0.

bezeicbnet

Adjecliv.

(bljvoeglijli. naamwoord)

adv.

Adverb.

(bijwoord).

conj.

Conjnctlon.

(voegwoord).

f.

gt;gt;

feralninum.

(vrouwelijk geslacht).

fam.

familiar, verlrauliche Sprache.

(gemeenzaam of verlrouwelp)

int.

3gt;

Inlerjeellon.

(tusscbenwerpsel).

iron

gt;»

ironisch.

(spottend).

m.

))

masculinum.

(mannelijk geslacht).

n.

neulrum.

(onzijdig geslacht).

part.

Parllclplum.

(deelwoord).

pi.

gt;y

plural.

(meervoud).

poel.

31

poëtisch.

(dichterlyk).

pop.

popular.

(in de volkstaal).

prep.

gt;»

Preposition.

(voorzetsel).

pron.

Pronomen.

(voornaamwoord).

v.a.

Verbum activum.

(bedrijvend werkwoord).

v.n.

Verbum neutrum.

(onzijdig werkwoord).

v.v.

•gt;

Verbum rcflexivum.

(wederkeerig werkwoord).

vuig.

j»

vuigiir.

(gemeen of alledaagsch.

A (s), n. a, vr. (muziek) a, la, a-snaar; vr. wer aagt A

muss auch B safjen, wie A zegt moet ook B zegijeii. Aak 10), a. odtr Aak (en), f. aak, kleine boot, vr., plat vaartuig, o.

Aal (en), m. aal, paling; plas; rimpel, m. in het laken; gebak, o. | den - beha Schwanze halten, de zaak ver-keerd aangrüpen;-e fangen, in troebi-1 water yisschen. Aalfang (ü, O), m, aalsteken, 0.,-vangst, vr.;-vijver,m. Aalprabel (n), f. aalgeer, palingsteker, m.

Aalhalter, in. aalkaar. vr., -vijver, m.

Aalmutter (ü), f. moederaal, m.; zeeslang: quot;• Aalpuppe (n), f. takkenbos, m. o jiaal te vangen. Aalquappe (n), f. kwabaal, m.; aalrups, vr. Aalschlange (n). f. zeeaal, m., -slang, vr. Aalstrelf, —strich (e), m. zwarte streep, vr. op den

rug van een paard.

Aalwate in), f. aalkorf, m.

Aalwelir(e), f* rooster, m. in een aalvijver.

Aalwels (0), in. puitaal, m.

A.alwarni (ü, er), m. worm, in azijn.

Aap (Q), m. bezaanszeil, o.

Aapenfall, ra. touw, O. van het bezaanszeil. Aar (0), m. arend, m.

Aaron, m. —swurzel, f. kalfsvott, m.

Aarweihe (n), f. kiekendief, wouw, m.

Aas (a, er), n. aas, kreng,o. | lokaas, karonje, o. ( - wo ist, da sammeln sich die Adler, waar wat te haien is, komt men gaarne.

Aasblatter in), f. stinkende pok, vr.

Aasen, v.n. azen, op nas loeren, vreten (in het slijk)

waden; v.a., zich bezoedelen; -schaven.

Aasfliege (n)), f. aasvlieg, vr.

Aasfraszlg, a. aasvreteud krengen-.

Aasgeier, m. arendgier. m.

Aasgeruch, m. lucht, vr., stank, m. van het aas. -Aiisgierlg, a. begeerig naar aas, gulzig op -. Aasgruüe (n), f. vilkuil, m., -plaats, vr.

Aaslg, a. aasachtig, op aas gelükend; stinkend.

Aaskafer, m. kiengentor, vr., doodgraver (insekt), in.

Aasknochen, (stud.) m.. Stinkende, vuile tabakspyp.

Aaskopf (ö, ;ei, m. ramskop: ossen-, m. waar liet

Aaskrühe (n), f. azende kraai, vr. [vleesch af ia.

Aaspflanze (n), f. stapelia, \'vr. (naar een dokter uit Amsterdam door Linnaeus aldus genoemd.)

Aasselte in), f. vleeschzijde, binnen-, vr. van de huid.

Aasvogel (ö), m. aasvogel, roof-, m. iheen en weer.

AD, prp. und adv. af, van; voort, weg; los. - und zu,

Auaasen, V.a. afvreten; -schaven; de huid zuiveren.

Abachzen (sicll), vr.zichdoor 8teunen,kermen,zuchten, afmatten.

Abalcben, V.a, afmeten, ijken; den inhoud bepalen.

Abackem, V.a. afploegen, de voren leggen; van een akker afnemen.

Abaki0)ist m. rekenmeester, cyferaar, m.

Abakus,m.rekenbord,o.tafel vr. van vermenigvuldiging, plat(u) van eene zuil.

Abalienleren, v.a. vervreemden, -koopen.

Abandon, m. afstand, m.; overgave, -dracht, vr.

Abanderlicb, a. te veranderen,- verbeteren; vervoeg-baar -buig-. wijzigen.

ADandem, va, veranderen,-beteren;-voegen,-buigen;

Abanderung ien),f. verandering,-betering;-voegiGg,

-buiging, vr.

Abiingstón, —angstlgon, v.a. door angst afpersen; zich door vrees afmatten. (vrees.

Abangstigung on), f. quot;afmatting,afper3ing,vr. door

Abannation ion,) f. verbanning, vr. voorden jaar.

Abarbelten, v.a. afwerken, het werk afmaken; met werken afbetalen; sich -, v.r. zich moede werken, afsloven. seij Tagewerk -, zyn dagwerk volbrengt-n.

Abarbeitung, f. afwerken, afsloven; afbftaien, o.met werken.

Abarcieren, v.a. iemand het eigendom afnemen, van het bezit uitsluiten; met iemand een akkoord maken.

AbarRern, v.a. iPiuan»! door verdriet afmatten, verdriet veroorzaken; stch vr. van kommer, verdriet

Atoaunten, —arndten,v. . v.abernten. [verKaan.

Abart (eni, f. bastaardsoort; ontaarding; versclieiden-hcid, vr. (afwijken, verbasteren.

Abarten isoin», v.u. ontaarden, den aard verliezen;

Abartig, adj. afwijkend, ontaard, verbasterd.

Abartung (en), f. ontaardius, verbastering;afwijking, varii-ti it, vr.

Abaschern sich), vr. zich afmatten, afsloven; v.a. scbieimige Fische viscb met asch scboonmakec; m-1 asch afwrijven.

Abasen, —liiszen), v.a. afgrazen, -weiden, -vreten.

Abaste, m. pl. kloofhout, o., blokjes, o., me.;gesprok-k. ld hout, o. (dunnen.

Abilsten, v.a.de takken der hoornen afhakkpn,snoeien,

Abacümen, v.a. in het vuur gloeiend maken; drogen.

AbatlS, m. geveld hout; puin; gedood wild, o.,afvHl,m.

Abattage, f. bontvellen; bakloon, o.

Abiidzen, V.a. met stetk water uitbijten, afetsen,

Abaugeln, V.a. met het oog zoeken, toelonken, door vriendelijke blikken verkrijgen. (scheiden.

Abbacken, v.a. afbakken, uit-; de korst van de kruim

Abbaden. V.a. afbaden, -wasscben, -spoelen; v.n., ophouden te badea. (maken; geheel verwarmen.

Abbaben, jv.a. geheel afbetten, |met water los, week

Abbaken, V.a. afbakenen, -tonnen.

Abbalgen, v.a. de huid,het vel afstroopen; sich v.r. vechten, worstelen. (te sterk bronsten.

Abbalzen (BlOh), vr. zich in deu bronsttijd afmatten,

Abbamsen, v.a. de huid uitkloppen, -stollen.

Abbangen, V.a. door angst afpersen.

Abbansen, V,a. afstapelen, van den hoop afnemen.

Abbasten, v.a. den bast,de schors afnemen, ontpakken, afladen.

Abbau, m. verval, verwaarloozing.

Abbaucben, v.a. in de kalk leggen en uitkloppen.

Abbauen, v.a. a»breken, sloopen; met een aandeel eener myn afbetalen, (stud.) weggaan.

Abbanmen. vn. van den boom vliegen, vallen.

Abbaamen, V.a. van den boom nemen, afplukken.

Abbaunng, f. afbreken, o. van een gebouw.

Abbeeren, v.a. van bessen berooven, de druiven plukken; de uitten er uitzoeken.

Abbefehlen, v.a. tegenbevel geven, het bevel herroepen; bevelen om zich te verwijderen.

ADbegebren, v.a. eischen, vorderen, vragen.

Abbebalten, v.a.in de hand houdcn,aiet op het hoofd zetten. (toesnauwen.

Abbeiszen, v.a. afbijten, zich door bijten vermoeien;

Abbeizen, v.a.door sterk water doen uitbijten; afetsen.

Abbekommen, v,a. zijn deel krijgen.

Abberscen (sein), v.n. openspringen en barsten, geborsten afvallen.

Abberufen, v.a. afroepen, weg-, terug-.

Abberufung (en),f. terugroeping, vr. -schreibenen., bevel, bericht, o. van terugroeping.

Abberufungsscbreiben. n, brief van terugroeping.

Abbesolden, v.a. soldij afbetalen; afdanken.

Abbestellen, v.a. afzeggen, de order intrekken, laten afweten.

Abbeten, V.a. afbidden(een rozenkrans);gedachteloos een icebed opzeggen;ophouden met bidden.

Abbetteln (Einem Etwasi, v.a. afbedelen, door bedelen verkrijgen.

Abbetten (sich), vr. van bed scheiden, niet meer bij-eenslapen. sich von der Wand —, zijn bed van den muur afzetten, slapen op een afstand van den muur.

Abbeuohen, v.a. de wasch door loogwater halen.

Abbcugen, v.a. V. abbiegen,

Abbewegen, !v.a. zich wegbegeven. - voortbewegen - verwijderen; wegschuiven.

Abbezableil, v.a. afbewlen, op korting betalen.

Abbiegen, v.a. afbuigen, -leiden, -wijken.

Abbieten, v.a. huoger bieden, op-; de geboden afkondigen. (misvormd -, o.

Abblld (er), n. beeltenis,afbeelding, vr.; evenbeeld;

Abbllden, v.a. afbeelden,-teekeneujboetseeren, namaken.

Abbildung (en), f. afbeelding, schets, teekening, beschrijving, vr.

Abbimsen, v.a. met puimsteen afslijpen, -wrijven.

Abbinden, v.e. afbinden, los-; de hoepels om een vat slaan; een verband leggen, aaneenbinden, -voegen, lasschen. einen Uchsen -, een os lubben; ein Kalb -, een kalf speuen. (suceisa (plant), duivelsblet, vr.

Abblss (e), m. bete, vr.; afbijten, o. Teufels-, seabiosa

Abbltte mi, f. verzoek, o. om vergeving; herstelling, vr. van eer. nicht wieder thun ist die beste-,niet weer doen is het beste berouw, fuszfallig Abhitte tüun, op zijn knieën oiu vergei\'ing smeeken.

Abbittlicb, r. hetgeen vergeven kan worden.

Abbltten, V.a. om verschoonirg vragen, genoegdoening geven; door verzoeken verkrijgen.

Abblanken, v.a. over polijsten,-schuren, -poetsen.

Abblasen, v.a. afbjazen, weg-, uit-; tot den aftocht -; met los kruit afschieten; ophouden te blazen. Der Nachtwachter bat abgebla8en,de nachtwacht heeft voor de laatste maal geblazen.

Abblassen, v.n. bleek worden, lichter worden, verschieten.

Abblattern (sein), v.n. de pokken verliezen.

Abblattern, v.a. ontbladerende bladeren afstroopen. abblattern (sich), v.n. und r. verbrijzelen, in stukken breken; afschilderen.

Abblaaen,v.a.iemand bonten blauw slaan, abblauen, v.n., de blauwe kleur verliezen, verschien-n.

Abbleicben v.a. afbleeken, goed -;v.n.bleek worden.

Abbllcken, v.a. niet meer zien; - lichten, nitdooven.

Abblitzen, v.n. ophouden te lichten, (8ein),weigereu, ketsen (von Gewehren). (kwijnen.

Abblüben, v.n. ophouden te bloeien, verwelken;

Abblnten v.n. uitbloeden, ophouden te -;doo7 bloed verzoenen.

Abblütben, V.a. de bloesems wegnemen, schenden.

Abbobnen,v.a.afboenen,met was -;afdoppen(boonen).

Abbobren, v.a afhoren, door-.

Abbobrer, m. de derde zetboor, de laatste -, vr.

Abbosen (SiCb), vr. zich door toorn, drift ziek ina-

AbbOSSen, V.a. afboetseeren. [ken, afmatten.

Abbrand, (ae) m. verlies, o. bij het (ijzer) smelten; slak, vr. (beeft, arm geworden is.

Abbrandler, m. hij, die dooreen brnnd alles verloren

Abbrassen, v.a. afbrassen reven.

Abbraten, v.a. afbraden, ophouden met -.

Abbraucben, V.a verbruiken( slijten.

Abbrauen, v.a. afbrouwen; -koke\'i.

Abbraunen v.a. bruin maken, -takken; abbrauuen, v.n., de bruine kleur verliezen, verschieten.

Abbrecbe (n), f. snuiter, kaars-,m.

Abbrecben, V.a. afbreken; (eit Haus), omhalen; (Früchte), plukken. | (von einerSamme),korien;leine Rede), ophouden; v.n., (sein), afbreken, in stukken -, kurz -, plotseling ophouden, zwijgen, sich etwas am Munde abbrecben, iets uit den mond sparen.

Abbrecbung, f. afbreken; staken; korten, o.

Abbrennen, v.a. verbranden, in brand steken;» Keuer-werk, 1-anoneu), afsteken; v.n.; (sein), ophouden te

branden; door brand Terliezcn, afbranden; (von Ge-wehrrn), afschieten,-jfaan. (van schrijven.

Abbrevlatur (en), f. verkortiiiK, korte manier, vr.

Algt;brev[i]ieren, v.a. verkorten, met verkortingen schrijven.

Abbringen. v.a. afbrengen, -schaften; wegbrengen, verwijderen. | op verkeerde wegen brengen; afraden (Gebrauche, Geaetzel, afschaften, herroepen.

Abbröckeln, v.a. afbrokkelen; sich-,v.r.afkruimelen.

Abbrocken. v.a. in stukken, brokken, breken.

Abbruch (ü, el, m. afbraak; -breuk, beleediging, schade; korting, vermindering, vr.; brok, in. -thun, afbreuk doen; sicb - thun, zich zeiven benadeelen,be rooven vnn.

Abbrüchig, a. licht afbrekend,brokkelend;broos,8teil.

Abbrühen, v.a. afkoken, broeien.

Abbrüllen, v.a. artoeien, -schreeuwen, -balken.

Abbrummen. v.a. zich met brommen afmatten, toe snauwen; v.a., brommend heengaan.

Abbrnnsten, v,a. ophouden te bronsten.

Abbrüten, v.n. met broeien ophouden; sich vr. zich Hoor peinzen afmatten.

Abbuden, v.a. de kramen afbreken.

Abbügeln, v.a. afstreken, pletten.

Abbunlen, v.a. door liefkoozingen verkrygen; v.n., boelrerend doorbrengen.

Abbürden, v.a. ontladen, -lasten, afpakken.

Abbürsten, v.a. borstelen, af-.

Abbüszen, v.a. boeten, boete, vergoeding betalen.

Abbüszung- (eil),f.boete,vergoeding,boetedoening,vr,

Abbattem, v.a. ophouden; boter te maken; pop., af-ranselen.

Abcapiteln, v.a. doorhalen, uitschelden, - vegen, ka-

Abclrkeln, v.a B. abzirkeln. [pittelen.

AbCOnterfeien,v.a. een portret maken, afschilderen.

AbCOpieren,v.a. naschrijven, af-; nateekenen, -schil deren; -maken.

Abdachen, v.a. het dak afnemen; een hellenden vorm geven-sich -, v.r. hellen; glooien; afwateren.

AbdüoniR, a. hellend, schuipsch;glooiend,afwaterend.

Abdaciiungquot; (en), f. het afnemen van het dak, o.; helling; afwatering; glooiing, schuinte, vr. van het glans.

Abdammen, v.a. afdammen, een dijk opwerpen.

Abdampten, v.n. ophouden te dampen, te rooken, verdampen.

Abdampten. v.a. uitdampen laten, smoren; bradeu.

Abdampfung (eni, f. uitdamping, -waseming, vr.

Abdanken. v.a. afdanken, ontslaan, verwijderen, zur Strafe -, uit den dienst jagen; v.n., afstand doen; ge-laten dragen. (den mond sparen.

Abdarben,v.a. uitzuinigen, -knijpen, sich E\'.waa -,uit

Abdarren, v.n. (Gerstei, drogen; goed droog maken.

Abdarren, v.a. drogen, uit-.

Abdecken, v.a. ontdekken, bloot leggen; (den Tisch), afnemen; (ein Dach), het dak afnemen; (Aus), viller,

Abdecker, m. vilder, m. [de huid afhalen.

Abdeckerei \'en), f. vilkuil, -plaats, vr.; Villen, O.

Abdeckerleder, n. huid, vr., leder, o. van aan ziekte

Abdelchen, v.a. V. abdammen. [gestorven vee.

Abdelchung\' (en), f. indijking, afdamming, vr.

Abderite (nt, m. bewoner, in. van Albera iu Thracië. | kwa«t. sukkel, in.

Abdication, (en), f. afdanking, vr.; afstand, m.

Abdlcieren, v.a. afatand doen; züne betrekking neerleggen.

Abdielen, v.a. beschutten; met planken beleggen.

Abdienen, v.a. uitdienen; doar den dienst afbetalen.

Abklngen, v.a. loven en bieden, afdingen.

Abdisputieren,v.a. iets betwisten,tegen8preken;door redetwisten verkrijgen.

AbdOCken, v.a. uit de pop los maken.

Abdonnem. v. imp. ophouden met donderen, uit.-; v.a.iemand met scheld woorden overladen; (GeschUtz), het geschut laten bulderen.

Abdoppeln,v.a.n et duhhelen draad naaieniuitstikken.

Abdorren, v.n. verdrogen, -welken.

Abdörren, v.H. drogen, Obst-, vruchten drogen.

Abdraht (a, e), m. afschraapsel, smeersel; vijlsel, o.

Abdrüngen.v.a. a\'dringen, weg-; afpersen, door aanhouden verkrijgen.

Abdrauen, v.a. door dreigen afpersen. (ken.

Abkrecbseln, v.a. afdraaien, op de draaibank afwer-

Abdreben. v.a. afdraaien, -wringen.

Abdrescben, v.a. afdorschen, uit-; met dorschen afbetalen. 1 afrossen; abgedrosclien, oud, versleten.

Abdringen, v.a. door dwang afpersen.

Abdroben, v.a. V. abdrauen.

Abdruck (ü, e), m. afdruk, m., afdruksel, o.; trekker, m.; het aftrekken van den -; exemplaar, o.

Abdrncken, v.a. afdrukken,na-,een afdruksel nemen.

Abdl\'ücken, v.a. door aanhouden afpersen;afdwingen; een geweer afschieten, vom Ufer -, van oever, van wal steker, (stud.) sterven. (van het geweer belet.

Abdruckstange (n), f. veerstang, vr. die het afgaan

Abdudeln, v.a. eenirstrument slecht bespelen,afkra8-sen, ellendige muziek maken.

Abdunkeln, v.a. donkerder maken, schaduwen.

Abdunsten, v.n. V. abdampfen.

Abdünsten, v.a. v. abdampfen.

Abdünstung, -dunstung (en),f.V.Abdampfnng.

Abdünstungsbaua(a,er), n. plaats,vr. inde mynen tot uitdamping van zout.

Abdupfen, v.a. afdrogen, zuiveren, (eine Wunde).

Abdursten (sicb), v.r. van, door dorst lijdcn,afmat-ten, van dorst versmachten. (o. me.

Abe lees\', n. Abe, alphabet, o. 1 de eerste beginselen,

Abebenen, v.a. effen, glad maken, nivelleeren.

Abebenung (eni, f. gelijkmaken, vlak-, o.

Abebucb, (ü, er), n. Abeboek, spel-, o.

Abecedieren, —ceen, v.a. het abc opzeggen, ziugen.

Abecken, v.a. de hoeken afstooten, scherpen.

Abeggen, v.a. door eggen doen verdwijnen.

Abeichen, v.a. v. abaicben.

Abeifem (Sicb), v.r. (wegen. über),in yver ontsteken, zich door ijver afmatten, zich moede preeken.

Abeilen, v.n. zich door haast vermoeien, wegijlen, -spoeden, (gen.

Abelen, ablen, v.n. zich dwaas, kinderachtig gedra-

Abelmoscb, m. muskuskor\'els, m. me.

Abend (e), m. avond, m.; het westen, o. je spater der-, je schöner die Leute, hoe later op den avond, hoe schooner volk; -s, adv. des avonds, es ist noch nicht aller Tage -, de zaak kan nog veranderen.

Abendandacbt, f. avondgodsdienst, m., -gebed, o.

Abendbelustigung (enj, f. uitspanning, vermakelijkheid, vr. voor den avond.

Abendbrod (e), n. avondeten, o. (mering, vr.

Abenddümmerung, f. 8ehemoravond,m.,avondsche-

Abendfalter, m. nachtvlinder, m.

Abendfeier, f. avondfeest, o., viering, vr. des avonds.

Abendgang (amp;, e), m. wandeling, boodschap, vr. des avonds. (westen, o.

Abendgegend (enl,f. [landjstreek, vr. in het westen,

Abendgesang (amp;,e), m. avondlied, vesper , o.

Abendglanz,m.gloed.m. van den avond, avondr()ud,o.

Abendjagd (en), f. iacht, vr. bij fakkellicht.

Abendküble, f. koelte, frischheid, vr. van den avond.

Abendküste (n), f. westkust, vr. (den, O, me.

Abendland (ü, er), n. westen, o., dt; westelijke lan-Abendlander, m. westerling, m. (telijk gelegen. AbendlandlSCil, a. tot het westen behoorend; wes-Abendlich, a. des avonds geschiedend; westelijk. Abendlispel, -n. avondkoeltje, o.

Aöendmahl (a, er; poet. ei, n. avondmaal, -eten, o. heiliges -, nachtmaal, o.; Abendmahl austheilen, het nachtmaal bedienen. (Oceaan, m.

Abendmahlsfeier, f. avondmaalsviering, vr. Atoendmeer mi, n. westelyke zee, vr., Atlantische Abendmesse (n), f. avondmis, vesper, vr. (oog, o. Abendpfauenauge (n), n. nachtvlinder,m ; pauwen-Abendrotb, n. —rötbe, f. avondrood, o.

Abends, adv. des avonds, eiken avond. (u».

Abendschlchtien), f. dienst van den avond.af,nacht-Abendscbmaus, m. avondpartytje, o.

Abendseite in), f. westzijde, vr.

AbendStandchen, n. nachtmuziek, strenade, vr. AbendStern, m. avondster, Venus, vr. AbendwartS, adv. westwaarts, zee-.

Abendwolf (Ö, ei, m. Hyena, vr.

Abenteuer,n. avontuur, lotgevaKwaagstuk^evech^o. Abenteuerer, m. avonturier, gelukzoeker, m. Abenteuerlichkeit (en), f. avontuurlijkheid, vr.,

zonderling verschynsel, vreemd geval, o. Abenteuerlicb, a. avontuurlijk, vreemd, zonderling,

stout, gewaasd.

Aber. conj. maar, doch, echter; bijw. nun -, nu; sonst -, anders; -! -Imaar helaas!ein Aber,eene voorwaarde; alles ware gut, war* kein Aber dabei, daar is helaas een maar bij. (gen zijn vrij van sneeuw.

Aber, a. lin den Alpen wegen) die Wege sind -, de we-Aberacht, f. dubbele ban, herhaalde -, m.

Aberben, v.a. erven, over-, bij erfenis verkrijgen; Aberesche (n), f. beefesch, m. [voortplanten.

Aberglaube, m. bijgeloof, o.

Aberglaublg, —glaubiscti, a. bijgeloovig. Aberkennen (Einem Etwas), v.a. bij vonnis ontzeggen, -eigenen.

Aberklaue ten), f. achterklauw, m., spoor. vr. AbermalS, adv. weder, nog eens, opnieuw. Abermalig, a. herhaaldelijk, herhaald.

Abername (n), m. schimpnaam, bij-, m.

Abemten, v.a. inoogsten, afmaaien.

ADerraute (nj, f. averoen, o.

Abersaat ien), m. tweede zaaisel, o. (nig-, vr.

Aberslnn, m. Stijl\'hoofdighei.-i, hardnekkig-,eigenzin-Abersinnig, a. styfhoofdig, eigenzinnig, hardnekkig. Aberwahl, f. recht, O. om zijne keus te herroepen. Aberwandel, m. rouwkoop, m.

Aberwille, m. tegenzin, afkeer, m. (zinnig-, vr. AberwitZ, m. valsch vernuft,o.,ijihoofdigheid,krank-Aberwitzlg, a. und adv. dwaas, krankzinnig; zeer

overdreven, buitensporig.

Abescbem isich), v.r. zich afwerken, afsloven. Abessen, v.a. afeten, etend verteren, opeten; v.n., gedaan eten, van tafel opstaan.

Abetafel (n|, f. abebordje, o.

Abeulen, v.a. afvegen, -stoffen. (af-; -stuiven.

AbtaClieln, v.a. (met den waaier) verjagen; verkoelen, Abfachen, v.a. in vakken, afdeelicgi-n, klassen rer-deelen.

Abfacliung ten), f. verdeeling, vr. in vakken,klas8en. Abfadeln,—fadmen,—fadnen, v.a. de draden afha-Abtaben, v.a. V. abfangen. [len (van hoornen). Abfabren, v.a. afrijden; moede rijden; in stukken afvaren, weg-; v.n. (sein), vertrekken, afzeilen. 1 ontsnappen; sterven.

Abfahrb (en), f. vertrek, o., afvaart, vr. \\ open zee,vr. AWabrtSflagge in),f. vlag, vr. bij afvaart geheschen,

Abfölirtsgeld (er).n. geld, o. bij het afvaren betaald. Abfall (a, e), m, val, in., helling, vermindering, vr., -val, in.; afval m., overschot, o. 1 ontrouw, vr.; oproer; verschil, o.; verzakking, vr.

Abtalllg, a. afvallig, -vallend, trouweloos, oproerig. Abfallsröbre (n), f. afleidin^spyp, vr„ - kanaal, o. Abfalzen, v.a. afschaven, met het vouwmes afnemen, afhalen. (dooden.

Abfangen, v.a. vansen, op-, einen Hirsch -, een hert Abfarben, v a. verven, geheel en al -; v.n., de kleur

verliezen, afgeven.

Abfaseln, v.n. uitrafelen, losgaan. (halen.

Abfasern, v.a. uitrafelen, gebreid, geweven goed ui t-Abtassen, v.a. ontwerpen, schrijven, opstellen; afscheiden, verdeelen; verdeden; plat slaan; afronden, -schaven; de hoeken afstooten.

Abfasser. m. schrijver, ontwerper, maker, m. Abfassung (en), f. ontwerp, opstel, geschrift, a.; afscheiding, vr. (door vasten afmatten. Abfasten, v.a. door vasten boeten; sich -, v.r. zich Abfanlen, v.n. afrotten, vergaan.

Abfaumen, v.n. afschuimen.

Abfedern, v.a. plukken; v.n., ruien.

,Abtegen, v.n. afvegen, schuren, afpoetsen. Abfegung (en), f. afvegen, schuren, poetsen, o. Abtellen, v.a. afvylen, uit-, ophouden te -. Abfeüicbt, n. vijlsel, o.

Abfeüscben, v.o. afdingen, -koopen.

Abfeimen, (abfaumen), v.n. ein abg\'\'fe. mter Schuft,

een doortrapte schurk.

Abfenstem, v.a. kapittelen, de waarheid zeggen, uitveteren, -vensteren. (barsch, ko-t afschepen. Abtertigen, v.a. afvaardigen, verzenden, kurz -, Abfertigung (en), f. afvaardiging, verzending, vr.; kort bescheid, o. er bat manche - bekommen, \'fig.)hij heeft dikwijls het hoofd gestooten.

Abfesseln, v.a. ontketenen, -kluisteren, venossen. Abfetten, v.a. mesten, vet maken; het vet afscheppen. Abfeucbten, v.a. bevochtigen; drogen.

Abfeuern, v.a. vuren, lossen, schieten.

Abtiedeln, v.a. afspelen, - strijken, -krassen, -zagen. Abfiedern,v.a.afronden, gruizen (van gla8|;v.n.,ruien. Abfiltrleien, v.a. doorzijgen laten, liltreeren. Abfinden, v.a. tevreden stellen, voldoen; afscnepen;

sich -, v.r. eene schikking, overeenkomst maken. Abfindung(en), f. uchikUing,schadeloosstelling,over-eenkomst, vr. (stelling, bij schikking bepaald.

Abfindungsgeld (er), n. som, vr. voor schadeloos-Abüngem, v.a. voortellen, -rekenen; afspelen. Abfinnen, V.a. dun slaan, uit-; blik afsnijden. Abtiscben, V.a. uitvisschen; ophoudea met afschuiven. | den room afnemen.

Abfitzen, v.a. glad maken, polijsten, afvegen. Abflacben, v.a. hellend maken, vlak (trekken.

Abllamnien,v.a. bestrijken en over net vuur laten in-Abflauen, v.a. afwasschen, -spoelen.

Abflautass, (a, er), n. wasebkuip, gt; r. (te wasschen. Abflauherd, m. afgefloten beschot, o. om het erts Abflecb.ten, v.a. ontvlechten; ten :inde vlechten. Abflecken, v.a. vlekken geven, afverven.

Abfledern, v.a. (koren) wanueu, uitstoffen. Abflegeln, v.a. uitdorschen, af-. | uitschelden. Abflehen, v.a. afsmeeken. (ven.

Abflelscben,v.a.het vleesch afhalen,afkluiven;-scha-Abflenzen, v.a. (den walvisch) van het spek berooven; Abflicbten, v.a. V. abflauen. [afschillen.

Abfllepen (8eln),v.n. afvliegen, weg-.

Abflleszen (sein), v.n. afvloeien, weff-, afloopnn.

Abflölien,v.a.vlooien vangen. | zich verontschuldigen.

Abflöszen, v.a. (een vlot) af laten drijvenjafroomen.

Al)flöten,v.a.opde fluit afbl«zen;afschuimen,-roomen.

Abflupf (ü, e), m. voorbij vliegen (von Vögeln).

Abflüffeln, v.a. de vleugels afneTuen,kortwi(\'^pn;v.n., wegvliegen. (verlaat, zinkput, o.

AbflURS (ü, egt;, m. afvloeien, -loopen, o.; eb, vr.;riool,

Abflut(ll)eil. v.n. afatroomen, vloeien.

Abfodern, v.a. V. aWordern.

Abfohlen, v.n. geene veulen? meer werpen.

Abfolffen, v.n. -lansen, iets laten volsen, overgeven.

Abfoltern lEinemEtwas),y.a. iemand iets afpersen.

Abfordern, v.a. afvrasren, -eisclien, vorderen; terng-roepen.EinemReehnung iemand terverantwoordins roepen.

Abforderunp len), f. eisch, vraag, vordering; oproe-

Abform, f. vorm, afdruk, m. -gietsel, o. [ping, vr.

Abformen, v.a. vormen; afdruksel maken, afgieten, namaken; van de leest nemen.

Abforschen, v.a. uitvragen, navorscben.

Abfrapren, v.a. afvragen, -uit-, onderzoekon.

Abfressen, V.a. afeten, -vreten, -kluiven, -i razen.

Abfretten (sich), v.r. zich afsloven, -afbeulen.

Abfretzen, v.a. uitbijten; afgrazen, -weiden, -eten.

Abfrteren, v.n. afvriezen.

Abfröhnen,v.n.afdienen door heerendiensten te doen.

Abfuhre in), f. vervoer, o.; wagen, m.

Abfïihreisen, n. trekijzer voor goud- of zilverdraad.

Abführen, v a. afvoeren,weg-;van den weg afbrengen, verleiden; afdoen, betalen; afdrijven, purgeeren; beschamen; draad trekken. | Iemand doorhalen, (stud.) Einem beim üuell eine Wunde beibringen,sodasz der-«elbe nicht weiter scblagen kann.

Abfïihrend, a. afdrijvend, purgeerend.

Abfülirung\' (en), f. vervoer, wegvoeren, O.; betaling; verleiding; onflasting,vr. (purgeer-, o.

Abführungsmittel, n. laxeerend, afdrijvend middel

AbfilhrtlSCb (e), m. draadtrekkersbank^ vr.

Abführwef? (e), m. ontlastingsweg, m.

Abfüllen, v.a. uitscheppen, van boven af-, lediger, (Bier,Wein),aftappen;aich v.r. ophouden veulens té

Abfullung\' (en), f. aftappen, o. [werpen.

Abfurchen, v.a. door voren, greppels afscheiden.

Abfüttem, v.a. afvoederen, verzadigen. | tevreden stellen, afschepen, schikking maken.

Abgabe in); f. overgave, afgifte; belasting, vr., tol m

Abpabeln, v a. iets met den vork afnemen, met de jraffel afladen.

Abpackem. v.n. afbakelen, snateren.

Abgahren, v.n. uitgeesten, opbonden met -.

Ab^angr (a,e),m. vertrek, o.. afvaart,-reis,vr.;debiet, o., verkoop, in.; tarra; vermindering, vr.. -rebrek. o.; (Abfalll, ra.; afval,weigeriiig,vr.;{ausdeui Leben), afsterven, o.; (von cir.er Leibesfrucht), miskraam, vr. in - kommen, in onbruik geraken.

Abgangein, v.a. aan den leiband wegvoeren.

Abp^angipr, a. afgaande, -trekkende; onbruikbaar, -geschikt; versleten; oud, uitgediend verkoopbaar.

Abgangllnpr (e),m. —sel, n. afraapsel, o.; spaanders kruimels, m. me.; miskraam, vr.

AbRaschten, v.n. v. Abgahren.

Abgiiten. v.a. het onkruid uitrukken, wieden.

Abgathen. v.a. v. ablanern. (troochelen.

Abpaukeln, lEinem Etwas), v.a. iemand iets ont-

Abgaunen, v.a. door bedrog ontnemen, -stelen.

Abpeben, v.a. overgeven; -leveren; aandeel geven, deelen; belasting, tol betalen; voorstellen,vertoonen;

v.n., goed zijn voor, plaats hebben, gebeuren; einen Narren -, voor gek spelen;sich -, vr. zich bemoeien; met iemand omgaan; - eins -, iemand op de vingers tikken, betrappen.

Abgebot (e). n. gebod, O., afkondiging, vr. Abgebrannt, a. door brand arm geworden; doodarm. Abgebrochen, part. und a. afgebroken, stotterend, ^ stamelend. (plat, gemeen.

ADgedr0SChen,pa^rt.uit8:eslagen;versleten,verouderd Abgelünmt, —gefelmt, a. doortrapt, door en door slecht, sluw.

Abgeben, V.a. door loopen uitsleten; aftreden; zich door loopen vermoeien; v.n., vertrekken, heengaan, afwijken; een afweg nemen; (von Waaren). slijten, koopers vinden; verlaten, opgeven; afnemen; verminderen; mit Tode -, sterven; das Feuer - lassen, het vuur laten uitgaan; er lasst sich nichts-, hij spaart voor zich zeiven niets; einen Brief-lassen, een brief Abgejgen, v.a. V. abfiedeln. [verzenden.

Abgeiszeln, V.a. geeselen, af-.

Abffeizen, v.a.door gierigheid verkrijgen, uitzuinigen.

sich -, v.r. door gierigheid gebrek lijden. Abffelben,v.a. geel verven; een gele kleur afgeven. Abgelebt.,a.afgeleefd, zeer ond;overleden. (kende. Abgeledlfft.parf.den rand van het wapenbord nictra-Abgeleeren, a. afgelegen, verwijderd, eenzaam. Abgeleibt, part. overleden, gestorven. (doen.

Abgeloben, v.a. beloven, zweren iets niet meer te Abffelten. v.a. betalen,af-.

Abpenelgt.». ongeneigd, vijandig, afgunstig. Abgenützt. a. versleten; plat, gemeen. (tcerde,m. Abseordnete !n), m. afgevaardigde, gezant, gedepu-Abgerben, v.a. leertouwen, looien; afrossen. Abgeredet, a. afgesproken, overeengekomen, -er

Maszen, volgens afspraak.

Abpresandte (n), ra. afgezant, -gevaardigde, ra. Abgesang (a, e), m. nazang, m., altaarlied, o.;kol-

lekte-; liturgie, vr.

Abgescharrte, n. afschraapsel, o.

Abgeschieden.a. afgezonderd; eenzaam, overleden. Abgeschiedenheit, f. afzondering; eenzaamheid, vr. Abgreschllffen. a. gepolijst,ibetchanfd. verfijnd. Abgeschlossen, a. und part V. abschlleszen. Abgesclimackt, a. laf, smakeloos. | vervelend, ongerijmd. (rijmd-, vr. Abgeschmacktheit, f. lafheid, smakeloos-, onge-Abg:esellen,(slcll),vr.zich afzonderen,eenzaam leven. Abgesondert, a.afgezonderd;-getrokken,oneigenlijk. Abgespannt. a. vermoeid, afgemat (van geest). Abgespanntheit, f. afgematheid (^Tin geest). Abgestalten, v.a. V. abscbilderen, -beelden^oet-seeren. (verslagen; dood. Abgestanden, a. (von Wein, Fischen), verschaald. Abgestorben, a. afgestorven, overleden; vervreemd, -geten. (dom, suf. Abgestumpfb. a. Stomp. - geworden. | verstompt; Abgrestumpftheit, f. Stompheid, dom-, vr. Abgestntzt, a. geknot, kortstaartig, -oorig;he8nopld. Abgewiihren, v.a.afschrijven,overdragen;verkoopen. Abgewahrzettel, m. btwys, o. van verkoop, overdracht.

Abgewinnen, v.a. afwinnen, den loef afsteken. Abgewölinen, V.a. afwennen, de gewoonte afleggen.

ein Kind -, een kind spenen.

Abgezogen, a. afge onderd; -getrokken.

Abgezogen heit,f. V. Abgeschledenheit. (- sturen. Abgieren, v.a. door gierigheid verkrijgen; weggieren; Abgleszen, v.a. afgieten, naquot; afgietsel maken.

Abgltt (en), f. T. Abgabe.

Ablleben, v.a. een hond op het spoor houden. Abllefern (au Einezii, v.a. afleveren, over-. Abllepren, v.n. (sein), afliggen, verwilderd v.a. (ha-

bun), boeten doorliggen afslijten.

Abligurieren, v.a. verbrassen, -kwistcn.

Abllsten, v.a. door list verkrijgen, bedriegei . Ablocken,v.a.ontlokken,-trekken;in lokken verdeelen Ablockern, v.a. losmaken, afbrokkelen, -kruinen. Ablohnen, v.n. afbetalen en ontslaaii.

Ablörschen, v.a. tot op zekere diepte uitgraven. Ablöschen, v.a.afkoelen,-spoelen;uitdooven;afvrgfn. Ablösen (VOn) v.a. losmaken, -binden; (ein Glied), afzetten; (ein Geschütz), lossen; iein Pfand), lossen, in-, ablösendes Mittel, oplossend middel; sich -, v.r. losgaan; sich, einander -, elkander aflossen. Ablöslich, a. aflosbaar, afzet-, oplos-.

Ablötben, v.a. bet soldeersel losmaken.

Abluden. v.a. V. abledern.

Abluentia, n. pl. oplossende middelen, o. me. Ablügen, v.a. door lietren verkrijgen; voorliesi-n. Ablngsen lEinem Etwas), v.a. Iiitzwendt len,be-driejfen.

Ablution (em, f. afwassching, reiniging, vr. Abmacerieren, v.a. afmartelen, uitmergelen. Abmachen, v.a. afmaken, los-; voltooien; schikken,

ten einde brengen.

Abmagern, v.a. vermageren, uitmergelen; v.n. (sein),

mager worden.

Abmahen, v.a. afmaaien. (bepalen,

Abmahlen, v.a. afmalen.; ophouden te-; de grenzen Abmahnen (von Etwas), v.a. afraden.

Abmalen, V.a. afschilderen, portretteeren. | schilderachtig voorstellen.

Abmalschen, v.a. V. abmeisclien. Abmajorleren. v.a. afstemmen.

Abmakeln, v.a. afdingen, -koopen.

Abmangeln, -mangen, .a. afmangelen. Abmareeln, v.a. uitmergelen.

Abmarken, v.a. de grenzen bepalen, afpeiken. Abmarkten. v.a. V. abmakeln,

Abmarsch (ü, ei, ra. aftocht, -marsch, m. Abmarschleren, v.n. aftrekken, -marcheeren. Abmartern, v.a. afmarteler, -persen.

Abmasz (e), n. maat. Over-, vr.

Abmaszlgen, v.a matiger., wijzigen. (dof maken. Abmatten, v.a. afmatten, vermoeien; (Mctall), mat, Abmeckern, v.a. door blaten verkrijgen;op blatenden

toon voordragen.

Abmehren, v.a. V. abmajorleren.

Abmelern, v.a. een boer van de hoeve zetten, de boerderij ontnemen, (houden met roeren. Abmeischen, v.a. afmengen,goed omroeren; v.n.,op-Abmeiszeln, v.a. afhekelen.

Abmeiken, v.a. afmelken.

Abmergeln, v.a. V. abmürgeln.

Abmerken lEinem Etwas), v.a, afleeren. door opmerken leeren; afkijken.

Abmessen, v.a afmeten, uit-. Andere nach sich-, anderen naar zich zeiven beoordeelen. (men. Abmetzen, v.a. }fr«an voor betalinjj als maalloon ne-Abmlethon, lEinem Etwas),v.a.afhuren. -pachten. Abmiether, ra. -inincn),f.huurder,pachter,m.;-8ter, AbmlSten v.a. van mest zuiveren, uitmesten. [vr. Abmltteln, v.a. als bemiddelaar optreden, schikken. Abmicken, v.a. dooden; iemand uitrusten. Abmodeln, v.a. een model, vorm maken; boetseeren. Abmossen, v.a. van mos zuiveren.

Abmüden (sich), v.r. zich afmatten, - vermoeien. Abmühen (Sich), v.r. zich inspannen, moeite geven.

Abmtiszlgen (sich), vr. zich verledigen.-die Zeit-,

ledigen tyd vinden.

Abmntzen, v.a. afsnijden, den staart korten. Abnagen, v.a. afknagen, -knabbelen.

Abnaben, v.a. afnaaien, met naaien afbetalen. Abnahme, f. verval, o., vermindering-, vr.; aftrek, ra., vertier; afzetten, o. (van een lid), in - gerathen, in verval komen; - eines Eides, afnemen, o. van een eed; - einer Rechnung, nazien, o. eener rekeninr. Abnahren, v.a. levenslang den kost geven, onderhouden.

Abnarben, v.a. (von nauten), de nerf afschaven. , Abnarren, v.a. door eene poets verkrijgen.

Abnas chen, v.a. afsnoepen, wesr-.

Abniiseln, v.a d. or den neus praten, - zineen, onver-Abnrcken, v.a. V. abnarren. [staanbaar lezen. Abnehmen, v.a. afnemen, wck-; plukken,verzamelen; gissen, vermoeden, oordeelen; denRahm -, den room afscheppen; (im Stricken), minderen; ;von Waaren), koopen, so viel ich - kann, voor zoover ik gissen kan; v.n., verminderen, -zwakken;mein Gesicht nimmt ah, mijn gezicht wordt minder.

Abnebmer, m. klant, kooper,m.

Abnelgen, v.a. afwenden, -leiden, -keerig maken;8ich

-, v.r. afwijken; zich met een buiding verwijderen. Abnelgung (en), f. afwijking, helling, vr.; afkeer, te-Abnlcken, v.a. den nekslag: geven. [«enzin, ra.

Abnleszen, v.a. het vruchtgebruik hebben; verslijten, gebruiken.

Abnieten, v.a. de niet afvijlen en losmaken. Abnippcn, v.a. afknabbelen, even proeven. (regel. Abnorm, a. und adv. onregelmatig, strijdig nu t den Abnormitat(en), f. onregelmatigheid; wanstalt»g-,vr Abnötblgen, v.a. afdwingen, -persen.

Abnuleren, v a. met een knik, wenk weigeren. Abnutscheln, —nutscben, v.a. v. absaugen. Abnutzen,—nützen.v.a.genieten,gebruiken;afslijtcn Aböden lelnen Wald),v.a. dunnen, uithakken. Abohrfelgen, v.a. om de Ooren slaan.

Abolieren, v.a. afschaffen, vernietigen,-delgen. Abolltionsbrlef, m. brief m.van genade,-verzoening. Abominleren, v.a. verwenschen, -vloeken. Abonnement (e), n. inteekening, vooruitbetaling, vr. Abonnent tem, m. inteekenaar, geabonneerde, m. Abonnloren (sich zu Etwas-, v.a. inteekenen op,

zich verbinden voor.

Abordnen (ZU Etwas), v.a. afvaardigen, -zenden. Abort, (e), m. afgelegen plaats, vr. heimelijk tremak,o. Abörtern, v.a. beslissen, uitspraak doen v. ablftngen. Abortieren v.n. te vroeg-, ontijdig bevallen. AbOUChleren,v.a.aanspreken,een onderhoud hebben;

iiitloopen, -vloeien.

Abpacnten, v.a. pachten, huren.

Abpacbter, (ft), m. pachter, huurder, m.

Abpacken, v.a. aftrekken, -laden.

Abparleren, v.a. (den slag) afwenden, pareeren. Abpaschen, v.a. afspelen, -dobbelen, v.n. wegsluipen

(stud), sterven,

Abpassen, v.a. afpassen, -meten, passend mnken. (

loeren, die Gelegenheit-, de gelegenheid, zoeken. Abpatrouillloren, v.a. afloopen, doorzoeken. ADpauken, v.a. afranselen, -rossen.

Abpeltschen, v.a. geeselen, met de zweep afrossen. Abpelzen, v.a. huiden uitkloppen; | afrossen. Abptablen, v.a. met paalwerk afsluiten, -perken. Abpfanden, v.a. in beslag ncmen,bij executie verkoo-pen.

Abpfarren, v.n. vnn eene geracc.ite,pastorie scheiden. Abpfeifen, v.a. affluiten.

Abptetzen, v.a. z. Abzwecken. (pin afnempn.i Abpflöcken, v.a. afsu-ken, -palen,-bakenen; van «Ie Abpfiücken, v.a. afplukken, inzamelrn.

Abpflügen, V.a. afploeoren.

Abpicken, v.a. afpicken; -houwen, -bikken. Abpil^em, v,a. ter bedevaart vertrekken. Abplacken, V.a. door plagen verkrijgen; -, v.r. zich

afmatten, veel moeite gt;?«\'^vcn.

Abplarren, v.a.gedachteloos afzingen, slecht.-. Abplatten, V.a. plat, vlak maken.

Abplatten v.a. pletten, plat slaan.

Abplattung, (en), afplattinfr, vr.-der Erde,ver8chil,o, tua-clien clen langsten en kortaten diameter der aarde Abplatzen, v.a. een weg door een bosch slaan; v.n.

isein), met gekraak Josbarsten, afspringen. Abplünrtern, v.h. uitplunderen, herooven. Abpochen, v a. afslaan, los-; door list verkri.igen. Abpölen, v.a. V. abnarben.

Abposten, v.a. hom bij kavelingen afleveren. AbpriiSGn, v.a. afstempelen, slaan, afdrukken. Abprallen, (sein, von), v.n. terugsprinsen, stuiten. Abprasseln, v.n. knappend, knetterend afspringen;

v.a. uitdrogen. isen.

AbpratSClien, v.a. eene noot van de groene «chi¹ ontdoen. (sen.

Abprellen, v.a. doen terugstuiten,-sprinüen;-kaat-Abpreschen, v.a. doodjagen, af-; v.n., voortrennen. Abpressen, v.a. uipersen, af-; met geweld afdwingen. Abpritschen, v.a. afrossen.

Abprotzen, v.a. van het affuit afnemen. (gen.

Abprozessieren,v.a.door een proces winncn,verkrij-Abprapeln, v.a. afranselen, -rossen.

Abpuffen, v.a. met vuisten slaan, afranselen; (Hftnte),

afstropen; verschieten; ontploffen laten.

Abpurzeln, v.n. naar beneden storten, rollen. Abpusten, v a. afblazen, weg-; v.n. weigeren (van hft geweer). (poigt;., verwijten; kastijden.

Abputzen, v.a. schoonmaken,poetsen-.iLicbtl.snuiteu; Abqualen, v.a. afmartelen; door kwellen verkrijgen. Abquerlen, V.a. klutsen, omroeren, -draaien. AbquetSChen, v.a. afklemmen; kneuzen, afknijpen. Abquicken, v.a. ir.et kwik zuiveren, afdrijven. Abrackern, v.a, afjakkeren, -matten, uitmergelen. Abradeln, v.a. met een radeitje afsnijden, van het

radertje afnemen.

AbraflTeln, v.a. afharken,\'-8ehoffelen.

Abraffen, v.a.afnemen,-grypen,bijeenrapen,opbin4on. Abrahamsbaum, m. kuischboom, m. Abrahamsscboosz, n. hemel, m.; veilige plaats, vr. Abrahmen, v.a. den room afscheppen, schuimen. Abrainen, v.a. de grenzen bepalen; afperken. Abrammeln, (slcli), v.r. V. abbrünsten. Abranrten, — randeln, —randen, v.a. afranden. Abranzeln, v.a. den ransel afnemen,afpakken. Abranzen, V.a. den ransel afleggen; rondzwerven. Abrasen, v.a. afweiden; door razen, bulderen verkrijgen; v.n. (sein), uitrazen; bulderend wegloopen. Abrasion (en), f. afschaven, -schilferen, O. Abraspeln, v.a. afraspen, -vijlen.

Abraspen, v.a. V. abiispen. (heengaan.

Abrasseln, v.n. ratelend wegrijden, met gedruis Abrathen (von Etwas», v.a. afraden, ont-, waar-Abrauben, v a. V. rauben. (schuwen.

Abrauchen, v.n.uitwa8emen,dampen,in rook opgaan. Abrauchsonale, in), f. verdainpingsschaal, vr. Abrauchern, v. n. door en door rooken. (nlolen Abraufen, v.a. afscheuren, -rukken, met vechti-n ver-Abraum,n.puin,afgevallen hout,o.,afval,m.,-braak,vr. Abrftumen, v.a.Opruimen, weg-, de tafel afnemen.

Abranpen,v.a. van rupsen zuiveren. (amnlet.

Abraxas, m. geheimzinnig tooverteeken, o. op een Abrechen, v.a. wegharken, schoffelen. (deeren.

Abrechnen, v.a. afrekenen, -betalen, -trekken, liqui-Abrechnung len), f. afrekening, vereffening,liqmda-

tie, vr. - halten, vereffenen.

Abrechte (n), f. verkeerde zijde, vr. eener stof. Abrechten, V.a. in rechten verkrijgen.

Abrecken,v.a. pletten, rekken; aanreiken.

Abrede, f. afspraak, rugge-; vr. nich in - sein, niet

afgesproken hebben; - mhnten, afspraak makMi. Abreden imlt Eineni),v.a.af8preken,overeenkomen; (von £twa8),afraden;(Einem Etwas),m(\'t mooie woorden verkrijgen, afpraten.

Abrediff, O. tegenstrijdig,la8terlijk. (len.

Abrepreln, v.a. orde ergens op stellen, schikken, rege-Abrepnen, v. imp. afregenen, opbonden te -. Abrelben, v.a. afwrijven, -schuren; (Farben),wrijven. Abrelchen, v.a. bereiken, uit-, af-; ter hand stellen. Abreiten, v.a. de hoepels afnemen, den rand-; v,n.,

(sein), geheel rijp worden.

Abrelben, v.a. afwinden, -rijgen, lostornen. Abreisen, v.n. vertrekken, afreizen.

Abreiszen, V.a. afscheuren, - rukken; (Gehilude, sloo-pen, nederhalen; Kleidungsstncke), scheuren; schetsen; teekenen; ontwerpen.

Abreiten, v.a. (haben), afrijden, zich moede rijden;

dresseeren; v.n. (sein) heenrijden, af-.

Abrennen, v.a. zich moede rennen, af-, rennend afrukken, - inhalen; v.n. (sein), wegrennen, heen-. Abrichten, v.a. richting geven, effenen, banen;africh-ten, dresseeren. (pas r.e vormen.

AbrlChthammer (ft), m. hamer, om sta.ifijzer van A brichtfctock, (ö, el, —stab (a, ei, m. aanbeeld, o.

om staafijzer te vormen. (entnemen.

Abriechen. V.a. door den reuk ontdekken .den reuk Abriepeln, v.a. grendelen, toe-.

Abrieseln, v.n. afdroppelen, -drui-en, -brokkelen. Abriesen, v.n. afvallen, - brokkelen, loslaten. Abrltfeln, v.a. afhekelen, vlas braken. | döorialen. Abrinden, r.a. den bast, de korst afnemen. Abrlnlt;ilg, a. das\'Brod ist -, de korst van het brood is losseuaan.

Abrlngen, v.a. door worstelen verkrijgen ontworstelen, zich moede-; van den ring losmaken.

Abrinnen, v.n. afloopen, - vloeien.

Abriss, (ei, m. schets, teekening, vr., ontwein, o. kor

overzicht.

Abrltt, m. afrit, ra., afrijden, o.

Abrogation, f. afschaffing, vr.

Abropieren, v.a. afschaften, vernietigen.

Abrobren, v.a. het riet afsnijden, weg-.

Abröhren v.n. afdruipen, -loopen.

Abrollen, v.n. (haben), afrollen, weg-,ont-.voldoende afn i-igelen; v.n. isein), naar beneden rollen, ophon-uei: net -.

Abronen, m. pl. verwiifde, wellustige menschen. Abrosten, v.n. afroesten, door roest verteeren. Abrösten, v.a. goed roosteren,braden.

Abröthen, v.a. geheel rood maken; v.n.,rood afgeven. Abrotten, V.n. afrotten, vergaan, afvallen. Abrücken, v.a. wegrukken, -schuiven, op-;v.n.,plaats Abrudern, v.n. weggroeien, af-. [maken.

Abrut [te), m. afkondiging, publicatie; terugroeping, op-, vr. (moede roepen.

Abrufen, v.a. afroepen, op-, terug-, afkondigen; zich Abrnfunpschrelben, n. brief, in,, bevel, o. van terugroeping, ontbieding, vr. (roeping. Abrutungsscliuss (ü, ei, m. sein, schot o. tot terug-

Abrtihren, v,a.goe(l omroeren, klutsen, (Eier). Abrumpeln, v.n. naar beneden rollen. (Stud), sjce-zeu, up de sjeea paan. (vallen.

Aquot;brirmpieren,v.a.afbrekcn,plot8elins:uitbar8ten,uit-Abrünclen, — runden,v.a. afronden, rond maken. Abrupfen, v.a. afplukken, uit-, -rukken.

Abrupt, a.und adv. afgebroken,-K:e»cheurd;plot8elin}?, onverwacht,, (invallen, m. me.

Abrupta, n.pl. afjcebroken woorden,o.me.,plotselinge Abrüsten, v.a. afbreken, de stellage wegnemen; van

het affuit lichten.

Abrutieren, v.a. verstompen, -dierlijken, Abrutschen, v.a. naar beneden glijden, -schuiven. Abrtittoln, v.a. afschudden.

Absabeln, v.a. met de sabelafhakken;vulg..uitzuipen. Absacken, v.a. afladen, in zakken pakken. (gelen. Absiien, V,a. bezaaien,-strooien; «loor zaaien uitnier-Absage, f. afzeggen, op-;,tegeubevel;afstaan, o.-brie\', (e), in., brief, m. van opzegging, -afzeggging; akte,vr. van afstand.

Absagen (Einem Etwas), v.a. tegenbevel geven op-zeygen, al-, weig\'iiu; (der Welt), van de wereld afstand doen, cin ubgesagter Feind,een gezworen vijand Absüsen, v.a. afzngen.

Absahnen, v.a. den room afnemen. (neeren.

Absalzen, v.a. inpekelen, in het zuur leggen, mari-Absatteln, v.a. afzadelen, ont-.

Absatz a,e),m. stoornis, staking, pauze, vr., verkoop, in., vertier, o.; volzin; hak, m.; helling, vr., terras, o.; (einer Treppe), rustplaats; vr.; (beim Drucken), spatie; vr.; (Schub), hak, vr.; (an einem Rohre), knocft, vr., ohne -, in eens.

Absatzable (n), f. schoenhak-els, vr. AbsatzbOhrer, m. schoenhak-bros, vr. (ken.

Abzatsdraht (a,e). Ui. pikdraad, m. voor schoenhak-Absatzholz, n. hout, O. voor hakken.

AbSatzlg, a. afjfebroken, -gebrokkeld, losgaande. Absatzlerler (m, hakleder, m.

Absatzweise, adv. bij tusscbenpoozen. Absatzwicke (n), f. pin, vr. voor de hak. Absaubem, v.a. schoonmaken, zuiveren.

Absaufen, v.a. afdrinken, -zuipen; (eine Schuld),met

drinken afbetalen; zich dood, arm zuipen. Absaugen, v.a. afzuiKen, door zuigen afmatten. AbSaUamp;en, — Saugeln, v.a. afzoogen, spenen; verzadigen; enten. (afbreken. AbSaumen, v.a. verzuimen, -wanrl jor.en; zijn werk Absausen, va. met gesuis afwaaien; v.n., doorwaaien. Abscess 16), in. zweer, vr., gezwel, o. [-suizen. Abschaben, v.a. afschaven, -schrapen, abgeschabtes

Tueh, afgesloten, kaal laken.

Abschabsel, n. scliaafsel, schraapsel, n.

Abscbach, m. zet, m., waarbij de koning sleclits met

verlies der koningin gered kan worden. Abscbachem, v.a. afhandelen; -dingen, -koe-pen. Abscbachteln, v.a. met biezen glad wrijven, af-. Abscbaften, v.a. afschaffen, ontslaan; herroepen;

iMissbiauc\'ie), vernietigen.

Abscbakem, v.a. stoeiend, liefkoozend verkrijgen. AbSCbalen, v.a. schillen, af-, de schors afnemen. AbSChaiUnp, l\'. ontschor^iiiK-, vr.

Abschalmen, v.a. iets merken, teekenen (om Ie ver-

koopen); aanwijzen.

AbSCbiirfen, V.a. de scherpe kanten afnemen. Abscbarren, a.v. afkrassen, -schrapen. (ken.

ADSChatten, v.a. schaduwen, een schaduwbeeld ma-Abscbattleren, v.a. V. scbattieren. AbSCbatzen, v.a. schatten, waardeeren; beneden de waarde schatten, minder -.

Absobfttzer, m. schatter, taxateur, m. (ren.

Abscbauen, v.n. naar beneden zien, - kijken; glinste-Abscbauern, v.a. afschuren; -deden, aohriden; afscheren. (men. Abschaufeln, v.a. afschoffelen, met de schop wegne-Abschaukeln, v.a. afschudden, -werpen; sich -,v.r.

zicli moede schommelen.

Abscbaum, m. schuim, o. | uitvaagsel, o. Abschftumen, v.a. f-.fschuimen.

Abscbeeren, v.a. v. abscheren.

Abscbelden, v.a. afscheiden, -zonderen; vcrdeelrn;

afscheid Keven,ontslaan; v.n. (sein), verlaten; sterven. Abscbelden, n. overl.jden; scheiden, o.

AbSCbeider, m. scheider; scheikundige, m. Abscbein. m weerschijn; glans, m.; evenbeeld, o. AbScbelken, v.a, een pnnt snijden, V. abschiilen. Abscbellen, V.a. schellend afrukken;door handboeien vaneen scheiden. (mededeclen.

Abscbenken, v.a. uitschenken, af-; van een geschenk Abscheren, v.a. scheren, af-. (gen.

Abscberzen, V.a. door scherts, liefkoozingen verkrij-Abscbeu iVOr Etwas), m. afkeer, -schuw, m., -grijzen, o.; gruwel, m. (gen-Abscheuchen, v.a. schuw maken, door schrik verja. Abscbeuem, v.a. afschuren, -slijten, -dragen, Einen

streng berispen.

Abscheulicb, a. afschuwelijk, afgrijse-, verfoeie-. 1 ongehoord, ontzaglijk, verbazend. (gruwel, m.

Abscbeulicbkeit (en), f. afgrijselijkheid, snood-,vr., Abscbicbten, v.a. de lagen afnf men;afdeelcn;tot eene

schiuking komen.

Abscblcken, v.a. zenden, af-, ver-; afvaardigen. Abschieben, v.a. afschuiven, -stooten. Einen - (im Kegelspiele), meer kegels dan een ander omwerpen; v.n. iabznhnen), de melktanden verliezen.

AbSCbied (e), ra. afscheid, ontslag, o. gerichtlicher -, vonnis, o., uitspraak, vr.; (Reichsabscbied), reces,vertrek, o. seinen - fordern, zijn ontslag vragen. Abschledaudienz (en), f. afscheidsgehoor, o. AbSCbiedSbesucb,-preST1Chie),in.afsch.-idsbezoek;

verzoek, o om ontslag.

Abscbiedsbrlef (e), -kuss (ü, e), m. afscheidsbrief.

m., - kus, vr. imaal, o., -dronk, m,

Abschiedsscbmaus (a,e),—trunk ie).m.afscbeids-Abscbiefern, V.a. bij lagen, bladen afnemen; sich-, v.r. afschilferen. (ren.

Abscbielen. v.a. iets heime!\\jk afzien, afkijken, -loe-Abscbienen, v.a. de schenen afnemen; meten. Abscbiencr, m. meter, in. in de mijnen. Abscbieszen, v.a. afschieten, neer-; meer punten dan een ander schieten; v.n., verschieten, naar beneden -; verbleeken. (v.n., vertrekken, afvaren.

Abscbilfen, v.a. afschepen, metschip verzenden; v.n., Abscbildem, v.a.afschilderen. | voorstellen,beschrijven. (doodwerken. Abscbinden, v.a. villen, af-, fam., zich -, v.r. zich Abscblrren, V.a. aftuigen, ontspannen, afzadelen. Abscblachten, v.a. slachten; ten einde -. Abscblacken, v.a. (Metall) van slakken zuiveren. Abscblaflen, v.a. V. erscblaffen,

Abscblag (a,e), m. afslag, m., daiing, mindering, vr.; afval, in. anf - nehmen, in mindering nemen. \\ es ist ein gros/.er -, dat scheelt nog al wat. (kers.

Abscblapelsen, n. smeedijzer, hakmes, o. der leidek-Abscblapen, v.a afslaan, -hakken, -houwen; (ein Gerilst), afbreken; (Teich), opdrogen; (Wasser), af laten loopen; (sein Wasser), wateren; (Kinem Ktwas), weigeren; v.n.,afalaaii, in prijs verminderen;afwijken; -stempelen; -ranselen.

Absclilagewlscli (e), m. bezem, m., stroowisch, rr. voor de ketels in de zoutmijnen. (antwoord, o.

Abschlagi^¹, a. weigerend, -e Antwort, f. weigerend

Abschlaglich, a. and adv. in mindering, op kortinjr (betaald). (lijks een «edcelte afbetaald wordt.

Abschlagsanlelhe in), f. leeninjc, vr. waarvan jaar-

AbSChlamman, v.a. V. abschlemmen.

Abschlangeln ISich), vr. naar beneden kronkelen, naar beneden loopen, vloeien.

AbSChlarfen. v.a. aftrappen, -sloffen, -slijten.

Abschleichen, v.n. wegsluipen; V.a. (Einem Etwas), iemand iets sluikswijze ontnemen.

AbSCbleifen, v.a. afslijpen, voldoende ach. rpen; polijsten; door slijpen bederven; verfijnen, beschaven; afsicffen; -sleepen.

Abschleifer, rr. polijster, m.

At schleifsel, n. slijpsel,af-, o.

AbSChleimen, v.a. visch schoor, maken; het slijm wegnemen; (Zucker), klaren.

Abschleiszen, V.a. verslijten, afdragen; ontbolsteren. pellen, plukken. (reinigen.

AbSChlemmen, v.a. van modder zuiveren, baggeren;

AbSCblendertl, v.n. slenterend voortgaan, heen wandelen. (pen.

Aiiscblenken,—schlenkern, v.a.af?chudden,-wer-

Abscllleppen, v.a. wegsleepen, -dragen; sich-,v.r. zich moede sleepen, afs\'oven. (werpen.

AtoSCbleudern, V.a. afslingeren, met kracht weg-

Abschlichton, V.a. glad maken, afschaven.

Abschlieszen, v.a. ontsluiten, loslaten; (Thür), sluiten; (Rechnung), verrekenen; (Handel), koop sluiten; tot een einde bremren; afspreken.

AbSChlinpern. v.a. de masten wegrollen.

Atoschlüpfen, V.n. afglijden, -wippen.

Abschlürfen. v a. afnlorpen, in-: aflikken.

Abschlnss (ü, e), f. slot, besluit, einde, o.; afreke-

Abscbmack, vr. bijsmaak, m. [nirg, vr.

Abschmaddern, v.a. iets afknoeien, slecht afkrab-belen.

AbSCllinalieil, v.a. verwijten, beschimpen, uitmaken.

Abschmahlen, v.a. uitschelden, doorhalen.

AbSChmülern. v.a. suialler maken; uitzuinigen, be-.

AbSChmarotzen. v.a. door schuimloopen verkrijgen; afbedelen.

AbSChmatzen, r.a. aanhoudend kussen.

Abschmausen, v.a. afeten, -smullen; v.r.., ophouden met eten.

Abschmecken (Einem Dinge Etwas),v.a. aan den smaak kennen; v.n.. een bijsmaak hebben.

Abschmeicheln lEinem Etwas), v.a.afvleien,door vleierij aftroonen.

Abschmeiszen. v.a. afsmijten, I.eer-J weg-.

Abschmelzen, v.a. afsmelten, -drijven; voldoende smelten; v.n., smelten en wegvloeien.

AÖSChmettern.v.a. afschelteren, -blazen;-dondcren.

AbSChmleden, v.a. afsmeden. i afranselen.

Abschmleren, v.a. afkrabbelen. | afrossen; v.n., smeer, vet afdruipen, -geven.

AbSChmunzeln, v.a, door vleierij aftroonen.

AbSChinntzen, v.n. vuil afgeven, -verven; v.a., bemorsen. kladden.

Abschnabeln (sicll), v.r. elkander afzoenen.

AbSClmallen, v.a. ontgespen, los-, af-.

Abschnappcn, v.n. afspringen, open-, afglijden, -knappen, -breken; (in der Rede), steken blijven; v.a., sluiten, dasSchloss istabgeschnappt, het slotis opengesprongen. (dragen.

AbSChnattern, v,a. snateren, kakelen; slecht voor-

Abschneiden, v.a. snijden, af-;-zagen, zetten; (Nagel), knippen; (Plügel), korten; (Korn), maaien; (Muster),knippen. 1 dooden;berooven; (Einem seineEhre), ontnemen; sich -, v.n. undr. ophouden.

Abscbnelen, v. imp. ophouden te sneeuwen.

AbSCbnellen, v.a. met een ruk wegslingeren,-smijten;

v.n., weavliegen, -springen: plotseling breken. Abschnlcken, v.a. v. abschnellen. Abschnippeln, —pern, —pseln, v.a. de puntjes afsnijden, punten.

Abschnitt (6), m. snede, vr.; uitgesneden patroon, o.; (in der Mathematik), segment, o.; (einer Festurg), versterking, vr. door l()opgraven;(in BOchern, Schriften). afdeeling; vr. (in Versen), rustpunt, o.

AbSChnittSwinkel, m. hoek, m. van het segment.

Abschnittslinie (n), f. snijlijn, vr. (m.me.

AbSChnltzel, n. afsnijdsel, afknipsel, o.; spaanders,

AbSChnitzeln, —en, v.a. in hout nasnijden, snijden, kerven.

AbSChnüren, v. a. losmaken, -rijgen; met het koord meten; eene lijn trekken,

AbSChnurren, v.a. afbedelen; v.n., snorrend losgaan, - vliegen.

Abscbocken, v.a bij zestigtallen verdeelen.

AbSCllöpfen, v.a. afscheppen, -roomen, drinken.

AbSChOSS (ö, e), m. belasting, vr. op landverhuizing, het inkomen, de erfenis.

Abscbosspfllcbtigkelt, f. verplichting, vr. om belasting voor landverhuizing, enz. te betalen.

Abscbcszrecbt, n. recht o. om te vertrekken.

Absclirafren. v.a. schuins afzasen; - af laten loopen.

Abschrammen, v.a. afkrabben, -schrapen, -kluiven.

AbSCbrauben, v.a. afschroeven, los-,afdraaien.

AbSChreoken, v.a. afschrikken, door schr.k verjagen; (von Etwasl. door schrik verkrijgen, ontnemen. | (Fisch), blauw koken, er lasst sich leicht -. hij is licht ontmoedigt.

AbSChreioen, v.a. afschrijven, kopieeren; «chriftelijk herroepen, opzeggen; met schrijven eene schuld beta-len;(eine F» derUafschrijven,fl«ior schrijven afstompen.

Abschreibegebübr, f. -geld, o. kopieergeld, o.. -kosten, m. me.

Abscbreien, V.a. afschreeuwen, schreeuwend afkondigen, sich -, v.r. zich moede schreeuwen.

Abscbreiten, v. a. afstappen, met stappen afmeten; v.n. (sein*, op zijde afwijken, zich verwijderen.

Abscbrlft (en), f. afschrift, O., kopie, vr..duplicaat.o.

Abscbrlltllch, a. und adv. schriftelijk, in kopie, in Duplo.

AbSChröpfen, v.a. afkanten, -punten, -baarden.

AbSCbrote (n), f. beitel, m.; snoeimes, o.

AbSCbroten, v.a. (Fass), naar beneden rullen, - laten, afzasren. grof raaien.

AbSCbnltern, v.a. van den schouder nemen.

AbSCbuppen, V.a. de schubben afdoen, schrapen.

Abscbüppen, V.a. met de schop opruimen.

AbSChnr, f. scheren, o. (der schapen).

Abschürfen. v.a. afschaven, -krabben, -schoffelen.

AbSCbllSS (ü, e), m. helling, steilte, glooiing, vr.;val, m. van het water; verschieten, o. der kleur.

AbSCbüSSlp, a. und adv. hellend, glooiend, steil naar beneden gaande.

AtoSCbiitteln, v.a. afschudden,-werpen.

Abscbütten. v.a. afgieten, af laten loopen.

Abschützen, v.a. door eene sluis schutten; af laten loopen.

Abscbützel, n. afgewaaide vrucht, vr. (ten.

AbsobwaCben, v.a. verzwakken; schenden, verkrach-

Abscbwammen, v.a. v. absebwemmen.

Abscbwünken, v.a. zich waggelend verwijderen.

Abschwanzeln (Binem Btwas), v.a. door vleierij ontnemen, verkrijgen.

Abschwaren (sein), v.n. afzweren, uit-.

AbSChWarmen, v.n. ophouden te zwermen, voor de laatste maal sich -, v.r. zich door zwieren at\'u.ntten.

AbSChwarten, v.a. het woord afnemen, de huid de wanzüdun afzagen.

Abschwarzen, v.a. geheel en al zwart maken, bemorsen; zwart afgeven. | lasteren, zwart maken.

Abschwatzen (Elnem Etwas), v.a. afpraten, -bedelen, -troonen.

Abscbwefeln v.a. ontzwavelen; behoorlijk zwavelen.

Absohweif, m. uitweiding, vr. -stapje, o. ontrouw, m.

Abschwelfen, v.a. afzwenken; -spoelen; met tandjes of schelpjes maken; de tonnetjes der zijdewormen in water lekteen; van den weg afwijken. (bestendig.

Absctrweifig, a. trouweloos, ontrouw, afvallig, on-

Abschwelfnng (en), f. afwijking, -dwaling, vr.; uitstapje; afkoken, o. van ruwe zijde.

Abscnweiszen, v.a. lEisen), versmeden; afpersen.

AbSChwelgen (sich), v.r. zich door brassen, zwelgen uitputten.

Abschwemmen, v.a. afspoelen, wasschen/vlot maken.

AbSChwenden, v.a. afbranden (van latoppels); vernielen; doen verdwijnen.

Abschwenken, v.n. door slingeren zuiveren; sich -, v.r. zwenken, op zijde gaan.

AbSChwlmmen, v.n. wegzwemmen;5-Jrijveu; sich -, v.r. zich moede zwemmen.

AbSCbwlnrten isich), v.r. vermageren, uitteren.

AbSChwindeln, v.a. door zwendel, bedrog verkregen.

Abschwingen, v.r. afschudden, door schudden zuiveren; (Hafer), wa» nen; sich -, v.r. afspringen.

Abschwlrren, v.n. voortbruisen, wegsnorren; jdoor den neus sprekend voordragen.

Abschwitzen, v.a. oor sweeten zuiveren; laten uitbijten (door loog); sich vr. door zweeten verzwakken; v.n. ophouden te zweeten.

AbSChwören, v.a. zich door een eed zuiveren; door meineed onttrekken, met een eed loochenen; zweren niet meer te doen, afzweren.

AbSChwung, m. sprong, m. quot;naar beneden, de halvj bocht, draai, vr.

Absecbteln, v.a. uitloogen, -wasschen.

Absegeln, v.n. afzeilen, weg-;v.a., de zeilen afnemen.

Absehbar, a. und adv. afzienbaar,bereikbaar voor het oog | begrijpelijk.

Absehen, v.a. naar eene andere zijde zien; het einde van iets -; (auf Etwas), een doel hebben, op iets gemunt-; (Zeit, Gelegenheit),afwachten;(Einem Etwas), afzien, [-leeren. an den Augen m de oogen lezen; abgesehen von diesem Gegenstand, dit onderwerp niet in aanmerking genomen.

Absehen, n. plan, doel, oogmerk; vizier, o. sein - wo-rauf richten, zijn doel ergens op richten.

Abseide, f. afval van zijde, ruwe wol-, floret-, vr.

Abseifen, v.a. afzeepen, met zeep zuiveren; de zeep

Abseigen,v.a. V. Abseiben. [uitwasschen.

Abseigern, v.a. het zilver van het koper scheiden; met de loodlijn meien.

Abselhen, v.a. doorzijgen, filtreeren.

Absein,jv.n. afzijn, afwezig -, vom Wege -, verdwaald züu, (m. van een gebouw.

Abseite (n), f. keerzijde, vr.; vleugel, aclitergevel m.

Abseiten (elnes), pop. van wege, met betrekking tot.

Atgt;seits, adv. ter zijde, van den weg af.

Absenden, v.a. afzenden, ver-;afvaardigeu; -schieten, wegslingeren.

Absengen, v.a. zengen, afbranden, schroeien. Absenken, v.a. schuin, steil naar beneden laten loo-pen; (Reben), afzetten, einen Schacht -,de pijp of put eener mijn dieper zakken laten.

Absenker, m. afzetsel, stekje, o. om te poten. Absens, —sont, a. afwezig, onlbrekend, verstrooid.

Aböensen, v.a. V. abmahen.

Absenz, f. afwezigheid; verstrooid-, vr. (teren.

Abserbon, v.n. gebrek lijden,verkwijnen,-welkpn,uit-AbseDzbar, a. te verwijderen; verkoopbaar, Absetzen, v.a; afzetten, legxen; van zich -, nederzetten; (Waaren). verkoopen;neerwerpen; (einen König), onttroonen; (Beamten), ontslaan; (im Schreiben), afbreken; (von Thieren),spenen; (In der Uruckt rei),het blad geheel en al afzetten; (im Bergbau), der Gang setzt ab, deader houdt op; jvom Fferde)\'afwerpen; (Bein), afzetten; ohne abzusetzen,onophoudelijk door; trinken ohne auzusetzeu, in é^ne teug opdrinken, Absetzer, m. verkooper, slijter, m.

Absetzferkel, —füllen, —kalb. m. speenvarken,ge-speend veulen, kalf, o. i(laken) scheertafel, vr.

Absetztisch (e),m.tafel om iets van de hand te zetten. Absetzung (en), f. afzetting; ;verwijdering;vr.; Ontslag, o.

Abseufzen (sicll), v.r. zich door zuchten, klachten Absicbeln, v.a. afmaaien. [afmatten.

Absicht (eni, f. oogmerk, doel, voornemen; opzicht, o. ia - auf, met betrekking tot; aeine - erreichen, zijn doel bereiken; ohne -, zonder bedoel!ng,es widerstrei-tet meiner Absicht, het is tegen mijn zin. Absicbten, v.a. ziften, door de zeef laten gaan. AbSlcbtMch, a. und adv. opzettelijk, met opzet. Absicbtslos, a.und adv.onopzettelijk, niet bedoelend, zonder doel. (zichtig.

Absicbtsvoll, a. und adv. opzettelijk; vo] streken;om-Absickern, v.n. afdroppelen, -druipen. Absiden-Linie (n), ,f. absidenlijn, grootste as, vr. in

de pl-netenbaan.

Absleben, v.a. doorzeven, afschuimen; zuiveren. Absiedeln (SiChi,v.r.wegtrekken,op eene verwijderde plaaiszich vestigen. (eventjes opwarmen.

Absieden, v.a^- afkoken;-zieden; -zeepeu. Eier -,eieren Absingen, v.a. zingen, af-, teneinde -; (Lieder), voor-dragen; 8ich-,v.r.zich met zingen vermoeii\'c,afmatten. AbSinkon, v.n. zinken, zakken, hellen.

Absintern, v.n. v. abslckern.

Absitzen, v.n. afstijgen; veraf zitten; v,a., door zitten verslijten, bederven; (schulden) door gevangen te zit-Absocken v.n, v. absickern. [ten afbetalen Absod, m. V. absud.

Absoblen, v.a. alschuren, -slijten.

Absold, m. laatste soldij, vr., ioopKeld, o.

Absolden v.a. afbetalen en ontslaan. (lyi.

Absolut, a. and adv. volstrekt, onbepaald, onafhanke-Absolution (en), f.verieving, absolutie,vrij8praak,vr. Absolutiamus, ra. zucht, vr. tot alleenheeisching. Absolutist \'ienl, m. voorstander, m. van onbeperkte hetrschapi»ij. (aflaatsbrief; ra.

Absolutorlum (en», m. ontslag, o., vrijspraak, vr. Absolvieren, v.a.vrijsprekeri,ont8laan,ten einde brengen. (schikt. Absonderbar, a. scheidbaar, voor afzondering ge-Absonderlich, a. und adv. bijzonderlijk, vreemd;

eigen; bijzonder, voornamelijk.

AbSOndem (Von), v.a. afzonderen, scheiden, aftrekken; sich -, v.r. ;von), van iets, iemand scheiden; (im Handel), de kompagnieschap verlaten. (me.

Absonderungsgerasse, n. pl. afscheidingsvaten, o. Absonderungsvermögen, n. eigenschap, vr. om

AbtOben, v.n. razen, tieren; woedend heengaan; sich v.r. zich moede tieren; v.a., met geraas, getier aankloppen, -vallen, met getier afbreken.

Abtödten, v.a. langzamerhand dooden, gevoelloos maken; verzwakken. (komen.

Abtönen, v.a. niet stemmen, uit den goeden toon Abtorkeln, v.a. uitpersen, -drakken; v.n., rollen,tui-inelen.

Aütraff, (e), m. afdeeling, vr. detachement, o. Abtragen, (sein), v.n. afdraven, weg-, in draf voortrijden. (schade-, vr. overschot van de spijzen. Abtrag (ii, e), m. betaling, korting; vergoedin:;; Abtragebrettcben, n. plankje, a. om de pannen in

het droogbuis te brengen.

Abtragen, v.a. wegdragen, voort-, (Gepaude), at breken. neerhalen; (Tisch), afnemen; iKleidungsstllcke), afdragen, verslijten; (Schulden, Steuern), afbetalen; (Riss), schetsen, kopieeren; zich met dragen afmatten Abtrampeln, v.a. afstampen, -loopen, -drayen; v.n.

voortdraven. (met drenken.

Abtranken, v.a. genoeg te drinken geven; ophouden ADtrauern, v.n. uittreureu, met treuren ophouden, den rouw afleggen; sich -, v.v. zich door treuren afmatten.

Abtraafen, —triiuteln, v.n. afdruipen, -droppelen. Abtreibebier, ie), n. bier, o. dat den mijnwerker na het werk tcegeven wordt; fooi, vr. (van zilver.

Abtreibeholz, n. hout, o. tot smelten en louteren Abtreiben, v.a. afdrijven, weg-, -jagen, overdrijven, door drijven afmatten;(Gold uud Silberl-louteren,zui • veten; (einen Wald), uithakken; vellen; v.n. (Schiff), wegdrijven, af . (het zilver in de mijnen.

Abtreiber, m. afdryver, smelter, louteraar in. van Abtreiberlobn, (e), m. smeltloon, o.

Abtreibung (en),f. afdrijving, lautering,smelting vr. Abtrennbar, a. scheidbaar-, deel-, afzonder-. Abtrennen, v.a. afscheiden, -zonderen; (Geniihte),

lostornen, (mit dem Messer), openrijten, -snijden. Abtreppen, v.v. met trappen voorzien, den trap afgaan; afstappen.

Abtreten, v.a. aftreden, -stappen, door stappen uitslijten; reinigen; (Besitzungen, Aemter, Rechte); afstaan, overgeven; v.n, (sein), weggaan; (von der Büh-e), afgaan; ergens ingaan.

Abtreugen, v.a. und n. afdrogen; uit-, verwelken. Abtrleb, m. vellen, uitgakken; o. van een woud. Abtrlefen, v.n. afdruipen, -droppelen, -zijpelen. Abtrift (en), f. weiderecht,o., gemeenteweide;lijkant, -züde.vr. . Iheensaan.

Abtrlllem, v.n. afzingen, -neurien, fluiten; zingend Abtrlnken.v.a. afdrinken,er van af-; in dringen overtreffen; met drinken afbetalen. (heengaan. Abtrippeln, v.n. aftrippelen, trippelend, springend Abtritt (e), m. (aufder Reise), afstappen, pleisteren, o.; (eines Rechtes) afstand, in., overgave,vr.;!aus dem Leben),!,scheiden, verlaten, o. (Stufen), trap, m..trede vr. | heimlicher Gemach) huisje, o. ..mi Abtrittsmerkmal (a,er),n. spoor, o. vau bet wild. Abtrocknen, v.a.afdrogen, op-, afvegen; v.n., uitdrogen, verdorren. , . (pakken. Abtrollen (sein), v.n heengaan, -sluipen,ziju biezen Abtrommeln, v.a. trommelen; met trommelslag bekend maken, door trommelen wegjagen.

Abtropf bank ia,e), f. stellage, vr. voor het aflekken der flesschen. (lekken, -zijpelen.

Abtröpfeln, —tropfen, —tropien, v.n. afdruipen, Abtrotzen, (Elnem Btwas\',v.a. iemand iets afpersen, -dwingen. (keleu, in puin vervallen. AbtrUmmem, v.a. afbreken, omhalen; v.n., afbrok-

Abtrumpfen, v.a. (einen Balken), doorzagen en met dwarsstukken vorbinden; (im Spiele), aftroeven. | aftroeven, over den neus hakken.

Abtründeln, v.n. naar beneden sullen, -rollen. Abtrünnig, a. afvallig, trouweloos, oproerig. Abtrünnigkeit, f. afvalligheid, trouweloos-, vr.; oproer, o.

Abtruppen,v.a. de troepen uiteen laten gaan;afslaan Abtummeln, v.a. overjagen, dood rennen; sich-, v.v.

zich zeiven moede rennen. (inkt afteekeneu.

AbtUSCben, v.a. afscbaduwen, met Oost-Indischeu Abtaten, v.a. afblazen, met den hoorn van de nachtwacht bekend maken. (gerechtelijk ontzegge n. Aburtheilen, v.a. uitwijzen, iu de laatste instantie Abasieren, v.n. misbruiken, verkeerd toepassen vernederen; misleiden. (ding, vr. Abnsus, m. misbruik, o., verkeerde toepas8ing,mi8lei-Abverdienen, v.a. met arbeid verdienen, afbetalen. Abverlangen, v.a. v. abfordern. Abvieren,v.a.vierkant maken. ] beschauer.. abgeviert

slim, doortrapt, handig.

Abvisieren, v.a. lijken, meten.

Abvotleren, v.a. V. abstimmen.

Abwacben (sich), v.v. zich door waken afmatten. Abwacbsen, v.n. in het groeien afwijker., ophouden te groeien. (heengaan.

Abwackeln,v.a. afrossen, -schudden; v.n.,waggelend Abwage,f. waterpas; verschil, o. van hoogte,gewicht. Abwagen, v.a. afwegen, uit-; waterpas maken; de

verhouding bepalen.

Abwager, m. waterpasmeter, in.

Abwalken, v.a. afvollen. 1 afranselen, -ronsen. Aowallen,v.n. golvend naar beneder 8trooinen,vloei-

en; opeen bedevaart gaan; voortzwerven. Abwallen, v.a. afkoken, opwarmen.

Abwalzen,v.a. plat rollen, met de wals vanoen scheiden; v.n., dansen; sich - v.v. zich met walsen vermoeien.

Abwiilzen, v.a. afrollen, weg-, afwenden, die Schuld von sich -, de schuld van zich afwerpen. - wentelen. Abwamsen, v.a. afranselen, -rossen. Abwandelbar, a. verbuigbaar, vervoeg-. Abwandeln, v.a. verbuigen, -voegen, -anderen; doen

boeten voor, afstraffen; v.n., voortwandelen. Abwandern (sein), v.n. wegwandlt; len,voortzwerven,

-trekken, sich -, v.r.. zich moede loopen. Abwanken, v.n. heen waggelen, afwijken.

Ab War men, v.a. doorbeet maken, gloeien. (voor. Abwarnen (von Etwas), v.a. afraden, waarschuwen Abwarten, v.a. afwHchten,oppa8sen;behoorlijk waarnemen; zich bezighouden met, zich toeleggen. AbwartS, adv. afwaarts, neder-, zijd-, ter zijde van (des Flusses). (schoonmaken, o.

Abwascbe, f. vuile wasch vr.vaten wasschen,borden-: Abwascben. v.a. afwasscben, -spoelen, met wasschen

-slijten; -betalen. \\ verzoener., dom vergeten. Abwascbfass (a, er), n. —trog (ö, e), —wanne.n), f. —kübel, m. vat, o., kuip, ton, bak, vr om te wasschen. (gen. Abwassern, v.a. aftappen, - wateren late i; droog leg-Abwatscheln, v.n. waggelend heengaan.

Abweben, v.a. weven, af-. (inwisseling, vr.

Abwechsel, m. disconto, O.; ruilhande!, wissel-, m.; Abwecbseln, v.a. wisselen, ver-; af-;-troeven; v.n.,

elkander aflossen, -wis-elen; (vom Pieber), afgaan. Abwedeln, v.a. |V. abfacbeln. (afdwaling, vr. Abweg (O), m. omweg, by-, m. 1 verkeerde weg,m.; A bwegig, —sam, a. und adv.,vaii den weg afgelegen, verdwaald, den weg boater.

AbwegS, ««lv. van den weg af.

Al)wenen, v.a. afwaaien, om-.

Abwehr, f. beschutsel, o., heining; ver(ledi)fing,afwe-ring;; vr., teKenstaud, m., (lm Fechten), parade, vr.

Abweliren,v.a. afweren, -wenden, beletten,hinderen; (den Stosz); pareeren; v.n. (einem Dinge), verhoeden, -helpen. (week worden en afvallen.

Abweichen. V.a. weeken, af-, week u)aken;v.n. (sein),

Abwelchen (vont. v.n. atwyken, ont-; verschillen.

Abwelchungsfinder, m. wijzer, m. welke de afwijking op den zonnewijzer aantoont.

Abweiden, v.a. afgrazen, - weiden.

Abwelfen, v.a. afwinden, -haspelen.

Abwelnen, v.a. met tranen boeten, ween^nd doorbrengen; sich v.r. zich door weenen afmatten; zich dood weenen.

Abweisen, v.a. afwijzen, de deur wijzen, afschepen; weigeren.Das Gericht wies den Klager mit seiner For-derung ab, de rechtbank ontzegde den eischer zijne vordering.

Abweisestock (ö,e), stein (e),m.hoekpaai,-steen,m.

Abwelsunsbescheld, -spruch, m. gerechtelijke verwerping, weigering, vr.

Abwelszen, v.a. afwittten; v.n., wit afgeven.

Abwelte, f. afstand, m., verwi\'dering, vr.

Abwelgern, v.a. afknagen, - slijten, -nemen.

Abwelken,v.a. verdorren, uitdrogen; v.n., verwelken, verdrogen.

Ab wend bar, a. afwendbaar, te voorkomen, - ver-uoeden.

Ab wen dbarkel t, f. mogelijkheid, vr. om te voorkomen, ai te wenden.

Abwenden, v.a. afkeeren, -wenden, -weren; -raden, das GemUth von Etwas - , de gedachte afleiden.

Abwendlg, a. afkeerig, -vallig, trouweloos; (Einem), vervreemd. - machen, vervreemden, -leiden. Einem die Kundschaft -machen, de klanten ontfutselen.

Abwerfen, v.a. afwerpen,-smijten, uithetzadel lichten; opbrengen, bedragen; afstooten, vallen laten; (von Thieren), ophouden te jongen; (Brücken), neerhalen; sich -,v.r. in twist geraken.

Abwerfgabel (n), f. vork, gaffel,vr. bij de smeltovens in gebruik. \' (onoplettend.

Abwesend, a. afwezig,niet tegenwoordig, verstrooid,

Abweaenheit (en), f. afwezigheid, verstrooid-, vr. Abwesenheltsvormnnd (ü, er). —vogt (ö, et, m

toeziende voogd, m. (wedden afwinnen.

Abwetten, (Einem Etwas), v.a. iemand iets met

Abwettern, v.n. ophouden te donderen,te bliksemen, te stormen, te scheiden,te razen; v.a. V. abwassern.

Abwetzen, v.a.afslijpen, door slijpen afslijten, schei pen; (den Rost),afschuren.

Abwichsen, v.a. boenen, poetsen; afrossen.

Aowlckeln, v.a. afhaspelen, -winden, -rollen.

Abwiegen, v.a. v. abwagen,

Abwimmem, v.a. door kermen verkrijgen; v.n., kermend doorbrengen; sich -, v.r. zich door kermen afmatten.

Abwlinpeln, v.a. den wimpel, de vlag inhalen.

Abwinde (n), f. haspel, m., spoel, vr.

Abwlnden, v.a. afhaspelen; omvlechten; met de katrol neerlaten.

Abwlnken, v.a. afwenken,hoofd8chuddend weigeren.

Abwinseln, v.a. v. abwimmem,

AbWippen, v.n. afwippen,-springen,-glijden.

Abwirbeln, v.a. afdraaien,-8Chroeven;-praten,-kwee-len; naar beneden rollen. (afhalen; vernielen.

Abwlrken, v.a. afweven; (Teig), doorkneden; (Haut),

Abwlschen, v.a. afwisschen, -vegen.

Abwittern, v.a. opsporen, de lucht er van kriigen; door het weder vernield worden en afvallen; v. quot;imp., ophouden met donderen.

Abwltzen, v.a. iemand voorzichtiger, verstandiger

maken; met een grap afschepen.

Abwolten, v.n. ophouden jongen te werpen. Abwollen, v.a. de wol afnemen, looien. Abwuchern, V.a. ontwoekeren, af-.

Abwürdlgen, v a. den prijs, de waarde verminderen, te laag schatten, vernederen, -lagen. (afdobhelen.

n¹⁶-¹; oogen dan een ander werpen, Abwürfig, a. (zijn bere^!der)afwer|gt;end, steigerend. Abwürgen, v.a. kelen, slachten, den bals afsnijden. Abwurzeln, v.n. met de wortels losraken. (jen. Abwürzen, v.a. toereikend kruiden. | Einen-,dcorha-Abwuschen, v.n. ontkomen,-snappen, wegsluipen. Abwüthen, v.a. door razen, tieren afmatten;v.n., uitrazen.

Abzackern, v.a. afploegen, los maken.

Abzahlen, v.a. afbetalen, hoeten; afstraffen. Abzablen, v.a. teller., af-. 1 an den Fingern-, iemand iets op kleingeld geven. (den krijgen.

Abzabnen, V.a. de tanden uitstooten; v.n., al di* tan-Abzanken lElnem Etwas\', v.a. door twisten verkrijgen; sich -, v.r. zich moede kijven.

Abzapfen, v.a. aftappen, opsteken.

Abzappeln, v.n. spartelend heengaan, - trippe1en;sich

-, v.r. zich moede spartelen.

Abzafern, v.a. uitrafelen; v.n. ruien. (krijgen.

Abzaubern, v.a. aftooveren, door bezwering ver-Abzaumen, v.a. onttoomen, aftuigen.

Abzüunen, v.a. met eene heg,8chutting afsluiten. Abzausen, v.a. afrukken, -trekken (al vechtende, ape-Abzechen, v.a. afdrinken, zuipen. [lende).

Abzehnten, v.a. de tiende afnemen, m\' t een tiende afschepen; de tiende afbetalen; decimreren, in lieu verdeden.

Abzehren, v.a. doen uitteren, krachteloos maken, verzwakken, eine Schuldforderung -, zich doen betalen \'door op de kosten van den schuldeischer te leven; v.n., vermageren, uitteren.

Abzelchen, n. onderscheidingsteeken,o.,kokarde, vr. Abzeichnen, V.a. afteeker.en;iUmris8), schetsen; teekenen, meiken.

Abzerren, v.a. aftrekken, ontscheuren, - worstelen. Abzetern, V.a. afschreeuwen, - tieren, -vloekm. Abzetteln, v.a. uit de verkeerde richting brengen,

recht zetten, losmaken.

Abzlcht, f. afstand, in., -zien. o.

Abzickeln, v.n. ophouden te werpen is-eiten\'. Abziehblaso ingt;, f. distilleerketel, m., -kolf, vr. Abzlehbogen (ö), m. raam. o. eener drukpers, j Abziehelsen n. trekijzer, o., hekel, m.

! Abziehen. v «. aftrekken, uit-,ont-;(Haut), stroopen, afhalen; (Hut), afnemen; (Mandein), pellen, schillen; (Teich), aftappen, af laten loopen; (Wcin, Bier), aftappen; (auf Flaschen), bottelen; nitkoken, distill, e-ren; (eine Rupferplatte», een afdruk maken; | Scher-messer), slijpen, aanzetten; fGewicht), ijkeii.afmeten; (Geld),aftellen, -trekken, korten;glad maken, afschaven, polijsten; uitzuinigen; afraden; (einen Gegen-stand), in !»et afsetrokkene beschouwen; v.n., been-gaan, zich verwijderen, afmarcheeren; sich -, vr. zich moede trekken, mit Schande -, met de kous op den kop vertrekken. (spiet, vr.

Abzieber. m. aftrekker -tapper, slijter, m., trek-Abziebfeile (n), f. fijne vijl, vr.

Abziehflasche (n), f- trekflesch, vr.

Abzlehsteln (e), m. fijne slijpsteen, m.

Atoziehzahl (en), f. aftrektal, o.

Abzielizeugrle),n.8lijpgerepdichap;dUtilleertoe8tel,o.

Abzielen,v.a. tichten, mikken; bededen; (auf Etwas), doelen, mikken; v.n._t op het oog hebben; dienen, strekken.

Abzimmern, v.a. betimmeren, optrekken.

Atozirkeln, v.a. met den passer afmeten; nauwkeurig omschrijven, (veren, schrikken.

Atozitzen, v.a. afzuigen, uit-.

Abzotteln, V. abzupfen.

AbZUCht (ü, 6), f. afstammend ras ,ontaard-; afleidingskanaal, riool, o., goot vr.

AbziichtiRen, v.r. afstraffen, geeselen.

Atozup (ü, e), ra. aftocht, terug-, m., vertrek, o.; af-tn kkiiig,vr.; afgetrokkene; metaalschuim,o.; afdruk; proef-, m.; s-\'hoorsteen; trekker(van een fteweer), m.; belasting, vr. op het inkomen, mm - blasen, den aftocht blazen. V. AlJZUCllt.

Abzugsblech, n. drukker,trekker,m. van een geweer.

Abzugsbogen, m. proefblad o*

AbZUKSgeld (er), n. belasting, vr. om zich ergens te mogen ophouden, eene standplaats hebben.

Abzugsgraben (ü), m.,—loch,(ö, er),n. riool, o.,

zinkput, m.

Abzugprssclilackenblel, o. loodschuim, o.

Abzupfen, v.a. afpluizen, trekken. (zuinigen.

Abzwacken, v.a. afnypen; -knijpen, -pingelen; uit-

Abzwiingen, v.a. het juk afwerpen. V. abzwingen.

Abzwecken, v.a. bedoelen; van den spijker, den knop afnemen; v.r.(zu Etwat), doelen; dienen.

AbzwiCken, v.a. afknijpen, -nijpen, -bijten; -persen; uitzuinigen, einem die Kundschaft abzwicken; iem.de klanten ontfutselen. (de hoornen),nemen.

Abzwleseln, v.a. met een houten gaffel lappels van

Abzwingen, v.a. afdwingen, -persen.

Abzwltschern, v.a. afkweelen, -zingen.

Acatalectlscb, a.niet te veel lettergrepen bevattende (van een vers).

Acatholisch, o. niet katholiek, kettersch.

Acazle in), f. acacia [boom], m.

Acazlenuss (ü, e), nierenappel, m.

Accent (e), m.toonteeken, o.;klemtoon,m,; uitspraak, stembuiging, vr. (den toon laten vallen.

Accentuieren, v.a. door een toontreken aanduiden,

Acceptllatlcn (en),f. valsche, onechte quitantie, vr.

Access (e), torgang, m., vergunning, vr. om te bezoeken, kennis te maken; vlaag vr., aanval, ra.

Accesslst (en), ra. toegevoegd ambtenaar, surnume-

Accessit (ei, n. tweede prij\'», m. [rair, ra.

Accessorium (en), n. aanhangsel, toebehooren, bijwerk, o. (o. ra., -inkom8ten,vr.me.

Accldens itlen), n.verval o., bijkomende voordeelen.

Accidental, accldentell,a.und.adv. toevallig.

Accidentalia, n. pl. bykosnende omstandigheden, toevallige-, vr. me.

Accise, (n), f. belasting, vr. accijns, ra.

Acclsor (en), Acciseneinneliiner, ra. ontvanger, ui. der bclastingi n.

AcciSStUbe (n), f. kantoor, o. van belastingen.

Acclnsum, n. bijlflge,vr. bijgaande, o.

Accord (e), accoord, verdrag, o.; overeenkomst, vr.

Accordleren, v.a. bewilligen,toe8taan; v.n., overeen-icomen. -stemmen, eens luideu.

Accordolr (S), ra. stemvork, vr.

Accouplieren. v.a. paren, koppelen,verbinden.

Accoutümance, (n), f. aanwensel, o., leelijke gewoonte vr.

Accreditieren,v.a.volmacht geven,krediet openen.

Accreditlo, n. kredietbrief, geloofsbrief,m.

Accuratesse, f.nauwgezetheid, -keurigheid,8tipt-,vr. Accusatlv (en), ra. lijder, vierde naamval, m. voorwerp, o. (m me. AceplialiAkephali, ra. pl. dweepers, dwarshoofden, Acerra (en), f. wierookvaatje o.

Acescent, a. azijnzuren, zuurachtig.

Ach, o. ach, helaas, o., och. - ja, ja wel;-dass, gave de herael dat.

Achat. Agat, Agtstein, Alt-(e),m.agaat, -8teen,m. Achatdattel (n), f. porfierschelp, vr.

Achattrltte (n),f. agaatschelp, vr.

Achel, (n). f. baard van bet koren,hennepstok, ra. Achen. v.n. (alt.) steunen, kreunen, zuchten. Achiilenkraut, n. St. Jakobskruid, o. Achlllessehne, —flechse (n), f. achillespees, vr. Achiot (en), m. roekoeboora, m.

Achromatisch, a. klenrschlftlngloos.

Achronlsch, -nitisch, a. tegenover de zon gelegen. Achse (n), f. as, wagen-; as, spil, vr. auf der - ver-

führen, per as vervoeren.

Achsel (n), f. schouder, oksel, ra. die -nzucken, de schouders ophalen. 1 auf die leichte - nehmen, iets licht, luchtig opneraen. niet tellen;Elnen über die-ansehen, laag op iemand neerzien, over den schouder aanzien, verachten; auf beiden Achseln tragen, raet alle winden waaien. (epaulet, vr.

Achselband (ft, er), n. schouderband, m., - stuk, o., Achselgrube (n), f. holligheid, vr. onder de okselen. Achselstück (e). n. schouderstuk, o., epaulet, vr. Achselschnur, (ü, e). —troddel (n), f. «houderlis, epaulet, vr. (aard, ra.

Achseltrager,m.pakkedrager,m. 1 huichejaar,val8ch-Achzelzucken, n. (medelijdend) schouderophalen,

uit de hoogte neerzien, o.

Achsen, v.a. rapt eene as voorzien; de as repareeren. Achsenblech, n. scheen, vr. van de as.

Achsengeld (er), n. wagenvracht, vr., vrachtgeld, o. Achsennagel (n), f. wagenluns, .vr,

Achsenrlegel, ra. kalf van een wagen, dwarshout, o. Achsenrlng, (e), ra. ijzeren band, ra. ora de naaf van Achsenschiene,(n).f.V. Achsenblech. [het rad. Achsenschraube in).f. schroef, vr. van de as.

Acht, zahlw. acht, (cijfer), f.

Acht,f. zorg, aandacht,oplettendheid, f. - geben, - ha-ben auf, acht geven, letten op; aus der - lassen, vergeten, over; in -nebraen, opmerken, herinneren; zorg dragen; slchin - nehmen vor, waken tegen, zich waren voor. (erklaren, verbannen. Acht, Aechtung, f. ban, ra., verbanning, vr. In die-Aecht, V. Echt.

Achtbar, a. achtbaar, eerwaardig, achting»-. Achtbelnlg, a. achtbeenig.

Achtbrief, (e), ra. banbrief, ra., -bul, vr.

Achte (der, die, das), a. achtste.

Achteck (e), n. achthoek, ra.

Achteld (e), ra. eed, ra. ora den verbannene te wreken. Achtel.n.achtste, - gedeelte, o.;octaaf,achtste noot,vr. Achtelform, — grösze, f. octaaf,-grc.otte,vr. (v*.n Achtelkrels, (e, ra. octant; m. (eeu boek).

Achtelnote, (n), f. triller, ra., achtste noot, vr. Aechteln, v.a. in acht deelen, stukken /erdeelen. Achten,v.a.achtcn,acht geven, oplettend zijn; er voor houden; waardeeren,schatten,voor gewichtig houden, «vornach raan sich zu -, waarnaar mei. zich moet gedragen. richten.

Aechten, V.a. verbannen, In den ban doen; als echt

erkennen(Klnder).

Achtender,m. hert. o. met gewei van acht takken. Achtens, adv. ten achtste.

Achter, in. munt stuk o. ter waarde vauS penningen of Kroschpii. (bannene, m.

Aecnter, m. verstoorder der openbare veiligheid, !;e-Acnterlei, a. van acht soorten.

Achtfach, —fültig. a. achtvoudig.

Achtfölllg, a. in den ban verklaard, vervallen. AcntfilSZlf?, a. achtvoetig, acht voet lang. Achthatoer, m. oppasser; wachter, ra.

Achthalber, m.wuntstuk.o. van 7\'/2 kopergroschen. Achthundert, zahlw. achthonderd, -ste, achtlion-derate. (acht jaar geschiedende.

Acntjanrig,a. acht jaar oud of durend; -jahrlich, alle Acntlos, a. achteloos, onnadenkend, -oplettend, zor-sreloos.

Achtmal, adv. acht keer, op acht tijden, plaatsen. Acntmallff, a. acht keer tf\'rufjkomende, - zich herba-«ebt maanden geschiedende. Acntmonatl^, a. acht maanden oud of durend; -lich, Acntpfünder,m. achtponder,m. (kanon, brood, enz\'. Acntpfündiff, O. acht pond zwaar.

Achtsaitlff, o. van acht snaren voorzien.

AcMsam, O. oplettend., bedachtzaam, voorzichtig. Achtschatz, m. losgeld, O. voor den ban. Achtschildiff, a. acht adellijke kwartieren tellende. Acntseitlg. a. aebtzijdig, - hoekig.

Achtserklarung (eh), f. verbanning, vr., ban, m. Acntspannlg, a. met acht paarden bespannen. AcntStündlg. a. acht uur durend, -stündlich, alle

acht uren geschiedende.

Achtstündner.m. mijnwerker.m.die acht uur werkt;

zandlooper, m. die acht uur loopt Achttagip, a. acht dagen durend;-tftslich, alle acht

da-ren geschiedende.

Achttheil \'6), in. achtste gedeelte, o. (opletten. Aclltunff, f. achting, hoog-; oplettendheid, vr.-geben. Acntungswldrlpr, a. oneerbiedig; - fatsoenlnk, -beleefd. vernederend.

Achtzehn. zahlw. achttien.

Achtzelmte. a. achttiende.

Achtzehntel, n. (breuk) achttiende, n. Achtzehntens, adv. ten achttiende.

Achtzlg. zahlw, tachtig.

Adltzigjahrig, a. tachtigjarig.

AchtzlgSte, a, tachtigste.

Achtzlpstel, n. (breuk) aehtiende, o.

Acker (a),m. veld, bouwland, o.. akker, m. 1 wie man den - bestellt so tragt er,ieder krijjft wat hij verdient. Ackeram, m. mest, vr. van eikels en beukennoten. Ackerbau, m. landbouw, akker-, vr. Ackerbauffosellschaft, (en), f. landbouwmaat Ackerbeere in), f. braambes, vr. [schappij vr Ackerbuch (ü, er), n. lijst, vr. der akkers,kada8tèr,o. Ackerdlstel (n), f. gemeene distel, vr.

Ackerdrossel in), f. lijster, vr. (bloemen.

Ackerehrenpreis, m. veronica, vr. met lichtblanwê Ackerelchel im, f. aardaker, m.

Ackerfadenkraut, —ruhr—, -filz n.wolgia8,n. Ackerfeld (en n. bouwland, akker-, o.

Ackerfrolin, m. veldjager, -wachter, m. Ackerfrohndlenst, vr. leendienst, m. tot het bewerken van densrond.

Ackergalle n), f. moderpop], m.

Ackerpaul la,e),m. ploegpaard, o.

Ackergerath .e), n. akkergereedschap, o. Ackergesetz (e), n. akkerwet, vr.

Ackerhauhechel. m.stalkruid, o. prangwortel, m. Ackerholder. —holunder, m. wilde vlier, vr. Ackerhuhn (ü,er), n. veldhoen, o.

Ackermaiire (n), f. ploegpaard o.

Ackermann (leute), m. bouwman, akker-,land-, m. Ackermannchen, n. kwikstaartje, o.

Ackem. v.a. akkeren, bouwen.

Ackerpferd (e), n. Ackergaul.

Ackerraln \'e), m. greppel, vr. (ge, vr.

Ackerriedpras. n. —schmlele. —schnallo, f.scg-Ackerscholle (n), f. kluit. vr. aarde.

Ackersteuer (T\\). f. grondbelasting, vr. Ackerscliwarzküinmel. m, honigdauw; roest, m.j Ackerumschl Xg, Hl. vruchtwisneling, vr. (meten. Ackerwape (n), f. stok. m. om de dippte der vore te Ackerwalza In),rol, vr. kluitenbreker, m.

Ackerweg (e), m. weg. in. door het bouwland. Ackerwesen, n. landbouw, akker-, m. Ackerzwiebel, m. veldajuin, m.

Acolytll (en), m. misdienaar, m.

Acoditum, n. wolfswortel. m.

A Conto, adv. op rekening.

Acopum, n. pijnstillend middel, o.

ACosti. adv. inuwestad.

Acqulescenz, f. bprusting, vr. toegeven, o. Acqulescieren (SiCh),v.r.berustPn,er bij laten^oi-d-vinden.

Acqulrent (en), m. bezitnemer, verwerver, m. Acquisition (en),f.verwerving,-krijging,aanwinst,vr. Acquisitum (en), m. verworvene, verkregene, o.,ver-rijking, vr.

Acquit, m. quitantie, voldoening, v. eener schuld. Acrimonie, f. «cherpte, bitsheid, bitter-, vr. Acrostichon (chai, n. naamdicht, o.

Act (e). Actus (en), m. openlijke, plechtige hande-

linjr, feestelijkheid, vr.; bedrijf (tooneel), o.

Acte in), f. akte, oorkonde, vr., vonnis, besluit, h. Acten, f. pl. [stads-, staat-] registers, stukken, pro-

tocollen, staatsstukken, o. me.

Actenbehiiltniss (e), n. —kammer (n),f archief,o. Actie (n), f. aandeel in staatspapieren, ir. eene maatschappij, effect, o. (aandeden. Actionür (e), m. aandeelhouder, bezitter, ra. van Actionator (en), ra. onderhandelaar, klager, m. Activa, n. pl. de uitstaande schulden, vr. me. Actuarius (il), Actuar (e), ra. griffier, ra.

Actus, m. V. Act.

Actynolith (en), m. straal stern, m.

Aculieren.v.n.te ver op het kruis van ren paard zitten Acupunktur, f. naaldensteek, m.

Adagium (en), n. spreekwoord,o.

Adam Riese (nach), prov. volgens Bartjes. (A. R. schreef in de Itie eeuw een rekenboek, dat in de ISc nog gebruikt werd.)

Adamsapfel (a), ra, adamsappel, m.

Adamsfeige (n), f. moerbezie vr.; -nboom, vijgen-,m. Adaquat. a. passend, overeenstfinmend adequate

Wörter, woorden van gelijke beteekenis.

Adiiquarion fen), f. vereffening:, gflijkstelling, vr. Adarleren, v.n, verzilveren; in zilver betalen. Addieren (ZUEtwas),v.a.bijvoegen,optellen,8ainen-, ■ AddoSSieren, v.n. met den rug leunen tesjen.

Adé, n. vaarwel, afscheid, o.

Adel, m. adel, -dom, -stand, m.; edelen, m. me.; edele gezindheid, yr: i -ohne Tugend ist eine Nuss ohne Kern, ein Ei ohne Dotter, adel zonder deugd betee-quot;tets. (tische reifeering, vr.

Adelherrschaft (on), f. adelheerschappü, aristocra-Adelig, a. adellijk, van adel, tot den adelstand behoo-, rende. (kende-, m.

Adeling (e), m. spotnaam voor een edelman, laatdun-Adept len), m. ingewijde; goudmaker, alchimist, m. Ader (n), f. ader, vr. goldene,güldene aambeien, vr.

me.; zur - lassen, laten;\'eine - schlagen, eeneader ¹ Adertorucll (ü. el, na. aderbreuk, vr. [openen.

Aderhftutclieil,n. adervlies, o,

Aderkrampf, gt;8,. ei, —kropf, (ö, e), m.uitzetting der

aderen, a dei kramp, vr.

Aderlass (a. e¹, m. latins, vr., laten, o. Aderlassbecken, n. laatbekken, o.

Aderlasstoinde in), f. laatband,m. Aderlassmfinnclien, n. caricntuur, vr. in de alma-

nakkt-n bet laten voorstellende.

Adermermlg\', m. Jeverkruid, o.

Aderschlap (a, G), n;. pol8,n).; latin?, f. Adersclllas\'messer, m. meter, m. van den polsslafï-Adiaphora, n. pl. onverscbillÏKe zaken, nietigheden, vr. me.

Adjudication (en), f. frereclitelijke toewijzing, vr. Adjunct; (en), f. helper, assistent, m.

Adjutant (en), m. adjudant, m.

[ Adler, m. arend, adelaar, m.

; Adlereule (n), f. katuil, ra.

Adlersklaue (n), f. arendeklauw, m.

i Adlersnase (n), f., arendsneus, haviks-,m. Adlerstein (G), m. klappersteen, m.

Adnilniculum (en),n. hulpmiddel,©. Admlnistrieren, v.a. besturen, de leiding hebben. Admiral ie), in. admiraal, m.

Admiralitiit, f. admiraliteil, vr., bestuur, o. van het zeewezen. (heid, vr., stand, m.van admiraal.

Admiralscliaft (en), f. admiraalschap, o., waardig-Admodlator ten), —teur (S), m. pachter; ver-, m. Adnubllleren, v.a. benevelen, -wolken, omhullen. Adoption (en), f. aanneming, vr. tot kind.

Adresse (n), f. adres, opschrift; request, o.; behendij Adrett, a. vlug; slim; mooi. net.

Adufe (n), f. truksche trommel, pauk, vr.

Adular (e), ra. uiaansteeg, m.

Advent(e),n.advent,m., de vier zondagen voor kerstmis Adverbium ^en), n. bijwoord, O. (vr. me.

Adverbarlen f. pl. notitieboek, o., aanteekeninsen. Advltalitat ten), f. vruchtgebruik, o. voor het leven. AdvlS, avis, m. bericht, advies, o., kennisgeving, vr. Advocat (en), m. advokaat, zaakwaarnemer, m. Advocatur (enj, f. betrekking, vr., beroep, o. van advokaat.

Advocleren, v.n. praktiseeren (als advocaat). Adyton, Adytum, n. allerheiligste, o.

Aechzen, v.n. kermen, stenen; klagen.

Attp ;n), m. aap, m. was der - für schöneKinder bat, aap! wat heb je mooie jongen; je höher dor - steigt, je mehr er den Hintern zeigt, als apen hoog klimmen willen, ziet :iien hun naakte billen. (Pop.) \'n-n haben, een snor aan hebben.

Aeffcnen, n. aapje, o.

Affect (ei, n. hartstocht, m., drift; ontroering, vr. Affectlert, a( Kekunsteld,gemaakt,overdreTen.-esWe -

sen, n., gemaaktheid, vr.

Aeffen, v.a. voorden zek houden, bespotten.-driegen. Affenpresicht,—bild(er),u.apengezicht,o.,-figuur,vr. Affenpinscher, m. keeshondje, smous-, o.

Aefferei ien, f. aperij, fopperij, bedriegerij, vr. Affibulleren, vasff{e8pen, -hechten.

Aflichicren, ^gieren, v.a. vastkleven, aanplakken,

ten tuun spreiden.

AfRcieren, v.a. roeren, treffen, bewegen, bedroeven. Aeffin inen), i\'. wijfje, O. van ten aap.

AeffiSCh, a. aapachtig. (tel,m.

Affodllllle (n.i, f. dagschoone,vr. -wurz, f. goudwor-Affriolleren, v.a. aanlokken, verleiden.

Al\'ner, m. weverskam, m.

Afrusch, m. St. Janskruid. o.

After, adv. maar, tegen, weder, na; a., valsch, onecht. After, m. achterste o.,aars, m. -,n.afval,m..afknipsel,

overblijfsel, o.

Afterarzt ia, e), m. kwakzalver, m. Afterbelehnter, m. achterleenman, m.

Afterblatt, n. blaadjes o. aan den stengel. Afterbürde, —geburt. f. nageboorte, vr.

AfterbürRC (n), m. tweede borg, m.

Afterdarm (a, e), m. endeldarm, aars-, m. Afterdenker, ra. warhoofd, O., in schijn denker, m. Aiterdiener, m. ontrouwe dienaar, m. Aftereinsetzunff (en), f. benoeming, vr. van een

tweeden erfgenaam in piaats van den eersten. Aftererbe in),m.ingeschoven erfgenaam,m.V.After-einsetzung.

After kegel, m. conoïde,vr. lichaam waarvan de basis eene ellips en de gedaante een kegel is. (was, o.

Altorborn (ö, eri, n. onecht hoorn, hoornachtig uit-Atterklnd (erl,n.na den dood of het testament des va-

dors geboren kind, o.; bastaard, m.

Afterklaue, f. St. Huberstsklauw, m.

Afterkönig (eu m.onderkoning;tegen-;onwettigc-,m. Afterleder, m. achterleder; afval van •; hakstuk, O. Aftermletlie gt;n),f.onderhiuing;tweede verhuring,vr. Aftermuse, f. rijmelarij, onbeduidende poëzie, v. Atterpapst (a, e), m. tegenpaus, onwettig gekozen -Afterreae, f, achterklap, laster, m.

Aftersabbath (e), m. Pinkstersabbat, dag na den -

m., nafeest, o.

Afterwelt, f. nawrreld, toekomst, v. Atterwissenscliaft, f. schyuwetenschap, vr. Afterwitz, m. vaisch vernuft, flauwe geestigheid, vr Afterzeidler, ngt;. tweede bijenpachter, onder-, m. Afterzins, m. intrest van intrest, m.

Agalmatholltb (en), n. beeldsteen, spek-, m. Agamie, f. ongetrouwde stand, m, (Christenen.

Agapen, f. pl. liefdemaaltüden, ra. me. der eerste Agathodamone (n), m. schutsengel, goede geest, m. AgatbOlOgle, f. leer, vr. van het hoogste goed.

Agel (n), f. eene soort paardenvlieg, vr.

Agende (n), f. formulierboek, o.; lijst, vr. van werkzaamheden.

Agent tem, m. zaakwaarnemer, agent. m.

Agentlen, f. pl., werkende,dr\\jveude middelen, o.me. Agentschaft, —ur (en), f. agentschap, vr. Aggregat (O), m. ophooping, -stapeling, vr.

Aeglde, f. schild, O. van Minerva | bescherming, vr. Agio, n. opgeld, agio, o.

AglOteurie und S),m. wisselhandelaar,-woekeraar,m.

Aglaster, f. v. Elster.

Aglaskraut, n, prangwortel m.

Agrest (en), m. zuur druivensap,O., onrijpe druivan, Agrlmone, f. leverkruid, o. [vr. me.

Agrumen. o. zuurvruchten, vr. me., als citroenen .sinaasappelen, enz.

Agrypmie, f. slapeloosheid, vr.

Agststeln (e), m. barnsteen, m.

Anle (n), f. els, vr.

Ablbeere (n), f. zwarte aalbes, vr.

Ablkirsche (n), f. lijsterbes, vr.

Abm (en), f. aam, o.

Ahnden,.v.a. wreken, straffen.

Alindung, f. bestraffing, vr. (nabijkomen .

Aehneln, v.n.ergens naar gelijken,een zweem hebben, Ahnen, v.n. gi88en,ver jioeden,een voorgevoel hebben, duchten, es ahnet mir nichts Gutes, ik ducht iets kwaads.\'

Abnen, m. pl. grootouders, voor-, - vaderen, m. me.

Ahnenprobe, f. bewijs, O. voor het vereischte petal

voorouders, kwartieren.

Ahnenstolz, m. trots, m. op voorouders. Ahnentafel (n), f. geslaclits-resister, o.jSfaiubüOiu,

m. der voorouders.

AlintirEU. (en), f. S^r00tm0cder; stam-, vr.

Abnherr (en), grootvader; stam-, ra.

Aehnllch, a. peiykeud. overeenkomend, das sieht

ihm -, daar herken ik hem.

Ahnungiem, f. voorgevoel, vermoeden, o. Ahnungslos, a. niets vermoedend, geen voorgevoel,

geene gedachte hebbend.

Ahorn (61, m. ahorn, -boom, m.

Ahornen, a. van ahoru.

Aehre (n), f. korenaar, vr.; plaats, vr. voor de deur;

voorhuis, o. in -n schieszen, in halmen schiet en. Aehrenlese, f. nalezing, vr., opzoeken, o. der korenaren. | dichtbundel, m.

Aehrenstein, m. steenvlas, a. iu aren. Aehrenwelderich, m. roode weegbree, vr.

Ahrten, ai-ter, v.a. ploegen, om-, -werken.

Alchen, v.a. ijken, meten.

Aichmasz (el. n. vastgesteld gewicht, o., of maat, vr.

om andere naar te ijken; halte, allooi, o.

Aidsceln (e), ra. peksteen, m.

Aiffelbeere (ni, f. mirtenbezie, vr.

Aigrette (n), f. witte reigerveer, diamanten speld, vr. Alsch, a. leelijk, verschrikkelijk, slecht. (leerden. Akademie (h) f. hoogeschool; vereeniging,vr.van ge-Akademlker, m. lid, o. der academie, aanhanger,m.

van Plato. (rijschool.

Akademlst [en) m. leerling, m. aan de academie, de Akanthologie in), f.verzameling,vr.van puntdichten. AkanthUS, ra. beerenklauw, vr.lofwerk,o.aan zuilen. Akelei, akeleibloem, vr.

Akme, f toppunt, O. volmaaktheid, vr.

Akcuar.m. z. Actuarius.

Akustik, f. geluidsleer. vr.

Alabaster, ra. albast -er,o.

Alant, ra. alantswortel, m.; platvisch, vr, Alantbeere (m, f, braambes, vr.

Alantbleke, f. (visch) grootkop, karper, m.

Alarm, m. alarm, tumult, getier, o. ,ontsteltenis, vr. Alaun e), m. aluin, vr.

Alaunartig, —haltig, —icht, —ig, a. aluinachtig, -houdend,aluinen. (-mijn, ver

Alaunbruch, (ü,e), m. —grube (n), f. aluingroeve, Alaungar, a. met aluin gezuiverd, gelooyd. Alaunhütte (n), f.aluinkokery, -hut, vr. Alaunzucker, m. 8uikeraluin, vr.

Alba, Albe (n), f. koorhemd, o.

Albe. Albele (n), f. witte populier, m.

Albelll, v.n. verzwakken, ontaarden.

Albern, a. dwaas, gek, zot, onnoozel, ongerijmd.-es

Zeug, gekheid, dwaasheid, domheid, domheid vr. Albertothaler, Albertiner, m.rijksdaalder, m. van

keizer Albert (2 gulden).

Albkraut, n. kattestaart, m.

Abllng (ei, m. blei, witviach, vr.

Alchemille, f. leeuwenvoet, m.

Alchymte, f. goudraakei-kunst, vr.

Alchymlsch, —chemisch, —chemistisch, a. tot

de goudmakerij behoorend.

Alefanz, Alfanz (en), m. pocher, bedrieger; dwaas,

kinderachtig babbelaar, m.

Alfe, f. Elf, ra. en vr.

Algebra, f. algebra, stelkunst, vr.

Algebraïsch, o. stelkunstig.

Allenieren, v.a. verkoopen, - vreemden.

Allmenfce, n. pl. voedsel, o.; verpleging8kosten,m.me Alk (e), za. vetgans, vr.

Alkali, n. loogzout, alkali, o.

Alkalisch, —Indisch, a. loogzoutaebtig.

Alkoven, m. alkoof, vr.

All, aller, alle, alles, a. al, all, alles, vor allen Dingen, boven al; alle drei Tage, om de drie dagen rens adv., der Wein, das Geld ist alle, de wijn, het geld is op; alle machen, verkwisten, -teren; alle werden, op raken; subst. n., heelal o.; mein All, - Alles, mijn hebben en houden;Alles inAllem 8ein,onmisbaar zijn. Allbereits, adv. bereids, reeds.

Alldieweil, adv. vermits; dewijl.

Allee In\', f. allee, laan. wandelplaats, vr. (schijver. Allegation \'ent, f. aangehaalde jilaats, vr. uit een Allegorie(n),f.zinnebceeldige vuorsteIling,figunrlijke .quot;•^vr* . , (voordragen; toespelen.

AllegoriSieren, v.a.figuurlijk voorstellen, bloemrijk Allegra, Allege (n), f. lichter, ui. (kei; conj., maar. Alle;n,a. und adv., alleen, eenzaam, afgezonderd, en-Alleinbesitz, m. Onverdeeld bezit, - genot, o. ,

Alleingesang, (ö.,e), m. 8olo.,eennstemmiggezang,o. Alleingesprach (e!, n. alleenspraak vr. Alleinhandel, ra. alleenhandel, ra., monopolie, vr. Alleinherrschaft, alleenheer8Chappij,raonarchie,vr. Alleinig, a. alleen, uitsluitend.

Alleinnützig, a. baatzuchtig.

Allemal, adv. altijd, telkens, ein für -, ééns voor al. Alleman, m. Jan en alleman, iedereen, onmis. Allentalis, adv. in elk geval, des noods, soms. Allenfallsig, a. voorkomend, gebeurend; mogelijk. Alltenthalben. adv. overal, aan alle kanten. Allerbaum (a, e), m. populier, abeel, m. (geheel. Allerdings, adv. wel zeker, zonder twijfel, volkomen, Allerhalter, ra. Alvader, m.

Allerheillgonfest, n. allerheiligenfeest, o. Allerheili(?enhOlz, n. braziliëhout. Fernambuk-, o. Allerlei Gewürz, n. kardemon, Jamaikapeper, vr. Allermannsbarnisch, ra. aa.ruin, m. Allermaszen,adv.B-eheel en al,voikouuen;couj.,dewijl AllerwartS, adv. overal, allerwege.

Allerwege, adv. overal; ten volle.

Alleweile. adv. juist nu, zoo even. Allerweltspinsel, m. allemansgek, m. ^.llgegenwart, f. alomtegenwoordigheid, vr. Allgemach. adv.allengskens,langzamerhand.-komrat

man auch weit, langzaam gaat zeker.

Allgemein, aquot; algcmeen,alles omvattend; onbepaald.

im -en, over het algemeen.

Algemeinheit, f. algemeenheid, vr. (was einer Ge-raeinde gehört), gemeenachapplijke weide, vr., landerijen, vr. me.

Allgenugsam, a. tevreden, bescheiden; toereikend. Allgewalt, f. almacht, onweerstaanbare -, vr. Allgültlg, a. ten volle geldig, overal geldend.

Allhier, —hie, adv. hier. alhier.

Allhiesig, a. hier aanwezig, -bestaande.

Alligieren, v.a. alliage maken, mensen, vervangen. Allianz (en\', f. verbond, o., alliantie, vr.

Allüerte (nu ra. f. verbo .dene, geallieerde, m. en vr. Alliteration (en), f.gelykluidendheid, vr.vaa letters, stafrijm.

Alljahrlich, a. jaarhjksch, jaar ooi jaar geschiedende. Allmacht, f. almacht, vr.

Allmachtig, a. almachtig, -vermogend.

Allmiihlig, a. und, adv. V. allgemach. (me.

Allmend (e),f. gemeentegoederen, o. me, -weiden,vr. | Allmendgenuss, m. burgerrecht, o. op gemeente-goederen.

Allmüssig, adv. op zijn gemak.

AHod ,6), Allodlalgut (ü, er), n. vrij erfgoed, o. Allotria, n. pi. bijzaken, vr. me., vreemde bestanddee-i len, o. me.

AlltHf? ie), m. werkdag, gewone dag, m.

iAlltagig, a. alle da^en geschiedende.

AlltagliCll, a. alledaagsch.gewoon; plat. Alltagsfratze VU), f. gewooo, alledaailt;8ch,nietsbetce-. kenend gelaat, o. (persoon, vr.

Alltafjseeleinquot;. l\'. alledaagach, gewoon,oi.beduidend Allusion (em, f. toespeling, vr.

.\'Alluvion (en), f. aanspoeling, vr. -sreclit (e),n.,rccbt,

o. op aangespoeld land.

; Allvater, m. vader in. van het heelal. (toch-, vr. ₍Allverbürgung (en), f. pcrsoneele, solidaire borg-; Allverbleudend, a. alles verbUndende. i Allwalttsnd, a. abesturend, oppermachtig. All wissend, a. alwetend. (geschiedende.

AllWÖClientliCll,.a und adv. elke w^ek, in elke week Allzu, adv. al te veel. - viel zerreiszt den Sack, al te J veel is ongezond.

• Allzugegen, a. alomtegenwoordig, ovt ral werkzaam. \' Allzugleich, —mal, adv. alien te gelijk,te zamen.in , eens.

Aim, te), f. weide in de Alpea (in Tirol).

Almagest, m. verzameling, vr. van astronomische op-i merkingen door Ptolomaus.

Almanack ie), m. almanak, kalender, m. ¹ Al-Marco, adv. markwüze, bij het gewicht.

Almei, f. kalmijnsteenbloeui. vr.

Aimer, m. vuilboom, sporken-, m,; kast, vr. Almosen, n. aalmoes, gift. vr. (zorger, m.

Almosenier (6), —plleger, m. aalmoesenier,armver-Almosenstock (ö, e), —feüchse in\', f. armenkas. Aloe, I. aloe, vr. J-bus, vr.

Aloetiolz, n. paradijshout, o.

Aloelatwerge (ni. f. aloëdrankje, -middel, o. Alopekie, f. Uitvallen, o van het haar.

Alose (n), f elft. m.

Alp (6), m. tlrücken, n. nachtmerrie, vr.

Alp, f. z. Alm.

Alpïjewohner, Aelpler, m. alpenbewoner, m. Alpen, f. pl. Alpen; hooge bergen, m. me. Alpenampfer, m. zurijg, vr.

Alpenmaus, (ü,,e), f. marmot, vr.

Alpenrose (n), f. alpenroos, vr.

Alptia (S), O.alpha, vr. | begin, o. (vellen, o. me. AlphalDet (ei, n. alphabet, a. b. c. o., 23 gedrukte Alpmannchen, n. alpmannentje, dwergje; kweldui-veltje, o.

Alporama (en), vr. gezicht, O. op. van de Alpen. Alpranke (n). f. nachtschaduw, vr.

Alraun, m. w^.fakers, vr.; kaboutertje, kwelduiveltje. Alraun (e), m. aalruin, m.

Alraune in), f. tooverheks, priesteres, vr. AlS,couj.als, dan, of; wanneer,toen; namelijk,bijvoorbeeld. sie hat keinen Reichthun: - Tugend, zij heelt geen anderen rijkdom dan hare deugd; so wohl -, zoowel als; -wenn,afsof; -bald, weldra.

Also (n), f. V. Alose.

Also, adv. dus ai-, bijgevolg,derwijze.

AlSODald, als-, adv. 8poedig,weldra.

Aeister, V. Elster. (ouderd, afgeleefd.

Alt, a. oud, bejaard voorvaderlijk; voormalig; ver Alt, m. V. Alant.

Alt (en),altO (SI m. alt vr.; tweede tenor, m.

Altan (e),m. balkon, uitstek; terras, platdak o.

Altar (a, 6), m. altaar, outer, o.; avondmaalstafel, vr. Altaragium (en), n. aitaargoed. o.

Altarblat (amp;, er), n. altaarblad, -schilderstuk, o. Altarist (em, —diener, m. bedienaar des altaars. Altbacken. O. oudbacken. [misdienaar, m.

Altbaum a, e), m. kriekenboom, m. (wakker.

Altbieder, a. van oudsher bekend als oprecht, braaf. Altbinder, m. die oud vaatwerk oplapt,herstelt. Altbursch m. Student (im vierten Semester), m.;alter

Bursch, (der langer als vier Semester studiert hat). AltdeutSCh, a. oudduitsch, germaansch, gotisch. |

oprecht, eenvoudig, echt.

Altdiobel, m. V. Alant.

AltGklüre, f. naam van het zwaard van den paladijn

Olivier,. Uaute-Claire.

Alteln, altern, alteln, v.n.beginnen oud te worden;

verschaald zijn; verouderen.

AltentbeiMe). m. deel O. der on li?rs.

Alter, n. ouderdom, m., leeftijd, m.eeuw, oudheid, {vr.

vor -s, oudtijds; von-s her, van oudsher.

Aelter, a. comp. V.alt.

Alteration (en!, f. ontsteltenis, vr., verdriet, o. Alterieren, v.n. veranderen, - ergeren; sich-. vr., ontstellen, zich ergeren.

Altergrau, a, grijs van ouderdom, sneeuw wit-Aelterman (a, eri,m.oudsie,voorzitter.alderman,o. Aeltermutter (ül, f. overgrootmoeder, vr. -vater (a), Aeltern,m. pl. ouders,m.me. [m., -vader, ia.

Alternative (n), f. keus, beslissing, vr. moeielykc Alternieren, vn. wisselen,af-; om-. [toestand; ui Alterserlass, m. meerderjarigverklaring, handlich ting, vr. (ouderdom van dienst.

Altersfolge, f. opvolging, vr. in betrekking naar Altei\'genosse (en), m. tijdgenoot, m. die denzelfdeu

ouderdom heeft.

Altersreife, f. rijpe leeftijd, m., manbaarheid, vr. Alterthum, n. oudheid,vr.,voortijd; hooge ouderdom; m.; -thümer, n. pl., oudheden, vr. me., kunststukken. o. me. der oudheid; zeldzaamheden, vr. me. Alterthümelei, f. overdreven zucht naar, -aanspraak, vr. op oudheid. (-studie, vr.

Altertbumsforscliung, —kunde, f.oudheidkunde, Altherthumskundige tn), —forscber, m.oudueid-Altesse in), f. hoogheid, vr. [kenner, -minnaar,m. Aeltest, a. surpel. V. alt.

Altflicker. m. schoenlapper, m.

Altflüte (n), f. altfluit, vr.

AltfrankiSCh, a. ouderwets, verouderd.

Altgeige, —bratscbe, (ni, f. altivool,vr.

Altgesell (en), m. meesterknecht,m. Aitgewiindler, m. oudekleereDkoopman, lapper, m. Altglüubig, a. aan het oude geloof gehecht, recht zin-Althee, ui. witte maluwe, vr. [nig, orthodox.

Altberkömmlich, a. van oude afkomst,uit den ouden tijd overgebracht. (kopeken.

Altin (e!, m. zechine, vr.; russische munt, vr. van4 Altjagdbar. a. (-lagd), ein—er Hir8ch,een hert, me-.-r

dan acht jaar oud.

Altklug.n. vroegwijs, waan-.

Altknecbt (e), m. meesterknecht, m.

Aeltlich, a. oud, oudachtig.

Altmeister, m. gildenmeeiter,oud-, overman, m. Altmelken, —michen, a. oudmelksch; (koe) Onvruchtbaar gebleven.

AltmodiSCb, o. ouderwetsch; -vaderlijk.

Altmutter, lü), f. grootmoeder; moeder, vr. die \'.laar

ouderlijk deel voor zich houdt.

AltSaSSig,a. reeds sedert lang wonende;der Sohn fjiner altsiusigen IJürgerfamiiie,reed8 sedert vele gesiac hten in eene stad wonende.

Altscblüssel, m. sleutel, m. van c. of ut.

Alfciblicll, a. herkomstig:, volgens ouder gewoonte. Altvamp;terisch, a. ouderwets, oudvaderlijk. Altvlt;it0rlicll, a. naar de wijze der voorvaderen,aarts-Altvetterlsch, o. oudwijfsch. [vaderlijk.

Altvordern,ra. pl. voorouders, -vaderen, m. me. Altwasser, m. arm, m. eener rivier, die vroeger de Altwelb (en, n. V. Alant. [hoofdbedding was. Alwelbersommer, m. de laatste sclioone herfstdagen m. me.

Altwelbisch, a. oudwijfsch; verwijfd.

Aludel, n. distelleer, kolf, vr.

Alamen, m. aluin, vr., aardzout, o.

Aluminium, m. aluminium, p. (metaalsoort). Alumneum (en), n. kweekschool, vr., opvoedingsgesticht, O.

Alumnus (en),m. kweekeling, m.op een seminarium. Am, (an demi, prep, und, art, aan, op, bij, tegen den, de, het, - Schünsten, jhet schoonst; - Nachsten, het naast, - Ersten, het eerst. (samensmelten, o.

Amalgama, ei n. kwikzilveroplossing, vr.; mengsel; Amalgamleren, v.a. samensmelten; dooreenmengen! Amara, n. pl. bittere middelen, o. me.

Amaranth (e), m. duizendschoon, fiuweelbloem, vr. Amaranthenholz, o. mahoniehout, o.

Amarelle, Ammdr (n), f. morel,wijnzure kers;kleine

abrikoos, vr*

Amasla, f. geliefde, vr. Amasius, m. minnaar, m. Amasette (n), kleurenmes, o. der schilders. Amatble, f. onwetendheid,-beschaafd-, vr. Amezone (n). f. amazone, vr. | manwyf; rijkleed.o. Ambarvallen, f. ul. feesten o. me van Ceres.

Ambe (n), f. ambe, vr., twee nommers o, me. in de Amber, m amber, barnsteen, m. [loterij.

Amberdufö (ü,e), m. ambergeur, muskus-, m. Amberkuchen, m. muskuskoekje, o. Am bigleren,v.n. wankelen,twijfeIen,besluitelooszün. Ambigu, n. allerlei, o. (vracuten en gebak). Ambieren, v.n. streven naar, we.ischen, solliciteeren. Ambitionieren (Sicb.), v.r. eerzucht hebben tot, uit

eerzucht streven,naar.

Ambonen, f. pl. lessenaar, kansel, m. in oude kerken, AmbOSZ (e), m. aanbeeld, o. immerzu aufeinem Am-bosz acblagen, -auf einer Geige liegen, altoos op hetzelfde aanbeeld slaan.

Amboszstock (ö, e), m. blok, o. van het aanbeeld. Ambra, f. V. Amber.

Ambrosia, f. abrozijn, o., godenspijs, vr. Ambrosianiscbor Lobgesang, m. Te Deum, o. Ambrcsienkraut, n. muskruid, o. (me.

Ambrosinen, f. pl. beste Italiaansche amandelen, vr. Ambulator (en), m. wandelaar, slenteraar, m. Ameise (n),f. mier,vr.

Ameisenbar (en-, —tresser, m. miereneter, m. Ameisennest (er), n. —haut\'en, m. mierennest, o., Ameisenlöwe (ni, m. mierenleeuw, m. [-hoop, m. Ameisensaures Salz, n. mierenzuurzout, o. Ameisig, adv. vlug, behendig.

Amelkorn, n. spRlt, vr.

Amelmehl, n. stijfsel, o.

Amen, int, amen, het zy zoo! (de leerwijze.

AmetnodiSCb, a. niet overeenkomende, strijdig met Amethyst (e), m. amethist, m.

Amiant, m. asbest, o., vlassteen, m. (ter, m.

Ammann, Amtmann (leute),m.schout.burgemees-Ammazieren, v.a. vermeerderen.

Amme (n», f. min, zoogster, vr. (neschermen.

Aramei, f. zekere plant vr. met bloemstengels als zon-Ammenmahrchen, n.pl. kinderkamersprookjes, baker-, o. me.

Ammenstube (n), f. kinderkamer, vr.

Ammer, Amarelle, f. morel, vr.[Qr»ld] Ammor (n). Ammoniak, m. ammoniakzout. [f., geelvink, ra. Ammonlt (en), Ammonshorn, (ö, er\', n. ammonshoren, kink-, m.

Amön, a. aangenaam, liefelyk, romantisch. Amorphlsch, a. misvormd, wanstaltis.

Ampel (n), f. altaarfleschje, zalf-, o.; altaarlamp, vr.;

bloemenhaoger, m.

Ampfer, m. patientiekruid, o , zuring, vr.

Amphibie (n), f. Amphibium (en), n. tweeslachtig Amphibolie, f. dubbelzinnigheid, vr. [dier, o.

Amphigurisch, a. verward, geen zin hebbend. Amphora (en), f.groote wijnkruik, vr.met twee handvatsels.

Amplectieren, v.a. omarmen, -spannen, -vatten. Ampullen, f. pl. waterbellen, vr.me.; windmakerij,vr. Amputieren, v.a. afzetten (van een lid).

Amse in), f. V. Ameise.

Amael (n), f. meerle, vr.

Amsen, amp;msen, v.a. und n. beladen, belasten,-vrach-

ten; dragen, sleepen; vlijtig zijn.

Amsig, a. v. emsig.

Arnt (èl, er), n. post, m., ambt, o. betrekking, vr.; (Ge-biet), gebied, distrikt; ambt; kantoor, oquot;.; (Messe), dienst, m„ mis, vr.; (Innung), gild. o. das - halten, de mis bedienen; von -s we;cen, van ambtswege; -bringt Kappen, ambt brengt winst; kein - sogerimr, man kann dabei einen Braten betriefen, alle baantjes zijn smerig. (vr. van den baljuw.

Amtfrau (en), f. dienstdoende kloosterzuster; vrouw, Amthaus (amp;,erj, n. huis van den schout, drost, burgemeester; rechthuis, gilde-, stad-; kantoor, o. Amtllch, a. plichtmatig:; gemacht\'gd; officieel. Amtlos, a. ambteloos, buiten dienst, betrekking. Amtmann. m. V. Ammann. (een burgemeester. Amtmannschaft, f. waardigheid, betrekking, vr. van Amtmeister, m. gildemeester, ra.

Amtsalter, n. dienstjaar, o.

Amtsarbeit (en), f. -geschaft (e), n. amtsbezig-hedtn, vr. me. (kantoor, distrikt.

Amtsaufseher, m. opziener, inspecteur, m. van het Amtsbericht (e), m. officieel bericht, o. Amtsbescheid, m. besluit, antwoord, o. van den

gohout, burgemeester.

Amtsbruder (ü), m, ambtgenoot, colle^a,m. Amtstrohn (e), m. gerechtsdienaar, bode, ra. Amtsfrohne (n), f. dienst, m. voor den schout, het gerecht.

Amtsgebühr (en), f,ambtsplicht, m.; inkomsten van,

onkosten, vr.me. ten voordeele van den ambtenaar. Amtsgefalle, m. pl. inkomsten; plichten, vr. me. van het ambt.

Amtsgehülfe (n),m,adii3tent,adjunct,surnumerair,m. Ambtsgerichc (e), n. [kanton] gerecht, o., rechtbank, vr. van den baljuw, van het gild, Amtshauptmann (lente), au. drost, landsheer, m. Amtsjünger, ra. sollicitant, candidaat, m. naar eene betrekking.

Amtskastner, —schösser, —einnehmer, m. ontvanger m. van het kanton, gild, distrikt. Amtskleidier),n. uniform,vr.,ambtsgewaad,plecht-,o. Amtsmsszlg, a. plichtmatig; officieel; gerechtelijk. Amtsmiene ;n), f. —gesioht (er), n. ernstig, deftig, uitgestreken gelaat, o. (naar, m.

Amtssasz, —schrift—, (en)onderhoorigegrondeige-Amtsstube (U), f. kantoor; hof, o. maar, ni.

AmtSVertreter, n. substituut, waarnemend ambte-Amtsverweser, m. substituut, m.

Amtsvogt (ö, e), m. dorpsschuut, m.

Amulet (el, u. amulet, voorbfUoedmiddel, o.

Atniisette in), f. speelwerk; klein stuk, o. geschut.

An, prp. aan, bij;\'dicht-; omtrent,bijna, (au dom) am Leben. in leven; an das Feuer setzen, bü het vuur zetten; -zwei tausend Mann, om en bij de tweeduizend uian; die Tuiend - sich, de deugd op zich zelve; Berg -, berg op; so viel — mir ist, zooveel in mij i»; am ersten April, op den eersten April; es i«t an dem, er is van aan; - den Fluss gehen, naar de rivier gaan; - dem Flusse gelien, langs de rivier gaan; am Tage. over dag; an den Fingern berzamp;hlen, opzijn duimpje kennen.

Anabaptist (en), m. wederdooper, m.

Anabasis, f. terugkeer, m. beklimming, vermeerdering-, vr.

Ana card ienbanm (a, ei, in. acajou, nierenboom, m.

Anachoret (ent, m. kluizenaar, m.

Anachronismus (en), m. fout. vr. in de tijdrekening.

Anüchzen, v. a. steunend, ameekeiui om iets vragen.

Anaplyplien, -pflypten, f. pi. halfverheven beeldwerken, o. me.

Anagramm {ei, n. letterwisseling, vr.

Analogie, f. overeenkomst, vr.

AnalOgiscll, a. overeenkomende, -eenstemmende.

Analytisch, a. oplossend, ontledend.

Ananas, f. ananas, vr.

Ananasvogel, (ö), m. vliegen vogel, kolibrie, ngt;.

AnandriSCh, a. mannenloos, zonder meeldraden, en kei vrouwelyk.

Anankem. v.a. met ankers vastmaken.

AnapiiSt (en), m. drielettergrepige versvoet, m.

Anarbeiten, v.a. vastmaken, -smeden, tegenstand bieden.

Anarchie, f. regeeringloosheid, vr.

Anaszen, —as zon, v.a. aanlokken, met aas lokken.

Anaszig¹. a. begeerig, gulzig, happig.

Anatomie, f. ontleedkunde, vr.

Anathema (en), n. banvloek, ai.

Anützen, v.a. een weinig etsen, bij-, beginnen te -.

Anaugeln, V.a. aanzien, toelonken.

Anbacken (sein,anEtwas),v.i..aanbakken,-kleven, vastzitten, aandrogen.

Anbahen, v,a. aangapen, -staren.

Anballen, refl. in klompen blijven zitten aan (Schnee).

Anbannen (einem Etwasi, v.a. betoovcren, een be-toovering op het lijf werpen.

Anbau (e), m. (des Feldes), beplanting, bebouwing, ontginning, vr.: (eirer Familie), vestiging, vr.; {einer Stadij, aanbouw, op-, m. (gen.

Anbauen, v.a. bebouwen, aan-; sich v.r. zich vesti-

Anbauer, m. bouwman; volkplanter, m.

Anbefehlen, V.a. bevelen, belasten; aanbevelen.

Anbeginn, in. begin, o., aanvang, m.

Anbehalten, v.a. aanhouden, niet uittrekken.

Anbei. adv. nevens,-gaande, hierbij.

Anbeiszen, v.a. ietsafbyten, -knagen; v.n.,zich vastbijten; toestemmen; -tasten. (water).

Anbeizen, v.e. een weinig uitbijten laten (door 8t**rk

Anbelangen, V.a. betreffen, aangaan. (scheiden.

Anbelfern. —bellen, v.a. aanblaffen, -keffen. | uit-

Anberaumen, v.a. bepaleu, vaststellen.

Anberegt, a. (alt.) bovengenoemd, aangehaald.

Anberg (e), m. steilte; hoogte, helling, vr.

Anbeten, v.a. aanbidden; vergoden. (beminnelijk.

Anbetunpswerth. — Würcliff,a.aanbiddenswaardig;

Anbetracht, m. aanmerking, vr.; opzicht, o.; betrekking. vr. (aangaan.

Anbetreffen, v. imp. betreffen, betrekking hebben op,

Anbetteln, v.a. bedelend aanspreken, -naderen.

Anbiegen, v a. bijbuigen; -voegen, -leggen.

Anbieten (Einem Etwas), v.a. (hulp, geld), aanbieden, opdragen; v.n., het eerst bieden; Sichv.r. zich aanbieden, - melden.

An bilden, v.a. aankweeken, gewennen, oefenen.

Anbinden (an Etwas), v.a. vastbinden, aan-; (am Geburtstage), elt; n geschenk geven; kurz angebunden sein, driftig, opvliegend zijn. j einen Bftren -.schulden maken; mit Einem -, met iemand twist zoeken; v.n., ontwennen.

Anbiss (e), m. beet, hap, m.; aas; ontbijt,o. (toornen.

An bissen, v.a. (ein Pferd), het gebit aanleggen, op-

Anblasen, v.a.aanblazen,op-,toe-;aanhitzen;-waaien; door bladen aankondigen.

Anbliiuen, V.a. een weinig blauw maken.

Anblecken, V.a. de tanden laten zien, aangrijnzen.

jAnbleiben. v.a, aanblijven, zitten -, vast-.

AnbliCk, m. blik, aanblik, m.; gezicht, schouwspel;

| ontdekken, e.

Anblicken, v.a. anblikken, -schouwen, -zien.

Anblinzen, —blinzeln, V.a. toelonken, begluren, -loeren; knipoogend aanzien. (snauwen.

Anblitzen, v.a. een toornigen blik toewerpen; toe-

Anblöcken, v.a. aanblaten, toe-; v.n., blatend aankomen. | toesnauwen.

Anbohren, v.a. borend opensteken; openboren.

Anbolzen, v.a. met pennen vastslaan.

Anborgen, v. a. door leenen verschiiff»^n, leenen; leenend toevertrouwen.

Anborsten, v.n. de borstels opsteken (Wi\'dschwein).

An bossen, —hossein, v.a. beginnen te hoetseeren, (- snijden, - vormen.

Anbot (e), n. aanbod, bevel, o. oproeping, vr.

Anbrassen, v.a. aar.brassen, reven.

Anbrausen, v.a. aandruisen, -suizen, -stormen.

Anbrechen, v.a. opensteken, -snijden, bederven; v.n. (sein), beginnen te breken, aanbreken, der Tag bricht an, de dag breekt aan.

Anbreiten, v.a. voor het dorschen uitspreiden.

Anbrennen, v.a. opbranden, aan-, -steken, doen ontvlammen, brandmerken; v.n. (#ein),ontbranien,aan-; ontvlammen, beginnen te branden.

Anbringbar, a. dienstig,nuttig,bruikbaar,aanwend-.

Anbringen, v.a. aanbrengen, in-, toe-, te pas ^plaatsen; (Waaren), goed verkoopen; (eine Tochter), aan den man brengen; eine Sache -, bevorderen, voortzetten; (vor Gericht), aangeven; zinspelen op, even aanstippen; (auf der Jagd) staan, wohl ,abgebracht, goed te pas gebracht.

Anbruch (Q., e), m. begin; aanbreken; openen; eerste barsten; begin o. van bederf; eerste snede, vr.

AnbrÜChig, a. bedorven, verrot, aangestoken.

Anbrühen, v.a. broeien, in het water zetten,opkoken.

Anbrüllen, v.a. aanbrullen,-brieschen. ] toesnauwen.

Anbrummen, v.a. aangrommen, toe-.

Anbrüten, v.a. broeien; be-; beginnen te -.

Anbumsen, v.n. aanbonsen, -stooten.

And, adv. angstig; p^nlijk; stuitend;prp.,tegen,zonder.

Andacht, f. aandacht, godsdienstige stem Jiing, innigheid, stichting, vr. seine-verrichten, zijn gebed doen; Stundcn dor -, uren aan den godsdienst gewijd.

Andachtelei (engt;, f. schijnvroomheid; overdreven zucht, vr. tot bidden.

Andachtiff, a. zeer oplettend; vroom, godsdienstig.

AndüChtler, m. schijnheilige, huichelaar, m.

AndachtlOS. a. onoplettend; -eerbiedig.-godsdienstig.

Andachtsbuch (ü, ergt;,n. gebedenboek, gezang-,o.

Andachtsfeier, f. plechtige godsdienstviering, vr.

Andachtsübang (en), f. godsdienstoefening, vr.

Andammern, v.n. beginnen aan te breken.

Andampfeln, v.a. zuurdeeg in het meel doen.

Andante, -ino, adv. gaande, in stap, lan^aaiL.

Andauletten, f. pi. vleescbballetjes, worstjes, o. me.

An d©m, adv. waar, iuist, zoo.

Andenken, n. aandenken; gescbeuk,o.; herinnering, gedachtenis, vr. in frischem nog versch in het geheugen.

Ander, der, die, das Andere, Andre, a. andere, tweede, volgende, verschillende. Eins um das Andere, beurtelings; -geschwisterkind (er), n. volle-neefskind, o.; eiiien Tag um den andoren, om den anderen dag.

Anderlei, a, niet van dezelfde soort, van eene andere -.

Andermal, n. ein op eene andere keer, ten tweede.

Andernfalls, adv. in het tegenovergestelde geval, anders; -theils, adv. anderdeels.

Aendern. v.a. veranderen, -helpen; omruilen; sich v.r. zich veranderen, hervormen, und bessern ist zweierlei, alle verandering is geen verbetering.

Anders, adv. op eene andere wijze, anders, wenn-, wo -. wanneer, tenzij, althans.

Anderswohin, adv. ergens anders heen;-woher, ergens anderi van daan.

Anderthalbschloss iö, er), n. slot, o. van een geweer met dubbelen loop en 2 pannen.

Anderumander, adv. beurtelings.

Anderwiirtig, a. anders gelegen, elders, op eene andere wijze.

Anderwarts, adv. ergens anders, elders.

Anderweitlg. a. verschillend, afwijkend, elders gelegen; op een anderen tijd.

Andeuten (Einem Étwac), v.a. beduiden, aan-; te kennen geven; (gerechtelijk) bevelen, last seven,voorschrijven, verklikken. Ivalsch betichten.

Andichten, (Einem Etwas), va.aantijgen,-wrijven,

Andienen, v.n. dienen, be-, behulpzaam zijn.

Andonnern, v.n. met gedruis tegen aanstormen, kloppen, schoppen; toegrauwen.

Andorn. m. andoren, m.

Andorren, v.n. aankleven, -drogen, -bakken.

Andörren, v.a. doen verwelken, uitdrogen, doen aanbakken.

Andrang, m. aandrang, m., indringendheid, vr.

Andrangen, v.a. aandringen, -drukken; sich v.r. indringend naderen.

Andrauen, v.a. dreijron met, be-.

AndraUSChen, v.a. voortgaan met dorschen;v.n., begieten, -vochtigen. (man.

Andreasgebet (ei, n. gebed, O. der meisjes om een

Andreaskreuz (e), n. St. Andrieskruis. o

Andrechseln, V.a. aandraaien, vast-(op de draaibank).

1 Einem eine Nase -, iemand bij den neus hebben.

Andreten, v.a. aandraaien, -schroeven.

Andrienne (n), f. sleep, m. -japon, vr.

Andringen, v.n. aandringen, tegeu-, voort-.

Andrlnglich. a. dringend, in-; onbeschaamd.

Androhen, v.a. dreigen, be-.

Andrucken, v.a. door den druk verbinden,bijdrukken.

Andrücken, v.a. aandringen, tegendrukken, persen.

AndUCken (Sictl), v.r. zich neervlijen, bij elkander gaan zitten. (verspreiden.

Anduften, v.a. iemand tegengeuren, geur om zich

Andunsten, v.n. als walm, rook opstijgen.

Andünsten, v.a. walm, rook doen opstijgen.

Andupten, V.a. aantippen, -tikken, even -raken.

Andurch. adv. bierdoor, -mede, bij.

Andusseln, v.a. droomend komen aanslenteren; beginnen te schemeren. (snauwen.

Aneifern, v.a. aanvuren, opwekken; uitvaren, toe-

Anelgnen (Sich), v.r. toeeigenen; zich eigen maken;

oefenen, aanleeren.

Aneinander, adv. tegen elkander, aan -. -een. AnekdOtOphag (en), m. liefhebber van anekdoten, verteller, m. van -. (foeien.

Anekeln \'Eineni, v. imp. walgen, stuUen; v.n., vér-Anemometer, m. windmeter, m.

Anemone (n), f. anemoon, vr.

Anemoskop (ei, n. windwijzer, m.

Anemothek (engt;. f. windlade, vr. in de orgels. Anempfehlen iEinem Etwas),v.a. aaiibevelen,met nadruk aanraden, -zetten. (Koed¹.

Anerbe (n), m. naapte erfgcukam, m. (van eenland-Anerben,v.a. door erf»\'ni3 verkrijgen, overerven. | an-Anerbieten, v.a. aanbieden. [^eerbt, erfelijk.

Anerfinden, v.a. voor iets uitvinden. \'ren.

Anerkennen. v.a. erkennen, verklaren, waardig keu-AnerkentniSS (e), n. helder bewustzijn, begrip, o. Anerkennung (en), f. erkentenis, be-, verklaring.

erkenninjr. vr.

Anerschaiten, V.a. bij de schepping mededeelen, geven; part. und a. ingeschapen, aangeboren. Anerwogen, adv. in overleg. (ken; -wetinen.

Anerziehen,v.a.door opvoeding bijbrengen,aankwee-Anfabeln, v.a. valschelijk betichten, aanwrijven. Anfacheln,v.a. met een waaier toewuifen,aanwaaien. Anfachen, v.a. aanblazen, -steken, -stoken. Anfadeln, v.a. aanrijgen, in-.

Anfahen, v.a, beginnen, aanvangen; ondernemen. Anfahren (sein), v.n. aanvaren, -rijden, dicht op- of -varen; (an Etwasl, tegenvaren, -rijden, -stooten; (Bergbau), in de mijn nederdalen. \\ tegen iemand uitvaren.ansjefahren kommen,komen aanvaren of-rijden. Anfahrschacllt (en), f. gang, m. door welken de

mijnwerkers naar het werk gaan.

Anfahrt (en), f. aankomen, stooten, o. met wagen of

vaartuig; landingsplaats, vr.

Anfall (a, 6), m. aanval, stoot, schok, m. aufEinen einen Anfall machen, een aanval op iemand plegen; erfenis; be8torming,vr.;boom,8luit-,m.;{einer Krank-heit). aanval, toe-, m.; vallende ziekte, vr.

Anfallen, v.n. ergens tegen aanvallen, stooten; ten

deel vallen; v.a. aanval doen, bestormen, aantasten. Antallig, a. toevallend, ten deel vallend; aanstekend. Anfallsrecht (e), n. erfrecht, o.

Anfalscben, v.a. V. andichten.

Anfang (éi, e), m. begin, n., aanvang, oorspronjj,»quot;., beginsel, o. aller - ist. schwer, alle beginselen zijn moeielijk; guter - ist die halbe Arbeit, goed begonnen is half gedaan, von Anfang an, von vornherein, van den beginne. (v.n., een begin hebben.

Anfangen, v.a. beginnen; ondernemen; maken; doen; Anfanger, m. beginner; aar.valler, m.

Anfanglich, a. aanvankelijk, eerst; vroeg. Anfangs,ady. in den beginne, in het eerst, gleich -, al dadelijk, bij bet begin. (beginselen.

Anfangsbach (ü, erl, n. eerste leerboek, -, o. der Anfangsbuchstabe (n), f. hoofdletter, eerste -, vr. Anfangsgründe, m. pl. eerste beginselen, o. me. Anrangspunkt. ie), \'n. punt, O. van uitgang. Anfangszeile(n),f. eerste regel,m.,-couplet,- vers,o. Anfarben, v.a. beschilderen; blankettcn. Anfassen,v.a. aaiivatten,-grijpen;-raken;onderuemen. Anfauchen, v.a. aanblazen (van katten).

Anfaulen, v.n. beginnen te rotten, bederven, Anfechtbar, a. betwistbaar.

Anfechten, v.a. aanvallen, -tasten; (zum Bösen), in verzoeking brengen; verontrusten, storen, lastigvallen. was ficht ihn an? wat scheelt hem?

Antechtanpr (en), f. aanval , bq.; verzoeking:, vr. Anfeilen, v.a. beginnen tt vijlen, bij-; te koop bieden;

dingen. (deu en loven, dingen.

Anfeilschen, v.a. beginnen te koop aan te bieden;bie-Anfeinden, v.a. iemand vijandig zijn, kwaad willen, vijandig behandelen. (baat, in.

Anfeindung (en), f. vijandelijkheid, -schap, vr., Anferti^env.a.vervaardigen.gereed uaaken;toezenden. Anfesseln, v.a. boeien, kluisteren. (drogen.

Anfeucllten,v.a. bevochtigen, be8proeien;in den oven AnfeilChtplnsel, m. penseel, om tquot;. vergulden. Anfeuchtangsgrube(n), f. weekkuip, vr. (in papiermolens.) (-moedigen. Anfeuem, quot;.a. vuur maken, ontsteken. | aanvuren, Anfilzen, v.a. het vilt voor den hoed vormen. Anfinden (sicll), v.r. voorhanden zijn, tegenwoordig -, te voorschijn komen. (aanvuren, -zetten. Anflammen, v.n. een weinigontbranden,-steken,v.a., Anflattern,v.n.komen aantladderen;tegen aanvliegen.

aiiijeflattert kommen, komen aanhuppelen. Anflechten, v.a. aaneenvlechteu.

Anfleckeil, v.a. aanstukken, -lappen, -naaien. Anflehen, v.a. smeekend bidden, vragen. Anlletschen, v.a. aangron men, de tanden laten zien, Anflicken, v.a. V. anflecken. [aanKrijnzen.

Anfliegen (sein),v.n. aanvliegen, toe-, vliegend tegen aanstooten. | groeien, wortel schieten, angeflogen kommen, komen aanvliegen, -stuiven.

Anflleszen, v.n. aanvloeien, -stroomen, onder het

vloeien aanraken, bespoelen.

Anflöszen, v.a. aanvlotten, -spoelen, -slibben (hout); Anflöszungsrecht (e), n. recht, op aangespoeld land. Anfluchen, v.a. tesen iem. vloeken. (strand o. AnflUg¹ (ü,e), ra. plotseling verschijnen en verdwijnen; jong hout, o. | kristallisatie, vr., zweem, lichte blos, m.; vlucht, vr. (vr.

AnflUSS (ü, e), m. vloed, m., wassen, o.; aanslibbing, Anflüstem, v.a. fluisterend toespreken; suizelen. Anflat(h)en, v.n. aanvloeien, toe-, -stroomen. Anfordern, —fodern, v.a. vorderen, eischen, op-,

aanspraak maken.

Anformen, v.a. op den vorm brengen; vormen. Anfrage (n), f. vraajf, na-, eisch. vr., onderzoek, o. Anfragen (laei Elnem nach Etwas), v.a. navraag

doen, aanvragen, onderhoeken.

Anfremden, v.a. bevreemden; als vreemdelingen behandelen, toespreken.

Anfressen,v.a. van iets eten, afvreten; (von beizenden

Dingen), invreten; sich -, v.r. zijn pens vullen. Anfrleren, v. imp. vastvriezen, beginnen te vriezen. AnfrlSClien, V.a. ververschen, | opwekken, aanmoedigen; (Gemalde), herstellen, op nieuw doeken. AnfriSChfeuer, n. koelvuur, O. (schaffen.

Anfrümmen, v.a. vroeg bestellen, bij voorraad aan-Anfage m), f. bijlage, vr., aanhanK^el, o.

Anfünlen, v.a. bevoelen, -tasten; sich -, v.r. es fühlt

aieh welch an, het is zacht op het gevoel.

Anfuhr ten), f. aanvoer, toe-, m.

Anfülirbar, a. wat aan te voeren, aan te halen; te leiden, te besturen is.

Anführgeld (er), o. leergeld, geld, o. voor opleiding. Anführen, v.a. aanvoeren, leiden; bevelen; inwijden, onderrichten; bedriegen, misleiden; (Stellen), aanhalen, citeeren. Talsch -.verkeerd aanhalen;angefiUirter Maszen, gelijk gemeld, aangewezen is.

Anfülirer, m. aanvoerder, opleider, mis-, m. Anführerei (en), f. bedriegerij, misleiding, vr. Anfiihmng (en), f. aanvoering; opleiding, vr.; onderricht, o.; aanhaling, misleiding, vr.

Anführungszeiclien, n. aanhalingstecken, o.

Anfüllen iniitEtwas),v.a.aanvullen,op-,volatoppen

Anfurt (eni, f. landingsplaats, kaai, werf, vr.

Anfuszen, v.n. vasten voetkrijgen,den voet aanzetten.

AngabO (n), f. handgeld, o.; gedeeltelijke betaling,vr. in goederen; bericht, o.; datum, m.; aangifte; verklaring, vr ; verslag; ontwerp, o.; schets, vr.

Angaflen, v.a. aangapen, met open mond aanstaren.

Angahnen, v.a. geeuwend aanzien; zich openen voor.

Angallen, v.a. met gal vermengeu, bitter maken.

Angarien, f. pl. heereudiensten, m. me. der onderdanen tot aan de grenzen.

Angatten, v.a. paren, trouwen, verbinden.

Angebaude, n. nevengebouw, o.

Angebelle, n. aanhoudend aanblaffen, o.

Angaben, v.a. (im Kartenspiele), het eerst geven; (im Handel i, ruilen; op afslag betalen; (vor Gericht), aangeven, verklaren; (den Ton), aangeven. | het hoogste woord voeren; (sein Spiel), opgeven; (einen Plan),ont-werpen, schetsen, sich zu Etwas -, zich aanbieden, aangeven.

Angeber, m. ontwerper, verklikkor, aanbrenger, m.

Angeberiscll,a. gewoon anderen aan te geven, verraderlijk.

Angebinde,n.gP8chenk,o.,gedacbtenis,heririnering,vr.

Angeblich,a. voorgewend, zoogenaamd; adv., volgens opganf. -er Maszen, zooals opgegeven is.

Angeboren lEinem), a. aangeboren, ingeschapen,

Angebot ie), n. eerste bod, o. [eigen.

Angedeiben lassen (Einem Etwas), v.n. ten deel laten vallen, laten ioekomep;vergunnen,begun8tigen.

Angedenken, n. V. angebinde.

Angefalle, n. erfenis; voogdij, vr. over eene -.

Angebange, —gebenke, n. hanger8,m. me..; tooisel; toovermiddel; amulet, o.

Angebeitert, a. vroolijk; aangeschoten (ein bischen bctruuken).

Angeben (sein¹, v.n. naderen, dichtbij zijn; dragelijk zijn; doorgaan; beginnen te rotten, gebeuren^eschie-den; beginnen, aanvangen; v.r., ontmoeten,aanvallen; betrekking hebben; betreffen, raken; was geh-\'s mich an? wat raakt het mij? in so weit es - wird, voor zoover het gaan zal.

Angebend, a. eerstbeginnend; mit -er Nacht,met vallenden avond; -er Geschaftsmann, een onervaren; jon?, eerstbeginnend koopman; adv., aangaand ebe-treffende, met opzicht tot. (delijk.

AngebendS,adv. aanvankelijk, in den beginne, dade-

Angebör, n. toebehooren; eigendom, o.

Angebören (Elnem), v.n. behooren, toe-, verwant zijn; afkomen.

Angehörlg,a. toebehoorecd; verwant, die Angehöri-gen. de bloedverwanten.

Angelfern, v.a. zijn gal tegen iem.uitspuwen.

Angelszeln, v.a. met de zweep, de roede aandryven.

Angel (n), f. angel; voet-, visch-; bijen-, m.; hengel, scharnier. o.,duim, m. (einer ThUr); Ider Erde) pool; as, vr. wer nicht an der - steekt, Kewion; nicht, die niet waagt, wint niet. zwischen Thttr unc Angel etwas abmachen, in groote haast iets doen.

Angelangen, v.n. aankomen, -landen, bereiken, te land komen.

Angelband (e), n. scharnier, o., duim, m. (m.

Angeld (erl, n. handgeld, voorschot, o.; godspenning,

Angeldrabt (a, e), m. heneelsnoer, o.

Angelegen, a. nabij gelegen | met zorg behandeld, sich - lassen sein, ter harte nemen, werk maken van.

Angelegenbeit (en), f. aangelegenheid, zaak, onderhandeling; vr.-, belang, e.

ngelegentllcll.a. dringend, sewichtip, ijverig;a(lv., met nadruk, dringend, met veel belan^stellinff. ^ngelfisch (0), ra. sehenselde visch; rog, m. ngelhaken, m. hoek, visch-, -haak, ra.

ngelika, f. angelika, vr., enKelkruid, o.

ngelleine (n), f. hengelsnoer, o. 1 siai, roede, vr. ngelleine onder Angelika.

ngellob, n hengelen, o. naar lof, - vleierij, ngeilocke (n), f. krulletje haar, o. aan de nlapcn. ngeln, V.a. raet den hengel vis8chen,henselen. | streven, haken. (plechtig verzekeren, ngeloben (EinemEtwas), v.a. beloven, -zweren, ngelobung, f. Angelöbniss, n. belofte,gelotte,vr. ngelolatrie, f. aanbidding, vr. der engelen, ^lgelophanie, f. verschijning, vr. der engelen. Lügelpunkt (e),*n. aspunt, o.

Ingelruthe (m, f. hengelroede, vr.

Lngelschnur (ü, e), f. V. Angelleine.

Lngelsclliff ;e), n. visschersboot, smak, vr. Lngelstern, ra. poolster, noord-, vr.

Lngeltugend (en\', f. hoofddeugd, kardinaal-, vr. Ingelwelt, u. und adv. wagenwijd (open.) Lngemessen (Einem Dlnge) a. und adv. overeenkomstig, gepast, geschikt.

Lngenehm (Einoni¹, e. aangenaam, behagelijk, welkom; zoet. es ist rair -. ik ben blijde;(Uagt;idel|,gewild, gezocht.

Lnger, ra. grasperk, o. tusschen huizen; weide, vr. ▼eld, o. kant met gras begroeid; beerad, ra. Schind-, vilplaats, V-.

Lngerblume (n), f. madeliefde, o. (veld woont. LngerbüUSler, ra. boer, ra. die op den rand van een Lngerkraut, e. knoopgras, varkens-, o.

Lngerling (e), ra. eetbare paddestoel, ra.

Ülgesetm, a. aangezien, geacht, geëerd; adv., aangezien, gelet, vermits.

Lngesessen, o. woonac\'atig,gezeten, gevestigd Lngesicht (er), n. gezicht, aan-, gelaat, tegenwoordigheid, f. -s, adv. in tegenwoordigheid, ten aanzien Lngewege, —WilgO, ra. pl. legbalken, ra. ine. (van. Ongewende, n. wenden, ora-, o. met den ploeg. Ingewinnen, v.a. aanwinnen, af-, toeëisenen. Ingewettert, a. aangegroeid (van erts of steen.) Lngewohnen isioh*, v.r. aanwennen, gewennen. k.ngewöhnuugien),f.aanweu8el.o.(hebbelijkheid,vr. Lngiereil,v.a. verlangend,sinachtend aanzien,-start.i. itllgieszen, V.a. een weinig begieten; beginnen te gieten; vastgieten, bij-, (von Kleidern), angegossen sein, zitten alsof het geschilderd was.

ILngiffi, f, V. Angabe.

Angina, f. keelziekte, vr.

4ngirren, v.a. ankirren, -lokken, toelachen.ngirren, v.a. ankirren, -lokken, toelachen.

pglanz, ra. weerschijn, ra.; schuinsvallend licht, o. nglimmen, v.n. beginnen te giimmen, gloeien. A.ngllBieren,v.a. verengelschen;(Pferde);kortstaarten. Anglomanie, f. overdreven zucht voor, ingeno men-

heid, vr. met al wat en^elsch is.

Ynglotzen, v.a. aanstaren, verbaasd -kijken, ingrauen, v.a. verschrikken, doen ijzen, - huiveren. i.ngrausen,v.a. vertoornd aanzien,verschrikken,doen huiveren.

A-ngreifen, v,a, aangrijpen, aantasten, bij de hand nemen; ondernemen; aanvallen, over-; roereu,treffen; verzwakken, ein Gesetz -, een wet aanvallen, sich an-^ gegriffen fühlen, getroffen, vermoeid zijn; es g rei ft sich weich an, het is zacht op het gevoel;sich inspannen, zyn beste krachten gebruiken; man rauss ^woman\'s fassen kann, men moet van de gelegenheid gebruik maken, het ijzer smeden als het heet ia.

Angrelfer, m. aanvaller, -rander, m.

Angrenzen (an Etwas), v.n. aan iets grenzen, aanliggen.

Angriff(e),ra. aanval; greep, m. handvatsel, o.

Angrlffsweise in), f. wijze, vr. van aanval; adv.,aan-

Angrinsen, v.a. aangrijnzen. (vallenderwijs.

Angrünen,v.n. beginnen groen te worden, uitloopen, knoppen.

Angst, (a, e), m. angst, ra. benauwdheid, vrees, haast, vr., spoed, ra.; buikpijn., vr., koliek, o.; a. und adv. angstig, bevreesd, bang. rairwird -, ik word bevreesd; Einen - raachen, iemand angstig raaken.

Aengsten, —igen, v.a. ang^ti? maken, benauwen, kwellen, sich Uber Etwas zich over iets ongerust

AngSter,m. zwitsersche penning, ra. [raaken.

Angstgeschrei, n. angstgeschreeuw, o. -kreet, vr.

Angsthaft, a. angstig, benauwd, beklemd.

AengStllch, o. angstig, -vallig. benjuiwd,bckrompen; verlegen.

Aengstlichkelt (en), f.angstvalligbeid bekrompen-,

AngStmann (leute), ra. scherprechter, beulsknecht; diender, ra.

Angucken, —kucken, v.a. aankyken, -zien.

Angular, a, hoekig.

Angurle (n), f. watermeloen, m.

Angurren, v.a. V. angirren.

Angürten, v.a. aangorden, -gespen.

Angnstnrarinde, f. bittere, geurige bast.ra. als middel tegen koorts.

Anhaben, v.a. aanhebben, dragen. | (einem Etwas), voordeel van iemand hebben; iemand een wrok toedragen. er kann rair nichts anhaben, hij kan mij niets maken.

An haften, v.n.vastzitten, gehecht zijn aan;aankleveii.

Anhaften, v.a. V. anheften.

Anhagern,v.a.(land) ophoogtn;den stroom afwinnen.

Anhakeln, v.a. aanhaken, breien.

Anhaken, v.a. den haak inslaan, vasthaken; sich -, v.r. zich vasthaken.

Anhall, m.ile aangeslagen toon weerklank,m.echo,vr.

Anhalt, m. steun, ra., -punt, o.; ondersteuning, vr.

An halten, v.n, aanhouden, (einen Ton) aanhouden; an sich - zich inhouden; vast-; aanzetten,-drijven; gewennen; v.n., voortduren; niet ophouden; bidden, verzoeken, iura ein Frauenziramer), aanzoek doen; blijven, stil houden; duren.

Anhaltsam, a. aanhoudend, volhardend, gedurig, doorzetzfnd.

Anhaltseil (e), n. valreep, ophouder, m.

Anhaltspunkt, V.m. punt van uitgang, steun

Anhammern, v.a. vastklinken, aanspijkeren; luide kloppen, bonzen. (partij, bijgevoegde clausule,vr.

Anhang (ii, e), aanhangsel, bijvoegsel, o.; bijlage;

Anhangen, v.n. vasthangen, aan-;aankleven;genegen zijn.

Anhangen (ZU Etwas), v.a. hangen, op-; bijvoegen, toe-. EinemEtwas -, ieraacd iets aanwrijven, vau iets betichten; bedotten; sich -, v.r. zich hechten aan.

Anhanger, ra. aanhanger, volgeling, ra.

Anhanglg, a. aanhangend, bijgaand; (vor Gericht), aanhangig, ein Prozess - niacheu,een proces beginnen.

Anhangllch,a.vtrkleefd,genegen,toegedaan,getrouw.

Anhangsel, m. aanhangsel, bijvoegsel, amulet, o.

Anharken, v.a. bijbarkun, -e^gen. (men -.

Anhaspen, --haspen, v.a. aanhaken, vast-, met dui-

Anhauch,m.adem,m., aanblazing;lichte aanraking,vr.

Anhauchen, v.a. aanademen,toe-,-blazen; even aanraken. (houwen.

Anhauen, v.a. een weinig afhouwen; beginnen te

Anhftufeln, v.a. in kleine hoopen leggen; aanhoogen, -aarden.

Anhaufen, v.a. opstapelen, -hoopen; vermeerderen. Anheben, v.a. oplichten en aanreiken, beginnen op te lichten; aanheffen; v.n. beginnen. (spelden.

Anheften, v.a. vasthechten, aan-;-eennaaien,-een-Anheilen.v.u.begimien te genezen;toeheelen,-groeien. Anheiligen, v.a. trouwen, inzegenen; als heilig overgeven.

Anheiin, adv. te hnis. Einem - fallen, te beurt vallen;

- ^eben, overlaten; - stellen, overdrascen, -jreven. Anheimeln, v.a. vertrouwelyk toespreken, aan het te

huis herinneren.

Anlieischipr, a. aans!)rakelijk, verplicht, verbonden. -

raachen, beloven, zich verbinden.

Anhelation (em, f. kortademigheid vr.

Anhelfen, v.a. ergens in helpen.behulpzaam zyn, iets Anhenken, v.a. V. anhanpfen. [bezorgen.

Anher, —liero, adv. hier, herwaarts, bi3-,tot hiertoe. Anherrschen, v.a. toesnauwen. (stoken.

Anhetzen, v.a. besinnente jagen, op- -hitsen, aan-Anhoucheln, V.a. huichelend toelachen; schijnheilig Anheut, adv. beden, - ten dage. [toespreken.

Anhexen.v.a.betooveren, als eene betooverinff op het Anhleb, m. gehakt, geveld houl, o. [lyf werpen. Anhöhe (n), f. hoogte, vr., heuvel, in.

Anholen, v.a. aanhalen, -trekken. (teren.

Anti ft ren, v.a. aanhooren, toe-, gehoor «reven, luis-Anhörungf (en), f. aauhooren, o.; - und Abhörung, f.

verhoor, o. (tjereed maken.

Anhosen (sich.), v.r.(Stud.)een broek aantrekken;zich AnhUtsen, v.a. in het gezicht hoesten; hoestend aaa roepen.

AnhutSChen, v.a. toevliegen, -snellen, -sukkelen. Anil, m. indische indieoplant, vr.

Anlmallen, f. pl. dierlijke lichamen;-lijk voedsel, o. Animos, a. hartstochtelijk, verbitterd, vijandig, vertoornd.

Anlmosltat, f. vijandschap, verbittering, vr.

Anis, m. anijs, m. -kom, n., anijszaad, o.;-brannt\' wein, m. anijsdrank, m., -water,o. -zucker, m. anijs-Huiker, vr.; auikermuisjes. o. me.

Anjagd (en), f. leger, o. (van liet wild).

Anjagen, v.a. aanjagen, -drijven, -hitsen, angejagt

kommen, komen aanrennen.

Anjetzt, —jetzo, —jetzund, adv. nu, tegenwoordig. AnjOClien, v.a. in het juk spannen.

Ankahmen, v.n. kamen, 8chimmelen,zyur worden. Ankammen, v.a. neerkammen. triad -. (den tegeu. Ankampfen, v.n. weerstand bieden, worstelen, strij Ankaui a,e), m. gekochte, o., koop, aan-, m. Ankaufen, (v.a. aankoopen, in-; sich -, v.r. landerijen

koopen, zich vestigen.

Anke, f. Anken.m.boter; knoopenplaat; zekere visch,

vr.; juweliers vingerhoed (werktuig), m.

Anke, Enke, m. bouwknecht, akker-, m. Ankehren, v.a. aanvesen, bij-. (verschaffen. Ankellen.v.a. met pinneu vastmaken;(Stud.)zich geld Ankennen, v.a. aanzien, merken aan, toekennen. Anker,m.anker,acht8te vat,o.;waterput,vr.;speeksel,o. Anker, m. scheepsanker, o., -haak, m.,dreg,vr. den -auswerfen,het anker uitwerpcn;vor - lieven; - gehen. sich vor - legen, voor anker liggen, ankeren; den -klappen, het anker kappen. (anker rust.

Ankerbalken, m. pl. kraanbalken, in.me. waarop het Ankerben, v.a. inkerven; beginnen te -.

Ankerboje, —tonne (n), f. ankerboei, vr. Ankerfliegen, f. pl. —flügel, m. pl. —schaufeln, i. pi., ankerbladen, o. me.

anker op t

Ankerhaspel, m. braadspit, o., kaapstander, m.

Ankerhelm (e), m. ankerhals. m.

Ankerkupel in), f. sta-ijjkogel, m.

Ankerloch. lö, er), n. kluisgat o.

Ankern, v.n. ankeren, het anker uitwerpen. 1 (nac *\'

Etwas), naar iets hunkeren, visschen.

Ankerrutbe (n), f. ankerstok, m., -schacht, vr. AnkerSCheuer (n), f. ankervoerins, vr.

Ankerwinde (a), f. V. Ankerhaspel.

Ankettem, v.a. aaneenweven, -vlechten, met kettii ¹ gren verbinden, (den keten lewen^aneenschakele^ J Anketten. v

Ankeuchen, v.a. icmauu 1U uci geticut uucoicu, mj—;,

chend aankomen. w ^P f..

Ankichern, v.a. lachend toespreken, -lachen. i ML\'

Ankind (er), n. aangenomen kind, o.

Ankirren, v.a. V. anlocken. (vastklevei^ _

Ankitten, v.a. met cement verbinden, samenvoeKeii^quot;¹!;\' .\'»] Anklaffen, v.a. aanblaffen,-keften,-bassen. \' , ago (B

Anklagbar, a. aan te klagen, te beschuMigen. ^P

Anklagen, v.a. aanklagen, beschuldigen, sich-, v.i natuurji,ii zirl, vïrwijt™. plantao™

AnklageriSCtl, a. beschuldigend, twistziek,k 1 aajjzieV. \' vly,Jiquot;⁹¹

Anklainmern, v.a.met klampen vastmaken.aanklauA-ⁿfaneu,

pen, vastkrammen; sich -, v.r. zich vastklemmen.

Anklang (a, e), m.eerste geluid, aanheffen, o. I

Vlank, m.; deelneming, herinnering, vr. AnianKeD

AnklatSCben, v.n. beginnen te kla jpen,klappeud na.

deren- v.a., belasteren. (nen), gehecht zijn

Ankleben, v.n.aankleven,-zitten;v.s.,-plakken. | (iii\'V^n,^\'^scxie Anklecksen, —klecken, V.a. volkladden, bes m er er. ^5-^quot; ^ Ankleiben,v.a.met lijin,siyfsel vastkleven, -plakkei^AT11?\'^{8fa 18} Ankleiden, v.a. aankleeden, kleere.i aantrekken. ^re^?.ⁿ\' ^Vl Ankleldezlmmer, n. kleedkamer, vr. Iuiqcati

Ankleistern, V.a. met stijfsel vastplakken, aan-. f ft Anklemmen. v.a. aanklemmen, vast aandrukken. ^iaten

Ankletten\'sicll),v.r.zich aan iemaiuquot;. hangen, opdrin ^E\'^,nen Anklingeln, v.r. aanschellen, bellen. [gen varen;sic

Anklingen, v.n. beginnen te klinken, in toon over

eenstemmen; weerklank vinden.

Anklinken, V.a.de klink aanraken,op de klink sluit er A¹¹¹*⁴¹¹\' ^(E Anklipn. m. gemeenc turfsoort, vr. (-slaan Jquot;-

Anklopfen,v.n.aankloppen, -vras:en;v.a.,vaslklopperi Anklopfer, m. klopper, porder; klopper, m.(der deur Aniauiej Anklü{?eln, v.a. iemand iets uit waanwijsheid to«

schrijven, voorbarig toekennen. (ger

Anknlcken, v.n. knikkend breken; v.a.,knakken, bui Anknöpfen, v.a. met knoopeu vnstmaken, - bezetten

Anknüpfen, v.a. vastknoopen, aan-,verbinden;voort . if.quot;.? quot;I* eranVi oinhti Diph een Hief onlrnnfinen. rfAniauICJ

ïaa\'n. einen Dieb -, een dief opknoopen

Anknurren, V.a. aanbrommen, toesrommen.

Anknütten, —knitten, v.a. aanbreien, -lissen.

Anködern, v.a. met aas aanlokken.

Ankollern, v.a. aanrollen, rollend aanstooten.

Ankommen (sein),v.n. aankomen, -landen; (Einem overkomen, es kommt mir schwer au-, het valt mi moeilijk; (auf Etwas), afhangen; es drauf - lasser wagen, aankomen laten; gut -, scoed belanden, een goede betrekkinsckrijgen; bei Eirem wohl.ttbel -,goe of slecht ontvangen worden; bei einer Sache-, me zaak afloopeu

AWK

ekking, vr.

oet een h«aJ . _

^ CiKörnen, v.a. (met graan) lolrken.

nkrachzen, v.a. toekraaaen, -schreeuwen, nkrallen, —krelen, v.a. met klauwen aangrijpen, -pakken.

nkrelden, v.a. met krijt opschrijven, aankalken, den kerfstok zetten.

nkrelschen, v.a. toeschreeuwen, -krijschen. nkrenzen, v.a. met een kruis teekenen, aanduirlen. nkriechen, v.n. aankruipend, kruipend naderen. nkriegen,v.a.ergens toe krijgen,hewegea,overhalen. nkünden, —kiindlgen, v.a. aankondigen, bekend h maken, öffentlich -, |gt;u liceeren.

pjpkunft, f. aankomst, vr.

loesten^ktlp¹^^¹¹⁵^⁶!¹¹» ^v-^u\' kunstmatig bijbrengen, veinzen.

Inkuppeln, v.a.(Hunde|,aaneeukoppelen.Einem eine hen. . Prau -, iemand aan eene vrouw koppelen.

inkutschen, v.n. in eene koets aankomen. VastkleveiM¹^⁰^¹®^¹¹\' v.a. glimlachend aarzien, toelonken; menvoegeii dumni—, gekkelijk lachen.

•n. inlage (n), f. belasting, vr., aanslag, m., bijlage, vr.

gen. plan, ontwerp, o.; aangespoelde grond, m.; talent, o.

, sich -, v.i natuurl^ke aanleg, m.; (eines Gartens), aanleg, m.

plantsoen, o.; IGchftude), fondement, o.; (in Geschftf-c,klaagzielj t®quot;\'\' ^vr-; (einer Flinte), kolf, vr. n.aanklauAⁿ^^^en\' ^v\'^a- toestamelen.

jmmen. A.nla.nde, f. landingsplaats,aanleg-, vr. , o. | weeAⁿ^^an(5^en■gt; ^v-ⁿ* landen, aan-, aan wal komen.

Anlangen, (sein), v.n. aankomen; terecht -; v.a. be-appeud na, \'rfcffen, belangen. (nemen.

Kt zijn aarA^l^rven (Skïll), v.r. z^ch maskeren, den schijn aan-kken. | (ÈAⁿ\'^asc^^:lel^ ^v-^a* aanlasschen, een stuk aanzetten, een , besinerer teeken maken.

, -plakkeA^^{3,88 e})i ^m- aanleiding, gelegenheid oorzaak, •ekken. reden, vr,; ohne allen—, zonder eenige aanleiding.

schijn, m.; toevloeien, o. - geben, aanleiding ifeven. , aan-. Anlassen, v.a. jeinen Hund), loslaten; (einen Teich), rukken. vol laten loopen; (Metall),overgloeien;(Baumibloeien; en, opdrin Einen hart iemand hard vallen, tegen iemand uit-Cgen ^varen;8ich-, v.r.,8obynen;das Wetter liisst sich regne-toon over quot;sch ar., het ziet er uit of het regenen wil.

Anlatschen, v.n. komen aanslenteren, aansloffen, nk sluitei-Anlauf {amp;,e), m. aanloop, toe-, m.;|drs Feindes), aan (-slaat^{1 vtl}\'\' ^mM (dea Wassers), zwellen, wassen, o.; (einer stkloppeii Saule),onder8te gedeelte, o. der schaft.

(der deur Anlaufen, vn. aanloopen, spits toe-, m.; tegen-, loo-jsheid toe P^end naderen; ivon Wasser), zwellen, wassern; (von (ger Schimmel, Roste), schimmelen, verroesten; (van Gla-kken, bui ?quot;ⁿ\'\' beslaan, blau • l.*iS8enlStahl),blauwen,bronzen; -bezetter üto©! -, slecht te pas komen; v.a., (haben) lastig val-ien;voort . ^le1^u? dringen.

^yvrnaufern, V.a. lokvogels rond laten loopen. n. ^?LlllaUtepreld,n.loon,o. van den wachter in de mijnen, ssen. Anliiuten, v.a.door luiden aankondigen,bijeenroepen.

Anlecken, v.a. belikken, likkend aanraken, ten. Anlegen, v.a. aanleggen, tegen-, plaatsen. Feuer-, i; (Kinem brand stichten;Kleider -,kleeren aantrekken;Trauer -, et valt ml beginnen te rouwen; Geld, seine Zeit wohl-,geld, f - lasser ^zÜⁿ tMd goed besteden; Auflagen -, belastine opleg-idea, een «en; das Gewehr auf Etwas - , het ireweer op iets aanbel -,goe leggen,mikken;Zeichnung -, eene teekenins: schetsen; che-, mt ^e8. ^auf Etwas -, het er op toelegeen, bedoelen; mil Einern Etwas -, overleggen, samenspannen; v.n., mil gt;mcn, dem Schitfe -, aanlanden; met het schip aanleggen; velin\'j, ill ^vet worden; sieh -, v.r. zich jilaataen, met den

ing, nieu ^ruS tegenleggen; zich vleijen tegen, en. Anlegeschloss (ö, er), n. hangslot, o.

Anlegespan (ft, e), m. letterzetters-spaan, m.

Anlegesteg (e), m. ijzeren raam. o. om den vorm.

Anletien, n. leening, vr._t voorschot, o.

AKTM

Anlehne (n), f. leuning; helling, vr., klim, o.

Anlehnen (an Etwas), v.a. tegen iets leunen.

Anleihe (n), f. V. Anlehen.

Anleimen(an Etwas), v.a. aanlijmen, vast-,

Anleite, f. aanleulinu, gerechtelijke hulp, vr.

Anleiten, (ZU Etwas), V.a. aanvoeren, heenleiden; leiding geven, opvoeden, onderwijzen; aan de hand geven.

Anleitstorief, —zettel,m. bewijs,o. van de rechtbank ter bezitneming van de goederen des beklaagden.

Anleitung (eni, f. handleitling,leiddraad, — zum Kla-vierspiel; leiding, aan-; opvoeding; g\' legenheid, vr.

Anlenken, v.a. aansturen, heen-, richting geven.

Anlernen, v.a. aanleeren, -wennen.

Anliegen, v.a. aanliggen, -grenzen. I zich bezorgd maken; (von Kleidern) ,goed zitten, passen; Einem -, iemand dringend verzoeken; sich angelegen sein lassen, behartigen, (belangstelling, vr.; hartzeer, o.

Anllegen, u. aangelegenheid, zaak, vr.; wensch, m.;

Anlotoon, v.a. aanprijzen; toezeggen.

AnlOCken, v.a. aanlokken. | verleiden.

AnlOdern,v.n.ontvlammen, j -branden;v.a.,aanblazen.

Anlöten, v a. soldeeren.

Anlugen, v.ft. aankijken, -zien.

AnlÜKen, v.a. beliegen, -lasteren, valsch toedichten.

Aniüminein (Sich!, v.r. zich lummelachtig, lomp gedragen.

AnlüStem, v.a. aanlokken, begeerig maken.

Aamachen, v.a. aanmaken, vast-,-binden; (Feuer), vuur aanleggen; (Speisen), toebereiden; (Wein), ver-valschen, -snijden; (Kalk), beslaan mengen; wrijven.

Anmachtigen iSich), v.r. bemachtigen,,zich meester maken, overweldigen. (iets aausporen;herinneren.

Anmahnen, (zu Etwas), v.a. aanmanen, ver-, tot

Anmalen, v.a. aanschilderen, -verven; hlanketten.

Anmanschen, V.a. vervalschen, -knoeien.

Anmarsch( a, e), m. aanmarsch, -tocht, m.

Antnarschieren, v.n. aanrukken, naderen, anmar-schiert kommen, komen «anmarcheeren.

Anmasclien, v.a. aanknoopen, -vlechten.

Anmaszen isich), v.r. zich aanmatigen, - verstouten.

Anmaszend, a. aanmatigend, trotsch.

Anmaszlich, a. aanmatigend, voorgewend.

AnmiiSten, v.a. vet mesten; v.n., vet worden.

Anmauern (an Etwas:, v.a. aanmetselen,bij-.

Anmaulen, v.a. aangrauwen, -snauwen.

Anmau^Bn, v.a. toeschreeuwen, -keffen.

Anmeckem, v.a. tegenblaten; v.n. blatend naderen.

Anmelden, v.a. aanmelden, -kondigen; sich -, v.r.zich vertonnen, sich - lassen, zich laten; aandienen.

Anmelken. v.a, beginnen te melken, zuigen, zoogen.

Anmengen, v.a. mengen, omroeren.

Anmerken, v.a. aanmerken. op-;aanteekenen;(Einem Etwas), bespeuren. (vr.

Anmerkunpr (en), f. aanmerking, op-, aanteekening,

Anmessen (Einem Etwas(, v.a. aanmeten, de maat nemen j aanpassen. (ken.

Anmleneln, v.a. vriendelijk aanzie\'n,toelachen, -lon-

Anmischen, v.a. A. anmengen.

Anrnit, aiiv. hiermede, -nevens.

Anmunken, n.aanraken,o. van de goud- o. zilverstaaf met den mond.

Anmnrren, V.a. be/rommen, aan-, beknorren.

Anmuth, f. bekoorlijkheid, liefelijk-, bevallig-, vr., aar gename, o.

Anmuthen (Einem Etwas),v.a. vergen,verlangen; iets onredelijks, begeeren; belang inboezemen, aantrekken.

Anmntbig, a.aangenaam,bevallig,liefelijk,bekoorlijk.

Anmuthimg (en), f. ei8Ch,m., vraag; neiging, voor liefde, vr.

Annadeln, —nadeln, v.a. met, spelden vaststeken. Annageln, v.a. aanspijkeren, vast-.

Annapen, v.a* besinnen te knagen, af-.

Annahen, v.a. naderen, nader komen.

Annahen, v.a. aannaaien. (gen, - rukken.

Annaliern, v.u. naderen, nader komen; v.a., - bren-Aimalierung, f. naderintf, toe-; be-, vr. Aimalierungsgraben ia),m. loopgraaf, vr. Armahme, f. \'aanneming; acceptatie, overname; toe-eigening, vr. (ver, m-

Aiinalist(eii),Annalensclireiber,m.kronitli8chrij-AnDaSSe*!. v.a. aanvochten, even vochtig maken. Annaten, f. pl.j aarlijks inkomen, jaargeld, o. AncebSt, adv. nevens, benevens; met. (billijk.

Annehmbar, —llCh, a. aannemelijk, voordeelig; Annehmen. v.a. aannemen, in ontvangst nemen; onderstellen; zich houden, veinzen; in dienst nemen; (Wechscl), accepteeren; (an Kindes Statt),\'erkennen, aannemen; (sich eines Dinges)), zirheenezaak aan-trekken,behartisen. {liefelijke,o.;bevalligheid,vr. Anneliniliclikeit ien),f. uitnoodiirendc,aangename. Annolgen, v.n. overhellen, neigen tot, naderen. Annesteln, v.a. aansteken, -spelden, -naaien. Annetzen, v.a. V. annassen.

Annicken. v.a. toeknikken, knikkend groeten. lAimieten, v.a. vastklinken, met spijkers -. Annlhilieren^.a.vernietigen^an.onwani de verklaren AnniSfcen, v.a. zich neslelen. een nest bouwen. Anniversarlen, n. pl. jaarlijksche feestviering, vr. Annoch., adv. nog,\'voorals-. (woorden.

Annomlnation (en), f. gelijkluidendheid, vr. van Annonarisch, o. het uraan betreffend.

Annuleren, v.a. toenikken 1 -wenken, staan. Annnitüten, f. pl. Uifrenten, jaarlijksshe -, vr. me. Annunclaten, f. pl. nonnen, vr. me. van de orde van

Maria verkondiging.

Anodynon, n- pijnstillend middel, o.

Anöhren, V.a. aanlasschen, met een oor vastmaken. Anölen, v.a. met olie bestrijken, verzadigen. Anomalie (n), f. afwijking, uitzondering, onregelma-

ligheid, vr.

Anonymus, m. Ongenoemde, -bekende, m. Anoranen, v.a. ordenen, ver-, bevelen,beBchikken₄re-

geler.; bestemmen, bepalen; vervaardigen,Pte]len. Anordnung (en) f- beschikking, verordening, regeling, bepaling; schikking, ordonnantie,redactie, vr. Anorganisch, a. levenloos; zonder levenswerktuigen. Anormal, a. strijdig met de regels.

Anpacken, v.a. aanpakken, -grljpen;bijpakken. Anpansciien, v.o V. anmansclien.

Anpappen, v.a. aanplakken.

Anpassllch, a. passend, geschikt, overeenkomend. Anpatschen, v.n. komen aanwaden; v.a.,slaan tegen, klappen geven tegen. (komen.

Anpauken, v.n. tegenslaan, .onder paukenslag aan AnpeltSChen, v.a. met de zweep aandrijven, slaan. Anpfahlen. v.a. met palen bevestigen, aan een paal binden.

Anpfelfen, o.a. fluitend roepen; v.n., - aankomen. Anpflauzen, v.a. nlanten, aan-, be-,

Anpflanzer, m. planter, kolonist, m.

Anpflanzung (en), f. planting, kolonie, vr. Anpflöcken, V.a. met pinnen va8tmakeu;aanspijkeren. Anpflügen, v.a. beginnen te ploegen; v.n. (an Etwas),

onder het ploegen stooten tegen.

Anpftopfen, v.a. bijenten. aan-; volproppen. Ahpiclien, v.a. teren, pikken, met pik vastmaken.

Anplcken, v.a. uitpikken, be-.

Anplnken, v.a. met staal tegen een steen slaan. Anplnseln, v.a. beijveren, schilderen; blanketten. Anplschen, —pischten, —pisten, v.a. toeroepei Anplssen, v.a. aanpissen, be-. [hoestend

Anplappem, v.a. beginnen te babbelen, te snaterei Anplarren, v.a. toebuiken, -schreeuwen, jouwen. Anplatschen, v.a. tegenplassen, begieten. Anplatschern, v.a. golven, slaan tegt;fen,tegenspoelei Anplatzen, v.n. beginnen te barsten, te springen, 1

scheuren; met een slag tegen iets vallen.

Anplatzen, v.a. met schakels, lissen verbinden. Anplumpen,v.ii.met een slag tegen aanbon:\'.en,slai Anpochen, v.a. aankloppen. *valle\'

Anpoltern, v,n. met gedruis aankomen, tieren, ra zen tegen.

Anposaunen, v.a. sterk aanbevelen, zeer prijzen. Anpragen, v.n. stempelen, den stempel drukken. Anpr\'vll, m, terugstuiting, kneuzing; botsing, vr. Anprallen, v.n.; bo-sen, terugstuiten, aan-. Anprelsen, v.a. aanprijzen, bevelen.

Anprellen, v.a. doen terugstuiten, tegensmijten. ABpreschen, v.n. toeijlen, aanstormen.

Anpressen, v.a aanpersen, -drukken.

Anprickeln, v.o. aanprikkelen, -zetter.

Anproben, probieren, v.a. aanpassen; \'leproeven. Anpuifen, v.n. aanstooten, -bonzen.

Anpumpen, v.a. pompen; borgen, leeren. Anpumpern, v.n. z. amplumpen.

Anpunkten, v.a. aanstippen, met stippen -teekenen Anpurzeln, v.n. aanrollen.

Anpusten, v.a. aanblazen.

AnputZ. (e), m. opschik, m. nette k!eeding,vr., tooi.ui Anputzen, v.a. netjes kleeden; opschikken, -sieren. Anqualen, v.a.Einem etw. -,iem iets op(lringen;\'Stud

zich iets verschaffen.

Anqualmen,v.a.iemand den rook in het gezicht blazen Anquerlen, —quirlen, v.a. Omroeren, mengen. AnquetSChen, v.a. aanpersen, drukken, kneuzen. Anquicken, v.a, met kwik vermengen.

Anraffen, v.a. bijeenrapen, -harken.

Anrainen, v.a. aangrenzen, dicht bij elkander leggen Anrammen, v.a. vastrammeien.

An ranken, v.n. met ranken verbinden,

Anraspeln, v.r. afvijzelen,—kanten, -stopten. Anrasseln, v.a. met geratel, gedruis, ergens tegel

aar.stooten, slaan.

Anrathen, v.a. aanraden, -bevelen.

Anratllig, a. met raad, behulpzaam, raadgevend. Anrauchen, v n. beginnen te frooken, tegen-, einei

Pfeifenkopf ; voor de eerste maal rooken, aanrookr^ Anraucüern, v.a. berookeu, rookerig maken, bewle-*\' rooken.

Anraumen. v,a. bijeenruimen, oppakken.

Anrauschen, v.n* aanbruisen. -druisen, -stormen.

Anreclinen, v.a. bijeenharken.

Anrectinen, v.a. aanrekenen.—toeschrijven, wijten.

An recht (e), n. recht, o.,aanspraak, vr. aandeel, o.

Anrecken, v.n. aanreiken, -langen, toesteken.

Anrede in), f. aanspraak, toe-, vr.

Anredefall (ft, e). m. Vocativus; m,

Anreden, v.a. aanspreken; eeneaanspraak houden.

Anrege (n), Anregung (en), f. aanleiding,aeldinK

vr. in{ - bringen, melding maken.

Anregen, A.a. aanzetten, opwekken; n beweging, tei

sprake brengen, aanleiding geven.

Anrelben, v.n. beginneu le wrijven, wrijven tegen, een weinig -; v.a. door wrijving mededeelen, aanwrijven.

Anreiohern, v.a. verrijken; van beter allooi maken, verbeteren (Erze).

Anreichearbeit, f. verbetering, vr. van het schalie by meta\'en. (kelen; v.a., met hoepels binden

Anrelfen, v.n. brfjinnen rijp te worden, zich ontwik•

Anreilien,;v.a. aanrygen; sicb vr. zich aaneenscha-ron. (reekenen

An relazen, v.a. beginnen te scheuren, -in-; achetsei\',

Anreiten isein), v.n. rijden tcpvn, aanrijden, v.a. (Iiaben), (ein Pferd), een paard dresseeren. angerltten kommen, te paard komen aanrijden. | üb^l -, slecht te pas komen.

Anreizen, v.a. aanlokken, -trekktn; opwekken.

Anrelzuns (en¹, f.Anrelz, m.verlokking,verleiding, opwekking, vr.

Anrennen, v.e. aanrennen, rennen, stooten tegen, angerannt kommen, komen 8arirenncn;aanvallen. i slecht afkomen.

AnrJchte (n), f. Anrlchttisch (e), m. aar.reeht-\'bank, - tafel, vr., stoinmekmcht, m.

Anrichten, v.a. berciden,toe-;aaiirichten(voord{enen; veroorzaken; te weeg brergen, aanstoken.

Anrlchter. m. aanriciiter, besteller; opzichter by den smeltoven; victualiomeester, m.; schuimspaan, vr.

Anrlchtlöffel. m. potlepel, m.

Anrlchtschtissel (n), f. groote houten of aarden srhofel, m.

Anrichtung. f. raadje, O. tusschen Jde schijf van In t horlokre en het raderwerk.

Anrlectien, v.n. und a. rieken, aanruiken, aan den reuk herkennen. | Einem Etwas-;iemand in den neus hebben, iets merker aan.

Anrlngeln, v.a. aaneenschakelen, -hechten.

Anringen, v.a. weerstreven, strijden.worstelen tegen.

Anrinnen, V.n. aanvloeien, ■ stroomen.

Anritt, m. aanrijden, op-, o.,«anval,m. tc paard.

Anrltts^eld (er), eerste ruitcrsoldy vr.

Anritzen, v.a. even openrijten, inscheuren, met eene reet teekenen.

Anrollen, v.a. und n. aanrollen, rollend aanstooten.

Anrosten, v.n. aanroesten, ver-.

Anrötheln, v.n. met root krijt teekenen, aan-.

Anrüclrtlpr,—rüclltig,e.berucbt,niet bemind;eerloo.s. misdadig.

Anrücken, v.n. aanrukken. naderep;v.a.,aanschuiven.

Anrndem, v.n. aanroeien, tegen-.

Anrnf (e), m. toeroepen; beroep, o.; toespraak, vr.

Anrufen, v.a. aanroepen. | luid bidden, beroepen; in hoog-er beroep komfn.

AnrufungSRericht (egt;, n. hof, o. van appel.

Anrühmen, v.a. aanprijzen, sterk -bevelen.

Anrühren, v.a. aanroeren, - raken;(mit Etwas Flüssi-ges), wat vocht inroeren. -mengen. (scheuren.

Anrupfen, v.n. beginnen te trekken, - plakken, -

Anruszen. v.a. met roet zwart maken, roeterig -.

Anrutschen, v.n.^aanglyden, -schuiven.

Ans (an das), art.\'und prp.. aan het, bij -.

Ansacken, v.a. volpakken, stoppen; toegrauwen.

Ansape in),f. aanzegging melding, kennisgeving, vr.

Ansagen. v a. verklaren, aanwijzen; melden, aanzeggen; ontbinden, öffentlich-, aankondigen; eine Ver-sammlung; eene vergadering bijeenroepen; sich -lassen, laten weten, dat men een bezoek afleggen wil; sage an, spreek op.

Ansagezettel, m. convocatiebriefje.stem-, O.; schriftelijke aankondiging, vr. (loopen.

Ansammeln (Sichi, v.r. zich verzamelen, te hoop

Ansasslg, a. gevestigd, gezeten, woonachtig.

Ansatz (amp;, e),m. begin, o., aanvang, m.; verlengstuk,.

mond-, o.; aanval, m.;schatting, berekening vr.; aanleg; slag, m.

Ansatzgrösze, f. oneindig kleine grootheid, differentiaal-. vr.

Ansaugen, v.n. beginnen te zuigen, zich vastzuigen.

Ansansen, v.n. aanbruisen, -druisen.

Ansauseln, v.n. zachtjes aanwaaien.

Ansohaben, v.o. beginnen te schaven, !af-, -krabben.

Anschachteln, v.a. met schaafstroo uitvegen, schoon maken.

Anschaffen, v.a. aanschaffen,ver-,be8tellen,bezorgen; sich -, vr. zich voorzien.

Anschamp;ftën (An Etwas),v.a. van eene schacht, eene kolf voor/ien.

An schalen, v.a. beginnen te schillen, - af te -.

Anschalmen, v.a. de schil, den bast nemen, de boo men teekenen ten verkoop.

Anschanzen, v.a.het werk voorbereiden,aan8chaffen

Anscharen, v.a. zich vereenigen, -scharen.

Anschal\'fen, v.n. dicht voorbijstrijken; v.a.,anscher p^n. punten

Anscharren, v.a. beginnen te schrapen, bijeen-; be ginnen te schrappen, te krabben; v.n., scharrelend aankomen.

Ansohauen, v.a. aanschouwen, -zien; - macht Ge danken, de gelegenheid maakt den dief.

Anschauung (en), f, Ansclianen,n,aanschouwing, onmiddellijke -, bcoorderling, inzicht; zinnelijke voorstellina:. algemeene gedachte, vr. feit, oOgpunt,o,

Anschauend,—lich, a. aanschouwend, -schouwelijk duidelijk.

Anscheln, m. schijn, m. uiterlijk aanzien, o.

Ansclieinen,v.n,dpn schijn hebhen,zich laten aanzien.

Anschelnend, —lich, a. und adv. schijnbaar,volgens den schijn.

Anschelszen, v.a. (stud.) iem. bedriegen; (Dutll)eenc wonde toebrengen; (syph.) aansteken.

Anschlsz (e), m. z. anschelszen.

Anschellen, v.a. aanbellen, -schellen.

Anschere (n), f. schering, vr., weversketting, m.

Anscheren, v.n. beginnen te scheren, een weefsel opspannen (arbeid

Anschergen, —schirgen, v.a. aandrijven, tot den

Anscherzen, v.n. beginnen te schertsen, schertsend toespreken.

Anscüichten, v.a. ophnopen, -eenstapelen.

Anschicken (sich zu Etwasi, vr.zich voorbereiden, - ecreed maken; - schikken; - gedragen. (werpen.

Anschleben, V.o. aanschuiven; (im Kegelspiele, eerst

Anschiehtlsch, n. insteektaf 1, vr.

Anschlehstück(e), n. insteekblad, o.

Anschlelen, v.a. scheel, schuins aanzir n, begluren.

Anschienen, v.a. beslaan, met beslag aan^enzetten.

Anschleszen, v.a. aanschieten, door een schot wonden. | aaneenvoegen, eine Flh:te -, een geweer pro-beeren, inschieten; ar.geschossen sein, verliefd zijn; een wenig dronken zijn; v.n. thaben), eerst schieten; (sein), aanstoppen, loopen tegen; grenzen aan; kris-tallist eren; (von Wasser), voorschieten.

Anschleszfass !a, er), n stremvat, o.

Anschleszkessel, m. schuimketel, m.

Anschieszplnsel, m. penseel, o. om te vergulden.

AnschifTen, v.n. aanlanden, te scheep komen, v.a., met schip verzenden.

Anschllden, v.a. In den schors enten.

Anschlmmeln, v.n. beginnen te schimmelen.

Anschlmmern, v.a. beschijnen, -stralen.

Anschlmpfen, v,a. uitschelden, kijven, toesnauwen.

Anschirren, v.a. inspannen, zadelen, optoomen.

Anschwanzeln, v.a. flikflooien, laaghartig vleien, kwispelend naderen. (aanhangen.

AllSCllWüIlzen.v.a.met een staart voorzien,bijvoe{fen,

Anschwarmen, v.n.in zwermen aankomen,beginnen te scharen.

Anschwarzen, v.a. zwart maken; belasteren.

Ansohwatzen (Einem Etwas), v.a. iemand iets aanuraten, overhalen te koopen. (deren.

Anscnwében, v.n. zwevend naderen, komen aanfiad-

Anscliwefeln, v.a. zwavelen. (te laten nitbyten.

Anscliweiden,v.a. met kalk bestrooien (om de vellen

Anscliweif (e), m. ketting, m., schering, vr.

Anschwelfen, v.a. den ketting scheren; aanlasschen; spannen, smeden.

Anschwelszen,v.a. aansmeden,-lasschen;leertouwen.

Anschwellen, v.a. doen zwellen, rijzen, opstuwen, ophoogen: v.n., rijzen, wassen.

Anschwemmen, v.a. aanspoelen,doenafdraven,aanvoeren, -slijken.

Anschwemmungsrecht, (e), n. recht. o. op aangeslibd land.

Anschwimmen, v.a. aanzwemmen,-drijven,-spoelen,

Anscliwindeln, v.a.een weinig duizelig maken,doen huiveren; op eene bedriegelijke wijze verknopen.

Anschwlngen, v.a. toezwaaien, -smijten; slingeren.

Anschwirren, v.n. snorrend komen aanvliegen.

Anschwöden, v.a. V. anschweiden.

Anschwören, v.a. zweren, be-, bij eede beloven.

Anscliwnng, m. stuiting, vaart, vr., aanzet, m.

Ansegeln, v.n. aanzeilen,zeilend naderen.

Ansenen, v.a. aanzien, be-, schouwen, in aanmerking nemen, schön anzasehen, een schoon gezicht; Einem Etwas bespeuren; merken; für Etwas -,voor iets houder.; woranf angesehen sein, ergens op doelen, toeleggen.

Ansetm, n. blik, ui.,gezicht; aanzien, o.; naam, stand, m.; achting; vr.; invloed, m. sich ein - geben, den schijn geven, een hougen toon aannemen;de.n - nach. volgens den schijn. (uitziende.

AnsehnHcll,a.aanzienlijk,-^raerkelijk.groot en schoon

Ansehung, f. aanzien, o., beschouwing, vr. in-, ten opzichte, ten aanzien van.

Anseichen, v.a. aanpissen.

Anseilen. v.a. vastbinden, aaneen-.

Ansengen, v.a. zengen, even afbranden.

Ansenkeln, v.a. aanhechten, -spijkeren, -haken; met afzetsels bepoten.

Ansetzen, v.e. aanzetten, bij-, -voegen; aannaaien^p rekening zetten; schatten:achteu;bepalen,vaststellen, die Feder -, de pen opnemen( v.n., een zet nemen om te springen. [ trachten, pogen; beginnen; vet worden; (von Tnieren), drachtig worden;(von Speisen),klev2n; aanvullen.

Ansicht ien), f. gezicht, prospect, • eines holien Berges; inzage {Bücher),zur - erhalten; meening, gevoelen, meiner - nach, volgens mijne meening, ich bin der -, ik ben van gevoelen.

An sich tig (Einen), a. in het oog krijgend, ontdekkend, ziende.

Ansichtstafel (n), f. overzicht, o ; tabel, vr.

Ansickem, v.a. aandruipen, -droppelen, zich als dropsteen vasthechten.

Ansiedelei (eni, f. volkplanting, kolonie, vr.

Ansiedeln isich), v.r. zich vestigen, - nederzetten.

Ansiedelnng (en), f. vestiging, kolonie, vr.

Ansieden, v.a. even opkoken, in -,

Ansiedler, m. Kolonist, m.

Ansiedtiegel, m. smeltkroes, m.

Ansiegeln, v,a. zegelen, ver.

Ansillen, v.a. anseilen.

Ansingen, v.a. toezinicen, zingend aanspreken. Ansinnen (Einem Etwas), v.a. vergen, verlangen, Ansintern, v.a. v. ansickern. [-wachten.

Ansitz, m. bezit van vaste goederen; domicilie.o .vaste

woonplaats, vr,

Ansltzarbeit, f. begin, o. van het werk in eene mijn. Ansitzen, v.a. aanzitten, aan tafel-, vast ; wocen, * r.?£ⁿl^{chtl8r z},^,j.?^;,^{.^il3? Bergwerke). bejcinnente graven. Ansttzer, ra. hij die het eerst eene mijn opent. Anspalten, v.n.beginnen te barstenjsplijtenjspringen. Anspangen, v.a. aangespen, -haken, -gorden. Anspann (e), m. voorspan, ge-, O.; heerendienst. m. mettrekvee.

Anspannen, v.a. spannen, aan-, sterk aantrekken.

seme Krdfte -, zijne krachten inspannen. Anspanner, m. landman,m. die met zijn trekvee heerendiensten doen moet,

Anspeien, v.a. in het gezicht spuwen. | verachten. Ansperren,v.a. aandrukken, -persen, -klemmen. Anspicken, v.a. spekk«n,door-,voMoppen;lardeersn. Ansplelen, v.a. uitspelen, het eerst -. 1 zinspelen, Anspielnng (en), f. zinspeling, vr. [doelen.

Anspieszen, v.a. aan het spit steken; door en door-. Anspmnen, V.a. aanspinnen, beginnen te-. | smeden,

brouwen; largzaam ontstaan.

Anspitzen, v.a. aanpunten.

Ansplittern, V.n. bexinnen te barsten, te spleten. Ansrornen, v.a.de sporen geven, | aanzetten,-sporen. Anspotteln, v.a.iemand spottend aanspreken;plag(\'n,

voor den *ek houden.

Anspotten, V.a. in het gezicht bespotten, doorhalen. Ansprache \'n), f. aanspraak, toe-, vr.; toon, m. van

een instrument.

Ansprang, m. beipatten, beprenkelen, o. Ansprechen, v.a. aanspreken; indruk maken, bevallen ; urn Etwas), vragen, verzoekei.; (bei Einem), een b- zoek afleggen; (von Instrumenten), klinken, geluid

Anspreiten, —zen, v.a. v. ansperren. [geven. Ansprengen, v. n. komen aanrennen; v.aquot; hesprenke-

len; beginnen te baratet.; de sporen geven. Anspringen, v.n. aanspringen, toe-; tegen-, sluiten. Anspritzen, v.a.begieten, -spatten, aan .

Anspruch (ü,e, auf Etwas), m. aanspraak, vopde-ring, vr., eisch, m.; recht, o. in-nshmen, aanspraak maken, stebruik -, eischen, diese Arbeit hat meinen ganzen Vormittag in Anspruch genommen, in beslat; genomen. (kelijk.

Anspruchfrel, a. vrij van alle aanspraken; onafhan-Ansprüchig, a. waarop men aanspraak maken kan;

betwistbaar. | vol aanmatiging. (den, zedig.

Anspruchlos, a. geen aanspraak hebbend. | beschei-Anspruchsklage (n), f. gerechtelijke eiscli om in

zijne aanspraken te worden gehandhaafd Ansprudeln, V.n. beginnen op te borrelen, te wellen;

v a. aanspoelen, -spatten.

Ansprühen, v.a. aanvlammen, vonkelen, -spatten. Ansprung, m. aanloop, -zet, m. begin, o. van eeu i^a-

lop; aanval, m ; huidziekte, klier-, vr.

Anspucken, v.a. V. anspeien.

Anspulen, v.a. aanhaspelen, -winden, -vlechten. Anspülen, v.n. aanspoelen, -vlotten, doen afdrijven. Anstacheln, v.a. de sporen aanzetten, aanpriklten. | aanzetten, prikkelen. (ten.

Anstahlen, v.a. harden,verstalen. stalen punt aanzet-Anstalt (en), f. voorbereidsel, toebe-, O., bestelling, vr. maatregel, m.; (zur Reise), uitrusting;(zur Erzieh-ung), school, inrichting, vr.

Anstammeln, v.n. toestamelen, -stotteren.

Ar.Stammen, v.n. rerwant zijn; aangeborenv. a.

iloor erfrecht medtdeelen.

Anstammen (an Etwas), v.a. stijf tPRenleuner., - drukken, den schouder onderzetten. (-stooten. Anstampfen, v.a. aar8tampen,vast-,tpgen-,-trappen, Anstand, m. (auf der Jagd), standplaats, schiet-, vr. der Jaser atehtauf dom-, wacht het wild op, loert op liet wild, uitstel, beletsel; gedrag, o ; houding, vr.; fatsoen,betamelijke, o. den-, wahren, beobachten, de vorineu in acht nemen; -nehmen, zwarigheid maken, er texen opzien.

Anstandlg, a. betamelijk, fatsoenlijk, passend, «e-Anstandsbrief ie¹, m. wellevendheidsbriel, brief van

uitsiel van betaling, respijt-,m.

Anstangoln, v.a. aanbinden, vast-.

Anstapeln, v.a. opstapelen, -ophoopen.

Anstarken, v.a. een weing sty ven; (vocht) klaren. Anstarren, v.a. aanstaren, gapen.

Anstatt (Eines), prp. in plaats van.

Anstauben, v.n. aanstuiven, als stof toevliegen. Anstauben, v.a. bestuiven, met stof bedekken. Anstaunen, v.a. verwonderd aanauren, -gapen,-zien. Anstaunenswerth, —würdlgr, a. verbazingwek-

ken, b-wonderingswaardig.

Anstechen, v.a. opensteken, in-, door-, prikken; dronken maken, v.n. beginnen te gisten, zuur worden 1 Einen-, iem. arren, gevoelig beleedigen, Ansteckbohrer, m. zwikboor, kelder-, m. Ansteckekiel (e), n. waterleiding, vr. in de mijnen. Anstecken (an Etwas), v.*. aansteken, -hechten; met spelden vastmaken; (Licht), aansteken; (Hanskin brand steken, mit einer Krankheit besmetten. Ansteckend, o. aanstekend, besmettelyk- (ter,m. Anstecker, m. vuuraanlegger, brandstichter, besmet-Anstehen. v.n. aanstaan, aanstaande zijn. | passen, bi tamen; bevallen. - lassen, opschorten, uitstellen; duren; tegen opzien, zwarigheid maken.

Ansteüen, v.a. stijven.

Ansteigen, v.a. opstijgen, zich verheffen, aangestie-

gen kommen, (langzaam) komen aanstappen. Anstellen, v.a. tegen iets aan plaatsen, zetten; een ambt aanstelling, geven; onderncmen;regelen, schikken, bedrijven, begaan; aanzetten, verleiden, Einen z» Etwas, heimlich-, iemand opstoken; Betrachtun-gen-,overdenken beschouwingen maken;zich gedragen - houden, veinzen; zich gereed maken tot; die Paare stehen scbon zum Tanz an, ten dans gereed. AnStelllK, a. gescnikt, bruikbaar, nuttig, bekwaam. Anstemmen, v.a. V. anstammen.

Ansterben, v.i,. aanbesterven,door sterfgeval erven. Anstlcb, m. opensteken, doorboren, o.; steek, m,;

ontsteking, vr. (lig toespreken.

Anpticheln, v.n. hatelijke toespelingen maken,steke-Anatieben, v.n. v.anstauben.

Anstleren, v.a. V. anstarren.

AnsttfDen, v. a. berokkenen, aanstoken, opruimen; Anstifter. m. aanlegger, stichter, raddraaier, m. Anstimmen, v.a. beginnen, te zingen of te spelen,lein Lied!, aanheffen, (veroorzaken; v.n.stinken.

Anstinken, v.a. stank verspreiden; (Einem), walging AnstOCken, v.n. hokken, niet verder kunnen. (keu. Anstubnen, v.a. steunquot;Ud^lagend.kermend aanspre-AïlStOlpem, v.a. struikelend vallen tegen; angestol-

pert kommen,aanstrompelen, Anstolzen,—ötOlzleren,v.n.lrotsch,fier aanstappen. Anstopfen, v.a bijstoppen,vol-.

Anstören, v.a. V. anstltten.

Anstosz (ö, e), m. stoot, slag, stomp, m.; struikelen, u.; stootkant,aanstoot, na., «steking, opwekking; ergernis, aanstootelijkheid, vr.; (von Krankhcit), stoot, aanval, m,

Anstolzen (an Etwas , v.a. tegen iets 8tooten,8laan, werpen, bijschuiven; zich vereenigen met; v.n.; aangrenzen, nabij zijn; struikelen; ergernis geven; (von Krankheit), een stoot krijgen, mit der Zunge -,8tot-. teren.

Anstöszig, a.aanstootelijk,«iluitend,ergeriiiswekken d onbetamelijk; (von Thieren), licht struikelend; (von Frdchtenj, aangestoken.

Anstosznatb, (a,e), f. naad m. aan den stootkant. Anstoszschlene, (n),f. stootplaat, vr.

Anstottern, v.a.stutternd,8tamclend aanspreken. Anstrablen, v.e. beschijnen,,-stralen, verlichten. AnStranden, v.n. op het strand loop\'m. (bevestigen. AnStriingeniPferde), v.a. aanspannen; met touwen Anstreben, v.a. streven naar; wederstreven, tegen-worstelen. (spannen.

Anstrecken, v.n. beginnen te rekken, aantrekken, Anstreicbeln, v.a. glad strijken.

Anstreicben, v.a. schilderen, verven; (im Buche), een streepje maken. Einem Etwas-, betaald zetten; v.n. (an Etwas), even aanraken, schracnmen. AnstreiCber, m. huisgt;childer, verver, m.(schrammen Anstreifen, v.a. even aanraken, langs scheren, Anstreiten, v.a. weei streven, zich verzetten, worstelen tegen.

Anstrengen, v.a. strak aantrekken, spannen; sick-,

vr., zich inspannen, alle zeilen bijzetten. Anstrengung, f. poging, inspanning; moeite. Anstreuen, v.a. bestrooien, -zaaien.

Anstricb (6), ra. aanstrijken; blanketsel; vernis, o. (einer Tortf), bovenste laag; kleur, vr. | schijn, m., voorwendsel; «poor, o. - geben, den schijn geven. AnstriCken, v.a. aanbreien, -lasschen.

Anstriegeln, v.a. gladstreken, -rossen. (-vloeien. Anströmen, v.a. und n. aanspoelen., -Stroomen, Anstückeln, —Stücken, v.a. met stukjes aanzetten

aanstukker, lappen.

Anstülpen, v.a. met eene stolp, een deksel voorzien. Ansturz iü,e), m. aanvsl, schok, m. (ten.

Anstürzen, v.n aanvallen, stormen; v.a., tegensmij-Anstutzen, v.a. verbaasd, verschrikt aanstaren, -ga Anstützén, v.a. met stutten voorzien, schragen.[pen. Ansucb (e),m. begin, o. van het spoor van het wild. Ansuoben, v.a. verzoeken, vragen, requestreeren. Ansucbungscbreiben, Ansucbsscbreiben, n.

request, verzoekschrift.

Ansud, m. koken, o. der wol vóór het verven. Ansudeln, v.a. bezoedelen, -morsen.

Ansummen (Sicb), vr. zich tot eene grOote som verheffen; v.n., gonzend komen aanvliegen. (maken. Ansüszen, v.a. ververschen, goed nitwaaschen; zoet Antagonist (en), m, tegenstander, m., -parui, vr. Antakeln, V.a.takelen, op-.

Antaumeln, v.n. wankelend aankomen, v.f..; tuime-

h nd vallen, tegenaanstooten.

Antalgiscb, a. pünstilleHd.

Antanzen, v.a. het eerst dansen, aanhuppelen, v. a., dansend aau8tooten,zich door dansen op den hals ha-AntapoplektiSCb, a. de beroerte voorkomend, [len. Antappen, v.a. blindelings tasten, be-. (legen. AntarkiSOb, a. zuidelijk, tegenover het noorden sp-Antassen, v.a. opeenstapelen, -hoopen.

An tasten, v.a aangrijpen, met geweld aar,pakken. Anten, f. pl. deurposten,-stijlen, m. me.

Antenne in), f. ra. vr.; voelhoren, m.

Antipen Ultima, f. voorvoorlaalste lettergreep, vr. Antbal, —tal,(e), n. Uongaarsche wijnmaat, vr.

Antheil (6), m. deel, aandeel, o.; deelneminff, belang:-\' stellins;, vr. (akiie, vr.

Antholischein (e), m. bewijs, O. van deelneming:, Anthere (ni, f. meeldraadzakje, kolfje. (vers.

Antoiogie ;n!, f. bloemlezing, keur, vr. van schrij-Alltropomorplllscll, a. Op de menscbeltjke g:estalte gelijkend.

Antnun, v.a. bewijzen, betoonen; (es Einem), betoo-veren; (Kleider), aantrekken,8ich Zwang:-, zich dwang oplegden. (tjes, o. me.;miinten. vr. m.

Anticagllen, f. pl. kleine antieke beeldjes, figuur-AntichConen, m. pl. tegenwouers, -voeters, m.uic. Antidotum, ien). n. tegengift, -middel, o.

Antiefen, v.a, met een dieplood onderzoeken, peilen. Anilk, antique, o. ouderwetscb, antiek. den, o. Antllogie in,quot;, f^- tegenspraak, vr.,tegenstrijdig gevoe-Antlmepnitisch, M.lucbtzuiverend,besmetting voor-Antiraonlum, n. spielglas, spiesglans, o. [komend Antinomie, f. strijdigheid, vr., met de wet. Antippen, v.a. v. antupièn.

Antipode in), f. tegenvöeter; stander, ra. Antiphasie, —phasis, Antilcgie. (handsel,©. Antipendium, —tempidum (en), n. altaar- voor-Antiqa, —schrift, f. Romeinsche letter, vr. Antiqaur (e), —quarius (en), m.oudheidkenner.

-kooper, m.

Antistes, m. opperpriester, m.

Antithoee (n), f. tegenstelling, vr.

Antltrinitarier, m. loochenaar, m.\'ler Drieëenheid. Antlasspfingstag (é), m. witte Donderdag, m. Antlasstag, (e), m. Donderdag na Pinksteren, sacra-Antlitz (e), m. gelaat, aangezicht, o. (ments-, m. Antlitzseite(ni, f. voorzijde, facade, vr. gevel, m. Antoben, v.n. aandruisen, -stormen.

Antonen, v.n. beginnen te klinken, luiden, slaan. Antoniusféuer, n. huidziekte, vr., roodeloop, m. Antoniuskreuz, (e), n. Antoniuskruis o. (T.) Antonomsie, f. naamverwlssling, vr.

Antorkeln, v.a. aandrukken, -persen, v.n., komen

aanrollen; struikelen.

Antosen,v.n. V. antoben.

Antraben, v.n. aandraven,dravend aanstooten. Antrag (a,e), m. voorstel, verzoek, o.; motie, vr.,

voordracht, m.

Antragen, (ElnemEtwas), v.a. opdragen,voorstellen, aanbietlen;(aufEtwas),een voorstri docn;(vor Gericht), verzoeken dat; (im Parlamente¹, eene motie doen (Etwas),aandragen, -sleepen.

Antrampeln, v.a. anstampen, vast-; v.n\', komen aandraven, -trappelen. (aanhuweu;toevertrouwen. Antrauen,v.a.uithuwelijken,door den echt verbinden, Antraufen, v.n. aandrnipen, -züpelen.

Antriiufen, —traufeln, v.a. doen aandruipen, bij dropncls begieten. (komen aanslenteren.

Antriiumen, v.a. iemand aanwrijven, toedicbten;v.c. Antreffen, v.a. trefFen,ontmoeten,vindfn.auf frischer That —, op heeterdaad betrappen; v.n. betreffen, aangaan. (en zuiveren van zilvergebruikt.

Antreibebolz, n.drijfhout, vlot, - o. -bij het .smelten Antreiben, v.a. und n. beginnen, te drijven, smelten; aandrijven, de sporen geven; vast inslaan, 11 aansporen, -zetten; op het water komen aandrijven. Antreten, v.a. naar iets toetreden; vasttreden, -trap-Mcn; aanspreken, zich richten tot; eine Reise —, op reis gaan; (ein Amt),aanvaarden;(von Soldaten), aantraden, zich scharen.

Anfcretung, f. begin, aanvaarden, o.

Antrieb, m. aandrift; sporing, lust, ui., ueiging, vr. Antrinken (sich), v.r. zich dronken drinken, vol

Antritt (0),m. pasang. tel-,ra. II aanvaarden, beginnen, o.; onderste trap ra.

■Antrocknen, v.n. aandrogen, een weinig-,vastkleven.

Antrödeln, v.n. komen aanslenteren; v.a., vodden aankoopen.

Antrollen (Sich), v.r. lomp komen aansukkelen. Antröpfeln, v.a. V. antraufen.

Antropien, v.n. V. antraufen.

Antrotten, v.n. V. antraben.

Antummeln, v.n. aanrennen, met getier naderen.

Antüpfen, V.a. aantikken, -stippen, even aanrakt n.

Antvogel (ö), ra. wilde eend, vr.

Antwort (en), f. antwoord, bescheid, o.

Antworten (Einemauf Etwasi, v.n. antwoorden, bescheid geven; overeenkomen; beantwoorden; zich verdedigen. (gewennen.

Anuben, v.a door oefening eigen raaken, aanleeren;

Anverlangen, v.n. aanzoeken,-houden. (geven.

Anvermahlen, v.a. aanhnwen, -trouwen, tot vrouw

Anversuchen, v.a. aanpassen, aantrekken om te passen. (dekken.

Anvertrauen, V.a. toevertrouwen, medeelen, ont-

Anverwandt (Einem, mitEinem), a. verwant,na-be^taand, vermaagschapt.

Anvettern, vr. iem. als neef aanspreffen; (sich), zich in de familie dringen, intron wen.

Anwachs, in. aanwas, ra., vermeerdering, uitbreiding, vr. V. AnflUg.

Anwachsen, v.n. groeien, an-, op-; (von Wasser), wassen, zwellen. II vermeerderen,zich uitbreiden.

Anwachsungsrecht (el, n. recht, O* op aangeslibd land, aan strand gedreven goederen.

Anwahlen, v.a. als kind aanwennen.

Anwallen, v.n. beginnen te wellen, te koken;in bedevaart optocht aankomen. (waarnemer, ra.

An walt, —(amp;,e), m. pleitbezorger, procureur, zaak-

Anwaltschatt 1G), f. syndicaat, O., volmacht;betrek-king, vr. van procureur, advocaat;zaakwaarneraer, m.

Anwaltgebühr (en), f. loon.o.,rechtskosten,proces-, m. me., leges, vr. me.

Anwalzen, v.n. beginnen te walsen, te dansen; -wal-zen v.a., met de rol aanstooten,aan de rol vastmaken.

Anwand, ra. grens, vore, vr. tnsschen twee stukken gronds.

Anwandeln, v.n. overkomen, een overval krijgen, overvallen; es wandelt mich die Lust an, raij bekruipt de lust; komen aanwandelen, -slenteren.

Anwandlung (em, 1\'. aanval, overval, m.; invallende gedachte; dwaasheid, zwak-, vr.

Anwandern, V.n. naderen, komen aantrekken.

Anwanken, v.n. komen aanwaggelen.

Anwarmen, v.n. beginnen te stoken, warmen; aanstrijken, met warmte aanlijmen. (hebben.

Anwarten, v.n. wachten op; recht van overleving

Anwarter, ra. aangewezen opvolger, m.

Anwartschaft (en), f. f. uitzicht, recht, o. Op overleving.

AnwaSChe, f. wasschen, o. der ertsen in de mijnen.

Anwaschen, v.a. de wasch beginnen, spoelen; met Oost-Indiscben inkt bijwerken.

Anwiissern, v.a. met water verdunnen, aanlengt n.

Anwatscheln, v.n. aanwaggelen, komen - schuiven.

Anweben, v.a. aanweven.

Anwedeln, v.a. flikflooieu, vleiend aannpreken; met eer. waaier toewaaien; met den wijkwast besprengen; v.n., kwispelstaartend naderen.

Anweg (e), m. weg, die naar boven leidt.

Anwehen, v.a. aanwaaien, op-.

AnweiOhen, v.u. beginnen te weeken.

Anweinen, v.n. weenen, schreiend vragen, aanspreken; het eerst met wijn vullen.

Anwelsel)ank (en), f. geldbank, wissel-, Kiro-, vr. Anweisen, v.a. aanwijzen,8chriftelijk bewijs afgeven; verwijzen, inlichting geven, onderwijzen, bevelen, aanzetten, vermanen; Einen auf die Staatskasse, eene aanwijzing op de Schatkist geven.

Anweisung (en), /. aanwijzing, assignatie; aanduiding, inlichting, vr.; onderricht; bevel, o. Anweiszen, v.a. (beginnen te) witten, bij-,wit verven. Anwelken, v.n. beginnen te verwelken, ineen te krimpen. (vast, spon, vr.-gat, n. Anwelle, -wellrute, f. -flock, m. balkplank, hou-Anwenden, v.a. aanwenden, besteden; (aufEtwas), toepassen.

Anwendbarkelt, f. bruikbaarheid; toepasselijk-, vr. Anwerben, v.a. werven, aan-, lichten; v.n., um ein

Mamp;dchen -, een meisje ten huwelijk vragen. An werden, v.n. zichgewennenaan,leeren verdragen,

afkomen, aan den man helpen.

Anwerfen, v.n. eerst werpen; tegen-, -stooten; opkladden; snel aantrekken. (ding; vestiging, vr. Anwesen, n. aanwezigheid, tegenwoordig-, huishou-Anwettern, v.a. vloekend aanspreken, toedonderen. Anwetzen, v.%. scherpen, slijpen,den draad aftrekken. Anwlchsen, v.a. met was insmeren, -verzadigen. Anwlckeln, -winden, weifen, v.a. aanwinden, aan de spoelen-. («taan. Anwidem, v.n. walking, afkeervoelen;stuiten,t(\'gen-Anwlehern, v.a. toehinniken. (vragen. Anwlmmern, -winseln, v.a. kermend toespreken, Ar.Wirfceln, v.a. met een wervel,grendel sluiten,aan-schroeven; v.n.,draaiend opstijgen. (aan-. Anwirken, v.a. beginnen te werken, -koken, -weven; AnwiSClien, aanstrijken, -smeren, - vegen. Anwlspem, v.a. toefluisteren,-lispelen.

Anwittern, v.a. tot metaal maken,v.n.,beginnen door

het weder aangedaan te worden.

Anwohnen, v.n. aanwonen, dichtbij -, aangrenzen. Anwoliner, m. naaste buur; kustbewoner, m. Anwort (lt;3), n. eerste woord, begin-, o., openingsrede, vr.

Anwuchern, v.n. tieren, zich verspreiden.

AnwUChS (ü, e), m. aanwas, m., vermeerdering, uitbreiding, vr. (gen. Anwühlen, v.a. beginnen te graven, gravend ophoo-Anwünsclien (Einem Etwas), v.a. toewenachen. Anwnrf (ü, e), m. aanwerpen, op-, o., eerste worp; zelfkant, m.; aanslibbing, vr.; perswerktuig; aangezet stuk; hangslot, o.

AnwurfSChlüSSel, m. hefboom, m. aan de muntpers, Anwurzeln, v.n. wortel schieten. (aandringen.

Anwiithen, v.n. met woede aanstormen, woedend Anzalll, f. aantal, o., menigte, vr.

Anzahlen, v.a. afbetalen, beginnen te -, op afslag, o. Anzahlen, v.a. beginnen te tellen by-, op-quot; Anzahnen, V.a. de tanden laten zien.

Anzapfen, v.a. opsteken, beginnen te tappen. Einen -,

iem.\'. id plagen, voor den gek houden.

Anzappeln. v.n. spartelend, huppelend aankomen. Anznubem, v.a. betooveren. op het lyf tooveren. Anzaumen, v.a. optooujen, inspannen.

Anzechen (Sich^, vr. zich dronken drinken. Anzeichen, n. teeken, ken-, voor-, o.

Anzelchnen, v.a. aanteekenen, op-, schets maken. Anzeifre (n), f. bericht, o., tijding, vr.; (vor Gericht ), aangifte, vr.; (in Zeitungen), advertentie, vr.-blatt |a, er), n. advertentieblad, o.

Anzeigeamt (ft, er), n. adreskamoor, o.

Anzeigeblatt (a, erl, n. advertentieblad, o.

Anzelgen, v.a. bekend maken, melden, adverteeren, verklaren, aangifte doen; aanwijzen, toonen, voorspellen. (blad, o.

Anzelger, m. berichtgever, melder, m.; advertentie-

Anzeigeweise ,n), f. aantoohende wijs, vr.

Anzettel, m. ketting, m., schering, vr.

Anzetteln, v.a. spannen II op het touw zetten; aanleiding geven, smeden.

Anzettler, m. belhamel, raddraaier, m.

Anziohoisen, m. klinkhamer, m.

Anziehen, v.a. beginnen te trekken, stijf aanhalen; (Klelder), aandoen, kleeden; (Fflanzen), trekken, aan-kweeken; (Worte), aanhalen; (von Gesiade), in dienst komen; (Wunden), schrijnen, pijn doen. angezogen kommen, (langzaam), komen opzetten; sich-, v.r.,zlch kleeden slch - (elne Sache), ter harte nemen, belangstellen. (wichtig, bevallig.

Anziehend, a. aantrekkelijk, belangwekkend, ge-

Anzielier, m. aantrekker, laarzen-,m.

Anziehnnprskraft, f aantrekkingskracht, vr.

Anzirpen, v.a. toetjilpen, - piepen.

Anzischeln, v.a. toefluisteren, -lispelen.

AnzlSClien, v.a. aanblazen (van katten, slangen).

Anzittern, v.n. sidderend naderen, beginnen te beven.

Anzotteln, v.n. spartelend, slenterend naderen.

Anzucht (ü, e), f. fokkerij, kweekerij, vr.; riool, kanaal, o.

Anzuckern, v.a. met suiker bestrooien, suikeren.

Anzug (ü, e), m. aantocht, m., nadering, vr.; kleeding, dracht, vr.; bezetsel, garnituur, o.; schoenhoren, m.; omgeklonken punt,vr.van een8pijker;lndlen9ttreden,o.

Anzüglich, a. doelend, zinspelend; beleedlgend,-spottend.

Anzüglichkeit (en), f. beleedigende ultdrukklrg, personaliteit, vr.

Anzugsmeiszel, m. beitel, m. om spükers om te kllü-ken. (-predigt (en), f. intreèpreek, vr.

Anzugstag (e), m. dag, m. der intrede, aanvaarding.

Anzünden, v.a. aansteken, ont-,ln brand -; aanvuren, -hltzen.

Anzünder, m. aansteker, brandstichter, m.; lont, vr.

Anzupfen, -zwacken, v.a. aantrekken, -plukken -knijpen; hekelen, spotten, tergen

Anzwangen, v.a. met kracht, geweld aanpersen.

Anzwecken, v.n. met spijkertjes of pinnetjes vastmaken.

Anzwlcken, v.a. aanknijpen, -trekken; tergen,plageii.

Anzwingen, v.a. opdwingen, dringen.

Anzwirnen, v.a. draden hechten, aandrillen.

AnzwitSChem, v.a. toekweelen, -zingen.

Aeolsliarfe (n), f. windharp, vr.

Aeonen, f. pl. oneindige, o., eeuwigheid, vr.

Aeoniden, f. pl. muzen, zanggodinnen, vr. me.

Ananage (n), f. lijfrente, vr.; afkoop, m. van betrekking voor een jaarlyksch pensioen.

Apatetlsch, v. bednegelijk, verleidend, valsch.

Apathisch, a. ongevoelig, -verschillig, stomp.

Apert, a. blijkbaar, duidelijk, onverholen.

Apfel ifti, m. appel, m. -banm (ü, e), m .appelboom, ra.

Apfelbein ie), n. wangbeen, o. onder betoog.

Apfelbrecher, m. appelhaak, -plukker, m.

Apfelbrei, m. -musz, n. appelmoes, o.

Aepfelchen, n. appeltje, o.

Apfelgrau, -grün,a. appelgrauw, -groen.

ApfelKOCh, m. gestoofde, ingelegde appelen.

Apfelmost, m. appeldrank, cider, m.

Apfeln (sich), v.r. appelgrauw worden.

Apfelpflanme (n), f. Keizorspruim, marelle, quot;r.

Apfelpfeltenwerk, m. achtvoetig register, o. in een Apfelsoheibe (n), f. appelschijfje, o. [orgel.

Apfelschnitt, -solinltz (e), m., kwartjes, o. ge-

droogde appelen.

Apfelsine (n), f. sinaasappel, m.

Aepfelmann (leute), m. appelkoopraan, m. Apnorlsmus (en), m.pl. leerspreuk, -stelling, losse

gedachte, mengeling, vr.

Aphrodlsia, n.pl. feesten,o.me. van Venus. idelijk. Apodlctlscll, a. bewijzend, overtuigend, onvoorwaar-ApokallptlSCll, a. met de openbaring overeenstem-

mfnd, geheimzinnig, raadselachtig.

Apokryphlscll, a.geheim,verborgfn;verdicht,onecht. Apologetisch, a. verdedigend, beschermend. (dig. Apophthegmatisch, r. spreekwoordelijk, zinnebeel-ApoplektiSCh,a.beroerd,door eene beroerte getroffen. Apostat (en), ra. afvallige, m. (van het geloof). Apostel, m. apostel, m.

Apostem (e), m. zweer, vr., etterzak, m. Apostemkraut, n. Schurftkruid, o. Apostemröschen, m* leeuwentand, m. Apostolisch, a. apostolisch; naar de wijze der apostelen. —er Stuiil, heilige, stoel, m.

Apostroph (e\', m. wegkappingsteeken, o. Apostrophe (n), f. plechtigc,levendige toespraak, vr.;

verwijt, o. (zige aanroepea of aanspreken.

Apostrophieren, v.a.afkorten;toesnauwen;een afwe-Apotheke (n), f. apotheek, vr.

Apotheker, m. apotheker, m.

Apotheose (n), f. vergoding, vr.

Apparat (e), m. toestel, o.

Apparitorlen),m.deurwaarder,gereoht8bode,stad8-,m. Appell, m. appèl, beroep, o ; beroeping, vr. Appellant (en!, m. appellant, die in hooger beroep-Appellat ien), gedaagde, m. [gaat, m.

Appellation (en), f. hocger beroep, o. (van appèl. Appellationsrath (a, e), m rechter, m. in het hof Appellativum (en), n. gemeen zelfstandig naamwoord, o.

Appellieren, v.n. appellieren; (Stud.) braken. Apperception, f. opvatting, waarneming, vr. Appetit, m. eetlust, honger, m.

Appetitlich, a. eetlustwekkend, smakelijk. Applaudieren, v.a. toejuichen, zyn goedkeuring door

handgeklap te kennen geven.

Applicatur, f. vingerzetting, vr. (toelage, vr.

Appoint, n. kleingeld, o. om de som vol te maken, Appuls,ImpulS,m.stoot,m.;aanleiding,opwekking,vr. Aprikose (n), f. abrikoos, vr.

April, m. April, grasmaand,m. in den - achicken, voor

drn ïek bonden; —narr (en), m. Aprilgek, vr. Apslden, J.pl. keerpunten, o.mt\'. in de planetenbaan.

(Bouwk.) halfcirkelvormige koppeljewelven Aquaforte, n. sterk water, o.

Aquamarin, m. zeegroen edelgesteente, o., beril, m. Aqurell (el, waterverfteekening in -, vr. Aquatoffane, n. giftwater, o.

Aquatinta, f. waterverf bij het graveeren; teekening,

vr. met Oost-Indischen inkt.

Aquavit, m. zoete brandewijn, m.

Aera, f. tijdrekening, vr. (o ll inval, m..

Araheske (n), arabischc figuur; krul, vr., lofwerk. Arabisch, a. arabisch II das kommt mir —vor, daar

begrijp ik niets van.

Arachnologie, Aranco-, f. kunst, w. om uit de

waarneming der spinnen het weèr te voorspellen. Aerarium ten), n. schotkist, -kamer, vr.

Arbeere, Arles- (n), f. sorbe, snreeuwbezie, vr. Arbeit (en), f. werk, o., er ist in -bei, hij werkt by ;

etw. in - nehmen, een werk onder handen nemen: in der -, in|de maak; etw. in - haben, aan iets bezig z\\jn; arbeid, m.; werkzaamheid, bezigheid, verrichting, vr.; beroep, o.; gisting, werking; inspanning; bewerking, vr.; fatsoen, o. wie die-, so derLohn, loon naar werk. Arbeiten, v.n. arbeiden, werken; zich inspannen; . dienen; gisten; v.a., vervaardigen; africhten. Arbeiter, m. —in (nen), f. arbeider, m ;arbeidster,vr.;

werkman, m.; -vrouw, vr.

Arbeitgeber, m. werkbaas, m.

Arbeitlos, a. van werk beroofd, buiten werk; zonder moeite.

Arbeitsam, a. arbeidzaam, werk-, vlijtig. Arbeitselig, gaarne arbeidend, vlijtig; moeielijk,

vermoeiend.

Arbeitsbeutel, m. werkzak, brei-, m. Arbeitsbiene (n), f. werkbij, honig-, vr. ArbeitSCheu, f. traagheid, lui-, vr., afkeer, m. van Arbcitshaus ia, er), n. werkhuis, tucht-, o. (werk. Arbeitsschule (n), f. werkscbool, industrie-, vr. Arbeitstock (ö, e), m. houten sehroef, vr, om het ■ cachet vast te houden.

Arbeitszeugjle), n. breigoed, naai-, gereedschap, o. i Arbitrage (n , f. gerechtelijke schatting; berekening, I vr. der wisselkoersen.

Arbuse n), f. watermolen, m.

\' Arcanum (na), n.geheim middel, o.,verborgenheid,yr. | Archaismus (en), m. verouderd woord, o., -e uit-| drukking, vr.

I Archüolog (en), m. oudheidkenner, m. (dam, m. I Arche mi, f. ark; lade, vr.; zak, mud, o.; sluis, vr., J Archimandrit (en), m. opperpriester, m. in de griek-] sche kerk.

1 Architrav, —trab (en), m. hoofdbalk, m.

\' Arctur, f. Arcturus, m. ster van de eerste grootte

aan den staart van den Grooten Beer.

Arealgrösze, vlakke inhoud, m.

Arecanuss iü, e), f, palmnoot, vr.

Aeren, v.n. ploegen, bouwen.

Arendator len), m. pachter, huurder,m.

Arende (n), f. pachtkontrakt, o.

Arendierer, ra. verpachter, -huurder, m,

Aressel (n), f. V. Arbeere.

Aretologie, f. zedenleer, vr.

Arg, a. slccbt, loos, snood; schalksch, plageud,ondeu-gend; vervalscht,bedorven.ich meine es nicht-, ik heb geen kwaad in den zin.

Argala (S). m. wild schaap, o.

Arge. m. booze, duivel, m.

Argen, v.n. erger worden; v.a., verergeren, erger

maken; kwalijk opvatten.

Argentan. n. halfzilver, kunst-, o.

Aerger, m. ergernis, vr., verdriet, o., wrevel,toorn,m. Aerger. a. comp. v. arg.

Aergerlich. —haft, a. wrevelig, korzelitc, verdrietig;

ergerlijk, ergerniswekkend, aanstootelijk.

Aergern, v.a. ergeren, hoos maken;ergerni9, aanstoot geven; v.n., zich boos maken, wrevelig worden, sich an Et was zich beleedigd gevoelen; sich ttber Etwas -, zich boos maken op.

Aergerniss (e), n. schandaal, o., ergerlijke geschie-

denis,vr. -, f. ergernis, vr., wr.\'vel, aanstoot, m. Argheit, f. boosheid,slecht-, vr. (driegerij, vr.

Arglist, —igkeit, f. arglist, snoodheid; sluw-, be-Arglos, a. argloos, niet ergdenkend.

Argologie, f. gebabbel, ijdel gepraat, o.

Agrotieren, v.a. koeterwaalsch, dieventaal spreken. AergSt, a. und adv. superl. V. arg.

Argument (e), n. bewijs, O., -grond, m.

Argumentation (en), f. manier, ^r. vnnbewijaen,\', sluitrede, gevolptrekkinjf, vr. i

ArgUS, m. honderdoogigti bewaker, m. van To. I waakzaam, scherptoeziend mensch. m.

Argutlen, f. pi. 8pit8vondiKhtdfn,vr. me.

Argwllllg, a. kwaadwillig, boosaardig, zich in h« t leed van een ander verheugend.

ArgWOhn, in. argwaan,™., achterdocht.vr.,wantrou-wen, o. -begen, argwaan koesteren.

Argwohnen, —wöhnen, v.h. argwaan voeden; verdenken, verdacht houden, wantrouwen.

Argwohnig, —wölmisch, a. argwanend, ergden-kend, ver-, wantrouwend.

Aristarch (en), m sclserpzinnig beoordeelaar, streng kunstrechter, m.

ArlstO, ii.. eerste, voornaamste personage, m.

Arlstokrat ten), m. aristocraat, m.

Arlthmetik, f. rekenkunde, vr.

ArkaÖiSCÜ, a. landelijk, herderiijk.

Arke n), f. v. Arche.

Arkengeid, (er), n. sluisgrld, o.

Aerker, m. v. Erker.

Arkirsche (n), f. V. Arlbeere.

ArktiSCh, a. noordelijk.

Arle (n), f. els. vr., elzenboom, m.

Arlesfceere (n), f. V. Arlbeere.

Arlesgüter, n. pl. vrije onbezwaarde goederen, o. mi.

Arm,a.arin, behoeftig, armoedig. \\ -er Sündcr, m., beschuldigde, m.; -er Ritter, m., wentelteefje, o.

Arm (e*, in. arm, vr. | macht, kracht, vr. weltlicher wereldlijke macht.

Armadill (e), m. schildvarken, o.

Armadllle in), f. flotille, vr., eskader, o

Armband (a, er), n armband, -ring, m.; -boei, vr.

Armlbein (e), n. armpüp, vr.

Armbrust (ü, e), m. handboog, kruis-, m.

Armbrustwinde (n), f. windas, o. om de pees van den boog te spannen.

Armee in), f. leger, beer, o., aimee, vr.

Armement, n. wapening, uitrusth.g, vr.

Aermel. m. mouw. vr. Einem Etwas auf den - binden, iemand iets op de mouw spelden; ansdem - schtttten, uit de mouw schudden; er weiszda keinen -auzmetz-en, h^j weet er geen mouw aan le passen.

Aermlich, o. armoedig, klein, armzalig.

Armemannssuppe (n), f. soep, vr., beslaande uit sneedjes brood, water en zout.

Armen, v.a. arm maken; v.n., arm worden.

Armen, v.a. met armen, vertakkingei voorzien.

Armenanstalt (en), f. gesticht voor de armen; arm

Armenaufslcht. f. anubentuur, o. [bestuur, o.

Armenbecken, vr. armschaal, vr.

Armenstener(n), f.belasting, vr. tot onderhoud der armen, armengeld, o.

Armenvaterta), -vorsteher, -verweser, —pfle-

ger, m. armbestuurder, -verzorger, m.

Armenvogt(ö,e), m. agent, m. belast om het bedeler: te belettcu.

Armfeile in), f. armvijl, slotenmakers-, vr. (teren.

ArmfriSChen. v.a. het gehalte van het metaal verbe-

ArmfacÏLSer, m. (Stud.) Wonde aan den arm.

Armgelge ;n), f. altviool, vr. jo. me.

Armgeschmeide, n. armbandcn,m.me., -versiersels

Armhandschull (el, m. lan^e handschoen, rüv

Armhut (ü,e,) m. galatioed, m. [scherm-, m.

ArmlUarsphiire (n), 1. cirkelglobe, vr.

Armistitinm (en), n. wapenstilstand, m.

Armkorl) (ö, e¹, m. hengselmand, vr.

Armlehne, —stütze (n), f. leuning,vr.van een stoel,

Armleuchter, m. armblaker; kroonkandelaar, m. Aermllcll, a. armoedig, karig, sober.

Aermling (e), m. losse mouw, mors-, vr.

Armlocll (ö, er), n. mouwsgat; speek-, o. in de naaf Armmuskel (n), m. armspier, m. [van het rad. Armorial (ei, n. wapenboek, o. Armpolster,—kissen,n.—pfülil(e),m.armku8sen, o. Armröhre (n), V. Armbein.

Armstuhl (ü, e), m. —sessel, m. leuningstoel, m. Armsaule in), f. handwijzer, m.

ArmscMene in), f. armplaat, -8cheen;spalk, vr. Armsdloke, f. dikte, vr. van den arm.

Armselig, a. door armoede ellendig, ongelukkig; onbeduidend, nietswaardig.

Armspange m , f. armsieraad, omgesp, vr. Armsplndei (n), f. bovenste pijp, vr. van den arm. Armumschlimgen, a.omarmend,in elkanders armen

liegend, houdend.

Armuth, f. armoede, vr. -, n. arme lieden, ra. me. Arnheim, m. ein Arnheim\'scher Geldschrank, ijzeren Aernte, f. V. Ernte. [brandkast.

Aerobat ion), m. luchtspringer, koordrdanser, m. Aromatisch, a. geurig, welriekend.

Aron, Arum,, m. aronswortel, m., kalf»voet, m. Aeronaut ^en), m. luchtschipper, -reiziger, m. Aerostation¹, m. luchtbal, m., -schip, o. (buks. Arqueftusade (n), f. schot, O., wond, vr. met eene Arren dator, m. Arrende,f. v. Arendator, Arende. Arrack, A rack, m. arak, vr.

Arrest,\'e^l,m.gevangenncming.hechtenis,vr.,beslag .o.

ArrorsJtieron,v.a.gevangennemen; beslag ieggen up.

Arret, m. bevel tot inhechtenisneming; vonnis, o.

Arrha (en), f. handgeld, pand o. huurpenning, vr.

ArroM, f. gewicht, o. van \' 4 centenaar.

Arsch ia,e), m. aars, m.

Arschbacke in), f. bil, vr.

Aerscher, m. looierskalk, vr.; -bak, m., - vat, o.

Arsctllüszlein, n. duikelaar (vogel), m.

Arscllleder, n. aarsleer der mijnwerkers.

Aerschlings, adv. ruggelings.

Arschpauker, m. kinderbeul, m.

Arschpreller, m. slag m. op de bil.

Arschwiscll (O), m. aarswisch, vr.

Arsenal (O*, n. tuighuis, arsenaal, o.

Arsenik, m. rottenkruid, o.

Arsls, f. toonval, m., accent, o.

Art (en), f. ploegen, bouwen, o.

Art (en\', f.aard, manier, wijze; natuur; eigenscbap,vr.; karakter, o.; beleefdheid, gepast-, vr. - lasst nicht von -, de boom valt niet ver van den stam; aus der -schlagen, ontaarden; auf diese -, op deze wijza; auf al!i- - uad Weise, on alle mogelijke manieren; er bat es so an der-, zijn Karakter,manier var. doen is zoo; das hat keine -, dat is geene mhnier van doen; dit is Artbar, a. ontginbaar,bebouw-,ploeg-. [ongepast. Artefact (e^l,n. kunststuk, —werk, o.

Arten mach Einem), v.n. gelijken, aarden; tieren;

gedijen; v.a,, beploegen; wijzigen; vormen. Arteperitus ii), m. zaakkundige, expert, m.

Arterie in), f. polsader, slag-, vr.

Arthritis, f. jicht, vr.

Artig, fa. aardig, vriendelijk, lief, zoet; welgemanierd; netjes, keurig; vreemd; zonderling; (in samenstellingen. . . ach tig.

Arli*?kelt (en), f. aardigheid, vr., fatsoenlijk, beleefd

gedrag, o., beleefdheid, vriendelijk-, vr.

Artikel, m. artikel, punt,o.; soort, vr.-.hoofdstuk,lidwoord. o. in - abfassen, in hoofdstukken, - punten verdeelen, opstellen.

Artikulleren, v.a. duidelijk uitspreken, elke lettergreep laten hooren.

Artlllerleetat, m. toestand,voorraad, m., aantaquot;, o.

van geschut. (eetbare Kedeelte,o.der artisjok.

ArtlSChOkeÏJOden, —kase, m. stoel, ru., onderste, Artlstlsch, a. kunstig, tot do kunst behoorend. Artland (a, er), akkerland, bouw-, o.

Artlohn, m. arbeidsloon, werk-, o.

Artofclth ien), m. hroodatecn, ra.

Artotfel, (n|, f. V. KartofTel.

Arum, in. V. Aron

Arzenel (en), f. artsenü, vr.. geneesmiddel, o. Arzeneifterelter, —künstler, m. apotheker, artse-nijinenser, ra. (plant, vr.

Arzeneikraut (ü, er), n. geneeskrachtig kruid o., -e Arzeneiladen {amp;), m. apotheek, vr.

Arzenelpfund, n. pond, o. medicinaal gewicht, o. Arzeneitaxe, f. prijs, ra. der geneesmiddelen, door den staat bepaald. (neesheers.

ArsgeMhr (en), f. prijs. m. voor het bezoek desge-Arzt, (a, e), in. arts, geneesheer, m.

As, nt. V, ASS,

Asaut, m. duivelsdrek, o.

Asbest, ra. steenvlas, berg-, o. -artig, a. steenvlas

inhoudend.

Ascarlde (n) f. aars worm, m.

Ascendant, n. invloed, ra., gezag, aanzien, o. Ascendent, (en),ra.bloedverwant,m. in opklimmende lijn. ivrome, m.

Ascet, Asket,( en*, Ascetiker,in. boeteiiiig,8trenge Ascetisch, a. vroom, kluizenaarachtig, monnik-. Asch a, e\', \'O. test, pan, vr., pot, in.

Aschftaum, m. v. Esche.

Aschblel, n. bismuth, n. (soort van tia).

Asche, f. asch, vr. \\ oversohot,o. in - legen, in de asch leggen. (poetster, vr.

Aschenbrodelm^f.onzindelijke keukenraeid;assche-Aschenbrod, —geback, —kuchen,—ï)uk,n. asch -koek. ra. (-bak, vr.

Aschendalle in) f. —fell (a, e), m. aschgat, o. Ascheukrupr .ü, e), ra. asnhkruik, -urn, vr. Aschensalz, n. loogzout, o., potasch, vr. Aschentuch iü, er), n. loogdoek. o.

Aschcnzleher, in. asch\'.rekker.trip (edelsteen), ra. Aescher, ra.mengsel, o. van gebluschten kalk en asch. Aescherer, m. aschman, ra.

Aschorlcht, a,aHcliaardig, -kleurig, met asch bevlekt. Aeschem, v.a. tot asch verbranden, met asch bestrooien; met asch uitbijten, afbranden laten; met roeden staan; zich afsloven.

Aschfarblpr, a. aschkleuriï, aschgrijs.

Aschlcht, a. v. asherlsch,

Aschif?, a, vol asch, aschachtig.

Aschlaug, m. prei, vr. wilde knoflook, o.

Aschmelse (m, f. koolmees, vr.

Aschwurz, f. essenkruid, o. (komen is.

Asen, m. pl. godengeslacht o. dat met Oilin overge-Asotlsch, a. zwelgend, liederlijk. (espenboom, m. Aspenterpe (ngt;, f. riviervisch o. in Zweden; populier Aesper, aspen,a. populieren, espen. | sidderend, be-Asper. m. turksche -zilvermunt, vr. [wegclijk.

Asperheere in^, f. kruisbes, vr.

Aspernieren, v.a. verachten, -smaden.

Asphalt, (e), m. bergpik, o.

Asphodil, ra. go\'idwortel. ra,

Asphyxle, f. verstikkintf, flauwte, vr., schijndood,m. Ass (e¹, n. (im Spiele), aas, o,; (im Apothekerpftiad), nas, irrein, o.

Assecurant ten), m. assuradeur, verzekeraar, m.

[ Assecuranz (en), f.verzekering,a8surantie, vr., borg [ tocht, m.

Assecurat (e), m. geassureerde, verzekerde, m. Assel, Kellerassel n),f.keldf\'rworm,ni.,pissebed,vr. Assen, aszen, v.a. azen. zich verzadigen. Assertorlsch, fl. bewerend, volhoudend,verzekercnd, bevestigend.

Assessorienj^.bijzitter^laatsvervangend rechter,ra. AssientO, ra. pachtkontrakt, o. over slavenhandel naur Amerika. (houding; stemming, vr.

ASSiette \'n),f. bord, o.; schotel, ra.; vaste betrekking, Assignat(e), ra. aanwiji-.ing,vr. op de schatkist, assignaat, o.

Assignation (en), f. assignatie, vr., wissel, ra.

Asslscherstein (e), ra. zerksteen, ra.

Assumta, f. Maria\'s hemelvaart, vr.

Ast (a, ei,m. tak,hoofd-, ra.;twijg,vr.;knoest,kwast,ra,

Astenle, f. zwakheid, krachteloos-, vr.

Aster. m. sterrebloera, aster, vr. (ring, vr.

Aesterich. Aestrich, n. vloer,m.; voorhui8,o.;vlie-

Asterit, Astrollth (en), m, stersteen, m.

Aesthetik, f. lesr, vr. van het schoone en de kunst,

van den smaak.

Aesthetlsch, o. overeenkomend met de regelen van

de kunst, de «ehoonheid en den smaak. Asthmatlsch, a. aamborstig,

Astb.Olz, n. takbout, slag-, o.

Aestl?, a. vol takken, takkig; knoestig, kwastig. Astknorren, ui. knoest, kwast, m. -loch (ö, er), n.

gat, o. door hei uitvallen van een knoest.

Astkreuz, n. (in lier Heraldik), getakt kruis, n. Aestllng (e), m. takkelicg, m.(vogel). Ibelen.

Astragale (n). f.vierzijdige koot, vr. om mede te dob-Astroiü, Astrollth iéni, m. drakenstren m., stervormige versteening, vr. V. Asterit.

Astrolabium ;en!,n. graadboog, m.

Astrolog en), ra. sterrenkijker, - wichelaar, m. Astronom, (eni, ra. sterrenkundige, n.

Astroskop iel, n. kijker, telescoop, m.

AStStölldlg.a aan den tak zittend (blail); -voll, a. vol

takken, kwasten.

Atacomit, m. zoutzuur, koperzand, o.

Atechnle, f. gemis, o. aan kunst, - bekwaamheid, -

ondervinding.

Ateknie, f. kinderloosheid, onvrucbthaar-, vr. Atermoyleren, V.a. den betalingstijd uitstellen, pro-AtheiSt (en), ra. godloochenaar, ra. [longeeren. Athem, ra. udera, ra., -haling, vr. - holen, ademen;

auszer -, buiten adem.

Athemzug lü,ei, ra. ademtocht, ra., -haling, vr. Aether, ra. ether, ra., bovenlucht, lichtstof, vr. AetherlSCh, a. licht en vluchtig; helder, heraelsch, als ether.

Athlet (en), ra. kampvechter, vuist-, m,

Athmen, v.a. ademen, uit-, -wasemen, ademhalen;

leven; uitrusten, genieten.

Aëtit \'en) m. ailelaarsteen, in. (lasten dragen.

Atl anten. f. pl. beelden, o. me.welke zuilen of andere Atlas e), m. berg in Afrika; drager, m. des hemels;

en (Atlanten, pl.l verzameling, vr. van landkaarten. Atlas, m. satijn, o.. zijden stof, vr. Atlasband(a,er), n. satijnlint, o.

Atlasbeere in)( f. lijsterbes, vr.

Atlassen, a. satijnen.

Atlasweber. —wlrker, m. satijn wever, ra. Atmosphare (ni, f. dampkring, ra., atmosfeer, vr. Atom (O¹, ra. zonnestofje, ondeelbaar -, o,

Atonle, f. verzwakking, - slapping, vr.

Atrament, m. vitriool o.

Atrium, n. voorste gedeelte ran een romdnsch huis,

voorportaal, o. binnenplaats, vr.

Attalische Schatze, m, pl.nnmetelijlie schatten, m.

mo. als die van koning: Attains. (den schikken.

Attemporleren (6icllgt;,v.r,zich naar de omstandighe-Attentat (ei, n. annsla^, m., misdaad vr.

Attest, Attestat (e), n, getuigschrift, attest, o. Attlch (e), m. addik. wilde vlier, vr.

Attisch, Athenlsch, a. attisch, fijn, gf.estig, -cs

Snlz, attisch zout, o.. geestige scherts, rr. Attrahentia, n. pi. tnkpleisters, m. me., trekkende

middelen, o. mr;

Attrape in), f val, strik, m.;bedroir, O. (gezegde, o. Attrlont (e), n. eigenschap, vr , kenmerk, -teeken; Aetzbar, a. etshaar, dat geëtst worden kan.

Atzel (H), f. ekseer; pissebed; pruik, vr. (aanlokken. Aetzen, v.a. und n. etsen, uitbijten; sterk prikkelen. AtZgeld (er), O. greld, O. voor onderstand, verpleging. Aetzmittel, o. etsmiddel; bijtend heel-, o. Aetzsteln, n. helsche steen, m.

Atznng\', Aetzung f. voeder, voedsel, gras, opvoederen (van vogels).

Atzim{?srecht, o. recht, o. op de gemeenteweide. Aetzwasser, n. sterk water, o.

Atl! interj. ach! owee! (ofschoon.

Auch, c. ook, nog, verder; zelfs; wenn -. al. . . ook. Auction (en), f. vetkoopirg, vr. (ger. m.

Auctlonator (en),m. verkooper. vendumeestenafsla-Audlenz !n), f. gehoor, o.,andientie, vr,

Andltorat ie), n. krijgsraad, m.

Audltorlat, iel. n. kanselarij, vr. van den nuntius. Au;en),Aue(n),f.welde,landbouw.vr.,vcld;grasperk.o. Auerteller, ». jachthond.m.die den korhaan opjaagt. Auerhahn (a, e), m. -henne (n), f. korhaan, m.;

-hoen, o. (wilde os, m.; wild kalf, o.; -e koe, vr. Auerochs (en),m. —kali) (ft, er), n. —kuh lü, e), f Aul, prp. op, in, door, naar voor. cinen Rock - dem Leibe, een rok aan het lijf; - den ersten April, tegen den eersten April; - Treu und Glauben, ter goeder trouw; - dem Grunde sitzen. vastzitten, artü zijn;-Einen, - das Spiel halten,van iemand,het spel houden; von der Kindheit. -, van kindsbeen af; - ihn hören, naar hem luisteren. - ewig, voor eeuwig; - ein Wort! een enkel woord! • beiden Ohren taub sein. aan beide ooren doof zijn; - Urlaub gehen, met verlof gaan; -Minuten, voor een paar minuten; - das Essen, na het eten; er bringt das Getreide - dem Wagen, hij brengt het koren op den wagen (liggende); - den Wagen,naar den wagen; - den Fall, voor het geval; es geht - drei Uhr, het loopt, naar drie(uur); es bat nichts - 8ich,hct heeft niet veel te beduiden; das Kind ist - ihn getauft. het kind is naar hem gedoopt; int., op! er op los! aan het werk! - und eben, open top,volkomen. (Stud) - Cerevis, Bekraftigung, bei der Bierehre. AufaChzen, v.n. diep steunen, zuchten; v.a., steunend Aulackem, v.a.opploegen,open- [doen ontwaken. Aufangeln, v.a. Ophengelen, visschen, -vangen. Autarbelten, v.a. geheel verwerken, op-, openschu-

ren; sich -, v.r., door arbeid opwerken. Aufathmen. v.n. diep ademen, adem scheppen. Aufatzen, v.a.openet8en,door een bijtend middel ope-Aufbacken, v.a opbakkf n, ver-; op vast. [nen. AufMhen, v.a. door warme omslagen, door betten Aufbahron, v.a.op de baar zetten. [doen opengaan. Aufballen, v.n. als een klomp, kluit vastkleven. Auftannen, v.a. den ban op iemand brengen, door

den ban doen ontstellen.

Auf bausen, v.a. opstapelen, -hoopen.

Aufbasten, v.a. opleggen, -stapelen, -hoopen.

Aufbauen, v.a. opbouwen, -richten, -timmeren. Aufftaumeln (slcll; von Hasen), v.r. zich op de ach-terpooten zetten en omzien. (gaan zitten.

Autbaumen, v.n. op een boom springen; klimmen. Aufbaumen, V.R. op den weversboom winden; sich -⁴ v.r. zich als een boom oprichten; (von Pferden), steigeren | zieb verzetten, oproerig worden. Aufbauschen, —pauschen,—bausen,v.a. opzwellen uitzetten, -blaztn.

Aufheben, v.n. bevend opspringen, beven. Aufbefinden (sich), v.r. op zijn, opgestaan. Aufbegehren, v.n. beginnen te kijven, uittarten. Autbeplelten, v.a. naar boven geleiden, mede - gaan. Aufbehalten, v.a. bewaren, -sparen;wakker houden;

(den Hut), ophouden.

Aufbelszen, v.a. openbijten, op-, kraken. Aufbelzen, v.a. (door bijtende middelen) uitbijten, invreten. (jagen.

Aufbelfern, v.a. opblaffen, -keffen; door blaffen, op-Autbellen, v.a. door blatfen doen ontwaken; v.n., beginnen te blaffen.

Allfberelten, v.a. voorbereiden, uitrusten. Aufbergen, v.a, ophoopen, -stapelen.

Aufbersten, v.n. openbarsten,springen, splijten. Aufbe^en, v.a. biddend opzeggen, door gebed opwekken. (uieuw opmaken. Aufbetten, v.a. een bed opglaan( hooger bedden, op-Autbeugen, v.a. openbuigen; sich -,v.r. zich over-heenbuigen.

Aufbewahren, v.a. bewaren, -sparen, opleggen. Autbewegen, v.a. opwekken, -richten; bewegen op Autblegeln, v.a. V. Aufbügeln, [te staan.

Aufblegen, v.a.in de hoogte buigen,opcn-,opstaf elen. Aufbieten, va. ontbieden, oproepen- gerechtelijk, (Verlobte); van den kansel afkondigen) in het werk stellen, inspannen; uitschelden. (toenemen.

Aufbllden isich),vr.zich ontwikkelen, in beschaving Aufbimmeln, V.a. opschellen, door luiden opwekken Anfbinden, v.o. vastbinden,op-, samen-; losmiken

1 Einem Etwas -, iemand iets op de mouw spelden. Aufbla£fen„v.a. V. aufbelfern.

Anfblühen, v.a. Opblazen, -zwellen; sich-, v.r. zich

opblazen, trotsch worden.

Autblasen, v.a. opblazen, aan-, doen zwellen; door nen; blazen opwekken. (sich -, v.r. ontluiken.

Aufbltitten, v.a. opbladeren,de bladeren,bladen ope-Aufblattem, v.a, bladeren, de - opensnijden. Aufblelben, v.n. openblijven; op-, wakker-. Aufblick, (e) m. opgeheven blik, m., zielsverheffing;

plotselinge flikkering, vr. van het licht, enz. Aufbllcken, v.n. opwaarts Zien; flikkeren, aanbreken. Aufblinken, v.n. snel opzien; een vluchtig licht, verspreiden. izien. Antbllnzeln, v.a. een blik toewerpen, vluchtig aan-Aufblöcken, v.a. door blaten wakker maken, beginnen te blaten.

Aufblühen.v.a. ontluiken,frisch en gezond opgroeien.

goed ontwikkelen.

Aufbohren, v.a. opnieuw boren, open-, opsteken; af-Aufbojen, v.a. lichten, ontladen. [tappen.

Aufborgen, v.a. borgen, leenen , opnemen. Autbrachen, v.a. den grond breken, omploegen. Aufbranden, v.n. brandend opspuiten, -gisten,8cbui-Aulbrassen, v.a. opbrassen, bijdraaien. [men.

Aufbraten, v.a. opbraden, ver-.

Autbrauchen, v.a. verbruiken, opge-.

Aulbrauen, v.a. opbrouwen,ver-.

Aufbrausen, v.n. opbruisen; gisten; opstuiven, in toorn geraken.

Aufbreolieil, v. n. van binnen opengaan, -breken, eene wond worden; opbreken, vertrekken; v.a.,ope*i-breken, uitzetten; omroeren, (dekken.

Aufbrelten, v.a. uitbreiden, over beenspreiden, be-Anfbrennen, v.n. ontbranden, - vlammen! v.a., bralden en opkr jllen;opbranden, in-., gebeel ver-, Aufbringen, v.a. oplichten, - hiffen, opvoeren; opvoedt n, -kweeken. | vertoornen, sarren; (Geld), opbrengen; (Truppen), licbten;JiModen), in zwang brengen: (Scbiffe), kapen; opbrcnKcn; bijeen-, verschaffer; (Kra ke), op de been brengen, herstellen. Aufbrocken, v.a. geheel verbrokkelen; in stukken -Aufbrodeln, v.n. opborrelen, -koken. [opwerpen. Aufbruch (ü, O), m. (einer Geschwulst), openbreken, o. (eines Lager3),opbreken; vertrek, o.;(eine8 Ackers), braak, vr.; (des Eises), losgaan, o.; (des Wildes), ontweien. o.

Aufbrücken, v.a. eene brug slaan; den weg banen. Aufbrühen, v.a. opkoken.

Aufbrüllen, v.a. door gebrul, geloei doen ontwaken;

v.n. beginnen te brullen,loeien.

Allfbrummen, v.a. door gebrom opwekken; v.n.. beginnen te brommen. (Stud.) ieoi. een//dummen Jun-genquot; noemen.

Aufbrüsten, v.a. de borst opensnijden; sich -, v.r., eene hooge borst opzetten. (men.

Aufbuckeln, v.a. opladen, -pakken; op den rug ne Aufbuden, v.a. winkel opzetten, kramen opslaan. Aufbügeln, v.a. opstrijken, opnieuw -.

Aufbütmen, v.a. opslaan, -bouwen, steiger zetten. Aufbühren, Aufpe—, f- pl. tienden, o. me. van een Aufbullern, v.a. V. aufbrodeln, [stuk grond Atlfbumsen, v.n. met een bons teger.aanstooten, künken. (betichten.

Aufbürden, v.a. opladen, -pakken; ten laste leggen, Aufbürsten, v.a. opborstelen, -strijken. Autbutteln, v.a. openbalen, uit-, - trekken, pluizen. Amdamen, v.a. eene schijf opzetten, dam maken. Aufdammen, v.a. door een dam of dijk opboogen;

opstuiven. (breken, ie dagen.

Anfdammern, v.n. beginnen te schemTen, aan, te Aufdampfen, v.a* als damp, rook opstijgen, uitwasemen.

Aufdanken, v.n. dankend opzien, dank verhaffen. Aufdauern, a.a. opblijven, volhouden, aan-. Aufdeckeln, v.a. het deksel afnemen, openen. Allfdecken, v.a. dekken,opcn-: den deken terugslaan;

bekend maken,openbaren;dcn Ti?ch -,de tafel dekken. Aufdeichen, v.a. den dijk ophoogen.

Alltdenken, v.a. uitdenken; höher -, naar iets hooiers streven.

Aufdlchten. v.a, aantijgen, valschbetichten. Aufdlenen, v.a. bedienen, opdragen; zich door dienen opwerken.

Aufdingen, v.a. verhuren, op een ambacht in de leer

geven, sich -, v.r. in de leer gaan.

Aufdlngebrlef (e). m. leerkontrakt, o. (len.

AufdOCken, v.a. oprollen, -winden (touwen, trekiee-Aufdonnern, v.n. beginnen tc donderen, met het ge-; aas van den donder opstijgen; v.a. door donderen opwekken.met geweld open8mijtcn;fam., opschikken. Aufdoppeln, v.a. de zool aan het bovenleer vastnaaien met dubbelen draad.

Aufdorren, v.a. aandrogen, vastkleven. Aufdrangen, v.a. opdrukken, -dringen; open-; sich -, vr. zjch indringen. (open -.

Aufdrecbseln, v.a. (op de draaibank! aandraaien, Aufdrehen, v.a. aandraaien, vast-, schroeven, open-; (einen Strick), losdraaien.

Aufdreschen, v.a. afdorschen, goed uit8laan;T.n.,op-

houden met -.

Aufdrleseln, v.a. V. aufdrehen,

Aufdringen, v.a opdringen, dwingen aan te nemen;

sich -. v.r. zich opdringen, in-.

Aufdröben, v.n. beginnen te dreunen, donderend,

trillend weerklinken.

Aufdrometen, v.a. met trompetgeschal wekken. Aufdrucken, v.a. opdrukken, op iets af-. Aufdrücken, v.a. door persen, drukken vastmaken, openen; v.n., zwaar opliggen. (lichten.

Aufducken, v.n. even het hoofd opsteken, even op-Aufdudeln, v.a. Opspelen, -krassen, -draaien (orgel)* Aufduften, V.n. als damp,geur opstijgen;uitwasemen. Aufdumpfen, v.n. v. aufstülpen.

Aufdunsen, v.n. opzwellen, blazen, zich uitzetten. Aufüünsten, va. als damp opstijgen.

Autdupfen, v.n. Openstikken. -stooten; aanraken. Aufelsen, v.a. het ijs openhakken.

Aufenblatt, n, keelkruid, hals- o.

Aufenthalt,m. verblijf, opontbotid, o., woning, verblijfplaats, vr.; vertragen, uitstel, o.

Auterbauen, v.a. opbouwen, stichten, godsdienstig stemmen,

Auferben, v.a. erven, over-; mededeelcn. Auferlegen, v.n. oplegeen: bevelen, -lasten. Aufernahren, V.a.groot brengen,opkweeken,-voeden. Auferstehen, v.n. uit den doode opstaan, verrijzen. Auferstehunpsgarten (agt;, m. kerkhof, o. Auferwachen, v.n. oi.twaken, verrijzen. Auferwecken, v.a. uit den doode opwekken, doen verrijzen.

Auferziehen, v.a. opvoeden, aankweeken, vormen. Auf essen, v.a. Opeten, vertern; sich -, vr.. zich mesten. (doen ontvlammen. Auffachen, —faclieln, v.a. aanblazen, -waaien, Atltfadeln, — fadmen,v.R.aanrijge;i;lo8tornen.open-. Auffabren. v.n. opstijgen, -klimmen- zich verheffen; (im Schlafe), van schrik opvliegen; (mit den Schiffe), aanvaren, loopen op; v.a., openrijden, in-; me. bet rijtuig voor-. (lichtgeraakt.

Auffalirisch, —fahrerisch, a. opstuivend, driftig, Auffahrt ien), f. hemelvaart, vr.; voorrijden, o , oprit; -vaart; landingsplaats; trede, vr. van de trap. Auffallend, (sein; auf Etwas),v.n.,opvallen,open-, in hst oog vall n, bevreemden; beleedigen; (haben), kneuzen, door den val openen.

Auffa\'lend, a. avontuurlijk, vreemd, ongewoon. AufFallig, a. in het oog vallend, vreemd ongepast. Auffalten, v.a. opvouwen, ont-, open-.

Auffangen, v,a. opvangan; -visschen,onderscheppen. Auifürben, V.a. opverven, opnuuw -.

Auffasem, - fasen, fasern, v.a.rafelen, uit-, -pluk Auffassen, v.a. opvatten, -nemen; begrijpen. | aanwijzen. (vattelijkheid, vr Auffassungsverniögen,n. bevattingsvermogen, o.;

bevnUelijktieid, vr.

Auffegen,, v.a. opvegen, aan-.

Auffeilen, v.a opvijlen. Opnieuw - open-. Auffeuchten, v.a. op nieuw bevochtigen, begieren. AnffindebUCh \\ü, er), n. notitieboek, o., agenda, vr. Auffinden, v.a. opzoeken en vinden, op het spoor

komen, uitvinden.

Auffirnissen, v.h. op nieuw vernissen.

Auffischen, v.a. opvisschen; -vangen, vernemen. Aufflackern, v.a. opflikkeren, -vlammen. Aufflammen, v.a. ontvlammen, tot uitbarsting brengen; v.n. ontvlammen, in brand vliegen. Aufflattern, v.a. opfladderen, fladderend opvliegen.

Anfflechten, v.a. opbinden, -vlechten; los-.

Aufflecken, v.a. bevlekVen, -kladden.

, Aufflelien,v.a.sineekendopzien,smeeksebedverheffen.

Aufllicken, v.a. oplappen, -flikken. (vliegen.

Auffliegen, v.a. opvliejren, in de lucht 9pring:en;opcn-

Aufflielion, v.n. oppoetsen, -sieren, -schikken.

Aufflimmern, v.a. beginnen te flikkeren,te scbittereu, - liebtf-n. (drijven aanstooten.

Aufllöszen, v.a. (een vlot) opdrijven; v.n., onder het

Aufilöten,v.a. door fluiten wekken;v.n.,op de fluit spe-

Auffluchrn,v n.vloekend wekken,-toesnauwen. [Ion.

Aufflu{?,ui. opvlie};cn,-8lijnen.o., vrrhefllns;, vlucht, vr.

Auffliigelh (Sich),v.r, zich opschikken, -dirken.

Auffluthen, v.n. aanvloeien, -sfroomen, -golven.

Auffodern, -foraern, v.a. opeischen, -roepen; uit-•loodijren; uitdagen.

AufFördern, v.a, opdragen, - halen, te voorschijn -.

Auftorderimg, f. uitnoodiging, opeisching, vr.

Anfformen, v.a. op den vorm slaan.

Auffrasren, v.a. afvragen, uit-, vragend oproepen.

Auffratzen, v.a. openkrabben, doen etteren, zweren.

Auffressen, v.a. opvreten; open-; -bijten laten.

Autfrleren, v.n. vastvriezen; ontdooien, smelten.

Auffrischen, v.a. opfrisschen. ver-; -nieuwen; aanvuren, -moedigen; in de herinnering terugroepen.

Anffüpen, v.a. voegen, tarnen-, tusscheii-. (len.

Aufführbar, a. vertoonbRar,ireschikt om voor te stel-

Aufführen, v.a. opbrengen, -halen; (Hftuser), ojdiou-wen; (Schauspiele), vertonnen; (Musik), uitvoeren; sich —, v.r.. zich gedragen.

Autfiihrung (en), f. opbouw, m., opbouwing, vr.; ge-dra?, o., handelwijze; vertoonirg, vr.

Auffüilen. v.a. aanvullen, op nieuw -, op-.

Autfunkeln, - funken, v n. vonken spatten, opflikkeren, -vlammen.

Auffurchen, v.a. (het land) scheuren, voren trekken.

Auffuszen, v.a. den vort op den grond zetten, vasten voet -.

Aufluttem, v.a. met voering bekleedeu. (gebruiken.

Auffüttern,v.a. opkwecken, aanfokken; al het voeder

Aafgabe in),f. (Brief) afgifte, vr.;(R«thsel)opgaat\',vr.; taak, bezigheid, vr.; unter -, ohne laut -, met,zou-drr, volgens advies. j-visachen.

Ailfgabeln, v.a. met de vork opnemen. | opsnuffelen,

Aufe:affen,v.n.opzien,-staren,met open mond,-kijken.

Auff(aliren,v.n. gistend opstijgen, -bruisen; -stuiven.

Aufgallen, v.n. opensprinsen, -barsten.

Aufgang lii.e), m. opgaan, o. (in alle bcteek.);oosten, o.; uitgaaf, vertering, vr.

Aufgattern, v.a. opsnuffelen, uitvinden.

Aufgeben, v.a. opgeven, overleveren; iemand iets belasten, overdragen; Iden G( ist*, st* rven; (ein Amt), nederleggen, afstand doen van; (den Patientcn),opge-ven;(eine Arbeit),eene taak ongeven;(Bekaiintschaft), rr aangeven.

Aufgebig, a. (Lehnt, een leengoed,waarop de leenheer het recht heeft te wonen.

Aufeeblasen, a. opgeblazen, verwaand, trotsch.

Aufamp;ebot :el, m. opontbod, o. t ot den diens:; oproe-ping; afkondiging, vr. der geboden.

Auf!?eTorachu, a. vertoornd, boos, driftig.

Aufgedinge, n. leergeld, o.

AufgedunSGn, a. gezwollen, or,\'eblazen.

Aufgehen, v n. opgaan, rijzen; opschieten, ontluiken, uitkomen; openen; zwellen, rijzen; losgaan; verteren, besteden; ontdooien; (In der Rechenkunst), opgaan. 1 i-.iir gfben die Aagenauf,ik zie de zaken zooal» /.ij zijn.

Aut)?elen,-fflen, v.a opgeien,-hijschen. (spelen.

Autgelgen, v.a. opkrassen (op de viool), beginnen te

Aulgeklftrt, a. verlicht, vry van vooroordeelen.

Anf^eld. (er), n. opgeld, agio, o.

Aufgelegt,a. gewillig, genegen; gestemd; opgeruimd.

Autperaumt, a. opgeruimd, vroolijk.

Autgewaltigen, v.a. openen, opgegraven, uitdiepen.

Aufgeweckt, a. opgewekt, vroolijk, levendig.

Auffi:ieszen. v.a. opgieten, -storten. (schitteren.

Auf^lanzen, v.n. beginnen te lichten, - stralen, -,

Aufglatten, v.a. opnieuw polijsten, schuren.

Aufglotzen, v.a. verbaasd, verstomd opzien.

Auf^raben, v.a. opgraven, uitdiepen.

Auferasen, v.a. afgrazen, - weiden. (ken.

Aufs^rünen.v.n. beginnen te schemeren, - aan te bre-

Aufgreifen, v.a. opgrijpen, -vaneen, vatten.

Aufgrübeln, v.a. door uitpluizequot;,navorschen vinden, opdelven.

Aufgrünen,v.n. beginnen groen te worden,uitloopen.

Allfgrunzen, v.a. door knorren opwekken.

Aufgürten,—gürteln,v.a. opgorden,met een gordel, ■gesp, in. vastmaken, ontgorden, -gespen.

Aufguss lt;ü, e¹, in. opgieten; aftreksel; geweekte, o.

Autkussthierchen, n. pl. infusiediertjes, o. me,

Auf haben, v.a. op hebben; open -, te doen - auf sich haben, te beteekenen hebben.

Autquot;hacken, V.a. openhakken, op-, omspitten; (mit iïenj Schnabel) open pikken.

Authagen, v.a. bewaren, sparen.

Aufhakeln, v.a. loshaken, ont-.

Auf haken, v.a. afhaken, ont-; aan den haak hangen.

Auf hallen, v.n. weergalmen, -klinken, -kaarsen.

Auf halsen. v,a. opladen, -pakken, -leggen.

Auf halt, m. beletsel, o. hinderpaal, m. verm.ging,vr.

Auf halten, v.a. ophsuden; tegen-; vertrage n; open-hoinlen; bedillen, aanmerkingen maken, spotr.en; sich -. v.r.. vertoeven, zich ophouden, - bezig-.

Auf hal ter, m. riem, toestel, rem-, o.

Aufhaltung,f. bedilzucht, praat-. vr.;rlnnetje, o. om het slagwerk te dolt;»n stilstaan. (slagen wekken.

Aufhammern, a.a. ophameren; open-; door hamer-

Auf hdnge, f. raara,o. om het laken in op te spannen.

Aufhangen,v.a.ophangen | Einem Etwus-,bedriegen; eine LUge -, een logen wijsmaken.

Aufharken, v.a. opharken, open-.

j Aufharten, v.a. vast en hard draaien.

Authaschen, v.r. opvangen, -grijpen; -visschen.

Aufhaspeln, v.a. opwinden, haspelen. | langzaam van eene ziekte herstellen.

Auf hauben, V.a. ee muts, de kap opzetten.

Aufhauchen, V.n. npademen, wasemen; v.a., door opademing openen. (yen.

Auf hauen, v.a. openhouwen, auf ; openhakken;kloo-

Auf hauer, m. openhakker; breekbeitel, ra.

Aufhaufeln, haufen, v.a. in kleine hoovjes op-koquot;plt;;n; opstapelen, -zamelen.

Aut heben, v.a. opheffen, -lichten, (die AuKen), op-; slaan; (vou der Erde», opnemen; (Geld^, bewaren;(B(;-I lagernng), opheffen; (einen Contract).vernietigen;(die Tafel), afdekken; (Jemand), iemand gevangen nemen; (Bruch), de breuk vernietigen; aufgehoben ist nicht aufgeschoben, uitstel is geen afstel; viel Aufhebens, veel drukte, geschreeuw.

Auf heberle, n. (van de boomen druipend), hars, o.

Aufhebung, f. oplichting, gevangenneming, v.a.; afschaffing, vr.

Aufhebungsbefehl (e), m. tegenbevel, o. II herroeping, vr.

Auf hebungsgericht (e), n. hof, o. van cassatie.

Aufhefteln. v.a lostornen. (mouw spelden.

Auf heften, v.a. aanhechten, los üainiaaien, 11 op de

Auf heltern, v.a. opholderen; verlichten. II opvrooly-ken; sich v.r., helder worden.

Auf helfeil, v.a. in het opstaan behulpzaam zijn, opbeuren; te hulp komen.

Auf hellen, v.a. Ophelderen, verlichten, opklaren ;üicb -, v.r., lichter worden,zich ophelderen,duidelijk wor-

Auf henken, v.a. ophanden, -knoopcn. (den.

Auf herrschen, v.n. opstuiven, toesnauwen, op hooien tcon uitvaren.

Auf herzen, v.a. met licfkoozingen uit den slaap wek-

Aufhetzen, V.a. ophitsen, -ruien. (kon.

Auf heulen, v.n. luide beginnen te huillcn; v.a. door geschrei wekken.

Auf hissen, v.a. ophijschsn, -geien.

Auf hoeken, v.a. op de hurken zittend opnemen; bi) gedeelten opstapelen.

Auf höhen,v.a. met eene lichte kleur doen uitkomen.

Auf holen, v.a. ophalen, - trekken.

Aufholer, ra. hijschtouw; koord, o. waarmede de «la-mastwever de draden der kettingen aanhaalt.

Aufhorchen, v.a. luisterend staan blijven, de ooren opsteken, met inspanning hcoren. hoch -, vreemd ophooren.

Aufhören, V.n. toehooren, aan-, lui^teren;ophoudeu, afzien, obne -, onophoudelijk.

A.uf hut), in. overschot, o. van eten (vom Tisch).

Aufhucken, v.a. v. auf hoeken.

Aufhügeln, v.a. ophoogen, -werpen, -stapelen.

Auf hülfe, onderstand, m. hulp, vr.

Auf hullen, v.a. onthullen, -dekken, openleggen.

Auf hülsen, v.a. uit de schil doen, doppen.

Aufhüpfen, v.n. opspringen, huppelend -

Aufhusten, v.n. luid hoesten; v.a. ophoesten,-geven; v.a. hoestend wekken.

Aufjachtern, v.a. door gedruis wekken, verjagen.

Aufjagen, v.a. opjagen, -drijven. II opvisschen, uitvinden. (door gekerm wekken.

Aufiammern, v.o. luide beginnen te jammeren; v.a.,

Aufjauchzen, —Jubeln, v.n. luid beginnen te jube-:

Auf kammen, v.a. in de hoogte kammen, opnieuw

-; door kaïuuten opsieren.

Auf kappen, v.a. met een dak bedekken, het hoofd -. Auf kauf (a, e), m. opkoop, in-, woeker-, m. Aufkaufen. V.a. opkoopen,in menigte aan-. Auf keeeln, kegelvormig opzetten; de kegels -. Auf kehren, v.a. opvegen; openbuigen, -gespen. Auf kehricht, m. opveegsel, o.

Aufkelmen, v n ontkiemen, -luiken, opkomen. Auf keilen, v.a. met den truffel dichtstrijken, voegen. Aufkeltern, v.a. ten éinde persen, uit-, wringen. / Auf kerben,v.a. kerven maken,met eene kerf merken. Aufketteln, v.a. aaneengeweven, -vlechten. Aufketten, v.a. de ketenen slaken: aan oen keten ophangen. (eensplijten, klooven. Aufketzem, —keulen, v.a. met hamerslagen van-Aufkichern, V.n. luide beginnen te lachen; v.a. door Auf kippen, v.a. opwippen.

Auf kit ten, v.a. opmetstden.

Auf klaffen, v.n. openstaan,gespleten zijn,gapen. Aufklaftem. v.a. bij vadems opstapelen, verdoelen. Auf klappen, V.a. (den Tisch) eene tafel openslaan;

(den Hut), openslaan; de klep openen.

Auf klaren, v.a. verklaren, duidelijk maken; verlichten; Einen über etw. -, inlichting geven; sich -, v.r., zich opklaren, duidelijk worden; (Getrftnke), klaren, louteren.

Auf klftrling (e), m. dwaze, ongeroepen verlichter, m.

Aufklatschen, v.n. met oen slag openspringen; v.a., door slaan opwekken, opjagen; afgietsels afdrukken. Auf klauoen, v.a. opeuknagen, -krabben; oprapen, -zoeken; -visschen. (aanzitten.

AUtkleoen, v.a. onk\'even, plakken; v.n., vastkleven, Auf klecken. —klecksen, v.a. opkladden, -smeren. Auf kleistern, —kleiben v.a. V. aufkleben. Aufklettern, —klimmen, v.n. opklimmen, -klauteren.

Aufklimpern, v.a. slecht spelen (op een muziekinstrument); door slecht spel doen ontwaken. Auftlinffeln, v.a. wakker schellen, luiden.

j Auf klinken, v.a. met de klink openen, op de klink a ^drquot;^k.^k.^en- (opengaan.

Aufklirren, v.n. kletterend, rammelend, ratelend Aufklitschen, v.a. opkletsen, open-.

Auf klopfen, v.a. op iets kloppen, 8laan;openkloppen;

door geklop wekken.

Aufklöppeln. v.a. met kant maken gebruiken, aan-houdend kloppen. (rug er onder zetten.

Aufklqtzen (sich), v.r. lomp tegenaanvallen, - den Auf klüppeln, v.a. met kantmaken gebruiken; nan-

houdegt;;lt;i kloppen.

Aufknabbern, v.r. opknabbelen,open-; opsnoepen. xVufknacken, —knackern, v.a. kraken, open-. Auf knallen, v.n. met een knal openspringen; v.a., door een kr.al wekken, verjagen.

Auf knarpeln, v.a. v. auf knabbern. I AUfknattern, v.n. knetterend, vlammend opstijgen, losbarsten. (ken; losbinden.

Auf kneboln,v.a.krevelen, een prop in den mondste-Aufknicken,v.a. openbreken, dooreen knak openen. Aufknirschen, v.a. knarsetandend opstuiven; v.a.

opknabbelen.

Aufknlstern, v.n. v. aufknattern-Aufknöpfen, v.a. ontknoopen, los-; sich -, v.r., de

knoopen losmaken.

Aufknüpfen, v.a. opkuoopen. -hangen; den knoop \'osmaki n. \\ op de mouw spelden. (laden.

AntkrUmen, v.n. aikruimelen, -brokkelen. Antkrümmen, v.a. scheef ombuigen. (stellen,

Aufkünden, —kündlgen. va. opzegrpcn; af-, -be-Aufknntt, vr. .{von Krankheit), herstelling; opkomst, Aufkünsteln, v.a. ismakeloos) opsieren. [vr.

Anfküssen, v a. afkussen, weg:-, weg-, wakker Auflacheln, v.n. glimlachencl opzien, glimlachen. AUflachen, V.n. in een luid gelach uitbarsten; v.a.,

door lachen wekken.

Aufladen, v.a. opladen, be-, een last opleggen. Auflape (n), f. f. bela8ting;(gerichtliche),gercchtelijkf aanzegging, vr.. bevel, o,; (einea Buches), oplaag, uitgave ; vr rgadering; inzameling, kollekte, vr. Auflanffen, v,a. toereiken, aan-; verlengen,aanzetten. Auflappnrn, isicll», v.r. (loor kleinigheden tot eene

som aangroeien.

Aufliirmen, v.a. door getier, geraas opwekken. Auflassen, v.a. openlaten, op-; open laten staan, verlaten, heengaan. (been. Auflasslbrief (e), ra. akti^ vr. van het afslaan van een AuflaSSip:, a. verlaten, eenzaam; vervallen. Auflasten, v.a. V. aun)ürden. (lagen leggen. Auflauern, v,a. loeren, bespieden. Einem -, iemand Auflauf (a, e), m. oploop, m., samenscholing; ome let, vr.

Auflaufen (seln\\ v.n. üpioopen,aan-; rijzen, zwellen; stranden; v.n., op loopen; sich -, v.r., in «le spietsen loopen, zich vast-.

Auflamp;ufer, u., dnivclstoejagcr; onbevaren matroos,ge

rezen eierkoek, m., vla vr.

Auflauschen, v.a. aufhorchen.

Auflauten, v.a. V. Aufklinffeln.

Auflet)en, n.n* herleven, weder werkzaam zijn; v.a.,

opfrisschen, bezielen.

Auflecken, V.a. oplikken, - snoepen.

Auflegen. v.a. opleggen, open-; voor den winter be war-n; vet worden; takken krijijen; (Buch), herdruk ken; (Geschütz), op de affuiten leggen. | aufgelogt sein, in goeden luim zijn; sich -, v.r., zich verzetten; - leggen op.

Anflehnen, (Sich),v.r.op iets leunen. I zich verzetten. Aufleiern, v.a. opdreunen, -spelen, kra-\'sen. Aufleihen, v.a. \'eenen; (Geld), opnemen. Auflelmen, v.a. oplijmen, -kleven, (ken, -betten, Aufleinen, v.a,aan een touwtje ophangen; openwee-Auflesen, v.a. opzoeken, bijeengaren.

Aufleucllten, v.n. licht, vonken, glans afgeven. Aufleute, m.pl. inzaten, aanhonrigen. m. me. Aufllegen, V.n. opliggen, rusten. 1 buiten die: st zijn sich —, v.r. doorliggen. (den.

Auflockern, V.a. (Boden), losmaken; (Beft), opschud-Auflockern, v. a. V. aufregen. (zijn.

Anflodern, v.n. opvlammen, -flikkeren; in laaie vlam Ausflöffeln, V.a. met den lepel opetcn;op zijn gemak-Auflösftar, —llch, a. oplosbaar, scheilt;l-; op te lossen te ontbinden.

Auflösen, V.a. oplossen, ontbinden; scheiden, ontraadselen, -leden; sich v.r., zich oplossen, smelten eindigen met,

AuflösrmgBtjepelbenheit, f. ontknooping8tooneel,o. AuflösrmgFzelclien, n. B. dur.

Auflöthen, v.r. soldeeren op; het soldeersel losmaken Auflüffcon, v.a. luchten, uit-.

Anflügen, v.a. voorliegen, wijsmaken.

Aufinachen, v.a. openen, opensluiten; -vijgen;(Kleid opmaken; (Wundej, opensteken,} sich-, vr., makend bij de hand nemen; zich gereed maken; opbreken, op reis gaan.

Aufmahlen, v.a. opmalen af-..

Anflnahnen, v,a. aanmanen, door vermaning opwek-Aufmalen, v.a. opverven, -schilderen-af-. [ken. Aufmandeln, —mangen, —mangein, v.a. opman-

gelen, af-.

Aufmarsch (a,e), m optocht, m., -rukken, o. Aufmasz, n. overmaat, toegift, vr.

Aufmasten, v.a. mesten, vet-. (verbruiken.

Aufmauern, v.a. opmetselen, trekken; met metselen Aufmelszeln, v.a. met den beitel openen,-bijwerken. AufmeDgen, v.a. mengen, bij-.

Aufmerken, v.n. acht geven, oplettend zijn; v.a., opmerken, aanteekenen, op-, -schrijven. Aufmerksam (auf Ecwas), a. lettend, op-; gereed. Aufmessen, v.a. opmeten, bij-; meten en wegleggen. Aufmögen, V.a. willen, kunnen, mogen opstaan. Aufmummen, v.a. ontmommen, -maskeren. Aufmuntem, v.a. op«vekken, -vroolijken; bezielen,

aanmoedigen.

Aafmüssen, v.n. op moeten staan, moeten openen. Auftnuthen, y.a. aanmoedigen; vergen.

Autmutzen, v.a. (Einem etw.j iem. iets verwijten;

scharf -, verwijten; (alt.) optooien, opsieren. Anfnageln, V.a. aanspijkeren, vast-.

Aufnagen, v.a. opknagen, optn-. (ken.

Aufnahen, v.a. opnaaien, door-; met naaien verbrui-Autnahme (n), f. opnemen, o., -name, ontvangster,; aanwas, m. toenemen, o.; (Geld), loenen. o. in-kommen, slagen, gelukken; in - bringen, in zwang brengen;bevorderen, doen slagen (Gastliof) bezoekers verschaffen ; (Künste) «loeu bloeien. Aufnahmsfahlg, o. geschikt, in staat o n opgenomen te worden; verkiesbaar. (diploma, o.

Aufnahmsscheln ie», m. bewijs van inschrijving. Anfnahrtn, v.a. opvoeden, -kweeken, groot brengen. Aufnaschen, v.a. opsnoepen, met snoeperijen verteren. (spelden. Aulnasen, v.a. openen, opensteken; op de mouw Aufnehmen, opnemen, -rapen-.herbergen,huisvesten; (Feld), opmeten; (Protokoll), opmaken; (Feld),lecnen. wobl oder übel -, goed of kwaad opnemen, es mit Einem -, met iemand den strijd aanvangen, - het opnemen.

Aufnetliner, m. opnemer, huisvester, m.; (in Papier-

mülilen). die de vellen van het vilt afneemt. Aufnesteln, v.a. opknoopen, -hangen; losrijgen,

-nestelen; -haken.

Anfnleten, v.a. vastklinken. (drinken,

Aufnippcn, v.a. opproeven, met kleine teugen op-Aufnötnlgen, v.n. opdwingen,-dringen.

Aufopfern, v.a. opofferen.

Auforgeln, v.a. V. aufdudeln. (ontpakken.

Autpacken, v.a. oppakken, -laden, in de hoogte-; Aufpappen, v.a. opplakken, -kleven; pop., opeten, -mommelen.

Aufpassen, v.a, pas maken, aanpassen, doen sluiten;

bedienr n; oppassen, loeren.

AntpatSChen, v.a. er op slaan, klappen uitdeden. Auft)aukeil, v.a. er op slaan, bonzen.

Aufpatischen, v.a. aufbauschen.

AufpeitSClien, va. de zweep opleggen; opzweepen;

door zweepslagen wonden.

Aufpelzen, v.a. oplooien, -vollen. (empaleeren. Aufpfahlen, V.a. aan een paaljhangen, vastmaken; Aufpflücken, v.a. plukken en opgaren,alles plukken. Aufpllücken, v.a. omploegen, scheuren; v.n., met den ploeg stooten. (leggen.

Aufpflügen, v.a. openten, in-; op nieuwe onderlagen Autpfropfen, v.a. met pik vastmaken.

AufplClien, v.a. oppikken, open-.

Aufplcken, v.a. opverven, -scliilderen.

Aurolftrren, v.a. V.autduaeln.

Aurolatsclien, v.a...Openvallen, -slaan; op-, -vallen. Aun)latten, v.n. opstrijken, over-.

Aurolatzen, v.n. openslaan, -barsten, -springen. Aufplaudern, v.a. Oppraten, - babbelen. Auft)lumpen v.n. tegen aanrollen, -vallen, -slaan. Aufpochen, v.a. Opslaan, - kloppen;openslaan. Aufpoltern, v.a. opslaan, -razen.

AufprüKen, v.a. opstempeln, -drukken. (jfen.

Aufprallen, V.n. tegen aanstiiiten,8tuiteudterugsprin-Aufprasseln. v.n. V. aufknlstern. gt; Aufprassen, v.a. verbrassen, met brassen vertcr Aufprellen, v.a. doen opstuiten, - opka itsen. Aufpressen, v.a. opdrukken, -persen; open-. Aurproben, v.a. tot proef opletten, oppassen. Aufprotzen, v.a. op het affuit stellen.

Autprudeln, v.n. opwellen, -bruisen; -borrelen. Aufprügeln, v.a. oprossen, -ranselen, door slageu

dwingen op te staan.

Aufpudem, v.a. met poeder bestrooien, als poeder

doen verstuiven; opgebruiken.

Aufputfen, v.a.wakker stooten; met een slag doen opvliegen; (Aermel), oppoffen.

Aufpumpen, v.a. oppompen; (GeldU leenm. Aurpurzeln, v.n. ergens op tuimelen, - vallen-rollen. Aufpusten, v.a. opblazen, -zwellen, poesten. AufputZ (G\', m. opschik, m. garneersel. o.,8taat8ie,vr. Aufputzen, v.a. Opsieren.-schikken; -poetsen. Aufputzbaum, (amp;, egt;,ra.boom,m.van den stelmaker,

wa^jn-. om de raderen ineen te zetten. A Ufqnalmen, v.n. als walm. damp opstijgen. Aufquellen, v.a. doen zwellen, even opkoken; v.n.,

opborrelen, zwellen.

Aufquetsclien, v.a. openkneuzen, plat drukken. Aufquieken, v.a oppiepen, door gekwaak wekken. Aufralabeln, (aich), vr. opkrabbelen, met moeite op

de been kommen, v. aufraffen, —rappeln. Aufraflen, v.r. haastig oprapen, -grijpen; sich v.r. haastig opstaan, -springen; (vom Krankenbette). opstaan.

Aufragen, v.n. opsteken, boven uit-, hoog zijn, Auframmera, -rammeln, v.a. openrammeien. Aufranken (Slcll), vr. als ranken Opklimmen. Aufranzeln, d.n. den ransel opnemen, -pakken,heen gaan.

Auftrappeln, v.tt. opschudden, -grijpen.

Anfraspen, v.a. openraspen; (von Eichhörnchen), openbijten. (luide rammelen.

Aufrasseln, v.n, zich met geratel, geraas openen, Autrauchen, v.n. oprooken, -walmen; verrooken. Auttauchern, v.r. in den rook hangen om te drogen, bü voorraad rooken. (-wrijven.

Aufrahen, v.a. opkrabben, -borstelen, -poetsen, Aufraumen, V.a. opruimen, redderen, plaats maken!

losmaken, plunderen; dieper boren.

Auframp;umer, m. vierhoekige priem, m.om gaten uit te bo-en. (ken.

Aufrauspern, v.a. ophoesten; door schrapen opwek-Aufrechen, v.a. opharken, open-.

Aufrechten, v.a.opharken, open-. Aufrechten,v.a.oprekenen, bij-; verrekenen,sluiten;

voortellen,(EinemEtwas|,op iemands rekening zetten, Autrecht, a rechtop, loodrecht, overeind, erhalten, staande houden, handhaven. (vr.

Aufrechterlialtung, f. handhaving,instandhouding, Aufrecken, v.a. opreiken; -steken, naar boven uit-

Aufregen, v.a. opwekken,-hitsen, aanzetten, in rep

en roer brenger..

Aufregunpr (engt;, f. opgewektheid, spanning, opgewondenheid, vr.

A\'itrelben, v.a. openwryven, schaven, -schuren; in de hoogte -; wrijvend verbruiken; vernielen; (Farben) wrijven, op-; sich -, v.r., zich te gronde richten, die Armee wurde gftnzlich aufgerieben, totaal verslagen; diese Krankheit bat meine Krafte aufgerieben, mijne krachten gesloopt.

Aufreiber, m. (Backer) kneder;gatenboorder,fluit-,m. Autreichen, v.a. v, aaflangen. [V. Aufraumer. Aufrelfen. v.a, groeien en rijp worden, gedijen; hoepels om vaten slaan.

Aufrelhen, v.a. aanrijgen, op-, aan een draad-. Alltreiszen, isein), v.n. onenbarsten, -scheuren, -springen; schets, teekening maken; v.a. (haben), openscheuren, -breken, een scheur maken; (Tuch), iaken rouwen; (Maul), opensperren, das Pilaster -, de straatsteenen opbreken; sich -, v.r. opvliegen, -stuiven. (rijden. Aufreiten, v.a. oprijden, in het gelid -; zich open-Aufrelzen, v.a. opruien, -wekken, sarren. Aufrennen, v.n. ergens tegen aanloopen, op-, stranden; v.a., openloopen; -steken.

AU f richten, v.n. oprichten, bouwen, stichten; troosten, opbeuren; sich -; vr. weder moed vatten. Autricütig, a. oprecht, waarachtig, trouwhartig;echt, onvervalschï. (ophalen.

Autriechen, v.a. den reuk mede genieten, den geur Aufriegeln, v.a. ontgrendelen, opensluiten. Aufringeln, v.a. oprollen, -krullen; met ringen beslaan. (staan. Aufringen, (Sich), v.r. zich opwerken, met moete op-Aufriss ;e|, m. schets, teekening, vr., plan. Deconstructie, vr. der perspectivische -, teekening van een vergezicht, vr.

Aufritzen, v.a. openrijten, -krabben, scheuren. Aufröcheln,v.a.luide reutelen,snorken,door gesnork, wekken. (leggen.

Aufrocken, V;a. op het spinrok winden, het vlas aan-Autröhren, v.a. verstopte buizen schoonmaken. Aut\'roilen, V.a. oprollen; out-.

A lift OS ten, v.n. inroesten, vast-.

Aufrösten, v.o. opnieuw roosteren, braden. Aufrticken, v.n.oprukken, verder trekken, opschuiven

in ran?; v.a., met een ruk opentrekken; verwijten. Autrudern,ra. oproeien,roeiend aanstooten,stranden. Aufruf (e), m. oproepen, -ontbod, o., dagvaarding,

uitdaging, vr.

Aufrufen, v.a. oproepen, wakker-; ontbieden; Uitdagen; luid gillen. (bloedraad. Aufrnhr, m. oproer, o. -stand, m. Rath des Aufruhrs, Aufrühreriscn, —rührlscli, a. oproerig, muitziek. Aufrumpeln, v.n. oprollen, struikelen,-vallen, v.a.

door gedruis wekken. (furclien.

Allfrunzeln, v.a, rimpelen, ont-, -plooien. V. auf-Aufrupfen, v.a. uitplukken, -trekken, -rafelen. Aufrusseln, v.a. losmaken, -schudden; v.n., met gedruis ojtenvliegen. (gereed maken. AufrüSten, v.a. een steiger opslaan,stelling oprichten; Autrutsclien, v.a. Opschuiven, hooger klimmen; onder het glijden aanstooten.

Aufrütteln, v.a. wakker schudden, los-; opwekken. Aufsat)eln, v.a. opsabelen, -slaan, -hakken. Autsacken, v.a. opladen, pakken. (strooien.

Aufeaen, v.a. op reeds bezaaid land zaaien, op

Aufsalzen, v.a. inzouten, opnieuw met zout bestrooien.

Aufsammeln, v.a. opzamelen, -paren; uitvisschcn. AufSüSSlg, n. oproerig, weerspannig; Einein - sein,

een hekel, pik op iemand hebben.

Aufpatteln, v.a. opzadelen, -laden.

Aufsatz, (a, e), m. alles wat op iets anders g( plaatst wnrdt, meestal tot versiering; kapiteel; kapsel; stel van een servies, van katoen; tafelgerecht, o.; (sclirift-liciier), opstel, o., verhandeling, vr.

Aufsatziff, a. V. aufsasslp..

Autsatzplatte.n), f. het groote p!iteau, o. met bloemen, suikerwerk, enz.

Aufsaufcern, v.a. reinigen, opruimen.

Auisauem, v.a. weder in het zuur leggen, mei zuur Aufsauten, v.a. opdrinken, -zuipen [vervcrschen. Aufsaugen, v.amp;.opzuigen, -pompen,opeuzuigen, door

zuigen verteren.

Aufsaugen, v.a. zoogen,door zougen groot brengen. Autsausen, —süuseln, v.n. zich suizend, ruischend verheffen.

AufSChat)en, v.a. opschaven, open-. (disschen.

AufSCliatfen, v.a. aanschaffen, op tafel brengen, op-AufSChakern,v.a.door stoeien, liefkoozen opwekken. Aufschallen, v.n. luide klinken; beginnen te -, weergalmen. (-stapelen, Aufschanzen, v.a. schansen opwerpen, ophoogen. AufSCllarten,v.a. opscherpen,-slijpen, -vyleu;(Haut), afhalen.

AufSCharren, v.a. opkrabben, open-, uitgraven. • Aufschaudern, v.n. met eene huivering opvliegen,

van schrik opspringen.

Autschauen, v.a. opzien, -kijken,- itaren. Aufschauern, v.a. d\'-n wijnberg bewerken; v.n. V.

aufscliaudern.

Aufschaufeln, v.a. met den schop omwerken. Aufschaukeln, v.a. und n. in de hoogte schommelen, slingeren. (tig opvliegen.

Aufamp;chaumen, v.n. schuimend rijzen, oploopen;drif-AufSChelnen, v.n. schijnen, op, be-, -stralen. Aufschellen, v.a. aufkllngeln. Autsclielten,v.a.door schelden wegjag» n, aandrijven. Aufschenken, v.a. opschenken, over-, in-. AnfSChenker, m. hij die den eersten worp heeft in het balspel. (-halen.

Aufscheren, v.a. (bei dem Leinweber), optrekken, Aufscheuchen, v.a. verjagen, -drijven. Aufscheuern, v.a. opschuren, af-, open-, schaven;

met schuren verbruiken.

Aufschlctlten, v.a. ophoopen, -stapelen. Aufsschlcken, v.a. opschikken, -smukken; -zenden..

sturen. (dringend.

AufschlelDbar^. hetgeen uitgesteld kan worden; niet AufSChieben, v.a. uitstellen, verschuiven, ope.v. von

einem Tajre zum andern -, telkens uitstellen. Aufschiebling (e), m. (im Bergwerke), dakspar, vr.:

(an einem Dache), waterbord, o.

AufscMelen, v.a. scheel opzien, loerend -, Aufsclllenen, v.a. met spalken, schenen vastmaken. Aufschieszen, v.n. opgroeien, in de hoogte schieten; ergens op vliegen; toeloopen; v.a., opschieten, open-; (bei dem Leinweber), optrekken -halen. Aufschiffen, v.a. opvaren, -zeilen, -loopen. Aufschlmmern, V.n. lichten, schitteren, stralen. AufSCMnden (SlCll), vr. zich openkrabben, -schaven. Aufechlppen, v.a. opscheppen, -hoopen. AutSCillrren, v.a. optuigen, - toornen. Aufschlaböem, v.a. oplekken, -slobberen. Aufschlag (amp;, e), m. opslaan; open-, o.; (Aermel),

opslagen.; (Musik), voorslag, m.,maatslaan,o.:(Hut), omgeslagen rand,m.;leinerWaarc),opslag,m.;(Vogel), slag, val, m.; (eines Kleides), kraag, boord, m.; (einev Ge-chwulst), pap, vr., omslag, m. (van houtgewas) opslag.

Aufschlagen, v.a. opslaan (in alle bet.); opbouwen; ineenleggen; ophoopen; naslaan, opzoeken;omkeercn; v.n., upslaan, -groeien; rijzen, duurder worden, ein Gelaohter -, in lachen uitbarsten.

Aufschlager, m. opslager(inalle bet.); bakkersknecht m. die de krakelingen op den schop legt.

Autsclllageschaufel (n), f. schepbord, rad, O.

Aufschlagewasser,n.water,dat op het scheprad valt.

Aufschlageholz, kleermakersplankje, O. om de mon-wen glad te strijken. (gerpaden, ranken verheffen.

Aufschlangeln isicll),v.r. zich kronkelend, in slin-

AUfschlappen, v.a. V. aufschlaftbern.

Autschlecken, v.a. v. aufschlabbern,

Autschleiern,v.a. ontsluieren, dekken, -hullen.

Aufschlelten, v.a. opslijpen, open-, in-; opslepen; met strikken versieren.

AuftiChleiszen, v.a. opensplijten, klooven.

Aufschlemmen, v.a. opslibben, met slib aanlioogen: verbrassen, -zwelgen.

AufSChlenkem, v a. opslingeren, -smüten, -werpen.

AufSChlendern,v.a. in de hoogte siingeren,tegen aan■.

Aufschlicllten, v.a. ophoopen, -Stapelen.

Autschlicken, v.a. V. aufschlemmen.

Aufschlleszen, v.a. opensluiten; op-; ont-, -dekken; -luiken.

Aufsch.lieszer,vr. sleutelbewaarder, deur-, cipier, m.

Aufschlingen, v.a. gulzig opslokken; vastknoopen, -diukken; sich—, v.r. zich in de hoogte slingeren.

AutSClllitzen, v.a^-splijten, klooven, openscheuren.

Aufschluchzen, v.n. luide beginnen te snikken.

Aufschlucken, v.a. opslikken.

Aufschlukern,v. n.snel en mager opschieten,-groeien.

Aafschlüpfen, v.n. V. aufglelten.

Aufschliirten, v.a. opslorben, -slobberen, -likken.

Aufschluss (ü, e), m. ontsluiten, o , oplossing, ver-klarii g, ontsluiting, vr. ausfilhrliche Ausschlüsse, uitvoerige inlichtingen.

Autschmadclern, v.a. opkladden, -smeren.

Aufschmatzen, v.a. opkussen; smakkend opeten.

Aufschmauclien, v.n. oprooken, walmen; v.a., ver-rooken.

Aufschmausen, v.a. opsmullen, verbrassen.

Aufschmeicheln, v.a. V. aufdrüngen.

Aufschmelszen, v.a. opsmijten, -werpen.

Aufschmelzen, v.a. onsmelten; open-; ontdooien.

Aulschmettern, v.a. met kracht tegen aanwerpen; v.n., ergens tegen aanstooten. (/erbruiken.

Allfsclimleden,v.n. opsmeden, -klinken;door smeden

Aufschmiegen (sich), v.r zich ergens opvlijen.

Aafschmleren, v.a.opsmeren, -kladden. (-tooien.

Aufschmlnken, v.a. op nieuw blankett^n; opsieren,

Aufschmoren, V.a. opnieuw braden, roosteren.

AatSChmüCken, v.a. opsieren, -tooien.

AutSChnaheln, v.a. oppikken, -eten, -kassen.

Aufschnallen, v.a. opgespcn,-gorden;ont-,losge8pen.

Anfschnappen, v.a. met den mond ophappen; opvis-schen, uitvor8chen;v.n.;opvliegen,-wippen,-springen.

Aufschnapsen, v.a., in borrels verdrinken, op-, -snoepen. (ken wekken.

Aufschnarchen, v.n. luide snorken; v.a., door snor-

AutSChliattern,v.8.opsnatereii,ⁱiuorsnaterenwekken

AufSChnaubeil,v.n.snuivend opstuiven, -snuffelen.

Aufschnauzen, V.n. opanuiten, v.a., door snuiten wekken.

AufSChneiden, v.a. opensnijden; op-; v.n., pronken, grootspreken, pochen. (mijnen.

AufSChneider, m. grootspreker; taxateur, m. in de Aufsclineieii, v.a. besm\'Cuwen,mrt sneeuw bedekken. Aufsclieiteln, V.a. opsnoeien, toppen. Aufsclmellen, V.a. uud n. opwerpen, -wippen, -slingeren, -knippen.

Aufschnicken, v.n. V. aufschnellen. AufSChnieffeln, v.a. optooien, -sieren, -poetsen. Aufschnippeln, v.a. versnipperen, kort en klein snij-Aufsclmippen, v.n. v. aufschnellen. ..L^t,,\'ⁿ Aufschnitt I6),m. snede, vr., opensnijden; afdrijven, o. van goud.

Aufschnitzeln, v.a. Opensnijden, op-, opensteken. Aufsnüffeln, v.a. opsnnfl\'eien; -sporen, de lucht

ervan krijgen.

Aufschnupten, v.n opsnuiven, met snuiven verteren. AutSChnupfiff, a. kilteloorig, lichtgeraakt. Aufschniircn, v.a. upbinden,snoeren, los-, -rijgen. Aufsclmurren, v.n. snorrend opspringen, - vliegen, v.a. door gesnor wakker maken. (lasen leggen.

AufsctlObern, v.a. opstapelen, in hoopen zetten, in Aufschöfeling, m. V. Aufscliiebling-. Autschocken, v.a. op Loopen, stapels van 60 zetten. Aufschollen, v.a. (Bodenj^peiiSCheuren, omploegen Autschönen, v.a. oppoetsen, -verven; klaren. Autscliöpten, v.a. V. aufschaufeln. Aufscliossen, v.a. opschieten, snel opwassen. Aufschössling (e¹, m. spruit, loot, rr., uitloopsel,

stekje, o.; opgeschoten knaap, opkomeling, m. Auf Schramm en, v.a. Openschaven, -rijten. Aufschranken, v.a. kruiswyze opstapelen. Aufschrauben, v.a. opschroeven, open-, met eene schroefvastinaken. (van schrik opvliegen.

Aufsclirecken,v.a. met schrik doen opspringen; v.n., Anfscbrei, m. luide kreet, gil, m.

AufSChreiben, v.a. opschrijven, -stellen. AutSChreien, v.a. door geschreeuw wekken, verjagen;

v.n., met een kreet opspringen, uitgillen. Aufsclireiten, v.n. opstappen, -rukken, voort-. Aulschrift (ens f. opschrifr,adres. o. Aufsclirlnden, v,n. openspringen van de huid. Aufschroten, v.a. afmalen, grof-; opliakken, -boren;

(uit den kelder) naar boven rollen; - wentelen. Aufschroter,m. Oplader,\'-pakker; vierkante priem,m.

om saten te boren.