-ocr page 1-

T II lî S lî S

JUUfDlCAE INAKJUIIALES

-ocr page 2-

«

-ocr page 3-

T II E S E S

JUIIIDICAE INAUC.Ü11ALES,

QÜAS,

ANNUENTE SUMMO NUMINE,

EX AUCTORITATE RECTORIS MAGNIFICI

LUDOYICI GEllAllDI YISSCHER,

rniL. turor. mao. litt. hum. doct. rt frop. ord. »
NEO NON

AiiPLissiMi SENATUS ACADEMICI CONSENSU

ET

NOBILISSIMAU FACULTATIS JUHIDICAE DECIIETO,

SUMMISQUE IN

JURE ROMANO ET IIODIERNO IIONORIBUS AC PRIVILEGIIS
IN ACADEMIA IlIIENO-TRAJECTINA

RITE KT LEGITIME CONSEQUENDIS,

EnUDITORUM EXAMINI SUBMITTIT

LUDOVICUS FRANCISCUS VAN PANIlUYS,

Mcdiobiirgogt;/cIaii(liia.

A. D. XXVI MENSIS JtJNIl ANNI MDCCCLVI, HORA lil.

TRAJECTI AD lUIENUM,
APUD
rOST UITEIlWEEIl amp; Soc.

MDCCCLVI.

-ocr page 4-

Ex ofScIna TypoRraphicn aieiien t uouont.

-ocr page 5-

T 11 E SES.

I.

Hereditatîs petitio datur contra oum qui bona fide
liereditatem iisucepit.

II.

Si universitas pignori data est, singulae res ex ea
venditac pignoris ne.xii liberantur.

III.

Non facio cuni anipl. savigny, Obligationenrecht,
§ 56, 57, per procuratoren! obligationeni ita acquiri
posse, ut mandans directe possit agere.

-ocr page 6-

IV.

llepudianda est gratificationis tlieoria quae dicitiir,
et creditor qui ante inissionem solutionem acceplt,
nunquam Pauliana actione conveniri potest.

V.

Non facio cum Cl. vangeuow, Leitfaden, III, §
G97 f., creditorcm scienteni actione Pauliana conveniri
posse, si dationem in solutum aceepit.

VI.

Qui postquam ex sententia judicis solverat, apoclia
invenit, solutum repotere potest.

VII.

Causa divertcndi probari potest per confessionem
in judicio.

vni.

Non fiieio cum Cl. opzoomeu ad art. 290 C. C.
actione de separationo tori et mensae instituta, ob
causam novam divortium peti non posse.

IX.

Kmtor qv.i ignorans rem tempore contractus jam

lim

-ocr page 7-

periissu, pretiuiu solvit, post quinquennium lulluic
prctii restitutioncm petero potest.

X.

E.k art. 2014 C. C. probari nequit, qualibot de-
tentione vel possessione alterius dominium rei mo-
bilis tolli.

XI.

Appellatione interposita de causa principali, etiam
a Curia Provinciali confirmatio missionis in bona rei
conservandac causa
{conservatoir arrest) peteiula est.

XII.

Ilomologatio concordati, quod a debitore qui bonis
cesserat cum creditoribus initum est, impetrari ne-
quit.

XIII.

Art. 110, al. 3, C. M. non potest extendi ad cum
qui in honorem trassantis acceptavit.

XIV.

Probanda mihi videtur sententia Judicis Canton-
nalis Arnhemiensis 9 Julii 1850
{^Bijblad 1852, pag.
608 seqq.), rem mercatoriam esse si rhcdai'uni exer-
citor avenam emit a mercatore.

-ocr page 8-

Exercitores qui se derelictiouc navis a sohitionc
llberanint, hyperochani petere nequeunt.

XVI.

Exercitores derelictione, in art. 321 C. IVI. con-
cessa, se liberare possunt a solutione literarmn cam-
bialiiini in art. 372 indicataruni.

XVII.

Jus retentionis, quo cpiis utitur adversus debito-
reni, non valet in creditonnn concursu.

XVIII.

Pater qui tiliuni minorem in domo sua detinet,
puniri nequit cx art. 341 C. P.

XIX.

Art. 345 C. P. vim non habet in casu quo inf'ans
suppressus non vixerat.

XX.

Qui a minoribus vel aliis personis incapacibus usu-
ras illicitas stipulari solet, puniendus est ex lege 3
Sept. 1807.

-ocr page 9-

Ad conatuin stellionatus (art. 405 C. P.) requiri-
tur rem jam traditam esse.

XXII.

Lelt;:res de methodo procedeiuli iu causa delicti quae
valeant tempore rei judicaudae applicaudas esse, utique
(juantum ordinem judicii specteut, non vero eas quae
vigeant tempore criminis perpetrati, defendo contra
ciiauveau et iiklik {Théorie du C. P. I. p. 19 seq(i.
E(l. Hrux.).

XXIII.

Distiuctlo quam proposuit cons, hoisökvain {/)e
provinciale wet met opheldering en en aanteekcningen,
ad
a. 1(58) ratione statutorum proviucialium quae a Kege
rescindi possint uocne, improbanda videtur.

XXIV.

i:)e enkele standaard voor nuint is boven de dub-
bele te verkiezen.

XXV.

De belasting op het inkomen komt mij ongeschikt
voor, om als oen éénig middel tot voorziening in de
zoo hoog geklommen behoeften onzer staathuishouding
te worden aangenomen.

-ocr page 10-

De staat die eene belasting op de inkomsten heft,
heeft volkomen regt een gedeelte der renten tem - te
houden, welke hij aan zijne binnenlandsche schukl-
eischers moet uitbetalen.