'iiiKKiiYuiM r)/. lt; {{iigt;m/on / «
; / ^ l Ï 3 a U Ji )■ 0 VÎ ;0{ A HO a AOA ^ ' ■

Cortex Rhamni frangulae, olim in medicina crehro
adhililus, dein ohsolettis, nuper denuo commendatus
est, nee raro ab Iiodiernis Äesculapii ministris,
nostra etiam in patria , praescribitur. At vero dis-
sentiunt circa adminisIrandi rationem, aliis integrum.,
aliis interiorem tantum corticis illius partem adli-
bendam esse docentihus; aliis vires juniorum ramo-
rum et recentium. a vetustiorum et siccatorum viribus
differre contendentïbus^ aliis illud negantïbus. Quae
cum ita sint, operae pretium visum est investigare,
quid veritati consentaneum sit, deque investigatione
illa ejusque eventu in Specimine Academico referre.

Atque hoc qiiidem specimen quatuor continet capita,
quorum primo remedii, de quo agimus, historia ex-
ponitur naturalis; secundo referuntur quae varii
scriptores de viribus illius docuerunt ; tertio expéri-
menta traduntur, in Nosocomio Academico Rheno-
Trajectino miper instituta ; quarto consectaria
proponuntur de actione et usu corticis Rhamni
frangulae.

Atque haec quidem de dissertatione praefanda
habui. Avide autem hancce opportunitatem arripio
ut pium et gratum animum iis significetn , qui bene
de me meriti sunt.

Inter illos Tv, carissime Pater ! primum occupas
locum. Jam inde a prima infantia ingenio meo
stimulos admovisti, cxemplo tuo me adhortatus es,
otnnihusque, qnibus impertiri debet puerilis actas,
doctrinis erudiendum me curasti; quin imo, ubi propter
urbis natalis subsidia parciora occasio deërat, 'Tu,
ipse ducis et praeeeptoris munus suscepisti. Diu
servet, enixe hoe precor B. O. M., vitam tuam in-
columem mihi omnibusque qui tibi cari sunt.

Quid tibi dicam Avuncule dilectissime ! qui post
matris carissimae obitum eheu ! praecocem, mihi
semper tutor egregitis atque in varia rerum condi-
tione admonitoT adjutorque fuisti amicissimus? Mulla
pro tot tantisque beneßciis dicere non possum. Hoc
scias velim , vir aestumatissime, verum erga te pie-
tatis sensuin pectori meo haerere infixum. B. 0. M.
te remuneret pro paterna tua sollicitudine tibique
faveat et iis, qrii tibi cari sunt.

Jnhet me etiam officium, non m,inus jucundim,
tibi gratias agere, vir doet. balfoort, Gymnasii
Cnleviburgici Meetor. Q.uamvis primum Academicis
siudiis hand destinatus, tame7i muUa me tibi dehere
pro ardore, quo me Litterariim studiis imbuere co-
natus es, semper memini discipulus gratus. Tuam
et amicitiatii et henevolentiam consuetam in me col-

Quantum vero vobis gratiam habeam, viri Clarissimi,
quos in Academia Rheno-Trajectina pr acceptor es
habere mihi contigit, quorumque institutionibus prae-
claris frui mihi licuii, animus palam praedicare
jubet. Gratias accipite vieas sinceras, viri Claris-
simi, qui FacuUati medicae praeestis, pro egregia
institutione, mxdtisque et variis in me collatis bene-
ficiis, quorum gratissima semper mihi er it recordatio.

Quibjis autem Te verbis alloquar, Promotor aestu-
matissime o. J. i-oncq , si o^nnia, quae Tibi debeo
reputo ? Tua in me merita laudesqve Tuas praedi-
care Vir Clarissime! nee possum ego nee, si possim,
Tu velis. Verum, dileetissime Preceptor / simpliceni
grati animi testifieationem Tibi sujftcere scio, quippe
qui gaudeas ipsa re, quod et de discipulis et de genere
humano bene merearis. Lieeat mihi etiam, Academia
relicta, tuus esse discipulus et tam diu tuis frui
consiliis, quam diu a Summo Numine in Academiae
Patriaeque salutem Tibi vivere concessum erit.

JU tandem ad vos me converto amiei, quïbuscum per
plures paucioresve annos in hac Academia versatus,
sensini sensimque necessitxulinis vinculo junctus sum

Fraecipue vero vos specto, quos amicos halui
fidosque. Plures e voMs Academiam jam reliquistis
atque alio alii discessistis; triste itaque valedicendi
officium Vaide imminutum est. Sed ubicunqtie locorum
aut sumus aut erimus, idem sit quod antea nobis
studium, idem sensus, eadem maneat animorum con-
junctio. Vos mei memores estate, ut ego vestri.
Valete !

Ordo natur. lihamneae (1). Calyx 4-5 fidus,
laciniis aestivatione valvatis, deciduis; tuho per-
sistenti, ovario plus minusve adhaerente. Petala
calycis laciniis alterna, saepe squaraiformia, stamina
tot, quot petala. Usque o/i^osiVa; ovarium disco glan-
duloso cinctum, 2-4 locularc; loculis 1 ovulatis, ovulis
erectis. Stylus 1 , stigmatibus 2-4, intcrdum ad
basin partitus. Embryo rectus, radicula liilum spee-
tante (2).

Calyx 4-5 fidus, deeiduus, basi circumscissa,
latiore vel angustiore, persistenti; tubus campanula-

(1)nbsp;p.. nuowN, gen. rem. p. 22. DC. pr. 2. p. 19. k. s. kuktii ,
llandb. der Botan. 2e dl. p. 381.

(2)nbsp;Dr. o. d. j. Kocn, Synops. flor. Germ, et Ilelv. edit. 2da
p. 1. p. ICl.

tus vel turbiuatus; limbus patens vel reflexus. Petala
et stamina margini tubi inserta. Stylus indivisus
vel bi-quadrifidus. Drupa (pomum?) pyrena,
suceulenta vel subsicca; pyrenae cartilagineae lou-
gitüdinaliter dehiscentes. Semen suleo profundo
exaratum, basi liilo cartilaginoso prominulo, in-
structa (1).

Seciio IV Frangula. Tournef. DC. Prodr. 2,
p. 2G. lÎMni alterni, inermes. Tolia deeidua, venis
reetis oblique parallelis. llores hermapliroditi, penta-
petali, pentandri. Stylus indivisus ; stigma capi-
tatum (2).

Charact. specijlcus. Eliamnus frangula (L. sp. 280,
CI. V ord. i pent, monog.) iuermis, foliis ellipticis
acuminatis ivlegerrimis, lloribus liermaphroditis pen-
tandris, peduneulis calycibusque glabris vel adpresso-
pubeseentibus, stigmate indiviso, caule erecto. Crescit
in sylvis et dumetis, imprimis in locis arenosis.
Floret in ]\tajo et Junio. koes, Flor. Bat. p. III.
tab. 232.

Synon. Bclgica. Gemeene Wegedoorn (3), Sporc-
kenliout, Vuilboom, Pijlhout, Stinkeboom, Houtjeshout,
Hondsboom, Hondjeshout (4), Kraaibessenhout (5).

(4)nbsp;sepr. Afb. d. arts. gew. III d. p. 57. kops, Fl. Bat. il.lll,
tab. 232. dav. de gort. Fl. VII prov. Belg. foed. p. 63.

beere, Pul verholz, Paulholz, Zweckenholz, Spükker,
Puhlboom, Zapfenholz, Sperberholz, Sprötzerholz ,
Grindholz, Gelbholz, Ilinholz, Steckbaum, Luckberste,
Purgirbaum, Huhner-augenbaum, Wohlkirsche, Ahl-
kirsche, Spillbeere und Spengelbeere (l).

Nomen Germanicum //Steckbaumquot; llhamnum ca-
tharticam spinosam potius, quam llhamnum frangu-
lam nobis proponit. Aliis autem in libris (t) sub
nomine Germanico //Faulbaum,quot; intelligitur Prunus
Padus (L) vel Ccrasus Padus (Dec), et revera factum
esse legimus, ut Rhamnus frangula, cum Pruno Pado
commutaretur (5).

In statu recenti cortex Ilhamni frangulae nobis
offert strata quatuor haec sequentia:

(1)nbsp;J. MEi,zoEn, Landwirtliscliaftliche Tflanzenk -1851. 1 Abtli.
p. 894. en Kors, FI. Bat. III d.

(4)nbsp;c. Schmidt, Encyclop. d. gcsainnit. Medizin im Vereine mit
mehrere Aerzte, Leipz. 184 1. Bd. 6. p. 390.

viridera, juiiiorum ramorura magis nigrcsccntein et
multis maculis parvis albidis obsitam.

2)nbsp;Stratum epidermidi immediate subsequens, quod
praesertim, si bumefactum est, colorem liabet ex pur-
pureo-rubeseentem ; quo tam junioribus quam vetus-
tioribus ramis, post leviorem tantum abrasionem,
nota datur summe cliaracteristiea. Stratum boe a
doetissimo binswanger non observatum fuit (1).

4)nbsp;Corticem interiorem ex albo-ilaveseentem, ratioTie
ramorum diametri crassum, qui siccatus colorera
acciuirit magis profundum, colori cinnamomi corticis
hand dissimilem. 11 ic corticis Eliamni frangulae inle-
rioris nomine vulgo appellatur. Ex antiquioribus
descriptionibus ca praesertim commemorari merctur,
quam Dodonaeus dedit, cui cortex noster dicitur
/'cene zwarte schorsse met graeuwe plackskens bc-
sprinckelt, onder dc welke een geel velleken scbuylt.
dat sterek doet braecken, ende veel waters door den
stoelganck afdryft.quot; dodonaeus cap. XXV, p. 1319.
edit. Antv. a. 1044 Cf. etiam î.obei, dl. IT, p. 203.
edit. Antv. 1581.

Nu])er corticem llhamni frangulae vel ipsi descri-
pserunt vel ab aliis descriptum retulerunt caksïatt,
jalirb. f rharm. lOe jahrg. p, 43—45. r. j. iiaax-
jiAN, Tijdselir. v. AVetensch. Pharm. 1852, 4e jrg.

p. 105. BUCiiNEiîs Report, f. Pliarm. 1849 , 3quot;« Reihe
p. 328. X. SCHÜMANN, Lehrb. d. Artziieimittellehre,
1853, p. 529, etc.

Admirabilis dici potest corticis reccntis coloruin
splendor , quem imprimis in ramis vetustioribus obser-
vavi, quod non solum valet de strato secundo purpureo,
cujus color a recentioribus seriptoribus nota dieitur
characteristica, sed etiam de stratis duobus subse-
quentibus, viridi et llavo; quorum quidem posterius,
quasi croco vel gummi gutta tincta vidctur.

Quemadmodum dissentiunt viri docti de corticis
Rhamni frangulae vi medicata, prouti vel recens,
vel siccatus, vel cum epidermide, vel sine eadem ad-
ministretur,.sic etiam quam maxime inter se diflerunt
auctores, quod attinet ad compositionem corticis
chemicam. Nonnulli (1) quippe oleum quoddam
inessedicunt, acidum continens hydrocyanicum, quod
alii diserte negant (2). Sunt etiam, qui nullam hac
de re mentionem injiciant.

(1)nbsp;A. W. M. V. HASSELT, Iliindl. tot de vergift!. 185.T, 3e st.
§ G91. (Noot) „Bisehoff cn l'ereira geven aan, dat de cortex
Interior van de Uh. frangula, eene acid, hydrocyanicum ontwik-
kelende olie bevat.quot;

Dr. A. wiGGEKS, Grundrisz der I'harmacogn. Gott. 1847, p. 378.—
O. w. nisciiOFF, mcd.-pharni. Botanik, Erlang. 1843, p. 97. —
I'. J. IIAAXMAN, Tijdschr. voor wetensch. Pharm. Kott. 1852,
4e jrg. p. 105.

Quainvis corticis ilhamni frangulae compositio
chemica nondura bene cognita sit, non incongruum
tarnen mihi videtur investigationes referre, a doctissi-
mis oeiiber et binswangeu factas, quibus pleriquc
ex hodiernis scriptoribus utuntur.
\

Doctissimus geiibeu tam recentem quam siccatum
Ilhamni frangulae corticem , chemica ratione investi-
gavit. Expérimenta sua variis instituit modis, cum
destillatione corticis recentis aquosa, tum extractione
corticis siccati, adhibitis aqua bullienti, acido hydro-
chlorico, aethere et potassa liquida, tum etiam com-
bustione. Quae reperit, haec sunt :

Ex iOOO partibus corticis siccati, tam digestione
a(juosa quam alcoholica, separavit:

„IJinswangcr heeft noch in do stam-, noch in de wortel-bast
ucid. hydroc. gevonden.quot; — buciinek's rep. f. Pharm. 3e Reihe
4e Bd. Nurnb. 1850, p. 1G9. — canstatts Jahrb. über Pharm.
10e Jhrg. 1850, p. 43—45.

(I) biciiner's Rep. f. Pharm. 3c Reih. 4e Bd. Nurnb. 1850,
p. 145—147. — KRAKDES, Archiv f. Pharm. XXVI. 1. —
Dr. a. wiggers, Grundrisz d. Pbarmacognos. 1847 , GöUingen.

8°.) lAIateriei extract^»® cum phyteumo-
colla , saccharo, malate calcis et hydro-

materie quadam extractiva amara, quam puram parare
tibi possis ex praeeipitato deeocti Ehamni frangulae,
quod acetate plumbico obtinetur, decompositione
quippe cum acido hydro-sulphurico, filtratione, eva-
poratione et extractione cum alcoliole absolute;

d) Materiem colorantcm esse naturae resinosae
eamque acidis colore laete rubro, alcalibus vero
rubro profundiore tingi.

Aliam geiibeui analysin ab anteccdenti difTerentem
reperimus in opere wigoersii , quod inscribitur:
//Grundrisz der Pharmacognos.quot; 1S47. p. 378.

E übrarum lignearum combustione obtinebat cineris
grisei 1.5, qui variis salibus, oxydo fcrri, pcroxydo
mangauesii et acido silicico constabat.

MAXIMIIJANXIS BINSWANGEII analysiii chemicam tam
corticis truuci, quam corticis radicis llhamni frangu-
lae dedit ampliorem, in dissertatione sua pracmio
ornata (1), a pluribus jam seriptoribus, quod supra
notavi, eitatam (2). E(iuidera non nisi illam, quam
in explorando cortice trunci secutus est, rationem
hïc exponam.

Certa quaedam corticis Rhamni frangulae pulveri-
sati quantitas a doctissimo binswangek per vices cum
aetherc frigido et tandem cum aethcre bullienti digere-
batur, tinctura filtrabatur, residuum denique siccaba-
tur, quo patuit, 3% partes aethcre susceptas esse.

Solutio aetherea ex fusco-llava cvaporationi sub-
missa pracbebat extractum pellucidum coloris ex

(1) max. ninswakger, pharm. Stml. über Rh. frang. und Rh.
cath. gekr. Treissehr. 1850 , München bei Wolff.

{'i) SCHMIDTS Jahrb. f. gesammt. Med. 1850, Bd. 67. p. 1- —
„ „ „nbsp;„ 1850, Bd. 68. p. 30.-

canstatts Jahrbcr. 10 Jahrg. 1850, p. 43-45. - x. scnÖMAKN,
Lehrb. der Arzneimittellehre, 1853, p. 529. —r. J. haaxman ,
Tijdschr. voor wctcnsch. pharm. 4c jaarg. 1852, p. 105.

rubro-llavescentis, saporis perquam amari, adstriii-
gentis , quod odorem spargebat peculiarem , et facile
in alcoliole plane solvebatur.

Uurante liujus actliereae solutionis evaporatione,
substantia ex viridi-fusca, glutinosa, et saporis
oleosi excreta fuit, quae calcfacta odorem spargebat
olei empyreumatici, et residuum rcliquit carboui
nigro liaud dissimile.

Natura liujus materiae oleosa, inde imprimis pa-
tuit , quod in charta maculam producebat oleo-
sam, in superficie acidi hydrochlorici, guttarum
oleosarum instar, natabat, et cum solutionc potassae
causticae concentrata connubium inibat saponaceum,
quod in aqua plane solvebatur. Acidum hydrochlo-
ricum, quo usus erat vir doctus, colorera accepit
viridem. Dixit autem materiem illam pingucdinem
chlorophyllum continentem.

Ex liquorc, qui percolatione a pinguedine chloro-
phyllum continente separatus fuit, dein tanninum
coloratum paravit, quod in aqua bullienti solutum
et postea refrigeratum , addito acetate plumbico , prae-
cipitatum dabat album , addito vero chlorido ferrico
colorem accepit fusco-viridem, addita deniquc ammo-
nia liquida et ichthyocolla colorem fusco-rubrum.
Tam hacce in solutione, quam in solutione alco-
holica sequenti, vestigia materiei colorantis flavae
(rliamno-xantini) reperiebantur.

Qui a tannino colorato filtrationc separatus fuit
liquor aquosus, tam post exsiccationcm quam com-
bustionem, odorem spargebat acidi pyro-gallici ; in-

super tannini speciem contiiiebat, quae ferro colore
ex fusco-viridi tiiigebatur. Lixivium tandem, quod a
pinguedine chlorophyllum continente separatum erat,
post digestionem cum aqua bullicïiti resinam amor-
pliam fuscam praebuit.

Postquam pulvis corticis Ehamni frangulae, qui
jam cum aethere digestus erat, digestioni alcoliolicac
primum frigidae, dein calidae submissus erat, liltra-
tione instituta patuit, in aleohole solutas fuisse
partes 7,5 — E solutione hac alcoholica coloris
pulcherrime rubri, evaporatione et exsiccatione mate-
ries secernebatur fusca , , friabilis , quae pro maxima
parte tam in aleohole frigido atque calido, quam in
aethere solubilis erat, sed in aqua prorsus solvebatur.
Muriate ferri addito, coloris mutationem subibat ex
fusco-nigrescentem, acetate plumbico vero, fuseum
dabat praecipitatum. — Porro hacc solutio, additis
alcalibus, colore magis profundiori tingebatur, et
massa fusca, (materies extractiva peculiaris, nitrogenii
carens) acetate plumbico praecipitata, atque post
cvaporationem relicta, combustione odorem spargebat
empyreumaticum, haud ammoniacalem et, rémanente
parva cineris quantitate, prorsus fere in vaporibus
ilavis evanuit.

Tanquam productum praeparationis (forsitan ex
chemica aöris vi in acidum tannicum), a doctissimo
binswangen, dein alia separabatur substantia ulmi-

nosa rubro-fusca, e tinctura sc., quam e materie
extractiva jam commemorata filtratioue acquisiverat.
Materies illa, quae in aqua, alcoliole et aetliere inso-
lubilis erat, in solutione alcalina cum colore profunde
fusco solvebatur, et cx ca solutione, acidorum ope,
sub llocculoruin fuscorum forma praecipitabatur. Ma-
teries liacc ex sententia binswangeui (1) ct aliorum
magnam pracbet analogiam cum substantia Äpore-
timm dicta, quae a doctissimis döpping et sciii.oss-
BEiiGER c radice llbei i)arata fuit.

Extractum alcoliolicum coloris Üavo-fusci et sajioris
amari adstringentis, post digestionem aquosam, parva
aetlieris quantitatc transfusum liuic ultimae quidem,
èt tannini quidquam èt materiem quandam colorantcm
impertibat; in alcohole prorsus solvebatur, quae al-
coholica solutio post evaporationem, materiem rclinque-
bat resinosam, quae sublimata ita llagrabat, ut llam-
mula laete üava appareret et vaporcs flavi spargerentur.

Materies hacc resinosa duarum vel plurium résina-
rum conjunctio esse videbatur, quia alcoholica ejus
solutio partim tantum, acetate plumbico, cum fusco
colore praecipitabatur. Et revera doctissimus Bins-
wanger cx una hac materia duas secrevit résinas
diversas , alteram insipidam fuseam, alteram saporis
perquam amari ; posteriorem igitur pro Ilhamui fran-
gulae principio amaro activo habet.

Solutio amara adstringens, ex Üavo-fusca colorata
quae digestione aquosa separata fuit ab extracto

alcoholico , cum solutioiie conccntrata acctatis plure-
bici, praccipitatum dedit lloccosum, coloris fusco-
llavi, quod acido liydro-sulplmrico decompositum,
ctsolutioue ferrosa examinatum, liuic ultimae colorem
dedit fusco-viridem, a doctissimo binswanger dictam:
//Eisen-braungrüneiideu Gerbstoff.quot;

Liquor, qui pcreolatioiie a praecipitato plumbico
liberatus erat, nullum amplius cum acetatis plumbi
basici solutionc deposuit sedimentum, sed evapora-
tionc syrupi fusci formam assumsit, in quo adliuc
tam saccliari quam acidi vegetabilis, tannini atque
materiei amarae particulae inerant.

Cortex, jam alcohole, et aethcre digestus, tandem
digestioni aquosae tam frigidae quam calidac sub-
jcctus fuit,quo modo'21,5% solvebantur. Solutiones
aquosae coloris erant fusco-llavi, saporem habebant
amarum adstringentem. Extractum fuscum, quod
evaporatione ex iis paratum fuit, saporem primum
quidem dulccm , mox vero amarum referebat. — Ex
solutionc hujus extracti aquosa cum alcohole mate-
ries praecii)itabalur extractiva gummosa, quae com-
bustioni subjecta, saliuin vestigia ostendebat, quum in
liquore spirituoso, reactionc cum muriate ferri, post
evaporationem atque combustionem, sacchari, tannini,
materiei extractivae amarae et saliura particulae
rcmanerent.

Exijcrimentis hisce omnibus perpensis, quae a
doctissimo Binswanger instituta fuerunt, corticis

1)nbsp;Materies volatilis, quae destillatione aquosa
separari potest, eui autem corticis recentis odor tri-
buendus videtur.

3)nbsp;llhamno-xantinum, quae materies est colorans
llava, crystallisabilis et sublimabilis, atque alcalibus
colorem accipit purpureum pulcherrimum.

5)nbsp;Materies ulminosa, coloris rubro-fusci (Apore-
tino radicis rhci baud dissimilis).

7)nbsp;llcsinae nonnullae in alcohole solubiles, quae
autem in aethere non solvuntur.

8)nbsp;Substantia amara (resinosa), cui verosimiliter
corticis vis purgans attribuenda est.

13)nbsp;Chlorureti calcii, sulphatis potassae, phosphatis
potassae, calcis, magnesiae, oxydi ferri atque acidi
silicici vestigia.

Etiam ratione habita administrationis corticis
Rhamni frangulae tlierapeuticac, analysis hujus cor-
ticis decocti chemica, a doctissimo binswangeu in-
stituta (1), attentione dignissima videtur. Cum enim
forma dccoctionis cortex illc imprimis a medicis
laudetur, multum refert scire, quaenam ex partibus
constituentibus enumeratis in tali decocto contineantur.

Sunt illae: tanninum, materies extractiva amara ,
materies colorans flava, acidum malicum, materies
ulminosa, extractiva fusca gummosa et saccharum.

Luculentcr itaque patet, non omnes quidem, at
multas tamen, quae chemica corticis analysi seiiaratae
sint, substantias, tali decocto inesse, et inter illas etiam
matcriem amaram resinosam, cui ex sententia doctissimi
BiNswANGEii, attribucnda est vis corticis cathartiea.

Ncque minoris momenti sunt argumenta, quibus
corticis Rhamni frangulae cum radicis Rhei analogia
tam chemica quam therapcutica nititur; undc non-
nulli medici (2) ilium tanquam vicarium radici Rhei
substituunt.

Dc convcnicntia principiorum Rliamni frangulae
(a nonnullis (1) Eliabarbarum plebejorura dictae) cum
iis, quaecliemicarationea doctissimis scui-ossberger
et DüPPiNG (2) e radice Rliei separata sunt, hacc
mihi notanda videntur (3).

Comparatis omnibus, quae a doetissimo binswanger
de corticc llhamni frangulae monentur, cum iis,
quae a doctissimis sciilossberger et döpping de
radice Hhei dicta sunt, quod attinet ad composi-
tionem utriusquc remedii chemieam, convenientiam
animadvertimus manifestam eamque administratione
therapeutica comprobatam.

Omnia, quae cum Rheo instituta sunt, experimenta
nil docuerunt dc vera natura principii ejusdem
amari, cui sine ullo dubio vis ipsius therapeutica
maximam partem tribui debet. Sunt qui putent, ut

SCHMIDTS Jahrb. f. ges. Med. 1850 , Bd. 67. p. 175.
Trager Vierteljahrsehr. 1844, Ie Jhrg. p. 19.

CANSTAÏTS Jahrb, 1851, 10e Jhrg. p, 43—45 cn p. 208—210.
DODONAEUS Kruijdtbocck ctc. Lcyd. 1C18, Ge dl. p. 1228, bijv.
X. SCHÜMANN, Lehrb. d. Arzneimittel!. 1853, p. 529.
p. J. IIAAXMAN, Tijdschr. V. wetens, pharm. 1852, 4jaarg. p. 105.
Journal, d mdd. chir. ct pharm. Bmxelles 1845, 3e ann. p. 495.
AU COHEN, pract. tijdsein-, v. gen. 1852, 4e jrg. p. 213.
DiTTEUicii, neue med. chir. Zeit. 1851, p. 1.
Kiickblieke auf d. Fortsein-, d. Med. von Berlin : Aertze 1851,
2e Ilalbj. p. 373.

Rhamni frangulae, sic etiam radicis llhei vim medi-
catam sitam esse non in uno, sed in pluribus prin-
cipiis constituentibus ; ceterum pro principiis ejus-
modi nonnullas habitas esse substantias, quae potius
tanquam producta analysées chemicac considerari de-
berent. Principium tandem maxime activum, tam in
radiée llhei quam in cortice Rhamni frangulae
habent materiem amaram resinosam, quae nullo adhuc
modo pura separari potuit, quam tamen multa expé-
rimenta chemica docuerunt non esse alcaloïdeum,
sed substantiam compositam resinosam, nitrogenii
expertem, acidi naturam prae se ferentem , unde aethcris
ope rhamno-xanthinum detrahi possit.

A doctissimis scht.ossbeugeu et döpping extrac-
tum alcoholicum llhei, digestinne frigida ai^uosa,
in duas separatum fuit partes, quarum altera in
aqua soluliilis erat, altera non solubilis. Residuum
rcsinosum hujus extracti, digestione aetherea, iterum
in duas divisum est partes, quarum rursus altera
in aethere solubilis erat, altera non item. E
solutionc aetherea primum deposita fuit materies
eolorans flava, crystallisabilis, (acido chrysophano
haud dissimilis), quum in lixivio remanente acthcreo
species resinae amorphae flavae, erytliroretinura dicta,
remanerct, quae solutionc alcalina colore tingebatur
pulcherrime purpureo.

Eventu supra dicto convenienter, solutio corticis
Rhamni frangulae sese habebat. quipjw qua etiam
continebatur materies eolorans flava, crystallina , acido
chrysophano similis, quae alcalinorum additione colo-

rem accipieliat purpureum. Ex utraque planta pro-
feet» materies colorans llava, in solutione alcalina
purpureo colore soluta, acidorum opc cum colore
ilavo praccipitatur. Ea vero , quae in ramorum llhamni
fraugulae cortice, et quidem multo minori copia,
invenitur atque a doctissimo buciinek rliamno-
xanthinum appellata est, alio nomine diüerre videtur
ab acido clirysophano (1).

De rhamno-xantliini proprietatibus chemicis, im -
primis a doctissimo buciikeii Jn''®. indagatis, et in
variis operibus (2) commemoratis, nil amplius refero
nisi quod vel in temperatunl normali avolat, qua de
causa charta alba, ad conservationem (imprimis cor-
ticis radicis) adhibita, post aliquod temporis spatium
colore Havo tingitur, atque interior corticis superficies
multis crystallis parvis rhamno-xanthini obtegitur.

liujus rhamno-xanthini solutio aetherea etiam re-
sinam continet amorpham flavam, alcalibus purpureo
colore tinctam, et erythroretini radicis Rhei analo-
gam, cujus tamen compositio elementaris cum com-
positione erythroretini haud comparari potuit, quia
résina ista, omni certe rhamno-xanthino atque pin-
guedine libera, ])arari non poterat.

Ea extracti alcoholici pars, quae post digestionem
aquosam remansit, atque aethere non solvebatur, secun-

(2)nbsp;1'. J. IIAA.VMAN, Tijdschr. voor -»vct. l'harm. 4e Jrg. 1852,
p. 105. eil 5e Jrg. 1853, p. 319-

Weekblad voor aixithekers, 1853, No. 3G.
CANSTATTs .Tahrbcr. 1850, lOc .Thrg. p. 43—45.

dum doctissimum SCIlLOSSBEIlGEll ct DÖPPING, CUIIl
substantiam quandam continebat ulminosam, aporeti-
num, turn alteram resinosam, solubilem, rubro-fuscam,
phaeoretinum dictam.

Expérimenta doctissimi binswanger in cortice
Ehamni frangulae instituta docucrunt, talem etiam
substantiam ulminosam atque resinosam ex extracto
Ilhamni alcoholico parari posse. Sic etiam eadem datur
convenientia inter earn extracti Rhei alcoholici par-
tem, quae aqua solvebatur (et quae saturatione sul-
phatis magnesiae phaeoretinum, erythroretinum et
acidum chrysoplianum praebebat) et congruam extracti
Rhamni frangulae alcoholici solutionem. Utroque in
extracto, dein ratione habita utriusque analyseos
chemicae, tanninum (pro parte in acidum gallarum
commutatum), et saccharum adest. — Alia autem
insuper in cortice Rhamni frangulae datur materies
tannina peculiaris, quae solutione ferrosa non coeruleo,
verum ex fusco viridi colore tingitur, et a doctissimo
gerber non detecta fuit.

In libris Hippocraticorum, id est, in iis, qui
hippock.atis coi, magni raedicinae parentis, nomine
feruntur, licet alios habeant auctores, llliaranus
commemoratur, cujus folia cruda, id est, non cocta
refrigcrandi caussa in inilammationibus adhibeban-
tur (1) , succus vero, verosimiliter baccarum, in
uterum ex partu inflammatum injiciebatur (2). Num
Rhamni species révéra fuerit, an secus, deficiente
omni ipsius deseriptione, dijudicari nequit, quemad-
modum recte animadvertit diebbacuius (3). spren-
gei-io Zizyphus vulgaris habetur (4).

TIIEOPIIRASÏUS, omnium antiquitatis botanicorum et
primus et princeps, qui quarto et tertio ante- Chris-
tum uatum vixit seculo, in llistoria sua plantarum (1)
duas commemoravit Rhamni species, alteram nigram,
alteram candidam, utramque spinosam, quae de-
scriptio igitur llhamno nostrae frangulae inermi non
convenit.

DioscoiiiDEs, qui primo post Christum natum scculo
vixit, in opere suo f/lliQlvlrjg laTQixijg (2)quot; mentionem
fecit trium llhamni specierum, quarum nulla tamen
nostram indicat Ehamnum frangulam. Rhamiii foli-
orum administratie externa utilis ab illo dicitur
in erysipclate et herpete. Praetcrea, pro superstitione
illius temporis, ramos fenestris aut januis admoveri
refcrt ad dcpcllenda veneücorum maleficia.

PLINIUS (3), DIOSCOIIIDIS vcrosimiUter aequalis, duas
item memorat species, alteram candidiorem ct fruii-
cosiorem, alteram silvestrem, nigriorem ct quadantenus
ruhentcm, sed nullos indicat characteres botanicos_
Candidiori dictae adstringentem atque refrigerantem
vim tribuebat, camque abscessibus (collcctionibus, ut
ait) et vulncribus accommodatiorem dicit.

gai.enus, qui secundo aerae nostrae scculo vixit,
Rhamni vim desiccantem ct discutientem dicit, ideo-
que herpetes sanare et erysipelata tenera ejus folia.

(1)nbsp;tiieoi'musTUS, I list, plant, libr. 3, cap. 18, cd. Schneid,
t. I. p. 113.

Atque haec quidera de Rhamni generis apud vcteres
cognitione pro instituto nostro sufficiunt. Non est quod
referamus ea, quae apud alios auctores sive Graecos
sive Romanos sive denique Arabes, qui ante seeulum
XVI vixerunt, circa Rhamnum ej usque vires et usum
inveniuntur. Ab una parte namque multi OATiENUM
descripserunt, ab altera Rhamni frangulae mentioncm
non faciunt. Itaque transeundum est ad ea, quae
propius ad argumentum nostrum accedunt.

TETiius ANDREAS MATTiiioi.us (l),anno 1500 natus,
Ferdinandi Archiducis medicus privatus, primus
descriptioncm quandam accuratiorem tam botanicam
quam pharmacologicam Rhamni frangulae dedit. llic
distinguebat inter corticem Rhamni frangulae externum
adstringentern et internum resolventem., iteinque de vi
corticis recentis emetica loquitur: ucxtimo cortici, in-
quit,/acK^^a« cj^ ^i^/^^riw^eKj, intimo autem exsolveni''
porro: i/siquidem viridis nullus debet esse usus , quod
vomitiones moveatr mattiiiolo jam, quod attinet ad
vim medicatam , Rhamni cortex radici Rhei aequalis
erat. Vim ejus salutarem his verbis describit:
If Idem bilem et pituitam expurgat, quin etiam hy-

incommodo, belle jeeur expurgans ac roborans,
adeo ut quidam, qui scirrhoso jecoris ae lienis
affectu laborant, hoc medicamento curati sint.
Aperit enim omnium viscerum obstructio7ies, et vasa

(1) Comment, in libr. VI Dioseoridis (ed. Ciisp. Bauhin) 1598,
libr. IV, cap. 168, p. 875.

omnia a crassorum excrementorum infarclu expedite
Addendum est, forma decocti a mattuioi.o corticem
nostrum administratum fuisse.

llevera inde a mattuiot-o demum plantae nostrae
repetenda est historia. Ille quoque primus nomine
frangulae eaudem insignivisse videtur: nFrangula
igitur ita vocata , inquit, qtml facile frangaturT
euciiauius (1), mattuiot.i aequalis, natione Germani-
cus, investigationum maïïhiom ignarus fuisse videtur.
Nam plantae nomen Germanicum Faulbaumquot; ab illo
origin em habet: quot;um seines stinkenden und faulen
Geschmackes Willen:' Cui eonvenienter Latine dixit
eam: arborem foetidam ,• nomine enim latino secun-
dum euciiauii opinionem eo usque carebat.

Cortici interiori vim attribuit limitatam: in scor-
butica tantum oris alfcctione hoc modo administrari
eum docet: fdie mittel gelbe Rinde dieses Baums
mit Fssig gesotten , heylet die Faule des Zänfleyschs,
und Schmerzen der Zän im Mündt gehalten:quot;

Quamquam a jiattuiolo valde commendata fuerit
llhamuus, tarnen hembeiitus dodonaeus , anno 1518
natus, multum de ejus laude detraxit, quum de vi
corticis medicata atque administratione haec dicat: (2)
Aert, cracht ende werckinghe.
//Als dc binnenste geele schorsse van dit sporcken-
hout in water ghesodcn ofte gewcyct is, dan wort

(2)nbsp;hemb. dodonaeus Crujtboeck ofte Ileibarius, Lcyd. by
Ravelingen 1618. 6e Dl. p. 1228.

dat water van sommighe lantlieden veel geaeht ende
gebruyct, om heur den buyek weeck ende suyver te
maecken. Want het jaeglit alle dicke slymerige ende
oock de gallachtige onsuyverheden wtten lyve: ende
dat sclve doetet niet alleen van onderen door de
darmen, maar soratyts oock van bovenen door het
braccken, met een groote bcrocrtenisse ende omkee-
ringhc van de mage. Daarom is dit eer een dinck
om gebriiyet oft ingenomen te worden, van de grove
en herdbarige menschen als lantlieden , en die veel
arbeyts doen, ende met grove herde spyse gevoedt
worden, dan om de weecke en steedtschc menschen
die geenen swaeren arbeyt en doen oft meest ledich
gacn, integeven. Dan sommige willen versekeren
dat dese schorsse gedroueht zynde, sachtclycker
werekt, en den lyve min moeyelyek ende lastich
valt, seggende: dat sy noch versch en niet ge-
droocht zynde, eenige overvloedige vochticheyt in
heur heeft, dewelcke crimpingen ende crevclingen in
den lyve veroursaeckt, ende de mage tot braccken
verweet, oft dezelve seer sterckelyck omkeert ende
ontstelt.

Dezelve schorsse in wyn oft azyn gesoden suyvert
de vuyle tanden, ende versoet den tantsweer, als
men den mond daermede spoelt; ende is Sonderlingen
nut om de crauwagie en allerhande schorftheyt en
onsuyverheydt van de huyt te droogen ende wech
te nemen.

Noch van de krachten. Niettcgenstaende alle de
redenen die dodonaeus alhier bybrengt, seggende:
dat men de binnenste geele sehorsse van sporcken-
hout, niet en behoort integeven, dan alleenlijek de
stereke eu hertbarige menschen, sui» vindt men
nogthans dat deselve schorsse hedensdaechs heel Sa-
xenlandt door, voor Rhabarber gebruyct wordt, in
al 'tgenc daer Ehabarber nut toe is: gemerct dat de
llhabarber al daer tc dier is, om de arme lieden
integeven.quot;

Sequitur matthias lobelius , Flandrus, ^anno 1538
natus, qui nobis descriptioncm reliquit Ehamni
satis accuratam (1), pro maxima parte cum de-
scriptione dodonaei convenientem, quod attinet
ad corticis interioris vim atque actionem mcdicatam.
Loquitur autem de vi emetica strati cujusdam vel
cuticulae, ut ait, llavae, immediate epidermidi sub-
sequentis, his verbis: //de ryskens van desen boom
hebben ecu swerte schorsse met graeuwe vlecskens
besprinckelfc, onder de welcke een geel velleken
oft schorsse is, die sterek doet ouergeuen, ende
water door den camcrganek afiaeglien.quot;

(1) Kniydtbocck oft bcschr. v. allcrl. ghcwasscn ctc. Antw. by
C. riantyn 1581 , 1)1. 11. fol. 203.

rjaiitarum seu Stirpium bistoriae matthi.ve du lobki-, Insulani,
Antvcrpiao 1576, p. 594.

viridem, qui immediate epidermidi subsequitur. Prae-
terea corticis llavi interioris ('/dc geele middelste
scliorssequot;quot;) administrationem externam laudat iu morbis
cutaneis.

NAEi aequalis, etiam de Rhamiio frangula mentionem
fecit (1), convenienter cum iis, quae a mattiiiolo
dicta erant. Sed insuper corticis radicis llliamni
frangulae administrationem commendat in febre in-
termittenti quotidiana.

abrahamus hunting, ProfessorGroninganus, om-
nia, quae de Rhamno frangula liabet in descriptione
sua plantarum (2), exscripsit ex dodonaeo et mat-
tiiiolo , dicens: //de buytenste bast dezes booms is
tezamentrekkende, daarentegens dc inwendige geel
geverwde openende van aart, volgens 't bcrigt van
mattiiiolus.quot;

In Ilistoria plantarum secundum ordinem gaspari
bauiiini, Professoris Basiliensis, Gallice conscripta (3),
liaec dicuntur: //sou écorce est laxative et adstrin-
gente, cn sorte qu'elle lâche le ventre et fortifie
comme la Rhabarbe et purge la bile et le phlegme ;
c'est le jaune de l'écorce qui est laxatif, le dehors
étant adstringent.quot;

(2)nbsp;ABR. MÜNT1NG, naauwk. beschr. d. aardgew. Lcijd. 1C96 ,
I Dl. le bk. LX hoofdst. fol. 90—91.

(3)nbsp;Uist. des plantes rangée suivant l'ordre du Piaax de GASr.
HAuniN, Lyon 1716, tom II, 1. XI, sect. V, p. 756.

Eodem modo zwinoekus in theatro suo botanico (1)
locutus est; dicit autem corticem recentem: //obsich
und niedsichcorticem siccatum nonnisi //niedsichquot;
agere.

johannes ■vvimiemius weinmannuh, pliarmaco-
poeus Eatisbonensis, corticem Khamni frangulae
vocat: Jthaharharum rusticorum , quia , ul dicit in
opere suo (2): //die Bauern dieselbe zum brechen
und purgiren brauchen, mit öfters gutem Erfolg.''

Sed, jam vivente weinjianno, Ehamni frangulae
usus decrevit. Dicit enim: //es wird aber heutiges
Tags Eaulbaum gar selten mehr innerlich gebraucht.quot;

Si omnia respicimus, quae hueusque dc actione
medicata corticis llhamni frangulae prolata erant,
nobis patet: ab omnibus seriptoribus antiquoribus,
inde a mattjiiolo usque ad weinmannum, cortici
JIavo interiori siccalo actionem purgantem, rcsol-
vcntem, haud drasticam, externa autem cortici
actionem magis tonicam attribui, atque administratam
fuisse ab iis Rhamnum in plethora venosa abdominali,
in hcpatis lienisque morbosa alfectione et in hydrope.
Ex recentioribus seriptoribus, qui de Ehamno frangula
locuti sunt, hi imprimis excitari debent.

kudolpiius augustus vogel , qui quum in Materia
sua medica (3), Corticis mediant siccati usum,

forma decocti in hydrope, ictero, febre intermitteuti
atque scabie laudet, corticis tarnen recentis admiuis-
trationem improbat, his verbis; //cortex medius ilavus,
saporis adstringentis et nauseosi, alvum purgat, et
si recens est, veutriculum quoque subvertit.quot;

ALBEUÏUS VON iiALLEE (1) cortici intcriori vim tri-
buit drasticam, dicens: //cortex medius ad üagitium
usque purgat, sursum et deorsum.quot;

CAEOLUs LINNAEUS haud omittcndus est. Nam hie,
iu Amoenitatibus suis academicis (2), primus indica-
vit actionem hujus corticis salutarem in molnnine
haemorrhoïdali. linnaei sententiae multi adstipu-
lantur, ex. gr:

lemeuey (3) corticem interiorem (in priinis radicis)
salutarem dicit in ictero atque in hydrope, in dosi-
bus dr. ß—dr. ij.

Iu pharmacopoea Wurtembcrgica (4), cortex hoc
modo commeudatur : ncorticcs eliguntur arhoris me-
dianiy vel (iui^,praestant radicuni, vel ßavescentes
amaricanles; vehementer 'purgant tam per superior a
quam inferiora, proplnantur a dr.j ad dr. iij in infuso.
E contrario pharmacopoea Brittannica (5), ubi planta
nostra Alu us nigra vocatur, corticis administratio-

(4)nbsp;Ph. Wurtemb. Stuttg. 1760, 3 cJ. p. I, Mat. med. cxhib.
CI. II, cap. VII, p. lUO.

nem prorsus rejicit, nam ibi Icgimus, jure ilium a
medicis rcprobari, quia torminibus atque nauseae
ansam dat.

In plantarum medicinalium clTigie tamen, quae
postea ab. j. c. sepp et fil® (1) edita est, non solum
inter medieamenta receptum videmus Rhamni corti-
cem , sed administratio quoque corticis interioris
iterum laudatur.

Rursus linnaei acqualcs atque successores et omnes,
qui exeuntc seculo superiori vixerunt, inter quos in-
primis alb. v. iialler (2), Murray (3), duiiamel (4)
et alii Rhamni frangulae, utpote remedii drastici,
administrationem minus commendant, atque non nisi
raro eum a rusticis adhiberi dicunt.

Ilisce omnibus perpensis luculenter patet, de cor-
ticis Rhamni frangulae laudibus co tempore nequa-
quam inter omnes constitisse, sed dubia mansisse de
vi ejus salutari.

Initio seculi XIX corticis Rhamni frangulae ad-
ministratio magis magisque neglccta est. Multi quippe
pharmacologi (5) eundem pro remedio drastico for-

(4)nbsp;DUIIAMEL, Traité des arbres ct arbustes que Ton cultive en
France, Paris 1806 , IH, 44.

Ussimo liabcnt, cujus administratio non amplius
laudanda est. Prorsus mox in oblivionem abiit, et
vel in praecipuis de materia medica- operibus ejus
mentio negligitur.

Quare jiayne (1) , de Ehamno loeutus, hacc ait:
'/so wird denn manches Mittel wieder hervorgesucht,
was oft lange in Vergessenheit gewesen ist^

Sic etiara oeuber (2) aflirmat, jam dudum ejus
usum pcriisse, quum nuper denuo a nonnullis pro
medicamento in haemorrhoïdibus salutari cclebraretur.

Doctissimus vcro guhprecht (3), llamburgensis,
anno 1843 primus Eliamni frangulae vim salutarem
oblivioni eripuit, et ejusdem inprimis experimentis
factum est, ut recentiores (4) de materia medica
scriptores hujus plantao mentionem instaurarent.
Non solum doctissimus gumprecht, sed etiam doc-

(1)nbsp;iiATKE, getreue Darstel), und Beschreib, in der Artzneik.
gebrüuchl. Gewächse, Berlin 1817, p. 44.

(3)nbsp;noLSCiiER's, Annal. für gesamrat. Heilk. 1843, neue Folge,
III Jhr. 2 Hft. p. 105.

(4)nbsp;OESTERLEN, Ilandb. der Ileilmittcllehre, Tubing. 1847 ,
A2tc ufl. p. 762.

ASCIIENBRESNER, die ncucn Arzneimittel]. Ctc. München 1848.
STRUMPF, systcmat. Arzneimittellehre, Berlin 1848 , I.

tissimi iiei.mbrecht, buockman et vir clarissiinus
markus, inprimis autem doctissimus binswanger ,
nuperrime inquisiverunt in corticis Rhamni frangulae
vim medicatam. Doctissimus binswanger in disserta-
tione sua, pracmio ornata (l), seriem experimentorum,
a se institutorum communicavit, unde corticis
actio paulo majorem iterum celebritatem naeta est.

Serins etiam in diariis multa prolata sunt de
Rhamno frangula, sed, quod sciam, non nova. Pere
omnia referenda sunt ad inquisitiones, a doctissimis
gumprecht (2), iielmbrecht (3), brockman (4) ,
binswanger (5) ct a viro Clarissimo markus (6)
institutas. Nam ea fere cum lectoribus communi-
cant quae ab Ulis reperta sunt.

(1)nbsp;m. nikswakobr, Pharmac. Stud. über Kli. fr. gekröntes
Preisschr. 1850, München bei wollf.

(2)nbsp;schmidts, Jahrb. f. ges. Med. Jhrg. 1844 , Bd. 41, p. 162.
Jhrg. 1850 , Bd. 67, p. 175.

(3)nbsp;schmidts Jhrb. Jhrg. 1845, Bd. 46, p. 288, sq.
casp. Wochenschr. 1845 , No. 4 , p. 63—71.

(5)nbsp;SCHMIDTS Jhrb. .Thrg. 1850 , Bd. 68, p. 30.
Prager Viertcljhrschr. 1851, Bd. 2, p. 10.

(6)nbsp;SCHMIDTS Jhrb. Jhrg. 1850, Bd. 67, p. 175, sq.
Wurtemb. med. Korresp. 1850, No. 19.

Ipsas quidem, quibus viri doeti hi usi sunt explo-
randi rationes, prae rei amplitudine persequi non atti-
net, at praecipuos eorundem investigationum eventus
breviter adumbrare neeessarium dueo.

1)nbsp;In plethora venosa abdominali, in alvi segni-
tic habituali, ceterisque ventris affectionibus, in qui-
bus llheo vel Senna vulgo utuntur.

2)nbsp;In congestionibus haemorrhoïdalibus passivis,
atque in haemorrhoïdibus coecis, haud neglecta
diaeta réfrigérante, resolvente, vel applicatione etiam
hirudinum ad anum. In congestione autem hae-
morrhoidali activa reprobat hujus corticis admini
strationem.

Eeferente doctissimo gumpuecuï, inprimis in alvi
tarditatc habituali, cortex effectum praebuit salutarem,
atque in hydrope etiam propter vim diureticam a
nonnullis eum administratum esse, idem afîirmat.

X. sciiöMAN, Lehrb. der Arzncimittcll. 1853, p. 529.
AU COHEN, nicuw pract. tijdschr. v. Gcnecsk. 1851, 3e Jrg.
p. G95.

ejusdem sententia, ea eonsistit in alvi dejeetione
mucosa aucta, atque in secrctione sanguinis hac-
morrhoïdalis.

Doctissimus guiipuecht vulgo corticem nostrum
conjungebat cum cortice aurantiorum et seminibus
cumini, tanquam remcdium tonicum roborans resol-
vens, forma infuso-decocti, atque eo fine uti solebat
cortice Ehamni siccato {cum epiclermide) ramorum
veiustiorujn, hac ratione: 13). cort. Eh. fr. 3 IB. cort.
aur. dr. iij—iv (vcl lib. millcfolii) sem. cumini. dr. iij,
Coq. inf. 1. a. ad col. 3 xxiv. S. vespere vasculum.

In alvi segnitie habituali ab illo usus hujus
decocti protractus (3-6 hebdom.) praescribebatur,
nonnumquam addito sulphate sodae, nimirum si con-
gestionem actioam fieri .metuebat; in liaemorrhoï-
dibus coecis una cum aqua laurocerasi (3-4 dd. gtt.
XXX—r.xx).

Ex sententia viri docti mennie (1), etiam in Sy-
philide secundaria, rlicumatismo chronico atque in
exanthematibus cutancis cortex laudandus est.

A doetissimo uelmbiiecut (-2), qui etiam cortice
siccato {cum epidermide) ramorum vetustiorum usus
est, ejus administratio laudatur iisdem in morbis,
qui a viro doetissimo gumpkecut enumerati sunt;
insuper autem lib. millcfolii addendam commendat
iu haernorrlioïdibus supjjressis.

(2)nbsp;CASPERS Wochcnsclir. 1S45 , No. 4, p. C3—71. — Joiun.
de Méd. et de Cliir. de Bruxelles. 1845, 3e année, p. 495.

Doctissimus buückmaïj (1), qui vim Rhamni diure-
iicavi ncgat, multas instituit cum eodcm corticc
investigationes, insuper etiam cum extracto aquoso,
alcoholico ct tinctura, quae vero postrema inertia
esse dicit. Ceterum ellectus ejus conveniunt cum
cHectibus doctissimi binswangeu, de cujus experi-
mentis nunc videndum est.

Doctissimus binswangeu et plura et accuratiora
experimenta nobiscum communicavit, quae non solum
pertinent ad corticem trunei, sed etiam ad corticem
radicis, ad baccas atque fructus Rhamni frangulae,
tum etiam ad partes convenicntes Rhamni cathar-
ticae (2).

Equidem vero nonnisi de iis loquar, quae ab illo
cum cortice trunci Rhamni nostrae instituta sunt.
Ex investigationibus, quae anno IS IS et ISiO in
suo ipsius corpore instituit, patuit, sanguinis circu-
lationem ct diuresin, illo corticc nccjue incitari
neque augeri.

Primum experinientuin institutum est cum decocto
corticis recentis {cum epidermide), sc: 5 j ad col.
5 xij , in ipso viro docto. Decocti usu protracto
deinceps percepit borborygmos, nauseam , vertiginem ,
salivationem auctam , cmesin, cephalalgiam inprimis
frontalem, lassitudinem artuum atque morositatem.
Quamquam identidem post emesin remanebat nausea,
tamen ciborum appetitus non diminuebatur. Decocto

(1) CAXSTATrs Jhi'b. 1851 , Jhrg. 10, p. 208.
(1) buciiner's Rei)crt. 1850 , 111 Keih , Bel. IV.

assuinpto toto, (juatcr dejecit alvum pultis instar
raollcm, atque durante usu nullum observavit in
sanguinis circulatione vel in urinae seeretione errorem.

Mox alio deeoeto usus est, nempe corticis siccati
(cum epidermide) 5 j ad col. 5 xij, ramorum rursus
vetustiorum. Assumptis quatuor uneiis, majorem
symptomatum enumeratorum partem observavit, atque
bis alvum excrevit parcam et mollem ; urinae vero
secretio atque sanguinis circuitus normales erant.
Residuum hujus decocti, ab alio assumptum, etiam
nauseam, emesin et nonnullas alvi dejpctiones parcas
produxit.

Alii autem investigationi. in homine robusto
aetatis 25 annorum, cum decocto corticis siccati,
(cum epidermide) ex 5 j. ad col. § viij, institutae,
nulla ncque nauseae nequc intestinorum irritationis
symptomata insecuta sunt, sed bene multae alvi
dejectioncs pulti similes. Ceterum, perspeetis multis ex-
perimentis, a doctissimo binswangkii , etiam cum
cortice interiori institutis et in Répertorie pharma-
ceutico doctissimi büchneu relatis, universe patet,
non nauseam, sed pauca modo ventris tormina ellecta
esse et nullam observatam fuisse corticis interioris vim,
sivc in circuitu sanguinis sive in uriiiac seeretione.

Etiam cum juniorum ramorum cortice expérimenta
cepit vir ille doctus. Ex his autem cfllci jjosse putat,
ramorum juniorum cortici vel nullam, vel parvam
tantum tribuendam esse vim medicatam. Ceterum
utrorumque ramorum collcctio, utrum vernalis sit an
autumnalis, ex ejus sententia, nil refert. Discrepan-

tiam deniquc, quam nonnulli perhibent esse in actione
decocti et infusi, vir doctus nullam observavit me-
moratu dignam ; quam ob causam infusionis et decocti
vires aequales esse censet.

A doctissimo brockjian (1) dissidens doctissimus
BiNswANGER cxtracü aquosi et alcoholici vim analogam
dicit vi corticis decocti, atque priorem formam
laudat, tanquam pilulis etiam fabricandis aptam,
dummodo teneas, in extracti alcoholici administra-
tione multo minorem dosiu (ad 3 j p. d.) suflicerc,
quam in extracti aquosi administratione.

Postquam multa, tam in se ipso quam in aliis,
instituit expérimenta, idque variis modis tam cum
cortice trunci quam cum cortice radicis, tam cumbac-
eis quam seminib\is , doct. binswangeu , quod attinet
ad actionem pharmacologicam, sequentia statuit'^2.) :

Convenienter sententiae doctissimi gumpuecuï ,
corticem llhamni frangulae remedium dicit tonicum,
resolvens atque leniter purgans, quod sanguine ab-
sorptum, etiam usu protracto, non aliorum cathar-
ticoriim instar débilitât, sed, quod radicis Hhei
actioni analogum, inprimis muci atque bilis secretio-
nem incitât, id quod mattuioî-us jam observavit
quum dicat : «idem bilem et pituitam expurgat.quot;

Practerea, minoris pretii caussa et propter saporem
minus nuuseosum, non minus etiam propter actio-
nem in usu protracto minus uocentem, corticem

llhamni, ut radicis Ehei vicarium, laudat cjusque
possessionem materiae medieae lucrum habet.

Alitor vero atque doctissimus gumi'uecut, doctis-
simus binswanger, scutit dc corticis vi dmrelica,
quam illi non majorem quam aliis medicaminibus
purgantibus inessc putat. Et jure quidem, quum
multa super hac quaestione instituerit experimenta,
tam in hominibus quam in animalibus, dum doc-
tissimus gumpueciit non ipse in banc rem inquisivit,
sed aliorum experimentis nititur (1).

Decoctio valdc protracta, quam doctissimus gump-
iiecut commendat, a doetissimo iunswangeu impro-
batur, quum infusionis actio potius fortior quam
dcbilior sit. Nihilominus dccoctum infusioni praefe-
rcndum esse putat, quia infusio non raro in hominibus
debilibus atque irritabilioribus nauseam indueit, dccoc-
tum vero sine ullo incommodo nauseoso saepius
egregio cum ellectu a talibus hominibus sumtum est.
Ex sententia doctissimi ijinswangeu prineipium is-
tud nauseosum, decoctionc vel mutatur vel evauescit.
Omni in casu corticem interiorem cligendum esse putat,
etiamsi enim, ait, demonstratum esset, cortici exlerno
(secundum nonnullos mere adstringenti) non attri-
buendam esse vim nauseosam, sed prineipium hoc
emeticum cortici interiori inessc, tamen corticis cxte-
rioris abrasio jam commodum adfcrt, quoniam exsic-
catio eo facilior redditur. — Vim nauseosam, ab aliis
etiam ramorum aetati tributam, aetati adscribendam

esse doctissimus bixswangeu negiit; junior urn autem
ramorum corticem inertem dicit atque ramorum
vetustiorum corticis usum, sive vere sive autumno
collecti sint, in gcnere laudat.

llatione habita virtutis hujus corticis therapeuticae,
ejus administrationem, sententiis plurimorum scripto-
rum convenienter, inprimis commendat in allectio-
nibus haemorrhoidalibus sive simplicibus sive com-
plieatis, atque postremo in casu, praesertim quum
complicentur cum alvi segnitic habituali, plethora
venosa abdomijiali, irritatione spinali, quin etiam
cum ictero.

Actionem etiam salutarem in febribus gastricis, a
doctissimo simon aliisque observatam, haud negat,
illumque tanquam purgantium salinorum atque Sennac
vicarium laudandum esse existimat. Quamvis igitur
cortex Ilhamni frangulae inter remédia sic dicta anti-
haemorrhoulalia, primum occupât locum atque actione
sua leniter resolvente, purgante (post 6—S liorarum
spatium intrante) saepius ellectum praebuit egregic
salutarem, etiam iis in casibus, in quibus alia remédia,
codem titulo insignita, adhibita erant, tamen de
lUNswANGERl scutcutia, iiullo modo spccificuin dici
licet.

Corrigentium udditionem (cort. Aurant., sem. Cum
etc.) a pluribus laudatam , perquam inntilem dicit doc-
tissimus binswanger, quia cortex saporem ingratum
non habet.

Optimam administrandi rationem, tam doctissimus
gu.mprecut quam binswanger dicit decocti formam,

cujus praesertim co in casu a ininori incipienduni
est dosi, in quo usum spectamus protractum.

Ne talis decocti vis debito magis debilitetur, as-
sumtionem commendat per vascula, non per cochlearia.
Tum dosis vulgaris, quo assumpto simul ct scmel,
eüectus producitur optatus, secundum doctissimus
binswanger, est: Corticis dr.j—iv. Extracti aquosi
Jr, j_ij. Extracti alcoli. 9 0—ij.

Perpensis omnibus, quae etiam a recentioribus de
Rhamno frangula exploratoribus dicta sunt, nobis
patet, diversas etiamnum dc ea vigere sententias,
cüm^irca actionem, tum circa partem praescribendam,
circa formam, qua administrari debeat, circa actatem

I. Quod attinet ad actionem corticis, tria ob-
servamus, de quibus dissentiunt viri doeti.

1)nbsp;Doctissimi oujiprecut, kersten (1), alii (2)
vim cortici tribuunt diureticam, quam, nonnullis
quidem hac dc re silentibus, alii prorsus negant,
inter quos binswanger, erockjian, ceteri (3).

(2)nbsp;CANSTATTS .Thrb. f. rharm. 1851 , p. 208-210.
llückblickc der Berliner Aerzte auf d. Fortschr. d. Med. 1851,

HTErii. ENDLiCiiEit, Knchiridion Botanie. Lips. 1841, p. 582.
X. SCHÜMANN, Lehrb. d. Arznciraittcll. 1853, p. 529.

3) Alii denique corticem nostrum remedium ärasti-
cii7)i, alii leniter purgans dicunt.

II.nbsp;Quod ad partem praescribendam attinet, dif-
lerunt viri docti in eo, num cum epidermide admi-
nistrandus sit cortex, an sine ca. Uti jam liic antea
animadvertimus, doctissimus gumpreciit corticem
laudat integrum (cum epidermide) siccatum, ramorum
vetustiorum; alii autem eum disertis verbis impro-
bant (3), interiorem vero corticem laudant, inter quos
imjirimis doctissimus bxnswanger. Ceterum in can-
sTATTii annalibus, dictis: Jahresbericht über die
Fortschritte der Pharmacie (4), perhibitum invenimus,
actionem mcdicatam eandem esse, sive cortice toto
utaris, sive epidermide orbato.

III.nbsp;Diversae quoque admiuistrandi rationes lau-
dantur. Doctissimus ditïericii in opere suo: Neue
Med. Chir. Ztg. (5) cam optimam dicit administrandi
rationem, quae infuso-decocti nomine insignitur, ad-

SCIIMIDTS Jlirb. f. Med. 1850, Bd. 67. p. 175.
(l) CAXSTATTS Jlirb. f. rharm. 1851, p. 208—210.
G. L. DITTERICII, Neuc Med. Chir. Zeit. 1852, p. 634.subNo. 5.
(2j Küekblieke auf d. Fortschr. d. Jled. von Berlin. Aertze 1851,
2c Abth. p. 373.

(3)nbsp;SCHMIDTS Jahrb. 1850, Bd. 68. p. 30.
Trager Vicrteljahrscln-. 1851, Bd. 2. p.'10.

(5)nbsp;1852, p. 634, sub. No. 4 en 1852 , p. 614, sub. No. 1 ,
scmuDTS Jhrb. 1851 , Bd. G7 , p. 175.

(litis variis corrigentibus. Alii autem iufusionem
praeferuut. Doctissimus binswangeh infusioni majo-
rem tribuit vim quam decoctioni; alii infusionem
dicunt inertem (1), cam prorsus improbant et decoc-
tionem sino ulla additione commendant (2).

IV. Dissentiunt porro de ramorum aetate eli-
quot;•enda. Plurimi ramorum vetustiorum corticis usum

laudant, juniorum improbant. Doctissimus bins-
WANGEK juniorum ramorum corticem inertem dicit.
Alii (3) memores dicti poëtac celeberrimi (4): nmedio
tutissimus ibisquot;'' corticem commendant ramorum mo-
dice crassorum.

Jure igitur supra dixi, opinionum dc llhamno
frangula diversitatem, quae ab antiquo inde tempore
fuit, neque hodie evanuisse.

(2)nbsp;SCHMIDTS Jhrb. 1851, Bd. 70, p. 163.
Prag. Vlcrtcljhrschr. 1851, Bd. 3, Jhrg. 8.

Prac temporis angustia, investigationis campum
hîc (juidem tam late patentem undique pereurrere
mihi non li cuit, pluresquc adeo opiniouum diversita-
tes intactas rcliuquere coactus sum.

Variis autem experimentis tam in me ipso atque
aliis bene valentibus, quam in aegrotautibus institutis,
indagare mihi proposui:

1°. Num vis et actio corticis ramorum vetustiorum
diflcrat a vi ct actione corticis ramorum juniorum;

2°. Num vis ct actio corticis recentis diflcrat a
vi et actione corticis siccati;

30. Num vis et actio corticis totius diiïerat a
vi ct actione singulorum ipsius stratorum, scilicet
externi purpurei, secundi viridis, interni üavi.

deincejis exploravi:
Corticem integrum cum epidermide
Corticem externum (purpureum)
Corticem secundum (viridem)
Corticem internum (flavum)

Corticem integrum cum epidermide
Corticem externum (purpureum)
Corticem secundum (viridem)
Corticem internum (flavum)

Corticem integrum cum epidermide
Corticem externum (purpureum)
Corticem secundum (viridem)
Corticcm internum (flavum)

Notandum est, pro junioribus cos me liabuisse
ramos, qui diametrum liaberent unius vel unius et
dimidii eentimctri.

Quamquam dillicillirauui erat corticem extcriorem
purpureum et imprimis corticem secundum viridem
puros separare, tamen assidua exercitatione utrumque
mihi contigit et multo cum labore suflicieutem utrius-
que corticis copiam nactus sum, de ramis recentibus
tam vetustioribus quam junioribus, partim Noviomago
ad me datis, partim a me ipso iu XJltrajecti vicinia
repcrtis, quibus ex proposito experimenta instituere
potui in Nosocomio academico Rheno-trajectino.

1. ANTONIUS ARST, 55 anuos natus, tempera-
menti melancholici, Clinicum ^ledicum adiit propter
plethoram venosam abdominalem. De alvi segnitie
questus die 1quot;quot;® mensis Martii, decoctum assumsit
cort. Rh. fr. externi recentis (5 j ad col. 5 viij)
sc. 0. bih. c. 2. Postquam totam assumscrat potio-
nem, nulli fere observabantur cllectus memorabiles
nisi urinae color paulo profundior. Ceterum omnia
normalia eraut. Alvus more solito tardissima mansit.

2. c. DE J... med. stud., 22 annos natus, tem-
peramenti phlegmatici, constitutionis sanae, experi-
menti caussa 14-'» die mensis Martii, decocto usus
est cort. Rh. fr. externi recentis (5 j ad col. 5 viii)
sc. 0. bih. c. 2, quo nulla fere produccbantur phae-
nomcna, nisi tormina ventris pauca, vix notanda.
Ceterum nil pcculiare observavit.

3.nbsp;AT.BEUTUs VAN DOORN, 25 aiiiios iiatus, tem-
perameiiti melancholici, jam per aliquod tempus in
Nosocomio Academico moratus, ob spasmos clonicos
artuum superiorum atque dyslaliam, propter alvum
tardam die 1'quot;quot; mensis Aprilis, decoctum sumsit
cort. Eh. fr. externi recentis (5 j ad col. § viij)
SC. O. bib. c. 2 , cujus usui bis insecuta est alvi tcna-
cissimac dejectio. Insuper cephalalgia frontali, nausea
atque vomituritione fere perpetuis vexatus est. Urina
profundioris erat coloris, sed copia non aucta,

4.nbsp;iienricus goedhart, 49 annos natus, con-
stitutionis plethoricae , congcstione cerebrali correptus,
die 31quot;quot;' mensis Martii, decocto usus est cort. Eh.
fr. externi recentis (5 j ad col. 5 viij) se. o. bih.
c. 2. Quinquies alvus insecuta est tenuissima, post
unamquamque dosin nausea, multa insuper tormina
caque vehementia. Urina llava erat ejusque secretio
aucta videbatur. Ceterum nulli observabantur cflectus
peculiares, nisi lingua post usum hujus decocti in
apice ruberrima, verosimilitcr ex irritatione prima-
rum viarum repetenda.

5. JOHANNES linnebank, 38 aiinos natus, con-
stitutionis robustae, keratitidem atque conjunctivitidem
cxanthematicam passus in Clinico Ophthalmiatrico
de alvi segnitie questus, decoctum acecpit cort. Eh.
fr. externi recentis (f j ad col. § viij) sc. o. bih.
c. 2. Postquam ter de eo usus fuerat, borborygmos
sentivit fréquentés. Protracto autem ordine proposito

usu, sequenti die per vices nauseû vcxabatur, vomitu
vero non insecuto. Quinquies insuper alvum dejecit,
iu initio tenaccm, postea teiiuiorcm, tenesmis dolori-
ficis stipatam. Subinde etiam caloris sensationem
fere urentem in abdomine percipiebat. Urina non
colorata fuit cjusque secretio normalis.

0. iiENiucus KoopAiAN, 27 anuos natus consti-
tutionis sanae , plethoricac , famulus in Nosocomio ,
die 17™quot; mensis Aprilis experimenti caussa dccoctum
sumsit cort. Rli. fr. externi receutis (§ j ad col.
§ viij) Sc. o. bill. c. 2. Postquam, ordine pro^josito,
totum exbauserat dccoctum, nulla observata sunt
symptomata subjectiva. Nullum illi potio attulit in-
commodum, nisi alvi dejectionem scpties subsccutam
materiei tenuissimae. Urina paululum erat colorata,
ipsius vero secretio non aucta fuit.

7. iienuicus hengin, 20 annos natus, tem^ïcra-
menti plilcgmatici, taenia vexatus, per aliquod tem-
pus jam ^in Nosocomio moratus erat, ut ab eo
liberarctur incommodo, quo fine medicatio nova
antbelmintica, cum floribus Brayerae anthelmintieae,
instituta fuit. Quum autem post usum quatuor uncia-
rum olci Ricini fere nullam dcjecissct alvum, die
30'quot;quot; mensis Aprilis decocto usus est cort. lib. fr.
externi receutis (§ j ad col. 5 viij) sc. 0. bill. c. 2.
Exceptis urinae secretionc valdc aucta, borborygmisque
paucis, nullum hujus potionis observa vit cifcctum,
ncque subjectivum, ueque objectivum.

8.nbsp;justus giet., annos natus, constitutionis
pletlioricac, jam per longum tempus pedartlirocacia
dextra afl'ectus , atque in Nosocomium reccptus Acade-
micum, die* 30®° mensis Aprilis experimenti caussa
decoctum assumsit cort. llh. fr. extemi reccntis
(5 j ad col, 5 viij) sc. o. bih, c. 2. Si tormina quae-
dam leviora excipias, nullum haec potio praebuit
eflectum. Nequc scilicet in alvo, ncque in urina
ali(iua observabatur mutatio,

9.nbsp;saiia de jong, 26 annos nata, tempcramenti
cholerici, famula in nosocomio, jam per tres dies
alvum adstrictam habens, die 30'quot;'' mensis Apri-
lis , decocto usa est cort. Rh. fr. externi reccntis
(5 j ad col. § viij) sc. o. bih. c. 2. Jam quatuor primo-
rum cochlearium post usum male sese habebat, et singu-
las post assumtiones scquentes nausea afliciebatur.
Insuper congestione ad caput, atque per totam reliquam
corporis superficiem frigorc horripilationibusque cor-
repta, postquam dimidiu potionis parte usa fuerat, a
residue abstinuit. Nullam cephalalgiam vel aurium
tinnitum percepit, sed multis atque vehementissimis
torminibus praegressis, quater alvum dejecit satis
tcnacem. In seeretione urinae nulla obtinuit mutatio.

matici, constitutionis sanae, 23 annos natus, die
mensis Maji experimenti caussa , decoctum assumsit
cort. llh. fr. externi reccntis j ad col. § viij)
sc. 0. bih. c. 2. Quamquam totam exhauserat potionem,

nullum observavit cflectum, neque subjcctivum, ueque
objectivum, huic decocto attribuendum.

1. iiENKicus iiEiAVEQEN 27 aunos natus, consti-
tutionis plcthoricae, morbum oculorura majoris
momcnti quot;passus , atque in Clinicum (!)phtlialmiatricum
receptus, die 11'quot;° mensis Martii alvi adstrictae
caussa decocto usus est cort. lib. fr. externi recentis
j ad col. 5 viij). sc. o. bih. c. 2. Nulla post
decocti usum ab aegro observata sunt symptomata
subjcctiva. Semd modo alvum dejecit teuuissimam
parcam. Unna fusci erat coloris, atque, quod attinet
ad copiam, aucta videbatur. Ceterum nullos remedium
praebuit cllectus.

2. JOHANNA DE UY 31 auuos uata, constitutionis
plcthoricae, quae Poly Clinicum Medicum adierat ob
hystcriam atque amenorrhoeam die 10'quot;« mensis
Martii experimenti caussa decoctum adhibuit cort.
Uli. fr. externi recentis (5 j ad col. ^ viij). sc.
o. bih. c. 2. Cujus usum bis modo insccuta est alvus
tenax, multis autem torminibus praenunciata. Cete-
rum nulla observata sunt peculiaria. Idem mansit
urinae color, neque majori copia sccreta est.

Die 13'° ejusdem mensis denuo datum est simile
decoctum, quod nullum fere praebuit effectum. nisi
nauseam leviorem, ullimorum cochlearium usum in-

secutam. Alvus non clicita fuit. Urina neque praeter
raodum colorata neque aucta.

3. c. DE J... med. stud, (vide supra) die 9quot;®
mensis Martii, experimenti caussa decoctum assumsit
cort. nil. fr. externi recentis (5 j ad col. ^ viij)
sc. 0. bih. c. 2. Nullum aliud, post decocti usum,
observavit eflcctum, nisi ca,loris sensationem in ab-
dominc atque dejectionem alvi, primum normalem,
dein pultis instar mollem, semel intrantem, tenesmis
paucis vix nolandis stipatam. Urina non mutata fuit.

4. ANTONIUS AiisT (vide supra) alvo stricta labo-
rans, die 13quot;° mensis Martii, decoctum assumsit
cort. Rh. fr. externi recentis (5 j ad col. § viij)
sc. o. bih. c. 2. Nullum, huic potioni tribuendum,
observavit cffectum, nec ratione habita alvi, neque
urinae.

5. johannes linnebank, (vide supra) alvum
tardam accusans, llquot;quot;quot; die mensis Aprilis decoctum
assumsit cort. Rh. fr. externi recentis (f j ad col.
§ viij) sc. 0. bih. c. 3. Siquidem urinam excipias,
colore flavo abnormi tinctam, nullum ei decocto
attribuendum observavit cffectum.

6. iiENiiicus koopman, (vide supra) experimenti
caussa die 11quot;quot;° mensis Aprilis decocto nsus est cort.
Rh. fr. externi recentis (^ j ad col. 5 viij) sc. 0.
bih. c. 2. Nullum autem hoc remediura praebuit

rico-nervosi, constitutionis plethoricac, 28 annos
natus, alvum natura tardam habens, experimenti
caussa die 13''® mensis Aprilis usus est decocto
cort. lib. fr. externi recentis (§ j ad col. 3 viij)
sc. 0. bib. c. 2. Incepit brevi post cocnam atque
secundum ordinem propositum continuavit, ita qui-
dem , ut ante noctem assumtae esscnt unciac octo.
Primum borborygmis multis, torminibusque paucis
vix notandis corripiebatur, dein autem per inter-
valla questus est de dolore in ventriculo. Ccterum
nullos ante noctem observavit ciiectus. Alvus, quam
more solito, vespertino tempore dejecit, spissitudinis
erat normalis. Postridio ante meridiem reliquam
exhausit potionem , neque vero ulla observavit sym-
ptomata notabilia, nisi tormina pauca leviora, borbo-
rygmis multis et flatuum evolutione comitata. In
alvi dejeetione hacc tantum obtinuit mutatio , ut esset
minus dura utque dejectiones singulae, tam matutina
quam vcspertina, tenesmis Icviter dolorificis stiparcntur.
Quod attinet ad urinae secrctionem atque colorem,
nullam observavit mutationem.

8. SARA DE JONG (vidc supra) alvo tarda gravis,
die 17'quot;'' mensis Aprilis dccoctum assumsit cort.
Rh. fr. externi recentis (5 j ad col. 5 viij) sc. o.
bib. c. 2. Singulis haustibus nauseabunda fiebat,

cephalalgia corripiebatur frontali vehementissiina,
atque calons sensationem in abdoinine habebat pc-
culiarem. Bis alvum dejecit valde tcnacem, nonnullis
torminibus levioribus comitatam. Urinae profunde
coloratae secretio aucta erat.

9. ALBERTUS VAN DooRN (vidc supra) die l?®«
mensis Aprilis, experimenti caussa, decocto usus est
cort. Rh. fr. extemi rccentis (3 j ad col. 5 viij)
sc. 0. bih. c. 2. Nonnumquam levi nausea affectus,
semel alvum dejecit valde tcnacem. Ceterum nil
observavit peculiare, potionis actioni attribuendum.

10. jiarta de groot 24 annos nata, constitu-
tionis plethoricae, jam per aliquod tempus , propter
ulecrationcm pedis sinistri chronieam, in Nosocomio
degens Academico, die 27'quot;quot; mensis Aprilis, experi-
menti caussa, decocto usa fuit cort. Rh. fr. externi
rccentis (f j ad col. 5 viij) sc. 0. bih. c. 2. Post
singulas doses male sese habebat atque nauseabunda
erat ; vomitus tamen non insecutus est. Insuper cepha-
lalgia frontali vehementissima, aurium tinnitu, borbo-
ry^mis frcquentibus atque caloris sensatione in
abdomine correpta fuit. Ter alvum excrevit tcnacem,
paulo minoris, quam solebat, spissitudinis. Urina
profundioris erat coloris ejusque quantitas aucta.

mensis Martii, alvi adstrictae caussa, decocto usus
est cort. Ell. fr. externi siccati (5 j ad col. 3 viij)
sc. 0. bill. c. 2. Jam cito postquam primam assum-
scrat dosin, de cephalalgia querebatur frontali, se-
quentem etiam diein persistente atque sensu caloris
jjcculiari iu abdoinine comitata. Singulas, etiam
priores doses, mox nausea secuta est, post vomituin
semel intrantem, continuo evanescens. Levia modo
pcrcipiebantur tormina ventris, inprimis sub excre-
tione alvi solidae, bis subsecutae. Urina profundius
erat colorata, ejusque quantitas manifeste aucta.

2. c. DE J. .. med. stud, (vide supra) die 31'no
mensis Martii, experimenti caussa, decocto usus est
cort. Uli. fr. externi siccati (§ j ad col. 5 viij)
sc. 0. bih. c. 2. 1quot;quot;» atque 2''° Aprilis die, ter al-
vum dejecit teuuissimam, quam S'quot;- die alvus secuta
fuit magis pulti similis, solita autem liquidier.
Urina vix erat colorata, ejusque copia non aucta.
Ceterum nil pcculiare in juvene illo obscrvatum est

mensis Aprilis inde ab hora III pomeridiana,
experimenti caussa, decocto usus est cort. Rh. fr.
externi siccati (3 j ad col. 3 viij) sc. o. bih. c. 2.
Eo quidem die praeter vertiginem per vices rcdeuntcm,
nullum observavit cllcctum. Postridie vero, jam
hora 5'» matutina, tenesmis valde dolorificis evigi-
latus. alvum reddidit pultis instar mollem, hora
teuuissimam. Ceterum nihil observavit, nisi tormina

per vices redeuntia atque borborygmos Üatuuui
evoiutionem provocantes. Urina non colorata, ejus
secretio xero valde aucta fuit.

4, MAMA DE GKOOT (vidc supra) die 29quot;° mensis
Aprilis, experimenti caussa, decoctum assumsit cort-
lib. fr. externi siccati (§ j ad col. 3 viij) sc. o.
bill. c. 2. Priorum maxime coclilearium usui nausea
insequebatur levior, reliquam vero potionis partem,
sine ullo nauscae vestigio exliausit. Levioribus non-
nullis torminibus atque cephalalgia frontali mitiori
correpta, ter alvum reddidit tenacem. Urinae secretio
paululum aucta, urina ipsa non colorata fuit. Ceterum
nulla alia observabantur phaenomena.

mensis Aprilis, experimenti caussa, decocto usus est
cort. nil. fr. externi siccati (5 j ad col. § viij)
sc. 0. bih. c. 2. llujus jiotionis usus nullam illi
fecit nauseam, bis vero alvum elicuit pultis instar
mollem, torminibus paucis vix notandis stipatam.
Urinae neque coloris ncque quantitatis aliqua obser-
vabatur mutatio.

6. J. A. 31... med. stud. 22 annos natus, con-
stitutionis sanae, die 3quot;° mensis Maji, experimenti
caussa, decoctum adhibuit cort. llh. fr. externi sic-
cati (^ j ad col. 5 viij) sc. o. bih. c. 2. Singulos
post haustus, ingrata in vcntriculo sensatione
correptus, tamen non uauscavit. Exccptis tormini-

bus paucis levioribus utque borborygmis multis 11a-
tuum cvolutionem provocantibus, nihil iusoliti per-
cepit. Alvus ter seereta fuit pultis instar mollis.
Urina, colore fusco tincta, majori quantitatc fuit seereta.

constitutionis sanac, die 3quot;° mensis Maji experi-
menti caussa dccoctum assumsit cort. ]lh. fr. externi
siccati (§ j ad col. § viij) sc. o. bih. c. 2. Post-
(luam totam exhauserat potionem, peculiarem in
abdomine percipiebat caloris sensum ; ceterum nullum
observavit eflectum, nisi alvum mollem semcl insecu-
tam, tenesmis paucis comitatam, atque urinae deco-
loris subfuscae secretioncm auctam.

8. JANUS STR.YI.AND, 41 aunos natus, constitu-
tionis plethoricac, congestione cerebrali correptus,
alvo adstricta, in Polyclinico Medico die 22quot;^° men-
sis Aprilis, decoctum accepit cort. llh. fr. externi
siccati (3. j ad col. 5 viij) cujus sc. o. bih. c. 2.
sumeret. Nullum fere haec potio praebuit ellectum
subjectivum, exceptis borborygmis atque ilatibus
multis. Alvus bis insecuta pultis instar mollis, pau-
cis tenesmis vix notandis erat stipata. Urinae color
normalis, ejus secretio vero valde aucta fuit.

9. ALBERTUS VAN DOORN, (vide supra) die 4'®
mensis Maji, experimenti caussa, rursus decocto usus
est cort. llh. fr. externi siceati (5 j ad col. f. viij)
se. 0. bih. c. 2. Praeter flatus muitos, nihil percepit

iucommodi. Alvus non crebrior, sed mollior facta.
Urinae vero fuscae secretio valde auctu erat.

10. IIENRICUS IIEXGIN (vidc supra) die mensis
]\Iuji, experimenti caussa, decocto usus est cort. llli.
fr. externi siccati (5 j ad col. 3 viij) sc. 0. bill. 2.
Nullam molestiam accusavit, nisi ilatuum evolutionem
frequentem. Ter alvum dejecit pulti tenui similem.
Urina in initio flava, postea decolor, multo majori
(luantitate fuit secreta.

1.nbsp;HENRICHS KOOPMAN (vide supra) experimenti
caussa die 23''° mensis Aprilis, decocto^ usus est
cort. llh. fr. externi siccati (3 j ad col. 5 viij) sc.
o. bih. c. 2. Postquam totam assumserat potionem,
octies alvum reddidit tenuem, nullis torminibus aliisve
symptomatibus subjectivis stipatam. Urina leviter
colorata non aucta erat.

mensis Aprilis, experimenti caussa, decocto usus
est cort. Uh. fr. externi siccati (3 j ad col. 5 viij)
sc. 0. bih. c. 2. Postquam totam assumserat po-
tionem, nil observavit peculiare, nisi ingratam ina-
nitatis in ventriculo sensationem atque vcluti con-
strictionemin regione umbilicali. Alvus, quamvisnon
majori copiaexcreta, tamen paulo mollior erat; urinae
limpidac secretio aucta videbatur. Cui vero majori

secrctioiii verosimilitcr infusioiiis cofleae usus iioc-
turnus in Tococomio Academico ansam dedit.

3. c. DE j... med. stud, (vide supra), experimenti
caussa, die 27quot;quot;» mensis Aprilis decoctum assumsit
cort. Ril. fr. externi siccati (5 j ad col. 5 viij)
se. 0. bih. c. 2. Nullum alium haec potio praebuit
eiiectum, nisi urinae seeretionem paululum auctam.

4. johannes iioei.ofs 54 aunos natus constitu-
tionis hydraemicae, jam per aliquod temporis sjia-
tium, cheirarthrocaciam passus atque in Clinicum
receptus Chirurgicum, die 27quot;'» mensis Aprilis, alvo
tardissima laborans, decoctum sumsit cort. Rh. fr.
externi siccati (5 j ad col. § viij) sc. o. bih. c. 2.
Postquam totam exhauscrat potionem, nullum alium
observavit clfectum, nisi borborygmos muitos, qui-
bus ter insequebatur alvus pultis instar mollis.

mensis Aprilis, experimenti caussa, decocto usus est
cort. Rh. fr. externi siccati (3 j ad col. 5 viij)
sc. o. bih. c. 2. Ilujus potionis administratio nullam
aliam praebuit mutationem, nisi borborygmos muitos,
ingratam inanitatis in vcntriculo sensationem atque
urinae seeretionem paululum auctam; quae ultima
vero mutatio, ex eadem forsitan originem duxit causa,
(juam in experimento secundo proximo antecedentc
proposuimus.

6. J. M.... med. stud. 27 annos natus, consti-
tutionis sanae, die 27'quot;» mensis Aprilis, experi-
menti caussa , decocto usus est cort. llh. fr. externi
siccati (5 j. ad col. 3 viij) sc. 0. bih. c. 2. Nullum
alium haec potio praebuit cflectum, nisi urinae
secretionem auctam.

constitutionis sanae, die 28'''' mensis Aprilis, experimenti
caussa, decoctum sumsit cort. Eh. fr. externi sic-
cati (5 j. ad col. § viij) sc. o. bih. 2. Nullum
fere produxit cflectum subjectivum, nisi tormina
ventris quaedam leviora, post flatuum evolutionem
desinentia. Bis alvum reddidit, prima vice pultis
instar mollem, altera liquidam. Ceterum nihil obser-
vabatur abnorme.

8. JUSTUS OIEL, (vide supra) die 27quot;quot;® mensis
Aprilis, experimenti caussa, decoctum assumsit cort.
Eh. fr. externi siccati (§ j. ad col. § viij) sc. o. bih. c. 2.
Nullum fere haec potio praebuit effectum. Urinae se-
cretio paululum aucta videbatur, atque alvus bis dejecta
fuit uormalis, paucis torminibus levioribus praegressis.

constitutionis sanae, experimenti caussa, die 27quot;'°
mensis Aprilis, decocto usus est cort. Eh. fr. ex-
terni siccati (5 j ad col. 5 viij). Totam potionem
tribus vicibus assumsit, sine ullo eflectu manifesto.

sanae, 26 annos natus,experimenti caussa, 3quot;® men-
sis Maji die decoctum assumsit cort. llh. fr.
externi siccati (5. j. ad col. viij) sc. 0. bih. c. 2.
Singulos post haustus, sensationem in faucibus per-
cipiebat urentem, cui mox insequcbatur caloris
sensatio pcculiaris iu abdomine. Alvus ter dejecta
fuit, attamen, ut solebat, valde spissa. Ceterum
nullam observavit mulationem.

1. c. DE J... med. stud, (vide supra) die 15'»
mensis Martii, experimenti caussa, decoctum pracscri-
bitur cort. Rh. fr. secundi recentis (5 j ad col.
3 viij) sc. 0. bih. c. 2. Vespertino tempore, pri-
morum post coclilearium usum, torminibus corripie-
batur multis; ceterum autem eodem vespere nulla
observavit symptomata. Postridic continuavit usum
totumque exhausit decoctum, quo fiictum, ut per
totam fere diem torminibus vexaretur vehemeutissi-
mis, quibus ter alvus insecuta est tenuissima, fere
aquosa, tenesmis doloriiicis stipata. Urina lacte erat
llava, ejus autem copia normalis. Ccterum nullos potio
liabuit ciiectus manifestos, nisi caloris sensationem
in abdomine per vices redeuntcm. Tertio die matu-
tino jam tempore iterum alvus dejecta fuit magis
pulti similis, torminibus praenunciata, quac pro-

grediente die seiisim sensimque immiuuebantur, atque
vespertino tempore desiiiebant.

2. JANUS KAPPEiis, 40 annos natus , constitutionis
plethoricae, plethora abdominali laborans, in Poly-
clinico Medico alvi tardae caussa, die 15'° mensis
Martii decoctum accepit cort. llh. fr. secundi rccen-
tis (5 j ad col. 5 viij) sc. o. bih. c. 2. Postquam
totam exhauserat potionem, ter alvum dejecit tenuis-
simam, tenesmis leviter dolorificis stipatam. Ceterum
nulla observabantur symptomata memoratu digna , nisi
urinae color valde profundus.

3. ADOLPHUs SMITS, 26 annos natus, tempcra-
menti phlegmatico-melancholici, die 16'° mensis Martii,
in Polyclinico Medico auxilium petiit propter febrim
intcrmittentem tertianam, statu gastrico-bilioso com-
plicatani. Die 17quot;° decoctum sumsit cort. Eh. fr.
secundi rccentis (3 j ad col. § viij) se. o. bih. c. 2.
Assumtioni hujus decocti bis alvi tenuissimae dejectio
insccuta est torminibus multis stipata. Ceterum nulla
observabantur notabilia, nisi urinae color valde pro-
fundus.

2*^° mensis Maji, experimenti caussa, decocto usus est
cort. Rh. fr. secundi reccntis (5 vj ad col. g vj) sc.
O. bill. c. 2. et quidem inde ab hora quinta pome-
ridiana. Una circiter hora post usum primae doseos,
nausea eorreptus est ad vomitum proximo accedente

ingrata inanitatis in vcntriculo sensatione praegressa.
Cum sensim sensimque nausea diminueretur, liora
7quot;quot;® alteram dosin sumsit, cum simili cfiectu; item
tertiam quartamque. Vel potionis adspectus vomitu-
ritionem excitabat. Praeter vertiginem per intervalla
redeuntem, atque borborygmos ructusque multos, nulla
ante noctem alia observavit symptomata. Circulatio
erat normalis carotidumque pulsatio nullam subierat
mutalionem. Nocte, hora quarta et dimidia, tormini-
bus vehementissimis atque tenesmis perquam dolori-
ficis evigilatus, bis alvum dejecit tcnuissimam copiosam,
atque simul et semel omnia vcntriculo contenta
evomuit. Semper eodem in loco desidens, atque tor-
minibus fere perpetuis vexatus, anxietate pectoris
vehementissima corripiebatur. Ictus cordis tardissimua
erat atque debilis, pulsus filiformis, vix percipiendus,
caput cum facie et regio eolumnae vetebralis cale-
bant, reliquae vero corporis partes frigebant. Quae
quidem conditio ingratissima, postquam duodecimam
circiter horae partem duraverat, tandem sudorc copioso
subito crumpente iu partibus calentibus, sensim sen-
simque diminuebatur. Tormina autem renovato quasi
furore redibant, atque tertia vice alvum tcnuissimam
aquosam satis copiosam sollicitabant. Ictus cordis et
pulsus gradatim increscebant, cutis universali atque
madido calorc fruebatur, et postquam quarta vice, sub
torminibus vehementissimis, alvum aquosam, parcam
licet, dejecerat, lectum pctere cogitavit fractus franguli\
juveuis. Itaque summa cum diflicultate scalas ad-
scendit et brcvi indormivit. Cephalalgia frontali graviori

corrcptus, hora matutina denuo alvum dejecit
tenuissiraam satis copiosam, torminibus autem minus
vehementibus stipatam ; item hora 11quot;quot;» atque 2*1» pome-
ridiana bis deinceps. Porro autem , exceptis borboryg-
mis multis et torminibus levioribus per intcrvalla
redeuntibus, nullum amplius haec potio praebuit
ellcctum. Urina tam coloris quam quantitatis respectu
normalis erat.

5. JACOBA VAN DOORN, 2G auuos nata, constitu-
tionis sanae, famula in nosocomio, die S''quot; mensis
Maji, experimenti caussa, decocto usa est cort. Rh.
fr. secundi recentis (3 j ad col. g viij) se. 0. bih.
c. 2. Licet perquam nauscabunda, totum tamen assum-
sit decoctum, vomitu non secuto. Multis autem
borborygmis, torminibusque vehementissimis praenun-
ciatam, quater dejecit alvum tenuissimam, aquosam,
tenesmis dolorificis stipatam. Insuper cephalalgia
frontali graviori auriumque tinnitu saepius rede-
unte corrcpta, urinae fuscae excrevit copiam normalem.

6. MUMETÎ, VERUAAF, 53 aunos nata, constitu-
tionis plethoricac, blepharo-conjunctivitidem catar-
rhalem passa , in Polyclinico Ophthalmiatrico, alvi
tardissimae caussa, decoctum accepit cort. Rh. fr.
secundi recentis (3 j- ad col. 5 viij) se. o. bih. c. 2.
Sub usu hujus decocti bis nausea alUciebatur, vo-
mitu vero non secuto. Praeter cephalalgiam fron-
talem satis vehementem, nullis corrcpta fuit sym-
ptomatibus subjectivis, neque alium haec potio praebuit

cficctura objectivum, nisi urinae colorcm praeter modum
fuscum. Alvus , semel tantum dejecta, tenacissima
erat.

7. albertus van doorn, (vidc supra) die öquot;quot;
mensis Maji, propter alvum adstrietam, decocto usus
est cort. Rh. fr. secundi recentis (3 vj ad col. 5.
vj) sc. o. bih. c. 2. Nullum haec potio, praebuit
eflectum sive subjectivum, sive objectivum, nisi
urinae colorem paulo profundiorem.

8. iienricus hengin, (vide supra) die 9quot;°
mensis Maji, experimenti caussa, dccoctum assumsit
cort. Rh. fr. secundi recentis (3 vj ad col. 5 vj)
sc. 0. bih. c. 2. Brevi post primorum cochlearium
usum, nausea atque vomitu vexabatur, rcliquis
vero dosibus sine ullo incommodo usus est. Pere
nullum haec potio praebuit ellectum, exceptis borbo-
rygmis paucis. Alvus paulo mollior; urinae levitcr
coloratae secretio paululum aucta videbatur.

9.nbsp;m4ria bitter, 22 aunos nate, syphilidem
passa, die 9quot;quot; mensis Maji, alvi tardae caussa,
decoctum sumsit cort Rh. fr. secundi recentis
(5 vj ad col. 3 vi) sc. o. bih. c. 2. Nullum haec
potio praebuit effectum, nisi cephalalgiam frontalem
satis vehementem , borborygmos et flatus fréquentés.

10.nbsp;maria de groot, (vidö supra) die 9quot;° men-
sis Maji, experimenti caussa, decoctum assumsit cort.

Rh. fr. secundi reccntis (3 vj ad col. 3 vj) sc. 0.
bih. c. 2. Singulae doses nauseam faciebant; quater autem
vomitus secutus est. Ceterum, exceptis cephalalgia
frontali vchementi atque tinnitu aurium frcquenti,
nullum illa potio praebuit eflectum manifestum.

caussa, die 21quot;quot;° mensis Martii inde ab hora IX ma-
tutina, post alvi dejectionem normalem, decocto usus
est cort. Rh. fr. secundi rccentis (3 vj ad eol. 3 vj)
sc. o. bih. c. 2. Ilora postmeri diana peeuliarem
tensionis sensum in regione capitis frontali atque
temporali percipiebat, sensu caloris sicci per totum
corpus comitatam, atque insuper ingrata in ventri-
culo perceptione ad nauseam proximo accedente,
totamque diem persistente afTiciebatur. Subinde
borborygmis post flatuum evolutionem evanescenti-
bus vexatus, hora 6'® pomeridiana, alvum dejecit
copiosam, pulti tenui similem, quae quidem dejectio
eodem vespere sub torminibus vehementioribus bis
repetita fuit. Postridie hora 9quot;® matutina iterum
per alvum reddidit copiosam materiem pultis tenuis
instar mollem, levioribus vero torminibus afl'ectus,
quae tormina totam fere diem perstiterunt et vesper-
tino demum tempore evanuerunt, alvo insecuta normali.
Urina vix colorata, nec majori quantitate secreta erat.

Circulatio sanguinis haud fuit turbata, neque alia
observata sunt symptomata morbosa.

2. AKNOLDUs ARST, (vidc supra), propter alvi
segnitiem mensis Martii die, decoctum sumsit cort.
lib. fr. secundi recentis (5 j ad col. 5 viij) sc. 0. bih.
c. 2. Sub usu potionis perpetua fere vexabatur nau-
sea , quater vomitum producente. Levioribus non-
nullis torminibus praegressis, semel modo alvus secuta
est copiosa, tenuissima, cujus dejectio bis tenesmis
levitcr dolorificis erat stipata. Urinae valde coloratae
quantitas normalis erat.

8. iiENTiicus GOEDHART, (vidc supra) alvo tarda
laborans, die 1*quot;° mensis Martii decocto usus est
cort. Rh. fr. secundi recentis (5 j ad col. § viij) sc.
o. bih. c. 2. Postquam tertia vice assumserat dosin
praescriptam, propter alvum tenuissimam fere aquosam,
saepius jam insecutam, ab usu potionis abstinuit.
Singulos post haustus nausea vexabatur, vomitum
autem non provocante. Nulla percepit tormina, uri-
naeque fuscae secretio non aucta fuit.

4. mui.ier woudenberg , 50 annos nata, con-
stitutionis lymphaticae, jam per aliquod temporis
spatium ob hemiplegiam dextram in Nosocomio Aca-
demico morata, propter alvum adstrietam, die 21'quot;lt;'
mensis Martii decoctum sumsit cort. Rh. fr. secundi
recentis (5 j ad col. 5 viij) sc. o. bih. c. 2. cujus
assumtioni ter insecuta est dejectio alvi pultis instar

mollis, sine ullo vel torminum vel iiauseae vestigio;
subiude autem peeuliarem quamdam caloris sensationem
in abdomine pereipiebat. Urina valde erat colorata,
sed copia non aucta.

die 11quot;quot;° mensis Aprilis,
iterum praescriptum est decoctum cort. llh. fr. se-
cundi recentis (3 j ad col. 5 viij) sc. u. a. Sub usu
hujus potionis, ingratam in abdomine pereipiebat
sensationem, caloris dissimilem, nullam vero nauseam.
Cephalalgia frontali vehementissima, auriumque
tinnitu fere perpetuo vexabatur, atque ter alvum
excrevit, prima alteraque vice pulti spissiori similem,
tertia vice tenucin, torminibus paucis levioribus no-
tatam. Urina nec quantitatis nec coloris respectu
ullam subiit mutationem.

G. JANUS VAN DER LINDEN, 31 aunos natus,
constitutionis debilis, jam per longum temporis spa-
tium phthisieus atque in Nosocomium Academicum
susccptus, die SIquot;quot;quot; mensis Martii, alvo tarda laborans,
decocto usus est cort. llh. fr. secundi recentis (5 j
ad col. 3 viij) sc. o. bih. c. 2. Nullam hujus potio-
nis usus illi fecit nauseam. I3orborygmis, tenesmis
dolorificis, torminibusque multis vexabatur atque
bis alvum dejecit, prima vice pulti tenaci similem,
altera tcnuissimam, fere aquosam. Urinae valde colo-
ratae secretio non aucta fuit.

caussa, die 25'° mensis Martii, decoctum sumsit cort.
Uli. fr. secundi recentis j ad col. § viij) sc. o.
bill. c. 2. Sine ullo incommodo ca usus est potione,
sed nocturno tempore tenesmis dolorificis evigilatus,
alvum dejecit in initio pultis instar mollem, postea
tenuissimam. Sequenti die autem bis alvi dejectio
obtinuit liquidissima, tenesmis veliementioribus stipata.
Nulla ceterum ab illo observabantur symptomata pc-
culiaria. Urina neque nimis colorata neque aucta erat.

8. MUMKiiVANDEKT.iNDEN, 48 auuos nata, con-
stitutionis lyrapliaticae, jam dudum ob liydropem uni-
versalem in Nosocomio Academico curata, quum alvum
adstrictam haberet urinaeque secretionem fere nullam,
die 11quot;'° mensis Aprilis decoctum assumsit cort. Eh.
fr. secundi recentis j ad col. 5 viij) sc. o. bih.
c. 2. Singulos post haustus primum ingratA. pecu-
liari, dein nauseosü corripiebatür sensatione , vomitum
vero non producente; de cephalalgia querebatur fron-
tali vehementissima ; ceterum nulla observabantur
symptomata subjectiva. Septies alvum dejecit, quatuor
primis vicibus liquidissimam, tribus ultcrioribus pultis
instar mollem, tenesmis paucis vix notandis stipatam.
Urinae fuscac secretio normalis erat.

NB. Aegra antea duodecim grana Scamm. Alepp.
et quindccim grana Gummi Guttae de die sum-
serat, quae semel dumtaxat alvum subduxerant
tenacem.

mensis Aprilis , propter alvum tardam decoctum assum-
sit cort. Ell. fr. secundi reccntis (3 j ad col. g viij)
sc. o. bih. c. 2. Singulas doses nausea sequebatur,
non vomitus. Postridie, caloris sensatione in abdo-
mine , aurium tinnitu, cephalalgia frontali, tormini-
busque multis vexatus est aeger, quibus ultimis septies
alvus insecuta est tenuissima. Urina leviter erat colo-
rata , ejus copia vero non aucta.

10. ALBEUTTIS VAN DOORN, (vide supra) alvum
strictam habens, die 13quot;° mensis Aprilis, decoctum
sumsit cort. Eh. fr. secundi reccntis (§ j ad col.
5 viij) sc. o. bih. c. 2. Jam brcvi singulas post doses,
nausea vexabatur atque quinquies evomuit medica-
mentum. Insuper de cephalalgia frontali vehementis-
sima atque de aurium tinnitu questus est. Tcr alvum
excrevit, prima vice pultis instar mollem, altera ter-
tiaque tenuissimam , nullis autem torminibus vel tenes-
mis stipatam. Urina profundioris erat coloris, ejus
vero quantitas normalis.

1. c. DE J... med. stud, (vide supra), experimenti
caussa, die 14'° mensis Aprilis, decoctum assumsit
cort. Eh. fr. secundi siccati, (3 j ad col. o viij)
sc. 0. bih. c. 2. Postquam a matutino inde tempore
usque ad horam 4''quot;quot;quot; pomeridianam usum continuave-
rat, alvo copiosa tenaci subsecuta , abstinuit. Ilora

8quot; vcspertina iterum alvum' dejecit copiosam, tenuis-
simam , fere aquosam, torminibus vehcmentissimis
stipatani. llora sequenti, rursus tenesmis ad
alvum dolorificis corripiebatur, quibus alvus insecuta
est tenuissima aquosa. Per totum diem praeterca
borborygmis, torminibus ventris atque flatibus cru-
ciatus fuit. Quamvis quatuor modo potionis unciis
usus esset, altero etiam die quinquies alvum excrevit
tenuissimam, aquosam, symptomatibus iisdem jam
commemoratis comitatam. Secretio urinae profun-
dius coloratae, paululum aucta erat.

2. JOHANNES KOELOFS, (vidc supra) die 30quot;'quot;
mensis Aprilis, propter alvum adstrietam, decocto
usus est cort. Eb. fr. secundi siccati j ad col.
g viij) sc. 0. bib. c. 2. Quamquam singulos post
haustus nausea vcxabatur, tamen totam sine
vomitu exhausit potionem. Per duorum dierum de-
c'lrsum sexics alvum dejecit tenuissimam, aquosam,
paucis modo torminibus, multis vero borborygmis
praenunciatam. Urina, quae more solito fusco colore
erat tincta, ratione copiae nullam subiit mutationem.
Ceterum nil observabatur memoratu dignum.

8. IIENIIICUS KOOVIIAN, (vide supra) die 12™quot;
mensis Maji, experimenti caussa, decoctum assumsit
cort. Eh. fr. secundi siccati (3 vj ad col. 3 vj) sc.
o. bih. c. 2. Licet singulae doses nauseam faccrent,
tamen sine vomitu totam exhausit potionem. Ce-
phalalgia , vertigo , borborygmi, atque llatus frequentes

hujus decocti usum sequebautur, Alvus quinquies
dejecta fuit pulti similis. Urina leviter colorata, non
majori quantitate secreta.

4. albertus van doorn-, (vide supra) die 11quot;°
mensis Maji, experimenta caussa, decocto usus est
cort. llh. fr. secundi siccati (5 vj col. § vj) se. o.
bill. c. 2. Sub usus hujus decocti scmel nausea aflectus
fuit, atque vomitu rejecit medicamentum. Eesiduo
autem toto sine nausea et vomitu usus est. Multis
borborygmis praegressis, quatcr dejecit alvum, prima
vice duram, sequentibus pultis instar mollem. Urinae
subfuscae secretio non aucta fuit.

5. MATTIIEUS BOSCH, (vide supra) die ia™® men-
sis Maji, experimenti caussa, decoctum exhausit cort.
Eh. fr. secundi siccati (5 vj ad § vj) sc. o. bih. c. 2.
Singulae doses nauseam inducebant, scmel vomitu
insecuto. Insuper cephalalgia frontali satis vehemente,
vertigine saepius redcunte, borborygmis multis atque
flatibus frequentissimis correptus, sexies alvum dejecit,

6. SARA DE JONG, (vidc supra) die liquot;quot;® mensis
Maji, experimenti caussa, decoctum assumsit cort.
Eh. fr. secundi siccati (5 vj ad col. 3 vj) se. o. bih.
c. 2. Quamvis singulis dosibus nausea vexata, iden-
tidem vomitu secuto, tamen ad fundum usque exhausit
potionem. Symptomata subjectiva ab illa observatu

liacc fuerunt; cephalalgia frontalis vehementissima,
vertigo, tormina ventris multa, borborygmi atque
ructus frequentes. Eatione alvi vel urinae nulla ob-
tinuit mutatio.

7. HENUicus iiENGiK, (vide supra) die 10®° mensis
Maji, experimenti caussa, decocto usus est, cort. Eh.
fr. secundi siccati (5 vj ad col. § vi) sc. o. bih. c. 2.
Bis vomitus insecutus est, nausea pracgrcssa. Multis
deinceps torminibus corrcptus, bis alvum dejecit, pri-
mum tenacem, dein pultis instar mollem. In urina
nullam observavit mutationem.

8. MAUI A DE GiiooT, (vide supra) die 11quot;° men-
sis Maji, experimenti caussa, decoctum cxhausitcort.
Eh. fr, secundi siccati (5 vj ad col. § vj) sc. o. bih.
c. 2. Singulae doses nauseam atque vomitum pro-
duccbant. Quamvis totam, ut videbatur, evomuisset
potionem, tamen cephalalgia trontali vehementissima,
tinnitu aurium, vertigine, borborygmis atque llatibus
multis corrcpta fuit. In alvum vel urinam nullam
vim habuit potio.nbsp;'

9. MAiiiA BIÏÏEU, (vide supra) die 11™° mensia
Maji, alvi tardae caussa, decocto usa est cort.
Ell. fr. secundi siccati (5 vj ad col. § vj) sc.
0. bih. c. 2. Totum evomuisse videtur decoctum,
nam singulos post haustus nausea atque vomitu
corrcpta fuit. Mhilominus cephalalgiam frontalem
vehementem perpetuam passa est, vertiginem, borbo-

10. JACOBA VAN DOOIIN, (vidc supra), die 11««'
mensis Maji, experimenti caussa, decoctum assumsit
cort. Rh. fr. secundi siccati (3 vj ad eol. 3 vj) se.
o. bih. c. 2. Sexies dosin assumsit propositam, sexies
eam evomuit, nausea fere perpétua correpta. Ceiihalalgia
frontalis, tinnitus aurium, vertigo frequens, borborygmi
atque flatus frequentes symptomata erant subjectiva,
hujus decocti usui insccuta. Urina leviter colorata
fuit, copia vero non aucta, neque mutata alvus.

1.nbsp;MULIER WOUDENBERG, (vidc supra), alvo tarda
laborans, die 22'!'' mensis Aprilis decoctum assumsit
cort. Rh. fr. secundi siccati (3 j ad col. § viij) sc.
o. bih. c. 2. Sub usu hujus potionis fere assidue
nausea atque cephalalgia frontali vehementissima
correpta fuit; vomitus vero non insecutus est. Quater
alvum dejecit satis tcnacem, paucisque torminibus
stipatam. Urina coloris erat fusci, sed non majori
quantitate secreta. Ceterum nil observabatur peculiare.

2.nbsp;SARA DE JOKG, (vidc supra), experimenti
caussa, die 23quot;° mensis Aprilis decocto usa est
cort. Rh. fr. secundi siccati j ad \co\. § viij)
SC. 0. bih. c. 2. Quamvis multis torminibus, nausea

fero perpetua atque cephalalgia l'rontali vehemcntissima
vexaretur, tamen totam exhausit potionem sine vo-
mitu. Bis alvum excrevit satis tenaccm. Urinae
fuscae secretio paululum aucta videbatur. Ceterum
nulla observabantur memoratu digna.

3. IIENRICUS HENGIN, (vidc supra) die 25'° men-
sis Aprilis, experimenti caussa, dccoctum adhibuit
cort. llh. fr. secundi siccati (5 ad col. 5 viij) sc.
o. bih. c. 2. Singulos post haustus valde nausea-
bundus erat, atque post dimidiam horam, per vomitum
semper rejiciebat medicamentum. Postquam tertia vice
incassum illud retinere tentaverat, a residuo abstinuit.
Quamvis minutissima modo copia ingesta erat, alvus
quam vulgo semel de die dejiciebat, tamen paulo
minoris erat duritiei. Nullis deinde aliis vexatus est
molestiis, nisi aurium tinnitu atque borborygmis frequen-
tibus. Urinae decoloris limpidaeque secretio paululum
aucta videbatur. Ceterum nil observavit peculiare.

4. ALBERTUS VAN DOORN, (vidc supra), alvi tardae
caussa, die 30™° mensis Aprilis decocto usus est
cort. llh. fr. secundi siccati (3 j ad col. 5 viij) sc.
0. bih. c. 2. Prima dosis illi nauseam faeicbat le-
viorem , mox evanescentem; rcliquis vero sine ullo
incommodo usus est. Aurium tinnitus borborygmiquc
multi sola crant, quae ab illo observabantur sympto-
mata subjectiva. Alvus bis insecuta similis erat pulti,
secretio urinae subfuscae normalis.

5. c. DE J... mcd. stud., (vide supra) die 21)quot;°
mensis Aprilis, experimenti caussa, decoctum as-
sit cort. nil. fr. secundi siccati (3 vj ad col. § vj)
se. 0. bih. c. 2. Inde ab hora 5'quot; pomeridiana,
sex usus est eo vesperc cochlearibus, quibus nulli ante
noctem insequebantur cflectus. Postridie, jam ante
meridiem totam exhauscrat potionem, atque per
intervalla torminibus ventris corripiebatur levioribus,
ter secuta alvi dejectione copiosa, pulti simili te-
naci , urinae vero coloratae secretione non aucta.

Tertio autem die torminibus. vehementissimis fere
continuis vexatus , bis alvum dejecit tcnuissimam, fere
aquosam, atque cephalalgia frontali vehementissima,
aurium tinnitu flatibusque multis correptus fuit.

Quarto die tormina per intervalla redibant mitiora,
gacpius aurium tinnitu comitata. Alvus vero nor-
malis erat.

29quot;° mensis Aprilis, experimenti caussa, decocto
usus est cort. llh. fr. secundi siccati (5 vj ad col.
3 vj) sc. 0. bih. C.' 2. Singulos post haustus,
primum ingrata in vcntriculo sensatione correptus,
mox nausea. afliciebatur, sequcnte vomitu. Quater
dosin propositam sumere incassum eonatus est, quam
ob rem a residuo abstiuuit. Eodem vespere nullum
aliud observavit symptoma, nisi gravitatis sensa-
tionem in capitc. Postridie alvus, quamvis non
majori quantitate dejecta, tamen solita minoris erat
duritici, atque nonnullis torminibus mitioribus prae-

7. iiENEicus DE BRUIN, 20 aunos natus, con-
stitutionis plethoricae, keratitidc chronica laborans
atque ideo in Clinicutn Ophthalraiatricum receptus, die
12quot;quot;' mensis Maji, experimenti caussa, decocto usus
est cort. Eh. fr. secundi siccati (5 vj ad col. 5 vj)
SC. o. bih. c. 2. Bis nausea atque vomitus insecuta
sunt, et tormina pauca leviora. Alvus pultis instar
mollis bis dejecta fuit. Urina leviter colorata. Cete-
rum nihil observatum fuit.

8. JUSTUS GiEL, (vide supra) die 12quot;° mensis
Maji, experimenti caussa, decoctum sumsit cort. Eh.
fr. secundi siccati (3 vj ad col. 5 vj) sc. 0. bih. c. 2.
Semel nausea atque vomitus sequebantur. Nulla alia
observavit symptomata subjectiva, nisi vertiginem
leviorem. In alvum nullum praebuit eflectum. Urinae
leviter coloratae secretio normalis erat.

9. ciiRisTiANUs 1111.LEBEAND, 51 annos natus,
constitutionis debilis, per aliquod temporis spatium , ob
carcinoma penis, in Clinico Chirurgico moratus,
die 12quot;° mensis Maji, experimenti caussa, decocto
usus est, cort. Eh. fr. secundi siccati (3 vj ad col*
5 vj) SC. O. bih. c. 2. Semel modo nausea eorrep-
tus, totam exhausit potionem sine vomitu insequente.
^lultis autem borborygmis, auriumque tinnitu affectus,
quinquies alvum dejecit pulti similem, paucis modo

10. JOHANNES LINNEBANK, (vidc supra) die 12«gt;o
mensis Maji, experimenti caussa, decoctum assumsit
cort. Eh. fr. secundi siccati (3 vj ad col. 5 vj) sc.
o. bih. c. 2 et quidem, sine ullo fere incommodo.
Nullis nempe nisi borborygmis vexabatur symptoma-
tibus subjectivis. Alvus ter insecuta, prima vice
erat pulti spissiori, deinde pulti tenui similis. Urina
subfusca non aucta fuit.

1. ADMAN A AAKTS, 16 auuos nata , constituti-
onis plcthoricae, dienbsp;mensis Februarii parotitide
laborans, Polyclinicum adiit Chirurgicum ibique ob
alvi segnitiera 1quot;quot;® mensis Martii die, decoctum acce-
pit cort. Rh. fr. intcrioris recentis (3 j col. ^ viij),
cujus uteretur sc. o. bih. c. 2. Postquam totam
assumserat potionem, semel tantum alvum dejecit
pultis instar mollem, paucis torminibus stipatam.
Urina coloris erat valde profunde Havi, copia non
aucta. Ceterum nil remedium eflecit manifesti.

2. MULIEK VEIIIIAREN, 30 anuos nata, tempera-
men ti phlegmatici, constitutionis laxae, jam ante
aliquot dies irritatione spinali corrcpta et in Nosoco-
mium Academicum recepta, die 27'«lt;'mensis Februarii,

usa est decocto cort. Rh. fr. interioris recentis (5 j
ad col. 5 viij) se. 0. bih. c. 3. Jam quatuor pri-
morum cochlearium usui bis alvus insecuta est tenuis-
sima , fere aquosa, multis tormiuibus, nausea atque
caloris iu abdomine sensationc stipata. Urinae pro-
fundioris coloris secretio non aucta fuit. Ab usu
protracto abstinuit aegra, propter alvum copiosam
atque tenuissimam.

3. ANTONIUS AKST, (vidc supia), alvi adstrictae
caussa, die 8*'° mensis Martii decoctum adhibuit cort.
Ell. fr. interioris recentis (5 j ad col. ^ viij) se. o.
bill. c. 2. Post assumtionem hujus decocti sexies
alvum dejecit pulti tcnui similem, noimullis tormini-
bus vix notandis stipatam. Praetcrea nullos percepit
cflectus, nisi urinae decolorationem llavam.

4. ADoi.Piius SMITS, (vide supra), alvo tarda labo-
rans, die 20°quot;quot; mensis Martii decoctum sumsit cort.
Eb. fr. interioris recentis (3 j ad col. § viij) sc. 0.
bih. c. 2. Durante usu, perpetuo nausea atque ce-
phalalgia froutali vexabatur. Semel modo alvus
insecuta est satis tenax. Ccterum nulla passus est
tormina, neque alia symptomata memoratu digna,
nisi urinae decolorationem Üavam, cujus quantitas
normalis erat.

5. MAUTA DE GROOT, (vidc supra) die mensis
•Älaji, experimenti caussa, decocto usa est cort. Eh.
fr. interioris recentis (5 j ad col. 3 viij) sc. 0. bill.

c. 2. Primis dosibus assuratis, nausea atque voraitu
corripiebatur, atque, postquam quarta vice medica-
mentum sumere incassum conata erat, a residuo abs-
tinuit. Eodem die cephalalgia frontali correpta fuit
gravi, sensationem caloris in abdomine percepit
peeuliarem, atque ter alvum dejecit tcnuissimam.
Urina non colorata, sed majori in quantitate sécréta
videbatur. Ceterum nullis vexabatur molestiis, nisi
borborygmis nonnullis per intervalla redeuntibus.

G. JOHANNES IIENSEIIOEK , 34 annos natus, con-
stitutionis debilis, cardialgia correptus nervosa, alvo
stricta , Polyelinicum adiit Mcdicum ibiquc decoctum
accepit cort. llh. fr. interioris recentis (5 j ad col.
5 viij) se. 0. bih. c. 2. Exceptis ultimis duobus
cochlearibus, quae per vomitum rejicicbantur, otam
sine ullo nauscae vestigio exhausit potionem. Inter
symptomata pauca subjectiva, ab illo observata,
enumeravit sensationem caloris in abdomine peeulia-
rem , torminibus vehementissimis exceptam, quibus
octies insecuta fuit alvus tenuissima, tenesmis dolo-
rificis stipata. Urinae fuscac secretio normalis erat.

7. MUi.iEU JOELE, 50 annos nata, temperamenti
melancholici, constitutionis plethoricae, die 1quot;'° men-
sis Maji, Polyclinicum adiit Medicum , propter febrim
inlermittentem tertianam , gastrieo-biliosa conditione
comitatam , quam jam per aliquot dies passa erat. Gas-
tricismi caussa, eodem die illi decoctum praescribitur
cort. Rh. fr. interioris recentis, (5 j ^ol. 5 viij)

cujus uteretur sc. o. bili. c. 2. Quamvis singulos
post haustus nausea vexaretur, atque ter mate-
riem cvomuisset acidam, tamen totam exhausit
potionem. Cephalalgiae frontali, quam etiam ante
usum remedii accusavcrat, accessit vertigo per vices
rediens, atque caloris sensatio in abdomine. Ter
alvum dejecit pulti tenaci similem, paucis modo tor-
minibus stipatam. Urinae flavae secretio non aucta
fuit.

8. ciiursTiANus niLT.EBiiAND, (vidc supra) die
lquot;quot;» mensis Maji, alvo tarda laborans, decocto usus
est cort. Eh. fr. interioris reccntis (§ j ad col. §
viij) sc. 0. bih. c. 2. Singulae doses nauseam fa-
ciebant, bis vomitum provocantcm. Ceterum cepha-
lalgia frontali vehemcnti, borborygmis, flatibus atque
torminibus dolorificis vexatus, quinquies alvum
dejecit tenuissimam. Urinae fuscae copia normalis
erat.

9. c, DE J... med. stud., (vide supra) die 5'®
mensis Maji, experimenti caussa, decoctum sumsit
cort. Eh. fr. interioris rccentis (5 j ad col. § viij)
sc. 0. bih. c. 2. Ipso die, quo totum exhauserat
decoctum, nullum percepit eflectum. Postridie bis
alvus insecuta fuit, pulti tenaci similis. Urina flavi
erat coloris, quantitas ipsius normalis.

10. HENRICHS DE BRUIN, (vide supra) die 5'»
mensis Maji, propter alvum tardam, decocto usus est

cort. Rh. fr. intcrioris rcccntis (3 j. ad col 3 viij)
sc. o. bih. c. 2. Singulas doses nausea insecuta
est, ter vomitum producens. Totam nihilominus
cxhausit potionem, et postridie cephalalgia frontali,
tinnitu aurium, borborygmis atque flatibus multis
corrcptus, ter alvum dejecit, prima et altera vice
pulti similcm, tertia aquosam. Urinae fuscae secretio
non aucta erat.

1. johanna van piggei.en, 35 aunos nata,
constitutionis plethoricae, jam per plures dies febrim
intermittentem quotidian^m passa , Polyclinicum adiit
Mcdicum ibique alvi tardissimae caussa, die 6'° men-
sis Martii, decoctum accepit cort. Eh. fr. intcrioris
recentis (3 j ad col. § viij) cujus uteretur sc. 0.
bih. c. 2. Quater alvum excrevit parcam, pultis
instar mollem, nullis torminibus neque nausea comi-
tatam. Urina valde flava erat, ejus quantitas vero
normalis. Ceterum nulla observabantur peculiaria.

2. johannes de uy, (vidc supra), alvo tarda
laborans, die 15'° mensis Martii, decoctum assumsit
cort. Eh. fr. intcrioris recentis (§ j ad col. 3 viij)
sc. o. bih. c. 2. Singulas hujus potionis doses con-
tinuo evomuit, neque alium inde perccpit cflectum.

litica, temperamenti sanguinei, in Polyclinico Clii-
rurgico, alvi tardae caussa, die 15'° mensis Martii
decoctum accepit cort. llh. fr. interioris recentis
(3 j. ad col. 5 viij) cujus uteretur sc. 0. bih. c. 2.
Quamvis sub usu hujus decocti semper nauseabunda
esset, tamen vomitus non insecutus est. Quinquies
alvum excrevit pulti tenuissimae similem, torminibus
multis stipatam. Urinae flavae secretio nou aucta
fuit. Ceterum nulla observabantur symptomata.

Aprilis, experimenti caussa, decoctum adhibuit cort.
lib. fr. interioris recentis (5 j ad col. § viij) sc. 0.
bih. c. 2. Postquam bora vcspertina duobus hu-
jus polionis cochlcaribus usus erat, jam hora
subscquente, ingrata in ventriculo sonsatione ad
nauseam proximo aceedcnte correptus est, atque
per intervalla etiam aurium tijinitum percepit. Mox
nausea aflectus, per vomitum magnam tam ciborum
quam potionis reddidit copiam. Sceunda dosis, bora
9quot;® assumta, iterum nauseam atque vomitum produ-
xit. Sic etiam tertia, quam ob causam ab usu pro-
tracto abstinuit. Nulla eodem vespere observabantur
symptomata alia, nisi gravitatis sensatio iu regione
capitis frontali, ct ructus frequentes. Circulatio san-
guinis normalis, urina nou colorata erat.

Postridic, jammatutino tempore, nonnulHs tormini-
bus ilatuum cvolutionem produecntibus vexatus , alvum
dejecit copiosam tenui ])ulti similem, tenesmis dolori-
ficis stipatam. Progrediente die, tormina per inter-

valla redibant et borborygmis multis, flatus provo-
cantibus praenunciata, liora G'® pomeridiana alvus
excernebatur pulti spissiori similis, flnem potionis
actioni ponens.

5. JACOBA VAN DOORN, (vide supra) die llquot;quot;
mensis Aprilis, alvo tarda laborans, deeoetum as-
sumsit cort. Rh. fr. interioris recentis (§ j ad col.
5 viij) sc. 0. bih. c. 2. Brevi post primorum coch-
learium usum cephalalgia frontali nec non nausea cor-
ripiebatur, atque omne evomebat medicamentum.
Duorum sequentium coclilearium usui idem inscque-
Ijatur eflectus, quam ob causam non amplius usa est
potione. In alvo nullam observavit mutationem,
urinae vero coloratae secretio aucta erat videbatur.

G. isAACUs V. D. LINDEN 57 anuos natus, con-
stitutionis robustae plethoricae, jam aliquamdiu, prop-
ter dextri bracliii, ulnae et radii fracturam, in Nosocomio
moratus Academico, die 11quot;»® mensis Aprilis, de alvo
tarda questus, usus est decocto cort. llh. fr. interioris '
recentis j ad col. 3 viij)sc. 0. bih. c. 2., ct quidem inde
ab bora pomeridiana, sine ullo incommodo. Postri-
die autem cephalalgia leviori frontali correptus, etiam
per intervalla aurium tinnitum accusavit. Septies alvus
insecuta est tenuissima, paucis tenesmis leviter dolo-
rificis stipata. Ceterum nil observabatur peeuliare.
Urina, more solito, profundioris erat coloris, sed non
majori copia sccreta.

7.nbsp;c. DE J... med. stud, (vide supra) die 11quot;'quot;
mensis Aprilis, experimenti caussa, decoctum assumsit
cort. Eh. fr. interioris reccntis (5 j ad col. 5 viij)
sc. o. bih. c. 2. Jam cito post primam dosin ingrat;\
veluti inanitatis in ventriculo sensatione corripie-
batur, post secundam nausea vomituritionem pro-
ducente. Tertia vice unius cochlearis quantitas, vix
ventriculo ingesta, vomitu rejiciebatur, quam ob
causam abstinuit, neque alia observavit symptomata,
nisi tormina (^uaedam leviora, flatus produeentia.

8.nbsp;JANUS soETEKiK, 23 aunos natus, constitu-
tionis robustae, alvi adstrictae caussa, die 12'quot;''men-
sis Aprilis, decoctum assumsit cort. Eh. fr. interioris
reccntis (5 j ad col. g viij) sc. 0. bih. c. 2. Sin-
gulas post doses nausea corripiebatur, imminente,
nec tamen secuto vomitu. Cephalalgia frontali atque
aurium tinnitu totum fere vexatus erat diem. Quater
alvum excrevit, prima vice pultis instar mollem,
deinde tenuissimam, tenesmis dolorificis stipatam.
Urinae coloratae secretio non aucta erat.

9. iiENiucus KOOPMAN, (vidc supra), experimenti
caussa, die 13quot;'quot; mensis Aprilis, decocto usus est
cort. Eh. fr. interioris rccentis (5 j ad col. 5 viij)
cujus uteretur sc. 0. bih. c. 2. Quamvis tcr in
vomitum incident atque singulos post haustus nausea
corriperetur graviori, tamen totam exhausit potio-
nem. Postridie cephalalgia occipilali vehementissima,
aurium tinnitu, atque flatibus copiosis, nullis vero

torminibus vexatus est. Quinquies alvum dejecit
tenacem. Urina subfusca non majori quantitate erat
secreta.

]0. johannes oostenuyk, 49 aunos natus, con-
stitutionis robustae, conjunctivitide catarrhali corrcptus,
Clinicum adiit Oplithalmiatricum ibique, alvi tardae
caussa, decoctum accepit cort. Rh. fr. intcrioris re-
centis, (5 j ad col. 3 viij) cujus uteretur sc. o. bih.
c. 2. Nullum inde observavit eflcctum, nisi tormina
pauca leviora.

11. saua de jong, (vidc supra), die 13''° men-
sis Aprilis decoctum sumsit cort. Rh. fr. intcrioris
recentis (5 j ad col. 3 viij) sc. 0. bih. c. 2. Sin-
gulas doses nausea secuta est, semel vomitus. Cepha-
lalgia frontali, torminibus vehementissimis, auriumque
tinnitu fere continue vexabatur, Insuper peculiarem
caloris sensationem in abdomine percipiebat. Septies
alvum excrevit, tenui pulti similem. Urinae fuscae
secretio paululum aucta videbatur.

12. mulier krane, 40 anuos nata, constitu-
tionis hydraemicae, keratitide laborans, Clinicum
frequentabat Ophthalmiatricum ibique die 11quot;quot;quot; mensis
Aprilis , alvi adstrictae caussa, decoctum accepit cort.
Rh. fr. intcrioris recentis, j ad col. 3 viij) sc. o. bih.
c. 2. Assidue nauseosa, pluries vomitu correpta fuit.
Nullum ceterum potio praebuit cflectum, praeter cepha-
lalgiam frontalem leviorcm et alvum tenuissimam,

13. DiDEiiicus vEiuiEULEN, 41 annos natus,
constitutionis robustae, impetiginis menti atque alvi
adstrictae caussa, Polyclinicum adiit Chirurgicum
ibiquc die 15quot;° mensis Aprilis, decoctum accepit cort.
llh. fr. interioris recentis (5 j ad col. § viij) sc. 0.
bih. c. 2. Nullus post hujus potionis usum obser-
vabatur cffectus, nisi alvus tenuissima, aquosa ter
insecuta , atque urinae color fuscus.

1. c. ÜE J... med. stud., (vide supra) die 18^° mensis
]\[artii experimenti caussa, decoctum praescriptum est
cort, Rh. fr.interioris siccati (5 vj ad col. 3 vj) sc. 0.
bih. c. 2., quod eodem die exhausit. Jam cito post
usum primae doseos, quae snporis erat nauseosi,
cephalalgia frontali corripiebatur vehemente. Ves-
pertino tempore alvus subsecuta est copiosa tenax,
paucis torminibus vix notandis praenunciata. Postri-
die autem, hora 11'quot;'' matutina, 0'=» pomeridiana at-
(jue Squot; vespertina, ter alvum dejecit, prima vice
tenuem, secunda atque tertia tcnuissimam, aquosam,
nonnullis torminibus sub dejectione vel sub llatuum
aceumulatione comitatam. Urinae color erat llavus
cjusque secretio normalis. Ceterum nulla observa-
bantur symptomata notabilia.

2. janus v. d. mnüen, (vide supra) dc alvo
(luestus tarda, l'quot;» mensis Aprilis die decocto usus est
cort. Illi. fr. interioris siccati (5 j ad col. 5 viij) sc. o.
bih. c. 2. Quo quidem assumto, quater alvum ex-
crevit pulti spissiori similem, torminibus nonnullis
stipatam. Urinae color magis profundus ejusque

Die 6'° Aprilis, simili usus est decocto, cujus
assumtioni ter alvus insecuta est pultis instar mol-
lis, ultima vice tenuissima, sine ullo torminum
vestigio. Aeger autem singulas post doses nauseabundus
erat et cephalalgia afficiebatur frontali vehemcntis-
sima. Urinae secretio non aucta, ipsius color vero

Die 8^° Aprilis rursus decoctum sumsit idem.
Brevi post primae doseos assumtionem, subsecuta
sunt caloris sensus et tormina ventris, nausea atque
cephalalgia frontali comitata. Bis alvum excrevit
pulti spissiori similem. Urinae fuscae secretio non
aucta erat.

3. Douis MooiiE, 25 annos natus, constitutionis
debilis, impetigine menti laborans, Polyclinicum
adiit Chirurgicum atque die 25'quot; mensis Martii ,
dccoctum exhausit cort. llh. fr. interioris siccati
(3 j. ad col. 3 viij) SC. o. bih. c. 2. Eodem die
bis alvum dejecit pultis instar mollem, nullis tormi-
nibus neque aliis incommodis comitatam. Postrulie
autem, torminibus, nausea atque vomituritionc cor-
reptus, bis alvum excrevit tenuissimam. Urina profun-

(lioris coloris, ejus vero quantitas normalis erat.
Nulla ceterum observabantur symptomata memorabilia.

4. jiattiieus bosch, 27 annos natus, tempcra-
menti melancliolici, jam per tres dies alvum clausam
habens, atque gastricismo eorreptus , die 26'° men-
sis Martii, usus est decocto cort. Rh. fr. interioris
siccati (5 j ad col. § viij) sc. o. bih. c. 2. Decocto
assumpto, per duorum dierum spatium, octies alvum
dejecit tenuissimam copiosam, caloris sensu in ab-
domine, torminibus vehementissimis frequentibus,
nausea, vomituritiono atque cephalalgia frontali
comitatam. Urinae flavae secretio aucta videbatur.

5. ANNA sAAOiAN , 17 annos nata, constitutionis
hydraemicae, die 20'quot;quot; mensis Martii, decoctum adhi-
buit cort. Rh. fr. interioris siccati (f j ad col. 5
viij) se. o. bih. c. 2. Quo foctum, ut per trium dierum
spatium, quotidic bis alvum dejecerit pulti tenui
similem, torminibus ac tenesmis stipatam atque
fere continue nauseabunda esset. Ceterum nulla
observabantur notabilia, nisi urinae decoloratio fusca.

0. ALBEiiïus VAN DOORN, (vidcsupra), 6'quot; mensis
Aprilis die, alvi tardae caussa ,decoctum hausit cort.
Rh. fr. interioris siccati (5 j ad col. ^ viij), cui
scmel dumtaxat insecuta est alvi dejectio spissae,
nonnullis torminibus vix notandis comitata. Durante
mcdieaminis usu autem, nausea fere pcrpetua, vo-
mitu atque cephalalgia corripiebatur frontali. Nulla

alia observabantur symptomata peculiaria, nisi uri-
nae color solito profundior.

7.nbsp;henuicus veelen, 29 auuos uatus, constitu-
tionis robustae, alvi tardae caussa, die 5quot;gt; mensis
Aprilis, decocto usus est cort.Eh. fr. intcrioris siccati,

(§ j ad col. § viij) sc. o. bih. c. 2. Quum totam
assumsisset potionem, per duos dies septies insecuta
est alvus, in initio pultis instar mollis, postea
tenuis, nullis doloris incommodis nulloque caloris
in abdomine sensu, sed nausea atque cephalalgia
frontali perpétua comitata. Ultimo autem incom-
modo fere semper magis minusvc vexatus erat.
Urinae paululum coloratac secretio non aucta fuit.

8.nbsp;EIXZ4. 'oeelkeiiken, (vidc supra), die 10'quot;»
mensis Aprilis\ alvi tardae caussa, assumsit^decoctum
cort. llh. fr. intcrioris siccati (§ j ad col. 3 lij) sc. o.
bih. c. 2. Decocto assumpto, sexies alvum excrevit
tenuissimam, aquosam, tenesmis vehementer dolen-
tibus stipatam. Brevi post singulas doses nausea,
vomitum fere provocante, corripiebatür; msuper
cephalalgia frontali auriumque tinnitu continue ve-
xabatur. Urinae coloratac secretio non aucta erat.

9.nbsp;heneicusiieiwegen , (vidc supra), die 7- mensis
Aprilis, alvi tardae caussa, decocto usus est cort. Eh.
fr. intcrioris siccati (3 j ad col. 3 viij) sc. 0. bih.

exliausit decoctum, cui quinquies alvus insecuta est
pulti tenui similis, torminibus frequentibus[atque ce-
phalalgia frontali coinitata. Urina erat colorata,
copia vero normalis.

10. IIENUICUS HENGIN, (vide supra), die 14'°
mensis Aprilis, decoctum sumsit cort. Rli. fr. inte-
rioris siccati (5 j ad col. 5 viij) sc. 0. bih. c. 2.
Singulos haustus nausea sequebatur, bis vomitum
provocans. Ter dejecit alvmn pulti tenaci similem,
tertia vice duram et parcam, torminibus satis vehe-
mentibus stipatam. Urinae fuscae secretio normalis
erat. Ceterum nulla observabantur notabilia.

sanae, die ll-quot;quot; mensis Aprilis, alvi tardae caussa,
decocto usus est cort. llh fr. interioris siccati (§ j
ad col. 3 viij) sc. 0. bih. c. 2. Postquam hujus
decocti uncias tres assumserat, abstinuit, quum per-
petuo nausea vexaretur atque male sese haberet.
Quamvis igitur miiiori modo quantitate usus fuerit,
tamen bis alvum dejecit tcnuissimam, nullis tormi-
num aliusvc incommodi vestigiis stipatam. Urina
paululum erat colorata , ejus vero copia normalis erat.

1. didericus vermeulen, 22 aniios natus, ob
gonorrhocam syphiliticam Polyclinicum adiit Chi-

rurgicum , ibique alvi adstrictae caussa die 27™® mensis
Martii, decoctum accepit cort. Rh. fr. interioris sic-
cati j ad col. 5 viij), cujus uteretur sc. o. bih.
c. 2. Sub usu hujus potionis cephalalgia frontali
correptus fuit vehemcntissima, novies alvum excrevit
tenuissimam, nullis vero torminibus stipatam. Urina
profundioris erat coloris, ejusque copia aucta vide-
batur. Ceterum nil observabatur peculiare.

2. MATïiiEUs BOSCH , (vide supra), die 22''® men-
sis Aprilis, alvi adstrictae caussa, decocto usus est
cort. llh. fr. interioris siccati (5 j ad col. § viij)
sc. o. bih. c. 2. Singulos post hanstus nauseabundus,
semel omnia, quae in ventriculo erant, evomuit.
Cephalalgia insuper frontali vehementi atque tormi-
nibus multis vexatus, quinquies alvum dejecit tenuem.
Urina coloris erat fusei ejusque copia normalis. Ce-
terum nulla observabantur memoratu digna.

3. mulier de man, 42 annos nata, constitu-
tionis robustae, gonarthrocaciam passa, in Polycli-
nico Chirurgico, alvi tardae caussa, die 22*^® mensis
Aprilis decoctum accepit cort. Rh. fr. interioris
siccati (5 j ad col. § viij) sc. o. bih. c. 2. Singulae
doses nauseam inducebant, bis vomitum provocantem.
Ceterum nulla insequebantur symptomata subjectiva.
Bis alvum dejecit primum tenaccm, dein tenuem. Urina
7iullam subiit mutationem, neque ratione coloris
neque quantitatis.

4'. HENiiicus KOOPMA.N, (vide supra), die 27™®
mensis Aprilis, experimenti caussa, decocto usus est
cort. Rh. fr. interioris siccati (3 j ad col. § viij)
SC. O. bih. c. 2. Singulae doses nauseam excitabant,
bis vomitu secuto. Totam nihilominus exhausit poti-
onem atque praeter cephalalgiam occipitalem, et
llatulcntiam frequentem, nullis symptomatibus sub-
jectivis eorreptus fuit. Ter alvum dejecit pultis
instar mollem. Urina, colore llavo tincta, normali
quantitate secreta fuit.

5. ALBEHTUs VAN DOORN , (vidc supra), alvo tarda
laborans, die 28^® mensis Aprilis decoctum assumsit,
cort. Rh. fr. interioris siccati (§ j ad col. 5 viij)
sc. o. bih. c. 2. Quamvis singulas post doses nau-
seabundus esset atque bis vomitu omne rejiceret medi-
camen, tamen totam exhausit potionem. Cephalalgia
frontali eorreptus atque borborygmis multis, bis alvum
excrevit pultis instar mollem. Urina, coloris sub-
fusci, non aucta fuit. Ceterum nil observavit pecu-
liare.

G. IIENRICUS IIENGIN, (vide supra), experimenti
caussa, die 27quot;® mensis Aprilis, decocto usus est
cort. Rh. fr. interioris siccati (f j ad col. 5 viij)
SC. 0. bih. c. 2. Quamvis primis jam cochlearibus
nausea affectus , usum tamen protraxit. Tribus ultimis
autem dosibus vomitus productus fuit. Nullis
aliis vexatus est symptomatibus subjectivis, nisi
borborygmis multis, bis alvum pulti tenui similem

7. JACOBA VAN DOORN, (vide supra), die 27quot;'gt;
mensis Aprilis, experimenti caussa, decoctum ad-
hibuit cort. llh. fr. interioris siccati (f j. ad col.
5 viij) se. O. bih. c. 2. A duobus prioribus coch-
learibus, primum vertigine, deinde nausea, tandem
vomitu correpta fuit. Eesiduum autem sine ulla
nausea exhausit. Mox vero cephalalgiam perccpit
frontalem. Ceterum, exceptis nonnullis torminibus
multisquc borborygmis, nullum fere haec potio prae-
buit ellcctum. Alvus non insecuta fuit, urinae se-
cretio normalis, urina ipsa Havo colore tincta
erat.

8.nbsp;SAIIA DE JONG, (vidc supra), die 27«quot;° men-
sis Aprilis experimenti caussa, decocto usa est cort.
Eh. fr. interioris siccati (5 j ad col. 3 viij) sc. bih.
c. 2. Singulae doses nauseam faciebant; semel vomitu
corripiebatür. Totam nihilominus assumsit potionem,
quo factum, ut cephalalgia frontali vehementissima,
caloris sensatione in abdomine pcculiari, tormini-
busque satis vehementibus afiecta, quinquics alvum
dejecerit pultis instar mollem. Urina, fusco colore
tincta, normali quantitate secrcta fuit.

9.nbsp;CORNELIA KORSMAN, 27 aunos nata, syphi-
litica, constitutionis nervosae, doloribus osteocopis
vexata, Polyclinicum adiit Chirurgicum ibique alvi

tardissimae caussa die âSquot;quot; mensis Aprilis decoctum
accepit cort. llh. fr. interioris siccati (3 j. ad col.
§ viij) SC. bill. c. 2. Post singulos haustus, nausea
correpta, omnia ventriculi ingesta vomitu rejiciebat.
Cephalalgiam passa fuit frontalem ; nullum autem
alium observavit eiiectum subjectivum. Sexies alvum
dejecit tcnuissimam, nullis torminibus stipatam.
Urinae fuscae secretio non aucta fuit.

10. j. c. V......jur. stud. 21 annos natus, con-
stitutionis sanae, experimenti caussa, 3quot;quot; mensis
Maji die, decocto usus est cort. Rh. fr, interioris
siccati (f j. ad col. 5 viij) se. 0. bih. c. 2. Quatuor
primis coclilearibus nausea excitabatur gravis. Tertia
dosis continuo vomitum provocabat, quam ob causam,
residuum sumere recusavit Tliemidis alumnus. Urina
leviter erat colorata. Nulla alia observabantur sym-
ptomata.

3. G. A. A....... med. stud., (vidc supra) ex-
perimenti caussa, die 25'° mensis Pebruarii usus est
decocto cort. Rh. fr. cum epidermide recentis (5 j
ad col. 5 viij) se. 0. bih. c. 2, inde ab hora 1quot;'® po-
meridiana. Jam hora 5'quot; pomeridiana alvus secreta
est copiosa, satis tenax. Progrediente die, per vices
observabantur tormina vehementia, post frequentem
flatuum evoiutionem evanesceutia. Hora S*quot; vesper-

tina atque media nocte bis alvum excrevit tenuem,
tenesmis dolorificis praegressam. Postri die jam ante
boramnbsp;matutinam tertia vice alvus insecuta

est, pultis instar mollis , tenesmis minus veliementibus
comitata. 3quot;° tandem die, ter alvum dejecit, prima
vice spissam, altera atque tertia tenuissimam, dolo-
ribus uonnullis pungentibus in intestino recto sti-
patam. Nulla ceteroquin peculiaria observavit sym-
ptomata : neque nausea neque cephalalgia vexatus est,
nullaque in sanguinis circuitu observabatur mutatio.
Urinae coloratae secretio non aucta erat.

2. a. v. e... med. stud., 23 annos natus, consti-
tutionis sanae atque robustae, more solito semel de
die alvum excernens valde tenaccm, die 27'quot;» mensis
Martii hora 10'quot;» matutina simul et semel exhausit
uncias quatuor decocti cort. Rh. fr. cum epidermide
recentis (3 ß ad col. 3 iv). Hora 0'=quot; pomeri-
diana torminibus ventris veliementibus corripiebatur ,
atque hora 2'»'' nocturna, torminibus atque tenesmis
dolorificis cvigilatus fuit, quibus alvi primum pultis
instar mollis, postea tenuissimae dejectio producta fuit.
Sequenti die tormina subiude redibant, alvus vero
normalis erat. Urinae coloratae secretio non aucta
fuit.

3. CORNELIUS VAN jiAURiK , 53 aiiuos natus, con-
stitutionis robustae plethoricac, jam aliquamdiu in
Nosocomio Academico moratus i)ropter emphysema
pulmonum et vitium cordis organicum, die 23quot;»

mensis Eebruarii, alvi adtrictac caussa decoctum
adhibuit cort. Illi. fr. cum epidermide reccntis (5 3
ad col. 5 iv) SC. 0. bih. c. 2. Postquam totam as-
sumserat potionem, hora matutina alvum deje-
cit partim pultis instar mollem , partim tenuissimam ,
nonnullis torminibus levioribus comitatam. Ex ultimo-
rum usu cochlearium semper nauseabundus erat, pulsus
normalis, urina ex flavo fusca, copia vero non aucta.
Die 24'quot; ejusdem mensis simili usus est decocto,
quo bis sollicita fuit alvus pulti tenui similis, paucis
torminibus levioribus stipata. Post singulas autem
dejectioncs nausea accedebat ct imminuebat vomitus.
Urina profundius erat colorata, ejus copia normalis.
Ceterum nulla observabantur memoratu digna.

4. MUI.IER VERHAUEN, (vide supra). die 23''°
mensis Eebruarii, alvi tardissimae caussa,^decoctum
assumsit cort. llh. fr. cum e])idermide rccentis (5 ß
ad col 5 iv) sc. 0. bih. c. 2. Exhausta potione,
nocturno tempore perquam nauseabunda erat materiem-
que quamdam acidulam evomuit, postridie semel
modo alvum excrevit duram. Praeterea nulla obser-
vabantur memorabilia. De urinae colore ob mcn-
sium iluxum judicari non poterat.

Die 25'° Eebruarii iterum decocto usa est, ma-
jori vero quantitate sc. (5 j ad col. 5 viij) .sc. 0. bih.
c. 2. Jam brevi post primum haustumpeculiarcm sensum
caloris in abdomine percipiebat aegra, atque hora
7«'® vespertina nauseans, bis materiem evomuit aci-
dam , alvum ter excrevit, prima alteraque vice pultis

instar mollemtertia tenuissimam, aquosam. De
urina propter allatam eaussam nil diei potest.

5. MARIA LOBLANC, 36 auuos nata, blepliaro-
conjuuctivitide catarrhali correpta, dienbsp;mensis

Maji Polyclinicum adiit Ophthalmiatricum ibique
alvi tardissimae caussa, decoctum accepit cort. Eh.
fr. cum epidermide recentis (3 j ad col. 3 viij) sc.
o. bih. c. 2. Quamvis singuli haustus nauseam fa-
cerent, vomitus tamen non insecutus est. Tota
exhausta potione, borborygmis frequentibus praegressis,
quaterdecies alvus dejecta fuit, primum pultis instar
mollis, postea tenuissima aquosa. Urina non mutata
erat, neque alios potio praebuit elfectus.

6.nbsp;AT-BERTUS VAN DOORN, (vidc supra), die 2'^°
mensis Maji, experimenti caussa, decoctum assumsit
cort. Eh. fr. cum epidermide recentis j ad col.
3 viij) sc. 0. bih. c. 2. Post singulos haustus
nauseabundus, semel vomuit. Ceterum nullis cor-
rcptus fuit incommodis, nisi flatibus frequentibus,
quibus bis alvus insecuta est, prima vice tenax,
altera pultis instar mollis. Urina subfusci erat
coloris , sed non majori copia secreta.

7.nbsp;IIENRICUS HENGIN, (vidc supra) die men-
sis Maji, experimenti caussa, decoctum adhibuit
cort. Eh. fr. cum epidermide recentis j ad col.
3 viij) SC. 0. bih. c. 2. A singulis haustibus nau-
seabat, semelque omne evomuit medicamen. Ab

omni ceterum incommodo liber, bis alvum dejecit
pulti tenaci similem, borborygmis nonnullis praenunci-
atam. Urina, omnis coloris expcrs, majori quantitate
secreta fuit.

8. JUSTUS GIEL, (vide supra), die mensis
Maji, experimenti caussa, usus est decocto cort. Eh.
fr. cum epidermide recentis (5 j. ad col. 0 viij) sc.
0. bih. c. 2. Semel modo nausea atque vomitu cor-
reptus , totam exliausit potionem, sub cujus usu
primum vertigine, postea aurium tinnitu vexabatur
nullo vero alia symptomata pereipiebat subjectiva.
Semel alvus insecuta est aquosa, urinacque llavae
secretio normalis erat.

9.nbsp;SABA DE JONG, (vidc supra), experimenti
caussa, die 2*'° mensis Ma_^, decoctum adhibuit cort.
Eh. fr. cum epidermide recentis (5 j ad col. 5 viij)
sc. o. bih. c. 2. Oninem fere symptomatum subjec-
tivorum cohortem passa est, sc: nauseam ct vomitum
ter insecutum, cephalalgiam frontalem, caloris sen-
sum in abdomine, tormina multa vehementia, borboryg-
mos atque llatus frequentissimos. Sexies alvum ex-
crevit , pulti tenuissimae similem. Urinae fuscae copia
normalis erat.

10.nbsp;MUMER VERIIAAP, (vidc supra), die
mensis Maji, alvi adstrictae caussa, decoctum adhibuit
cort. Eh. fr. cum epidermide recentis (5 j ad col. §
viij) sc. o. bih. c. 2. (iuamvis singuli haustus

nauseam facerent, totam tamen exhausit potionem
sine vomitu insecuto. Praeter gravitatis sensum
in capite borborygmos atque llatus frequentes, nulla
observavit symptomata subjectiva. Quater alvum
dejecit iu initio pulti tenui similem. Urinae flavae
(juantitas non aucta fuit.

1. c. DE j... med. stud, (vide supra), experimenti
caussa, dienbsp;mensis Martii decoctum adhibuit

cort. Eh. fr. cum epidermide recentis (3 j ad col.
3 viij) sc. o. bih. c. 2., et quidem inde ab hora
4'® pomeridiana. Eodem vespere nullum expcrtus est
eflectum. Postridio vero hora 5'» pomeridiana alvum
dejecit copiosam , tenaccm, sine tormine ; similem,
at parcam, bora 9quot;» ct dimidia. Ilora 5'® pomeridiana
sequentis diei dejectio erat copiosa, in initio pultis instar
mollis, postea tenuis; copiosa etiam et tenuissima sera
vespera; utraque tenesmis levitcr dolorificis comitata.
Urinae color subflavus erat.

2. adolpiius smits, (vide supra), alvi adstrictae
caussa, die 22''° mensis Martii decocto usus est cort. lib.
fr. cum epidermide recentis (3 j ad col. 5 viij) sc. 0.
bih. c. 2. Postquam totam exhauserat potionem, per duo-
rum dierum spatium nullam habuit alvi dejectionem,
atque nullis vexatus est incommodis, nisi cephalalgia

frontali vehementissima. Urina leviter erat colorata
atque, quod attinet ad copiam , non aucta.

;J. ABRAiiAMUs coENRAAUs, 31 auuos natus,
constitutionis ex nimia venere debilis, die 22'*''mensis
Martii, Polyclinicum adiit ^[cdicum, congestione cere-
brali atque alvo tarda laborans, qua de caussa illi
decoctum praescribitur cort. llh. fr. cum epidermide
recentis (5 j ad col. 3 viij) se. 0. bih. c. 2. Nul-
lum notabile hoe decoctum praebuit eflectum. Alvus
tardissima mansit. Urina tam rationc coloris quam
rjuantitatis normalis erat.

4. SARA DE JONG, (vidc supra), die 24'° mensis
Martii experimenti caussa, decoctum adhibuit cort.
llh. fr. cum epidermide recentis (§ j ad col. § viij)
SC. 0. bill. c. 2. Per viginti quatuor horarum spatium,
novies alvum excrevit, prima vice tenacem, octies
tenuissimam, fere aquosam, torminibus multis vehe-
mentissimis , nausea atque vomitu bilioso semel intrante
stipota. Quum de cephalalgia frontali vehementissima ,
atque de nausea fere perpetua quereretur pulsumque
haberet febrilem, emetico de ipecacuanha usa est ,
(pio vomitus provocabatur materiei copiosae biliosae.
Urinae, coloris valde flavi, quantitas normalis erat.

NB. Quum 27quot;° Martii die varicellae erumperent,
nausea atque cephalalgia forsitan prodromi sunt
habendae eruptionis exanthematis.

sis Martii, alvi tardae eaussa, decoetum assumsit cort.
Rh. fr. cum epidermide receutis (5 j ad col. 5 yiij)
sc. O. bih. c. 2. liujus potionis usui semel modo
alvus insecuta est tenax atque dura, sine ullo tor-
minum aliusve incommodi vestigio. Urina colorata,
ejus vero copia non aucta erat.

6. HENUICUS HENGIN, (vide supra), alvum tar-
dam accusans, die 2'!-'° mensis Aprilis decoctum ad-
liibuit cort. Rh. fr. cum epidermide recentis (5 j ad
col. § viij) sc. 0. bill, c. 2. A singulis dosibus
nauseabat, semel vomuit. Totam nihilominus ex-
hausit potionem, neque alia observavit symptomata,
nisi tormina pauca ventris, atque urinae decoloratio-
ncm flavam. Alvus non insecuta est.

7. DIDEUICUS VEUMEULEN, (vidc supra), die 22''®
mensis Aprilis, alvum tardam questus, decoctum as-
sumsit cort. Rh. fr. cum epidermide recentis (5 j
ad col. 5 viij) sc. 0. bih. c. 2. Postquam totam
cxhauserat potionem, bis alvum dejecit satis duram.
Ceterum nihil observavit, a norma quod recederet.

8. HENUICUS HEIWEGEN, (vidc supra), alvi ad-
strictae caussa, die 22'^® mensis Aprilis usus est de-
cocto cort. Rh. fr. cum epidermide recentis (3 j ad
col.g viij) sc. 0. bih. c. 2. Exhausto medicamento, bis
alvus sequebatur modice tenax, nullis torminibus,
sed caloris sensatione in abdomine comitata Sin-
quot;•ulos post haustus nausea vexabatur, nec tamen vo-
°nbsp;7*

initu aut ceplialalgia corripiebatur. Urina profun-
dioris erat coloris atque majori quantitate secreta
videbatur.

n. JOHANNES LINNE BANK, (vidc supra), experi-
menti caussa, die SS''® mensis Aprilis, decoctum
adhibuit cort. llh. fr. cum epidermide recentis (5
j ad col. 3 viij) sc. 0. bih. c. 2. Quater insecuta
fuit alvi', pulti tenui similis, dejectio, borborygmis
praenunciata, nullis vcro torminibus stipata. Urinae
color normalis fuit, ejus vero copia paululum aucta
videbatur. Ceterum nulla observabantur memoratu
digna.

10. ALBERÏUS VAN DoouN. (vidc supra), die
25'° mensis Aprilis, experimenti caussa, decoctum
assumsit cort. Rh. fr. cum epidermide recentis (5
j ad col. § viij) sc. o. bih. c. 2. Quamvis a sin-
gulis haustibus nauseabundus semelque vomitu cor-
reptus , totam tamen exhausit potionem atque ter
alvum dejecit, prima vice satis tenacem, altera ter-
tiaque pulti tenui similem. Nullis torminibus, sed
multis borborygmis, llatuum copiam evolventibus ,
praenunciatam. Nullum caloris sensum in abdomine,
neque cephalalgiam percepit, postridie vero saepius
aurium tinnitum. Urinae color erat normalis, copia
manifeste aucta.

11. MATTHEUS BOSCH, (vide supra), die 23quot;°
mensis Aprilis, experimenti caussa, decoctum ad-

hibuit cort. llh. Ir. cum epidermide receutis (3
j ad col. § viij) sc. o. bih. c. 2. Jam sub usu
hujus decocti, multis ventris torminibus atque ce-
phalalgia frontali vexatus, quinquies alvum dejecit
pulti tenuissimae similem; ter autem, brevi post
haustum assumtum, nausea correptus , totum evomuit.
Urinae fuscae copia non aucta erat.

1. 0. A. A...... , med. stud., (videsupra), experi-
menti caussa, SOquot;'quot; mensis Januarii usus est decocto
cort. Rh. fr. cum epidermide siccati (3 ß ad col. 3 viij)
sc. o. bih. c. 2. Ante noctem nil observavit pecu-
liarc. Die sequenti autem, jam matutino tempore,
bis alvum dejecit, prima vice pultis instar mollem ,
altera valde liquidam, sine ullo torminum ventris sive
nauseae vestigio. Urina ex llavo fusca erat, ejus

Die ISquot;» mensis Martii ejusdem corticis decoctum
adhibcre caepit, paulo fortuis attamen (3 3 ad col.
§ vj), vespere scilicet duobus modo cochlcaribus
usus est, unde postridic nonnulla observabantur tor-
mina ventris vix notanda, eo praesertim tempore,
quo ilatuum evolutio accidebat vel tenesmi ad alvum.
Alvus quater dejecta est copiosa, pulti simillima.
Urina profundioris erat coloris, copia vero non aucta.

Diebusl0«°,18quot;' atque 20'quot;'' insequentibus, pariter
singulis usus est hujus decocti cochlcaribus duobus.

a (juibus matutino tempore ter insecuta fuit alvi de-
jectio pulti similis, symptomatibus iisdem ac antea
comitata.

2. JIAIJINUS ACHÏE11BEH0, 30 aunos natus, con-
stitutionis phlegmaticae, jam per longum tempus in
Clinico Academico propter epilcpsiam curatus, alvi
strictae caussa, die 31'quot;° mensis Januarii decocto cort.
llh. fr. cum epidermide siccati usus est (5 /3 ad col.
5 vj) sc. 0. bih. c. 2. Postridie, semel tantum al-
vum dejecit tenacem, fuscam, sine ullo torminum
ventris vel nauseae vestigio. Urina ex llavo fusca
non aucta fuit.

3. ADUiANA AAUTs , (vide supra), die 27'quot;° mensis
Pebruarii Polyclinicum adiit Chirurgicum, parotitidc
laborans atque alvo adstricta, quam ob causam decoc-
tum illi praescribitur cort. Rh. fr. cum epidermide
siccati (5 j ad col. § viij) sc. 0. bih. c. 2. Nullum haec
potio praebuit ellcctum , nisi nonnulla tormina ventris.

4. MUT.IER VAN BEEK, 42 annos nata, constitu-
tionis plethoricae, quae jam inde a 20quot;'° mensis
Januarii die Polyclinicum Mcdicum frequentaverat,
laborans, febre intermittenti tertiana die 27'quot;° alvi tardae
caussa , decoctum adhibuit cort. Rh. fr. cum epidermide
siccati (3 j ad col. 5 quot;viij) sc. o. bih. c. 2. Scmel modo al-
vum excrevit valde tenuem, torminibus multis vehemen-
tissimis comitatam Ceterum nihil observavit peculiare.

5. MAGDALENA VAN BUEREN , 21 ailllOS nata,
constitutionis hydraemicae, in Polyclinico Medico ,
gastricismi caussa, die 27'quot;° mensis Januarii, decoc-
tum accepit cort. Eh. fr. cum epidermide siccati (5 ß
ad col. § iv) sc. o. bih. c. 2. Postquam totum assum-
serat decoctum, bis alvum dejecit copiosam, pulti
similem, nonnullis torminibus stipatam. Post sin-
gulos haustus nauseabat aegra, attamen vomitus non
insecutus est. Secundum narrationem puellae, urinae
secretio et aucta erat, ejusque color paulo profundior.

G. MULIER EMMELOT, 39 aiiuos uata, constitu-
tionis plethoricac, die 15'° mensis Pebruurii, Polycli-
nicum adiit Chirurgicum atque , alvi adstrictae caussa,
decocto usa est cort. llh. fr. cum epidermide siccati (3 ß
ad col. i iv) sc. 0. bilL c. 2. Assumtioni totius
decocti bis alvus insecuta est, pultis instar mollis,
nullis torminibus comitata. Urinae secretio non aucta
fuit, profundioris tamen erat coloris. Aegra interdum
etiam nauseam accusabat, quae tamen num Ehamno,
antonsillis suppurantibus producerctur, incertum est.

7. JULIO UAUDEVELD, 8 auuos uato, quijam-
dudurn Polyclinicum Ophthalmiatricum frequentaverat
ob blepharo-conjunctivitidem catarrhalem, die 7'quot;° men-
sis Pebruarii, alvi tardae caussa, decoctum praescn-
bitur cort. Eh. fr. cum epidermide siccati (5 ß ^^
col. 3 vj) sc. o. bih. c. 2. Bis alvus excreta fuit
tenax, sine ullo dolore aut nausea. Urina profundius
erat colorata, ejusque copia paullulu.n aucta videbatur.

-Mater autem nobis narrat, pueri istius systema
uropoiëticum , post medicaminum etiam aliorum ad-
ministrationem , semper esse irritatum. Repetitus
ejusmodi remedii usus die 14'® et 18^®, similes liabuit
ellectus.

8. CATIIAUIXA PI.O.MP, IG anuos nata, constitu-
tionis plethoricae, in Polyclinico Chirurgico curam
subiens adversus inllannnationem glandulae submaxil-
laris, 30quot;'® mensis Jauuarii, alvo tarda laborans,
decoctum assumsit cort. llh. fr. cum epidermide
siccati (f j ad col § viij) sc. o. bih. c. 2.
Nullum vero medicamentum hoe praebuit eiiec-
tum , nisi urinae colorem justo profundiorem. Die
8^® mensis Pebruarii, decocto ejusdem corticis usa
est paulo fortiori (5 i 3 ad col. 5 viij) sc. 0.
bih. c. 2. Quo factum, ut bis insequeretur dejectio
alvi pultis instar mollis, nullis torminibus ncque
aliis molestiis stipata. Urina magis colorata, ejus vero
copia non aucta fuit.

9. janus van stei.le , 49 auuos natus , consti-
tutionis debilis, dio 27'quot;® mensis Januarii in Nosoco-
mium Academicum receptus, diabete insipido laborans,
die 31quot;'® ejusdem mensis, pro])ter alvum tardam, usus
est decocto corticis Rh. fr. cum epidermide siccati
(3 3 ad col. 5 vj) sc. o. bih. c. 2. Jam vespere
semel alvum dejecit tenacem, postridie vero bis
magis pulti similem, sine ullo autem incommodo.
l'riua magis profunde erat colorata. Die 7quot;'® mensis

Fcbruarii iteratuni decoctum, nullum praebuit cliectum,
nisi decolorationem urinae profundam.

10.nbsp;geutiiuda tiggelman, 25 anuos nata, gra-
vida, temperamenti nervosi, alvi segnitie laborans,
y»'quot; die mensis Februarii decoctum adhibuit cort.
Eh. fr. cum epidermide siccati (3 j ad col. 3 viij)
sc. 0. bih. c. 2, Quo assumto, ter alvus insecuta est
copiosa atque mucosa, nonnullis modo torniinibus vix
notandis stipata, inprimis sub tenesmis ad alvum.
Neque nausea neque alia observabantur symptomata .
nisi urinae color profundior.

natus, irritabilis, alvi adstrictae caussa, die 7quot;quot;° mensis
Pebruarii, decoctum assumsit cort. llh. fr. cum epi-
dermide siccati (3 13 ad col. § iv) sc. o. bih. c. 2. Bis
alvus insecuta est tenuissima, fere aquosa , multis atque
vehemcntibus torminibus stipata. Ceterum bene tulit
remcdium nihilque observavit, quod a norma reccderet.

12.nbsp;UENIUCUS GOEDIIAUT, (vidc supra), die 13quot;°
mensis Pebruarii, decoctum assumsit cort. llh. fr,
cum epidermide siccati (5 ad col. 3 iv) sc. 0.
bih. c. 2. Sexies alvum dejecit, primum pultis instar
mollem, postea tenuiorem, paucis modo torminibus
comitatam. Nulla ceterum observavit symptomata
peculiaria. Urinae color atque copia normalis erant.

mensis Eebruarii, quum alvus illi clausa esset, decoc-
tum sumsit cort. Rli. fr. cum epidermide siccati (5 j
ad col. ^ viij) sc. o. bih. c. 2. Bis alvus insccuta
est tenuissima, parca, nullis incommodis stipata.
Urinae secretio non aucta, ejus color vcro profun-
dior erat.

1. MARiNus ACiiTERBERO, (vidc supra), dio 2'*''
mensis J'ebruarii, decocto usus est cort. llh. fr. cum
epidermide siccati ( 5 j ad col. 5 viij) sc. 0. bih. c. 2.
Primo die nulla observavit symptomata subjectiva,
altero vero ter alvum dejecit copiosam, prima et
altera vice pulti tenui similem, tertia tenuissimam.
Urina fusci coloris , non majori quantitate erat secreta.

2. ARNOT.DUs iiYMANs, 30 annos natus, consti-
tutionis plethoricae , jam per aliquod temporis spatium
Polyclinicum frequentaverat Chirurgicum, pleuritide
spuria atque periostitide maxillae inferioris dextrae
eorreptus. Die 1'quot;° mensis Eebruarii, alvi adstrictae
caussa, decoctum assumsit cort. llh. fr. cum eindermide
siccati (5 j ad col. § viij) sc. o. bih. c. 2. Nullum
inde incommodum habuit, nisi tenesmos paucos vix
notandos. Semel modo alvum dejecit valde tenacem.
Urina profundioris erat coloris, copia non aucta.
Die 25'° ejusdem mensis simili usus est dococlo se.

O. bill. c. 2., cui ter insequebatur dejectio alvi teiiuis-
simae, nullis raolestiis stipata. Urinae valde colo-
ratac secretio non aucta fuit.

3. JUI-IUS IIAIIDEVELD, (vide supra), alvi tardae
caussa, die 21quot;'® mensis Tebruarii decoctum adhibuit
cort. Rh. fr. cum epidermide siccati (5 3 ad col.
3 vj) se. o. bih. c. 2. Quo assumto, bis modo alvum
dejecit pulti similem, nullis torminibus aliisve incom-
modis stipatam. Urinae llavae secretio aucta erat,
(iuod tamen secundum matris narrationem etiam post
aliorum medicamentorum usum accidere solebat.
Die 28^® ejusdem mensis, codem usus fuit decocto,
quo factum ut bis alvum dejeceiit pultis instar mol-
lem , nullis incommodis , stipatam. Die 7quot;'® mensis
Martii, tertia vice decoctum sumsit, cui rursus nullis
sub incommodis bis alvus insequebatur pulti similis.
Urina colorata quovis iu casu aucta erat.

4. GERARD.v JANSSEN, 21 aunos nata, constitu-
tionis hydraemicae, gastricismo atque chronico ex-
anthemate laborans, Polyclinicum adiit Medicum,
ubi decoctum accepit, cort. Rh. fr. cum epidermide
siccati (§ 3 ad col. 3 iv) sc. o. bih. c. 2. Multis
torminibus valde vehementibus vexata, bis alvum dejecit
pulti tcnaci similem. Ceterum nulla observavit sym-
ptomata peculiaria.

5. ANNA VAN BEII POL, 1« aunos nata, consti-
tutionis plethoricac, die 28'® mensis Januarii, ob

paiiiiuin vasculosum utriusque oculi, folyclinicum
frequeutaus Oplithalmiatricum alvoque tarda labo-
rans, dienbsp;mensis Pebruarii, deeoetum adhi-
buit cort. llh. fr. cum epidermide siccati (5 j ini
col. § viij) sc. 0. bih. c. 2, cui ter insecuta est
dejectio alvi, pultis instar mollis, multis tormini-
bus stipata. Nullus ceterum observabatur alius
eflectus, nisi urinae color flavus cjusque copia pau-
lulum aucta.

6. iiENUicus HENGi.x, (vidc supra), experimenti
caussa, die 19quot;° mensis Aprilis decoctum assumsit
cort. llh. fr. cum epidermide siccati (§ j ad col. ^
viij) sc. 0. bill. c. 2. Postquam majorem jam potionis
partem exhauscrat, cephalalgia frontali atque paucis
torminibus corripiebatur, quibus sexies insecuta est
dejectio alvi, in initio tenuis, postea spissae. Praeter
urinae colorem valde profundum, nil aliud observa-
batur peculiarc.

mensis Aprilis, experimenti caussa , decoctum adhibuit
cort. Eh. fr. cum epidermide siccati (5 j ad col. 5 viij)
sc. o. bill. c. 2. Postquam sex cochlearibus usus fuerat ,
alvus sequebatur copiosa tenuis , multis borborygmis ,
nullis vero torminibus praenunciata. Post quartum
haustum ter deinceps, brevibus tantum intervallis,
alvum excrevit tcnuissimam , nullis aliis symptomatibus,
nisi borborygmis stipatam. Urinae flavae secretio,
quod attinet ad copiani, normalis erat.

8. A. VAN E.. med. stud, (vide supra), die 27'quot;o
mensis Aprilis, experimenti caussa, decocto usus est
cort. Eh. fr. cum epidermide siccati (S j ad col. 5
viij) sc. o. bih. c. 2. Postquam majorem potionis partem
exhauserat, per intervalla torminibus satis vehemcn-
tibus vexabatur et quinquies alvum dejecit copiosam,
ter pulti tenaci similem, bis tenuissimam. Praeter
urinae decolorationem llavam nil observavit memoratu
dignum.

9. AVILIIELMINA VAN iiiTi-sT, 30 anuos nata , cou-
stitutionis plethoricac, alvi adstrictae caussa, die
mensis Aprilis, dccoctum adhibuit cort. llh. fr. cum
epidermide siccati (f j ad col. 3 viij) sc. o. bih.
c. 2. Praeter peculiarem caloris in abdomine sensa-
tionem nullum praebuit potio eflectum subjectivum.
Bis alvus excreta fuit tenuissima. Urina neque colo-
rata neque majori copia fuit seereta.

10. JOHANNES MNNEHANK, (vido supra), alvo
tarda laborans, die 30'quot;» mensis Aprilis decoctum assum-
sit cort. Eh. fr. cum epidermide siccati (§ j ad col.
5 viij) sc. 0. bih. c. 2. Postquam nonnulla assum-
serat coclilcaria, torminibus paucis, borborygmis atque
flatibus multis vexatus fuit, quibus septies alvus
insecuta est tenuissima, aquosa. Urina profundioris
erat coloris, sed normali quantitatc seereta. Ceterum
nulla observabantur abnorrnia.

laborans, die mensis Aprilis decoctum assumsit
cort. llh. fr. cum epidermide siccati (3 j col. § viij)
sc. o. bih. c. 2. Nulla ab ea potione observabantur
symptomata subjectiva, nisi tormina valde vehe-
mentia, quibus bis alvus insequebatur tenuissima.
Urinae nulla obtinuit mutatio.

Quemadmodum in initio capitis superioris signi-
ficavimus, experimentis in liominibus cum sanis tum
aegrotis institutis, investigare studuimus:

1°. num vis et actio corticis llliamni frangulae
ramorum vetustiorum diflerat a vi et aetione corticis
ramorum juniorum;

2°. num vis et actio corticis recentis diflerat a vi
ct aetione corticis siccati;

num vis ct actio corticis totius diflerat a vi
et aetione singulorum ipsius stratorum, scilicet ex-
terni purpurei, secundi viridis , interni llavi.

Ilic quidem quaestionibus quam optime rcspon-
surus esse milii videor, secundum experimentorum
even tum deinceps comparando corticem externum ra-
morum vetustiorum cum eodem ramorum juniorum,
corticem externum siccatum cum eodem recenti, cor-

ticem secundum viridem ramorum vetustiorum cum
eodem ramorum juuiorum, corticem secundum viri-
dem siccatum cum eodem recenti, corticem internum
flavum ramorum vetustiorum cum eodem ramorum
juuiorum, corticem internum llavum siccatum cum
eodem recenti, corticem cum epidermide ramorum
vetustiorum cum eodem ramorum juniorum, corticem
denique cum epidermide siccatum cum eodem recenti.

Quamquam ad certam conclusionem major requi-
reretur experimentorum numerus, quam instituere
nobis contigit, ca tamen, quae 168 experimenta nos
docuerunt, non omni valore carere videntur. Horum
nimirum 83 pertinent ad corticem ramorum vetus-
tiorum , 85 ad juuiorum, 81 ad corticem siccatum
totidemque ad rccentem, 123 ad strata corticis
singula, 45 denique ad corticem eum epidermide.
Trado igitur quae potui, non quae volui.

E meis experimentis patere videtur, discrimen Iioruui
corticum vel nullum vel certe minimum esse. Tortassc
aliquanto major vis in nervum glossopharjngeum et
vagum vetustiorum ramorum cortici inest quam juui-
orum. Nam in 20 experimentis cum priori institutis,
octies nausea, bis vomitus excitata sunt, in toti-
dem autem experimentis cum posteriori institutis,
quater nausea adfuit, nunquam vomitus. Alterum

(liscrimen, quamvis minimum, videre est in vi, quam
cortex in nervum habet sympathicum. Nimirum
eadem experimenta docucrunt, vetustiorum ramorum
corticem externum tredecies, juniorum vero sexies
modo tormina qualiacunque tandem excitasse. Nullum
discrimen iuvenitur quod attinet ad vim horum corticum
in seeretionem intestinorum, quae jam per se minima
est, si conféras vim cetcrorum, neque etiam dillerre
videtur vis hujus corticis in systema uropoïeticum.
Ex omnibus hoe statuo : CoHicem externum, sive
de ramis vetustiorihus sive de juniorihus desumtus
sit, vel prorsus vel fere ejusdem esse actionis ;
praesertim si tcneas, nervos illos quos nominavi, in
alio hominc facilius, in alio aegrius affici.

Alteri quoque quaestioni, si de cortice externo sermo
est, negando respondendum videtur. Certe nullius
fere momenti est discrimen, quod, institutis 20
utrinque experimentis, reperi, quum octics factum
sit, ut cortex siccatus nauseam excitaverit, quater
vero, ut cortex recens hoc cfßceret. Jam vero aliter,
ut jam animadvertimus, aliorum hominum nervi
afTici soient, quo fit, ut hac in re nullum omnino
discrimen statuendum esse videatur.

Neque hïc quicquam discriminis obtinet, quan-
tum statuere licet ex vigiuti experimentis cum
singulis institutis. Quemadmodum in cortice ex-
terno nonnihil discriminis observabatur inter divcr-
sae aetatis ramos, quod attinet ad vim in ner-
vum glossopbaryngcum, vagum et sympatliicum,
sic hïc quoque vetustiorum ramorum cortex ex vi-
ginti casibus decies, juniorum sexies vomitum ex-
citavit, nauseam vero prior quaterdecies, posterior
tredecies. Major autem diflerentia obtinuit in motu
intestinorum peristaltico. Ratio scilicet borborygmo-
rum vetustiorum ramorum cortice et juniorum exci-
tatorum fuit = 13 ; G.

Diflicile est definire, quatenus hïc diversa in
singulis hominibus nervorum sensibilitas computari
debeat. Ilujus autem habita ratione, discrimina
inter 10 et G et inter 13 et C non satis magna
videntur, ut certa atque definita inter cortices illos
admittatur discrepantia. Tieri tamen potest, ut
cortex vetustiorum ramorum secundus paulo efficacior
sit juniorum cortice secundo. Quod si verum sit,
majori copiae partium activarum et quidem maxime
principii nauseosi, attribuendum erit.

corticc secundo siccato, 20 cum recenti instituta
sunt, primo obtutu certum quoddam inter illos dis-
crimen apparere videtur. IIïc quoque difierentia
pertinet ad nauseam, ad vomitum et ad borboryg-
mos. Quoad nauseam, discrimen inter corticem hunc
siccatum et recentem aequat numéros 17 et 10;
quoad vomitum 11 et 5 ; quoad borborygmos denique
13 et G. At, re accuratius considerata, neque hïc
certum discrimen adest. Praeter diversam enim
nervorum sensibilitatem, de qua jam saepius dixi,
in censum venit hoe, aequale pondus corticis sic-
cati et rccentis non contincre aequalem copiam
partium efficacium, sed in posteriori copiam aquae
adesse satis magnam, quae nil efficiat. Quae qui-
dem animadversio eo majoris momenti videtur, si
teneamus, in corticibus externis siccato et recenti
tale discrimen non esse, quandoquidem cortex ex-
ternus per siecationem nihil fere ponderis amittat.

Actio utriusque corticis in vcntriculum et in in-
testina non multum differre videtur. Nimirum, quod
attinet ad tormina ventris, quae excitaverunt cortex
internus ramorum vetustiorum ad juniorum sese
habuit, ut 17:11; quoad alvi dejectiones, ut 21 :17;
cujus quidem , exiguae sane diflerentiae caussa, pro
magna profecto parte diversae hominum irritabilitati
tribui potest. Nec major apparuit diversitas in colore

et copia urinae utriusque corticis administratione
mutatis. In 21 scilicet experimentis cortex internus
ramorum vetustiorum vicies, juuiorum vero decies
et sexies colorem urinae manifeste mutavit. Et quod
attinet ad copiam urinae, juuiorum cortice ramorum
ter aucta fuisse videtur, vetustiorum certo fuit semel,
bis autem fuisse videtur.

Unica, quam observavi inter cortices illos diffe-
rentia, spectat aurium tinnitum, iis excitatum.
Ilujus nimirum rcspcctu corticis siccati ct recentis
ratio acquat rationem numcrorum 1 et G. Ceteri
utriusque cffectus fere aequales fuerunt. Contra hoc
satis apparuit, principii nauseosi magnam copiam
contineri in cortice secundo, majorem in cortice
interne. Etenim in 40 experimentis, cortex exter-
nus decies nauseam, bis vomitum eflecit, cortex
vero secundus in totidem vicies et septies nauseam,
decies et sexies vomitum, cortex denique interior
in 44 experimentis tricies et quinquics nauseam ex-
citavit, vicies et sexies vomitum. Ratio igitur
corticum illorum respectu prioris symptomatis est,
uti 10 : 27 : 35 , respectu postcrioris, uli 2 : IG : 2G.
Quod quidem discrimen diversitati corticum, non
hominum constitutioni, tribuendum esse mihi videtur.

cohparatio corticis khamni frangulae
cum epidermide llamorum vetustiorum
et juniorum.

Yidiraus jam, nullum fere actionis discrimen esse
inter cortices ramorum vetustiorum et juniorum, sive
sint externi sive secundi sive interni. Perquam igi-
tur mirum esset, si aliter de corticibus, epidermide
instructis, concludere deberemus, qui cortices ex tribus
illis compositi sint. Sed congruunt cum ceteris,

Experimenta numero 23 cum vetustiorum ramo-
rum cortice toto instituta sunt, 22 cum eodem
juniorum ramorum. Discrimen hîc obtinuit quoddam,
quod attinet ad vim in nervum glossopharyngeum
et vagum; erat nempe uti 10 : 5. Quod uti per
se jam parvum est, ita nullum fere esse mox appa-
rebit, comparatione facta corticis hujus siccati et
recentis, nam pertincrc inprimis videtur ad condi-
tiouis siccatac et recentis discrepantiam.

Erunt fortasse, qui mirentur, discrimen admitti
posse inter corticem cum epidermide siccatum et
recentem, postquam de singulis ejus stratis constitit,
discrimen non dari. Sed observandum est, me stra-
tis illis usum esse recens siccatis, cortice vero epi-
dermide instructo ante annum vel longiore etiam

temporis intervallo siecato, quae quidem res noii
omui vi in actionem carere, quemadmodum a priori
videri possit, ita a posteriori illud confirmatum fuit.

Discrimen, quod reperi, pertinet item ad vim in
nervum glossopliaryiigeum ct vagum, et certe majus
est, quam quod pro fortuito haberetur. In viginti
scilicet experimentis cortex siccatus bis modo nau-
seam excitavit, nunquam vero vomitum; cortex
contra recens, tredecies nauseam eflccit, decies vomi-
tum. Hatio igitur nauseae respectu est, uti 2 : 13,
vomitus, uti 0 : 10.

Temporis angustia prohibuit, quominus, experi-
mentis quoque institutis, compararem corticem cum
epidermide recens siccatum et eundem jam dudum
siccatum atque conservatum.

Atque his quidem praemissis, summa lubet dein-
ceps notare consectaria, quibus ad quacstiones propo-
sitas respondeamus.

Num vis et actio corticis llhamni frangulae ramorum
vetustiorum diilert a vi et actione corticis ramorum
juniorum ?

Responsum ad banc quaestionem indicabit tabula
proxime sequens, in qua, numeris adhibitis, veluti
in conspectu ponitur vis et actio utriusque, de qua
sermo est, corticis specici, secundum efiectus, quos
habuit manifestos. In 83 scilicet experimentis cum
vetustiorum ramorum, atque in 85 cum juniorum in-

Ex hac tabula patet, tam parvam fuisse eflcctuum
manifestorum differentiam , ut, rationc habita diversae
in diversis irritabilitatis, haud dubitem statuere: mea
expérimenta nullum indicasse vis et actionis discrimen
inter vetustiorum et juniorum ramorum cortices.

Num vis et actio corticis Rhamni frangulae rccen-
tis diflcrt a vi et actione corticis ejusdem siccati?

Ad hanc etiam quaestionem respondcbo tabulam
exhibcndo, in qua manifesti utriusque corticis eflec-
tus veluti in conspectu ponuntur. Nimirum in 84
experimentis cum utraque corticis specie institutis.

C. ram. vel.		C. ram. juii.	DiscrimeD.
	27 :	27	—'	0
—	7 :	14	-	7
	47 :	40	-	7
	28 :	26	-	2
=	12 :	10	-	2
	59 :	42	—	17
—	25 :	18	-	7

Ex 108 experimentis hîc quoque, congruenter cum
iis, quae supra adnotavimus, vix quicquam discrimi-
nis esse patet inter corticem recens siccatum et rccentem.
Quum autem manifestum observaverim discrimen,
inter corticem cum epidermide ante longum temporis
spatium siccatum et diu adeo conservatum atque
corticem rccentem, hoc statuo : usum corticis, diu
conservati, propter actionem minus vehetnentem in-
primis in ventriculum, multum praeferendum esse
usui corticis recentis.

Num vis et actio corticis totius differt a vi et
actione singulorum ipsius stratorum, scilicet externi
purpurei, secundi viridis, interni flavi ?

Ut ad liane quaestionera responderi possit, primum
definiendum videtur, quatenus singulis cortieis stratis
vis quaedam definita majori minorive cum certitudine
tribui possit.

Quod ad corticem externum attinet, ratione ha-
bita 40 experimentorum supra memoratorum, haec
ponere licet :

1)nbsp;vim ejus leviter tantum esse purgantem. Nam
nonnisi decies alvi dejectionem eüecit, eamque in
nonnullis casibus minimam.

2)nbsp;vim ejus diuretieam non omnino negari posse.
Nam quindecies luculentcr apparuit urinae secretio
multum aucta, ter etiam verosimilitcr aucta. Ilaec
autem opinio confirmabatur mihi, quum in experi-
mentis cum cortice cum. epidermide institutis eadem
vis quater certo apparuerit et quater apparuisse vi-
deatur ; in nullo vero cum cortice secundo vel interno
instituto experimento illud observatnm fuerit.

3)nbsp;parum rhamno-xanthini eum continere, si cum
ceteris corticibus conféras. Nam post usum corticis
hujus externi ex 40 casibus non nisi quater deeies
urina praeter modum colorata fuit.

Quod ad corticem secundum (viridem) attinet, ex
40 item experimentis haec statuo :

1) corticem ilium revera vim qxiandam habere
purgantem, quamvis minorem quam quae cortici
suhsequenti inest. Sane nonnisi vicies et novies lu-
culentcr ejus patuit actio in seeretionem intestinorum,
sed teneamus propter principium emcticum, cujus
verosimilitcr magna copia cortici inest, in sedeeim

casibus potuin fere coutinuo totum vomitu expulsum
fuisse, itaque vel prorsus nou, vel pro mimima
tautem parte tractum intestinalem attigisse.

2)nbsp;ev,ni vel nullam vel valde dubiam habere vim
diurelicavi. Nam numquam certo et nonnisi quater
dubie observata fuit urinae secretio aucta.

3)nbsp;Urina quum vicies et octies valde colorata visa
sit, inesse huic cortici, copiam rhamno-xanthini
majorem patet quam in cortice externa.

Quae cortici secundo tribui, baec etiam cortici
interno (üavo), sed auetum in modum assignanda
esse puto.

1)nbsp;Cortex hic vim habet valde purga7item, non-
nunquam drasticam. Ex 43 experimentis, quae cum
lioc corticc institui, 3G fortem iu intestinorum se-
cretioncm observavi actionem, dum in nonnullis casi-
bus potus vomitu expulsus in intestinorum tractum
agere non potuerit, unde quid in alvum eilecturus
fuisset, statuere nequeo.

2)nbsp;Aeque minus ac cortex secundus, cortex, de
quo hoc loco agimus, vim diureticam habet. Nam
in 43 experimentis secrctionem urinae auctam non-
nisi sexies observavimus eamque dubiam.

3)nbsp;Cum denique tricies ct sexies urina valde colo-
rata apparuerit, et quidem vcl fusco vel laetc flavo
colore tincta, ]}\iQt, huic cortici muUo majorem copiam
inesse rhamno-xanthini quam utrique praecedenti.

Ratione habita igitur corum, quae diversa cum
diversis corticis stratis experimenta me docuerunt,

tertiae, quam posui, quaestioui, ita oiiiuor, respou-
dere mihi licet, ut statuam:

1) vim et aclioncm corticis cum epidermide
revera differre a vi et actione singulorum corticis
stratorum; illius nimirim corticis cum epidermide,
qui jam dudum siccatus atque conservatus fuit,
non vero recens siccati. Etenim 23 experimenta
cum cortice integro, diu coiiservato instituta mihi
ostenderunt, multo mitius eum agere quam corticem
secundum et internum. Catharsin nempe eo sollicitam
non comitabantur tormina illa vehcmentia, quae
post secundi corticis et interioris administrationem
observata fuerunt, vix tenesmi quidam leviores;
et quod attinet ad materiem per an um excretam,
magis erat minusve pulti similis, non ut saepius
post corticis secundi vel interioris usum, tenuissima

Ultima illa difierentia num pro parte tribui possit
vi corticis externi adstringenti, quam multi admi-
serunt, equidem aflirmare, non ausim, quoniam ex
experimentis meis vis illa proberi nequit. E sapore
adstringenti cam conjectura augurari forsitan licet.
Quae quamvis ita sint, non facio cum doctis-
simo BINSVVANOEU, aliisquc usum corticis interioris
prae cortice cum epidermide commcndantibus. Ilunc
e contra propter mitiorem actionem illi praefercn-

2) Diureticam, ut vidimus, vim cortici Rhamni
frangulae cum epidermide inesse, alii ajunt, alii
negant. Equidem cum prioribus facio. In 45 ex-

perimentis nempe cum hoc cortice institutis, quater
urinae secretionis augmentum manifestum observavi,
idque in iis casibus, in quibus exiguam modo vim
in tractum intestinalem habuit. Quod in ceteris
non apparuit vis, cum secretio membranae mucosae
intestinorum adaucta esset, vim illam deficere, ne-
quaquam probare potest. In multis aliis scilicet
conditionibus rationem illam quodammodo antago-
nisticam renum et intestinorum obscrvamus.

Hydrocephalus acutus infantum fere semper,
ex inflammatione baseos cerebri originem ducit.

Phlebitis et lymphangeitis in febre puerperali
non Primarii, sed secundarii sunt morbi.

Praeclare Gaubius: //Nova nondum probe
explorata ne adhibe, si aliis idem praestare
possis.quot;

Male Richter de diureticis in hydrope admi-
Tiistrandis //Diese Indication,quot; inquit, //gilt eben
sowohl, wenn die Nieren selbst krank sind, als
da wo andere Organe eine Wassersucht ver-
anlassen.quot;

Non assentior doctissimo Quarin Willeraier
diccnti: secretionem urinae, post usum corticis
Rhamni frangulae auctam, e rhamno-xantliino
in sanguine et bile invento, commodam habere
interpretationem.

Errant, qui materiem in liquoribus corporis
humani insolubilem efficacitate carere statuunt.

Prudens cranii per fascias adstringentes com-
pressio in hydrocepbalo chronico baud impro-
banda videtur.

Venarum compressio vel ligatura , ad ulcéra
sananda varicosa, reprobanda videtur.

Ilaemorrhagia uteri, hujus contractioneaucta,
membranis intactis, non semper ex placenta
praevia pendet.