|
AFRIKAENSE
|
||||||||||||
|
Of het
D E R D E *I> B E L*. ' VA^ÜE., '
G E U RI p E ZAN<3 - GODIN;
Door ^tb^£^Jbbalt^!ii^"Z^^^ö('k , iü,
fijn Leven, föfcae!aende,$Qpt-lciift van Guinee, a
ofhöc-Noordc-jgödeteké vanAfticai '
|
||||||||||||
|
>r!
|
||||||||||||
|
■■ ' ■ ■■ >--\'. • p ■ • -óf- .jbwfi
|
||||||||||||
|
Ên,f j&gQck ff 's jfrwdts.glwjsQQ^i,"
-mviViènïwerdert "èn Verbetert;"
. t..'Q -ol.fto |
||||||||||||
|
t'&MStÉkDAM,________
DAVlDLlNDENIUSjCnASORIEsVlNCKj
Boeckverkoopets, 1679.
|
||||||||||||
|
PP ^e
|
;' ',
|
||||||||||||||||||
|
T YT E L-P LA ET.
|
|||||||||||||||||||
|
r\ £« Juffer aüV ghy hier das tretfrick fat bèÜeeK l ( .
*""^ Is d'aerdige Thaty, bewenend?, hner Poëet.
i>« &«>■ yio haefi ontvid i» V Bloeyen van fijn Leven ;
yixtosit! gfntgen", om ftjn Nicht joat trooft re geven,
Stoot baer hèel'fachjes oen, en wijfl hier Hemct-waert. Om hem. H,$en* die nu gejijck «w Dafnt? vaert , y, - ■ Door Lijcht, 4» Starrjen,, na <?«.. ÈÜzeefche Velden,
Daerbf-gepldetpwön byal iP ASMfcabiifche Helaen4-"• ^
En fnaeckfe Sangers; in het -Luft-Hof man de Facm , Om daer in Eeuwichiydt <<,Levea..dporjijnjjiacm. Sietghy vel in 't verfihiet dB'ècüip; gw °P & Baren?
Wel, dat 's die Helfchc Barck, dm Focq meê hein maft vmn,
Na 't Rijck Guinee, 'p ge,en hem, qttain. noden wet, Mn Gout. Op wekkers vóordt hy jtch f e dwneflijck heeft vertrouwt, Niet denckend'i'aVf^rtJie^i^dl dat- (te* èeltvek,i '■' ''•
Geljfck een Slang in 't. Gras Maordadich lach bédoven.
Atn d'ander kant pet ghy een Moorfche Ronde-Dans, Een dodelijck gefpuys van Vrouwen, en -va» Mms. Die Jtch niet kreunen met de droeve Brandt van Trpyen:
'* Mach Branden nat dat wil, fy ftngen, fpringen, poyen,
En weten van geen driuk, fy weten van geen noot, Hatr fptltn toe bner Graf, en Danfin tot her Doot. |
|||||||||||||||||||
|
* •. .
|
"v
|
||||||||||||||||||
|
ff
|
|||||||||||||||||||
|
'%"
|
|||||||||||||||||||
|
A (J il 3 T ? M A 3
>: A. rt3 t.e tr .t*::t - :>! ai t -■- |
|||||||||||||||||||
|
Op de
|
|||||||||||
|
il!'
|
|||||||||||
|
AFRIKAENSE THAÏ.IA
W.G. van Föcquenbrog.
STa by nu Rjmert, en Pol'tèn:
En ghy, die 'tdigtfel van baer breyn 'f.f Veel Uever tefen wilt, als éten, ' ? Al was je lees-lujl noch Joo klein,
Soo wedd' ick\om een vierfioops Petere,
Dat fop hetfien van 't eer/te blait En 't lefen van bet Ttjtel-plaetje, Soo heet fult worden in je gal, Dat j'alles Jlracks fult laten vAren:
|
|||||||||||
|
3 'i** i ■>.
|
|||||||||||
|
Om eens te fien wat Mr. E»cj.
Voor Geurichs fchafte in defe blaren, Eer dat hy noch ten Hemel trbck.. Die Focq, die u fio vaeck. voor dèfcn
Met fijn Thalia beeft vermaeckf, En door fijn acrdighêen te Lefen, Soo dick. deè Lachen dat het kyaeckt. Die geeft voor 't laeft u dit BtMelglji,
Het geen je kunt op jou qemack. > 4ls een Memory Tafiletje, Steets met u dragen in je fack. Om , als f eens elders vrotijck. wefen,
En vreucht wilt aen 't gefclfchap doen, Daer voort wat Geurichs uyt kunt Lefen, Om yders Jlaepfoo te verhoên. Vow 't laeft, helaes l wijl ddt de parket
Hem 't Leven hebben afgefneên, Aa 3 lïghh
|
|||||||||||
|
Light, om dat hy haer djcl^ voor V<trc\ens.
Tjytfcholdt, hoewel met [ónder reen. Ach \ was dien baes nu noch in 't Leven I
JVdtJou hy menigh geur of geur, Aen ons noch hy packetten geven Te fnuffelen greticb deur, en, deur ? Hoe jou /Eneas Jiaen te 'f rijenen,
En proncken als een IQrmis-pop ? Hy fiu fijn [elfs fchier niet geltjcken Had Focq hem mogen [chtcken op; Maer neen . 't jchljnt dat dat jproockjen uytif,
En dat met Foctjuenbrocb fijn poot, Dat hele werekfoo jchoon verbruyt is, Dat niemandt fich daer eens aen floot, Soo dat hy in fijn Onder- kleeren,
Tas half gekleet is blijven ftaen, Dat yder die hem fietfouw [weeren, Dat hy van Iguw noch [al vergaen. Wat jouw Climene Serenades,
Hm menigh[choone Madrigal, Haer hebben horen voor Aubades, Noch geven met een bly gefchalï Wat fou een talloos tal van fuffèrs,
~Nocb fijn verfien van een galant, Die nu fiechts van een party [uffers, Haer fien gehouden azn de handt ï Watfouw men, noch al damptuychs bladen
Sien in een ydele roocl{ vergaen, Daer nu de jleghfle Mafiovade> Wd tien per cent is af' gaenfiaen\ In 't endt, wat fachmen al ge[angen,
Soo Duyts als Frans,. hol over bol; Hem uyt fijn Fulpen Fy-rocl^ prangen, Dat alles weer l^loncl^ door 't geloli Daer wy nu fitten als te dutten,
Pas offer geen meer fiof en was Om de mttmckoly tefiutten, |
||||
|
Als 't lAergh uyt Focq fijn Eerden kat.
Wel dm, foojiet hier weer a/s voren,
Wat raers wat nieuws van 't felve werck. Dat u op nieuws oock.[al bekoren > En fingen doen als in een f^erck- Want offcboon d'Afrikaenfche Stranden,
Hem tot bun keken met haer Gout i Engretich in haer ingewanden ; Opfiockte (onder Broot, ofSout. Soo kan nochtans fijn geeft niet ruften
In die barbaerfche, en barre hoeck., JMaer quam fsch herwaerts wat verluften l En veftichden hem in dit Boecl^i Dathy Joo nu en dan fijn Vrinden
By fiitck,, en broeken over font» En daerje fult die fmaeckjn vinden, Dief in fijn eerjïe Rymenvont. Soo komt dieoudefpreuckyan Romen »
Op nieuws in defe tijdt tefta, Dat m' altijdt weer wat nieuws fret komen j Na dit geweft, uyt Africa. Sta by dan SKjmers, en Poe'eten,
Enply, dte't dichtfel van fijn breyn ; Vcellieitrlefenwilt, alseeten, Al» dit werckji vry wat kleyn: Soo leeft doch Focq in defe bladen,
Wiens Geeft, wiens Loopjes, tn wiens Swier Vleefluftjïillenfluck! verfaden, En roepen doen; Focq isnoch hiel'. UYT.
|
||||
|
I
|
|||||
|
Op het Selfdé.
Liefhebbers die eer Focqs gejhngen
Doorlaefi met ongemeen playfier, En die met luji fcheen te i erlangen, Als hy yets Geurighs op 't Papier Door fijn Thai ia op liet fagen:
Siet hier noch wat van d'oude handt, 't Geen u niet minder [al behagen, Gefongen ep die [elfde trant: Want hier fult ghy niet fiechs in Dichten,
Maer oock in Brieven, vremt van [wier'» De Kaers van fijn Vérfiahdi fièh Uchkn, Als in een Jlonsje van Papier: Hier fulje hem fien Vojajeren
Na 't Rijck , doch doodiijck Moorenlandt, Paf als een Koninck in de klieren, Versiert met Pluym , en Diamant; Voer Overbeeck eer na het Ooften,
Gelijck een groot Juftigy-Raedt, Focq voelt de Zon in 't Wefien rcofien Als een Guineefche Poten taer. En treckt na dees uytheemfche Stranden:
Om, als een Jongh en ftout Fifcael, De Lorren Draeyers aen te randen, En af te firoopen als een Ael. Kofi ghy dan oyt uw geeft verluften
Met fijn Gedichten , groot, ofkleyn, Soo volght hem nu oock op dees Kuften, |
|||||
|
Daer gby niet min vermaeckt fult zijn;
Och bad hy flechs maer mogen leven!
Wat had hy metiigh fchbon Coeplet, En vremde Geur ons mogen geven? 't Geen htm de Doot nu heeft belet: Hoe had Thaly thans mogen Vroncken
Gelijck een Dido heel galant. Als fj met haer verliefde loncken 't Hart van Mneasftack aen brandt'. Daer fj nu , rouwigh in de Meeren,
Verfoeckt, vol druck , en ongedult, • Dat gby u fleehs fult Contenteeren , Met 't geen gby hier nu vinden fult, Tot dat fy eens (als t haer mach beuren)
Focqs Werck, in een volkomen fwïer, Met al fijn Frans', en Duytfche geuren, Eens braef fal planten op 't Papier. U Y T.
|
|||||||
|
Aa y
|
|||||||
|
Treu-
|
|||||||
|
• Treurigh Af-fcheydt-Sangh.
Op het wrtreck van mijn Witcrdtfte Vrindt, Dr- W. G. van F o c o^u enhochi
m GUINEE. WAt Mufa helpt my thans eens kryten ?
Soo Bar, en droevigen Accoorc, Dat elck van druck fich gaet befchyten, Diefelfs fijn blijdtfte Tponen hoort.
Waer fteecken nu die Jammer-Sangen? Die Gallus eertijdts heeft geluchte
Doe hy fijn felfs eens wouw verhangen : Wanneer fijn Lieffte koos de vlucht?
Ach ! die nu mêe eens mocht gebeuren I Met (ukken doodelijcken rouw ,
Qp.Her of Cyter-flagh te treuren Als Qrpheus eertijdts om fijn Vrouw!
Ick vind geen Mufa thans foo barder, In wee, en yffelijck gefücht,
Of ick wenfeh, dat fy tienmael harder Thans fchreeuwen kon» met naer gezucht.
De Rygers , en de fchorfte Kraansn, Behaegen my thans tienmael meer
Als d'alderlieffelijckfte Swaanen* Tot dit Gefangh dat ick begeer:
't Zijn niet als doodelijcke dingen. Die ick met yffelijck gefchal,
Thans uyt mijn heefe keel moet wringen» Tot fchrick voor diefe hooren fal;
Want fiet de trouwfte van mijn Vrinden, Begeeft fich tot mijn tweede ziel,
In d'ongenaa van Weer, en Winden, En van Neptuyn dien wreede Fiel,
Die Fiel» die met fijn Kabbeljauwen, * En Rogh, en Tarbot rijdt ter Jacht,
|
||||
|
Trturigh Af-fchcydt-Sangk
En haeckt met graege Kies, en Kauwen l^a 't vleefch van 't menfcheltjck geflacht:
EylaesJ hoe fouw ick my bedwingen? Om niet met jammerlijck gekrijc
Thans droeve Vaerleri op te fingen Terwijl mijn Vriendt loo van my fcheydt?
Mijn Vriendt, by wien ick foo veel tijden Wel eer verfleet in volle vreught, .-, ,. J^-
't Zy dat wy dampte met ons beyden, Of in 't gefelfchap van de Jeught j
't Zy dat wy ons in Sangh verhitte Van Rhym, van Cyter of Fiool, .
Of dat wy t'faem in Welluft kufte, In Venus dartele VryftersSchool;
't Zy wy ter Bruyloft gingen treden By Plip in die verbeughde nacht,
Die met fijn darde foetigheden, Nooit vlieden lal uyt mijn gedacht i
't Zy Wy te faetn wat foete nachten, In luyvre vroolickheydt en vreught,
Met onle Kinders over brachten Op haere Hof-ftee vol geneught.
Of dat wy noch onlanghs geleeden, Te Aernhem, en uyt 't Kleefs gebiedt,
Qns tijde met vroolickheydt befteeden '. By Bergh en Bos, by iprongh en vliedt.
Ach I ach \ ick mach niet meer gedencken» Om al die blydtfehap en genucht,
Of fiet jek wouw mijn felfs wel kréncken» Dat ghy foo haeftigh kieft de vlucht: ,
De vlucht na die Barbaerïche Landen, Soo veer van Noordt als ZuyderPool,
Daer_ Chams geflacht fit te verbranden Soo fwart gelijck een doove K.00I,
Daer niei; als plat-geneufde Mooren, Of liever Duyvels in het Wout,
De Menlche Leen aen fpeeten booren |
||||
|
Treutigh Af-feheydt-Sang. - .,
En vreeten fonder Broodt of Sout.
Wiens hart en fou niet rhet my treuren ? Als hy fijn Vn'endt, «nwaerfte pandt, .
Na fulcken droef Geweft fltt fcheuren, En na foo doodelijcken Landt:
Een Landt daer d'onderaerdtfcne pieren, Niet wachten na een menfeh fijn doodt,
Maer kruypen leevent doof fijn fpierert, Als Ellens, ja als Piecken groot.
Een Landt daer men de vreogtit moet derven Van Lunaas koele avondt-toorts,
Soo men geen droever doodt Wil fterven Als van de pijneiijekfte koorts:
Een Landt daer men de vreught móet laeten, En vloechen Vcnus als de Peft,
Soo men fijn welftandt niet wil haeten» En quiinen even als de reft.
Een Landt in 'c endt, foo Hjck van plaegen En van de Goden foo gefchouwt
Dat men 'er niemandr mach behaegen Als Pluto om fijn ftoffigh gout.
Die Vorft des afgrondts ïfler Koningh, Die heerft hier met een barfch geweldt.
Die houwt hier vier, en licht en wooningh, En wordt ge-eerdt door bos en veldt.
Soo dat, na ick 't kan Concipièeren, Gewiflijck loof, na mijn verftandt,
Dat, die de Hel gingh pradrifeerén, De fchets nam van dit Mooreh-landt.
Keert weer, ó puyck van al mijn vrinden, Keert weer, keert weer, eer 't wort te laet.
Vertrouwt u Lijck aen Zee noch Winden, Veel minder aen die Helfche Staet j
Laet u geen glinftrent Gout bekooren . 't Geen u dien Afgodt aen komt biên,
Maer wilt mijn fmeeeken toch verhoorèn, Soo 't tot mijn heyl noch kan gcfehiên.
|
||||
|
Trtmigh Af-fcheydt-Sangb.
Hoe? zijt ghy dan niet te verfetten? Slaer £hy mijn klachten in de windt?
Kan u geen naer gefengh beletten Dat ghy die reyfemiiet begint» . •'■'. .
Is dan de vriendfchap van ons beyden? .
Niet machtigh om u af te raên ? .,."."
Soo veer van dit Geweft te fcheyden
Na den befchroockte Iibiaenf , _
Wel gaet dan > wijl 't niet aêrs kan weefen,
Enmidïs den Hemel dit gebiedt» ; ..->.,,
Terwijl ick hier induyfent vreefen»j »« ,, .. Om itiial klagen met verdriet.
Terwijl ick hier roet droeve fangen Geduurigh in mijn eenigheydt ~:,:•'.,-,• •} ,
Sal nu uw wederkamft verlangen. > ■.,, ... ,..
Of na een aengenaem befcheydt:
Eylaes! ick moet nèohtans beleyden ! , , Dat ghy met d'aldergrootfte reen ..
Des weereldts, van een Landt gaet fcheyden 't Geen u Hechts voor had te vertreên,
't Geen u flechts voor had te verdrucken,, Soo in u Kunft, als Vryery,
Midts het geduurigh brack in ftucken Al 't geen ghy flechts begon aen't Y;
Neen, gaet nu die Uytheemfche hoeckeo Langhs Thetis holle water-plas , ,
En wik een beter luck gaen foecken 'i t Als 't geen u hier befchooren was. tls waer, mijn vrintfchap treurt om 't fcheyden Van (ulcken aengenamen Vrindt-,
Maer moet fich tegen danck verblijden Als het uw Reys foo dienftigh vindt.
Soo dienftigh voor u ftaet en leven, ..,.. Soo dienftigh voor uw; eer en gQfldt» ■> .
Soo dienfrigh om aen ute geven, . .?.• 't feieyl van een genereus gemoedtt'! : ,.I
5oo dienftigh om u te doen fteygren.,>,;,;., , ,j |
||||
|
Treurigh Af-fckeydt-Sangh. ^
Op fuleken hoogen troup van eer
Dat ghy mee reeden wel mooght weygrea Die gunft die ick op u begeer: : u-tti,-.
Neen, gaet na Didoos rijeke kutten
By Midaas gulde Waerer-vliet,
En gaet u felven daer verluften < ;.: 3e!,l Daer Plutus u fijn fchatteft biet. •> rjvt e
Begeeft u flechs op Tritons ftroomen Verfelt van die vergoden Helt,
Die van dea Dorfcb-vloef wiert' genomen * En tot ecnVorft des rijfcks geftelt i :
Wie weet, wat u noch kan gebeuren , Ghy fiet alree u rijfendt luck, ii. i, , ■,
Ghy ziet de woleken van u treuren S'0 Verdwijnen met u ongeluckf
Geen dauw quam op de vacht gefegen,. Van Gideon wijl'E ganfche Landt',1 ;..:„,
Rontom het felve droop van reegen -.?, En ftroomde vaft aen alle kant. v. -
Soo wart met u daer mee geleegeni, ■> Hoe leer het Landt hier altemael,: c
Swom in een ftorm van luck en zeegen; U dack en vacht bleef even fchrael. !
Maer't vel ley wederom te foppen • i' Gelijck een laecken in eën kom,
t'Wijl gebreck van waeter-droppen» Het Landt verfmachte om en om, > ■
Soo hoop ick fal u luck oock keeren». 5* ?!a Er ginter ftorten op u nacht n?
Al't geen uwenfeh kan pra&ifeeren < ! neV
Schoon yeder van gebreck verfmacht. 1 •-?"-
Maer moeten wy in't eridt dan icheyden?■.'.'-, En fcheurt het Noot-lot, al te fcWfinu; c
In't endt de ziele van ons beydeniln'j !j <"■?> Vaarwel, noch, vaart eeuwigh 'ytèh-
De droefbëydt fouwmy haeft vertreeden^ 1 En dempen vol raa ongeneught, \Ö$im < -
|
||||
|
Treurigh df-fcheydt-Sangk
Soo niet aen d'ander kant de reeden, My onderfteunde van u deught»
U deught die 'k wenfch , eerlangh moet blinken," Geüjck de Maen ten vollen ront,
Als fy haer nevels doet verfincken En glinftert in een blauwe grondt.
Den Heemel wil u fleghs bewaeren» En maecken dat met foo veel luck»
Wy noch eens eyndlijck weer vergaren, Als wy nu fcheyden vol van druck. ~j
ü Y T-
|
||||||||||||||
|
RONDEEL
Opeen
PR ü Y C K. o |
||||||||||||||
|
i
|
||||||||||||||
|
j
|
||||||||||||||
|
Die FecqtpgekruUt in een Venefoens korft aen de Backefgej
gevenhad,, om in den Oven te fitten, meenende(ophetaemaJxn,,'
vaneen feller Perfonagie) dat de felve als dan beter fijn krul , .v Joude behouden: dochdeerelijck,»nifluckt.' A Twafijn Har fin- Schael verydelt was van Hayren, ■. • r f. 7 f,
Licht van teveel gefoens, enfneuckelingsterfluyc^, ■. 1 Dachthy (om\aelvanl(ruyrtgeen kinden;tevervaren)j ' ï'*^- fythtthémraedtfaemfiwas, tejoeckenmemPrtr/ck.. " <b Jefa rTY j°* tHo0^ kegontéftaen , geüjck een dorre ftruyck i." S e, - 0r^e Winrer-tijdt nu half berooft van blaaren ochierkael gevreten is, vanSIack, of Alykrüyck) Na Foca fpn Har fin- Scbketverydeltwas van Hayren: w ,ny ?ro°t geüjck weer locken op te garen |
||||||||||||||
|
want elck ligt anders fey, die Vent was niet te pnyck,
|
||||||||||||||
|
öyn rare kruyn begint fijn
|
1 ftreeken t'openbaren,
|
|||||||||||||
|
Ligt
|
||||||||||||||
|
l,igt van te veelgefocnr, enfaeukcling terfluye!^;
Focq liet zijn kop, dan lbo rafeeren als fijn buyck :
En wouw in 't minfte deel de kleyne vloek niet fparen * lek wil een Pruyck > al waft een Wael fijn vagt ter fluyek,
Dacht hy, om kael van kruyn, geen fanden te vervaren: Met recht foo bieck hy dan, een koeck van Roggen Aayren > Engaf dievoorPaftyde Backer door fijn Luyck:
Want elck hem over lang genoeg had gaen verkl aren, Dat het hem raetfaemft wat, tejbeckfn na een Pruyck-
Het vlies was gaergefmoort, foo fwart gelijck een Huyck
Gekronkelt als eèn Bos van heel verwarde Snaren, Genaeydt om een Calot, pas als een leere Fuyck,
Bequameiijck in 't ront geftickt met Zijd, of garen Ha Ftcqfijn Harfen-Schael. U Y T.
■L
AEN DEN LESER.
SChrick niet Vrinden , dat ghy dit laetfte Deeltje van
Focqtunbrocb fijnaenvangh (iet nemen, met die ver- ba&fde Brandt van 'Troyen, dat deeriijek, en yerfchricke- lijck Schoufpel, in het welcke men, even na die vermaerde tijdt van Rejnje de Vos, de fchoonfte Stadt des werelds m Roock, en damp (ach verfwinden: want fchoon die hoog- dravende Poet Virgilms, defèdeerelijcke diftru&ie, in'c Latijn wel eer (op droevigh, en beklaechelijck beichreef, dat di? gene die de (èlve als noch leeft, fichqualijckvan Tranen kan onthouden: foo derf ick u echter Wel verle- keren, datghyde (èlve aldus in'tDuytsdoorlelêndevry wat meerder flppdr. van Lacehcn, als Huylen fuk heb- ben. Vaer tütl.
. • ,■ ■■, .' De
|
|||
|
—r-*'....."- ■ ■■—■■---------
|
||||||
|
De ^ ne A Si
Van
r j ji g i l i u s j
Injïjn Sondaegbs-pacft.
TWEEDE BOECK.
E Lek fweegh en hield terftont fijn kakeri J
Wanneer tien grooten Iüls vaer, Dees droeve reden uyt quam braken , Voordeesverfade, enfattefchaer. Wel, als je 't dan perfors wilt weten \ Mijn alderlieffte Koningin, Sal ick dit kl ieckj en eerft op-eeten, En maken dan een naer begin. Souw dan dat bar gerucht herklinckèn ,
Hoe'tGriéck(eLegerfnood',envals, > Het Trooyfe Geit hielp in de vincken,
En bracht haer trots gebied om hals ? 't Welck ick helaes! mee aen moftfchouWetii Ja daer ick al mij n Besjes Erff, Soo droevigh in de as fagh brouwen , Och! lieve Dido nicht ick fterf • Wat menfeb fou foo fijn hart verftalen , Die niet met kinderlijck geween, Souw fmelten op dat bangh verhalen» Al waft de hart gekopfte Deen ? Ja 'k fouw een vaen thans derven wageil i Al ben ick nu wat ïchrael van fplint', Dat felfsUlyfles met fijn Magen Souwftaentekrytenalseenkint; .. '■ De nacht is oock al aen het facken *
Bb Êft'
|
||||||
|
<2 De Mneas.
En met fijn Sterren laeghgenoegb ,"
Soodat, die fich nabedgingh packen,' Hy quam'er feecker niet te vroegh j Doch foogy fulcken vreucht mocht tapen , En dat gy lbo beluft mocht zij n, Dat gy licht niet foud" konnen flapen £n eer voor niet geruft foud' zij n, Eer gy dees' droeven onheyl hoorde, EnTroojens laetften ondergangh i Soo luyfter dan na dele woorden, Al vallen (y my vry wat bangh : Na dat de Grieckfè Leger-'bafen,
Nu foo veel jaren achter een, lJas vorderden met al haer rafen > Al s of zy faegden op een fteen. Soo teegh men aan een Paardt te wercken t Geribtgelijck een Oorloghs Schip, 'c WelckmetfijnkopkeeckoverKercken, En ftack een hals op als een Klip: Dit,wierd' quanfuys Üechs op geflagen, (Sbo maeckte menhet Volck wat wijs) Om aan de Goden op te dragen, Tot fooy van hare Grieckfè reys; In wekkers buyck'het Grieckfè puyckje Sich ftil verftack, en (chool in 't hol, Als offe fpeelde kuick're muickje Dus kreegh dit Paarde fijn darmen vol. Daer dri j ft in het gelicht van Troojen
Een ftuckje Lands in zee als kurek: 't Geen ( foo mijn Mufa recht kan roojen Seer wel geleeckna Ens, of Urck: Dit Landje placht wel te vetbtuffen, Want 't was heel weeld'righ va naart, Als Priaem noch fat op het Kuilen, Nu is 't een Goddeloofe vaert, En een bedriegelij cke Haven, Paar menigh Kiel den hals op brack; |
||||
|
Van Vtmlkti".
Hier was 't dat zy figh heen begaven l Hier was 't dat figh de Grieck verftack ; -' Soo dat \vy Schip noch Boot en fagen■» (Wie hoed fich voor foo fnooden findt^ ) .> Elck riep (wanneer 't begon te dagen) De Grieckfe vloot is aende windt, En na Mycenen heengaen fchuren, Men fiet geen Zeylen hend noch veer, Wat dat wy oogen, wat wy turen, i Men fiet noch Vloot, noch Leger meer^ Daer mee foo gaen de Poorten open, En pas als honden vande bandt, Loopt Troojen leegh met heele hoopen < En wandelt langhs de waterkant, 't Luft haer met byfter groot behagen i En langh verwachte vreucht, te lïen, De Wallen daer de Griecken lagen , De plaets waer u,y t zy moften vlie'n ; De Strant ontbloot van hare Kielen 5 Hier vocht de dolle Dolopier, Hier was Achillesaan 't ontzielen. Hier lagh haer Zeylen Wimpel fwier: i . Hier plaghtmen Menfchen te door fpitten i Als
men dë Vyandt, enonsVolck,
Malkaer fagh inde locken futen,
En-woeden metbebloeden Dolck ;
Gïns gaeteen hoop j' het Paert aenfchduweii •
En roept met een verbaesde drift,
Hoe pronckt Minérfnurnet haer Bouwen j. \'
Om fulcken ongemeenen gift ?
Het Grauw dat ftaet als op-getogen i
En loopt om 't houte Dier als mal ;
Terwylder fterck wierdt overflagen
Om uyt te vinden fulcken ftal,
Genoeghfaem om dit Beeft te ftallen: ,
Thymetes was eerft van Advi js,
Dat men 'tfouw voeren inde Wallen» ,
Bba
|
||||
|
De JEneat
En ftellen op het groot Paleys»
't Zy hem 't bedrogh, dit voor deed ftellen >
Of dat het Troojens noot-lot was
Dat Juno voor had om te vellen,
Dat Iaet i ck daer, want 't geeft geen pas ;
Maer Capys fat hem op fij n hacken,
Die vry van beter oordeel was,
En raed het in de Zee te fmacken,
Offtracks te leggen inde as;
Die wouw 'ermee Victori branden,
En kijcken 't in fijn ingewant j
Gans bloet hoe fplitften de verftanden,
En vlogen na verfcheyden kant;
Of doe de Grieckjes, dieder fchuylden
Als Capys dit quam voor te flaen;
Haer fchoone Broeckjes niet bevuylden,
Dat 1 aet ick o p uw oordeel ftaen ••
Maer meeft doen Laooc aen quam fchuyven,"
De voorfte van een erooten ftoet,
Die van het flot omlaegh quam ftuyven,
Dees riep van veer al dol van moede.
O mal gefpuys vol fotternyen!
■\Vatrafernybefituwkruyn? • ; Looft gy de Grieckfe fchelmeryen ? Sy leyden u Hechts om den tuyn : De Grieck gingh figh na huys niet packen J Nochfloop foo tonder oorfaeckvoort, O neen, hier word wat aers gebacken: Of hebt gy nooyt fijn lift gehoort? Meent gy, dat dan de Grieckle giften Soo fij n bevryd, van fchendery, Dat men daar niet vindt op te liften § Is Griecken foo op onfe zy ? Zijnwy UlyfTes foo vergeten? Geverftin alleliftigheydt, Dat wy fijn ftreecken niet meer wéten ? O doove, en blinde dommigheydt 1 |
||||
|
Van Virgilius. f
Of dit gediert heeft, by mijnfiecken!
Sijn onbefchoften dicken baft, Gepropt vol goddeloole Griecken, Die 'r uy t haer Leger heeft gebraft: Of't is gebouwt, om onfe Muren > Stil te beklimmen inder nacht En alle Huyfen door te gluren, Of't geen de droes felfs niet bedacht; Hetzydan, wathetoockmagh wefen, Al wierd ick oock van elck belachc, De Grieckle gaven fal ick vreefen, Ulyffis gift is mijn verdacht. Mid dreef hy (foo als hy ginck fwijgen) Een fchicht gefmackt uyt al fijn macht, ( Of hy 'er door had willen rygen ) In ditgediert fijn helle vaght: Die op fijn dick gevoerde Dillen, (Mits defe Pyl niet door en ginck ) Bleef ftaen te fidd'ren, en te drillen :■ De buyck, die ram'lent weder klonck, Die bromde, met fijn Solderingen, Daerditbedecktgefpuysin fat: 't Geloey quam door de houten dringen, En loeyden uyt fij n achter gat, Och! hadden doe die nare Parkes! Ons droef bederfnietvaftgefcbat: Ofhaddenwy, wy domme varekens, Maer flechs een aes verftant gehadt; Men had die Griecken baeft doen kruypen Van onder 't houte Paerdt fij n ftaert, Om flucx, voor huts-pot te verkuypen , Of Frickedillen door het Swaerdt > NochfouwoudtTroojen, elck bekpre», En Piraems Hoffftont met fijn trans, Gelijck de Monckel-baenfe-Tooren, Op 't hoeckje vande oude Schans. M«r wat gefchieter onderwylen ? Bb % Een
|
|||||
|
(
|
|||||
|
De JEnear,
Een tropje Rackers vande Stadt, Die komen met een gaft aen feylen, Wiens handen lydigh op fijn gat, Geknevelt waren, jongh vanwefen, Dit ftoof foo met een groot geraes , N aonlen Opper- Vortt voor delen, Of Priaem onfen ouden baes ; Dien quant, had figh foo laten vangen, Uyt pure moetvvil, en bedrogh , i Gelijckeen, die perfors wou hangen Uyt fpeculatie, maer och ! och! 't Was maer om Troojen op te feiten , Voor't Grieckfe Heyr, meer fnood, als koen Hierom, liet hy figh willigh vangen, Daar was 't dien gaeuwdiefam te doen, Hierom liet hy figh graeghjes knoopen, Om dit te eynden op fij n looft, Al fouwhy 't met de ftrop bekoopen: Diefcheltn, die was van beyts getrooft. Ons Jongens, om hem aen te (chouwen, Omringden hem. van alle kant, En tegen om het feerft, aen 't jouwen, - En Ichooren dees gevangen quanc Gelijckm' een rol Toeback kan riecken, Schoon dat men Qechs een entje proeft, Soo hoort uyt een vandefe Griecken Den heelen aert van dit geboeft; Want als dien guyt, figh fagh omvangen, Van't ganfche legerfonderheul, Keeck hy, als of hy ftracks fou hangen, Eu dat men flechs liep om de Beul: Maar als hy langfaem fiijne oogen Ophief, enmeteenkeerrontom Het ganfche Leger had bewoogen., Al drayende oin dien ronden drom. Elaes! waer fouw ick toch belanden ? ( Riep defen wei door flepen guyt) |
||||
|
Van Virgiliut.
Ick Sie geen veyl'ge Zee, noch Stranden, Nu is het lietje met mijn uyt: De Grieck, heeft my de doodt gefvvooren, En roept niet aers als brandt, en moort» En mits ick Vyandt ben gebooren, IsTroojen rechtop my verftoort. Die lucht die uyc. fijn hart quam ftijgen Deed' al den moedt-wil en 't geraes, En 't Jouwen vande jongens fwijgen j En bondc de kat valt aan de Kaas ; Wy porden hem om ftracx te klappen , In wekken Landt, in welckenStadt? Sijn Moer hem eerft ftack inde lappen ? En wat hy op fijn hoorens hadt ? Hy, ( als hy onbefchroomt mocht fnacken) Die fteld voorts alle vrees ter zy En roerde, dus fijn kinnebacken. En ftiet dees woorden uyt fijn py : OgrijfePriaem ! oudt van dagen,; , Ick fal, C na dienje 't foo gebiedt) Hier waerlijck, alles op gaen Pagen » 't Geen inder waerheydt is gefchiedt; Voor eerft, falickjenietverheelen Dat ick in 't landt gebooren ben, 't Geen al uw' Schatten dacht te fteelen, En kael te plucken als een Hen, Oneen, ickfeghmetftijve tanden, M ij ntreurigh ongeval, fiedaarl Mach doen dat Zinon noch moet branden , Maar 't maeckt hem tot geen leugenaer. De Faam blips met fijn kromme Hooreri >.
DegrooteNaem van Palameed', Met hart getoet wel in uw ooren , Sy was des luyt genoegh van kreet: Soo dat ick, niet hoefop te noemen, Den Lof van dees bedroefde vent, Daer 't.4ieele Heyr van vvift te roemen., Bb4 |
||||
|
Ve Mmm
Sy is u al fé Wel bekent ••
Och hoe onnofel molt hy bloeden!
G edoemt door 't godddeloos verraèdt,
Öra dat hy 't Heyr na Huys wouw fpoeden,
Nurouwthetelck, maerlaas! telaet.
Aen defe Man, fondt my mijnVaertje >
f Vry fobertjes, en fchrael van kas)
Omdathy eenighfinseenhaertje '■_
Van onfe na verwantfchap was:
Ja, 'k was noch nauw de Wiegh ontwoflen
Wanneer ick louter aen zi j n zy,
Al moft aen 't reyfen, en aen 'troffen
Voor Ruyter in fijn Compagny,
Soo langh als hy ons Volck regeerde >
En inde Kryghs-raedt fat als baes,
Soo had ick wat dat ick begeerde,
Maar na fijn doodt was'c mis, helaas •
Defaeckis kenlijck by mijn (ooien •
Ulyff * brocht Palameed om hals,
En joegh hem voort na Plutoos hooien,
0 hart vol roets • o borft vol gals!
Hoe gingh my dat verlies ter harten ?
Al 's Werelts vreucht was my verdriet,
Soo dat mij n Trony wel mocht tarten,
Medufaes Trony in 't verfchiet,
jtck fchool gedurigh in het duyfter,
Wits niy het Sonne-licht verdroot,
En fat ftaegh met een ftil gefnuyfter,
Én Vloeckten op mij n Meefters doodt:
Öch I fey ick (maer had ick gefwegen
*t Had my wel foo gefont geweeft»
punt my Jupyn flechs foo veel zegen,
Dat jck eens t' huys kom, fris van geeft,
fyee, die mijn baes fijn doodt befchooren,
Enftemden in Sijnfnoodemoordt,
lek f\yeer > men falder noch van hooren :
i^Iaer ach j da|onvoprfichtigh woordt,
|
||||
|
Van Virgiliui.
Datwoordt, datdee Ulyfles woeden. Die my met nieuwe vonden focht, By 't Volck te brengen in vermoeden, Doorleugens, diehyflimbedocht; Nu wift hy 't grauw wat wijs te maken • En fmeeden 't dat hy wierd gelooft: Dan had ick, die, dan die gaen laken : Dan had ick defe moordt in 't hooft, Tot dat hy kans fagh my te knellen, Door Calchas___maer ben ick niet mal ?
Wat mach ick armen hals vertellen ?
Wie kreunt fich hier mij n ongeval ? Wat mach ick u hier voor gaen praten ? De Grieeken zijn u even vals y Ick fal het hier dan foo by laten, 't Is tijdt, brengh Zinon maer om hals j Hy hoort nu al een uur te hangen, ja half bykans verdrooght te zijn: Dus volght gy Itacus verlangen, En helpt Atrydes uyt de pijn. Doe branden wy om hem te vragen»
De oorlaeck van fij n ongel uck, Maeronbewuft voor fulcke lagen > En fulcken fnooden fchellem ftuck. Wy feydt hy ( en beftont te trillen, Of hy de Koors had op fij n vleys) Die namen dickwils voor ons fpillen Tepacken, maerelaasjdereys Kon nimmermeer fij n voortganck krijgen: Dan was het ys ons inde weegh, Dan quam een Donderbuy ons drijgen , Dan weer wat aers, 't was noyt geen deegh, Èyfonder doen men 't Paert gemaeckt had, Doe bulderden het weer als dol, Of Eool al fijn windt gebraeckt had, Diehybeftierdeninfijnhol j Daer had men 't hooft vol muyfe-neften, Euripel op een gran galop |
||||
|
De /Eneai
Liep'na den drie-voet, die ten Ieften, Deeswoorden fchudden uyt fijn krop j Gy hebt de wint, met bloet en billen, En "t dooden van een fchoone Maeght Sijn breydeloos gewelt doen ftillen, Eer gy hier noch ten Ancker laeght i Gy fait oock, foo na huys niet ftre ven, Bevryt van alle tegenfpoed, Ten zy gy ymant hier doet fneven, En plenght voorons het Grieckfe bloet j Dit quam Jan-hagel nauw te hooren, Of een verbaefde en bleecke vr^es, Klom van haer koten tot haer Ooren» En deed haer gillen als een Mees: Elaas J riep elck, wie fal dit gelden ? Dat is te droeven ongemack, Wie of't Orakel hier mee fpelde ? Wie wayt dat onweer op fij n dack ? Terwyl fleept Itacus een bende, Die Calchas onfe grij fe Tolck, Steets met fij n raedt, en oordeel mende, En fteltfe midden onder 't Volck. Leght ons Apols geheymeniflen, Riephy, en fijn Orakel uyt, Door wie is 't ongeval te flïflen ?] Wie eyft de God-fpraeck tot een buyt ? Doe quam het my al ree ter ooren, ( Wantveelernercktendefeftreeck,) Dat my dat onheyl was befchoorén Gelijckhetnamaelsfuyverbleeck: MaerCalchas, om dit wis te vragen JHiel doe quanftiys fijn waffel toe, En fweegh foo ettelijcke dagen En maeckt' ölys tien dagen moe •• lek fchrick (ibo wift hy 't te verbloemen-) Een Menfch te noemen door mijn wooidt, |
||||
|
Van Virgilius.
Die ick onnofel moet verdoemen h Tot fulcken jarnmerlijcken moordts En naeuw'üjcks wouw het uyt fijn longen Had Itacus met vloeck, op vloeck, Hem dit ten hals niet uyt gewrongen: Doen nam hy eerft fijn toover Boeck» En fongh met onder-aertfche tooneu j Het is de jonge Zinon dan ■ Daer gy uw val mee kunt verichoonen; Infumma, ick, ick was de man, Elckknicktenop dat grouw'lijckoordeel, En ftemde dit geli jckop mijn , Want ei ckdie trock het tot fijn voordeel, Mits hy figh fagh bevrijdt van pijn , En nu was't nare licht op handen: Dat my van licht fouw fien berooft: Men knoopt airede d' Offerbanden, Met Zout en Garft om Zinons hooft: Als hy ter vlucht fich door gingh packen, En fchoolineenbelierdeplas, Daer hy ten hals toe in gingh facken, Tot dat dat onweer over was, Tot dat de Vloot fij n Anckers lichte, En gingh met fchade, en fchande 't Zeyl, Mits zy hier niet meer uyt kon richten , Qch I was zy over duylent myl : Jck fal doch noyt in Grieckenkomen , Adieu mijn Vader» *c valtmefwaer, Dat ick uw' aengeficht moet miflen, Adieu mij n Kinders altegaer •• Maer ach ! gy fult het noch betalen, Ick vrees voor u onnof'le Bloe'n> Wanneer Ulyff'opu verhale Die ftraf, die hy my dacht te doen. Ach moedigeTroojaenfche Helden Ickfmeecku , bydeopper-Goon* |
||||
|
De /Eneat
By die,' daer waerheydt by magh gelden, By al, die Schelmery verboot) ,• Soo medelijden, niet och armen | De gantfche weerelt is ontfey t > Soo wilt u over my ontfarmen, Die dus, aen uwe voeten 1 ey t, En fmeeckt mettroofteloofe Kaken: LaettochJ mijneynd'loosongeluck» Uw Zielen fleghs een weynigh raken, Na fbo veel onverdiende druek. Opditgejank, fchonckelckhetlevea Vol mede doogen > aen dien guyt, Selfs Priaem, die beval hier neven Aen fij n lackeyen met een Fluy t, Datmenhemdatelijcklos fouwbinden, In fprack hem dus heel vriend'lijck aen, Gelijck als een van fijne vrienden; Ghyzijrdanwaerghyzijtvandaen, Vergeet nn u ontvloden griecken * Die haecken na uw ongeluck > Bnfchuylt u onder onfe wiecken, Maer antwoort my net op dit ftuck: Waertoe ? Met wat verborgen reden? Wiert dit onmenfchelij ck ge vaert ? Gebouwt, fooonbefchoftvanleden? Wie was de werckbaas vanditPaert? Wat of de Grieck hier toch meê voor heeft ? Wat voor verborgen heyligheyt ? Wat Oorloghs treek of haer toch (poor geeft, Dat fulcken Monfter is bereyt ? Uythad Priaem. en floot lijn Wangen. «'Wijl Zinon (foo fnoodt van beleydt, Dat hy de droes had kunnen vangen, Hadhy, methengeveynfti omftrijdt) Sijn uytgeftreckte aieffe handen, £Soo pas ontknevelt uyt de ftrop, ioopasontneftelt uyt de banden.) |
||||
|
Van Vlrgilim.
Uytftrecktê, recht ten Hemel op j En teeg, met defe toon aen 't gieren J O ongcfchonden Godlijckheyt | O onverganckelijcke vieren, Ick fweer by uwe Majefteyt. O Moort geweer! O Altaar voncken ! Die ick geluckelijck ontquam, O Kranlen! Daer ick meê moft proncken Gelijck eendroevigh Offer-lam > Met recht verdoem ick defe Grajers .- lekken my vry van haren Eedt» Het fij n maer fchelmen en verrajers , En ick f al klappen dat ick weet; Ick ken, geen Vaderlandt noch wetten Soo Troyen fleghs fijn woord maer houd,' Enhaergemoedtnietomgaetfetten, . N och in haer woorden niet verflouwt. Neen ick fal waerlij ck niet verfwijgen, Op al, dat ghy my hebt ge vraeght > Indien ick vryheydt mach verkrijgen, En foo ghy u maer eerlij ck draeght. Al 'theyl en hoop der Dardanelen Wanneer haer Krijghs-Vloot wiert bemant» Was aen Minerva toegeweefen, En ftondt alleen ia Païlas handt -, Siet hierom was 't mij n goede Trienden,' Dat eens Thydides (of jet weet)» Die nimmer eenigh Godt beminde, Maerd'AlderminfteGods-dienftfpeet? Aenfpande met het hooft der guyten, Ulyiles, vinder van dit werek, Om eens, heel grouw'liick tevry-buyteru In Pallas heerelij ckeKerck, Sy gingen 't al ter neder hacken; En maakten al de Waght Kapot, En dorften Eyndliick?t Beek aenpacken J En tegen foo met Pallas fehgt j |
||||
|
\
|
|||||
|
ï£ , De Mneas
Sy kneufde, met bebloede pooten f
Haerlïeffelijcke Roofe-krans, En vatten 't Mey f j e by haer kooteri , En (chonden felfs haer Uyl en Lans , DeU^lj diebrackfijnflinckervleugel i DeLanfy, vlooghhetyferof, Dit magh byloo niet door den beugel, Dit girigh begommen al te grof; Van die uur, ofons luck verkeert was: Was onfe hoop maer enckel windt, MitsPallas, foogeaffronteertwas: Van die rijdt waren wy het kind. Sy deed' haer quaetheyt uyt haer oogeri Wel fien, als 't Beekquam inhet Heyr Mits datterftaegh ftal-Hchjes vlogen > En fwierden over velt en Meyr, Dees fcheen de moed al op te geven * En droop het klamme fweet van't lyf> Een aer begon vanangft te beven , Of ftoadt gelijck een Pael foo ftyfj • Tot driemael (dit ftaet te verwond'ren) Wierp Pallas vyer ten oogen uyt, Eh deed haer Lancy dapper dond'renj Het Schilt dat grimden op. haer huyt> Stracjcs raedt ons Calchas Zee te kielen > En gaf geen oogenblick refpyt, Aen die niet alles woüW verlieten * En raecken'c heele hachje quyti Voor Troojen viel niet meer te vegen i Voor dat men weer in Griecken Landt Met al de Goden raedt gingh plegen, En'dan weer bracht na defe kantt- Siet hierom zijnfe dan gaen fpatten.' Om na dit Goddelijck Advijs, Wel haeft den Oorlogh te hervatten, En u te vallen op je vleys. Doch om met fpoet na Huys te wayer»» |
|||||
|
VanVirgilius. J?
Docht elck mer reden op dat pas,
Dat men Vrouw Pallas wel mocht payen» Die foo befuckft vertoorent was ; Dit wift Heer Calchas weer te brouwen; Sietdees gequetfte Majefteyt Riephy, fultgy een Paerdtgaen bouwen l Daer mee foo fcheltf' u alles quyt: Maer foo hoogh moet dit Dier fich recken Van hout ten Hemel op-gewrocht, Dat men 't de Poort niet in kon trecken, Noch in uw Wallen wierdt gebrocht; Op dat het Volck, na oude Zeden, En volgens haer voorgaende wys, Niet knielen fouw in haer Gebeden Voor Pallas Beek, op haer Palleys: Och ! foo gy dit gefchenck ginght fchendén Dat aen Minerf.is toe-geweyt De plaegh fou u voor feker fchendén; lek bender dapper om verblyt, Dat gy het noch "niet aen gingh taften, Tot u, en Troojens ongemack", Dat liever Griecken moet belatten, En ftorten Calchas op fijn dack: Maer als gy 't in uw Muur quaemt rocken, Souw Afien in tegen deel, ' Het heele Griecken-Landt op-flocken, Met Tack en Telgh, en Bladt en Steel. Ja felfs haer Nichten, en haer Neven, Tot inde achtfte, en tiende Graedt, Die fouden door uw Swaeidcn fneven ; Soo luydt de God-fpraeck op een draet. Met dele flim'en loofe treken Wift Sinon vol van fchelmeiy, Dat Volck te dwingen, en te brekenj Door loosheydt en'bedriegery: Dat Volck daer Thydied voor moft wijeken ^ Daer felfs Achiiles foo vol moedt Voor
|
||||
|
De /Emas
Voorftondt te Tuffen en te kijcken, "Gelijck een krachteloofen bloedt. Dat Volck, dat met dien Oorlogh lachte Van tien jaer, als ick felfs wel weet, En duylenr Schepen niet meer achten Als 't klincken van een Grieckfe fcheet, Moft nu na Zinons pijpen danfeh: Waer fiet al weer een flimmer quaet, Dat ons feer fchieji jck aen quam ranfen, En maeckt dat elck verbijftert ftaet. Eaooc vol heylige gedachten» * Stont juyft gereed, dien goeyen ful, Om aen de Zee-vooghts te gaen flachtén i Een ongemeene groqTe Bul ; Terwijlderlangs de uille golven» (Want fiet het water lagh foo net Dat men der op had kunnen kolven, Gelijck op't gladde ys aen bet) Twee pas gélijcke Slangenzullen, Recht van het Eylandt Tenedos, - Met'yifelijcke groote krullen, AI fwemmend* teffens op ons los; Gans bloet, ick fchrick noch in 't verhalen f JMy dunckt ick fie die blauwe gloedt, Die vanhaerichubbigh vel quamftralen lek fiehaerhals noch'halver vloedt, Bedeckc, met etterige Manen, Terwijl de ftaert, met krommen bocht» Een fnellen wegh door Zee quam banen, En ftiet met kracht, door 't foute vocht: De ganfche vloedt begon te bruyfen, En morden op die harde vaert, Als op een Schip, dat aen komt fuyfen Daer Eool vloedt noch wint aen fpaerc N u quamen zy, de ftrant op kruypen, En licktenmeteenbargefchal Haer Oogen, die van Ëuer druypen > |
||||
|
Van iïrgtöun %1
Vol vier en fcbitterendegal.
Elckfcheen de moedt, M 't Bloetontfonkea.; En vloogh, gelijck een Haes uyt t' Riet, Als hy.de jaght Trompet hoort roncken : *t Was loopje niet% foo heb je niet j Sy volgden Laooc op fij n hacken, Die oock in een verwarde trop, Sijn beft deê om figh voort te packen : En vatten, eerftmael by de kop, Sijn twee onnofle kleyne Kindren , Die fy met dight, en vaften flagh, Soo nauw in haren ftaert verhinderen $ Dat mender hooft, noch ftaert af fagh i Sy fonden defe teere leedt jes, Met vel, en been te wonder graegh» Met finaeckelijck', en prop're beetjes 1 Tot een ontbijtje nahaer maegh : De Vaer die juyft verwoed quam lopen i i Tot hulp, verfien met Speer, enSwaerdtjj Die gingen zy, foo dicht beknopen, Dat men pas fach lijnf pitfe Baert, Verby fijn hals daer liepen krullen » Tot aen de helft van fij n Paruyck > Soo dat hy wel» inal die prullen,, 't Model leeck van een aly kruyck > Hyf°ght, met defperate geuren ,: r.- Doch te vergeefs, met rock op rock, . > Dees ronde flingets los te fcheuren, g- Maer neen, den Bloet die was de boeit,. = 't Vergif dat floegh hem om fijn Nieren ; En maecken voort fijn kop fóo los, '.' Dat hy te grouwli j ck trock aen 't gieren, ,- En bulckten als een Deenfe 0s, Die met fij n los gerockte Touwen» Al vliegend'op een gran galop ,-." Door marckt,-en ftraet en fteegb komt» fclouwen
Bedwelmt door een yergeeffe Klop: Cc Mae*
|
||||
|
f
p| 'Be JÈwm
Maer defe prop't-e'gladde Aeltjes.' '
Gaen voort na'rtioogh Paleys tos vliett, En dat met prop're kleyne haehjes, Faselck, foo van eeo.Roed'of, tien, En kroopen órider Palïas Rokken jjft En Scholen achter haer rondas, En krulden onder aen haer fdcke.n, En bleven hangen in het vlas: Dees nieuwe angft met kille fpieren > Deed' al den hoop, foo bleek als doon Uytroepen met gelijcke gieren, Dien Boeff' die had fijn rechte loon, Koft hy't Paert niet met vreden laten? Moft hy het tjuetTen met fijn fpriet? Wat koft hém Pallas fchae toch"baten? Hy heeft fijn loon dien deugeniet: V/y fullen Pallas beter loven, En halen 't Beek met gróót gedrangh,' 'In hare Vrijfterïijcke Hoven» • '
En fmeken het met foet gefangh. Voort breektmen óhfe wal in ftucken , En maeckt een yfelijckemondt, En trock foo vaerdigh aen het bikken, Tot datfé vïack^as tot de grontj- Doe waft fa I fa I Troyaenfche bollen Sa Mannen nu niet veel gekals Sa plant> dit'.trotfe dier op rollen, En flaet dees kabel om fijn hals: Daer meê fult ghy het voorden glyen» Ruckt elck maer dapper aen de koord, Net als hier na de key der keyen , Sal Ram'len binnen Amersfoort; Nufteegh 't gevaért vaft op de wallen, . MetmenighWapen in fijn pens» . f .„ ,Omringht van heylige gefchallen, " ' Het ginck de kinders» na haer vvènfch,
pe Meysjes> en de Jongens haecken, |
||||
|
Van Pirgilius.
Enachtentvooreen grooce vreught, ? De Kabel maar eens aen te raken, Ejri fwaer te trecken, voorgeneught: Nu komthet van de. veftat klaev'rennt.n En druckt de ronde Kegels plat, Tot dat het drjjgent ftondt re daev'ren, I n'c midden van de lehpone ftadr. 'I O: Vaderiandt» Ö macht ighTroy«n ei
OHe«re Logement der Goönj Da#r fy vaeckirocke#;aen hetpoyen ,j %'7 ■ EnQanfenopeen fattetoonj O Veften! foo vermaeft van vechten, *
pa_r.tftiemandcuws ghelijck.envvaS;<-,< -" ïvlaer Ach ! in 't Oorbel fulcke flechteu Ad 5 rhen kon vind«aia dé kas: Tot viermael, heeltbetpaert geftooten» Enftont pal op den Drempel plaat; ftïeïonbeweegeHjcke kooten, AJflof heifelverjriep verraedt: Vierwerf op bulderende toonen , KlonCk hem met yfelijck geluyt, Gelijck.een yd'leblaas met Boonen,. Hetrom'lentHarmasinfijnhuydt, , Maerwy, O onbedaghte Boeken \ -.-,■ Die gingender nochtans meê fchot. i En fleepten.'t Paart met fchock, op fchocken>
Ïot.datheiftontihPallasflot. ..f
aflandragïnckons *t quaet voorfpeUén >]
En h,eeft figh dapper utyt geflooft, ■ • „ '. HoevvelhaerGodfpfackniet mocht gebkn, Die Nimmermeer en wriert gelooft. WygaeovaftKefck'einrTempelsciereBjO Entoyen.yder.wathymaghj ofÖ Enfparen.Palm.nöchXauwerieren, ,
Op^TrOyênsJonghéfêfreïref-dagh': ' .V,c.. Het grimmelite^in kwjeshehtewteii,, Hier gilt een Fluyt ginsknert een Bas, . * |
||||
|
<
|
||||||
|
20 De-JËiiUi
Tn'tcndtde Stadtwas foo volfottea
Als of het Vatten* Avondt was.
Terwijl foo fcheurt Apol fijn fchinckel»
Endrijftfijn Roffentia het wedd',
En yder floot fijn kas > en winckels
En loopt vaft mat eri fat na bedt: -
Behalven die de waghten houwen:
Die foopen tot op 't alderleft,
Tot zy met fchij ten, en met fpouwen
Verftrooyden Langhs de ganfche veft>
En (liepen fonder fórgh voor wallen >• •
Of vrees voor eenighbijfter lot,
Daer haer de flaep ecrft neer deed' vallen,
Gelijck als fwijneiwsp het Schot.
De nacht (als of het juyft wouw wefen )
Viel doe fooDuyfter neer als piek, ' °
Soo dat de Grieck niet had te vreefen "-i- ;
Maer toogh aen 't feylen fonder fchrick E
Me Vrouw Diaan in gunft der Grïecken,
Die doofdedoenaiaelsalhaer vier j •'
En floop met haer verbleeckte wiéeken»
In Nobiskroegh die nacht te Bier: ••; "
Soo helpt een Toveres de Dieven',
Een hoer, de ftroopers in de nacht,>
Om Eerelij cke Lient'ontrieven
En haer te fitten in haer vaght.
De Griecken Aflopen dan in 't Döhckef/,
Lijn recht na haer bekende ftrandt,:
En volghden 't famen het geflöncker y
Én 't fcitt'ren van een Helle-brandt,
Died'Admiraelhadopdoenftcken, :'
Op't tipje van fijn Föcke-maft» ' '■' '■'
Op dat een yder op foü breecken ,
En volgen als hy had belaft:
Befchèrmt van die verdoemde Goden?
Die fchendigh waren óp de Been > ">§. *•■_;
Om Priaems ëwf &$&#&& Poden*
|
||||||
|
....-
|
||||||
|
Vun Virgiliut.
En neer te matfen groot, en kleen. En Sinon ley oock niet re roncken, ■" Maeropendftil'tbedrieg'Iijckpaerdc , Daer figh de Griecken fchier verftoncker»
By meenigh fchoonenappeltaert: Stracks rept een yder figh.om't feerfte, En maeckten 't Paert fijn yraghje quyr In't laden wierp men om de eerfte, In 't loffen voght'mer om, om ftrijdt: De eerfte nochtans was Tyfander, Doe Steenelus, dieftijvedrent, Twee Colonellen met malkander, Elck van een grayers Regèment, Dees wierden van die nel der fielen Gevolght, te weten van Ulyfs', Die in het P aert fij n buyck > vol Zielen Langh had geklaeght van Kouwe-Pis: Dees mackers fchooven met malkander Gelij cklij ck 1 anghs een maerlijn of, Uyt 't Paert fijn pens viel d'een op d'ander * Met geen gemackelijcke plof, Mits Atomas , en Joncker Toas > Die 't famen hadde mis getaft, ( Door dien den een foo'« fcheen wat bloö was ) Haer lijdigh ftorten op haer baft; Pelides bet, aen 't wand bedreven En Neoptolomus fijn vriendt Die light, wel thien Jaer van fijn leven, Had op een Groenlandts Schip gedient $ Die vlogen langhs het Touw als Katten, 't Wijl Menalusvol jaloufy Op fijn Heleen, het Touw mis vatte, En ftorte Pelis op fij n py .- Gans die die vent had hooren vloecken ï Ja had Ulyfs'dit niet geftuyt, Hy had met vechten al de Boecken , Van onfe Maro wel yerbruyt. Cc i |
||||
|
De JEmm
De laetfte was Epee de ftichter Van al die Doodelijckerouvv, Och! had die flechs fijn Beul > en Richter. > Noch Wefen mogen aen dat touw, Maar neen \ fy gaan de Stadt in facken j Bedoven in de flaep , en Wijn, En doen de Kortegaardt aenpacken, En matten meenigh dröncken f wijn. Men Rückt terftondt de Poorten open, Enlaetdegrieckenalhaarbeft _ Metheele Benden binnen loopen, En figh vergaren op de Veft. 't Was even om die ftreeck van uuren, Dat al het fterffeiïjck geflaght Of in het Bedt, of in de Luuren, Van d'eerfte flaap luft wort verkragt; Te weten > fo.m geenfins te miSea) 't Was twaelef uuren, netdietijdt Die ons, om ons wat te verfriffen Van Jupiter is toe gewijdts Doen dacht my, lach ick bleeck van koonen. Den droeven Heólior in mijn Droom» Die Tranen , pas als Turckfe Boonen Uyt ftorte met eert heele ftroom: Hy facher uyt van top , tot teenen, Als doen hy van fijn Kargevelt Eenswierdt gefleeptdoor flijck» enfteenen, Te droef en deerelijck geftelt; Sijn beenen door 't Moordadigh hollen , Wel vaftbeneftelt in den toom , Die waren als een padt gefwollen , Die fitte pratten by een boom: Elaas I hoe ftont dien bloet te kijcken > En k'eeck gelijck piet-fnot foo bril, Hoe weynigh fcheen hy doen te lijeken» Dien He&or, die wel eer Achil Sijn barffe Wapens af deed'leggen |
||||
|
Van Virgiliut.
En fchootfe moedigt» om fijn pcnfch, JadorfthetTrooyichevuurgaenleggen^ , . In fijne fcheepen na fijn wenfch ? Sijn Baerdt, die eertij dts met Pomade Soonet, enfpitsteprijckenftondt, Die ftonck nu na een Malmelade Van Etter, flijck, en Paerde ftrondt ; Sijn blonde Haeren vangelijcken, Wel eer bepoejert uyt een podt, Staen als de Blader van een Eycke, Wiens wortel langh is af gerodt : lckfagh fijndeerelijcke wonden , Die hy ontfingh om onfe wal, Die pas met even foo veel monden, Vaftfchreyden om fijn ongeval. Ik kond' mijn felfs niet meer bedwingen j Maer floegh aen 't huylen als een kindt, En gingh dees droeve woorden wringen * Uyt dele Gorgel als ontfint > O Helder lignt der Dardanenien! Waer ftaeckt ghy dus langh in een gat ? O Hoop van ons Trooyaenfche Grenfen! Wat hielt u dus langh in de mat ? Hoe pijnighden ons u verlangen ? Van waer quaemt ghy toch hier by my, lek meende ghy waertrlangh gehanghen Ha 1 Vriendcfchap ! welkom moet ghy fijn. Ach! zeghtmytoch, uytwelcke velden Komt ghy tot ons (oo droeftigh vlien, Dat wy (na foo veel kloecke helden Haer fneuvlen ( , u weet herwaerts zien j Wat Noordt-loodt heeft op uwe kaken SooverfchgelijckeenLely-Bladt Haerdreck, en bloedt, en rciift gaen braken, Gelijck als op een vullens vat ? Van waer die deerelijcke hacken ? Ghy zijt gekurven als een vis, |
||||
|
De Mneat
GéreédtomïndePan te Backen, Saegh op, wat dat de oorfaeck is. Maerneen, hy fvveegh gelijckeen plat vis En trock zich mijn gerei niet aen, Dat niet meer waert gel ij ck een gat wis Hy onbeantwoort heen liet gaen; Maer na een diep en Iaegh verfughten, Uyt 't alderuyterft van fijn hals , RiepHy, Eneas treek aen't vluchten, Enmaeckmyhiernietveelgekals: Pack metje Huys-Goön ftracks jebiefen Vlucht, vlucht, uw Stadt is in de nood Want ziet de Vyandt met fijn kiefen Zit nu al langh al inje Broodt: Het machtigh Troyen is aen 't vallen > En ghy hebt al genoegh gedaen Voor Koninck Priaem, en fijn wallen, pies laet de Goden nu begaen; Neen, had men Troyen kunnen houwen 't Zy met de Speer, of met het Swaerdt Men had my noch wel aers fien kiouwen » Maer nu, was 't niet de pijne waert. De Stadt van Troyen, nu aen 't facken Beveelt u fijn Huys-Godekens; Op dat ghy die met u ioud packen, En Kleeden als een eerlijck Menfch : Neemt defe tot uw' waerde mackers, En medeftanders van uw' druck, En foeckt met haer vry beter ackers, En beter veft tot uw geluck j Eeri veft, die ghy noch op fult maken} Na ghy op Zeeeenruymetijdt, Hebt leggen fuckelen, en braecken, Weteyndeloofen arrebeyt. Soo fprack hy, bleeck en naer befturven En greep den Heyl'gen Offerbandt En Veftaespronckbeeltby delurven, |
||||
|
Van Vtrgiliufl
Met haer onblufleli j cke brandt. Ebquam'ermeê te voorfchijuflappen , En ginck'er foo terftont meê door, ja teecher foo meê op de lappen, Gelijckeen Kerck-dief uyr het Choor; Befond're droef heen onderwijlen Vervullen ftraet, en Burrigh-wal, En komen langhs hoe dichter feylen Na 't flot van ons met naer gefchal: En fchoon ons huys diep in de blaeren Sijn dack veifchool in 't duyfter loof, Begon 't geluydt foo op te klaren: Datick ( wel flaepend' maer niet doof,) Heel onfaght op fchoot uyt mijn droomcn * En klam op 't dack met een galop En ftont te luyft'ren inde Boomea En rechte bey mijn ooren op; Gelijckeen Elel die van veeren, Het klaet'ren van de fweeplij n grouwt ,' Terwijl met vloecken, en met fweeren, Sij n baes hem foeckt door 't gantfche woud s Of als een Rijcke Vreck, by 't duyfter, Die heel beanghftight op fijn bedt, Verneemt een merckelijckgeluyfter Ontrent fijn Goutrijck Kabinet. En doen begon men klaer te fpeuren De Grieckle loosheydt fnood, en vals * En hoe dat Zinon om de geuren, Soo had ftaen liegen door fijn hals. Vulcaen met fij n gevlamde pooten Die (peelden al in Foberts huys. Dit beeft met rocken, enmet ftooten. Als in een Taer-vat vol Harpuys: Nu vloogh hy over tot fij n Buur-maa Eucalegon, dat braef Qebouw, En fagh het foo bedampt, en fuur ara Of hy het ftracks op vreten wouw Cc ?
|
||||
|
De Mneas
De Vlam die fchitterd' op de Baeren , Rontom, van de Sigeefche Vloedc, Die meer en meer begon te klaren, Door het vermeerd'ren van de Gloecit i Daer rijft een veel gefchrey, en klat'ren, Van Swacrden, Helm, en Harnas pUtt, Daer hoortmen weer Tromp«tten lchat ren, En Hoorens loejen langhs de ftraet. Ick rreep mijn Wapens by de lurven, Maer vry wat door de haeft verfcr, Stulpt' ick mijn Pis-pot, halfbefturvea Op rt hooft in plaets van mijn kal ket: lek ereep de Bedc-ftock voor mijn Degen, En pafte't Borft-ftuck aen mijn voec . _ Soo dat ickuytriep heel verlegen, Hoe meerder h*eft hoe minder ipoet; Mijn hart dat brand' om met mijn mackers Een trop te rncken, vlugh by een, Al waft van Wevers, en van Backers Verfien met Schup, of Stock otSteen, Om ftracks het flot te gaen beletten: De eramfchap, en de Raferny Diedeên mijn moedt foo feer verhetten, Dat ick vaft gloeyden in mijn pv; De eer quam my al mee aenpacken Van inhet Harnas nu mijnhit Aenflenterentelatenhacken Tot roem, en's Vaderlandts gerij h Maer fiet hoe Pantus aen komt ftappen, Pantus denoudenOthrusZoon , Die't Grieckfe volck was gaen ontfnappen, Enheelverbaeft quam aengevloon , • Die heyl'ge Priefter, van de grooten Apollenvan'tKafteeldaerby, Quam metde Huys-Goon aengeftoten, EnmetfijflNeefjenaenfijnzy: Die hy met heel vermoeyde fchreeden ^a. |
||||
|
Van Virgiliut".
Nafleepte met God-vruchten handt, En gingh vafthygend' henen treden En facken na de dorre ftrandt. Waer is het meelt gevaer aen 't hollen, Mijn lieve Pantus üageluyt, Wat Slot hoort men met volck te vollen Riep ick, eer 't ons de Grieck verbruyr. Maer 'k had noch nauw mijn mondt gefloten ,' "Wanneer hy met eeti nare fught, Pees woorden uyt begon te floten, Tot antwoort op mij n hart gerught: Ziet nu die droeveNacht aen 't glyen, En die onworftelbaere lijdt Die Troyen in degront fal ryen > En op fal ftocken voor ontbijdt. Wy Troyers zij n nu- in de V incken, En Troyen is'er foo geweeft > Ja d'eer des Teuckers gaet verfinckeh, En pas vérfwinden als een veeft-• Godjupiter, die by mijn Zieckeni Nu pas foo dol is als een Stier, Die gunt nu alles aen de Griecken, Enblaeftvaftluftighinbaervier: De dolle Grieck als uytgelaten, Speelt braef de beeft aen alle kant, En hok door ftegenen door ftraten, By 't gloeyen van fijn fchelmfche brandt 5 Dat Vreeflijck Paerdt in onfe wallen, Braeckt vaft Soldaten uyt fijn penfch » Terwijl dat Zinon ftaet te brallen, En brandt, en blaeckt nu na fij n wenfeh ï Het krielt om Poorten, en om Bruggen, Soo dight, als om een fuycker ton, Een eyndeloos getal van Muggen, By 't braeden vaD de Somer-Son ^ De ftraten, flop, en ftegen proppen Van Griecken met foo grooten maght % |
||||
|
De Mneat
Dat'k nauw geloof dat foo veel koppen, Oyt uy t haer landt hier zij n gebracht» Elck ftaet manhaftigh op fijn koten Met fijn ge vree 1de klingh van leer, Gereet oir» in een menfch te ttooten, Soó glad als in een vat met fmeer : De laetfte wacht is al aen'tfacken En is te lij digh in de mat, En Qaet noch foo wat blinde hacken Maerkieftallenskens't Hafe-padt. Ick hier door wacker aengedreven En door een Goddelijckbeftier» Gae dwars door Vlam en Swaerden ftrevén , En acht mijn fel ver niet een fier: lek vloogh , waer my de gramfchap voerde • Of waer een yf'lijck redement De ganfche Aerd'en Lught beroerde, ,1 Daer was ick dadelijck ontrent: Doen kreegh ick 't felfchap van twee knapen, Ryphéus, en Iphiet van pas, Die eer foo groots was in fijn wapen, Die niemandt fijns gelijck en was: Dit volck fchoot my by 't Maen licht tegen, Als Hypanes, en Dymas oock. Die figh eerft vonden heeT verlegen En waende dat ick was een Spoock, Mits ick foo halfin 't Hemdt liep draven Als dol, en mal op een galop , Maer doe zy fich wat nader gaven, Vermeerden zy al meé dentrop : Gelijck Corebus, vol van kueren, Een jongh gefel uyt Migdons (tam, Die doe juyft meê ter quader uuren» Om Vryery te Troyen quam: * ... Caffandraes vier > en Minne-voncken,
Die joegen hem in dele brandt, E» maeckte dat hy Minne-dronckea, ; |
||||
|
Van Virgilwr.
By Priaem quam tot onderftandt: Elaes verdoemde Minne-kluyft'ren j' •* ÜJ Elaes \ ö onbedaghten belt, Dat ghy niet na uw lief woud Iuyft'ren, Die ü ditquaet langh had voor fpelt. Dit volckje dan foo't faemgetogen, Dat fcheen my ganfch de doot getrooft» Waerom ickganfchelijck bewogen, Haer dus aenfprack als haer Provooft : ZaBorftenjongh, enfris van dagen, Za hebt ghy lien voor 't laeft noch hart, Om eens een kans met my te wagen. ' Al iflet hier vry wat verwart, Al fijn de Goden uytde Kercken, : - r En't Choor gevlught met pack en facie, v Gelijck een Uyl met vlugge vlercken Wanneer de Vlam ilaet in bet daek; 11 Soo dat wy met vergeeffche hacken 3' f ( Verlaten van MonsjeurS de Godn . : ' De Vyandt moetenaen gaen packea Oelijckerwijs gewiflePoön ) Hiermoetjemetmynietom geven* ■■:'• f Want fieteen ecrelijcke doot, Is beter als een fchandigh leven, Dat fcheelt als Rogh en Witte-Brooti f' Neen, laet ons moedigh toe gaen Ioopéft Want die verwonnen is, nae'kgis, , rnO Is al fijn trooft flechs dit te hopen Dat al fijn hoop maer ydel is. Mijn jonge maets dus aengedrevén, En aengewackert dol van moedt, Gereet om met mijn lijf» en leven Te wagen, en haer edel bloet, Die gaen met my de Stadt in peuren DoorStael, doorYfer,Vuur, enVlaffl^ En achten Pij 1 en Swaerdt voor leuren t En voort al wat haer tegen qua», |
||||
|
3© De fLAedi
Pas als een rot van grage Beeren t
Of Wolven > die by duyfter nacht, Een Schaeps-Kooy foecken t'affronteren, En op te flocken vacht voor vacht, • Terwijl haer jongen leggen huylen ,i:
Van honger, meteen dol geraes ,
Enhaecken vaft met open muylen » En grage kiefen na wat aes; De Doodt kon ons niet meer verfchrickeri, Wy liepen recht de ftadt fleghs op, Al fcbeen hy noch foo wis te micketv • Op onfe faem-geruckte Trop: De naght met fijn bepickte vleugels, Vloogh doe foo fwarr ^elijck een kauw» Of als nochfwarter flagh van Veugels» Rontom ons met fijn holle Schauwj Maer wie fou doch ftiet dicht, of fangen , De moort van defe nare Nacht, Uyt kunnen bakken met fijn Wangen,; . Enfettenin fijn volle kracht ? Wie fou dat kreifehen, en dat kraeckeri Uyt kunnen bulderen na waardt i ■ Ja'kloof al had men ftalen kaken, :U Dat menfer op fleet metter vaart S - Of wie fouw foo veel Trae nen 1 aten £ En ftorten kunnen in het fandt, Om, 't zy met emmers of met vaten ,'■ Hier meé te bluffen fulck een brandt, Dat oude Stedeken van Troyen, Dat wierdt dan foo eenfloeghs geflecht N a lange Jaeren te Tornoyen, En na een eyndeloos gevecht i .. DeHuyfen» Tempels, en de Dijeken Die werden vaft met Bloedt befmeert, t Q Befaeyt met weere-loofe Lij eken, Soo vars met Piecken gelardeert ■• Daer fneuvelde niet fleghs Troyanen» |
||||
|
Van törgilius.
Maer vaeck maeckt haer de moedt foo ftoudt ' Dat fyn een lenghte Grieckffe hanen Weer deer'lijck leggen in het fout. De droefheydt met Sekreten kaken, Die huyld'en balckt vaftoveral: •• De Vrees zoo bleeck als Linnen-Laken; Befet de ganfche ftadt, en wal: . Een mag're fchim met dorre fchinckels (Het wefen van mijn Heer de Doodt.) , Dat grinfde fchier door al de Winckels , En raapten alles in fij nfchoot. '- De eerfte die ons van de Griecken Te moet quam was Androgeos, Gevolleght van eengoettal Pieeketl." Dees liep foobot toe als een Os, En daght wy waerén Gricksfe quanten ; Des riep hy vriendelij ck; maats Wats dat, Dat ghy hier noch loopt lanterfanten > ■> '■' . En treedt foo proper door de Stadt t'J'-. ; ; Veel andere reppen reets haer handen En dragen nu al piek", bypack Uyt Troyen, dat vaft ftaet te branden En vullen meenigh lege fack ? - En ghy komt hier foo laetaenflepen» Pas off'er niet teclöën en was, Om eens te kijekenuyt de fchepen , Niet na de Vlam, maer na de Afch ? MaeroyI doenauvvditvragenuytwas," Daer 't reghté anfwoört op ontbrack, Sagh hy wel dat het fchoon rerbrüyt wa's » Midts dat hy in de Vyandt ftack: Hy dan verbaeft, trock ftracks fij n koten Te rugk, en deyfde al achterwaerts, Sondereen wóört meer uytteftöoten, En popelde vift in fij n maers: Gelijck een die met banghe leden! Al fidderend' te rugh gaet fpoen, |
||||
|
De Mneat
Die onverfiens een flangh gingh treden, Die ley te fpelen in het groen, Terwijl zy toornich op gaetryfen, En fchittert op haer blaeuwe huydt: Soo teegh Androgeos aen 't dyfen En drongh vol vrees al achter uyt; Maer wy gaen voort fijn troep beletten, Die van ons ibo in ly geraeckt, Dat niemandt het ons kon beletten > Of alles wierdt kapot gemaeckt: Wantfietwykonnenftraet, enftegen En zy luy wiften nergens van, Dees heel bevreeft en ganfch verlegen, Geraeckcen alles in de ran; Dit luck dan maeckt mijn jonge maetj es Elck als een He&or voor het minft, Hoe wel ick vaeck riep Cammeraetjes, De «erfte winft is Katte winft, Nochtans fooriep Gaffandraes Vtyet Heel opgeblafen door dees ftrijdt, Sa maats I elck toont figh nu een ftryet En volght daer ons dit luck geleydt, Laet ons haer Wapens en Rondaffen, Laet ons haer Helm en Harnas Plaet OmonfeLeên, en darmen paffen , Wat fcheelt het ons hoe men verflaet ? Wat dat men feggen magh of dencken ? Al achten men ons voorCojóns .- AÏs men de Vyandt fleghs kan krencketi Op defe wij s, wat bruy t het ons ? Men kan hierveyligh Wapens krijgen De Vyandt fchaft ons felfgeweer, Datgaetje voor niet Iangh te drijgen, , Dus (prackhy, en hyfprack niet meer; Maer vatte met gefwinde vingers, Androgos Wapens by de kop, En hadjnet drie gefwiqde fling«s , |
||||
|
Van Virgilius.
De gantfcherufttngh om fijn krop, Hy feu' oock (f onder veel te dralen ) Op't hooft, fijn breet gekamden helm Die hem ftont op fijn kruyn te pralen > Pas of hy iel ver was dien fchelm. Sijnfchiltdiehaeckt'hy aen fijnfchouwèr, Soo fteegh en heerelijck van fchil, En hingh voor 't laeft fi j n breeden Houwer Heel sierlijck op fijn lincker-bil ,• In 't endt, zoo de'en al ons gefeilen, Elck ruy lde daet'lij ck fij n geweer Terwijl ick daght in dit herftellen , Daer een geck loopt daer loopter meer. Wygaen vermomt dus by de Griecken, Hoewel in weerwil van ons lot, En raeckte vaeck met Swaert en Piecken i Eens hantgemeen met mcenigh rot Veel fonden wy na Karons boot toe: Veel vluchten vreefende voor flaegh; Enloopen eenfloeghs na haer vloot toe, Of kruypen weer in 't Paerdt fijn maegh j O j a 1 dit icheen foo wat van buy ten Of 't luck na onfe fijd toe vil, Maer och.' men ftaet vergeefs te fiuyten, Wanneer het Paerdt niet piflen wil; "Wy vonden ons wel haeft verlegen, Door een vetfchrickelijck avontuur, Want w'hadden Goon, en Griecken tegeri i En dat was niemendal partuer. Want fiet, Ceifandra wiérdt getrocken ( Die fchoone Dochter van Priaem ) Uyt Pallas Tempel by haer locken, Dit gaf een wonderlijcke Kraem: Sy iloegh vergeefs haer fchoone oogen, (Want d'armen waren vaft ge koon) Na God Jupi] n die eer bewogen Wel flechterMeysjes heeft verhoorti ;s |
||||
|
De /Enen?:
Dit kon Chorebus dol van finnen, • ;
Ganfch niet verdragen in fijn kop, .'■./,' Maerfchoot, heel duldeloos van minne, In't midden vandees fchelmfche trop.- Wyvolghdenhem, wel dight gefloten In't diepfte van dit heet gedrangh Met onbeweegelijcke koten, En maeckten 't daer al vry wat bangh ; Doch hier begon het eerft te ftincken, Want fiet ons eygen volck van't dack Diedeeden, pijl, op pijlenfincken, En wierp ons fteenen op ons fack : Dit deed'erveel voor geuwigh flapen. En/heuvelen, niet wel te pas , Om dattnen aen dit vyandts wapen, Oock meende datmen vyandt was. Door dit gerught, en deerlijck fchreeuwen Van defe weer hernomen Meydt, Soo komt 'er voort een trop als Spreeuwen Soodicht, aenfettenmetgekryt, De dapp're A jacks, bey de Zonen, , VanAtreus, en een groote drom, VanGrieckenmetgelijcketoonen ,' Dringht op ons toe met groot gebrom: Pas als vier Winden teffens hollen ,.'. Met een verbaefd'en dolle ftoet, Endoen, enBergh, enDuynenrollen Langhs Nereus bulderende Vloedt: Ja, die, die wy flus na de haven, En voorts de ftraten , op en neer, VooronfeSwaerden deden draven,] Die gaen ons nu a! meê te keer, En mereken datelijckonfeftreecken Aen pluym, heimetten, en rondas: Maerdoen men oock begon te fpreecken, Doen gaf het veynfen niet meer pas .- Doen ftorten 't on? van alle zyen, , |
||||
|
Van Virgilius,
Soo deerelijck op onfe fack, Gelijck een fwarm van Honig-Byen »• Die figfa vergaren om een tack ; Chorebus onfe foete Vryer, , Was juyftde eerfte > die terneer
Gingb ftorten als een eerlijck ftryer, Voor Peneleus moorc geweer: Het fpeet hem niet dat hy moeft ftervert (Soo 't fcheenj voor Pallas groot Ahaer, JVlaer dat hyfoo fijn lief moeft derven > Gefleurt gelijck een Hoer by't haer, Ripheusfneuvelde op fijn vallen , Zoogoejen Ziel uyt 's herren gronde Datmennoytinde Trooyfchewallen; Een vromer, of oprechter vondt; EndoordeGoön (die pas als fieleii Ons vrinden hadden aen gefkmwt) Geraeckten oock die vrome Zielen ,' Ditnas , en Hypanes om kout j
Uw deught kon-oock uw doot niet weeren >'
O Pantus I Neen niet een en fier,
Ja al uvv Priefterlijcke kleeren,
Die waren maerals Piek in 't Vier:
O Afch! O (wartedoove kooien ?
O HeldereTrooyaenfche Vlam !
Ghy kunt getuygen (by mij n Zooien)
Hoe ick u fchae ter herten nam;
Hoe yverigh ickfe foght te weeren >
Ja meer als oyt in Engelandt
Dedapp're JorckmetalfijnHeeren, •
Sal doen als Londen ftaet in Brandt;
Ghy kunt voor wis, en vaftgetuygen,
Dat ick de fabels heb geacht,
Gelijck als half verrotte duygen,
Indefe jammerlijcke nacht:
De Lanfen (leghs voorbefem-ftocken '4 ■
I>e Morgen-ftarren fel getant
D d 2
|
||||
|
De fêneat
Voor langh gedeelde Aercj efocken In Meefter Priaems Tuyn geplant; Segh op, wat kon ick meer verrigten ? Had 't noodlodt daer mijn rijdt bepaelr, Gewis, ickhad mijn doodt met Vechten, Oock noch wel diergenoegh betaelt. Ickruck vanhier dan metlphitus, Wiens flincker poot wat miflijck ftont, UytfijnNaturelijckefitus, Mits hem Ulyffes hadgewondt: Als oock met Pelias fijn macker, Die eerft met ons wel ganfeh begoft, Maer door de Ouderdom wat fwacker Ons wederom verlaten moft: Wy datelijck na Priaems Hof toe. Op 't Schreeuwen an, foo regel reght.- Maer feker daer gingh 't wat te grof toe Voor een recht eerelijck gevecht: Want daer, daer fagmen koppen vallen En beenen met foogrooten maght, Of voorts door al de Stadt, en wallen Niet een menfch meer wierdt om gebracht; Daer klom God Mars als een der dollen, Met Duyfendt Griecken na het dack Hoe weider vaeck een afquam rollen Die arm, en hals, en benen brack: Daer faghm' een troep bedeckt met feilden, Net als een groote Schille-pad, Die mits de wind wat fnipjes kilde De beene dicht treckt in fij n gad ; Dees houden figh ontrent den drempel Terwijl men 't Hof aen alle kant Met Ladders vaft fit op den Tempel Van booven tot beneen bemant .• Daer klautert men gelijck als katten ; Met Schilden in de flinc ker-handt, Terwijl de Rechter tracht te vatten, |
||||
|
Van Virgilius.
Na fteen ofbalckenvan de kant j De Daners fmacken vaft de daken VanKerck, cnHuysvanboovenneer, En paffen vvacker wat te raken, En (pelen foo wat lap om leer: Zy rollen balck, en Goude poften Wel eer een koftelijck Cieraet Daer zy de Griecken vaeck meê doften Tot barftens van haer rugge graet. Een deel metuytgetogenSwaerden, Die paflen fnedigh op in huys, Om Wijn en kelders by der aerde, Te vryen voordit droogh gefpuys 5 Een deel weer goede moet gekregen Gaen op fijn fpaens met klingh en dolk, En helpen Priaem heel verlegen, Met fij n fehier af gevochten volck. Daer was een deur of blint portaeltje DaerPriaem noch een jongequant Wel eer loomeenigen moy Aeltjen Door had gefproocken als galant, En daer Andromache by 't praelen, Van defe Stadt, vaeck met haer zoon, Na haer Voor-ouders door liep dwalen > Met een beklagelijcke toon: Doch 't geen dateygentlijckbeduyde , En wel met voordacht was bedacht, Om fonder geur de vuyle Bruyden , Dooruyt te leyden in de nacht; Hier klom ick voorts de Wentel-trappen , Door op, totbovenophetdack, En quam fooby ons volckje flappen, En voeghde my meê aen den back- Ons bloejen ftonden wat te goyen, Het geen de Grieck pas foo veel acht, Als ymandt't fteken van de Vloyen, In fij n vereelde, en dicke vaght: Dd 3 |
||||
|
Dè JEneas _^
Hier rees een langh gefpitfte Tooren ,-
Van welckers hoóge trans , by dagh , Men d'heele Stade rontom fijn ooren , En 't gantfche Grieckfe Leger fagh : Dees hacken wy van al de pooten» Defteunfels van fijn fware puy, En gjferi van boven neder ftooten > En (pits, en kap, en al den bruy : Dat maeckt ruy in baen in 't nederftorten > Met fulcken yflelijcken krack, Dat 'k loof dees puy met al fijn fporten, Wel duyfend Grieckfe kruynen brack: Dit fcheen in 't eerft vry wat te vvefen Maer och! die breuck aen dees of geen» Wierdt wederom terftonr genefen , Wat dat men fmackt met balck, of fteen, De dapp're Pyrrus ftaet te drijgen •In/t voorfte van het Hof Portael, Als of hy alle man wou rijgen , Aeh fijn Rapier als fpeetjes Ael: Sijn wapens, gladgefchuett metdoecken, Sijn fchiit, en Helm te byfter fijn, Die glommen als Boêck-weyte koecken, By 't glinft'ren van de Manefchijn : Hem volghde Peryphas den grooten, Die met Achillis Karroifier, En al de Scheefe jonckheyt fchooten, En wierpen na hetHofmet Vier: Doch Pyrrus felf teegh eerft aen 't houwen, En floegh een yifelijcke fcheur Ontrent de poft, met klouw, op klouwen . En brack de henghfels van de deur, Ja na hy die ter neer deed rollen > Hieuw hy in het befchot een fpleet, Daer wel een gild' Os door fouw hollen Met Ziel, enlfjf, en al den vleet: J4en fagh de gtoote gaHeryen, |
||||
|
Van Yirgilius. 39
En aldezaelenin 'tverfchiet,
Daer Priaemus fi j ngafteryen , Wel ee_r foorijcklijck fcharTen liet: 1. 3i- I Men fagh de Konincklijcke Zalen, Daer eerde Princelijcke Tryn Haer harten plachten op te halen, . In Spaenfe, Frans', en Rijnfche Wijn : Hec Voor-huys ftont noch vol Soldaten, Belet met waght en Helbaerdiers, d , Getrooft om niemandt in te laten Van defe Grieckfe Granadiers, Maer 't binnen-huys datklonck van kannen è En fughten als een holte toni, -• Ja'twas'er lafy 1 enóch' harmen! Ofmengeenand'reluyenkon: .. ; De bogen en gewel0els,klaet'ren,
Van al dat Vrouwelijckgerught, Ja felfs de lucht en aerde f chaet'ren * :' •, En gaven ftadigh fught op fught:. ; • De Juffers, als benauwde Katten, r,\ Dj.e Die vliegen 't Hof door., al haer maght,: ó En gaen om poft , én pij laers vatten, En kuffen.die vaft goede nacht; MaerPyrrus , och 1 die wreê verrader, Houdt noch al aen met al fijn macht, : En ruft niet (als fijnSchelmfe Vader ■ ' - Die meenigh eerlick man om bracht.) Geen wacht, noch grendel kon bevryeh> Dat hy dedeur niet met een fmack. , Door al fij n bon fen p <en rameyen, . Deê nederftorten op Hetvlack. .. S tracks was 't ruym-baen met Piel en Klingen De wachters ftuy ven wegh als ftof, Terwijl de Griecken binnen fpringen, En maeckent in 't Paleys foogrof Dat nimmer Spring-Vloedt, fchoonfe Dijeken En Dammen, Huys en Hoven flaeckt, Dd 4, Schoon
|
||||
|
De Mneas
Schoon zy met ftal, en Schaep gaet ftrijcken, Hetoytzoo flordigh heeft gemaeckt. Ick fach'erPyrrus niet verfchoonen Met fij n bebloedt, en ett'rig ftael: Ick fach'er bey de Atreüs Zoonen > Braveeren in het voor Portael: Ick fager half berooft van finnen ; Desa oud' en mag're Hecuba, Met hondert van haer Zwagerinnen > Die deerlijck riepen om genae: Ick fach'er Priaem by d'Altaren Het vuur het geen hy had geboet, Üyt doven met fijn eygen aeren, En met fijn oude, en koude bloet; De vyftigh fchoone Ledekanten (Waerop fijn zoons noch met fatfoen Een leger hadden kunnen planten, G el ij ck wel wis was te vermoen ) < Die ftorten nu met haer Pylaren, Van Gout, en Silver, met een plof > Endekens, van het fijnfte garen, Vlack op de deel neer in het ftof; Daer roock, en voncken wat verwayen, * Enftuyten, wasdeGrieckdenbaas En laffer alfoo dicht als krayen Ontrent een doodt, en ftinckend aes. Maer licht fouwt ghy oock garen weten,
Hoe Priamus dien ouden Helt Sij n grooten geeft heeft uyt gedreten En fond, na'tEIyfeefcheveldt. Toen hy de ondergangh der wallen Verftont, en met een groot gedruys Sijn poorten fach ter neder vallen En al de Grieckeri in fijn Huys , Schoot hy het Harnas om fijn fchouwer, (Van outheydt bevend' in fij n py ) En hingh onnuttclijck fïjui Houwer |
||||
|
Van Virgilm.
Heelöngewoonlijckop fijn zy .- Sijnzy, die beter voor het bucken Tot onder fchragingh van de vent, Gedient was van een koppel krucken'»] Ais van ditdood'lijckinftrument: Hy dochter nochtans meê te kerven » En ftapt heel ftijfjes inde noodt, Getrooft om eerelijek te fterven > En noch te vechten voor fijn door, Daer ftont in 't midden van dees Hoven Een Auaer in de open loght, Ontrent gelijck een Backers oven, Daerfigh eenlauwerier om vlocht» Hser far, met hare fwagerinnen > Den ouden Hecuba rontom, Alkunendemetborft, enkinnenj Op dele naere hcyligdom: Gelijck een vlucht, fich fit te droogCH, Van duyven in een dichte fchuar, Eengirouwelijcke buy ontvlogen. Die noch al buldert nat, en guur; Sy kuff', en foenen valtmetkarmen, De Goden foo van hout, alsfteen, En drucktenf' in haer witte armen» En aen haer poefeligeleen ; Als Hecuba, met natte wangen > Haer Priamus heel dol van moedt, Sach lopen met dit tuygh behangen, En riep, Elaes l.mjjngoejenbloet! Watraferny, befit uw finnen ? Mijn alderlieffte oude man. Wat fotheyt doet u dit beginnen, En treckt u defe wapens an \ Waer toch foo hart na toe gevloden? Uw hulp, en komt ons niet te fta, Wy hebben u nu niet van nooden > Ja fulcke helpers doen ons fcha: Dd jr |
||||
|
De TE»?»/»-
Al quam felfs He&or nyt de graven,, , jcfcachtentnochj Jpo veel portuur, .;, •
Of y mant, met fi j n, kop wouw draven, Op eeoSes-dicke Steenen-Muur; Neen, fetumeêbydeesAltaren, Enlaetdieonfefchutfelsfijn, . Of laetons'cfaemteu Hemel vaei en, En eeten , 'c famen Ambrofyn j Soo fprack dit besje fonder tanden, En plante vaft haer befte-vaer, Al meê al om die oude randen, • Vandefendroevigen Altaer, Maerfiet, Polietmetrapfekoten» Door Pyrrus wreede Swaerdt ge wondt Komt voort, door Pijl,, enSwaerdenfloten. En loopt, daer hy fleghs ruymte vont; Doch Pyrrus, fat hem op zijn hielen , Entrqefchemna, opeengalop, . V Verhit om defe ziel* 't ontzielen, <•:.." En 't Swaert te pticken door fij n rop > .
En nu, nu, quam hy.hem al vatten, . En ftack hem't lemmet, in<dehuyt, Soodathy voor, fijn Vader fpattc , Enfpooghdaer, Bloeten leven uyt; • Doe kon Priaem, tefeerbewogen, ■ Door'c fpatten van dat Edel bloedt, Schoon hy de Doodt fagh voor fij n Oogen, Niet meer bedwingen ,• fijnen moedt: Maer Riep , Ach | fijnder Goqn hierboven Totftrafvan eenigh fchelm, ofguyt? 3 ( Hoewel ick 't niet en kan geloven ) Soo hebjet hier te flecht verbruyt: De droes moght dan uw plaets bekleden > O PyrruS ! mits van lit tot lit, MenuwbyPluto, fal ontleden, Enbradenaeneenftalenfpit: / Mits ghy mijn Zoon hier hebt gaen vatten,
|
||||
|
Van Virgilius.
En ftaeckt hem dwars door, met uw Swaert Dat felfhet lauwe Bloedt, quam [patten, Hierin mijn Vaderlijcke Baardt; Ghy lieght'et dat ghy van Achilles , Geboorenzijt, ioo braef van moede Ghy zij t by hem een drooge jillis, EenHonds-vot, eneenLaftenbloet, Hy had meer in fijn eene Vinger Als gy hebt in uw heele Lijf Al benje fulck een langen flinger, Ghy zij t een guytfack > van bedrijf: i Achil gaf noch na eer en fchande, En luyfterde na mijn gebeen > En galons Hedtorslijck in handen"! ja fondet ons weerom: maer neen, Ghy derft.... enmitfooginghfyfwijgen,"' En daght met een, dien fnooden boef. . Vlack met fijn werpfehicht door te rijgen, Maer Och ! de Lancy had geen troef, Hyftuytenaf, op'tklinckendkoper, En bleef nauw hangen aen de randt > 't Wijl ondertuffen defe ftrooper Hemdittoefmackten, inPaffant; Wel, ghy fult dan de bootfehap dragen, Aen Heer Achil, mijn vrome vaer, Hoe qualijck dat fijn kinders flagen, Gelijck als Schelmen, met malkaer: Maer voor 'k u noch , uw ziel doe fpouwen, Bid ick inftant'lijck voor het left , Dat ghy hettoch wel wilt onthouwen, En doen voor al, by hem jou beft: Hier meê kunt ghy de reys beginnen i Ditfeggende, met groot mifbaer, i , Trock hy hem met verwoede finnen, Al bevende, na het altaer, Al glibberende met fijnhielen, Xn 't lauwe bloedt van fij nen zoon, |
||||
|
De Mneas
Daer Pyrrus voor had hem 't ontzielen, Omföoteftaep'ledoon, opdoön: Sijn flincker-handt fat in fijn haeren En met de rechter-handt deed hy Het fcbitterend Swaerdt tot 't hecht toe varen In Priaems oud'en lome zy. Dit was het lot vandefen Koningh > En 't endt van dees vermaerden quant, Na hy den val fach van fijn woningh, En 't heele Pergamum in brandt; Elaes! dees Vorft van lbo veel rij eken, En van het Afiatifch landt, Ley onbekent byd'and're lijeken, Hier mee gefneuveld op de ftrandt. Sijn lichaem mits hetfoogefolt was Gelcheyden van fijn grijfe kop , Die oock een endt van daer gerolt was Ley fonder naemgins by een trop. Een bange vrees met kille klauwen , Greep my doe meê eerftby de mouw > En ginghmy dus in d'ooren (bauwen , Eneas! wachtjeditraecktjouw: Uw Vader om dees ftreeck van j aren, Is nu light oock al in de neep, SiethoejeVrouw, en kindersvaren Ofaljevolckjeraecktom feep. Kijck naeje huys of't falder ftincken Crëula, en Juuluwkindt, Sijn nu licht langh al in de vincken, Waerkijckjenaofbenjeblint? Ick fagh rontom aen alle kanten En gingh mijn heyr eens over fien : Mqer al mij n mackers, en trawanten Die waren doot of wech gaen vlien. Een deel om figh niet te befeeren, Door 't Vier, die waren van het dack. Vanboven neer gaen voltifeeren |
||||
|
Van Virgiliuf.
Met geen gemackelijcke fmack: Een deel mer wonden overladen, 't Geen haer de lieve vluchtbenam Die waren tot een karbonade, Gemaeckt gins door een hete vlam ; In 't endtickfchoot'er dan fleghs over, Als ick in Veftaes Tempel-deur Quam dwalen: ftil door ftruyck.enlover> Daer my ontmoete defe geur: Ick lach Helena fitten gluuren, Gedooken in dePredick-ftoel Heelftilletjes, en fonderbuuren Selfs , fonder Coppelaer of boel: Een licht als van een dieve flonsje » Dat lichte my al om terfluyck, Soodatickfelfhetminfte fronsje Konfien, inhaerZatijne-Huyck: Sy (vreefende dus voor den Tuycker, Om het verbranden van fijn Stadt, En voor haer man gelij ck de duycker , Die zy foo lchelms bedrogen hadt: Wel wetend dat zy was den trommel, Die al ons landen brachtin roer: Om wien heel Troyen voor den drommel En , voor fint feiten heenen voer ) Had figh al fidd'rend hier verborgen , Gelijck een Gauwdief in een huys , Die valt in honden duyfend forgen Verneemt een ongemeen gedruys; De wraeck begon mijn ziel 't ontfteken j En dreef een moortfucht door mijn lijf, Om ftracks mijn Vaderlandttewreecken, Aen dit verdoemde ritfe wijf: Sal zy! (riep ick ) die teef der teven , Heels huyts weer keeren na haer lande En weer na Sparten hene ftreven, Deoorfaeck van dees droeve brandt ? |
||||
|
De Mntdi
Sal zy weer na Mycenen keeren, Om daer gelijek in zegen prael > Eens fraey de geck met ons te fcheeien , In haer Barbaerfe, en Grieckfe tael ? Saizy haer man, enHuys, en Vaders Weerfien, en kinders groot, enkleyn, Na zy een langer wijl haer aders , Hier heeft gevult met onfe "Wijn ? Sal zy haer lieffte weer gaen ftrelen, Dien Hooren-beeft, en laffen fiel, Na zy hier lang de hoer gingh fpeelen Met Paris onfen loffen ziel ? Sal zy verfelt met Trooyfe Joffers, En met een lenghte Griecks gefpuys , Gaen tyen met Packet, en Koffers, Na haer verlaten landt, enHuys? Terwijl Priaem hier ley t gefneuvelt, En Troyen tot de gront verbrandt Gelijek een puyn hoop ley tgeheuvelt» O neen .• dat Vareken moet van kant: O neen: 'k kan dat foo niet veneeren Al acht men't voor geen dapper man Die hier een Vrouw wat of gaet fmeeren Die hoer die moet'er nochtans an: Defom'ge fullen wel ftaen yfen, En maecken wonder veel gefchals, Maer (om'ge fullen my weer prijfen Dat ick die kronje bracht om hals; Oock fal 't my nader handt noch bollen, Dat ick dees afch foo heb geboet, Met def e donder kol der kollen, Te fmooren in haer ritfe bloedt. Dus holde vaft mijn dolle finnen i Door wraeck, en ralerny aen 't gaen," 't Wijl ick de Moeder van het minnen Vrouw venus voor mij n oogh fagh ftaen: Sy quam in 't licht als van een Fackel , |
||||
|
#4» Virgiüui.
Heel fchielijckby my , on verdocht, Mits fy 100 vluch gelijckeen quaeket ! Was neergeftreken uytdeloght: •■ . ;! Haer welen ( als der Hemelingen ■!;,• I Gewoon zijn) was heel net, en (choon , En meer genegen om te fingen, - Alsomtekermenby dedoon: ,, Sy greep my foetjes by mijn handen,
En fongh heel aengenaem van tael, Dees woorden uy t haer witte tanden, En uyt haer lipjes van Korael j Mijn Soon wat yd'lerafernyen Gaenu (oofchendigh door het breyn» Datgy, aluweforghlaetglyen, En dencktin 't minft niet meer om mijn? Hebt gy geen luft om te bekijcken ? j: Hoe of uw oude Ziel al vaert ? Of hein de doodt niet by de Lycjcen Al mee gefleept heeft by fijn baerd ? En of uw Lief noch aêm inach halen ? Wat of uw Zoon Afkaen verright, Daer foo veel Vyanden om dwalen , Als muggen om een Fackel light: Want foo mij n forgh het niet geftuyt had Waer mee ick haer befchermen quam, 't Was wis dat uw gedacht al uyt had, En door het Swaerdt, en door de vlam: Wilt u in 't minft dan meer bemoeyen > Met Paris, of Helenaes ramp, De Goden doen uw Veftengloeyen, En dus verfwinden, door den damp: De Goden , vol van ohgenade Die hebben luft, uw ganfche Stadt Te maken tot eeii Karbonadc, > Enaldie Prael, die.zybefat: . , Befiet ( want ick tófteacks uw oógeh;» . At-ljchten defe doncke&eydt, : i \- i,: |
||||
|
De Mneas
Waér meê de menfcheyd ïs omtoogen $ Op dat ghy fien mooght waerghy zijt: Vreeft niet, ick fal u niet bedriegen, Volght fleghs gehoorfaem, mij n bevel, De Goden houden niet van liegen, Mijn goeje zoon dat weetje wel; Siet, daer die muur gins is verbroocken, Ontrent die grooten hoop met fteen, Daer ghy 't foo deerlijck op fiet roocken Met ftof, en dampen, onder een, Daer floopt Neptuyn vaft met lijn gaffel De Veft, lbo fchrickelijck dat men grouwt, En vloeckt te yflïjck uy t fij n waffel Dat hy de Stadt eerft heeft gebouwt; Sietjuno, gins met maghtftaen roepen GewapenC, op de Scheefe poort: Waer blijven nu, Soldaet, enStoepen, Sa Grieckfe Krijgers, treek vaft voort} Siet om hoe Pallas ftaet te kraeyen, Op't Hof, fijn hoogh verheven trans, Of zy het al wouw zien en brayen Met haer Medufaes fchilt» en lans; Jupijn» mijn goeden Heer, en Vader, Set felfs de Griecken, krachten by En helpt al meê, als een verrader, Uw Stadt, te deerlij ck in de ly i Mijn zoon» treek ghy, des aen het facken En houw jy 't hier foo voor gedaen, En gaet terftont je biefen packen, En laet uw forgen op my ftaen: Ick falje veyligh conroyeeren .* Tot by, en inje Vaders Hof, Wilt alj e vrees flechs van j e weeren; Adieu, 'kverlaetje, met verlof. Hier meê was Venus niet te vinden En t'wijl ick 'er het minft om dacht Gingh Zy haer felfs gefwindt verfwinden» |
||||
|
Van VïrgiUus. Ap
f Wijl ick de Göon, haer luft fagh boeter!
In Troyens deerelij ckepuyn, GelijckalsVerekens, dieftaenwroeten In een heel cierelijckeTuyn 5 Toen fagh ick eerft hoe 't ganfche Troyeri Als in een Zee van Vlammen ftont, En hoe men 't droevigh om gingh rooy en i En nederftorten tot de grondt: Gelijck een eyck methooge tacken y Daer twaelef vlugge Dorpers knachs Met bijlen fitten in te backen, Aen alle fyen flinghs, en reghs, Die na eenlangh, en twijfligh drijgen Dan Ooft, danWeft, al gins en weer , Allenskens neer begint te fijgen En ploftin't endt al dav'rend neer. Ick ftijghje hier op van de trappen Engae (beveylight door't geley DerGoön) doorSwaerdt, envlammeflappen Selfs fonder fengen van mij n py : '■ ■■ ■' *« Waer dat ick draefde niet mij n fchonckeh Daer packte figh de Grieck van daeti, Jafelfsenroock, en vlam» envoncken, Die maeckten daetelij ck ruy mbaen; Maer doen ick nu was t'h uys gekomen ' -»0 Inonsal-oudt, en groot Kafteel, 't Geen dicht, en diep lagh in de boomen / Had ick een wonderlij ck krakeel; Mijn Vader, dien ick ftracks gingh Vragen Of hy wouw fitten op mij n neck, Om hem foo nae 't geberghc te dragen •' Die fchoor (foo 't fcheen) met my de geck t.
Hy wouw fijn Stadt nietoverleven , Maerftervenmeê indefebrandt, En hy en koft figh niet begeven Om meê teiwerven achter landt s Maer ghy (riep hy) ghy jonge quanten E e Dië
|
||||
|
,■ V, De Mneas
Die. 'c Leven noch fchat voor genüght, " Ghy mooghc nóch wat gaen Lanterfanten Trecktghy luy t'faanen op de vlucht;: Had my hetnood lot "willen fpareh ld 't Had oock met een mij n Huys en Hof Noch voor een wy 1 tij ds, gaen bewaren, Maer neen, nu moet ick'er op of: Wy hebben al genoeg fien vallen In 't ftorten van dees groote ftadc, Met fulcke wijt beroemde wallen, lek ben de Brandt, en Krijgh al zat i Gae ghy flechs hier op henen draven . En red u fel ven uyt de noodt, En houdt mijn lichaem voor begraven, lek fal wel raken a'en mijn doodt.: Ditkleetvand'alderfijnftefelpen , i Sal noch wel ymandesdieffche-handt Bekooren, om mijn voort te helpen > Al waft maer om fi j n Gouwe kant: Het graf dat acht ick niemendalle, Ja'k acht het een profiitlijck werek, Mits ghy geen geit hoeftte vermallen Om my te leggen in de Kerck: ( Daernumetpaepf', en fottemienen De Gravemakers fo veel broön, Onnuttelijcken aen verdienen, Dat zy vet leven van de Doön): Ick heb toch , langh mij n oude dagen Die flechs verlangen na het left In fpijten weerwil moeten dragen. Van Jupiter en al de reft: Die Vader van de Goón, en menfehen; Betoonde met fijn Donder-kloot, Hoe feer hy na mij n doot moft wenfehen Doen hy laeft na mijn vodden fchoot* Dit waren ys're en ftaele wetten > By defe ouwd' en taje gaft |
||||
|
Va» Vifgilius.
Die hier by bleef, niet om verfetten \ Gelijck een Gaudief by de baft$ Wyvallen hierop aenhet kermen Mijn Zoon» en Vrouw, enalonsHuys Dat gingh den ouwe Man omermen, Envielnernaenmetnaergedrüys, Om hem (waft mogelijck) met fuchten Soo te verfetten van fijn ftuck, Dat hy gelijck met ons gingh vluchten, Tot vryding van fijnongeluck : Maer neen, hy wouw'er niet afweten» En met dit opfet bleef hy pas, In fijnen fetel neer gefeten, Of hy'er in gefpijckert Was : Ick gae weer nae mijn Harnas vatten Gelijck een difperate vent Die vlak (ij n dooi te moed woud (patten i Want doe was al mijn raed ten endt, Ach! riep ick, Vader, wat voor geuren-j En droeve potfen fpeelt ghy nu >. Meent ghy ,• dat ick foo deur fou peuren En heen gaen facken (onder u ? ! . * Hoe derft ghy fulcke woorden braekcn
En dat voor u Godvruchte Soon Uycuwe Vaderlijckekaken , Op fulck een onderaertfchen toon ? " Men kan de Goden niet bedriegen, In dien het dele heoren lult; Dat alles in de kaers moet vliegen, Soo fal 't zoo fij n, wees des geruft: Maer van uw kan ick 't nie: gehengen Datghy, enu, enaluwfaed Soodeerlijckom den hals foudbrengen r* Dat is te gruwelijcken daed* J e hoeft des niet langh te verlangen, Want binnen 't vierndeel van een uur Sieick u wiflclijck al hangen, E e % |
||||||
|
De jSntAt
Ofgaer gebraden , door het vuur j Stracks lultgfiy Pyrrusaen fien ftuyven, Noch vars met Priaems bloet béfmet Die met fijn doodelijcke kluyven En Vaer, en Kinders 't faem verplet De Zoon in 't aenfien van fij n Ouders, De Vader voor 't geweyd Altaer, Slaet hy de kop van fijne fchouvvders En fleept hem door het bloed by't haerj Hebt ghymy hierom, door de klingen, Geredt, mijn goeje Moeder-lief? Hebt ghy mij n hierom foo doen fpringen Gelijck een nagejaegde Dief Door Vier, en Vlam: omhier'taenfchouwen Hoe dat deVyanden, mijn Vaer En Zoon, en Vrouw aén hutspot houwen En mengen 't kapfel door malkaer i Op Mannen Wapen»Wapen! Wapen! Op! op | 't is nu den.laeften dagh I Leght niet te geeuwen noch re gapen Maer waeght met my noch eenen flagh Za! za! waerfijnnudefeGrieckjes, Waer is dat Kanaljeusgefpuys, lek f weer ick fal baernöch als krieckjeS
Al 't faem vermorfelen totgruys ? Ey 1 ie ve, doe t de deur toch open ,
lek bidj e niemand houw my vaft,
lek fal mijn Huytnoch duur verkopen
Kom ick de Vyandt op fijn baft.
Hier op gae ick mijn Wapens vatten >
En daght foo met een Run de deur,
En foo ten huyfen uyt te fpatten,
Maer neen, mijn Vrouw die fchoot'er veWV
Sy greep rny fchielick by mijn kuyten
En toonde my mijn eenigh kint j
En gïngh my met dees redens ftuyten
Die zy uyc balckte half ontfint 5
|
||||
|
VariVirgilht.
Sooghyufêlvenwilt/bederven ' - Mijn lieve man door tukken doöt '■'■ Soo neemt ons meê > örri faem te ftefver» Enlaet ons hier niét in derioot: ; • v Of fietghy noch wat Fïeyl iri 't ftryden^ En weet ghy noch een beetje raedt, Soo wilt u eygen hoys bévryden Eer dat ghy op een ander gaet, Voor wie wond ghy ons hier toch laterf > U Vader, my, en uwen Zoon? Voor dat Jan Hagel van Soldaten, Wel dat ftondt ons te byfter fchoon r* Terwijl mijn Vrouwhaer dus liet hooren, En fpeelde wacker met haer murf, Soo quam ons foo wat vremts te vooren Hetgeen ick nauwlt jcks feggen durfj Juül (noch onder onfe handen, Daer hy by my, en Moeder fat) Scheen door een vremde ftreeck te branden Op 't tipje Van fijn harfen vat. De Vlam die fpeelde heel bëfadight Slechs om de lócken van fijn kruyn, pelijckmerivry, en onbefchadighr. Vaeckiichjësfietïntieyd, ofduyn: Wy beefde t'faem vanlchrick, enkruyften Ons felfs', met een verbaeft getier En trachten (tracks met handt-, en vuyften Te bluflchen dit verdwaeïde Vier: Waerom Juül door onfen eyver Die dus wat hart wierd aetigéfet Somtij dts onrfingh een wifl'edryver, Enperabuys, engoefufflet: Maet Vader, met gevouwen handen En met een heel verheugbtgelaet, Stiet ditgebeetjen uyt fijn tanden, 'tWijl hy fijnoogh ten Hemel flaet O Jupiter! die kuntbeftieren Ee 3 |
||||
|
De JÈntas
Gelijckmenfeght)hecminftegruys, , ja felfs de alderkleynfte Mieren, Jafelfej enVloo, eqMugh, enLuys: Soo ghy u immer liet bekooren > Door eet» ootmoedelijck begeer, Soo wilt ons nu (toch) eens verhooren: Of ick geloof je nimmermeer : O neen, wy zij n noch fcheltn, noch guytea, Sietdes of ghy ons hulp kunt bien» En wiljeinons faveur befluyten Soo laet ons eens een teken fien. En nauwlijcks had hy uyt met vragen Of(üet de gauheydt van dien Goc|t) Stracks hoort men drie vier Donderflagen» Terfliocker-handtop fijngebodt: Men fach oock ( wie foud hetgelooven ? ï Hoe dat een Star, metfnellenvaert, ,^} Die ganfche lucht quam door geftoven >,, Die na figh fleepte een lange ftaert. En fchoót ons gevel., hel van luyfter ;, Vlackover, vallende in het woudt, Dees liet een ftreeck na door het duyfter G elij ck een regen-boogh van Goudt, Een Regen-boogh als van Piftolen , Of van het fuyverfte Ducaet 5 Maar oock een ftanck als dove kolen Of 't alderftinckenfte privaet; Mijn Vader hierop (heel van finnen Verandert), danckt'en Star, en Goón,» En riep laet ons nu gaen beginnen 't Is tijde, kom aen mijn lieve zoon. 'k Ben nu gereet met u te dwalen , Sa ! packen wy ons flechs van hier Al wouje metme nae Weft-faelen, Het fcheelt my tans niet eenen fier. En ghy, o Goden I die voordelen * Hierfooeerbiedighzijtgelooft • ,, , |
||||
|
Van Virgilius. f p
Wilt ghy de Stadt niet gunftighwefen
Hetmoet ons welzijn , volgjeHooft: Maer wilt ons huysgefin bewaren, (Nae 't gunftigh teecken , dat ghy mildt, Ons hebt believen 'topenbaeren) En doet met Troyen datje wilt. Maer ghy ^Eneas, watisditte? WaerfijndePaerden, Kar, entel? Kom, kom , 't is tijdt om op te fitteo Hoe ftaeje foo ? Verftaeje wel. Ennauwlijcks (loot de.man fijn kake* Wanneer het vier al nader quam, ■ ..s,,, Soo dat ick klarelijck het kraken Begon te hooren van de-Vlam: Ach! riep ick > Vader vvilt niet marren Ben ick het die u wederhoudt i li-add]i Praethiervan Wagens, noch van Karren „".',{
Of vvy fi j n altemael om kout. :, -' Hoort ghy geen klat'ren van de Houwers,. . ,'
Komt fla jou fchlnckeis op mijn neck ,,'.'..; ; Ick falje voeren op mijn fchouwers Uyt dees verdoemd, en dootfche pleck: Uw pack en fal my niet befwaren Maer een» enfelfdelot, enluck, Sal ons te famen weder-vaeren Hetzytotblydfehap , of totdruckj e Iülus fal ick meê gaen packen Al dravendaen mijn Rechter-Zy ,
Mijn Vrouw mach volgen op mij n hacken
En houwen 't flip je van mijn py :
En ghy, o knechts, en knappe-gaftenl
Komt luyftert met een fnedigh oor, j
Nae 't geen dat ick u gae belaften,
En geeft mijn redens ltip gehoor:
Daerleyt pas buyten defe wallen ,
Een oudt Graf, en een oude Kerf k,
Die tot de gront fchier is vwallen >
Ee 4 E»
|
||||
|
. De JEuear.
En op dat Graf een oude farck, ■ En defe farek die Ieyd gedoocken
I n't oude Joof van een Cy pres, Daer 'tdickwils byfter plach te fpoocken, Door een vermaerde Toveres j Siecdaer, daer fal men t Tarnen treckèft'" Een yeder door befönd're Pa5n, 'iaJ* r Die nu fijn fcbinckels beft kan reckeiï
Die iffer nu het beften aenj ' ' :! «•'" Kom Vader vat de Heyligheden >
En al de Goon u toevertrouwt, *..:(. Al fpeelt dit volckje fonder reden
Sy fij n nochtans van 't fpraeckfaemft Gouïi' Ickbidjetaftgyfe, voörmyaen. Wantickbenfmeerigmet verlof, . ; , ;' lek hoop dit volck fal ons noch by ftaert Alwaftflèghsmethaereygenftof. '< ;-;! Nadatickditfpohadftaenfegjgeri'S '■'■.•• Y ' v:[ GinghickeenroffeLeeüwevaght "' . '";r: Op by mijii brede fêhöuwers leggen,\ ;; / ': ; Pas toreen fidel voor mijn vracht.- ' 'i'.:'-' ' HieropliëtkkmijnVaderftappert iv>>jT\ \ En nederfitren metgemack, Die figb neer planten'opdeeslappen Met al de Goden in een fack: MijnSoontje ( noch niet groot gewafleri ) 't Geen my fijn rechter-hantje gaf, Vplght my met ongeiijeke paffen Val? op mijn zyd nae op een draf: Mijn Huy (vrouw dighjes op mijn zooien Mij nrockje vattende achter aen , Terwijl wyvaft door Hop, en holen, En nare grotten henen gaen: lek die korts benden wift te fplijten, En braght veel Griecken op de vlucht, Sta nufchierinmijnbroecktefchyren Op 't hooren van het minft gerucht: |
||||
|
Van Virgiliut-
Het minfte dat'eroockmochtwefehs Deê my ftracks lillen in mijn vaght, Endeedmydaet'lijck teffens vrefen, En veor mijn felfs. en voor mijn vraght j En nu begon heteyndt te naken, ' En nu fagh ick de poort al aen: En dacht, met heel verheugde kaken, Nu is mijn meefte yrees gedaen, Als een getrappel, ons al nader, En nader quam merfwaergftruchtr ■•"'' ~' Waer op mijn Ruyter, öfmijn Vader Mytoeriep, Soobfey óp de vlucht, J *-' Ick fie voor ons Rondaflën blincken-, , En 't flick'ren van de ftornem-hoên Ganfch bloetl 'tfalhiertebijfterftinckén Soo ghy niet daatlijck voort gaet fpoêh ij Jk Loof niet dat oyt eenPaert door ipodren ' Soo ficks figh op de loop begaf, •": r: ": - ' Als ick op defe ftem te höoreh :-<-^-■'■ Mijn koten fpoeydëh öp^ een draf.
Maer noch en kan ick niet bedenckehy P(li: W at droes, dat doe mijn harfen-vat : Soo dól, en finnelobs gifigh krencken, E>at ick mijn felfs by na vergat ? Want 't wijl ick varide wegh gingh flappen» En vlood voor defe Grieckfe trop, '; Om dat mijn niemandt fóriwbetrappen^:; En deerlijck grij pen by dt kop : Soo bleef hehes I mijn Huysvrouw achter, Ick weet niet door wat avontuur: Mj' [mm* 't Zy door haer tredt, licht Vry wat facfitf** Oi door 't ontmoeten van een buur M v; D«ezy voor't laatftenrch eens kufte:.....-'= "
Ot dat zy Wat vergeten hat :
Ordatzy wat heeft moetëriruften j . Leifoo geraeckt was in de mat lek weet 'et waerhieydt van, noch logen, Ee f |
||||
|
De JEneai
Als dit, dat my noch al onrruft, .,,, Dat ick. haer nimmer met mijn oogen
"Weer fach , Of heb adieu gekuft; |
||||||||||
|
Noch ick begon haer eer te miffen,
Voor dat wy quamen aen het,Graf, |
||||||||||
|
En Seres nare wildeniiffein,,,
Met geen gemackelijcke draf:. Als ick daer 'tfelfchap mei; mijn oogen ,.; ^-j/, Terdcegh befichtichden in't ront > yj '.',,,'3 ,;! Bevont ick my te fchelms bedroegen*,' i:^" (, "r. j Mits ick mijn Vrouw daer uiet én vont \Ki 13s,i# Hoeteegfiifk niet aen parlesjanten ? jf| 5^4*15 Watmaecktenicknietjjmiïbaer? \"lU,'.'] De Goden war^nilechsfeaccHantèn, ' ., |" Enpure fc^elmen met,rqpjfttg; ,'-f ,.'■ Janiemanjl^caiickoocltvqfchoonen, .^
Selfs^causpiet, mijneygènMoer,;,,; '";'
Dieomhaeffproockjetebeloonen» D, IckfcholtvooreenBlanckette Hoer, '
Die my geftaegh wat vqMgingh liegea,;;:;, Gelijckeengoey'enflechteh quant I;. Heel lich'telij eken te bedriegen, , ' Metfproockjes van't Luy-Lecker-Laridt.-; ^.,. Want dit kan yder een w.elgilten, .. . ' Dathetmynoyt wasfulcken rouw,■''■',). ','■ Jt, Mijn Vafiérlandf te moeten milten > i '00'{ , Als fultcken eèrelij eken Vrouw: lek liet dan achter des ftrnè'ilen Mij a^ffloyfche Huysgoön.Kint,en Vaar ['■ ,- Aen mijngetrouwe rnetgefellen, Oajfe-.^(chuttenvoorgevaer, , , 't Wijl ick mijn wapens aengaetreckeri,' V „•
En fet mijn Heimet op deiöp, ' \ Getrooft om weer na fteè .te recken.. v.'. ^"jq
De felfde wechpp een galop: . ',' ','•." Mijnmoedt wierdr hévigV.aengedré'vén, r; .-
Omtpijpweeropduielide.pas» . >-'.',?/;;.. |
||||||||||
|
Door
|
||||||||||
|
Van ViïgiUufl
Boor flop en holen te begeven, Daer ick ftrack door gekomen was: Ick quam dan weder tanghs de Muren En in dat donckere portael Daer ick vol fchrick was door gaen fchuren , En riep wel Hondert-diiyfead-mael. Ick fach ja lert' op alle flappen, Naukeurig met een Fackel-licht, Maer niemandt van haer wouw wat klappen Soodat ick niemendal verricht: De vrees begon my aen te packen Mits'thieriooeenighwasennaer, ,; ■ Soo dat ick daer van daen gingh facken En weer gingh kruyen op een aêr: , .,.> Ick keerde weer na onfemueren, :; Want lichtelijck dacht ick, per abuys, Of door een vremde flach van kuren, Sal zy weer zijn gekeert nahuys: -. ; (Want Vrouwen nebben dickwils vlagen;
Dat zy om een vereeten pot, ,o • , Haer lijf en levenioude wagen, Allijekthetonsal vry watfot,) / , Maer neen, 't was daewl vol van Griéckea Die met een gruwelijck gekrack, Een Vlam met fchitterendewiecken Deen vliegen langhs het gantfche dack; Van hier liep ick na Priaems hoven, Enfachhoe'tmethetflotalftont, , Maer ach \ dat gloeyden als een oven, , Met Duyfend kolen in fijn mondti , Op'tlege pleynenGaleryen> By Junoos Prael-gedachteny Daer ftaen braveeren met haèr beyen } HeerPhajnix, endienfchelmUliss'> Om (nedigh op de buyt te paffen •• . Want hier ley al de Trooyfche fchat, Gefleept uyt Koor,,, en Kercke kaflen, |
||||
|
De JlLneds'
En alle Huyfen van de Sradt; EenmaghtvanGod', énSilv'rekannen EnSchael, enKmyelc, -en Tafelbort» Een macht van Potten, en van Pannen ', ErfiLëpeis alfoo dicht als Gort, Een lengte SilvreTóebacks doofen:•'■'; Waer van Ulyffes dien Rabauw, Der een toeftack aen fijn Matroofen, Dat'hyhem eensjes ftoppen fouw: Een macht van mutsjes , en van pinten, Van kroes > en and're fnuyftery, Vankleerenmet, enfonderlinten: Die ick om kortheyt fla voorby. Hier fagmèn noch een tal van wijven Die meteen overgeven moed: Nochftaen te treeken., en te kijven, Mer de Soldaten, omftaergoed: Een tal van kinders meê geloopen, Die'ftèen haer by in defeh ftri j d t, En tyen voor haer rhoers aeti 't ftroopen, Metnaer, enjammerlijckgekrijt; Ickbalckhieropoockmeê, CreuyfeV' Cretóyre|-tnet een holle baft, Elaes waerfteeckje metje Iuyfen Mijnlie^e wijf ickfóedtje valt ? Ick fóéck na tt met groot verlangen, Ick bidje, houje toch niet ftom, Want ickfai wis mijn lélfs verhangen, ' ;: Vintickj'èhuniethaeft^eerom! Dus galmden icklangh^Wirysenftoepen Mer een verbaefdJ en vlugge tret En had licht eenwigh noch ftaen roepen, Had rriyditfpooekfel niet beletj CrëufaasTchim quam my te vooren Maer vry veel groter na 'dees fchi j n VanOdgen, Neus, efiNeers> enOoren.^ Als fyvoordefenplach te-fijn j |
||||
|
Van fwnliur.
Och hoe begon ick doe te ylen I Mijn ftem bleef fteken in mijn krop, * '■'■'-■ -1 En al mijn hayr begon te ryfen,' -'^ Als Varekens borftelsopmijnkop: ■••■<•'!
En met deed fy haer kaken open, En roerde dus haer tonge bladt: Wat leght ghy dus vergeefs te loopen Gelijck een fots kap door de Stadt Mijn zoete man ? ftaeck defe grillen De Goden fijn dus van Advijs Dat ghy nu (onder my u f pillen Sult moeten packen op deesreys: 'tlsjunoos, enjupynsbegeeren: Uyt wekkers vorftelijcke laft, Ghy my ful t blieven't excufeeren Mits dien ïckby haer blijf te gaft j Maer ach ! wat zien ick u laveren Langhs meenigh onbekende grondt? Wat zien ick u noch trakkafeeren. Gelijck een pure vagebondt ? Voor ghy noch komt met uwe mackers Aen 't vet Hefpeer'jen, fchoon begroeyt, Lancks wekkers weelderige ackers De Libiaenfche Tyber vloeyt: Hier (al 't metu breê dingen wefen, Een Koninckrijck j en Koningin, Salal
uwfmartdanweergenelen, - •
Wacdunckje? is dat naje Zin?
Houw op , 't is langh genoegh gekreten
Ey doet het fleghs tot mij n gerief ?
En wilt fleghs defedruck vergeten,
Ghy vindt wel haeft een ander lief:
Weeft oock geruft, ghy ful t noyt hoorea
Dat ick (wiens fchoon-moêrjVenus was
En uyt 't Dardaente Bloet gebooren)
Oyt fpinnen fal Myrmidons Vlas ••
JaickzalielfenoyiGrieckfehuyfcn »
|
||||
|
De /Enm ^
Of floten, of Kafteelen fien,'
Noch jck fal noyt aen Grieckfe lnyfen } Gedwongen fijn denftrijd te bien: Noch noyt haer Juffers Kamenieren , Oneen! daerbenickvanbevrijtj Des roept de vreught weer doorje nieren Je Vrouw wort noyt een Grieckfe Meyd, J Maer fiet verheught de Eng'len danfen Op 't {'norren van Appolloos Lier, En fit heel fnedigh wat te l'chranfen * Aen 't pater ftuck van 's Hemels ftierï Nu lief > adieu, ick moet vertrecken, Maer let voor al wel op ons kindt» En wilt het s'nachts wat warmpjes decken Want licht'lijck vat hetfchaep een windt. Mit fweegfe, en gingh gefwind verfwinden > Terwijl ick met eenneele fucht Vergeefs haer nariep, mijn beminde Begeef u toch niet op de vlucht! Tot driemael dacht ick haer te vatten En noch 't omhelfen om haer neck, Maer driemael gingh haer fchijnfel fpatten,' En fchoor (foo 't fcheen) met my degeck. Dies moeft ick my dan weergaen fpoeyen Na't dal, daeralrjajhvolckjèrach, Dat foo gewis was aen gaen groeyen Als muggen op een hete dagh ; Ick was benieuwt om aen te fchouwen, *t Gefelfchap van mijn Cameraets* Van fulcken lengte Mans, en Vrouwen,' Van fulcken lengte jonge-maets, Van fulcken lengte flecht rapalje 't Geen hier by een gekomen was, (Hoe wel men ons al t'faem Canalje Nu wel moght noemen in dat kas) Hier waft vergaert uyt alle hoecken, Gereet om met haet lij f en goet |
||||
|
Van Vïrgiliut. j ,sf»
En my, een ander landt te foecken,"
En andre Steeden langhs de vloed ; Elck was getrooftmetmy te varen Als met een eerlijck Capeteyn ___ T ' , Die figh verftont, op Stroom, en Beren Soo wel als op een glas met Wijn j En nu begon de nagntte fwigten > En Lucifer begon (ij n naers, Alree ter bedden uyt te liohten,' ') En klom op Ida met fijn kaers: De Grieck had over al met waker? De Poort befet dat fpeet ons meeft *> Des uioften wy gelij ck de Quakers
Wel volgen 't drijven van ons geeft. Daer viel voor ons niat meer te vegen * Dies fpoeyd ick my op mijn vertreck * En klom de Bergh op heel verlegen Metmijoengryfaertcipmijanecjs;. E Y N DE.
|
|||||
|
Ver:
|
|||||
|
Vervolgh
fi Van de
AFRIKAENSE THALÏA
Of
GEURIGE ZANG-GODIN,
Beftaende in eenige mengeldichten,
Lictjes, en Brieven. MIN NE-S TRI JT,
Tuflchen Moeder, en Dochter, om de
Profêflïe van mijn Hart HElaes hoe is mijn hert in pijn I
Tot wien van tween fa] ick my keeren ? Een Moedermechaer Dochterlijn Die willen beyd daer in logeeren, En 'k weet niet wien 'k fal gunftigh fijn j Mijn harte deurtje ftaet vaftaen,
En hoe (choon dat fy beyde praten» Een van haer tween fal moeten gaen, Want foo 'k haer beydenin louwlaeten ,' 'kSoud vreefen Bloet-fchand tebegaen j Des dient hier ernftigh pverleyt,
Wie dat ick van dees twee moet kiefen, Want elck heeft fijn bevalligheyd, Die, om dees plaets niet te verlieten , i ^ |
||||
|
of Gturige Sang-Godin.
Genoegfaem tot haet voordeel pleyde: Des Moeders oogen fchoon van fchijn
Die fouden my het Hert ontfluyten : Soo 's Dochters Lipjes als Robyn Met kracht haer daer niet hielden buvten, Mits niet van foo veel macht mach fijn » 'clswaer, deaengenamekin
Des Moeders, roept feertot haer voordeel, Maer's Dochters lockjes, daerdemin Si j p macht in toont, herroepen 't oordeel, En (eggen, laet de Dochter in; Maer dees haer voorhooft al te breedt,
Doet my 't weer met de Moeder houwen» Vermits't nqch van geen rimpels weet, Doch als 'k weer gae haer iSïeus aenfchpuwen, So wort rpy dele keur weer leei > Voorts waerdat mijngeficht fich iet,
't Zy op de Oud', of ópde Jonge, 't Zy op hun wefen x gangh , entrett lek vind my fteeds met vrees befprowgen» Die my een vafte keur belet. . . Heeft d'Oude Vrouw fchier Veertigh Jaer *
Haer^ochter heeft'er noch geen Seftien.- Dat jonge goet fteeckt vol ge vaer Endpenmyhaergelijckde Peftvlien Dus valt my 't kiefen bijfter fwaer: Doch (oo'kde jeugbt vrees.van den eerj. [o
lek haet \yeer d'Ouderdöm van d'ander, • jj So dat 'k in dees pnfekerheen, Weer't elckens in mijn keur verander, En weet nïe^t wie 'k fal in doen treen: Oockduncktmy cfatick voor mijn haft-i.
Haer met hun be-y4aJhop.raen't kijven» Want elck van.hiMj tw^ftiejien hart, En geen van bey wil buyten blijven Soo dat den een den ander tart: 'k Vrees, 'tflaen volght ftracks noch op het w
Ff |
||||
|
Afriktenfc Thalia
Want hun gekijf werdt langh hoe bit/er," Soo dat 'k louw vreefen voor een moord'' Indien mijn hert niet van een fwitfer * Verfien tot wacht was van de' poort: Dees dient ftracks met fijn Hellebaerdt
Haer in 't gekijf van een te fcheyden, Op dat hun bloedt toch wordt gefpaerdt • Oock heb ick vrees van ftrafte Jyden Indien daer een ter Hellen-vaerdt,- Wel, om foo veel dan als 't kan fijn,
Van mijn kant hun verfchil te (liften, So moet mijn keur wat vaerdigh fijn, Des ( fchoon 'k int beft mitfchien lal nuffen) Segh ick treet in ghy Dochter-lijn Doch op Conditie, dat een Maendt
U, tot een tijdt van proef fal ftrecken, Want toont ghy u maer wat verwaendt Soo fult ghy in die tijdt vertrecken, Want fiet uw wech is al gebaent t Doch draeght g'u wel foo blijft ghy vaft.-
Soo niet, foo fult g'uw plaets verliefen Op dat uw Moeder wordt mijn gaft, Daerom fo packt vry ftracks je biefen, Indienje niet wel op en paft. Dus brack mijn voorforg haren ftrijdt
Maer hielt my fteets de oogen open Vol vrees, dat dit volck mett'er tijde Mijn hart noch eensjes af moght lopen En tnaecken my mijn fel ven quyt En dan was 't werek genoech verbruyt
Des om all' onheyl te Caveeren, So blijf ick vaft by dit befluyt, Dat die geen die wil revolteren Terftont het gat lal raken uyt. |
||||
|
sf Geurige Zang - Goiiti. ij
Op het vereeren van een Kermis-
Haentje aen Juffr. N. B. 4
T S 't dan om je vinger-hoedr,
■*■ En om datje niet keunt naeyen» Datje foo moet leggen graeyen, Enmyftadighquellenmoet? Segh, wiedatheijegedaenhec
Datje mygedurighmoeyt? Of ift datje hen niet broeyt, Om dat hy geen Kermis haen het ? ]a voorfeker dat fal 't zijn,
'k Loof oock dat dat arme biesje, Mager is gelijck een giesjen, Nouw het fonder man moet zijn ? Och! 'khebfepermedelyen,
Met dat arm verlaete beeft: Want ick ben beloo be vreeft, Dat 't van rouw figh doot fel fchreyen. 'k Send u daerom hier een haen,
Om nu hem , en uw te paeyen > En op dat jy op fijn kraeyen. 's Morgens wat eer op foud ftaen. 'k Send uw vinger-hoed oock mede
't Welckick noch niet had gedaen, By-aldien dees Kermis-Haen Daer niet langh had om gebeden. 'k Denck jy bent nu wel te vreên >
Daerom doe ick niet als hopen Dat je sa' oock wat mooys fult koopen Als je na de marckt gaet treên, 't Is toch alle daegh geen Kormis *
En in d'heele Werreld fiet, Ifferfulcken Kermis niet; Die foo heerlijck in fijn Form is. Ff % Aen
|
|||||
|
^■^H
|
|||||
|
6% éfrikAtmfis Tbalia
Aen Juffr. "N. N. Hem tot Kermis
een Öticlt Bes je vereert hebbende.
T.T Eer wat is je Besje kribbign, •*- ■*• Nimmermeer is zy te vreen , Al haer woorden fijn föofnibbigh , Dat het is al 'tongemeen: d'Heelen dagh leyt 2y te preeken,
MetdeBybel in haer arm, En dar doet me qualijck fpreeken , Want het hooft dat wörtme warm: Daerom ben ick heel 't onvreeden,
Dat ghytïiy dat wijf toe fondt, Konje niet jegelt hefteden AeneenKat, of aen een Hond ? Moetje my juyftmetditbackhuys
( So vol rimpels, darmen 't fchier Dient te fpij ck'ren op een kackhuys, Dreygen met het vagevier. 'k Ben beloo! om falcke ftreecken,
So gramfteurfgh , en foo qüaet; Dat ick my op u wil wtèecken Eerde kermis noch vergaet> 'k Send u daerom niereen Vryer,
Die men akijdtbeïigh vint j Jt Is geen Wever, noch geen Snyeï» Maer een die wat kindersfpint. Set dees Vryerflechs aen *t wereken,
Siet eens hoe dat fpinnen gaet: 'k wed dat j e wel haeft Mr mereken, Dathy 't Ambacht wel verftaet ? Kon men met dat Kinderfpinnen»
Wijf, en Kind, de koft voor winnen > 'k Wed dat ick, end'heeleftadt, Nacht, enDach, aen't fpinnen fat. Op het feuden van eenighe
Boeckweyten Koecken,
|
||||
|
of Geurige Zon? - Gmiu.
'k C End mijn Heer en juffrouw Spaers ».'. & Aen u, en Mejuffrouw Betje >
Hier een Saturdaeghs. bancketje, Dat gemaeckt is by de Kaers : 't Sijn i fes wel gekrente koeken»■ '-'■ ■ ■(.'
Van het beft boeckweyte meel > Voor elck twee, dat s net je deel i : - ' Wwitdat'svoQrdrjeleegebpefken., ' ,f f 'k Wéét wel jy luy be'rft iiiet graegn,-'-'■
'kSendudaeromgéend'efijiwje» • :-'/',;' Want ick vreefde voor Katrijfltje \<■•_ty,\r *? Mits zy heeft een quaj^mae-gh.- •<; ,....•.<( • En om dat ons Juffer ;Li j/j e
Liever eet rauw' Abbérdaer», Derf'khaer aen geen koeeke-nr^P Want ick vrees voor 't foete JVJeysje ? Maerfoo'kopckwift/iat wjnfleet j. ,
Floris, nubyuföuw-weferi;» Wijl 'cbeflach noch «s gereférj.» 'kSond'er noch een .dwMif meer? ,■, 'k Loof hy moet vry leegh van maegb fijn
Mits hy even komt gyjê^e:! eiffaooi / Daer hy byfter horjgef k-e I.
Eloemenhartl war moethy gr.aegh (ijw i 'k Bid des daedlijQk jawwf>or4f geeft,
Of hy meê wacht ija de^rjjjje :; . ". En met een, of die 1'm-gWjg. i'bwr.l Oockal welgearbeydthesfff •• , ,
Want fooBees twee diogeri-waeriijjn
So moet noch een Pan f.e ywur, Enin genen kleyn half uirr, Sal der noch wel feven gaer üj n: Want't Purgeeren van de maegh
Van ons jonge nicbtCatriJHtje Sal myfchaen een half Dofijntje -, Floris ('k wed ) is niet foograegh ?
Nouw dat laet ick lijck wel varen >
Ml .
|
||||
|
fO 'Afrikaenfe thalia
Segh maer hoe uw faecken ftaen,
'k Sel noch wel een Pot beflaen, Wilt fleghs dit Bancket niet (paren, Maer eet op, en luft je meer,
Wilje Meydtmaer herwaerts ftuuren, 'k Hebbyloö voor fulcke buuren Koecks genoegh, en noch wat meer. Tegen het beklach over de^Boeck-Weyte
Koecken, verbetert met een Hoen, en vier Kuyckens.
T Mmers fulc ghy my bekennen ;
■*■ Dat een Pankoeck, fes of acht, Niet werd half foo veel geacht, Als vijf vette Kermis hennen: Daerotn, fchoonmijnlaeftbancket»
U niet wel > kon contenteeren» Wil 'k u nu wat aers vereeren, 't Geen uw fchimpen wat belet; Daer 's een Klockhen met vier jongen
Die op't vijfde zit en broedt, Kijck'eens Heer! is dat niet foet ? 'r Jonch is op de Moergefprongen. Ben ick nou niet lieberael ?
Lijck ick nou-niet wel een Vryer ? 'k;Benbigetakijtgeenfnyer, Eens 's j aers ben ick Cordiael. Ja wel fietdat werckeen reysje \
Is dat niet wel hiel ondieft ? 'k Wed je wort 'er op verlieft \ Maer holla je bent een meysje : Wel maer Heer! dat zijn oock rancken»"_
Als een inenfehj' oock wat vereert, " ' Is 't je dan niet foó véél vveerdt, Datj' hem eerlijck fouwtbedancken' 'k Denck ten minften evenwel.
Datje my te gaft fult nooden, Als je wilt dees Hoenders Dooden, 'k Sweer je dat ick komen fel, |
||||
|
of Geurige Zang - Godin.
Of wil jyfe liever houwen.!
Setfe fraetjes in een kooy, Heer.' datgoetjebroêytfoomooy, 'tSel je feeper niet berouwen : Maerholla,dats of, fey Styn »
Want je feght j'en hebt geenhaentje, Dat verbruft het heele baentje, Bloemen-hart! datkannjet zijn. Doch , wat hoef j* oock veel te vreefen ,
Soo't u aen een Haen ontbreeckt, 'k Bidje maer een woordje fpreeckt, Want ick wil jou Haen wel wefen. Op het Trouwen. TAppen, dichten, en het trouwen,
Dat zijn huydensdaeghs, dunckt mijn» Voor drie Neringen te houwen, : * Die het meeft profij teli jek zijn. Want in deie flechte tyen,
Klaeght fchier yder Ambachts-Man, Maer het Tappen, 't Dicht' en Vryen, Neemt God lof noch dagelijcks an: Dat zijn dingen by ganfeh lichters,
Daer fchier yeder een wil aen : Tappers, Vryers, Bruygoms, Dichters, Sie j" als fcaet langhs ftraeten gaen ; Maer voor al het Vryers ambacht,
Dat is heden foo gemien, Dat ghy geen uur op de dam-wachc Of je fult'er tachtigh fien • Na't behoorlijck falueeren
Spreeckt men nergens van foo ras, Als alleen v»n 'tjuffrifeeren Even of't een houtjen was, Daervertelt men, aen malkander ,
Wie dat Bruygom is, en Bruydt: d'Een verhaeli weer aen den ander Wie fijn fcheenenheeft geftoyt. Ff 4 |
||||
|
'Afii\airife thalia
Trouwen is het ouwe Deuntje,
't Komt een Menfch als 't hoeften arr, ' •"■■ , Sey left Teuntje tegen Pleuntje, Want haer Vryer Jannemanj Had in twee drie hele dagen >
't Hylick met haer klaér gemaeckt}-' J Want foo dra hy 'quafri' te vragen, "'•'-' Was d,e floof aen 't hert geraeckt. - Eyndlijck, j'hoort dan fchier niet fpreecken
Als van Bruygoms, by 't Dofijn, So dat ick wel deeglijtk reecken, Dat, dat Ambacht goet poet fijn.- ;: '■■'■- ■"
uo'j i i -.; dO Bruylofs-Dighje aen Monfr. Baa
"D Loemenhart dat is een footje \ . I
-*^ Dat 's eerft pnyck vanbrayneBaersj Raeckt datfaeménineen Vlootjey !n:;V/
'k Wed; 'fy kruyipen Nfeus in Naers Ms»i£Jï Sulckén Baérs kan fthmers cartèm»•-., ,
d'Alderbéftè Purmet-Pos? ■■ ma'M 'k Wed de Bruyd eet oock van'harten T
Liever die, als van een Os ? 't Is een 'Hommert, <by gans-feltenj .
Bruydtje , dat is na )e Km, h - -;.-. -i -. 'k Wed, hy in je^möndt lal fmelten-, ■■ Want daer 's Vet, en «R'eafel in ? Je moet graet> nboh niet wech fmijten,
Tot de ftaerc toe» is!hy goets Steekt hy wat hy fel niet byten : . , Steeckelbaers is Oöck wel foet. ■■■■
Aen 'Glimene.
Vf Yn fchoorie Soft, wilt ghy dan vluchten,
AVA Sonder dat ghy mijn droeve nichten
Of mijn bedruckfe'klachten hoort? . ,
|
||||
|
of Geurige Sang-Godin. 73
Helaas! denckc fchoon ghy zij t verbolgen:
Datfteets mijn hart una moet volgen i Mits 't ü meer dan my toebehoort. Wel aen mijn hart, volght dan haer treden,
Speurt na geftaegh dees Godlijckheden ■;' Oorfaecken van uw üaévërny ■' ' , 10 r.i i De Min , fchoon fy fïchtoont verbolgen,
Geeft u verlof .van Uaet te volgen, I Mits j' haer meer toebehoort dan my. 'üxü&ti , i&.gfaiqov ?¥!
Aen Clorimeea. -üjiaiua |_
Wilt ghy niet,dauekom üfucht,,'_ .,\<n}. ,.
Soojaetugunftmij-n.fmart verdrijven', \,../- Of wilt voorcaen foo/cbopo-niet blijven ,; ',* j.jjj-r; Op dat ick uyt uw boejeps.vjuchc i ;. ..,^1 .„ r,f (j Maer Blijvend innpijn ongenuchten* <, rjc. jcfe nog Enfby fteets'fopyptópdüjcjtheén,0,_, ';: Wat is dat wreede Clörimeen, , •, V.o'g- il i' Als willen dit ick fteets lal fuchten ? Aen-Jan. wi .,• •u^mWr' j
T An feyt 'dat hy ftracks mijn gefontheyd heeft géüröhckeii..,
Maer hoe droes kan dat zijn want ('k meen) ik hebfe noch ?
En Jan is fat, enfieck, endrpnckénalseen'fogh, ™emooygaet Jan daer nu met mijn gefontheyd pronckeh'? waert ghy geiijckghy feght van mijn gefontheyd dröncken, joick, oJanl umijngefontheydthad.gefchoncken, U\v woorden, en u doen, ïWwkbmën over een ? Maer mijn gefontheyd, maecktgfeenfottefiecken: Neen: "°e drommel feghr ghy dan, dat ghy die hebt gedroncken ? AenEhillis.
P HilHs de ganfche ftadtröemt wel üw Göd"lijckheydt,
Maer feydt met een; dat men uw ftrafheyd beeft tevrefen » ' Ff f 'Voor |
|||
|
74 Afrikaexfe Thalia
Voor my, ick weet feer wel hoe machtigh dat ghy zyty
Jvlaer'ktwijffet.ofghy foud fooonverblijd'iijck wcitu s
Van uw maer eens te fien heert my mij n ongeval .
Meer als te veel geleert, dat men u dient te vreefén rl" Des vraegh ick maer alleen, of'kbooploos fterven fal En of ghy fteeds voor my fultonverbidlijck vveferi.'' / Bruylofts Rondeel.
tTS voor de Bruyt en u 6 Bruygbm meede,
j|_ Dat ick hier.kom mét» eë nKondeel getreden, Met hoop, dat ghy fult hooren hoe het luyd , *tR.oernoverugeluck,enzegènuyt, IJ NadierrghyriumeteveriBlyefchteeden, |
Treetnad«-plaetsfoovölvan'vi'olijckhede»U,. . Daerg' hebt, foo langh 6 Bruygom.' om geftréden, Soodatghynumetrecfi'tröeptoverluyt, "^■■'> Ick leef vemoeght: Want 'tgfeén ick heb geleden 't Is voor.de Btliydt.'■"■' J :r ...' Nu wordt g'alleen befitter van die leeden > A,
Die ghy wel eer van elck faeght aengebeden, Uyt wiens genot mi at uvj? wejlüft Ipruyt; Gaetwjldaji vry tot'theyligh Öutaer treeden > • <• En Offertdaeraenhaer bevalligheden, ' Al't geen ghy hebt, enfchenckthethaertotbuydt, Want al het géén ghy morgen hebt, en heden - )•" Is voor de Bruydt. • ï 'V, Miane-Klacht.
: , '/(■•'. VanLeonora.
Wie fouw op een Minnaer bouwen,
Die foo los is als de Windt: Want foo hy van daegh bemindt, 't Sal hem morgen weer berouwen! Want als hy my t'huys komt fpreecken £
Schoon ick fijn bedrogh wel mer«k, |
|||||
|
Vej
|
|||||
|
e f Geurige Zang-Godin. 7 f
Veynftby figh in min lbo fterck >
Dac'er niets aen fchijntt'ontbreecken. Carel mindt my foo hy feydt,
En heeft my fijn trouw gelvvoren; Maer met dees mij n eygen ooren , Hoord'ickfijnontrouvvigheyd. Enontmoethy my bedeckt, ~;.>jtd * Soo heeft hy lijn min verlooren,
En vervloeckt 1'chierLeonore; Met wiens liefde dat hy geckt. Want als ick mijn fpraeck verander,
En verbergh hem mijn gefight, Doe 'k hem dooien in fijn plicht, y V..'. En mijn aenfien voor een ander: :iitowT En in dees gemaeckte fchijn, : •:,, r
Doe ick my van hem beminnen Soo> dat ick merck dat fijn finnen, Niet dan ydle losheyd zijn. Dus wouw ick fi j n min beproeven } -';.
Door dees mijn argliftigheyd; ^ot Waer door ick fij n trouwigheyd
V ond te ftaen op lofle fchroeven. Minnaers loffer ajj^de windt,
Wiefal des op u betrouwen, Mits 't u morgen fal berouwen , Hoe feerghy vandaeghbemindt? ;.'.«'" Aen Phillis.
WAt baet my mijn ftantvaftigheyd?
En wat kan my mijn fuchten baten ? Wijl fy mijn liefde fchijnttehaeten Die loonend" met ondanckbaerheydc , Laes I 'k heb mijn min te langgevleyd, \ \ Met d'ydle hoop in miin ellende, 't I s beft, ick door de doodt gae enden, .7 H aer haer, en m ij n ftandvaftigheyd. Want
|
||||
|
Want'k was gewis te ver verleydt,
Indien mijn ydelegedachten , Van haer beloningh derfden wachten, Voor alles 't geen mijn ziel nu lydt; Neen, datwasmy teveelgevleydt,
Des al 't geen ick fouw hoopen derven > Is haeft te eynden door mijn fterven, Haer, haer en mij n Elendigheyt. „ , Op Dr. Jan,
N Een Jan, jyfultwelrbedyen,
Houd die voecmaer als een Man, Jy verftaet jou op her Vryen, Na dat ick herhoore kan. Want fchoon dat j'een fes of feeven r
Blauwe fchéenerioverwindt, Jy kunt s'oock aen andrég«ven : Desachtghy datmaervoörwindr. ••'■'• 'Vk So gehafpelt, foo gefpennen,
Soo verlooren, foo vergoedt,' So gewonnen, foo geronnen > Dunckcmyfpeeljy met dat goed t. Sesgekregen, eengégeven,
So ontlaftghy vaft uwramp ; Kunje dat noch vijfmael plegen Kameraet, foofpeeljekamp. Seecker j'hebteéngoé Merhoode,
Om u van de reft 't ontflaen, Des bebtghy niet meer van noode, ' T £ Dandaer flechs in voorttegaen. Wijlg'üwftiidie, en Promotie
Trouwend', eyft voldaentezienj Mits '-k u nu een Idioot zie^ Loof ick nietfal 't licht gefcbien. Want wie foauw ftodie achten,
Die ver voor ufotheyt A>?yght 5 |
||||
|
of Geurige "Zang-Godin;
Des (uit ghy al vry langh wachte, Eer ghy daer een Duyc voor krijght :> 3 jf\ nQ Wie oock fal een ftront betalen
Als men's hem voor Gout verkoopt; Vriendtlaet eerftje key uythaelën, Eerj' op fulcke vetj es hoopt. . Want ghy weet dat wel van buyten > Dat elck Juffer Blauwen moet, Als ghy op het Huwlijck fluyten, Wüdt uw ftudie fien vergoet, Wijl die niemandtlal vergoeden,
Schoon ghy d'heele weereld vraecht; Mits geen Menfch (chier kan vermoeden Dat ghy immers letter faeght. Seecker dele vondt der vonden,
Om te fpeelen leer om leer, Is al wel van jou gevonden, Bruydt men jouw, jy bruydtfeweer. Desmooghtghy wel glorieeren
Laocksdeftraet, byyedereen, Dat ghy Juffers , meê kunt leeren, Hoe dat ftnaeckt een blauwe fcheen. Maer o fot van alle fotten!
Weet ghy niet, dat 'tganfche lande Sal met dees uw glori f potten > Wij I ghy roemt uw eygen fchandt ? Byt van fpyt eer op uw naeg'len,
En houdt beft die glory in, Wild ghy'tnietfien» vuyften haeg'Ien Op uw domme kevel in. Sojefcheenen, eerwatleeden,
Daer j 'oock nu Canons voor draegt, 'kSweer jekopfel haeft wel mede, Met wat blauwtjes fijngeplaeght. |
||||
|
1
|
|||||
|
ft dfril&enfe Tbalia ■ ,
Op het vereeren van een Diamantje
Aen Juffr. N. N.
DE trouwde Minnaer van het Landt
Gaf fchoone aen u dees Diamant, Die, hoe fchoon dat hy blinckt in luyfter, Noch by fijn Minne-vlam is duyfter > Berooft van alle glans> en licht j . Doch fonder dat ghy zijt verplicht Iets aen hem wederom te geven, Stelt hy fijn grootfte vreught hier in, Dat hy aen u fijn Af-Goddin Hjgj: by noch fchenckt fijn ziel, en leven. Bruylofts-Sangh.
OBruyd'gom! die de Troon» nu van 't geluck gaet naed'ren
Waer toe de liefde uw het fpoor geweefen heeft, En die nu in een Staet van vreughd en welluft leeft, Nu ghy de treden volght van uw verfturven Vaed'ren. Gedoogh, dat in dees ftaet mijn blye Sang-Goddin
Unaeder, omuwluck, en Vreughdenuyt te fingen» En dat fy als vervoert, in veel verwonderingen, Verbreyden gaet dé macht, en mogentheyd der min. O Liefde! wie kan doch uwheerfchappy ontvlieden?
Watiflerhieropaerd, in't water, of in lucht, Dat onder u gebiedt, niet dagelijcks en fucht, En wat ziel kan uw macht niet dwingen en gebieden ? Van d'aldergrootfte menfch tot aen de klèynfte mier,
Sach men nooyt (chepfel vry van 't perffen uwer banden» Want al wat adem fchept doet ghy de boefem branden, Jafmeltenindegioedt, van fulck een Godiijck vier. Geen tijdts veranderingh kon ooyt uw macht verand'ren,
Vermidts ghy van 't begin tot op dees laetfte tijdt. Van ieder een gedient, en aengebeden zijt, En 't menfchelijck geflacht alleen houdt by malkand'ren. |
|||||
|
e ƒ Geurige Zang - Godin. jf
Dus praelt uw Heerfchappy, door 't ganfche Werelds rondt,
Vaer onder d'eene lucht in fij n gedurigh lij den, Wanneer ghy (fchoon ghy hem kundt van fijnfmartbevryden) Hem ftadigh quynen doet door een vergifte wond. Een ander wederom, van defe pijn genefen,
En fiende figh vol vreught, en fich van forgh bevrydt, Recht u Altaren op, van enckle danckbaerneyd, Zijnde als door u uyt 't ftof, tot op den Troon gerefen. Ghy des ö Bruydegom > en ghy volmaeckte Bruydt ?
Die van de min geniet, dees Balfem voor uw wonden ; Wijl uw twee zielen 71 jn door macht aen een gebonden, Nu fmaetken gaeti het foet, 't geen uyt de liefde fpruyt; Wacftaetvöl lucken vreught, kanuwftaetevenaeren?
Heeft immer 't menfchlijckbi eyn, een welluft overdacht, Die voor de vreught niet wijckt.die ghy-liè nu verwaght, Vijl u twee zielen t'faem, na Cypres Luft-Hof vaeren ? Wat vruchten kunnen by die vergeleecken zijn Die ghy nu beyde gaet in volle weelde plucken ? Gewis, de fmaeckdaer van, en kan geen menfch uytdrucken Mits die het Nedtar tart, en 't Hemelfch Ambrofijn. 0 Lieffelijckettaet, van twee vereende harten \
Wac valt ghy voor die geen die u befitten foet! wat baerd ghy voor een vreughd in een verliefd gemoed ? Vermits 't u hebbend felfs, al ongeluck kan tarten. Dus ryft vereende dan uw beyder luck om hoogh-•
Dus maecktghy, dat na dees geen ramp uw vreucht kanhind'ren» Dus fiet ghy nu voortaen uw droef gefught vermind'ren, Als ghy u ftaet aenfehouwt met een fteets vreughdigh oogh : [ Des wenft mijn Sang - Godin , dat ghy die nooyt fiet enden
Maer dat u foete vreught foo langh fteedts groejen mach , Tptghy nochhondermael verjaerenfietdees dagh, Die u in overvloedt dees vreughde toe komt fenden. |
|||
|
,10, Afiikaenfe Thaita:'■' i
■ ■ SOItï -../:"'.'.. ;." . ■. ij ., ■ , *
Verbaesde Klachten
Aen 'tNootlot.
O ??evM nootlot't g«n my fteets 1 op nieuws doet fuchtcn I
v OW gby my nimmermeer j doen 't endt fien van mijn imart, ' Maer eeuwigh dagh, op dagh, mijndroef, eoquynendhart
Weer knellen onder't juck, van Duyfendtongenuchten? Wat heb ick wreede Beul, mij ns levens ooyt misdaen , 't Geen, immer heeft verdient dat ghy my dus verbolgen, Met nieuwe qqellingen geftadig moet vervolgen, En daegelijeks mij n ziel, met varfche geeffels flaen. Ift niet genoegh uw haet, fes jaren te verdragen, En al te lyden dat een ziel ooyt lyden kon, Maer moetuwTyranny, gelijckeenHelfchebron, Met foo veel bitterheyd, volharden my te plagen ? Sal 't endt van mijn verdriet, dan't endt mijnsïevens zijn?
En wilt ghy eeuwigh my doen domp'len in d'eilenden, Sonderdat 'kimmermeer, derfhoopen te fien enden : Uw haet > en mijn verdriet, uwftrafheydtenmijnpijn? Beftiert u God Jupijn door fijn rechtvaerdig'handen ?
Waerom word ick van u dus 't onrecht dan geplaeght? En fegh , waerom mijn ziel alleen uw wreetheyd draeght, Daer 'k meepals and're nooy t my tegens hem aenfpande ? En nochtans vindt ickelck van uwe ftrafheyd vry,
En niemandt voelt op d'Aerd, alskkufelfteflaegen En 'tgeen veel andere diende met my te draegen, Leghtg'onrechtveerdelijck, alleenigh maerop my: Of foo ghy maer alleen wordt van 't geval gebooren,
Waerom ? wij 1 men 't geval foo ras verandren liet, Verandert ghy met een dan oock uw wreedheyd niet, Maer traght my dagh aen dagh in nieuw verdriet te fmooren ? Helaes! wijl ick dan dus uwe felle ftraffigheyd
Gedwongen ben altijdtfoolangh ick leef te draegen: jSchenckt my dan na de maet, van al dees felle flagen Op datickdieverdraegh, oock foo veel lijdtfaemheyd. Act
|
||||
|
of Geurige Zang-Godin. $t
AenPhillis.
'T* Rots al het lijden van mijn hart,
* Bemin ickfelfs mij neygen f mart ; ■■•
Phillis > en moet my luckigh achten 5 Want, 't wij licku oprecht bemin, Sooftortick nimmer (licht, of klachten,' Of'kvind'ervreucht, enfoetheydin. Niets kan een Minnaer moey'lijck zyn j
Jafelfsfijnlyden, enfijrjpyn Die kunnen hem tot vreughde maenen Phillis, fooheerlijckis demin; Voor my , ick ftorte nimmer traenen, Of'k vondt > daer vreucht en foetheyd in. Waerom, mijn fchoone haet ghy dan
't Geen foo veel vreucht ver/chaften kan ? Ey! wilt de min niet langer vluchten, Denckt dat een die getrouw bemint, Nooyt fmartgevoelt noch ongenughte ; -'■;' Daer hy geen dubble vreucht in viddt.' Klachte over de ontftantvaftjgfoéyt
van Climene.
T\ E Schoone Venus njikidt V;ölka,en i >ï
■*-' Hoewel hy Kreupel t tam , m Manfikjs,, De Brave Mars moetacht.erftaen:» Schoon 't tegen al fijn wija .en daaek is. So eygen fchijnt het aen de fchoone,
Te minnen'tgeenniet.minnenswaer.dis,. So word ons daeg'Jijck klaer betoont Hoe dat een fchoone Vrouw van aert is, Sy volght alleen haer kriele luft >
En om geen minnaers te verlieten, Is!t haer alleens wie dat haer kuft; Alfoud«n fy felver kreupels kielen : G g Aen
|
|||||
|
'Afiikaenfe Thalia
Aen vvien fy (als hy na de kunft, Haer yetvves weet in 't oor te praten , Schoon fy voor dees bem fwoer te haten) Bewij fen fal de grootfte gunft; Dan ftopt fy voor de waerdigheydt
Vanand'reMinnaers, oogh, enooren, Da» acht fy op geen trouwigheydt Die haer een ander heeft gefwooren. Climene, ach ! uw loife fin
Doet my dit meê in uw bevinden! Wijl ick, geblindt-hockt. door uw min Dacht datghymy alleen beminde ,- Maerach! uwonftantvaftigheyd,
Of eer, uw hollende gedachten Die doen myfien wat feeckerheydc : Ick van uw woorden heb te wachten : Ghy fwoerd te hatendien Vulkaen
Die minnaer met ver krompen pefen» Ghy fwoerd dat ick van nu voortaen > Alleen van u bemind fouw wefen: En ondertuffchen is 't gewis,
Dat ghy in beyden hebt geloogen, Want wij}hy meê be.gunftight is > :^ Wat ben ick beter dan bedroogen ? Vergeef my al te fchoone maeght,
Soo ick u van bedrogh befchuldigh, ,3 J5e-liefde die u fiaef u draeght, Maeckt hem door erghwaen on verduldighi Sijn hart het geen hy u alleen,
En niemant anders heeft gegeven > Kanoock, óGodd'lijckeClimeenJ. . In geen verdeelde gunften leven. |
|||||
|
5 °p
|
|||||
|
efGerngt Sang-GocLin. 83
Op het afweefen
• • Van Philiis.
tf Erfteken van de Son, die my wel eer verlichte, ' En die wel eertij t$ plagt vreugt in mijn ziel te ftigten Leef ick nu vol verdriet t Want; leeffck?Neen 'kleef niet» ; ' fecUtickdaegelijks voordnyfend doön moet f wigten. Ick leef dan niet: 'k doe al: wel hoe fouw ick niet leven» ckvoeltefeerd'ellendt, waer door ick wordt gedreven End' endeloofe (mart ? Maerickleef fonder hart, ^ermidts dat is tot pandt by mij n Goddin gebleven. Hoeleef ik fonder hart ? dat kan geen menfch goet vinden
Wits dat het hart de ziel komt aen het lichaem binden; Maer, 'k ben mijn ziel oock quyt: Wat dient'er dan gefey t ? tot'kin mijn felfniec leef, maer leef in mijn beminde. Minne .«klacht.
mT Aerom volght men de min, fo 't niet is datmen meyndt
'vv In'tleft, voor ongelucken '. ■ > • ^ Veel foete vreucht te plucken, ■;*,.-.
Pm fobetaelt te zijn van alles't geen ons pijnt:
'tGeenonsdenarrebeid, niet moejëlijck doet vinden» Is dat men iets verwacht , " .. 'tGeenaldefmartverfacht, . / ,.'
'e men in d'arbeyt leê, en die die doet verfwinden t ;■■
'edan verfeeckert was dat.hy voor al fijn pijn, En alle fijn verdrieten, Geen foetheyd fouw genieten, °u\v die geen grootefot, in zijn volharden fijn f ' V aerom volhard ick dan in mij n ftantvaltigh minnen ? I>aer ick verfeeckert ben,,
llsd .1??ricknielandersken, ..'- iroefheyt, enellend, voor al mijn moeyte winnen? Cg 2 Op
|
||||
|
84 Afnkaétfe thalia
|
|||||||||||||
|
Op het Saarenfpel van
Mejuffr. S.L.T- -ui
|
|||||||||||||
|
o
|
Rpheustrockweleer, door'tlockenfnaergeluyt
|
||||||||||||
|
Sijn lief Euridice, deHelfchepoelenuyt;
Ghy aengename Leonoor, Wanneer uw Knie-Viool mijn oor Quam ftreelen, net geraeckt van uwe 1 ieve vi n»'ren So deed ghy foete maeght mijn ziel op u verflmg'ren: En trockt my uy c een Poel van diepe fuffery, En maeckte dat mij n ziel nu fteets fweeft aen u zy. Spet meafumus efl.
|
|||||||||||||
|
VI7 Yl ick, dusfitcnfmoockeenPijpjenaendehaert,
** Meteenbëdrucktgelaet, deoogennadeaerd,
d'Een elboogh onder 't Hooft, foecfct mijn gedacht de reden Waerom 't geval my plaeghtirïè't fo veel fttaffigheden ? Dehoopdaerop, (diemyvaftuytfteltdach, aen dach,
Schoon dat ick nooyt yergoetsvan al mijn hoopenfach) Belooft my wederom haeft tormijn wenfch te koomen: En maeckt my grooter als een Keyfer van Out Roeren. Maer nauw ift fmöockcnd kruydt vèrbrant tot ftof, en afch >
Of'k vind my in die ftaridt daer ick voor dees in was. En nauw fie ick de roock in yd'le lucht verfwinden , Of'k fegh, dat ick in 't minft geen onderfchey t kan vinden i In, of ick leefof hoop, ofdat'keen pijpje fmoock; Want 't een is niet als windt, en 't ander niet als rook. Sonnet op een Pijp, die hy niet
Aen kón houwen.
f\ Goude Son I wiens licht noch noytis uyt gegaen»
^-, Maer die gedurig brant by ons, of d'Antipoden
Ghy t die geen fwavel-ftock, noch vuurflach hebt van noden >
|
|||||||||||||
|
of Geurige Sang-Godin. gf
Om, (ofghy wierd gedooft) u weer in brandt te flaen:
Ghy van wiens vuur > al de Planeten i endeMaen> Haetleven trecken, als de menfchen van debrpoden > Ja fonder wien ons vuur geen pot fou kunnen zoodep, En niemandc fchier een bout halfgacr fou kunnen br?ên; Ghy, wekkers vrolijck licht de Weereldt doet herleven, Met recht word u die naem van Godd'iijck toe-gefchreyen , Nadien g'al meerder deughtpp aerdt doet als de Wijn j lek fal tot uwer eer een Hoogh Al taer doen bouwen , Soo ghy maeckt dat dees Pij p die fchier geen vuur wil houwen Meêeven eens als ghy, akijdtpivtfonckt mach zijn. *
Verheeve Gedachten.
MYn finnen, en mij nziel, waerdwaelt gy bnyten weften ?
Ay keertdoch van hetpadt, van uwe üoolin£ weer: Rampfalig.als gyzijt.wat moogtg'uwhoop toch veften, Op yets het geen uw hoop , fmijtt'eenemael ter neer i Aenfchout dees fchoone wel, foo ful t g'av dooling kennen, Hier fiet ghy immers, dat indien ghy uw gedacht , Op foo verheven, enfoohoogen plaets wilt wennen: Light al uw hoop vervalt, en werdt tot niet gebracht. Siettoedan, foo ghy niet als Icarus wiltvaeren, Keert van dees heete Son > uw teere wiecken af: Haer ftraelen dreygen u met 't vallen in de Baeren: Eeru fulcks dan gebeurt, foo vlucht dees fware ftraf. Roemt liever hare glans, en wond'ren foo verheven •• Soo luk ghy vry van ftraf, en veel gerufter leven. Op een Spiegeltje.
vanMejutfr. M. H'.
O Glas I het welck fo vaeck de fchoonheên kotrit vertonen,
En al de wonderen, dieby dee's Engel woonen: Mij n ziel die vindt met u groote gelijckenis: Gg 3 Ver-
|
|||
|
86 Afrikaenfe Thalia
Vermits dit foete beelt loo wel gefchildert is,
In 'c-binnenft van mijn hart, datickdaerin kanlefen,
Al 't geen bemin'lijck is, in dit aenlockend wefen : Maer weetoock, dat mijn ziel heel veel van u verfcheelt, Vermits ghy maer alleen haer wonderen uytbeeld, Wanneer zy voor a ftaet; maer mijn fiel kan dees fchoone
( Schoon ick haer byfij n mis) foo vol in glans vertoonen, Als of ick haer felfs fach. Dit 's oorfaeck dat de tijdt, Decs foete Beeltenis nooyt uy t mijn fiel en flijt. Aen N. N.
Op fijn Verfoecl^ om een Vaertft.
CDEnje dan aen Mojfel'fcbelpen,
** Noch aen JQadt-Papier te helpen? Noch aen Thimaei uyt het Sehnl i Runnen de Begrajfnis Brieven ZJ dan niet genoegh gerieven ? fyoptje Wijf nu niet meer Kool? Is dan Meejler Claet de vijfde T>oot \ Of ftaet fijn Ambacht Jlil ? Of doet hy voortam geen ceelen jien de goeje luy meer deelen Tot gerief van meenigh bril? Dat ghy my juyft komt verjoecke», Om uw Secreetale hoecken tAet wat wijfen te verfien ? Wel, vooreen der wijfie Neerfen .. Schaf icl^ gaeren al mijn veerfen: By provifie dit 'ter ien. ■ ■ •• ■ i
Ongeluckkige
Vis-Tocht.
'k C Ie wel vrinden 'c fel niet iucken,
** Kom na huys toe met de Schuyt; |
|||
|
of Geurige Siing-Godin.
't Lijckt de Vis die heeft meê nuckert Enlachtons maerleelijckuyt: Baers, en Pos, en Snocck > en Voores.,
Loof ick leggen fieck te bed, i r.:. Even ofhaerdöc"tor Joris,
Had een Pil na 't hart gefet; 't Slaet byloo daer Klief uuren',;!
En de fchuyt die heeft fijn laft ' '." r' Sa Neef pas wel op het (turen, •_;,
Set je kromme fchinckels valt.
Joncker Lubbert (el wel roej en », !
Wij 1 den Dam p-V oogt Meefter Fock, Sig fal met de roock bemoejen, Want daer heeft hy 't al te drock: Meefter Hendrick , dien aerdlch Viffer
(Schoon dat hy van defe N acht Is geweeft een rechte mifler) Houdt vaft by de Drinck-koft wacht; Kees Oom , fal geen tijdt verliefen
Maer eens fingen luftig op : Van de Boer lagh in de biefen , Dat hy paers word om fijn kop. Daer meê raeckt de Schuyt aeo 't drij vee >
Onder't lichten van Diaen» Die haer oogen lijckt te wry ven Of 7.j graeg na bedt fouw gaen : 't Geen ons door haer glans te muTen,
Wel fouw miflen doen het pad, Stuurman wilt je niet vergiffen ,- Stuur je (chuyt in 't rechte gat: 'k Meen in't gat daer die lick jyfe
Die je licht wel ruyekt van veer Met veel kraeckens uy t quam dy fe, Toen fy quam in 't water neer. Fy! daer moet de droes meê fpeulen,:
Dat de Kat de Mulder haelt, 'k Looffchier dat hy in fijn Meulen, Gg4 |
||||
|
Afiikaenfe Thalia
Niet als Roggen-Brood en maelt: Maer holla } hier van niet grover >
'k Maeck het anders light te buys, Jonges ruck de fchuy t fleghs over, Kom, foozijnwy daed'lijckt'huys. Bloemenhart! Wat wil ick fchranflen »
Word ick ftracks j e brood ge waer, 'k Wed mijn kiefen fullen danffen, Als de Voorens in het kaer; Welnouwfa» ftapuyt dan vrinden,
Want hier Zij n w'er, na ick gis, Is 'er nu flechs volck te vindea Dar noch niet te kooy en is : Macr daer hoor ick onfe Giertje,
Die vdlmaeekt' en fchobne Bruydt, V Die noch al éeri Minne-Viertje Voelt in haer verkrompenhuydt > Die komt ons de Poort ontfluyten •
Van haerRomalijekPallys, 't Geen bykansgelijckt van buyten j Het Cafteel van Maiegys: Dat 's u voor j ick (tap na binnen»
By Juffrouw Emilia, Maer holla, ick fie haer fpinnen» Vrinden kom noch niet te nae, Let eerft met wat Aerdigheden >
- Dat haer aengename voet, Onder veel bevalligheden, 't Rad op 't geeftighft draejen doet. 'k Raed u wilt wat buyten blijven
Want ick fal, ick moet, en wil Eerft de lof hier van befchrij ven, Houd foo lang je kaecken ftil. 1 . i ' . «f •
Siet-de refl in't eerfle deel van Thalia Fol. ï\t>
|
||||
|
of Geurige zang-Godin.
|
|||||
|
Bmylofts - Gefangk
Toon; La Lande.
■ .
IS 'er een Vreughde,
Hier op Aerd, s'is in de Min, Mits'er noyt yets foo verheughde » Licbaem, Hart, en Ziel en fin, Als de liefde, die de Trouw Vaft maeckt tuflchen Man en Vrouw, , Die gehanthaeft van de Deugden Is de fteun van 't Aerdfch gebouw. Want foo on-endigh
Als de vreughd is van de Min So 's op Aerd fij n machr nootwendig, Want 'tbeftaet daer alles in: Daer is liefde 't foetfte (oer Daer is 1 iefde 't hooghfte goed. Niemandt is op aerdt ellendigh, Dan die liefde niet en voedt. Ach hoe verheven!
Ingeluck, vereende twee, * Moet voortaen uw ganfche leven Zijn in liefde, en heyl'ge vree ? Hoe volmaeckt is nu uw luft? Hos vol vreucht is nu uw ruft ? Nu uw forgen zijn verdreven, En uw lyden uytgebluft. Slijt dus de dagen»
Van uw aengenaeme lent Op dat ghy mooght vruchten draegen |
|||||
|
Aftikaenfe T'ba/ia
Die geen bitfe tweedracht fchend , Want fo liefdeu altijdc bindt En ghy fteets de liefde mint, Sult ghy eens dat luck fien dagen, Da*er ghy 't eeuwig heyl in vindt. Op de Oogen van Cloris.
S T E 'M m E.-
La DucheiTe.
WAer bleeck immermeerde Min,
So vol macht en vol vermogen, Als in d'alverwinnende oogen Van mijn foete Vyandin ? Wekkers aengenaeme loncken, Soo vol van een Godlijck licht > ? Door een tal van Minne-voncken, Jeders ziel vöi vlammen fticht. Wat hen kan foo fijn verhert,
Die doordees vergoode lichten > Niet verwonnen (tracks moet I wichten, En niet ganfch vermeeftert werd til Soo veel m achts te gaen beftryen Schoone Cloris, is om niet, art 5 - Jederlaetfijn vryheydglyen . Die u foo vol wónd'ren fier. Toen het kieyne Minne-wicht,. ,
Hierop Aerd fijn macht wouwtoonén, Quam hy in uwe oogen woonen Waervanelckhemftreckc, eenfchicht» Maer 't is vremt daer in uw oogen, Soo veel min gevonden werd, Dat uw Hart nooyt wordbewoogen > Maer altijdt blyft Even hert. |
||||
|
of Geurige Zang - Godin. I -J> j
Toon: Hcbbenfedatgedacn.
ONsLeysjebuur, ons Leysjebuur
Die is foo feer verlegen, leer verlegea Sy forght feer van die tureluur Haerrnancke Dochters wegen: Want die fraj e Trij n, foeckt een Vryer, WantdiefrajeTrijnj lijtgrootepijn. Trijn feyt zoo vaeck, Trijn fcyt zoo vaeck
Och had ick ]aep enomen , Jaep enomen Ick leefde nu fteets in vermaeck, 't Was nooyt zoo vèrr' gekomen: Dat ick nu fteets klaegh, om een Vryer Dat ick nu fteets klaegh, fchier alle daegv' Haer moer die feyt, haer moer die feyt
]ou malle Trijn wilt wachten, Trrjn wilt Wachten So lang tot dat je wort evrijt. .Mijn pijn ken niet veriachten ' > Roept Trij n evenftaeg, moet ick toeven >
Roept Trij n even ftaeg > na dele vraeg. 'tlsfulckendeun, 't is fulcken deun... K.
Dat foete foliebollen, follebollen, Och} feydme leftend'j nep ooms feun, • Je weet niet van dat follen j Wacker as een meyd, haet het wachten Wacker as een meyd, het wordt al tijd. En had ick toen, en had ick toen
Sijnraet in acht genomen, acht genomen, , Ick fouw dees klachten nu niet doen VWas nooyt foo verr'ekomen: Daerom Moertje ey» weetj'een Vryer, K Bid'je Moertje cy! ftuert hem tot my. |
||||
|
Afriliaenfe Thalia
|
|||||
|
O/cüïa vana tjuidem, fed in his
quoque magna voluptas.
Toon: Eerfte Carileen.
LAetft geleên, : •
t Daer ick lagh onder d elfen, In vermoeyde iluymer-luft: : . . Dicht by daer 't beeckje bruyft, En fafics Ruyft, - Wierd; ick van Pbjüi* verftoort In mijn ruft. Met geween, '•■»
Quam zy ray daer omhelfen, • En het kuflèn van mijn kaeck: Nooyt wierd ick meer verheught, Door foece vreugbt: Ick waende te dromen, maer, Toen ickontwaeck: Kon 'k niet fat blufïèn, Mijn over hete Min: 'k Riep ftaeck het kuflèn, O mijn Af-Goddin '■-'.■ Off ick
Verftick, . '■.-..■■ ■,...- , . ... ,7,1
|
|||||
|
of Geurige Zarig*Goditt,
In Leckerny: •'-':-"'-''"-'■■'•
WantdeVreucht, %&&
Noch Geneücht :' ■ nm • Vindt geen meerder: plaets in my. '.,
Toon : Nova.
WEgh wegh icl^ verlaei het malle Vryen:
F'anflina had wei eer mijn %ielbeleert\t -, . Maer door de tijd is die Min gans vérfmoiït, Na fckuyficl^ het minnen heel terfyen. Want wiefagh ooyt dat de Min , Immer aenbracht groot gewin ? \9^em voortaen dan mijn gelucl^, Wam icl^ draegh geen. ijefdens jucl{. ' ']\ 'k Sal niet meer op liefd van Maeghden hoopeti,: "
Gelijcl^ ict{_ eertijdts op Faujlina deè: Neen lofli Maeght, \ haet de f ijn dié ïc£ leê , Desfoeck. icl^ de Liefde nu t'ontloopeA. ■ \ Want wiefagh oop dat deMftt, Immer aen bracht grootgewin* ; ■ V ' '\ \R$em voortaen dan mijn geluc!^ ' '"
Want fe4 draegh geen liefdens juc^ Toon : La Prima.
'k "rOckteweleer :j- .: ïn®P'5?4
X Met all het dartel weeldrigh minnen'j
Maerfieticfcleéri,. "at men fulck jock niet moet beginnen j ^u.VenuskleyrieG.uyn '& ,: i T Mijn jocken heeft eeftuyt} ■" rOV
%handlend' na fijn wetten,
|
||||
|
'AftikatnfeThdia
Dfe hy my voor komt letten: • . - -'' I
Doch 'k roem het kindt,
Datmy mij n zieltje doet verhuyfen , Na'cgeenhetmindtv, f
Want nu fe ick de blii jdè'flüyfen Der foetheydt van de min Ontfloten, nu ick in; : jjcjoT De aengename Golven, Van liefde legh bedolven. O foete Maeght!
Die in uw* aengename oogen > Mijn zieltje draeght: f Want toen zy my tot min bewoogen Verliet mijn ziel haérfteê En koos die foete reê Uwoogh, 'twelck door fijn ftraelen Mijn ziel my quam onthalen.) Wel fchoone Son.'
Ick laet ia dan mijn zieltjen houwen: Maer'kbidu, gon . My, op mvgoethèyd té betrouwen: En handelt het niet wreéc," 't Geen ghy foo te roven weet: Of fo ick vernoeght fa! leven, Wilt my weer het uwe geven. De ontwapende Cupido.
Toon; La Duchefle.'
T Eftbad ick't kleyne Venus Wight,
■•-«'(Om voor mijn pijn verlichtenis te vinden» Dat hy mijn beminde, y |
||||
|
of Geurige "Z#nj>- Godin. pf,
Raeckte met fij n lchigbt:
Cupid'enhadnoch nauw mijn beê veïnoaién j Of hy is ftracks van boven afgekomen, Verfien met boogh, en fchickten, Daer het al voor beeft, En die het al doen fwicbten, s
Wat op Aerde leeft; V , •'
Het guytje had heel aerdigh,
Stracks fijn tuygje vaerdigh : De pijl quam op'de fnaer, En daer meê was hy klaer. , f _ y . , • - ,.*}.-,.. ,,!■-
Hy mickt' een poos al was hy blindt, \
Om't hart te treffen van ERANEMITE: Maer helaes! fijn fchieten, Was lbo veel als windt: Want fchoon Cupid' infpandenal fijn krachten ,
Zy fcheen fij n boogh en pijl en te verachten • Geen fGhichten mochten baten, . Ljei x Want haer harde borft,
Was even als met plaaten, '</r':x>>f
Van Metael befchorft: ; q , rv/v n «
Sijn kracht en mochtniei gelden, ,.•■(,,
Desteeghyaen'tfchelden; m ■ m;.: En riep het is om niet, • . »< , i. '
Daticfe dit hardt befchiet. •ifakab
Met wierp hy boog, en koocker neer,,
En heel verftoord begon hy dus te klagen;; . I ,. v ! °k Ben niet waerdt te dragen > -;.-,. , Dit mijn oud geweer j Jr;
lek die in 't fchieten meefter plach te weefén,
En die de Goden felf voor my deê vreefen, Hoe.' is mijn kracht vermindert? Ben ick niet die 'k was ? Wel wat of my dan hindert, Dat ick niet foo ras, Dees
|
||||
|
96 Aftikdenfe ThaliA
Dees Boefem koltdoorbooren,
Sal ick moeten hooren * Dat men dan Godt Cupied', Voortaen niet meer ontfiet ? Dus klaegend', quam hem in den fin,
Dat hem een doeck de Oogen deê benev'len» Bes maeckt hy van't rev'len, Weder een begin; En fprack; waerom is my 't geficht bewonden ?
En met dees doeck de oogen toe gebonden' 't En kan geeri wonder weien, Dat ick fomtijdts mis ; 'k Begin voórwaer te vreefen, Dat het feecker is, Dat 'k hier door ben bedrogen, Want ick mis mijn oogen, Des neem ick felfs verlof, En treek die doeck eens of. Noch voer hy voort, Ick wil gaen heen,
En fien, of ftracks mij n pi jl niet quam te mÜTen, Want ick fouw fchier giffen, Dat ick op een fteen, - •- Ofop een harde rots, mijnpijlenfpildei Soo dra als 't kindt dit nu gaen kij eken wilde, Is hy met d'oogen oopen, NaEranemiet, In aller baeft g«loopen: Maer foo drae hy haer fiet, En merekt'haer gloeinde loneken j Vreefdenriyhaervoncken:; En riep, 'k moet aen een kant» Eer ick mijn Vleugels brandt. Toon
|
||||
|
ef Geurige f djte$Gft&».
Topp: Cqutgttfe Ja $aip. JP%anamite, fchooneSm! r ',
■ ïfï;7 »»jf de noedt lefi dtvongb van. u tefch^eyden,
So meet icl^doty dit aflijn Uiden De fwaerjle fijn, die men byt dragen kfn: Den Hemel jchijnt myfqnder licht., Wijldat icl^miflen móet uwfaet geficht, Wiens gunji dat my wel eer placht te. kefixalefl. > Maer nu mijn hart, Geen aèm lian haelen: . \, , Leef icl{_Jleets infmart.
Mijn oogen die wel eer haer vttucht,
En 't leven felfs, uyt uageftcht mtfongm: Zijn van 't verdriet nu fob gedrongen, Datfy verfmelten door haer «rtgeacagl- Mijn tranen fmooren Gras en J^ruydt, Op 't vruchtbaer landt, tot ae& deMQUel tiyt: fa d'Aerde felfs diefchijn.tmW my*t, «?«e>Jf8. Mits mijn Ellendt> .; rjiri r■•■■'. De harde Steenen, Selfs tot Treuren wendt.- >m 'sNachtsalsmen'talinrttfiewindt,
So woelt mijn geeft , \meenfomtijtsmetmijn oogen Vwglanste.ftm, maer'\benbedrogen: Wantinuwplaets, omhelsickrttU fan windt- \Ben Levendl Doet: want '\ mis mijn "Ziel > Mitsgijy b Schone \ die tot pandt kehitl- Maer lijcltttrelïtan iékjlefe dood niet halt», Mits icl^tot pandt, vu> IJ u Mijn %iel mach laten i In [m waerden handt. 1*'';'T7 ncy r, ;;qi oj '
'j . 'I ■ "
|
||||
|
Afiikaenfe Thalia
|
|||||
|
Toon: Gavotte d'Anjou.
'k r Aet nu vaeren 't fnoode goet,
I j Dat de ziel met forgen voedt, En verleyd een wijs gemoed; *k Sal van 't malle Vryen, . , My voortaen wel myen. 'k Haet voortaen dit fnood gedacht, Dat my heeft in noodt gebracht. Ach ! hy dwaeldt die geen die mint;
Want die gunft die is maer windt,. Die men by de Maegden vindt: 't Zijn niet dan Sirenen: Die, hoewel zy weenen, Inderdaed heer anders zijn,, Als 's haer toonen in den fchijn. Dat dan elck mijn raedt onthoudt*
En fig van de Maegden hout, Eer het hem hier namaels rout. d' Eden zy die fweeren, Sijn als lichte veeren. Want zy laetèn Mars wel gaen» En verkiefen een Vulkaen. . Haer vervloeckt', en loos gevley,
Brengt'er meenigh in de ly: Want die door haer tovery» En haer loofe loncken , Maer een reys wordt droncken •• Wordt als van Natuur verkeert, En geheel Getransformeert: ... Als de mackers van Ulyl's',
('t Welck ons dunckt dat wonder is) |
|||||
|
efGeurfce S/mg-Godin.
Die geheel haerbeeltenis, En geftalt verlooren: Om dat zy haer ooren > Leend', aen Cyrcesfoet gevley , En vervloeckte Tovery. i Maerdieals Ulyfles zijn, En niet drincken van die Wij n, Heel doormengt met fnood fenijn , Die 's ons komen geven, Salgeruftig leven. Vluchtende dat fnoo ferpent, Dat ons oorfaeckt all' ellendt, Leer hier uyt dan» domme Jeught!
(Wijl datghy u fpieg'lcn meught) So ghy foeckt d'Qprechte vreught, Laet de Maegden vaeren , Die fteets onruft baeren. Vlied'tlichtvaerdigegefpuys* 't Geenons ftreckt alstot een kruys. . Toon: Ba watte parten ?
'k T Ockte voor defen,
_£ Met de wulpfe en dartle min,
Maer nu dat ick fijn kracht bevin, Begin 'k mijn ftraf te vreefen : Want ick weet.Cupid' die kleyne Godt Die houd de fpot, Metdie geen die hem heeft veracht»
Alshydaer na fijn hulp verwacht. Des heb ick reeden ,
Om het kleyne Kindt *t ontfien, En hem met neergebogen kniên, Op 't offeren mijn gebeden ; Hh 2 |
||||
|
Afitkaenfi} Thalia
Want ick vrees io ick fiém nietverfoenJ;* 'l Dat hy (al doen, Dat mijn ziel noyt hetende fiet, Van de ftrafheyd, van Eranemier. O Venusvvigje!
Ick verfoeck dan uwgenaed, En dat ghy van boven dalen Jaetj Maereen eenigfchigjën; Inde borftvan mijn Éranemiet> Dieniy nu vliedt j Maeck dat haer noyt vermurruwt hert,
Door uw fchight tot min bewogen werdr. *k Sal dan na defen,
U erkennen voor een Heer, En u fleets geven lof en eer: En ick fal uw Dienaer welen -• °t Sa wel aen, maeck dan uw pijlen reê, Verhoort mijn beê : En toont dat ghy noyt mis enfchiet * Tref 't hart van mij n Eranemiet. Aer Slemelhqgb,,
'k A Chtfe voor dwaes
jTjL Die fich op Mans vetrouwen:
" Wanthet is tnaer. fotferny •• Want in de plaets Van haer belofc te houwen, ïs het maer bedrieger^ : Hy, wekkers woorden, Myrot min bekoorden ; Beloofde my wel eer Dat hy fouw nimmermeer» Geen van fijn eeden breeck^n, |
||||
|
of Getitifft Eafcg i Gtéin.
Maer Helaes! hetquam té veer; *c Js#aer».èry rfwoer Mi ;■■] ' .-' Hf
Dat hy tiei dwrmfh«ogend na;'t/ Beminden in••(fijn'narkj'. .'i n u]fm_tfil Maer hoe ick voery : •" ■<■■ -■
Toe 'k van hem wierdbedroógén Ai '
Voel ick. noch.wri^!door deirnaft.- Want al mijn eeden»>.ib'; 'ue'{(\ Heeft hy vertreden,
Eft fetjos' «en «êt voor irrqL. Denck nu of 'k fuick gèvfey ? O Niet, dan met grpare reden
Scheld voor bedrkgeiy. ■ ■ ii ■.. 'k Sai au voonkéB .; i !
Soo fot en dwaes;niet wefen ■ ; •; Dat ick aen een man geloof, Nu 'k ben vettaêni1' b . !v' Zoo fchandélifck ê&at defen y
Ho&wicfc;my voor itpifef^ls doof. ; Maer 'k fal nu keren Haeft te verkeerew ; Mijn trouw beloftebfiürt:' >.■■•.. Want'k acht het.vpdrTgewiJ» Dat men 't nu doet met eeren, Wijl 't ddchde {bodene."; ! ■■.i I i "■">■■ ■■•' gl . . ritii»n'ft U
Toon: Gavotte 4*Aojou.
Die geêrifflè tó iflèpe Kirtffc-
Afbeeld tóe!l*gfcfiefat gÖSÏ W&$ ' 't Is gewis dat die niet mindt, En dat hy fijn wonden ï«Jimmer heeft bevonden .• Want 't is feecker en gewis, Hh 3 |
||||
|
dfrityenfe Thali<*
Dat Cupid' niet.blind erfis. 'kHeb fijn pijl genoegh gefmaeckt} ;*
Want vermits hyteeftgeinaéckr$> ..; j^g
Dat mijn borft in liefde Blaeckt: ' Heb ick wel bevonden, c
£)at icknlefe wonden
Niet en kreeg, van 't kleyne wight, Sohymiftefijngefigt. ' je VI ucht ick , fchoon 5 n Bofch of Veldt s
Om 't ontvluchten fij n gewelt, Waermeê hy mijn zieltje quelt: Wil ick my verfchuylen»■ «mf uLd - i Indediepftekuylen',
't Baet niets: mits het kleyne kindt Overal mijnhartwel vindt. ,. 10I Wie,ontkent nu ctathy niet»
Weltereght, en deeg'Jijck fiet, Mits geen menfch fijn fchigt ontvliedt 2 Maerhy beeft geen ooren, x ,' Om mij n klacht te hooren ;
Want als ick mijn klachten uy t, |lt of hy fijn ooren fluyt. Dathydoof is loof ick meeft:
Want had hy niet doof geweeft, Al had hy een Tyger-beeft > OfeenWolfgefogëb't; ' Mijn klacht had hem bewogen, 't Guytje liet wel als hy fchiet, Map- als 'k bid f oo hoptt hy niet. |
||||
|
of Geurige "Zang-Godin,
|
|||||
|
Toon: Petits fots de Bordeaux.
ALs ick aen de foetighederi,
Denck, die men in minne' vindt,' En de foete vrolijcKhedén, Acht ick luckig een die mint: Maerals 'k weder gae bedencken, Dat die mindt veel pijnen lydt, En de min fenij n kan fchencken, Houw ick'tmetdevfyigheyd. Ach wanneer men mach gelooven'.
Datmen weder wordt beïint: Dan kan men dees f mart verdoöven: Dan is luckig die bérnititfff!^ 'A '" ''"': Maer als men wéér kófnttè" vinden, Dat defës èèrfte lie'fa^yetflijt.» En verandert'ais dé Wh'óëtii:; DaniftbeftinvryighéiytK;/f,;'-'-'' ' Die^èeb dieinil'ooigetflöelenji
Van fijn fchoone welluft vindt > En daer: ai fi j n yreught kan haelen> Die'acht luckig een die mindt; Maer die vindt dat by fijn fchoone, Nietéhis dan ftraffigfieyd: En dat daergeen liefd kan woonen, Houdhet met de vryigheyd, Maer wat ift een groot vernoegen ,
Soo m'in 't lefthaer gunft noch windt „ En dat 's haer tot min wil voegen i Is hy luckigh die lbo mindt: Maer als't dan weer komt gebeuren, Dat de noodt u van haerfcheyd: Hh 4 |
|||||
|
')ljrfl{aenfe Th'alia
En met macht dees vreucht komtfcheurcn t Daifift-béftiftirjaéfa^djl ïvjo'1 :m£\' Maeri
Schoon r |
||||||||||||||||||||
|
WantUètióÓDv
Hy 's dan luckigt) die^biémindt. |
. 'i
il ! |
|||||||||||||||||||
|
Maer als zy is weer gekomen»
Soo ghy dan ver^oöt'én^ijt, En uw plaets'vindïingenoirtén; Waft niet beft in "vryïgheyd1? |
||||||||||||||||||||
|
y/boi
|
||||||||||||||||||||
|
G by dan.die uwiVreuchd kunde yinden,
By die geen die ghyqefint, ,, Houd aflech^l^e^M^ '7 n3r?3tr
Enachtiüc&^^cjtJ-;;;-;
Eert de vryheydtls Góddin'óéf 13f 8*i; "('
Enblijftton^:;^-^
|
||||||||||||||||||||
|
T0otft-''43öuranfe .ld ;.Bare»;o
OSoet^ftJéhfc'kéh,- faftde yf etóifcih tui
Die'k in tm'ftiziéi Wêi^rptag te'geoieten, WanHeerkk itkhtyAÜètaÜéi J*k ftf.t.: So tneenighmael vfrïéït/'dóbf naër garrftrerfeêugt!
O foete VreOghtrby iioytbégeefti Jfifi. M ics dat mijn harraófef ü'w gfedMidcehfieeft-j Want foo ick moft dit foet gedenckenderven, Soo foDw d'e'lïëintlri,;"-•'.' •'- -• "•-•-' MywfctfólérVé'rVè'hY '"": ' '• d'OnderaefdfcrietfefMi^ ' b |
||||||||||||||||||||
|
O foet gederjefee'p Inleef Mtljdt
Jan in mijn ziet, en wilt m'y'nöO' |
||||||||||||||||||||
|
t begeven;
|
||||||||||||||||||||
|
D
|
||||||||||||||||||||
|
So
|
||||||||||||||||||||
|
tf Geurige Zang * Goiëu
So fal ick fteets; in vreughde leven ? Schoon my 't geval van defe ^hto^ïèffcydr; Haer af-fijn (fchoon 't my ftreckt tot pijn) Zoo 'k u niaer heb, fal my foo {toaèfl niét zijn Mits dat ghy kuntaen my deesovelfchonfei Alsineenglas» - un .1; ; Zoo wel vertonen, •- w "Is . 'wü<.;
Of ick by haet was. ■ ..>....
Toont: tottrantêWBmi hvl\
17" Vfied'leghnatiw wdpensneer,
■*^ M^w feboorttSon verlaei het tégènftretM f Sykpmtjig inïfo'Mtdgïli'èegÜoen: " ■-' Wcè.' /eyd*?, dnM UerMetgeénti^in0mi> ■■ tiaer tegenjïant was (lechr onnut % So dra uw fcbicht haér'ftthfhtjd batJPflUK' N «3 tiaer Marmer Waiiw~fMt'$riickt M*H&>iHK><tgtni Sy riep dut uyti ïckj>enbedrógèh, 'I'1 ' i' ■-• /'«bii i m.1/1
Door dit/(leyneGuyt. (W/bi iO ■ '•■■-' • ■■>/•<> wL> . ri'>3§3ÏCI
Hehdancl{dankleyneMitiné-Ötd! ' IsoV -!
Vooraldegunjlvanü'uêbk>yltètoefen:: • |"i*l»?3i Mijn Incluis nu op yhik^hftgerejèf.11 ">;J -jfa arA Na */<« mijnfchoony ïéeft'na 'UWgefaldt.'{•' i' '•'< 1' N« d<« de »wi /wr stiel gebied, Hegint my vreuchï ',''èfeyMigt mijnvtrdrïtt. ' tiaer flrafheyd, etifajntttmpjiftriu'oefvlogai. [ Nuifigetraen,' '■*'37>l:-•>"''-■ • Fan iey m»/w Oir2e»iv»;'.' ! ' ' • ' Fm *«*/w roaw geaatn. - |
|||||
|
Hh 5
|
|||||
|
/ifiilpenfe Tbalia
.beloon: Gavotted'Aniou.
.MTTtYHck hier dus aen den haert
wMuftiet de oogen na de aerd * En 'r gemoedt, en 't hoofde befwart,,. Sit een pijp te dampen, , Denckickaer.de rampen,, Die mijn ziel onfchuldigh draeght, En daer-tpjf 'toeval meêjkeght. d'Hoop dje my fteets weer verblijdt,
(Sch«ojizy my van tijdt,.tot tijdt, Steets weef uy tftelt) J^qm^Ru$p'feyc Datirfcm'>.1#iie^4e,;1>v1 l&; - ' ■ '■;
Welhaeftfalfiexienderi'n!\4b,j55,:,,
EnbelQfftpytpteenfw'tL"";!'.">.',',/, , .:,'', Yreelilitësr.als een ï£eyfersrJ^r.óoh«
Maer nauw is mijn Pijp tot af^hj» v' , ■,
Of ick vind my alfooras , vf Die geen, die 'k voor deferi was :
'k Voel weer d'pude pijneu: ,,.,. 'kSie mijn hoop verdwijnen
Als de Roock in d'yd'ïcüjghc: Mits 't my aüebey ontvlught,,) Daerom heb ick vaeék* gèfeyt,
Dat ick vindt geen ond^rJjCh'eyd In die geen, aied'hoopvèrblyd, En die 't houwt met fmopeken, En als leeft van 't roocken: Want is't éene windt, énröock, 't Ander is maer Damp, en Smoock. |
||||
|
of Geurige Zang-Godin? ïoy
f j I ■ .-■ ■■
Toon: Courante la Frangoife.
DUs pleeght de min op u üj n wraeck ;
Ghy die mij n fuchten hdorden met vermaeck: Ghy die met vreught mij n lijden faegt, "Wordt nu te recht met dubb'le ftraf geplaeght. Nu fughtg' om my :• maer 't is verlooren, Mijn vrye ziel die (topt voortaen fijn ooren > Wijl dat ghy klaeght. Toen ick wel eer uw wreev'ligh hare
Wou buygen door mij n duldeloofe fmaft .».; Toen hielt ghy u voor my als doof, En gaeft mijn trouwe eeden geen geloof \ Nu doe ick oock foo, wijl uw finnen» Uw hart. en ziel, heEkleynekindtder«iiiinen Sijn tot een roof. ntM T Kheghtnu, alsïckwê4éer> uWjulj*..
Ick fal voortaen als ghy , ónwinbaerfijrr: Slijt nu uw daegeri in geween, : I "'. En proeft nu meê her geen kk heb géléén: Op dat 't berouw u ziel magh knaegen, En al dat fwaer verdriet 'egeen kk moft draegen, Omüwftfaffigheêfï. '■ -■■■■-■ i KoftghyOnnoS'le'! toen niet fièn;^-*
Toen ghy my dwonght uw ftraffighey dt te vlien» Dat ick vermoeyt van al mijn pijn, ■ '' Daer nae niet meer foüw in uw boejens fijrt ? Ick vloodt; maer 'k liet u uwe banden , En mijne ziel (die eerft was" in uw handen) Nam ick tot mijn. Nu leef ick vry, en ghy gevaen:
|
|||
|
16$ ■ - si HjH&ïnfk 'TMÜ'
I ck leef verheughc, en ghy met druck belaem,
Ghy zijtgeooeyt, enick mijn banden(Juyt.
Soo kan de min haer wraeck aieê pleeeptv-f ;" r. tè^yfifaiwlwiji, uw ftraf, in ick'^leggen, |
|||||||||||||
|
/:Endevryigfu;yd<ti ,
|
■ Jiii 3lb Y/i
|
||||||||||||
|
;,
|
|||||||||||||
|
, naic-uü,, ïAen Eranermte-
|
|||||||||||||
|
«a3iooni;'J r -' ■ " '<] '..... .: /r-..; '
WAerden Erigehrbts uw ftuafheyd,
Trots uw afkeer» én verwijt, TrotS'HW hdet.dte tny in 't graf •fow^ « o 1 'k«MmüWm.infeeuWigfceyd* /:.-, jm ■..•/ ,i 'v,. •■•.'. vm looy h •:.' ,ji baoj' Sfcbofon ghyraylacö fob*vfirdrewerA,*,, £ SchoctiTg&'yiüliiMJjj bop^;aff«ijd, 30i .'s, >r - Scfcmn * ais!te*YÊttiybpt-,, moet leyuftfü *k Min uw tot in èeiïwigheyd. M (1(j tS4hf9nick8li!Wf^e]tjTipqtdr^«^>{
OmjftiMw^r<fc|otli^gefeiy(t>! „.,■;', .,.|;.;jj ft Welck ick Jijckw^l pioet beklagen), jjj [£ 'k;M»ÏJWdt.iri)e*i*w§hey4. , ..... > Scjho^/fcUid^eïdjaw.hfbbMt^ckgn^, y
't Grootft van mtyfjgeafgeptheyd; (Hoewel ghy 't heel anders reeckent J 'k Miq H|ótinegBwighj?yd* , fta^f Siiv siibstiftkftÉiÜvti jdfgtipr/ïli /wÜlAaaT
Ja, fchpOBOatmjjnïsie] onfchülqighmf|
;N|(c^'»rfe?r/and'rerampen lijdt; j,:, ii/BQ
'k Draeghhet.allesheel geduldig, ' ;v±>ï
.OJüfl JO*;!':! il ;,- ï
|
|||||||||||||
|
iii
|
|||||||||||||
|
of Gewigs>7<w%* Godin. toj
Van ' ó-jv/ . 'i
"^ A dat ickonlanghs quam te haorei»,
-^ Hoe ghy, Ö zoet £)«£ kanipghs&incjt | Op heden vr,e,nghdigh \vierd ge^ooren, Terwijl dir Nieuwe- J^er pegnir; Soo daghtpet my niet buyten reden» Dat ick u mee gejuck quam bi|n -• Doordien (om onfe vrqljjcHhedep) lek uw gelup k pock graeg (ójj fien. Want heb ifkmacht pm, mer gefajigen, MetFluyt, Fipol, QfStWlSPffli ;:. Uw Levens lopp wat te y^r-jaqgen, JeleefttemJnftephonderJ; jaerj ,.,,>;< ? Maer-wat fel ick u beft g-aentchenckerj > Opmkkexrh,eugelijckepaagh? , j. Wat vers fai ick nu fepfit beoenek, fn ,
Daer ick u mee behagen rrjagjj ^ Wil ick e«n Ann>Gram, Meqm.aepfcen, Met eej} verkeerd? Lef ter (wier ? Oneen, 'tisqe4d,aywe^r,eft;ajGk;ep; ' Dat Rymen paft bier «tój «-f 9 «?r: Hier paft een fa.ngh me); foeter (wieren 4 Waer p.p dar Anna Jieej yer^eught, Met ®m ^er Baprfen-d.agï} p3a.gh vieren» As d ^pfTafgk vsn t\aer eejfte Yreugj)t. Wel aen dan > w.§e? fijn^'u mijn vaerfen ? Maer ziet, elqk is fijterf Bï¥9P gropt, Gel ij ck wel eèr d\P. HgfpflSiilffW» ' - ï)ie wy eens trpck.eq uytje (Jojbr., Maer daer is heef qiat aengelegen» De IWtitf* iiNfctt* ft gttfcf ?" p
in
|
||||
|
xto Afrikfenfeühalia
Indien ghy fleghs, maer had verkregen,
't Geluck datu mijn vers komt biên. Want, foo ick wat vermach met wenfchen, Derf ick wel wedden (onder fchandt Dat ghy uw luck tans met geen menfchen, Verruylde van dit gantfche landt. Want feker als ghy ginght uyt Viflen, Het zy op Pos, of Baers, of Schol, Je foud noyt vanje leven mifTen, .' Te vangen kaer, jaSchuytenvol. Geen goetje foo van Duym, oF pincken»
Vantwaeüf in een TobacksNap • Maer even als WeftfaelfcheSchincken, Soo van een ellen, of eenftap i DeSnoecken foujerïimmermiflen Te trecken aen je Angel-Koord, Gelijckals kleyne Walleviffen, Die Somers fwemmen om de Noordt: Je foud met Lobbes, niet na Spreeuwen Gaengrab'len yvrigh in het fandt. MaerpasalsindeGulde Eeuwen, Patryfen vangen metje handt. Je Schuyt die fouw van fel ver vloeyen En vliegen luchtigh lancks de vloedt, Soo datje waert verloft van 't roeyen, En van die moeyelijcke kloet. Die kloet daer ick meê ley te moorden In't kroos, gelijck een halve geck, En noch te nauwer noodt doorboorde Dat my hec fweet liep langhs mijn beek: In'tendt, om niet te langh te fingen, Je deed' al watje fel ver woud, Al woudje fel ver alle dingen, Verand'ren metje handt in Goudt, (Maer flechs met een handt moetje meeten Want anders voerje als defe fot Die van fijn Goudt doe niet kolt eeten * |
||||
|
éf Geurige Sang-Godin.
(En borft als een vergeven Rot) O neen , uw fchat fou flechs vermeeren» Om ons op 't bloeyen van uw Jeught, Te met eens wacker te tracteeren , Involle vrolijckheyd, envreughd; Maer wat mach al dit wenfchen baten, Mooghtghy licht dencken ? niet een mijt: Doch even wel men moet wat praten', Tot blijck van fijn genegentheyd j Want anders, wat is al het wenfchen, Op Bruylofts- Feeft, of Nieuwe-]aer». . Als een gewoonte by de menfchen Al baet het fomtijts niet een haer ? Neen, fchoond'er niet en quam te beuren Van al dat ick hier heb gefey t, Ghy hoeft daerom niet eens te treuren» . Maer leven evenwel verblijdt. Ghy hebt den Hemel fleghs te loven, Voor al de gaven die hy u, Soo rij cklij ck heeft verleent van boven, Voor defen niet alleen , maer nu: Uw Ouders zij n noch beyd in 't leven, Enwelfooficks, enfoogefont, Dat zy geen oortje fouden geven, Voor een purgatie van een pondt 5 Maer houdt.- ick mach wel uy t gaen fcheyen j Tot dat ghy wederom verjaert t Geen weer moet beuren met verblyen Verblijdt onsflechs maer metje Taart. |
|||||
|
ü Y T.
|
|||||
|
. dtfiikaenfe Ihalia
Verjaer-Sangh. Op de Gebporten-Dagh Van
|
||||||||||
|
fföll
|
||||||||||
|
fe# M. L.
|
||||||||||
|
\Jt Yp&ete Juffer die op heden
* Qm }ck verftaen heb) zij t verjaerr,, En die nu jndig tijcic gaet treden,
Bequaem qip haeft te zijngepa^rc:
Hoe fp.uw rnjjn Pen figh toch bedwingen j
Om niet met een verheugden geeft,
Eens, t'uwer eeren op te fingen,
Mee hakend' na uw Bruylofts-Feeft ?
O neen! a] wift ick tans van dichten .
En van al 't rijmen niet eeq beet,
Uw.deugt, fouw noch voqr ipy dqesn fw.igten,
De alderaerdighfte Poëet .-
Wan^ geenfins is tny npch vergeten,
De tij dt die, wy geruft in vreucht,
Wel eer rqt uwen t'faem verfleeten >
Een jaertje nader aen uw jeught:
öiejock, die foete baerteryen,
Dat toppen dickwüs , keer om keer,
Dan eens met quellen, danmetvlyen,
En duyfend and're geuren meer:
Soo dat ick met een dubb'le reden
My hedenganfch'lijckvoel verplicht,
Om eens een uurtjen te befteden
Voor u, aen dit verj aer gedicht.
Op helder Lampje! wekkers ftralen ," Op heden eerftontftoocken zijn, „,
|
||||||||||
|
of Geurige Yang - Godin.
Wat fien ickhaeft al muggen dwaelen , Om uw vervoert van minne-pijn? Wat fienick haeft al ferviteuren ? ( Want nu word het de rechte tijdt) Gaen draven, omuwftoep, endeuren, Bytien, ja twaelevenomftrijdt? Waer vander vaeck met kromme kooten Enkrijtende, nahuyszaltreên, Mitshy fijnSchinckelshadgeftooten Op 't kantje vanje Drempel-fteen .• Voorts falder een met Veel, en Fluyten, U favondts t'jancken aen het hooft? Noch meenend' dat hy met dit tuyten Sigh yfelijckheeftuyrgeflooftj Een ander fal uweerverfelleB Metmeenig deer'lijck Compliment Of leggen u een poos te quellen, Gelijck fulck volckjen is gewent. In 't kort dit ftaet u haeft te beuren, Wantom hetfeventiende jaer Gefchiên gemeenli j ck dele geuren 4. Door 't famen loopen by malkaer. Maer hout eens Paufe van dit praten, My dunckt ick loop te veel terzy, Des om wat meer de zaeck te raecken Scheyickuytdefe Vryeiy, En koom u veel gelucks toe wenfchen, 't Geen foo hetfleghs maer wouw gefchiên Ghy u wel haeft by and're menfchen, Soud tref'lij ck, en geluckigh fien. Van dit j aer hadj e niet te vrefen, De minfte quaal ( na mi j n vermoen) Mits ghy geftaegh foo fris foudwefën, Gelijck het alderfkkfte Hoen. Geen hooft, geèri tant fweer, foujedeeren Ja (elfs , van cFalderminfte pijn Die men fou kunne pra&ifeeren, |
||||
|
4l4" Afrikienfe Thalia
Soud ghy geheel be vrij d'vah zij n .-
Voo'rcs"in je huyfelijcke faecken, Daerwaerjepuurgeluckigh in Mitsje niets hóefden aen te raecken > Of 't moft juyft wefen met je fin .- Je Befem fouw van fel ver Schrobben, Én maecken't werck voor u gedaen, En foghtje water inje Tobben, Hy vloogh zoo dry vend na de Kraen, Je Kraen, die pas van felfs fouw blincken, GelijckhetaldergladfteTin , En'néemtje wenften om te drincken, Soo (lont de kan al aenj e kin; Geen fpin fou inje huys logeren , Geen Viiegh, geen Luys,geen Muys,gcen Rot, Of al het geen u quam temteren Datraeckte datelijck Kapot,• Uw Tafel fbu figh fel ver decken, En woujeNaeyen'teen, of 'taer , / "'.■• Uw Naelt die fou vanfelvertrecken > ■'■ Enmaecken alje werckie klaer j In 't endt je hoefde fleghs te prijckèü, Op uwe ftoel > als Keyferin , Mits alles na uw oogh fou kijcken > Om figh te voegen na je zin i En fooje luft kreegh om te Trouwen, Je kreegh gewiffelijckeen Man, Die fchijc Prinfes, en grootfe Vrouwen, Soo Rijck fouw wefen als Paep-Jan, Ja al de wereldt fouwje roemen. (Gelijckalsick, tansomjetaarr) En niet met onrecht luckig noemen. De uur wanneer ghy waert Gepaerc. |
|||||
|
U Y T.
|
|||||
|
tf'Geurige "Zang-Godin.
De Clagende
NOOTEBOOM Van
O V I D I U S.
ICk Nooteboom, die aen de paden,
Seer fchoon cjerlijck ftae geplant, Soo vroom van leven, en van daden Als eenigh Boom in 't gantfche Landt: Wat of't Canalje wel mach meenen Denckick.'t geen daeg'lijcks hier paffeert? Dat het met (toeken, en met fteenen Mijn foo gedurigh tormenteert ? Soo plaghtmen eer de Schobbejacken Al 't famen met gelij cker handt MetKey, en Keegels Doodt te fmacken Die yetswes (meeden tegen *t Landt. MaerickHelaes I die van Mijn leven Niets quaets gedaen heb (dat ick weet) Al met mij n Meefter 't fij n te geven, Indien men dat een Schelmftuck heet, Moetlaes! fooonrechtvaardigh lijden En yder tot een Doelwit ftaen, Maer, ach! ach! in die oude tij den Doe pleeght'er anders toe te gaen : Doe pleegen wy malkaêr te tarten, En droegen Vruchten elck om ftrijdt, Enonfe Planters * vroom van harten, Die Kroonden onfe Vfuchtbaerhcyt: |
||||||||
|
Ei ck offerde fijn eerftelingen,
^oo dat Heer Bacchus, dick van pens, Vaeck ftoin ftont van verwonderingen, Il % |
||||||||
|
Afrikaenfe Thalia
Dat het foo fchoon gingh na fij n wenfch ; Mits hy op defe Offermaelen Met Franfe, Spaenfe, en Rinfche Wijn, Si j n hart geftaegh foo opgingh halen Dathy foo vol was als een Svvijn. Minerva'cpuyckje van de wijven Vrat als een magere Jodin OphareOffer-FeeftOlyven j Dat haer het Vet droop lancks de kin; De Peer, en Appelboomen gaven , Door hare 1 aft ftaegkrack, opkrack, Soodarmenfchiermetftock, enitaven» Moft onderfchragen yder Tack; De Kinders felfs, al lijckend Droomen Die wiefenin die tijden, pas Gelijck de Appels aen de Boomen Soo datt'er niet een Moeder was. Maer na Aandoornbreet van loover, Meer als de Vruchtboom is gefchat DekaeleNeet, die Joncker poover Die niet als bladen heeft aen 't gat; Begonnen wy Vruchtboomen mede ( Soo 'k haer gefelfchap waerdigh ben ) Ons kruynen dapper te verbreeden, En op te fchieten als een Den .■ Nu fietmen alle Jaers geen Vruchten Ja'tbeftejaerdoetnochden Heer Over fij n fchaerfe Boomgard fuchten Met fijn verrotte Druy f, en Peer,* Die nu een fchoone Boom wil wefen Moet fonder Vrught fijn als de reft, En felfs de naem van Moeder vreefen, En fijne Vruchten als de Peft; Helaes 1 indien ick meê geen Vruchten Soo mildelijck had voort gebracht Soo fou ick nu niet fitten ïuchten, Met CLYTEMNESTRA Dach en Nacht; |
||||
|
of Geurige Zang - Godin.
Maer wacht, komt dit de Druyf te weten, Dat ick dus deerlijck word geplaeght j Om dat ick vrucht draegh om te eeten Ick wed ghy 't u wel haeft beklaeght i Sy fal haer voetfel wech doen druypen, Bevreeft vooreen en 'tfelfdelot. Soo dat ghy niec meer Wyn fult fuypea M aer water gi eten doorj e ftrot: En als d' Olijf Boom meê fal weten, Hoe ick gequelt word fonder fchult, Sult ghy wel droogh Broodt moeten eeten Mits ghy geen Oly vinden (uit; De Appelboom fal in fijn bloeyen» Op 'thooren vandardroefgerucht U niets wes gunnenom te lnoeyen Maer fmooren al haVr foete Vrucht: DeKarfen, Pruymen, en Morellen Die fullen oock haer vrucht vertreên , En al de reft van haer Gefellen, Meê vrefende voor ftock, enfteen. 't Is waerdatick haer niet benijde Maer ick fie nochtans met een fucht Vaeck hoe die Boomen niet en Jijden , Die bladen dragen fonder Vrucht: Siet gins een tey van Groene T eigen Soo gaef van blad, als ineenThuyn Om dat'er juyft niet valt te fwelgen Van hare vruchteloofe kruyn: Maer ick met afgefcheurde loten Sta hierfchier naeckt, en fonder baft, Niet dus uythaet, maer om mijn Nooren Gefmacckt van meenigh hongerighgaft: Laet vry een aêr meê vruchten dragen > Soo hy meent dat ick hem bedriegh Hy fal door goyen, en door flagen Haeft voelen dat ick niet en liegh ? Dus fietmen meeft die geen in *t lyen, li 3 |
||||
|
n S Aftikamfe Thah'A
?ie fijne vrecke weêr-party >
ot eenig voordeel kan geayen, Die niet heeft is gemeenlijck vry} Soo heeft hy voor fijn geldt, en packen,' Die op een reys is buy ten *t Landt, Wijlhy, die niet heeft in fijn facken Een deuntje op fingt in paffant> En even foo bruydt men mijn mede, Èn fit alleenigh my aen 'cgat, En and're laet men wel met vrede , Mits fy niet hebben als flechts bladt: Want het ghy hier ontrent de tacken Van eenig ander Boom eekraeckt, 't Is dat fy door mijn valfe fmacken, By ongeval meê fijngeraeckt: Wat haer belangt fy fouden vry gaen Maer dat f y nu wat fij n gebruyt, Pat krijgen fy alleen van 't byftaen, En niet als van dewederftuytj Ghy hoeft my des niet te gelooven, Sietflechs wat verder hiervan daen, Hoe daer van onder af tot boven De Boomen ongefchonden ftaen, En praelen met haer jeugdigh lommer Bevrijt van alle ongemack Ja felfs van d'alderminfte kommer Die haer moght ftorten op haer dack: I r.dien fy dan wijs willen wefen, En figh als vrienden laten raan Soo mogen fy mij n.fchaeuw wel vreefen En packen figh hier ver van daan: Jvlaer ach! hoe kan ick het verdragen; Dat, daer ick, leyder! doe mijn beft > Noch boven al die droeve flagen, Van elck gehaet word als de Peft ? Ick meen de Boer die mijn derft planten > Een werckje vinden fou als Vlas, |
||||
|
of Geurige Zmg-Gadinl
Indien hy voorde grage quanten ■■ Befchermen wou mij n loet gewas, Laet hy mijn maer eensergens (tellen^ ' ■■■'■' Daerkk wat meerder krijgh als aerdt, ,-' By and're brave metgefelïen, ■-• Wiehs leck're vruchten hybewaert?
Maer ach ! wat mach ick leggen praten Een yder ken alreê' hetkruyt, "".''•• En feï mijn hierom by de ftraten "T " En bant mijn fchier de Bbomgaert uyf r ■ Of gunt my plaets, dicht aen de kanten Van't Landt, opeen verlooren hoeck • Daer hy niet anders weet te planten, Pas of ick was een yders vloeck ; Want foo veer is alreê gekomen Dat men mijn rek ntals e"eh Peft, Van and're Vrucht n-, Kruyt, en Boomen Dies ben ick ftaegh t> droevigh left: En ick, och ! armen bloed der bloeyen! Hoeyuijck dat ick word gequelt Ben altijdt willigh inhetgroeyen Al ftondt ick midden ifl het Veldt. Hoe dor, en haveloos de Tacken, En telgen hangen om mijn kruyn Daer 's ntemandtdiefe af'.komt hacken Niet meer als van een vviltte Duyn .> Heeft men my d'Aerde gaen ontwroetcn Men vint'er niemant f is t niet fchand) Soobarremhettigh, die mijn voeten Eens deckenfou met aerd, offant.- Hoe heet de Zon bettaet te blaecken' Dat ick van dorft fchier word veneerf So is'er niemant die mij n kaken De minfte droppel prelènteert: Maer als de Baft begint te rijten Van mijne Nooten, hart van fchel, Dan foud ghy eerft met macht fien fmij ten li 4 |
||||
|
120 \Afrikaenfi Thalia
Namy", met ftocken buyten tel
Met ftocken die my, Laes f foo plagen, Dat ick met naer, en dtoefgefteen > Mijn onheyl naulijcks kan verdragen, 'k Laet ftaen die Hagel buy van fteên. Twee Maenden is mijn tijdt van dragen, (Of lichtlijck dat het wel wat fcheelt) Altoos om die tij dt krij gh ick flagen, Terwijl mijn Vruchtwortom gedeelt, Niet veel aenPrinfen, of aen Heeren, Aenoudeliên, 'tzyMan, of Wijf» Maerpas, om my te affronteeren, AenKinders, tot haertijd verdijf, Tot tij d verdrij f om meê te fpeelen Wantin de Vatten, om de klucht Soudghy de Vloeren, endeDeelen Befaeytfien met mijn foete Vrucht j „ Hier worden fy gebruyckt voor Knickers Waer meê de ongebonden Jeught Malkander fit na 't gat als Ickers Al joelende met fottevreught: Daer fet m'er drie vier op malkander Als kleyne Huysjes op een ry Of fchiet den eenen na den ander Endiewatraeckt, diewint'erby: Gins (iet m'een vijf (es rafebollen Van jongens, meteen vremtgejanck Een Hagel buy van Noten rollen» EnftootenvaneenSchuynfePlanck, ! Waer van een yeder ftaet te haecken , Endoetop'tyverigftfijnbeft» Omd'een, of d'ander Noot te raken, Mits hy dan baes is van de reft ; Hier ftaen 'er drievier uyt te geven Wat afgefondert van de luy Wat raeye eeven , of oneeven Die 'c raed, die wintfe alden bruy: |
||||
|
of Geurige Z4H? - Godfc
Oock fiet men vaeck een Pot met Nootea De Kinders fteken tot een doel, Daer fy al blindlincks op ftaen ftooten, Enfmacken met een dol krioel > Tot dat in 't endt dees fteenen molick, Sijn heele ingewand ontglijd, Terwijl de Jongens bly en vrolijck. Vaftyder grabbelen om ftrijt : Daer fouje dan fien fcheepjes maken, En fchaeltjes van mijn lege Dop , Terwijl fe defe ftaet te kraken, En fmacktfe op een anders kop : Aeh! hoe geluckigh fijn die Boomen ? Al ftaen fy veer in t Velt alleen > Die nergens hebben voor te fchroomen Wanneer haer Heer flechs is te vreên, Want óefe hebben niette lyen, Al dat gerammel laticks de Paan, Noch al dat roflen > endaïryen. Noch al dat ftuyven van de Raan, Maet kunnen aen haer eygen Heeren ' ; Al 't geen fy droegen van dat Jaer Volkomen ongelchent vereeren 'tSyPeer, of Pruym, ofHafelaer. ; lek daer en tegen fach noyteeten, J rl ! De minfte rijpe vrucht van't mijn» ''' Mits fy alreê fijnafgefmeeten , Eer fy terdeegh aen 't rijpen zijn : Daerzijnderal, dienamijnTacken, Alleen uyt puure Schelmery , , Al s jonge Drommels ftaen te fmacken,
Al is mijn Pit foo vveeck als bry: Ja fchoon fe ganfeh niet deugt te eeten Van binnen mellekigh, en hol, Sy ftaend'er nochtans op te fweeten, En fmacken my gelijck als dol: Soo dat ick ahijdt fie met luchten j |
||||
|
jj2 Afrikaenfe Thalia
HoeditCanaljemetmaikaer, ■
Wel driemael meer vreet van mijn Vruchten •
Als fetfs mij n Heer, en Eygenaer-
De liên die dickwils hier palïeeren
(Te weten eerelijcke luy)
Die fien my nauw foo fchrael van Veeren
Offeggen, Och! wat Hagel-buy ?
Wat Bhxem ? of wat felle Donder
Heeft defe Boom foo afgefmeert?
Dat hy van boven af tot onder i
Soofchricklijckisgevioleert? r I i
Den eenen feyt, dit heeft de hette,
Den aar dit heeft de Kouw' gedaen,
Dees' weer 4ewind gingh hem verpletten
lek w*lje wedden om een.vaen.. ,;
Dus leytt dit volck te hacketteren,
't Geen daegh'Ujcks hier voorby komt gaen,
Ja ftaen wel te Philofopheren,
Waerdatmijnonheylkomtvandaen
't Wijl ickmijnleetvaftopmoetftekenj
Endenck>ach! konkkalsieen aar,
Meê voor een hallef uur eens fpreecken,
Ickfey loop forten met malkaer j
Geen Donder, Wind npch Hagel-Buyen,
Geenheetof al tekoudélucht
Heeftmy foo deerelij ck doen buygen,
Maerniemandtalsmijneygen Vtucht.^ i
De roof die van mijn valt te fchcuren,
Doet my foo bar en byfter fien,
Gelijck men meer heeft fien gebeuren,
In Duyfende van and're liên:
Had POLI DOOR geen Gout noch fchatten,
End'and'refchoone roof beheert,
Hy was foo vroeg niet,voort gaen fpatten,
Met Duyfend Piecken gelardeert 5
Had PARIS Prins van 't magtigh Troyen
Dien roof gehouden van fij n gtondc
|
||||
|
of Geurige Sang-Godin,
Men had fijn Stadt niet uyt fien royen En foo verpletteren tot ftront; Indien geen Boom met Goude Peeren » In uwe coomgard had gepraelt, HESPERIDES ick wilje fweeren Dat'er geen Menfch na hadgetaelt. Voorts raeckt een yder dan in'tlyen > Die fleghs maer wat te nuffen heeft. Terwi j 1 ] an Kaelgat van ter zyen, ■ -. ' G eruft, en onbekommert leeft: Want ziet de Diftel» en de Dooren Hoe gaef f y ftaen, boe fris, en Groen ,' Schoon fy niet anders fijngebooron* Als om een yder quaet ie doen: ïckdaer en tegen die geenfchadc Oyraenhetminftefchepfeldeê ■* Word voor mijn goetheydt ftaegh belade»
Met maght van fteenen in de fteê; |, Wat baten al mijn vrome daden, '•.■-- ,. • /... Mijn armen, en onnos'le Geck ? ,-yj,; <,.. Dat ick een yder met mijn bladen Een fchut voor Zon, en Regen ftreck ? - ElaesJ wat foudeu fy my baten ? Als dat, dat Canaljeus gedacht My noch veel meerder fchijnt te haten ... En fmackt met fteenen op mijn vagï j;, i ..- En dit is noch al niet met allen, Maer dan komt noch mijn droeven HeeE My met lij n klachten laftigh vallen, En knort foo loens gelijck een Beer» , .—;; Jatijt vaeck dusopmy aen't vloeckea De Drommel hael de Boom vry heen Die my foo fchrickelijck doet foecken En rapen fijn gefmackte fteen. r.v>ï-i"iiil Dus morrende neemt hy de fteenen >
Enfmijdtfewederophetpadt , Als of hy elck weer ftof quam geven |
||||
|
Afiilyenfe Thalia
Om mijn te fitten aen mijn gat: Soo dat ick na de Winter-vlagen Voorelckfoobitter, enfoobangh Veel meer als na de Somer dagen Met al haer foetigheydt verlangh: Al fta ick dan al tonder lover Gelijck verftorven» doot, enuyt 't Is nochtans beter kael, en pover, Als dus geftaegh te fij n gebruyt, Want nauw begin ick vrught te dragen Of fiet een maght van fteen, en back, Gelijck de dichtte Hagel-vlagen, My tevens ftorten op mijn dack, Maer, moght hier lichtelij ck yemand leggen > Die Boom, en Vrughten fij n gemeen, Die foo dicht aen de wegen leggen, En fij n géfét voor yeder een: Ha braaf! wel, foo dit waer fal wefen, Soo maey t het Kooren van het veldt, Soo fteelt Olyven fonder vreefen, En fpaertje moeyten, en je geit : Steelt Moes, fteelt Wortelen, en Rapen, Steelt al den bruy, maer lancks het padt Ja treckt aen 't Roven, en aen 't Kapen, Lancks al de ftraten van de Stadt: GaetindeGout, enSilver Kramen > Of daermen diere Parels vind Neemt al; wat los is, fonder fch amen, En tyterllegsmeêaendewind: Maer 'k meen begonje dit te klaren, Al was 'i al op 'tgemeene padt, Dat ghy haeft op uw beurt foud varen , Na Gafdina Galligh, of na Radt: Dies fwijght van fulcke fotte reden En van foo Harfenlofe praet; Want fulcken roof word niet geleden In onfe welgefteide ftaet: |
||||
|
ofGeurigz Sang-GoAin.
Deftaten vandees Vtye-Landen Beveyligde niet flechs de Steen Maer felrs de Velden, Bofch, en Lauden > En paden daer men lancks gaet treên. Maer ach' wat baten my die wetten?
Terwijl dat elck by lichten Dagh, My mijne Vruchten af mach fetten En fchroomt noch wetten, en gefagh. Benick alleen dan uytgenomen ? En een exeptie van dees wet Ben ick alleen niet van die vromen, Daer dit Placcaet is voor gefet ? lek fegh die my dit derft negeren Dat hy het lieght door Hals , en Strot Wanr 'k ben foo wel een Boom met eeren Als een Boom in ons ganfche rot. Doch dat ick foo van alle fijen Word* afgeroft met ftock, en fteen, Dat moet ick met de vrome lijen Die meeft al lyen»in 't gemeen Door al dit gooj en dan, enfmacken Soo derft'er niet een Vogel fchier Logeeren in mijn DorreTacken Maer packt figh daedelijck van hier: De (toeken, en de kneppels fteken I n tegendeel op y der tack Gelijck als tot een droevigh teken Van al mijn Geld, enongemack Doch fchoon de menfchelijcke wetten Mijn wraeck niet vatten by de hant Maer laten my van elck verpletten Die hier voorby ftapt in Paffant: Soo hebben figh de goede Goden, Bewogen door mij n droeve klaght, My door Mercurius haer bode Gegimt, dees wonderlijcke kraght: Een kraght, om felfs te mogen ftrarfen » |
||||
|
jjg 'Afiil&mfe Tbalias-
De Rovers die my leet aen doen »
Mits onfe ftaetgeen raed wil fchaffen Om dees mijn fchade te verhoen j Voor eerft dan die my ftaegh verveelen, En maken almijn Vrucht Capot, Sal ick met haer verroefte keelen By kans doen fticken in haer ftrót : Haerdiefle klauwen daerfe als ickers, My ftaegh mee fitten aen het gat, Die fal ick alfoo fwart als nickers Doen worden , door mijn bitter nat , Het geen niet light door'waflen , vrijven, Met Seep, of Water af fal gaen, Maer 't geen haer foo langh aen fal blijven, Totdathaerdiefsheydis gedaen- Doch wat magh my dees wraeck al baten Een weynig trooft en anders niet 't Wijl ick mijn leven toch moet haten Wanneer ick let; op mijn verdriet, Dan wenfch ick dat een Nare Hette, Mijn ganfche lijf verdorren magh: Dan dat een buy my magh verpletten Of khrickelijcke Donderflagh; En och ! of my dé vlugge winden Soo dra beroofden van mijn vrucht, Dat geen Paflant die oytmoght vinden,1 Soo was ick vry van mijn gelucht: Of koft ick felfs die neer doen ftorren, En laten vallen als ick wouw' Wat fouder dan ó CASTOR fchorten, Dat al de reft niet was voor jouw ? Want denck eens hoe ick fta te fchricken, En fta te yfen dat ick tril, Wanneer een Reyfer ftaet te micken En Iet waer hy my fmack^n wil ? 't Wijl ick fijn werp niet kan ontleggen > Maer moet foo pal ftaen als een Mof |
||||
|
of Geurige Zang-Godin.
Die niet een woorden heeft te feggen Al was de fmack noch eens io grof: En och.' wat fou ick oock veel feggen lek heb noch Tong, noch K tel, noch Mondt, Ennochbehalvendat, fooieggen Mijn Leen geketent in de Gront -• 'k Ben dan genootfaeckt toe te laten Mits ick volkomen ben verheett > Gelijck die droevige Soldaten , Die m'in de krijgh Harquebufeert, Ofalseenftier die men falflaghten Met krom, en half verdraeyden kop, In lij tlaemheydfleghsftaet te wachten, Na ilagersdoodelijcke klop G hy hebt mij n lof wel vaeck tien drillen, Licht meenend' het quam van de windt, Maer neen, de vrees deê mijn dus trillen En beven even als een Kindt; Soo ick niet vvaerd ben, om te leven, .; Waeromenroeytmenmy nietuyr, En gaet mij n ftam de dootfteeck geven Met Duyfend pricken door mijn huyt: Waerom, indien mijn doen foo quaetis En helpt men mijn niet ftracks van hier ? Ofgeef, om CrimenUefaïMajeftatis Mij n ganfche lichaem aen het vier ? Op dat, een fchand my magh verloflen Van al dit leet enongern ack Daer men my eeuwigh meê gaet roffen, Gelijck een pure fchobbejack j Of foo ghy niet, noch op mijn Ie ven, Noch mijn perfoon te feggen weet, Om my aen Vier, of Swaert te geven, ]a felfs niet aen het minfte leet, Soo wilt my oock niet molefteren Maer ftaegh roet Vrede laten ftaen, |
||||
|
iaS Afiikamfe Tbalia
Of Plutofal u fricafleeren,
Gefoon, Gebacken, ofGebra3n. ü Y T.
|
|||||||
|
Aen
Mijn Heer C H.
|
|||||||
|
TT Ollanfche Maro, en Apolloos grootfte Zoon
*"r Bydieoytfongen, opeenNederlandfcheToon:
Heb ick u barfch gedicht, zoo menigmael gelefen, En voor foo grooten Gunft > noyt danckbaerheyt bewefen ? Zoo gunt my dat ick nu, mijn fchult eens af kom doen , ]S iet om uw fchrander breyn, met jeughdigh Lauw're groen> Of meteen klim-krans, nauw waerde te vergieren, Uweygen kunft , verfchaft u Palmen, en Lauw'rieren: Maer om re toonen waer uw hoog geachte luyt, My vaeck te byfter klinckt met een vervalft geluyt, Onfchuldigh my, foo ick wat ront gae in mijn fpreecken» De befte vrinden, zijn aenwij fers van gebreecken. Twee Swarte Woleken zijn 't, waer door u fwaer gedignt»
By my verdooft werdt van zij n luyfter, en zij n licht; Dat 's dnyfterheyt van zin, en hardigheyd van toonen, Twee Feilen diein geen Poëet zij n te verfchoonen, Die felfs zijn Vader noemt, de Vader van het licht 'I>aerallchardigheyt, en duyfterheyt voor fwight War is het eyndt, waertoe een Dichter treckt aen 't fingen. Is 't niet om yder een , met fij n gelangh te dwingen, _ |
|||||||
|
r • ' - ;.
" ofGwrige Sang-Godin. I2j?
lelijckeer Orpheus met fijn liefelijcke Lier,
)oor wekkers foét gel uyt, hetalderwilftePier, i felfs en Bofch, en Veldt, en Rotfteen wiert bewogen : o fult ghy felfs uw fangh ontroven, dit vermogen ? )BarfeSanger «door uw wrange Duyfterheydt? - letfchijnt, ofghy, enN- N- uftaegverpijnt , enftrijdt •
)m fchier van niemandt als u fel 6 verttaen te wefen, /as 't dan niet beft, dat ghy uw Vaerfen noyt liet leien ? hm dus is 't leker datfe niemand vatten zal ; loe droevigh komt het. hoeonnoiel, en hoe mal,- )fmendegaefniethadvanytsin Dicht te (eggen, } 'enfy men 't ftadigh weer met ondight uyt moft leggen ? * faeck die fpreeckt van felfs, dies fwijgh ïck.hief mee ltil } 'atiseerft fingen. dat men (inght het geen men wil. Voortsklinckr uw hardigheyd, my al foo hart in d'ooren:
ien vers moet vloeyen, ofhet heeft zijn aert verlooren, '«tuyghtdevloeyentheyd, van Dichters Hypocreên, -e Dicht-kunft is een vloed van klaer, en gladde reê>j Is waer datmen in 't Roomfch « wel Mannen groot ma<&
fetten, - - , '
lees tael die duldt het in haer Rymeloofe Wetten:
laer in ons Neerduy ts mach 't in onry m niet gelchien ■, Üesdientmeningefangh, deesftijl vooraltevliên; Mitsdien het Ri j m noch meer als 't onn jm dient te vloeyen} 'ydt dan uw duyfterheyd, zoo fal uw Luyfter-groeyen j 'erlaetdees hardigheyd, zoo wrang, foowteet, foo zuur: 'e grootftekunft die paek het naeft aen de Natuur. Mijn Heer.
CEedert mijn laefte vertreck, heb ick het foo drangh ge-
hadt met ettelijcke tachtighnootwendigebefoignes , dat (k daer door de intentie van aen u HoogEd: tefchrijven , en genootfaeckt geweeft tot noch toe aen kant te fetten. foevvel dat ick u Hoog Ed: derfverfeeckeren dat daerotn de Jbligatie die ick op Duyfentderly manieren aen uw Hoog Ed? r Kk heb- |
||||
|
j.%o AfriknenfeThalia '}'-.■}
hebben niet nyt mijiigadachten en fijn verfturven. Enbiero!
fouw het wel hoognbdigh fijn, dat ick dit Papier met ei heel Leeger wel gewapende Complimenten gingh befayen dan alfoo aen uw Hoog £d: mijn cwmaght, en. aen my ui Hoog Ed: vry hartigh naturel bekent is, fob fal ick fodanir bewimpelende maniere van Schrijven voor defe tijdt achti laten. . . - Wat de Bruygom en Briiydt aengaet, daer fouw ick vr
veel van weeten te feggen. Maeroindeweynigetijdcdiekl heb, foweetmaer alleenigh >«-= u Dat de Bruydt nu na het Trouwen, ! ■
Niet is van haer Man te houwen, JEn dat hy nauw (et een tree, Offijn Wijfloopt altijd meê,-- ■ ., ■■ Setfs fy gaet in alle hoecken
Siecken met haer Man beioecken, Ha, dewijl hy Doctor is, Helpt s'hem kijcken in de Pis, . 'k Loof fy acht heteenbraefbaentje^i iijfn Hentewefenvaneen Haentje, 't Geen fijn aldermeefte tijd. n lühetKammebytenflijt. r" 'A : Souwicku de Baenijes feggen f: '■' >% ui
\ Die'khieropdeBruyloftvondt, ' rrrf r H • 'k.Hadom die recht uyt teleggen, ; JMeer van doen dan eenen moudt : ', Want ick kanfe nauw beferfen>L.; .....;.....
Soo vreemt fij n fe en ongehoort:
'k Loof fy d'uvve overtreffen, * w-j TT
Toen ghy laeft waert te Montfoort*:i 3 J ';i '
IVfaerholla, 'k meen aen de Linde
Want ghy quaemt nfet'in de Stadt - r; jrJ 11
'k Loof ghy daer ginght Dames vinden, . ■
Mits ghy daer affayren had. ,-.n a
JaafFairen, enfecretcn, ■_■■■■'>:■.
Dieghyonsni,eteensen fchrijft,
Mits wy juyft ni et moeten weeten . , , £ ,, .,
|
||||
|
of Geurige Sang~Gvdin. 13 J
Wat ghy in't Secreet bedrijft, ." ■ «■ '
Maer dat eens voorby geflagen,
'kfijijfie langh op dit fecreet,
't Geen u licht al fal mishagen
Wijt ghy toch van alles weet.
Om dies wil wenfte ick wei dat ick in deplaets vanonfe irayloft te verhalen, iet anders wift te fchryve-n.- 't geenu loog Ed; aengenaemer kon fijn. Maer Al mijn fchoon Poëtifeeren,
Gaeickfeeckerfchierverleereni ., . . ,
Enicklijckniet meer die geen
Die ick plach te fijn voor heen j
Al mijn vreucht is fchier verlturven r
Al mijn luft die is bedurven ,
'kSitdenheelendagh fö prat
Als Catryne-Meutjes Kat.
'k Ben voortaen een rechte Tuffen',
En al 't Arnfterdams Ge-Juffert
Siet my óverfyds fchier aen
Nu mijn vreugdfoo is vergaen, '* ,
'k Plaght hun eer wat te vetmaecken
Methetram'len van mijn kaecken;
Maernufitickfteetsfoo bot > .,.'.'.
Of mijn Backhuys was in 't flot:
'k Had daerotn fchier voorgenomen, , (
Noch tot uwent eens te komen
Om mijnhart daer eerft eens mooy
Te herttellen in fijn plooy:
Maer mits dat ick door veel reden
Word in tegendeel beftreden,
i Keur ick eynd'lijck voor het beft ; Dat ick my houw in mi j n neft.
Ondertuffchen verlangh ick tebyfteróm t/wèetenhoe het' '« al de Vrindenhaer gefonthey.d ftaet, eri yoörnaememlijck .te . Van ma Charman te Confiene».
Die ick Eéuwigh wenfeh te dienen: '...."..
"...... 'Jfta- " ' 'l' '%'Hboti
|
||||
|
i.ji Afrikaenfe Thalia
'k Hoop dat fy nn metter tijdt
UychaerMaegh , die Wurm is quyt.'
Indien het anders was, ick fouw hier nevens een Recept, of twee fchry ven, om haer van dat ongeval te verloffen: Doch ick hoop fy weer ter degen
Haer gefontheyd heeftgekregen,
En dat fy nu foo veel eet,
Dat fy van geen v aften weet.
Mejuffr.
TNdien ick kon oordeelen mogelij ck te zijn, dat ghy foud
•*■ kunnen twijfelen aendedroefheyddieuw vertreckinimp
ziel ver oorfaeckt heeft: ofoock, indienhet konzijn, dat ick
die met mijn Pen op dit blad te recht kon affchilderen, b
fouw ick de ftoutheyd derven nemen van u te féggen, dat geen
verdriet ter wereldt ooyt kan vergeteecken zijn, by het leetwe-
fen, en de ongeluckigen ftaet, waer in ick my.door uw droevig
afzijn tegenwoordigh inbevind;doch nademaelicknietenla
geloven, dat inueenige twijffelingh, over foo een waeracli-
tige faeck fouw kunnen gevonden werden, vermits mijn oogen
en fuchten, voor de laefte mael in uw by zijn,daer al t e klaeten
vOortet-cken van gaven : en dat ick ten anderen, oockmijn
fel ven machteloos bevind , om het honderfte deel van die
droefheyd op het Papier uyt tedrucken i fo fal voor dees tijd
mijn Pen indatftucklpraeckelooszijn ; waer door ghy fondet
twijffel aen my geen kleyne Obligatie dient te hebben, nadien
ghy daer door bevrijdt fult zijn van in het vreughdigh, en geluo
kig Uytreght, meteen menigte van droevige klagtengeimpot"
tuneert te worden. Nademael ick u derfverfeeckeren, dan»
mij n felfs daer dickmaels fo door importuneer, dat fy my fop
tijds vervoeren totgedachtendie u (eer nadeelighzijn, allo"
ick mij neygen ongeval vervloeckende, fomtijds derf beftaen
te wenfehen. dat ghy foo (choon niet meer moght zijn, om «,
foo door het verminderen vanuwfchoonheyd, mede de oor'
faeck vaji mijn droefheyd te fien verminderen: en hte<
|
||||
|
of Geurige Zang ■ Godin. 13 ^
tn boven fweer ick u noch, dat ick niet alleenmijn felfs daer
door foo moeyelijck val, .rnaer daer en boven aümijn Vrin- den hierdoorloogertiolefteertwonden, dat hetihaeironmoge- lijck iSjQntrent my te duren., fonder aen mijnongeval deel te nemen; :.wai>t het ichijnt, dat mijn droef beyd bier alfoobè- imettelijck-wil gaen worden, als;de fieckte die bier tegenwoor- digh graffeert. Ja felfs, ick begin fomtijts 'm mijn geeft te twijfelen > of fander al dit werck, niet wel eenkleyn beetje Tovery fouwfchuylen :want hoewel de groor;e maght van uw fchoone oo.gen.uiy niet onbeken* diende te fijn, iookanick eghter mijn felfsqualijckiribeelden, dat ick daer door fondtr iet fonderlings in foo een wonderlijcken ftaetfouw kunnen ge- bracht zijn j En daeronuna iokihetwanstile kaneen wef door fie, fokan ick quaelijck anders dencken,ofdie die dief ftal dientnv Oogen van mijn Hart gedaen hebben, moet riiet fonder rove- tytoegegaenzijn i want 6cc. Ziet dit Lietjtnin'tEerfttJEKeivanHha!ia:Fal. 103.
Infoodanige,en diergelijcke.gedacbten verfltjtick fomtijdts
een gantche dach ; waer uyt .jjlky .lichtelijck tand afmeten , wat voor een betooverd Leven dat ick tans lyd. Want'k fweer dat feedert uw vertieck
Ick fchier by halve nachten mymer .•
En daeghs ut als een halve Geck ,
TenminftenalseenfoiteR.ymer; , :, . <
Kocheifter-Avondt't wijl ick fat ■„
Want droevigh, vroeghmy noch mijn Besje
Heel nauw, of ickde Koorts oock had:,
Des quam fy daed'lijckmeteenflesje.
Metwelckers krachtig.nat.fy fwQer,
Datfy myfeeckerlijfkfouwhelpen;
Maer Tc docht, och \ och !:mijnlieve Moer
Mijubrandtis metg«en natteftelpen.
En bier en boven» onder al defe rampen; heb ick foedert
eenige daegen noch een.ander ongeval beklacght; 'rwelck is,
dat kk Vejftaen heb,, dat iojc tx^eeof drie dagen, fonder oor-
fock u vertreck beklaegkt heb. ; nademael dat ghy eerft
Kk 3 Son-
|
|||||
|
-
|
|||||
|
,'154 dfijkaevfe Thalia
■.Sondaéghs vemockcn fijt , en ick al van Donderdaghs te
-vooren teeb beginnen te treuren, meenende dat ghy opdien
dagh, of op Vrydagh uw fpillén al gepackthad, invoegen
• dat ick vcrftaende dat uw ichoone oogen noch tvoee dagen
- buyten mijn weten ons Amfterdam beftraelt haêden, hebge^
meent in difperatie te vallen; naedemael ick dat geweeten had,
indien miffchien noch het geluck (ou gehad hebben, van u, vooi
de iaclte mael de handen tekuflen, vvaer door ghy fiet, da:
wanneer de ongelukken iemandt treffen willen, fy van alk
kant mei een groote galop hem op hetlijf vallen. Qockheb
ick hier-enboven nochhet ongeluck gehad, van (op Woens-
dagh avondt, voor uw vertreck u willende met een Serenade
, vereeren > met de Luyt en Fioel) geen gehoor verkregen te
hebben: '■'• ■>•..:.., .
Wantickhadgoetteleggenfchraepen, i> < .
Om een goet Minnaernateapenj . .,:,., Ickloofmijn SchoóneL.eonoor, Die ley al lang al op een oor. Hoewel dat een van uwe Buuréh, ::> «»■ VèrvJoëckend'onfe vreemde kuuren; Mits 't hem verveelde, dus riep uyt De Duyvelhaeljemet j e luyt.- Waer door fij n Honck foo teeg aen 't hlaffera , Dat ick, die hem daer voor wou ftraffen, Hem met mijn ftrijckftockfloeghop 't lijf", Die üuck fprongh in een end vier vijf; Enfocmaavdees Mufieckeenende. ' '! In 't endt.'-vvas alles m'aer ellende,
De hondt noch janckèndé in fijnkot, Die loof ixk fchóld ón& mee voor fot. ;.* • Oordeelt hier uyt nu byufél'f, of foo voel 'ongelukken aen een gekoppcft-,f niet machtig fijn om een eerlijck Menlch foni lijts een klfyvbeetjedifper'aettémaecken, e'H of Jkk om niet haeft vari^röéfheycl in"mijn'fondigeSchoëhen't?effferten , me wel van dèfe- nar of aen dientto /Pantoffeten t<e gaen. D°L' my duntkt dat ick deduurtCwefiride'Inekt fouw brengen me -foo veel.Fapiértebekladden, én'd'arickmiiTchien uw gelach |
||
|
«f Geurige Z4Wg*Godin: 13?
ten al te lang Befigh houw, met het' aanhoorenyandemyme-
ryen, en het dooriéfen van de Caradfcers vaneen Perfoon die niet waerdigh is 4e iehaduw van derï-Spijcker teaenfehocwen daer uw voetfooien aen gehangen hebben , en die nochtans een wonderlijk groot gekick fouwtreilenineen halfonsjéCompaf- fie, dooru, op'deSchael vannwgöetheyt aen zijn droef heyt toe gewogen. En die fichbovendat, foftout derftmaexken» van ii tegenwoordig te bidden.hem maer een duytr^breet plaets in het Juweel-Koffertje van uw goejëgunft te verleenen , waer van hy wenftdatghy defleutelvoof eeuwigh moogt verlieten, op dat ghy daer door mede de middel verlieft van hem daeroyt weer uyt te ftooten; alfoo hy u derftfweeren dat het innemen van de Stadt Weenen aen de Kéyïer niet van lukken inportan- tie kan fijn,' als aen hem het verlies van foowaerden verblijf- plaets: Derhalvan derft hy u noch eens voor 't laeftè bidden, zijn Hart, en zijn gedachtenis in fooeen verfeeckerde plaets te bewaren,.dat'wanneer hy udaerdereeckeningh van komt eyfchen, ghy hem die>wederom he^ljrfiuyts en in een goeje ftanc mocht laten vinden; op dat hy, dac.logis endattractemenr goet vindende,; noytgedachtenmach krijgen van daer immer cyt te verhuyfen .alfoo hy eeuwigh zijn groorfte gelucken glorie fal ftellea . in een foofchoonengevahgenhuys te leven eiueftervën, onder deheerlijcketytel van Mejuffr. Uw Jïderootmoedighfle,
Brief aen een Vrindt. IN 't endt 'k heb eens watfehrifts vernomen ,
Oorfproncklijck uyt uw Ganfe Veer, Verfelfchaptmet bedampte Droomen > Die Heraciyt hy had die eer Geleien, in deplaets van krijten, . Soofeeckerals den klaren dag., 't Hemd fouden hebben doenbefchijten, |
|||||
|
Door
|
|||||
|
135 4fi'kaenfe Thalia
Door al te fchrickelijcken lagh ;
Want uw van damp gekloncken Aertkjoot, 3 Die d'opper fmoock vooght Heer Jupyn, „..In.'tfondighhoeckje, vanden haerdgoot,
Moet iédêr een behaeg'lijck zijn. Vöómaffientlijck dat beeft van P alias, .: döèhrfegt my 't beft van altemael,
. üfin toonde w-el, dat het niet mal vvas »
■ • ïn't vreeten vandie Speetjes Ael;
<Mtaer He vrees noch wat van fij nent wegen , , ;,;:. Want komt Mercuurhem aen fijn gat, En ftelt fijn Vrüuw'er fich niet tegen, •Soo raeckt h.y leelijck in de mat: -Doch 't gat't v. hoe 't gaet, 't fal my niet raken, ; ïck fet haer faem ; wijlick vaft lagh .'.OmddtbefuckteKalve-braecken, s ■■■
Daerg'rn uw Briefvan maecktgewagh j Voorwaer foo ftaptmenwel ter elegen Ter Troon, die vol van kotswerek bralt, Langs gladde, en vet befpöogen wegen, Soó men flegs op fijn gat niet valt j, 1. „Voorts foud ick.11 wel meê wat fenden»
Van 't geen mijn Mufa heeft gebroeyt:
Maer die Caronje noch haer bende
- - Heeft my in lange niet gemoeyti
Want Callioop , en Mrelpomene
Die (fchijnt het) dragen my wat haet»
Ja 'k loof dat die Geckinnen meenen
Dat 'k fchier mi jn Dampen daerom laet,
Maer neen, ick fal foo fot niet wefen ,
Brutfen zy my, ick bruts haer weer,
En in de plaets van haer te vreefen,
Damp ickdaeghs wel een Pijp te meer,
H aer norfie ftemmigheyd van Plato,
Haet ick veel meer als Snuyf-Toeback:
Maer dat Thalia, noch Erato
My niet meer komen op mij n dack. „
Daei
|
||||
|
of Geurige "Zang - Godin.
Daer 'k haer fteets foo wel getra&eert heb,' Dat is 't dat ick niet vatten kan > Wijl ick haer noytgeaftïonteert heb, Want die het feyd , dieliegt'er an; 'k Hoop immers niet dat een van beyen De Damp, mij n waerdigh Element, Niet langer in haer fnats mach lyen, O neen diezijn s'al langh gewent. Want alfoo vaeck (y my beiochten Befochten fy den Damp niet min > Want wat uur dat fy komen mochten, Zy vonden Damp» en my daer in: Soo dat 't wat aêrs fal moeten wcfen, 't Geen haer weerhoud : maer Apropoo, 'k Heb onderdaeghse^n'Brief geleien, Gebracht door God Apolloos boö > Die melde > dat Thaly in 't danfen, H aer ilincker Enckl au w heeft verftuypt, Soo dat fy, als fy fel gaen (chranffen Op Handt, en Voet, naTafelkruypt, En door dit onluck ( las ick vorder) Was fy gedwongen voor een tijdt, ( Tot dat haer koot weer was in order,) Mijn Pen te geven wat refpijt; En wat Mevrouw Eratoaengaet > (Die vande liefde niet meer fingt, MitSmijn Matres haer niet meer aenftaet >) Die hoor ick dat vaft hartigh dinght, Om haeft langhs ftraet teloopen beed'len, Nu dat haer Ambacht gaet fo flecht, ja 'k hoor dat fy daerom leert Veed'len, Van God Apolloos Meefter-knecht; In 't endt mijn Sangkuntt is thans fchraeltjes Mij n Pen en Inck die feggen kraeck, Trots Hondert-Duyfenc Duy vel-haertjes Die ick daeghs op de Mufen braeck: Daerom moet ghy u contenteeren |
||||
|
*#
|
dfrikpenje Tkilia '
|
|||||||
|
Yoordeés tijd, naet dit fcbrale veers
't Geen gy noch dapper fult vereeren, Vraegj'eK op Kack-huys an je Neers : Vaer wel dan vrind t want ick ga enden i f/ Maerwiltmy met den eerften toch 't Vervolgh van uw Bericheppinghfendea: Adieu j uw Dienaer Focquenbroch. Mejuffr.enNiehte. .
\K Etdegroótfte vreught deswerelts, heb ick voor eeni-
8e Wceckeneenbladtvolfchrifts vanuÉd: ontfange;i; hetwelckmy^egeluckigen teken.is/, van dat icknóchplaetsin U Ed: gedaclne^befii;. om V E: daèr voor niec eerbiedelijck te bedancken. rhde^dsét den droevigentoeftandc waerinonte Amfterdamfche faekpnfeedert ,een jaerge.weeft fijn, hadden my by na doen.geloóven, dat Wy_riier alleen ballingen uyt alle Steden,maer?oockuyt alle goede lieden haergedachi en waren. Doch nademael ty"Ê<l-goetheyt my door haer Brieven het con- trarie heeft oWn (blijckenj foo ben ick genoorfaeck U Ed: goetgunfticheyd voor'dit vverck ,v'an Cantate > een .fcnderlin- ge lof toe te fehrijven. Alfoo ick, dje met mijn lichaem mif- fchien in heel Brabandt geen verblijf plaets foirw kunnen ver- krijgemhet geluk gehad heb,van in U Ed: Barfl'envac fo voor- deeligen plaets te befirten. Den genadigen Hemel-Vooght die ons tegenwoordig van allebefmettelijcke fieckte heeft ver- loft, wil O Ed: voorde goetheyd loonen, en U Ed; noch et- telijckc Tachtign jaer in vernpegtngh doen leven. Watmy aengaet ick ben, enicHblijf Johannesdes felfde; mijn Amoms dieïoopen fomtijts eeivs een volle gallop,enftaen fomtijts eens weer foo bot ftil oi fyhet Podagra, gekregen hadden. Wan- neer ick eyndelijck eens door mijn Prad:ijck(die God lofrede» 1 ijck toeneemt)een Hondert-Duyfent Ducatenfal overgewori- nen hebben, foo twijflel ick niet ofuckfal U Ed: met ma Char- mante Coufine, wel haeftterBruyloftnooden. Want na dat ick hetrnyct, foo. fal het Geldt mybemin"e-
.. lijeker |
||||||||
|
df Geurige Zang-Godin, 159
lijckermoeten maken,als mijn Perloon felver, of mijn Heer
uwNeef fal het altijt met zijn Papieren Wijf moeten affien. Doch evenwel Oremus. Dat Wyf daerickudae.rvanfpreek, is voor my foo aengenaem "niet, of fy doet my dickwils al meervreughden aen,als miffchien de eene of andere Elf-Ribbe myoytfouw kunnen geven. De generatie daer met dit Wijf skemets in befig ben, heeft my voor een wijl een feeckre foeté Dochcer doenvoortteelen , die ick na haerOver-Beftemoers Groot-Moeders Beftemoer, Thalia heb latenDoopeh. Het is eenheel goelijckKint van haerOudersjzy finght als een Ly- fter.zy (peelt op de Fiool, en op de Caftaignettes als een Aep. Zyfchickt figh wat lichtveerdigh op, maer evenwel' is zy feer Eerbaerj en heeft fomtijts wel, de Eer gehad, vandealder> ftemmigftegeckdesWereltstedoenlacnenf f,'*3, : Derhal ven heb ick goet gëkeurt, (om U E.*aèn haer aange-
name geurendeel te doen hebben) U E: dit Papiere AfTetfel|- tjen van U E: T^eef, over te féhdeVi. Haer Schiloèrye'dié.U Eï opheteerftébladtlült vindèrt,'-faï UE:ten riaèfteh by, haer Natuur wet doen kennen j èn haer te degerr'bhdërtaftendefal U E: Hen 5 dat zy onder fotheytïbrntijds noch iet heeft dat na Wijsheyt rtiy-èkr, en het welèk ick hoopdat trËtniet qualijck behagen fat. Zy is faemcnejevöe'gï van een party gepren, dié niijnleedigheyt, en voornamelijck dè voorleden Peft-tijd , my om tij rverdrij f heeft op het Papier doen uelleniw'aer onder UE. miffchien wel iet vinden (uit, 't geen aen Ü E-'Voor defen'f, eenemael ónbekent geweeftis. UE: fnlt haer blaederen dan eens gelieven te 'doorfien, en my by gelége'ntheyd eens re Schrijven, hoezyüEd: behaegt hebben, lek heb haer op<- gedragen aen een heel goelijck Aepjê , of Méerkatje, xoebe- hooreode aen iMejuffr.HN.Alfoikoordeeidê.datdeknoddige Aeperyen van bun beyde , feer wel over een (ouden komen , en om met de eene Sotheyd de andre te bedecken. Vorder föud ick U E: welbreederfchrijven, roaeralfoobrenger defes.qphaer vertreckftaet, falickfulc'ks'tot de naefte reys uytfieilen, en U E: met Ma Chermante Coufine, en de reit van haer Fami- lie inde Protedtie des Almogende beveeien» enÜE:'v'erfeec- kerendatickben&e. ■ '. Me- |
|||||
|
'
|
|||||
|
%4o Afrikfenfe Tbalia
|
|||||
|
Mejuffr.
DEfe letteren (indien fy het geluck hebben , van u Ed: ge-
fien te werden ) hebben laft aen u Ed: te fweeren, dat fy met de grootfte vreughde des Werelts, en byna al Caprio- liferende uyt mijn Pen (ijnkomenfpringen , door hoop van in mijn plaets de Eer te Tullen genieten van uEd: handen te mo- gen kuffen, en u Ed: te verfekeren, dat mijn Hart noch even feer in u Ed: dienft is gelijck U Ed: wel bekent is. Indien dat de veranderingh van woonplaets inUEd: geen veranderinghge- bracht heett, foo derf ick hopen > dat het deel, hetwelckick voor defen altijt in U Ed: goede gratie gehad heb, my niet lal OHtnomen zijn» hoewel ick beken eenigfins inde welvoegem- heyd tegens UEd: gefondight te hebben > door mijn nalatig- heyd, in aen U Ed: in foo lange tijt geen reeckenfchap van de ftaet van mijn leven gedaën te hebben. Doch alfoo ick U Ed: verfeker ïulcks toegekomen te zijn, door de vrees die ick had dat mijn Brief niet wel fouw béftelt worden, foo hoop ick dat U Ed: goetheyt my fulcks wel fal vergeven, te meer al fop ick voorgenomen heb defe fout in het toekomende , foo te verbete- ren, dat ick fchier fouw vreefen door de meenig'hte van mijn Brieven U Ed: al te feer te Importutieeren: indien ick niet ver- fekert en was, dat lyUEd: noch eenige dienft fullenkonnen doen > in de Vifiten dieU Ed;fomtijts geeft aen de heymelijcke fortugaellche Dame meteen oog, daerom om U Ed: daerftoi toe te geven, foo ga ick dit Papier van onder tot boven beklad- den , met U Ed: te verhalen Dat mijn hedendaeglcheleven,
Is met vreucht, en ramp doorweven > , ,
Want ick fucht, enfmg, en lach,
Meer als tienmael op een Dach-•
'k Souwwel Trouwen, wouhetlucken ,
JAasr mijn har: dat loopt op Krucken
Als een arme Bedelaer
Vanhet eene Huys aen't aêr,
Sooby Vreemden, alsby Vrinden* _
Om
|
|||||
|
of Geurigs Sang-Godin. *4*
Om een goed logis re vinden >
Maer't is niet als roock j en wind»
Want't is al, God help je Vrind.
't Juffers volck is hier Canalje >
En het alderfnooft Rapalje
Datoyt fijn, of EerlijckMan,
Op de Wereld vinden kan j
't Geit alleen, is't dat fy achten,
En daer fy alleen na trachten,
Want die dat hier niet en heeft,
Is niet waerd Ichierdat hy leeftj
En daerom is 't weynigh wonder,
Dat, ick die in het bei'onder >
Mee al vry watfchraeltjes ben >
Dat volck niet behagen ken;
Almijnkaeck'len, en mijn praten,
Kan mijn niet een Oortjenbaten j
Al mijn ouwefnaekery,
Is maer viefevafery;
Al had ick foo goeje mine,
Als Ma Charmante Confinc,
En ickhad daerby geen Gelr,
'k Wierd maer voor een Geckgetelti
Doch ondertuffen laet ick niet na van eeneerlijckMante wefen; En dewijl dat ick vaft alle daegh, de fotheyd van de Weereld leer kennen, foo heb ick voorgenomen, noy t te Trou» Wen ten fy dat ick een Juffronw Die met Tonnen vol Ducaten
Wijs, en feftoon is boven maten,
En foo 'k die niet vinden ken >
Soo verblijf ick die ick ben.
Indies derhalven u Ed: foo danigh een Patroontje totuwenr voor my weet op te fpeuren, verfoekickuEd: my daer eens een kleynConterfeytleltjen van over te fenden, opdatickin Brabandt magh lopen foecken 't geen ick geloof dat in de he- le Wereld niet te vinden is. |
|||||
|
Een
|
|||||
|
I4Z Afrikaenfe Tbaiia j
"■ - ■■ ig ; j/tMifiÖ
Een feer gervichtigb Compromis,
' ' Seneffèm
de uytJpraecJ^des felfs. A Lfoo verfchil is gerefen tuffchen den Lof.
rijcke, en nooyt volprefene Juffr. Mejuffr. N. N- En den
feer WijfenVoorfienigen en feer Difcreten Heer Pleydojant Ordinaris deferStede, alwaerhygewonnen, gebooren» ge- wurpen, engefmackt is, en daerhy (geliick roede fijn partyc) is gaende en Itaende , leggende > loopende, en voltifeerende ter goeder naem en faemj immers foo veel ons bekent is. En nademael de oorfaeck dcfer hunner queftie is herkomen-
de uyt de Pbifionomie van fekere Dame JNf. N- waer in onfe voornoemde Protefteerende Juffrouw fuftineerdeeenigeexor- bitanten vitien (by anderen met het vvoordeken fcheelheyt ge- intituleert) geremarqueert te hebben , en dat in 't tegendeel hy Contratettant voornoemd Contratefteerde, fulcks eer dooi haerSneewitte Gorgel (onder Core&ie) gelogen tezijn> dan na eenige waerheyt te ruyken ,• fo is 't dat ly beyde Oppofanteo hoewel dapper en hevigh op den anderen verbeten, echter uyt vrees van uyt defe hunne Hayrklovery, een lengte van ex- orbitante Playd.Qyente fullen fien rufulteren ( die niet gewent zijn dan mèt een droevige Evacuatie der Borften, een naiferable defölatie der Hardenen te Cauferen) eer tot prascautie van alle onheylen ; eyndelijck gerefolveerthebben, de voorfz. ha?re queftie en verfchil te remitteren, gelijck fy die remitteren mus cfefen, aen de Arbitrale uytfpraeck van ons Meefter Fock, Pra&icijn Ordinaris ter Diaconyedefer Stede (wel te verftae" ito Deo) ons gevende vollelaft, Macht,en Authoriteyt.jaons WelexpreflelijckbiddeDde» verfoeckende, fmeeckende, en fujipliceerencje, om uyt haer E: E: beyde contendeptens N<>me (na eenige naukeurige infpe&ien van de yoorfchrev^né Phifio- nomie genome te hebben) de/e queftie te willen decideeren, |
||||||
|
of Geurige "Zam~ Godin. $£g
ïrneer te leggen, (oo als onfe Harffenlcofè Wysheytl fcharp-
ichti^heyd, en difcretie (ivaer van wy anders dubbelt ondiefc iel verfien zijn) fal bevinden na alle recht, en reden bïllijck en lêiamelijcktezijn. Beioovende Supplianten Refpe&ive > dat wie van haer bey-
len door onfe rechtvaerdige uytfpraeck in het onderfpit komt e geraecken, dat die fonder murmureren tot Amende van fijn juaüjck gevoelen , een fonderlinge liberaliteyt fal doen blijc- ten, door een doorluchtigh tracTrement te verlchaffen, aen de 'erfoonen van ons Mr. foek, indequaliteyt voorfz. endete wen gekomen panye: als oock mede de bygewefene Com- >agnie, fonder tefvergetenettelijckefoeteMeysjens, diefijn ■ygen goetheyt hem büyten de voornoemde troppe fal doen >ligeren, en verkiefen. VVeshalven wyalleprejuditie, envoor-oordeelen terzijde
fmackende > uyt kracht van dit voorfchreven Compromis, ge- keel onpartïjdigh de faeck in defer voegen hebben willen af- jandtlen, en op het Papier planten. Naulicks kooft gy my tot Rechter,
En tot uwen twift beileghter,
Of ick gingh op ftaende voet,
Om mijn Vonnis welteftrijcken,
Stracks die fchoone eens bekijcken, j
Die j ouvv 1 uy dus twiften doet.
'k Vond haer op haer ftoep te proncken,
Byfier fnedigh in haerloncken,
Wantdie had fy na de aerd,
En haer handen onder d'armen,
Die f y daer wat focht te warmen >
In de plaets van by den haerd.
't Hooft dat ftond haer feermanierlijck,
't Hayr dat krolden haer vry Cierlijck ,
Langh» haer hals wel twee fpanlangh; ■■. r
Maerickfou my feerverwond'ren, • | 1
Soo haer poort niet braef kon Dondïen,
Sittend'op dienkouwebanck, , ;,-;
Want dat kan een menfch wel beuren,
. Dis
|
||||
|
■
|
|||||
|
Il44 'Aftik&mfi Thatia
Die fijn darmen niet wil fcheuren,
Dat die losbrant voor een poos ; Doch dit heeft geen menfch, geroken Noch gehoort, want 't bleef beloken, Onder 't deckfel van haer Roos: Voorders was haer Contenantie, Sonder veel exrravangantie: En wat aengaet haer gefight, ('t Geen het mijne quam ontmoeten Op mijn Dodorael begroeten) *k Sweer, gaf fulck een helder light, , ;. Dar het my ('k loof by mijn fooien,) Had gemaeckt tot Afch, en Kolen Soo ick was een Turf geweeit ; Maer den goeden Hemel weerdent > En God lof, ick efcappeerdent, Want ick was te wel gevleeft: Maer my docht dit fnedich kijcken, InplaetSj van na fcheel te lijeken, Treften my het hart foo net: Dat indien ick geen Doctoor was, Wis voor eerft al op een oor was, Of, tenminftenfieckteBetj En daerom na langh betuuren Langh beki j eken, en begluren, Kom ick eynd'lijck bet proces Tuffchen uwliêndecideeren, 't Geen ick dan ga proponeeren, In een Regel vijf, of fes. Sententiael Sonnet,
VOlmaeckte Juffrouw N. N- met licentie, , ,
Om dat ghy het woortjen fcheel, hebt qualijck g e ployeerr; So word ghy Arbitrael van my gecondemneert $ O
|
|||||
|
ofGeurig? ZfflgrGvdin. l4f
Qm vaer^igti te voldoen het recht, en dees Sententie; •
Het recht f geen billick (preec^c}- en lyd geen Refiftenrie, Noch'wil niet dat ghy oyt tot hoger appelleert, Sn't Vonnis 't geen ick fpreepk, i$ fpo yaft gefoudeetE Dat geen eKceptien hierjzijfl ïg apparentie ,• Laetdesdemiltheydfe-«r, dje Steels by u logeert t En die met al uw deught ghy lbo vaft ppflideei* Alsoffy vanuzielCcnierwasdequintefïentje,,, ;, Ons heden eens doen fien hoe Joflijck ghy tradtèert: Als ghy wilt dat de faem, met alhaerfelpquentiq, Uw lof de werelt deur,' op 't fte edi jckft TrorppetieerÊ* |
|||||||||
|
in -i
|
|||||||||
|
Mejuffr.
|
|||||||||
|
i.oT-o) i w
|
|||||||||
|
ICk foude wel wenfëbel ijck, pegejerjijck, en JyillelijpJQtieé
alle mijn wenrche!J>ckhed£n^egeerlijckhedeo^n^iïl«lijek- heden, wenfohjen, begeeren? en WÜl^P da|t:u jgdvjffigefl-' ttoordig-h kcift CftfwetnpleGf ep * meid Pff feygoïtOTea ièw?fs door een vierkant byael dat jo rrjjja &$m£flên k > de hjaibolji- ge lenghte ,van;C«mpljmenjen* $ie, iek g«ee:t be» g>j} het Papier te Plantej,pir» jj .#:wel eerbiedelijek te bedanckefl, yarf wegen de finguliere Faveur die u Ei Dienaer gepoten heeft, door het ontfangen van u E: aengenarne letteren j^vant ictë (weer u E: dat mijn hart, foo dra ick het Pawjinjhandetï kteegh uyt klincklac.ê vreughr, op krucken wel.e$p/.$rhooghi luffchenHemel, en Aerdeinmijn.lijf op fprongh:;. . / Want het C ampriolif eerde, ■-. ,:.:t ?.l En h,et fp£örab, en Voltifeerden , < '
My', foo.Ty3*ghi(imijnBorft, 'ftfliS lauriïs-
; :P4tkk:n?«f d*e vreemde parten, • |i
ïnJiejfpriBgenfchiBrfouwtai-seö $$nntjil\
d'AiderlHeiwghfbï Hans worft..; v - :, ,;v.-:;o]jr '
Waer oj» ,qfij ^w5erfafiy.dioej:efoakiMn,:'fb/fccg*flickté «ev;odefl, da* defetl%CoajpJi'incfiiiÉöïidieicktjerijtor da^htj u«infoogrQote.nir-ieeiiigtje» óp dit bl,adxfeude komen SAllen* 'n mijn Harjfbyan fop geweldigh ondermalkander ieggensrt L1 twifterr
|
|||||||||
|
146 Afiihéimfe ThAlia
twiften, ftootetii en dringen, om elck het eerft daer uyt cj
komen, dat fy malkander de paffagie toefluyten, en geen vat allen daer uyt kan raecken : Eveneens gelijck't Canalje,
Dat in 't uytgaen van de Kerck »
Op malkander dringht foofterck,
Dat geen Menfch in die Batalje,
Door 't gedrangh van Vrouw, en Man,
Uyt de deur geraecken kan:
Of gelijck de Spaeniche Vijgen,
Die Signoor fooheeft gepackt,
( En met een, licht wat bekackt)
Dat men die niet los kan krijgen ;
Want fchoon men de Ton ontfluyt,
Niet een Vygje valt'er uyt.
Daeromfal U É:aen de impertinentie van dat gedrangh, èt trage voortkomft van mijn complimenten gelieven toe te Schrijven, en met een vveynigh patientie haer langh achterblij- ven te gemdet komen ,• alfoo ick feer bedught ben, dat foo U E: daer eenige van faeght te bordt'komen, die miffch*en Kreupel of Lam mochten zijn, nademael men infooeentwiftighge' drangh, wel een Arm, of Been, quijt kan raken $ Soo acht ick ver beft te wefen,
Dat ick haer liefft aherlaet, 'f
En eer van wat anders praer, '
"t Geen ghy in 't vervolgh fult leefen,
"Want een Kreupel Compliment
Is niet waerd dat men 't u fendt.
Verftaen hebbende uyt U Ed: aengename Brief, dat U Ed met haer Familie noch redelijck wel te pas is, foohebickm; verheught ,• maer dat Moejerken Cornelia, noch al fieckelijd blijft, is niet goet, want het is niet gefontSieck te zijn ; echte foo vertrouw ick, dat ick als Do&oor, haerwel een raedt fouv konnen geven» die goedt fouw zijn ; te weten, dat fy fich een een fackje met menfehen darmen op haer lijf liet binden: 'twelck terftont alle Vrouwelijcke gebreken geneeft, otm brand daer in. Wat Joncker Jan Pool aengaet, is my lief» hy f* |
||||
|
of Geurige Sang-Godt». 147
wel toeneemt > hoope dat hy U E: tot vreughde fal zij n» en toe
trooft en onderftant aen Me-Vrouw de Schoone bedroefde We- duwe : dewelcke ick uyt al mijn Harr, en Ziel, in haer ohgeval beklaegh, en wenfte geen ding in de Wereld meer, darrhaer in' eenftandtte fien, gelijckhaerdeughten gaven verdienen: Al- foo ick haer derf Iweeren, dat indien het in mijn macht was haer te helpenyitk met degrootftevreughtdesWereltsmijn' goetenBloet, in haer dienft louw implojeeren, alfoo ick my meer, dan door Duyfend Confideratien foodanigh aen haer vindt verbonden te 21 j n, dat'er niet in de Wereld is, waer dooc ick de Obligatie die ick aen haer goetheyd heb fouw kunnen' voldoen; dërhalven verfoeck U E: boven al, mijn ootmoedige gebiedeniffe aén,haer E: te doen , als mede aen Ma Charmante Coufine, de wel ck noch de Oude ëftime die ick altij dt van h aër' fchoone gaven gemaeckt heb, in mijn Hart befit; maerick wenfte wel te weten , ofick niet haeft tot Antwerpeh met haec fal ter Bruyloft komen, en of'er niet een van haer galants is dié haer kan behagen, dan of fy noch al gerefol veert is bet Krlöo- fter voor haerBruyloftsBedttevfirkiefen j hetwêlék'(indien hetwaerwas), fondef twijffeleeriDuyfent van haer MinnaetS' inhetöraf fouw helpen; V. WantdoorhaervolrhaeckteOogen,-1 -" ,"/ . .; •
AchtickhïèrVarifuIckVermogen,' ': ' : '-'- Dat fy ieder fterven dóet, '"?' 7'-!li '" , . Die haé'riayfter derven moet.' ' , ! ;' ' '■
' Daeromfoiiwick haer r»deri, dieonbehoorëlijefeerefolütrê'
ra eeh'Genereüfe^Compaffie tot haer Minnaers tévérattdêfere»' om alfbo ten rrtinftenVan de Duyfeht een , in hédev*én të hou- den , alfoo van de refterende Negenhbndert liegen Wt"Ne- Sertigh het p:ró,ce's al voor vaft gemaeckt is; ; ■ - •■ Watmy'aërV'é;tó'fr ïckbevind-rny noch ai in rnijnoüdéilant,
hoeWel ick onderdaeghs weer op nieuws fqoelderements-ver- '<efc ben geworden, datf my het'Minpë-Viër fbë'dick de Neus» f n Mont uytvlieght * dat ick dfcr- friet tatibóré ëèn Pij p Toe- Wekaenopkanttekeb.Scc. ; * - ',; "" |
||||||
|
|,fc.$'js:< -.O; 1 ....fflt.
|
||||||
|
\-
|
||||||
|
Mejaff
|
r.
|
||||||||||
|
'i '■ - " •■"'■
|
|||||||||||
|
Ïï>ï de tijdr»; die een febeydingh begint teaiakentuflehen
N acht.en Dach.en in dew^kke de flauw* ftralen van deMm- naer van Cephaie, de Gordynen van de duyfternis beginnen wech te febuy ven, heb ick voor ten dagh , otdrie ,eenüroom gehad, deweickekk niet kanna Uten aen U bekent te maken; fi adïtnael fy a t' eenemael aqngaet, en een uytleggingh fchijnt te hebbendie feerwaerkhijneHjckis.na dien ick die gehad hel) in een tijt in dewekke l.y gemeenlijck waérachtigh zijn, ver mits de Gseftt'ii als dan me^t vrykeyd dan oyt beginnen te ver krijgen.- • , ..",, ■' lek beelde my dan in,dat ick vervoert was in de aengenaenv
fte plaets des Wereltsj welck een velt was, geb.orduurt me: al de fchonfte Bloemen die oyt de Aerdedroégh , en dieniei alleen be^jgeficht betoverde, door de aengename vetfehey dentheyd van haer Coleuren , maer die daer-en-boven g«r minder vernoegïngh veffchaften aen de Retick, dpordeleo kerheydder Geuren die ayt hunnebUeden^wyvafenide. Dit Veldt was óiiiriüghtvan,tweeSoei-Vlietende Rivieren
welckers Levendigh"Water 'hé*Chriftal in klaerfaeyd niet ei hoefde te wijeken» en in.het >y,ekke men als inéén Schilde') de amwajfeffde bloemen «p tiet.Ci£tlijckft lagh afgebeek Rofitom 4fie< Jsiyieren fachmen twee l>ange dreven v.ai fchoone bóoge- Bpeckè-Bomen, waer van deTacken minde Blaedererj dan Vogeltjes draegrni Dewelcke door de aenge name veranderinge hurmer flejnmen, geqr^ rriip4e.r,ver8enoe gingh aen het Oor > danopgetpgentheydae^&eZielvetooi faeckten: _'•..< ■.;.',■,-;'- ,.: ".''''■''■'■':..'■' Want door bet fchawendgeluyt, , • ,.,-. ;.
't Gcenly op 't beflijekfi queeldenuyt .• •
Scheen elck als orn de eer, vahhungefanghteftrijden» Doch de verwarringh van't gefchal,
't Geen klontk door Bos, en Bergh , en Dal.
Liet het aen't Oor nietje. Je mogen onderfchey den, |
|||||||||||
|
—iar
|
|||||||||||
|
of Geurige Stmg-Godin. 149
Wie vanhun't machttghft was de Zielen te verleyd«n.
Nauwajckshad ickeenige ftappen in dit Cietlijck Veldtge-
daen, of icklach in'tverlchiet op'tendt van het felvige, een HeerlijckGebouwopgerechtjhet welck een Tempel was,welc- kers maeckiel heci na de Oude Romeynfche manier (cheen te gelijcken, en dewelcke niet minder aenfienlijckwaS , door de poorheyd van ztjnbegryp, dan verwonderens waerdigh, door het Marmer, Gout, Jaspes, hét Azur, en meer andie ge- fteenten,dewelcke men daer acn alle kanten uy t fach blinckenj de nieu<gierigheyd om dit Heerlijck Gebouw van nader byte beffen, had my nauwlijck eenige ftappen doen naed'ren wan- neer ick op nieuws opgehouden wierd , door een voorwerp'c geeu my noch wel Duylentmael fchoonder dacht te zijn.dan als 't geen ick daer tot noch toe geiten had : Geen Reuck, noch Schoonheyd van 't gebloemt,
Hoe waerdigh oock dat men het roemt, Geen Chnftalyne Beek die men foo (bet (iet Vloeyen, En die in Schaduw van 't G^boomt Gevuit met blye Visjes ftroomt; Nochfelfs de Lente die daer eeuwigh fchijnt te Bloeyen; Ja geen gefteente > wat 't moght zijn, Geen Efmaraude, noch Robyn » Hoefeer die blinckenmagh , door fijn verheven lnyfter, Of 't wierd berooft vanglans, ja even eens als Doytter, Gehickhctkaers-lichtop dendagh By al die fchoonheyd die ick fach. Ick geloof niet dat ghy tegenwoordigh behoeft te twijfelen, Wejutir. of ghy het ielver waerdt of niet, die aen tr.y in defe 'choone plaets tcvoorfchijnquaemt, hoewél ghy u miffchien Weynigh inbeelde daer te zijn. Inderdaet fchoone Z: ghy Waerd het felve die ick aldaerfach , endieuaenmijnoogen Vertoonde, fodanigh als ghy alnjt gewent fijttezijn, danste eggen , de beminnelijkfte fchoonheyd des Werelds. Ghy 'aeght uytgeftreckt cp het teere Gras, en uw eene Handdie ghy op de jjant van net Riviertjen onachtfamelijck hangen lier, getaeckte met de tippen van haer albaftere Vingeren even het bovenfte gedeelte van feet iachtruyflchcndeWater. Uw Li 3 fcho-
|
||||
|
ïfo Afiikaenfe Thalia
fchoone Oogen hield ghy geflooten, en indien de flaepmy
het geluck beroofde van die te fien, foo hielp fy my tot vergel- idingh jnhetvermaeckvanaluw and're gaven te mogen aen- fchouwen,die anders gemenelijck gelijck als verfcholen bleven .door de ftralen van uw gelicht, waervanhetnier-mogehjckis deluyfter te verdragen. [ Ick aenmerckte metopgetogeinheyddevreedfamegeftalre
in de welcke ghy laeght en fliept, en ick verwonderde my, dat denftemel ufoo veel ruft verleende in een tijdt.in dewelke ghy my de mijne geheel ontrooft had ; wanneer in mydefegedag- len geftoort wierden door een toeval, hetwelckmy wel haeft al het vermaeck van ure fien ontnam, en hetwelckmy nu noch door het herdencken het Hatt doet beven. Want een Slang vaneenongemeenegroote, dewelcketot
noch roe onder de Groente was verborgen geweeft, fchielijck pytfchietende ('c welckmy het Bloede van fchrick in de Aders deed bèvrièfen) naderde U, om U met zijn Adem te vergif- tigen , en om u in de fchakels van (ijn Staert vaft te winden. Ick trachten u in defen nood, (Voor my veel flimmerdandenDoot) Xe redden uyt'tgevaer, ten koften van mijn Leven: Maer 1 aes J ick ftont al s roereloos, Ja felfmijn Mont als fprakeloös, En koft niet eenen woordt, tot uw opweckingh geven.' Ick dan noch veel onbewegelijckeralsghy ( dewelcke altijd
noch even geruftlaeghtenfliept, alsof'ergeengevaervoorU ophanden was weeft} ftónd gelijck een Deelddat Hand , noch Voet kan roeren, en louw genootfaeckt geweeft zij n,uw leven te fien endenjTen ware ick fchielijck de deuren van dien Tem- pel , die ick u geooemt heb, roet een groof gekraeck had booren openen, en daer uyt fien komen een Kindt, omheynt met een heerelijcken Glans, even van gedaentegelijck men gewent is de Liefde af te Schilderen. De gefwintheyd die hem fijn Vleugelen gaeven, deed dat
hy in de uyterfte noodt, (alfoodeSlangh noch maer een keer of twee, te doen had) u noch tijdelijck te hulp quam; mijn ge- beden om hem tot uw oiitfettingh te bewegen, waeren onnut» |
|||
|
qf Geurige Zang-Godin. ifi
«rant ickfagh hem uyc fijn eygen goetheyd, terftont met fijn
eene Handt dit Serpent aen grijpen : enu uytfijnfchadelijcke banden omwonden hebbende» het felvige vaft boejen in een kleyn Gout Kettingsken, het welck hy mee gebracht hadde : dugedaen zijnde, fwaeyden hy ü fijn Fackel eens of twee ma- len verby uw ge(ïghr, om u te doen ontwaecken , en deed'u Hen uyt wat gevaer hy u quam te verloffen. Dochindeplaets van hem tebedancken gelijck ghy fchul-
dighwaert, betoonde u foo ondanckbaer, dat ghy niet eens begeerdete bekennen eenighfins aen hem verplicht tezijn; weshalvenby om udaeroveite ftraffen, het Serpent terftont wederom hen liet, en volle vryheyd gaf jom u weer op nieuws met grooter furie dan oyt, aen te taften. Ghytrachtein't eerft de»vlucht te nemen; maerdiewasu
onnut; want de Slangh twee Vlugels (die ick tot noch toe nietgefien had) uytftreckende had u in min dan een Oogen- blick achterhaelt, en in fpijt vanaluwtegenftandt, begonu wederom aen te vallen, als te vooren. De nood deed u als doen uw misflag bekennen, en my dacht
datghyalfchreyende de hulp van dien God begoft aen te roe- pen , die ghy van te vooren foo veracht had. Hy,dieal de goetheyd van een Kind heeft, endiefighlight
verftooide oock wederom haeft ter needer geftelt word, door onderdanigheyd, en ootmoet, fagh foo dra u vernederingh met, of liep toe tot uw byftandt, en verloften u wederom van het Serpent» na dat ghy hem nochtans beloften gedaen had,dat ghy fijn maght foud erkennen, en u voor eeuwigh on- derfijn Heerfchappy begeven. Het Serpent quambyny; maerin deplaets van my te hin-
deren als het u gedaen had, bewees my niet dan alle teeckenen vanyrindfchap. ,1 erwijl ickbefigh was in my hierover te verwonderen , foo
w'etd ick (chielijck wacker, en defe Spoockery verdween uyc jnijn gefight ; Waer door ick mij n in ftaet bevond, om op defe iJroom te mijmeren.dewelcke (onder twijffel foo een ordente- lijckengevolghnietfouwgehadhebben, tenwaerfy ietsver- torgensinfichbeüootj, LI 4 De
|
||||
|
i f2 Afiikaenfe thalia
Deuytlegginghdiekk daer van maeckj is defe: Deaen-
gename Lansdouwe, dewelckefigh aenmijngefichtvertoon- de, èndemy iböveelvermaeckvoorftelde> oordeel ick te be- tekenen de foetigheden van de liefde, dewijl dit aen de Min- neryfcheentoege-eygenttezijn, alfoo het tot een toeg»ngh tot lijn Tempel verftreckte. De flaep vvacr in ick u vond, beeld my voor de ongevoe-
lichëyd waêr in ghy leeft, als u vveynigh latende gelegen zijn aen een plaets, entijdt, waer in hét werck der liefde al uw onderhoudt behoorde té zij tij 't Wélck voor u een droevige, ftaet is, Dé Slang die u wouw aenranden, en u ih fijn ftaerr inwinden
beteeckent niet anders dan de rijdt/dëwèlke altijd onder dege- daente van een flahgti Wordt afgebêélt; defé is eert gévaérlijc- fcê Vy'andt, en té meer van u te vrefén» dewijl hy u in den flaep aentaft, waer in ghy u voor hem riiét kand bëfchermen. Dè liefJe dié u uyc dit ge vatt Vérlöfi:, doét Wel fién dat by
het in der daer is, die ons alléén kan bevrijden van dé fchade.en cmgëuiackëh des tijdts , èn dié ons dié doét doorbrengen in de ^ëngendémité vtrmaèckelijckhéden dés Wétêldts. De onreehtvaerdighéyd fitte dëwdckè ghy Wèygérde de
' verplichtingh te ëtkêiihén, dié ghy aên de liefde Ithuldigh *Waerd,als u vertellende uyt dè klaëuWéh van hét Serpent, bete- ken igenoegfaem > dè tegthÖrévighèyd, eii dehaët, dieghy ourechtvaerdelijcktegen hefflhébt opgenomen. Msër oock de ftrafdte foo haeft op uw misdaéd volghde, geeft te kennen, dat defe God niets ongeftraft laet in die geenen die hem verach- ten. EndefeSlangh die lijn. Vleugels uytftreckt, die men in het begin niëtgewaer Wordt, betekend, dat de rijdumeteen groote gélwintheyd vervalght, hoewel hy feertraegh fchijnt te zi j n in de gedaénte van een Slang die langfaerh kruy pt. Tot noch toe volght mij n üytlfeggingê fèèf Wêi, en ick vind
tot nóch tóè niet dat valfch is. Maër ick tvëët niét höenat ickdieéêdachténfal vatten, diëickkréëgh vahdatghy belof- te deed aen dé liefde, dat ghy U fijtt hëerfchappy «P*1 onderwerpen, wahriêër hy ü Vêrldfte uyt hét gev^ér van de Slangh. Ick vrees geweldigh dat mijn Drööiii niet 't eencmae' • ^ ' " " vallen |
||||
|
of Geurige Zang-Godin. tf£
valfch is in dit gedeelte, vermits ick dught dat ghy weynig be-
geerten hebt om te doen 't geen ick my inbeeldé dat ghy deed. Ondertuffchenhebick't echter goei gevonden u hierover te waerfchouwen, om u wel acht te doen nemen, van u te kun- nen befchutten. voor het gewek van de Vlugge tijde% door defe rciddel die mijn Droom u voorbeeld naótfaeckelijck te zijn; Want ghy kunt fien door het goet onthiel 't geert my de Slang dede.inplaets vanmy cebefchadigen; dat de tijdt geen hin- der doet aen die geenen dié fó verlieftaijn als ickfverrnits fulks alleen het oprechte tegengift is, tegen he*t fenijfi dés- tijdts. Denck hier op fchdone Catdrijn,
En om verdriet, ên Ramp, en Pijrr,
Voor eeuwigh van uw hals te Wééren;
Soo neemt de tijdt wel waer. die noyf. kafi Wèlérkéêren. Erkent doch van de min, de foéte heerfchappy, Laet eenmael doch ifw'Hart verwinnen, \
En wilt getrouw, en füyVïfminfrehi \
Doch foohetmoog'lijck is, föó rMcckdöt lék Éët fcpr
Ü Y T.
|
||||||
|
Salve
Amice.
TTW Brief van Sati'f dagh acht dagért ,
*»«' Is my gekomen wel ter handt .• Waer in ick u met oflvêrftandt Om mijn verblijf alhier, hdör klagen; Als of ghy waénde dat ick ftöUw Noch tijdt fouw weten uyt re vlflderi, Om te befoedkenand're Vfihden Dan die ick hier aen 't Y bèfchouW: L 1 ƒ Oneen
|
||||||
|
'dfrikaenfe "Thalia
O neen mij nwaerde Vrind ! dedagen Ontfchieten my tans fbogefwind, Dat Mr. Focq wel reden vind Om van de fnelle tijd te klagen: Want dat ghy 't weet, d'aenftaende Weeck Datfaldetijdtzijn > om mijn lappen Tepacken, en van hier te (lappen Soo dat ick Ichier van rouw verbleeck i Mijn Schip de Gideon geheet'en, Vertrock voorleden Weeck van hier, Na'tEyland, daer noch Boek, noch Stiet Maer Schapen meeft het Gras af vreetcn: En daer wy in 't verleden Jaer MetTys-Ooms Ried te venten voeren: Hoewel wy op die droeve Boeren, Soo fchendich fcholden met malkaer: Soo dat ghy feer wel kundt bevroeden Dat ick nu dapperdraef > en loop, En datick Vleys, en Boter koop, En Wijn, enKleeren, Rock, en Hoeden. Ick galoppeer den ganfehen Dach Om my op 't vaerdigft toe te ruften Of'kga, ommywatteverluften Nad'Hofftee, als't my beuren mach. Denck felf dan of't my mach verdrieten Dat ick foo waerden Vrindt, als ghy Niet kan befoecken, wijl ick my De tijd fo fchendigh voel ontfchieten ? Dieslbuwick, foo't u beuren kan (Gelijck ick anders niet kan peijfenj Ü bidden eens na 't Y te reyfen Om my voor 't laeft te fpreecken an: Want Licht'lijck Touw h\c kunnen wefen, DateenighRoch, ot Tavrebot, My in paffant fwolgh in fijn ftrot, Gelijck Jïneas ftont te vrefen, Toen hem Vrouw Juno op het nat, |
||||
|
of Geurige 7.im%- Godin.
Met al fijn vrome Troyfche Vrinden", Door Meefter Eolus fijn winden Soo deerlij ck veterd' achter 't gat. Om dat hy 't Land der Lybianen, (Gelijckals ick nu mee gae doen) Met fij n verdrevene Troyanen, En Scheeps Vlood meenden aen te doen. Wat weet ick of ick niet Gebooren Ben, uyt dien Trooyfcheen Held fijn Bloedt, En dat Vrouw Junoos bitfe Tooren My licht niet mee wat potfen doet ? Daerom , eer my dit licht komt beuren. Soobid ick komt ons hier eens by, En doet voor 't minft my uytgeley: Verfelt met Duyfent foete Geuren. De tijd wanneer ick trecken fal Beloof ick u in 't kort te fchrij ven , Want noch een dach, of tien te blijven > Dat is (na dat ick loof het al. '4 Ick fal mijn Neef als dan ontbieden,
En foo ghy kund» foo komt dan meê, En daer mee flap ick op de Zee, Om dees verbaesde pleck t'ontvlieeen. UE; Vrienden Dienaer
W. V,Fo
|
||||
|
t%6 Afiilymfe Tbalia ,
Jfrik^enfe^Êr teven.
|
|||||||||||
|
Waerde
tl[h h'
|
|||||||||||
|
VU» D \T<
|
|||||||||||
|
ri'j
11
|
|||||||||||
|
MYn ketfte was aëfli V Ë;vao dêÖ'22.Sep.
voorlede, met het Scbfphet Vosje; dewelcke ick niet wiltwijrïelenof fal 0 Ëd: wel gewaden zijn. Dieshai ven fuh ghy mijn geluckige overkomfte yerftaen heb- ben, aendel<Nöörderftranden vaftlivbten, en een gedeelte van het Oude Kómnckrijck van deScboöne üido. Enalfo ick u als doen beloofde door mijn rwtften een weynieh breeder van de Part icularitey ten van mi jmfteys., £tatft, eogefbntheyd, als medevandit Landt te Schrij ven.foo fél kkhierinttgenwoof digh (doch kortelijck) foo veel ick tot nosh toe hèbkonnen fien, udaervan onderricht doen. Watdamrrijjn Reysaerrgaet» die is (gelijck ick uleftaael
gefeght heb',' achter Schotland om geween") En vertelt met veel Cojonnerien , en eenige Stormen ; Want ruym Dard- fcalf-tveeck aghf«r een zijn wy in die Barre Noorder-Hoeck, ontrent op de Hooghte van 6z Gnsden, dicht by Hidanot. foofeervanMonfr. bolus gebruyt geweelr, dat wy meer als driemael de Doot tot in zijn achterfte Kiefen hebben moeten fien. Alfoo dat Vaer-water voi Noordlche K.lippenzOncie> "e! eeuwige Domiciiium of Womplaets van Joncker Orion , en al fijn Confraterslijckt tezijn. . Ontrenteenige Ey landen, en Klippen, op de Schotfe Kul
gelegen, en de Orcades genoent (Forfan *b Orcu, ^tieruan *queptricuh[<« h« Bjtptt iïauth habentui , ae Qltm.ScjIlA • * |
|||||||||||
|
rofGeuri£iSang-GoAi«. iff
Chrjhdii) warètt' wy een dagh , en een ganfche flacht>
meer als driètn iel op het purii, yan de Brandende Toaback?» Pijponfes levens, in hét 2/èe-watér voor eeüwrgb uyt te biuf- fcber». Hoe dat ifck rtVy in dié Occafie bevond (my fegh ick, die dat Ferfidum Èienientum altijt alsdePtftgehaelhebV falu lichtelijck zijn te bevroeden, wanneer ghy u felfs-fiilt inbeelden, myie Hen leggen, in wijn kooy gedoken, klip- pertandende van Kouw, en fcbrick ende, over het bulderen det Golven, gbnfen der Winden, klepperen der Touwen , kraecken der Maften, en Wind-veeringen j en voor al'. het ge- loop, geichreeuw, en geroep »,dcr Matroofen» en Pilbotèn. 5k$ my daer dan leggen in"*t midden van'de Nacht ,by' een flactiw, enverwaeytWas-lichje, fteekende mijn mageren-Hal»'; tfi flinckerarrn onder de Deeckeri uyt om een Pijp ;róft te'hou- wen , vcaer uyt ick de roock iuygende, deleiv^by J|Va niet weer: dorftuytblafen, uyt vrees, van dat rny1 dQor,Üê;/\iteratie7daier ickinwas, de Geeft met ^énen, hétGorgél'gatriiei m^erMf uytfpatten./ Meenighmael riep ick aliriijn Pniioföphië te feaet, <wi my dit gevaer te doen verachten, en om mijpÖëeft tctran- <J-iüileeteojmaèr ick ben u gedwongen te verklaren dat in fpi|jC tandefelve.de jonckheydt» enbetplayfiervan'rlevep .jjejtt looftercke part yen waren, en rny foo krachtige Woii ven ver- ftrekten, orri de ingewanden der Viffen niet tot rnijri Loge- ment ie begeeren, dat al mijnfc|ioonePhilofophie,; voprdic Confideraiien té fwack vallende, 'wel haeft te grond gingfa. terwijl obs Schip noch op dé Golven bleef voltifeerén; enten* ^er méér dan een Stengh Verloren te hebben, depganfipher* ftormdoorftingh,. Ick w.éetwé), dat by. een Man'als ghy ^ije P? Ichraelheytfyin dees; mijr» Phil&fopiiie geweidïgh belacne» lijk Tal 7.ijn 'As fooder twijffeldaerbetéring cöruijt zij nde cfatt Wt: Sed <\ttam lange dtfta früxis i TheoriA docefit.enjnet/frtet jjf Experimenta. Ick beken dat lek béter opinie vWniijn:Tri,ep.reti- ^hePhiloïóphiê gehad had,ln my'de Poot niétte poen vrefen , pan ickdppr ^,xprientiebevoridèöricb:Soo dat my ftlc^sdpe^c gelovenj.datiickiuindie Rencontre by my gelift ebbend e, uw Philofoph^e irnet de mijne,« één en de \é0è£ort\iyr\fc>iv\tf nebbenfienlóopen, en dat fy in Compagnie (alsof fyfiack- fteenen
|
||||
|
If 8 Afrikaenfe thalia 1
Reenen om haer hals gehad hadden) den Bcyiem des Waters
fouden befoght hebben; Of voor het minft, da't fop ftarcken Wind, als toenblies, ons die ajlebey wel van,liet lijf fouw gewaeyt hebben. - Dit in paffant om u te toonen, quod, fectm- dum Paitlum: Caro pr<edominatur Sfiretui. Derhalven, weer tot mij nreys keerende,;falick vervolgen
u te feggen, dat wy eyndelijck de Hooghte van lïet Eylaod Fero kregen, waer door wy in korte dagen, Yrland , en En- f eland voorby, de Spaenfche Zee door, en foo voort tot op de
looghte van de Canarifche Èylanden liepen: Alvvaer wy de Rencontre hadden van een Turckfche Rover, dïeopons af- komende, onsmetdeDoot, of Slaverny fcheen tedreygen. Doch Noteert dat hoe blijckelijck dit gevaer voor ons fcheen, dat my fulcks op Duyfent deelen na, foo veel niet pntfette,dan de Voorgaendè ftormen , alfpoick u derf verklaren, dat de Doot noyt foo ;feer in Genere, als wel, Sub unica ijla Specie, fiaufragii, my rhachtigh geweeft is te ontftejlen, of te ver- fchricken. Dit Slagh van Doot dan f als vry wat Genereufer dan de voorgaen.de) noch oockjdè Slaverny (als noch met leven, en hoop verfelt fijnde) hadden geen macht om my eenige Al- teratie aen te brengen; fchoprj al de Pnxparatoria ad Confiiclum, pf Toebereytfeleh tot den flaêK a' gernaeckt war.en. Docfa heb danckdelafhartigheyddesT'urcks, het enquaril'er niet toe, vermits hy, niet van de grootfte zijnde, en ons vvel party Egael mee hem vindende, figh Wel haeft van ons afwende, pmons, onfeReys te laten vervolgen. Wy géraeckten dan alfoo voort tot by Capo Verde > alwaer wy wederom op feeck'ren Morgen fchielijck wierden op geweckt, door het gefight van twee Schepen, "die met volle Zeylenoponsaf- 2uamen; 't geen ons, ons felven weer in poftuur vanDefenfie
eedftellen: doch malkanderen naderende bevonden hettwee Zeeufche Scheepen te zijn ,die, alfoo het Lorren-Drajers wa- ren figh niet van ons wilde doen kennen, maer van óns afhiel- den; waerdoorwyonfeReysvervolghden, fpt dat wy eyn- delijck Onttent de Gout-Kuft quamen, waer dat wy noch een diergelijckeQuant vonden, dewelcke, goeje Prijs yoor my zijnde, terftond van ons wierd na gej aeght i doch hy de wind |
||||
|
ofGeurige Zang-Godin. If<j
fan onï hebbendf , tn oock vry wat beter bezeyltlijnde dar»
n (allooons Schip feei Vuyl en aende Kiel dapper 'begroéyt wjioowashetonsonmogclijckbem te krijgen; fchoonwy kin lbo dicht waren , dat wy eenige i'chooten op hem loften-, doch vruchteloos, alfoo hy ons te gefwind zeylde. Op defe Kuftvan Africa; hadden wy verlcheyde maelen een feecker loortvan Storm, dien men Travaden noemt, zij nde fecr ichiei lijckelosbarftingender Wokken, metfulck een Kletterende Donder, en vinnige Blixem ftraelen, dat het al fchijnt te fcheu- len, en te branden, wat daer ontrent is ; waer by dan komc foo fchnckelijcken Regen, dat ten tijden van Noach geen fwaerder kan gevallen hebben j want wy vergaderden daer door, dickwils in min dan een Quartier-uurs, door een ge- bannen Zeyl, meer dan 10. of 12 Tonnen Regen-waetei*. Dit niet alleen , maer uyt dit ftucken fpringen der Woleken (dié alsdanfeerleegh hangen) fpatfoo feilen otorm-wind uyt/eé fofchieiijck, dat men hier noytmet alle Zeylcn derft varèn* alfo men defel ve in loo fubieten occafie, foo fpoedigh niet ic»a kunnen los maecken, en inhalen, of men fouw met Schip met al moeten omflaen, indien de Zeylen, Maften, of Touwen fan lelfs door hulp van dé Winden niet in ftucken fprongeti. Dit alles hebben wy verlcheyde maelenmóeten doorftaen', Joch heels-huyts ontkomen, en veel geluckiger dan een ander Compagnies Schip , 't geen onsonderweegh ontmoetende ons ferhaelde, ddt daer twee Mannen van de Donder op Dóót.eit :envande Blixem Blindt g«flagen was. Doch dit was:vry Richter onder de Linie ge weert, dan wy waeren. Maer da ismenalcïjdtopdefeplaetle niet onderwurpen', maer alleéti ttt'eeMaendenin't Jaer, die fy de QuajeTijd noemen i éh foo veeiis , ais haer winter. Hierhebt gfty-irl 't kort de prin- "paelfte voorvallen van mijn reys, foo dat'tnermijniJurltfq. ^neasfalbtfluyten, enleggen» datwy • ■'■■ '*$~'V Na lbo veel geurige gevallen -,"'- : > •-'' tVn >
Nafoovetl uick'lens voor, en na.
Gelolt, gekaetft, gelijck als Ballen j-'• n'nl
' Noch fijngeraeck-t in'Afrirsa.-- ■-' (- Negen Weecken, en vijf dagen is het verloop van mijn reys
8«-
|
|||
|
1*9 Afrikterf* lh4i«
geweeft.wyhjeïppden >S Sept-emb: voor hetCafteel St. Ge-
orge da &igja/zijn'r>r Reede > en.poek gen landt gekomen. U m de WPPie'barelijcke Vr^emdigheden te v§ rhaelen,die
jck hierop «nijp aenkomft (alsyppr my npytgeikp) mee ver urondéringjj, eo yerbacftheyd)ï«n«ji£rckte, touw rny'ieene loaelonmogelijekzijiv,- alleen weet ick u te feggen, dat geen bstoyerf Csftfiflvao Amadis my Wöndetbarelijckerfoijwheb t*en konafra vopr kamen, Gelijck ick my oock inbèelde yer eiiergelijeks K.fiertv Het Cafteel van verre, Wit, en beerlijck aïlckhmndf, ejigebouwipp een Rpndom-uytgehpuvve Ros (srif n? vopil. van de grpoten Oceaen met eenWewels-hooge fia*ni«>gh befppek > en gekuft word) en wiens Graften aen dr X,andTk3fiMWf) den Afgrond ffhijnen te ftrekken : yan my act Xjaflfd korï)ier«k geaadert '/jjpde-,.bevond ick te grimmelen (ge lijïk tóOajsdedegsnfftbe ftrand) van Duyfenden yanSwarten; iWeJekert-verf, Naecfobeyd» vreemde Pofturejj, Gelehreeuw, ^ffliGejaygbwiieiwgehoorde, en^ïbanfcheTponenj myfo mQ^&Q&liiekQpgsiQgmmeetkmfatïck akfceïoyett. en «mfeb^ywjawj.nfelf, door dienSpopckenden hoop d°°r' «rwgnnds., eaddijck tqtbiflflsn in 'e Cafteel, en fop yoorts by ^BeetGeneriaelgeraeekte. Indien ick tegenweprdigh va" /ins W«*»*?yerfeaekri» of mijn ftae* hier van aèflfien. e" ol ï*k kier gejert pgp.i 4at fauw eetjigfins voor yaniteyt, en *>pinyery geacht worden, fep ipk «lies van paijt tpt punt ai< feeekiec W?e# danmaer alleen,iji ick de tweede Pertoon van •f enk^ynSoniflckrijek ben, pnrjeriu en geëert, als een V W«> iocbwfitceflOw&gii, Eer, en Dienftbaerneyd , fooy/elin fiJji96k#M,«yis.i.i3Jfe,varten. die aienniet gewppn is in't Cprijteftj SUjc^c te fenf Alfeo felft geen yan a} de hppghfte£)#WOTI ■V4e het &alteej, bebaiycfi den Qpper-Kappm.a.n :(die rnee jR9ed*P«rfppp isMy met ggdeckteo, Hoofde fpudederyen W» (preken j el ckbuygbj, en ftuypt ter Aerde toe, wanneer meI ons fier, en elck rekent her voor groote Gratie vanonstoege Iproocken te mogen worden. In 't end , fipt my hier een Man van Staet, en yan Eer; ae!
wien anders niet fchij nf te pnt preeeken, dan bet waerde gele fcfaap van feo veel gpeje vrinden, als ick in Holland heb gei < |
||||
|
of Geurige 7.ang- Godin* 16" t
ten, en voor al, dat van u E: met de welcke ick de vermake-
lijckfte dagen van mijn leven reecken doorgebracht te hebben. O!Hoe menigh Duyfentmael komen dieplayfierigetijdr-
verdrijven, die geurige invalleren Burlefq: Sangen my inden (in, dewelckeonsfoömenighmaél, foo op't Landt, als in de Stadt, tot lever fchuddinge toe, hebben doen lachen. Wat beklaeghickdickmaél mijnongeluck ( gèfesen op eert
hogen Bergh > wiens gelicht figh over een gedeelte van Liby- en, en over menigh Goud-ftroottiende Rivier; als mede over een gedeelte van de vvyen Oeeaen , uytftreckt) van nu voorcaen van fulck een tal van waerde Vrinden vertieekentc zijn. , •. vi;:,-.'. Gewis, indien mijneenighfins gecontenteerde ambitie (die
altijdt in mijn Ziel , gelijck ghy weet , geenfins de minfte platts gehad heeft ( my het.Contente.ment, 'tgeenjy gewend is aen luy van,mijn hu'meur toétfebrengen , niét 6n gaf» ick vertrouw dat my dele plaets inkorten tijdttóteen^Doot-Kift fouwverftrecken , en fulcks alleenuytpuuredroefheyd , door het tniflen van mij ngoeje Vrinden,en voor al vanu gefelfchap. Mijnfelfs dan gedwongen zijnde te contenteeren.met watfeerl en redelijck goet profijt, lbo foeckick hetrefterende vermaek^ by den Opper-Koopman, by denDomine, by mijn Boeken, en by de Negen Sufters vanden Helicon: WantdeReftvati defeKuft, zijn meeftaltemael vol vuylicheden, (alsDronc- kenlchap, en Hoerery) en dieshalven f als mede om dat ick mijn Digniteyt by mijn minder» niet-wil, noch oock moet Vili- penderen) mijn Vrindfchap ganfeh onwaerdigh. Wat aengaet Juffers , alias , Negrinnen , en Malatinnert
(?«<e hic in üilitiii habentur) die vind ick loo Doodelijck, in- iaem Defperaet, ja Godloos-leélrjckj dat by al dien ick eert Hond was, ick mijn lelfs niet louw willen veroritwaerdigêb > daer tegen aenitePiffea, foo dat ick in ftaetbenivanfayver Maeght weer uyt dit'Land cegaen (ideft, f00 ickdaer fleghs Maeght.gekomemteenj. ofdeifiBnenmüeftentlappeïVierande- j*o- Wat idicLtad.^aengaet;» liet. felvige is*i möeft tdorr, en Klipachtigb.aeji de Zee--kan(/ doch vol Bofobadien binnen in > en op\vcBliplaetf4n, völ;Oirangie.i -dosh méeft liimoen- M m Boo-
|
||||
|
-T-.
|
||||||||||
|
i6t Afrikdenfe Tbalia
Boomen:van and're Vruchten ishct hier Planteyrgenoegh vooi
diefe luft, doch worden vanmyweilecker, maerleeronge' fond gekeurt. Andere Inlandfche Vivres zijn hier fchaers vooi de gemene Man ; doch op onfe Tafel manqueren noyi Hoenders, Schaepen, Cabriten , en feerleckere jonge Vare kens, foo dat ick niet kan gevoelen uyt het Vaderland te zijn, te meer, allo geen landt inde Werelt overvloediger kan zijn Tan allerleye foort van goeje Vis. Het Broot > 't geen fy van een feecker foort van Turckfcbe
Tarw ( Milie genoemt) Backen , is wat fwaer, en deeg- achtigh, door manquement van Geft, doch goet van fmaeck In'tend, het is hier voormijnsgelijckganfchnictqualijcka zijn. 8cc. De Drue%er heeft de refi vergeten,
Die U niet noodigh was te weten. «,-------------------------------------,----------------------------,-------------------,-----------------------, :
|
||||||||||
|
Waerde
V R I N D T.
|
||||||||||
|
ICk heb over Veertien Dagen gefchreven, met een Hol-
lands Schip, doch alfoo het fel ve noch eerft een Reys moe' faen doen na Angola.fo vertrouw ick dat die Brief wel eeni'l daenden na dele lal arriveren; ick leerhier van alle Aagt van Ambachten worden; alfo ick buyten Fifcael, voor * cretaris, voorRaed, voor Notaris, voor
Ambafladeur, voot
Caper, en voor den eenen Drommel met den ander moet fp<j'
len: Soo dat ghy wel kant denckeq dat ick hier niet vee1"!1:' |
||||||||||
|
of Geurige Zang-Godin. 165
icb om fpeekn te loopen ; daer oock niet veel Occafie toe is,
nditBarbaerfche, Melancholique, en verbaesde Dofre Land, 1 welck ick niet gefind ben heel net af te fchilderen, uyt vrees latghyfchreyen (oud als een Kind, en de Arme Focq beklae- ;en, om dat hem het Nootlot in foo verdoemde pleck gebragt teft. Want beeld u felfs eensintefien, eenfwaermoedigh
afteel, gefitueert op een fchrale, en Dorre Rots, daer de ee, met een eeuwigh naer geruyfch op leyd te gnorren ; Figureert u vorders aen de Rechter-hand van 't voorfz Kafteel elieneenlanckwerpighDorp, beftaende in hutten» gedeckt net fwart verbrand Hooy, en ftrooy, of Riet (want de^Duyvel lelfs fouw niet kunnen raden welck van drien het is)waer in hen "veruit van half'naeckte , en Kool-Verwige Schimmen, die B den ganfehen dagh deooren warmmaec'ken meteen eeuwig ü«oet van Loejende HoorenSi !daer fy haer dncmMuficam, net het Abominabelfte gefchal des Werelts op exerceeren. 1 Geen u wel een Bael Cattoen in 't Jaer fouw koften , om uwr jeluyt-Vangers daer mede toe te ftoppen- Aen de flincker fyde '3n 't Kafteel fwalpt een droevigh Riviertje , 'tgeen-al 't Zout *i de Zee iir fi j n Boefem febijm ingetogen te hpab'en 9 alfoo 'c ;lvetienmael fouter is dan het alderfiltfte Pekel-Nat. Bedenckt nu voorders by u (elvérr, ontrent #-Mïjl in 't rond :c fcn een barre, 'en fchraele Woeftyn, waeropnoch telgb, !°ch lover te vinden is, die u voor een ftrael van de Zon kan )e[chutten, diehrerfoofchrickelijckfteyl, bovenonfe kruyn, n't Zenith ftaet, dat men op 't midden van den dagh felfs on^ fent de hooghfte Tooren des werelts geen Duymbreet Scha- mvfouw kunnen yjnden. Denckt hü vorders, of ick geen re- 'enheb, vanfomtijdts in drie Weéckeri niet buytenhet Kafteel ,ckomen. en in mijn Sel te blijy ven j ;al waer gny my foud fien ^ten > in Compagnie van mijn twee Swarte Jongens, -atDam- Ndedat het fijn Öogen yèrdfaeytV endatfy methiHïbeyde ■eilwigh werek hebben,' met Toebaek te kervten, ètiteflop- ïynj Dit gaet foo fijn gangh'al'Sfctirijv'Gnde,'°öf iets yermake- jicks Lefende, of met een eerli'jckè Ziel of twee byniv.ondcr e Beneficie van een Glaesjëri, orh de Geeft teverfrajen, en 'e Melancholie te'diverteeren.' Wat aengaet mïjnMufyck, 1 «-■.;■ Mm z die |
|||
|
1(54 ,4fiilyienfc ThaliA
lic is, door het affterven van mijn Coufin van Heden (diemf
tny overgekomen,. enhierlederteenige Weken overleden k fodanigh verdorven, dat ghy mijn Violon niet droef heydae de wand foud lïen hangen, fodaniggedifcordeert.dat g'hy dai niet, dan de enkele Basop foud vinden -, terwijl in de holte va dat droevigh inftrument, de SpinneTkoppenfodatiighaerLc gement hebben verkolen, dat ick geloof, dat fy van fins zij van hun eygen weeffel;, njeuwe Snaren daer op te makei In 't end, ick vind, dat ick met reght magh fingen pa als de Kinderen Ifraëis in een der Pfalmën doen: Suf ei Flumtn Babytoniee , Mie fedimus , ia fievimus, is fufpendimus Organ nojira, ._. •s .;'-, : .' ;. JDatis. . 'iifchaS•■
AendeBakyionfcheSmmen, .. ili-W.
Hingenwy, metnatrgefian .j ,,*,.',
En met jammerliick.gween,-,t ..,mtfafl '•'■ .• . A\ mf,Spéel-Tuygt.7 atn dtfioomen- *;,j,:Fi.. Doch echter Patientietv.;J|S,'t Land fleghf, 'het Gout is goet
eh dat is het.alleen 't geen my veel ongenuchten, diernyriie voorkomen, doet digereeren, want daèr is geen Cardiacun in de Wereld, dat föo krachtigh is, ajs dat j Dieshalven is be dat ickgerefolveertben, <ih aüesgedult te nemen , en onder tuflcheniterwijl ick hierben^ vmi j n naed te^ïvtayen foo. veel id kan, en dé playfiereh van de Wereld yqor'éen }aerofSesii vergeten, als of ick Dopt was.. Want bier is geen vermaeel ter Wereld, aïs alleendat-in uweygen gemoed,, enbyufelt faeftaet » want de Wyn in.overdaet en de Swarte Vrouwen haet ickdapper: Enickgeloof nietdatick tótéenvanbeydtf heel light lal vervallen, aïföp ick hetegael voorbeeftachtig heyd, en een DoodelijckeGoyonnerie houw- Alleenheb 10 mi j n meefte vermaeck in een kley ne Svvarte Jongen die ick hei die van feergrootenHuyfc, envanfeertreffelijckeluydenis want ick verklaer u > dat ick noy t Schoonder; noch Heroiquö wefen gefiénheb, vermenghtmet eengroots, -docheenig"0 |
||||
|
of Geurige Zang -Godin. 16^
tours opflagh van oogen, 't geen my vaeck op hem heeft doen
ippliceren de woorden van Seneca in Hyppolyto. Qtiam Grata ejl Facie; torva VirUüer,
ip Pendus Veteris tnjle Supercilii ? Dat is
EteHèer'iifct^t envoortrejf'Ujcl^Jlaet,'-
Een fier en Mannelijck.gelaet ? 't Geen door de Qpjlapfi van fijn Blieken, Eenieder vol, ontfagh doet Scprtckfn ? Want inderdaet dat wefen is in die Jongen foo heerlij ck te
fien, dat ickmy dickwüs inbeeld in hem re fien een fchets van dien ouden AfrikaenfchenHannibal; oockzijn al fijn inclina- tiengroots, enmoedigh, jafoo, dat .hy met jongens vanfijn jarenf die ontrent 12. 7.ijn) niet fa lomgaen, maeraltijdrmet (ijnouwer, waer boven hy noch alrijdt wil de preferentie heb- ben 'tfy inden Dans, of andere Spelen, daer hy ahijdt de eerftc wil zij n 5 offoo iemand hem die rangh difputeert, foo ontfier. hy felfs geen volwaflen jongens voor de kopteilaen. Enby «IdefeBarsheyd is hy weer by my foo vriendelijck, beleeft) en 'rouw. dat ïck die jongen Hef heb in mijn Hart, enfouvv(foo ty een flaef was) niet weygeren een Pond Goud voor hem te geven &c. Op 't Cafieel
St. George Da Mina. Den 10. Febru: 1669. JOC QJ-J EN BR O CH.
|
|||||
|
Mm 3 i: Se-
|
|||||
|
166 4fi*k&*nfe Tbalia
v ...■..--
Seker aenhanghfel van een BRIEF.
Vervattende in figh veel opmerckelijcke,
en geloofwaerdige iaecken; als De aengenaemheydt der Landtflreec\Botrou;
De kluchtigen aert van de Kgekebou :
De verfehrickehjckheydt der Slangen aldaer •
En voorts in 't kort degantfcheGodtsdienft
Geloof, en aert der Guineefche inwoonders. &c. Soo dat wy met maerheydt moge»[eggen dat in defe weynigh Ltttk
ren meer byfonderheden van Guinea %ijn , als in aids
Boegen die 'er tot noch toe van befchreeven, qijn,
immers fio veel ons beleent is.
Mijn Heer,
en vpaerde VrindT.
A Lfoo het Schip daer defe mee gaet, noch een dach «fn*
■*xger, dan ick gedacht had , blijft leggen ; fooheb »« goergevonden uw (mPafTant.enomuw PhilofopifcheN1(:'u ' gierigheydttecontenteeren) hier nevens noch eenige Pa"lC i lariteyten van dit Land over te fenden, weetdan, daiditLao hieromftreecks (dat is rondom da MinaJ vry fchrael, enby fonder Telgh * of Lover i$,' met fober Gras, waer ip nDChtaI], |
|||||
|
Itf Geurige Zang - Goiin. «67
tnige kleyne , en dorre Üans-Meefters van Koejen loopen
-eyen; die geen Melck geven dan voor haer Kalven , en dat ocUchrael genoegh 5 de Schapen, en Varekens, voeden wrmetMilie, dat is Tnrckfche Tarwe. Defpeculatieiftèffi- •eni Kruyden , Saden, Wateren, en Mineralen ( die m|: tayleft gerecommandeert hebt) kunnen hier geen plaets heb- ben j alfoo hier geen Kruyden, noch Saden, noch Wateren Mn Benige Conhderatie zijn. Oock valt hier geen Minerael dan alleen Gout, en dat noch fchrael genoegh; waervande jkracht de heele Wereldt genoegh bekent is, om daer niet veel vantefchrijven. Doch deDorheydder Land-ftreeken, is niet univerfeel over
defeganfche Kuft: alfooicku verfeker, dat ick verfcheyde- wael in Bolchadien op het geberghte, ontrent foete Rivieren gtweeftben, diede Vruchtbaerheyd», enfehoone Gefichten raihet Land van Cleefniet behoeven te wijeken. Onderdaegs «n Boutry zijnde ( daer wy den Zeeuwfchen Lorrendrajer, daer ick u van gefebrevenheb. vervolghde) begaven wy ons "et ons drie Rerloonen elck in een kleyne Canoa, ons alfoo latende een feer fchone, en foete Rivierop Roeyen; onder- wegen verfcheyde Gevogelten ( Waer onder een Pauw , met «■' een witten Arend waren ) fchietende; dit vermaeck ons de tijde kerkortmakende.braghtons fonder dencken wel meer dan drie Mijlen de Voorfz. Rivier op; al waer ghy de aerdighfte Aepjes "n de Wereld op het geboomte foud hebben fien fpringen, en voltiferen , vanTack, opTack, diede Rivier van beyde kanten overfchaduwden, en daer overheen, in malkander ge- bochten waren, foodatdit Riviertje, fomtijts fmal, enfom- tijds wel weer foo wijd, als den Rhijnby Aernhem, en gedu-r r'gh tuflehen hooge, en lage Bergen (meeft met Oranje, of Limoen-Boomen befer) heen ftroomende, ons het grootfte vermaeck des Werelts gaf ; het fchieten van een feer grooten AeP, dee ons onder anderen, op fekere plaets onfe Voeten aen ^and feiten , zijnde het felve een feerdight, en WoeftBos. Wy aldaer na onfengefchooten Aep foeckende(die in het kreu- pel Bos gevallen was) wierden aldaer op verfcheyden plaetfen 6ewaet, een graore menighte Qlyfants ftronten • die door - Mm 4 haer
|
|||||
|
.<":•
|
|||||
|
16% ^ Afrikaenfe Tbalia
haer Varsheyd (alfoo iy noch Warm waren ) ons deden ge!o>
ven dat die Monffieurs daer niet langh van daen geweeft waren, en dat defe plaets hun leger-ftee was. Het Perijckel daerin wy, door defe rouwe gaften fouden hebben kunnen raken, deed ©iid een paer Koegels op onfe Snaphanen fetten, en noch een weynich dieper Boswaerd in flappen, om te fienof wy niet een van die Zielen alleen koften vinden( want een waren wy mach- tigh ) om hem elck met een fchoot, fes Koegels in fijn kop ie planten, waer door hem gedoot fouden hebben; dochgeen van allen gewaer wordende, trocken wy weer in onfe Canöss> en begaven ons dicht daer ontrent in een Dorp > daerdeLuy ais Duyvels voor ons wegh vluchten, alfoo weynige onder haer oytBlanckengefienhadden; hiermaeckten wy ons ondereen feer hooge, en dighte Groene Boom (die in 't midden van'i Dorp ftond) dapper Vrolijck-, met verfcheyden delicate vrug- ten, en leckere Wynde Palm j enkeerden regenden Avondt weer aen ons Boord voor Boutry, foo dat ick u verklaeropdien dagh feer (choone Land-ftreecken gefien, en groot vermaeck genoten re hebben: gelijck mede verfcheyde dagen daerna, alfoo wy die toght tot verfcheyden malen hervatte. Ditinpaf fant. Wat vorder de Natuur defer Africanen aengaet, foo moer ghy weten, dat fy feer veel van de Oude Hebreen, of Kinderen Ifraé'ls hebben overgeërft, doch door de tij dt vvat verbaftert, alfoo (y fonder Boecken , en Schriften leven. Sy hebben veel wetten, en Ceremoniën die met het Oude Tefta- ment dapper over een komen : Want vele van haer, ja he- le Land-ftreecken zijn Befneden. Hetgebruyck van des Broe- ders Weduwe (foo hy fonder Kinderen geftorven is)te trouwen is hier mee noch in vigeur; 't welck by weygering mede als in 't oawe Teftament Publijckquelijck met Affront van een Kinne- back-flagh geftraftwordjVoorders Trouwen fy ettelijckeNVy- ven, en nemen foo veel By-vvyven, als fy willen, jafomtijdts ■■vel tot het getal van óoq. toe. Voorts hebben fyrnede onder hier een Priefter-, die mede voor Siender, of Propheet fpeelt, die fy Feti^ero noemen. Defe maeckt mede de Minen van voor het volck, Cabriten, Duyven, en andere Dieren te offeren, die fy hem hier toe t'Huys brengen i doch hy (na mijn Opin'^J |
||||
|
f • • ' "...
efGeurigi Sang-Godin. NSj»
fteeckt die ondenuffchen<altoo het offer op een verholen plaets
wfchiet) fraeytjes na fijn Maegh, en houd daereengoetIe- ven Van. Sy kryten , en weenen mee eemge dagen over do Dooden, diely oockwaffchen, als de Jodenfchoon, diege- ne die de felve aenraeckt, mede eemge dagen onreyn is, Sy bcftroyen figh op de Beguvenis, met Affchen, endenaefte Vrinden verfcheuren haer Kleederen ; 't vvelck al onder Mu- fijck, en Danffen, en Ichieten vanYtjIufquettentoegaet. De vrouwen foo langh fy hun Maend (tondenhebben , zijnmeê onreyn , en komen niet uyt hun Huyfen. Sy hebben veele verboden tpijfen, die ordinaris de bette, enleckerftezijn, en die den Fetitfro, om te offeren werden gegeven, doch ick meen eer om fijn leckere kiefen mee te vullen. Sy obferveeren me- de eenige Feejltn, by laren, Maenden, en Dagen, doch ick weet niet tot wat eyiïde, Sy erkennen wel een God, doch bidden hem niet aen. Wanneer het Dondert, Blixemt, en Regent, dan Danffen, en fpringen fy. Vermits fy feggen, dat lan Comme ( dat is God) als dan Feeft-dagh houd, en dat hy't Canon laetlos-branden, indenHemel, 'tgeerideDon- der, enBlixemisj het Water dat Regent, meenen fy de wyn te welen, die lan Comme plengt, en ftort. De Dooden feg- gen fy, dat binnen 4 a ?. dagen (in welcke ti jdt de lichamen in dit warme Land al vergaen zij n) met lij f, en al weer opftaen.en vertrecken in een plaets diep in 't Land, Bostmm-Queê genoemr, 't welck aen een groot water gelegen is, daer feker oud Vend bywoond, diedeMenlchen, die qualijck gekeft hebben, in dat water doet verfuy pen, en de eerelijcke luy daer over voerr. na het Land der Blancken, al waer fy in witte menfchen veran- den worden ; Sommige Land fke«cken, geven aen voorna- me verfturvene Luyden, eenSlaef, ofettelijckemeetotgefel- fchap , die fy dan levendighby hem in 't Graf dompelen; doch hier fteecken fy een gebraden Bout, met een Kan Wyn by hem in ': Graf, om hem geen Honger te doen lyden. Van de Duyvel weten fyvveynigh tefpreecken, dandathyeenquaed Vend is, die fy met Offer moeten Payen. Sy weten van geen ppoock, noch Apparentien; Enzijnaltijtvernoechc, envro- "jck, als fy maer Broot, en Water, of Wyu de Palm hebben: Mm ; fy
|
|||
|
xyo dfriltaenfe Thalia
fy bickenfnedigh op Brandewijn ,op Loock, Uyen ,en Knuf-
loock, in 't end het zijn halve Hebreërs. Waer van ick meer
fouwfehrijven , doch referveer de reft, tot op andere gele-
gentheyd.
Onderdaeghs wierd hier een groote flangh gevangen van
18. Voetenlangh, en 20. Maet-Duymen in't Rond; defein onfe Prefentie geopent zijnde» wierd bevonden , een vol- waffen Rhee-Harr in fijn lijf te hebben. Sulck ïlagh zijn hier veel, en kunnenfelfs dealdergrootft Dieren (haeruyteen Boom op'tlijf fpringende) te barlten douwen; doch ly die in geflockt hebbende ('twelckalluygendegefchiet) zijn daer van foo dick dat fy hun niet roeren kunnen: waer door het dickwils gebeurt, dat fy aldus leggende, van de Wieren die hier feergroot > en menighvuldigb zijn, wederom overvallen, en opgegeten worden. Weshal ven de flangh oock io voorfich- tighis, dat hyeenigh groot Dier gedoot hebbende» hetfelve uieteerfal beginnen op te flocken, voor enaleerdathy wel ter deegh inhetronde fal omgefien hebben, of aldaer geen Mieren-Huyfen zijn, die door de Mieren van Aerdeopgevvur- penworden, fomtijdtseen Mans lenghte hoogh, gelijckick dickwils gefien heb. Defe Mieren die ontrent foo groot zijn als een Ordinare
VHegh , zij n ieders Vyand, en daer is geen Dier, dathaerden Oorlogh in hun Logement derft aen doen, dm een feker kleyn Beesje met 4. voeten , bykans van fatfoen als een Wefeltjc. Dit Diertje, alhier KLoukebougeheeten, is het flimfte, en
argbftedingh, daer ick oyt van gehoort heb; want herweet hem met fijn eygen fpogh te befmeeren ('t welck na het fchijnt Vyandeliicktegende MierenisJ enallooderft hetinhetMie- ren-Neftin (tappen, en daer alles 't onderfte boven kerende, fo arbeyd het fooiangh, tot dat het der Mieren Koningh (die on- trent foo groot is als een Rhijn-Kreefje, oock twee fcharpe Schaeren hebbende als een Schorpioen) by de lurvenkrijght; die het daer uytfleept, en Dood martelt. Defe Kouckebou, heeft ook de flimmigbeyd van Tygers.Leeuwcn en OIyfanten.' te overwinnen, en ter door te brengen; want het fpringhc defe groote Dieren aen de Ttfticulen, die hy niet veriact (fpij t h.un |
||||
|
ofGeurigt Sang-Godin. 17»
fpringen.fmijten, en tieren) voor hy die op gegeten, of ge-
confumeert heeft; waer door defe groote Beelten veeltijdts het leven komen te verliefen. Hy weet oock aerdigh de Boeren Hoenders te vangen; Want hy begeeft figh lbmtijds ontrent deplaets daer de Hoenders gaen Weyden, en verberght fich aldaer onder eenige Bladeren , of Ruyghten, fodanigh dat niets van zijn Lichaem re fien is, dan hetAersgat, 't geen hy \veet te openen, en't geen fich van binnen Rood vertoont» Waer door de arme Hoenders verlockt, en bedrogen (meenen- dé miffchien het (elve eenigh rood Fruyt te zijn)ctaer in begin- nen te Pieken; 't welcke de Koukebou toelaet, openende fijn poort hoe langhs hoe wijder, ja fodanigh dat het Hoen daet met fijn gantlche Kop eyndelijck al piekende in geraecke; 't welck hy waernemende, fecr gelwind fij n Aersgat toenif pt» en het Hoens Kop daer in befluyt, en foo vaft beklemt, dathy daer mee een poosje door de Wildernis heen loopende.hct fef- ve aldaer in korten ti jdt doet verfticken, en verlmooren j het welk hy dus vermoort hebbende, tot fijn maeltijdt gebruyekt. Dit Dier heeft oock verftand van de grootfte Slangen terDoot Ie brengen, doch op wat manier, is my noch onbekend. Maer a Propos van Slangen, ick moet u tot befluyt een Vreemde Hiftorie verhaelen, my onderdaeghs verhaelt van een ouwe geloofwaerdige Neger. Wiens Vader met eenigh gefelfchap door defe Inlandfche Woeftij nen reyfendet en by nacht on- trent eenige Geboomten (tapende, heel ftil van eenfeer groote Slangh wierd bekropen: dewelcke hem in deSlaepfijngan- |cheÜlincker-Been,.enDye, tot aen de Lies toe al had in ge- logen , eer hy wacker wordende fulcks gewaer wierd. Doch ny eyndelijck ontwakende > meende , door de ongevoelig- heyd van fij n Been, dat de flaep daer in was > doch eyndelijck nauwer toefiende , en zijn ftaet gewaer wordende, weckte terftondzijn mackers: de welckejhem rieden fijn Voet ft geen hy noch wel doen kon) in des Slanghs lijf te verroeren; waer doorfy fbcfpeculerende, hoe ver die in des Slanghs Buyck «ack)den Slangh een weynigh beneden door-hackte met hun Sabels.- en alfoodefen vreemden gevangen weer heels-huyds Verjoften, en in goeje gefontheydherftelden- Die
|
||||
|
|72 Afrikaenje Thalia
' 'Ditis het al ,*t geen de tijdt my voor ditmael toelaettt
fchrijven, 'c geen uE. derhalven (uit gelieven voor lief tent jnen. En verwacht op een ander tijdt wat anders. |
||||||||||
|
' : >l
|
||||||||||
|
Vale, iterumf; Vale,
Focq. |
||||||||||
|
GEDACHTEN,
gehouden in een Canöa, op
Z E. E, Aen mijn
Vrind N. N.
|
||||||||||
|
AL fittend' in een Holle Boom,
Befwangertmet een troep Soldaten» En met Elf Swarte Potentaten, Gaet Focq vaft dobb'ren Unghs de ftroora, Om feeck're Zeeuwlche Cara veile,
Die hier voor Lorren-drajer fpeelt, En 's Compagnies Octroy befteelt, Te gaen vermeeft'ren, en, beknelle. Soo loopt hy, engevaervanZee, En dat van Koegels, en Mufquetten, _. |
||||||||||
|
f
|
||||||||||||
|
efGeurw Zant-Godin.
Die meemgh ftij ve K.op verpletten, En Schinckels fmacken uyt haer fte? .■ En wi]l ickdus vaft legn te talmen " '
Soo fit ghy light >' mijn waerde Vriend'l-'^V By 't toete Dier.dat ghy Bemind, .' ,'\',1. '*, Of ftreelt uw Veel iïiet foete Galmen-. «» Ghy fit light by mijn goeje Nc'ei^*. „
In fchaduw van die felfde Bomen, |"t,t Of op de kand der felfde Stromen, ■*„ " Daer men wel eer Rondeelen Schreef,!- .-, |
||||||||||||
|
Daer fit ghy light geruft te Dampen ,;
|
||||||||||||
|
, r.;-i
|
||||||||||||
|
Wijl ick het felfde fit en doe,
InZée, ontrenrhetVleckBotföu', 'j, 4
Doch dick verfelt van Smart. eh'Rampert ^
Want fchoon Het Gout my f édelijck,~t] x
Ja ruym genpeghword toe gefmet^n, « Wijl ick een dingh niet kan vergeten »: q ■ Soo ben ick Arm, al word ickRijcK. j Un ' Steets fpeelt'er nóch door al mijn 0^$^ Het Beeld van dat bevalligh Dier»,aï'..^,«» Dat,door haer Oogs betoverend Vief i% My droogh voor eeuw.igh haerte rmpt)èfw Geen Uur pafTeerter op den dagh," ■ -1
Of 'k denck wel tiènmael aen d,3't ^aè#££j; DatlSet-gevormdePótentaetje.».. ',, Wiens weer-ga höyïde Wereldt^ah;«n Steets dencld,c;&,; "of 'k van mijn %&?*$■
My uyt dit droevigh'Móore'n-Laftdt, \ jt '^ Wel eens fal wed'rbmfi'engep.fa'n'iï^^ A " Ter fteê daér 't Hart noch is gebky^n' j*0 - Dat is, by Haer» en oöck by'y' >.'-,' „ -:
Mijn waéfdftéYnnd van'al mijn Vrinden, > Die'kaltïjdtmeer ajs BroederMiri,c!e,. En'nimmermeer fop;fèer als nu: , Nuleghick. ,'d«pck u rrK>e.tclcrv«tï
En al dat foet vertnaeck met een, !t Geen onder DüylëntKöddïgrieCn",' |
||||||||||||
|
AfrikfitnftThdlia
Ons vaeck fchierdeê van lachen fterven. Ach! hoe fpeelrdaeglijcks mijn gedacht,
Op al de Geuren die wylamen Soa vaeck by onfe Kinders namen, Wiens weer-ga ick noyt weer verwacht. Want, fchoon ick al weerom moght komen
Vanhier, in't waerde Vader-land Dan ben ick licht al van den Tant En al verdort al s ouwe Bomen. Want, fchoon dat ick hier Venus fchouw
Gelijck een peft > van alle Peften: Endatickmeê, tot mijnen beften, Niet heel veel van Silenus houw: Soo meenick dat de Tracaflade,
Die 'k vaeck langhs Land, en Water doe En 't rooftén van de Son daer toe Aïy maedkéh fal tot Carbpnade. Gelijck ick nu in dees Canó
Wijl ick ick dit Schrij f, kan ondervinden \ WijldatdeSon, fpijtZee» enWinden, Mybraed, foo Geel als Haver-ftroo. Denck eens wat ick dan wel fal lijeken
Na 't afzijn van een vijf, fes Jaer ? Gewis , ick loop wel 1 ight gevaer Dat men my laet voor Mumie kijeken- Doch 't fchaedt niet; Ick heb noch wel moedt,
Dat ick noch in mijn Hart, enAaren, Wel een Reftantje fal bewaren Van 't oud Galand, en Geurigh Bloedt. Opdatwy, opmijnweder-keren,
Noch menigmael, gelij ck wel eer, Te famen rymen, keer, om keer, En lachen dat ons'Oogenkeeren. Nu magh ick hier, noch voor een tijde,
Wat leggen tal men by de Mooren Maer 'k fal den Dach noch fien geboren - T Dat ick die fcand fal fchelden quyt. |
||||
|
tf Geurige Z*«g- Godin.
En dat ick redelijck geladen,
Met 't Minerael van ditQuattier, Weer fal gaen Dampen by het Vier, In plaets van in de Son te braden. Ü hoop ick in die oude ftaet
Noch eens gefond weerom te vinden, Met al het.tal dergoeje Vrinden Daer 'k noyt voor dees van wierd vetfmaedt. Om noch een koppeltje van Jaren,
Vol Vreughd te flijten in een Land, Daer almijnhoopaenis verpandt, En 't geen mijn luck kan op doen klaren. Maerfaght: wat *s dit? Ick hoor, terwijl
Ick defe Regels fit te malen Een van ons Volck, tot twee drie malen Uytroepen, 'kfieeenZeyl! ecnZeyl! 't Geen my fal dwingen nü te enden,
Om met het Schip Zeelandia, . Daer ick foo (tracks in ftappen ga, De Steeven Zeewaerd in te wenden. '- [ Vermits dat wy de Gatavel,
Van verre diep in Zee beoogen, Die'k wcnfch dat w'attrapperen mogen • Om hem te brengen in de Knel. A. ;; [ Adieu dan Vrind! wygaenlaveereo*:. ; ..
En veet'ten 't Zeeüwtjen na zijn Vleysr,'. Den Hemel geeft hem ons tot prijs, Enualwatghykundbegeeten, , - FoCQVBNBj
...,:..-.,;• ,1(1 ir,/i ■ ■ SBiwj ■-;> ■■
|
|||||
|
'•■ fit tfi i3(U1
|
|||||
|
'7* Aftil&mfe Tha&a
Liefdens onyerfettelijcke
|
||||||||||||||
|
Vertoont in de wonderlijekc
Trouw-gevallen |
||||||||||||||
|
van
|
||||||||||||||
|
«..j......
|
||||||||||||||
|
ALERAMEètlADEL^SIA
|
||||||||||||||
|
/
rn 7
|
||||||||||||||
|
HEt Keyferryck van 't Weften, «lobber
de op de ongeftttymfe» Golven des Oorloghs, wae dos* ganfch Duyflandtby na befwiickéHde, ophe • D nt ^s 8eheél ^ gronde te bttfeÖ dóbr déeedo ^nn^r176",'- Brandtfticb"ngen, en MSordender fer&rc
S-rT ^V?" °-Teer te, ftillen • ontrent het Jaer Negen Srn *L?JAemgbi-nadTeGeb°orteonfes Salighmakers: Otto, de twede van dien Naem, en de eerfte onder de Duyt n^Tv meideKeyfaliJckeKroonverciertvvierd.
*n ™£ 't u ya?den verdrren'het Keyferrijck in ruft gefteH Trlu ?er.b,rande • e" gedoopte Steden herbout hebbende! droegh m Vrede, gedurende den rijdt van ? 7. Jaer, met* grootfte lof des Werelds, dien wytberoemden Scepter. Ö ,by $rootcr Eer door de Weegh-fchael van Afin», of door bd "'*'" Sta |
||||||||||||||
|
of Geurige zang - Godin. 177..
Slagh-Swaerd van Mars verkregen heefttftaet noch te Oorde-
len. Duyfent deughden verrijckten fijn Kruyn met Laurieren: en Duyfent overwinningen vervulden fijn Handen metPalm- jTacken.Hy verdreef de Halftarrige Ongerenuyt Duyftand:be- ftreedt, en verfloegh, de Bohemen door een lange > en hal» iterigen Oorlogh : braght t' onder de Slavoners : vernielde ilc wederfpannigen: trock driemael over in halten: verfloeg hfflgariutx die figh van dat Rijck met gewelt hadjvieeftèr jeaiaeckt: verdreef van daer de Saraynen, en Gvitcken; in 'tendt, fljfte de oproeren van Romen, bevredighde Italien: en gaf aen Duyjlant een bloeyende , en langhdurige Vrede. Soo dat hy in de loop van fijn Regeringe.meer overwinningen, dan dagen', en meer Zegen-pralen > dan Oorlogen dee tellen j raer door hy, door foveelheerelijcke, en loflijcke daden, met reght den Tytel van den Grooten Otto verkregen heeft. Bcgiftight met foo veel eer , wierdc hy daer en boven
vanden Hemel verrijckt met een Dochter, ddelajia genoemt, ijdewelcke de Schoonheyd, de Deught, en de Minnelijck- heyd boven alles, door een onderlinge twift, om het groot- fte voorrecht fcheenen te ftrijden. Sy , in de eerfte Jaren van fc Regeringh haers Vaders, by naai Huwbaerzijnde, fagh. tói wel haeftinftaet, vanfichwelhaeftvandeganfcheWö- Kldt voor Keyferin der harten tedoeneeren: nadien het on- tiogelijck was fo Godlijcken light te fien , fonder veel vol- "laeckte Zeden aen te bidden. Dit groote Hof bloeyde vaft door de vermaerfte Princen, en
Ridders, diealsdoende Wereldtdroegh, terwijl dat( om de KryghsoefFeningh,en de beftietingh van een Scepter té leeren, °nder foo lofrijckcn Keyfer) daer van alle kanten de Edelmoe- dighfte, en dapperfte Ridders, als na hun School, toevloey- "en. Onder alle defe, fagh men gelijck een Zon onder de Sterren uytblincken Alerame , Prins van Saxen , defe in het woejenft van fijn Jaren» vertoonde fich als een Blom van aen- Renaemheyd , doende onder een minnelijcke gedaente van Schoonheyd, in fich fien het af beeldfel van een onvergel ij cke- 'Mcke dapperheyd- Indien in deKeyferlijckeSalen, Danfen, Mommeryen, of andere fpelen wierden aengerecht, Aleramt N n was
|
||||
|
T78 Aftikamfe Tkatia
was die geen, die door fijtiaerdigheyd, vermakeljjckevon
den> en geeftige bewegingen, alnjt de eer van de vrólijckfte aerdighfte, enbeminnelijckfteHovelinghtezijn, verkreegh Indien'cr in een heerlijck Tournoyfpel , of in diergelijckf andere gevechten, een teken van een ware dapperheyd, h een geveynsde Oorlogh was te geven, noyt stond men iemand die beter een Paerdt wiftte belchryen, ■deriRtnghteloopen een Lans te drillen, of den Degen te handelen. In 'tendt Jhy was in dit Hof beteenige .voorwerp van Liefde by de Juf fers, van nydt by de Hovelingen, van guaft by den Keyfcr en van verwonderingh by een ieder. By lo veel geelticheyd , en by fo grooten dapperheyd
voeghde hy noch grooter Ziel, dewelcke eghter niet machtig! zijnde defchoone Oogen-ftralen van Adelafia ongequeft t' ont' komen, wel haeft met Duyfent andere tot in iijnbinnenfte met dat hevige Vuur » 't geen men liefde noemt, ontitekei wierd. En fy, ( die geheel van Ys was, voor de Koninck lijeke liefde van veel gekroonde Hoofden), veranderde we haeft geheel in Vuur , door de befinettiiigh van de fuyv'n Minnevlam, van defen haren onderdaen, fo wel door Eer biedt en Plicht, als door Liefde. Het onderlcheyd van hut ftaedt, was niet machtig haer defe ongelijcke Liefde te ont' raden. Want waer de Minne-God hetbefitverkrijght, daei moet de Grootsheyd wijeken. Onmogelijck was het haer.dif waffende Vuur, langh onder de affen van Veynfery teverb» gen: De Brandt die alreets het Dack lichterlaegh begint uyt«
flaen, kan niet dan van de ganlche Stadt gefien worden. De Liefde noch,een teer, en eerft Geboren Kindt zijnde, <
lichtelijck met weynigh Windels te bedeckeu: maerinwjS' dom toenemende, en by na een Reus geworden zijnde, K is het onmogelijck die aen een ieder te verbergen. Het Hor heeft, gelijck de Faem, Duyfent Oogen om te fien.Duyfen Ooren om tehooren, en Duyfent Tongen om alles, 't geënt; "hoorten fiet, te vertellen. | "t Gerucht van hun Liefde, al een wijl onder de Hoveling^ gelopen hebbende, cuam eyndelijck mee ter Ooren van dei Key
|
||||
|
of Gewitf, Zang-Godin'. ijrgi
Keffer, dJe4nfulckstehö6rèl!i''MftchiendealderhetftewaS;
nadien de Faem ib'tftuck VsttiEef, op't aldëruyterfte aën de aldernaëftë» , en ''t alderlaètfté" aen d'aldefeerfte Icötnt.'ürt geraght vergramde, den Keyfer op't alderhooghfte, hebbende de Princes akeets tot een voordeliger Huwlijckgefchickt, over- eenkomende mèt fijn KeyfertijcKeMaeghtfchappy j dit deed hem de lichtvaërdigheyd var! A&tUfiit vervloëcken , en dë reuckeloosheyd van Alemme hater]; Maèr door de vóorfichtig- heydgeleert, wilde hy geen uyterlijke tekenen vair fijn gevoe- len, doen blijcken. De faken van ftaetï envahëer, moeten ondoordfingelijck , onder -het Zegel van eën onquetsbaré ;eheymenis béfloteh blijven. En de misdaet en kan niét ver- >orgen zijn , Wanneer de ftfaf Openbaer is. Om het éerftö niet tehaeftigh kenbaertemaken.'deeditdenKeyfethet laet- He noth tot^nader blijcks uytftellen : Alfo hem met een •ockniet onbekendt was.daï /?/crd»je(hoewel zijn Onderdaen) 'en loflijcl; ÏUddër, eendoörluchtigh Prihs, .en dienvolgens loorlij n vefdieniften fijn D ochter wel waerdigh waf. Sijngramfchap dan vooreen tijdt veynfende, tfëfwachtehy
net vlydt een nieuwe gelegenthcyd, door Wekkers fchijnbaer- ieyd hy den wortel vatl dit gehate , en gfoejénde onkruyc noghtuytruékén: ": >; : Jr-3 '. Uefe openbaérde figh wel haeft, Nadien degelegehttiederi,'
n ootfaken vaVbefchuldinge, aen groote Pririöen eti Vorften* 'oyc ontbreken. /-njbo Op eenige fcliijnbare vermoedens fijnftraf dan grondende j'
'erbande hy Alerame voor eeuwigh uyt fijn Hof : en korts taf na onder fchijn van vermaeckte gaen nemen ,'befloöt hy tfelafia bayten op het Landt, in een feer verfrrakeli jek doch >'« minder welbewaert Cafteel. Dus wierden defe twee getrouwe Minnaers gefchëycfen, erx
'p de wfeefftè manier des Werelts van een geruckt. 'j °och het is'niet waer dat het afzijnallediepe wonden gei.
|eeft> rhiflehien dat fy allenskens eenige'kleyriêqtfetfuurerf , ;andoen heelën ? maér het Hart getroffen t\ jiicle.ló'is fy onnut| n de wondt ongeneeflijek. Wat baet het Hart de vlüght,wan--' lcer het de Pij 1 die hém de tendens doorboort, met figh draegt? N ii z Door |
||||
|
Door een".alt* tweede Wei ji ffi een Menfchéïïjcke Natuur
gelijckdePalm-Boom ,g^yghegen"déniaftdie'hemdruck[ op te ftè'vgerehï ,,".:'-!.',''.' Het atwefen vermeerdet^è^ci: verlangen',' éndefcheydirgh
der Lichamen verduBbeldeiièkpoop hunnerZielen- /fctóijia geen tydingh yan hem vernemende» leefde èehléven fo droe- vigh.als ongeluckigh.De Mjirjep.die dit LarYdtlïuys omringden: b-"tloten>,en benauden met een.haer Ziel. De Bloemen, die de Hoven aldaer vergierden, waren aeri haér.fo veel Doornen die haer het Hart dóornagelden j $1 haer gedachten wierden alleen na haer beminde Prins gedreven; én van hemgefchey- den zijnde was al haervecmaeck vartefoecken» En't Leven felf haer niet dan verdrittigh, Altrame ondertuflehen , aen wien de ware óöf faèck van fijn
Ballinghfchap niet onbekentwas, doolde in verfcheyden ver- gelegen Lantftreecken, ruym,tweejaren langh, om de gram fchap des i^éyiers t' ontvluchten:, maer indien dé yrees hem .11 vliedende Djijiflant had doen verlaten, de Liefde doornocl grooter macht, trock hem.eynde.iijck weder dérwaerdts. Ai- dus dopr defe fchoone Zèyl-fteen van fijn Ziel, getrocken vervoegde hy figh op nieuws in een arm ge waet, en in een ver roomde ged.aenteontrenthetCafteel, waerhy^<'/<*/''«w'"" befloten. te j^ijji: en hoewel deningangh daer van, aenal d< Wereldt verboden was, fo was' het hem eghter pnmogelijck, dieNoortpool,, van al fijn wenfeh te verlaten. O SotheydI as b\iytenfgorjge Minnaers! zijn leven ! fomtijdts öjn Ziel fclw jn een openbare gevaer van-die te verlicfen te fetren 1 door een ydele begeerte,dewelke gewent is meer rampfpped dan vreug de na iicnïeflepen, en dickwils maer een vreughde die alleen in een inbeeldingebeftaer,, en die het onmogelijckistebekc* noen! Want wat klaerder teken kanmenoytvaneenfinnelolc Harts-toght, geven dan figh felfs neericftortenineenfooog' fchij nelij eken geyaer> 'c welck in plaets van voordeligh te zijft rjiet dan alle ongevallen veroorfaeckt, onder de gedaente van een ingebeeldt genot ? , , So fietmen een verdoolde mugh rontom het glinfterenas
Kaerslight fw,ieren, tot dat by eyndelij ck door de ö°gbetOTe' |
||
|
-*
|
|||||||
|
ofGeurigt Sang-GoMn. l8«
rende vreught, fijn verlangen mei fijn leven uytbluft.
Alfoo fouw PP<*kAlrrame (dooreenigh quaer vermoeden
'rgcen men van fijn verblijfalcLier, alreets had beginnen te kry- ecn} fijn leven,voor wis gelaten hebben, ten ware den Hemel Hoor fijn voorfiengheyd de fuyvei heyd van defe onderlinge Heft de aenmerekende , en de gewentte vruchten van dit Huwlijck voorfiendè, ,hem van dit groot ge vaer niet bevryd had. Een tydelijcke waeifchouwfngh , van dat hem eenige lagen
gdeyd wierden, hem van eenige naburige Harders ter ooren gekomen zijnde, deed hem fijn voorgenomen aenflagh ver- laten , enfigh op liet fpoedighftévan daer begeven. De verliefde A&elafia korts voor fijnvertreck, eenweynigh
kermis van fijn verblijf ontrenthet Cafteel, gekregen hebben- de, 't geenhaer van vreughde, van haer Minnaerfoodightby ' haer te hebben, bynadeedopfpringen, en omfijndreygend ongeluck» de grootfte droef heyd des Wereldts deed gevoelen, een lange wijl in haer Ziel verfcheyden ftoute voornemens overdacht hebbende * had eyndelijck beflooten figh op een van haer bewaerders, aen welckers genegentheyd fy niet twij- felde, te Vertrouwen j defe, nadatfyhemdebefonderheden van haer liefde ontdeckt, om byftandt gebeden, eneyndelijck geheel tot haer dienft bewogen hadde, belloot fy haer beminde 1'rins heymelijck na te fenden. Dewekke hem na eenige daghreyfen op de Grenfen van
Saxenlandt achterhaelt hebbende , in ftilligheyd een Knel, met het Hart voor geftelt, en metde handt van fijn be- minde Princes gefchreven, overleverde: waer in fy hem voor «rit afbeelde, hoe feer haer fijn leven ter harren gingh , van «et welcke het hare alleen was hangende, dat hy figh had uyt defe Landtftreeck te begeven» om de lagen, die fy hem wilt geleydt te worden, t' ontgaen: Daer na hem verfekerende van deEeuwighdurentheydharer Liefde, beloofde fy hem op pjeuws een onverbreeckelijcke getrouw heyd, van voornemen zijnde': of, mei hem te leven, of fonderhem, van al de we- reld afgefondert te fterven: Voorders bad fy, hem, en feaer een veylige plaeis te willen voo^fchrijvent waérfy, vèrfel- khapt va» delenfelfdcn Diénaler;, pn If.an noch€<& haer toe- Na $ re». |
|||||||
|
ig2 Afrikjtmfe IhülLt
vertrouwde Staet-Juffer , hem in vermomde gédaenre foiuv
kunnen komen vinden : hopende dat de Liefde haer fouwde een middel aenwijfen > Om de oogen haerdér bewaerderste bedriegen, alle vervolgingen te ontmijden,' eh hem in't kort weer te fiën. Geheel verwondert en ontdek ftont Alerame, overfoftou-
ten voornemen van e-en Keylërlijcke Dochter,'waeruythem licht té befluyten was , van hoedanige ftof haer liefde tot hetn- watrts was.'c Is wel waer dat hy met eenen oockklaergenoegh bëlpeurde, hoe twijffelachtighdefen aenflagh was, en in wat blijkelijckgevaerhy figh metrijnbemindeBrüyt (tellen foude, fcnaer de Liefde is blindt, en blindelinghs is het dat fy haer na- volgers gewent is te lyden: \Veshalven defe Bode weder af- geveerdight hebbende fchreëf hy haerweerom, haertijdten plaets (tellende , waer hy haer foude komen vinden> meteen de wegh aenwijfendedewelckefyomdaertekomen te volgen hadde, met belofte van haer op het fpoedigfte aldaer ontmoeten:, om haer den wegh veyligerte maken. ' Sy den Brief ontfangen hebbende, maeckte figh geheel ver- heught, eh klóéckmoedigh totdenaenflaggereet. Een groot getal van haer RJjckfte Juwelen by een vergadert hebbende, en den beftemdeh dagh gekomen zijnde , braght fy fo veel by haer bewaerders teweegh,, datfyonbekendt, eninBoerinne gewacdt, heymelijck meteenStaet-Juffer, en den boven ge- knelden Dienaer, haer Gevangen-huys ontfnaptc> enfichop Reys begaf. Hun wegh verhaeftende, en in 't kort ter plaetfe gekomen
zij nde, waer fy figh in Mans klederen, die men daer voor hun geréét gehouden had, moeden verkleden: begaven
fy figh in dat
gevvaet, op het fpoör 't geeri Alerame haer had voorgefchreven.
ïvlaer alfo iy met de grootfte vrees des Werelts gingen van vervolght, of bekent te zijn, verdwaelde fy allenskens onwe- tende van deh rechten; Wech , gerakende in eep groot, wilt» en dicht bëwofïcn Bofch: Waer fy niemandt vindende, "ie haer weer óphetrechtéfpooïkóndé leijden , (bolanghinhun yerdwaling-voort gingen',-'tot fy vande'nachtioiyérvallenWief* 3én.Dewe1cke door de dichtheyd,én hooghte der Boomcn vee
;,,,.' ..... . .- f.-u a . ° duyftcr-
|
|||
|
of Geurige Saw-Godin. *85
duyfter dan na gewoonte zijnde, mee eenen al de vrohjekheyd
harcrZielen met een donckere Nevel bedeckte. VanhaetPacrdcngetreden zijnde, begaven fy fich onder
heteebladedackvandeWoeftijn. omdooreen weynign ruit hetgewenfte Dach-licht te verwachten , het welck ly hoopte dathaer weer op den rechten wech louw helpen. Doch in't aldemaerfte van den Nacht, terwijl fyvaft op de
hirde aerde neer gel egen, van de flaep beligh waren een wey- nigh ruft te Bedelen, wierden fy op't onverfienft hetHoet- flagh van eenige Paerdcn , en een onder een gemensht geluyc van verteneyden ftemmen gewaer; "t welck fy, fcherp toe- luyfterende, in't endt bevonden voort te komen, door een troep ftruyekrovers , devveltke om eenbuyt, die iy kort te vo- ren fcheenen geftolen te hebben te delen, fich in dele onbe- handelde eenfaemheyd begeven hadden. Het welcke de Ichoone Princes met haer gefelfchap, om nun
Revarelijcken ftaet, in de grootfte ontfteltenis des Vs erelcis braght. E» nademaelhet vluchten, fich ontdecken was, en oorfaeck van in hun handen te vallen, warenfygenootiaecKt geheel ftil en onbewegelijck den uytkoroft te verwachten. Maer het gebries van een hunner Paerden, verriedt kort ciaer acnhunftilfwiJKentheyd.enbedrooghalhaerhoop.Ueletioos- wichten hier op toelopende, vonden drie Perfonen, die ly aen
hun Manne, en koftelijcke Klederen voor drie Ridders na- men, dewelcke fy befprongen, en met ontalleh]cke wonden belafte, vvaer door de Dienaer, endeStaet-Jufterdoot, en Mdafia Zieltogende op de plaets bleven leggen. Sy wilde haer uytplunderen, maer inhaer Vallyfenfoo veel Gout, en Kelen vindende, bleven fy daer, door niet minder voldaen, dan verwondert. Vertrouwende nochtans dat het 1 erloonen van booten ftaedt waren , en dat die lichtelijck van eenige 'eytslieden mochten gevolght worden: en alreets uende dar. de Morgenftont begon aen te breken, begaven fy ligh op het fPoedighfte daer van daen, om een andere veylige plaets te f°eken, om delen hunne Rijcken buyt in rufte te delen. ^-wzeondertuflchen, met een goeje bende welgewapen»
ae Mannen van fijn «ouwfte onderdanen, aen dewelcke nocn- N n 4 . ™nS
|
|||
|
184 dfiikaenfe Thali&
tans hun Meeftcrs aenflagh onbekent was, fich op vvech geftelc
hebbende, om Adtlafia te ontmoeten, was op het hoogit vcn wondert van haer den ganfehen dach niet vernomen te hebben; weshalvenhy (aendewelckede omleggende dool wegen niet onbekendten waren) twijfelende aen haer verdwaling, begon te geloven, dat fy het rechte fpoor miffende, miflchitn in het dichtite van't Bos mocht vervallen zijn. In defe gedachten eën groot gedeelte van de Nacht defe Wildernis met fijn by- hebbend geièiïchap doorlopen hebbende, bevond hy fich op t kriecken van den dach , ontrent defeplaets, waer dit doek- lij ck toeval gefchiet was. Hier (ach hy niet fonder grooteont- roérertis drie bloedige, en neergevelde Lichamen, onderde- vvelcke»hy van 't Paerd ftijgende , fij n waerde Adelafia wierd kennende, dewelcke bp 't punt was , van haer vermoorde mergefellen wel haeft te volgen, Sy hem echter, hoewel ter nauwer noodt, kennende, begon hem in't kort met een ver- flauwde ftem, de oorfaek van haer ongeluck ■ en defe deerelij- ke ontmoetingh te verhalen. Hoe dat door defe doodelijcke tijdingh, en op dit ellendigl
Schouwfpel Alerameit moed was, bedencke een yederdie ecu menfchelijck Hart heeft. Hy ftierf niet? neenj nadien de gramfchap, die geheel van Vuur is, de droef heyd die geheel van Ys is, ten dele dee fmelten: Waer door de]droef heyd fijn kraghtverliefendevanhemte dooden, hy van de gramfchap voor die tijdt het leven behield. Swerende een bloedige wraeck over defeMoorders re pit'
gen, die hy verftond dat korts voor fijn komft vertrocktn wa- ren: en twee van de fijne tot bevvaringh, en tot byftandt van de Prinses gelaten hebbende, trock by van dere(tgevolghr> op een volle galop die Schelmen achter na.- Dewekke fy in < kort achterhack hebbende, met fulck een kloeckmoedigheyd befprongen , dat maer eenige weynige fich doot de vlucht hun handenontruckten.blyvende de reft op de plaets doot gellageiii meeftdoordewraeckfuchtigen Arm'van de vergramden Alen- me ; hier op hun buyt weer mee dragende, begaven fy fich we- derom in haeft > tér plaetfe daer fy de fchoone gequetfte gek- ren hadden. Ah-
|
||||||
|
ef Geurige Satig-Godin. 1*9
Alerame fijn gramfchap uyt gebluft hebbende, trachte van
«lijcken fij n droef heyd, door een menighte, van tranen, waer «ïeehyde half-ftervende Oogen van fijn waerde BruycPbe- fptoeyde, uyt te ftorten: En haer ingeen ftaet fiende, van haer in het naefte Dorp te kunnen brengen, begon hy indachtigh te vvorden.dat daer ontrent in een eenfame fpelonk een feker kluy- fenaer woonachtich was, dewelcke door fij n Vroom, en God- faligh Leven, van de omleggende inwoondets, vooreen feer heyiigh Perfoon gehouden vvierd: Daer was het dat hy haer op fijneygen armen, foogevoegelijckalsmogehjckwas, na toedroegh. » . Den Kluyfenaer , de Prins Alerame kennende , ontfingh
hun met de grootfte Liefde, en goedertierentheyd desWe- relts: En nademael hy door zijn hogen Ouderdom, en een langhdurige onderviridinge , eenige ervatentheyd verkregen hadde, van met eenige kruyden, die hem hetBoichingoeye menighte uytleverde, vericheydenqualentegenefen: wilde hy mede de wonden van de Juffer befien: en die niet voor doo- delijckgekeurthebbende, verbandthy die .mecverfekeringh, van haer in korte dagen door de hulp des Hemels tot volle ge- nefingh te brengen. , Defeuytfpraeckgaf Alerame met een groote bhjtichap het
leven weer, en aen de fijne niet minder, dan aenden Heremiet de Naem , en ftaet van Adelafia verbergende, gaf hy voor,, Sereen Juffer van geringen ftaet, en veel minder danhy te zijn.- Maer dat nochtans haer nytmuntende deugden, en fonderlin-
gef'choonheyd, hem door een kuyfche, hoewel blinde Liefde hadden bewogen, haer tot fijn Bruydtte verkjefen: En haer Naem een weynigh veranderende, liet hy haer Maffia noemen, °aer na, van dit alles. aen al de fijnen de ftillwijgentheyd be- velende , gaf hy hun verlofvan figh na hun huy fen te begeven, metby fich houdende, dan twee van fijn aldertouwfte, en welbikentte Dienaers. . . Weynigh dagen gingen'er verby, of door de minnehjcke
voorforghder voorfichtigen Kluyfenaers, en door de getrou- we byftandt des forehdragenden Minnaers, bevondea iighde Ndj won-
|
||||
|
i8(5 ■'■•• AfiikaehfeThdia
•wonden van Addajïa die fy van de rovers ontfangen had/t eene.
tnael genefen , maer de quetfuren die haer de Liefde gegevcr had, bleven inhün beyderZielen gwbngh even varich, cc levendigh. Soo dra fy 'iri haerc vorige ftant gekomen was, dede fy fich
van den Godfaligen Heremiet, op hun bede met Weynigb om- Handigheden weitelijck door den bant des Huwelijcks veibui- den. HetgebreckvaneenPrachtigen Bruyloft, wierdinhaet vergolden , door de vergenoeghtheyd der Harten. De Ar- moede van een Kluys , was aen Adelafta meer vvaerd in hetge- felfchap van Alerame, dan oyt al de Heerlijckheyd vannen Keyferlijck Hof, aen haer fouw geweeft hebben* fonderhem. En'inderdaet het zijn niet de leckernyen , de Prachtigheyd ,en de eer, die door figh felfsaen onfe ziel vernoegingh kunnen toebrengen; maerdegenoeghfaemheyd van het Hart alleen, ismaChtighonsde Vrede, en welluftte doen gevoelen, die Tonder haer"op de Wereldt niet is te vinden: Niet minder vreught'heeft dickmael een onvermoeyden Jager, inhetop- döenvaneenigh vreesachtigh Wildtt doorhem metSvveet, doch tnet vermaeck achtervolght, dan een Machtigh Veldr- Overfte > door het winnen van een machtige welbefchermce Stadt: En meer Vrolijckheyd vind men menighmael in 't Harr van eenonnoos'le Harderin, in haer Hooft, en Boefem ver- siert te (ien, met een weynigh by een-gevoeghde Rolen, w aengename Angelieren , danm een Prachtige, en Hooffe Juf- fer, infpijtvanal haer Perelfnoeren, en Edele Gefteenttn. daer fy dagelijcks vol Hoogmoet, de moeyte neemt, van fig" meêop te toyen. Hetiswelwaer.datdevergenoegingh van defc twee Min-
naren nicc langh duurde; maer wat ifier ter Wereldt dat niet dagelijcks fijn veranderingh onderworpen is ? Nauwlijks waren daer drie dagen na haer Trouwdagh voor-
by gegaen,of fy fagen op een avont denHeremiet komende van een Siecke in het naefteüorp te verfoeken>met een verbaeftge' laet.en al hygende tot hun komen lopenjdewelke terftond voor alledingh Alerame badt, foo daedelijckmet fijn Bruydt» Ju" welen en knechten met hem te gaen> om feeck're fvvaerwicn- tig*
|
||||||
|
of Geurige Z*ng • Godin. 187
tige redenen. Het welck fy deden, terwijl hyhaer ophec
fpoedigfte leyde aen een by gelegen $tecn-Rof$ ; Dewelcke indefe Wildernis met fijn Kruyn de toppen der Bomen over- rijckte, waerinhyhaer, doot verfcheyde enge > endichtbe- woffen paden deed ingaen, dewelcke aen niemand dan hcrri bekendt waren. Defe Klip van binnen hol, en redelijck wijdt zijnde, ontfingh door een feeck're kloof diehy in fijn bovenftê gedeelte had, lichts genoegh om malkander , met alles 't geen'er in was te kunnen fien. In defé Rots was het, dathy gewent was fomtijts fijn vertreckplaets ne nemen , wanneer hy inftilheyd fich alleen met fijn geeftelijckè gedachten wilde befich houden. Al het Huysraedt 't geen defe droevige wo- ningh vergierde, was ni€tdan eenKruys, eenDoors-hooft» eneen Geeffel, dienende tot fijn gebeden, ovefdenckingen 'les Doots, en tot Cafti jdingh fij ns Lichaems. So dra hy haet '•'«gebracht hadde, keerde hyfigh na Alerarne, totdenwel- 'enhyfeyde, dat'ereenKeyferlijckgebodt tegen hem was jjytgegaen, het alderftraflfte en geftrengfte, dat menoytge- „ noorthad. Dat fij nmisdaet niet bekendt was, maerdatmeii Me dat hygefondight hadt in eenftuck vangequetfte Maje- %t: het welck hem Duyfentmael de Doodt fchuldigh maeck- te DatfijnKeyferlijckeMajefteyt, met feer ftrickten laft, 5en alle Gouverneurs fijner Provinciën, een groot getal ge- ■ j opende Mannen door het ganfche Rijck had doen fénden , JWi hem te doen achterhalen, vaft te houden, en gevangen te ] ^rengen, met al die geenen die by hem f ouden gevonden \vor- "en- Hier voeghde hy by, dat een Bende Soldaten, eenigh Ve/moedengekregen hebbende van fijn verblijf in defeHere- '"jtagie van het Bofch, fich derwaerts fouden fpoeden, -en ^iffchiendaernualreets waren $ en dat hy derhalven bewo- on door een Chriftelijcke liefde, en Vaderlijcke genegent- Jcyd had goet gevonden, hem in defe Rots te verfteken, waer vin volle f ekerheydt konden blijven, tot dat dit nakend on- teer Joude voorby zijn, om als dan een veyliger verblijf-plaèts 'eberamén. Dit gefeght hebbende, en hier belovende haèt ?Q dra akmogelijk was.daer van daen te komen verloflen,ver- "et hy haer, om in fij n Kluys de Soldaten waer te nemen, en °P
|
||||
|
xSS Afiriatnfe Thafa .
©p de toeftant der faecken te letten. , >>
Seer wel hadden defe twee getrouwe Minnaers gedacht, dat
fbo dra de Keyfer fijn DochtersVlughtfouwgéwaer worden fijn gedachten wel fouden zi j n», dat Aierame daer de handt ara moeit gehad Kebben, en dathy derhalvengrootgeruchtfoiuv1 maken: MaerTy hadden niet geoprdeelt dat hun gevaer daer overfo groot > en fohaeft aenftaendefouwgeweelt zijn > wes- b al ven haer fulcks in een Zee van onftuyme gedachten, en fchrickelijckedtoefheyd begon te dompelen. - Den Kluyicnaer ondertuüchen aen fijn woonplaers geko-
men zijnde» vond die alreets omsingelt, en vervult metgevva- f>endeMannen» devvelckehem daerdienganfdjieudachgelei- chap hielden, door fnuffelende niet alleen met^ alle neeritig- heydt defe kleyne Heremitagie, maeroock alle'plaetfen daer ontrent gelegen £ dochin'tendtgeenvoetftappen vzn Akramt vernemende» warenfygenootfacckt, defe plaets te verlaten om hem in andere geweften te gaen foecken. , V Van defe verftont den Kluyfenaer, dat al hetKéyfers Krijgs-
völck door alle geweften des Rijcks afgefonden,. en verlpreyd waren tfm hem te foecken. Dat fijn befehuldïgingh was, de wech voeringh van de Prinses Adelafia. Dat den Keyfer, aen alleVorften, enPrinc,en, poften had gefondeii, met laft den «enenfoowelalsd'andervaftte houden, aenh'aerde misdaet bekent maeckende, om haer.in fijn maght te krijgen, 'tiy ver» of na by, 't zy levend> of doot. En dat hy derhalven een feergroore fomme geks had laten uytroepen, tot loon van diegene die haer de Vryheydt, of Alersme het leven foude be- nemen. Defedeerelijcke tij dinghgtngh den beleefden Kluyfenaerop
bet fpoedighft aen den bedroefde Aier/tmt verhalen» aende- welcke het ongeval van fijn beminde Bruydt Duyfentmae! ge* Toelijckerwas, danfijneygengevaer. Onmogelijck wasne' kem langer bedeckt te houden, dat defe Juffer die hy getrouw1 badj de Prints was. Waerpphy fïgh met den Kluyfenaer begon te beraden, wat beft in dit Iwaerwichtigh toeval dief»* by der hand genomen te zijn. SijnToorftel y/as, dxAdthfa, vtrfelt met den Heremiet'
|
||||
|
(igh voorH&ët Vaders voeten fóude gaen werpen» omliem om
rergi^enis pvërhaer Vlught te bidden, gevende al de fchuldt Sier van aénf"dè; lifticheden van AUrame. Dat de twee Die- naetsjörn het gevaer vjan by hem gevonden te'zijn, teontvluch- ten,iri fekerbeyd na huys' ioudèn keren;en dat hy vlüchtigh ,on- bekendt,en alleen, .in var gelegen? landtftrekeridic ge vaer (buw foecken'teónïwijcken : of'vvëi," dat hy.vallèhdé in de han- den des ReyferS, alleen de ftraf foude dragen, vaniïjn Reue- kelüosheyd, dewelcke hem de gedachten op foo Verheven plaetsliad doen. verheffen , en dat de fchoone Adèlafa , geen deel aen fijn-ongevallen fou hebben. De Edelmoedige Prinses niet kunnende dulden», dat hyin
fodanigen vpörttelvolharde, hier op fijn reden brekende ley- de; dat, wijl den Hemel haer hadde fameri gevoéght, fy henv «awign, in alle voorvallen, tijden, en plaetfen, een getrou- we,en een onaffcheydelijckemetgefellin wilde7J)h: endatiy nietfpq flaeuw;van Hart, van Liefde, noch getrouwheydc was, vanheirrmaer alleen in voorfpoet by te willen blijven. Hier or> wilde haer Meramt antwoorden , êH haer bidden, haer eygeh behoudenis te willenbewercken, en haer Keyfer- '•icke Perloón niet te willen ftellènin de ongevallen, en geva» re"» die de wrede ballinghfchappen, en droevige Pelgrim!- giengéwentzijn met fich te brengen j Doch fy rriëer dan ftant- vaftig in haerëeffte voornemen; wilde, noch en könde geert "ider voorftelverdragen. De twee getrouwe Pienaers vaaAltramt, offerden figh fel-
venop, om hem overal t\vaer het hem fouw believen haerte 'eydenj te volien,. om eenfelfde lot met hem te delen:, tlnaer «ybedenckénde, dat, hoeveel grooter hetgefelfchapwas, "?e lichter fy te ontdecken (oude zijn, bedanckte haer voor n ^°orftel t doch nam die niet aen. In 't endt wiert'er vaft ff a^' ^at Alaamt' cn Adehifia alleen", in röüwé Boeren Klederen gekleedt, hetHayrafgelneden , en de teedèrheydt hunner eedaente door't fap van eenige Kruyden verbaftert, <toeen Plompe ommegangh nabootfende> haer Fórtuyn fou» ^n gaen foecken, waer haer den Hemel geliefde tp leyden, ^P dit voornemen volghde terftout de uy tvoeringh. |
||||
|
igo AftikaenfeThalia ,
DeKluyfenaer beforghden hun van kleederen, en alles't
teenfynodighhadden. Débedruckte Minnaers, voor ficlr
ehoudendetothaer onderhoud, hetkoftelijckftë, endraeg- baerfte der Juwelen, die fy beyde met figh geriömenhadden > beftedende de reft in AelmoelTert, en andere goede wercken na gevallen des Kluyfenaers, üyfgefondert een goêt gedeelte, waermede /iltrame fijn twee Dienaren begiftighde. Hier na altcfamen uythun Schuylplaefs vertreckende ,-eri fig in de Ge- beden des Heremiets, en in deftijfwijgentheyd dertwee Saxen bevelende, fcheyden fy figh altefaèm van een, begevende fis>h, defenahunVaderlandt, den Heremiet na zijn klüys-, en dele twee Minnaersdaer 't geluck hun foude leyden, / Op defe Manier doorwandelden fy verfcheyde/n Provinciën
des Keyferri jcks j foeckende altijdt de afgefondérfte, en minft begangene wegen, en figh dickwils onder verfcheyde Namen verbergende. En nadèrnael door de tederhëydt van Adelajia, niet gewent
dus ongemackelijck te voet te reyfen, hun dagh reylen niet grootkonde zijn, ïbo waren fy genootfaeckt Op Verfcheyde plaetfenftil tehouden, waerfyoveral het ftrenghGebodtte« gen Alerame hoorden vergrobten, en met eenen de naerftige nafporinghdieop hem in allëplaetfen gefchiedè. Doch den Hemel was haergedurigh foogunftigh, datfy'aényederonbe- kendt bleven > tot dat fy eyndclijck behouden tot Tirol qua- men. DaerwashetdatinfekereHerbergh, waer fy figh een nacht
gehuysveft hadden > ick weet niet op wat manier, vaneenige f aften befpeurt wicrd dat fy een goeje Rijckdom van Juwelen
yfig badden, hoewel fy figh arm veynsden', enfoo Veel het mogelijck was , forgh genoech droegen om die te verbergen. De openbare Herbergen dienftig tot het gemack der Rey- fiegers, verftrecken dickwils tot verderfvaneérelijckc lieden. De Roveryen, en Moorden, die foomenigmaelin de Boffen, en op den wegh gefchieden, worden den meeften tijdt in foda- nigeplactfen beüooren, en voorgenomen. Sulcks gefchiedè mee aen onfe twee Vluchtige Minnaers.
dcwelcke uaegs daer aen op de weg van Italien haer Reys ver- volgende ) |
|||||
|
tzBm*
|
|||||
|
of Geurige Zang - Godin. ig|;
jlgendc, fich op 't pnverfienft van een menighte Roversbs».,,
rongen vonden: dewelcke haer al hun Gout, en juwelen ont- :mende > haer van alle hun onderhoudt beroofde,, voegende loonochby al hun andere ellende, de rampfalige arremoe. Idas het Speekuygh van alle rampen geworden zijnde, door orfaek miffchien van de al re groote onmatigheyd hunner ver- efJe Dolheen, fagen fy lïgh genootfaeckt langs de wech hun roodt te Bedelen , om hunongeluckigh leven op te houden. OSchielijcke omkeer (fouwhier ten Heyden (eggen) van etdrayende radt van de wanckelbare Forruyn ! Maerö groote «borgentheyd ("mogen wy wel leggen,) van de Godlij cke )ordtelen J Een foo tedere Princes , Dochter van foo grooten ieyfer, dus armelijck te vluchten, te Voet» al Bedelende, ïiel'ouw fulcks ooyt gelooft hebben? Doch in foo-groqtea; erücs, verloor fy eghter geenfins het minfte deel van dat Vor- Mijckj en Edel gemoet, 'tgeenhaer de geboorte had mee jedeelt; fy beklaegdenfignoyt, noch vanden Hemel, noch, ^n'tgeluck» noch van fig felrs ; maer met een onverwinne- jek Hardt, haer ongevallen verdragende, verftreckte fy mcy, 'gmael tot vertrooften vandenbediuckten^/cwwie. ■ , Aldus hun wegh na Italien vervolgende. gedurigh, foo veeï
'ooglijck was de Keyferlijke fteden mijdende, beproefden fy '«ellenden, dewelcke die gene ge went fijn te fm aken , die lr|n, onbekendt, gebannen, en verlaten: der Vorften gramfchap '"tvluchten, en'onbekende landen doorwandelen moeten., wrndrieMaenden duurde defe hunne Pelgriinagie, in het. *ndt van dewelcke fy tot in het Alpifche Geberght geraeckteh, dewelcke een fcheydingh tnaecken tuflehen Lugurien, en Pie- mondt. . Vermoeyt van hun lange Bedelende Pelgrimagie, befloten
'V jigh in defe geberghte t'onthouden, dewelcke eenfaem, en 0nbewandelt de grootheyd hunner geboorte, konde verhor- en houden , en aldus hun leven voor de vervolgingen des "■eylersveyligh maken. jy floegen (igh dan voor eerft neer, niet ver van den Rivier
^iiuns, in de eenfaemheyd van een verheven Rots, ontrent !enCaftcel, G<*rr«Jïwngenaemt, gelegen in een plaetstegen- woor»
|
||||
|
*$t Afiikamfe Thaliit
woordigh titm dtgna geheten. ' Alwaer noch huyden eenig^
oyerblijffels van een Regen-back te fien zij n, van dewekke dei Faemfeydt, dzt Alerame met fijn Huys vrouw daet gewoont' hebben; geïi\ckLeander Albertus, infïjnBefchrijvingevanlta- Hen vermeldt. Maer, of dat fy vreesden al te licht in ditGeberghteon.
«leekt te lullen werden, dan of fy de onderhoud van hun leven daer niet wel konden gewinnen. Sy verlieten die in't kort, en begaven figh daer niet var van
daen in een ander Geberght, niet ver van" deStad Savona ge- legen. Waerfy, op een der fel ve, eengroot, en dicht bewof- fen Boflchadie gewaer wordende ('e welckals by na onbeganc- kelijck zijnde» voor een yeders dienft open ftondtj voorna- men, van aldaer hun werek te maken, van Hout te Hacken, Kolen te branden, en die in de naeft gelegen Dorpen te koop te brengen, om alfoö hun levens Nootdruft te winnen. Een voornemen al te ongelijck, met de grootheyd hunner geboor- ten , doch van hun voorgeftelt door de gelegentheyd, en uyi- gevoert door de nootfakelijckheydt. Sy voor eerft fo veel Gehs gebedelt hebbende, waer mee fy een Bijl, eenSaegh, en noen eenigh ander nootwendigh werck-tuygh konde ko- pen-• en figh meteenen van eenige tacken, en bladeren» door de hulp hunner Handen, een kleyne hut op geflagen hebben- de »*t geen hun tot een woonplaats moeft verftrecken, begon- nen fy %h in'tkortaen'twerckte begeven, 'tgeen handen onderhoud fouwverfchaffen. AUramt was met een kloecke , en ftereke JonCkheyd be«
f;aeft, enAdelajia, hoewel op gevoedt met een uytnemende
agbtigheydt, was nochtans van gelijckenhardt genoech van Natuuri en nu alreets door haer lange, enongemackelijcW Pelgrimagie veel tot de moeyelijckheden, en denArbeydge- wendt. Soo dat fy door hun naerftigheyd, en moeyten in« kort een groote menighte Kolen verfamelden.Defe plaght tn [ fcegin Aletame, met opgefchorte lendenen, in Bundels gebon< den, fich op de Schouderen te laden, en die in de naeft_gele' gen plaetfen te verkopen. Maer door huaarbeyd, en lpaer« faemheyd, een weynich Gclts, boven hun dagelijcks Brooor |
||||
|
*
|
|||||
|
af GeuÜgt:e&ing~GojHin. 19 5
over gegaert hebbende, koït hy fighypor-eerfteen'Efel; ai
kort daer aen, noch eenander, endiebeydemecfijnKoop- manfcha^» ladende, waa&y gewent die felvigeindefeStade Snvona teanarekt tebrengen^ hebbende fich felfs een nieuwe wechgebaehdt, door het onbeganCkelijckfte van het Bofch...- Ia loodariigff een Bergh,..» Bofchachtige, en afgefonderde
Plaets > «ii in fo moeyelijcken 'ftaedt , volharde defe Edele Minnaers j: gebooren tot warftelijcke Leegers > enKoninck- üjeke Troonen,' in hun manier van leven, den tijdt van feftien Jaren. i.--.. imxvih' . ■_. ■ . ;/i .. n; »{, •, . ,-,. . Soodanigh wasnochtanrdegenegentheyd, waermeede fy
malkander>. tpc veirwonderrnghlief hadden, -datal debïtter- heden van Hun onluckigh leven, voor hun niet dan foetheden waren, door de.minlijckheydivanhunaengenaerngefelfchap. Gedurende■ defe'tijdt, verkregen fy tot waerdigevruchten
^anhun kuyfcb Huwlijck, feven kinderen, alle van het man- nelijck géflacht, en alle van-de natuur-begiftigt, met een heer- lijk en aengenaetn weten, en met een wonderlijk verftant.waei* by fich voeghde eenedele opvoedingh, meer<0¥«r;een'komerr- ^ > met- de doorluchtigheydt van hun bloedt,, damuet de ne- oericheydvanhunftaet. ■ ,' Met dg KowncklijckèMetekdes Moeders 1 Konincklijckè
Suftenrnfuygende, verkregenf/vanhunKihdsheydaf,door ^e Moederlijcke;onderwij(ingii> Konincklijckè zeeden, ea Godvrefende gedachten: tot hun jongelinckfchap gekomen z'inde, wierden fywi hun Vader, in de kennis der Letteren e» der goedézeeden, alsmeé1 in deRidderlijcke Wapen-oefe' 'eningen onderwtfen , in die uuren, dewelcke-hem buyten ~)n gewoonen Atbeydt tot ruft verftreckten.. Weynigh on- Qervvijfingen'wafen genoeghaerude begrijpelijcken, en leven- oigen aerc van-defe edele verftanden: foo datfy in'tkort fo-s «anighwierdenïdatfy, entottrooft vahhunOuders, en top j"erwonderingrrvan een iederverftreckten. Dtejagbt was in 'nn eerfte jarei»v,.feaer."gewooneli}cke oeffeningh r, .waer in y.fich'foo rneefterüjck met de Swijo-fpriet > Bo.Qgh en Pijlen 11" d" te behelpen > dat geen Wilt voor hun seylicn bleef, in u "°fch, waer «tyt fy liun Huyshouding diekwjls «peer dan O o ' over-
|
|||||
|
194 ^frik.atnfe'TljaHs
overloedigh verfagen. ' >■> ■
Den eertt geboorne . dewelcke Wilhtlmus genaemt wasj
foo dra hy tot de jaren van eenb§eeyendc Ouderd&smgeko< men was, dewelcke hetlicbaem opüjnftatckftemaeckt, q aen het gemoet het onderfcheyd van faken leert, kohdelangej niet verdragen, dat fijn beminde Vader in Perfoon met fod grooten ongemack, de Kooien in de Stadt gingh te koop bren- gen, en defe laft felfs op (ich nemende, begon hy hem van de- fe, en veel andere moey tent'ontflaen: macr de Stadt te door- fien.en met de fteedelingen te handelen.ondeckten hem te mei veel faken die hem tot nech toeonbekentgeweeftwaren: en deed hem tot verfcheyden dingen luft krijgen,.waerhem fijn ingeboorene edelmoedigheyd toe neyghde. Waer door hr fomtijdts voor het gewonnen Kool-geldt ,• mi een Rapier, of Poock: dan ten Veder-bofch, en fomtijdtsjoenSparwer, en een Valck, en s'anderdaeghs eenBoogh:,*-enPijlenbeftondr te kopen, Waer door hy (nalatende de BuySHOiidingh met nootfakelijck onderhoudt te verforgen) wel haeftdat weynige 't geen fijn Ouders hadden overgegaert, begon in diergelijcke (hoewel Edele) nochtans onnutte Koopmanfchappcn te ver- quiften. ' Dickwils wierdt hy hierover, in'teerftmionelijck, en in
't endt ftraffelijck, van fijn Ouders beftraft. Maer al te veel ver* mogtinhem, die ingebooren geeft; waer door hy op feek're» dach, willende fijn luft voldoen in het kopen van een Vuw Roer, cii een weigeleerden Patrijs-hondti vervoert wierc tot het verkopen van een fijner Vaders Ezelen , welck Geldt, als meê van de verkochte Kooien , hy geheelijck daer aen beftede. vvaer over hém fijn Ouders die daer door t'enemaelingebrek van broot waren, hem fo ftrengelijk bejegende,dat hy uch aen haer door de vlucht quyt maeckte.Sy hier over dapper bcdroefti begondén hier na, detweenahemgeboorenen, in defenAf beydt op te treefcen, dewelcke door de j aren meê alreets tot ie felfde bequaemheyd gekomen waren: hun w.aerfchomvende in die verquiftingh wijler.en voorzichtiger te zijn. Doch dit konde echter niet voorkomen , dat fy door dat felfde inge- ven . meê niec fomtijdts in die fouten van den :erften vervielen. |
|||||
|
j-j
|
|||||
|
a/Gturigt $/mg*Ga<Un. T0f
Hoewel fy echter niet na en lieten hun Hur*( was het niet
mee gemack) ten minften met noocfakelijckhedenteverfor- gen. Waer over haer hun Ouders niet al te ftraf derfden be- jegenen, uyt vrees, van haer door d« vlucht de voet-ftappen van hun Broeder te doen volgen. De welcke dit Geberghc verlaten, en in Savonaeen Schip
gevonden hebbende, 't welck na Romen moeftvertrecken, fich aldaer in fcheepte, om fich deryvaerds te doen voeten. Korts te vooren was in Italië», door de valleyen van Trenten. gekomen den Keyfer O«o, met e«n Leger van eooo. Solda- ten .- en. Beringawus, die fich van Italitn Meefter gemaeckt had, overwonnen hebbende, trock hy na Bgmen de weder- fpannige te gemoet» die de P^rtye van den on wettigen Paut, iklaer voor Honden: en defe getemt hebbende, (Wldc hy in «enPauffelijcken ftoel jLeodenachften. Indefetijdtquam Wilhelmus xnl<$mtn, en dienft in 't Key-
felijcke Leger nemende , gaf hy fijn onbekende Groot- Vader in 't kort foodanige tekenen van fijn beleydt en dapper- heyd, dathy welhaeft vandePieck, aen het Vendel geraeck- te:en van trap «tor, trap, in net. eyndt Capiteyn gemaeckt wiett» ïijndevandeCeyferfelveffeerb^rniadt,enaengcfiet»:Sijnfon- derlinge dappecheyd, fijn beyallighwefen, fijn aengename ommegangh; eniboven :al de^óvereenkomften van het Bloet, jwren de middelen , door dcwekfce hy fich t'ecnemael de* «eyfersgunft» engenegentheydyvon. Het geviel in 't endt, dat de;Keyfer, van Jfyrowidoor Tofiane
,fock, waer hy met eenigc afgefanten, groote gefchencken *an Nktfirut Keyfer van 't Oyten ontfongh, waer na hy van "Jerover Zee tot Savona quam te landen. Waer hem Wühel- ** ondeckte, dat hy foon was van Duy tlche Ouders,dewelcke °P het Gerechte niet var van daer gelegen, hun arme woon- Plaets hielden; weshalvenhy fijn Majefteytbad, hem verlof 'e willen geven , van haer te mogen g^en befoecken. . Den Keyfer hier door nieuwsgierig geworden zij nde.vroech nem van wat deel vauDuytflant; envanwatStaetfy afkom- '«g waren, en door wat reden, haer Vaderlant verlaten heb- bende, fy fich in het LugutifcheGeberghte begeven hadden, O o 2 Waer
|
||||
|
■ WaefWd Wimimiit ganfeh onkundigh fëyde te zijn ,,na.
•dem«l< fayde eërft 'gèÖÖötiieïirvan -feven, >8a bün verblijf:» ditGêbeYgiHé, tërW^-ebgèkómenvvarj'idathari-narnenws- Ten 'ArkrUp.J-en Jilóffki^&\'é&t hygeenanderekennisvarrWi Scaedt en afkomltliad kunnen vernémërt, 'fc'toooirhy hunme- riighrflael daer7 At gïv«rëëght had ; hteWek hun wfea en ommegangh' hém'akrjtft badden doen gëiöb>tóv datfy-vaji geen gerfteene afkom* %aren;, hoewel tot<ëërfBniite<ftaet»è- ■bracht; '•'■'■ i ..>■■'• v «!'&■.■ ....,,.• j,.,v ffSïon:.-si wkv5 Défe antwoordt de^dlten'K-éy fer'ëen géëj-e w-iji vol gedach-
ten ftil ftaen i -en" de jfaitrf des Ouderdom!» vï!t\'Wilhelmus op. rekenende met die van 'dê vlecht van Wijri'ttochtëf> 'en de «**■ ftandïpieêtn omlöj^rfdew -begon 'hy K'êitmken dat-Altrame en A&tlkfiA, ■ hoewet^óM^^afJdèrèriarnëri'ii'felibteen , de Ou- deren van mlhelmus u&fmêêes zfj n.; Hfèï Voegde iicfiby, d-at-bytift&teii»hemge^aèmjfè¥d'eenige!1t*'ékein!i>anbétMoe- derlijdköiwefen-, böV*b'ttht-;:hy in fich ^éVoeMs.eën'-leecieW boven g%wéo^elJjckél»#t^ih'gh/dié%èrtt'dèó defenjorigëlihghdwoéghttebkflinnën 1'»iJa»v; ■ ► Om de fekerhëyd hte-vari'te öntférfbeck&rtV gaf'hy hem ver- lof, haéfüta^gaerv vin<fetti);ifttöèr hywMè-httwin defebefee- kingh doen ''«^gefelftlïa^tf;"dbd-'feeri-'fiïn^i'tiióérvelmge^ een M-egf van ^<M^y'^ftvdte-^eièl*iii*>fija<\v§ffdmoedig- iieyd» enfijttgÈdachFérf^tef/nèngaf.' , rnhhhlm . :■■ hum Dek vertrocken tef*^fi^^'^|■ktè^de!^tdach8eT^1Vaft»'^*■
»«wandersmet; daTi^ijft'vvöerti'è'OüderJSWééf'tégaenfieri.en haer te omheMeti, ènri^rfrëï&iffêniSö^erfifii'Vöötgaendefoa»' ten en fi^n-héymeltjck;vèrüfellt vèrfoeckêride, hater armoe" gemoet xö- komen, met eèhigh over gewohfïerl drènftloon, l geen hy-iiveenige Ducaterf ^é%"fi*h'braCht£'! :• ^ : Ontrent de Hut gekómeïVzijride, TagerWy Wrftó'ndt de twee
geheven ,-' op fret ongewódnlé' Hbef-flaêh'-"derfPaerdèri, in« deur verfchijTi'en: Tertoa-wierd^/CTdW^h^velverbranr, vuyl, en berhofft') van zijiTNgef bekendtV'oéwélckeaïftij; gende, en herrt by fijnoüde Naem hoernéptté i' toeliep om hem te omarmen; dewtfcke 't ïenemaélvêrDaëft zijnde van fcch ondeckc te freri.fich wilde reynfen eenahdër te: zij n i m5r - ' C C E fijn
|
|||||
|
e ƒ Geurige'1Z.M% «■§«<&»," 15;;
fijn Wilhelmus foo kaüeiijckgekteadtbyhem .fiendtf» nafa ,y ■
msKtj en fiende dat hein het,,veyRfeB onnut foiuaeztjn» be- gpn hy fijn Neef. te biddcnn -ifcsto : befchermer voor de lyamichap van fiyr Keyferlijjdke.Majefteyt te willen zijn i: ciewelcke fy met.eeöbevendlia*tv:ej?ft@iiden, foriabyhunte. welen. ■......";..-.■ v'i:»!«og ooi 3> ■ ^ ■■• ■' s
Defe verfekerden haer de:sb|alvènt\?to. fijn voorfpraeck )
cngrooten hoog fl^lende opqdVjhaKeHjckegenegetuheydr» v;m mede den-K-ey fet Wilhelmus hadbegoft te beminnen,, eer. Hy hem voor fijn. Neef gekend* h#$*i begon hy haervan defe hoop tot de gunlt des Jffcey fers, verfekéringh te beloven, \van- riecr iy de twee pudfte Soonen .van hun Koolwerck komende, lagen naderen: Waeeop denveegelie.vtjn hun Neef-in de Hut leyJende,, hem de vjerjongfte mede toonden, devvekke alte- Unen (hoewel feerarmelijckgekJee^.dopr de Heerlijckheyd hunner wefens .fodanige tekenen .van hun geboorte gaven, dar. 'lilcjts alleen machtkb washaerfedöfiö-kennen, vaneen K.o- 'lipcklijcke Stam gefproten te zijn. l; . i ■■/ ; ,-Hier verftqndtin'tkottdenHovèlwigh) vanAlerame.>_ alles
'tgeen haer na bun-vlucht was e?vê«,gek<5rrien, 'twelckbeoi "por 't hooren van fo tvr,e,emde, en ongeJucl?ige toevalleR.dick- fc'ls de Tranen uyt *le oögenperftenii;Hieropendeiich.,rret e«en aen Wilhelmus, en aenfijtiB,ro.ed€rSj het wonderlij.cke toneel hunner Ouders > 't welck voor hafer tot noch toe^met de Gordijnen van Itilfvvijgentheydigeiloten wasgewee-ft. Waer door fy fich nederknielendevoorhunbèmindeOuders, haer "■et alleen eert Va,derlijckcerbiedtbewefen , maergelijckmen aen groote Prinsen fchuldich is ; en wederom van defe minne- "Jck omhelftwordende.vonden fy fich genootfaeckt al t'famen 111 Tranen uyc te. barften. In 't endt door hun Nepf vertrooft ^Mebegavenfy fich altegelijek^ tePaef.dtna.Sdtwj^. , Waer fy gekomen zijnde, van den Hovelingh.geleydt wier*
««i in een Huys , aen. het Keyferüjc-ke Hof palende., en toe gefchickt voor den Bifl'chop van Mbenga, dewelckfcd;aer, °m den Keyler de handen te kuifen,., kort te vooren gekomen. Was, .....bm-«i a i\&.n*M'. ■ '■ .-■■■ ' , i
L)ëfen Calfo.fy, ssiftenin h$etW?g*n achtingfehjU^dca
•■..: O o 3 j, Key- |
|||||
|
i$>8 4fri(aaf» Tb/dit
Kcyfer was) de faeck geopenbaert hebbende, badenfymet
"hun te gelijck na 't Hof te willen gaen , orn by fijn JCeyferüjckt Majefttyt voor fijn Dochter enSwagertotvoorfpraecktever- ftrecken: om hun, na foo veel jaren ftrafs, een gunftige ver- giffenis te doen verkrijgen. Seergeernvoegde fich defen Eer- waerderf Prelaet, tot ioo goeden werek,* weshalvenhy (la- tende dit Edelmoedich , doch angftich gefelfchap , in het midden van een brandende hoop, en een Ys-koude vrees) met den Ho velingh verfèlt, fich na het vertreck des Keyfers begaf, om hem lodanigen vreemde, en wonderlijcken tijdingh te ver- halen. Soo veel bracht het oprechte verhael des Hovelinghs, en de goethartige voorfpraeckdes BilfchOpsbydenKeyferte weegh, dat fy fijnEdele Ziel<met een teere medegevoelicheyd over de ongevallen van dele twee Minnaers.begonnen te bewe- gen , en het t'enemael tot een minnelijeke vergiffenis van haer verliefde doolingh te ncygen» Doch hoevvelfijn Ziel, dus tot de Vaderlij cke genegent-
hcyd qiiam te hellen, ja felfs geen voet-ftappen van de oude gramfchap meer in fich behield: foo wilde hy nochtans voor een cijdt veynfen,enffijnPrin$elijcke grootheydbegeerendete behouden) feyde hy, noch eerft fijn Dochter te willen fpreken» en haer gernoet te willen ondertaften. Weshalvenhy geboot dat fy alleen met Wilhelmus, by hemfoudegeleydtworden; inkomende wierp fy fich heel ootmoedelijck voor fijn voeten neder, hem den boort van fijn Tabbaertkulfende, enmetbe- traende oogenom vergiffenis fmekende. Dit geficht.en defe daet ontroerde den Keyfer foodanigh.dat
indien Adclafta, haer oogen ( diefygedurichopdeaerdege- vefthielt Jopfijrrwefengeflagenhadde , (y fijn teergevoelig- heyd genoechfaem foude gemerekt hebben. Doch hy echter fijn Keyferlijcke deftigheydt behoudende, enhaereen wey- nigh opheffende, feydc haer, dat hygercet was haer alles te vergeven, en haèr inStaedt van fijn Dochter te houden, n|eC alle behoorelijcke grootheden: indien fy Akrame wilde verla- ten, eri geen vergiffenis voor hem vorderen; nademael hy fey* de, voorgenomen te bebben.fijn recheveerdigegramfchapaen bem te willen koelen, bèta voor eeuwigh. uy i zi j n Hof. en uy t |
||||
|
tf Geurige "Zang-Godin. Ipp
kt cantfehe keyferlijck gebiedt verbannende.
/Idelafia hier op in 1 tanen uytbarftende, als of fy haer eygen
Doodt-Vonnis quam te boorcn , gaf hem ftantvaftelijck toe antwoordt; dat, hebbende den Hemel haer door het wettigh Huwelijck aen Alerame verbonden , fy liever rnethem veracht, en verftooten wilde leven, ofongeluckigh fterven, dan fon- der hem aen de Prachtige grootheydt van haer Vaderlijck Hof deel te hebben. By fich feifs prees den Key fier defè voorfichrige Antwoordt ^
doch met een geveynide antwoordt, haer met eenige dreyge- menten bejegenende, waer door hy in haer noch meer ftant- vaftigheydt ontdeckte, begon hy haer het gevangen- huys voor oogen te ftellen: en aen fijn Lijf-wacht een teken doende, ge- boodt hy hem defe in hechtenis te nemen j maer Wilhelmus, de lwndt aen't Geveft van fijn Degen flaende, en fich tot den Key- ferkeerende, feydehemmeteenonverfaeghdeftem; dat fijn Moeder vry gebooren was, en dat hy met verlof van fij n M a- jefteyt.gereedt was het Hart te doorbooren aen die geene, die deftoutheydt fouw derven nemen, van haer de minfte overlalt in haer Perfoon of Vryheydt te doen; nademael hy t'eenemael wreydtwas inhaerbefchermingh, fijn leven» doch niet fon- «cr\yraeck, te verliefen. Dit feyde hy met foo levendigen y ver. en met fo edclmoedi»
«gen gedaente, dat het langer aen den Keyfer (diedaerhet pootfte genoegen des werelts in fchepte) niet mogelijck was» ^e teederneydt van fijn Ziel te verbergen, door hetfjen vanfo 'rooten ftantvaftigheydt, liefde, en getrouwigheydt; fodat JTfijn Keyferlijcke grootsheydt afleggende, van fijnTroon 'prees,om fijn Dochrer.enhaerSoonteomhelfen; en Aleramt lletal de andere Soonen mede tot fich hebbende doen leydeö, 'marmde, enküfte hy hunaltefamenopdeMinnelijckftema- |ier des Werelts, fich nauwlicks kunnende verzaden, foobj 'eneenen als den anderen. Het gantfcheHof-gefinftondt geheel,omfteltvanverbaeft-
eydt, door de Majeney tdes Key Iers dus vernedert te tien ,'in e omhelfingen van defe twee Koolhandas, en in de kuflen van cle qualijckgekleedc Jwgwvj maerfoodraruchtbaerwierdt, O o 4 vrat
|
||||
|
'Zoo , Afrikaettfe Tbdia
wat voor Per/bonen defe waren: foo wierd ferfloiït niet alleer
het Hof, maer óock de naeftgelegen Steden , en aengrenlen- de Provinciën , met defe vreemde nieuwigheden Oervuidt; inet vervvönderingh van een yeder, over foo een itoyt gehooi- de veranderingh, foo ftantvaftigh een liefde, eH onvérbfeke- iijckegetrouvvheyd. '< • '' '•'-•• Merder haeftwierden de twee verrefènei 'Mïnnaers , mei
haer op nieuws-r^erboorne Soonen.verfien van kftederen en an>
"dere ver cierfeléri', over een komende met de gfbétheyd van hun
ftaedt£ en van al de aenfienelijckfte Heeren foo-fcan het Hof,
als van het Léegër > met groote blijdlchap vervs'eliekomt.
Toenwashet, dat mdn in Savona » éenigewéeken niet dan
Fetften , Toufnbyen i en andere géwoone tekenen van vro- lijckhëydtirïfvv'anghiachgaen; en dat men ciaer vanGowM, 'en van andere omleggende Steden, degrootften Adel naiot fach vloeyen,, niet foo feer om deel te hebben aen de Vreugde yahdeStadt, als om te komen fien ^/rivjwe en Adelafia, won- der! ijcke voorbeelden van de wonderlfjckheden defes Werelts, en de ttantvaftigheyd der Liefde;- ■ ' Den Keyfer korts hier na (alreets de onenigheden van Rw«w
geihtt, en dé veffchillen der ItaHaenfchè Princen bevredicht hebbende) vertrockfich weder jn Duytslandt, latende ^to- }ne met zijn beminde Adelafia", vreedige beheerfchers van-^- 'votia, en dé omleggende Landen , het Toneel Van hacr voor- gangen ongeliicken > tot een Troon van alle wenfchelijcke yreughde. en voörfpöet: Met Seven Marquifaetfchappen vJ'mdiAkramehi'eï boven van den Keyfer begiftightj dewclc- Jce na fijn poot van frjn feven Zoonen geérft wierden j worden- qe/^/iè/wörhuneerftgeboorene, Marquis vunMontferat, e" jde Sesandefe, dié van Cevai van Por zione, van Bofro, van l&ffccfo, vahCArfcttd, en van Antifa. ^'"iSijnde het Ie ven'tyan hun allen, na die tij dr foo geluckigh,ais d^orluchtigh gevvecft^ yeder van hun erfgenamen naelatende, die nocji op de(e fiïir'tór eer van Italien, en toe verc^ierfels van tleW'ereiberftreèken. -•■ »W ttiJfiï.4 ■ v y T, ' ■. .... .-
|
|||||