Vak 2

Heer

Alkmat.

l\\

[TUTA SEMINARII.

S( A ret

;an

B:kk

IBet Jom lireaa. ^elft. \'\'hoi l oe. Raar en Jlaarlen

lir-

STATÜTA SEfflINARII

DIGECESIS BUSCODUCENSIS

(2®. Section is in Haaren) jam pridem anno 1850

ORDINATA ATQUE PRjESCRIPTA AB ILLUSTRISSIMO AG REVERB1SD1SSIM0 DOMIKO

HENRICO DEN DUBBELDEN,

.Bpisc. Emaasensi, Lp.i., Vioar. Apost. Busooduoensi,

revisa ac denuo proposita

anno 1883 per Episoopum Bascoduoensem

ADRIANÜM GODSCHALK.

Qu/ciimque heme rertulam secuti fuerint, pax super il(o» rt minericordia. et super Israel Dei.

Ad Gal. vr, 17.

HENRICUS DEN DUBBELDEN,

DEI ET APOSTOLlCiE SED1S GRATIA BPISCOPUS EMAUSENSIS (IN PART. INF.) VICARIÜS APOSTOLICÜS BÜSC0DÜCENSI3,

B. B. admodum D. 3D. iPraesidi, Director!, Profew-soribus, nee non oharissltnis Seminarii noetri (2. Sect.) Alumnis,

salutem in Domino!

uanti ponderis sit Seminarium bene institutum, ido-

neisque regulis munitum, ex conciiii Tridentini ac Komanornm Pontifieum actis satis abunde innotescit.

Imprimis sancta Synodus, Sess. XXIII. Cap. XVIIL de Kef., de Seminariis, ac praesertim de Regulis iuibi ab Ordinario figendis late traetat, simnlque et methodum tradit, juxta quam dietse Regulse constituantur earumdem-que constanti observationi provideatur.

Magnam ex Seminariis ita ordinatis orituram utilitatem prsesagientes Tridentini Patres, ingenti cum gaudio decre-tnm excepemnt, adeo nt (referèute Pallavicino) (•) „ plu-jes Patres affirmarint, «bi nullus fructus ex hoe Concilie decerptus fuisset, Imnc labores omnes et incoramoda com-pensaturnmneque spem bonam eventus fc-fellit, quare R. Pontifex Gkegokics XIII, qui fructuum primitias sub S. Cakolo conspexerat, asserere non dubitavit, Semmario-rnrn institutionem ojjlaln Divino a Tridentiiiis Patribus decretam fuisse. Mirandura igitur non est subsequente» BE. Pontifices, di^nissimos tam foecundi instituti sestima-tores, nunquam destilisse zelura et vigilantiam Episeopo-rum in instituendis et bene dirigeudis Seminariis nutrire_s et, si possent, augere. Ut pauca, qtiie recentioru sunt, Pontificum monita adducamus, Benedictüs XIV, in Epis\' tola Encyclica et couimonitoria, initio S. Pontificatus suï, ad uuiversos Episcopos totius orbis Catholici directa dd. 3» Decembris 174Ö, § II. hoe modo Episcopos alloquitur:

„Et quoniam snpra qnam dici possit interest eos, qui in sortem Domini vocautur, ab ineunte êetate ad pietatem , morumque intfgritatem et ad canonicarn disciplinam, ve-luti novellas plantationes in juventnte sua informari; cordi idcirco vobis esse debet, ut, ubi forsan nondum instituta fuerint clericorum Seminaria, quam citissime instituan-tur, vel jam instituta amplilicentur, si majori alumnorum

numero pro ecclesiarum conditione opns sit, adhibitis in-eum finem mediis, qnorum parandorum potestate Epis-copi jam sunt instnjcti; et qnibusalia etiam, si de eorum necessitate a Vobis edoc-ti fnerimus, addituri et Nos su-mus. Eadem vero Collegia siugulari vestra sollicitndine foveantur necesse est, videlicet ea saepe invisendo, singu-lornm adolescentium vitam , indolem et in studiis profec-tum explorando, magistros idoneos virosque ecclesiastico spiritu prsfiditos ad eorum cultnratn destinando, litterarias ipsorum exercitationes, sive ecclesiasticas functiones quan-doque prsesentia vestra decorando, aliqua denique beneficia iis, qui virtutum snarum specimen clarius prséstiterint, majoremque laiidem retulerint confereudo. Hujusmodi enirn irrigatiouem arbnsculis hisce, dura adolescunt, rainistrasse non vos poenileat, sed vestro opore laetissiraum deinde vobis referet fruetuin in ubcri bonorum operariornm copia. Consueverunt enim Episcopi ssepins dolere messem quidem esse multam, operarios antcm paucos; at fortasse eis quoque dolendum esset, non earn, qnam debuissent in-dustriam ipsos adhibuisse , ut operarii ad messem pares aptique formarentur; boni nanjque et strenui operarii non nascuntur, sed finnt; ut autem fiant, ad Episcoporum solertiara industriamque maxime pertinet.quot; Benedictüs XIV , in Epist. Encyclica et commonitoria ad omnes Epi»-copos de die 3 Decembris 1740.

Nee minus graviter bortati sunt Pius VI, Piüs VIII, Lbo XII, et novissime Pics IX, in mediis procellis for-

— 8 —

titer seque ac gloriose regnans, qui in Encyclica dd. 9\' Novembris 1846 , ita scribit:

„ Praeclare scitis (Episcopos alioqueus) Vobis summo-pere cavendum, ne cuipiam, jnxta Apostoli mandatum, cito manus imponatis, sed eos tantum sacris initietis Or-dinibus, ac sanctis tractandis admoveatis Mysteriis , qui accurate exquisiteque explorati, ac virtutum omnium or-natu et sapientiae laude spectati, vestris Dioecesibus usui et ornamento esse possint... Melius enim profecto est, ut sapientissime monet immortalis meraorise Benedictus XIV, Decessor Noster, „pauciores habere minis tros, sed idoneos, atque utiles, quarn plures, qui in adificaiionem Ecclesia ne quidquom sint valiluri.quot; Et paulo inferius per-git Pontifex : „ Cum autem, Venerabiles Pratres, vestram sapientiam minime fugiat, idoneos Ecclesise ministros non nisi ex optime institutis Clericis fieri posse, magnatnque vim in recta borum institutione ad reliquum vitte cursum inesse, pergite omnes Episcopalis vestri zeli nervos in id potissimum intendere, ut adoieseentes Clerici vel a tene-ris annis turn aJ pietatem solidainque virtutem, turn ad litteras severioresque disciplinas , praesertim sacras, rite informentur. Quare Vobis nihil anliquius, nihil potius esse debet, quam omni opera, solertia, industria, Cle-ricorum Seminaria ex Tridentinorum F\'atrum prsescripto instituere, si nondum existnnt, atque instituta, si opus fuerit, amplificare, eaque opiimis moderatoribus et ma-gistris instruere, ac intensissimo studio continenter ad-

— 9 —

figilare, ut inibi juniores Clerici in timore Domini et ecclesiastica disciplina sanc\'e religioseque edncentur, et saeris potissimum scientiis jaxta Catholicara doetrinam.... sedulo ac penitus excolantnr, quo habere possitis gnavos atqne industrios operarios, qui ecclesiastico spiritu pne-diti, ac studio recte instituti, valeant in tempore Domi-nicum agrum diligenter excolere ac strenue prssliari prae-lia Domini.quot;

Quod si tam prseclaris ER. Pontificum incitamentis superaddenda jam forcnt pastoralis sollicitudinis argumen-ta, quibus Ecclesiarnm Prfesules, sanctitate et doctrina conspicui, Seminaria sua fovernnt, profeclo longe prae-monitionis limites sermo excnrreret; nominare tarnen licet S. Carolum Bokkom^eum, qui in omnibus, quae Triden-tina Dccreta concernunt, fideüssiuius ejusdem Concilii in-terpres a Benf.dicto XlV laudatur, et ob egregie juxta Tri-dentini mentem inslitnta Seminaria, oinniiim Seminario-rum pater et patronns babctur (*); qnare inter regnlas pro Seminariis editas institiitiones Seniinarii Mediolanen-sis ecclesiae principe loco assignari, et ex iis, tanquam ex. fontibus, statuta aliorum Seminariornm bauriri solent.

Huie Seminariorum patri jungcndi sunt (neque enim eos praelerire fas est) illustres ecclesipe Buscoduceusis An-tistites Metsius, Masids , Zoësius , qui tempoiibiis licet difficillimis, in cura Seminarii sui egregia specimina zeli

| ;*) Thomassik. V. et N. Discipl. P. II. L. 1. Cap. 102. nquot; 10.

1*

et vigilantia? pastiorah\'s dederunt; testes horum sunt his-toria Episcopatus nortri et utraque Synodus Buscoducen-sis (anno 1571 et 1612 habita); veruni eomm opus aut^; persistere nou potuit aut tempornm injuria collapsum ad\' nos non pervenit, et ab eoium successoriljns longo tempore intermitti debuit. Primum sub finem sEeeiili elapsi, extiucta IJniversitate Lovaniensi, p, m. Heverendissimo Antonio van Alphen, anteeessori uostro in Vicariatu Apostolico , novum pro Vicariatu nostro Seminarium, zelo incredibili et magno labore, sive tempornm calamitatem sive operis fervorem spectemus, erigere datum fuit; adjutns in opere fuit doetus Praesul eonsilio et ope Eximiorum Domino-rum van Gils et Moser, quos omnes tres jure merito Seminarii (quale hodie existit) restauratores non tantum, veium etiam fundatores nuncupamus. Non defuerunt etiam viri tam eximii optimis Kegulis, juxta Tridehtini prae-scriptum , Seminarium Nostrum instruere, juxta quas Sanc-tuarii Alumni ad clericalem vita; normam informarentur.

Nos, tantorum virorum vestigiis insistere cupientes, omnem , pro ratione muneris Nostri, euram ac sollici-tudinem adhibere conati sumus, ut dietse leges, novis etiam subinde, pront res ferebat, superadditis, sub lan-datissimis Moderatoribus studiose observarentur.

Verum cum nova Seminarii exstructione circumstantia? in multis mutatffi sint, ipsaque adeo experientia edocue-rit, in quibusdam saltern disciplinae pnnctis modificatio-nem aut renovationom requiri, operae pretium fore arbi-

trati sumns Statuta illa, ut sparsa sunt, colligere; imo vero in majus Alumnornm commodum (sicut in pleris-que aliarum Dioecesium Seminariis fieri liodie consuevit), typis ea naandare; probe enim novimns multo utilin» fore , si Statuta impressa siuguli Alumni manibus tene-ant, at non solum litteram, sed secsum quoque et spi-ritum Regularnm jugi meditatione acquirant.

Opportune in hoe negotio Nobis accidit, ut anno e-lapso Eminentissimus Dominus Cardinalis et Archiepis-copus Mechliniensis Statuta Seminarii sui ediderit, ac Nobiseum ea benigne comamnicare dignatus fuerit. Et vero meliorera Ducem eligere non potuimus. Etenira me-moratura volumen pervolventes, comperimus non solum leges Disciplinares hie vigentes in eo contineri eminen-ter; sed iusuper ob prseelarissimum in Statutis servatum ordinem, raonitaque inoralia interposita, opus istud sum-mopere commendari. Neo mirum, siquidem ipse Eminentissimus Auctor, prseterquam ex S. Carolo Bobrom^eo, ex optimis undequaque conquisitis regulis, puta Semina-riorum Romani, Veliterntnsis, Farsensis, etc. etc. Statuta sua magna iudustria coilegerit, atque hodiernis ne-cessitudinibus accommodarit.

Quare, implorato üivino Numine et cousilio lllustris-simi Coadjutoris Nostri, auditisque KR. i)D. Prseside, Di-rectore et Professoribus Seminarii, rem optimam factu-ros Nos aestimavimus, si prsefata Statuta, paucis solum-mode pro circumstantianim varietate immutatis, pro Se-

— 12 —

roinario Nostro adoptare et, pront infra leguntur, in Seminario Nostro servanda prasscriberemus.

Auctoritate igitur Nostra Apostolica ea ipsa Statuta, quae hie sequnntur, approbamus et confirmamus, eisque robur inviolabile et perpetuam obligandi vim adjicimus;\' eadem auctoritate Nostra praecipientes, ut, prater Nos et Successores Nostros, nemo quidquam adjiciat, demat aut immutet, sed oranes ad quos spectat, vel in futurum spectabit, cuncta accurate observent et adm,pleant, vel observari et adimpleri curent.

ADRIANUS GODSCHALK,

BEI ET APOSTOLiaE SEDIS GRATIA EPISCOPUS BUSCODUCENSIS,

quot;Modera tori bus et .A. 1 u m nis Seminarii ,

salutem et pacem.

Nostra facientes quae superius de Statutis Seminarii eornmque seduia observatione prseclare dicta sunt; vo-lentes insuper, ob summum rei istius momentum, inte-gram perfectamque illorum execntionem pro munere et viribus nostris tueri ac promovere, haecipsa Statuta, im-mutatis iis qnse temporis lapsu moderaiida vel complenda videbantur, rursnm imprimi curavimus. Dixit aliquando S. Ignatius de Loyola, disserens de Eegulis Societatis Jesu : „ Ex observatione Eegulnrum pendet propria per-fectio singulorum, sine qua, quidquid demum agas, ad

sanclitatem nunquam pervpnies ; cum qua sanctitatero certo attinges, absque illusione et periculo. Quod utrum-que de minimis etinm Regulis vernm estquot; (Exerc. spi-rit. consid. X). Vpridica Iiebc dictio ad Statuta Seminarii pari modo applicari potest. Omnes igitur et singulos Seminarii Alumuos in Domino admonemus, ut ejusdem Statuta velut totidem Dei eloquia considerent, et qua ta-lia, quanto possunt amore ac piefate, nou amplectantur solum et legant, sed mente animoque comprehendant, servent, omnique solllcita execntione prsestent, seseque totos ad illornm prspscripta accommodare slndeant. Nove-rint insuper haecipsa Statuta nou mera consilia seu media esse, quibus Alumtii ad pietatcm saeerdotalem et scientias ecelesiasticas efFormandi sint; verum magna ex parte totidem Hegulas sive Prapscripta esse , quibus cum Illmo Prafdecessore nostro „ perpetuam obiigandi vim adjicimusquot;; adeo ut quivis Seminarista hisce de se in conscienlia, sub peecato np, veniali, obteinperare tenea-tur. Sit igitur omnibus alia mente repositum principium istud aureum : nunquam deliberata voluntate sine causa exeusante ullnm Pra: scrip tun transgredi; atque etiam ea, quiE mere consuluntur, pro viribus adimplere ac perse-qui. — De catero fraires (ut cum S. Paulo loquamur) si qua virtus, si qua laus discipline, hetc cogitate . . . 1tlt;Sc ajile; et Bens pacis erit vobiscum.

STATDTA SEMINARII

DIGEOESIS BUSCODUCENSIf^

(2» SECTION19).

CA.PUT I.

Dc admissionc el ingrrssu in Seniiuarium.

1. Pro admissione adolescentum , qui Seniinario adscribi postulabunt, quotanois examen instituetur ante ferias ma-jores in sedibus Seminarii l^ffi Sectionis, die et dato in Communicandis anni currentis designandis.

3. In Seminarium intrantes corde et animo valediceut omnibus negotiis saeeularibus. Deinde totos se Dei et Ec-clesise servitio devoventes, paratos se exhibebunt ad omnia et singula exequenda quae pro continuo in virluti-bus et scientiis progressu injuncta fuerint.

3. Statim atque Seminarium ingressi fuerint, hsec Sta-tuta sibi comparabunt, omnemque adhibebunt diligentiam, ut ea accurate cognoscant atque ad amussim observent.

— 15 —

CAIPTJT 11.

De Cne qncm Alumni Scminarii sibi prnponcro dcbcnl.

4. Adolescente», ait S. Cakolus Bourom/eus in Insti-tutionibus Seminarii part. 3. cap. 1., qui singulari De* beneficio sunt delecci ut in Seminaria imtituaniur, id putts-simum inlelligere debent, cujus gratia Concilii Tridentim decreto Seminaria instituta sint, et intelligenter seepius animo repeterc, omnesque nervos intendere ut illud, divina ope\' suffragante, ad animarum salutem , ad Ecclesia: ulilitatem et ad pastorum solamen conseqnantur.

5. Sunt namqtie ea de causa instituta Seminaria, ut in iis boni strenuique opcrarii eftbrmeiitur, qui ad nutum; Episcoporum dioucesibus inserviant. In hoe vero collegio, iuqiiit Concilium ïridentinuin de Seminario loquens, m;i-piantur quorum indoles et voluntas spem. afferat eos eccle-siasticis ministeriis perpetuo inserviluros.... hos Kpiscupws, cum ei opportunum videbilnr, ecclesiarum ministerio addicet,

6. Et revcra in illum finem tota Seminarii instituti» atque disciplina refertur; Alumni enim a vauitatibus et illecebris mundi remoti, a parentibus et propinquis sepa-rati, undique circumdati mediis intellectum illustrantibua et voluntatem moventibua, facile in virtutibus et scientiia-proficiunt. Prsetcrea mensa frugalis, sommis moderatus, orationis assiduitas, lecticnum et collationum frequentia , Superiorum vigilantia, sociorum exempla, aptissima media.

sunt quibus digni et idonei ministri Ecclesiae efformentur.

7. Igitur Alumni intentioni Ecclesiae sese conforman-tes, ea sint mente et voluutate, idque sibi qnotidie pro-ponant, ut evadant boni sacerdotes ad hujus dioecesis uti-litatem. Exemplum S. Behnardi imilantes, saepe hisce illis verbis se interrogent: Ad quid venisli ? et continuo renovent fir mum propositum acquirendi omnes virtutes omnesque scientias quae idoneo Ecclesiae ministro vel ne-cessariae sunt vel utiles esse possunt. Grato etiam animo considerent specialem Dei erga ipsos bonitatem et munii-ficentiam, qna eos ad sublimero sacerdotii statum vocat et occasionem praebet perveniendi ad exquisitam rerum sacrarura scientiam magnamque sanctitatem ; adeoquc nullam diem praelerire sinant, qua non generoso animo aese totos Deo offerant devovcantque.

8. Quia vero sine speciali Dei gratia scopum istum attingere nequeunt, sappe ingemiiient cum Rege Prophe-ta: Bonitatem el disciplinam et scientiam dace vie (I\'saim. CXVIII). Saepe etiam a Deo petant coelestem iliam sa-pientiam, qua Deo et bominibus grati reddantur, dicen-tes cum Salomone: Da wild sedium tuarum assistricem sapientiam et noli me reprobare a pueris tuis, quoniam ser-

vus tuns sum ego..... Mitte iltam de sedibus sauctis tuit,

et a sede magnitudinis tuce, ut mecum sit et inecum labor et, ut sciam quid acceptum sit apud te (Sap. IX).

9. Alumni sincere amore Seminarium diligant, tum ob illius utilitatem, quae tanta est, ut merito a nonnullis

— 17 —

^criptoribus dictum sit, quod si prapter Seminariorum in-staurationem, nihil utilitatis a Concilio Tridentino in Ec-clesiam promanasset, equi Jem Patrum labores et inccm-moda abunde compensata fuissent (*); turn etiam ob fe-licem in eo vivendi rationem, quae mores primorum chris-tianorum referre videtur: unus mimque est omnium Alum-norum finis, unus ordo diei, una iiiensa, unus labor, «nus spiritus, cor unum el ammo, una (Act. IV. 32). Bane igitur domum, ut monent Constitutiones Synodales S. Fkan-cisci Salesii, considerent ut locum gratia et benediclionis, ad quern veniendum ipsis est cum gaudio, eaque sola inten-tione ut acquirant scientias et virlutes tremendo ministerio , ad quod preeparantxir, necessarias.

CAPUT HI.

De acqnisilionc Mrlulum.

10. Cum duo prttcipue, ait S. Caeolus BorroMjEUs, in sacerdote et animarum pastore requirantur, probitas videlicet et doctrina, earvm utraque in Seminaria est compa-randa. At sicut prohitutis major est necessitas quam doc-trinm, sic in ejus studio magis est allaborandum.; cum prts-sertim acquisitio virtutum in mduscujusque assiduitate el industria, potius quam in Rectornm aut Prteceplorum diligent ia sit posita; ita ut nisi quis laborem adhibeat, non initltiiTji aut nihil aliorum illi vigilantia sit profutura.

(*) I\'allav. Hiatoria Cone. Trid. Lib. 31. Cap. 8.

— 18 —

H. Porro si omnes christiani acquirendis virtutibus in-cumbere debent, juxta illa Chkisti Salvatoris verba: Esto-te ergo vos perfecti, sic ut et Pater vester ccelestis perfec-tus est, multo magis perfection! iuteudere debent Semi-narii Alumni, qui Deum in partem lisereditatis elegerunl et de numero eornm esst; cupiunt, qnibus Christus dixit: Vos eslis sal terra.... vos estis lux mundi.

13. Inde sequitur illos e Seminario dimittendos esse, qui licet studiis diligenter iiicumbant, in pietate tarnen desidiosi sunt, et tepido vivendi modo alios a sedulo pie-tatis studio retrahunt, vel etiam a sequendis Superionira consiliis avertunt.

13. S. Vjncentius a Pallo, qui speculo dccimo sep timo restaurandis in Gallia Seminariis prsecipuus auctor fuit, modum aptissime designavit quo Alumni debitam perfectionem acquirant. Vult enim , nt in primis solli-cite conentur omues pravos habitus iu sa^culo forsau con-tractos exuere, et cor ab omui iuordinato affectn erga creaturas expurgare; deinde progrediantur iu cognitione et amore Dei, cujus scrvifio se devovere voluut; verita-tibus chrislianis et prseceptis Evangelicis a Chkisto re-velatis totos se imbuere studeant; cordibus suis altein-figant principia sanctitatis et perfectionis, ac finniter stamp;-tuaut imitari vitam et virtutes Jesü Christi (*).

Igitur Alumni debent 1.° pravos habitus exuere et cor ab omui ir.ordinato affectu erga creaturas expurgare_;

(•) Abelly, yie de S. Vinokht de Paul, lav. 2. Ch. 12.

8°. (lebent continuo anniti ut progrediantiir in orani vir-tute, maxime in amore Dei, cui se totos devovere eu-piimt; 8°. debent Chrtstum Salvatorem sibi tamqnam exemplar propooere, tloctrinis ejus sese imbuere, cunc-tasqne illius virtiites iir.itari jiixla moiiitum Apostoli; In-duimini Dominum nostrum Jesüm Christum; nam , ut ait S. Hieronymüs , qui conversalionem illius imitari potest el universas in se exprimi-re viriutes, iste indutus est novum hominem et dicere rum Apnstolo putest: Vivo ego, jam non ego, muit vero in me Christus. Eg autem magis necesse est, ut Alumni Christi spirituiu ac formam prae se f\'erre studeant, quod aliquando ejus legatione fungi ejusque mi-nistii et cooperatores fieri desiderent.

14. Ad extirpanda vitia et inordinatos affectus exuen-dos, Alumni sequentur methodum traditam a Patrouo suo sancto Francisco Salesio, parte prima Introductionis ad vihm devotam. a cap. 5. ad fiuera; prrecipue vero co-nabuntur vitium siuim dominans cognoscere et extirpare, cum sit origo omiihim ferc lapsuum, eoque superato csb-teri defectus facilius eorrigantur.

15. Ad perfectionem acqiarendam iu primis advertant humilitatem esse fundamentum omnium virtutum , super-biam vero radiecm omnium vitiorum. Propterea omnem adbibeant curam, ut vel minimum superbiae motum in se comprimant, et profundam adipiscantur cordis bumi-Htatem, sine qua nequeunt esse veri discipuli Christi dicentis; Biscite a me, quia mitis sum et Immilis corde

quot;Totus quoque habitus exterior humilitatem spiret, eique conjungatur individua hnrailitatis comes , mansnetudo.

16. Frustra vero laborabnnt ut acquirant humilitatem, uisi ad illara tendant per viam humiliatiouis. Humüilatis mrtatem si appetis, inquit S. Bernardus , viam non deseras humiliationis. ültro igitur amplectentur humiliationes a Snperioribus imponendas; minora etiam officia aut quae inclinationi repugnant, aequo animo adimplebunt; quinimo parati erunt abjecta quseqne opera ex obedientia et cba-ritate exercere. Nee umqnam erit inter eos contentio quis eorum videatur esse major, nee disputatio de praeferentia; sed unusqnisqne ultimnm etiam locnm libenter occnpabit.

17. Aliam dein virtutem fundamentalem in corde nu-: trire et augere conabuntur, fidem scilicet sine qua im-possibile est placers Deo. Illins igitur augmentum continuo postulabunt a Deo, cujns donnra est, eamqne ere-bris actibus fovebunt, recitando cum pleno mentis assensu non tantum ordinarias formulas actus fidei, sed etiam usi-tata symbola ipsamque professionem fidei a Pio IV et Pio IX editam.

Discant etiam magis magisque omnem spem et fiduci-am in Deo collocare, ac se disponere ad ardua quae-que suscipienda propter vitam aeternam: ita enim fiet ut postea labores et incommoda in sacro miuisterio occar-rentia forti animo sustineant.

Considerent pariter charitatem esse omnium virtutum excellentissimam , juxta illud S. Pauli : Major autem lm-

rum e»t cAaritas; nee sine ea nllam perfectam virtutem posse subsistere, ut demonstrat S. Thomas secunda secun-dae qufest. 23. art. 7 ; illam vero ve! maxime sacerdoti-bus esse necessariam, cum ex ea prnficisci debeat sinee-rus zelus divini honoris et salutis anitnarum.

18. Diligens insuper studium collocent in acquirendia et augeudis virtulibus cardinalibns ; prsecipue vero pruden-tiam sectemur, quse a S. Bebnaedo merito vocatuv mo-deralrix et auriga virlulum, et qnam pro direetione ani-marum summe necessariam esse constat. Caeterarum qnoque virtutnm moralium regulas ac praxes a Tlieologis et Asce-ticis traditas cognoscere satagant, mediaque in eis profi-ciendi serio adhibeant.

19. Alumni Seminarii speciatim cminere conentur illis ▼irtutibus, qure statui suo magis sunt propriae; et ita , juxta monitum S. Caroli BokromjEI, mu/uam chariiatem ac benevolenliam omni studio amplectantur, ut quemadmodum debeat, lamquam unius corporis membra, perfecta amoris vinculo colligentur. Quare studeant evitare quidquid paeem et charitatem fraternam minuit ant perturbat. Nulla sit inter eos distiuctio vel personarum acceptio, sed omnes sive divites sive panperes, sive nobilcs sive ignobiles pari vivendi modo cohabitent sub communis reguise regimine, et taro-quam ejusdetn patris filii; nulla sit semulatio nisi ut iu bono quisque proficiat, secundum monitum S. Paou Apostoli: JEmulamini autem charismata meliora (1 Cor. XII, 31), et illud S. Caroli Boerom^i : Quas in aliis vir-

Totus quoque habitus exterior humilitatem spiret, eique conjungatur individna hnmilitatis comes , mansnetudo.

16. Frustra vero laborabuiit ut acquirant humilitatem, uisi ad illam tendant per viam faumiliatiouis. HumilUatis cirtutem si appetis, inquit S. Behnardus, viam non deseras humiliationis. Ultro igifur amplectentur humiüationes a Snperioribus imponendas; minora etiam officia aut quae incliuationi repugnant, aequo animo adimplebimt; quinimo parati erunt abjecta quseqiie opera ex obedientia et cha-ritate exercere. Nee umquam erit inter eos contenlio quis eorum videatur esse major, nee disputatio de praeferentia; sed unusquisqne ultimum etiam locnm iibenter oecnpabit.

17. Aliam dein virtutem fundamentalem in corde nu-trire et augere couabuntiir, fidem scilicet sine qua im-possibile est placere Beo. lllius igitur augmenlnm continuo postu\'abunt a Deo, cujns doniim est, eamque cre-bris actibus fovebnnt, recitando cum pleno mentis assensu non tantum ordinarias formulas actus fidei, sed etiam usi-tata symbola ipsamque professionem fidei a Pio IY et Pio IX editam.

Discant etiam magis magisque omnem spem et fiduci-am in Deo collocare, ae se disponere ad ardua quae-que suscipienda propter vitam aeternam; ita enim fiet u: postea labores et ineommoda in sacro miuisteno occur-rentia forti animo sustineant.

Considerent pariter charitatem esse omnium virtutum exeellentissimam, juxta illud S. Pauli: Major autem ho-

rum e»t charitas; nee sine ea ullam perfeefam virtutem posse subsistere, ut demonstrat S. Thomas secunda secun-dae quiest. 23. art. 7 ; illatn vero vel maxime sacerdoti-bns esse neeessariam, enm ex ea proficisci debeat since-tus zelus divini honoris et salutis animarum.

18. Diligens insuper studium colloeent in acquirendis et augeudis virtutibus eardinnlibus ; prascipue vero pruden-tiam sectentur, quae a S. Bernardo merite vocalnr mo-deralrix et auriga rirlutum, et qnam pro directione animarum summe neeessariam esse eonstat. Caeterarnm quoque virtutnm moralium regulas ac praxes a Tlieologis et Asce-tieis traditas eognoseere satagant, mediaque in eis profi-ciendi serio adhibeant.

19. Alumni Seminarii speciatim ominere conentur illis virtutibus, qult;e statui suo magis sunt propriae; et ita , juxta motiitum S. Caroli BorroMjEI, muluam charitatem ac benevolenliam omni studio amplectantur, ut quemadmodum dehent, tamquam unius corporis membra, perfecta amor is vinculo colliyentur. Quare studeant evitare quidqoid paoem et eharitatem fraternam miuuit aut perturbat. Nulla sit inter eos distinetio vel personarum aeeeptio, sed omnes sive divites sive panperes, sive nobiles sive ignobiles pari viveudi modo eohabitent sub communis regulse regimine, et tamquam ejusdem putris filii; nulla sit semulatio nisi ut iu bono quisque proficiat, secundum monitum S. Paüli Apostoli: JEmulamini autem charismata meliura (1 Cor. XII, 31), et illud S. Caholi Bokrom.hi : Quas in aliis vir-

— 22 —

tutes cernunt, eas in seipsh exprimere certatim contendant.

20. Secundum ejusdem Apostoli monitum se invicetn honore pia-veniant. Juniores specialiter venerentur illos qui aetate mnjores sunt, maxime cum sacris ordinibua insigniti fuerint. Praesertim vero caveat unusquisque ne consodalibns sit lapis offensionis aut pelra scandali, rel alliciendo ipsos ad trausgrediendum Statuta Seminarii, vel murmnrando contra mandata Superiorum, vel aliis quibuscumque actionibus minus rectis.

21. Charitas postulat ut fratrem a via veritatis erran-tem ad emendationem perducere conemiir; itaque si quis videat sodalem delinquentem, observet. qnse de correptio-ne fraterna Christus praescripsit, et si opus sit, rem Superiorihus deferat; quod prtpsertim est, si in sodali vitinin deprehendatnr, quo sacerdotio indignns effici posset. „ Qui de vitio vel delicto alicujus a Superiore in-terrogatur, ad interrogata sincere respondeat, secus tam-quam malorum fautor habebitur.quot; S. Caeolüs.

22. Quandoquidem charitas numquam excidit, si condis-oipulum obire contigerit, omnes ferventes ad Deum pre-ces fundent pro refrigerio animee ejus. Et quidam, si in ipso Seminario dcfunctns sit, ad normam postremse Synodi Dioec. cap. 26, celebrabuntur in sacello Seminarii exequise solcmnes; secüs vero prima die non impedita cantabitur Missa solemnis de requie. Parentum qnoque defunctorum animae, pro quibus suffragia petuntur, precibus commen-, dabuntur, orando in communi, post rosarium vespertinumv

— 23 —

Ps■^,,• Miserere et De profundis cnm versibus et orationi-bus congruis. Pro sacerdotibus alibi defunctis, qui olim studia sua in Seminario absolverunt, post obitum, accepto illius nuntio, Missa in cantu celebrabitur.

33. Qui vera mitis et humilis est, facile duas alias virtutes acquiret, obedientiam et modestiam, quae junio-ris clerici pulcherrima ornamenta sunt; nam, ut S.Leo affirmat, nihil ardnuni est humilibus et nihil asperum mi-tibus.

24. Obedientia exigit, ut omnes hfec Statuta, utpote ab eo prsescripta, quem Spiritus Sanctus posuil regere Ec-clesiam Dei, religiose observent. Itaque accurate adira-plebunt qnidquid ad comparandas virtutes et scientias praescribitur; diligenter assistent comnmnibus exercitiis, neque unquam sine prsevia licentia ab iis ob privafa ne-gotia, aut leviores corporis indispositiones se subtrahent. Et quoniam sine obedientia omnem ordinem perturbari necesse est, etiam in minimis obtemperabunt venerabi-libus Dü. Prsesidi, Directori, Professoribus et Con-fessariis, eisque debitum prwstabiint obsequium et re-vcrentiam, ipsos suspicientes tamqnaui pastores et patres qui felieitati eornm toti devoti snnt. Cnm filiali quoque fiducia cordis arcana intimosque affectus ipsis pandent, tanto magis quod dilficillime quis in juventute sine al-terius consilio cor actionesque suas moderari queat. De defectu vel delicto admoniti humiliter se reos fatebuntur et emendationem spondebunt, neque contra stimulum cal-

«itrabunt aut moiestos se ostendent. Si quod injungitur minus rectum aut opportunnm videatur, cogitent Superiores swpe agere ob rationes quse subditos latent.

25. Modestiam clerieis necessariam esse abunde indi-cat hoc universalis Ecclesiae in Conoilio Tridentino congregate eifatum ; Sic decet omnino clericos vilam moren -que suos componere, ut hahitu, incessu, sermone aliiaque omnibus rebus, nihil nisi grave, moderalum ac religione plenum pree se ferant. Cogitent igitur Alumni sibi spe-cialim dicta esse hsec S. 1\'aüli verba: luduile vos sic/U electi Bei, modestiam; item ha;c : Modestia veslra nota sit omnibus hominibm; alque adeo sedulo attendant sid regulas clericalis modestise et honestatis, quf» infra Cap. X. proponuntur, atqne alibi in Cone. Prov. Tit. Vllf Cap. IV, item in Syn. üioec. Cap. XXVIII, latius descri-buntur.

36. Angelicam virtuteio castilatis, praecipuum clerici ornamentum, Seminarists; diligant tamqaant thusaurum pretiosissimum, eamque omni conatn conservare et cor-robcrare stud eau t; et v.;l ideo gnaviter iucumbant exer-

citiis pietatis ac studio, eum otium saepe sit occasio co-

«

gitationuui iuiquarum. Sensibus quoque, ac prsesertim oculis, semper invigilenf, ne mors per illos, tamquam per fenestras, iugrediatur.

CAPUT IV .

De rcercitiis pietaiis ia Seminario perageodis.

27. Ut Alumni facilius in virtutibus proficiant, et per-fectionem sacerdotio congrnentem obtineant, varia ab ip-sis pietatis exercitia peragenda sunt, quae ad istum sco-pum attingendum efficaciter conducunt. Primum est fre-quens Sacramentorum Poenitentise et Eucharistise susceptio : priore enim Sacramento non solum remittuntur peccata, sed gratia insuper peculiaris eonfertur, qua vita in melius emendetur; posteriore vero anima maxime conforta-tur, ut constantes in perfectione progressus faciat, et in time cum Christo conjuncta, mire juvatur ut illius spiritus et virtutum particeps fiat. Saltem confitebuntur omnes singula quindena, diebus prseterea festis Ecclesia; solemnioribus: qui vero sacris ordinibus initiati sunt singulis Sabbatis, vel si in hebdomada occurrat festum nota-bile, pridie istius festi, atque atinuente Confessario, sacram communionem devote suscipient. (*)

38. Alteruni exercitium pietatis, quo Alumni in vita spirituali multum proficient, est meditatie; et baec qui-dem quotidie per semihoram comprehensis precibus matu-tinis, instituenda est. Ut vero fructuose peragatur, pri-mis post iugressum diebus methodus rite et fructuose

(*) Q,uid de tempore Coufessionis instituendae , cum respectu ad In-dulgentias lucrandas, Sacerdotibus Dioecesis nostra; speciatim induitum sit in Rescripto S. C. de Prop. Fide 22 Nov. IS\'tS, videre est in Stat. Dioec. anni 1852 Art. VII. n. 3. 2

— 26 —

meditandi uovis Alumnis explicabitur quadrante ante meridiem.

29. Non minoris utilitatis est lectio spiritualis; ea euim homo non tantum instruitur, sed etiam ad virtutem mag-nopere exeitatur, ut constat es vitis Sanctorum, qui lec-tione libri pii ad perfectiorem vitse rationem suscipien-dam commoti fuerunt. Quare quotidie ante prandium, ad pra\'scriptum N. 73, ejusmodi lectio habebitur ex libro quem ü. Praeses designaverit. Prseterea quisque in par-ticulari frequenter huic exercitio vacabit.

30. Unanimis est sanctorum Patrum sententia crebrum conscieutiae examen esse medium efficacissimum ad extir-panda vitia virtutesque acquirendas. Quapropter quotidie ante prandium fiet examen particulare, et sub precibus vespertinis unusquisque diligenter conscientiam examinabit.

31. Alumni cultu praecipuo se devoveant sanctissimo Eucharistise Sacramento, quod realiter praesenteiu continet quem imitari tenentur, et a quo media eum imitandi obtinere possunt. Quare quotidie, uti dicitur N. 73, ante prandium fiet visitatio et adoratio sanctissimi Sacramenti. Quoties sacellum ingrediuntur, vel ab eo exeunt, omr.es reverenter genu flectent. Tempore expositionis SS. Sacramenti peculiari modo incumbent venerationi tante Mys-terio debitse. Omnes quoque adscripti sint Confraterni-tati Adorationis perpetuae, et quotannis solemnem ado-rationis diem devote transigant.

32. Nihil est quod ad imitandum virtutes Domini nos-

tri J. C. magis excitet et juvet, quam frequens et atteu-ta consideratio Passionis et Mortis ejus. Quapropter huic salutari exercitio Alumni sedulo animum applicent, prae-sertim tempore Quadragesimse , qua durante conciones et meditationes circa Passionem Domini prsecipue versabuntur.

38. Omnes sinceram devotionem foveant erga beatissi-mam Virginem Makiam , quam ut matrem tenen-imam speciali cultu venerabuntur. In hunc finem omues quo-tidie visitationem facient et venerationem imaginis illius ac recitabunt quinque decades SS. Rosarii, qui cultus etiam extra Seminarium, tempore feriarum maxime com-mendatur. Insuper mensis Majus, qui beatissimse Virgi-nis cultui speciatim sacer est, speciali modo celebrabitur , servatis iis, quse nuper ea de re in Communicandis anni 1880 §. VIII a Nobis praesciipta sunt.

84. Omnes insuper sese constituent sub speciali pro-tectioue S. Fkancisci Salesii , cui Seminarium ejnsque sacellum est dedicatum, ut ejus diiigentibus monitis et prselucente exemplo, in virtutibus saceidotalibus exerce-autur; S. Caroli borrgma:!, omnium Seminariorum Pa-troni et Patris, cujus salutiferis monitis conabuntur ob-temperare; S. Vincbntii a Pablo, cujus zelum charitate plenum imitari studebunt; S. ThoMjE Aquinatis , cujus-doctrinas sectabuntur; et S. Joannis Evangelistae, Dioe-cesis Buscoducensis Patroni, cujus castitatem virginalem sibi in exemplum proponent.

Festum S. Fkancisci Salesii Patroni principalis Semi-

— 28 —

narii, quotannis solemni raodo celebrabunt; ejusdem cae-terorumque vitas iterato legent, ut virtutes et praeolara gesta eorum cognoscant et imitari studeant.

35. Ad augendum conservandiimque devotionis spiri-tum, qui humana infirmitate facile dissipatur, plurimum juvat quovis mense diem recollectionis agere; et quotannis exercitiis spiritualibus vacare.

Memorata recollectio habebitur sequentibus diebus;

1. ultima die Octobris, sive pridie festi omnium Sanctorum ;

2. pridie Dom. 1 Adveutus Domini;

3. pridie Nativitatis Domini;

4. pridie festi S. Feancisci Salisii ;

6. ante Dom. 2 Qnadragesimee;

6. feria IV Hebdomadis Majoris;

7. ante 1 Dominicam post ferias Faschales, qui in mense Majo incidit, quae est pariter festiva in Seminario, desiguaia in honorem SS. Cordis B. M. V. juxta statuta confraternitatis:

8. pridie Pentecostes;

9. ante Dom. 5 post Pentecosten;

10. pridie festi Assumptionis B. M. V. vel Sabbato ultimo ante ferias majores, si forte ante festum istud incidant.

Hisce diebus, juxta ordinem in App. N. 4° deserip-turn, habebitur mane instructio de extirpatione vitio-rurn et acquisitione virtutum ; gemina quoque lectio spi-ritualis in comrauni instituetur, et tempus antemeridia-

29

num alias studio scientiarum destinatum piis lectionibus et exercitiis unice impendetur ; prseterea tempore illo servabitur silentium continuum , omnis quoque conversatio cum extraneis aut alia ejusmodi distractio sedulo evita-bitur.

Immediate post fcrias majores habebuutur cxcrcitia spi-ritualia per tres dies, quse deinde circa festutn Pente-costes resumentur, dum per ordinandos juxta votum Sac. Congr. et mandatum Synodi Dioec. Cap. XVI ad decern dies protrahuntur. (*) Tandem a feria quarta Hebdo-madae Majoris usque ad finera Officii Sabbati Sancti erit devotiouis tempus, quo nieditationibus de Passione Sal-vatoris praesertim vacabitur, nee permittitur deambulatio extra Seminarium. Simili de causa et tempore Adorationis XL borarum hujusmodi deambulatio non fiat.

36. Prima regula ipsumque fundamentum disciplinae et recti ordinis est obedientia Statutis et Superioribus exhibenda, de qua N. 24 actum est.

37. Sicut necesse est ut inter Alumnos vigeat sincera charitas et mutua benevolentia, ut N. 19 dictum est, ita duplex vitium ipsis cavendum est, paci Seminarii seque ac Alumnis nocivum. Primum in eo consistit quod

(*) Vide Appendiccm, N. 2 et 3.

unus alteri nimia amicitia jungatur; exinde enim plura mala sequuntur, nt advertit S. Cakolus BorroMjEus di-cens: A privalis amicitiis nimiaque inter se familiaritate abstineant: conventicula ne agant, ex quihm mulla damna in congregationibm exmtunt. (Instit. Sem. part. 3. cap. 3.) Quare omnes inter se sine discrimine vcrsentur, ut mo-net idem Sanotus. Alteram vitinm eonun est qui aver-siones aut dissidia inter Alntnnos excitant, quod non minus rigorose prohibetur.

38. Absit ut in Seminario unquam reperiantur, quos Cone. Trid. Sess. 28 cap. 18 de ref. vocat malorum mo-rum seminatores. Quales sunt qui auctoritatem graviter pessumdant, qui turbulenti et irrequieti sunt, qui Sé-minarii famiP detrahunt, qui calnmniantur socios aliasye personas Seminario addictas, qui factiosas subornant partes aut dissensionis ignem fovent, aut excitant.

39. Cum silentium, ut ait S. Carolus (Instit. Sem. part. 3. cap. 3.) permultum ad pacis pietatisque comtervaiionem., ad studia et ad multas pertnrhationes evitandas conferat, Alumni istud praesciptis temporibus lubenter et accurate servabunt. Speciatim vero illud serveut in Sacello et Sa-cristia ob reverentiam loco debitam; tempore studii, ne socii distrahantur; tempore prselectionum pro majori et docentis èt discentium commodo; tempore prandii et cwnse, quaudo ad prsescriptum N. 74 et 77 pia lectio institui-tur; omni denique tempore, quo silentium ex speciali motive, puta sub exercitiis spiritualibus, etc. expresse

— 31 —

■commendatur. Mane usque ad tempus jentaculi, similiter et vespere post rosarium, altum servetur silentium etiam in transitu de loco in locum. Severe etiam prohibetur tempore silentii et studii ingressus in alienum cubiculum.

40. Tempore recreationis ne sint lingua futili, sed derebus ntilibus inter se colloquantur; modesto semper sermone utantur, seduloque abstineant ab omni clamore incondito aliave hujusmodi indecora procacitate. Videant insuper, ne unquam, prsesertim in accessu ad Sacellum, sigaros eorumve fragmenta intra Seminarii aditus proji-ciant aut etiam deponant. Ideirco et fumigatio tantum per-mittitnr in cubiculis, locutoriis, aulis recreationis, sylva et area.

41. Usus vini aliorumque liquorum spirituosorum A-lumnis omnino interdicitur. Sedulo etiam caveant a siga-ris sumptuosis et aliis ejnsmodi expensis supervacaneis; curent pari modo, ne nllius cibi aut potus sumptione tempus studendi teratur aut quovis modo impediatur. Longe praeterea absit, ut quis, sive privatim sive cum sociis, tempore etiam libero, immoderatse victus rationi quoquo modo indulgeat ; profecto Vos non ita didicistis Christum, (ad Epb. IV. 20.) Si forte quis ob infirmam valetudinem extraordinaria refectione quandoque egeat, ea de Superiorum liceutia sumatur loco ad hoe destinato aut speciatim designato.

43. Ingressus culinss aliorumque locorum, quse Aluin-norum usui non sunt addicta, omnibus plane interdicitur.

— 32 —

43. In cubicnlis omnia sint munda et ordine dispo-sita. Nemo quidquam e fenestris projiciat. Extraneos, praesertim iaicos, quibuscum in loeis ad hoe destinatis loqui licet, nemo in cubiculum admittat sine lieentia.

44. Sartores, sutores , barbitonsores et alios ejusmo-di Seminarii opifices seu operarios admittere uon Heet, nisi tempore et loco ad hoc designate. Absit pariter, ut quis unquam in conversatione cum hujusmodi peraonis aliquid dicat aut facial, quod decoro seu honestati cle-ricali hand congruit.

45. Nemini licet extra tempora statuta e Seminario exire sine lieentia. Nullus prsesumat, etiam tempore de-ambulationis, aliquam domum ingredi sine venia expres-sa. Nullus quoque Alumnus e Seminario exeat, nisi ad prsescriptum Syn. Dioec. Cap. XXIX pileo triangulari rite indutus sit. Tempore deambulationis extra Seminarium , pro majori decentia, abstinendum etiam est ab omni fumigatione. Lieentia extra Seminarium prandendi aut pernoctandi non nisi ob rationabilem causam con-cedetur.

C-AJPUT VI.

üe Acquisitione Scienliaruiu.

46. Prseter perfeetam vitse rationem, alterum quoque finem sibi proponere debent Alumni Seminarii, acquisi-tionem nempe scientiarum, sine quibus utiles Ecclesiae

— 33 —

ministri esse non possunt. Seniinarüm euim non ea de causa est institutum, ut in eo simp licit er sacerdotes edu-center, sibi tantum, utiles futuri, ut ait S. Carolus Bok-roMjEüs; sed profecto ut virtute et scicutia exomati gua-viter in vinea Domini laborare valeant, et aliqnando du-plicem illam palmam obtineant, de qua Salvator dixit: Qmï fecerit et docuerit, hie magnus vocahitur in regno coelorum.

47. Ita vero scieutiis incumbendum est ut pietas minima negligatur; pietas enim est optima scientiarum ma-gistra et Dutrix, et sine ea scientim facile nocent, nam, ut S. Paulüs ait, Scientia injlat, charitas vero cedificat.

48. Curent Alumni ut a studio scientiaruui omnem re-moveant sinistram intentionem: Sunt namque, ut ait S. Beunaedus , qui scire volunt eo fine tantum, ut sciant, et turpi* curiositas est; et sunt qui scire volunt ut sciantur ipsi, et turpis vanitas est; et sunt qui scire volunt ut scientiam suam vendant, verhi gratia pro pecunia, pro ho-noribus , et turpis qucestus est. Sed simt quoque qui scire volunt ut eedificent, et charitas est; et qui scire volunt ut cedificentur, et prudentia est. Itaque aedificationem pro-priam et alienam, ipsamque adeo Dei gloriam pro fine studiorum sibi proponant. Ita fiet ut studia sint simul exercitia pietatis et religionis.

49. Meminerint ad solidum in scientiis progressum neeesse esse, ut studiis oratio conjungatur; Justus, ut ait Sapiens, cor suum. tradet ad vigilandu.ni diluculo ad Dominum qui fecit ilium, et in conspectu Altissimi depre-

2*

— 34 —

cabilur . ... Si cnini Domimm magnus voluerit, spiritu inteUigentia replebü illwn . ... et ipse tamquam imbres mittet eloquia sapientiee sua (Eccli. XXXIX). Bt alibi: Op-tavi, et claim est mihi sensus: et invocavi, et venit in me spiritus sapientiee (Sap. VII), Legitur quidem, S. Thomam Aquinatem magis profecisse orando ad pedes crucifixi, quam libros volvendo; quinimo ipsum ia difficultatibus locorum Scripturse Saerse ad oratiooem etiam adhibuisse jejunium. Merito etiam observat Thomas a Kempis, quod Hobilior est ilia doctrina qua desursum ex divina influentia manat, quam qua laboriose humano acquiritur ingenio (De imit. Christi lib. 3. cap. 31). Igitur Alumni ssepe, et maxime initio studiorum, leetionum et aliarum hujus-modi exercitionem, lumen S. Spiritus devote implorent.

50. Diaria politica no legant, nisi ilia pro quibus ex-pressa a Nobis venia coucessa fuerit. Sedulo etiam abs-tineant a quavis vana ac futili lectione romanensi-jm aliorumque hujusmodi scriptorum, quse gustum corrum-punt mentemque ad seria studia ineptam reddunt. Libros, qui judicio Superiorum pro scientiis sacris et lectionibus piis necessarii aut utiles sunt, dumtaxat apud se retineant. Moderatores Seminarii, speciatim ipsemet Director, huic rei serio invigilabunt et, ne secus fiat unquam, at:ente providebunt. Advertant insuper Alumni paucis, iisque prrcstantioribus libris immorandum esse ; divagatio enim per plures parum docet et confusionem parit. Cócterum, quod rei istius respectu in Concilio Prov. Tit. IX cap II.

edicitur, hie pro inserto habeatur , et ab omnibus, quorum interest, sollicite servetur.

51. Alumni lubenti animo subeant quidquid pro eo-rum progressu in scientiis impoaitum fuerit, ut sunt examina, repetitiones, collationes , colloquia cum socio, et alia id genus plura.

CA.FXJ1 VII.

De scicnliis quibus Alumni Scminarii incmnbere debenl.

53. Imprimis Alumni interdum repetant ea qua¹ in cursu Philosopbiae audierunt, prsesertim prineipia Tbeo-dicese et Philosophise Moralis; hse enim scientise clerieis perneeessariae sunt ad refutandum ineredulos, qui argu-mentis ex falsa philosophia desumptis Religionem prseci-pue impugnant. Pariter statis diebus et horis, puta ves-pere ab bora 8—8%,in cognitione linguarum proficere co-nentiir, neque excolere negligant studium linguiE ver-naculse qua pleraeque fuuct.iones sacrse exercenda; sunt.

58. Omnibus cursus theologiei partibus, turn specula-tins turn practicis, pari cum dihgentia iucumbant; om-nes enim neeessarise sunt ut quis in perfectum theolo-gum evadat.

54. ScripturcB Sacra studium prse cseteris omnibus di-ligant; adeo enim ejus notitia sacerdoti convenit, ut Bi-blia Sacra liber sacerdotalis a S. Ambeosio nuueupentur. Krmum igitur atque statutum sit apud omnes nullum

- 36 —

praetermittere diem, quo in lectione Sacrse Scriptura ali-quem passum non faciant. Hunc in finem studium matu-tinu,ii iu hujusmodi lectione regulariter impendatnr. Porro quod ad partes legendas attinet, iis prsesertim incum-bere juvat qute in lectione jam expositsn seu declaratse sunt. Potcrit etiam, si per tempus lioeat, in antecessum utilissime legi ac relegi Novum Testamentum, ut illius textus, quoad fieri possit, memoriter cognoscatur. Recte monet Mabillonius in libro De studiis monasticis, ut prima Scripturtc Sacrse lectio simpliciter fiat; dein vero brevis aliquis commentarius adhibeatur, qui litteram succincte ac dihicide explicet, quales sunt Menochius , Tirinüs, etc.

55. Theologice dogmaticcc notitia sacerdoti valde neces-saria est ut fidei dogmata contra adversarios defendere, et fidelibus clare ac dilucide in concionibus et cateche-sibus proponere valeat. Diligenter itaque illius studio incumbant Alumni.

5G. Cum ad curam animarum officiumque confessarii Alumni destinati sint, quod sine TJieologicc rnoralis notitia debite adimpleri nequit, sequitur linie scientiae cum speciaii zelo ipsis operam dandam esse.

57. .Turn canonici studium pariter necessarium repu-tont; iu eo enim agitur dc vita et honestate clericorum, de auctoritate Summi Pontificis, Episcoporum, aliarnm-que ecclesiasticarum personarum, de regularibus, de ec-clesiarum fabricis, sepnlturis, juribus funeralibus, obla-tionibus, poenis ecclesiasticis, etc. qiise omnia ignorare

clericum dedecet. Pari de causa et studium Juris particu-laris mostri Sprout in Decretis et Statutis Provincialibus ac Dieecesanis coutinetur, omnibus summopere coramen-datur.

58. Historia ecclesiastica studium seque cordi habeant Alumni; quod enim Cicero de historia universim dixit, id vel maxime proprium est historise ecclesiastics , scilicet esse earn testem temporum, lucem verilatis, vitam memoria, magistram vitee, nunciarn vetustatis. De orat. lib. 11. cap. 9. Nee immerito S. Cakolus Bohkom^us earn collocat inter scienlias qua; clericalis ordinis hominibus maxime accomnwdatce sunt ad optimam religiosce disciplines ra-tionem. Cone, provinc. Meiiol. V. part. 3. Cap. 1.

59. Eloqnenlia sacra iipnd omncs maximi momenti esse debet; oertum enim iiidubitatumque est ecclesiastici mu-neris caput praecipuiim esse propagationem doctrinaj Chris-ti, eoouc potissimum sacerdotis zelum referri debere. Ideo namque Christus discipulos prfecipue elegit, teste S. Marco, ut mitteret eos jircedicare. Quin et Apostoli ista obligatione tam stricte se teneri existimabant, ut earn ceeteris omnibus anteferrent. Non est cequum , inquiunt, nos derelinquere verbum Dei, et ministrare mensis. Et S. Pau-lus ait: Non misit me Christus haptizare, sed evangelizare. Uude et prsedicationem magnopere commendat discipulo suo Timotheo : Prcedica verbum, insta opportune, importune. Alumni igitur omnem operam adbibeant ut se ap-tissimos reddant ad catechizandum et priedicandum ; quin-

— 38 —

imo ita se cxerceant, ut diuturna comuetudine roborati, ait S. Carolus Borrom/eu3 Instit. Sem. pfftt. 1. cap. 3. possint postea diebus festis sermones habere, etiamsi propter occupationes parochies non ita sedulam per eos dies studiis operam navare poiuissent; quod facile et fructuose praes-tabunt, si catechismum dicecesaimm memoria teneant, ejusque commentatores serio perscrutati fuerint.

60. Qui liturgiam sacram ignorat, evidenter se expo-nit divinae raaledictioni, quam minatur Propheta Jeee-mias XLVIII. 10. Maledictus, qui facit opus Domini frau-dulenter. Illius igitur studio gnaviter incumbant Alumni.

61. Cantus ecclesiastici seientia adeo ciericis necessaria est, ut Concilium Tridentinum earn Seminarii Alumnos do-ceri uominatim pneceperit. Quamobrem juxta votum Cou-cilii I\'rov. Tit. V cap. VI principia cantus Gregoriani dili-genter addiscant, notas rite canere variosqne modos cog-noscere studeant; sciant etiam accurate quomodo oratio-nes, lectiones, cpeteraque in liturgiis occnrrentia intonare sen decantare oporteat.

OAPXJT VIII.

De funclionibus sacris aliisque cxercilalionibus.

62. Exercitium functionum ecclesiasticarum medium prsebet efficacissimum quo Alumni in pietate et scientiis sacris proficiant; ecclesiastica enim munia, si debito modo ct congrua devotione obeuntur, nata sunt cor hominis

— 39 —

ad Deum elevare, illudque filiali amore et summa erga divinam Majestatem roverentia replere. Accedit quod ea exercendo Alumni tempestive incipiant in vinea Domini laborare, et sese idoneos Ecclesiae ministros exhibere. In his itaque muniis diligenter se exerceant.

68. Primo loco recensenda est praedicatio verbi Dei, qua juniores clerici mire juvantur ut tam in pietate quam in scientiis proficiant, cum veritates quas prsedicant al-tius menti et cordi infigere cogantur. Sic et addiscunt praecipuum status sui munus rite adimplere. Igitur cre-brae fient ab Alumnis conciones , instructiones et catecheses sub directione Professoris cui hoe munus concre-ditum est.

64. Maximopere interest ut Alumni discant caBremonias sacras rite decenterque obire et rubricas accurate obser-vare; tanto raagis quod zelus et aptitudo in hac re magnum praebeant divinae vocationis argumentum. In his igitur sedulo versentur sub directione Directoris itemque senioris Alumni a D. Prasside eligendi, qui creremoniarum magister sen custos vocabitur. Instante majori solemni-tate, ipsemet Director eos praevie per turnum exercebit, singulorumque officia designabit.

65. In cantu Gregoriano, quo sacris mysteriis solem-niter celebrandis et divinis laudibus convenienter decan-tandis nihil est accommodatius , cum zelo et constantia se exerceant, praesertim qui aurem duriorem habent, at saltern sine fidelium offensione ordinaria cantare discant.

66. Jaxta monitum S. Caroli Borbom^ei in Instit. Sem. part. 1. cap. 3., ii qui hrevi animarum c,urlt;B suntpra-Jiciendi, rnodum discant administrandi Sacramenta et exer-cendi alia munera qua animarum curatori sunt obeunda.

67. Praeter examina ante susceptionem ordinum coram Nobis instituenda, quotannis triplex habebitur examen in scriptis, primum mense Januarii, secundum ante ferias tninores, tertium ante ferias majores: examinum accurata ratio per notas Nobis redrletur, ut Alumnorum capacitas et progressus innotescant. Ea occasione ratio morum, ultimo trimestri, una simul Nobis exhibebitur.

CA1³UT IX.

Oe Dislribnlione Diii

68. Mane surgitur quadrante ante horam quintam. Ad signum excitatoris omnes alacri corde dicent: Deus, Deus mens ad te de luce vigilo, vel, paratum cor meum Deus, paraium cor meum, exsurgam diluculo. Inter induendum recitabnnt Ps. Miserere ut oor suum pnrparabunt ad orationem.

69. Preees matntina! hora quinta in sacello iuchoa-buutur. Ad eas tempestive se conferent Aiumni, animo pervolventes se vocari ut dici primordia Deo cousecrent, ejusque benedictionem in omnes actiones diei implorent. Precibus et meditatione peractis, celebrabitur Missa, cui omnes, exceptis iis qui alia hora Missa; inservire tenen-

— 41 —

tur, summa animi recollectione assistent , utpote quo nihil augustius habet Ecclesia Uei.

70. Post missam quisque ad cubiculura revertitur, il-loque ordinate incipit studium a lectione Scripturse Sacrae.

71. Quadrante ante octavam sumitur jentaculum, snb quo permittitur modesta conversatio; dein recreatio usque ad medium nonse.

73. Medio nonae studium aut lectio alternatim habe-bitur usque ad 11/4) ^ein recreatio usque ad quadran-tem ante duodecimam.

73. Quadrante ante duodecimam omnes ad sacellum se conferunt ad adorandum SS. Sacramentum, deinde fit examen particulare, lectio spiritualis, et recitatur Angelus Domini.

74. Initio prandii clara et distincta voce fit lectio e Scriptura Sacra, ut dum corpus edendo reficitur, sua etiam animffi spiritualis refectio prsebeatur. Illam omnes digne et attente auscultabunt. In fine prandii legitur ex vitis Sanctorum.

75. Post prandium recreatkk usqne ad horam secun-dara. Porro sub recreationibus, quse diebns ordinariis conceduntur, abstinentia a studio maxime consnlitur; cum enim in juvenili setate applicatio prolixior insensibili-ter enervet organa et intellectum infirmet, atqne ipsam corporis sanitatem debilitet, requie interdum opus est. Tempus recreationis, quantum fieri potest, transigant in area aut sylva (caveant tamen ne limites assignatos transgredian-

— 42 —

tur perfriogendo sepes , transiliendo fossas etc.), vel in aula recreationis ac ludis aut ambulatione occupentur, quae dam animum exhilarant, corporis etiam exercitationi inserviunt. Curent etiam ut dnm cubiculis exeunt, haec aperta fenestra aut porta — pro varia np. tempestatis conditione — aëri pateant.

Ad evitanda alia incommoda nusquam eas simul apertas relinquant. Tempore studii porta semper clausa sit oportet.

7 6. Ab hora secnnda alterne studium aut lectio usque ad horam quartam. Hora quarta potus et recreatio usque ad horam quintam. Hora quinta studium usque ad medium septimae.

Diebus ordinariis lectiones dabuntur mane ab hora 9 — et rursum a 10^. —Post meridiem vero ab hora 2%.

In Ordine publice appenso assignabitur materia lectio-num, ad quas omnes, ad signum campanse, absque mora , sine inutili retardatione aut collocutione, se conferent cum librls classicis nee non attramento, calamo et char-ta, notis deseribendis destinata. Post lectiones, quibus studium immediate subsequitur, omnes in cubicula se mox recipiant, audita recolligant, notas conscriptas revi-sant ao perficiant et studio incumbant; post caeteras vero lectiones ea ipsa fiant ante aliam lectionem de eadem materia habendam.

77. Medio septimae exercitatio concionatoria vel cate-chetica, excepto die Sabbato, quo dicuntur Litaniae Lau-retanae in cantu, in honorem SS. Cordis B. M. V. Se-

— 43 —

quuntur preces vespertina:, examen conscientiae, et dici-tnr Angelus Domini. Deinde hora septima coena, sub qua ab initio fit lectio ex Seriptura Sacra, et in fine legitur Martyrologium sequentis diei. Post coenam recreatio usque ad octavam. Hora oetava studium usque ad quadran-tem ante nonam ; exceptis diebus Dominicis et festivis, quibus protrahi potest recreatio. Diebus istis (dominicis et festivis) non admittuntur extraneï ad visitandos Alumnos. Quodsi forte alio fine seu motive quis accedat, brevis col-locutio probata de causa a Superioribns concedi poterit.

78. Quadrante ante nonam Rosarium et praeparatio meditationis sequentis diei. Hora nona omnes in silentio ad cubicula se conferant, et medio decimse luminaria extincta sint. Studium post nonam prohibetur.

Dum lecto decumbunt, pie invocent SS. Nomina Jesü et Makijj , et spiritum snum in manus üomini commen-dent, non secus ac si morituri essent.

79. Feria tertia et quinta singulse hebdomadse et fe-ria secunda primas hebdomadae cujusque mensis post meridiem vacabitur a lectionibus, et Alumnis deambulatio permittitur extra Seminarii ambitum , non tamen sine speciali licentia extra limites parochiae de Haaren et Hel-voirt. Diebus istis ab hora tertia usque ad quintam permittitur , quin etiam, ad evitandam singularitatis notam , consulitur recreatio modesta iu aulis ad hoe destinatis, et non alibi sine expressa venia. Post recreationem studium et caetera more solito.

Eadem obtinent in festo S. ThoM/E Aquinatis , item Patroni 111. Ordinarii Dioecesis, KR. DD. Praesidis, Directors et Professorum , quibus diebus insuper ante meridiem a lectionibns vacabitnr et poat Missam solemn em perrait-titur deambulatio ut supra, usque ad quadrantem ante duodecimam. Summopere tamen eonsultum est, ne hisee diebus, groote campus vulgo dietis, omne tempus liberum deambnlationi insumatur, sed una alterave hora studio rerum utilium impendatur.

Prater has ordinarias vaeationes R. D. Prasses per se aut })er alinm extraordinarias post meridiem coneedere potest, dum justa ratio adfuerit.

Diebus Dominicis et festis Missa solemnis hora nona celebrabitur, et finita Missa deambulatio, nt supra, con-ceditur usque ad quadrantem ante duodecimam. Medio tertiae Vesperce; post Vesperas recreatio ut supra; non tamen deambulatio fiat extra Seminarii ambitum.

80. Feriae minores incipiunt Sabbato sancto, finita Missa, et protrahuntur usque ad feriam tertiam post Do-minicam tertiam post Pascha ; — majores mense Augusti, die a Nobis singulo anno determinanda, et finiuntur post quinque hebdomadas a die subsequente computandas. Optandum foret, ut quod Roma: et in aliis Italiae dioe-cesibus in usu est, hie quoque observari posset, ut scilicet Alumni in ipso Seminarie aut in villa suburbana feriarum tempus transigerent, ad instar Samuelis qui templi servitio semel addictus ad parentes non redibat,

et annua matris visitatione contentus jugiter Domino mi-nistrabat; sed cum usus patriae aliaeque rationes id fieri vetent, equidetn curent Alumni ut feriarum tempus sine pietatis et scientise jactura transigant, adeoque prsecipua pietatis exereitia non omittant, et, quantum fieri potest, quotidie vacant studio aut lectioni, prsesertim Scripturse Sacra;. — Meminerint Alumni bono exemplo aedificarc fideles summeque caveant, tie quid minus recti tempore feriarum in iis deprehendatur, quod Parochi vel inviti, ex prsescripto Concilii Prov. Tit. IV cap. XI et Synodi Dioec. cap. II, Nobis aut Praesidi Seminarii referre deberent.

81. Pinitis feriis ad Seminarium statuto tempore rede-ant; si quis legitime impedimento diutius domi detinea-tur, de eo ü. Prsesidem certiorem reddere non differat.

caï»t:TT x.

Di\' Rcgnlis honoslalis in Sominario observandis.

S3. Cum Seminaria dioecesana instituta sint ad effor-mandum perfectos sacerdotes, ab Alumnorum vivendi ratione removendum est quidqnid vitiosum, inurbanum , ridiculum aut reprehensione dignum videri potest. Igitur prater ea quae ad pietatem et scientias acquirendas con-ducunt, indicandae sunt leges decori, quibus ita honeste et decenter conversari discant , ut nemo quidquam in ipsis jure reprehendere possit.

83. Has leges Alumni in Seminario praecipue obser-

— 46 —

vent, tuin ut stabili amicitia et perfecta concordia inter se vivant, tum ut assuefiant honeatse vitse rationi de-centique conversfitioni, qua postea facilius animas Chris-to lucrifaciant; recte enim monet 8. Ambbosius , bonse conversatiouis prsecepta tempestive observauda esse, ut cum annis obfirmentur: Ah adolescentia, inquit, speclan-da sunt, ut cum mtale accrescant simul. De Offic. lib. 1. Cap, 17.

84. Genuina pietas uon solum uon respuit uibanita-tem , sed earn in sacerdote omnino requirit; cum enim homines de externis tantum judicare soieant, urbanitatis defectus in status sacerdotalis detrimentum vergit. Acce-dit quod inimici Religionis maxime nitantur sacerdotes contemptibiles reddere, uihilque aptius sit ad eorum co-namina frustranda, conciliandamque Clero reverentiam et aestimatiouem quam modus agendi honestus et affabi-lis , ut videre licuit in S. Fkancisco Salesio aliisque Sanctis , qui suavi agendi ratione aliorum salutem efli-cacius procuraruut. Unde in pluribus Conciliis sollicite commendatuir. fuit, ut sacerdotes exteriorem corporis habitum rite componant.

85. Clericum urbanum esse oportet ex motivo amo-ris Dei et proximi: et quidem si sincera erga Deum et proximum charitate ferveat , quasi sponte honestus et affabilis efficietur.

86. Qui, cum solus est, negligeuter se habere solet, habitus contrahit minus convenientes, a quibus in socie-

tate aliorum difficulter abstinet; Alumni igitur consues-cant honeste et decenter agere etiam cum soli sunt.

87. Juxta inonitum Coucilii Tridentini Sess. XXII Cap. I de ref., clericorum actus et sermones nihil nisi grave, moderatum et religione plenum prae se ferre debent. Igitur Alumni 1°. diligenter abstineant a nimio studio et affec-tatione iu verbis et in actibus ; 3°. caveant ne aaluta-tiones cseterosque urbanitatis actus faciant cum ea ele-gantia aut levitate quibus homines mundani, prsesertim juniores, utuntur ; 3°. ut intra justos limites sese con-tineant, sedulo attendant ad circnmstantias locorum et personarum : quce enim in uno loco decent, in altero dedecent; in loco publico, maxime si habeatur hominum concursus, major servanda est circumspectio quam domi; in propria domo qusedam licent quse in aliena offenduut; apud eos qui magnam profitentur urbanitatem majori cau-tela opus est; coram magnatibus ad minima attendendum.

88. Prseter ista generalia prsecepta Alumni constanter observare nitantur sequentes regulas speciales, juxta unanimem sapientum sententiam in sermone, in motibus corporis, in mensa et in vestibus servandas.

Reguix hooeslalls in sermoue smandae.

89. Prima. Tonus vocis sit moderatus, nee altior nee demissior, nee exquisitior nee agrestis; iVe quid indecorurn sermo resonet tuus, inquit S. Ambbosius lib. 1. de Offic.

Cap. 18 , ipsum tonum vocia liirei modesiia; ne cujusquam offendat aureni vox fortior; ut molliculum vocis sonum non probo, ita nec agrestem nec rusticum.

90. Secunda. Cave ne loquaris de rebus quae circum-stantiis loci aut personarum non conveniunt, ut si de abstrusis theologiae qusestionibus coram laicis dissereres.

91. Teriia. Ne proferas quod adstantibus verecundiam excitet aut erubescentiam pariat.

93. Quarta. Numquam alterum ludibrio habeas; si vero jocari libeat, cum prudentia fiat et attendatur ad loci et temporis circumstantias ipsamque personarum con-ditionem et dispositionem ; ne cum delectari intend is , fratrem offendas.

93. Quiula. Loquente alio nusquam loquaris, aut verba loquentiwm quoins modo interrumpere prasumas (S. Bona v. Specil. part. 1 Cap. 30).

94. Sext a. Clericus ne alterius personam agat, seu dicta vel facta ejus gesticulatione imitetur.

95. Septima. Sedulo cura ut tarn in loquendo quam in scribendo nnumqnemque usitatis formulis honoris pro dignitate compelles.

96. Octava. Temetipsum laudare, propria facta, me-rita animive facultates extollere dedecet. Quinimo de teip-so ne loquaris, nisi necessitas requirat, tuncque modeste et discrete fiat, nec plus quam necesse fuerit.

97. Nona. Risus sine strepitu fiat; quod speciatim monet Sapiens: Saturn in risu exaltat vocem mam; vir

— 49 —

autem sapiens vix tacite ridebit. (Eccli. XXI. 33).

98. Decima. Si quis te praesentem lavidet, cave ab af-fectata humilitate simul et a nimia complaoentia: sed lan-des declina, ant si necessitas postulet. modeste assentire.

99. Undecima. Ne sis ad loquendum prfeceps, sed verba prins mente pondera quam lingua proferas. Ante ve-niant ad, limam quam ad tinguam. S. Augustinus.

100. Dnodecima. Ingennre societatis conditiones offen-dit qui alteri in aures susurrat aut secreto loquitur.

Regul® lioik\'slalis in molibus corporis senaiida).

101. Kecte inouet S. Ambrosius de Off. cap. 18. N. 17 : Hst etiam in ipso motu, yestu, incessn tenenda verecimdia. Habitus enim mentis in corporis statu cernitur. Hinc homo cordis nostri absconditus, aut levior, aut jactantior, aut turhidior, ant contra gravior et constantior et purior et mainrior aistimatur. Itaque vox qucedam est animi, corporis motus. Quod confirmant hsec verba Soripturas Sa-crEe : Sapientia hominis lucet in vultu (Eccle. VIII. 1) et ab occursu faciei cognoscitur sensatus (Eccli. XIX. 36).

103. Ahtmni igitur generatim studeant ita omnes situs ac mot\\is corporis dirigere , ut proximum sedificent; deinde attendant ad sequentes regulas:

103. Prima. Caput hue illuc leviter ne moveatur, sed cum gravitate quando necessitas postulat; neque nimis

3

— 50 —

rectum teneatur, sed in anteriorem partem leviter inflec-tatur, minime vero in alterutrum iatus.

104. Secunda. Oculi demissi ut plurimum teneantur, nec immoderate eleventur, nec quovis divagare sinantur.

105. Tertia. Inter colloquendum , pnesertim cum ho-minibus in dignitate coustitutis, numquam defigautur oculi in eorum faciem , sed infra vultum. Vide, inquit S. Bo-n a ventura, .sine (Jefixione oculorum.

106. Quaria. facies non tristitiam aut alium affectum immoderatnm prse se ferat, sed in ea constans elnceat sorenitas, xinimi sereni indicium.

107. Qinuta. Incessus nc sit levis aut nimis festiuus, ut cursus specicm habeat: nec nimis tardus ut passus numcrari videantur; sed moderatus et gravis. Ubi neces-sitas est currendi, decori ratio habeatur. Est gressns pro-babilis, inquit S. Ambbosiüs de Offic. cap. 18, in quo sil species auctorilatis gravitatisque pondns, tranquilliiatis vestigium; iia tame» ut studium desii atque affeciatio; sed tiinlus sit punts ac simplex; nihil enim fucatum placet.

fiognlffi iioflcslalis in mensa smaodae.

108. Prima. Alumni Seminarii mensas accumbentes accurate observent regulas honestatis moribus patrias re-ceptas, quae ab honestse conditionis hominibus servari sclent et a probatis anctoribns traduntur.

109. Secmda. Submissis oculis et attente recitent preces ante et post tnensain recitari solitas.

110. Tertia. Ut intra temperanti» et. sobrietatis li-mites semper se conticeant, meminerint 1° omnibus Christi discipulis , prascipue vero ctericis , ojulam continuo refrBBiiandani, sensusque mortificandos esse. 2° Sanitatem non tam cibornm copia quam temperantia comparari. 3° Sobrietatem natiiraliter conferre ad scientiam, cum reddat caput liberum et serenum, aptumque ad medi-tandum ; unde Salomon aiebat; Cogitavi in corde meo abs-trahere a vino carneiu meam, nt animum meum transfer-rem ad sapientiam, demtareniqiie stultitiam. Eccle. II. 3.

111. Quarta. In cumdem finem srepe recogitent bfec Scripturae Saoree monita;

Noli avidus esse in omni epulatione, et non te effundas super omnera escam. Eccli. XXXVII. 32.

In multis enim escis erit injirniitas, et aviditas appro-pi vquahit usque ad choleram. Ibid. 33.

Propter crapulam multi obierunt; qui autem dbstinens est, adjiciei vitam. Ibid. 34.

Sanitas est animce et corpori sobrins poius. Eccli XXXI. 37.

Advertant etiam sobrietatem a SS. Patribus suramope-re coramendari, et quidem a S. Augustino vocari virtu-tis singulare auxilium, studiorum et artium bonarum disci-pulam pariier et magistrnm, membroruin omnium corporis-que tutelam. De Sobriet. cap. I. 3*

— 52 —

112. Quinta. Sedulo evitent omnes gulae species hoe nolo versu expressas:

Prcnpropere, laute, nimis, ardenter, nlndiose: quae non temperantise tantum, sed et honestati atqne modestiae adversantur.

Regulx hoDestaiis in veslibus servauds.

113. Vestimentorum deeentiam curandam esse demonstrant haec verba SeriptursB Sacrse : Amictus corporis, et risus dentium, et ingressm hominis enuntiant de Ulo. Eccli. XIX. 27. Igitur Seminaristse observent sequentes regulas :

114. Prima. Vestes, quee eonformes esse debent habitui ecelesiastico in Dioecesi praiscripto, semper mun-dffi sint et bene compositae, ut ingenuum hominem de-cet; attamen omnis ahsit vanitas et nimüm earum studium , quod monet Synodus Provinoialis Mechlinienais anni 1570 tit. 14. cap. 2.

Diebns dominieis et festivis, usque ad Vesperas inclusive, omnes togam talarem gerant cum cingulo.— Tempore biemis super toga indui poterunt veste densiore nigri colons. — Toga talari cum cingulo induantur quoque, dum aliis diebus ad S. Synaxin accedunt, vel etiam adoratio SS. Sacramenti, concio, catechesis, et alia hujusmodi plura, ab ipsis vice sua publice peragenda sunt. A fortiori Sacerdotes, Miss» sacrificium offerentes, sic induti sint oportet.

— saus. Secuuda. Dedecet crines crispare, componere et ornate discriminare, eosve nimis neglectos habere; itaqvu; Alnmui capillis simplicem cultmn adhibeant , quod vult Concilium Mediolanense L

116. Tertia. Odoribus aliisve exquisitis rebus ne utantur; clericus enim ejusmodi r.ugis addictus ridicu-lum se facit.

117. Porro sedulo uotandutn est minime sufficere ut has cseterasque tradi solitas honestatis regulas memoriae infigant Alumni , sed etiam ad Deum recurrendum esse ut, ejus gratia adjuvante , linguae, oculorum et totius corporis motus debite componere possint., atque in eis eluceat modesta urbanitas qua Deus honoretur et proxi-mus sedificetur.

CAFUT XX.

lie Ëxaiuiiie vocalionis el Ordimmi susceplionc.

118. Serio recogitent Alumni Dei vocationem prorsus necessariam esse ut statum ecclesiasticum amplecti liceat, nihilque int\'eiicius homini contingere posse , qnam citra Dei voluntatem sacerdotio initiari; unde S. Aügüstjnus ait : Quicumque se in Episcopatus aut Presbyteratus , aid Diac.onatns officium impudenter conantur ingerere, quomodo combusti sunt Core , Dathan et Abiron in corpore, ita isti comburentur in corde. Et S. Ephrem : Qui temere se conantur ingerere ad munus sacerdotii, licet non adsciti a

gratia Christi , ignem et mortem sibi accumulant. Quin-imo merito dicit Catechismus Conoilii Tridentini: quo

qnidem hominvm cjenere nihil infelicius ac miserius, nihil Ecclesia Bei cdlamitonins esse potest. Eo quoque sensu Bened. XIV in Encycl. TJhi primum § 1 verissime scri-bit; „Melius profecto est pauoiores habere Ministros, sed probos, sed idoneos atque utiles, quam plureSjqui in sedifieationem Corporis Christi , quod est Ecclesia, ne-quicquam sint valitnri.quot;

119. Qui, facto debito examine, existimant se ad sta-tum ecclesiasticuni vere a Deo vocatos esse, curent 1° ut omnem sinistram intentionem ab animo removeant. Absit enim nt illos imitentur qnos carpit laudatus Catechismus, qui nempe eo consilio ad hanc vivendi rationem se conver-tunt, ut qua ad mctmn vestitumque necessaria sunt, parent ; ita ut prater qua:stum nihil in sacerdotio, quemadmodnm, vulgo cceteri omnes in quovis sordidi artijicii gcnere, spec-tare videantur. Quamvis enim ex Apostoli sententia , natura et divina lex jubeat, at qui altari servit, ex altari vivat; tarnen quastus et lucri causa ad nltare accedere , maximum sacrilegium, est. Absit quoque ut houorum cupiditate aut ambitione ad sacevdotalem ordinem ducantur; maximeque caveant ne vitam commodam aut divitias sibi proponant. Hi vero sunt, ut idem Catechismus ait, quos Solvator noster mercenarios appellat et quos Ezechiel dicebat, se-metipsos et non oves pascere, quorum tnrpitudo et impro-biias, non solum sacerdotali ordini magnas tenebras effudit,

ila ut jam, nihil fere a fideli populo haberi po aait contemp-tius et abjectius ; verum etia/n efficit ut ipsi nihil amplius ex sacerdotio consequantur, quam Judas ex apostolatus mu-nere , quod illi sempiternum exitium atüdit.

Curent 2^U. ut recta puraque inteutione tam sublimem statum amplectantur, scilicet ut in officie qualicumque sibi a Superiofibus committendo Dei gloriara et salutem anitnarum proourent et seipsos salvent. iVo» enim , ail Cone. Mediolanerise IV. part. 3. de honestate clericorura, ad inertiam atque ignaviam, sed ad spiritualis et ecclesias-tica militice labores clerici vocati sunt.

120. Instante ordiuatioue quisque cum speeiali dili-gentia se prasparet ad Ordinem quern suseepturus est, qui quo major fuerit, eo majorem etiam prseparationem et sauctitatem postulat, In hune fiuem exercitia spiritualia Ördinnm suseeptioni prsemittenda cum zelo et pietate obire satagat.

121. Post ordinationem quisque juxta mentem Eccle-siïe diligenter consideret Ordinem a se susceptum ac onus humeris suis impositum; ideoque saepe recogitet monita sibi a Pontifice data , quorum haae prsecipua sunt:

Ad Tonsu ratos : Filii dilectisaimi, animadvertere debet is, (juod hodie de foro Ecclesia facti estis et privilegia cleri-calia sortiii estis; cavtle igitur ne propter a dp au vestros ilia perdatis; et habitu honesto bonisqne moribua atque operibus Beo placere studeatis.

Ad Ostiarios : ... Siudete etiam , ut, sicut materialibus

— 56 —

clavibus ecclesiam visibilem aperitis et clauditis, sic et in-vüihilem Dei domnm, corda scilicet fidalimn , diclis el «xemplis vestris claudatis diabolo el aperiatis Beo; ut divina verba qna audierint, corde relineant et opere compleanl, i/iwd in vobis Dominus perficial per rdsericordiam suam.

Ad Lectores : ... . Studele igilur verba Dei , videlicet lectiones sacras, distinct \' el aperte, ad inlelligenliam el lt;edificaiionem fidelium absque omui mendacio falsilalis pro-ferre; ne Veritas dimnarum lectionum incuria veslra ad inslruclioneiH audientimn. corrnmpatur. Qtiod autem ore legi-tis, corde credalis atque opere compleatis; quatenus andi-tores vestros verho pariter el exemplo vestro docere possitis.

Ad Exoroistas ; .... Studete igitur, ut sicut a corporibvs aliorum dcemottes expellitis , ila a mentibus et corporihus vestris omnent immunditiani el nequiliam ejicialis; ne illis svccnmbatis quos ah aliis vestro minislerio effuyalis. Discile per officium vestrnm vitiis imperare; ne in moribus vestris aliquid sui juris inimicus caleat viudicore.

Ad Acolythos ;----Estote igitur solliciti, in om.ni justi-

tia, bonilale el veritate, ut et vos, et alios , el Dei F.ccle-siam illuminelis. Tunc elenim in Dei sacrificio digne vinum suggeretis et aquam, si vos ipsi Deo sacrificium , per cas-ta.m vilam el bona opera, ohlali fueritis.

132. Ad Subdiaconos : .... Estote ergo tales qui Sa-erificiis divinis et Ecclesia: Dei, hoc est, corpori Chkisti digne servire valealis, in vera el calholica fide fundali; quoniani, ut ait Apostolus, omne quod non est ex fide, pec-

— 57 —

catum est, schismaticum est, el extra unitatem Ecclesia! est. Et idea si usque mme fuistis tardi ad ecclesiam, amodo debe-tis esse assidui. Si usque nunc somnolentia amodo vigiles, etc.

Subdiaconi omnibus viribus connitantur ut boras ca-nonicas distincte, attente et devote recitandi habitum ao quirant, quo theaaurum meritorum sibi congerere possint. Si nihil obstet, Subdiaconos et Diaconos in Saeelio co-ram Sanctissimo Sacramento hoc inunns adimplere con-venit, v. g. Primani caeterasque parvas horas recitent sub Missa quotidiana, Vesperas (salva tamen Rubrica pro tempore quadragesimali) et Completorium post prandium , Matutinum et Laudes sub recreatione pomeridiana. — Sub exercitationibus, de quibus N. 77 , in Sacello re-citatio Breviarii prohibetur.

123. Ad Diaconos:.... Tislole nilidi , mundi, puri , casti, sicut decet ministros Chkisti et dispensatores mysle-riorum Dei ; ut digne addamini ad numerum ecclesiastici gra.dus , ut heereditas et tribus nmabilis Domini esse me-reamini. El quia comndnistri el cooperatores es éis Corporis el Sanguinis Domini, eslote ah (mui illecebra carnis alieni, sicut ail Scriplura: Mundamini qui fertis vasa Do-mini. Cogitate bealmn Stephanum merito praecipue casli-tatis ah Apostolis ad officium islud electum. Curate ut quibus Evangelium ore annuntiatis, vivis operibus expona-tis , ut de vobis dicatur: Beati pedes evangelizantium pa-cem, evangelizantium bona. Habete pedes vestros calcealos Sanctorum exemplis in préparatione Evangelii pacis.

— 58 —

124. Ad Presbyteros : Itaque Jilii dilectismai, quos ad nostrum adjutorium fratrum nostrorum arbitrium con-lecrandos elegit, servate in moribus vestris, casta et sanc-tce vitce integritatem. Agnoscite quod agitis, imitamini quod tractatis, quatenus mortis Dominica: mysterium celehrau-les, mortificare membra vestra a vitiis et concupiscentiis omnibus procurctis. Sit doctrina vestra spiritualis medicina populo Dei; sit odor vital vestra delectamentum Ecclesia ChkistI; ut prcedicatione atque exemplo adificetis domum, id est, familiam Dei, quatenus nee nos de vestra provec-lione, nee vos de tanti officii susceptione damnari a Domino , sed remunerari potius mereamur.

Presbyteri ssepe etiam considerent quod ait auctor Imi-tationis Chkisti lib. 4. cap. 5 : Ecce sacerdos factus es,... Aon alleviasti onus tunm; sed arctiori jam alligatus es vinculo disciplines et ad majorem teneris perfectionem sanc-titatis. Sacerdos omnibus virtutibus debet esse ornatus et aliis bona vita exemplum prabere. Ejus conversatio non cum popularibus et communibus hominum viis, sed cum Angelis in coelo aut cum perfectis viris in terra.

CAfUT XII.

De egrcssu c Sominario cl vilae ralione deinceps servanda.

135. Memor obedienti® in ordinatione promissae, neo-sacerdos parate sit animo ad obediendnm, qualescumque fuerint functiones ad quas destinabitur; certum atque

pcrsaasum habens sese eo fructuosius in vinea Domini laboraturum , quo magis erga Superiores docilis et obse-quiosus fuerit, quandoquidem Scriptura Sacra dicit: Vir ubediens loquetur victoriam (Prov. XXI. 38).

136. Absit ut otii vel commodioris vitoe desiderio functiones. difiiciiiores obire detrectet, aut ad rudiorera vel pauperiorcm parochiam mitti refugiat, dissirailis Chris-to qui ad evangelizandum pauperibus se missum esse gloriabatur. Absit etiam ut ex inordinato erga parentes affectu invitus adeat parochiam ab illis longe distantem; banc enim Salvatoris exprobrationem mereretur ; Qui amat patrem aut matrem plus quam me , non est me dignus. Quantopere nimius erga propinquos affectus in Ecclesiae ministris displiceret S. Carolo BcitROMiEO , patet ex hisce ipsius verbis : Mild intolerandum videtur quod ad-sint nommlli quibus cum ecclesia proponitur cui deserviant, statim respondent earn sibi commodam non esse, ab agnatis et propinquis nimium diitare. Absit utinam ab universo Clericorum costu spiritus iste !

137. Multum desideret et in oratione enixe a Deo petat ad pastorem mitti, qui prudentia prseditus et zelo animarum flagrans, parochiam suam bene regit, ut sub ejus directione regimen animarum, quod ars artium me-rito nunenpatur, addiscere valeat.

138. E Seminarie discedens D. Prsesidi, caeterisque Su-perioribus salutera dicat et grates honeste persolvat. In pos-

3**

— 60 —

terum gniti ergn Seminarium animi sigua semper exbibeat.

129. Ad muaus sacellani aliudve officium promotns, jugiler couetuv cum accurata fuactionum adimpletione studium sacrarum scientiaruin coujungere , ut in illis continue proficiat. Caveat praesertim lie aliorum saiutera procurans , sacerdotaiem perfectionem negligat, suamque salutem iu discrimeu adducat. ünde ssepe mente revol-vat hsec verba Apostoli: Ne forte cum aliis pradicaverim , ipse reprobus efflciar; ac sibi spcciatim dicta existimet: Atlende tibi, et doetrinee : insta in illis. Hoc enim f miens, et teipsum salvum fades , el eos qui te audiunt.

130. Parochum aliumvc Superiorem debito semper honore prosequatur, et sub ejus directione, prout raonet Cone. Prov. Tit. II. cap. VIII. et Synodus Ditec. cap. IV, ad oranes officii sui partes rite adimplendas informari studeat. Porro ipsum consideret , uti revera est, tam-quam principale caput parochise , seipsmn veio ut coad-jutorem illius , de cujus consensu omnia peragenda sunt. Sciat ipsi reservari causas quascumque majores, cujus-modi inter alias multas in paroehia sunt: examen uuptu-rientium , approbatie neocommunicantium , determiuatio borarum quibus Misseb aliaque officia divina celebrari debent, etc.

131. Consideret se, quantumvis scientia et virtutibus instructum, experieutia tamen carere , quse solo usu et hominum prudentum consuetudine acquiritur: nihilque in juniore sacerdote prsesumptione periculosins esse ;

qusiproptei\' hiimiliter de se sentiat, seniores sucerdotcs magoi sestimet et directiom Pastoris ac Decaui libenter se subjiciat. Qucu sibi agenda sunt ab eis exquirat; si quid grave occurrat, consilium eoruin cum fiducia petal el cum dociiilate excipiat ac sequatur. Ut mqualium usus dulcior, inquit S. Ambhosiüs, ita sennnt tutior est, qui maguterio quodam el ductu vilce colorat mores adolescen-tinm el velul murice probitalis injicit. Namque si hi qui sunt icjnari locorum , cum solertibus marnm iter adoriri gesiinnt, quanto magis adolescentes cum senibus debent novum sibi iter vita aggredi, quo minus errare possint el a vero tramite virtutis defleclere ? Nihil enim pulchrius, quum eosdem et magistros vilce el testes habere. De Offi-ciis lib. 1. c. 43.

132. Avaritiam fugiat; simul enim atque vitimu istud sacerdotis animnm invaserit, non tantum animi pacem sed et famam et auctoritatem ipsi adimit. Avaritia, ut ait Ben. XIV, in brevi 30 Junii 1741, nulla potior contagio, qua conceptam apud omnes sacerdotalis dignitatis perfectionisque opinionem magis inficiat evellatque. Ha-bens igitur alimenta et quibus tegatnr, eontentus vivat; de houorariorum modicitate ne umquain conqueratur. In vestibus et supellectili christianam simplicitatem simul et decentiam status observet.

133. Sit homo interior et solitudinis amator. In cu-biculo sacrarum scientiarum studio et exercitiis pietatis vacare in deliciis habeat. Eerum novarum ne sit avidus,

— 62 —

nisi quateuus ad religionem spcctant. Gazulis politicis legendis ne niraiuni temporis impendat.

134. Ne se immisceat rei domestiese Pastoris seu Su-perioris oui cohabitat ; neque cnm famulantibus airais familiariter agat; obseqnia indebita ah eis ne exigat, debita vero honeste semper postulet. Si domesticos erga enm minus recto agere contingal, infirmitati et ignoran-tife eorum compatiatur, errata ignoscat, nee facile querelas faeiat quibus malum aggravaretur. Laicos, prseser-tim vero mulieres, in suo cubieulo ne recipiat, sed in loco ad hoe destinato , prout mandat Concil. Prov. Tit. 11. cap. VIII. Cum Parochus consanguineos aut amicos ad raensam reeipit, Vicarius sumpto cibo discedat, nisi Parochus aliter postulet.

135. Consuetudines ecclesiae ad quam missus fuerit, observet, nee quidquam immutet nisi annuente Pastore. Abusus aliave mala, si qua; deprehendat, Pastori reve-let, et non nisi cum consilio ejus ipsoque praeeunte corrigere aggrediatur.

Ne sit rigorosus nee laxus ; sed haereat in sano tuto medio.

136. Si quos defectus in agendi modo Pastoris deprehendat , ne ideo debitura honorem ei deferre prseter-mittat. Si sub Pastore minus zeloso constitutus sit, eo diligentius officium suum adimpieat; caveat tarnen ne ipsum carpere aut supplantare videatur, nee defectus illius revelet, pransertim laicis.

~ 63 —

137. Erga parociüanos oranes sit urbanus et affabi-lis, cum nemine tarnen familiariter agat, nee domus frequenter adeat, praesertim eorum quos erga Pastorem minus bene atfectos noverit,

138. Sedulo evitet eonversationem saeerdotum , si, quod Deus avertat, ejusmodi forsan occurrant, quos sic redarguit S. Caeolus Borrom/EUS : Qui non bonum ipsi facere voluut, sed et ab eo cceteros distrahunt, dicentes: quid facitis ? ad quid tot reformationes ? ... vee hujusmodi sacerdotibus !

139. Magnam erga Superiores seu spirituales seu temporales reverentiam semper corde retineat et ore pro-fiteatur. Quinimo in coneionibus et catecbismis eam sse-pe fidelibus inculcet his aliisve Scripturse Saerse verbis: Spiritus sanctus posuit Episcopos r tg ure Eccleuiam Dei. Omnis anima potestatibus sublimioribus subdita sit, sive Regi, quasi prcecellenti, sive ducihns, tamquam ab eo missis , non solum propter iram , sed etiam propter conscientiam.

64

-oooggooo-

cap. XVIII de Kef., Spiritu Sancto suggerente, ut plurimum olim statuta, hisce renovanda vel decerncnda duximus; ut Clerus noster ad religionem, pietatem et scientias Ecclesiasticas sub ïestimatissimis Moderatoribus magis ac magis informetur. Verum enim vero „ vita Semi-narii — ut cum S. Cakolo BorromjEO loquamur — tyro-cinium est vitse clericalis, et ab eorum, qui in Seminario vivuut, recta institutione totius Dicecesis bonum pendet.quot;

Praeter ea , quae in Concilio Provincinli Tit. IX. cap. 11. de saucta et religiosa regularum observatione decreta sunt, coronidis instar, cjiiiedam adjicere libel media, quibus sancta et religiosa illarum observatio mirifice adjuvabitur.

Primo venerabilibus Superioribus, nominatim vero cha-rissimis nostris Alumnis commendamus jugem harum regularum meditationem et coram Domino ruminationem sive in meditatione, sive in lectione spirituali, sive, et prsesertim , in examine particulari, etc.; persuasum enim sibi habeant a sedula et perfecta earum observantia mul-tum pendere positivam illam honitntem , quam ia ordi-nando Tbeologi juxta SS. Canones requirunt, et quam Angelicus Doctor excellentem bonitatem dicit, majoremque

— 65 —

in urdmando exigit quaiu in iis qui Reliyiontrn ingrediun-tur, quia — verba sunt S, ThoMjE— „ pondus Ordinum imponeuiliim est parietibus jam per sanctitatem dcsicca-tis, sed pondus Religionis desiccat. parietes.quot;

Dein ut spiritum Regularum pleuins assequantur A-lumni, ae mitriant, ordinamus, ut singulo mense, die Recollectionis, puncta aliquu harum Regularum Alumnis prjelegantur et explicentur, imo vero ea occasione pro-ponatur quidquid ad accuratam earum observantiam pro-movendam expedite videbitur.

Prajterea Moderatoribus omnibus quidem eura et vi-gilantia incumbit, speciatiui tarnen R. D. Directori, cujus proprium officium est, vigilantia demandatur, ut reguUc ab omnibus ad amussim obscrventur.

Postremo, quod ab initio in Seminario nostro obser-vatuni fuit, ut scilicet, habeatur liber, in quo, ut loquitur S. Cakolus , ratio status uaiuscujusque Almnm de-scribatur, hoc est: in quo fideliter annotentur, uniuscu-jusquc nomen et cognomen, setas annorum et studii, ordines sacri suscepti, talenta et progressns vel defectus in studiis,\'et, quod maximum est, progressus vel delectus in observantia Regularum et pietate, etc. iterate quidem hiscc prsescribimus ; sed insuper expresse volu-mus, ut libri istius extractum per R. admodum Domi-num Prsesidem, post singulum ezamen in scriptis (N. 67) nobis fideliter exhibendum curetur.

llac ratione, in quantum possumus, „ singulokom ado-

4

lescentium vitara , indolem et in studiis profectum explo-randoquot; (Ben. XIV. Encycl. ühi primum § 3.), uti liucus-que in Domino conati sumus, satisfacere intendimus tum vigilantiae in hac re pastorali, quam continuam postulant SS. Patres; tnm cautioni gravi, quam in delectu ministrorum Ecclesise SS. Canones ab Episcopis requirunt; turn etiam mandate divine, quod Apostolus ingeminat I. Tim. V. 31. 32.: Testor coram Deo et Christo Jesu et eleclis angelis ... manus cito nemini impomeris, neqite communicaveris peccatis alienis. Quem textum exponens S. Cheysostomus ait: „Quid est illud cito? Non ex prima probatione, nec secunda, nec tertia, sed ubi diu-turna consideratie prsecessit exactissimaque discussie, tunc imponito manus.quot; —

Quod si igitur N\'os, si meritissimi Moderatores vestri, tanta cum sollicitudine institutionem vestram clericalem, ex qua nedum vestra, sed tot animarum salus depei dere noscitnr, promovere et perficere pro munere satagimus: videte, charissimi , ut et vos tantis curis et laboribns digne respondere semper adnitamini. „ Hortamur igitur vos omnesquot; — sunt verba Reverendissimi Prsedecessoris, qneis concludit Seminarii leges 30 Maji 1799 datas — „ et obsecramus , ut Moderatoribus vestris et Superiori-„bns, qui nostro nomine et auctoritate vobis prassunt, „et in scientia sanctorum vos instrnunt, animum perpe-„ tno gratum, in omnibus submissum et venerabundum „ exhibeatis, memores semper moniti Apostolici (Hebr.

„ XIII.): Obedite prcepositis vestris et subjacete eis. Ipsi „ enim yervigilant quasi rationem pro animabus vestris „ reddituri, ut cum gaudio hoc Jaciant et non yementes. „ Date igitur hoe gaudium eordibus corumquot; ; date et No-bis , dilectissimi, liane gratiara, ut quoadusque cursum nostrum consummaverimus , audiamus Jilios nostros in ve-ritate amhulare: atque deinde, etiam post obit am nostrum horutn memoriam facienles , vos et qui vobis successuri sunt, patroeinantibus B. M. V. et SS. Patrouis nostris, crescatis in gratia et in cognitione Domini Nostri et Sal-vatoris Jesü Christi. Ipsi gloria et nunc et in diem ce-ternitatis. Amen. (II Petr. III. 18).

Datum Buscoduei, die 3 Aprilis 1883.

Episcopus Buscoducensis , f A. GODSCHALK.

APPENDIX.

TV». !,

CONFRATEENITATES

legitime erects, itemqüe et alije indulgentl® con-

cess.® et rite, ex permissu illustr. ac rev, domini, promulgate in seminario buscoducensi, 2®. sect. in haaren.

1. Adorationis perpetuse.

3. SS. Rosarii.

3. S. Francisci Xaverii.

4. SS. Cordis Jesu.

5. SS. et Immaculati Cordis B. V. M. pro conversioue peccatorum.

6. SS. Trinitatis, — B. M. Virginia de monte Carme-lo,— septera dolorum B. M. V.,— et Iminaculat» Ejusdem Conceptionis.

7. Adversus blasphemias, maiedicta et turpiloquia.

8. Denarii S. Petri.

9. Altaris privilegiati.

10. Pii Exercitii Viae Crucis.

11. Pii Exercitii 40 borarura die Dom. in Quinquagesima diebusque proxime sequeutibus.

12. Indulgentia plenaria SS. Exereitia item diem recol-lectionis menstruse obeuntibus, secundum tenorem scquentis rescripti Apostolici:

_ (i9 —

„BEATISSIME PAÏEK,

Hbnbicüs den Dubbelden, Episc.Etnaus. Vic. Apost. Buscoducensis in Neerlandia S. V. humiliter supplicat:..

4ⁿ. Indulto Apostolico 30 Julii 1837, ad supplica-tionem nostraui 3, Sedes benigne coucessit Indulgentiam plenariam Sacerdotibus nostri Vicariatus, cjui trium sal-tem dieruni spatio genei\'alibus Exercitiis spiritualibus iu Seminario, vel alio loco ab Ordinario designando vaca-verint, si confess! el S, Coniimiiiione refecti oraverint ad intentionem Suae Sanctitatis. Item Sacerdotibus, qui recollectioni menstiua? intervenerint , sacro peracto et fusis ad Deura ad fines consnetos preeibus, plenarias ludulgentias , etiam fidelibns defunctis per roodum suf-fragii applicabiles. —

Cuin vevo hujusmodi exercitia per triduum , item re-collectiones menstruaquot; in Seminario nostro ab Alumnis Seminarii obiri quoque soleant, humiliter supplicat orator, nt et Alutnui Seminarii (in utraque sectione); itetn-que si forte alii fideles ibidem similia pietatis exercitia peragerent, easdem indulgentias lucrari possint, modo S. Communione refecti in ipso triduo, et die recollectionis ad intentionem Sanctitatis Vestrae oraverint.quot;

„Ex audientia SS. D. die 19 Decembris 1847.

ggmus Dims Foster Pius I). Prov. PP. IX , referente me infrascripto S. Congregationis de Propaganda Fide Pro-Secretario , mature perpensis expositis , benigne mandavit rescribi ut sequitur:

— 70. —

Ad 4°. pro gratia in omnibus juxta preces.

Datum Roraae ex sed. die. Sac. Cong, die et anno quibus supra.

Gratis nine uila omnino solutioue quocumque. titulo.

Sign. ALEXANDER BARNABO, (L- S.) Pro-Secret.quot;

IX⁰. 3.

okdo exercitiorum sp1kitdaliom 10 dierüm ante susceptionbm ss. ordinum.

pridie exercitiorum.

Frsevie a singulo Ordinandp e Calecliisnio de Tonsura leguntur Monita communia pro exercitiis bene obeundis. ab hora Recitantur Matutinum et Laudes sequentis diei. 4^ Litanise B. M. Virg. ad implorandam opem. ad 4 Puncta prseparatoria.

6 J/^ Thom. a Kemp. , de Irnit. Christi , Lib. I. Cap. XX. 6 \'/j I Intersint precibus vespertinis.

singulis diebus exercitiorum.

Hymnus; yeni Creator. Preces communes ma-

ab bora

tutin®. Missa.

5

Recitatur privatim Rosarium 5 deCadum.

ad

Litauise SS. Nominis Jesu.

6!/,

Septem Psalmi poenitentiales cum Litaniis. 7 I Missa.

— 71 —

Recitatur officium Primae et Tertise.

Leguntur duo punctu priora 1. meditationis

diei correapondentis.

Thom. a Kempis, ut notatur.

Rosarium 5 decadnm.

Officium Sextse et Nona?.

Duo puncta posteriora 1. medit. diei correspond. TnoMii: a Kempis, ut notatur.

Exercitatio litursica.

11% | Examen, adoratio, etc.

post meridiem.

Recitatur officium Vesperarum et Completorium. Duo puncta priora 3. meditationis diei.

Thom^: a Kempis, ut assignatur.

Exercitatio litursica.

Recitatur officium Matutini et Laudum sequen-tis diei.

Duo puncta posteriora 3. meditationis diei. Thom/E a Kempis, ut assignatur.

Rosarium 5 decaduna.

Intersint precibus vespertinis.

— 72 —

posteidie exercitiollum.

ab hora Peni Creator. Preces communes matutinae. Missa.

5 4 Puncta meditationis unicse et ultimae.

ad Thoma; a Kempis, ut indicatur, Lib. I. Cap.

ti\'_/2 XXV. et Lib. III. Cap. LIX.

7 1 Missa. — Communio. — Gratiarum actio.

Héee, quae legenda pnescripta sunt, alta, distincta et lenta voce, ab Exercitantibus, juxta ordinem a Magistro assignandann, prsestantur; nisi Missse sacrificio, adminis-tratione poenitentise, aut alio ministerio impeditum sit sacellum; quibns casibus praediota a singulis Exercitantibus, statis horis, privatim persolvuntur.

Actus virtutum theolog. etc.... ut in fine meditatio-num libelli assignantur, frequenter eiunt sub Exercitiis spiritualibus praestandi, sive in commiiui, sive a singulis, pro opportunitate temporis, et indicatione Magistri.

Subinde poterunt et Litanise precesque diei per hebdo-madam correspondentis, a Magistro recitandsB designari.

Horas hic praescriptas ad rigorem observabunt Exer-citantes.

Silentium ac tempus recreationis transigent in tran-quilla et suavi conversatione, potissimum cum sodalibits itidem exercitantibus.

Abstinebunt ab omni lectura curiosa et studio arduo, item a conversatione lusuque dissipatorio.

— 73 —

Cum extraneis vero non conversabuntnr, neque pedem extra Seminarii limites ferent , sine expressa venia Mo-deratorum.

Observabunt jejnnium , quantum ad numerum et quan-titatem refectiouum.

iV⁰. 3.

EXERCITIA SPIR1TÜALIA TRIUM DIEKUM IN TNGBESSU SEMINARII POST FERIAS MAJORES.

ORDO DIEI.

Hora 4% Surgitur.

— 5 Veni Creator cum precibus matutinis.

— 5 \'/^ Sacrum.

— 5% Tempus liberum.

— 6 Meditatie.

— 7 Sacrum.

— 7 ^,/₂ Jentaculum; dein tempus liberum.

— 8 y_i Prima; et Tertise.

— 8 \'/2 Lectio spiritualis.

— 9 Tempus liberum.

— 9 ^l/₂ Meditatio.

— 10 y₂ Tempus liberum.

— 11 Sextse et Nonas.

— 11/4 Tempus liberum.

— 11 % Examen status.

— 13 Prandinm.

— 74 —

POST MERIDIEM.

Hora 3 Hosarium et VespersR.

— 2^ Tempus liberutn.

— 3 Conferentia.

— 3 ^ Potus.

— 4 y₄ Matutinum cum Laudibus.

— 5 Tempus liberum.

— 5 |/₂ Meditatio.

— 6 Preces at Laudes.

— 7 Coena ; dein recreatio.

— 8y₂ Examen, puncta meditationis et Adoro.

IVquot;. 4.

ORDO RECOLLECTIOXIS MENSTRUJE,

Hora 5 Veni Creator cum precibus et meditatione consuetis.

— 5\'/2 Sacrum.

— G Studium more solito.

— 7 Sacrum.

— 1 V2 Jentaculum, sub quo continuo aliquid prse-

legitur ex libro „ De imitatione Christiquot;; dein tempus liberum.

— 8 PrimEC et Tertise.

— 8/₂ Meditatio seu instructio.

— 9 J/j Tempus liberum.

— 10 Sextae et Nonas.

Hora 10 y₄ Lectio spiritualis.

— 11 Tempus liberum.

— 11% Altera lectio spiritualis.

— 13 Prandium more solito.

ORDO RECOLLECÏIONIS , QU^! INCIDIT IN DIEM DOMINICAM.

Hora 7 Missa ut supra; dein Jentaculum.

— 8 Meditatie.

— 9 \'/„ Missa in cantu sine ministris.

— 10% Lectio spiritualis.

— 11% Altera lectio spiritualis.

— 3 Vesperae solemncs. quibus finitis audiuntui\'

confessiones.

— 5 Studium more solito.

IN⁰, ó.

Bibliotheea Serainarii, Professorum usui primarie des-tinata, Aiumnis quoque inservire poterit de expressa li-centia Professoris Bibliotliecarii, cujus erit dijudicare, an et quatenus res ista in casu particulari expedire videa--tur.

TN DE X.

—O—

Par.

Proeeniimn.................5

Caput.

I. De admissione ei ingressu in Seminarium .... 14 II. De fine quem Alumni Seminarii sihi proponere dehent . 15

III. De acquisiiione virlutum.........17

[V. De exercitiis pietatis in Seminaria peragendis . . 35

V. De disciplina Seminarii..........£ l

VI. De acquisiiione acienliarum ........3 i

VII. De scieniiis quibus Alumni Seminarii incwmbere dehent. S ) VIII. De functionibus sacris aliisque exerc.itationibus . . g !

IX. De disiributione diei...........ij

X. SM regulis honestatis in Seminario obse.rvandis. .

Hegula; honestntis in sermone servanda:.....1

liegulce honestatis in motibus corporis servandce. . 4-9

Regukc honestatis in mensa servanda.....50

Regulai honestatis in vestibus servanda . . . .52 XI. De examine vocalionis et ordinum susceplione . . 53 XII. JJe egressu e Seminario et oita ratione deinceps

servanda.................58

Kpilogus.................64

APPENDIX.

N⁰.

1. Confratermlates legitime erecla, itemque et alia indul-genlia concessa el rile, ex permissu Illust. ac Rev. Domini, promulgala in Seminario Buscoducensi, 2quot;.

Sect., in Haaren............68

2. Ordo Exercitiorum spiritualium X dierum ante suscep-

honem SS. Ordinum...........70

3. Ordo Exercitiorum spiritualium trium dierum in ingressu

Seminarii post ferias majores........73

4. Ordo recollectionü menstrua .........74

5. Bibliotheca Seminarii............75

_