THESES JUmWCAE IMIJGIIIIALES,

QUAS,

ANNUENTE SUMMO NU MINE,

EX AÜCTOIUÏATE RECTOR IS SlAGNTFICl

BER]\ARDI FRANCISCI SHERMAN,

med. doct. et prof. ord.

amplissimi SENATUS ACADEMICI consensu

nobilissimae FACULTATIS JURIDICAE decreto.

SUMMISQUE IN JURE ROMANO ET HODIERNO HONORIBUS AC PRIVILEGIIS
IW ACADEMIC RUEKO-TRAJECTIIVA

RITE ET LEaiTIME CONSEQUENDIS,
ERÜDITORUM EXAMItfl SUBMITTIT

JACOBUS MARIUS ADRIANUS MARTINI VAN GEFFEN,

SYLVA-DÜCENSIS ,

AD DIEM XXVI M. JUNII A!\NI MOCCCXLVII, HORA II.

TRAJECTI AD RHEMÜM,

APUD J. DE KRUIJFF,
MDCGCXLVII-

r^è

'•gt;'■■nbsp;»Tl .10/

ïHiSis mmm liiiifiURiiiis.

I.

Definitie furti ia L. 1 D. de furtis, praeferenda est definitioni in § 1 Inst. de obl. quae eï
del. nasc.propositae.

II.

Usucapio pro herede non est omnino siihlata.

III.

Non adsentior jako a gosta ad § .3 Inst. de inoff. test, statuent! : si extraneo donalum est,
universam inofEciosam donationem rescindi ; si heredi cui légitima debetur , ad supplementum agi.

4
IV.

Non probanda e.st sententia Clar. heffter , bonorum venditionem jam Pauli tempore in
desuetudinem abiisse.

V.

Judex qui dolo litem suam facit, non fit famosus.

VI.

Liberi incestuosi et adulterini per matrimonium putatiTum legitimantur.

VII.

Emtio venditio rei alienae affectum habere potest.

VIII.

Mulier communioni lucri et damni renuntiare nequit.

IX.

Condictio indebiti in jure nostro locum habet, licet solutum sit per errorem juris.

X.

Socio qui pecuniam suam pro societate impenderat, usurae ipso jure non debentur.

XI.

Non adsentior Clar. proudhoiv, cui durantow nunc adstipulatur , qui legatariis disjunctis
concedit jus accresceadi, licet res sit dividua; — et art. 1045 Cod. Nap. intelligit de legatariis veri/*
tantum conjunctis.

xir.

Arliculum 1971 Cod. Civ. non oV)stare arliculo 1982 Cod. Civ. contra Ampi, vernede

(iefendo.

XIII.

Derelictio ex art. 497 Cod. Mere, singularis dolii fieri potest, licet de naulo per aver-
sionem convenerit.

XIV.

Asseeuratio Romanis non erat nota.

XV.

Art. 202 Cod. Mere, neque juri coniniuui neque mercatorio convenit.

XVI.

Commissionarius ad ernendum si suas merces mittil, provisionem petere potest.

XVII.

Decoctor administrationem rerum suarum amittit a die (ienuntiationis et non a die sententiae.

XVIII.

Qui in tabulis publicis falso declarit, se filii naturalis patreui legitimum esse , non incidit
in falsi crimen.

XIX.

Decretum Summi Imperantis d. 26 Martii 1814, de jurium dominicorum restitutione, vim

legis habere defendimus.

6
XX.

Condenmatio ad poenam iniliturera quae dicilur lt;.lt; kruiwagen n non habet sequelas in art.
56 Cod. Poen. eniinieratas.

XXI.

Proxeneta qui foro ccssit non punitur ex art. 404 Cod. Poen.

XXII.

Qui a Curia Criminali {hof van Assisen) ex art. 12 Decreti 11 Dec. 1813, olirn ad poenam
correctoriam ergastuli propter mitigantes causas darnnatus est, ideo non infamia notatur.

H -

».«.-^-i

'.i

m:

«M.

IfÄfm- ^