THESES JURIDICAE INAUGURALES,

QUAS,

ANNUENTE SUMMO NUMINE,

EX AUCTOEITATE KECTORIS MAGNIFICI

PETRI JOHANNIS ISAACl DE FREMERY,

math. mag. phil. nat. med. ei abt. obst. doct. et prop.

(

nec non

amplissimi SENA T US ACADEffllCl consenso

et

nobuissimae FACULTATIS JURIDICAE decseta,

SUMMISUUE IN JURE ROMANO BT HOCIERNO HONORIBUS AC PRIVILEGIIS,

» ♦

In Academla BI»®fto.Trajectlna

RITE ET LEGITIME CONSEQUENDIS,

ehdditorum examiüi suemittit

PHILIPPUS ALEXANDER HAAS, A. FIL,

AIHSTELODANElWsii».
AD DIEM XXX M. MARTH, ANNI MDCCCXLVIII, MORA III.

■üfsiaaaavij aa aaaaaan»
Apud Jt. BB KRIJYFF.

MDCCCXlVIII.

ex ofmcina ttpookaphica l. e. bosch et filii.

Aeque variae ac validae rationes me, re bene perpensa, moverunt ut spedrmn, de loco
quodam ex hbro III. Cod. Merc, (de jure uocoris in bona decoctoris mariti) quod
conscribendum jam antea, auctore Cl. HolHo, praeceptore dignissimo, msceperam,
hisce temporibus, non absolvam. illudque detnum post aliquot menses. vemamlo fortasse
sermone, tamquam studiorum Academicorum fimitias in lucem prodam. Haec inprimis
praefanda habui.

Sed et hic simul arripio occasionem. grati perOgendi officii. Vos nempe V. V. C. C. quos
in hacce Academia, tam in Literis humaniorïbus quam in Jurisprudentia Praeceptores
habere mihi contigit, qui tam verae humaniMs, quam doctrinae amore et principiis,
animum imbuere conati estis. summas accipit^ grates! Ita de me vobis persuadeatis,
nullum fare tempus vitae, qua umquam inde dulcissima evanescere possit recordatio!

Valeatis et vos, quos et intra et extra, ^^^iosorum agmen, dilectos habui amicos.
Eadem qua hac usque me ornavistis amidtia, utinam etiam in posterum me mrnre per-
gatis! Vivite felices !

3

1 i

afe . swwtbwçinbsp;,nbsp;at .sw «^rtatnbsp;ojs »»htüi^

SiMiç. liVrçw! ïhtAaossfe SMRsè «i ïi^« ^ ^ .atsMnbsp;.IW - jatfcoaç

-..wawpamnbsp;.«i fVeTA .10» s-totswo

•SBÖftÄ sijns?^-^

THESES JURIDICAE INAUGURALES.

Non assentior Clar. Savigny (system II. p. 481.) definienti, — „Minima capitis
deminutio, heisst eine Veränderung des privatrechtlichen Status, (der Familienverhält-
nisse) welche mit einer Verminderung der Rechtsfähigkeit verbunden ist.quot;

II.

Minus probanda est definitio libertatis, quam proposuit Clar. Vangerow, quod sit
dominium in proprio corpore.

III.

Duo rei promittendi, non gaudeut ex Nov. XCIX. beneficio divisionis.

IV.

Si rem suam pignori datam debitor surripuerit et vendiderit, usucapi ea potest, nec
exigitur earn in potestatem creditoris reversam fuisse. Nec obstat L. ult. D. de usuc.

V.

Modum usurarum in conventionibus, ex arbitrio constitui posse contendo.

In casu art. 1117 al. 2. C. C. B. art. 1120, heredes mihi videntur in eligendo
Notario ad dividendam hereditatem, talem eligere debere, qui competens est in loco,
ubi hereditas est delata.

VII.

Qui heres sub beneficio inventarii, contra art. 1080 C. C. B., bona hereditatis
privatim vendit, tenetur tantum ad interesse praestandum.

VIII.

Multa videntur mihi pugnare ut art. 1498 C. C. B. cum Voetio explicemus. et
non in systema Glückii et Durantonis, verba (alhoewel dezelve nog niet gewogen.

dicamus, tamquam non esset révéra emtio-

geteld of gemeten zijn,) supervacanea
venditio per aversionem.

IX.

Profluit ex legis ratione, non omnes actiones quae contra mercatorem ante eius
fori-cessionem institutae sunt, praesertim non quae ex nomine in personam sunt,
statim post declarationem art. 764 art. 769 C. M. B.. promiscue contra curatores
peragi posse.

X.

Non Heet collegio municipali, leges aut statuta facere proxenetis.

XI.

Assecuratio , quae dicitur, salvae navigationis, illicita est.

Cambium proprium (een orderbriefje sec. art. 208 C. M. B.,) profectum a non
mercatore, neque rem mercatoriam spectansl nihilominus legi mercatoriae subjectum est.

xiii.

Qui pure debet, non tenetur cambii, istias debiti causa in eum trassati, solvere im-
pensas protestationis.

XIV.

Licet judici cantonali, uxori auctor fieri ut sese defendat in judicio, si maritus ad
hoc citatus, negat aut non comparet.

xv.

Quamquam peregrinus non praestet cautionem judicatum-solvi, ob hanc solam cau-
sam nequit mde sequi exceptio, quae dicitur (eene niet ontvankelijk verklaring) in
petitione, neque confirmatio sententiae judicis a quo.

xvi.

Non assentior Ampi: de Bosch Kemper statuenti licere judici quaesitori
exigere a non reis traditionem instrumentorum. ut illis tamquam instrumentis pro-
bationis in inquisitione utatur.

XVII.

Qui obtendens religionem jusjurandum detrectat, non debet puniri, licet non sit
talis agniti cultus assecla, qui expresse vetat quominus juret.

Ex art. 434 C. P. si temporis, loci, aliorumve adjunctorum causa incendium oriri
nequit, non est talis, qui puniri possit delinquendi conatus.

XIX.

Personae, quibus ex legis sanctione jurare non licet, nihilominus si coram judice
falsam declarationem exhibeant, falsi testimonii rei mihi videntur.

XX.

Qui sciens pretium ex rei furtivae venditione profectum, in solutum accipit, tan-
quam furti socius puniri nequit.

XXI.

Nequit rex, ineundo foedere cum peregrina civitate, sine consensu Ordinum genera-
lium, nova tributa inferre, aut mutare quae iam existunt.

XXII.

Quae ante introductionem Cod. Civ. qui nunc viget, iam exstabant decimae, redimi
posse mihi videntur, secundum régulas in Decreto Napoleontis 22 Jan. 1813 prae-
scriptas.

ÏLv.. -

m

li

m
im

Tri

vi. - ^-S

m-

-p

rWfirm

m

-ri-,

^ •'quot;^TT-r

IS