BISSERTATIO UISTORICO-MEDICA INAUGURALIS

BRAYERA ANTIIELMINTICA. VULGO KOUSSO, FAMOSO
ABASSINORUM ADVERSUS TAENIAM REMEDIO,
ODSERVATIONIBUS CUM ALIORUM, TUM
PROPRIIS COMPROBATO.

' »

» €

. . . tnbsp;v ^ t

t r

■lAUT/ït. DVd'i

Mjri

ttpi» j. van ■bop.xhove».

DISSERÏATIO HISTORICO-MEDICA INAUGURALIS

de

BRAYERA ANTIIELMINTICA, mCO KOliSSO, FAUIÖSO
ARASSINÖRIM ADYERSllS TAENIAM REMEDIO.
ORSERVATIONIRIS ClIM ALIORDM. TIM
PROPRIIS COMPRORATO.

QUAM,

ANNUENTE SUMMO NUMINE.
£X AUCTORITATE RECTORIS MAGNIFICI

GERARDI JOIIANNIS MULDER

m\tii. mag. phil. kat. et mf.d. doct. et prof. obd. ,
MiC KON

ampu8simi SENATUS ACADEMICI cokseksu

KT

nobilissimae FACULTATIS MEDICAE decreto,
ÜUMMIliQCE IT«

MEDICINA HONORIBUS AC PRIVILECIIS

IN ACADEMIA UIIENO-TRAJECTINA,

rite et legitime cokseauendis ,
ERUDITORUM EXAMINI SUBMITTIT

HENKTCUS GERAKDUS ALPHERTS

Culemborgensis.

A. D. XXIIIM. NnJI, annl MOCCCMII, liora VI.

TRAJECTI Al) RIIENUM,
APUD W. E. DANNENFELSER.

MDCCCLIII.

. ^ i /i/i A HO l l

■■f »

PAKENTIBUS
OPTIMIS C ARlîSSIMIS

AVUNCULO DILECTISSIMO

8ACHIJM.

J m

■i-mm

.■Çfti.

I,.

■ {

- ■

Occasionem, quae edenti hmc Uhelhm mihi conceditur,
avide arripio, ut iis gratum animum significem, qui bene

de me meriti sunt.

Inter illos Ttt, carissime Pater ! primum occupas locum.
Jam inde a prima infantia ingénia meo stimulas ad
atudia admovisti, omnihusque quibus impertiri debet pue-
rîlis aetas, dactrinis erudiendum me curasti ; qxdn ubi
propter urbis natalis subsidia parciora occasia deërat,
Tu ipse ducis et praeceptoris munus apud me suscepisti.
D. 0. M. diu te servet incalumem mihi et nostris enixe
precor.

Q.uià tibi dicam, Avuncule dilectissime ! qui post mains
carissimae obitum eheul praecacem, mihi semper fuisti
tutor egreglus ac in rerum varia canditione amicissimus.
Multa pro tot tantisque benejiciis dicere nolo nec valeo;

hoc scias velim, anitnurn memi prorsus tibi esse devinclum
^^ ^nbsp;nec umqnam illorum memoriam oblivione deletum iri.

J). O. M. te remuneret pro paterna sollicitudine tibique
faveat et iis qui tibi cari sunt.

Quomodo , quum Jam puerilis aetatis surgit laeta imago,
inter praeceptores, quos habere mihi contigit aestumatis-
simos, te praeterire possim , Vir Doet. balfoort , Gym-
nasii Culembiirgici Rector? Temporis, quo me Litterarum
studio imbuere conatus es, semper memini discipulus
gratus. Tuam et amicitiam et benevolentiam constietam in
me collocare per gas.

Vos, viri Clarissimi, qui Professores estis in Aca-
demia Rheno-Trajectina, quorumgue institutionibus prae-
clarls frui mihi licuit, gratias accipite meas since-
ras, inprimis autem vos, Viri clarissimi, qui Facultati

medicae adacripti estis. Nominatim vos compello, Viri
clarissimi loncq et van goudoever, qui praeëstls exer-
citationibus cUnicis in Nosocomio academico. Numquam
vostra henevolentia et huinanitas mihi defuerunt ; mihi
meiaque studiis favere pergatis.

Officia duld fungor, quum hic palam mihi profiteri
licet henevolentiam, qua ctamsme s üekman , Prowo-
tor aestumatissime, in conficiendo hoe specimina me pro-
secutus es ; numquam enim te frustra adii, semper con-
siliis tuis egregiis mihi adfuisti.

Et tandem me converto ad vos, amict, quos hac in
Academia reliclïirus sum. Praecipue vero vos hic specto ,
quibuscum per annos, quos hac in Academia degi, ami-
citiae vinculo arclissimo junctus, Utile duld miseui.
I'auci suparestis, plurimi me antecessistis ; triste itaque

valedicendi officium valde hnmhiutum est. Cum subit il-
lius laetissima temporis imago, quod vobiscum Ul-
trajecti degi, non aliter potest, quin moerens locum re-
linquam , ubi talcs mihi amicos acquisivi. In memoria mea
vos locum principem tenere, persuasum vobis esse scio.
Si vero amicitiae hujus firmae memini, Academiam lae-
tus relinquo, quia non opus est ut vota faciam, quae ami-
citiam hic ortam in posterum servent intactam, nam
nUbi rerum testimonia adsunt, non opus est verbis.quot;

I.MUOITUS

CAPUT I.

mSTOHlA MEIIICAMIMS, CUI NOMEN BUAYERA ANTHELMI.NTICA ,
8IVE KOUSSO.

Flores Drayerae jam seculo sedecimo noti fuisse viden-
tur (Godignus, Fernandez,), p. î) Enarrantur, quae
Bruce de Ilelminlhiasi atque usu Brayerae in Abassinia
tradidit. p. 8. Notiones, quas Brayer llorum Brayerae ac-
cepit, de libello ab illo de Brayera edito; de cura quam
licet frustra impendit ut medicamenlum istud in Europam
importaretur. p. 9. Referuntur, quae Riecke de floribus
Brayerae retulit. p. 13. Sententia viatorum Combes et
Tamisier, p. 15. Ue errore quem Bruce, quoad vermium
speciem in Abassinia endemicam, commisit. p. 14. Exponun-
tur, quae de Taeniarum in Abassinia Irequentia monuerunt
von Katie, p. 14, Rûppel, p. 1» et Aubert,p. 15. De

Xll

ilineribns, quae Rochet d'Hericourt in Abassiniam
suscepit, p. 16. Referunturquae Beke, p. 17, Jobnston,
p, 17, Harris, p. 17 et Isenberg, p. 18 de nostro
tradiderunt argumento. De itinere, quod in Abassiniam sus-
ceperunt Lefebvre, Petit et Dillon, p. 18. Quae
Ferret et Gallinier, p. 20. et Pruner, p. 20—22
retulerunt. Exponitur, non Botriocephalum latum, vero Tae-
niam solium in Abassinia endemice grassari, p. 20. Quae
Kirt s de floribus Brayerae retulit. p. 22. Enumerantur
opuscula deinde de Brayera édita, quae confecerunt Pereira,
p. 23, Muller, p. 23, Frankl, p. 23, Meyer Abrens,
p. 24 et Philippe, p. 24. Brevis conspectus harum
sententiarum, p, 23.

CAPUT II.

BRAYERAE ANTUELMINTICAE BOTANICA DESCRIPTIO.

Denominationes diversae quibus Brayera antbelmintica in
patria sua nuncupatur, p. 27. Do nomine Europaeo, quo Bruce
plantam designavit, p. 27. Descriptio botanica a Bruce con-
fecta, p. 27. De denominatione llagenia abyssinica, a La m arcq
instituta.p.30. Descriptio botanica, quam confecit Wildenow,
p. 31. De nomine Brayera antbelmintica , a Kunth institute,
p. 32. Botanica descriptio, quam confecit Kunt b, p. 32. Brayera
antbelmintica innota fiiit Tou rnefortio, p, 33. Descriptio*
nes botanicae quas confecerunt Decandolle, p. 34, End-
\nbsp;licher, p. 35, Kurr, p. 3G et Fenzl, p. 37. Brayera

non ad Dioecias pertinet, p. 38. Sentenfias quae Botaniam
'nbsp;Brayeraespeclanlesprotuleriint Ferret et Gallinier. p.38,

Johnston p. 38. Isemberg p. 39. Lefebvre p. 39,
Aubert p. 39. Pruner p. 39, Schimper p. 39, Com-
bes et Tamisier p. 39, Harris p. 39, Rochet d'Hé-
ricourt p. 40. Botanicasdescriptiones confecerunt Aubert

p. 41. Rochet d'Héricourt p. 42. Pruner p. 43.
Johnston p. 43, Schimper p. 44 et Philippe p. 44,

CAPUT III.

DE BRAYERAE AiyTIIELMI.\TICAE NOTIONE CHEMICO-PIIARMACOLOGICA.

Analyses et indagationes chemicae. quas instituerunt
Kurr p. 45. Buchner p. 40, Wittstein p. 46 et
Martin p. 47. De Kwoseino p. 47. Indagatio chemica,
quam instituerunt Viale et Vincenzo Latini p. 48
Pharmacographia p. 41). De Horibus Brayerae p. 49. De flo-
rum speciebus diversis p. 50. De illorum sapore et odore,
p. bO, de illorum praelio, p. îiO. Vitiationes florum
Brayerae, p, 52. De cor lice Brayerae. p. 50. perverse ita
dicto quum revera cortex Musenna fuerit, p. 53. Do foliis
Brayerae. p. 54. De capsulis et seminibus Brayerae, p. 54.
Praeparata officinalia, p. 54. Extractum aethereum, p. 54.
Extractum aquosum e floribus Brayerae, jam antea Aethere
extractis\ p. 55. Extractum aquosum. p. 55. De virlutibus
medicatis p. 35. Cuinam principio virtutes illae debean-
tur ? p. 56. Brayera. e tribu Spiraeacearum, Fam. Rosa-
cearum. non a norma recedit vi sua anthelmintica p. 37,

CAPUT IV.

I)E TAENIAE IN ABA.SSINIA CAUSIS ET EFFECTIBUS , DEQUE FLORUM
BRAYERAE USU ADVERSUS HANC VERMIUM SPECIEM IBI

RECEPTO,

De causis Taeniarum frequentiae in Abassinia.p. 58. Sen-
tenliae Godigni. p. 58. Combes et Tamisier, p. 38.
von Katte, p. 39, Rüppel et Harris, p. 59, Rochet
d'Héricourt, p. 39, Petit, p. 39. Ferret et Galli-

nier, p. 60, Johnston, p. 60, Aubert p. 60, Pruner.
p. 63 et Schimperi, p. 63. Judicium criticum, quod
Meyer Ahrens debisce sententiis tuHt, p. 6ö. Ex iis quae
retulit Bilharz reprobatur Taeniam in Aegyplo endemice
grassari, p. 66. Sententia ciijus est Sil vester, p. 69. Vivendi
ratio non omni vi in Taeniarum prolationem caret, p. 69. De
effeclibus Taenia in Abassinia productis. p. 70. Tradunlur qnae
hacdereretuleruntPetit, p. 70, Aubert. p. 70, Pruner,
p. 70 et religiosus quidam, p. 71. De praeparandi et admi-
nistrandi ilorum Brayerae rationibus diversis in Abassinia,
p. 72. Rationes indicalae a God igno, p. 72, Bruce, p. 72,
Riecke, p. 72, Combes ct Tamisier, p. 72 , Rüppel,
p. 72, Rochet d'IIéricourt, p. 75, Harris, p. 73,
Petit, p. 73, Aubert. p. 74, Pruner, p. 74, Ferret
et G a 11 i n i e r, p. 73, Johnston, p. 75, S c h i m p e r, p. 76 ,
et Kirts, p. 76. Enumerantur niedicamenta , quae vulgo flo-
ribus Brayerae in Abassinia adduntnr, p. 77. De Taeniarum
casubus in Abassinia observatis. p. 79. Quae de iis monue-
runt Petit, p. 79 et Rochet d'IIéricourt, p. 81. De
actione medicata Ilorum Brayerae in Abassinia salutari aut
nociva, p. 81. Sententiae, quas hac de re retulerunt Bruce,
p. 81. Combes et Tamisier. p. 81. von Katte, p. «2,
Rüppel, p.83, Beke, p.83, Rochet d'IIéricourt, p. 83,
Aubert, p.83. Petit, p. 84. Pruner, p. 8;gt;, d'Abbadie
p. 87, Ferret et Gallinier, p, 87, Johnston, p. 88.
Kirts p. 88, Sch imper p. 88. (juidquid de hisce om-
nibus senliendum, p. 89.

CAPUT V.

ENARRANTÜR TAEMARUM CASUS IN EUROPA IN QUIBUS FLORES
BRAYERAE ADMINISTRAT! SUNT.

Observationes a Brayero factae, p. 90. Observationes

quas in Germania instituerunt Plieninger.p, 93, Kurr,
p. 93, Iliecke, p.94, von Gietl, p. 94, von JRreslau.
p. 94, Rothmund, p.94, Sigmund, p.95, Wolff, p. 95,
Societas medica Kirchheimi, p. 95, Comparatio quam
Albers inter flores Brayerae et extractum Filicis maris
aetherenm instituit, p. 90. Quae observaverunt in Gallia
Frankl, p. 97, Aubert, p. 98, Rochet d'IIéricourt,
p. 100 Sandras, p. iOO, Gueneaii de Mussy et üel-
pech, p. dOl, Merat, p. 104. Referuntiir quae Philippe,
tradidit de conditionibus quas administratio postulat, p. 104,
de Brayerae praeparandi et administrandi modo, p. lOi, de
cautionibus post usum p. 105 deque expulsione Taeniae p. iOîi-
Quae observaverunt Combes, p. 100, Martin Solon,
p. 100 , medici in Nosocomio cui nomon Val de Grâce, p. 108.
Quae de corticis Musenna commodis monuit d'Abbadie
p. 109. Observationes quas instituerunt medici Anglici Budd,
Marshall Hall et Todd, p. HO. Conditiones, quae, mo-
nente Budd, ad debilam floruin Brayerae actionem magni
sunt momenti, p. 112. Quae observaverunt Inglis, p. 112,
Wood, Massen, Richardson, Neville etMitchel,
p. 113, Bushnan, p. 113, Cotton, p. 114, Wells, p. 115,
Taylor, p. 110, Brougham, p. 110, Smith, p. 117.
Barclay, p. 118, Jack, p. 119, Silvester, p. 120,
Vaughan et Dauhenay, p. 120. Quae Pereira de ac-
tione medica et pliysiologica (lorum Brayerae tradidit, p. 121.
Quae de florum Brayerae administratione in Helvetia obser-
vavit liasse, p. 121. Observationes quas in Italia institue-
runt Oliari, p. 124 et Masserotti, p. 125. Quae in Belgio
observavit Ilannon, p. 120. Quae in patria nostra obser-
vaverunt van der Leeuw, p. 127, Suerman,p. 128,
et Üanckerts, p. 130. Observationes propriae in Taenias,
p. 131. in Ascarides vermiculares , p. 151. Expérimenta quae
cum iloribus Brayerae in animalibus instituerunt Sch wartz,
p. 154 et Biber, p. 155. Quae de floribus Brayerae obser-

ivl

vavit Kuchenmeister, p. 156. Cuinam principio flores
Brayerae vim medicatam verosimile debent.p. 162. Infusum
praeparatum emcacissitnum est, p. 163. Quidquid ex obser-
vationibus aliorum de vi medicata censendum , p. 163. Quae
observationes propriae docuerunt de actione pliysiologica,
p. 164, de actione medicata p. 164. de dosi, p. 163

Tabulae explicatio..........p. 166.

introïtus.

Morbis çndemicis peculiaribus, quos recentiori demum
tempore cognovimus, profecto Helminthiasis in Abassinia
annumerari debet. Cum morbo, simul nobis innotuit actio
in eundem praeclara multorum medicamentorum ibi usita-
tissimorum, quorum numerus jvïrmagnus dici potest. Utun-
tur enim, referente Clar. mahtio , Abassini septemdecim
illorum. I) Jure merito igitur hac de re monuit doet.
PETIT, naturam, quum omnibus Abassinis Taeniam prae-
beret, simul Anthelminticorum numerum in Abassinia
auxisse.2)

Inter omnia haecce medicamenta, unum ceteris usitatius

1)nbsp;Ueber Abyssmische Baudwurraniittel von Dr. f. w. c. martius ,
Jahrb. f. pract. pharm. Bd. XXII s. 329.

2)nbsp;In libro cui titulus «■ Voyage en Abyssinie , executé pendant
les années 1839—43 par une Commission scientifique composée de
m. m. th. leïebvre, lieutenant de vaisseau, a. petit et qbabtin
dillon Docteurs Mcdecins, Naturalistes du Museum, et vignaud des-
sinateur , publié par ordre du Roi, première partie, Eelation Histo-
rique , Paria, Tom II. pag. 363 , sequentia legimus» si la maladie
est commune , les moyens qu'on lui oppose ne le sont pas moins ;

1

est, sc. Hores Brayerae antlielmiiUioae (kousso), quos per
plures annos (dum in Europa hic illic administrabantur)
annales diversi, observatione medicorum ita dignos censuerunl
ut Doct. küchenme1steu hoc argumentum «eine Tagesfrage ni
der Medicin» dixerit.

Inter aegrotantes diversos, quos, duce viro clarissimo
LONCQ, in Nosocomio Academico curare mihi contigit. unus
erat, qui. Taenia vexatus, floribus Brayerae usus est. Quum
jam in eo essem, ut ex legis officio dissertalionetn quam-
dam conscribere deberem, animum ad ilores Brayerae
adverti, (luippe qui mihi argumentum viderenlur praeberc
aptissimum.

Quod cum seniel mihi in proposito esset, omni opera
hocce morbo aegrotantes invesligavi atque Trajecli ad Uhe-
num quinque illorum repertus sum. Profecto ille numerus
perexiguus est, si numerum respicis incolarum metropolis
Trajeclinae (qui b0,000 fere adacquat),al simul probat, ea.
quae medici Germanici de frequentia Taeniae in nostra patria
referunt, esse fabuiosa ac falsa. Sic, inter alia, Ds. kebi.e
ill Ilollandia dimidium(!) incolarum Taenia labotare perbi-

la nature semble avoir pris a tâcbc de multiplier les Anthelmiutiques
en Abysïiiuie, en même temps que, par une influence qui nous échappe,
elle donnait le Ver solitake a tous lea luibilnnls. Cette circonstance
refute ces vers si mordants de volïairk sur les prévisions de la

Providence.»

#l)ieu mûrit a Moka dans le sable arabique
Le café nécessaire au pays des frimas;
11 met la fièvre en nos climats,
Et le remède en Ameriq\u\»

bet, 1) atque Ds. vogt refert, taeniam in Helvetia, Belgio, Hol-
landia, Polonia ac Russia admodum frequenter occiirrere; in
prioribus regionibus eo quidem gradu, ut multi adsintloci,
ubi fere omnes incolae Taeniam exceperint hospitio 2).
Quae si ita essent, patria nostra altera esset Abassinia.
At vero si talis esset laeniarurn frequenlia, aegros, hoe
morbo laborantes in quavis pagina commentariorum, qui
exstant Polyclinici medici Rheno-Trajectini fere, reperire de-
buissem, quum nunc in illis rarissime occurrat.

Quae de metropoli Trajectina retuli, etiam de aliis
nostrae patriae regionibus afiirmare possum. Pater meus
carissimus, Culenbiirgi (quod oppidum est 5000 et quod
excurrit incolarum) per triginta et duos annos, in praxi
medica sua satis extensa, duos modo Taenia aegrotantes
observavit.

Hujus argumenti tractationem conspectu historico incipere
in animo habebam. PerdifTicile vero erat fontes varios,
natura diversissimos, quibus mihi opus erat, colligere. Gratias
hoc rcspectu quam maximas debeo multis viris doctissimis,
praecipue autem vobis, viri clarissimi dodkrs et de fremerij !
qui miiii benevoli auxilio fuistis. Semper, quando mihi
licuit, fontes exploravi primitivos; ubi vero illos adhibere
mihi non licebat, quantum potui, aliorum testimonijs usus
sum.

Omnes commemoravi qui de argumento meo tractarunt.

1)nbsp;Ueber den Bandwurm, nebst 2 Methoden durch dieselbe fast
immer abgetrieben wird von Dr. kerle (Hann. Corr. Bl. 12 1850).

2)nbsp;Physiologische Briefe für Gebildete aller Stände 1847. S. 306.

quantum mihi innoluerunt, etiam si illos legere mihi non
licuerat, ut illorum seriem , quam absolutissime fieri potest,
proferre mihi conlingeret. At vero multum abest, ut omnes
recensuerim , sed , «tradidi quae potui.»

Quod atlinet ad itinerum descriptiones varias, quibus usus
sum, mihi adhucadmonere liceat.muUos itineratores religionis
causa , ex rationihus politicis. vél mercatoriis alios, perpaucos
vero ex scientiae amore itinera suscepisse. 1) Saepius itaque ilia,
quae tradunt, sibimet ipsis repugnant, atque judicia, (nonnulla
speciminis causa hie illic retuli) quae nonnulli scriptores de
aliis tulerunt, nequaquam eorum veracitatem probant. Non
mirum igitur, quod mulU, quae retulerunt, praecipue quae
partem spectant medicam, non magni habemus pretii.

Ut diversissimis ex illis fontibus relationem formarem
quantum possem continuam, omnes ordine chronologico retuli.
atque ad linem capitis cujusvis, necesse si videretur, eos
veluli in conspectn posui.

1) combes et tamisier itcr suscepcTunt (secundum isctbeug).
»mit dem angeblichen Zwecke des Einen Mcnsehenkennliuss zu
sam.ulen, des Anderen sich für die Poesie zu begeistern, isenbeiu;
ipse ut religionem propagaret pvofectus est. hauris, ab Anghs Icga-
tus, scopum politicum prosccutus est , ct ita porro.

c A1» u T I.

HISTORIA MEDICAMINIS, CUI NOMEN BRAYERA AN-
THELMINÏICA, SIVE KOÜSSO.

Jam antiqiiioris aevi scriplores de usu mcdicaminum in-
digenorum adversus Ilelminthiasin in Abassinia, hune morbum
ibi frequentissimum dixerunt.

Lusitanos, qui seculo sedecimo régi Abassinorum contra
hostes auxilio fuerant, nonnulli sacerdotes e societate Jesu
comitabantur, qui, reiigionem Cbristianam Abassinis tradere
conantes, per longam annorum seriem ibi degeruot. Prima
missio versus annum Ibîiii in Abassiniam venit ; plures
aliae dein secutae sunt. Nonnulli illorum descriptiones
Abassiniae in lucem ediderunt, inter quas illae, quae a
godigno \), alvarez 2), tellez 3) , lobo 4) et fernandez

confectae sunt, primum occupant locum.

1)nbsp;nicolai godigni s, j, De Abassmorum rebus deque Aethiopiac
Patriarchis Joanne Nunno liarreto et Andraea Oviedo, libri très,
8o. Lugduni 1615.

2)alvakez.nbsp;BeschrijTing der landen van dengrootenKeizer enKoning
Priester Joannes. Edit. Lusit.lBdS.Gallica lB88.GermanicaEislebenl5G6.

3)nbsp;tellez Historia geral de Ethopia.

4)nbsp;hieeonymus lobo. Reise nach Habcssinien und zu den Quellen
de» Nils, aus dem Französischen mit einer Einleitung, Aumerkuu-

Johannes Ludolfus (leutholff) , doctissimus quidam Ger-
manus, in opere suo praeclaro, cui titulus «Ilistoria Aetliio-
pica» conficiendo, itinerura descriplionibus supra comme-
moratis usus est, ut patet e sequenlibus ex godigni libro
commemoralis : «Aliam arborem n. codignüs laudat contra
ventris lumbricos valde proficuam ; hos enim ex esu carnis
crudae gigni. at Ilabessinos, singulis mensibus, fructu hu-
jus arboris alvum purgare atque sie vermes illoa necare
commémorât.»

Ilunc locum verosimillime spectare florum Brayerae usum
in Taeniam, me judice, probaut, tum quod ille et alii idem
fere temporis spatium, quo Abassini hocce medicamento
uti soient, commémorent, tum quod flores Brayerae me-
dicamentum constituant in Abassinia usitatissimum, ita
ut Ilores Brayerae anlhelminticae tune temporis (Seculo
XYI.)jam cogniti fuisse videanlur. Recte igitur van kampe.n

noster, brevem post BankesiaeAbyssinicae (denominatie quae

olim pro Brayera usilata erat) descriptionem, hac de re
sequentia monuit; «schoon buuce aan dezen boom den naam
heeft gegeven, was toch i'. a. fernandez reeds de vinder
van denzelven in de zestiende eeuw» 2)

Etiam doctissimus peueuia, locum ex gouigno citatum,

gen, etc. und einer Beschreibung von HabessLnlen vermehrt und
hcraus-gegeben von P. ï. ehumann. Zürich 1794.

1)nbsp;jor.i ludolfi Ilistoria Actbiopiea. Francofurti ad Moenum

A. S. C. 1G81 L. I cap. 9. 31.

2)nbsp;n. g. van kaufen. Afrika en deszelfs bewoners, volgens de
nieuwste ontdekkingen. Haarlem 1829. 3. dl. bladz. 343.

procul dubio flores Brayerae speclare statuit. Eiusderu sen-
lentiae sunt combes et tamisiek , dicentes, brück de floribus
Brayerae in Europa non primas dedisse noliones, sed hunc
honorem godigno esse tribuendum. 4)

Quod attinet ad denominationem Lumbrici a godigno usi-
tatam, insuper animadvertendum, ab ea quidem Taeniam
denominari potuisse, quam jam apud plinium sub nomine
Lumbrici iati invenimus.

Üoctissimus dapper in descriptione sua Africae hac in re
godigisum secutum esse videtur, quum hac de re in illa
legamus; «Daer zyn grote menigte van verscheide bomen,
maer de meesten draegen vruchten van een onaengenaeme
smaeck. Onder deze is er een zeer dienstig voor de gezond-
heid. Want aengezien de Abyssiniers veeltijds raeu vleesch
eten daer zij wurmen van krygen, zouden dezelve lien bui-
tendien het gedarmte deurknaegen, indien ze zich niet alle
maenden met deze vrucht purgeerden, welke aenstonts de
wurmen doet sterven en het ligchaem ontlast.» 2)

Sacerdotibus c societate Jesu, varias ob causas, versus
annum 1052 expulsis, relatio, quae diu inter Abassiniam
et Europam adfuerat, in longiim tempus cessavit. Praeter
Itinera, quorum unum (cujus descriptio mihi non ad manus
fuit) suscepit medicus quidam gallicus, cui nomen poncet (anno
1699) qui regem Abassinorum Lepra laborantem curavit,

1)nbsp;COMBES et tami.siEK. Voyage on Abyssinie dans Ic pays de
(ialla, dc Choa et d'Ifat 1835—37. Paris 1838 Tom. II pag. 315.

2)nbsp;Dr. o. DAPPER. Naeukeurige bcschryving dcr Afrikaonsche gp-
westen, enz. f«. Amsterdam 1668 pg. 710.

allerum vero du roule , a rege Gallorum Ludovico XIV
legatus, (qui tarnen ad Abassiniam non pervenit, quum
jam ante adventum occideretur) nemo Abassiniam visitavil,
usque ad viatorem Scolum praeclarum buuce , qui anno
4790, Londini itineris sui descriptionem eximiam. iconibus
praeclaris illustratam, in lucem edidit. 1) IIoc opus ut m
varias, ila quoque iu nostrain linguam translatum est. 2)
Versio Belgica altamen abbreviata est atque praeter alia,
etiam iconibus Banksiae abyssinicae (Brayerae anthelminticae
caret.

Bruce in itinere suo, quod annis 1708—73 ad fontes
fluminis Nili detegendos suscepit, Abassiniam adiit, atque
licet primus plantam noslram non commemoraverit, alla-
men ad naturae fidem ejus edidit icones quae in parle
quinta editionis brittannicae occurrunt.

Eadem in edilione (part. V. pag. 73 et seq: in editionis
Belgicae parte terlia. pag 208 et seq.) descriptionem bolani-
cam el inter alia sequenlia communical. Abassini, ut ait,
tam mares quam foeminae, morbo laborant peculiari;
quovis mense sc. insignem vermium copiam expellunl,
qui vermes non iidem sunt quibus pueri vexantur, vero
Ascaridum specieni referunl, ad quos expellendos, lloribus
Brayerae ulunlur. Flores ut isti in Europam imporlaren-
lur quam maxime desiderat, quum medicorum perilia

1)nbsp;Travels to discover the source of the Nile iu Egypt, Arabic,

Abyssinia and Nubia.

2)nbsp;jasua bkuce's reis naar Abyssinic en terug door de groote

woestijn van Nubic, verkort enz. Amsteldam 1801.

, , • M ail.', r

illis ad inagnam homiauin ulililalem uti posset.

Quae BRUCE hac de re retulit, sive causa exinde repe-
tenda sit quod vermium species non recte delineaverit
(Ascarides sc. illos statuit, contra quos medicamentorum
series medicis Europaeis cognita erat), sive ex aliqua alia
causa, absque dubio tunc pauci momenti habita sunt.

Multi post bruce, inter quos valeinti.v , salt, alii, Abas-
siniam frequentaverunt, sed in omnibus hisce itinerum
descriptionibus, quas mihi legere contigit, de Banksiaaltum
silentium.

Primus qui medicorum animum rursus ad Brayeram
vertit, doctissimus braver fuit, medicus quidam gallicus
qui diu Constantinopoli degit. Descriptionem quae hujus
itineris exstat gallicam consequi mihi non contigit 1); in
versione Belgica 2), omnia quae argumentum meum spec-
tant desunt, ita ut illa quae doet. meyer ahrens'in mono-
graphia praeclara et alii hac de re monent, bic modo
communicare possim, comres et tamisier sequentia ex
Brayerii descriptione verbaliter desumsisse testantur:

«Je rencontrais souvent dans un café de Constantinople
un vieux négociant Armenien qui, dans sa jeunesse, avait
fait de fréquents voyages en Abyssinie. Ce vieillard vénéra-
ble aimait à me parier des pays qu'il avait parcourus.....

mais surtout des plantes que l'on trouve dans ces régions
éloignées et de leurs i)r6priétés miraculeuses. Le premier

]) a. braykk. Ncuf anuécs a Conslanlinoplc. Paris 1830.
2) Miju m-penjarijî verblijf iu Coiibtaniinopcl. Zalt-Boninicl 183(5.

garçon du café où nous-nous entretenions ainsi était, de-
puis plusieurs années, attaqué du taenia; il avait, suivant
l'usage, démandé à tous les médecins nationaux et étran-
gers qu'il avait rencontrés, non un traitement, mais un
secret contre sa maladie. En faisant tant bien que mal les
remèdes indiqués, il avait souvent, en rendant des frag-
ments du taenia, éprouvé quelque soulagement; mais
peu après les symptômes avaient reparu aussi violents
(lu'auparavant; sa maigreur était excessive, il éprouvait
de fréquentes lipothymies ; des douleurs cruelles l'obligeai
ent souvent à cesser son travail.» «Yoyez-vous cet être
malheureux,» me dit un jour mon Arménien ; «il a fait
tous les remèdes connus en Europe; en Abyssinie, sa
maladie n'aurait pas duré vingt-quatre heures, et il souffre
depuis dix ans; mais j'ai écrit, l'année dernière, à mon
fils, qui fait à ma place les voyages d'Abyssinie, de m'en-
voyer le spécifique connu dans le pays contre le taenia... ;
il me parviendra bientôt, j'en ferai prendre a cet infortuné,

et il sera guéri.»

«....Je n'y songeais plus, lorsque, le 7. Janvier 4820;
je vis venir a moi, le garçon du café, qui me dit être
parfaitement guéri ; les fleurs étaient enfin arrivées.» 4)
Docl. BRAYER quam maxime desiderabat flores remedii
tam activi conspicere et non sine difiicultate, drachmae
partem illorum dimidiam acquisivit, quae tamen ita in pul-
verem erat reducta, ut ex illa quam diflicillime lam plantae

J) COMBE.S KT TAMISIEK. ToiU 1 pRg. Cl seq,

familia quam species distingui possent. Attamen illorum
conservationis magnam habuit curam, illos secum Lutetias
Parisiorum porlavit, ubi Botanicus celeberrimus kunth illos
indagavit.

Anno 4824 doctissimus biuyeu Constantinopolim rediit.
Armenus adhuc vivebat, qui illi tradidit, bello, milites
in Abassinia cum victu semper sacculum floribus istis imple-
tum secum portare, ex quo, semper illorum quantitatem
e.xiguam cibis immiscèrent, quum, liacce omissa praecautio-
ne, e decem hominibus, octo Taenia laborarent; eos autem
qui bellum non adirent, semel quovis mense floribus Brayerae
Uli ; Brittanrios duos qui in Abassinia degebant , exem-
plum istud secutos esse; se autem, semper quum more
turcico vitam degisset, numquam bocce medicamento uti
debuisse.

Doct. BBAYER Semper in animo habebat ut aliquam (juanti-
tatem florum Brayerae sibi acquireret. Eum in finem Consulem
gallicum, Equitem drovetti , Cairo qui tunc temporis degebat,
rogavit, ut sibi quantitatem Horum Brayerae a mercatoribus
ex Abassinia redeuntibus emeret, sed frustra. Item Complu-
res, qui Constantinopoli itinera in Aegyptum su.sceperunt,
idem rogavit. Omnes tamen hujus immemores fuefunt et
quidem ille cui pretium emtionis iam dederat.

Anno 1827 Ds. brayer ipse Aegyptum petere voluit et
quando ibi flores Brayerae invenire non posset, ad Abassiniam
proficisci in animo habebat, ut ibi semina Brayerae acqui-
reret, quibus plantam in Galliae partem meridionaleni
transferret. Piratae, qui tunc temporis mare, cui nomen

Archipel infeslabanl, iu causa fuerunt ut iter propositum
omitteret atque Massiliam navem conscenderit.

Versus annum 1823, igitur ante iter secundum, Ds. buayer
libellum de Brayera, nunc non amplius habendum, m
lucem edidit 1) quem, monente doctissimo meyer aurens ,
braver dein in descriptionem annorum novcnnorum, quos
degit Constantinopoli, recepit. Praeter ca, quae jam comme-
moravimus, descriptionem botanicam clarissimi kuntii atque
iconem planlae praeclaram continebat. 2)

Ilaec omnia etiam tunc viri docli baud magni habuerunt
momenti. Prorsus enim, nisi excipias nonnullos annales 3)
qui obiter illorum mentionem fecerunt. ueglecta sunt. Expe-
ditie saltein, quae jussu gallorum rege, brevi post doctissimum
«RAYER reducem, ad scientias colendas iu Aegyptum mitte-
batur, nullam Brayerae anthelminticae curam habuit, quamvis,
rogante brayero, hujus expeditionis Botanici a magistratu
libellis doctissimi «rayer, de quibus jam antea dixi,munili
essent. 4)

1)nbsp;Notice sur une nouvelle plante de la famille des Rosacées Paris
1823. 8 pages.

2)nbsp;Doctissimus Aubert dicit hanc iconem, quae in Encyclopediam
Botanicam recepta est, non ad naturae fidem esse confectam, quod
quum .teste perkira, kunth flores foemineos tantum nosceret, admo-

dum probabile videtur.

3)nbsp;Journal de Pharmacie Tom. IX pg. 160 Paris 1823 et Bulletins

des sciences medicales Paris 1824. pg. 206.

4)nbsp;Dr c. meyer auress. Uic Bliithcu des Kossobaumes, die Rinde
der Musemia und einige andere Abessinische Mitlei gegen den
Bandwurm, zugleich als kleiner Beitrag zur nicdicinischen Geographie
Afrika's. Zürich 1851. S. 28 und f.

Rikcke deinde primus, anno 1837, de Brayera egit. Plura
hujus remedii specimina {ad quod braïerüs primus animum
medicorum Europaeorum adversisse false testatur) tam a
religiöse quodam missa (versus annum 1834)quama Schimpero.
qui tunc temporis in Abassinia degebat, in Germaniam per-
venisse refert, quibuscum speciminibus et ille et alii plura
fecerunt expérimenta.

Vir, de quo modo sermo fuit, ad reiigionem cbristianam
propagandam diu in Abassinia versatus fuerat,atque redux,
doct. PLiEMNCER, Stutgardiae qui erat, rogavit ut illum a Taenia
liberaret,inique narravit, Habessinos, apud quos Taenia admo-
dum frequenter occurrit, praeter corticem Granatorum, adversus
Taeniam, floribus verticillatis arboris cujusdam, pyro malo
nostro simillimae, frequenter uti; arborem istam lingua Am-
harica koso, lingua vero quae dicitur Tigre, hepah deno-
minari.

llaec omnia doctissimo plieninger suspicionem Brayerae
anthelminticae, de qua in libro riciiardii cui titulus »me-
dicinische Itotanikquot; jam antea legerat, moverunt, ita ut
doctissimo kurr partem florum, quos vir ille secum porta-
verat, indagandam dederit, quam doctissimus kurr statim
flores Brayerae anthelminticae agnovit. 1)

In Aegypto tunc temporis remedium istud etiam in usu
erat, combes et tamisier, qui antequam iter suum (annis
183Î)—37) in Abassiniam susceperunt, Cairo etiam degebant,
cmn publico communicant, multos medicos Europaeos ibi uti

1) niecke, die neueren Artzneimittel. Stuttgart 1837 S. 73. 76.

hocce medicamento, quod vermem magna quidem pro parte,
lotum vero non expelleret. 1)

Etiam et illi sententiam clarissimi bruce quoad vermium
speciem reprobant atque opinionem Armenii, qui illam

Taeniam esse statuit, ut jam vidimus, confirmant. Monentibus

illis, Taenia morbus est in Abassinia qui frequentissime
occurrit, quem Ilabessini aequo paliimtur animo, imo vere
partem constitutionis integrae constituere existimant. 2) In
provincia Tigre foeminam viderunt, quae, privilegio in Abas-
sinia inaudito. Taenia semper fuit libera. Atlamen vehe-
menter dolebat sese Taenia carere, naturam sibi justam
partem negasse dicebat atque de infortunio suo quaerebatur. 3)
Praeter Taeniam, Gordium vel Filiariam medinensem, licet
rarissime, in Abassinia occurrere referunt.

von katte, quoad Taeniarum in Abassmia frequentiam
ejusdem est senlentiae. Ilac de re refert »Es ist die wahre
National Krankheit in Abyssinien, denn unter Tausend Indivi-
duen findet sich vielleicht kaum Eins, dass ihn nicht hatte.quot; 4)

1)nbsp;combes et tamisier. ToiTl. I pg. 275.

2)nbsp;Ibidem pg. 272.

3)nbsp;»Addunt scriptores* Il faut avoir été témoin d'un semblable
fait pour y ajouter foi» isenberg (Bd. I pg. 189) de illorum itincre
scripsit: »eine romanhafte Erzählung, dessen, was sie erlebt und
nicht erlebt haben et, Bd. II S. Ul* ein voluminöses Werk,
welches von Thoiheiten, Erdichtungen, nämcntlich langen Bxquot;dcn,
die sie den Abyssiniem in den Mund legten — da sie doch fast
nichts Amharisches (lingua quae ibi usltatissima est) verstanden-

und Kuditäten wimmelt.

4) a. von katte. Reisc in Abyssinien im Jahre 1836. Stuttgart und

Tubingen 1838.

Etiain et rüppel, Brayeram observatione pharmacopolaruin
in Europa dignam censuit. Secundum ilium, Habessini con-
stanter bocce medicamento, in Taenias et Strongylos efficacis-
simo, utuntur. 1)

Initio anni 1841, m. l. aubert, qui etiam in Abassinia,quot;
praecipue in parte boreali, versatus fuerat, cum Academia
regia medica, quae est Lutetiis Parisiorum, de Antbel-
minticis abassinicis observata sua communicavit. Tria, ut
ail, antiielminlica , sc. Coiisso (Brayera anthelmintica),
Uisenna (cortex Musennae) et Abbotsjogo (O.valis anthel-
mintica), Materiem medicam Abassinorum constituunt. In
descriptione, quam horum medicamentorum refert, monel,
omnia adversus Taeniam, felici cum evenlu, adminislrari;
dein bruce erra.sse quoad speciem vermium in quam flores
Brayerae administrarentur, tandem, mares et foeminas,
pueros, imo onines in Abassinia Taenia vexari, quae illos
numquam relinquit, quam per lotam vilam absque moles-
tiis majoribus servant alque non magni habent momenli,
quum medicamenta adversus illam eflicacissima illis nota
sint. Non floribus modo, sed cliam filamentis, quae ad
trunci alque ramorum nonnuliorum annulos occurrunt ,
Aba.ssinos uti adhuc refert, quum ex illis funes te.xant ad
usum domeslicum. Quam maxime sese desiderare lestatur
ut regnum gallicum, illos, qui in Abassinia naturam per-
scrutabantur, juberet reduces, haecce Anthelmintica, quae

1) Dr. Ed. KÜPPEL. Reise in Abvssiuioii. Frankfurt am Main 1840
2. Bd. S. 54.

cominercü ope haberi non possunt, illorumque semina atque

stirpes vivaces secum atferre. 1)

Rochet dhericourt , primus fuil. qui Brayerae anthel-
minticae quantitatem insignem in Europam importavil atque
ita materiem medicam Europaeorum quam maxime locuple-
tavit. Dolendum at vero est, illum hocce medicamentum,
quod in Abassinia vilissimi est pretii, tam diu pretio adeo
magno vendidisse ut eo usum generalem impediret. 2)
Partem Abassiniae meridionalem, seil, regnum quod dicitur
Choa, adhuc fere incognitum, bis frequentavit, prima vice
anno 1839, altera vero anno 1842, atque redux ambo des-
cripsit itinera. In descriptione itineris prioris refert, om-
nes Abassinos, nullis exceptis. Taenia laborare; naturam
vero remedium morbo apposuisse et pueros jam ab aetatis
anno quarto, usum florum Brayerae alterum oh mensem

incipere. 3)

Quum iter secundum susciperet rochet »'héricourt, Aca-

1)nbsp;Memoires de l'Aeademie royale de Medeeine. Tom IX pag. 689.

2)nbsp;Haec ejus venalis agendi ratio quodammodo dura verba isen-
,Jgii probare videtur, quando de illo referf. Bd. 1 S. 98 .die^r
bociiet ist ein franzf-sischer Glücksritter u. s. w. et pg. 165 ibid.v
Indem er durch den Besuch eines Theilcs von Schoa, der nog unbekannt
war, in seinem Yat^rlande den Ruf eines ^-issenschäftlich Reisenden
aufrecht hielt, als Ersatz für den eines ehrlichen und Vertrauens
würdigen Regienmgsbotsehafters, und vor aUcn Dingen, Materialien

zum Geldmachen erhielt./^

3) c E x. hocket d'héricourt. Voyage sur la cote orientale

de la Mer Rouge, dans le pays des Adels et le royaume de Choa

Paris 1841. pag. 308. Confer. Revue des deux mondes, Bruxelles

1841 Toni. II pag- 561.

demia Scienliarum quae Luteliis est Parisiorum omnem
operam adhibuit ut scientiarum curam posset habere majorem,
quum illum instrumentis nonnullis physicis muniret atque,
ut illis rite uti posset studuerit. In descriptione, quam
hujus itineris secundi edidit, praeter Brayerae anthelmin-
ticae iconem atque illa quae clarissimus de jussieu de ea
retulit, pauca argumentum nostrum spectantia inveniuntur,
quae in descriptione itineris prioris jam antea non commu»
nicaverit 1).

Doet. beke, viator ut ait pebeira clarissimus, refert,flores
Brayerae in locis Abassiniae depressis, (arbor Brayera, mo-
nente illo ad altitudinem G—7000 pedum supra maris su-
perficiem occurrit), quaestum mercatorium habere insignem.2)
Sic et JOHNSTON nobis communicat flores Brayerae in regni
Choae foris abundare, ubi pro gossypio haberi soient.
Gossypii manipulus aut cornu potorium frumento impletum,
praetium duarum dosium (i. e. duorum manipulorum) florum
Brayerae exaequanl. 5)

Harris, qui ab Anglis legatus ad regnum Schoa (Choa)
profectus est, in relatione, quam hujus itineris edidit, hic
et illic de nostro tractat argumento. Inter alia bene inulta

1)nbsp;Second voyage sur Ics deux rives dc la Mer Rouge, dans le
pays des Adds et le royaume de Choa, par m. bochet d'uEaicouKT.
Paris 1846.

2)nbsp;Ueber Baudwurm vou Dr. hodgkin (Med. Times No. 266.
1844). Schmidt's Jahrb. 1845. Bd. 40. s. 179.

3)nbsp;meyek ahkens s. 51. cx johnston Travcls in Southern Abys-
sinia trough the country of Adal to the Kingdom of Shoa. London
1844. Vol. II. pag 271.

nobiscum cominunicat, famulos in Abassinia a suo
conductore diem cujusvis mensis slipulari, quo flores
lirayerae polare possint ; arborem porro, quae hocce praebet
medicamentum. in regionibus , quas gens pagana, cui nomen
Galla, in Abassinia incolit, cui tu religioso dignam haberi,
quum rami venerabiles hujus arboris ibi rarissimae, testes

rituum sint religiosorum. 1)

IsENBKUG arborera nostram utilissimam judical, quum
flores illius constituant remcdium ad Taeniam in Abassinia
usitatissimum , atque ligno , propter pulchretudincm . duritiem
atque levitalem ad mobilia, praecipue ad tormenlorum
manubria (geweerkolven) coniicienda, Abassini utantur. 2)
Ad itinera, quae fere unice ex scientiarum amore suscepla
sunt el (piorum numerus baud magnus est, merito aniiume-
rari dobol iter quod susceperunl lekebviie atque doctissimi
petit el mllon, mcdiciuac Doctores, a Musco llistoriae
Naturalis, quod est Parisiis, legati.

Exitus, quem habuil iter istud (quod annis i8ö8—4ö
suscepei uni) falalis, (piam maxime deplorandus est 3). Viro

1)nbsp;IlAKiiis GoRandtschiiftsrcise uacli Schoa und Aufenthalt in Süd
Abyssinien 1841—43. Dcutscli von K. v. K. Stuttgart und Tübingen
18-46. Bd. I. s. m. ibid. s. 313.

2)nbsp;C. w. isEXBEKG. Abyssinien und die Evangelische Mission.
Tagesbuch meiner dritten Missionsreise von Mai 1842 bis Dezem-
ber lS-i3. Bonn 181'1. Bd. 1. s. 7.

3)nbsp;Doct. -IHLLON, ut et famulorum ejus multi, post cxplorationem
regionis cujusdam paludosae, febri abrepti sunt; Doct. petit,quem
diu idem morbus lecto dcvinctum tenuit, (luum reeonvaluissct,
trans Nilum natans, a crocodilo eheu ! nccatus est ; viGNMiP quoqne
febris abripmt.

LEFKBVRE soli palriam accedere coiiligil. Redux itineris hujus
relationem, tam ex suis observalionibus quam ex annalihus
itineris sociorum infelicissimorum , adjuvantibus aliis, edidit.
Quae de Taenia atque de usu florum Rrayerae aliorumque
medicaminum refert, ex ohservationibus doctissimi petit,
quae praecipue provinciam Abassiniae borealem , cui nomen
Tigre, spectant, petita sunt.

Arbor, vernaculo sermone quam vocant Cosso, monente
lefèbvbe , una utilissimarum Abassiniae est arborum, tam
oh antlielminticum quod praebet efTicacissimum, quam oh
lignum, quoad pulchretudinem et duritiem ligno Anacardii
occidentalis (Acajou) simillimum et ad suppellectiles confi-
ciendas aptissimum. 1)

Secundum doctissimum petit 2), taeniae frequentia in
Ilabessinia permagna est et Filiaria medinensis ibi baud
raro occurrit. Taeniarum frequentiam vero talem esse monet,
ut ii, qui ab ea sint immunes, a norma recedere videantur,
atque exoticos vix per aliquot menses ibi degere posse , nisi,
cum climatis assuetudine, simul Taeniam acquisiverint
inevitabilem, cujus multa refert exempla. Morbi fre-
quentiae attamen aequiparat medicamentorum muUitudo.
quae adversus Taeniam adhibetnr. Remedium juxta mor-
bum ibi adest-

Ad medicamenta ista, quorum mentionem fecit doctissi-

1)nbsp;LEïiûBVRE etc. Relation Historique. Vol. I p. 119.

2)nbsp;Lefèbvbe etc. Relation Historique Vol. I. p. 380. Ibid. Vol.
II. p. 302 seq.

mus petit, pertinent : kosso (Brayera anthelminlica) dein
Besegt;na (Cortex Musennae), metchametcho sive abbatsjogo
(Oxalis anthelminlica), koumane (Punica Granatum), kellao
(Moesa Picla), Cortex radicis semmasa , alia. Alterno mense,
lïabessini, dosem unius alteriusve horum medicamenlorum
quamdam assumant, qua vermis pro parte, numquam vero
lotus, expel!itur.

FERiiET et GALLIMER otiam affirmant omnes Abassinos,
mares et foeminas, nullos exceplos, ab aetalis anno (5® aut 7®,
Taenia vexari atque pmnes putare, hune vermem partem
constilutionis integrae eflicere efiîcaccm. 1)

J)oct. pnr?iEU, qui complures per annos in Aegypto degil,
Taeniam latam, variis in Africae regionibus, in Abassinia
atque in terris Aelhiopicis endemicam esse statuit. 2)
Doet. MEYEK AHUEîis exindc concludil, i'nu?(ER hic Botrio-
cephalum latum speclavisse, quod vero me judice dubii
hand expers imo verosimilitudine carere videtur. Eteniin

lu. Taeniam latam, et Taeniam solium et Botriocephalum
latum denominarunt, ita ul confusio exinde oriri possil. 3)
2o. PRiiNEu ipse, alio loco (pag. 247), Abassiniam specilicis
in Taeniam solium al)undare commémorât, ita ut Taeniae

1) meyer aukens. s. 4 cx. »Voyage en Abyssiiiie, dans les pro-
vinces du Tigré, de Samen et de l'Auihara par m. m. ferkeï ct
(iALLiMER, capitaines au corps royal d'état major. Taris 1847.
Tom. 11. pag. 109.» Liber istc mihi non ad ra^nus fuit.

ä) Die Krankheiten des Orients vom Standpunkte der vergleichen-
den Nosologie betrachtet von Dr. f. pruner. Erlangen 1847. s. 245.
3) Dr. sekger. Die Bandwürmer des Menschen. Stutt^çart 1852. s.ll.

lulac sub nomine si Botriocephalum latum spectavisset iu-
congruus t'uisset.

3o. Doet. HODGKiNs probavit Taeniam solium in Abassinia
occurrere, quum Abassinum, qui una cum doctissimo beke
ia Angliam advenit, ope olei Thereb., Taenia Solio,-16 pedes
longa, liberaverit. Speciem illam etiani in promontorio Bonae
Spei endemicam esse monet, ad quod ex terris aquilonariis,
ut Abassinia, per populi comniigrationes pervenisset. 1)

4o. Doet. ALBEUT, qui, dum in Abassinia degeret, Taeniam
acquisivit, in Galliam redux, sese floribus Brayerae illa liberavit
Tota in commenlatione sua de Taenia semper locutus est,
sed loco quodam Botriocephalum latum speciatim commé-
morât, ita ut verisimiliter et illo Taeniam solium expulerit. 2.

Doet. .sEEGEu, taeniarum speciem in Abassinia endemicam,
adhuc non constare monet. 5) At vero Doet. lebsgh refert,
ex notionibus recentioribus , relationibus anterioribus contra-
riis patere, Taeniam Solium ibi omnino endemice occurrere. 4)
Pertinaciam tandem , qua vermis iste in iVbassinia omnia
medicamenla, adversus eum adhibita, irrita facit atque
incolas per totam illorum vitam vexat. Taeniae Solii
(quae, ut cuivis notum est, diflicilius expelli potest quam
Botriocephalus latus) justam movere suspicionem non ego
sum qui dubitem.

1)nbsp;schmidt's, Jahrbücher 1845. Bd. 4G. pag. 179. Medic. Timc.s
1844. N«. 2GG.

2)nbsp;Memoires dc l'Academie royale de Mcdiciae. T. IX. pag. G99.

3)nbsp;SEEGBB. Die Bandwürmer des Menschen, s. 59.

4)nbsp;Rheinisches Monatschrift für practischc Aertze 1851. Juni s. 292.

Doct. i'KU.NKU iiisuper refert, Taeniam in Abassinia neinini
parcere, nequidem viatoribus Europaeis, quando vitae ratio-
nem indigenam sequuntur.— Per decem annos vir ille doct.,
omissis inedicamentis omnibus Europaeis, Anthelminticis
abassinicis adversus Taeniam usus est. Inter eflicacissima
Gosso (Cousso, Flores Brayerae) retulit. Flores exsiccati
praecipue per mancipiorum negotiatores Africam orientalem
transeunt atque ad Arabiam et Aegyptum imo Constantino-
polim perveniunt.

Ilucusque ea exposui, quae ex itinerum descriptio-
nibus variorum mihi colligere contigit. Annales diversi,
(juum actionem florum Brayerae in Europa eflicacem commu-
nicarent, multa illorum jam retulerunt. Nonnulli annales
insuper monuerunt de iis, quae Doct. kuits , medicus qui
legationem viri strenuissimi hvruis (de qua vide pag. 17)
comitalus est, nostro de argumento communicavit. 1)

Monente illo, flores Brayerae in. Abassinia remedium
constituunt domesticum, cujus actio anthelmintica semper
fuit egregia. Legatio, quum rediret ad Indiam, niagnam quanti-
tatem tum seminum tum florum exsiccatorum secum portavit.
Taenia solium, referente viro doct., in Abassinia, homines
cujusvis conditionis aggreditur, ita ut perpauci incolae

1) Cüuferautur Nieuw practisch tijdschrift voor de geneeskunde
in al haren omvang door Dr. a. cohen. 1851. pg. GC8.—frokiei-s
neue Notizen aus dem Gebiete der Natur und Heilkunde NO. 737.
Bd. 3t. s. 174. 1845.— Transactions of the Med. and phys. Society
of Bombay. The Dublin Journal of Mcdical science N®. LXXIX.
Mardi 1845.

ea sint immunes. Regio isla leliciler altamen reniedio ia
ïaeniain enicacissimo, seil, iloribus Brayerae, abundat. In-
colae, sanilalem si servare cupiunt, hacce arbore carere non
possunt. In plantatione atque nulricalione hujus arboris
magnam etiam ponunt curam atque in vicinitate cujusvis pagi
sylvula harum arborum occurrit.

Quanti momenti arbor ista ab Abassinis habeatur, ex no-
mine cujusvis pagi, in vicinitate urbis Angolallae, arboribus
istis carentis, satis patel, cui nomen est devvas.v kosso, i. e.
«J)eus tibi praebeat arbores kos.so.» 1'ueri in Aba.ssinia, ab
anno sexto ad obilum usque iloribus Brayerae utuntur,
atque Ilabessini existimant, Taeniae semel acquisitae expul-
sionem fieri non posse, quum quisque vermis articulus ver-
mis totius stirpem praebeat.

Inter varias commentationes egregias, quae in Annalibus
occurrunt, ea, quam scripsit vir eruditione insignis pereuia
cuique planlae iconem addidit praèclaram, in primis com-
inemorari debet. 1)

Anno iH;)0 orn. quidam muller, qui cum Iloribus
Brayerae tune temporis mercaturam faciebat, Basileae libel-
lum 2) cum publico communicavit, quem inspicere non potui.
Docl. sEEOEH 3) de eo monel lanquam de monographia «welche
ein zu sehr mercantilisches Gepräge an sich trägt, als dass

sie ein wissenschaflliches Interesse zu erregen-im Stande war.»
Do opusculo Doct. FRAPiKL eandem sententiam tutissinie
ferre possumus. 1 )

Anno ISbl Doct. meyer ahrens monographiam praecla-
ram, saepius citatam, edidit, quae a Doct. jul. claro sum-
mo cum jure habetur «ein interessant, theils für die Phar-
raocologie des Kossobaumes, theils für die medicinische Geo-
graphie Afrikas wichtig Schrift» 2) In quo libelle inter
alia bene multa nobis refert, virum Doct. v. gietl, Medi-
cinae Professor qui est Monachi, jam anno 1846 a Doct.
pruner quantitatem florum Brayeraeaccepisse insignem,eadem
in conditione quae versabatur, qua ad Doct. pruneh ex
Abassinia pervenit. Ab hoc tempore et ille et alii medici,
felici cum eventu, llores istos ibi adversus Taeniam admi-
nistraverunt. 3)

- (Juum pulverem Brayerae a pharmacopeia, cui nomen
PHiLU'PE, (Parisiis qui est atque totam quantitatem florum
Brayerae pessidet, quam rochet d'héricourt importavit)
acciperem, simul libellus a puilippe editus ad me pervenit,
ex quo adhuc nonnulla commemoranda habeo.

Servi abassini, ut ait puilippe, semper parvam florum
Brayerae copiam , qua ipsi, urgente necessitate, utuntur,

1)nbsp;Der Bandwnrm und die radicale Heilkur durch den Kousso
durch die Pariser Aeademie de Medccine untersuchte und sehr an-
ciupfohle Heilmethode. Bearbeitet vou Dr. alb. trankl in Paris¹
Zu haben bei m. scHiirvBR in Hcrisau.

2)nbsp;Schmidt's Jahrbücher 1851. Bd. 72. s. 160.

3)nbsp;metjer ahuess s. 88.

secum portant. Fuerunt mercatores, qui ab illis Horas Brayerae
emere conati sunt, sed numerurn librarura exiguum modo col-
ligere potuerunt, ita ut comtnercium eo modo fieri non
possit. Porro i'hilippe testatur, sese quantitatem insignem
llorum Brayerae quam habet, solummodo debere viro hochet
o'héricoükt, qui régi Choae amicissimus erat In hoc regno,
ut quibusvis in regionibus orientalibus fieri solet, rex om-
nium agrorum possessor habetur atque arbor, quam vocant
Cosso, insuper ad usum regis privatum restricta est, ita ut
sola ex dementia regis, incolis actione horum llorurn sa-
lutari frui liceaL 1)

Ex omnibus hue usque relatis unicuique satis patcbit;
Taeniam et verisimiliter Taeniam Solium in Abassinia ende-
mice grassari, atque ibi adeo frequenter occurrere ut pauci
ea sint immunes; incolas adversus hune morbum llores
Brayerae anthelminticae ex antiquissimis temporibus adhi-
bere, arboris, merito quae ab incolis magni momenti ha-
betur , quum non solum medicamentum praebeat egregium
quod res mercatoria habetur insignis, sed etiam ad usum
doniesticum adhibeatur, quum ad funes, suppellectilesque
conficiendas ea utantur.

Omnibus fere in Europao regionibus nunc flores Brayerae
adhibuerunt medici. Ab anno 1850 in Gallia (ex decreto

1) Receuil des documents officiels et historiques relatifs à la
fleur de Kousso, à l'emploi de sa poudre comme anthelmintique,
sjiecialeraent pour l'expulsion du Ver Solitaire, par e. philippe,
phannaeicn, possesseur garanti de toute la dernière partie de Kousso ,
rapportée d'Abyssinie par m. rochet d'hékicourt, Paris 1851. pag. 22.

îgt;()

imperii, Academicis quae Mediciiiae alque Scienliaruni
sunt Parisiis laventibus, possessori concesso) non amplius
remedium arcanum habenturi). Plures viae nunc apertae
sunt, per quas remedium istud, viliori pretio, habere pos-
sumus, ita ut ii, qui Taenia, morbo haud difficile sanando,
laborant, sanari si velint, Nosocomia ob pretium maximum
non amplius adire debeant (martin solon), et medici nunc
remedium istud adhibere possint absque metu perniciei

egrotanlium introducendae. (cotton.)

Monente Doct. grüvell . stirps Brayerae anlhelminticae
vivax Berolinum advenit, ubi adhuc aliae exspectantur, ita
ut nullum supersit dubium quin brevi, plantae, de qua
agimus et botanicas et cbemicas notiones accipiamus quam
locupletissimas. 2)

1)nbsp;Schmidts Jahrbuchcr 1851. Bd. 70. s. 292. Gazette des Hôpi-
taux. 1851. NO. 41.

2)nbsp;Deutsche Khoik 1851. s. 12.

L .:- CAPUT II.

BllAYEllAE ANTHELMINÏICAE BOTANICA DESCRIPTIO

Brayera, in patria sua, ex Unguis diversissimis ibi usi-
latis, diversissimis nuncupatur denominationibus, quarum
numerus, relatione perversa multorum viatorum, auctusest.

Biiuce illam cusso denominat; uraijer plantam arabice
coTz, abassinice vero cabotz nuncupari testaturi). combes
et tamisier ambas hasce denominationcs perversas esse, et
plantam vernaculo sermone cousso denominari statuunt.
rochet d'hkricourt et aubert illam cousso nominant. rûppel
illam cusso vocat. petit, Harris, johinstoin , ferret et gal-
limer nomine kosso utuntur. pruner medicamentum gosso
aut cosso dicit, atque in relatione, quam nobis dedit Doct.
martin, de Brayerae materie elementari, nomen kwoso inve-
nimus. Vernaculo sermone, ut plurirnum denominatio eadem
est, tarn pro verrne, (juam pro medicamento in eum adhibito.

Secundum Doct. beke 2) et Clar. martium , 3) pro Unguis aut

1)nbsp;Utrumque hoc vocabulum simul vermem indicaret. Doct. brayer
autem animadvertit, probabile esse, utrumque neque Arabicum
esse, neque Abassiuicum vero Armtmiacum, in qua lingua Cabotz
vel Gabotz faselculum funiculorum indicat.

2)nbsp;Phamac. Journal and Transactions. Vol. X. No. 1.

Chemisch pharmac. Centralblatt. 1851. pag. 018. seq.

dialectis sequentibus, bae distinguuntur denominationes:
In lingua amharica , kosso ; in lingua tigre , nhabbe
(plieninger utilur denominationo hepah, wittstein vero
habi) ; in lingua gafat , kossish ; in lingua conga kosbo , se-
cundum nonnullos cobso; in lingua agau , quae etiam dicitur
lingua waag, sika. In omnibus Unguis enumeratis, denomi-
natie eadem est pro verme quae pro medicamento.

In lingua vero, quae dicitur agau mider , medicamentum
shinei, vermis tuho nuncupatur. In lingua dicla falasua,
medicamentum sakikana, vermes saka. In lingua galla,
medicamentum bèti, vermem minui dicunt. In regionibus
austricis aliis praeterea utuntur denominationibus. Nomen
autem amharicum kosso , tam in Abassinia quam in Europa

usitatissimum est.

Non vero tantum iu patria Brayera permultis gaudet denomi-
nationibus, sed etiam in Europa illarum numerus magnus fuit
Bruce primus fuit, qui plantam nomine Europaeo de-
signavit, quum illam in honorem josephi banks, Praesidis
tune temporis Societatis regiae, quae fuit Londini, banksiam
abassin1cam uoiuinaverit.

In descriptione generali, quam hujus plantae dedit, tes-
tatur, sese plantam nusquam in Africa invenisse nisi in
Abassinia; porro esse arborem , raro (juae altitudinem 20
pedum superat, cujus increscentia fere numquam erecta,
vero ut plurinmm incurvala aut pendula est; quae pul-
cherrimo adspectu est atque utilissima habetur et, in usum
incolaruni, prope sacra publica urbium aut pagorum, una
cyun Oedris, occurrit.

Folia 27» pollices sunt longa. nervo valido biparlila; pars
superior longior atque latior est (luam inferior; coloris sunt
profunde viridis, adspectu pulcherriina, non nitida, ad
partem anteriorem molliter pilosa ; foliis Urticae urentis sunt
siinillima at vero sunt profundms serrata, tenuiora atque
longiora.

Folia porro paria in ramis occurrunt; intra bina quaeque
gemmas conspicere licet, e quibus nova folia oriuntur.
Ramuli in unum folium terminantur, ad basin sunt lati;
atque in loco, fere !lt;/» poHices basi remoto, in latere quod
foliis caret, aperturam habent, e qua ilos oritur; pediculus
pollices longus, teres atque glaber est; dein stili ori-
imtur geniculati, qui flores solitaries in apice habent. E
(juavis geniculatione oritur stilus talis novus; panicula
lota botryoni, atque pediculus communis scapo uvae si-
milis est; in panicula hie et illic foliola sunt immixta.

Flos ipse coloris est viridescentis cum purpure mixli.
Tempore, quo omnes llores evoluti sunt, profunde rubri
aut purpurescentis fit coloris. Corolla alba est. Constat
e quinquo pelalis. In medio adesl pislillum parvum, ad
apicem rotundum, octo staminibus aequalibus, polline ilavo
tectis, circumdatum. Calyx etiam quinque habet sepala,
in parte superiore rotunda, ubivis fere aeque lata.

Semina minora sunt quam semina Sjmtonici. kusso se-
mina facile amittil sicut Artemisiae species, quae semina
Sanlonici praebere videtur. Tmn el hanc ob causam, tum
etiam quod semina sunt minutissima, illorum quantitatem
-satis magnam colligere perdilficile est, ita ut, loco semi-

rgt;()

num, floribus uti soleant medici. Saporem horum seminuni
amarnm esse, vero gradu minore quam seminuih Santonici,
uRiTCE refert.

Cortex liujus arboris glaber, ex flavo albidus , atque striis
brunneis praeditus est, quae per totam arboris longitudi-
nem decurrunt. Lignum non solidum aut durum, vero fila-
mentosum alque arundinaceum est. Infra ramum prmnnn ,
circurn Iruncum , 14—10 annuli adsunt filamentorum , quae
crinibus equorum siniillima sunt alque arboris signum
praebent proprium.

Brcce suspicatur banc plantam etiam occurrere in in-
sulis Indiae occidentalis et in America ad latitudinem
Septentrionalem IS». 1) In editione Anglica, descriptionis
itineris sui, duae hujus arboris adsunt icones. pereira ,
qui illas comparavit cum specimine planlae exsiccalo, quod
schimper ex Abassinia misit et in herbario viri orn.
n. n. ward adest, dicit, brüce summo jure perhibere
illas ad veram et accuratam naturae fidem esse con-
fectas. Bruce uli vidimus arborum Banksiam appellavit;
Lix-MAEts autem jam diu antea in libro, cui lilulus Sup-
plemenlum plantarum, plantam quandam ex Nova Ilollan-
.dia, e familia Proleorum, Banksiam denominaverat : (juum
mulli botanici illum postea hac in re secuti essent, deno-
•minalio a bruce insliluta non invaluit.2)

Lamarcq etiam nomine infelicissimo Kousso ornavit.

1)nbsp;Bruce. Travels to discover ck. Vol. V. pag. 73. et seq.

2)nbsp;Plmrmanpntical Journal and Transivciions. Vol.X. Nlt;gt;. 1. pg. 15.

quum illam, in honorem viri clarissimi hagen. Professons
Regiomonti qui erat, hagemam ahvssinicam appellaret. 1)
Hoc enim nomen jam antea mönch (Methodus 1794) Gyp-
sophylae speciei. ad Caryophyllaccas pertinenti, dedit. Clar.
e.scuvvEiLEii (Systema lichenum 1824), deinde Parmeliae spe-
ciei hoe nomen etiam tribuit, lamarcq detectorem plantae
habet brown, verisimiliter ex errore pro bruce, quum
icon, quam hujus plantae dedit (numero 311) iconi a bruce
confectae simillinia est. Nu.squam vero viatorem hunc prae-
quot; darum citavit.

Ad botanicos qui plantam sub nomine a lamarcq ei tri-
buto , descripserunt wildenow et sprengel 3) pertinent.

Prior horuin, iianc descriptionem plantae edidit 2)
«Octandria Monogynia
7ül Ilagenia.

Lam. illustr. gen. t. 3. ii.

Cal 2 phyllus. cor. S petala plana, nect foliola ö, petalis
quadruplo breviora, Capsula ?

1 Ilagenia Abyssinica.

CaisKO vel Banksia Aby.ssinica, Bruce itin ïgt; p. 73 cum
icone. Editio germanica U pg. 81 t, 22. 23.

Habitat in Abyssinia.

1)nbsp;Lamaucq. Eucyclopedie méthodique. (Botanique suppl. Tom.
XI pag. 423. 1811. -

2)nbsp;Systema vegetabilium. Tom. II pag. 220. 1825.

3)nbsp;Caroli a linné Species plantarum Edit. 4a, postiiEiciiARniA-
nam 5a, adjcctis vegetabilibus hue usque cognitis curante caboi.o
ludovico wildesow. Tom. Il pg. 331. Berolini, 1700.

Arbor ramis annulalis. Folia in ramorum apice conferta,
intermpte pinnata cum impari, foliolis ovato lanceolatis,
sessilibus, argule serratis, pctioli basi dilalati ?

Panicula nutans flexuosa. Flores purpurescentes. W.»
Descriptio, quam mercator Armenus Docto-brayero dedit,
non accurata erat, quum plantam, (piae llores ab illo adbi-
bitos (vide pag. 10) praebebat, arbusculam statuerit. Trun-
cus hujus crassitiem bracbii fere haberet, raro illam su-
peraret; 7—8'/, pedes altus esset, semina non praeberet,
ita ut per surculos propagari deberet ; in Abassinia frequen-
ter occurreret. Ex relationibus hisce perversis atque ex
iconum a brkce et lamarcq editarum inscientia, certe causa
repctenda est, quod Doct. kunth de fructu silet (quamvis
BRUCE, ut jam vidimus, semina speciatim commemora-
verit) atque plantae novum nomen dedit, quum illam m
honorem Doct. brayer, qui illi llores praebuit, brayeram
et secundum vim ejus medicatam anthelminticam deno-
minaret.

Kunth magna cum patientia, ad florum specimina vitiosa,
quae a Doct. brayer accepit, descriptionem sequentem, vi-
rum eruditissimum denotantem, formavit. Plantam ad Ro-
sacearum familiam contulit, cujus species nova praeberet. 1)
Brayera (Kunth)
Genus novum

ox Rosacaearum familia Agrimoniae proximum distinc-

1) BKATEU. Neuf années a Constantinople T. II pg. 434. 434
metjeu ahbens pag. 37.

tuni;l) calycis limbo dui)lici, ulraque 5 partito; pelalis
parvis, squamaeformibus; sligmatibus pellato-dilatalis el
inflorescenlia rainosa.

Species unica
Brayera antbelminlica
IJescriplio.

Caltx persistens; tubus turbinatus, externe sericeus,
interne glaber et decemnervius ; nervi laciniis oppositi ;
limbus decemparlitus, membranaceus, patens ; laciniae quin-
que exteriores magnac, oblongae, venosae, quinque inle-
riores cum exlerioribus alternantes, iisque duplo Iriplove
breviores , spatulatae, Irinerviae ; faux conico prominens ,
metnbranacea , apice pervia , glabra.

Petala 5, imae basi limbi opposita, cum laciniis in-
terioribus alternanlia iisque triplo breviora, squamaefor-
mia, linearia, glabra, aequalia, decidua.

1) In disseri atione »Sur les substances végétales employées en
medeeine ct désignées dans le commerce sous le nom d'Ipccacuanha
par m. lemaïuk lisancouat» quac occurrit in libro dicto : Memoires
de l'Aeademie royale de Medeeine Tom. 1. pag. 470. Paris 1828 ,
j)ostquam quaestionem, an inter Rosaceas talcs occurrant, quae
vi nauseosa gaudent nec ne ? comprobavorunt, sequcntia occurrunt :
»Nous trouvons dans le genre Brayera,. formé par m. kiotth, ces
mêmes propriet«1s examinées depuis longtemps en Abyssinio par
touknefoet, qui avait nommé cette plante Agrimonia oricntalis.»

Quae si ita essent, tum touhnefokt alter fuisset qui Kousso
nomine Europaeo omasset; pekeika, (Pharmac. Journal and Trans-
actions, Vol. X pag. IC) attamen satis supeniuc demonstrat hacc
falsa esse ac fabulosa, quum toursefoiit num([uam in Africam
profectus sit attjue Agrimonia orientalis (Agrimonia repens linnaei)
planta repens sit, dum Brayera arlgt;oris uiagnae sub forma occurrit.

5

SlAMiNA 12, 13, 18, 21, ibidem iiiseila, subaequalia,
pelalis breviora. Filamenla linearia? libera , glabra. Antberae
subrotundae, didymae, biloculares , glabrae , longiludinaliler
debiscentes.

OvAiUA duo, in fundo calycis sessilia, libera, lineari-
oblonga, apice pilo.sa et in stylum desinentia, unilocularia.
Ovulum solilarium (in unieo ovario vidi ovula duo appo-
sita) angulo centrali alTixum, pendulum, ovalo-oblongum'
glabrum. Styli, tot quot ovaria , exserti, glabri, stigmata magna ,
subpeltata, orenato-lobala el undulata, carnosa el papillosa.
Fructus.....?

Aiiüou. Pedunculi, ramosi, leretes, molliter pilosi, Ilexuosi,
bracteati, ramis alternis. Bracteae solitariae, inlegrae, pubes
simplex. Flores qualerni, pedicillali, bracleis quatuor
involucrali. Bracteae subrotundo-elliplicae, oblusae , concavae,
tciuiiter membranaceae.»

Fresenius, monente peiieira , primus, genus Ilageniae
idem ([uod Brayerae esse, demonstravit i).

Decakdolle , denominatione a kunt» inslilula, primus
usus est, at(pic plantam bocce modo descripsil2): «XXXVIII,
Brayera. kuntii in Brayer Notie, in 8quot;. 1824 Paris. Diet,
class, bist. nat. V. 2. p. liül cum icône.

Calyx pcrsislens, tubo Inrbinato extus sericeo, limbo
duplici, ulroque 5 partilo, lobis îi exlornis (bracteolis ?)

1)nbsp;Museum Seukcnbcrgianum. Vol. IT. pag. 162. 1837.

2)nbsp;Prodromus systcmatis naturalis regni vogetabilis auctorc aug.
tykamo decantoli.k. Pars n pag. 588. Parisiis. 1825.

magnis, oblongis, 5 int. spatiuilatis brevioribus, fauce per-
via. Petala 5 squamifornnia, parva, linearia, decidua.
Stam. il), 20, subaequalia, petalis breviora.

Carpella 2 libera in fundo calycis 4—2 ovulata, styli
exserti, stigmata subpeltata, crenato-lobala , semina solitaria ,
pendula. Arbor pedunculis ramosis, molliter pilosis, flexuo-
sis, bracteatis, floribus quaternis, bracteis subrotundo-
ellipticis.

Flores contra Taeniam adbibentur. Vernaculo dicuntur
Colz seu Cabotz. Folia ignota.

Dicotyl. s. Exogenae. Rosaceae. Tribus V üryadeae.»

Icônes quas buuce et lamabcq Brayerae ediderunt, etiam
decandollio innotac fuisse videntur, quum ille folia ignota
dicat.

ENnuciiER, Brayeram in alia tribu collocavit, seil. Spi-
raeacearum , licet tamen liac de re dubitet. Apud illum
haec invenimu.s.

«Ordo CCLXXIV. Rosaceae. Subordo III. Spiraeaceae.

Tribus I Spiraea vera.

Genus afline.

0395 Brayera kuntii, Ilagenia wild. Cusso bruce, Ban-
kesia bruce.

Affimtas. Spiraeaceae non obscuram cum Saxifragaceis
afTmitatem monstranl, vix nisi albuminis defectu ab iisdem
distinguendae, ita ut de generum quorumdam, quorum
semina incognita sunt, inter utrunKjue ordinem sede ambigatur.

Geograpiiia. Brayera dubie ad Spiraeacearum calcem col-
locatur Abyssiniae incola.

Quai.itas el usus. Brayerae aiUhelmiiUicae kuktu (Cusso)
arboris Abyssinicae llores tulissimum adversus Taeniam
remedium perbibent. Sed illorum nec virtus satis explorata
est, nec afiinitas naturalis stabilita. 1)»

Üescriplionem bolanicam absolutissimam, recentiori de-
mum tempore confectam, debemas Doct. kurr , Professori
Scbolae Polytecbnicae Stultgardiae (juae est, qui illam con-
fecit secundum specimen plantae exsiccatum , integerrimum ,
a scniMPERo ex Abassinia missum, «piae descriptio, a» 1857
formata, tota bic sequitur. 2) «Die Blätter stehen abwech-
selnd an den Zweigen, sind gestielt, unterbrochen ge-
fiedert, von der Länge einer Hand und darüber; der
Blattstiel ist geflügelt, unten beinahe unbehaart, gegen
die Milte bis zur Spitze mit langen, borstenförmigen.
bräunlichen Ilaaren besetzt; die Flügel sind unten zu
einer die Zweige gänzlich umschliessenden röhrenförmi-
gen Scheide verwachsen, welche nach den Abfallen der
Blätter stehen bleibt; die Blältchen sind fünf bis sechs-
paarig, und gleichgepaart, lanzetfürmig, länglich zugespitzt,
scharf gesägt, zottig gefranst,2Zoll lang und darüber; die da
zwischen stehenden kleinen Blättchen eiförmig , 2 bis 3 zähuig.

«Die Blumen stehen in '/, bis i Fuss langen, schlallen,
eiförmigen, vielblättrichen Bisjwn in den Blattwinkeln am

1)nbsp;EnchiTiilion Boiaiücum auctorc stepiiano endlicher, pag. 660.

Ijpsiac, Vicuuac. 1841.

2)nbsp;Victor adolf iuecke. Die neueren Artzneiinittol, 3 völlig uiu-
gearb. Aufl. Stuttgard. 1842. pag. 101. 103. In cditione prima
Sluitgard. 1837. pg. 73—76.

rgt;7

Ende der Zweige, auf filzig behaarten, vielfach verästelten,
gekniet hin und hergebogenen Stielen, deren Zweige durch
eilanzettförinige Deckblätter unterstützt werden, und sind
getrennten Geschleclits. Die männlichen Blumen sind kleiner
als die weiblichen; von den äussern Hüllblättern sind meist
nur ein oder zwei ausgebildet und rundlich eiförmig, die
übrigen 2 bis 3 schuppenförmig. Der Kelch ist fast präsen-
tirlellerförmig, 5 spaltig, mit eilanzettförmigen, kaum eine
Linie langen Abschnitten und trägt auf seiner untern Ver-
engerung 15 bis 20 Staubfäden von ungleicher Länge, etwas
kürzer als die Kelchzipfel; die Blumenkrone fehlt.»

«Die weiblichen Blumen werden von 4 Hüllblättern unter-
stützt, wovon eines breiter als lang, halbkreisförmig, ein
zweites rautenartig, verkehrt eiförmig, die übrigen fast kreis-
rund sind; alle sind am Grunde haarig, stark geädert. Der
Kelch ist kreisselförmig, untenstehend, mit 5 länglichlan-
zettförmigen, kronenblätterartigen, stark geäderten (rosen
rothcn) Abschnitten versehen, ausgebreitet olfeu, etwa 7» Zoll
weit, am Grunde gefranst und trägt 3 kleine eiförmige, 4
mal kürzere Blumenblätter; seine kurze Röhre umgibt 2 freie
Karpelle mit 2 gestielten schildförmig gelappten Narben.»

«Die Frucht .stelt zwei Karyopsen dar, von dem Kelchkrug
umgeben, wovon jeden einen länglichen mit kurzen Haar-
schopf gekrönten Samen einschliesst.»

Viatores, quibus Brayeram, tempore quo floret, in patria sua
conspicere licuit, hac de re descriptiones quam diversissimas
retulerunt. Ds. fenzl , nuper arborem Brayerae, Fraxino excel,so
simillimam statuit et e lloribus a Doct. sicmum) Abassinia

acceptis, e carpellis satis bene evolutis, certe agnoscere
potuil, Brayeram ad Rosaceas pertinere atque hujus
familiae unicam esse speciem, cujus semina albumen con-
tinent. Descriptionem insuper bolanicam sequentem commu-
nical: «Die Blätter sind wechselsländig, die Verzweigungen
der Rispen dicholomisch, ferner ist jede einzelne Blüthe
durch zwei Bracleren gestützt; sie haben einen doppelten
Kreis von Kelchblättern, Ii Blumenblätter und 12 — 21
Staubfäden, innerhalb welchen der Discus der Kelchröhre
sich in einem kleinen Tubus fortsetzt, über welchen die
zwei grossen, lappenförmigen, dicken Narben der beiden freien
Fruchtknoten hervorragen.»

Cum sciiiMi'ERo dubitat an revera llores dioeciao sint. Opi-
nionem islam vulgarem exiiide orlam suspicatur, quod non
omnes llores fructilicenlur et solummodo in Iloribus fructi-
ficatis, calyx externus sese magis evolvat, quod in iis (jui
non fructificati sunt, non ila esset; paniculae florentes et
fruclificantes eo adspeclu dillerrent. i)

Sic religiosus (de quo vidimus pag. i3) arboreni cum
Pyro Malo nostra Europaea comparavil atque Hörem esse
verticillatum statuit; feiihet et gallixieu vero, Brayerae,
incrementum atque truncum qiiercus, etiam quoad hujus
crassitiem, atlribuunt et johnston Brayeram Aesculum
llippocastanum adaequare statuit, excepta altitudine, quum
Brayera saepius altitudinem liO pedum, monente illo attingat.
auhkkt tandem illam Juglandi nostrae rcgiaesimillimam statuit.

l) Oestorr. Zoitschr. für Pharinacie , VI. Jahrg. No. 3.

ijiiocl alliiicl ad locum ubi Brayera crescil, arborem per
lolam (juidem Abassiniam dispersam, regiones vero altiores
et niontosas desiderare videtur. Monente isenbeug frequenter
in provincia Shoa, in Samen, interdum ia Agame occurrit.
lefebvue, Kousso seuiper invenit in locis 4000 metrornm
maris superficiem superanlibus atque testatur sese Brayeram
nusquam, nisi ad altitudinem connnemoratam, invenisse,
atcjue (juo altiores et montosiores regiones essent, eo fre-
quentius Kousso occurrere. Ut vero luxuriaret, a parieti-
bus, monlibus formatis, a temperaturae injuriis protcgi
deberet.

Aubeht nobis communicat, Brayeram solummodo in locis
altioribus occurrere, praecipue vero in provincia montosa
Samen, quam patriam illius statuit, in montibus 8000 pedum
maris superticiem superantibus, ubi temperatura potius
minor quam major adest. Ii)i quoad altitudinem cum Cedris
Virginiae certaret, atcpie templa, ut illae, adumbraret.

PuuNEH, Shoa et Ambara locos esse contendit, uhi arbor
Kousso fucillinic crescit. schimi'eh , Kousso , montes 2—3000
pedum maris superficiem superantes, ubi temperatura variat
inter 2—25® R, ad vegetationem desiderare refert. Monente
illo, ibi truncus altitudinem saepius 20 njetrorum su-
peraret.

CoMBES el tamisieb in ilineresuo, praecipue in montil»us,
.saepius arbores Kosso magnas, validas videbant, quarum
rami late expansi erant.

IIauuis Kosso semper in monlibus invenit sed niouel
(videat. pag. 18) illam in regionii)us, «pias gens cui nomen

Galla habitat, quam rarissime occurrere. huppel refert Hraye-
ram in Abassinia ubivis frequenter adesse. vaughan, praeter
Abassiniam borealeni et australcm, illam etiam in parte
Arabiae australis, juxta littora Maris Rubri crescere tradit. 1)
Brayeram in locis depressis non luxuriare, vero etiam quoad
proprietates mulari, exinde patet, quod auheut, descriptio-
nem a BUL'CE formatam, (}ui modo arborem in loco cui nomen
Gondar vidit, comprobavit. Ibi, ut ait, lente crescit arbor
ista, altitudinem 20 pedum numquam superat, incurvata
et flexuosa est atque flores sunt saporis amari, quod de iis
(jui in provincia Samen colliguntur, dici nequit. Conditiones
atvero si adsint omnes, quae incremento favent, planta luxu-
rians crescit atque freiiuenter occurrit.

Aubert refert ; ubivis terra ubi adest quae culturae apta
est, inio in petrarum lissuris, in (juas semina minutissima
a(iua vehuntur, arbor ista sylvestris occurrit, ita ut quam
facillime lam stirpes juniores ([uam semina colligi possint
Bochet d'héricourt sylvulam arborum Kousso vidit,
arbores (}uae in illa aderant, multo majores erant quam quae
ejusdem speciei in alio loco viderat. Adspectum hujus sylvu-
lae pulcherrimum esse refert. Adsunt enim sylvae perpaucae
([uarum frons adeo est splendida, tam ob ejus uberitatem,
quam ob' Horum paniculas magnas, coloribus diversis ful-
gentibus praeditas, quae ramos arboris Kousso ornant. Etiam
alii viatores sententiam istam conlirmant. uarris adspectum
(lepingcndum statuit. isenberg refert Brayeram arborem esse

1) Schmidt's Jahrbücher 1851 Bd. 69. s. 163.

magnam, superbam, aUitudinis saepe 50—CO pedum, cujus
rami umbrosi, late distensi, arbori adspectum magnificum
tribuunt.

Inter Brayerae descriptiones fusiores, inprimis illae quas
nobis praebuerunt albert el rochet d'héricourt, commemo-
ratione dignae sunt.

Ille haec nobis Iradit. Arlior est sempervirens; truncus
in plures ramos abit; cortex glaber,albescens, instar platani;
ad partem superiorem trunci, eo loco ubi in ramos majores

abit, 10—Ü0 annuli observantur, e quibus filamenta oriuntur

qualia in apice palmarum nonnullarum conspiciunlur, e (juibus
funes texuntur. Eadem divisio in annulos, ad finem cujusvis
rami florentis obsorvatur; filamenta tamen ibi désuni.
Arbor ad familiam Rosacearurn pertinet; in ramis fiorentibus
folia, in fasciculum collecta, ad extremitatem occurrunt; m-
ramis qui non llorent, folia alternant.

Folium quodque e numero magno foliolorum oppositorum,
lanceolatorum, acuminatorum, dentatorum, 2»/, pollices lon-
gorum, coloris profunde viridis, constat. Intra quodque
Ibliolum adsunt alia minora.

Tempore quo floret planta, ad finem rami annulati, fas-
ciculus, e foliis 4—5 constans el ad locum, ubi unum
alterumve foliorum ramo adhaeret, legumen observatur,
quod scnsim sensimque increscit et aperitur; tunc panicu-
1am parvam, compactam, botryoni nondum florenti simil-
limam conspicere licet; mox illa increscit et flores aperiuntur,
Paniculae nonmillae 45 centimetra longae erant.

Flores, corolla dupliti pracditi, albi el rubri sunl;omne;^

foliolum coniiliilui' quod etiam intra panicuiam adest. Calyx,
bracteis duabus circunidatus, turbinatus est, punctis parvis
tectus; supra calyccm corolla parva purpurea , b partita posita
est. In media parte corollae adsunt stamina 8—12, quibus
pistilla duo circumdantur. Corolla altera alba est atque con-
stat e petalis ïgt; aequalibus, in parte superiore rotundis.

Calyx continet ovaria duo, apposila. Ovario cuique pistil-
lum rotundum atque stamina supraposita sunt; in quovis
ovario adest ovulum oblongum. 1)

Rochet d'héiucoüut , in descriptione itincris sui prioris,
secjuentia de arbore Kousso, quam in regno cui nomen Choa
vidit, commémorât. «Je vis pour la première fois sur Ie Metatite
(mons quidam) Ie Coussotier, Brayera anthelmintica (kunth) qui
oflrait a cette epoque(ô Octobris) un spectacle merveilleux. Haut
et vastes comme des chênes, ces arbres produisent de grap-
pes de lleui-s longues de deux a quatre pieds, semblables
a celles de nos platanes, dont le cône serait renversé; ces
grappes de diverses couleurs, vertes, rouges pourprées, et
jaune fauves, se mêlaient et foisonnaient sur les mêmes
branches et pendaient par centaines aux rameaux d'un seul
arbre. Leurs fleurs ont double corolle , une grande et une
petite; la grande est d'un blanc jaunatre; la petite est d'un
rouge pourpré ; il y a deux pistils et dix etamines jaunes.
Le Coussoticr appartient a la famille des Rosacées.» 2)

1)nbsp;Mémoires de l'Acad. royale dc Mcdccine Tom. IX. pag. (iOl.

2)nbsp;c. e. x. hochet d'héricourt. Voyagc sur la côte orientale
de la Mer llougc dans le pays d'AdoI et le royaume dc Choa.
r»ri8. 1841. pag. 134.

Descriptioni itineris sui alterius, jam supra laudalae,
hochet d'héiucouiit icouem Brayerae cum panicula addidit,
quae illi quam bkuce edidit siniillima est. Inter plantas
exsiccatas, quas ex Abassinia attulit, nonnulla specimina
Brayerae aderant, quorum et Professori delille et Museo
historiae naturalis, quod est Parisiis, exemplar dono dedit.
In toto vero libro de Brayera nil novi.

Piu:gt;er Gosso ad Uosaceas pertincre refert. Est arbor cujus
cortex coloris est laete rubri ; Iblia sunt pinnata, petioli
molliter ex rubro pilosi; flores exigui sunt atque Aesculi
llippocastani floribus simillimi. Monente illo, arbor ista
Gallis sub nomine Brayerae vermifugae Anglis vero sub
nomine Ilageniae Abyssinicae nota esset. I)

Per duas hasce denominationes plantam eandem designari,
nonnullis ignotum esse videtur. hauris certe opinatur, eas,
ad duas plantas diversas pertinere, quum monente illo, in-
fusum ex floribus et capsulis Ilageniae Abyssinicae frigide
paratum, catharticum et antbelminticum Abassinorum eflica-
cissimum praebeat ; Brayera anthelmintica contra , in provin-
ciis meridionalibus ignota esset atque in provinciis Abas-
siniae septentrionalibus, illa, i.oco K0.ss0, uterentur.2)

Secundum joh.nston, folia Brayerae, coloris sunt laetioris
atque viridioris quam folia llippocastani. Arbor non ad
aetatem provectam pervenit. 5)

1)nbsp;Dr. rauNER. Krankheiten des Orients, pag. 247.

2)nbsp;Gesandschaftsreise nach Schoa. Bd. II. Anh. 4. pag. 35.

3)nbsp;Ligne , licet non duro, vero coloris plucherrimi, ad tormen-
torum manubria (geweerkolven) conficienda utiuitur, quae magni

ScHiMPEu el piiiLiPi'H , arhorem Kousso ad Dioecias rel'eruul.
Monenle scuimpek , frons coronam foliorum format pulcher-
rimam. Flores sunt penduli et semper apibus examinati; cortex
a trunco debiscit ut in platanis fieri solet. Flores, qui in
coinmercio occurrunt sunt foeminei. Secundum puilippe ar-
bor floret mensibus Decembris et Januarii.

Multi fuerunt scriplores, qui plantam in Europam posse
transferri opinati sunt, turn quod lemperatura non egeat
magna, turn quod plantae Europaeae in Abassinia luxurient.
Jam AUBEUT haec proposuit. Quae fieri posse, ex planta Be-
rolinum translata, satis superque patel.

Ex hucusque relatis, cuivis conspicuum erit, descriptiones
botanicas mullis a partibus diflerre abjue non eo inodo con-
gruere ut, quominus tanquam accuratae dijudicentur non
mullum absil.

Brocul dubio, in ea parte descriplionis itineris, a
LEKEBVRE, DILLON et PETIT confecti, quac de Flora Abas-
siniae tractat, praeter plantae iconem, multa adsunt quibus
hic ad elucidationein et emendationem nonnullorum, uti
potuissem ; opus vero illud mihi non ad manus fuit. 1)

Quum allamen planla vivax nunc in Europam allala sit,
spem fovere licet, nos non diu descriptione botanica accu-
rata , carituros esse.

pretii habeutur iiaiTi, (juaudo miles id fregit, stipendium non accipit
doncc preliuni est restitutum.

1) Histoire Naturelle. Flore de l'Abyssinie, par m. riciiaud.
2 Vol. in 8u. accompagnes d'un atlas de 102 planches grand in folio,
l'rix 270 Francs.

CAPUT 111.

DE BKAYEBAE ANTHELMINTICAE NOTIONE CHEMICO-
PIIAKMACOLOGICA.

Notiones diemicae, quas de floribus Brayerae, adhuc
accepimus, verisimiilime ex peiuiria et prcLio magno hujus
medicamenti, perpaucae sunt.

Doct. KURR illos primus chemice indagavit. Infundebat
ille florum Brayerae Dr. , cum aq. ehull. unciis ii, atque
hoc infusum per semihoram sibi reliquit ut digereret. Fluï-
dum tali modo acquisitum, laete flavum, atque saporis
fortiter adstringentis et ingrati erat. Additione Acetatis plumbi,
praecipitatum sordido-flavum, Tartari emetici nullum, Sul-
phatis Ferri praecipitatum profunde nigro-coeruleum, Aci-
dum Tannicum denotans, oriebatur. Charta, Roccellia tinctoria
tincta, (juoad colorem per flnidum illud non rnutabatur.
Infusum evaporatum, quantitatem satis magnam Extracti
ex flavo hrunnei, saporis fortiter adstringentis, diuque per-
sistentis, praebuit. Spiritus vini ex eo (luantitatem exiguam
resinae extraxit: sacchari ne vestigium quidem observare
licuit Ex digestione Extracti cum Spiritu vini, tinctura
limpida, flava oriebatur, quae addita aqua, turbida facta,
resinae flocculos deponebat. Ex tota ista indagatione patuit,
flores praecipue e materia extractiva, aqua potissimum
extrahenda, Acidum Tannicum continente constare. Hanc

4fi

ob causam, kuru, Dococtum praeparatum statuit efiicacissi-
mum. 1) BÜCHNER etiam llores chemice, licet non accurate
indagavit. Exinde patuit, infusum e floribus et aqua destil-
lata paratum, limpidum esse atque facillime percolare ; odo-
ris grati, vix percipicndi, saporis esse debilis baud ingrati,
parumper adstringentis. Additione Chloridi Ferri, infusum
colorem profunde viridem accepit, quod Acidum Tannicum,
salia de Oxydo Ferri viride colorans, dénotât.

wittstei.n florum Brayerae, anno 1840, analysin cbe-
micam profusiorem instituit , quam in annalibus quibus
titulus, buchner's Repertorium XX. 24, edidit, quaeque
deinde in multis aliis libris annalibus recepta est.

Mouente illo, 100 partes florum continent.

Olei pinguis J

;gt;..........1,44

Clilorophylli )

Cerae.............2,02

Resinae acris amarae........6,25

Resinae insipidac..........0,77

Saccbari.............1,08

Gummi.............7,22

Acid. tann. Sal. Ox Ferri viride colorantis . 8,94
» » . » , coerulaee » . 15,46

Fibrarum vegetabilium........40,97

Salium.............15,71

Amissa sunt...........0,14

100,00

1) mecke. Die Neuem Artzneimiitcl. 1837. S. 76. 77. meyeb
ahreks. pag. 42.

Ciueres , Potassam, Magnesiani, Aluraeii, Oxydum Forri,
Acidiim Sulphuricurn et Phosphoricum. Chlorium et Si-
licam continehant. 1) Wittstein testatur, Brayeram plan-
tam esse unicam, in qua Acida Tannica ambo simul
occurrunt. 2)

Secundum experimenia , quae cum lloribus Brayerae insli-
tuit martin, continebant; 3)
Amylum.

Materiem sacchariformem.
iMateriem extraclivam vegetabilem.
Resinam viridem , odorantem , libcram.
Principium crystallinum (Kwoseinum v. Coss.)
(juod monentibus pereiiia et aliis, loco nominis istius
baibari, potius Brayerinum appellare debuisset.

Secundum martin principium istud acquiritur sequenti
modo; tlores Brayerae per 14 dies cum Spiritu vini 36®
densitatis macerantur ; solutio alcoholica, additione aquae
eliminatur , destillalur , ad extractum evaporatur. Extractum
istud denuo in acjua solvitur; (piae insoluta remanent, per-
colantur, lavantur , in Spiritu vini fervido solvuntur, denuo
percolantur et sibi relimiuuntur ut in crystallos abeant. Cry-

1)nbsp;buciiseb's. Repertorium. Zweite Reihe. Bd. 18. S. 371.meïer
aukens, pag. 42.

2)nbsp;canstatt's Jahresberichte über die rortscbritte iu der Phar-
macie u. s. w. im Jahre 1851.— Pharmae. Journ. and Transactions
IX. pg. 21. haaxman Tijdschrift voor wctcnsclmppelijkc Pharmacie.
1851. pajr. 17.

3)nbsp;Journal dc Chemie medlcale. Tom. VT. 2e Serie 1840. pg. 579.

stalli purae oblinenlur, solutioiie illaium repelila et addi-
tione Carbonis animalis solutioni. 1)

Kwoseinum, tali modo paratiim, monente Martin, ex
aciculis albis, sericeis, saporis adstringentis constat, quae
Alcohole, Aethere et Acidis solvuntur ,calefactac dcliquescunt

et in vapores foetidas alcalinas abeunt. wiggeus monet basin
esse , indagatione accuraliori dignam.

Etiam .tobst , Pharmacopoia qui est Sluttgartliae, refert,
sese, analysi jam antea instiluta, corpus qiioddam crystal-
lisabile, licet quantitate perexigua, in lloribus «rayerae
invenisse. Ob inopiam et pretium remedii maximum, tune
temporis analysin ex florum (juantitale sulTicienti instituere
non potuit. Nunc at vero banc instituere el edere promisil. 2)
Ex indagatione cliemica, nuper instiluta a viris Clarissi-
mis «. viale el vincenzo latini , Professores qui sunt in
universilale Romae, paluil, flores Brayerae sal Ammoniacale
quoddam conlinere. Acidum organicum peculiare, amarum,
quod nomine Acidi Agenici désignant, partem hujus salis
eleclro-negalivam praeborot. lluc usque ignolum esse sla-
luunl, utrum flores Brayerae virlulem Taeniam necandi
huic acido, an producto debeanl ammoniacali, quod florum
destillalione obtinelur. Verisimiliter illam ex connubio duo-

1)nbsp;Saepius, modum a martih propositum, iu laboratorio chemieo
Pharmacopolae brouwer, (piod est Rheno-Trajecti, sccutus sum,
at vero mihi non contigit co modo Kwoseinum purum acquirerc.

2)nbsp;buchser's Neues Repertorium für riiarmacic Bd. 1. Heft 2,
pag. 106.

rum islorum principiorum (Agenate Ammoniae) repeti de
bere opinantur. 1)

piiarmacographia. Clar. von gietl Monachensis, quan-
titatem Kousso a Doct. pruner accepit, quae eadem in
conditione versabatur, qua ex Abassinia venit. Corbis, opia-
rio nostro simillima, quantitatem omnem, quam tota planta,
excepto radice, in partes minores divisa praebuit, continebat.2)
Monente Doct. sicmund, flores Brayerae in lagenis vitreis
ex Abassinia in Europam alFcruntur. 3) Licet in omnibus
fere casibus flores modo adbibilos fuisse inveni, tamen hic
et illic, foliorum, capsularum et seminum Brayerae mentio-
nem fecerunt scriplores. Ilaec omnia eadem vi medicata,
qua flores, gaudere, me judice, salis patet, quum Clar. von
gietl, Brayeram administrare si vellet, totam plantam in
pulverem reduci curaret ; hujus pulveris, felicissimo cum
eventu, ad drachmas sex usque porrigebat.

Flores brayerae. Multi de iis retulerunt. Pereira adfuit
dum quantilatem illorum, a rochet d'uéricourt Londinum
missam, acciepiebanl. Monente illo florum librae fere XXX,
in capsula lignea, corio rubro tecta, contenlae erant. Quum
illam aperirent, odorem forliter balsamicum, odori Theae,
Ilumuli Lupuli atque foliorum Sennae simillimum, perci-

1)nbsp;Journal de Med. de Cliir. et de Pharmacol. 1853 pag. 60.

2)nbsp;meyek ahrens, pag. 88.

3)nbsp;Doct. willibald artts, Allgemeine Pharmaceutische Zeit-
schrift oder das Neueste und Wissenswürdigste aus dem Gebiete
der Pharmacie und practischcn Chemie, (V Band, 2e lieft, Wei-
mar 1852,)

so

piebanl; paniculae inlegerrimae, nou fiaclae erant; massa
exsiccata coloris erat ex flavo viridis ; petalorum apices,
accurate conspecti, rubri aut purpurei coloris. Sapor Ho-
rum exsiccatorum initio fere nullus, ali(iuo tempore post,
latuus, amarus, ingratus, sapori foliorum Sennae similli-
mus erat.

In Abassinia duas distinguunt species, scilicet kosso
uubiujm, quae e Iloribus foemineis et kosso esels , quae e Ilori-
bus masculis constat. Utraque in commercio mixta occurrit. 4)
Röchet d'hkiucouut tertiam insuper speciem commémorât,
quam sub nomine kousso i.u nou» designavit, quaeque vi
medicata caret. An praeter eflectus administrationis, alia
dentur signa pbysica quibus distingui possit, ignotum est. 2)
Docl. BUDD, Horum Brayerae odorem, Scammonii similli-
m\un, saporem faluum, amarum, nauseosum describit.
Albert contendil, pulverem , aqua mixtum, sapore carere ;
odorem pulveris eundem esse ac illum (luem Corollina Cor-
sicana, iloribus Cbamomillae mixta, spergil. Monente mulippiî
flores sunt coloris ex rosaceo grisei, odore carent et insi-
pidi aut saporis leniter amari sunt.

Rochet d'héricourt , qui non diu abhuc, in Europa uni-
cus hujus remedii possessor erat, quantitatem 44(X) libra-
rum illius possidebat, (juae praetio, quo ab illo existimabalur,
valorem florcnorum 282,240 conslituebat. Experientia docuit,
Doc\ pere1ra bene auguratum esse, quum slaluerel, praelium

1)nbsp;Pliarmac. Journal and Transactions, Tom IX pag, 20.

2)nbsp;ruiLirPE Rcccuil des documents, etc. pag.21.

diminuenilum esse, quiiin nemo lali praetio quanlilalem
emere vellet. Anno 1841) et initio anni i8î)0, remedium
habendum erat apud quemdam iibarmacopolam, cui nomen
B06GI0 , Parisiis (fui degebat. In liI»ro annali, cui thulus, Revue
Clinique, mensis Decembris anni 1849 et Februarii anni
1850, praelium doseos florenos20 statuit, quod tamen eodem
anno ad dimidium, seil. 10 reduxit. Praetiiun ilUid,
idem bucu.sque Parisiis niansit. Duae doses, mense Maji
anni 1852, a philippe , tune temporis remedii possessore
acceptae, cum sumplibus avectionis, quaeque praetio floreno-
rum H et dimidii solvebantur. Lagena vitrea, sigillo munita ,
dosin continebat 4 (nudd existimat 4i/,) dracbmarum pulveris
subtilissimi, coloris ex brunneo flavi, qui odorem Olei
Jecoris Aselli spergebat. Libellus a puidppe editus, de (|uo
jam antea , additus erat.

Ego vero flores Brayerae, quibus usus sum, maxima pro parte
accepi ab orn. pharmacopeia Amstelodamensi mastenbroek.
Praetium unciae unius medicinalis erat llorenus 1 et dimidius
Remedium ab illo acceptum conslabat e lloribus liberis,
qui caulibus orbati erant; odoris erat fragrantis, sui ge-
neris et administratum efficax apparuit. Quod praetium
adeo imminutum sit (Parisiis enim quantitatis ejusdem
adhuc praetium 20 lloreni essent) exinde verisimile re-
petendum, (juod pharmacopolae simon Berolini et jobst
Stuttgardiae, anno 1852, florum Brayerae quantitatem
insignem acceperunt. Jobst , a medico quodam Cairo de-
gente, circiter 1000 uncias Kousso accepit et nobis com-
municat, illas recenter ex Abassinia advenisse, odoris esse

fragranlis, e tloribus liberis, caulibus orbatis, constare nec
in fasciculis ligatas esse, ut pluriinum fieri solet. 1)

Praetium remedii maximum et forma pulveris, qua oc-
currebat, mox ansam vitiationi praebuerunt. Pereira nobis
communicat, nonnullos, pro pulvere Kousso, pulverem
Corlicis radicis Granatorum substitui.sse, in detrimentum
vis medicatae bujus remedii laudatae. Monente illo, micros-
copii ope, substitutie illa detegi posset, sed ut ccrtissime
ab illa caveatur, necesse esset, ut medicamentum nulla
alia sub forma nisi Horum acciperetur. Doct. kekzl, dosin
Herum Brayerae, Parisiis acceplam vidit, quae, praeter
substantias non amplius dignoscendas, Hores Hyi^erici,
Salicariae et Verbasci tliapsi continebat. 2)

Cortex brayerae. Secundum Wiggers , engelman, qui
anno 1839 remedium istud Musaeo pharmacelogice quod
est Monacbi, sub nomine corticis Musana done dedit, de
illo primas dedisset notioues. 3) Bucuner eum sub nomine
corticis Brayerae possidet. 4) Pruner nobis refert, remedium
istud in Taeniam ellicacius esse quam Hores Brayerae. Ii)

Secundum huciiner , cortex ille occurrit sub forma frus-
torum planorum, strialorum, quae 4—lö pollices longa,
i—2 pollices lala erant, quorum superlicies salis glabra ,

1)nbsp;bucuser's Neups Ucpertoriura für rharmacic. Bd. I. s. 105.106.

2)nbsp;Ocslerr, Zciüichrift für riiarinacie, \'1 Jaargang, No. 3.

3)nbsp;Leistungen iu der Pharmacoguosie und Pharmacic iu Canstatt's
Jahresberichte 1850. s. 7ü.

4)nbsp;Seeger, die Baiidwïirmer des Menschen, s. 120.

5)nbsp;Mediüiu. Chirurg. Äeituug 1851. Nquot;. 3gt;

ox brunneo cineritii coloris et ia frustis magnis, inaequa-
lis et striata erat. Stratum corticale laete flavum est, filamen-
tosum ac tenax. Sapor dulcis, nauseosus. acer, diu persis-
tens: odor fere nullus est. fnfusum ex cortice istoparatum,
llavi est coloris et additione salium de Ferro compositorum,
acidum Tannicum non domonstrat. Acidum Tannicum el
Spiritus vini, infuso addita, id ex albo turbidum faciunl,
quod ex malerie mucosa aut proteiformi oriri videtur. 1)

Martius corticem sub nominibus corlicis Musenna, Abu-
senna, Busonna describit.2) Büchner corticem ilium acce-
pit a viro metterheimer, cum frustis nonnullis aliis,
quae ejusdem plantae, sed ramorum juniorum agnovit. Martius
attamen haecce frusta, a planta quadam abassinica, Rot-
tlera Schimperi, provenire declaravit. Büchner opinatur,
cortices nominatos ita inter se convenire, ut non a plan-
lis diversis provenire possent, ita ut. quum unus revera
cortex Rottlerae esset, corticis sic dicti Brayerae origo
eadem esset.

ScniMPER, refert, Leguminosa quaedam incognita corticem
Musenna praebere. 3) Prune« exislimat et monente meyer
AHRENS summo cum jure eum provenire a specie quadam
Euphorl)iae.4) Aubert nobiscum communicat, eum corticem
esse Gedrae speciei, Cedris virginicis simillimae ac ejusdem ge-

1)nbsp;meyek ahrens. s. 75.

2)nbsp;Jahresberichte für practische Pharmacie. XXII .335—338.

3)nbsp;Pharmac. Centralblatt. 1848. s. 925—927,

4)nbsp;Krankheiten des Orients, pag. 248.

neris (Juiiiperi); arbor isla pulcberriina, ad limites Abassiaiae.
8000 pedum supra maris superficiem occurerel. Lkfebvue
arborem commémorai nomine Besenna el vires ejus medi-
calas laudal.

Procul dubio igilur cortex Brayerae, de quo sermo fuit,
cortex revera fuit Musenna, cujus origo, ut vidimus, adhuc
in tenebris jacet. Yiatorum nemo de usu corticis Braye-
rae mentionem fecit et licet, secundum experimenta clar.
VON GiiiTL, vi medicata non careat, hoc Abassinis igiiotum
videtur.

Folia buaveiue. In Nosocomio, cui nomen Kings College
Londini quod est, anno 18j0 experimenta cum iis fecerunt,
felicissimo cum eventu. Dolendum at vero est non certe
constare, folia administrata, revera fuisse folia Brayerae.

Cai'sulae el semina buaïeiiae. Capsulis, monenlQ harris,
Iloribus mixlis, seminibus inlerdum, mouenle bruce, in
Abassinia utuntur.

Praeparata officinalia bucusque fere sunt incognita.
Anno 181)2 pharmacopola simon , Berolini (lui est, primus
Extractum Horum Brayerae paravit, ut eo, nausea, quae
post administrationern mixturae Kousso oritur, tolleretur.
Ex unciis IV florum ,extracti unciam Ij? paravit, quod pilula-
rum sub forma potissimum porrigendum suadet. 1)

Aestate ejusdem anni Extrada sequentia paravi scilicet.
Extractum aethereum. Pulveris Horum Brayerae uncias duas
cum Aetheris Sulphurici unciis VIII, in lagena bene clausa per

1) Ncderlandsch Wcekbliul voor Gcuccskundigcu. 30 Mci 1852.

îgt;5

48 lioras exlraliebanlur. Pulpa illa expressa et percolata^
lluidi virideseentis uncias IV et scrupulos II praebuit; per bal-»
neuni aquosum tepidum , Aetheris Sulphurici, parumper viri-
deseentis uncias III destillavi;quae remanebant, ad consisten-
tiam debilam evaporata, Extracti viscosi, viridis, saporis acris
amari, drachmas IIj5 praebobant.

Extractum aquosum e kloriuus brayerae, jam antea aetiiere
EXTRACTis. Pulveris florum Brayerae, expresso fluido aelhereo,
uncia I et drachmae VII remanebant, quas cum aqae ebullientis
unciisXXX infundebam quaeque per 3G horas cum illis macera-
bantur, dein exprimehantur ; fluïdum percolavi etadconsis-
tentiam debitam evaporavi. Extracti, tali modo parati, fere
drachmas II|3 obtinui; brunnei erat coloris, odorem parumper
Electuarii lenitivi habebat, sapor dulcescens erat.

Extractum aquosum. Drachmas XV/3 pulveris florum Brayerae
cum aqae ebullientis unciis XXX in vase bene clauso infusas et
per i4 horas sibi relictas, expressi, postea fluidum percolavi et
evaporavi. Extracti, tali modo parati drachmas III et grana X
obtinui; brunnei erat coloris, odoris erat ejusdem ac florum
exsiccatorum, saporis erat parumper amari, adstringentis,
diu persistentis.

Quantitas Extracti, quam simon obtinuit, multo major
est, quum ex quantitate flor. Brayerae, quam ego adhibui,
Extracti drachmas VI, monente illo, obtinere debuissem. Modus :
quo ille Extractum paravit mihi attamen ignotus est.

ViRTUTEs MEDiCATAE. Cuïnam priucipio, Brayerae vires me-
dicatae tribuendae sint, nondum liquet. Soureiban Braye-
ram ad eas refert plantas, (vuae vira medicatam Acido Tan-

nico, in iis contento, debenl. 1) Guibourt , qui Brayeram
inter Spiraeaceas collocavit, hac de re nihil lradit.2)

Pereira opinalur, nec propietates botanicas, nec compo-
sitionem chemicam , signa distincta offerre, e quibus, vim
Brayerae anthelminticam, efficacissimam, experientia com-
probatam, suspicari liceat. Rosaceae universe gaudent vi
adstringente, ex Acido Tannico et Gallico, quae in illis adsunt,
Brayerae vis antbelmintica ex eo repeti nequit, quum Kosae
et aliae hujus familiae plantae, eadem vi gaudere tune
deberent. At vero, ut in aliis iamiliis, sic et in Rosaceis,
sunt quae a norma recedunt. Ad illas Brayera pertineret.
Alio loco, pereira auimadvertit, Acidum Tannicum in causa
vis Brayerae anthelminticae esse quidem posse (cortex radicis
Granatorum ejus continet quantitatem insignem) sed vero-
simillime illa ex résina acri, in aethere et alcohole solu-
bili, quae nec proprietates acidas, nec alcalinas, praebet,
sed corpus neutrum videtur, repeti debere. Virtutes medi-
catao etiam oleo volatili, quod, testante plantae odore,
Brayera continet (licet do illo in analysibus chemicis men-
tionem non lecerint) Iribuendae essent, eoque magis, quum,
monente isemberg 3), periculosum sit, sub arbore Brayera
üorente dormire, ob ejus proprielates medicatas. Inprimishoc
patet ex eo, quod monente schimpero, llores, anno tertio

1)nbsp;Traité de Pharmacie theorique et pratique 3e ed. Paris. 1847
Tom II pag. 2Ü.

2)nbsp;Histoire naturelle des drogues simples 4e ed. Tom 111 pag. 284.
Paris. 1850.

3)nbsp;Tagesberichte etc. Bd. l s. 7.

postquam collecti erant, in Abassinia, vi medicata orbati
habentur. In Europa, ob clima frigidius, illam diutius
servarent.

Flores, quibus in Anglia utebantur, jam 4 annis ante
collecti erant. Pharmacopoia quidam Parisiis, testatur flores
per longum tempus virtutes medicatas servare. 1) Phumeu,
qui floribus Brayerae fre(iuenter usus est, observavit, flores
vim medicatam per annos conservare, licet sensim sen-
sirnque gradu minore, ita ut ad usum medicum dosis florum
vetustorum augeri deberet. Ü)

Me judice, vis Brayerae anthelminlica, ut pereira fecit,
non inde repeli debet, quod a norma recedal, si ad Spi-
raeaceas pertinet, quum Flores Spiraeae Ulmariae in Siberia
remedium in vermes praebeanl indigenum,3)quodl)ocl. murraï
in Taeniam commendavit, quo remedio nuper Doct. martin
SOLON, ad Taeniam expellendam, licet frustra, usus est.
Insuper folia Spiraeae filipendulae in Russia adversus Taeniam
adhibenlur. 4) Vis anthelminlica igitur Spiraeaceis inest et
quando Brayera ad illas pertinet, a norma recederet, ea vi
carenle.

Praetium valde imminutum certe administrationi fre-
quentiori favebit et remedii eflicacitatem probabit. Admo-
dum igitur optahile esset ut in patria, sicuti in Bavaria
remedium in Pharmacopoeam nostram recipiatur.

1)nbsp;PLarmac. Journal and Transactions. Vol. IX pag. 22.

2)nbsp;Krankheiten des Orients, pag. 247.

3)nbsp;Osiander's Volksarzneimittel 1829. s. 187.

4)nbsp;Oken's Naturgeseliichte. 1841. Botanik. III 3e Abth.

CAPUT IV.

DE TAENIAE IN ABASSINIA CAUSIS ET EEEECTIBUS,
DEQUE FLORUM BRAYERAE USU ADVERSUS HANC
VERMIUM SPECIEM IBI RECEPTO.

Posl(iuain cgimus de iis quae florum Brayerae Bola-
niam et Pharmacologiam speclant, indagatio historica, tuni
de remedio, tum de morbo, in (juem remedium illud ad-
hibetur in regione nude medici Europaei illud petierunt,
ex Abassinia scil., non omni momento carere videbitur.
Hoc igilur in capite historice agam de causis (luibus
Taeniarum in Abassinia frequenlia debelur; de morbi istius
etl'eclibus; de rnodo, (juo in Abassinia Kousso in hunc
morbum utuntur, quibusdam observalionibus confirmalo
el tandem dc actione quam Kousso in organismum elficere
perhibetur. Eril igilur, ut monui, indagatio historica, ex
(]ua patebil, sententias diversas longissime inter se dilVerre.

Frequentiam Taeniarum in Abassinia viatores diversi
diversissimis attribuerunl causis. Jam godignus causam ex
usu carnis crudae repclit. 1) Combes el tamisieu opinanlur
carnem crudam atque aromata, (juibus Abassini praecipue

I) Vid. pag. 6.

utuntur, vermis dispersioni quam maxime favere. Monen-
tibus illis, Abassini ipsi aquam causam accusant; qnae
ita esse eo probare conantur, quod oves nonnullae, quae
nec carnem crudam nec aromata edunt, attamen Taenia
corripiuntur. 1)

Von katte ejusdem est sententiae ac Abassini. Secundum
illum rivus vivus in Abassinia rarissime observatur, quum om-
nes majori minorive gradu exsiccent. Aqua rivorum istorum
tarde lluentium sordidissima atque insana est; vermium
ac insectorum nocenlium legiones in ea adsunt, ita ut ab
hominibus et animalibus vix potari possit. Aquam depravatam
verisimillime igitur causam statuit Taeniarum Irequentiae,
tum in hominibus, tum in animalibus. 2) Rüppel 5) et
HARRIS 4) ambo causam ex esu carnis crudae repetunt.

Rochet d'héricolrt vero existimat Taeniarum in Abas-
sinia frequentiam procul dubio, usui immoderate tum nu-
trimentorum fructibus Capsici frutescentis adspersorum,
quam panis speciei, cui nomen Tef, deberi. 5)

Doct. PETIT carnem crudam non in causa esse contendit
quum 1». Europaei, qui illa in Abassinia non vescebantur,
(lefkbvre , ii'ariiadie) attamen Taenia correpti sint, atque
2®. in Helvetia, cujus situs geographica Abassiniae situi
simillima est, regiones adsint, quarum incolae eandem dis-

1)nbsp;Voyage en Abyssinie, Tom I pag. 276.

2)nbsp;Reise in Abyssinien im Jahre 1836.

3)nbsp;Reise in Abyssinien 2er Bd. pag. 54.

4)nbsp;Gesandschaftsreise in Shoa, Bd. 1 pag. 268.

5)nbsp;bochet d'héricoukt. 1er Voyage pag, 308,

positionem in Taeniam habent, licet carne cruda non ves-
cantur. Nec panis cui'nomen Tef, nec potus quidam Hydro-
mel, monente illo, causae essent, sed ubivis ubi Taenia
grassatur, verisimillime ex aqua corrupta causa repetideberet.

Quae vero fuuiiet et gallimer bac de re referunt, sentcn-
tiae isti e diametro sunt opposita. In itinere suo semper,
quoad iis licuit, more Europaeo vitam egerunt et Taenia
liberi manserunt. Plurimi viatorum illis cognitorum, qui
more Abassinico vivebant, hujus moris noxiis aifecti sunt, f)
Johnston causam quaerit in salis culinaris parcimonia in
cibis praeparandis. 2) Meyer ahrens , fatetur sese nescire an
haec pro tota Abassinia (cujus Johnston modo partem, sc.
regnum Choa, adiit) quadrent, sed quando legimus sal istud,
in usum incolarum Choae ex lacu salino, in deserto sito
colligi et exinde camelis transportari, — salis fragmenta
insuper in Choa speciem nummorum constituere,— atque
eos, qui in usum caeterarum Abassiniae regionum sal col-
ligunt, periculis horrendis esse expositos, non mirum vide-
bitur , sal culinare in Abassinia non semper et ubivis abundare.

Aubert argumentum illud fusius quam alii viatores trac-
tavit. Ille quoque causam ex Abassinorum victu, seil, non
e pane cui nomen Tef et pipere , vero carne cruda repclit. In
Abassinia numquam piper, vero semper panem Tef causam
accusarunt. Panis iste, monente aubert , victum constituit
gratum atque levem, (luo vermium origini non favetur ita

1) meyer ahrexs. pag. 1'i.
a) Ibid. pag. 18.

Ci

ut in causa esse non possit, eoque magis, quum Turci
inter quos Taenia quam rarissime occurrit, hoc pane uber-
rime utantur.

Albert carnem crudam causam accusat, idque duplici
ratione probat, seil. 1». Turci in Abassinia degentes, num-
quam came cruda utuntur et soli Taenia sunt liberi ; atque
2quot;. omnes Europaei , quos Taenia non agressa est, ii erant
qui carnem crudam non ederant et, quam maxime poterant,
more Europaeo vitam egerant.

Hanc sententiam probat venerabilis cobat qui, prima
vice quum in Abas.sinia dogeret, more Abassinorum vivens,
Taenia corripiebatur, quam, in Europam redux, expellero
non potuit. Quum deinde in Abassinia rediisset, administra-
tione Horum Urayerae, Taeniam expulit ; vixit deinde more
Europaeo, nec umquam in posterum Taeniae vestigium
observavit. Religiosi tres alii, (foemina et mari duo) ut et
Armenus qui jam per 12 annos in Abassinia degerat, omnes
more Europaeo vitam agentes, a Taenia liberi manserunt,
quum contra Europaei duo. Graeci duo, Armenus, aubert
ipse et itineris sui socius, omnes more abassinico'vivcntes.
Taenia correpti sint. Excipit tamen Turcum, qui per 20
annos in urbe Adouah degerat, quifjue, licet nec pane Tef,
nec carne cruda umquam usus esset. Taenia correptus est.

Ex omnibus hisce relatis, monente aubert , satis superque
patet ;

1®. Taeniam in Abassinia, aeque ac in Europa, ubi modo
carne coda et pane ex frumento confedo vescuntur, oc-
currere posse :

2®. Taeiiiai'Uin in xVbassinia 1'requentiam, non ex usu
panis cui nomen Tef, vero carnis crudae oriri ; carnem
crudam , licet Taeniarum non sit causa proxima, ut tes-
tantur observationes quas commemoravinuis, attamen illa-
rum evolutioni quam maxime favere.

Praeter jam allata, aubert, ad sententiam corrobo-
randam, sequentia insuper adfert argumenta ; 1quot;. Quod
bremser quin etiam et carnem coctam et lactem causas
occasionales babet. Bremseri sententia isla, nilitur ob-
servatione Clar. reim.ein , qui per decem annos artem
medicam in coenobio monacborum quodam exercens, in
quo, monachi piscibus et oleribus solummodo nutrili,
numquam lacte aut carne frnebantur, ibi nullum Botrio-
cephalo lalo correptum vidit. Insuper apud Tyrolos.qui
polissimum oleribus, etiam lacte sed paree carne coda
utuntur , Taenia rarissime occurrit.

2'. Quod canes fere omnes, praecipue ii qui carne cruda
nutriuntur (chiens de combat), Taenia laborant. Segalas, qui
multos canes, carne cruda nutritos, dissecavit, causam
Taeniarum frequentiae in hisce animalibus statim nutri-
mento allribuit, quum de Taeniarum in Abassinia endemia at-
que de nutrimentorum Abassinorum nalura,notionesacciperct;

3'. Quod omnes mures , qui in loco Parisiis pellibus de-
trahendis destinalo, cui nomen Monlfaucon, occurrunt et
carne cruda nutriuntur, Taenia correpti sunt. Usus carnis
crudae itaque Taeniarum evolutioni, tum in hominibus,
tum in animalibus favet atque causam sistit occasionalein.

Exinde sequi deberet, sic pergit aubert, ut Carnivora

omnia Taenia alTecla essent. Monente pallas. Helminthiasis

frequentius apud Carnivora tjuam apud rodentia aut rumi-
nantia occurreret. Bremser hoc reprobat sed nec ille nec
PALLAS Taeniarum mentionem fecerunt specialem. Notum
est Taeniam non eo numero apud bovem et vaccam inve-
niri, quo apud oves. Asinus et nuilus rarius Taenia labo-
rant , equus vero fre((uentius. Ilaec omnia caeteroquin ar-
gumenta aliata nequaquam infirmant. 1)

Doct. PRiWER, quum de Taoniarum apud Syros, Arabes
Aba.ssinos et Aelhiopes fre(|uen(ia tradit, monel, Taeniam
verosimille populos nomades et incolas regionum istarum
alTicere, qui viclu crudo animali, lacte, caseo, carne cruda
lardo, etc. nulriunlur: populos alvero illos, qui vegelabilia
potissimum assumunt. Ascarides comitari. Natura autem,
monente prunep. , in nullum morbum, hominem talibus in-
stincti annis munivit,qualibus in vermes. Sic Aegypti, cum
victu fatuo, farinaceo, vegelabilia. Allia cruda et Allium sati-
vum desiderant et Abassini carnem crudam fumantem quan-
titate piperis enormi condiunt, (pio directe organorum
digeslioni inservientium actio augelur et simul indirecte
parasitae origo impeditur. In.super naturae providentiam
rationalem observare licet. In Aegypto, praeter Allium ce-
pam et sativum, Artemisiae abundant et Abassinia Anthel-
minticis in Taeniam specificis gaudet. 2)
ScuiMPER, botanicus quidam Wurtemburgensis. qui per

1)nbsp;Memoires de l'Academie royale de Medicine. T. IX pag. 697 seq.

2)nbsp;Krankheiten des Orients, pag. 249.

plures annos in Abassinia degil et a Rege Abassinorum
provincia Anlischko donatus est, causam ex Abassinorum
nutrimenlis repelit. Ila'ec consliluunl caro cruda, venlriculi
crudi ovium, caprearum, Antilopes rupicarpae (Antilope)
et Antilopes Dorcae (Gazel), conspersi jusculo ex inlestinis
horum anirnalium lenuibus collecto ; panis male confectus

ex farina male Irita, quae provenil a plantis , quibus nomina,

Teir, Zea Mays, Sorghum, a pisis, fabis et avena saliva,
rarissime a tritico vulgari. Pane cui nomen Telf, praeci-
pue albi coloris, quique opllmus habetur, ditiores tan-
tum utuntur. Turci ditiores, qui, monente schimpeiio ,
carne cruda non ulunlur. Taenia carent; Turci pauperi,
elsi carnein crudam non edant, allamen Taenia correpli sunt.
ScHiMi'eii, panem maie confeclum, quo utuntur, in causa
esse contendit. Monente illo, omnes Europaei, qui per
decem annos ultimos, ex ejus consilio , modo carnem coctam
et panem bene confeclum ederant, a Taenia liberi manse-
runt, dum Taenia omnes aggressa est, qui consilium suum
neglexeraut. Schimi'er ipse, numquam carnem crudam,
sed panem, ex planta graminea Telî aut Amylo tritico con-
feclum, edit et pro polu infusum Colïeae Arabicae aul Theae ,
quando illud habere potuit, assumit. Onmes Chrisliani, in
Abassinia nali, monente illo. Taenia laborant, unoexceplo,
([ui praescripta sua diaetelica exsecutus est. 1)

Ex omnibus hucusque relatis patet, prae caeteris.

1) meyer aiirens, pag. 90 Coufcr. Phatmac. Centralblatt 1841
No. 57, pag. 925 seq.

Taeniarum in Abassinia frequentiae causas accusari.

Nutrimentorum naturam eorumque praeparationem per-
ver.sam: S». Aquam depravalam.

Ulramque sentent iam laudant alque conlirmant alii alii
negant, Quoad cibos, duos praeprimis, scil. carnem cru-
dam et panem male confectum , in causis esse contendunt
ol)servatores.

Mkyeiv aiirens, criticus ingeniosus, de illis, in opusculo
jam saepius laudato 1), haecce tradif. Carnem crudam non
causam sislerc sequentia probant: lquot;. Quod ii, qui carnem
crudam non ederant, attamen in Aba.ssinia, aeque ac alii,
Taenia correpti sunt.

Quod longe abe.st quin usus carnis crudae commune
sistat nutrimentum, lam ob numerum insignem dierum
esurialium, quibus Abassinis carne uli non licet, quam
quod pauperibus, imo civibus ditioribus, non nisi belli
tempore aut in coenis principum , ilia vesci contingit.

0quot;. Qiiod caro cruda non unicum Abassinorum etTicit
nutrimentum. Quae revera ila esse, ciborum e carne cocta
aut farina conipositorum, olerum ac fructuum magna copia,
in Abas.sinia usilata (quam ille enumerat), testalur.

Quod PRUNER deceplus fuit, quum nobis traderel,
apud populos qui vegetabilibus vescuntur uti Aegyptios,
ascarides, apud illos vero qui carnem crudam pro nutrimenlo
assumunt, taeniam frequenter occurrcre. Jam erksius et
PLiiMcs, ut et recentioris aevi viatores, iiassei.quist , rrowne

1) MEYER AHRENS , pag. 6 SCq.

el cruveilhiku, liaiic illius senteiiliaia reprobant, quum
communicent taeniam in Aegypto endemice grassari. Browne ,
sententiam slatueiis e diametro prunero oppositam, diaetam
vegetabilem, Taeniarum causam commémorât. Medici etiam
qui Cairo degebant, hasselqüist , quum de causa rogaret,
nutrimenta prava, quae magna pro anni parte e fructubus
Cucumeris Melonis et Cucumeris sativi minoris (augurken)
constabant, causam accusabant. Apud Judaeas, praecipue
Saccliarinorum usus inunoderalus insuper vermis origini
faveret.

Ea vero, quae Doct. bilu.vrz , Cairo qui est, de Nema-
todutn frequentia apud incolas Aegypti nuper tradidit, puu-
neri sententiam conlirmant. Monente illo, uno eodemque in
cadavere saepius occurrerent 1000 et ultra Slrongyli (An-
kylostoma) duodenales, 20 ad 40 Ascarides lumbricoides,
10 ad 20 Tricboceplmli dispares et 1000 et ultra Oxynrides
vermiculares. Taeniam solium, corona armatam, riluakz
modo 5 vel 4, semel ïi in uno cadavere invenit. In 200
cadaveribus ter Ecbinococcum in bepate observavit. Tae-
niam Nanam semel, magna copia in Aegyptio quodam in-
venit. Biluarz insuper Aegyptios, ex usu foliorum et ra-
dicium crudorum, vermibus teretibus allectos monet. 1)

bquot;. Quod in regionibus ubi carne cruda non vescuntur
et in nonnullis quidem eoilem numero, quo in Abassinia,
Taenia occurrit. Meyer aurens bic refert, quae Doct. petit

1) Vierteljalirschrift fiir die Practische Heilkunde 18B3, X.
Jahvgang 1853.

de tali regione in Helvetia Iradiditl), sed ipse, licet Hel-
vetiae incola, fatetur, talem regionem sibi incognitam esse.

Quoad ea, quae Doct. aubeut bac de re relulit, mever
AHRENS admonet, ex Turei exemplo, ab aubert allato, aeque
ac e casilms quos Doct. petit commémorât, satis superque
constare , eos , qui carne cruda non utuntur, attamen Taenia
corripi posse; peregrinos vero, quos Taenia agressa est,
totam vitae degendi rationem nuitavisse at(|ue nutrimenta
abassinica omnia verosimillime assunisisse.

Quoad observationes dar. reinlein 2), meyer ahrens earum
numerum non talem existimat, ut exinde quae ille perhi-
bet concludere possis. De frequentia Taeniarum in canibus,
carne cruda pastis, meyer ahrk.vs dicit, Taeniam in toto
canium genere frequenter occurrere, imo vero in cane do-
mestico, quin imo in canibus, quos Doct. cruveilhieu per
G menses pane nigro et aqua nutriverat, intestina tenuia,
Taeniis repleta esse.

Mures, in loco qui dicitur Montfaucon degentes, meyer
ahre.ns, ad speciem Muris decumani refert, quae species,
licet carne cruda libenter utatur, attamen et alia assumit
nutrimenta. Taenia insuper toti Muris generi propria est.

Quoad panem, qui dicitur Tef, meïer ahre.ns sententiam
Doct. al'bert comprobat, bunc, praecipue quando rite con-
fectus est, nequacjiiam in causa ésse, eoque magis cum
vulgo una cum cibis Pipere bispanico aut aliis aromatibus

1)nbsp;Vide pag. 60.

2)nbsp;Vide, pag. 63,

additis, illo utantur. Quod altinet ad alios cibos farinaceos,
ineplos. nobis repotamus, dicit .mkijeh ahuens, panem se-
calinum, quo rnslici nóstri, absque substantia corrigento.
utuntur. Usus piperis aliorumque aromalum, in regiondjus
Iropicis frequens, etiam causa haberi nequil, quum nu-
Iritio in.sipida Ilelminlhiasi magis favere videatur quam
aromalica.

Licet meyeii auiiens scntcntiam eorum, qui aquam cau-
sam statuerunt. non plane rojicial, sibi non liquere fatelur,
cur, quando atiuam medium di.spergens ac Taeniarum En-
demiae in Abassinia causam habemus, Enlozoa ista, in
aliis regionibus, eadem ratione non lalius dilVunderentur.
Aliud si medium dispergens causam proximam habemus,
eodem redil, ilaque necesse est, ul praeter medium illud
dispergens, aliud insuper esse slaluamus, (piod Taeniarum
in Abassinia augmente insigni favel. Quidem statuere posse-
mus, observalione (si vera est) nitenles, exlernos, (jui more
Abassinico non vivimt, a Taenia liberos manere, cos vero,
qui Abassinicam vitae degendi rationem seipumlur, consti-
tutionem pcculiarem accipere, quae, ovorum vermium aut
vermium pulliliei, in corpore acceptae, evolutioni laveret,
sed in priori casn roges, cur in aliis regionibus, ubi el
numerus major eodem modo vitam dogit, numerus eorum
qui Taenia vexanlur, ratione habita incolanim numeri,
exiguus certe minor sil? Insuper hanc sententiam comprobare
vetat, quod jumenta in Abassinia, quae certe Abassinorum
vivendi rationem non sequuntur, altamen ^Taenia laborant.
Nihilominus nobis non licet, lam diu, quam ea , quaeaubebt.

kerbet el gallimer nobis reluleruiit. falsa esse non proba-
verum, vivendi rationi oinnem vim in Taeniarum augmen-
lum interdicere.sed suspicari debemus. aliud momenlum
congruere, sive tale sit, quod in hominum et animalium
corporibus, assidue et intensius quam alio loco agens, ea
corpora, ovorum aut pullitiei Cestodum evolutioni apta red-
dit, sive tandem tale sit, quo Cestodum prolis vita serva-
tur, dum aliis in regionibus verosimile majori numero intereat.

Ambo momenta ista, verosimile in climatis conditionem
congruunt. Haec vero ut certius constarent, nobis opus
esset observalionibus fusioribus, tum de Cestodum disper-
sione geographica, tum de conditionibus, sub quibus majori
minorive numero Cestodes occurrunt. Quae vero quum nobis
praesto erunl, tunc demum quaestionem dirimere licebit.

Doct. silvester, kuchenmeisteri scntentiam secutus,
Taeniam in Abassinia, ex Cyslicerco qui usu carnis crudae
in corpus suscipitur, oriri statuit. 1)

Vivendi ralionem non omni vi in Taeniarum prolationem
carere, me judice et observationes Docl. welss, Petropoli
qui est, probare videntur. Quum de actione praeclara carnis
crudae in infantes alropiiicos agil, simul Iradit, pueros
tali modo nutritos, ali(iuo tempore post, fragmenta Taeniae
Solii ibi rarissimae expulisse, quum tamen eorum familiae
nemo Taenia laboraret. 2)

1)nbsp;SCHMIDT'S Jahrbücher, 1853. Bd. 77 pag. 174 (prov. Joum
eptr. 52)

2)nbsp;SCHMIDT'S Jahrbücher, 1852. s. 197. Vicrtcljahrschrift für die
PractiKhe Heilkunde 1852, Bd. 32, Pharmacologie s. V.

Liceal hoc loco menlionem facere de iis, quae vin docli
de effeclibus, qui Taenia in Abassinia producuntur,annota-
vere. Doct. petit , qui dum in Abassinia erat, Taeniam apud
se ipsum et alios observavit. nobis hac de re sequenlia
communicat. «Le Kosso, c'est ainsi que les habitants nom-
ment le ver solitaire, détermine d'ordinaire les symptômes

suivants: On éprouve ur. sentiment de faiblesse, qui se mani-
feste surtout par une lassitude très grande après le moindre
exercice, la tête est douloureuse, l'estomac. particulière-
ment après les repas, est le siège d'une douleur avec chaleur
et sensation d'une espèce de grattement. Pour mon compte
je fus quelquefois tourmenté de coliques atroces avec sueurs
froides, dévoiement et un état de malaise inexprimable,
qui me rendait indilferent a tout ce qui m'entourait; jetais
alors plongé dans cet hébétement, qui accompagne le mal
de mer, paralyse la volonté et ne vous permettrait pas de
faire le moindre mouvement pour éviter un danger. Un
signe palhognomoni(iue c'est la décoloration des matières
fécales , qui deviennent blanchâtres , ou plutôt fauve clair ,
gris jaunâtre et présentent parfois des débris de Taenia.» 1)
Aubert modo breviler commémorât, Abassinos per totam
vitam Taeniam conservare. atque quando dolores obscures
aut colicos percipiunt, statim Anlhelminlicum assumere,
quod mox levamen illis all'ert. 2)

Pruner hac de re tradit, praeter symptomata ubivis nota,

1)nbsp;Relation Historique, Tom II pag. 362.

2)nbsp;Memoires de rAcadcmie Royale de Medicine, Tom IX pag. 690.

quibus vulgo oculi lacrymanles atqne infillratio palpebrae
inferioris, praecipue Aelliiopis accedunt, volvuluni et con-
vulsiones frequenter ex Ilelrainlbiasi ista oriri. Apud Syros,
loco convulsionuin, soporem observavit. Eliani casum
Abassini cujusdam commémorât, ut videbatur aneurysmate
aortae abdominalis laborantis. Aneurysmatis symptomata vero
post Taeniam , 30 pedes longam, expulsam , disparuerunt.
Taeniarum sequelam frequentem, cacbexiam bydropicam et
marasmum esse dicit. 1)

Monente vener. religioso, jam supra commemorato, fragmenta
vermis liiiera ob mensem secundum expelluntur et quidem eo
modo, ut cum alvo prima, vermis fragmenta 1quot; longa, !quot;'
crassa et lala, ali)a, glabra, ul plurimum vivenlia,
deponerentur. Antbelminticum quoddam si non statim adbibe-
lur, duobus diebus post, absque alvo el sensatione in ano
peculiari, assidue fragmenta talia depommlur, quae .sensim
sensimque breviora et crassiora evadunt. Fragmenta majora
attamen non observantur. Anlbelmintici usu nunc etiam
praelermisso, carebaria, oculi debiles, languidi, interdum
inllammati, fames vehemens aut ciborum fastidium et im-
primis dolores in abdoniine oriunlur. Quum vero omnes
Abassini regulariter lloribus Brayerae aut cortice radicis
Granatorum utantur, talis symptomalum aggravalio raro
ob.servatur. 2)

1)nbsp;Krankheiten des Orients, pag. 246.

2)nbsp;meïer aukens, pag. Tl. kietke neuere Artzneimittel, s. 73. 74.

guoad adininistralioneiu el praeparalioaeiii uoslri reiiiedii
in Abassinia, vialores diversi, diversissiinos relulerunl modos.

Godignus jam nobis'iradidil Abassinos , quovis mense, ijoc
remedio uli. bruce hac de re monel, Abassinos manipulum
Horum Cu.sso exsiccalorum, cum duabis hemiais, cerevisae
specie implelis, inlundere. Mixluram per noclem unam
sibi relinquunl alque deinde illam ad vermes expellendos
assumunL Dum hocce medicamenlo ulunlur, domi ma-
nenl (sicul Aegyplorum olini fuit mos) atque amicos nou
rocipiunt.

Secundum riecke, (qui ea tradil quae religioso, do quo
saepius sermo fuit, el scuimpero debet) pro Abassino adullo
manipulus fortis Horum recenlium intra lapides lerilur donee
pulpa sit, quae cum aqua aut llydromelle miscetur. Mixluram
earn, eo tempore quo parasilae fragmenta sponle expellunlur,
mane assumunl.

Monentibus combes et tamisier, Abassini, hocce remedio,
quovis meuse secundo. in vermem ulunlur. Flores ad farinam
reducunt, cujus manipulum cum poculo. aqua iinplelo, mis-
cent atque jejuni haec oumia polanl. Non vero omnes, ut
BRUCE conlendit, solummodo principes, in loco discrelo ma-
nenl sub usu Horum IJrayerae, ut ibi liberlale frui possint
qua hisce in conditionibus indigent. Plebs al vero publice
sese purgaret. 1).

Rümx decoclum Horum Brayerae ad unciam , cum aqua,
praeparatum, usitatissimum hujus remedii esse conlendit,

1) Voyage en Abjssinic Tom I pag. 27iä. seq.

quod si polalur, corpus ccierriine. el certissiine a parasita
voracissima liberatur. 1).

IlocuET d'jiéhicouht uobis sequenlia communicat. Licet
omnes conditiones ad ilores Brayerae bene exsiccandos rite
observatae sint, priusquam adiiibentur, per horam unam
sol is calori exponunlur. Deinde grammata lü illorum in
lapide liorizontaliter posito ad pulverem reducuntur; pulvis
isle cum liomina, pro dimidia jiarte aquaimpleto, miscelur
el hoe infusum uno haustu assumitur. Postquam Taenia
expulsa est, ope aquae lepidae, llorum Brayerae quae in
ventriculo remanserunt evomunt. 2).

IIaiuus, ea quae combks et tamisieu retulerunt, seil, quod
principes, dum Kousso utuntur, amicos non recipiunt, con-
firmât, quum Ilex Choae, diem, quem ad illos e.vci|)iendos
constituerai, procrastinaret. Flores Brayerae adhuc in corpus
regium agebant ila ut procedere non pos.set. naïutis, Kousso
praeparatum statuit horribile gustu, quod onmes, qui ùn-
moderate carne cruda usi sunt, assumunt. Abassini ob ÖÜ
dies, infuso e lloribus et capsulis Brayerae frigide parato,
ulunlur. 3).

Secundum relata Doct. petit, Abassini llores Brayerae
sequenti modo praeparaiit. Florum manipulus, a sordibus
mundatus, in lapide teritur cum a(|uae quantitate sufficienle
ul massa oriatur mollis, pulposa, cui additur Hydromel aut

1)nbsp;Reise in Abyssinien, etc.

2)nbsp;1er voyage, pag. 108.

3)nbsp;Gesandtschaftsreiso nach Shoa, Bd. 1 pag. '2ß8.

aqua, cui i'Etit nomen (ledit «Eau de levain», quam Abassini
vehiculum existimant bydromelli praeferendum. Potione ista
assumta, aegrotans sedere, omnem evitare molum ac silere
jubeatur. Posilione enim corporis horizonlali aut motu,
nausea et statim deinde vomitus oritur, ila ut aegrotans
oleum et operam perdiderit. Vulgo lit, post motus valides,
non dolentes in abdomine jam antea perceptos, vermem
integrum, non in fragmentis divisum, agglomeratum , expelli.
Pest alvum priorem, incolae cibos assumunt ad vermis ex-
pulsienem festinandam. Vespere copiese edunt atque cerevi-
siae copiam pelant insignem, ut ventriculus restauretur. 1)
Doct. AUBEiiT nobiscum communicat, Abassinos, quando
floribus Brayerae uti volunt, manipulum florum (circiler
16—24 grammala) in pulverem reducere atque cum aqua
aut cerevisia infundere aut melle involvere. Mane, jcjunus,
aegrotans bec infusum una aut duabus desibus assumit,
usque ad noctem diaetam observai. Ut actio augeatur, bydro-
melle fermenlalo (Mez, quod vi catbartica non gaudet)
utuntur. 2)

Puii.gt;ek lestalur, sese semper medicamentum melbodo
abassinica adliibuisse. Aegrotus vespere jusculum crassum,
e pane confectum, aut oryzam assumit. Craslino die, mane
drachmas VI ad unciam I florum , ab omnibus caulibus diligen-
ler mundatorum, in pulverem subtilissimum reductorum et
cum aquae libra mecbanice mixtorum , assumit. Necesse est ut

1)nbsp;Relation Historique, 11, 2 pag. 364..

2)nbsp;Memoires de I'Acad. Royale de Medicine, Tom IX pag. 693.

uiio quasi haustu quanlitatem illam polei el deinde ambulet-
Quando vermis tolus prima curalione non expellerelur,
PRUNEU, aliquot diebus posl aut Mercurium dulcem cum
oleo Ricini, aut Ilores Brayerae, dosi minori, ilerum porri-
gebal, eoque modo vulgo propositum consecutus est. In
regno Shoa, monente pru.ner, folia, secure caesa , per 5
boras cum aqua frigida infundimlur; pro re nata,aut cola-
turam, praecipue post coenam copiosam, ob vim ejus ca-
tbarlicam bibunt, aul pul])a florum, (juasi olere, utuntur. I)
Ferp.et et galli.mer bac de re eadem, quae rochet
d'héricourt, nobis tradunl.

Johnston refert, incolas Abassiniae australis ((uovis mense
Brayera uli; non solum lloribus, vero etiam seminihus
immaturis ad remedium praeparandum utuntur. Pauiculas
Horum eo tempore colligunt, quo fructus ad cerium quem-
dam evolulionis pervenit gradum , dum semina adliuc imma-
»

tura sunt atque ilores parvi, maxima pro parte immulati
sunt. I'aniculae colleclae, solis calore exsiccatae, in ampbora
abscondunlur donec usus illarum requiritur, quem johgt;ston
seipienti descripsil modo; «Will man das Mittel anwenden,
so wird das Kosso auf der Ifandmiilile zu sebr feinem Pulver
zermablen, nachdem es vorher auf einen kleinen Strohmalte,
auf die man, sei es aus Aberglauben oder aus andern Grün-
den einige Stücke Kohle gelegt halle, nochmals an der Sonne
wohl au.sgetrocknet worden war. Man nimmt nun das grössle
Trinkhorn, mischt das Pulver mit beinahe einer Pinie Was-

1) Krankheiten des Orients, pag. 246.

ser und fügt, wenn man Honig iial, einen grossen Löllel '
Honig hinzu. Wenn alles fertig ist, so wird ein enlblösstes
Schwert llach auf den Iktden gelegt, auf dem der Patient
steht. Der Krankenwärter nimmt dann zwei Stücke Holz
und fasst mit denselben, indem er sich ihrer wie einer
Zange bedient, ein kleines Stück glühende Kohle, und
führt dieses dreimalen um den Hand des Gefässes herum ,
indem er ein Gebet nuirmelt. Wann er hiemit zu Ende
gekommen, so löscht er die Kohle in der Arznei aus,
welche nun sogleich vom Kranken ausgetrunken wird, der
während der ganzen vorausgegangenen Prozedur die sonder-
barsten Grimassen geschnitten hatte, welche seinen Ekel
vor dem Tranke zeigten.»!)

Monente sciumpkuo, llores, tam masculi quam foeminei,
(flores foeminei ad aperturam parati attamen ellicacissime
agerent), solis calore exsiccantur el a foliis et liguo nmndan-
tur; manipulus 1 vel 2 horum, in farinam subtilissimam re-
ducti, cum aijuae frigidae haustu nüscentur. Mixtura illa
statun ut assumatur necesse est, ue medicameutum fermenta-
tioneni subeat et emesin producat. Farina Brayerae praepa-
rata, quando statim ea uti nolunt, cum aipia pinsitur
fermenti ad instar. Hac sub forma , remedium per 1 vel 2 dies
conservari potest cum viribus medicatis et non in fermen-
tationem abiens. 2)

R. Kiirrs, dosin Brayerae, in Abassinia usitatam, ad 6 vel 8

1)nbsp;meyer ahrens, pag. 50.

2)nbsp;meyer ahrens , s. 55.

drachmas statuit, pro pulveris qualitate et viribus aegrotan-
fis. Jejune , cum aquae cyatho assumitur, nec diu mixtura sibi
relinquatur necesse est. ne vis medicata imminuat. Durante
remedii actione a cibis sese abslineat aeger, ve.sperlino tem-
pore cibos aromatis conspersis utalur (Wofz. Dillee) atque
hydromel lermentatum aut corevisiam bibat. aegrotans. Quum
SvelOhoris post admini-slrationem alvus non secuta est, ad
actionem remedii augendam, cibos copio.sos, aromaticos.
assumere debet aegrotus. 1)

JVon semper floribus Brayerae, absque ulla additione,
Abassini utuntur, frequenter vero alia addunt medicamenta.
praecipue catharlica. puugt;eu illorum sequenlia commémorât. 2)
(Quae de hisce refert, amicum schimpeiu-m sibi Iradidisse
communicat, qui deinde medicamenla illa cum aliis, addila
dosi in originali, illi donavit. phuner haec omnia ad dar.
MARTiuM misil, qui illorum descriptionem fusam edidit ô), qua
descriptione, in diversis libris annalibus quae occurit, hic
quoad necesse est. usus sum.)

4o. Folia ham)L'kdi'k (primer), henduk neduk, (secundum
socielalem cui nomem Wiirtemburgs Reiseverein). a specie
Euphorbiae proveniunt. Intense agunt ; dosis est exigua seil.
13 granorum.

2quot;. Radix tergt;acha , a Verbasco Ternacha fnociisr. CI. li,

1)nbsp;FKOEiEPS Notizen 1845.

2)nbsp;Krankheiten des Orients, pag. 248,

3)nbsp;HAAXMAN pag. 323 et seq, Chem. Pharmac. Centralblatt. 1851.
s. 618.

ord.l, Fam. Scrophularinearum). Radix drasticum sistit medi-
camentum ; dosis 70 granonun.

3°. R\dix rirrto,' remedium drasticum, quo etiam in
Siphyliüde utuntur.

4quot;. IIeuh.v maigt;i)euu (matterei , buciiner , pruner , agt;far in
lingua Amliarica) a Buddleia Polystaclia provenit, (eres. Cl.
4 , ord. i, Fam. Scropluilarinearum); drasticum, cujus dosis 13
granorum est.

5°. Folia aule (in lingua Tigre) woira in lingua Amlia-
rica). ab Olea Chrysopyhylla (lam. Cl. ord. 1. Fam. Oleacea-
rum) interdum tanquam antbelminlicum purgans adiiiben-
tur. Vomitum frequenter producunt ita ul pauca tantum
folia floribus Brayerae imniisceantur. Dosis uncia I. drach-
mae II. scrupuli II.

f)quot;. Cortex tamhucn, a RoUlera Schimpori (höchst, et
steukel Cl. 21, Ordo G, Fam. Euphorbiacearum); stratum
corticis internum arboris foemineae adhibitur. Dosis 18 gra-
norum.

7quot;. Radix adandasch (attantasch, pruner), ab Euphorbia
depauperala, (höchst Cl. 21, Sect. 1, vel. Cl. 2. Ord. 3, Fam.
Euphorbiacearum), calharticum est validum ; dosis b7 grano-
rum. Dosis major lethales ederct eflectns.

8quot;. Capsulae schebti , (sherti, pbuneh , sciiiPTE , v. katte ,
septe, rüppel , andot in lingua Amliarica,) a Phytolacca do-
decandra (l hérit) aut Phytolacca abyssinica (hoekman Cl. (i,
ord. G, Fam. Rivinacearum); iis in Abassinia loco saponis et
ob vim calharticam ulunlur. Dosis, capsulae 7, quarum pondus
y granorum est. Monente Doct. walpers remedium in Taeniam

praebent efiicacius quam /lores Brayerae, quod Berolini, apud
pharmacopolam simo.n aequo praetio habendum est. 1)
90. Fructus sc.iimpafa . a planta quadam incognita,
lüo. «erba uakfafalu (areorksa in lingua Ambarica) a
Bryonia scrobiculata (hocust. Cl. 21, ord. i , Fam. Cucurbitace-
arum). Folia cum seminibus Malvae et Lini teruntur atque
vi sedanle gaudent.

Monente sch/mpero Malvacearum radices frequenter lloribus
Brayerae admiscentur, ut sensus ingratus in laucibiis, post
remedii usum qui vulgo percipitiir, diminualur. vauc.han
nobis tradit, Abassinos, Ilores Brayerae cum aqua, qua antea
saepius fructus Tamarindorum infusi erant, miscere.

De Taeniarum casubus, in Abassinia observatis, Doct. modo

petit et rochet d'hkbicoubt monuerunt. Doct. petit bis,
Ilores Brayerae. addito fermento, assumsit; saporem hujus re-
medii ingratissimum dicit; post usum dolores colicos non
percipiebat, bis ante meridiem alvum posuil atque paullulum
edit. Mox cephalalgia vehemens cum heheludinis specie
singular! et nisu in syncopen accedehant. Duahus lioris post
coenam, in alvo vermis aderat. Alvum istam quum poneret,
sudores copiosi aderant; lassitudine per reliquum diem labo-
raverat universali; cephalalgia vero abierat. Craslino die alvus
constipala erat, licet tenesmi ad alvum frequentes adessent.
iJuobus mensibus post, ilerum floribus Brayerae usus est.

1) schmidt'8 Jahrbücher 1852, Bd. 7ß s. 307,

Ut prima vice, sic et nunc nausea, debilitatis sensus et su-
dores aderant et in alvo secunda, 3«/, lioris post remedii
usum posita, absque 'doloribus colicis aut labore, vermis
fragmentum, 40 fere pedes longum, alvo deposuit. Florum
Brayerae gustus borribilis, Doct. petit adeo faslidio alVecit,
ut duobus mensibiis post, aliud anlhelminticum , seil. Met-
cbametcbo, (quod Orcbideae species 4 ) praeberet), cum ritibus
indigenis solitisS), assumserit. Duobus mensibus post, Doct.
petit alio denuo usus est anthclmintico, quod llores ciiiusdam
planlae praebercnt, qui eodem modo quo llores Brayerae
praeparnntur ; nomen attamen nobis non communicavit. Ex
usu borum Horum valde aegrolavit : febri, per 3 dies pro-
tracla, corrcptus est.

Observatio isla ultima Doct. petit metum anlbelminticorum
abassinicorum injecit, ila ut deinde et ipse et socii solum-
modo decocto ex radice Punicae Granati recenli parato,ute-

1)nbsp;petit verosimile plantam islam perverse nuueupavit. Synonyma
sunt : rad. iiabbe tschokko , dschoggo , lu Ungua Tigre iiabadjago.
Remedium provenire videtur ab Oxalide anthelmintica, secimdum
alex. bkaun Cl. 10, Ord. 5, e Fam. Oxalidearum. Monente sen im-
PEiio, dosis est 15 dr.; remedium in Taeniam est eflicacissimum,
quod vi cathartiea caret et vermem intra 2—3 dies nccat.

2)nbsp;petit liac dc re iradit »mais a cette administration tonte na-
turelle se joint une ceremonie superstitieuse, dont n»es doniestieiues
ne nie firent pas grace et a laquelle je me prêtai pour leur faire
plaisir. On lava soigneusement la pierre sur laquelle le mcichamdcho
avait été écrasé ; on alluma de la paille, on fit avec les cendres
une croi.'t sur la pierre, puis on promena autour dc la chambre,
en la faisant passer sous mon lit, d'autre paille également allumée,
que pour terminer la'sctne, on me fit deindrc avec les pieds.»

rentur. Usus remedii islius, licet efficacissimi, in Abassinia
non adeo frequens est quam florum Brayerae. 1)

Rochet d'héricoiirt nobis tradit, tres suos famulos sese
conjunxisse ut una, sicut est mos, floribus Brayerae uterentur
atque singulos vermes deposuisse retento autem capite. Quin
que horis.postquam dosin primam assumserant el evomuerant
potionem alteram, ex grammatibus 12 ejusdem medicament
paratam , eos polare jussit. Duo deinde ter alvum posuerunt
capita vermium in alvo secunda aderant. Tertius vero qua-

ter alvum posuit; in alvo tertia caput vermis conspicere
licuit. 2)

De actione florum Brayerae medicata in Abassinia viatores
diversi quam maxime dissentiunt, quum unus illam ut
salutarem landet, alter vero eam sanitati nocivam et perni-
ciosam dicat. Bruce contendit Abassinos, sanitate si frui
velint intégra, floribus Brayerae carere non posse. Quum
remedium vero istud in aliis regionibus non occurrat',
Abassini raro itinera suscipiunt, quae si .susceperunt, mors
praecox inslat. Monente vener. religioso, de quo jam supra,
vermis, inter 4 et 24 horas post remedii administrationem,
absque uilis molestiis expelli solet.

Combes et tamisier , flores Brayerae modo remedium pal-
liativum constituere existimant, quo vermis pars talis expel-

1)nbsp;Relation historique IL 2. pag. 36é.

2)nbsp;1er Voyage pag. 308.

litur, ut aegrolus fiat nec aniplius vcxaie possil. Aliiiuo
tempore post remedium adhibitum, (luum vennis vires re-
cuperavit, illud tenaciter iterari debet, nec vermis iste
singularis umquam totus expellitur. Morbus iste, periculi
qui est expers, Abassinos cogit ut sese ob duos menses
purgent. Postquam Doct. huayeui observationes retulerunt,
dicunt: quando medicamentum illud adeo efficax agit, ut
ex casu comnmnicato suspicere licet, et quando theoriam
si'igelii sequimur, verme semel expulso, non eandem ver-
mium speciem in organismo occurrere, exindc redundaret,
Abassinos, qui floribus Brayerae usi sunt, in posterum sem-
per a verme liberos manere, quod vero nequacjuam obsor-
vatur. Medici Europaei, qui Cairo degebant, numquam flo-
ribus Brayerae Taeniam totam expellere potuerunt. 1) Von
katte ejusdem sententiae esse videtur cujus combes et ta-
misier, quum nobis communicat, remedia in Taeniam radi-
calia, in Abassinia ignota esse. Medicamentum commémorât
eflicacissimum, palliativum, cujus usu, ob duos menses
instituto, Taeniae fragmenta majora expclluntur et sic do-
loribus praecavetur. Arbor, quae .solummodo in Abassinia
australi occurreret, hoc remedium praeberet. Von katte
arborem numquam vidit, corticis vero exsiccati pulverem,
quoad habitum externum et gustum pulveri Rhei simillimum
describit. Quodnam medicamentum v. katte hic spcctet,
dubium est. Verosimile corticem Brayerae, cujus nonnulli

1) Voyage en Abyssinic, Tom. I pag.275.

mentionem fecerunt 1), vel corticem Musenna, licet raro in
Abassinia eo utantur. 2)

, Rüppel etiam monet liberalionem a Taenia, lloribus
Brayerae productam, modo esse temporariam. eorumque
usu sanationem radicalcm non elTici. Etiam Doct. beke tra-
dit Ilores Brayerae in duos menses modo auxilium alferre ;
liisce elapsis, iterari debent. E contra rocuet d'héricourt
vim florum Brayerae medicatam radicalem existimat. Quodsi
vero sanalio radicalis ex illorum usu non secuta est,
Jioc non remedio, vero dosi nimis parvae aut administrandi
metbodo perversae, tribuendum esse statuit.

Aübert actionem florum Brayerae certam atque sanitati
innocuam habet, quando illorum dosis solila, 16—24gram-
matum, adhibetur. Tune vix sensus levior ponderis in ven-
triculo percipitur. In hominibus irritabilioribus altamen do4o-
res colici ex usu interdum oriuntur, sic et dolores ventriculi
vehementes et vomitus, praecipue quando irritatio ventriculi
aut inlestinorum, sive Taenia, aliave sive causa producta,
aderat. Ilanc ob causam ante administralionem, de statu
sano aut morboso organorum digestioni inservientium, se-
dulo inquiramus necesse est. Flores Brayerae vi catharlioa
non gauderent, ita ut ex ea proprietates ad Taeniam expel-
lendam repeli nequeant. Cousso vermem non necat eodem modo
quo cortex radicis Granatorum, qui seil, vermis convulsiones
excitât, verum vitam ejus ita extinguit, ut vermis agglo-

1) Vide pag. 52.

a. von katte , Relsc iu Abyssinicu.

ineratus, interautn in plures parles divisas, verosiniile in
pulredineni abiens (quum tacillime frangalur) expellilur.
Abussini, monenle aCbekt , numquam dosi lali utuntur,
«luae vermem necare valet. Quod si id in proposito babe-
bant, a vel 4 diebus post, dosin iterare deberent. Quum illos
rogaret, cur Taeniam semper servarent atque numquam
necarent ? viri expcrliores illi respondebant, bunc in finem
aut dosis augeri, aut usus saepius repeti debere, quibus in
casibus, morbi alii, insanabiles, illis imminerent. Ilaque
lutius erat Taeniam conservare, eoque magis (luum semper
rediret et morbum praetereuntem . non in malum tendentem
causaret. Verosimile, sie ait aubeut , doses majores, saepi-
usve repetitae, absque dubio male adminislralae, quum
Taeniam necarent, Gastrilidis aut Gastro-enterilidis in causis
fuerunt. Morbi isti in Abassinia letbales sunt, quum incolae,
diaeta abhorrentes, omnes morbos, hydromelle fermenlalo,
nulrimentis, exorcismis, etc., superare conentur. Aubert
dum in Abassinia degebat, numquam morbos organorum
digestiouis cbronicos observavit, sed dicit, quum Abassini
Semper eodem utantur nutrimento, quod Taeniarum vero-
similis est causa, atque eo modo causam occasionalem non
superent, necesse esse Taeniam mox redire. 1)

Ktiam ex relatis Doct. petit, Abassini, ex jtraejudicio,
ei Polonorum quoad plicam simillimo, numquam sese a
Taenia prorsus liberare volunt, sed semper curationem
palliativam insliluunt, talem seil, assumantes dosin, qua

1) Memoires de l'.Vcad. royale de Medicine, Tom TX pag. 690.

«a

vermis pro parle quidem, numquam vero totus expeliatur.
Verosimile. ait, omnes conatus, in liberationem hujus vermis
totalem tendentesfrustros esse et periculo, quum dosin
assumèrent talem. qua propositum altingerent sese expo-
nere, viderunt. Petit deinde nobis tradil vermem vulgo
indivisum, agglomcratum , expelli, quum antea motus vehe-
mentes, non dolorifici, in abdomine percepti erant. Crasli-
no die atque perendie, fames vehemens et sitis quam maxime
intensa aderant. Sapor medicamenti ingratissimus est, prae-
cipue quum amarus et sui generis sit et per horam el
dimidiam post usum perduret, etsi gargarismala, saepius
repetita, instiluta sint; ptyalismum deinde copiosum pro-
ducit. Danlur qui flores Brayerae ferre nequeunt. Saepius
evomuntur atque in causa sunt lassitudinis universalis.
Melancholiae et Cephalalgiae, ad postridiem. imo ad diem
perendinum. prolraclac. 1) Uoct. p«une«,2) qui, dum in,
Aegyplo degebat. saepius flores Brayerae adminlstravit, illo-
rum laudes valde célébrât dicens. illos. teste experientia
sua longa el exlensa, panaceam in vermes eflicacissimam
conslituere posse. Quando vermis non dosi prima expellitur,

1)nbsp;Relation historique II 2 pag. 364.

2)nbsp;Quod flores Brayerae. aliaque anthelmintica apud Doet. pktit
m ofi-ensa sunt, verosimile e causis propriis repeti debet. Lefebvke .
(IUI eum a febri perniciosa reconvalescentem vidit, ait (Tom 1. 2!'
238) »Je le retrouvai en meilleure santé qu'à mon depart. Mal-
lieureusement U y avait chez m. petit une compHcation de mala-
dies fort inquiétantes. Le tenia le tourmentait beaucoup et je
redoutais pour lui l'cflct des medicaments. qu'il serait obligé de
|gt;rcndre pour s'en dcImrasser.Y

flores Kousso reagens in Taeniam consliluunl numquam
fallax. Tali in casu , pro rerum condilione, aut Mercurium
dulcem cum oleo Ricini porrigebat, aut medicamentum,
nonnullis diebus post, minori dosi iterum administrabat.
Modificatione ista exigua metbodi abassinicae semper banc
intestinorum Hydram superavit. Numquam Aetheris, I^olypodii,
corticis radicis Granatorum atque remediorum compositor um,
quibus per primos annos, quos in Oriente degit, utebatur,
tales ell'ectus, (fuales florum Drayerae observavit, ita ut,
loco medicamentorum Europaeorum in Taeniam, mox abas-
sinicis usus sit. Puuner saporem florum Brayerae amarum ,
ingratum et paullulum acrem esse dicit. Iloris 2—5 post
usum.alvi primae, serosae, deponuntur; in 5''aut6'», para-
sita agglomerata, raro cum collo et capite, adest. Usus
remedii, borborygmos, saepius aegritudidem et dolores
in abdomine adfert. Quando remedii actio finita est, caveat
aegrotus copiam ciborum nimiam, sed nutrimenta blanda
accipiat necesse est. In Abassinia remedii usus protractus
(nonnulli ob mensem secundum eo utuntur) requiritur,
quum parasita tota fere numquam expcllatur et Abassini
iisdem semper sub conditionibus vitam agant, tpiae antea
vermis origini faverant. Non mirum igitur, (juin usus pro-
tractus materiei drasticae, amarae, acris, quae insuper mo-
lecularum forma verosimile mcchanice agit, intestinis noceat,
(|uod plures vialores confirnjant. Multi qui, Taenia laboran-
tes , vitam tamen protrahernnt. cs. romedii abusu moriuntur.

Ab anno vero 1848, lgt;oct. »'iuimoh . loco florum Braye-
rae, quibus in centum casibus et ultra, bono cum eventu

usus est, corticem Musemia administravit, quem d'abbadie ,
viator (juidam, ((ui per loiigum tempus in Abassinia degit,
ilH praebuit. Annis 1848—1850, 19 Taenia aegrotantibus
remedium illud novum, felici cum eventu , administravit,
floribus llrayerae praeferendum, quum parasitam necet
absque diarrhoea provocata et adjuvantii)us non egeat, quibus
lloribus Brayerae interdum opus est. 1)

D'abbadie, anno 1852, Academiae Scientiarum, quae est
Parisiis, hujus medicamenti relationem, additis 5 dosibus,
misit, in qua (lores Brayerae valde vitupérât, quum de
illis dicat «C'est un purgatif drastique, qui fatigue l'estomac
et occasionne souvent des nausées si fortes, que le patient
ne peut pas le digérer. D'ailleurs il doit être réitéré tous
les deux mois et n'ell'ectue jamais de guérison radicale. En
outre j'ai vu l'usage du Kousso produire des dyssenteries
toujours opiniâtres et quehjuefois mortelles.» Le Musenna
est exempt de tous ces inconveniens. 2)

Fehuet et r.allinieh nobis communicant, semihora post
usum florum Brayerae, eorum actio in intestinis percipi.
Corpus universum sensu corripitur ingrate; ter, brevibus
cum intervallis, alvus ponitur; in alvo tertia, vermisagglo-
meratus adest, at vero ejus caput ut plurimum deest. Etiam et
illi opinantur, dosi statim repetita, fragmenta quae vermis in
corpore remanserant expelli et ita curam institui radicalem. 5)

1)nbsp;Gazette Aledicalo de Paris 1851. pag. 822.

2)nbsp;Journal dc Medicine, dc Chirurgie ct de Pharmacologic , Bnixcile
1852 pag. 87.

3)nbsp;meyer ahkess , pag. 50.

Johnston judicium de Hrayera I'erl omnium pessimuin.
Monenle illo, llores Brayerae cilo et certe, sod vehementer
agunt, quum famulorum prostrationem, post usum illorum,
respiceret. Abortum saepius matri lethalem provocarent et
fuerunt, qui, eodem die, quo dosi hujus remedii debito
majori usi fuerant, ex eo mortui sunt. Mirum ita(]ue illi
videbatur, remedium istud ila in Europa laudari, ut materiei
medicae locupletationem insignem haberent. joiinston vero
existimat medicamentum numquam in nialeriem medicam
quamdam Europeam recipi posse, (juum hominum cullorum
venlriculi, dosin ad effeclum salutarem requisilam ferre
neipieant. In Abassinia (ait), remedium istud modo tolerant;
medicamentum si aliud importarenl, quod vi eadem in
Taeniam medicata gaudet, statim sese a lloribus Brayerae
abstinerent. 1).

Monente Doct. kiuts, usus Horum Brayerae frequens ac
inunoderatus prolapsum ani frequenter producit. Ex usu
remedii istius virium exhaustio secpiitur summa; in omni
vero conditione , quando adhibetur , mortem inducere potest.
Usum prolractum medicamenti istius drastici, etsi ad .sani-
talem servandam reijuiratur, vitae duralionem abbreviare
necesse est. Incolae regni Shoue ad aetatem provectam non
perveniunt, ita ut senes raro conspicere ibi liceat. 2J.

Secundum schimper, ex usu Brayerae in faucibus ac in-

1)nbsp;MKU;U AUKENS, lgt;Ug. .'51.

2)nbsp;a. cohen. Nicuw praetisch iijdschrift voor dc gcnecskuudc in
al liarni omvang. 1851. pag. 070 cl fkor. Nolizcu, 1815 pag. 17-J. 175.

testino recto sensus constrictionis oritur, qui potionibus
emollienlibus tollitur. Remedium cito agit, verosimile in
Europaeis citius quam in Abassinis; virium lapsum, ex do-
loribus verme productis ortum, brevi restaurai. Taeniam non
semper totam expellit. Silim intensam producit, quam
Abassini quantitate cerevisiae aut bydrornellis enormi exslin-
guunt. 1).

Non difficile esset, hic et illic, harum sententias non-
nullas reprobare, sed mihi non in animo est unam illarum
refutare, quum, me judice, non danlur medicamenla,quae,
methodo perversa, absque ullius contraindicalionis respectu,
determinalis lemporibus adhibila, salutares in organismo
edere possunt ellectus. Non intelligo, quum Abassini semper
iisdem conditionibus et momentis vitam degant, quae ver-
mium origini aut evolutioni favent atijue ita Taeniarum
Kndemiae causa proxima non tollatur, quomodo tali in rerum
c.onclitione, remedii actionem radicalem exspectare liceret.

1) Pharmac. Ceutralblatt, 1848. pag. 925—27.

CAPUT V.

enarrantur taeniarum casus in europa in quibus
flores brayerae administrat! sunt.

Absolutis iis, quae pertinent ad administrationein nostri
medicaminis in Abassinia, .sequitur ex ordine proposito ut
videamus de ejus usu medico in Europa. Liceat mihi itaque
observationes cum publico communicare, a Doct. brayero
factas, nec non eas enarrare, quas deinceps instituerunt medici
Germani, Gallofranci, Angli, Helveti, Itali et Neerlandi.

Quoad brayeri observationcs: (nam ille primus fuit, qui in
Europa hoc anthelminticum novum administravit) 1), homo
de quo jam pag, 10 mentionem fecimus, postquam medi-
caminis doseos dimidium assumserat, ob odorem et sapo-
rem ingratum, valde aegrotavit. Florum Brayerae drachmae
quinque cum aquae unciis 12 per noctem infundebantur.
llujus infusi partem dimidiam, mane, jejunus, partem alte-
ram vero semihora post assumsit et deinde lectum petivit.
Dolores colici oriebantur vehementes^ et post alvum crehram
vermem totum deposuit. Vermis mortuus erat; ejus pars
crassior ultimo loco expcllehatur. Postquam alvum mucosam

1) meyek aiirkxs , pag. 28.

ali(luotie.s deposuerat, omnia symptomata morbi evanuerant.

Quatuor annis post, Hoct. «rayer hominem iterum vidit.
Per illud tempus, symptomata nulla, vermis praesentiam
indicantia, apparuerant, atque iam ex hahitu externo, illum
sanitate frui optima, satis superque constabat. Per quatuor
sequentes annos. quos Doct. brayer deinde Constantinopoli
degit, nulla vermis symptomata apud hominem observare
potuit.

Alio in casu Doct. brayer ipse, Constantinopoli, flores
Brayerae administravit apud foeminam ÖO annorum, con-
stitutionis robustae, temperament! lymphatici, quae per
Septem jam annos vermis fragmenta plura deposuerat, et
l)revi ante florum Brayerae administralionem , fragmenta duo,
quorum unum cpiatuor pedes, allerum vero sex pedes erat
longum, evacuaveral. Flores Brayerae, quos adhibuit,
ab aegroto supra commemorato accepil, qui ea conservave-
rat, quae trium dosium ab Armeno acceptarum supererant,
et non sine diflicultate eorum dimidium, seil, tres dracb-
nias cum dimidia, ubayeuo dedit. 1)

Quantitas illa, in pulverem reducta, per 12 horas cum
aquae frigidae drachmis 70 macerabantur ; deinde, quum
mixlura nimis spissa esset , aquae drachmas 20 addidit.
Brayer ipse cochlear mixturae, bene agitatae, assumsit,
pulverem remanenlem , secundum praescriplum, manducavit
et deglutivit. Saporem haud ingratum et sapori infusi florum
Tiliae forlioris, simillimum dicit. Mane, bora nona, aegrota

1) meyer aiibe.vs, pag. 56.

1)2

dimidium iiiixturae agiialae assumsit ; sapor ei ingratus non
erat ac inde non aegrotavit. Post seinihoram . partem alteram
assumsit, os gargarismatibus ex aqua depuravit atque, me-
dico inscio, nonnulhs usa est citreis conditis. Hora 9, 40
mmutis, in regione umbilicali dolores percepit leviores;
hora 10 paullisper male se habuit aegra ; gastralgia laboravit.
Ab hora 10 ad 12 cum dimidia usque, motus peristalticos auctos
et horripilationes leviores, quas ructus et flatus multi co-
mitabantur, percepit. Hoe tempore, vermis fragnientum , tres
pollices longum et post horae lt;iuadrantem, ejusdem lon-
gitudinis fragmentum deposuit. Hora 3, fragnientum 3 pedes
cum dimidio longum, (juod ab una parte sese niovebat, appa-
ruit. Aegrota, prope anum , inintestino recto, corpus quoddam
ponderosum sentiebat. quod expellere non potuit. Adhibita
olei Ricini uncia 1, dolores vagi et ructus oriebantur. Hora 4
cum dimidia, eaiidem olei Ricini dosin accepit, quam dolores
colici, cum doloribus in regione mesogastrica, secuti sunt.
Post usum decocti Oryzae aquosi, dolores pro tempore cessa-
runt, sed redierunt. Hora G cum dimidia, vermis partem, Iti pe-
des longani, absque capite, deposuit. Levamen hoe aegrotae
altulit insigne; dolores colici pergebant, sensus vero pres-
sionis in intestino recto evanueraL Medicamento sedante ad-
ininistrato, .dolores colici cessaverunt. Conditio foominae
universalis valde emendata erat, sed initio anni selt;juentis,
fragmenta vermis iterum deposuit. Flores Hrayerae nou
anqdius sibi compararo potuit Doct. ihuveu , et foemina
alia medicamenla assumere nolebat.

Post Doct. iiitayen medici Germani, flores Brayerae, primi
adiiibuerunt ; quos inter Doct. plieningeu , Stuttgardiensis, no-
minandus est, qui 1quot;. foeminaeäO lere annorum , constitutionis
debilis, quae jam antea Extracto Filicis Maris usa fuit, decoo-
tum,e florum Drayerae uncia cum aquae unciis 18 ad cola-
turam unciarum 8 paratum , (cui mel ad .saporem corrigendum
additum erat), administravit. Absque ulla praeparatione,
decoctum illud , jejuna et quasi uno haustu bibit. Per reliqinun
diem saepius alvum posuit, fragmenta vermis plura et massas
mucosas continentem. Aegrota ex medicamenti usu molestias
fere nullas percepit. Vermis fragmenta majora non amplius
reperta est et deinde de illo nil percepit. Retutit 2®. casum
sequentem: Vir robustus, 24 annorum,in peripneumonia acuta,
Tartari cmetici dosibus majoribiis qui usus erat, Taeniae
fragmenta [)lura, majora, deposuit. Antea molestias, a pa-
rasita ista ortas, nullas percepit. Mense Julii anni 1834,
quum fragmenta iterum apparuissent, decocto , eodem modo
ac supra parato et administrato, optimo cum eventu, usus
est. Dolendum at vero est, illum, q\ium alvum, die admi-
nistrationis, non deposui.sset, deinde alvi naturam non esse
perscrutatum. Attamen monente i'Lie.ningku, vermis ne vesti-
gium deinceps apparuit.

Doct. kliuv, remedium (juater administravit. In uno casu,
vermis, capite praeditus, expulsus est ; alio in casu , caput
verosimile remansit et morbus deinde iterum aj)paruit.

9i

Diiobus ill casiiims, reiiiedium nullos edidit elTeclus.

In casu, quo iuecke lloribus Brayerae usus est, medicainen
moleslias leviores excilavit, vermis vero ne fragmentum
quidem expulsum est. I)

Clar. von gietl , Monachi qui est, a Doct. puuner quantita-
tem florum Brayerae insignem accepit (vid. diss. pag. 49) cujus
collegis, tum Monaclii quam aliis in locis qui erant, par-
les dedit. Illorum observationes cum experientia Clar.
VON GiETL congruunl, qui per 5 annos, muitos, (jui Taenia
Solio excruciati erant, sanavit. Planta per ïi annos vim
medicatam integram servaverat. Von gietl , Brayeram ad-
ministrare si vellet, omnes planlae partes, exceplo radice,
in pulverem reduci curabat. Pul veris islius draclimam
dimidiam aut unam aegrolis omni semihora aut hora por-
rexil, donec 4—6—8 drachmae acceptae erant. Ad alvi depo-
silionem debilam, (luando intra 3—4 boras non insecula erat,
olei Ricini unciam (i—iß adminislravii. Sub curalione diac-
lam Icnuem observabat aeger. Apud aegrolanlium partem
majorem, vermis intra 18—2i boras expulsus est; duo,
ob pulveris volumen magnum, vomitu corripiebanlur;
caeleri, nec post nec ante usum , ullas percepcrunl moleslias.

Doct. von bhe.slau, floies Biayerac etiam saepius cum
en'eclu salulari adminislravii. Diarrhoeain ex usu oriri sed
leviorem, absque doloribus, observavit.
Clar. ROTHMUND, Monachensis, Botriocephalum latum in-

1) HiECKE, Neucrc Artzneimittcl, 4e Aufl. 1842, S. 101—103.
meyeb ahbess, pag. 58.

9Îgt;

tcgrum, intra octo lioras, floribus Brayerae expulit. Medici,
Monachi qui erant, administrandi rationem Clar. vogt;- cietl
sequebantur, aut electuarium ex florum Brayerae uncia dimidia
cum melle despumato confici curabant, cujus dimidium,
mane et vespere assumi jubebant. Ex observationibus tum
in Nosocomiis, cum in praxi civili Monachi institutis,
Brayerae actio adeo pracclara et certa patuit, ut in phar-
macopoeam Bavaricam reciperetur. 1)

Berolini, etiam ex observationibus pluribus, felici eventu
coronalis, Brayerae actio praeclara apparuit. 2] Item Viennae
€lar. SIGMUND , flores Brayerae ter cum efl'ectu salutari adminis-
travit. Remedii nostri actionem vero non benignam habet, quum
interdum dolores colicos et vomitum valde molestum producal.5)
Monente Doct. wolff , Brayerae administratie semper in
remedii laudes tendit. Ad saporem corrigendum et vomi-
tum praecavendum, electuarium ex pulveris florum Braye-
rae drachniis îi, cum mellis despumati unciis 3 paravit;
id, duabus in dosibus, cum horae quadrante intermedio,
porrectum, semper eflicax fuit. Extractum, a simojs Berolini
paratum (vid. diss. pag. 54) pilularum sub forma duobus
in casibus datum, nil efl'ecit. 4)

In societate medica, quae est in loco cui nomen Kirchbeim,
iö communicati sunt casus, in quibus flores Brayerae se-

1)nbsp;meyer ahrens, pag. 88. seeger, Dic Bandwürmer, etc.
pag. 118.

2)nbsp;Deutsche Klinik, 1850 pag. 524.

3)nbsp;Oesterreich. Zeitschrift für Pharmacie, Vier Jahrgang, No. 3.

4)nbsp;SCHMIDT'S Jahrbücher , 1852, Bd. 70 , S. 307.

qiicnli cum eflcctu adminislrali erant. In 5, vermis cum
capife, expulsus est; in 5 fragmenta majora, in 3 aliis, frag-
menta minora expellebantur. In 5 casubus nil expulsum est. 1)
Anno 4850, Clar. albeus, Bonnae qui est, extractum
Filicis Maris aethereum cum floribus Brayerae comparavit.
Comparationis hujus argumenta praebuerunt observationes
Doct. Bi'DD, de floribus Brayerae nec non observationes quas
Clar. ALBERS cum extracto Filicis Maris aethereo instituit, quo
400 in casubus, 98^ vermis statim expellebatur. Medica-
mentorum istorum actio eo difierret, quod extractum Filicis
Maris aethereum vermem ut expellat, dosibus majoribus et
semper augendis administrari debet; flores Brayeraeecontra,
etiam dosi minori, vermem aeque cerle necant ac majori,
teste casu a Doct. budd ohservato, in quo aegrota, remedii
dimidium evomuit. Quod nisus in recidivum, ab extracto
Filicis Maris aethereo non semper extinguitur, vero quidem
floribus Brayerae. Recidivum at vero etiam usum florum
Brayerae insequi posse, quod albers adhuc suspicabatur,
quurn post curam institutam, 3—4 menses nondum prae-
terlap.si essent, ex historiis morbi deinceps commemorandis,
satis suporque patebit. Quod extractum Filicis Maris flori-
bus Brayerae ob saporem magis gratum praevaleret, me
judice non magni est momenti. quum lo, oxtracti Filicis
Maris aetberei, ad actionem debitam et elTectus opta tos
consecjuendos, aegroto talem copiam adrninistrare debeamus
ut exinde nausea oriatur el 2quot;. pro administrandi florum

1) sniMtPT's Jahrbüclicr, 1853 , Bd. 77, pag 174.

Brayerae iflione adlmc usitata, aliam magis commodam et
gratam ^)Stituere verosimiliter possemus. Budd , recentiori
temporC extractum Filicis maris aethereum ob praetium
ejus vilius praetulisse videtur; sed florum Brayerae prae-
tium nimium, nunc non amplius impedimentum sistit. i)

(Jouad Gallofrancos : monente Doct. frankl , ex cujusvis re-
medii novi commcL-datione, diflidentia jam de eo oritur, hinc,
quamvis jam per 20—annos Florum Brayerae laudes cele-
braverant, iudagationes accuratiores et fusiores in illorum
virtutem medicatam, in Gallia non instituerunt, priusquam
medicus et pbarmacopola quidam, Parisiis, omnia illa mo-
verant, quibus opus est quominus medici doctrina insignes,
(jui ibi Nüsocomiis majoribus praesunt, observationis novae
e praxi sola petilae, curam gererent. Attamen finis coro-
navit opus: Professores et annales, imo vero Academiae
Scientiarurn et Medicinae, testimonia praebuerunt, novae
detectionis momentum probantia.

Doct. frankl ipse, Parisiis in Nosocomiis, complures
observavit casus, in quibus flores Brayerae administrai!
erant. A diflidentia redux dicit, flores Brayerae in tali
conditione intestinorum inllammatoria, in qua alia medi-
camenla diarrboeam insignem, vomitum, imo vero morbos
nsanabiles relinquunt, tuto adminislrari posse, ob illorum
in intestina actionem benignam, qua, nulla metbodorum

1) schmidt's Jahrbücher, 1850 , Bd. G8 S. 46. Doct. a. cohen.
Nieuw rraetisch Tijdschrift vooi de Genccskiuide, 1850, pag. 081—88.
1851, pag. 672.

in Taeniam olim adiiibitarum gauderet. An llores Brayerae.
quos aubeut aul hochet ü'hérioourt Parisios allulerunl,
primi fuerint, qui ibi adminislrali sunl nec ne? monente
Doel. frankl, dubii baud expers est, quum Doct. quidam
üARTON, lam in praxi civili, quam in Nosocomio, cui no-
men la Charité, remedio quodam in Taeniam usus sit,
idque commendaveril, quod, quoad aclionis celeritalem, securi-
tatem el utilitatem, llores Brayerae adaeqriarel. In Nosocomio
jam commemorato octo Taenia aegrotantes, singulos dosi
unica, sanavit, ita ut Clar. louis remedii darto.mi laudes
publice celebraveril. Tunc temporis de Brayera jam saepius
sermo fuit el haud improbabile videtur, Doct. darton , reme-
dium istud rarum , via illi tantum cognila, acccpisse. Post
DARTONii obitum , praeter colleclionem Taeniarum admodum
longarum memorabilem , nihil supererat, e quo remedii ab
illo usilati naturam suspicari licebat. I)

Primus, qui (secundum fontes quos mihi ad manus fue-
runt, quorumque numerus, qui Galliam spectant, pareus
est), llores Brayerae in Gallia administravit, Doct. fuit
AUBERT, qui, dum in Abassinia more abassinico vitam dege-
bat, Taenia correptus erat. In patriam rcdux, vermem, licet
per duos annos sanitati ejus non nocuisset, o|)e Horum Brayerae,
quos ex Abassinia importaverat et in pulverem reduci cura-
verat, necare statuit. Prima vice, per totum diem sese a
cibis abstinuit et vespere ilorum Brayerae grammata IG,

1) Der Bandwurm und die radicale Heilkur durch den Kousso etc.
(vid. pag. 24.)

cum melle, in oblatis involuta, assumsit, dum cyathis non-
nullis, vino albo impletis, loco hydromellis ab Abassinis
ad actionem augendam usitati, usus est. Bene dormivit.
Mane Sulphatis Magnesiae unciam assumsit, atque Taeniam
fere totam, retento vero capite, in plures partes divisam,
3 metra longam deposuit. Aubeat ex annulis colli vermis
efficiebat, modo 2 centimetra remansisse, caput, ut saepius
fieri solet, deinde alvo expulsum esse et sese a Taenia libe-
ratum putabat. Tribus vero mensibus post fragmenta in alvo
iterum conspiciebat et quum Taenia illi molestias nullas
alTerret, antequam illam necaret, elfectum Horum Brayerae
cum melle observare voluit. Loco vini, aquam bibit,admi-
nistrandi ratio caeterum eadem erat ac antea; noctem quie-
tam degit. Crastino die alvum deponendi necessitas non
urgebat; constipatio ejus potius aderat. Die sequenti in
alvo prima et secunda, fragmenta Taeniae aderant multa.
Caput vero iterum remansit, ita ut, duobus mensibus post,
vermis fragmenta rursus in alvo apparerent. Tunc vermem
necare atque dosin iterare constituit. Loco mellis, aqua
utebatur; 20 grammata pulveris Kousso, cum poculisduo-
bus aqua impletis infundebat. Mane illa, cum sernihorae
intervallo, assumsit et deinde labores suscepit. Interdum,
licet gradu leviori, sensum ponderis in ventriculo perci-
piebat; versus meridiem alvum sine fragmentis posuit;
vespere quantitatem ciborum solilam edit et crastino modo
die, cum alvo, fragmentorum numerum insignem deposuit.
Diebus 3 post, primo Sulphatis Magnesiae unciam assum-
sit, ut intestina a sordibus in illis contentis mundaret, dem

infiiso Kousso, eodem modo ac supra parato, duabus vici-
bus, cum horae spatio intermedio, usus est. Nunc sensum
ponderis non percipiebat. Iloris 4 post, Sulphatis Magnesiae
unciam denuo assumebat et in alvo prima. Taenia agglome-
rata, 1Î) centimetra longa, aderat. Ex alvo (requenti, qua
vermis expellebatur, vermis ad collum fractus erat. Anno
ultimo praeterito , aubert fragmenta non iterum observavit ;
ex quo certum fert judicum, sese a Taenia liberatum esse.
Monente illo, administrandi ratio potissimum sequcnda esset,
usus infusi 20 grammatum Kousso, quod catharticum levius
antecedere et sequi oportet. Curatio isla ilerata, semper
altera vice eflectus ederet optalos. 1)

Rochet ü'héricoürt , (ab itinere primo quum redux esset,
1840—41) Parisiis, complures expulil Taenias administra-
tione florum Brayerae, eo modo, de quo jam diss. pag. 81 sermo
fuit. Ex iis, quae delegati] ex Academia Scientiarum , quae est
Parisiis, de itinere secundo, quod suscepit rochet h'héricourt ,
retulerunt, quaeque in itineris istius descriptionem recepta
sunt 2), Clar. sandras , practicam medicam qui exercet in
Nosocomio cui nomen Hôtel-Dieu , de florum Brayerae (quos
rochet d'héricourt ei hunc in fincm praebuit) administra-
tiono indagavit. Ellectus praebuit salutares dum ex iis patuil,
florum pulverem, rite ac dosi sumcienti adliihitum, luben-
ter assumi atque facillime ferri, minusque periculosum esse

1)nbsp;Mcmoiros de l'Acadenuc royale de Medicine , Tom IX, pag. 604.

2)nbsp;Second Voyage, pag. XIjV. Extrait des comptes rendus des
Séances dc l'Acadcmie, Tom XXII, pag. 798 , Séance du lundi
18 Mai 1846. Conf. philivpe Recueil des documents, etc. pag. 7.

atque praecipue eificacius agere, quam alia omnia medica-
menta liuc us(iue in Taeniam usitata. Actio remedii ali-
quot lioris post usum insequebatur ; deinde aegrotantibus
cibis uti aque labores usitatos suscipere licebat. Clar. jussieu
relationi isti linem imponit, dum votum etl'ert, ut medica-
mentum illud a pbarmacopolis haberi possit et in Pharma-
ciam recipiatur.

Mense Maji 1846, Doct. l. auhekt , Academiae llorum
quantitatem sufiicientcm praebuit ul a magno medicorum
numero et in Nosocomio Parisiis administrari possent. Clar.
cnoMEL illis in Nosocomio, cui nomen IIótel-Dieu, uti cu-
ravit, atque observationes sequentes , a viris doct. delpech
et h. cueneau i)e mussy, metücam praxin qui in Nosocomio
protitentur, instilutas, viris doct. i.oiseleuh des longchamps
el merat communicavit, qui earum in consessu Academiae
Medicinae, die 25 Maji 1847, mentionem fecerunl. 1)

OitsEKVATio la. Foemina, 38 annorum, jam a juventule
Taenia vexata, in vennem cortice radicis Granatorum, radice
Filicis Maris, aliis, usa fuit,* (juae omnia modo levamen
temporarium allulerunl. In Nosocomio, cui nomen la Cha-
rité , ad methodum a kociiet d'héuicouiit indicalam, 15 gram-
malibus Kousso usa est. Minulis 20 post administrationem,
remedii partem Icrtiam evomuit. Iloris 2 postea, quum
actio non insecula fuerit, illi, pocula duo , aqua Sedtlitsensi
impleta, porrigebanl. lloris 4 praeterlapsis, sine doloribus
vehementioribus aul nausea, Taeniam agglomeralam depo-

1) i'HiurrE, Recueil, etc. pag. 8.

suit. Pars una 5 metra erat longa, 'fragmenta caetera longitu-
dinem 2 metrorum constituebant. Eadem dosis aquae Sedtlit-
sensis, crastino die porrecta, oil vermis expulit. Duobus
diebus, postquam in Nosocomium recepta fuit, id reliquit.

Obsekvatio 2». Foemina quaedam, initio mensis Augusti,
Taeniae fragmentum, 5—6 metra longum, deinde semper
fragmenta minora deposuit. Die vicesimo ejusdem men-
sis, infuso, parato ex pulveris Kousso grammatibus dîi et
aquae tepidae grammatibus 500 , per ii/, boras sibi relicto,
usa est; 1'/, boris post usum, sine doloribus colicis. Tae-
niae fragmenta alvo deposuit, quae medicus ad duas spe-
cies pertinentia et singula capile praedila agnovit. In alvo
secunda fragmenta adbuc nonnulla aderant. Aegrota, quum
post 15 dies rediret, sese sanitate frui optima Lestata est.

Obseuvatio 5» Vir, 36 annorum, jam per 4 annos dolori-
bus pungentibus in regione ventriculi correptus fuit, qui
vespere et noctu, praecipue vero byeme e.xacerbati erant,
quique ciborum assumptione imminuebantur. Ante 2 menses,
prima vice et deinceps fere quovis die Taeniae fragmenta
deposuit. Fragmentorum depositioni, monente illo, usus
Nasturtii bortensis (tuinkers) valdopere faveret. Die 10.
mensis Decembris 1846 15 grammata pulveris Kousso, cum
400 aquae grammatibus infusa, accepit. Duabus boris post
administrationem, alvum liquidam dum saepius in unius
horae spatio deponeret, compluria vermis fragmenta, quorum
nonnulla 1—2 decinietra longa erant, evacuavit; per reliipium
diem et plura adhuc deposuit. Alio quodam die, redibat,
fragmentum ostendens, quod 8 centimetra erat longum.

Quum jam putrefactum esset, certum judicium de capitis
praesentia ferri non poterat.

Observatio 4a. Vir, 32 annorum, ante quinque annos
sese Taenia vexatum primo animadvertit. Deinde frustra
diversis medicaminibus, ut cortice radicis Granatorum, oleo
Filicis maris aethereo , medicamento quod dicilur Petit Gars,
spiritu Tberebinlliinae, aliis, usus fuit. Die 8 Decembris
184Ü, in Nosocomio cui nomen Hôtel Dieu, 13 grammata
pulveris Kousso, per 10 minutas cum aquae grammatibus
500 infusa, assumsit. Hora una praeterlapsa, sine doloribus
colicis, Taeniam integram, 4 metra longam, deposuit. In
alvo saepius deinde posita, nonnulla adhuc aderant frag-
menta. Duabus iioris post, alvus cessavit; homo nequaquam
lassitudine correptus erat.

Observatio 3a. Foemina, 30 annorum, jam per 23 annos
Taenia vexata, in eam, licet frustra, corticem radicis Grana-
torum et remedium ita dictum Darbonii adhibuit. Ante circiter,
9 annos corticem radicis Granatorum e Lusitania accepit et
sese sanitatem recuperasse existimabat. Administrationis hujus
remedii elïectus attamen silentio praeteribat. Ante duos fere
menses fragmentorum depositie rursus sese instituit; frag-
mentorum longitudinem, 20 metra aequare existimat. Die
20 Februarii, 13 grammata pulveris Kousso cum aquae
grammatibus 230 assumsit. Medicamenti usus illi non repug-
navit nec nauseam produxit, solummodo sensum quemdam
ingratum in ventriculo et intestinis percipiebat. In alvo tertia.
Taeniae fragmenta inulta deposuit, quorum unum vivax et
capiio praeditum erat. Aqua tepida addita, caput, Ilirudinis

medicatae ad instar, sese contraxit. Tria adhuc conspicue-
runt fragmenta. omnia capite praedita; per rehquum diem
sex fragmenta talia apparuerunt. ita ut observatoribus pa-
tuerit, banc foeminam 10 Taeniis fuisse aifectam. Quae cum
expulsa essent. foemina sese eadem frui agilitate. ac si 15
annorum esset, neque curatione defessam esse, declaravit.

Nec Doct. MEYEu AunENs. nec mihi contigit, libros annales
acquirere, in quibus observationes illae occurrunt, atque ita
illas ex opusculo, a piiii.u'pe edito, jam saepius commemo-
rate, colligere debui. Praeter jam commemoratas, nobis
observationem Doct. merat. communicat. qui, flores Braye-
rae, quos a viro d'arbadie accepit, foeminae tali cum eventu
praebuit ut a Taenia liberata, in posterum illa non amplius
vexata sit. Praeter quatuor testimonia, quae actionem Horum
Brayerae, ai'uiLU'PE acceptorum, praèclaram probant, in illo
de administrandi ratione, sequenti modo fuse tradatur:

Quoad conditiones, quas administratie postulat : licet flores
Brayerae, ob illorum actionem organismo innocuam, ab
omnibus hominibus, cujusvis aetatis et constitutionis, accipi
possint, sedulo indagemus oportet, ne noxiac inde redun-
dent, de statu sano organorum digestioni inservientium, aut
illorum irritaliono, aut inflammatione. Medicamentum iis po-
tissimum assumatur diebus, qui vermis expulsionom spon-
taneam proxime antecedunt. Curam praeparativam, qua
vulgo non opus est, instituere quando volumus, purgantia
mitiora, ut oleum Ricini frigide aut rocens paratum, aquam
Sedtlitsenseui, alia, porrigamus.

Quod modurn attinet, (juo llores Brayerae praeparari et ad-

ininislrari debent, medicamenlo, jejunus el uno quasi haustu
aegrolans utalur necesse est. Pulvis florum Brayerae quantitate
aquae ebullientis suflicienti infundi, mixlura citissime agitari,
atciue infusum per semihoram, in vase bene clauso, sibi
relinqui debet. Ante usum, mixlura bene agitari atque pul-
vis et fluidum sinud assumi debent. In casu urgente, in-
fuso Theae miliori, aqua Selterana aul aqua comnnmi, os
mundare licet. Irritabilitas quando adesl major, ante usum,
succum Citri aut Auranliorum assumi, aut os spiritu vini
eluere oportet.

Quoad cautiones post usum: medicamenti actio, eliam (juoad
celeritalem , ambulando augealur ; remedium per horam 1—
in corpore servare oportet. Quando alvum deponendi ne-
cessitas ante tempus illud oritur, illam deprimere aegrolus
conelur. Quum 2 horis post medicamentum administratum,
alvus non insecuta sit, olei Ricini frigide aut recens parati,
grammata 40—00 porrigantur ; quae si etiam saepius
repetita, alvum non ducant, purgantia fortiora, varia pro
varia rerum conditione, indicentur.

Deni(iue quod expulsionem Taeniae attinet: vermis, ut pluri-
mum in alvo prima aut secunda adest. Quando vero pro parte
apparet et non lotus expellitur, caveatur ne frangalur, patienter
exspectetur el purgantia usilata administrentur necesse est. His
monitis puilu've sequenti modo ünem imponit ; «C'est qu'il est
à coup sûr, bien peu de médicaments qui se soient produits
au grand jour, avec un plus complet assemblage de titres
aussi purs, aussi respectables tpie ceux du Kousso, sous
des patronages aussi nombreux, aussi honorables; en un

mot sous la garantie d'autorités aussi compétentes, aussi
eleveés, aussi imposantes.»

Combes ipse, medicus qui est. bis sibi ipsi radicein Filicis
maris administravit ; in utroque casu vermis metra nonnulla
expulit. Nec oleum Cbaberti adbibitum, nec corticis ra-
dicis Granatorum cum oleo Ricini administralio bis in-
stituta , optatos ediderunt ellectus. Quum vero 40 grammata
florum Brayerae cum aquae grammatibus 300 infusa, as-
sumsisset. absque ullis molestiis, vermem integrum de-
posuit. In 17 mensibus postea, vermis ne vestigium quidem
observari licuit. 1)

Doct. Martin solon tradit, postquam Stanno, ob effectus
nocivos, quos adferre solet, oleo Ricini cum Aetbere et oleo
Tberebintbinae essentiali ob saporem pluribus aegrotantibus
repugnantem, radice Filicis maris, ob administrationem
perversam, in medicina non amplius utebantur, de antbel-
minticis nullis aliis in Taeniam, nisi cortice radicis Gra-
natorum et floribus Brayerae in Gallia sermo fuit. Quum
decoctum corticis radicis Granatorum vero plurimis aegrotis
repugnaret, praeparata diversa ex cortice isto confecerunt,
videlicet pulverem , exlracta. alia , quac, licet saporem emen-
darent, attamen corticis radicis Granatorum actionem in
Organa digestionis et cerebrum nocivam, protractam , saepius
observatain, tollere non potuerunt. Et medici et aegroti,
hujus actionis elfectus saepius nietuentes, de rcmcdio ad-

1) scumiut's Jahrbüchor 1850, Bd. 68 pag. 311. Journal de
Toulouse JuiUet, 1850.

rninislrando dubitabant. Usus florum Brayerae in Tberapia
tune temporis invaluit. Observationes, tam in praxi civili
quam in Nosocomio institutae, florum Brayerae commoda,
viro doct. ostenderunt, quum commode administrari possint,
celeriter agant, nec, ut cum Filicis maris praeparatis
fieri solet, olei Ricini administratione, ad alvum ducendam,
cgeant.

Anno 1849 in Nosocomio, cui nomen Hôtel-Dieu, casum
sequentem, memorabilem, observavit Doct. martin solon.
I^uer, \\ annorum, jam quinto aetatis anno, cortice radicis
Granatorum in Taeniam usus luit. Ex ejus adbibitione valde
aegrotavit, convulsiones inde oriebantur et vermis fragmenta
modo nonnulla expulsa erant. Aliquo tempore post, aliam
dosin assumsit, absque ullo efl'ectu et deinde omnes moles-
tiae, Taenia productae, non cessarunt. Postquam in Noso-
comium receptus fuit, per sex bebdomades, puer autsponte,
aut usu olei Ricini et decocti Filicis maris, fragmenta de-
l)0suit nonnulla membranacea , centimetrum longa , 3—4
millimetra lata , quae , quum stria transversali non praedita
essent, martin solin, non Taeniae articulos, vero pseudo-
membranas agnovit. Die 23 Novembris tamen articuli vermis
sex, distincti, apparuerunt. Quum aegrotans decocto corticis
radicis Granatorum uti noliet, primo Spiraeam uimariam
(2—8 grammata pro dosi) pulveris et infusi sub forma admi-
nistraverunt. Exinde valde aegrotavit, et vomitus, dolores
colici et alvus, quae Taeniae fragmenta nulla continebat,
orta sunt. Ilebdomade sequenti, flores Brayerae administrati
sunt, quorum grammata 8 cum aquae grammatibus 500

iiifundebantur. Aegrotus, infusum istud, bene agitatum,
H hl dosibus, cum spatio 5—10 minutorum intermedio,
assumsit. Quartam dosin quum accepisset, nausea levior
oriebatur. Ilorae quadrante post administrationem, quae
aegroto non repugnavit, dolores colici et borborygmi perci-
piebantur. Iloris 2 post, in alvo tertia, Taenias tres, in
unam massam collectas, deposuit. In alvo quarta, quae
ultima fuit, fragmentum nullum conspicuum erat. Aegro-
tus eodem die cibos assumsit et dolores nullos percepit.
guaeque Taeniarum modo 20—22 cenlimetra longa, 3—4
millimetra lata erat et in collo, cui tuberculum quod caput
sistit observare non licuit, 1—'/, millimetra modo lata
erat. Duobus diebus post, aeger olei Ricini grammata 20
cum Aetberis sulpburici grammatibus 2 accepit. In alvo fre-
quenti, liquida, quae insecuta est, vermes non aderant.
Dosis altera Horum Brayerae, quam nonnullis diebus post
accepit, nullos edidit ellectus. Ilebdomade sequenti Noso-
comium reliquit, sanitate fruens optima. Symptoma unicum
morbi objectivum, seil, livor faciei, evanuit. 1)

In Nosocomio, cui nomen Val de Grâce, eodem fere tem-
pore , floribus Brayerae utebantur. Multi bomines, ex Algeria
(ubi Taenia etiam endemice grassatur) reduces, qui frustra
anthelminticorum serie usi fuerant, llores Brayerae quum
accepissent, salutares eorum eflectus experti sunt. In Noso-
comio commemorate, llores Brayerae, aegroto, qui jam antea
cortice radicis Granatorum, Tanaceto et oleo Hicini frustra

1) Revue Clini(iuo, mai 1850.

usus fuit, adrninistraverunt. Unica dosis sufficiens erat,
post dolores colicos leviores et alvi depositiones nonnullos,
irritationem tractus intestinalis non relinquentes, ad Tae-
niam, pluribus in fragrnentis , quorum unum capite erat prae-
ditum , divisam, expellendam ; omnia symptomata , verme pro-
ducta, statim evanuerant, nec , mense praeterlapso, redierant. 1)
De aliis observationibus cum floribus Brayerae in Gallia
institutis, nil repertus sum. An flores Brayerae, quum jam
corticem Musenna laudare inceperint, nomen servaturi .sint,
nec ne, temporis judicio relinqui debet. n'ATiüAniE, qui no-
vum illud medicamentum in Galliam importavit, flores
Brayerae postponens, sequentia deeotradit; «Le Musenna
est exempt de tous ces inconvénients (de quibus vid. diss. pag.
87). C'est l'ccorce d'un arbre qui croît près de la Mer Bouge
dans les environs de Mucawwab (Massouah ?). La dose est
de 60—70 grammes pulvérisés avec soin et exhibés dans
un véhicule demi fluide, par exemple du miel ou de la
bouillie de farine. On prend ce remède deux ou trois heures
après le repas et le taenia est expulsé le lendemain généra-
lement sans purgalion ni trancliées. Quelquefois la guérison
n'a lieu que le deuxième ou troisième jour,» 2)

Inter medicos , qui lloribus Brayerae in morbis verminosis

1)nbsp;Doct. A. -VVAUU , Annuaire de Mcdiciuc et do Chirurgie pratiques
pour 1851, Paris, pag. 71.

2)nbsp;Journal de Medicine, de Chirurgie et de Pharmacologie, Bruxel-
les 1852 , Juillet, pag. 87.

utebantur. Aiigli haud inflmum occupant locum. Jam anno
d845, in India orientali, seil, in urbe cui nomen Bombay,
flores Brayerae militi Europaeo, lumbrico terete vexato.ad-
ministraverunt. Remedium hoc in casu benigne egit atque
salutares edidit eflectus. 1) Doct. büdd, marshall hai.l et
todi), in Anglia ipsa, primi flores Brayerae adiiibuerunt.
Illorum observationes in pluribus libris annalibus Brittanicis,2)
sic et in externis occurrunt 3).

Initio anni 1850, Doct. budd, quum alia modicamenta , ut
cortex radicis Granatorum , oleum Tlierebinthinae aliaque, pro-
po.sito non responderent, flores Brayerae administrare statuit.
Administrandi ratio erat sequens: die, remedii usum ante-
cedente, aegrotum diaetam observare jussit illique olei Ricini
aut Sulphatis Magnesiae dosin porrcxit, ut intestina a con-
tentis mundaret et vermis itaque remedii actioni magis
expositus esset. Infusum, paratum e tali dosi quali Parisiis
uti soient, et V* heminae aqua tepida inipletae, per 10 mi-
nutes sibi relictum, bene agitaturn, tribus dosibus brevi
sibi insequentibus, mane aegro jejuno porrigi jussit. Post
administrationem florum Brayerae, oleum Ricini ad Taeniam
expcllendam praoscripsit.

1)nbsp;rEoiuEigt;s Nolizeu M. 34 1845 . pag. 174 ex Transactions of
the Med. and. Pl.ys. society of Bombay. The Dublin Journal of
Med. science. No. LXXIX. March 1845.

2)nbsp;Lancet Avril Juni 1850. Times Avril 1850 prov. Journal Marchl852.

3)nbsp;Confer, schmidt's Jahrbücher 1850, Bd. 07 pag. 30, Journal
dc Medicine de Bruxelles 1850 vol X pag. 559 ; Vol. XL pag. 455,
VicrU'ljahrschrift für die Practischc Heilkunde 1851, 3cr Band Phar-
makodynamik pag. G. Doct. a. coiien. Nicuw practisch tijdschrift
voor de geneeskunde 1851. GOS.

Omnibus fere in casibus, de quibus Angli monuerunt
Taenia jam diu adfuit et in eam, diversis medicamentis usi
fuerant. Apud omnes, vermis, paucis boris post adminis-
tralionem , expellebatur; apud nonnuilos bora tertia, apud
alios quarta; in plurimis casibus eodem die; in uno , die
secundo post administralionem medicaminis. Omnibus in bisce
caput aut capitis annulum reperire licuit, quo vermis mortui
suspicio movetur.

In uno aegrotantium Docti. hudd curatio radicalis erat,
quum ab Brayerae administratione, nulla symptouiata, verme
producta, amplius apparuerint. In alio Cbolera Taeniae
fragmenta, plura metra longa, expulit. Vermis iste perlinax
jam antea, omnia anthelmintica adhibita, irrita fecerat. Flo-
ribus Brayerae adnunistratis, a Taenia plane libcratus fuit
aeger.

Doct. TODD, foeminae, in sladio graviditatis provectiori,
quae versabatur, Ilores Brayerae administravit. Remedii
dimidium evomuit; oa vero quae,remanebant vermem necare
aeque bene valuerunt. In duobus aliis aegrotis, (juos vir
doct. curavit, cephalalgiam leviorem observavit. Casum adhuc
conunemoraverunt, in quo aegrota quaedam, eodem dieet
die remedii administralionem insequenti, urinam crebre
solvit. Quinque alii aegrotantes, ex remedii usu, nullas
perceperunt molestias. uudd tunc temporis ferme opinabatur, Ilo-
res Brayerae remedium activum et tutum in Taeniam praebere.

Quum vero initio anni 181)21) Doct. budd, ([uatuor in ca-

1) schmu)t's Jahrbücher. Baud 75. 1852, pag. 29.

subus, llores Brayerae cum elîeclu, tam salutari, quam nullo,
adhibuisset, praeter mundiliem, conditiones sequentes , quae
ad actionem llorum Brayerae salutarem, magni sunt mo-
menti, ab illo staluuntur. 1®. Aetas vermis, quae vitae
tenacitatem majorem aut minorem causal. 2quot;. Mulationes quae-
dam vilalilatis pcrioclice redeuntes. Teste experientia enim ,
eo tempore, qno vermis fragmenta sponte expelluntur, ver-
mis debilior citius expelli potest. 5o. Consilia nonnulla prae-
parantia, verbi causa, diaeta atciue purgantium usus ante
curationem, quo intestina a sordibus inundantur et vonnis
remedii actioni magis exponitur. Omnium catliarticorum
cum in fmem oleum Ricini optimum est, quum drastica
fortiora ventricuU irritationem adducant, ita ut remedium
non feratur. Usus Sulpliatis Cliininae aut amarorum aliorum
per aliquot dies ante Brayerae administrationem, vermem
debilitaret et itaquo remedii actionem augeret.

Doct. LNOLis , mense Julii 18;)ü, foeminae 5ü annorum , quae
per iO jam annos Taenia vexata fuit et in eam frustra omnia
adhibuit medicamenta, postquam sese a cibis abstinuit,
infusum Kousso, tribus dosibus divisum, cum 5 minutis
intermediis, praebuit. Post horam praetcrlapsam, dolores in
abdomine percopit alvumcjue copiosam et aquosam deposuit,
quae vermis fragmentum satis longum contineliat. Post horae
quadrantem, pars vermis altera, capite praodila, insecuta
est. Sulphas Magnesiae pro cathartico, et clysma ex acpia
curationi (inem imposuerunt I) Doctissimi woou, massen.

1) scuMiDx's Jahrbücher 1850 , 13d. 08 pag. 299. Times July 1850.

richardson, neville ft mitchell, illitio aiini 1851, plufCS

aegrolanles, floribus Brayerae, Taenia liberarunt. 1) Plu-
ribus in casibus, floribus Brayerae , Parisiis importatis, ute-
bantur secundum praescriptum iis addilum. Dosis 6 fere
drachniarum cum aquae tepidae unciis 10 infundebatur.
Primo aegrotans aquam cum succo Citri assumebat, dein-
de infusum totum, bene agitatum, 2 vel 3 dosibus cum
intervallis minoribu^ porrigebatur ; deinceps aquam frigidam
cum succo Citri aut infusum Tlieae, omisso saccliaro et
lacle, potabant. Semper actionem florum Brayerae salutarem
observarunt medici angli ; vermis morluus 2 vel fi boris
post usum expellebatur. Interdum catbarlicum adbuc prae-
buerunt, quo tamen, monente Mitchell, non opus erat.
Praeter sensum in faucibus urentem et pressionem leviorem
in regione ventriculi, nullas aegrotî perceperunt molestias.
Foemina, cui mitchixl flores Brayerae administravit, in-
fanlern lactabat. Bemedio, mense primo post partum ute-
batur, absque ullo damno in lactis secrelionem aut infanlis
sanitatem.

Doct. nusHNAN flores Brayerae viro cuidam praebuit,
qui Ascaridibus per duos annos vexatus, remediis commen-
datis, ut plurimum frustra, usus erat. Post applicationem
clysmatis, ex pulveris Kousso uncia ß et aquae unciis 8
confecti et administrationem ejusdem quantilatis per os,
vermium copia insignis expulsa est et mox symptomata

1) SCHMIDT'S Jahrbiichef 1851 , Bd. 70 pag. 292. Lancet. Jan
1851. Dublin Prisse 15—26 Febr. 19 March 1851.

alia, aegro molesta evanuerunt. 1)

Doct. coTTo.N, rmdicus in Nosocomio pro piitisicis quod est
Londini, foeminam 49 annorum curavit, quae Ilysteriae ac
Dyspepsiae symptomata praebebat. Ilaec ad veram causam
reducere cotto.n nequit, donee illam Taeniae solii fragmenta
deponere repertus est. Doses diversae olei Tlierebinthinae cum
oleo Ricini, cum brevi temporis intervallo, absque ullo
efi'ectu adrninistrabantur. Tunc jejuna, drachmis 6 pulveris
Kousso, cum heminae dimidio aquae infusis, usa est;
postquam per 14 boras sese a cibis abstinuit atque dosin
olei Ricini magnam accepit, quae optatos ediderat effectus.
Aegra et saporem et actionem ingratissimam dixit; intra
horam diarrhoea oriebatur veliemens; in alvo secunda cum
muco et faecibus, vermis magnus, mortuus aderat. Intra
8 boras sequentes, dolores in abdomine percepit et sexties
alvum ex sero, muco et Kousso compositam, deposuit.
Taenia fere 17 pedes erat longa, in tres partes divisa et ab una
parte in filamentum terminata, ita ut, quamvis caput reperiri
nequiret, vermis tamen totus verosimillime expulsus esset.
Aegrae vires, per nonnullos adhuc dies exhaustae erant
et quum putaret vermis partem adhuc in corpore reman-
sisse, post hebdomades, olei Filicis maris drachmum (3
cum remedii mucilaginosi drachmis 2 , bis de die, per tres dies
assumsit. Actio hujus anlhelmintici diuretica et cathartica
erat; vermis vero ne vestigium quidem apparuit. Omnia symp-

1) SCHMIDT'S Jahrbücher 1851 , Bd. 72 pag. 23. Medical Times.
March 1851.

tomata nervosa et dyspeptica disparuerunt et aegra perfecte
sana erat. Doct. cotton , vim florum Rrayerae catharticam ,
lioc in casu visam, quaeque vulgo non observatur, quum
adjuvantibus catbarlicis, v. c. oleo Ricini, ut plurimum
egeant, qualitati eorum tribuit, (ex alia via quam usitata
illos accepit) atcjue opinatur, quo magis actio florum Braye-
rae in Europa eam in Abassinia (ubi semper alvum ducunt)
adaequat, eo nos de illorum integritate et actione optata
certiores esse. 1)

Doct. edw. wells alium casum commémorât, in quo flores
Brayerae administrati sunt postquam oleo Tberebintbinae
frustra usus fuerat. Per duos dies, ante curam institutam,
aegrotus semina Hordei pro omni nutrimento accepit. Ves-
pere ante curationem oleo Ricini usus est. Mane infusum ,
ex pulveris Kousso dracbmis ß, cum aquae bemina 1 per
borae quadrantem sibi relictum, cum toto et deinde aquam
cum succo Citri accepit. Nausea oriebatur levior, verosimile
ex volumine potionis magno. Quum 4 boris postea alvus non
insecuta esset, olei Ricini unciam iß assmnsit aeger. Mox
vermis agglomeratus expulsus est. Caput reperiri nequit,
quod secundum Doct. wells verosimile ex verme, denodatione
fracto, repeti debet. Remedium ita benigne egit, ut aegro-
tus , necesse si esset, curam iterare vellet. 2)

1)nbsp;London Medical Gazette. Vol. Xlt March 1851. Conf. meter
ahrens s. 83.

2)nbsp;London Medical Gazette. Vol. XII February 1851. Conf,
meyer auress. 8, 83.

Mense Maji, ejusdem anni. Medici duo, de Horum Braye-
rae administratione denuo retulerunt. Doct. taylou aegro-
tanti, 32 annorum, jam ante duos annos radicem Filicis
Maris et oleum Tlierebinthinae administravit, quibus ver-
mis fragmenta magna expulsa erant, ita ut aegrotus
se Taenia liberatum exislimaret. Symptomata vermis,
mter quae Doct. Taylor dolores in regione fronlali et
sensum caloris, in bulbo oculi, pathognomonica babet.
attamen ante abquod tempus redibant. taylor. Hores
Brayerae tarn laudatos adiiibero sfaluit. Aegroto, per 24
horas, ciborum abslinentiam imposuit, deinde olei Ricini
dosin illi porrexit, quae proposito respondebat et tandem
florum Brayerae drachmas fi , divisis dosibus administravit;
0 horis poslea, vermis 18 pedes et ultra longus, expulsus
est. i)

Doct. brougham, fere eodem tempore, flores Brayerae
foeminae 31 annorum , constitulionis tenerae et debilis , admini
slravit. Aliis in locis, curam in Vitium ventriculi et Phlisin
instituerant medici, sed frustra. Ante tres fere annos Tae-
niae fragmenta plura evacuavil ; medicus , quem adire solebat,
anthelminlica usitata, inter quae radicem Filicis Maris e'
oleum Tberebinlhinae.illi porrexit. Ante annu.n vermis frag-
mentum, metrum unum longum, cui caput non aderal, el
deinde fere quavis hebdomade fragmenta plura deposuil. brou-
GUAM, aegrolam jussit, die curationem anlecedenle, sese a
cibis abslinere, eodemque die oleum Ricini porrexit. Crastino

1) Medical Times, Mai 1851 Nquot;. 17.

die, dum jejuna erat, oleum Ricini iteravit et tunc florum
Brayerae unciani 1 ß administravit. lloris !2 fere postea
vermis duo fragmenta alvo deposuit, quorum unum 2'/,
ulnas, allerum , capite praeditum , 1 '/j ulnas, erat longum.
Post duos dies iterum dosin talem llorum Brayerae assum-
sit, qune vermis nihil expulit. Aegrota molestias fere nullas
ex usu medicamenti perceperat. Verme expulso, gastralgia
evanuit et post aliquot hebdomades colorem accepit sanio-
rem, corpulentior evasit et sanitate sese frui meliori, quam
annis 10 ultimo elapsis, testata est.

Circa idem fere tempus, Doct, smitu actionem tlorum
Brayerae salutarem, se(iuenti observatione, probavit. D. C.,
43 annos natus, per duos annos Taenia excruciabatur. Ante
annum Doct. smith, licet sine eflectu, illi oleum There-
binthinae praescripsit. Ab aliis medicis alia accepit aeger
medicamenta, quae, aeque ac cura cum Ilydrargyro insti-
tuta, omnia irrita fuerunt. Posl(iuam sese per 24 boras a
cibis abstinucrat, mane, jejunus, infusum e pulveris
Kousso drachmis 0 et aqua tepida paratum, tribus dosibus,
cum intervallo 10 minutarurn , a.ssumsit, .sed olei Ricini
usum, illi pridie praescriptum, omiserat. Iloris 4 post
administrationem, attarnen absque doloribus, alvum depo-
suit, fragmenta nonnulla quae continebat. Ilora post, alvus
copio.sa sine doloribus insecuta est, in qua vermis,
17 pedes fere longus et articuli nonnulli aderant. Caput con-
spicere non licuit. Pars colli '/„ pollicis fere erat lata, ita ut
ad caput vermis fractus esset. Diebus insequentibus duobus ,
aegrolus pulveris Kousso drachmas 3 quovis die accepit,

quae alvum ducebant. Neque vermis, neque illius capitis
in alvo vestigium aliquod reperiri potuit. Symptomata omnia
evanuerant. 1)

Doct. BARCLAY casus scqueutes Taeniae solii, in Nosoco-
mio, cui nomen st. george, observatos, communicavit.2)
Casus 1«. Vir quidam, jam mense Februarii, alio in No-
socomio, cui nomen Kings College, Iloribus Brayerae usus
fuit, qui, monente illo , vermem 37 pedes longum, expu-
lerant. Mense Aprilis ejusdem anni Taeniae articulos rursus
conspiciebat et mense Junii insequenti, in Nosocomio cui
nomen St. George, dosi Horum Brayerae altera usus est,
qua vermis partem satis magnam deposuit. Mense Octobris
articuli denuo apparuerunt. Nunc praeparatum, quod prae-
buerunt savery et moares, adliibucrunt, quod fragmentum
13 pedes longum, capite iterum carens, expulit.

Casus Aegrotus quidam, ante 11 fere hebdomades
iloribus Brayerae usus, vermis fragmentum, 17 ad 18 pedes
longum , alvo deposuit. Sylnptomata omnia morbi evanue-
rant, sed 8 hebdomadibus post redibant. Florum Brayerae
administrationem iteraverunt et quum, per aliquot horas
post, cam alvus non insecuta esset, potionem nigram(?) illi
praebuerunt, qua fragmenta nonnulla apparuerunt. Nonnullis
diebus post, per quos, etsi catharticis uteretur, nihil vermis
deposuit, dosin Horum Brayerae iterum assumsit,qua vermis
ulnae 2 vel 3, capite carentes, expellebantur. Post 3 hebdoma-

1)nbsp;Medical Times, July 1851 N». 53.

2)nbsp;Medical Times, Octobcr 1851 N«. 68.

des aeger rediil. Doct. bauclay curationem iterare noluit
et Ferrum praescripsit ut eo organismi tonum resti-
tueret.

Casus 3». Puellae, 17 annorum, dosis olei Therebintliinae
cum oleo Ricini ante 4 fere menses porrecta, levamen ali-
quod attulit. Ante mensem elapsum, symptomata dyspepsiae
redierunt. Post ilorum Brayerae administralionem , fragmenta
plura, libera, simul sumta iilnam longa, absque capite
evacuavit. Aegrota, quae constitutionis erat nervosae atque
irregulariter menstruabat, statiui post usum Brayerae, de
cephalalgia quaerebatur, quae tamen imminuebatur quum
cubitum ivit. Facies rubra, lingua albida et obsessa, pulsus
celer erant. Post usum mixturae cum sale medio quodam,
conditio emendata est. Doct. bahclay curationem iterare
dissuasit.

Monente illo, Ilores Brayerae saepius vermis fragmenta
majora expellunt, caput vero expulsum numquam vidit.
Porro absque dubio esse refert; 1quot;. nec ilores Brayerae nec
alia anthelmintica omnia, semper optâtes edere etVectus ;
2®. Methodes praeparationis diversas, nullius esse momenli
in actionem et 3®. Ilores Brayerae vermem necandi facullate
non gaudere.

Doct. jack, sequentia, quae octo casus Taeniae solii in
praxi civili praebuerunl, nobis comnmnicat. Taenia, ope
Ilorum Brayerae, absque ulla additione , intra lt; A ad 9 horas,
post unam, duas, 1res aut plures alvos aquosas, non do-
lentes, expellebatur. Modo duobus in casibus cathartico
mitiori opus erat. Nonnuinquam ex usu Brayerae molestias

aut dolores in abdomine, nuuKiuam vero eorum actionem
organisme nocivam talem observavit, qualem oxydum
Cupri, cortex radicis Granatorum aut extractum Filicis
maris aethereum exercere soient. Flores Brayerae, a boggio
Parisiis recepti, eflicacius agebant quam Anglici, qui vilioris
erant praetii. Administrandi ratio eadem erat, quae a pereiua
commendala est (vid. infra). Monente jack, acidum Citricum,
cum principio peculiari active Horum Brayerae sese conjun-
geret. An haec ila sint ex accuraliori lantum chemica
Brayerae cognitione palebit. Durante usu et poslea, Doct. jack
succum Citri cum aqua pro potu et gargarismate praescrip-
sit,aegrolantes ambulare jussit et .pium inlra 5 horas alvus
non insecuta esset, catbartica niiliora (selutionem Sulphalis
Magnesiae, alia) administravit. Nec anni tempora nec lunae
faciem curabat; nullius erant momenti in actionem. Récidiva
non apparucrunt. Quod si de Taeniae praesenlia certi e.sse
volumus, arliculorum expulsionem sponlaneam utexspecte-
mus suadet. 1)

Doct. silvester, duobus in casibus, Taeniam cum capile
expulsam ex usu Horum Brayerae observavit. 2) Duo insuper
medici Angli. valguan qui degit in urbe cui nomen Aden
(Arabia felix) et james „ai-renav , in urbe qui est, cui nomen
Bombay, de Horibus Brayerae senlenlias protulerunt. Quum
primus remedium habeat cite et tute agens, alter monet,

1)nbsp;Vicrtcljahrsclirift für die Practischc Heilkunde 1852 Bd. Sl
Pharmacologic s, 9.

2)nbsp;SCHMIDT'S Jahrbüchcr, Bd. 77. 1853, pag. 174.

flores Brayerae, licet vermis fragmenta expellant, raro sana-
tionem praebere radicalom. Cortex radicis Granatorum mo-
nente illo aeque bone ageret. 1)

Doct. PKREiiiA, in descriptione sua florum Brayerae sae-
pius laudala2), actionem pbysiologicam remedii banc statuit;
interdum cephalalgia Icvior, nausea, vomitus et sitis ad-
sunt ; raro diarrhoea levior adfuit; ut plurimum catharticum
mitius deinde administrari debet. Exinde patet vim anlhel-
rninticam non ex actione cathartica, vero ex intoxicatione
vermium oriri, ila ut remedium sit quod vermium vitam
revera extinguat. Simul monet, remedium praedispositionem
in vermes netjuaquam tollere posse, sed cum schimpeuo
opinatur , illud in Europaeos , quibus praedispositio in vermes
non talis inest, qualis Abassinis (quibus innata est), elfica-
cius agere. Ante et post usum , aquam frigidarn cum succo
Citri limoni (limoensap) ad saporem corrigendum et infusum
Theae, omissis saccharo et lade, ad actionem augendarn,
commemlat. Pro aetate diversa diversas bas statuit doses:

pro adulto.......240 grana sive uncia [3.

» pueris annorum 7—12 2/3 ••• '•00 » sive dr. 2scr. 2.
» » » 3— 7 '/, ... 120 » sive drachmae2.
» »tres annos nondum nalis 1/3 ... HOgranasivescr. 4,

Anno 1851 etiam in Helvetia medici flores Brayerae adminis-
tra verunt. Casus sequentes, a Clar. hasse, in Nosocomio quod

1)nbsp;SCHMIDT'S Jahrbilchcr 1851, Bd. 69 pag. 163. Lancet, Sep-
tember 1850.

2)nbsp;Pharmaceutical Journal, July 1850, pag. 22 seq.

est Tiirici, observatos, meyer ahrens nobiscuni communi-
cat. 1) CASUS 1. Aegrotus quidam .jam per 6 vel 8 annos Taenia
laboraiis, absque ullo elTectu, pluribus medicaminibus,
. inter quae cortice radicis Granatorum, usus fuit. Die 14
,nbsp;mensis Martii, in Nosocomium receptus, ad diem 18 ejus-

dem mensis, plures vermis articulos deposuit; eodem
die lloribus Brayerae (a pbarmacopola jobst Stuttgardiensi
receptis, adspectu pulcberrimis), sequenti modo utebatur.
«nbsp;Quantitatem totam , bene antea exsiccatam, a caulibus

munda verunt et in pulverem reduxerimt. Pulveris pon-
dus erat dracbmarum 6 et scrupuli 1. Ex pulveris quan-
titate tota cum aqua frigida electuarium paraverunt, quod
aegrotus, slatim postquam paratum erat, intra 15 minutos,
^nbsp;cum intervallis exiguis assumsit. Nausea quidem et dolores

in abdomine oriebantur, sed vomitus non insecutus est.
lloris 2 post, primo alvum deposuit ; idque ad vesperem usque
5 vel () idem fecit. In alvo secunda, vermis fragmentum,
plures pedes longum, aderat; in tertia fragmenta alia mi-
nora, inter quae collum conspiciebatur ; reliquae nil vermis
continebant. Caput reperiri non licuit; aegrotus actionem
remedii commodam et benignam laudabat. Vespere attamen
stranguria orta est. Noctem aegrotus decies urinam missit, cum
doloribus in glande penis. Pressione, in regionibus renum
et vesicae urinariae instituta, dolor non oriebatur. Urina
coloris erat rubri, sanguinei; sedimentum deposuit san-
guinolens, acidae erat reactionis, atque coctione et additione

1) meyer ahreks, pag. 67 ct pag. 87.

acidi Nitrici, praecipitatum Albuminis copiosum deposuit.
Oedema nusquam aderat. Stranguria per diem sequentem
(19) sic et node insequenti, licet imminuta, continuabat.
Aegrolus in node illa modo ter urinam misil. Die 20°., urina
mane sedimcntum sanguineum deposuit. loco cujus, mox
sedimentum mucoso-purulentum orid)atur, ad diem 21um
quod sensim sensimque imminuit. Aegrotus, eodem die,
quando urinam solvebat, dolores nonnullos percipiebat,
sed, data necessitate, eodem die Nosocomium reliquit.

Licet caput isto in casu non inventum sit, meyeu ahuens
tlores Drayerae medicamentum praeclarum attamen habet.
Brayerae eflcctus hoc in casu secundarii, ingrati, qui in
hoc tantummodo casu sese protulerunt, nequaquam sinunt
ut actioni llorum Brayerae attribui possint. Nemo, monente
viro doct. ex usu Brayerae, talem vero organorum uropoie-
ticorum irritationem observavit (observatie pag. h. d. 111 occur-
rens Doct. meyeu ahuens ignota videtur), sed nobis exemplum
praebere possunt, quales elVedus doses majores Horum re-
centium in Abassinia habeant et cur incolae semper cum istius
remedii administratione prudenter agant. Curam iterare, ut
Doct. I'uuNER indicat, irritatio organorum uropoieticorum,
quae aderat, contraindicabat.

Casus II. Vir robustus et sanus, 22 annorum, per tres
menses in alvo fere quotidie Taeniae solii fragmenta observaiiat.
Die 23 mensis Maji in Nosocomium rcceptus, inluso Sennae
et Valerianae, (ana drachmae 2 cum aquae unciis i,) cum
Eleosaccharo Tanaceti et Syrupo Mannae usus est. Diarrhoea
bine levior oriebatur, ita ut aegrotus semel ad ter de die

alvum liquidam, pultaccam, ut plurimum i vel 2 vermis
articulos continentem, deponeret. Die 31 Maji aegrotus elec-
tuanum, e pulveris Kousso draclmiis G (iterum a johst
accepli) et melle et aqua confeclum, inlra 15 minulos as-
sumebat. Exinde nausea levior, dolores in abdomine el bor-
borygmi oriebantur. Quum versus meridiem alvus non inse-
cuta esset et borborygmi et dolores in abdomine cessavis-
sent, (luae doses Gummi Gullae (2 grana) illi porreclae,
ad vesperem usque sexlies alvum duxerunt. In alvo tertia
vermis indivisus . G ad 7 pedes longus , morluus , evacuabalur.
In alvo deinde posila articuli non aderant. Caput rcperire
non potuerunt. Flores Brayerae nunc effectus secundarios.
ingrates, non ediderunt. Aegrolus, crastino die, cura plane
reslitutus erat.

In Italia, anno 1851, Hores Brayerae etiam adminislra-
venmt medici, seil, viri Doct. omaiu et vinceîszo masse-
rotti. 1)

Doct. OLIAIU, medicus in Nosocomio Cremonensi, casas
sequcnles observavit. I. Foemina 3G annorum, per 4
menses Taeniae fragmenta frequenter deposuit. Absque ulla
praeparalione, elecluarium , e pulveris Kousso dracbmis 5
cum melle, duabus dosibus. cum spalio 2 borarum inter-
medio, assumsit. Iloris 2 post olei Bicini unciam ac-
cepit et post boras duas praelerlapsas, iterum olei Ricini

1) Schmidt's Jahrbüchcr, Bd.'71 1852, pag. 164 px Gaz. Med.
liai. ft'd. Lombard.

unciam illi praebuerunt. Per diem vermis fragmentorum,
1 ad 2quot; longorum, copiam deposuit insignem. Ab hoc tem-
pore a morbo libera visa est.

Casus II. Puella, 10 annorum, ilorum Brayerae decocto
tepido cum aqua usa est. Dosis, administrandi ratio ac
usus olei Ricini eadem ac supra erant. Inter alia fragmenta
minora, fragmentum 22 ulnas longum, ab una parte acu-
minatum et articulis brevibus praedilum (ut prope caput
lieri solet), deposuit. Caput at vero non aderat. Per 2 men-
ses aegrota ab omnibus molestiis fuit libera.

Casus III. Vir 40 annorum, per plures annos qui jam
Taenia ve.xatus fuerat, curandi methodos plures subiit. Mireris,
(juod dum in alvis ex natura positis fere semper vermis
fragmenta aderant, in iis, quae arle provocalae erant, ne
vestigium vermis (luidem apparuit. Post usum electuarii
Kousso (drachmae 5) fragmenta plura, 0 ad 8 ulnas longa.
Taeniae Solii expulsa fuerunt et morbus evanuit.

Doct. oliaiu opinatur, etsi observationes commemoratae
vermis tolius expulsionem non probent, atlamen in remedii
laudes tendant, quum vermem necare aut illius Narcosin
inducere videatur, dum num([uam vilae vestigium apparuit.
Usus commodus est, nec, ut alia anllielmintica, ell'ectus
secundarios edit nocivos.

Etiam Doct. vkncrkzo .ma.s.skiu)tti llores Brayerae, felici
cum esentu, in casubus se(juentibus administravit. ca.sus I.
Vir 40 annorum, jam a juventute Botriocephali lati frag-
menta deposuerat, diversissimas curandi rationes subiit,
parasito magis magisque excruciabatur et fratris sortem

subire metuebul, qui ex gaslro-enteritide clironica, verme
producta, mortuus erat. Florum Brayerae dosis (licet aegrotus,
injussus, aquam Sedtlilsensem assumsisset et vehementer
vomuisset), plura vennis fragmenta, quorum unum 12ulnas
longum, capite erat praeditum, expulit. Ah eo tempore,
nullas percepit molestias.

Casus 11. Puella 35 annorum, ah anno 1843, vermis
fragmenta multa deposuit et tremore artuum dolorifico,
doloribus colicis, palpilationibus cordis, melancliolia et
emaciatione valde excruciabatiir. masserotti , nonnullos arti-
culos, sponte expulsos, 2 horis post, sese in aqua celeriter
movere perspicue vidit, quod et ipsa aegrota semper obser-
vaverat. Florum Brayerae drachmae li, post sensum pres-
sionis in ventriculo, dolores et molestias per plures horas,
fragmenta diversa minora el majora, quorum unum capite
erat praeditum, expulerunt. In omnibus fragmentis vita ex-
stincta erat. Sanalio radicalis erat. Monente masserotti , dosis
et forma, quibus hucusque semper remedio utuntur, admi-
nistralionem remedii caeleruin activi, ingratam et incommo-
dam facit. Quam maxime opland um esset ut principium
agens aut Ilorum extractum praepararetur.

In Belgio, quoad mihi notum est, nullae observationes
exstant, nisi eae, quas Doct. uan.non , Bru.xellis, de florum
Brayerae actione instituit. Doct. ille vir observavit 1), omnia

1) scumidt's Jahrbücher 1852 , Bd. 75. Mcdical. Times Avril 1852
N». 93. Geneeskundige courant, 6 Junij 1852.

Entozoa in Ranarum intestinis contenta, simul ac infuso
florum Brayerae tangebantur, brevi moriri. Ilac observatione
nitens, in Ascarides, clysma e gramatibus 5 florum Bra-
yerae et aquae unciis 3 paratum applicari jussit, atque
pro usu interno, llorum Brayerae gramma 1 cnm be-
minae aqua impletae, infusum, praescripsit. 4) Deinde
Mannam administravit. Saepius clysmata talia 2 vel 3,
(Mercurio dulci, Serninibus contra, Spigelia Marylandica,
Aloe, aliis frustra jam anteo adhibitis) sanationem ra-
dicalem effecerunt. Vermes , Ascarides lumbricoides et
vermiculares brevi moriebantur. Infusum, sensum ingra-
tissimum in faucibus et sitim intensam produxit; deinde
scnsus caloris in intestino recto percipiebatur. IIannon , llores
Brayerae optimum omnium habet Anthelminticorum. In
Taeniam semel iis usus est; grammata 20 llorum Brayerae
post 24 horas vermem expulerunt.

Accedimus jam nunc ad usum medicum remedii in
patria nostra. Primus qui, apud nostrates, llores Brayerae ad-
ministravit, nisi fallor, fuit Doct. van keu leelw, Ames-

2) In alio libro annali (Annales médicales de la Flandre occiden-
tales. Mars 1852 pag. 421) administrandi rationem a Doct. iiannon
adliibitam, talcm monent. In Ascaridem lurabricoidem, gramma I
Kousso cum gt;/* heminae (Liter) aqua impletae, infundebatur; non-
nullis horis post hujus infusi usum , eathartica mitiora, v. c. solutionem
Mannae in succo Prunorum, administravit. lu Oityuridem vermicu-
larem, clysma ex Kousso grammate uno et aquae unciis 3 paratum,
semel vel saepius applicari jussit.

furti qui est, quique observationem sequentem cum publico
communicavit. 1) Vir quidam / Taenia laborans, jam ante
2 annos, ex usu corticis radicis Granatorum vermis frag-
mentum, 4 ulnas longum, deposuit. Mense Decembris 1851,
articulorurn depositio spontanea observabatur. Quum tempus
illud, monente praescripto, remedii actioni quam maxime
faveret, illud adhibere Doct. van iieh leeuw statuit. Florum
Brayerae quantitas, quam aegrotantis amicus ipse Parisiis
emerat, ponderis erat unciarum 2 fere mediciualium.
Remedii praeparalionem eandem insecuti sunt, quam pag. 105
jam indicavimus. Hora 10 promeridiana , aegrotus , jejunus,
medicamentum accepit. Ad meridiem usque nullos remedii
aclionis percepit eiïectus; deinde alvum duxit salis copio-
sam, pullaceam. foetidam, brunnoam , (pme Taeniam-non
continebat. Ad horam primam postmeridianam , aeger bene
sese habuit. Tune bis;alvum liquidam , decoloratam, parcam,
deposuit. Hora secunda tenesmi ad alvum aderant frequen-
tes et co tempore absque ullo dolore, quasi uno impetu, vermis
integer, agglomeratus, expulsus est. Caput etiam aderat;
pars ista tamen plures in partes erat divisa. Taenia 2'/, ul-
nas erat longa. Cura aegrotum non lassavit, bene sese
habuit atque cum appetitu cibos assumsit.

Clar. siEiiMAN secundus fuit, qui (lores Brayerae adminis-
travit in casu sequent!, quem cum publico communicare,
bcnevolus ille Clar. mihi concessit. Foemina 40 annorum,

1) Geneeskundige courant voor het Koningrijk der Nederlanden
1851. N». 51.

quae saepius peperera t, constitulionis nervosae, jam diu
vertiginibus vexata fuit et symptomata varia hyperaesthe-
siae praebuit, qua saepius majori minorive gradu aegrotabat.
Symptomata ista a Taenia repeti debere, conspicuum erat e
symptomatum mitigalione, postquam articuli plures, interdum
insigni copia , expulsi erant. Flores Brayerae, Parisiis recepti,
in lagena vitrea, sigillo munita, content! erant ; praetium erat
florenorum 10, Quum aperta esset lagena, odorem spergebant
llores penetrantem, odori seminum Santonici simillimum.
Die 3®. mensis Maji anni 18ö2, bora 10 matutina, aegroto,
jejuna, secundum praescriptum (de quo vid. diss, pag. lOîi)
medicamentum lente et caute accepit. Nausea statim oriebatur ,
quae tamen initio, quum aegrota sederet omnemque motum
evitaret, evanuit. Quum nausea brevi post iterum exorta
esset ac vomitus immineret, aquam frigidam et frusta po-
morum Aurantiorum assumsit, ex quorum usu sedabat.
Cibum deinde perexiguum, potum autem nullum assumsit.
Hora 1», pomeridiana cochlear pro dimidio oleo Ricini imple-
tum et ita quavis hora accepit. Hora 7». quum iterum oleum
Ricini assumsisset, dosin ultimam evomuit. Hora 9». alvus
copiosa, liquida insecuta est, quae Taeniam solium, 7'/^ metra
longum sed capite non praeditum continebat. E conspectu accu-
ratiori vero patuit, partem vermis exiguam modo in corpore
remansisse, Aegrota, quae valdopere lassata erat, post usum
panis cum lacte, lectum petivit. Noctem quieta degit ; e somno
tamen evigilavit cum sensu lassitudinis universalis, qui per
totum diem protrahebatur. Clar, suerman catharticum aegrotae
praescripsit, ex cujus usu diarrhoea, per tres dies protracta,

orla est. lu alvo, quae per illos dies licet uon copiose
solula erat, semper articuli vermis semiputrefacli aderant.
Verosimile collum et caput tunc etiam expulsa sunt, licet
ex perscrutatione accurata, illorum nil apparuerit. Lassitudo
mox evanuit. Foemina ab eo tempore (post annum iam
praeterlapsuni) prorsus sana est. Vertigines non redierunt
et symptomata by[)eraesthesiae molestissima plane eva-
nuerunt.

Casum serjuentem , a Doct. danckkiits , medicus Amsteloda-
mensis, observatum , cominunicare doctissimus ille benevolus
mihi concessit. Foemina 40 annorum, quae, etsi nupta,
numquam pepererat, semper regulariter menstruaverat at-
(lue lymphatici erat temi)eramenü, jam per annos sympto-
niata accusavit, quae Taeniam praesentem indicabant, Mense
Junii anni 4844 ex usu olei Tberebintbinae et extracti Filicis
maris, vermis fragmenta plura, absque capite, deposuit.
Mensibus Julii et Augusti anni 1848, extracto Filicis maris
aethereo cum drasticis (Mercurio dulci, Jalappa, Gummi
Guttae), abscpie elfectu optato, usa fuit. Aestate anni 1852
bis decoctum corticis radicis Granatorum, (unciae 5 ad cola-
turam unciarum (gt;), assumsit, lt;[uum antea articulos vermis
nonnullos sponte deposuisset. Remedium maxima pro parte
evonuiit; diarrhoea et virium lapsus oriebantur; vermis vero
nihil expulsum est atque semper de serptu in abdomine
quaerebatur. Mense post, quum vermis articuli iterum sponte
ap|)arerent, ilores Brayerae administravit Doct. danckkuts , sub
forma infusi (Ilorum Brayerae uncia 1 ad colaturam unciarum 5),
cujus omni hora sculellam assumi jussit. Bridie et post usum

infusi, Sulpliatis Magnesiae doses nonnullas aegrotanti porrexit.
Iloris b post usum infusi, ex quo nec nausea, nec molestiae
aliae oriebantur, alvo, copiam satis magnam arliculorum,
Botriocephali lati, adhuc viventium deposuit. Collum te-
nue quidem, caput vero non aderat. Symptomata, aegrae
ingratissima, attamen perdurabant. Mense post, iterum
articulos deposuit. Nunc flores Brayerae electuarii sub
forma et, ut antea, Sulphatem Magnesiae ante et post
curam institutam porrexit. Unica dosi electuarium as-
sumsit; partem hujus deinde evomuit, (verosimile ex
forma minus grata praeparationis.) Attamen, post horas
nonnullas, Botriocephalus latus, mortuus, non valde longus,
late articulatus, collo tenuissimo et capite praeditus (quae
omnia Microscopii ope indagavit et ita esse agnovit), absque
ullis molestiis expulsus est. Crastino die foemina bene sese
habuit et sen.sationes commemoratas non amplius percepit.
Nonnullis vero diebus post, iterum concussiones in latere
sinistro et serptum percepit, quae symptomata, licet sanitati
non nociva, majori minorive gradu adhuc perdurant. Alvus
regularis est, normalis, nec vermis vestigia praebet. Doct.
DANCKEUTs, ccrtum judicium ferre sese non andere testatur,
an irritabilitate aucta, an alio vcrmc, symptomata ista produ-
cantur. Flores Brayerae, hoc in casu elfectus edidisse quam
maxime optandos, ab.sque dubio est.

Liceat mihi jam observationes cum publico communicare,
quae et ipse institui cum nostro anthelmintico eflicaci. Sunt
sequentes: observatio 1». Joannes wilhelmus luvten, 13

annorum, lUieno Trajecti natus, ibi semper degit. Constitu-
tionis est sanae atque per annum et dimidium Taenia sese
agressum percepit. Et parentes et soror ab hoc morbo im-
munes erant. Anno 1851, mense Junii, Clar. suerman,
cujus auxilium imploravit, electuarium e pulvere Filicis
maris cum oxymelle scillitico et extracto Graminis confec-
tum, illi praescripsit, quo vermis fragmentum, 4 fere ulnas
longum, deposuit. Per longum tempus nil Taeniae apparuit;
at vero mense Septembris, articuli quum iterum in alvo ap-
paruissent, denuo Clar. sijer»an adiit, qui illi pulverem
praescripsit e Filici mari et Valeriana oflicinali paratum, ex
cujus usu tamen Taenia non expulsa est, licet articuli
semper in faecibus adessent. Ineunte mense Octobris, tertia
vice pulvere Filicis maris per Ires dies utebatur aeger, ad-
hibito dein oleo Ricini, sed sine elfectu quoad Taeniae ex-
pulsionem. Ab hoc tempore medicamina nulla accepit. Ante
Ö fere hebdomades, vermis fragmentum, 4 fere ulnas lon-
gum , iterum deposuit.

Die 13 mensis Maji anni 1852 in Nosocomium recipiebatur.
Pro cibo meridiano, oryzam cum aqua coctam accepit el
vespere olei Ricini unciam, tribus dosibus assumsit, ex
cujus usu bis alvum, ne vestigium quidem vermis conti-
nentem, deposuit. Die 14 Maji aeger, mane, ciborum copiam
solitam accepit. Ilora 11'/, infuso uti incepit, sequenti modo
parato;

R. pulv. flor. Brayerae dr. VII ß. inf. 1. a. c. aq. ebull.
unc. XVI. Macereutur per semihoram, non colcnlur, S. con-
sumatur cum tolo.

Lagenam vitreain quae olim pulvere Kousso imple-
ta Parisiis advenit, pulveris istius quam maxima potui
quantitate implevi, ad dosin determinandam. Meridie ,
infuso isto usus fuit ; durante ejus administratione nausea
et vomitus oriebantur. Cochlearia tria, praecipue pul-
veris, circiter evomuit. Usu pomorum Aurantiorum nau-
sea imminuta est. Infusi sapor amarus, adstringens et
nauseosus erat atque per tempus satis longum perdurabat.
Pro cibo meridiano denuo Oryzam accepit. Appetitus fere
nullus erat. Quum alvus non insecuta esset, horis i'/»
3, post meridiem, sic et hora vespertina 9, olei Ricini
cochlear unum administrari curavi. Ilora H'/, nocturna,
alvum copiosam, consistentem deposuit, quae externo ad-
spectu nil alieni praebebat. Alvo ista, crastino die, aqua di-
luta, Taeniae Solii fragmentum, 2 metra longum apparuit.
Ex partis tenuioris conspectu vero patuit, fragmentum,
metrum et ultra longum, capite praeditum, in corpore re-
mansisse. Aegrotans, noctem quiete degit atque crastino die,
sanitate fruebatur optima. Praeter nauseam et vomitum,
dolorem in abdomine leviorem et dolores quum alvum po-
neret, nullas ex usu Brayerae percepit molestias. Die quo
remedio utebatur, pulsus frequentia erat, hora 42'/, postme-
ridiana, 7G ictuum : hora vespertina nona 52. Crastino vero die
et nonnullis diebus post, illa frequentia erat 100 ictuum,
quae normalis esse videbatur. Diebus 15 et IG Maji, alvum
non posuit, »(uare die IG Maji, olei Ricini cochlearia duo
administravi. In alvo exinde secuta, ex effato aegri,
vermis ne vestigium conspicere licebat. Mense Februarii

18Ü3, iterum me adiit. Symptomata nulla, vermem indicau-
tia, apparueraut, ita ut, sanitate fruens optima, Taenia
prorsus lil)eratus sit.

OusEHVATio II. JE.VN.NETTE PAPPiKEAu, Lugduui Batavorum
nala, al) annorum, quorum 30 ultimos Rheno-Trajecti degit
nupta, constitutionis sanae, nervosae, per 18 —19 annos,
Taeniae presentiam certe agnovit. Ante 3 fere annos, filio
pliarmacon quoddam in vermes comrnendaverunt, quod in-
fusum, ex radice Calami aromatici, radice Gentianae, sum-
mitatibus Absynthii, cortice Cinnamomi et spiritu vini para-
tum, mihi patuit. IIoc remedio interdum utebatur, quo
vermis fragmentmn, liy^ ulnas longum, se deposuisse
testatur. Praeter illud remedium, nofinumquam jejuna pul-
veris corticis radicis Granatorum cochlearculum accepit,
absque ullo tamen ellectu. Anno 1849, ex praescripto
medici, usa est decocto corticis radicis Granatorum cum oleo
Ricini, sed nil vermis ex ejus usu apparuit, vero per plures
dies valde aegrotavit et debilis fuit, ita ut deinde in Tae-
niam alia medicamina assumere noluerit.

Die 10 mensis Maji 1852 aegra me adiit. Illius conditio
haec erat: dolores rodentes in regione gastrica, praecipue
ad latus sinistrum, appetitus irregularis et saepius ex ci-
borum appositione deletus; cmn appetitu numquam coenabat,
voracitas interdum aderat, quies satis profunda. Alvus regularis
erat, lingua normalis, pulsus Ircqucntia 70 icluum, denique
pupillae non dilatatae erant. Hora nocturna lOi/, ojusdem
diei, olei Ricini cochlear et serius iterum accepit, ex quorum
usu crastino die, mane, alvum copiosam, consistcntcm depo-

suit. iJie 17 Maji. Et aelas major et fragmentum iiuod in
casu primo remansit me adduxerunt ul dosin augerem. In-
fusum e florum Brayerae drachmis 10 cum aijuae ehullientis
unciis lö, eodem modo ac supra, administravi. Hora malu-
tina 8'/, cum usu incipiens, ante horam 10 infusum totum
assumserat. Durante usu nausea orieiiatur. Hora 9'/, (luan-
titatem 3 cochlearium , praecipue [lulveris evomuil; vomitus
deinde ulterius non insequebatur. Ad nauseam imminuendam,
pomis Aurantiorum et illorum cortice, bono cum evenlu, usa
est. Hora lO'/j alvum deposuit copiosam, consistenlem, quae
vermis nihil oslendebat. Meridie, olei Ricini cochlear in
infuso Coft'eae fortiori administravi; mox alvus, quae non-
nullos continebat articules, insequebatur. Hora la postme-
ridiana olei Ricini cochlear ilerum assumsit; pulsus frequen-
tia 88 ictuum erat. Horam versus 2 denuo olei Ricini
cochlear accepit, quod, post horam fere, alvum parcam ,
cum articulis duxit. Vermis motus, quos horis 10 et 11
perspicue senliebat aegra, nunc sislebant. Tenesmi ad alvum
erant frequentes, licet omnes conatus ad alvum ponendam
irrriti essent. Facies tumida et praerubra erat ; sese aegrotare
foemina dicebal; pulsus frequentia erat 80—84 ictuum.
Hora 3 vermis expulsus est, abs([ue ullis fere faecibus; ag-
glomeratus et 6 fere metra longus erat; ad speciem Taeniae
Solii pertinere apparuit. Indagalione niicroscopica instituta
patuil, caput, sive in faecibus, sive in corpore,relictum esse.
Hora 8 vespertina: aegra deinde semel alvum depo.suit, frag-
menta quae non continebat. Pulsus erat frequens (100 ic-
luum); facies adhuc tumida et rubra. Paucum ederat absque

ullo Ime appetitu. Lectum ut peleret illi suasi. üie 18
Maji, niane: aegrota. pridie. post horain S«®. ter Lipothy-
raia afficiebatur. Noctem quietam egit, satis bene sese habet,
sed sensum debilitatis accusat. licet gradu multo minori
quam antea. post usum corticis radicis Granatorum. Pulsus
erat normalis. lingua non irritata. Hora 3 postmeridiana,
quum illam rursus adirem. mihi narra vit sese sanitate frui
optima, cum appetitu cibos assumsisse et sensum ponderis
et pressionis in abdomine, praecipue ad latus sinistrum , ubi
vermem antea .ut plurimum senserat, non amplius percipere.
Nec hoe in casu foemina deinde Taenia vexata fuit. Menso
Novembris 1852, quum illam adirem. mihi narravit se.'quot;
post remedii administrationem, vermis nil percepisse. Diar-
rhoeam leviorem. qua et nunc patiebatur ex remedii actione
relictani putabat.

OBSERVATIO Hl. joiuNNES VERMAAK. 24 annos natus. innuptus.
linteam lavans et insolans atque Rheno Trajecti degens,
niense Maji 1852 polyclinicum medicum adiit, angina
pharyugea leviori correptus. Tune temporis etiam Iradidit.
se intenlum vermis fragmenta plana evacuare; nonnullis
diebus i)osl. fragmentum talo ostendebat. quod exsiccatum
quum esset, a Taenia provenire quidem patuit. de specie
vero certum ferre judicium non licebat. Die 17 Maji in Noso-
comium recipiebatur. Ante 4 annos se Taenia allectum esse
animadvertebal ; ante annos 2'/,. vermis fragmentum , 4«
ulnas fere longum, deposuit; numquam antbelmintico quo-
dam usus tuit, nec in familia alii erant qui Taenia la-
boraverant. Angri conditio (alls erat; (ämos intensa. quae

facile satiabatur, iiilerdum dolores in abdomine, sommas
inquielus, saepius ex somno cum terrore evigilavit, pupillae
non praetermodum dilatatae erant, lingua normalis ; pul-
sus frequentia 90 ictuum. Omnia symptomata irritationis,
angina producta, usu demulcentium evanuerant. Vespere,
olei Ricini cocblearia duo administravi, quae alvum copi-
osam duxerunt. Die 18 Maji. llora fere 8*» matutina, infu-
sum e Horum Brayerae dracbmis 10 cum aquae ebullientis
unciis 16 paratum, intra horae quadrantem totum accepit.
Praeter nauseam, nec vomitus nec aliae molestiae ex usu
remedii ortae sunt. Hora post administrationem, in alvo
prima, vermis vivax aderat. Fere 2 metra erat longus, ad
speciem Botriocephali lati pertinebat atque nodus solidus
in illo statim observabatur. Caput attamen non inveni.
Ab horis 9—11'/, ante meridiem usque, ter alvum, vermis
fragmentum ne quidem continentem deposuit. Calharticum
non fuit administratum. Hora 11'/, pulsus frequentia erat
98 ictuum. Post horam 12'/, pomeridianam, alvus non amplius
insecuta est. Aegrotus quaeritur de doloribus in abdomine
et tenesmis ad alvum frequentibus, quos alvus non inse-
quitur. Hora 5. Iterum alvum absque ullo vermis fragmente
deposuit. Die 19 Maji. Aegrotans, pridie vespere, et
nunc mane cibos cum appetitu assumsit; bene dormivit,
alvum non amplius posuit, sed bene sese habet; pulsus
el lingua normales erant, ita ut eodem die Nosocomium re-
liquerit. Mense Februarii anni 1853 , mihi narravit, se,
post usum remedii, Taenia prorsus liberum fuisse.

OnsERVATio IV. C0RNEI.IS HASTEN, Ü4 annos natus, navita,

pagum cui nomen Tienhoven, in provincia Uheno Trajectina
habitans, constitutionis sanae, jam per 2 annos Taenia
vexatus fuit. Mensihus Octobris et Novembris , a me-
dico pilulas accepit anthehninticas, quae nullos ediderunt
effectus. Licet aqua non potissimum utalur, altamen inter-
dum, (juuni agrum laboraret, aquam, e fossis hauslam , se
bibisse atBrmat. Die 25 Martii 1852 in Nosocomium recep-
tus, eodem die sequenti usus est praescripto.

R. Extr. Filicis mar. aetii. ree. parati scr. 1 , pulveris
Filic. mar, (j. s. ut fiant pilul. acq. No. XX.

Pilulas istas duai)us assumsit dosibus. Die 2G Martii, olei
Ricini uncia illi porrecta, alvum duxit, vermis ne vestigium
quidem continentem. Eodem die dosin extracti Filicis maris
aetherei ad drachmam ß auctarn accepit aUpie ea ut supra
usus est. Crastino die iterum olei Ricini uncia utebatur,
absque ullo effectu. Aegrotus Nosocomium reliquit.

Die 20 Aprilis rediit. Quum extractum Filicis maris aethe-
rcum nullos edidisset elfectus, decoctum sequens administra-
tum est.

R. cort. rad. Granat, unc. IL Macera per XII horas in aquae
dep. unc. XXIV; dein coque 1. a. ad col. unc. XII. adde syr.
corU Aurant. unc. I. s. onmi bihorio poculum.

Diebus 27 et 28 Aprilis decoctiun illud iterabatur et
die 30 Aprilis, ex usu olei Ricini unciae, nil vermis de-
posuit. Aegrotus, nosocomio iterum relicto, pharmacopolam
quemdam adiit, qui illi medicamentum quoddam praebuit.
Quum eo usus esset ac alvum conspiceret, in ea, vermis
fragmentum, 1'/, ulnas longum observavit.

Üie 29 Maji ilerum ad Nosocomium venit. Sensaliones,
quas aegroluse vermis praeseulia percipere leslatur, sequen-
tes sunt: dolores ad latus abdominis sinislrum, in regione
umbilicali, sessione et quiete audi. Quando laborat illos
non percipit, sed tune respiratie fit brevior. Somnus non
quietus est ; saepe somniis ex illo excitatur. Appetitus nor-
malis et regularis; .semper cum appetitu cibos assumit. In-
terdum vertigines adsunt, pupillae ac lingua normales, fre-
quentia pulsus 80—84 ictuum, alvus regularis ; borborygmos
accusal frequentes. Vespere olei lUcini coclilearia duo por-
rexi, quae alvum copiosam, articulos non continentem,
duxerunt. Dosin pulveris Kousso, quum eodem die Parisiis
accepissein, eam illi administrare constitui. Lagena vitrea
hujus pulveris subtilissimi drachmas fere a continebat. Odo-
rem olei Jecoris Aselli spergebat; sapor erat amarus. Flores
Brayerae, cpios antea adhibui, odoris et saporis magis erant
aromatici ; color utriusque pulveris idem erat. Die 20 ^laji.
Aegrotus mane sese a cibis abstinuit et versus meridiem
dosin commemoratam, cum aquae unciis 12 infusam,
uno quasi haustu assumsit. Nec nausea nec vomitus inse-
cuta sunt. Ante et post usum, pomorum Aurantiorum partes
accepit. Hora 1 postmeridiana. Aegrotus nauseosus non fuit
nec vomuit; alvum deposuit liquidam nil alieni continentem.
Hora 2quot;. Ante semihoram et nunc iterum, alvum liquidam,
co|)iosam deposuit, quae vermis nil continebant. Nec nausea
nec vomitus adfuerunt. Remedii actionem in abdomine se
percipere afTirmat. Hora 3'/,. Alvum denuo posuit; vermis
vero nihil apparuit. Hora li. Aegrotus iterum alvum parcam,

liquidam, articulos non continentem, deposuit. Sensum pon-
deris, qui antea in latere sinistro aderat, nunc vero ob
umbilicum percepit. Ut vermis expulsion! faverem, olei
Ricini cochlear porrexi. Hora 7'/, vespertina. Ab hora 5,
bis alvum liquidam posuit. Hora 6, olei Ricini cochlear
denuo accepit, quod alvum liquidam, hora 8«. duxit. Sensus
ponderis adhuc eodem percipitur loco. Hora 10. Aeger pau-
cum ederat et semel alvum posuit; pulsus 78 ictuum erat.
Hora H. Aegrotus dormiebat; alvum non amplius posuit.
Sensum pondei 'is et remedii actionis ob umbilicum adiiuc
perciepiebat. Pulsus idem ac supra. Die 21 Maji. Mane ite-
rum olei Ricini cochlear accepit, quod alvum vere non
duxit. Ut irritationem intestinorum mitigarem, praescripsi;

H. fruct. Amygd. dulc. decort. unc. I emulg. 1. a. ad
col. unc. VIH. adde syr. simpl. unc. 1. s. o. h. c.

Die 22 Maji, hora 10 promeridiana. Aeger, semel alvum
consistentem, ilavum deposuit, in qua nihil vermis conspici
poterat. Emulsionem Amygdalinam iteravi; isto die et nocte
insequenti alvum deinde non deposuit. Die 23 Maji. Quum
aegrotus sensum ponderis circa umbilicum semper accusa-
ret, hora 87, matutina infuso e florum Brayerae (Amste-
lodamo quos accepi) drachmis 10 cum aquae unciis 16 , intra
quinque minutas denuo usus est; ad saporem corrigendum
poma Aurantiorum iterum accepit. Hora 11'/,, Quandoqui-
dem alvus non insecuta erat, sic et semihora post, olei
Ricini cochlear porrexi, quae versus meridiem alvum co-
piosam, satis consistentem, vermis vestigium ne quidem
continentem, duxerunt. Hora I postmeridiana alvum liqui-

(Jam sic et hora 1'/^ deposuit; post usum jusculi tepidi
carnis, vomitus oriebatur. Statim Emulsionem amygdalinam
iteravi ; alvus et vomitus per reliquum diem et noctem
inse(iuentem sistebant. Aeger, vespere, cibos cum appetitu
assumsit atque noctem quietam egit. Die 24 Maji. Alvum
non posuit; Emulsione amygdalina semper usus fuit atque
matutino et meridiano tempore, cum appetitu ederat. Post me-
ridiem , quum bene sese haberet, nosocomium reliquit. Dolores
in abdomine et sensus ponderis circa umbilicum evanuerant.

Faeces, diebus, (juibus aegrotus lloribus Brayerae usus
est, aqua dilui et percolari jussi, et numquam vermis ves-
tigium continebant, ita ut constare videatur, vermem, re-
medio pharmacopolae (verosimile extracto Filicis maris aethe-
reo) jam expulsum fuisse. Actio florum Brayerae physiolo-
gica, hoc in casu, organisme innocua fuisse, et in sanguinis
circulatione parumper accelerata (die 23 Maji, circulationis
acceleratie non aderat) et intestinorum irritatione leviori
constitisse videtur, Vomitus ex usu jusculi carnis repetendus
videtur, Irritalio venlriculi, quae lune aderat, certe levior
fuit, quum usu emulsienis amygdalinae evanuerit.

Die 28 Februarii 1853, iterum Nosocomium adiit. Mecum
cernmunicavit, dolores in regione umbilicali brevi post
Brayerae administrationem rediisse; mox et alia symptomata,
inter quae respiratie brevier praeprimis, redierant. Alvus
regularis erat, quam taujen numquam perscrulatus est, ila
ut de vermis praesenlia cerium judicium ferre non potuerim.
Pulsus regularis, pupillae normales erant; in eadem con-
ditione versabatur ac antea. liera 6 pestmerediana, infuso

Uli incoepit e iloruni Brayerae (qui non in pulverem reducli
erant) uncia 1 et aqua ebullienti ad colaturam unciarum 16 ,
quod intra semihoram assumsit. Hora 87, olei Ricini unciam
porrigi jussi, quae ante horam 12, bis alvum satis con-
sistentem duxit. Deinde noctem quielam degit et dolores
nullos in abdomine percepit. Die 1» Martii, hora 9»,alvum
liquidam, absque doloribus iterum deposuit; dolorem in
regione umbilicali auctum accusabat aeger; pressione vero
non augebatur. Lingua albida et obsessa erat; pulsus norma-
lis. Hora 6 postmeridiana, infusum e pulveris llorum Biayerao
drachmis 5, aquae ebullientis unciis 6 et meilis despumati
uncia, cum toto as.sumsit. Hora 8», olei Ricini uncia por-
recta, alvum duxit liquidam. Neque in hac, neque in
aliis, ullum vermis vestigium observare potui. Aeger Taenia
carere mihi videbatur. Quum haemorrhoides, quibus antea
correptus erat, suppressae, in causa dolor is in abdomine
esse possent, Hirudines medicatae VI ad anum applicari jussi.
Quum mox vero nosocomium reliquerit, de illarum actione
judicare non potui.

Obseiivatio V. JOHANNES FREDERicus OSTERMANN, iu Ger-
mania natus, 66 annorum, artem musicam exerccns, viduus,
adhuc Veneri deditus, constitutionis est sanae, vero in
apoplexiam pronus, teste habitu externo, collo breviori,
pulsu duro, carotidibus fortiter pulsantibus. Jam anno 1807
bellum adiit atque diversis proeliis sub NAPOLEONKadfuit. Quum
militaret, Hollandiam, Hispaniam, Germaniam , alias adiit
regiones; proelio ad Waterloo interfuitin exercitu Batavo. Ab
annol827, quum rude donatus esset, semper inllollandia degit.

Temporis, quo vermis praesentiam primus agnovit, non
amplius memor erat. Quum vero proelium ad Waterloo
committerent. ab illo iam vexari commémorât, imo ipse
antea Rbeno Trajecti medicamentum. quod oleum Tbere-
jjintbinae babuit. accepit, ex cujus usu fragmentum satis
longum deposuit. Numquam abbuc alio antbelmintico usus
est et semper vermem praesentem percepit. Die 30 Maji
aeger auxilium meum imploravit. Nullas molestias. nisi
vermis articulorum expulsionem sponlaneam. absque alvo,
et vertigines, percipiebat. Dolores in abdomine non aderant,
alvus regularis. somnus quietus pupillae dilatatae, pulsus
fre(iuens (78 ictuum), lingua normalis, erant. Die pristino
vermis articulos iterum solvit. Vespere olei Ricini cochlear
accepit. Die 31 Maji. Aeger ante horam matutinam 9', bis alvum
deposuit; in ultima vermis articuli aderant; cibis more
solito usus fuit; pulsus idem erat. Ilora 9, intra quinque
minutos, infuso e pulveris Ilorum Brayerae dracbmis 7
cum aquae ebullientis unciis 10 usus est. Nec nausea nec
vomitus inde exoriebantur. Ilora 10'/, pulsus idem; alvum
nondum deposuit sed remedii actionem percipiebat. Olei Ricini
omni semihora cochlear porrigendum jussi. Meridie, alvum
primam, vermis articulos non continentem deposuit. Ah
bora ista ad horam 1'/^, quinquies alvum posuit. In ultima.
Taenia solium, duas in partes , quarum pars superior in partes
plures denuo divisa erat, amhae quae 8 fere metra longae
erant, aderat. Caput reperire mihi non licuit. Ilora 3
postmeridiana. Vertigines adsunt: pulsus frequentia est
104 ictuum; carotides fortissime pulsant; pediluvium appli-

catum salulares edidit eflectus. Postquam copiose cum appe-
titu coenavit, nosocomium laetus reliquit, nil, nisi dolores
pungentes leviores in abdominis latere dextro,ex usuflor-
rum Brayerae, se percepisse testans. Mense Februarii 1853
mihi afürmavit se deinde Taenia plane liberum fuisse.

OnsEnvATio VI. emsaueth felix , uxor nernarni hoffman
33 annorum, septies quae peperit (infans junior 8 annos
erat natus), Rheno-Trajecti nata erat, ibique semper degit
praeter annos 1836—42 quos Flessingae erat. Jam per 5
annos Taenia se correptam esse agnovit. Taeniae causam
accusat, quod aliquando in regione Leovardiae contigua breviter
degens, aquam fontanam terra cespitia mixtam bibit. Ab hoc
inde tempore Taeniam percepit. Foemina habitum refert sanum.
Pupillae dilatatae, pulsus et lingua normales erant; appetitus
tum insignis, tumdeletus erat. Sommus inquietus estsomniis
crebris et evigilatione frequenti cum terrore. Menses reguläres;
Ultimos hoc hebdomade habuit. Dolores vehementes in scro-
biculo cordis et abdominis intumescentiam, ita ut vestimenta
solvere debeat, accusat. Post vermis evolutionem, insultos
quasi epilepticos passa est, qui ob 2 aut 3 hebdomadem
redeunt. Illos exsurgere vulgo sentit; tunc saepe lipothymia, per
2 horas vulgo protracta oritur. Aegrota, hac in conditione
quum versatur, quieta est; nec motus convulsivi, nec spuma
oris, nec pollices in palmo manus reflexi, observantur.
Alvus irrugularis est atque ut plurimum vermis articulos
continet, quorum numerus conjunctus, numquam duos su-
perat. In alvo hodie posita iterum aderant. Paler el verosi-
mile mater etiam Taenia laborabant. Die 3 Julii 1852.

Aegrota jejuna erat. Hora 2i/, postmeridiana, infuso e pul-
veris Kousso draclimis 7 et aquae unciis IC , intra 5 mi-
nutos usa est. Saporem ingratissimum non accusavit; nec
nausea nec vomitus usum se(]uebanLur. Hora 4V, alvum non-
dum deposuit. Praescripsi olei Ricini uncias 2,quarumomni
semiliora cochlear. Ante horam 8»«quot; totam istam quantitatem
assumsit, licet alvum, articulos continentem, copiosam,
debitae consistentiae, mox deposuisset et illi mandavissem
ut, alvo insecuta, sese ab oleo Ricini abstineret. Ab hora8
ad horam 9'/» bis alvum consistentem, articulis praeditam,
evacuavit. Hora 10 vespertina: alvus liquidior, articulis praedita
insecuta est. Aegra in sequenti conditione versatur : pulsus
frequentia major; facies tumida, praerubra; cutis calet,
corpus totum sudoribus profusis tectum est. In latere abdominis
sinistro liberior sese sentit ; ad latus vero dextrum, interdum
intumescentiam percepit, quae borborygmis exortis disparuit.
Abdomen tumidum mihi apparuit. Sonus percussione editus
in latero sinistro tympani ad instar erat; circa umbilicum
et in latere dextro obtusior, in parte vero abdominis infe-
riori clarior erat. Hora fere 11 , aegrota sensationem in ano
percepit insolitam. Famula, quae aderat, vermis fragmentum
insigne, sese movens, ex ano propendere videbat. Tractu
cautissime instituto, Taeniae fragmentum, plus quam 4 metra
longum accepit. Capite non erat praeditum. Illud vero in
alvo, hora 11 insequenti, quae articulos adhuc continebat,
reperisae putabam, at microscopii ope indagatum , Ascaridem
patuit. Emulsio amygdalina, crastino die porrecta, irrila-
tionem mtestinorum omnem sedavit.

Die 7 Februarii 4853, aegra iterum nosocomium adiit.
Mihi narravil. per septem hebdomades priores, remedii usum
insequentes, sese bene habuisse, insultos epilepticos non
passam fuisse, nec ulla vermis symptomata percepisse. Postea
et articuli in alvo et symptomata eadem ac antea redierunt.
Quum attamen saepius deinde Ilaematemesi correpta fuisset,
curam in vermem iterare non ansa est. Mensibus fere 2 ul-
timo elapsis, Ilaematemesin non amplius passa est. In regione
mesogastrica, dolor , pressione auctus, aderat. Aegra mecum
communicabat, se, ante Brayerae administrationem, jam
saepius Ilaematemesi laboravisse ; dolor in regione gastrica
tunc etiam aderat. Habitus externus aegrae at vero in malam
ruit partem, quum emaciata et color faciei pallidus, lividus,
esset. Hora 1» postmeridiana aegrota, jejuna, sequenti praes-
cripto, unica dosi utebatur.

II. Extr. flor. Bray, aquos. dr. II, mellis despum. unc. I,
aquae dep. q. s. ut fiat electuarium molle.

Quum hora 3» alvum nondum deposuisset, olei Ricini
omni semihora cochlear ut porrigeretur, mandavi. Hora 4 al-
vus insecuta est. Noctu, quam quietam degit, bis alvum
deposuit, quae semper vermis articulos nonnullos continebat.
Die 8 Februarii: aegrota mane cibos non assumsit; ab hora
8—41, ter alvum liquidam, nonnullos vermis articulos
continentem, deposuit. Electuarium iteravi, quo hora 4'/,
postmeridiana utebatur; pro cibo meridiano, sic ac pridie,
oryzam accepit. Hora 4'/,, quum oleum Ricini illirepugna-
ret, aquae laxativae Viennensis unciam I|5 duabus assum-
sit dosibus. Alvus at vero non amplius insecuta est. Crastino

die nosocomium reliquit atque se insiilto epileptico eodem
die correptam fuisse alDrmat.

Die 19 Februarii iterum Nosocomium advenit. Post curam
ultimo institutam, sese diarrboeam pati contendit. Vulgo
ter de die abinde alvum deposuit, vermis articulos multos
continentem. Pupillae normales erant, pulsus regularis , lingua
albida et obsessa erat ; dolor in regione mesogastrica idem ac
antea, saepius aegra dolores in abdomine percepit. Ilora 1 '
postmeridiana, jejuna, electuarium sequens intra semiboram
assumsit.

R. pulv. llor. Bray. dr. 6. Meli, despum. une. 6 , aquae q. s.
ut fiat electuarium molle.

Ilora 5a aegra se remedii actionem percipere dicebat ; bene
sese babuit. Ilora vespertina at vero 9'/, nausea aderat ;
anxia erat aegrota ; abdomen, valde tumidum , dolebat. Clysma,
ex oleo et aqua confectum , applicari curavi, cui, noctu alvus,
nonnullos vermis articulos liberos, simul sumtos 2 partes
Metri décimas longos, continens, insecuta est. Die 20 Februarii.
Noctem satis quietam degit. Meteorismus evanuit ; dolor atta-
men abdominis aderat pressione auctus. Alvus deinde non
insecuta erat. Ilora meridiana olei Ricini unciam accepit.
Ilora G postmeridiana alvus insecuta est, quae vermis nil
continebat. Aegrota per aliquot dies in nosocomio mansit.
In alvo vero numquam vermis vestigium observare licuit.
Quum aegrae conditio, curam iterare contraindicaret, noso-
comium reliquit.

Observatio VII. johanna wiekart , famula, 50 annorum,
innupta, Rheno Trajecti nata, ibi semper degit. Jam per 2

annos Taeniam praesenlem certe agnovil. Usum carnis depra-
vatae, qua, dum famula erat coqui, utebatur, causam ver-
mis accusat. Habitus puellae externus sanus; menstruatio
regularis; linguae conditio bona, pulsus et alvus reguläres
erant. Quum articuli vermis sponte expelluntur, (semper sine
I'aecibus) praecipue dolores in latere abodminis sinistro
percipit. Numquam vermis fragmenta majora deposuit. Ap-
petitus irregularis est; somnus inquietus e somniis crebris.
Interdum nausea adest et sensus impedimenti ciyusdam in
faucibus (globus hystericus); pupillae dilatatae sunt; saepius
pruritus narium adest. Die 6 Februarii 1855, vespere olei
Ricini unciam 1 assumsit, ({uae noctu alvum copiosam duxit.
Die 7 Februarii. Aegra, hora matutina 2, cum usu pilula-
rum sequentium incepit;

R. Extr. flor. Bray. aeth. scr. 2, pulv. flor. Bray. q. s. ut
fiant pilul. aeq. N®. 50. Conspergantur cum pulv. lapid.
Cancr.

Pro cibo meridiano oryzam accepit. Quum hora i'y,,
omnibus pilulis assumtis, alvus non insecuta esset, olei
Ricini uncias 2, omni semihora cochlear, porrigi jussi.
Aegrota remedii actionem nullam percipiebat. Hora ves-
pertina 7: aegrota, etsi olei Ricini uncias 2 assum-
sisset, alvum non posuit. Denuo olei Ricini uncias 2
praescripsi. Hora 9, alvus prima insecuta est; noctu do-
lores leviores in abdomine percepit; satis bene dormivit
et bis alvum deposuit, quae ut antea semper vermis
articulos perpaucos continebat. Die 8 Februarii, hora 8 ma-
tutina, aegrota alvum deposuit liquidam. Extr. flor. Bray.

aellï. scr. 2, in 40 pilulas, ul supra, divisa, ileravi.
Hora 8'/, sic el 9'/, harurn decem, el hora 2 poslmeridiana
caelera assumsil. Hora 1 alvum deposuil vermis arliculos
nonnullos continenlem. Hora 6. Aegrola non amplius alvum
deposuit ; pulsus regularis erat ; nil ex remedii usu percepit.
Praescripsi : R. Sulph. Magn. unc. I, aq. depur. unc. 4. Syr.
comm. unc. I. S. omni semihora cochlear.

Die 9 Februarii, mane, alvum vermis articulos continen-
tem deposuit. Eodem die nosocomium reiiquit.

Die 19 Februarii rediit. Aegrola nullas ex verme percepit
moleslias. Praeter linguam parumper obsessam', in conditione
eadem versabatur ac antea. Quum extractum florum Brayerae
aethereum nullos edidisse elTeclus mihi videretur, alia sub
forma flores Brayerae porrigendos in animo habebam, seil,
sequenti ralione ;

R. pulv. flor. Bray. dr. 6. Coq. 1. a. ad col. unc. 8. adde
mell. comm. unc. I. S. ob 10 minutas scutella.

Aegrola, quae jejuna erat, decocto isto, hora 2 poslmeri-
diana uti incoepit. Hora ïi totam assumsit quantitatem : pro
cibo meridiano,oryzam accepit. Noclu,alvum deposuit,quae
vermis fragmenta nonnulla, 3 partes metri decirnas longa, con-
tinebat. Aegrola ex usu remedii nullas percepit molestias. Die
20 Februarii, hora meridiana, olei Ricinilt;unciam I accepit,
quae alvum duxit, nil vermis continentem. Diebus insefjuen-
tibus semper in nosocomio fuit. In alvo, quam deponebat
ne vestigium quidem vermis apparuit.

Die 28 Februarii, hora postmeridiana ïi, aegra cum usu i
infusi seijuentis incoepit

. K. pulv. flor. Bray. dr. 5, inf. c. aq. ebull. une. lG,adde
inell. comm. une. I, non coletur ; sign, consumatur cum toto.

Hora 6 totam assumserat quantitatem; durante usu,
frustula pomorum Aurantiorum accepit. Nec nausea, nec
vomitus ad fuerunt. Hora 8 vespertina olei Ricini unciam I
porrexi ; hora 9 alvus insecuta est, quae nil vermis contine-
bat. Die 1 Martii. Noctem quietam degit et bis noctu alvum
deposuit liquidam. Nullos in abdomine dolores percepit. Hora
matutina 9 , iterum alvum deposuit liquidam ; in nulla aliquid
vermis conspicere licebat. Eodem die nosocomium reliquit.

Observatio VHI. geesje reits , foemina nupta, 53 anno-
rum, constitulionis nervosae, per plures annos in familia
quadam Amstelodami, ad Ilelminthiasin valdopere disposita,
(cujus puella quaedam, anno praeterito, ex usu corticis
radicis Granatorum 4 Taenias deposuit) degit. Licet per duos
modo annos Taeniae praesentiam certe agnoverit, attamen
vermem jam diu anlea se suscepisse opinatur, quum, per
annos eadem in conditione versata sit, qua nunc. Foeminae
conditio, quum illam adirem, talis erat; pulsus et lingua
normales, alvus regularis, somnus e somniis crebris inquie-
4.us, saepe ex illo cum terrore evigilat aegra. Pupillae dila-
tatae erant, appetitus, antea irregularis, nunc normalis erat.
Saepissime anxia erat atque sensum ingratissimum in ab-
dominis latere sinistro percipiebat. Saepius tremore artuum
et luxatione manus sinistri spontanea corripicbatur. Men-
struatio regularis erat: infantem, 16 mensium, adhuc lac-
tabat. Die 21 Februarii 1853, vespere,olei Ricini cochlearia
2 accepit, quae alvum liquidam saepius duxerunt. Ante 3

fere hebdomades, Taeniae fragmentum, plures ulnas longum
et hebdomade ultimo elapse, nonnullos vermis deposuit
articulos. Die 22 Februarii, bora 2'/j postmeridiana, in-
fusum e pulveris Kousso dracbmis 5 cum aquae ebullientis
unciis 16, duabus dosibus, cum borae quadrante inter-
medio accepit. Quum vero alteram dosin assumeret, prio-
rem fere totam evomuerat. Post dosin secundam frustula
nonnulla Citri medicae assumsit, quibus nausea imminuit
et vomitus sistebat. Ilora fere 5a, prima vice et 6» iterum
alvum deposuit. In alvo secunda Taeniarum fragmenta et
Ascarides aderant. Ab bora 6» ad 9am usque, septies al-
vum deposuit, ila ut aegra, absque ullo catbartico admi-
nistrate, ex administratione florum Brayerae, noniesalvum
deposuerit. Post usum medicamenti borborygmi crebri,
dolores in abdomine pungentes et tenesmi ad alvum frequentes
aderant. Hora vespertina 9a, aegrae conditio emendata erat.
Per diem, sese a cibis abstinuerat et infanti lactem non
praebuerat.

Quum fragmenta vermis diversa, quae simul sumta me-
trum fere longa erant, conspicerem, a tribus Taeniis soliis
provenire, mihi apparuerunt. Tenuissima , articulis brevis-
simis praedita atque in filamentum quasi terminantia,
•erant. Capita at vero non aderant. Fragmentum unum, post
expulsionem, adhuc vivebat. Aegra, ah bora 9», alvum non
amplius deposuit atque noctem quietam degit. Crastino
vero die dolores in regione vesicae urinariae percepit, qui,
quando urinam solvebat, non augebantur et mox evanue-
runt. Die administrationis florum Brayerae, bora vesperti-

na 8a, infanli lactem praebuit ; craslino die, infans, vulgo
alvo constipata qui laborabat, bis alvum liquidam, viridem,
deposuit. Diarrhoea ista levior attamen eodem die cessavit.
Duobus diebus post, foeminam quum iterum adirem , sanitate
sese frui meliori, quam annis ultimo elapsis, testata est.

Liceat mihi etiam casus commemorare in quibus flores
Brayerae in Ascarides vermiculares administravi. Sunt se-
quentes :

Casus L Mense Septembris 1852, puer 10 annorum,
constitutionis sanae et robustae, qui Ascaridibus laborabat,
sequenti usus est praescripto ;

R. pulv. flor. Bray. dr. 5, inf. cum aq. ebull. unc. 6, adde
mell. comm. unc. I, non coletur: detur cum toto. s. ommi
hora scutella.

Duabus horis post usum hujus infusi alvus copiosa,
foetidissima, débitas consistentiae, insecuta est, quae As-
caridium copiam continebat insignem; plurimae adhuc vive-
bant. Deinde bis alvum deposuit liquidiorem ; prima denuo
Ascarides nonnullas, viventes, continebat, in secunda nulla
aderat. Symptomata, vermibus producta, post usum Brayerae,
statim evanuerunt et intra 3 menses post remedii usun) non
redierunt. Puer ex remedii usu, nullas percepit molestias

Casus H, Puellula, 5 anuos nata, sana, Ascaridibus val
dopere vexata, infuso, ut supra parato et administrato
€odein mense usa est. Alvus, die administrationis, non in
secuta est; crastino vero die in alvo, quam deposuit, Asca
ridium viventium numerus insignis conspici poterat. Etiam
hoc m casu remedium benigne egit.

Casus III. Puer 5 annorum, sanus, jam diu Ascaridibus
vexatus, mense Februarii 1853, extracti florum Brayerae
aquosi grana 10 cum syrupi communis uncia ß, accepit.
Per diem adminislrationis bis alvum solvit, Ascaridium vi-
ventium magnam copiam continentem. In alvo, crastino die
deposita,non amplius aderant. Sapor puero non repugnabat,
nec ullas molestias, ex remedii usu, passus est. Symptomata
morbi omnia statim evanuerunt,nec adhuc redierunt.

Casus IV. Puella, 9 annorum, Amstelodami ndta, quae
ibi semper degit, cujus familia Ilelminlhiasi valde obnoxia
erat, sese Taenia correptam ante menses nonnullos agnovit
atque medicamina diversa in illam assumsit. Die 14 Januarii
1853, quum illam adirem, eadem symptomata accusabat, quae
antea, dum Taenia correpta fuit, adfuerant, seil, appetitum
irregulärem, sornnia crebra, dolores in abdomine, alia. Pu-
pillae dilatatae erant, pulsus regularis, alvus tarda. De
Taeniae praesentia incertus eram, quum unicum signum
pathognomonicum, seil, articulos. in alvo, observare per lon-
gum tempus neglexisset. Ilora 1» postmeridiana, cum usu
electuarii (e pulveris Kousso drachmis 3 et syrupo communi
q. s.), incepit. Ilora 5a electuarium totum assumserat. Ad
horam 6»quot;quot;, puella, quae a cibis sese abstinuerat, bene sese
habuit. Post usum vero cochlearis, oleo Ricini impleti, nau-
sea et vomitus oriebantur el puella sese valde aegrotare
dicebat. Quum hora vespertina 9quot;, illam adirem, quiete
dormiebat; pulsus regularis, habitus externus normalis erat.
Die 15 Januarii. Puella noctem quiete degit; alvus at vero
non insecuta erat. Per diem olei Ricini unciam 1 accepit,

ex cujus usu, alvus prima vespere et deinde septies insecuta
est. In alvo Ascaridium vermicularium copiam insignem et
libras albidas observavi, quas pseudomembranas agnovi. De
Taenia nil conspicuum erat. Aegra per duos dies insequentes,
alvum non deposuit; deinde sanitate fruebatur optima.

A nostro proposito haud alienum esse puto, si hac occasione
expérimenta cum floribus Brayerae in animalibus instituta,
commemorem, seil, etiam in arte veterinaria viri docti nuper
floribus Brayerae usi sunt cum salutari eirectu l)Doct. schwartz
artem veterinariam qui exercet Nurenbergiae, remedium pri-
mus animalibus administravit et observationes sequentes com-
municavit. CASUS I. Canis 4 annorum, Taenia quam maxime
vexatus, in illam medicamina varia frustra accepit. Post
diaetam bene administratam, infusum e florum Kousso uncia
3 et aquae unciis 10 bene agitatum accepit. Animal nil ab-
normale deinde praebuit. Iloris 2 post, alvum quater deposuit
aquosam. In alvo 2a, Taeniae cucuinerinae duae aderant,
quarum una unum, altera duos pedes erat longa. Post men-
sem elapsam canis sanitate fruebatur optima. •

Casus II. Caniculus, 2 annorum, infusum , e pulveris Kousso
drachmis 2 et aquae ebullientis unciis 4 paratum, assumpsit sed
evomuit. Crastino die infusum istud, addito succo Citri, iterum
accepit. Horis 2'/, post,, in alvo aquosa, Taeniam cucume-

1) Observationes istas benevolus mihi eommunieavit vir aestu-
matissimus Doct. HECKMET£B, artem veterinariam qui in schola vete-
rinaria Regia, Rheno-Trajecti, docet.

rinam, 4 pollices longarn, deposuit. In alvo sequenti vermes
non aderant. Ab hoe tempore caniculus Helminthiasi fuit
immunis.

Casus III. Canis, annum natus, infusum e florum Brayerae
drachma I|3 et aquae unciis 3, duabus in dosibus, cum semi-
hora intermedia, accepit. In alvo aquosa, 3 horis post inse-
cuta, Ascaridium marginatarum copia aderat insignis; canis
deinde sanus erat.

Casus IV: Canis alter infusum e pulveris Kousso uncia
et aquae unciis 10 eodem modo accepit. Hora post alvum
deposuit liquidam, quae Taeniae serratae fragmenta quatuor,
4—6 pedes longa, agglomerata, continebat. Deinde saepius
alvum liquidam, absque dolore, ut videbatur, posuit, in qua
Taenia serrata altera aderat. Canis sub curatione et deinde
bene sese habuit.

Casus V. Canis 7 annorum infusum e pulveris Kousso
dracbmis 3 et aquae unciis 9, una dosi, accepit. Horis 2
post alvum liquidam saepius deposuit, Taeniarum cucume-
rinarum copiam, 50 pedes longam, continentem. Vespere et
crastino die, canis, ex dosi verosimile nimia, tristis et debilis
erat; usu carnis intra 2 dies plane reconvaluit. 1)

Biber, artis veterinariae peritus, qui est loco cui nomen
Hof, etiam Brayeram sequenlibus in casubus administravit.

Casus I. Caniculus, 3 annorum, jam antea cortice radicis
Granatorum frustra usus, florum Brayerae drachmam 1 in
aquae tepidae unciis 2, intra tres horae (luadrantes accepit,

1) nicl.as. Thierärtzliches Wochenblatt 1852, s. 62.

Iloris 2 post alvum liquidam absque doloribus saepius
posuit, quae Taenias cucumerinas tres continebat. Animal,
ab eo tempore, perfecta sanitate fruebatur.

Casus II. Canis magnus, senioris aetatis, pulveris florum Bra-
yerae drachmas 5 cum aquae unciis 9 accepit. Ilora ly, post
alvum deposuit, multas Taenias cucumerinas, pedem longas
continentem. In alvo, quae dimidia hora post sequebatur.
Taeniae cucumerinae nonnullae et Taeniae serratae fragmenta,
3 pedes longa, aderant. Canis deinde sanus erat.

Casus III. Canis, annum natus, insultis epilepticis et
convulsionibus laborabat. atque interdum in morsum pro-
nus. possessor! rabiei caninae metum injiciebat. Expulsio
articulorum nonnullorum usum florum Brayerae indicabat.
Unc. cum aquae unciis 9 accepit. Mox Taenias cucumeri-
nas nonnullas et Strongylos Trigonocephalos duos (qui in
ventriculo occurrunt) deposulL Canis deinde sanus fuit et
symptomata enarrata non amplius praebuit.

Casus IV Agno. Taenia ovina seu expansa correpto, in-
fusum e florum Brayerae uncia et aquae unciis 10 ita
administraverunt, ut in ventriculum tertium animalis per-
veniret. Post liorae quadrantes tres, postquam scibala ex
intestino recto evacuata erant, in alvo aquosa, mucosa.
Taenia expansa. 56 pedes longa. aderat. Quum agnum occi-
derent, in intestinis non alius vermis hujus speciei aderat. 1)

Nonnulla demum ex observalionibus Doct. kuchenmeister .

1) NicLAs. Tliieriirtxliehes Wochenblatt 1852, s. 136.

argumentum meum spectantia, commemoranda sunt, (juum
Doct. ille indagare vellet, quihusnam remediis Helminthes
extra corpus animalium quam citissime necari possent, alio
medio quam usitato, sc. aqua , usus est, quum vermes plurimi
aqua intumescant imo vero dehiscant, ita ut, tali modo,
observationem accuratam instituere non possimus. Materiem
muco intestinali quantum fieri posset simillimam, sc. al-
bumen , adhibuit. Infusum aut pulverem medicaminum
indagandorum, cum albumine mixtus est atque mixturam
illam ad 18—20gr. incaluit. Substantias vero, quae ob aci-
dum Tannicum in illis contentum, albumen praecipitabant,
cum lacte miscebat. Tale in lluidum vermes viventes, ex
intestinis gallinarum, felium et canum desumtos, transpor-
tavit et tempus observavit, pro quovis fluido ad vermes ne-
candos necessarium. Electricitate vermes revera esse mortuos
comprobabat. Nulla observatio ultra 40—48 horas durabat,
quum Doct. Küchenmeister medicamina, quae vermes intra
paucas horas necare non valebant, Antbelmintica specifica
non haberet. De Taeniis primo, et cum floribus Brayerae
sequenti modo indagationes instituit.

Brayera anthelmintica. kussorhjme.

Es hat in der letzten Zeit wohl kaum ein Mittel so viel
von sich reden gemacht als diese Blume.

1. Ich brachte eine lobende Taenia crassicollis, entnommen
einer mit Chinin behandelten und bei meinen Milzexpe-
rimenten verwendeten Katze, am 28 October Nachmittags
4 Uhr, in Berührung mit einer Mischung von Dolichos pru-
riens mit Eiweiss. Der Wurm befand sich sehr wohl in

dieser Miscliung. machte besonders anfangs die lebhaftesten
Bewegungen und zeigte sich noch am 29 October Nachmit-
tags 2 Uhr, also nach 22 Stunden, ganz munter und wohl. Da
sich an ihm durchaus nichts Krankhaftes auflinden Hess,
so brachte ich die Taenia in ein Gefass, worin ein Aufguss
von Brayera und frisches und ausgekochtes Pulver derselben
mit Eiweiss gemischt sich befand und zwar Mittags 2 Uhr.
Sehr interessant war es mir nun, sogleich als der Wurm
mit der 30o R, reiciilicli warmen Mischung in Berührung
kam, zu sehen, wie lebhaft er sich zu strecken anfing,
wie er zumal seine letzten Glieder ausspreitzte, als ob er
sie vom Körper lösen wollte, was jedoch nich geschah.
Schon um '/,5 Uhr war die Taeni?i lodl und während ich sie
noch mit dem Mittel einige Stunden in Berührung liess,
so machte ich noch einige Controleversuche über des Wur-
mes Leben. Der Wurm aber blieb lodl und lag da mit
ausgestrecktem Hals und Kopf bei geringeltem Hinterleib.
Interessant ist die Farbe des Wurmes, der ganz schmutzig-
gelbroth aussieht.

2. Ein mit Rademacher'schem weinigem Eichelauszug
behandelter Hund enthielt mehrere Taeniae serratae, von
denen ich 8 ganz unverletzt mit den Köpfen erhielt. Am
26 Novr. 1850 brachte ich zwei Taeniae serratae, beide
wohl erhalten, in eine Mischung von Eiweiss und Braijera,
wobei, wie oben, das Eiweiss wohl ein wenig gerann, doch
eben die Masse nicht so fest machte, dass er ganz starr und
steif stand. Mittags zwischen V*—V» 2 Uhr kam die Taenia
in die Mischung und schon gegen 2 Uhr war die Taenia so

matt, das die Electricität nur noch in ein paar Gliedern
der Taenia, ganz schwache Reaction erzeugte. Um 3 Uhr
war der Wurm ganz todl.

3, Zwei Taeniae serratae von demselben Hunde , wurden
mit Brayera und Milch in Berührung gebracht und das Ex-
periment wie alle vorigen angestellt. Um V, 2 Uhr Nach-
mittags wurden die Würmer hineingelhan und schon nach
einer '/, Stunde waren die Würmer todt und sogleich schlatf
erweicht.quot;

Postquam et observationes, aliis cum medicaminibus in-
stitutas, communicavit, Üocl. Küchenmeister, medicamina,
pro tempore quo Taeniam necare valebant sequenti modo
ordinavit.

«In Brayera mit Milch abgekocht starben die

Taenien in............ V»

in Terpentinöl mit Eiweiss gemischt . . . .1 — Y^ »

in Decoct. Brayerae mit Eiweiss.....l'/j—3 »

in Decoct, rad. punic. Granat, mit Milcli starben

die Taenien...........3—3'/, »

in Decoct, rad. punic. Gran, mit Wasser mit

Eiweiss gemischt starben die Taenien. . . 3nbsp;»

in Extr. Filic. mar, aeth. mit Eiweiss gemischt

starben die Taenien.........3'/,—4 »

in Ol. Ricini mit Eiweiss gemischt starben die

Taenien.............8nbsp;»

in einem Gemisch von Häringssalat mit Knob-
lauch und Zwiebeln in.......8nbsp;»

in Decoct, der Flor. Spiraeae ulmariae mit Eiweiss lebten

sie weil über diesen Termin; bei Darreichung von Cupr.
oxyd. nigr. leblen sie noch nach 4 Tagen ganz munter im
Wohnlhiere. Im Wasser mil Eiss erstarren die Taenien sogleich
und blieben nach 40 stündigen Verweilen darin und allmäligem
Erwärmen des Wassers bis 20° für immer lodt.

Demnach ist die Kussoblume das am schnellsten tödtende
Anlhelminticum.

Doct. KÜCHENMEISTER, quod Anllielmintica saepius non
agunt, ex catharlici administratione intempestiva, repetit,
qua medicamentum vermem per tempus, ad necandum re-
quisitum , langere nequit. Catharticum 4—6 horis post usum
Brayerae administralum, minus nocet.

Indagationes in Nematodes etiam instituit, lade lamen non
usus est, quum Nematodes ex illo vim motricem, tractus
intestinalis colorem brunneum et sugendi facultatem amittant.
Cum Iloribus Brayerae sequenti indagavit modo.

Brayera anthelmintica.

a.nbsp;Kussoblumenaufguss mit Eiweiss, wobei nur geringe
Coagulation des Eiweisses erfolgte.

Am 28 October, Nachmittags 4 Uhr. Ascariden hinein
und lebten noch am 29 October früh 4 4 Uhr.

Am 9 November, Nachmittags 7,3 Uhr. 2 Ascariden in
die Mischung, die Würmer lebten noch am 40 Nov. früh
und werden erst Abends 40 Uhr lodt gefunden.

b.nbsp;Kussoblumenaufguss ohne alle Beimischung,

Am 6 December Mittags 42 Uhr, mehrere Ascariden hin-
eingebracht. Sie lebten noch früh 44 Uhr, waren aber um
3 Uhr Nachmittags lodt.

c. Am 3 Januar 1851 bekam ein Hund ein Decoct. Bray.
A nth. nach vorhergegangener Darreichung von Ricinusöi.
Am 4 Januar wurde der Hund secirt; die Ascariden lebten
noch. Lebensdauer über 24 Stunden.

Medicamina, ita ut supra, in seriem sequentem ordinavit.
Tod unter 1 Stunde Santonin , in Oelen gelöst.
Tod binnen 1—2 Stn. Kreosot, Kochsalz, Mercur. corros. in
starken Gaben.

, » 2—5 » Steinöl, Cajeput —, Terpentmöl, Senf,
schwächere Kochsalzsolution und unaus-
gewaschene Häringsmilch.

» » a—15 » Knoblauch,Zwiebel.Lorbeer, Würznelkeo,
Holzessig, Bad. Punic. Gran., Tinct. Gal-
lar, Natr. Sulf in gesättigter Lösung.

»nbsp;15—24» Campher, Anis, Ingwer,Gentiana,con-

centrirte Hopfenabkochung, Ulmenrinde
und Kussoblume.

» » 24 » Petersilie , Raute,Schafgarbe, Rainfarren,
Baldrian, Chamille, Asa foetida, Gummi Ammoniac, Bal-
sam. Peruv, Roob Juniperi, Extr. Thujae, Ol. Chaberti, Ol.
Ricini, Aq. Picis, Kreosot verdünnt, Fuligo splendens,
Aloe, Gummi Gutt, Galle, Wermuth, Myrrhe, Quassia,
Hopfen , Pomeranzen, Kalmus, Ipecacuanha, Nux Jugl.,
China, Weidenrinde, Spir. ulmar., Quere, cortex, weniger
Eichelauszug (R.), Sanguis Draconis, Catechu, Kino, Natr.
Sulf (schwache Lösung). 1)

1) Doct. KÜCHENMEisTEE. Eine Revision der Anthelmintica. Archiv

11

Tabula ista, sic ail Docl. Küchenmeister, de Anlhelmiu-
licorum actione notiones praebet iis medicorum quam maxime
contrarias. Medicamenta , quae vermem intra 24 horas necare
non valent, Anthelmintica non habet. Flores Brayerae ex Tabula
ista, non eadem vi gaudent in Nematodes qua in Taenias ;
attamen ad remedia activa pertinent.

Antequam huic dissertationi finem impono, liceat, quae
tum aliorum, tum ex propriis observationibus, mihi elBcere
posse Visus sum, cominemorare.

Cuinam principio, flores Brayerae vim medicatam debe-
ant, propter cognitionem hujus remedii chemicam inaccu-
ratiorem, hucusque latet. Tute attamen illud in Extracto
aquoso nequaquam ea quantitate inesse , ut Taeniam expellere
valeat, statuere po.ssumus , quum ambo, quae et orn. simon
et ego paravimus, nullos ediderint efl'ectus. Si ex unica obser-
vatione judicium ferre nobis licet, pag. 148 commemorata, ex-
tractum aethereum principium agens etiam non contineret, ita
ut resinae acrae, amarae, in illo contentae, non ea vi Tae-
niam necandi praeditae essent, quam Clar. pereira illis
tribuit. Doleo quod hac de re fusius indagandi occasio mihi
defuit. Extractum aquosum, quod e floribus Brayerae, jam
antea Aethere extractis , paravi, quum illud adhiberem, etiam
inefficax mihi apparuit.

Quum vero reputamus, principia volatilia, tam exsicca-

für physiologische Heilkunde herausgegeben von Vierordt Jahrg. 1851.
p. 630 seq.

tione planlae, quam praeparalione ad exlracta, maxima
pro parte deleri; — extractum tam aquosum quam aethereum ,
vi antbelmintica fere esse orbalum ; — flores recentes in
Abassinia longe efilcacius agere et odorem adeo forlem ibi
spergere, ut periculosum sit, sub arbore florenti dormire,
baud improbabile videbitur, si principium agens, ex ma-
leria volatili isla repetendum esse slatuimus. Ilanc senten-
tiam, me judice insuper probat, quod ex omnibus praepara-
ralionis modis, quibus usus sum (licet alii decocti et
electuarii eflicaciam observaverint), infusum Horum cum
aqua ebullienli, in vase bene clauso, mihi ellicacissimum
apparuit, Dolendum lamen est, pro eo praeparandi modo,
qui aegrotis plurimis ingralissimus est et, irritatione ventri-
culi mechanica, saepius vomitum producit atque ila propo-
situm non altingit, non alium magis gratum et commodum
substitui posse. Quamvis noxiis abundat, attamen ob eHica-
cilatem majorem, decocto , electuario, aliis, praeferendum
mihi videtur.nbsp;'

Ue actione florum Brayerae medicata, quam maxime dis-
sentiunt viri docti, quum unus illis vim Taeniam necandi
aut illius narcosin inducendi allribuit (oliaiu), alter Hores
virtulibus illis prorsus orbatos statuit (oauhenay, Barclay),
Hic catharlici administrationem, ante et post florum Braye-
rae usum commendat, (bl-dd) , ille calharticis ut plurimum
non opus esse contendit (Mitchell). Nonnulli modum prae-
paralionis nullius habent momônti (barclay) , alii hac de re
praescripta referunt fusiora. Attamen e casibus morbi, ab
aliis observatis, satis superque apparent, quod 1«. sanatio

plurimis in casibus radicalis Brayerae usum insecuta est,
quum caput vermis reperire licuerit ; 2«. quod flores Brayerae,
licet interdum diarrboeam provocent, ut plurimum ad de-
bitam actionem catbarticorum administrationem, post illo-
rum usum, desiderant, ita ut, saltem in Europa, vis
cathartica illis non sit attribuenda ; — 3». quod remcdium, plu-
ribus in casibus, nullas produxit molestias; interdum ex
ejus usu dolores colici, rarius cephalalgia et molestiae ma-
jores orta sunt ; bis in urinae secretionem influxit ; 4». quod
casibus in nonnullis sanatio temporaria erat, quum morbus
rediret, sed casus isti rari, ratione habita casuum mul-
torum in quibus sanatio radicalis erat, nequaquam remedii
eflicatitalem infirmant.

In casubus, quos mihi observare licuit. remedii actio
physiologica in organismum humanum, me judice erat in-
iiocua. In hominibus sanis , sanguinis circulationem accele-
ratam, sensum urentem in faucibus et dolores in abdomine
leviores observavi. Nausea et vomitus solummodo potionis
volumini magno et pulveri in illo contento, attribui debont.
lu hominibus vero irritabilioribus, remedii actionem cathar-
ticam saepius observavi; interdum ex ejus usu aegrotabant,
ila ut illis dosis modica porrigatur, necesse mihi videatur.
Florum Brayerae usum, monente Mitchell, nullius esse
momenti in laclis secretionem, non assentiri possum. Casus,
pag. 11)0 commomoratus. hoe reprobat. Omnes molestiae. ex
usu remedii ortae. brevi. aut sponle, aut usu emulsionis
amygdalinae evanuerunt. ita ut cerlissime statuere possimus
remedium . rite administralum, organismo innocuum esse.

Quoad actionem medicatam, Ilores Brayerae inter medi
camina adversus Taeniam merito locum principem tenere
mihi videntur, primo ob illorum actionem organisme in
nocuam. porro oh administrandi rationem simplicem, i. e
absque ulla cura praeparativa, et tandem ob illorum efiica
citatem. lu quatuor casibus, a me observatis, post 9 menses
praeterlapsos, de administrationis effectibus dijudicare quam
tutissime potui. Tribus in casibus sanatio radicalis erat; in
* uno, morbus rediit. Hoc vero in casu conditiones aderant
infaustissimae, quum famula, tractione licet cautissima,
Taeniam verosimiliter ruperit. Numquam caput vermis inveni;
satis superque igitur patet, non desperandum esse de effectu
salutari, quando caput inveniri nequit.

Ex observalionibus aliorum patuit dosin esse pro adulto
drachmarum 4 ad uncias 2. Ego dosin dracbmarum 12
absque molestiis majoribus administravi. Drachmae 5—7
vulgo sufficiunl. Actio inter V»—24 horas, omnibus in ca-
sibus insecuta est.

Praeter casus morbi commemorates , pluribus hominibus ,
qui sese Taenia correptos putabanl (cujus vero unicum sig-
num palhognomonicura, seil, articules in alvo observare,
mihi non licuit), flores Brayerae administravi. In omnibus
remedii actionem commemoratam observavi. In Ascarides
vermiculares, quando floribus Brayerae usus sum, eßica-
cissime semper egunt.

tantum.

TABULAE EXPLICATIO.

Figurae 1. 2. 3. 4, quae in tabula inveniuntur, in itineris descrip-
tione, a BRUCE édita, occurrunt. (Vol. V. pag. 69 et pag. 74.)^
Illas ad naturae fidem exacte delineatas esse, bruce affinuat. Icoues
Brayerae anthelminticae quas lamarcq et rochet d'héricoukt
ediderunt, iconibus a bruce cditis simillimae sunt; absque ullo
fere dubio, iconum a bruce confectarum apograplmm retulerunt.
Figurae 5—13 occurrunt in parte lia descriptionis itineris Doct.
brayer, de qua videatur diss. pag. 9 Liber iste mihi ad manus
venit quum dissertationem jam typis mandaveram. Clar. kunth icones
confecit ad florum specimina cxsiccata.

Fig. 1. Ramus Brayerae anthelminticae, qui imagines praebet
praeclaras foliorum , paniculae et annulorum qui ad ramos occurrunt.

Fig. 2. Foliolum.

Fig. 3—4. Flores.

Fig. 5. Flos completus, quoad veram magnitudinem valdopere
auctus. (Monente kunth , flores Brayerae magnitudinem florum Agri-
moniae adaequant.)

Fig. 6. Floris dissectio verticalis e qua pistillorum positio et in-
sertio staminum perigyna conspici potest.

Fig. 7. Fragmentum floris exsiccati.

Fig. 8. Petalum.

Fig. 9. Stamen.

Fig. 10. Stamen, quoad magnitudinem auctum.

Fig, 11. Pistilla.

Fig. 12. Pistilli dissectio verticalis, e qua ovuli insertionem con-
spicere licet.

Fig. 13. Oyulnm.

Siefnd P W Ol V»[ IJL R ,nbsp;^

THESES.

T.

Acidum carbonicum nullam direclam babet efficaciam in
sanguinis colorem.

II.

Absorptio adipis in tractu intesstinali et vasis lympbaticis
et vasis sanguiferis perficitur.

III.

Male agunt qui Santoninum aqua solutum praescribunt.

IV.

Non assentior Clar. oesterlen dicenti, Ilores Arnicae inter
medicamenta leniter excitantia recensendos esse.

f)e pathogenesi morbi Brighlii nondum constat.

VI.

Articulorum dejectio unicum Taeniarum sistit signum
pathognomonicum.

VII.

Ex observationibus Doct. dietl nequaquam concludere licet,
a venaesectione in peripneumonia abstinendum esse.

VIII.

Ab Opio in morbis inflammatoriis non semper abstinen-
dum est.

IX.

Melius medico est sistere gradum quam progedi per
tonebras.

X.