THESES JURIDICAE INAUGURALES.

M

THESES

JURIDICAE INAUGURALES,

quas,

ANNUENTE SUMMO NUMINE.

ex adctonitate eectoris magkifici

JACOBI VAN HALL,

oed. leon. nederl. eqditis, oed. coron. qdern. decüriokis,
jde. rom. et nod. doct. et prof. ord.,

keg non

amplissimi SENATUS ACADEMICI consensu

ut

NOBiLissijiAE FACULTATIS JURIDICAE decreto,

SUMMISQUE IN
JUEE ROMANO et IIODIERNO IIONORIBUS ac PRn'ILEGIIS

IN ACADEMIA RIIENO-TRAJECTINA

rite et i-eoitime consequendis ,
EUUDITORUM EXAIMINI SUBMITTIT

DANIEL MAXIMILUAN MARIE D'IIANGEST D TOY.

« pago de Bilt.

DIE xxvn M. JUNII, A. MDCCCLV, HORA II.

Trajectl ad Rlienuiii,

apud J. DE KRUYFF.
MDCCCI-V.

TYPIS MANDAVEKDNT
E. BOSCH ET FILIUS ET VIDÜA P. MUNTENDAM ET FILIUS.

T II E S E S.

I.

Uxor civitatem retinet, licet maritus eam amiserit.

II.

Liberi naturales non agniti, a matre alimenta pe-
tere possunt et ei succédant, maternitate probata.

III.

Heres contra suam aditionem in integrum restitui
potest, etiamsi propter dolum extranei hereditatem
adiit.

IV.

Locator Privilegium in invecta et illata sibi con-
cessum, contra emtorem exercere non prohibetur.

Minus probandum videtur in Cod. nostro, una
eademque voce //verjaringquot; et praescriptionem et usu-
capionem designari.

VI.

Protestatio fieri debet non unice denegatae solu-
tionis a trassato, sed etiam solutio cambii exigenda
est a substitutis quos indossantes trassato dederint,
et protestatio apud hos omnes facienda est, ut in-
dossantes conveniri possint.

VIT.

Si primus emtor foro cessit, venditor etiam post tri-
ginta dies Privilegium habet pecuniae a secundo emtore
non solutae.

VIII.

In art. 512 Cod. Merc, verba: //behoudens aan
laatstgemelde het bewijs van het tegendeel,quot; non
stricte sunt accipienda.

IX.

Ex art. 774. Cod. Merc, etiam jura secundum art.
315 2quot;. Cod. Merc, inter quadraginta dies ante fo-
rocessionem constituta irrita sunt.

Verificatio impiignari nequit eo argumento, quod
epistolae creditoribus secundum Cod. Merc, missae
non sunt.

Xf.

Non probanda mihi videtur sententia Peuerbachii,
eum, qui ad mortem damnatum occiderit, homici-
dii reum non esse.

XII.

Appellandi facultas in causis criminalibus conce-
denda videtur.

Xill.

Qui jusjurandum ex persuasione religiosa detrectat,
nullum inde damnum pati debet.

XIV.

Minus probandum videtur placitum art. 198 legis
fundamentalis.

XV.

Prudenter lex nostra fundamentalis legum promul-
gandarum tempus regi non praefinit.

Nulla antinomia inter L. M D, ad legem aquiliam
et L. 7 ^ 4 D. Quod vi aut clam.

XVII.

L. 28 D. de usuris interpolata est.

XVIII.

L. 12 § 1 D. de usu et liabitatione, verbis: //et
lignis ad usum quottidianumnon obstat L. 22 eod.

XIX.

Ex usurarum per longum tempus praestatione nec
usurarum obligatio praesumi debet, neque per prae-
scriptionem acquisitio.

XX.

Usurarum iimitatio improbanda est.