THESES JURIDICAE INAIGIIRALES,

QXJ AS,

ANNUENTE SUMMO NüMINE ,

EX AUCTORITATE RECTORIS MAGNIFICl

BERNARDI FRANCISCI SUERMAN,

med. doct. et pkof. ord.

AMPussiMi SENATUS ACADEMICI CONSEITSÜ

e t

MOBILISSIMAE FACULTATIS JURIDICAE DECRETO,

O

SUMMISQUE IN JURE ROMANO ET HODIERNO HONORIBUS AC PRIVILEGIIS
IW ACADEMIA BHEWO'TBAJECTIIVA

RITE AC tEGITIME C O If S E Q U E N D I 9 ,
ERÜDITOaUM EXAMItfl SUBMITTIT

OSCAR VAN DEN BERG,

PADANO (SUMATRA),
AD DIEM U M. JÜLII ANNI MDCCCXLVII, HORA III.

TRAJECTI AB BBENCM ,

APÜD J. DEKRUIJFF.
MDCCCXLVII.

W

i^ïSSÏ

SS®

mm

is..

t

fHiSiS JIIRIDIÜE lilüfillRAlIS.

i

Heredis institutio sub conditioüe resolutiva fieri flequit

tl.

Bona adteüticia peculiüm lioü dicuntüt.

llL

Per 1. 19 et 22 Cod. de jure delib. minime iutroduclum est, heredem, qui intra aünum liere-
ditatem non adierit ab ea excludi, nec probandum decürsu triutn nlensium spatio, omninO heredi
«uscipiendam esse hereditatem aut excludi a jure successionis.

Propter spectra, quae in aedibus videntur non rescindi locationem, parum christ, thomasius
probarit.

V.

Furiosus qui damnum dedit, minime obligator,

VI.

Heredes lidejussoris non tenentur, si post mortem ejus obligatio demum exstiterit.

VII.

Venditor fundum tradere debet ex art. 1510 C. C. nec sufficit dominii Iranslatio ex art, 671 C. C.

VIII.

Liberi naturales non agniti a matre, alimenta petere possunt.

IX.

Vindicatio rei mobilis, licet non sit furtiva Tel deperdita, contra make fidei possessorem datur.

X.

Vendendo hereditatem, heres eam nondum pure adiit.

XI.

In casu art. 733 al. 2 C. M. actio de jactu etiam competit mercium domino, cujus consensu
merces in foris navis (overloop) sunt positae.

Socii sibi invicem opponere nequeunt instrumentum de societate coëunda compositum non fuisse.

XIII.

Liberatio

ex art. 199 C. M. locum habet, licet praesentans in pacto remissorio sibi jura contra
Indossantes et acceptantem reserrarit.

XIV.

Heredes foro cedentis pactum remissorum ex art. 835 C. Itt. offerre neqneunt.

XV.

In art. 412 C. M. impensae itineris (viaticum) non continentur indemnitate légitima.

XVI.

Qui in adulterio deprehensum occiderit, servata uxore, excusatur.

XVII.

Exceptio veritatis convicii, qualis in Codice Poen. Art. 370 legitur, ulterius est porrigenda.

XVIII.

Soluta, quae sciens nubit nupto, bigamiae poena non plectitur.

XIX.

Nulla furta morte punienda sunt.

Delicta collectiva (uli usuraria praTÏtas) praescripta habentuf) licet ultimus actus quinquennio e» g.
recentior sit, modo priores actus consuetudinem probantes, quinquennio sint anteriores.

XXI.

Laudandum est specitneü C. P. tiovissimUra in eö, qüod in Certamen singulare propriam poenam
statuiti

XXII.

Nostram facimUs sententiara D. D. V, V^ ^an den Broeeke, De uitoefening der getigt.
Geneeskunde in Nederland, (1845) p. 217. «Wij houden het daarvoor, dat de oordeelvelling van
geregtelijke geneeskundigen bij den regter geene meerdere kracht behoort te hebbeü, dan het be-
wijs door getuigen. Doch, Waar die oordeelvelling door voldoende waarborgen gesterkt iS) behoort
hetxelve met het bewijs door getuigen in kracht gebjk te staan, »

mi

IC'