruyn oo~ Daer kniel ik eerbiedig neer, ,en defweef} Dat ik u zal dienen,, mijn liefd te yer~ Henen,
Kan weygeren nimmermeer, (mijn* Zoete Nymph , ontfang de dienfl wan En laet my in getrouwe liefd u jlaefals Minnaer tyn. |
|||||||
|
S&w.L'Avignone»
A Lmogende Godin,
^ ^r^ %e»j 3gfo'/; woedzelwan mijn trouwe min,
Jc£! Rozemond,, ik diemy wond, In 't binnenfl <van mijn ziel gewond; Toen d' oogen,, bewogen, Het hert,, totjmert, w^w ^/<j wd, Af# fowjb gepeyd,, tm» zpetigheyd, D/V qö ö^ //rtfc %"«leyd. Waer is 'er doch robijn, (zjjn ?
Infchoonheyd zpo fcboon aïs uwe lipjes
Waer is 'er roos,, apo boog wan bloos, Die ik woor uwe lipjes koos ï 'k Zeg lipjes,, wiens tipjes, Ik houw,, Me-vrouw,met Hemels douw, Befproeyt te zjjn,, waer meêgy mijn, Kunt laven in mijn droevepijn. Ach! of de min mygaf,
Te zjiygen, wan uw korale lipjens af, De Neclai <vhed„ die mijngemoet, Alleenig doorgedachten woea ; Gedachten,, wiens krachten, Godin,, mijn zin, woen in de min; Als ik aenzje,, uw lipjens die, Ik liefdens dienfi ten offer bie. Al woud lupijn zjjn troon,
My geven; om daer te vare met 'er woon; En noch daer by„ zjjn heerfchappy, Ook overgeven woud aen my; 'k Zoud wlieden,, 't gebieden, Veeleer,, en meer, naeru begeer•] Mijn Afgodin,, in zpete min, Vdienen met mijn hert en zin* Ter wereld is geen zoeter zoet,
Als 't geen de zoete liefde voed; Wat penne heeft 'er oyt befchreven, De zoetheyd die de liefd kan geven ? Die 't wil beftaen acht ik verblind, Mits liefde alle ding verwint. |
|||||||
|
B Boi
|
|||||||
|
MINNELYKE
|
|||||||||
|
3f
|
|||||||||
|
Stem: Hansje fneed, het Koorn.
TKgde %po vaek„ tot mijn yermaek,
'■Aen 't Beekje by de Linde j En dat alleen,, om dat ik meen, Mijn Nymphje daer te vinde, II.
H Gebergt en top,, dat klim ik op J
En ga door het Bojfcbage-, Waer Echo meld,, en my verteld, Zoo menig vryerage. III.
Doch 't is verdriet,, als £ oog niet
zjet, Waer hert en zjelna baken; Dat ishetjchoon,, van uper^pon, En rood gebhofde kaken. IV.
Vw lipjes teer,, 'vermogen mee f,
Als Phcebiguldeflralen j Dewijl Me-Ttrouw,, des Hemels douw, Komt op uw lipjes dalen, V.
Ach! Herderin,, mocht ik mijn Min,
Eens door uw lipjes bluffen; Een kleyne %aek„ is mijn vermatV, Mijn Nymphjen eens te kujfen. |
|||||||||
|
Stem: Cefte Cruclle.
T70^ ruaek koom ik mijn fchaepjes
*• -* weyde, Aen d' oey>er -van den TJJelflroom j Daer hoer mijn Nymphjen neder leyde, En riep baer Herder in den droom ; Dat hy^ijn lusjes,
Aen-zjjn Herderin,
Met duyzend kusjes,
Na %jjn eygen %jn,
Zoud boeten in de min.
il.
Zy, dooreen poëten flaep behangen,
Met bloem en kruydjes in haerfchoot, En roode Roosjes op haer wangen, Lag met baer borsjes hallef bloot j Ik woud met kusjes,
Minne graegt <ver%cien;
Door liefdens lusjes,
Die eens raken aen,
Maer dorfi bet niet beflaen.
111.
Ik nam de blaedjes van de Roo^n,
En dekt baer blanke borsjes toe; Die ik in 't eelfle >van baer bloo^en, RonKom de ^petejpeentjens doe j O tepel tipjes \
Aerdig, kleyn, en rond,
O Roo%e klipjes!
Op Albafter grond,
Ik ben, en blijf gewond»
|
|||||||||
|
Noord*
|
|||||||||
|
ZANG-RYMEN.
|
|||||||||
|
3?
|
|||||||||
|
Stem: Rogier bon Temps.
^^Oord-wefte wind verheft dus niet,
*• ™ Hoort na 't gebied,
Van een Godin,wiens hert door-wond;
Wen/cht dat u buyen,
Weder na't Zuy en,
Keeren ter/tont.
JEole eens uw krachtenflelt,
In baer geweld i Op dat fy mach haer liejfle vriend,
't Zy wat voor baren, Hykomt door-varen, Geven voor wind. Het Scheepje daer u Liefinjweefi,
Geen nood en heeft, Dewijl dat hy, bezorgde Vrouw, Voor buyige winden, Wel Haven ^al vinden, Met Anker en Touw. Waer mede 't lacht is zpo ik mien,
Zeer welverzjen ; Dan doch natuur toond liefdens aert; Datgy Godinne, •Met trouwe Minne, Bekommert waert. jfioltts hoort na u gebied,
Eyl zprget niet; Hy geeft zjjn Winden zoeter keer;
Hy voegd^e ten beften, Van het Noord-Wefte, Na 't Zuyen weer.
Ik ^ag dat hy dooryVergraeg,
Zijn oogjesftaeg,
Deed lonken na den Noorden; dos
Hy cjuam gevaren,
Door Minne baren,
Na zjjn Lief toe.
Ik bidde u Princejfezyet,
Neemt dit in'''t goed;
Mijnfeyling duyd ten beften doch.
Verfchoont Goddinne,
Mijn ipet beginne,
Zonder bedrog.
|
|||||||||
|
Stem: Dat Phillis reyft en ipoeyt.
/~\ Zoete Rozemondl
^^Gy die my hebt gewond,
En in de morgen flond,
Mijn geeft komt wekken;
En my, door liefdens wet,
De zpetejlaep belet,
Ia, kundmy van het bed.
Tot u doen trekken;
Oft door de droom mijn geeft vermaken,
Door 't kujfen van uw roode kaken.
Eer 't morgen hcht ontjluyt,
En voerd der Goden bruyd, Ter hooger wolken uyt, In Zonneftralen ; Kan ik in (lille nacht, Van liefdens diep gedacht, Door ^pete droom verkracht, Mins voedsel halen; Ikfchijn verliefde graegt te koelen, Vw> borsjes, Ro^emond! te voelen. 't Gedacht voorbeeld aen my,
Mijn Ro^emond! datgy, Gelegen aen mijn ly, My hebt omarremt; En uyt u mondje blaeft, De geur, waermeêgy aeft, Mijn %iel, by d' uwgeplaeft, Door liefd verwarremt; Als ik mijn mond leg aen uw tipjes, Blaeft gy vyolen uyt uw lipjes. • Maer, als den dag mypord,
En dat ik wakker word,
Voel ik my ingeftort,
Eenfchijn voor we^en;
Als ik tot kennis raek,
En over-denk de %aek,
Is ydel mijn vermaek,
Vyt droom gereden;
En ik,geopent mijne oogen,
Vind door het droomen my bedrogen.
D z Het
|
|||||||||
|
MINNELYKE
|
||||||||
|
*>
|
||||||||
|
Stem: Zien ik niet onder de,&c.
A Ls het avond lugje daelde,
■*■*£« de Zon na 't weflenfehoot-, Als mijn geesjen aejfem haelde, Vyt het lieve aVond rood; Zoete vreugde my beving, Als de Zon te bedde ging. II.
Als de Maen weer was ontloken,
Midden in zjjn volle pracht ; Daer de Zonne was gedoken, En zjjn reyze had volbracht; Koom ik aen de Water kant, Van de zoete Zuyder-flrand. 111.
Daer de Maen haer bleke flralen,
Op de baren fchijnen liet ; Daer mijn Nymph alleenging dwalen, Dien ik zag, maer zy my niet;' Die in zoeten avond koeld, In de Zee haer voetjes Jpoeld. 1 v.
Maer mijn Nymphje heel bedrogen,
Door de drifjes van het nat, Dat alruyjfchend quam gevlogen, En tot aen haer knietjes fpat; Wordgefioort, en neemt een keer, Met zpo ziet zy my van veer. V. Ik, by haer aldaergekomen,
Neem haer zoetjes by der hand; Gaende na de groene bomen, Daer veel Roosjes flaen geplant; . Daer zy in de Mane-fchijn, Vlocht een Roozen kranjfelijn. v 1. 'k Hoorde haer een Liedje quelen ,
Dat zy zoet engeeftig zong; Waer door zy mijn lufl totjpelen, Van datgeefiig demtjen dwong; Ach \ wat was't een lief gejpeel, Zy haerflem, en ik mijn Veel. Vliegt
|
||||||||
|
Stemme: LaOrange.
HEt lodderlijke licht,
Van u verweent gezicht, Inffrouw, heeft in mijn droevig hert, Gevoed >gebaert, een wreedefmert; 'k Beklage,, de dage, ójchoonGodinl Dat ik verwonnen bin-, Nu heden,, gebeden, Vniet bewegen kunnen tot de Min. Laet varen fchoone Maegd,
De morgen diegy draegt, En twijffeld niet aen Tyters Min ', Die uflandvaflig blijft Godin; Wat Tyter„die myt 'er,zo menig Maegd, Nu hy u liefde draegd -, Door reden,, my heden, Ter wereld niet als u by z.ijn behaegd. Ik Min ufchoone Zon,
Waer 't dat ik meerder kon, Doen blijken van mijn trouwigheyd, Ik zpud 't besvijzgn zoete Meyd; Op aerde„geen waerde,zpo lief voor mijn Als uwe deugden zjjn ; Ofchoone,, tot loone, Wenfck ik het lieve licht Van u aenfebijn. 't Is Ty ter, fchoone vrouw,
Die garen boeten spuw, Zijn lusjes aen uw jonge jeugd; En kuffen eens met %pete vreugd, De tipjes,, uws lipjes, bevocht Iuffrou, Met zoete aejfems douw, De bloosjes,, als Roosjes, Ik van uw lieve kaekjens plukken zpu. Eyfchoone Ijlaet eens op,
De venfiers, die in 't top, Van 't hooge voorhooft fchoon ontdaen, Al flikkerend als twee Sterren flaen 5 Met Boog jes „pas hoogjes, het brandend licht,
Van u lonkend gezicht, 't Vermoogen,, uws oogen, De brand der Minne in mijn boezpflicht. |
||||||||
|
ZANG-RYMEN.
|
||||||||||||
|
4t
|
||||||||||||
|
Stemme: Rogier bon Temps.
|
||||||||||||
|
V_____,
|
||||||||||||
|
17'Liegt Jnelle binden haefl nioor heen,
* NaCbarileen; Bruyft,Jcbommelt zoetjes brakke flroom,
Met Zuyêr wlaegjes, Van boog, dan laegjes, luygtdatikkoom. 11.
Ey \ zoete golfjes wan de Meer,
Springt op en neer ; Ey! blaetme tijen, drijft mt> >vloed, Met Jnelle Stroomen, Ve Eyke Boomen, Eens myjfchen doet. ui.
Slaet zflchjes tegen Hfttakke Riet,
Tot dat zy ziet, Mijn uyt-gefpannw Zeyltjesflam» |
||||||||||||
|
Doorgunft dérflromen,
Voorwind af-komen,
Met min belaên. I V.
Wanneer ik kom terplaets daer zy 1
Zal zien na my, Zoo fliert mijn tong, ó God lupijn;
Dat zy met reden, Mach aen-gebeden, Werden wan mijn. v.
Eerbiedig wallen haer te woet $
Met heufche groet, En klagen <van mijn faarepijn 1 Op dat met lufjes, Driezpetekufjes, Mijn wÏÏkomfl zijn» |
||||||||||||
|
D * taet
|
||||||||||||
|
MINNELYKE
|
|||||||||
|
Stemme: Si cefte Malheureufè.
LJet uw teere Telgjes buygen,
Spraekeloos geboomt ; Beekjes, wild mijn droef heyd tuigen, Alsgy ruyjfcbendflroomt, DoorDuyn, door Zand, Voor Berg, door Land, Met groene Linde dicht beplant. II.
Als Dotilea hier komt "toefen,
Eenzjtem met haer Vee; Tuygt dan al het droeïigfcbreyen, Dat ik om haer deê; Ach! Boompjes treurt; Ey! Telgjesfcheurt; Tuygt haer hetgeen hier is gebeurt. II I.
Wanneer zy de zachte treedjes,
Herwaerts heenefliert, Met haer fiere flukse Leedjes, Door de Lommer Jwierd ; Stort van uw blaên, Dan al'tgetraen, Datgy, o Telgjes f hebtgelaên. IV.
Druypt zjtcbjes op haer roode kaken,
Dringt in haer gemoed; Glijd joetjes van de gladde daken , Mengt u in haer bloed $ Dat zy beproeft, Hoe 't hert bedroeft, Door trouwe Minne troofl behoeft. |
|||||||||
|
Stemme: Mijn trooft, mijn hert.
A Ch zj>ete min I
*-*-Gy die mijn Zielen zin; Gy dïe mijn bloed „ ja mijngemoet, ge-* heeldoorgroef j
Eylaes, eylaes! wat voor een fmert, Lijd ik in mijn verliefde hert ? Wat hel,, wat quel, wat innerlijke pijn berooft my alle 'vreugd j
Eylaes! in droeve rouw, Door d'oogen <van Me~t>rouw, Verdort mijnjeugt. 11.
Ik bengeftelt
Als Was dat leyd enfmelt, Door Zonne-fchijn „ alzjw verdwijn, ik in de pijn;
'Ach l in de pijn wan minne vlam , Die my mijn vryigheyd benam, En <vloog „ door 't oogjn mijn verliefde borfl, waereerji de min ontjproot,
Als gy my moer een vonk, Dat is een zj>ete lonk, In't hertefcboot» lil.
Als ik de Maen
Zie by deflerrenftaen, Mijn Zieltje zucht „ door liefd bevrucht, aenfchouwt de lucht,
Met Stralen van hetflerre licht, Vertoonende mijns liefs gezjcht; Jk denk „ een wenk, die mijn Godin uyt d' Hemel van haer oogjensjchief,
If als de Sterren zjjn, Die men in glans enfchijn, Ten Hemelzjet. Wat
|
|||||||||
|
ZANG-RYMEN.
|
||||||||||||||||||||||||
|
45
|
||||||||||||||||||||||||
|
Stemme: Engelfche klokken-dans. Stem: Schoonfte Nymphe in &c
|
||||||||||||||||||||||||
|
VVT^t is 't een vreugde,
** Wanneer de leugt bet zpete Turven pleegt}
Watis'tgeneugde, Wanneer de liefd tot -weder Tiefd beweegt. |
||||||||||||||||||||||||
|
T^Ie de Wereld wel in zjet,
*•/ Zy is niet, Als een woefte Zee vol baren j Ach! de Wereld is een klip, Die bet Schip, |
||||||||||||||||||||||||
|
Boe zj>et„ voldoet, de liefde zjelenzjn, Na de duyft're grond doet varen
|
||||||||||||||||||||||||
|
Voor lujjens van de min,
Ter Zielgejlopen in j
Als omhelzing en gespen,
Liefdens offerande doen,
Aen de lieve liefd Godin.
|
II.
't Schip gelijk ik by de Menfcb,
Die zijn wenfch,
Gaet in 's Werelds lufl gebruyken; 's Werelds welluft is de klip, Die het Schip,
Na de duyft're grond doet duykeri- i il.
't P'rykeldat zijn ziele wond,
Is de zpnd, Zonde zjjn de woefle baren j |
|||||||||||||||||||||||
|
II»
|
||||||||||||||||||||||||
|
Geen zoeter lusjes,
De wereld geeft het herte van dejeugt Alsdatmetkujjes, De liefd haer tijd befieed in liefdens vreugd,
|
||||||||||||||||||||||||
|
Daer by,, en zy, betrachten liefdens zj)et, Rijkdom is haer eW, en vloed}
|
||||||||||||||||||||||||
|
Daer liefde kujjens voed,
Daer liefde liefd voldoet; Liefd met liefd geevenaerd, Js een Hemel op der Aerd, In 't verliefde liefs gemoed. III.
Als min met minne,
H Geminde peyd, en woekerd in 'tgevry j Wie kan 't verzjnne, Boe zpet dat daer de liefdens vreugde zy; Daer tien,, Voor ien, de zj)ete liefde geeft, Als Ziet om Ziele Jweeft, En Ziel in Ziele keft, Daer de liefde in 'tgeblm, Van het lieffelijkgekus, Nqyt een vol genoegen beeft. |
||||||||||||||||||||||||
|
Die 't gemoed,
Met haer golven komt befwaren. IV.
Boe verkeerlijk is den Mtnfcb,
Inzjjnwenfch? Zoekt op Aerden 's Werelds tuften} Moer de wijfe dood ons leerd, Bet verkeerd,
Ah de Ziele snoekt te ruften. V.
Bemels-Prins, gunt my alleen,
Te betreên Wegen, die my mogen leyden, Door 'tgezelfchap van de Deugd, Na de vreugd
Van des Hemels eeuwigheyden. |
||||||||||||||||||||||||
|
Dooe
|
||||||||||||||||||||||||
|
D4
|
||||||||||||||||||||||||
|
MINNELYKE
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
44
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
Stem: Phyllis quam Phylander &c. Stem: Wakkere voetjes, &c.
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
D Oor't 'verkopen van de tijden,
Keerd de droef heyd weêrinvreugd; Rozemond, het droevig lijden, Vat ik leed om u Ieugt ; Door een zgete Minne-brand, Slaen ik willig van der hand. 11.
Phyllis was het eerfle vonkje,
H Welk mijn jonge borfl ontftak, Wanneer een liefflijk lonkje, Vyt hare oogjes brak; Op-gepronkt wan de natuur, Met een tintelend gegluur. III.
Met twee purpur roode Roofjes,
Bloeyden'tjneeuwit kaeke-Vel; Schaemt-root vermengde bloofjes, Die ik niet vergeten %el, Stonden als een pronk ten thoon, Op uw Witte wangetjes Jchoon. IV.
Phyllis, als ik mijn gedachjes,
Op ons oude Minne voe ; Zend ik welduy/end lachjes, Vw lieve oogjes toe; Dat zyzjen de vriendelijkheyd, Die daer in mijn hertje leyd. v.' 't Oude galeen nieuw verwekken,
Phyllis vlecht een Roojè-krans; Loet my ten dienft vertrekken, Te leyden aen den dans, Phyllis aen Amynthas hand, Die met vreugd de Meyeplant. v I. Voor de pracht van HooJJche zjje,
Kies ik nu een Boer e pij; Voor Steedsepronkerije, De keurige waerdy, Van de Roofjes; van 'tgebloemt, Daer een Herderin op roemd. |
E Tlaeslwat dwingtmijnfwak gemoed,
*~*Tot tranens-vloed ?
Wat port mijn hertje tot geween?
|
||||||||||||||||||||||||||
|
Wat droeve plagen,, doen my dus klagen?
't Is buyten reen; |
|||||||||||||||||||||||||||
|
II.
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
Datgy, door't af-tijn,mijn bedroeft,
Zoo lang vertoeft; Eylaes! wat is 'er in de weeg ? Waerdat ik kome „ ik ben volfchrome, 't En is geen deeg. |
|||||||||||||||||||||||||||
|
111.
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
Steèts komt my droevig in de 4n,
De zpete Min, Die gy en ik, met zftet vermaek,
Van lieve lujjes,, en zpete kufjes, Gebruykten vaek. |
|||||||||||||||||||||||||||
|
IV.
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
Hetfchijnt een Engels agete aert,
My'thertbefwaerd; Om dat hem daer verborgen houd, Die ik mijn leven,, door 't oVer-gevetit Heb toe-vertrouwt. |
|||||||||||||||||||||||||||
|
V.
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
Wanneer,wanmer %.al't doch eens %fjn
Dat hy by mijn, Hem neder ft ellen z<e ruft; Eerbiediggroeten,, en vrolijk boeten, Mijn lieve lufl. |
|||||||||||||||||||||||||||
|
VI.
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
Cupido toond uwgunft aen mijn ,
Ontjlaet van pijn, Mijn hertje, dat %po vaek bedroeft, Doorliefds toeneygen„omdat mijn eygen, Zoo lang vertoeft. |
|||||||||||||||||||||||||||
|
ZANG.RYMEN.
|
||||||||||||
|
4f
|
||||||||||||
|
Stemme: Wanneer ik flaep.
D T(l uyt denjlaep, rijft op Aurora %pet,
*-*"0p dat uw komjkde nacht verdwijnen doet; Slaet uw Paerden aen „ dwingt de bleeke Maen, Dat %y voort n^ertrekt,, en den dag op-wekt. Na wiens komjle dat ik haeke ; O dag! ó lichten dag! wild naeke. 11.
Steekt uyt u hooft des Hemels hooge top,
Ogulde Zon! enjluyt uw Zalen op; Zegt dat Flora komt,,plukken hetgeblomt ; Zmdde Nymphjes uyt,, om Laurieren kruyt, Om 't Lauriere Kruyd te vinden; Ik ^almijn Lief een Kransje binden. 11 I.
Met Roosjes rood, en Bloempjes %pet door-
breyd, Waer op den Douw noch verfch en zyyverleyd ; Die hier neêr-gejiort,, uyt den Hemel word, Op dit groene Lof,, daer ikplukke of, Bloempjens fchoon, die ik T/aft hechte, Jen een Kransje, dat ik slechte. IV.
Het Schaepjen teergaet weyden door het gras,
't Herdertje wou hy by zjjn Schaepje was; 't Ruyge Geytje teer,, loopt vafl heen en weer; Klimt hetfpitfle top,, van 't Gebergte op; 't Loopt heen en weer deur alle hoeken, Om zjjn weder-paer te zieken. |
||||||||||||
|
Stem : Verheft udiep, &c.
("* Elijk een Roosjenzpet,
^-* Zijnftruykjen peren doet, Door lieffelijke kleur, En bloeyz.els van zjjn blaén; Die met een zpetegeur, Aen 'tgroene ftruykjenfiaen. Wiens knop jen opengaet,
Wanneer den dageraed, Degulde Zon verfpreyd, En droogdhetpeerle nat, Dat op hetflruyhje leyd, En den het Rooze blad. Zoo doet gy fchoonfte mee,
Wiens kaekjens wit als fnee, Gejprenkelt met een bloos, Op ■zilverwittegrond, Befchamen d'fchoonfle Roos, Dat op zjjnfiruykjenftont. O Ifchoone Roozs blaen,
Met Neclar dauw belaen; Ach! of de Zon van min, Door krachten <van het oog, De Neclar douw Godin ? Eens <van uw lipjes z.oog ? Tot leffching wan de brand
Die door mijn ingewant, En al mijn leden trekt; Ia zielen zinnen fmert, Ey l kusjes, my verftrekt, Een voedzelvoor het hert. Och! of een zjtgjen kon,
Vertrekken my een Zon, Om 't Roosjen van uw leugd, Tontluykenfchoone Vrouw! Gy weet niet met wat vreugd, Dat ik het plukken zpuw. Ozpett
|
||||||||||||
|
v.
|
||||||||||||
|
Den Herder wet, met zjjne Herderin,
De luft ^voldeed, van zjjn rvolwenfchte Min; Leggen mond aen mond,, in den morgen-flond, Als de Schaepjesgaen,, hare luft 'verdoen, In de Klaver-rijke dalen, Als degulde Zon komtfiralen. |
||||||||||||
|
MINNELYKE
|
|||||||||||
|
4$
|
|||||||||||
|
Si tanto gratiofa. Stem: Si vous ne voules me gerir.
|
|||||||||||
|
Stem,
|
|||||||||||
|
£\ Flora Ijdel is uw roem, [gen,
^-*Met waerheyd kundgy nietgetuy~
Dat de Bytjenszjiygen',
Beunig uyt een bloem;
Gelooft het heunig Bytjen leeft, Met uyt de zpetfle bloempjes die gy geeft, Maer door de Ne&ar douw,
En lipjes van Me-vrouw.
. m.
II. Waer op, als zy left lag in ru[l,
Een heuning Bytjen quam gevlogen, Beeft haer mondgezpgen,
En met een gekuft;
Zoo koom ik even op hetjlag, Daer ik het Bytjen aen haer lipjes zag, Daer 't op en neder vloog,
Den heunig-douw uyt zpog.
11 I.
O! dacht ik, zoete heunig dief,
N» zfllu Flora wis verdoemen, Mitsgy zjtygd voor bloemen, Lipjes van mijn Lief; Die met meerzpetheyd zjjn vermengt, Als wel de Roosjes zjjn met douw be* fprengd; 0! docht ik op dat pas, Die ook een Bytjen was. IV.
Dat ik een heunig Bytje waer,
Ik zpud hetftroyen hup verhaken, En mijn Nesje'maken,
In 'tgekruyfde haar,
't Geenfwierd om haer gekloofde kin, Enftorten daer de zpete heunig in, Boe kqft ter wereld mijn,
Een lieber Nesjen zijn.
Oorz.aek
|
|||||||||||
|
Ozpetc brand >van minne,
Die in mijn hert tm vonkjes hebt ontfteeken; Voert my by mijn Goddinne, Daer ik met haer in een^aemheyd mach [preken,
Boe my de tijd,, van 't af-zjjnjpijt, Wanneer ik haer moet derven-, Ongunfl der Goden, Doet my welduy^end dooden, Om haer fierven. Is 't Aerdrijk oVertoogen;
Met wolkenfwert en dikke duyflerhede j Mijn Engel jluyt haer oogen, Enjlaept geruft,ach! leyder,mijngebede, En minne-klacht,, zjjn niet geacht j Bal wreede moorderinne; Moet ik 'verliepen, Mijn leven, door het kie%gn, Vte minne ? Voeg ik mijn geeft mjldpen,
Zoo z&yd de Min, wech zpete dieVerije; Daer is geen ruft gefchapen, Voor die, die haer begeven om te vrije; Nu ik begin,, met %pete min, Te voeden mijn gedachten; Voel ik, mijn eygen, 't Ge-moed, en finnen neygen, lot veel klagten. Door oorz&ek dat 'er metten
Zijn,wiens verbond my doen van wreed- heyd klagen,
En %peken te beletten, Mijn liefde die ik u zpo lang zal dragen, Als op dit Dal,, mijn zjele %al, In 't lievend lichaemfwerven\ Boop zalmijnpeye, Tot Ziel en Lichaemfcheye, Door hetfterven. |
|||||||||||
|
ZANG-RYMEN.
Stemme: Pronkje van de Maegden,
|
|||||||||
|
47
|
|||||||||
|
Mijnflrajfe Galathe*}
Wat bedrijfje,, -welkijfje j Om lusjes,, wan kusjes ? Wat doeje dan meê ? Galat. Tyter^it dochftille,
Wat beduyt dit auellen ? De%e malle grille, Diejou't hooft ontflellen; Waer toe al dit lellen ? Gaet weg, loet mijn met <vreê» Tyt. Nou Troosje,, eenpoosje,
Weeflgroentjes,,geeft zoentjes,
Zoo %elje weer meê. Hemelfche Banketjes,
Zuyker vyete <vleysje j Hey! noch elpen netjes, ■ Zoete lieve Meysje; Troosje noch een reysje, Zoo laet ik jou met >vreê; Wat 7qo zjet,, die noo n>lied} Voor lusjes,, <van kusjes, DUzeldawfoeêrttteê, Ochl
|
|||||||||
|
Tyt. f\Örwek <van mijn Vreugde,
**sis mijn brand te bluffen, Spiegel aller deugden,
Weygertgy te kujjen ? Mach ik ondertuffen, Mijn (Iraffe Galathé, Metpronkjes,, <van lonkjes, Met kijken,, jouprijken ? Wat doeje dan meê ? Waer toe %$o af-keerig ?
Kan 't u niet "vermaeken ? Daer ik z$o begeerig, Vwgebloofde kaeken, Gaerne eens zpudraeken, Mijnftraffe Galathé; Wat lijkt bet,, f ontwijkt 'et, Met muylen,, en pruylen, Wat doeye doch meê? Kijkt eens uyt ww oogen,
Diegy met uwjluyer, Dicht hebt over-toogen, Nuikmetukuyen En hoe langer hoe luyer, |
|||||||||
|
'4* MINNELYKE
|
|||||||
|
Stem: Schoonfte Nymphe van &c.
OCh! watpord mijn jonger hert,
Tot dejmert, Die my menigmael komt plagen j Hooge Goden, hoe dus wreed ? 't Is mijn leed;
Waerom hebtgy my omdragen, D* afgod ? die mijn hert en zjn,
Door de Min, Heeft geboeyt oen zijn begeeren j Vlucht, nu dat ik ben gereet, Omzjjnleet,
In vermaek te doen verkeeren. rAch 1 bedroefde Eeuw, en tijd,
Wat eenfpijt, Toontgy nuaen my, door't fcheyden ; Watrom buyten Lief ds beflek, In 't vertrek,
Lieve Lief niet met ons beyden ? Daer ik met mijn hert en %jn,
V bemin, En beminnen malais eygen; Hoop en Vrees die voeren flrijd, Tot de tijd,
Het geluk tot ons wilneygen. Zoo ik 's nachts, door 'tjlapen bom,
In een droom,
D' oude vreugden my in beelde ; Ia ikfchijn met zoete lufl, In mijn ruft,
Stemmend in een Zee <van weelde. En ik roep met luyderflem,
Dan na hem j
't Schijnt een Echo weer te roepen j Mocht ik van die lieve mond, Die my wond,
Steels-wijs nou een kusje fnoepen. |
|||||||
|
Stem: SchoonfteLerïncte.
A Lle mijn zugjes, alle mijn klagjes >
•*-*Alle mijn traentjes, almijn geween; Alle mijn finnen, almijngedachjes, Rey^en ten hoogen Hemel heen; (dagen, Om voor de Goon, en 't opper-recht te Hem, die in zjjn lagen, 't Maegdelijk gemoed, {vlagen, Heeft v aft geboeyt, door lufl "Pan minne
Dies ik zal beklagen, 't Leet datgy my doet ; O kleene God! gy die mijn hert en zjn, Stookt in de minne-brand, en vlammen "pan de min. "t Is tegen eer, tegen wet, tegen reden>
Datgy uw felle pijlen fpild j D' onrijpe Roos mins teed're leden, Vanzjjneftruykjen rooien wild; Ach Minne-Godl wat dwingt gymytê minne,
Daer mijn jonge zjnne, Zïjn gelijk deblaen, In wien de bloem bejloteleyd van binne,
Cytheré Godinne l Hoe kan dit beflaen ? (bied,
Ach l ach! ik bid, dien bengel doch ver-
Dat hy op my zjjnpijltjes niet enfchiet. Wie heeft een knop jen oyt gebroken ?
Wie heeft het van ■zjjnftruyk gedaen ? Eer dat het roojes was ontloken, Met inkarnate blos van blaen; (ren, Zoo is mijn jeugt ook onbequaem Van ja- Om in Echt te paren , Dies ik bid datgy, Vw pijltjes wild op my ugo lange fparen,
Tot dat ik ervaren, In de liefde %y; Een Maegd te jong in hare jeugd gevryt,
Raekt al te vroeg haer vreugd en vry* heydquijt. lx '
ê. :
Bataef
|
|||||||
|
ZANG-RYMEN.
|
||||||||||
|
40
|
||||||||||
|
Stem: Verdwaelde Koninginne.
Herder. T) Ataeffche Veld-Godinne,
xJOm wien ik met gek lag, En vruchtclooze minne t Verflijt zoo menig dag. Herderi.^ ! Herder(wijgt, Mijn aenfehijn krijgt,
Een bloos je door u boert e; tjMijn hert ontfteekt, Door 't geengy fpreekt, CMijn Zieltje met ontroert e. Herder. Hoekunnen uw ge•dachjes, Vermoeden zulks of mijn ? Dat ik in minne klagjes, Beveynfi, en valfch zoudzijn. Herderi. Ten ivaer niet vreemd, Want men verneemt, Vw loofheydal/e dage; 't Is maer in fchijn, Dat gyaen mijn, Om weder-min komt vrage. Herder. Wanneer hebt gy't bevonden", Verdoolde Herderin ? Dat ik tot een'ger Jlonden, Geveynfi heb in mijn min; Oogt op mijnVee, Mijn Geytjes mee, Die om haer Herder treuren, iHerderi.Zw, Herder,gy, Niet gekt met my, Zalu mijn trooft gebeuren. Herder. Zoo laet my dan de tipjes, Die 't hert hebben gewond, fan uw korale lipjes, Bedrukken met mijn mond. Hcrdeti. Zacht, Herder, hout, Niet al te (lout; Te veel laet 't hert zijn rufi niet.
Herder, ik bender veur, En moet' er deur, Teweynig boet de lujl niet. Herderi. Wie zoudgy door het vleye, Van uw beleefde tong, Niet weten te verleye} Hoe zeer haer (Iraf heyd dwong ; Vw Geefl verwekt, Tot liefde trekt, Met zoete brand der minne. Herder# Zoo veynjlgeen meer, Boet mijn begeer, Vytmmtend Herderinne. |
||||||||||
|
Stem: Ik fchouw de wereld aen.
I Kweet niet wat mijnfehort,
En wat mijnfieeds vervort, Tot dit weemoedig zuchten ; • Waer dat ik ga, oft fta, De droefhgd volgt my na, Doet blijdfchap van mijn vlucht ent Eylaes! de nare nacht,
Die voed mijn geeft met klacht"; Inplaets van ruftig flapen ; Geniet ikflapens lu/l, Zoo zeydde Min; de ruft, Is voor u niet gefchapeti. 't Gedacht datfield mijn veur,
De fchoön gebloofde kleur, Van haer Roos-roode kaken-, Die de natuur met kunfi, Door Goddelijke gunft, Ging in myn Nymph volmaken. 't LsJlbajler voor-hoofdwit, Daer 't krullend haar om zit-, Haer Roos-rood Hoofde wangen » Staen op een zilv're grond, Waergoude Lokjes blond, Krullende over hangen. Als ik uw heufche reen,
Met minzaemheydgemeen, In mijn gedacht laet komen-, De hoop die port my oen, Dan tot mijn Lief te gaen; Maer vrees doet my weer fchromen, T' ontdekken u mijn hert,
En d oor/pronk van mijnfmert, i3iet klachtige gebeden; V Schaep dat de VVollefziet, Verbaeft en angftig vlied; Zoo do et mijn Nymphje mede* Ik knie/e voor u Beeld,
't Geen 't af-zijn my ontjleeld, Doch Nymph door u begeeren; Waerom du* fchuw voor mijn ? Zal 't niet eens anders zijn ? Zal't, Lief, niet eens verkeer en ? Dat onze zieltjes haer ,
Vereenen met malkaer> Die nu oneenig {werven j Oneenig, om het goed, Dat liefde fcheyen doet; Goddin! Gedenkt te ftervea, |
||||||||||
|
Schep»
|
||||||||||
|
MÏNNELYKE
|
||||||||||
|
ï»
|
||||||||||
|
Stem: Ik min mijn Herder. Stem: Si c'eft pour mon, &c
|
||||||||||
|
Titer ging onlangs vermeyen,
In het krieken van den dag, Daer zijn droeve Laura lag; Zag d' onnooz'le Schoepjes weyen, Die bekommert met de Min, Waren van haer Herderin. Laura droevig vangedachten,
Voeden vafi op het verdriet, Hoe dat Tyter haer verliet; Sprak in 't end met droeve klachten; Tyter ontrouw, gy myn dient, Nu u hert een ander mient. Berft benoude tranens-beken,
Tot mijn droeve oogjens uyt; Stomme traentjes maekt geluyd; Bange zuchjes, kofi gy ff reken, Tot getuyge, dat mijn hert, Om mijn Tyter lijd veelfmert. \^4ch eylaes! 't is al verkoren,
Teere Schoep jes, treurdvan rouw, Tyter is zijn Lief ontrouw; Tyter die en wil niet hooren , Na de klagten van mijn Min, Daer ik zoo bedroeft om bin. Tyter, Tyter, fielt uw ooren,
Na defiemme van mijn klacht; Doet het geen ik heb betracht ; Tyter kan ik niet behoren, Door mijn trouwe Minne-fmert, Vverfieende Herders hert ? Kan mijn klagen u niet deeren ?
Zoo beweegt dan door de vliet, Die ik uyt mijn oogengiet; Ziet myn hert in druk uyt-teeren, Om dat Laura voelddeptjn, Tyter van u wreed afzijn. Tyter mocht ik met u dooien,
Door 't gebergte, Bofch, en Dal, ik verliet mijn klachten al; 't Geen mijn hertje draegt verholen, Zoud ik brengen aen den dag, Zoo ik eens mijn Tyter zag. Maer dewijl't gezicht moet derven,
Tyter, daer ik zoo om zucht; Tyter, die van Laura vlucht; Tyter, ach ! Gedenkt te fterven; "ïyter, ach! wat is 't mypijft > Tyter, zonder u te zijn. |
||||||||||
|
Herder, gehoon Herderinne,
\^lk die u minne ; Waer van de hoornen, En de waterfirooment Getuygen zullen zijn •, ik droeg u liefdejraegtze weer tot mijn. Herderi. ik hoor u ff reen, Maer zie geen teken; Noch boompjes buygen, Noch geenflroompjes tuygen, Datgy my liefde bied ; ( niet.
Ach ! Herder, Herder, boompjes fpreken
Herder. ' zoo zal ik toone, Mijn over-fchoone,
Met hert en zinne,
Datik u beminne,
En liefde dragen moet -,
Dies mijne liefde met de uwe voed.
Herderi. jjet zjjB maer woorden, Die 'k van u hoorden;
Dur op te bouwen,
Is een mifvertrouwen,
De tong is veer van 't hert -, ( werd.
Wie licht gelooft, wel licht bedrogen
Herder. Ach! Heunigbeekje, Mijn Nymph, watfpreekje ?
Dat ik zoud liegen,
En mijn Nymph bedriegen,
Vertrouwt dat niet op mijn-,
Hoe zoud dat kunnen in u Herder zijn ?
Herderi. Moogt gy dat vragen ? 't Beurd alle dagen $
Met Vryfiersgekken,
En haer eer bevlekken,
Is huyden daegs gemeen j (geen.
Schoon hondert Vryers, ik geloof 'er
Herder, ik wilweljweeren, , Dat ik ter eeren,
F zoek te trouwe,
Voor mijn Echte Vrouwe,
Door ongeval/Ie min;
Gundmy weer liefde, lieve Herderin.
Herderi. Draegt gy my mime, iMet hert en zinne ?
Dat zulks gefchiede,
Kan ik niet verbiede;
Tijdzalgetuyge zijn,
Vvat uwe liefdvermogen zal aen mijn.
|
||||||||||
|
Zoo
|
||||||||||
|
.......-T/re
|
||||||||||||||||
|
ZANG-RYMEN.
|
||||||||||||||||
|
f»
|
||||||||||||||||
|
Stemme: Weeft Nymph gegroet, &c,
|
||||||||||||||||
|
SÖO dra de Zon,, zijn hooft begon \
Tefteeken uyt het hoog gebouw > Daerhy Aurora eieren wou-, Nam ik-voor mijn, Al eer de Zonnc-fchijn, Zijnflraeltjes op de Lommerfpreyd, Te gaen daer Lerinde Schaepjes rveyd; Mijn oogjes die zagen niet als ellend, Zoo haefl ik het Bofchje maer quam omtrenti Dicht by bet Beekje, o droevige» dag l Al zuchtende daer Lerinde lag. II.
En riep vajluyt,, met naergekyd,
Waer vlucht mijn Lief Amyntas heen ? 't Is tegen wet, tegen eer, tegen reen j D'' onnoofe Blaen, Die aen de Lommer flaen, Die zullen zijn tot een verwijt, |
||||||||||||||||
|
Van uw ontroüwheyd't' mijnderjpijt;
Amyntas, Amyntas, was al dat zy riep, Vermoogt gy te vluchten wanneer ik fliep ? Omringelt, becingelt met Telgjes groen; Hoe meugdgy Lerinde die ontrouw doen ? I I I.
Na dit geklag,, Amyntas zag,
Zijn Veld-Godin met vrees belaen*, Is weder by haer zitten gaen, En heeft met tuft, Gezoem, gekufl, *
Gewentelt in het ruygegras,
't Scheen dat hetfpeï op 't zoet/Ie was; Ey ! moordme niet, moordme niet, riepze mijn Lief,
't Zalje nietfehade, 'k benfchelm, noch dief; Lerinde, Lerinde, Amyntas zey, CMijn Lammertjes grazen in Klavtr*wey, |
||||||||||||||||
|
■r&,
|
||||||||||||||||
|
KLAEG*
|
||||||||||||||||
|
E z
|
||||||||||||||||
|
M I N N E L Y K.E
|
|||||||
|
KLAEG-LIED.
Stem: Si tanto Gratiofa.
N At uur door lief ds vermogen,
Deedu, mijn hert o f-offeren met waer de; V die u door 't licht dijns oogen,
Veelmeer vermoogt, alseenigfchat of Aerde-, Ofierkkekracht,, o Vrouwe-macht! Wie heeftze u gegeven ?
Vw fchoonheyds zoetzel, ,de welke is het voedzel,
Van mijn leven-,
Maer ach! wat mach 't my baten,
Nu dat gy my mijn voedzelgaet ontrekken-, Zal ik Vrouw Venus laten, Een Altaer,Lief, met brandend vuur bedekken-, Op dat ik kniel,, mijn droeve Ziel, Mach offeren de Goden ; ik zal mijn herte,, door onverdiende fmerte, Zellefs dooden. Zoo gy niet wild vcrkeeren,
V opzet wreed, dat gy hebt voor-genome»;
Mijn dienflen niet begeeren, VVaer door ik zoek mijn Liefby u te komen;
Eylaci, och \ wat wil ik doch ?
't Is al moeyten verhoren;
Want mi/n Goddinne„een ander tot haer Minne,
Heeft verhoren.
VVaer om ik droevig weene,
Met naergepeyns verjltjt mijn longe dagen; Met zuchten en metjleene, Met droef getreur, tn innerlijk geknagen j Be duyjl're nacht,, de mee (Ie klacht, Brengt in mijn droeve zinne -, Dat gy met lujlen,, zult by een ander ruften, O Goddinne \ ik denk bedroeft zoo vaeke,
Als gy met vreugd uw luften zult genieten; En op het zoetft vermaeke, Zoo zal ik zijn in 't midden mijns verdrieten-, En nemen dan,, het bedd, waer an, Ik denken zal mijmoedig; Dat mijn Goddinne,,geniet de lujl der Minne, Overvloedig. Princesgy meugt verkiezen,
't Geen in uw zin het meeftefihijnt te wezen -, Maer't meeft zultgy verliezen, Mitfdien het meeft is uyt het minft gereten; ' Dat is Godin„mijn trouwe Min, Wiens trouw, de trouwfie herten, Om u te Eeren,, de alder-grootfte Heeren, Wtlmlterten. |
|||||||
|
Stem: Bayfc moy ma, &c.
SOete Nymph, hoe komt het by,
Dat ik moet verlaten, Keilde kusjes, al 'tgevry, Al de zoete praten, Al de lachjes, al 'tgelonk, Al'tgecierzel, al'tgeprcnk, Al de lieve lusjes, Van uw zoete kusjes. Kusjes, ja noch boven dien,
Al de lieve gluurtjes, Diegy my zoo vaekliet zien, Met veelMinne-kuurtjes-, Ia u wezen zoete Meyd, Heeft my duydend vaek gezeyd, Dat ik zoudmijn zinnen, Stellen tot het Minnen. Tronk van alle Nymphjesbraef,
Nu ik heb verhoren, Vin d ik my uw eygenftaef, Almyn luft verhoren -, Aldeftraeltjes, al het licht, Van u Goddelijk gezicht, Die mijn brand om ft eken, Zijn my afgeweken. Is het om dat Tyter ken,
Zoeter met u vleyen ? Denkt dat ik weer trouwer ben, Waer om wild gy fchtyen ? ofhy fchoone woordjes geeft, Dat is 't ook al dat hy heeft -, Tyter zoekt maer kuffin, Om zijn brand te bluffen. Maer ik zoek myn Engel ftaeg,
Door Cupidoos krachjes, Vte dienen alle daeg, Met veel lieve nachjes; Minnelijk, met zoete vreugd, Te voldoen uw jonge leugd -, Hierom Amarillis, LMindmy zoo 't uw wil is. Mocht ik eens myn Lipjes wéér,
Met uw mond bedeuwen; En woudgy uw Lipjes teer, Aen de mijne houwen, Hemels vreugde zoud my zijn; ik vertrouw dat zelfs lupijn, Zoud van d' Hemel dalen, Om die vreugd te hole». Cruce/Ha,
|
|||||||
|
Z^NG-RYMEN.
|
|||||||||||||
|
29
|
|||||||||||||
|
Stem: Periofta, die met trage, &c Stem: Rozemond waer gy vlied.
|
|||||||||||||
|
GRucella, die gekroonde teef els toogd,
Waer door de Lent uws jeugt isop-ge- queekt; Ksilsgy de Borften van uw Moeder zoogt, Aen wiens volmaekte fchoonheyd niet ont- breekt j Heeft u Natuur met graegten zoo begaeft, Bat fchoonheyd heeft uw dorften zelfs gelaeft. I I.
Ha! fchoone, die met u verweendgelaet,
Boor heufch beflier, mijn koele borjl ontfonkti Als gy de glans van uw brujn oogjens flaet Op mijn, en my eens lodder lijk toe-lonkt; Ban denk ik, ach \ wat of 'de Nymph verwekt, Bat zy mijn tot haer tergend lokt, en trekt ? I I I.
Maer als ik mijn dan weer te recht bedenkt
En dat de vrees mijn kranke hoop bef rijd; Dunkt my dat ik mijn hert in tranen drenk, Om dat ik denk, Goddin, gy veynzend zijt; Veynfl niet voor mijn, die 't veynzen niet verftaet j
Is 't datgy 't meent, u meening bijken laet. I V.
Zoo zal ik u, Goddin, met alle deugd,
Doen bijken, dat ik niet ter wereld acht, Zeo aengenaem als uwe jonge Feugt, VFiens Lent en bloejdfladig in mjn gedacht j Gy zoudvoorwaer, bevinden mjn, Goddin, Trouw in u dienff, flandvaflig door de Min. V.
Minne die ik tot mijn beminde droeg,
Maer zonder hoop, eylaes! van weder-min; Beweegt gy niet door 't klagen dat ik klaeg > Hoe of ik dus tegen mijn zelven bin ? Dat ik bemin, die, die mijn Min verfmaet, En niet en meend het geen zy blijken laet ? |
|||||||||||||
|
j\ Li ik min, ypel betracht,
■*• *Vind ik min van zulke macht; Dat zy met onsfpeeld, dat zy met ons, leeft ,
En ook eieen zoo veel vreugde geeft, Als 't mnoozel kind, Dat een vogel'bind, En/chiet bet in de wind, 't Beesje waend zich vry,en ontjlagen Van zijn lafl,
Maer in 't vliegen voeld zig 'vafl. I 1.
Elpen zpo,gaet het my,
In de minne, en 'tgeipry; Ach! ik ben gelijk 't Vogeltje dat vliegt, Maer het is mijn Lief die my bedriegt; Als ik gunfl geniet, My een vreugd gefchied, Maer 't ismy tot verdriet; Om dat zy haer gunfl, my Voor dezen wel vereerd,
Wederom in haet verkeerd. II 1.
Zoete min, gy houd my,
Vaflgevangen, hoe wel vry; Vliegend ben ik vafl, 'k fchey, en keer weer om,
*t Is geen deeg voor dat ik by u kom ; Schoon ik my gewen, Als ik by u ben, Tot vrijen; ik en ken, Zoo veelgunfte van u, mijn Nymph! verkrijgen niet,
Datgy mijn uw wefr-liefd bied. |
|||||||||||||
|
IAER-
|
|||||||||||||
|
E 3
|
|||||||||||||
|
MINNELYK.E
I A E R - L l E D>
Stem: Wanneer ik flaep.
T*\ Woei-zieke menfch die zelfs u zehen vleyd j
*-^ Diesyd'Ie hoop, in welluft, u verleyd; Als rverkèerde waen,, doolt op 'vreemdepoen; Als de lufl betracht» werelds eer, oft macht, Ms deluft betracht de jonden, Houtgy u om die hoop gebonden. Vervloekte hoop, daer zond op werdgebouwt j
Ellendig menjch die op zpnds hoop 'vertrouwt j Beter hoop heeft hy„ die de heerjckappy, Die des wellufts macht,, niet zpo zeer en acht, Als de hoop, op 's Hemels vreugde, Door'tgeloof, in liefd, en deugde. Gebooren menfch, God Hemels Majefleyt;
Bloot, arm, koud injhoode doekjens leyd; Niet met grooter waerd,, komt God op der Aerd, Met metftaet, en lof,, in Palleys oft Hof, Maerin kleynheyd, om te keren, Dat wy 't kleyn met hem begeeren. Leg af, leg afdijngrootfheyd, dijn begeert ,.
Dwael-zieke menfch <van uwe doling keerd j Blijft uyt zpndsgeVaer,, in het nieuwe laer, loont Gods Zoon de wond,, van uw boozè zpnd, Neemt voor u in deugd tegroeye, En Yvert om in Liefd te bloeyen. Stemme: Nadien uw Goddelijkheyd.
|
||||||||||
|
WAer vlucht gy Nymphjen heen,
Daer ik in 't hert,, veelfmert, Heb om uw mingeleén ; Eyzoete Herderin, Neem doch acht,, op mijn klagt, En mijn getrouwe min. |
ö zoete vyandin /
Gy die mijn hert,, metfmert, Inplaets van weder-min, Zoo pijnigt, en deplaegt, Dat het Vee,, zelfs meê, V'Herdersfmert beklaegt. Eylacyl mijn verdriet,
Noch al mijn klagt,, en acht, Gy wreede Nymphe niet; Maerlaet, u Herders hert, In geween,, ft eet s alleen, Vol'droeffayd en defmcrf. Ofnelle
|
|||||||||
|
Amira zoete meyt,
Gy die met lufl,, te ruft, Vw moede Schaepjes weyd i En drijftze na deflal -, Ey! medoogt,, en beoogt, V'Herders ongeval. |
||||||||||
|
#. "•
|
||||||||||||||
|
Z A N G * R V M E N.
|
||||||||||||||
|
ÏS
|
||||||||||||||
|
Stem: Periofta, die met trage: Stem: Hoe leg ik hier in, &e.
|
||||||||||||||
|
/"\ Snelle beek! o kriftalijne vliet \
^■^Met kruyd en bloem bepronkt én dicht beplant;
Gy die uwflroom met zgete drifjesfchiet, Langs groene wal en dicht begraefde kant j Akoaer ik laefl mijn Nymph Bellinde Vönd^ Die in 'tgeboomt op groenen oeverftond. 11.
Enjloeghet oog in't beekjen dat'erftroomt,
Waer ik haer beeld enfchoone oogen yig; Op 't %s>etft gemengt met weer fcbijn van 't geboomt,
Speur ik een lonk en 'vriendelijke lach; Ik voel de mingeraekt aen mijn gemoed, Mits't beekjen my van mijn Nymphs wegen . groet, iti,
Narciffus had noyt tot zjjn eygen beeld,
Zoogrooten liefd als ik in 't herte kreeg j Toen lach, en lonk, uyt oog en mondgeteelt, Vertoonden my, %po haefl ik neder zeeg, En uytdeflroom mijn tweede leven Jchiep» Daerzv met een my zpnderfpreken riep,. IV.
Hoer we<xjtn was deflem die tot myjprak,
rAls ik daer %ag haer narmpjes uytgefpreyd; En dat een zychjen uyt haer boezem brak, Van waer dat my de lieve Echo z$yd, Dat %y het looft, alleenig om dat %y, Vyt zoete liefd verlangt na mijngevry. Als Celion Bellinde zag,
Die in het groen gedooken lag , Bedekt met Bloempjes en met boomen, Gefpiegelt in de water-ftroomen j Heeft hy door 't water en de min, Haer beeltenis gezogen in. |
||||||||||||||
|
ETlaes! wat is de zoete minne*
Doch anders als eenjlaverny, Een woejle doolhof voor de zinne, Hóe komt de minne doch inmyï Wat mach ik aen mijn zelven vragen, Haer fchoonhejd doet my liefde dragen-. II.
ik min de deugd infchoone leden,
Dit is de oorzaek van mijn quel, ik treur in duyzend treurighede», Wanneer ik my voor oogen (lel, Be oogjes die met lodder lonken, Mijn lufvrousfchoonigheyd hefronken-. I ï I.
Als ik aenzie haer fchoone wangen >
Waer op twee roode Roosjes Jlaen; Gekrulde lok je s overhangen ■, Zoo prikkelt my de liefde aen ; la doet mijn oogen traentjes vlieten•, Om dezefcboonheyd te geniete». 1 V.
Maerach! matr ach- 'tfchijnt al ver- loeren , iMijn trouwe liefde leyd als dood j Mijn zieltjen hadhaer uytverhren j Maer ach ! de keur brengt my in nood* la doet myflrijen met mijn zinnen, Mits ik u niet en mach beminnen. |
||||||||||||||
|
Mach ik mijn lufvrouw niet ver*
werven, Ên is boer fchoonheyd niet voor mijn t Zoo wenfeh ik door de liefd'te fierven | In liefdens alderwreedftefijn, VVilzy haergunft aen my niet geven, Zot lufl my langer niet te leven. V I.
lufvrouw mijn trouw zal ik doen blijken,
Ten eynde van mijn droeve dood j ik zal in liefde niet befwijken, Al is de wangunH noch zoo groot, Die my van u zoekt af te leyen, Wat God voegt Tal geen menfebt fcheyen.
|
||||||||||||||
|
Mimi
|
||||||||||||||
|
MINNE. LYKE
|
||||||||||
|
JO
|
||||||||||
|
Stem: Belliflima Martili.
O Mangs verleden ging ik voen,
Mijn Zieltjen op de min, Omlommert van het lieve groen, Schoot myy'ets in de zin; ; En onder eenen boom, Dicht by een water-flroom, Raek ik injlaep,en droomde dat ik Vond, Mijn beminde Rozemond, Die my heeft het hert gewond. ■ : . ■ ■ ■ - -
I I.
Mijn docht ikgreepze by der hand,
En voegden haer by mijn; Zoo dat de zpete minne brand, Scheen op hethoogfl te zijn; Wat wafl een zpete zaek, En lieffelijk vermaek, Ach Rozemond! te ruflen aen u zy -, Daer de zpete minne my, Proeven deed haer lekkerny. I I I.
Mits dat ik mïjne vingerspel,
By haer gekloofde kin; En druktens' op het blanke vel, Ontwaekt mijn Herderin-, Ik raek haer Borsjes aen, Zy dreygde my tejlaen; ïkflaleen kus, zy trok haer lipjes af, Dieszymy ver fleurt, enflraf, Voort, eylaes! mijn affcheydgaf. |
||||||||||
|
Stem: Rozemond waer gy vlied.
Minne God, kleyne dier,
Wat voel ik 'een zeldzaem vier; Achl watroerdmijnziel, finnen, enVer- fland ?
't Is een vonkje van de minne brand; 't Is de brand van min, Die mijn jonge zin, Doet lieven een Goddin; Wiens bevalligheyd, my tot liefde heeft gebracht ,
Door haer wezen, door haer kracht. I I.
Dies ik ben als een bloem,
Die ik als verweUikt noem, Die geen tier en heeft, door gebrek van douw,
Zo is'tpok met mijn,vermits Me-Vrouw Mijn haergunfl ontrekt, Die een douwverftrekt, En 't hert tot vreugd verwekt; Liefd met gunfl geloont , is gelijk de Bloempjes zjjn,
Over-ftraelt met Zonne-fchijn. i i i.
Liefl mijnjeugt, die verdort,
Mits zy niet befcheenen word,
Met de Zonne-fchijn van dat Hemels
licht, Dat 'erflraek uyt u, mijn Liefs,gezicht;
Ik ver dor infmert,
Overmits mijn hert,
Niet eens bedompt en werd,
Met de minne douw, die vol zpete zoe-
tigheid, Op uw roode lipjes leyd.
|
||||||||||
|
■''■,
|
||||||||||
|
ZANG-RTMEN.
|
||||||||||||
|
S7
|
||||||||||||
|
T' famen-gefang,
Tuffcken LAVRA en TYTER.
Stemme: Vaa Katryatjeru |
||||||||||||
|
sS^
|
||||||||||||
|
Laur. \\7^k tk een Koninginne,
'^ Hier op der Aerd ;
Zoudgy my dan uw Minne,
Wel achten waerd ?
Zoudgy my dan wel'willen, %eg
Tyter? Tyt. Trouwe min heeft pulken kracht; Vat %y Hoogheid niet en acht;
Waerder is mijn upers&on,
Als koningrijk,ofi Keyv&rs kroon.
Laur. Tyter het %ijn maerpraetjes,
Ik achtte niet.
Tyt. Laura, d'elzgn-blaedjcs, Die gy bier zjet,
R itzglend aen de Telg j es, getuy-
gend. ham.Tyter, fwijgt; ey! fopijgt doch (lil, Laura weet niet hoez$ wil.
Ty t. Zet u lieve Laura neer; En boet met Tyter u begeer.
|
Laur. 'k Weet niet ofi het zfiud Voe-
gen. Tyt. Ochlja''t mijn Lief.
Laur. Dat ik door mijn 'vernoegen,
V maekt een dief; Wat wudmendan zéggen, ^eg Tyter ? Tyt. Laura, fchoone Veld-Godin;
Tyter ^al door trouwe min, Veerlaten nimmermeer j Dus draegt geen ^prge Voor u eer. Laur. Tyter, ofi het danfaelde;
Watgingmyani
Tyt. Of den Hemel daelde, 't Geen niet zjjn kan;
Dus Laura laet n>ry vart u zs>rge.
Laur. Tyter, och! ik ben begaen. Tyt. Laura laet het zprgeriftaen, En boet met Tyter u begeer i
Die qprg wl dragen nuoor u eer.
Mijn
|
|||||||||||
|
MINNELYKE
|
|||||||||
|
5*
|
|||||||||
|
Stemme: Zal ik noch langer met, &c.
MTn geeft, o Heeft zoekt u te loven,
Tot heyl, en vreugd van mijn gemoed; Het Hemelsgaet het Aerdfch te hoven, Van 't Aerdfch my 't Hemels walgen doet; Niet metgelaet,, maerin derdaed-, Niet in het oog, met een bedrog vanfchijn, Om heylig voor den menfih geacht te zijn. I I.
De glon van een deugdzaem leven,
Beflaet in 't doen, maerwoorden niet; UHifdeedikyets, wil 't mijn vergeven, Wat in mijn leven isgefihied; Gy weet het Heer,, het doet my zeer, Heb ik te buyten uw gehoon gegaen, 't Berouwig hert wild in genaedontfaen. I I I.
Wie is ter wereld oyt bevonden,
't Zy in watftaet van heyligheyd; Die niet gevallen is in zonden, Och •' Goddelijke Majejleyt; Dies was nw dood,, den menfch van nood, Om door uw dood te vryen ons van pyn, Woudgy, o God \ aen 't kruys genagelt zijn. I V.
Dit voorbeeld hebt gy ons gelaten, Te volgen u voet [laff en na; Vlijden kan den menfch niet baten, Ten zy men willig met u ga; En hem afkeert,, van qua begeert, De wil, het vleefch, en 't ydelegedacht, Door waer berouw, na zielens welvaerd tracht. V.
O liefde Gods! tot ons gedreven, O Vaderlijke zorg! tot loon, Hebtgy voor onze zond gegeven, Vw eenigen gebooren Zoon; Zijn vleefch en bloed,, onsfchuldvoldoet; Zijn vleefch en bloed, tot ff ijs en drank, na wenfch, Om te bevrijen den verkoren menfch. V I.
Gy hebt ons, Heer,gebaent de wegen, Waer onze zielen moeten gaen; VVaer 't eeuwig leven werd verkregen, Waer alle zonden werden uyt-gedaen, Door rechte Trouw,, van waer berouw, Door rechte Trouw, en af-fland van de zmd, Werd onze ziel bevrijd van doodes wond. |
Stemme : Io tho de Perfonne.
AErdfcheGodinne,
*~*-Ziele van mijn zjel, Voogdes van mijn verliefde hert; Ik, die uyt minne, Voor u neder kniel, Op-offer u mijn liefdensfmert ; Zie, hoe ik verfchijn, Met een hert volfmert en pijn, Ey \ ontferremt u o~ver mijn; Lieve lufwouw \iet, Op mijn lijen en verdriet, Ach de 9$el\ ach de ziel, my ontloliet j Ik hiedu ae„mijn piekjes,en getrae, Ey! laet^e in u hertje gaen. Ofhaer vermogen,
Zoo veel bracht teweeg, Dat uw verkleumde, kouwe borflt Eenmaelmedogen, Met mijn lijen kreeg •, Hafchoonel die na wreedheyd dorfl j Zoo zpud ik de Goon, Offer doen in 's Hemels troon, En uw liefdgeyen liefdens loon, Schoone Aerdfch-Godin, Voedflereffe van mijn min, (xjtt; Dien ik lief met mijn hert, en mijn Ik bied u ae},mijn2iucbjes,engetraë, Ef! laetzg in u hertje gaen. Zoo %ttld gy proeven,
Door mijn tranens vliet, En bange zycbjes die ikflort; Met wat bedroeven, En benauwt verdriet, Dat mijn gemoed befireden word; Hoe my liefdeplaegt, Om de weer liefd, van een Maegd Die mijn zjelop het hoogfle behaegd Hoeflantyafi en trouw, Dat ik lijd om mijn lufwouw y Alleflrijd, allefmert, alle rouw ,• Ik bieduaë„mijn^uchjes,engetraé, Ey! laetzg in u hertje gaen* |
||||||||
|
ZANG-RYMEN.
|
|||||||
|
$9
|
|||||||
|
Stemme: Weet yemand beter zaus.
VT7'El'eer had ik hy my, Goddinne voorgenomen,
' * Te roepen u boor 't recht, daer Cypria gebied j Door d' over-fypare flraf, die mijn is op-gekomen, En d' onverdiende pijn die my rvan ugefchied, 2. Deflralen uwsgezjcht die in den Hemelpronkm ,
Van 't hooge voorhooft wit, die hebben 't hert gewond, Vat zijn uw oogjens, en uw lodderlijke lonken, Die branden my het hert, ach l/choone Rozjmond.
3. Ik ben, door 't aenzjen,Lief van uwgebloojde wangen,
Ontfleken in de brand, in zj)ete brand van min; Vw oogjens hebben my gekluyfiert, en gevangen,
Vw lonkjens branden in mijn boezem, Aerdfch Godin. 4. Wanneer ik koom voor 't recht, zjildit de vrage wet$)
Ten aenzjen dat mijn lufl uyt u haeroorjprong nam, Diegy, te wreedelijk, houdtujfchen hoop, en vree%e, En of defchuld by my, oft eerfl by u toe quam.
j. Indien men Vonnis flrijkt dat ik defchuld moet dragent
Ach [poezelige Nymph, dit zjilmïjn antwoord zjjn; De oorz,aek is mijn Lief defchuld is mijn behagen, Watftraffe dat haer lufl loet komen over mijn. Stemme: Waer vlucht gy Nymphjen heen.
i. ui.
X\jle heeft 'er meerder ruft, Wat boet een Konings troon ?
" ■ Die qjngemoed,, voldoet, Wat heerfchappy,, voogdy ?
In welvernoegings lufl ? Wat baet eengoude Kroon ?
Oft die door werelds macht, Zoo 't herte, ongerufl,
Van begeert,, over-heert, Werdgeknaegt„engeplaegt |
lS!a meerder hoogheyd tracht ? Van onVerzjide lufl.
II. IV.
Ervarentheyd die leerd, Geenfchat, geen overvloed,
Dat overdaed,, niet baet, Geen Booffche macht,, nocht pracht,
Die'tmeeflheeft,'t meefl begeert; En geven z$o veel\oet,
In meerder mfl hy leeft, Als wel't vernoegen geeft,
Die zjch voegt,, wel vernoegt, Aen die geen,, die te vreên t
In 't weynig dat hy heeft. Geruft in kleynheyd leeft.
|
|||||||
|
MINNELYKE
|
|||||||||
|
6~t
|
|||||||||
|
Stem: Als Phocbus reyft enfpoed.
f~\ Oiperfcboon Godin,
^*Die mijn verliefde zjn,
Gevoed op zpete min,
Wel eer'verheugde;
Wanneer de liefde my,
Vyt lufl <van zpetgevry,
Vbor-^ey de lekkemy,
Van minne 'vreugde;
Maer ik, 'vergeefs tot liefd genegen,
Kofl u metgeengebeên bewegen.
Wat heb ik menig nacht,
Met droeve minne klacht, Bekommert mijn gedacht, Om u tefmeken; En met een droef geween, MijnLief, ufloep betreèn] Geoffert mïjngebeên, Om u tejpreken ; Maer koflu hert tot min niet buygent
Het geen mijn zyichjes noch getuygen, Maer al mijn droef 'verdriet,
Koflu bewegen niet, Dies liefde my gebied, Mijn dienfl teflaken; Oprechte liefd en trouw, Bewegen aen Me-vrouw, Die gullen mijne trouw, Een eynd doen maken, Inplaets van weerliefd te verwerVe, V^t liefde my de dood doen flerven. Vaer wel dan wreede Maegd,
Wiens bert mijn dood behaegt, En my met pijnenplaegt, Omdat mijnzjnnen, Defchoonbeyd van uwjeugt, Begaefi met eer en deugd, In liefdens zpete vreugd, Die wilden minnen; Maer ik, die dezen mofl verliepen, Wil nu de dood ivoor't leven kieken. |
|||||||||
|
I A E R - L I E D.
Stem: Si tanto gratiofa.
MEn ziet hoe dut een wooning ,
op 't der lijk ft werd ge fiert in Princen Hove ■, En hoe een Aerdfche Koning , Palleyzcn pronkt van onderen tot hove j '/ Goud-laken fchoon,, blinkt in zijn Trom, Daer d' Hovelingen moeten, Met grooter w tierden, Haer Princen of der Aerden, Dien/lig groeten. Gods Zoongedaelt ter Aerden,
Niet in 't Palleys daer groot e Princen rvoonen; O ft daer met grooter waerden, CAlen is gewent een Koning eer te toonen; Maer naekt, en bloot,, inarmoed'groot, Is d' Opper-Prins gebooren ; Ach! Hemels Koning , Die 't Hut jen tot uw wooning, Hebt verhoren. Laet ons ootmoedig buygen,
Jn alle dienïl voor d' Opper-God, der Goden; God Vader, uwgetuygen, De liefde van Gods Zoon, door lief ds geboden; Den Hcyl'gen Geeft,, met wiengeweejl, Zijn Vader, Zoon te zamen -, Die al de wonden,, gefj>rooten uyt de zonden, Op htter namen. O liefde! waer V om loven;
O liefde \ wiens gelijk noyt is gevonden j O liefde ■ hoe verfchoven, Zijt gy geweefi, en dat om onze zenden; Naekt in een Stal,, hier op dit Dal, O liefde \ woudgj lijden , Om onze herten,, van zonds verdiende jmerten, Te bevrijden. Lukzalig Arrem leven;
Lukzalig die, die willig met u lijden j En willig haer begeven, Tot kleynheyd,die in grootheyd doet verbidden; T w zondenfwaer, ,in't nieuwe laer, O menfehen! wildbefnoeyen, Vernieuwt in deugden, En laet uw Ziel met vreugden i In Liefd bloeyen. |
|||||||||
|
Hoe
|
|||||||||
|
ZANG-RYMEN. ti
|
|||||||
|
BRUYLOFS-ZANG.
Stem: Sal ik noch langer met heete,&c.
T ~ÏOe zalig is de zoete minne,
■*• -*Hoe zaligliefdens lieve kracht j In haer, die liefd met God beginne, Waer zoo de minne werd volbracht, Is 't He f en zoet,, wat liefde doet, Is 't lief en zoet wat liefde Heft en mind, Gelukkig die deliefd met God begint. I i.
Wenfcht yemand om geluk en zegen,
Om voorfpoed in de Echte jlaet j 't Is hier alleenig in gelegen, Dat hy in zijne liefde gaet, Na Godes wet,, hem Door-gezet, Na Godes wet beminnen een voor al; Dat 's God, in God, o menfchl daeris het al. II i,
Verliefde twee, door liefd verbonden>
Luk-wenfching is mijn offerand; Geluk ten Hemel afgezonden, Gun God aen u, wiens milde hand, Al wat 'er leeft,, zijn voedzel geeft, Al wat 'er keft zijn zegening verleend; GelukjVerliefde twee,door liefd,Vereent. I V.
Lieft liefde, wildgy vredig leVen,
Want vrede is hetzpetfle zoet, Dat d''Echte flaet den menjch kan geven, 't Is liefde die de vrede voed >• Wie vrede mind, moet zijn gezint, Wie vrede mind,moet zijn gezint, dat hy De liefde Heft om datzp vreedig zy. |
|||||||
|
Stemme: Amarilli mia belld.
A L mijn zuchjes, en klagten,
*■ •* Al mijn verdriet enfmert, Al mijn gedachten, in 't minne vuwrVer- Jmachten,
Ah ik uw deurby nachte koom beoogen, Op hope van medoogen; (erven, En dat de min my voorzeyd uw gunfl te
Daer ik's nachts om,daerik 'snachts om, daerik 's nachts om loop Jwerven. I I.
Zoet, en wreede Godinney
't Is al vergeefs voor my,
Op hoop van minne, u wreede heft te
winne 5 't Is al vergeefs,op weder-min te hopen,
't Is al vergeefs geloopen;
Vw zoetheyd min ik,uw wreedheyd wild
niet lijen, Te Vergeefs dan, te vergeefs dan, te ver-
geefs dan is 't vrijen- II I.
Lieve Sterren! wiens flralen,
Ik tot getuyge neem, (len ; Hoe menigmalen,ik in de nacht loop dwa*
Enjla mijn oogen op 's Hemels blaeuw > wiens vonken,
Getuygen mijns liefs lonken, En zoete wenkjes,gedreven uyt haer ooge, Die mijn worden, die mijn worden, die mijn worden ontogen.
1 V.
Dies mijn leven is flerven,
Ik leve zonder vreugd, Nu dat ik derve,en niet en kan verwerVe, Vw lieve gunfl die 'k dus lang zpcht te winne,
Door mijn getrouwe minne, En rechte liefde die ik u heb gedragen, Maer kan u niet, maer kan uniet, maer kan u niet behagen,
F BRUY-
|
|||||||
|
1
|
||||
|
& M I N N E L Y K E
BRUYLOFS-ZANG, BRUYLOFS-ZANG,
Stem: Verheft u diep gezucht. Stem: Die mind die lijd veel pijn.
GEfyk een Roozj knop, TJ\0£ ïï00t" liefdens macht j
De Criftafyne drop, * 4 Hoe wonder is de min, hoe vreemt
Van koele morgen douw , op zfimer tijd is mins bedrijf; geniet, (jesfchiet. Zoo groot is liefdens kracht;
Zich opent als de zjm daer op zjjn flraelt- Zoo wonder u de min, datjchoon hoe Deel
Zoo is de wte min, XT' lkJchryf> ., ..
Aen een verliefde zin i JJ? ^ldoor my"f m^ne W*V>
DegunfleVaneenMaegdisals emmor- Volkomen zjjnv er klaert,
gen douw, {de trouw. Wat w/'f emmbmd.
Die rechte liefde voed, en baerd uyt lief- Waer is 'er foeter zpet ?
OBruytUlieveMaegd, Alsminmet liefdvereelt, doorwetten
Gydiedekroonedraegt, ;, ™ndetrom>
Als pijnde Maegd en Bruyd,door liefdens f mn mt W*poed,
zoet e wet 'van €en ^ "*"*£* mae™ een °n-
Maermorgen Bruyt,m Vrouw, op't .; ^f Vrouw-,
lieve Bruy lofs bed. Dienadeesdag
y Geen meer gebru) ken mach,
• O wete lieve min! Die ^ vryigbeyd,
Wat hebt gy zoetheyd in, Die de mime /^ mKcyL
Wat baerd uw zoetheyd vreugd door ^ f & wetten van de trouw, ts ~.- i a j /• /-
.... , . ,^ De winter llrenten zjmr, dezjmer hef
O trouw! die door de min maekt van \ ut j Tr enzfiet-,
een Maeed een Vrouw. **>■>+ . j>
6 Zoo « £ wef een die vrijt,
O trouw ! & slk/£w foW, 'u & dikwijls fireng en zjtur, z,oo lang hy
O zje/Idie trouw'lijk mind, . rürjjmmoeti O minne! die de trouw in minne lufl vol- Als züngeklav,
doet, (flezj)et. Verkrijgt een Bruy/oft dag;
En door de trouw geniet mins aherzsset- Zoo trek, o'jonge Bruyd,
Boe zjilig is de lufl, Hier voor u een leering uyt.
Die zjtlke minne bluft; Datgy uw wille voegt, Hoezcüig is dezjeldie lufleniet wihoen, Nae 't wil/en van diegeen, diegy u oVër
Als daerze na Gods wet de z$ete min Vol- geeft; doen. Zijn min met min vernoegt,
O twee! door liefden, een, 5« willig in de wet Va minne luften leeft;
Den Hemel u verleen, O lieve twee! .
Dat gy naer uwe wenfch, door plichten Leeft eenig, Heft de vree,
van de deugd, (tenmeugd. Waer minne vrede baerd,
Vwhoogfte zjtligheyd door min betrach- & •*' een Hemelop deraerd.
'Alder*
|
||||
|
ZANG-RYMEN.
|
||||||||||||
|
63
|
||||||||||||
|
Stem: Amarilli mia bella.
|
||||||||||||
|
Stem: Ballet Bronchorft.
|
||||||||||||
|
ALderfchoon/le Goddinne,
Die Ventts niet en wijkt in (lal van leden, En alle fchoonigheden -, Wie kan 'er zoo veelfchoonigheydverzinne ? ik zeg, wie zal 't beginne, Om in gedachten natuurs volmaekt bedrijven, Af te beelden, af te beelden, af te beelden, Metfihrijven. I I.
WilikJ]>rekenvan d' haar en,
Die opyvoren grond al krullend hangen, En jpelen op 0 wangen j Zijn 't niet te recht, mijn Engel!goudefnaren, Om Zielen mee te paren ? O minne Jlrikjes '• vergunt aen mijn beminde, Die mijn zieltje, die mijn zieltje, die mijn zieltje, Verbinden. II I.
Wil ik roemen van vonkjes,
Oftjlerren die daer aen den Hemel drijven, Zoo mach ik maer befchryven, tMijns Liefs gezicht en lodder lijke lonkjes, Die ik houw als de pronkjes, Die Zon, o ft Maen, o ft Sterren neer doen dalen, En de bloempjes, en de bloempjes, en de bloempjes, Bejlralen. IV.
Wilikfchrijven van klipjes,
Waeraen de water-vlied, en zuyderflroomen, iMet zoete drifjes komen 5 ik heb geen meer te nemen als de tipjes, Van haer korale lipjes, VVaer op de Goden doen Nectar Jlroompjes videyen,
Die haer lipjes, die haer lipjes, die haer lipjes, Bej}roeyen. V.
Deze gaven, o fchoone!
Heeft u op het volmaeklt natuur gegeven, Tot onruH van mijn leven; ik die mijn dienfl aen uwe fchoonheyd'toone, Om my daer mee te loone, Maergy en wild mijn liefdens lust niet boeten, En mijn Irjen, en mijn lijen, en mijn lijen, Verzoeten. |
||||||||||||
|
PVyk der Vrouwen, (tijdi
Ontlooken bloem in 't fleur van uwe
Door'/ aenfehouwen, {ftrijd j Gevoelt mijn hert inwendig minne
Vermits de vlam, Die uyt uw oogjes quam, Tot in mijn zinnen, Die my van binnen, Geheel verwinnen, Zoo dat ik ben vervreemt, Door liefd, door liefd, die my mijn vry heydneemt. I I.
Lieve nachjes, VVaerom ijl dat gy mygeen ruftegundl CMijn gedachjes, Gyminnens voedzelniet benemen kundi
k Heb mijn lufl, In plaetze van de ruft, Te leggen male, Voor 't f apen, dwale, Om't achter hale, In mijn verliefd ver (land, Waerdoor, waerdoor, in my de minne brand. III.
Eerden Hemel, {(Preyd>
Het morgen rood op bofch en velden
Uliet gewemel, (vleyd; Van zoete winden zelfs de Veld-goon
Koom ikgaen, Doordichte lommer blaen, Daer my een lachje, Van 't bhozend dagje, Vertoond een krach je, Dat in mijn zieltje gaet, En zeyd, en zeyd,gy zijt mijn dageraed. I V. iMijn behagen,
Schep ik in het ontluyken van het licht j Dat by vlagen, Een dageraed vertoond uyt u gezicht;
Dit doet mijn, In liefd verwonnen zijn-, Dit voed mijn leven, Het geen gedreven, Werd om te geven, Mijn hert, mijn zielen zin, In diens! jn dienft,van u mijn afgodin. F z Lielpe
|
||||||||||||
|
MINNELYKE
|
|||||||
|
Stem:Vlied heen droeve,&c. Stem: Vlied heen droeve zugjes.
|
|||||||
|
HEeft de liefde wetten,
Waerom zoud ik dan mijn Lief, mijn Amarillk niet beminnen? En mijn^innen zetten, Op de keurigU, en de fchoonflefchoon van al de Her- derinnen>
'tVrundelijk wezen van Amarillisft eelt my mijn hert, Overfchoone Meyt, UHyn Zieltje leyd, In liefdens zoete fmert. Eten, drinken, flapen, (ven-,
Niet en is 'er dat mijn hert kan eenig ruft o ft lufle ge-
ik en heb mijn Schapen, 's Morgens voor den opgang van de Zon, te» Bofch- waerdniet gedreven,
oft mijn gedachten die leggen en malen in minnery , Hoe ik na mijn wil, LMijn ^Amaril, Vwgunft beft trek tot my. oft wat ik zalmaken,
Waer doordat ik van mijn Lief, mijn Amarillis zal genieten -,
Dat haer rooze kaken, Door een kusjen doen verzachten minne-quelling Liefds verdrieten,
Ach! ach mijn Amarillis, mijn Engel, wat lijd ik pijn, Dat ik niet en mach, Van dag tot dag, By amarillis zijn. Ach '■ de teere boompjes,
Die haer topjes door de wind met zoet gewemel neder
buygen-, Aldewaterftroompjes, (g<*>
Die hier vlieten, zullen aen mijn Amarillis welgetuj-
Van al de zugjes,en droevige traentjes die ik door min,
Hier ten offer doe,
En zendze toe,
CHijn Lief, mijn Herderin.
Schoon e Herderinne\ Mocht ik met mijn zuchjes eens u teeder hertje doen
bewegen} Mocht 'er voor mijn minne,
Zoo veel zoetigheyd eenmaelvan Amarillis zijn ver-
kregen j Dat ik haer lipjes, haer kaekjes, haer btrsjes, kreeg na
mijn wil, Hemel \ wat een vreugd,
Zoud dan mijn jeugd,
Gefchiènvan jmaril.
Rowmottda
|
|||||||
|
Lieve Veld-Goddinne,
Die het luft, u koel gemoed, De zoete liefde te onthouwen j OVLijn oprechte minne, Inftandvafte liefd gevoed, Ontzegtgy fchoon, doch wreedft der Vrouwen ;
Waer toe isfchoonheydaen u gegeven ? Is 't om dat mijn , Fan uw fchoonheydzouw, O wreede Vrouw \ Gejchieden deze pi/n ? I I. Fijne, flraffe,plage, Doet uw wreedheyd, my, Godin \ Alleen om uwe fchoonheyd lijen j UHits ik liefde drage, Gy verbod doet aen mijn min, En dat ik ft'aken zal mijn vrijen; Gy kunt het minne my niet beletten , Hoe welverbien; Schoon u koel gemoed, Geen Liefde voed, Zult gy my lievendzien. I I I. Liefde zal'vertrouwen, Dat uw getrouwigheyd in min , Vtot het minnen zal bewegen; Liefd zal hoop behouwen, Dat uw wederliefd, Godin! Door liefde noch zal zijn verkregen; Dies ik mijn keere langs d? Amftel- firoomen, Na 't Diemer-meyr j Daer ik 't lieve licht, Vanu gezicht, Genoten heb weleer. I V.
Groene Elzen boomen, Daer wel eer mijn liefde bleek, Tct welluft van mijn Veld-Goddinne j Daer de Diemer flroomen, Geen meer vlieten, maer een beek, Van tranen, totgetuyg mijns minne; Omdat uw Telg jes blader loos dorren, Stort ik getraen;
Op datgy, Me-Vrouw!
Door trane douw,
Mijn liefde zoud verjlaen.
|
|||||||
|
ZANG-RYMEN. <5y
Stem: Amarilli mia bella. Stem: Verheft u diep gezucht.
D Ozamonda m§n tvaerde, f T JJt heb ik menig nacht,
LVo zieltje van mijn ziel! mijn tweede W Jn >( mimm doorgebracht,
'i Wilu mm zieltje geven j Wat hé ik menigmael mijn ïufvrom
Ach! ach ik fmelt in brakke tranens vlieten, aen gebeen,
Mits ik niet mach genieten, Doch! mijn bdooning "Som, in 't eerfl een
Mijn grage lusjes, die rijp zijn in V verlan- flraffe neen.
icn,
Om te kujfen, om te kujjen, om te kujfin, Viv wangen. Maer ah ik 'voor haer deur,
In zuchten engetreur,
|
|||||||||||||||||||||||
|
I i.
|
|||||||||||||||||||||||
|
Op hope >vangena, om weer-liefd heb
|
|||||||||||||||||||||||
|
Ey! mijnfchoone kan 't wezen, gfiPrtjt,
Dat gj mijn lusjes meugt die vreugd onthott- Heb ik haer wreede hert ^verwonnen met
|
|||||||||||||||||||||||
|
der tijd.
|
|||||||||||||||||||||||
|
wen,
Zeg wreed/Ie aller vrouwen ? |
|||||||||||||||||||||||
|
111.
|
|||||||||||||||||||||||
|
Noem ik haer wreed} o men! het is vergiffen,
Be liefde doet mijn miffèn, ZöO dat allengsjens Z$t Alle mijn zinnen, zoo dat ik dool in 't (jreken, }Jaergunfl vergunde my, ( min ,
Ach! mijn hert jen, ach 1 mijn hert jen , ach! Rn ^ ^-^ ^kenden aen mm
mimbertien, „ ,.,.,,. n, . i • i
Moet breken. Zoo dat ik inde hefd <vefmelmet qel
en %in.
III. IV.
Mijn beminde! ikprve, Zy> die i$o menigmael,
Oy me! mijn zieltje wil van 't lichaemfcheye; Haer'lipjes als kotael; (mond,
't is langer niet tepeye, ^y, die zoo menigmael haer lieffelijke
't Vertrouwt geen meer op hoop zoo vaekge- ^ kmjesam de mijn uyt fcffa heeft
logen, . J '
In liefde mijn bedrogen ; &J '
Ey\ gu.vdmy 't leven, en laetmy Lief niet V.
fitrve», zy, die man dag tot dag,
Maer een kusjen, maer een kusjen, maer een Uy hy hm ^m ^ ?
|
|||||||||||||||||||||||
|
Verwerven.
|
' Die deed my al het geen dat minne too-
|
||||||||||||||||||||||
|
nen ken;
i v. Maer ik bevond in 't eynd dat ik bedro-
gen ben.
Kan een kusjen my 't leven, Behouden doen, mijn Lief} ?0fl gundmijn " '•
kusjes, De min had my nverraft,
Tot leven van mijn lusjes ■, ■ Jk meenden ik ging wafl;
Ach\wilje niet dat ik die gunfl verwerve, Uaer op het onvenienï de minne my
Zoomoet mijn liefde [l erven-, t ,
Ach] alie wreede, hoe zoudu hertje kunnen, o* ,
My mijn leven,my mijn leven,my mijn leven, DegWtl\tdie K eertijds had , mynader-
CMifgunnen. hand ontvloog.
F 3 lu/proml
|
|||||||||||||||||||||||
|
66 M I N N E L Y K E
|
|||||||
|
Stem: Als Daphne d' overfchoonc, &c.
IVffrouw! waarom is 't datgy vlied,
Onwaerdig mijn dien ft en, mijrtgUnften verfmaedt En vlucht als gy my komen ziet, Gelijk als een Schdep Jat de Wolf na gaet; Lo«p met, loop niet, hoor my eens preken, Want ?y zijt daer door int min ft niet verkort; Zegt my de reden, e ft doet my een teken, Wat dat mijn let, oft wat dat mijnfehort, Ben ik teftecht voor u, Weeft doch daerom nietfchuw, OHaer zegt uw meening ronduyt aen mijn, Wat let zei, wat hinder, wat dat 'er mach zijn. Voorwaer gy matkt het alt' ondieft,
ik min noch al koeltjes, dies zijt niet te bang) ik ben zoo zeer noch niet ver Heft, Schoon dat ik van u al geen weerliefd ontfang ; Het en zalmy in 't min ft e niet deeren, Of je jou trots en weygerig houd-, V Raekt my niet aen mijn kouwe kleeren. Koele liefden is haeft verhut ; Alzinje vry wat rijk, En meer als mijns gefyk, Daerom en benjet noch niet alleen; En wil je niet minnen, ey! lieve loop heen. Wat geef ik om jou geit en goed,
Om alle jou rijkdom, jeu gaven enfchat; Alwaer ik maereen kalen bloed, En dat ik niet meer ah vijf zinnen en had; 't p Voer genoeg voor alle jou duytcn ; Zijn je wat rijk, dat is het ook al; VViejou beziet die moet beftuyten , Dorft ik het zeggen, als datje bent mal; In malheyd uyt-gebroed, In malheyd op-gevoed, Dit ü de tijtel waermeegy bromt, 't Is mal, al wat dat 'er van malle luy komt. Dry dingen goed koop, vallen duur;
Een Iufvrouw fchoon, en daer by ftuur; Een Iufvrouw moy, en wel gekleed, Die van de reft geen nieer en weet; Een Iufvrouw rijk, en die niet wijs, Is dier genoeg voor kleyne prijs. Ofte,
Paerden die hinken,
Eyeren die (linken, Vrouwen die drinken -, 't Zijn dwaze zinnen, Deze te beminnen. |
|||||||
|
G E S A N G.
ALs Fauftina in de min ,
Van een Prince wierd beftreden, Heeft de kuyfche Hcrderin , LuH bedwongen door de reden-, Zy, om minne aengebeden, Op beloft van eer, en trouw, Otn te zijn een Prince Vrouw, Heeft door reyne kuyfhejds wet, Pr ineen minne afgezet. Vw o Maegdelfk ge/lacht!
Tot een voor-beeld om te leeren, Dat gydoor der deugden kracht, CMinneluil moet tegen weeren -, Schoon dat Minnaers Eedenjweeren, Trouw, na mins genot, te zijn; Ionge Maegden leer van mijn, Minne Eeden licht gelooft, Menig Maegd hoer kuyfheyd rooft. Schoon dat u een Minnaer vrijdf
Groot van Rijkdom en vermogen; Gy van lage afiomfl zijt, En in kleynheyd'op-getogen; Wild hem e ft er nietgedoogen, Dat hy in zijn minne gaet, Verder als 't de deugd toe-laet; Leer hier datgj jonge Maegd, Zorge voor uw kuyfheyd draegt,. Leer hier aen een Herderin,
Gejle luften tegen flrijen; Schuwt die Minnaers, die om min, OHeerder als uyt liefde vrijen; Wild ó jonge iMaegden mi jen, UUinneJirikken, Minnaers reen, Minnaers fmeken engebeen '■ Schuwt in 't vrijen, 't minne zoet, Buyten zuyker, binnen roet. Ionge Maegden teere dieren ,
Lieffelijk, en zoet geflacht; Leer, ey leer! dijn eygen kracht, Wel gebruyken en beftieren. Hier in is uw kracht gelegen ,
Dat gy door een fchoon geïaet, Door een vriendelijke praet, Herten kund tot min bewegen. Ia, alleenig door een vonkjen,
Trekt gy herten, ziel, en zin, Tot de luften van de min, Als het oog ontfluypt een lonkjen. 't Recht gebruyk in deze dingé,
Hangt alleen aen deze zaek, Dat gy u in mins vermaek, Kund beftieren, en bedwingen. |
|||||||
|
ZANG-RYMEN. 6?
|
|||||||
|
Stem: Gy lodderlijke Nymphje.
T TAn waerkomt Phyliis die woogdy,
Y Dat zy mach heerfchen over myï Wie heeft haer macht gegeven, Dat ty my dwingt te leren ? 11.
Te leven na haer ml en zi»t
Die heerjchappy gaf haer de min j De min heeft dat 'vermogen, Gegeven aen haer oogen. 111.
Haer oogjes hebben zpo weel kracht,
Haer lieve lonkjes zulke macht, Dat ik mijn heek leven, Aen haer moet overgeven. I V.
De pijltjes die Cupido fchiet,
En quetzen zpo het herte niet, Als wel die lieve ftralen, Die uyt haer oogjes dalen. V.
Geen Zonne ftraelzpoheetvanfchijn,
'Als wel haer lieve oogjens zijn; 'k Zeg oogjes die wan binne, My branden doen in 't minne. VI.
't Is Venus die ik Phillishiet;
Want Phillis heeft die krachten niet, Dat zy my door haer oogen, Heeft zielen hert ontoogen. Dat vermogen,, hebben oogen;
Dat zy zinnen,, kunnen winnen, Dat zy herten,, kunnen fmerten, En gedachten,, doen verkrachten, Dat zy 't leven,, quelling geven. En kunnen wederom al 't voorverhael- de lijen,
Verzoeten met een wenk, en met een lonk verblijen. |
|||||||
|
Stem .De Mey, de Mey, koel* &c.
A/Tr» hertje brand wan zpete min,
■*■"-* Door innerlijke hette; Ach! mocht ik na mijn hert en zin, Mijn trouwe liefde zette ? 11.
Iafiond het wryen my zpo wry,
Zoo wry gelijk de knapen ; Mijn Herder zpuw haefl aen mijn zy, Oft in mijn narmen Jlapen. II I.
De fchaemte fielt teflrikten feet,
Aen teere Maegde zinnen ,• 0 minne! die een Maegd belet, Dat zy niet mach beminnen. i V.
Beminnen welmaer eerder niet,
Als zj bemind zal'wezen; 0 zpete min! wat is 't werdriet, Als min defchaemt moet vreezen ? V.
Wat is't een quelling Voor een Maegd,
En innerlijk bepparen; Dat zy een wryer liefde draegt, En macht niet openbaren. V I.
Verfopijgt zy dan haer mime brand,
Zy moet tot afch werteeren; En zoo zy klaegt het is haerfchand, De Vryerte begeer en. V 11.
't Zy hoe me 't maekt't is beyde quaed,
Doch! 't alder beft <van allen, Is, dat een Vryfler niet en laet, Het hert op Vryers wallen. VIII. En niet en mind woor dat zy word,
lot minnen eerft werkooren -, Zoo doet de min haer niet te kort, Noch d' eer word niet verkoren. F 4 Zoo
|
|||||||
|
6S M I N N E L Y K E
|
||||||||
|
Stem: Si vous ne voulez me. S&w:EngeHche Klokkedans.
|
||||||||
|
JK ben gedwongen,
''Door zoete min,te Voereliefdens Jlrijd;
AchWenm longen,
Maekt doch mijn zjn, die zotte zpetheyd
quijt}
Ik ly, ikftry in liefdens ongeneugt, Mijn lijen is mijn wreugd,' Doorfchoonheyd wan uw Ieugt,. Die gy in uw Ziele draegt, / LyenftryikfchooneMaegd, ■' . Om u die 't al wermeugt. ,; II. 'v/- --X V -
Twee wyandinne,
Van groote kracht, bejlrijden my woor eerfi;
De een is minne, Wiens zpete mach, myplaegt op 't al- derzeerfl; (queld,
Een wonk, een lonk, de tweed is diemy
Door minnelijk geweld; Noch woel ik my ontflelt, Door de pijltjes waer mecgy, Voerd uw lieve heerjebappy, Die my mijn hert beknelt. „■ / I I I.
Dat zijn uw oogjes,
Wiens lonkjesgy, als pijltjes in de vlucht, Door minne- boogjes, Vytfchiet op my,metvruchtelooze vrucht; Gyraekt,en maekt my uwe jlaef,Godin; Gy woed en weygert min, Diesjlrijd ik met mijn zjn; Vrees zeyd neen, de hoop zeydja, Liefde liefd op uwgena, Deugd-lievende Godin. De vyand die my plaegt,
Is af-keer van een Maegd; Die trouwheyd, liefd en minne, Noch hoopen te verwinne. Wat
|
||||||||
|
ZOo week zpetheyd kan een By,
Niet uyt de zpetfle bloempjes z.uyge, Alsgy zjikgetuygm, Zoete minnery; 'Als liefde zeil mins lusjes woen, En echte liefd de minnens. offer doen, . . Gedrukt aen lipjes rood, In Maegdelijkejchoot. 11.
Daer zuyverheyd door echte mtt
Geheyligt aen het echte trouwen, 't ZuyVerzjil bebouwen,
Reyn en onbefmet;
En daer twee Liefjens, door de min, In liefde gullen zijn wan eene zin, Gelief-koofl engeVleyd,
Van minnens zpetigheyd.
I I I.
Daer liefde wan natuur,
Zich wind omhelfl in lieve normen, Om ^ich te werwarmen, In het minne wuur; En daer degraegt Van minne lufl, Tot dm lang nietgepleegt, nu word ge- bluft, Als eerelijk en wry, In minnens lekkerny. i v.
HeerBruydegom, en Bruyd,
Nu zjtlu Venm Roosjes brengen, Cierlijk door-mengen,
Met een geurig ktuyd,
Om dat teflroyen op het Bed, Bruydegom, en Bruyd; u tot een wet, Dat uwe minnery,
Vol geur wan deugden zy.
|
||||||||
|
ZANG-RYMEN.
Stemme: Fortuyneylaes / bedroeft.
|
|||||||||||
|
«?
|
|||||||||||
|
\Gh\ liefde-loozëMaegd, wJehfgeejt te Jlapenpm
^*-Nudatdebruyne nacht het Aerdrijk overdekt ; Nu'tpluymig bed,gefpreed, zqnlufwouw wilontfaen, Kom ik hier <voor uw deur, en 'voor uw <venfterftaen. Vw minnelooze Ziel, gevoelt geen Liefdens brand,
Deflraeltjes die de Maenjchiet op uw Ledikant, Getuygen my, eylaes! ugeesje ponder lufl, V hertje ponder min, mijn Zieltje zonder ruft. Oruftelooze Ziell ó Ziel <vol zoete min!
Hoejookt, en haektgy na degunft <van die Godin; Die leyder, die Godin, die ponder minne leeft, Die 't lichaem, 't bed alleen, en niet haer Minnaer geeft. Het tintelende licht <van d' held're Mane-fchijn,
Bewijft hoegunflig zv my wil in 't minne zijn; Jk 'Kje, maermeld doch niet, ach Venm! wat ik doe; Daerzjjgt zy neer in 't Bed, en dekt haer Borsjes toe. Daer zien ik, ach \ wat doch ? haer blanke Borsjes rond;
Daer zien ik, wat noch meer ? haer rood korale mond, Die zien ik door een Jpleet, <van het geborftenglas, Ach! dat ik deze nacht by haer gebannen was. Maer 't derden doet mijn hert nu wenfehen om de dood,
Oft met een bly onthael te ruften in uwjehoot; Vwjchoot die al mijn vreugd bejlooten beeft, Iufwouw Indien ik mocht, denkt wry hoe garen dat ik zou. |
|||||||||||
|
Hier
|
|||||||||||
|
***&
|
|||||||||||
|
MINNELYKE
|
|||||
|
LIEFDENS-STRYD.
Stem: Vaert wel Scepters, &c.
IL_J Ier koom ik voorn deur, Goddin, door hoop gedreven,
•*• -*Nw dat defiille nacht de bruyne Aerd bedekt; Nu dat een yeder zich tot ruflengaet begeren, Begeef ik mijn terplaets daermy uwfchoonheyd trekt. Waekt op, Goddin, waekt op, ey Iflaekt ufluym'rigjlapen >
Ontjluyt de Hemelen, daer uw oogjes binnen zjjn; Vw oogjes, die, eylaes! tot quellingzjjngefchapen, Gefchapen tot 'verdriet, voor niemant, dan voor mijn. Waermeed hebt ik verdiend deflrafheyd en de plagen,
Die ik, Goddin, door uw af-keerigheydgeniet ? Hoe laflig valt het mijn, datgy na u behagen, Een Pijl van Jlrafheyd in mijn teere boezem fchiet. Doet op, Iufvrouw, doet op, de venflers van uw oogen j
Goddin, ey \ kijkt eens uyt, zjet me hier buytenftaét. Ontfonktu koele borfl dangantfch door geen medoogen, Dat ik dm eenig hier ga dooien achter flraet ? Ga -waren voor uw deur met Machtige gebeden,
Waer ik defleenen meed bewege tot geween ,• Diefprakeloos, eylaèsl getuygen de droefheden, Die ik om uwen 't -wiltot dm lang hebgeleen. Hoe menigmael, Goddin, heb ik -wel voor genomen,
Te knielen voor de Godheyd van uw oogens glans; Maer ach l zj)o dra ik zje een ander by u komen, Zoogaen ik deur, en denk; hier is voor mijn geen kans. Hoe menig reys zjen ik u lieffelijk liefkoozjn,
Als ik verby uw deur by avond, Lief, komgaen j Het bloedflijgt my na 't hooft, en doet myfchaemrood blooz^n, Als ik u zjen omhelfl, vaek by een ander flaen. Zoogaen ik hopeloos mijn ongeluk beweenen,
Alwaer 't vertrouwen mijn, door reen, te vredenfleld j Dat u God, ó Goddinl -wil-waerdiger verkenen, Tot meerder droefheyd van, mijn, al te droeyen Held. O mini
|
|||||
|
Z A N G - R Y M E N.
|
|||||||||
|
Tl
|
|||||||||
|
Geveynfde Minne-vruchten,
Stem: Ik ly in 't hert pijn, &c. O Min! hoe treurig kan zich vaek,
Een Minnaer dragen; Hoe droevig klagen, Dat hy nocht lujl nochtgeen vermaek, Maer droevig knagen, Lijd door lief ds f'lagen -, Hoe zeer hy weend„ niet meend, Zijn droevigflrijen; Schoon hy droevig treurd enpeynft, 't Is alles maergeveynfl, Doorfchijn van lijen. . . M«
O tong \ die in den Minnaer klaegt,
Bat hy van binnen, Door brand der minnen, Ver Heft is op een longe Maegd; Wiens [wakke zinnen, Licht zijn te winnen, Maer als de mond,, de grond', Van haergepeynzen,' Door zijn ontromvheyd heeft ver(j>iet, Wilhy haer liefde niet, Cerooft door 't veynzen. III.
Wat teelddie valfche minne doch,
Als droeve vruchten, Van Maegde zuchten ? O min! wiens valfcheyd en bedrog, Me» nop beduchten, Als door het vluchten; fViens min gelooft „berooft, Het Maegden herte, Dat in al te droeven pijn; In ptaets van vrolijk zijn, Proeft liefdons fmerte. * Wat kan' er meer verdriet oft pijn,
Wat kan'er grooter quelling zijn , Als dat men door geveynfde Min, In fchijn van een oprechten zin, 't Zy bier oft daerde vrijer fpeeld, . Een jonge Maegd het herte fteeldj
Wat is'er, zeg ik meer verdriet, Als zy dan wil, maer hy haer niet. |
|||||||||
|
Dianaes Minne-zuchten , over
't verlies van haer kuyfcheyc'.
Stemme: Ach blinde Bengel. Ach! brakke regen,, droeve tranens vliet,
Mocht gy bewegen „d'oorzack van't ver- driet \ Hem, die na zijngèfvooren trouwe, op Eed, nocht eer epaft,
Maerfmoort mijn hert jen onder deze lafl. Hoe kundgy vluchten „trouweloos van mijri>
Daerduyzendzuchten,, als getttygen zijn; Dat ik op Eed van trouwe liefde, u mins ge- bruyk toeliet,
O valfche minne l wat teeldgy verdriet. Van lufl befireden „ van de minverheert,
Zijn deze leden,, dooreen Prins onteert; Mijn Maegde-bloempjen is verwe/likt, bezoe- telt mijne feboot;
O Princen minne! gy brocht my in nocd. O minne-lusjes! door mijn wil geboet,
Had ik met kusjes,, nimmer u gevoed, En Princen geylheyd niet geleden-, zoo waer ik vryvanfmert,
Daer nu de minne pijnigt ziel, en hert. O droeve zinne! alsgy overdenkt,
Hoe dat de minne,, eer en kuyfcheyd krenkt; Zoo fmelt mijn jonger hert tot tranen, en fchaemte doet vermaen,
Dat ik te los zijn lufl heb toe-geflaen. Hoe koït ik lijen,, dat eengeyle hand,
My quarn befirijen,, op mijn Ledekant ? Hoe koït ik zoo veel vryheyd gunnen, hem die mijn kuyfcbeydflal}
O minne! minne gy brocht my ten val. Ach \ wilje vluchten,, door de diepe Zee ?
Hoor na mijn zuchten„voer mijn hertje meê; Ey zuchjes \ wilt hem achter halen, o'winden, drijftze na,
Tuygt dat met tranen ik beween mijnfeha. Waer min voor trouwen gaet, daer teeld
haer zoetheyd fmert; Maer gaet de trouw voor min, zoo teeld zy wel-béhagen; Als min genoten is, raekt trouwheyd uyt het hert, Doet alles op zijn tijd.vvant min voor trouw baerd plagen; Ah
|
|||||||||
|
M1NNELYKE
|
||||||||
|
■/Z
|
||||||||
|
Stem: Poliphemus aen de Strande» Stemme: Ballet Bronchorft.
|
||||||||
|
Ievenachjesl
*-' Gy diegetuyge "pan mijn trouwe min-
ne zijt; Mijngedachjes,
Mijn ziel, mijn hert, mijn zinnen zijn u
toegewijt j Ach! hoe vaek,
Zoekt liefde liefds <vermaek,
Met zielen zinns,
O aerdfeh Godinne l
Op 't zpetfle minne,
Te -voeden in de nacht,
Met liefd, met liefd, met liefde mijn ge-
dacht. Als de Reye,
De nacht-Godin Diana, met een Hemels
ftoet, Doetgeleye,
Terplaets, daerhaer Aurora met goe-
morgen groet i Doet gy mijn,
Voor dag en Zonne-fchijn,
Vyt liefde komen,
Aen d' Amftelflroomen,
Wiens Linde-boomen,
En hoog-getopte blaen,
Mijn klagt,mijn klagt, mijn klagten fato-
ren aen. Groene linde,
Gy die mijn minne-klagjes alsem Echo meld,
Aen'tgeminde, (flerheb, Wanneer gy uwe takjes, naer haerven-
En gevoeld, een lieffelijke koelt, Mijn zinnen juygen, Vw takjes buygen, Om tegetuygen, i
Mijn minne aen die geen,
Wiens ziehwiens ziel, van my "wordaen- gebeên. Waer
|
||||||||
|
ALs Philander, in het minnen,
Al zijn zinnen, Had op Philiis aengeleyd ; Heeft zy hem gevoed in 't hoopen, Lang doen hopen,
En noch e/ter afgezeyd. 11. Zy, na lang-gepleegde lusjes, Vanzijn kusjes, Zeyd Philander ï 'k ben uw Bruyd; Hy, ten hoogften van 't verblijen, Vak in lijen,
Want zijn Philiis fcheyt 'er uyt. I i i.
Dies Philander vele dagen,
Slijt in klagen,
Spreekt noch eens zijn Philiis aen; Philiis, zeyd hy, zijn uw finnen, Zoo in 't minnen ,
Datgymydiesafkundjlaen ? i V.
Waer toe hebtgy my voor dezen, Gunfi bewegen ? Zoo veelvryigheyd verleend ? My, op mijn verzoek van trouwen, Aen gehouwen,
Daer gy 't niet en hebt gemeent? v. Dochl ikfpeur aen deze treken, My gebleken, Dat u hooger machgefchien, Oft ten minjten, dat u zinnen, In het minnen,
Na een hooger willen zien. VI.
Hebtgy daer meênugequeten,
Vgeweten, Zoo hebtgy my ook voldaen> En ik zal op u begeeren, Van u keeren,
Voer wel Phillis\ ikzfilgaen. |
||||||||
|
ZANG-RVkEK
|
|||||||||||
|
n
|
|||||||||||
|
Stem: Vlied heen droeve zuchjes.
SCbujlt 'er geen medogen,
In het herte van mijn Lief, zoo zijn 'mijn klagjes al verhoren -, 'k Heb doorlief dsvermogen', Aen de minne-God, de trouw van mijnjiant- vajle liefd gefwooren;
Ik zal u lieven, mijn Lief, mijn beminde', zoo lang als ik leef,
ik, die voor u kniel, Aen Godmijn ziel, Aen u mijn lichaem geef. Zuchjes zijn mijn /]>ijze,
Traent/es zijn mi/n drank, mijn Lief, mits dien dat ik uw liefd moet derven*,
'k Zal of deze wij/ze, 't Licvend lichaem voen, zoo lang,dat trouwe liefde my doet fierven;
Mach ik lief ds lusjes dan geen meer f legen» gelijk als ik placht,
UWacb ik dan geen meer, Gelijk wel eer, Gebruyken liefdens macht ? Zalik onderiufjehen,
Vwe lipjes, uwe mond,uwe koekjes en uw roode wangen,
Niet meer mogen kufjèn-, Zultgy my, mijn lieve Lief\ by u niet een reys meer ontfangen ?
Zal ik geen lusjes , geen kus jes meer krijgen; gelijk als ik had,
Toen ik in de min, Mijn barts Sanclin, om weder-minne bad> Lief! zal ik dan blijven,
Afgefcbeyden zonder u, ha pronk en peerei aller Vrouwen'.
Laet dees Rijmpjes fchrijven, Laetze na mijn dood, mijn Lief, dat bidik,op mijn Graef-fieè bouwen -,
Hier leyd hy, die om zijn. Lief is geftor- ven, en rot tot afch,
Van de Ziel ontbloot, Nu tuygt zijn dood, Hoe trouw zijn liefde was; |
|||||||||||
|
Stem: Rozemond waer gy Vlied.
WAer door is liefde zoet,
Is 't door nejging die zy voed ? Neen, dat kan niet zijn, liefd voed nejging niet,
Maer 't is ncyging waer door liefdgefchied; Wat voed neygirig dan, die tot liefdeJlrekt, En 't bert tot minne trekt ? Vruchten die Natuur in een fchoone Maegd bewijfi,
Waer uyt liefdens nejging rijst. Schoonbeyd voert nejging in,
En beweegt het bert tot min ; Min doorfchoonbeyds kracht, liefdens neiging voed,
Dies maekt fch'oonheyds vrucht de liefde zoet; 't Zj een oogsgelonk, 't zy een kaeks geblo'os, Die als een roode Roos, Op de fchoone grond van uw kaekjens zilver wit,
Bloejend als een Roosje ft. ' Kundgy dit niet verJlaen,
Is het wat te hooggegaen ?
't Is zoo veelgemeent, o ft ik heb gezejt,
ik bemin en lief u fchoone Meyt -,
Om dat ik befpeur,yets dat my behaegt.
Fan 't %eenuw fhoonheyd draegl,
Schoonhejd ongemeen heeft in my de liefd
verwekt,
Die ujt fchoonheyd voedzeltrekt. K^dlsgj maer eens aenziet,
tJHy in't hert een lonk jen f eb iet, Door genegenthcyd brand ik in de min , En bet herte knieldvoor mijn Godin -, Dat ik altijd mocht tot de zoetighejd, Zoo werden aengelejd, Vdoor mins gebeen te bewegen datgy my. foedin liefdens lekkcrny. De deugde is oprecht daer deugde lief-
de voed $ Maer daer de welluft lieft om luft met
min te peyen, Daer is het lieven valfch; de deugd
maekt liefde zoet, Zoet is de deugd die min en liefde voed
van beyeu. |
|||||||||||
|
Gelijk
|
|||||||||||
|
G
|
|||||||||||
|
E L Y K E
Stemme: OKerfnacht.
f~\ Herder die met uwe Reye,
^-^DoorBofchen Bergen gaet yermeye, Daergy u leyen vrolijk flijt; En daergy met verliefde zinnen, In ^ang infpelin zoete minnen, Vw liei>e Herderinne vrijt. II.
0 hoe gelukkig zijtgy luyden,
Die in de bloempjes, en de kruyden, Vw onbenijde liefde pleegt; Al waergy met verliefde lusjes, In yryery van zoete kusjes, Een Maegden hert tot min beweegt. III.
Gaetgy door lommer,en door booment
En ruft aen koele water flroomen, Gy vind oft hier, o ft daer uw luft; Gezeten onder groene linden, Alwaerdatgy metu beminden, Gedoken in de roosjes ruft. I V.
Hoe zoet is 't zoo te mogen minne,
Hoe zoet de zoete Herderinne, Ie kujfen inde roozp blaen j Te vryen onder groene Jprupjes, Van Roozelaer en zoete kruydjes, Daergy liefds lusjes moogt verzien. |
||||||
|
74 M I N N
Stem: Gy lodderlijke Nymphjes.
GElijk den menfch 'van aen begin,
Gefchapen is tot zoete min j . Zoo is de min van noode, Den menjch verleent van Gode. I I.
Van noode, mits z.y teeld en baerd,
Het menfchelijkgejlacht op aerd ; Dies is in 't minne-plegen, Ook zaligheyd gelegen. 111.
De min die is een noodig ding,
Want ponder min, den menfch verging ; Woud men de minne derven, De wereld mofl verftefven. I V.
En wat de zaligheyd aengaet,
Door zoete min in d' Echte-ftaet > De min, van God gegeten, Strekt tot een zalig leven. V.
Wanneer de minne in het hert,
Door tuften niet mijbruykt en werd, In overloop van zinnen, Meer als het zijn te minnen. v i.
Dies mind de min door d'Echte trouw,
On-echte min baerd druk m rouw; De echte min baerd deugde, Die minne voed met vreugde. |
||||||
|
Oliefd
|
||||||
|
ZANGER
VRYAGE-LIED, Van de Koninginne C E C I L I A, aen
den Herder F L O R I A E N. Stem: Spoeyd vluchtig vlugge voetjes.
CeciI./'""\ Liefde '■ wiens vermogen,
V_y Doet my keurig kiezen j O keur \ gevoed door d' o ogen, Gy doet my verËezen, Mijn Troonden Kroon,ja 't Hof,,vol lof, Wil ikgaen verzake; Ach\ Floriaen,, liefd ford my aen, Ach \ Floriaen ik bake, Konings fchatu deel te make. II*
Flori. Hoe, Hooffche Koninginne t
D/tgy 't Herders leve, Zoud, boven 't Hof, beminne * Coude Kroon begeve ? Mijnflaet,, volfmaet, Oprecht,, maerflecht, Niet geacht op Aerde ; Daer 't Hof en troon,, de Konings kroon, Daer 't Hof, en troon volwaerde, Zijn te BelmijnJlaet t' aenvaerde. I I I.
Cecil. Hoe Edel deze fchipeni
Kunnen zy wel geven,
Het geen men weet te viynen ,
In een Herders leven >
Dat 'sluïk,, vol rusl,daer min „na zin,
Floriaen moet minne.
Flori. Cecilia „ ziet hoe ik Ja, Ceciliamijnzinne,
Vallen op u Koninginne.
I V.
Cecil Vaet wel dan Hooffche flaten,
LMet u veynzend vleye j ik wil het Hof ver lat en, En de Schaepjens weye, In rus!,, met luft; Ik houw,, door trouw, My aen 'tkleyngebonden-, Zoo haeft de min,, mijn ziel, en zin, Zoo haeft de min my wonden, Heeft in 't kleyn 't hert ruft gevonden. |
|||||||
|
Y M E N. 7y
Stemme:
Amarilli mia bella.
D Ofamonde mijn beminde,
*-*-Die minne-pijltjes <voert in «tPö oogjes, Als pijnde minne-boogjes;
Vaejfemsgeur, als lieffelijke winde, Doet my 'verkoeling 'vinde, Als my de minne, door 't raken "pan uw handen,
Rofamondi, Rofamondi, Rojamondi, Doet branden. i i.
Ah ik dan kan genaken,
Vw Hemel ^pete mond, ^oo kan ik Doe-
len, Mijn heete brand 'verkoelen;
Acbl als ik mach aen uwe Roozg kaken,
En %pete lipjes raken,
Zal ik mijn minne, in 't zpete Ne&ar
%jiygen; Rofamondi, Rojamondi, Rojamondi,
Getuygen.
111.
't Zoet omhelzen der normen,
In avond-uurtjes op hun ^petfie groeyen,
Doet zjelin liefde bloeyen; Als %jch 't geliefde, beweegen laet door karmen,
Om olt>er liefd t' erbarmen, Laet dat mijn ïiejde, door uwe liefd te keuren;
Rofamondi, Rofamondi, Rofamondit Gebeuren. |
|||||||
|
G 2 Dmïe
|
|||||||
|
MINNE LYKE
|
||||||||||||||||||
|
49
|
||||||||||||||||||
|
MINNETRANEN,
Geftort door een lufvrouw, over de ontrouw van haer Minnaer.
Stemme i Blijdfchap van my vlied. |
||||||||||||||||||
|
Hebtgeftoolen en verleyt;
ik, eylaes! bevin,, uw vervloekte min, Die mijn droeve ziel befchreyt j Wat kan een maegd het hert e, Meerpijne doen oftfmerte, Als haer liefdenis gegrond i En dat haer zoet verlangen, Liefds vruchten meend t'ontfangen, Daer zy niet als valfcheyd vond. |
||||||||||||||||||
|
DRoeve oogenjlort,
Brakke water ftroomen, Nu mijn hertje word, Al zijn vreugd benome»; Rijpe minne vrucht, In mijn groene jaren, Spreyt een droeve zucht, In de brakke baren ; Mime-fnikjes vlied, Laeuwe traentjes fchiet, Brakke drupjens in de Zee j Tttyg al m§n verdriet, Waerom wilhy niet, Mijn zijn Zieltje nemen mee j Daer wy met liefdens eeden, Vajle belofte deeden, Als ky my zijn trouwe bood, En daer beneffens zeyde, Bat liefde met zoufcheyde, Oft ten ware door de dood. tJMaer nu ik bekeur,
Vw lichtvaerdigheden, Droevigh ik betreur, Vw gebrooken eeden-, Nu ik zie dat gy, Vbeloofde trouwe, Toe-gezeyd aen my, Langer niet wildhouwe; Nu gy my mijn zin,, door eenfnood gewin, |
||||||||||||||||||
|
Omdatikdelujl,
Van uw geyle zinnen, Niet en heb gebluft, In het dertel minnen ; Om dat ik mijn eer, Niet heb willen ruylen, Aen u fnood begeer, Gaetgy u verfchuylen-, Om dat ik mijnfchett, Voor uw luftenfkot, En uw gratgten heb ontzcyd-, Laetgyrny in nood, En mijn liefdverftoot, Is het reden datgyjcheyd-, Kundgy my daer om haten, En zoo lichtvaerdig laten ? Loffe liefde, wulf ze min $ Ik zal in rouw beklage», Mijn onverdiende plagen, Tot 'er tijd ik zielloos kin. |
||||||||||||||||||
|
Op 't voorgaend€.
|
||||||||||||||||||
|
Zoo gy uw maegdom hebt gefpaert.
Blijft gy die geene die gy waert. Hoor, Ionge Maegden, wie gy zijt, Indien dat u een Minnaer vrijd, En laet hem komen noyt zoo veer. Dat hy u fcha doet aen uw eer, Schoon zijn ontrouwheydu beroud, 't Is vreugd zoo gy uw kuyf heyd houd. |
||||||||||||||||||
|
't TS beter, hee wel 't is niet goed,
X Als liefd 't geliefde nuffen moet; Gevrijt, en d' eere niet mifdaen, Als met de Maegdom deur-gegaen -, Trooft Maegden u in liefds verdriet, Zijn fchuld en is de uwe niet; Veroorzaekt u zijn valfcheyd pijn, Laet Kuyfcheyd uw vertroofter zijn, |
||||||||||||||||||
|
ZANG-RYMEN.
|
||||||||||||
|
77
|
||||||||||||
|
Stem : En fin celle qui j'aymé, &c. Stem: Om een die ik bemin, &c.
|
||||||||||||
|
MTn zpete Silvia,
Ontfluyt uw deure, En loet my uiv gena, Doch eens gebeur e; VVacrom ikyooruflort al mijn gebeden ;
lkj>id u ziet eens aen, De fterretjes vergaen, Enfiheyden van de Maen, Voltreurigheckn. Den Hernel ü bekleed,
Met rouw-gewade; d' Aerd die uwJlaef betreed , Treurt om zijnfehade; De Goddelijke glans van Lunaes oogen, Is met veel Welken fwert; Alzoo ü ookjmijn hert, Met onverdiende [inert, Lief overt oogen. Waerom kijkt gy niet HJt ?
Ay ! zjgt Goddinne, En hoort na mijn geluyt, Maer blijft 'er binne ; Eylaes ! 't gezicht getuygt mj uwe lusjes} Ikzie datgy uw tijdt, Met z.oete Min ver fijt-% Hoe Silvia gy vrijt, Met duyzend kusjes. Is't wonder dat de Maen,
Niet kangedoogen, De Ittyken op teflaen, Va^ hare oogen; Op dat de duyfterheyd my zond onthouwen ,
Het licht, om niet te zien, My geen verdriet zoud fchien , Zoo ried zy mijn te vlien , Zonder t' aenfehouwen. Wie dat 'er by uftond ,
Die na zijn Men, Vw rood korale mond, Zoo zoetjes kufen, Dat ikjoetbuyten deur by na kofl hooren j
Ikjlocht, o Silvia! Ziet een reys waer i\_fta , Oft kijkt my doch eens na , Mijn uyt-verkooren. Maer neen; 't mocht al niet zijn ,
't Mocht niet gebeuren; Vw Coridon vol pijn , Ging droevia treuren; En voeden zijn gedacht met veelgepeynztn;
En ikjiacht in het end, Dit ben ik^ ongewend , O Silvia! wie kend , Vlijtig veynztn f G 3 O'Voed-
|
||||||||||||
|
A
|
||||||||||||
|
Met douw zag overaooteu,
En door een Goddelijk^geweld ,
Den Hemel op-geflooten j
Daer't fchitt'ren van de Zon,
Speeldinde Bron.
Bron, daer een jlroom van Neüar vloeyd,
Tot aen Tvoren palen •
Waer bj een Purper Roosjen bloeyd,
Om voedzeluyt te halen,
Op u Albafler vel,
Mijn Lief Crucel.
Hetflik^jen van den dager'aed j
ls 'tfchijnzjl uwes oog jes; De glans die aen den Hemel flaet» Schuyld onder fiverte boog jes j Defchijn van dageraed, ls u getoet. Het veld dat zich met douw ververfl ,
Dat zijn mijn blije zinne; Als 't hert door d' oogen traentjes perft, Vyt Goddelijke minne; Vernieuw ik^, door de Min, Mijn oude zin. Hoe dikmaels placht ikjten de Beek, ,
't Gedacht met min te voeden; Alwaer ikjn deflroompjes keek^, Grucella Schaspjes hoeden, VVtens (chaduw ikby dag, In 't Beekje ZAg. Alwaer haerflem 't getierelier,
Der Vogeltjes na-bootjle j Wiens held're krapjes fcheenen fchieA, Vermengt met d' aldergrootjle Vreugd, eenzeetgeluyt, Tekroppen up. Zoo menig blaedje als 'erflaet,
Aen dicht bewajfen Linde; Zoo meniaftroompje als 'er flaet, Door 't (chommlen van de winde ; De dicht beboomde wal, Getuygen 't al. Boe vaek^dat ik^in 't eenzaemWout,
Al eer de Zon zijn jlralen, Op 't groen bekleede blader-hout, Met jchijnzel neer liet dalen; Die vreugden heb verwacht, In mijn gedacht. Moer vruchteloos was 't na die tijd,
Als ik van minne klaegde; Na zy mijn meening witt, metfpijt, Zy menigmael my plaegde; TVaer door mijn Liefdens vlam, Ten eynde qua;?». |
||||||||||||
|
MINNELYKE
|
|||||||
|
Stemme: CefteCruelle.
OVoedflereJfe man mijn minne,
O Afgoddinne man mijn hert \ Voogdes <van mijn merliefde zjnne, Aen men mijn zielgeoffert werd; Mijn lufi mijn leVen, Al mijn aerdjcbe mreugd, Heb ik begeven, Nugy uwejeugt, Mijn niet vergunnen meugt. 11.
Gy wild en meugt geen liefde dragen,
Ik min u Lief en gy mind mijn ,- Ia, 't is u vreugd en welbehagen, Als ik, als ik by u mach zijn; Ach l blinde bengel, Watis diteenfmert, Dat my mijn Engel, Nu ontnomen werd, Ach! ach! hoe treurd mijn hert. I I I.
Mijn lief mijn troofl mijn welbeminde,
Dat ik u by-zjjn derven moet, Dat doen uw ouders, en uw mrinde, Dies zal ik met mijn laeuwe bloed, En diepe wonde, Die de min my gaf, Mijn Rozamonde, Dalen na mijn graf, Mijn minne tot eenflraf. i V.
Om dat mijn liefde te hooVaerdig, Na uwe weêr-liefd heeft getracht; En hooger ^ocht, als ik ben waerdig, Voer wel mijn Lïef\ met deug klagt, Vaer weimijn waerde, Opend uwefchoot ,- Inplaetsman aerde, Vult met Roosjes rood, Vw jlaef, dpor liefd gedood. |
Stemme: Cefte Cruelle.
\Lsik,ó fchoonfle aller Vrouwe,
£*In 't midden man de nare nacht, De Sterren en de Maen aenfchouwe, Zoofyeeld de min in mijn gedacht $ Liefd doet my blijken, Dat u zoet gedicht, Is tegelijken, By de glans enfchicht, Van 't helderJterren licht. 1 1.
Zoo ik de dag-Godin belonke ]
Wanneer zv uyt haer kamer treed $ En Aerd, en Hemel doet beprwken, Met glans man 't Zonne-lkht bekleed > Enmethaerbloozen, Speeld op blader groen, Zien ik de Roozen, Zulke bloosjes moen, Gelijk uw kaekjensdoen. l I I.
Deoorzaek man mijn trouwe minne,
Isfchoonheyd die natuur u gaf , Maerfchoonheyd queld mijn jonge zjnne, Mitsgy aen my u toond teflraf} Kanflrafheyd woonen , In zoo lieven Vrouw ? Zoozaliktoonen, Mijn oprechte trouw, Enjmooren in mijn rouw. I V.
Ik zal het eynde man mijn dagen >
Verwachten in een diep geacht, De minne God ten Offer dragen, Een hert met trouwe liefd bevrucht j Lief ik zalfterven, Een merliefde dood, Laet my merwerven, Dat ik in uwfchoot, De zjel man 't lij f ontbloot. Over-,
|
||||||
|
ZANG-RYMER 79
|
|||||||
|
Stemme: Ballette Schravezand, «fit
D'uytmuntenfte Herderinnc. GElijkerwijs een Roosje»
Vol lieffelijke geur * Het hert verheugt, En geeft een zoete vreugd, Zoo door zijn reuk als kleur; Zoo is 'tcok met een bloesje, Bat op albafier wit, In blanke grond,, by uw korale mond. Gelijk een Roosje zit; O overfchoone bloozende wangen, Die miyn zielen zin,, in de zoete min > Houden zult gevangen, In een zoet verlangen, Tot dat ik u zieltje win. O zieltje van mijn ziele !
O Hemel van mijn hert! Mijn vreugd is pijn, CMyn pï/n is blijde zijn, CMijn blijdschap voed mijnfmert j Mits ziel en hert vervielen, Op 't lieve kaeksgebloos, Wiens inkarnaet,, in glans te boven gaei, De alderfchoonjle Roos; ik liet Provens het pronk van zijn Roozt»> Vol van Hemels douw, Zoo ik maer, Me-vrouw, Al mijn pijn mocht loozen, En u lieve bloezen, Wijjelen aen liefdens trouw. Mijn hoop vermengt met vreezen,
Dat liefde noyt in 't zoet, Vws azems geur, En kaekjens blo o zend'kleur, Door liefd zal zijn gevoed; CMecht ik verzekert wezen, Na allejmert en pi/n, Na al't verdriet „ dat my door liefd gtfchied *
Van u getroost te zijn; Oft dat het maer eens quam te gelukken, Dat ik op de blaen * Cierelijk ontdaen, CMocht mijn lippen drukken; En de Roosjes plukken, Die daer op uw koekjesJlaen, g4 mi
|
|||||||
|
Stemme: Moe gebaed, &c.
OVerwreede Galathé,
Die deguure zuure flranden, Die den Oever van de Zee, Die de kille natte zanden, KieH voor Bloemen, en voor Landen*, Komve kliffen, voorde Hey j Daer uw bleekegeeH gaetwaaren, KieH de zoute water baar en, Voor een groene Klaver-wey. KieH de rotzen voor 'tgeboomt,
KieH de baar en voor de beken j Mits uw koele ziele fchroomd, Van de min te hooren jf reken j Gy, om minne-luH te wreken, Boud u op de guur e [Irand, Schuw voor V minnen, ang voor 't kujfen, Zoekt met golven uyt te bluffen, 't Zoete vuur van minne brand. i^Ach! hoe mach mijn domme zin ,
Hatr noch zoeken te behoren, Daer de haet en wraek tot min, Haervan longs is aengebooren 5 Zf wil van geen minnen hooren, Waerom haer dan aengebeên ? Waerom dan tot haer genegen ? LMits men eerder zouw bewegen, Harde rotzen, klip, oftfteen. Galathé is ftuur van zin,
Daerom eygen aen de baren j Galathé verfoeyt de min, Met geen Herder wilze paren. Phillis van een zoeter aert,
• Phillis van gedweger zinnen, Phillis zieltjen ongepaert, Schept een welluft in het minnen. Amarillis lief en zoet,
Zal noyt Herders dienft vervelen, Altijd met een bly gemoedj Altijd zingen, altijd {pelen. Dies ik aen Galathé niet langer fmeken
wil,
Maer zoo ik weder vry zal 't _zijn met Araaril.
|
|||||||
|
■
|
|||||||
|
«o MINNELYKE
Stemme": Periofta. Stemme:
HA vyandinl diehiflin'tmoorden fchept; Rofemond die lag gedoken.
Met pijnen gereed te martelen mijn bert ; _-,_ ,. . , ,,
T > -« jj. 1 i , j 1 d- 1 i\ L4Loramondi, mhetbloozen*
Ist,oGoddin\dat?ydaerluttinhebt, r\_ . , » . ^">
_ ' ö r, / ■■ 1 j f Van de koele dauraed,
Zoo fpruyt uw 'vreugd uyt mun bedroefae _r , , , ,,
a e &> ' j ■> yoegd hoer onder jchauw "pan
Jmert j ^
Ik offer op de tranen, die 't qemoet, \ 'f .
_ »r, rA 1 » ;•, j , Daerzy neder zptenvaet;
Geluk een Iroom door doogen vlieten doet. _, , , - ,, <s , ,n
' J ö Endaerzy haer Maegdenjchoot,
I 1. Pronkt met roosjes wit en rood.
|
||||||||
|
Ik biggel uyt een brakke tranens vliet,
|
11.
|
|||||||
|
Mijn hertgepijnt,beklaegt uflrafheyd wreed j
O Moorderes! is uw vreugd mijn -verdriet ? Even zqo z.V was gebeten, Zoo wenjeh ik dat gy my doet %po Teel leed, Komt den Herder Floriaen 5
Alsgy wel kund-, om dat u wreede hert, Die, aleer zy 't heeft geweten ,
Voor mijn verdriet in Vreugd verzadigt werd. Neemt een hand volrooze blaen;
Die hy, uyt haerJchoot geplukt,
II *• Op haer rooze kaekjes drukt.
Is pijn uw 'vreugd, zoo ben ik oorzflek dan, Dat ujlraf-licpend hert lufl boet na wenjeh; I I I-
En dat uw wraek haer lufien krijgen kan, Schaemte pronkten tegens
Dat maekt, Goddin, my een ellendig menfeh; roozen
Het vald myfwaer, dat mijn begonnen min, Met dat florammd fa» Kag.
Weer min verzocht oen z,ulk een Moorderin. Roode rmfHj by hm hho^
Scheelden als den nacht by dag;
Floramond riep overluyd,
Hoe! noem ik u Moord'res, mijn Afgodin ? Herder, zeg wat dit beduyd ?
Die dikmaels zflegt de dienflen van uw flaefi
Mijdoen ikyets ? verfchoont my door de min, I V.
Slaet niet het oog op overvloed vanhaef; „ „. . , r ,'
d *j - \^i ■■ 4. 1* j k Zie eens, zeyd hy, oft de
Beweert door trouw in mm oprecht remoed, . ' ' J
't Geen om uw min op-offert lijf,en bloed. ,, , /, ' ,, ,
1 M J Met haer inkarnate blaen,
Y_ Wel zoo jchoon zijn als de bloosjes,
Die op uwe kaekjes flaen j
Ik acht geen fchat,als fchat van ware trouw, Heh ik u mijdam> ^eyd fy ■
Wiens waerdigheyd het al te boven gaet; Herderin, vergeeft het my.
Dan doch zy werd Van u verfmaed Jufvrouw,
Gy kiefl voor'tbeji des Rijkdomsyd'leflaet;
En acht geen trouw, hoe trouw die isgeflelt,
Moer met de reft draegt liefde tot het gek.
Ogroote
|
||||||||
|
ZANG-RYMEN.
|
|||||||||
|
H
|
|||||||||
|
BRUYLOFS-ZANG.
Stemme -. Tanneken.
ZVllen wy dan nu niet eens wezen,
Vroyelijk en zoet,, vroyelijk en zoet ? Vroylïjkheyd die werd geprezen, Bies men vroylijk wezen moet ; Be tijd die beeft zijn tijden, Be tydbaer tijd behoeft, VVeesl vroylijk met de blijden, Met droeve, zijt bedroeft; Ey! drink nu eens een roemer om, ey \ drink nu eens een roemer om,
Van deze klare wijn,, van deze klare wijn ; Zullen wy de Bruyd ter eer en, niet een uurtjen vroylijk zijn ? I I.
Bruydegom Heer, den tijd zal naken,
Bat u herten zin,, dat u hert en zin, Zullen fvemmen met vermaken, In de lusjes van de min; Wy, door deze dingen, Zijn op 't hoogfi verheugt, En vroylijk met u zingen, Van blijdfehap en van vreugd; Wy drinken eens een roemer om, wy drinken eens een roemer om,
Een roemer f hoontjes uyt, een roemerfchoont- jes uyt,
Op de welvaert, en gezondheyd van de Brtty- degom en Bruyt. I I I.
Bruydegom, wild het zoo befchikken,
Weert u als een Held,, weert u ds een Held, Bat de Bruyt raekt aen twee flikken, Eer men negen maenden teld; Op dat alzoo u vrijen, Op dat alzoo uw min, Ten nutflen komt te dijen, Tot eerlijk buyfgezin, Wy drinken eens een glaesjen om, wy drinken eens een glaesjen om;
En zijn op 't hoogïï verheugt,, en zijn op 't hoogH verheugt,
Baer mee winfehen wy te zamen,datgy u tos quïjten meugt.
|
|||||||||
|
BRUYLOFS-ZANG.
Stemme: Si tanto gratiofa.
O Groot e kracht der minne,
O zoete brand! daer liefde u doet blaken; Zijt gy oen ziel en zinne, Een lieve vreugd, een aengenaem vermaken; Gy queekt en voed,, door vleefch en bloed, Wellujligheyd en vreugde ; Doch! daer mins hifi en, Op liefdens wette ruften, Zijn zy deugde. I I.
Is min oen liefd gebonden,
Is liefd geneygt, door echt de min te plegen-, Werd min by trouw gevonden, Is liefd door trouw, tot minne-lusl genegen ? Genegentheyd,, zoo aengeleyd, Baerd niet als lieve vreugde j Mits dien de minne, Aen die verliefde zinne, Strekt tot deugde. i i i,
Liefd maekt de minneheylig,
tMin zonder liefd, ftaet goddeloos te noeme; 'Be liefd maekt minne veylig, iMin zonder liefd, die is gelijk de bloeme, Die afgefcheurd,, verdort en treurt, Om dat haer is benomen, 't Geen daer haer vreugde, jffaer welluslengeneugde, Van moB komen. IV.
Bies wenfch ik dat uw zinne,
Verliefde leugd! de min zoo mogen plegen; Be min zoo mogen minne, Bat zy tot min door liefde zijn genegen ; Boor liefden trouw,, werdFrijfterVrouw, Boor minne zonder trouwen, Werd d'eer verkoren; Werd min door liefd verhoren > $ Is behouwen. |
|||||||||
|
Boe
|
|||||||||
|
82 M I N N
Stemme-. Ballet Schravefand.
HOe vaek heb ik mijn "zinnen,
Van 't Helpen afgekeert, O zoete Meyt,, hoe <vaek heb ikge%eyd, Nu gy geen min begeert; Zal ik ook niet beminnen, Maer doen na uw geboon, Schoon dat ik touw „in oyerdroefe rouw, Ook lijden duyzend doon 5 Maer ach f zoo haefl mijn oogen u aen- Jchouwen,
Voel ik ziel en zin,, branden in de min, Öiperfchoone Vrouwe, Kundgy my onthouwe, Vwegunfl mijn Afgodin ? Als ik uw lieve wangen,
Als ik uw roode mond, Vw kaeksgebloos,, gelijk een roode Roos, Zie op albafter grond; Gekruyfde lokjes hangen, Die met een zoet gefpeel, Als goude draen, ynet zoetefwïerengaen, Rond om u kin, en keel; Als ik dit maer aenzie met mijn oogen, Schoon ik ml, oft niet,, liefde my gebied, Na de gunfl te poogen, Van u zoet vermogen, Maereylaes! mijn Engel vlied. Ofmert! die alle f merten,
Op 't hoogfl te bolpengaet, Waer is 'er pijn, Die zoo bedroeft kan zyn, Als liefde blijken laet ? In veel verliefde herten, Geeft liefde 't meefl verdriet, Geenpijn zoo groot, Ia 't lijden Van de dood, "Beeft by lief ds lijden niet; Ik, die u lief, en moet uw liefde derden, , Overfchoon Godin,, om dat ik u min, En niet mach verwerden, Moet uw MinnaerfierVen, Die u offert %fcly en zin* |
E L Y K E
Stem : Gelwinde Bode van de min,
iNdien ik had een Konings kroon,
*Keyzerlijke macht;
Bezat ik een Vergulden troon,
Voerde Princetipracht;
Ach! ik zouw, die alleen,
Waer de Vrouw ,gaen befteên,
Aen die,, aen die, zeg ik, met me .J
Dat ik op deraerd,
Wenfch te zyngepaert,
Door oprechte trouw,
Die ik droeg tot mijn lufvrouw.
Al heb ik Konings kroon nocht rijk,
Keyzers heerjchappy -, Mijn trouwe liefd heeft geen gelijk, Daer ik mede vry; Ik vertrouw, datdejeugt, Schoone Vrouw, meer verheugt, In 't geen,, de liefde field te vreên ; Dat is trouwigheyd,, die ó zoete meyt \ Na weêrliefde tracht, Door uw deugd enfchoonheyds kracht. Verweende oogjes die mijn ziel,
Stookt in minne-brand; Dies ik voor mijn Godinne kniel, Doe mijn offerand, Aen uw leugt, die mijn hert, Voed met vreugd, in defmcrt, Van min,, die 'k lijd om mijn Godin; Die my hoopen doet, Maer met "preeze voed, Dat lief ds ongeval, My in d' hoop bedriegen zfil. Dies voeren hoop, en vreezeflrijd,
Tegens mijne min; Waer van gy door u fchoonheyd zift,
Oorzaek, ó Godin! (het geween, Neem in acht, mijngebeên,en verzacht,
Ik bid,, lufvrouw verleent my dit ,- Neygtujeugtna'thert, Dat door liefde werd, Tot uw deugd geleydy Door oprechte trouwigheyd. . |
|||||
|
ZANG-RYMEN. t}
|
||||||||
|
Stemme:
Die mind die lijd veel pijn. "\>iT« zoete Veld-Godin,
*• YJ,D/e barretjoets te veld uw lieve
fchaepjesweyd-, Oft drijftzf Bofchwaert in,
Als noch de koele domo , op grm en
bloempjes leyd > Daergy met ïuft, Vin de groente ruft, Betzy by Beek, oftBron^ In het rijden man de Zon. 11.
Al waer'tgevogelt zoet,
Met blijdelijkgezangen lieffelijk gequeel, Mijn Amaril begroet; Geenblaedjeaenzijnftruyk, geebloemp- jen op zijn (leel, O/'t is 'verheugt, En toond de meefte vreugd, Als gy het Bo/ch belonkt, Boud het zich als op-gepronkt\ I I I.
In Roosjes, en in Kruyd,
Op zoete morgenjlond gezeten in het Woud,
Mund Amarillis uyt, Gelijk een Diamant in 't midden Van het goud-, Oft als zyleyd, In bloempjes neergefpreyt, Zoo is het anders niet, Ofi men Bora z$foer ziet* |
||||||||
|
Stemme:
Sa fa mijn Herders riet
A Ch, ach! -wat droeve rouw,
*^*Lijd, laes! Philandernouw, Die Phillis zoo getrouw t Zijn minne bied ; O zuchjes! dring nu tot mijn boezftn ufli Dewijl mijn zinnen,
Niet kunnen winnen,
Baer, tot mijn Bruyd.
i i.
Ach.' Phillis, weetgy niet,
Wat quelling en -verdriet, Philander, laes l gefchied, Om uwe min ? Mijn zuehjes aen u alsgetuygen zyrt j Dat liefdens plagen,
My'therte knagen,
Inafkeerspijn.
111.
Vergund my tijd enftond >
Dat ik u eens de grond, Van 't hert door liefd gewond, Mach doen verftaen, Laet, Phillis, myvan u diegunftg* fchien, Dat in medoogen, Ik voor mijn oogen , Mach Phillis ^ené |
||||||||
|
Woef
|
||||||||
|
L ï K È
Stemme:
Zoo lang is 't Muysjen vry* f~* Elijk den dauw 'verjpreyd,
*^0p roo%& blaedjes leyd;
Gelijk de Zonne-fchijn, ^voor leien het
Roosje buygt,
De %pete morgen douw, i;an Rooz$ blo* ien%nygt.
Gelijk een bloempjen %pet,
Door Zon en douw gevoed, Een levendige zjelin leveswellufl brengt, Wanneer %jjn jeugdig bloos is met kriflal vermengt. Mijn feitje Welluflfchept,
Als gy uw lipjes rept, Wiens rood koraêl, mijn Lief l is als een Roos die bloeyd,
Waer op kriflaile domo <van Hemels Neclar vloeyd*
Wat wellufl kreeg mijn ijel,
Als 't oog hier op verviel; Ik dacht, dat ik nu mocht mijn Engels Zonne zjjny
Ik %pog mijn iqeltje vol, op klipjes <van Robijn. Wat Beekflort foeter vloed.
Als Heunig-beekjen doet"? Die uyt een Hemels grond de Neflar drupjes haelt,
Enfchietzgop korael met wit Tvoorbe-> paelt. Daer 't ruyfchen <van haer hel.
Veer boven het ge/peel, Oftflemmen inMuzjjk, tot>vreugdde Goden dwingt, Wanneer haer lieve keel een minne deunU
jeqngt. ÖmcHfch!
|
|||||
|
8-4 M I N N ]
Stemme: 1'Orangee.
WAer toe of ik mijn zin,
In la ft en van de min, Zoo licht en los vervallen het, Op een lufvromv te hoog van ftaet ? Wiens reden, en zeden, doen vajle bli/k, Dat men nauw haers gelijk, In woerden,, op aerden, Zoofchoon zou vinden, en daer by zoo rijk* II.
Wits ik van meerder goed,
\^Als wel mijn Iuf vrouw doet, Zoo had ik hoop dat ik haer zou, Verkrijgen tot mijn eygen Vrouw -, Op heden, ztjn reden, nocht trouwheyts kracht, By rijkdom niet geacht; Haer gaven,, die draven, Na geit na goed, na ftaet en hoog ge/lacht. I I I.
Al hoe wel dat ik mijn,
Hou vangejlacht te zijn, Zoo hoog en eelgelijk als zy, Maer 't komt in rijkdomgantfeh niet by -, Mjn zinnen,die minnen haer niet om 't goed, CMaer uyt een trouw gemoed; Door reden,, in zeden, Haerfchoone jeugt van jongs is opgevoed. I V.
Dewjl mijn laf vrouw het ft,
Al wat de wereld geeft, Dat 's rijkdom, wellust, ftaet en eer, Na wil, na wenfeh en na begeer; Alheeftze, en leeftzena luH daer van, Nochfchort 'eryets wat an, CMe-vrouwe„ dat 's trouwe't Waer in men mijns gelijk niet vinden kan; Op'tvoorgaende.
IVfvrouw, al is 't dat gy mijn overtreft in goed ,
En acht dat ik daerom mijn liefde iraeken moet} Ey ! neen, en denkt dat niet, maer ftelt n na de reden, Gy knnd in hooger winft uw rijkdom niet hefteden; Als dat gy nwe fchat aen liefdop woeker geeft, Die thiemnael meerder zoet, als wel de rijkdom heeft; Acht gy u gaven hoog, ik tron wheyd daet-en-tegen, Door 't goed werd vvelluft wel, maer ttouvvheyd niet verkregen s
Schoon gy.met goet begaefr, om 't goed een rijke mind, Wat is 't zoo gy daer by geen trouwe liefde vind, Die zelver »eel bezit, en rijkdom heeft op Aerde, Acht zich in fiefdens dienft zomvvijl te hoog in vvaerde, Een van geringer macht, een Vrouw meer vrundichap doet,
Als een, die hem haer dienft acht waerdig om zijn goed. |
|||||
|
ZANG-RYMEM. 8j
|
||||||
|
Stem: Weg dertelooze Min, &c.
\TYt-buldertwoefle wind,
* In 't Noorden eerfl begint>
Vwflrafheyd, door bedwang, Vertoeft niet lang ,• Dewijl dat ik in 't Schip der Mini Te varen meen na mijn Goddin. Ik z.et mijn Zeylin 't top;
Ey! Noor de wind waeyt op, En blaefl met uwe mond, Mijn Zeyltjes rond; Op datgy door uwegunflen mijn, Doet t' avond by mijn Liefje zjjn. Cupido zjt te roer, Van 't Scheepje dat ik voer j
Hyfliert het door de Min >
Na mijn Goddim
Enfchietvoor uyt een Pijltje ra* , Het wellek zjjn z.al mijn Compa*.
Wat zien ik Venus Kind ? Wy krijgen tegen wind;
Wel hoe ofi dit noch wil ?
' t Word ook jiokflil',
Vfchoot engaert haeld beyflrak aei
Wy moeten eens laveerengaen.
Wel ét valt groot verdriet; Laveeren kan me niet,
Hetfchijnt myfchier een droom;
't Is tegen flt'oom;
Cupido legt hei roer aen ly j
Ikflrijk het Zeyl; komroeyenwy.
Neen, loet het Zeylvryftaen, Voorflroom weer ommegaen;
Het zal zjjn tegen wind,
Wat gy begint;
Dat is te zpggen; ook zjiltgy *
Geen luk hebben in vrijery.
Wend dan het Scheep jen om, Op dat ik weder kom,
Terplaets, waer door haerftraf,
Ik my begaf}
Waer ik,door't derVe haers gezicht j
Van droeve quelling ben verlicht.
H Di |
||||||
|
I A E R - L I E D.
Stem: O Zalig Heylig Bethlehem.
/"\ Menfch I vernieuwt in 't Nieuwe Iaer,
^•^Leg af, kg af het pak der jonden; Na Bethlem keert, begeeft u daer-, De Zoone Gods Menfch werd bevonden. Waerom een Menfch ? een teeder Kind ?
Waerom zpo arremlJjk gebooren ? Om dat zijn Godheyd ons bemind, En door zijn Menfcheyd heeft verhoren. Waerom zpo naekt, ^po blood, zs>o koud,
In 't Schuurtje by deflomme Beeflen ? Om dat zijn Men/cheyd keren z$ud, Verfmaden, dat hierfchijnd het meefle. Vat 's Rijkdom, Eer, Wel/ufl, en Pracht,
Stoet, Goude Kroonen, rijk beperelt; Om datze God de Heer kleyn acht, Zend hy zjjn Zoon naekt in de Wereld* Als een onnoozjl Lam ofi Kind,
Zachtzinnig, en heel goedertieren; Die ons van alle lafl ontbind, Zoo wy hem als ons Heyland vieren* Vernieuwt in 't nieuw, ó menfch! 't is tijd;
Êyt opent uw verblinde oogen; Denkt wie hier is, en wiegy zjjt ; 't Is langgenoeg u zelfs bedroogen* 't Is langgenoeg gewroet in 'tfltjk,
In 't vuylejlijk van uwe jonden; GeenGoud, geen geit, en maekt onsrijk * Dies blijft aen 't Werelds niet verbonden* Gods Zoon komt naekt in arremoed,
Hier op dit droevig Dal der tranen ,• lot af-ftand van de overvloed, De z.otte menfchen te vermanen. Hy wildot wy ons Offerhand, Zijn Godheyd zjillen komen bieden; Hy wil dat onze herte brand, In liefd tot God, de Wereld vlieden, En toonen Schat van ware deugd,
Ootmoedigheyd voor allezjtken, Om in het Nieuwe Iaer met vreugd, Ons Ziel in Gode te vermaken* |
||||||
|
MINNELYKE
|
||||||||||
|
8<S
|
||||||||||
|
Stem: O Ichoone Chariclea. Stem: De ftille Nacht genaekt.
|
||||||||||
|
A L het uytmuntend hoog,
*-*Hoefterk in het oog, Loopt frïjkel <van 't onweder j Defterkeflorrem ftaet, 't Geen hoog 'verhelpen flaet, Ter Aerdenfchielijk neder. 11.
Hoe menig Schip werfiind,
De felle Noorde-ypind, En rooft den Schipper 't letten; Als met een dulle kop, Hy 't Zeyl trekt in den top; Wil voor geen buren reven. 11 I.
Berouw 't gemoed dan ftaet,
Als 't dikwils is te het, Dies mimen 'tp'rijkel'deryen; Reeft voor de ypellufl ras, En neemt tot u Compa*, Defpreuk: Gedenkt te fterven. i v.
Vw zjnnen obflinaet,
De wereld boos, en quaed, Wild niet te <veet'vertrouwen; En eygen wij(heyd Vals, Ontftaet u van den hals, Wild op geen rijkdom bouwen. V.
Zoekt gy rvermaek en rufl,
Schept in de deugd uw lufl, Met nood-druft zjjjn te <vreden; De overvloed verlaet, Kiefi een gemeene ftaet, Die geeft geruftigheden. |
||||||||||
|
DE blonde dageraet,
Verfprcyd haer glans de Telgjes door en door-, Het morgen-flerretje ftaet, En flikkert met haerflraeltjes lieff'Iijk voor, Be venjlers, van mijn Njmphjes Tent, Alwaer ik niemant zie omtrent. 't Gevogelt in bet Wout,
Van blijdschap dertel fpeeld en tiereliert; De Telgjes nat bedouwt, Met blader, loof, en bloeyzeltjes verciert; Getuygen al de zoete Min, Van mijn verliefde Veld-Goddin. VViens Leden af ge/looft,
Door't vryen van de lieve lange nacht, Leggen door flaep berooft, Van zoete Min, en minnelijke macht; Zy ronkt met zoete zuchjes uyt, Komt Thyrfut by uw lieve Bruyt. Wat zoete droomen zijn 't,
Die gy zoo zoetjes premelt binnens monds ? Eylaci \ zoo hetfchijnt, Acht gy Philander niet, die zoo goed ronds, Hier onder deze groene Tak, Lerinde eer II van Min aenjprak. Gy weet Lerinde dat,
Vw lipjes zoet bedoude rooder mond, Zoo dikmaelzijn befpat, CMet Neclar, die lupijn my heeft gejont, Te drukken aen uw lipjes teer, Als ik » kuften, engymy weer. Wat zoete vryigheyd,
Is in ons vry trage niet gefchied; philander droevigfchreyd, Nu dat Lerinde Thyrfus Minne bied-t Enflaet Philander voor het hooft, Nu gy zijn zinnetjes hebt gerooft. 't Gaet by de Herders om,
En by de Herderinnetjes is'tgemeen j Zoo 'k in 't gezelfchap kom; 't Is al, Philander heeft een blaettwe fcheen j Philander leeft in fwaer getreur j Lerinde gaet met Thyrfus deur. |
||||||||||
|
Cupido
|
||||||||||
|
Y M E R Sj
Stemme: Hansje fneed, het &c.
ÏLJEtf' Aeltje buur,, fpat avontuur;
*■ *-Denk> Teun die heeft een Vryertje ; Is 't niet ondieft,, %y is verliefi, Op een wild weyig Snyertje. I i.
Ren Huppel-klink,, een lichte Vink,
Daemiet en is ten befle ■, En weetje 't niet,, hoe dat hy> hiet? 't Bpuykjen aen de Vefle. 111.
Wat machte doen,, 't is geen fatsoen,
Ia wel! ik zegt jou Aeltje j Vat teere wicht,, valt veelte licht> Voor z^lk een aerdigflaeltje. I V.
't Is-weleen lanfl,, hyjjjeuld en danfti
Ia alle nieuwe wijsjes, Oft niet een quak,, hy weetzg flrak j Dat hoord ik laetfl tot Tijsjes. V.
Waer op dat pas,, 'tge^elfchap was,
Van al de jonge Maetjes ,• Daer hy alleen,, het giesjefcheen, In kluchjes, en inpraetjes. V I.
Dat lange Teun,, en Iaep en Zeun,
Noch \eyden, dat 's eengiesje; Ia %po ontdieft,, dat ik ver He ft, Hem minne moet, z$yd Mesje. V I I.
Diezoete.(loof,, heeft goed geloof*
Dat zy hem z&l behoren; 0 Heleen Heer! komt morgen weer) Gy ^ult wat anders hoeren. H t tart
|
|||||
|
Z A N G - R
Stemme: Si tanto gratiofa.
CVpido God der Minne,
Vw f ijlen wreed mijn jonger hert door- wonde j ik bfdtt, o Goddinne! Maek't mijn gemoed van jlaverny onthonde ;
Dewijl uw kracht,, heeft zulkemacht, Dat machteloos ik (werve; CM.it s ik Me-vrouwe, V nimmer mach aenfchouwe, Uliaermoetderve. 1 ï.
Vw oogjes, die alsflerren,
Mijn brandend hertje brandende door-jlrahn, Doen my in liefd verwenen, Ja in de liefde dwalende verdwalen; Zoo dat ik (weef', Ik f erf, ik leef, De ziel is my ontvlogen ; Hebtgy u dorjlen, Vyi wreede Tygers borjlen t. Lief, gezogen. I I I.
Datgy dus objlinatig,
fan mijn, Lief, vlucht, kan u gemoed dat lijden>
ik bid Princes zijt matig, Injlrafgebruykt medooging t' allen tijden j Kliekt geit, noch t goed, Nocht hoogemoed, Noch 's werelds pracht, nocht prale i Want een onweder, Kan hoog-moedfmijten neder * Endoen dalen. IV.
Voer wel Princeffè moedig,
Mijn dankbaerheyd laet ik u tot getuyge ; En bloeyt in liefd voorjpoedig; Voer wel Me-vrouw, met dankbaerheyd ik buyge;
ik wenfch gy meugt,, elders met vreugd^ Vw liefde Liefbefteden; Want ik bevijne-, Twalefin een dozijne, Vindm' 'er heden. |
|||||
|
SS
|
M I N N E L Y K E
|
|||||||||||
|
Stemme: Schjokke dy, Schjokkje dy.
LAet ons nu eens vroylijk zijn,
Vroylijk zijn, vroylijk zijn, Laet ons nu eens vroylijk zijn, in deugd i
Iroylyk wezen by de wijn, By de wijn, byde wijn, Vroylijk wezen, want de wijn, Verheugt. 'k Zet het glacsjen aen mij» mond,
K^ien mijn mond, aen mijn mond, 'k Zet hetglaesjen aen mijn mond, Avous;
2?» 't moet uyt tot of de grond, Of de grond, of de grond, En 't moet uyt tot op de grond, Gaer ouws.
'k Zet mijn lif f en aen de kroes,' '
Aen de kroes, aen de kroes, 'k Zet mijn liffen aen de kroes, En POV - Word half nyt gedronken.
Hey Monfieur! dat is Avous,
Is Avous, «Avous, Hey Monfieur! dat is Avous; Amoy. Strijkt het wijntjen toch wat neer,
Toch wat neer, toch wat neer, Strijkt het wyntje toch wat neer, Hetjluyt;
Hey! dat flreekje trekt na meer, Trekt na. meer, trekt na meer, Drinkt voort »»*• Hey \ datjlreekje trekt na meer, 't Moet uyt*
Hat mus met een koelen zin,
Koek zin, koele zin, Dat was met een koele zin, Gaer ouws.
Schenkt 'er lujlig weer wat in, Weer wat in, weer wat in, Schenkt 'er lujlig weer wat in; Avousj
Houw daer, Buurman, nouw moet gy ,
Nouw moetgy, nouw moetgy, Levert het 0Ter' Houw daer Buurman, nou moetgy, De kroes;
Laet ons ffelenfchjokke dy, Schjokke dy,fihjokke dy, Laet ons jjelen fchjokke dy, Avous. |
||||||||||||
|
D R I N K - L I E D.
HEt wijntje maekt de vreugd,
Het wijntje maekt de vreugd, Het wyntje maekt de vreugd; Laet zien een reys van 't juk, 't juk, 't juk, Laet zien een reys van 't juk, 't juk, 't juk, Laet zien oftjijze meugt. II. «
Zie daer mee dat 's je veur,
Zie daer mee dat 's je veur, Zie daer mee dat 's je veur-, Eyl doet my na van 't juk, 't juk, 't juk, Ey! doet my na van 't juk, 't juk, 't juk, En gaet 'er zoo mee deur. I I I.
Duyk wij f hey d, duyk, ey! duyk,
Duyk wijfheyd, duyk, ey! duyk, Duyk wijjheyd, duyk, ey! duyk j Zie daer mee komt van 't juk, 't juk, 't juk, Zie daer mee komt van 't juk, 't juk, 't juk, Stof regen in mijn buyk. I V.
Wat dat niet met een veeg >
Was dat niet met een veeg ? Was dat niet met een veeg ? Het glaesjen uyt van 't juk, 't juk, 'tjttk, Hetglaesjen uyt van't juk, 't juk, 't juk, Het volle glaesje leeg. |
||||||||||||
|
Nouw Lans je, nouw moetjy,
Nouw Lansje, nouw moetjy, Nouw Lansje, nouw moetjy -, Die Franfman is van 't juk, 't juk, 't juk, Die Franfman is van 't juk, 't juk, 't juk, Zoo zoet als rijzen bry. V I.
VVelnomv doe mijn befcheyd,
Wel nouw doe mijn befcheyd, VVel nouw doe mijn befcheyd j En drinkt het uyt van 't juk, 't juk, 't juk, En drinkt het nyt van 't juk, 't juk, 't juk, 't Isymmcrs zoo ezeyt. |
||||||||||||
|
S O N-
|
||||||||||||
|
■ ^ S O N N E T.
t_lEt harde wreede Stael vermurruwt door het vyer, * J,Maer't harde hert mijns Liefs en is niet te bewegen; Wat dienften ik haer doe, noch is het niet te degen. Cupido ftookt niet meer, uw vlam verfmacht my fchier.
Pluymige Vogeltjes, fchrilt uyt met naer getier,
Een droeve galm, die 't geboomde Bofch door-klatert; Staekt al uw vroylijkheyd, en droeve Deuntjes fchatert, Om mijnentwil, in plaets van zoet getierelier.
Gy Veld-Goddinnetjes, die 't vroylijk Bofch bewoont,
Ey.' vraegt mijn Nymphje eens als zy haer hier vertoont;
Wat oorzaek dat zy heeft mijn dienften te verfmaden ? ' En zoo zy vraegt, waerom dat gy dus treurig zijt ?
Zegt dat haer ftrafheyd u van mijnent-wege fpijt;
Om dat zy al te trots mijn weygert haer genade. SONNET.
TT Laegt, treurt, en droevig weend Veld-Goden, die in 't Wout,
*^ Als heerfchers van het Bofch, waer zuyv're Beekjens ftroomen, Hier dus lang hebt gewacht, op hoop dat ik zoud komen, By 't Beekje, daer gy mijn Godin vertoonen zoud.
Ruft Veld-Goddinnetjes, ey! u gelaten houd,
Ik bid, geen moeyten doet, wild uwe gunften (taken; Na tijds gelegentheyd zal ik mijn vaerdig makenj Ach! ftort nu tranen uyt en 't groene gras bedouwt.
Barft uyt bedroefde ftem, op dat mijn Nymph mach hooren, Al het verdriet dat my dus fchielijk komt te vooren ,• Eylaes.' door 't bitzig weer van de Noord-Oofte Wind;
Koud, guur, en wreed van aert, wiens buyen my beletten, Door bulderende kracht, mijn Zeyltjes op te zetten; Maer wachten doet, tot tijd beter bequaemheyd vind.
GEBOORT VERMANINGS SONNET.
A Y.' Goddelijk geflacht, gy drie-mael dry Goddinnen; **Neygt uwe goede gunft tot dit mijn zoet bedrijf, Terwijl ik aen mijn Vrund, uyt goede vrundfchap, fchrijf.
O mocht ik! als ik wenfch, ik zoud wat vreemts beginnen. Nu dan, daer komt my yets dwerrelen door de zinnen; Ik hoor een zoet gejuyg, ik hoor een bly gelach.
Uw Zalen zijn vol vreugd, ö Goon! op dezen dag.
Zoo, zoo, dat is my lief, uyt vrund'lijke minne , Schenkt, plengt, met milde gunft, het Sap van Hypocreen,
Zijt vroylijk met malkaer j op dat ik voort mach treên,
Ha! Goden, daer mijn hert en zinnen blijdfchap wanen , Na 's Hemels Zalen, op-gevult met alle vreugd;
Laet blijdfchap barften uyt Bataeflche jonge Ieugd,
Kom gaen wy dezen Helds geboorten-dag vermanen. BLAD-
|
||||
|
BLAD. *WY SER.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Moord ontdekt door een Hond. 215
Ongezien kan gefchien. 218
Het goede kruy d werd door 't quade. 227
't Verblijen geeft lijen. 237
Al te heet, en al te koud wil niet. 240
Weygeringvoedgenegentheyd. 243
Brand uyt fteen. 248
Wie mind, moet lijden. 249
Door 't zuur verkrijgt men 't zoet. 2 ji
Een heufche mond f preekt liefdens. 273
Herders klacht. %$<[
Minne-lefTen aen de min-zieke Vryöer. 264
Mimie'-leffen aen de min-grage Vryers. 281
Voorzichtigheyd in 't minnen hoodig. 289
In de vreugd, ongeneugt. 290
Hoe lager dat men 't dwingd, hoe. 29 r
Oude liens raed, longe liens baet, 292
't Is haeft getrouwt, dat lang berouwt. 29 3
Het kleynft is 't grootfte. 294
De overdaed, en doet geen baet. 29 y
Men geeft, dat men niet heefr. 29 6
Geen waredaed, in fchijn beftaet. 297
Te hoog, bedroog. 3.^
't Quaed begeer, fchaed zijn Heer. 299
Kunft voor gunft. 300
Minft geacht, meefte kracht. 301
Door Liefd,en Trou,werd Vrijfter Vrou. 302 Onervaren, teeld befwaren. 303
Hoe hooger luft, hoe minder ruft. 304
't Schijnd baet, maer't fchaed. 30}"
Verlies baerd winft. 306
Ongezien, kan gefchien. \oj
Een gierig hert, bemind zijn fmert. 308
Getrouwheyd in de Ieugd, baerd min. 309
Om een fchijn, lijd het pijh. 310
Hoe grooter hoop, hoequaderkoop. jtt
Door qua begeert, de keur verkeerd. 312
Betemd gy 't niet, het teeld verdriet. 3 r 3
Geüefdens ftrijd, fpruyt veel uyt nijd. 314
Hoe nauw men 't fluyt,het breekt'er uyt. 31 y Vrijfters die minne, en hebbegeen zinné. 316 Liefds offerand, voed minne-brand. 317
Al zijt gy vert, noyt uyt het hert. 318
Lijden baerd liefde. 319
Schijn bedriegt. 32»
In de Tooneel Speelen.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
"p\ En Chriftelijken Hoveling, Fol. 9
In den Wegwijzer ter Deugden.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
HEdendaegfche mifbruyken.
Liefde veroorzaekt deugde. Beweeg-redenen ter deugden. Theodora, zonderde van Alexandrise. De deugde verzoet tegenfpoed. Minne vreugd, paft op geen deugd» De oorzaek tot de zonde zoo wel. Een booze vrouw een quaed houw'lijk. Wie God vertrouwt blijft noyt. In de Chrifieiijke Offerande.
WErken van bermhertigheyd God.
Om het herte vry te houden van. Godzalige minne. Bereydinge des herten tot Gode. Het werelds leven, niet anders dan. Zoo lang men de zonden lief heeft,kan. Vertrooöinge in tegenfpoed. Bereydinge des herten tot Gods woord. Gebed om een oprecht geloof. Morgen Gebed. Avond Gebed. Gebed tot God, om een Chriftelijk. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
-49
57
71
82 87 9* 9* 106 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
"9
123 129 137
141 H3
146 148 149 lyo ïJ1 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Gehangen, in de Chrifieiijke Offerande.
O Dwazen menfch. 1 f4
Als ik bedenk wat zoet. 1 j $•
Wie tot de vreugd wil raken. 1 j 6
Rijkdom befwaerlijk. if7
Deugd wenfchen is geen deugd. 158
Het eynde der Godloozen. 15-9
Wereldfche bedrieglijkheden. 1 óo
Navolging Chrifti. 't zelve
Bekeeringe van Maria Magdalena. 161
's Werelds ydelhedcn. 161 en 162
Chriftelijken örijd. 163
O wat is doch! des werelds luft. 164
Wil yemand offer van gebeden. 't zelve
Liefde Chrifti tot den menfch. ióy
Chrifieiijke vroylijkheyd. 't zelve
Wereldfche welluften,ftrikken def. ï66
Geeftelijke Lofzang. 167
Vruchteloos weldoen. 't zelve
Korte aenwijzinge ter deugde. 168
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
In de Hifiorien, en Minne-beelden.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
DE Roomfche Virginia.
Onechte min veroorzaekt. Getrouwe liefd baerd vreugde. Die op bedrog uyt is, bedriegt zich. Vryagievan Celion, en Bellinde. Die mind is blind. |
*7f
183
190 198 200 208 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
B L A D .- W Y Z E R.
De blonde dageraet. 8 6
Al het uytmuntend hoog. 't zelve
Cupido God der minne. 87
Heer AeltjeBuur. 't zelve
Laet ons nu eens vrolijk zijn. 88
Het wijntje maekt de vreugd. 't zelve
Het harde wreede fiael. 8$
Klaegt, treurt, en droevig weent. Ay Goddelijk geflacht. |
||||||||||
|
Floramondiinhetblooze
O groote kracht der min
Zullen wy dan nu niet een
Hoe vaek heb ik mijn zin
Indien ik had een Koning
Mijn zoete Veld-Godin.
Ach! ach! wat droeve ro
Waer toe of ik mijn zin.
Gelijk den douw verfpreO menfch vernieuwt in 't
|
||||||||||
|
Vytbuldert woefl|fcvind. 't zelve
|
||||||||||
|
E Y N D E.
|
||||||||||
|
4MV
|
||||||||||
|
,V
|
||||||||||
|
1
|
||||||||||