THESES JURIDICAE INAUGURALES.
-ocr page 2-^éi.
■M^Wt
îiym
3
HU
m
Mé
gt; t^-j
a: ' A. .X^amp;WK®
*
ff.^S-âl
-ocr page 3-QUAS,
EX AUCTORITATE RECTORIS MAGNIFICI,
BARTIIOLD! JACOB! LINTELO DE GEER,
juk. utk. doct. et pkof. okd.,
NEC NON
amplissimi SENATUS ACADEMICI coksensu
ET
nobilissimae FACULTATIS JUEIDICAE decueto,
PB® ©[B^ilDliO ©©©HOE
SUMMISQUE IN
JURE ROMA^fO ET IIODIERNO HONORIBUS AC PRIVILEGIIS,
RITE AC lECITIME CONSEQÜENDIS,
ERUDITORUM EXAMINI SUBMITTIT
t i e l a n u s.
®ie VII. m. Junii a. MKCCCL, hora II.
T IE L A E .
Apud A. FAltf
MDCCCL.
-ocr page 4-Bil
-ocr page 5-I.
Recte Clar. von Savigny reprehendit artis vocabu-
lum error in substantia.
Ill 1. 21 §. 2. D. de act, emti, legendum: emtio,
nem esse.
III.
In definitione ususfructus verba salou rerum sith-
stantia spectant modum utendi.
Ia §. 8 lit. 2 lib. 1.1, preeferenda est lectio: quibus
permissum erat jura condere.
V.
Matrimonio aliquid cum contractu commune est.
VI.
In patria nostra, peregrinus secundum statuta per-
sonalia patriae suae judicandus est.
VII.
Male de Pinto (Handl. Burg. Wetb. ad § 729): »de
zaak die bet onderwerp is van een contract, moet loe-
Lebooren aan hem die belooft.quot;
VIII.
Non valet apud nos doctrina quam docet Potbier,
dicens: »objectum contractus utile debet esse ei qui
stipulatur.quot;
Minus recte Jcgislator art®, 1356. Cod. Civ, nostri,
inter essentialia contractus, 4quot; enumerat causam lici-
tam.
X.
Improbauda God. Civ. nostri dispositio : »Konp en ver-
koop van eens anders goed is nietig.quot;
XI.
In contractu assecurationis substantialia requiruntur,
praeniium, damni resarcitio, id quod interest, et pe-
riculum: et circa haec quatuor, consensus.
XII.
In contractu assecurationis scriplura ad essentialia non
pertinet.
XIII.
Quodcunque in aliquo contractu subjectum esse po-
test, id in contractu assecurationis praemium stipulari
potest; idemque dicendum de rcsarcitione damni.
Nec praemium nec resarcitionem in contractu asse-
curationis certa esse opus est.
XV.
Art. 250 God. Mere, ita inteliigendus, ut contractus
existere quidem possit deficiente eo quod interest, non
vero locum esse exactioni resarcitionis.
• 'nbsp;XVI.
Male Alauzet (Traité Général des Assur. N®. 98 ,
Paris 1843) »Le but que se propose l'assurance est de
remettre l'assuré (si un sinistre arrive) dans la même
position que s'il n'eut pas tenté son expédition.quot;
XVII.
Maie idem 1. 1.: »C'est changer le caractère du con-
trat d'Assurance, et vouloir l'assimiler aux dommages
intérêts, d'y comprendre le bénéfice qu'on a manqué
de faire.quot;
Maie agunt qui praescripta, ad subjectum m con-
tractu pertinentia, ad rem assecuratam extendunt.
Interesse, quod nondum nalum est eo momento quo
•contractus initur, assecurari potest.
XX.
Male art. 599 Cod. Merc.: »Verzekeringen zijn nie-
tig, wanneer zij gedaan zijn: 1». op de soldijen of ga-
giën van het scheepsvolk: 2quot;. op de premiën of het
kaplaken des schippers.quot;
XXI.
Assecuratio assecurato est factum administrationis.
XXII.
Uxor quae administrationem bonorum retinuit (art.
163 God. Giv. nostri) contractum inire potest quo eo-
rum periculum in alium convertitur, licet marili auc-
tolitas non interveniat.
XXIII.
Is apud quem res quaedam deposita est, vel credi-
tor qui pignus accepit, suo nomine contractum inire
potest, quo depositum vel pignus assecurantur.
Creditor suo nomine contractum inire potest, quo res
debitoris assecurantur.
XXV.
Contractus assecurationis inter cives civitatum inter se
bellum gerentium, nonnumquam eflectu caret, etiam
si in Poliza legatur clausula: »of die bet anders zou
mogen aangaan, vriend of vyand.''
XXVI.
Societas anonyma pcregrina, in patria nostra agere
non potest, nisi approbatione Regis nostri munita.
XXVII.
Assecuratio rerum, peregrina lege extra commer-
cium , in patria nostra non est nulla.
XXVIII.
Si incendiura culpa fdii minoris, apud assecuratum
inbabitanlis, ortnm est, assecuralor solvere tcnctur.
Periculum amittendae causae suae apud Judicem,
non est periculum contra quod assecurari potest.
XXX.
Minus recte annotatum ad art. 251. Cod. Mere, in
editione Cons. Asser, c. s. »Immers de geheele bepa-
ling is gegrond op de stelling, dat er van de zijde
des verzekeraars dwaling plaats heeft in het wezen der
zaak , substantiële dwaling.quot;
XXXI.
Nimis absolute Gons. Donker Curtius ad eundem ar-
ticulum (Opinions énonc. p. 99) »Y a-'t-il erreur
dans l'essence? Point du tout!quot;
XXXII.
Bene Seneca, in libro I de Clementia, legum poe-
nalium officium intellexit, ut patet ex his verbis: »In
vindicandis injuriis, haec tria lex secuta est, quae
princeps quoque sequi debet: aut ut eum quem punit,
emendet; aut ut poena ejus, caetcros meliores reddat;
aiil ut sublatis malis sccuriores caeteri vivant,quot;
Qui deli quit non habet jus ad poenam.
Civilati jus esti in delinquentem mortis poenam sla-
tuere.
Qui deliquit necandus non est, si alio modo arceri
potest ab ordine civitatis turbando.
Recte novus Codex Criminalis Batavus poenam ex-
positionis publicae rejecit.
Poenae perpeluae probandae sunt.
XXXTIII.
Affirmative respondendum est Bastiat roganti (Soph,
écon. p. 74) : »N'est ce point un axiome incontestable
en économie pobtique que les impôts, à la longue,
retombent sur le consommateur ?quot;
Lusus publicus (Staats-Loterij) servandus esset, etiam
si nullum lucrum ciritati alïerret.
XL.
Licet civitati, quae se civi obligavit ut foenus ei
solvat, ex hoe foenore aliquid tributi nomine retinere;
salvo articulo 171 Legis fundamentalis.
t-4 -Wfe-
jh.
%%