propositionès

JDRIDIGÂE INAUGURALES.

5 .

PROPOSITIOWES

JlißlDKllll lilüfiliRiliS

Q O A S ,

ANNUENTE SÜMMO NUMINE,
ex auctoritate rectoris magiïifici

BERNARDI FRANCISCI SUERMAN,

MED. DOCT. ET PROF. ORD.

AMPLISSIMIQUE SENATÜS ACADEMICI CONSENSU,

E T

N0B1LISSIM.\E FACULÏATIS 3URIDIC.\E DECRETO,

PIIO CVR^DU

Sl'MMlSQUE IN

JURE ROMANO ET HODIERNO

nONORlBUS AC PUIVILEGIIS

IIV ACADEIMIA RUErtO-THAJECTli^A

rite ac legitime gopfsequendis
ERUDITORUM EXAMINI SUBMITTIT

ERJ)WINUS FREDERIGUS JOHANNES WEBRTS,

Arnheiniensis.

DIE XI M. DECEMB. A MDCCCXLVII, HORA 11.

trajecti AD rhesus!
apud G. F. KOCH tïpogk.
MDCCCXLVII.

n

PROPOSITIONES.

I.

Dies ioterpellat pro homine.

II.

Non adsentiendum videtur Clar. de Savigny^
propter mutuani tantum pecuniam , antiquitus ad-
dictionem locum habuisse.

nr.

Servitutes per pactum ipso jure in Jure Justinia-
neo constituantur.

IV.

Missio in bona non efficit pignus.

V.

Retentio ob debita non connexa admittitur.

VI.

Art. 1129 Cod. Civ., non spectat obligationes
dividuas.

9
VIL

Constituendo administratores ex art. 1066 Cod.
Civ., dilipidationem heredis non impediri posse,
existimo.

VIII.

Licet oppositione, creditores vel legatarii ex art.
1113. Cod. Civ., minime in bonis hereditariis jus
in re acquirunt, illum tamen art., omni vi et
efficacitate carere, dicendum non est.

ix.

Illi, cui portio hereditaria vendita est. pars
deficientis accrescit.

10
X.

Non adsentior viro graviss. Diephuis, statuenti,
licet conjux adulterium in judicio confessas sit, divor-
tium non concedi. —

xr.

Art. 1579. Cod, Civ., intelligi debet de re immo-
bili permutata.—

XII.

In art. 147. Cod. Civ., particula «en het ver-

t

eischte-» disjunctive accipienda est. —

XIII.

In art. 804. Cod. Civ., «eene gelijke hoeveelheid,

hoedanigheid en waarde terug te geven » verbum
waarde ejiciendum est. —

XIV.

Commissionarius , qui nomine committentis ven-
didit, pretium exigere potest.—

XV.

Jus, art. 80 et, 81. Cod. Merc., commissionario
concessum, est jus pignoris. —

xvl

Aequitati convenit, quod in art. 203. Cod. Merc.,
Régressas unice conceditur contra trassantem. —

12
XVIL

Praesumptio ex art, 164. Cod. Merc., etiam pro-
dest trassanti,

XVIII.

lleredes ejus, qui foro cessit, pactum remisso-
rium, ex art. 835. Cod. Merc. offerre nequeunt. —

XIX.

Qui foro cedit, facultatem de rebus suis dispo-
neudi amittit, a die denunoiationis, non a die
sententiae.

XX.

Recte pecunia numerata in jactu contribuit—

Praescriptio criminis interrumpitiir, ratioue so-
ciorum criminis, actione contra umim eorum in-
stitula. —

XXII.

Non adsentior ampl. de Bosch Kemper, Wetboek
van Strafv. III. p. 161. statuenti, « eindelijk mee-
« nen wij te moeten opmerken, dat bevelen van
« gevangenneming en van voorloopige in vrijheid
« stelling gewijsden van instructie zijn, en dat het
« algemeen erkende regtsbeginsel is, dat de regter
« op zijne vonnissen van instructie mag terug ko-
« men, zoodat het gevoelen van den Heer Gode-
« froi, dat het in vrijheid laten van eenen beschul-

« digde , bij het arrest van teregtstelling, een on-
« herroepelijk gewijsde is, ons minder juist voor-
« komt. » —

XXIII.

In praescriptione poenae ratio habenda videtur
temporis, quod damnatus in carcere transegit__

XXIV.

Titulus Codicis Quaest. Crim. de absentibus et
contumacibus, nmltis nominibus est reformandus.—

XXV.

In praevia inquisitione, reo advocati copia praes-
tanda est. —

15
XXVI.

Rex, gratiam concedens, poenam arbitraiiam
irrogare nequit. —

XXAai.

Industrie, ex libero commercio cum regionibus,
quae magis naturae dotibus gaudent, nullum ca-
piat detrimentum.—

XXVIII.

Machinarum usus, mercenariorum industriam
minime tollit.—

.Vf XI