-ocr page 1-

Specimen histobico-theologicum

^ETEI datheni

Y I T A M

exhibens;

ACCEDIT brevis de ejus scriptis, indole
AC meritis disquisitio.

-ocr page 2- -ocr page 3-

SPECIMEN HI8T0RIC0-THE0L0GICU1

Petri daTHENI

Y I T A M

EXHIBENS

^CCEDIT BREVIS DE EJUS SCRIPTIS, INDOLE
AC MERITIS DISQUISITIO.

auoD,

annuente summo numine,

KX AUOTORITATE KECTOKIS MAGKIFICI

Ï\'ETRT HARTING,

MKD., CHIK. ET AKT. OBST. DOCÏ. BT PBOP. OED.,
NEC NOK

AMPLISSIMI SENATUS ACADEMICI consensu,

ET

\'^\'OHILISSIMAE EACULTATIS THEOLOGICAE decketo,

SÜMMISQUE IN

Theologia honobibus ac privilegiis,

KITE ET LEGITIME COMSKtlUENDIS,

^ÜBLICO AC SOLEMNI EXAMINI SUBMITTET

Hubertus

TEE HAAR,

Vlaardingensis.

Ll.\' .

xxvi m. jünii anni mdccclviii, hoba 1.

Trajecti ad Ehenum,
^Put, J. d. NOLET et FILIUM.

mdccclvni.

-ocr page 4-

ttpis mandavbrukt kemink et filium.

-ocr page 5-

PATRI OPTIMO CARISSIMO

sacrum.

-ocr page 6-
-ocr page 7-

PttAEEATIO.

ad summos in Theologia honores capessendos
^\'\'quot;quot;\'-P^i libellum, tu, Benevole Lector, benigne recipias!
^^ « labori huio juvenili inhaerere vitia ac menda nee
Sed ^^^^ parte eum esse absolutum, penitus persentio.
Hlnbsp;Academicum longum ne longius pertraherem,

aclt;nbsp;meorum fructus mme jam expromere eo-

\'^dd\'nbsp;^^ omnino historiae amori, cui jam satis me

profiteor, magis quam par est, indulgere videar.
giss -nbsp;\'gt;\'ogo, me minime hocce argumentum ele-

^cclnbsp;\'virum, partes quod attinet, quas in nostra

egit, ah omni parte laudandum vel imitandum
Haenbsp;magis vero delectatus sum histo-

yua viwit periodo, ipsiusque exemplum nonnulla prae-
^\'i\'Udnbsp;mihi visum est, nostris imprimis diehus,

SI h -nbsp;Quamq uam hic labor satis difficilis

P^fa ^nbsp;mihi peperit vel juveniles meas vires su-

p^^nbsp;^st\', quamquam meae indagationes non sem-

qxiarr ^^^^^nbsp;■gt; extulerunt fructus] nun-

varinbsp;impensi atque assidui lahoris, neque itineris,

ine T ßelgio Bibliothecas visitandi caussa suscepti,
^itioiiQ^^^^^^^^nbsp;so/wm, quia hac instituenda disqui-

quantuïnbsp;studiorum historicorum mefhodum, ali-

rnelius didicisse mihi videor, sed etiam., quod

-ocr page 8-

non ultimo loco habendum est, quia ingentem disciplinae^
historieae campum penaganti, plus semel grata mih
fuit occasio experiundi, quali quantaque cum humanitate
manum tironi porrigere vellent historieae disciplinae an-
tesignani.

Grato animo hic recordor virorum clarissimorum et
speetatissimormn,
tydeman, van vloten, bakHUYZEîI
VAN DEN BRINK, VISSCHER
et instar omnium H. Q. JANS-
SEN,
qui in patria; RAHLENBECK, pRUDENS VAN
DUYSE,
8nellaert, ALTMEYER, qui in Belgio mlh
scribenti officiose opulati sunt.

Manuscripti, cujus p. 48 mentionem injed, inspicienà
mihi copiam fecit Ven.
h. q. janssen. Manuseriptum,
quod p.
59. legitur, debetur indagationi viri cl. alT\'
meyeri, Bruxellensis, qui illud clquot;. van vloten Jö^^^
dedit. Hujus autem erga me benevolentiam non laudare
non possum, qui mihi non tantum illud inspidendi sed
etiam dissertationi meae inserendi facultatem
concessit-
De ceteris M. M. S. S. in ipso speeimine egi.

Si autem mihi incumbebat officium publice commernO\'
randi, quotquot et per totum vitae Academicae curricuh^^^
et praesertim hocce in speeimine conseribendo meis studt^
exstiterint fautores ac patroni: quis inter illos, om^e^
honorificos viros, priorem ac digniorem occuparet locu ^
quam tu, mi pater carissime! Inde a teneris enimgt;^
duld prosecutus es amore! Suavibus ac amoenis vinc^^^^
lis me tibi adstrinxisti, qui et patris et matris vice^^^
erga me occupasti, dira cum sors tibi dilectissima^^^^
uxorem, teneram mihi matrem maturius eheu! eripuiss^^^
Fiam ejus memoriam sincera sanctaque persequi \'^^^
neratione nunquam desinam. Quot quantaque
tuae erga me amoris documenta atque anxiae
disti, quum parvulum puerum in viam virtutis duce J
juvenis vestigia hac in via pressa facere, animum

-ocr page 9-

^ei ChrisUque amorem informare, ingenium scientiae dotÏ-
f^us ornare atque excolere, indefessa sollicitudine nunquam
^on studuisti. Nee in vita Academica mihi meisque
^iudiis unquam defuisli: auctoritate et consilio me fulsisti.

tandem quum. mihi specimen Academicum esset con-
^\'^fihendum, Dissertationis argumentum mihi suppeditasti,
prae aliis meum in auxilium prima in acie tu stetisti.
Te praeceptore usus sum et nunc promotoris aestu-
^\'^\'^aiissimi munere functurus es! Quae omnia quum mente
revolvo, quaenam et quantae tibi agendae sint gra-
quae tali amore et favore dignae essent, nec nunc
\'quot;^rbis eloqui possum, nec unquam im posterum. pro me-
valebo. D. 0. M. rne pium erga te reddat ßlium, te
incolumem, conjugis valitudinem restituât, vires
^\'^bi suppeditet et adaugeat ad difficile, quod tibi incum-
^^^ officium rite fungendum, placidamque tibi reservet
^\'^nectutem
,

intimo ex ammo pie precor!

Vos qui cum in Schola lllustri Amstelodamensi, tum

^^^ hacce Academia praeceptores mihi fuisiis V. Cl. Cl.

boot, beyerman, moll et VOS praesertim Cl,

et vinke, patris mei collegae aestumatissimi et

^^^junctissimi, qid et de filio plus uno nomine bene estis

\'\'^f\'^^iti, accipere velitis sinceras gratias, quas pro vestra

^^^itutione, benevolentia atque humanitate vobis omnibus
\'iebeo!

boumanne! rude donato dulci quiete, quae
sane haud, otiosa sed, fructuosa erit quies, frui con-
Te Cl.

vinke ! post cladem domesticam Pater
ita suhlevet ac sustentet, ut et tibi eandam metam
^\'^^ioiter attingere largiatur !

Neo

\' l^ae tibi debeo, vir doctissime, p. epkema! Quo

jam oblivioni dedi, quod ne unquam faciam spe-

ro
^dt,

^nbsp;in juvenili aetate provectus sum, quo idterius

studiis progressus feci, -eo certior mihi facta est

-ocr page 10-

persuasio, quantum mihi valuer it tua institutio. Doctos
non tantum disdpulos reddere sed etiam ad viros eos
instituere, eosque boni verique studio imbuere, semp^*
conaris. Quod ut tibi e voto cedat Deus tibi largtaiwr f
tanquam hononficam , germani doctoris Coronam ! P\'\'\'^\'
vectiori etiam aetate juvenilem illum quo flagras scieniilt;^
rum amorem et ardorem, tibi servet et adaugeat D. 0. ^

Nec te praeter mitt ere mihi licet Vir. Doet. et magi^\'^ ^
pere venerande
nicolae beetS , qtd per trien?dum insiÇ\'^\'\'\'^
quae te ornât hurnanitate, tuam in domum me recep^^^\'\'quot;
ubi privatae tuae collocutionis carpere fructus mihi
paucos fuit concessum. Luctwn quo afflictus es donne^^quot;^
cum Deus in meliorem vertat partem, et coetus tuus
lenire amore nunquam desinat.

Quotquot denique et in patria et extra patriam, ^
sertim in his meis studiis vestrum auxilium mihi de»^^^
gare noluistis, humanitatis vestrae memoriam me sefrgt;\'P
retenturum esse 2^e\'gt;quot;suasum vobis habeatis!

Amid I qui mecum tot horas studiis gaudio
iis dicatas transegistis, vos, qui vera fidaque
me perseqm uon desiistis, vos omnes amice
et obtestor, quod non sine gravi animi commotions ^^^
dor, quot jam e parvo sed dulci nostro amicoruin
sortio saevum trajecerint mare, et remotissimis «« ^^^^
nunc versentur; quot vestrum brevi forsan,
dira neees ^^^
a me sejunctura sit. Quotquot vel in patria,
tropicis versamini regionibus, Valete, meique estol^
mores!

Scripsi Traj. ad Rhen.,
d. XII a. Kal. Jul. 1858.nbsp;H-

-ocr page 11-

CONSPECTUS.

PRiVEMc

WENDA

sectio PRIOR.

datheni vita et fata.

latroductio..............9.

datheno adolescente eodemque exule . . . .nbsp;13.

daïheno in patriam reduce .......nbsp;28.

Igt;a.theni in Germania fatis.......49.

^ 1.

§ 2.
§ 3.
§ 4.
§ 5.
§ 6.,
§ 7.

De
De
De
De
D

Datheno Arausiaci administre......57.

® Datheno pacis in Germania promotore . . . (i2.
quae
dathenus, in patriam a° 15/8 redux,
in
Ecclesiae Reformatae Belgicae commodum, tum

ßjws detrimentum perfecit........67-

ÖA.THENI cum GuiLiELMo Principe rixis . . . 85.
ûatheno postrema vice in patria commorante . 90.
ûatheni in Holsatia fatis ac morte Elbingiae. . 100.

De
De

5 9.
§ lO.

-ocr page 12-

xnnbsp;—

SECTIO ALTERA.

de dathbni scriptis.

§ 1. De dathbni psalmorum versione . . . . . • .
^ 2. De DATHENi Catecheseos Palatinae et Liturgiae ver-
sione . ..............•

12Ö-

§ De caeteris datheni scriptis.......•

§ 4. De datheni dogmaticis opinionibus......133-

epickisis.

De DATHENi indole ac meritis erga Ecclesiam Reformatam

14(gt;.

rite dijudicandis.............•

wm

-ocr page 13-

PRAEMONENDA.

dumipsum argumentum, quod nobis tractan-

j .nbsp;, aggrediamur, pauca praemonenda esse
y-uxinjiTa

amp;nfnbsp;^^^ gravitate ac pondere, tum de

^nbsp;e quibus nobis bauriendum fuerit.

sqnis Ecclesiae Neêrlandicae bistoriae baud pror-
sus jg,nbsp;^

o\'iarus est, multa quae sacrorum instaurationem
nostn •

^pert P^t^i^, spectant, nondum satis plana esse ac

bent ^ ^^^ dilucide esse exposita, facile perspieiet ac lu-

tantum vitam ac fata quod attinet

fias \'nbsp;^^ Ecclesia nostra condenda prima-

partes, bistoria manca ac imperfecta est

fnv ^^Itigque lacunis laborat; sed etiam de re-
^^\'^^iiationi«nbsp;. . .nbsp;. ,

(jg ^^^ _ ^ quam ajunt, m patna nostra primordus,

^^^ismi propagation e et triumpbo, quem hic de

^^^^^ tandem reportaverit, de Belgicorum ex-

Patrquot;nbsp;de necessitudine, quae hos inter ac

Epai .nbsp;intercesserit, de vi quam in res nostras

ut alia mitta-
1

\'^^sticas peregrini exseruerint

-ocr page 14-

mus, multa adhuc indaganda esse, omnes, penes q^oS
hac de re judicium est, norunt et concednnt.

Uti autem illud dolemus, sic gaudemus recentissioio
tempore permultos viros, cum doctrinae copia tui»
judicii acumine praeclaros, in antiquis
et hucusqti®
reconditis Belgicae historiae thesauris
perscrutandis
singularem quandam collocasse operam. Mirum sao^
non est historiographes nostros Ecclesiasticos nondtiû^
cuncta, quae illi viri suppeditaverint, in usum S^uï»
adhibuisse ; at sperare licet fore ut multorum conji^^^\'
cto ac indefesso labore via sternatur historiae consci\'i^
bendae, quae ad perfectionem propius accedat.
scopus ut attingatur biographiae vel
monographiae ; i®
quibus vita, fata et res gestae praecipuorum virori^^^\'
qui tune temporis in Ecclesiae nostrae scenam prodi\'^
rint, accurate exponantur, valde proderunt.

Quocirca et nos, specimen Historico-Theologicïim
scripturi, talem in nos suscepimus provinciam, spei\'^^
tes fore ut et nostro labore hic illic
aliquantulum
historiae adspergere nobis contingat. pétri daT^®
historiam accuratius investigare conati sumus ^^^^
vixit illo tempore, quo Ecclesia nostra recens
vel adhuc condenda peculiarem regiminis sui lU
formam, cujus temporis indolem nisi penitus
ctam habeamus, multa, quin etiam plurima in

oo j^ei^

Ecclesiae nostrae obscura remaneant necesse est. • ^^^
sane otiosus rerum spectator fuit dathenus, at m
denda ac stabilienda Ecclesia suas i. e.
baud co ^^
mnendas egit partes. 3°. Multa in datheni
currunt, quae adhuc illustratione indigent atque ^^^^
ratiorem etiam indagationem requirunt. 4°. ï^on 6

-ocr page 15-

i^atheni vitae fatorumque exi)ositio, quae omnia his-
torica documenta, quorum Mc est usus, ea qua par
cura ac diligentia consuluit. 5°. Judicia, quae
illo sunt prolata, oppido diversa sunt; adeo ut alii
Gummis eum ad coelum usque laudibus extollant; alii
ûomen ejus atro veluti carbone in historia notari velint.

Denique dathenus agitatae, qua vixit, aetatis veluti
^ypuin ac imaginem referre nobis visus est.

Ejusmodi tamen laborem multis magnisque premi
^ifficultatibus quis non videt 1

Ï\'artim bae difficultates oriuntur e turbulenti, quo
^^^itj temporis indole; partim ex ipsius
datheni vita
Agitata, variisque in regionibus commoratione; partim
® fontium defectu vel baud prorsus indubitata fide.

lucredibile enim dictu est, quantopere scriptores ju-
dicium suum de
datheno enunciantes, partium studio
^^dulserint. Non tantum Pontificii in apostatam con-
suis acriter invehuntur, sed inter Protestantes
quot;l^oque admodum paucos reperies, qui absque omni
^^^dio ac ira judicasse censendi sint. Nimirum! dum
^\'■tbodoxae Ecclesiae propugnatores eximiis eum effe-
\'quot;\'^^t laudibus, contra auctores qui a Remonstrantium
l^^rtibus steferunt, ex infaustis de illo sparsis rumo-
cupidius quam verius ejus contexuerunt bistoriam.
quot;^aesertim ab eo tempore inde, quo obsoleta
Dathe-
^\'««a Psalmorum versio, bominibus ingenio excultis
^\'^tidium pareret,
datheni nomen cum quadam irri-
et contemtu ab omnibus artium disciplinarumque
nuncupari consuevit.
^enigni^jpgj^ quidem de
datheno sententiam nostro
^quot;^Pore praesertim in Belgio edidere bistoriograpbi ;

-ocr page 16-

at hi, ex eo quod dathenus in Flandria natus sit,
gloriolam qualemcunque sectantes, politicae tantum h-
bertatis propugnatorem in ilio cernunt et
laudant;
mérita vero ejus erga Ecclesiam reformatam prorsus
fere neglexerunt vel vilipenderunt. Magnam igitur cait-
tionem in horum fontium usu adhibendam esse, quisq\'i®\'
qui cum religiosae tum politicae Belgii nostris tempO\'
ribus conditionis rationem habuerit, facile intellige*-

Fontes, e quibus datheni historia hauriri potest?
multi sunt, si numerum eorum spectas. Fere oinö®®
enim, qui de patriae nostrae conditione politica et
ligiosa, PHILIPPO secundo regnante,
egerunt,
THEN! mentionem faciunt. Historiographi quoque
de rebus Germanicis, praesertim in Palatinatu, scri-
psere, quendam praebent usum. Vix autem dici pot®^^^
quot scriptores scribendo praecessores suos
presse s®\'
cuti vel imitati sint. Praeterea, qui inter primaria®
censeri solent fontes, epistolae nempe,
datheni

conscriptae, fere desunt. Praeter fragmenta a braNPTI^

in historia sua reformationis O communicata inveni^^
tur talia
daïheni documenta apud meinekSI^^^
atque in
Archivis a kistio et koyardsio editis-

Quo magis tamen ejusmodi subsidia nos defici«®^\'
eo pluris nobis faciendum est illud, quod primui» ®
\'s
gravezandio 3) editum est, documentum, quod ap^

1)nbsp;Historie der Reformatie, Tom I. pag. 640.

2)nbsp;eduard meineks, Oost-Frieslands kerkelijke geschi^e^
Tom I. pag. 377—383.

3)nbsp;Twee honderdjarige gedachtenis van de eerste synode
derlandsche Kerken onder het kruis. Middelburg 1769 pag.

-ocr page 17-

tionr^ •nbsp;^ datheno confectam ad incrimina-

^ormanbsp;^^ ^^^^^^^ refutandas, quae sub quaestionum

^ultunbsp;Rhenotrajectino ei objectae fuerunt.

öientv\'^nbsp;nomine nobis affert boc docu-

öien vvïnbsp;datheni exponendis. Difficile ta-

sit tribnbsp;définira quaenam auctoritas huic apologiae

^iüm^nbsp;^^ tanquam testimo-

est-nbsp;^^^^ ^ï^™® admodum caute adhibenda

ei qu^ •nbsp;sigillum quoddam veritatis
^^haerere nemo, qui illud oculis inspexerit, in-

^Qinii^^\'nbsp;Praeterea animadvertendum est datheni

lUodTnbsp;responsiones ab ipso éditas obticuisse,

Caetnbsp;^^^ historica.

^^JitinVquot;^ ^^them scripta fere nihil de ejus fatis
itiûerar^quot;nbsp;contendunt plerique,
dathenum

etnbsp;quoddam conscripsisse, in quo sua propria,

errori\'^^^quot;^ ^^ Anglia, fata exposuisse dicitur, hanc
esse sententiam suo loco in hoc
tes r Piquot;obare conabimur. Ad secundarios sane fon-
^istor-
nbsp;datheni aequalium de eo ejusque

^^•^iliaenbsp;inveniuntur in Documentis

^^^^^^^^^^ domesticis, quae edidit vir consul-
b ^^^^^ ^^^ prinsteker i), cujus opus etiam
Hobisnbsp;summi est pretii. Tale subsidium

^^^^ quoque cl. van vloten nonnulla da-
®Pectantia adhuc incoginita edendo 2). Caeterum

^^ ^\'•chwes rJ. 7

î^edenbsp;maison d Orange-Nassau.

229^237*nbsp;Spanje. Haarlem 1858. Tom II.

-ocr page 18-

et Epistolarum collectiones, Epist. e. g. Selectae Bel-
gime,
ut alias mittamus, in censum veniunt.

Longius est denique omnium historiographorum
de DATHENO egerunt nomina Mc enumerare.
Iis auctoribus, qui in omnium omnino sunt

manihus

ut boe, hooft, brandt, üitenbogaerx, T®^*^
land, wagenaar, bilderdijk, alloS, silcntio P^^®\'
termissis, laudavisse sufficiat:

eyerard van reyd, Historie der JSeder

landscher

oorlogen, begin ende voortganck. Leeuwarden
quem plerique de
datheno scriptores secuti sunt-
NIC. BüRGüNDii Hist. Belgicu. Ingolstadt 1633.
Inter
chronica commemoratione digna sunt:
BERNAEDUS DE JONGE, Ghendtsche Geschiedenissen^-

Gend 1752.

PH. DE KEMPENAERE, Vlacmsche Chronyk-
1839.

Memorieboek der stad Gent. G-ent 1856.
M. SCHOOCKIÜS, Liber de bonis, vulgo, Eccles^^\'^
ticis dictis, atque speciatim de Canonicis
Ultra]ecti-^
Groningae 1651.nbsp;^^

w. TE \'wkttèm., Geschiedenis der Hervormde l^erf^
Gent.
Utrecht 1756.

J. w. te water, Kort verhaal der Refori^af\'^^
Zeeland in de zestiende eeuwe.
Middelburg 1766-

HENR. ALTiNGius, de EcclesUs Palatinis. GrroniDamp;
1728.

GERDES, Scrinium Antiquarium. Groningae 6
mae 1756.

wiLH. BROES in operibus passim.
beaufort, Het leven van wileem I. Leijden

Iii

-ocr page 19-

^ert? dekmout, Geschiedenis der Nederl. Herv.
quot; -ßi-eda 1819.

m. j

^ ^ • v. goethals, Lectures relatives à l\'histoire
^jcïences, des arts, des lettres, des moeurs et de la
^^^we en Belgique. Bruxelles 1838.

liedernbsp;\' Po^ïVîe^e Balladen, Refereinen,

en spotgedichten der XVF eeuw. Gend 1843 i).

f\'rovi^^^^^\' ^^nbsp;de la Belgique sur les

Académiques.
Geschichte des Deutschen Protestantismus.

■^rbiirg. 1852.

rhè-nbsp;\' Geschichte des Christlichen Lebens in

1852 ^^^^^^^\'\'^\'^\'\'\'fphalische evangelische kirche. Coblenz

ît. Q

^^ kerkhervorming te Brugge. Eot-

1856.

M. r

^■enbsp;deventer, Hct jaar 1566. \'s Graven-

^ *

tilTo^^\' \'\'««^ftoe/t/e voor 1852,

nni ^^^^^ Petrus Dathenus, notes sur le lieu de
^ \'^^^^anc.e 2),

^\'^ïitur^*^.^^quot;^ datheni Lithurgicorum fata cognos-
Is.

J. 15^^^^ ^^ operibus passim.
^^^chri^\' ^^^^ /^«s^omcA berigt aangaande de publieke
etc. Zwolle 1733.

1) ijj,

quot;quot;P^^ibus societatis: Maatschappy der Vlaemsche Biblio-

o\\

quot;Annales d

« ia société d\'émulation de Bruges. Tom XL 2® série.

des

Politi

-ocr page 20-

JOS. VAN YPEREN, Kerkelijke Historie van het Psah^\'
gezang,
Amsterdam 1777.

J. A. M. MEN8INGA, Over de Lithurgische schrift^quot;\'
der Ned. Herv. Kerk i).

J. HERINGA EZ., Kerkelijke Raadvrager en Raadgever-

f. A. SNELLAERT, Schets eener Geschiedenis der
derlandsche Letterkunde. Gent 1855.

Desumpta sunt denique nonnulla e M. S. S.

Nonnullos libres inspiciendi copiam nobis defuiss®\'
ex animo dolemus.

Caeteros auctores, quorum scriptis usi sumus, in ip®\'\'
speeimine citabimus.

1) Operibus insertum Societatis Haganae a\' 1852.

-ocr page 21-

SECTIO PRIMA.

datheni vita et fata.

§ 1.

Introductio.

sedenbsp;conversio quae, ineunte saeeulo

HogJ^^^.\' ^^nbsp;exstitit, quantopere et in patria

^^eêrl^ ^^^^^ exseruerit, testis nobis est bistoria.
^^^entTs^^^^ i-egionum incolae, satis lauta conditione
bus jf^J commercii vinculo cum omnibus fere genti-
indolenbsp;conjuncti, ac pro germanica sua

religiQ^f^^^\'^^® ï^eiite volventes, cum libertatis, tum
Potione ^nbsp;magna animi com-

^\'\'^oruninbsp;quidquid de lütheeo, strenuo

^^\'\'^i\'ebue^- abusuum sui temporis oppugnatore, fama
^^\'^lesiae^^^^\' ^^^^quot;^^-entiarum nundinatio et apud illos
\'^^Ituiïi^^ ^®Pi\'avatae reformandae studium excitaverat.
^ illud studium alendum contulerunt cum

-ocr page 22-

ekasmi joci ac sales tum lutheki ac melakchtbo-
Nis scripta, a mercatoribus in nostras regiones iotr^\'
ducta; codicis sacri versio vernacula, quae avide le
gebatur; ac imprimis primorum testium veritatis Biu
xellis martyrium, a
lutheeo carmine celebratum- ^^
hoc inde tempore
lutheri nomen et carmina in omßiuDi
ore volitabant, ac in dies increvit numerus eorum; l^i
dam vel palam reformationis causae nomen darent.

Minime tamen omnes, quotquot reformationis eiaot
studiosi — licet initio communi hoc nomine comp\'quot;®
henderentur — lutherani, strictiore sensu sie dicö;
fuerunt. Permulti inter illos multo magis a zwi^^^^^
steterunt partibus, qui tamen postea,
increscente
vmi in rebus nostris sacris auctoritate, ab hoc refo^^
matore, Calvinistarum nomen mutuati sunt. Insi^quot;^®
quoque numerus fuit Anabaptistarum, qnos Poutifi®^^
et omnes omnino reformat! pari fere odio

prosequeba\'i\'

tur, quippe qu! fanatico studio ducti in seditiooe^®
proni haberentur. Ac sane, licet multi inter illos p^
eificae indolis fuerint homines, quos
nequaquam
turbatorisquot; Johannis a leyda asseclis co

nfundendos

baptt\'

diel

sive

censemus, negari tamen nequit, ubicumque ana

stae prodirent, turbas ac motus exstitisse; ac vix
potest quantum, illa seditionis suspicio, sive
vera s
falsa, reformationis causae in nostra patria nocuerit-
Monente burgundio : „ In Flandria proximi®^^^
Galliae regionibus Calvinistae
praecellebant;
Germanis invaserant Lutherani; Hollandiam et Zeela^
diam Anabaptistaequot;

1) Hist. Belgica p. 156.

-ocr page 23-

Calvinismitm in Flandria imprimis sedem suam ha-
isse non est quod miremur. Multi enim Euangelii
Ant^^^\'^^^ e Grallia ac Helvetia illuc vénérant, qui
sedem figentes totam peragrarunt provin-
^ Magna fait olim vis quam etiam in regiones
P entrionales exercuit Flandria. Non tantum turbu-
jacenbsp;temporibus, quum prima Ecclesiae nostrae

jj lentur fundamenta, sed etiam postea, quum sub
regis potestatem redirent provinciae meri-
aWe^^^^\' antistites inde profugi Calvinismum et bîc
P^opagai\'e studuerunt. Nee frustra! — Inter
Pau^\'nbsp;Romano-Catliolicos rei^eriebantur haud

hh^nbsp;ekasmi vestigiisinsistentes, Ecclesiae

^^ ^ererent, Ecolesiam tamen purgandam et in capite
tanty^\'^^^^\'^ plane instaurandam esse putarent. Et non
^ent^nbsp;sed etiam inter clericos nonnulli talia

® ^olvebant. Mirum igitur non est cakolum
clesfj^^^^®™\' miseram illam, ut censuit, matris Ec-
Ss r ^^^^l^loïiem in ditissimis Belgicis suis regioni-
propy^^^\'^^^*^\' deperditum fere Ecclesiae honorem
Hsnbsp;^^ vindicare suum esse existimantem, omni-

^I\'^\'ibus id egisse, ut ingravescenti morbo re-

^ ^fferret, vel potius haereseos malum radicitus
pparet.

torey.^ ^^nbsp;1521 singulis fere annis ab Impera-

ï\'^tiug ^^^^^l^^ntur décréta, quorum pleraque sanguine
jamnbsp;atramento scripta esse videbantur. Millia

^atUennbsp;flammis vel gladio perierant. Vel sic

^^^odif^^^^^^®nbsp;principi suo, quem

^itas ^nbsp;vectigalia tribuere. Quae longani-

®xpUcanda videtur partim e populi Belgici quieta

bu

-ocr page 24-

indole rebellionem abborrente ; partim ex eo quo^
clesiae reformatae membra disjecta nondum in uniiö
veluti corpus essent composita, ita ut ipsi novae reli
gionis asseclae numenmi eorum, qui secum facerent,
plane ignorarent; partim e spe vana ac falsa, qu^Di
multi ante Concilii Tridentini décréta
promulgata, ^^^
mo fovebant, fore ut diu exspectata ac desiderata R®
formatio tandem ex ipso veluti Ecclesiae sinu nasce
retur; partim denique, quod mandata, quae ImpC®^®\'^
Inquisitoribus in Belgio dedit, strictioribus admo^^quot;^
limitibus circumscripta fuere quam ista, quibus ^^^^^
sitio utebatur Hispanica. Quum tamen anno
novum ederetur ab Imperatore decretum, quod, si ^^
tum fieret, borrendae istius Hispanicae
Inquisitionis
bunale liberis barum regionum minari incolis visui^
est, totus agitabatur populus.
Veluti spectro perterri*^®
surrexit leo belgicus ! Edicti promulgation!
fortiter se®
opposuere magistratus — mercatores officinas clau^
bant et e patria migrare parati erant.
Murmuratio
diem increvit. Tandem maeia gubernatrix ab I^^P^
ratore fratre impetravit levem edicti

moderationeöi\'

ita ut nomen Inquisitionis tolleretur. Quies pa«\'\'^ \\
inter cives rediit. Multi tamen reformationi addict |
graviora metuentes a „judicibusquot; illis „ spirituali^^^^®

metuqa®

patriam relinquere maluerunt, quam tristem

oppressam vitam agere, pyram vel patibulum extiu^
scentes.

contu-

Vesaliam, Emdam at Londinum inprimis se
lerunt, qui fidei causa exstiterunt exsules; pro
parte natione Flandri.

Hac in urbe, aptissimo ad exsulandum locO;

-ocr page 25-

ehe^*^nbsp;Juyene optimae spei, immatura morte

erat^nbsp;adhiic regnante, coetus peregrinorum

^^ couditus qui, ex ipsius regis decreto, patrono ac

e JOHANNE a LASCO, satis beue ordinatus et con-
\'^\'^\'itus erat.

eod^nbsp;Angliae regionibus Belgici exoriebantur

tempore coetus, qui sensim ab exsulantibus ex
tionquot;^^^^ P^t^a adaucti, arcto necessitudinis ac cogna-
vinculo nostrae patriae Ecclesiis conjuncti fuere.
j^onbsp;catervae, quae persecutionis periculo cedens

quo ^^^^ ^^ Angliam e Flandria profecta est, interfuit
quoa\'^^ j^^enis; ipso pubertatis flore, octodecim vel
Ècelnbsp;annorum, qui magnas posthac in patriae

esia ageret partes: petrus ille dathenus, cujus

^itam

ac fata nunc enarrabimus.

§ 2.

-Öe Datheno adolescente eodemque exide.

PE\'j

»athenus, sive datenus, P filius, anno

Cas 1 ^^^nbsp;nostrae aerae in Flandriae oppidulo

öatus est.

Et de

ejus nomine et de loco ejus natali variae

scribnbsp;conjecturae. Alii nomen ejus „d\'Athenusquot;

disci^r^^^\' ab illustri Graecorum olim artium atque
sede
s) illud derivant, insignem datheni

^^i^d^tnbsp;^ ^nbsp;cf \'s gbave-

2) \'^^\'^^^^^derdjarige gedachtenis, pag. 153.

water, Lof en laster van p. dathenus, histo-

-ocr page 26-

doctrinam hoc nomine indicari putantes. Alii datHE^o
non ita faventes a dathano, rebelli isto in Vetere
Foedere nomen traxisse
dathenum maluerunt \')•
Montanum , alii Daets, Daethen sive Daeten
dricum fuisse ejus familae nomen conjecerunt. Postr®\'
mam tantum conjecturam veram esse probavit praece-
dente anno in Belgio vir doctus
diegerick;
etiam quaestionem de datheni loco natali diremit pr®\'
bando, non
Popermgae vel Yprae, ut plerique statuui^*\'
eum esse natum sed in oppidulo, quod hodie dicito^\'
Moni-Cassel, in Flandriae parte Galliae proximo
cente s).

De primis datheni vitae annis prorsus silentitt^quot;
tenet historia. Adhuc puer vel adolescens Carmeliiar^\'quot;\'
monasterium Yprense intrasse videtur,
cum jam octode-
cim vel undeviginti ad summum annos natus, reforma-
tionis causae addictus, cuculum ejecisset^)
atque EuftO\'

riae illius Gandavensis Ecclesiae adjectum; groen van pbir\'®\'^®
Win, Archives de la maison d\'Orange-Nassau Tom IV. pag\'

1)nbsp;Cf. te water, 1. 1.

2)nbsp;Cf. gr. van prinstereb, 1. 1.

3)nbsp;Cf. SNELLABRT, Schets eener geschiedenis der Vla«^\'\'^\'^
Letterkunde,
Gent 1855, pag. 94.

4)nbsp;DiEGERici disquisitio invenitur in: Annales de la
d\'Emulation de Bruges.
Tom XI. 2® só-ie. sub titulo : pE\'i\'\'\'^®
DATHBNUS notes sur Ie lieu de sa naissance.

5)nbsp;Jam SNELLAERTIUS conjeccrat ]. I. p. 95. dathenuM
assumsisse
Montant, e loco natali Mont-Cassel.

6)nbsp;Etiam de ordine, oui se addixerit dathenus, variae diu ft\'®
sententiae. Alü Dominicanum alii Franciscanum monachum eu®

a-

-ocr page 27-

pfjjquot;^ reuovatiim, „ingentibus circumdatus periculis,quot;

ïiiiHe^^nbsp;foi\'tasse etiam Poperingiae^), an-

\'^öaetl^^^^^^\'nbsp;^^ perseeutione,

amp;Si ^^^^ apostata huic valedicere muneri et, tjpo-

quae-^*^^nbsp;quaestum quotidianum

Mi
^ûodo
ria

At,nbsp;^

^^nbsp;^°^\'^\'quot;^^^i«^oriquessurlavilledePoperinghes.

4)nbsp;l^atheni art. 2. \'s gravilzande 1. 1. pag. 153.

gt;rere 3).

■iQime vero in fatis erat, ut dathenus placido illo
•Iria ^^^^^^ perageret. Haud diu post, e Flan-
qi^ii in Anglia asylum in vénérant, eum ad
evocnbsp;vernacula fratribus nunciandum

lilanbsp;frustra, ut vidimus. Quaenam vero

Ecclesia fuerit, Londinensis vel Sand-
taveritquot;^ ^^^ ^\'^^dvicends, quae dathenum ad se invi-

Iq a ^^^nbsp;memorat historia.

sarq^nbsp;degens uxorem duxit dathenus Claris-

olim regulis adseriptam, cujus nomen aeque ac

^^lUe ^nbsp;^\'^i\'ineütam eum fuisse probavit idem diegkrick 1. 1.

iiv.nbsp;videtur g0etha1.sii dubitationem, num dathe-

Cfnbsp;monaehorum fuerit ordinem receptus.

2) Qjnbsp;, de canonibus JEccles: pag. 469.

• At,\'

^Pologi

5)nbsp;pag. 153.

\'^\'^\'\'^^Hensi^nbsp;\'nbsp;probabile videtur.

ï^^^^oisr, Dnbsp;praefuere pastores coetui, uti a lasco,

insuper datheni haud memoratur
a ^^ ^^ï\'i\'atione, neque in conspectu pastorum Londi-

edito\'quot;\'^®^quot;\'\'®\'\'®nbsp;P- ^^^^nbsp;libro

^^^nbsp;of the French, Wallon, Dutch and other

^Annbsp;quot;quot;^f^aees setled in England. London 1854. Cf.

yigt;eren, 1. 1. Tom 11. p. 439 sqq.

-ocr page 28-

caeterorum datheni in exsilio fatorum memoriam tetf^
poris injuria delevit i). Neque magis constat q^^
et quomodo
dathenus ex Anglia sit profectus. Ma®^^
enim, Romano-Catholicae fidei propugnatrice regnaotC;
quum et ibi persecutio exoriretur, Wallonici et Belg^^^
exsules aliud quaerere asylum coacti fuere. Primßi^\'
joanne a lasco Ct martino microne ducibus ^^
Daniam transvecti, miserrima experti sunt fatagt;
Lutberanorum odio atque insidiis undique expulsi; tao
dem post longa, tempore hiemali, itinera, partim
dae partim Francofurti sedem invenere flxam^).

Sunt qui putent dathenum joannem a daSOO ej^^®
que socios comitatum esse s) atque eum ipsum fata

sua
sere

narr»-

enarrasse in itinerario, quod plerique ei adscrip ^^
recentiores bistoriograpbi. Sed neque baec neqo®
sententia satis firmo nititur fundamento Cef^a
THENi vestigia tantum recuperamus Francofurti-

1)nbsp;Cf. janssen, Gesch. der kerJch. te Brugge, Tom D
(iitamentis pag. 286.nbsp;^^

2)nbsp;Vid. utenhove, Simplex et fidelis narratio de

demum dissipata Belgarum aliorumque peregrinorum innbsp;,

clesia, et potissimum, de susceptis postea illius nomine iti^\'^^
quaeque eis in illis evenerant.
Basiliae A°. 1560.

3)nbsp;\'sghavezande I. 1. pag. 41. Ipse nullam datHB?^^® ^^^
rei fecit mentionem, ubi opportunitas hoc exigere videl\'^^\'^\'\' ^^
datheni opusculum: Kurze und wahrhaftige erzehlung

in utenhovii, qui ipse joannem a lasco comitatus est
tione
datheni nomen occurrit.

4)nbsp;Qui hoc itinerarium datheno attribueruntnbsp;:
dium secuti sunt. Cui itinerario titulum dicunt fuisse inscop ^^^^
,, Entschuldigung der verjagten Christen.quot; Totam boe de ^^^
uarrationem, quae inepta conjectura \'s gravezandh nititu

-ocr page 29-

loci Londinensis Walloniei coetus exules, dnce
ginbsp;^^OLANO, viro nobili e Flandria, a Ma-

Aug-ustanae confessioni addicto, asylum

im-

evertunt quae sequuntur. Neminem de hocee da-

f^iaveïatquot;\'\'\'^\'\'^quot;quot;nbsp;videmus, antequam suam enun-

\'ï» an*^ ^^ Pi\'omulgaverat \'s gravezandius conjeeturam (1.1. pag. 43
^^»ot.) cf. Bibüoth. Bremensis cl. III. Fase. I. pag. 132 sqq.)
^itei-unjnbsp;dathenum conscripsisse opuseula hic contendit,

dennbsp;Kurze und wahrhaftige Erzelung welcher müssen

iVtóerfMc^McACT der wahren Religion halben
««2anbsp;Francfurt im vier und fünfzigsten

\'^\'\'^\'Pend ^nbsp;Göttliches worts und

naT^nbsp;^^ ^P\'^ach verstattet, und

^^quot;^ei\'ttm^nbsp;ihnen nachmals solches verbotten worden ist j

etc. \'s gravezandius refutare conatur
^^i\'ipto\'^^^quot;^
water, qui in suo de Gandavensi Ecclesia
tantum
datheni opus affert sub titulo Entschuldi-

-y quot;tc quot;p •

quot;^quot;^^«etui\'nnbsp;^ ^«^vezandio tanquam a datheno

1\'ürti.nbsp;»oit de conditione exsulum in urbe Franco-

autem, (quod nos unquam exstitisse negamus)
^aui^nbsp;nobis traderet fata exsulum, quiex Anglia

^quot;^tasse^quot;quot;nbsp;Germaniam sese contulerunt. Huic conjecturae

oorr\'\'^quot;\' \'\'\'\'nbsp;de^ eer-

\'\'iiosnbsp;^er Ned. Herv. kerken onder Y kruis) qui quidem

datheni operum titulos affert, nequaquam vero
QuoTnbsp;opuseula simul cum hisce titulis citare vo-

^quot;•^^^quenbsp;P®-^®*^ ^ comparatione locorum, qui ex uno

Sine a ^nbsp;titulis insignito, allati sunt.

^^ qui^^^\'^^^*\'nbsp;eodemque libello, nempe

^\'\'^hng ^^^nbsp;P^\'^\'l^t sub titulo: Kurze und wahrhaftige Er-

longior est quam ut eum toties re-
^^^tUtn titui^\'^ \'^^\'^\'^^®\'quot;o®i™iliterimpuIiti,ELONGiuM,utbreviorem
•ini citaret, postquam semel, perspicuitatis causa, illum

3

-ocr page 30-

petraverunt. Templum iis concessum est ad piiblicuoi
suum cultum exercendum. Paulo post etiam Ang^®

prolixiorem titulum lectori jam praebuerat. Quae nostra p\'\'quot;
bilior etiam fiet conjectura inspicientibus librum, cujus
tulus, in prima pagina expressus est; sequentes
contra f^ë^
in fronte gerunt breviorem titulum: Entschuldigung, etc.

Accedit. quod non tantum loei a le longio allati e ^^^
posteriore (
jB) omnes ad litteram inveniuntur in (A.), qui
revera extat : sed etiam j.
b. ritter in suo opere Evange^i-^^^
Denckmal der Stadt Francfurt a. M. p. 318. affert e libelle qquot;®\'^
indicat sub titulo
Entsch. locum quendam , qui ad litteram rep®
in priore (A.) pag. 55. Denique quaerere licet, cur accuratissi

m
ota

ille le long, si revera quoddam datheni itinerarium suuiü
usum adliibere potuerit, tot adhuc de exulum itineribus ig\'\'
nos celaverit, qui tam pauca de hisce rebus cognita habe\'®
Sine ullo dubio hic, si
dathenus taie quid scripsisset, longe P
aut alia nobis narrasset, quam quae nunc, uTENHOVlU»f
tus,
nobis tradidit. Quid, quod ejusmodi negligentia
quam cadit in talem cuncta sedulo atque accurate investiga» ^^^^
qualem
le long se praestitit, scriptorem. Concludimus ig ^^^
unum tantum datheni libellum exstare, at duobus titulo®
signitum, quod \'s
gravezandium, multosque alios, bune
tos, in errorem duxit.

PiBiueö\' !

Ceterum ejusmodi erroris exempla haud rara esse »e .
qui Historiae Ecclesiasticae studium vel de limine sa

Jutaverit\'

fuffit vel latet. Instar omnium unum tantum exemplum e ^

^nbsp;liibe^-

III

ac

mine medii aevi de Eucharistia hîc in. memoriam vocare
Duos libros de corpore et sanguine Domini olim

conscriptos

lucem editos esse, quoram alter, qui adhuc exstat, rATRA

rv!^

corbejensem, alter, qui nunc sit deperditus, joannbiM

auctorem habuerit, diu firmiter crediderunt Histquot;

erigenam

1 loeorui\'^\'

donec accurata instituta comparatione verborum vei ^^^^
quae
joanni scoto erigenae tribuebantur, luce clarius

-ocr page 31-

J\'^fiem aedificio eadem fuit copia data. Quumque

ûho 1 FIPgt;K ■

-LOOÖ m patria nostra, persecutio exardesceret,
ïum^^^^^^ e Belgicis exsulibus fratrum in exilio nume-
^^^adaugerent, hi quoque,
johanne a lasco patrono
^^ advocato, hospitium ibi invenerunt, atque eodem
tatnbsp;religionis suae excolendae opportuni-

sis^\'^\'nbsp;MICRON, celeber coetus Londinen-

tetû^^^^^^ ^tque liturgus, nunc Nordensis autistes, pro
huicce coetui in religiosis suum prae-
lecf inbsp;tamen, quum ejus gregales di-

tens^^^quot;^\'^\'^ suum desiderarent pastorem, Francofur-
^^ ®ivaledixit coetui, qui, annuente
johanne a lasco,
\'quot;^thenum arcessivit.

tass^*^^^^quot;^ eo tempore hic degerit incertum est. For-
frustra tamen eum a fratribus
^^ vocatum esse et tempore hiemali Francofurtum
contulisse ex historia constat i)-
crdifficile erat munus, quo nunc hac in urbe fun-

l\'firet

Unde\' ^^ prorsus totidem verbis in ratbamni libro legi,
^^iti\'ke^^^^\'^^^^^ petro de marca, j. w. lauf (Studien und

concludit: apud

alii ^edii aevi de uno eodemque libro sermonem esse, quem
(perperam vero)
joanni .scoto erigenae

^uervijjf TT •

quot;nbsp;sententiae calculum quoque suum adjecit gie-

sq. ^^^^^ Kirchengeschichte, t. III. p. II. p. 123
persenbsp;bac de re egimus, ne quis historias nostras

huur.nbsp;instituât, ut nos fecimus, inquisitionem ad

^^ellum indagandum.

10 quot;nbsp;^^K^rze und Wahrhaftige Erzehlungetc.

sqq \'nbsp;Geschichte des deutschen Protestantismus pag. 452

®NHovii Simplex et fidelis narratio etc. pag. 243.

-ocr page 32-

gebatur dathenus. Mox enim invidia operarios ai

tiumque peritos exsules inter et aenmlantes FrancofiU\'

tenses cives exoriebatur. Ardentem jam ignem perpetn®

alebant Liitherani antistites qui, instigante furib®®

« clô

do isto WESTPHALO 1) exsulum doctrinam inprimi®
sacra coena Magistratui suspectam redd^re
conaban
tur. Huic odio maxime obnoxii fuere Belgae, op^^
lentia atque doctrina caeteris multo inferiores ^^
tberanis
et Romano-Catbolicis alii etiam adversavü ^^
cesserunt. Tempore enim celeberrimae illius Fran^^
furtanae Messae cujusvis generis sectarum
asseclae ^^
urbe erant congregati, qui contra reformates in acie^^
procedere avide ciipiebant. Hi ipsi, quod ad exterßO®
cultus sacri ritus attinet in diversas abierunt pai\'t®\'\'
In quibus omnibus negotiis,
dathenus solus ini®\'^®

diger der Wallonischen Gemeine.quot; kitter 1. L Anglorv-^quot;^

1)nbsp;Idem, qui eoelum terramque movere conatus erat, ut wi®®\'^
ex xinglia exsviles, ex urbe
Hamhurgiae, ubi tandem asylum
nisse putaverant, tanquam
Anahaptistae expulsarentur, (Cf-
Hovii simplex et fidelis narratio) Francofurtensi Magistratui
tanquam ipsius Diaboli martyres, latronibus et veneni
postponendos, denunciavit. Contra
westphali epistolis e ^
VAL.ERANDUS POI^ANUS Antidotum suum. {Bihl. Rheno-trc^J
Hist. Eed.
4°. 207.)

2)nbsp;CfF. datheni epistolae apud: mbineks Oost-Frieslands
helijke Geschiedenisse, Tom. I. pag. 379.

Bibl. Brem. cl. III. Fase. 1. pag. 238. dathenus vocatur „ P\'\'®
^ ^nbsp;euïU

tionei»

habet antistitem. Unam et alteram erroneam esse narra
probat ipsius
datheni testimonium, {Kurze erzehlnng 1- ^^^^

3) Cf. ritter, Evangelisches dencJcmal der Stadt Fra^
a. M. pag. 318 cum datheni Kurze Erzehlung pag.
1. 1. Tom. II. p. 459.

-ocr page 33-

iu suos gregales emissa, arcere et avertere
ejus ^^^nbsp;gi\'avius fuisse onus juvenilibus adhuc

scr\'nbsp;testantur duae ejus epistolae anno 1557

utnbsp;quibus Consistorium Emdanum adjutorem

^^ 1 mitteret precatus est. Tot tantisque laboribus
fiiB queritur
dathenus ut munere suo rite per-
pra^t ^^^^^ diutius valeret, unde igitur et populus, qui
conte^^^^ Peregrinis in diem magis infestus fiebat,
Êelnbsp;^^^ud haberet munus. Eandem ob causam

lïoii ^ ^^ P^tria 60 tempore commorantibus satisfacere
Ptonbsp;qui ilium rogaverant, ut uno aliove scri-

dent ^^ Neêrlandicae inserviret. Mox tamen ar-
P^ruin^ calamum arripere
dathenum coëgit tem-
eodeuinbsp;Quum enim colloquium Wormatiense

tviQ^nbsp;iö57 habitum, abruptum esset, non tan-

citate \'^^^^^quot;\'^^^^olicorum erroris semel accepti tena-
^^^nbsp;dissidiis inter Protestantes ipsos,

acervnbsp;Furore exortis ■ utraeque partes in

bant^^^^^^^^® sei\'iptis alii aliis culpam imputare cona-
staphylique scripta, calumniis referta
das *nbsp;ipsum ad Protestantium partes tuen-

■^Oüornbsp;dathenus reformatas fidei

^ou defendere non potuit, pluresque edidit
b^j^ ®^^^dissimos libellos. Ad
avii staphylique a
feticeng ^ P^^latam refutationem respondit, nomen suum
^^^^^^^^^
atomius, ipse qui colloquio interfuerat, édita

1) Cf \'

Pas-nbsp;Oost-Frieslands Kerkelijke Geschiedenisse, Tora

3)nbsp;1- I. Tom. L pag. 157, sqq.

\'^^Lica, Geschichte der Augsp. Confession, pag. 341, sqq.

-ocr page 34-

sua „ responsione ad impudentissima convicia et calo-
mnias
petri dathaeniquot; (19 Martü 1558). Jam 5° n-
Aprilis die ejusdem anni in lucem prodiit
datheni P^\'
pistae cujusdam anonymi refutatio,quot; i) quae, quiiiû »
LATOMIO silentio non praetermitteretiir, iterata vice
dathenum ad scribcndum impulit. Quibus libelli®
fidei renovatae propugnatorem ardentem non tantum?
sed etiam aptum atque magna patrum Ecclesiae sori\'
ptorum gaudentem familiaritate, quum se demonstra^^\'
set, nomen ejus in Grermania, adhuc incognitu®
Theologis innotuit. Animadversione dignum est,
thenum in iisdem hisce libellis, in quibus acrit®\'\'
in errores Pontificiorum atque in eorum

patroûûO^

latomium invectus est, pacis intra ecclesiae ^^^^
se praebuisse amantissimum, fraternum suum erga ^^
theranos animum plus semel obtestantem. Omnes ta»^®\'^
ad sedandos et placandos antistites Lutheranos ^^^^
cofurti conatus inanes fuerunt! Novo cum ardore ri^^®
eos inter atque peregrines exarseriint. Frustra exsul^^

1261

1)nbsp;Invenitur in goldastii, Politic. Imperial., etc. pa-g-
sqq. Secunda
datheni ad latomium responsio una cum P ^^
iterum edita, in lucem prodiit
Francofurti apud

chirat a°. 1560 sub titulo: Ad criminationes et

maledicta P
■ sec«»®

tholomaei latomi Rhetoris petri datheni respousto \'gt; ^

(Bibl. Ultraj. N°. 359.) Tijdschrift voor geschiedenquot;\'^
oudheidkunde, etc. van Utrecht, jaargang
1846.

2)nbsp;LAToMius in libello suo dathenum allocutus erat

es dathaenequot; atque in exiliio eum versari illi exprobi\'®\'*\' ^^

DATHENUS rcspondit: „In exilio spontanée sane vivogt; ^^^ ^^^

cujus

(nam solius Euangelii causa exsulp) nec pudet nec poenitet
Plura hac de re dabimus infra de datheni scriptis ageot^^quot;-

-ocr page 35-

cum Augustana confessione atque buceei Concordia

■^MiOOTfi 1

^Üöt ^nbsp;obtestati sunt. Frustra alios arcessive-

fessquot;\' ^ P^triaantistites, vana spe ducti fore ut fidei con-

„ 0 ab bis Magistratui tradita, Lutheranis magis satis-

tg \'nbsp;a Lutheranis excitatus antistitibus,

reli peregrinorum claudi jussit atque iis optionem

q.nbsp;^P®^® Lutheranis erassam capernaïticam

(ie S. Coena sententiam amplectendi, aut aliis

üatnbsp;asylum quaerendi. In hisce angustiis

^^nbsp;coetus sui juribus ac commodis pro viri-

jj^^^^^^^^^isse suspicari licet. Institute eum inter ac

vs ^^^^^ Ritteeum, unum e Lutheranis antisti-

ale,^ 1), aeque ac in orationibus suis, gpiritu-
. de S n-----... • ________

[J 1nbsp;^nbsp;------------

® Coena Christique in ea praesentia, sen-
acriter defendit Ad caeremonias (quas

acnbsp;magis adiaphoras habuit) ad modum baptismi

coQßg,^\'^®^^® i\'itus administrandi, quod attinet, omnia
^A
ttti?\'^^^\' qi^ae salva conscientia coneedi potuerunt,

rhenus

coetui suo fuit auctor s). Sed ne erede-

1)

etc. p^^\'^\'^^Nus, in opere suo saepius allato: Kurze Erzehlung
^\'^\'^\'leraai ^^ ^^^ ^^ ^^nbsp;narrat: „Erzelen auch (antistites

^^\'^älteunbsp;™ ich mit matthia kitter ein gespräeh

Brod^^*^ ^^^\'igt soll haben, das der Leib christi so weyt

«las ^^^\'nbsp;gesweygen

die MATHIASnbsp;in gemeltem gespräeh bekennet hab,

Naehtmalsnbsp;„Dass ist mein Leib,quot; durch Meto-

erklär^^\'\'^^^\'quot;nbsp;™ verdammen) müs-

etc.

2) 1.

3) p

\'\'^\'\'^icosnbsp;Psalmorum ejus versionem in initio, ubi enarrat

falsam ei tribuisse sententiam, quasi dathenus hei-

-ocr page 36-

MCI quidem Iir, Electoris Palatini atque Hessiae
comitis legati ad aliam sententiam movere potueruot

Magistratum; neque Heidelbergenses et Marpurgenses

Theologi, qui testabantur exulum doctrinam EuangeÜ\'
cam, Augustanae confessioni consentaneam esse, b^c
testimonio in peregrinorum commodum aliquid efficere
valuerunt. Vitae suae integritatis testimonium a
gistratibus impetrare tantum potuerunt peregrini;
nunc urbem relinquentes, firmae suae persuasion®
causa, tertio exstiterunt exsuies. Nonnulli in Belgii^^
patriam reduces in carcerem ibi fuerunt conjecti.
vitae istoriim agitatae pyra vel patibulum miser
terminus. Alii in Angliam migrarunt i). Alii, sexagi»^^
circiter familiae,
datheno fido earum pastore, duc®\'
ad EßEDEKicuM
111quot;\', qui jam patronum se iis P^\'^®\'
bu erat, refugerunt.

Ab hoc pio reformationis fautore Francothaln,
procul ab urbe Wormatiae sedem sibi impetrarunt.
13°. m. Junii anni 1562 fredekiccm inter atque peiquot;®\'
grinos initum est pactum 3), quo Augustinorum

tum haberet, quod infantes paren tum reformatorum baptizareßt»^
in Ecclesia Romano-Catholica. Anno 1559 jam ediderat libeU\'^quot;^
hngua vernacula, in quo suam exposuerat sententiam. Inimici eJ\'^\'\'
in
datheni de ceremoniis sententia liberaliore, taUa covava^^*^
fingendi et spargendi, ansam invenerunt. Cf. j. w.
te vrj^quot;^^^\'
Kort Verhaal der Reformatie van Zeeland, pag. 85.

1)nbsp;Vide simplicem, satis vividis tamen coloribus depi^*®quot;\'\'

lociii®

datheni narrationem in: Kurze Erzehlung pag 50, quei» ^^ ^^
ad litteram vertit
le long in opere suo saepius allato:
historisch verhaal, etc. pag. 80. Cf. heppe 1. 1. 467-

2)nbsp;le long, 1. 1. pag. 67.

-ocr page 37-

^^Oûasterium i) cum adjacentibus agris Belgis fuit
^^^ ^^^^ ® ^^^^^^ advenae fratribus se
. û^erunt, ita ut brevi surrexerit satis opulenta
î^iiif?^^\'nbsp;Electori monumentum aere peren-

^ ^e Datheni in coetu Francotbaliensi laboribus ad-
^^ _ ^öi pauca enarrat bistoria. Electorem magni eum
ex uno hocce patet quod feedekicus dathe-

î^ûai
ißter

ïion

quoque ad colloquium, anno 1564 Palatinalm
ac Wurlembergiae theologos habendum, secum
^erit. Primarias quidem partes in hocce colloquio
\'^liîv^^^ ^pse dathenus, quippe quae ursino atque
estnbsp;eoncessae essent Animadversione tamen

Wh^^^\'^\' quod dathenus, qui tot tantaque jam a
ïnunbsp;perpessus erat, paratus fuit Palatinum co-

quot;itandinbsp;T

^oennbsp;denuo diversas, in quaestione de S.

ùivi-.nbsp;ubiquitate corporis christi, partes sibi

reeonciliare conaretur Elector.
^Oûcil-^^*^ Igitur princeps fidem habuit
datheni indoli
quam in scriptis suis ubique patefecerat.

\' ^^^^toria sua Palatinatus de Francothalio haecee
\' ^^■\'Francothalium, e coenobio in urbis forraam amplificavit

\'\'^\'ïtEû ■-quot;^^\'■\'Kiuwm, e coenooio in urois lorraam ampliticavit
Ga/T*^*^^^\'nbsp;^^ exsulibus
Flandris, HoUandis, Brabanti-

°-Iielgis in tantam incolarum excre\\;it frequentiam, ut fa-
jain ^ . _nbsp;^nbsp;\'

iiv^ quot;^Pussimis et firmissimis Palatinatus urbibus et fortalitiis

eile • quot;

in tantam incolarum excre\\;it frequentiam, ut fa-

jatu atpi ■

^^^stui^^^^^nbsp;nupero bello tyrannide Gallorum

rudeja \' aeqüatum atque ita devastatum fuisset, ut hodie vix

«iginnfquot;

urbem donavit Elector, cujus descriptio invenitur
2)
nbsp;Lectures, etc. Tom. III. pag. 84.

• »EPPE 1. 1. Tom. IL pag. 77 sqq.

-ocr page 38-

Ab eo inde tempore amicitia et animus gratus erga
PKEDERiCüM obstrinxit dathenum.

An tamen jam nunc concionatoris aulici munere
delbergae functus sit, dubitare licet i). Anno
saltem
Francothalii degit. Nec tamen exulis imniemO\'
res fuere ejus populäres in Belgio, ubi
reformata esorta
erat Ecclesia sub cruce, nti summo jure ebeu! appe^^^
batur. Quum enim fidei confessio a
uuidone a bR®
confecta, antequam ab omnibus Neêrlandicis

coetibus

tanquam fidei suae expositio acciperetur, ad

praeclaros

omnes fere Beigas mitteretur, ut eam aut

emendareot

aut sua auctoritate sancirent; etiam ad dathenuïI
tempore Francothalii morantem, eam missam esse
gimus 3). Quod argumento esse nobis videtur
nomen in Belgio bona gavisum esse fama. Sed ip®^
datheno Ecclesiae in patria sua reformatae
maxime cordi erat, in cujus usum perfecit opus suuP^
notissimum, Psalmorum in linguam vernaculam vd®^
onem; quam omnibus Neêrlandiae sub cruce coetibquot;^
dedicavit, praefatione
Francothalii 25 Martii
data 3). Huic operi (quod ad conficiendum

1)nbsp;henk. altingius dathenum ad Heidelbergoe minist^^^\'\'^^

Francofurto vocatum esse, testatur. (de Ecclesüs Palatini^ 1-
ef.
heppe 1. 1. pag. 73, qui dathenum inter Theologiae P\'quot;
fessores enumerat. Neque iiaec neque illa probabilis est senteft
Caeteri
Pcdatinatus historiographi, quos nos saltem inspexir^^quot; ^
nil hac de re monent. Praeterea accipi nequit eum HeideVjei\'S
ad coetum
Francothaliensem (ubi an« 1566 degit) rediisse- ^^

2)nbsp;te watek. Tweede eeuwgetijde der Ned. geloofsbeh P-

17 ^ 1 giuö

3)nbsp;In Catalogo antistitum Amstelodamensium, anno t/quot;^
auctoris nomine Amstelodami edito, invenitur incrimiaatio q

-ocr page 39-

atqug ^

jeeitnbsp;®nbsp;iaboris fructibus) praeterea ad-

Catecheseos Palatime quam rEEDERious edi cu-

faverof

anno 1563, editionis tertiae, versionem. De-
liti ^ Ecclesiae nondum ordinatae usum ei addidit
^^^giani,, partim ex illa, quae in
Palatinatu viguit, de-
^Ptam, partim ipsius
datheni calamo debitam i).
^^ revera eum, ratione temporis habita, de Ecclesiâ
\'^boi\'e bene fuisse meritum, probavit magnus, quo
Patiia fuit receptus, applausus 2).

illo

Mi

mime autem in fatis fuit, ut dathenus turbulente
^^ aevo vitam suam
Francothalii quiete degeret.
jam anni 1566 tempore legatus ad omnes

in\'^nbsp;satis invidiosa, quod nempe Psalmos Davidicos

la^inbsp;reddidisset linguam, festinante imo négligente ca-

Zeel \' Premium nancisceretur, quod Ordines Hollandiae et

Verg- ^^^ polliciti essent illi, qui primam eonficeret psalmorum

^sse^t\'^^\'^ \'^elgicam. Omni tamen fundamento carere videtur haec

illnbsp;probabile est anno 1565 vel 1566 eunte Ordmes

tale

Patr\' Proposuisse praemium. Praeterea dathenus tune a

longe erat remotus et fortasse hac de re nil audiverat.
■ J \\i

-w. tewatek . Reformatie van Zeeland, pag. 86. \'sgka-

^Ande^ 1. 1. pag. 213. GOBTHALS 1. 1. pag. 88.

2) ^^^^ ^ datheni scriptis.

coetibus peregrinis Dathenianam versionem quam

e placuisse, ét ex editionibus ejus versionis Londini, Norvici
• 1 ^fïf:;

^pistolnbsp;1568, ét e bucebi ad godofeedum wingium

•^esii ^ ^^nbsp;Sandivic 22 Jan. 15/0 data effici potest (geb-

P^^-nbsp;• ■ • •nbsp;omnes qui

ïiostr\' ^nbsp;nostra, flagitant adeoque urgent, ut in coetibus

essetnbsp;cantentur Psalmi p. datheni____ quo si

hue g^^tiam vulgi deveniendum, optarem ut una nobiscum
«Oüdescendatis, etc.

-ocr page 40-

Helvetiae Eeclesias reformatas ab Electore peedbkiCO
missus est i). Quomodo hoc munere functus sit
THENUS, et quanam hac in legatione obennda us«s
sit fortuna, reticet historia. Ex hoc itinere redux po®^^
quindecim annorum exilium tandem patriam
revidit?
ubi in turbuîenti anni 1566 scena, in pugna, quae pro
conscientiae libertate ibi agebatur, magnas acturus erat
partes.

§ 3.

De DATHENO in patriam reduce.

Quum mensis septembris initio 3) anni 1566 in P^\'
triam esset redux
dathenus, totam rerum facie»^
immutatam invenit. Per quindecim annorum spati«quot;^

de-

1)nbsp;\'s gravezajstde, \\. 1. pag. 154.

2)nbsp;brandtius, [Hist, der reformatie etc., Tom. I. pag ^^^^
et il qm, ut ille,
burgundium secuti sunt, DATHBNUMjatn a-quot;*®\'
quam Iconoclastae simm perfecerant opus, in Neerlandia adfi««®®
statueruut. Attamen hae in caussa ipse dathenus

est, qui disertis verbis testatur: „Se de Iconoclasia nihil scire
potuisse. quum illo ipso tempore ah Electore ad
Ecclesias in
vetia reformatas missus, legati munere fungeretur (art. 5 ejus apol-
\'sgkavezandb L I. pag. 154). Accipi enim nequit datHE^^^^quot;\'\'
multis adhuc testibus in vivis degentibus, coram
Magistratu ^\'S\'quot;*\'
tatem denegasse. Praeterea nos quidem nulla
dathbni
vestigia invenisse fatemur ante tempus illud, quod supra indicaviquot;
raus. De eo quod
dathenum increpent, eum ad imaginui«
structionem plebem incitasse Gandavensem, quid e
nostra sente»
tia hac de re statuendum sit, e praecedentibus satis intelligitquot;\'\'-

-ocr page 41-

altg

Iernbsp;reformatio egerat radices, quas evel-

sia^nbsp;conabatur philippus Hispaniae rex. Eccle-

„sub cnice/\' quae dicebatnr, inde ab
tem^ plurium Synodonim laboribus, quantum pro
bilit^T^^^ conditione potuit, ordinata erat atque sta-
ei\'at^^^ Sicut CALViNi pro maxima parte amplexa
quoque in Ecclesiae regiminis forma
^^ttuenda illius vestigia pressit.
. Calvinism! triumpbum,\' qui reformation! in
Praes^nbsp;perennem et stabilem formam indidit,

gicoquot;^^^^^\'^ potuisset, quisquis ad reformatorum Bel-
lio ^ttendebat indolem. Lutheri reformatio, qua-

^ Hinbsp;.nbsp;\' ^

liK. . ^\'quot;\'^(^niam principum sub tutela erat introducta,
vix ^^um regionum incolis ab omni parte placere
P^tiiit. Democraticam 2) regiminis formam, qua Ec-

1) cff.

quot;^ist et koyaakds, ArcMef voor kerL His(. T. XX.
■210.

llä

magni faeiebant reformati nostvatesprophetiam q. d.,
fie J oinnino laicis jus tribuebatur antistitem post concionem
Pi\'opojjnbsp;elocutus erat, placitis interrogandi. Ne futiles

^irinbsp;quaestiones, nonnulli doctrina ac pietate insignes

eligebantur, qui antistiti, constitutis quavis
^nbsp;\'nbsp;omnibus, quaestiones pro-

ÜQvn ^^tistiti licitum erat adjutorum uti auxilio. (Cf.

uten-

-------- ----^vt^v^inbsp;Litji tt-Li-ijiau. v,Vgt;i.. UXXUi^-

^ïCRojj^^\'quot; ^^ ^^ psalmorum ejus versionem Emdae 1558.
\'îocnbsp;praefatione ad ejus „
Christelijke ordinancien.quot;) Et

^^\'^herani^ studio et disciplina, quam urgebaut, Ecclesiastica
\'^\'quot;leïe c ^nbsp;fuere, qui Anabaptismi symptomata bas res re-

^quot;^^^ïNusnbsp;Animadvertere hîc lubet: Genevis, postquam

ad J^cpInbsp;introduxerat disciplinam Ecclesiastieam, sta-

®\'am rediisse Anabaptistas.

-ocr page 42-

clesiam indiierat calvinus, plus habnit; quod eosal-
liceret. Deinde Lutheranismus, haud uno nomine Ro-
mano Oatholici redolere adhuc thuris odorem visus est
iis, qui, quamquam cum
zwinglio et mblanchtSO
non minus quam cum
cal vino facerent baud pauc^\'
ad unum tarnen omnes hunc sibi scopum proposuenint.
ut simplicem scilicet et mundam pristinae Apostolic»®
Ecclesiae formam in vivum revocarent. Et revef^
Ecclesia, dum sub cruce versabatur, martyrum SUOi\'U^
caterya, ardente sua fide, congregationibus suis Sß^
divo habitis, primaevi illius temporis memoriarn in ^^^
tem nobis quodammodo revocat.

Nunc meliora fore ut advenirent tempora sperabaO^quot;
Iconoclasia Pontificios terrore impleverat. Pa^id^®
atque tremebundae Grubernatrici extorsa erat conceS®^*^
publice Euangelium annunciandi, iis nempe in \'
ubi ante d. 25 m. Aug. conciones erant habitae.
vinistae, ingentis numeri et virium, quae üs in^^^^f
erant, sibi nunc conscii, praeterea multorum
lium patrocinio nitentes, de reformatione jam
Neêrlandia stabilita exultabant. Ad populi aninaoS
dandos, gubernatores in singulas mittebantur
qui cum Calvinistis pactum inirent et loca Ü®

carent ad conciones suas habendas.

Ubi hoe iis concessum erat e, g. Änlverpid-ß O
Arausiacus princeps quietem restaurare tentavit ? ^
magici veluti virga e solo evocabantur. ündique

Icerli

ubi

1) Cf. a. uyttenhoovbn, GescMedetiis der Hervormde
te Antwerpen, pag. 128.

-ocr page 43-

^(il

Hiiü ^^^^^ ^^\' ^ coetibiis exulum — reformati, acquisita
^ii\'cu\' P^tabant, religionis libertate beati, pastores
quot;^spexerunt, qui tot millium sitientium diuturnam
et diviuae aquae explerent sitim.

jam antea in patriam revocarant, ut
^ ^estatag est, se ab Ecclesiis
Antverpiae, Gandavi,
constitutis, esse arcessitum s). Prae
aliis eum desiderabant.
lÏA ^^ ^^ïitum ipso, religionis causa ei imposito exsi-
i^essn ®i®eris quae Lutheranorum intolerantia per-
fatis, iis carus erat; non tantum pugna Pon-
toc
•nbsp;dathenum bujus fama increverat; sed

Ipso tempore Psalmorum ejus versio omnium erat
f^tque
datheni nomen in ore volitabat

1)nbsp;Cf. ^

^c^e Q ^^ HASSELT, Onuitgegeven stukken voor de Vaderland-

2)nbsp;Tom. I et II passim.

3)nbsp;j^^\'^^^ezande 1. 1. p. 154. (art. 5 et 6.)

^Psutjjnbsp;pi\'obabilis videtur sententia eorum, qui dathenum

\'Uant Q^^ Psalmorum versionem in patriam introduxisse sta-
quot;^laiüo ^^^ dathenus, qui festinante, ut ipse testatur,
perfecerat, quia populäres ejus summopere
\'^^\'•\'lUissetoptarunt versionem, adhuc tres fere menses eam
®®Ptembnbsp;nostra suppositie:
dathenum nempe

(Jij,^\'^nbsp;postremis m. Augusti diebus in patriam

4ntnbsp;^^^ quaestio. Iconoclastae enim sacrilegum suum

^^^nbsp;-perfecisse dicuntur Dathenianos ca-

quot;^^gustquot;^(CXVm ut eonjecit van yperen). Et eodem
.nbsp;Calvinistas jam
dathenianos cecinisse Psalmos

testatur coknelis adrianï f. Brugensis. Cf.
• Tom. II. p. 129.

-ocr page 44-

Huic famae accessit nativa quaedam et plane sin»^\'
laris eloquentia, cujus fervor malis ipsis, quae paSSUS
erat, et familiaritate, quam cum codice sacro
conti\'»\'
xerat, insigniter erat auctus. Hinc factum ut,
ex itinere in Helvetiam redux ad populäres suos i\'®\'
diisset
dathenus, ardentibus et disertis suis orat\'o\'
nibus in auditores suos vim exerceret fere ineredibi
lem.
Flandriae, Brabantiae Qi QÜgim Zeelandiae regio»®®\'
Euangelium annuncians peragravit et usque ad qu^\'^
decim millia auditorum ad ejus sermones confluxis^®\'
enarrant vel e Pontificiis quidam Historiographi O\'

Dolendum est quod, sicut caeterorum hujus teinp*^^^^
Euangelii praeconum, ita quoque Dathenianae eloque^ti^®
scripta documenta temporis naufragio interierunt.

Ac sane auribus populi crassioribus quam maxii^*^
adaptata erat ejus oratio. Haud dubie plebi admo\'^\'^\'^
placuit polemica hujus eloquentiae ratio ac
indoles cooti^
„ purpurea tam istam Baby Ion icam meretricem
„ Antichristum,quot; „ Sardanapalum,quot; „Nimrodum/\'
populum Dei persequentem 3). Prophetica etiam ve^l^^

1)nbsp;n. burgundii Hisf. Belg. L. III. p. 161. bbandtïi^®\'
eum citat (1. 1. pag. 306.) narrat
datheni asseelas audacja -
teros superasse reformates, ita ut in urbe
ArmentarU (^uquot;®

nuaquot;quot;

tistas, in careerem eoujectos , liberaverint. Haec narratio, h

non sine consilio retulisse videtur bbandtius, ut nempe d^tH ^

num ab initio inde ad tumultus proclivem fuisse probaret, 1\'

1 QWquot;

nenda est non ante sed post Iconoclasiam (vide supra^
modo tamen
datpieno ipsi opprobrio sit, quod ejus au
perpetrasse narrantur, vix intelligimus.

2)nbsp;i. e. Ecclesiam Romano-Catholicam.

3)nbsp;i. e. Papam romanum.

-ocr page 45-

deerant, qnae Dei auxiliiim ac divinam vindictam
jam instantem Ecclesiae hostibus annunciarent
^^
I^atheni oberrantis vestigia per Neêrlandiae turba-
pedetentim sequi, nobis non permittit his-

T

an ^^^^^^^ Mosam^ deinde et Antverpiae^) Euangelium
^öciasse videtur, qua in urbe jusjurandum, omnibus
dit ^^^ ^ pacto impositum, Arausiaco principi de-

illos

nmum igitur ibi commercium exstitit inter duos

tamnbsp;^ invicem disstabant, qui

. Tinius ejusdem populi libertatisque amoris con-

s^rentur vinculo, ocius ebeu dissolvendo s).
tin-nbsp;autem Ecclesia, quum plurium fruere-

pastorum laboribus, dathenus ut aliis inserviret
eam reliquit.

tisnbsp;Flessingae, Medioburgae\'^), Ziericeae, mul-

aliis in locis „ Barbarossaéquot; quo cognomine

1)nbsp;Yej.1 . .

pag I .nbsp;datheni vide apud goldast Imper. Politic, etc.

\'^ostrnbsp;infeliciter datheni oratiunculas contexuit, e

ti^m^nbsp;sententia, pelix bogakhts in fabula Romanensi cui

si^g quot; ^^ Maestro del Campo Gorinchem 1843, quamquam phanta-

2)nbsp;\' ^ ^^\'^ulgens, historiam datheni plane immutavit scriptor.

s gravezande 1. 1.

^^quot;^«ERick 1. 1. Cf. goethals 1. 1. pag. 88.

hap •nbsp;ipsius datheni verba (\'s gravezande 1. L), eum
in

^ civnbsp;^ \' ^^^ aliquod tempus degisse testatur albae sententia

^\'^Putanbsp;Medioburgensem hugo joosz.; cui inter alia

huisvenbsp;dathenum hospitio récépissé („tracteerende en

Vq,^nbsp;^^ Jiedienaer petrus datenus.quot;) marcus sententien

^lba

5)

P- 6fgt;.

diandric,

O sermone: „lie Minister met den rosten haert.

5

-ocr page 46-

mine eum indicare solebat populus, ad orationes con-
fluxit ingens bominum numerus. Sed inprimis
Gan-
davensi
Ecclesiae suos dicavit labores, quae quide«i
semper dilectissimum babebat
dathenum.

Atque ibi profecto ingenii dotes, quae datheno in®\'
rant, praesertim ad constituendam et
regundam Eed®\'
siam summopere desiderabantur. Tumultuosa atq«®
ad rebellioneni proclivis Gandavensium indoles etiaquot;\'
bujus anni eventibus se patefecerat.

Incredibili fere cum audacia inconoclastae, trepi^\'
Magistratus sub oculis, suum perfecerant opus. Acer-
bissima inter Pontificios atque „novae
religionisquot;
seclas, inferioris praesertim bujus urbis e populi clas-
sibus, dissidia inde erant exorta. Quae ut comp^^^®\'
ret
Flandriae gubernator, Comes egmundanüs, pact«\'^\'
cum Calvinistis inire sibi proposuit. Illud tamen q«^
iis subcribendum tradidit, quum (d. 12 m. Sept.) urben^
relinqueret, ad caeteras
Flandriae urbes pacificandaS;
minime reformatis placuit. Hi diu baesitarunt,
buic pacto subscriber ent, quod demum post measeü^
praeterlapsum, (quum nempe templi
exstruendi fac^^\'
tatem Comes
egmundanüs iis concesserat,) ut pote ^
Calvinistis quoque approbatum, promulgari potuit-
totum hoc temporis spatium urbs rumoribus fuit
tata. Pontificii metu erant oppressi;
reformati ing^^^^
suo numero audaces jura sibi non raro arrogabaot;
quae ex lege iis nondum competebant. Interea Cr»quot;\'
davensis Ecclesia, quod ad regimen attinet, inordinata
fere remanserat.

Quotidie interlocutiones cum Magistratu habita»
sunt.
Hic, gubernatricis iram extimescens, reformaties

-ocr page 47-

jjnbsp;subscriptionem impellere frustra tentavit.

coe^^^^^ \') una cum peteo de kycke aliisque
jj ^^ Pi\'aepositis coram illo res Calvinistarum egit.
^\'^tquajjj tamen
dathenus primarius G-andavensium
^^^^ autistes,^) hic
modeti partes suscepit. Plus
ab Ecclesia Gandavensi ad Comitem missus
cph \'nbsp;ad majorem gregalibus suis licentiam con-

daiu perduceret. Neque tamen ipse dathenus,
quam habuit, allocutione feliciorem nancisci
^ventum.

itominus dathenus ejusque collegae in con-
fç . ) et? quod majori etiam Komano-Catholicis of-
erat, in baptismo sacro administrando ac nu-

n

Cf

2) T quot; WATKB., Geschiedenis der Hervormde kerk te Geut.
pj \' \'quot;\'\'^Pevitus, qui etiam in exsilio causam reformationis acriter

Synodo a° 1571.
cip„i, ^o^stratus Gandavensis eum nuncupat reformatorum „prin-
minister.quot;

4)ïïi

dein

tempore fuerunt, notissimus ille hermannus modbtus,
ard

pjjjjnbsp;qio dathenus pro reformata fide praeditus, car-

ptfr.^ \'^\'eRschueren , rutsemelis, j. michaeus et balth.

s)

^inistïjnbsp;conciones suas extra urbis fines habebant Gal-

et p^j^^ \'nbsp;Roy gem in Carthusiorum olim monasterio, ubi

priiQj^j^nbsp;teraplum erigebatur. dathenus d. 29 m. Sept.

C/^^ofty^^^^^-t\'onem Gandavi habuit.

de kempen aere {Vlaemsche
Preces \'^^\'\'quot;^t eum 20 d. m. Oct., quum per omnem patriam
ad ®ffundendae pro salvo
philippi e Hispania in Bel-
^a^ationbsp;elocutum esse de math. XI : 28. Com-

^■ntes sua^^*quot;nbsp;pastorem, scilicet, qui ex Hispania, ad devi-

^^\'\'istiii^nbsp;\'■evoeandas adventurus erat ! et optimum pastorem

L^atheniana eloquentia dignissima sane comparatio fuit!

-ocr page 48-

ptias consecrando, invito Magistratu, perseverarunt-
Nihil autem adversariis odiosius erat quam
funeralia?
uti a Calvinistis erant instituta, quippe quae sempe^\'
ingentem hominum turbam allicerent. Sic et qain^\'^
die mensis octobris, bora vespertina talis hominem
multitudo in cimeterio, S\'\' Jacobi templo
adjacente, se
congregaverat, ad orationem audiendam
funebrem, q«®quot;^
antistites nonnunquam longius extendebant. Quo
nere hac occasione functus
dathenus fortiter pon-
tificiorum errorem de purgatorio oppugnans, omoiui»
arrectas tenuit aures. Repente vero tota agitatur turb^\'

Ecce milites procedunt, qui magistratuum jussu emis^i^

regis nomine datheno silentium imponunt. B^efi
metus hue illuc conventum disperserat, et
datHETJ^^®\'
sive quod Magistratui resistere nolebat, sive quod se
ab omnibus fere auditoribus relictum videbat, obtic^^»^

1) Cff. Gendsche Geschiedenissen, Tom. I. pag. 48. Harui»
toriarum auctor Romano-Catholicus dathenum ludibrio ac
exponere conatur, ut ex ejus verbis patet: „ maer ziende eeflig®
soldaten op hun aankomen, hep den geheelen hoop weg raet de»
Minister, die sedert spotsgewijs genaemd
werdt den goeden herder-
Inveni tamen in Depositorio Gandavensi ipsius Magistratus annotatiquot;\'
nem, in qua narratur : . . . . welk sermoen naederhandt ghecessequot;\'\'^\'

wierdtbij middele van mijn beere van wackbne, hoochbaillu \'^\'®
derwaerts zondt eenighe officiers ende hallebardiers, die uut z\'j»®\'\'
naeme ende van Co. Ma*®.^\'® weghen den voornoemden
expres hevell deden van nyet voorts te procederen ende zijn
seyde sermoen op te houdenetc. [M. S.
Doe. concernant fe«
bles, 1566—1579, fol. 37.] quae verbaprobant dathenum tant\';^
magistratui succubuisse.
datheni sane non erat ad primum i»^\'
tum manipuh adspectum, subito suam abrumpere orationem.

-ocr page 49-

bollig domum reversus est. Ab boe inde tempore
^
theno ironice ac ignominiae caussa,, bonipastoris,quot;

^•^gnoinen a Papistis inditum videtur.

issidium, quod jam Pontificios inter et Calvinistas
novum veluti nutrimentura accepit, quum
\'\'^^dem mense Octobris medio pactioni, quam tam
subterfugerant, subscriberent. Nimirum! Comes
^ ^
ndatstus, aedis sacrae aedificandae veniam quam
^ter illum rogaverant, tandem iis concessit. In

Urbijj

Pi\'oxima vicinitate, 2) nunc intra quatuor vel
^^ que dierum spatium religioso Gandavensium ardore
surrexit lignea quidem, satis firma tamen ac
^^ X. s)nbsp;aedes illa, praeeuntibus antistibus a

Hek O quoque nostro, inaugurata est, qui a Dia-
\' nuper electis, nummos ad exstruendum illud
cium necessarios colligi curaverat.

Int

aud;

erea multos Flandriae sub cruce coetus deside-

^eperat, datheni, laudati illius oratoris sacri
\' quod ipsi quoque indicaverant. His preci-
^\'^^^ûter morem gerens, postremis ejusdem men-
diebus
Iprionem se contulit, ubi caeolus
^ï-vpaert , i]j rnagnum Calvinistarum commo-

2)nbsp;Geschiedenissen, 1.1. pag. 52 sqq.

3)nbsp;Va ^^^ Royghem dicebatur.

ïienj ^ foi\'mae satis peculiaris, qua distincta fuerit, descriptio-

lt;ier ^^quot;^asehe Gesch. 1.1. pag. 55 et 57 cum: Memorieboek
pag.

Horiiij, ^ ^^^

reformationis in Flandria patronus etiam sub
^
Eophili. Postquam Pontificii omnem religions liberta-

-ocr page 50-

dum, antistitis mnnere fungebatur. Qnod e pacto Eg-
mundano pastoribus impositum erat jusjurandum,
THENus quoque, huic legi obediens, simnlac in urbem
advenerat, dare voluit. Hoc consilio die 31. niensis
octobris ad Magistratum
se contnlit, qui tamen hocce
die nullum habebat conventum. Tnm
festinanter t®\'
tam percurrit urbem, ut scabinis, ipsam eorum äoro^^
invisens, suam legibus obtemperandi voluntatem
testifica-
retur et probaret. Sed frustra. Postridie concio iö\'
dicta erat ac ingens hominum turba inde a prima htc®
disertum expectaverat oratorem. Tum
dathenüS
gistratui misit epistolam, qua fratrum suorum spequot;» \'\'®
frustrare non posse significavit ; ne tamen Magistiquot;^-^^\'
bus debitam abnegare reverentiam videretur, se protU\'
ptum ac paratum esse professus est ad idem
jusjurandum, quod jam alibi dederat, coram eorui^
senatu praestandum. Quo facto
coknhusius, senatu«
urbani praeses, statim Magistratum convocavit, ^ïquot;^
paucis horis post datheni accepit jusjurandum-
tamen quod non mirari non possumus — hoc ^^^
orationem tanto cum desiderio expectatam non babt^i^\'

nud

tem reformatis ademerant, Nordvicum migratus ibi antistitis
populariuin suorum coetum munere, per aliquot annos
Tanquam
Leydensis antistes una cum datheno synodo

Dordracenae, anno 1578 habitae. In provinciam suam natale«\'
Flandriam reversus,
Iprione remansit, donec haec urbs ParW®
Duci se traderet a° 1584. — Vide de eo :
Bijdragen tot de
heidkunde en Geschiedenis inzonderheid van Zeeuwsch-Vlaanàei
uitgegeven, door h. q. janssen ew j. h. van dalen te Middelbquot;\'\'^
bij j. c. en vr.
altobffkr. Tom. II. pag. 215 sqq.

-ocr page 51-

demum secundo mensis Noyembris in cimeterio

^ ^^ctae Magdalenae multis auditorum millibus Euan-
au/^quot;^ ^^iiunciarunt
ryckewaert Gallico, Flandrico
Sermone
dathenus. i)

1.1. p. 15. Ex epistola, quam dathenus Ma-
coet \'^^isit, haud apparet illum quodam muneris vinculo huic

te 1

^aeaennbsp;.. ^nbsp;.nbsp;------ -

binnbsp;Godts woort, ende dat ick sulcs te doen bereydt

i-ey^j.^\'^\'^® alle ghehoorsaemheit te bewijsen der overheyt be-

oocnbsp;gbeweest den gewoonhcken eedt te doen, daerom ick

ende ^quot;y®® bin gheweest van den griffier, ende ooc tot uwen

Sonbsp;anderen, maer niemant hebbende tot huys ghevonden,

iels; ^^ ^^^ voortvaeren sal, doch met protestatie dat, ghelyck

han^g^\'nbsp;eydt hebbe ghedaen tot Antwerpen in den

den ij,nbsp;prinee van Orangien, ende daerna in

heere van Hoochstraeten, item ooc tot

bin

quot;iJi^1^ handen des commissaris des princes van Gavren enz.
fen^gnbsp;bereydt ende volverdich hier te doen, beghee-

otmoedeiig]^ ende protesteerende wel expressehek, dat mij

dit

^erck

heytnbsp;kan noch mach als rebellie ofte onghehoorzaem-

ende toegherekent werden, daervan ick uwe eer-
hebbe willen adverteren, etc. quot; — Cum hisce
° pngnare videntur quae in actis Senatus
Iprionensis
d\'hnbsp;religion nouvelle de cette ville nous ont ce

leurnbsp;requis de admettre en serment comme

quot;^^oîjjnbsp;\'nbsp;nommé mahieu loysier lequel

l\'ecevoir au dit serment, parce que p. daten et
\'^^\'\'gion J,nbsp;serment comme ministres de ladite

requérans, ont persisté d\'avoir ledit
uiignbsp;^ne pierre daten est absent, n\'ayant icy presche

\' tant seullement, etc. quot; — Postrema illa verba suspicio-

Di

Sai

®onjunctum fuisse. Haec sunt ejus verba : „Dewijle dat die
deser stadt, die begheert na die reformatie des Evangelie
van mij begheert heift, dat ick
hedent haer wille ver-

-ocr page 52-

Etiam Bmgis aliisque Flandriae in urbibus conoiO\'
natus est, ita ut eloquentis oratoris nomen in ^^^^
magis divulgaretur.

Mox autem verbi divini nnncius et orator sacer
DATHENI persona evaneseet; contra eum strenuuifl
partium, quibus adictus erat, propugnatorem age^^
videbimus. Hisce protegendis earumque viribus a«\'
gendis nunc omnes ingenii animique dotes impended®
et potuit et voluit.

Res politicae ac religionis cura tunc temporis ^^
patria nostra mirum in modum commixtae
erant.
THENÜM igitur utrisque se immiscuisse, non est
miremur. Gubernatrix, ea quae jam pridem metu
acta concesserat, irrita reddere studens,
cunctos
Belgicis provinciis praeerant ad majorem in Eeforquot;^^
tos severitatem et rigorem exbortata est, quod
animos maxima sollicitudine aflfecit, at simul

libertatis

ac religionis Palladii servandi et vindicandi, stu\'^^quot;
implevit. Regis clementiam denuo invocarunt et /
populo mercaturam agenti carissimae esse
soient;
vitias suas illi obtulerunt. i) Petitionen! illam ^^

in

-ocr page 53-

momenti haberetur. î)
revera d. 27 ejusdem mensis, nonnulli e Cal-
^^ atque e Lutheranis, qui suo in coetu dignitate
^\'letoritate praevalebant, Antverpiae
hoogstrateni
petitionem tradiderunt. Ambos coetus rixas
quot; \'^OQiponere vel potius in tempus reponere, urgens
^^^^ tristium borum temporum nécessitas. 2) Si
est bodierno bistoriographo,
dathenus fuit qui,

deferre jam primo mensis Octobris die in congre-
^quot;^^ione antistitum Fiandriae statntum erat. Hanc quoque
^^^visnbsp;antistitibus Magistratui offerendam

esse

\' JJAXHEjsfo auctore, decretum est, ut res a rege ipso

Et

^\'^nistis

\' si

çg^ ^eum colere secundum conscientiae suae vocem iis con-
P
hilippus , fragmenta dedit bkandtius 1.1, pag. 393 sqq.
ig^ quot;^^^KNbkck , VInquisition et .la réforme en Belgique. Bruxel-
Pag. 102.

operenbsp;i- • . .

noclierni scriptoris : m. l. van Deventer , qui multa

1) Cf.

HefQnbsp;b 1. pag. 395. uyttenhooven , Gesch. der

^erh tg Antwerpen, pag. 237. Ditïicile est certo statuere
^ magno synodorum numero, quae hoc tempore
egfjj.nbsp;dathenus tanquam praeses, collegis suis talem fe-

^^^quot;^Positionem, quae sane pro ejus sagacitate pugnare videtur.

••^dhue

\'\'idet

\'\'^edita in suum usum adhibuit documenta, efficiendum esse

quot;®tUr fnbsp;.nbsp;\' - -

^nbsp;^^^^ conventu, in quo et nobiles nonnulli

ISCr quot;nbsp;Novembris diebus Tornaci habito {Het jaar

\' pag. 46.)

3)nbsp;l-l- pag. 393.

perio^^\'^quot;^^^®® Rahlenbkck (1. 1. pag. 103. cf. pag. 105.) qui
\'nbsp;a^iiiius satis vividis depinxit coloribus. Quam-

UniKi,,nbsp;narratione locuti sumus , quia fontes, e

euiflnbsp;nausit auctor, non indicavit, fatendum tamen est,

JiQg tempore conditione, turn ex ipsms datheni

-ocr page 54-

GuiLiELMO principi coöperans, talem diversas in^ß\'\'
illas reformationis partes, effecisset concordiam,
Calvinistis proposuisset, ut decimo et tredecimo
gnstanae Confessionis articulis, calculum adjiciendose
cum Lutheranis unirent. Sed et hosce ad pacem
ter reformates ipsos eonstituendi conatus, et petition^®
laudatae, multis etiam provinciarum
septentrionaUuD®
in urbibiis oblationem, faustum non habuisse eventum ;
ex historia constat. Dubitare licet an preces reform\'^\'
torum illae unquam ad regem pervenerint fructu sal-
tem plane caruerunt.

Hoc tamen effecerat illa petitio, qnod ab eo iö^®
tempore reformati stricto admodum vinculo et
inter S^
et cum nobilibus, qui Calvinismo favebant, esseo^
conjuncti; et multi infausto hoc eventu jam eo adduc^\'
sunt, ut tempus advenisse crederent quo illata
vi esset defendenda.

Civium rebellandi jus contra regem, quippe qui
tati tum politicae cum religiosae insidiari haud desic®\'

indole, valde probabilem esse ejus relationem. datheNUS em®*
et in scriptis suis et in rixis Lutheranos inter et coetus
Francofurti, ad X° et XIIlquot; artt. Aug. Confess,
subscribent« ^
coetui suo antesignanum se praebuerat. Praeterea üb pr®®^®^
tim, qui tam diu in Germania versatus erat,
persuasum esse ^e
buit, omnes ad patriam oppressam liberandam conatus irquot;^quot;®
fore ac inanes, nisi Germaniae principes reformatis Belgicis s»\'^®®
praeberent auxilium. Quod praestare parati erant illi»
modo ab his Augustana Confessio tanquam fidei
symbolum
peretur.

1) Alii ut VAN DEVENTER, honouificum hunece laborem ^^
L,ESio CLEHQüio tribuere maluerunt (1.1. pag. 45 sqq.)

-ocr page 55-

synodug ineunte mense Decembris Antverpiae ha-
^ agnovit. Quumque interea
maegaketha pacto,
reformatis icto, violando ulterius etiam progrede-
ita ut infantes parentum brachiis evellerentur,
^^^J\'ioris Euangelii nuncii capite plecterentur, ac tan-
^^ undique copiae colligi coepissent, alea est j acta.

capere, copias auxiliares, e Palatinatu praeser-

\' contrahere, omnibusque viribtis, quoad ejus fieri
qn ^ tyranno resistere, in congregatione antistitum,
^ ® d. igo uj^ Decembris ; in Flandriae pago
Nieuw-

Datheno praeside, est habita, decretum fuit.
^ytrP®!quot; Flandriae occidentalis vices pulsabantur
quorum clangore undique convocati milites,
, , ^e^erani tum tirones confluxerunt, qui primo loco

_ iornaci aggrederentur. Alium et a consilio ali-
\'iöium in usum nunc iidem impendebantur nummi.

H\'be:
^ïiiss

^ent ^^^^ donare pacis amantissimi ejus subditi in
fvigj, ^ ^^b^^ei\'ant. Populi tumultuantis ubivis antesignani
pastores, qui flagrantibus suis verbis et
qii ®l®qnentiae saevientem jam ignem longe late-
ac veluti oleum surgentibus infuderunt

^\'^isitof-^^^\'^^^nbsp;^^^^ ^^ quae sequuntur praesertim ex in-

^lïûnbsp;denysius quidam subiit, centurie illarum copia-

^^j^J^\'^^i^toriis locatarum :

^^ ® Nieuwkerke a esté une assemblée des ministres envi-

\'\'ait n, ^^^^ j^nrs devant Noël, ou estoit conclu qu\'on leve-
de »

Tmgt;f . s\'ierre..... ou estoit entr\'autres M® pierre da-

tim

^ Ci and , lequel s\'est porté pour leur superintendant
^Pstatifi f ^^^ affaires depuis advenues,
(van vloten, Nederlands

ou

Spanje, Tom. II. p. 229 sqq.)

-ocr page 56-

Nullus autem eorum ad hos labores belli, uti et
nummis eolligendis impigrior fuit datheno. qi^®®\'
quam perpauea tantum ejus vestigia in historia oifeo

dimus, fere semper tamen ibi deprehenduntur ea,
tumultus quasi focus inveniebatur. Quae cum ita si»^\'
summo jure statuere nobis videmur
datheni, in ora
nium animis ad bellum illud, quod pro patria et
täte susceptum est, commovendis et suscitandis magi^^
fuisse partes.

Ab illo inde die, quo Synodo Nieuwkerkianne int^i
fuit, ubi ceteris cum sociis ad bellum civile se promp
tum ac paratum deolaraverat, in ordinanda rebellie®® \'
una cum
modeto totus occupatus fuit. Fuit ill®
difficile in se suseepit ac perfecit opus, constit^^^quot;quot;
ac definiendi, quantum pecuniae, pro sua parte quaeQ^^\'
tribueret urbs, ad copias, quae per universam

,nbsp;jlnbsp;/ \'j.nbsp;xr — -----

landiam contraherentur, alendas et sustentandas \')•
Peragravit Flandriam, eonsistoria convocavit, P^
niam undique collegit, quam centurionibus dari jussit

,ecn-

flandi-\'®

Osten\'

I) Quotisationem q. d. qualis a datheno fuit constitute

tradiraus. quum ex ea pateat, quantis jam rebellio viribus in

praedita fuerit. Soîverent Brugae f 8000 , Yprio f 3000.

/ Î200, Dimnude, Veurne, Duinkerken Niev.wpoort

f 4000, Steenwerk, Nieuwkerke f 700, quum sexies tot buî®quot;^ ^

rum collectio repeteretur. (Cf. van vloten 1. 1. euro va?\'
venter 1.1. pag. 49 in nota.) dathenum autem uon

verOquot;*
iflï

cofidelium auxilium invocasse, probant ejusdem deNYSH

q. s. : ,, ayant aussy là recheu encore xiif^x 1. gros envoj ^

„led. dathin---- desquels il donnit certain acquit

„feit des xij® 1. gr. pardevant recheu des mains dud. Mquot;

, dathinquot; etc.

-ocr page 57-

pancis cuncta quae peregerit complectaniur verbis —
\'^\'-^^inistrando, popuhim exhortando et infiammando,
^\'^öibus viribus id egit, ut piignam excitaret, quam
gxxj^ provocaverat gubernatrix.
Quaiü infausta illae copiae, a Consistoriis locatae,
^Pei\'ta sint fata, ex historia novimos. Hand procul a
P^gis Waip4m et
Lannoy a G-iibernatricis copiis non
^eti vel dispersi, sed trucidati et concultati fuerunt-
e variis suis per Flandriam itineribus

\'f-ZeJ-t

\'^ndai

\'wm reduxï), die 1° m. Jan. anni 1567 Ant-

t) Dathenus hisce omnibus quae perea;it, minime coetui suo

Slieuit.

iis

tie;

flat

^^ichtent traclaet van submissie ghemaect bij mijnen beere

\'en Pr-

^ ■ ttace van Gavre met die vau der nyeuwer religie deser stede
^^ SU fluechdelijck gheinformeert zijn, dat M\'^
pieter dathk-
^^^quot;nbsp;principaelen minister, hem ghetransporteert heeft

quot;^^ghe daghen voor kers-dag lestleden bynnen den Westquar-
Vlaenderen,
ten zien, welweeten ende consente van de
de nyewe religie
.... ende de reste van de vor-

imo annuente et coopérante illo perfecit, uti patet ex
l\'^S-e e M, S. desumta hîc aiferenda sunt: ,.Omme dies wille

Pennynghen bedraghende tot groote somme, ontfaen bin-

fles.

stede van Ghent ende danof ghegheven quittancie ter
zijnen weert, omme metten zeiven \'tvolck van

^fsoi\'lichtene ieghens zijne Majesteyt, weicke reste den

taelenbsp;Antioerpen, verselscapt wesende van goeden ghe-

bij ^ ?f^cdeputeerde van de voorseide religie van deser stede,

nyeixwer religie deser stede

ennbsp;\'^y^t en kunnen ghewasschen ende ontsculdighen, zij

Sheconsenteert mitsgaders faiiteurs ende autlieurs ghe-
Van quot;1

Pïes,

eheie

*5öideu minister ghevoert ende ghetransporteert heeft bynnen

1nbsp;^\'oornomde lichtynghe van pennynghen metten

«onide:

meester pieter dathknus heuvUeder my uister etc.

-ocr page 58-

verpiam protectiis est, ut magnae illi Synodo adesset,
ad quam ad unum fere omnes in patria Consistons
suos miserant legatus. Fortasse ab illa synodo ad
bB®\'
DEKODiuM fuit missus qui primis m. Januarii diebus
Amstelodami versabatur. Ibi etiam guilielmus
ceps, ejusque frater ludovigus cum caeteris rebellion\'®
antesignanis tempore indicate fuerant
congregati. ^ote
omnia enim reformatis opus erat duce, qui indige®^®®
populi vires ad propositum duceret scopum. Hercidett^i
profecto laborem! Quem recusavit Arausiacus, cun®^^
irrita fore, nisi Germania auxiliares mitteret copi-®\'
probe intelligens. Idem ille turbiilentioribus Calvi»\'®\'
tis, penes quos summa rebellionis erat vis et voluntas^
neque aptissimus neque optatissimus visus est àn^\'
quippe qui ipse in religiosis dubius adhuc et ancep®\'
Augustanam confessionem iis obtrudere voluerit. T^®quot;
vero
BREDERODIUS, iutimo pectore libertatis causs^e
addictus, ac reformidanda pericula minus quam Ar»^
siacus perspiciens, hunc in se suscepit laborem?
humeris gravius profecto onus! Hic igitur cum ^^^^^
libertatis patronis, primo hujus anni mense, q«otidi
anas fere collocutiones habuit, quibus etiam Amst^^\'\'
dami, Vianae atque in. bkederodii villa fer Aa ^^^^
cum guilielmo principe, eudoyico ejus fr^tr®
THOLOSANO DATHENUM interfuisse legimus

Nihil nobis innotuit de sententia quam hîc enuncia^^^\'

(Deposit. Gandav. : Documens concernant les troubles etnbsp;^

religion 1564—1566. fol. 153. cf. van vloten 1- 1- P^quot;\'

1)nbsp;Cf. \'sgravesande 1.1. pag. 154, art. 6.nbsp;^^

2)nbsp;van vlotei^ 1, 1, pag. 234. van deventeb 1-1-

-ocr page 59-

consiliig quae dederit dathenus , sed eum non

tornbsp;tacentem in his colloquiis fuisse audi-

tan^quot;^\' suspicari licet. Non tantum iis interfnit
^alatquot;^quot;^ tumultus in Flandria antesignanus sed etiam
^lectorig legati personam agens, qui Ger-
alii ^^^ conditionem cum politicam tum religiosam prae
® bene cognitam habebat; cujus consilia hanc ob
^agni fecerunt nobiles i).

i\'eiü

reli^-^ temporis spatium, quo res in patria nostra,
^^rro^^^^ ac politicae magis magisque ruebant, quo
Manbsp;quoque implebat, omnesque adpa-

^ \'^ßliberandam conatus infausta utebantur fortuna :

»IfDgj,^-nbsp;\'

•süa dathenus degisse videtur ubi cum familia
divitis illius judaei, reformationis
\'^^^^^sae sedulo inservientis, hospitio fruebatur s),
Hynbsp;et nunc se strenuum reformationis patro-

Praebuisse ex uno hocce exemplo apparere videtur.

postea etiam saepius ab Electore pro
^^cüjj ^nbsp;Neerlandicae erat concessus. Semper ille fredk-

^^gatinbsp;dominum suum agnovit atque ei fuit obstrictus.

Sistrjf^^^^^^^ \' 1110 nunc fungebatur, fortasse erat causa cur i¥a-
û^rj-, ® semper nuncupaverunt aefj[uales. Nunquam enim
^itüHs g^\'adum Theologiae doctoris acquisivisse nos quidem
Sus Mnbsp;tempore non ita stricte, quo nostris diebus

^^•^Ifiss titulus usurpabatur. dathenus e Germania secum
^^\'^Vst Jnbsp;pedissequum, qui in itineribus ipsum comitaretur.

^\'\'VoyV\'^^^^\'^nbsp;„dessus quoi led. M®pierre luy promist

homme ... quy estoit venu par devant d\'Al-
lecl. M--. PIERRE.quot;

3) cf ^^^^ ®^koyaards, ^wAîe/etc. Tom. IV. pag. 115-175.
■ vlotei, 1.1. pag. 236.

de

-ocr page 60-

St.

Mense nempe Aprilis in pago, qiii liodie dicitur
Winoxbcrge, dathenum invenimus apud socerum suuu\'
carolum de landmeter, cujus domi uiultl c^lvl

nistae erant congregati, quos excitavit et

adhortatus

est ut conciones habendi veniam deniio a Gubernatii^®
peterent, quandoquidem Palitini Elector auxilium i^®
polliceretur i).

Omnibus autem, quae hueusque dathenus pi\'O _

His-

jet.,

jjabet-

1) Sententia, e qua narratio haec desumta est, sic sese ^^
confesse s\'estre trouvé en la maison de
kaeule de

estf®
icUe®

maistre qu\'il disoit
„le comte Palatin, leur mettant de vouloir signer certain

lute patriae, ut credidit, peregerat, magis etiam lO
panorum odium incurrerat, quod vel exinde appa
quod Gubernatrix ejus capiti insidiantibus
argenti
draginta pondo praemium pollicita sit. Exemplui^ i»*
tur tot millium popularium et ille secutus est, et eodequot;
fere tempore, quo Arausiacus princeps, patriam \'
quit ad suum ipsius coetum rediturus !

„à sa requeste, oti il trouva pieteb daten frère audit ka
„avec plusieurs autres, où ledit daten leur remontra )
„venu pour les assister pour obtenir lieu pour faire les P*quot;®® ^^
„et que à celle lin il employeroit son maistre qu\'il disoit ^^^^

cU»

„ pour obtenir les dites presches dont ne pourroit venu ^ ^^^^
„mal. Et comme avant partir il fut conclu qu\'ils se tt^iî
„devers le magistrat, il déposa y s\'estre aussy trouve.\'

2) Cf. \'s gravezandk 1.1.

-ocr page 61-

4.

De datheni in Germania fatis.

quot;^I\'Henus, postquapi patriam ad aebae adventmn
redr*^^^nbsp;reliquerat, „dommnquot; ad suum coetum

offi ^^ud diu tamen quiete pastoris Francothaliensis
fimcturus.

Hov ^^^^^^ ^^ Gallia novo quodam furore bellum re-
civile, Huguenotos inter atque aulicos,
eaus ^^^^ caeterique Calvinistarum duces ab Electore,
anxip^nbsp;ubique patrono, copias implorarunt

lareg. Nec cunotatus est feedekicüs, sed filium
magna cum militum copia, in Galliam
tigq^^ tarnen filius suus casimikus, juvenis adbuc,
ï^Atnbsp;iïiter belli rumores pietatem negligerent,

tanquam concionatorem militarem casi-
üojj^- ^^junxit comitem 2). Et fatendum est band nno

® illum 86 ad tale opus commendasse.
Ces ^^^^^^ sua eloquentia aptissimus fuit, qui pre-
^eient-^^quot;^ ^iiitibus effunderet. Praeditus erat insuper
^^^^^^^^^^uädam medica, in bello inprimis magni fa-

hocnbsp;1-1- pag. 86 et plerique recentiores historiographi

l5(ignbsp;^^ Galham iter locum habuisse perhibent, anno

«lud

teiüt) •nbsp;admitti nequit; quid , quod dathenum per

tesit-nbsp;®Patium alibi degisse ex historia novimus? Ipse au-

^ \'\'^tatus est o

■ ■nbsp;®e-CASiMiKUM comitatum esse in primo illius in

®®ïiAVEZANDE 1.1. pag. 153. art. 4.

tre

-ocr page 62-

cienda; ingenio denique amp;uo rerum belli ac pacis aequ®
perito, ad consiliarii munere fungendum maxime ido\'
neus erat habendus.

Dolendum est quod bistoria fere nihil memoriae tra
didit
de datheni hocce in hello fatis, quum iP®®
postea testatus sit, se jam antea Gallorum
indole»\'
ita penetrasse et perspexisse, ut nihil boni de üs
posterum sperare liceret. Mala fortasse fides,
aulici usi fuerant, quum nocturnum in
Huguenoto-
rum copias facerent impetum, dum condaeum iot®-\'
atque aulam de pacis artieulis ageretur, huic
datbeï^^
odio ansam dedit.
Casimiki ejusque exercitus fata
historia noyimus i). Nisi temerarium esset
merâ in historia conjectura uti, haud
improbabile nob\'S
videretur, unum e concionatoribus illis militaribus,
pactioni ab aulicis condaeo propositae, acriter ses®
opposuere,
dathenum nostrum fuisse 2). Quidquid
jus rei est, caetera datheni vitae vagae et coinnnotae
fata pro magna parte ab hac missione, a fkedebI^\'*^
datheno mandata, pependisse, ea quae nobis narran\'i^
supersunt docebunt. Hoe enim
datheni iter aïïii\'\'^\'
tiam inter ingeniosum exsulem atque pium ejus patrO\'
num totamque Palatinam familiam non
adaugere non
potuit. Inprimis apud oasimirum ab eo inde tenip^^\'®

1)nbsp;\'sgravesande 1.1. Ex historia autem notum est caSJ^^

RUM his in Galliam cum exercitu esse profectum. Altera vquot;\'®\'

it^cQ alters

quum dathenus eum comitatus est anO 1567—,g
vice anO 1576. cf.
The protestant reformation in France, V^S-
sqq. langueti epistolae pag. 35 sqq.

2)nbsp;Cf. The prot. ref. in France. 1. 1. pag. 137-

-ocr page 63-

ll^^xiina valuit auctoritate; quod tamen cum Palatinis
ssitudinis vinculum nec datheno ipsi nec patriae
valde proMt.

gis^\'^ ® bello redux ad alia, muneri suo sacro ma-
adaptata, officia praestanda vocabatur

dathe-

^\'esaliae^ ubi inde ab initio reformationis exsules
tuf^^^\'\'^^ mostra quietum inveneraut asylum babeba-
Pi\'ima totius Neerlandicae Ecclesiae
sub cruce sv-

tesf^^^ fere omnes reformationis in patria nostra an-

ille^\'^^^^ alt;lfuerunt; inter illos inprimis, marnixius

Vejnbsp;Aldegundae Dominus, guilielmus a nye-

alii\'^^\' auctor Psalterii Belgici, modetus, de eycke

banbsp;a Francotbaliensi, et qui circumjace-

terf \' ^®®tibus missus, Synodo buicce non tantum in-

ûat^* verosimiliter praesidis vices egit. Quod e

«aet^^^^ ^\'^l^i\'ograpbio, synodi hujus actis subscripto

nominibus praefixo, efSciunt viri docti.

ï^Axnbsp;parvo honori profecto ei ducendum est,

quinbsp;primarias egisse partes illos inter viros

, sjectam et sparsam ac ad extremas incitas de-
^quot;tam p 1 .

Har ^^etesiam componere, ordinäre ac stabilire co-

,nbsp;salva autem libertate Christiana. Primae

J Us \\r

^^Qdanbsp;Ecclesiae Synodi nationalis acta

\'^ostr ^^^^^ posuerunt, oui postea Ecclesiae in patria
si ej.nbsp;superstructum fuit. Quid mirum igitur,

hoc DATHENI praesidium multum contulit ad

1) Cff \'

et jjQ^ ^ ^^avezandii opus saepius a nobis laudatum; kist
quot;^^i^os, Archief., etc, Tom. V. pag. 309 sqq.

-ocr page 64-

famam ejus nominis augendam, quod Belgarum in aiti\'i\'
bus tam diu jucunde sonavit, quippe quod cum omni«\'®
fere Ecclesiae fatorum memoria arctissime esset
con-
junctum!

Duobus fere annis post dathenum invenimns coq\'
cionatoris aulici munere Heidelhergae indutum, ubi cU
Theologiae professoribus
boquino, oleviano, üksI^\'^^
celeberrirnae Catescheseos Palatinae auctore, aiiisci^\'^
persaepe colloquendi copia ei fuit data.

Hinc factum ut et hîc litibus, quae tunc temposquot;!®
Heidelhergae agitabantur, immisceretur, quamquam P-quot;^\'
thenus harum rixarum multo minus fuit particeP®
quam nonnulli existimarunt Historiographi.

Inter Theologos Palatines exstiterat nempe disseflsi^
de quaestione
excommuniealionis, quae tunc gravis^i^quot;^®
habebatur.
Erastüs , medicus, vir magnae etiam
Theologicis doctrinae, una cum
neusero, bomine
bulento,
lutheri olim addicto catervis, contendebat
communicationem pugnare eum Verbo Divino ac
modi sententiam fovit acriterque defendit, quae oninî»^^®
cauvini asseclis horrenda visa est: neminem etsi S*^®
leratissimum et in peccatis contumaciter persévérante^;
a S. Coena arceri posse, nisi diversae sit doctrinae-^
Magistratui tantum competere jus statuit,
peccata pU\'

niendi, quorum caussa quis a sacra coena arceri pos®®^\'

Quid mirum quod unanima voce Palatini Theologi no»
tantum sed etiam
beza aliique vehementer doctrin?\'i^_
oppugnaverint, quae ex eorum sententia, sacrameuti
sanctitatem penitus infringeret ac tolleret!

Per biennium et quod excesserit hae lites sunt g^
stae, donec tandem iis finem imponeret Elector,

-ocr page 65-

^^■üjvi a munere suo sacro privando \'). Datheni no-
iTien 1 ■ ...nbsp;.

; iiisce in rixis non occurrit apud Palatinatus

Attamen eum a partibus ursini ac
stetisse, patet ex epistola
bullingeri qui sic
HEnüm allocutus erat: „ültimis tuis ad me datis
quot; ^ris, petee dathene, frater in Domino dilecte,
quot;^uereris quod approbarim theses
eeasti contra dis-
\' l^iplinam Ecclesiasticam scriptas, quas non tantum
quot;^\'^pias esse dicis, sed etiam viam sternere ad Athe-
Unde me hortaris atque obsecras ut data
. occasione publice tester, me novas illas theses
^\'^probare. Quod nisi faciam, futurum, ut videar dis-
®Qtire non tantum a docta illa vetustate, sed etiam
^^inglio et OECOLAMPADIO alüsque, adeoque et
lïiemetipso pugnare, quare nominis mei cele-
\'itateiu^ non tam obscurandam, quam apud bonos
^nbsp;penitus sepeliendam fore, atque ita pariter

®i\'sos meos labores perituros, una cum fructu eorum,
\')ïïinbsp;aliquando toti profuerunt Belgio, doctique

Plnrimum amarint et de me honorifice locuti
\'^•quot;etc.3)

l) Cf

jj Henh. altingius 1.1. pag. !01 sqq. hefpe 1.1. Tom.

™ libro ab erasto ad suam sententiam tuendam
cq.^^ ^itnlus : Ewjilicatio gravissimae quaestionis utrum ex-
^ini})nbsp;mandato nititur Divino an excogitata sit ab ho-

neii rJ\'nbsp;1589. pag. 355 sqq. (Bibl. Rkeno-Traj. Mis-

^heol,nbsp;-ntonbsp;.

^^ Ha.

quot;•^ANdnbsp;epistola (data Tiguri 1. m. Junii 1570).

^JiiSNonbsp;\'ledit scribendi (1. 1. pag. 513): „petrus da-

leefdenbsp;daer in swaere twist met den vermaerden tho

-ocr page 66-

Ex liisce BÜLLINGEEI verbls sequitur, datHENI?
quamquam nunquam cum ipso
er ast o collocutus e®®®
videtur, una cum viris in Ecclesia reformata

celebei-

rimis, sententiam impugnasse, cui ad unum fere oino®®
CAL VINI sectatores sese opposuerunt. Quod sane
THENO in Vitium verti non potest. Veritas taro®®
exigit ut fateamur, illum hîc ut alibi ardori suo,
magis quam par erat, induisisse.

EcclS\'
voltti*\'

MAS ERASTUS, ja hij dreef dat d\'artykelen, die erastUS
den kerkehjken ban gesteld hat (dewelke soo ver niet gings^i
hij en sijns gelijcken) niet alleen goddeloos waren, maer o
den weg baenden tot Atheisterij, dreigende den goedtaerdig®
HENRICUS BULLiNGBRUs etc.quot; Si BRANDTii relationem cutf
quae nos supra de rixis illis attuhmus componamus, pat\'^^\'
nostra quidem sententia, hunc auctorem, a tali Disciplina
siastica alienum, qualem orthodoxa Ecclesia exerceri ohm

■erit,

hîc illîc ea quae dathenus his in dissidiis theologicis pc^g\'

exaggerasse, quasi exstitisset privata prorsus dathenum

erastum dissensio. Praeterea, caetera fragmenta quod attiö ^

quae brandtius ex eadem bullingeri epistola allegavit-

quibus hic datheno multa minus suavia et jucunda dixit; t®^®^

dum est bullingerum non tantum dathenum sed uûi^®

eos qui ab ejus partibus steterunt oppugnasse. Ipsius bUI\'^\'

geri denique sententia, ceteroquin magnae pietatis ac doctn

nioniquot;

etiaiö
cui»
raiit\'

ac

viri, ab omni partium studio, immunis esse vix potuit,
non tantum
erasto intima conjunctus fuit amicitia sed
in illis rixis dijudicandis humani quid passus esse
videtui,

jam a° 15(59 bezae scripsisset : „Non sine causa murin^\' ^^^
„quod omnia fere administret princeps per Niederlande^\'\'^ ^^^
,, Belg as, homines peregrinos, suis illis penitus praeteritis-
lum, sicut caeteri Theologi Palatini,
datheno, quem
anteposuerat Elector, propterea plus minusve invidisse s^s^
licet.

-ocr page 67-

Ftî

I\'Edericum autem Electorem, post haec dissidia
^ minus quam antea,
datheni usum esse labori-
j^® jam subséquente anno patuit. Institui nempe vo-
^^ Elector colloquium cum Anabaptistis, quorum per
^linatum magnus se disperserai numerus. Quo in
^^lioquio dathenus tam strenue rem suam egit atque

Irrj

haereticis illis disputavit, ut magna S. C. doc-
fania, quam jam ante acquisiverat, nunc latius

quot; n O Yy.

et per G-ermaniam et in patria divulgaretur,
ïiabebat ur colloquium
Francothcdii, a die inde 18

fti.

M,

^^ ^ji usque ad d. 19 Junii 1571^), cujus initio
ru ^nbsp;interfuit. Contra quindecim Anabaptista-

^ eollocutores, e septem qui a fkedeeico mitte-
con^^\'\'\' dathenus pro maxima parte in colloquium
est, atque tribus, quibus praesidiale tradi-
^\'itat quot;^^^us, praecellens, non sine magna dexte-

^ ac sollertiâ disputationem ad finem perduxit.
j,^ ^*^tocollum q. d, ab ipso
datheno conscriptum, acAS-
Coll^^ ^^^
ydano autem, qui FrancothaUi olim ejus fuit
atte^^^\' i» linguam vernaculam versum, omni nostra
in . dignum erit, quum in
datheni dogmaticas
tienbsp;opiniones. Hîc vero a lectore eandem pa-

^^ aoi, qua Francothalienses omnes 37 sessiones per-
®bantur, petere haud possumus.

jusnbsp;etiam dathenus synodo, ejusdem hu-

anni mense Octobris Emdae habitae, a nonnullis

\'^lt;21^\'nbsp;cui titulus: Protocol dat is de gansche

Gespreeks, te Franckenthal in der Chuervorstelic\'ker
men Wederdoopers noemt,
etc. 1571, s. n. 1.
\' ^\'icnotraj. Theol. 4°. N°. 123.)

-ocr page 68-

in dubium vocatum est; a te wateko, patre 0
tern asseveratur, qui addidit quoque eum et bacce in
synodo praesidialem occupasse sedem. Ejus
senten-
tiam tamen firmo niti fundamento baud credim«s-
Attamen
datheni nomen in hujus synodi actis pli^^®
semel occurrit, quum
datheno una cum celebri iH\'\'
Wallonicae
Aniverpianae Ecclesiae antistite taffino?
tanquam legatis, mandaverit ut in prima synodo qU^®
ab Ecclesia Grallica haberetur, Gallicanae
subscriberent
confessioni, ad Belgarum cum illis in doctrina con-
sensum probandum.

Quod revera factum esse legimus a° 1583, synods
Gallicae Ecclesiae
Vüriaci habita, nec tamen a

theno 2).

Deinde synodus Erndana et datheno suum tribi-\'^
honorificum locum inter illos scientia ac pietate pr»®\'
claros viros, qui
maenixio 3) opem ferrent ad conscii\'
bendam Ecclesiae Neêrlandicae sub cruce historian^?
quam nunquam in lucem prodiisse summopere dole«\'
dum est. Multa, quae nunc nobis obscuriora
etiam quoad
datheni, quam enarrandam habcmuS;
tam, dilucida nobis essent ac plana! Hoc
valet impiquot;^
mis de
datheni cum principe aeausiaco commercio;
quod, pro fontium inopia, sequente paragraphe esponei\'®
conabimur.

;

yi-

III-

1)nbsp;CfF. w. te water, Tweede eeuwgetijde der Ned.
belijdenis,
pag. 26; heringa. Kerk. Raadvr. en Raadg- T-
pag. 263.

2)nbsp;scHoocKius 1. ]. pag. 621 sqq.

3)nbsp;Cf. MBiNERS 1.1. Tom. I. pag. 127 sqq. art. 50.

-ocr page 69-

— 57 —
§ 5.

-De datheno, abausiaci administro.

^ Admodum probabile est Principem guieielmum, inde
ïiou^^quot;^^ ^onventu, in
datheno perspexisse bominem
ç^.^^^^utnm firmae et inconcussae persuasionis sed
plu ^ ^^^^ vulgaribus ingenii dotibus praeditum. Jam
ruej.nbsp;ut vidimus binos inter illos viros com-

Uq quoddam exstiterat, et postquam patriam re-
^item^^^^ ^tJiLiELMUs eloquentem Calvinistarum antis-
ttnnime oblivioni tradidit. Verosimile enim videtur

^^ïiïen

Eîv^um a° 1572 ab illo vocatum esse ut Ecclesiae
Perturbatas ordinaret.

M,

Sî^ltem Augusti dathenum, tanquam guili-
^oeisnbsp;opus auspicari videmus, quo illis in

siaenbsp;^^ Hispanis desciverant, bona Ecjcle-

Ëeclejnbsp;episcopis relicta, sub reformatae

^quot;egimen transferrentur. Potestas, quae a
ißine^^\'quot;^^^ ^^ ^^^^ data, ita comparata erat, ut no-
Pnncipis aliis etiam tradere posset facultatem,
J^spice, bona regundi ecclesiastica.
Ziericeam misit

per

jacobum bakselem, qui hac in urbe ac

tota • --------------------------------------

insulam Schouwen q. d. templa purgaret

ci-e^j,nbsp;gubernatoresque bonorum Ecclesiae

^^^iany\' ^^^ antistibus ex iis honestus quaestus quo-

^®^undaret. Proximo ejusdem anni mense (Sep-

lit ijj ^^^ ®andem nomine Principis auctoritatem transtu-

duos Naaldvicenses cives, mathijs jacobsen^)

illo: MARCUS, Sententien van Alba, pag. 198.

8

1)

^ide de

-ocr page 70-

et petrum mathijs; cujus missionis documentum?
exempli gratia, hîc cum lectoribus commimicare lubet. 0

1) Copie. — Ick petkus dathenus, commissie ende bevel
hebbende van den doorlnchtigen ende hoochgeboren fursten e»*\'®
beeren den beeren Prince van Orangien enz;: in religions en\'l®
andere saecken goede ordeninge te stellen tot vorderinge van der
eeren Godts, ruste ende vi^elvaert deszelven landts; Ende beke»»®
hier in \'t opentlijck dat iek, verstaen hebbende dat tot Naeltv)if^
die onderdaenen van hunne mispriesteren zijn veriaeten gewee®^
ende dat die kerckgoederen ongebetert ende onbesorcht vpar\'^i\'
ende tot gheenen proufijt onderhouden, dat

ick die Gcvs^^\'

matthijs jacobsen ende pieter matthijs, woenendc

Naeldfwijck commissie ende bevel gegeven hebbe om eenen vr^\'\'
men ende godsaligen kerckendienaer te bestellen, welcke
anderen vs^el bekenden kerkendienaeren geexamineert
ende ge^P
probeert sonde wezen; item
die geezteheke ofte kerckegoedei®\'\'
die tot onderhouding van den kerckendienst ende des scbo®^
meesters aldaer gestijft ende gegeven zijn, te regeren, te hesoquot;quot;
gen ende verbeteren ende die te ontfangen hoe dieselve eene»
naeme hebben moegen, ofte waer zij oeek gelegen zijn,
die oeek te deztribueren ende te dispenseren ofte vuyt te gevequot;^
tot dien einde voorseyd, doch alsoe dat zij daerin niet haer
ghen, maer der ghemeynte nut ende proufijte zullen soeck®\'
ende daervan zoe dyckwijls als men \'t begeren

zal reeckeai»^

ende bewijs doen, ende reliqua oplegghen zullen

dengheenen ^

daertoe ordenlick gecommitteert zullen wezen, wel verstaende
diezelve die der armer goederen ontfangen ende uytgeven,
men heylichgeestmeesters noempt, in haer officie zullen hlij^®
tot dat daer anders in sal voorsien zijn. Begheere daeroffli^
dat alle ende yder die eenige renten, goederen, huyzen ofte ^
dere autaergoederen onder handen hebben der pastorie
kercken toebehoorende, dieselve tot onderhoudinge des waeia
a) In margiiie: „ Mt is onwarachtig!quot;

de

ev

cacli\'

-ocr page 71-

mirandum est dathenum sibi mandatum

HUs

\' \' quo pro tempore tantum fungeretur, aliis tradidisse.

^ enim guilielmus alios in fines ingenii, quae
Heno inerant, dotes in salutem patriae adbiberi

® pT^tavit.

enim annos inde a mense Oetobris ejusdem
^^ ^ 1572 usque ad annum 1574 inserviit
dathenus
^ quot;IElmo fratribusque ejus johanni ac ludovico
^^c-yiae comitibus, indefessis illis patriae nostrae de-

ac patronis. Horum epistolae i) dathenum

Hobig nVi

\'labquot; •nbsp;ponunt legati atque nuncii officia lau-

tei^^^\' \'^iligentia hisce principibus, per vices, praestan-
r/.j,quot;nbsp;apud
johannem Dillenburgiae nunc Bei-

^^gae nunc Francofurti nunc Delphis et multis aliis
locis dispei\'sa
datheni nos advertunt vestigi;i.

lu

At

7\' ■

J^\'citKrnus pro lubitu uteretur, sed e contrario

quo

tatnbsp;etiam nonnullis ejus politicis consiliis ini-

fuisse dathenum testatur modus, quo de hoc

\'gen

^\'illen

öer

amp;olt;lsdienstes, den voorseyden inhebberen deser commissie
^^^\'^bcklick toestellen ende verrichten ende betaelen, son-
-«u ^^^\'^Incht te zoucken, diewijlen die voorseyden sulcks tot-
haernbsp;voorseyt in aller getrouwicheyt te [discusserend] bij

lie] , ^^\'■heyt met handgevinde trouwe vaeztelick toegezeyt ende

ett

gliejjjjnbsp;Tot verkont der waerheyt heb ick dit met ey-

Gefjg^g^nbsp;onderschreven ende mijn cachet hierover gedruckt,

dergg^^^^®^nbsp;den 19. September 1572. Ende stondt on-

even: petrus dathenus, mami propria. Desumta haec

t e imnbsp;- ------,nbsp;------

c^\'einbsp;reperitur BruxeUis in depositorio regio —con-

f ^^ et d\'audience.

quot;^oen van prinsteber 1. 1. Tom IV. V. passim.

mu-

poss,

-ocr page 72-

loqui solebat in epistolis suis ipse guilielmus Dif\'
ficillimis etiam in negotiis Princeps
datheni consilia
et auxilia nonnunquam baud contemsit. Anno 1574 e-
g. ad fratrem scripsit johannem , de duce qui copü®
auxiliaribus in Germania contrabendis
praeficeretur.

„Sed

„ omnia tibi relinquo atque confido, sicut et caeteris
„nobis adsunt amicis, et prodesse tantum nobis pote®^
„ etiam
d. dathenum bac de re consuluisse \')•

Quod sagacissimi guilielmi de datheno judiciuto
non approbare non possumus, memores dum simquot;®
dathenum a juventute inde cum pluribus Germania«
principibus varias res transegisse, ita ut apud iÜ\'\'®
magna ganderet auctoritate et prae aliis politicae
manicae ratio ei cognita esset.

Quaecumque autem akausiaco auspice in salut®^^
patriae praestitit, ea nulla prava lucri cupidine ductu®
perfecit. Nummorum penuria, qua per tot
annos
lielmus premebatur, probabilem reddit ipsius
theni affirmationem se akausiaco inservientem
cuniae potius jacturam quam lucrum fecisse 2).
quodammodo patet ex iis, quae hic fratri suo
joHAI^\'^\'^
scripsit (7 Sep. 1574) „si
dathenus hue venire vel\'

1)nbsp;T. IV. pag. 392: et toutes fois je remectz le tout à vo«-\'\'
et aux autres nos Seigneurs et amis et me semble, qu\'il ne ser^
que bon d\'en avoir aussy l\'advis de Monsieur
dathénUS.

IV. p. 217, 220, 222, 227, 228, 229. 232, 2.34, 237,
T. V. 100, 103, 112, 121, Supp. 134*, 104*, 164*.

2)nbsp;s GRAVESANDE p. 154 art. 8. Hy betuycht dat hy ^î®
Excellentie noyt gehaetet, maar deselve op zyn eygen borse,^*\'quot;^
der eenige recompensie, met duysent peryckelen zyns levens,^®®
jaren getrouwelick gedient heeft, etc.

-ocr page 73-

let

^latiim mihi erit, quamquam magnam ei dare re-

eiationem minime valeo. Tibi enunciet quali frui

remunerationequot; Quam guilielmi oblationem,

j, emuji nunquam aeeepisse ex historia docemur.

qia^^^\'nbsp;munus obiret probibuit vinculum

ï\'alatino conjunctus erat. Forte dathenus bene

Pexit prudentissimum guiliedmum haud raro eos
aq
çjp

j. quot;^uamque viciniam vocare solitum, quibus, a se
J, _ non plane confideret. Si de concionatoris au-
«lunere hoc loco locutus est guilielmus , banc prin-

Clpjg V] .nbsp;7

p.ii ^^^^tionem verosimiliter rejecit dathenus, quum
Uöquam tali
guilielmi in aula munere functum

primam ansam dedit dissensioni, quam
in grave Ecclesiae ac reipublicae detrimentum

ea

ï^odem

,, ex historia non pateat. Quae datheni récusa-
^^^ forsitan
Post
inter

utrumque virum exortam dolemus 2).

fere tempore, quo in patria nostra Ecclesia-

sticis

ac politicis inserviit, gregalium suorum baud

^Ua ^^^nbsp;est dathenus. Hoc probavit edenda

tes ^^^P^^^^one ad quaestiones, quas Lutherani antisti-

pj.\' ^®tere sua in Beigas inimicitia ducti, in lucem
^ilt;lerant 3).

PIUNSTERER 1. 1. Tom V. p. 56.

gui-

a datheno rejectam esse. rahl-enbeck

pae. 103) dathentim revera coneionatorem
avili

henbsp;principis guilielmi contendit. Sed neque unus

alter \'

iis Iinbsp;scriptorum fontes indicavit, e quibus relatio illa

gra»,!, ^^sta sit, neque alibi hac de re mentionem feeisse historio-

OJ -JIJ. ,

US sie sese habet: Bestendige Antwort etlicher Fragstück,

1)

Gft.

2)

\'^^üion ete.

i,ijfnbsp;(1. 1. pag. 91) nobjs narrat a° 1575 talem

oblationem

-ocr page 74-

Hac in responsione idem illud pacem in Ecclesia io\'
tegram servandi studium elucescit, quod in G-ermani\'^
degens, ut mox apparebit, omnibus fere suis
actionibüS
patefeeit.

§ 6.

De datheno pacis Ecclesiac in Germania promotor^-
Uti sacrorum instauratio aliam in Grermania forinaio

induit, sic quoque, magis prospéra adhuc fortuna gau-

dens, alia experta est fata. Cum nulla tyrannica man\'^
uti in patria nostra opprimeretur, otium illic
TheolO\'
gis relictum erat, contoversiis movendis et dirimeiquot;i\'®
dogmaticam excolendi doctrinam.
Lutheki

sectatores

Augustana confessione iterum iterumque emendata taO\'
quam telo utebantur, contra eos qui
zwinglii et cai-\'
yini
sequebantur castra. Hi paùci tantum num®\'-\'^
fuere. Sed inter Melanchthonianos et Lutheranos ip®\'^®
acriter certatum est. Hac
in pugna haud infimttquot;^
locum occupavit
predeeicus. Elector Palatinus. ^^
omnibus fere simul oppugnatus in Augustana dieta V^^
ac strenua suae Catecheseos Palatinae
défensione viX
prohibere potuit, quominus dignitate sua Electorale
privaretur. Nec ceteri Germaniae principes illum tab?

die

$0 die Predicanten zu Frankfürt am Mayn, zur froh,
jüngst zu Dresden der Churfürstlichen Sächsischen
Theologe«\'
stelle bekandnuss, in druck zur Warnung haben ausgehen la^^^ ƒ
durch petkum dathenum Verfertiget. Heidelberg 15/2 l
Rheno-Traj. Hist. Eccles. 4quot; N°. 201.)

-ocr page 75-

\'l^ali dignus erat, prosequebantur amicitia, cujus rei
^^tissa pro parte saltem in patrocinio, quod Elector
^^quot;^inistis exulibus, et in Prancia et in Neêrlandia et in
sui ditione praebuerat, quaerenda videtur.
Montra lîhiquistas se Augustanae confessioni addictum
semper testatus est; sed applausus, quo catecbe-
Wt ^^ Tbeologis confecta, in Neêrlandia recepta
qua\'nbsp;^^ multorum oculis suspectum reddidit.

Vanbsp;minuebatur suspicio, quum Calvinistae e

tßv. ^^^ ^®êrlandiae (inprimis Gelriae) locis legates mit-
tut , qui e Palatinatu antistites sibi requirerent.
Uctnbsp;a ceteris Germaniae principibus sibi re-

Lutberanorum aciem solus staret Elector,
per ^^^^^^nbsp;dies magis excoleretur amicitia inter

_ ^t\'inos, Belgas praesertim, et Fredericum, quem eo
ai Of p

ûor quot; ^®ueratione illi prosequebantur, quo majore bo-
-V,.. ^ favore bic
dathenum, Flandriae Ecclesiae
alïecerat.

l\'atanbsp;principes, qui discordiam in instau-

^\'tftanbsp;^^ud sine dolore adspiciebant, fuit pacis

ille eudoyicus Hassiae comes. Quam-
Colloquium
Maulbnmnense, et furor quo Fla-
ÏJbi^ ^®lanebthonianos persequebantur satis superque
tent^*quot;^^\'^^quot;^nbsp;ostenderant, omnia tamen

l\'eco ^^^^ desiit, ut inirnicas partes sibi invicem
^\'ieanbsp;-^d boc landabile suum propisitum ex-

ijj . um anno 1574 fredericum invitavit, ut ipsum
colloquio adjuvaret,

ter,

Quuûi

et Calvinistae quoque
^ui ejus participes essent, mitterent legatos \').

heppe 1.1. Tom IL pag. 446, additam. p. 118 n^ XVIIl.

-ocr page 76-

Haec addens, Electori, qui experientia edoctus o^^
fere amplius de ejusmodi conatibus exspectabat, P®^\'\'
suadere voluit ut ipsius votis annueret. Huic ver»
privatum, quale in mente habebat
ludovicus, collo-
quium minus placebat. Verebatur enim, ne Calviniste®
peregrini solummodo huj us rei caussa satis longum i^®^
facere recusarent.

Sed ad generalem Synodum, ad quam utraruma^^®
partium antesignani concurrerent, instituendam etcoö\'
vocandam lubenter auxilium suum promisit. Hoc ^^
LUDOVICO annunciaret, ad eum concionatorem suuu^
aulicum
dathenum misit, qui duci Spangenbergiae qu^®
in mandatis habebat tradidit. At minime in bisc®
acquiescendum esse
ludovicus ratus est. Anteq^^\'^^
de generali Synodo cogitaretur privatum
quoddam i^\'\'®^
Theologos Germanicos colloquium haberetur
prorsus ne-
cessarium illi visum est. Ne tamen plane irriti sö^
essent conatus
dathenum consuluit, ejusque ope ^^
lis, quale optabat, eolloquii programma constit\'^i^\'
Tribus
Lulheranis collocutoribus andreae, selN^*^
cero
et chemnitio, trcs Zwingliani, beza,
therus
et ursinqs opponcreuter, qui in oppi^^^\'\'
Wildbad convenirent atque de iis tantum colloquerent^ \'
de quibus nulla dissensio esset. Ceterae ad

Synodfliï^

Generalem differrentur quaestiones. Datheno, qnipP®
qui summo apud
fredericum favore gauderet, hoc p^*^^
gramma
ludovicus mandavit, ut ab Electore
Sed oleum et operam laboribus suis
ludovicus et
THENus perdiderunt. Exeunte mense Noveinbris
ad fredericum rediit, sed mensis Decembris
praeterlapsus erat, et adhuc frederici responsuffl;

-ocr page 77-

^quot;^thenus expetebat, desiderabatur. Admoniiit ergo
^^igt;ovicus
datheïtum; ut res festinaiitius apud fee-
ageret; tristis vero hic respondit, se programma
^lloquii cum Electore ejusque cousiliariis communicasse,

ï\'REdericum nonnullos ex Helvetia et Sahatidia

eologos consuluisse, qui unanima voce declaravissent,
n^if^ ^^libus collocutionibus universe ac praesertim de
cujus
andre ae esset particeps, nil bonae
sperare. Addidit
dathenus praeterea Electo-
®iiae sententiae, generalem quandam Synodum
praeferendam esse, nondum valedixisse. Miran-
^^ sane non est
ludovicum aegre tulisse, quod
propositum a se colloquium abnueret ade-
laudabilibus suis conatibus resisteret.
quot;Laetor,quot; ita scripsit
datheno „quod Helvetiae
quot;kaltem Theologi candide suam enunciaverint senten-
se nunquam Augustanam Confessionem appro-
Laudandi sunt prae aliis nonnullis, qui verbis
\' eam accipiunt, corde tamen suo eam rejiciunt.quot;

wm iiigçg verbis denotare voluerit ludovicus , in
^^\'^^Ptu est.

fatquot; ^nbsp;datheni hocce tempore in Germania

\\rlnbsp;seimus, nisi quod iterum legati vices

^^Pleverit,

^cita

quum a° 1576 ad condaeum et regem

^^Q\'Varrae missus fuerit, politicae fortasse magis quam
quot;^^lesiae in gratiam i).
7 i
^K-. ^^^ igt;athenus quoque illo in conventu, qui anno
pla
•nbsp;Moeniim habitus est. Lutherani

iû quibus praesertim a caeteris reformatis dis-

Cf.

ch-oen van prinsterer, 1. 1. Tom. VI. pag. 617-

9

sed

Coli,
fry

rem
loû

-ocr page 78-

sentiebant; novo quodam acumine circumscripta, dam-
natâ
calvini sententia, in Libro Concordiae q.
Bergemis exposuerant. Interea diem obierat supremum
fredeeicus Elector, et quum filius ejus major natuei
successerat, Augustanae addictus confessioni, totara bi®
in religione rerum faciem immutavit, ita ut Calvini^^^
antistites Palatinatum Electoralem relinquere coge-
rentur.
Johannes casimirus iis patrociniura piquot;^®\'
bere baud cunctatus est, et, periculum extimescenS,
quod Calvinistis imminebat e tali coälitione, quam cow
stituere sibi proposuere patres
Bergenses, — ad
sabetham Angliae reginam, nec non ad HungaricaS}
Bohemicas, Helveticas, Belgicas Ecclesias — legato®
misit, qui peterent ut Theologos nonnullos ablegare rel-
ient ad concionem m. Septembris 1577 habendam, Fro^^\'
cofurti a. M. — Ibi 27 d. m. 1. prima aperta est sessi\'-\'-
Datheno, quem casimirus Consiliarii Palatini titul^\'
donaverat, ibi graphiarii fortasse munus traditum erat\'
Notulae saltem quaedam ab ejus manu conscripts®
supersunt. Eandem, quam semper tuitus erat senteO\'
tentiam —• dissensionem in doctrina Lutheranos i^tei
ac caeteros Reformates non tanti habendam
ut dissidium ex ea exoriretur —
et hoc loco propug»^\'
vit, atque confessionem conscribere proposuit, Augquot;®\'
tanae confessioni, quoad ejus fieri posset,
consentaneam?
ut hoc consensu magis in viam reconciliationis
cerentur adversarii. Haec tamen ejus sicut
caeterorui«
Theologorum, qui hîc adfuerunt, consilia irenica om»^
prorsus caruerunt successu i).

1) Cff. GEKDESii, Scrin. Antiq. pag. 192. sqq. Tomi. I-P®quot;quot;^\'

-ocr page 79-

quorsum spectant ea, quae paulo fusius hîc
^öarravimus ? Nimirum, eo ut novum inde petamus ar-
gumentum pro sententia, quam supra jam enunciavi-
^us: dathenum, uti contra Pontificios bellicosissimi
^\'tit animi, sic pacis intra Ecclesiae instauratae fines
^tudiosum fuisse. Quod si quis in dubium vocet, is
quaeso, malorum quae Lutherani
datheno
Jam Francofurti degenti inflixerant, et haec secum re-
l^utans baud facile
dathenum intolerantiae erga eos-
Lutheranos accusaverit. Ac sane ! si revera talis
pacis perturbator fuisset
dathenus, qualem plerique
depingunt Historiographi, neque
eeedericus pacis
\'^Qxore imbutus, eum ad colloquium
Maulhrunnense se-
^Una adduxisset; neque
ludovicus suum pacificandi
^Pug ujij^nbsp;gQ incepisset, neqüe ipse
dathenus

huic principi praebuisset auxilium.

§ 7.

iis, çifae dathenus, in patriam a. Ibl^ redux,
cum in Ecclesiae Reformatae Relgicae commo-
dum, turn in ejus detrimentum perfecit.

Quod de gravissimo munere, guilielmi principis
Utinerig imposito, verissime dici potest, id humanas
vires superasse, hoc vel maxime de anno 1578
^^let. Vinculum enim quod pro tempore unius ejus-

142 sqq. j. w. tk water. Bef.

^ altingii, 1. 1. pag.
Zeeland, pag. 85.

-ocr page 80-

demque populi filios, comnaunis hostis formidine et
odio junctos, ligaverat, magis magisque religionis dis-
crimen laxare coepit.
Hispaniae rex, bello defessus;
moderatior et aequior factus, paeem proponit, quae Ro-
mano-Catholicorum animos ad se allexit. Hujus pac^®
conditiones ita erant comparatae, ut politicae suae
amittendae libertatis metus, eos diutius vix absterrere
posset. Contra si bellum continuaretur ne sua fideS
multum detrimenti caper et, baud sine caussa vei\'eban-
tur. In GuiLiELMO, quem reformatis magis
quam si\'\'^
favere suscipabantur, omnem suam fidem
reponere noö
possunt. Ut ab hoe liberentur metu, nobiles, V^^^
cipi baud unam ^b caussam invidiosi,
matthiaM
striae in patriam advocant archiducem. Sed mox
lielmi sagacitas in pedissequum fere suum mutavit?
qui ejus rivalis vel adversarius evaderet. Nobiles spe
sua frustrati eodem consilio
alenconium e Gallia aiquot;
cessunt. Sed rursus se fefellerunt. Princeps ip®®
ALENCONii Galliaeque regis patrocinium
lubenter af»
plecti visus est. E Gallia tantum auxilium exspectaOquot;
dum esse persuasum sibi habuit. Calvinismi in nosti^^
patria triumphus Germanicorum principum menteO^
valde mutaverat. Angliae regina
elisabetha, poüt^^
cis caussis inducta, spem reformatorum in Belgio pl^^
semel deluserat. At licet
guilielmus, alenco^ïi^^^
tanquam gubernatorem et principem salutans, patrio®
liberationem et salutem haud dubie ob oculos habae
rit, hoe ipso tamen Calvinistis, qui, sin minus numeiO;
potestate saltern ceteris praevalebant,
suspecturo sere
didit. Tolerantia non erat ejus aetatis. Eeformati P®
rinde ac Pontificii sibi tantum jus competere credide

-ocr page 81-

plena fraendi libertate aliosque, quiounque a

fide discederent, arcendi. Quod in mente volvebat

^^ßißiiis Princeps ac Pacificatione Gandavensi nec non

\'iionibus Bruxellensibus firmum et ratum facere frustra

^latus est ■— aequalia nempe privilégia utriusque con-

^\'iei\'e religionis sectatoribus — id reformatis ac pontifi-

Pariter displicuisse historia testatur. Uti Reformati

utpote Romano-Catholicum prinoipem,

sic quoque aegre ferebant, quod gui-

\'^ïtrs ante omnia antistitum ardorem coercere stu-
^öbaiquot;

; ne hi male sano suo studio detrimenti quid
^nbsp;rei publieae.

rerum cum politicarum tum sacrarum conditio

erat

\' quum ad Ecclesiae regimen constituendum Dor-
^ïaci y .nbsp;.nbsp;.

^ ^ynodus nationalis convocaretur, prima quae m

^nbsp;septentrionali est habita. Dathenus nuper

pi\'anbsp;^^ patriam reversus electus fuit Synodi

Hujus insignis in dathenum delati honoris

^^ae fuere caussae.

ç^jj ^tïiïn laboris dathenus in Ecclesia stabilienda
\' supra jam vidimus; quod ad fidei doctri-
®^iiitatem attinet, admodum bona gaudebat
^ ^ insuper missus erat a coetibus
Francothaliensi,
Vla ^nbsp;aliis, qui classem constituebant, e

Ijg Piaesidem eligendum fore prior Synodus Nationa-
iïQ rnbsp;habita) decreverat. Denique haud prorsus

est habendum, hujus Synodi socios de
^\'trs ^^^^ \'nbsp;i^ Germania praestiterat
dathe-

f^ç J.fore ut ille, prae ceteris jura Ecclesiae
antistitum adversus politicos,
gulielmum
strenue propugnaret.

-ocr page 82-

Synodus haec Dordracena i) d. 2°. mensis JunÜ
1578, primam suam sessionem habuit. Vesaliensi^\'
Emdanae et Dordracenae Synodorum décréta pro
xima parte contirmavit. Temporum autem mutatae con-
ditionis rationem quoque habuit, ac nonnulla vel pi\'O^\'®^^®
mutavit, vel arctioribus circumscripsit limitibus ;
bus statutis haud pauca insunt, quae etiamnum ^^
Ecclesia nostra auctoritate valent. Wallonicis nU»quot;
primum ex hujus Synodi decreto privum quodda^^
concessum est regimen. Quae jam antea erat appr«^^^^
Datheniana Psalmorum versio, nunc in Ecclesiae usUJi^
est sancita et introducta, exceptis nonnullis, quae
THENUS versioni suae adjecerat, carminibus, quipP®
quae e Codice sacro non essent petita. Quod
tum non tantum ex eo explicandum videtur,
marnixius nondum suam ediderat, Dathenianae lo»^®
anteponendam, versionem, sed magis etiam e
lari auctoritate, qua tunc gaudebat
dathenus,^)
hoc temporis puncto (quod sane praesagire non pot^^^
culmen honoris jamjam imminuendi attigerat.

Ab hac synodo ad Gandavensem Ecclesiam dele^^^
batur; quam tamen missionem explere
cunctatus ß
usque ad mensis Septembris initium. Mense Augi^® ^
medio Rhenotrajecti nos advertit, ubi, ut paucis ^^
rare lubet, Calvinistarum, qui frustra hue usque f^®
dem sacram intra urbis muros sibi petierant gt; causs»\'^
coram Magistratu tuitus est.

Hac in urbe coetui quem sibi compara verat, P

1)nbsp;Vide hujus Synodi acta apud bor. Lib. IX. pag- ^

2)nbsp;Plura hac de re dabimus infra.

-ocr page 83-

Euangelii doctrinam nunciabat hueeetus duif-
gen ^^^ fraternum ac veritatis amorem feliciter jun-
incnlcans, pacifica sua indole, eloquentia
tianbsp;vitae morumque integritate ac toleran-

j . Romano-Catbolicos, pariter inclaruit. Quum
^^^ur Fratres Minores, populo prae ceteris monacho-
pronbsp;odiosi, pastorem illum conviciis suis

cqui baud desinerent, nrbe migrare sunt coacti.
facto monasterium, quod inhabitaverant, aliquam-
tra\'nbsp;remansit. Simnlac
dathenus Rbeno-

y^j\'^^^^uni advenerat, banc opportunitatem ambabus
fori^ ^ uianibus arripiens, efficere conatus est ut re-

j^. ad Magistratum se contulit, atque Fratrum

ab iis petiit coenobium.nbsp;Petitio nec plane

Ij^\'^^.^^^a nec tamen concassa\'fuit.nbsp;Quae Magistratus

®itatio Calvinistarum excitavitnbsp;audaciam, ita ut

tüs sperarequot; dicerent,nbsp;„fore ut Magistra-

aegre non ferret si quid boni perpétrassent.quot; Dolo
quot; ^daiYi 1

Coll claves monasterii nacti, custodes in aedificio
sinbsp;, et subséquente die milites a Magistratu emis-

coü^^-^^\'^ Dathenum coram magno auditorum numero
; stupefacti videbant. Magistratus sedi-
^au^ indulgens Calvinistis concessit monasterium.

Dathenus Ebenotrajecti remansit, sedpatroci-
ci(.nbsp;reformatis tam tempestive praebuerat, effe-

®tianbsp;^^^^^ parum ejus valer et auctoritas, quae

tiu- V^\'^^^it, quum

subinde, dum in patria versare-
c rediret, et Ecclesiae Reformatae jura contra

»■ttiati

aptum Dei colendi nanciscerentur locum. Die

16

tej,nbsp;Augnsti, densa stipatus Calvinistarum ca-

-ocr page 84-

DUIFHUSIÜM tueretur 1). Verosimiliter etiam postea?
quum rixae exarserant
Duifhusianos inter ac Consisio-
riales vim suam exerouit in Calvinistasquot;^ haud prorS«®
irenicam. Nec mirum! Ob magnam, qua
düIFö«^\'
sius in ceremoniis admittendis utebatur, libertateiß?
huj usque Ecclesiasticae disciplinae contemtum, ^^^
Anarchiam Ecclesiae imminere persuasum sibi

habebat

DATHENUS. Utrum Synodi jussu an vero suo mai\'te
Ultrajecto Amstelodamum profectus sit nos latet, se
mense Augusti exeunte illum hac in urbe coiniü®^\'^
tum esse, exinde sequitur, quod postremo
mensis die duos, qui coetui Amstelaedamensi ji^octi
fuere, inauguravit antistites:
johannem cx^cn^i^^^^
et petkum hakdenbekgium. Fuerunt qui tumulttt®\'
paucis diebus post exorti,
dathenum auctorem e^\'
stimarent, quod tamen probari nequit, ac ipsius
theni epistola, eodem bocce tempore conscripta, val\'*®
improbabile redditur

Interea increscens qui Gandavi aderat Caivinista^\'^^
numerus, exsulantium reditu insigniter auctus, ^^^^
Pontificiis infensior factus erat. Iteratis
vicibus p^P

lus furibundus aedes sacras aggressus erat. Imag^quot;^®^
destruebant, divitias rapiebant ac
praedabantur, ip
clericos ex urbe pellebant ex infima plebe homi»\'^\'^

BOP\'

1)nbsp;CfF. kist en kooyaakds 1. 1. Tom. VI. p. 197 sqq-
T. XXI. pag. 332. foppens, Bib. Belg. II. 972.

2)nbsp;Cff. ypeij en dermout, Gesch. der Ned. Herv. kerk-

II. pag. 19; kok, Vaderi. Woordenboek in voce, etnbsp;^^

eer en opkomst door de Hervorming j wagenaab. Beschrijf- ^^
Gesch. van Amst. Tom. IV, pag. 112, nec non kist en booyaa
Archief, etc. Tom. VIII. pag. 451, sqq.

-ocr page 85-

^\'^rbae insano quodam furore correptae. Imbysio et
^
YHovio auctoribus et ducibus, oivitas Gandavensis
^^^publicae plane democratieae formam induerat, ac
vicinig etiam urbibus dominandi sibi arrogaverat.

Hue redire, ubi ejus praesentia quam maxime a Cal-
^^ûismi sectatoribus desiderabatur, nunc sibi proposuit
^
axhenus. In itinere suo principem guilielmum
^^iverpiae i) oifendit, cui datheni hoc tempore in
Gandavensium urbem iter valde displi-
Cuit. Keque illud
aeausiacus dissimulavit ; verebatur
ne
datheni fervida, quam bene cognitam habe-
eloquentia populum ad novos incitaret tumultus,
l^ibus suos ad quietem revocandam et tolerantiam
Romano-Catholicos commendandam conatus irritos

redderet.

, praeterea dathenum synodi Dordracenae prae-
^^^quot;lem, qui juj,^ Ecclesiae adversus politicos ardenter
enderat, suae apud cives Gandavenses auctoritati
nocituram quam profuturam esse facile suspi-
potuit Princeps.
Minime vero
dathenus ei obtemperavit, quum to-

.1 1-1 /v.

est dathenus, quum niensis Septembris sub
Gandavum rediret, et ingens auditorum turbain
^avonis templo primum ejus audiret sermonem

synodi jussu Gandavensi Ecclesiae inserviendi
ei esset impositum. Quae verba
güilielmo
prorsus satisfecisse facile intelligitur. A pristi-
autem suis gregalibus, magno cum gaudio re-

^o-ndavum rediret, et ingens auditorum turbai

1)

GRAVESANDE, 1. 1. pag. 155. art. 10.
^^ndtsclie Geschiedenissen, Tom. II. pag. 53.

-ocr page 86-

Inter eos, qui datheni orationes sacras summa cum
voluptate audire videbantm-, fuit imprimis civitatis
Gandavensis praesul et gubernator
Johannes iMbY-
sius, homo ambitiosissimus, atro carbone in historic
notatuset notandus, qui pietatis ac sanae fidei, q«®quot;^
simulavit, amore pravas animi cupiditates
obtegebat-
Omnes fere suos populäres decepit imbysius iste; ^^
tali cum successu hypocritam egit, ut
dathe^ij®
quoque (cujus flagrante purae conservandae religion^®
studio uti vel potius abuti haud erubuit) eum pro sii^\'
cero reformatae fidei patrono baberet

Hoc nomine uterque prorsus idem sentiebat: pacem ï^\'
ligionis q. d. esse rejiciendam. Hanc neque optavi^
nec optare potuit
imbysius , qua scilicet Ecclesiae bon»
Pontificiis vi ademta restituere cogeretur. Hanc alii®\'
et dogmaticis prorsus rationibus ductus, salva
consoie»\'
tiâ
accipi non posse alta voce clamavit datheiJU®\'
qui furore suo obcoecatus guilielmi principis cona-
tus ad partes sibi inimicas reconciliandas,
impios di\'
cere nullus dubitavit, ipsumque Principem
vocitare ausus est 2).

Caveamus tamen ne dathenum solum vel paucos tan-
tum fuisse putemus, qui religionis pacem improbaiquot;®\'^^
et rejicerent. Par iter illam Pontificii ac Eeformati aveiquot;
sati sunt, quod acerbissimis dissidiis quin bello

infaustö

1)nbsp;\'s GRAVBZANDE, 1. 1. art. 14. cff. artt. 16, 25, 26, 27-

2)nbsp;Cff. e. van bem, Hist. der Ned. Oorloghe, etc. pag-
Gendsche Geschiedenissen p. 72, beaufort, Het leven van

lem I. L. IX. 209. all. \'s gravezande , 1. 1. art. 28. aJiO^^
van prinsterer, 1. 1. ïom. VII. pag. 79.

-ocr page 87-

^^allones ac Gandavenses inter ansam dedit. Illi ex
^Uimo oppngnayerunt pacem, quae verae
Calholicae ûàQi
imminnere iis videbatur; bi autem ne idololatria
j \'^®ano-Catholica denuo instauraretur verentes, saeri-
^ga manu templa spoliarunt. Bello inde exorto, Gan-
legatos, qui auxilium peterent, ad
johannem
^^simirum Palatmum miseront, qui magnum totius in
®ipublicae damnum iis morem gerere non cunctatus est.
-^egre hoe tulit
alenconius, qui cum copiis suis
lüstructis atque armatis Belgium ingressus erat
Bispanicum debellandnm hostem. Quum tamen
^ \'■^\'liiiRus illius petitionem ut exercitui Ordinnm foe-
^atorum, nuper congregato, se adjungeret, contem-
\' • iratus
ALENCONius milites demisit, qui Wal-

uicis copiis inservirent. Sic factum, ut exercitus ille

^^^^ niagnus, qui contra Hispanos in aciem proces-

esset, fere totus evanuerit.

rum dathenus unus e legatis fuerit, qui oasi-

^^ihquot;^^^ ut Gandavum veniret, precati sint, dubitamus.

tamen illud scire interest: dathenum enim oa-

domini sni ac patroni, ortbodoxae insuper fidei

^ugnatoris adventu gaudio exsultasse, dubio caret

_^thenum una cum imbysio atqne caeteris fervi-

^Jibiis Calvinistis in mente babuisse dicuntnbsp;non-
iiulli

jj^.j \' casimiro ofierendi comitatum Flandriae.nbsp;Dif-

® bac de re pro certo aliquid atfirmare.nbsp;Con-

1)

^istnbsp;de vol.kabrsbeke et oiTEG^RïCK , DocumenfS

349 inédits concernant les troubles des Pays-Bas, Tom. I. pag.
^ slommaert, Balladen, refereinen etc. passim; \'sgra-
1. 1. art. 21-24.

-ocr page 88-

— Te-
stat populum Romano-Catholicum,
datheno infestum?
ei talia tribuisse eonsilia. Ipse quidem illud negat?
valde tamen probabile est
datheno quam maxim^
arrisisse talem in patronum suum collatum honorem-

Quam misere Gaudavensium nec non datheni spe®*^
et expectationem eventus fefellit, quis nescit? CaSI\'
mirus, ut elizabethae Angliae reginae, in
reprehensionem incurrerat, actionum suarum
rationed
redderet, in Angliam se contulit. Hîc quidem amic^
receptus, honoribusque cumulatus est, at quum in\'^®
in patriam nostram reverteretur, copias suas jam ®
Belgio abiisse cognovit; quo facto
casimirus in
latinatum rediit.

In primis tamen hic oasimiri Gandavi adventü»
ARAusiACO principi offensioni fuit ac displicuit.
promtu enim erat Calvinistas quam maxime
casijH^\'^
auxilium sibi optasse, quoniam hunc candidiorem etiao^
guilielmo orthodoxae fidei patronum haberent.
sane eos tali viro diffidisse, qui solus in tot tantisa^®
periculis patriam servare et voluit et potuit, mag»\'\'\'
pere dolendum est. Frustra
maenixium iterum W®\'
rumque ad Gandavenses misit princeps, ut pacis qua»^
iis proposuerat articules acciperent. Hi illud coö\'
stanter recusarunt, nisi per omnes Septendecim Neêrla»\'
diae provincias Romano-Catholici pariter liberum
Euan-
gelii renovati cultum approbarent vel saltern tolerarent-

Dathenus, qui inde ab initio maximo ardore
cipis consiliis se opposuerat, cum
maenixio, ut vide-
tur, minus amice colloeutus est. Infausti igitur omio^
illi
GuiLiELMi adventus fuit, quum hic tandem d. 2 •
m. Decembris a. 1578 ad tumultus sedandos urbem

-ocr page 89-

^^traret i). Pro tempore dathenus alio cessit (vero-

^iQiiliter Rhenotrajectum se contulit), quamquam ipso,

quo Princeps advenit die, Gandavi adhuc fuisse vide-

Vix autem hic, pacto quo reformatis ac Ponti-

aequalia concedebantur jura edito, urbi vale-

quot;^\'xerat (d. 19. m. Jan. 1579) quin dathenus, eo-

contra Romano-Catholicos ardore flagrans, relictam

sedem occupaverit. Pauca qnae de datheni

tempore in coetu Glandavensi laboribus ad nostram

pervenerunt, satis superque probant, dissi-

^ifttti Dathenum inter atque arausiacum magis ma-

^^sqiie increvisse. Quo magis autem animum a Gui-

avertit eo arctius et conjunctius ejus exstitit

imbysio commercin.m.

^ec tamen, ut jam verbo monuimus, dathenus

j erat, qui guilieemo ejusqtie consiliis dffideret.

omnibus fere Flandriae locis, ubi reformati a Pon-
tifl ••

^icus opprimebantur, plerique antistites guilielmüm
j cui ipse addictus erat, reformatae caussae defuisse.

Uil.,nbsp;l- ■ -nbsp;7

enm datheno existimarunt et conquesti sunt.
, quam
guilielmi negligentiam, ut putarunt, cor-
\'\'^^■endam d. 26. m. Februarii a°. 1579
Gandavi con-
^•^gati snnt plurimi Flandriae antistites, qui
datheno
^^quot;^^^ide ac duce de mediis oppressae Ecclesiae sal-
^quot;^dae deliberarent Decretum tandem fuit hocce in
^•^^entu epistolam Ordinibus Hollandiae et Zeelandiae

miserrimae

gt;Plicatoriam mittere. Quibus in litteris

^^ ^endtsche Geschiedenissen, T. II. pag. 88. cf. \'s grave-
1. 1. art. 30.

Cf. Zeeland, Jaarboekje voor 1853. pag. 51—111.

-ocr page 90-

Ecclesiae in Flandria conditionis culpam praesertim
in GuiLiELMüM principem ejusque sooordiam reji-
ciunt et cum Ordinibus communicant, se etiam atq^e
etiam Arausionensem praecatos esse, ut hic public^
reformatorum patronum se profiteretur. Deinde s-V^^^
laudatos Ordines instant, ut non tantum
gviiäe^^^^^
ad majorem in fide reformata protegenda ardorem i^\'
citent, sed ipsi quoque consiliis factisque oppress^®
Ecclesiae opem ferant. Primus huic epistolae s^^\'
scripsit
dathenus; sequuntur nomina antistitum, ^^^
variis e Flandriae locis
Gandavi hocce die erant coo\'
gregati.

Plus uno nomine haec congregatio et litterae ab
datae nostra attentione dignae sunt habendae.
enim illa verosimiliter
datheno auctore fuerit
cata, hunc tamen non prorsus partium studio induise®
se, quum
guiuielmum reprehendendum et carpendrquot;^
esse duceret, nobis quidem judicibus, vel
exinde ap
paret, quod tot viri, quietae ceteroquin indolis ac
EiELMi partibus addicti, huic epistolae nomen dederiö •

Gtuilielmo tale antistitum Flandricorum

diffidenti^®

testimonium otfensioni ac dolori fuisse, ejusque animri\'^
indignatione quin etiam ira in
dathenum commotu\'^
esse haud difficile est intellectu. Jam antea,
ipso Principe,
dathenus Gandavum erat profeet«®
magis magisque
guilielmi menti clarius est factii®^\'
rumores de ejus cum
imbtsio commercio haud ßcto®
esse, nec sollicitudinem, quam inde animo concepe^quot;^*\'
firmo eheu! caruisse fundamento.

Ubicunque enim guieielmus reformates ad
erga Pontificios tolerantiam hortabatur,
dathe^ïüM

-ocr page 91-

\';^^ersaütem habuit, qui omni sua auctoritate apud Cal-
^^ as iitebatur, ut eorum animos suspicione malae
^ Principis imbueret. Quid? quod etiam fama di-
jj . ^ erat, eum publice de
guilielmo contume-

usum esse verbis, i)
ttiijj indignatione Princeps ad bas datheni incri-
çj^.f\'^^^^es responderit, epistola ab eo sub finem m. Julii

J ^andavensibus data, palam atque aperte testatur 2).
Ola
• Candavi urbs, cui AVallonici (Malcontenti q. d.)
sti^\'^ \'^^gisque foris imminebant, haud minus inte-
^^ ^^ dilacerabatur dissidiis.
Ryhovius, qui antea
steterat partibus, sed sensim
guilielmo
stif ^^^ ^^gis se addixerat, majori civium parti ex-
(j^ auctor, ut
imbysh ambitioni ac lubidini certi
ca^^*^^^ Pouerentur tines. Ipsum
imbysium igitur in
eonjiciendi iniit consilium, quod, annuente
fere perfecisset, nisi Gandavensis plebs
f^eto^^^ *lilectissimum suum liberasset tribunum. Quo
^irih\'nbsp;quam antea populi amore fretus, omnibus

^^nbsp;^^ partem quae Principi adhaerebat

Plan^nbsp;in urbem adventum summopere optabat,

^ira ■nbsp;Militum copias in urbem introduci

ci-gg^^.^^\' tandem, spretis legibus, ipse primarium se
litg^j.^nbsp;Quam ut arrogantiam suam, lega-

^fibïignbsp;specie indueret, dathenum una cum

innbsp;collegis noctu ad se arcessivit, qui et hae

^^j^istratui obediendum esse putaverunt 3),

2)nbsp;j j ^ ^an piunsterer, 1. 1. Tom. VII. pag. 33 sqq.

3)nbsp;G

^quot;^dtsche Geschiedenissen, 1. 1. pag. 166.

-ocr page 92-

Horum temporum chronica atque etiam carmina P*^
pularia
imbysii contumaciam antistitum illorum;
sertim autem
datheni, consiliis ac instigationibus
buerunt\'). Hand pauci e recentioribus

historiciS\'

dathenum imbysium fere semper excitasse ac io®^^

gasse ad omnia, quae hic magnum reipublicaß

detrimentum perpetravit, statuera vix dubitant.

Ab altera parte ipse dathenus , ingenue tes^^

tur: nullum unquam aliud se inter ac imbysiu^^

stitisse commercium, nisi quod ad illum se contul®

h ill^\'

rit, tanquam ad Magistratum suum, quum ^^
fuerit arcessitus; nihil omnino se unquam scivisse
secretis
imbysii consiliis, quocum scilicet de reip^
cae rebus nunquam collocutus sit; quem potius ^^^
per adhortatus fuisset, ut Ecclesiae, scholaruui
pauperum ras ea, qua par esset, cura tueretuiquot;^)-

Perdifficile est ex hisce tam diversis et a se in^i^®\'^
alienis testimoniis veritatem quasi eruere et effode\'quot;®
Quaenam enim fides est habenda vagis hisce ruiooJ\'i^^
qui, in populo dispersi ad unum fere omnes a Bo^^^^

1)nbsp;BLOMMAKKT, 1. 1., Gendtsche Gesch. 1. 1. pag. 171-

2)nbsp;s\'gravezandb, 1. 1. „Hij verclaert dat hij eens hij ° ^^^
den met noch vyf ofte ses andere predicanten ten buy®^ ^^^
EMBiZB geroepen wierdt; daer sommige schepenen ende ^^^^
van de 18 mannen suleke poincten heraemden; maer dat ^^^
daertoe niet geraeden heeft, overmidts hy tot dier tyt nye* ^^^
mensche en kende tot suleke officien bequame; ende doe ^^^^
geschiet was, ende sommige t\'onvrede ware,
seggende dat ^^^^^
vilegien daer door gevioleert waren, enz. soo heeft hy tel
gesproken om oproer en seditie te verhinderen.quot;

3)nbsp;1. 1. art. 25—27.

-ocr page 93-

^atholicis repetiti sunt scriptoribus, quos ad imbysii
^i\'nnina reformatorum antistitibus tribuenda procli-
^lores fuisse supponere baud veremur.
Dathenus
^iitem, invitis ipsius collegis, nibil egit, qua de re
ï^^stea satis bonorificum bi illi dederunt testimonium.

Quae cum ita sint, sic statuendum esse videtur:
^^
BYsixjs optime perspexit, non parum sibi profutu-
esse, si Calvinistarum antistites suas amplecte-
^^ütiir partes. Quos igitur iteratis ad se arcessivit vi-
ut populus putaret eum nil nisi annuentibus
Uangeiii praeconibus peragere, dum ipse eorum
^i^lore pro verae fidei conservatione ad sua ipsius
\'^^ösilia peragenda abutebatur.
^lirandum igitur non est
dathenum, primarium inter
persaepe cum illo collocutum esse, quod po-
fortassis dedit ansam credendi, omnia illa quae
^^
BYsixjs perficeret a datheno esse praeparata.

^ed aliud praeterea erat vinculum, quod dathenum
^\'\'^tiug quam ejus collegas cum imbysio conjunxit;
\'^\'^^^munis nempe diffidentia, nisi utriusque erga
\'^^\'^^
Lielmum animi sensus odium potius sit nuncu-

l^andum.

lû acerrima, quae diversas inter Gandavensium par-
^^ exorta erat, dissensione, qua scindebatur in con-
l\'^a studia vulgus, quum altera pars
guilielmi au-
^^jiiina xmplorandum esse, altera vero,
imbysio duce,
^oni de illo sperari posse clamitaret,
dathenum
^^ ambitiosissimo tribuno fere semper fecisse, non
quod miremur i).

^ Gendtsche

Geschiedenissen, 1. 1, pag. 171.

-ocr page 94-

Utrum ipse bathbnus auctor habendus sit libelÜ
istius, in quo quatiiordecim rationes exponi
curare-
rat IMBYSIUS; quae interdicebant, quominus Princeps
in urbem vocaretur, in dubium yocandum est \'). AÜ^
enim ajentes, alii negantes suam hac de re
edideruo^
sententiam. Ipse dathenus se fuisse auctorem firmW®^\'
negat. Quidquid hac de re statuendum sit, hoc con-
stat,
dathenum haud unam ob causam Principis
extimuisse, quare die 1-3 m. Augusti urbem reliquW.\'
postquam collegis suis atque Magistratui valedixerat?
atque ad Coetum rediit Francothaliensem.

In itinere, Coloniae Agrippinae, aliquamdiu comniora\'
tus, ea ex urbe, binas ad Arausiacum principem scri\'
psit epistolas, haud uno nomine nostra attentione di-
gnas. Coram Deo, in illis, se omnium eorum, quoruiö
eum accusaverat
guilielmus , insontem atque paratn^
esse profitetur, ad se ab omni incriminatione P^^quot;
gandum coram judice, qui ab omni partium studio\'
immunis esset. Deinde suam ex urbe Gandavi fug\'-^^
excusat, ipsi
guilielmo in memoriam revocando,
hic ei minatus sit Princeps. Si hisce
datheni verbis
fides habenda est,
guilielmus imbysio ac datbEîgt;^^
indicasset eos mortis poena affectum iri, quin instr«\'
menta ad hocee mortis supplicium jam parata, ip®®
se jam ante oculos habuisse testatur
dathenus.
vero minime verosimile est dathenum talia principe
objecisse, nisi haec revera res fuissent in facto posits® \'
ac in responsione sua
datheno missa, ne verbo

15^

1) Ibidem 1. 1. pag. 176. Cf. sgkavezande 1. 1. P^gquot;
art. 29.

-ocr page 95-

•Alldem monet Princeps ea vel ficta vel veritati oppo-
esse.

^ehementibns igitur guilielmum in dathenum
minis accipi debet, quae quidem non parum
ad dissensionem Principem inter ac pristi-
ejus administrnm augendam. Hand diu post-
qtiani hic priorem, de qua locuti sumus,
guilielmo
^^iserat epistolam, denuo calamum arripuit atque altera
guilielmo obtestatus est, ne Princeps propter
absentiam ipsum reum haberet atque ejus defen-
audire recusaret
dolore quodam affectus, quod tot tantaque Princi-
l*®®^ inter ac se ipsum exorta essent dissidia, prae-
suae vehementiae poenitentia ductus ad scri-
^durn forsan fuit incitatus. Si revera autem tali
per breve tempus fuerit commotus, mox alius

datheno

praevalebat animi affectus.
epistola nempe primo m. Septembris die ad
abka-
\'^^lüm van kleef,
civcm qucndam Ebeno-trajecti-
^^i^sem conscripta „ se conscientia gaudere baud conta-
gloriatur, „rixasqne se inter ac
guilielmum
esse ex eo, qnod omnes suas vires ad Anti-
regnum evertendum iiitenderat quot; Superbiâ
l^adam gane inflata haecce
datheni verba viden-

^ Vide illarum epistoiamm fragmenta apud brandtium , I. 1.

^nbsp;danke Godt, dat ik niet alleen\' een goede con-

^^nbsp;hebbe, maer dat\' er niemant in de gansche Neerlanden

■ die

\'eet

myuer leere of myns levens halven. in \'tgerinste
t® straffen, gelyk het getuigenisse \'twelk my de gemeente

-ocr page 96-

tur. Teneamus autem illum, uM erga Pontificios tole\'
rantiae sese opponeret, revera laudabile se perf®\'
eisse opns, persuasissimum sibi habuisse,
quare
nunc pro vera fidei defensione quasi martyrium subu\'®
putavit.

Quod autem cpistolis suis petiverat a Principe,
nempe arbitrum vel judicem indicaret ad litem inter se
invicem dirimendam, id mox
datheno concessum ftit;
sicut patet ex
guilielmi eodem die m. Septembn®
datis litteris Sed nunquam coram tali judice reo^
suam egisse
dathenum perquam probabile est, sive qW^^
ipse talem reformidaverit inquisitionem, sive quiaPri»

van Gent heeft medegedeelt, met sich brengt. Alleen ben

ongenade des Heeren Prinsen van Oranje gekomen; daer ik p

oorsaeck van weet dan dese dat ik met geheeler herte

eere socht te vorderen; en \'tryke des Antichrist, \'twelk

Godts wonderlyke werkinge was uitgeroeit, nooit heb kon»^^\'

(lilt

noch willen helpen, of wederom oprechten. Daerbeueveiis ^
ik van herten gesocht hebbe, dat het vaderlandt moght ^^
worden niet alleen van de Spaensche, maer ook van de Fr®quot;®quot;\'
en allerlei andre Tiranne.quot;

1) groen van prinstereb, 1.1. Tom. YII, pag. 80 sqq- • ■\'\'
Wy sullen seer geerne sien dat ghy U begeft in eenige pl^®^®
bequaeme om
U te entschuldigen alwaer wy niet en laeten ^
te seinden, niet twyfFelende daer deure en sal genouch ofle» ^^
werden die mishandelinge die ghy, soo in dese voorseide
als elders gepflegt hebt, genouch verstaende die misdaeden ^^^
diewelche die kercle behoert kennisse te nemen ende den Maff\'-^^^ ^^
vermach te oordeelen, naer die kayserliche en wereltleiche ^
ten,
etc. Nonne e postremis hisce verbis suspicari
dathenum inter ac guilielmum quodammodo agitari q^i^®quot;
nem de juribus reipublicae ac Ecclesiae?

-ocr page 97-

in illa, qua tunc respublioa versabatur conditio-
multas ob causas talem investigationem minus op-
\'^a-bilenr duxerit. Optime enim praevidit Taciturnus,
^^
thenum sacri codicis effatis se purgaturum ac Cal-
^l\'ïistarum applausum nacturum esse.
Ill Germania ad
casimirum , patronum suum ac ami-
redux
dathenus, una cum beuterioio con-
^diarii apud ducem Palatinum honore denuo indu-
est, magnaque apud ilium gavisus est auctoritate.
Q\'^\'Ott.odo autem illa usus sit
dathenus sequente do-
\'^^Mmur paragraphe.

§ 8.

De DATHENI cum GUiiiiEEMO principe rixis.

^^ eo inde tempore, quum copias suas secutus esset
quot;^^SiMiRus, et Neêrlandicas reliquisset regiones ita
^^^acerbatus ac
guilieemo iratus fuit, ut eum ne
\'^•\'^averit quidem neque ei valedixerit. Amicitia inter
^\'^bos principes sensim sensimque diminuta ac debili-
et dissensio inter eos exorta erat, qua suum in
uti conabatur
phieippus Hispaniae rex.
\'^
simirum nempe hic inducere tentavit ut suo cum equi-
^^^ îpsi aiixiliaretur ad Galliae regem debellandum. Tali
l^^^^Positioni non alienam plane praebuit aurem
casi-
^^ïRus. Speravit enim fore ut ejusmodi auxilium
î^^\'aestauclo, Huguenotis prodesset non tantum, sed etiam
^
Ekconium prohiberet, quominus hic oppressae Neêr-
^\'^ae patrocinium praeberet, quod ab omnibus fere
^^\'»latis minime desiderabatur.
Guilielmus vero

-ocr page 98-

princeps omnibus viribus id egit, ut alenconiüM
sae patriae conciliaret, in quem fere omnem sibi adiiuc
relictam spem reponebat. Quis igitur non intelligi^?
quanam ira ac indignatione commotus fuerit Princeps?
quum audiret
dathenum una cum beutericio
imbysio
per totam fere Germaniam calumnias et rumOquot;
res dispergere, qui si acciperentur,
omnibus ipsius coö\'
siliis ac conatibus obicem ponerent i) !

Quoad partes, quas dathenus per hocce tempor^®
spatium in Germania egit, multa adhuc in tenebri®
latent. Dispersis hac de re relationibus inter se coifl\'
positis, e nostra quidem sententia palam fiunt
sequuntur.

Dathenus, postquam ad oasimirum redierat, i®\'
defessus ei exstitit suarum ipsius calamitatum narratquot;\'\'-
Iterum iterumque querendo quanam quantaque cootU\'
melia ac iniquia a principe erat atfectus, tali de
lielmo oasimirum imbuit opinione, quasi ille vir habe»
dus esset, qui politicis tantum rationibus obedienS; vera^
verae fidei salutem neglexisset. Quod suum de
cipe judicium ut probabilius etiam redderet, hujus cuöquot;^
alenconio commercium casimiro proposuit, tanqua^®
Deo minime placens, quippe quod ad idololatriae instant
rationem necessario duceret.
Casimiro contra, nti c^o
tendit, soli verae fidei in Germania patrono, imposittt^®
esset officium Dei ipsius honorem propugnandi, aroam®
guilielmi consiliis sese opponendo. Quae non taO
tum
dathenus, sed etiam beutebicius, mag®^

1 ) groen van prinsterer, 1. 1. Tom. VII , pag- • ^^
pag. 28.

-ocr page 99-

^^^que apud casimikum auctoritate pollens, ac im-
tJs qui Francolhalii degit, Palatino etiam atque
\'aüi proponere haud desierunt.
^ Bujus erga
guilielmum^ ditïidentia hisce stimulis
parum fuit aucta, praesertim quum ad unum fere
^^ qui in Grermania dispersi erant Belgae,
alen-
^nbsp;Romano-Catholicum tanquam Neêrlandiae li-

^\'tatig defensorem recipere recusarent
^uae ut tolleretur rerum conditio,
casimieum gui-
^mo
reconciliare totus studuit Johannes Nassaviae

COJlig rr.

^istnbsp;^^ ^^^^ alenconio minus favens, ac Calvi-

ïïgt;e(fopinionibus magis quam ipsius frater, addictus,
quunbsp;ambos egit partes. Quam dissensionem

^^ pro magna parte dissidio adscribendam esse
*ïuod tamdiu exstiterat
guilielmum inter et
iquot;ec ^^^^^ consiliarios ; quumque ipse
oasimikus inter
\'^^^iiationis conditiones recensuisset, 2) ut Princeps
administris satisfaceret :
Johannes iterum
^rj, iß epistolis fratri missis eum precatus est ut
Heno beuteeicio ac imbysio ignosceret, ac opti-
Hlib ^^ ®Perare vellet. Ad epistolas
guilielmi, in
^^^ûceps haud sine quodam contemtu de triumvi-
^Agnbsp;calumniis se enunciaverat, bi querelis suis

ejjj^^^^^^^ obruebant, dicentes nuncios, qui haec fa-
esse ^ ^\'^ißeipi tradiderant, mendaciis ac calumniis
•^Oijnbsp;Quare denuo instanter Principem rogavit

\' ^^ speciatim enunciaret hic, quaenam Sin-
tis iufiputanda haberet, quod tamen an unquam

2) Îquot; !quot;nbsp;pag. 301.

\' pag. 420.

-ocr page 100-

fecerit guilielmis, historia tacente, nescimns.
THENUM a tali cum principe ineunda concordi^e
redintegratione non alienum fuisse patet e litteriS
JOHANNE (m. Aprilis 1581) fratri missis. „ Quo
„liusquot; inquit Casimirum ad tuas adducamus pai\'^®®
„et BEUTERiciifactio magis infringatur et opprio^^t^^\'
„e multorum piorum virorum sententia aptu®
„ si DATHENUS tecuui reconciliari posset. Non tantuw
„huic de qua locuti sumus, rei, sed aliis quo\'l\'^®
„prodesset. Mihi nunciatum est
dathenum hoe te\'^^
„pore humilioris esse animi, atque dixisse se causai^
„ suam Ecclesiae Nederlandicae tradidisse. Idem
„ cius testatus est, eum se paratum professum esse
„ tuam petendam condonationem, si clementiam
„sperare ei liceretquot; i).nbsp;^^^

Quid autem guilielmus \'? Ex iis quae fratn
respondit efficiendum est novas denuo Principis ^
attigisse de
datheno calumnias, ita ut nil boni
posterum de
datheno se exspectare, ae nullum
mercium se inter ac tales calumniatores et perturbât
res existere posse candide testatus sit 2).nbsp;^^^

Haec guilielmi in casimiri consiliarios ira
accepit alimentum, quum hi
alenconii mala fide ?
quam argumento utebantur, ut
guilielmi crim
commercium, quasi ipsius Dei digito impium dénota
clami tarent.nbsp;,,,

Ipse dathenus rem suam, ut jam vidimus,
siae tradidit Neêrlandicae.

1)nbsp;1. 1. pag. 548.

2)nbsp;1. 1. pag. .\'582.

-ocr page 101-

Jam anno 1579, Synodus Ecclesiae Flandricae
aoita, decreverat ad bathenüm epistolam mittere
pieces continentem, ut viam indicaret qua lis jamdiu
inter ac ipsum exorta, dirimeretur
I^iüs fere annis post
Medioburgae quae habita erat
\'
ynodus denuo datheno pollicita erat judices con-
^^ituere aequos et ab omni partium studio alienos, qui
quot;^dein ejus cum Principe rixis finem imponerent
minime tamen patet dathenum unquam coram ta-
/ ^^ judicibus rem suam egisse. A°. 1584 saltem
^Pse se frustra sperasse testatur fore ut Ecclesia suis

^^^ Cf.nbsp;vtr^TER, Hist, der Herv. kerk te Gent, p. 202.

•^»quot;ba, quiij^g datheno svnodus utebatur, digna sunt quae
flle a , .

nobis referantur; quia ex iis patet quanta dathenus eo

term

^Pore in Ecclesia valebat auctoritate. „Alzoo zekere brieven en

van welbekende en Godtsaelige persoonen aan den Synodum

ril ^nbsp;^y^ ... dat het Synodus met hare interpositie en Auto-

\' Zoude willen bezien ofte zy het geschil \'twelk nu al lange,
quot;■ÜSSchp-n

«u syne Prinselyke Exc. en igt;. dathbnum opgestaen is,

\'^den nederleggen en op beide zvden alzoo modereren en pre-
quot;\'iveren j

dat \' «dezelve niet en quamen tot meerdere verwarrmge en
^^\'ooter nadeelen van de kerke Kristy en synes Woordts;
de broederen eendragtelyk voor raedtzaem bevonden, datter

uit

ten

aa^nbsp;van den Sinodo eenen lieflyken en smeekenden brief

^\'iddnbsp;DATHENUM zal geschreven worden, om hem te

CHRISTI wille, en tot vermaninge, dat hy hem een
tg ^^^ laeten gezeggen, en te verwilligen om met S. Exc.
«OTirlnbsp;loflyken accoordt en vredemakinge opdat snlke

öietnbsp;swarigheyt gestilt synde , hy wederom in syne dienst

Yj,nbsp;zoude moge treden en denzelven voorts met groote

^ 8 e continueren. Cf. gr. v. pkinstereb, T. VII, pag. 82.
® «Ravezande, 1. 1. pag. 16.3, art. 49.

-ocr page 102-

staret promissionibus i). Haud improbabile est Princi\'
pem baud unam ob causam probibuisse, quominu®
datheni petitioni morem gereret Ecclesia. Utrum ^
Germania degens
dathenus, una cum imbysio,
cum Parmae duce quandam rem babuerit ? Hac de r®
e perpaucis, qui nobis adsunt, fontibus pro certo aliqui*^
affirmari nequit.
Dathenus ipse longe a se amovere
conatur talem inculpationem, et rationes, ob
quas bocce
ejus testimonium in dubium vocarernus, minime sutïiciuöt\'
Dum adbuc apud
casimirum versabatm-, a nonnulÜ^
Neêrlandiae Ecclesiis, inprimis
a coetu Eheno-irajecli^^\'^
vocatus est. Cui tamen petitioni eo tempore non s®\'
tisfecit. Sed quum consistorium Gandavense et pr^®\'
terea illius urbis scabini eum rogarent, ut denuo p\'quot;^\'
stinis suis inserviret gregalibus, annuente
casibH®^\'
nec non approbante ipsius Francotbaliensi coetu, dont®
in Neerlandicam suam profectus est
patriam 2).

§ 9.

De datheno postrema vice in patria commorantß-

Eosdem reipublicae Gandavensis legatos, qui laiB^\'
siuM ad pristinam suae gloriae scenam, Gandavi\'\'^^^\'^
revocarant, etiam
datheno, quod coetus Gandave«\'
sis fovebat, desiderium ejus in urbem reditus, c®\'®\'
municasse, valde probabile est 3). Una cum
imbY®^*^

1) 1. 1.

2)nbsp;Cf. gboen van prinsterer, T. pag. I. 1. art. 45.

3)nbsp;Gendtsche Gesch. 1. L pag. 331 sqq. Cf. \'s graveZaND®\'
1. 1. art. 45.

-ocr page 103-

e Palatinalu Gandavum reversus est ^, ubi
res •

magisque in deterius ruebant. Urbs a pak-

diice et Malconienlis foris pressa, intestininis

®®idiis magis etiam quam antea fuit vexata. Illi,

clandestine Hispanis favebant, cum farnesio

P^eeiïi esse ineundam exegerunt; qui contra gui-

Principis, et Provinciarum septentrionalium

^^xiliiirQ exspectabant, bi bostium dolosis propositioni-

se nunquam aurem praebituros neque ab Unione

^ajeetina defecturos esss palam jactarunt. Cum illis

^nbsp;fere omnes e Pontificiis. Ab horum partibus

®teteruut plerique Euangelii renovati sectatores.

\'^\'lominus tamen omnes reformati conjunctis viribus

parnesii pacis propositioni sese opponerent, pro-

\'iiit eorum aversio ab omni auxilio e Gallia accipiendo,

tamen solo ex urgentibus angustiis ac periculis

posse servari omnes rerum periti perspexerunt ; nec

dissensio, quae guilielmum inter ac muitos, in-

^^iiuis qtii jjj Flandria degebant, intercedebat Calvini-

utnbsp;astutia usus est imbysius

^^rbem hosti tradere conaretur. Initio fortuna ei

^ebat. Alimentorum caritas ac inde exorta fames

P\'^lum ut pacem exigeret impulit. Imbysio auctore

\'^^^Se Martii senatus creatus est, qui de conditionibus

iberaret, quibus urbem pabmae duci traderent
civeg Tnbsp;...

^^ )• Inter illius senatus socios etiam invenimus

Publ^^^^^^^ qui, ut enarrant Gandavensia Chronica,
jactatus est se una cum
imbysio aliisque,

^^endtsche Gesch. pag. 349.

^endtsche Geschiedenissen, 1. 1. p. pag. 359.

-ocr page 104-

paci.s cum Hispanis non tantum promotoren! sed etiaf^
operatorem fore, quocirca caeteri antistites, quam
acern-
me in dathenüm tanquam proditorem invecti fuerint
Si fides est iisdem Chronicis, civibus illis Gandave»\'
sibus se adjnnxit, qui Parmae legatis extra urbeDi
obviam iverunt, eosque in urbem induxerunt !
rane igitur sunt habenda quae ad unum fere oiiio^®
de
daïi-iENo nobis enarrant historiographi? datA®\'
nüm nempe imbysium instigasse, vel saltem lubenter
cum eo coopérasse, quum hic urbem, cui erat
praefect«^\'
clandestinis suis maehinationibus hosti tradere tent»\'
ret?
Dathenus igitur sacri sui muneris officioruio
immemor suo marte rebus politicis se immiscens,
vitis suis collegis eorumque voluntati obstrepans,
odio in guilielmum Principem et Gallici auxilÜ ^e\'
tui anscultans, talis proditionis reus esset
habendiis-
Videanms quid hac de re sit statuendnm.nbsp;^

Dathenus, uti jam vidimus, e Palatii^tu redu^\'\\
imbysium comitatus erat ; qui reditus omnibus imbYöI^
adversariis facile suspicionem injicere potuit,
dathenum nunc magis etiam quam antea cuni
facere crederent. Quumque in interlocutionibus
i\'armae legatis habitis iterum iterumque datöï^^quot;^
nomen nuncuparetur, vix aliter fieri potuit, quin gra^e®
spargerentur rnmores, quasi
imbysius in privata cun^
Hispanis pacification e ineunda, suasorem et adjuf^
rem habnisset
dathenum. Sed licet hic uno eodeui
que odio adversus Gallos, quo
imbysius ferebatui\'

1)nbsp;1. 1. pag. 359—360. Cf. w. te water, 1. 1. P-

2)nbsp;1. 1. p. 361. Cf. Memorieboek rler stad Gent.

-ocr page 105-

\'ductus fuerit, utrumque tamen virum plane diversam
oppositam de pace sententiam fovisse, ipsius
^
atheni testimonio valde probabile redditur \').
Urbs nimirum Gandavensis inde a mense Februarii

IK

• 1579 Unioni Ebenotrajectinae sese addixerat.

unione, quae omnibus omnino Reformatis valde
gi\'ata et accepta fuit, quia Pontificiis satis infensam re-
quot;^olebat indolem,
dathenum quoque nostrum admodum
^®lectatum esse, dicere vix opus est. 3) Privatam urbis
J quot;\'^\'■davi cum Hispanis reconciliationem, qua vincu-
^ cum caeteris provinciis abrumperetur, semper ab-
OTuit; pacem contra universalem, salva libertate cum
Poiitiea tum religiosa, in tristissima patriae conditione
V^am maxime desiderabilem habebat. Sperabat nempe
^quot;^\'
I\'Henus fore ut Hispaniae rex, belli pertaesus,
^l^nibus caeteris provinciis, qui nondum se ipsirecon-
^^liassent, religionis libertatem concederet, si hoc pretio
\'^tuni sibi totius regionis dominium ac possessio-
redimere posset. Sed fortasse quis rogabit: nenne
l^\'^THEjif^g pro sua sagacitate optime perspexit,
phi-
^^i\'üM nunquam reformatae religionis cultum conces-
esse ? Quomodo ille historia edoctus talia a rege
\'^\'\'^olicismi tenacissimo sperare potuit? Respondemus,

® gravezande, 1. 1. art. 53 et 54: Hy betuycht, dat
datnbsp;^rede hem altyt een
grouwel geweest zy, maer

*tei ^nbsp;generalen vrede met bewarynge der privilegien ende

\' Rehgie^ den armen Vaderlande wel gewenscht heeft ende

^venschet.

gjnbsp;Geschiedenissen, 1. 1. pag. 115.

\'s gravezande, 1. 1. art. 18. Cf. 70 et 71.

-ocr page 106-

DATHENUM ipsum ita hanc suam exposuisse senten-
tiam, ut pro magna parte talis objectio tollatm-
Si optio nempe facienda erat inter reditum sub Ö^\'
spaniae regis ditionem et Galliae regis, quod vole-
bant hand pauci, in Neêrlandiam imperium, sub
Lippi sceptrnm redire maluit.

ürgebat tamen, mmquam cum rege Hispanico ineufl\'
dam esse pactionem, nisi hac conditione, ut suni®^
in republica potentia remaneret ipsis harum regionUquot;^
incolis ; ut amoverentur omnes omnino

Hispaniae

regis copiae, ita ut Neêrlandia, Rockelü, reformatio^®
in Gallia illius propugnaculi, ad exemplum, libertate
gauderet etiam quoad religionem attinet. 1) Eemotis
hispanicis militibus, (haec mente sua volvisse
THENus videtur) et postquam regia potestas sati®
arctis circumscripta esset limitibus, ipsi

Neêrlandiae

incolae, religionem reformatam ubique instaurarent.

In duodecim virorum conventu, quorum erat
pacis conditionibus agere, praesens quoque adfüit
thenus, minime vero tanquam imbysii adjutor. ^^
gistratus enim ipsi, uti et
jacobo kimmedotïlt;^ï*^\'
injunxerat, cui suas quoque Consistorium addider

1) 1. 1. art. 60 : Hv verclaerdt met niemandt

gesimulesrt

hebben, aangaende het accorderen met den Conynck van Sp®
gien, nopende het stuck van de Rehgie, maer heeft alty*^ ^
sustimeert, soo hy ook noch doet, dat het nyet raedsaem ^^
met den voorsz. eenichsins te accorderen, ten sy, dat de ^^
Ingeboren van den lande het Regiment behouden, ende va» ^^
uytheymsche Regimenteurs ende soldaten ontslagen
werden, ^^
meesters van den spele blyven, gelyk die van Rochelle
andere in Vrankryck noch doen.

-ocr page 107-

Pieces ^ ut hujus congregationi adessent et viderent

in pacis articulis, qui constituerentur,

detriment! caperet. Cum vero spes illa prorsus

J^anuisset^ fore ut una eademque pactione omnes pro-

ciae regi conciliarentur, senatus deliberationihus se

laxisse, ac nullius in posterum de pace interlo-

^^ onibyg participem fuisse disertis verbis declarat;

tav^ ^\'^\'^^^ario privatam illam, quam haud pauci flagi-

®rant, cum pabmae duce pacificationem plus semel

ac publice improbasse aperte testatur i). Si quis

^^ nobis opponit parum testimoniis hisce datheni

illiid^^ fidendum esse, huic reponimus: Egregie

^^ igt;atheni testimonium binis epistolis, lectu di-

^ ^uais^ eonfirmatur, quarum altera bollium, unum

siïQ^^^^^^ collegis, eundemque guilielmo addictis-

pacis adversarium, auctorem habuit; quarum

^^ a coetus Gandavensis consistorio conscripta fuit.

ynbsp;epistolae argumentum huc redit : Valde

erat ne multi improbarent, dathenum,

pj,^^ ^^\'^^cium et bollium, senatui tanquam pacis

otores interfuisse, quod tamen bi, consistorii jussu,
a cum 1 • ■

«la \' ^ ^^nbsp;multis pietate et virtute prae-

abevat föcerant. Procul tamen a consistorii sociis
tnbsp;approbare pacificationem. Sed quum

tiierenbsp;quibus obedire eos decuit, talem consti-

triunbsp;pacem, omnibus viribus per landatos

^^^mviros id egerant, ut res verae fidei ac religio-
Antnbsp;fieri posset, vindicaretur. Fratres igitur

..^^^^J^P^ses quibus hae litterae datae erant, rogatos

1) s\'

^ï^avezandk, 1. 1. art. 55 et 56.

-ocr page 108-

esse voluerimt, ne malis, qui dispergerentur, rumoi\'i-
bus faciliores aures praeberent i).

Quae igitur consistorium Gandavense bîc scrips\'^
optime oongruunt iis, quae
dathenus postea in s»^
apologia de se ipso testatus est. Apparet
exinde
THENUM nequaquam, ut plerique volunt historici; iquot;\'
vitis collegis egisse, sed consistorii mandato
obtem-
pérasse, quum duodecim virorum congregationi
adjungeret. Praeterea, quod ad imbysium inter

DATHENUM commercium attinet, probe tenendum est m

utraque epistola ne vestigii quidem umbram reperiri nnde
etïici possit ejus collegas — licet minus
honoritice de
IMBYSIO sint loquti; licet hujus proditio jam sati\'^
aperta ac detecta essetl
datheni agendi rationeo^
improbasse vel eum ob crebras cum isto collocuti*^\'
nes suspectum habuisse. Accedit quod, in inqui®^\'
tione, quam
imbysius subiit, qua de omnibus
facinoribus, in urbe Gandavi non tantum, sed etia^^^
in Germania agebatur,
datheni nomen nusquam
currit. Neque illi qui arausiaco addicti, pacem
horrebant, et paulo post adversaries ejus devicerau^?
dathenum, cui minus favebant vel fidebant, in
remanere aegre tulerunt. 2) Quae cum ita sint,
rationem, quam plerique Historici de
datheno et p^^
tibus, quas hac tempestate,
Gandavi egerit,

dederiint\'

sin minus fictam, valde saltem exaggeratam esse, hi®^®
argumentis effecisse nobis videmur.

Quam DATHENUS ejusque collegae abhorrebant; P^^

1)nbsp;grohn van prinsterer, I. 1. Tom. VIII. pag.

2)nbsp;Gendtsche Geschiedenissen, 1. 1. pag. 403 sqq.

-ocr page 109-

^\'ätaiQ nempe cum parmae duce reconciliationem, illa
j, \'iiein magis imminebat miserrimae
Gandavi urbi.
. ^^stra Grandavenses a provinciis, quae Unione Ultra-
quot;^^^tiiia cum iis erant conjunctae, auxilium implorarunt;
Partim inopia partim nimia quadam tarditate prohi-
j. . ^^tur, quominus praestarent ea, quae antea iis pol-
erant regionum Septentrionalium Ordines. i)

Principis morte, ultima, quae miserae
^^ ^ ^elicta erat spes, evanuit. Tandem fame et inauditis
^^ ^®iquot;umnis Gandavenses
parmae suam tradere ur-
Coacti fuerunt. Eodem die, quo victrices
farnesii
^^^ expugnatam intrarunt urbem, magnus hominum
ißter quos
dathenus cum viginti et octo
® collegig^ eam reliquit
ter t quot;^\' ^^^^ tamdiu firma reformationis sedes exsti-
ren \' ^ novem millibus familiarum, Euangelium

^atum sectantium, fuit relieta. Qui Gandavi reman-
\'serunt j?

^ gt; lere omnes ad pontificiam redierunt Ecclesiam.
davnbsp;partibus, quas egisse existimabantur Gan-

lio^f\'^^^^ antistites et speciatim dathenus^), in urbe
quot; tradenda, insos

pastores qui, magno numero e
A\'i in regiones septentrionales migrarunt, jam

traquot;nbsp;magno dolore urbis Gandavi ab Unione Ul-

quae*^^^^^ defectio, caeteris in Neêrlandiae regionibus,
P^cem cum Hispanis aversabantur, audita erat.

1. 1.

3)nbsp;quot;quot;^^ezande, 1. 1. art. 58.

4)nbsp;1. 1. pag. 469.

• ®pistola hae de re apud schoockium, 1. h pag. 653.

13

-ocr page 110-

Ordines Hollandiae et Zeelandiae, verentes ne Flandria®
antistites, qnibus pro magna parte tribuebatur Gan-
davi , Brugarum, Yprionis
aliarnmque urbium cum f
MAE duee reconciliatio, etiam in sua ditione animus
ad pacem commoverent, edictum edi
curaverunt,
admonerent cujusvis urbis Magistratus, ne e Flandn®
admitterent antistites, nisi postquam de eorum quiets
indole ac moribus bene constaret i). Quum aute^
dathenus Leydae et Gaudae commercium cum

Galliae

rege tanquam impium improbaret, et bac de re post®\'
riore in urbe cum magistratibus controversatus e®\'
set, novo Ordinum edicto ipsius datheni, tanqua^
perturbatoris, nomen inserebatur Mox AdvocatO\'
Fiscali q. d. mandaverunt Ordines,
ut petrum patö®\'
num
sive obedientem sive vi coäctum Hag as Com^\'
secum adduceret s). Hic tamen Ordinum nunciu\'i^
non manebat sed
Gaudam reliquit et Vianam prefect^®
est, ut ibi
brederodii viduam, postea Elector\'
Palatino matrimonio conjunctam, visitaret. In iP®^
autem comitissae praesentia a centurione
quodam
montio comprebensus est, quamvis hic nullo

mandate

probare potuit, quo jure tali dathenum affecerit ig^^\'
minia, Multum vero de rumoribus datheno infausti®
et longe lateque dispersis clamitavit. Dathenus , qaam
quam centurioris agendi rationem quam
maxime mirat^^®\'
se tamen paratum esse dixit coram judice rem sriam

1)nbsp;Cf. wn/rBNS, Kerkelyh Plakaetloek ad annum 1584.

2)nbsp;Plakaet en Charterboek van Friesland, ed. a scHWABZBNBUi\'\'j

3)nbsp;bor, 1. 1. Lib. XIX. pag. 518. Cff. wagbnabh, \'
tique alii.

-ocr page 111-

^gere, jjj aciem procedere vellet aliquis accusator.
^iium postridie nullum exstitisse accusatorem audivis-
Gaudam redire in mente habuit dathenus, ut ab
J^^is magistatibus testimonium peteret de collocutioni-
antea a se ipso cum iis habitis. Fluvium igitur
^^ajecit et
Vreesviciae vebiculum exspectans paullulum
\'^ainbulavit, quum repente a miiitibus nonnu.llis ab
^^M
ojtjjq j^^jggjg^ y^anam reductus est. Adjura autem
Hhenotrajecti pertinebat, ut cives Vreesvicenses,
iû urbe causam suam agerent. Postquam igitur
per duas fere bebdomades
Vianae versatus
Magistratus Rlienotrajectinus
dathenum recla-
ita ut in carcerem traduceretnr Ehenotrajecti-

Ibi

cum caeteris captivis uni eidemqiie mensae
coenare coäctus fuit, hac ipsa in urbe ubi ad
^^ ^ tempus usque, coetus reformatus tanti eum semper
qninquaginta et quod excurrit dies tris-
^ ®iniam bîc nunc degit vitam. Frustra accusatores
^Jog
expoposcit dathenus. Horum instar 81 articuli
^^^ sunt propositi, tot fere incriminationes continen-
^ujus nomine vel qua auctoritate id factum sit,
^^^ satis liquet. Ordinum senatum i) illos e vagis
lt;iispersis rumoribus composuisse multi credebant.
ita respondit, ut tandem Magistratus ei con-
per^^\'\'^^\' P^^^ta civis alicujus domo uti. Postquam
^ ^ _^^^atuordecim dierum spatium
gillesii gallii

h* —WUllU UiCiLim iSUtlWUlll Wiujuxjaj-i ^ja-ijjji.-

osnit\'

evo ^^^\'etus erat, et frustra semper accusatores
Magistratui petitionem obtulit qua „ pri-

^ata

evocs,

Prorsus auctoritatequot; in carcerem se esse con-
Raad

^an State. Cf. bor 1. 1.

-ocr page 112-

jectum qiierebatur, quumque nemo causam contra euin
dixisset, post tam longum temporis spatium
ipso jure se
liberatum esse dixit, quam ob rem a Magistratu pe-
tebat, ut ab omnibus omnino obligationibus liberaretur-
Cui
datheni petitioni Magistratus RhenotrajectinuS
tandem morem gessit d. 28 m. Decembris 1584.

Quo facto dathenus urbem reliquit, ubi tot tantaque
mala perpessus erat, et
Amstelodamum profectus est-
Non
diu tamen bac in urbe moratus est. DedecuS;
quo Ultrajecti erat affectus ille, qui olim summa
Ecclesia Neerlandica gaudebat auctoritate et
honore,
fortem ejus animum acerbissima concusserat commo-
tione. Patriam reliquit, in cujus salutem oranes olii»
suas impenderat vires; in qua nunc autem, post tu-
multus Gandavenses
dathenum, tanquam perturbato-
rem et optimi Princes, eheu! defuncti,
oppugnatorew
ac inimicum, optimi quique despiciebant.

Quum igitur postrema vice e patria exstitisset essuh
non ad pristinum suum patronum
casimirum refugit?
quod non mirari non possumus, sed in Slesvico-Uoi\'
satia
pervagatus est i). Cur hîc asylum sibi quaesi\'
verit, ubi acerbissimi Lutherani suam fixerant sedem;
etiam obscurum est. Ipsorum horum Lutheranormo
metu inductus, mox nomen suum mutavit et a pat«^
sua,
montani assumpsit nomen. Quam a juventute
inde sibi paraverat medicae artis doctrinam, ea nunc
exercenda quaestum sibi quaesivit quotidianum.
Holsatiae quodam in oppidulo primum
degisse vide-
tur, ubi tamen haud diu post gravem in
morbum iö\'

1) Cf. ED. VAN HEID, 1. 1. pag, 47.

-ocr page 113-

ioi —

^l^it Ab omnibus qui ei cari erant remotus, miser

tanbsp;exsul, ad mortis stetit limen. Unus

auxilium ei praebuit, chunkadus quidam,

tis • dathenus, medioae artis baudignarus, no-

iiiiyg DAViDis GEORGTi 3) scctac addictus. Mi-

tia ^^^ ^^^ DATHENUM tali in conditione amici-

^uodam vinculo chunrado illi obstrietum fuisse,

^ jam antea familiaritas datheno exstiterat,

\' secum invicem communicassent quae medica

quot; Physica essent et de arcanis nonnullis quibusdam

J^^^ae CHUNRADUS se scire affirmavit.quot; Sed aliae

qy. ^^^iliaritatis accessere caussae. Contumelia,

^^ patria aifectus erat, qua in posterum bonam

^amam apud populäres deperditam esse, pe-

peg ®®^tiebat ; omnes praeterea aerumnae, quas per-

s erat, acerbos in datheni animo evocaverant
Sensés

. \' ^a ut firma quoque quae ei semper adfuerat de
^ôat P®rsuasio, eum pro tempore reliquisse vi-
J^athenum ita vacillantem chunradus bae-

s-f ^^■ßcce et quae sequentur desumpta sunt ex epistola chbi-
^ai^gg ï
\'ezelii ad Synodum Haganam, quam vener. h. q.
Cov,; \' P^® insigni quâ erga me fuit benevolentia, inspiciendi
diarignbsp;^ecerat, antequam illam ederet in saepius jam allato

etc ft,nbsp;tot de Geschiedenis etc. van Zeeuwsch- Vlaanderen

■ tOï]

«« rfoc

Heresiarcha illo ejusque fatis\' ac doctrina cff. Historia
^ctritiap

\'^^nscr \'nbsp;^^ rerum gestarum davidis georgii Haeresiarchae,

O

■ö««»^, . Vsms genera nicolao blesdykio edita a jac. bevio
jtnbsp;quot;quot;t; b. teb haar,
Geschiedenis der Kerkhervorming

22nbsp;pag- 90, 196, h. a Janssen 1. 1. pag.

en royaards Archief, caet. Tom. XVI.

r

-ocr page 114-

reticis stiis dogmatibus aggressus est : si notissim^im
illum PETKUM DATHENUM ad suam
perdiiceret
ctam insignem se victoriam reportaturum esse, existi
mans. Initio fortuna
chuneado arridere videbatm-
Dathenus enim liujus ratiocinationibus benignioi\'C\'^\'^
praebuit aurem, quam hic speraverat, atque, eodeu^
ohunrado rogante, ipsius davidis georgii primaritt®
opus „ Librum mirahilmmnbsp;^^ox vero

thenus sana sua mente revocatus, vix tribus pagio\'®
perlcctis, abhorrere coepit a „ rapsodiis illis ; ^^^^

succo et fundamento omni carebant.quot; Morbo,
pestilenti afflictus,
Stadam cessit. Et hîc CHUîfR^
dus ei suum auxilium praebere non desiit.

Quum tandem valetudinem nonnihil recuperaSse^;
unum e consulibus hujus urbis felioiter cura vit, ^^
facto periti medici
datheni fama ita per urbeî\'^
volavit, ut mox functio exercendae artis medicina®
ei oblata sit. Quam tamen recusavit oblatiou®\'^
dathenus, ne alium quendam doctorem
impediret, cui ejusdem functionis spes
facta
Husium ergo denuo migravit, unde Sladam revers^^®^
Magistratui tanquam medicum se obligavit, qrii
„ stipendie honesto 150 thalerorum alebat.quot; Fami^^^
suam tamdiu a se remotam et hucusque
Francot
degentem nunc ad se vocavit et post omnia sua
nera vitam egit satis quietam.nbsp;^^^

Interea datheni populäres in patria non sine ma»
sollicitudine audiverant,
dathenum non tantum u ^^
suum immutasse, sed etiam muneri, quo tanto
dore perfunctus erat, valedixisse,
quum medicinae - ^^^^
impenderet operam. Quum vero
chunradüS P^

n

-ocr page 115-

•j^^taviggei; et in epistoîis suis longe îateque dispersisset,
etiam in religiosis pristinae suae vale-
persuasioni firmissimae et
davidis geokgii
eggg dogmata; tunc gravi quodam dolore
^^ ^^ique in Ecclesia fuerunt commoti. Quo facto
ç anno 1586
leycestris sub auspiciis Hagis
^^hitn est habita ; cujus plurimi quidem socii da-
1nbsp;satis propitii fuerunt. Haec legatos mittere

^\'ibu • ^^^ ipsum DATHENÜM de variis hisce rumo-
tuinnbsp;; et ita Ecclesiae scandalum, quan-

^eü posset, tollerent. Quod mandatum, johanni
iiQonbsp;^^ CHXiiSTOPHOKO PEZELio traditum, haud

planbsp;\'^^tis difficile ac molestum erat, quum eos

alia^^nbsp;ubi eo tempore degeret dathenus. Inter

[gj^^^^^P^*^! Stadae nomen nuncupabatur. Proficiseebatur
Se .^^^
elius primum Bremam, ubi gekobulus ei
comitem, ac quum forte fortuna ibi
men-

Isfi- f ^^\'\'^ingium otîenderent, ab eo petierunt ut
^tad Particeps exstare vellet. Tiiumviri, quum
^^da ^ *^PPidum advenissent, ac
datheni tandem
domicilium, mox eum ipsum invenerunt.
alanbsp;erat ! Quantum mutatus a fervido illo

\'^edatnbsp;qualem eum olim cognoverant. Nunc

lûoti ^^ ^epressa ejus voce, facie ejus languida com-
Poti/ inagna commiseratione eum adspicere baud
\'^^®pect ^\'
ï^henus ipse Synodi legatorum inopinato
^Um Pei\'turbatus videbatur. Mox tamen eos do-
^^^^ilia^^^\'^^ iutroduxit, ubi, remota uxore et reliqua
risq^^ ]nbsp;mandatum a Synodo sibi caete-

jj.^ gatis traditum datheno exposuit.

eandem de suo cum chunk ado commercio fe-

-ocr page 116-

oit narrationem, quae lectori e praecedentibus jam
notuit. Insuper se non tantum
Librum MirabUà\'^^^
inspexisse sed etiam se legisse professus est alia qu^®\'
dam ejusmodi scripta, inter quae unum fuerat Evang^\'
Hum regni henrici Nicolai; de aerumnis, quaS
Belgio perspessus sit inter alia narravit : „triduo, ant®
„ suam liberationem e carcere in prandio sibi propinâ-tû^
„ esse toxicum, quod non sine magnis difficultatibus o»\'
„ tura tandem devicisset, adkibitis
aloxipbarmacis
„antidotis, quaecunque in promptu habere poteral-
Quamvis medico fungeretur munere, se tamen a ver»
fide descivisse minine confessus est.

Magis apertam quum Synodi legati desideraren^
datheni confessionem; se scire dixerunt quod
CHÜNRADO scripsisset de „dediscendis illis quae bacten\'^®

„alios ad litteram docuerat.quot; Quo facto dathenus p^e

nitere se confessus est : „quod aliquando nimis
„ardens in bellis suadendis, quam non
veram propag^*^
„ dae religionis rationem esse postea agnoverit;

aliter eniî»

„Apostolos, aliter martyres egisse ; nec probare dixit
„ipsum nimium ceremoniis addictum fuisse, neglecto^^\'^

„quod principale esset, ut populus nempe ad inferiorem

„poenitentiamrevocaretur;de his etsimilibus liberius
„quibusdam se disseruisse sed de summis illis
articuli®=
„Deo, deTrinitate, de Filio Dei, de fide, eonfessioueo^
„suam minime mutasse palamenunciavit.quot;
DatH^î^
quodammodo quaestionis cardinem
subterfugere
latuit Synodi legatos. Repetiit igitur gerobulus ip«^^®
datheni ad chunradum verba, quod „dediso
se dixisset quae alios secundum litteram antea doc«i®
set.quot; Respondit
dathenus multa denuo de belli\'^

-ocr page 117-

\'quot;enclis^ atque ita jam m.emorata verba explieare co-
^atus est: ,.qiiod antea ex littera historiae bellorura
quot;^^^\'AHae, gideonis, josüae, davidis argumen-
petiisset ad bella civilia excusanda, qualia gesta
quot;®ssent haetenus religionis ergo.quot; Talia se dedicisse di-
voluisse. Sed neque haec quidem
datheni suo-
ipsius verborum explicatio Synodi satisfecit lega-
Qua% litteras quas
chunrado \') olim scripserat
esse putaverunt, secedente illo paulisper.
Vero
dathenus „se infitiari non possequot; dixit „se
quot; ^erumniis, quibus in patria erat obrutus et dolorem
quot;i^genteia et gravem inde eonceptasse offensionem:
comrnoto adhuc animo, infelici quodam fato in
quot;^\'^^^
i^addm illum incidisse, sed in summo vitae
quot; \'^cvimine, quod ob oculos habuisset atque cum ipsa
quot;l^orte colluctantam abjecisse se quidquid fuerit dubi-
^ lonis una cum exulceratione et otfensione ipsa,quot; etc.
coll^^nbsp;fusis lachrymis recitasset,
gerobülus

§arum nomine sinceram et haud fucatam da-
^^ se habere poenitentiam dixit ; ut denuo sacrum
ininisterium eum adhortatus est, et subsidii
ihil Synodi nomine
datheno pollicitus est.
^Sequente die scriptum suae poenitentiae trium-

^Hunrado illo fere nihil notum esse recte monuit Ven.
Ut

lieti ■nbsp;b 1- pag. 20. — In colloquio tamen Francotha-

anabaptistis

objecit DATHENUS sententiam e libro quodum
Veri \' ■ quot;\'\'at Godt „Christum na der Menschheit, door Mariam
H ^^^nbsp;Verosimiliter hicee liber eundem nostrum chun-

est auctorem habuit. Anahaptistae, quod animadvertendum
^etitnbsp;obtestantur se nunquam de chunrado ejiisque

^\'^tia audixisse. ProfocoU. pag. 164.

-ocr page 118-

viris dedit documentum, quod coram illo, inhospitio»
legerunt. Inprimis dathenii Libertinorum, Da^\'^^
Georffianornin et ejusmodi sectariorum

condemnatio»e

baud parum delectati sunt Synodi legati. CWSi^
denuo lacbrymis vacillationem suam
deploravit ^^
THENUS seque ad opus ministerii rediturum
tens, si quidem vires corporis sibi a Deo restituereü-
tur, tandem Synodi valedixit legatis.

Nunquam tamen dathenus in patriam rediit n®^
iterum antistitis functus est munere.
Fortasse
quam solidas, quae ei olim aderant, satis recuperatie
corporis
vires ; fortasse mutata rerum in patria condit\'^
eum absterruit ; nec datheno valde arridere potuit
cum occupare inferiorem eadem in regione, ubi prinn® ^
Ecclesiae bonoris sedibus olim insederat. At
certi q^^ _
bac de re statuere non valemus. Per unius fere au^
spatium
Stadae in oppido remansit, ubi coetum i\'®
matum condidisse dicitur; inepte tamen ut
videtui
Ob causas nobis aeque ignotas Stadam reliquit et
sigium se contulit, ubi tamen Magistratus ab Aua ^
ptistis ita contra illum fuit instigatus, nt vel
unani bac ^
nrbe remanere noctera datheno abnegaret. ^^^^
urbis
fines hospitium sibi quaerere coactus fuit
sul. Postridie
inde Elhingiam profectus est et ^^^
fixam tandem invenit sedem. A magistratu horoi
^ ^receptus, Medicam ibi excolendi artem
licentiai»;
/ J/^/ oblatam, accepit. \'Sex per annos circiter quietam

degit vitam, ac tanti eum fecerunt Elhingenses

1) Cff. le long, Kort hist. Verh. etc. pag. 130.
zande, 1. 1, pag. 200. h. g. janssen, 1. 1. pag- 21-

-ocr page 119-

sea

\' quiuïi 19 d. m. Februarii 1590 diem obiret snpre-

ipse Magistratus densa civium et Belgarum,
^^^^ ibi degebant, stipante caterva, magna cum pompa,
funere prodierit. Ut post ejus mortem
datheki
^^Qiores essent Elbingenses cives, sepulcrum erigi
^••i^avit Magistratus, cui
datheni statuam lapide ex-
quot;^^^Iptam superstructam fuisse legimus \').

Datheni vitam, continua narratione expositam et
/^•\'^ti\'atam ad linem perduximus; illius viri prorsus
^^^gularis^ cujus nomen olim summis cum encomiis
^\'■\'^atiim^ postea vituperationi deditum, baud raro magno
coiiteuitu ab Historicis nuncupari solet. In
epicriü,
huic Dissertationi snbjiciendam esse duximus,

ejus
•^Perä

dam
Poris

yori»

g, quo vixit, nostrae mentis oculis esse depictam.
autem hunc nostrum libellum et qualemcunque
dedimus
datheni Biographiam inspiciens, ae-
nio ^ ^^ ^\'\'ilius, quam vulgaris ac satis levis fuit opi-
iilo judicaverit, haud inane ac infructuosum
Perfecisse nobis videbinuir, atque erit quod
\'^gnopere laetabimur.

1) Of

I. I. pag. 519.

ut

cum

indole rite dijudicanda, tum de juste pretio
^\'leritis erga Ecclesiam nostram statuendo, data
ageinus. Hîc autem veluti in antecessum mo-
sufficiat,
datheni vitâ ac rebus gestis vivi-
^eluti imaginem cum virtutum tum vitiorum tem-

-ocr page 120-

SECTIO AT.ÏEIIA.

de datheni scriptis.

§ 1.

De Dalheniana Psalmorum rersione.

Quod de plurimis, quae dathenus scripto reiiqquot;it\'

verissime affirmare licet, eorum originem e tempor\'^\'^
conditione vel urgente necessitate repetendam esse,
haud scio an praesertim valeat de notissimo üÜquot;®
operc, cui praesertim suam famam debuit. Bi/lhm^^^quot;^
Psalmorum, quam dathenus dedit versionet\'i,
nobiscum in mente habes, ßenevole Lector ! de
jus aequâ aestumatione ac fatis hîc paucis agei\'®
lubet.

Magno olim cum applausu recepta fuerunt carmi«^
e Psalmis desumta, quae a° 1540 GUiLiEt.MUs!

-ocr page 121-

^^ENius a ïjyevet.bï ediderat quippe quae ad nu-
\'^^eruni illarum melodiarmn vulgarium erant composita,
^^ae popuius in deliciis habebat, licet illae melodiae
horum carminuni avgmiiento parum congruae essent
^quot;endae. Postquam vero Gallica psalmorum versionbsp;;

^^^ae marotum ac bezam^), auctores habuit, cal-
cura melodiis erat ornata, quas, optiuii hujus
musici composuerant; postquam
utenhovius^),
ille, pietate et constantia sua j^larus, coetus Lon- ƒ c
^\'^ensis presbyter, inde ab anno 1551 versionem
Psalmorum vernaculam, et sane haud con-
\'^^löendam, in lucem emittere inceperat — zuyleniinbsp;1;!

^^lleetio populo amplius placere vix potuit, qui nunc
m^ carmina derisit, quae antea magna cum
^\'^Ptate atque baud sine elato religionis sensu ceci-

\'^erat.

^^^rgio^nbsp;j^o popularibus suis obtulit lucas

\'i) pictor et Rhetor Gandavensis, guieielmi

,, _ ^quot;uterliedekens, op alle die Psalmen van David op Wereld-

^2/sem herymt, door willem van nieuwveldt, met dennbsp;fi

^nschen teoot op den kant. Antw. 1540.nbsp;, ,

I\'or ^^^ Pseaumes, mis, en rime -par clement mahot et theo-nbsp;|

^^nbsp;Pseaume IX, Chantez au Seigneur qui habite

annoncez ses faits entre les peuples. Anno M. D.
\' i-E LONG, Kort Verh. pag. 78.
Gnbsp;Psalmen Davids. Mitsgaders het Gesangk Marie,

^^quot;fi-ariae, H Gesangk Simeonis, de Tien Geboden, de
\'ioo ^^ Gheloofs,
etc. Overghesett in Nederlandschen Dichte
\'\' JAN ütenhove, 1561.

best

ew Davids na de Ebreeusche Waerheyt en de alder-

^^^\'»iplaren of Translatten Liedekenswys in dichte gestelt, op

-ocr page 122-

Principis ac datheni quoque familiaritate gavisuS;
nimis quam par erat, a Belgis fuit neglecta. Portasse
quia musices ei adjunctis modis, iisdem quibus us«^
erat
beza , populus adhuc parum assuetus erat. Prae-
terea XXXIX Psalmorum
heekids tantum versionen
dederat.

Jam vero, quum in patria nostra reformatorum coû\'
clones sub divo haberi coepissent, diversâ plane mO\'
dulatione utentes, alii e tot auditorum millibus Gr^^\'
licam, alii Utenhovii, alii etiam
lobwassebi
(quae a° 1565 in Palatinatum introducta erat,)
aliorum cecinerunt versionem. Tum
Dalheniana Belg^®
innotuit versio 2), quae brevi per omnes
Neêrlandia®
regiones divulgata, omne tulit punctum. Neo
rum !
Dath:eni versio, quamquam magnis multisq^^®
mendis ac vitiis laborans, praeter auctoris,
quod ^^
fronte gessit nomen, plura habuit, quibus se comm®\'^\'
daret. Dialecto enim conscripta erat Flandrica,
vinciarum etiam septentrionalium incolis satis famiU^^^

de voysen en maate van cl. marots Psalmen door i. d.
Privilegie. Ghendt by ghii^ein manii.ius, 1565. ClF. s\'
vkzande, 1. 1. pag. 209; heringa, Kerk Raadv. en
pag,; I..E LONG, I. 1. pag. 121.

1)nbsp;Die Psalmen Davids, nach Französischer Melodey
sehe Reymen gebracht durch
d. ambrosium lobwasseb.

2)nbsp;De Psalmen Davids ende ander Lofsanghen wt den i\'\'^\'\'\'
coyschen Dichte in Nederlandschen oVergheset, doer pK\'VJiV^
thenum. Metgaders den Christelycken Catechismo. Cerem^^^^^^
ende Ghebeden.
Jacob V; 13. Is yemandt in lyden

Die bidde : Is yemandt goets moeds ? Die singhe Psalmen.

• . -rnbsp;1 1 ll^\'

print in t Jaer ons Heeren M. D. LXVI. 8°. lb long, i-

-ocr page 123-

^^ ^ognita. Dathenus, et quod ad verba et quod

Numéros et modos attinet, presso pede Grallicam

^^isionein secutus erat, quod duplicem ob caussam

. placuit, èt quoniam bac similitudine disbarmonia

publico cantii sublata est, èt quoniam Belgae, bac

^tione se cum fratribus in Gallia, sicut in doctri-
Ua

^^ \' in cantu quoque publico plane consentire pro-

, ® potuerunt i). Praeterea, quum datheni labor
ii) 1

iUeem prodiret, nulla exstabat in lingua nostra

®inaeula versio, quae ad finem usque perducta et

eantui adaptata erat Datheniana versio quippe

omnibus numeris compléta ac absoluta esset,

® ®eusu unica dici potuit.

omnia si mente recolimus, dubium vix esse
potest •nbsp;... . . ,.

labnbsp;datheni versio etianisi ceteris ejusmodi

Ynbsp;postponenda fuisset, prae iis palmain tulisset.

Scf ^^^^^ ei^inivero plerique scriptores temporis, quo con-

^pta est, parum rationem babentes, severius ac ini-

.p ^^\'i\'HENus in praefatione hac de re testatur : „Datikdesen
1 scl^^^\'^*\'nbsp;\' ™nbsp;gesteh hebbe en is niet ge-

, om (lejj arbevdt van andere die daerin haer best gedaen

quot;•^^^lieii f .nbsp;quot;

ïe misprvsen, ofte om mv eeniger Iconst te beroemen
lïitiE^er 1nbsp;■

»de ^^\'yle wy metter Evangehschen kerken in Vrankryk in

quot;tennbsp;Ceremonien eendrachtig zyn; soo heb ik van her-

egeert, dat wy in den sank der Psalmen hen ook mogten
quot;gelyk ,

quot;\'\'ynnbsp;spraeke seer liefllj\'ke en klaar overgeset

51 is \'nbsp;ik soo nagevolgt hebbe als \'t my mogelyk geweest

onse spraek heeft können lyden.quot;
u^j^nbsp;long, 1. 1. 59. s\'gravrzande, 1. 1. p. 205.

1- 1. Tom. II. pag. 251.

-ocr page 124-

quius de illa enunciarunt judicium Si enim
inter caeterasque psalmorum versiones hue usque editas
comparationem instituimus, vel etiam
Flandricae poeseoS
ejusdem temporis fructus respicimus; Dalhenianam ve^
sionem hisce minime inferiorem ac deteriorem haheo
dam esse, affirmare nulli dubitamus. Quod tamen noU
sic intelligi velimus, quasi e nostra sententia indole^
vere poëticam redoleret
datheni versio. Scatet
languet inanibus. interjectionibus ac additamentis et
est comparata, ut nobis subinde vel fastidium par\'^^
vel risum moveat. Sed hic in memoriam revocefflU®\'
dathenum de industria ac data opera ad litteraiO\'
quoad ejus fieri posset,
makoti bezaeque versioneï^^
reddidisse, ita ut multa quae ejus inhaereant labo\'^
vitia illorum e labore originem petant 2).

1 ) burmannus , e. s. Psalmos Dathenianos „illepidos nuncup»^
„et plebeja humilitate et sordibus verborum inquinatissii®quot;
p. burmannus, ad sullog. Epist. Tom. I. p. 692.nbsp;^^

2) datheni versionem e Galhca illa redditam esse nou

fgte

meminerunt jiidiees. Famosissimus ille e. g. „ealceiquot; loci^®
iisdem verbis in Gallica versione invenitur. Ps. LX : 5-

e maroti et bezae versione

Les Moabites au sur plus
Je ne veux estimer non plus,
En despit de leurs mauvaistiez,
Qu\'un vaisseau pour laver mes pieds.
Contre Edom peuple glorieux
Je jetterai mes souliers vieux.

E DATHENIANA versione

Maar Moab zal zyn met oneer
lek en achte hem ooek niet meer

-ocr page 125-

^^^•^t^ngum annorum intervallum, quod nostrum,

Dan een waschvat daar in dat myn
Voeten sullen gewasschen zyn.
Edom acht ick met zyn volck coen
Niet heter dan myn oude schoen.
\'\'obwasser ; Und wie ich gantzlich hoffen thu,
Auf Edom werfen meine schuh,
alius ille notissimus locus e Ps. LXXVIII : 33.

mab. et beza.

Mais sur cela comme quand la personne
Apres bien boire engloutie de somme
A la parfin s\'escrie et se resveille
Dieu s\' esveilla et rendit la pareille
Aux ennemis, qu\'en derriere il frappa
Et d\'éternel diffame enveloppa.

dathenus.

^aer ghelyc een dronc mensch hem dan opmaket
^Is de wyn wel verteert is end\' ontwaket
^i® seer luyd tiert end\' maeckt een seldsaem wesen.
^Iso is oock onse God opgheresen

sloegh \'t achterdeel der vyanden quaet
quot;^Welc hen een eewige schand is en smaet.

lobwasseb.

Der Herr sich aber wiederum auffmachet
^le einer der da von den schlaff erwachet,
Und einer der des weins viel hat gesoffen
Und jauchzen thut : er hat die feind getroffen
Ilin hinden einer harten streich gethan
^ Ein ewig schandmahl ihn gehenget an.
^ lt;^laudite jam rivulos pueri, sat prata biberunt.

foret hic plura afferre exempla, ad ea quae
Vers\' ^nbsp;vel illustranda. Nemo enim, etsi
maboti et bezae

«einnbsp;mehor sit habenda, vel eam vel lobwassebi versio-

^\'^iheniand nostrâ longe praeclariorem esse, facile contendet.

15

-ocr page 126-

quo vivimiis, aevum a datheni aetate separat, aequ»
et vera hujus versionis aestimatio nobis perquam d0\'
cilis videtur.

Quid ? quod multa vocabula illi insunt nunc prors«®
obsoleta vel nobis incognita vel etiam ridicula,
tamen
datheni tempore satis bene audiebant et tunc
viventium aures nequaquam offendisse vel laesisse ceO\'
senda sunt.

Quantopere datheni aequalibus hic ejus inge)®^\'
fructus placuerit, innumerae fere
Dalhenianae versio»!^
editiones testantur. Prima vice a° 1566 Francotha^^\'\'
in lucem emissa, eodem anno
Londini aliisque in l^d®
iterum iterumque typis expressa est\').

Anno 1567 dathenus suam versionem

emend»\'

tam edi curavit. Quae tamen emendatio operi ej«®
parum profuisse videtur.

Ab hoc inde tempore singulis fere annis repetit^quot;
Codicis Sacri editionibus adjeeta sexcenties est excus»\'
Per duo saecula et quod excessit eam in
Ecclesia r®\'
formata Neerlandica in cultu sacro adhibitam e®®\'\'
omnes novimus. Cujus perpetui usus
diversae fueru»^
caussae, quas breviter exponere ab argumento, iu
tractando versamur, band alienum esse
duximuS- ^^

Notissimum poetae dictum ,, habent sua fata libelli
optima in hunc libellum quadrare sequentia

docebuut-

1) Omnes illas Dathenianas versiones hie recensere hujus
non esse putavimus. Cff.
lb i.ong , Kort hist. Verhaal, ^^^
pag. 125 sqq. Boekzaal des Nederduitschen Bijbels etnbsp;^^

van de boekerij van (is. le long) by anton. schoute\'^
Amsterdam, passim; s\'gravezandb, 1. 1. p. 210 sqq-

-ocr page 127-

mam

Ecclesiae Neêrlandicae, sub cruce, synodus i)
quot;^^tionalis Dathenianam versionem, jam omnium omni-
iu manibus, sua auctoritate eommendavit, ut in
^^\'ütu quoque unitate quadam conjungerentiu\' coetus
^^foï\'mati. Cui deoreto ea etiam annuit Synodus, quae
a° 1574 habita est y). Tandem Synodus Na-
I^OQalig^ eadem in urbe quatuor annis post congregata,
Ecclesiam jamjam stabilitam
datheni introduxit
3) eamque sua sanxit auctoritate. Dathe-
ut jam vidimus, praesidialem in ea occupaverat
^^\'lena, et e multorum liistoricorum sententia, ambitione
Woris quadam cupidine ductus, collegis suis tale
®^torsit deeretum, ut
maknixii, quae jam parata
versionem arceret.

quamquam valde probabile habendum est,
qua tune gaudebat in Ecclesia, auetoritatem
\'^^^Itum valuisse, ut collegae ejus ad talem addu-
^®ientur sententiam; in dubium tamen vocandum est,
^^^^ ipsius
datheni incitationibus ac instigationibus,
deeretum tribuendum sit.
^am lo j^j^jjj^.jxjuM versionem suam jam paratam
absolutam habuisse, Synodi sociis satis cognitum
Attamen nondum
édita erat ejus versio neque
ob causam a Synodo in Ecclesiam introduci po-
^^ 2° Eo tempore multo minus quam postea vitia.

Acta Synodi Vesaliensis art. XXXI. j. bns, Kort Histo-
« ^engt, etc. pag. 210.

KerJcelyk Handhoekje, art. 43.
^^ Ibidem.

^^ I^rimum in lucem prodiit illa versio a° 1580 sub titulo:

-ocr page 128-

quae datheni inhaerebant versioni, perspexerunt Ec-
clesiastici, neque credibile est eos banc, in Ecclesia
ubique jam vigentem, abrogare voluisse. 3°
Testante
MAKNixio jam antea ipse dathenus professiis
erat, se suum opus pro temporis angustia festinantm®
perfecisse, ita ut „abortuquot; qüasi in lucem prodiisset-
Cui alius etiam scrij)toris accedit testimonium : ??
thenum nempe ipsum, dum adhuc in vivis esset?
spem enunciasse fore ut alius quis e textu Hebraic^*
ipsius emendaret opus;
maenixium deinde de sua
versione componenda
dathenum consuluisse qui? P®®*\'
quam eam perlegerat, ex animo optasset, ut sui ipsi^^®
operis loco illa versio in Ecclesia substitueretur

Psalmen Davids uit de Hebreische Spraecke in

NederduUsch^

dichte op de ghewoonlycke Fransoysche wyse overghesett. W. B»quot;®®
comparationem instituit marnixii illam versionem inter ac
thenianam. {Philips v. Marnix Tom. II. part. I.), et causas
posuit, quare nunquam in Eeclesiam illa fuerit recepta.

1)nbsp;Cf. Praefatio marnixii qui in uträque versionis suae
tione scripsit (a. 1580 et 1591): „dat hy
m. pietbR
„thenum niet schelden of straifen wil, noch syne overzettJ»?
„uyt des ghemeynen mans handen rucken. Hoewel hy
maal in zyn leven bekend heeft, dat sy met grooter haeste
maeckt was, dat die hem schier als een ontydige geboorte
afgedrongen geweest,quot; etc. Cf.
van iperen , Kerk. Hist. van
Psalmgez.
T. 1. pag. 139.

2)nbsp;andries andbiessen. Aanmerkingen op de

psalmberijrxi^\'^

van Datheen, pag. 175. „Gelijk ook de Heer van MA»\'^^\'\'
met zijne voorkennisse en raadt, een nieuw werk ondern^^\'
\'t welk voltooit van
datheen zeiven geroemt en geprei^e»
zelf van herten wenschende dat het in plaatse van \'t zijne
de Nederlandsehe gemeente aangenomen mogte worden.quot;

-ocr page 129-

m

stabilita fuit Dathenimm versio in Ecclesia et
duo saecnla aboliri non potuit, quamvis perplures
psalmorum versiones rytbmicae,
Dathenianae
J ^ ionge antecellentes, per hocce temporis spatium in
prodierunt. Cujus rei multae adfuerunt causae.
^
Miramur fere Synodum a° 1581 Mediohurgae ha-
.
ain, quum baud pauci in Ecclesia datheno propter
cum Principe rixas et tumultus Gandavenses, quo-
^^^ particeps fuerat, infesti exstiterant,
maenixii,
^i^Qe editam, versionem, non cammendasse. Sed ma-
^^^ antistitum pars nimis dilectam adhuc habuisse

^ ^\'iin hoçpg testimonio prorsus pugnare videntur, quae bur-
Ktrs (syii_ Epist. 1. 1.) de marnixio scripsit: „Queritur
^nbsp;(XXI Nov. 1580) de Theologis et ministris verbi de-

®\'^tantibus suam operam et qui datheni obsequentes calu-

® obliquis obtrectationibus\'ejus praetulerunt psalmos, etc.quot;

g ® sane est hac de re certi quid statuere. Constat apud

\'^auinbsp;uon tantum in censum venisse quaestionem, quae-

Oielior esset datheni an vero marnixii versio. marnixio
\'inuime f

^hl ™vebant omnes illi antistites, qui aeque ac dathenus,

quot;ïtiöinbsp;commercium cum Gallis improbaverant. marnixius

tej. ^^P\'ißiis Principem ad tale incitaverat commercium. Prae-

Dathenum inter ac guilielmi administrum dissidium ex-
^«terat

frustnbsp;hie Principis jussu tumultus Gandavenses sedare

•lain ^nbsp;burmannus autem agit de anno 1580. Statuen-

^^^tur est, aut dathenum tunc revera sua in Ecclesia aucto-
talianbsp;adversarii opus arceret, aut
marnixium

increpantem, aversioni suae erga dathenum ni-
ygj,^nbsp;Prius probabilius quidem videtur. Anno 1578

Dathenum, privatas illas ob causas, marnixium oppu-
Pi-obari nequit.

-ocr page 130-

videtur Bathenianam illam, quam ut maunixii
tores aliud quid efficere potuerint, nisi quod datHE^^quot;^
opus nec abrogaretur nec iternm sanciretur.

Haganam vero Synodum, quinqne annis post sti»
LEYCESTRIS auspicüs congrcgatam, talem ad

abrogatio-

nem proclivem non fuisse facile intelligitur, in mefflO\'
riam dum revocetur, quale erga
dathenum cura© ^^
sollicitiidinis documentum eadem illa Synodus

dederit\'

Eo tempore praesertim in Ecclesia prae valebant
qui Calvini dogmata quam acerrime propugnabant.
tum huc contribuerunt exsules Flandrici, qui in provinc^^®
septentrionales refugerant et, fervidiore
plerumque ^^
dole, per multos annos in res nostras Ecclesiastic»®
aeque ac politicas vim exercuerunt hand
exiguani

Dum illa Flandrica in nostra patria praevale^^*
factio, cujus asseclae ad unum fere omnes
datH®\'^quot;quot;\'
ejusque operi favebant, versio
Balheniana stetit «
vis tranquilla in midis.quot; Qui vero hujus abrogatio^^®®\'
petierunt, vel quia
zwinglii magis addicti opiui\'^\'^\'
bus,
datheni, turbulenti Calvinistae, opus avefS^
bantur, vel quia illius versionis vitia ac
menda he^®

f He

perspiciebant — vocem quasi in deserto edidcruni-^
Synodus quidem Dordracena annis 1618, 1619 habita^
quae tantâ munita erat auctoritate, deerepitam aniogt;

ansa est datheni versionem, quamquam bene ma

ejus Synodi socios hand adeo magni illam fecisse susp^
cari licet. Verebatur enim ne populus, qui admo ^^^
eam dilexit, in diversa abreptus studia,
tumultus d® ^

Praeterea, Poesi Belgica, in diem magis
illius Synodi socii spem fovisse videntur, fore ut op^ ^^
in patria poetae operi manum imponerent, et me

-ocr page 131-

etiam quam ea quae mabnixius dare potuerat , Ecole-
^lae innbsp;praestarent

Quam Synodi Dordracenae spem revera haud inanem
permnltae posthac in lucem editae Davidicorum
y^öQorum versiones Belgicae probarunt 2). Cygnus
^ti^m uoster Agrippinus sacra sua cecinit carmina^).

^^eque iu^ tamen neque Datheniame versionis emen-
_^tiones, qxias subinde ediderunt nonnulli\'t), placue-
populo, Imo hae ipsae emendationes, quarum
paucae
Dathenianae vix praeminent, multo magis
populi pertinaciam provocabant. Insignis illa, qua
Da-
\'^^^^ana versio gaudebat, popularis favoris aura expli-
quot;^^\'ida nobis videtur, partim e quodam vetustatis tem-

broes, 1. 1

Anno 1686 henricus ghysen, jam septemdecim recensuit

versiones, e quibus, optimis e quaque versione versibus

\' novatn componere sibi proposuit versionem. Cf. van

^^Ren Kertcelijke hist, van het Psalmgezang lom.l.^s^. 198. sqq.

andkiessen antistes Verensis a°. 1756 40 jam nun-

potuit tales versiones, quem insignem numerum nonnulli
Postea 11.

quot;quot; adhuc adauxerunt. 1. 1.

^^ ^inis tamen Romano-Catholicum redolebant thuris odorem,

^^ nostratibus placere potuerint. Cf andriessen 1. 1.
l86.

J later iUos Dathenianae poeseos emendatores recensendi sunt:
^•fvius^
van heule. abbahamus tbommius, cujus OpUS:

quot;-c-efte

plane

eiil

Pulo

^achte verbetering der Psalmen van P. Dathenus\'\' non-
fautoribus valde placuit. Plerique autem, qui novam
ediderunt versionem, quantum ejus fieri potuit, haud pro-
^ datheniana versione recedere studuerunt, ut nempe po-
placèrent. Cif.
andriessen 1. 1. ; van ibeben 1.1.

-ocr page 132-

porisque peracti amore, qui omnem qualemcumque
rebus sacris mutationem aversabatur; partim ex obe\'
dientia tot Synodorum decretis débita, partim de-
nique ex errore, fere ridiculoi), quem apud multquot;®
rudiores hujus aetatis homines exstitisse legimus: qu»®^
dathenus lu psalmis Davidicis interpretandis u^u
minus quam ipse
da vides Spiritu Sancto ductus fu^®\'
set vel etiam hujus opus emendasset
Praesertim ver*^
idem ille favor eloquens testis est habendus piae
constantis venerationis, qua populus
datheni, eccle-
siae ac verae fidei propugnatoris, prosecutus sit meu^\'

nam.

Cum igitur per temporum decursum apud peritior®®

1)nbsp;Cff. andbiessen, qui in opere laudato Cap. IV
recensuit ac refutare conatur, quae afferri solebant ad
dA\'I\'I^®^\'
versionis usum tuendum.

2)nbsp;Idem 1. 1. pag. 5. e praefatione henrici bruno versionis, t»quot;®
nulla narrat haud indigna, quae hic referantur: „vele

eenvoudigequot;

„meenen dat de Psalmen datheni , de Psalmen Davids: en die«\'*\'
„gende Godts onveranderlijk Woordt zelve zijn. Mij is zelfs in ®

„venhage gebeurt: Dat ik eens uit de Nederduitschekerkek^aquot;\'\'

„ een Borger van myn grote kennis, ziende dat ik een boek ^^
„de hand had vraagde wat het was. Ik antwoorde: het z}quot;^
„Psalmen van
marot en beza. Hoe! zeide hij, dit kan ik ® .
„verstaan. Ik voegde daar op: Dat ik geen lust hadde Datbei^
„Psalmen te zingen, dewijl die andere ongelyk, mijns oorden\'
„beter waren. De goede man zoude bijna een nieuwe Oveïp
„ter van zig gemaakt hebben, meenende dat ik Godslas^e .
„sprak
dewijl davids Psalmen (\'tgeen geen Jood, geen Cbri ^^
„tegen spreekt)
Godts Woordt waren en denzelve door datB®
„(o! Sancta simplicitas!) verbetert waren.quot; En zoodanigen zoquot;
wie weet hoe velen gevonden worden.

-ocr page 133-

quidam ejusdem Dalhenianae versionis ex-
^\'\'itisset, atque in dies incresceret, hand pauci eorum,
^^^ ®jus abrogationem optabant, ld ante omnia agen-
^ esse putarunt, nt immoderatam, quâ vulgus du-
^batur, DATHENI veneration em infringerent et labe-
^^^tarent \'). Frustra tamen inde ab anno 1745in Ecclesia
tilnbsp;quaestio de nova quadam versione in cul-

lûtroducenda, ab Eeclesiasticis aeque ac politicis
^^tabatur. Frustra viri, qui cultioris erant ingenii, aut
^^ S^s ratiocinationibus, aut Satyrae telis utebantur,
^-\'^
theni imaginem, asininis ornatam auribus

^Uet Opusculum „Bathenianaquot; pag. VII, ubi pseudouymus

^^an-at, dathknum a Magistratu Rhenotrajectino poena

■\' ^ siffectum esse. Cf. p. 51 sqq.

ciat hic judicium aöerre justi van effen , sollertissirai

.^y^^^^^^torisquot; auctoris: „In het werk van dathenus worden alzo

teid\'^nbsp;en Poëtische gaven bespeurd, als er zachtmoedig-

th ®\'®öschlievendheid in zijn leven uitblonken etc. Cff. Da-

bedenkingen over de Maandelijksche Bijdragen van

en Grasmaand. N°. 5 en 6. 1759. infine.

^^ ^\'^^^eniana of ophelderingen en aanmerkingen over de ver-

to • ^ P^^^^erijming van p. dathenus — door en ouder het

^\'\'\'Uktnbsp;JUvenalis glaucomastix. Beschermer der ver-

In praef. — Talem in dathenum impetum

d ^^^^^^ conabantur ahi; ut e. g. Scriptores diarii Leydensis

edfi \' ^quot;■\'^ndelijksche Bijdragen etc., et pseudouymus quidam
^do • TT-

\'^an \'nbsp;oï\'er het nuttig gebruik en ontstichtend misbruik

Haec ^nbsp;Gezang, etc. door pkgbus, Amsterdam 1766.

Vers^nbsp;ala ahis hymnis Satyricis, ex obsoletis Dathenianae

Lnbsp;quot;\'^ocabulis, compositis, excipiebantur. van ipeben, Tom.

247 sqq.

-ocr page 134-

aeternae quasi derisioni tradiderunt. Triginta fere an^ii
praeterlapsi sunt, antequam scopus ille
attingebattu•

Tandem enim anno 1773 congregatio , ad quam
clesia quaeque provincialis suos delegaverat legator?
difficillimum suum perfecit opus, et novam illam,
nos adhuc utimur, versionem composuit i). Omnium
in patria cultiorum applausu fuit recepta. In oratio
nibus sacris, in hymnis, ad coelum
usque extoHebatm-

Haud sine delectatione quadam, cui indignatio
intermixta, hi laudatores in memoriam sibi re vocabaiit?
quamdiu claudicans et decrepita illa
datheni vei\'S^quot;
fastidinm ipsis movisset, et de ipsius auctoris, nu^c
denuo reviviscente et omnium in oris
versante, hi^
toria ac indole omnes aliquid, sed raro in bonam P^^
tem, narrandum habebant s). Sic infausta
quaedam ^
ridicula de datheno traditio magis magisque se p^\'*^
pagavit, quae ad nostra usque tempora
pervenit.

1)nbsp;Cf. van ipbren, 1. 1. Tom II.

2)nbsp;Van iperen, 1. 1. Inter multas, quae tunc in luceffl P\'
dierunt orationes sacrae, multa de datheno ejusque his^-\'quot;
exhibuisse dicitur:
a. rotterdam; De juichende wachters
voege de Heerlijkheid des Heeren en de invoering van een
verbeterd kerkgezang
, in plaats der verouderde Psalmberijming ^^
den lofwaardigen
petrus dathenus, of kerkelijke Leerrede o
Jesaja XXIV: 14, 15, 16. Amstelaedami apud s. vaN

1775. Frustra hunc libellum indagare conati sumus.nbsp;^^

Inter scripta poëtica quae dathenum explodebant recensé®

sunt: Duo carmina elisabethae v^tolff, De ongelukkige mo ^^
Dathenianaj et Datheensche Eerzuil opgericht door dathbJ^\'\'^®
Ut alios mittamus. Cf. van iperen, 1. 1. p. 30 sqq.

-ocr page 135-

Minime vero illud Ordinum decretum/i) quo Da-
abrogabatur et nova introducebatur versio,
populo rudiori, inprimis in coetibus ruralibus, aequaliter
gratum atque acceptum fuit. Quid? Quod nova illa
versio, nonnunquam baud sine magna per-
bîc illîc quidem, gravibus baud sine tumul-
introduci potuit 2).
Öubitari

licet an unquam cantus Dathenianus in pa-
nostra prorsus obticuerit. Nisi illud quod famâ

Percrebuit

fraudem nobis fecerit, hisce ipsis nostris
lehtjs DATHENI psalmis utuntur coetus nonnulli,
l^\'^xinie in Zeelandiâ, qui Ecclesiae reformatae Neêr-
quot;^^^ûicae a communione se separarant. Unus ex hisce
^\'^etibus praecedente anno
Dathenianam denuo edi cu-
Psalmorum versionem.
^^
I\'Henus Psalmorum versionem suam FrancothaUi
^^iete conficiens parum praesagire potuit, per tot an-
spatium hoc suum opus superstes fore. Minus
praesagire potuit, quum fama ejus longe late-
esset dispersa, se propter illud ipsum suum opus
Posteritate contemtu ac derisione affectum iri!

nobis vero, quibus Datheniana versio tanquam
, oricunx quoddam documentum tantum exstat, ut
leium de illa ejusque auctore proferamus absque
ac ira, veritatis atque aequitatis amor exigit.

Ja^^nbsp;Hollandiae ac Frisiae caeteris fuerunt antesignani,

.nbsp;m. Oct. 1773. novara sanxerunt et introduserunt ver-

^\'Oïiem 11

.. • pag. 418.

Van iperen 1. 1. p. 463.

-ocr page 136-

— 124 —
§ 2.

De datheni Calecheseos Palalinae et Liturgiae version^\'

Ut populäres non tantum meliore uterentur in caoti
Psalmorum versione, sed eompletum atque
absolutuio
quoddam haberent rituum compendium i); nec minquot;®
eo consilio, ut Eeformati Belgici cum Palatinatus coe-
tibus arctiore vinculo unirentur;
dathenus Psalm®\'
rum suae versioni
Calecheseos, et Liturgiae, quae io
Palatinatu erant receptae, adjecit versionem,
una cuif
precum nonnullis formulis.

Dathenum ipsum Catechesin Heidelbergensem si^®
Palatinam e lingua Germanica in sermonem Flandi\'i-
cum interpretatum esse jam conjecit
gekdesius 2)
postea omnium fere historicorum testimonio affii\'®^\'
tur 3). Alii primam Catecheseos illius versionem
Emdae a° 1563 in lucem prodiit, datheno tribuerun^
nostro 4). Alii, praeeunte le longio, a° 1566 dat^^^\'

1)nbsp;DATHENUS in praefat. „opdat ook de christelijcke lezer ^^^
volkomen Handboeksken hebben mogte, hebbe ik den Christel\'-!
ken
Catechismus ende den voornaemsten deel der kerken
deninge
ende der Gebeden soo die by ons gebruykt zyn (verbs\'
mihter hisce verbis Francothalium indicare voluit) tot den P®
men laten drukken; alles tot beteringe der kerke
Christi.quot;

2)nbsp;Scrin. Antig. Tom. I. pag. 13. Cf. s\' gravezaND®
pag. 55.

3)nbsp;CfF. e. g. s\' GBAVBZANDE, 1. L Gendtsche Geschi
Tom I. pag. 14.

4)nbsp;borsius, Overzigt van het trapswijze toegenomen ^
krachtigd gezag der Geloofsbelijdenis en van den

Catech.

in KIST et ROYAARDS Archief. Tom. IX. p. 296. J. MsNSir\'\'^^
over de Liturgische Schriften, caet. pag. 32.

l.l-

be-
etc-

-ocr page 137-

^^^ laudatam vertisse Catechesin statuere maluerunt

ï*riorem, quam recensuimus sententiam idoneis ar-
^^luentis probari non posse, recte, ut nobis qnidem
^i\'ietur, monuit cl.
vinke Rationes ob quas ee
verba, quibus diserte testatur dathenum pri-
suam versionem edidisse a° 1566, in dubium
^ocaremus, desunt.

^ altera parte quaerere licet quam ob rem dathenus

. ^\'^\'^^am illam versionem quae tribus annis ante jam

^ luceni prodierat, Psalmorum suae versioni nonadje-

et e contrario plane novam ipse confecerit inter-

Pi\'etatiouem ? Nec ipse dathenus in praefatione suae

^orum versionis se illius Catecheseos versionis esse

^ctoiem affirmât. Contrarium vero ex ejus verbis effi-

^^ ^ îûmime licet. Forsitan Emdanam versionem, quae

® illîc a Dalheniana illa discrepat, emendavit dathe-
n

SSuumque una cum ejus Psalmis in patriam fuerit
Pta ac dispersa mirandum non est, versionem illam
HEni tanquam auctoris nomen in fronte gessise.
Jiiaquid hujus rei est,
datheno debet Ecclesia
apnbsp;Reformata gratias quam maximas, quod

por\'nbsp;^i™ introduxit opus illud quod, tem-

\'^ultquot; ^^ uesino fuit confectum ratione habita,
hominibus laudandum est ; quodque per tria fere
institutioni non tantum fuit sed et

1)nbsp;Cff

^^ long, K. Hist. Verh. etc. pag. 131. \'s GRAVE-

2)nbsp;quot;

fixa P*quot;^efatione ipsius librorum symbolicorum editioni prae-

/3. Cf. j. ENS. Kort. hist, berigt, caet. pag. 49.

Quam retulit le long, 1. 1. pag. Additam. I. p. 145-188,
J Cf 1

ocus e DATHENI praef. supra allat.

-ocr page 138-

consolationi animi. Ab initio inde nostratibus optim®
placuisse, magis fere quam ipsam Fidei Confessio-
nem, historia docet A Synodis fere omnibus lO
Ecclesia nostra habitis commendata et sancita, int®^\'
Libros Ecclesiae Neerlandicae reformatae
symbolicos?
suum et dignum quidem occupavit locum s). DatHEï^I
redactio per temporis decursum nonnihil fuit mutata*
Editiones, quas a° 1580
caspaküs heydanus, a°
thysius procuraverunt, a datheniana illa a°
édita, baud multum discrepant 3). Idem fere valet de
ea, qua nos adhuc utimur versione, nisi quod Iwg^^
purior ac magis correcta sit dicenda.

Liturgia, quam dathenus una cum laudatis sUi®
operibus Ecclesiae sub cruce obtulit, non mera verSi*\'

1)nbsp;Cf. cl. vinke, 1. 1.

2)nbsp;1. 1.

3) IjE long, 1. 1. pag. 131.

_ 4) Continebat illa sequentia :

1.nbsp;Forme van den Heyliglien Doop uit te richten.

2.nbsp;Volght een corte ondersoeckmghe des gheloofs voor de g®
die sich tot de Gemeynte begeven vpillen.

3.nbsp;Forme om dat Heylighe Avondtmaal te houden.

4.nbsp;Forme om Houwelycken voor de Gemeynte Christi te bevestig®

Christelike gebeden die men in de vergaderinge der
loovigen en elders ghebruyken kan.

5.nbsp;Ghebedt des Sondaechs voor de Predicatie.

6.nbsp;Eene algemeyne belydinghe der sonden ende ghebet *
alle noot der Christenheyt. Des Sondaechs na de Predieat\'

7.nbsp;Een ghebedt voor die leere des Catechismi.

8.nbsp;Ghebedt na de leere des Catechismi.nbsp;^^

9.nbsp;Een opentliche bekentenis der sonden ende ghebet voor
Predikatie.

-ocr page 139-

est, illius quae in Palatinatu et speciatim
quot;■^Qcothalii assumpta erat.

earn componendam praeter illa, quae e Liturgia
^^latiiia sumserat, alia quoque in suum adhibuit usum,
^^iurgiam Genevensem, maktini miokonis ac
^Nnis a lasco labores Datheno speciatim
\'^^^^euda sunt:

formula baptismi sacri administrandi, qnaestio-
^\'
quot;luae parentibus proponi solent, datheni redi-
^ ttianni sunt tribuendae; partim siimptae sunt
e

Jon

ANnis

p _ - a lasco opere.
ittiae quaestioni quae apud
a lasco invenitur
«uit DATHENUS suam secundam quaestionem,

nt satisfaceret cum Genevensibus tum
mis Theologis, qui ante baptismum symbolum
legendum esse statuerunt.
_ atendyjjj est hancce
datheni permutationem, si
^^^^ antes esse qui baptismum subeant, quique
J —assentire nondum possunt, minime esse
^^^ andam. Minns recte tamen, ut mihi quidem vi-
• ^Ensinga dathenum , quem nunc laudat nunc

10.

Ii r»nbsp;forme des ghebedt nae de Predicatie.

^^^ ^orgenghebedt.
l3 ^^ondtghebedt.
14\'nbsp;Eten.

U:nbsp;-e Eten.

Iß j,nbsp;voor kranke ende aengevochte menschen,

diergelycken.
V de begravinghe der Dooden.
^^ ^ •
Mensinga, 1. 1. p. 33.
■ pag. 157^

-ocr page 140-

vero carpit, in eo reprehendendam esse censuit, q^od
baptismi testes, parentes inprimis, de eorum sana
interrogari voluit. E Theologia
Datheniana ab bac
quaestione omnia pendent, neqhe^quot;mfantes membra
verae Ecclesiae, semen quasi Ecclesiae esse possuut?
(ƒ nisi ortum duxerint e parentibus sanae fidei, veraeq«®
Ecclesiae addictis. Formula sacrae coenae
celebrandrae
ad litteram fere e Liturgia Palatina a datheno red-
dita est. Idem valet de formula nuptias consecraodi-
Inter preces quas Liturgiae adjunxit dathenus, iH^®\'
quae die dominico ante orationem sacram effundeodae
erant, una cum illis, quae Catecheseos
expositiooe®\'
sequerentur, dathenum habent auctorem. In pr®quot;^\'
bus post concionem habendis atque in illis
quae aß\'
grotantibus vel moribundis praelegendae sunt, mul^^
insunt, quae
datheni irenicum produnt consiliai®\'
omnes controversiarum articulos evitandi, unde i^t®\'
ipsos Protestantes rixae exortae erant.

Ut et illa Liturgia una cum Catechismo Palatino in patr^^
nostra acciperetur pariter invaluit ipsius
datheni a^^\'
ctoritas, Ab anno inde 1568, aeque ac Catechesis, S- ^^
dicis editionibus adjecta, per omnes Neêrlandicas
nes dispersa est, ac nemine fere contradicente recept^^

Liturgia, qua hodie utitur Ecclesia nostra, pro ba^^
exigua parte
datheni retinuit Liturgiae interpretationei^
vel redactionem, et quamquam per temporis decursii|^
nonnulla ex ea ejecta ac desecata sunt,

nonnulla quol«®

nova addita, revera tamen hodierna quoque Eccle®^^
et nunc
datheni Iaboris fructibus uti dici potest

1) Historiam Liturgiae Dathenianae uberius hic exponere

-ocr page 141-

— 129 —
§ 4.

De ceteris datheni scriptis.

cetera datheni scripta aliis prorsus usa sunt fa-
Uti scripta, hue usque a nobis laudata, omnibus
^ûinino cognita sunt, cetera de quibus verbo adhuc
erit, plane in oblivium abierunt. Nec mi-
ad unum omnia temporis augustia premente
^^^^^ adeo crassâ Minerva conscripta, consilio scri-
optime fortasse inservierunt ; nobis tantum mino-
sunt pretii. Haud prorsus tamen sunt contemnenda,
^^latenus fontes nobis praebent, e quibus dogmaticam
^^
theni indolem cognoscere possimus. Omnes fere
^ ^ibelli apologetieo-polemico consilio confecti sunt,
tylus Dathenianus i), ut ipse ejus auctor, vehemens est
^^^^ndus et ardens, firma persuasione afflatus. Magnum

fecit, acutus ac accuratissimus labor saepius laudati men-
quem benevolus lector, si plura cupiat, adeat.
\' E mxdtis, quae hîc afferri possent, styli Datheniani exemplis
sufïieiant. „Non mundi pacem expectant nostri (quod
^ic sibi persuadet), qui Evangelium verbum crucis esse
sed ad unitatem pios
zachariae verba hortantur,
\'^Oûjunetis viribus ac spiritualibus armis Antichristi regnum
quot;®^ertant Christique Ecclesiam instaurent. Omnino nobis non
illa concordia Herodis et Pilati, cum Pontificiis eam op-
\'^\'^wpetere quotidiana experientia aptissime declaret. Nam
55 ïibnbsp;nos persecutionem sustinemus. Sed pro fo-

\' sim\'^ j^dicis Christi adventus, qui sanguinem quam crudelis-
^^^^ ^ ^\'^Pi^tae effundere non cessant, severissime vindicabit, quod
fiat ex animo precor! Amen!quot; Cf.
goldasï, pag. 1263.

17

-ocr page 142-

vero discrimen intercedit inter datheni dictioneiu
iibi „Satanicamquot; (sic!) Ecclesiae Pontificiae doctrinal
oppiignat ac in iis libellis, quibus contra Lutbe\'\'^
nos sui coetus jura tueri conatur. In illis odium
delebile se patefeeit, reconciliationem omnem respuenS\'
in bisce vero profundus quidam de discordia ac dissi

dio inter Protestantes dolor, ac pacis studium loquit*^^\'

Dßi

Nunc propbeticam quasi assumit dignitatem, qua
inimicis, instantem ejus annunciat vindictam, aut l^i^
gis ac saepe intermissis sententiis argute suam exp®
nit opinionem. Nunc satyris popularibus et jocis,
nobis crassiores vei insulsi profecto viderentur, „sy^^
gogam papisticamquot; oppugnat. Nunc vero
moderatis^
modestis utitur verbis ad fratres ad amorem Clniquot;
tianum incitandos. Inter optima, quae
datHE^^quot;^quot;
scripsit, referendus sane est libellus quem in Frao^^
furtensis coetus gratiam conscripsit i). Sic
quoque j^i^\'
cavit
guilielmus ekedericus rex Borussiae, qui ao^
1793 quum quaestio de aede sacra Reformatis in
Francofurti concedenda agitaretur,
sententiam
hocce datheni scriptum perdignum esse quod denuo
typis expressum ac in lucem ederetur. Quod tam^
an revera factum sit ignoramus.nbsp;^^^

Ceterum annimadvertendum est : dathenüïI ,
ipse iterum iterumque testatur, polemica
aeque ac ap
logetica sua opuscula non nisi necessitate c^ac
conscripsisse. Omnia quae
dathenus scripto I\'eM
prouti ad nostram pervenerunt notitiam, Mc brevi
spectu, ordine chronologico complectimur :

1 ) Laudatus sub IV. 2) Cf. Bibl. Brem. Cl. IH-1-

-ocr page 143-

I- Cotnpendiosa et diserta ad annotaiiones papistac
^^\'ii\'^sdam anonymi, quihus pontificios Wormatiensi col-
^\'^qnio coUectos, excusare et econtra Augustanae confes-
^f-onis Theologos, abrupti colloquii accusare conatur, Res-
Ponsio^ ip^am- Lectorem diligenter perlegisse minime
P^^mehit; nam. in ea hreviter quam sanctam et justam
\'^angelici et quam, inpiam Papistae, reclamante consci-
causam defendant, declaratur,
petro dathaeno
^^\'ctore. Donee meliora Dominus. Anno 1558, 5 Aprilis.
LXXIX.

. Libellus vernaculo sermone conscriptus de Bap-
Infantum
1559.

Ad bartholomaei latomi rhetoris calumnias,
Augustanae confessionis Theologos anno
1557,
^\'^^miae colloqidi coUectos gravat ac traducit, petbi
^^THEni responsio prima i) et secunda 1560. Franco-
apud michaelem chirat.
Kurze und wahrhaftige erzehlung, welcher m.as-
(/ert Frantzözischen und Niederländischen der ivahren
. ^Hm halben verjagte Christen in der
Stadt Francfurt

ifyi •nbsp;^

^-^c-r und fünffzigsten und etttiche volgende jähr die

ji^^Uiche Predigt Gödtliches Worts und ausspendung

^ Sacramenten in ihrer sprach verstattet und auss

\'quot;\'^\'Sachen ihnen nachmals solches verbotten wor-
aeti \'

durch petrum dathenum 1563.
• ^rundlicher und nothwendiger ableinung des Ge-

qui^nbsp;libellus prodiit in celeberrimo illo prineipum conventu

^^^ 1557 Francofurti habitus est. — Cf. Uesp. Pr. pag. 1.
^onf. datheni, Bestendige antwort. pag. 92.

-ocr page 144-

VI.nbsp;.Psalmorum Davidicorum versio Flandrica 1566-

VII.nbsp;(Mecheseos Palatinae, et

VIII.nbsp;Liturgiae Palatinae versio, eodem anno ed.

IX.nbsp;Protocollum colloquii Francolhaliensis, a CASPAi^\'^
HEYDANO interpretatum a°. 1571.

X.nbsp;Bestendige Antwort etllicher Fragstuck so die
dicanten zu Francfurt am Mayn zur prob über die jung^^
zu Dresden der Churfurstlichen Sachsischen Theologequot;\'
gestelt Bekandtnuss, in truck zur
Warnung ausgßbß\'^\'\'
lassen, durch petrum dathenüm verfertiget, Heidel-
berg, apud j. MAYER 1572.

XI.nbsp;Praef alio libelli cujusdam, cui titulus: Htstor^^
van de Spaensche Inquisitie, uitgestelt door exempß^^\'\'^\'\'
opdat men die te beter in dese laetste tyden versta^quot;
moch, wt het francoys in onser Nederdtdtsche spro-^\'^
overgeset door
j. d. r. 1569 j-).

XII.nbsp;Praefalio libri: Den gantschen Schal der Het
lighen Schriftueren of Bybelsche Concordantie
ende
schoon register van de voornaemste materien, die
Oude end\' N. Testament zijn begrepen, nu eersf\'\'^\'
gestelt in de ordonnancie van den A. B. C. met dev^\'quot;
maening oft voorrede tot den christelycken leser va» ■
petrus dathenus. Leyde 1579.

XIII.nbsp;Belgica Versio libelli Gallico sermone conscript^;
cui titukis „
Wachtgeschryquot; 3).

1)nbsp;Indicatur in catalogo Bibliothecae HuUhemianae

(Bibliotïieq\'^®

de Bourgogne). Bruxellis.

2)nbsp;„Waarin syne Excellentie (guilielmus) seer lovelicl^ ^^
„Trasybulo wordt vergeleeken, die Athene van de XXX tyr^quot;\'^®\'\'
„verlost heeft.quot; Apologia Dath. Art.

-ocr page 145-

XlV. Verantwoording op de Disputatie te Audenaerde
\'\'^\'quot;^^chen Adriaen Haemstede en Jan Daelman
door pe-
\'^^üs dathenus
Antw. 1582 \')•

Pimcten ende Artyekelen op deweleke petkus
jegentvoordelyk te Utrecht gevangen, is ge-
\'^^\'^(i-gd geweest en verantwoordinge
peteus datheni.

§ 5.

De datheni dogmaticis opiwionihus.

^^ quis hujus Paragraph! initio in memoriam sibi
^e
^oeaverit, quod supra monuimus: datheni scripta
Uiuim fere omnia, data opportunitate composita,
^^\'gente temporum necessitate, in lucem evocata

IS sane facile intelliget Theologiae dogmaticae
^^Qia ad scholae diligentiam exactum, vel ab omni
^^ ® absolutum frustra in ejus scriptis quaeri. Etiamsi
•nbsp;majori doctrinae copia instructus ac tali

acumine praeditus fuisset, quale jure meritoque
rjj^\'^^\'^iNo miramur, vel sic tamen, totus in studiis
^^^eologiß^g versari vix potuisset, cui minime uno eo-
git\'^^^^ loco vitae suae tabernaculum collocare conti-
^^ \' ®ed cujus vita quantopere vaga et inquiéta fuerit,
aiu ^^^^nbsp;biographia compertum habemus. Uti

\'^opi^ ^^thenum, quum ejus ingenii dotes, doctrinae
vixnbsp;studiorum fructus respicimus, vix vel ne

quidem Theoloqi veri nominis titulo ornandum
SIC quoque ejus aequales ac populäres,

^i\'le Catologuïn Bibl. Joannis de Koning.

-ocr page 146-

minime tanti illum fecerunt, quoniam Theologmn illu\'®
habuerint, aliis longe antecellentem, omnium lande
admiratione dignum, sed quoniam dogmatum,
ipsi amplexi erant, strenuum et aptissimum vindicet
et propugnatorem se probaverat, ac sive vernaculo
sive Latino sermone utens, cum scribendo tum dice^^\'
do, semper illud dicendi genus sectatus erat, Q^io
ad populi indolem et omnium captimi maxime
compositum. In Theologia
Dalheniana eadem nos ad
vertit conjunctio vel confusio Calvinismi,
Melancbtbo
nianismi et Zwinglianismi, quam in Ecclesia noSti\'^
reformata, inde ab ejus primordiis exstitisse, huj«^
historia nos docet, ac ipsa scripta nostra symbolic^
ac Liturgica testantur i).

Dathenum Calvinistam fuisse ad unum omnes ai
firmant Historici, et recte quidem, si nomen quaei\'i®\'

1) Cf, Cl. r. HOFSTEDB DE GjROOï: Bescliouwinq vau deti (ji\'\'\'\'\'\'

rl-e

dien de Christelijke godgeleerdheid in het algemeen dtts ^ei - ^

Nederland heeft gehouden; inserta operi saepius landato Kis^ ^

ROYAAKDS Archief. T. XIII p. 123—190. Recte monuit vir- ^^

p. 146: „Er heerscht in de Liturgie meestal de Oud-Neded^D

sche geest, veredeld door dien van lutheb en mblaNCHI\'I^quot;^^

Doch uitzonderen moet men het Formulier om, den H- do\'^P ^^

bedienen aan bejaarde personen; \'t welk in de Dordsche syölt;quot;

van 1618 en 1619 is opgesteld, en meer met de Geloofshel\'l ^

nis dan met de oude Liturgie overeenstemt. In den CatecWquot;

heerscht de geest van melanchthon. wiens meest gehefde

ling, URSiNUS denzelven opstelde; in de belijdenis de gees

jjjjjsS j

cal.vijn die haar, het werk van zijn leerling guido p® ^^^
zelf nazag en goedkeurde; in de Canones ook de geest van
wiens volgelingen dezelve vervaardigden.quot;

-ocr page 147-

quot;l^oä ipse pro vitae ac doctrinae suae tessera elegerit ;
\'^^^te etiam, quatenus ejus Theologia universe specta-
Calvinismi prae se fert colorem. Bene tamen hîc
animadvertendum, quod supra monuimus, non
^\'^ûes,
q^^i Calvinistarum nomine a Lutheranis, Âna-
ytistis, Poniificiis
distinguebantur, omnia illius Ee-
^^l\'matoris dogmata penitus cognita habuisse, vel bene
P^^pensa mente sua récépissé. Atqne hoc ipsum baud
an aliqnatenus etiam de
datheno nostro va-
Sic e. g. in Theologia sua
dathenus prae-
®®tiûationig dogma, quod
calvinus veluti cor ac
suae doctrinae baberi voluit, omnino am-
î^lexus
eg^^ ^^^^nbsp;j^e uksinus in Cate-

nostra Palatina, illud attigit. Si autem dogma
^^\'quot;^Uûigpigig^ ad qnod fere cnncta revocet, dogma de
.^^^clesia in ejus Theologia praevalnisse ac primarinm
^^^ locum occupasse dicendum erit. Praeterea
da-
dum in Germania versabat ur, iterum iterum-
iû eontroversias cum Lutheranis vocatus, ex animo
®P®i\'avit fore ut cum illis, quos verae Ecclesiae annu-
^®i\'are nullus dubitavit, reformati unins societatis
^^ûculo conjungerentur. Suspicari igitur licet, eum in
^^Ponenda Calvini doctrina sibi temperavisse, ac non-
^luam^ praesertim in doctrina de Sacra Coena

^^^ ïnitigasse vel aliquantulum accommodasse sen-
^«ûtiam.

ïei^^*^ ^oci igitur in illa tantummodo dogmata inqui-
dol^ l\'^^^^tat, unde intima ejus persuasio veraque in-
^^ optime cognosci queat.
Dathenus minime pro-
^ dogmaticas, quae illi privae et peculiares fuerunt,
tanquam persona magni momenti in Histo-

-ocr page 148-

ria est praedicandus, sed propterea quod iis in prax^\'quot;\'
convertendis mirabili prorsus ratione sibi
constitit.

Inter illas dogmaticas opiniones, quae insignem ^^
praevalentem vim et efficaciem in datheni animü^
omnemque ejus agendi rationem exercuerunt, ^^^
intimum tenent locum dogmata: de
Codice Sacro, i®^
primis de Veteri Foedere ejusque auctoritate; pracsei
tim vero de Ecclesia ac de necessitudine, quae
inter et Magistratum Civilem intercedere
debeat.

Sacri Codicis scriptores ad unum omnes ita Spifi*\'^\'
Sancto ductos et inflates esse, ut revera hujus aniiu^
nuenses ac graphiarii essent dicendi, firmiter credidi^
dathenus. Eandem igitur ac plane aequalem singula®
ejus libris tribuit auctoritatem. Dolendum est ha»^
datheni persuasionem, qui in interpretandis L. B- »
modum mediocriter erat versatus, multorum erroiU-^
uberrimum fuisse fontem. Quandoquidem idem Spi^i^^
Sanctus in Veteri et in Novo Testamento locutus
utrumque eädem valere ac gaudere auctoritate stat ^ ^
Et quod ad illa praecepta attinet, quae utiinDecalo»
e lege morali, omnibus omnino hominibus et temp\'^^ ^
bus observanda, fluxisse censenda sunt, satis beu®\'
sed ad magnum illud discrimen, quod
moysis ac ■gt;
religionem perfectiorem intercedat, parum ^ttendei^®^
lemporalia, personalia ac loccdia q. d. prorsus negbê^®
utriusque eifatis promiscue usus est.nbsp;^^

Ecclesia christi, ea quae unice vera babeu
est, omnes homines pios ac probos,
quotquot D^i P
missionibus fidem habentes sub V. F. vixerunt; ^^^
plecti ei visa est. Prophetarum vaticinia testes
in vocans, Israelitis, veri nominis Reformatos, Cana

-ocr page 149-

tiS; caeterisque populi selecti liostibus, Romano-Catho-
^icos luculenter significari contendit. Quaecunque Deus
^oquens adversus infideles locutus esse legitur, ad hos;
omnes vero promissiones in illos ac se ipsum referen-
esse credidit ac docuit. Ipse igitur Spiritus Sanctus
^omano-Catholicos tanquam Idolalatras, PontificemBo-
ûianum (docentibus
paulo et daniele) tanquam Anti-
^liristum ac Sardanapalum veluti digito demonstravit.
Sijus regnum quacunque via ac ratione oppugnandum
ac evertendum esse censuit. Anno 1560 huic senten-
tiae ,
a se expositae, dathenus quidem addidit „ spi-
i\'itualibus armis.quot; Sed revera sibi constitit, quum sex
aunis post, exemplis
gideonis, .ïosuae, dayidis,,^,,
tanquam „ muro abeneoquot; utebatur, ut populäres ad i-\'- ^ \' -

civile excitaret. Vidimus ex ipsa historia, da-
\'i\'iïENUM fatis suis adversis meliora edoctum esse ac
stadio suae vitae pene decurso, baud sine animi do-___
^ore hunc perspexisse errorem. Eadem illa persuasio
^ffecerat, ut
dathenus infatigabili studio ac ardore
Religionis Paci se opponeret,
qua guilielmus Princeps
^equalia jura ac privilégia Reformatis ac Pontificiis
^Oûcedere studuit. Et quomodo hic sperare potuit, fore
ut
Dathenus ac ii qui prorsus idem cum illo senti-
promissione se obstringi paterentur : „ se nil omni-
j\'Uo adversus Pontificios molituros essequot;? Quomodo
sperare potuit, fore ut
petkus dathenus ttvKoi; rm
^^y^h/iü-iag unquam manum adjutricem praeberet ad
Idololatriam, singulari Dei gratia in Neêrlandia tbro-
dejectam, restituendam? Nos sane, hisce expositis
Uüuc probe intelligemus, vix aliter fieri potuisse, quin
Pia sapientissimi ac moderatissimi Principis vota ac

18

-ocr page 150-

desideria fausto carueriat siiceessu. Quid plura? Ea-
dem firmissima
datheni persuasio praecipua fuit
caussa cur
alenoonii, Romano-Catholiei principis in
aula illa nati, quae populum Dei persequi
nunquam
desierat, quam acerrimus evaderet adversarius. Ips®
publice ac palam professus est „ se commercium illud
semper improbasse, tanquam ipsi verbo divino con-
trarium ac numquam se illud approbaturum esse, do-
nee e Codice Sacro aliter esset edoctus!quot; i)

Praesertim vero dathenus, magnam, qua polluit;
in Ecclesia auctoritatem strenuo debuit ardori, qu^
Ecclesiae jura ac privilégia adversus politicos propu-
gnavit ac tuitus est. Ut appareat
dathenum boe
quoque nomine cum verbis tum factis sibi constitisse,
qualem sibi in formaverit verae Ecclesia notionem vi-
deamus.

Inter criteria, quibus vera et genuina Ecclesia;
„Sancta illa ac pura christi columba,quot; ab aliis üsqnf
falsis distingui ac dignosci queat, in ejus doctrina
haec duo principatum tenent :
omnes haeretici
falsi prophetae arceantur,
jure clavium a chkisto
ipso Ecclesiae suae tradito, ex hujus mente haec recte
utatur 3).

1 ) \'s gravezande, 1. 1. art. 34.

2) Responsio datheni , ad latonium II. 44 : „ Sic nostrarum
Ecclesiarum eruditissimi Professores ac plurimi pastores vigilantis-
simi sectariis omnem Ecclesiae concordiam scindentibus, remis
velisque sese opponunt, quare iidem fanatici homines ut apud »os
(ubi Euangelii vox pure sonat ac sacramenta rite ac
decenter
administrantur,) Christi Ecclesia non sit minime etïiciunt. Cf-
p.
141. Protoc. coll. Francoth. art. 5.

-ocr page 151-

Jam vero Pontificii et Anabaptistae, ceteraeque sectae

Liherlinorum Davidis-Georgianorem vel quae bujus

plures fuerint, sine ullo dubio haeretici ba-

^ sunt. Non pertinent ad unam eamque veram

®^lesiam, quam Christus sibi ttdo tovtcù zoo-uov ele-
git

\' quamque unice Ecclesia reformata repraesentari,
^^^llns dubitavit
dathenus.

Jusmodi cum ejus firma persuasio fuerit, suam
I\'Sa Pontificios intolerantium non tantum non excusa-
^^ \' sed potius illa semper eum jactantem et glorian-
^ andimus, quoniam scilicet ex hoc ipso ejus erga
I\'eticos odio patere potuit ac debuit eum Germanum
ilp^^ ac genuinae Ecclesiae fuisse socium. Eâdem
^^ persuasione ductus altâ voce grandique supercilio
^ quot;^STo objecit et objicere debuit, quod hic, thesi-
pla ^^^^ \'^isciplinae Ecclesiasticae vim imminnens, viam
öiod^^^ ^tque apertam ad Atbeismum sterneret. Quo-
usquam concessisset, Magistratui tantummodo jus
petere talia vitia vel crimina puniendi, ob quae
gnbsp;sectatores, secundum leges Ecclesiasticas, a

^ a Coena essent arcendi ? — In hoc ipso ex ipsius
secundum Verbum Divinum, posita et quae-
J, erat clavium potestas. Nonne igitur unica vera
^tqu^^^^
^6iquot;itatis Criterium amitteret, si erasto cedens

Priviinbsp;^ Domino ipso traditum

■ ®gmm parvi haberet, vel ab aliis parvi haberi
^^^eretur?

in ecclesiam ab omni potestate civili, quae jus
^\'^^a sibi arrogaret, prorsus liberam atque immu-

Cf .

supra in specimine nostro pag, 52.

-ocr page 152-

nem esse voluit. Si Deus, pro suo beneplacito tales
in thronum evocat principes, qui
illi omnibus sius
viribus patrocinentur, ejusque jura contra
baereticoS
omnesque Dei adversaries tueantur; tale auxilium ^^
clesiae minime respuendum esse duxit. Si vero
principes sacris se immiscent rebus, quae ad internaiu
Ecclesiae gubernationem sint referendae; si democra
ticam vel potius oligarcbicam qua Ecclesiam indueiit
CALVINUS, formam, mutare concentur ac sua Ecclesia®
praescribant décréta, legum civilium instar observanda)
tune Deo magis quam hominibus
obediendum e®®®
statuit
DATHENUS.

Dathenus, quantum novimus, in dogmaticis, ^ei®
nullas fovit opiniones, quae illi privae ac peculi®^®quot;^
sint dicendi, quocirca illas Mc singulatim expon®^\'®
nihil attinet. Operae pretium tamen duximus
sententiam
de Baptismo Sacra paueis enucleare.!\'^^\'^\'^^

Jam anno 1559 libellum ediderat lingua vernaou

conscriptum, in quo uberius hac de re suam expoS^^®

rat sententiam. Quaestio, quae hoe in libello ino

batur, ritus sacros spectasse videtur. Utrum nemP

infantes, in Romano-Catbolicorum templis,nbsp;^ ^

sacro ofiferre liceret. Cui quaestioni dathenum ^^

respondisse perhibuerant ejus inimici. Ipse

talem a se removere conatus est suspicionem O gt;

•a rum®

tamen non impedivit, quominus vagus quidam
de peculiari quadam ac suspecta opinione, qua® ^^
THENUS
de Baptismo Sacro foveret, longe lateque

1) Cf, Praefatio Falmorum ejus versionis. (l loNG.
hist. Verh. pag. 118).

-ocr page 153-

spargeret. Sic e. c. jacobus bugerus, Coetas Sand-
^^•^^ûsis antistes, in scripto quodam
dathenum erro-
feum existimavit, quoniam infantes ad Lutherano-
baptismum offerre licitum babuisset. Hic vero,
^^^^ jam supra in Historia videmus , satis moderate
liberaliter de caeremoniis, quibus utuntur verae Ec-
^iesiae membra (cui Lutheranos quoque annumeravit)
buoerum calvini ac Heidelbergensium Theo-
testimonio refutare conatus est i).
, jam verbo monuimus, quaestiones quae paren-
in formula baptismi S. proponi soient, a
da-
nostro oriundae sunt. Ex historia notum est
qnantisque rixis ansam dederunt verba quae
\' ^^^ r ^^^^^ occurrunt, „ in
christo sanctificatiquot; quasi
\' \' ^\'^-fatis fnerit ut
datheni nomen cum rixis in Ec-
exortis conjungeretur !
\'^^^^estioni, quam ob rem baptizandi sunt infantes
Î^\'^Thenus sic respondit: Deus jam inParadiso pactum
cnm hominibus, cujus, postea cum
abrahamo

^^ ciERDEsii, Serin. Antiq. Tora. V. pag. 174: Haec sunt
ad
p. dathbnum verba: „Volui paucis C. T. indicare
eras ex
FranJcendale a d. datheno venisse, quibus scri-
quot;Wuin nostrum confutat, asseritque, se nullam neque culpam
^^ll® agnoscere. Simul quoque mittit
d. calvini,
^lustri Ecclesiae Gallicae Argentinensis, ac Theologorum Hei-
^\'\'^\'^^^ergensium sententias; quae non ita, ut ipse opinatur, contra
^^■^iunt. Nam
d. calvinus exigit, ut qui ad Lutheranicum
ingenue profiteretur quid de coena sentiat, \' etc.
^iidvici 25 Oct. 1562. Cf.
j. w. te watek, Ref. v. Zeeland,
l^ag- 35.

2) Of

mensinga, p. 447 sqq.

-ocr page 154-

renovati, sigillum quasi fuit ac insigne circumcisio-
Sub Vetere Foedere infantes ad hocce
pertinebaflt
pactum, quocirca circumcisi fuerunt omnes. Sub No^o
Foedere infantes etiam includit aeternum hocce
pactum, nam a
christo amplificatumest, minime
minutum vel infractum. Igitur baptismus qui cireuni\'
cisionis locum occupât etiam sub Novo Foedere iD^
fantibus abnegari non potest. Qui vero illius aete^ï
Dei pacti ac foederis membrum existit salutem aeter-
nam ut na,nciscatur necesse est. Nemo tamen
fieri potest, nisi in
cheistum credat, et Spiritu Sanct^
sit renovatus. Igitur infantes credunt, et revera saöß\'
tificati, et propter
christi mérita a peccato origiquot;^^\'
sunt liberati et abluti i).

Nonnullos tantum, (i. e. praedestinatos) infante^
salutem consejcuturos esse, hanc restrictionem q^ai^\'
CALViNus nrg^at, apud dathenum non invenim«®\'

Rectissime igitur mensinga haecce datheni verba
e caeteris Ecclesiae Reformatae documentis interpret»\'
tus est, quod haec ipsius
Dathenianae Theologiae \'^o
stra expositio probat 2).

Idem vero doctus perscrutator datheno obcrepat euiû
non recte baptismi sacri perspexisse characterem aquot;® \'
e DATHENI sententia jus quo infantibus baptisi®\'quot;^®
administrandus sit, a parentum penderet fide.

Dathenus nempe alibi 3) procul a se abjecit i

1)nbsp;Cf. Protocoll. pag. 508, 549. al.

2)nbsp;MENSINGA, 1. 1. pag. 148 sqq. 15/.

3)nbsp;Kurze Erzehlung, etc. pag. 33 . .. „dass sie für ein gros»®\'\'
„Irthumb sphelten, das die verjagte Christen halten, die Km\'\'®\'

-ocr page 155-

lain

Accipl^^.^^ sententiam quam ei tribuerant Lutberani.

(lit i ^^licet DATHENUM, qui consilio

fedegit^ ^^^icavit mensinga) quaestiones illas in eam

^outi- •nbsp;sententiam iis inseruisse a sua ipsa

•^ariani
Sed

laoi ^^ fallimnr, aliam ob causam dathenus il-
qua^y P^^eotes quaestionem „an creditis doctrinam
stoloj. ^^^^ Novum Testamentum ac symbolum Apo-

^_°^Plectitur?quot; baptismi formulae addidisse.
lïieujjj talem profiterentur doctrinam parentes hi
i^on possent ac socii illius foederis, quod
eratnbsp;gal vino dogmatis de baptismo

tantes ^^\'^^»tum. His vero concessis, sequebatur in-
foedej.jJ\'^nbsp;parentibus natos, minime illius

esse, Q \'^^^sortes neque igitur baptismi ritu initiandos
^^^\'^tjtujjl^ tarnen non ita est aecipiendum, quasi propter
infantes illius foederis participes red-
erat ^^^^^ meritis Christi acceptum referen-
ItiandQ . \' tollebatur necessario illud Privilegium
^^fcti«.. parentes extra Ecclesiam Christi positi

?ost \'^« corporis membra non essent.
^^\'tio^gnbsp;mortem alia

et longe graviora accu-
^^^ doctrinam aggressus est Jesuita
pran-

uberknbsp;sterben ehe sie den

quot; ^^^«nben^ ^ quot;quot;»ßien können, nicht von wegen des verdienst des
etthche fälschlich fürgeben das wir
sonder von wegen der lauter gnaden und
]quot;nbsp;Lettes, deren er uns eine gnedige zusagung im

P- I59nbsp;t^\' ä\'e^to hat;\' etc. Cf. mensingA,

-ocr page 156-

ciscus costekus 1) asseverans nempe dathekuM claO\'
destinum fuisse Arianismi sectatorem. Quibusnam vei^
e locis haec hauserit vel effecerit, nescimus. ^^^^
semel vero
dathenus sanam, quae tunc temporis^
lebat, suam de Jesu Christi persona ac dignitate fi^e»^
enunciavit, neque ullus in ejus, quae perlegimus, sc^\'^P ,
nobis occurrit locus, qui talis haereseos suspi^i®\'^^^
ansam dederit. Acriter nostri partes egit Jesuitain^^^
refutare conatus est,
casparus grevinchoviüS? ^^
tistes Roterodamensis

Infausti post datheni obitum disseminati ruß\'*\'
de hujus in postremo vitae stadio a vera fide
ctione commoverunt Magistratum
Elhingensern ut P® ^
profiteretur, et burmannum antistitem qui
ejus mortis bora moribundo adfuerit et medicum ^^^
cum intimam contraxerat familiaritatem; utrUiB^^\'\'®^^^
statos esse
dathenum ad mortem usque in
ctrina fide sua amplectenda, perseverasse, qua® ^^^
ardore per totam suam vitam ut pote unice ^e
aliis commendaverat)).

Haud dubie hoc laudis testimonium datHEJSquot;!

1) In libello: Bewiis der ouder Catholycker heering^\'^-

1595.

2) In libello cui titulus: onderwysinge van de Catti- ^^^jggg
1597, pag. 176 testatur: dat liy (
dathenus) innbsp;is.

des geloofs der

Catholyke Gereformeerde kerkennbsp;^.ytg

gelyk hier van zyn eigen hand een bekentenisse een
voor zyn doot by hem geschreven en
onderteekent,
is en verscheidene vroome luyden die by hem in zJ®
en sterven geweest zyn, betuigen.

^1) bor, 1. 1. pag. 519.

-ocr page 157-

»

^oriae valde honorificum est censendum, si saltem

sensu accipi potest: eum quod ad religionis sum-

^^ attinet in firmissima sua persuasione hand ite-

detnbsp;Multum vero de his laudibus esset

^^ habendum, si iterum dogmatismi laqueis circumven-

^ ad se veram illam ac intolerantem cogitandi, sen-

^ agendique rationem rediisset, quae a genuina

^^ûgelii indole quam longissime est remota, divi-

^ ® amoris praecepto, quod cheistus suis incul-

^^ _ \' oppido répugnât. Quid ? quod indelebile suum

^^uioderatum in Pontificios odium talibus verbis

■^^are solebat : „Inimicos cliligendos esse nemo igno-

^^ Sed bene inter illos distinguendum esse scriptura

quot;■^\'te testatur. Alii enim sunt de quibus dicitur

quot; ^^sciujjt quid faciuntquot; alii denique illi de quibus

quot; ^quot;^ides : perfecto odio odi illos : inimici sunt facti

gfP \' ^^ JOHANNES : „si quis venit ad vos et non

quot;^t hanc doctrinam, nolite eum recipere in domum

quot; ave dicerequot; ! ! i)
At \'

ipsum coram Synodi legatis confitentesquot;»! audivi-
Uon \' ^^ ®^Pei\'ientiâ magistra meliora ac saniora edoctum,
^quot;atü^^^^^-^ erroribUs valedixisse, quibus ipse immode-
^Hatquot; ^^^^^ Studium accenseri voluit, quo, perperam
i^sti^^ ^nbsp;\' populäres suos ad bellum civile

baverat. Licet igitur Ecclesiae Reformatae doc-

^^^e ao 1 • • •nbsp;•nbsp;■ ■

, ^ piacitis inconcussa persuasione animi ad-

a^tat ^Poi\'are tamen juvat fore ut in provectiore
gt; plus minusve a dogmatismi vinculis liberatus,
illo amore imbutus, qui genuine
ohiustî

1) TJ

ad latom. I. pag. 7.

-ocr page 158-

discipulo inesse debet, eos quoque, quos antea odeiat
yel iniquius condemnaverat, amore vere Cbristiano a®
plecti didicerit!

EPICRISIS.

Be petri datheni indole ejusque erga Ecclesian^\'
Reformatam in Neêrlandia merilis.

Datheni vitam continuata serie enarratam, pr®
rili vel juvenili parte, exposuimus. Ex
innumeris f®^®
locis, ubique sparsis, disjecta quasi corporis meio^^\'^
in unum coagmentare conati sumus. Ejus script^
recensuimus vel paucis lineamentis
adumbravimus.
quisivimus in ejus dogmaticas opiniones. Jam
quamquam cancelli, quibus academica
disputatio
cumscribi solet, ac magis etiam temporis conce®®^
angustia, ad metam nobis propositam
properare
jubet, finem liuic scriptioni imponere non licet, sio^
brevi Epicrisi vel Corollario : de petri datheni
bene dijudicanda, ejusque erga Ecdesiam ReforW^^^\'\'
in Neerlandia meritis rite aesümandis.

Magnopere dolendum est, perpauca ad nos vei^-i®®^^
documenta, si ipsam historiam ejusque res
gestas ^
cipis, unde, uti e. c. ex epistolis domesticis, inteiio ?
atque accuratior ejus indolis cognitio
veraque ae -
matio peti possit.nbsp;_

Testimonia aequalium si quaeris, illa pariter m
versas sibique oppositas abeunt partes ac
scriptoi

-ocr page 159-

post illum vixenmt. Casimir! uti novimus
atque ARAUCIACI vel
marnixii s) de datheno ju-
\'^^\'^i^iiû toto coelo differt.

tgt;uae veluti classes scriptorum hîc spectandas se
^^^J
^j^ebent, eorum qui datheni Laudatorum et

Vide e. epistolam ab illo Magistratui Gandavensi mis-
; Groen van prinstekeb , 1. 1. Tom. VI. pag. 616 ,617, sqq.
\'^■\'^siimirug nuncupat ibi dathenum: mon cher et ayemé ministre etc.
^^ Nov. 1580 Aldegondius ita de eo scripsit: „si ex factis
sunt aestimauda, vix video cur quicquam vyisi; de hoc ho-
sperari debeat, qui videtur animum ad semel temere sus-
®®Ptatn insaniam obfirmasse. Sed nolim tamen haec ita accipi,
me eerti quid judicare de eo existimes. Ipse enim arbitrio
sui stat et cadit sed certe eius actiones etiam recentiores
animo fastidium movent.quot; Ep. sel. Belg. p. 833. (
Gr.
1. 1. pag. 79).

J Cff. e. g. laudes quibus dathenum effert j. ens, hort
hig^
1 .

quot; \'^^ngt etc. pag. 467. Magis minusve de datheno judicium
^iT ^^nbsp;protulisse censendi sunt :
Bobrius 1. 1. pag. 518 ,

^ \' ^ui talibus de datheno utitur verbis : „Doch gelijk hem
^nbsp;in zijn leven heeft vervolgt, so hebben hem zijne vre-

^partijen noch na zijne dood beschuldigt, dat hij een Arriaen
geworden etc.quot; Idem scriptor cum lectoribus communicat
l^iens epigramma in
datheni mortem :

Incarnatie op zijn afsterven :
nldIChelIt VaLsCh Wert DathenVs besChVlt,
^aer Leeft nV bl God na Langh gedVlt.
\' porro : w.
te water , Hist, der Herv. kerk te Gent,
214 sqq. j. w. te vv^ateb, 1. 1. pag. 85. Schoockius,
® Ws Eccl. pa». 464, 643. \'s gbavezandb , 1. 1. Nieuwen-

nUYZwnbsp;r anbsp;\'

^ en , Woordenboek voor de Zamenleving, Aanhangsel, in voce,
^^sius, Godgeleerd Nederland in voce. Rahlenbeck, Vlnqui-

la Hef à Anvers pag. 103, 105. Groen. v. pbinste-
t- 1. T. IV. pag. 219 ut multos alios mittamus.

-ocr page 160-

delreclaiorum i) agmeii ferunt; et quidquid notissimo üü
dicto „in medio tutissimus ibisquot; in veritate indagan-
da opponi possit, hîc certo certius constat, ut aequos
ac veraces nos sistamus judices, mediam veluti inewn-
dam esse viam.

--- Si ejus laudatores et admiratores audis, datheïti^S
vir fuit, pius, doctus, zelo insigni ac fere inaequabiü
pro Dei honore ac ejus Ecclesiae salute imbutus; qquot;^
pro verae fidei progagatione omnes, quae ei inerant;
animi corporisque vires sacrificavit ac inauditas proiquot;
sus perpessus est aerumnas; qui tamen ab inimi®^®
(qiios magna qua polluit auctoritas otfendebat) im®®\'
ritis calumniis ac conviciis, non tantum dum vixit seà
etiam diu post mortem, fuerit affeetus 3).

Si ejus detrectatoribus aurem praebes: „ dathenü^quot;
ajunt „esciicullatus (sic!) iste monachus, Zelota
pessimi generis, qui male sano suo contra pontißci\'^®
fnrore ac vehementia sua, omnia frena ac vincula r®\'
jiciente, cum Ecclesiam tum rempublicam perturbavi^

1) Cf. ed. van heid, 1. 1. pag. 18, 47. van MeTE»®^\'\'
Ned. Hist., Lib. IX, pag. 162, 173. Brandt, L 1. pa^quot;quot;quot;\'
wtenbogaert, kerkelijke historie, IL p, 52. de JoNgb,
sehe Geschiedenissen passim. Chajlmot, Biographisch lexicon
voce. Woordenboek der Zamenleving edidit Chomei., edere con*\'
nuavit et absolvit Chalmotius; in voce Datheniana BbaUF^P\'
Tius, Het leven van Willem I, IX. 209, X. 323.

2) Hoe judicium si ab omni parte sanum esset ac probandquot;i»
egregie in nostrum
dathenum quadraret diderotii dictum : quot; ^^
laster sterft bij den dood van een gewoon man, maar hij
niet op, de asch van een groot man zelfs eeuwen na zijn doo
met een dolk om te roeren.quot;

-ocr page 161-

pessüm dedit; qui semper magistratui se oppo-

qui arrogantia ac dominandi cupiditate, gbego-

cV^\' ^^nocentiis, boïs\'ifaciis vix cedens, Merar-

papalem ad antistites Reformatos transferre

^^Qatus est; qui auctoritate, qua apud plebem gaude-

\' abusus est ut claudicantem ac dissonam suam

^alïïiorom versionem Ecclesiae obtruderet; qui in

\'quot;^iTtmo rerum discrimine patriae caussae defuit, ac

^ pïoditorem tum bypocritam agens, religionis tan-

_ veluti larvam ac pallium induit, quo melius am-

\'^iosissiüii sui animi consilia protegeret.quot;

ac falsa in utroque judicio mixta esse, dicere vix

P^i® est. Inter criminationes, quas datheno plerique

^^Jiciunt Historici, baud paucas fuisse, vel plane fal-

ejj valde exaggeratas, ipsa ejus vita exponenda,

^^^\'Cigge nobis videmur. Plus semel datheni patronos

videant rerum periti. Ne quis tamen

® hoe viro mitius quam verius judicasse censeat,
hïf*

quale de eo indicium sit ferendum candide

g^^.^\'^HENus fuit vir, natura haud contemnendis in-
Sci-\'j^lnbsp;praeditus, magis ad agendum quam ad

Vej.aptissimus ; firma persuasione ac studio pro

gen

fuit

Ion,

gen^^^^\' quam amplexus erat, ardens ; cujus indoli
fuit ^^^ q^raedam Charitas ac benignitas minime de-
per \' tamen intolerantia ac dogmatismi vi, eheu!
etnbsp;annorum spatium in ejus animo suppressa

Jü ^nbsp;^^ nunquam prorsus deleta fuit,

aç öaeritoque ejus reprehensores in illo carpunt
^Hienbsp;\'nbsp;ardori suo pro religione quam

^eram duxit, nimium indulgens, ejusdem religi-

-ocr page 162-

onis primum et ultimum praeceptum amoris et chai\'i\'
tatis nimis neglexit. Dogmatum, quae propugnavit,
ritate fretus toti non succubuit mundo; ad haereticoS
debellandos divinitus se vocatum esse sensit; sed fr^\'
tres errantes ac deperditos blanda charitatis voce
rectam revocare viam parum curasse videtur.
meritoque iidem reprehensores illi exprobrant,
nimis quam
chkisti nuncium deceat, imperandi c^\'
pidini indulserit, caeterisque antistitibus exempb^quot;^^
dederit, quod multi ex bis perperam sint secuti !

Fatendum tamen est, omnia vitae ejus agitato®
fata ita fuisse comparata, ut huic vitio sponte ansai®
darent, vel illud alerent. Monachus ille obscures \'
cum illustrissimis ac nobilissimis aetatis qua
viris, commercium habuit. Principum plus
semel f^\'^
legatus ; in eorum arcanis consiliis initiatus
raro iis consiliarius ac administer fuit. In
Ecclesia ^ _
initio inde magno cum applausu fuit receptus; insi^^
quadam veneratione, omnes fere ilium prosequebaot^ï^ \'
in Synodis quas convocavit, vel ad quas convocat^®
fuit, honoris sedem sibi oblatam vidit! Quis naort^
lium, juxta ipsum collocatus ab omni
superbiae
animum immunem servavisset? Quae tamen omni\'^
ad illud
datheni vitium explicandum, minime ^^
ad illud excusandum vel defendendum a nobis scnP
et dicta sunto i) !

Sed falso et immerito nonnulli dathenum
gunt tanquam Hypocritam, qui pro religionc
tans, pravis studiis et politicis tantum
rationibus

1) Goethals, 1, I,

-ocr page 163-

^^ûice ductus fuerit, ac eo acrius Calvinismum pro-

î^^gûaverit, ut politicis guilielmi Principis consiliis

_ opponeret. Minime gentium ! Akausiaci demum ex-

^^i^it adversarius, quum hic verae religioni non ea

par erat, cura ac fervore patrocinari ei videre-

Tiinc firmissimae suae persuasionis vocem unice

^^^udieng, uti in ipsa narratione vidimus, Deo magis

hominibus obtemperandum esse duxit, ac justum

^ propositi tenacem virum, qualem poeta depingit, se

^onstrare studuit, quem non civium ardor, non

, ^i^Us instantis tyranni mente quatit solida. Et quid

ttieritoque in datheno carpendum et conde-

\'utum esse duxerit serior aetas, hoc tamen nomine

® Dfiultis aliis ex ipsius aequalibus, laude nobis

§Uusnbsp;, qui iisdem prorsus opinionibus imbuti,

tia ^^nbsp;rationibus inducti, répugnante conscien-

ter^nbsp;politicorum obtemperarunt mandatis. Cae-

^ ^^^ ex eadem illa firmissima persuasione pariter

yicari possunt, singularis illa aliis persuadendi vis

et odium sive contemtus, quo politici vel

eologj^ Orthodoxae Ecclesiae nostrae aversa-
oantur a

^ lt;loctrmam, datheni nomen, ac memoriam

denique mérita erga reformaiam in Neer-

, Ecclesiam considerantibus, iterum binae illae
^datn

Sesnbsp;admiratorum et detrectatorum clas-

Sas ^^^^^ obversantur, quos iterum in plane diver-
^emnbsp;veluti in oppositas sibi acies discedere vi-

quotnbsp;pristinis temporibus baud pauci, quot-

a Calvinismi triumpho unicam Ecclesiae Chri-

-ocr page 164-

stianae salutem exspectabant, qui optime eum, cumlt;l®
Ecclesia Reformata universe tum, ac magis etiam, de Ec-
clesia nostra Neerlandica meritum esse statuerunt. ^^
DATHENO inter Ecclesiae conditores, quorum

memorial^

pia veneratione recolat posteritas, baud infimum se^
primarium locum tribuendum esse censent; quipP®
qui caussam sanae veraeque fidei contra Pontificios
Anabaptistas, nec non contra Lutheranos heroica
dam virtute tuitus sit; qui Ecclesiae libertatem
tra Pontificiorum insidias, jure suo vindicaverit ; ^^
Catechesi Palatina in patriam nostram introducenda?
sibi perennius monumentum erexerit, quam
quod eji^^
tumulo superstruxerint Elbingenses cives,

Uti autem hi summis laudibus ejus nomen ac m®
moriam celebrant, sic ab altera eaque opposita pa^^^
voces audiuntur, qui hîc de meritis vel laudibus f®\'
nullum sermonem esse clamitent,
quandoquidem ^^
thenum Ecclesiae multo magis nocuisse quam pi\'O^\'^^
isse luce clarius historia testetur.
Nonne, perturbatlt;^^_
iste (sic nobis occurrunt) inde ab initio larga
manu ubivis locorum tumultuum ac rixarum
semina spa^
sit, quae eheu ! laetissimam ceperunt segetem !
dextra manu religionis vexillum, sinistra manu sedit^®
nis facem sursum tollens, proprio marte ad bellum
populäres suos excitavit? Nonne collegis suis antesiêquot;
nanus atque auctor fuit, ut scilicet Evangelii praecoB®®
suum esse existimarent rebus politicis se interniis®®\'^^
di? Nonne Gandavi et regionum Meridionalium
Unione defectio illi imprimis est imj)utanda? EtnoU®^
postquam patriam, cui hoc vulnus inflixerat,
set, sacri sui muneris oblitus castra, in
quibus

-ocr page 165-

militayerat, deserens, vaciilatione sua et
_^6reseos quam de se movit suspicione, totam Eccle-
agitavit, eique ejusque doctrinae ignominiae no-
^^ quandam inussit ?

*^uaenam et hîc nostra sit sententia, partim e nar-
^atione^
quam dedimus facile efiSci potest; partim, ad da-
mérita rite aestnmanda, paucis exponere lubet.
sane, quamquam non idem
datheno encomium

«animus.

quod jampridem in admiratorum ejus oribns
^^soûavit, sed nostra aetate fere obmutuit; nos tamen
^^quot;^ime ab hornm partibus stare, qui
dathennüm plus
nomine Ecclesiae reformatae profuisse statuant,
Lubentius fatemur, quo apertius et lucellentius Hi-
iipg docuerit, quam constanter omnibus ingenii
^^tibus^ animi corporisque viribus id egerit, nt Enangelii
^^^ puriorem propagaret, ac hominum in animis refor-
^\'^tioni triumphum pararet. Bene quoque de re Christia-
ac Ecclesia nostra meruit, quatenus plus semel Lu-
®^\'anos inter ac Reformates coetns dissidia compo-
animos sedare pacemque restituere conatus est,
suis defraudandus est laudibus quod hi conatus
^Ptato caruernnt successu. Pro Catechesi Palatina in
nostram introducta, quae cum in Schölls
^n pnblicis concionibus nunquam suum (enmque
^quot;^^ctuosum) usum praestare desiit, magnas illi
gratias; vel etiam ipsam ejus decantatam ac
osam Psalmorum versionem ac Litnrgiam Cate-
taV^*^ Heidelbergensi adjectam, temporum ratione
teil ^^^ \'nbsp;^^^ stabilitae Ecclesiae haud con-

donum ac beneficium fuisse — quis ex ejus
^ssiinis reprehensoribiis prorsus negare ausit?

20

-ocr page 166-

Hujus nostrae Ecclesiae, adhuc in incunabilis
santis conditionem probe, quaeso, attendat, quisq^s
DATHENI mérita rite aestumare velit. Nimirum! qUot
et quanta hic, sive
guilielmi principis administn?
sive Synodorum socii vel praesidis personam agenS;
ad stabiliendam et constituendam, ordinandam vel g^^\'
bernandam illam vacillantem Ecclesiam praestiterit, dif\'
ficile dici et definiri potest. Licet multa es iis
in patria nostra commorans peregerit, reprehension®
magis quam laude digna nobis videantur, talibus tain®!^
viris Ecclesiae nostrae enascenti quam maxime opus fuit;
qualis fuisse
dathenus ex historia cognoscitur; vigi\'
et alacer, tirmae et inconcussae persuasionis, iu^\'\'^\'
ctae voluntatis, promtus ad agendum, atque

ubicunqu®

periculum quoddam immineret statim in auxilium
lans, nec unquam frustra arcessitus. Sine talib^\'^
defensoribus ac propugnatoribus admodum verendu«®
fuisset, ne Ecclesia, antequam satis
firmum nacta ess®quot;
fnndamentum, praevalentibus suis bostibus

succubuisset-

Hierarchiae, quae postea in nostra Ecclesia
luit, multi
dathenum auctorem vocarunt, ac non
sumus qui illum
hierarchicae indolis fuisse negem^®\'
Et hîc tamen attendenda est universa rerum conditu^-
Aetas, qua
dathenus vixit, colorem vel faciem
se fert prae aliis religiosam, adeo ut eodem jui\'® ^^
eodem sensu, ac Medii aevi Historia,
Sacra dici nier®
atur. Eeligio et religionis caussa, cum omnibus huniani®
studiis praedominarentur, et in politicis quoque magnat
egerunt partes. Politici fere semper, ut scopii®
propositum attingerent, clericorum vel antistitum
vocarunt auxilium et auctoritatem, eorumque consiÜ\'®

-ocr page 167-

«luci passi sunt. Quid mirum igitur, hos saepius,

^quot;^ntis quoque politicis, sese rebus immiscuisse, ad

quas regundas initio erant vocati? Cum Ecdesiam

rempublicam ex hierarchicis illis studiis plus de-

^quot;quot;löienti quam emolumenti cepisse testis nobis fuit

in qua enarranda versati sumus, historia. Lon-

Sissime tamen a vero et justo aberrant, qui datheno

\'^löice fere imputandum esse censeant, quod multo

^^gis nota veluti characteristica illius aetatis dici me-
ïetur.

, ^^ue baud scio, an idem illud valeat de dogma-
ac intolerantiae criminatione, cujus, nec injuria,
accusarunt reprehensores
vel adversarii. Mmio
^^ue
immoderato suo ardori, quo in impugnandis
^ ^^tificiis et ipse flagravit et aliorum animos inflam-
pacis consilia longe rejiciens, schismatis quod
®Ptentrionales inter ac Méridionales Neêrlandiae regio-
exstitit, non quidem parens vel auctor praeci-
(ut perperam nonnulli statuunt) sed tamen disci-
i^m iiiy^ paulisper maturavisse existimandus est.
quae cunctam hominis Christiani vitam regat,
et canut ad dogmata accurate et anxie defi-

nita .

\' suisque cancellis circumscripta, revocans, nova-

, ^ i\'ixarum

semina sparsit, unde post ejus mortem,
colla huic jugo subtrahentibus, acerrimae in ipsa
^fiûatorum familia exstiterunt
Arminianorum lites.
Quatenus igitur
dathenus hujus dogmatismi patro-

ïlllQ

j,nbsp;promotor fuit, eatenus illum grave nostrae

•^lesiae damnum paravisse vel intulisse minime ne-
Quicunque vero in Historia Ecclesiastica re-
^^tiore non hospes et peregrinus est, is quoque nitro

-ocr page 168-

concedet, datheni aetate admodum paucos, eosque
praeclariores viros, ab boe vitio immnnes fuisse; atque
eundem dogmatismum, brevi post instaurata Sacra
enatum, mox quoque in Neêrlandieam Ecclesiam irre-
psisse, donec Pacis Westpbalicae tempore,
veluti iö\'
gravescens morbus, totum Ecclesiae corpus, om»®^
fere Protestantium familias afficeret.

Quis igitur locus datheno assignandus est
tot aetatis, qua vixit, viros, doctrina et pietat®
praestantes? Haud dubie bene multi inter ejus P®\'
pulares fuerunt, qui illum utroque nomine supera\'
verint. Non iis annumerandus est viris eximiis ;
saeculo quod vivunt superiores, fere omnibus
aequalibus antecellant, atque elatis quasi suis
meris posteritatem ad altiora ferant.
Petrus
THENUS, typum atque imaginem suae aetatis ad
vum delineatam refert. Germanus sui temporis, su^®
patriae filius, omnes fere virtutes sed etiam viti^\'
quae in bis cernuntur, veluti in speculo oculis
stris spectanda praebet. Dogmaticas ejus opinie^i®®
easdem fere fuisse, quae apud populum vigeba»*\'
supra monuimus; sed eadem sensit, eadem spera^i^\'
exspectavit, amavit et credidit, eadem prorsus ^^
ctione, quae populo familiaris erat, usus est, et pec^\'^\'®
illum disertum fecit. Populi Ecclesiaeque jura advd\'
sus clericos et politicos, adversus Papam et
cipem, vero et baud fueato ardore
propugnavit. Haec^
si quid video, una e praecipuis fuit caussis,

-ocr page 169-

P*|pnlariiim suorum animos commovere, inflammare,
, que devincire ipsi contigerit; sed vel exinde facile
^ntelligj^^^^.^ posteritatis judicium multum detraxisse
çf laudibus, quibus dignum eum censnerant aequales.
, ir^ELMi Principis, reipublicae nostrae augustis-
conditoris, marnixii, cassandri nomina post
annorum intervallum, etiam nunc vivunt, vi-
et fulgent, et apud prndentiores, majores in diem
P^\'Oïrierent ac nascuntur laudes
Dathenus, tem-
Porum ratione et rerum conditione prorsus mutata, in
^ultoreixi odium vel etiam irrisionem incnrrit. Vel
tamen et bujus nomen nunquam cum contemtu et
^isione enunciabit aequus et peritus rerum bistori-
judex.

fiaud facile e primis Enangelii renovati praeconibus

^^ is digito indicari poterit, qui ob fata cum prospéra

adversa, ob immensarn et plane singularem, quam

aequalium animos exercuit, vim et efficaciem, ob

^\'^\'\'ipta quae reliquit, ob diversitatem denique ju-

j ^^ quod per temporum decursum, de illo prolatum

gimiis^ omni nostra attentione dignior sit babendus.
^Uap

cum nostra esset persuasio, hanc ejus vitam
\'^^öscripsinjyg ^ minime ut de
petro datheno redi-
libellum ederemus Panegyricum, sed ut vita ejus
indoles, res gestae et mérita, accuratius cognita,

atque aeqnius aestimentur.
Ceterum si temporum, quae nunc vivimns, rationem

e^^^nbsp;de Guillaume de Nassau etc. Bruxelles 1858,

JUSTE, Vie de Marnix de St. Aldegonde, la Haye

-ocr page 170-

et conditionem respicimus, spem prae nobis ferre li-
cet, fore ut et hic juvenilis labor haud omni careat
utilitatis fructu. Huic nostrae aetati, cum in Scepti\'
cismum tnm in Dogmatismum pronae, baud pa^^®\'^
consideranda praebet
datheni exemplum. In memo-
riam nobis revocat, quot quantaque proavi nostri?
firmissima animi persuasione fretiac ducti,
perfecerißt!
quot quantaque perpessi fuerint; quale robur, qualequot;^
constantiam animique consolationem in summis baj«®
vitae periculis, aerumnis, angustiis, ex hac ipsa p®^quot;
suasione bauserint. Ab altera tamen parte, ne scf^\'
lam fugientes in Charybdin incidamus, nos hortatoi\'-
Cavete! (sic nos alloquitur) ne pro veritate pug»^\'^\'
tes, Dogmatismi laqueis et vinculis irretiamini, atqu®\'
ut haec nostra aetas banc Historiae vocem monitrice»^
audiat atque auscultat, ex animo precamur!

TANTUM.quot;

-----

-ocr page 171-

THESES.

I.

Tv

^ ji\'annic^ religionis oppressio praecipua canssa ha-
est, belli LXXX annorum, quod proavi nostri
^iispanis egerunt.

II.

^ uptime datheni indolem depinxit groen van
bi^s^.^^^^®®^ (Archives cet T. IV. p. 219) hisce ver-
quot;qii\' quot; ^ ^^^ ^^ moins violence de charactère,
^^^ zèle quelquefois mal dirigé.quot;

III.

guilielmo Priucipi sese opponens pa-

^^celesiaeque

saluti consulere credidit.

-ocr page 172-

IV.

Quamquam dathenus multis in rebus est rep^®
bendendus, minime tamen (ut multi volunt) ito® ^^
tionibus tantum politicis sed sincera animi persuasion^
ductum fuisse contendimus.

V.

Dathenus, pactioni cum Parmae duce a° 15^4
immiscens, minime proditionis accusandus est.

VI.

Dathenus laudibile erga Lutheranos tolérant\'»
exemplum dedit.

VII.

Dathenum praeter libellum: Kurze tmd
haftige Erzehlungquot;
cet, itinerarium quoddam ^^^^
psisse, cui titulus fuerit „ Entschuldigung der Verjuß ^
Christen,quot;
quod plerique historici ei tribuunt, P^
bari nequit.

VIII.

Dathenum Psalmorum suam versionem ^^^
Neêrlandicae obtrudisse negamus.

IX.

Ecclesia Reformata, ab initio inde, in Ecclesia®
bilis ac invisibilis distinctione minime sibi
cons

-ocr page 173-

161
X.

^erperam schenkelius, baurus, alii, ad infringen-
um argumentum pro altera captivitate Pauli, quod e
^Qientis Romani I\'\'
Ep. ad Corinthios § 5, peti solet,
^erba
Tsp^x Tîjg dùa-sccç de Italia vel Romae urbe in-
P^\'etanda esse contendunt.

XI.

■^Pistolas ad Ephesios, ad Colossenses et ad Philemo-
minime Caesareae sed Romae scriptas esse sta-

tüiinug^

XIL

^\'losticismi vestigia, quae Critici Epistolis ad
^»esios^
Colossenses et Philippenses inesse statuunt,
^ ^loie e Valenlini systemate fluxisse contra Tubin-
contendimus.

XIII.

^ \'^^\'^(^Oipri^aia JESU fide effatis Xovi Foederis habita

^Pienda est, at minime historicis argumentis probari
potest.

XIV.

^ïtate^^ ^^Sïinaenta, quae pro religionis Christianae ve-
g Peignant, argumento quod e Testimonio Spiritus
principem locum denegamus; quoniam
iiujus religionis veritatis convincendos non

-ocr page 174-

XV.

Libero arbitrio accepto amp;TroKot.rik(jra(Tiq Tvoivrav accipi
nequit.

XVL

Vera culpae notio minime absolvitur iis, qnae dis
putavit Cl. scholtenius (Leer der Herv. kerk,
T. II. pag. 509 coli. 513, 514.)

XVII.

Perperam Cl. hoekstra voeibus a-uvei^-^txig et co^^
scientia denotari contendit: „een medeweten van ^^^
geen anderen weten,quot; — atque inde concludit:
weten is een medeweten, alleen
by zamenwoning O\'
anderen mogelijk. (Vrijheid in verband met sdl^\'^
ivuslheid
etc. pag. 235. sqq.) \'

XVIII.

Qui inter antistites reformatos invaluit mos
nes S. memoriter coram populo recitandi, non
probandus est, quam
e cbarta dicendi consuetüdo-

-ocr page 175-

emendanda et addenda.

lin. 28. Lithurgicorum
IJ 2. Lithurgische
in nota 1853
Sectio Prima
liö. 10. inconoclastae
not. 2. 1571
lin. 11. expectavit

lin. 13. noninie
Jî 6. perspessus
» 25. hororofice
gt;î 9. slariis
Not. I. sulloge

J5 6. PETEUS

$ 4.
§ 5.

34
S5
38
48
62
72
72
77
82
98
JOO
100

108
104
106
log
112
133
129
188
132

liturgicorum
Liturgische
1851
Prior

iconoclastae
1568

exspectavit

Ad Not. 1 addator: cf. van vloten 1, 1. pag. 236.
liu. 10. contoversiisnbsp;lege : controversiis

gt;gt; 18. Caivinistaram
Not. 2.
booyaards
lil. 16. dfflderet
Ad not. 2. addatur: pag. 83.
not. 2. add. Torn. IV. pag. 51 J.
lin. 17 Princiisnbsp;„ Principis

post verba „qnique despiciebant excidit: § 10
Holsatia fatis et morte Elhingiae.

calvinistarum

royaakds

diffideret

de datheni iv

ad Not. I. add. Voll. IV. Sub n°. 26459.

lege: nomine
,, perpessus
„ honorifice
,, da rus
sylloge

„ PETRI

„ § 3.

lege

quos forsan missos fecimus, errores ipse corrigat B. L.

-ocr page 176-

im.

m-