OBSERVATIONES

IN

ATHEN yEI DEIPNOSOPHISTAS

SCRIPSIT

S. P. PEPPINK

LUGDUNI BATAVORUM
APUD CASAM C.T. E. J. BRILL
A.D. MCMXXXVÏ

8IBL10THEEK DER
RIJKSUNIVERSITEIT

UTRECHT.

Â. qu.
192

t.

\

\ \

■y

- ' t

r -H -

quot;iV

. quot; \

.'f

%
■ jft:

%

i

M

' i

y \ : r:

■Vnbsp;■ ■

'.Hi

■.i

OBSERVATIONES

IN

ATHEN^I DEIPNOSOPHISTAS

OBSERVATIONES

IN

ATHEN^I DEIPNOSOPHISTAS

SPECIMEN LITERARIUM INAUGURALE /
QUOD EX AUCTORITATE RECTORIS MAG-
NIFICI/CAROLI GUILHELMI VOLLGRAFF,
PHIL. DOCT. IN FAC. LIT. ET PHIL. PROF.
ORD. / AMPLISSIMI SENATUS ACADE-
MICI CONSENSU / NOBILISSIMAE FACUL-
TATIS LITERARUM ET PHILOSOPHIAE
DECRETO / PRO GRADU DOCTORATÜS
SUMMISQUE IN LITERARUM DISCIPLINA
ET PHILOSOPHIA HONORIBUS ET PRI-
VILEGIIS / IN ACADEMIA RHENO-TRA-
lECTINA RITE ET LEGITIME CAPESSEN-
DIS / FACULTATIS EXAMINI SUBMITTET
KALENDIS MAUS HORA III

SIMON PETRUS PEPPINK

AMSTELODAMENSIS

LUGDUNI BATAVORUM
APUD CASAM C.T. E. J. BRILL

A.D. MCMXXXVÏ

aiBLIOTHEEK DER
RIJKSUNIVERSITEIT

UTRECHT.

Disputatio prelo subiecta est Idibus Martiis
Promotor Dr C. W. Vollgraff

Patri uxori carissimis

S.

S'

CONSPECTUS

pag

Prolegomena ; tractantur codices Epitomes Athenxi,

jEschyli, Flavii losephi, Nicandri.................i

Notae in Athenaeum.............21

Excursus I: Cleomedis et Gemini loci quidam e codice
Laurentiano emendantur............94

Excursus II: Ad Geoponicorum scripta.......98

Excursus III: Nicephorae Basilacae fragmentum ineditumnbsp;loi

PROLEGOMENA

Omnium virorum doctorum qui Athenœum data opera emendare
conati sunt, uno Cobeto excepto facile principes sunt Casaubonus
et Kaibel. Casaubonum laudibus extollere non necessarium, edi-
torem ultimum admirari satis non possum. Cum vero multis
nominibus mihi reprehendendus sit Kaibel, praefari pauca volo
ne videar rodere virum egregium qui, quamvis saepe sit lapsus
in tractandis libris manuscriptis, Athenœum edidit ita, ut quavis
fere pagina ingenium eius, doctrinam iudicium praedices oporteat.
Attulit sane Wilamowitz haud spernenda, sed palmam facile sibi
praeripit Kaibel. Atque utinam Wilamowitz qua erat doctrina
atque ingenio nobis dedisset editionem Athenœi senex, cum longo
usu auctorum et inscriptionum alia emisit quae semper erunt
monumenta incomparabilia. Nam sagacitatem Cobeti, Bentlei,
Kaibelii in restituendis verbis nostrinbsp;admireris licet, est

totum hoc opus id genus, ut nonnisi a Scaligero vel Wilamowitzio
recte curari posset. Ipsa scripta Cobeti vel Bentlei, qui cum
commentariis Wilamowitzianis comparaverit, statim intelleget quid
velim. Cunctanter ergo accedo ad componendas notulas quas,
si quid habeant in se boni, postea in usum suum convertat editor
futurus. Corrigam igitur quae Kaibel minus bene administrant
(qui labor non ingenio sed industria constat), promam notas
Valckenaerii Hemsterhusii Cobeti quae neglectae iacent in Biblio-
theca Academiae Lugduno-Batavae, deinde interseram quae per
complures annos excogitavi vel congessi in Bibliothecis Franco-
gallicis, Anglicis nec non Italiae. Quibus recte usus is, qui post
KaibeHum Athenœum edere aggredietur, apparatum criticum
paulo emendatiorem dare poterit. Nihil hic mihi arrogo, à^Kot.

Ç^ïT« li-équot; ÛA'«quot; qui litteras Graecas amatis, si quid emolu-
menti redundare possit e fontibus aditu saepe difficilibus ad auc-
torem, quem omnes semper ad manum habeant necesse est.

Kaibel in praefatione editionis suae affirmat accuratissime se
codicem Marcianum contulisse, quod ante eum de filio suo

Peppink, Observationesnbsp;^

praedixerat Schweighaeuser. Quamquam non ita difficilis sum ut
negem Kaibelium multos errores, quos Schweighaeuser commiserat,
correxisse minime tamen credo textum qualem nunc habemus
fideliter ad codicem Marcianum esse expressum. Cum vero editor
sollemniter paene autumaverit se ne minutissimos quidem errores
vel scribendi distinguendive proprietates neglexisse, demonstrabo
rem non ita se habere. Non omnia exhauriam, sed indicabo ea
quae satis superque probent me non frustra iterum codicem
Marcianum excussisse:

Pag. 197«: X«/ habet Marc., ergo futilis nota editoris indicantis
hoc tamquam E C proprium 198^ %xi xpviroü eip'yx(ri/,évov sic, non

Kllt;7(X0Ü;

Pag. 199/ 13: ó S' £XÓi%i(7roi; êxüpsi fterpyiniv, omisit izcipsi Lauren-

tianus (E)\ altum silentium apud Kaibelium;
Pag. 223/ in fine: «AA' xmlihsä^ocq AE\ nihil editor ad locum.

cf. Schwartz, Euseb. Einleit. p. CXLIII;
Pag. 302c 21: A: ^pxziJLvtg pro xpdxv*]?;

Pag. 426*5 22: expectares -ov, Kaibel; at hoe ipsum servavit A\
Pag. 438t 4: margo summarium habet hoc: Tsp) ri?? SxaW tto-
XuTvmixq (sic); margo ante Leopardium veram lectionem sub-
ministravit;

Pag. 535^ i: ^fi'fJüa-ÄT« ut male Kaibel tamquam^quot; proprium;
Pag- 579«^ lO: si^'n-xéxiov ixTpd'yi/ig: sic emendavit Jacobsius, nihil

K ad locum.
Pag. 130t 26: 'kv! ij^ii oujii?, sic A\
Pag. 603^ 14: JTflTf TTÓrOV;

Pag. 6giè 4: [/.vpkxt; (ruyxxTsx.^.siasv cur tacet editor?
Pag. 694« 19: II T^p'praetervidit Kai bel, nam charta plicata est.
Pag. 696« 4: A ayi.Trk'km, non E solum.
Pag. 520^: 13: a-fp; vvv oü k. A;

Pag. 471« 8: ifio) TTxpx^ot; ré TrpÜTCv sic A\ Cf. ad p. 532*5 17;
p. 263«' 14; p. 81(5 9; t 9c 20; et quae ad finem p. 81 adnotavimus.

Haeccine pauca exempla satis docent editorem codicem non
cum pulvisculo evolvisse, sed alia mox in notis. Attuli locos ali-
quot ne viderer temere iecisse crimen in eum, qui optime cete-
roquin de Athenceo meritus una tamen in re lapsus est; .scilicet
in codicibus conferendis compendiisque enucleandis! Codices enim

Epitomes maie contulit, permulta neglexit, alia ne intellexit quidem,
erroribus denique se implicuit qui monstrent eum non satis diu
trivisse codices saeculorum XIII' et XIV'.

Post Kaibelium Al dick se accinxit ad collationem codicum
CE, correxit pauca quaedam, praetervidit plura, lapsa est sae-
pissime, nec mirum! Scriptura horum librorum satis difficilis est,
neque quicquam proficias nisi complures annos in bibliothecis una
cum codicibus habitaveris.
Pag. 4Id? 7: 'Ayxfx.é/ivovi Laur. E\

Pag. 48« 25: E (TT/iu, lineola ut saepe significat sv vel o-av; trT^Jws-ay
ergo habet codex. Codicem hic pessime Kaibel tractavit nihil
adnotat Aldick

l'ag- 54^ 17:nbsp;E si Kaibelium audias. Ergo fol. $2quot;

{=Ath. 55/ 23) yvaipii/.yi legendum! Minime gentium! compen-
dium èt p. s^e èt 55/ idem est et nihil aliud significat quam
ovç

Pag. 60e 17: xttoti-vi additis yr' ■. id est àiroTrviyovTxi, res certa est

ad scripturam quod attinet
Pag. 6sd 21: opviêxpix nemo male legit (et errare tali quidem
in re difficile!) sed pessime èt iuvenis Schweighœuser èt Kaibel
lapsi sunt in enucleando p. 62c i ti sequente compendio eodem
quod habes in opviùxpix. Saepe enim -xpx et -xpix alibi sic
exarata sunt.

Saepissime xx:^.oüa■l compendiose scribitur, nemo unquam erravit,
sed cum ypx^omi (pag. 66d 2) eodem modo scriptum esset, non
habebat editor quomodo explicaret, refugiendumque sibi putabat
ad correctionem Musuri.

Pag. I2d g : si comparas.set editor compendia p. i6a ävxtrrxvTsi;,
24^ xypâŒ(7CivT£?, 2id 3 To^sùovTsç (ut pauca tantum afferam exempla
e codice E) numquam dubitasset de lectione p. 12^/9 ubi nemo
non ;lt;JJ/Tfç statim legit, nunc vide quid designaverit.
Pag. 16/ 2: lixaittslv oX'iyov kevov àv Ts utrum horum vocabulorum
glossema sit nunc nihil ad rem. sed cur altum silentium apud
Kaibelium ?

Sed iam satis exemplorum. Novam igitur confeci collationem
et Laurentiani èt Parisini. Infra hic illic tractabo fusius
locos selectos.

Quodsi nullam aliam ob causam reprehendere possem editorem
futilis sine dubio viderer viris gravibus qui nonnisi sevenora, ut
aiunt ipsi, curent despiciantque quicquid studii cod.cibus excu-
tiendis imponas. Sed latius patet mihi campus. Sescenti sunt loc.
qui arguunt Kaibelium stylum atque orationem Epitomatons
Ion bene cognitam habuisse. Nam qui hoc in se suscipit u
antiquas lectiones e verbis epitomatoris eruat, eum oportebit
afferre tantummodo ea quae merito inter varias lectiones numeran
possint. Videamus quomodo editor hanc rem ad finem perducere

conatus sit.nbsp;. .nbsp;,

Habet hoc sibi proprium Epitomator •) ut saepiss.me paraphra-

sin nobis pro verbis auctoris quem in compendium redigat,

22: pronbsp;E. pag. 234^ 12:

et multis aliis locis usitatiora reponiL Patet
igitur quid Sit iudicandum de varia lectione (sie!) a Kaibeho
allata pag. 259^ 15 'T.A;™. pronbsp;Eodem

poterat pag. 230/ 22 Epitomatorem .ui^iroXnou habere bic.
318« 22 iipi pronbsp;pag. 273^ Inbsp;est lectio

inutilis.

Ordinem verborum mutat Epitomator ut etiam metrum
pessundat.

Pae 227. Ii: «V 5' Äv et sie saepe alias. Nihil igitur ad

rem adnotare pag. 230« 4nbsp;w

Describam Epitomes particulam:nbsp;^ .opM,:-

^àwmm- —nbsp;vkm ÙTTi Pcof^xbv ovr^ ^xKoui^s^ov, Ksirxi

rs Lp'nbsp;^nbsp;Sic in brevius contrax.t

suo arbitrio ductus partem be paginae 306. Quis unquam hinc

effecisset variam lectionem?nbsp;, ^ t^

Sescenta talia aliis locis ex Epitome afferre poterat Kaibel, sed
non fecit. Nihil proficimus notulis id genus,nbsp;f quot;

ciemus in posterum. Contra neglexit adnotare ubi signa et
indicia coniecturarum supersint.

E gr. pag. 230^ 2:nbsp;duobus punct.s additis supra

Vi. pag. 242/ 20 .m A. E vero r« duobus punctis supra «

Quae sequuntur exemplis confirmare possum ex alUis compendüs tam editis
quam ineditis.

additis. Sic enim solebant illa aetate indicare correctiones.
Eundem errorem etiam in A saepiuscule commisit editor.
Mirum pag. 2$ïe 21 a Kaibelio variam lectionem ex CE afferri.
Nominibus propriis semper fere superscribit Epito-
mator lineolam quod et nostro loco fecit; Kaibel hoc dignum
putabat, quod adnotaret. Vides quam imperite. Innumeris locis
neglexit summaria codicis A quae sine dubio magni pretii sunt.
Hinc factum est ut pag. 263^' 14, 264^ 14 tribueret Epito-
matori quae recte in margine codicis A legerentur.
Haeccine y£vf/.»rolt;; %xpiv protuli.

De libris manuscriptis Athenaei qui olim disputa-
verunt aut uno codice niti debere recensionem auctoris iroXvy^x-
ùttxTxrov autumabant, aut sibi persuadebant non minoris esse
momenti Epitomen quam Marcianum A. — Ante Kaibelium nemo
contulit Epitomes libros manuscriptos, ut iure statuas, nonnisi
codices minoris pretii esse adhibitos. Nam Muretus ') et Gro-
novius perpauca eorum quae in Italiae bibliothecis invenerant
in lucem emiserunt, collatio codicis A quam Schweighseuser in
usum patris confecerat nullius pretii erat. Primus excussit Mar-
cianum Cobetus, qui tamen abreptus admiratione librorum anti-
quissimorum neglegere solebat quae codicilli recentiores servant.
Inspexit vir acutissimus Parisimm C, sed post paucos dies ut-
pote descriptum ex A abiecit. Argumenta quibus fretus hoc fecerit
collegi e schedis omnia, nec tamen adstipulari possum Cobeto vel
Maasio. Nam cum iam eo perventum esset, ut duobus codicibus
fretus Kaibelius Athenœum ediderit, exstitit nuper Maas, qui in
censura libelli Aldickiae de Epitome professus est se, omnibus
examinatis argumentis, facere cum Cobeto. Quamobrem omnia
proferam quae, per complures annos congesta, probare mihi vi-
deantur Epitomen sui esse iuris. Si quae hic illic occurrunt
observationes ab aliis iam factae, gaudeo consensu, sed praeter
ea quae Wissowa exposuit, in Italiae bibliothecis nihil repperi
unde haurire liceret, quae sententiam meam vel corraborare vel
labefactare possent. Ac primum quidem in animo est conscribere
quaedam de aliis auctoribus, quo melius eluceat quam implicata
sit historia, ut ita dicam, textuum scriptorum Grsecorum. Prae-

I) V. L. XVIII. cap. II. Valckenaer in Schedis.

6nbsp;prolegomena

cepta quae liberaliter dantur multum laboris atque taedii afferunt,
exempla vero quae ipse e codicibus collegeris, menti mhaerent
meliusque docent quo modo res sit gerenda. Magni momenti
est examinare varias lectiones easque comparare cum erronbus m
aliis libris commissis. Nam si luce clarius demonstrari potest
varias lectiones, quas apte cum lectionibus vel Marciam vel
Epitomes comparaveris, e libris diversae originis esse profectas
sive apud Flavium Josephurn sive apud poetas quales sunt Op-
planus, meander alii, nonne strata melius erit via ut eo perve-
niamus quo tendere est in animo? Perscrutab.mur igitur verba
tradita ^schyli, Flavii, Nicandri, et demonstrare conabimur
eandem rationem intercedere inter varias lectiones Maraam et

Parisini (Laurentiani).

Scribae Byzantini satis diu aut opprobiis sunt exagitati aut

laudibus cumulati. Saepe factum est ut iidcm et meptissimi
vocarentur ubi errores explicare deberent philologi. et sagacitas
eorum praedicaretur cum viri docti non haberent, quomodo ex-
ponerent, qui factum esset ut optima lectio in stercore tamquam
aemma emicaret. Illud inbecillitati librariorum imputabatur, hoc
debitum referebant ingeniis Byzantinorum, ut myxssït^s fuere fortes
ante Bentleium et Scaligerum. Sed iidem Scaligen et Bentleu
Byzantini saepe tam graviter impingunt, ut statim rursus eos
detrudas ad discipulos inertes et stupidos. Quam fallax sit haec
ratio hisce paucis verbis satis significavi sed festinat potius ammus
ad exempla Ac iam statim in medium procedat codex ^schyh
adhuc ne-lectus, quem antiquas lectiones servare consentaneum est.

In am'plissimo apparatu critico quem Wilamowitz Mschylo
suo addidit non ita paucas lectiones commemoravit editor claris-
simus quas nullo modo explicare possis. Harum lectionum ongmem
indagare unius viri docti non est, neque contigit Wilarnow^zio
ut repperiret libros unde portenta haecce explicari probabiliter
possent. Exempli causa codex L praebet Septem 480nbsp;quod

unde natum sit haud facile dicas. Nec melius tibi res cadet
Prom. 783 o^y-oo, vel Prom. 1070nbsp;explicare studenti. Adm-

tus codice Vaticano 1332 saeculi XIII' has tres varias lectiones
illustrabo, deinde de aliis quibusdam locis pauca commentaturus.
Prom. 783, Rubricator antiquus atque idem qui in Sophoclis textu
laborem suum posuit, superscripsit 7P- ohrov. Est haec sane

notula quantivis pretii, nam et facilis explicatu est lectio u/xou?
et notanda forma; desideravit enim primus Elmsleius gene-
tivum. In codice differentia inter compendia ou et ow? signifi-
cantia semper constans est.
Prom. 1070, iTxXxi in P est varia lectio, sed Vaticanus optime
illustrât unde venerit lectio futilis: nempe in Vat. addita est
vox TthflOV.

Sept. 480 A/W. Obscura sane var. I. sed lucem affert iterum Vat.

yp. XÙav : ^yjXovoTi Tviv y^c!](T(TXV.
Insunt libro Vaticano lectiones et confusiones antiquae.
Sept. 724, TTsptCpyiiMiU!;-, P manus correxit Ô1 supra lineam. et ei
confusio antiqua. Plura exempla repperiet is qui codicem summa
cura excutiendum sibi sumpserit. Videamus si praeter ea quae
iam indicavi afferat liber, quae impune negligi non possint.
Pers. 193 confirmât correctionem a Blomfield factam.
Sept. 213, prima littera fuit A, postea correcta est. Superscripta
quae sunt a Rubr. 1°, quamvis difïicilia sint lectu, clare tamen
distinguitur A/^cav vel a/^o/?.
Sept. 277 superscripsit R, lus; à-iro %omü to ôûstv, óótrsiv recte

restituit Weil.
Sept. 179, 'TToKm, cf. Triclinium.
Prom. 667, ut Naber.

Sunt vero et alii loci ubi olim alia atque quae nunc in codice
exstant lecta fuerunt. Nam quod Sept. 487 : quot;K^vxi; a rubr. super-
scriptum est ^apiKov, indicat hic olim recte lectum esse 'Ató«?.
Prom. 692, verbonbsp;quod Wilamowitz in tÙ^/siv mutavit

hanc glossam addidit rubr. XuttsIv to %püfix. Evidens est eum olim
^pyizsiv legisse: confusio frequens est, exempla in Athensei libris
occurrunt haud semel. Neque est negligenda interpretatio versus
Prom. 974, eCpquot; oïg Trxa-z^i? axKolç, eiusdem sententiae erat Abresch.
Sensit idem rubricator Sept. 282 non bene procedere textum
ideoque adnotavit to stt'i Trxpé^xov. Prom. 77, voci itritip-vityii;
glossam adscripsit a è'JTKTTXTijç, deinde pravam explicationem addidit
ÎÎ 0 è'ttitip.ntryii; tüv pm quot;jroiowtav tx 'épyx xvtoü (sic!) cf. Wil. ad
locum. Haec omnia e vetere et bono commentario
profluxisse credo, quamvis fatear inter glossas non paucas
esse damnandas. Optime tamen editor in farragine lectionum
etiam ea attulit quae prorsus inutilia viderentur, aliis vero codi-

gnbsp;prolegomena

cibus repertis (ut nunc e Vaùcano apparet) non loco suo quem
nunc n'Tparatu obtinent. esse privanda dies doceb^ Q^
Ltionum'si vel minimam partem explicare POt-^^
vetusti laboris in codice mutilo atque non ita facili lectu suscepti
r H ninïebit Corollarii instar subiicere iuvat selecta quaedam
?nbsp;65 explicando multum -darunt antiqui

, : t^vtus cod Vat. habet l^rvovf^^svo? yp. gt;ccci iTrouf^swç
^ebeb. sauemnbsp;Cf. Hes.)

cafoTostf^^^bi etiamnbsp;^^

ub erme'n^ocentur,nbsp;sine dubio estnbsp;^^^^ ^

veram lectionem quae ex «v « r.Dnbsp;jf ^if fabuÎâ

nempenbsp;quo vocabulo saepissime poeta m hac

usus est. Versum igitur ita constituenm :

KoCl TOV TOV XVÔig - - - Ol^OtTTTOpOV.
Ultimae voci glossa erat adscripta, sed vera interpretatio
in Vaticano obvia reduxit vocabulum quod perierat. Sic Sept. 376,
textu legitur, yp. TriXc, addito. Ceterum Pers. 137
rdlum aT.!'-nbsp;Hisce omnibus perpensis

Lre m^hi statuere videor in hac farragine latere quae immento

neelecta, e fonte antiquo sunt hausta.

A tamen nemo in censum vocavit Vaticanumnbsp;Num puta

quae insunt bona deberi felici ingenio Byzantmi cuuisdam? At
Ta scr ptura libri et charta probant rem nobis esse cum vire
ïoct^^ul collegit quicquid ^sckylo emendando et expj^-ndo
prodesse posset in codicillum parvum. Optime -am — R v^
Mercati Praef. Bibl. Vat. maioris saepe esse momenti libros
mrlratos; hos enim in usum philologorum -se co-^
alios vero codices tamquam usum Delphtm splendide scnptos
servari solere in scriniis, plenos errorum.

.) Obscurum hoe. VoUgraff v. cl. proponit in Utteris ad xne datisnbsp;cf.

Thesaur., VII p. 241 VS. 7.

Post ^schylum tractabo Nicandri codicem Vatic.
305 '). Est liber glossis instructus et saepe laudatus a Schneidero.
Male collatus est, sed hoe nunc non ago. lam vidimus explica-
tiones in codice Mschyleo esse antiquas atque quantivis pretii
aestimandas ad textum poetae tragici melius cognoscendum.
Nunc inspiciamus varias lectiones verbis Nicandri additas, prae-
missis observationibus de locis quibusdam aliorum poetarum.

lam Aristotelis temporibus Graecos pronos fuisse ad textus
poetarum mutandos patet ex Aristotelis Poet. p. 1461« 24 coll.
cum Athenœi p.nbsp;Ipsum enim Aristotelem versus Empedoclis

mutasse cum nullum exemplum ad manum haberet, minime mihi
est probabile, praesertim cum Chrysippi aetate iam multae variae
lectiones se in textus insinuassent. Rem tetigit Diehl ad Theogn.
175. Inter exempla a me congesta occurrunt, quae proderunt
mox quaestioni de Epitome Athenœi solvendae, haeccine : Aristidis
Tvsfi roi) TrxpaCpSsyfiOiTOi; p. 536-7 D ubi conféras Keilium in editione
sua p. 185. vs. 15. nec non varia lectio apud dementem p. 693
Potteri = p. 378- 7 ed. Stählin.

Haec omnia si bene inter se comparaveris, animadvertes muta-
tiones nunquam esse absonas. Facile erat mutare ita ut quae
sublime poetae enuntiasset, fierent sermones humi repentes sed
nunquam peccabant contra leges metri. Perdifficile saepe est
diiudicare quae vera lectio sit. Ipse Athenœus praebet exemplum
insigne p. 477c versus Callimachi (fr. 109) et p. 442/, quibuscum
locis conféras Oxyr. Pap. 1362.

Quae hucusque attuli satis declarant quid sit iudicandum de
variis lectt. apud Nicandrum Ther. 641 y,xgt;.%xivsTix,i — 7rop(pvpsTxi
Ther. 761 o(.%piw%oç — slt;77repivóg vel etiam ut in aliis libris Js-jTf/Kcç
(cf. Orac. apud Aristidem p. 307J, 484^ 410 Keil.). Th. 699
àxù^eiq in textu! Glossae enim Nicandri verbis additae saepe
variae sunt lectiones; nam quod hic illic y p. omissum est, nihil
ad rem. Ipsa indoles et natura harum explicationum docent nobis

1)nbsp;Operae pretium est examinare glossemata huius libri. Doctiinae haud spernendae
offendes vestigia Ther. 93 èSé?œv: [AinpiyMç. vs. 40. xsp/ä. glossa: ôsp/iijv î) Wfî
ôiATOuo-av 389 ohyuf. yp. «rap. voluit aurap. Atk. 442/ 3. E ceilrcep S ®p. ! E collatione
mea plura proferre huius loci non est.

2)nbsp;cf Aristoteles 1458^ 28 ubi nota ào-flEv/xoç ut suo pretio aestimes Timonis versum
ap. Diog. Laert. 2.55 allatum, quo insuper illustratur totum genus parodiae quod
florebat apud Graecos.

rem esse cum lectionibus eiusdem generis atque sunt eae, quas
supra apud Callimachum repperimus.

Tandem ut ad Athencetim perveniam sub examen vocabo p. 109
. o (,ix6eïlt;rx KoiXoi? h ßv^om etc. Sic. Marc. A. Nunc mspice E.
ev avzom supra scripto ßv6om. Ut supra vidimus ne unam qmdem
glossam Byzantinis esse tribuendam neque apud ^schylum neque
apud Callimachum, sed omnes, etiam apud Nicandrum, propter
naturam antiquorum grammaticorum aetate adscriptas esse, ita
et hoc loco èt metrum èt vox ipsa clamant vanam lectionem
antiquam, sive ex alia editione Antiphanis, sive e commentano
quolm, nobis esse servatam. Quam digna vox sit poeta per-
spicias licet collatis iis, quae legere possis apud Keilium ad

Misüdis p. ^mD. = 224 Keil et ArtsUd. p. 367 Dmd. (226 Jebb)
collato Platonis Conv. 197^. Probe examinatis glossis e codicibus
Vaticanis Jischyli et Nicandri productis, statuo v.l. mrr, codicis
EAthenczi, eiusdem esse auctoritatis, atque luce clanus monstrare
inesse Epitomae vestigia libri optimae notae; quae quoniam desunt
in^reliquum est ut demus C (E) ex alio codice esse descnptum.

Sunt sane loci multi qui probare videantur E (C) ex ^ esse
deductum. Quam caute haec res sit gerenda demonstrare lubet e
codicibus Flavii Josephi, cuius auctoris exstat Epitome quae
sola merito cum compendio Athenai comparari posit. Qui prae-
fationeem Niessii attente perlegerit, facere non poterit quin parvi
aestimet V L. Totam recensionem Antiquitatummti debere
RO arcessitis hic illic SP MEL V, contendit Niese. Cum vero
demonstrare in animo sit L V lectiones antiquiores versione
Latina servare, omnia quae hue faciunt exponam. Quae disputa-
verunt editores doctissimi de archetypo codicum Phtloms vol. I
p III, necnon quae attulerunt e papyris p. XLI repetere longum
L sed antequam accedas ad studia Flaviana haec omnia cum

pulvisculo excutias necesse est. Dolendum sane papyros hue usque

nobis auxilio non venisse; e codicibus igitur saepe recentibus
colligendum ea quae nos eo ducunt ubi nunc ope papyrorum
Philonis pervenimus.

0 Nihil hic proferam de Bälo quamquam hoc animadvertere licet ^^^^ Uri.%^
saeculi XII duo inesse folia superstitia e codice unde d-cnptusnbsp;»S- Hoc

efficias e versibus, numero litterarum etc. Sunt haec foha saeculi Xi. (p. 162.20
Niese et p. 302.10) Niese tacet qui levi bracchio rem gessit.

Vol. II Niesii p.

14-3 facit cum Lat. 61.8 xvtyjv ts. 63.7 oç nóvo/;
cf. Lat. 66.6 óttA/t«? armatorum. Lat. sine swiKsarovi;. 74.4 xxtivx[^gt;iv
(cf. LXX I. Reg. cap. 27. 3 ed. Thack.) tamquam variam lectionem
habet. 77.14 (Ittsv — 'ihïv ut Lat. 133.20. xxli/.xv ut Lat. 142.12.
TOÙÇ Ss àv^povv ut Lat. alios. 168.15 Sf om. ut Lat. 178.1 shuto ts
toï) cf. RO et pariter apud Lat. 186.2. x\p.xvoq supra scripto ^ of.
heman Latinae versionis (LXX III. Reg. 4.27) 229.15 ksvov
vacuum Lat. 251. n —12 toü Sè xvxßxvTO? kx) ttoXXxxii; i^vish opxv
suppleto © ante OPAN habebis lectionem versionis Latinae. 269.25
Trpoa-iîxsiv ut Lat. 302.8 It; kx) ^ùXx cf. Lat. 319.7 sXcutrxv ts ut
versio Latina.

Haec exempla probant codicem recentem e fonte antiquissimo
atque optimo profluxisse, quod insuper efficias e locis hisce: 31.16
Seiden. 53.12 = Dindorf 128.21 = Hudson 218.14. 69.14= Dindorf
80.1 = Bekker 10.18 = Bekker, necnon ubi editor correctam
lectionem contra ROMSP habet, undo vero hauserit probam
scripturam lectorem celare maluit. Locis innumeris facit cum RO.
ubi errores communes habent e confusione litterarum ortos. 60.7.
àxxpilt;7t0v 27.21 (7Û ts cf. eu ts RO 29.5. fiîj £v 5S.I3. lt;7V §f =
RO 67.1. = RO. xTTxvTx V lineola erat supra scripta, cf. Praef.
ad Philonis opp. p. LXVII. xttxvtuv — xtto tSiv et p. LXVIII.

Error qualis 102.9 ßouKyj pro (pvÀtî ') vel 175.4 AElX@y!(Top.évov
ad archetypon litteris maioribus exaratum referendus est. Lacunae
in RO et nostro saepe sunt eaedem. Interpolationes partim erro-
ribus a librariis commissis sunt imputandae Qïï-xpxSiopêûtrsi/;') partim
lectoribus. Additae sunt saepe e LXX ad nomina propria expli-
cationes e. gr. 66.4 svyt^léoiv v/toi xvvxSiov voluit sine dubio Kvvxpiov
sed erunt fortasse qui adsciscant Hesychii glossam. xvvx'Sxç: (puTov
OTTsp txq xlyxt; véfisa-êxl (pxmv. Alii afferent fortasse Eus. (TW/iXxioii;
Tolç oxvpoJç comparabuntque kvvoç x.s(pxKxi quod nomen in margine
adscriptum abiisse in Kuvxpiov vel kvvxSiov suspicabuntur. Multa
etiam e MSP sunt hausta. Denique contendere licet lectiones
nostri libri saepissime cum Epitome (Zonara, ubi deficit Epitome
311.6) consentientes tribuendas esse fonti communi.) 58.1 eCpuys
excidit AI post TirrAN 72.13 kx) Kx^iiv ut E. cf. praef. ad Phil.

1) cf. Cobet, Logios Hermes p. 513 (Clem. Alex p. 571). Eodem modo natus
est error t/ sSv vel z-o/oCk pro %i oïiv. (conféras praef. Philonis opp. p. XLVIII)
eiotn alter librarius correxit 0 in T alter addidit n.

p LXVII xx] êóüv — Sr iùùôv. Perfectum et aoristus locum inter se
mutare solent ut etiam apud Diodorum '); qua de re vide Schwartz.
Eusebius p. CXLII. 19.

Disputatiunculae huic finem imponam. Hoe mihi demonstrasse
videor: Codicem satis recentem atque neglectum lectiones anti-
quissimas, quae prorsus desint in aliis libris, unum nobis servasse.
Quodsi occurunt apud Athenœum variae lectiones A et C E
quae apte conferri possint cum iis quae penes me sunt enotatae
e libris Flavii Josephi et Philonis, credo nobis licere statuere de
Marciano et Epitome quod paullo ante de RO et VL Flavii pro
certo affirmavimus: scilicet ambos h\. R et L ex eodem
archetypo originem duxisse, non tamen L ex R manasse:
tam ergo ab R quam ab L auxilium esse petendum ad Flavii
textum emendandum. Scio si quis alius saepe RO et LV tam
arcte inter se cohaerere, ut credas LV e RO esse descriptos
deinde ex MSP esse interpolates, sed omnibus argumentis per-
pensis rem se aliter habere aliis fretus rationibus quam Niesianis,
mihi persuasum est. Postremo Epitome Flavii multa habet com-
munia cum LV, non tamen est descripta ex archetypo codicum
LV neque nititur RO vel MSP-, sed quamvis arcte nunc cum
RO nunc cum LV connexa sit, sui iuris est et magis a Nieseo

neglecta quam velis

Nullum compendium est, et sunt sane permulta in bibliothecis,
quod dignius cum Epitome Athenœi comparetur. Atque utinam
Athenœum haberemus addito Textu Epitomes in calce paginae,
(quod fecit Diels in Theophrasto) ut omnia comparare posset
lector qui nunc destitutus auxilio micat saepe in tenebris. Equidem
qui epitomen penes me habeo eamque novi tamquam digitos,
nunc assevero quod postea autumabunt omnes in luce emisso
textu codicum CE-, nam quae Laurentiani integri vel Parisini
auctor emendavit perparvi sunt momenti.

Hisce instructus copiis ipsam Epitomen eiusque codices paullo
accuratius inspiciamus. Agam hic primum de iis locis, quibus
nisus contendi Epitomen sui iuris esse-, deinde quae propria

1)nbsp;cf Rivista di Filologia Classica 1934 p. 167.

2)nbsp;Nimis tribuunt faniiliis et dassibusnbsp;ut patet e prolegomenis ad Philonem,
ubi praeclare exposuerunt editores quae etiam alios auctores tractantibus perlegere
e re erit.

sint Epitomatori exponam'), postremo proferam quae oculis
subiecta, clare monstrent quant similes inter se fuerint Marcianus
et liber e quo Epitome con fecta est.

I. Loci qui probant Epitomen sui iuris esse

1.nbsp;Lectiones antiquae nonnisi e CE cognitae. Protulimus ad
pag. 225^^ 17 ê^xpx^xi; id est s^xpxg supra scripta correctione

Pag. 169c 9: ßu^oT^i ~ fjLvxoTiTt cf 623«; iam alibi sat multa de
hac varia lectione exposuimus. Alia exempla in adnotatione baud
ita pauca commonefaciam quae omnia eodem tendunt; e. gr.
pp. 413«^ 9; 412« 12; 200c 16.

2.nbsp;Numeros nusquam respicit Epitomator qui etiam mutatione
ordinis verborum multos versus pessum dedit. Num putandus
est pag. 223« 7:nbsp;de suo correxisse?

Quantivis pretii est lectio quam solus servavit (7) pag. 2281^ [7:
xtpslfTÙquot; (sic non -(tôxi) vwo riji? ßov^ijg
^ Kx) rpsïç. ubi sextus pes deest.
Sed notandum imprimis illud xlpshrff.

Pag. 238,? 17: TToslv. Nihil opus addere notam!

3.nbsp;Antiqui ita in versibus scribere solebant CIA II et III
fase. 2 2118 (ed. min.):

sv Vxpx yiiùéoKTiv et paullo infra
êv 5f xp' xèsKCpeiii;
Qui mos etiam in papyris obtinuit. Pap. oxyrrh. pleni sunt
exemplorum.

Nunc inspiciamus Athenœum.

Religiose ambo conspirant multis locis ita, vX. E C A
descriptos putes: e. gr. pag. 222^9; rivx A E; ibid. vs. iSslp*!»;
223^ 21; ^.VTTiîpx; 225«: TTixpÓTspx; 242.:' 14: ^AfuiÇfTf. Praesertim
in versibus sunt loci ubi consentiant A et Epitome ut ne punc-
tum quidem temporis dubitaveris quin E C ex A originem ducant.
Sed audiatur et altera pars. Pag. 236/ 26: xv^pquot; vtXiùm contra
A. Pag. 242a: 9 KsxPW^' E. contra A. Pag. 286a 27: x^rxua-rspcv
optime E contra A. lam vidimus supra Epitomatorem numéros
minime curare ! Locus notabilis 2973 : (pépovrx A, (pépovr E utpote
in verbis poetae scilicet.

i) Cf. etiam excursum III.

4.nbsp;Verissime Cobet, Logios Herrn, p. 433: o\ xvTiypxCpsïi; rx
ixx^ii(rix(rTi)càc pyii^xrot hxvXx xs) sxovrsi; èàv rtvi •jrxpoiA.oicfi svrvx^tnv
im rxÜTX evBTriCpopoi yîyvovrxt. Quod quam vere animadverterit
vir qui in codicibus tamquam habitaverit docet locus 22gd ubi
B fixvx(r(70u (et Rubricator in margine: a manu recentiore adno-
tatum yp. fiX(rxvl(r(roul).

Nunc vero examines p. 252c ubi A trlfixxoç. Quam facile fuisset
librario reponere ovof.t,x èxK?,yiiTixuriKÓv Symmachus. Scripsit tamen
e libro suo Awifji^xxoi;. Sic 440b 26 : E ôXû(p£pv'/iy et ùp.

5.nbsp;Saepissime in lectionibus antiquis E C cum Summariis con-
cordant; cf. quae ad p. 26y 14 et 264;^ 14 attulimus. Quibus
adde: 331c i ubi summarium iv ^fiftäfi, 371« 17 (tsiit^ov E ut
lemma in A.

Compares quaeso 2150^ ubi E //.yi^évoi; toüto kropiia-xuroi; srspou-
(sie lege!) cum lemmate codicis Marciani öri où^s)^ erspog tx xùtx
wap) HuKpxTCu? i(TTÓpyilt;T£v. Nihili est apponere lectionem Epitomes
silentio nota Marciani pressa. Praeterea cf. Kaibel ad 4319.

6.nbsp;Qui sedulo comparaverit inter se varias lectiones codicum
Geoponicorum, Hippiatricorum, Diodori, Dionysii aliorum sine
dubio animadvertit libros antiquos saepe diverse scripta exbibere
vocabula qualia sunt p. 203c 2: xpuTopoxi; {E xP'J'roppóx^) : 387/:
ÙTTO'prvpi^m {E -pp-); 439« 16: (Tuvxhùoiro [^uv- E); 194/4: trui/wp/V
{E 426d 19: èpvXoupt,svviv A, 6pvXXoupt,éT/ijv E. Sed codices hac
in re sibi constant. Classis A, ut ita dicam, auctoris Graeci li-
brorum semper -pp-, classis B -p- habet, atque ita constanter ex-
hibere solet. Idem factum esse observari potest in A et CE.

7.nbsp;Consentit E saepe cum auctorum superstitum textu ubi in
A est lectio diversa. Corrupte quae exstant in A saepe omittit,
saepe emendata praebet, at non e voluminibus superstitibu.s. Nam
cur omisisset corrupta utpote sensu prorsus cassa cum ei bona
lectio ante pedes esset? cf. 138«; 504^: 22.

Digni sunt qui considerentur loci hi :
p. 213^ 4; Mxvwg, Mx?^iolt;; A, MixX^iog Epitome;
p. 419«: Mxivioi; A, Mxiviot; suprascriptonbsp;E.

Hasce lectiones qui bene examinanerit collatis iis quae scripsit
Dittenberger Hermes VI, p. 153 sq. facere non poterit quin con-
cédât talia non Byzantino interpolatori esse tribuenda, verum
antiquis e libris profluxisse.

II. De stylo et doctrina Epitomatoris

1.nbsp;Corrupta in Athenceo suo aut omittit aut corrigere conatur,
pag. 288/ p

A SI Sf Xxßav xpri tTKxpov
E gt;1 (sic) Ts Kxßca a-xxpov;
puncta addidit supranbsp;quae significant coniecturam hic latere.

Est hic locus insigne exemplum pravae correctionis, insuper vides
epitomatorem, cum non haberet quid faceret voce xprt, omisisse
quae non intelligeret.

Pag. 289^quot; 25: Kx) TÜv stt) yii? Trxvrav xTrxpxoi'i sie E omisso xvm.

Felici coniectura locum in integrum restituit editor.
Pag. },Oid 3: A Xsßixv Xxßsh ai7%sT0v
E XsßixV Xxßslv tov.
Hemsterhusius (et post eum Valck.) palmari coniectura Ar-
chestratus quid scripserit assecutus est. Similis erroris apud Flavii
Ant. 6, 310 paradiorthosis sig rijv xàpxv pro sv rij' x—Scilicet
£/)} in i^si abierat idque peperit mutationem.

2.nbsp;Mutat persaepe ordinem verborum ita ut metrum pessumdet ') :
pag. 225c 4 5; où'Ss SV yxp kxivov;

pag. 239^ 17: 1x xx) pó^x Ol 7rxpx(Tiroi stpxtrxv xùtov inepte inter-

polamentum contra metrum adscivit;
pag. 228« 27: où yxp sv^sx^Txi.

3.nbsp;Usitatius reponit. Pag. 249«^ 7 l^üv pro ôsxirxfisvoi; et multa
alia id genus ; saepe etiam paraphrasin dat vel e more Byzantinorum
loquitur. Sic p. 292^^ 23 : 01 ^xiTÙfjiOvsç pro o'l xskKviijusvoi ita loque-
bantur inepte Grseculi aetate Themistii [oratio eà. Din. p. 320)^).
Scripsit suo Marte 286«^ 3:nbsp;cf. Eur. Suppl. 916 ubi LP

(iMÙût.

4.nbsp;Rarissime omittit Homerica vel quae ad Etymologiam per-
tinent. Locos e scriptoribus superstitibus partim laudat additis
semper hisce verbulis: xxi to. s^iji; (p. 2Soè Sopholis Antigona).

Multorum operum perditorum titulos omittit vel, si versus eiusdem
dramatis laudat simpliciter addit irxXiv.

Male p. 247^: 8 pro sv Is 'èixirxsv^ — Cpt^iriv nihil aliud dedit
quam xXXx%óv.

1)nbsp;Epitomator quae sibi inutilia videntur omittit 378; 'éveirce eiiSi/ç àfX'rtKroticTv
scripsit securus de metro.

2)nbsp;Cf. p. 3821/ Athenœi. Invaluit usus huius vocabuli aetate Plutarchi.

Quibus omnibus perpensis vides quam caute sit res gerenda
in ea parte Athenœi quae nonnisi ab Epitomatore nobis tradita est.

5.nbsp;olv et yom inter se confundit locis innumeris, 233^- 11 et

234« 25 aliis locis.nbsp;_ ^

6.nbsp;Complures locos inter se comparavit. Pag. 253/ 22 rlt;*uT
^Sov 0] Mxpxêmoi^Jixxi — Cpovsv^aurs? deinde pergit xx)nbsp;§£

A^i^^rptov S? (pm naxJf^MV l^pvcruvre?') mov 'ACppoSkn?
Axfim. èpéfjLsmi Ts Ayi/M^rpiou Axfu'x xx) Aéxtvx cf. 253a â.
Saepe hac via et ratione Athenœum suum mutilavit, sed neglegenter

non legit.nbsp;. v , , r

Pag. 2 14. Post fy ys vh rovg ôeovg £7rireripi.y,xxg w Aiovv(Ttê

haec habet Epitomator ro I'xvro xx) Trsp) xXei^ó(pov Xéysrxt xr?.,

quae sumpsit e pagina 248^. Qui ipsam Epitomen evolvet, in-

spiciat pag. (Casaub!) 375, 374, 377-381- easque cum CE com-

paret !

7.nbsp;Doctrina Epitomatoris. Optime sciebat grsecum esse Qiodc^psiog,

non -piog, quod patet e pagina 25 ubi Epitome habet

Incertum igitur utrum 1.1.nbsp;codici an Epitomaton sit

tribuendum. Apud Euripidem Here. 998 male invexerunt Byzan-

tini formam in am exeuntem (cf. Cobet Mn. II. N S p. 215 et

Athen. p. 279^^ 2).nbsp;, , ,

Pag. 225^quot; 17: TX TTsp) TÜV ûTTia-ôovôfiûJv (Soœv kTopovf/.svx oux

âMÛV! Tl Sè -ü-sp) TOUTÜJV hTOpViTXtnbsp;f/c TO Wsp) Çwwv ihoTt^TO?

A'igt;,ixvou. Ipsa notula clamat Byzantinum loqui.

Pag. 202(5 9: xe) TTOTs êyu Tsôxvf^xxx etc. Epitomator allato
versu Diphili (litt. a) ita pergit: xxzs^'quot;^ rt? vttoUIvxs — xx) to
^piç xxpiv ttoxù Aicpi^oçnbsp;(quae e p. 254^ transtulit) quibus

interiectis comparat to xsi tcots tsL cum versu Sophoclis hunc in
modum Cpx(n to xet itqt xvlps? TsôxvfAxxx óf^oiug t^ xs) ttxT AxpTiou
IsSopxx lt;7S-, statim sequitur:nbsp;Mxxxpsvç (p. 262c 16).

Pag. 334c: '0 TX K-ÓTTpix womx? hu TViV Nffifo-iv irom iMxo^mv
hi^l Aioç Kx) ik iX^vv [^STXf^opCpovi^évnv ti Aiocrxoópov? xx) 'E^évnv hsxe
(cf. scholion in Epitome losephi et Zonara, ed. AnUgmtL Niesu

I P- 51)-nbsp;•nbsp;.nbsp;. ,, «

Pag. 335c: 215. (id. est amxvtbov vel simile quid) oti svpvitxi

xmxTixï, TOV Zsvv xtto eMeixg Tm Zsv? wxpx UoKuxpiTsi t^ froCpi^T^.

I) Error e compenlt;iio natus, ni fallor, non e codice haustus. denbsp;cf. CIGr

VII, p. 286, no. 1672.

Pag. 252«: 12 OU fjLvviiAovsüéi ssvoCpüv. Epit.: xüpo? quod aut doctri-
nam prodit Epitomatoris aut margini codicis ab A diversi debetur.
Quicquid hac de re statuas, dignus est locus qui proferatur.

Pag. 422d 24: Pro Mijt^c'? rescripsit Psx?.

Locus memorabilis est pag. 520« i: £ur' h etc. Epitome haec
omnia suis verbis expressit ita ^ Uvôix l(pii fiézP' £uSxti/.ovs7v
(puncta addidit supra cvs7v fuit igitur olim correctio in margine;
et revera requiritur futurum) hr xv Trgirspov èvv\Tov 6sóïi xvSpx irüßatyi.
Patet ergo de suo librarium dedisse quod vides, alia omisit, alia
mutavit, sed stylum oraculorum bene observaverat.

Latinae linguae tamen ignarus erat. Nam opßixxrx pag. 80/
25 statim in opßixXxrx mutasset (cf Diosc. I. 115. 3. Wellm.) si
vel leviter doctus fuisset.

III. Comparatur Marcianus archetypo Epitomes

Saepe complures voces separatae leguntur ita ut pateat libra-
rium data opera scripsisse textum ut nunc in A habemus.

Prorsus eodem modo haec scripta dat E locis hisce:

Pag. 233/ 20: XV vTsûôuvov AE;
242^ 18: ó, ri A E;

3I7^/ 23: TOÛTO, vsvpSièsi; A E;

2b%d XV stjTpxyxKit^ov A E-,

l62gt;e 20: vipx ottiov sic A in fine versus, E ita yipx ottiov,

4$od 10: oiiT dtT XV Txvrôùv A E.

Hue refero etiam pag. 421^: 9, ubi A ita:
fVr/ ffoinbsp;Tsov.

E. omittit TSOV, pag. 689^/ i: Toür'ix nusquam in A 0 in rovro
in oratione pedestri omittitur. Hoe solo loco tamen ambo fideliter
conspirant;

pag. 136^ 8: àUvxrx av. E vero xÔxvxtx uv quod eodem redit.

Interpunctio. Contuli in Biblwtheca Apostolica Vaticana
codicem illum antiquissimum Polybii cum excerptis in codice
Urbinate servatis quam potui religiosissime, quo mihi melius
constaret de origine Urbinaüs. Ad interpunctionem quod attinet
Urbinas Vaticano simillimus est; at tamen e Vaticano descriptus
non est. Nunc perlustremus locos aliquot Athenœi, qui optime
monstrent Marcianum, ab exemplari Epitomatoris hac quidem in
re nonnisi raro discrepasse.

Peppink, Observationesnbsp;®

Pag. 470/ 26: A x^P^' Dpo amp;yjpix,Xkvi; %mTOv rsxvov yevvxtov •
si'amp;oq etc. ysvvxTov sine dubio cum fJSc? coniungendum. Pra va
interpunctio in errorem duxit Epitomatorem qui huius frag-
menti nonnisinbsp;usque ad ysvvxTov excerpsit. ysvvxlov omisisset

si punctum post tsuvov positum repperisset.
Pag. 419c 7: A-.

«AA' {j'hscci;nbsp;è(j^xu

Tov. (jLVfjd-iôsoi; yxp
(pijtri : Sé/ Cpsvysiv xttxv
Tcov Txq vivspßoXxi;
xhl

Nunc intelleges cur E ita excerpserit :
«AA' ^^su? sxc^v sfiXVTOÜ •
Kx) MvijtTiùsoi;: Cpsvysiv etc.
Pag. 449égt; 15: A-.

yvûpiix,og §' XTTxa-iv civ xht * irüX'
E in hunc modum exhibet eclogam

yvépifio? 5' XTTXTiv av xii • rig ovv (= vs. 17).
Nihil ei causae erat xe't adsciscere, attamen ductus prava inter-
punctione, donavit nos vocabulo quo quid faceremus, non
haberemus perdito codice Marciano.

Est locus ubi interpunctio perversa devium egit Epitomatorem
(cf. Rivista di Fil., 1934 pag. 164—165)

Pag. 512^ 15: yukXKjrx yxp tSiv «AAav xvôpôiTruv rîjv ^^ovîjv outûi
xx) TO rpvCpxv Tifiüa-tv, xrX. Quid vero E ? TÎtv ^^ov^v Trpoxphowi.
ouTOi XXI rnv TpvCpnv rif/,œ(riv. ktK. puncta sub Trpoxp. posuit.
Cum in A maie interpunctum sit post vi^ov^v Epitomator de
suo addidit Trpoxpivoua-i ut sententiam imperfectam scilicet resar-
ciret. Postea animadvertit aliquis quo modo se haberet struc-
tura verborum atque illud importunum Trpoxp. punctis notavit,
sed vides unde sit natum. Sat multi errores id genus occurrunt
in codicibus L V Antiquitatum Flavii.
Quaeri potest unde sit nata lectio haec Epitomatoris :
P^g- 377^ 19: fquot; A^vpfljCt«; vüv xx) xxTSffêlovTX xx) rohç xvùpxxxi;.
At inspicias ipsum Marcianuni velim :

^i^xpofixi vuv
ßn xxTsrrùiovTX- xx)
TOUÇ xvôpxxx?

oculi librarii aberrarunt, sed ipse codex ansam dedit. Vides
quam similes hi codices inter se fuerint.
Pag. 283« i: Kfamp;rvt!; pro 7rxyKpxTgt;ig habet Epitome. Originem
huius erroris qui cognoscere vult ei patebunt omnia inspecto
libro Marciano. Nam in A ita est scripta haec particula : Trxy

KpXTyig

Adnotat Cobet in schedis in ipsa Bibliotheca Marciana factis:
KpxTVji; ubi nova inchoatur sententia omnia tamen eodem tenore
continuantur sed sequentis versiculi prima litter a paulo caeteris
grandior extra versum eminet, hinc ortus error Epitomatoris.

n^d 8. Librarius quod in suo exemplari invenit signa
fideliter transtulit in Marcianum.

Lineola vel diple indicat novum incipere capitulum sive poetae
fragmentum sive scriptoris pedestris.
In codice Marciano locus laudatus legitur ita:

- TTXXlV TO TTSp) TÇjç tXp^lTS

XTûviKÎjg hcaç iöxußx
trxç tî t^ tszvih a-uijt.ßxgt;.
Kstxi. èyw S' êôxvfixa'
xKgt;C oi/,aiq êyoù Cppxtru
,,tolittxvs7ov opêü?.

Vides eum signo indicavisse novum incipere capitulum, versus
vero inde a toùtttxvsTov initium capere. Nunc inspice Epitomen :
a-f/j; Sf xpxitsktûvik^? hsïvo hôi. toùwtxvswv. In errorem ductus
est signis, quae in codice, quem ante oculos habebat eadem
erant atque in eo libro quem descripsit librarius Marciani.

Raro admodum scribae lineolas vocabulis induunt quibus
indicent quantitatem syllabarum, rarissime vero hoc factum in
Marciano.

En tibi exemplum quod solum mihi cognitum est: pag. 393i^ 11
ioßüxx et prorsus eodem modo exhibet scriptum hoc vocabulum E.

Congerere coniecturas virorum doctorum quantas molestias
afferat quamquam vix necessarium exponere, tamen loci ab aliis
sanati quos nunc subiiciam satis probabunt Kaibelium hanc rem
paullo negligentius administrasse. Ferit animum viros egregios
eum saepe sine mentione praetermisisse, ut mihi suborta sit

saepiuscule suspicio scripta philologorum qui ante nostram aetatem
inclaruere nunc non ea qua sint digna cura perlegi ').

P. 225^ pro O. Muller lege Grotius-, p. 227«: i^jj-ïv sic iam Grotius;
p. 230«: i o'ix'tx Blomfield, ad ^sch. S. C. Theb. 1397; P. 239«:
paCpavtSa Grotius ; p. 278c: iAcD ttov conféras: Heringa p. 178 (et 181);
p. 2821^: â'ô'ç Heringa p. i76;p. 291^: TapaiKo^ovdija-ixç Grotius; p. 291^
pro Meineke leg. Grotius qui et in textu et in notis rem confecit;
p. 2gif: ov ante Porson iam Grotius; p. 313/ ante Schw. iam Janus
Rutgers, Var.Lecit. p. 190; p. 336c: ante Forsonum correxerant Muret,
V.L. XIX. 3 (cf. Porson, Tracts p. 239!!) et Grotius; p. -^iZd Casaub.
ap Schw. p. 524 ante Porsonum. Operae pretium est conferre quae emen-
davit Tyrwhitt apud Kidd. in Addendis ad Dawesii Mise. Cr. p. 664
sqq. cum iis quae praebet Kaibel Athenœi p. 694.
Sed in adnotationibus in usum editoris futuri proferam, quae
Kaibel minus recte attulit. Fugere sine dubio et me sat multa
sed quae viri primarii hac in re praestiterunt sedulo collegi.
Silentio premere viros doctos anonymos non possum, qui ante
Casaubonum Canterum Leopardium Athenœo operam navarunt
felici saepe eventu, ut una cum Musuro sint nominandi. Petere
licet e codicibus Parisino et Laurentiano qui olim e Marciano A
sunt descripti, quae postea a philologis recentioribus inventa
tandem aliquando reddantur iis, qui primi manum emendatricem
Athenœo admoverunt. Accipe rursus exempla pauca tantum.

P. 128^ 18: xctKTiv ut Casaub.; p. 2bod 18: vj-ysTrai $é ut deside-
ravit Schweigh, p. 2'jid 5.6; inclusa quae delevit Meineke iam in
Laurentiano inducta sunt. p. 152(^1 i'r/Ji ó ns(7£/Jc6gt;/oç ut Kaibel ; p. i5olt;r
16: Tûv om. ut Kaibel.

Multa quae Casaubonus affert, propria sunt horum codicum.
Homo perversi iudicii, Villebrunium dico, iniuste invectus est in
Casaubonum, quem defendit Schweighœuser, sed equidem non
video cur codices, qui sat multas bonasque correctiones afferunt
ab editore abiecti sint. Num soli Canteri et Leopardi digni sunt
qui nominentur? Hausit sine dubio Casaubonus e fontibus hic
illic ab eo indicatis. Adeamus ergo libros philologorum et huma-
nistarum (sit venia verbo !) utpote non minus laude dignorum,
quam sunt Fiorillo alii quorum nomina nunc in apparatu critico
Kaibelii repperiuntur.

I) cf. Porson, Adversaria p. 41 et Watson, Life of Porson p. 341 sq.

NOTAE IN ATHENiEUM

Pag. 74lt;J! 15. Primum vocabulum in A est s-rsAfw (sic!).

c—d: Kxv 0,1:0 KpxSii? x7roKpéfiX(Têxi (pt^^óa-iiKOi yxp e'lfn
quot;Bxifjuovm. Laciniae poetae comici (cf. i6i/); praecedit
fortasse As?« 5'
Pag. J^b 7: èstoCpxyk A; iterum errat editor.
c 2: (3pxxxixi sic A; errat Kaibel.
d II. Valckenaer ut Kaibel.

e 16. Require w« ante »«AA/cttwv ut pag. 75/ 6.
ƒ 25 : £V Tjj Txcifi ohoufiév^ yivé/ji.svx — yivofisvuv. yivofiévuy
aut delendum aut viTrpxo-xófisvx scribendum (cf. 82f). Aber-
raverunt enim oculi librarii.
Pag. 76a 9: Kx'jvsx, A.

a 14. Possis etiam irpoiKi^oiJt.sv^i;, Tij? if^. rxSs Ksyovavig cf.
p. 109/ 21.
c 3: \suxspivs0?, A.

c II: oux ofioix y svt ipivoTg ou'SxficÓg, Cobet.
d. In lacuna fortasse supplendum xuroi; xxpsm t/? uv.
f 12. Excidit aliquid, Cobet; cf. Kaibel.
Pag. 77^ 26. Excerpsit e Theophrasto partem quam libere trac-
tavit: Kaibel supplevit Sf, quod propter Sf, quod statim
sequitur non inseruerim, sed, ut solent Epitomatores aV/
jjiM inter (ièysóoc et a-rpoyy (vides cur exciderit) cf. Diosc.
IV, 5 (p. 172, 17 ed. Wellmann).

b 5: xxi tSgt;v ttxxvtxtuv. Scripsit fortasse xxx tkv cf.
Theophrastum et ad p. 689^/ i.
c 18: XevxéiJi,lt;pxXo(;, Cobet.
Pag. y?gt;d 7: £( Tipnbsp;tuv trvxüv ^ixtp., Cobet.

/ 3: ynolyignbsp;rx, Cobet; recte cf. Hense apud Diehl,

Anth. Lyr. p. 286.
Pag. 79^ 20. Dixitne Tm uizuv o-«px£v? cf. 80c i, Plut., Mor.,
p. 734^z §28 /MXXVKv; Luc. 42. § 17; Diosc. I, § 115
(p. 107. 14. vol. I. Willm.).

Pag. 80c 23: Tvyx^vsiv, Cobet.

c 26 Valckenaer ut Wilamowitz.
e 12: Kpexg, Cobet.
Pag. 81^- 9: ƒ 7. Irascor Kaibelio qui talia omiserit: Cobet
scxïhit: lege sv rplri/i quod scriptum sic peperit errorem.
Sed n 7 fortasse est correctio toxi y. T quam facile
confunduntur! Nihil certi affirmare licet.
c 20 : re. Puncta superscripta delendum ts significant, Cobet,
Kaibel nihil de hac re ad locum.

c 21 Ar 27. Cf. Nicandri AI. 234 cum schol, de hac
scriptura.

d 10: Kv'amp;uvioig {A xv^œvsoiç non ut editor adnotat!) fiijAo«?

vel (sxsi) rx titôIx lt;iößcTxgt;} Nam OMOIA facile
post TIT©IA excidere potuit.

e 17: Ts^pwxv — 'Sûvxfiiv, delent Valck. et Cobet.
Subiiciam locos aliquot quibus fretus iudicium facere possis de
diligentia editoris in excerpendis lectionibus:
d 6: ptupsivx sic A-,
d 10 : w)hmsoit;\

f 2y. x.ùlùi/.xXXx in margine kco^Û!/,xXàx;
ƒ 25 : x,a}hù(ixK\ov.
At dixerit quispiam talia non 7nagni momenti. At cur adnotare
quae non magni sunt momenti aut quid proficimus erroribus
negligentia editoris natis?
Pag. 82a 9. Pro sKxxsiifi fort. Tpx%siiji.
Pag. 83« 9. B. ut Musurus.

Pag. 84^ S: Tx XÙTX txutx i. scribit Cobet et delet vs. 6 tx tûû
'Avt. quae primus delevisset nisi Taylor praeripuisset
hanc restitutionem.

c 14. Latet nomen deae in AI exiens, Cobet (Valck. ßspyxJx
coniecerat).
Pag. 85« 20. Cobet ut Hertlein,

2. Hieron. Mercurialis, Var. Lect. III. 4 et Schneid.,
ad Nie. AI.'^.()2 à.\\x ante Wilamowitzium manum Athenœi
invenerant.
b 21. B ut Musurus.

c I Inter ttoXXHv asTprnv et %xi tüv xXKuv ktX. quaedam
intercidisse videntur.

NOTAE IN ATHENEUM, pag. S6è—g8cnbsp;23

Pag. S6Ô 20: iv nsppxilokiv (Hecker) xv^^ptrorpicpou? vyjo-ov? „vt^pm-
rpóCpov?' slpuxsv. Sic solet Athena:us; cf. 86/ 10; caeterum
cf. Strabo 415 Cas. (cap. II § 41).
e 22:nbsp;a.

Pag. 87a 16. Scrib. Koyxifli Cobet.
a 21: ourpsx A.
ƒ II : fiüi; Cobet.
Pag. 8ga 12. B fjtixpôv fort, ex Aristotele.

a 20. Post (3xf/,fiXTog Cobet xKOÓoua-iv supplet.
Pag. gob 24. Casaub. et Palmer {Exerc. p. 493) iam ut Kaibel.

b 27. Loci quos apte conféras persuadent inter xxxXii(pxi;
et Xkirxlxq fiuxç id est (du; (cf. ad 87/ 11) excidisse.
Pag. gib 5: I3pv(ra-wv Brunck et Cobet; (y^rxTxyyüv Cobet.

c 13. Grotius ante Toup.
Pag. 93^. Scrib. xoipivûv, Cobet.
d 18: û\ Uspa-xi A.

f 3 : (/.kvouaxi E in margine ; praetervidit editor festinans.
Pag. 95a 15: TTsptKûfJûiAxrm Cobet.

b 2 : s^siv SiTix pvy%vi Cobet.
c 13. Cobet ut Kock.

e 7 : TpsTTsi pro (rrpi^ii Valckenaer et Cobet.
Pag. g6e 17. Casu exiit versus anap. tetr. deinde malim iv r^ S,
Cobet.

Pag. g^b 19—20. Scribendum xxyxk\ o'i ^vp.mrxi xx) TrsTrxihvp.svot
sliTiv, Cobet.

c 3: yxcTpm XXI xoiXiohxiiLOv xvôpwTre xtX. Haec poetam
comicum redolent (cf. 100^).
d 12. B \it Musurus
Pag. 98« 16. Nihili est ÙTro^^tyxf^svoç tov vàyuvx. Nam omnino
hae paginae conferendae cum Lexiphane, e. gr. vs. 17
cVraç Lex. § 9 ubi recte est interpretatus interpres Dido-
tianus et ita iam Casaubonus alicubi in commentariis in-
tellexerat. Excidisse videntur ea quae ad Trûyuvx referri
debebant. cf. Lexiphane s § 5.

b 28. Verum puto ri)? x^éxTopo? ùsxq deleto quot;Aùyivx;. For-
tasse e tragico aut inepto poeta qualis fuit Lycophron.
d-. 1xx%ov. Requiritur forma verbi \xvstv cf. Lycophr. 606,
c 8 : TOV om. A ! !

Pag. 981? 24: SpSoßöxv et ßpoToxsp-^v codex A.

e I. Ante Wilamowitzium iam Pearson.
— : yjXiKpsli; Fort. ^^loxtxsTg (cf. Luc. Lex. § 2), latetne
in Kmovax hmm, Xiwovç'i cf. Herodiannm apud Eust. Od.
p. 1560.26 199. XiTTOi; fortasse forma doctis solis in usu.
Pag. 993 21 : üttoXKuv Grotius in Excerptis.
b 5. Cobet ut editor (xspoßxrixx).
b 6 : svii^pm, Cobet.
c 9: xx) ante xxtx delet Cobet.
c III xvxCpxvvjirei, Cobet.
Pag. 100« 25. Coll. 107^ 7 in lacuna supplere possis ópw ^at/j/W«•

TXVTX %.

Pag. looc 20: /Vm? irpotrirxXaiv XTroùxvàv. Nullus locus hic verbulo
haq cum où xüp öfflf (rtli^poi; où^s xxXm^ âTrsIpyiiv poterant
Callimedontem jtt^ Cpoirxv stt) lelTrvov. Sed hinc notus error

iiraf Ao;
TTpOd'eiTXV XTTOÙXVeiV

id est hug: TrpoiXoir Fortasse: ■7rpoêgt;.oiT xv xttoù. expli-
cationis causa TrpoéXoiTO erat additum quod postea tam-
quam varia lectio supra scriptum ineptum in modum
adscitum est. Totum versum ita constituerim
£lt;pâîjç TrpotrsJr' xv xttoÙ.
Pag. lOOd 20. Fort: p.^rp67roM? ypùv itrriv où%) TrxrpoTroXi? vel (n^-
rpottoxig £lt;ttt ttx^iv 011%) ttxtpottoxtg. Cobet.
e 10:nbsp;sxv, Cobet.

e i^: -S- sic A, id fest lt;5 delendum est. More solito ne-
glexit Kaibel.

ƒ 22. Scaliger ante Casaubonum.
Pag. 101« 23. More grammaticorum sequioris aetatis legendum
Tîjç TTsp) rhv sxTOfii^x xx) rilv ixßoKxhxnbsp;La-

tissime patet usus praepositionis Trspi apud Graeculos.
Exempla aliquot subiciam. Apud ipsum Athenœum p. 353lt;5 27 ;
p. 436lt;J 16; p. 442a 12; p. e^id 7; p. 19IC 22.

Summarium ad 25 la adscriptum: ^Y.irixpxroxig''Mv^vxioxj xoXxxsix
TTsp) TÜV mpcrrn ßxiTi^sx. Strabo, 362 Cas. ußpkxi Trspi etc.
Pag. loie 12. Mirum, ^ixypxCpuv pro xvxypx0ccv, Cobet.
Pag. io2^ 9. Valckenaer ut Meineke.

e 10. Grotius ut Schweighaeuser.

notae in atheneum, pag. 103^:—liodnbsp;2$

Pag. 103c 26: w? Aiycyoquot;; oi c., Cobet.

Pag. 105^ 14: Tf olim adscriptum tamquam correctio ad vs. 15:
hi §£. Frequentissima formula apud Athenceum hi t£ (Js)
irpO(TSTI T£ (Sf)

c 25: Ó quod ante 'HpusxAfiS»)? omisit A supplevit B.
Nihil Kaibel ad locum.

ƒ 5. Fortasse: xxpl^x xxSi^xx k^t 'xvsffTrxir' xvêig xu, cf.
p. io8c I et Eur., Hel. 932 etc.

ƒ lO: xwiS/S/wv corruptum, nam xu^ilim producit secundum,
Cobet.

Pag. 106« 20: xxi deest in A, item vs. 23 5'.
Pag. lo^fl 21. Legerim » KsCpxhvi expuncto nomine Oiigt;.irtxv£,
Cobet.

c 15 : Txy^vcv sic E. Est correctio, fuit ergo olim in textu
rvtyxvov

Pag. 108« i: Scribendum arbitror oux ^ov fj^'xpx, Cobet.
b 13: Tpi^xhXcTroTrxvéèpvTrTx, Valckenaer.
c 6: Fort, rpsx^v pro xvrüv legendum.
Pag. 109« 11: naïdsv non kxx. A.

a 14: Fortassenbsp;nomen iocularem in modum fictum

(cf. o\pccv iZ4d).

vjv sxsl Mxc^xg fisyxg xx) Xxi^irpig,
ijv SÈ

a 16: yjv, corruptum, latetnbsp;(sc. itrri ^tirsTv ti sjti

vel simile quid) sed in loco graviter turbato melius est
£7ré%stv.

a 18: 0 Valckenaer addidit ad 416^.
c ii: Difficultas, quae hoc in loco residet aliquatenus
levatur scribendo (pxji. Saepe enim Cpxi7i vel Cpxtri 7tv£?
pro auctore quem nominare supersedent legitur apud
auctores antiques: Schol. Soph. Aj. 1037 et Wiener
Stud. 33. p. 51—52-

c IT- Sapfitïv ante Kaibelium expunxerunt Toup et Cobet.
ƒ I. .5 ut Musurus.
Pag. nob 17: TOV VÈxxvêp A; Cobet delet £7rxvS.
d 12: Ttv Cobet ut Wilamowitz.
d 1$. E xufiCfi^OTTOiog (sic!).
d 18: xxT xprovg, E.

Pag. III« 20: îTfSfs-rf sic A.

d I : sßxSi^ àvysùcf xx) (iéXiTi [jUf/,iy[isvyj, Cobet.
ƒ 22. B ut Musurus.
Pag. ii2d 24: xxTXfiTréxovTx?. Tragice haec omnia enuntiata sunt.

Vix igitur credo verbum tragicum xxTXfiTréxsiv a sciolo
esse interpolatum sed ita potius textum ordinarim :

ItTVOV XXTXfiTTSXOVTXi; — —--

- - - - iv TTVKVXig ^IS^O^Oig.

d 23. B ut Musurus.
Pag. 113a 27: TouTuv OVV ouToc, Cobet.
c 18: Xxx'X'li, Cobet.

ƒ 2 : iv Sf/TTvijj ^xßpco? Num poetae comici vestigia ?
Pag. 114c 8: iv Axvxia-i A,

c Ii : xx) 0 ^xvo^. A.
Pag. 1140? 18. In lacuna ante AETKOT2 suppleo 'lAOT.

e 25 : xoxSpxTOug, Cobet.
Pag. 115^ 12. TTxpxTsivsi non movendum, eodem modo Trxpopfixv
usurpatur apud Dioscuridem a-uvovtylxv Trxpopfixv III. 129.
(vol. II p. 139. 14 ed. Wellmann) et III. 52. p. 66. 10.
(ibidem).

ƒ 16: xvTobt; SÙÔVÇ xx) où (jt,STx mXKoû ttoVsu. Supplevi eùùvi;
coll. pag. 119^ 18.
Pag. Ii6t 12: ipxroïo Txpxvroç, Cobet.
^ 2. ut Casaub.

e 4: Xs^av TTsp) XÙTÛV txx Tijg réxvtiç, Cobet. Verba tx
rij? Tixvii? fortasse a coquo apud comicum quendam
sunt dicta.

/ 18. Perplacebat Valckenaerio coniectura sua:
TS(JLX%oç ùxoyxtTTpiov xhä
Pag. 117c 9. B ut Casaubonus.

e IG: ôsg amp;ii0Txpi%0i;, Cobet.
Pag. ii8^ 10. B ut Casaubonus.

Pag. 119^: 4 ^ivéï sCpv): vexpó? xrA., sic A. Altum silentium apud
Kaibelium.

Pag. i2i3 6. Valckenaer ut Schweighseuser.

/ 11. Require Trxvtrstrôs, Cobet.
Pag. 122a I. B ut Musurus.

d 1. B ut Musurus.

NOTAE IN ATHENÄUM, pag. 123/—132^nbsp;27

Pag. 123/quot; 25. Cobet ut Ohlert.

f I : xvêpwTTOç, Cobet.
Pag. 124a 9. Grotius ut Porson.
^23: TTxvTm, Cobet.
c 4. Cobet ut Wilamowitz.
Pag. 125« 14. B ut Casaubonus.

a 17. Omnino scribendum ttsttoi^kx, Cobet.
c 10: à^uç pro WXÛÇ Valckenaer, sed non opus est.
ƒ 7 : ^Tspx, Cobet.
Pag. 126^ 3. Scrib. tx xwxvtxxoü ysvófiivx, Cobet.
Pag. I28d 5: opvi?, Cobet.

d 18. B (et Paris. 3056) irxisiv ut Casaubonus.
Pag. 129« I. Casaubonus ut Kaibel.

a 7. Aut ^oxsTv legendum aut delendum.
d 3. Valckenaer confert ourxxpoi apud Hesych., deinde
conicit xlt;tx,xpo7rx'ïktxi.

ƒ: %xipi^£Txi Kxivóv TO £x7rü}{ix. In Kxi vov latet fortasse
xx) ovTug. Quamquam non ^vvxij^svo? sxttisIv tamen adep-
tus est.

Pag. 130« i: xvöpÜTTUv, ANjQN in NEANIXIN (ut apud Catullum)
mutandum est.

a 3 : ^i£(Txsvxis-{iévxi lt;^xi (Ji-hy Tpcnrov, Valckenaer.
c 26: sTV! ^'Sîi cîïa-jfç, sic codex A\

/21: «Aflv TÈpxi;: non concoquo, repetitum e praece-
dentibus S'asv. OÏov vel olt;rov Tspxg proponere vix ausim
ut ita scribatur to tsXsutxïov 5' 0 (txysipoq — oquot;ov Tspxq —
OTTTiiirxç etc.
Pag. 131« 6. Cobet ut Kock.

c 2 : fiSTxßxKXslv. Fuit fortasse olim varia lectio TAS 0'
'APM0NIA2. quam facite post C excidit !
e 14: oa-Tpex. Scis unde venerit -xi apud Kaibelium?
Scilicet editor prorsus imperitus rationum palaeographiae
tam .saeculi X' quam saeculi XIV' (Epitome!) non ani-
madverterat x saeculo Xquot; ita scribi ut, nisi hoc agas
putes XI exaratum esse!
e 16. Valckenaer ut Schweighaeuser.
Pag. 1323 12. Pro %siM quad absurdum suspicor scribendum
esse %£Îj3«ç — Cobet.

133^ 16. 5' Cobet ut Meineke, coram codice.
Pag. ilifi 21. Scrib. : ^Siirr' xv xvxTrti^xii/,' xv îV; Xxßüv, Cobet.
Pag. 135a 12: ^oiviKiniv, Cobet,

Pag. i^-jd 27. Vix quicquam exputes ; fort, in fine lisyx^slaiç Si ttcûç.
e 12: Vh Cobet ut editor.
ƒ 22 : Sf'flVTflç vel ^kv iam Casaubonus.
Pag. 138/ 19.nbsp;a.

xi XX yév^Txi xtA., Cobet.
Pag. 139^ 12. Post mepe2i excidit ekei rxq xottI^x?, vel simile

quid (ixBÏ yxp, Si).
Pag. 12,gd 12: iv Tolg ^s'tTTvoiç, Cobet.

Pag. 1401? 3. Cf. Dio Chrys. 34.36 (v. Arn.) îxuae to a-x^il^x.
Pag. 141/ 23. Cobet ut Brückner.

/ I: oùx îjpxovTO. Fortasse excidit aliquid e. gr. Sed illis
temporibus ovxer lévxi iîp%0VT0 i.e. cessabant.
Pag. lâfZb 18: quot;'Kpsux, Cobet.

b 21. Num TX Ttpxyp.xTxt
c 25 : Tvxpquot; xxjTÏp, Cobet.

c I—2 : xxTiùsilt;rxp,svov ipse ergo librarius correxit ut etiam
Cobet animadvertit, recte B.

c 4—5. Scribendiimvidetîir Ei(ssilt;ji{^'t'^\\z.xxioyN\\.z),Qo\gt;ç.'t.
Pag. 143« 16 B et Cobet ut Wilamowitz.

c 10 : iv èxxt7Tif!. Quidni icp'' sxxffTTij) ut i^od 7.
Pag. 144/ 8; xpyuplov ■TrXyjêo? nimis tenue; cf./«icr. ed. Minor,
vol. IL 1325; requiritur oùx oXiyov îtA^^oç àpyupiou vel
xpy. ttA. oùx oXiyov.
Pag. J450 21. Grœcitas postulat éxxaTi^, Cobet.

b 27: xx?.x? et AsuxÂÇ traditur: fortasse 7rotxl?.x? ut in
ôv(Tixiç CIGr XII, fasc. IX, p. 39 no. 194.
d âpia-T^ t£ xx) ^sittvsT, Cobet.

/ 7 : «ùAî?!/ ^v i^sïv. h sine dubio eliminandum utpote
dittographema, in Mslv latet fortasse forma verbi Ss/t-
vslv vel flç ^sÎTTvov • quae sunt reliquiae sententiae graviter
mutilatae.

Pag. 146a 27: ^sittviîitxiti punctum suprascriptum significat ^sitt-
vitTxat legendum esse, Cobet. Editor ut solet neglexit.
147^ 3: TxvTxg ©xa-iov p. 364^/ Mev^x7ov @x(riov. Collatis p. i2gd
et multis aliis locis ubi coniunctim leguntur 0xlt;rtcç

Mfv5«7i3? vel inverso ordine, equidem hic deesse aliquid
potius statuerim quam mendo laborare versus.

Pag. 148« 10: xTToipspsiv requiritur cf. p. 149«: 26, ubi Cobet
tamen airsCpspsTO vel è7rs(pépovro legere vult.
ƒ 22: a-7rxpxTTS(röxt Cobet pro TrxpxTXTTSsSxt.

Pag. 150C 27. Cf. Arist. Egq. versus 2 et 3 ubi nota nxCpgt;.xyMv
(hic AlrÓTTTis).

d 8:nbsp;xpkx ts £k tuv ^sßiftmu. Postquam xpéxre in

xpéxtx abiit, opus erat kx) ante xpsx.
e 14: xxi delevit E, latet aliud, Cobet. In t^
latet fortasse xs%copta-iiévoug.

Pag. 151^ 16: M«7«SIN natum fortasse ex MxyxhlAl, Cobet.

Pag. 152^ 9: §£ Cobet ut editor.

13: rtvx Tccv ßxplav [Toivir^v]. Sic mihi videtur legendum,
iam antea egerat de ßxphig, cf. fr. 259.

Pag. 153^/4: è(TÓiiiTi, Cobet.

Pag. i54lt;5 16: £7!-i(Tx«'fiv Cobet.

e-. Cobet ita: Male traditur IsttxïIs in codice scriptum
esse. Ea est forma tertiae litterae qualis est r secundae
litter ae in vocibus I^xiXxttov et yXaTT^ apud Bas tium
Co7nm. Pal. Tab. II vs. lO; ista figura litterae t et in
hoe codice passim et in omnibus quos vidi codicibus anti-
quis ponitur in secundo t, nusquam in primo. Itaque li-
brarius imperitus et dormitans quum aeüaiae in suo
libro haberet, dedit ^syTxihs.

Pag. 155^^ 9: «Msi? suspectum collato Alciphron., Ill, 24, 2.

Schepers; supplevi olimnbsp;sed repetita lectio de-

mentis Alexandrini (p. 192 P.= i8i 3 St. ^xvßx^uv
i^iov xpivslt;7Óxi tonbsp;et p. 292 P. = 272 29 St.) mihi

suggessit irxvßx^oig esse legendum. Putidum exscribere
locos ubi de a-xvßxXoig sv quot;Sskvoic agitur a Stephano
congestos.

d 10'(vx Tvj? iroKuTsXsixg o'l i^sv (piXoi etc., Cobet.
e 19: uTTOxmixri lego „vel leviter commovendbus.quot;
e 23: xTTOTpsxovTog Valckenaer sed melius Coraes.
ƒ 2: tSgt;v quot;e^kkvivm iroxh trpwtoi e parabasi fortasse petita,
(anapaestÜ).

Pag. 156c 14. Grotius ut Meineke.

Pag.nbsp;ig. Fort, curco Trcog tjp^xTo, Cobet.

Pag. 157« 22, c II. j5 ut Musurus.

e 3. Immo ttoieï ßpxsutspxt;, Cobet.
Pag. i^M. Scribe-. f^yi^sTroT èXxxv, Cobet.
Pag. ir^gd 5. B ut Casaubonus.

/ 26: xprov %xi Tvpov, UV. Supplevi quod vides.
Pag. i6oa IG. B ut Musurus.

c 6 : TToKKolg ante '^XKvivtKoli; delendum ; aberraverunt
oculi librarii (cf. vs. 5).

d 10. Periit Timonei dicti lepor, videtur dixisse kxkoç
TS fiéyx? TS, Cobet.

d 12 : Tvxpx TTpoTspcfi Cor aes, sed non ita loquuntur Gr ceci,
Cobet.

d i-j-. -o- Mxyvoi;: Punctis delevit h ipse librarius, Cobet.
e 21 : TTxp' oJi; söu? sa-Tiv haec casu sunt iambica nam ipsius
Athenœi verba esse satis apparet, Cobet.
ƒ I. Fort. sv b(mv, Cobet.

f 2-. TpäTov scribendum, Cobet; sic iam Wyttenbach.
Pag. 161Ä II: xXiyLX, Cobet.

d \\\ sxn? scribendum, requirit xxKXhttx, Cobet.
e 25 : sK Tovß7rpolt;TÜs, Cobet.

e 7- Possis. trpo? tüv ÔsZv ti ttot o}ôfis(7ôx 'Ss(nrótx ||

Toùç......... ouTuq (sic Valckenaer) puwxv.

Pag. i62lt;2 i: kxî iam in B.
Pag. 163« 22: sl TTxpx wxlt;Tiv, Cobet.

c 5 : (7xut^, Cobet ; cogitavi de o-xvtoü tsôsixxi; fiî} wscpukóg,
sed simplicior est ratio Cobeti.
Pag. 164« 20. Maie Schw. et Dindorf tum scribendum x^ronslov,
Cobet (et ita legere vult etiam p. 165«/.).
b 3: %xpiTO'y'kti)(Tlt;ss~ivnbsp;ôéfiKT laciniae poetae tragici;

cf. insuper p. 165^.
b 7: hxßovTx sv svtigt;%sTv, Cobet.
c 16. Fort. quot;ofat^poi; sIt ^EtIx^pi^oi;, ypxyt-i^xtx, Cobet.
Pag. 165a 26: hvip, Cobet.

ƒ 26: Ta f^vîj^x, KXTTTsiv xxT SVIXVTOV svx \i6ov. Sic Cobet.
Pag. i66d II. Cobet ut K.

e 20. Cobet ut K.

f I. Negligenter scriptum, xvToi scriptum oportuit, Cobet.

Pag. 1670 13: yàp m k») ^oyi^strùxt sic A, aut m expungendum
(= Coraes) aut h scribendum, Cobet. vide negligentiam
Kaibelii.

f 24. Çw iam in E omissum.

e 20. Valckenaer cogitavit primum de Antigoni regis
praefecto collato p. 39.?, deinde intellexit ut Kaibel tov

iïpux XJCpXTOTTOTitV.

Pag. 169«^ 13, / 8 B (et Parisinus) ut Pollux.

/ 14. Valckenaer ut Fritzsche.
Pag. 170« 18. Multi multa coniecerunt. Equidem legerim àgt;.gt;.x Xs-y
0 ßoüXsi, Cobet.

b 2: XV Tou IsaiAxi. Formula in inscriptionibussexcenties
obvia.

c 14: ÙTToésg, Cobet.

c 17: irxTx^xi; sollicitari non debet, cf. I22d tri^ipl^ (ix-
a-ti^ov, Valckenaer.
Pag. 172^: II: hittvsl (ruvxtrtuv tx (jlsX., Cobet.
Pag. 174^ 13: gt;? 'i^pxuXii; expungit Cobet. Cf. ad p. 481^/19—20.

c 17. ut editor,
Pag. 1750^ 3- Legi potest-. vxßXxg 0 ti Iht oùk ol^xi; üfißpovttjte irû;
Cobet.

/ 28. XOU061? utpote glossema delet Cobet. (ad ttwç Soxeïç
adscriptum).
Pag. i83lt;2: 13. B ut Dalec.

Pag. J84d 27: S'xÔTiîv (vel TXÛTtiv) aberravit e versu 25; sic lege-
rim: txvtvtv tviv Trsp) to ^rpxyfix a-ttov^hv otxv xéyifi: kttxvtx
tov ßlovgt; oittii; xùxojç etc.
Pag. 186« 23: ttoAA«} yovv, Cobet.
Pag. 177^ 15: xx) ante MACpopx suspectum.
b 23. Cobet ut Usener.
d 16: xxXviToi;, Cobet.

e I. Dobree uirsmm, melius etiam sittüv, Cobet.
Pag. lygd 13: TiXsuq, Cobet.
Pag. 187c 24: xvjjü-«?, Cobet.

c 26-. quot;Sî om. E.
Pag. i88/ 25. A ita: ooTs wsp) êspxTTxivSiv.
Pag. 189^ 15 —16: siriCpépeiv to oatrx xtK, Cobet.
c 22-. 0 pro Cobet.

Pag. 189^^ 12 Confert Hemsterh. Nicandri versus apud iElianum
H.A. X. 49.

Pag. 1900: 8—9: (piXi^ scribendum videtur pro (piXou, Cobet.
d 11. Cobet ut Wilamowitz.
e 15. Scripsi irxpsf^fSx^ovroi;, Cobet.
e 16. Requironbsp;Cobet.

Pag. 191(5 II; Çr in margine; duae enim lectiones sunt conflatae
ày.x,iw7rvj et xKxxv^pvj.

b 15 : (piKorezvtx etiam A in margine in lemmate, quod
scribae propter to (piKspyov (vs. 6) fortasse excidit. Nam
versibus 6-—7 appinxit oti (piKspyog vj 'EA., deinde versi-
bus sequentibus in perpauca verba redactis scripsit
fortasse invitus ipi?,OTS%vlx. Quamquam, lecdo notanda
propter Epitomen.
Pag. 192^ 9: xxTXKoif/,l(TxvTx, Cobet, cf. Riv. di filol. 1935, fasc.

2, p. 228 (= Dion. Hal. vol. Ill p. 342.9)-
Pag. 194/ 5: ^i£(rx£vx(!-i/,£voi (olim legebatur lis(rks^x(t[iévoi),ya.lcke-
naer.

Pag. 195^ 23. Valckenaer ut Meineke.

e 16: TxTg Bluohoii; malim, Cobet.
Pag. 196c 1. Dalec, ut Villebrun.

/ 4. Non emendasse textum Casaubonum putat Cobet,
qui in ûupsol latere suspicatur éùptyoï. Caeterum de hisce
rebus cf. Studnizka, Abh. Sachs. S. W. 1913
ƒ 8 : teantia id est tsvxvtix, Cobet.
Pag. ig^a 15. A ita: Ss kx) kKIvxi.

d II : ^ ins. Cobet ut editor.
Pag. 198a 14. A ita: xx) %pvlt;TOu £ipyx7i/,évov.
a 17. Cobet ut Kaibel.
a 18: TrpotTaTTsicii, Cobet et ita E.
b 3 : xpv(you?, Cobet.

/ 5 : oktù [TSTTxpuv to] itXxtoi;, Cobet.
Pag. 199a 23. Aut TTxp'SxKeiwv scribendum aut 'èepfió.Tuv delendum,
Cobet.

c 14. Fort. A£/3j}T£? Ç'owtûî àixoai Thaxpsq., Cobet.
ƒ 13. Ita £A«%/(7T0? êzcipsi fJ-ETpViT^V.
Pag. 200a 19: [jt,x^ovo[ji,e7x, Cobet.

b 5 : iyXuxxvhfJxv, Cobet ; A lyXvxxuèviCxv.

Pag. 200C i6: KtviuKoit; recentiorum est. Lector recentioris aetatis
qui signum in A in margine posuit corrigere fortasse
voluit.

c 19: 7csp\ XÙTO, Cobet.
f 14: irxsvtig elxov, Cobet.

/ 17 IE. id est TTsvTsxxihxx. Saepe turbatur, e. gr. Flav.
los. AfiU. vol. IL Niese p. 304 5 ubi MSP male, sed
recte Vat. In inscriptionibus hic illic hxxTrévTs etc. rep-
periri probe scio, sed cur Athenaeum ab usu recepto
recedisse sumamus, causa est nulla. Praeterea numeri
in codicibus per litteras huic rei designandae aptas (e.
gr. (/ vel etc.) indicantur.
Pag. 201^ ID. Legendum videtur bxxtov. Facile confunduntur B
et P, Cobet.

b 19. Codex Villebrunii {Par. 3065) 'oXóKsukoi ut Kaibel.
d lO: TTxpsKsiro, Cobet.

^13. Possis ](iXTtX ttcikIXx xx) xé(7(lov ttoKuts^vi.
e 15. Cobet ut Rohde.
/ 28. B ut Kaibel.

Pag. 202« 2—3 oxxq txg x.

b 18: sTrixpuiToi 1', id est ^sxx, Cobet.
b 23: SX ante ttsj^wv delet Cobat.
d 4: Ù3-£/)^i;/P0NTA, Valckenaer.
Pag. 205a 9. Scripsi xxrx^Tsyov iv Cobet.

e 17. B ut Casaub., at non Parisinus ut B.
Pag. 206b 18. svéy}.xj7rTXi scribendum videtur, Cobet.

d 4: lt;o2t£ôç---gt; (pv\x%ê£i?-, requiritur aliquid quod

bene opponatur parti sententiae ultimae: oùx xv'hpogy.—
fixyov.

d \2. B ut Musurus.

ƒ 8. Pro xiTTûv Valck. minime ignarus coniecturae Ges-
neri, xixxov. coll. Hes. s.v.

ƒ 9 : ■xoXXxxiisv (7uv^yxysv, ^(TvvviôpoKysy xx), Cobet.
Pag. 207a 22: S/' ogt;^iyuv trai/^xrwv fortasse post sk tîjv ùxKx/raxv
xxT^yxys (b i) ponendum.
b 5 : ^exxptvoi, Cobet.
Pag. 208a 3. Melius eu delebitur, Cobet. Fuit fortasse olim et
alia (eaque peior) lectio eù hrpsCpovTO.

Peppink, Observationesnbsp;3

Pag. 20U II —12: SV hcfi ^wtTTi^f/.xTt ßsßÜTsg, Cobet.
d I. ut Schweighseuser.

e 17. Requiro ptßiM? supsSt^irxv vel simile adverbium, Cobet.
e 18: BpsTTXvixg, A.
Pag. 209^- 15. 5 ut Musurus.
Pag. 210« 15: s'TTxivcö syci scribendum, Cobet.

b 24. Hemsterhuys ut Schweigha;user.
Pag. 211^: 17. Possis syisvsv lt;^s7r) tov xutovnbsp;o lt;pi},ó(rolt;po?.

d 21. Scripsi Trp^og vjv ttx^ti, legebatur Tpoinjviig vjv ttxs-i,
Cobet.

Pag. 211/ 15: xTToóxvóvTx, cf Schepers in dissertatione ad Alci-

phronem IV. 2. 7.
Pag. 212« 24: ifiSTsccpi^s, Cobet.

e 4. Scribendum videtur svsyXuyt^^svnv, Cobet.

ƒ 18. Scripserim tx lt;^fisvy TrpxypixTx [^s ßix^sTxi, to Ts

(isyséog.

Pag. 213^/ 22: sTTizvóijvxi Wyttenbach apud Bakium ad Posi-

do7iium p. 281.
Pag. 2\\b 8. C. Müller ut editor.

b 10. Cobet ita: y.x\ xXsiaxg Txq mkxq (pvXxKxg Tpix-

KOVTX XTX.

c. 22. Scripsi svstpyxtrxTo Sf t^ -ttoXsi Cobet.
d 12. Valck. ots ykp slt;piXot7Ó(psi kxtx tx x. Cobet vero
ut editor idque verum est.
f 3. Scripsi ßxgt;^0f/,svog, Cobet.
Pag. 215« 5: Kx) TTxXxi CpuÄxiriTuv Ttjv Aij?,ov., Cobet.
b 20: lixTTTrxSoKuv, Cobet.

e 20. Iam librarius posita diple significaverat hanc
partem poetae esse tribuendam.
Pag. 2i6lt;j: 10. Fort, ol Tstt) Uxpv/jéx, Cobet.

a 18. Malim ovh)? kToptoypx^oi; TroiyiT-^i;, Cobet. Cf. Luc.
Rket. Pr. 17.
/ 9. Fort. ^siKTsov, Cobet.
Pag. 2170? 16. Scribendum videtur vTroßxg., Cobet.
Pag. 218b 23. Mihi excidisse quaedam videntur, post quot;hixXoyog iji
hunc fere 7nodum supplenda: [SixÄoycn; êxufixs-ix s^si
TTsp) Tovg xpdvovg xpcxpTJißXTX. lt;^xivsTxt yxp ovTog Ó] 'èixXoyog

Pag. 219 a I—2: cüS' iam Toup ad Long. p. 198 (anno 1777).

/ 14. Scripsi SiïÀix Cobet.
Pag. 220« 21. Expungendum isiud xvtoi;, Cobet.

b 8. Cf. Krauss in editione ad locum (Cob. XïçiàTxyopou).
c 18. Xkym non moverim, sed mutilam esse sententiam
credo.

Pag. 221« 4: trCpo^px, Cobet.

c 24. In (pucrsug latet fortasse Cpuirüv quod t^ Trvsvfixri
aut ab ipso auctore aut ab sciolo additum loco suo est
motum.

Pag. 222a 10: O'ihiwovv yxp (pû
rxnbsp;TrxvT luxtriv

Supplent [Mvov. Legendum OJ5. yxpnbsp;iyyù. Ita enim

loqui soient tali in re. cf. 404^ 31 :

fisipxxm spwiJt,évyfv
txûv TTxrp^xv où(rlxv kxtso-ôIsi.
TOÙTCfi TTxpéô^jxx (TijTrlxi; xx) rsvùilxç.
cf. praetera 292« et c.
Pag. 223c I et 2. Operae pretium est conferre Menandri Epitrep.

108 ed. Jensen, et Nicephorae Basil, ed. Rhet. Graec.
Walz. vol. I pag. 445 vs. 25 sqq.

d 9. Praefert Cobet in schedis lectionem a Stobaeo
servatam,

Pag. 22if 3. Code-KAx7rûhi'§coKxg;cî.S,ch\wa.rtzEusebitis^.CX.lÂll.
vs. 3- sqq.

Pag. 224^: 24. quot;Six tSiv êv r^ Pâ/^j) iVav tSûv tov i%ôvv TraXovvrm.

Sine dubio hov hep corrupta sunt. Sensus est: âa-yrsp à
nplx[/,OÇ TOV quot;ExTOpx, ouov £îâxvlt;rsv TOfTOÜTO xxtxêiig £7rpiXl/,i!v.
(p. 226/) vel p. 5264: la-olt;TTxa-ioç yxp viv vj wopCpvpx Trpoi;
xpyvpov i^sTx^opiév^. Nam ut ipse statim declarat o't iv t^
'Pûpt-ifl i%äuo7rüÄxi oùy oXiyov x7roliov(Tt tûv xxtx t^v ^Attixviv
T70TS xcofi!gt;i^y}ôévTccv. Collato fragmente Achaei 5 (Nauck.)
apud Athenœum p. 689(5 dubitanter propono S;« tkv iv
Tjî quot;P. hxpyvpov TOV ix^vv waXovvruv.
Pag. 224^- 21. Quid sit legendum difficile dictu, apte conféras
Plutarch. Mor. 45MyfJix^i x^i^^v xx) ^rpi^rsiriv oSévruv
sed non minus dignus qui afferatur est versus Aristo-
phanis Vesp. 424. Ipsa verba comici velle restituere

vel ob lacunam, est ludere. Ibidem vs. 24. ßoXSiv cf.
Hesych. s. v. ßoXoi.

Pag. 224/ I. Cobet S' postnbsp;supplet. Sed eodem iure Epi-

tomator p. 224a 7 Si post Tii^oxKm inseruit. Nihil ad-
dendum. Vides igitur nullius esse auctoritatis kx) p. 287^
28 e C a Kaibelio adscitum. Est hic tamquam catalogus
vs. 20 litt, e

'AvTKpâvyi? S'fv Kvoiôi^sî
vs. 28nbsp;quot;AAflf? xop^y'i^i.

Nam codex A iam textum in compendium redactum
praebet, ubi nullus locus est verbulis id genus.

Pag. 225^ 25: eirsiSquot; orxv Cobet pro sTTsirsxv.

d 17: i^xpxg A, i^xpx^xg CE. Optime! nam servavit Epi-
tome duplicem lectionem scilicet s^xpxg etnbsp;id est
Ille prorupit foras et Kxrézsi (sic iam recte
emendaverat in schedis Venetiis conscriptis Cobet ante
Kaibelium) cf. Aristoph. Ran. 567. Etiam haec varia
lectio quae me apud Epitomatorem deprehendisse recte
puto, monstrat quantivis pretii lectiones in Epitome
latitare.

Pag. 226d 25. Cobet Brieven, p. 565 et in schedis suppleverat
mnbsp;ßXxßvj oÙK XV yévoiro. A [/.sTxyys [/.xixç v^ A/«.

Confero equidem Clem. Alexandr. p. 269 Pott. ■TrepiCpspovrxi
(recte Cob. — cpôeip —. Cf. Athen, p. 289? 6 ubi bonam
lectionem in pessimam mutarunt qui (rvfATTspiCpépovrxt
corrigunt scilicet !) Sà xvtxi xvx tx Upx, ikôuôf/,£vxi kx)
(Axvrsûojjievxi, xyôprxiç xx) jji^viTpxyvpTxig kx) ypxixig ßaiioKo-
XOtg olxoCpûopoôtTxii; oa-^fispxi (TVf^7rcfA,7r£Ùovi7xi ktX.

Pag. 226/ 20. Et A èt E, xh) Ts xx) Ç.

Pag. 227c 16. Cobet: êm rivx V xKMv ts%v^v] Inseruivvv.'E.lt;\màe.va.

aliam viam insisto : sirs) ante me iam Tucker desideravit :
requiritur tamen praepositio; xxtxxxstxi eodem modo
usurpavit atque alii scriptores xxrxHysiv (cf- Xenophon.
Cyr. II i 20 ùiityeiv si? tx irogt;.sf/.ixx). Addo igitur unam
litterulam sçéxvgt;iv. Qui post me codicem A evolvent
sexcentos locos invenient ubi praepositio ita ligatur cum
vocabulo sequenti uno tenore ut ambo scribantur.
e 9. Cobet h7 5' iirxv rtg (anno 1846). Lacunosa haec

omnia mihi videntur. Interpunctione post ■yvf/.vovç posita,
xirixvTxg et cetera ita a ryipsJv pendere statuendum, ut
sumas interiisse verbum unde pendeat rursus rvipeTv. Sed
Sf? 5' sufficere non videtur.
Pag. 2283 IG. Parum placetnbsp;Requiritur ixvvvigt;.x(tx?, Cohamp;t.

c 21: TÛÙÇ àv^polt;p6vovi; l%êvû7râXxg poetam comicum redolent.
d 29. Cobet vsarspiKÓv legit.

d 6. Cobet : Legendum quot;vx pM irxvrx Trlvuf^ev, idem coniecit
postea Kaibel.

e 10. Possis supplere ^fpfi«? xiro tt/xvou r\
Pag. 22ga 4. Versus est creticus, Cobet.

Pag. 230c 25. Videntur Alexidis verba inesse, ita Kaibel. Libra-
rius codicis A versibus poetarum hoc signum praefigere
solet gt; ; quod et nostro loco fecit. Saepe et in aliis
libris hoc factum est ubi vel poeta vel alius auctor
laudatur. Docet ergo codex quod suspicatus est editor.
Accuratius iam Epitomator.
c. I. Fortasse evx p.ev dvtx, Cobet.

d 5: BxiriMug, Cobet. Quae sequuntur lacunosa esse

videntur. Aut ipse est miles qui de suppellectile loquitur

aut servus de hero haec dicit {Trsp) ov xkysi).
Pag. 23 Iß 4: sTT-ifisi et aCpvixi proponit Valckenaer') cf.nbsp;49,

p. 142.

a 9: Kou^piv, ÙspxTxlvxg,lt;r7pùfiXT, xpyvpdi^xrx. Praeter locum
a Kockio allatum apte comparaveris Plauti Stich. 378 sqq.

c.nbsp;25. Cobet in schedis (a. 1846) coniecitnbsp;quod
etiam Wilamowitzio in mentem venit, et versu 26 res-
cripsit ?T( Si sed diu ante eum ita legit codicis B librarius.
t 2. Et Epitome et Cobet recte ante Wilamowitzium
TO addiderunt.

d.nbsp;6. Summarium in A his verbis conceptum est. ort
xx) (N. B. 1) Ol a-ipolpx -TrXouTOÏivrsç xtto %xgt;.xm worvipim

sttivov.

f 29: TOV Sf 'Ikposvog, A. Quam ob causam et hoc loco
et multis aliis Kaibel codicem secutus non sit, aliis vero
locis religiose talibus de quisquiliis rettulerit celare
maluit lectorem; codici obsecutus est p. 239a i.

I) Adversatur Wyttenbach in schedis: IxijyE bonum quipfe tacticum.

Pag. 232« 6. Grenfell-Hunt servant eh; üsoü, delent tov ùsév, rec-
tissime. At non aliter Epitome cuius lectiones Kaibel
saepe neglexit. Cobet adnotat: Malim totum locum ita
constituere-. trxpx Kpolacu tou Auhoü topevûévtxc âv£Ï(rôxi -
ux) oi 'TTopsuùsvTSi; TTxp' sKsivou wv^crxvTO.

Pag. 233« 27. Malim tov tm 'EpiCpvX-^g opy.ov, Cobet adnotat.

233c 17 : tüv TèvxvTicov foiTsv ohan; ^s^oixotsg Koyc^ kx) [jLgt;i
(poßc;} toûthv xTrkxwjTxi (cf. pag. 262b. TxuTxg yxp VTrspo-
päa-iv où fióvov 'Six (poßov xXhx xx) xxtx ^ihxtrxxKixv). Animi
causa confero: praescripto metu compescitur audacia;
et semper praeceptor metus iustissimus officiorum inve-
nitur esse moderator (Edictum Diocletianum p. 1930.)
f 22. Lemma qvtx post Kxxùxif^ovi addit.

Pag. 234a 2: SjjTToy, recte Cobet.

/ 5, 6: Xi/i^ofisvoi xx) ^i/jOvvTe? où TrxpxXel'^oua-t, Valckenaer.

19: j? f; l^tiTs, quod coniecit Kaibel iam Epitomes
codex E.

d 7. sqq. Quae hue faciunt congesserunt tractaruntque
editores egregii Papyr. Oxyrr. 1611, p. 144.
Quod vs. 7 ovTx post TTxpoiJLOiov addere vult Cobet, in
Athenceo mihi quidem necessarium non videtur. Talia
enim scriptoribus aevi Commodiani negligebantur.
e 13 : XXTXnbsp;■TTXTpix. Sic iam recte Laurentianus B

ante Casaubonum.

Pag. 235« 2. Lectionem Epitomes in dubium vocat Cobet quam
tamen defendas licet ope p. 2-^gd 7 etc.
b 14. Operae pretium est conferre CIA vol. II et III
edit. min. fase. II, no. 2494, vs. 13 'Avxxsl^. Librarius
codicis A e punctum superposuit, credidit igitur vitium
esse in si. Perperam, Cobet. Tacet more suo editor.
c 27. Latet xliquid, fortasse èûovTxg, Cobet. Iam Valckenaer :
SxivutrSxi TS Tohg âvirxvTxg 'AÔ. Quibus cum tentaminibus
conféras quae coniecit Wilamowitz.

f 26: xxi xùtov. Cobet coram codice. Litter a initialis
initio novae sententiae amissa fuerat; remanebat AI unde
AI' factum est.

Pag. 236« 6: xxTV av itx^- scripsi, Cobet anno 1846.
10: Qxxx reposui ipse, Cobet.

Pag. 236a 13: sTTs) Ss invenerant iam Grotius et Heringa, quot;xca
dedi ipse, Cobet.

c 23. Nihili est quod e C affert editor o-cpcS/Jw?. Est hic
error pervulgatus : sie p. 238^- 15 in male legitur
cf. Cobet ad Arist. Pac. 83 (ed. van Leeuwen).
c 5 : îtcSjîç a, editor. A habet ttcSj^v !

14. Cf. Dio Chrys. LV 16 (vol. II 118 Arn.),
Pag. 237« 12: '0 hxrpéCpwv duobus punctis « superpositis. Duo
puncta significant litter am x esse expungendam-, scripsi
igitur oh\ rpéipuv, Cobet. P. 240/ 24. A: rvpxvmyxpsr^
duobus punctis indicavit r esse delendum scriba.
Ó 20. Post h fih TO Koivov vs. 19 desideratur Propono
ôxTspov A'EFXi yevc?, fortasse cetera sunt lacunosa, latet
fortasse in kx^ou/msvov kxXSi ....

C 26: rovTMv iKXTspo-j. 5' omittunt Marcianus ambo
Laurentiani.

Pag. 238^ 17: TriWÇw/ttoç, sic A addito signo cui nomen hepquot; h.

Excidit prima pars vocabuli iocose ficti in ^wfio? exeuntis,
Cobet. Dubito ob p. 242^- 18 t^upco? Kxruvoi^x^rxt. Ad
coniecturas Grotii et Wilamowitzii cf. p. 421 «T cf. illud :
Inventus fecit nomen Peniculo mihi. Possis eûa.mTvxvrxxoô.
c. 20: xvxß^vxi Tl Tcpoçnbsp;aynbsp;supplere

possis collato fragmento Eupolidis apud Plut. Mor. 547^.
Pag 241^ 5: oiroc rsK^ûxt. Musurus oDV«?; ego xurolt;; yBKx7Ûxi
ut sit versus formatus ad illud ïm' èxkyxov. E lectione
codicis c Ti elicias variam lectionem Cpm' où ttxvv t;
ßovKo,j.xi (cf. Cobet, Var. Lect. p. 222 de 00 ttxvu Ti),
sed recte seposuit variam lectionem ti editor.
Pag. 242/23. Conféras versum comici apud Lucianum (a-pc? tov
sIttÓvtx, hpofmôsvç etc. S 2) ;
KXéccv npofi-^ôsv? hri i^stx tx vpxyiixtx.
Pag. 243« 7: iT^kpii^Bv, Cobet. Legendum sfü yxp limvxiTBV c,
quod ut explicaret lector vel scriba TpiiiBv suprascnpsit,
idque expulit veram lectionem.

d 5: v.x\ vvv rpÓTTOv KXIVÓV ys 0xiti x^ip, requiritur; ad
sensum cf. 226c.

10: Spviç, Cobet e vs. 13;nbsp;A correxit E.

Pag. 244b 13. 'Apxs^ûvTccç (f punctum ijiditum) punctum significat

in f vitium esse. Nempe putabat librarius homini nomen
esse 'Ap%xi(pm ut scribitur in summario, Cobet. Ad
notam Cobeti corrigas apparatum editoris.
Pag. 244c. I. Fortasse (pxmyLkvov, Cobet; idem
d 9. correxi, Zrpxrhv.

e 12: tj ToJg liopsx^xi? ij ti Óxttov hi tovtcov rpsx^t,
E yj si Ti. id est: si est correctio voculae hi. Expuncto
Tovrm lege:

vj Tolq BopsxSxii; ^ TI êxTTOv SI rpsxsi.
Pag. 245« 7. Latetne senarius (forta.sse IMathonis): MfvavSpcu cpijo-zv
x^lx yvMogquot;? idem cadit in pag. 246a 9; x^^x tSiv xpruv
cxixq (ubi TKv delct Cobet).
Pag. 246*5 17. Cobet ut Meineke.
c 2^: 0 ^xuTog, A.

c 5. Summarium in A: sk rm TItoXs/j^xiou tov'Ayvi^rxpxou
TTsp) Twv sv roTg Tlro^^Sfixiou tov (pi^vrxTopog ^sitvok; iruAAf-
yOlASVMV ysXoix^TMv.

e 22: (pxvxi, E-, 0mxi, Cobet (et Kaibel).
f I: svp^iTsigTs, A versum non habet Epitome.
Pag. 247a 10. Nota in summario: r/vf? xvpiug ol sttktitioi.

d. 19. A, ^vtrxpts-TOv. Variae lectiones fuerunt olim ^virspi^Tov
(cf. Soph. El. 1385) et ^v(Txp6(7Tov. Quas a librario esse
excogitatas nemo, spero. credet.
Pag. 248^ II. Scripsi Kpai(3vXo?, Cobet.

c 16: virvog yxp xiirov, Valckenaer et post eum Porson.
f 26. Cf Radermacher ad Demetrium p. 96.
Pag. 249a I. Adstipulatur Cobet Schweighsusero corrigenti
a-vv^xxvofisvoi, cf. Mnemosyme 43, p. 210. {Diodorus III
7 Strabo, 823 Casaub).

b ID: s\t sv ttoxsf/.^, Cobet ut E, tacet Kaibel etiam de
lectione codicis E.

d 10: shoKs, Plutarchus Mor. 457/ ex alio fonte vel
florilegio ut videtur.

lt;? 17. In ita legitur: quot;AXs^xvlpov Ss 'èxxvsadxi Cpiia-xvroc
VTTO liviüv xx) (TO^OVVTO? xvTxi xivyiTtx? (supra script, vix.
N.B.!) sh TÜV xoKxxuv irxpSv. Immutavit ordinem verbo-
rum, quo facto etiam r;? in sJ? mutare debebat. Cf. 250/'
6: svx tS)v 'aa. ysv. xeA. 281^ 22. Si tanti est vide quo

modo graeculi loquerentur apud Schol. Soph. El. 831,
ed. Teubner.

Pag. 2%oa 14. Inteiligerem Mav m tov Aiovvcriov ùpxeÏTO vel äpxstto
Û? tov Aiovüixiov dummodo sumas tov Atovv^riov pendere
abnbsp;Versu 15 tov Atovûa-iov eiiciendum. Cf.

P. 497t 13.

c 26. Imo puifióv, Cobet pro xpiöiMv.
d 7: fV/ Ifmvov skiûv, E.

e 19: xä; Tflùç uvvhsncvoxiVTùt.g Tm (piKav exein Ixhyilec
hxiixpTXVovTxg. Pro sxeiv scribe aokein id est 7rpo(Tirot-
el(TÙxi, cf. 251/ 8 oùys loKÜvnbsp;shxt et van Leeuwen

ad Aristoph. Ran. 564. Quodsi quis loxslv outo? ex^tv
legere malit, non refragabor equidem: sed supplementum
editoris non placet ; cf. 163^ 26 Valck. ad Hippol. 462
23 : TTxpxTsùsvToi;, A rectam lectionem servat sola Epitome.
ƒ 9. Fortasse toioütov ißpcvt-^irxc, Cobet.
ƒ 3: 2)}'., A in mg. Hominem christianum locum signo
notasse perspicuum est.
Pag. 2526: omisit Epitome.

c 9. Cobet ut Meineke.
Pag. 252a 14: isiikoittpxtov ^Apyeiou addidi toü, Cobet.

e 20 : Kxppüv in suspicionem voco.
Pag. 253^- 12. In carmine grassati sunt correctores antiqui. Sic
A(tmA/S' CE versu 12, id est AïrwAa? suprascripto /S;
legere ergo voluerunt xhaXi'hog, cf. Soph. Track. 8. Sic
f. 18: E, Txógt;^xlt;jov, KoXxfiov Toup. Fieri potest ut
iterum nobis res sit cum correctore qui xcAäs-cv non
satis poetice dictum in lt;tx«.lt;tov (vel hw%xlt;TOv) mutavit ;
(tx^tov poetis tali in re quam maxime in deliciis fuisse
docent loci, quos longum apponere, apud Stephanum
s.v. in fine.

21: 5-7r£(wv, dixitne xxirvov coll. Ar. Vesp. 324. Plato,
Phoed. 70agt;.

f 24 : xvxpiôp-oui; Dindorf ex B. (A xviipiêfiovç habet ! tacet
Kaibel) Fortasse v/jpiê/^oui;, Cobet in schedis.
Pag. 254a 2. Scripsi rij? tüv trxpóvtuv, Cobet.

c 18. Idem dictum Antistheni tribuitur in sent. Maximi
Conf. cap. XI. p. 792 vol. 91 Patrol. Migne.

Pag. 254c 21. Cobet ut Meineke coram codice.

d 3 Sed Mvpri? est nomen mtdiebre, Cobet; confero CI
Argolidis (vol. IV ed. Fraenkel) n° 149 et Pausanias
II. 26. 4. MÜTtg est nomen masculinum CIG-, XII. 9
p. 73 Inscr. Eretriae Urbis 292.

Pag. 256« 26. Cobet adnotat: Scribendum videtur h ti {s\c

Kaibel) rm — irpotrxy/skéévtixv x^iov aut pro kv ti reponen-
dum oti Siv qiiod nunc in alienum locum irrepsit-, in a 2.
£l/,ciys loKslv Cobet legit. Omnino melius Cobet locum
tractavit quam Kaibel.
d 21: ÛTTûA/TTfîç, Corruptum, Cobet.
e y : A àvsùs(Txv, correxit E.

Pag. 257^ 7. Fortasse ^mx^î pro ^Svg nv, Cobet.

ibidem praeripuit Cobet editori correctionem ^onslv.

Pag. 2$2,d 17. Expunxi sJvxi, Cobet.

Pag. 2^gd 21. Scripsi li£iXvjiJt,£voi, Cobet.

e 7 sqq. Locus qui egregie docet nobis Epitomen tan-
tum Athencei esse servatam. iTrsxSuv — èTrîjxês. Incon-
cinne admodum.

/ 14: yivêTxi lt;i5gt; aoÀXKêix, Cobet; vereor ut recte.

Pag. 260c ii: ^^psÏTo i/,xXXov. Valckenaer ^psi KoßxXo? coli. vs. 7
quod non sufficit; cogitavi de vipei to uirspßxXXov collatis
p. r44d et 167a aut xvxnoXovdan; haec esse scripta aut
lacuna locum laborare statuendum est.
d 18: §£ ante Schweighseuser iam codex B.
f ig. Iure statuit Meineke trTpxTiàTxg esse corrup-
tum. Collatis § 27 et 247 Demetrii Trsp) spßi^vslxc ubi
a-TpxTidiTXç —• zxfixiTUTTXi; omi.ssa sunt, credo nobis rem
esse cum corruptela antiquissima; Demetrius enimomisit
inutilia.

Pag. 261« 16. êv tüi it£f/,vctxtùii, A Scripsit fortasse sv tüv o-ffi-

votxtoiv.

b 27. addendum credo xvsXxßßxvs, id praefero quam cum
Epitome inserere s^plXsi, quod ab auctore Epitomes pro-
fectum, Valckenaer. Cobet vero desiderat sCbiksi.

Pag. 262« 23. Fortasse sud' oÙTOtri, Cobet.

e lo: Kvßou, Epitome; cf. marginem codicis A ttóSsv xî
l/.STX^u kv/Sou y,x) 'Zxjji.ov vijtyoi ''Apxlxi ixXiîêgt;j(Txv. Summaria

et bonas et pravas lectiones sed antiquas servare iam
a Cobeto animadversum est.
Pag. 263e 11 : «TTs, omissum iam vel deletum ab Epitomatore.

14. Recte margo A, neglexit iniuria editor, item 264^ 14
(Mfv recte margo codicis A, etiam hoc praetervidit Kaibel.
Pag. 264/ 22. Cf. Hense ad S/oâ. vol. II p. 432 (cap. XIX),
libr. poster.

Pag. 266b 9: xÙTo) loly;!Txv Cobet, cf. Wilamowitzii coniecturam.
Lacunosa haec omnia arbitrer.

/ 20. Scribendum videtur rüv xKXuv, Cobet. Mihi plus
placet supplementum hocce : rZv xKXwv 'EAAj^i/cav vel tkv
TfOKKüv tZv 'eaa^^vwv.
Pag. 2670: ux,i(TXv, Valckenaer iam in schedis').

b 10. E: Mcpoi supra scr. po. Varia lectio erat in mar-
gine exemplaris, quod in compendium redegit Epito-
mator, Mpóoi. ibidem : quidni xivoTrKsmxvti^ }
c 19. Hemsterhusius ante Valckenaerium sTTXfiCvss
correxerat.

c 2\. E èyysvelç ut Eustathius.
d 8: w? eùoisihyjt;, Cobet ut Kaibel.

ƒ 27. Quod invenit Elmsley iam apud Heringam p. 174
legitur.

Pag. 268a 12. Fortasse sW xKxßxtTToc ut max 0 uTroyyoq etrxcxv-
IxKx, Cobet.

d 22 sqq. Claudicat ni fallor sententia vel potius op-
positie. Confero Ciceronis Paradox. I 7. In quo equidem
continentissimorum hominum, maiorum nostrorum, saepe
requiro prudentiam, qui haec inbecilla et commutabilia
verbo 'bona putaverunt appellanda, cum re ac factis
longe aliter iudicavissent. Quae omnia recte procedunt.
Ipsa comparatio docet quam inconcinna sint quae apud
Athenaeum leguntur.

e 26. Unde nata sit lectio codicis A kx) ùg 01 difficile
dictu. Eerebatur fortasse olim lectio qualis xx) aV
(= 07x) olnbsp;xùtôv.

l) Summarium in mg. A: Üri erai^tim oUértxi äTos-rmrei; xati toAA« xaxk roùç Sc-
lt;rvÓTXi; ifyaa-âiievoi fierà rxOrx xarcc fimTeim VTtàa-xovSoi ùtpsiévreç eîç rijv 'étpea-n,
^xt/a-m èvTocCSx.

Pag. 209(5 I sqq. Hos versus tractavit Marx, Lucilius, vs. 978.
Pag. 270*5 15: Koii ante Dindorfium om E.

I? 11 : yxp Athenœi est. Poeta dederat, Cobet. Hanc
rem infra tractabo.

e 14 Malim oio? yjv, Cobet ut post eum Wilamowitz.
Pag. 2yia 3. Scripsi ipuôpivovi;, Cobet.

d. Quae delevit Meineke iam in B sunt omissa a viro
docto qui recensionem Athenœi illis temporibus dignam
nobis reliquit.

d I : ttpotryiyópsva-xv itreuvaktoug oti %xtitx%^vtlt;jxv ; ultimum
vocabulum fortasse erat explicatio in exemplari, quo
utebatur Athenseus, vocis xxTsvvxa-ôijifav, quod hiatus
vitandi causa scripsit Theopompus pro èTreuvdujùvjtTxv.
e 15 : ùç xu xxi tx 'i'^ix sKTTOióijiv. In his kx) melius abesset,
sed sKTTci^ non necessarium (sKvoieh idem valet atque suf-
ficere); cf. p. 167^quot; 23.
e: Tin rrXeiovi;, Cobet.
Pag. 2y2a i. Scripsi quot;Y.hexTxi, Cobet; cum versu 5 conf. (txógt;gt;-iov
ad Clem. Alex. Protr. p. 307 ed. St. (et Strabo 365 Cas.).
Pag. 27ld 8. Desideratur aliquid ante TvoXiTeixq-, cf. vs. 14.

d 6: Kxi 0 liKiTTiuv, Cobet.
Pag. 274^ 13. Cobet ut Meineke.

e 14. Turbata iudice Kaibelio haec sunt. Intelligerem
xÙTû) VxKKoii; è^i^octxv //.eyx^x (Süpx) kx) Cpl^oi? lt;^èxpSiVToy
toïi; xtto tvxihsixg èpfÀ,CilfièvOlç.

Pag. 276^ 25. Quod desiderabat Stiehle sc. (pxkKoDç oSext cod. B.

b I. Scribendum Ictiv ^ sopni, Cobet. Sensus vocis loprif
hoc loco articulum non admittit.

c 14 : sItx irSg ^sitrvi^irofisv || toitxvtx lemvx. Verba sunt poe-
tae comici. Iam viderat Cobet qui adnotat lambica sunt,
e I. Turbata haec sunt, f^syéôsi re kx) troïkûjcf. non habent
unde pendeant. Recte omnia procederent in hunc modum
formata : ttsAAwv Ss ovtoiv tûv 7rxp£lt;tkeiixlt;t[/,£vuv xx) xh) krspuv
(«AAwv) 7rxpx(7kêvx^d[iévi}v ix^ûcav iisyiést ts kx) ttomikicf. ^ixCpopuv.
Pag. 277a 24. Cobet Brieven p. 571 praeripuit emendationem
editori.

c 3: yxp-, nihil opus talia expellere; est enim vocula in
usu apud eos qui laudent versus aliorum auctorum; e.

g. p. 270^ II; p. 280« 21 ; p. 288c 6 (Ss); p. 677/J 24;
Plutarchus Amatorius XVIII, § 2.
Pag. 2770 15. Epitome ita: oti kx) irçià XoCpoxAsoui; sivóvTOi; êv AIxvti
fgt;.Xoyç toùç ix^üg s tJjv tirxvoiixxixv tromxg — cf.
summarium in A : £/ sAAc? (sic) ô i%6ü?{\) s'pijrxi kx) vph
ScCpaxAiciyç. Nota Epitomatorem summaria suum in usum
convertisse.

ƒ 11 :nbsp;Cobet ut Meineke.

Pag. 278« 20: ^ixr£rf/.xfiévxi, Cobet ut Meineke; eodem in frag-
mento xTrsirupi^oiJi^ec iam E ante Schweighaeuser.
c If: rûpov peil gt;.?ipov. Scribe MHAETPON. id est pM
xXsvpov; cf. p. 293^/ 13. Sic MHMAens (est i^h xi/,xùSgt;lt;;)
BerL Kl. Texte, 1907 p. 117. vs. 47.
d 22: ^oksTv, Cobet.

ƒ 13: xx) TÜV xcrÛTcov, A. Praetervidit Kaibel.
Pag. 279« 24: ?Jyov(7i yo] (T. sententia requirit, Cobet; cf.
Mnem. 43 p. 211.

c 12: twv sTTisixxv Cp/Aoo-Jcpwv. corruptum arbitror, Cobet.
Lege 'ETixovpsIccv ; nihil proponit Cobet ipse.
e 3: Excidisse aliquid vocula (ûv arguit, Cobet.
Pag. 281a 26: toùç fiTTTi-Jx?, Cobet.

a S ■■ Eößoxg, Cobet qui etiam notam personae ante rpu^iî

addit.

f 19. Mirum post xxTxCpspeï'; deësse ctt) Xix^sixv vel

simile quid.

'AptlTTOTSXifg Sf, E.

Pag. 2S2b 3 Ô'oç, Heringa p. 176 ante Schweighaeuser.

e 13: IaXctt«?, AE; ib. vs. mg. A t/« ó hpég I
Pag. 283^ 18 19. Collato loco ^liani HA XV 23. Suspiceris hic
lacinias poematis latere.
e 13: 'SiX(TÛ(T£t, Cobet.
Pag. 284« 19: xi-ziovovx. Latent correctiones complures. collato
p. 283/ 14 conieceris x't^4p(.ov{x) '). Fieri potest ut fuerit
à^^îljiov vel tentaverit aliquis contra numéros
TTxinov vix sufficit. Hoc solo loco moneo autumare edi-
torem quendam, cuius nomen silentio premo honoris
causa, p.y,ovx- in codice legi. Tales errores probant etiam

i) Contrarias partes egit Nessus.

nunc hic illic circumvagari Siebenkeesio Walzioquc
similes homines, imperitos codices legendi.
Pag. 284/9: x,x) Ivixüg. Est hoe scriptum a grammatico contra
eum cuius opinio legitur apud Hesychium xCpvocv Ttfitï.
/ 15. Recipere correctionem Kaibelii non ausim cf.
AELHA II 22 : «AA^jAwj/ Sf où tIktovitiv — Tr^^hog — otixv
(T^iTTV. Nihil praesidii in Aristotele p. 569^ vs. 17 übt
turbata sunt omnia, cf. Dittmeyer ad locum; collato
loco .^liani intelligerem textum Aristotelis ita consti-
tutum, h Tçj à^ppâi ri ysvofiévM î/tto roxi öi/,ßp!oij u^xrorr, iv
cf j'jtrrpsCpsrxi oJov iv tç5 KOTcpcfi rx (txccXi^kix (cf. ^liani
(rxwX'/lxcov liKvjv) ^10 kx) xxXeïrxi xCppéç, xx) sTTiCpépsrxi ivlors
iwiTToXîiç Tîjç ùxKxrr^i; c'rxv £ÙviiJi,spix ^10 ttoKKxxk; xrX. ').
Ipsum enim Aristotelem ab Athenaeo adhibitum esse
vix probabile, sed ambo et ^Elianum et p-/iropx (ut lo-
quar cum Epitomatore) nostrum uno eodemque fonte
ubi OTXV legebatur usos esse patet e consensu. Eandem
lectionem ante oculos habuisse videtur Oppianus HaL
I, 769. ^

d 2\-. nie TTÏ/p x!pó;i, Cobet, qui de Hesychio tacet.
sW o'i ßsv vs. 26 non placet; exempla affert. Talia in-
cipiunt ab ivre) vel oïov.
Pag. 285/ 19: ov, Cobet ut editor.

Pag. 286^54. xbsvç A. Recte statuerunt .lt;4 e hbro uncialibus litteris
exarato, esse descriptum.

d 8: KAITATTHI; coniunge i et T et habebis id
est xxTcquot; xuTi!, nam statim sequitur Jxv ßy; (jxpxx Triaipxv
l'i^Sf rpÓTCfi XP^ a-xsux^siv, iterum hoc tibi praecipioquot;.
Pag. 287« I. Cf. loh. Philop., de opif. mundi p. 208 Teubn.

c 5. Non video quomodo ix fxovijc rm ßifißpxhg yiverxi
V! Trposxyopsvoiim ßifißpxCpöyi, ix fiôvyji; suspectum; lacuna
locus laborat.

e 28 : xx), inutile esse supplementum iam supra demon-
stravimus.

Pag. 288/: xpri (Txxpov. Adscivitne inter exempla xïyx Zxuplxv}
Cf. 28« et 540«/? Nam quae sequuntur docent hic nomen
latere.

l) Delenda igitur ovraç èv rouri-i — s-ua-Tj! ImTroÂîii;.

Pag. 289^quot; 17: xvTSTrhrsiXsv, Cobet.

Pag. 290/ 9. Male Kaibel KuiiJLy^v. Scribae huius aevi (e. gr.

Laurentianus SophocHs) k. voculae ovx, cum insequente
vocabulo dummodo ab e, 1, 0, u, incipiat coniungunt.
Codex noster eum hoc docere poterat. Cf. 291^ 23 où
hctttóv et multis aliis locis.

Pag. 291« 12: TTorepov, A; correxit Dobraeus in Trórsp'. Kaibel
oTTTov. Requiritur adiectivum ; propono axTtpiv, (cf. 292c
xyopxïov cf. insuper 3411^: (txsuxuxvtx KxrxCpxyslv), „o^^ov
yiy. (tx'trpóv f^outrixag (tk,s\jxtxvtx xtvöhoüvxi non uniuscuiusque
estquot;. Txxspôy, cf. 38lâ? 6. quod etiam pro itpitipon
conieceram postea abieci.

c 3: T)?? rs%vyii latetne hTexvug} quod glossema est for-
tasse tdü èwiSé^ix.

slt;TTiv. E et Grotius; Valckenaer hi ilt;mv.

d 18: xitpxyii-oväv Ts quot;hixyc vvv, Cobet. ^ixye vüv etiam

Valckenaer.

Pag. 2921? 7. Cobet in notis et Brieven p. 569 (1845) ut Meineke.
/ 6. melius iréa-mé fjt-oi, Cobet.

Pag.nbsp;19. Cobet ut Meineke.

Pag. 294-^ 16. Propono, coli. 338«.

Spxxf^üv rpiüv op(póv Tiv' yj yXxuxitrxov ti
yóyypov xsCpxXxix.
e 20. Summaria duo legentur in margine : 'in 'Apxélt;rTpxTog
tov yxXsov tov xvtov shxi Ttxpx 'Puf/,xtoii; xxxovfisvcp xxxitrmlv
Fortasse ^ysÏTXi supplendum. At in ipso verbo ^ysÏTxi
merito haesit Kaibel.

Pag. 2g6b 28: Mbvtx, Valckenaer.

c 11. Quid ipse scripserit Athenaeus, quis diiudicabit?
Fieri potest ut svpóvTX post spufiov exciderit : quo suppleto
xxTOixiuxvTX in xxT0ixi(7Xi mutes oportet.
d 23: ipxviivxi. vix ausim coli. 297^ piCpvivxi reponere.
e 3. Scribendum vilfiroti;, Cobet.

Pag. 297c 16. Exciderunt ante xx) tüv xtto ttjg Kutt. pauca quae-
dam, quae afferuntur p. 298/ 16 kcottxtxi xx) ^tpvf^óvixi
(cf. 300^^) e. gr. ix,viii/.ûvsvagt;v tüv xtco toü 'ztpunivog xx) tüv
XWO TVig Kutt.

Pag. 299^ IG: C, Iß E.

Pag. 300«- 8: AAAHN A, AOIHN (id est Peloponnesus) propono.

e 17. Turbarit Epitomator: nam ita, ut intelligi possint,
leguntur apud Plutarchum Mor. p. gjge f. Supplere
cum Cobeto : ym èir) 'hs^ix §(à ro o^vrspov rcfi quot;hs^iôp 0(^6. ßXtTtsiv
non ausim.

Pag. 30id 13: '0 UxTxpsüq, recte emendavit Cobet
Pag. 302a 10: §1, A. Recte E tb.

b 21. Pro apaxnhs in A legitur apaxmhs.
c 22: T0ÜleX(plv0?-lt;^w(;y m) roTg tt^oIok; tto^^xki? sßiriiTTOvtri.
Sic lego, Aristoteles Sià. Cur exciderit apud Athenœum
in propatulo est.

ƒ7: xg h, Cobet ut postea editor.
Pag. 303« 15 : xsCpx^xiov sl Kxßoi, Cobet.

e 10: sSsiv, Valckenaer ut postea Diels, coll. 10id.
Pag. 304e 11 : Kipposi^ésg, Cobet.

e 15. Ita A: x^wouitt rtrxvxi; êyx^^quot;^'^nbsp;irhuvov

jj fjt,vxg mitovq.

Pag. 305^ 22: r'fV/ j^ijv l.ßxXksiv, cf. E et Wachsmuth.

Pag. 306^ 14: ßxm, vocabulum Archestrato imprimis in deliciis.

atque hinc scribis hxvKov. Lacunam, ut putabant, male
suppleverunt Kxôxpxv ß' CpùXKx xxUvrx, id est %ùo CpvXKx.
c 24: spTfyiXxv, iam Cobet.
d 11'. cxxTTivoi;, sic A.

d I—6. Ita contraxit E-. xx/jLfiopoi: xxpßuv yévog ùtto P.
ovtco x,xk0vix,s'jûv xsîtxi Sf irxpx 'Ett. kx) S. )} Ké^ii;. Unde
nemo efficiet KxXoufisvov Epitomatorem in suo libro in-
venisse vel kx) non legisse !
Pag. 308c II: i^wfTç fAAo^ T/ç «V, fortasse e poeta comico sumpsit.
Pag. 309a 28: Nf/Aijjo;, Cobet.

b rpo0ifz.âT£pci 5', Epitome recte.
c 20. Collato Hesychio Xtvo-TrXvvxg : ypißsvg ubi corrigendum.
KivottKÙtxi;-. ypiTTSvg, legerim kkÛoKivott^ùtoi: vel kmÙouvoXivo-
■jrKÙTCf., Cobet.
e 11: xKXoi, Cobet.

I? 13: Kußiobg Kstttoui; (cf. 321c 323*/) inpoSpx tentavi.
Pag. 310a I. Epitome ut Musurus.
b 9: wxihspxlt;TT£lv 5'. A.

d 24. Possis yXxuK^v (vel Kpusp^v) supplere.

Pag. 310/ 18. Confero summarium ad p. 309^ 10 adscriptum:
ÔTI ol XevKÓTspot xwßioi TÜV (jLeXivüiv sùa-TOf/.xx'^^PO'-
e 6: övyjTüsv t ehiv xtt., A.
Pag. 311^ 6: xXi'ïï'xciTovg, Valckenaer.

d 27. tsuöi^ix, secundum corripit fort, scrib t. kx)
Cobet.

Pag. 312« 2. Epitome haec habet: NsM^fl/ ^quot;shiv quot;x^usg xXXoi te

X.XI vxpxn VI iilhTVi X0~'90lt;; lt;P-nbsp;^^

vevsiv ^vvxTxinbsp;{sie !) Tiiv xTrohf^ixv l^wv. Hinc discas

quomodo Epitomator excerpserit Athenœum. Epitomatore
rursus usus sit editor!
d 4:nbsp;sie iam E.

Pag. 313*5 9: Hxapvi. Punctum quod librarius w supra posuit
errorem indicat: correctiones hoc quidem in codice
nunquam in margine leguntur; permultas vero in mar-
gine libri Epitomatoris lectas olim fuisse docent codices CE.
c 'Exxtui;, vera lectio iudice Cobeto ad 358/ubi conten-
dit êv Sf TV 'Aypoîxcp — TpiyX'i^xi; adnotationem lectoris
esse, qui eandem corruptelam in codice suo invenisset
meminissetque loci allati 313c.
Pag. 314« 27: Kxi, deest in A necnon in EB.
a 3. Fort. Txps(TTiixÓTüiv, Cobet.

a 4: xhTÔv, corruptum: requiro a^iov (cf. Ar. Eqq. 645.
672. 89s etc.), id est parvo pretio.

b 14. Proni sunt lectores et scribae ad mutandos dativos
in genetivos locis qualis est 338^ 8. i^iûv A. Epit. vero
Hinc mihi suspicio orta est p. 314-^ H iquot; m
esse mutandum.
Pag. 316c 5. Scripsitne Alcaius TrouAuTrau? wç?

e 27. Summarium: oti tivs? hTopSmi tov ■ïï-oXÙttoIx oti p.vi
sxsi TpoCpiiv sx'jtov xxT£(TÙtstv. Hinc efficias olim var. lect.
fuisse «ç ûTXv XTTop^ïa-^ tpocpijg xvtov k.
Pag. 317a 20. Locis a Diehlio allatis adde Philostr. Vit. Soph.

p. 486 (= 205 = vol. II 6 Kays.-I-Cobet Mnem. 1873,
p. 228).

b 26. Fort. èpxptJM^eiv Athenœo restituendum, Cobet.
b 8. Ad coniecturam Casauboni, Cobet adnotat: Non
opus: sic tum loquebantur pro uCpùr^irxv.

Peppikk, Observationesnbsp;^

Summarium: ori â^êi^a-xv ttots ttoxóttoisi; toï? trpog rü «lyi-
«A^ Isvlpot? TrspiwKexoiisvoi.
Pag. 318a 23. Leg. sit xvxlt;7tpxlt;p£)g fVwAsT, Cobet. Mihi xvu troiiitrxi;
suspectum est.

Confero Oppian., Hal. I 345 :

loiobç llh «l/W TTsS«? Si(TTe KXgt;MXq

àvrxmsi

(cf. 358ibidem) unde fortasse corrigendus fortasse Athenœiis.
a 27. Leg. ispiixrm expungendum vi^hx, Cobet, cf. a.
d 2. Scriè. hXsxvsl. Grcscum non est quad dederunt Cas.
et Dind., Cobet.
319^ 2: oùrutrt, Cobet.
ƒ 4 : xXi£Ùo[Jt.eg, Cobet.
Pag. 322c 7: KXexvlps, Valckenaer.
Pag' 323/quot; 19- e ut a.
Pag. 324« i: xxfri, Cobet.

c 18. Lego hunc in modum ut sit laatrotm qui inter-
rogat coquum (cf. p. 225^5 et 294^)
^x'i Tsyuwixi TTOtrou;
quot;spxxiif'w t^i^? rpslg.
23. Fort. èw) rov txyvivou eri^ov sr' sWiüv, Cobet.
d 8. Mirum ni scripserit ôûvco cf. Oppian. Hal. 1 181 ;
ceterum contracta haec notula grammaticorum in modum
est : exspectes x'jro toü ôvvixi.
f 23 : yi'ksid'txpxov, iam Valckenaer.
Pag. 325^ 16. e xppt', T addito supro 1, id est: x(ppltviv quod
idem valet atque xCpplrtv, nam compendium hoe saepe
iv et viv significat. Praeterea addita est yp. xCppov. Bonam
lectionem in textu ex exemplari suo Epitomator, pravam
vero lectionem margo communem habebat cum Marciano.
if 15. Summarium: ^apxsirrpxtoc ttoTxi xpitrrxi rpiyXxi.
Leg. ttov xi.

Pag. 126b 19: t' xùxatrix Cas. ut poeta valuer at, sed suus Athenœo
error erat relinquendus, Cobet.

d w. Manifesta ditto graphia unde trapnr'ksmxq videtur
restituendum, Cobet. Hanc Cobeti suspicionem confir-
mare videtur p. 314/, débilitât vero ZjM.
Pag. i2je 2. Collato Oppiani Hal. I 200 lego lófiov shxv-

fvij'jcjîf. Talia etiam poetis Alexandrinis, praesertim Apol-
lonio Rhodio in deliciis sunt.
Pag. 328«^ 2: xv TTsiçxio A.

^ 9 et 10. Kaibel notam marginalem afferre debebat
TTsp) Tptxi'Zccv. Sic facile carebimus Epitome, ipso in
Marciano habetur vera lectio.
Pag. 3291? 27. Ita scriptum erat in libro antiquo :

%v yxp TOÜTO f/,01

T

ÏTSÇl XOITTOVO KXXMi; XXOVtTOfMCl

Peccatum est in ort, ir ante fVr; (scriptum 5/« tov sti)
quam facile exciderit in propatulo est. Aristophanes
alicubi Ran.-,

TOÜTO SJj TOi XXI ljl,év0v

BT ilt;îTi XOITTOV xyxSov ').
Pag. 330/ 9: olov o'l %vTo) lt;^xxXovvTxi §£nbsp;o'l T^ S. Cobet ex

Aristotele.

Pag. 331c i:nbsp;C. Summarium in A\ wsp) }%ôôav tüv iv

T^ X£i(iSgt;vi vyiyvvfiévcüv.

d IG. Summarium; 'oti ^apitytotsxvjç Tovg uxxpovg i/,óvoug
xx) TOV TTOTXiJiiovnbsp;Xsyst cpSéyyeiTÙxi. Editor hoc testimo-

nium male omisit; cf. coniecturam Musuri.
d 7 : (pxvspSsv, iam Schweighseuser.
Pag. 3320 2. Epitome ante Kaibelium x'i omisit.
Pag. 333^ 27. Valckenaer ut Meineke.
Pag. 334^ 26: êxXxTTOxpxTslv ^iixg. Excidit aliquid ; fort.

c 6. Summarium: 'óti xxtx tov tx KÙTrpix tromxvtx xx)
vii(i(pgt;! tov Atx (peuyova-x ek 'X^^v (sic) (AeT£Hoplt;pùh-
d 20. Pro AINA requiritur adiectivum ad mupog per-
tinens. Possis 'AAIA vel AITH; cf. p. 296^ ubi Cobet
v^lt;TOiq legere vult.
Pag. 335« 27. Et Valckenaer et Cobet ex Hesychio veram lec-
tionem reduxerant.
Pag. 336^ 4: Toy(|)' j^fispxv corrigenti Casaubono assensus est Cobet
et in schedis et in AW. Lectt. 48 (cf. Eurip. El. 429).
d 26 : x^icoôévTt latetne activa forma x^tcccrxvTi ? nam oùSsvt
non magis necessarium reficto x^iuêévti in x^iütrxvti quam
in OÙT àvx'ypxlt;p'^i x^tccêév Tivi mvoilx mutare tivi in ouSsvi.

l) Nunc video Cobetum coniecisse é'v xai tovtó //o;//to A. la-r/.

Pag. 336/ 13: ipsTxt TS, A.

f 14: x£W( tpoCpoüiTii/. Una litterula eximenda ut fiat xsva-
xpo(pcütriv. Sic apud Diodorum vol. I 90 2 (ed. Teubn.)
xoivüiCp et KOivtjv ùlt;p.
17. Valckenaer ut Dobree.
Pag. 337« 25. Cf. epigramma in CIGr V 2 327 Mantineae.

txïitx fixôov %svs ■n-s'tvs ktX.
c. 16. MÓAwv', E et ita etiam Grotius.
Pag. 338c 12: flVrJi/. Conféras Luciani Lexiph. §9.

c.nbsp;17: «ÙTflV, A idque flagitat etiam Cobet. (Cf. Coll.
Cr. 354); cf. Flav. loseph., Antiq. vol. II 253 13 (Lib.
VIII 355).

d 2\. Casaubonus ante Porsonum.
ƒ 14: TOV Ttpog Txg p.xivihxi;, A.
Pag. 339« 2. Codex B ut Musurus.

d 25: lt;pxlt;Ti, AEB. Summarium in A: oti tvjv TlvêiovÎKtiv

ùç txpixoi'! '^^op.svi^v s(tkw7rt0v.

c 23: fiij'Trlasis fi^oi. Codex B recte!
Pag. 340i5 6: hquot; oAw; Kock §/? t^. AIOAH2 muta in ATH2 id
est TtpSiTDv Tgt;j? ^fispxg, ■prpwTOv est correctio prava vocabuli
npm. Legendum ergo Trpv tîj? vu/,,
b 8. Valckenaer ut Dindorf.

d 20 : sTXipoi Vs ôsoTirt. Lego sTspoi Sè Tsvôhi (Txjp.TrsvXs'yp.svoi,
id est alii luctantur cum Tsvôhi. Eodem modo loqui
solent Plautus alii comici Latini.

d 26: f%wv ôspfiov sùâiji; vel l^av )^'i7rxpov sùiûc; post twv
vsxviiTKMv supplere possis.

/ 18: hiyoq post cpxihaq add. C ita editor. Koyog in E
punctis notavit scriba, ita significat se hoc de coniec-
tura addidisse aut e margine adscivisse.
Pag. 34Ilt;5 10: lt;JXs~iv, Cobet in schedis coram codice factis.
c 23. A ita: %oips~i Ss TropSfiov xvx(3o^.
Cogitavi de nOP0MONA' 'ANABOAI vides cur 5' exciderit.
Sic Aristophanes, Aves, 507: tpwAo) ■xs'hiov^s.

d.nbsp;2: iTxstv iam Scaliger in notis apud Grotium ubi
contendit e%siv utpote corruptum in 'e%slv (sic errore
typothetae) esse corrigendum. Optime sciebant Grotius
et Scaligernbsp;nihili esse.

Pag. 342a 24. Sic iam Valckenaer ante lacobsium.

c 20 21. Recte Valckenaer ut Schweighaeuser.

22: TTxpswTO? corruptum; requiritur TTxptcvTOç. Active coquus

shxysi-, cf. 346^ 15 etc.

c i: vüv delere non ausim. Apud comicum legi potuit
olim :

kcoSivog vvv TTspiTTOirsl.
Nam non semper hoc fecit sed fuit cum inciperet
vipiTTXTêïv êv ToJg 'ix^mt. Quo pertinet locus noster. cf.
p. 103c 23.
e 15: 0 TTxpssti, A.
Pag. 343/ 3. Collato Aristoph. Ach. 533 et Flavii losephi Anti-
quitt. II Niese p. 246 17; p. 283 27 (libri VIII 322
IX 74) t^t-mir shTTXelv suppleo.
Pag. 345/ 3. Kaibelii nota non satis clara; sic A Ktj(pilt;róSupo?

vbv 5' o4jó(pxyoi; cvS' o\pó(pxyolt;; ouS'
Pag. 346« 15- Nihil dispicio sed shxyxye mihi necessarium videtur.

c 3: quot;sTspquot; i^e erpsix?, latetne nomçn tî^ç'Epvôpx? ùxXÔurayiç'^.
f 7. Propter ^p^rm mentionem (est enim IxxTOimoKn;)
et Trspioîxûvg versus 8. mihi in mentem venit:
§uv«Tgt;î TTvpyovi; xapstv skxtov.
Pag. 348^ 27. Quam lubrica res sit eruere varias lectiones ex
EC hic locus sit documento : ^ ^

liXf^xpTXVsiv £lt;pxer)ce tov? slpifxÔTX?
xvto i^àv is yivikx i'^^ixsi tivx th?

xoïKix: TOV lt;77r^.î)vx ÊX^vtx h7rXxlt;7iovx
f g, h, Leopardi p. 255 Hbri anno 1568 in lucem emissi.
Pag. 349« 20. Codex B iam ante Musurum.
b 3. Valckenaer ut Meineke.
c 10:nbsp;(Nota puncta!) B.

f 18: xhi A. Nusquam sibi constat in exprimenda lec-
tione huius vocabuli editor.
Pag. 3500^ 26: xwofjLvmoviui^, sic sine accentu addito t supra A
Pag. 351-5 I. Intelligerem txkhx (ûv OTjjvfcrf tov xv^px (lovop S'oùk

c(pgt;f xry.

c II: s-oAAcD Casuabono offensioni est. Valckenaer legit
fx rov TTÓvrov gt;jx£iv ut intelligatur é'^^eSpo?. Comparat TriAayo?

KXXÛV.

Pag. 351^- 25. Dicebat Stratonicus se intelligere quacunque eum
ducerent ubi esset, nam tota erat Maronea Kx^rviXsix.
Propono igitur pro èxv nxTXKxXv-lxvTsg xyixiriv han id
est ^ XV.

Pag. 352« 13. Cobet, Brieven p. 355 (anno 1842) (nxpoii delet.

e i: tïjv yxp rijy vopCpvpxv hti ttóósv xutü sllévxi qui
mutare velit mutet etiam oportet p. 114«: ^ttoSsv v(i7v
silêvxi i'ri xx) xußci — xpm sicriv.
Pag- 35Slt;^ 6: ttxxuvsi, corruptum. Ad sensum quod attinet requiro
7S-XVU Ksxivsi. cf. Cobet, VL p. 194; Coll. Cr. p. 361
(= Gellius IV 11) et Brieven, p. 419.
Pag. 356« 12 et 13. i? ut Kaibel et Musurus et 357/7 ut Musurus.

Pag. 358^/ 19. Delevit Lehrs hig. Unde pedem intulerit non
dixit. Fuitne A id est tsü xporkpov'^. TrpSiroc.^ xpÓTspog per
A a tachygraphis scribebantur.

Pag. 359lt;J 3: TTxvTug xpkx vnüv. Recte B ut Casaubonus.
d 14. Muret., VL XIX cap. 3 ut Dawes.
b 9. Cobet T0lt;7xuTx, Brieven p. 542 (anno 1844).

Pag. 360a 21 A louv\ sic sine accentu litterae 5 et 0 ligatae
sunt. Moneo propter Powell, Coll. Alexandr. p. 243.
c 17: iTupSiv delevit Cobet in schedis.

12: 'ilxtog est ingeniosa coniectura Kaibelii, sed Ixiréq
fortasse proprium vocabulum dialecto Rhodiorum fuit.
Passim servat Athenzeus vocabula e dialectis sumpta,
e. gr. p. 45ilt;J et; cf. ad p. 520/.

Pag. 361a 25. cf. (TxéXiQv ad Clem. Alex. Protrept. 11.9 (p. 300
26 St.) Stähl.

d 2: i^vTivx in xv mutandum conf. Paus. I 43 8: xx)
evê' XV sxTrktriß — ó rpiwovg — svTxüêx. Non recte ceperat
librarius, quod audiverat.

Pag. 162a 26. Cur editor adnotaverit in A legi d^x^lvf^eyxpioc
ne mentione quidem facta lectionis eodem in versu
occurrentis hy srquot; iirriv non video.
a 5 Muret, VL XIX cap. 3 iam recte ante Casaubonum.
b 15: TX Uuêo7, Cobet.

c 25. Post xäfiov olim supplebam 'iXxpév, cf. Philostr.
Imag. xf, in fine pag. 300 Kays. (400 in fine Ol.). Nunc
praefero ita legere:

yxp iff) kZiidv C^otovy xvôpû'jruv opü
■^rxïjêoç 7rpo(7ióvTcov, ùç xxxmv, etc.
Pag. 363c 26:

icpixijltsv 0ù%) (tu(jt,7ciélt;tx(tx to (ttol^x

cóiT'jrspnbsp;xXXx toIitiv (7Tpovùloi?

%xv0ült;t 'oijloiwi; me 7rxpsi^vê^(rxro.

me défendit Cobet Logïos Her mes, p. 499- Sensus idem
atque Latini poetae versus apud Gellium L XX cap. IX.

Columbolatim labra conserens labris
Coniecerim: èiplxm^v — xXXà -roHai (TTpouamp;bic

%xvoW ofioiwi; xeiKear Trxpsf^.
Metrum in poeta huius aetatis tolerari potest. mXsfMOi;
non concoquo, num xoXotôqgt;
Pag. 364^ 7 : fT' voüv où kxii,ßxvovT£i;, sic A.

c 20: vtto^sirxv A, i.e. ùttoMt xv rectissime, Cobet in
schedis Venetiis conscriptis.
Pag. i^Se 28. Recte Valckenaer ut postea Schneidewin.
Pag. 367^ 8: xxhe xxxvùoKÔys vel xxxé Ohx-Kixvk (cf. Wilam.) pro-
posuit Valckenaer.
c 19: Çr. in margine A.

f 19. Ut vidit. Natalis Com. é'ils Valckenaer.
Pag. 368^ II. Dixitne yü rh Af op^a mittp, xtA.?
Pag. 369^ 15: @sôCppxlt;Tro? ßouvix^x fûv, codex B-,
Cobet: ©. (Jàv ouu ßovvixlx.

b 10: txKsXTÏSûu;, A.

d i,. B \it Dalecamp.

^ -,2 AM ta: on xpJ^f^ßm y m rpix xXi^vpiç Km^vXKog
Xivounx. Nunc conféras summarium in A-. xpäi^ß^g ym
rpixnbsp;XsiiCp. irsMvovfflx.

Pag 371« 19- ^ ut Casaubonus!

c 12 A: xx) xxxj-Kitx t xyp. vs. 15 plÇxi.
d 5- xpmix Corruptum, editor. Est varia lectio ad Ipov,
cf. Dioscorides vol. I p. 231 15 ed. Wellmann: ^pxxovrix
u.eyxhvi- 01 Te xpov, oi Te hxpov, ol Te quot;ixpov.
6 A xxpi^ exhibet in hisce ro Te xxpcc xxKoùiisw, (ieyxlt;;
T èlt;TTiv xx) eùxv^î^g ^rxCpvXTm. Cf. Diosc. vol. II p. 70 7 ed.
Wellmann, ubi vide quae sunt adnotata.

Pag. 372c 23: viCpóijLsvog, Cobet.

26: smxi addunt. Propius accedit AÉFEIS MÉHSTON
sic Eupolis (II, 458)nbsp;Kèysii; fiév.

f 24: xùoTspoiç, Valckenaer ut Wilamowitz.

P^g- 373^ 25: opvTg, Cobet.

a I : ^AvTilt;pxviti;, Valckenaer, qui addit an. AxiSccXcp
legendum ?

b 8 : Tmc, txg Xsukx? opviûxg rüv ßsÄxivüv ^Slovg slvxt tJÜiXXov.
Pro (ixXXov si ÖTTOÄxfißxvova-iv legeretur, non mirarer.
c 21. Cobet ut editor.

e 15. Conféras Grotium in Excerptis, p. 499.

Pag- 375^ 10: Cobet, cf. lacoby.

Pag. 376« 8. Coraes apud Schweighsesurum iam ut editor.
d 9 : KXTXKVI^ÔIÂ-SVX corruptum puto, Cobet.
ƒ 26. Ad sensum quod attinet requiritur to kxùquot; oXou
7rx(TÜv Te%vüv oipei tr^edov ti txutxzoü ê'^yovp.svov (cf. p. 378_/quot;)
quod fortasse audacius.

P^g- 377^ 4- Schweighaeuser iam ut Meineke.

c 3 : t^püv óttÓt ohet to kxtx x^'P^?nbsp;quod

mihi in mentem venit fortasse est ludere; cf. p. ^lod.
e 20 sha TTxpxye genuina puto, sed fieri potest ut post
xTTÓXcoXxg pauca quaedam exciderint ita ut versus sequens
inciperet hunc fere in modum : «AA' sha Trxpxys cf. p. 623c
20—21.

Pag. 378c 2: 0x0-1, delet Cobet in schedis.

d ii. Manus recentior in margine adnotavit: otttxvsIov
cnjfixlvsi to [/.xysipslov. 'Hpa^lxvognbsp;iv rj? xxêo (!) Trxp'

^attikoïç 'Trpowxpo^vvsTXi xx) ^ix TOÜ i ypxCpcTxi.

Pag. lyge 15: p,£Xxc V, Cobet.

Pag. 380« 2: TÓT£ Auxs xpsüv soi, Valckenaer; cf. editoris notam.

Pag. 382^: 26. Versus fortasse ex alia comoedia petitus, sed
inteiligerem ■Koioug Sf [^kpoTtxg (is yivûirxiiv ^oxsTg; quae
verba in versum redigant alii.
f 17: oJ^x XsyovTx, E Legit fortasse «TS«?.

Pag. 383«/ 3. ^: rà kpeaae2tai. Legendum T« kpeadaaestai
id est: tx xpa xttxPC htxt cf. p. 370/.
e 4-. iv %yAö!, sic A ; olim correcta lectio in margine lecta
est in exemplari unde A est descriptus.

Pag. 384^ 12: WÇ delet Schweighaeuser; fortasse wç.
d 6. Propono:

rxùrvii; fix tov A/' oy%( kxtx^i'jtoiv syù
ov'Bèv ....
lacunae signo posito.

Pag. 385^ 20. Metrum claudicat. An ttxvtx ^oykxréquot;}
f 9: Txpxßuöij (i, recte B.

Pag. 386^ 23. Tentamina Cobeti habes in Brieven, p. 543. Equi-
dem coniecerim coli. p. 404*5 19:

(tv irpo? ösäv i^fiüv UuiTxg tov sptCpov.
d 14: (poov^v tiv ij, sie AE.

e 23. Suspicor verba comici poetae latere: TropsvSsh sine
dubio pro Iciv recentioris aetatis scriptori est tribuendum.
Sunt sane frustula quae in versum redigere est ludere.
ƒ5: -JTTO xTrpxyiiotTÙvvji; waA/y ^ijTOÏ/VTS? XTrpxyi^ovx. Culpa
fortasse Epitomatoris male haec enuntiata. Expectes
Itx Txq Ikx? èxCpsùyovTêi; Tx? quot;AHvx/; ttó^.iv ^ijToütr/v èv ^
kxtow/itovtiv xTrpxyfiovx ßiov quot;èixyovrsc. Sed haec quidem
ad sensum, verba praestare veile inepti est.

Pag. 387c 12: sKßoXxg, clare A-, quicumque post me conferet A
comparet velim 298« m(popxg fol. 169 recto, column, b.

Pag. 388« 20: rpxvoTXTUv, recte E. Haeret Valckenaer in scoç vüv
qui ropâç proponit ; deëst apud Aehanuni et E. In historia
ridicula fortasse tolerandum (tsi^vSk; t^xw.
f 21. Fortasse hoc exemplum adscivit inductus in er-
rorem more scribendi vocis wéplMoq. Sc. scriptum erat
■irèphstKOç.

Pag. 389« 25: Xxyvitxt lemma codicis A.

^ 26—27. Laurentianus B ut Schneider.
d w 'h âifpeôoL/iTx delet Cobet.
d 2. Pro K lege Schweighaeuser.

lt;•12: KxSi^ovre? iam Ibidem lecta nota Schweighaeuseri
induces nomen Kaibelii.

Pag. 391^ 23. Legerim toü a-xattto/^svou, Cobet.
à 4: xvxCpvsi TTTspx, Cobet.
d y et p. 6oSd 3 : swxrxCpopou?, Cobet.

Pag. 392c 13—16. Quid habeat Epitome minime patet ex ad-
notatione editoris : iJtègt;.xvx, e%ei Ts TrpoXoßov iiixpov xxpVixv

[leyxXy^v xx) ôp%siç ùiro rep vj-Trari. Nullo iure hinc elicias
sZ^i pro ex^iv habuisse exemplar Epitomes, utpote mu-
tata structura verborum in E.

Pag. 393c 21: shxXécvrsi;^ iam Schweighaeuser.

Pag. 394lt;/ 8. E: xva-xa-xi (quod Cobet praefert nam: xuvmxaxi
ne Graecum quidem) addito in margine ab alia manu:
yp. xvv/!a-x(TXt. Quod eum aut ex Aristotele aut e codice
Marciano (vel eius apographo) petivisse minime proba-
bile est.

Pag. 395(5 23. Codex B ut Musurus.

c 6. Ita emendatum versum laudat Heringa, p. 292.

Pag. 396« 13: xvTÓi; xTTOTTViymoiMt. Num xórixquot; XTroTrviyyitropixt ut
quodam modo alludere videatur ad illud xvrlxx rsùvxlgt;iv}
a 17. Valckenaer proponit:

TvixTÓv Tt roivvv £(7ra (toi (tvxvov xpsx?

TOiOÜTOV

d 2% •.nbsp;ttx^lxkv XKiC

OIKftSnEP xpvüv.
Collatis Soph. Tr. 444; Plato, Parm. \6ib (cf. Blaydes
ad Arist. Ach. 601) venit mihi in mentem:
OinNnEP XPVKV.

Pag. 397^ 2: xpivoig delevit Rose, ad Aristotelem quod attinet
recte quidem, sed Athenaeum iam ita legisse %pévoiq
ex interpolatione natum probari potest ni fallor. Cf.
Hesychius, s.v. l-rn. CIGr V no. 728: xphvovq èvixóruv,
qui locus egregie docet, originem unde ceperit hic usus.
Similis quaestio supra 264/ 22. Cf. editores Stobcei ad
locum vol. II p. 432- ed- Hense.

Pag. 398« 24. E: 7rpoxTrou(TX. More solito exaravit librarius, id
est, Tpo scripsit uno tenore ita ut o infra lineam legatur,
deinde ut necesse erat, scripsit xttowx quod videbitur
unicuique imperito codicum scripturae correctio vel si-
mile quid. Quot hallucinationes id genus profundunt
editores !

Pag. 399^ 5: rx V sxxrépuùsv xotXcóf/,xrx xkyomi xüßoug TAAAIAS.

Locum in integrum restituere non possum. Propter illud
xüßoug suspiceris illa xoiXâ[/,xrx ohm TAAAPIAA2 ab
antiquis nominata esse; cf. Hesych. s.v. rxXxpig.

Pag. 399lt;^ 6. a\ ■ïïhvmi, id est ttivowi.

Pag. 400lt;^ 2. Recte Valckenaer in schedis et Cobet Log. Hermes
p. 507 (cf. Mne^n. 43, p. 213) correxerunt ttuÄ/AN ''misitrsn.
e 9 IG. Cobet, Brieven p. 545 (anno 1844) supplet: »5 Ss
'avx(pii xxyoog àxxquot; cù%,) tsp^tkxg,
Pag. 4024. Valckenaer ut Cobet.

ƒ 27 : TONATTOSTErON.

Fortasse ita legendum: TONATnOSTEFON

'jttocteyov pertinet ad uvxypov ut sit: ùiro tstsy^.
Pag. 4G2« 8. Suspectum trvxypoov îtcAAwv- Nihili est ttûAAwv. Possis
TCoXKxKig vel CTrrSiv vel simile quid.

c 28 : «AAû; in xttxkoî mutât Tucker. Et sanequam offen-
dit illud xKXûi Ih Hinc mihi nata suspicio excidisse
haec fere: xkxoi (ûv ... . xxxoi ss kx) ttoAv tov otttov
s%ovt£g. Nam ttoikIXccç explicare debuit.