|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
m
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
|||||||||||
|
WM
|
#9632;#9632; J b.
|
./ /^.
|
V
|
f
|
^ 773
|
|
|||||
|
|
|||||||||||
|
DISPOSHIO SYSTEMATICA.
|
|||||||||||
|
|
|||||||||||
|
lEDIGO'ZOOLOOIGA
OUAM
CONSENSÜ ET AUCTORITATE
GRATIOSI MEDICORUM ORDINIS
IN
ALMA LITTERARÜM ÜNIVERSITATE FRIDERICA laquo;VIIiEIiMA
UT SUMMI BITE SIBI CONCEDANTUR
DIE VI. M. OCTOBRIS A. MDCCCLV.
H. L. Q. S.
PÜBLICE DEFENDET
AUCTOR
OS€ARVS FKODORUS FERDIMAMDVS PAlJI.rS laquo;OliDRERC;
SILESIUS.
|
|||||||||||
|
|
|||||||||||
|
*
|
|||||||||||
|
|
|||||||||||
|
OPl'ONKNTIBUS:
G. VOELKBK, Reg. e Cons. Aul.
F. GOEKEN, med. et cliir. Dr. med. pract.
F. HERTW1G, Stud. med.
|
|
||||||||||
|
|
|||||||||||
|
Accertit tabula.
#9632;dwn
|
|
-/ 1
|
|
||||||||
|
|
|||||||||||
|
BBROLIKI-7TPIraquo; A. SCHLESlXGEIt.
|
|||||||||||
|
r.
|
|
||||||||||
|
|
|||||||||||
|
,'1
|
|||||||||||
|
|
|||||||||||
|
itJquot;quot;,.
|
%{rr
|
||||||||||
|
|
|||||||||||
|
^ühm
|
^^
|
||||||||||
|
|
||
|
|
||
|
\*-'{\
|
||
|
|
||
|
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
|
mraquo; vri
|
|||
|
|
|||
|
VIRO
|
|||
|
|
|||
|
ILLUSTRISSIMO, CELEBERRIMO, EXPERIENTISSIMO
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
|
MED. ET CHIR. DR. PROFESS. SCIIOLAE REG. VETERIN. BEROLINENSIS ASSESS. VETEUIN. COLLEG. MED. PROVING. BRANDENBURG. ORÜ. REG. AQU1LAE RUBR. IN CLASSE IV ORD. CAESAR. RUSS1CI ST. ANNAS EQUITI SOCIET. NATUR. CURIOS. BEROLINENS. SOCIET. MEDICO-CHIR. BEROLIN. AD PROMOVEND. ART. MED. IN BORUSSIA SODALI SOCIET. MED. CHIR. TURIC. SOCIET. MEDICOR. VETERIN. HELVET. SOCIO. HONORAR. SOCIET. PHYSICO-MED. ERLANG. ACADEM. MED. BRUXELLENS. SOCIET. SILES. PRO CULT. PATH. SOCIET. NORIMBERG, PRO 1NDUSTR. ET CULT. SOCIETAT. OECONOM. ODESS. ETC- SODALI
EPISTOLARI
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
|
RIJKSUNIVERSITEIT TE UTRECHT
|
|||
|
|
|||
|
1839 8085
|
BIBLIOTHEEK
DIERGENEESKUNDE
UTRECHT
|
||
|
|
|||
|
|
||
|
H A S C E
|
||
|
|
||
|
S T Ü D I O R U M P R I M I T I A S
|
||
|
|
||
|
PIA GRATAOÜE MENTE
|
||
|
|
||
|
OFFERT
|
||
|
|
||
|
AVCTOR.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
PRJMONENDA.
|
||
|
|
||
|
Oieboldii disquisitionibus invitati multi nostrac actalis medici et naturae scrutatores animalibus inl'crloribus Studium et attentioncm impcnde-runt. Helmintlies, prac ccteris tacniae, accuratiori examini sunt submissae lataque scrutandi area nobis est patefacla; futuri autem tcmporis cst, hel-minthum systcma plurimis numcris absolutum condcre. Singularum classium descriptiones nondum ad earn perfectionem evectac sunt, ut omnes una synopsi possint comprehendi; evolutio enim singulorum generum tantum mysteriosi, imo passim tantum occulti habet, ut classibus nonnullis ne ardentissimum quidem et constantissimum scrutatorum Studium lucis aliquid affundcre potuerit. Equidcm varia syslemata, quoad licet, cum eo, quod dissertatio
|
||
|
|
||
|
|
||
|
mca exhibct, comparabo. Non ipse hoc systema condidi, sed Diesingianum eatenus mutavi, ul, novissimis sulTultus observationibus, genera „Ecchino-coccus,quot; „Coenurus,quot; Cysticercusquot; etc. delcverim et cum genere „Taeniaquot; conjunxerim, subclassem autem II., Chaetheltnintha Dies., nondum elaboratam pro subsidiis, quae in promtu mihi erant, distribucrim.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
HELMINTHA (DIESING).
Infusoria plurima. — Kadiata nonmilla. — Entozoa et Annulala omnia.
Animalia cvertebrata, inarliculata (I, u. extremitalibus articulatis uullis praedita), nuno mollia aut elastica, cbranchiata, selis retractilibus null is (Achacthclmintha); nunc mollia, ebranchiala v. branchiis externis munita, setis retractilibus instructa (Chae-thelinintha).
^iilirlassraquo;!.*raquo; I. Achacthelmlntha.
Corpus sctis retractilibus liaud instructum, molle aut clasllcum.
lectio I. Acliaethelmlntlia mollia.
Corpus molie, utplurimum deprcssum.
Ordo I. Prothelmintha.
Infusoria Elirenborg cxclusis Clostcrineis, Bacillaricis, Amobaocis, Arccllincis, Vorti-ccllincis, Ophridincis ct Rotatoriis.laquo;)
Animalcula solitaria aut composita, libera aut fixa. Corpus inollc, planum, dcpressi-usculuin aut subglobosmn, mulum aut ciliis (pi'is vibranlibus cum basi bulbosa continuis v. arliculatis), setis (pilis rigldis baud retractilibus, nee vibranlibus, subulalis aut capltatis).
|
||
|
|
||
|
*) V. Dlesing Vlndobonae 1830. Vol. I. Seile 3.
Dispositlo systemalica familianim exoludendarum ailhulaquo;; dubia. Clostcrinoas ct Bacillaricas K\\m Spongieis jungendas credcrem; sponglanim aclculas non solidas scd canali longituilinati utraque extremilate aperto Instruclas in Spongilia lacustrl praeprimis, nee non in aliis spongieis observavi, ita ut spongiam pro aciculamm Synoecesio (polypariuin auirtonim) habcrcm. Vorlicellineas ct Ophridinwas, Bryozois, Arcellincas laquo;t Amoehacas forlassis Foraminifcris adjungendas esse ccmscrem. — llotatoriae omni jure jam prlus a cetob. Burmeister (Handbuch der Naturgeschichte Zool. II. Alith. 547—5!j(). l'seu-docephala) Croatacels adnumeratae. Foslus exposita res In: Sltsungsberldhton der kaiserl. Akademie der Wissenschaft. V. Heft p. 17—20, 29—31, et 92—93.
Inter adversaries lt;le structnra inlcrna, exceptis locis variis citatis confer: v.Sicboid: Cpflhrbuch d. vergleichenden Anatomie I. 7—25. Infusorien.) — Inter refutalores: Eckhard (Eridisons Arch, für Naturgcscliiclitc 1846. 209—235. Tab. VII et VIII)
|
||
|
|
||
|
|
||
|
slylis (setis rigidioribus reclis, basi nunquam bulbosis nee articulatis) aut uncinis (setis crassis apice uncinalis in basi bulbosa noobilibus) armalum, lorlcatum aut lorica destitulum. Trac-lus eibarius racemose — ramosus, ramis apice bulloso — inflatis, uvaefonnibus (ventriculis Ehrenberg), coccus (Aprocta, s. Ancntera Ehrcnberg), aut ano stipatus (Proctucha, s. Ente-rodela Ehrcnberg). Os superum aut tcrminale, edentatum aut dentium corona interna cir-cumvallatum. — Flagcllum (proboscis Ehrenberg, filum longum pone os) unicum aut plura, retractiiia, vibranlia (m plurimis aproctis) aut nullum (in proctuchis). — Ocellus nullus aut unions, utplurimum rubcr, rarissime niger. — Acelabulum nullum. Organa genitalia mas-cula nunquam cxserla, ulriusquc sexus in uno individuo (Androgyna). Propagalio utplurimum per divisionem sponlaneam, per gemmas, rarius per ovula (vel potiussporulas?), rarissime per viviparlum (Monas vivipara.)
Dlvisione animalculi nunc perfecta individua, nunc solitaria v. nonnlsi periodicc ag-gregata, nunc imperlccla longiludinali aut transversa in synthcrium plus minus globosum aut lineare accrcscenlia. Loricata interdum numcrosa, inlra loricam communem simplicom aut duplicem synoecesium formanlla.
Animalcula minima longiludincm Vs 'quot; vix excedentia, utplurimum albida, viridia, rarius rubra v. viridi-et rubro variegata, hyalina aut opaca. Aquarum dulcium cf salinarum iucolac, nee non in corpore animali vivo obviac, quaedam fossilia. Marinorum nonnulla noclu splendide lucentia. Proctuchac praeprimis Turbellariarum et inter ilios Planariarum
protolypa.
Subordo 1. Aprocta.
Anus nullus. Flagcllum unum aut plura, rarius nullum.
Iribtis I. AIricFiu,
Corpus nudum i. c. ncc ciliis nee sells inslriicluin, hand mutabile aut mutabile.
Familia I, Vibrionidcac. Corpus haus mutabile, lorica destitulum, piirlilione imperfccla
uniscriali, mulliplici, Iransversa, in synlhcriuni liliforme, lineare v. spirale accrescens.
S Species.
Familia II. Monadincac. Corpus baud mulabilc, lorica destllulum, dlvisione perfecta slmpllci v. decussallm multipllci. Sub familia I, Eumonadlncac. Corpus ecaudatum, ocellus nullus.
(i Species. Sub fain 11 la II. Cercomonadincao. Corpus caudatum, ocellus nullus.
3 Species. Subfamllia III. Glenomoreae. Corpus ecaudatum. ocellus unlcus. IJ Species. Familia III. Cryptomonadlneae. Corpus haud mulabilc, loricatum, cum lorica simpliclter et perle do divisum.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
Sub fa m ilia I. Eucryptomonadincae. Ocellus nullus.
4 Species. Subfamilia II. Cryptogleneae. Ocellus nullus.
4nbsp; Species.
Farn ilia IV. Volvocineae. Corpus hand mutabile, loricatura, inlra loricam communem in-tegram sponle in proles, synoecesium formantes, rupta demum lorica effusas, divisum. Subfamilia I. Pandorincae. Ocellus nullus.
3nbsp; Species.
Subfamilia II. Euvolvocincae. Ocellus nullus.
5nbsp; Species.
Familia V. Dinobryneae. Corpus mutabile loricatum.
2 Species. Familia VI. Colacieae. Corpus mutabile lorica dcstitutum. Animalcule in pedicello simplici v. ramoso sessilia.
1nbsp; Species.
Familia VII. Astasieae. Corpus mutabile lorica deslitutum. Animalcula solitaria libera. Subfamilia I. Euastasioae. Ocellus nullus.
2nbsp; Species.
Subfamilia II. Eugloneae. Ocellus nullus.
4nbsp; Species.
Tviburaquo; II. Trichophorae.
Corpus ciliis aut setis inslructum, baud mutabile. Familia VIII. Cyclidineae. Corpus baud loricatum. Flagellum nullum. Ocellus nullus.
3nbsp; Species.
Familia IX. Chlamydocyclydineac. Corpus loricatum, lorica silicea. Flagellum nullum aut unum. Ocellus nullus aut unus. 2 Species.
Familia X. Pcridineae. Corpus loricatum, lorica membranacea, sulco hiante ciliato trans-verso, quandoquc simul longiludinali insignita, bi-aut triparlita. Flagellum unum. Ocellus nullus aut unus.
4nbsp; Species.
Snbordo II. Proctucha.
Traclus inleslinalis ano stipatus. Flagellum nullum.
Tribut I. Edentata, Os denlium corona interna destitutum.
Subtribus T. Enatttiotreta.
Oris et ani aperlurae terminales in diamclro longiludinali oppositae.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
8
Familia I. Enchclydoae. Corpushaud loricatum. Corpus nudum aut ciliatum aut setosum.
13 Species. Familia II. Colepincae. Corpus loricatum.
2nbsp; Species.
Subtribn* II. Allolrela. Oris et ani aperlurae haud oppositac, allerutra terminalis. Familia I. Trachelineae. Corpus haud loricatum. Anus terminalis.
0nbsp; Species.
Familia 11. Ophryoccrcineac. Corpus baud loricatum. Anus dorsalis.
1nbsp; nbsp;Species.
Familia 111. Aspidiscineac. Corpus loricatum. Anus terminalis. 1 Species.
Subtribuit III. Catotreta. Oris ct ani aperlurae haud opposilae, ncutra terminalis. Familia 1. Colpodincac. Corpus haud loricatum, setis, slylis aut uncinis deslitutum.
5 Species. Familia 11. Oxylrichineac. Corpus haud loricatum, setis, slylis aut uncinis munitum.
5 Species. Familia III. Euploleae. Corpus loricatum.
3nbsp; Species.
Tribtis II. He ii la fa. Os dcutium corona inlerna circumvallatum.
Siihfi-ibn.s I, KnaiiUolrvta, Oris el ani aperlurae tcnninales in diamctro longitudinali opposilae. Familia 1. Prorodontcac. Corpus hand loricalum. ] Species.
Sabli'ibns IS, Allntrela, Oris ct ani aperlurae haud opposilae, allerutra terminalis. Familia 1. Chilodontoae. Corpus haud loricatum. Anus terminalis. 1 Species.
Sublribiis III. Vatotreta. Oris et ani aperlurae haud opposilae, neutra terminalis. Familia I. Chlamydonleae. Corpus loricatum. 1 Species. Descriptio specialis hujus primi ordinis, si disccdas a libris sub finem laudatis, in opere cgregio Ehrcnbcrgii nee non Piesingii (Vol. 1. pag. 1—178) deprehenditur.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
LITTEBATURA.
|
||
|
|
||
|
Gölze Versuch ein. Naturgesch. d. Eingeweidewürmer, m. 44 K. Lpzg. 1782. 4. Naclilrag hiezu v. Zeder. Lpzg. 1800. Rudolph! Entozoorum etc. hist. naf. Vol. II. Amslelod. 1808 — 10. (Daselbst vollst, frühere Literat.J Ejusd. Enlozoor. synopsis. Berol. 1819. Bremser üb. leb. Wurm, im leb. Menschen. Wien 1819. m. K. Dcss. Icones Hel-minthum. Viennae 1824. fol. Leuckart Versuch ein. naturgem. Eintheil. d. Helminthen. Heidclb. 1827. Cloquet Anat. des vers intestinaux. Par. 1824. Schmalz XIX lab. anat. entozoor. illustr. Lips. 1831. v. Nordmann, Mitrograph. Beilr. z. Naturgesch. d. wirboll, Th. 2 Bde. BcrI. 1832. m. K. 4. Creplin Observal. de Enloz. 1825. Ej. Novae observut 1829. Ej. Filariao et Monostom. sp. nov. e balaena rostrata in Nov. Act. Ac. L. C. XIV, 2. Owen Remarques s. I. Entozoaircs in Ann. d. sc. nat. 2deg; söv. V. Leblond Holminlhol. Beobachl. ibid. VI. Leon Dufour Rechcrches sur quelq. Enloz. et larves paras, d. insect, ibid. VII. Dujardin üb. d. Embryo d. Eingeucidew. ibid. VIII. Diesing Helminliiol. I);ilr. in Nov. Act. Ac. L. C. XVIII. Dnunmond. Bemerk, üb. irische Enloz. in Magaz. of nat. bist. 1838, nro. 22, 23, u. Ann. d. sc. nal. 2laquo; sdr. X. 0. E. Müller Vorm. torrcslr. et lluv. bist. Harn. 1774. 4. Ders. v. d. Wurm, d. süssen u. salz. Wass. 4, Savigny Syst. göner. d. Annelides. Far. 1812. fol. Blainville Art. Vers, im Diel. d. sc. nat. LY1I. Ollo animal, marin, nondurn edit, genera 2. fSlernaspis, Thalassema) in Nov. Act. Ac. L, (quot;. X. 2. Duges üb. d. Bau einiger Oxymis n. Vibrio in Ann. d. sc. nat. Ders. üb. Anneliden in Ann. d. sc. nat. 2C sin: VIII. Audouin et Milnc Edwards Rech. p. serv. a l'hist. nat. du littoral de la France. 8. Bd. II, Th. 1 erscli. 1834, u. eilth. die Anneliden. Milnc Edwards üb. Blulbcveg. d, Anne), in Ann. d. sc. nat. 2C aamp;v. X.*)
|
||
|
|
||
|
*) ThoracosoH sinlaquo;; Insfi'uinentis motoriis arlicnjatls', capltc Instructa parum exeuko, corpore vix iiut perspicue annulatO) llioracls et vontrla reglono haud segregate. Corpus ut plurimum Itberam, satis molllaquo;!, lilameiiloso-cylindricum, taentodeS aut globosum, tuniea clnctum mueosa vel nudli vel ciliari, pilosa, squamosa, verrueosa, In iionmillis tubulos laquo;•alcareos sccernente, sub raquo;pin saepo fibrac musculares cognoseuntur. Os vel unum vel plura ostia suctorla exhlbet, aut maxillls cornels munitum est. Allls acelabuta sunt in varlls corporls locis, in parte antica, media, poAtlca, vel in tola facie inferiore, aliis modo inlestinum cum ore suetorio conimiinieans, raniifivatuin, coeco line instrucluni, plurirais inteslinntn simplex cum ano. Inferiora nonnulla oflernnl vasa cum sanguine limpido, absque corde, superiora intu-mescentias conliformos et ex parte sanguineni riibrnm. Entozoa organis respiratoriis destituuntiir: Üben; viventia brancliias aut vesilt;;ulas Lrancliiales liabent; apml infima apparatus genitalis nondurn est laquo;Ictectiis; Diulta in intestinis aut libere viventia sunt hermapliroditi, multa sexu segregate conspieua; pauca divisi-
2
|
||
|
|
||
|
|
||
|
10
Ordo 11. Turbellariea. Ehvenberg. Vermeil! luteslina Limit- ex parts, Vers |iluimlaires Lamarck laquo;x pane. — Apudes plunairen et Terclu-lurii Blainvlllc. — Turbcllaria dendrococlii laquo;t Tnrb. rhabducoela Elnenlierraquo;;. — Apoda Irematodinu et
Apoda uemertina Oersted.
Animalcula solitaria libcra, rflrissimc lubicola, androgyna v. sexu discrcta, oceilata v. coecu, utplurimuin colorala, intcrdum eleganter picta, transparcntia v. opaca. Corpus molie paroncliymatosum \. eavernosum, planuin vel tcrretiusculuin, nudum, ciliis vibrantibus, aut papillis obsilum, interdum valdc contractile, tune fragile. Acetabulum*) nuliuin, rarissimc uiiicum. Caput corpori continuum v. discretunt, lentaculis nullis, aul duobus frontalibus v. dorsaiibus. Os tcrminale, supcrum ( in '/;,); .subcciilrale C iquot; %) v. inlemm (in \ corporis), oesophago scu pharynge saepe piolractili. — Traclus cibarius dendrilicc ratnosiis v. simplex, ano deslitulus v. slipatus. — Projiagalio per ovula v. viviparlum, rarissimc parlitione spon-tanea. — Motus gliscens, v, nalalorius. — Aquarum dulcium ct inaris incolae, rarius in hu-midis obvia, nunquam endoparasila, quacdam fossilia.
Suhordo I. Dendrocoela.
Traclus intestinalis dendritice ramosus.
one Iransversa propaganttir. iSimpIiciäsiiiia oiuni nervurum vcsligiu carent, alia singulu ganglia el liia nervea, inaxiinu cxquisila calenam gangliorum pcrrectam oslcudunt. Quod ad seiisuum organa, tantuiniiiodo tentafiula carnosa in lablo, ant tcntae. arlioulata in capita lactui inservlunt) apud plurima libere viventia et aliquot entlielininlhes oculi punctati invcniunlur. JMoventur contraotione et expaiisionc eorporis, si-nuatioiiibus ejus, altcrna acetabulorum imposition?) vel propriis organis. In enleris degunt vegctabiliuin, aoimalium , liuminum, in aqua dulei el uiHrina, in liquoribus foniiontantilius; mtlCO et SUOOJS organiols, aniinaleulis aquatieis nulriuntur.
Jam Cuvier eum entozois itudolpli. libere viventes Uoidium, A'eniei'tun, i'lanarlain consociavit; 1'erleb libere viventia ct eulozoa in unam classiMii redegil, ncquu minus Burmeisler; ()llt;en bolothuria quoque bane in classem recepit. Linnö, qui paueissima entozoa noveral, ad naturam externain pertinerc et casu tantum in aiiimalium intoriora pervenirc existimavit. Ouod ad nonnulla, e. gr. Gordium, boo raquo;aue CODSlat) quod ad alia pcrtinel, Escbridit et Miescher idem probabile reddiderunt (CT Valentin's Kvpei-lor. iui' I'bysiol. IV, 32, 184); maximus auteni eotlielniinlbum 15UU nuinerus baud dubie animalium inte-rioribus inquilinus est ct fortuito tantum in aqua passim reperitur. Lnlozoa iunotucrunt Cere omnium regnl animalis elassium, in diversissimis urganis viventia. Paucissima in pluribus classibus degunt, multa generc singular! clroumscribuntur. Kxtra corpus animale mux pereunt. Itestaurandi facilitate nonnisi laeniae et, si boe statnendum censes, Naides (libere viventes) excellunt. Omnia, execptis aliquot cer-rariis, oculo inurmi conspiciunturj nonnulla ingentem lougitudinein assequnntur. ilac in class! indicia sese oH'erunt infusoriorum, polyporum (coennriis), ecbiiiodi'rniutuin (sipunculus), larvarum insectorum f ne-matnidca, apbrodite) etc. Cuvier banc cliissem in „Inteslinauxquot; et „Annelidesquot; dispescit. Leuckart, qui entozoa respectu hahito nnimaliuni libere vivi'iitium distribuere sluduit, dnas linxit secliones. I'rirna SOCtiO) Crypthelmintbes, ca complcctitur infusoria, quae ia aninialibus vivunl; accplialocystidi'm et echt-iiococcum Leuckart dellexiones esse putavit a Typo ; secundac sectionis sunt familiae : polypilbrines (coenurus), accpbaloideae (cestuidea It.), tremadodeac, cchinodennatoideac (arantbocepliiila H.), annuiali-formes (nematoiilea R.). liudoipbi entozoa in quinque urdines redeglt: cystica, cestoidea, trematoda, acan-thocephala, nemaloide.i. Libere viventia (exceplis hirudincis ct pianariis) minor! sin lio tractata sunt. ) Confer charactcrem hnjim organ! in ordine subseqiicntc.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
__u
Tribnraquo; i. t'laiunien.
Vermes: Inteslina Linnc ex parle. — Vers planulaires Lamarck ex parte. — Apodcs planulairos ßlain-ville. — Turbellaria dendrocoela Btirenlierg. — Apoda trematodina Oersted.
Animalcula solilaria libcra, androgyna, ocellala v. coeca. Corpus niolle parenchyina-losiim v. cavcrnosum, subgelalinosutn, planuin dilatatum, raiis^ime tcroliusculum, nuduiti v. pa-pillosum, utplurimum ciliis vibrantibus obsiturn, baud fragilo. Acctabulum nullum. Caput corpori conlinuum v. subdiscretum. Os in partc vcntrali .supenim, suboentrale v. inforum, ocsophago s. pharyngo (proboscidc) cylindrico v. innltilobo, inlerduin \aldc protractili. Tcn-tacula nulla aut duo Irontalia v. dorsalia. — Traclus cibarius dondriticlaquo; ramosus, aim dcsli-lulus. Syslema musciilarc indislincluni. Systcina vasorum et vnsa aqulfera in nonnullis salttim obscrvata. Syslema ncrvoimn rudiinentarium. In nonnullis ccllulac sparsae, corpusculis ba-cilliCormlbus fraclae, dubiac funclionis. Aporturac gcnitalium discrolae, utplurimum rolrorsuin sitae, approximatac, feminea postica. Penis (organon copulalionis) filifomiis protracfilis. I'ro-pagatio per viviparlmn v. oviparluin, ovulis bybernis plurimis, capsula libcra subglobosa colo-rata (Oothcca) pedicellata v. pediceilo dcstitutraquo; inclusis, rarissimc per partitionem spontaneam iongiludinalem v. transversalem. Kcproductio corporis lacsi niagna. Animalcula voiacissima, minora exsugentia, in propriam speciem nonnunquam saevicnlia. Motus gliscens. — Aquarnin dulcium aut maris incolac, rarius in humidis obvia. Annulalis prius pcrpcram adnumcrala; in subordine Tremaloda (e Myzelminlhis) referentia.
Snhtribtis F. Aeeririea.
Tentacula nulla. i. Monocelis. Ocellus unicus. 2.? Distigtna. Ocelli duo. Caput conlinuum.
3.nbsp; nbsp; nbsp;Cephalolepta. Ocelli duo. Caput discrelnm.
4.nbsp; nbsp; nbsp;Tricelis. Ocelli ties.
5.nbsp; nbsp; nbsp;Tetracelis. Ocelli qualuor.
H. Polycclis. Ocelli numerosi in tineas v. acervos dispositi. Os subecntrale, oesophago protraclili cylindrico.
7.nbsp; nbsp; nbsp;Leptoplana. Ocelli numerosi in lineas v. acervos dispositi. Os superum, oesophago protractili cylindrico.
8.nbsp; nbsp; nbsp;Centrostonium. Ocelli numerosi in acervos dispositi. Os centrale, oesophago protractili mullilobo.
9.nbsp; nbsp; nbsp;Typhlolepta. Ocelli nulli. Os subcentrale infermn. 10. Polycladus. Ocelli nulli. Os superum.
II.? Diplanaria. Ocelli plurimi. Os duplov, utroque oesophago protractili lubae-
formi.
2raquo;
|
||
|
|
||
|
|
||
|
12___
Sublrtbua II. Ceridea.
Tentacula duo fronlalia aut dorsalia, rctractilia. Familia I. Cephaloccvidcae. Tcnlacula frontalia.
12.nbsp; nbsp; I'lanaria. Ocelli duo. Oesophagus protractilis cylindricus.
13.nbsp; nbsp; Phagocata. Ocelli duo. Oesophagus protractilis multilidus.
14.nbsp; nbsp; Eurylepta. Ocelli plurimi. Corpus supra papillis destitutum.
15.nbsp; nbsp; Thysanozoon. Ocelli plurimi. Corpus supra papillosum. Fa in ilia 11. Noloccridcac. Tentacula dorsalia.
l(i. Slylochus. Ocelli plurimi.
17.nbsp; nbsp; Plaiiocera. Ocelli nulli.
Subordu II. Rhabdocoela.
Tractus intcstiiialis simplex.
Tribut II- (ityratrii'inea.
Animalcula solilaria libera ocollala v. coeca, androgyna (aul agama?), vivipara aut ovipani, ovulis liybcrnis plurimis volhoca colorala pedicollala aul pcdicello deslitula inclusis, rarissimc per parlitionem transversalem spontaneam divisa. Corpus mollo parenchymatosum, ulplurimmn lineare, planum v. tcreliuscnliim, rarius dilalalum, ciliis vibranlibus munilum. Ace-tabulum (organon iidhaosionis imperroralum) nullum, rarissimc unioum. Capul corpori conli-nuuiii. ()s lerminale, superum, aut subcehtrale; Tractus cibarius simplex ano desiitutus aut ano stipatus. Vascula aquifera ostiolis cxlus patentibus. Ccllulao sparsae corpusculis bacilli-loriiiibus f'arclae, dubiae funotloills. — Aquarum praeprimis dulciiim ineolae, mmquain oiulobiae, utplurlrnum natantia. Plannrieis prlus adnumorata.
Stihfrilm* I. Apnu-ta.
Tractus inlesliiialis ano desiitutus.
* OCELLATA.
18.nbsp; nbsp; Couvolula. Ocollus unlous. (gt;s superum. Corpus longiludine involuliiin. 19.? Propoi'US. Ocellus unicus (?j. ()s lenniiialc. Corpus baud involiilum.
20.nbsp; nbsp; Mesostoinum. Ocelli duo. Os subcentrale, orbiculare.
21.nbsp; nbsp; Turbella. Ocelli duo. Os superum, rimaeforme. Vcelabiiluin iiulluni.
22.nbsp; nbsp; Sohizostomum. Ocelli duo Os superum. Sublorminale, rimaei'oriiio. Oesophagus baud atnphorirormis. Acelabulum unum.
23.nbsp; nbsp; Gyralor. Ocelli duo. Os lerminale. Oesophagus ainphorironnis. Acelabulum unum.
24.nbsp; nbsp; Hypostomum. Ocelli quatuor. Os superum sublerminale. Oijsopliagus am-phoriformis.
25.nbsp; nbsp; Vertex. Ocelli quatuor. Os lerminale. Oesophagus amphoriformis.
|
||
|
|
||
|
|
||||
|
13
|
||||
|
|
||||
|
26. 27.
|
raquo;OCELLI NÜLLL
Typhloplana. Corpus teretiusculum. Os subcentralc. Opistomum. Corpus planum. Os superum subterminalc.
Subtribiia It.
Pt-otuclia. Tractus intcstinaiis ano stipalus.
raquo;OCELLATA. Microstomum. Ocelli duo. Os superum subterminale.
I. Euniicrostomuni. Oesophagus nullus.
'1. Stenostomuni. Oesuphagus angustus. Dinophilus. Ocelli quatuor semilunali. Os superum. Oesophagus amphori-tbrmis.
Psoudostomum. Ocelli qualuor rotundati. Os.......
Proslomum. Ocelli sex. Os terminalc. Corpus iiaud proteurn. ])isonis. Ocelli sex. Os terminalc. Corpus proteurn.
^laquo;OCELLI NULLI. OrlliostomuiTi. Os terminalc. Corpus tereliusculum.
T r i b u it 111. Aquot;em erline a.
Corpus valdc contractile, utpluriinum dcpressiusculum v. tereliusculum, mullo lon-gius quam latum. Anus nullus. Sexus discrctus. Maricolae.
S it b t r i b ii s I.
Holocepliala. Caput nee lobis, nee plica, nee I'issura instructum.
* OCELLI NULLI. Boilasia. Os terminalc. Aperlura genilalis supera.
Baseodiscus. Os terminalc. Aperlura g-enitalis supera. Discus acctabuliformis basilaris.
Valencinia. Os superum subterminale.
Amphiporus. Os tenninalc. Apertura fettlinea basilaris. Caput continuum. Acrostomum. Os terminalc. Apertura feminea basilaris. Caput a corpore sulco circular! discretum.
laquo;raquo;OCELLATA. Cephalothrix. Ocelli duo. Oerstcdia. Ocelli quatuor.
|
|||
|
28.
29.?
30. M. 32.
33.
|
||||
|
34. 36.
36. 37. 38.
|
||||
|
39. 40. 41.
42.
|
||||
|
Omatoplea. Ocelli plurimi. Corpus cxappcndiculatum. silaris.
Polyslemma. Ocelli plurimi. Corpus appendiculatum.
|
Apertura feminea ba-Apertura feminea in
|
|||
|
|
||||
|
appendice.
|
||||
|
|
||||
|
|
||
|
14
Subtribu* il.
Loboccphala. Caput lobis duobus.
43.nbsp; nbsp; nbsp;Colpocephalus. Caput subovatum, rima longitudinali bilobum, excavatum.
44.nbsp; nbsp; nbsp;Clamydocephalus. Caput obcordatum planum, marginibus longiludinc intlexis bilobum, baud excavatum.
45.nbsp; nbsp; nbsp;Rhamphogordius. Caput conicutn, lobis duobus tcnninalibus lostriformibus. Corpus terctiuscuium.
46.nbsp; nbsp; nbsp;Lobilabrum. Caput lobis duobus torniiiialibus, boriKOiitalibus bilobis. Corpus deprcssum.
S a h t f i b h m ill. 1'ticlioccplmta. Caput plica transversa Icrminali subbilabialum.
47.nbsp; nbsp; nbsp;Telraslemma. Ocelli quatuor. Aperlura genitalis basilaris.
48.nbsp; nbsp; nbsp;Notospennus. Ocelli marginales pluriini, laterales sex paraileli. Aperlura. genitalis supora. Corpus ecaudatum.
4Jgt;. Miorura. Ocelli frontales decein, serie conlinua curva. Aperlura genitalis supera. Corpus brevissime caudatum.
50.nbsp; nbsp; nbsp;Hemicyclia. Ocelli in seric ftonlali semilunari simplici. Aperlura genitalis basilaris. Corpus ecaudatum.
S ublr Sbu * II. Rhagadocephala. Caput fissura i ant 2 — 4 oppositis.
51.nbsp; nbsp; nbsp;Tubulamis. Capitis lissura unica.
52.nbsp; nbsp; nbsp;Meckelia. Capitis fissurao duae. Ocelli nulli.
53.nbsp; nbsp; nbsp;Nomertes. Capitis lissurae duae. Ocelli 4 12 v. pluriini.
54.nbsp; nbsp; nbsp;OphiQCOphalus. Capitis lissurae quatuor.
FOSSILES.
55.nbsp; nbsp; nbsp;Ncmerlites. Corpus longissimum fililbrnie. In Ibnnatione cambrica.
56.nbsp; nbsp; nbsp;Lumbrioaria. Corpus longissimtim filifonnc. In formalione calcarea litbojrra-phica.
Ordo HI. Mytelmintha. Diesiny. Cercarlea NlUsoh. — Eolo/.oa Trcmaloda plurimu Rudolphi. — Bdellidea Blainvilllaquo;.
Anirnalcula solitaria, rarissime duplicia (divisione spontanea imperfecta bipartite ?), alba v. tusco-alba, intcrduni traclu cibario succis inquilinis tincto aut ovariis Iransparentibus colorala, in ßdoHid el s ulpluriinum eleganter picla, Iransparenlia v. opaca; coeca, rarius occl-lata. Corpus inollc parenobymatOSUin, depressiun, rarius terctiuscuium, caudatum v. ecaudatum. Caput continuum v. discrclum. Os suctorium lenninalc v. supcrum. Cotyle (Saugnapf, organon adhaesionis) mine liaeinispliaerieum (Acetabuium), utplurimum corpori immcrsum (porus
|
||
|
|
||
|
|
||
|
15
ventralis, purus poslicus üt oscula sucloriu Rudolphi), nunc oblonguiti, praeprimis capiti im-mersum (bothria RudolphiJ, impci-roralum, unum aut plum v. nulluni. Oesophagus sac-pissime in pharyngem dilatalus. Tractus cibarius ulpluritnum bif'urcatus v. rarissimc simpler, ano destitutus v. stipatus. Systema vasoruin. Porus excretorius*) (foramen caudate v. foramen cisternae chyli) in illis ano destilntis utplurimum visus. Ganglion cerebrate in multis evictum. Organa genitalia v. utriusque sexus in uno individuo juncta, rarissiine discreta (D is to in um Okcnii). Penis (cirrus Ku dot phi, organon copulationis atiorum Auct.) protractitis, fiiiforinis el apcrtura genttalis feminea. Propagatio per sporutas in sporocystideV, per ovula aut per vivipartum. — Utplurimum endo-v. ectoparasita, v. extus libere vagantia, nunc aquarum dutcium, nunc maris incolac.
Subordo I, Cercariaea. Nitzsch.*) Animalcula solitaria libcra dccolorata. Corpus inollc depressmn v. terctiusculun, primitive caudatum, cauda sponte decidua, nunc simplici indivisa, nunc apice furcata, v. du-plici. Mains carports gliscens, caudae vibrans. Acelabuluni in parte vcntrali, subecntrale v. basilare, in paucissimis imlluin. Caput corpori liontinuuin. Os tenninalo aut sub terminate. Occltala, utplurimum cocca. Tractus intestinalis bii'urcatus, rarissimc simplex, ano destitutus. Syslcnia gangtiorum .... Systema vasortim .... Porus cxcrclorius .... Organa genitalia nutla. Propagatio per sporutas in sporecyslide diversiforme cvolutas. Spomlao vWlo evolutionis gradu dentatae, dcmuin in animatcutuin cvotutac sporocystidem deserentos, in aqua libere na-tantes. — Cauda deccrpta (in sporocystidem s. sporothecam increscente?), corpus in nyinpham s. pupam vertitur et vormicutus Monostomo, Distomo aut Diphosdico similis prodit. — Primitive molluscoruin organa quaelibul praetor tractum intcstinalcm inliabitant. — Animalcula mi-croscopica lineain magnitudine vix excedentia.
Trilnis I. IHcfainnoela. Tractus intestinalis bifurcatus.
Suhlrilnix I. Avofylea. Acctabutuni nullum. \. Clicilostomum. Cauda simplex cyiindrica apicc lurcata. Subfriburaquo; 11. Vutyle.a. Acetabuluin unicum subecntrale v. basilare.
* ACETABULUM SUBCENTRALE. 2. Rliopalouerca. Cauda simplex clavaeformis indivisa, decidua. ;{. Bucephalus. Cauda duplex, utraque c basi subglobosa in appeiidicem corni-I'orniem attenuata, decidua.
*) Confer de hoc organo opliiionem Dicsingii: in Anna!, d. Wiener Mus. t. 3. Heft. 340—942' **) Vide infra novissimas scrutationes. Uoldberg.
|
||
|
|
||
|
f
|
||
|
|
||
|
J6
4.nbsp; nbsp; Malleolus. Cauda simplex apice furcata.
5.nbsp; nbsp; Cercaria. Cauda simplex, cylindrica apice attenuata indivisa, decidua. Ocelli nulli.tt)
6.nbsp; nbsp; Histrionella. Cauda simplex cylindrica apice attenuata indivisa, decidua. Ocelli
** ACETABULUM BAS1LARE.
7.nbsp; nbsp; Diplocotyle. Cauda simplex tcres indivisa, margini dorsali affixa.
Tribu* IM. Rhabilocnela.
Tractus intestinalis simplex.
8.nbsp; nbsp; Redia. Cauda simplex brcvissima lulierculiformis.
Acerca. Cauda decerpta v. non evoluta.
9.nbsp; nbsp; Heterostomum. Acetabulum subcentrale amplum. Porus ventralis basilaris t. subbasilaris. Cauda nulla.
10.nbsp; nbsp; Leucocliloridium. Acetabulum inferum. i'orus infra acetabulum Iranverse se-minularis. Cauda nulla.
Suhordo II. Trcmatoda.*)
lludolpbii o.vclus. exebed.
Animalcula solitaria libera v. follioulo S. capsula inclusa, ulpluriinum decoloria opaca v. traiisparcntia. Corpus mollc parenchymatosum, planum v. depressum, rarius terctiusculum. Acetabulum nulliiin, unmn v. plura, ventralia, rarissimc dorsalia. Caput corpori continuum v. subdiscrelum. Os Icrmiiiale v. subtorminale (siipenun s. anticum). Ocelli (in aduitis saltern) nulli. Tractus intestinalis bifurcatus v. dichotome ramosus, rarissimc simplex**), ano (leslitulus. Porus oxcrctorius dorsalis supra caudac apicem in plerisque visus. Systema gangliorum in panels observatum. Androgynn, rarissimc sexu dlscreta***). Apcrlurac geni-talium discretae, approximatae sub|)araliclae v. remolae. Penis (cirrus v. organon copulalionis) filiformis retraeliiis, vaginatus aut vagina dcstitntus. Tcsliculi duo, rarissimc unicus, ovaria (ju0. — Ovipara, rarissimu vivipara. Proles (in nonnullls saltern) parentibiis dissimiies, ciliataeraquo; ocellatac, prolliolminliiiis aproclis similes, vivacilcr nalanlcs. -- Omnia endoparasila, organa varia inhibcnlia. Ikloliideanim prolypa.
Tribus /• Acolylvu.
Acetabulum nullum.
laquo; APERTURAE GENITALES REMOTAE LONGITRORSÜM DISPOSITAE.
11.nbsp; nbsp; Tylodclpliys. Caput continuum liaud excavatum. Apcrlurac genilalcs ventrales.
') Vide dissertntloueini Ur- philos. do la Valetta St. (Jcorgc. ,) Vide dissertaiiunpiraquo;; Dr. philos. de la Valette St. George. **) In genera Asplgodastcr. ***) Distomnm Okenli.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
|||
|
17
12.nbsp; nbsp; Diploätomum. Caput strictura discretum, acetabuliforme, latere hians. Apcrtu-rae genitales in cavo capitis.
13.nbsp; nbsp; Hemistomum. Caput slrictura discretum, acetabuliforme, latere hians. Apertura mascula in cavo capitis, feminea in corporis apicc caudali.
14.nbsp; nbsp; Holostomum. Caput strictura discretum, acetabuliforme, apicc hians. Apertura mascula........feminea in corporis apice caudali.
15.nbsp; nbsp; Eustemma. Caput strictura discretum, subeylindricum, limbo quadrilobo. Apertura mascula.....feminea in corporis apice caudali.
16.? Codonocepliaius. Caput strictura discretum, campanulatutn v. infundibuiiforme. Apertura mascula..... feminea iu corporis apice caudali.
17.? Diplodiscus. Caput continuum baud excavatum. Apertura mascula..... feminea (Acetabulum Au ct.) infera aut basilaris. *raquo; APERTURAE GENITALES APPROXIMATAE JUXTAPOSITAE.
18.nbsp; nbsp; Monostomum. Caput continuum v. collo discretum, liaud excavatum. Aperlurac genitales valdo approximatae.
Tribut lt. MoHocolylea.
Acetabulum unicum.
19.nbsp; nbsp; Distomum. Acetabulum unicum ventrale.
20.nbsp; nbsp; Rhopalophorus. Acetabulum unicum ventrale. Tcntacula duo os llmilantia.
21.nbsp; nbsp; Amphistomum. Acetabulum unicum in extremitale caudali, inforum v. terminale.
22.nbsp; nbsp; Gyrocotyle. Acetabulum unicum in extretnilate caudali terminale, intus gyri-forme plicatum.
Tribun 111. Polocotylea.
Acelabula qualuor v. plura, corpori immediale aut laminae immersa. Tractus eiba-rius bifurcatus aut simplex.
Subtriburaquo; /• IHcranocoela.
Tractus eibarius bifurcatus. * SOMOTOCOTYLEAE; ACETABULA CORPORI IMMEDIATE IMMERSA.
|
|||
|
|
|||
|
|
|
||
|
23.nbsp; nbsp; Totrastomum. Acctabula qualuor in extremitale caudali.
24.nbsp; nbsp; Gryporhynchus. Acelabula qualuor capili immersa.
25.nbsp; nbsp; Hcxathiridium. Acelabula sex in exlremitate caudali.
26.nbsp; nbsp; Notocotyle. Acelabula numerosa dorsalia. ** DISCOCOTYLEAE; ACETABULA LAMINAE PROPRIAE IMMERSA.
27.nbsp; nbsp; Polysloma. Acctabula sex, discus caudalis armatus.
28.nbsp; nbsp; Aspidocotyle. Acctabula numerosa; discus caudalis inermis.
3
|
|||
|
|
|||
|
|
||
|
t8
Mub/ribn* II. Uhnhfiovncln
Traclus cibarius siniplüx.
29. Aspidogaslcr. Acelabula iiumeiosa in Intniiia vcnlrali.
Suhovdo 111. Bdellidea. Blaiiwille*). Kutozoa irematoda (ltiiilul|gt;lii) nonnulla. — Auiiiilaia äpoila, hlriiitihea ninnia. Animalcula androgyna, ovipuni. rarius vivipara, solilaria libera, rarissimc divisione sponlmica iinporfocla Liparlita (Diplozoon). Corpus niolle parenclivmalosum, planunt, depres-sum vel leroliiisculum, uimulatuni vol amiulis destitutuni, Iiaud raro coioraliim, inlordum eleganter pictdih. Caput oorpori conlinuüni v. (liscretum. ()s terminalo v, sublcrminale, ulpluriiniuu acetabuliforme, simplex, intus nudum v. plicis anl maxillis inslrüclum, v. in tu-bulum (oosoi)Iiagum?) protractile. Acolabulum nunc imicum basilaro aut subbasilare ventrale, simplex v. radialutn, inerine v. annatum, nunc pldra ejusidem indolis, nee non minora 2—3 capili afflxa v. supora. Oculi distinoti v. nulli. Traotus intostinafts nune bifureatus v. dicUotomo ramosus, anö nullo (jn Bdeliideis polycoiyleis), nune simplex appendioulis latera-libus liorizontalibns aequaliter distantibus v. subnullis, ano dorsali süpraoetalgt;ular] stipalus (in Bd. tftonocolyleis). Poms excretorius dorsalis supra caudae apicem in illis ano de.sliluli.s ul-plurimum visus. Syslema vasorum liimiore limpido v. rubro scalens. — Organa respiratoria in noniiullis observata : vosiculao scilicet interne biseriales cum poris vcnlralibus communi-canlos (nisi cryplae nitieuin excenienles). (iangliou ecrebrale nodulosum, praeprimis in niono-coiylcis. Aperturae genitalium antrörsum silae, ventrales, approximatae. Penis flliformis, Tesliculi duo, ovaria duo. - In Eubdellideis ovula sparsa aul plura (10—IG), involucro spongioso (COCCO), e corpoiis sii|)erlici(! exsudanle demum exulo, primuin tubuloso, ovulis deposilis subgloboso ulrin(iu(! ciauso cxcepla. — Aquarum dulcium v. salinaruni incolae, rarissime hygrobia, ecloparasila aul libere vaganlia.
Tvibtilaquo; I. Poly rot y lea.
Acelabula nuuo duo v. plura iininediale, nunc laminae propriao iinmersa. Tracius inlcslinalis bifureatus ramosus.
Mtihtrilm* I. Miipofyvolylea.
Acelabula duo aul plura basilaria aut subbasilaria, intrmia v. armala. Capul ace-tabulis v. bolhriis inslructum aul destitutuni.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
B. Capnt urc acraquo;'lt;iraquo;lniHlaquo; laee liotliriiM inMlaquo;riirtniH.
raquo;SOMATOCOTYLEAE: Acelabula corpori immediate immersa, aut pediecllo sullulla.
raquo;gt; Vitllaquo; M. t'orly III. S. 851. Fmi. 1). Bilellci imil Rateeiiarg II. Iah. I.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
19
30.nbsp; nbsp; nbsp;Ancyrocopbalus. Acetabula sex ventrolia, in margine postico sessilia. Caput nncinis quatuor armatum.
31.nbsp; nbsp; nbsp;Plagiopeltis. Acetabula oclo, iu puKtico corporis margine sessilia: singulum acelabuluin minus transverse ellipticum includens.
32.nbsp; nbsp; nbsp;Diclidophora. Acotabulu octo in iiiargin(5 corporis poslico, valvulis assercnlalis instructa, longc pediccllata.
33.nbsp;? Heplastomum. Acelabula qualuur, duo scrie lougitudinali, duo serio Irans-
vorsali di.sposila, limbo ciliata.
** DISCOCOTYI.EAE: Acelabula disco s. laminae propriae immediate imoiersa, v. pedicello suflulta.
34.nbsp; nbsp; nbsp;Oncbocolylo. Acetabula so.\ in disco supra corporis basin adnnlo, serio du-plici immediatae imposita. armata.
35.nbsp; nbsp; nbsp;Cyoloootvle. Acetabula oclo in laminae margine postico sehe semicirculari immersa.
36.nbsp; nbsp; nbsp;^olenocolylc. Acetabula sex laminae maiginc postico podicello suffulta.
II. Cniitit nrclalmUK v. Iiotlirlis iaiMtnieliini.
laquo; SOMATOCOTYLEAF; Vcelabu'.a oorpoi'i imediuU; immersa v. pedicello siiirulta. 87. Diporpa. Acelabula duo basilaria, armata, sussililaquo;.
38.nbsp; nbsp; nbsp;Ploclanocotylo. Acetabula sex in poslico corporis margine, armata, sessilia.
39.nbsp; nbsp; nbsp;Diolibothrium. Acetabula sex, in ulroque margine candali fcrna, valvulala, pediccllata.
40.nbsp; nbsp; nbsp;Octocotylc, Acetabula oclo in poslico corporis margine, inermia (?), sessilia.
** DISCOCOTYLEAE: Acelabula disco s. laminae propriae immediate ininiersa.
41.nbsp; nbsp; nbsp;Diplozoon'. Corpus duplioalum. Acelabula sedocirn, supra quatuor discos quaterna, armata.
42.nbsp; nbsp; nbsp;Discocotyle. Corpus solitarium. Acetabula octo. serie simplici sinu inllt;;rru-pla, armata.
43.nbsp; nbsp; nbsp;Axine, Corpus solilarium. Acetabula numerosa, scrie simplici conlinua, armata.
Siiblrilmraquo; Ml. Tricotiflea.
Acctabulum unum basilare v. subbasilare, radiatum vcl non radialum. Caput aceta-luilis v. bothriis duobus minoribus instructum.
* ATKOCHA: Acctabulum baud radiatum.
44.nbsp; nbsp; nbsp;Nilzschia. Acetabulum sessile campanulalum, disco cenlrali exiguo.
3raquo;
|
||
|
|
||
|
|
||
|
20
45.nbsp; nbsp; Phylline. Acetabulum sessile hemisphaericum cenlro bicuspidalum etquadrihamatum.
46.nbsp; nbsp; Udonella. Acetabulum sessile urceolare, nee disco centrali nee harnulis instructum.
47.nbsp; nbsp; Encotyllabe. Acetabulum pedicellatum, campanulatum, hamulis duobus centra-libus apice convergentibus.
™ TROCHOPHORA: Acetabulum radiatum.
48.nbsp; nbsp; Trochophus. Acetabulum pedicellatum novem-radiatum.
49.nbsp; nbsp; Tristomum. Acetabulum sessile seplem-radiafum,
Triburaquo; H. Monocotylea.
Acetabulum unicum basilare v. subbasilare. Tractus intestinalis simplex appendicu-lalus, v. appendiculis subnullis. Anus dorsalis supra acetabulum.
Subtribu* 1. Calicotylea.
Acetabulum radiatum v. armaium. Caput corpori continuum,
50.nbsp; nbsp; Calicotylo. Acetabulum urceformc scptangularc, intus dissepimentis septem e centro radlantibus.
51.nbsp; nbsp; Gyrodaclylus. Acetabulum hemisphaericum simplex, dentibus marginalibus scdecim.
52.nbsp; nbsp; Dactylogyrus. Acetabulum hemisphaericum duplex, extemum dentibus marginalibus duodecitn.
Subtt'tburaquo; II. Cenhalobdelliflea.
Acetabulum nee radiatum, ncc annaluni. Caput discretum disciforme.
•raquo; CENTROCEPHALA: Caput centro affixum. Os centralc, maxiliis instructum v. maxillis nullis. Cocca. t OS MAXILLIS INSTRUCTUM.
53.nbsp; nbsp; Aslacobdeila. Caput campanulatum.
•if OS MAXILLIS NULLIS.
54.nbsp; nbsp; Peltogasler. Acetabulum corneum sessile, limbo cuspidato-slcllatum.
55.nbsp; nbsp; Pachybdella. Acetabulum corneum, sessile, infundibuliformc.
56.nbsp; nbsp; Trachelobdclla. Acetabulum baud corneum, sessile.
57.nbsp; nbsp; I'odobdelia. Acetabulum baud corneum, pedicellatum.
** ECCENTROCEPHALA: Caput execntrice affixum. Os excentricum maxillis nullis. Coeca v. ocellata.
58.nbsp; nbsp; nbsp;rontobdella. Ocelli nulli. Caput hemisphaericum. Corpus exappendiculatum.
59.nbsp; nbsp; Ichthyobdella. Ocelli. Caput disciforme. Corpus exappendiculatum.
60.nbsp; nbsp; Branchiobdella. Ocelli. Caput disciforme. Corpus appendiculalum.
|
||
|
|
||
|
|
|||
|
21
|
|||
|
|
|||
|
Sublribus Hi. EubaelUdea.
Acetabulum nee radiatum, nee artnatum. Oaput subdiscretum v. continuum. Os nune in tubulum protractile, nunc uni-v. bilabiatum.
* SIPHON0ST0MAE: Os in tubulum protractile; maxillis nullis. Ocellata aut coeca.
61.nbsp; nbsp; Malacobdella. Ocelli nulli. Acetabulum basilare.
62.nbsp; nbsp; Clepsine. Ocelli 2, 4, 6, aut 8. Acetabulum subbasilarc ventrale.
** ASIPHONOSTOMAE: Os in tubulum baud protractile, maxillatum v. maxillis destitutum. Ocellata aut coeca.
f MAXILLAE NULLAE.
63.nbsp; nbsp; Nephelis. Os plicis internis tribus. Ocelli octo.
n MAXILLAE DISTINCTAE. * OCELLI NULLI.
64.nbsp; nbsp; Pinacobdclla. Corpus annulis tabularibus scmicircularibus.
65.nbsp; nbsp; Typhlobdclla. Corpus annulis interns baud tabularibus.
laquo;raquo; OCELLI DISTINCTI.
66.nbsp; nbsp; Trocheta. Maxillae internae tres semicircularcs compressae, baud dcnticulatac. Oosophagus plicis tribus longitudinalibus. Ocelli 8.
67.nbsp; nbsp; Bdella. Maxillae internae tres ovales, subcarinatae, baud denticulalae. Oesophagus plicis nullis. Ocelli 8.
68.nbsp; nbsp; Aulostomum. Maxillae internae tres ovales baud compressae, sparsae, obtusc-dcnliculatac. Oesophagus plicis 12 longitudinalibus. Ocelli 10.
69.nbsp; nbsp; Hacmopis.quot; Maxillae internae Ires parvac ovales baud compressae, sparsae, ob-tuse-denticulatae. Oesophagus plicis nullis. Ocelli 10.
70.nbsp; nbsp; Hirudo*}- Maxillae internae tres denlibus aculis biseriatis. Oesophagus baud plicalus. Ocelli 10.
GENUS FOSSILE.
71.nbsp; nbsp; Hirudinella. In formalione calcarea lilhographica**)-
Nunc sequuntur adnotationes neccssariae ex Oper. Sieb, et Kuechenm. atque ralio-nes, quibus genera Echinococcus etc. conjungenda sint cum generc Taeniac. Quod supra cst citatum dc Cercarieis, ctiam in Sieb. op. inest.
|
|||
|
|
|||
|
*) Vide Itatzeburg. *•) Vide Diesing Vol. I, pag. 179—476.
|
|
||
|
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
|
i
|
|||
|
|
|||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
22
|
||
|
|
||
|
HELMINTHÜM 0R1G0.
Niiperrirnis disquisiliunibus hdniiiilliuin gcncraliu acquivoca (spontanua) e substantiis lietorogcncis rolutala cst, niinirum probala horum animaliuin imrnigratione et emigratione, quam Sicbold anlc doconnium jam innucral (Parasiten, in R. Wagner's Handwörterbuch d. Pliysiol. Bd. II. 1844. S. 645). Foetus laonianim. nonnisi in aniniiilium snpeiiornni tubo inloslinali parasiliintiniti, locimi. in lt;|U() [nascniitm' mil ovulorum forma oduntnr. relinquunt, e\ tubo intestinali, parenlum suorum liospile, omigiant, in alium trabtuin inlcslinalem iintni-graturi. In oxerementis ebrutn animaliuin, quorum tubum intoslinalem taoniao habitant, certis anni lemporibns, quibus ejusmodi laoniac inaturitatem sexualem ohtinuerunt, partim articuli vivenles, aut artlculorum cohäöröntCS series, ovnlis lurgenles, conspiciunlur, partim innuthora taeniae ovula laocilms oocnltantnr. Kadern ratio osl ovulorntn distomatis, ruminantium no-slrornm hiepar incolentls, quippe quöo ova, a di'stoinate licpalico in liospilum dndtibus bili-Ibris döposlta, lt;;iiin bllo ad lulmm intestinalem provehanlur indeqüo eunraquo; örtörementis e corpore olimiiienlnr. Ilcliiiinllmni emigratio tain ipsis (|iiiiin liospilibus necessaria esl; mnlti verities inleslinalos exstant, quorum ovula nin)(|iiaiii eö in loco, i[iio odila sUnt, eotenus evol-vuntur, lit laquo;Miihryones oxire quoant; cmigrenl neecsso cst, ul alibi evolvanlur in foetus, aut foetus jam excultos (^labi pälibnlur. Föetus deinde noviitn Iiospiiem c\K|icclei)i aut qnaerant oporlei, in quo, faeta immigratione, nd inaturitatem usque sexualem croscani et fc;lt;o, propa-gandi racultatem adipiscantur. Talibus foetuum emigrationibds liclminthum bbspites liberantur atlvenis, quorum augmentum molostias, imo detrimenla ils Inferre debet. Qnod emigranttbus helmintbum foetubus non mediocriler favel, testa ovi solida est, qua saope circumclnduiitiir. Har cnim soliditale atquo dnritie j ovonim testa coinpluriuin lielminlhum germen cum vitcllo, vel embiyoacm jam cvohiliim ab externis injuriis lueri dcbilumque humoris gradum, quo ad nlteriorem foetuum evolutionem opus est, intus sustenlare valet. Ova tali modo cuslodita haud dubic plures per menses soso evolvendi faciillatcm servare possunl, etiamsi, reliclo parenlum domioilio, variis caslbus snbmittuntur. Ejusmodi enim heliriinthes in foveas sterco-rales, oloacas, dices v.lc. dclemnlur, ibidem nunc majorc nunc minoro humoris copia cin-guntur divorsissimosque temperiei gradtis SUStinore cogunlur, douec ab illis locis, in quibus snbstantiae organicae deponuntur et in stercus tnutantur, curn ipsis stercoribus ad agros et
|
||
|
|
||
|
|
||
|
2i
prata vohuntur, ubi Cavonte tumpeslalo, inprimis oblato Immore dobito. longrius evolvi possum. Opportunilas iminigramli et in nniniHlii) rodoundi tnlibns hclminlhuin l'üclubus Iticile ofTertur, insidcnt oiiim suminibiis in lnimum sicrcnniliim domissis, quibns evolulis planlao oriunlur, qnac ct bominibus el animalibtis victimi prHe!gt;ent, ilaquo Iieliniiillifmi IVietus iis in-haerenlos deg;l(itiri patiuntur. Forlasse etiain pluviao hclinintluni'. ovula laquo;! slercoribus aut humo slorcorata passim elunnl, congregant vaviisque aquis advolmnl, quo fieri polosl. ul cum aqua potatoria in boininuin ot animalinin corpus invorantur. Xonniilü liclniinllinni foetus ma-gis aut minus üvoluti, uvuli tcstis autein adhuc circumclusi, inter migranduni nullns agunt paries, solus casus dirimit. utrtiin passiva imrnigratione finem assequantiir, nee ne. Alii foetus, qui ovuli testam reliqucrunt, eas forlasse paries agunl, ut butnida tempeslate aut uvido Ööre matntino u ialebris suis prorepant et circa lubricas plantas adscendant, ut animalibus, quae domiciliuin iis praebcnl, pabuia quaercntibus obviam eant. More antiquitus tradito, mero ornpirico. cui ovium pastures, de sjrego sollicili, quam slrenuissime obtempe-rant, non piius slabulis cxpelli et in pratis uvidis aut paludosis oves pasci debent, quam ultima roris inntulini gutla aulugeril. Haece providentia greguin cuslodes inscii pecus ab im-migralione foetuuin strongyli filariac el Dislomatis hepatioi lucntur. Anni Imrnidi in ovium greges iniinicani cnicaeiliilein exserttnt) quippc; qui, immigranUBus iliis foelubtis, ad proferen-darn pbtbisiu pulmonalom tuberculoso-verminosain et caclie.xiam icierico-vorminosani causas suppedilent; aeslu contra ot aridilate diuturnis baud dubio inagnus Iiorum foetuum iiumevus sub dio peril arescendo, ilaquo oves ab immigralione Strongyli (ilarian el Distomalis liopatici eorumque efleclibus perniciosis defenduntur.
Nonnullorum entozooruit) emigralio el iminigratio rovera oertarn vllae eoiuni perio-dum ennstituit, (|uod quidein do paucis demnm ionga observalionum, quas casus obtnlit, aerie ad evidentiam demonstralum est; cognitis auleni rebus in laclo positis, inilio yolilariis, naturae scrulaloies mullum lucrali sunl, iliae cnim clavem, ut ila dicani, manibus eorum tradi-quot; dcrnnt, qua muniti, oaute adhibilis analogiae legibus, nalune phaenomena revelare polnerunt, quae inlellectnm noslrum din supcraveranl. Exigua objeclorum magnitudo el mysteriosa mine rarior nunc crobrior existentia, ingens, quae videbatur, variolas ac divcrsitas, denique con-trovcrsao singulorum sonlenliae. helmintbuin exploralioncm ailmodum difficilem reddnnt, in-primis proplerea, quod priormn opiniones basi omnino perversac, generalioni aequivocae, superstruclae orant. Adjnti antom microscopiis nuperiori aevo egregic emendatis obsevvalioni-busque uberrimis baud dnbie mulla adbuc Inoogtiilfl in posiennn reclnclomus.
in epliemeridibus entomologicis (1848, pag. 290 el 1850, pag. 239) a Sieboldio experimenta circa Gorgium et Mermidcm eorumque ovenlus cvulgali sunl, quibns origo iiarum filariarum, quae in venlris cavitale inseclorum diverslssirnoruni ct laivanun parasilanlur ct prius nomine ,Filaria insectorum11 designabantur. probe demonstralui'. Venlris cavilato ein-
|
||
|
|
||
|
|
||
|
24
carum, locustarum, caraborum aliorutnque insccturum scclusos hosce parasitos humida tempe-statc pabulisquc corruptis adjuvantibus pritnitiva generatione exoriri, co usque omnes credi-derant. Qui insectorum (ilarias sccucrunt et accuraliori cxamini submiscrunt, primitivae generation!, probabili horum parasitorum genitrici, rcfragari non potcrant, quum hasce filarias ne vestigium quidcm organorutn sexualium haberc, quibus propagatio fieri possit, sibi per-suadcrcnt. Sicbold demonstravit, haec insectorum entozoa non genuinas esse filarias, sed ad genus singularc filariarum, ad genus Gordii et Mermidis, pertincre. Isti parasiti prorsus adulti e domicilio suo emigrant, loco quodam molii inde ab interioribus parietem ventris bospitum suorum perforant ct per foramen prorepunt; apud erucas e. gr. saepius inter annulos filarias albo-flavcsccntes cmergere videmus. Non dysphoria quaedam parasitorum, e. gr. propter erucac aegrolationcm, bujus cmigralionis causa cst, sed idem nisus internus, quo oestri equi larva impellitur, ut locum, quern co usque incolebat, desorat, aut larva speciei cujusdam oestri, ut ex tumore cutanoo bourn proccdat. Utraque larva, chrysalidis stalum subilura et sublimiorcin evolulionem sexualem adcptura, cmigrat. Haec migrandi cupidilas multis insectorum larvis insita et dudum cognita cst. Insectorum filariae plane adultae, sed sexu carentes, naturali instinctu impulsac domicilium suum relinquunt, ut novam vitae porio-dum auspicentur, qua cvolutioni sexuali obviam fcrunlur. Relicla ventris cavilate hospitutn suorum, filariae istac in terrain decidunt ejusquc locis humidis, profundis scse occultant. Filariae Ypononientao evonymellae (Mermidis albicantis Sieb.), rolicto domicilio, in testae florum terra scse abdiderunt, hibcrno tempore paries sexuales paulalim evolulionem obti-nuerunt ct ovula dcinceps prodierunt, quorum multa centena in terra ponobantur. Exeuntc liiemc illis in ovulis embryonum conformatio dislingui poterat, qui primis diebus vornalibus ex toto erant cvoluti ct quorum mulli sub idem tempus, reliclis ovi involucris, per humidam testae florum terram repserant. Quo facto, aliquot erucae recentes, % lin. longao, Ypono--mentae evonymellae, contaclui cum filariis submissae, in borologii vitro collocabantur. Erucae antea mlcroscopio crant examinalae, numne filarias jam continerent, id quod propter carum tencritatcm (pclluciditatem) facile fieri poterat. Ouarum erucarum, filariis libcrarum, Irede-cim inter Mermidis cmbryoncs collocabantur. Elapsis duodeviginli horis, quinquc carum Mermidis cmbryoncs oslcndcbant. Idem experimentum circa erucas Yponomcntac cognatellae, Tontiae crataegi, Liparis clirysorrboeae et Gastropachae Neustriae instituebatur. Haud dubie filariae illae recentes per cutem tencrrimam erucarum admodum recentium in carum inte-riora irrepserunt. Gordins aquaticus parasiti more in venire variorum insectorum, nominalim locustarum, carabicinorum ct dytiscorum corumquc in larvis a vermiculo minutissimo ad \ermem filamentosum, unum vcl plures pollices longum, accrcscit, deindc cmigrat, ul alibi maturitatcm sexualem adipiscalur; nonnunquam in aquam incidit.
Nusquam nisi in aqua Gordius aquaticus, ubicunque repcriatur, plane adullus depre-
|
||
|
|
||
|
|
||
|
25
henditur. Gordius igitur atque Mermis embryones in juniora insectraquo; immigrant, cum his ado-lescunl, nee prius ea relinquunt, quam illius incrementi linem atlingerunt, quo impcrtiuntur facultate, evolulionem sexualem loris impetrancli. Oueiniulmodum aulem cntozoa quaedam, superata emigratione, dicliin ob causam ccrla magniludiiie iiunquam inferioi-a inveniunlur, ita ctiatn alia quaedam, quae immigravornnl, non cerla ampliludinc minora deprehenduntur, etiainsi plurimum attenlionis disquirendo iinpendamus. Mulli baud dubii incdici ct naturae scrutalores boc observarunt, at neglexeiunt. Nune quidem scimus, plures helminthcs, ut magis evolvantur, non prius in animalia ab iis habitata i mm ig rare, quam alibi certain evo-lutionem et niagnitudinem obtinuciint. Hoc dc iis potissimum valet, quae in ultimo eliam \ilac stadio, maturilalis ncnipe sexualis, parasiti manent; e contrario Gordius et Mermis, si adoleverunt, vltae parasitieac valedicunt, ut extra animal inhabilalinn maturitalcm sexualem assequantur. Ilia entozoa inter migrationus saepe mutationcm corporis ligurae, molamor-phosin quandam, experiuntur, quae baud raro cum aliis vitac phaenoinenis lam singularibus atque devils conjuncta cst, ut naturae scrutalores variam horum vilau sladiorum i'ormarn et dignitatem inilio non intelligcrcnt, nexumque cum iis, quae hucusque innotuerant, eonuiliarc nequirent. Longmn per tempus in eo acquievcrunt, ut ejusmodi observationes solitariis rebus in faclo posilis accenserenl et lanquam curiosilalcs cxisliinarent. Quae aulem inilio cxccplio-nes videbantur, poslea regulis iiilcrponeiula esse palebat. Paulatim observationes (.LJojanus, Oken, Baer, Ahrens, Carus. Cf. Isis und Vcrliandlungen der kaiserl. Acad. der Nalurf.) metamorphoslum singularium in helminlbum bisloria magis magisque coaccrvabanlur tandem-que chaos pliaenomonorum irregularium, quae videbantur, aggerabatiir, quo omnes leges, quae de animalium vila et propagalione valuerant, everlebanlur, donee clarissimi Steenslnip, Datii, ingenium cliaos illud nliquanlum diremit legemque naturalcm in co abdilam, nondum cognilam detexit, qua omnia ilia pliaenomena, inconoinne, ut videlur, sesc excipienlia in ordinem redigi possinl (Sleenstrup : Ueber den Generationswechsel, oder die Fortpflanzung und Entwiekelung durch abwechselnde Generationen, eine eigentluirnlichc Form der Brutpflege in den verschiedenen Thicren. Kopenhagen 1842). Sleenslrup naturae legem a se inventam „generationis vicissitudinenr appellavil, quo nomine illud nolavit phaenornenon, quod animal edit foetus, qui matri suae dissimiles sunt alque manent} novain aulem pariunt progeniem, quae vel ipsa vcl per prolem suam ad primilivam animalis materni formain re-verlitur. Qui prineipium generationis vicissiludini subdilum nondum probe agnovit, facile opinari poleril, vicissiludinem illam nihil esse, nisi modifleationem niciainorpboscos jam du-dum cognilae, quails in ranarum et bufonum cum formis suis nondum evolutis, laquo;ec non in-sectorum larvis et chrysalidibus observalur. Perpcram vero. Dicta replilia et insecla meta-morphosi obnoxia sane foetus profurunt matri dissimiles, duo autem offerunlur discrimina,
quibus simplex metaniorpbosis a complicala generationis vicissiludine longe dislat. Primum
4
|
||
|
|
||
|
|
||||
|
26____
discrimen in co Rcrnitur, quod foetus ab raquo;nitnali gcncralionis vicissitudini obnoxio profecli non solum matri dissimiles sunt, sed etiam mancnt. Allcrutn discrimen ad ill ml momentum satis grave spectat, quod foetus maternis anirnaiibus dissimiles novorum animalium progenies edunt, quae vel ipsae vel per suam prolem ad primitivam matris formam redcunt, simplici autcm inetamorphosi foetus matri dissimiles successiva iigurae mutalionc in animalis materni figuram transcunt, nequc prius propagandi facultate donantur, quam praefixam melamorphosin absolverunt. Steenstrup foetus parcntibus similes ct propagandi facullate carentes appellavit „scoliccsquot; (Ammen). Proinde generalionis vicissiludine, uti Steenstrup adnotat, ab animali matcrno scolices proflciscuntur, quarum proles deinum animalium malernorum formam reci-piunl. Haud leve momentum, quo scolicum aclio vitalis insignilur, in eo positum est, quod „vcris partibus seAualibus deslitutaequot;, foetus ex se generanf. Scolices cnim divisione, gemmis externis vel internis augentur, in corporibus suis germina proferunt, quae in nova animalia evolvuntur, ila vero, ut nequc „ovortim'' nomine digna sint, neque locus, ubi formantur, „ovariumquot; appcllari possit, ctenim germinibus illis „corpora germinativaquot; dictis non solum ovi partes constitucntcs solitae, quod ad formam et mixlionem diversae, tunica ovi, vitellum, vesicula gertninaliva et macula germinativa sic dicta dcsunl, vcrum etiam ulleriori illorum corporum gorminalivorum cvolulioni conditiones non praecedunt, quibus solis ova vera in ovario gcnila in ombryones evolvuntur, deslderatur ovuloruin foecundatio per substanliam seminalem in tesli paralam. Organen igitur, in quo apud scolices nonnullas corpuscula germinativa cxcolunlur, ovarium appcllari nequil, sed organon germinalivum (Keimslock) vo-calur. Proinde apud omnes scolices nullae invcniunlur oppositiones sexuales, et modus au-gnionli cl propagationis, qui per corpuscula germinativa in organis germinativis, vel per geinmas vel per tlivisionem elflcitur, in numerum generationum non scxualium referri debet. Oeneralionis vicissiludo apud liclminthes in evolutionis historia distotnatum creberrime obser-vatur. Initio miniine suspicabantur, qualein necessiliKlincin generalionis formae vario modo alternantos inter sc alant, quoniam generalioues a dislomatc proficiscentes et vicissim sese excipientes mutala figura non slatim originem ab uno eodemque animali malerno prodide-nint. Verae conncxlonis harum necessitudinum cognitio ardua reddebalur eo, quod animalium
|
||||
|
|
||||
|
g
|
o
|
enerationes sese excipientes non modo formam, sed etiam domicilium mutabanl, ilaque pa-
|
||
|
|
||||
|
renles oo inagis occiiltarenfiir necesse eral. Huousqiie nullius Iremalodis complicaln cum generalionis vicissitudine conjuncla cvolulio per omnia stadia singula innoluit, modo fragmenla longiora vel breviora e nonnullorum tremalodum vita, generalionis vicissiludine multifariam partita, observala sunt. Qmm vero fragmenta bactenus cognila non ad unanraquo; eandemque vitae periodum istorum belmintlium eorumquc generationum alternarum, cum scolicum formalione conjunclarum, pertineant, sed ex diversissimis temporis momenlis ct evolutionis stadiis desumta sint, caulo saltern dclectu aplaquc coordinatione obscrvationum
|
||||
|
|
||||
|
i.raquo;
|
|
|||
|
|
||||
|
|
||
|
27
effigies constitui potest, quae syuopsia lolius gencralionis vicissitudinis complicatac (rcma-todum nobis suppeditat*).
Singulae res in facto positac, quas tradidi, sane pro fragmentis tantuin e vilae hi-sloria quorundam trematodum haberi queunt, atlamen si propagandi inodum inuUorum ani-nialium inferiorum, quern Sleenstrup generalionis vicissitudincm appellavit, hue rcferimus, hac fere rationo in unum redigi possunt. K rebus supra propositis intelligimus, Ircmatodea quaedam sexu carenlia (Monostomuni, Distomum) in organis sexualibus profcrre foetus, qui non in individua sexu evoluto praedita, quod ad fonimm ct organisationcm parcntibus similia, sed in animalia alius formac, nimirum in cercariarum utriculum mutantur, qui scolicis sexu carentis dignitatem habet, quoniam sine parlium sexualium auxilio cercarias, tanquam foetus, gignit. Quae cercariae a parentibus iterum diil'erunt, paulatim vcro in trematodca sexu mu-nita, figura ot organisatione avis suis similia, evolvuntur. Singuli igitur herum trematodum embryones non in totidem individua tremalodea nova et sexu praedita transfermantur, scd quisque embryo ad fmgendam scolicein confert, quae gcncralione baud scxuali vcl majorcm vel minorem individuorum sexualium numerum profert. Quodsi liaec trematodca gencralionis vicissitudiri obnoxia per varias migrationes sequimur, facile nobis pcrsuadebirnus, inulta impedimenta iis oblrudi posse, quae cvolutionis fmem, nimirum immigrationem in intestina animalis ad cvoiutionem eoruin sexualem neccssarii, procul arccri patiuntur; parliui cnim variac emigrationes et immigrationos cmbryonum infusoriis similium, sen cercariarum cau-datarum, prohiberi, momentum incapsulationis cercariarum ncgligi, partim, exorta incapsula-tione idonen, inscctum, quod ccrcaria incapsulata ecaudata habitandum sibi delegit, vel in-tempestive vel iniquo loco interire; ilaquc cercariae incapsulatae prohiberi possunt, quominus in animal habilandum, ad absolvendam evolutionein sexualem idoncum, immigrcnt. Intcritus variis casibus adversis inductus variarum evolutionis formarum trematodum eo compensatur, quod generalionis vicissitude trcnialodibus adminiculum suppedilat, varias evolutionis formas progeniei suae mirum in modum mulliplicandi. Quibus effioitur, ul horum animalium propa-galio tuta sit, e magno enim numero foetuum scolicibus et Im vis similium, eliamsi imilti in itinere intcrcipiuntur ct pureunt, satis numerosa manent individua, quae, supcratis omnibus impedimenlis, debilum scopum asscquuntiir, ul sexuales generis formae, ad quas pertinent, propagentur. Cercariarum hisloria quaedam pbaenomena nobis dilucidat, quae priorcs hel-minthologi, migrationis el generalionis vicissiludinis parasilorum ignari, perpcram intcliexc-runt. Saepenumero apud animalia ct homines in media organorum diversissimorum subslantia capsulae sen cystides deprehcndunlur, quibus cnlozoa sexu dcstilula, nondum penitus cvoluta, conlinenlur. Scrulalores interprclari non polcrant, quanam ralionc in animalium visceribus
|
||
|
|
||
|
raquo;) Cf. v. Slobold, S. 18 -2!raquo;.
|
||
|
|
||
|
4*
|
||
|
|
||
|
|
||
|
28
nominatim in organis penitus abditis et ab cxterno coimnorcio seclusis, vivi parasili (Enlozoa) orianlur ibique propagcntur; in 00 acquicvcrunt, quod gonerationc primiliva o parlibus con-stitucntibus organi, in quo insunt, cos oriri cxistimavcrunt; in hoc oriundi modo siinul cau-sam cerni crcdidenmt, quod hujusmodi cntozoa partibus sexualibus dcstituantur. Non raro vermcs inteslinales recentes vel imperfectc evoluli in media orgaiiornm substantia liberi in-vcnti curumquc ori^o et praoscntia ab acquivoca gencralionc dcrivatac sunt, quum haeccc entozoa in iinmigraliono ant emigraliono versarenlur, aut locum in organo aliquo roperissent, ubi conquiescorenl alquc pm-sislcrent, donee animal ab iis babitatum ab alio animali devo-raretur eoquo modo irnmigratio passi\a pcrficerelur. Alii parasili migranles in organis ani-malinm, quae pcrforanl, impune suslinentur, alii aulcm ilor fuciontes in organis eo relinenlur, quod malcria coagulabili, ab organis inliabitatis exsudata , circumcludunlur. Proindo duo genera vcimium intestinnlium incapsuiatorum sou cyslide munitoruiii discernoiula sunt. Apud alturum genus incapsulatio ab ipso parasito adminislratur, e. gr. apud ccrcarias, apud altcrum vcro organon, in quo parasitus incapsulalus residel, parietes capsulac snppedital. Hi quidern parielcs apud parasitos in vertcbratis animalibus passive incapsulalos lacile cogiioscnntur, quoniam curu tcla ambienlc animalium inbabitatorum Immediate el inlimc coiiaeront vasisque ejus sanguiferis pcrlcxunlur. Talibus in capsulis seu cyslidibus diversissima entozoa inclu-dunlur, quarum sors alia alque alia cvadoro polcsl. Mulli Iiorum foettJUtn incapsuiatorum non amplius mulantur, sed per brevius longiusve lempus momentum exspectant, quo cum hospite suo in canalem ferae cujiisdam alimontarimn, quo ad impolrandani majorem evolulionem opus est, deferantor*). Hue oeroariae pertinent. Sirongylus qaoque parvus, non evolatns, qui lanquani completa Iiclminlliuni forma nomine rTricliina spiralis- adlmc pcrpcram desoribilur, longum per tempus cyslidi suae immoi,atul,, nee incremenliiiii nee evolulioncm sexualem ob-tinens. Exilis ista Trichina spiralis non soluin in oarne muscnlari lioiulnis, sed oliam pleura et perilonaeo variorum animalium vorlebralonim infra capsulas laquo;vales, % lin. longas, inve-ni'ur. Haud dubic huic veriuiculo eertmn tcmpoiis spatium ad suslinoiulain incarceralionem praefixum csl, quo clapso, si non liberalur passive immigralione, ila perit, nt corpus, quod nc minimum quidern incrcnieiilum cepit, in massaai rigidam, vilrcam, c calcaria carbonica constanlem verlatur, jirislina aulem forma exteina baud mulelur. Haue metarnorphosin vilrcam el crelaceam alia quoque entozoa ineapsulata et emorlua subennt. non semper autcm helminihuin cadavera prislinam servant (iguram, sed magis niinusve hacc coiuinutaUir vel pehitus delelur. Alii vermcs incapsulali, e capsulac suae parictibHS uulrimenla capienles, crescere pergunt; ii autcm, qui per naturam constituli sunt, ul in organis digeslivis quo-rundam animalium maturitalem sexualem adipiscanlur, quum in cyslide sua ad hunc statum
*) Cf. v. Sicbold, St. 'itraquo;. Ceroaria.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
provehi ncqucaut, nc adolescentcs quidem ilia facultalo imbuuntuv, donee aninml, quod in-colunt, a fcra dovoralur, cujus intestinurn soluni liülininthes sexu carentes ad ullimum evo-lulionis stadium perduccrc polesl. Talis generis sunl Nemalodcs ut Ceslodes. Mulloruin pi-scium marinorum iiepar capsulis est obsessum, quac ascaridem lumbricoidcm, sacpe satis adullam, pollicem ct quod excurrit longam, cootincnt. Hehninthologi hunc parasitum nomine ascaridis capsularis, filariac piscium, filariae cyslicae in hclminthum syslcina receperunt. Siebold*) in his ncmatodibus nunquam orgmia sexualia evoluta observavit. Onnni et reliqun orgnnisalione et tola forma mirani ostendant conseiisionem cum quibustiam ascaridibus luinbri-coidibus sexuaii maturitate instructis, neinpe cum ascaridc osculala, spiculigera, anguiata, quae traclum iilimentarium phooaruni, halieoruni, colymborum, larorum pisciuinque rapaciuiu incolunt, facile raliocinari licet, nematoidea ilia incapsulata, nondum perfecte evoluta, ad unain alteramve ascaridum ultimo loco dielarum specicm perlinere. Disquisitiones nccuraliores, nondum inslitutao, nos edocebunt, quaenam nematodum genera, quae lanquam species sin-gulares liucusquo distinenlur, vclut individua juniora el ndultiora in unam speciem rcdigi de-beanl. Ascaris eliam incisa, in talpae perilonaeo obvia, sexu destiluta, in alius animalis in-teslino matnritatem sexualem obtinebit. E dictis patel, eos helmintlium foetus, qui prooul a parcntum domicilio cvolvuntur, inigratione el pcrscverantia landeni emu assequi posse locum, quo parcntum paries agere speciemquc suam propagare valeant.
Propler horum vonnium migrandi cupiditalom embryones eorum, ovo relicto, inde a Joco, ubi evoluli sunl, quaquaversus dissipari videntur, ut in animalia, si fieri polest, immi-orenl. Yix noil perspicuum est, mulla iionim embryunum millia fmem debitum baud atlin-gere, quoniam ailgraliones eorniri plurimis casibus inlercipi qucunl. Primum quidem interest, ut belininthum embryones hospitium transilorium eorum animalium appetanl, quac a fcris, quarum inleslinum einbryonum illorum parentibiis doinicilium praebuit, devorantur. Magnus aulem numcrus lielininlhuin rocciitiurn fruslra malurilatcm auspicabilur, sed, ultimo ovolulionis gradu baud impelralo, cmoriclur, quoniam bospes, cujus est hoc eflicere, liostes suos natu-rales effUgit. Praclerea einbryonum nonnulli, migrandi ciipiditate seducli, ea intrant animalia, quae nunquam ab cjusmodi feris devorantur, quarum lubus cibarius lanquam migrationum finis ab cmbryonibus appetilur. Ex co, quod una eademque belminlbum forma incapsulata apud diversissima animalia deprchendilur, Siebold de iis concludit, quac modo diximus, alque embryones fincm exspectalum non asseculos pro helmintliibus ab itinerc suo deflexis habet. Hac de re Siebold**) scqucntia tradit: „Ich weiss, dass man Bedenken trägt, ein Verirren der Helminthen anzunehmen; man kann sich darauf berufen, den Helminlhcu werde, wie
|
||
|
|
||
|
*) Cf. v, Siebold, S. 33. **) Cf. v. Siel.old S. 35.
|
||
|
|
||
|
I
|
||
|
|
|||
|
|
30
allen Thiervn, eine Art Instinct eingepflanzt ijcio, durch welchen sie keine zwecklose Handlung vornehmen, und unbewusst den richtigen Weg auf ihren Wanderungen einschlagen werden.quot;
Quae si \era essont, unusquisque taeniae embryo aliquando in taeniam accresccret, ascaridum lumbricoidum numerus adeo augeretu' , ut propter ingentem ovulorum, quae pa-riunt, molem hospites parasitis innumeris indc prodeuntibus conficerentur. Quicunque aulein helminthes collcgit, hosce parasites haudquaquam ita frequentes oecurrere, quam pro ingente ovulorum, quae ab iis eduntur, copia exspeetaveris, facile sibi persuadebit. Probabilc potius videtur, naturam helminlhibus, quum sexualem evolutionem tam difficulter consequantur, fa-cultatcm indidisse, pauca individua migrantia, si oblata impedimenta feliciter superaverint, evoiutis organis sexualibus evulorum milliones pariendi. Cultura magis magisque procedente, diminutione et exstinctiouo quorundam animalium, nee non mansuefaclionc et augmento ani-malium domesticorum, vilae rationcs complurium hclminthum a statu primitive ita recesserunt, ut multi embryones innato migrandi nisu deviationibus submitterentur, necesse foret.*)
Siebold primus demonslravit, ceslodum arliculos maturos inlra ovula parvos contincre embryones, hamulis sex instruetos, qui manilcstis apparatus illius hamati molibus insignian-tur. Quorsum tendanl embryones, quosnam intermedios evolulionis gradus emetianlur, donoc tsndem lacniarum ornamenta obtineant, din full incognilum. Poslea autem Stein (CC. v. Sie-bold's u. Kölliker's Zeitscbrifl liir pbysiologisclic Zoologie. IV. 2) argumentus esl, ovula in variorum animalium intestina deferri, parvos ibi embryones elabi, pcrl'oratis inlcstiiiis in venlris cavilalern pervenire et cystidibus muiiiri, panlalim autem ex hamalis hisce formis, acephalocystidum similibus, oriri animalcula ceplialicis lacniarum ornanienlis conspicua, quae duce Beneden „Scolicesquot; appellare placet. Apud animalia calidi sanguinis scolices iingunt cysticcrcos, apud l'rigidi sanguinis animalia vesica camlalis non lormalnr. Ex bis scolieibus, si tubum hitestinalem animalis superioris, in quo loveri et inaluresecre possunt, eo modo intrant, ut scolicis vchiculum ab bis anintalibus devoretur, taenia matura exorilur. His paucis tota conlinetur doctrinade mutatione cestodum, de quorum simplici potius melamorphosi, quam generalionis vicissitudinc cogitarc liect. Quae doclrina, per se simplicissima, proce-denle tempore adeo obvelata esl, ut mirari oporleat, et hoc fieri polnisse, cl smilatorcs ne hodie quidem artificiosam illam veritatis cl simplicitalis obnubllationem dissipare.
Sicbold, uti Stein adnotal, ante quindeeim circiter annos cognoverat, formas hamulis sex instruetas in maturis lacniarum articulis primes carum foelus esse et anno 1844 simplici ratiocinio sibi persuasit, haud dubie formas quasdam laeniodcs, cyslicercos, in tubum inle-slinalcm animalium idoncorum dclatas, laenias evadere, otinitio, ut ipso profitetur C^f-dessen
|
||
|
|
|||
|
|
*) Nunlt;' vidciiinus. quid illis expertis llicsibus laquo;oiilradixurit doedssimus Kuet'lienmeisler. Güldb.
|
||
|
|
|||
|
|
||
|
3i_
Revision der Tetrarhynchen, in seiner Zeitschrift. Jahrg. 1851) modo sententiam pronuntiavit, cystica uihil laquo;iiud, nisi larvata seil haud evoluta esse cystica. Quam sententiam tueri s, perrexisset, magnas prohibuisset controversias, quae nunc agunlur. Postea vero opinionem adoptavit, cystica esse laenias in itinere versantes, non evolutas, hydropicc licgcncratas, ab itincio devias, quae faustioribus condilionibus submissae 0raquo; animalis idonci inlcstinum dclatac) sanescant plancque inalurcscant, irno dovurationis actum cxspcclarc debeant. Van Beneden deinde, ut antea jam Oepiin, demonstravit, cestodem (maturum) avium quarundam marili-marum ox forma laeniodc , vesicao experte, non articulata, quae gasterostei intestinum in-colit, esse exortum, per longam animalium seriein, nominatim in feris cujusquo generis, ma-turos inveniri cestodes, quorum proles in suis animalibus, ut plurimum in eonim inlestino, nobis oecurrant. Tot ins cestodum familiac synopsis etiam ostendit, formas illas, quas Bencden scolices nuneupavit, quoad indoletn analogas esse cysliccrci formas; queinadniodum seoiiecs, ita etiam cysticercos pro sano evolutionis gradu aliarum taeniarmn habere debebnt. Sicboldii eifatum ingeniosum, cysticcrcimi fasciolarem pertinere ad felium taeniam, ita accipicbalur, uti auclor enuntiaverat: vermis devius aegrotans sanescobal, postquam felis innrem ab illo lia-bitalum devoraverat; de vitae cysliccrci necessitate haud cogitabatur. Ad hanc sententiae suao amplificationem, vix einendationem, Sicbold eo deduccbatur, quod non omnium cysti-corum in taenias maturas transitum obsorvandi opporlunitalcm naclus est, imo adeo ollalum pronunciavit: „Ich habe übrigens Grund zu glauben, dass mit Ausnahme des Cysticerus fa-sciolaris und vielleicht des crispus, keine andere zu einem Blaseinvurm ausgearteU; Ccstoden-amme slcli aus ihrem hydropisclien Zustande je wieder so weit zurückbilden kann, um noch zur Hervorbringung geschlechtlicher Individuen lauglich zu werden. Dafür spricht, dass dor hohe Grad der hydropisclien Anschwellung eine so grosso Ausdehnung des Leibes bedingt, dass sich schon daraus schliessen lüsst, dass diese Bandwürmer nicht mehr die Fähigkeit erlangen können, durch Gliederung geschlechtliche Individuen hervorzubringen, und die zu Cyslicerken ausgearteten Cestodenarnmen ohne Nachkommenschaft untergingen, wie die verödeten Cysticerkencysten mit deren Resten bewiesen.quot;
Frustra Kuechenmeister (('L Prager Vierleljahrsschrift 1852. Bd. I. lieber Umwandlung der Finnen in Taenien) Sieboldii doclrinam de cysticercorum aegrotatione et sanationo his argumentis impugnavil:
1.nbsp; nbsp; Si vesica caudalis, quam Siebold vocat, pars esset morbosa, sapient! naturae consilio, nihil inutile lingendi, repugnaret.nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; v
2.nbsp; nbsp; Uli etiam opinioni refragatur aequabilitas domicilii multorum cysliccrci millionum; ex hoc de cerlo consilio concludere licet, a natura autem abhorret, aegrotationem consilio introduetam statuere.
3.nbsp; nbsp; Refragatur etiam nniversalitas vesicae caudalis apud omnia cysticercorum genera
|
||
|
|
||
|
|
||
|
32_
et individua, in diversissimis turrae plagis ct animalibus vivenlia, dum gravissimis epidemiis, endomiis, epizootiis singula quaüdain individua, singulae regiones non olTenduntur.
4.nbsp; nbsp; nbsp;Universalitas jaclurae vesicae caudalis, si in taeniarum vilam transcunt, cujus rci analogon in mullis inclamor|)liosibus animalibus cernitur.
5.nbsp; nbsp; nbsp;Arduus ratiocinandi modus, hydropein dejecta vesica caudali sanari (qucmad-modum ovarii hydrops facta exstirpatione).
6.nbsp; nbsp; nbsp;Defeclus humoris nutritii inter animal ct cystidem, qui apud nematoidea incap-suiata nunquain desideratur*).
7.nbsp; nbsp; nbsp;Vita omninin cysticürcorum eapile retraclo, versus vesicam caudalem spcctanle, vel ex toto vel ex parle versus hanc inverso.
8.nbsp; nbsp; Ouies, cui cysticerci inlra vesicam caudalem indulgent, quae explicari non posset, si humorem mitritium apud se non gestarent, sod coliigere demum ipsi cogerentur.
9.nbsp; nbsp; nbsp;Consensio parlium nulrientium (oapitis et colil) cum vesica caudali quod ad inopiam calcariac et fabricac.
iO. Vesica caudalis humoriluis permcabilis, dotraclio humoris insperso natrio chlo-rato, spiritu vini, collapsus vesicae in tubo intestinali, quippe quae omnia oslcndant, quam lacile cysticerci caput vesicae caudali admotiirn ejus humorem imbibere possil.
11. Hydropsiae indoles; (hydrops anoinaliatn sccrolionis et excrctionis, cysticerci vesica resorptionis produclum sistil).
i2. Perlurbatio evolulionis loeluum laeniae ct soparatio arlilicialis, ut Leuokariii vcrbis ular, ubi scientia iniire sludot alquo debct.
Frustra Kucchenmoistor his argumentis vcrba subjtinxcrat, quae sequunlur: „Die
Finne CCystioercus) ist nicht eine verirrte, wassersüchtige Uandvvurmamme im Sinne des
Steeustnipschcn Genoralionswechsels, sondern eine mit einem hinlalligcn, wahrscheinlich als
Nahningsreservoir fiingireudcn Organe (Söhwanzblase) versehene Bandwurmlarve, bei der an
eine geschlechtliche iMuItiplicalion nicht ztt denken ist, weil 1), w'iv ich jetzt anfügen möchte,
Larven an sich nicht reife Organismen proliferiren, und sodann 2) eine Larve sich selbst
erhalten und für späteres Leben kräftigen und stärken soll, dabei aber nur geringen Raum
und JVahrungsnialerial zur Verfügung hat, 3) für eine reife Brut ebenfalls weder Raum noch
Nahrungsmaterial hätte.quot; Frustra cliam Kuechenmeisler experimentis demonstrarc studucrat,
cysticemim pisifonncni fieri taeniam, si animalibus idoneis pastum detur, id quod Siebold
(Cf. Levvald's Pisserlalion und erste Beilage zu Nr. 200 der Breslauer Zeitung vom Jahre
1852) confirmaveral, imo adeo observaverat, ex Echinococci foelubus, e coemiro cerebrali
post paslum laoniarnm formalionem ineipere; Kuecliemneisler ex armis, cysticercum ccllu-
-#9632;
*) Cfi Luavhka über Trichina spir.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
33
losac ad laeniain soliuin pertinere, probaveral el Leuckart („Parasiten und Parasitismusquot;, in Vierordl's Archiv XI, 3, p. 404, Not. •{•) haec adnolaverat: „Auch ich habe mich von der völligen Uebereinstimmung in der Bildung der Haken dieser beiden Cestoden überzeugtquot;; Leuckart Kuechemneislerum rede impugnasse dixit sontentiam, cysticercos hydropice dege-neralos et vcsicam caudalem ex parte salletn organon esse nutrilium; imo hodiecliam, quum Sicboldio persuasum esse oporleat, non modo cysticercum fasciolarem et cysticercum crispum sanescere, sed ctiam, si experimenta hactenus faeta intuemur, omnia cystica sanescere, i. c. taenias evadere posse, aut potius ad consequendum hunc scopuin destinata esse, de regula igitur, non de exceptione agi: hodic etiam, inquam, Siebold contendit, taenias per se sexu destitutas tunc tanlum sexualem evolutionem adipisci et sese propagare posse, si ad solum idoneum deduetas stalraquo; bydropico liberentur. Haue ob rem praelcclioncm supra memoratam inscripsit: „lieber die Möglichkeit einer Umwandlung der Blasen- in Baimviinnerquot;, quum de necessitate agendum esscl. Hanc denique ob causam Siebold per discipulum suum, Dr. Lewald (Cf. cjus Dissertalio), Kuechemneisteri theoriam impugnari curavit et suam sententiam per eundem in integrum restiluere tenlavit. Imo haec opinio scrutatorum omnis praejudicii expertium animos ita oecupavit, ut ipsc Leuckart, qui hydropicam cystieertorum degenera-tionem disputat, et vesicam caudalem non pro differentia morphologice essenliali foetuum cestodum, sed pro ellectu probabili sanguinis calidi animalium habitatorum habet, non plane dimitlere possit sententiam, cystica taenias esse devias, atque opinionem a Beneden et Kuechen-meister proposilam, in cysticercis necessarium evolutionis gradum cerni, impugnet hodieque idem profiteatur. Proinde Kueclicnmeister, priusquam ad res anatomicas ab evolutionis hi-storia desumtas perrexit, omnia, quae sibi exprobrata sunt, singulatim percensuil. Dr. Lewald in disserlatione sua hoc Sieboldii axioma principale constiluit:
„Cysticercos esse taenias hydropsia afTectas, quae faustis conditionibus ob-latis (si in animalis idonei inlestinum transferantur) in taenias sexu insiruclas inutari possint.quot; Has praeeipue impugnationcs Küchenmeisleri refutare conalur: quum solita, inquit, taeniarum origo alia sit atque cysticercorum, sapienti naturae consilio ita institutum est, ut ii taeniarum embryones, qui primis migrationibus locum evolutioni suae faventem non inve-ncrunt, et serventur et formatione imbuanlur, quae facullalem iis impertial, faustis conditionibus datis ullimum existentiae fmem assequendi. Ceteroquin deviatio et, quae hanc sequilur major evolutio non ila c diametro siM sunt opposilae, quin utraque in eodem individuo locum habere queat. Quanquam Lewald haec respondent, Kuechenmcister objeetionem suam se recantare posse negat; si fmgamus, ait, cysticercos esse animalia ab itinere devia, imo si concedamus, talem deviationem natura ipsa esse instilutam, ut animalia servenlur, sapienlius ergo naturam egisse, quam si perirc illa patiatur, tarnen logicae parum congruunt ca, quae
|
||
|
|
||
|
|
||
|
___34___
Levvald addit, „animalia ilia organo exornata sunt, quod facullatetn iis suppeditat, faustis con-ditionibus exlremam evolulionem obtinendi.quot; Quodnam enim organon hanc facultatem iis impertit? Yesica caudalis! At sola est vcsicti caudalis, qua commotus Siebold cysticercos esse tacniarum foetus hydropicc degcneratos profitcbatur. Animalia morbose degenerata et devia eo ipso modo scrvari et ad normalem ovolutionein provehi posso, minus quidern e diametro sibi rcpugnare videtur, quam nigrum et album, scd eadem tore cst proportio, quae . inter rem naluralem et artefactam. Argumenlum, quo demonslretur, solitam taeniarum et cysticercorum origincm inier se discrepare, in Levvaldii dissertatione Küchenmeister non de-prehendit, imo quis locus ad hanc argumentationcm spectet, plane ignorat; experimentis tantum haue rem dirimi posse affirmat.
Quod ad objecliones 2 et 3, quibus Küchenmeister innuerat, migrationes apud in-feriora animalia solitas et pro normalibus habitas noniiisi apud cysticercos exislimari deviatio-nes, itaque pliaenomenon millionibus commune excepliombus hie adnumerari, „analogiae amoro Küchenineislerum non eo usque seduci oportuissse, Levvald adnotat, ut immediatam immigrationem ovulorum et embryonum laeniac in tubum inteslinalem negaverit sibique per-suascrit, omnes taeniae embryoncs fieri dobere cysticercos, priusquam in taenias maluras adolescant.quot; Siobold etiam Küchenmeistero exprobrat, „argumentum necessitatis cysticercorum status per evolulionis historian) herum animalium ab eo non esse exhibilurn, aut potius exhiberi non potuissc.quot; Ouam objeetionem Küchenmeister, experienliis Steinii, Wagnerii et experimcnlo quodam poslea relutalurus, hie noglexit, ad ea tantum animum advertens, quae de cestodum deviatione tradi possunt. Leuckarl, qui reliquis ejus objeetionibus adstipulatur, quod ad deviationis theoriam dissuntit, ad duo provocans momenta, quorum primum Lewald etiam opposuit.
Leuckart enim primum, inquit, analogae raliones apud planlas oecurrunt, et Lewald adnotat, arborcs solo iniquo insilas crescoro quidern, at neque llorere, neque fruotus offerre. „Existitnarunt c. gr., inquit, appendicem caudalem hydropicam cysticercorum cutn solida ap-pendico caudali noimulloriim tetrarhynclioriim eandem alere rationem, quam radix alat rapae bene eultae, aut fruetus mali vel ribis grossulariae cum formatione plantarum maternarum sponte crescenliurn. Statuere licet sequelam degencralionis, fonnationem abnormem, acci-dentalem, quae ab indole domicilii, nutritionis etc. pendeat; hoc quidern sensu de plantarum degeneratione agitur.quot; Primo obtuitu haec iinpugnatio jusla fortasse ac gravis videtur, at prineeps nota comparationis idoneae, consensio nempe singulorum momentorum ad compara-tionem adhibitorum, desideratur.
Physiologus botanicus igitur de plantarum degeneratione loquitur, ubi oeconomus de eultura loqueretur, pomorum ergo et raparum eultus, in quo agricultura-chemistae versan-lur, proprie nihil esset, nisi aegrefactio qiiaedam, degeneratio, nemo autem haec produeta,
|
||
|
|
||
|
|
||
|
35
sicut cysticcrcos, „impcrfccta,quot; „exiliaquot; nominarot, id quod ex eo jam elucet, quod rapae cultiorcs pomaquc co in loco, ubi degencrationi subinittuntur, florenl et sominii ferunl, quae speciem, i. e. plnntam matornam inferiorem, servarc valent. Si quis prime sensu cyslica degenerata vocarel, ad Leuckartii quaostionem serius propositam hoc ruferendam foret. „numne sanguis calidus animalis hnbilati lormationem vesicae caudalis causelur?quot; Quanlum di-gnitatis ingeniosae huic scnlenliao tribuendctn sit, Kuechenmeister alio loco exposuil; rein his verbis comprehendi posse censet: „in carne animalium calidi sanguinis, ulpotc solo luxu-riosiori, cestodum larvae in cystica tumcscunt, quemadmodum planta sponte crescens in solo cuUiorc in plantain cultam tumescit.quot; Kuechenmeisler aulcm hanc comparationem repudiat, quia tertium comparationis deficiat, quum primum cystica nunquam in culturae loco proiifera sint, deinde vero nemo luicusque ferum eorum statum (sit venia verbo) demonslraverit. Minime hie interest, ut cestodum larvas cum appendice taeniode absque vesica caudali in animalibus inferioribus generatim, e. gr. larvis tetrarhyncborum, Steinii cestodibus, cogno-scamus, sed probelur neccsse cst, cysticercum e. gr. tenuicollem quasi ferum, v. c. in animalibus frigid! sanguinis, eo modo occurrero, ut ornamentum hamatum numero ct forma, etiamsi baud magniludine massaque aequabile, et vesicae loco appendicem taeniodem gestet. Donee hoc probatum non cst, plantarum analogias immerito alferri Kuechenmeisler judicat. Quod si fieri nequit, si formae siugulis cyslicis respondentes modo in animalibus calidi sanguinis reperiuntur, scienliae est, vesicae caudalis formationem certis generibus normalem assignare et hujus rei argumenta circumspicere. Cum taenils autem maturis earumque soli-dilate cysticcrcos nemo comparabit, qui in hac comparatione solum, in quo animal vivit aut planta crescit, nullius momenti facit. Incolae intestini, cavilatum clausarum, musculorum, telae cellulosae, non magis comparari quount, quam quis plantam in solo crcscentem con-ditionibus plantae in acre radices agentis submittere et produclum inde exorlum cum exempla-ribus normale solum tenentibus conferre possit. Nemo non intclligit, hoc experimenlo nobis esse utendum: taeniae ad cysticcrcos pertinentes decapilenlur atque capita sicut taeniae re-centes et adultae in corporis cavitatem, telam celiulosam etc. eorum animalium, quae cysli-cerco aut cestodi maturo domicilium praebent, deferantur et quid fiat, dispiciatur; nee minus, num aliis e cestodibus simlli ratione cysticerci gigni possint, experimentis eruatur.
Si Lewald contendit, „arbores in solum iniquum transplantalas neque florere neque fructus ferre,quot; exempla hanc opinionem confirmantia speciatim afierat necesse est; si e. gr. plantas innuit in regionibus altioribus corruptas, exemplis eum probare oportet, quid fiat, si solo idoneo tradantur, num fructus ibi iaturae sint. Animo probe teneamus, ne turn quidem tubum intestinalcm et domicilia cysticercorum propter indolem plane diversam pro tertio comparationis haheri posse.
5*
|
||
|
|
||
|
|
||
|
36
Seniquc obliviscendum non est, tacnias ad fructificationem certa magnitudine imli-gere; Kueciicnmeister aiitem nullum cysticercum sibi innoluisse dicit, cujus articuli, ne slru-ctura quidem normalibus cestodum articulis omnino similes, numero adaequent articulos ce-stodum intestinalium, prima organorum scxualium vestigia exhibentium. Alia est ratio eruca-rum ct chrysalidum multorutn insectorum, in quibus vestigia primitiva innotuerunt.
Gravissimum deviationis argumcntum cerni videtur in secundo a Leuckart tradito. „Cysticerci lantum deviatione oriuntnr, nihilominus autem in locis deviis uiteriorem cvolutio-nem auspicantur, cujus tarnen productum semper incompletum, exile, saepc quod ad formam singulari modo degencralum est.quot; Quod ut evidenter comprobet, ad illos cestodes provocat, qui in tubo intestinali cjusdem piscis maturi, in musculis vero immaturi et incapsulati occur-runt, nempe taenia longicoliis, occiiata et tricuspidaria nodulosa. Quod quum priinum legerem, Kueciicnmeister ait, Leuokartium penitus me refulassc cxistimabam, at vero haec ipsa exempla scntentiam meam coniirmant. Quum enim circumspiccrein, quibus in animalibus tac-niac istao babitarcnt, taeniae ocellalao ejusque foctuum in musculis etc. hospites reperi pi-sces: percam lluviatilem, cernuam et norvegicam, hospites taeniae longicoliis salmones, tricus-pidariae nodulosae esoces, percas, salmones aliosque pisces rapaces, quibus omnibus id commune est, quod maximi sunt latrones suao ipsorum familiao, ita ut affines atquc proles minores hiijus familiae vix sibi cavero possint, ne ab affine majore devorentur. Sin talis cestodes incapsulatus in animali hospite cujusdam animalium generis, cujus intestina cestodes maturos continent, repcritur, vix de „deviationequot; agi polest, quoniam haec vox co tantum exorta est, quod intelligi non poterat, quonam modo tales foetus ad evolutionis locum per-veniant. 1'ropterea non minus sapiens quam neccssaria naturae institutio esse videtur, quod tales foetus in eorum pisciurn musculos collocavit, qui ceslodetn continent maturum, quoniam animal hospes ccstodis maturi fralribus allinibusque suis pro victu utitur. Leuckart hanc rem non satis rcspexit. hand dubic autem mild CKuechcnmeister) sufiragabitur collegacquc mei minus subridebunt, quod dixerim (Präger Vierteljahrsschr. 1. c), „ipsos cysticercos in corpore humano extra tubum intestinalem obvios non necessario pro deviis esse habendes, si meditemur Caraibos, qui fratre cysticercos gcrente vescuntur.quot; Absolute devios, ut Le-wald adnolat, minime illos hominis cysticercos appellavi, quarc probrum hoc non minus re-jicio, quam adnolationem: „absolute necessarium erat, ut cysticerci isti devii putarentur, quia arduum foret, corpus detegere, cui homines taeniarum ovula in cysticercos mutent, ut ex his demum taeniae prodeant.quot; Natura, id quod Caraibi hodie ctiam probant, ita instituisse videtur, ut homines fratrum carnibus delcctentur; baud dubie major demum cultura morumquc castitas homines ab usu iilo desuevit, quern Indiani, cliristianismi dogmatibus jam imbuti, per intcrvalla repetierunt el etiamnum repetunt. Omnes populi feri passim per exceptionem fra-
|
||
|
|
||
|
|
||
|
37
tribus suis pro victu usi esse videntur, et si innata rudi hac cupiditate per exceptionem cy-sticerci in horninibus deprehenduntur, vix absolute statuenda est deviatio.
Qnac Stein de strongyiis incapsulatis, sexu destitutis tradit, de cestodibus etiam in-capsulatis valent, sive vesica caiidali inslruclis sive carentibus. „Ouid tandem fiant strongyli incapsulati sexus cxpertcs, propria quidem experientia dirimerc nequeo, Sieboldium tarnen rede judicasse arbilror, qui turn deniuin ultimum evolutionis gradum cos assequi sexuque maturo imbui contendit, si in hills animalis intestina deferanlur, quod natura speciei, actatc ad propagationcm opporluna, tanquam perenne domicilium assignavit. Hanc tarnen ob retn slrongyli incapsulati non pro animalibus ab itinere devils liabendi sunt, inprimis quod ap-paralum lerebralorium gestant,qui ab exordio id petilum esse innuit, ut tales vcrmes juven-tutcm in a!io animaliutn genero transigant, quam quod vermi sexualem maturitatem adepto domieilium pracbet.quot; Ouidni eadein ratio apud cysticcrcos et omnium ceslodum scoliccs in-capsulatas locum habeal? Pensitemus oportet, si ccstodes dcslinati essent, ut tanquam evoluli cestodes sccundi gradus foris per cutem active in inleriora immigrent, rairum fore, quod hacc animalia propo ab inlestino, saope absolula tor quarta itineris parle, media in via subito faligcnlur et subsistant, per hoc intcrvallum autem cystide, velut carccre, ab animali hospite cinganlur. Nonne haec doctrina repugnantiis scatet? Num quis pulat, cysticcrcum quasi perterrilum novo in carcere caput quicscendi causa retrahore tenuomquc hospilis cy^ti-dem perforarc non posse, postquam co usque animalis corpus permigraverit? Nonne idem fit apud cercarias, nonne in cystidibus, quas animal habilatum conformat, mutanlur? Cerlo autem cysticerci capilo rotiaclo, nunquam igitur active, per corpus migrant, si in clausis cavilati-bus scrosis versantur et liamis nunquam pro apparatu terebratorio uli possunt. Si naturae consilio sapiente faclum esse vidclur, ut multis hclminlhibus modo activa modo passiva mi-gralione per corpora variorum animalium opus sit, ad maturilatcm oblinendarn, si migralio-nes ad ea animalia spectare videmus, quae ceslodum maturorum animalia nutritia sistunt, nonne diccret licet, de deviatione agi non posse? Talis Iheoria cnim creatoris sapienliac, nee non simplicibus et concinnis naturae legibus repugnat. Zoologorum autem est, in eo elabo-rare, ut haecce lex agnoscatur, neque migralio ceslodum e nexu temere eripialur et expli-cetur; egregie enim Leuckart „Fauna, inquit, helminthum et evolutorum et non evolulorum in variis animalibus cum in fincm adhibenda est, ut nulrilio et materies nutritia variorum animalium, hucusque totum per ambitum nondum cognitac, dilucidentur.quot; Qui de cestodibus devils locuturus est, potiori forsan jure cos innuet cestodes, qui tubum intestinalem animalis tenent, in quo maturitatem sexualem impetrare nequeunt. Reputentur e. gr. animalia ilia taeniis similia cum append ice plana in piscium intestino, saepe nobis obvia, quorum unum, ut Creplin demonstravit, in tube intestinali avium maritimarum, quae piscem ejus hospitem continebanl, in laeniam maluram evolvilur. Facile esset, imo probabile, formationes imma-
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
38
turas in piscium intostino inventus jam prius in alio hosplte, piscibus iilis victum praebente, vixissc ibique ex embryonibus Immulis sex ornatis eodem incapsulalas modo cvolutas esse, quo apud omnes ceslodes incapsulatos hoc fieri solet. Antequam de deviatione loquamur, certo eruendum est, numne aniinalia maturis a cestodibus habitata uccasionem impetravcrlnt, pro \iclu iilo animali directe utendi, in quo cestodes immaturus in piscium inlestino reper-tus tanquam cestodes incapsuialus deprehenditur. Quod si ita se haberet, de deviatione baud esset agendum, sed quanquanri amliages, sapiens institutio agnosccnda, qua natura, varias in-grediens vias, ad exscquonda consilia sua ulatur; id quod revera evenit, si cysticerci cuniculi in cuniculum ingeruiitur. Hie autem status per breve tanlum tempus perdurat (dies 8—14), turn non amplius inveniuntur; furtasse in piscium intestinis non minus transitoria est babitatio. Si piscis ab ave maritima forte devoratur, cestodes tarnen ad cvolutionem opportunus est. His simul adnotatum, quo sensu de cestodibus deviis agi queat, neque princeps comparatio-nis momenlum, uti piiores fecerunt, ex regionibus hetcrogeneis petitum est. Sin cysticerci nihilominus rcperiunlur in aniniali, quod non facile victum animalis cestodem malurum tenen-tis exhibere potest, sane de cestodum deviatione ab evolutionis gradu cysticercorum, non autem de foetus taeniarum deviatione eo sensu, quo hactenus accipiebatur, sermo esse potent. Quod vero ad nolos perlinct cysticercos, absolula deviatio probari nequit.
Haec porro Lewald Kuecbemneistero objicit: „utrum, interrogat, irritum naturae conamen sit, animalia ilincribus ad loca iniqua deducta ab interitu tuendi et domicilium iis assignandi, ubi majoreni evolutionis gradum assequantur.quot; Ouamdiu domicilium in animali versatur, quod inaturi costodls hospiti victum praebet, jam in hac re sapiens naturae con-siiium cernitur, quod, si sirnpliccin interprelationem adoptamus, non aliler, ac supra dictum, explicari polest. Ouid sibi volunt Levvaldii verba: „ne sapiente quidern embryonum taeniae conservationc natura consilium suum assequitur, multi enim cum hospite sue intereunt, pauci perfeclius cvolvunlurquot;? Si natura baec animalia migrationibus submittere noluisset, opus non fuissct, ut tantam ovulorum et foetuum molem taeniis impertiret. Quo periculosior est migratio, eo majore gcrminum nutnero animal ad servandam speciem indiget; quo magis ilia ad varia perlinet individua, eo magis natura praevidit, plura eorum interire, ergo cliam ger-mina insita exslingui posse; quod ut caveatur, largiorcs germinum catervas creavit.
Num autem Dr. Lewald in illis animalium familiis, pauca tantum, nonnunquam unum germen profercntibus demonslrare poterit, naturam omnia germina fonnata ad maturitatem perducerc? nonne unquam mulierem aborlire, gravidam mori, infantem ante sexualem maturitatem perire cxperlns est? Ad cjusmodi objectiones naturae lex satis cognita respondet, quippe quae doceat, „quo plurcs animal foetus proferat, eo plures sine speciei damno posse interire, quo pauciores autenn gignat, eo pauciores supervacuos esse habendos; priori in casu cvolutionem mullo complicatiorera simulque melamorphosin et migrationem, quae nunquam
|
||
|
|
||
|
|
||
|
39
sine magnis periculis evcnire qucunt, nrnlto nnagis praemeditatam, in alloro autem evolutionem longe simpliciorem esse.quot; Nonne igitur cum naturae sapienlia congruit, quod magnae talium genninum moles pereunl?
Quibus aulein rebus Lewald argumentabilur, Kuechenmeisterum rcpugnanlias corn-misisse, quod dixerit, locum, quem cysticorcorum milliones incoiunt, nocessarium csse, non devium, etsi antea professus sit, naturam nihil agere sine consilio? Lewald partim adnota-tionibus suis sese probasse opinatur, naturam hihil consilii essc seculam, si tacniae embryoncs post migrationes et deviationes in eo animali non mutentur in cysliccrcos, quo aliud animal superius pro victu utalur, partim numerurn taeniarum animalis superioris proportioncm Iiaud alerc cum numero cysticercormn animalis, quod iViclum praebeat. Primum momentum jam disceptatmn est, quod ad secundum attinet, plane perversus est hie modus, tales propor-ionum calculos insliluendi. Consideremus taeniam crassicollem et cysticercum lasciolarem. Generatim cysticerci fasciolares rari sunt in singulis muribus, unus, summum duo in uno hepate inveniunlur, altera parlc taenia crassicollis ad parasitos erüberrimos intestini folini pertinet, etiamsi multao foles cubicularos in urbibus riventes facta sectione nullam oflerunt taeniam. Oucmadinodum defectus tacniae crassicollis apud felcs cubiculares, quae mures non amplius venantur et devorant, eo explicatur, quod ejusmodi feles non cysticercis in taenias tran-scunlibus inlici possunt, ita omnes taeniae crassicolles, etsi numorosissimae, quae in iuliiun intcstino repcriuntur, c cysticercis devoratis derivari qucunt. Maximus harum taeniarum nu-merus apud feles deprehenditur, quae ab liorlulanis, pistoribus, pcllionibus etc. ad mures venandos aluntur; suinmus in ana fell reportanun numerus 25 aequat, et si plures sunt, omnes a cysticercis devoratis possunt deduci. Felis alacris unum cortc murcm quotidic ve-nalur, itaque intra annum 365 mures capere ct devorare potest, felis duos et dimidium annum nata Ce.xcepto prime -vitae semestri, quo mures nondum venatur) 730, tres et dimidium annum nata 1100. Kueehenmeister in deno quovis aut viceno mure unum invenit cysticercum, et si hocce numero murium captorum numerus dividitur, germina taeniarum crassicollium IS—36, 36—72, 55—110 redundant, lino si fingainus, quinquagesimum quemque murem nonnisi unum habcrc cysticercum, jam hie sufficit numerus, ut 25 taouiae in una feli depre-hendantur. Proinde numerus taeniarum in una feli inventarum non solum a cysticercis devoratis derivari potest, scd mirari ctiam oportet, numerum non esse majorem. Non praeter-mittimus illud, quod altera felis plures altera pauciores mures cysticercis praeditos venari potest, et quod magni momenti est locus, ubi mures capiuntur, qiioniam singula loca, id quod de omnihus cestodibus valet, imo spatia quaedam ininora taeniae foetubus opulentiora sunt aliis. Magnus ergo restat cysticercorum numerus, qui devorati quidem, evolutionem non adipiscuntur. Etiamsi autem concedamus, justam proportionem hie inventam non esse (quae ccrto invenla est), nonnc ipse Lewald, quum animalia cysticercis pasceret, egregiam pro-
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
40
porlionem obtinuit? E cyslicercis 235 paslum dalis 199, ex aliis 269 laeniae verae 236 evaserunt. Gratulabor Lewaldio, si ex infantibns 504 fausta vilae conditione utentibus 435 ud sexualem inaturitatciii educaverit.
Contemplcmur aliam laeniae ct cyslicercl ad earn perlinentis speciem, in natura li-bere obviam. Num disproporlio inter foetus et cestodes maturos exstat tails, ul tacniae maturae in natura obviae e ceslodum devoratorum numero derivari nequeant? Intueamur taeniam solium et cystlcercuin cellulosae ad illam pertinentem. Ouicunque semel conspexit sueni cysticercos habentem, sane mirabitur, tanto gerniinum numero apud homines tam exi-guum taeniae solium evolutae numerum inveniri, nisi simul memincril, consuetudine nostra, carncm suillam vel elixam vel assatam comedendi, germinum numerum ad minimum reduci. Omissa eorum infectione, qui crudis carnibus non vescuntur, rationem tanlum habeo Abysslno-orum*), illls frucniluin, quorum slnguli non modo taeniam, sed taenlas contlticre videnturraquo; itaque Lewaldii sentciitiam refulant, qui illud Ihcoriae Kuechenmeisleri non favere dlcit, „quod Judaei et Judaeae, carne suilla nunquain vesccntes, aeque ac Mubamedani in Abyssinia, secundum Korani praeeepla a carne cruda abstinentes, taenlas babeant, quamobrem alia Infectio ac per cysticercos, nimirum per ovula, locum habere debeat.quot; Istae objcclioncs a Rueppell, Bruce ct allls ad Meyer, Ahrens (Die ßlülbcn des Kousso, Zurich 1851), inde-que ad Lewald Iranslerunt. Pan! esse momentl, nemo non intelllget, elenlm ne sclmus quidem, ulrum Abyssinorum cestodes taeniae species, an botliriocephalus sit, ct si taenla cst, ulrum taenia solium, an tacnuie nicdiocanellala hominis, ulrum scolices taeniae solium generatlm in Abyssinia, numne ellam in allis animallbns, quorum a carnibus Judaei non prohibentur, oc-currant, annon taeniae mediocanellatae gcrnicn in alio invenlalur animali comeslibili, quod serius oclus nobis liniotcscal. Redlturi ad nuinerorum disproportionem inter cysticercos et taenlas, quod ad taeniam solium et cysticcrcum cellulosae suls haec tanlum adnolabimus. lit dlscedamus ab co, quod consucludo, carncm non crudam edendi, infeptionis perlcuhnn baud mediocriter dlminuit, quod dluturnlor carnls asservatio mullos cysticercos ab evoiutlone pro-
|
||
|
|
||
|
*) Adnotare Wret, in Tliurlngia, e. gr. Nordhusae; homines taenils frequenter liicoli. Kucchen meister Hamliurgi vidit funiiiwim e Thurin^ia co prolectaiii, lit taenils liberaretnr. Tria iiUulit frusta taeniae suliuin, qnorutn capita micro^copio Kuechenineis.ter 8ubmislt. Ipsum Zlttaviae adiit femlna in Tburtngia naia, apad qnam, quum prolein suam ablacfasset, taenlm solium articulos vidlt. Nonlhusani nempu ciirnein suillam oruilum flubtlllsslme courisam ciim pane hiilyro illito comedcrc (#9632;oiisnonint. IVnm in aliis cliam Tliuriiii;iac plagisV Pus'ea Kuecliunnieisttii' coqiiariim inorum rognuvit, quao, glokulos e carne assala frigula et carne suilla cruda paraturae, massam crudam antea laquo;leguslanl. Dcniqiie eanioni crudam omnes lanii amunt, qui migt'flHtes allquamdtn in llttorlbus marls baltlcl et germanlol vixerunt. Num ibi etiam liitce mos vigct, all In Hutlienia vigcrc traililurV Maxime Kuecliinmeister dolct, quod venia slbi data non raquo;it, anno 1852 Dresdae supplicio allectuin lt. cystlcercis pascendi; quid damni capitis condemnata indc cepissct. Frustra Kueclienmelstei', hoc consilium exseeuturus, Uresdam itcr fecit, fru-titra sunitus experimenli faciendi causa impendlt.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
__4j___
hibet: tarnen distributio carnis vendilae per multas Tamilias infectionem aliquanlo frcquen-tiorem redderc polest, quam prirno obtuitu videatur.
In tacnia etiam serrata et cysticercis ad cam pcrtinentibus, sicut in lacnie e cysti-cerco tenuicolli suis, numerorum proportioncs omittendae non sunt. Taenia serrata rarius apud canes cubiculares ct villaticos, crebrius apud venaticos reperilur. Infra examinabitur, ulnim cysticercus tenuicollis et cysticercus pisiformis iidem sint nee nc; hie adnotare suffi-ciat, ilium a multis suibus abesse, passim vero 1, 2, 4—6 inveniri, cuniculos aliis in sla-bulis multos cysticercos (30—60), in aliis modo i, 2—4, et quidem, si consuetis in locis (circa pylorum ventriculi) deficiant, in recti parielc habore, lepores denique aliis in regio-nibus (apud nos) rarissime, in aliis frequenlissitne cysliccrcos continere. I'roinde quoque taeniarum copia variat. Ouo pauciorcs sues cum cysticerco tenuicolli niactanlur, qncm lanius excidit et cum adipe adhaerente abjicit, quo facto ab cjus canibus vel aliis devoratur, eo pauciorcs tacniac ad cysticcrcum tenuicollcm speclantes apud canem deprchendunlur; quo junior canis, ergo quo pauciora cjusmodi germina devoravit, eo minorem taeniarum nume-mm exhibet. Canes aulem, quibus cuniculorum intcslina ab liominibus cuniculos assatos comedenlibus objiciuntur, canes venatici, qui rccentibus leporum inlestinis vescuntur, si ejus-modi continent taenias, modo plures modo pauciorcs habebunt. Kuechenmeisler, hasce cal-culorum rationes sibi satisfecisse asscrens, nequaquam Lewaldio se sullragari posse latelur, qui haec docet: -Iransilus immediatus taeniae cmbryonum in intestina animalium cjusdem generis devialionis theoriam supponit, ct quum Kucchenmcisleri argumenta refulala sint, ccrto constare videtur, pernmllis in casibus cvolutionem in laenias sine intermedio cysticercoruin slatu concedendarn esse.quot;
Objeclionem Kueclicnmeisteri, cysticercos non esse foetus hydropicc degeneralos, Lewald intlalione echinorrhynclioruni ct ncmalodum in aqua rcfutarc conatur. Pcrperam vcro. Aqua mera non est liquor albutninosus', sanguinis sero similis, sicut contentum vesicac caudalis cysticercoruin. Nemaloidea incapsulata, sexu carcnlia, nunquam in cyslidc sua simili modo degenerant, quanquam humore ciicuinfluuntur. Hoc ex relalionibus Sieboidii, Luschkae et aliorum do trichina spirali palet, nusquam enim dc trichinae inflatione hydropica referunt, quam cerlo oriri oportebat. Quodsi Lewald hac do re sibi persuadere voluissct, facile hoc impelrasset, dummodo nematoda cystidibus libcrata et cysticercos capsula circumclusos, taenias maturas, in humorcm vesicae caudalis cysticcrci tenuicollis immisisset. Cujus experi-menti a Kuechcnmeister instiluli eventus hie fuit: brevissimo tempore cestodes, cuniculis cysticerco pisiformi pastis impetrati, in aqua frigida et calida tumucrunt, aeque ac ascarides e canum intestinis desumtae; in albumine per plures dies absque mulatione asservabantur; in humore a cysticercis depromto diu sine inflatione Jacebant, donee liquor putrcscere et ani-
nialia pcrire coeperant. Nunquam inilatio eundem ibi gradum assequebatur, quam in aqua;
6
|
||
|
|
||
|
|
||
|
42
verrnes laxi parumque elastic! manebant, in aqcn autem servati chordarum elasticitatem oslen-debant. Immissis ccslodibus, haec cvenerunt.
a)nbsp; nbsp; nbsp;Integri ccstodes cum cysticerco tenuicolli aut pisiformi immissi in mero albu-minc hand magis inflantur, quain natural! eorum conditioni convenit; item cy-stidibus liberati, imo quandoque pauluium collabuntur. In aqua maxime tur-ucscunt, vesicae laxae in veros mutantur globos; capsulis liberati non minus tument, nunquam, quod Kuechcntneister vidit, rumpuntur.
b)nbsp; nbsp; nbsp;Cestodcs pastiun dati hoc modo sc habucrunt: parva individua in cuniculorum intcstinis gcnita elapsis duobus post pastum nychthemeris toto corpore, usque in oaptlt, acquabilitcr in doiiola tumuerunt. In humorc vesicae caudaiis per horas viginti absque mutationc alacriter viventia servabantur, in aquam immissa slalim duplo inajora, rigida, imtnobilia evaserunt.
Etiamsl ergo inflatio cestodum secundi gradus in aqua conceditur, haec tarnen ab ea cssentialiler difTert, quam apud cysliccrcos in natura deprchendimus. Tune corporis to-tius cavilas intuincscenliam parvam doliarem format, quae nunquam a capite secludilur, sed lioc inllal, sicut reliquum parenchyina. In cysticercorum humoro non prius hoc fit, quam humor conuptus et albumen decompositum cst. Inflationes vesiculares, at nunquam per to-tum sitnul arliculum, apud cestodcs inaturos modo tum animadvorluritur, quum in humore substantia [nest, quae ccslodum cutem cliemice oUcndil, e. gr. iilicinum. ISTc hie quidem dc iiitiiinoscenlia arte provocala senno csse potest, quae cum vesicae caudaiis formalione, per unum saltern nrticulutn cxlensa, compurari queat. Helminthum inflatio in aqua et habitus in humoribus albuminosis ceteroquin eo modo discrepant, ut a priori intelligere possis, vesicae caudaiis formationem in liquorc aibuminoso non cum phaenomenis longe diversis in aqua com-parari dobcre, id quod Lewald coram Sioboldio fecit.
Denique iLewald adnotat, porpulchram inilationem oedematosam se vidisse, quum cancin cysticercis pisifonnibus pastum tres post horas occiderit. Kuechenmeister contra in quinquo cxemplaribus formam deprehendit, quam Lewald non invenit, nimirum apud caneni aliquot post pastum horas mortuum, qui hora post mortem elapsa secabatur. Proplerea banc majoris momenti esse pulat, quam inilationem illam oedematosam, quam ex descriptione baud plane intclligiinus, sod iis in cysticercis oriri posse arbitramur, qui inter aut paulo post pa-slum perierinf.
Totam vesicae caudaiis theoriam, a Siebold proposilam, per se instabilem esse, praeter Leuckartium, qui Kucchenmeislero pathologicam hujus partis naturam impugnanli suf-fragatur, baud dubie Siebold ipse nunc intellexit, quippe qui teste Lewald vesicam caudalcm pro organo habcat essentiali, ad servandos cysticercos necessario. Nonne hoc optime probat dignitatem objcctlonum, quas Kuechenmeister in medium protulit? Organon ad conservationem
|
||
|
|
||
|
|
||
|
43
individui necessarium, idemque morbosa degencrationo cxortum, quis cst qui logices prae-ccptis hoc respondcrc conlendat?
Rectius Lewald vitupcrassel, quod Kuechenmeister cyslicercorum proles, antequam sexualem maturitatcin obtinuerint, taenias noniinaverit; ast ubi taeniarum vitae conditio incipil, cyslicercorum linilur? In taeniae larvam cysticercus caudae inops cvolvi nequil, haec enim, dimi cysticercus fuit, jam aderat, et si Lewald cos cysllcercos, qui vesicam caudalem deje-cerunt, taeniae larvas ant cum Beneden scolices vocat, nequaquam numenclaturam omnibus numcris absolutam conslituit, sod ccstodum larvae vesica caudali carentes novo designandae sunt nomine. Immerito aulem Lewald perhibet, ex Kuechenmeisleri denominatione stalim cyslicercos in taenias posse inutaii, dummodo cyslicercorum caput in collum et corpus retra-clum exprimatur et vesica caudalis abscindalur. Kueolienmeislcr cyslicercos cum porrecto capile el collapsa sed adhuc adhaerenlo vesica caudali, in intoslino rcperlos, appellavit „irn Momente des Ucbcrgangs aus Finnen- in Taenienlarvcn hcgriirene Ccsloden;', lacnias nun-cupavit iilos cyslicercos intra tubum inlestinalem, evolutionc longius proveclos, qui vesicam caudalem amiserunt, corporis parlcm jam delruserunt ct novos articulos inde a capile cvol-vere iiiceperunt. Nomen desumsit a domicilio el loci ralionibus, persuasumque habuil, arli-culorum incremonlum in cyslicercorum ot taeniarum slalu fortasse, imo probabilitcr, longe aliud esse. Apud taenias nempe arliculi semper eo modo formantur, ut proximus ailiculus inter caput el collum inde a capile procrescat, apud cyslicercos aulem, ubi capul primum c vesica caudali succrescil, primi arliculi ila Ibrmari videnlur, ut vesicae caudalis paries simul inversae capilique proximae imaginariae articulorum lormalioni impendanlur eoquo minus veri arliculi liant, quo magis horum conformatio progroditur. In omnibus quidem liisce cyslicer-cis Kuechenmeister certain invenil nolam inter caput el collum, ultra lios aulem, excopto cysliccrco fasciolari, qui primitus vita et arliculatione magis aulonomica ulilur, cujus caput non inverlitur roajorque articulorum plaga ad taeniae conditioncm transirc videtur, evidentior profundiorque segregalio in articulos per lineas transversales desinil. Lewald quidem cuni-culis cyslicerco fasciolari paslis luieclicnmeislerum refutasse videtur, elenim post 24 el 100 horas cyslicercorum vestigia non amplius deprchendit, „uno lamen in casu, datis 15 cysti-ccrcis, post horas 24 ct % in lenui intoslino, non procul a pyloro, quatuor taeniarum larvae, nempe caput el collum cyslicercorum sine vesica caudali, ccrncbantur, quarum duae modo unius, duae vero lincarum duarum longitudinem el parlcm cervicalcm oblique avulsam oHercbanl. Capita microscopio submissa ex lolo cyslicercorum pisiformium capita aequabant.quot; Ex hisce experimenlis quidnam concludcre licet? Nihil, quod nostram quacslionem dirimat, quoniam experimenta imperfecta neque consummata sunt.
Hoc tanlum Lewaldii experimenta doccnt, intra 24 horas post paslum interdum cy-
sl'cercorum capita cum majorc aut minore parle cervkali, post qualriduum aulem nullum
6laquo;
|
||
|
|
||
|
|
||
|
44
enrum vestigium amplius reperiri, id quod jam Kueclienmcister, translntis cysticcrco pisi-formi, tenuicolli et fasciolari in canis intostinum, expertus est, addere auteni neglexit, cysti-cercos pisiformes fellbus ingestos intra primos quatuor vel sex dies quidcm reperiri, arlicu-lalionem autem non observari, sed appendicem formatam similem esse appendicibus taenioi-deis in pisciuin intestine, baud dubie igitur jam antea scolices in alio animali vixissc et in piscium inteslinum delatas vitarn inter scolices taeniasque inlcrmediam egissc, quae sententia experimcnlis conlirmalur magis, quam refcllitur. Altera aulem parte Levvaldii ex|ierimentum nolatu dignum est, quippe quod doccat, cestodum capita jam exculta, in animalis idonei in-tcstinmu delata, nova migrationo activa per intestini pariotes non denuo in cyslicercorum con-ditionem transire, ne tum quidcm, quum in inteslina animalis perveniant, quod cestodem, de quo agilur, qua cysticercum conlinel. Alioquin enim Lewald quatuor cyslicercorum capita ob coleiilalcm, qua belminlbes loca idonea adeunles et migrandi cupiditalem sequentes per in-teriora animalis terebrando promoventur, brevi lemporis spatio in tubum intestinalem tere-brando alte inserta, ne dicam libcra, in vontris cavitate invenisset. Hoc simul argumentalur, oystioeroos, ubicunque repcriuntur, non o cestodum capitibus taenioideis dcvoratis, in tubum intestinalem evolutioni baud favenlem dulatis, migrationo esse exortos. Nihil ergo rcstat, quam ut vel directc ex embryonibus liamulis sex munilis, vcl immigratione a cute inde na-soantur.
Lewald experimenli sui eventUS Ills verbis compleclitur: „Wer nur eine Abstossung der Schwanzblase und den daraus hervorgehenden Prozoss sehen will, dor braucht nur einem Kaninchen wiederum Finnen eines andern Kaninchens beizubringen, wie die Experimente darthun und (quod Kuechenmeister additj das gefülterte Thier 24 Stunden etwa nach der Fütterung zu tödten, da im Gegentheil nach längerer Zeit das Experiment missglilckte; wenn er aber, Lewald pergit, darauf Gewicht logen will, dass nicht nur eine Tacnicnlarve (d. h. ausgedehnter Körper und Hals des Cysticcrcus) daraus entstehen soll, sondern er auch eine gegliederte Taenie erzielen will, der muss solche Finnen zur Fütterung anwenden, die der Taenienspecies dos Thieres, das man füttern will, entsprechen.**)
Si trematoda generationis vicissiludini obnoxia per varias migraliones sequimur, facile nobis persuadebimus, multa obstacula iis posse ofFerri, quae, quominus ovolutionis llnem, nempe immigrationem in intestina animalis ad conformalionem sexualem idonei, assequantur, prohibeant; parlim enim variae emigrationes et immigrationes ernbryonum infusorioformium aut cercariarum caudalarum non prosperc cedunt, partim momentum incapsulalionis cercaria-rum non est teinpestivum, partiin deniquo, exorta incapsulatione tempestiva, insectum ab in-capsulata cercaria pro animali hospite electum vel tempore vel loco Inopportune emoritur et
|
||
|
|
||
|
•) Revertamur ad exponendas 8ieboldii sententiaraquo;. Goldberg.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
45
cercaria incapsulata impeditur, quominus in animal ad consummandam evolutionem sexualem necessarium itnmigret. Qui interitus variarutn evolutionis rormarum Irematodum, rebus ad-versis inductus, eo compensalur, quod generationis vicissitudo trumalodibus adminicula sup-peditat, avolutionis tormas progenici suac inirißce multiplicandi. Itaquc horum animalium propagalio tuta est, magno enim e numero scolicum et larvarum, etsi non paucac variis rebus a fine suo arccntur et intereunt, satis multa rcstant individua, quac, superatis omnibus impedimentis, in sexuales speciei, ad quam pertinent, formas evolvuntur.
E cercariarum historia phaenomena quaedam intoliigimus, qune a prioribus hclmin-thoiogis, migrationum et generationis vicissitudinis parasilorum ignaris, pcrpcram explicari solebanl. Saepissime apud homines ot animalia in media subslanlia organortim diversissimo-rum cyslidcs inveniunlur, quae helminthes sexualem evolutionem nondum adeptos continent. Explicare non poteranl, quanam ratione parasili in animalium inteslinis viventes in organo maxime abdilo, loris plane secluso, oriantur ibique propagentur; putabant igitur, generationc oriri aequivoca e parlibus conslitucntlbus organi, quod inhabitent; hac in re quoque causam cerni üpinabantur, quod ejusmodi entozoa parlibus sexualibus carcanl. Saepe cliam enlozoa recenlia aut imperfeolo evoluta in media substantia organorum libera invenla sunl eorumque origo a generatione atMpiivoca derivata, dmn baecco cntozoa in emigralioru! vel iinmigratione versabanlur, aut in organo requicscebant, donee animal hospes ab alio dcvorarelur eoque modo imnugratio, quam exspeclabanl, passiva efficeretnr.
Nonnulli parasiti migrantes in organis animalium, quae perlbrant, impune feruntur, alii vero migrantes eo retinentur in organis, quod materie coagulabili, quam organs ilia cx-sudant, (•ircumcluduntur. Proindo duo hclininlhuni incapsulatorum genera tlistinguonda sunt.
Apud altorum genus ipsi parasiti incapsulationem admiiiistranl, apud altcrum vero organou, in quo resident, capsulae paricles exiiibet. Hi quidem ex parasitis in verlebratis animalibus passive incapsulatis facile cognoscunlur, quoniam cum tula linilima animalis hospi-tis immediale et intime cohaerent ejusquo vasis sangnifcris pertoxuntur.
lliscc capsulis diversissima entozoa repcriuntui' inclusa, quorum sors alia alque alia evaderc potesl.
Multi bclminthum foetus incapsulali non amplius mutanlur, sed brevius longiusve tempus momentum eAspeclant, quo cum bospite suo ad auspicandam ultcriorcm evolutionem in tubum intestinalem ferae alicujus del'crautur. Hue cercariao perlinenl. Ncmalodes etiam parvus, non cvolutus, qui immerito pro helmintliuin forma exculta habetur et trichinae spi-ralis nomine describitur, aliquamdiu in cystide persistil, nee crescens nee maturitalem sexualem adipiscens. Haec exilis trichina spiralis non solum in carnc hominum innsciilari, sed ctiam in pleura et peritonaeo diversissimorum animalium evcrlcbraloruin intra capsulas ovales, '/t lin. longas, dcprehcndilur. Hand dubie liuic vcntiiculo cerium incapsulationis tempus
|
||
|
|
||
|
|
||
|
46
|
||
|
|
||
|
pracfixum cst, quo clapsu si passiva migratione non libcratur, perlt, ita ut ejus corpus, quod nc ininimuni quidem incrcvit, in massam rigidam, vitrcam, e calcaria carbonica consistentem, mutetur, formani voro prislinam retineat. Hanc metarnorphosin vitrcam aut cretaceam alia eliam onlozoa incapsulata et cmortua subeunt, attamen cadavermn forma non semper serva-tur, sed niagis minusvo mutatur, imo dclctur.
Alii hclminthus incapsulati crescerc pergunt, ita ut ex parielibus capsuiaribus carceris sui nutrimenta capiant. li autcm helmintiium incapsulatomni, quos natura destinavit, ut in organis digostivis quorundam animalium tnaturilatem sexualem assequantur, hunc statum in cystide sua adipisci nequeunt, earnque ob causam, otsi adolescunt, sexual! propagalione lam-diu desliluuntur, donee animal hospes a cerla quadam lera devoratur, cujus Inbus inlestinalis lielminthcs sexu carcntcs in ultiinuin evolulionis stadium traducere valet. Ad varies nema-todes et eostodes provocarc licet. Multorum piscium inarinonnn hepar capsulis obscssum esl, quae saepe ascaridem lunibiicoidem satis adullam, pollicem et quod excurrit Ion-gam, continent. Helniinlliologi hunc parasitum nomine „ascaris capsularis,quot; „filaria piscium,quot; lilaria cvstica,quot; helmintiium syslemati interposuorimt. Equidom his in neaiatodibus nunquam orcana sexualia evolutn dcprehetuli. Oui quum rcliqua organisatione lolaque forma miram consensionem cum ascaridibus quibusdam lumbricoidibus sexu mature pracditis, noinpe cum ascaride osoulata, spicuiigora, angulata, auola, ct alias ostendanl, quae tubura alimeiitarium phocarum, halicoruni, colymborum, larorum el piscium rapaciuin incolunt, facile est cogitatu, nematodes illos IncapstllatOS, nondum pcrfeclc evolulos, ad unaia alteramvo ascaridum ultimo loco dictorum speciem perlinerc. Accuratiorcs disquisiliones nos edoccliunt, quaenam horum nemalodum genera, pro singularibns speciebus habila, lanqaamjutliora cl vetustiora individua in unam eandemquc speciem redigenda sint. Ascaris quoque incisa, sexu carens, quao in talpae poritonaeo incapsulala repcrilur, in alius animalis intcstino maturitatom sexualem obli-nebit. Ex quibus apparet, heiminthum foetus, qui procul a parcntum domicilio cvolvuntur, migrationibus tandem eurn locum assecuturos essc, ubi parcntum suorurn partcs agere spe-ciemque suam propagate possinl.
Ob migrandl desiderium istorum heiminthum embryones ex ovo modo clapsi ab evolulionis loco quaquaversus extcndnntur, ut, obiata opportnnitate, in animalia immigrent. Non arduum est intcllectu, nudta horum ei(d)ryoiiiim millia debitum scopum non assequi, quoniam migrationes numerosis casibus adversis submitluntur. Proximo igilur interest, ut heiminthum ambryones pro hospitibus txansiloriis talia animalia sibi quaerant, quae a foris, quarum inte-stinum parentibus illorum embryonum domicilium ct incubationis locum praebuit, devoranlur. Complures autem helmintiium rcccntium fruslra immigrant, ram ultimum evolutionis gradum hand assequcntes emoriunlur, quoniam hospes eorurn, cujus cst hoc efficerc, hostes suos elfugit.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
47
Porro nonnulli helminthum embryoncs migrandi desiderio seducuntur, ut ea animalia intrent, quao nunquam dcvorantur a feris, quarum canalem alimontarium appotebant. Hoc ex eo concludo, quod una eademque helminthum forma incapsulata in diversissimis animalium generibus occurrit, quatnobrem eos embryones, qui tali modo scopum assocuti non sunt, pro helminthibus ab itinere deviis habeo,
Multos ab lielminthum deviatione abhorrere scioj objicerc enim possunt, helminthibus, ut omnibus animalibus, insitum essc instinctum, quo irnpulsi nihil inutile suscipiant, scd rectam migrandi viam inveniant. Ouod si ila se haberet, quisijue tacniarum embryo ali-quando in taeniam adolescerel, ascaridum iumbricoidum nuinerus adeo augerelur, ut ingente ovorum, quae pariunt, numero liospiles parasitis frequenlibus interücerentur. Qai hclminlhes colligit, saepe experitur, hosce parasites non tarn crebros esse, quam credideris, si ingen-tem ovulorum numerutn intuearis. Vermn potius existimaveris, naturam helminthibus, quum sexualem cvolutionem tam difficulter assequantur, earn facullaUun indidisso, ut pauca indivi-dua, si oinnia impedimenta plane superaverinl, evolutis parlibus scxualibus ovulorum millio-nes parere qucant. Cultura magis magisque proccdente, animalium quorundam diminutionlaquo; et exstinclionc, nee non animalium domeslicorum mansuefaclione ct augmento vitae raliones helminthum paulatirn ita mutatae sunt, a statu primitive adeo rccessorunt, ut multi heliiiintlium embryoncs innalo migrandi nisu deviatioiiibus submiltantur.
Trichina spiralis in hominibus obvia, quae pro ncmatode incapsulato, sexu carcnle, liabcri debet, deviatione tanlum in hominum carncm muscuiarem (Id'crri polest, ncque minus cysticercus collulosao, qui in musoulis el aliis hominum organis baud rare occurrit. Cysli-cercus cellulosae in tube intcstinali quorundam mammalium ad taeniam sexu praeditam ado-leseere polest, trichina spiralis, in solum aptius traducla, quoque sexualem maturitalem adi-piseilur. Utriquc parasito id osse conslitutum, ut domiciliuin transilorium ponanl in hominc, migrandi opporlunilatcm exspectent, quae modo oü'eratur, si homo parasitos sexus expeites continens a fera certa devoretur, nemo lectorum fatebitur, scd parasitos illos modo data oc-casione in hominum intcriora abcrrasse, quisque opinabitur.
Mulli lielminthum foetus, qui nonnisl in tid)0 intcstinali ccrlorum animalium verte-bratorum evolulionis stadium extrcmum asscquuntur, migianles in alia organa, ut musculos, hepar, peritonaeum eorundem animalium deferuntur, ubi cvolulioni baud submiltuntur, dum alii, ad tubum intcstinalem horum animalium deducti, scxuali maturilalc imbuuntur. Exempli gratia piscium triacnophorum nodulosum commemoro, qui in esocis et pcrcae intestino ad longarn taeniam sexu mature inslructam adolescit, dum iidem pisces saepe alia illius taeniae individua, semper autem sexu carentia, in hepatis cyslidibus gcrunt, quae pari modo para-siti devii esse videntur.
Migrantes per animalium vertebratorum corpora embryones helminthum exiles non
|
||
|
|
||
|
|
||
|
48
raro, perforatis vasorum parietibus, in sanguinis rivum provehuntur et cum sangfuinis corpus-culis circuinfcruntur. Sacpe in sanguine avium, reptilium, piscium cmbryones lielininthum inventi sunt, quibus nomen „hacmatozoaquot; inditum esl*). Quae liacmalozoa in sanguine non amplius cvolvuntur, non crcscunt^ nonnulia eoruni, dum per sanguincm circumferuntur, in vasis angustioribus quorundam organorum subsistunt ibique solutn obtincnt idoneum, in quo crescant; hoc saltern modo explicari potcst, cur apud homines et animalia nonnunquam en-tozoa medio in eerebro, in mcduliae spinaiis cavo, in bulbo oculi deprehendantur. Diclae corporis rcgiones partim ossibus, parlim lunicis tendinosis lirmis ab oxlernis injuriis ita mulaquo; niuntur, ut, priusquatn hacinatozoa innotuissent, parasites nequaquam foris in ilia urgana pe-nelrare, sed generationc aequivoca ibidem nasci, existimarent. (quot;yslicercus cellulosae, coe-nurus cerehralis, ecbinoccus hominis el voterinorum, ut dudum conslat, hominum et vcrte-bralormn animalium cciobrum et inedullam spinalem incolunt scnlcnliatnque eoruni, qui ge-noralioncm aequivocam lucntur, hucusque suslenlaruiil.
Cum migralionibus et gcneralionis vicissitudinc helniinthum duo phaenomena cohac-rent, priiis incognita, quot;unc autem rrequciitissime obvia. Circa ea nompe helniintha sexu maturo jiracdila, quae gcneralionis \icissiludini cum migrationibus obnoxia sunt, ovula tan-Uim ant cmbryones rccenter elaiisi invoniunlur, reliqui evolutionis helminlhum gradus desi-dcrantur saepeque doiuuin post ibeluum cmigrationcm ad alia loca apparent. Porro mulla hclmintha migrationcs agenlia nunquam cerlo inagnilmünis gradu inforiora cornuntur, quipfie scoliccs aul larvae non prins migrationem auspicantur, quam certum evolutionis stadium as-socutac sunl.
De hclininlbum inigralionibus et gcricralionis vicissiludine cam ob causam fusius dis-serui, ut capita soquonlia, in quibus dc scollicum gcneralionc ngitur, probe inlelliganlur. Nonnulli lectorum propa^ationis historian) quorundam parasitorum a me tradilam novam alque miram habchunt, at vcro gcneralionis vicissiludo baud magis admiranda est, quam metamorphosis. Proccssns aulcm melamorphoseos apud animalia suporiora et inferiora jam dudum nobis cogniti sunt, quamobrcm nequc ranarum melamorplioses miraaiur, neque stupemus, si eruca in chrysalidcin vcrtilur et aliquamdiu post papilio prodit. Plurimi, quibus ranarum et inseotorum metamorphosis raira es insolita videtur, baud dubie non meditanlur, tempus ali-quando I'uissc, quo animalium diclorum melamorpbosis cognila non Tuerit, quo igitur, vcra origine plane abscondita, gcncralio aequivoca defend! consueverit. Fore spero, ut veniat tempus, quo complicata generationis vicissitude non solis naturae scrutatoribus innotuerit.
Ceslodcs singularem lielininthum classem constiluunt et in solis animalium vertebra-
*) Varias observatlones circa haematozoa in commentalione: Parasiten (pag. (i48) consoeiavi; quo ex lempure novae obseiv.ilioncs evnlgatae sunt ab Kcker (Müllers Archiv 1S45, pag. 501), a Wedt (Beiträge zur Lehre von den iiavmatozuen, Wien 1849), a Leydig (Mliller's Archiv 1851, pag. 2'i7).
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
49
torutn intcslinis porfeotaiU cvolutioncm cl sexualem malurilalom assequuntur. Omnes cesto-des, extra tubum intestinalem in viscerilms aliis piscium, replilium, aviutn, vertebratorum animalium saepe obvii, aut in animaliiim inferiurum interioribus inventi, semper scxuali niaturilatc carent. Hoc in slatu tnigrandi opportunitateru cxspectanl, quae co oilertur, quod eoruin hospiles ab animalibus vertebralis rapaeibus devoranlur.
Tiini deinuni, quum cestodes se\u carentes in inlestina animalium evolulioni cormn taventium passive immigrarunl, maluritas sexualis existit, qua faeultatem adipiseuntur, ovula ad propagationem idönea pariendi. Hoc in itinerc aeeidit, ttt ccslodcs non ovoluli i'erarum ven-Iriculum magis minusve incolumes pervadant, in intcslinis aulom nidulenlur, dum paries malles bospilum priorum digestione OOnsumutltur. Mulla cxempla hoc conlirmant, quorum o nu-moro sequenlia lantum apponam.
In regionibus quibusdam gaslcrostei parasilo taeniode incolunlur, qui in vcnlris ca-vitale eorum libeio vivit et venlrem saepo ingenlem per ambilum twtendit. llic parasilus bothriocepliali solid! nomine prius csl descriptus. Arliculi et partes sexuales bujus ceslodis inlra gastcroslcum nunquam evolulionem assequunlur.
Mullac aves aqualicae et palustres, quae gastcrosteis vcscunlur. in tubo intcstinali lacniam cnm sexu maluro habent. qui nomine bolliriocepliali nodosi liclminlliologis innoluil et niliil aliud est, nisi major evolutionis gradus bothriocepliali solidi, qui postquam gaslero-steus in avium ventriculo digestione consumtus est, e ventris cavilalc incolumis in novi ho-spitis inlestinum, ad oblincndum sexualem inalurilatom, transiit. Evolutio singulorum indivi-duorum co longius proveeta invenitur, quo diulius post immigralionem passivam in tubo avium intcstinali substilerunt. Ex quo nexus inter botbriocephalum nodosum et solidum in-noluit, ambac taeniao non amplius ut duae species dislingLiunlur, sed ducc Creplin, qui primus attenlionem ulriusque laeniae afflnitati inipendil, pro variis aclatibus ejusdem cestodum|generis Schistoccphali dimorphi, babenlur. Similis ratio est ligulae simplicissimae, in ventris cavraquo; cyprinorum variorum parasitantis, quae organa sexualia band evoiuta habet atqun rctinel, dum piseibus insidet, in intestino autem analis, aidoae aliarumque avium aquaticarum, si cum pisoibos deglutilis intravit, maturitalem sexualem obtinet. In systemalibus helminlbolo-gicis veterioribus ligula simplicissima sexu matmo praedita varia specici nomina reeepit, modo enim ligula sparsa vel uniseriaüs, modo ligula alternans vel interrupta appellata ost.
Nonnulli cestodes juniores baud raro in piscium hepate aut perilonaeo nidulantur ibique palhologicum exsudationis processum eHiciunt, enjus produetum substantia est mem-branosa, taeniarum foetus capsulac instar cingens et ab organismo quasi secludens. Hie pro-ccssus, quo organa ab advenis infestis sese tueri conantur, incapsulalionis processus vocalur.
Cestodes incapsulati crescere pergunt, sexum autem maturum non adipiseuntur, nisi
solum idoneum invenerunt. Hospiles eorum si inlcrcunt, priusquam ab animali rapaci devo-
7
|
||
|
|
||
|
|
||
|
50
|
||
|
|
||
|
rantur, custodes etiam suxu destituti, nullis foclubus rcliclis, pcreunl. Varia cxcmpla luijus sentenliau veritalcm testantur.
Jam supra (pa^. 36) Iriaenophori nodulosi mentioncin feci, qui laeniae longae for-inam ruferens esocis et percnc intcstinum incolit ot in hoc laiitmu sexu maturo praeditus rcpcritur. Holininliiolorri lianc laeniam in aliis quoquc piscibus, nominatim salmonibus, de-prehüiidi tradunt; at modo in iicpatu ct pcritonaco, incapsulala quidem et soxu destiluta, ccrnilur. Ipse nupcr milii persuasi, laeniam hanc extra intesliuum esocis et percae maturi-tatem sexualem itnpetrure non posse: iiepar neinpc perniultorum salinonum salvelinorum, in lacu reglo propc Borohtesgaden oaptoram, oystldibus majoribus et minoribus obsessum invent, quao individua plus minus uduita triaenophori nodulosi, sexu plane destituti, cunlinebanl. Taeniae istae baud dubie evolutionem exspectant, scd turn demuin assequuntur, quum in tubum inlestiimlem esocis aut percae iminigrarmit, id quod facile evenire potest, quoniam laous ille pisces habet rapaces, qui snlnioiiibus insidinntur. Triaenophorus nodulosus si ma-luritalem sexualem obtinuit et in intestino esocis et percae ovula peperit, haec ipsa, quoniam cestodum embryones ovula nunquam eo in loco reiinquunt, ubi edita sunt, passive emigrant, i. e. cum laecibus piscium per anum ex inlesliuo elimiiiantur. Quid triaenophori nodulosi foetus proximo experiantur, non oomperi, ex observalionibas tamen circa alios hel-minthes institulis suspicari licet, triaenophori nodulosi foetubus migrandi nistim insitum esse, ut soluiu potant idoneum, in quo facultatem impetrare queanl, speciein suam sexu maturo propagandi. Tametsi nescio, qua forma triaenophori nodulosi foetus migrationes suas auspi-centur, lamen ex eo, quod triaenophori individua incapsulata, saepe satis adulta, inlra hepar variorum piscium (salmonis, gastcrostei, blennii, aliorum) inveni, raliocinium duco, triaenophori foetus in hosce piscos immigrasse, nxspeclaluros nempe, donee hospes in piscium ra-pacium ante diclorum fauces inual. Utnim triaenophori foetus semper hospite intermedio ulanlur, quo immigratio in inlestinum hospitis principalis (esocis, percae) efficiatur, curto dirimere nequeo. Fieri fortasse polest, ut triaenophori nodulosi foetus, oblata occasiono, in csocem aut percnm direcle immigrent: multum aulein interest, quaenam organa liorum piscium ab immigrantibus triaenophori foetubus proximo pelantur. Qui si in hepar aut peritonaeum esocis Vel percae tleferunlur, quum solus iubus inteslinalis piscium dictorum evoluliuni eorum faveat, eandem ibi sortem cxperiunlur, quam aliis in piscibus, eystidibus cinguntur el in iis crescere possunt, sexualem vero maturitalem non adipiscuntur, nisi oorum hospites a majore sui generis individuo devorantur. Similes migrationes ac deviationes ad taeniam longicollem ct ocellalam speclant, quac, execpto lubo inleslinali variorum salmonum ct percoideorum, in hepate eorundem incapsulatac, corpore arlieulato scd sexus cxperle, deprehenduntur. Adilcre liceat, triaenophorum nodulosum sacpe sexu destilulum in hepale et peritonaeo gaslcro'stci
|
||
|
|
||
|
|
||
|
invcniri; quum csoces el percac gasterosteis ob spinas suas parcere suleanl, triaennpbori foetus in gasterosteum iminigruntes ccrto dcvii c.xistimandi sunl.
Variae species laenlarum generis „Telrarhynclius,quot; quae in systemate helmintholo-gico cnumcrantur, nihii aliud sunt, nisi formae liaud ovolutae et sc\u deslilutae taoniarum, quae evoiutac ut sexu inaturo pradilae pro vario cestodum generc, a telrariiynchis plane discrepanle, imbitac sunt. ßudolphiinn secuti lielininthologi his ex formis genus „rhynchobo-thriuinquot; composuerunt. Genus autein „telrarhynchusquot; mine dclenduni est, quoniam Ibrmae hue relalae recentiora evolulionis stadia quorundam rhynciioboliiriorum exislimari debent. Finis ceplialicus nonnullarum tetrarliynchi specierum cum quatuor proboscidihus pro et rctra-ctilibns, quae multis Immulis nculis inunilau sunt, el cum quatuor aootabulis tnobilihus, lorma et organisalione cum line coplialico liiynchobolhricorum lam cxaclo conscntil, ul de illorutn origine dubilari nequeat. Rhyncliobolbria plane adulla sexuque inaturo praodita nonnisi in tubo alimenlario rajarum et squalorum invcniunlur. Rhyncliobolhrioruin loelus, ut in alia individua piscium illorum rapaciurn transmigront, iis animalibus marinis utunlur, quae rapto-ribus illis viotutn praebent. Ouuin squali voraces in dcligendo viclu inodnm scrvare non soleant, rliyncliobothriorum foetubus non opus esl, ccrlis animalibus marinis lanquam hospi-tibus intermediis uli, ut per hos in squalorum inlestina traducanlur. Revcra in diversis marls incolis, ut pleuronccle, mullo, gadinis, trigla, imo in sepiis Ictrailiynchi, i. c. rliyncho-bolhria juniora rcpcriunlur. Hoc parasitorum domicilium nonnisi Iransilorium essc, incapsu-lalio corum, quae saepe observatur, demonstrat; non inquilinos esse in iiospitibus illis intermediis, multoruin magna tcstatur alacrilas, qua carnem, ventriculi parictcs, variorum orga-noruin subslantiam porforant, quatuor probosoidibus magno hamulorum nuniuro munilis ad tercbrandum el lodicndum utentes.
Cestodes reoentes, quorum oxlremilas ccpbalica perquam mature I'ormain capitis pa-renlum sexualem niaturilatem adeplorum induit, lacile discerni patiuntur, ex quanam taoniarum specie originem duxerint. Helminlbologi auctore van Beneden talcs cestodes non evo-lutos et sexu carcntes, jam vero capitis parenlum formam prac se ferenles, scoliccs appcllanl. Cestodum scoliccs quod ad dignilalem physiologicam cum insccloruin larvis comparalae sunt, at comparalio Icnieraria est, quoniam unaquaeqne inseclormn larva cadein sub forma ovum relinquit et paullatim in insectum propagandi i'acultate praeditum mulalur, |ceslolt;lum autein scoliccs hoc slatu neque ex ovulo proveniunt, neque in unain taeniam propagandi facultalc munitam commutanlur, sed gencralione baud sexuali multa individua sexu instructraquo; proferunt. Hie igilur non de metamorphosi agitur, sed de generationis vicissitudine, in qua scolicum formae allricum partes suscipiunt.
Quod ad cestodum vitae historian), prae ceteris adnotandum est, omnes scoliccs,
qualemcunque habent formam, modo juniores taeniarum actalcs cxhibcrc, cestodum vero
7raquo;
|
||
|
|
||
|
|
||
|
52
i
embryones ovorum involucra relinquere sub ibrma, quac ab ilia scolicuin niaxinii; didoral. Generis laeniae et bolhrioccplrali embryones formam ofTerunt consentaneain, quamvis capita sic dicln lionim ccslodum admoduin diversa iigura insigniuntur. Totus horum embryonum habilus lerebrnndo et fodiendo adaptatus esl, quod eorum migraliones niaxime sublevat. Corpuscuium enim microscopicum minulissimum, rotundiuscuium eonstituunl, c cujus uno polo cuspides limiiulorum sou falcularuni sex prominent, duae in media parte, binao in utroque lalerc. Qui baniuli sex tria fonruirum paria exhibenl, ita disposila, ut utrinque embryonis harnm rornmnim unu dcpreheiidatur lianiulique duo exlremi, duo medii duoque inter medios el extremes locali aequaies sinl (CT. Bescbreibung dieser Häkchen in Burdach's Pliysiologic. Bd. II. 4837. p. 204). O'iodsi talis embryo ab ovi involucrls liberatur, quod inter duas la-nielias vilroas, ovuli teslulis eaiile diruptis, sine laesione embryonum laeniae piisilloruin lieri polest, adhibito microscopio varii einbryomnn inolus cernunlur; corpus lereliusculuin contra-hilur, eloDiialur, diainelrus Iransversa diminuitur siinulque ex ea corporis exlremitate, cui hamuli sex insidcnl, et quani hac de causa anleriorem di.xerim, liamuli vicissirn anlrorsum el latera versus longe prolendunlur. Qui motus islos observat, lacile inleliiget, laeniarum embryones jam per so minulissimos in paries inolles luimidas aliorum animaiiuin penclrare et in interioribus quaquaversus reptare posse. Si oestodum embryones tacta itmnigralione et inoapsuiatione in animali aliquo niduni suum posuerunt, quo medianlc in lubum inleslinalem aniinaiis vertebreti iillimo evolulionis sladio faventem porvenire possunl, mirarn ineunt metamorphosin, qua e\ embryonal! slalu in scolicuin stadium transeunt. In embryonis interioribus nempe organa formantur, quae paulatim formam capitis taoniae induunt; tale caput in corpore embryonis eesloduin semper cvlremitatem ceplialicam illins laeniarum speciei aequal, abs (|ua embryones originem ducunl.
Cestodis caput plane evolulum ex interioribus corporis protrudi polest, quo faclo lolus vermis scolici responded Tola scolicis evolulio cum inlerna gemmarum formalione op-timc comparatur.
Scolices, ut helminlliologi |raquo;riores pulabanl, o eesloduin exlremilale cephalica con-slant, cujus ex fine posleriore serins demuin taeniae corpus proprium succrescil. Quod ad scolicuin organisalionein praecipue adiiolandnm est, nusquam os carum conspici, nulrilionem igilur fluidis lantiim per culem absorplis efnei posse. Saepe in corporis earum subslanlia laquo;orpuscula globosa, ovala aut discoidea vilreae indolis animadvertuntur, quac pro ovulis ba-lila coquo modo liorum animalium dignilas perperam cxplicata laquo;st. Haec corpuscula nihil aliud stint, nisi organisatae depositiones calcariae carbonicae, quac apud multa alia animalia inferiora lanquam cutanea concrcmenla occurrunl. Scolices etiam taeniae recentcs vocalae sunt; at varia \ilae stadia, quae cinetiuntur ceslodes, rcctius intclligcmus ct cum vitac phae-
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
____53____
nomenis reliquonim helminthum conciliabimus, si scolices, ul supra adnotavimus, pro altri-cibus habemus.
Scolices cestod in. nomine ultricum designantes, tacultatem iis iiiesse judicamus, in-dividua sexu munita generatione non sexuali proferendi, id quod sane evenit, sed inediante tantum animaliuin vertcbratorum lubo inteslinali, Priusquam vero hunc processum fusius de-scribam, res in facto posilas ex hclminthologorum observalionibus apponere oporlct, quae scolices ro vcra metainorphosi ccstodo-embryonum i'alciilis sex munitorum oriri probanl. Testern lacio Sleinium, qui obscrvalioncm quandani gravissimam tradidit. Detcxit (CT. Dessen Beiträge! zur Entwickelungsgeschichtc der Eingeweidewürmer, in der von mir und Köl-liker herausgegebenen Zeilsclirit't für wissenschaftliclie Zoologie. Bd. IV. 1853. pag. 207) enim in parle \enlriciili cxleriore iarvarum lenebrionis moliloris parvas cyslides, capituli acus amplitudinem babentes, taeniae embryonem coniinentes, cujus in corpore allrix scolici-formis magis minusve perspicua exorta oral. In scolieibus perfecte evolulis Stein taeniae eaput completum cognovit. Taeniae embryonem non immediate, solo incremento, in scolicem abiisse, sed haue gemmis internis formnlis in embryonis corpore esse exortam, Stein certo sibi persuasil, quoniam magno cyslidum observatanitn numero omnes formae Iransitoriae, inde a simplice, nonduin mulalo, taeniae erabryone, usque ad scolicem in ejus inlerioribus perfecte evolulam olTerebaiitur. Hac allricis scolicilormis evolulione formam embryo mulat, versus latus aliquod longius proereseit, sox ejus hamuli, qui in eorporis superficie eilra regu-lam appropinquantur, dignitate sua privanlur, id quod prae ceteris argiuiKMilatur, hamulos sex embryonum lacniae non ad Ibrmandam coronam liamatam, quae scolicum taenlodum est, adbiberi. Haud dubie taeniae embryones immigralione in eorporis eavitatem tenebrionum, et quidem ut Stein reetc suspicatur, per ventriculares parietos Iarvarum tenebrionis perveniunt, idem enim scrutator aliquoties in ventriculo tenebrionum taeniae embryones reperil, qui pro forma sua singulari ex ovo modo elapsi esse poterant. Sine dubio minnli isti taeniarutn om-hryones a tenebrionibus cum pabulis devorantur et in corum venlriculum ingeruntur. Embryones deinde, falculis ntentes sex, per vcntriculi jiarietes in vonlris eavitatem tenebrionum ir-reptanl, quo si pervenerunl taeniae embryones, plurimum interest, ut altrix scolieiformis in iis evolvalur, quoniam tenebrio hospitem intermedium aplum iis praebet. Tali modo taeniae embryones migrationem absolverunt llnemque, quein appotebant, assecuti sunt, quare instru-menta fodientia exuunt et ab hoc inde tempore partes modo inferiores agunt, quoniam altrix scoliciformis in iis evoluta prineipes partes suseipit, quae per se sexu caret, individua autem sexu ornata generatione haud sexuali proferre debet, id quod nonnisi in tubo intsslinali ani-jmalis verlebrati certi fieri polest. Tunc igitur taeniae scolicum est migrare, ut ex hospitc intermedio in hospitis principalis tuburn intcstinalem deferantur. Ipsa scolex, omnino passiva, exspeclat, donce hospes suus intermedius ab co animali vertebrato devoretur, cnßk est,
|
||
|
|
||
|
|
|||
|
54
|
|||
|
|
|||
|
|
sexualia scolicis taeniac individua cvolvere. Quum hocce animal vertebratum nondum inno-lucrit, hypulliclica tanluin hac de re proforre et hoc innuerc possum, lenebrioncs a variis animalibus verlebratis minoribus, ut ratlis, muribus, porro ab avibus, ut phocnicuro, de voran, into tencbrioneni molitorom circumvolanlem, e tunebrionis chrysalidc olapsum, a ve-spcrtilionibus, hirundinibus nliisque insecla venantibus dcglutiri posse. Exacta comparatio sco-licum tonebrionis cum cxlrcinilate ccphalica laeniarum ex intestino animalium dictorum for-tasse lacunam, quaai observaliones hue speotantes ostendunt, explore poleril.
laquo;Alia observntio a me quidem facia ct a Mcissnur amplificala Steinii disquisiliones confirmat. In substantia eiiim pulmonali arionis empiricoruni mullas detexi scolicos incapsu-latas (Of. Meinen Aufsatz über den Gonoralionsweclisol der Ccstoden, in d. Zeilschrift für wissenschaflliclie Zoologie, .lalirg'. 1850, pag. 202), e quarum capltis forma cognovi, illuni in seriem evolulionis laeniarum referenduin esse. Haec aulein laeuiac scolex quod ad for-mam plane dislal a laoniae scolicibus in lenobriono obviis. Exlremilas cephalica in exlremi-lalem ventralem modo brevem cl parum evolutam inlrusa est. Ex lolu disposilioiie parlium hujus scolicis, inverse cum capile cyslidc inclusae, facile palet, caput simili ralione, ut Stein de scolice tonebrionis scripsit, genunis inlus fonnatis oriri, etsi equidem nunquam talcs sco-liccs evolulioncm agonies in arione empiricorum deprehendi. Eiis aulem re vera ab embryo-riilius taeniac originem duecre, tria hamulorum aut falciilarnm paria indicant, quae corporis substantiae liarum scolicum inversarum in partis poslerioris superficie insident. Meissner primus sex illas falculas, slatus crnbryonalis taeniac scolicum rudimenla, vidit (€f. Zeitschrift für wissenschaflliclie Zoologie. 13d. V. 1854. png. 383). Proindc scolices incapsulatae arionis empiricorum quod ad dignitatem ot io:inam scolicibus laeniarum ex tenebrione plane analo-gae sunt, eo inlerposilo discriminc, quod illarum exlremilas ventralis in caudam non exerevit. Cerlo laoniae scolices incapsulatae in pulmonibus arionis einpiricorum obviae immigranlibus laeniarum embryonibns eo dcduclae sunt; al quanquam isti parasiti in arionibus illis creber-rime deprehenduntur, tarnen quaestionem dirimere nondum polui, quaenam laeniarum species embryones hujus scolicum fonnae exhibeat et in quorum animalium vertebratorum intestiRum scolex arionis empiricorum immigrare dcheal, ut qua scolex sexu enrens individua maluri-tatem soxualvm liabenlia (iroferat.
Individua ceslodurn sexu nialuro praedita illorum articuli adulti sunt; in iis genitalia mascula ct inuliebria evolvuntur, quorum actione ova gignunlur, quae sola laeniarum species servare valenl. Tales cestodum articuli hermaphrodilici, qui maturi apud nonnullas laeniarum species a scolicum corpore facile secedunt, nomine „Proglottisquot; designantur. Quarum pro-gloltidis formarum evolutio in partc corporis ventral! scolicum exoritur, generatlone scilicet haud sexuali, sed simplici incremento ac divisiune. Ouos processus si cum vicissitudinis gc-neralÄiis phaenomenis comparamus, omnes conditiones csscntiales iis inessc videbimus, quae
|
||
|
|
|||
|
|
||
|
55
indoli vicissitudinis generalionis respondent. Arliculi inaturi, seu individua cestodum scxu instructa in proglottilis forma, generationem embryonum sex falculis munitorum prol'erunt, qui nmleniis animalibus, proglottidis formis, quod ad liguram plane dissimiles sunt atque manenl, serins enim scolicis forniam induunt ct altricis dignitatem habent. Ex parte cor-poris ventrali altricis scoliciformis generatione baud sexuali articulorum series procrescit, i. e. progenies individuorum soxu aliurn, primitivain proglottidis formain rursus ofFercntium. Orga-nisatio proglottidis i'ormarum, si a partibus discedas genitalibus, cum scolicum suaruni, e qui-bus succreverunt, organisatione catcnus similiUulinem ostendit, quatenus os iis deesUet cor-puscula vitrea supra memorala subter integumento cutanno deponuntur.
i'rimo obtuitu iniruin vidctur dictu, taeniae articulos, qui huousque animaiis partes existimabantur, pro iiuiividuis haberi; quicunque autcm sinccra nicntc taeniam plane cvulu-tam niaturis arliculis pracditam intuetur, iion simplex esse animal, sed multis individuis com-positum, sibi persuadebit. Taeniae arliculi ex loto inaturi lacillime secedunt et solitarii ar-ticuli longum per tempus cilra forinae mulalionem persistere possunt, imo locomolione gau-dent et ante mortem oviilu sua exonctrai'e conantur. Jam ab anliquioribus naturae scrulato-ribus solitarii laeniae articuli pro singularibus individuis habebantur et prao aliis arliculi taeniae communis bumanac (laeniae soliimi) „venues ciicurbilini;' describebanlur; scnlentia tarnen, taeniam 0 veiinibus OUOUl'bilinis esse oomposUam, a serioribus lieliniiilliolngis non adoplabatur; inprimis illud ollendiculo iis oral, quod Vallisnieri (Cf. Dessen Considurazioni ed esperienze intorno alia generalione de' Vermi del corpo umaiio. I'adoa 1710. pag. 63) et Coulet (Cl'. Dessen Tractatus de Ascaridibus el Lumbrico lalo. Lugd. Uatav. 1729. pag. 37. 56 etc.) eontendebant, taeniam eo exoriri, quod singuli verrnes encurbitini sugendo seriatim coadunenlur eoque modo corpus multis arliculis insigne officiant. IJ'umenbacli (Cf. Goetling. Anzeigen v. gclolirten Sachen. 1774. Nr. 154J seriorum naturae scrulalorum fere solus erat, qui admirantibus omnibus coaevis perversam Vallisnieri opiuionem lucri moliebaliir.
Veteriores illi naturae scrutatores solilarios taeniarum arliculos pro individuis recte liabuerant, ealenus tarnen erraverant, quiitenus taeniam longam inultiarculalam coadunalione vcrmium cucurbitinorum oriri arbilrabantur, quum vermes illi cucurbitini dilapsu laeniae in singulos articulos el'ficiantur. Illos naturae scrutatores de solilariis taeniae nrticuiis, tauquam individuis, recte judicasse, ex eo palet, quod reccntiores eliam belminthologi passim singu-lares articulos, quorum origo iis non innotueral, pro individuis propriis descripserunt Vermis intestinalis minis ex intestine cervi cujusdam brasilicnsis, quern Diesing ante aliquot annos nomine „Tbysanosoma actinoidesquot; descripsit, magnam belminthologorum attentionem excitavif, donee ipse Diesing nuper hunc vermein nibil nisi articulum esse solitarium (proglottidis forniam) taeniae limbrialae, cervi illius intcstinum incolentis, confessus est. (Cf. Dessen Sy-stema Heiminthum. I. 1850. pag. 500). Dujardin articulos solitaries variarum taeniarum
|
||
|
|
||
|
|
||
|
____b6___
foniias esse dixit singularis vennium generis, quod nomine „Proglottisquot; designavit (Cf. An-nalcs des sciences naturelles. T. XX. 1843. pug. 341). Quanquam origincm a tacniis de-rivandarn censet, tamen liorum articulonim autunomiain ita sibi pcrsuasit, ut in syslemate suo eos nominu laquo;renerico modo memorato a tacniis scjungcret (.Cfi Dessen histoire naturelle des Helminthes. 1845. pag. 360J. Ex quo autem generationis vicissitudo tnagis innotuit eoquc modo origo cujusdam animalium formac ex alii); quod ad formum huic plane dissimili, et mutuae utrinsque necessitudines clarius pcrspectae sunt, helminthoiogi cestodes animalium coloniaoraquo; rcspondere paluni profilentur. Ouam diHiculler auctores hanc sentenliam ox Illumen-bachii aevo contemtam adoplaverint, Leuckart testatur, quippe qui veram ceslodum articulato-rum dignitatem recle inloliigercl, verunlainen, ne ab aequaiibus nimis temerarius exislima-rctur, hacc lantuin scribcrct (Of. Dessen Versuch einer nalurgemässen Eintlicilung der Helminthen. 1827. pag. 21): „Fast wandelte mich die Lust an, als müsste ich auch die ge-gliedcrlen Bandwürmer fttr Organismen hallen, bei denen jedes Glied als einzelnes Thier, das Ganze also als Animal compositum zu betrachten sei, wie dies wirklich manche ausgezeichnete Zoologen l'rüker annahnion.quot; Ex quo Slcenslrup sentenliam reeeperat (Cf. A. a. 0. p. 114), laenias animalia esse composilu, van Beneden (Cf. Dessen Abhandlung: les Vers costoides, 1850) in monügraphia eximia mullis exeniplis, egregiis iconibus illuslrplis, hanc rein extra omiiein dubilalionis alcam posuil. Ouodsi ieones a Coulet (A. a. 0. 2—46) edilas artiottlorum solilariorum (Proglottidum) respectu variorum moluum, conlractionum et ex-pansioimin intueinur, vix lemperaro nobis polcrimus, quin horum corporum animalium auto-nomiam defendanms. Simililor eliani sese babcnl articuli solilarii, i. e. proglollidis fonnae reliquarum taeniunini, quibus atlneclunlur proglollidis l'ormae generum ceslodum a Beneden descriptorum, strieta articulatione insignium, Kcheneibolhiii, Phyllobothrii, Anlhobollirii, Acan-thobothrii, Onchobothl'ii, Calliobothrli et Telrarhynclii.
QUOS cestodes si pro amimalibus composilis habemus, taenia multis arliculis inslructa polyporum truneo aequiparari polest, elsi difl'erentia quaedam inlercedil. Apud polypos com-posilos individua varlas per diveotiones, alterutn juxta et supra allerum, c solo malcrno pro-germinant, ita ul eorum truneus pro genere el specie iiguram speeifice ramificatam, lamel-losam aul orasllformem oblineat: apud laenias aulem composilas individua modo per unam direclionem unainque per seriem, unum post allerum, proereseunt.
Ceslodum solum niaternum est extremitas vcntralis altricis scolicirormis. Generationis vicissitudo ceslodum id proprii habet, quod allri.v continnam actionem et aulonomiam servat, altrices vero aliorum animalium generationis vicissitudini obnoxiorum, exorta nova progenie, inlereunt, vel nova progenie excipiuntur.
In unaquaque taenia caput pro allrice adhuc supcrslite, ad gencrandum idonca, regio cervicalis pro cxlremitale ventrali altricis scoliciformis habenda est. Apud omnes cestodes.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
uti vidcmus, pone collum nova formatio continue locum hahet. Sine inlervallo in tacniarum colio novi arliculi postice oriuntur, Ha ut collum elongelur et rugas transversas obtineal. Rugae Iransversae arctissimc se excipiunt, quo magis autcm loca transversim rugala incrcmento et augmento a primitivo loco recedunt, eo magis rugae Iransversae incipicntes in lineas transversas strictas mutantur, inter quas corporis subslantia in articulum (Individuum) largius pro-creseit et figuram specificam induit. Postea in arliculorum intcrioribus vestigia genitalium hermaphroditicorum apparent; qui articuli quo magis accedenlibus novis a solo materno (collo) retrorsum aguntur, co propius invalesccnte genitalium evolulione ad maturitatCm pro-vebuntur, tandemquc ut individua propria ab articulis recenlioribus secedunt.
Silentio practereundum non est, baud apud omncs ccstodes articulorum figurationem progloltidis formam exquisitam prae se ferre. Apud genera „Taenia,quot; „Tclrarhyncluis'1 plu-raque alia cestodum genera, quorum extremilas cephalica falculis ct instrumenlis suctoriis armata est, proglottidum evolutio ct individualisatio ma.ximam pcrfectionem allingit. Apud genus „Bolbrioccplialusquot; articuli quidem perspicuis limitibus notanlur, cxiguum autcm sece-dendi nisum ostendunt. Minus perspicua apud Triaenopborum apparet arliculatio, apud Ligu-lam maxime reccdit et modo rugis transversis imperfectis in corporis marginibus latcralibus significatur, ubi nempc in scolicis corpore, simplicis liabenulae formam rerorcnte, inultae catervae, allcra post altcram, apparaluum hermapbrodilicorum fingunlur, partes vcro catervas illas ambicntcs qua singuli articuli non limitibus notantur. Quo rcspectu Ligula, animal corn-positum, quibusdam polyporum truncis acquiparari potest, quorum individua ctiam a solo communi materno minus autonomicc secedunt.
Ouamdiu cestodis extrcmitas cepbalica scolicis partes agcre possit et quot individua sexualia ejusmodi scolex profcrre queat, cerlo dirimi nondum polest. Numerus proglottidum, qui ab una scolice proficisci potest, apud multa tacniarum genera ingens sit necesse est, quo-niam accuratiorc examine tacniarum quarundam, quae in domicilio suo jam per menses fere quotidie arliculos detruserunt numerosos, saepe multa articulorum centena deprebendunlur. Utrum tacniae scolex, poslquam individuorum sexualium seu arliculorum numcrum dctrusit, inlerposita quiete articulorum gencrationem repetero queat, apud hominem vel animal cesto-dibus habilatum difficile est diremlu, quia nondum certo conslat, utrum repetitus arliculorum taeniae seccssus ab cadem, ac priores, scolice proficiscatur, an produclum scolicis serius in-duclae haberi debeal.
Gravissim m adminiculum, quo ad dijudicandam gencrationis vicissiludincm tremato-dum uti possumus, cercariac nobis suppedilant. Istae cercariac, quac cauda inslructae cy-lindrica per aquam alacriter moventur, dudum cognilac erant, priusquam vero earum origo el dignilas innotueranf, parvilatis causa pro infusoriis babebantur. Serius demum naturam earum
parasiticam intclligebant maximeque admirabantur, quum detcxissent, hasce cercarias non ab
8
|
||
|
|
||
|
|
||
|
___58____
acqualibus proficisci parcntibus, scd in ulriculis vcrmilbrinibus singularem vilam agentibus oriri, qui apud varia paracephala et testaroa in nquis dulcibus viventia inter genilalia et di-gestionis organa nidum habeant. Figura utriculorum cercarias gignentium, elsi simplici ntun-tur organisatione, minim in modum variat, pro forma scilicet atque specie cercarianun, quae in utriculorum cavis paulalim evolvuntur. Aliac utriculorum species os babent et simplex intestinum coecum, aliae digosfionis organis plane deslituunlur. Quidam herum utriculorum numerus corporis parietes contractilcs olTert, alii utriculi rigidi et immobiles sunt. Apud ca-lervam aliquam horum iilriculorum iterum simplices, seclusi dislinguunlur uteres, apud aliam calorvam uteres isti mullifariam ramificati ct inler se concreti cernuntur. Omnes ccrcariarum utriculi, müUlm'ode conlbrmati corporis parielibus tcnuissimis cavitalem circumcludimt, quae praeter tubuni inleslinalom (si exslat) nihil nisi ccrcariarum foetus conlinet. Hi aulcm foetus nnn ex ovulis evolvuntur, scd e corporibus genninativis, quae crileriis peculiaribus ab ovis propriis diircrunt. Constant cnim discis solidis, rotundis, paululum compressis, incrcmento ct continuata ovolulionc in vermiculos caudalos abeunlibns, quorum corporis forma et orga-nisatio nobis Ircmatoda quacdam (dislomum, inonostomum, diplodiscum, gaslrolomum) in me-moriam rcvocat.*)
Cognita cercaviarum originc, longum per tempus interprotarl non poterant, qualem originem habeant ccrcariarum utriculi in paracophalis et tcslaceis aquas babitantibus parasi-lantes et quam sortcm cxperiantur cercariae, quae pcracta evolutione nisum ostendant, locum suum prirnilivum, parcntcs ipsis dissimilcs, relinqucndi; utriculorum parietes perfringunt, corporis subslanliam paracephalorum et teslacoorum pcrfodiunt eoque modo aquam attingunt liboram, per quam modo replant, modo adjuvante cauda circiimagimtur.
Quod ulriculorum ccrcariarum originem altinct, ab ipsis cercariis derivari non poterant, quippc quae propagalionis organa nunquam ostendercnt. In auxilium ergo vocabant gencralionem aequivocam et singulos utriculos glandularcs organorum digestivorum aut sc-xualium paraceplialorum et testaccorum, in quibus utriculi ccrcariarum deprebendebantur, generatione aequivoca talcs in utriculos commutari ccrcariasque gignere cxistimabanl. Te-meraria quiilcm haec fuit sententia, nullis observationibus confirmala. Equidem serius aliquid dclexi, quod ccrcariarum et utriculorum vitac clariorem lucem alfundit.
Anno 181)3, quum in Borussia orientali pbysici regii munus obirom, mnlta individua dislomatis, quod nomine „Monostomum mutabilequot; bclminlbologis innotuit ibique in antris ma-
|
||
|
|
||
|
•) I)c ftTcariis earunuiiie ulriculis recentiore aevo mnlta dis|)utata sunt, quare variarum for-marum lt;tes(Ti|itioucin hie omitto, provocans ad adumbrationcd et iconcs, i(ii,is Hacr ^Beiträge zur Kennt-niss der nicdern Tlilere, in Nova aota Leopold. Carol, naturae curiosonim. Vol. XIII, Pars 3. 183(5) et Steenstru(i in libro de gencrationis vicissitmline exliiiinernnt.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
_ 59
xillaribus anserum infra oculorum bulbos rrcquentissime obvenit, oxaminandi occasioncm im-petravi. Facile iniiii persuasi, hunc parasilum, tromatoduni ordini adnumeranduin, vivos cdere pulios, qui infusoriorum inslar ope pellis ciliaris, alacriter vibranlis, lolam corporis super[iciein tegenlis in aqua natent, Aliquamdiu post embryones vidi ertioituos, quo faclo corpus pau-latim dilabebalur el diffluebat, corpus relinquens cylindricum, slrictc circumscriptum, mobile, processibus lateralibus duobus brcviusculis instruclum, quod apud omncs embryones vivos e corporis interioribus Iransparebat. Quo rosiduo mobiii monosloino — cmbryoiium accuralius considerato, magna cum admirationo observavi, corpus iliud quod ad ibntiam, strucluram ct molum cum recentibus quibusdam cercariarum ulriculis omni ex parle conscntire. E quibus ratiocinium duxi, cercariarum utriculos a Iremalodibus originem ducero. Oua obsorvatione cliam ir.lerprclari licobat, cur inertes parumquo mobiles cercariaruiu utriculi in paracephala ct leslacea pcrvenianl. Monostomum mulabile parasilicum, uli scimus, aviuin palustrium et aquaticarum cas cavitates incolif, quae per aperturas cum externa rcrum natura commercium alunl; inonostomi mulabilis embryones, si edili sunt, cercariarum utriculum in corpore geren-tes sine ulla dil'ficullatc ex parcntum siiorum hospilibus viam sibi palelacient; bospilum vivendi ratio saopius ita ibrl, ut emigrantes inonostomi embryones statim cum aqua contaclum inoant, per quam organorum ciliarium auxilio promte circunmalant. Infusorii monostomormn embryones per inslinctum suum boc in elemenlo en quaeritant animalia, quac destinala igt;unt, ut cercariarum ulriculis embryonibus circumelusis ad ultcriorem evolutionem inserviant. Post-quam cercariarum utriculi per varias aperturas nalurgles in bospites suos luturos passive iinmigraverunt, vehicula corum, monostomo — embryones, quibus eo usque circumcludobantur intcreunt, quoniam usui debilo, qua utriculorum involucra animala, satisfecerunt, quo facto ulriculorum recenlium involucro suo liberatorum esl, proprio molu ct actione in novos bospites allius penetrarc el ea loca sibi quaererc, quae ulteriori incremento el cvolvendis cercariarum foetubus optime faveant.
Immigrationem monoslomo-embryonum cercariarum ulriculis praeditorum ineis ipsius oculis pcrsequi nondum potui, sed meditationibus hanc observalionis lacunam supplcrc studui. nonnulla fortasse alitcr cogitavi, ac in rcrum natura occurrunt, certc autcm monostomo-em-bryonum immigrationem, quae omnium gravissima est, locum liabere oportet, hoc enim lotus babitus mirificus monoslomo-cmbryonis et cercariac utriculus co inclusus innuit.
Diffiteri nequimus, brevcm periodum cvolutionis monostomi inutabilis, quam persequi potui, maximi fuisse momenti, quippc quac clavent milii suppeditaverit, qua utriculorum cercariarum originem, diu incognitam, reserarc potuerim. Quaestio tantum dirimenda supcrerat, quam sortem experiantur cercariac el quern nexum alant cum trematodibus. Jam dudum mirati crant, cercariarum corpus cum trematodibus quibusdam, nempe cum monostomis ct
distoinis multum similitudinis haberc; hue accedil, quod cercariac, reliclis ulriculis, caudam
8raquo;
|
||
|
|
||
|
|
||
|
60
facillimc dejiciunt, quo fit, ut dictis trematodibus similiores reddantur. Nonnulla distoma, in anteriore corporis cxtremitate coronam uncinatam habcntia, ut distomum trigonocephalutn, echinatum, uncinatum, militare, cercarias quasdam adco aequant, ut observator sincerus cas-dem, caudis dcjeclis, pro distomorum illorutn pullis habiturus sit. Revera cercariac quod ad totani Organisationen) nihii aliud sunt, nisi tromatodes reccntos. Illud praccipuo, quod in omnibus vcrmibus ccrcariarum similibus gcnitaiia semper dosiderantur, ut pro trematodibus recentibus, sexualem evoiutioncrn nondum adeptis, habeantur, efficif. Herum hie de para-sitis agitur ad emigrationem et immigrationcm destinalis aliumque locum quaerentibus, ut sexualem maturitatem assequanlur. Iter autcm, quod cercariac absolvcrunt, longius ost et complicatius, quam quod gordiacca emetiuntur. Klemm haec tanlum hospites suos relinquunt el in terram humidam so recipiunt, ubi si adoleverunt, debito adipe instructa organorum sexualium evoiutioncrn exspectant. Cercariac aulem emigranlos in animalia verlebrala immi-grare debent, quoniam in tubo tantum inlestinali ccrtorum mammalium, avium, reptilium, piscium aciolesccro et sexualem maturitatem obtinero possunl.
Nonnulli vix explicnbunt, quanam rationc fieri possit, ut cercariac in aqua viventcs tubum intcstinalem eorum mammalium aviumque intrenl, quac procul ab aqua degunt et nun-quam cum aquis cercarias conlincnlibus conlaclum ineunt. Hanc rcm ambiguam dilucidare me posse arbitror, quoniam mullas cercarias in itincre suo deprehendi. Priusquam autcm fusius rcm exponam, facultatem quandam commemorem oporlel, qua plurimae cercariac, re-Uctis ulriculis cl hospitibus suis, insigniuntur. Wisus cnim cst, capsulas seu cystides induendi, quern cercariac hunc in modum manifestant. Cercaria, postquam irrcquiela per aquam nunc repsit, nunc natavit, in globum sese contrahit, per totam corporis superficiem matcriam trans-sudat mucosam, quac mox indurescens vertnem, qui in globum conlractus in ca continuo sese volulat, tanquam ovi involucrum aut capsula circumdat. Hanc inter incapsulationem cercaria ut plurimum caudam dejicit, ita ut capsula, quac forniatur, modo ejus corpus sine cauda cir-cumcludat, Longum per tempus frustra meditatus sum, quid ille ineapsulalionis proccssus sibi vclil, donee inter mulloruin inseclorum sccliones, quas inslilucbam, phaenomenon quod-dam admirationem mcam excifavit meque edocuit, quid do ccrcariarum incapsulalione judi-candum sit. In magno enim numero inseclorum aquaticorum divcrsissimorum, in larvis libel-lulinarum, ephemerinnrum, pcrlariarum, phryganearum cercarias incapsuialas deprelicnderarm quas in iisdem animalibus, postquam reliqucrant aquam ct insccla alata evaserant, invenie-bam. Nulla ccrcariarum in insectis abditarum et incapsulalarum creverat, aut sexualem maturitatem impetrnverat. Hoc unum evolutionis augmcnlum, qiianquam exile, observavi: partes sexuales, nominatim tcsles, organa germinativa et coitus instrumenta, lincis extremis tencrrimis indigitabantur. Quum in insectis nunquam trematodes adulti et sexuali maturitatc pracdili inveniantur, e cercarlis intra insecta incapsulatis, liarum in insectis liabitalioncm modo
|
||
|
|
||
|
|
||
|
___61_
transitoriam esse conclusi. Plurimi trematodes sexualem cvolulionem adepti ad parasitos ani-maliuin vertcbralorum superiorum pertinent, cercariac niliil sunt, nisi trematodes reccntcs se\u carentus, quibus insitus est nisus ex animalibus inf'crioribus, in quibus oricbantur, in superiora immigrandi ibique speciem propagandi facultatcm impetrandi. Ut vcro ccrcariae in molluscis aquaticis ortac in intestine mammalis alicujus aut avis insectraquo; venantis maluritatc sexuali imbuantur, non alia ralione illuc pervenire possunt, quam si in larvas inscctorum in aqua vivenles immigrant, cystide ibi includunlur ct exspectant, donee novus hospes, aqua post ulteriorem inetamorpiiosin rclicta, ab anirnali vcrlebrato inseclis vescente devorotur.
Cercariae in devoratis insectis incapsulatae, digesto anirnali liospitu capsulisque simul solutis, in novi bospitis intcstinum traducuntur, quod solum earum inulationcm in trematodes sexu ornatos efllcerc potest. Ouod attinel ail Kueclienmeisteri sentcnlias, adlmc basce addam
Cercarias capsulam induerc cupicntes id quoque moliri, ut post cmigrationcm in larvas insectorum immigrenr, ipse mihi persuasi. Pennullas mibi compaiaverani cercarias armalas, quae c limnaeo stagnali emigraveranl easquo cum pluribus ncuroptcrorum larvis ad ephemorina et perlaria perlincnlibus, aquas babitantibus in borologii vilruui aqua impletum immisi. Adhibito microscopio mox animadverti, cercarias inilio caudae mobilis auxilio libcrc per aquam circumnatantes ad insectorum larvas accederc supcrquc eas ullro citroque reptare. Vermiculos quaeritare aliquid, ex eorum motibus cognosccbatur. Cercaria armala, ut sciinus, armamentum habet aculeatum, quod apicc antrorsum spectanle animalculi fronten) occupal. Evidenter observavi, individua a me obscrvata hujus cercariac sacpius conquicscerc ct armamentum frontale versus insectorum corpus, super quod reptabanl, adigcrc. Semper aulcm ab hoc terebrandi conamine destitenmt, donee locum cutis mollem inter scgmenla corporis insectorum invencrant; talem locum assecutac ccrcariae raquo;on amplius rccesserunt, sed continuo utebantur aculeo suo, donee locum cutis perforaverant. Armauumti apice vix intixo, vermis admodimi agilis anleriorem corporis finem attgnuatum in vulnus insocti cutaiicum inlrusit, oras ejus aliquantum dislcndit ct paulatim totum corpus, quod maxiine atlenuabatur, per cutis vulnusculum in corporis cavitatcm insecti adegil. Cauda cercariae nunquam intra inscclum ducebalur, sed extra vulnus pendebat, probabiliter enim cercariae corpore transmisso per vulnus cutaneum, quod slatim coibat, avellcbatur. Ouum ad hancce disquisilioncm nouroptc-rorum larvas reccntcs atque tenerrimas clegissem, cercarias immigrantcs ecaudatas in pcllu-cidis insectorum corporibus amplius observarc poteratn: mox conquiesccbanl, in gloLum contrahobantur el cystidem induebant. Inter banc incapsulationem aculcus frontalis a cercariae corpore semper sejungebalur et juxla ccrcariara intra capsulam deprchendebatur. Hoc armamentum igilur eandem, quam cauda istorum animalium, sortcin experitur: ambo inslru-menta usu suo perfuncta dejiciuntur.
Immigrationis et incapsulationis nisus omnibus cercariis adeo insitus est, ut saepe
|
||
|
|
||
|
|
||
|
62
co abripianlur et f'orlassc ab Itinoi'e aberrcnt. In cymothois etc. cercarias cystide indutas rcperi, cum quibus cercariis insecla ingressis plane conscnllenles; quarum hae si dcslinatae sunt, ut malurilalcm sexualem in vorlobratis aninuilibus calidi sanguinis insecla venantibus, quac in acre tanluin et terra viclum quaerunt, adipiscanlur, cercariae in cymolhons etc. im-migranles I'rustra momentum exspeclabunt, quo ab iinimalibus hospitibus aquam semper iiabi-tantibus in aerem provclianlur. Nonnullae eliain cercariae praemature capsulam induunt, itaque incapsulalionis scopuni non asscquunlur. lam supra adnolavi, cercariam epbemeram ernigrantem per oystidem snani, quam ipsa sibi linxil, planlis aqualicis aut aliis corporibus in aqua obviis adglulinarij abac cercariae cysliilcm jam induunt, priusquam cochleae corpus, in quo exorlae suut, reliqiierunt, inio cercariae inlrii utriculum .suuin incapsulatae inventae Sünt.*) Slocnslrup hoc pliacnomciiou norniac consenlaneuin exislimal, mibi vero tune lanlum normale esse vidctur, si cercariae in cochleis incapsulatae deslinalac sunt, ul in tube inlesti-nali pisoiutn vel a\iiim paluslrium ant aqualioaruni, quae coclileis vescuntur, maturitalcm sexualem adipiscautur.
Gravissimum argiunenlum theoriac degenerationis cestodum, qua in cysticercos translorman-lur ctiam illud cst, quod Cyslicercus pileatus sine dubio dogenoralionis signum, quasi in fronte sciiptum Tert, quam rcm Lcuckart, Bronn, alii plcrumquo ullimum gravissimuinquc affft-runl argunieiitum, quo degencralioius llieoria sullulciatur. Ex tabulis, quae ante oculos ejus erant posilac (Tabulae Analomiam EntQZOOOFUin illustranles ab Eduardo Schmalz) et ex insequonlibus verbis, Cyslicercus pilealus. Taf. 1. Fig. 17: „Caput in pilei cavilale libere situm, subglobosum, nilide album, noc rostello uncinato, ncc osculis suctoriis instruclumquot; Kuecbciimeislcr facere non polest, quin ponat, eysliccrcum ilium aut formalionem esse, Accpbalocystidibus corrcspondcnlem, quas öx scolicibus priinariis cestodum enasci verisimile cssc infra demonslrabimus, aul verum cyslicorcum, rostello non praedilum et cum aeetabulis, quae facile negligentia omilluntur. Cyslicerci naturae parvula ilia corpuscula cc fig. 15 apud Schmalz gravissisi tcsles osse videnlur, quac Sclunalz bunc in modum descripsil: „Vesieulae forma irregular!, pellucentcs, sod non libere in vesica caudali natantes,quot; et quae formaliones conslituunt, corpuscidis calcarcis coircspondcntes. Si vero invenialur, oscula suctoria for-tassc non esse anirnadversa, turn quidem cyslicercus nibil aliud esset, nisi cysticerconnn species alquc adeo forlasse scolex laeniac cujusdam, rostello non praedilae. Leuchart hanc formalionem ita enasci putal, ut bydrops non solum in poslerioribus corporis partibus se contincal, vcrutn eliam in antcriores transeat, quare censet, truncum in anteriorom vesicam propendentem non nisi rcliquias csse anlerioris parenchymalis corporis, a tegumentis suis
|
||
|
|
||
|
*) Sleeiistnip (a, a. 0. pag. 92. Tali. 111. Fig. 0. a, und Fig. 6. b.) ejnsmodi Utfioulos cerca-riarum, quibus cercariae ineapsulaliie continentur, accuralius deraquo;cripraquo;it ac delincavil.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
(53
separati. Ouomo^0 awtem fieri potest, si liquor vesicae caudalis corrosivam et macerantem vim in Idas exercit, ut Leuckart pulat, ut membrana interna, tanquam reliquiae intograe an-terioris parenchymatis corporis, protinus impemlal, neque rnacerata sit, nee arrosa? Celerum oinnino optobilius est, hoc animal, lam arcanum tamque perplcxum, usque eo omitti donee meliorem mngisqiie sufficienlem scicntiam de co naeli simus ct cxperinienla cum illo instituta lianc rom, quae adliuc cst tain ohscura, magis illuslravcrint.
Porro Lew aid dicit, Kuechenmeislcr ipsmn dcmonslrarc, quam diflicilc felos catuli et lactcntes eo adducantur, ut cibos validos devorent; simili modo, ut cysticercos cel-lulosac deglutiant, vix impelli possunl, nihilomimis autcin ejusinodi animalia faoniis laborant. Quae quum ita sint, niiniinc de contagiono per cysticercos, sed potius per ovula taoniae, qnae a matre cduntur, dici potest. Sed line in re omnia in hoc uno posita sunt, scilicet do quanam aotate Lewald loquatur. Nam vox ilia „feles catuli ct laclonlesquot; nihil eerie in se continet, fells enim calulos etiam turn ubcribus alit, quum cos jam mures capere docet. Felis autem pnulenlior est, quam midieres quaodam, quae libcros subito a iimmmis disiun-gunt! Lewald contagionem ita fieri pulat, ut embryo sex hamuloruin in sanguinem el lac foils (malris) porveiiiat el una cum lade in fetes calulos transeat. Haec ratio sane cst in-geniosa, sed parum verisimiiilalis in so continet! Sed fac earn vcram esse, niliil lamcn pro-ficeret, nam embryo sex liamulorum, si in intestinum perveneril, nulIo modo slalim in ma-ttiram laoniam cvolvitur.
Hue etiam referenda est conlagio ilia, qua foetus liumanus taenia solium inficilur, quam Iiunc fere in modum fieri cogilabat. Si embryo sex liamulorum in corpus gravidae immigrat, — sive cyslicerei eellulosao in Iiomine co nascunlur, quod extrinsccus embryo ille immigrat, sive ex ovulis taeniao solium in abdomine gravidae, quae hanc taeniam secum portal, oxcludilur, sive ex ovulo a gravida devorato serpit ct per intestinum in eavum ab-dominis leminae lerebratur — si, dicit Knechenmeister, embryo in corpus gravidae immigrat et in Hierum et ad foelum pervenit, etiam in tubo inteslinali foetus considere potest. Tubus autem intestinalis foetus cum hoininum nalorum nullam habet similitudinum. In fodu autem tubus intestinalis eavum eonslituit clausum nulloque motu perturbatum; bis igilnr de causis quam maximc aplus est, qui, ut aliao eysticereorum sedes, evolvendis ceslodibus quielem ad evolutionem necessariam praebeat. Sic embryo sex liamulorum hoc in lubo in cyslicercum transformari, post Iransformationem hie vivere polest, donee foetus liumanus in lucem cdatur. Simulac autem foetus natus est el intestinum functiones suas susclpit, turn cy-
|
||
|
|
||
|
\) Quod pertinet ail contagionem homlnum per cysticercoä oellalosae, Herum iterninque nos
impulit Kuevhennicister, ut quaeramus, utriim tails liomo ullu temporlaquo; vituc tneniis jam laboraril, ut in casu a Guensburg deserlpto (lemonstiavlt et ubi endiryones in recto rupta pioglottiile liberi factl sunt.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
64
sliccrcus, ut oinncs cyslicerci raquo;levorali, in tacniam translbrmatur. Sed conlagio per cysti-cercos cliam allera ratione fieri potest; accidere enim polest, ut in utero et quidem in pa-ricle interiori cyslicercus consederil, qui, si mulier gravida cst facta, in formationos placentae et ovarii transit, in liquorc amnii liber fit et deinde per os aut per anum in foetus intesliiuim immigrat. Praeterea Lew aid contendit, ilium (Kuechonmeister) non demonstrare, quem ad moduin animalia, quae plantis vescuntur, cestodibus inficianlur. Rein baud dil'ficilem intclloclu esse ecnscbat. Quam facile cnim animal quoddam, quod hcrbis alitur, proglotlides ant ova, quae in graminibus pendcant, invitum ct insciens devorare potest? His ex ovulis cmbryones sex liamulorum in intcslino cjus modo animalis exeunt, protinus terebranlur el in rysticercos Iransfonnantur!
Id enim Lewald eerie jam non admirandiim videri polest, quod in animalibus berbivoris, quae scolicibus laeniarum vescebanlur, laeniae evolvuntur, qiium sciat, concbas, scarabaeos, qui,. ul Tenebrio molilor, in grants vivunt, scolices secum porlare? An putat, nulla jam esse insccla ct conciiylia praeler Tenebrionom molitorem ct Arionem empiricorum, quae ceslodcs conlincnl? An dc en re vorba faccrc neccssc est, quod cum bcrbis seminibus-quc herbarum, forlasso cliam cum pomis corumquo scarabaeis animalia hcrbivora ceslodibus secuiulac classis inliciunlur, qui quidem ccstodes in intcstino in taonias Iransfonnantur?
Etiam ea, quae Kucclienmeister dc conlagione murium per cmbryones laeniarum folium dixit, Lewald impugnal. Mus enim, ila dicit, ornnla fugit, quae felem redolent, nullo modo igilur faeces felis arrodel. llaque duae solummodo possunt esse rationes, quibus mus cysliccrcis lasciolaribus inficialur. Aut enim embryouibus taeniae communis felis inficilur, quum forlc vestigiis aut faecibus felis occurrat, aut, id quod propler solitudinem, ut ita dicam, cyslicerci cellulosae magis cst verisimilc, ovum cestodis, aqua devectum, forte alimenlis quibusdam murium adhaerens in inleslinum muris pervenil, ubi embryo liber fit, qui deinde per ductus biliferos usque ad superficicm bcpalis migrat. Eliam Lenckart (cf. 14. Jahrgang des Wiegmanusclicn Archivs für Naturgeschichte 1. Hefl, pag. 7—23) ad considerandas taenias solium quam diligenlissime animum adverlit, et anatomicam earum slructuram et evolulionis modum ct chemica elemenla, quibus taeniae ipsac cl tela, quae eas circumdat, contineiitur, illustravit. Omnia autem, quae Leuckart hac In rc Kuechenmeisler opponit, hie iterum mente sccinri repularc vull. Elsi vero libenler concedal, omnia ilia vera esse, quae Leuckart Imnc In modum dicit: „lieber das äussere Ansehen des eigenthümlichen, wurmartigen Gebildes, Taf. II Fig. I, d, welches von dem Körper bis in den Anfang der hinteren Blase hineinragte, in der Flüssigkeit llotlirle, bei weislichcr Farbe eine solide Textur und platte bandförmige Gestalt darbol, vorn in das Parunchym des eigenlhürnlichen Körpers überging, oder briiekenartig mit den Inleguinenten zusammenhing, am hintern Ende aber frei unregel-mässig, zerrissen, oll'enbar in Maceration bcgriHen war, also eine Trennung der äussern
|
||
|
|
||
|
|
||
|
65
Bedeckungen von dem darunter liegenden Parenchyme durch Flüssigkeit darstcUle.quot; Tarnen hacc omnia cum ininime adducerc debebant, ut diceret: „Unstreitig ist vordem Gliederung vorhanden gewesen, die durch die Flüssigkeit verwischt wurde. Die zerstörende Kraft der Flüssigkeit macerire das innere Gewebe, das als Faser zuweilen sich am Boden neben Kalkkörpern findet, bedinge die unvollkommene Entwickelung des Geschlechtsapparats, und mache die äussern Integumente der Blase dicker und fester, als dieselben Theile am vordem Körper sind. Deshalb sehen wir eine abnorme und pathologische, nicht eine normale Entwickelung des Wurmes in dieser Ansammlung von Flüssigkeit, analog dem Hydrops, sowohl wegen der Hypertrophie der wassersüchtigen Gebilde, bei gleichzeitiger Funclionsstörung, Degeneration und Atrophie der Gewebe, als wegen der ehem. Zusammensetzung, welche den hydropischen Flüssigkeiten analog ist.quot;
Deinde Lcuckart analysim liquoris vesicae caudalis cysticerci tcnuicollis Man trill i et contentum cystae echinococci, ex hepate suis sumptae, cum iis comparat, „quac a viris chemicae scienliae studiosis de nalura liquorum hydropicorum sunt conscriptaquot; (cf. Vogel, path. Anatom. 1. S. 16) et hunc in modum de ea re disseril: „Die Abweichung sei nicht grosser als zwischen den einzelnen Analysen der lelztorn allein. Ob die Cysticercen entstehen, indem bei den Embryonen schon die Wasseransammlung sich einsfollt, oder erst später, wenn dieselben eine Zeit fortgewachsen sind und bis zu einem gewissen Punkte sich ganz normal entwickelt haben, ist nicht unbedingt zu entscheiden, doch das letztere wahrscheinlicher.quot;
Primum quod attinet ad illam rein quam Leuckart „die in Maceration befindlichea innern flottirenden Gebildequot;, nominal, equidem non „externa tegumcnla a substrate parenehy-matc liquore quodam sejuneta essequot; censeo, sed potius eam rein omnium formationum, quae immense extenduntur, communem habeo.
Vesica, quae dicitur caudalis, composita est c strato integumentorum et ex strato paullum musculoso, supter posito. Ouum vero vis elastica, quae inest teils chitiniis et qua vi extenduntur haec tela, non parva esse videatur, stratum musculosum jam haec tela, si extenduntur, non consequi polest el a strato externo modo magis modo minus resolvitur et eo magis evanescet et in vesica caudali liberum nalabit, quo majora incrementa vesica caudalis capiet. Simili modo res in formationibus pathologipls se habet, ut in aneurysmatibus et aliis. Quo major enim liquoris copia in vesica colligitur, eo magis liquor per contractiones, quas etiam turn vesica caudalis efficere polest, intra tegumcnla et stratum musculosum in-iluit et stratum musculosum resolvit. Haec autem res nunquam in capite fit, sed usque ad illam lineam partinet, qua caput et collum disjunguntur, quae quidem linca in multis, nc dicam in omnibus ceslodum larvis invenitur. Sie equidem in cysticerco cellulosac, ubi saepe illa linea fusco colore apparet hanc que ob causam in taeniarum formationem transirc videtur, cam observavi, sicuti Stein cam in cestodibus Tcnebrionum molitorum animadverti aifirmat. For-
|
||
|
|
||
|
|
||
|
66
tassc, si particulas illas in interioribus cysticercorum natanles, diligentius excutiamus, etiam causam invenlemus, cur cysticerci steriles sint et propagatione per divisionem in gcmmas ca-reat. Neque enim in coenuris, nee in echinococcis cjusmodi particulae inveniri possunt, ita ut non injuria haec regula statui possit: „eas solummoiio cestodum larvas, quarum in-crcinento omnia strata aequaliler croscant, ad propagationem per divisionem aptas esse, eas vero, quarum incromento stratum interius, quum incrementum strati exterioris sequi non possit, dirumpatur et divcllutur, ad cjusmodi propagationem idoneas non esse.quot;
Talimodo casus iili expiieari potenint, siquidem omnino inveniuntur, ex quibus cysticerci in vesica caudaii complures cysticcrcos portasse dieuntur et ponendum erit, hisce in cysticcrcis, sicut in coenuris, membranam internant vesicae caudalis prorsus integram man-sisse. Nunc vero dicat aliquis, elsi haec omnia vera sint, tamon Ins causis hydropsiam vesicae caudalis non tolli! Ini'ra aulem dcmonstrabilur, taiem vesienm i'unetiones suas physio-logicas optimc perficero posse, qiuim contra tola hydropico degonerala id nequeant. Tota disceplalio igitur circa baue quaestionem vertilur, utrum vesica caudalis cll'cclus sil, nee nc. Hanc vero quaeslionom dijudicare, turn deinum contingot, quum demonstrari poterit, #9632;vesicani cnudalem runclionis suas pliysiologicas perlicere posse, liydropsias vero ex contrario perturbationes funclionum piiysiologicarum excilare; quam rem Kuechcnineister in insequenti paragrapho, quae de funclione vesicae caudalis agiliir, aecuratius explicaro in aniino est. Tola igitur quaeslio in eo, ut jam supra commemoratum est, vertitur, ut eruatur, utruui vesica caudalis exorla sil ex cestodibus compluribus jam membris composilis, an anlea vesica exsliterit, ex qua cestodis evolvebatur, qui hanc quidem vesicam secum portat eaque ad varias rcs utitur, cui tainen haec vesica ad vivendum non utique necessaria est. Et revera cysticerci quidam vesicae caudalis per so ipsani ad vivendum minus indigere videntur, ut cysticercus lasciolaris, (|ui longa serie membrorum lere normalium praeditus est et lamen parvam solummodo habet vesicam caudalem, in quo cyslicerco, atque adeo, ut Goetze refer!, posteriorem corporis partem prorsus integram et tarnen vesicam disjunetam observarc licel. Nonne bis de causis exspeclamus, si „sine dubio antea membrorum series exstitit, quae liquore est exlincla,quot; eos polissimum cyslicercos, quos maximum membrorum numerum habere constal, ut cyslicercum lasciolarem, eas eliam maximam vesicam caudalem babere de-bere? quam rem vero non fieri omnibus notum est. Ouum cysticercis ad vivendum vesica caudalis non utique opus sit, cysticerci denique earn dejiciunt,quot; quam ob rem vesica, quum in omnibus evolulionis formationibus cestodis Steinii cavum quoddam in appendice illa fa-sciiformi inveniatur, vesicae caudalis simile, quum praeterea cavum id in omnibus cestodibus crescatur, hanc ob causam dicil, vesica caudalis nihil aliud habenda est, nisi reliquiae normales, uti dieunt, primariac cystae embryonis sex hamulorum, cui cystae lacultas inest una cum nato cyslicerco Crescendi, ita ut progrediente aetate acque crescat, ac liquor cystae
|
||
|
|
||
|
|
||
|
67
adaugeatur. Quod vero, comparatis inter se liquorlaquo; cyslicerci in Manlrillo, in hcpatc suis et liquore iiydropico hominum, nulloque majoris momenti discrimine invento, hisce causis Leuckart hydropsiam domonstrare conatur, minimc est consentaneum. Cur enim Leuckart nou serum sanguinis horninis cum contento illo vesicae caudalis comparavil? Turn autem, si id factum essct, Leuckart vidisset; etiam majorem similitudinem inter serum et liquorem vesicae caudalis inveniri, quain inter contentum vesicae ct liquorem liydropicum horninis. Quae quum ita se habeant, unusquisque concedcre debet, hue argumentum, quo theoria ilia de hydropsia liquoris vesica caudalis cysticercorum suiTulciatur, levissimum esse aut potius nulluin. Deniquo Leuckart dicil: „Die Säugethiere vorzugsweise und ungleich häufiger als Vögel, Amphibien und Fische werden von den Arten des Genus Tacnia heimgesucht, und deshalb finden sich bei jener fast allein HIasenwurmer.quot; Haec autem alteriatio nunc quidem, postqunm Leuckart recentiori tempore observaliones de origine vesicae caudalis in publicum edidit, plane omitti potest, tarnen duabus ex causis animum ad earn advertere vull. Nuper quin experientia edocti sumus, eas ccslodes, quas tanquam seeundum evolutionis stadium, sive scolices, sive cyslicerci vesica caudali carentes sunl, habere debemus, per omnia ani-malia appurcre, atque adeo in inferioribus animalium generibus saepius, quam in rnammalibus. Leuckart autem, quum verba supra commemorata scriberet, ex anliquae illius theoriac de cysticercorum abeiratione prineipiis judieavü, si vero domieiüa scolicum seeundae ciassis in talibus animalibus quaesivisset, quac ab aliis devorantur, certe de liac re non ita disseruisset. Nam in contagione per taenias non hoc quaerendum est, utrum animal quoddam rnammalibus adnumeretur, sed potius, utrum illud animal, quod ab hoc est devoratum, cyslicercos corum-que scolices portet nee ne; in systemale autem quemlibet locum obtinere licet, aut proxi-mum animali, quod maturos cestodes secum portat, aut longe ab illo remolum.
Coustat igitur (v. Sicbold):
1)nbsp; Ex omnibus scolicum Ibrmis, qnae sub nomine taeniarum solium ad experimenta sunt adhibitae, taeniae educatae sunt ad propagationem aptac.
2)nbsp; nbsp;Ex scolieibus cyslicerci pisiformis, cellulosae et Cysticerci ccrebralis taeniae ex-stiterunt cubitalcs, quae et taeniae serratac ct taeniae solium similes erant.
3)nbsp; nbsp;Scolices echinococci veterinorum evolvebantur ct transformabantur in taenias solium, tribus mcnibris praediUis, longitudine 1'quot;—iVtquot;(, quae taeniae tanquam peculiaris species habitac ct nomine taeniae echinococci sunt appcllatae.
Certe uni alterine viro, qui helminthologiam et zoologiam traetat dubium videbitur,
quod quatuor variae taeniarum solium formae, quac usque adhuc tanquam quatuor inter se
diversae species sunt habitae, in unum idemque taeniarum genus referentur. Quacro antem,
num illae taeniae, quae usque adhuc nominibus cysticerci pisiformis\ tenuicollis, cellulosae
9*
|
||
|
|
||
|
|
||
|
68
et cocnuri cerebralis sunt appellatae, revera diversae species fuerint? Ex iis, quae nunc quidem de hac experti sumus, illa quaestio negari debet. Omnes hac taeniae nihii aliud sunt nisi degeneratae embryones et colices unius taeniae spcciei. Si vero, qui has taenias quatuor diversas species constituere etiam nunc censcnt, capita, quac dicuntur, quatuor com-metnoratarum tacniarum resoivant et permisceant, nemo eorutn specißca discrimina inter haec capita invenirc poterit.
Atquc adeo longius hac in re progredior et non solam taeniam serratam ex intes-tino canis et taenias solium ex intestine humano diversas esse species nego, verum etiam dubito, an taenia marginata ex intestino lupi, taenia crassieeps ex intestino vulpis et taenia intermedia ex intestinis marluris et mustellae putorii varias inter se species constituant. Omnes hae taeniae certe in unum idemque taeniamm genus referendae sunt et non nisi #9632;varietates unius ejusdemque generis sunl, quae a loco pendent, in quo evolvunlur, quum cm-iryones eorum aut in inlcstinum liominis aut canis, aut lupis, aut bestiae cujusdem rapacis, marturi sitnilis, immigraverit. Si ad diagnoses haruni quinquc taeniarum specieruru animum advertimus, nullam in bis speeißcum discrimen esse nuiiamque ralioncm neque i'ormae nec com-positionis bamulorum et rostelli liarum taeniarum liabilam esse mox inveniemus. Si capita commeniorataruni quinque spocierum taeniae cum rostello eorum anle oculos helinintbologi-corum ponuntur, ita autem ut originom caruin antea iis non dicamus, persuasum milii est, eos magna dillicullate alleclos fore, quia illas quinque laeniarum species, quae domicilio tantuni sunl diversae, non dislingucrc polerunt. De Ligula Schistoccpbalo, Tetrarhyncho, Echino-rhyncho jatndiu experti sunt, qui belmintbologiac operaai danl, nonnullas species horum generum in variis piseibus avibusque domiciiium collocare cl tamen ibi ad propagalionem aplas fieri posse. Vilae stadia taeniae serralae, nunc quinquepartio degeneralae, et variae ejus sco-Jicum lormae liydropicac, quae nibil aliud sunt, nisi quod vernaculo nomine „Raccnbildungquot; appellamus, primuni quidam certe simplicia erant, aecuratiusque, ut ita dicam, dislincta, nunc ^ero vitae conditionibus ejus animalis, in quo habitant, compositas incertasque ibrnias assum-serunt. Ea omnia autem, quae supra commemoravimus quaeque experimentis edoeta sunt, eliam senlenliam illam refulant, qua vosica taeniarum physiologica, non pathologica sit for-inatio; nam omnes supra commemoratae taeniae ex unius taeniae specie embryonibus exortae sunt et solumntodo ex loco pendet, in quem embryones immigrarint et consederint, utruin in coenurum cerebralem, an in cysliccrcum pisiformem, an tenuicolhem degeneralurae sint. lis-dem conditionibus hae degeneration semper eliain sub iisdeni forrnis apparebunt, ilaque non injustc faeimus, quod ejusmodi helminlhium quarundam fonnac, quac tarn accurate sunt dis-tinetae semperque redeut, vernaculo nomine „Racenbildungquot; vocamus.
#9632; #9632;nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp;
|
||
|
|
||
|
|
||
|
69
Meae Ipshis hac de re sententiae.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
Conlraversiae, quae a Dr. Kuechenmcisler et Dr. de Siebold aguntur, omnibus hol-minthologis inaximc ingratae sunt, iicmineniquc cssc censco, qui non penitus exoptet, ut Dr Kuechenmeister in Sieboldium acrius invehendo experimenlis suis egregiis el rci lilterarlae saluberrimis dignitatis aliquid detrcctare desinat. Ipsc quidem Profcssoris de Siebold disci-pulum mc profitcor, cum Dr. a Frantzius aliisque cornmilitonibus aeslumatissimis diu cxperi-mentis interfiii nullutnque partimn sludium mihi exprobrari posse arbitror, nain hoccc ex opuscule, quod in vulgus edidi, facile Dr. Kueclientncisler intolliget, me niagna vcneralione ipsum esse prosccutum multaque e suis ipsius observationibus, quae profecto omni laudc ma-jorcs sunf, peliissc. Non mediocritcr illud doleo, quod Kuechenmcisler in opere (lypis non-dum plane excuso) „Ucbor Parasiten.quot; Leipzig 1855. S. 72. scripsit: adderc liccal similes aliquod sentenlias, quas Dr. de Sibold in iibro „Ueber die Band- und Blasenwürmer.quot; Leipzig 1854, neglcclo omni examine exporimenlali, in puhlicum projecit. Ad hoc Kuechcnmei-sleri probrum liaec respondeo:
1)nbsp; Vralislaviae omnis caro animalium acgrolanlium cujusvis generis ox oflicina laniaria nobis Iradebaliir, ul oxplorarelur ct experimenlis submillerelur.
2)nbsp; Mulla animalia (canes, cuniculi elc.) in promlu nobis crant experimenlorum causa.
3)nbsp; Et rci saltuariae pracreclus a Pannewitz el mulli praediorum possessores circa Vratislaviam fcras quascunque O'ulpes propter taeniam crassicollcin etc.) nobis subministrabanl.
Non possum, quin rnentionem Faciani Dris a Jarolzky, qui baud paruin studii hisce experimenlis impendit. Praoler alia Kuechenmeister in opere novissimo (Parasiten etc. I. S. 72.), ignarus, ul videtur, experimenlorum a Siebold factorum, quibus pernam solo acido pyrolignoso illitam paslum dedit, lanios a migralionibus suis redeunles sibi allirmasse tradit, fumigationem arlißcialem (i. e. repetitam acidi pyrolignosi illinilionem), qua culis atro-fusca redditur, caro colorem pulchre rubram induit, cyslicerci autem vitales relinquuntnr, mine plane deserlam esse. Num homines illos vera professus esse, Kuechenmeister credit? Nonne. meditari euin oportet, quam difßcile sit, Zittaviae, urbe provinciali a laniis carnem cysticcrcis obscssam, quam sui ipsorum lucri causa occultant, impetrare? Accuratius hoc exponam ne-
|
||
|
|
||
|
|
||
|
70
cessc est Prof. Siebold per administrum suum in Institulo physiologico, Zoclfel, pcrnam cysticercis nfeclam emi curavit, omnes autem lanii so farcimen ex ea confecturos negabant quarc ipsc Zoclful id conl'ccit; cxpcrimenla instituta (farciiiuüi canibus pastuin dabatur} Kue-chcnmeislcro essc incognita, vix cxistimo. Cur ergo tantum invidiae in re, quae tantam habel dignitatem iitterariam? Sufflciant haec; omiltam alia odiosa; suum cuiqucl — Cerlo igitur constat:
Cysticcrcum ccllulosac ct tacniani solium, Cysticcrcum fasciolarom et tacniam crassicoilcin, Cysticcrcum pisifonncin ct tacniam scrratam ejusdem essc generis.
Proindc novam conslituo classem: Tacniea Goldberg, rcliquas taenias et cystica ad-huc ambigua (Cf. Siebold, ueber Band- und Blasenvvuenncr. Leipzig 1854. S. 62.) inter Taenioidca Dicsing rccipio.
Species Echinoccocus, Cocnurus, Cysticcrcus, Piestocystis, Anlhocephalus, Acantbo-rhyncbus, Pterobolhrium, Tctrabothriorhynchus, Stcnobolhriuin, Scolex multacquc aliac delendae sunt, id quod non modo venter baud evolulus et sexu destitulus fieri jubel, scd eliam locus quo inveniunlur, fere omncs cnini extra lulium iulestinalcin anirtialis vertebrati in aiiis visce-ribus deprchendunlur.*)
Ad taenias supra diclas acccdiint tacnia cocnurus el coenurus ccrebralis, de reliquis scolicibus pauca tantum vel nihil novimus; niihi quidem tola Tribus II. Taeniodea D., Tribns III., Thecaphora I), ct aliquot c Tribu IV., Bolbrioccplialidea 1). admodum suspecla sunt; analogia mc impellit, ut plures adliuc pro scolicibus habeam, longumque practercurrel tempus, ante-quam tenebrac omnes fuganlur. Equidem e. gr. aniphislomum prope Bcrolinum super astacis inveni, quod Prof. Schultz-Schullzenslein novum esso judicavit; prohi dolor in disscrtationcm mcatn recipcre non potui, quoniam iconcs nondutn satis confectac sunt. Pascendi quoque expcrimenlum, quod in schola nostra vcterinaria circa felcm inslilui, nondum cum obtinuit eventum, ut cerli aliquid de hoc constituere possim. Scolices nempe mirae formae inveni earumque circitcr viginli qualuor feli pullae pastum dedi, cui post 14 dies, paslu continuato, prolapsus ani supcrvenit ct deeem oxyuri vcrmiculares, unus in ventriculo, inveniebantur. Itaque oxyurum quoque vcrmicularem scolicem suam habcre contendo. Experimcnta a me continuantur.
Non possum, quin cum Kuechenmeistero menlionein faciam Gordii cujusdam, quem vulgus supersliliosum pro tacnia habet. Paler tncus, chirurgus forensis I. classis Ohlaviae in _. .. __-----
*) Nonne scolices etiam ex aliis animalium classibiis in hoinine et animalibus calidi sanguinis malurescere possunl ? Experimcnta desideraolar. Goldberg.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
in Silesin, ab incolis oppidi Wansen saepe eral interrogatus, num in inalis tacniac vivant. Secundum statum, quem tune temporis (anno enim 1829 primos vermes viderat) helmintho-logia tenebat, hoc afflnnavit. Autumno a. 1852 ego multos ejusmodi vermes, longus et fili-formes, in oppido Wansen mihi comparavi, quos, malis caulo discisis, circa scmina circum-#9632;volulos reperi. Dr. Kucchenmeisler (Cf. Dessen Werk ueber Cestoden. Zittau 1853. S. 135.) aplissime rem interpretatur, his verbis usus: „Beim Zerschneiden wurmstichiger Acpfel (sie können auch ganz unverletzte Schalen haben, dann ist die verletzte Stelle das Pistillum) tritt bisweilen ein langer weisslichcr Wurm hervor, der sehr lebhaft sich bewegt. Am Boden der wurmstichigen Aushöhlung findet man den Balg einer Raupe (in der Regel eines Spanners), in der der Gordius schmarolzle, bis die Raupe von ihm aufgezehrt war. Nach dem Tode der Raupe gehl der Wurm nach aussen ab. Ein Bandwurm für den Menschen kann niemals daraus entstehen.quot; (Vid, supra Siebold: Mermis, (Jordius, etc.) Quod Dr. Kue-chcnineisler (in open; suo de Ccstodibus) mullis de mensurationibus taeniarum et singulorum hamulorum ex coronis hamatis tradit, levissimi momenli esse existimo, qnis enim ost, qui ex ovuli aut hamuli mngniludine speciem definire possit? Plurimum quidem operao negalio Uli impendit, at fruslra, nemo enim ex microscopia ovuli aut hamuli mensuratione certi et cha-racterlstici quidquam raliocinabilur.
Ex quo tempore III. de Sicbold scholas frequentavi, plurimum altentionis et diligentiae animalium infcrioruai studio impendi et, quod in prooemio jam adnolavi, Diesingii systema, congostis et comparalis novissimis, quae exslant, mutalionibus, complecti et necessario cuidam desiderio, quoad vires juveniles patiebantur, salisfacere conatus sum.
Rcstal vero, ut gratias maximas 111. de Siebold referam pro insigni humanitate, quam in me, diseipulum, conlulit, praeeipue aulem pro benignitateet iiidustria, qua animum meum ad sludia anatomica et physiologica incilavil.
Gratissima eliam mente memoriam colo Prof. Hcrlwig, qui solita liberalitate, quid-quid subsidiorum poterat, ad conscribendum et absolvemlum hoc opusculum mihi subminislra-vit, maxime autem quotidiana consueludine et familiaritate non una tantum ex parte animum meum coluit lilterisquc et scienliis peuitius imbuit. Idem bencvolentissimc mihi reclusit bi-bliothecam et museum scholae velerinariao Berolinensis, in quibus multa rariora et exploratu digna inveniuntur. Denique gratias haud leves Prof. Gurlt debeo, qui quoad tempus patie-balur, consilio egregie me adjuvit; denique amico sincerrimo, Francisco Hertwig, medic, studioso, qui et in exarando hocce opure et in experimentis instituendis lubentissime suppetias mihi tulit.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
|||
|
72
|
|||
|
|
|||
|
.
|
|||
|
|
|||
|
Ordo IV. Cephalocotylea (Dlelaquo;liig). *)
SUBORDOI. APROOTA.
Capilis acetabula v. bothria opposita, rarissime solitaria. Tractus intestinalis sub-nullus v. bifurcatus ano dcstitulus.
|
|||
|
|
|||
|
TR1BÜS I. TAENIEA (GOLDBERG).
|
|
||
|
|
|||
|
Caput subglobosum aut tctragonum; acelabulis=osculis suctoriis 4, rarissime 6 mus-cularibus, orbicularibus, synimclrice oppositis, valdc rctractilibus, rostcllo impcrrorato, retrac-tili, invcrso, quamdiu vermis in cystidc aul cavilate corporis clausa vivit, propulso, quando in tubo inlestinali vermis invenitur, et uncinulis seu liainunnulis 1, 2 aut plurium ordinum, quoad numcrum ma.ximc variabilium armato. Coilum mine adest, nunc abest. Corpus ani-maiis maturi album, plane depiessum, subglobosum, bilaterale, rarissime triquetrum, allonga-tum, et ex articulis aut seginentis=Froglottidil)us conlractilibus constans, quorum numerus, color ct magnitudo valdc difTerunt, quorumque priores iiquc minorcs sexu carent, scd quorum postcriores sunt majores ct deniquc androgyni. Corpus animaiis immaturi (quod dicunt: vcrtnem cyslicunO breve aut nulluin, sine articulis sexualibus et vesica caudali tiniturn, cui caput=Scolex aut immergitur aul extus adhaercl. Systema vasculorum: bini canalcs longitu-dinalcs in utroque latcrc, in capite ramis permagnis anastomosin perclaram, in rcliqua corporis parle ramulis pcrparvis ct intcrdum vi.x aut non visibilibus anastomosin institucntes. Quacstio cst, num in individuis sex osculis suctoriis inslructis 6 vasa longiludinalia inveniuxt-tur, quod quidem Kuechenmeiöler putat, an 4? Apparatus sexualis rarissime abest,v plerum-quo licrmaphroditicus. Pori gevitales plerumquc simplices, intcrdum bini aut sexui utrique communes aut unilaterales aul varie altcrnantcs.
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
|
raquo;) Cfr. pag. 89: Ordo IV. Ceph. Diesing-
|
|||
|
|
|||
|
|
||
|
73
|
||
|
|
||
|
Apparatus masculus: Testiculus allius aut subflavus, simplex, duplex, aut lobalus, vesica scminalis Spcrmatozoidia filiforinia (?) continens, funiculus spennaticus multifarie torsus, penis=lemniscus (Rud.) longior, laevis aut spinosus, perforatus, pro—et retractilis et a vesica penis recipiendus.
Apparatus femineus: Vulva ad latus funiculi spermalici a poro genilali ad ulerum pro-fecla, plerumquc nigrescens, ad orificium extcrnuin et internum infmidibuliformis, in ilinere suo angustior. Uterus plerumquc ex Irunco mediano ramisque lateralibus conslans, aut ovulis liberis aut in capsulis peculiaribus replcta. Ovula una aut jjluribus tunicis inslrucla, interdum appendicibus filiformibus ornata, cmbryonem sex liamulis arnialum, vivacissime sese movenlern contincntia, aut singula aut in Proglotlidibus inclusa. in natura libera deposita, et migration primum passivae ad tubum animalis intestinalem, tune activae per animalis cujusdam corpus, in quo in vermes cyslicos Iransformanlur, pracdeslinata*).
i. Taenia Soliurn Aulorum. (Goldberg,)
Caput acclabulis 4 instructuin, duplici 24—28 et loculorum (Hakentasclien) corona armatum, nigrescens, inprimis in regione loculorum et acetabulorum; collum perparvum; ar-ticuli maturi=Proglottides quadrangulares, oblongi euleiformes, tenuiores aut pinguiores; uterus revera dendritica, cum ramulis lateralibus numero inaoqualibus, irregulariler alternantibus. Penis claviformis, laevis. Pori gcnitales irregulariter alternantes, laterales, marginalcs. Cor-puscula calcarea in capile rarissima cl minora, in corpore crebriora ct majopa**),.
Synonyme: Taiviai (Aristoteles)} nkmela SkfiWi (Hippocrates); Lumbricus latus
--------------
*) ClV. Diesing I. I'.Hi: Corpus plaiui-di'pressum tacniaeformc, rarissime tcretioäculuni, trait-verse plicatum v. arlicuiatum. Caput corpore eontinuum v. cello discrctum, raquo;nliglobostini v. tclragonutn, acetabnlis quatnor oppositls. Os terminale, limbo interdum proniinulo calloso, inerme v. armatum, aut in ros tell ihm inerme v. ocliinis deciduis armatum protractile. Aperturae genitalium marginalcs, rarissime laterales. — In animalium vertebratorum praeprimis Mammcilium et Avium tractu intestinali, rarissime in vesica feilea ectoparasita.
**) Cfr. Dies. I. 514. Caput suhglobosuin obtuse tetragonum, acetabulius angularibus anticis v
subterminalibus. Collum breve antice incresceps. Articuli suprcmi brevissimi, proxime sequentcs sub-
quadrati, reliqui oblongi angulilaquo; obtusiusculis. Aperturae genitalium vage alternae marginalcs. Long.
4—24'; lat. 3—4'quot;; rariss. 6quot;''
10
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
74
|
||
|
|
||
|
(Plinius); Tacnia Solium (Linne et Autorum); Taenia cucurbitina (Pallas, Block, Goezo, Balsch, Schrank); Tacnia vulgaris (Werner); Taenia dental a (Gmelin, Nicolai); Tacnia osculis rnargi-nalibus solitariis. (Linne, Bradley); Taenia armata humana (Brera); T. lata (Reinlein); T. feneslrata (dclle Cliiaje); Halysis solium (Zeder); Pentastoma coarctata (Virey); T. stigmati-bus lateralibus (Bonnet); T. secunda (Plater); Vermis cucurbitinus (Plater); T. solitaria (Leskc); T. articulos demittens (Dionis); Kuerbiswurm; langgliedriger, kuerbisfoeriniger (Goeze, Batsch, Joerdcns), gczaehnelter KBatsch), bewalTneter Bandwurm (Brera); Kettonwurm (Bremser); T. a longs anneaux (Bonnet, Cuvier); T. sans tipincs (Andry); T. do la seconde espece (Andry). Lc solitaire. Ver solitaire. T, bandelette, arme, a epines. Catena do cucurbitini (Vallisnieri), Vermi cucurbitini (Cocchi). Gemeinsam mit botbrioc. latus sind folgende Namen: le ver plat; Tape Worm, Jointes Worm; Baendelorm; Lindworm; Binuike-mask; Ling, ditg (Tumalc in Africa), Kosso (Abyssiuien).
Scolex Taeniae Solium. Cysticercus Rudolphi. Hydra Linne. Taenia Pallas. Hydaligcna Goeze. Vcsicaria Schrank. Hydatula Yiborg. Hydatis Lamarck.
Animalcula solitaria. Caput telragonum retractile, acetabulis qualuor angularibus. Rostcllum unclnulorum corona duplici. Os in rostello terminale. Collum filiformc v. nullum. Corpus subcylindricum v. depressiusculum, transverse mgosum v. subarticulalum, extrcmitale caudaii in vesicam transparentem liquore limpido replelam, cxtus aut intus proliferam lumens. Proles externac solitariae, geminae v. tcrnae, tandem a vesica segregatae liberae; inlernae numerosae, intra vesicam tandem resorptionc cvanesccntcm pritnitUS (?) liberae. — In mam-malium visccribus excepto tractu inteslinali plerumquc singula folliculo membranaceo inclusa quandoque serius libera.
1. Cysticercus cellulosae. Rudolphi.
Collum brevissimum antice increscens. Corpus cylindricum transverse rugosum, vesica caudaii transverse elliptica longius.
Habitaculnm. Homo: cerebrum, musculi, rarius cor (Rudolphi et plur. a. ante et p. ilium); in camera externa oculi (Soemering, Schott, Larrey, Makenzie): sub conjunctiva (Cu-
|
||
|
|
||
|
|
||
|
75
vier cl Sichel). — Simia Inuus et rubra (Treutler); S. Cephus CBrcmser et Gurlt). — Ca-nis familiaris: peritoneum (Chabert et Herlwig); C. fam. Iricalor: ad arachnoidoam et in variis nuisculis (Gurll). — Ursus Arctos: inter musculos (RetziusO — Mus Raltus: ad peritoneum (Hcrhvig). Sus scrofa domesl. rarius fera (saepissime in Museo scliol. velerin. ad-sunt Goldberg): in cerebro et inter musculos (Gocze, Rudolphl et pl. alii), in Brasilia CNatterer;) in oculo (Hocven et Nordmann). — Cervus Capreulus: in musculis l'cmuris Clluby). M. C. V.
2. Tacnia mediocanellala Kueclienmcister.
Caput inerme, permagnum, pigmenlo nigro frequentissimo et acetabulis 4 permagnis.
Systcma vasculorum: simplicius quam in Taenia Solium.
Corpora calcarea aliquid majora et numerosiora, quam in Taenia Solium.
Collum fere nullum. Articuli anleriorcs clarius emarginati, in formani „Patris noslri', (Kuechenm.) debiscentes, ex forma et crassilie simillimi articulis Taeniao crassicollis felium; posteriorcs lalissiiiii, crassi, per anum aegroti sponte et sine faeeibus abire amantes.
Pori gcnitales irregulariter altcrnanles; penis laevis, lalcifortnis, brevis, oblusus; fu-niculus spermaticus pcrclarus, fuscus: vagina valde pigmenlata; uterus constans ex trunco mediano recto et ramis numerosissimis (60 et supra) parallelibus, simplieibus aut bifurcatim, nunquam dendritice divisis; ovula niagis ovalia, laeviora et clariora quam in Taenia Solium, conccntricis 2—3 tunicis inslructa.
Embryones 6 bamulis armali, minimi dimidio minores quam ovula.
Scolex adbuc incognilus.
Habitat in Africa et Europa.
3. Taenia ex promontorio bonae spei. Kuechenmeister.
Caput, collum, superiores articulos ignoramus. Articuli grassi et loiigi, crista longi-
tudinali praediti. Pori gcnitales laterales, alternantes. Ulterus ex trunco mediano constans,
in quem 40—60 rami singuli intrant. Ovula Ulis Taeniae mediocanellatae similia. Embryo
sex bamulis perbene cognoscendis armatus.
Scolex adhuc ignotus.
10*
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
76
|
||
|
|
||
|
4. Taenia nana (Bilharz; v. Siebold).
Corpus filiforme, depressum; caput antice obtusum, collum versus sensim atlenualum, acelabulis subglobosis, rostello pyriformi uncinulorum bifidorum corona armatum, Articuli tranversi; cirri unilaterales, ovula globosa, testa laevi simplici (?), l/m 'quot; magna. Longiludo
#9632;
totalis 6--10.'quot;
Patria Aegyptus, in hominis intcstino tenui semel reperla mimcro permagno. Scolcx adhuc incognilus, omnia rcliqua quoque.
ö. Taenia ex Echinocücco Scolicipariento (Echinococcus veterinorum Autorum). v. Siebold, Kuechenmeister, Goldberg.
Synon: Taenia visceralis granulosa (Goeze); Taenia granulosa (Gmclin); Vesicaria
granulosa (Schrank); Hydatigcna granulosa (Balsch); Hydalis crralica (Blumcnbacli); Polyce-
plialus hominis (Goeze); I'olyccphalus Echinococcus (Zeder); Echinococcus veterinorum (Ru-dolplii et plurimi aulorcs); Echinococcus GiralTae (Gervais); Echinococcus Simiae (Rudolplii
aliiquc); Echinococcus granulosis (Rudolplii). Echinococius infusorium (Lcuckart); Echinococcus polymorphus (Hiesing); Echinococcus Scolicipariens (KuochenmeisleiO.
Taenia secundum a Siebold:
Corpus triarliculatum; caput subglobosuin; rostellum rolundatum corona duplici un-cinularum 28—36 brcvium armalum. Collum longiusculum in posteriore parte stricturatn gerens. Ambo articuli androgyni, oblongi et apertura genitali marginali alternante instructi. Longit. 1'/raquo;'quot;. Habitat: in intestine tenui Canis familiaris et fortasse aliorum, mammalium, exe. vul-pis, lupi etc.
Scolex: vesica membranacca, transparens, ad internum vesicae latus prolifera, cujus diameter est 17—20 Mm. et ultra; singuli scolices, quorum magnilud. vix t/t —'/raquo; Mm. est; singuli ex interno vesicae enaseuntur, primum funiculo parvulo affixi, tandem vero liberati intra vesicae fluidum nalantes. Caput 4 acetabulis, difficillirae conspiciendis, plerumque in-versis, sed omnino non minoribus instruetum. Rostellum uncinulis 2 ordinum in summa 28—36 armatum, quorum magnit. cfr. infra.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
77
Habitat: interdum in homine, plerumque in aliis animalibus plcrumque domesticis ex ordine Ruminantiuin et Herbivoracium.
Ovula et embryoncs non dilleiunl ab ovulis et embryonibus Taeniarum jam dictarum.
Taenia ipsa usque ad hoc tempus non inventa est in hominibus. (v. Kuech. de Paras. Leipz. 1855, I. p. 141. et Rudolph!, Vogt, Roeil, Haubner, „v. Siebold. 1852. Vrastis-laviaequot;) *)
(i. Taenia ex Echinococco altrieipariente. (Echinoc. hominis Autorum Kuechenm. Goldb.)
Taenia ipsa hueuspue ignota.
Scolc.\=Ecliinococcus altricipariens: animal vesicarn exhibons, omnino simile speciei sub a nominatac, sed dillcrens et magnitudinc et hamulorum Scolicis in duplicem ordinem
redactorum numero, qui est 40, 52 et ultra, et proliferandi ratione. Vcsica cnim, quac di-
citur matcr, non singulis Scolices, sed novas vesicas filias, quae dieuntur vesiculae nepotes,
proliferat, quac omnino sunt sine hamulis (J embryonalibus et scolices demum pariunt. In-
veniuntur ergo in vcsica niatro (quac est embryo 6 hamulis armalus, Taeniarum Echinococcus
primordialis maxlmequc adauetus) novae majorcs vesicae libere natantes, quac circumeludunt
alias vesiculas, Scolices parientes. Sunt ergo in vesiculis, tenerrimis plures Scolices simul,
Scolicibus Echinococci scolieiparientia singulis viventibus et nascenlibus ex vitac ratione
similes.
Habitat: nori solum in hominc, sed etiam, autoribus Haubnero et Creplino, in mam alibus majoribus domesticis, et quidem in diversissimis et hominis et illorum animalimum corporis regionibus.
Ovula et Scolcx: hueusque ignota.-*)
De Acephalocystü cfr. Kuechenm, de Parasitis I. Pay. 166. etc.
7. Taenia crassicollis Rudolph!.
|
||
|
|
||
|
*) Vide v. Amraon, Gescheidt, Eschficht, Schleissner, Koelpin et Btoch in Bibliolli. nova 393. — Treutlin Observ. pathol. anat p. 14—16. Tab. Flg. 1—1. — Joerdens Helminthol. p. 5(raquo;., Tab. S, Fig. 8—11- — Gmelin Syst. Nat. p. 3059, n. ö. — Zeder Naturg. p. 458, n. 11. — Wepfer in Bibliolb. n. 390. — Undersögelder over den 1 Island endemiske Hytadidesygdan ab Escliricht ex Biblioth. for Laeger 1854. — Schleissner Nosographla isl.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
78
Caput snbquadratum oris limbo cylindrico, acetabulis angularibus anticis promincnti-bus. Collum subnullum. Articuli supremi brcvissimi, subscquentes cuncali, ulliini longiores quam lati. Aperturae gcnitalium marginales vage alternae. Synon: Taenia cucurbitina (Pallas). — Taenia collo brevissimo (Bloch). Taenia serrala felis (Goeze, Batsch, Scbrank, Ginclin, Rudolphi). Taenia moniliformis (Batsch, Gitieiin). Taenia felis (Cai'lisli'-) Alysel-inintlius serralus (Zeder); Haiisis serrata (Zeder); Taenia crassicollis Rudolplii, Bremser, Gurlt, Dnjardin, v. Sicbold, Kucchenmeistcr, Escliricht, Hftl'lwlg, Goldberg.)
Habitaculum. Felis Cains ferus (Redi, Comes de Borke), vario anni lemporc (Bremser et Diesing); Felis Calus domesticus, omni anni tempore vulg-aris;. Felis concolor Aprili, Majo ct Novembri; Felis melivora, Marlio et Aprili; Felis On^a, Novembri; Felis Par-dalis, Aprili; Felis macroura, Aprili; Felis tigrina, Junio, Seplcmbri ct Octobri, in Brasilia (Natlercr): m mtestmis tcmnbus. M. C. gt;.*)
Scolex=Cysticerciis fasciolaris Rudolplii.
Colluin nullum. Corpus clongalum depressmn subarlicutalum, vesica caudali subglo-bosa c.xigua (Vesica caudalis intus prolifera Goeze. ? Goldberg.)
Synon. Vcrmis vesicularis nuiris (Ilarlinann, Pallas); Taenia bydatigena (Pallas, Blocli, Werner)} Vcrmis vesicularis taeniaeformis (Blocli); Taeniac vesicularis fasciolata (Goeze); Hydaligena taeniaeformis (Batsch); Taenia Vespertilionis, hydaligcna ct murina (Gmelin); Vcsiraria taeniaeformis (Schrank); Vcsicaria nuiris (Schrank, Beyer); Hydatula macrocephala hepatis musculi (Viborg); Cysticercus taeniaeformis et Vespertilionis (Zeder;) Cysliccrcus fasciolaris (Rudolphi, Bremser, Tschudi, Dnjardin, Gurlt, Creplin, Kucchcnmeister, Hertvvig, Goldberg, ct pi. a.)**)
Habitaculum: Mus Rattus (Pallas), in Brasilia (de Olfers); M. Musculus et decumanus
|
||
|
|
||
|
*) GeseheiJt in V. Annnon's Zeitschrift fucr 0|gt;litiiHlin. 111., 437 und 446 Eschriclit in Under-sogelder over den i Islmul endemiske Ilydalidexjsdom. V. Sicbold ueber Taenia Echinococcus in seiner und Koellikers Zeitschrift fucr wisscnsschaftl. Zoologie, 1833, IV., pag. 409. etc. Uoell in Verhandlungen der physic-medic. Gesellschaft in Wuerzbnrg III., 1833., ]iag, 55. Kuechenmeiater ueber Ccstoden etc. in Dies. op. des. Echin. horn, et veterin. adhuc adest Eehin. polymorphus-
*•) Vide eorum Opera. Goldberg.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
79
(Rudolph! et pl. a.); M. tectorum (M. V.) — Lemnus arvalis (Pallas); Lemnus amphibius (Goeze); Lemnus terrestris (Mehlis). — Vespertilionis sp. dub. (Bloch); V. auritus (Bremser : in hcpate M. C V.
8.nbsp; Taenia scrrata. Goeze.
Caput oblongum deprcssum acctabulis elliplicis anlicis cruciatim dispositis. Collum breve. Articuli supremi brevissirni angusti, roliqui subcunctati lati, angulis posticis acutis. Aperlurae gcnitalium marginales vage allernae. Synon. Taenia cucurbilina (Pallas, Balsch, Gmclin, llcdi.) Taenia canina (Bloch, Carlisle); Taenia canina Solium (Werner); Taenia serrala (Goeze, Batsch, Sclirank, Gineliii, Rudolph!, Mehlis, Dujardin, v. Siebold, Kucchenmei-ster, Gurlt, Hcrlwig, Goldberg^') Halysis serrata (Zeder).
Habitaculum: Canis familiaris: in intestinis tenuibus, saepe solitaria, rarius copiosc, pleruinquc Taeniis cueumerinis concouiilata, onini anni tempore.
Scolex: Cysticercus pisiformis Zeder.
Collum lunue. Corpus antice attenuatum, longiludine vesicae caudalis subglobosae. (Visica caudalis intus prolii'era Tschudi.? Goldberg.)
Synon; Vermi o. Idatidl dclli vise. d. Lepri Rcdi; Taenia hydatigena (Pallas); Ver-mis vesicularis pisiformis (Bloch); Hydatigena pisiformis (Goeze); Hydatigena cordata (Batsch, Schrank, (imelin); Hydatis pisiformis CFroohlich, Lamarck); Taenia cordata (Rudolphi); Cysticercus pisifomiis (Zeder, Rudolphi, Fodera, Tschudi, Leuckart, Dujardin, v. Siebold, Kue-chenraeister, Gurlt, Herlwig, Goldberg.**)
9.nbsp; Taenia Coenurus: Nondum satis cognita.***) Scolex: Coenurus cerobraiis Rudolphi.
Sporocystis a pisi ad ovi gallinacci magniludinem el ultra.
Siynon. taenia vesicularis (Goeze); Yermis vesicularis soeialis (Bloch); Hidatula ce-rebralis (Batsch); Vescaria soeialis (Schrank); Taenia cerebralis (Gmelin). Polycephalus
------------
*) Vide Opera Autorutn. **) Vide eorum Opera. ***) Vide ieones Fig. 23. Goldberg.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
80
ovinus (Zeder); Coenurus cercbralis (Rudolphi, Nitsch, Fischer, Zink, Brosche, Ampach, Crcp-lin, Bremser, Blaimiilc, Leblond, Barthelemi, Scheilhase, Koenig, Kner, Hausmann, Burdach, Bendz, Goodsir, Dnjardin, v. Siebold, Gurlt, Hertwig, Goldberg); Polycephalus coenurus (Tschudi); Coenurus serdalis (Gervais).
Habitaculum: Capra Aries: in vertiginosarum cerebro. — Capra Musmon (Gervais). — Antilopae spec, inccrta (Rudolphi, Gull.) — Bos Taurus dom. (Gurlt.) — Ccrvus Capreo-lus (Barthelemi). C. Tarandus (Rctzius). — Cameius Dromedarius (Blainviile). — Equus Caballus (Gurlt, Hertwig.) — Lcpus Cuniculus fer: in spina dorsall (Leblond). M. C. V.
Species dubiae omnes conferendae sunt in opere ilio Diesingii, (oliamque Bothrioce-phalus etc.)
Thcrapia do Taeniis in omnibus materiis medicis traclata est. Experimenta in schola veterin. Berolin. instituta ab III. Gurlt C\i(\c in Gurlt et Herhvig Mag. der gesammten Tbierhcilkunde, 1855, adhuc in typis.)
Sunt adhuc cognita Helmintba circa tiOOO. Reiiquas Tacnias vide in Opcr. Dies. Dujardin, Guilt, Creplin, Eschricht, llcrlwig, Goldberg clc.
Tribtis II. Tainioidea. (niestn/j.)
Caput acetabulls quatuor v. octo oppositis. Corpus extrcmitale caudali baud in vesicam tumens. Animalia solitaria.
10. Pieslocystis. Animalcula solitaria, vesica caudali compressa. Caput tetra-gonum inerme.
H. Sciadoccphalus. Caput horizontaliter disciforme, acelabulis 4 centralibus be-misphacrlcis in quadratum disposltis.
12.nbsp; nbsp; Ephcdroccphalus. Caput parvum tetragonum acetabulis 4 ungularibus, collo brevissimo dilafato apice complanato marginibus reflexis quadrisinuoso insidens. Os tenninale.
13.nbsp; nbsp; Amphoteromorphus. Caput parvum pyramidale acetabulis 4 angularibus, collo dilatato apice complanato bothriis s. foveis 4 exculpto insidens. Os terminale.
14.nbsp; nbsp; Pellidocotyle. Caput acetabulis 8 geininatirn discis quatuor apice cruciatim convergenlibus immersis munilum. Os terminale.
|
||
|
|
||
|
|
||||||
|
81
Ordo IV. Cephalocotylea iDiesing).
Entozoa cystiva et (.'estoidraquo;a (Auct.) omnia, Trematoidis gen. Peiitaslonium Undo I phi.
Animulcula composila v. solitaria, alba v. grisea, transpajcntia v. opaca, coeca v. rarissiinc ocellata, praelonga, interdum ad 40—100 podes increscentia. Corpus clongatum niolle, parencliymatosum, planum V. depressum, rarius tcretiusculum, cxtremitatc caudali in vcsicam liquorc limpido rcplelam tumons v, in receplaculum nunc in corporis extremitate caudali, nunc inter collum el corpus situm ampliatum, nunc ncc vesica ncc rcccptacula sli-patum. Caput continuum v. cello (parle inarticulata pone caput) discrctum. Acetabula or-bicularia (oscula Auctorum) v. elongafa, ulplurimum angusta (bothria Auctorum) capiti in-serta. Os tcrtninale v. subtcrminale anticum. Oesophagus brevis. Tractus intestinalis sub-nullus, utplurimum bifurcatus ano destitutus, rarius simplex ano stipatus. Systema vasoruin. Ganglion cerebrale in paucis visum. Organa genitalia nulla (?) v. utraque in uno individuo juncta, v. discreta. Penis (lemniscus Auctorum) protractilis filiformis et apertura genitalis feminca. Propagatio per prolificalionem v. per ovula.
Omnia endoparasita.
|
||||||
|
|
||||||
|
|
|
|||||
|
LITTERATURA.
|
||||||
|
|
||||||
|
|
---------------
#9632;
Pallas: in Straisund's Magaz. I. 81. ej. N. nord. Beilr. 1767. I. 1. 85. Taenia visceralis socialis granulosa Gocze : Naturg. 258. Tab. XX. B. 9.—14, Taenia granulosa Gmelin: Syst. nat. 3062. — Prohaska : in Neuen Abhandl. der
böhtn. Geselisch. lt;1. Wisscnsch. II. 18.—28. Vcsicaria granulosa Schrank : Verz. 97. Hydatigena granulosa Batsch: Bandw. 87. Fig. 17.—37. Hydatis erratica Blumcnbach: Abbild, naturhist. Gegenst. 8. Heft 79. ej. Handb.
d. Naturg. 8. Aufl. 431. Polycephalus hominls Goeze: in posth. Zeder Nachtrag. 309. Tab. II. 5.-7. —
Jörden's Helminth. 62. Tab. VII. 21.—23. Polycephalus granulosus Zeder: Naturg. 431. — Cloquet: in Diet, de medec. et
chir. XXII. 168.
|
|||||
|
Polycephalus humanus Zeder: Naturg. 431. IV. 7.-9.
|
|
|
||||
|
|
11
|
|||||
|
|
||||||
|
|
||
|
82
Polycephalus Echinococcus Zeder: Naturg. 432. — Tschudi : die Blasenw. 38. I. 2. el 1.
Echinococcus veterinorum Rudolphi: Etitoz. hist. III. 251. Tab. XI. 5.—7. ej. Synops. 183. — Bremser: Icon. Tab. XVIII. 3.—13. — Blainvilie: in Diet, d. sc. nal. LVII. 603. — Gurlt: Path. Anal. I. 386. Tab. X. 18.—19. idem in Magaz. f. gesammtc Thierhcilk. 1838. 203. Nr. 405. — Alessandrini: in Isislaquo; 1843. 628. — Dujardin: Hist. nat. des Helminth. 636. — Gurlt: in Wieg-mann's Arch. 1845. 239. (Giraflac). — Gervais: in Acad. d. Sc. et Lett. d. Monlp. 184T. 98. Tab. II. 6. — Leuckarl: in Wicgmann's Arch. 1848. 19.—24. Tab. II. A.—C.
Echinococcus Giraffac Gervais: in Diet. univ. d'hisl. nal. dirigö p. Ch. d'Orbigny VI. 730. cl: in Acad. d. Sc. el Lett, de Monlp. 1847. 100.-102. Tab. II. 7.
Echinococcus Simiae Rudolphi: Enloz. hist. II. 250. ej. Synops. 183. Gervais: in Annal. d'anat. et de physiol. publ. p. M. M. Laurent, Bazin, Hollard, Costc, Gervais el Jaquemart 1838. el: in Acad. d. Sc. el Lett. d. Monlp. 1847. 102. Tab. II. 8. el 8. a.
Echinococcus granulosus Rudolphi: Hodocpor. II. 41. ej. Anat. physiol. Abh. 203.
Echinococcus hominis Rudolphi: Enloz. hist. III. 247. Tab. IX. 4. ej. Synops. 183. ct 551. — Bremser: Leb. Würmer. 244. Tab. IV. 27.—32. Idem in Me ekel's Arch. f. Pliys. VI. 292. Tab. II. — Rendlorff: De Hydal. in corp. hum. 32. Fig. 1—3. Delle Chiaje: Eiminlogr. umana cd, scc. 30. et 136. Tab. V. 4. et 5. — Müller: in Verh. d. Acad. zu Berlin 1835. XXV. (ad syslem.J — Owen: in Todd Cycl. of anal, and physiol. X. 117. Fig. 57. 58. et ej. Lect. on the comp. anal. 44. — Geschcidl: in Ainmon's Zeilsch. für Ophlhalmol. III. 437. et 446. — Kuhn: Diss. sur les hydatidos. — Gluge: in Nouv. ann. d. sc. nal. VIII. 344.-347. — Bright: in Guy's hospil. reports 1837. V. 432. Focke: in Chemnitz de hydal. Echinoc. hom. 13. Fig. 1.—19. — Croplin: in Ersch. et Grub. Encycl. XXX. 368.—371. — Hausmann: Uebcr Zeug. u. Entstell, d. wahr, weibl. Eies. 128. Cde evolut.) — Doyere: in l'Insl. 1840.88. — Siebold : in Burdach's Physiol. 2. Aufl. II. 183. Cde evolut.); in Wicgmann's Arch. 1841. 317. et in cj. Lehrb. d. vergl. Anat. I. 141. — Rokilansky-, Handb. d. pathol. Anal. II. 364. 367. et 839. (Echinoc.) III. 118. ct 349. (Ace-phaloeyst.) — Simon: in Journ. d. connaiss. med. chirur. 1840. Novemb. et in Medico-chirurg. Review. 1841. Nr. 69. Jul. 194. el: in Schmidt's Jahrb. d. in- u. aus). Mediz. 1842. 40. — Cruveilhier: Anal. path. cah. XXXVI. et: in Froriep's Neue Notiz. XVII. 299. (Aeephalocyst.) — Curling: in Medico-
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
83
chirurg. Rev. 1841. 336. et: in Arch. gen. de medeo. X. 229. — Portal: in Ann. unir. de medec. 1841. Januar, et: in Froriep's N. Not. XVII. 224. — Thompson: Pract. treat, of the diseases of the liver and biliary passages. 1841, 52. — Annesley: Rech, into the cans. nat. and treatm. of the more preval diseases of India. London 1841. 304. — Keber: in Mediz. Verelns-Zeit. 1841. 103. — Ar an: Mem. sur les hydat. ou vers vcsicul. de Tenceph. et: in Arch, gener. 1841. XII. 76. et: in Schmidt's Jahrb. d. i. u. a. Med. 1842. 194. — Gluge: Anatom.-mlkroscop. Untersuch. 195. Tab. V. 7.—9, — Vogel: Beitr. z. Kenntn. d. Safte u. Excrem. d. menschl. Kurp. I. 394. Tab. III. 3. e. pi. a. — Lebert: in Müller's Arch. 1843. 217.—223. — Major: in Arch. gen. 1843 Jul. 320. et: in Gaz. medic. 1843. 821. — Live is: Rech, sur les Echinoc. chez riiommc ct chez. les anim. 1843. et conf. The britisch an foreign medical llcvinw. Nr.33. 1844. 194,— Thiel: Ueber d, Echinococcus Diss, Wurzb, 1844. (praepr, pars chemica),
Echinococcus infusorium Leuckart: Versuch ein. nattirg. Eintheil. d. Helminth. 15.
Leske: Von dem Drehen d. Schafe und Blasenwiirmcrn, 1780, 52. Tab. I. Onala),
Taenia vesicularis Goeze: Nalurg, 248, Tab, XX, A, 1,-5. B, 6.-8,
Vermis vesicularis socialis Bloch: Abhandl, 25. — Brera: Vorles, 16.
Hidatula ccrebraiis Batsch: Bandw, 84,
Vesicaria socialis Schrank: Verzeichn. 31.
Taenia cerebralis Gniclin: Syst. nat. 3062.
Polycephalus ovinus Zedcr: Naturgcsch. 430.
Coenurus cerebralis Rudolphi: Entoz, hist. III, 243, Tab. XI. 3, A.—E. et plura in cj. Biblioth, Nr, 418. et seq. ej, Synops. 182, — Nitsch: in Ersch et Grub. Encycl, XVIII, 190. — Fischer: Brev, entozoor, cxposit, 58, Fig, 1.—4. — Zink: Abhandl. über d, Drehkrankh. — Brosche: Ueber d, Drchkrankh. — Ampach: Ueber Hcilart, u. Verbeug, d. Drehkrankh, — Gurlt: Pathoi. Anatom I. 386. Tab. X, 16,-17, idem: in Riem's vermischt, Ökonom. Schrift. I. Heft. Tab, I, III, — Crcplin: in Ersch et Grub, Encycl, XXXII, 300, — Bremser: Icon. Tab, XV1I1, 1. et 2, — Biainville et Leblond in Bremser's Vers in-test, trad, par Grundler 2, edit. 527, Atlas 15. — Barthelemi: in Froriep's N. Notiz. 175. — Schellhase u, König in Gurlt's u, Hcrtwig's Magaz. für Thierheilk, — Hausmann: Ueber Zeug, u. Entsteh, d, wahr, weibl, Eies. 1840. 120. (de general.) — Siebold: in Burdach's Physiol. 2. Aufl. II. 186. — el: in ej, Kehrb. d. vergl, Anat, I, 140 (de evolutione). - Kner: Die drei wichtigst. Jugendkrankh, d, Schafe, refut: in Gurlt's u, Hertwig's Magaz. 1841.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
84 __
391. — Bendz: in Isis 1844. 813. — Goodsir: in Trans..of the roy. soc. of
Edinb. XV. 561. — Dujardin: Hist. nat. des Helminth. 637. Polycephalns coenurus Tschudi: Die Blasenw. 45. Tab. I. 4—6. Coenurus serialis Gervais: in Diet. univ. d'hist. nat. par. Ch. d'Orbigny. VI. 727.
el: in Acad. d. Sc. et Lettr. do Montpoll. 1847. 98. Tab. II. 5. 5, a. (Cuniculi). Museum Vindob. ex Ipalacis capensi organo non indicato Coenurum rostellis
retractis, ad hanc speciam forlasse pertinens. in Port Natal lectutn servat. Malpighi: Opera posth. 113. — Hartmann: in Ephem. Nat. Cur. Doc. 2. ann.
7. 58. ct 59. — Goeze: Neueste Entdeck. 8. — Batsch: Bandw. 273. — 280. Vcsicaria lobata suilla Fabricius: iu Danske Vidensk. Sclsk. 2. Deel. 187. — 295.
#9632;
Finna humana Werner: Brev. expos. Cent. II. 2. Tab. I. 1.—8.
Taenia hydatigena suilla Fischer: ibid. cont. III. 65. Tab. V. 1. — 9. et ej. Hist. Taen. hydat. in plexu chor. inventae c. inonc.
Taenia cellulosa Gmelin: Syst. nat. 3059. — Treutier: Obs. path. anat. 26. Tab. IV. 4. — 10.
Taenia Finna Gmelin: Syst. nat. 3063.
Vcsicaria Hygroma humana Schrank: Bay. Reise. 137. Nr. 6.
Vcsicaria Finna suilla Schrank: Bay. Raise. 137. N. 7. — Fauna Boisa III. 227.
Taenia albopunctata hominis Treullcr: Obs, path. anat. I. Tab. Let 2. Schrank: Fauna Boica III. 223. CHydatula).
llydatis Finna Blumenbach: Abbild, naturh. Gcgcnst. 4. Heft. 39.
Verm is vesicularis Brcra: Vorles. 14. Tab. II. 8. et 9. Tab. III.
Taenia hydatigena anomala Steinbuch: Commentatio els. 17. Fig. 9. 10. Rudolph i: Hodoepor. I. 32. II. 40. 62. c. d. 64. e.
Cysliccrcus Finna Zeder: Nalurg. 405. — C. pyriformis ibid, 414. — 0. albopun-clatus ibid. 421. — Laenncc: Mem. sur lea vers vesicul. 46. Tab. II. 8.—15.
Hydatigena cellulosa Lamarck: Anitn. c. vert. HI. 154. — Nord mann: ibid. in 2. edit. HI. 566.
Cysliccrcus cellulosa Rudolphi: Enloz. hist. HI. 226. ej. Synops. 180. et 546. — Himly: in Hufeland's Journ. XX X. 12. St. 115. — 146. Tab. I. HI. — Nie-mann: Handb. d. Staalsarzneiw. 366. contra Doebelium: in Pract. venat. edit. HI. 246. — Flormann: in Vetensk. Acad. Nya Handl. XXXI. 179. idem: in Kongel. Vet. Ac. Handl. for 132. — Bremser: Lebende Wurm. 237. Tab. IV. 18.—26. — Olfers: De veget. et animal. 29. — Delle Chiaje: Eltnintograf. umana ed. sec. 26. Tab. V. 1. — Blainville: in Diet. d. so. nat. LVII. 602 — Owen: in 'lodd Cycloped. of anat. and physiol. X. 118. Fig. 59,-61. —
|
||
|
|
||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||
|
Wakcnzie: in Sachs Berl, med. centr. Zeit. II, Jahrg. 464. — Summering: in Isis i839. 717. — Schott: Die Controv. u. d. Nerv. d. Nacelst. u. s. Ge-fiisse in Anh. — Logan: Thierchen im Auge. Edinhurg. 1833. — Larrcys: Denkw. I. 67. — Mcckel: Handh. d. menschl. Anat. IV. 135. — Gurlt: Pa-thoiog. Anatom. I. 385. Tah. X. 13.—15. — „Finnenquot;: in Encycl. Wörlerb, d. med. Wissensch. XII. 202. — Nordmann: Mikrograph. Beilr. I. 8. ct 13. — Geschcidt: in Am men's Zeitschr. f. Ophlhalrnol. III. 416. — Crcplin: in Ersch ct Grub. Encycl. XXXII. 300. — Tschudi: Die Blasenvv. 53. Tab. II. 6.-8. — Siebold: in Medic. Zeit, 1838. 81, idem: in Froriep's Neu, Notiz. VI. 320. — Estlin: ibid. VIII. 256. — Knox: in I'lnst. 1838. 375. excorpt. in Wiegmann's Arch. 1839. II. 167. — Gurlt: in Hertwig's Magaz. f. d, gesammtc Thierheilk. 1838. 196. N. 256. — Höring: im Medic. Corresp. Blatt. IX. Nr. 25. — Nivet: in Schmidt's Jahrb. XXVI. 181. - Hausmann: Ucb. Zeug. u. Entsteh, d. wahr, weibl. Eies. 127. (do gencrat.) — Cunicr: in Annal. d'Oculis. 1842. Mars ct: in Ocstcrrcich. med. Wochcnschr. 1843. N. 11. 300. —
|
||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||
|
— Fournicr: in Bericht über d. Vers. d. Naturforscher in Braunschweig. 189. 189. — Pappenheim: in Neue Zeitschr. f. Gcburtsk. 1841. II, Heft, 302, Cdo mctamorph, calc.) — Sichel: in Journ, de Chir, par Malgaigne 1843, 401. v. in Oppcnhcim's Zeitschr, f, ges, Med, XXVIII. 570. — Dujardin: His), nat. des Helminth. 633. — Gervais: in Academ. d, Sc, et Lett, d, Monlpell, 1847,
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||
|
•
|
95, Tab, II, 1.—4, — Creplin: in Wiegmann's Arch, 1848, 291.
Cysticercus Canis Rudolphi: Hedocpor. II. 40. ej. Entoz, hist. III, 234, ct Synops. 181.
Hydra Hydaiula Linne: Sysl, nat, XII. 1320,
Tacnia hydatigena Pallas: Elench. Zoophyt, 453, ej, Spicileg, Zoolog, fasc, XII. 42. Tab. V, ej, Nord, Beilr, I, 82, et: in Stralsund, Mag, I, 64. Tab, I, 1,-5, Tab, H. 6, 7, 10, 11, — Bloch: in Schrift, der Berl. naturf. Freunde. I. 337. Tab. X, 1.—5,
Vermis vesicularis cremita Bloch: Abhandl, 24.
Hydatigena orbicularis Goeze: Naturg. 194.—210. Tab. XVII. A. 1,-5, B, I. II. et 6. — 11.
Hydatigena globosa Batsch: Bandw, 89, Fig. 38,—41.
Hydatigena oblonga Batsch: Bandw, 98.
Vesicaria orbicularis Schrank: Vcrz, 29,
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||
|
___86_
Taenia Simiae 3059.
„ ferrarum 3861.
„ caprina 3061.
„ ovillanbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp;3061. ,
o^o / Gmelin: System, nat. vervecma 3062. '
bovina 3063.
|
|
|||
|
|
n
„ Aprinbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp;3063.
„ globosa 3063.
Taenia globosa Rudolph!: Obs. I. 33.
Hydatula solilaria Viborg: Ind. Mus. vet. Hafn. 241.
Cyslicercus clavatus 409. \
quot; •nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; ' y Zeder; Naturg. d. Eingeweidew.
„nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; Simiae 419. (
I „ caprinus 420. ;
Cyslicercus visceralis Rudolph!: Entoz. hist. III. 234.
Cysticercus tenuicollis Rudolphi: Entoz. hist. 111. 220. et I. Biblioth. Nr. 387. 389.
et 410. cj. Synops. 180. et 545. Tab. III. 18. —Deslongchamps: in Encycl.
meth. vers 240. —Blainvillc: in Diet, des sc. nat. LVII. 601. — Bremser: Icon. Tab. XVII. 10. et 11. — Gurlt: Patholog. Anatom. I. 384. Tab. X. 11.
ct 12. — Houston: in I'lnst. IV. Nr. 142. 29. — Tschudi: die Blasemv. 59.
59. Tab. II. 9. 10. — Gulliver: in Medico-chirur. Transact. VI. 1. — Dujar-
din: Hisl. nat. de^ Helminth. 634. — Creplin: in Wiegmann's Arch. 184').
326. ad 7. — Leuckart: ibid. 7. 19. Tab. II. 1.—18. a.—e. — Gervais: in
Acad. d. Sc. et Lett, de Montpell. 1847. 98. Cyslicercus lineatus Laennec: Mem. sur les vers vesic. 1804. Tab. 1. et II. Hydatis globosa Lamarck: Anim. s. verleb. 111. 153, et Nordmann: in'nouv.
edit. HI. 564. Cyslicercus Corcopillieci Cynomologi? Leuckart: Zool. Bruchsl. HI. 3. Vermi o Idalidi delle vise d. Lcpri Red!: Anim. viv. 132. vers 186. Tab. II. 3. Taenia hydaligcna I'a lias: Nord. Beitr. I. 1. 82. Vcrmis vesicularis pisil'ormis Bloch: Abhandi. 25. Hydaligcna pisiformis Gocze: Najurg. 210. Tab. XVIII. A 1.—3. 18. B. 4.—7#
ulriculenta ibid. 219. Tab. XVIII. B. 8. 9. el H. hepatis murini 236. Tab. XVIII.
B. 15.—17. Hydaligcna cordala Batsch: Bandvv. 94. Fig. 42. el 43.; H. pisiformis ibid. 96.
|
|||
|
|
||||
|
|
||
|
Fig. 44. et 45.; H utricularis ibid. 99. — Schrank: Verz. 30. Nr. 94. et 95. — Gmelin: Syst. nat. 3061. Nr, 15.—17. Hydatis pisiformis Frölich: in Naturf. XXIX. St. 75. — Lamarck: Anim. s. vert.
III. 152. 2. edit. III. 564. Taenia cordata Rudolphi: Obs. I. 33. Cysticercus pisiformis Zeder: Naturg. 410. — Rudolphi: Entoz. hisl. III. 224. ej.
Synops. 181. 182. et 548. — Fodera: in Arch. gen. de medec. IV. 9. et in
Ferussac: Bullet, d. sc. nat. III. 115. (anatom.) — Tschudi: Die Blasenw.
57. Tab. II. 11. et 12. — Leuckart: Zool. Brachst. III. 4. (var. rostcllo in-
ermi). — Dujardin: Hist. nat. des Helm. 634. Hydatigena orbicularis Goeze: Naturg. 206. Taenia Putorii Gmelin: Syst, nat. 3060. Cysticercus Putorii Zeder: Naturg. 420. — Rudolphi: Entoz. hist. III. 235. ej.
Synops. 181. Cysticercus cordatus Tschudi: Die Blasenw. 59. Tab. II. 13.—16. Cysticercus longicollis Rudolphi: Synops. 180. et 547. - Bremser: Lebende
Würmer. 62. cj. Icon. XVII. 12.—17. - Tschudi: Die Blasenw. 64. Tab. II.
2.-5. - Dujardin: Hist. nat. des Helm. 634. Cysticercus fislularis Rudolphi: Hodoepor. II. 39. ej. Entoz. hist. III. 218. Tab.
XI. 2. et Synops. 179. et 544.-Gurlt: Palholog. Anat. I. 384. Tab. X. 10. -
Tschudi: Die Blasenw, 51. Tab. II. 1.— Dujardin: Hist.nat. d. Helminth. 634. Hydatigena fislularis Lamarck: Anim. s. vert, III. 155. et 2. ödit. III. 566. Vcnnis vesicularis muris Hartmann: in Eph. Nat. Cur. Dec. 3. Ann. 2. 304. —
Pallas: in Stralsund Mag. I. 1. 75. Tab. II. 8. 9. 12. 13. Taenia hydatigena Pallas:. N. Nord. Beitr. I. 1. 82. - Bloch: in Schrift, d. Berlin. Gcsellsch. naturf. Freunde. I. Tab. X. 9. — Werner: Brev. exp. cont. I.
13. Tab. IX. 22. et 21. Vermis vesicularis taeniaeformis Bloch: Abhandl. 23. Taenia vesicularis fasciolata Goeze: Naturg. 220. Tab. XVIII. B. 10. — 14. Tab.
XIX. 1.-14. Hydatigena taeniaeformis a et ß Batsch: Bandw. 100. Fig. 12.-16. 18.—20. 29.
30. 46.-49. Taenia vespertilionis, hydatigena et murina Gmelin: System nat. 3060. Vesicaria taeniaeformis Schrank: Verz. 30. et ej. Fauna Boica III. 228. Vesicaria muris Schrank: Bayer. Reise. 135. Hydatula macroeephala hepatis rausculi Viborg: Ind. Mus. vet. Hafn. 241.
|
||
|
|
||
|
|
||||
|
88
|
||||
|
|
||||
|
Cysliccrcus tacniaeformis
|
||||
|
|
Zeder: Naturg. 465. et 19. Tab. IV. 6.
|
|
||
|
„nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; Vespcrlilionis
Cysliccrcus fasciolaris Rudolph!: Enloz. hist. III. 215. Tab. XI. 1. ej. Synops. 179.
et 544. - Bremser: Icon. Tab. XVII. 3.-9. — Tschudi: Die Blascnw. 65.
Tab. 11, 17.-21. - Dujardin: Hist. nat. des Helminth. 633. Tab. XII. A. Hydatigena fasciolaris Lamarck: Anim s. vert. III. 153. 2. edit. III. 565. Cysticercus sphaeroccphalus Rudolphi: Synops. 181. et 548—Dujardin: Hist.
nat. des Helminth. 636. Cysliccrcus pileatus Bojanus: in Isis 1821. 163. Tab. II. 1—4. — Tschudi: Die
Blascmv. 68. Tab. I. 7.—10. (ic. Boj.) Hydatis Dclphini Bosc: Hist. d. vers I. 324. Tab. IX. 10.-12. Cysticercus Delphin! Rudolphi: Entoz. hist. 111. 236. ej. Synops. 182. et 551. Debell Bennet: in Proccd. of the Zool. Soc. of London 1837. Aprili 39. Cysticercus Cobitidis barbatulac ßellingliam: in Annal. of nat. hist. XIV. 396. Aristoteles: Hist, animal, ed. Isaci Casauboni lib. V.; Cap. XIX. 648. Hippocrates: Opera omnia de morb. lib. IV. Lumbricus latus Plinius: Hist. nat. lib. XXVII. Cap. 13. v. 120. Tenia de ia secondc espece An dry: Vers sollt, et autr. Tab. VI. B. Tab. VIII. IX.
XII. et XV. Fig. 3. Tab. XVI. et XIX. Taenia osculis marginalibus solitariis Linne: Dissert, de Taenia Fig. I. — Bradley:
Treatise 75.-83. Tab. III. 4.—10. Taenia Solium Linnö: Syst. nat. XII. edit. 1323. — Hasselquist: Reise nach
Palästina. 587.—590. — Werner: Brcv. Exposit. 18.—49. Tab. XXI. 1.-3.
— Gmelin: Syst. nat. 3064.— Carlisle: in Transact, soc. Linn. II. Tab. XXV.
1.—8. — Jördens: Helminth. 40. Tab. III. 1.—7. (potiss. Werner), — Rudolphi: Entoz. hist. III. 106. — Cuvier: Regne anitn. HI. 43. — Olfers:
De vegetal. 35.-37. — Rudolphi: Synops. 162. et 522. — Frank: De curand.
horn. morb. III. lib. VI. 201. — Bremser: Lebende Wurm. 97.—198. Tab. III.
1.-14. vors, galiica p. Grundler. 2. edit. 178.-198. Atlas Tab. V. 1.-5. Tab.
VI. 1.-8. — Gomez: Mem. sobr. a virtude taenifugo do Romeiro, con obs.
Zoolog, e Zoonom. retiv. a Taenia c. Tab. I. Lisbonne 1822. cxc.: in Ferrus-
sae's Bullet, des sc. nat. 1824. 1. et in Merat: Journ. compl. du Diet, des sc.
nat. 1824. 1. et in Merat: Journ. compl. du Diet, des sc. medic. XVI. 194.
Fig. A. —E. — Delle Chiaje: Mem. sulla stör, e notom. I, 139.-181. Tab.
XI. et XII. 1.-7. (Anatom.) et ej. Comp. di Elmintograph. umana 2. edit. 18.
et 119. Tab. IV. — Mehlis: in Isis 1831. 195. — Owen: in Tood's Cyclo-
|
||||
|
|
||||
|
|
||||||
|
|
89
paed. of AriatOm. and Physiol. X. t'.il. Fig. 90. — Creplin: in Ersch et Grub.
Encycl. XXXII. 299. — Ran de t: Der Bandw. in naturhisf. pathol. u. Iherapcut.
Hinsicht. 1841. — Lewa dire : in Compt. rend.iiebd. XHF. 66t. (rnonstr.) —
Nardmann: in Lamarck's Anim. s. vert. 2. edit. III. 578. — Wawruch: in
Jahrb. lt;!. österreicli. Staates 1841. 142. cxc. in Wiegmann's Arch. 363. (gene-
ralia) et ej. Prakl. Monogr. d. Bandwurnikrankh. 1844. 34. et seqq. — Du-
jardin: Hist. nat. des Helminth. 557. Tacnia cucurbitina Pallas: Blench. Zoophyt. 405. ej. N. Nord. Beitr. 1. 1. 40.—57.
Tab. 11. 4.-9. — Bloch: Abhandl. 20. —23. — Goeze: Naturg. 269.-296.
Tab. XXI. 1.—7. et 9.—12. - Balscli: Bandw. 117.-123. Fig. 1.-6. ct 9.-11.
var. lt;*. 21.-23. 53. 64. Schrank: Verz. 32. ej. Fanna Boica III. 232. Taenia vulgaris Werner: Brev. expos. 47.-57. Taenia umana arniata Breia: Memor. 64.—80. Tab. I. 1.—14. 17.—22. vcrs. germ.
9. Tab. I. 1—3. 8. 10. 11. Tacnia denlata Gmelin: Syst. nat. 3073. — Nikolai: in Ammon's N. Zeitschr.
f. Natur- und Heilkunde. I. 464. Taenia Inla Reinlein! Animalc. circa ortnm incrom. cans, sympt. el curam. Vindob.
1811. c. Tab., Vers. germ. 1812. Taenia lenestrata Delle Chiaje: Comp. de Elmintograph. Tab. HI. 2. Halysis Solium Zeder: Nalnrg. 359.
Pentasloma coarctata Virey: in Journ. de Pharm. 1823. 220. Ling dilg Ind igenarum rcgni Tumale in Africa centrali loste juvene Djato Djon-
dam Arc lide Tulsehek: Medic. Zustände in Tumaic. München 1845. 15. Cl eric us: Hist. nat. et medic, lator. Lumbric. Tab. III. I.—3. — Tyson: in
Philosoph. Transact. 1683. 113.—141. c. Fig. a Clerico mutuata. Taenia cucurbitina Pallas: N. Nord. Beitr. I. 1. 47. Tab. II. 3. ex parlc. —
Biitscb: Bandw. 123 v Canis. — Gmelin: Syst. nat. 3067. (cxcl. synon. Redii). Taenia canina Bloch: Abhandl. 17. Tab. VL 6.-8. (mala) ex parte. — Carlisle:
in Transact, see. Linn. II. Tab. XXV. 9. ct 10. Taenia canina solium Werner: Brev. expos. 56. Tab. 111. 70. 76. Taenia serrata Goeze: Naturg. 337. Tab. XXV. B. A. — D. ex partc. — Batsch:
Bandw. 142, Eig. 62. — Schrank: Verz. 36. — Gmelin: Syst. nat. 3067. a.
Ganis. — Rudolph!: Obs. I. 37. ej, Entoz. hist. HI. 169, ej. Synops. 163. —
|
|||||
|
|
||||||
|
|
|
|||||
|
Gurlt: Pathol. Anat. I. 383, Tab, IX, 8,-10, — Mehlis: in Isis 1831. 195.
— Dujardin: in 1'Inslit. N, 240, exe. in Froriep's N. Notiz. VII, 289. (de
|
||||||
|
|
||||||
|
|
|
|
||||
|
12
|
||||||
|
|
||||||
|
|
||
|
90
i
ovul. evolut.) — Siebold: in Wiegmann's Arch. J839. 166. — Dujardin:
Hist. nat. des Helminth. 558. Halysis serrata Zedcr: Naturg. 363. c.\ [lartc. lledi: Anim. viv. 131. vers. 194. Tab. XVU. 1. 2. et 4.
Taenia cucurbitina Pallas: N. Nord. Beilr. I. 47. Tab. II. 1. 2. A. B. ex parte. Taenia coilo brevissimo Bloch: Abh. 19. Tab. VI. 1.—3. Taenia serrata Fells Goeze: Naturg. 337. Tab. XXIV. 1.—6. ct XXV. A. 1.—5. —
Batsch: Bandw. 138. Fig. 19. 32. 01. (53. et 67. — Schrank: Verz. 36. —
Gin el in: Syst. nat. 3007. — Rudolplii: Obs. I. 37. Taenia monilirormis Ualscli: Bandw. 135. Fig;. 59. — Gmcliii: Syst. nat. 3068. Taenia Felis Carlisle: in Transact, soc. Liim. II. Tab. XXV. 11. Alysclmintlius serralus Zeder: Naclitr. 280. Halysis serrata Zedcr: Naturg. 363. Taenia crassicollis Rudolph!: Entoz. hist. 111. 173., cj. Synops. 164. ct 524. —
Bremser: Icon. Tab. XVI. 1—6. — Gurlt: Pathol. Anatom. I. 383. Tab. IX.
17.—19. _ Dujardin: Hist. nat. d. Helminth. 551). Fröblicli: Bosclircibung einiger neuen Eingevvcidew. (T'quot; Naturforscher. 1789.) De IMai iiville ; Diet, des sc. nat., vol. 57, art. Vcrs, p. 531; 1828. Nordina n n : Micrographische Beitrüge, licit II, p. 141; 1832. .Mi ram: Uebur I'eniasloma laenioidcs (Nov. Act. Acad. LeopoldD. XVII, 2. Bonn,
1835, et Ann. d. sc. nalur., 2. ser., vol. (5, se. 135. Diesing: Versuch einer Monographie der Gattung Pcntastoma (Annalen des Wiener
Museums elc), vol. 1, p. 1; 1835. R. Owen: On the Anatomy ol' Linguatula lacnio'ides (Transact, of the zool. Soc),
vol. 1, part. 4, p. 325; 1835. — — The Cyclopaedia of Aimt. and Pliysiol., vol. 11, art. Entozoa; 1839. Valentin: Rcperlorium, vol. 2, p. 135; 1837. v. Siobold: Lehrbuch der vurgl. Anatomio; 1846. Felix Dujardin: Mistoire naturelle des Hulminllics; 1844. Emile Blanchard: Regne animal illustre; Zoophytes, pi. 28, ct sur rorganisalion
des vcrs; chap. VI, du groupe des Acanthoteques. Ann. des sc. nat., 3. serie,
t. VIII, p. 127; 1847. gt;I. P. J. v. Bencdcn: Rechcrches sur l'organisation et le dcvcloppcmcnt des Lin-
guatulcs (Pcntastoma Rud.). Bruxellcs 1849. pag. 26. Ibidem v. B. dlcit: Ayant expose dans les pages, qui precedent, le resultal de mes observations sur
ranatoniie et sur le developpoment des Lingualules; il mo reste a examiner,
|
||
|
|
||
|
|
||
|
m__
quölle cst la place de ccs organismes dans la serie animalc, si sc soul des ani-maux appartenant a la classc dos Helminthcs, ou bien s'ils sc rapprochent des Lernccns. Mais voyons d'abord l'opinion des autcurs, qui se soul occupes de ce sujet. Chabcrt trouva le premier laLinffuatule lonioide dans les sinus i'ronlaux du cheval C1787J. 11 1c nomnia Taenia lanccjoh's ce nonti intlique l'ajjprt'caliüu de la valour zoologique de ce \er. Dans le poumon du lievre, Froelilich decouvrit, peu de temps apres, une autre espece, que ce naturallste appelle Liuguatula serrala, denomination generique genöralemcnt adoptee aujourd'luii. Le perc do la classiflcation, snivio iiclueiieineni en hclminthologic, cst Zeder: ce naluraliste a etc plus heurcux dans la distribution grnoralc des Helmiiitlies que dans rappreciation des Linguatules. II place en olfct ccs \ers parmi les Tenias el les Polyslomcs. Le ver, que M. Alex, de Humboldt a decouvert dans le poumon d'un serpent a sonnelle, a ete pris par ce savant d'abord pour un Echi-norhynque, puis par un Dislome, et enfin, il en a fait nn genre distinct sous le noni dc Porooephalus. (.1805—1811. Uccueil d'obscrvalions do zoologie etc.) lludoipiii a cm'1 pour ccs vers Iü nom du Pentastomes (1819). Ce noni repose sur une errcur analomiquo; il doit surlout etre abandonnc, parelaquo; qu'il esl plus nouveau quo celui do Lingualuie. Ccs parasites sonl places par le eclebre hclinin-thologistc de Berlin parmi les Tivmalodes. En 1808 el 1809. llndolphi avail donne le nom de Prionodcnnii au Taenia lancoole Cl''quot;SUraquo;lula tne-nioides) et il I'avait place parmi les Polyslomes. La Marck adople le nom de Liiiguatulo ; il place ces vers dans son ordre des vcrs planulaires, cntre les CestoTdcs ct les Treinalodes. Lc genre Lingiiiitulo est place entre le genre Ligule el le genre Polystome (Animattx sans verlcbiüs). Guide par les caracleres e.xterieurs do ces aniniaux, M. De Blai nvil lo propose de les placer dans un ordre dislinct sous lo nom de On chocephales, it la tele de la classe des Enlomozoaires a|iodcs el ä cöle des Nemaloides, qu'il dösigno sons le nom d'Oxycepbales. Cost M. Dc Blainvillc qui a laquo;'rigc le premier ces vers au rang d'un ordre distinct. (1828. Diet, des sc. nal., vol. 57, pag. 5110.) Dans la premiere edition du Regne animal, Ouvier adopla le nom do Prino-derma, qu'il abondonna dans la seconde edition pour celui plus convenablc de Linguatule. N'nyant quo deux ordros dans sa classe des vers iuteslinaux, les Ca-vilaires el les Parencliymateux, il n'y avail pas a liesiter sur la place , qu'ds devaicnt occuper.
|
||
|
|
||
|
|
|||
|
s
|
92
Les Lerncens elaient encore Ires: incomplelomenl connus it celle opoque. On sail que Cuvier placja ces singulaires parasites a la fin dc son ordrc raquo;les Cavilaires et qu'il les fit precedor du genre Linguatulc. Esl-ce simple hasard que ce rap-procliemonl? Nous ne le pensons pas! C'est peu-elrc par les Linguatules quo Cuvier avail ete conduit a placer les Lerneens parmis les Helrainthcs, et qu'il avail, grace au tact parliculier aux grands naturalistes, rcconnu les allinites de ces animaux. Si M. De Hlainville ii le merile d'avoir erige laquo;le premier un ordre distinct pour ces animaux, Cuvier a le merite d'avoir recomnilepremier ieurs veritables affmites. M. Nord mann, im des naturalistes, donl les opinions ont le plus de poids et qui par la nature de ses travaux, es! nn de ceux, qui sont le plus a memc do so prononccr sur ces questions, pense que les Linguatules ne doivent pas faire partle des Tremalodcs, mais former mie division partiouliöre des Nematoidcs. f Pentastomum muss von den Trematodon entfernt und in eine eigene Unterabllici-lung der Ncmaloden gebracht werden. Nordm. Microg. Beitr. Heft II, p. 141. IS32.) Et Mf. Nordmann es! oependont le naturaliste qui a fait oonnattre le mieux les Lerneens sour le rappor! analomique et embryogenique. M. I'iesing, qui a etudie avee le plus de soin les Linguatules el qui a publie une belle Monographie de ces animaux, en forme un groupe a pari sous le nom d'Acantbotbcca; ils constituenl ainsi, scion ce savant, un ordre parliculier en-tre les Nematoidcs et les Trematodes. Celle Monographie du naturaliste de Vienno est le travail le plus complel, que la science possede sur ces animaux. ]\I. Diesing les a envisages sous le point do vue de la Zoologie et do I'anato-mie; il a cu a sa disposition les immenses ricltesses belmintliologiques du Museum de Vienne, auqnel il esl atlacbe; mais le molif pour lequel ses anatomies lais-sent encore quelque cliosc a desirer, c'est qu'il n'a eu a sa disposition que des animaux conserves dims la liqueur.
Un beau memoire a paru presque en memo temps que celui d. M. Die-sing; il est dii ä M. Miram. Ce savant s'exprimo ainsi au snjet de la place que les Linguatules doivent occupcr:
„On volt done que le Penlasloma laenioides se rapprocbe des Nematoidcs par la slruclurc dc son canal intestinale et des organcs se-xuels; des Acanlhocephales par l'appareil de succion, des Tremalodes par le Systeme nerveiix ct par la masse granulcuse dont j'ai parle plus haut el enGn par la presence des plis; mais il forrne un type moyen entrc tous ces ordrcs et les reunit entre eux.quot;
|
||
|
|
|||
|
|
||
|
93
M. Mirain a mal saisi quelques rapports; il a pris le dos de l'aniinal pour le venire.
M. R. Owen divise les Helminthcs en Irois groupes, sous les noms de Prothelmin-thes, Sterelminthes et Coclelmintlies. Les deox dernieres divisions correspondent ü cellcs de Cuvier, et dans la premiere se trouvenl des animaux reconnus aujoimrhui pour des animaux reconnus aujourd'hui pour des animaux non adul-tes, et les prctendus animalcules spermaliques, qua M. R. Owen supposait otre oviparcs. Cu savant place les Linguatules parmi les Coelelmirllies connne Cuvier. II esl a remarquer loufefois qua lo savant anatomisle unglais, en parlant do ce vor, dil: this higly organized onlozoon^J- Co celebre naturalistc anglais, qui a si puissament conlribuc i\ rnvanccment de ton!es les branches dc la zoo-logic, a public une belle anatomic des Linguatules. Ct travail, ootntn^ tons ceux qui sortent de sa plujne, est marque au coin dc la plus ^quot;.upuleuse exaclitude; mais commc ce savant n'a eu quo des individus fetnelles sous la main, il a pense quo les sexes elaienl minis. C'est sur la Lingualule tcnioide, quil a J'ait scs observations.
M. Fei. du .lardin les place aussi, comme M. Dicsing, culre les Ncrnatoidcs et les Trematodes, dans uu ordrn distinct, sous le nom d'Aca ntlio thccii.
Du Ja id in, ilelrniiitlies, pag. 3Ü,}:
„D'apres cos caracleres on pent juger que les l'nntastomes se rapproolienl „beaucoup du type des articules, dont ils sont une degradation manifesto sous „ses rapports , les Nematoides ct certains Trematodes nous rappelicnt aussi ce „type; des animaux articiiles.**)
M. von Siebold ne s'est pas occupc d'une maniero speciale de ces vers. Toutc-lois, a cause de la grande reputation dont il jouit a juste litre par scs rcrnar-quables Iravaux, on ne pent gudro parlor helminthologie sans le cltor. Cc savant no conserve point un ordre distinct pour les Linguatules, mais les place a la lin des Trematodes. Le reeherclies dc M. M. H. Owen ct Valentin pourraicnt bien ne pasetre etrangeres ä cette decision. Cost en 184(5, dans son Manuel d'anatomie comparec, public avec M. Stannins, qu'il propose cette division. Les Trematodes sont places entre les Cestodes et les Acanthoccphales**^}.
M. Ulanchard, qui a introduit dos modifications tres-lieurcuses dans la classification des vers, et qui a public des travaux si remarquables sur plusicurs types de cette division, divise les vers (non compris les Annelides) en cinq types:
*) Todd's Cjclopedia, et Transact, of zool. Soc, vol I,, part. 4, pag. 325 (1835, 1839). **) Dujardin, Helminthen, p. 303. '**) Lehrbuch der vergleichenden Anatomie. Berl. 1846, p. 112.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
94
Les Turbellaries qu'il appellc Anevormes; Les Ccstoidcs;
Les Numatoidcs, auxquels sculs il conserve le nom d'Helminthes; Les Nomertines; Les Linguatulcs. M. Blanchard n'entend pas loutel'ois se prononccr derinitivcment sur ronsemblc des affinitos naturelles de ces derniers animaux.
Les crochets semblent bien represcnter les appendices des Lerneons, mais la disposition du systraquo;';mc nerveux, ajoute-t-il, aussi bien quo la configuration des organos dc la generation, les on eloignent considerablement.
Ainsi, en definitive, pour M. Blancliarp, les Unguatules sont encore le miecx places a cötc des Neniatoides el des Nemerlines.*)
De expcriincnlis ab llluslr. Haubner inslilulis : Ex longa obseivatioiium rerumquo ipsarum serio opinio profeotn esi, cyslicercum cellulosae c I'oclu taeniac solium, Iiancque ex illo exoriri posse. Kuechonmeistor (tie oestodibus in Universum et praescrlim de ceslo-dibus lioininis. Zitlan 1853) mullis, quas cüinposuif, aninuulversionibus et eo praecipue, quod forma et slructiua capilis oyslicerci taeniae simiilima cst, demonstrarc conalus est: „Gysticeroum nihil aliud esse nisi scolicem laeniae normalem.quot; (I. c. p. 80) Quamvis aulcm lir.ee argumenlallo tali rernm slatu, scilicet poslquam ratio, quae inlercedit inter tae-nias et ccstodes, satis est illuslrata omnibusque probala, fere sulTiciens liaberi possit, lainen adbuc restat, ul argumeiilalionein iiigrodianiur directam, id est, ul experimenlis cvincamus, cyslicercum cellulosae nihil aliud cssc nisi laeniam solium.
Ul vero ejusmotli experimenla omni ex partc sint absoluta atquc pcrl'ecta, duns lias res comprobare debemus: e.\ cysticeroo cduci posse tacniam, el ex mature laeniae foctu cysticercum. Sed si una tanlum experimenti pars instiluilur el optatutn eventum habet, ita ut omncs tlubilationes laceanl neccsse sit, jam et hoc sufliciet, nam ca, quae de neccssitu-dine, qua laeniae et ccstodes inter sc sunt junclac, scimus jam uullam dubilalioncm ctiain de alterius experimenti partis necessitate exoriri patienlur.
Quod perlinet ad priorein experimenti parlem, scilicet ut deinoiistremus, tacniam ex cysticerco educi posse, nuno quidem ox illis, quae do hac re cx|terli sumus, concludere possumus, ilia experimenta (si quidem omnino opinio modo comrnemorala vera est) turn de-nique certum eventum esse liabitura, quum in liomiuibus esscnt insliluta. Id cnim constat,
|
||
|
|
||
|
*) Ego nuno serntug gum .ienlcntins Siclioidii rt Diesingii, quod utlinet ail hoc genus „Linguatula.quot; Goldberg.nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; '
|
||
|
|
||
|
|
||
|
____95
et luenias et ccstodos, ul ad suminum evolutionis fostigium perveniant, in ccrtis quibusdam animalibus habilare debcre. Tulia vero experimonta in hotninibus institui non posse per se elucet*), itaquc haec expcrimcnti pars aut plane est omittenda, aut in animalibus institui debet; id autem si tit, semper dubium erit, num id, quod de animalibus valet, otiam de liominibus dici queal.
Kuecbenmeisler quidem, (1. c. p. 75) viro oplime de hac re rnerito, non con-ligit, ut in canibus, quibus cysticercos pro pabulo porrigebat, taenias oxcitaret; contra vero do Sicbold (de taeniis cestodibusque etc. Lipsiae 1854. p. 8(5) haoe experiments in canibus prosperraquo; ovenlu instituil. Haec lere sunt, quae ex ejus cxperiinonlis sequuntur: Cysti-eercus ccllulosae ro vera in tubo inlestinali canis in laeniam evolvilur, sed etsi in uno casu taeniac intra dies 51 post sumptos cysticercos usque ad magniludinem 17—25—51 polii-cum creverant, nihilominus lamen in nullo membro matura ova inveniri poluerunt. — De Siebold dubitavit quideih, cui goneri hae taeniac sint inserendae, ulrum pro laeniis soliuni an pro laeniis serratis sint liabendao, ceterum eas in numerum laoniarum solium referre ma-gis inclinabal. PoHterioribus observalionibus comniotiis de Sie bold, id quod niernoralu di-gnum esl, ad lianc sententiam pervenil: Taenia soliuai et taenia sorrala in unani candemque speciom sunt rcl'ereiulai; Ibrnuisque noils praelxmt in oodem geilere maxiiiie inter se distanles.
teerte non dubilaiuliini esl, quin experimonla a de Sicbold iiislilula dcinonstrenf, cy-sticercum ccllulosae, ut (juamlibet aliam taeniam, re vera niliil aliult;l esse nisi stadium quod-dam evolutionis laeniao solium. Ouod vero pcrlinel ad scolioem laeniae solium, de Siebold observalionibus suis ad l'alsas conclusiones esl adduetus. Ex observalionibus experimenlisque, quae a Kuechenmeis ler el anobissunt instiluta (Cf. Gurll u. Ilorhvig, Mag. 1854, pag. 3()7), vi.\ dubium esse polest, quin taenia serrala Aiitor:jam ex trjbus varlis Taoniae solium speciobus sil oomposita, ut Kueelienmeislcrpriiniisdcmonslraviljqiiinconliacataciiia.solium, comparala cuai taenia serrala, specilico. uli diemit, varium gemis constilual. Qm re laeniae, quas de Siebold in casu jam commemoralo educavil, polius laeniis solium sunt adnumerandae, ut de Sie bold primum conjecil. Id autem ila esse, eliain eo, quanlutn equidem judicare possum, concludere licet, quod in nullo membro, etsi salis multa salisquc magna invenirenlur, matura ova detcgi poluerunl. Sane ea res nobis mira videlur, sed l'orlasse causa ejus in eo est posita, quia canis non id [esl animal, in quo educatae jam laeniae ad siimmum evolutionis gradum pervenirc possint. Ouae causa eo praeeipue nobis probanda videtur, quod cum aliis, quae de hac re sunt obscrvala, cohacrel.
|
||
|
|
||
|
*J Kueclienmeister ([uidciu (lovo cilalo pag. '23j prüposuil, cjusmodi expeiimenta In liomi-nilius instiluere, et quidem in ÜB, qul oapitis sunt cundeninati, quacrilui' antem, utrum id sit vonce-dendum. Ceterum non est oblivi.seendum, nnum experimentum exspeetntiuni nostrac vix esse responsu-rum, necesse igitur fore, experimentu vaiiis in hominiltus varioque tempore i-epetanlur.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
96
Hisce cxpcrimcntis sontcntia ilia, cysliccrcuin ccllulosae ct tacniam unuin iuemque essc animal, sane quidem mm omni dubilalionc caret, attamen maxima vcrisimilitudine im-pellimur, ut vcram cam essc arbitremur. Si aulem taeniae, a dc Siebold educatac ilcrum iterumquc accurulissimac spectalioni erunt subjcclae, turn omnes dc hac re dubitaliones quae adhuc cxslant evanescent. Quod perlinet ad altcram experimenti partem, scilicet ut demon-strcmys, cysticercum oellulosae e scolice taeniae soliuin educi posse, Haubner ex causis illis, quas supra commemoravinuis, suem solummodo ad ejusmodi experimenta aptum putat, non cauem, in quo Kuccbcnmeistcr saepius quidcin, semper vero frustra nulloquc eventu expcrimenla inslituebal. Nequc vero Haubnero successit in canibus tribus, quibus scolices taeniae soliuin ct porrigebat el inooulabat, cyslicercos excitare. Accidit quidem interdum, ut homines et canos cyslicercos secum portent, tarnen cam ob causam non animalia cysti-corci fcra (sit venia verbo) appellari possunt.
Van Beticdcn anno 1854 primus ex scolice taeniae soiium prospero eventu cysti-ccrcos in sue educavit, quum vero hoc e.xperinienluin in uno solummodo sue inslituerct, hoc documentnm non sullicicns babcri poles!, nam ad cam senlentiani comprobanda longa exem-ploruin experimenlorunique serie opus oral; haue ob causam Haubner non aspernalus est incoptum van 1? cue den denuo rcpetcro et ca, quae experimonlis suis invenit, in publicmn edero.*). He Siebold (über Band- und Blasemvimner. Leipzig 1854. S. 95 u. Zeilschr. für wissonsehaflliclie Zoologie. Bd. IV. S. 109) longo experimenlorum numero, quae in duodeclm canibus et in vuipe instilnil, ex cchinococco vclerinorum parvas laenias educavit, quae vero magniludinem 1 — 1%quot;' non excedebant, attamen proles procreandi facultatem habebant. Constabatit liae taeniae ex Iribus membris, sod inajorem membrorum numcrum evolulionisque stadium non sunt asscculae. Inlra dies 27 jam ad perfeclam evolu-tionem pcrveneranl, ita ut ovula embryones conlinerent ct singulae earum roslellum jam deposuissent.
Dc Siebold hasce laenias poculiarcm essc speciem judicavit casque sub nomine taeniae cchinococci systcmali inseruit. Haec taeniarum species usque adhuc aut plane non ohsorvala aut lalso dijudicala crat. Sic rccentiori temporc a Roell (Verhandl. der pbysik. u. medicin. Gesollsch. zu Wiirzburg. Bd. Ill, 1852, S. 51—57) in canibus parvae taeniae, ex Iribus membris coinposilac bis sunt invcnlae, quae ab co pro prolibus taeniae serralac habcbanlur; inaximo autem verisimile est, cas nihil alind luisse, nisi taenias echinococcos. Sic etiam ut de Siebold putat, observalio ilia Rudolphii, qui invenissc so in inleslino cams scolices taeniarum arbitrabalur, quae per generalionem aequivocam ex villis membranae mucosae inlestini exorianlur, non nisi ad laenias echinococcos pcrtinere videtur.
Haubner baec experimenta a de Siebold instiluta repeliit, ad quae perficienda nonnullis lacniis cchinococcis usus est, quas in inleslino canis invenerat. Postridie hisce tee-
|
||
|
|
||
|
|
||
|
97
niis, nuncdcinum ab intcslino clelraclis, tluas oves Islandicas, aelate jam proveclas aluit (ariclem et malrcm), quarum ulraque bene crat nulrita. Causa, cur hacc potissimum animalia ad expcrimenlum instituendum eligeret, erat haec: primum quod, si res prospere cesserit et ad optatum finein perduxerit, expcrimenlum majoris momenli esse luturum eoque facilius nobis esse pcrsuasurum arbitrabatur, dcinde quod verisimile erat, liaec animalia, quum bene essent nutrita, nondum echinococcos continerc. Nalum enim cst, bos vermes majore numero non nisi in animalibus infirmis apparcrc.
Effectus expcrimcnti hie erat. Die XVIII Julii altora ovis, allera die XXIV cjusdein tnensis caedebatur; bac praeterca experimento ad excitandum coenurum cerebralem inserverat. In ulroque animali acque in pulmonibus ac in bepatu maximus numerus cystarum colorc suCflavo inventus est, quae qtiidem cysiac et magniludinc et forma nodulis miliaribus erant similes. Ouum in ambobus animalibus pariter apparcrent, jure eas uni eidemque causae attribuero nobis licet, scilicet sumplis taeniis echinococcis. Id autem in incerlo relinquere debemus, utrum Jiae cystac facultatem babuerint ulterius evolvendi inque echinococcos Iranseundi, nee nc. Haubner eas bac facultate non praeditas fuisse censet, quum inter cyslas amborum animalium iiullum majoris momenti dis-crinien inlorcederct; praetcrea allera ovis, quae serius caedebatur, minorem cystarum copiam contincbal, quam rem autem non nisi fortuito faclam esse arbitramur.
Noniiulla de g^eiieratione Coenuri cerebralii.
|
||
|
|
||
|
Ncminem unum hoc tempere dubitare puto, taenias coitus maturas c cyslicis oriri, contraque progeniom taeniarum, in aliud et mutationi prosperum animal immigratam aut ei illatam, in cyslicum se convertere.
Haec enim res mullis experimentis probata est, expcrimenlis, quibus doclissimi quidam viri justam sibi paraverunt gloriam, quibus literac, praeeipue ars medicinae nee non scientiac naturalcs celeberrime auetae opinionesque pravae et a lilcris maximc alienae, \ü gencrationis aequlvocae mentionem faciam, plane refulalae sunt.
Haec experimenta saepc faeta et repelila sunt, novissimo tempere ab ill. van Beneden, a ccl. Kuechenmeister, ab ill. viro Haubner, qui summum Studium hanc in rem adbibent.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
98
Expcrimentorum illorum quaedam referam.*)
Idibus Maji 1853 Kuechenmeister cani alicui centum Coenuri cerebralis capita cum pabulo dcdit. Tum die VIII ante Cal. Se\l. rncnsis ejd. anni mactatus est hie canis, cujus in intestinis invenit taenias maturas ad speciem Tacniae Coenuri spectantes; harum nonnullas dedit vervici duorum annorum qui post quindecim dies, quarto die ante Idus Augusti vertigtne laborare incepit. Idibus deindc ovis mactata est.
Capite dissecto in superficic cerebri magni et cerebelli et in tertio ventriculo quindc-cim cystae parvae rcperlao sunt; erant enim magniludine sominum cannabis aut paullo majores, ct maxima ex parte materiis oxsudatis inciusac; eao solac, quae in tertio ventriculo, materia ilia non tegcLanlur. — Omnes has in cerebro repcrlas cystas Kuechenmeister nondum pro-veclioris aelatis et ad Coenuros perlinentes recle habuit.
Deindc primis diebus Novembris ejd. anni alleri cani Coenuri cerebralis capita prae-bila sunt. 0laquo;um octavo die ante Idus Januarii 1854 morbo periisset, in intestinis ejus dissec-tis ct Tacniae paucae Cucumcrinac, ct multae Tacniae Coenuri repperiebanlur, quarum maxima pars matura erat. Eodem die Ziltaviae duae oves, ct proximo quatuor in schola vetcrinaria Drcsdensi maluras aliquas proglotlides cum pabulo receperunt. Omnes XIV et XIII diebus ante Cal. Febr. vertiginc laborare inceperunt. Symptomata nola relerre nolo, hoc solum atlin-gcre volo, alia animalia convaluissc, alia niorlim essc.
Disscctioncs cavilatis cranii ostenderunt
1)nbsp; ovem die XI ante Cal. Fcbr. maclalain in superficic cerebri viginli habuisse cystas, quae, silae inter gyros, magnitudine erant scminum papaveris; inflammationem porro nullam fuisse nisi parvam in sinistra parte, ubi, pone foramen lacerum, et dura et pia malres non procul ab medulla oblongala paullulum incensae erant.
Hacc ovis fere usque ad mortem violentis spasmis vexata fuerat. (cfr. No. 3.)
2)nbsp; cystas apud duo animalia, quae posterius mactala erant, jam majores ct partim item inter gyros sitas fuisse, partim vero profundius, vel in ventriculos et corpus quadrigc-miniim penetrasse. Circa cystas vasa vehementius injecta fuisse, et apud illas in superficic cerebri silas maximam partem durac et piac tnalris ita coliaesisse, ut hie facile, illic difficile separari potuerint.
3)nbsp; in ove quarto, quae, ut alia symptomata omittam, sicul prima ilia spasmis cerc-bralibus vexala fuerat, sed in sinislram torserat, in dcxtcra medullae oblongatae parte inflammationem fuisse, similem Uli apud ovem No I. Qiium prima ilia ovis inflammationem habuit in sinistra parte et torserat in dexteram, hoc vero animal inllammatione affecta erat
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
*) Cfr. Gurlt und Hertwig, Magaz. il. gcs. Tliierheilkunde, Jahrg. 1851, S. 248 etc., 373 etc. 504 etc., Jahrg. 1855, S. 114 etc.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
99
in dextera partc et torserat in sinislram, valde verlsimile esse putem, duns has res inter contineri. Nee impossibile esse possit, per inflammatam illam partem embryones in cerebrum penetrasse.
In alio disselaquo;lo ovi, quae nulla symplomata incitati vel inflammati osfenderat cerebri, semper vero languide se gessit et cranio compresso perspicue dolore afficiebatur, duiie qui-dem cystae reperiebantur, sed verisimile est, has non ex voratis proglottidibus taeniarum iis praebilarum exorsas esse, nam et nullae erratac embryones in jejune repertae erant, et cystae illae Coenuri, quae magnitudine erant nucis aveilanac, plane cxpletae erant el perfeclae caruenmt vero capitibus.
Hoc ultimo aniraale execpto, omnia caetera in pulmonibus, in cordo in diapliragiiiategt; in ementis, in came musculosa parictum pectoris et ventris cyslas habucrunt parvas, forma oblonga ct formalas ex materia exsudatoria. In spatio intcriore harum cystarum pustulae parvae reperiebantur, quae similes erant iis in cerebro. In scclionibus posterius faclis hae cystae flavum ostenderunt colorem; unum lalus in caudam file similcin exiit, quae sub microscopum aliata mclamorphosin ostendebat retrogradam. Ultima in sectione cystae se mutavorant, nam color flavus plenior erat, cystae ipsae paullo minores, ncque habebant intus pustiilas, sed spatia vacua.
Duo alia animalia, quae convaluerant, nullas habebant cystas.
His experimontis docctur,
1)nbsp; ex Coenuro cercbrali ovium in intestinis caxium per duos circiter menses taeniam coitus maturam oriri, quae hie Taenia Coenurus nominatur.
2)nbsp; Hujus Taeniae proglottides, in ovium ventrcm immigratas ct magis excultas, cau-sam esse vertiginis, quae primo quatuordecim post dies se ostendit. Falso igitur incitationcm et inflammationem, quae per immigralionem progloltidum in cerebrum oriunlur, causas hujus morbi habitas essc.
3)nbsp; Proglottides lotum per corpus ire, sed in omni parte, cerebro excepto, perire nam ea sola embryonura pars, quae hue pcrvenit, paullatim in cystas Coenuri se mutaf.
4)nbsp; Cysticos in evolutionis esse stadio, quod prorsus consentit regulis legibusque naturae, quia sunt taeniarum larvae ncque embryones errati. Itaque
5)nbsp; Cysticos non familiam syslematis.
Alia experimenta facta sunt ab Haubner et Kucchenmeistcr de vitae ovorum spatio et de facultate eorum resistendi et siccitati ct humori.
Haubner et Pieschel taeniarum embryones in tabulis vilreis perslratos per viginti
quatuor dies exsiccabant, turn demum paullo madefactos duobus ovibus cum pabulo praebuerunt.
Nihil, quod sequebatur. Experimenta posterius rcpetita eadem ostendebant. Certior deindc
13*
|
||
|
|
||
|
|
||
|
100
facta est haec res experimentis ill. viri van Beneden, qui ex cmbryonibus cxsiccatis Taeniae solium, quos suibus praebuit, educere non potuit Cysticcrcum cellulosae.
Practerea experimentis probalum est, et proglotlidum se movendi, et embryonum vivendi facultatcm humore servari, turn etiam, putridine ipsa liasce et alias facultates, prae-cique illam se evolvendi, non comminui; ill! opinioni vero, quam Kuechenmeister posuit, hancce facultatem putrcdine etiam augeri, minime consentire possum. Experimentis non com-probala est haec res.
__________________
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
De generatioiie
|
||
|
|
||
|
d) Taeniae scrratae vcrae et Cyslicerci pisiformis. 2) Cysticcrci tcnuicollis. (Haubncr.)
|
||
|
|
||
|
Ires sunt taeniae in cane, quae magnis armalao sunt rosteili hamulis, ex duobus scriebus collocalis. Omnes liae usque ad hoc tempus taeniae serralae habitae sunt, sed paulio ante Küchenmeister ostendit, eas in statu perfecto itidem dissimiles esse ut scolices; itaque nunc plcrisque discernunlur.
Sunt enim et capita, quod pcrtinet ad numerum et formam hamulorum, diversa, et articuli latitudine et crassiludine sua ct forma uteri valde difforunf. Scparatae igilur sunt nunc a tacnia serrata stricte sic dicta:
taonia Coenurus, cuius scolex Coenurus cerebralis, ct
taenia ex Cysticerco lenuicolli K.
De gencratione taeniae Coenuri jam supra diximus; supcrsunt igitur adhuc taenia serrata vcra ct taenia ex Cyslicero tenuicolli,
Est in lepoie et cuniculo Cysticercus cognomine pisiformis, cujus magnum numerum Küchenmeister canibus praebuit. Contigit ei, ut lacnias cduccret maturas, quarum dc gene-ralionc jam alio loco copiose retulit*). Taenia haec est serrata vera autorum. Quimi hoc aliis experimentis conlirmatuiu esset. Haubner**) imo taeniae serratae proglottydes cuniculis praebuit, ut cognosceret, utrum cysticcrci pisiiormes orirentur nee ne. Hanc ob rem primo cani dedit centum circiter Cysticercus pisifonnes, quae in taenias maturas se mutabant. Has cuni-
_____......
*) Prager Vicrteljalirssclirift 1852, Bd I'.: Ueber die Umwandlimg der Finnen in Tünien. **) Gurlt und Hertwig, Magazin für die gesammte Thierheilkunde. 1854. S. 368 ff.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
101
culis dcdit, quorum alii vix sex hebdomades nati, alii jam provectioris crant aetatis. Hi post quinquiiginla aut sexaginta dies mactati sunt, illi Jam post quatuordecim dies aut tres hebdomades. In hepalis eorum, qui prius nccati erant, superficie meatus erant lenues, colore albo, quorum in fine cystae parvae saepius invenicbantur, quarum vero natura nosci non potuit. Meatus similes erant illis in cerebro oviurn, per Coenurorum tractus factis.
In alii cuniculi, post quinquaginta dies necati, hepate Distoma tantuin sedes habebant; meatus nullao inerant, sicut nulii Cysticerei in mcsenterio; in inteslino reelraquo; vero et vesica et utero quadraginta circiter invenicbantur Cysticerei pulli, qui inter veteres vivebant Cysticercos et saepe una cum iis in cysla communi erant. Acelabula et hamuli rostelli plus minusve ex-cultiorcs, partim in primo oriendi stadio.
Quinto animale post 50 dies necato, in mesentcrio c. 100 puili et c. 6 veteres Cysticerei invenicbantur; pulli in eodem fere evolutionis stadio versabantur, quo ii qui in quarto cuniculo reperti erant.
In sexto 30 plane expleti et perfecti Cysticerei, praecipue in omenlo et in vag-inae, uteri, intestini recli regionibus habitabant. Hamuli jam perfecti et solidi. Hepatis aliquae partes meatus illos, de quibus supra diximus, habebant.
Dubilari non potest, cysticercos pullos et meatus et cystas in hepate ex taeniis ser-ralis veris progenilos esse. Generatio corum simillima igitur ei Coenuri ccrobralis.
Iter embryonum Tacniae serratae duplex esse videtur; nam aut prorepunt aperte in ventre, cunt per duodenum et ductum choledochum in hepatem, cujus ductibus tenuissimis percursis perlundunt superficiem et expediunt sese fodiendo in abdomen, ubi in mesentcrio sedem collocant; — aut prorepunt paullo posterius in inferioribus inteslinomm partibus, per-fodiunt intcstinum rectum et conslituunt doinicilium in pelvis cavitate.
Duae adhuc res considerandae sunt; in quarto cnim cuniculo nulii invenicbantur Cysticerei in mesentcrio, nullos habebat hepar meatus, multa vero Distoma. Non igitur im-possibilc sit, Distoma immigrationem embryonum taeniarum ex hepate in pelvcm impedire; etsi negare non audeam, hoc visum repertum casu ellectum esse posse. — Erant porro in alio animale multa tubercula in hepate, similia tuberculis milliaribus. Possitne tuberculosis effici immigratione et interitu embyonum Cestodorum?
Sicut ex Coenuro cerebral! Taeniae Coenurus at ex Tacnia ilia Cocnurus cerebralis, sicut porro ex Taenia serrata Cysticercus pisiformis et ex hoc Cysticerco Taenia serrata pro-gignuntur, ita quoque, ut experimenta docenl, tacnia ilia, quae nominatur „e Cysticerco te-miicolliquot; revera oritur ex hoc Cysticerco, contraque Cysticercus ipse ex Taenia. Si enim progloltides taeniae e Cystic, tenuic. miscentur cum oviurn pabulo, Cysticerei tenuic, magno numero pone duodenum, in diaphragmate, in ventre, sub peritonaeo inveniuntur. Post quinquaginta circa dies adhuc immaturi^magnitudinu sunt uni pollicis, maturi quatuor circa pollicum.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
102
Jam expositis adjicerc liccat ea, quae Prof. Eschricht in brevi ccmmcntatiuncula QCf. Rcpcrtorium der Thicrlieilkundc; herausg. v. Prof. E. Hering. Jahrg. XVI. Hft. 1. 1855. S. 89—95.) noslro de argumento tradidit.
De orlgine cysticorum generatim, de hydrocephalo hydatideo et cysticercis spcciatim.
Novae observationes circa helminthum evolutionem, formas et domicilium non modo lillerariam habent dignitatem, vcrum ctiam medici veterinarii attcntioncm non rnodiocritcr excitant, quoniam murbos quosdam animalium fere insanabiics illis probe pensitatis arceri posse probabile est. Bnlias in ccrebro ovium hydrocephalo hydatideo laborantium esse ani-malia, Leske (1780) primus delexit; idem Fabricius (1783) do cysllccrco celiulosae suum tradidit; processu morboso has formas oriri, postea ctiam diu existimabant, quum verosimik*. redditum essct, entozoa tubum inlcstinalcm incolentia foris in cum ingcri; cysticorum locus seclusus et organormn sexualium defectus generationis acquivocae nccessilatcm defendcre videbantur. Ouanquam Prof. Bendz observaverat, unarn eerie cyslicerci speciem gemmas agere, quae proles habcri potcrant, tarnen hoc ad explicanduin speciei conscrvalionem et propagationem sufficore non videbatur.
Postquam vero Ehrenbcrg (1830) infusoriorum disquisitionibus sponlaneam formatio-nem maxime improbabilem reddidcrat, de cutozois quoque dubitationes movebantur. Eschricht (Cf. Dessen Physiologie, 1830) inter primos se exstilisse arbitralur, qui diserte eon-tenderint, omnia entozoa ab unimalibus similibus (parentibus) prolicisci.
Unain tantum speciem, Filariam medinensem, in tropicis tcrris obviam, foris in corpus humanum inlrare, cerlo novcrant. E cercariarum historia concludere licebat, entozoorum evolutionem complicatam essc posse. Jam Abildgaard, scholae velennariae Hafniensis condi-tor, taeniac speciem (Bolhriocephalum solidum) in ventre gasterosleorum et in tubo inlcstinali avium aquaticarum occurrere, in illo domicilio nunquam, in hoc autcm semper ovula gerere, itaquc ex illis animalibus in haec transirc observaverat, id quod experimentis circa anales institutis, quibus gasterosleos pastum dedit, argumenlabatur. E quibus raliocinari oportet, nonnulla entozoa tum demum perfecte evolvi, quum ex uno animalium generc in alterum transierint.
Cysticercus fasciolaris, in murium et raltorum hepate non raro obvius, tacniam cum parva vesicula caudali aequat; caput ejus taeniac crassicollis capiti adco simile esl, ut Goctze (1782) hoc jam animadverlerit.
Anno 1842 Sleenslrup certo demonsravit, cercarias esse foetus utriculorum (vcrmium flavorum), qui ex inaturo vermis embryone procedunt, itaque verae trematodum larvae sunt, talemque formationem sexus expertem, seu priorem ovolutionis formam, non solitariain, sed inferioribus animalibus maxime communem essc. Magna trematodum affinitas cum taeniis
|
||
|
|
||
|
|
||
|
103
probabiic reddidit, has quoque varias evolutionis formas eracliri et cystica generatim, tarn quae gemmas reguläres fmgunt (ut coenurus exlrorsum, echinococcus introrsum), quam quae plerumque non fingunt (ut cysticercus, anthocephalus, tetrarhynchus), magis minusve pro for-mis tacniarum transitoriis habenda esse.
Van Beneden inde ab anno 1849 sententiam tuebatur, tetrarhynchi genera larvas essc bothriocephali, Siebold autem cysticerci bullas tacnias ccnscbat imperfoctas (morbo cor-. ruptas), minimc normalein earum evolutionis gradum. Kuechenmeister eo rem diremit, quod canes et feles cysticercis pascebat eorumque successivam in tacnias metnmorphosin perseque-banlur. E cysliccrco fasciolari in i'elis intestino prodiit taenia crassicollis, e cysticerco pisi-formi in canis intestino taenia serrala, ila ut vesica caudalis dejicerctur, caput vermis sugendo affigeretur intestino o* ex collo taeniao corpus fingeretur. Hanc observalionem complurcs alii (circa coenurum etiam et cchinococci bullas) repetierunt ct coiifinuanml.
Unumquodque caput coenuri ovium apud canes in taeniam propriam cvolvitur, cujus mini exslat similitudo cum taenia serrala canis; ex echinococco autem taeniac prodicrunt tninutissimae, tribus modo articulis pracditac, quorum ultimus tantiiin ovula continebat. Haec •orma prioribus cognifa non fuit.
Ouas observaliones Prof. Eschricht (a. 1853) ad morbum in Islandia insula grassan-tem ct luis hepatlcae islandicao nomine impertitum, quo sexta fere incolarum pars tentabatur mullique occidebautur, transtulit. Morbosa hepatis mutatio hac in lue cysticorum evolutione constat, qui vel echinococcis cum foelu (quos Steentrup inepte scoliccs vocat), aut cysticercis, ut cysticerco tennicolli ovis, similes sunt. Morbus igilur ab uno vel altero tacniarum gencre pendero potest, id quod scilu necessarium videlur. Experimentum quo cani 10—12 cysticerci pastum dabantur, nulluin obtulit eventum, quamobrern Eschricht optumam hac de materie coinmentalionem pracrnio ornari suasit. Interea Prof. Stein animalia echinococco similia in tenebrionibus, Siebold similia in paracephalis dctexerunl, quare prima tacniae em-bryonum cvolutio in hiscc animalibus evenire posse videbatur.
INovissiina autem Kuechenmeisteri experimenta docucrunt, non modo cysticercum las-ciolarem in feliurn intestino in taeniam crassicollem mutari, sed vice versa etiam ovula liujus tacniae matura in muribus fieri cysticercos fasciolares. Idem valet de ovium coenuro cerebral!: ovula matura hujus taeniae ex hoc cysticerco apud canem cvoluta agno sano pastum dabantur, quo facto animal jam post quindecim dies hydrocephalo hydatideo submit-tebatur et cysticeri quindecim minulissimi in ejus cerebro deprehendebantur. Alii hoc experimentum repetierunt eventumque comfirmarunt (Cf. Repcrlor. Bd. XV, S. 110).
E similitudine coronac hamatae in capito cysticerci cellulosae suis cum ea tacniae humanae (taeniae solium) Kuechenmeister suspicatur, ilium cysticercum essc larvam hujus taeniae praecipueque oriri, si homines came suilla cruda vescantur. Altera parle suem cy-
|
||
|
|
||
|
|
|||
|
|
104
sticcrcis corripi putat, si tauniae ovula in excrcmenlis humanis invenla devorel. (Hoc pro-batum jam esl, taeniac enim ovulis ingestis cysticerci cellulosae suis producli sunt.)
Disquisilioncs circa orgine m cyslicercorum, in schola vcterinaria regia inslitutac, a Prof. Eschricht et Bcndz.
Ouac sequuntur, experimenta per tacuias instituebantur, quas Kuechenmeister Budissa Hafniam miserat, desumtas a cane, cocnuro ccrebrali ante menses aliquot pasto, qui ex duo-decim dicbus taeniae cocnuri (hoc nomen Iv. Imic specici impertil) articulos cdidit. Taeniac 6—8, poll. 3—4 longac, die 26 in. Maji Hafniam delatae, in aqua erant positac et aliquan-tuin foctcbant; una tantum earum, in patinam effusa, paululum sese movcre videbalur.
Poslremi aiticuli abscissi tribus ovibus cum aquae pauxillo ingerebantur. Ad deci-cimum quarlum usque diem nihil anomali animadvertcbalur, decim quinlo agnns paulo som-nolcntus reeubuit et bidno inlerposilo non aniplius surgerc potuit. Secunclus agnus decinio septimo die siniili rationc acgrotavit; terlius, qui taeniae arliculos minimum evolutos dcglu-tiveratr in morbum non incidit. Die duodevicessimo primus agnus semper in lalus dextrum decubuil, cliamsi in altcrum lalus verlcbalur, alter caput magis porrcxit et adjutus stare po-tuil, ambo dentibus IVendebant, cum slerlore respirabant el per inlervalla inotibus convulsivis tentabantur. Vicesimo die primus, insequenle die secundus agnus perierunt.
Mutaliones palhologicae seclione invenlae in utroque agno generalim eaedem lucrunt In ct supter cute multi appurebant nodi pisorum magniludincm acquantes, linearum duarum diamelrum liabcntes, capsulam olferenles maleria llava avenae excorticatae simili repletae. Capitis venao apud agnum primum mullo sanguine lurgidae cernebanlur, dexter oculus exsu-datum fibrinosuin conlinebal. Nequc minus venae cerebrales agni secundi sanguine turgebant ct ulerque agnus evidentem congestionem cum exsudalo plastico hie illic in cerebri super-ficie ostendebat; quo in exsudalo facili ntgotio multao vesiculae clarac, vix lineae diamelrum habenles, discernebantur, quarum plurimac in tunica vascular! aut proxime supler oa, non-nullae autem in cxteriore araehnoideae superficio rosidere videbantur, aliae denique, lin. 1J4 aequanles, in substanliam cerebralem irapressae, vcl hac denium incisa conspicuae erant % Agni secundi cerebrum plurimas vesiculas conlinebal, etenim in t'undo ejus triginla numera-banlur.
Quarum vesicularum 10—12 accuralius exaininabantur; microscopio submissae ob-longae, versus allerulrum flnem aliquanlum conslrictae apparebant, molus nullus (in aqua tepida) delegebatur; vesiculae membrana omnino pellucida erat, absqne ullis laminis opacio-ribus, quac leslibus Kuechenmeister et Haubner capilum suecrescenliutn exordia significant. In medulla spinali nullae vesiculae deprchendcbanlur. Reliqua organa omnia sana erant, at-tamen in muscuiis, praecipue thoracicis et in cordc, mulla corpuscula lactea aut llavida, lin. 1—2 longa, conspiciebantur, crassis parielibus instructa, quorum cavitas sricle limitata raassam
|
||
|
|
|||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
105
grranulosain conlincbat. In omcnto adipis experte agni sccundi cysticercus tcnuicollis, pollicem longus, rcsidcbat, qui in aqua alacriter movcbatur. Tubus intestinalis vunnibus carebat. Vesiculae in cerebro reperlae characterislicam qnidcm indolcrn cocnuri cerebralis piscium non liabebanl, nam capitibus destituebanlur, at Kuechenmeislcr et Haubner e.xperimonlis de-monstrarunt hascc geminas similiaqne organa post aliquod tempus demum (aliquot post licb-domadcs) formari; baud dubie utriquc agno nimius cysticercorurn nunierus datus crat, qui si minor iuisset, rerebri inflammatio gradum minorem obtinuisset, animalia diutins vixissent et coenuros perfectos fingendi tempus suppetissct. Corpora alba aut flava in cute et mus-culis invonia a taoniarum ovulis efiam proficiscuntur, quao in organo baud idoneo non satis evolvebanlur, itaque dcstniclioni submitlebanntur.
Earundcm lacniarum numennn Kuochenmcisfer (Cf. Gurll's Älagazin. Heft 4.) Lo-vaniam ad Beneden ot Gissam ad Leuckarl, nee non ad scholnm veterinarian! Berolinensem et Viiuloborensem miserat, ubi exporimenla ilia codein cum oventu repetebantur. Vindobonae Dr. llöii die 11 —12 m. Junii tacnias pulrcsccnlcs mucoro obtcctas quiiique agnis pastum dedit, quorum unus ad diem septinmm in. Julii usque hydroccpliali bydatidei symplomala ob-tulit, aller iisdein syinplonialibus, quac supra exposuimus, interiit el in cerebro innumeras vesiculas (lavidas ostendil, reliqui Ires valotudinctn suam sprvarunt. Ditttni'hior articulorum taeniac asservatio (per dies 8—14) ovulorum evolutionem in ovibus non ollcnderc, imo adeo faveri ci vidctur (attamon lacniae arlieulos, ut Kuechenmeislcr tradit, aresccre non oportct.) Prof. Leuckart tribus cliain capris taeniac articulos pastum dederat, eventum vero baud impetraverat; duo autcm agni, iisdem pasti, die 12 el 19 perierant. (Escliricht eliam circa capras cxperimenla sine succcssu inslilnit.)
|
||
|
|
||
|
Or do V. Rhymjodea. D. Protorhyngodea niusing. Acantlioccphala Itudolplil et Kipunculidea Blainvilie. Animalcula solitaria libera rarissime vesicula inclusa, albida, aurantiaca, viridia vel iridisccntia, interdum eleganler picla, opaca aul transparenlia, cocca. — Corpus utriculare elasticum cavum. Caput proboscis terminalis relraolilis, baud labiata, vcl in labium unum aut duo producla. Tractus cibarius s. intestinalis proprius nullus ano nullo, aut proprius simplex ano slipatus. Organa genitalia nunc nulla vcl mere feminca, nunc androgyna, nunc segregate,
in aliis individuis mascula, in aliis feminca. Systcma vasorum...... Systema gangliorum.....
— Oinnia endoparasita aut maricola
14
|
||
|
|
||
|
|
||
|
106
Suhordo I. Aprocta. Tractus cibarius proprius nuUus ano destitulus.
Tribu* /. J*rolorhytigodea UieMttiy.
Sympliyla Stein in Muellers Archiv 1848 pag. 182. 221.
Corpus clasticum, utriculare, cavuni, albidum vcl aurantiacum, transparens vel opacum. Stalu evolulo: Capul, s. proboscis, intra receptaculum (caput auclormu), a corpore strictura laquo;liscrelum retractile, inerme aut armatum. Os in proboscidis apice. Nee tractus intcstinalis proprius, nee organa genitalia; tolum nucleo ccllulari interno opaco et moleculis adiposis larc-tum. Propagationis modus: nutn nuclei cellularis interni (Henle), num sporularum nuclei di--lapsu ortarum ope (SteiiO, num medianle prolificatione corporis cxterna vcl interna, num mera parliliono sponlanea longitudinaii vol transversali absolutus, incertus. — Motus utplurimum tardus. Animalium everlebralorum praeprimis inseclorum, rarius crustaccorum et lielminthum tractus cibaiil incolae, rarius cavi abdominis vcslcula inclusi hospiles; magnitudinem ^s'quot; — 1'quot; vix supeninlcs. — Acanthoceplialorum prolypa.
Animalcuia evolutione sua suinmo memorabilia, liulividua pro vario evolutionis sladio compagc varia. Stadium primum: corpus vesicularo nucleo centrali (corporis luturi primordium ?) molcculisquo adiposis numerosis farctuin. Stadium subsc(iiiuin: receptaculum a corpore strictura discretum, granulis minimis farctuin, nucleo deslitutum. Stadium ultimum: capitis sea proboscidis evolutione absoluluin. — In primo evolutionis stadio corporis (navicollae?) par-titio transversalis in plurimis observata.
I. Grcgarina. Character tribus simul generis unici.*) Dicsing führt 46 Species
auf (vide s. (gt;—18j.
Tribus If. Av.aiillinvvphalu Ktulolphi.
Corpus elaslicum, utriculare, cavum, albidum vcl cincreo-album, rarissime aurantiacum, transparens vcl opacum,.poris cutancis vagc disposilis, collapsum vel turgidum, inerme vel armalum. Caput: proboscis annala in corpus, v. receptaculum proprium retractile. Os in proboscidis apice. — Tractus inlostinalis proprius nullus. Rete vasculorum subcutaneum.
Systema gangliorum ...........*) Lcm nisei in antica corporis parte. Alia mascula,
alia feminea. Mas exlremitate caudali penc lilifonni aut ensiformi e bursa terminali rarissime protracto instructus. Fcmina in extremitalc caudali oblusa aperlura genitali terminali munita. Ovipara: ovnlis oblongis utrinquc longe acuminatis v. obtuse ovalibus. — Sub copula mas bursa sua leminae caudam excipit. Animalium vcrtcbralorum praeprimis piscium et amplii-
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
•) Cfr. Schwiele Ramdolir. — Rullulinii, Clepsiiliina, I'jxinia el Kliizinia Haminerschmidt. — Eehinorchynchus Zeaker.
*) Organa anatoga (.'heiracanthi robusti a L)g. dellncata el ilcscripta confer, in Anal. d. Wien. Mus. II. 334. Tat). XVI. 13.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
107
biorum incolae, in trnctu cibario, rarius in organis aliis obvivae. Formae niajorcs liaud raro pollicares, imo pcdalcs.
2) Echinorchynchus Zocga. Ascaris Frisch. — Haeruca Gmelin. — Herucula el Taenia Pallas. — Acanlhoce-phalus Koclreuler. — Sipunculus Phillips. — Proboscidea Brugiore.**)
Subordo II. Proctucha. Traclus cibarius proprius simplex ano slipalus.nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; laquo;
Triburaquo; III. Sipunculidea lilainville. Corpus elaslicum, ulriculare, cavum utplurimum coloratum, eleganter piclum aut opa-lizins. Capul: proboscis hnud labiala v. 1—2 labiata, armata v. inermis, in corpus retractilis. Os in proboscidis apice. — Traclus inleslinalis simplex, ano slipalus. Rein vasculorum sub-culaneum. Systema gangliorum. Organa genilalia nunc mere feminca, nunc mascula cum femineis in uno eodemque individuo obvia (androgyna). Ovipara. Maricola. — Formae ma-jores hand raro pollicares, imo pedales.
Siilitrihns l. KtisipuMeulifiea. Proboscis baud labiala. Exlrernilas caudalis baud appendiculala. Anus superus aut basilaris.
Familia I. A 'oleroprocta. Anus aulrorsum silns. '.). Sipunculus. Corpus nudum.
4.nbsp; nbsp;Phascolosomum. Corpus papillosum, baud sculellatum.
5.nbsp; nbsp;Aspidosiphon. Corpus sculellalum, papillosum. Proboscis.....
Familia II. Uaseoprocta. Anus in cxlremilatc caudali.
f Os valvulis nullis.
(}. Anoplosomaluin. Corpus nudum, baud sculellalum.
7.nbsp; nbsp;Loxosiphon. Corpus nudum sculellatum. •J-f Os valvulatum.
8.nbsp; nbsp;Diclidosiphon. Anus in extremitate caudali?
Sublriburaquo; 11. Priapnlideti.
Proboscis baud labiala. Exlrernilas caudalis appendiculala. Anus in cxtremilalc
caudali.
9,. Priapulus. Corpus annulalum.
Sublribnraquo; III. llhynchelidca.
Proboscis in labium unum aut duo producta. Exlrernilas caudalis exappcndiculata. Anus in cxtrcrnilalc caudali.
10. Ocbcloslomum. Proboscis in labium producta.
........-----.....-
'*) Vide Diesing, omnes species 113. Seite 19—58
14*
|
||
|
|
||
|
|
||
|
108
il. lionollia. Proboscis in labia duo producta. Genus in familia dubium. 12. Ascosomum. Character generis mancus.
Ordo VJ. Nematoidea Rtidolphi. Charact. reform. Infusoria nonnulla Auctorum. Animalcula solilaria libcra, rarius vesicula inclusa, albidula, llavidula, rarissiinc san-guiiieo-rubra, opaca aut transparentia, coeca, rarissitne oceliata. Corpus teres olaslicum cavuai, inullo longius quam crassum. Caput utplurimum corpore continuum. Os terminale. Tractus cibarius s. inlestinalis proprius simplex, liber, rarissirne abdominis cavo undiquc ad-natus, ano destitulus aut ano instructus. Organa genitalia nulla v. segregata, Systema vasorum subculaneum. Systema gangliorum in panels observatum. Kndoparaslla, nonnulla extus demum quoque llberc vagantla; rarius aquarum dulcluni v. marls incolae. — Animalcula diversae magniludinis, nonnulla vix lincaria, alia pollicaria imo pedalia. Mcrmidis, Ascaridis, Slrongyli nee non aliorum generum species complures cutem exuunt,
Stihordo I. Aproctn.
knbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; 11
Anus nullus.
Tribut /• Metoeea OHestog. (Oordfaeelaquo; Auctorum)
Traclus cibarius proprius simplex, liber v. cavo abdominis undique adnatus, coccus. Corpus longissimum lilil'ormo, elastlcum, cavum, albidum v. Ilavo-brunneum, transparens v. opacum. Animallum cverlebratorum praenriinis insoctorum endoparasila, demum nxtus libere vagantia.
AniniDlia prlmum emloiiarasila neutraj derelicto dcinum insectorum corpore aquam v. terrain humidam ingredientia; postmodum organis gcnilallbus sub migralione sensim evolulis superbiontia j ncfanda sua ox ovulis deposltis enata progenie Insecla prolinus infeslantia ab-dominequc perfosso cavum ingressa, oundemque cvoiutionis circulum ulterius repetituraquot; (Siebold, Stettin, entom. Zeil. 1850. 329—.'JM. et var. al. loc.)
1)nbsp; Gordius. Corpus filiforme, extremltate caudali marls furcata; leminae Integra. Tractus Intesllnalis abdominis cavo undique adnatus.
2)nbsp; Mermis. Corpus tiliforme, extiemitate caudalimaris subtus fulcris duobus paraliclis cornels: i'eminao fulcris nullls. Tractus cibarius proprius liber simplex.
\V) Sphaerularia. Corpus sphaerulis veslculae formibus undique granulatum.
Suhordo II. Proclucha. Ano instructa.
Tribut //. AgmnonematoMea IHvsiny. Nematoidea Rudolphi partim.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
109
|
||
|
|
||
|
Corpus capillare v. filiformc, elasticum, cavum, albidum, transparens vel opacum. Tractus cibarius proprius simplex, liber, ano stipatus. Orgaua genitalia nulla. — Propagatio in hoc saltcm statu nulla. Animalium vertebratorum, pracprimis piscium, endoparasita, cxccpto tractu intestinali, in organis variis obvia, vesicula seu capsula inclusa, rarius libcra.
Or^anorum genitnlium dofectus disquisitionibus anatomicis confirmatum. 4) Trichina. Corpus capillare.
5.nbsp; Agamonema. Corpus filifonno.
Tribn* III. Gamoiiematoiriea Mesitiff.
Ncmatoidea utplurirna Rudolphi. — Infusoria nonnulla auctorum.
Corpus clongatum tcretiusculum, elasticum, cavum, albidum, lade brunneum, v. san-guineo-rubrum, transparens vel opacum, libris muscularibus subcutanibus circularibus tenuissimis dense annulaUim, inerme vel armatum. Traclus cibarius proprius simplex liber, appendicu-lalus v. exappendiculalus, ano stipatus. Organa genilalia segregala, aliorum mascula, aliorum ieminca; maribus gracilioribus et niinoribus. Penis (spiculum Und.) in corporis cxtrcmitale caudali, v. infra illani prolraclilis, haud vaginalus v. vagina lubulosa ligulaeformi v. biparlila, seu foreipala oxceptus, cruribus sub copula fcminain amplcctens; feminae apertura genitalis antrorsum in medio v. posterius collocala. Ovipara v. vivipara coeca, rarissime ocellala. — Animalium vertebratorum rarius evertebratorum ac pracprimis inscelorum endoparasita interdum aulluga ac libere tunc vagantia; paucissima aquarum dulcium v. maris incolae.
Sectio 1. IJypophalli.
Penis infra cxtremilalcm caudalcm, baud vaginalus, aut vagina lubulosa vel bipartite instruclus. (Gcncrum plurium dispositio, maribus ignotis, in hac seclione adbuc dubia.)
f Exlus libere vagantia, rarius endoparasita demuinquo auffuga; coeca vel ocellala. — Formac minoros imo mieroscopicae.
6.nbsp; nbsp;Odonlobius. Corpus capillare, cxlremitale caudali involula; pene...... Os
dentalum. Ocelli nulli. In slrato mueoso elasmalis balaenarum nidulantia.
7.nbsp; nbsp;Dorylaimus. Corpus capillare, extremitatc caudali allcnualaj pene in vagina biparlila. Os in lubulum prolaclile unidcnlatuni. Ocelli nulli. Aquarum dulcium ac maris incolae, interdum in piseibns obviae.
8.nbsp; nbsp;Oncholaimus. Corpus capillare, extremitatc caudali atlonuata; pene in vagina biparlila. Os dentalum. Ocelli nulli. Aquarum dulcium incolae.
9.nbsp; Enoplus. Corpus capillare, extremitate caudali subulala, papilla suetoria. pene in vagina biparlila. Os dentalum. Ocelli. Maris, rarius aquarum dulcium incolae.
10. Amblyura. Corpus capillare, extremitatc caudali subulata, ob papillam sucloriam subclavata: pene haud vaginato. Os cirrhatum. Ocelli nulli.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
HO
11.nbsp; Enchclidiuin. Corpus capillare, extremilate caudali subulata; pene........
Os cirrhalum? Ocellus. — Mnricolae.
12.nbsp; Phanoglene. Corpus capillare, oxtremilate caudali acuminata; penc in vagina tubulosu. Os bilabiatura, cirrhatum. Ocelli. Aquarum dulcium incolae et endoparasita?
13.nbsp; nbsp;Anguillula. Corpus capillare, exlremilale caudali acula v. obtusa, papilla terminal i nulla; pene liaud vagirmto. Os inerme. Ocelli nulli. — Insecto-rum endoparasita, demum quoque extus libere vaganlia.
f •}• Omnia endoparasita, cocca. — Formae majores, rarissime microscopicae.
14.nbsp; Dicelis. Corpus capillare, exlremilale caudali oblusa, in utroque margine fovea discüorini instrucla; pene in vagina biparlita. Os nudum.
15.nbsp; nbsp;Phaoolüra. Corpus capillare, exlremilale caudali inlerdum appendiculata.
16.nbsp; Lcplodcra. Corpus capillare, exlremitatc caudali nlrinque alata; pene in vagina biparlita. Os bilabiatum?
17.nbsp; Angliostomum. Corpus capillare, extremilate caudali maris subreeta, alala vel exalala; pene in vagina biparlita. Os orbiculare.
18.nbsp; Oxyuris. Corpus subcylindricum crassiusculum, exlremilale caudali acuta; pene in vagina tubulosa. Os nudum v. papillosum.
19.nbsp; nbsp;Crossopborus. Corpus subcylindricum; pene baud vaginato. Os trilabialum
20.nbsp; nbsp;Ascaris. Corpus subcylindricum inerme v. armatum; pene in vagina biparlita. Os trilabialum.
21.nbsp; Hedruris. Corpus subcylindricum, maris laxe spirale; feminae subrectum retrorsum increscens, extremilate caudali curvala, maris subtus papillosa;
penu.....feminae papilla sucloria lerminali. Caput discretum papillis 4
basilaribus. Os papillosum.
22.nbsp; nbsp;Heligmus. Corpus capillare, exlremilale caudali maris papillarutn scrie duplici notala; pene spiral!. Caput trilobum, lobis unipapillaribus. Os.....
2:5. Proleplus. Corpus capillare, extremilate caudali maris spiraliter involuta utrinque alata papillarutn scrie duplici; pene in vagina biparlita. Os orbiculare.
24.nbsp; nbsp;Tropidocerca. Corpus maris subcylindricum gracile; feminae subglobosum faseiis 4 longitudinalibus crucialim dispositis, extremilate caudali maris acuta subtus excavata; pene in vagina tubulosa. Os orbiculare.
25.nbsp; nbsp;Ancyracanthus. Corpus subcylindricum; pene in vagina biparlita. Caput spinulis 4 pinnalifidis cruciatim dispositis armatum. Os orbiculare.
|
||
|
|
||
|
I
|
||
|
|
||
|
|
|||
|
Ill
|
|||
|
|
|||
|
|
26.nbsp; nbsp;Aspidocephalus. Corpus subcylindricum, exlrcrnitatc caudali maris papi]losagt; penc in vagina bipartita, lobuiis duobus inlcrcepta. Caput discretum tris-cutcllatum. Os orbicularc.
27.nbsp; Hetcrocheilus. Corpus subcylindricum; pene in vagina bipartita. Caput discretum Jabiis tribus inaequaiibus, tubulo inslruclis. Os inter labia.
28.nbsp; nbsp;Perilrachclius. Corpus subcylindricum, exlrcmilato caudali maris spiraliter involuta; pene in vagina tabulosa. Caput labiis tribus scmicircularibus aequa-libus. Os inter labia. Collum subnullum, collari cinctum.
29.nbsp; nbsp;Spiropthera. Corpus subcylindricum, extromilale caudali maris ulrinque alata laxe spiraliter torta; pene vagina ligulaeformi excepto. Caput baud velatum. Os nudum v. papillosum.
;{0. Histiocephalus. Corpus subcylindricum. Caput continuum cucullo sou velo teotUtn. Os papillosuin.
31.nbsp; I'hysaloplliera. Corpus subcylindricum, cxlreaiilate caudali maris utrinque alala; pene in vagina bipartita. Os bilabiatuin, labiis oppositis protractilibus.
32.nbsp; nbsp;Cucullanus. Corpus suboylindricum. Caput corpore continuum, valvulis duabus conliaelormibus annulo insidenlibus .subcorneis. Os ad basin val-vularum.
33.nbsp; Opliioslomiiin. Corpus subcylindriciim inerme aut armalum. Caput bilabiatuin, labio superiorc ot inferiore. Os inter labia.
34.nbsp; Slelmius. Corpus subcylindricum. Os bilabiatum protractile, labiis uni-papillaribus.
35.nbsp; Liorbyiiclius. Corpus subcylindricum, inerme vcl armatum. Os in lubulum inermem protractile.
36.nbsp; Cheiracanthus. Corpus subcylindricum antrorsum spinulis palmatis armatum; pene in vagina bipartita. Os bilabiatum.
37.nbsp; Lccanocephalus. Corpus subcylindricum spinulosum; pene in vagina bipartita. Caput discretum obtuse subtiiquetrum patellaerorme. Os trilabialum.
38.nbsp; Eucamptus. Corpus capillare, extremitate caudali maris subtus papillosa spiraliter torta; pene in vagina bipartita. Caput obtusum papillis lateralibus. Os orbicularc.
39.nbsp; Tricliosomum. Corpus capillare utplurimum longum; pene in vagina tabulosa; apertura genitali feminea in posterioro corporis parte. Os orbiculare.
40.nbsp; nbsp;Filaria. Corpus (iiifonru; utplurimum longissimum; pene in vagina tubulosa s. ligulaeformi; apertura genitali feminea in anteriore corporis parte. Os orbicularc aut labialum, inerme aut armatum.
|
||
|
|
|||
|
|
||
|
H2
4i. Onchoccrca. Corpus filiforme, cxlremilalc caudali maris sublus excavala biloba uncinulis duobus annata. Os orbiculare.
42.nbsp; ? Stenodcs. Corpus subcylindricum, exlremilate caudali maris acuta hemi-cycla; penc in vagina bipartita. Caput truncatum collo constricto discretum. Os orbiculare.
Sectio II. Acrophalli.
Penis in exlreuiilalo caudali lerminalis, c bursa utplurimum longitudinaliter coslata s. radiala prolractilis, vagina destilulus v. lubulosa aut biparlila inslructus.
Fam. I. Tricliolrachclidca. Collum longissimum capiilare. Penis in vagina tubulosa.
43.nbsp; Tricbocopbalus. Corpus subcylindiicum crassiusculuin. Collum longissimum capiilare. Capnt inerme. liursa maris armata, rarissimo inennis; pcne in vagina lubulosa, cuniquc ca retraclili.
44.nbsp; Solei'Otriohum. Gorpua subcylindricum crassum. Collum longissiimim capiilare. Caput dlsolforme margine uncinato. Mas.....
45.nbsp; Oncopbora. Corpus subcylindricum crassum antice gibbosum. Collum longissimum capiilare. Capul....... Mas.....
Familia II. Slrongylidoa. Collum millum vul subnullum. Penis baud vagiualus vel vagina biparlila inclusus.
46.nbsp; nbsp;Slephaiiunis. Corpus subcylindncimi. Caput corpore continuum. Os orbiculare limbo cornoo annulari, dentate.
Bursa maris laciniala, laciniis qninque membrana jimctis, jicne papillis con-icis tribus circumvellantibus cxcepto.
47.nbsp; Diaphanocephalus. Corpus subcylindricum. Caput corpore continuum, fulcris quatuor crutiatim dispositis antice convergenlibus, membrana pcllucida junclis. Os suborbiculare.
Bursa maris licmispbacrica; pene in vagina bicruri, cuvibus costa longitudinal! pcrcursis, incluso.
48.nbsp; Deletroccpbalus. Corpus subcylindricum. Caput corpore continuum fulcris sex in orbctn dispositis, antice in annulum cunflatis, membrana diapbana junctis. Os suborbiculare.
Bursa maris dimidiata; pene in vaginanbsp; bipartita.
49.nbsp; Docbrnius. Corpus subcylindricum.nbsp; nbsp; nbsp; Caput subdiscrelum cernuum. Os obliquum amplum limbo corneo —nbsp; nbsp; membranaceo annulari cdentalo v. dentato.
Bursa maris biloba; pcne in vagina bipartita.
|
||
|
|
||
|
|
|||
|
m
50.nbsp; Scleroslonium. Corpus subcylindricum. Capul subglobosum. Os orbiculare rectum limbo annular! subcornco dentato v. papilloso.
Bursa maris Integra, fissa v. triloba, pene in vagina biparlila.
51.nbsp; Strongylus. Corpus subcylindricum intcrdum longe filiforme. Caput corpore continuum. Os orbiculare v. angulosum, limbo nudo v. papilloso, minime corneo.
Bursa maris inlegra v. excisa, aut bi— v. mulliioba; pcne in vagina bipartita.
52.nbsp; Ancylostomum. Corpus subcylindricum. Caput corpore continuum. Os orbiculare limbo baud corneo uncinis quatuor basi papilla insidcntibus cru-ciatim dispositis.
Bursa maris multiradiata exappendiculata; pene.....
53.nbsp; Prosthccosacler. Corpus fdiforme. Caput corpore continuum. Os nudum. Bursa maris complanata Integra v. excisa appendicuiata.
54.nbsp; Eustrongylus. Corpus subcylindricum. Caput corpore continuum. Os orbi-
|
|||
|
|
|||
|
culare, limbo baud corneo papilloso. Bursa maris integra; pene baud vaginato.
|
|
||
|
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
|
A ii i in a 1 i a
|
|||
|
|
|||
|
in quibus Helmintlia'it) parasitica liactonus sunt reperta, adjcclis sitnul corum sedibus.
In opusculum mcum eos tanlum parasitos ccepi, qui et scitu dignissimi mihi sunt et in singulis animalibus frequenlissimi deprelienduntur.
Hclminthum quoquc species afTectac sunt parasitis.
1.nbsp; nbsp; Baseodiscus (Nemcrtcs) delincatus Diesing. Gregarina Ncmertis II. 15. 35. — Intest.**)
2.nbsp; nbsp; Clepsine complanata Savigny. Heptastomum Hirudinimi I. 418. 1. — Ad corp.
|
|||
|
|
|||
|
*) Inter Cliaetlieimintlia solus Cluietogaster Lymnaei etiam in cavo respiralorio et ad renes Lymnaei stagnalis, Planorbis cornel, Paludinae imparae et Phygae fontinalis parasitice Iiaclenus, occurrit. *') Paginae citatae sunt ex op. Dies.
15
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
|
|
||
|
H4
3. Nephelis vulgaris Moquin-Tandon. Heptastomum Hirudinum I. 418. 1. — Ad corp.
Sectio II. Achaethelrnintha elastica. 4. Sipunculus nudus Linne.
Gregarina Sipunculi. II. 16. 39, — Abdotn. in folic. Subclassis II. Chactholmintha.
5.nbsp; nbsp; Nais littoralis. Mueller. Leucophrys nodulata. I. 115. 8. — ...
6.nbsp; nbsp; Naidis spec.
Bursaria Naiduiu I. 133. 9. — Abdom.
7.nbsp; nbsp; Saenuris (Lumbricus) varicgatus Hodmeister. Gregarina Saenuridis. II. 17. 40. — Intest, et in genit.
8.nbsp; nbsp; Enchytraeus albidus Henlc.
Gregarina Enchytraei II. 17. 42. — Intest.
9.nbsp; nbsp; Enterion (Lumbricus) terrestre Savigny. Leucophrys stryatis I. 115. 7. — In lluido corp. Leucopbrys nodulata 1. 115. 8. — ... Paraniecium compressum I. 147. 5. — Intest. Anguillula Lumbrici. II. 134. 15. — Vcsiculae aureae. Dicelis Filaria II. 137. 1. — Testiculi.
10.nbsp; nbsp; Enterionis (Lumbrici) sp.
Bursarla Lumbrici. I. 133. 10. — Abdom. Gregarina Lumbrici. II. 17. 41. — Inlest.
11.nbsp; nbsp; Spionis sp. incert.
Gregarina Spionis. II. 18. 45. — Intest.
12.nbsp; nbsp; nbsp;Tcrebellae sp. incert.
Gregarina Tcrebellae. 11. 18. 44. — Intest.
13.nbsp; nbsp; Nerei Beaucoudrayi ...
Gregarina pellucida. II. 17. 43. — Intest.
14.nbsp; nbsp; Rana temporaria Linne.
Bodo intestinalis. I. 45. 5. — Inlest. Bursaria Entozoon. I. 132. 6. — Intest, reel. Bursaria intestinalis. I. 132. 7. — Intest. Bursaria cordiformis. I. 133. 8. — Intest. Bursaria Nucleus. I. 135. 15. — Intest, rect. Bursaria Ranarum. I. 135. 16. — Intest, rect.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
H5
üroleptus Hospcs. I. 153. 3. — Ovula.
Tylodelphys rhachidis. I. 305. 2. — Spina dors, et intest, in hydatide.
Diplodiscus subclavatus. I. 318. 1. — Intest, rect.
Distomum cygnoides. I. 342. 28. — Vesica urin.
Distomum crystallinum. I. 352. 61. — Vesica fellea.
Distomum clavigerum. I. 352. 62. — Intest.
Distomum cylindraceum. I. 368. 110. — Pulmon.
Distomum retusum. I. 388. 171. — Intest.
Polystomum integcrrimum. I. 412. 2. — Vesica urin.
Echinorhynchus Haeruca. II. 29. 26. — Intest.
Oxyuris ornala. II. 142. 7. — Intest.
Ascaris acuminata. II. 153. 17. — Intest, eras.
Ascaris nigrovenosa. II. 187. 93. — Pulmon.
Filaria rubella. I. 269. 11. — Vcntric. erratice.
Slrongylus auricularis. II. 314. 16. — Intest.
15. Pelophyla esculentus Fitzinger.
Bodo intostinalis. I. 45. 5. — Intest.
Bodo ßanarum. I. 45. 6. — Intest.
Bursaria intestinalis. I. 132. 7. — Intest.
Bursaria cordiforniis. I. 133. 8. — Intest.
Bursaria Nucleus. I. 135. 15. — Intest, rect.
Bursaria Banarum. I. 135. 16. — Intest, crass.
Üroleptus Hospes. I. 153. 3. — Ovula.
Tylodelphys rhachidis. I. 305. 3. — Spina dors, et intest, in hydatide.
Codonocephalus mutabilis. I. 317. 1. — Intest, rect. et viscera in vesicula.
Diplodiscus subclavatus. I. 318. i. — Intest, rect.
Distomum cygnoides. I. 342. 28. — Vesica urin.
Distomum crystallinum. I. 352. 61. — Vesica fellea.
Distomum clavigerum. I. 352. 62. _ Intest.
Distomum varicgalum. I. 354. 69. — Pulmon.
Distomum cylindraceum. I. 368. 110. — Pulmon.
Distomum endobolum. I. 388. 172. — Intest.
Polystomum integerrimum. I. 412. 1. — Vesica urin.
Echinorhynchus Haeruca. II. 29. 26, — Intest.
Oxyuris ornata. II. 142. 7. — Intest.
Ascaris acuminata. II. 153. 17. — Intest, crass.
15*
|
||
|
|
||
|
|
|||
|
H6
Ascaris nigrovcnosa. II. 187. 93. — Fulmon.
Ascaris oculi Ranae. II. 195. 126. — Corp. vitr. oculi.
Filaria rubella. II. 269. 11. — Mcsentcr. et ad tunicas ventric. et intest, in
follic. Filaria neglecta. II. 276. 21. — Sub cute.nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; $
Filaria ranae. II. 284, 54. — Tunicae ventric. et intest. Slrongylus auricularis. II. 314. 16. — Intesf.
16.nbsp; nbsp; nbsp;Scolopax Gallinago Linno et Gmelin. Holostomum erralicum. I. 132. 2. — Intesf. Monostoinum attcnuatum. I. 322. 12. — Intest, coec. Distomum militare. 1. 384. 160. — Intcst.
Taenia variabilis. I. 523. 64. — Intcst. Taenia paradoxa. I. 530. 84. — Intcst. Taenia Gallinaginis. I. 555. 169. — Intcst.
17.nbsp; nbsp; nbsp;Scolopiix Gallinula. Linno et Gmelin. Distomum nanum. I. 350. 55. — Intesl. crass. Distomum militare. I, 384. 100. — Intcst. Taenia variabilis. I. 523. 64. — Intest. Taenia filum. I. 530. 83. — Inlest.
Taenia paradoxa. I. 530. 84. — Intcst. Spiroptera horrida. 11. 222. 29. — Oesoph.
|
|||
|
|
|||
|
18.nbsp; nbsp; nbsp;Scolopax rusticola Linno et Gmelin. Holostomum erraticum. I. 313. 2. — Intcst. Distomum ovalum. I. 335. 7. — Bursa Fabricii.
|
|
||
|
|
|||
|
Taenia Filum. I. 530. 83. — Intest. Taenia paradoxa. I. 530. 84. — Intcst. Tropidocerca paradoxa. II. 207. 1. — Provcntric.
19.nbsp; nbsp; nbsp;this (Capra) Aries. Fischer. Distomum hepaticum. I. 332. 1. — Vesica fel. el hepar. Distomum lanceolatum. I. 333. 2. — Vcs. fel. ct hepar. Amphystomum conicum. I. 401. 1. — Vcnjric. Echinococcus polymorphns. I. 482. 1. — Viscera. Coenurus cerebralis. I. 485. 1. — Cerebrum. Cysticercus tenuicollis. I. 488. 2. — Hepar et mesent. Taenia expansa. I, 497. 1. — Intest. Pentastomum taenioides. I. 609. 1. — Sinus front.
|
|||
|
|
|||
|
|
||
|
Ascaris Ovis. II. 190. 104. — Intest. Trichocephalus affmis. II. 290. 2. — nesl. crass. Dochmius hypostomus. II. 301. 5. — Intest. Strongylus Filaria, II. 316. 20. — Trachea et bronchiae. Strongylus contortus. II. 318. 24. — Ventric. Strongylus filicollis. II. 319. 25. — Intest, ten.
Nematoideum Ovis. II. 332. 16. —......
Nemaloidemn Ovis. II. 332. 17. — Pnlmon in follic. Strongylus Filaria. II. 316. 20. — Pulmon.
20.nbsp; nbsp; Sus Scrofa Linne.
Fera: Cyslicercus cellulosac. I. 486. 1. — Cerebrum et musculi. Cysticercus tcnuicollis. I. 488. 2. — Hepar et mesenler. Ecliinorhynchus Gigas. II. 2J. 2. — Inlesf. (en. Ascaris lumbricoides. II. 168. 49. — Intest, ten. Spiroptera strongylina. II. 212. 3. — Ventric. Trichocephalus crenalus. IF. 292. 6. — Intest, crass. Sclerostomum dentatum. II. 306. 6. — Intest, ten.
D o m e s t i c a: Dislomum hcpalicum. I. 332. 1. — Vcs. fell, et hepar. Distomum lanceolalum. I, 333. 2. — Ves. fel. hep. et intest. Echinococcus polymorphus. I. 482. 1. - Viscera. Cysticercus cellulosac I. 486. 1. — Cerebrum, musculi et oculus. Cysticercus tenuicollis. 488. 2. — Hep. et mesenter. Echinorhynchus Gigas. II. 21. 2. — Intest, ten. Trichina alfinis. IF. 114. 2. — Musculi in vesiculs. Ascaris lumbricoides. II. 168. 49. — Intest, ten. Spiroptera strongylina. II. 212. 3. — Ventric. Trichocephalus crcnatus. II. 292. 6. — Intest, crass. Sclerostomum dentatum. II. 306. 6. — Intest, cocc. ct colon. Strongylus paradoxus. II. 318. 23. — Trachea et bronchiae.
Var. Porcus? Slephanurus dentatus. II. 297. 1. — Adcps in follic:
21.nbsp; nbsp; Lepus Cuniculus Linne.
Ferus: Coenurus cerebralis. I. 485. 1. — Spina dors.
|
||
|
|
||
|
t
|
||
|
|
||
|
|
||
|
U8
Oxyurus ambigua. 11. 140. 2. — Intest, crass. Trichocephalus unguiculatus 11. 291. 4. — Intest crass. Slrongylus strigosus. II. 310. 7. — Intest.
Domesticus: Monostomum Lcporis. I. 330. 37. — Ad periton. Distomum hepaticum. I. 332. 1. — Ves. fei. et hepar. Dislomum lanceolalum. I, 333. 2. — Ves. fel. hep. et intesL Cysticercus pisiformis. I. 489. 3. — Viscera. Cysticercus elongalus. I. 490. 4. — Periton. Taenia pectinata. I. 498. 3. — Intest, et ventric. Ecliinorliynchus Cunicuii. II. 54. 90. — Intest, ten. Oxyuris ambigua II. 140. 2. — Inlest, crass.
22.nbsp; nbsp; Lepus limidus Linnö.
Distomum hepaticum. I. 332. 1. — Ves. fel. cl hepar. Distomum lanceolalum. I. 333. 2. — Ves. fel. hep. et inlest. Cysticercus pisiformis. I. 489. 3. — Viscera et vesica urin. Piestocyslis Leporis. I. 495. 5. — Mesenter. Taenia pectinata. I. 498. 3. — Intest, et ventric. Pentastomum serralum. I. 616. 13. — Pulmon. Oxyuris ambigua. II. 140. 2. — Intest, crass. Trichosomum Leporis. II. 259. 24. — Bronchiae. Fiiaria Leporis. II. 280. 36. — Abdom. Trichocephalus unguiculatus. II. 291. 4. — Intest, crass. Strogylus retortaeformis. II. 310. 6. — Intcst. ten. Slrogylus commutatus. II. 315. 19. — Bronchiae.
23.nbsp; nbsp; nbsp;Mus Musculus Linno.
Distomum Musculi. I. 395. 196. — Intesl. Cysticercus pisiformis. I. 489. 3. — Viscera. Cysticercus fasciolaris. I. 491. 9. — Hepar. Taenia pusilla. I. 502. 13. — Intest. Taenia leplocephala. I. 533. 90. — Intesl. Taenia microstoma. I. 536. 101. — Intest. Taenia Musculi. I. 551. 145. — Abdom. Ecliinorliynchus Muris. II. 54. 89. — Ventric. Ascaris oxyura. II. 146. 2. — Intcst. coec. Ascaris tetraptera. II. 174. 64. — Inlest, crass.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
119
Spiroptcra obtusa. II. 214. 9. — Ventric.
Filaria Musculi. II. 279. 31. — Ad ventric. et hepar.
Trichocephalus nodosus. II. 293. 9. — Intest, coec.
24.nbsp; nbsp; Mus Kattus Linne.
Cysticercus cellulosae. I. 486. 1. — Periton. Cysticercus fasciolaris. I. 491. 9. — Hepar. Taenia deminuta. I. 500. 9. — Intest. Taenia pusilla. I. 502. 13. — Intest. Taenia Hatti. I. 552. 146. — Intest. Pentastomum serratum. I. 616. 13. — Cav. thoracis. Ascaris oxyura. II, 146. 2. — Intesf. coec. Spiroptera Ratti. II. 225. 41. — Vesica urin. Trichosomum annulosum. II. 256. 14. — Intesl. Trichocephalus nodosus. II. 293. 7. — Intest coec.
25.nbsp; nbsp; nbsp;Mus sylvaticus Linne.
Dislomum recurvum. I. 389. 173. — Intest. Distomum Vilta. I. 396. 197. — Intest. Taenia pusilla. I. 502. 13. — Intest. Taenia Muris.sylvatici. I. 552. 147. — Intest. Ascaris oxyura. II. 146. 2. — Intest, coec. Ascaris telraptera. II. 174. 64. — Intest. Trichosomum Muris Sylvatici. II. 259. 28. — Intest. Trichocephalus nodosus. II. 293. Inlest. coec. Strongylus laevis. II. 308. 1. — Intest. Slrongylus polygyrus. II. 312. 11. — Intest.
26.nbsp; nbsp; nbsp;Canis familiaris Linne.
Hemistomum alatum. I. 307. 1. — Intest, ten. Cysticercus cellulosae. I. 486. 1. — Periton. Taenia serrata. I. 517. 50. — Intest, ten. Taenia cucumcrin. I. 531. 87. — Intest, ten. Pentastomum taenioides. I. 609. 1. — Sinus front. Ascaris marginata. II. 181. 78. — Intest, ten. Spiroptera sanguinolenta. II. 214. 8. — Ventric. et oesoph. Trichosomum Plica. II. 255. 13. — Ves. urin. Trichocephalus depressiusculus. II. 292. 5. — Intest, coec. Dochmius trigonocephalus. II. 300. 2. — Intest.
|
||
|
|
||
|
|
|||||
|
120
|
|||||
|
|
|||||
|
Euslrongylus Gigas. II. 2H8. 3. — Rcnes. Ncmaloideum Canis familiaris. 11. 330. 8. — Oesoph. Filaria trispinulosa. IF. 274. 17. — Corp. vitr. oculi. Dibolhrium serralum. I. 588. 7. — Inlest.
27.nbsp; nbsp; Canls Lupus Linno.
Hemistoinum alalum. I. 307. 1. — Venfric. et duoden. Taenia marginala. 1, 516. 48. — Intest, ten. Taenia opuntioides. I. 551. 140. — Intest, Pentaslonnnn taenioides. I. COD. 1. — Sinus front. Ascaris microptera. II. 181. 79. Oesopli. et inlest. ten. Spiroplera sanguinolenla. II. 214. 8. — Ventric., duoden. et cor. Dochmius trigonoccphalus. II. 300. 2. — Ventric. Euslrongylus Gigas. II. 328. 3. — Ucnes.
28.nbsp; nbsp; Canis Vulpos Linno.
|
|||||
|
|
|||||
|
Hemistoinum alalum. I. 307. 1. — Inlest. ten.
Dislomum trigonoccphalum. I. 381. 152. — Intest, ten.
Ampliistomum truncalum. I. 404. i). — Ves. fell.
Taenia litlerata I. 501. 11. — Inlesl. ten.
Taenia crassiceps. I. 518. 51. — Inlest. ten.
Echinorlijnclius appendiculalus. II. 32. 32. — Ventric. translat.
Ascaris triquolra. II. 182. 80. — Intcst. ten.
Spiroptera sanguinolenla. II. 214. 8. — Ventric. ct oesoph.
|
|
||||
|
|
|||||
|
Liorhynclius Vulpis. II. 248. 4. — Pulmon. et trachea. Trichosomum Plica. II. 255. 13. — Velic. serin. Trichosomum aorophilurn. II, 258. 21. — Trachea, Filaria Vulpis. II. 280. 33. - Abdom. Trichocephalus dcpressiusculus. II. 202. 5. — Intesl, coec, Dochmius trigonoccphalus, II. 300, 3, — Intcst. et ventric Strogylus Vulpis. II. 319. 26. — Gland, mesenter, 29, Felis Calus Schreber. Ferus: Hemislomum cordatum. I. 308. 3. — Intest, ton,
|
|
||||
|
|
|||||
|
Taenia lineata, I. 504. 19. — Intest, raquo;en. Taenia crassicollis I. 519. 53. — Intesl. ten. Ascaris Mystax. II. 180. 77. — Intesl ten.
|
|
||||
|
|
|||||
|
|
|||||
|
Cheiracanthus robustus. II. 249. 1. — Tunicac ventric.
|
|
||||
|
|
|||||
|
|
||
|
i2i
Trichosommn Folis cati. 259. 25. — Vesica urin.
Domosticus: Amphistomuin truncatum. I. 404. 9. — Vesica fellea. Taenia crassicollis. I. 519. 53. — Intest, ten. Taenia elliptica. I. 532. 88. — Intesf. ten. Dibotlirium dccipiens I. 588. 6. -- Intest. Pentastomutn denticulalum. 615. 12. — Ilepar. Ascaris Mystax. II. 180. 77. — Inlest ten. Dochmius tubaeformis. IF. 299. 1. — Duod. in tuberc.
30.nbsp; nbsp; Bos Taurus Linne.
Distomum hcpalicum. I. 132. 1. — Vesica fellea et hepar.
Distonium lanceolatuin. 1. 133. 2. — Ves. fell. hep. et intest.
Amphislomum conicum. I, 401. 1. — Rumen.
Echiaococcus polymorplius. I. 482. 1. — Hepar el cor.
Coenurus cerebralis. I. 485. 1. — Cerebrum.
Taenia expansa. I. 497. 1. — Intest.
Penlastomum denliculatum. I. (515. 12. — Hepar.
Taenia denticuiata I. 498. 2. — Inlest.
Ascaris lumbricoides. II. 168. 49. — Inlest. ten.
Fiiaria lacrymalis. II. 265. 3. — Duct, lacrym. et sub paipeb.
Filaria papillosa. H. 273. 15. — Abdoui. ct oculus.
Triclioccphalus aflinis. II. 290. 2. — Inlest, crass.
Slrongylus radialus. 11. 309. 4. — Inlest. len.
Strongylus micrurus. II. 317. 21. — Trachea.
Euslrongylus Gigas. II. 328. 3. — Renes.
Indicus: Amphistomuni conicum. 1. 491. 1. — Rumen. Amphisloniuiu cruineniferum. I. 402. 5. — Rumen. Amphistomuin explanalum. I. 404. 11. — Hepar el vesica fellea.
31.nbsp; nbsp; Equus Caballus Linnö.
Distomum hepaticum. 1. 332. 1. — Vesica fell, el hep.
Coenurus cerebralis. I. 485. 1. — Cerebrum.
Cysticercus fislularis. 1. 491. 7. — Perilon.
Taenia plicala. I. 499. 4. — Ventric. et inlest. len.
Taenia mamillana. I. 499. 5. — Inlest, crass.
Taenia perfoliala. I. 499. 6. — Intest, coec. ct ten.
16
|
||
|
|
||
|
|
|||
|
i22
|
|||
|
|
|||
|
Pentaslomum laenioides. I. 609, i. — Sinus Ironraquo;. Penlastomum Settinii. I. 616. i4. — Oculus. Oxyuris curvula. II. 14i. 6. — Intest, coec. Ascaris tnegalocephala. II. 168. 50. — Intcst. ten. Spiroptera megastoma. II. 211. 1. Ventric. 32. Homo (h. sapiens Linne.)
Trichomonas vaginalis. I. 49. 1. — Vagina uteri.
Monoslomum lenlis. I. 329. 34. — Lens crystallina.
|
|
||
|
|
|||
|
Distoinum hepaticum. I. 332. 1. — Vesica fellea et hepar.
|
|
||
|
|
|||
|
Distomum lanccolalutn. I. 333. 2. — Vesica fellea, hepar et intest.
Distoinum ophtalmobium. I. 408. 1. — Lens crystallina.
Tctraslomum renale. 1. 408. 1, — Renes.
Hexathyridium Pinguicola. I. 409 1. — Ovaria.
Hexalhyridium venarum. I. 410. 2. — Venae.
Ecliinococcus polymorphus. I. 482. 1. — Viscera et oculus.
Cysticercus collulosae I. 486. 1. — Cerebrum, musculi et oculus.
Cysticercus vesicae. I. 492. 10. — Vesica urin.
Cyslicercus visceralis. I. 492. 11. — Viscera.
Tacnia solium. 1. 514. 47. — Intcst. ten.
Dibollnium latum. I. 585. 1. — Intesl. ten.
Trachelocampylus. I. 617. 1. Cerebrum.
Trichina spiralis. 11. 114. 1. — Musculi in vesicula.]
Ascaris vermicularis. II. 145. I. — Intest, crass, et erralice in vagina raquo;i.uiiebri.
Ascaris lumbricoklcs- II. 168. 49. — Intest ten., crratice in \enttric., oesoph.,
intcst. cocc. et duclu choledocho. Ascaris alala. II. 175. 66. — Intesl. ten. Spiroptera hominis. II, 224. 33. — Vesica urin. Filaria lentis. 11. 256. 2. — Lens crystallina. Filaria medinensis. II. 270. 12. — Sub cute pedum, in scroto, mesenlcr. et
sub conjunctiva oculi. Filaria hominis. 11. 279. 30. — Glandulae bronchiales. Trichocephalus dispar. II. 290. 1. — Intest, ten., colen et coec. Slrongylus longevaginatus II. 317. 22. — Pulmon. Anchyloslomum duodenale. II. 322. 1. — Duodcn. Eustrongylus Gigas. II. 328. 3. — Renes. Ncmatoideum Hominis. II. 329. 1. — Ventric.
|
|||
|
|
|||
|
|
||
|
123
Nematoideum Hominis. 11. 329. 2. — Ad. hcpar, inlest. ten. et mescnter. in ve-sicula, erraticc in duodeno.
------------------------------
|
||
|
|
||
|
Cliaetlielniliitlia (Goldberg:).
|
||
|
|
||
|
Corpus semper longe porreclum, teres aut semitercs, manifeste annulalum, oppositis latcrc dorsali et ventral!, libcrum aut sccrctis tubulis calcareis circumclusum, cum sctis latc-ralibus singulis aut fasciculatim gibberibus insidentibus, mobilibus. Capul ut plurimum per-spicuum, saepe cum 2—4 oculis punctiformibus et 1—5 lentaculis. Os simplex, fills cinctum, vel lubulum rctractilem cum fills et maxillis exhibens. Inlestlnurn complclum cum ano amplo in tine posteriore. Vasa principalia 2—5 cum ramis numorosis, alils arteriosis, aliis venosis Sanguis semper fere ruber. Respiratlo per branchias filiformcs, arborescentes aut pinnatas. Hermaphrodit!. Apud nonnulla coitus observatus cst, alia divisionc transversal! propaganlur. Gangliorum catenam duo rcstcs e nodulis conjunct! lormant. Libera sesc movent sinnationi-bus, aut sctis pcdaUbus. Maxlmam partcm in aqua vivunt marina, pauca in aqua dulci, aut terra buinida; plantarum radicibus vel anirnalculis nutriuntur.
Famil. I. Lumbricini. Regen wurmartige. (De Monlogre. in Mem. du Mus. d. hist. nal. I. — Leo, dissert, de struct. Lumbric. tcrr. Regiom. 18i5. — Olio, Consp. anim. quorund. iiond. edit Vralislav. 1821. — Dugos, in Ann. d. sc. nal. XV. — Morren, do Lumbr. terr. hist. nal. et. anal. Brux. 1829). — Cylindrici, perspicue annulati, in singulis annulis verrucac el setae, aut solae setae. Capul el ocul! desunt. Apud Tubifices, qui tubulis abscon-dlti limo insident, nee non apud lumbricos, qui in terra humida vivunl; quisquo annulus oclo verrucas cum setis olfcrt. In dorse inter binos annulos spiraculum invonitur, in venire duac scries SBCcu'oruni brancliialium. Vasa numerosa. Sanguis nuber. Apud Lumbricum ante mediam corporis partcm annulus crassior Czona), ante hunc apcrtura gonilalis. Hermapluoditi cum coilu, ova pariunt, in horum singulis duo cmbryones. L. terrestris plnrcs species complccti videtur. In percgrinis cliam Icrrac partibus occurrunl, Lcuckart a. 18134 Lumbricum brasilicnsem, 8—9 poll, longuin, monstravit. Siphonostoma, in mari vivens, unoquoquc in annulo quatuor setas absque verrucis, circa os multa fila tennia, mollia ostendit.
Famil. 11. Somatolomi. (S. Grnithuisen, in nov. Act. Acad. L. C. XI, s. et
XIV, r. — Baer, in nov. Act. Acad. L. C. XIII. — Ehrcnberg, Symb. phys. anim. evert.
Doc. 1). — Corpus pcllucidum, annuli magni; unusquisquc eorum infere cum duobus gibbe-
16*
|
||
|
|
||
|
|
||
|
m
ribus carneis et 4—12 setis motui inscrvicntibus. Caput pcrspicuum, aut cum aut sine oculis. Respirationis organa ignota; sanguis rubellus. Ita augantur, ut circa medium corpus oriatur caput codemque deinde loco divisio fiat in duo dimidia, quorum quodque in animal perfectum adolcscit. Chaetogaster, Aeleostoma, Pristina oculis destiluunlur, Styiaria et Nais instructae sunt; St. proboscidca, in labio supeiiorc perlongis lentacuiis inunila, et Nais vermicularis in aquis dulcibus nostris inveniuntur.
Famil. III. Tubicolae, lloclirenwucrmer. (Savigny, in decripl. do I'Egypte, Annelides. — Pallas, Miscell. zoolog.) Caput verum nullum, corpus perspicue annulatum; anteriores annuli saepe majores, sigularem corporis regionom lormanles. Corpus circumclu-sum lubulis ineiiibranosis aut calcarcis, ut plurimum afiixis, ab extrema cute mucosa secrctis Circa os saepe lila carnosa brevia; inferne in quovis animlo duo gibbera carnea cum sells rectis. Saepissime branchiae magnac, ut plurimum juxla os, fasciculos saepe formanles. In-testinum simplex, poslice cum ano. Vasa sanguifeia admoduni perspicua, sanguis ruber. Hermapbrodili. In venire gangliorum catena bene evoluta. Omncs in mari vivunl. Cly-mene brancliiis caret, lubulos ex arenulis et concliarum leslis conglulinal; Cl. amphistoma ad mails rubri lilora vivit. Apud Arenicolam fasciculi brancliiales duplicibus seriebus in medio corpore disposili sunt; \. pisca torum, in vadis marium europaeorum degens tubu-lisquo erectis cincla, nutnero saepe imuienso laleus in limo, ad capiemlos pisces in usum vo-calur. Ampliilriles etiam branchiae deleclae non sunt. Apud A. alveolatnm in maribus curopaeis lubuloruni aporlurae velnt apinm celiuiao juxla positae suul. Terebella magnas habet branohias, lubulos couglulinalur; T. conohilega in mari gevmanico. Sabellae branchiae permagnae sunt, lubulus calcareus lenuis externe arenulas habeuil; S. vcntilabrunij in mari inedilerraneo; lubulus manum (lislentam longus. Spirorbis tubulum exhibet tor-tuosum, rnngiio tentaoulo cluusiim. Serpulae branchiae imilliradiatao sunt, Inbus calcartms aflixus aut liber, irregularitor lorlus. S. contortuplioata, frequens circa lapides, aslocorum et molluscorum testis.
Fnra. 13. Dorsibranchii. Rueckenkiemer. Corpus annulis nutuorosis (20— 500), utplurimum aequallbus loruialuin, quorum anterior caput ropraosentat, quod saepe ocu-los punclifonnes, lila carnea et Icntacula, tentacula arliculala ct in ore proboscidoo maxilias plerumque impares (ß, 5, 7, 9) gestat. In corporis annulis gibbera sunt carnea, quae solas, fila, squamas, fasciculos gorunl. Gibbera saepe in dorsalia, quae fila arliculala, fasciculos selosos, saepe quoque Lranciiias liabenl, el in ventralia discrola sunl, quorum quodvis inferno Ilium arliculalum breve, supcrnc setas rigidas breves gestat. Supcrne juxla gibhera dorsalia sacpius scutnla squamiformia allixa sunt; branchiae saepe deficiunt, ubi exslant, bullas, lobu-los cameos, crislas, fasciculos exhibent. Corpus non raro transparente sanguine rubellum, superlicies saepe pulcherrime iridescens. Hermaphrodili. iiisignem assequunlur rnagniludinem
|
||
|
|
||
|
|
||
|
125_
Cinterdum complurium pedum) et in maris littoribns inter saxa substantiis animalibus pascun-tur. Utrum acephalus Cirratulus et Chaetopterus, deinde Peripatus, quibus branchiae, lila articulata et scutuia desunt, hue pcrtincant, ambiguum est. Nephthys et Nereis in proboscide duas habent maxillas; Nephthys Horabergi in mari vivit mediterraneoraquo; Ncr. pelagfica fere in omnibus maribus; N. noctiluca lucet. Spio; Sp. seticornis circa oras Groenlandiae. Lysidica 3, Eunice 5, Diopatra 9 tenlaculae habent; Oenonc no-vem maxillarum paria. Eunice gig-antea in occano indico pedum quatuor longitudinem assequitur, annulorum corporis numerus 400 superat. Maxillis carent, sed magnis branchiis utuntur Euphrosyne, Hipponoe, Amphinome. Apud sequentes lamilias baud dubie sculula vesicularia, rclractilia branchias sistunt. 1'olynoc; P. squamata in mari germa-nico; P. fulgurans noclu lucet. Amphinome aculeata circa oras curopaeas poll. 5 longitudinem assequilur, setae ejus splendore mctallico iridescunt.
|
||
|
|
||
|
Tribu* ill. TAecap/iora IHesiny. )
(Cyslica Rudolph! ex partc.)?
Animalia solitaiia. Corpus elongatum continuum. Receptapulnm aqiplum ad corporis basin, aut inter collum et corpus situm. Oolluin toreliusculiim corpore oontinuum cumquc eo in receptacuium basilure retractile, aut receptaculo a corpore (liscrclum in illud retractile. Caput botlmis duobus v. quatuor et probosidibus quatuor ierminalibus armatis retractilibus inslruclum. Os tonniiiale. — Organa genltalla nulla visa. Multipiicalio inoerta. — Fn pis-cium mariiioruni regiüiuim calidionun et tropicariiiu, excepto tractlaquo; inlcstlnali, organa varia infeslantia, ul pluriimim folliculo s. vesicula inclusa v. Ilbera. — Bothriocephalidoomrn et inter ilia Rliyncliobothrionim prototypa.
1.nbsp; nbsp;Anlhocephalus. (laput bolhrlis 2 et probosddibus ^. Reoeptaculura in ex-tremitate caudal!,
2.nbsp; nbsp;Acanthorhynchus. Caput bothriis 2 oppositis el proboscidibus 4. * Reoep-laculimi inter colluin el corpus situtn.
3.nbsp; nbsp;Plerobolhrium, Caput bothriis 4 oppositis ct proboscodibus 4. Receptacuium inter collum et corpus situm.
Tribu* IV. Bothriocephalitlea. IHvting. (Cesloidea Rudolphi ex parle.)
*) l'ertinet ad pag. SÜ. vide supra, Impödlihenla non praesiva in explicando singalas specieraquo; haucce eli'eccruat retardatlonem.
|
||
|
|
||
|
|
|||
|
|
126
Animalia solitaria androgyna. Corpus ülongatum depressum, taeniacforme aul tere-tiusculum, continuum aut transverse annulatim plicatum v. articulatum. Caput corpore continuum v. collo discreturn, bothrio unico terminali aut 2—4 v. 8 oppositis, proboscidibus nullis v. 4. rctractilibus armatis instructis. Os (in nonnullis sallcm) exquisite tcrminalc. Oesophagus brcvissimus. Tractus cibarius bifurcatus in utroquc corporis margine decurrens sys-temate vasorum subcutaneo junclus, ano destitutus. Ganglion ccrebrale baud visum. Apor-turae gonitalium mine nullae, nunc discretae, utplurimum laterales, rarius marginales v. mar-ginales ac laterales. Penes (lemnisci Auct.) inermes filiformes. — Ovipara. Organa genitalia mascula et feminqa in vario gradu cvolutionis detentn, in articulis suprcmis baud, in mediis parum, in ultimis summe evoluta, oculis tandem foccundatis cum illis utplurimum spontc de-cidua*). — In animalium vcrtebratorum praeprimis piscium traclu inlestinali, nee non in vis-ceribus aliis; inter evertcbrala solummodo in molluscis cephalopodis endoparasita; folliculo inclusa aut libera.
Subtribiis I. Hhync/iuhot/iria. ilHdoljt/ii.
Corpus tcrcliusculum aut depressum, continuum aut articulatum. Caput collo con-inuum, botbriis 2 aut 4 incrmibus. Proboscides 4 armati rctractilos*lf).
4.nbsp; nbsp;Dibolbryorbyncbus. Caput botbriis 2 oppositis, proboscidibus 4. Corpus continuum.
5.nbsp; nbsp;Tetrarliynchus. Caput botbriis 2 oppositis, scpto longitudinali bipartitis, proboscidibus 4. Corpus conliniium.
6.nbsp; nbsp;Rhynohobothriutn. Caput botbriis 2 oppositis et proboscidibus 4. Corpus articulatum.
7.nbsp; nbsp;Tetrabolhrlorhynchus. Caput botbriis 1 geminis oppositis apice ronvorgon-libus, ovalo-lanccolatis repandis, proboscidibus 4. Corpus continuum.
8.nbsp; nbsp;Stenobolbrium. Caput botbriis 4 lalcralibus geminis oppositis parallelis linearibus, proboscidibus 4. Corpus continuum.
9.nbsp; nbsp;Tetrarhynchobothrlum. Caput botbriis 4 laleralibus geminis oppositis ovato-lanccolatis subfalcalis, apice retrorsum convcrgentibus, proboscidibus 4. Corpus articulatum.
10. Synbotiirium. Caput bolbriis 4 terininalibus cruciatim oppositis basi mem-brana jnnctis, proboscidibus 4. Corpus articuiatum.
*! Articull soluti solitarii forma exlcrna et structura inlcrtia, capita ncglecto, Myzelmintliis trematodis. praeprimis Monostomatilms, non absimiles laquo;•inn illis non raro commutati.
'raquo;) Strnotnva laquo;'olii Intema In omnibus collo Thecaphorocnn (cant. Anthocepli. glganleum) analogs, reli(]ua otruclura non satis nota.
|
||
|
|
|||
|
|
||||
|
m
Subtrlbiis II, Gymnoholhria. Rudoiphi.
Corpus taeniaeforme continuum aut annulatim plicatum v. articulatum. Caput cum collo v. cum corpore continuum, bothriis 1 aut pluribus (2, 4 v. 8) incrmibus. Probosci-des nulli.
f MONOBOTHRIA. \\. Caryophyllacus. Caput bothrio \ terminal! transverso bilabiato. Corpus continuum.
12.nbsp; nbsp; nbsp; Bolhrinomus. Caput bothrio 1 terminale discreto apice patente. Corpus continuum.
DIBOTHRIA.
13.nbsp; nbsp; nbsp;Ligula. Caput bothriis 2 oppositis lateralibus. Corpus continuum.
14.nbsp; nbsp; nbsp;Schistocephalus. Caput apice costa divisutn profunde fissum, bothriis 2 op-
|
||||
|
|
|
|
||
|
positis marginalibus. Corpus articulatum.
15.nbsp; nbsp; nbsp;Dibolhrium. Caput bothriis 2 oppositis lateralibus v. marginalibus latere pa-tentibus. Corpus articulatum.
15.nbsp; nbsp; nbsp;Solenophorus. Caput bolhriis 2 oppositis lateralibus v. marginalibus laterlaquo; patentibus. Corpus articulatum.
16.nbsp; nbsp; nbsp;Solenophorus. Caput bothriis 2 oppositis lateralibus v. marginalibus apice patentibus. Corpus articulatum.
f TETRABOTHRIA.
17.nbsp; nbsp; nbsp;Scolex. Caput bothriis 4 oppositis apice convcrgenlibus. Corpus continuum. Scolex Mueller. Characl. emend. — Tetraslorna Forbes et Goodsir.
18.nbsp; nbsp; nbsp;Tetrabothrium. Caput bothriis 4 oppositis marginalibus v. lateralibus. Corpus articulatum.
19.nbsp; nbsp; nbsp;Zygobothrium. Caput bothriis 4 oppositis, singulis medio jugo transverso inslructis. Corpus articulatum.
f OCTOBOTHRIA.
20.nbsp; nbsp; nbsp;Octobothrium. Caput bothriis 8 geminis oppositis. Corpus articulatum.
Subtvibu* III. Onchobolhria (Rudolphi). Corpus taeniaeforme subcontinuum v. articulatum. Caput cum collo v. cum corpore continuum, bothriis 2—4, uncinis 4—8 dichotomis v. tricuspidatis.
21.nbsp; nbsp; nbsp;Triaenophorus. Caput bothriis 2 oppositis uncinatis. Corpus continuum v. snbarticulatum.
22.nbsp; nbsp; nbsp;Onchobolhrium. Caput bothriis 4 geminis oppositis, uncinatis. Corpus articulatum.
|
||||
|
|
||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
128
Subordo II. Proctueha (niesing).
Bothria capitis qualuor uniserialia. Trnclus intestinalis simplex ano stipalus.
Triburaquo; I. Taxobotitria Dtesing.
Entozoa trematoda Rurl. ex parte. — Acanlhotheca Diesing.
Animalia solilaria, alia mascula, alia feminea ovipara. Corpus elongatum depressum t. lercliusculum, laevc v. transverse annalufo-plicatum, annulis integris v. fimbriatis. Caput corpore continuum, ore anlico, utrinque bothriis duobus angustis rimaeformibus uniserialibus ha-mulum simplicem v. composilum retraclilem vaginantibus. Penis filiforrais simplex infra os. Apertura feminea in apice caudali. Tractus intestinalis simplex, hinc ore, illinc ano terminatus. Systema vasorum. Stigmata respiratoria in corporis superficie. Ganglion cerebrale et fila duo nervea. - In mammalium, amphibiorum et piscium, praeprimis Americanae tropicae, or-ganis variis, excepto tractu inteslinali, folliculo inclusa v. libera.
23. Pentastomum. Os sublerminalc anlicum inter bothria utrinque bina uncinala.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
.-**3g-2-0O^gt;raquo;-
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
-
|
|
Tabulae explaiiatio.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Fig. I. Cercariao ulriculia simplex, cylindricus sine aiiparatu digestivraquo;, a Sicbald lt;ani|uatn scolex cercariao sagitiircrnc in belicc (lomatiu dcteclus;
Fig. 2-7. £volu(ionis stadia cercariau ephcmcTae ex ulriculo gcra minalivo;
Fig. 3. Carpus germinntivum.
Fig. 3. Corpus germinalivum cum altenalraquo; exlrcmilale posleriorc.
Fig. 4. Corpus germinalivum, ciijus extremilns posterior altcnuala in caudam clongutiir.
Fig. 5. Corpus gprminalivuni in hoc evolulionis raquo;ladio jam ccr. cariac rormam iadigilui. Cuuda jam limililius (lesignalur, duac maculae pigmenlariae nigrae in dorso anlcriore cerniintur. Fig. laquo;. Ccrcaria magis evolnta. a. ()s.
c. d. Organoo impoOllcum.
e.nbsp; nbsp; Cauda.
I. Maculae duae |iii;inentai'iac. Fig. 7. Cercurin epliemcia complcla. (I millim. longa )
a.nbsp; nbsp; Os.
b.nbsp; nbsp; Tubus Intoilloalis.
c. d. Orgaiion uropol'licuin, urina grantllota implelum.
f.nbsp; nbsp; Tics maculae pigmentariae in dorso anteriorc. Media macula ia ultimo demuni evolutiouis studio formalur. Tola corporis forma cercariao Mono-stomu respimdel.
1'ig. 8. Ouatuor curcariac ex plunurlii nitidu (Vilippi), ({uaruin apparatus suclorius pottfKlot (e UuoIjiis arulalmlis, altero in alterum inlrusls connlaas) vnriuin conlrnclionis et expnnsioais stalum exhikcl. Cauda dcjocla, Idas cercariao dipludiscuin in memoriam revocaut.
Fig. Iraquo;. Kmbryo inlusoriororniiraquo; Monostomi inulabilis, ex ovo modo olapsus.
a.nbsp; nbsp; AppwattM suclorius.
b.nbsp; nbsp; Macula plgnienlaria duplex.
c.nbsp; nbsp; lltriculus gvrminalivus.
Fig. 10. u. Utciculus eerminutivua, qui emorluo cmbryone in-
rusgrioformi liber cvasil. 1gt;. Idem ulriculus a latere apeclatus. Fxleriora
|
hujus corporis in memoriam revocant uiriculun germinalivum ccrcarine armatae. Fig. 11. Incapsulala ccrcaria ciiliemera. a. Os suctorium. c. d. Organon uropoBlicum, Fig. 12. Extremitas venlralis cercariao ephemerae, ciijus organon uropot'ticum cauda dejecta foras npcrtum patet.
a. I'inis inferior ililalalus orguni uropoßlici. g. Locus ex quo urina gramilosu foras exprimitur. llaec granula a prioribus Ovula cxislimabanlur. Fig. 13.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
A.
|
Ccrcaria armala, a facie venlrali spcclata.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
11.
|
a. Os suctorium; aculeus frontalis transparcl. h. Cauda, cujus nndix vcnlrilaquo; foveae inhaerot, in qaam organon uiopol'licum inosciilalnr.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Kadern ccrcaria a lalere spectula.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
a. Os suctorium.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
b. c. d.
|
Acclabulum ventrale.
Canalis digestivus, cum ore sudorio cohaerens. Organou uropoiUicum.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
C,
|
e. Aculeus froulalis.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Idem aculeus froulalis, valdc am|ilificalus ct superne speclalus.
Fig. M. Ccrcaria armala incnpsulnln-
a.nbsp; nbsp; nbsp;Oa suctorium.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
b. d.
|
Acctabulum venlrale.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
I.
|
Organon uropol'licum, urina granulosa impleluni. Aculeus frvnlalis dejoclus, in cystidls cavo libere posilus.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Organi urupoi-tici orilicium, quod cauda dejecta in conspccliim prodil.
g. Cyalis, ipia ccrcaria ecaudala, qua (lislornum sexu carens, iticludilirr.
Fig. It. Embryo Taeniae (T. crateriforinis):
liamuli sex, quibnraquo; lulls embryo laeniae arma-lus est, tribus variiraquo; formis ticli sunt: b. c. d. Trcs oslcndnnt fonnas (cum medioeri ampli-licalione).
b.nbsp; nbsp; nbsp;llamulorum suiircmoruni UDUa.
c.nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; ,,nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp;nit'diorum ,,
d.nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; ,,nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; nbsp; infimorum ,,
Fig. I(i. Evolulionis series Tetrarbynclii (ant poliua scolisis Itbyn-chobolhrii; ex parlc secundum v. liencden. Siebold).
Taeniae embryo evolulione scolicis in intcrioribus pioce-
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|||||
|
n
|
|||||
|
|
|||||
|
|
|||||
|
|
|||||
|
130
|
|||||
|
|
|||||
|
dcntc in scolicis rccc|i(aculutn mulatur. I'rogrcdicnte scolicis evolutione, cmbryoniraquo; corpus, rcceptnc. scolicis, nee non cyslis embryoncm includens majorcm ublinct nmbitum.
1)nbsp; nbsp; Kmliryo incnpsulaliis.
2)nbsp; nbsp; Inc.ipsulatus embryo in corporis intcrioribus agit gemmam et bine scolicis roceptaculum cvadit.
3)nbsp; nbsp; Ccmmii inlerna, ex qua prodit scolex, incrcmenla laquo;cpil.
4)nbsp; nbsp; In gemmae inlcrioribus cxtrcmitas cephalica Tclid-rhynchi fu. uri cvolvilur, acelabula primum cog-noscunliir.
8) KxIremUasTelrarhynclii coplialicastricliuslimilatur.
|
c.nbsp; nbsp; Media pars ulriculortim qualucr proboscidum.
d.nbsp; nbsp; Intumcsccntla inferior clavata ulriculorum qua-tuor proboscidum.
e.nbsp; nbsp; Venter non articulatus.
e' I'ars ventris transversim rugaln.
cquot; Pars ventris articulata, proglottidcs exhibenraquo;.
Fig. 1raquo;. Cysliccrcus ccllulosae e cerebro hominis, protrusus, niag-riludinc natural!.
a. b. Vcsicn caudalis cysticerci nihil aliud cat, nis scolicis rcceplaculum, aqua collcela vesicao more expansum.
c.nbsp; nbsp; Corporis anterioris exlrcmilas transversim ru-gata.
d.nbsp; nbsp; Caput ct collum ejusdem, quao scolicem Taenlae S. repraesentant.
Fig. alaquo;, I'ars vesicau maternae cum adbacrcntc colonia scollcum Coenuri cerebralis inlruaaruin, ex ovis cerebro, ab inferiore latere spectata, magniludine nalurali. Qnodvla corpuaculum rolundiuaculum acolici reapondet gemmis intcrnis sesc cvolvenli, vol ad evoliilionom perducla?.
a.nbsp; nbsp; Scolox complela intrusa.
b.nbsp; nbsp; Seolex intrusa incomplcta.
c.nbsp; nbsp; I'lurcs scolices primam evolulionem agentcs.
Fig. 31. I'ars vesicae maternae cum colonia scolicum prolrusarum Coenuri cerebralis, e viluli cerebro, ab cxtoriori Facie spectata, magniludine nalurali.
Fig. raquo;9. Variae Taonlao e sculicibus Coenuri cerebralis, in canis inleslino adullao:
A. Seolex 9 lin. — (|uadr. longa, cum corporo plane por-
reclo, a niargine inde spi data. II. Kndcm seolex, a superlicie apeclala.
C.nbsp; nbsp; nbsp;Seolex Ilium linear, longilndinc; in venire arliculatio incipil.
D,nbsp; nbsp; Seolex in ma.jorom liingitudinem udalla, cojus in venire I'riiglollidum formatlo longlui proccaail.
' Cicatrix sou loeua, quo Taeniae ialae, ([ua scoliccs, vesicae matricali accreverant.
|
||||
|
Kxlremitas ccphulicn collum üblinct.
|
|||||
|
')
s)
|
Collum clongatur, quiituür Iinmorum proboscides paulalim apparent.
Collum mngis evnlulum inlra spnlium angustiim. In
|
||||
|
i|U0 cvolvilur sculex, cuivetur necessc cst. raquo;) Seolex complela, sine cyatide. in eo eat, ut ex rc-ceplaculo suo iirolrudutur.
|
|||||
|
ID) 11)
|
Seolex protiuaa,
Soolox prolrusa a receptaculo sccessit. Hoc in
|
||||
|
statu llliyuchotjotbriorum scoliccs lincusquc pro Tclrarliynchi speciebus hubilae ac descriptae sunt. ' Scolox. ' ' Uecoptacnlnm scolicis. #9632; ' quot; Cyslis.
Fig. 17. Articuli singnli diducll, maluro sexu praedili, 'i'aeniae so-lium, cum apertura gonituli laterali'), In variis coulraclionis ct expansionis slalibus. Qulsqae liorum arliculorum intlivlduo sexunli (acniae solium respondet, forma eat proglollidis liujua taenloo (nagnttudo naliirali.i);
Fig, is. A. Tclrarliynclii acolex, enjus pusleiior exlrcmilas incre-menlo elongata esl.
|
|||||
|
li.
|
Vonlor ejnadein scolicis longius porrcclus rngas obttnol
|
||||
|
C.
|
tranaversas, arliculorum fuluroruin indicia. Kiusdeni scolicis venter posticc perspicue arliculatiis apparel, i. e. proglutliclibns instruclus. Tali modo Tctrarbyiiclius in llliynclioliolliriuin abut.
a.nbsp; nbsp; QuatUOT ocplaliiilorum iiniirii.
b,nbsp; nbsp; I'ars prulrnaa gt;|uatuor proboaciiluin hamulla ar-inalarum.
|
||||
|
|
|||||
|
|
||||||
|
|
||||||
|
|
IT #9632; m a
|
|
||||
|
|
||||||
|
V
|
'EM. IK*
|
|
||||
|
|
||||||
|
Oscarus Feodoms Paulus Ferdmandns Goldberg, (idci evangclicao addiclus, nalus sum Ohlaviac die 2 m. Sept. a. h. s. XXXII., palrc optimo Ferdinando, rnalre do gento Scholziana. Parcnlibus dileclissimis adliuc vivis gaudeo. Piiinis lillerarum elcmentis Oidaviac ducc philosoph. Dr. Richter imbutus, gymnasiuiraquo; Bregenso, quod auspiciis Direct. Matthisson adlme llorct, per qua-driennuni frcquenlavi. Maturitalis testimonio muniliis, die XVI. m. Aprilis A. 1850 in mimerum ci-vium acadeiiiicoruin almae universilatis lillerarum Vralislaviensi.s a Red Magn. 111. Ambrosch re-ceptus apud 111. Benedict, gratiosi inedicoruiu ordinis maximc spectabilein nomen prolcssus sum. Per quinqnc yemestria sludiis el philosophicis ot medicis deditus docenles audivi: en-cyclopaediam medicain Prof. Hcnschel, zoologiam Prof. Gravenliorsl, pliysicen oxpcriiuentalem Prof. Frankenheim, mineralogiain Prof. Glöckner, osteologiam ct syndesniologiam Dr. Grosser, chemiam organicam, pliarmaceuticain, analylicam Prof. Duftes, logicen et psychologiam Prof. Braniss, anatomiam corporis Iiurnani ct coiii[iaralaiH nee non cadavera secandi arlem Prof. Barkow, botanicen, adntnbrationetn geologioo-botanicam Florae antediluvianae, physiologiam plantarum, (lemonslraliones in horto botanico, formulas medicas conscribendi artem, materiam medicam universam Prof. Goeppcrt; eundeni in exursionibus botanicis secutus sum. Porro ^e docuerunt chemiam experimcnlaleni Prof. Hunsen, phylosophiao historian Dr, Grocger, inslrumcnla cliirurgica el acologiam Prof. Benedict, ossium fracluras ct luxalioncs Prof. Re-mcr, tlierapiam gcncralcm Dr. Rcyniann, palhologiam ot therapiam spccialcm Prof. Frcricbs; physiologicis scholls et exercilationibus Prof, do Siebold iulerfui. M. Oetobri a. 18r)2 univ. Kri-dcricam Guilelmam Berolinenscm adii et a Root. Magn. Stahl civibus academicis adscriplus. Decano speclab. graciosae facultatis medicae, Prof. Ehrcnberg, nomen dedi. Viri mcrilissimi, laquo;luos disserentes audivi, sunt: Exp. Mcckel ab Hemsbach de anatomia palhologica, III. Schoen-lein de pathologia ac therapia speciali, 111, Juengken do chirurgia gcnerali el spcciali, draquo;^ corporis laesionibus, Gel. Trochel de fasciis imponondis, 111. Ehrcnberg dc physiologia com-
|
||||||
|
|
||||||
|
|
|||
|
parala, Exper. Traube de percussione et auscullalionc, HI. Busch de instrumenlis el vincluris obstetriciis, III. Casper de medicina forensi. Scholis clinicis medicis, chirurgicis, obstetriciis, ophlhalmiatricis paediatricis interfui quot;Virorum III. Celeb. Evper. Schoenlein, Romberg, Juengken, Langcnbeck, WolflT, Ebert, Busch.
Quibus viris omnibus dc me maxiinc meritis summas, quas possum, habeo gratias emperque liabebo.
Jam vcro tenlaminibus lam philosopliico quam medico et examine rigoroso coram gratioso medicorum online superatis, spero fore, ut disscrtatione thesibusque palam defensis, summi in medicina et cliirurgia lionorcs rite in me conferantur.
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
|
|
|
||
|
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
|
•
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
|
|
||
|
THESES.
|
||
|
|
||
|
1.nbsp; nbsp; nbsp;Nullum animal sine parasilis.
2.nbsp; nbsp; nbsp;Species Cysticercus, Coenurus, Echinococcus sunt cjiciendae ex systemate et cum genere Taeniea mild conjungendac.
3.nbsp; nbsp; nbsp;Scolices variorum helminthum in cruore circumflucnte propelli et in variis par-tibus retineri contendo.
4.nbsp; nbsp; Scntentiae Lockeanae, nihil csse in intellectu, quod non fuerit in sensu, repugno.
5.nbsp; nbsp; Neminem perfectum medicum censeo, qui non penitus studuerit rebus natu-ralibus.
6.nbsp; nbsp; nbsp;Non cujusquc morbi remedium esse specificum asscro.
7.nbsp; nbsp; nbsp;Immcrito Clar. illiger denies mammalium, qui ossi intermnxillnri insident, ubique primores significat.
8.nbsp; nbsp; Reptilia squamata et nuda quamvis characteribus anatomicis inter se abhorreant in classes diversas separari non possunt.
9.nbsp; nbsp; Myriapoda, quae Crustaceis adnumerata voluitErichson, cum his vixullam prae-bent affinitatem.
10. Taeniam Soliuin Aut. el Tacniam serratatn Goeze unain eandemque esse, ut y. Siebold vult, plane repugno.
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||||
|
•
|
||||
|
|
||||
|
|
||||
|
|
||||
|
|
#9632;
I
|
|
||
|
|
||||
|
|
||||
|
|
||||
|
h
|
||||
|
|
||||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||