|
\y
|
|||||||||
|
FLORA
BRASILIENSIS
SEU
ENÜMERATIO PLANTARUM
IN
BRASILIA
TAM SUA SPONTE QUAM ACCEDENTE CULTURA
PROVENIENTIUM , «JUAS
IN ITINERE AUSPICIIS
MAXIMILIANI JOSEPHI I. BAVARIAE REGIS ANNIS 1817 — 1820 FERACTO
COLLEGIT, PARTIM DESCRIPSIT; ALIAS A
MAXIMILIANO SEREN. PRINCIPE WIDENSI,
SBLLOVIO ALUSIJUE ADVECTAS ADD1DIT,
COMMUNIBUS AMICOHÜM PHOFRIISQUE STUDHS SECUKDUM METHODÜM
NATURALEM DISPOSITAS ET ILLUSTHATAS EDIDIT C. F. PH. ve MART WS.
|
|||||||||
|
VOL. I. PARS PRIOR.
ALGAE, LICHENES, HEPATICAE.
EXPOSUERUNT
MART1US, ESCHPVEILFR, ISEES as ESENBECK. |
|||||||||
|
STUTTGARTIÄE et TURINGAE^'
s U M F T I B U S 3. G. COTTA E.
18 3 3.
|
|||||||||
|
PRAEFATIO.
|
|||||
|
A andern e taediosa in typographia quiete suscita-
timi heic prodit Florae nostrae brasiliensis rolumen primum, non integrum quidem, attamen hac priore parte Algas, Lichenes et Hepaticas absolvens, qui- bus typis conscribendis prima manus admota erat autumno anni 1826. Obstacula, quae in edendo hoc libro sese praebùerunt yincenda, a nobis haud pre- gressa, lectoris aequitas non imputabit auctoribus, quippe qui hac mora ipsius laboris praemium perdi- derunt, quum ea, quae ante annos nova fuissent, ex parte nunc obsoleta prodeant. Ita editori accidia ut Algarum ab ipso pertractatarum historiam, jam ante sex annos impressam, nunc publici juris faciens, nullam posset rationem habere operis eximii ab amico spectatissimo Grerilleo editi (anno 1330, cui titulus: Algae britannicae), quo Algarum genera |
|||||
|
\
|
||||||
|
*V praefAtio.
strenuissime revisa multis iisque praeclaris observa-
tionibus ornata atque stabilita sunt. Ceterum haud parum solatìi nobis afFert spes,
fore, ut secunda hujus voluminis pars, qua conti- nentur Musei a clarissimo amico Hornschuchio ela- borati, et Filices, quas nobis ipsis describendas sumsimus, brevi tempore orbi literario tradì possit. Quam in occasionem differentes, quae toti operi praefanda haberemus, id unum quaesumus, ut Lector nunc oblatis benigne indulgeat. Dabam Monachii in aedibus academicis, die
XXVIII. Apr. MDCCGXXXIII. |
||||||
|
Dr. C. F. PIL de MARTIUS.
|
||||||
|
\
|
|||||||
|
AGOTYLEDONEAE.
|
|||||||
|
ORDO PRIMUS.
ALGAE, Roth.
|
|||||||
|
*
|
|||||||
|
/. Clams tribaum Lickenosaram.
j ( elongata . ,........ 1 Graphideat
iramei-Ba >n tha"° similari dispersa j rotundata........... 2 Venvcarimu
' in stromate thallode collecta.............. 3 Tiypethelinut
'Vp0tll6Clä <
j excipulo thallode (a subst. corticali obducto) recepta marginatacele 4 ParmtVuiut
emersa substantia tantum medullari marginata...........5 Peltigainui
' libera.......................5 Ltcidinat
H. Clams generam Crustaceorum.
Gvaphideac Verrucarinae Trypetiielinac
nudus, »ub thalli ostiolo (rima) laten* . . I>iorygma Pertusaria Porothelium peritliecio laterali superoque ostiolato pro- minente marginatus.......Eügraphis Euverrucaria Opthalmidium p. integro, ostiolo poriformi (rimaeformi) Opegrapha Pyreaula Trypthelium
— , — elongato (longitudina-
liter excavato).........Oxystoma Pyrenastrum Astrothelium
3 j p. laterali et subinfero, sub margine thallode
latente immersoque, junior plerumque mémbranula albida velatus.....Leiogramma Thelo trema Glyphis " Thelotremaintroducit
—;--------- Parmelinas
p. infero a thallo non marginato .... Sclerophyton Lee idea Chiodecton Lecidea i. Lecidinas
p, infero, margine thallode distincto . . Pyrochroa , Co'nioloma
Ad not. Tribus et genera Lielienum quae proposuimus, varus notis habituque naturali in conspec-
tum non colligendis inter se distinguuntur, e quibus notas tantum pluribus communes in cJavem rede- gimas ad synopsin metliodi praebendam et defìnitionem introducendam ncc eidem ad fundamentum prae- hendujn inserrlat.
|
||||
|
Clar. Mertens, vir optimns, Algologorum princeps,
non .solum plura vegetabilia aquatica in nostro opuscolo de- scribenda pro summa, quae ei est, liberalitate communicavit, »ed etfiam a me rogatus ut descriptiones priusquam edantur, perlustret, quo confidentius reipublicae lherariae tradi pos- sint, et hujus voti me fecit compotem pluribusque observa- tionibus summi. momenti hasce pagellas condecoravit. Prae- terea viri clar. de Chamisso, Bey rich et Tilesius Algas, qua* in littore Brasiliae coll gerant etcì, de S eh lech- tend a I alias nonnullas a cl. Sellow ibidem inventas et nunc in amplissimo herbario R Berolinensi asservatas confe- rendas benevole communicaverunt, quibus omnibus omni qua par est observantia, ob singulare quod in no-; nostrumque opus profi.eni.ur Studium, gratias agimus et habemus sin- cerissimas. |
||||
|
WSSäHKÜK«*
|
|||||
|
9
ORDO PRIMUS.
AL GAE, Roth.
Vegetabilia agama, ut plurimum aquatica, corn-
page mere cellulosa} gelatinosa, filamentosa aut frondosa5 arhiza; sporis Tel gongylis gelatinosis in« clusis rei inspersis se propagantia. Obsery. Infimae Àlgae sub primitiva yegeta-
bilium forma, i- e. simplicibus constantes cellulis s- vesiculis, ex aqua exsurgunt. Cellula quaeque in prim- ordiis magis minusve mucosa est et globosa, dein, ubi altius sese explicuerit, in utriculi vel fili figuram ex- tendi tur, quae ab initio regulariter alteram alteri in- sident et se repetunt, mox parallela prodeunt, denique in longitudinem atque latitudinem ad continuatam frondem lanae coactae (sire ot\»jjli«toc) in modum con- stipantur et condensantur. Hinc accidit, ut tres prae- cipue gradus in Algis dispiciantur, qui rite pro tri- bubus haberi possunt, nobis Algae mucosae s. Nosto- chinae, Algae filosae aut Conferyoideae, et Algao frondosae aut Fucoideae nuncupandae. Verum tarnen ne in summis ac perfectissimis qui-
dem Algarum formis yerum folium exoritur, quippe quod nisi ex contrarietate in yera lignea materia orni haudquaquam possiti proinde omnibus Ugni ex- pertibus s. axylinis plantis alienum est. Hinc fit ut Algae yero trunco quoque aut caudice
careant, sed frondes solummodo eyolvant, in qui- bus trunci et fola substantia inter se inyicem pene- trata adest. 1 *
|
|||||
|
Algae.
|
|||||||
|
4
|
|||||||
|
Quemadmodum vero folium ex cohibita regeta-
tione enascitur, ita, deficiente folio, retentionem in- crementi admodum conspicuam expectare hie nolis, sed regetatio durat in Algis dum regetabilis materia subsit, quae eum in usum impendatur, repetitis semper cellularum formis primariis. Quare erenit ut Algae mirum quanta sobole abundent et quam plurimis for- mis distinguantur, cujus polymorphiae rices singula- rum specierum cognitionem reddere difficillimam nul- lus est Botanicorum, qui nesciat. Secundum communem legem: vegetationem et
fructificationem inter se adrersari atque inricem se tollere, ipsa generatio partium propagationi inserrien- tium nihil profecto aliud est, praeterquam repressio vegetationis, utpote mucus alias ad generationem re- centium frondium destinatus nil opus habet, nisi ab reliqua fronde secernatur, ut eo modo ìiorae stirpis singulare germen eradat. Ejusmodi regetabilis mucosa Monas, quae globo-
sam plerumque formam induit, in unirersum Spora audiat, qua infimae Algae propagantur. Quemadmo- dum autem nobilioribus plantis certa quaedam plahti- gerae substantiae multitudo, quae inter se sit contra- ria et polaris, adsit necesse est, ut recentem ex se prolem emittat, perinde multae sunt Algae, quibus simplex spora ad propagationem non sufficit : qua de re complures se ad unicum majusculum corpus conjun- gunt, quae corpora appello Gongylos. Illius vero substantiae propagationi idoneae secre-
tio interne in cellula conficiturj haecque per totum ordinem eadem est ratio utique sibi constans, ut cel- lula cum massa interne inclusa sporacea archetypus omnium organorum fructiferorum existat. Ejusmodi cellulae s. yesiculae, modo singulae, modo altera supra alteram, eminent et bacillos formant. Nucleus rero germinationi aptus nonnunquam ex continente resicula exit et se discernit, modo cellula cum massa inclusa propullulat et crescendo extenditur. Inde nora pianta ita se expedit, ut singulae ejus
particulae inter se simplicium cellularum more conca- tenentur, quae prout cujusque speciei fert structura |
|||||||
|
Algak.
|
|||||||
|
3
|
|||||||
|
naturaque, protinus vel in longitudinem vel in latitu-
dinem porriguntur et multiplicantur. Infimae Algae nil aliud sunt praeterquam spora©
simplicissimae hujusmodi germinandi capaces, modo in muco nidulantes modo in stipata yesicula inclusaej atque recentissimis experimentis satis superque edocti sumus, yitam in illis inter animalem et vegetabilem am- biguam fluctuare, ut nunc plantigerum germen ad motus animalculorum infusoriorum, luce concitatimi, transeat, nunc ab infusoriis in plantarum germina viridetur. Summae Algae, quae ex multitudine singularum
cellularum ad unum aequabiliter vita perfusum corpus conjunctarum constant, ex hac majore perfectione species sporarum et gongylorum diyersis modis for- mant, modo interne, modo in superficie aequabiliter et legitime dispersos aut connexos et saepe bacillos globulosye ternatos efformantes aut inter se liberos. Immo Fu ci genus aliaquc subtiliore evolutione in- signia, gongylos ferunt apicibus filorum articula- torum introrsum propendentium adnatos, ita ut heic cardinem yegetationis quasi in organorum primordia- lium introrsum yersus peracta dissolutione yersare credas. Ubi frons ad receptacula sporarum se transfìgurat
propria ox-gana non sunt existimanda, sed frons, pro- deunte fructus apparatu, mutata. Hinc sequitur, ut nee receptacula fructus nee capsulas Algis attribuerim, etiam si organa haec recentissimi adeo auetores iis concedant. Immo per omnis hujus plantarum ordinis eyolu«
tiones universa plane indifferentis secretionis mucoso- rum globulorum imago ubicunque revertitur, haecque secretio absque interna materiei contrarietate in thallo Algas a Lichenibus disterminàt, in quibus posteriori- bus utique, tamquam altiorum eyolutionum prototypis, nova proles, velut effectus contrarietatis, quae inter organica eorum texturae cellulariae strata constat, emergit. Haec suffiiciant, quibus et terminos a nobis intro*
ductos et totius ordinis dispositionem defendamus ; id tamen heic monendum censemus, nos jam hodiemam |
|||||||
|
ß AtGAB.
|
|||||
|
de Algarum struetura scientiam ita putare compara»
tarn ut dirersas sectiones, quales ipsi indigitavimus, non tuto a se invicem possint distingui atque definiri, quippe quartini limites hinc inde plane eyanescant. Hanc ob causam, licet decrevissemus diversorum ordi- num sectiones, si firmis charactcribus possent dis- tingui, familiarum nomine introducere, in Algis inque Lichenibus, illis quam maxime analogis, sec- tiones non familiarum sed tribuum solummodo ter- mino insignitas usurpabimus. TRlBüS PRIMA.
ALGAE GELATINOSAE s. NO STO CHIN AE. (DIATOMEAE, HOSTOCHINEAE ET COMFERVOIDEAEÜM GEM3T. AG.)
T h all us gelatinosus: aut massa difformis,
globosa ramosave, solida, homogenea rei yesiculas filare tenuissima colligens, aut frons gelatinoso - fila- . mentosa articulata. Observ. Stat haec tribus in totius regni regètabilis
limite generaque complectitur quaedam simplicissima, quae nil exhibent nisi mucum vegetabüem amorphum vesiculis foetum ©rganicis inspersis. Jam nobiliora vesiculas certa lege subac- tas atque secundum longitudinem seriatas, et summa denique secundum longitudinem latitudinemque disposila« ferunt com- pactasque, quam ob causam tres gradus in omni Algarum or- dine observaiidos heic repetendo Nostochineas mere gela- tinosas, filosas et irondosas procreasse Natura vi- detur. Duarum priorum sericrum nonnulla genera, ambigua in-
ter animaleni et vegetabilem indole, motu sunt conspicua, quem tarnen, quum ita comparatus sit, ut in Diat omeis «ppositionem vel divisionem sistat a propagationis munere vir diversam, in O sci Hatoriis oscillationem cum vegetatione coaetaneam, a vegetabilium natura non abhorrere, immo vi- tae vegetabilis summum munus cxplere, eodem fere modo uti in quibusdam Leguminosarum , omnium plantarum nobilissi- marum, generibus constat, existimamus. Numerus Nostochinearum a nobis intra Brasiliae tropicae
limites observaiarum quam maxime exilis non plantularum solummodo exiguitatem sed ipsius coeli temperiem videtur causam agnoscere; observationum nimirum cl. Gruithuisen alioruisque heic meminisse juval, quibus probatum est, teiu- |
|||||
|
AlLGAE. PäROTOfiOCCUS. FrUSTÜI-IA.
|
|||||||
|
1
|
|||||||
|
perata lucis actione vegetabiüs vitae stamina elici e latice
quovis organica pollente materie, eadem vero adaucta anir.ia- lis. Protococcum igitur, totius familiae quasi proto^y» pum, in Europa unique locorum, juvantibus calore et aqua, efflorescentem, in Brasilia rarius vidi poste >, muros areasve obducentem, proinde si nimio Phoebo statini exureretur et prima viiae stamina in animalia citius transirenl ; idem valet de Oscillalo ri is, quas quidem passim, ast quam ie nostris terris parcius occurrentes vidi. I. NOSTOCHINEAE GELATINOSAE.
I. PROTOCOCCUS AG. Vesiculae subglobosae aut irreguläres, virides.,
primum mucosae, dein membranaceo - siccae sub- grumosae. 1. PROTOCOCCUS VIRIDIS.
Strata viridia, irregularia, sabgranulaia, opaca, plus
minus espansa ; ad pastes, muros, agger es rei. passim, praesertim tem-
pore pluvio, provenientia, solis radiis mox Jlavescentia et obliterata. II. FRUSTULIA AG.
Spora e minutissimae, lineares, aciculares vel cuneatae, plerumque scptatae, in corpus lineare ag- gregatae, sparsae, muco matricali obvolutae. 1. FRUSTUTilA COjSTSPURCANS. f
F. sporis linearibus utrinque parum aitenualis et obtusis
in muco eaespites pianos olivaccos maculiformes formante sparsis. Sporae quam in Diatomate flocculoso triplo an-
gustiores, tenerrimae, versus utrumque apicem plerumque septatae atque ideo quasi tribus constantes ariiculis, laxe se- riatae aut sparsae in muco tenerrimo, qui amplas maculas te- nues colore oüvaceo-fusco exhiber, in vitris et phiolis quas hac minima Alga conspurcatas inveni mense Deeembri, in S. Pauli urbe, in aedibus a nobis habi.
taiis. II. NOSTOGHINAE FILOSAE.
III. OSCILLATORIA vauch. Fila rigidula, dense transversim annulata, osciì- lantia, (motu spirali in novos annulos porrigendaj) |
|||||||
|
8 Algae. Oscillatoria. Botrydiüm.
muco (si subiculo gelatinoso) matricali communi in-
voluta. 1. OSCILLATORIA TAGINATA.
O. filis simplicibus in fasciculos basi subiculo utrinque
obvolutos coliectis contoriisve atro-viridibas, exsiccatis sor- dide nigricantibus, annulis diametrum subaequantibus. Fauch, t. \5.f. 3. Dillw. Con/, t. 99.
O. aulumnalis ß) vaginata, -Ag. Syst. 62.
Caespites lidissime expansos ad aedes in S. Pauli urbe,
coelo pluvio , mense Decembri, observavi. Plures hujus generis species in Brasilia degunt, a me in
itinere neglectae. TRIBUS SECUNDA.
ALGAE FILOSAE s. CONFERVOIDEAE. (cOSFERYOlDEARUM ET ULVACEARUM GEH». AG.)
T h a 1 1 u s structura tubulosa, filiformis, teres,
continuus aut plerumque articulatus, constans tubulis (utriculis, raro unico) sibi impositis aut parallelo- connatis, nec contexto-connatis, substantia (in Con- fervoideis gelatinosis) gelatinoso - membranacea aut (in plerisque) membranacea rei subcartilaginea. I. CONFERVOIDEAE GEL ATINOS AE.
IV. BOTRYDIÜM wallb.
Vesicula tenuis, membranacea, simplex, obo-
rata, radicata, in latice pellucido sporas globosas sparsas gerens. 1. BOTRTTDIUM ARGILLACEUK.
Vesiculae primuni magni.udine semini» Papaveris, dein
unam ad duas lineas altae, prasino-virides, plerumque dense aggregatae, demum coHabentes. Vaucberia radicata, Ag. Syst. i73.
Ulva granulata, L. Dill. Hist. t. 10.f. 17. Fior. Dan. t. 704.
In praernptis viarum argillos'xs, in Jossis limosit ad
Ypanema, Prov. S. Pauli, tempestate piumosa. |
||||
|
Algae. Batrachospermum. Conferva. 9
V. BATRACHOSPERMUM roth.
Frons gelatinosa, filamentosa, articulata, ra-
mosa, ramis mqniliformibus, ramulis ad genicula verticillatis ; viridi« vel varie purpurascens. Sporangia intra verticillos lateraliter adnata,
globoso-ovata, s por is globosis minimis. 1. B ATRACHOSFERMUSI M O NIL IF ORME.
B. fronde monilifornii ramosissima, ramulis acutiuscu-
lis, verticillis caulinis subdistinctis globosis, ramorun con- fluentibus. Ag. Syst. 53. Fauch, t. u. f. i. 3. Engl. Bot. t. 689.
Dillw. Con/, t. 32. L,yngb. t. 6. 4-
Dill. Hist.'t. j. J. 42. 44. 45. 46.
Basis parva, scutata. Fila plurima, unum ad tres aut
Farias quatuor pollices alta, tactu mollissima et lubrica, colo- rii viridis, purpurascentis vel violascentis, in fasciculos plus minus latos congesta, ramulorum verticillis vario modo posi- tis nunc approximatis nunc, praeserlim inferne, distantibus, Curtis aut dilatatis, pulvinatis aut stuppeo-e^pansis instructa. Sporangia minutissima, sporis rubris farcta. In fonte limpido frigidiusculo ad Mandiocca, praediam
*'* radice montium tractus, Serra dos Orgàos, dicti. II. CONFERVOIDEAE VERAE.
VI. CONFERVA ag. COHFERVAE AUCT. SPECIES.
Sporae utriculis tenerrimis (utriculis matricali-
bus, Mert.) inclusae, seriatae vel conglobatae, tan- dem in gongylos corruentes et compactae, intra Thallum uniformem, tubulosum, membrana-
ceura, filiformem, articulatum, simplicem aut rarao- sum, plerumque viridem. 1- CONFERVA F ASCICUL ARIS.
C., filis ramosissimis capillaceis , ramis alternis remotis
abbreviatis, ramulis fastigiatis subsecundis, articulis diametro quadruplo longioribus. Ag. Syst. 114. Conferva fascicularis, Mert. Mss.
Fila primaria crassitie setam poixinam aequantia, spi-
tbamaea etlongiora, vage ramos plurimos parum tenuiores em-.ilentia, laete viridia, exsiccata nitidula expallida, ad genicula obscuiicra. Rami versus basin distantia unius aut |
||||
|
10 Algae. Hidrosolbs.
duarum linearum articulati, articulis contractis, in antica
parte frequentioribus et brevioribus. Rami secundi ordinis subalterni, abbreviati, pollicem et quod txcedit longi, ite- jr«m subalternalim ramulosi, ramulis subfastigiato -rarnulosis, ramulis ultimis tenuioribus et q;iasi penicillato- aggregatis. Crescit inter Ulvam l%nzam} Sphaerococcvm trique-
trnm et alios jucos ad oram Brasiliae in Oceano e. g. ad Se- bastianopolin et Cabo Frio, inventa a me ipso, ci. Beyrich et Tilesio et communicata quoque ab optima i\lertens. VII. HYDROSOLEN.
SOLENIA AG.
Sporae globosae, minutae, tliallo frondoso ir-
regulariter inspersae. Frons herbaceo- membrana- cea, viridis, tubulosa. Obs er v. Nomen ob consonam Solenam mutandum vi-
debatur. 1. IIYDROSOLEN INTESTINALIS.
H. fronde infiala simplici anfiactuosa et sinuosa.
Solenia Ag. Syst. i85. Ulva intestinalis L. Ag. Spec. /418. Dill. Hist, t.ty.f.j.
Scytosipbon L,yngb. Conferva Pioth. Tubuli basi minutula, scutata radirantes, caespitosi,
interdum pedales et longiores, statu juniori setae porcinae crassitie, adultiori ad digitum usque crassae, tunc saepe ulnares, vario modo anfractuosi, intestinum colon referen- tes, dilute virides, sporis minutissimis globosis fuscidulis adspersi. In mari juxta lit torà passim ; in fossis stagnisque Pro-
vinciae S. Pauli. 2. IIYDROSOLEN COMPRESSI? S.
H. fronde lineato - clathrata ramosa filiformi compressa,
ramis simplicibus basi attenaatis. Ag. Syst. 186. (Solenia). Ulva compressa L\, Ag. Spec. I. 420. Engl. Bot. t. 1739. Flor. Dan. t. 1480. f. ».
Scytosipbon Lyngb. Conferva Roth. Fila in pianta juniore vel tubuli in adultiore saturate
virides, terectiusculi, fasciculati, flaccidi, simplices vel ra- mosi, ramis basi contractis tenuioribus. solìtarii aut nonnulli aggregati, sporae globosae, fuscidulae. In mari ad Sebaslianopolin.
|
||||
|
Al,GAE. BBYOPSIS. li
Vili. BRYOPSIS lamoür.
Frons membranacea, viridis, nitida, tubulosa,
filiformis, antice ramosa, ramis imbricatis aut distiche pinnatis. Spora e minimae, in latice aquoso frondem
implente. 1. BRYOPSIS ROSAE.
Br. filis ramosis, ramis erectiusculis pectinatis, ramulis
parallelis distantibus. Ag. Syn. 179. Frons decern ad duodecim pollices alta, dendroideo-
ramosa, nitidula, elegans, arboris, ex Bory de S. Vincent, Populi italicae, imaginem referens. ■> In mari brasiliensi proventi, monente cl. Mertens in litt.
2. BRYOPSIS PLUM OSA.
Br. filis infere nudis, superne simpliciter aut duplo
triplove pinnato-ramulosis, ramulis approximatis. Bryopsis piumosa et composita, Ag. Syn. 178. 17g.
' Bryopsis Lynbyei, Fl. Dan. t. i6o3. Lyngb. t. ig. —
tingi. Bot. t. ü3j5. {Viva piumosa. Huds.) Crescit ad scopulos in mari Brasiliani meridionalem
«Unente. 0 XX. VAUCHERIA de CAND.
ECTOSPERMA TAUCH.
Frons membranacea, viridis, tubulosa, filifor-
mis, continua, irregulariter ramosa, aggregata. Spo- rangia: raniuli laterales abbreviati, raro apices in- tumidì in vesiculas (Coniocystas Ag.) subglobosas, massa sporacea grumosa viridi farctas. 1. VAUCHERIA TERRESTRI'S.
V. fronde strictiuscula laxe caespitosa, sporangiis hemi-
sphaericis e ramulis lateralibus lateraliter protuberantibus. Vaucheria tcrrestris, De Cand., Ag. Syst. 17%.
Ectosperma terrestris, Fauch. Con/, t. 2.f. 3.
In praeruptis viarum cavarum, locis udiusculis, tin Pro-
vinciis S. Pauli et Minarum passim, tempore pluvio ob- servata. 0 |
|||||
|
1
|
|||||
|
Ar.GAB. Vaccheria,
|
|||||||
|
12
|
|||||||
|
2. VAUCHERIA DICHOTOMA.
V. fronde setacea fastigiato - dichotoma, sporangiis
sphaericis sessilibus solitariis sparsis. Vaucheria dHchotoma, Ag. Syst. 171. L,yngb. t, 19,
Fl. Dan. t. 1724. f. 1. e? 3.
Conferva dichotoma, L. Engl. Bot. t. 0,32. Frons sesqni- et bipedalis observttta mense Decembri in
Jbssis et stagnis ad urbem S. Pauli. Onusta erat haec alga mense Decembri sporangiis, ita
ut in ramorum parte antica fere ubique globulos e viridi nigrescentes exhiberet. Per noctem autem in vitro cum aqua fontana asservata sporarum magnam copiam edidit, fundum. vasis petentiura. Hoc phaenomenon quum nobis ea in men- tem revocasset, quae anteaTrentepohlius*) de Confervae suae bullosae gongylis commemoraverat, quippe qui e tubulis emissi non sine motus quodammodo voluntarii indicio^ tanquam gongyli vegetabiles animati, hue illue versantur, dum denique magis magisque virescant atque innovamAlgae proiem exten- dantur, omnem attentionem in id direximus, ut quid ejusmodi in pianta brasiliensi detegerimus, attamen frustra. Granula enim illa propagatoria per octo dierum spàtium observata milium motus animalis vestigium prae se ferebant, eaque ex urbe S. Pauli discedentes aut immutata aut more inter haec vegetabilia solito in bla extensa reliquimus. Haec vero heic tradidimus, quo ardentius nostratium Studium prima stamina vegetationis in limine utriusque regni, animalis et vegetabi- ]is, persequutum est. Celerum Vaucheriae bullata, hamata, clavata, litorea Ag., a Neesio (N. Act. Acad. Caes. L. Car. T. XI. P. 2. p. 5i8.) pro diversis sladiis Confervae illius bul- losae Trentep. declaratae, in eo convenientes, quod „sporas in apice tubulorum colligant in globulum vivum, post partum libere natantem morteque revirescentem" (Nees ibid.), hoc charactere, physiologico potius quam morpbologico, a reliquia Vaucheriis vix generice distinguendae videntur, parique ra- tione plantas Arthrodiatas Gaillonio et Zoocarpeas Boryo dic- tas in distinctas series collocari debere vix existimaverimus. Motum enim animali similem in plurimis Algis habemus in- haerentem aut discretis earum partibus exterioribus tandem secedentibus aut gongylis e cavo propellendis. Ceterum vero simile est, tales motus quodammodo posse comparari singulari phaenomeno circuitus laticis in Chararum articulis, de quo infra, Characeas pertractantes, verba faciemus. *) In : Roth's botanische Bemerkungen und Berichtigungen. 1807-
185. 559. Cfr. quoque: Nees von Esenbeck, die Algen des süs- sen Wassers. 1814' P- 38. |
|||||||
|
Algae. Nitfxia. 11
|
|||||
|
Vili. MTELLA Ac.
CHABAE SPECIES AUCTOHÜM, CHARAE TUBULOSAK HEES.
Fructificatio duplex in diversis individui s.
Sporangia alia (pistilla v. nuculae auct.) ebractea- ta, Crustacea, spiraliter striata, tunicata involucro molli, e tubulis (?) spiraliter contortis constante, monospora, spora vesiculosa per sporangium brevi- ter quinquedentatum erumpentej — alia (antherae v. globuli auct.) membranacea, globosa, stellato- cellulosa sporis rubris intra tubuios sex? per filo- rum articulatorum (tandem excrescentium) nucleum radiantes. Frons viridis, filosa, e tubulis simplicibus con-
stituta, membranacea, flexilis, articulata, dichotoma. ramulis verticillatis. 1. VITELLA CAPITATA.
N. fronde gracili laxa, ramis paniculato - fastigiatis,
verticülis fructificantibus in capitula congestis, ramulis fruc- tificantibus abbreviatis bifidis trifidisve cuspidalis, nuculis subternis. Chara capitata, Nees von Esenbeck in Regensb. bolan-
Denksch. 1818. 80. e. ic. Nitella, Ag. Syst. ia5. Frondes tenerae, super Hmum decumbentes et passim
basibus tenerrimis filiformibus radicanles , laete virides , ex- siccatione expallidae, flexiles, glabrae, laevigatae, crassitie setae porcinae et ultra, dichotomae, ramis subfastigiatis, ad genicula parum contractae, articulis cylindricis quam latis multoties longioribus, inferioribus nimirum pollicaribus et longioribus, summis lineam unam vel dimidiam. Fructifica- tio in summorum ramulorum alis lateralis, globulis coccinei» magnitudine dimidii seminis Papa veris , nuculis plerumque aggregatis ovatis. Iisdem locis cum inseguente Chara domingemi lecta
mense Julio. Observ. An Nitellae genus rectius cum Charae ite-
rum conjungendum? IX. CHARA AG.
CHARAE L. SPECIES. CHAItAE TOMEWTOSAE NEES.
Fructificatio duplex in eodem individuo ap-
proximata. Sporangia alia (pistilla v. nuculae auct.) bracteata, Crustacea, spiraliter striata, tunica- ta involucro molli e tubulis (?) spiraliter contor- |
|||||
|
12 Algae. Chara.
tis apiceque in coronulam conspirantibus quinque-
dentatam constante, vertice tandem dentibus quinque breribus hiantia, monospora, spora vesiculosa j — alia ut in Nitella. , Frons viridis, filosa, e tubulis pluribus longi-
tudinaliter et subspiraliter connatis, rigidiuscula, ar- ti culata, dichotoraa, ramulis yerticillatis. , 1. CHARA DOIINGEHSIS,
C. frondibus bispidis, ramulis subduodenis articulatis,
articulis bracteatis, bracteis subulaùs mucronulatis, nucu- lis solitariis bracteas superantibus ovatis. C. domingensis, Turp. in Diet, des Scienc. natur, e. ic.
C. zeylanica VTilld. Spec, plant. IV. i83. coll. spec.
Rottlerì vix differt. Caespites colore et habitu C. Vulgarem referentes,
exsiccatione tarnen pulchrius virescentes, laxi, per limura expansi atque basibus parvis attenua tis, quasi geniculis, quae ramis destituuntur, firmati. Frondes inde eriguntur et expanduntur pedales et sesquipedales, teretes, pennae merulae minoris crassitie, longitudinaliter striatae ob tubos externos tenuissimos , sursum attenuatae , dichotomae , arti- culis circiter pollicem rei duos distantibus in ramis magis ab- breviatis, uliimis vix dimidium pollicem distantibus. Aculeoli retrospectantes in superioribus articulis, attamen non ita fre- quentes, ut stirperà dense hispidam redderent, Kamuli ver- ticillali subduodeni, subulati, unguem vel pollicem longi, crassitie circiter «etae porcinae, distantia semilineari articu- lati, geniculis singulis plerumque munitis subulis duabus vel quatuor erectis, quarum numerus, si nuculae adsiant, in sena- rium plerumque vel oclonarium augetur, interioribus tunc lon^ioribus. N ucul ae ovatae v. oblongo - ovatae, atque ver- tice instructae altius, quam in plerisque speciebus quinque- lobo. Globuli pellucidi, elliptici aut interdum, dum nonnulli coadunati, subtrilobi. Sporangia coccinea in nostris non observanda. Crescit in piscinis et Jontibas aquae subsalsae prope
Contendas in deserto Provinciae JVLinus Geraes. Julio lecta, Observ. Acutissimis observationibus ci. Kaulfufs et
"Vaucber patet : testam seminis in sporangio crustaceo con- tenti sub germinatione instar vesiculae inter illius denticulos protrudi frondisque exhibere primordia tubulosa, articulata, mox ex articulis verticillatim ramosa; quo quidem evolutio- nis modo locum inter inferiorum ordinum vegetabilia Charis assignandum esse eomprobatur, nam in plantis perfectiori- bus testa a seminis nucleo secedit tamdemque corrumpitur, »eque vero in nobiliores partes potest evolvi. |
|||||
|
) "
|
|||||
|
Algae. Ectocarpus. Ceramium. 13
|
|||||
|
Laticem globulos minutos subdiaphanos vehentem, qui in
Chararum articulis continetur, miro modo ibidem per cir- culam agi, post Corti (1774) multi Botanici: Fontana, Treviranus, Gozzi, Amici, Schultz et rei. viderunt. X. ECTOCARPUS itjtgb. ac
Sporangia globosa rei siliquaeformia, latera-
lia, gruma sporacea farcta. T h alius filamentosus, tubulosus, membranaceus,
articulatus, ramosus, maxime flexilis, olivaceo-virens. 1. ECTOCARPUS SILICULOSUS.
E. fronde olivaceo-virescente tenuissima multiplicato-
divisa, ramis ramulisque oppositis alternisque, ultimis su- bulatis strictis, articulis diametro sublongioiibiis, sporangiis globosis subsessilibus, Lyngb. Hydroph. t. 42. 4-3- Dilho. Confi t. 3i.
Caespites teneri, chartae adhaerentes, subfloccosi, oliva-
ceo-virescentes, rarius virides au; ochraceo-fusciduli. Ra- mi primarii basi pili equini crassitie, obsolete annulati, quam maxime ramosi, ramis sursum decrescendo minoribus et summopere divisis. ultimis ramulis ereotis strictis subula- tis, septatis, articulis diametro vix longioribus iirimo inter- dum brevioribus, versus apices plerumque minoribus. Spo- rangia lanceolata, aut lanceolato-subulata, lateralia, pedi- celiata, et alia globosa, multo minora, utraque sporis mul- ti s in grumam compactis. Variat colore olivaceo-viridi, ochraceo et subrubente.
Differt ab E. silicuI-oso, quocum jungit ci. Agardh,
ob hujus ramos ramulosque semper allernos et sporangia sili- Gulaeformia nec, uti in nostro, globosa." In littore Brasiliae legil ci. Tilesius.
XI. CERAMIUM ìg. CERAMII SPEC. ET CALLITHAMSXIOIT LTITGB.
Sporangia globosa, gongylos yel grumam spo-
raceam continentia. Frons rosea vel purpurea, filiformis, e tubulis
simplibus superimpositis constans, articulata, ramo- sa, subcartilaginea. 1. CERAMIUM DIAPHANÜI,
C. frondibus dichotomis ramosissimis subgelatinoso-car-
tilagineis, purpureo et byalino variegatis, ob genicula tur- |
|||||
|
14 Algae. Cehamifm.
|
|||||
|
gida subtorülosis, ramulis ultimis forcipatis, sporangiis ra-
mulis linearibus involuciaiis. Ag. Syst. i33. Dill, t.j.f. 40. Lyngb. t. 3j. Dilliv.
Britt. Con/, t. 38. Engi. Bot. 1743. Stirps pulchella conspicua colore roseo, ad genicula ita
inlensiore, ut tota ex hyalino et roseo alternatim variegata appareat, basi affigitur callosa, discoidea, parvula, in duorum ad quatuor vel sex pollicum altitudineni evecta atque muìti- plicato - ramosa, ramis sursum tenuioribus et ultimis ramulis forcipatis. Sporangia ovata gongylos pyriformes intra mucum s. grumosam materiem coniinentia. Substantia sub- gelatinoso-cartilaginea est. Varietas frequens est:
C. diaphanum, ciliatum, (adultum) geniculis verti-
cillato - ciliatis, ciliis senis aut octonis. C. ciliatum, Lyngb. t. 37. Dillio. Britt. Con/, t. S3.
Roth. Catal. Bot. IL l. 5. f. ?.. In Oceano Brasiliani australem alluente.
2. CERAMIUM RUBRUM.
C. frondibus dichotomis ramosissimis subcartilagineis
purpureo - roseis , geniculis contractis , articulis ovatis opa- cis, ramulis ullimis furcatis, sporangiis ramulis linearibus involucratis. Ag. Syst. i35. Dillio. Britt. Con/, t. 34. Flora Dan.
t. 1482. Engl. Bot. t. 1166. Var. C. rubrum, virgatum, elongatum, vage ramo-
sum, nec dichotomum. Ag. Species praecedenti similis, ast robustior, obscurius
purpurea, articulis non pellucidis, sed opacis etc. diversa. lisdem locis cam praecedente : ci. Tilesius.
5. CERAMIUM CLAVULATUM.
C. filis dichotomis ramosissimis capillaceis, ramulis cla-
vulatis, articulis diametro triplo longio-ribus. Ag. Syst. i36. Ad oras Brasiliae : ci. Agardh. k- CERAMIUM VERSICOLOR.
^ C. filis ramosis, ramis vagis virgalis, ramulis alternis
fastiatis tenuissimis, articulis diametro ociuplo longioribus. Ag. Syst. 140, Conferva rosea, Engl. Bot. t. 96Ò.
Caespites unum ad tres pollices alti, teneri, gelatinoso-
molles, pulchre rosei aut tandem versicolores et flavescentes aut testacei. Truncus prlmarius setam porcinam crassitie |
|||||
|
Algae. Cladostephüs. Carradoria. 15
|
|||||
|
aequans, subalternatim ramosus, ramis iieraiis viribus ra-
niulosis, ramulis ultimis tenerrimis fasiigiato-confertis. Sp or angia numerosa, subiunilateralia in ramis ramulisqne superioribus, subsessiiia, g'oboso-obovata, rosea, demun ob scure purpurea, n icleum gongyloram tenuissimorum sub- pyiiformium includentia. Crescit in algis majoribus ; lecta ad Cabo Frio ab Op-
timo Tilesio, prope Bahiam a me. XII. CLADOSTEPHUS ag.
Sporangia oblonga, subpedunculata in ramulis
Thai li filiformis. Filum primarium solidum, coriaceum, olivaceo -fuscescens, articulatum, ramis tubulosis ad genicula verticillatis obsessum. 1. CLADOSTEPHUS IYRIOPHILLÜI.
C. ramulis incurvis furcatis vel cristatis imbricatis. Ag.
Syn. i6q. Conferva verticillata, Dillw. t. 55. Engl. Bot. t. 1728.
2427. /. 2. Fucus verlicillatus. fVulf. Crypt. Aquat. t. 1.
Fucus hir.iutus La., monente optimo Mertens.
Stirps tres ad quatuor pollices alta, vage ramosa, rigidius-
cula, ubique ramulis fuscis tenuibus undique imbricatis quasi spongiosa. //1 Oceano ad Cabo Frio: cl. Tilesius.
III. CONFERVOIDEAE FUCOIDEAE.
XIII. CARRADORIA. f
NOW CARRADORUS GRAY. HUTCH1NSIA AG., ITOSI BRO"W»
ET D. C. CERAMII SPEC. ET HUTCHINS1A LYKGB.
Fructificatio duplex. Sporangia subovata,
lateralia, gongylos ellipticos vel pyriformes foventia, et gongyli ramulis, inde siliquiformibus, seriatim in- fardi. Frons rosea, fusca aut nigricans, primaria so-
lida, filiformis, e tubulis nonnullis parallelis com- pacta indeque reticulata venosave, ramis varus arti- culatis. 1. CARRADORIA VIOLACEA.
C. frondibus ramosissimis diffusis, ramis virgatis patu-
lli , articulis infimi* ob»oletis, inferioribus diametro qua- |
|||||
|
18 Algae. Carradorìa.
|
|||||
|
druplo longioribus, superioribus sesquilongioribus. Ag.
Syst. 140. Lyngb. t. 35. (Hu chinsia) Engl. Bot. t. a34o. Frondes e basi parva subscutulata plerumque plures
spithamam ad summum longae, inferne nigrae, setam porci- nam et quod excedit crassae, superne ubi in ramos abeunt, fuscescenti-rubentesaut violascente,, flaecidae. Rami alterni, superne densi, valde dichotomi, rarnulis ultimis virgatis. Articuli infimi triplo aut quadruplo longiores, supremi ses- quilongiores. Sporangia brevissime pedicellata, lateralia, urceolaia, tamdem lato-aperta, ore inciio-dentata et gongy- los eructantia oblongos. Ramuli sporacea massa repleti, torulosi. Crescit in scopnlis maritimis Brasiliae meridionalis , e.
g. ad Sebastianopolin. 2. CAKfiADORIA ELOSGATA.
C. frondibus dicho'omis penicillatus ramosissimis, ra-
mulis elongatis tenuissimis, articulis diametro subbreviori- bus reticuiato - venosis, inferioribus obsoletis. Ag. Syst. i5a. (^rlutchinsia.) Lyngb. 66. D, 1. (Ceramium.) Basis: fibrae plures expansae. fusco - purpurascen^es.
Frons erecta, spithamaea etpedalis; primaria fusco - nigra pennae tenerioris merulae crassitie, a basi subdichotomo- ramosa. Rami sursum magis approximali, colore obscure rubro; r a muli setacei, stridi, articulis quam diameter fere brevioribus , reticuiato-venosis subpellucidis instructi. Spo- rangia subglobosa, lateraliter sessilia, gongylis globoso- ellipticis. In littore Bras'diae australioris : ci. de Chamisso.
3. CARRADORIA COMPLANATA.
C. frondibus compressis ramosissimis virgatis inferne
opacis, ramis ramuli^que distichis sennini atsenuatis, ultimis subalternis erectis subulatis simplicibus ai<t inaequaliter bifi- dis, articulis superioribus diametro subbrevioribus, inferio- ribus obsoletis. Hutcbinsia complanata, Ag. Syst. \5j.
Ceramium fuliginosuin , Meri." in litt.
Frons pedalis et longior, purpurascenti-fusca, exsicca-
tione castaneo-nigrescens, basi indivisa erassitie pennae me- rulae, sursum abiens in ramos crebros sursum pyramidato- breviores et multiplicato - ramulosos, uti siipes primarius plus minus compresso-teretes; tota constr jcta tubulis arctis- sime compactis medio purpurascentibus. Ramuli ultimi in- aequales, subulati, simplices aut subbifidi, cruribus inaequa« libus, erectis strictiusculis. Fructificatio mihi non visa. In mari ad Cabo Frio; c/. Tiletius.
|
|||||
|
Algae. Caulerpì,. 17
f-
TRIBUS TERTIA.
ALGAE FRONDOSAE s. FÜCOIDEAE. (liLVACEAE, FLOK1DEAE ET FÜCOIDEAE Ali.)
Thalius e cellulis aut tubulis arete contex-
tis, continuus, forma frondosa varia, substantia raro Bubgelatinosa rei membranacea, plerumque cartilagi- nea rei subeoriacea. I. FÜCOIDEAE GELATINOSAE.
XIV. CAULEKPA umouh. Frons decumbens, repens, filiformes, fibroso-
subcartilaginea, sursum ramos erigens substipitatos variae formae ligulatos, aut imbricatos ramulis (ra- mentis Ag.) Tesiculaeformibus subulatisve viridibus gelatinoso -pulposis. Fructificatio ignota, an sporae in ramulis
nidulantes ? Obierv. Genus singulare ita ad B o t r y d i u m sese ha-
bere videtur, uti Codiura ad Rivul ariani. e
1. CAULEKPA PLÜMABIS.
C. frondibus pinnato - pectinatis , pinnis linearibtts op-
positis. Ag. Spec. I. 436. Syst. i8i.
Fucus Uxifolius, Turn. Hist. t. 54.
Fucus pinnatus, herb. Thunb. et Esp. t. i58.
Leda in oris iiisulae Maragnaniensis.
2. CAULEHPA SEDOIDES.
C. frondibus undique adspersis ramulis vesiculosis sub-
globosis laxe imbricatis sursum subbotryoideo-congesti». Ag. Spec. I. 438. Syst. »82. Turn. Hist. t. 172.
Ut i'iusque speciei fron des primariae consistunt fibris
longitudinalibus albidis in stipitem teretiusculum compactis, vario modo radicantem atque sursum erigeniem ramos in priore pinnatos, in secunda quasi botiyoideos. Color viridi» ln C. sedoide exsiccata nonnuaquam in rubentem vergit. Lrescit frequens in porta Soteropolitano.
2
|
||||
|
18 Algae. Alysium. Scytosiphost.
|
|||||
|
II. FÜCOIDEAE FILOSAE.
XV. ALYSIÜM AG. Spora e aliae minutissimae thallo frondoso cavo
inspersae, aliae in filis confervoideis thallo inclusis. Frons membranacea, viridis, tubulosa, articu-
lato - strangulata, subdichotomo - prolifera. 1- ALYSIÜM HOELTIJTGII.
Frons erecta, unum ad tres polKces alta, tubulosa,
Opuntiarum lege dichotomia articulalo - prolifera, formata membrana tenui viridi e cellulis magnis pentagonis conflata, quartini intersiitia sat lata et obscuriora passim sporis minu- tis globosis viridibus adspersa sunt. Genicula contrada, arti- culi oblongo-cilindrici, duas ad tres lineas longi, imum cras- sius et villo tenemmo quasi radicans, superiora sensim angustiora, summa interdum, quasi innovatione non bene ab- soluta , globulos duos (articulorum rudimenta) ferentia, in- terdum leviter incrustata. Cavitas articulorum laxe repleta bus confervoideis tenerrimis longiludinaliter expansis ramosi» et vario modo inter se junctis, passim massam, uti videtur, sp or arum grumosam irregulärem continentibus, forsan certo stadio progerminantibus. Est hoc genus quasi H y dros olen Zygnema involvens.
Ag. Spec. I. 433. Syst. i7q,
Ulva Hoeltingii, Mertensio, qni benevole communicavìt.
•Aà oram Oceani, prope Sebastianopolin ci. Hoelling
detexit. XVI. SCYTOSIPHON ag.
CHORDA STACKH. LYEGB. CHORDARIA L1HK.
Gongyli nudi pyriformes, caudati, e thai li
frondosi superfìcie externa ubique propullulantes. Frons membranaceo-coriacea, filiformis, teres,
tubulosa, oliraceo-fuscescens. 1. SCYTOSIPHON • Piti UM.
S. fronde simpHcissitna. *
■dg'Spec. I. 161. Syst. 257. Flora Dan. t.Bzi. Tarn,
Hist. t. 86. Stackh. Ner. t. 10. Lyngb. Hydroph.t. 18. Basis discoidea, conica. Frondes inde solitariae aut
ternae, quaternae pluresve, unum ad multos pedes longae, simplicissimae, crassitie pennae anserinae aut passerinae, ver- sus apicem attenuatae, tendine» simulantés, intus geniculis |
|||||
|
Àlgae. CoDiDM. Ulva.
|
|||||||
|
19
|
|||||||
|
sic diclis integerrimis annulisve horizontalibus interceptae,
rarius in varietate lo men (aria dissepimeruis contractis quasi arficulatae. Gongyli l'usci, pyriformes, externam fo- ciem dense obducentes. In Oceano Brasiliani diluente.
XVII. GODÌI»! STA.CKH. Aß.
LAMARKIA 01.1*10, AGARDHlA CABRERAE, SFOKGODIUM LAMOÜR. Sporae pulveriformes, inclusae sporangiis vesi-
culiformibus periphericis in thai lo frondoso. Frons viridis, statu madido spongiformis, sicco
tomentosa, cylindrica, ramosa, aut globosa, ex utri- culis filiformibus tenuissimis hyalinis intricatis con- stituta. Observ. Sporangia s. coniocystae Ag. nil sunt nisi
apices aut ramuli laterales dilatali utriculorum, qui den- sissime intricati atque latice pellucido aquave marina re- pleti totam slirpem componunt. Sporae simplices, viri- des, globosae. nunc pulveris instar sicci parietibus sporan- giorum sunt inspersae, nunc lymphae iliorum innatant. 1. CODTUM DECUMBENS. f
C. fronde lineari dichotoma tereti, apicibus simplicibus
acutis. Stirps singularis, spongiformis, basi parva conico-
scutata conchis saxisque adhaeret frondemque inde emit- tit duos ad quatuor vel quinque pollices longam, decumbentem, laxissimam, lubricam, obscure vii idem, teretem, crassitie cir- citer pennae anserinae , irregulariter dichotomo - ramosam, rainis unguicularibus et sesqviipollicaribus sursum alten uatis et acutis. Sporangia, quae superficiem totius frondis pa- Pulosam reddunt, oblonga sunt et spori s magna copia refer- ta- Differì a C. tomentoso ramis non erectis sed divari- cata integerrimis et attenuatis. In portu Soteropolitano fruquentem legi, prope Seba-
ftianopolin cl. Beyrich, 111. FUCOIDEAE GENUINAE.
XVUI. ULVA. ULVA ET PORPHURA AG.
Sporae minutae, difformes vel globosae, thal-
1 o frondoso absque ordine aut subcruaternatim. in- spersae, et aliae in soros congestae. 9 *
|
|||||||
|
Algae. Ulta.
|
|||||||
|
20
|
|||||||
|
Frons membranacea, aequabilis, (saepe estipìta-
la, evenia et ecostata,) plana aut rarius tubulosa, vi- ridis , fusca vel purpurascens, laciniata ramosave. Observ. Sporae, quae in superficie Ulvarum obser-
rantur, forma quam maxime variabiles , nunc globosae, nunc quadratae aut irregulariter angulosae, ex ipsarum, quibus tota stirps componitur, cellularum superficie media excer- nuntur atque certo denique stadio decidunt, membranam tunc subtilissimam diaphanamque relinquentes , quae ipsarum materie colorante antea quasi in areolas divisa videbatur. Sunt vero aliis speciebus omnino irregulariter maximaque copia inspersae, aliis plus minus regulariter atque tunc aut loros ellipticos constituunt aut, dispositione quaternata, figu- ras, quas ci. Agardh bacillos vocat. 1. ULVA LACTUCA.
U. fronde viridi membranacea vel gelatinoso-membra-
nacea obovata undulata laciniato - crispa, demum oblonga vel orbiculari latissima. Ulva Lactuca, Linn. Ag. Spec. I. 4°9- Dill. Hist.
t. 8. f. x. Stadium adnltum sistit Ulvam latissimam auctorum et
Agardh. Spec. I. 407. Syst. 188. Esp. Ulv. t. i. Ginnani Op. post. I. t. 23. /". 5l\. et probe distingnendam ab Ulva latissima L,innaei, quae-- Fuci saccbarini ejasdem auctoris est vari etas bullata, de qua cjr. Turn. Hist. III. 71. Basis parva, scutata, tandem obliterata. Frons sub-
stantiae membranaceae tenerae facile laceranda, dum junior magis gelatinosa et viridior, adulta saepe expallida aut flavo- virescens. Sporae minutissimae, sub maturatione facile decidentes. In Ultore Oceani, praesertim in aqua placida subslag-
nante, passim. Radicantem in Sphaerococco triangulari le- gimus in porta Soteropolitano ci. Sellow et ego. % ULVA LACINIATA.
U. fronde purpurea membranacea plana profunde et va-
no modo laciniata , laciniis undulatis. Ag. Spec. I, 4o5. Syst. 190.
Substantia frondis tenera, derasis sporis, quae in areo-
las vario modo seriatas quaternatim confertae sunt, fere dia- phana cum pauxillo rubri coloris aut rosea. Sporae ipsae obscurae, subquadratae et binae arcte confluentes. Sori eporarum elliptiearum gelatinosarum parum elevati sparsi su- pra sporas simplices. Inter rejectamenta maris prope Maragnanum inventa.
|
|||||||
|
Alga«. Ulva. 21
|
|||||
|
3. ULVA SCHRÖDERI.
U. fronde tenero - membranacea olivaceo - fusca plana
»ubdichotoma, laclniis subiinearibus subdenlieulalis. Mart. Je. select. Crypt, t. i. f. 3. Ulva Schröderi, Mert, in litt.
Zonaria Schröderi, Ag. Syst. 266.
Basis lapidibus innata callosa. Frons erecta, tres ad
sex pollices alta, constans membrana tenera olivaceo -fusca, quae sub microscopio composito areolas irreguläres plerum- que oblongas obscuras in conspectum dat, certo stadio for- san in sporas condensandas; irregulariter dichotoma, ramos emiitit nonnuUos lineares qualuor ad octo lineas latos, nunfr simplices nunc iterum ramulis linearibus aut subcuneatis in- tegerrimis aut dentieulatis fimbriatisve instvuctos. Denticuli aut fimbriae triangulares vel lineares et bifidi. Sori mem- branae passim inspersi elliptici, constantes s por is gelatinosis subglobosis fuscidulis margine pellucido cinctis. In orae Brasiliae orientalis scopnlis detexit cl. Schrö-
der; ci. Mertens communicavìt. 4. ULVA ENDIYIAEFOLIA. f
U. fronde olivaceo - virescente membranacea tubulosa
laciniato-dichotoma, ramulis ceranoideo-partitis subcrispis, lacinulis acutis. Frons parvula, pollicem vel duos longa, constans mem-
brana olivaceo-virescente firmula, tubulosa, varie et quasi laciniato-dichotoma, ramis versus apicero saepe apertis atque quasi cavernosis , sinubus inter ramulos rotundatis, apicibus ultimis ceranoideo - inaequalibus subcrispis acutis. Spora e minutissimae, superficiei ubique inspersae. Sori non ob* servati. In mari ad Soteropolin.
5. ULVA MERTENSI*.
U. fronde substipitata ochraceo - olivacea membranacea,
dichotomo - ramosissima, segmentis basi angustiore subiinea- ribus, apice obtusis crenatis vel subbilobis. Mart. le. se~ lect. Crypt. t. 1. Zonariae dentatae Ag. Spec. I. 187. Syst. 268. quoad
habitum valde similis. Frons pulchra, quatuor ad octo pollices alta, colore pal-
lide et ochraceo-olivaceo aut ferrugineo, tota constituitur cellulis quadrato-suboblongis obtusis, quarum parietes pas- sim substantia mucosa repleti, quasi cellularum compositarum imaginem sistunt. Basis fibrosa, fibris plurimis filiformi- bus »implicibus vel ramosi* super conchas saxavs maritima |
|||||
|
22 Ai/GAJS. Ulva.
|
|||||
|
aut Corallina« expansis subienacibus. Stipes inde ei-igitur
brevis, mox in segmenta plurima abiens, quae omnia simul sumta aut subflabelliformem eircumscriptionem aut irregulariter oblongam exhibent,, lege dichotomiae, ast haud ita regulariter divisa, sinubus inter segmenta plerumque obtusis aut rotun- datis. Ramuli suboppositi e basi sublineari sursum parum dilatali , ultimi obtusi aut rotundati atque ut plurimum emar- ginati aut bìlobi. Sori elliptici in segmentis junioribus fre- quenliores atque saepe quaterni quinive transversim seriati, ast nunquam, uti in Zonaria, in lineas concentricas con- fluentes, constant congerie g ongy lor urn ellipticorum limbo tenui pellucido cinctorum, quorum ih quovis soro decern ad qnindecim numeravi. Substantia partium frondis inferioris subpergameno ■• membranacea, superioris tenero - membra- nacea. In Soteropoleos porta legi.
6- ULVA DICHOTOMA.
U. fronde olivaceo-virescerite membranacea dichotoma,
segmentis linearibus ereciis angulisque dichotomiae obtusis, apice subbifidis. Zonaria dicholoma, Ag. Spec. I. i3i. Syst, 266. (ex-
cluso synon. Dicfyolae Bartayresianae JLamoar., quae Sequilar.) Ulva, Engl. Bot. t. 774. Frondes e basi parva scutata nunc solitariae nunc
plures, duos ad octo pollices altae, tenuiler membranaeeae, dicholomae, segmentis sursum spectantibus linearibus duas ad quinque lineas latis versus divisiones dilatatis, sinubus divisionum rotundatis. Structura frondis : e cellulis subqua- drato- obìongis, substantia colorante in lineolas disposita sub- variegatis. Sori suborbiculares, per frondem sparsi, in me- dia parte frequentiores. Gongyli elliptici, limbo gelati- noso -diaphano cincti. In oris Brasiliae passim, è. g. prop e Soteropolin, TVLa-
ragnanam. 7. ULVA BARTAYRESIANA.
U. fronde olivaceo- subvirescente membranacea dicho-
toma, segmentis linearibus divaricaiis obtusis bilobis. Zonaria Bartayresiana, Ag. Spec. I. 140. Frondes molles, tenerae, tres ad sex pollices altae,
plerumque pJures e basi tenui subsculellata, caespiiosae, colore ferme praecedentis ast paulo minus virescentes. Seg- menta primaria sesqui - vel duas lineas lata, secundaria et quae sequuntur unam vel dirnidiam, dichotoma sed angulis divaricata ideoque sibi mullum iuiplexa. Apices segmentorum |
|||||
|
Alga is. Ulva. Zonaria. 23
|
|||||||
|
plus minus profunde semper bilobi, lobis obtusis. Sructur*
frondis et sororum quasi viti in Ulva Mertensii. In portu Soteropoìitano legi. 8. ULVA FASCIOLA.
U. fronde ferruginea subcoriacea , lineari - dichotoma,
segmentis erectis angulisque dichotomiae acutis. Zonaria Fasciola, Ag. Spec, I, i36. Syst. 267.
Fucus Fasciola, Roth. Catal. I. t. 7. f. 1. Esp. t. 44«
Frondes e basi stuppea plures, duos ad quatuor pol-
jices altae, sesquilineam latae, segmentis non divaricatis, uti m praecedente, sed evectis. Sori orbiculares, per superna ciem sparsi, minuti. In oris Rrasiliae reptentrionalis, ad Metrognanum et
alibi *). XIX. ZONARIA drap. xG.
dictyota lamoür. (ex parte.) (character reformatio, exclusis speciebus qxjibus sori
solümmodo sparsi.) Gongy 1 i conferti alii in soros lineares con-
centricos, alii, qui simul rariores, in sparsos minutos, thai lo frondoso innati. Frons plana, membranacea aut coriacea, sti-
pitata, subecostata, flabelliformis vel dichotoma, fus- cescens, basi stuppea. |
|||||||
|
*) ANADYOMENE iamoür,
Frons membranacea, flabelliformis, venosa, ve«
»is symmetricis rectilineis. Fructificatio ignota. 1. ANADIOMÈNE STELLATA.
A. fronde planiuscula, venis erectiusculis multipartitis.
■dg. Spec. I. 400. Syst, 191. Lamour. Polyp. Flex. t. 14. /. 3. Ulva stellata, Wulf. Roth.
Lichenoides gelatinosum, Dill. Hist. t. iq.f. 21. .
Ens singulare , melius, uti videtur, Polypis , praeeuntc
Lamourouxio , adnumerandum, quod adducimus ne, si vege- tabilis indoles ejus patefieret, desideraretur. In oris Brasiliae collectam commanicavit optimas Mertens. ,
|
|||||||
|
24; Algae. ZanA.ni a.
|
|||||
|
1- Z OSTERIA PAVOWIA.
Z. frondibus reniformibus vel flabelliformibus glabri»
membranaceis olivaceis per soros conccntricos variegato- zonatis. A g. Spec. I. 125. Syst. 2Ó3. Esp. Ulv. t. 4. Engl. Bot.
i. 1276. Link, in Hor. Phys. Berol. t. 1. Basis scutata, fibrilloso- stuppea. Frondes plerum-
que plures in caespi'.ulos congestae, pollicares et bipollicares, flabelliformes, adultiores tandem irregulariter fissae, margine revolutae , olivaceae , zonis distanlia unius vel duarum linea- nim positis fuscis aut fusco -nigricantibus percursae. Gon- gili ovati vel obovati, casianeo-fusci, e sporis plurimi» globosis densissime compatti, limbo pellucido cincti. "Varietas singularis:
Z. Pavonia, tropica Mert. in litt.: frondibus te-
nerioribus subdiaphanis dilutioribus minus distincte variega- tis, differì. /// rupibus passim prope Sebastianopolm et Soteropolin
legi. lisdem locis ledum communicaverunt ci. de Chamisso et Beyrich. 2. ZOIfARIA SQVJABIARIA.
Z. frondibus reniformibus aut flabelliformibus sublonati»
tubtus tomentosis, soris concentricis concoloribus sanguineo- fuscis. Ag. Spec. I. i3i. Syst. 265. Gmel. Hist. Fuc. t. 20.
f. 1. Turn. Hist. 1. 944. Frondes e b a si scutulata sesqui-et bipollicares, pri-
mum reniformes, dein flabeliaiae et irregulariter lobatae, lobis rolundatis plus minus crenatis superne zonas approximatas l^quentes exhibentes , inferne tomento denso ferrugineo ob- ductae, quod e filis strictis pallide fuscidulis annulatis aequa- libus est constitutum. Campagis est densissimae, cellulis '0,1git!idinalibus perangur.tis. Gongyli angusti, cuneifor- mes vel oblongi et tunc saepe uti D ica eom a t a didymi. In Brasiliae oris eolleclam communicavit optimus Mer~
tens.
3. ZOWARIA VARIEGATA.
Z, frondibus reniformibus aut flabelliformibus sublobatis
pcrgamenis basi tomentosis longitudinaliter obscure striatis et sons angustissimis approximates purpureo - fusco - zonatis. A g. Spec. I. 127. Syst. 264. Lamonr. Ess. t. 5. f. 7. 8. q.
Fron s duos po'Hces et quod excedit alta, basi stup-
pea contexta e filis fcrrugineis sub microscopio composite |
|||||
|
Algae. Zoxaiua.
|
|||||||
|
2b
|
|||||||
|
anniUóiis raniosis, siccitate per genicula alternatim compres-
sis,'saepe a basi in frondem ipsam plus minus alte adscen- dentibus; nunc simplex, nunc fere ad basin usque in laminas subflabelliformes incisa, antice rotundata atque inciso -lobata et passim crenata, colore purpurascenti -fusco, nitida, striis 'ongitudinalibus sibi valde approximatis per totam superficiem decurrentibus lineata, atque zonis transversis tenuibus item sibi valde approximatis pieia Varietas singularis est :
Z. variegata, discolor, pumila, stipite elongato -li-
neari, laminis semiorbicularibus subintegerrimis , substantia teneriore. Ulva discolor, TVLert. in litt., uuaerens an spec:e diffe-
rut. Mart. Ic. select. Crypt, t. 2. f. a. In oris Brasiliae orienlalis lectam communicavii opti
mus Mertens. 4. ZONARIA FIATA.
Z. fronde flabellato - dicliotoma , membranaceo - perga-
mena, laminis cuneatis basi in stipiiem decurrentibus apice subflabelliformi-dilatatis dentati« latere irregulariter inckis, zonis transversalibus rarioribus, axillis passim in urceolos intumidis. Ag. Spec. I. i3o. Syst. 265.
» Fucus Tournefortii, Lamour. Diss. t. ab. f. 1. Beriol. Amoen. Stai. t. b. f. 1. Tota Irons e cellulis constans lineaiibus longitudinaliter
seriatis rectis arete compactis atque versus margin em subra- diatim exeuntibus. Basis conica, e fibril lis implexis ferru- gineis. S t i p i t e s plures, spongiosi, tomento fibràrum tenuissi- marum ferrugineo supertexti, teretes, superne divisi, abeun- tes in laminas plurimas cuneatas basi angusta vix lineam la- tss, apice rolundato- et flabelliformi - exparssas ibique fere semunciam latas, secus longitudinem vario modo incisas den- latasve et apice denticulatas, pallide flavescentes, exsicca- tione olivaceo - subfuscescentes , passim obsolete zonatas. Praeterea passim observantur sori sporarum minuti ellipticì subseriati. In littore Brasiliae orienlalis passim.
5- ZONARIA »ULIGINOSA.'
Z. fronde subflpbcllifornii profunde dicliotoma subcoria-
«ea, laminis lineaiibus vol cunealis tiuncatis apice incisi» caeterum integerrimis , zonis transversalibus parum conspi- euisconcoloribuä obscure fuscis. Mart.Ic. select. Crypt, t.2. j. 1. Ulva fnliginosa, Mert. in litt.
Stirps spectabilis quatuor ad octo pollices alta, subfla-
|
|||||||
|
26 Algae. H.axiseris.
|
|||||
|
belliformis, sed profunde dicliotoma, solitaria aut plures ex
eadem basi stuppea obscure ferrugineo - fusca. Laminae lineares vel cuneatae, margine integerriniae, apice truncato vero incisionibus verticalibus divisae, obscure et subolivaceo- fuscae, substantiae quam Z. squamariae tenerioie quam Z. Pavoniae firmiore. Constat autem frons duobus stratis cellularum lineari-oblongarum medio obscure fuscavum, in- ter quae massa sporacea densius hinc inde posita et zonas transversales et soros sistit ellipticos sparsos uti in preceden- te specie difficilius distinguendos. Crescit in littore Brasiliae orient a lis, prope Sebastia-
nxtpolin, Cabo Frio et alibi : ill. Com. de Flemming, Hoel- ting, Beyrich. XX. HALISERIS w.
Gongyli in soros suborbiculares conferii
t h allo frondoso inspersos. Frons costata, membranacea, stipitata, irregu-
lariter reticulata, dichotoma aut pinnata. 1. HALISERIS POLYPODIOIDES.
H. fronde lineari dichotoma integerrima pallide viridi,
segmentis erectis, apicibus oblusis vel emarginatis, soris juxla costam positis. # Ag. Spec. I. j42. Syst. 262.
Fucus membranaceus, Stackh. Ner. Brit. t. b. Turn.
Hist. t. 87. Engl. Bot. t. i758. Basis ferruginea, denso tegmine stuppeo, e filis tenuis-
sime articulatis compacto obvoluta. Frondes plures, spi- thamaeae et longiores, lineai'es, quatuor ad sex lineas latae, dichotomae , divisionum sinubus acutis, costa ima basi nuda ad apicem fere usque percurrente firmatae, apice saepe bifi- dae , lobis obtusis subundulatae, flavescenti-virides, membra- naceae. S or i elliptici vel hemisphaerici. Gongyli e spo- ris globosis compacti, oblongi. In scopulis maritimis Provinciae Bahietisis.
2. HALISERIS DELICATULA.
H. fronde lineari dichotoma integerrima pallide viridi,
segmentis divaricatis, apicibus obtusis emarginato - bilobis, soris sparsis vel longitudinaliter submarginalibus. Ag. Spec. I. 144 • Syst. 2Ò3.
Dictyopteris delicatula, Lain. Ball. Philom. 1809. t. c).jT. B.
Frondes plerumque plures e basi minima stuppea,
«aespitosae, sesqui - vel biunciales, raro altiores, constant |
|||||
|
ÄLGAF. GyMirOGOKftRtiS.
|
|||||||
|
27
|
|||||||
|
ceiiuiis subquadratis aut (in iiervis segmenta omnia percur-
'entibus infra apices vero evanidis) linearibus, substantia te- nera sunt, sublubrica atque colore viridi, exsiccatione in lu- rido -flavescemi" viridem vergente. Segmenta lineam aut rarius duas lata, ter quater vel quinquies dichotomiae lege divisa, apicibus parum angusùoribus atque divaricatis. Sori orbiculares, plures versus marginem utrinque in simplici linea seriati, alii pauciores passim sparsi. Gongyli elliptici. Inter rejectamenta trißris ad Soleropnìin. XXI. GYMNOGONGRUS. f
SrEClES FUCORUM SOLUJWODO SIC DICTA NBMATHECIA
FERENTES. Gongyli nudi, clavaeformes, articulati, tandem
delabentcs, dense radiatim compacti in soros tuber- culiformes thai lo frondoso lateraliter adnatos. Frons fuscescens vol purpurascens, cartilaginea,
bliformis, compressa aut plana. Etymologia nominis : a yvft,*& et yoyy^«, ob tubercula
gongylorum nuda. 1. GYMNOGONGRUS G HIP FIT H SI A E.
G. fronde tercti dicbotoma fastigiata, apicibus acutis
aRt compressiusculis emarginatis, soris latcralibus axillaribus- °tue subamplexicaulibus. Spbaerococcus Griffithsiae, Ag. Spec. I. 316. Syst. 235.
Turn. Hist. t. 3j. Stackhouse Ner. brlt. I. 19. Basis parva, discoidea. Frondes inde plures, erec-
*ae, duos ad tres pollices altae, purpurascentes, subdiapba- ^ae, seta porcina parum crassiores, jam a basi dicliotomae, "lvisione sexies et septies repetita valde ramulosac , ramulis uJtimis furcatis nunc simplicibus acutis nunc dilatatis et emar- Slnatis. Sori inaequaliter oblongi vel subglobosi, per tbal- lum sparsi eumque nunc dimidiato-nunc circumcirca amplec- tentes, arete adnati, dense compacti, bacillis radiatim expan- Sls gongylorum subglobosorum purpurasccntium. ■"* Oceano ad Sebastianopolin. Communicaoit ci. vier-
tens. XXII. SPORO.CHNUS i.e.
Gongyli nudi, clavaeformes, articulati, aut in bacillos radiatos seriati, congesti in soros pedun- culatòs aut sessilcs, tandem in fila conferroidea pe- nicillatim prolificantes. |
|||||||
|
28
|
Algae. Sporgchjvus. Chowdria.
|
||||||
|
Frons fuscescens, cartilaginea, filiformi» rei
plana, linearis, yalde ramosa pinnatave. I. SPOROCHNUS ACULJEATUS.
S. fronde basi ügnosa brevi tereti, antice divisa in ra-
mos cartilagineos pianos lineares enerves repetito - pinnatim rarnosos sparsos, non raro binos ternosque , primarios inte- gerrimos , ultimos margine primura penicilliferos mox spi- nulosos, «pinis approximatis subulatis erectis. Turn. Hist. t. 187. Flor. Dan. t. 355. Stachh. Ner.
Brit. t. 8. Esp. t. 49. 53. Frons duos ad tres pedes longa, colore flavo-olivaceo,
essiccata nigrescens et apice fuscescens, junior interdirai am- pli» progerininantium filorum confervoideorum penicillis co- rnata. Ejus gongylos nemini adbucdum videre contigit, nisi heic referenda corpuscula minima pyriformia intra ipsos pe- nicillos latitantia. In mari Brasiliensi tectum communicavif ci. Tileriut.
Forsan advectìtius. XXIII. CHONDRU. a«.
Sporangia gongylis pyriformibus pedicella-
tis repleta et praeterea : s p o r a e vel g o n g y 1 i nudi ternati immersi ramis thai li frondosi. Frons continua aut articulata, subfiliformis,
varie ramosa, subgelatinoso - cartilaginea. Obserr. Generimi characteres de duplici fructificatio-
nis indole desumtos ipsi videri incongruos minimeque ad- hibendos in litteris monet clar. Mertens, cujus viri aucto- l'itati, inter Algologos summae, cur hac in re non obtempe- remusi raiionem addere consultum videbatur. Ea autem amici aestutnatissimi est sententia : utramque, quam dupli- cem dicunt, in certis Algarum speciebus fructificationem nil sistere , nisi ejusdem organi diversa quoad evolutionem stadia, ita ut minora minusve perfecte efformata corpuscula pro reliquorurn haberi primordiis , atque differentiae, quas notamus , haud ipsi naturae sed observationum potius defec- tui debeant attribuì. Attamen multis iisque sub optimo mi- croscopio iteratis observationibus nobis quidem constat, cer- tas spoiaitim et gongylorum formas ita esse compaiatas , ut in se invicem mutari vix ac ne vix quidem pwssint, imiuo eas et situ et supra thallum distributione originitus diff'erre. Exemplo sint granula subglobosa ternata Chondriarum, quae, in nonnullis speciebus diutius indagata, simplicia atque a se invicem discreia thalli substantiae ita videbantur immersa, |
|||||||
|
Algae. Chondhia. 29
|
|||||
|
ut nec liujus in sporangium metamorphosin, nee ipsorum in
gongylorum articulaiorum, quales sporangia Chondriarum in- cludunt, coaduhationem consequuturam esse possimus ima- ginari. Licet enim varios in efi'ormandis fiuctificationis par- ibus modos natura ampleciatur, in eo tamen sibi constat, ut nil facial, quod ab universis sibique sanciti» legibus ab- borreat. Ita igitur eadem lege, qua in certa pianta gem- mala mere foliiftram, dummodo jam folia praeformaia sint, m gemraam florifciam nunquam mutari videmus, Aigarum quoque gongylos sporasre simplices thallo inspersas . in spo- rangia gongylis referta abire nullibi observamus. Ouod si quia tamen , dum fructitìcationem secundum vegetationis quasi repressae leges explicaret, naturarti eodem modo in sporangiis ac in gongylis nudis efformandis agere perhibe- ret, a nostra sententia baud recederet. Id autem , uti jam in priore observatione monuimus, universatn Aigarum notam praebere videtur, quod quaelibet earum pars in corpuscu- lum propagationi inserviens abire possit. 1. CHOSDHIA PISTSATIFID A.
C. fronde compressa ramosa, ramis subalternis compo-
sito-pinnatifid is, ramulis oblusis callosis , sporangiis ovato- globosis lateralibus in ramulis. Ag. Spec. I. 337. Syst. 201. Esp. t. i32. Turn. Hist.,
t. 20. Engl. Bot. t. 1202. Basis parva, discoidea. Frondes plures, tres ad
octo pollices altae , caespitosae , compressae, fusco-purpu- rascentes, vario modo bi-vel tripinnalifidae, ramis subalter- nis, ramulis ultimis brevibus rotundatis. Sporangia in ultimis ramulis sessilia, ovato - globosa , magnitudine semini» Papaveris, pallida, subdiaphana. Spora e per frondem *parsae, fuscae. In insula IMaragnaniensi inter rejectamenta Oceani lecta.
2. CHONDRIA OB TU SA.
. _ C fronde tereti filiformi pluries pinnata, ramis suboppo-
»itis , ramulis cylindricis truncatis horizon ialiter pateniibus, *porangiis ovatis lateralibus in ramulis. Ag. Spec. I. 340. Syst. 202. Turn, t, at. Engl. Bot,
t. 1201. Basis callosa, interdum repens. Frondes plerumque
plures, tres ad sex pollices longae, carneo - flavescentes, Äarcescentes albidae, rubentes aut roseae , filiformes, tere- *es, superae aut rarius jam ipsa basi in ramos suboppositos divisae, substantia gelatinoso - cartilaginea , lubricae. Rami Uerum subpinnatim ramulosi, ramulis versus summitates fre- quentioribus brevissimis cylindricis truncatis vel subclavatis» |
|||||
|
Amjae. Crio-soaiA.
|
|||||||
|
^o
|
|||||||
|
Fructiiicatio versus ramulorum ullimorum apices sita, spo-
rangiis ovatis sessilibus, sporis ternatis subtiliter im- mersis. In Valore maris inter Soteropolin et Villain dos Ilheos.
3. CHOIDRU THYHSOIDEA. C. fronde filiformi tereti vage ramosa , ramis patentibus
obtusis, ramulis abbreviatis cylindricis clavatisve si:bdisti- chis aut botryoideo - confertis , gongyiophoris intumidis lo- batisque , sporangiis ? — Cbondria papillosa ß., Ag.'Spec.I. 3^5; Syst. 20$.
Fucus tbyi-soideus , Turn. Hist. t. iq.
Basis fibrosa, teres aut coinpressiuscula, ramosa, non-
nunquani elongata atque in frondes laterales abiens. Fron- des basi crassitie pennae corvinae , lereìes, modo indivisae, modo irregulariter ramosae, tres ad quatuor pollices longae. Rami patenies, vage pinnatifidi, ramulis vel subdistiche op- posiiis vel botryoideo - aggregatis cylindricis obtusis vario modo obsessi, quorum alii reliquis crassiores apice plus mi- nus lobali gongylos ellipticos obscuros margine pellucido cinctos includunt. Sp orangia non visa. Substantia pulposo- carlilaginea. Color versus radicem rubens, superne pallide virens, interditm ubique viridis. Dubius de C. pa pillo sae A g. synonymia banc nomine
a Tu mero dato introducendam existimavi. Inter caespiles Caulerpae sedoidis in porta Soleropo-
litano. 4. CHOSDRU OVA US.
C. fronde subgelatinosa teretiuscula filiformi vage dicho-
tónia, inferne nuda, superne ramulis plerumque ellipticis simplicibus undique imbricatis obiecta, sporangiis hemisphae- ricis lateralibus in ramulis. Ag. Spec. I. 348. Syst. 204. Turn. Hist. l.Qi. Engl.
'Bot. 1. 711. Hüjus varietas est: C. ovalis, uvaria: fronde tere-
tiuscula filiformi dichotoma, ramulis simplicibus globosis un- dique sparsis obiecta. Cbondria uvaria, Ag. Spec. I. 347. Syst. 204.
Fucus botryoides, Jacq. Coll. III. t. i3./. 1.
Diff'ert a forma primaria : statara minori, ramentis (s. ra-
mulis) densioribus sphaericis latioribus, exsiccalione vesicu- lae formibus , fronde chartae non adhaerente, colore pur- purascente intensiore. Ag. I. e. Basis discoidea, fibras nonnullas repenies emittens.
Fi'ondes plures, caespitosae, tres ad septern pollices altae, |
|||||||
|
Algae. Chomdria. 31
|
|||||
|
basi teretiusculae et crassitie pennae corvinae, sursum inde
»medio fere vage dichotomae, ramulis ultirnis inferne parcio- nbus, superne congestis, primum subsphaericis dein ovalibus aut cylindricis, unam ad tres lineas longis. Sporangia in a"is individiiis hemisphaerica, dimidium semen Papaveris °equantia, gongylis pyriformibus replela; in aliis gon- Syli nudi ternati subglobosi; utrique gongyli purpurascen- tei>. Color frondis ruber aut purpurascens fuscusve, inter- num virescens; marcescentis sordide virens et denium al- bicans. In Oceano Provinciam Soteropolitanam diluente.
5. CHOSDHIA CLATELLOS A.
C. fronde subgelatinosa filiformi tereti tubulosa ramosis-
sima, ramis ramulisque lineari - lauceolatis subalternis sub- distichis, sporangiis subglobosis lateralibus in ramulis ul- tirnis. Ag. Spec. I. 353. Syst. 206. Lyngb. Hydroph. t. 17.
Turn. Linn. Trans.'FI. t, 9. Hist. t. 3o. Basis minuta, callosa. Frons palmaris aut spitha-
^aea, rubro -rosea, tandem marcescens albo -virens, substan- ce liibricae mollis, tubulosa, basi crassitie pennae corvinae aut tenuior, caule ubique emittente ràmos akernos aut op- Positos patentes subdistichos et similiter duplicato- ramulosos. hamuli ultimi cylindrici, duos ad tres lineas longi, con- icrti, subpinnati aut sparsi. Sporangia in alis lateribus- ^ue ramulorum sessilia, globosa, vertice poro pertusa, tan- dem urceolata, gongylis subglobosis referta. Gongyli a'ii liberi frondis substantiae immersi. Inter rejectamenta maris ad IMaragnanum inventa,
6. CHOSDRIA ACANTHOPHOKA.
C. fronde subcartilaginea filiformi tereti vage ramosa,
ramulis distantibus abbreviatis spinulosis obsila, spintili» *rectiusculis, sporangiis ovatis inter spinulas. Ag. Spec. I. 363. Syst. 209.
P. spiciferus Vahl, Esp.t. \5(). Lamoiir Diss. t.So. 3i.f. 1.
Basis discoidea vel lobata. Frondes ex una radice
P'ures, fusco- purpurascentes, basi vix pennae corvinae cras- sule, substantia fere cartilaginea, quadri- ad sexpollicares, teretes, filiformes. Rami varii, patentes. Ramuli abbre- Vlatl atque spinulis duabus ad quinque erectiusculis apice subaduncis armati. Sporangia inter spinulas ovata; alia o onga et sporas ternatas sparsas equidem non observavi. In littore maris prope Soteropolin supra Corallinam
y'pantiam inveiti ; prope Sebastianopolin : ci. de Langsdorff, lilesìm, Halting, Bey rich. |
|||||
|
Algae. Sphaerococccjs.
|
|||||||
|
3-2
|
|||||||
|
XXIV- SPHAEllOCOCCUS stachh. k.
ESCLUSI!! SPECIEBUS NEMATHECIA AG. ET SPORA* INSPERSA*
FEREKT1BUS. Sporangia subglobosa, congeriem gongylo-
rum aut spora rum nunc sparsarum nunc seria- tarum includentia, per thallum frondosum sparsa. Frons purpurascens, subcartilaginea aut mem-
branacea, explanata aut filiforniis, dichotoma aut pinnata. Ohserv. Partium fructificationis indoles varia: sunt
enim aiiis sporae in sporangiis inclusae simplices, firmae aut gelatinoso - molìes, liberae aut coneatenatae ; aliis gongyli obscuri, quos pro filorum articuiatorum nucleis habeo ; fre- quenter enim talia corpuscula forma subelliptica aut irregu- lari et superficie subtuberculata insignia, muco involuta vel nuda, ex articulis vidi prodeuiitia filorum sporangiis conten- torum ; in aliis ipsi articuli, tegumento cum rtuclep conge- lascente, eructantur. Fila in sporangiis nunc radiatim nunc absque ordine immersa sunt. Sporangiorum debiscentia aut legularis terminalis , poro hiante , aut irregularis lacera. I. SUBCOSTATAE, PLANAE.
1. SPHAEKOCOCCUS VITTATUS.
S. fronde plana stipitata lineari - lanceolata acuta inte-
gra prolifera costata cartilaginea purpurascente ciliata, cilii* apice in sporangia intuinescentibus. Ag. Spec. J. 233. Syst. 312.
Fucus vittatus, Turn. Hist. t. 64.
Fucus ciliatus, Esp. t. 4* J". >• 2. 4»
Frondes e basi callosa orbiculari plures, pedales et
longiores, lineari -lanccolatae , aculae, unguenti latae, costa sursum evanescente percursae, purpureae, semidiaphanae, ex apice, rarius e costa media articulato-prolfferae, ramis lineari-lanceolatis utrinque attenuatis, omni margine obsitae ciliis teretiusculis lineari-ellipticis sat dense sitis, in spo- rangia globosa vel elliptica tumescentibus. In portu Bahiensi, ad insulam Ilaparica et alibi in lit-
tore Brasiliae seplenlrionalìs. 2. SPHÀEROCOCCUS LÜXUKIANS.
S. fronde plana stipitata ramosa luxuriöse prolifera ro-
tea membranacea, laminis lineari-oblongis, lanceolatis cu« aeatisve nervosis, nervi* e slipitibus productaì versus api- •em eyanescenlibuiä» |
|||||||
|
Ai.gae. Sphaerococcus. 33
|
|||||
|
Fuchs luxurians , Mert. in litt.
S. Lactuca var. luxurians, Ag. Spec. I. a32. Syst. 212.
Stipes e basi tenui suborbiculari callosa erigitur tres
ad octo pollices altus carlilagineus compresso-teres, vario modo ramificans atque intrans sub nervi specie substantiam )aciniarum frondis luxuriöse ramosae subdichotoraae aut in inferiore parte, laminis subalterni*, irregulariter pinnatifidae, loseae, tenuis et membranaceae. Laciniae s, laminae lineari- oblongae, lanceolatae aut ctmeatae, antice plerumque rotun- datae aut irregulariter incisae vel prolificationibus novellis ctHatae. Sporangia noncium observala, forsan cilia mar- ginalia infunisela. Ad oras Brasiliae orientali -meridionalis : I'littst. Princ.
■Maximilian ns Wie densis. II. PLANAE, ECOSTÄTAE.
3- SPHAEHOCOCCUS MAXIMILIANI. f
S. fronde plana cartilagineo - membranacea purpurea,
oi-aut tripinnatifida, laciniis linearibus rotundatis , fertilibus Subpinnatificlo-serratis, serraturis incisìs crispulis sporangia subglobosa ferentibus. Mart. Je. select. Crypt, t. 4. Fucus Maximiliani Meri, in lilt, (prim F. decorosus
ejusdem. ) Basis parva, scutellata. Frons inde erigitur quatuor
ad ocio pollices alta, plerumque breviter stipitata, duplicato- Pmnatifida. Ramuli s-pinnulae alterni aut oppositi, lineares, •res vel quatuor lineas lati, versus basin parum angusiali, ineares aut lineari-lanceolati, apice rotundati aut obtusi ; Juniores vel steriles plerumque versus apicein iterum incisi aut dentati, habitumque indtientes alienum, qui varietatis a ci. Mertensio obtusilobae (Rytipblaeae ob tu sii 0- ae? Ag. Syst. 161.) dictae typum praebet ; fertiies utroque inargine in dentes aut seiraturas plus minus aduncas trique- trasve subaequales abeuntes indeque quasi subpinnatifidae. peiraturae apice demum incisae crispulae atque in singula lacinia sporangium unum plurave globosa gerente;». Nu- cieus sporangiis contentus constat fills plurimis articulatis radiatini dispositis, quorum singuli articuli subquadrati gon- gyium fovent obscurum, tandem e pariete fili solvendum. Color stirpis recenti« est saturate purpureas ; siccatae obscu- lloi', sanguineo - nigrescens. Structura pulchra: constat iiimnum cellulis subquadràtis regulariter serialis, quarum l'anetes iterum e cellulis minimis subglobosis componuntur. Ad oj-as Brasiliae orienlalis : Illusi. Princ. Maximilia-
it'is Wiedensis, et ci. Marcus Schröder. Optimas Mertens vommuiiitaoit. v3
|
|||||
|
34 AtflAK. Sj?AEROCOCCÜS.
|
|||||
|
4. SPHAEB.OCOCCUS TEEDII.
S. fronde plana gelatinoso - membranacea purpurascente
lineari vage pinnatifida, laciniis subintegerrimis cilialis, ci- liis subulatis latere sporangia solitaria ferentibns. Ag. Spec. I. 277. Syst. 225.
Fucus Teedii, Turn. Hist. t. 208.
Ceramium Teedii, Roth. Cat. Bot. III. 108. t. 4.
Frons duos ad octo pollices longa, consistenlia gelati-
noso-membranacea, mollis et recens lubrica, colore purpu- rascente , qui exsiccatione in viridem, flavescentem aut palli- dum saepeabit. Basis scutata, promens sti pitem teretius- culum brevem, sursum in frondem linearem unam ad duas lineas latam dilatatum. Hujus laciniae vagae, lineares, acu- tae et acuminatae, indivisae et versus apicem integerrimae, lateribus vero cilia subulata subregulariter emittentes, quibus laterali!er aifixa sunt sporangia hemisphaerica tandem apice pertusa, atropurpurea, congeriem gongylorum pur- purascentium includentia. In oris Brasiliae meridionalis passim, e. g. ad IMarag-
nanuin. Ad Brasiliani quoque legit Dombey (Jierb.Merlensii.) 5. SPHAEROCOCCÜS CEAMISSOI.
S. fronde plana subcartilaginea purpurascente lineari
vage pinnatifida, laciniis linearibus passim dilatatis irregu- lariter ramuloso - dentalis acutis, sporangiis mamillaeformi- bus in tota fronde sparsi« confertis aut solitariis. Mart. Ic. select. Crypt, t. 3. f. 1. Ag. Syst. I. 278. Syst: 225. Icon. t. 6. Basis parvula subscutata. Frons substantia cartila-
ginea aut cartilagineo-membranacea, colore purpurascenti aut purpurascenti-roseo, sex ad decern, si maxima, pollices alta, plana, jam a basi fere subpinnatim vage ramosa, ramis nunc simplicibus nunc ilerum ramulosis, linearibus acutis, duos ad tres pollices longis, unam ad tres lineas latis, abeun- tibus in ramulos dentiformes, dentibus nunc simplicibus nunc bifidis bifurcatisve acutis. Sporangia in margine frequen- tiora, attamen passim quoque in frondis faciebus provenien- tia, solitaria aut congesta, mamillaeformia, ovata, obtusa, referta globulo mucoso gongylorum ellipticorum limbo pellucido cinctorum. Structura aequabilis, gelatinoso-cornea, absque cellulis distinctis. Species hinc proxima S. cervicorni,, quidiffert: ra-
mis magis divisis atque evidentius ceranoideo - dichotomis, ramulis ultimis non spinuloso-dentatis ; bine S. Teedii, cujus certa specimina difficilius distinguuntur, licet diversa sint praecipue: substantia molliori magisque gelatinosa, ramis |
|||||
|
Algae. Sphap.bococcvs. 33
ai'cioribus magis pinnatis et simplicioribus, ratnulis longiori-
us indivisis aut subregulariter pinnato-ciliatis, sporangiis in medio ciliorum ultimorum nee quoque per frondem sparsis. Ad or as Bras'diae meridionalis occidentales : ci. de Cha-
m'«o; Hoelling, III. Princ. IMaximilianus Wiedensis. 6. SPHAEROCOCCUS MAMILI/OSUS.
8. fronde plana hinc canaliculata cartilaginea purpureo-
fuscescente dichotoma, laciniis elongato - cuneiformibus utrin- que sporangiis mamillaeformibus brevissime pedicellatis ad- spersa. Ag. Spec, I. 260. Syst. 220. Tarn. Hist. t. 218. Engl.
Bot. t. 1054. Esp. t. 122. t. 70. (F. alveolatus et F. canaliculars.) Stirps quam maxime polymorpha, distincta fronde carti-
laginea rario modo dichotoma, recta aut crispa, segmentis Canaliculars rotundatis aut acutis, dentatis, incisis aut inte- gerrimis. Color marcesceniis saepe flavescens , praesertim in apicibus. Liectus inter rejectamenta maris in osliis JJuminis Ama-
lonnm. 7. SPHAEROCOCCUS HCL T IP A R TI T U S.
S. fronde membranaceo - cartilaginea punctata dichotoma,
laciniis linearibus cuneatisve, apicibus subdilatatis incisis den- tatisve, sporangiis hemisphaericis submucronulatis per fron- tiera sparsis sessilibus. Ag. Spec. I. 247. Syst. 216.
Basis discoidea. Frons breviter stipitata, laciniato-
dichotoma, tres ad decern pollices longa, punetis in linea* seriatis punctata, roseo - purpurea, essiccata varii eoloris : pallescens, violascens aut riolaceo-nigrescens. Laciniae li- neares, nunc basi angustae, lineares, nunc latiores, semipolli- Ce»n et quod exeedit latae et cuneatae, subregulariter dicho- torriae aut vage incisae et apice solummodo in lacinulas linea- res longas dissecla. Sporangia hemisphaerica, vertice fubirmcronuiata aut integei'rima, per tolam frondem sparsa, ln disco tamen frequentiora , solitaria, opposita aut aggrega- 1a- Nucleus globosus, constans gongylis ellipticis rei difformibus purpurascentibus, muco involutis. Hujus speciei lecta est varietas: S. multip ar ti tus , elongatus, laciniis angustis li-
n<-'aribus elongatis ramosioiibus. Fucus lacinulatus Fahl, granateus Turn. Hist. t. 1x5.
Alia varietas viridi - glauca est : Fucus aeruginosas Tura.
Hist. t. ìaj. 1 i *
|
||||
|
36 Alga«. Sphaerococcus.
|
|||||
|
In oris Oceani ad Selastianopolin: ci. Hoeltìng; com-
municavil ci. Mertens. \ III. FILIFORMES AUT P1NNATAE, COMPRESSAE AUT
SUBTERETIITSCULAE.
8- SPHAEROCOCCUS RAMÜIOSÜS. f
JS. fronde cartilaginea purpurascenti-rosea rage et raul-
tifariam ramosa, ramis primariis campressis , ramulis spar- sis tereii; sculis bidentatis bifurcis aut denticulatis, spoi'an- giis lateralibus hemisphaericis. Mart. Ic. select. Crypt, t. 3.f. 2. Fucus ramulosus, Mert. in litt.
Basis constans fibris nonnullis compressiusculis sim-
plicibus aut hinc inde ramulo denteve uno alterove praeditis, supra saxa, conchas Tei zoophyta marina expansa, uti tota stirps substantiae cartilagineae et colori« purpurascenti-rosei a'it in marcescente albicìi. Frondes inde surgunt erectae tres ad quinque pollices altae, basi pennam columbinam cras- sae, vage et subpinnatim ramosae, divaricatae. Rami sparse vel subalternatim iterum ramulosi, compressi, dimi- diam ad duas lineas , (praesertim in divisionibus) lati. Ra- rnuli sursum crebriores et longiores, subdislichi, uliimi fere teretes, duas et quod excedit lineas longi, bene evoluti bi- furci, saepe autem non nisi bidentati, dente tunc altero ple- rumque minore, sinu inter dentes acutiusculo compresso. Sporangia in latere ramorum aut ramulorum sparsa, rarius terminalia in sinu dentium, convexo-hemisphaerica aut sub- g'obosa, vertice rotundata vel rarissime mucronulo minuto aucta. Nucleus sporarum in hisce sporangiis contentarum globosus. Sporae subpellucidae, pyriformes, ovales, raro subglobosae, sex ad octo in bacillos radiatim dispositos con- Catenatae, minoribus inferioribus. Multis mollis convenit cum S. cervicorni, qui tarnen
*?• Chamissoi propius accedit et a nostro distingiutur: lronde plana, ramulis horizonlalibus subdistichis et fructifi- catione marginali. ^rescit in scopulis maritimis ad Soleropolin , Sebastìano-
polin rei. 9> SPHAEROCOCCUS TRIANGULARIS.
, . . Vp0^ e cartilaginea compressiuscula vel plana lineari
bipinnatiiida, ramulis ultimis distichis aut tristichis bi-vel muUilidis secus ramorum longitudinem positis, sporangiis globosis pedicellatis in ramulis? Species formas duas induens pro diversis babitas, mu-
nente optimo Mertensio, qui fructifìcationes ex opulenta collectione commuuicavit. |
|||||
|
Algae. Sphaerococcus.
|
|||||||
|
37
|
|||||||
|
S. triangularis, bifarius, fronde plani uscula , ra-
ttulis ultimis distichis elongatis rnntlifidis. Thamnophosa Seaforthii, Ag. Spec. I. 227. Syst. 240.
Fucus Seaforthii, Turn. Hist. t. 120. S. triangularis, trifarius, fronde subtriquetra,
ramulis ultimis tristichis minus patentibus bi-vel trifidis. Thamnophora triangularis, Ag. I. e. Fucus triangularis, Turn. Hist. t. 33. Shane Jam. t. 20. f. 9. Gmel. Fuc. t. 8. f. 4. Esp. t. 119. Basis parva, callosa. Frons substantiae subgelatino-
sae corneae, coloris roseo -purpurascentis aut roseo - subfus- Cescentis quatuor ad octo pollices alta, nunc compressiuscula Hunc e tereti triquetra, linearis, basi lineam et quod excedit lata , sursum subbipinnatifido - divisa in ramos nunc (in varie- tale bifaria) subdistichos nunc (in varietate trifaria) magis irreguläres. Ramuli inde prodeuntes primariis similes ast parum angustiores; ramuli ultimi ad jugamentorum marginem Serie nunc disticha nunc tristicha positi, planiusculi (in bifa- ria) vel teretiusculo-triquetri (in trifaria), apice in mucro- nes subulatos duos, Ires ad sex pluresve irreguläres nunc pa- tentes subdistichos nunc irnbricatos excisi. Sporangia glo- bosa, magnitudine seminis Papaveris, in ramulis uitimis pe- dicellata, pedicellis filiformibus ipsa longitudine aequantibus, uum nondum bene evoluta intra mucrones uliimorum ramulo- fura latitantia. Nucleus gelatinosus in basi sporangiorum Constat congerie lilorum articulatornm radiatim erectorum, quorum articuli oblongi circiter sex, inferioiibus minoribus diaphanis vacuis, superioribus intus gongylum pyriformem aut oblongum mucosum srobiculatum limbo pellucido cinc- tum continentibus et tandem rumpendo eruciantibus. In omni littore Brasiliae a Maragnano ad Santos usque.
10. SPHAEROCOCCUS CAR Til. A G IN E US.
S. fronde cartilaginea filiformi compressa purpurascenti-
rosea aut subflavescente decomposito - et subpyramidato- pinnata, pinnis alternis subhorizontalibus , sporangiis oblon- gis mucronatis in ramulis terminalibus. Ag, Spec. I. 187. Syst. 227. Turn. Hist. t. 124. Esp.
t. 1. Seba Th.es. III. t. i02.y. 1. 2. Basis constans fibris nonnullis simplicibus aut ramulo-
*is. Frondes pedaks et bipedales, substantia dura cornea coloreque vario purpurascente, roseo, flavicante vel pallido conspicuae, ex una basi plerumque plures, filiformes, compres- se, inferne lineam ad duaslatae, abunde ramosae, ram is subalternis decomposito - divisis , ramulis ultimis dendroi- deo -pyramidalis passim in sporangia parva ovalia ant ob- |
|||||||
|
38 Algae. Spiiakrococcus.
longa intumidis, quae ideo mucronata apparent. Nucleus
constans gongylis ellipticis minutis rubentibus, quibus fila artieulata inspersa sunt. In mari Brasiliani meridionalem alluente, e. g. prope
Cabo Frio; ad insulam S. Catharinae: cl. Tileshu. 11- SPHAEROCOCCUS COKHEÜS.
S. fronde cartilagineo - cornea distiche duplicato - vel tri-
plicato -pinnata, pinnulis subintegerrimis oppositis patenti- |)U8 obtusis, sporangiis ellipticis lateralibus pedicellatis. Ag. Spec. I. 280. Syst. 225. Turn. Hist. t. 25j. Engl.
Bot. t. 10/70. Species maxime polymorpha dignoscitur fronde essicca-
tone subcornea plerumque rigidiuscula pinnata, fere pectina- ta, ciliis lateralibus oppositis capsuliferis, capsulis ellipticis. Ag. I. e. Varietates sequentes observavi:
S. corneus, nitidus, fronde multoties divisa, seg-
mentis lineari - lanceolatis bipinnatifidis, pinnulis elongatis parallelis linearibus acutis. Focus spinosus, Gmelin Fuc. t. 18. f. 3.
S. Corneas, pinnatus, fronde tripinnatifida, pinnis
pinnulisque linearibus approximatis obtusis. Turn. I. e. f. d.
Occurrit in oris Brasiliae, praesertim meridionalis.
passim, 12. SPHAEROCOCCUS MUSCIFORMIS.
S. fronde subcartilaginea filiformi cylindrica irregulari
ter ramosissima, ramis flexuosis acumine nudiusculo uncina- ti», alibi ramulis spinuliformibus breribus obsitis, sporan- giis globosis in ramulis sessilibus. Ag. Spec. I. 3a6. Syst. 238. Turn. Hist. t. 127. Esp.
t. 93. ett. »63. A. Wulf, in Jacq. Coll. III. t. 14./! 3. Stirps quam maxime polymorpha, cujus character essen-
tialis apicibus constat uncinato - recurvis et dilatatis, plures largitur varietates. Basis e fibris implexis, repens. Frondes inde plu-
res, tres ad sex pollice» altae, teretes, ramosissimae. Ra- mi patentes, vage ramulosi, versus apices attenuati, apici- bus ipsis dilatatis lanceolatis falcatis, ubique, praeter hos apices, ramulis abbreviatis setaceis longitudine inaequalibus sursum paucioribus et brevioribus obsessis. Sporangia globosa, solitaria aut gemina in ramulis sessilia. Color pur- purascenti - rubens, in sicca pianta sordide fusco - rubens. |
||||
|
Algae. Sphaehococcüs. 39
S. musciformis, spinulosus, fronde tenuiore,
ubique rameosissima, ramulis patentibus, apicibus minus distincte falcatis et spinuloso-ramulosis, colore rubro, sub- stantia molliori. Fucus spinulosus, JEsp. t. 34*"
Haec varietas interdum amplos sistit caespites, rami's
densissime implexis pulvinatos. In saxis et conchis ad Sebastianopolin, Soteropolin et
alibi nos ipsi invenimus et ci. de Chamisso, Beyrich -, Ti- lesius. 13. SPHAEROCOCCUS DUMOSUS. f
S. fronde subcartilaginea tereti filiformi ramosissima,
ramis alternis, ramulis ultimis confertis rei subfasciculatis obtusis, sporangiis creberrimis ovato - globosis in ramis ra- mulisque sessilibus. Fucus dumosus, TVLert. in litt.
Basis incrassata, callosa, emittens fibras nonnullas sub-
dentatas aut simplices. Frons erecìa, tres ad sex polliccs alta, filiformis, ima basi vix pennam merulae crassitie ae- quans, altitudine unguis vel pollicis indivisa, dein in ramos plures subalternos erecto - patentes abiens. Rami inferne subdenudati aut ramulos breves subsimplices emittens, su- perne cornati ramulis numerosis atque subfasciculatim ramulo- S1s, ramulis hisce ultimis divisis atque interdum fastigiatis obtusis. Sporangia crebra, in ramulis ultimis atque in ramis sparsa, lateralia, solitaria, ovato-globosa aut globosa, ratione totius stirpis majuscula, tandem apice rumpentia atque nwcleum gelatinosum eructantia gongylorum pyriformium majusculorum et muco diaphano cinctorum. Color totius plantae dilute purpurascens ; marcescentis sordide flavescens aut flavescenti-fuscescens. Substantia haud ita duro-Carti- laginea. In oris Brasiliae meridionalis, inter Sebastianopolin et
Soteropolin: Illust. Princ. Maximilianus TVìedensis. Com- ìnUnicavit ci. Mertens. 14. SPHAEROCOCCUS MI CR O C O C C Ü S. f
S. fronde tenui cartilaginea tereti filiformi ramosissima,
ramis vagis, ramulis ultimis subbifidis subfastigiatis, spo- rangiis subglobosis solitariis, geminatis aut plerumque ter- natis toti frondi, frequentius ramulis inspersis. Fucus micrococcus, Mert. in litt.
Frons tenuis, pulchella,habitu quasiCallithamnion aut
Cerami um referens, duos ad quatuor pollices alta. Basis constans fìbris nonnullis brevibus expansis. Frondis basis |
||||
|
40 AlGab. Sphaerococcus.
|
|||||
|
tertiam circites Kneae partem crassa,, inde divisa in ramo»
plures erectos vagos itertun decomposito -ramulosos, ramulis teretibus vagis aut subalternis, ultimis breviter bindis aut bifurcis, cruribus cylindricis aCutis rcctis aut subflexuosis. Sporangia subglobosa ajjt hemisphaerica per totam fron- dem obvia , attamen in ramulis superioribus multo frequen- tiora, sessilia, raritis solitaria aut gemina plerumque terna, nunc a se invicem distincta, nunc confluentia et quasi spo- rangium unicum bi-aut trilobum constituentia. Nucleus inclusus subglobosus, constans sporis minutissimis gelatina involutis atque plerumque in bacillos seriatis. Substantia cartilaginea. Color purpurascens aut purpurascenti-roscus, xnarcescentis e flavescenti et purpurascenti varius aut flaves- centi-fuscus fulvusve. In Oceano ora Brasiliae meridionalis allnenti : Illust.
Maximilianas Princ. Wiedensis, cl. Kulenkamp et Schröder ; el. Mei-lens communicavit. 15. SPHAEROCOCCUS CONFERVOIDES.
S. fronde cartilaginea lereti filiformi vage ramosa. ra-
mis elongatis subindivisis obsilis ramulis utrinque attenuatis sparsis patentibus, sporangiis subglobosis sessilibus ubique per tballum sparsis. Ag- Spec. 3o3. Syst. 232. Turn. Hist. t. 84. Stachh. Ner.
t. 8. Esp. t. 92.
Basis discoidea, callosa. Frondes inde prodeunt plerumque plures, teretes, filiformes, semipedales, pedales et longiores, basi pennae corvinae crassitie, apice longe subulatae , vageramosae, r ami s primariis subindivisis elon- gatis patentibus uti truncus primarius basi et apice attenuatis, passim obsessis ramulis nunc subsecundis nunc confertis nunc sparsis pariter subulatis et utrinque attenuai is. Sporangia hemisphaerica aut subglobosa , sessilia , per frondem ubique sparsa, farcta gongylis irregulariter ellipticis aut oblongis muco cinctis per porum terminalem tandem eruciandis. Color purpU,arcenS aut viridi-violascens, marcescentis tandem albicans. In Oceano Brasiliani meridionalem alluditi.
16. SPHAEROCOCCUS S A h I C O RISTIA.
S. fronde articulala, articulis clavatis proliferis M.ert. Mspl. Ag. Spec. I. 3o3. Syst. 232. Icon. Alg. t. 8. Frondes cartilagineae, aggregatae, palmares vel ultra,
ai liculis uncialibus teretibus . e basi tenuissima sensim in- crassaìis et ila clavatis, apice excavatis et e centro emitten- tibus duos ad quatuor novos articulos inferioribus similes, supremos saepe breriores, plerumque geminos, altero minori. |
|||||
|
Algae. Dei.essv.iua. 41
|
|||||||
|
Substantia ad Caulei'parum accedit. Sporangia lateralia,
crebra, hemisphaerica, structura fere uti in praecedente. Co- lor exsiccatae sordide albus, sporangiorum atropurpureus. ■Ag. I. e. In oris Brasiliae meridionalis : ci. de Chamìsso ; ci.
viertens commanieavit. |
|||||||
|
XXV. DELESSERIA iajiouh.
Fructificatio duplex. Sporangia subglo-
bosa congeriem gongylorum aut sporarum in- cludentià, praeterea sporae solitariae aut ternatae aut gongyli per thalluni frondosum sparsa. Frons rosea, membranacea, explanata, costata
vel ecostata, lobata, stipitata. Sporae sparsae, sae- pius pinnulis distinctis (sporophyllis Ag.) immersae. Sporangia sessilia aut pedicellata. 1. DELESSERIA LACIIIATA. f
D fronde ecostata crassiusculo-membranacea laciniato-
ramosa aut palmata, laciniis sublinearibus obtusis subproli- feris, sporangiis marginalibus hemisphaericis immersis. Sphaerococcus, Ag. Spec. I. z<j1. Syst. 23o.
Fucus, Turn. Hist. t. 69. Esp. t. 140. Engl. Bot. t.
1068. Stackh. Ner. Britt. t, i5. Basis callosa, discoidea. Frondes pnlcherrime san-
guineo-roseae , tres ad sex pollices altae, membranaceo- (,artilagineae jam ad ipsam basin laciniato -divisae , laciniis ultimis sensim angustioribus leviler rotundatis truncatisve, «onnunquam proliferi», inlegerrimis, crenuJatis aut dense "rabriatis. Sp o r an già bcmisphaeiica, minuta, ciliis mar- Smalibus immersa, sporas subglobosas rubentes foventia. praeterea adsunt sporae per totani frondem passim sparsae. Marcescens albescit. Crescit in scopulis ad Ilheos et Soteropolin, in Provincia
tiahiensi. 2. DELESSERIA LACERATA.
t>. fronde ecostata tenuissime membranacea et venosa
suodiebotoma, laciniis linearibus obtusatis margine crispo »cinulatis undulatis, sporangiis sparsis aut submarginalibus "eniisphaericis immersis. -<■%. Spec. f. 184. Syst. 251. Turn. Hist. t. 68. Engl.
Bot. t. 1067. Esp. t. fr;f. 4. |
|||||||
|
42 Algae. Amassia.
Differt a precedente : fronde multo teneriore profun-
dius atque ad normam dichotomiae evidentius divisa, neque palmata, segmentis linearibus tenuissime Tenulosis, margine ut plurimum lacinulato-crispo, attamen nonnunquam integer- rimo , sporangiis non solum marginalibus. Cresca in mari Provincias australiores diluente: ci. de
Chamisso. 3. DB1ESSEKIA P L O C A MI UM.
"• fronde membranaceo - cartilaginea compressa tripli-
cato -ve! quadruplicato - alterne ramosa, ramulis ultimi» falcatis et pectinatis, sporangiis globosis lateraliter adnatis. ■Ag. Spec. I. 180. Syst. a5o. Tarn. Hist. t. 5q. Engl. Bot. t. 1243. Gmel. Fuc. t. 16. f. 1. Esp. t. 2. Fior. Dan. t. 1593. Pianta pulchro colore purpureo, exsiccatae intensiore,
conspicua, uti praecedentes species quatuor ad sex pollices a|ta> dimidiam lineam in basi lata, quae b a si fibrosa in- nititur, multoties pinnatifida, laciniis ultimis subunilateribus pectinatis. Sporangia magnitudine seminis Papaveris ad latera ramorum, praesertim superiorum, sessilia. G on g y li praeterea subannulati, mucoso limbo cincti in ciliis minutis lanceolatis ramis superioribus adnatis, quae ut plurimum di- versis speciminibus pertinent non sporangiophoris. In oris Brasiliae australioris passim.
XXVI- AMANSIA LAMOUB.
Sporangia: apices lacinularum frondis intu-
midì, sporis gelatinosis referti. Frons membranacea, plana, pinnatifida, rosea
vel purpurea, costata, transversim regulariter striata cellulis hexagonis regulariter seriatis. 1. AMANSIA MÜLTI5IDA.
. fronde membranacea costata tripinnata laciniis linea-
ribus , apicibus revolutis. — Lamour. Bull. Philom. Mai
»809. t. 6./. C. D. E. Fucus lineatus, Turn. Hist. t. 201.
A a^a Pulcnerr"na» e basi scutata frondem erigit
qua» ad decern pollices altam nitide roseo - purpuream, ex-
siccatae tandem et vetulae albidam. Stipe* teretiusculus crassitie culmi graminei unguem circiter altus sursum tran- siens in irondis ramos costas ibidem constituens atque ver- sus apices evanescens. Rami subalterni, bipinnati, hinc jnde in latere proliferi, divisi in pinnas pollicares et sesqui- |
||||
|
Aj.gae. Focus. 43
pollicares regulariter et subpectinato-pinnatifidos, pinnis
secundariis s. iaciniis linearibus obtusis aut rotundatis, li- »leam. unam v. dimidiam latis atque in lacinulas lineares oppo- sitas subaequales patentes sectis. Lacinulae hae apice nunc integrae nunc in denticulos duos , tres quatuorve sectae re- volutae, tandem in sporangia dilatantur solitaria aut con- glomerata subglobosa, continentia congeriem sporarum simplicium haud ita frequentium gelatinosarum subdia- phanarum. Tota frons constructa cellulis hexagonis in lineas transversas dispositis aliis duplo longioribus cum aliis mi- Qoribns seriatim alternantibus. In mari Brasiliani orientali - meridionale in diluente:
Com, de Flemming, Adalb. de Chamisso. XXVII. FUCUS ra«B. AG.
Sporangia in thallo frondoso tuberculosa,
tuberculis numerosis poro pertusis includentibus glo- merulus fibrarum articulataxuni intermixtis gongylis oblongis aut pyriformibus muco circumvoìutis. Frondes filiformes aut foliaceae, plerumqxie di-
chotomae, saepe poris mucifluis praeditae, vesicülis immersis vel nullis, colore plerumque olivaceoj (e fibris longitudinal ibus arctissime compactis con- stantes). l. rucus vESicuiiOsus.
F. fronde plana costata dichotoma integerrima lineari, vesicuHs geminis globosis, sporangiis terminalibus. Ag. Spec. I. 87. Syst. 275. Esp. t. 12. i3. 83. 84. Tum.
Hist. t. 88. Conf. Martius, de fuci vesiculosi incremento in N. Act.
Acad. Car. Leop. IX. 2i5. e. ic. * Species quam maxime polymorpha, cujus varietates ad
oram Brasiliae inventae sunt: F. vesiculosus, Tolubilis, fronde spiraliter torta
evesiculosa, receptaculis elongatis, A g. I. e. p. 8g. F. vesiculosus, linearis, fronde angusta evesicu-
Josa, receptaculis elongatis lineari-lanceolatis acutis. Ag, h c- p. 90. Esp. t. 146. Basis callosa. Frons pedalis et sesquipedalis, linea-
r's, dichotoma, angulis acutis, subfastigiata, costa utrinque elevata percursa, vesiculis geminis hemisphaericis immersis ad costae latera, intense olivacea, sicca nigrescens. Spo- rangia turgida, terminalia, solitaria aut gemina, ovata, ob- tnsiuscula, vel aouta. |
||||
|
44 Algae. Ctstoseira.
|
||||
|
Inter rejectamenta maris in portu Sebastianopolitano et
Soteropolitano. 2. FUCUS NODOSüS.
F. caule compresso vesiculis innatis hie illic inflato, re-
ceptaculis lateralibus distichis pedunculatis pyriformibus. Ag. Spec. I. Q5. Syst. 275.^ Turn. Hist. t. 91. Engl.
Bot. t. 570. Flor. Dan. t. 146. Esp. t. 7. 60. 164. Frons e basi conica duos ad quatuor pedes longa,
duos ad quatuor lineas lata et in vesiculas oblongas in- terdum fere digiti crassitie inflata, subdichotoma, olivaceo, exsiccata nigra, sporangiis linearibus, oblongis aut ple- rumque pyriformibus. In ora Brasiliae orientalis: cl. Tilesius.
XXVIII. CYSTOSEIRA ag.
Sporangia loculosa, tuberculata, tuberculis
pertusis includentibus gongylos subsolitarios aut paucos gelatina involutos filisque articulatis immer- sos, in thallo frondoso axillaria aut terminalia. Frons caulescens, caule fibroso - subcartilagi-
neo. Folia pinnata aut dichotoma, inferiora expla- nata, superiora filiformia in vesiculas concatena- tas turgida, absque poris mucifluis. Color fuscus rei nigricans. 1. CYSTOSEIRA FIBROSA.
C. foliis inermibus filiformibus ramosissimis, vesiculis
innatis ovato - ellipticis subconcatenatis receptaculis filiformi- bus terminalibus. Ag. Spec. I. 65. Syst. 285. Turn. Hist. t. 209. Engl.
Bot. 1969, Stachh. Ner. Britt. t. 14. Basis calloso-scutata. Frons tripedalis et ultra. Cau-
li s strictus, teres, basi penhae cygneae crassitie, sensim attenuatus, e foliis inferioribus diffractis veluti tuberculis inferne nodosus , utrinque emittens f ol i a disticha, alterna, cauli simiua sed tenuiora, in nova foliola per plures series divisa, quorum summa setacea , plana «esquilineam longa et simplicia, vel unguem longa et bifurca. Vesiculae in su- periore parte foliorum innatae, ellipticae, fructus Viciae magnitudine tres vel quatqr concatenatae vel interdum solita- riae, saepe foliolum emittentes. Receptacula in foliis terminalia, uncialia et ultra, filiformia, tnberculata. Color |
||||
|
Al.GAE. SaBGASSUM. 45
|
|||||
|
flavescenti - olivaceus, exsiccatione nigerrimus ; substantia co-
riacea, exsiccatione rigida. Ag. I. e. In Oceano Gujanam diluente: Aublet.
2. CìSTOSEIRA ABROTA5IFOLIA.
C. fronde pinnata, foliis distichis planis decomposito-
pinnatis integerrimis, pinnis erectis obtusis, vesicuiis ellip- ticis solitariis emiitentibus receptacula spiniformia conglo- merata. Ag. Spec. I. 63. Syst, 284. Stackh. Ner. Britt. t. 14.
Lamour Diss. t. 34- 35. C. abro t a nif olia, patens, foliorum pinnis divari-
catis. Ag. Species facile dignoscenda : fronde ancipiti pin- nata non dicholoma, foliis insigniter crassis non costatis, pinnis integerrimis erectis, vesicuiis magnis ellipticis, recep- tacula proferentibus plerumque sessilia conglomerata pinifor- mia fere ramosa. Ag. I. e. In oris Brasiliae orientalis ad Cabo Frio: de Chamisso,
Tilesias. XXIX SARGASSUM ag.
Sporangia loculosa, tuberculata, tuberculis per-
tUsis, includentibus gongylos subsolitarios aut pau- cos gelatina involutos absque inspersis filis articula- tes, in thai lo frondoso axillaria aut terminalia. Frons caulescens, caule fibroso - sub cartilagineo
subfiliformi alternatim ramuloso, ramulis folia, vesi- culas et sporangia ferentibus. Folia distincta petio- lata membranacea, saepe poris mucifluis. Color fuscus. 1. SARGASSUM VULGARE.
S. caule compresso, ramulis abbreviati» distichis simpli-
j^bus, foliis lineari - lanceolatis lanceoJatisve dentatis, vesicu- ls globosi» in pedicellis planis, sporangiis cilindricis race- mosis. Ag. Spec. I. 3. Syst. 293.
Fucus natans, Tarn. Hist. t. 46. exclus, synon. Lìnnaei.
,. Basis primum carnosa, tandem lignescens, conica vel 'scoidea. Frondes ex una radice plures, dimidium ad uos tresve pedes longae, oliraceae, post exsiccationem aliae !vaceo -fuscae aliae fusco -nigricantes rursus madefactae di- te umbrinae. Caul is compressus passim, praesertim in * rte superiore, setulis minutis exasperatus ; simplex aut sur- 01 bifidus, serie disticha exserens ramnios breves angulo |
|||||
|
Algak. Sahgassum.
|
|||||||
|
46
|
|||||||
|
fere recto exeuntes. Folia in ramulis scssilia vel brevissime
petiolata, alterna, disticha, lineari-lanceolata vel angusto-lan- ceolata, plus minus distinct« dentata vel subserrata, dentibus acutis, per medium nervo instructa, poris mucifluis sparsis vel subquaterna serie dispositis pertusa. Vesiculae inter folia sparsae, in pedicellis planis, globosae , magnitudine nuclei Cerasi minoris. Sporangia vel in ramulis vel raro in ipsis caulibus racemosa, subsessilia, cylindrica, acutiuscu- la, saepe subtorulosa, simplicia aut bifida. Stirpis quam maxime polymorphae formas distinguimus
sequentes a vulgari diversas : S. vulgare, tenuifolium, Ag. frondibus laxioribus,
foliis tenerioribus fere pellucidis crebre porosis, exsiccatis magis fuscis , vesiculis longius pedicellatis. S. vulgare, polyphyllum, Mert. in litt, ramulis
foliiferis densis, foliis abbreviatis lanceolatis minus conspi- Cue denticulatis, vesiculis parcis, sporangiis tenuibus. S. vulgare, oxyodon, Mert in litt, ramulis folii-
feris sparsis abbreviatis, foliis lineari - oblongis profunde et subsinuato-dentatis, vesiculis parcis subracemosis, sporan- giis tenuibus abbreviatis. S. vulgare, acanthocarpos, Turn, forma prae-
cedens, sporangiis spinulosis. S. vulgare, laxurn, Mert. in litt, fronda elongata
diffusa laxa inferne denudata, ramulis elongatis sparsis , fo- liis augustis linearibus acuminatis subdenticulatis, vesiculis frequentibus subracemosis, sporangiis elongatis subcorym- bosis. In ore Brasiliae passim, a nobis et a ci. viris de Langs-
dorff. de Chamisso, Schröder et Tilesius observatum. 2. SARGASSUM MA XIMI L I ANI. f
S. caule teretiusculo subdiviso laevi, ramulis vix uliis,
foliis in caule subdistichis lineari-oblongis obtusis inaequa- liter acute et subsinuato-dentatis apice rotundato denticula- tis, vesiculis globosi«, sporangiis—-? Fucus Maximiliani, Schrad. in Gott. Arn.. 1821. 7»2.
Caulis sesquipedalis et longior, in ramos similes
hmc inde divisus, teretiusculus , uti tota stirps obscure fus- cus. rolla alternatim e caule ramisque provenientia, sub- approximata, brevissime petiolata, sesqui- et bipoUicaria, nervo per medium decurtante firmata, lineari: oblonga, obtusa, dentibus acutis inaequalibus antice brevioribus si- nuoso-excisa, apice rotundato dentibus minoribus instructa. Vesiculae globosae, magnitudine grani Piperis nigri, lae- vigatae, axillares, solitariae vel geminae, pedicellis brevibus teredusculis suffultae. Sporangia non detecta. |
|||||||
|
Algae. Sahgassum.
|
|||||||
|
47
|
|||||||
|
Affine S. vulgaris varietati acanthocarpo, S. la-
tifolio et S. ilicifolio sed ab omnibus sructura frondis et foliorum diversum. In Ultore Brasiliae inter Sebaslianopolin et Soteropolin
delexit Ser. Princ. Maximilianus Wiedensis ; cl. Schrader communicavit. 5. SAHGASSUM STENOPHIILBI. f
S. fronde a basi ramosa flaccida, caule angulato - com-
pressiusculo laevi, ramulis sursum decrescendo minoribus, foliis linearibus basi cuneatis acutiusculis integerrimi« vel undulato - subdenticulatis obsolete porosis, vesiculis longe pedicellatis parcis globosis, sporangiis torulosis racemosis Vel cymoso - fastigiatis foliis intermixtis. Mart. Ic. select. Crypt, t. 5. Fucus stenophyllus, JVLert. in litt.
Basis: callus crassus, fascus, conicus, caul es emittens
plures pedales et sesquipedales angulato - compressiusculos laeves obscure fuscos siccitate nigricantes, ima basi divisos vel raro simplices rectos aut inter ramulos anguloso-flexos. Ramuli foliiferi alterni, longitudine sursum decrescentes, angulati. Folia linearia, pollicem et sesquipollicem longa, nunc lineam unara nunc duas tresve lata, in slerilibus ple- rumque latioraj versus basin cuneato - attenuata , apice in acumen breviter pyramidatum desinentia, vel mucronulo brevi e nervo per medium decurrente producto instructa, poris mucifluis subtilibus pertusa, margine integerrima aut passim denticulo uno alterove praedita, pleraque in ramulis subalter- natim sparsa, nonnulla in parte inferiore racemorum, alia passim bifida, laciniis similibus. Vesiculae globosae, magnitudine seminis Lentis, rariores, plerumque solitariae sparsae in basi racemorum, pedicellis compressis superne "onnihil incrassatis duas ad quatuor lineas longis suffultae. Sporangia in superiore frondis parte axillaria , pedun- culis circiler lineam longis suffulta, disposita in racemos ninc bifìdos atque pedicellis aggregatis subeymosos, nunc n]agis elongatos atque subpaniculatps, pedicellis brevibus; Slngula unam ad quatuor lineam longa, cylindrica , torulosa, acuta, interdum apice bifida. Tubercula muco pauco turgi- "ai in quo gongyli seni vel octoni subglobosi vel ovato- globosi obscuri coìoris gelatina teneriore obvoluta nidulantur. Formae hujus speciei memorabiles sunt : S. stenophyllum, cymosum, ramulis sursum sub- Pyramidato-brevioribus, foliis inferioribus aut caulium steri- lum lineari-lanceolatis , sùperioribus angustia ligulaeformi- us5 sporangiis bifidis aut dichotomis crebris subfastigiatis. «argassum cymosum, Ag. Spec, I. 20. Syst, 3oo. |
|||||||
|
Sargassum.
|
|||||||||
|
AlGAE.
|
|||||||||
|
48
|
|||||||||
|
S. stenophylum angustatum, frondibus elongatin,
ramulis abbreviates subaequalibus aut pyramidato - breviori- bus, foliis omnibus angustis saepe elongatis bi-vel tripolli- caribus , sporangiis parcioribus decurtatis. Sargassum vulgare integrifolium , (specimina brasiiien-
sia) Ag. Spec. I. 6. Species habitu compio subrcgulariter disticho laxiore
roolliore foliis angustis tenuibus atq'ue, auctore oplimo Mer- tensio, eo praesertim a Sargasso vulgari (semper exsucco), cujus nonnullas formas simulat, distinguemla, quod certo tempore valde sit mucosa, ita ut siccata vix unquam deglutinari et emolliri possit. Fucum lendigerum, Tarn. Hist. t. 48.
hue referendum esse e litteris clar. Mertensii, speciem
nomine le n tigeri dusignantis, conjicio, Crescit in Oceano atlantico ad oras Pròvinciarum Ba-
hiensis, Sebastianopolitanae et S. Pauli: ci. de Langsdorjj, de Chamisso, Hoelting, Bey rich et nos ipsi. 4. SARGASSUM ESPERI.
S. caule compresso, foliis elliptico-lanceolatis dentatis,
vesiculis superioribus ovaiibus. Ag. Spec. I. g. Syst. 29Ü. Fucus lendigerus, Bsp. t. \5-?
Caulis tripedalis et ultj,*a, crassitie pennae corvinae, filiformis , compresso - planus, pinnatus. Folia disticba, brevissime petiolata, nervo, qui tarnen saepe obsolelus, per- cursa , elliptico - lanceolata , obtusa, spinoso - dentata , nee, uti pingit Espevus, serrata, poris crebris pertusa. V e s i- culae inferiores subspbaericae, magnitudine Pisi, superio- res et rameae sensim minores, ellipticae vel puriformes. Fructus ignotus. Color foliorum fuscescens, Ag. I. e. In littore Brasiliae orientalis: ci. de Chamisso, qui spe-
cimen benevole communicavil. 5. SARGASSUM FOLIOS Ulli.
S. caule tereti laevi parum supra basin frondoso, frondi-
bus elongatis dense stipatis, foliis oblongis, obovatis lanceo- latisve basi subdimidiatis integerrimis subundulalis subco- riaceo-ngidis non porosis, vesiculis creberrimis geminis ternatisque, sporangiis? — Mert. in lut. Frons duos pedes longa, nonnullis S. vulgaris formis
similis, attamen notis datis bene distinguenda, praeserliin foliorum, quae pollicem et quod excedit longa, tres ad quin- que lineas lata, textura crassiore rigidiore. In oris Brasiliae (et in sino. Mexicano) : cl. Mertens.
|
|||||||||
|
AtGAF. SaRGASSUM. 49
|
|||||
|
6. SARGASSUM BACCIFERÜM.
. S. caule tereti ramosissimo, föliis linearibus acutis serra-
"s> vesiculis globosis mucronatis pedicellatis, pedicellis te- retibus, sporangiis? — Ag. Spec. I. b. Syst. 294. Spix u. Mart. Reise Vol. 3»
i382. —- Humboldt Relat* hist. Fbl. 1. 202.
Fucus natans L,. Esp. t. 23. Ruiz, de vera faci natanlis fructificatione. NLatr. 1798. e. ic.
F. baeeiferus , Turn. Hist. t. 47. Basis ignota. Frons ramosissima, in caespites lon-
go* saepe plures pedes metientes effusa, ferrugineo -fusca, post exsiccationem denuo madefacta intensius ferruginea. Caulis teres, flexuosus, ramosus, ramis ramulisque sub- fastigiatis. Folia alternatim sparsa, linearia , acuminata, basi attenuata , acute serrata, nervo medio costata. V e s i- culae solitariae, binae ternaeve in pedicellis teretibus spar- ge, magnitudine grani Piperis nigri, interdum apice folii- ferae. Fruclifìcatio nondum detecta. -Absque radicibus nutans amplissima in regione occurrit,
quam medio quasi inter Europain et novum t err am continen- tem, a gradii latitudinis borealis 3a ad 16 usque interque tneridianos circulos 38 et 44 a Parisiis patentem nautae lusi- lunicì et hispanici nomine mar de Sar gazo s, maris fncorum salutant. apparent hie, et qnidem in parte scplenlrionali frcqiientius, vel plantae solitariae, rarae natantes in gurgitc vasto, vel largissimi caespites in prata fluctuanlia coacervati. iMaltae sunt de hujus vegetabilis pàtria opiniones, aids Perhibenlibus, algam a vehementiore in plaga boreali fluc- tunm motu e vado quodam diripi atque per Oceanum vago circaitu agi, aliis scopulos maritimos Fioritine et M.exici P>'o vera ejus patria habentibus. Vàdam illud fncorum in wliludinis borealis gradu 28 adesse plures nautae lusilanici, ln Oceano cursilanles, mihi ajfirmaverani, addentes, bellua 7n"i'uiu in vadis sese volventia fucos avellere, ut ìis vescan- n,r> sed nullum ejus cerium vestigium in mappis geographic
CLS "ivenio, nee liquet, quomodo fiat ut Oceani ipsius motu anta copia Sargassi discindalur, qnum tam alto in mari hoc
vadum silum esse supponi debeat, ut mutato aquarum colore non prodatur. Terlia est ci. Agardhii sententia, statuentis, "rgassum bacciferum nil videri, nisi S. vulgaris in profunda
cJf'scentis partes superiores ab undis divulsas. Ci. Al. ab
"mboldl auctor est, duo fncorum vada in mari atlantico
,P^jntrìonali sita esse: alteram inter circulos paralleles 25
0(1 bor. et inde a meridiano 38mo (primo per Paris, specul. hr'f>RA BRASI!.. I. 4
|
|||||
|
50
|
|||||||||
|
at.gab. Sargassi;:«.
|
|||||||||
|
ducto) versus Occasum ; alterum idque multo minus inter
gracilis 32 et 26 lat. bor. distantia 8o lene, marit. a meridiano insiilarum bahamensium, versus Occasum. 7. SAEGASSÜI TURBIHATÜI AG.
S. caule teretiusculo, ratnis simplicibus sparsis, foliis
peltatis in vesiculam coronatam dehticulatam inflatis , sporan- gus racemosis cylindricis vel clavatis, simplicibus bifidisve. ~dg. Spec. /.41. Syst. 3o8. Sloane Jam. t. 20. f. 6. Esp.
t. 9. Turn. t. 24. Basis discoidea. Caules saepe plures ex una radice,
pedales et bipedales , crassitie pennae corvinae , teretiusculi, obsiti ramulis simplicibus alternatila sparsis sursum brevio- ribus. Folia in petiolo compresso sparsa, peltata, infiala m vesiculam turbinato - triquetraru illorum margine alatam et dtìntlcuratam, poris mucifluis pertusam. Sporangia ra- mosa , subfastigiata, teretia vel subclavata. Color totius al- gae olivaceo-f'uscus. Inter rejectamenta Oceani in Provinciarüm Brasilia''
septentrionalium littore passim, e. g. prope Balaam inven-
tum ; vix advectitium videtur, quum in mari ant ilia no
crescat. |
|||||||||
|
OBSERVATIO GEOGRAPHICA.
Inter 79 species Algarum hac in Flora enumeratas e Ge-
latinosarum ordine 3 , e Filosarum 17 et e Frondosarum 59 habemus. Paucae Brasiliae oras solummodo patriam agnoscunt, plurimae per vastissimam Oceani plagam dispersae habitant, quarum aliae Florae submarinae septentrionali, aliae tropicae propriae sunt. Inter Confervoideas, si Bryopsin Rosae et Confervam fascicularem, Indiae occidentali proprias excipias, nulla est, quam in Europa desideramus. E Fucoidearum ordine ea genera numero praevalent, quae cl. Agardh Flo- rideas ob colorem roseum vel purpureum nuncupavit; pau- ciores adsunt colore obscuro tinctae. Zonariae et Sphaero- cocci hos inter latitudinis gradus reliquis frequentiores vi- dentur. Hujus ordinis genera mere australia aut tropica in Brasiliensi Oceano reperta sunt: Alysium, Caulerpa, Aman- sia; reliquorum species per septentrionales regiones quoque sunt dispersae. Fucoideas sibi hue usque proprias Brasilia vindicat l3, totidemque cum aliis regionibus tropicis partici- paturj rcliquas cum oris Europae. |
|||||||||
|
ORDO SECÜNDÜS.
EICHENES.'
DESCRIPSIT
FRANCISCÜS ESCHWEILER M. D. |
|||||
|
4 *
|
|||||
|
\
|
||||
|
J
|
||||
|
ORDO
|
|||||||
|
SECUNDüS.
|
|||||||
|
L I C H E N E S.
Plantae (acotyledoneae s. nemeae Fries),
agamae, cellulosae, arrhizae, terrestres, hygrometri- cae, perennes, solenniter e strato duplici: medullari vel yesiculoso - celluioso vel tubuloso - fibroso et cor- ticali discolori subinde perfecte celluioso. Apo- thecia e priori oriunda, thallo posteriora, nucleum gerentia gelatinosum sporigerum, in altioribus plano- expansum. Sporae rariores, ut plurimum annulatae et cellulosae, seriatae, nudae rei thecis sparsis the- Gidisque inclusae. Obsery. Conveniunt Lichenes solummodo cum
-Al gis aquaticis defectu radicis rei organi analogi, nu- trimentum superficie integra haurientes, differunt ao iisdem imprimis vita terrestri 5 hinc caeterae diffe- rentiae fructus, coloris, hinc praeterea, cum nutri- mento praecipuo non immersi sint sicut Algae, in- fh*it illos natura strato, licet simplicissimo analogo- CfUe epidermidi plantarem perfectiorum, singularis tarnen indolis et pro organo familiae essentiali ha- bendo, ad aquam hauriendam, colligendam, asser- vandam. Distinguitur hoc stratum in frondosis, nonnullis-
que crustaceis, neque Stereocaulo, ne vix quidem Vollematis nonnullis speciebus exceptis, structura |
|||||||
|
54 -LtCHEHES.
cellulosa, cellulis saepius, praesertim in Stictis,
Peltigeris, Solorinis, Collematibus (Lep- togiis et Mallotiis), perfecte hexagonis, (quas cave ne in' crustaceis pro residuis epidermidis habeas matricis, rarius solummodo inLichenibus hypophloeo- dibus aetate etiam prorectiore strati corticalis vicem gerentis) • in crustaceis plurimis colore tantum subinde nonnisi post frictum conspicuo, eoque deficiente sae- pius idem vix dignosciturj in pulyerulentis, yeris et spuriis; prima juventute evanidum; in aliis yix non to- lum thallum sistens, qui aetate dein provectiore rei in loco natali inaequabili bine inde stratum corticate prodit; id quod imprimis in Trypetheliaceis nonniillis r:obseryatur, quorum ad verrucas efforman- das stratum medulläre circa apothecia se colligere videtur, nee non in Graph idei s nonntdlis tropicis, quarum apothecia nigra strato albido vel colorato ob- tecta sunt. Distinctio dispositioque Lichenum difficillimac,
quippe qui omnium plantarum diversissimo solo con- tenti, hiijus insimul potestati omnium maxime ob- noxii sunt j praeterea ob naturam plurium constanter parasiticam, eorundemque proclivitatem ad naturam fungorum, ut apothecia non raro sine thallo oriantur, vel eadcm unius speciei in thallo alterius vigeant. Characteres generum primarios a fructu desumen-
dos esse, nunquam dubitavi; ctiam generimi quodyis in sequentibus expositorum charactere quodam fruc- tificationis distinctum videbis ; quod vero olim innuit sy sterna tum pater Caesalpinus, divisiones pianta- rum snperiores ex organis vegetationis deducendas esse, quodque hodierne probatum est divisionibus quamyis yacillantibus vascularium in endogenas et exogenas, endorhizas et exorhizas, monocotyledo- neas et dicotyledoneas, id etiam in planus cellulari- bus , si ordinimi desideratui\ singulorum divisio secun- dum unius organi differentias, distinctione pro strut- tura vel cellulosa vel fibrosa non quidem sine inconstantia, neque ob thallum in Lecideis, Par- me li is varium stricte sumendum, natura vero con- sentiente adhibetur, idque eo magis in Algis Linnaei, |
||||
|
LlCHEXRS.
|
|||||||||
|
55
|
|||||||||
|
quum nutritionis organa in his, ut fructificationis in
hmgis praevalere videntur. » In Lichenibus praeterea accuratius circumscriptis
minus quam in aliis cellularibus huic obstant divi- sioni formae inferiores simplicissimae pulverulentae vel mucosae ; coincidit hinc cadem divisio cum ilia in crustaceos et frondosos, ita ut in formis horum in- termediis duplex quoque citata structura observetur conjuncta. Verum tarnen in frondosis perfectis noli aliud strato corticali subjacet stratum distinctum vesi- culosum, de quo egere recentiores; videntur potius ipsius strati corticalis ccllulae e fibris strati medulla- ris intime contextis conglutinatisque ortum ducere *), cujus simile vidcrunt in fucis eel. Linkius, in mus- cis Hornschuchius, in plantis perfectioribus (in nonnullis, ni fallor, vere) Moldenhawerus. Stratum nimirum corticale in pagina thalli lu-
ccm spectante prima juventute ut plurimum intensius virens , dein sub aè'ris lucisque influxu, ut omnes plan- tarum partes virides in cffornianda epidermide, ad su- periiciem hyalinum evadit vel colorem induit diver- sum, ut color viridis in parte tantum inferiore strati remaneat plagulam tenuissimam occupans **) vel om- nino evanescatj sic etiam Leprariae similesque thalli virides ad superficicm pallescunt. Magis minusve intense color adhaeret cellulis strati corticalis a chlo- rophyllo plantarum perfectiorum chymice non di- versus, priorum in sectione non satis tenui lumen ob- scurans speciemque pracbens globulorumj alias gra- cula minutissima, rarius majora perfecte sphaeroidea sistens in acervulos conglobata, eosdem rarius intra stratum corticale ordine quodam seriatos, plerumque Vero intra substantiam strati corticalis hyalinam simul- *lue intra strati medullaris partem priori proximam vel intra hanc solummodo inordinatim congestos fibrisque |
|||||||||
|
) Icon. sei. Crypt, tab. 14. fig. 1 et 2- Cum liane stnicturam priiis non-
nisi in strato corticali ad paginam inferiorem pluri'um lich'num foìiaceorum observassem, cujus ob laxioretn contextuin defec- tumcpie colons facilius conspicua est, FarmeKaccas aliasque su- perne tantum corticatas dixeram, q,uod atnplius non defendam. J Icon. sei. 1. e.
|
|||||||||
|
LlCHIfiKES.
|
|||||||||
|
56
|
|||||||||
|
interspersos, quales inParmelia ciliari satis bene
depinxit nomineque parenchymals viridantis salutavit Hedwigius} tunc etiam sub apotheciis intra stratum medulläre occurrentes, quales in Par- melia parietina eel. Hayne yisos et delineates sporulas virides nuncupavit. Granula dein aeque mi- nuta perfectius vero globosa, fibris interioribus majore minoreve copia inspersa a prioribus distinguenda ap- tiusque sporidia dicenda sunt 5 his imprimis ne'e floccis color, si adest, strati medullaris distinctus luteus vel ruber, rarius albus, inhaerere videtur, id quod a eel. Linkio inSticta aurata obseryatum in aliis quo- que inveni ; in plurimis vero Lichenibus cadem pelluci- da sunt, bine fibris aeque pellucidis aggregata, nivis ad instar colorem strati integri album exhibentia. Ex his causis, non tantum obcellulas strati corticalis obscura- tas, sed etiam ob fìbras strati medullaris intra substan- tiam viridem magis intricatas transitimi ad stratum prius cxhibentes, limes inter utrumque stratum dift'icilius per- spicitur: hinc substantiam istam viridem inspersam pro strato distincto habuere plurimi celeberrimique Lichenologi, si excipias Linhium, Fries iura, Schaererum,— quod faeeulare non male dixit Wahlenbergius, vesiculosum Treviranus, gonymon Wallrothius, cellularum sphae- roidearum Meyerus. Hujusce vero strati granula per soredia sic dicta
saepius emergentia (quod a luxurie frondis plantarum perfectiorum per nimiam humiditatem non omnino di- versum) prae cacteris propagation! inservire, ex eo facile refellitur, quod soredia plurima et imprimis quae constantissima in Stictis cyphellae dicuntur, cum strato medullari omnino conveniunt substantia co- lorcquc*). sic, exempla ut eligam adversariis jam in di- gitata, in Sticta aurata et Cetraria juniperina Ach. citrina, in Sticta filicina lateritia sunt, licet his utrisque stratum viride tenuissimum non desit **) ; hinc ista granula lutea non aliam ad propagationem |
|||||||||
|
*) Icon. sei. Crypt, tab. 14- fig- l.
**) Icon. sei. Crypt, tab. 14. fig. 1. 2. 5. 4- |
|||||||||
|
LlCilE-VF.S. 57
liabent relationem, quam alioriim Liclienum pellucida
libris inspersa, neque cum ccl. Me j ero, de ordinis cognitione praemerito, glomerulis viridibus aequi- paranda, priorumque in Stictis transitus per stratum fibrosum subjacens accipiendus est ; ncque rem satis illustrat eel. Wallrothii distinetio chlo- ro go ni dio rum et chrysogonidi orimi. Omni- no praeterea deesse videtur color viridis in aliis stir- pibusj pracsertim tropicis, quorum nonnullae alius coloris gaudent strato distincto : sic in Sol orina crocea granula rubra per integrum quidem stratum medulläre inspersa, proxime vero strato corticali apo- theciisque copiosius coacervata stratum ibidem ruber- rinmm sistunt. Neque obstat divisioni Lichenum citatae singularis
e natura Lichenum exterioribus nimis obnoxia pendens thalli metamorphosis potius morbus dicenda, qua vel m oriundo lichene cellula e primariae extensio plurium- rpie confluxus ad efformandam fibrain, non vero mul- tiplicatio priorum luxurians ad formam praebendam thalii crustacei yel pul vendenti, neque saepius fructi- ficatio impedita est, yel etiam lichenis adulti structura °o modo quasi dissoiyitur vita incolumi ; ita ut spe- l'lem thal'lo solenniter frondoso gaudentem nonnun- (|Uam invenias thallo magis minusve crustaceo interius celluioso, alias eundem ita rarefactum, ut nomasi Ver- rucae magis minusve copiosac interius subinde fibro- se adsint apothecia suiFulcientes yel eorundem nu- c»eimi juniorem et saepius abortiyum foventes, alias •hallum, ut monuimus, omnino defieientem. Haec "Cet diagnosin saepius turbent, atque numernm spe- ctrum gencrumque ultra modum auxerint, non aliter se habent ac Muscorum nec non forsan Lichenum ini- tia luxuriantia pro Algis, Fungorum vero pro distinetis generibus deseripta. Alteram dein divisionis fundamentum, fructifica-
tioneni respicientes non majorem invenimus constan- liam, si excipias formam vel rotundatam vel elon- Satani Graph ideas distinguentem, quae vero di- versitas cum alia structurae non jungiturj quoad al- erai» fructus distinctionem majoris sancquam mo- |
||||
|
LlCHES'ES.
|
|||||||||
|
58
|
|||||||||
|
menti, cum ab ilia secundum thallum minus rece-
dati formam nimirum vel globosam rei discoi- deam (in Graphideis cylindxicam et piano -cana- liculatam) iisdem haec cum thallo obnoxia est vicis- situdinibus : ulterior nimirum forma perfectior eodcm modo ac fibra e cellula globosa, communiter ortum du- cit e priore, eandemque prima juventute semper re- fert *) 3 hinc similes evolutionis status retardati : sic in Lecideis, Ureeolariis, Parmeliis scutellae subinde globosae remanent, formamque hanc spxi- riam, nt suam thallus, luxuriöse crescendo servant, quarum nonnullae pro Verrucariis, Porinis, Endocarpis descriptae sunt j econtra apothecia globosa y. e. Endocarpi adaperiuntur et scutel- las referunt: hinc similes formae intermediae, non species tantum sed genera integra, v. e. The- lotrema, Diorygma nostrum, Graphis Meyer, quae imprimis Graph ideas nostras intime conjun- gunt, neque cum Meyero ad Hymen ocarp o s~ omnes referre sinuntj Graph ides nimirum, ut cae- tera taceam, nucleum fovent magis minusve cylindri- cum consistentia et structux-a microscopica omxxino ut in Verrucariis, adxxltiorem quidem iix Gra- ph i d e A e h. et in sectione Scaphide saepius superne dilatato-conxplanatum, in aliis vero imprimis Ope- graphae Ach. speciebus disco seix rima perithecii ixon latins hiante quam Verrucariae poms. Neque praeterea, qxiod adjicit eel. Meyer, thecae in la- mina proligera quam in nucleo xxxagis persistentes sunt, utraeque enim disseminatioxxe propullulant. Me- lius dicit eel. Friesius xxuclexxm (thecas nimiram foventem) persistentem vel solubilem, sed al- teram divisioxxem ejusdem: nucleo indurescente, formas prioribus varie intermedias exhibere ipse fatetur. Subeunt praeterea apothecia similes cum thallo
diversissimasque ex aetate, loco natali aliisque mu- tationes formae, coloris: mox indurescit nucleixs, mos ad modxxm Spaerophori hi pulverem fatiscitj |
|||||||||
|
*) Cfr. inferius ad Parmeliaceas observata.
i |
|||||||||
|
59
|
|||||||
|
LlGHEKES.
|
|||||||
|
«eque perithecii pracscntia eandem semper servat
constantiam vel fallacem hoc induit colorerà ; oritur nimiruni in frondosis(siCladoniam excipias,) eodem niodo ac stratum corticale, e fibris thalli contextis *), "ine utrorumque summa similitudo, ut cum A e Ilario Meyerus apothecia in Peltigera, Solorina, ktereocaulo e strato corticali dixerit oriunda, licet Treviränus errorem palam fecissetj bine etiam va- rii perfectionis gradus, quorum inferiorem in En- d o e a r p i s Ach. conspicere licet saepius vix nisi co- lore ocius yel serius oriundo distinguendum **)} cujus Tero coloris secrctio in crustaceis, uli riddar, unica perithecii distinctio, licet solenniter summae sit con- stantiae, utpote cum vegetationis proecssu intime con- netta, in aliis ocius in aliis serius obtinet, in Le io- grani mate, Thelotremate, Urceolaria subin- Qe tota vel partim deest, vel tarn tenue etficit perithe- cium, ut vix lente composita solerteque incìagatione a Ugno ambiente saepius intime connato colorisque participe**'*) distinguasi ad aerem denique saturatior at color, quod in Lecideis dilutius coìoratis vidcre hcet; sic quoque nucleus nudus ostiolum versus ni- §ricat, et laminae proligerae superficies (non semper c sporis propullulantibus) colorata fit. Hinc in Ver- rucariis perithecii pars superior denudata incrassa- tur siniulque inferior extenuatur vel omnino evanescitj 81 vero integrum sub crusta latet, tam tenue est, ut * armeliaceis aiiinibusque, quibus insimul dilutius S^loratum hinc minus conspicuum est, recentiores, J re virano excepto, licet Ho moth alamos Acha- 111 jure ìiegavcrint, peri thecium proprium nullum, sea hypothecium thallodes solummodo attribuantj mile distinctiones Roccellae Ach., Stictae pey.er, Dirinae Fries, Biatorac Fr. (Patel- *ariae Me j. ): hinc W a hi e nb er gii divisio Liche- num in homothalamos ct heterothalamos, ***■) xAon\se]- Cr-ypt- tab- li- H-T-2-
> Vuod haec thalli condensatio in efformando pcritliecio in Pori-
"a non obscrvetur, id sòlummodo e diversa thalli pendet struc- ***, l'ra fl,lf,e unica fgitur differentia inter utrariue genera.
> «on. se!. Crypt, tab. 10. fig. I. 3.
|
|||||||
|
60
|
LlCHENRS.
|
|||||||
|
qui omnes colore tantum perithecii differunt, cum
scutellae Lichenum hypothecium saepius crassiusculum intus conspicue sub inde hexagono - cellulosum, nun- quam desit, ni forsan in Solorina Ach. (genere a recentioribus cum Peltigera conjuncto, apothe- ciorum yero evolutionis modo maxime distincto) ru- dimentura solummodo fovente. Inter diversas per aetatem mutationes, ut taceam
Ach ari i errores ab aliis recensitos, insignis est con- fluxus plurium apotheciorum, qui rarius in Verru- cariis *) et Pyrenastris **), frequentius et sub- inde a prima juventute in Trypetneliaceis oc- curritj cum vero in his substantia Verrucae alba vel colorata una sensim evanescat, perithecia haec con- nata pro verrucis ipsis habuere statumque Glyphi- dis juniorem, cujus perithecia nondum connata sunt, nomine Sarcographae Fee s. Asteriscae Meyer a nostra Medusula omnino diversae de- scripserunt auctores citati. Non majoris tandem momenti altera superiorque
Lichenum divisio eel. Meyeri in gymnosporos seu conio carp os etangiosporos seu thecis spo- rigeris instructos ; inter thecas enim et sporas inLiche- nibus saltern nullus limes : priores nimirum in his non semper, quod in Fungis frequentius et constantius obtinet, clavatae vel cylindricae basi innatae sunt, sed saepius ellipticae liberae vel tenui flocculo adhae- rentes, ejusdem formae sporas annulatas numero vario foventes, annulis I, 2 . ... 30 frequenter iterum cellulosis vel sporarum minorum copia farc- tis, hinc easdem (quae subinde ordinem indicare possunt, cum in Fungis nunquam tales viderim) po- tius theculas s. as ci di a dicendas ; eadem vero causa, si gymnosporo s recensemus, sporae (spori' dia Meyer) didymae et seriatae inCalyciis et cy- lindricae annulatae, quales eel. Linhius in Sphae- r o p h o r o jam dudum naturae convenienter demonstra- vit, thecae dicendae sunt. In plurimis generatimi vi* |
||||||||
|
*) Icon. sei. Crypt, tab. 8. fig. 2.
") Icon. eel. Crypt, tab. 9. fig- I- |
||||||||
|
H
|
|||||||
|
LlCHElSES.
|
|||||||
|
eruendum, an sporae annulatae appareant a minori-
Dus inclusis, an septis stricturisve ; solvuntur subinde ad stricturas seriemque sporarum nudarum referunt, alias de iisdem inclusis non dubitare licet j occur- runt praeterea in eadem specie rotundae, ovatae, sim- plices et annulatae *)j in plurimis tandem angio- ^poris Meyeri, imprimis Lichenum frondosorum accuratissima indagatione nullas licet detegere thecas j sed sporae magis minusve annulatae, immo globosae duplici plerumque serie collocatae, a prima juvcntute nudae strato proligero immersae apparent, quas ra- *ius apicibùs connatas vidi, ut modo citato ex arti- culis thecarum solutis oriundas suspiceris 5 neque enim, ut nonnulli opinari nomineque stratum thecarum (Schlauchschicht) indicare videntur, hoc stratum more fungorum e thecis stipatis ob paucos floccos intermixtos facile solvendis compositum est, sed thecae sporaeve semper rarae floccis copiosis arctius inhaerent, quapropter in diagnosi ordinis s p a r s a s dixi. Nucleus tandem junior in S p h a e r o- phoris etCalyciis (siConiocybes species non- Jiullas exicipias procul dubio ad Gastromycetes refe- rendas) omnino idem, qui aliorum Lichenum, floccoso- gelatinosus sporas seriatas fovensj disseminatio vero ll* utrisque generibus (ut taceam Conio lo ma et genus ambiguum Coniocarpon his associata) orn- ano diversa, cum nucleus Sphaerophori singu- *ari modo nigrescens totus in pulverem fatiscat, stra- tum vero proligerum in Calyciis sporas solummodo Majori protrudat copia et saturatius coloralas quam 1ä aliis Lichenibus, quibus hoc quidem rarius, prae- Clpue Opegraphis obtinet, ut statu maturo digitum lröpositum facile inquinent. Quae vero copia spora- funi, forma et structura hypothecii, delectus thalli **i aliis, in aliis substantia pulverulenta yel dermatina öec hygrometrica, simultanea apotheciorum thallique °Ptas, locus dein natalis solennis in ligno nudo seini- pütndo has formas, si nonnullas a Lecideis vis ?ejungendas excipias, similesque structurae notae ^aeorqycetem Ach. lieh. uniy. a Lecidea, quacum *) Syttema lichenum. fig. 13. b.
|
|||||||
|
52 Lh:he-Neiì. p
recentiores conjunxere, toto coelo diversum, tandem
Coenogonium Ehrenb., cujus altera species est Gyrolophium Kunze, omnimodo fungis asso- ciare jubent. Ex bis luculenter patet, nullam nec thalli nec
apothecii differentiam generaìem in Lichenibus statui posse et methodum secundum unius partis notas, Bo- tanicis nimis longe acceptam, in hac aeque ac in aliis historiae naturalis partibus mere artificialem esse. Qua de causa in systemate antea proposito clavem gene- rum adjecimus, ad diycrsos thalli apotheciique affini- tates gradusque evolutionis demonstrandos", seriesque in ista tabula verticales vel transversas vel etiam cir- culares ut tribus naturales circumspecte seligendas, quem ad modum quoque in plantis perfectioribus or- dines seriales et centrales distinguunt. Nil obstat, ut bini vel plures evolutionis gradus, cum natura in aliis pro lubitu magis in aliis minus constans videatur, v. e. quoad apothecium Graph is Ach. cum Ope- grapha ejusd., Pyrenula Ach. cum Verrucaria ejusd., quas ob distinetionem nimis difficile eruendan* et ne nimis dissentire videamur, defendere noluimus, quoad thallum Lee an ora Ach. cum Par meli a ejusd. et sic porro conjungantur j utraeque vero ut generum sectiones naturales servandae. Eadem dein | ratione in generibus distinguendis thalli struetura li- cet in nonnullis diversa sit, in aìiis tarnen utpote constantissima paucis, quae sunt, veris fruetus diffc- . rentiis, subjungenda est ; neque recentiores has notas in Lichenibus aliisque cryptogamicis facto aeque ac Verbis repudiare: ut Acharii taceam terminos falla- ces, nullam perspicio rationem, cur Stereo cauli potius quam Usneae thallum fruticulosum pro pc" dunculo habeam vel Cladoniae sic dictum podetium saepius deficiens a simile thalli productione in va- rus Parmeliaceis, in Baeomycete aliisque distinguam, cur pro thallo gelatinoso dicam excipu" lum gelatinosum, quae omnia minus clara, minus tironi facilia, minus dein naturae, quam systematic praejudicio adaequata videntur. In speciebus contra distinguendis magis qua10
|
||||
|
LlCHESES.
|
||||||||
|
53
|
||||||||
|
hucusque factum est, structurae notis apothecii thai-
live usus sum, cum thalli differentiae exteriores for- mae, coloris, omnium inconstantissimae sint. Hac solummodo via quidquam certi eruere concessum in stirpibus extraneis ex herbario definiendis, qui non tam raro in eodem cortice licet genere diversissimi omnino eodem gaudent thallo : sic qui in arboribus ''Cmpcrvirentibus lecti sunt, thallo peculiari yel albo vel ochroleuco vix rufescente, isabellini dicti coloris, duritie saepius ossea, glabritie, nitore quodam et ad confinium marginerai anguste saepiusque duplici- ter varie crenulato nigro vel profunde inciso *) inco- lorato, raphi osseae siinillimo constanter insignes sunt. Cum haec tarnen fideliter describenda essent, et cor- ticis natura saepius lateret, ad cujusvis speciei lo- cum natalem alias citavi species in iisdem specimini- uus vel confines vel remote degentes, ut qui demum e&sdem in loco natali inyestigaturus sit, compendio uostro pro duce utatur, confines conferat, ac notas, quibus utraeque conveniant, pro minus essentialibus "abeat, nostrosque sic possit corrigere errores. Hoc quoque modo eruendum, cuinam speciei limes duas c°nfines sejungens sit proprius, quern licet minime Pro nota constante specifica liabeam, in plurimis ta- men ob causam physiologicam describere non super- uuum duxi. Singulares dein thalli consistentiae no- tas in tropicis praesertim observatas, quantumvis lorsan magis minusque e corticis natura pendentes, orevitatis studio novis terminis designare convenit, qui sunt: 1) Crust a mazoideaj quae intus spongiosa,
cxtus e prominentiis latiusculis inaequabilis, sicca uuriuscula, macerata mollior et diffluens, communiter colorificans. 2) Crusta vitrea, quae rigida, in lamellas
pd'ucidas facile secedens, cultro rasilis est. 3) Crusta cerata, quae valde laevigata, niti-
uiuscula, omnes corticis rimas obducit: strato corti* cau pellucido ut plurimum colorato. |
||||||||
|
*) Icon. «el. tab. 6. fig. H. tab. iO. fig. IV. 2.
|
||||||||
|
LicuEa es.
|
||||||||
|
54
|
||||||||
|
4) Crusta ossea, quae durissima, minime ri-
gida, nee nisi ferro acuto impression.es accipit, co- que derasa in pulrerem tenuissimum solvitur. 5) Crusta laminosa, quae tenuis, aequabilis,
laeviuseula, saepius pruinosa vel nitore q-uódàm me- tallico induta, cohacrens et tenax, a cortice facilius sejungenda est. Voces usitatas : apotlieeium, peritile cium,
hypothecium ob thecas thecuiasque com- munitcr inclusas recentius proposilis: sporangium (etiam pro thccis varioque sensu usitatum) sporo- tamium, sporo stegium, cyniatium non pejo- res ccnsuimus. Sporocarpium M'eyeri ad fruc- tum plantarum cryptogamicarum generatila designan- dum aptissimum habeo, sed termini speciales usitati non exinde repudiando Lami nam discoide ani s. proli gerani prius sensu A e li ari ano adhibi- tam e duplici strato compositam diximus *), infe- riore nimirum perithecii rices impiente. Cum vero celi. Meyerus et Friesius hoc vocabulum alio sensu usnrparint, ut laminam proligeram A e ha ri i, nimirum dilutius colora tarn pro nucleo s. strato thecigero nudo ab hypothecio thallode recepto ha- buerint, econtra L e e i d e a e, B o e e e 11 a e, D i r i n a e, Stictae hypothccinm proprium infra laminam pro- ligeram attribuerint, hanc ulteriorem accipiam ad dis- sensus eyitandos signiücationcm yocis laminae proligerae, nimirum: pro strato superiore fioccóso apothecii discoidei in Lecidinis, Far meliaceis cet. sporas s. thecas fovente, hinc pro nucleo dila- tato habendo ncque ab eodem semper distinguendo, quod quidem modo citato semper ab hypothecio proprio nigro vel dilutius colorato receptum est ; brevitatis dein studio dilatationem thalli apothecium, i. e. laminam proligeram cum hypothecio, in Par- meliaceis praecipue recipientem et marginantem, excipulum voco, voce, quam Friesius generatóri pro hypothecio thallode propriove adhibuit. |
||||||||
|
*) Syst. Lieh. p. 6.
|
||||||||
|
TRIBÜS PRIMA.
|
|||||
|
GRAPHIDEAE.
VESCHWrST. LICH. P. 13. — CHEVALLIER, H19T. GEN. DES HYPOXY-
^OIfS.P. 3, —FEE ESSAI SUR MS CRYPTOG. DES EC. OFF1C. P. 14.—
^RIES , PL. HOMON. P. 272. — HYMF.KOCARPORUM « MAYER,
DIE ENTWICH. DER FLECHTEN. P. 350» GENERA.)
Apothecium oblongo - lineare, subimmersum,
ri*natum vel canaliculato - discigerum. Thallus crustaceus. Adnot. Quae tribum nunc fere omnibus acceptam
ap aliis distinguere cogunt rationes, forma nimirum apothè- Cl°rum elongata , bine minus perfecta quam concentrica, quae Vegetationis summa est, dein ambiguitas generum praeeipuo- rum inter formam globosam et piano-diseoideam, quae apo- Jbeciorum typi primarii, eaedem rationes locum tribus inter "chenes infimum certo certius vindicant. Apothecia prae- terea utplurimum in juventute hypophloeodea omnes structu- re differendas exhibent, quae in Verr ucar in is et Lee i- ülnis crustaeeis obreniunt, quernadmodunj in systematis n°stri illustratione conspectu indieavimus. I. DI0RYGMA. f
Graphidis And. Spec.
Pissurina, Fee l. e. p. 20. Apothecium oblongo-lineare, subramulosum,
*?, Nucleo nudo immerso sicco collabente, a thallo luante recepto. Thallus crustaceus.
Adnot. Genus imprimis Porinae, minus Thelo-
fen*ati inter V er r ucar inas analogon. Apothecia ju-
ora; quorum nucleus a margine clauso neque membranula
11opria obtectus est, l'imam thalli tenuissime impressam re-
l'unt, qua tandem dilatata, id quod in plurimis sub aqua
Procedit (in aliis contra madefactis margines clauduntur),
ucleus denudatur, solenniter tenuis , pellucìdus , magis mi-
s^e rubescens, vix superne pruinosus, quasi in thalli rima
P. ° modulo conflatus nec ullo proprio margine gaudens, mar-
° e tballode utrinque minus, quam in reliquis generibus
P^allelo: quibusnotis, quae hujus sunt generis, a generum
5
|
|||||
|
6Q LlCHS«*»» DlORTGSU.
|
|||||
|
«ffinium Graphidis, Leiogrammati« et üstäli*»
«peciebus primo aspectu dignoscendae. Species notae omnes orbi» novi incolae, quibus forsart
«ubjungenda Opegrapha hieroglyphica Pers. (Ann. VVetter. Vol. II. 2. p. 16. t. i3. f. 3.) „apotheciis thallo con- coloribus quae potius fissuras repraesentant'"; dein Gra- phis endocarpa Fee, Essai sur les cryptogamcsdes «cor- ses officinelles p. 49. t. i3. f. 5. 1. diOrygm^ in sculp tum. f
D. crusta cartilaginea (hypophloeodea?) dilute hepatic»';
aucleis oblongis et breviter elongatis, subfurcato - stellulatis «t difformiter curvati» subrubicundis margine thallode con- colore a matrice per nucleum erumpentem fissa elevato acuto. Icon. sei. cryptog. t. 6. f. ».
Fissurina Dumastii, Fèe Essai 5q. t. 16. f. 5.
Thallus crustaceus arete adnatus durus nee friabilis, sub
aqua mollior, coloris singularis, fere glandulacei. Apothe- eia conferta, nonnulla punctiformia, solenniter elongata, hinc inde dilatata nee exacte linearla, breviter furcata et substel- lulata, ad finem obtusa et cuspidata vel omnino difformia; thalli matricisque rima in siccis profunde aperta quasi stylo insculpta, (Icon. sei. 1. e. fig. !• 3.) in madefactis a nucleo tumente repleta (ibid. fig. I. 4.) Margines non incrassati, sed in labii angusti formam erecti, in medio apothecii altio- res versus finem evanescentes, sub aqua saepius depresso-clausi, coloris ob tenuitatem thallo parum dilutioris. Nucleus siccus laminae tenuissimae ad instar vix lente observandus. The- cae ovatae, subclavatae-, binae ternae aggregatae, sporuii» minimis refertae. Crescii in cortice arborum prope Parti.
Ad not. Planta ci. Féei secundum icònem apotheciis
gaudet majoribus, secundum descriptionem crusta desquames- cente cinerascente, indeterminata; color vero iconis mo< citatae omnino nostrae plantae. Qui in icone iiostra limes ni- ger observatur, verosimiliter ad lichenem confinem pertinet. Quum nornen specificum ci. Féei nullam velationem haberet cum pianta, nostrum antea in manuscriptis adhibitum no» mutavimus. 1- DIOBYGMA B IF OB ME. f
D. Crusta cartilaginea dilute hepatica, nucleis epiphloe-
odibus fusco-rubentibus, aliis linearibus angustissimi» ramo- |
|||||
|
Lichene». DionvGstA. 67
|
|||||
|
••ssimis, aliis punctiformibus, margine thallode vix tumi-
«ulo. T h a 1.1 us crustaceus idem qui prioris specie!, sed apo-
thecia longe diversa, minus profunde nee ligno immersa, JKinus supra concava, oculo nudo vero ob colorem imprimis ln madefactis intensiorem magis conspicua, exactius linearla, roulto longiora et angustiora , ramìs ramulisque crebris alter- ms bifidis confertis subimplexis , marginibus parallelis , vix 8upra crustam elevatis apice cuspidata vel rotundato-et clavae- lormj - dilatata, subinde ob fvmdum undulatimassurgentem in» *errupta et in fine quasi difiluentia : alia punctiformia cre- "rjora quam in specie praecedente, nonnunquam in priorura apicibus collocata. Crescit in eadem regione cum praecedente.
3. DIORYGMA GRAMMI TIS. f
D. crusta laminosa vh'idi-pallescente nitida, nucleis li«
nearibus gracilibus reticulato-anastomosantibus et subradia- tim bifide ramulosis sub rima thallode vix hiante latentibus. Graphis grammitis, Fée l. e. p. 47. tab. 9. fig. 3.
Thallus crustaceus late effusus, (noster dodrantalis), te-
nuis, aequabilis , nitidus, fragilis, in lamellas secedens, co- '0ris sordide et pallide psittacini subfuscescentis, in confi- J11» nigro »limitatus , maxima parte sterilis. Apothecia rimu- las tenuissimas referunt, ramulis subflexuosis e media parte reticulata subradiatis et repetito -bifidis, plagulam diametri tri-ad sexlinearis occupantia. Nucleus subcylindricus, sur* sum compressus sub rimula thallode latens, a marginibus sub 'ente parum biantibus elevatisque subocclusus» Crescit ad corticem Lauri preciosae Mart, prope Para ;
v°a cortices Cinchonarum in Peruvia, Fée.) Ad not. In eodem thallo alibi occurrunt punctula et li-
neolae saepìus interruptae, e crusta disrupta pulverulentae, n'veae et viridi-lutescentes, neque prominentes, neque r.u- Cleum foventes, quae forsan apothecia specie! descriptae ab- ortiva sunt. , Cfr. Graphis rhizocola, vir. ps ittacina infra
«escripta. * Species minus certae:
4- DÌORVGMA TINCTORIUM. T
p. crusta mazoìdea ìnaequabìli albida, dein rubente de-
clinata, nucleis depresso- cylindricis rubentibus flexuosis "Ramulosis, margine thallode serius hiante crenulato tu- bulo. |
|||||
|
LlCUKKBS. GrAPHIS.
|
|||||||
|
68
|
|||||||
|
Icon: Systema Lichenum. J", i.
Thallus crustaceus late extensus (in nostris dodrantalis),
crassus, spongioso-tumidulus, sordide albidus, vetuslus hinc inde cameo - rubescens , sub aqua sensim colorem immutans, flavvis, auvantiacus, miniatus, cinnabarinus evenit, demuni intra 3 — 3 dierum spatium in flocculos diffluens, aquam co- lore magis quam in ullo alio lichene observavi, saturato tin- git. Apotliecia in nostris plurima clausa, vix oculo nudo detegenda, nucleo latente saepius difformi ter compresso, plu- jibusve coniluentibus, tliecigera. Sub aqua mox dilatatur rima discum prodens spurium plano -canaliculatum rubescen- tem subpruinosum. Thecae ovatae et subcylindricae, usque decies ter annulatae, annulis transversim septatis. Crescit ad arbpram sempervirentium corticem prope Ba-
hiam confine -Lecideac corallinae. Adnot. Thallus quidem et forma apotheciorum elon-
gata dense intricata similitudinem quandam habent cum Gra- phide intricata infra describenda, ut hujus status imper- perfectus et retardatus videatur; cum vero in pluribus am- plisque speciminibus nullum transiium observarim, ratio ad ntrasque formas conjungendas sufficere non videtur. 5. DIORIGIA NITIDUM. f
D. crusta cartilagineo-membranacea laevigata nitida stra-
minea, nucleis linearibus flèxuoso - ramulosis latiusculis, depressis incoloratis, margine thallode vix Inante. Apothecia vis nudo oculo conspicua, rimulam angus-
tissimam referentia, margine thallode, ubi nucleo utrinque incumbit, tenuissimo subhyalino. Nucleus in sectione verti- cali fere triquetrus , ad angulum superiorem obtusum intumes- cens marginerà thallodem demum secum attollens. Crescit ad arboram corticem juniorem prope Bahiam,
gonfine Coniolomali purpureo. H. GRAPHIS.
Aàansoh Fam. ì. n. li
Icon. sei. crypto g. tab. 6. fig. 4. 5. tab. 7. fig. 1.
Graphics et Opegraphae Ach. Lichen, un'm. et Fee
species plurimae. Syst. Lieh. p. i3. 14. Pig. 3. 4-
Graphidis Meyer species plurimae, nee Fissurina Fee. Opegraphae Humh. Pers. Achar. melh. de Cand. fVah- Lenb. Fries, pi. honten, species plurimae nee Graphis
Fr. I. e.
|
|||||||
|
LlCKKSKS. GbAPHIS. 69
|
||||||
|
Opegrapha et Allographs Chevallier. I. e. p. 11. et tab.
l.fig. 3. Ap o the cium oblongo- lineare, subramulosum,
rimatiim, perithecio carbonaceo prominente longi- tuduialiter rimato, saepius demum dilatato discigero. Thalius crustaceus.
Adnot. Graphidem et Opegrapham Ach., quas
Prius distinximus, hoc modo conjunctas exliibemus, non quod *|lstinctio falso inniteretur principio , sed quod haec genera ^requentius quam alia formis intermediis conjunguntur diffi- c»iusque dignoscuntvir, ita ut quae in systematica disposi- zione a natura semper quantulumcunque recedente, distin- §ui debeant, in praxi facile et forsan melius sub unico genere *t sectiones diversae colli°;antur. Similes sunt istae sectiones
ìli * >
Jms generis analogi Verrucariae Pers., neque hucusque
compertum habemus, omnes Qpegraph.as Acharii longi-
'udinaliter dehiscere discumque in adolescentia praebere,
plurium potius specierum perithecium Tel sensim fatiscere
Tel rimani efformare videtur tam tenuem, ut non majore
jure, quo porus Verrucariae pro disco haberi possit. Alia ia
hoc genere divisionis ratio constantior quam proposita non
«atur.
SECTIO I. EUGRAPHIS.
Syst. Lieh. p. i3. fig. 3.
Graphidis Ach., et Fee species pluriraae. Opegraphae erumpentes Fries PL Homon. p. 27. Opegrapha Graphina Cheval. et Allographae ejusd. species. Apothecium immersuin, plerumque ramulo-
sum, perithecio infra deficiente, supra rimato, sae- sius demum hiante discum canaliculatum elevato- ^arginante. *) Adnot. Complectitur haec Sectio Graphides Aeharii,
exeniptis speciebus ad genera Diorygma, Leiograrama ff U stali am relatis. Inter characteres citatos, nimirum lnirnersionem et perithecium mere laterale, ulterior utpote Constantior in speciebus dubiis praeponendus, et siquideoi »n juventute perithecium subintegrum sit, haec est diffe- rentia , quod in statu adulto vix non infra supraque aequo »lodo dilatetur tandemque in binas partes laterales dehiscat, |
||||||
|
) Intendat Lector, seetionum characteres in speciebus definien-
ois non repeti. |
||||||
|
79
|
LlCHEKKS. GHAflUS.
|
||||||
|
econ tra in Op e graphis sursum solummodo amplietur, labia-
que non tantum a se xnvicem secedant sed etiam omnino adaperiantur, erigantur immo retro flectantur, quae labio- runi flexi o in Graphidibus genuinisrarius solummodo, e.g. in domestica Gr. pulverulenta Wallr. obvenit, licet ejusdem speciei perithecium nunquam in statu adulto basi integrum viderim.*) Ne igitur G rap h id is apothecium Ju- nius pro Opegrapha habeas, plura apothecia secanda sunt, quorum alia magis alia minus infra connata , in plurimis vero indicium futurae divisionis invenias; id quod minime divi- sionis fundamentum imminuit, cum in crustaceis communi- ter minor tantum apotheciorum numerus statum perfectuB» et normalem adipiscitur. Eodem modo apothecia rotunda, punctiformia in pluribus Graphideis obvia non possu- mus non negligere, nisi una omnia lichenum conjungimu» genera. f Apotheciis nudis atris.
1. GRAPHIS PULTERÜLESTA.
Gr. crusta membranacea albida cinereo-virescente, jo»
niore hypophloeode, apotheciis oblongo -linearibus flexuosi* subdivisisque , junioribus hypophloeodibus, adultis plano- canaliculatis, disco latiusculo caesio - pruinoso, margine thai- lode elevato. Graphis pulverulenta, Wallr. Naturgeschichte der Flech-
ten, I, »96.
Opegrapha scripta, Flörke in Wetter. Ann, I. 1. p, ioq» Schaerer! Lieh, helvet. spied. Sect. 1. p. 46.
Graphis scripta, Gr. serpentina et Gr. betuligna, Ach. Syn. 81—83, nee Gr. dentritica ejusd, ab aliis huo relata. Opegrapha limitata, Pevs. ap. Usteri Ann. der Bot» St. 7, 3o.
Opegrapha pulverulenta, Pers. I. e. St. 11. p. 20. Opegrapha cerasi, Pers, I. e. St. 11. p. 20. Opegrapha betuligna, Pers. I. e. St. 7. p. 3i. Opegrapha serpentina, Schrad. Journal./, d. Bot. i8ot-
St, 1. p. 7q. f phloeodes Wallr. crusta hypophloeode sumniam
epidermidem constipante semetque invicem in areas pseudo- crustaceas informante. ■ ■"«, '........... .....u ' ■ "
*) Icon Grajihidis scriptae Engl. bot. Vol. 26. tab. 1873
basin penthecii integrant perhiben» ad aliam Leiogrammat«» epeciem referenda» |
|||||||
|
lilCRBBB« GSAPHI*. 71
Gr, pulverulenta, recta; crusta primum hypo«
^alpeode demum albida; apotheciis simpliciusculis acumi- **aUs, subparallelis, disco subpruinoso, margine thallods tenui. Opegrapha recta Humb. Fl. Friberg. p. 5j.
Opegrapha cerasi, Engl. bot. Fbl. 3a. tab. 23oi. nee O. cerasi, Pers. in Usteri Ann. der Botanik. St. 11.
p. 20.
Opegrapha macrocarpa Pers, map. Usteri St. 7. p. aa. tab. 1. fig. 1. a. b.
Opegrapha scripta Tar. recta Schaerer I. e.
Gra phis scripta, v. Cerasi et macrocarpa Ach.Syn.p. 8t.
83. Gr. Cerasi Ach. Lichen, univers. p. 268.
Apothecia in nostris subimmersa, rectiuscula vel eim> P'iciter curvata nec divisa, ut plurimum transversalia. Crescit in cortice arborum laevigato adjluvium St. Fran-
Cisco confinis Lecideae parasemae., Adnot., Specimina oecurrunt in eodem cortice crustae
tenuissimae colore subcaesio - olivaceo qui vero a matrico ubique lichenibus obteeta non derivandus videtur, apothe- ciis dein minoribus, brevioribus, nonnullis punetiformibus , hinc Graphidis Opegrapha.e speciei non absimilia, °h affinitatem vero cum varietate citata potius pro ejusdem, statu juniore vel varietate peculiari habenda. Gr. pulverulenta?, ocellata; f crusta hypophloe*
°de, apotheciis simplieibus brevibus subeurvatis, disco planiusculo, margine thallode Qrassi.usculo apothecium ae- rante. Apothecia oblonga et simpliciter cavata lunatave, ra-
rius rectiuscula. et subilexuosa, a margine tumidulo acquali •fpothecium latitudine superante ocellata. Perithecium in- terne parum connivens, superne omnino apertum deficiens, Qiscus hinc in statu sicco quidem anguste subcanaliculatus, suh aqua yeio statin) intumescens, margine proprio tunc in- conspicuo^ ■Incolit arborum corticem cinerascentem prope Bahiam.
i t thai lo des, crusta juniore hypophloeode summam
€pidermidem infarciente, demum eandem detergente semet~ 1ue in crustam submembvaoaceam albidara explicante. , Gr. pulverulenta, maculata;! crusta submem-
ranacea albida olivaceo-variegata, apotheciis plerumque
'mplicibus obtusiusculis, margine thallode tumidulo evanido.
Thallus crustaceus variabilis, subrugulosus, primo aspec-
u subpulverulentus, interruptus et diiformiter effuBus, in
|
||||
|
72 Licheütes Ghavis.
|
|||||
|
confinio aliorum lichenum nigro-limitatus. Maculae sordide
virides a cortice violaceo omnino diversae , sensim , uti vi- detur, dilatatae, vix a strato thalli inferiore derivandae, quale sectionis ope in aliis locis albidis non observatur. Apothe- cia rarius furcata stellatave, disco in nostris nudiusculo ; peri- thecium laterale , basi vix connivens. Thecae pai-vae oblongo- cylindricae. (cfr. infra Artboniam polymor pham.) Crescit in cortice Rhizophorae Mangle et Conocarpi
racemosi, con finis Verrucariae ceririae, Arthoniae polymor~ phae j Pyrenastro albo et Lecanorae carneo - hiteae. Gr. pulverulenta? biforrnis;f crusta cartilagi-
neo-membranacea crassiuscula cinerea , apotbeciis immersi» "vel ovato-punctiformibus vel linearibus, simplicibus etsubstel- latim ramosis , peritbecio basi truncato , disco angustissimo, margine tballode tenui. Ex unico specimine quod adest, dijudicare noa licet, a»
apotbecia punctiformia elliptica quae in aliis bujus sectionis speciebus rarissima , in hoc vero specimine caeteris frequen- tiora, nec non forma perithecii basi truncata supra utrinque arcuata subclausa a matricis superficie inaequabili tubercu- losa pendeant, an propriam indicent specietn. Apothecia alia lineari - elongata, simplicia rarius furcata vel concurs« plurium stellata, bine inde angustata vel in fine cuspi- data, vix supra crustam elevata, margine tballode, queö1 extrorsum rimula a thallo sejungit, arcte eincta, Crescit ad arborum corticem prope Para. Gr. pulverulenta? palmicola; f crusta submem-
branacea albido-virescente evanida, apotheciis sparsis lon- gissimis rectiusculis parallelis ramosissimis, ramis diverge»* tibus dein parallelis anastomosantibus. Tballus crustaceus latissime effusus, laevigatus, cras-
srusculus, albidus , glaucescens et virescens , in confini0 plurium speciminum nigro-limitatus. Apolhecia demufl1 emergentia thallo marginata constanter cum caudice celeri' ter crescente in longitudine)» protracta, hinc uncialia e* longiora parallela , rectiuscula et leniter undulata, ramo- sissima. Rami distantes subinde opposili, divergentes , mo* post exsertionem incurvati, cum prioribus paralleli eodei»' que modo in longìtudinem protracti, dein cum inferioribu9 laterahbusque reliculatim anastomosantes. Crescit ad corticem caudicis junioris Geonomae cujusdaH1
vel Kunthiae Humb., Prov. Pdo Negro. Gr. pulverulenta? ambigua ; f crusta tenuissim9
albido - glaucescente subpruinosa nigro - limitata demum fus- cescente et evanida, apotheciis oblongo-linearibus, simpl** |
|||||
|
LiCHEHEs. Ghaphis. 73
|
|||||
|
cibus etflexuoso-ramulosis obtusis, disco angusto, margine
thallode subnullo, Varietas imprimis crusta non hypophloeode , epidermide
Post illius detersionem illaesa distincta videtur, sed color aeruginoso-fuscescens, natura evanida, et divisio thalli areolata lineolis flexuosis marginantibus, quae omnibus in codem cortice degentibus communia sunt, e matricis natura deducenda videntur. Apothecia sparsa , ramulis ut plurimum divaricatis 1 lin. ad summum, longis, rarius longioribus re- peiito-bipartitis , juniora albido - pulverulenta omnino im- mersa neque lhallum superantia , demum una cum lineola cru- Stam marginante nigro -fusca, vel ubi thallus evanescit, in cortice sessilia, Opegraphae similia, tunc disco latiore canaliculato , rarius in medio dilatato. Tliecae oblongo-cy- Hndricae ter ad quinquies annulatae fere quinae aggregatae, an ascis inclusae, non liquet. Crescit in arborum cortice juniore laevi violaceo -Jusces-
cente prope Para, confitiis Trypethelio hemisphaerico et Verrucariae punctiformi. Adnot. Specimina, quibus crusta deest, apotbecia
ferunt vix unquam divisa, sed simplicia rectiuscula vel sim- pliciter curvata, prioribus breviora , saepius oblonga immo punctiformia , ut fere pro O p e g r a p b a rimali habeas, sed transitus nonnulli et loci, ubi crusta partim tantum deest, identitatem satis probant. 2. GB.APHIS AHGUSTATA. f
Gr. crusta laminosa nitidiuscula aìbido-glaucescente
nigro - limitata demum pulverulenta, apotheciis immersis elongatis angustis recurvato - flexuosis simplicibus et subsim- pliciter ramosis subanastomosantibus, perithecio ufrinque compresso, disco angustissimo, margine proprio tenuissime duplicato, thallode tenui albicante. Thallus crustaceus in vetustioribus , strato corticali sub-
hyalino evanescente, albido -pulverulentus evadit , apotheciis nine emergentibus, quae constanter elongata, fltxuosa et saepius ad angulum rectum sinuosa et recurvata, simplicia Vel simpliciter ramulosa , ut plurimum furcata vix unquam bi- forcata, ramis longis divergentibus. Margo proprius utrinque ad lentem rimatus s. duplex. Nucleus valde compressus, ut in vetustìs ad sectionem verticalem fissura tantum appareat. Perithecium eodem modo compressum , lateribus planis supra arcuatim connivens, basi saepius incrassatum integerrimum. , ; Crescit in arborum cortice prope Parai, confinis et para- litica in thallo Pyrenastri bullosi. |
|||||
|
74
|
|||||||
|
LlCKEHES, GbapHIS.
|
|||||||
|
Ad not. Specimina adsunt thallo viridi-flavo eoden»
qui Pyrenastri bull osi neque ab hoc margine quo- dam sejuncto, neque aliter distincto, nisi quod tenuior sit, et Verrucae corticales cum apotheciis Pyrenastri (quod cfr.) in Graphidis territorio plane desint. Quae licet crusta ab aliis speciroinibus non longe recedati non possum apothecia nostra non parasitica censere in crusta aliena vel ab eadem obruta ob colorem et structuram thalli convenientes, cujus inlluentia forsan etiara aliorum specimi- num crusta conlinis glauco-virescens mutationem quandam subiit. Species ceterum apotheciorum forma satis distincta, ß. Gr. angustata? ramulosa; f crusta (vetustiore)
pulverulenta albida nigro-limitata, apotheciis immersis lon- gis angustissimis flexuosis, bifido-ramosissimis saepius ana- stomosantibus, perithecio sursum compresso, disco, angustis- simo , margine thallode subnullo« Thallus quamvis aetate jam fatiscens , apothecia tamen
fere semper adaequat, rarius marginem depressum latius- culum effbrmans. Apothecia paullo minora, quam in prae- cedente ramosiora ,. margine non duplicate. Discus ut plu- rimum rimam profundam lente tantummodo detegendam si- stit ; perithecium minus compressum, basi latius saepius in- tegrum, hinc verticaliter sectum forraam urceolatam refe- rens. Crescit in cortice Lauri cujmdam prope Para.
5« GBAPHIS PLATYCAKPA. f
Gr. crusta cerata pallescente, apotheciis elongatis fle-
xuosiis rarius furcatis, parum prominentibus, supra ntrinque planiis, in medio acute rimatis, margine thallode vix ullo„ Specimen unicum structura peculiari satis distinctum:
perithecium in sectione verticali subcordatum, supra eras» sissimum utrinque planum quasi truncatum, nitidiuscul.um atrum, in medio rima s. sulco longitudinali acuto utrinque plano quasi insculplum, in sulci vero fundo non perfora- tum, saltern in nosU-is constanter clausum, in medio rimae tamen tenuissimum, hasi deficiens, ut perithecium integrum e quatuor partibus, binis lateralibus sursum incrassatis, deorsum sensim attenuatis subincurvatis et aliis binis planis multo tenu;Qrj]3Us e(. trjpj0 angustioribus priores supra con- jungentibus, ipsis denique in medio ad angulum acutum ] uncus componere possis. Nucleus similiter in sectione subcordatus1 utrinque com-
pressus, sulci parte superiore in medio parum crassior, sursum opacus, ut limite* inter apothecium et nucleum v»x |
|||||||
|
LlCHENBS. GbAPIUS. 75
|
|||||
|
detegere possis. Thecae magnae oblongo-cylindricae, an-
*ullis quadratini cellulosis. Crescit in arbornm cortice prope Para confinis Lecideae
Parasemae var. lilacinae et Ustaliae adspersae. 4- GRAPHIS DUPLICATA, f
Gr. crusta subpulverulenta cinerea, apotheciis immer-
Sl& demum emergentibus, subparallelis undulatis simplici- "Us, perithecio ampio disco rimaeformi, margine proprio s«epius duplicato, thallode subnullo. Graphis duplicata Ach. Syn. p. 81.
An etiam Graphis Lineola Ach. Syn. p. 80?
Thallus crustaceus junior quidem subcartilagineus, adul-
tiorvero pulverulentus et subtartareus, late effusus, in con- finio nigro - limitatus, demum fuscescens et evanescens, mar- ginem albido - pulverulentum circa apothecia hinc emergen« tia denudata relinquens. Apothecia cum corticis fibrillis ru- gisque constanter longitudinaliter (nee transversaliter) pa- rallela, rectiuscula et undulato-flexuosa, magnitudine valde varia, punctiformia, elliptica et elongata, nunquam vero 'atitudinem (3 linearum) annulorum corticis rimis transversali- bus distinctorum superantia, gracilia vel crassiora. Perithe» c»um in brevioribus praecipue depresso - dilatatum vel ad la- *Cra incrassatum, basi angustatum nonnunquam subintegrum, parte superiore tenuissima flexuosa, hinc singulo vel binis *ulcis notata j quae f'ormae variae in aliis speciminibus com- *nixtae sunt, in aliis una alterave collecta, mox characteri Graphidis duplicatae Ach., mox, simodo thallum albissimum excipias, Gr. lineolae ejusdem respondentes, «juas ambas ex America oriundas ad Opegraphae habitum accedere, perithecia vero inferne deficere observat auctor cel. Thecae cylindricae angusiae quinquies ad undecies an- nulatae , plures, uti videtur, ascis inclusae. Crescit in cortice arbornm prope Bahiam, confinis Leio-
Srammati umbrino. Adnot. Opegrapha elegans (Engl. bot. Vol. 26.
*■*• i8>2. Graphis Ach.) perithecio quidem similiter ac
n_ostra utrinque sulcato sed structura omnino diversa gaudere
Vldetur, cum in nostris perithecium nunquam supra incras-
satunr est. Cfr, praeterea infra Graphidem auritam.
Gr, duplicata? bimarginata; f crusta tenui
5ibinembranacea albido - glauca nigro - limitata, apotheciis *ubirnmersis depressis gracilibus, punctiformibus et lineai i- ftus» flexuosis, simplicibus furcatisque, cuspidatis, utriiiT |
|||||
|
76 Lichehes Ghaphis.
|
|||||
|
que tenuissime sulcatis, margine thallode vario, cras-
siusculo et suhnullo. Thalli crustacei conformatio tenuior et magis laevigata
pro majore parte a natura corticis et juventute speciminis unici quod adest pendere videtur. Apotliecia quam in priore longiora, vario modo flexuosa nee parallela et divisa., illis Gr. angustatae similia sed struetura, nimirum perithecio ampio nec compresso Gr. dupli cat a e magis affinia. An distineta species sit, ulterius inquirendum. Crescit in arborum cortice ad ripam Jluvii Amazonum,
confinis Graphidi chrysocarpae var. cinnamomeae. 5- G RAP H IS COMMA, i
Gr. crusta laminoso-membranacea pruinoso-pulverulenta
albaevanida, apotheeiis emergentibus subsessilibus subsimpli- eibus gracilibus punetiformibus et linearibus rectiusculis, disco plano canaliculato nudo, margine thallode cum thallo evanido. Opegrapha Comma, Ach. Syn. p. 73.
Opegrapha cineta, Pers. Acta Wetter^ol. II. 1. p. i5.
tab. 10. fig. 4. Ach. Syn. p. 334. Opegrapha farinacea, Fee I. e. p. 27?
Opegrapha calcea, Fé e l. e p. 28?
Thallus crustaceus in aliis tenuissimus suborhiculatus
pruinosus. in aliis junior laevigatus, dein subpulverulentus, evanidus, in aliorum lichenum confinio nigro - limitatus. Apothecia rectiuscula non vero parallela, etiam simpliciter curvata vel bina terna cohaerentia, ut ramosa appareant, conferta, gracilia, in thallo crassiusculo (juniora) a margine thallode distincto cincta, in thallo tenuiore graciliora mar- gine thallode nullo , hinc Op e g r ap h a e similia. Perithe- cium in prioribus subinde basi integrum semper vero ibidem attenuatimi, sursum initio angustatum dein dilatatum. The- cae minutae subcylindricae pluries annulatae. Lrescit ad arborum cortieem prope Balaam, confinis Ar-
thoniae polymorphae var. glauco -fuscae, Ustaliae gracili, Verrucariae circumscissae et sequenli varietati, dein prope Maracas, confinis Ferrucariae citatae, Parmeliae rubrae, Ar- thoniae polymorphae var. maculanti, Qlyphidi favulosae et sequenti varietati. Ad not. Etiam hujus specie! apothecia obveniunt in
thallo ochroleuco laevigato Verrucariae circumscis- sae confinisf quam cfr. una cum Arthonia citata. |
|||||
|
77
|
|||||||||
|
LlCHETfES. GbAPHIS.
|
|||||||||
|
Gr. Comma, sigmoidea; f crusta tenui sublami-
nosa et subpruinosa lactea, apotheciis elongatis flexuosis simplicibus furcatisque, margine thallode incrassato. Thallus crustaceus in nostris cum cortice disruptus et
areolato-rimulosus. Apothecia immersa , valde flexuosa , ju« niora pruinosa, dein marginibus propriis denudatis atris ni- lldis, margine thallode vario depresso - dilatato vel incrassato ti'midulo. Perithecium laterale tenue, sursum parum incur- vatura. Crescit in cortice arborum prope Bahiam confinis Me-
dusulae isabeliinae, Verracariae circumscissae et praecedenti, dein prope Maracas confinis iterum praecedenti. Adnot. Transitus hanc varietatem inter et formam
praecedentem in utroque loco natali non desunt, licet varie- tatis apothecia quoad formam exteriorem potius illis Gra- pliidis ser p entinae Ach., (quam Gr. pul ver ulent ae adnumeravimus), similia sint. Forsan ipsa Gr. Comma Ach. huic ulteriori subjungenda est. Cfr. etiam adnot. ad ^ledusulam isabellinam. |
|||||||||
|
6. GB.APHIS VENOSA. f
Gr. crusta laminoso - pulverulenta albissima, apotheciis
unearibus flexuosis, cum margine thallode tenui prominen- l,ous, densis atque paralleliter sese amplectentibus ; simpli- c|hus et praecipue ad ambitum thalli subfurcatim ramosis, öitidulis atris, disco rimaeformi. Icon : Syst. L,ich. fig. 3.
Opegrapha venosa, Pers. Acta Wetter. Vol. II. \.p. i5.
tab. io. fig. 2. vix Engl. bot. Vol. 35. tab. al^öli. Opegrapha? venosa, Ach. Syn. p. 35/j..
Thallus crustaceus tenuis, junior laminosus, sub lente
'Ubereulosus, demum pruinoso - pulverulentus , plagulas
ccupatls majores quam in icone citata, hinc inde effusus,
,.las loco natali convenienter (cfr. supra Observ. p. 63.) rima
'"itatus. Apothecia eleganter ramosa, in medio thalli ple-
roque simplicia, versus ambitum semel vel bis furcata vel
■ 'dentata et subradiata, in fine cuspidata. Perithecium in
ectione verticali saepius basi subintegrum. Thecae parvae
Us,iornii-cylindricae , quinquies od quindecies annulatae.
Lrescit in arborum sempervirentium cortice violaceo
"f Pe Jaahiam confinis varielati seguenti, Graphidi scaphellae
' §emellae et Verracariae ochroleucae.
Cu ^.not- Pianta anglica citata ob perithecium cylindri- m» nisi rimam praterviderit eel. auetor, diversa videtur. |
|||||||||
|
78 LiCHKUEs. Grapuis
|
|||||
|
Gr. venosa, elongata;f crusta tenui laminoso-pul-
verulenta alba nitidiuscula rimato - limitata, apotlieciis Ion- gissimis flexuosis cum margine thallode incrassato prominen- tibus , disco deraum piano - canaliculato nigro. Quamvis specimina quae adsunt plura a praecedente quoad
apotheciorum formam constanter differant, ob habitum tamen, thallum et structural» consimiles vix propria species censenda. Apothecia multo majora, minus conferta, cum margine latiore et crassiore magis prominula, juniora subpulveriilenta, adulta atra nitida, disco latiore. Thecae anguste cylindricae. Crescìt confinis praecedenti, Verracariis ochrolencae
et circamscissae, Graphidi isabellinae et Liecideae parasemae var. punctiformi. A d n o t. Apothecia lusu quodam naturae in licheni-
bus non tam raro in Verrucariae thallo confine och- roleuco parasitica observantur, margine quidem semper thal- lode albo marginata et disco albido-pulverulento , ut cre- dere possis, apothecia tugurium proprium imposuisse vicinam- que plagaru usurpavisse ; quum vero nucleus integer albido-pul- verulentus sterilitatem apotheciorum probat, suspicandum potius, thallum istum Verrucariae apotheciis juniorem esse, eorundemque thallum proprium per successionem obruisse. Caeterum haec observatio naturam specier'um mos sequen- tis divisionis illustrat atque lichenum tropicorum polymor- phiam et difficultalem demonstrat, in his specie! ambituni rite determinando 7- gr Aphis TEGTigerA. f
Gr. crusta laminoso - membranacea nitidiuscula carneo-
fuscescente, apotheciis planiusculis innatis ellipticis aequa- libus seriatim concatenatis, demum prosilientibus , perithe- cio supero a nucleo tenui angustiore distante , disco rimae- formi, margine thallode nullo. Icon, sei, cryptog. tab. 1. fig. 4.
Thallus crustaceus crassiusculus, in aliis pallide-car«
neus in aliis pallide -fusco-virescens, nigro - limitatus, etiam intus coloratüs, ut difficile a matrice distinguas. Apothe- cia constanter ejusdem magnitudinis, elliptica, dimidiam li- neant longa, depressa, plano-convexa, plura in lineolas flexuosas ramosas seriatim concatenata, hinc nudo oculo apothecia lineari - elongata articulata apparentia, vix unquam solitaria, juniora a thalli strato corticali tenuissimo hya- lino nitido demum evanido (quod in genere analogo Ver- rucariae saepius occurrit) obtecta, tandem prosilientia, foveolis in thallo ramosis articulatis relictis. Peritheciunt |
|||||
|
LicHEKEs. Graphis. 79
|
|||||||
|
*»ere superficiale, tectì ad instar extrorsum parum depressi
thalli strato medullari impositum, rima media demum hiante 'f duas partes di visum, nucleum nudum (quod etiam in -'•nelotrematis nonnullis speciebus obtinet) sub rima thallo profundius immersum juniorem cylindricum, demum d'iatatum tenuem canaliculatum disco pruinoso, vis medio tängens* Crescit ad corticertt Angustnrae brava ■ prope Para,
cttm Ustalia gracili, Thelolremati immerso et Pyrenula Schiferà a se invicem remotis. Ad not. Species non minus structura quam habitu di-
stincta, forsan sui generis, respectu quodam ob apothecia strato thallode pro margine obtecta ad sectionem sequentem Pertinens, cui vero ob colorem apotheciorum non immu- tatum et tegumenti inver«iendi difficultatem non adnumera- Vlmus. Pianta nostra similis est iconi Enterographae Crassa« Fée ì. e. tab. ». fig. C. (quae Opegrapha Crassa De Cand., a cel. Meyero ad Stigmatidium suum, a cel. Wallrothio 1. e. I. p. 363. ad Graphi- te m suam insculptam relata), si apothecia in hac ulte- riore minora, eorundem immersionem et defectum rimae «xcipis. f -j- Ap othecìis astrato thallode pro ejus-
*uodi margine obtectis, hinc p seudo-sessilibus et coloratis. Àdnot. Species transitum praebent generis Graphi-
c's hinc ad sectionem Opegrapham ob apothecia pseu- O0-sessilia, illinc ad Tr yp etheli nas eo quod aCcumu- latio thalli in dorso apotheciorum primum rudimentum ster- nit stromatis in Trypethelinis ob vii, neque non de- sunt e. g. in Graphide nivea mox describenda, thalli A" »sto apotheciorum tegumento diversi indicia non satis Tero constantia; hinc et ob defectum aggregationis pluri- ^um apotheciorum ad Trypethelinas has species non *mandavimus. |
|||||||
|
8. GRAPHIS INTRICATA, f
Gr. crusta mazoìdeo - pulverulenta albissima, apotheciis
pseudo - sessilibus linearibus elongatis flexuosis bifidis densis.i Slmis intricato-connatis extus albo - farinosis, disco angu- stissimo. . l'hallus crustaceus crassiusculus, late effusus, macera-
'?ne ad speciem Diorygmatis tinctorii, colore licet
|J?.Us saturato, rubescens et diffluens. Apothecia juniora
Immersa demum emergentia, subsessilia, denso strato thai-
|
|||||||
|
80 Licheues. Graphis.
|
|||||
|
lode obtecta, quo demum deterso, in utroque labio supra
atra nitida, disco constanter albo-pulverulento. Perithe- cium generis, basi truncatum, nonnunquam in sectione ver- ticali* cordatum, apice inferiore deficiente. Cfr. observ. ad Di°ry§ma tinctorium. Crescit in corticibus Rhizophorae Mangle et Conocarpi
racemosi prope Bahiam. 9. graphis nivea. f
Gr. crusta (hypophloeode?) varia albido-pruinosa eva-
nida , apotheciis pseudo-sessilibus oblongo-linearibus magnis turgidis rectiusculis plerumque obtusis, simplicibus et stel- lulato-divisis extus albo - farinosis, disco hinc ob vallato i*i- maeformi. v icon. sei. cryptog. tab. 1. fig. 5.
Graphis nivea, Fée Essai p. 4q. tab. iz.fig. 3.
an etiara Graphis Afzehi, Ach. Syn. p. 85. Fée l. C
p. 48. tab. 12. fig. 5? Graphis frumentaria, Fee /. e. p. 45. tab. 10. fig. 1?
Opegrapha pruinata, Web. et Mohr Archiv. I. p. i32-
Ach. Syn. p. 74 ? Thallus crustaceus in plurimis quidem speciminibus
ochroleucus magis minusve albo - pruinosus subinde paruin virescens, vel fuscescens, ut ad Graphidem Afzeli* citatam accedat, qui vero color aliis qui eundem corticem obtegunt, lichenibus e Bahiae regione oriundis communis maxima parte a cortice pendere videtur, quum eadem apo- thecia in coitice fusco-luteo prope Maracas oriundo fere nulla crusta gaudent, ut in prioribus speciminibus duplicis adsint indicia thalli, qui an alienus sit an spurius e cortice coloratus, e nostris non patet. Apothecia innato-sessilia» europaeis majora et crassiora, Opegraphae simillinia, extus a strato thallode incumbente alba, tandem supra i° utroque labio a substantia perithecii denudata nigra. Peri- thecium constanier laterale basi deficiens, plerumque sursum et deorsum extrorsum introrsumque incrassatum (Jcon. I. c' fig. V. 4. 5.), demum sursum dilatatum, discus vero a strato apo- thecii thallode, quo initio obtectus , dein angustatus rimae- formis. Crescit adarborum corticem prope Bahiam, confinis Ve1"'
rucariae nitidae et Graphidi Commati, etiam prope Mara~ càs; (ad corticem Cinchonae Fée.) Gr. nivea, cynips; f d'usta ossea nitidiuscu|a
ochroleuca, apotheciis pseudo - sessilibus minutis turgidi* |
|||||
|
LicHBzrsa. Gbapiiis.
|
|||||||||
|
81
|
|||||||||
|
ovato - rhomboideis cuspidati» difformibusque, simplicibus et
. 'lulato - divisis , extus albo - farinosis , disco hinc obvallato r.imaeformi, saepius margine thallode accessorio tenui diffor- "tt'ter plicato. Graphis oryzacformis, Fee I. e. p. 45. tab. X. fig. i.?
Thallus crustaceus, idem qui confinibus, consistentiae et
poloris loco natali convenientium, ochroleucus et alutaceus In confinio aliorum nigro - crenulato - limitatus (cfr. supra ob- serv. p. 63.) Apothecia ejusdem structurae quae praecedentium ?ed multo minora, fere punctiformia, ovata et rhomboidea sub- lnoe tricuspidatim stellulata, longitudine latitudinem vix du- plicante, tandem difformiter in medio fissa, marginibus pro- pyls tuberculosis ; niargo accessorius e strato thalli corticali apotheciis erumpentibus disrupto. Crescit ad corticem arborum semperoireiitium props Ba-
ntam , con finis Ustaliae ochroleucae, Verrucarlae aspisteae, ^-•eiogrammati isabellino et scalpturato. Ad not. Apothecia eadem quae in icone citata ci.
**iei repraesentata sunt, sed magis cuspidata, id quod una cum eorundem minutie et margine accessorio in nostris e ^■"ustae corticisque duritie pendere videtur; hinc pianta Fé ei ^orsan pro tertia hujus speciei varietate habenda est. |
|||||||||
|
10. GRAPHIS MARGINATA.
Gr. „crusta membranacea sublaevigata albo-glaucescente,
apotheciis emergentibus flexuosis simplieibus, disco riraae- *Ormi albo -marginato, margine thallode elevato membrana- ceo lacinulato vel lacero." Raddi in Atti della so- cieta italiana delle scienze. Voi. XVIII. p. 34. t&b- 3. fig. 3. (1820). Crescit rarissima in monto sis ad Corrego Secco, provin-
ClQe Rio de Janeiro (Raddi.) . Adnot. An omni jure liujus sit sectionis, ex ieone
Tlx cognoscendum. SECTIO III. OPEGRAPHA.
Opegrapha , Achar. luichenogr. univ. p. 43.
Opegrapha et Scaphis, Syst. Lieh. p. 14. fig. 4 el 6. Opegrapha hysterina et Scaphis, Fries pi. homon. p. 273. Opegrapha hysterina, Cheval. I. e. p, i3. Allographae ejusd, species. 6
|
|||||||||
|
82 IilCHBISES. GnAPHIS.
|
||||||
|
Apothecium emersum simpliciusculum, porithe-
cio integro, longitudinaliter rimato, saepius hiante discum piano - canaliculatum suffulciente. Adnot. Differt haec sectio a priore imprimis peri-
thecii basi integra ; praetérea emcrsio peritlieciorum , licet minoris momenti, constantior est praecedcntium immersione. Nucleus in omnibus a peritliecio bene distinctus neque
ullius specie! apothecia intus similaria sunt, ut referunt Acharius aliique. Forma nuclei in nonnullis quidem cy- lindrica, in plurimis vero et perfectissimis inferne angu- stata et superne cum peritheeio rimata, bine in sectione verticali cordata apparens-, quae econtra in Oxystomatc nostro sursum angustata, deorsum dilatata est. Discus in plerisque adultis pbvius, plano - canaliculars,
peritbecio marginatus, alias praecipue in brevioribus pla- nus et convexiusculus immarginatus in medio 6aepius di- latatus. Apotbecia magis minusve elongata, praecedentibus bre-
viora, subinde elliptica et orbicularia, plerumque simpli- cia , rarius ramosa vel e pluribus confluentibus ramos si- mulantia, globosis saepius quam in sectione praecedentc intermixtis, quae ob perithecium integrum transitimi in V e r- rucariae sectionem secundam indicant; sic quoque Gr. aurita luxurie formarum singulari, similiter ac Pyrena- strum album var. coronatum, gaudet. Species quoque in bac sectione occurrunt apotheciis
nudis atris vel strato thallode propriove discolore tectis, quorum ulteriora, ad nexum cura praecedentibus sequen- dum , anteponimus ; Gr. chrysocarpa stroma Trype- theliacearum quodammodo refert. i Apotheciis strato vel thallode rei
discolore obtectis. Il- GRAPHIS ILLINITA. i
Gr. cerata , glauco- cinerea nitidiuscula , apotheciis mag-
nis elongatis densis, cylindricis et subcompressis , subdivi- sis, a strato thallode nitidiusculo obtectis, demum supra denudatis atris. Thallus crustaceus , latissime effusus , cinereo - glauces-
cens , humidus virescens, cum cortice plicato-riigosus, sa- tis crassus, constanter nitidiusculus, ' pro majore parte apo- theciis onustus. Apoihecia simplicia, rarius bifida, valde flexuosa, turgida et incrassata, ad finem obtusa, saepius |
||||||
|
A
|
||||||
|
Lichekes. Graphik, 83
|
|||||
|
ensissima, hinc et ob corticem rugosum connata et vimini
*uPra alterum accumulata, juniora denso strato thallode
LWedullari cum corticali) cinereo nitidiusculo nee unquam
Pulverulento obtecta, ut in pluribus vix rimam conspicias,
emum supra denudata atra nitida, anguste rimata, suboc-
usa. Perithecium crassiusculum, varium, cylindricum et sub-
n§ulosum, vel sursum deorsumve compressum, basi exinde
0s angusta, mox incrassata dilatata, supra in junioribus
111 nucleo subeylindrico plano-convexum nec rimatum.
Crescit ad corlicem Cinchonae ? adultum prope Para.
Gr. ili ini ta, vermiformis*, f crust* subcartilagi-
eo . pulverulenta albida , apotheciis linearibus rectiusculis
lrnpliciusculis turgidis obtusis a thallo coopertis canali-
Thallus albidus et cineraseens, crassiusculus, demum
otartareus, in confinio nigro-limitatus. Apothecia densa,
l ta.oeedentibus simillima , nisi quod minus flexuosa , minus
lvisa et juniora in priore loco natali, ob thallum aliter
0n'oi'matum, subpulverulenta nec nitida sint; in altero loco
atah aperta canaliculata, "disco turgido, margine tenui.
| Vlthecium ad normam in junioribus supra rimatum, se-
.1 "°ne transversali cordiformi, rima vero ob tegmentum
a'lodes saepius inconspicua. Thecae (in specimine loci
whs ulteriori» observatae) magnae, oblongo - cylindricae,
nu'atae et cellulosae, cellulis quadratis.
>. Crescit ad arbonim corticem prope Para, confinis Usta-
. e gracilis var. adspersae et Lecideae parasemae var. lila- ae j dein in cortice Cascarillae brasiliensi. Ad not. Species integra Graphidi intricatae no-
ae non absimilis, cujus vero thallus diversus, apothecia
j J0 minora, magis ramosa et longiora, basi constanter
12. G B. A PHIS RHIZOCOLA.
te »! "crusta membranaceo-cartilaginea cinereo-flavescen-
c i. Husa sublevi , apotheciis ramosis elongatis subrectius- t>a ,.angustis, basi crusta cinctis, disco atro angustissimo 0nal,culato." Fée, 1. c. p. 33. tab. i3. fig. a. (sub pe8rapha).
Q; yescit in .America meridionali ad corlicem radicum nc'<onae lancifoliae Mutis. {Fée).
ae . r- rhizocola? psittacina; f crusta subcerata
'ubra ta .Psittacina, apotheciis minutis linearibus flexuosis m°sis acutiusculis a thallo obtectis, 6* "
|
|||||
|
84 Jjienm&e. Gbai>his.
|
|||||
|
Thallus crustacens, ad oculum nudum laevis , ad lente"*
scabriusculus, psittacinus, nigro - marginatus. ApotheCi* gracilia, breviter linearia, parum flexuosa, simplicia et bi* fide substellatimve ramulosa, a thallo obtecta psittacina, de' mum supra denudata atra nitida, ad fines acuminata. Per»' thecium utrinque compressum. Crescit ad corticem Lauri pretiosae, prope Para, eunder^
cui innascuntiir Diorygma grammitis et Thelotrema occulta'11' Adnot. Pianta Féei citata differre videtur apothß'
ciis majoribus et colore thalli secundum descriptionem cl~ nereo - flavescente , secundum iconem potius caesio - virid»* Thallus noster illi The 1 o tr e m a tis confinis, minus Di°' rygmatis citati, simili» colore tantummodo magis flave*' cente ab utrisque disiinctus. 13. GRAPttlS CItRYSOCARPA»
Gr. crusta laminosa nitidiuscula .albido-caesia, apoth<^
ciis magnis, oblongis et linearibus, deprcssis flexuosis, si*;' plicibus rarius furcatis, extus auratis, utrinque longituU naliter sulcatis et nigro - striatis. Opegraplia ehrysocarpa , Raddi in Atti delle soc. it<>'
delle science. Vol.XVHL p. 34. tab. 3. fig. a. (i83<>/' Syst. Lieh. Jig. 4. (anatomìa).
Thallus crustaceus, lai« effusus, tenuis, in nostro <JU
dem cum cortice suberoso tùberculosus, in singulis ve** partibus laevigatas et nitore quodam metallico
distinct*5'
Apothecia in nostris constanter occlusa, oblongo -lineai"1 |
vix binis lineis longiora, pleraque simplicia , pauciora si* pliciter bifida, latitudine altitudinem superante. Perru1 cium crassissimum, minus quam in aliis speciebus duru e triplici strato compositum, superiore tenuissimo mc . branaceo subhyalino sulphureo vel citrino evanido, flied ( pulverulento aurantiaco, interiore nigro, quibus uno V Jj alterum amissis apothecia diversos induunt colores citat Intra sulcos marginis propra longitudinales utrinque s,n°tj los velbinos lineae nigrae elevatae observantur, in p)a" juvenili rariores, hinc uti videtur e strato perithecii i".^ riore denudato provenientes. Nucleus angustus , ad secti nem transversalem cordiibrmis , apice inferiore saepius r tundato nec acuto. Thecae magnae subfusiformi-cylin«1. cae,' annulatae, annullis usque novendecim cellulosis , c lulis, uti Videtur, in quovis annulo terni« quadratis. .. Crescit ad arborum corticem prope Para j (in provU1
Rio de Janeiro, Raddi). |
|||||
|
-LicHEKJss. Graphis. 85
|
|||||
|
6Ti chrysocarpa, cinnamomae; t crusta lami-
oso - membranacea albido-glaucescènte, apotheciis ovato- "learibus, longioribus , frequentius furcatis , extus cinna-
"lomeis , margin:bus sulcatis striatisque.
■Differt a praecedente crusta (forsan e corticis natura)
"^gis laevigata, partum rimulosa nee nitida, fusco - limitata,
Potheciis plerisque majoribus, saepius quidem ovatis, alias ^1'0 ad dimidiam unciam longis, apicibus in bis longe cus- P'Qatis. Substantia solidior, color externus obscurior, cin-
annomeus vel fere ferrugineus, sulci striaeque nigrae utrin- nut' bini, terni. Perilliecium praecipue ad latera praece-
ente crassius; nuclei sectio transversalis fere pyriformis. i f Apotheciis nudis atria.
14» GRAPHIS MACULARIS.
Gr. crusta bypophloeode, apotheciis linearibus longiu»-
uhs acutiusculis atris, disco demum piano - canaliculato an- gusto submarginato. Graphis macularis , Ehrli. pi. crypt.
Opegrapha atra, Pers. in Usleri Ann. d. Bot. St. 7.
p. 3o. tab. I. fig. 2. B. 6. — Schrad. Cryptog. Samml. n. 168. — Schaer. Lieh, helvet. spicil. p. 48..' Graphis atra, fVallr. I. e. I. p. 167..'
Opegrapha stenocarpa, «. Ach. Lichen, univ. p. 277.
Opegrapha denigrata cum var. atra et meliana, ibid.
p. 259.
Opegrapha depressa, ibid. p. 262. Opegrapha pedonta, ». ibid. p. 262., et Opegrapha vulgata , ibid. p. 555. Opegrapha vulgata, Ach. Syn. p. 73. Opegrapha stenocarpa cum var. denigrata , ibid. p. 75. Opegrapha hapalea pro parte, cum var. pedonta pro parte, ibid. p. 79^— 80. . Adnot. Nomen Ehrhardtii antiquissimum eo magis lnendum est quod O. macularis Ach. non huius ge-
neris est> '1 w. Gr. macularis, pietà f, crusta tenuissima subla-
1] ''USa nigricante -zonata vel subnulla, apotheciis Hneaiibus jjj uosis acutiusculis substellatim ramulosis alris, disco de- planiusculo immarginato.
nuj, Phallus crustaceus, in priore loco natali vetustus sub- Us ) in altero suborbicularis e membranula tenuissima |
|||||
|
86 JJicHBSEs. Graphis.
|
|||||
|
hyalina sub lente nitidiuscula, in medio albidus et nigro-*3'
riegatus, versus ambitum obscurior eleganter subzonaU"1 pictus et nigro-marginatus. Apothecia abortiva punctif°r' mia , perfecta linearia , gracilia , tumidula , subinde inae" qualia, flexuosa, simplicia et substellalim ramulosa, ad nfle* aculiuscula, magnitudine nostratium apothecia fere aequanti3' sed paulo crassiora et magis eminentia, atra, nitida, juniora a"' guste rimata, adultiora operta plana et convexiuscula. DlS' cum sub lente composita nigro - striatum , sed tbecas »°n vidi. Crescit ad corticem arborum vetustum prope Para, et
ad cor tic em tennem Ugno nudo similem, prope Bahiam, col' finis Leiogrammati tenellae et Verrucariae vitreae. Adnot. Cum in priore loco natali specimina vetust3
vix ullo gaudeant thallo, in altero crusta similis sit >1'1 Verrucariae vitreae confinis, differentia plantae a v°' Btrate vix non omnis e corticis natura singulari et ten*1' tate apud nos insueta pendere videtur. 15. GRAPHIS ANFRACTUOSA. f
Gr. crusta submazoideo-membranacea albissima, ap0'
tbeciis linearibus elongatis subflexuosis et angulatim cur*3' tis obtusis subramosis atris, demum canaliculatis, margiDl" bus parallelis subflexuosis. Syst. Lieh. fig. 6. a. b. e« Thallus crustaceus, crassiusculus, sublaerigatus, subii»"
jiitidiusculus nee omnino continuus, colore lacteo, in co"' finio nigro -limitatus, in nonnullis speciminibus cum The' lotrematis confinis thallo confluens. Apotheciapraece' dentibus majora, anfractuosa vel ad angulum rectum bu illuc flexa, singulis talis apothecii partibus rcctiuscub" ' alias magis Curvata, pleraque simplicia, rarius bifide e substellatim ramosa, disco canaliculato in vetustis albi°°" pulverulento. Crescit ad corticem arbomm frondosaram prope ^1'
lète, confinis Verrucariae porosae et Thelotremati occixU Adnot. I. Licet in unico specimine plantula nostr"
Confini Thelo trema te margine nigro sejuncta siti alio tarnen specimine apothecia utriusque speciei com»11* ' obveniunt. , Adnot. II. Species ob colorem thalli apotheciaflU-,
bine inde breviora rectiuscula Graphidi Commati *x lis, notis vero aliati» perithecioque integro sessili consta ter diversa. |
|||||
|
Lichene*. Graphic. 87
|
|||||||
|
Gr. anfractuosa, fi exuosa f; crosta pulverulenta
albida, apotheciis linearibus flexuosis ramulosis densissimis «tris canaliculars, marginibus flexuosis. Specimen mancum, non acute distinguendum. Thallus,
quam prior, alitor conformatus videtur. Praecedentis apo- thecia, ubi densiora sunt, nonnunquam similem induuntfor- fiiam. Thecae parvae oblongo - cylindricae, quinquies annu- 'atae. Crescit ad arborum corticem, inter Villani do Rio das
Contas et Maracas. 16. GRAPH IS COMPRESSA, f
Gr. crusta tenuissima glauco-pruinosa evanida, apothe-
Clls simpliciusculis linearibus rectis compressis, profunde canaliculatis, margine tenui flexuoso. Thallus tenuissime pruinosus, in plerisque, quae ad-
u'ta sunt, oninino dispersus, nee nisi e margine hinc inde, residuo nigro elevato dignoscendus. Apothecia gracilia qui- dem, sed aliis hujus generis altiora, altitudine latitudinem fere duplicante, longitudine usque trium linearum, plurima recta Slmplicia , nonnulla longiora praecedentis speciei ad modum genuflexa', rarissime bifida , in fine truncata aperta nec ro- tondata, juniora rimata, adulta profunde canaliculata , disco «ine inde dilatato ob margines papyraceos erectos hinc inde ue'lexo3. Thecae fusiformi - cylindricae , angustae, fere sep- tles annulatae, ternae, uti videtur, ascis subelevatis inclu- de- (Syst. Lieh. fig. 6. d.) „ _ Crescit in arboris cortice valde nodoso prope Para, con-
Jinis Coniolomati coccineo var, purpureo. Gr. compresssa, adspersaf; crusta tenuissima
'oido ..pruinosa suborbiculari , apotheciis minutissimis pun- Ulormibus et linearibus, rectis, cuspidatis , atris, profun- de canaliculatis. , . Thallus idem qui praecedentis , subinde marginai us oi'-
1Cu'atim circumscriptus. Apothecia variae magnitudini»,
Praecedentibus vero longe minora, ejusdem formae, nisi
4u°d breviora saepius subfusiformia in fine cuspidata sint :
lansitus vero mutui non desunt.
Crescit cum praecedente.
Adnot. Specimina adsunt Thelephora quadam de-
|
|||||||
|
.P1,;a, crustam subtartaream albissimam simulante, obtecta
aPothecia varietatis descriptae albido - pulvirulenta ,
. V rsim innata vel immersa sunt, quae an Thelephora«
revx>rint, an eadem obtecta sint, dubius hacreo. Stru-
|
|||||||
|
88 Lichbäbs. Grathis.
ctura hujus crnstae spuriae sub lente composita tennissime
flosculosa, sporidiis minutissimi» inspersis, id quod ejus naturam satis illustrat. p 17. GRAPHIS HERPETICA.
Gr. crusta initio hypophloeode, demum submembrana-
cea cinerascente, apotheciis emergentibus oblongo-lanceo- latis subsimplicibus obtusiusculis alris , demum piano - canali- culars , disco subimmarginato. Graphis insculpta, TVallr. I. e. J. p. 35i.
Opegrapha herpetica, * et 5. fuliginosa, Achar, Syn.
p. 73. Gr. herpetica, subconica i; crusta hypophloeo-
de , apotheciis junioribus emergentibus sparsis oyato - oblon- ges simplicibus, sursum compressis. Matricis epidermis thallum obtegens e viridi - nigricanti
variegata. Apothecia in nostris juniora, clausa, rimata, alia erumpentia, alia emersa sessilia, longitudine vix dimi- diam lineam aequantia, rarius punctiformia, basi crassiore, 6ectione transversali subconica, quod in europaeis minus obtinet. Perithecium crassi usculum nucleo tenui. Crescit ad arborum corlicem prope Para.
18. OKAPHIS SCAPHEHA.
Gr. ,,crusta membranacea inaequabili cinerea, apothe-
ciis emergentibus oblongo-ellipticis crustae ruptura margi- natis , disco demum in medio dilatato aperto, apicibus con- niventibus." Achar. Syn. p. 78. — Fee 1. e. p. 3i. (sub Opegrapha.) Crescit in America ad corticem Cinchonae albae {Achar.')
ad cortices Cinchonae macrocarpae Vahl, Cosmibuenae ob- tusifoliae Ruiz et Pav. (Cinchonae albae offlcin.), Cinchonae lancifoliae Mutis , etc. (Fee). Gr. scaphella, gemella f; crusta cerata nitidius-
cula ochroleuca , apotheciis sparsis et geminato - stellulatis, lanceolato-fusiformibus , demum canaliculars, saepius me- dio dilatatis, atris. Thallus crustaceus, loco natali conveniens (cfr. obserr.
supra p. 63.), in confinio nigro - marginatus. Apothecia breviuscula recta, elliptica et lanceolata , in fine cuspidata, e margmibus conniventibus ; rarius truncata e marginibus parallelis , hinc inde geminatim rarius plura stellulatim ag- |
||||
|
Licresbs. Grapris. 89
|
|||||||
|
gregata et subconnata. Discu» in nostris semper profunde
Canaliculatus, medio saepe ventricosus. Grescit ad arhorun sempervirenlium corticem prope Ba-
ntam, confinis Graphidi venosae. Adnot. Varus quidem notis a pianta Achariana dif-
lerre videtur nostra, quae vero vix non omnes confinibus communes e matricis natura pendere videntur. |
|||||||
|
19- GRAPHIS VARIA.
Gr. crusta epipbloeode subpulverulenta albida, apothe-
Ciis varus subrotundo - ovalibus et linearibus substellatis, disco planiusculo, margine flexuoso rei nullo. Opegrapha varia, Pers. in Usteri jinn. d. Bot. St. 7.
p. 3o.
Opegrapha nimbosa , cum var. ß. Ach. Syn. p. 71, Opegrapha Persoonii cum var. /3. et y. ibid. Opegrapha notha, cum varietatibus, excepta y. caesia, ibid. p. 76.
Opegrapha vulvella cum var. ß., ibid. p. 77.
Opegrapha tridens , ibid. p. 79. et Opegrapha hapalea, p. 79. pro parte quoad Synonyma.
Opegrapha cymbiformis, Fl. deutsche Lieh. N. i65. Lecidea plocina, uich. Syn. p. 16. Gr. varia, orbicularis f; crusta temiissima orbi-
culari caesio - pruinosa evanida , apotheciis simplicibus ova- to -lanceolatis rarius longioribus curvulis atris, disco conca- io demum planiusculo marginibus evanescentibus. Thallus e pruina tenui orbiculatim adspersa, in speci-
"^nibus ad corticem vetustiorem fere nullus. Apothecia ses-
siHa, pi urima oblongo-lanceolata, pauciora punctiformia
Vel lineari-elongata , ad finem rotondata vel cuspidata nec
runcata. Thecae in loco natali priore majores, oblongo-
^ybndricae , plus quam decies anguste annulatae, sporis glo-
0s«s magna copia referlae; in aliis (junioribus?) cortici ve-
ustiori increscentibus minores, pluries annulatae, ternae
Ve' quinae ascis oblongis inclusae.
„ Grescit in cortice arborum vegeto prope Bahiam, con-
./"J«j Verrucariae punctiformi, nec non ibidem in cortice ve- Usliore eroso et Jungermannicis emorluis obtecto, dein in •ytvis densis ad Jluvium Jlahype et prope lVLaracas. |
|||||||
|
90 LlCHEXES. GRAPHIS.
|
|||||
|
Sfijj^^H 20- GRAPHIS WHIT A, f
Gr. crosta tenui subpulverulenta glaucescente , apothe-
ciis linearibus rectiusculis simplicibus atris superne utrin- que appendice longitudinali elevato - marginatis. Icon. sei. crypto g. tab. 7. fig. 1.
Fenthecium quasi e tribus pluribusve compositum , quo-
rum lateralia compressa medio majori utrinque pro margine duplicato adglutinata, intus vero cava , abortiva videntur, quahs deformationis progiessum in Pyrenastro albo in- fra describendo distinctius observavimus. Margo bine apo- thecii proprius duplicatus, exteriore altiore, interiore ri- mam mediam occludente. Licet haec structura non in om- nibus eadem sit, in aliis omnino deficiat, plane tamen diversa est ab ilia Graph idis duplicatae supra de- scriptae, quippe cujus apolheciorum margo duplicatus, a perithecii partis superioris tenuissimae inflexione pendet. Hinc et ob thalli conformationem diversam non dubitavi- niusj e specimine quidem insufficiente nostram a Graphi- de duplicata Ach. nee non a Gr. eleganti Ach. (Engl. bot. tab. 1812.) distinguere, cum praeterea in nostris sulci longitudinales vix ad lentem simplicem conspi- Cui sint. Quoad peiilhecii integritatem utraque, nimirum G. duplicata et aurita, vacillant, ulterioris vero peri- thecia nunquam basi hiante vidi, quod in priore norma est. Crescit ad arborum corticem prope Para.
21. GRAPHIS TRIQUETRA. f
Gr. crusta laminosa caesio-cinerea , apotheeiis lineari-
bus gracillimis immersis immarginatis anfractuoso - curvatis ^amulosis et reticulato-anastomosantibus, perithecio inte- gro triquetro basi acuto supra piano-concavo clauso. Thallus crustaceus , tenuissimus, laevigatus , in confinio
nigro-limitatus. Apothecia admodum singularia, minuta, angusta, subinaequalia, hinc inde dilatata, conferta, ipsa ramulique reticulatim et circinnatim anaslomosantes. Sectio eorundern verticalis triangulum refert aequilaterale , angulis rotundatis, latere superiore parum concavo. Thecas non vidi. Lrescit in arborum cortice juniore laevigalo prope Pardi
con finis Thelolremali cavato et Verrncariae subaperlae vai: Jlavo -juscae. Ad not. ^ Species non tantum perithecio omnino im-
merso ad priorem generis sectionem accedens, sed etiam ob defectum rimae valde degenerans, formaque exteriore |
|||||
|
LlCHETiES. OxiSTOaiA. 91
|
|||||
|
■■»potheciorum ab omnibus generis speciebus distincta; ob
statum vero speciminis, unici, ni fall or , juniorem non ac- curatius definienda. Superficie plana accedit ad Graphi- dem platycarpam, quae vero in medio acute rimata aliis- que notis differt. , Adnot. ad genus. Praeter species supra descriptas
specimina tria habemus in regione Paraensi lecta ad Ope- grapham v err uca r io i d em Acharii pertinentia; cum haec vero cum omnibus varietatibus nonnisi variarum spe- cierum deformationes esse videatur, nostra cui adscribenda sint speciei ignoramus. Id quidem pro certo habemus, ad duas pertinere species : ad priorem, quae habent crustam Sublaerigatam crassiusculam albidam subcinerascentem in con- finio nigro - marginatam, apothecia immersa conferta, in unico specimine omnia globosa, basi integra, ostiolo sae- pius dilatato, perithecio superne quasi pertuso vel dehis- cente, in altero specimine nonnulla ovato-linearla rectius- cula et parum flexuosa rimata prioribus hiric inde intermixta. Nucleum nonnisi in prio •bus observavimus, ut speciem potius Verruca ria e adnumeremus, simodo unquam hujus de- generationem in Graphidem, similiter ac inversum, com- pertam haberemus. Alteri speciei adscribimus specimen crusta inaequabili
cinereo - virescente, apotheciis minus immersis hinc inde Confluentibus, aliis globosis vel astomis vel ostiolatis et sub- papillatis, vel rimatim difformiterque aperiundis, paucio- tibus linearibus brevibus rimatis demum apertis canaliculatis. III. OXYSTOMA. f
Eschweiler Syst. Lieh. p. 14. fig. 5.
Opegrapha Oxystoma, Fries pi. homon. p. aj3.
Apothecium lineare immarginatum, ramosum,
subcylindricum, sursum longitudinaliter compressimi rhapheque prominente dehiscens, perithecio carbo- naceo integro. T h alius crustaceus.
Adnot. Genus a proxima Graph id is sectione Ope-
Srapha nota essentiali, eminentia nimirum apotheciorum *°ngitudinali acuta pro rima , nucleo hinc, si cum Ope gra- ph a (cfr. adnot. huic subjunctam) compares; quasi resupi- "ato distìnctum. Apertura igitur apothecii perinde ac in * y re nastro et As troth elio, generibus analogis pro- ducta est, nee non eorundem ad modum in specie mox de- scnbenda saepius apothecia , plura connata sunt. |
|||||
|
LlCHEHES. LeIOGRAJUBA.
|
|||||||
|
92
|
|||||||
|
I. OXT8TOMA CONSATUH. t
O. crusta subpulverulenta pallide cinnatnomea, apothe*
theciis minutis semiimmersis flexuosis ramoso-confluentibus connatisque, ad finem obtusis, eminentia longitudinali tenui. Syst. Lieh. l. e.
Th»llus crustaceus , tenuis, ob matricem ìnaeqnabilem
et Sporotrichum quoddam erustae adnatum vix sviffici- enter describendum. Apothecia supra crustam prominentia nec eadem marginata, atra, nitida, yarie flexuosa , tortuosa et subinde anfractuosa, hinc inde incrassata, simplìcia vel dense bifide varioque modo simpliciter ramulosa> saepius unum supra alterum accumulata, vel plura ad latera coales- scentia, ut singula apothecia rix nisi sectionis ope e singu- lis nucleis linearibus dignoscenda sint. Nucleus eompressus, apothecio integro quadruplo angustior, in sectione verticali pyriformis apparet. Perithecium crassum, sursum atte- »uatum , ad eminentiam longitudinalem rima tenui dehiscens. Crescit ad corticem arbornm durum prope Fard, a
Sporotricho non de scripto obtectum. 2. OXYSTOMA? CYLINDRICUM.
O. „crusca tenui albo-cinerascente subnitida, apothe-
CÜ8 minutis elongatis cylindricis nigris, disco clauso." Raddi in Atti della soc. ital. delle scienze. Fol. XVIII.
p. 34- tab. 3. fig. 1. (1820.) Opegrapha cylindrica, Raddi l. e.
Crescit late expansä in arborum truncis saltuum prope
IVLandioccam. (Raddi.) IV- LEIOGRAMMA. f
Leiorreuma , Lecanactis et Medusula, Eschw. Syst. Lieh.
I Graphis , Lecanactis et Medusula, Fi: pi. homon. Graphidis et Arthoniae, Ach. et Fée spec. * Graphidis, Platygrammatis ? et Leucogrammatis, Meyer spec.
Apothecium oblongo-lineare, immersum, sub- ramosum, discigerum, perithecio carbonacco late- rali, inferne subcontinuo, latente cum margine thal- lode connato. Discus planiusculus (niger), junior communiter albo - velatus. T h alius crustaceus. |
|||||||
|
LlCHEJJES. Lf.IOGIUMSIA. 93
|
|||||
|
Adnot. Genera duo, Leiorreuma et Lecanac-
tis, quae prius distinxeram, hoc modo conjuncta exhibeo, propterea quod differentiam inter utraque praecipuam, ni- roirum perithecium basi vel integrum vel deficiens, non tan- tum difficillime eruendam, sed etiam cum altera differentia apotheciorum, forma vel lineari vel radiato - orbiculari , non. semper simultanea!» observarim. Cum vero haec ulterior differentia facilius observanda unaque satis constans, neque vero ad genera distinguenda satis determinata et essentialia sit, bina genera citata ad ulteriorem differentiam praecipue distincta, baseos integritate posthabita , ut sectiones natura- lissimas retineo, quibus tertiam, Medusulam, subjungo, antea verruca apotheciorum tenuissima a Leiorreumate distinctum genus, de quo mox plura. Sectio prior prima- ria est, tribus typum immutatum referens, altera Leca- n actis apotheciis magis rotundatis et subradiatis transitum parat ad tertiam, Medusulam, radiatim ramulosis, simul- que illa ad Lecidinas, haec ad Try p e the liac e a s tendit. Post haec genus integrum a Graphide strictissime di-
stinguitur defectu marginis proprii ob perithecium omnino latens, disco hinc ab incunabulis, simulac margines thallodes secedunt vel etiam antea, planiusculo, albido - pruinoso vel pulverulento-velato nec rimato. Perithecium, licet subinde tenuissimum, in perfectis
adultis nunquam deest, hinc characteres generum citatorum. °el. Meyeri omnino erronei; praeterea Leucogram- matis M. „lamina proligera canaliculata sporotamio thallode superne longitudinaliter rumpente excepta" statum juniorem, nonnullarum Leiogrammatis et Ustaliae nostrae spe- cierum, econtra Platygrammatis M. „lamina proligera libera depresso - plana, margine nullo vel thallode sp: rio cincta" statum adultum ejusdem Ustaliae indicare videntur. Nucleus ob perithecium supra deficiens et nuclei basin
Vel ipsam vel mediante perithecio matrici incumbentem ma- gis minusve tetraqueter est, quod in Graphidis genere luoad basin quidem non rarissime, quoad latus vero supe- r'us nuclei, nunquam observavi. Structura praeterea nuclei e floccis gelatinosi^ erectis parallelis nec convolutis discum constituit pèrfectius et altiu» evolutum. SECTIO I. LEIORREUMA. f
Syst. Lieh. p. i3. fig. 2. — Icon. sei. cryptog. tab. 6.
fig. 2. 3. Graphis, Fr. pi. homon. p. 372.
|
|||||
|
94 LlCHESES. LülOGRAMMA.
|
|||||
|
Graphidis et Arthoniae, Achar. et Fee spec.
Leucogrammatis Meyer et Platygramatis ejusd. (?) spec.
Apothecium oblongo - lineare, subramo sum, perithecio laterali plano, basi deficiente, disco plano- canaliculato, juniore albo - velato. Ad not. Apothecia conimuniter lineari-elongata, sim-
plicia vel simpliciter ramulosa. Perithecium tenue exacte laterale, planum, a thallo obtectum, nec illum discumve su- perans, in sectione verticali e stria nigra recta utrinque nu- cleum depressum , (supra , plerumque etiam basi) angulosum nec cylindricum marginante cognoscendum , in junioribus ple- rumque sursum convergens, in adultis divergens. Velum disci superficiem in prima juventute obtegens e thalli sub- stantia medullari, (a velo in apotheciis Peltigerae non- nisi e thalli ipsi'us natura diversum) submembranaccum pul- verulentum sub aqua solvitvir, nisi apothecium abortivum et sterile sit. Discus in adulta pianta constanter ater (Leio- gramma virgineum nostrum boc respectu dubium est), nudus hec albido - px'uinosus nec nitidus notam diagnosticam constitüit, si cum Diorygmate et Ustalia comparas. Speciebus plerisque, quibus tballus coloratus est, margo apotheciorum thallodes quasi e rudimentis membranulae hy- meninae residuus, cum substantia medullari albus est. Ana- logiam sectionis cum genere Thelotremate alio loco in- dicavimis. Hujus loci praeter describendas pluresque novas: Ope-
grapha dendritica, Engl. bot. tab. 1756., cujus peri- thecium laterale in icone desideratum ob juventutem plantae minus conspicuum fuisse videtur ; praeterea, ni fallor , Gra- ph! s inusta, Ach. Syn.p.85., Gr. planata, ejusd. I. e. p. 86., nec Graphis Afzelii Ach. ab aliis hue relata, (de qua cfr. supra adnotata p. 80.) ; dein fere omnes species Fé ei sub divisione Graphidis: I. li r ell i s a tr i s : A. marginibus remotis, a) disco pulvere pruinoso tecto, b) disco nudo, atro; nisi una vel altera ad Sclerophyton nostrum pertineat; nec non Gr. furcata, Fee I. e. p. 40. tab. 9. fig. 4. 1. LEIOGRAMHA ASGÜSTÜI. i
J-i. crusta membranaceo-leprosa albida, apotheciis li-
nearibus minutis flexuoso-ramulosis confertis , disco angusto, margine tenui. Thallus crustaceus , tenuis , aequabilis , albido - cinera-
scens, sub aqua paulo rubescens, nigro-limitatus. Apothe- |
|||||
|
LlCHENES. LeIOGBAMMA.
|
|||||||
|
95
|
|||||||
|
Cla breviuscula, confertissima, juniora albo -velata, demüm
denudata nigra , exsiccata planiuscula, madefacta convexius- c*ila, hinc inde dilatata, in fine ut plurimum cuspidata, sim- Phcia , bifida et substellatim ramosa. Crescit ad arboram corticem prope Balaam, confine Le-
CL(leae coccineae et Parmeliae vìridi. L. angüstum? hepaticum f; crusta laevigata hy-
P°pbloeode, apotbeciis linearibus flexuosis subramoso - ana- sl°mosantibus, margine tumidulo prominente crustae sub- concolore. Syst. Lieh. p. 2.
Distincta forsan species ex unico specimine juniore' non
sufficiente!" determinanda., crusta, ni fallor , hypophloeode, nine cum ilia Tlielo tre mat is confìnis (nec non Dioryg- j^atis insculpti et biformis, quae in eadem regione le_cta sunt) subconcolore cinerascenti-hepatica, in confinio '»grò-limitata. Apothecia linearia , praecedentibus longiora, 'urcatini substellatimve ramulosa , conferta , subinde anasto- •^osantia, in nostris juvenilia , a margine thallode tumidulo subocclusa, madefacta hinc inde denudata atra. Thecae mag- nae , oblongo - cylindricae, quindecies ad vigesies annulatae, annulis quadrato-cellulosis. Crescit in arborum cortice prope Parci, confine Thela-
l"ernati marginato. 2. LEIOGBAMMA TARTAB.EUM.-i
L. crusta pulverulenta albissima, apotheciis linearibus
''"gustis flexuosis longe acuminatis furcatisque, disci margine te»ui pulverulento. Icon. sei. cryptog. tab. 6. fig. 3.
'Phallus crustaceus , crassiusculus , subtartareus , nigro-
Pnnctatus limitatusque. Apothecia hinc minus accurate cir- CUtnsciipta margtnataque , medio dilatata , ab hinc finem Ter*us angustata acuminata. Perithecium laterale (in nostris torsan ob juventutem) sursum connivens. , Crescit in Ugno nudo arboram jrondosarum inter Vil-
'"" do Può das Contas et Maracas, confine Parmeliae led- "ioidi. Ad not. Thallus singularis non alias in genere, ne vix
4l'Ulem in tribù obvius , speciem satis distinguere videtur ;
Ultt vero P arm el ia confinis simili gaudeat thallo, et apo-
leciorum forma singularis e thalli ipsius conformatione
Pc'ndens alias notas diagnosticas non praebeat, ulterius in
|
|||||||
|
.96 Lkchehks. LeioGbamsia.
|
|||||
|
loco natali inquirendum est, an matrix denudata sit causa
differentiae et cuinam nostra addicenda speciei. 5- IiEIOGRAMMA UMBRINUM. t
L. crusta osseo-laminosa nitidiuscula pallido-cinereo*
umbrina , apothecüs linearibus , bifide et substellatim ramo* sis, nucleo tenui discoque latiusculis, margine albido. Thallus crustaceus, quantumvis tenuis a Graph! de
confini longe diversus, durus tamen et laevigatus , fere qua- lis in corticibus sempèrvirentium obvenire solet (cfr. supra observ. p. 63.), in confinio determinatus nee nigro- limita- tus. Apothecia litis praecedentium specierum latiora, non- nunquam rectiuscula, furcata vel ramulis ternis quaternis 0 centro divergentibus , apicibus cuspidatis et rotundatis. Ve- rithecium laterale in nostris adultis sursum dilatatum. The- cae magnae, oblongo - cylindricae , angustissime fere trigesies annulatae , annullis minutissime cellulosis. Crescìt ad corticem arhorum prope Balaam, confine Ora-
phidi duplicatae. 4- lEIOOaAMMA IVEI1I. f
li. crusta cerata nitidiuscula pallide olivacea, apothecüs ob-
longo-linearibus subsimplicibus curvatis turgidis in fine obtu- sis, disco latiore, margine calloso -tumidulo albido pulye- rulento. Opegrapha Lyelli, Engl. bot. Fol. 27. tab. 1876.
Graphis Lyelli, Ach. Syn. p. 85.
Specimina adsunt in stata decrepito, iconi citatae simil"
lima, quorum thallus crustaceus tenuis viridi-pallescens, sub aqua magis olivaceus ; apothecia oblonga et linearla, hinc inde constricta vel e pluribus seriatis composita, simplicia» in unico specimine furcata, non ultra tres lineas longa, *a* pra crustam prominentia, ob vetustatem nucleo amisso gru* mosa favulosa, margine calloso estenuato nee albido -pul" verulento, disco latissimo ad tertiam lineae partem acce- dente. In alio specimine thallus saturatius olivaceus, fere psittacinus , sub aqua prasinus, superficie perfecte cerata: apothecia longiora ; plurima simpliciter ramulosa et angu* stiora, disco plano- concavo , madefacto convexiusculo , TlX tamen supra thallum prominente, caeterum generis chara- Cteri convenienter juniore albo-pruinoso, adulto atro. The* cae magnae oblongae, l'ere quindecies annulatae, annui»8 quadrate - cellulosis. Incolit arbornm corlicem juniorem prope Para.
|
|||||
|
LiCHENES. Leiogramma. 97
|
|||||
|
5. 1EIOGRAMA SCALPTURATUM. f
j L. crusta cerata nilidiuscula straminea , apotheciis ob-
,?n6° - linearibus Jlexuosis bine inde dilatatis subf arcati», sco latiusculo, margine tenui subconcolore. Icon. sei. cryptog. lab. 6. fig. 2. Graphis scalpturata, Ach. Syn. p. 86. rèr Artbonia obtrita, Fee I. e. p. 5i. tab. 14. fig. 2. cui piantarti Achavlanam subjangit auctor. Thallus crustaceus, laevigatas, in corticibus semper-
lrentium, uti solet (cfr. observ. p. 63.), durior et zonula
renulata nigra limitatus. Apothecia parum supra crustam
"fomlnentia, forma imprimis ad corticem frondosarum varia,
otundata, oblonga et lineari, hinc inde angustata et difformi,
»tero apice rotundato, altero caudatim cuspidato, ad corti-
em sempervirentium, imprimis versus speciminis ambitum,
*mpliciter furcaia. Discus praecedenie angustior. Perithe-
lu«i laterale tenue, basin versus saepius tenuissimum. Mar-
8° thallodes submembranaceus, cum thallo quidem concolor,
, ° tenuitatem vero et pellucidatem albescens. Thecae ob-
ongae ^ usque vigesies annulatae, annulis quadratini cel-
u'osis.
Crescit prope Bahiam ad corticem arborum sempervircn-
lUìn, confine Graphidi niveae, var. cynipi et Leiogram- j.lìtl ìsabelllno ; arboram frondosarum confine L,ecideag •rerrugineae var. coccineae. s 6. LEIOGRAMMA I, A T E RI T ITI M. f
Ij. crusta laevigata lateritia, apotheciis oblongis et bre»
\er lineari - elongatis , simpiicibus, obtusis hinc inde dila- ,s » pluribus seriatim congestis cum margine tumidulo Con- core prominentibus , disco latiore. » Thallus crustaceus, tenuis, aequabilis nee nitidus, CO- ?.re lateritio , nigro -limitatus. Apoihecia plurima oblonga^ „ la lineari-elongata , rectiuscula et simpliciter curvata, in. ne obtusa subinde dilatata et (quasi ex initiis ramulorum) marginata j inter minora nonnulla subdifformia, vtl solita- 1? Vel plura (duo ad sex) seriatim congesta, hinc Glyphi- 8 (generis analogi) ad speciem verruculam tenuem linea- , m» non vero albam, sed cum thallo concolorem constir J\ent»a, vetustiora hinc inde confluentia. Thecas vidi alia* l«utas oblongo - cylindricas, ter ad quinquies annulata», ,0lias cohaerentes, alias aequo modo cohaerentes, multo Oul'°reS' ^ere quindecies angustissime annulatas , quovis an- ■ ° sporulas globosas (quarum duae in uno thecae later* oserTantur) includente. 1
|
|||||
|
98 Lichehes. Leioguamma.
|
|||||
|
Crescit ad ripas Jlnvii Amazonum, in cortice arbori*
apad incolas Itaiiba do Gabo dictae. 7. LEIOGRAMMA YIRGINEUM. f
li. crusta sublaminosa friabili laevigata malachitico-cae-
sia pruinosa, apotheciis linearibus flexuosis substellulato-ra- mosis, disco latiusculo, margine tumulalo niveo pulverulentö- Species pulcherrima. Thallus crustaceus, latas, uti Vi-
detur, plagas obtegens, siccus sublaminosus, madefactus molliusculus fere mazoideus, coloris singularis citati inali" lichene nondum observati, in cortice juniore et vetustiore vel ligno denudato rimato valde laevigatus , pruina albida adsper- sus, eaque sub aqua detersa intensius virescens , in confini" aliorum lineola prominente eleganter crenulato-flexuosa m- gro-purpurascenle marginatus, quoad structuram conspicue e duobus stratis compositus, interiore albo, dein vetustus omnino fatiscens, apotheciis nudis relictis. Apothecia sparsa, rarissime ovali -punctiformia, plurima linearla, non ultra duas lineas longa, simplicia et simpliciter ramulosa, in ma- trice limosa subconfluentia, post thallum vetustate dispei- sum denudata atra. Discus (in nostris quae juvenilia viden- tur) angustissimi^ , cum margine tumidulo niveo - pulverulen- tus, madefactus vero latius adapertus niger et purpurascens. perithecium in plurimis (ob eandem aetatem juvenilem) te- nuissimum, in nonnullis vix microscopii ope detegendum, in vetustis contra denudatis crassiusculum, oculo nudo con- spicuum. Thecae oblongo - cylindricae vel subclavatae, non' nunquam in medio conslrictae, pluries, ad summum quin- decies, annulatae. Crescit in cortice, eliam, ni Jailor, in ligno nudo snbpV'
trido arbornm prope Bahiam, confine Coniolomati coccineo- Adnot. I. Color marginis nec non apotheciorum irl
purpureum vergens cum Coniolomatis confinis colore ne- xus videtnr. Adnot. II. Apothecia post tliallum amissum Opegra-
phae habitum induunt,- quod vero distinctiones generu111 non »mminuit. Apothecium tale unicum in crusta integra atrum et prominens monstrosum. yidetur. SECTIO II. LECANACTIS. f
Syst. Lieh. p. 14. fig, /7. — Icon. sei. cryptog. tab. 7«
fig. 2. 3. 4. — Fries, pi. homon. p. 274.
Arthoniae, Achar. et Fee spec. Graphidis, Meyer spec, (quoad synonyma.) |
|||||
|
LicHEHEs. Leiogramma. 99
|
|||||
|
Apothecium ovato-oblongum, radiato - elon-
gatum et difforme, peritliecio dimidiato infra subcon- tinuo , disco piano - convexiusculo, juniore albido- pruinoso. Adnot. Differt itaque a praecedente sectione apothe-
Cl1 forma nunquam perfette vel simpliciter lineari sed (ab in- Cunabulis nee ob senectutem) vel ex ovato difformiter elon- gata vel e suborbiculari radiatim dilatata et ramulosa ; hinc diam perithecium basi minus angulosum, saepe potius cu- mulare , integrum vel magis minusve infra versus medium de- "ciens, hinc discus junior vix a lamina thallode, sed a pruina albido-glaucescente velatus, hinc demani idem, etiam sic- cus praecipue in statu adulto, eo magis convexus, quo lon- g'nquius ipsius forma a lineari familiae normali recedit. Hujus loci: Opegrapha astroidea, Engl. bot. Fol.
■^yXVl. t. 1847-5 aplanta Achariana ejusdem nominis non raris- sima longe recedens, nee non Lichen lynceus, ibid. Vol. ■XII. t. 809. (Arthonia lyncea et Opegrapha notha, Ufl"". caesia u4ch.~); dein Arthonia gregaria, Féel. e. P- 5o. tab. \3.fig.6.; A. sinensigrapha, Feel. e. p. 5o. *?&. 14. fig. 3.; A. lecanoroides , Fee I. e. p. 54. tab. 14, •t'o- ti.) A. confluens, Fee I. e. p. 55. tab. 14. fig. 5. ; Opegrapha asteroma, Chevalier I. e. p. 44. tab. 9. •ftg- 3. aliaeque. 8. LEIOGRAMMA SERICEUM. f
L. crusta laminosa sericeo - nitida incana , apotheciis ob-
longis et digitato - radiatis, radiis linearibus subsimplicibus rectiusculiset tortuosis, perithecio integro, disco planiusculo. Icon. sei. , cryptog. tab. 7. fig. a.
Thallus crustaceus singularis, a confinibus omnino di-
versus , tenuis, fere argentei coloris, nigro-limitatus. Apo- tnecia nonnulla punctiformia et ovato - oblonga, pleraque e Centro in duas directiones oppositas binos et ternos ramulos ''ectiusculos et tortuoso-flexuosos subinde simpliciter ratiiu- osos in fine obtusos emittentia. Perithecium crassiusculum, lCet infra planiusculum , constanter tamen integrum. Discus cum, margine thallode supra thallum parum prominens , made- lactus turgescens. Crescit in corticibus Rhizopkorae Mangles et Conocarpi
Qcemosi prope Bahiam, confine Parmeliae cerinae var. pal- ^dnot. Species radiis ramulisque elongatis omnino li-
eai'ibus ad sectionem praecedentem simulque ad sequentem ansiens, hinc et ob perithecium basi integrum huic sec- loni optime snbjungitur. ■n *
|
|||||
|
100 LiCHEHES. Leiogbamma.
|
|||||
|
Q. LEIOGHAMMA PRUINOSUM. f
L. crusta submembranacea aequabili albido-caesia, apo
theciis latioribus oblongis lobatis angulosis et substellulato- difformibus, disco planiusculo nigro (caesio pruinoso), mar- gine tumidulo. Icon. sei. cryptog. tab. 7. fig. 3.
Thallus crustaceus, ex apotbeciis, uti videtur, inter alia
adulta erumpentibüs parum rugulosus, in confinio nigro -limi- tatus. Apothecia generis maxima, fere dimidiam lineam lata, vix unquam una linea longiora. Perithecium dimidiatum , te- nue, integrum, cupulare , rarius ad basin angulosum. Discus in nostris, forsan ob aetatem, caesio-pruinosus , madefactus niger, margine thallode plicato- tumidulo inacquali. Thecae maximae, oblongo-cylindricae, a medio versus finem angu- statae, annulatae, annullis viginti ad triginta cellulosis. Crescit ad arborum corticem prope Bahiam, confine Le-
cideae ferrugineae var. coccineae et Parmeliae subfuscae var. atrae. Adnot. In hac quoque specie e thecis disruptis, licet
annulorum cellulae quadratae videantur, sporulas globosa» muco involutas provenire vidi, perinde ac icone Verruca- riae aurantiacae {Icon. sei. cryptog. tab. 7. fig. 7. n. /(.) repraesentatum est. 10. LEIOGHAIMA I, OHATUM. f
L. crusta cartilagineo - laminosa aequabili albida vires-
cente, apoibeciis varus, oblongis et rotundo-lobatis, disco convexiusculo, margine evanido. Syst. Lieh, fig. 7.
Thallus crustaceus, minus quam crusta aliorum liche-
ßum loco natali conveniens (cfr. supra observ. p. 63.), tenuis- 8ime rugulosus nee cum confini nitidus, mox albidus moi Pallide virescens, nigro - limitatus. Apothecia latiuscula, praecedcntibus minora, polymorpha, punctiforniia, oblong» •t magi« difformiter elongata , alia reniformia et lobata. Dis- cus in medio plaiiiusculus , junior a margine thallode (for- san eundem initio integrum obtegente) arctius cinctus, de- mum ulteriore attenuato versus ambitum depressus, a margine thallode per impiessionem rimaeformem sejunctus, in nostris aternmus nee unquam pruinosus. Perithecium cupulare, te- nue , subintegrum. Thecae minores, angustae, subcylindri- cae, ter ad novies annulatae, articulis subglobosis. Cfr. in- tra Arthoniam punctif orm em. Incolti corticem arborum sempervirentinm prope Bahiam,
tonfine iilyphidi cicatricosae. |
|||||
|
LicHEtres. Leiogkamma. 101
|
|||||
|
li. LEIOGRAMMA PU N C T IF O RME. f
li. crusta membranacea albido - caesia, apotheciis minu-
*l* subrotundis et oblongis, disco planiusculo a margine thai« 'ode prominente sejuncto. Icon. sei. cryptog. tab. 7. fig. 4.
Thallus crustaceus, perinde ac Graphìdis confinis,
'oco natali nobis indicato non congruens, tenuis, cum cortice, uti videtur, plicatulus , magis minusve caesius rei glauces- cens, lineola nigra tenuissima limitatns. Apothecia minima, v'x unquam exacte orbicularia, ut plurimum breviter ellip- llCa , rarius oblonga et sublobata, nunquam angulosa. Dis- Cus fere idem qui praecedentis speciei, margo vero thallo» des altior, persistens, nudo oculo conspicuus. Perithecium tenue, saepius basi vel etiam omnino deficiens. Incolti corticem juniorem arborum sempervirentium pro~
Pe Bahiam , confine Graphidi duplicatde. Adnot. Maxime quidem affinis est praecedenti, sed
'orma apotheciorum nunquam perfecte lobata identitatem nìmis dubiosam reddit. 12. LEIOGRAMMA? TENELLUM. f
L? crusta arachnoideo- laminosa albida, apotheciis ova-
1,|s et difformiter lobati» angulosisque, disco planiusculo, Margine prominente sublacero. Thallus crustaceus, qualis in ligno nudo saepius occur«
r,t, tenuissimus, nitidiusculus , albidus, aqua imbutus pur- purascens, in confinio plurium speciminum vel alius liehe- nis nigro-fusco-limitatus , alias effusus. Apothecia mini- la» depressa, alia subrotunda, alia lobata, ab hinc reni, formia et bifida, breviterque sublinearia, demum prosilien- tia. Perilhecium lenue, basi saepius omnino deficiens. Discus niger, madefactus turgescens ; margo thallodes inae- 1ualis subevanescens. Cresci! ad arborum corticem tenuem prope Bahiam, con-
J>ne Graphidi maculari, var. pictae. SECTIO IH. MEDUSULA. f
Syst. hich. p. \Q.fig. 22.
Fries, pi. homon. p. 271. Sarcographae, Fée spec, introd. p.XXXF. tab. 1. fig.5.
Asteriscae, Meyer l. c.p. 331. spec. Apothecia linearla, plura collecta, radiatira r*mosa, perithecio laterali plano, basi deficiente, |
|||||
|
102 LicHKHES. Leiogramma.
disco plano-canaliculato, juniore albido-velato, mar-
ginibus (albis) confluentibus. A d n o t. Sectionem antea pro genere dis.tinxeram, mar-
gines apotheciorum albido - pulverulentos confluentes pro stromate Gly p h ide ar u m accipiens , a Glyphide ge- nere vero peritheciis infra deficientibus distinguens. Et vero, si plures quondam detegunlur species, huic distin- ctioni valor subesse potest, cum omne Glyphidearum stroma e marginum plurium collectione ortum ducat, tenui- tas dein talis stromatis inMedusula e tenuitate perithe- ciorum infra deficientium pendere possit. Siquidem , hac distinctione generica omissa, analogiam
sequerernur in Sistemate nostro propositam, post genera Le iorreuma et Le canac t in conjuncta, Glyphidea- rum quoque analoga Medusula et Gly phis conjungen- da essent, id quod eel. Meyerus, Medusulam nostrani Asteriscae suae adscribens, perpendisse videtur. Haec vero , donee observationes ulteriores deciderint,
neque ex unica nostra specie nonnullis Graphidearun» apotheciis radiantibus nimis affini genus condere, neque eandem cum Glyphide conjungens hoc genus minus vo- lui reddere circumscriptum. 13. LEIOGRAMMA I S AB EL1INUM. f
\j. crusta laevigata ochroleuca subrubente, apotheciis
radiatim congesti» bifideque ramosis, disco canaliculato. Syst. Lieh. I. e. — Icon. sei. cryptog, tab. VI. fig. /•*•
l. a. Thallus crustaceus, in priore loco natali tenuissimus,
fere laminosus, ut pro hypophloeode haberem, ni color »n utroque loco natali exacte idem esset ; *) in altero dein loco huic conveniens (cfr. supra obs. p. 63.)', in utroque> dum junior, cum apotheciis leniter albido - pruinosus, *° confinio subinde nigro - marginatus, alias albido-zonatus- Apothecia juniora angustissima albida, dein atra, vel plura collecta magis minusve centro confluentia, vel singula ra" diatim ramosa, ramulis flcxuosis, comae ad speciem e** |
||||||
|
*) Dolorous, brasilienies cortices _ quamplurimos quos habemus,
imprimis arborum sempervirentium, Hchenibus intcgros obtß' ctps esse, ut epidermidis status vegetus saepius omnino lateat- Viatores qui ab hinc regiones tropicas peragraturi sunt, mag' Mopere monemus, ut cum quovis lichene frustulum corticis nu" di.colligant, seduloque cum eo asscrvent. |
||||||
|
LlCHENES. Sci,EROPHTT0X.
|
|||||||
|
103
|
|||||||
|
Pansis pluriesque bifidis, apicibus in posteriore loco natali
\ob crustae duritiem) cuspidatis. Margo albido - pulverulen- tus in prima juventute apothecia obtegens , in adultis com« jnuniter intra apotbecia ramulosve omne spatium obtegens, ninc stroma album mentiens, in aliis praecipue loci natalis posterioris minus conspicuus ad oculum nudum fere nullus, {icon. sei. cryptog. I. e), in utroque dein magi» minusve «vanidus. Crescit ad corticem arbornm prope Maracas confinis
^raphidi Commuti, var. sigmoideae et Arthoniae polymor- P'iae , var. glauco-fuscae ; dein ad corticetn arborum sem- Pcrvìrentium prope jBahiam, confinis Leiogrijimmati scalptu- rato} JJstaliae ochroleucae et Graphidi nivette, var. cynipù Adnot. Magna crustae, apotheciorumftue formae et
*tructurae affinitas est cum confini Leiogrammate scalp- 'irato, quae vero inter omnes fere lichenes, arborum sempervirentium incolas, observatur similitudo; neque in P'uribus, quae adsunt, speciminibus transitum ullum obser- ve contigit. V. SCLEROPHYTON. f
Syst. Juich. p. 14. fig. 8.
Fries, pi. homon. p. 274.
Graphidis, Meyer spec., quoad Synonyma.
Apo the cium lineare, immersimi, immargina- turti, ramosum, discigerum, hypothecio carbonaceo niere infero. Th alius crustaceus.
SCLEROPHYTON EI.EGANS. f
S. crusta ossea laevigata malachitica, apotheeiis an-
Su&tissimis flexuosis ramosissimis, hypothecio alto utrinque c°mpresso, disco planiusculo atro - purpureo. Syst. Lieh. l. e.
Piantala elegantissima, habitu non minus quam stru-
cture singulari distineta. Thallus crustaceus, late, uti vi- «etur, effusus, omnium durissimus, vix eultro rasilis (inde nomen statuimus), licet sat crassus , tarnen maxime (etiam ®Y "Jntem) aequabilis, nee vero nitidus , e strato duplici ,sUncte compositus, quorum superbis dilute prasinum s.
^alachiticum, madefactum subpellucidum, strato inferiore uPb> tenuius. Apothecia tenuissima, omnium angustissima
ut capillaria dicas, picturae ad instar supi-a thallum non |
|||||||
|
104 LlCHEWES. XJsTAMA.
prominentia, undulatim flexuosa, sudradiatim ramosa e di-
visione multipHci, ramulis quinquies ad decies bifidis vel alternis patentibus, ultimis brevissimis, plurium apothecio- rum semet invicem amplectentibus (nee perinde ac Medu- sulae apothecia plura collecta ab aliis sejuncta.) Hypo- tbecium thalli stratum inferius altitudine adaequans, latitu- dine duplo minore, deorsum parum angustatum , bine ad »ectionem verticalem formam obconico-truncatam referens, nti videtur, nigrum, strato tenui gelatinoso thecigero thalU stratum superius adacquante obtectus. Discus obscure vi- nosus , ad oculum nudum in eadem cum thallo planitie , nee prominens nee marginatus, sub lente paululum conca- vus. Thecae clavatae, tri - ad quadri-annulatae, singulari modo fungis nee lichenibus alias consueto dense »tipatae, dxscum fere integrum constituentes. (icon, e it.) Incolit arborum corticem prope Para.
VI. USTALIA.
Fries, pi. homon. p. 274.
Icon, sei. cryptog. tab. 7. fig. 6 et 7,
Pyrochroa, Syst. Lieh. p. \5.fig. 9.
Platygrammatis et forsan Leucogrammatis, Meyer spec
Apothecium oblongo - lineare, liberum, sub- »amosum, discigerum, disco plano-canaliculato, (ple- rumque rubro), juniore albido-velato, margine thai- lode libero distante. T h alius crustaceus.
Adnot. Licet Biatoram Fr. ad Lecideam nunc
reducamus, non ea propter genera his analoga Usta- lia et Sclerophyton copulanda sunt; prioris enim apo- thecium Junius velatum , dein libere elevatum, a margine thallode libero distante cinctum , hinc ob marginerà apothev eii proprium utrinque quantulumcunque eminentem duplici- tà marginatum ; alterius contra generis apothecium omnino Jmmersum, margine neque proprio neque thallode signa- tura; prioris dein hypothecium canaliculatum i. e. dimidia- tum, inferum lateraleque, alterius mere inferum. ■ Iisdem notis genus nostrum a Diorygmate et Leio-
grammate distinctum est, cum utriusque apothecia im- mersa sint, prioris piaetorea apolhecia omnino careant hy- pothecio neque disco gaudeant e floccis erectis parallel» eonstructo, alterius dein margine thallode obvallata nuli»» habeant proprium. |
||||
|
LlCHEÜJES. ÜSTAI.IA. 105
|
|||||
|
Differentia alia inter Leiogramma et Ustaliam e
»ubstantia perithecii prioris carbonacea, alterius subpellu- Clda in speciebus quidem notis satis constans est, neque Ustalia fasciata infra describenda, ob discum nigrum '•ypothecio gaudet carbonaceo , verum tarnen ista perithecii »ubstantiae differentia non aeque constans in analogis Le- e idea e et Biatorae speciebus, e perithecii certe colore Precipue pendet, (de his cfr. ad Lecidinas et Parme- 'iaceas observanda); hinc eandem non ut essentialem, sed diagnosticam solummodo habemus, qua nimirum primo aspectu genera nostra, et imprimis colore igneo-vel sangui- neo-rubro Ustaliae speciem, rubro dilutiore Dioryg- m a ti s, nigro Leiogrammatis speciem agnoscas. Thal- lus Ustaliae, si unicam speciem minus evolutam excipias, •miiliter laete coloratus est. In Diorygmate fasciato apothecia vidi juniora cy-
lindrica, in medio sese longitudinaliter adaperientia, quod •n aeque sit in aliis speciebus , non liquet; exinde dijudi- fare non possumus , an species ilia ob evolutionis modum ,ndicatum colorisque differentiam sui generis constitui pos- 8t*j ut forma Lecanorae analoga et magis evoluta quam Ustalia. Hujus loci: Graphis caribaea, Ach. Syn. p. 86.
■fee /, c- p4 ^3# tab. 7. fig. 4. ; Gr. coccinea, Holl, Ephe- mer, soc. bot. Ratisb. 1824. p. 249. ; Gr. distans, Fée L e. P' 44 et G r. e i n n a b a r i n a, Fée I. e. p. 44. tab. 13. fig. 4. De synonymisMeyeri citatis cfr. ad genus Leiogramma- osservata. 1. USTAIilA GRACILIS, f
TI. crusta laminosa albida, apotheciis minutissimis con-
icrtis linearibus flexuosis bifide stellatimve ramosis, rarius PUnctiformibus, vinoso- rubris , demum prosilientibus. Graphis rubella , Fee I. e. p. 43. tab. 9. fig. 5.
Thallus crustaceus, tenuis , ad corticem vetustiorem in
lauiellulas secedens, unicus hujus generis albidus, in confi- n,° aliorum nigro-fusco - limitatus. Apothecia totius tribus minutissima, saepius confertissima, vario modo ramulosa, ut vix oculo nudo formam distinguas, emergentia, demum 'ubsessilia, ad sectionem veiticalem sub lente composita cum hypothecio tenui corneo basi subinde deficiente pellu- c,aa 5 ad superficiem solummodo colorata. Discus demum concaviusculus. Thecae vel sporae minutae seriatae. Incolti corticem arborato- prove Para, confini? Graphidi
.cfigerae, et prope Bahiam, confinis Graphidi Commati,(por- ticern Boopìandiae trifoliatac, Fée.) |
|||||
|
106 LlCHEKKS. UsTALlA.
|
|||||
|
U. gracilis, adspersa; i crusta cerato-membrana-
cea albida, apotheciis brevioribus rectiusculis, simplicibus stellatisve, saepius punctiformibus. Arthonia fuscescens, Fee I. e. p. 56. tab. i3. fig. 8.
Tballus praecedente crassior aliterque conformatus; apo-
thecia vero simillima , nisi quod breviora minus ramosa, ad summum e ramulis binis brevibus stellala, minus conferta» dein ob thallum crassiusculum margine thallode tumidulo prominente circumdata ; nostra praeterea ob speeiminis ju- ventntem magis immersa, a margine thallode magia oc- clusa. Incolti corticem Ugni cujusdam rubri prope Para, confi-
nis Graphidi platycarpae et hecideae parasemae var. lilaci- nae, (corticem Bonplandiae trifoliatae* Fee.) Adnot. I. Species ob minutiem apotheciorum generis
characterem minus refert, omnino tarnen hujus loci ob apothe- cia emergentia discumque conspicuum. Cfr. praeterea Ar- thoniam polymorpham, var. substellatam. Adnot. II. Licet vix dubium sit, plantas duas Féei
citatas in eadem cortice inventas (quas ad diversa genera re- tulit auctor) hujus esse loci, coloremque thalli ab au- ctore relatum, prioris glauco-olivaceum accidentalem, alterius fuscescentem apotheciis confertis simulatum esse, vix tarnen nomina ejusdem specifica, aliis generis no- stri speciebus non minus convenientia retineri possunt. — Accedit praeterea ad secundam nostram varietatem Gra- phis endocarpa, Fèe l. e. p. 49. tab. i3. fig. 5., nisi haec ob apotheciorum immersionem profundam Diorygma- tis species sit, 2. USTALIA OCHROLEUCA. f
U. crusta osseo - cerata nitidiuscula ochroleuca, apothe-
ciis linearibus plerumque substellatim ramosis cuspidatis, disco canaliculato , margine thallode plicato - elevato. Thallus crustaceus, idem qui confinibus (cfr. Graphis
Bivea var.), noster (forsan e matrice inaequabili) sub lente dilute elevato - punctatus, in confinio nigro-limitatus. Apothecia junioraalba, adulta magis quam in caeteris specie- bus concava, minus prominentia, minora, angustiora et dilu- tius colorata quam in sequentibus, margine tarnen thallode distincto fere papyraceo elevato et reflexo cincta, ramifica- tione et magnitudine Graphidi pu 1 verulentae non ab- similia. Thecae angustae subcylindricae , binas sporula* glo- bosas a se invicem remotas foventes. |
|||||
|
LlClIENES. USTALIA.
|
|||||||
|
107
|
|||||||
|
Incollt corticem arborum sempervirenlium prope Eahiam,
c°nfinis Leiogrommati isabellino et Graphidi niveae, var. cX'tipi. 3. USTALIA FLAMMULA. f
U. crusta (hypophloeode ?) psittacino - olivacea glabrata,
aPotheciis linearibus latiusculis longissimis flexuosis rarnosis anastomosantibus, ramulis brevibus undulatim cuspidatis, "isco piano-canaliculato sanguineo, margine thallode pli- nto - reflexo. Syst. Lick. fig. q.
Graphis haematites, Fee I. e. p. 45. tab. 12. Jig. 1.
Graphis rubiginosa, Fee I. e, p. 47. tab. 12. fig. 4., vi-
detur status junior. Thallus crustaceus, crassiusculus, late extensus, in con-
gnio nigro - limitatus, cum cortice aequabilis et verrucosus, u* originem suam hypophloeodem esse et colorem citatum, 1ui sub aqua prasinus evenit, e cortice pendere suspiceris. ^pothecia juniora angustiora, velo denso nec pulverulento °btecta , demum denudata latiora, fere tertiam lineae partem aoaeqtiantia, coloris sanguinei demum nigricantis, vix ullum solitarium, potius omnia vario modo per anastomosin jun- *ta thallum in areola« forma varia dividunt, nonnunquam con- sertissima semet invicem tangentia. Ramuli breviores, qui Jion aliis copulantur (quod rarius observatur) fere duas lineas j°ngi, divaricati, plerumque allerni , rarius bini ternive col- teti , supra ortum parum dilatati, ab hinc undulati et longe Cuspidati;, rarius apice brevissime furcati ; paucis, flammu- *ae effigiem referunt, ex quo nomen sumsimus. Thecae parvae oblongo-cylindricae, quinquies annulatae, vel, quod ln aliis satis conspicuum est, sex sporulas globosas foventes. Crescit ad arborum corticem prope Pani, (Gr. haematites
°« corticem Cinchonarum, praecipue supra epidermide/i Cin- Wionae lancifoliae Mutis et in Bonplandia trifoliata; Gr. ru- gginosa in ramis Cinchonae lancifoliae annosae. Fee.) Ad not. De nomine Féei specifico idem statuendum,
•Juod ad praecedentem speciem adnotavimus. 4. USTALIA SPECIOSA, f
U. crusta subcerata nitidiuscula carneo-rosea, apothe-
Ciis linearibus latiusculis undulatis simplicibus simpliciterque ramosis, obtusis, disco piano canaliculato puniceo, margine ^allode tumidulo. Icon. sei. cryptog. tab. "j. fig. 5.
Graphis cinnabarina, Fee I. e. p, 44. tab. i3. fig. 4.
|
|||||||
|
108 LlCHENES. UsTAl^lA.
|
|||||
|
Thallus crustaceus , crassiusculus, uti praecedens cut»
cortice verruculosus , maxime tarnen laevigatus et parum ni- tidus, coloris fere ejusdem qui apotheciorum , nisi quod di- lutior sit, in confinio nigro-limitatus. Apothecia fere ejus- dem magmtudinis cum illis praecedentis speciei, magis ffl1" nusve elongata, nee vero per anastomosin juncta, simplicia» bifida et
stmpliciter ramosa, ramulis ut pluiimum brevibus
secundis coloris dilutions, extremiiatibus constanter obtusi5
margineque thallode crassiore a prioribus dislincta.
Incolit arbornm corticem prope Para ; {corticem Cincho-
nae lancifoliae Mutis in Peravia. Fee.) Adnot. Plantam Féei vix crustae color albidus rela-
ys a nostra sufficienter distinguit; de nomine specificò eft"- adnotata ad speciem praecedentem. 5. USTALIA FASCIATA, f
U. crusta subcerata nitidiuscula viridi -pallescente; apo-
theciis lineai ibus elongatis, rectiusculis et curvatisi ramosi* confettissimi* emergentibus, disco canaliculato nigro -prui- noso , margine thallode plicato - tumescente latiusculo albido- Icon. sei. cryptog. tab. 7. fig. 7.
Thallus tenuior sublaevigatus a confini omnino distin-
Ctus. Apothecia rarissime roiundata, communiter linearis, elongata, praecedentibus angustiora, vel in fine vel ad latus copulata, extremitaiibus vero non ü. flamm ulae ad modutn confluentibus nec anastomosantibus, in statu juvenili cylin- drica , a margine thallode tunc latissimo occlusa, demuffl emergentia, longitudinaliter sese adaperientia, constanter vero (saltern in nostris, quae poene adulta videntur), exca- Vata, utrinque inllexa, tenuiora quam in praecedentibus spe- ciebus. Discus in nostris omnibus albido -pruinosus, made- factus inox nigro - purpurascens eundemque colorem servans. Margo proprius exinde et ob colorem suum constanter album m^gis distinctus, cum margine thallode ejusdem coloris du- plicem marginetn aibidum constiluit. Hypothecium ad se- Ctionem tenuem sub lente pellucidum, licet apothecium in- tegrum inteiius nigrum videatur. Thecae pluies conglome- rale, ovato -cylindricae, septies ad undecits annulatae, spo- ridns »uinutissimis farctae. De indole speciei generico vide observer ad characterem generis. Incoia arbornm corticem prope Balaam, confinis Leci-
deaejerrugmeae var. coccineae. |
|||||
|
LiCHEiJEs. Arthonia. 109
|
|||||
|
f Genus affine dubium.
VII. ARTHONIA. Syst. Lieh, p. 17. fig. 20. — Icon. sei. cryptog. tab. g.
,/ig. 2 el 3. Arthoniae , Ach. Lichen, univ. p. 25. spec.
Apothecium sublineare et difforme, verruci- 'priUe, nudum, aspero - turnitlulum, intra substan- wam subgelatinosam as cos f ovens pyriformes theci- geros. Thallus crustaceus.
Ad not. Arthonias indigenas Aeharii variorum Li-
. 1num, imprimis Graphidis generis, formas monströse f°i'matas esse, non sine jure monuerunt sagacissimi Frie- *>us, Wallrothius et Meyerus, neque de haß re ul- Uni dubium est. Sic quoque Leeideae nonnullae in for- . a& simillimas abeunt apotheciis diminutis piuribus confluen- ts. Inter lichenes vero tropicus similes formae obve- lunt magis distinctae atque structura peculiari insignes : Pothecia nimirum eorundem verruciformia in statu humido !~;>sls minusve intumescunt, substantia, quae indigenis peri- rceli ad modum corneo-carbonacea est, il lis magis minusve reTOellosa subpellucida, homogenea et subcellulosa nee nu- '<•• ad modum fioccoso - gelatinosa , superficie quidem nigra e' fuscescente, - nulla vero membrana cartilaginea (quod ■*charius contendit vestita, ad lentem elevato-punctata ; Praeterea Verrucae plurimae similiter ac indigente a prima »lycntute membiamila tballode obtectae sunt. Asci in pluri- ?» formae insolitae ovato -pyriformis, substantiae apothe- . l interiori superficiem versus innati, ad lentem simplicem , . actione horizontali ut punctula micantia apparent. In thecae ternae, quinae, septenae, oblongo ■ cylindricae, "i ascis comparatae longitudinis pa rum minoris, longitudi- lte*' sibi accumbentes , glomeratim inclusae sunt, qua- 'n mediae rectae, exteriores parum curvatae et subclava- Sunt, omnes annulatae, annulis numero impari ab unico °ue quindecim rarius quadratini cellulosis. *) vjum hanc structuram in domesticis hucusque detegere
_, valuerimus neque in tropicis transiium talis Verrucae in 1 aP«idis apoihecium observarimus , genus integrum de- no C n°n ausl-mus j praeterea alibi formas istas describere p Possunius , cum species originarias , siquidem ad tale» ln-eant, ignoremus. Confitemur vero, integrum genus,
e vocibus: theca et ascu* cfr. addenda et eracndand«.
|
|||||
|
110
|
|||||||
|
LlCHENES. ArTHOIUA.
|
|||||||
|
clubìum esse, non tantum ob similes verrucas maculasquc
in domesticis pro Graphidibus monstrosis obvias, seo etiam ob formam irregulärem et structuram Lichenibus inso- litam, quas sanequam facile e vegetatione abnormi deduces, si cum deformationis progressu structuram modo citato inj* mutatam observaveris ; neque non desunt in nostris specinn* nibus tropicis indicia ex thalli identitate, ad suspicandam af- finitatem formarum describendarum cum Graphideis eo- rundem corticum incolis, quemadmodum ad speciem formam- ve quamvis indicabimus. Ad hunc etiam finem cujusvis loci natalis formas seorsim describemus notasque microscopicas m quovis satis diversas indicabimus, et ne in re dubia nomina augeamus, priores speciebus Acbarianis imprimis exoticis subjungemus, characteribus ad nostra specimina reformatis- Genus, si pro tali constituendum est, ob verrucas dis-
colores pro stromate babendas niicleorum rudimenta fovente in primum potius Try p e thelinar u m stadium collocandum; cum vero ob talem dispositionem istius tribus character re- formandus esset, Graphideis genus associamus, non tan- tum ob dubiam affinitatem suspicatam , sed quod eorundem cbaracteri generali minus repugnat. Observationes ulterio- res haec decidant. Trachylia Fries (Stock. Vet. Acad. Handl. 1822.
p. 251 et pi. homon. p. 276.) cum nostra quoad formam ex- teriorem satis convenit, in speciebus vero ejusdem, quas vidi, structuram nostrani citatam non inveni. Cfr. etiam ad- notata adPorothelium. 1. ART H OSTIA PUNCTIFOE.MIS.
A. crusta hypopbloeode, apotheciis minutis subrotundis
plano-convexiusculis atris. Ach. Liichenogr, univ. p. 14». Syn. p. l\.
Thallus crustaceus, in nostro speciroine supra epider'
midem coeruleo-fuscescentem vix ullus vel albido-pruino- sus. Apothecia europaeis parum majora , plerumque rotun' d.a, subinde elliptica. Thecae in ascis ovatis ternae, minu- tae, semel annulatae. Incolti corlicem laevìgalum arborurn sempervirentiwl1
prope Bahiam. Adnot. Formae speciei indigenae, aliae pro Grä-
phidum vel V errucariarum formis abortivis, aliae pro Xylomatibus habendae, nostra, si species eorundem cor' ticuni^ ìncolas confers, Leiogrammati lobato proximo accedit, minus Verrucariae aspisteae: utriusque ape thecia nostris parum majora sunt ; prioria vero in unico |
|||||||
|
Lichene». Authojua. Ill
|
|||||
|
specimine obveniunt subrotunda convexiuscula, margine thai»
'ode vix ullo , ut ab A riho ni a citata vix nisi crusta cras- siore distinguantur. Accedit, ad liane affinitatem proban- yani, thecas quae in Leiogràmmate citato ter ad nonies, ln Arthonia nostra vero semel annulatae sunt, in istis in- termediis constantcr ter annulatas subinde ascis ovatis indu- es esse. 1. ARTHONIA POLYMORPHA.
A. crusta submembranacea alludo - cinerascente olivaceo-
Variegata , apotheciis magnis subrotundo - difformibus caesio- Pruinosis , humidis tumentibus tuberculosis atris. Achar. Syri. p. 7.
Icon. sei. cryptog. tab. 9. fig. 3. — Syst. L,ich. fig. ao.
(anatomia.)
Thallus crustaceus , albidus et sordide olivaceo - variega- ™si riigro - limitatus, omnino idem qui confinis G rap hid is. "Pothccia sicca suborbicularia, diametro fere dimidiam li- neam acquante, plana et convexiuscula, vel innnarginata yel J'llHa solummodo thàllode cinctà vel margine conspicué thal- »ode Lecanorae similia; eadem humeclata tumentia he- "Usphaerica et subglobosa, elevato - punctata. Thecae quinae septenaeve oblongo -cylindricae , undecies ad quindecies an- nulatae, ascis pyriformibus inclusae. Crescit ad corlicem Rhizophorae IMangles et Conocarpi
racemosi prope JBahiam, con finis Graphidi pulverulentae *"""• maculaiae, Pertusariae communi var. lutescenti, Fer- rttcariae cerinae, Pyrenaslro albo et varietali alteri seguenti, "ubstellatae. Adnot. AfThiitas proxima hujus formae ob thallum
"ßnticum cum Graphide citata confini, licet in plus quam
eCem speciminibus nusquarn apotheciorum transitimi inu-
yiim vel eadem ex unius thallo in allerum (qui constantcr
'neola nigra sejuneti sunt) emigrantia observarim. Alia
V'Ulitudo cum Pyrenastro albo, cujus quidem thallus
,versus, apothecia vero abortiva, uti videntur, in thallo
. raphidis vel Arthoniae nostrae alias sterili obveniunt.
.. primum dein aspectum apothecia majorem habent simi-
. udinem cum vètustis convexis Lecideae parasemae
n .Hsdem corlicibus degentis quamvis in nostris non con«
lnis ? quae vero thallo gaudet diverso granulato. Equidem
°n desunt exempla , eaque frequentissima, in quibus una
111 apotheciis thallus deformatur.
A. polymorpha, maculans; crusta submembrana«
. cinerascente, apotheciis planiuseulis latiusculis diffor- mi" angulosis repandisve elevato -punctatis «tris. |
|||||
|
112 LicnESEä. Arthohia.
|
|||||
|
Achar. Syn. p. 7.
Icon. sei. cryptog. tab. 9. fig. a.
SpJloma maculans et Arthonia bombacina, Achar. LÀ-
chenogr. p. i36 et 14.3. Thallus crnstaceus, in priore loco natali crassiusculus.
a praecedente parum diversus nec vero variegatus, in caete- ris locis tenuior sublaminosus secedens, nigro -limitatus, in duobus ulterioribus forsan hypophloeodes. Apothecia ma- culosa, difformia , nunquam rotundata, juniora a thallo ob- teeta caesia, exsiccata plana, bumida magis minusve tumi- dula, magnitudine diversa. Thecae oblongo-cylindricae, binae, ternae, septenaeve ascis ovatis inclusae, magnitudini» variae, annullis ab unico usque quindenis, in priore et ulte» riore loco natali quadratini cellulosis. Crescit ad eosdem cortices cum praecedente , sed in dì-
versis specirninibus nullo alio lichene oblectis; ad corticem aliarum arbornm frondasarum prope Bakiarn, nonfinis Le- cideae ferrugineae var. coccineae et Graphidi duplicatae, dein prope Maracas in cortice Ugni rubri confinis Parmeliae rli- brae var. piuiiceae et Verrucariae aspisteae, tandem prope Para, confinis Verrucariae subapertae, var. Jlavo-Juscae, A d n o t. An specimina priori» loci natali* eandem curo
praecedente babeant affinitatem, non liquet; secundi loci specimina adGraphidem duplicatami confinem proxime spectant, ab eadem in binis quidem specirninibus lineola nigra, in tertio vero margine nullo sejuncta, apotheciis cae- terum hic utriusque generis non commixtis quamvis utris- que cum corticis fibrillis longitudinaliter extensis ; tertii loci specimina pertinent vel ad confinem Verrucarian» aspisteam vel ad Grapbidem Comma, in alio speci- mine ejusdem ugni rubri ejusdemque regionis obvenientem; quarti tandem loci natalis specimen thallo gaudet omnino eodem, quo Graph is triquetra in eodem corticis fru- stalo remolius degens. A. polymorpha, glau co - f usca ; f crusta lamino-
so -membranacea glauca, apotheciis planiusculis difformitef angulosis scabrosis nigris et fuscescentibus. Thallus crustaceus, tenuis , laevigatus, dein subsqua-
mulosus , dehiscens , magis minusve virens , nigro - vel las- co-zonato-limitatus. Apothecia maculosa, plana, humefacta ad lentem scabrosa, in plerisque nigra, in unico specimine prioris loci natalis cum thalli margine nigro-fusca. The- cae parvae oblongo-cylindricae et subclavatae, ter ad tre- deeies aanulata«. |
|||||
|
LiCHESEs. Arthoitia. 113
|
|||||
|
Crescit ad arborum corticem prope Bahiam, confinis
yfaphidi Commetti, Verrucariae asnisteae et Lieto sr animati Gabellino. Ad not. Thallus omnino idem qui GrapTiidis confi-
Dls i margine vero nigro constanler ab eodem sejunctus; cum Praeterea in simili thallo obveniant apothecia diminuta et aiJortiva Verrucariae contìnis, ex utriusque genere A r- liloniae nostrae originem aequo jure deducere potes. A. polymorpha, substellata; crusta submembra-
acea aibida, apotheciis convexinsculis sublineari-maculosis et substellatim ramulosis fuscis. ■Acliar. Syn. p. 7.
Spiloma maculans, ß. substellatum, ejnsd. Liichenogr.
univ. in addit. p. 669. Thallus crtistaceus similis illi primae varietatis descrip-
®e 1 nisi quod tenuior, hinc inde interruptus nec viride va- ll'oatus sit, in confinio nigro-üniitatus. Apothecia conferta, P'craque ad oculum nudum sublinearia , angustissima et bre- *iter angulatim et substellalim ramulosa , ad lenteni vero mi- nus exacte linearla magis minusve dilatata angolosa; alia, Precipue in locis thai I i planis omnino maculaeformia, sub ente e pluribus punctiformibus confluentibus composita, hinc *uWllat im angulata, crenulata, in thalli rim'ulis contra ad °r»iam longiludinalem extemluntur. ; aetate provectiore sae- Pms pTosiliunt, foveolis fu=cis in thallo reliciis. Color eo- undem in siccis nigricans, in madefactis fuscus. Thecae Parvae, semel ad seplies annulatae, quinae ascis subovatis
>nclusae. E i Crescit ad cortices Rhìxophorae JSiangles et Conocarp-
arJ'mosi prope Bahiam, confinis specie! jormae primae des- /■'pfae, liecideae parasemae, lerrucariae pallidicerinaß triusariae communi var. Intescenti et Pyrenastro albo. v Adnot. Specimina nonnulla hujus formae tan!am,ha-
"J' Cum Pyrochroa gracili nostra similitudinem, ut
Udo oculo vis distinguere possis , ad lentem vero non tan-
* m apotheciorum margines in hac specie paralleli , in ista
llna omnino inaequales sunt, sed etiam structura sub len-
te On*« .....'. 1. ""iposita ìnquirenda in utrisque constanter diversa : in
er*oribus nimirum lamina discoidea supra plana e floccis
j atinosis, thecis s. spoils seriatis, in prioribus contra
Per«cies convexa et substantia similaris ascos subovato-
undos fovens. Pianta ideo nostra, siquidem statum ab-
Cu ?6m refert' potius pro forma diminuta prions vel se-
ad *? formae supra descrtptae habenda, iisdemque forsan
sbenda speciebus confinibus.
8
|
|||||
|
114
|
|||||||
|
TRIBÜS SECÜNDA.
VERRUCARINAE. (TBRBÜCABIABUM , SYST. MCH. P. 13. GP.XKRA, — EKDOCARPEAE,
ET VERRUCARINAE, FRIES PL. HOJIOIN. P. 258 ET 2Ó5. — POR1- KBAB , ENDOCARPEAB ET SO/CAMMAR1EAE EPIPHl'T.LAE , EBE- %. C. 1NTROD.P. XXXVI., I. XXX VI. ET I.VI.*) — VERRUCAR101DEA- »ÜM , CHEVALLIER, GENERA. — 1D10THAI.AMORÜM HETEROGE- HEORUM ET COESOTHALAMORUJl PHKMATOIDEORUM AOHAR- STN. GEN. — MTEt-OGARPORDM , MEYER, GENERA.) Apothecium globosum yel hemisphaericunij
subimmersum ostiolatum. Thalius plerumque crustaceus.
VII. PEUTUSARIA.
De la March, et De Cand. fl. franc. IL (i8o5.) p. 319. —'
Schaerer spicileg. sect. IL p. 64.
Poiüna, Syst. Lieh. p. i5. ßg.io et 1,1. — Fries, pl- homon. p. 260.
Porophora, Meyer l. e. p, 3s6. , vix autem Ascidiui» Fée.
Porinae, Achar. Lichenogr. univ. p. 60. tab. 7. fig. 1. 2. (1810.) et Fée I. e introd.p, XL. tab. L fig. 12. spec.
Variolariae, Pers. in Usleri Ann. d. Bot. St. 7. p. a3.
(1794.) Achar. Lichenogr. univ. p. 67. tab. 5. fig. 6—9/ Fee I. e. p. XLVIL t. 1. /?g. 3. spec. Endocarpi, Wahlerib. ct J'/allr. I. e. spec.
Apoth ecium subglobosum e nucleo nudo (uno
vel pluribus) sub verruca thallode corticata (uni* vel pluriloculari) recondito, quovis loculamento nu- ©leifero ostiolato. Th alius crustaceus.
Adnot. Perithecium tenerrimum. membranaceum dia-
phanum quod Acharius generi suo nec non Verruca- |
|||||||
|
*) Dolemus, operis Féei splendidissimi fasciciilum quintum , hu-
jus tnbiis fere intograe species continentem bibliopolae forsa» culpa *A nos nondum pervenisse, dura fasciculos sextum et sep- timum jam habemus. |
|||||||
|
Lichekes. Pertcsatua. . IIS
|
|||||||
|
riae ct Thelolremati attribuit, nein unica quidem ho-
i um generum specie ridere contigìt, neque dubito CI. Auc- torem gelatinam ij»sam ascos involventem ac in statu maturo sicco vel semihumido interiori perithecii vel Verrucae locu- •amenti paginae adhaerentem pro tali habuisse, quam vero sub aqua sese expandere, spatium totum implere ipsumque "ucleutn fioccoso - gelatinosum constituere iteratis observa- tionibug comperimus: cetcrum ne ipse quidem in icone quam ™*dit auctor Porinae pertusae suae (LAcheuonr. univ, . • 7- fig- •• -d-) perithecium quoddam indicavit. Substan-
"a vero nuclei compactior quam in aliis geneiibus perithecio gaudentibus. Verruca utpote a substantia thal'i corticali obducta, pro
"'era tballi intumescentia accidentali. neciue ut stroma in 4 ryp e thel i a e e i s pro nota diagnostica habenda. Asci thecaeque singulares, maximi, limbo aequali la»
lusculo, in prioribus partim opaciore, in thecis , si sporis e'crtae sunt, pcllucidiore insignes, qui alias in liehenibus pfissimus (v. e. in Verrucaria p ras in a, in Ast roth e- ,l° isabellino nostiis), in fungis vero frequentior, ip- *lus membranae tliecam ascumve constituentis crassitudinem "dicare videiur potius quam duplicem membranam, ut con- 'ehderunt Acharius*) et Meyerus.**) Forma ascorura clavato-cylindrica, thecarum obtongo-clliptica , saepius utrin- ^"c acuminata vel subrliomboidea. Numerus thecarum bina» 'us vel quaternarius, vel octonarius, quo adaucto magni- tudo decresciti. , ; Huic respondere videtnr nuclcorum numerus communis
inarius vel quaternarius in quavis verruca, ni solitarii sint uc'ei inclusi ; ternarius rarissimus ex unius nuclei abortu ^'iri videtur.
Variolarias omnes sic dictas Pertusariae specie-
lni aliorumque lichenum status esse deformatos atque abor-
. N,°s! non amplius dubitare licet; nucleus etiam qui hinc
nQ-e depressus nonnunquam dimidiatus et difi'ormis in apo-
|
|||||||
|
%fJ Liclienogr. univ. p. 60.
Ì Die Entwicklung u. s. vv. der Flechten. 1825. p. 128. — Tue. earn asco inclusam efformare talem membranam asci interiorem quod Meyerus refert, nunquam vidi et de contrario satis certus sum, cum linea interior limbi versus basin codemmodo apicem efformet ac ambitus asci, cum praeterea limbus nun- quam deest, quod aliter se habet in Verrucaria auran- tia, quam cfr. Oculatissimus Ehrenbergius ab eodem cita- tus de hac re nusquam loquitur, voces vero, as e us et theca, *• g- in Erysibe omnino eodem nobiscum sensu aeeipit- Uè bis cfr. addimela et emendanda. 8*
|
|||||||
|
116 LiCHESEs. Pertüsaria.
|
|||||||
|
theciis sic dictis sorediferis Variolariarum invenitur, the-
cas fovet, licet plerumque imperfectas et monstrosas, ejus- dem vero formae magnitudinisque , quas supra in Pertüsa- ria descripsimus (cjr. Sy~sl. Lidi. I. c), gelatina solemni involutas, neque secundum Acharium solas nucleum inte- grum constituentes. Species Variolariarum liucusque non secundum plan-
tain originariam diversam conditae sunt, sed secundum for- mas evolutivas , ut ex uno eodemque lichene , nominatim e Lichene pertuso, plures oriantur Variolariarum species, e diversis speciebus generibusve eaedem; ne cum eel. Meyero*) quidem censemus, ad Pertusariam per- tinere tantum Variolarias verrucis sphaeroideis, ipsissi- mam enim Var iolar i am d is e oide a m Flörke in eodem specirnine cum Lichenis pcrtusi forma normali copu- latami vidimus; neque dein cum cel. Wallroth io differen- tiam inter utriusque formae verrucas, sphaeroideas et discoi- deas, ex aetate solummodo**) vele thalli majore minorere Crassule***) reputamus ; differentia potius omnis e praeseu- tia nuclei pendere videtur, quem in Variola ri a discoi- dea Fl- (V. amara, var. Ach.) neque Acharius neque nos unquam reperimus: oriuntur nvmirum Verrucae sphaeio- ideae, si degeneratio post nuclei formation-em incipit, oriun- tur discoideae , si antea plantulam invadit. Gen us E n d o « a r p o n H e d w. a P e r t u s a r i a distin-
guimus ob thallum frondosum (cfr. adnot. ad Verruca- riam) et perithecium licet imperfectum et e thalli praeci- pue natura pendens (cfr. supra observ. p. 5c)), in parte vero scientiae diagnostica pro tali habendum neque cum eel. Meyero e substantia thallode ab aliorum perithecio distinguendum, Cum perithecium quodvis, ut supra indicavimus, ortum ducat e thallo colorato floccis frondosorum densius intertextis. 1- PERTTJSARIA COMMUNIS.
P- crusta submembranacea caesio-cinerascente, apotbe-
C»or«m verrucis majoribus subhemisph; ericis uni-vel pluri- locularibus , ostiolis depre ;sis nigricantibus. Syst-Lieh, fig- >■• Lichen pertusus, L. — F/or. Dan. lab. 766. — Hoffm.
Enum. Lieh. tab. 7. fig. 3. — pVulfon in Jacquin Collect. If, p. 181. lab. iS.fig. 3. — Schrader, spi- |
|||||||
|
*) 1 e. p. 203 ct 327.
*) Naturgeschichte der Flechten, I. p. 550 —552 et 657.
*) ibidem p. 652 --65a.
|
|||||||
|
Lichene». Pehtüsaria. 117
|
|||||
|
eil. Flor. Germ. p. ni. tab. i. fig. 5. — Engl. bot.
Fol. X. tab. 677. Sphaeria melanostoma , Bernh. in Rom. Archiv, f. d. J5.
IV. p. 10. tab. 1. fig. 1. Endocarpon verrucosum , IVallr^ Natnrgesch. d. Flech-
ten, J. p. 648/ Pertusaria communis, Wulfenii, lejoplaca et cliioiiaea»
De Cand. I. e. el ibid. vol. VI. p. 173. Porina pertusa, leucostoma , rugosa, pustulata , leio-
placa , fallax , coronata , glomerata pro parte, papil- lata? Acliar. JLichenogr. univ. p. 3o8—311. tab. j. jig. 1. Syn. p. io() — 111. Endocarpon pertusum, iVahlenb. Fl. Lapp. p. 45g.
Porina pertusa, lejoplaca et hymenea, Fries sched. crit.
n. i)3 — 95. el conjimclae in n. 247 et 248.*} Lieben hymenius, Ach. prodr. — Engl. bot. Vol. XXV.
tab. 1731., et L. melaleucus , ibid. Pol. XXXP'. tab. 2461. Thalhis cruslaceus, in arboribus domestici», ri fallor,
initio bypopbloeodes, bine pro matricis natura et pro aetate ttiagis minusve iaevigalus, colore magis minusve virescente: Roster in loco natali priore (junior) parvus , tenuis, parura ''ugulosus, albido - ciuci ascens, orbicularis: in loco altero Wassior, fere lacteus, in ulteriore glaucus. Verrucae in Priore loco natali (juniores) vel subbemisphaericae, plerae- 1U6 uniloc:ilares, quae subinde conlluentes , nucleis singulis, ,arms binis ternis, ostiolis punctiiormibus vix impressis ni- 8ris, vel (in alio specimine) tumidae subglobosae corrugatae, Nucleis pluribus usque sex, ostiolis magis impressis: in al» *ero loco natali majores, bemispbaerieae, glabrae, plerae- 5ue pluriloculare* , nucleis singulis usque quaternis, ostio- "Snigiis punctil'ormibus, si plura sunt, in vertice collectis ct subinde confljaentibus : in ulteriore loeo natali Verrucae parVae hemisphaericae , ostiolis soliiariiì binisve subinde dila- la,is disciforniibiis. Asci generis, thecis in priore loco na- ta'i (ob juventiitenì) imperfectis, quaternis et octonis, in al- te)'o loco subebipticis ulrinque euspidatis etiam subrbomboi- "eis binis vel quaternis. Crescit ad corticem arborum frondosarnm prope Caytété,
co'{finis Thelolreviatì occulto, Lecideae abietinae, var. ru- 0e'tli ei jnox sequenli jonnae soredijerae ; dfin ad arbores in- teJ* Rio das Contas et Maracas, et prove Pura confinis Le- Cldeae parasemae. |
|||||
|
us
|
|||||||
|
LtCHiMiEs. Pertusajria.
|
|||||||
|
Adnot. Statum polissimum normalem et frequentiorem
Lichenis pertusi nostra refe runt ab acutissimo W a li- fo th io sub forma b. pyrenopbora, ß. olygopyrena designatum > quam vero f or mam ab ejosdem inonopyrena et palypyrena nequidem ut varietatem sejungi posse, hae Bostrae brasiliensium descriptiones ipsaque plantarum dome- sticarum inspeclia satis probant. P- communis, lutescens; f crusta epipbloeode
membranacea - laminosa demum corrugata, lutescente, apo- theciorum verrucis bemispbaevicis submonolocularibus, ostio- lo nigro vix prominulo. Tballus crustaceus, conspicue epipbloeodes, nt junio-
rem epidermide illaesa deradere possis ; hac aetate tenuis» orbicularis y laevigatus, tersus pallide citrinus, ambitu e erusta evanescente zonato; adultior expallens et cinerascens» corrugato-areolatus. Verrucae parvae bemispbaerieae, ple- tfumque unum v rarius binos vel ternos nucleos foventes , to- tidem ostiolis, si solitaria sunt, parum prominulis, alias vix impressis, notatae. Asci longitudine quartam diametri nuclei partem, adaequantes, thecis binis oblongo-cylindricis» Incolit carticem (violaceo'fnscescentem) lihizophorae
Mangles et Con&carpi racemosi prope Eahiamy confinis Fer- Tucariae cerinae, Pyrenaslro albo, ylrthoniae polymorphae et ejusd. var, substellalae, Lecideae parasemae, Parmeliae- mbfiiseae et P„ cameo - luleae, var. sphacelalae. P. communis, carne ola; f crusta rugoso-granu-
lata carneo-fuscescente, apotbeciorum verrucis parvis sub- bemisphaericis depresses difibrmibusque unilocularibus, ostia- Io nigro depresso. Tballus crustaceus, tenuis, duriusculus, in confimo euni
8equente et cum spccimine juniore nigro-limitatus. Apo- ineeiorum verruculae depressae , vix nisi ex ostiolo saepius lr*>presso nonnunquam paululum prominulo ab aliis tballi i"- wmescentiis distinguendae. Asci generis tbecas foventes bi- Bas majores oblongo- cylindricas. incoia eorlicem durum arboris prope Para, con finis se-
qucnh varietali. ir. communis, granulata; f crusta diffract»-gra-
nulala sordide viridi, apotheeiorum verrucis parvis lieirii- spbaerico - globosis gianil'ormibua unilocularibus, ostiolis wgris subprominulis. Tballus. crustaceus, praecedente et confini magi* gra-
nulosus coloreque ab eodem omnino dislinctus. Verrucae ab »ìùs tballi granulis verruculisque nonnisi ex ostiolo puncti- |
|||||||
|
Lichtes. Pertüsaria. 119
|
|||||
|
°rmi. ad lentem. »aepius, prominulo nec unquam depresto
flestmguendae. Thccae qunternae ascis inclusae. Crescil confinis praeeedenti.
T formae eju sdera speciei sorediferae (Fa-
riolariae Pers. Achar.) a. multipunct a ; crusta rimoso-areolata glaucescente,
vei'rucis subglobosis glabris vertice umbilicatis demuin pul- ^erulentis, immarginatis, nucleo solitario vel pluribus lenti- Syst. LAch.. fig. io. a. b. e. (anatomia.)
Variolaria uiultipuncta, Turner in Ltinn. Trans. Voi. IX.
tab. io. fig. i. —■■ Achar. Licheriogr. univ. p. 3ai. tab. 5. fig. 8. — Ejusd. Syn. p. 129. Lichen multipunctus , Engl. bot. Vol. 2q. tab. 2061.
Proxirna est Variolaria globuli f er a, Turner I. e.
p. i3q. tab. 10. fig. 2. — Ach. Lichen, univ. p. 2a. Syn. p. i3o. —■ Lieben globuliferus , Engl. bot. Fol. 28. tab. 2008. Thaiius crustaceus , orbicularis, palmaris, sat crassus',
"iitiactus nec pulverulentus, ambitu zonato partim timbrato ^'oi'o. Verrucae elevatae, basi constrictae, caput aciculae eeq<iantes, confertae, juniores glabrae supra pro numero ^ucleoium singulis ve' pluribus impressionVbus notatae, deiu Ve'tice descisso pulverulentae, in nostris nunquam excavato- ^'ginatae. Nucleus utplurimum solitarius, lentiformis , in Parte superiore Verrucae positus , depauperatus , tertiam fere 'ÖUis partem, neque ut in Pertu.saria, majorem ejusdem partem constituens , rarius in una verruca duo vel tres mi- nores subglobosi vel compressi concavi , limati et difrbrmes. Asci generis, tliecis plerumque imperfectis binis qu^ternis e^ etiam solitariis magis minusve elongatis pellucidis. Sa- Por paulo amarus. _ Incolti corticem arhorum frondosarum prope Serra dos
J 'i<uit:es altos, provinciae Bahiensis. "■ orbiculata; crusta tenui espansa granulata sub-
a<bato-rimosa caesio-cinerascente zonato-limitata, verru- Cls parvis depressis pulverulentis. Verrucaria orbiculata, Hojjm. Enum. Lieh. lab. 7. fig. 2.
Variolaria communis a. orbiculata, Achar. Liichenogv, univ. p. 3a3. Syn. p. i3o. Phallus crustaceus, noster alium thallum pro majore
Pane obducens, tenuis et licet aliis lichenibus circumscrip- |
|||||
|
120 Lichehès. Verrucae-a.
|
|||||
|
tns inque confinio nigro -limitatus, conspicue tarnen radia*
tini expansus , versus medium tenuissime granulatus, ut oculo nudo pro pulverulcnto habeas, versus ambitum tenuis- simus laevigatus sericeo-nitidus , subpellucidus, caesius et ra- diaiim rimulosus. Verrucae rarissimae , parvae , versus me- dium sparsae , depressae, pulverulentae. Cresca in cortice laevigata arborum frondosariim props
Caytélé, con finis Periiuariae communis jorinae normali et Thelolremali occulto. ' Adnot. I. Si cum auctoribus plurinvis Variolarias
e Pertusaria communi oriundas secundnm verrucas vel immarginatas convexas , vel marginatas distinguis, ad ul- teriores has (V. am a ram, Ach.) cum V. discoidea Fl. etiam nostra referenda, ah ilia (V. discoidea) nonnisi speciminis, dum efflorescebànt soredia , aetate juniore di- versa, licet Acharius nostrani (V. orbiculatam) Va- riolariae communi suae adscripserit. Cum vero plantain Acharii citatam (V. communem, a. orbiculatam) li- cet thallo tenui designatam ad formam p a chy der m a t i- nam (Endocarpi verrucosi sui) retulerit cel. Wall- rothius,*) contra ad Parmeliarum status deformalo» cel. Meyerus**), ut nostrum specimen accuralius indice- rnus, nomen H offro anni antiquum retinuimus. Ortum ejosdem e Pertusaria deformata ob hujus confìnium salis habemus probatum. Adnot. II. Habemus praeterea specimen ad Vario-
lariam discoideam FI referendum, colore vero thalli exteriore sordide viridi et lutescente, omnino qui Liehe- nis faginei, Engl. bot. Fol. 24. tab. 1713., ab A dia- rio ad V. amar am suam citati. Thalli substantia interior albida quae in verrucis e substantia corticali disrupta , bine ad ambitum (Verrucae) reflexa, oriundis ad lucem emissa est. V.errucae depressae, planiusculae nec marginatae. S.".- por \ix americans. ' Cum nucleum non viderimus, an spe- cies ad Pertusariam pertineat nec non, vix decidere ausimus. (Cfr. etiam adnotata ad Diorygma gram mi- ti s, supra p. 67.) IX. \EBRUCARIA.
Persoon in Usteri, Ann. d. Eoi. St. 7. p. 23. — Achar-
Meth. — De Cand. — Wahlenb.
Icon. sei. cryplog. tab. 7. fig. 7. tab, Q. fig. 1 — 5- tab. 10. fig. 4.
Verrucaria et Pyrenula , Ach. Eickenogr. nniv. Limbo* *) I. e. p. 657.
**) 1. e. p. 203. |
|||||
|
LlCHEISES. VeBMJCARIA. 121
|
|||||
|
riae ct Cyphelii, ejusdem spec. —> Syst. Lieh. p. »6.
jig. i3. 14. 16. Verrucaria et Sligmatidium, Meyer I. e. p. 328. 32<).
Ocellulariae , ejasd. I. e. p. 327. spec.
Verrucaria et Strigula Fries, pLhomon. p. 264 et 111.
Limboriae et Pyrenotheae , ejnsd. spec.
Verrucaria, Pyrenùla , Nematora, Phyllocharis, Craspe-
don et Melanophtlialmum , Feel. e. introd. L.VIH — LX. Trypethelii, Acli. Fee spec.
Apo the cium hemisphaerico-globosum, peri-
thecio carbonaceo subintegro poriformi - ostiolato. T h alius crustaceus. Adnot. Genera Acharii, Verm cari am etPyre-
nnlam, iisdem rationibus ducti conjungimus , quibus G ra- chide m et Opegraphara ejusdem; iisdem genera bina citata ut sectiones reiinemus , quas non minus habitu quam charactere essentiali distinctas invenies, ut in utriusque spe- ciebus distinguendis rei peritus non saepe dubius sit. Differentia sectionum secundum perithecii basin inte-
gram ve! deficieniem etiam in bis aeque ac in Graphi- dis sectionibus pro essentiali et primaria habenda , quippe quae licet non in omnibus unius speciei apotlieciis omnino Constanssit, et bine in depauperatis illinc in luxuriantibus saepius interverlatur, vel perithecii basis in aliis magis in aliis minus estenuala nee omnino deficiens sit, ex aetate ta- ceri non pendet nee non rarissime e loco natali immutatur. Altera differentia ex immersione atque verruca thallode
}nversam subii rationem cum eadtm inter Graphidis se- ptiones comparala: Eugrapliis Ach. enim et Pyrenùla immersa, Opegrapha Ach. et Euverrucaria ejusd. sessiles sunt, econtra E u g r ap h i s et E u v e r ru e ari a peri- tbecio dimidiatato, Opegrapha et Pyrenùla integro gau- dent; quo demonstratur, integrilatcm istam perilheciorum Py- 't'nalae non ex eorundem immersione pendere. Equidem non semper in Verrucaria nostra binae dif-
ferentiae conjunctae sunt, apotheeiaque semiimmersa etiam intégritate vaciljani ; nullam vero nosco speciem profunde immersam perithecii basi deficiente , neque ullam perithecio °mnino sessiii basi que integra: tales for mas in crusta liche- noide infra pro Sphaeriis parasiticis describemus. Ut- ^onque sit, ulterioiem differentiam ex immersione minoris «abendam esse, non tantum ex ejus inconstantia secundum |
|||||
|
122 Lichknes. Vebrucahia.
|
|||||||
|
aetatcm, sed etiam e comparatione apparet generis analog!
Trype the Hi, cujus peritliecia integra et dimidiata utra* que immersa sunt, dein ex eo , quod in Eu verr u e a r i i * apothecia vix non omnia obducta sunt membranula ihallode tenuissima hyalina magis minusve intense cum ipsis con- creta, quae e strato corticali vel rarius in speciebus hypo- phlopodibus ab epidermide illaesa ortum ducens, saepius a Pyrenularum quarundam verrucis supra f.enuissimis et subhyalinis non longe differt. De tertia et quarta sectione cfr.. inferius adnotanda.
Thallus, imprimis in secunda sectione Pyrenula , sae-
pius quam in praecedenlibus colore splendido distinctus, altiorem crustae indicans evolutionem. Distinguimus Verrùcariam ah Endocarpo non
tantum ob subslantiam vel structuram perithccii paulo diver- sam (cfr. adnot. ad Pertusariam p. nò),, sed etiam oh thalli differentiam constantem quae ipsa prioris differentiae causa; si priorr eaque satis levis, ad Meyeri sentenliam unica sufficeret, etiam Roccella Ach. aüaque genera ah eodem deleta retinenda essent (cfr. ohserv. p. 5q.) Dif- ferentia e perithecii colore oh Endocarpi pusilli Hedw. perithecium nigrum omnino tollitur. Ocellularia Meyer („sporocarpia *) hemisphaerica
•vel hemisphaerico - conica ; sporangium proprium carbona- ceum verruca thallode inclusum, inque ejus vertice aperto papilla vel ostiolo prominens)''**} el Verrucaria ejusd. („sporocarpia subglobosa vel hemisphaeriea ; sporangium proprium carbonaceum, basi tliallo innatum, papilla- vel ostiolo instructor»***5 secundum has diagnoses, atque ilhistra- tiones auctoris subjunctaS f), nonnisi e prioris verruca thallode cum thai lo corticata differunt, charactere omnium inconstantissimo, qui praeterea cum perithecio dimidiato |
|||||||
|
»V Cum species ab. auctorc ad genus suum citatac perithecio. sub
verruca subgloboso gaudeant, idquc varium esse ipse asserat, non duhitamus voce sporoearpium hie verrucam thallodem abeodem designaci, licet Trypethelio et Py pen as tra spo- rocarpia subglobosa pyriformia ab eodem attribuantur, hinc ncque in priore stroma vcrruciforme, ncque in altero verruca thallodes voce citata designentur. Quod si hac interpretatione erraverimus , atque auctor etiam in hoc loco voce sporoear- pium apothecium nostrum verruca inclusum intellexcrit, non ideo objectio infringitur nostra, genus potius hoc modo inter Eu ver r u car ia in et Py r e nu la m A eh. intermedium his bi- itis conjunctis neutiquam subsijlcre potest. **) Die Entwickelung, Metainophorse u. s. w. d. Flechten, p. 527' ***) 1. e. p. 528.
t) 1. e. p. 76 ct 93. |
|||||||
|
LiCHKNEs. Verrucìiua. 123
|
|||||
|
vcharacters quem Meyer us rejicit) Pyrenulam Ac h.
c°nstituit ; hinc non perspiciendum, cur genus hoc ulterius °Hens novum suum eadem nota condiderit ccl. Auctor. ^"bjungit quidem O p h th aim i d ium nostrum generi suo c*tato vix non homonymo, differentia vero essentiali, ver- fica seu stromate diseolore , omnino praetervisa (cfr. adnot. lnfra ad Py reni am , licet non alium ad genera Trype- 'h e li um, Glyph is, cet. distinguenda habeamus chara- cteiem. Differentiam a genere sequente Pyrenastro huic 8ihjungemus. De T r y p et he 1 i i speciebus hue referendis c*f. adnot. ad sectionem generis secundam. SECTIO I. EÜVERRUCARIA. f
Yerrucaria, Ach. Lichenogr. u'niv. p. 5i. tab. l\,. fig. 2. 3-.
— Syst. lAch. p. i6>. fig. i3. — Fee I. e. introd. p. XLjI. tab. i. fig. ii. Yerrucariae, Pers. De Cand. TVahlenb. IVLeyer et Fries spec. Apo the cium hemisphaericum emersum peri- thecii basi deficiente yel attenuata. Thallus crustaceus uniformis. Adnot. Perithecium ad normam basi deficiena, ut su-
Pra diximus, in nonnullis saepius speeierum plurinm apothe- eHs ibidem continuum, semper vero magis minusve altenua- tum est, licet in medio baseos attenuatae saepius iterum in- cassatura et subulatim eminens (v. e. Yerrucaria auran- *l a , Icon. sei. cryplog. lab. 7. fig. 7.) id quod utrumque in "yrenulis non occurrit. Praeterea ista perithecia infra e*mtinuanunquam, ut in Py r e n u li s, globosa, sed infenie im- pressa vel planiuscula, hinc magis minusve hemisphaeiica sunt. Apothecia pleraque majora sunt, quam in Pyrenula,
*<*que ad unius lineae diametrum ; perithecium non tantum, e* magnitudine sed e statu denudato supra erassius. 1. VERRUCARIA PUHCTIPORBIS.
V. erusta tenuissima hypophloeode, apotheciis minutis
^presso-hemi^phaericis et ellipti eis papillatis. Flòrke in Ann. JVellerav. 1. p. 102. sequ. Verrucaria punctiformis et epidermidis, Ach. Syn. p. 87
—89. cum varielatibus. Verrucaria Cerasi, Schroder Bryplog. Samml. n. 174.. —-
De Cand. Jl. franc. II. p. 3i4- Yerrucaria atomaria, De Cand. I. e. p. 3i3«
|
|||||
|
Ì24 Lickenes. Vehrucahia.
Sphaeria atomaria, Wallr. I. e. I.p. i53., an et Sph. >n"
farciens, fVallr. ibid? Thallus crustaceus svb epidermide nidulans , macula5
hinc efficiens in eadem epidermide partim dilutiores vel ma" gis virescentes, diversi ceterum in diversis arbovibus colo- ris ; in nostris crassiov quam in europaeicis, ad ambitum et in sectione facile distiriguéndus, in confinio saepius nigi'O- limitaius. Apotliecia quoque parum majnra, depressa ve' subconica, in nonnullis specimiriibus elliptica, ostiolata. Perithecium vel mere sunerum diniidiatum vel rarius inferno inflexum, medio baseos constantcr deficiente. Ostiolum fei'C semper papiilatum. TJiecae parvae, ellipticae bi - triannula* tae , vel in plnritnis binas sporutas e se inyicem reniotas e* diametri cum latitudine thecarum comparati duplo minori* foventes. Cresclt in cortice Calophylll cufusdam speciei ad jlu-
vium jimazaaum uariarurncpie arbarum prope Farci r in con- finio Graphidis pulverutentaè var, ambiguae, Verrucariae phaeae, 'j rypelhelii hemisphaerici el Parmeliae niicantis, pro- pe Balaam in confinio Graphidis variae var. orbicularis , deift prope Gay téle. V. punctiformis? straminea; f crusta hypo-
phloeode (straminea) , apotheciis hemisphaericis , perithecio ad latera incrassato , nucleo lune lageniformi - conoideo. Thallus crustaceus, late extensns, in confinio nigro-lirnita-
tus, nifallor, hypophlocodes, coloris, uti videtur cum cor- tice, straminei. Apolhecia praecedentibus parum majora et magis elevala, juniora a crusta obtecta, adultiora emersa) basi ab eodem obvallata. Peritliecium, quamvis inferne ad ambitum ciiculatim desit, saepius tarnen in medio baseos ejusdem pois inerassata et sntiitata nucleum perforans ob- servatur (cfr. adnpt. supra p. 123.) Ostiola aperta, paruifl impressa. incolit corticem arborum prope Para.
A ri not. Cum integrum ligni frustum, quod nabemuSt
a crusta obtectum sit , hujus naiuram et differenüam ab epi- dermide eruere vix possumus ; liinc et ob perithecii structu- ram parum diversam apotlieciaque magis elevata nec depressa cum praecedenie confimdore noluimus. Verrucaria g 1 0' brata, Ach (1 a e v ig a ! a V e r s. cfr. infra p. 123.) secun- dum diagnosin nostrae valde accedit. 2- VERRUCARIA FRASI N A. f
V. crusta hypophloeode (piasina), apotheciis magnlS
elevato -conicis nitidis erumpentibus , perithecio crassissima nucleo conico basi immerso ostioloque saepius alLis. |
||||
|
LlCHEJTES. VERRUCARIA. 126
|
|||||
|
Thallus crustaceus singular! modo cum cortice alias lae-
vigata ruguloso-verrucosus (fere ut in Pyrenastro sul- Phureo nostro.) Apothecia inter majora generis, fere re- ctangulo - conica, e verrucis corticis erumpentia, plurima ^dhucdum adulta pro parte inferiore vel laterali iisdem oblecta- \erithecium omnium crassissimum , infra deliciens vel tenuis- *i«ne continuatimi, extus nitidum , nonnunquam medio rima- niti vel substellatim rumpens. Thecae magnae , ellipticae et S'oboso-ovatae e membrana crassa limbatae (sicut in Pet- "■isaria descripsimus), sporis globosis copiosissimi» trans- v6vsim seriatis refertae. Crescit in cortice arborum prope Parti.
5. VERRUCARIA LACT E A. f
V. crusta aequabili demum subpulverulenta lactea, apo-
lheciis minutis hemisphaericis papiliatis deciduis. Verrucaria stigmatella , v. lactea, Ach. Lichenogr. nniv.
p. 277. — Syn. p. go? Thallus cruslaceus, tenuis, junior laevigatus, lacteus,
dein, leprosus subpulverulentus, albissimus. Apothecia vix depressa, perithecio deorsum parum inflexo. Thecae in hoc §Cnere singulares, magnae, ellipticae, angustissime annu- 'atae, quinae ad octonae biseriatim cohaerentes, aliae asco tenuissimo anguste involutae , annullis tredecim ad quindecim. buissime cellulosis. Cresci! ad corticem arborum frondosaram prope Caytété
el prope Maracas (pianta Acharii ad corticem Copaijerae °fficùtalis secundum Sivarlziam, ad corticem Bonplandiae trijoUalae, dein aliarum arborum in Helvetia. Ach.) Ad not. A Verrucaria stigmatella «. Ach.
fuam cum V. punctiformi conjunximus , nostra differs trailo, ni fallor, epiphloeode, saltern cum epidermide ülae- sa non concolore , apotheciis magis eminentibus nee depres- *is nee ellipticis, tbecisque omnino distinctis. 4- VERRUCARIA PHAEA?
V. crusta submembranacea ferrugineo-fusca, apotheciis
^epressis majusculis. perithecio infra nucleum sublentifor- ^m tenuissime continuato. Verrucaria phaea, Ach. Syn. p. 88?
Thallus crustaceus, licet tenuissimus et ah epidermide
unirne sejiingendus manifeste tarnen eundem obducens , hin« et ob colorem fuscutn a praecedentis speciei thallo confini gninino diversus, in coniinio nigro - liroilatus. Apothecia |
|||||
|
126 IilCHEüfES. VEBnCCAniA.
|
|||||
|
praecedentibus majora, tenuissime papillata, ad epidermi"18
detraclae paginam inferiorem prominula. Specimen unicu"1 mancum , accuratius non definiendum. Crescit in arboram cortice juniore prope Para, confini*
Verrucariae punclijormi. 5. VERRUCA KIA XIIOIDES. f
V. crusta laminoso-membranacea nitidiuscula spadicea?
apotheciis majoribus bemisphaericis nitidis, peritbecii bas« subcontinua. Thallus crustaceus, vix hypophloeodes, tenuis vero e*
Cum cortice rimuloso - striatus coloreque singulari spadicco- rufescenie et viresccnte vel etiam alutaceo lignum nudum simuians, in confinio plurium speciminum late extensorum nigro-limitatus. Apoiliecia subconico - hemisphaerica, vix ulla aetate papillata, magis minusve copiosa, bine HOrttniri« quam bina confluentia connata, singula diametri fere dimi- diam lineam aequantis. Thecae parvae, oblongae, seriatim cohaerentes, sporulas globosas binas ternasve foventes. Crescit ad arboram corlicem prope Pura.
6. TERRÜCAHIA HYMNOTIIORA.
V. ,,crusta membranacea laevigala albo-pallescente, apo-
theciis plano-convexiiisculis, perniicelo in ambiti! depresso papillalo nucleum profunde immersum subglobosum nigrum minutulum supra tegente." Achar. hic/ienogr. univ. p. 280. Sy/t, p. 292. Cresca in America meridionali ad corlicem Bignoniae
triphyl/ae (Sivarlz.) Y. hymnothora? castanea; f crusta cerato-mem-
branacea nitida castanea, apoìheciis majoribus convexiusculis subcliiplieis , ad ambitum plano - depressis , centro umbo- nato papülato, periihecio mere supero, nucleo depresso. Syst, Licit, fig. i3. a. b.
Thallus crustaccns, late extensus , omnino laevigatus et
nitidus, coloris castanei bine inde in alutaceum vergentis, umbratim marginatus. Apotbecia ab initio parum elliptica, ambiiu vix supra crustam elevato, medio umbonata et te- nuissime papillata, magnitudine varia, diametri usque ad unarn lineam, juniora e mcmbranula thallode obducta caesio- nigra, adulta atra ex eadem nitida, rarius prosilientia. Nu- cleus depresso-conicus, vix cortici immersus. Asci cilin- drici thecas fovent septenas octonas triannulatas, quae etiam nudae seriatae occurrunt, sporis aliis globosis internasti* (cfn iconem citatami |
|||||
|
IiicHESES. Vehrucama. 127
|
|||||
|
: Incolit arbornm corticem ad Jluvlum Amazonum et
Pi'ope Farci. Adnot, Pianta A eh a ri i citata colore thalli albo-pal-
'escente et nucleo subgloboso profundius immerso difi'ert a Nostra. 7. VERRUCARIA AURANTIA. f
V. crusta cerata nitida aurantiaca, apotheciis maximis
Suhellipticis piano-convexis nitidis persistentibus, perithe- cio superne incrassato dilatato, infra nucleum giobosum im- tt'ersum tenuissime continuo. Icon. sei. cryplog. tab. 7. fig. »7.
Thallus crustaceus late extensus, Crassus, glaberrimus,
litidus , tluriuseulus, eultro rasilis, saturate aurantiacus , in- tus dilutius coloratus, evanidus apotheciis sous residuis. Apothecia maxima, diametro fere unius lineae, vel orbicu- »aria vel transversim elliptica vel e duobus connaiis oblon- ga^ a thalli strato corticali tenui obducta, post crustam amis- Sam persistentia. Peritliecium supra crassissimum, sculatim uilatatum, ambito attenuato vel cylindrico Iruncato intra Crustam et matricem infixum, abbine medium vei'sus plus Jninusve planum, in medio pro diametri dimidia vel tertia parte subtus hemisphaerice tenuissime continuatimi ligno- <Jue alte immersum , ita ut seclio verlicalis annulum signa- torium referat, signo annulum latitudine bis vel ter super- ate ; alias basis tenuissima centro inerassata appendice co- roideo vel subulate nucleum perforat. (cfr. adnot. p. ia3 et lcon. citatam fig. VIII. 2. 3.) Cavitas liinc interior peri- thecii nucleum fovens globosa vel subpyrifoimis, dimidia parte inferiore Vigno immersa, apice supero in ostiolum ob- conicum abeunte. Thecae magnae, ellipticae, subinde mem- "ranula duplici mucosa involulae , angustissime annulatae, an- ^ulis ad summum viginti quinque quadratim cellulosis, spo- rulis minutissimis e disrupta theca prodeuntibus. {icon citata fig. VII. 4-) Crescit ad corticem Angnsturae brabae ìncolis dictae
Prope Para. Adnot. Apothecia subinde a substantia tliallode inferne
°ßdncta et recepta, licet ugno immersa sint, {icon. cit. 2.) satis probant, statum immersum non semper ortum infra cor- tlcem crustamque indicare. 8. VERRUCARIA A LR A.
. V. crusta hypopWoeode albida, apotheciis subgloboso-
"etnisphaericis nitidis, nucleo globoso. Schrader spied. Jl, German, p. 109. tab. 2, fig. 3. (1794.)
|
|||||
|
LlCHESES. VeIIRUCARIA.
|
|||||||
|
128
|
|||||||
|
Verrucarla gemmata et melaleuca, Achar. Me f h. p. 120.
tab. 3. fig. l et p. 117. Verrucarla gemmata, Achar. LAchenogr. univ. p. 270.
tab. 4. fig. 2. (anatomia.) Verrucaria laevigata^ Pers. in Act. JVetterav. Vol. II.
p. 11. Verrucaria gemmata et glabrata, Ach. Syn. p. 90—91.
Thai! us crustaceus, sub epidermide nidulans , hinc sub-
inde deficere visus (V. laevigata Pers.); demum cum epidermide albidus et glaucescens. Apothecia nitida , majora quam in Verrucaria punctiformi, in nostris vero pau- lo minora et dcnsiora quam in domesticis , nec papillata , ad lentcm ostiolata. Perithecium subglobqsum basi deiìciente. Thecae ovatae triannulatae vel binas sporas foventes, ecto- nae ascis subcylindricis inclusae. Crescit ad corlicem arborum prope Caytété.
9. VERRUCARIA ATROPURVUREA. f
V. crusta osseo-laminosa fragili atro- purpurea, apo-
theciis subimmersis conoideis papillatis. Thallus crustaceus,' late effusus, aequabilis, durus neo
nitidus, hinc inde areoUtrm rimulosus, coioris fere vinosi, ad confinium nigro - limitatus. Apothecia mediae magnitudi- nis , Pyrenulae fere ad motlum an ob juventutem?) sub verrucula thallodc semiimmersa , centro- papiilato plus minus- ve prominente ; perithecium vero dimidiatum conicum , pa- rum deorsum inflexum. Thecae ruinimae concatcnatae vi- dentur juniores. Incoia arborum corlicem prope Para.
10. VERRUCARIA CUPREA. ì
V. Crusta (hypophloeode?) laminosa nitida coloris cu-
prei, apotheciis minutis, ob thalli laminam opacam iisdem obductam quasi immersis, hemisphaericis basi impressis pa- pillatis. Icon. sei. cryptog. lab. 8. fig. 1.
Thallus crustaceus, late effusus, indolis et coloris me-
tallici valde singularis, quantum ex epidermide pendet, e nostiis non liquet. Apothecia a thalli lamina tenui minus afi in aliis pellucida obtecla, hinc Pyrenulae ad speciem rerruculam papilla perforata«! efficientia. Perithecium sub- integrum, basi plus minusve attenuata, planiuscula vel im- pressa et iatrorsum conyexa, {icon. cit. I. 4.) hinc nuclei et |
|||||||
|
LiCHENEs. Vehrucama. 129
|
|||||
|
apothecii integri forma lentiformis concavo -convexa, raring
eadem ex medio sursum elongata (icon cit. I. 3.) ad genus Pyrenastrura accedens. Thecas non vidi, sed nucleus totus singula« modo e sporis globosis nudis absque floccis gelatinosis immixtis compositus videtur. Incolit corticem arbornm laevigatam prope Para.
Ad not. Species ob perithecium constanter hemisphae-
ricum subtus attenuatum omnino hujus loci, quamvis aliae *»otae citatae transitum in sequentem sectionem indicant. 11. VERRUCA R II ARTH OPIOIDES.
V. crusta membranaceo-cerata nitidiuscula, snlphurea,
f potlieciis punctiformibus depresso - hemisphaericis pluribus ln maculam difformem planiusculam connatis, perithecio in- tra subcortinuo planiusculo. Icon. sei. cryptog. tab. 8. fig. 2.
Thallus crustaceus, tenuis, laevigatus et nitidus, colo-
ns laeti flavo-svilphurei sub aqua immutabilis. Apöthecia Carissime solitaria, punctiformia, pleraque vicena ad quin- luagena in maculas difformiter angulosas et repandas, unam ad tres lineas latas, nudo oculo planiusculas et vix supra Vallum elevatas, thalli membranula obductas nitidas conna- *as, lentis ope singula ex impressionibus orbicularibus medio °stiolatis nee papillaris, singulis cavitatem et nucleum sub- Wtiformem obtegentibus dignoscenda. Thecae (vel si ma- ^'s sporae) ovatae minutae simplices nee annulatae, senae °Ctonae seriatae. Incolit corticem tenuem arbor am prope Bahiam.
SECTIO II. PYRENULA.
Pyrenula, Ach. l^ichenogr. nniv.p. 64- tab. 5. fig. l. 3.
5. — Ejusd. Monographie der Gattung Pyrenula im Magazin der Beri. Ges. naturforschender Freunde. 1814. p. 3. — Syst. Lieh. p. tu. fig. 14. — -Fee. I. e. introd. p. XL. tab. i.fig- «3. Verrucariae, Pers. De Cand. iVahlenb. Fries spec.
Verrucariae et Ocellulariae , Meyer spec. Trypethelii Ach. Fee spec, nonnullae. Apo the cium globosum, Verrucae thallodi im-
^Grsum, perithecio integro. Thallus crustaceus uniformis.
Ad not. Perithecia globosa nee basi impressa, inte-
*M>nA BRASIL. I. 9
|
|||||
|
^30 LiciiBHEs. Verrucaiua.
eerrìma nec basi attenuata, altius quam dimidia parte, i»
pluribus usque ad ostiolum distincte papillatum Verrucae thalli conicae vel supra excavatae, rarius pro parte etiatn cortici immersa , pleraque minora quam in Verrucam*, saepius minutissima singularem hujus sectionis constituu»» 3 ^Quod A e h a r i u s *) observat verrucam thallodem majo-
rs faciei« quam perithecii integritatem, perithecium nimirui» in nonnallis Verruca ri ae ad modum subtus dehcere vd tenuissimum esse, in speciebus quas vidi vix invent; exem- wla bina ab Auctore citata sentential« probare non videntm • Pv re nula discolor**) enim ob verrucam discolorerà ad Trvpethelii scciionem O p hth a 1 mi d ìu m , perithcciO dimidiato instructam referenda; altera, P. umbonata ad iconem quam ipse dedit***) perithecio instrueta est cujus basis quidem non sicut pars superior incassata est, neque vero si cum partibus lateralibus compares, multum attenua- ta • p'raeterea ob verrucam rubescentem l'orsan aequo modo ad Ophthalmidium referenda est; P. haematoni- mam****) postea in Synopsi ad The lo t hrema tramutili AuCtIn'plu,ibus speciebus Verrucae thallodes confluentes ha-
bit um induunt T r y p e t h e 1 i i generis , easdein vero huju* w; p^sp e Pvrenulae choroleucae nostrae ionna JUol esse f *• ■*■ j , . - - -. ^
duplici verrucis, simphcibus compositisque probatur, hi..C
Ptiam Trvpethelium porosum. Ach. et tr. Fhlyc tàena iL L e p. 68. tab. 19. Fig. 3. Verrucae subjungimus. ' - * Apotheciorttm verrucis a perithecio ve»
papilla prominente obturatis, immargi-
n at i s.
12. TEBHUCAHIA VITREA, f
-'':J. crusta vitrea albida et cinereo-purpurascente, verru-
cis coniosis supra tenuissimis hyalinis hinc caesio-nigris pa- pilla perforatis, apotheciis depressiuscuhs cum verruca de- PLfllllS ■ *
Thallus crustaceus, tenuis, effusus, ob substantiam v«'
tream subhyalinus et nitidiusculus, hinc ubi apothecia den- siora erumpunt, caesio - cinerascens, praeterea hinc inde 7.0' „is flexuosis purpurascentibus ex apotheciis minimis (abort' vis) nigro punctulatis (quae vix pro margmibus intra diver« *) Monogr» in Beri. Mag. 1. e. p. 7-
»*) 1. e. p 9., tab. 1. fig- 2- ***) 1. e. p. U- tab. 1. fig. 12. **** ) Lichenogr. univ. p. 66. tab. 5- "g. 4- |
||||
|
LicHETfES. Vehhucabia. 131
|
|||||
|
specimina habendae) notatus. Verrucae densae aggregatae,
«emisphaericae, bullu'.is similes, e lamina tenui suppellucida 1nitio albida, medio papillula tenuissima pertusa, demum apothecio crescente amplificatae , ad oculum nudum nigrican- tes, ad lentem caesiae. Apothecia globosa et subconoidea, Pro dimidia parte ligno immersa, adulta ob Verrucae pelluci- ditatem Verrucariae simillima, magnitudinis et prominen- ce fere ejusdem cum domestica Pyrenula nitida, ß. litidella Fl. (Deutsche Lieh e nen , No. io.) Thecae ellipticae binas sporas foventes. Crescil in cortice tenni cinerea Ugni nudi aspeclnm prete-
rente ad liltora maris prope Bahiam et prope Serra dos Mon- ies altos in niiico speeimine confinis Grapkidi maculari var. Pictae, quam cfr. Adnot. Hac praeeipue specie inconstantia cliaracteris
generici demonstratur a verruca thallode desumti ; cum Ver- ruca hie pellucida vix differat a membranula thallode tenui Pellucida fere omnia prioris seciionis apothecia òbducerite. 13. YEHRUCARIA GLOBIPERA. f
V. crusta cerato-membranacea ferrugineo-fusca, apo-
'heciis magnis in verruca conicaemergentibus demum semi- denudatis, ostiolo impresso, (thecis maximis demum opaci»,) Thallus crustaceus, crassiusculus , lafcvigatus, coloris e
'usco hinc in ferrugineum il line in alutaceum vergentis, ni- gi'olimitatus, atque ex apotheciis abortivis multo minoribus «ine inde nigro - piinctatus.1 Apothecia insignia, generis ma- xima, semen Papaveris superanti,-!, matrici non immersa, par. *e dimidia superiore subconica e vertice Verrucae magis mi- ^Usve eminentis protuberante, apice truncatuìo , ostioloque (*n adultis sattem) umbilicatim impresso. Thecae maximae, °olongo - eylindricae annulatae , annulis plus quam vigiliti qua- drate cetlulosis, demum omnino opacae. Crescit ad corticem arborum prope Para cum sequente
Parietale et Graphide tectigera. , P. gl ob if era ? depressa; f crusta cerata mem-
lranaceu rufo-fusca , apotheciis majusculis depressis demum Seminudis, verrucis subnullis ; t thecis parvis). . Thallus idem qui praecedentis. Apothecia praecedenti- »s paulo minora , globoso - depressa sublentiformia, ut dia- meter verticalis horkontali minor sit, parte vero dimidia in- eriore atque superiore conformibus (nisi quod prior subinde enuior sit) a se invieem ambitu acuto distinctis , ut perithe- Junj integrum e binis globuli segmentis aèquriibui hemis- Phaerio minoribus compositum vioeutur. Thecae variae mag- 9*
|
|||||
|
„2 Lichenes. Verrucaria.
„itudinis, aliae majores praecedentibus triplo breviores, fa-
Sörmi - ellipticae , utrinque acuminatae , sporas quatou, .Ü bin e" mediae majores, foventes; aliae his quadruplo Eviores, ovatae, bina» sporula* a se invicem remota* foventes. Crescit cum antecedente.
Adnot Licet in plantuHs^is binis descriptis earWen-
ftue OCto speciminibus non tantum ibecae constanter omnino Lcrsam habeant magniludinem , fonnam et structural« , sed etiam priori* apothecia constanter ( vel verruca dehciente) sursum subconica sint, crustae preterea identità» lev.ons hiC momenti sit, cum Graph is citata in eodem cortice degen« •„ ma„is diversam habeat crustam, utramque tarnen plantu- lim dio specie distinguere baesita.vi ob babitum nim.s consen- taneuni locum natalem eundem, apotheciorum magnitudi- iemvix diversam, verrucas etiam dein quoque in priore su- binde masi* minusve defìcientes. Praeterea thecarum forma» in aliis quoque speciebu* descriptis negleximus, cum in pa- ribus formam perfecta«! et normalem ob statu,., exsiccatum et aetatem incertam eruere non potuerimus, et ne nimia nobi» obiiciatur distinctior.um minuties. Singulares ceterum in priore thecarum magnitudo et opac.tas, in altero habitus apo- theciorum situs ne* non basis apotheciorum attenuata priori generis sectioni accedentes. 14. Verrucahia crassa, f
V crusta incrassata osseo - cerata laevigata tumidulo-
diffracta auiantia, apotheciis magnis emergentibus, parie su- periore decidua, verrucis subnullis. Specimen quidem mancum sed distinctissimum, ut aiu spe-
cie! adscribi nequeat. Thallus crustaceus lassitudine fere h- neam acllequanJ, durus, rimis difclus profundis-rectis qua- \i"culPtisq, superficie inaequabili, cav.taubus eodem modo quasi incisi«, singulis vero partibus Wvigatus, colons aura» tii Apothecia emergentia, demum pro parte dinndia denu data a tenui vero lamina tballode obtlucta, minus intense ni- gra, praecedentibus vix minora, sequentibus ma j ora, aetata pVovectiore partem superiorem prominentem emittentia, lo leoHs relictis nigris hemisphaericis, subinde anguOS.»* profundioribus, neque penthecio neque verruca thallod^ marginatis. Crescit ad arhorum cortices in Brasilia (StUoiv). Vidi t'1
Herb. Reg. Berol. |
||||
|
Licueues. Verrucatua. 133
|
|||||
|
15. TERRUCARIA CERVNA. f
V. crusta laminoso - membranacea maturate cernia evanida,
apotheciis minutis confertis thallum vix verrucoso • elevatum ostiolo punctiformi perforantibus, parte superiore decidua. Thallus crustaceus, indolis singularis et non minus quam
Inaili confines variabilis, tenuis et crassiusculus, aequabilis nee' laevigatus ; junior ex apotheciis latentibus scabriusculus e ce- rino bine in croceum illinc in citrinum vergentis pallescentis Vel nigrescentis , demum cum apotlieciis integris vel eorun- dem parte superiore evanescens, foveolis hemisphaericis in cor- tice illaesa relictis. Apothecia minuta, fere punctiformia, sub Ci'ustu recondita, pro dimidia parte matrici immersa, aetate pro- Vectiore crustam in verruculae paulo prominentis et nigricantis formam elevant atque ostiolo minutissimo vix papillalo per- forant, minime vero prominent, potius porum tantum in sum- »uitate verruculae efficiunt. Thecae fusiformi - ellipticae, utrinque acuminatae, magnitudine varia, binas vel quaternas (binis mediis tunc majoribus) sporulas foventes. /' Crescit ad corticem Rhizophorae Mangles et Conocarpi
racemosi pròpe Bahiam confinis Arlhoniae potymorphae et e)'usd. var. sahstellatae, Pertusariae communi var. lutes- °enti, Oraphidi piilverulentae, var. macnlalae, ParmeUis S'ibfìiscae et carneo -luteae, Lecideae parasemae et Pyre- 'tastro albo. 16- TERRUCARIA A E N E A. f
V. crusta sublaminosa pruinosa aenea, apotheciorum ver-
weis minutis hemisphaericis papilla punctiformi perforatis. Icon. sei. cry pio g. tab. 8. fig. J J I. i,a.et 2.
Thallus crustaceus, tenuis, laevigatus., pruinosus, colo-
ns singularis metallici aeri crudo similis, hinc inde nigri- cans, alias etiam rufo - fuscus magis laevigatus nee pruinosus, ll confinio late nigra -limitatus. Apothecia globosa et subco- n'ca sub verruculis minutissimis latent easdemque apice vel Papillula perforant. Thecae ellipticae, parvae triannulatae, ''arius paulo longiores, uti videlur, quatuor sporulas globo- fas foventes, septenae octonaeve ascis oblongis liberis laxe lnxlusae, serie duplici secundum asci longitudinem, nectrans- Versim, ordinatae. Crescit ad corticem arboris sempervirentis Ugno] purpa-
reo gaudentis prope Caitété, confinis Verrucariae ochroleucae. 17. VERRUC ARIA SUBAPERTA.
V. „ crusta membranacea subrugulòsa fusco- cinerascente,
|
|||||
|
134 LlCHKÜES. VEnRUC.iRIA.
|
|||||
|
apotheciorum Terrucis subclausis papilla subprominente ter-
minali , superne demum elabentibus thalamii basin concava!", denudatam marginantibus. " Achar. in Mag d. Beri. GeS- naturf. Freunde. I. e. p. 17. tab. 2. fig. 18. — Syn. p. i23. (sub Pyrenula.) Crescit ad corticem arborum in India (occidentali?)
Swartz. V- subaperta? flavo-fuscaf ; crusta cerata niti-
diuscula flavo - fusca , apotheciis minutissimis globoso-cont- cis verrucas minutas suhconfluentes apice demum delabente perforantibus. Tballus crustaceus, durus, nitidiusculus, pallide fuscuSt
in confinio nigro - limitatus. Apotheciorum Verrucae pluri- mae seriatim aliove modo confluentes , ostiolis punctiformi- bus vel demum poris non multum majoribus perforalae. Apo- thecia punctiformia matrici non immersa, superne parui" angustata subconica, apice emergente decidua, foveolis a ver- ruca thallode marginatis relictis. Thecae parvae cylindi'i- cae triannulatae, annulis constrictis, ut qualuor videantur sporae globosae cohaerentes. Crescit in cortice laevigata arborum prope Para, confinis
Thelotremati cavato, Graphidi triquelrae et Arlhoniaepolf' , morphae var. maculanti. 18. VERRUCARIA TETRACERAE. f
V. ., crusta cartilagineo -membranacea laeviuscula subru-
gulosa e cinereo luteo-fusca; apotheciorum verrucis glabri5 clausis thalamii supremam partem prominentem nudam nit»" 'dam subpapillatam arete cingentibus. " Achar. in Beri. Mag- l. e. p. 20. tab. 2. fig. 22. — Syn. p. 125. (Sub Pyrenula-) Crescit in Guinea ad corticem Tetracerae potatoriae. Afe'
"V. Tetracerae? crocea f; crusta laminosa pruine
sa crocea, verrucis minutis subseriatim confluentibus, ap0' thecii subconici supremam partem incrassatam demum dem1' datam punctiformem arcte cingentibus. Thallus crustaceus, tenuis laevigatus pruina adspersu5'
eaque abtersa nitidus, coloris laetissime crocei. Verruca" plerumque seriatae lineolas flexuosas parum dilutius color3' tas medio longitudinaliter nigro - punctatas' referentes. Ap0' thecia globosa vel sursum subconica, sensim parum emct' gentia. Perithecium supra incrassatum (quod etiam in plant* Ac h a r ii obtinet). Saepius observantur apothecia bina mag_' minusve connata, quae si integra sunt, apex denudatus ,p summitate Verrucae ellipticus binis ostiolis notatus est, si *e' |
|||||
|
Lichene». Verrucaria. 135
ró in unum coaìescunt, perithecium conspicue e binis subdi-
ftiidiatis compositum medio baseos impressum et acute intror- sum prominens supraque ad latéra ostioli incrassatum est, ut Sectio ejusdem verticalis obcordiformis appareat. Thecae el- liptico-fusil'ormes triannnlatae , annulis secedentibus , senae octonae ascis clavato - cylindricis inclusae. Crfiscit ad coriicem juniorem in 'Brasilia: Freireiss.
19. VERRUCARIA OCHROLEÜCA. f
V. crusta cerata subpruinosa ochroleuca, apotheciis mi-
nutis globoso - conicis verrucas apice demum nigricantes piu- l'es confluentcs tumidulas papillula punctiformi perforantibus. Icon. sei. cryptog. tab. 8. fig- IV. et III. 1. — 6.
Thallus crustaceus, late effusus, maxime laevigatus nec
nitidus, duriusculus, subpruinosus, coloris purissimi ochro- leuci nullo modo in viridem vel l'uscum veigentis, in confinio f plurium speciminum nigro - marginatus. Verrucae rarius sin- gulae minutae plerumqùe aggregatae confluentes et praecipue in loco natali uberiore. verrucas composiias majores tumidu- las pluribus ostiolis notatas ,T rypeth e 1 i i ad speciem, si- modo substantiam corticalem obductam excipis) efformantes, (icon. eil. jig. IV. 2.) coloris in nonnullis si cum tliallo inte- gro comparas, parum albidioiis \ caedem demum ad apiccm circa ostiolum ex apolbecio magis protruso nigricantes, sae- pius ibidem eleganiér zona simplici vel duplici albida (e sub- stantia thalìi a-poihecii emergentis ope sejuncta drta ostiolum residua) nptatae, nonnullae hoc casu leve duplicatae, sicut in divisione mox sequente obtinet. Apothecia minuta punc- tiformia e forma globosa eo magis in conoideam et turbina- tam abeunt, quo magis Verrucae conglomeratae et elevatae sunt. Perithecium saepius ad paglnam interiorem modo sin- gulari globoso-cellulosum (icori, al. fig. IV. 3). Thecaealiae parvae subcylindricae triannulatae , aliae magis ellipticae se- *iae octonae ascis clavato - cylindricis inclusae. Sporae binae quaternae globosae. (Icon, cit fig. IV. 4. ) Incolit corticem urborum sempervirenlium (Ugno purpu-
reo donatarum) prope Caitété, confinis Verrucariae aeneae (icon. cit. fig. III. 1.) et prope Balaam confinis Graphidi *>enosae var. eleganti, L,ejogrammati isabellino, Glyp/iidi cicatricosae, nec non aliarum arborum inter Villani do Può das Conlas et Maracas. 20. VERRUCARIA POROSA, f
V. cru»ta aequabili albido pallescente, verrucis confluen-
|
|||||
|
\
|
|||||
|
136 LlCHENES. VeHBUCAIUA.
|
|||||
|
tibus tumidulis apothecia plura aggregata minuta globosa to'
Tentibus. Trypethelium porosum. Achar. in Act. Moscov. I. e
p. 172. tab. 8. fig. 7. — Fee. 1. e. p. 79. tab. 19. fig. 2. Verrucae in nostris nunquam simplices solitariae, constali'
ter (Try p e tlielii ad speciem) plures conjunctae, depres- sae, latiusculae, intus albissimae, extus paulo flavescentes, ad lentem ambitu lobato, superficie planiuscula , intra apothecio- - rum series tenuissime gyroso - insculpta, nee vero ut in pre- cedente, e singulis apotheciis tumidula ex ostiolis vix promi- nentibus planiusculis demum magis denudatis et apertis nigro' punctulatis, Apothecia minuta numerosa ad lentem seriata- Thecae angustae subcylindricae plurianiiulatae ascis subclava- tis inclusae. Cresca in cortice arborum frondosarum prope Caitéte
confinii Graphidi anfractuosae. * * ApothecioTum verrucis ostiolum vel p e-
rithecium denudatum elevato - margi- n an ti bus. 21. VERRUCA RIA LAUREOLACEA. f
V. crusta subcerata laureolacea , verrucis minUtis depres-
sis, subconfluentibus apotheciorum apicem subdenudatum ele- vato- marginantibus. N t Thallus crustaceus, aequabilis , laevigatus nee nitidus,
sub lente ex eminenliis punctiformibus scabriusculus, sor- dide lutescenti viridis, corticem late rimosum lignumque denudatum ubique obducens tincturae ci'assae illinilae ad speciem. Verrucae depressae, tenues , alias subnullae , con- fertae et subconfluentes, apothecio subdenudato nimirun1 a lamina thallode tenui obducto pertusae, ut verrucula al- • altera videatur priori imposita hemisphacrica nigricans, &à lentem ostiolo minutissimo perforata, a verruca inferiore pro margine obv.allata. Apothecia punctiformia globosa et subco* .xioidea. Thecae minutae ovato- cylindricae triannulatae. Crescit ad corticem arborum prope Parti.
A d n o t. Memorati! dignum , in aliis ejusdem cortici*
frustulis eundem observari thulium sterilem hinc inde nigro- fusco marginatum sorediis minutissimis pulverulentis absque nucleo onustum, qualem Ach ari us forsan ad Variola' ri am retulisset. SECTIO III. LIMB ORI A.
Syst. Lieh. fig. 16. — Icon. sei. cryptog. tab. xo.fig-k.
|
|||||
|
Liciieses. Verbücaria. 137
|
|||||
|
Verrucariae et Pyrenulae, Achar. Làchenogr. univ.
et Syn. species. Limboriae, Achar. in Stockh. Velensk. Acad. Handl.
i8i5. p. 2l\b. — Fries, pi. homon.p. 255. species.
Cyphelii, Achar. in Stockh. Vet. Acad. Handl. 1825. p. 263. species.
Pyrenotheae, Fries in Stockh. Vet. Acad. Hbndl. 1821.
p.^332. pi. homon. p. 2o5. species.
Thrombii, JVallr. Naturg. d. Fl. I. p. 170. spec. Variolariae species, De Cand.Jl. jr. VI. p. 176. Apothecium subhemisphaericum perithecio
( juniore ostiolato ) demum vario modo dehiscente, basin planiusculam marginante. T hall us crustaceus.
Ad not. Licet-plures hue pertineant species ab A dia-
rio V er rue a riis adnumeratae v. e. Verrucariae epi- gaea (Thrombi-um Wallr.), V. amphibia, cet. alias tarnen Auctor citatus cum similibus Calyciorum, Le- cidearum formis insolennibus sub genere suo Limbo- ria conjunxit. His Calyciis et Lecideis exclusis priores omnes vel ad Verrucariam ad vel Limboriam ab Ac h a rio relalas in Systemate nostro atque in iconibus se- lectis sub ulteriore genere Limbo ria (Scaphidis ge- neris analogo) collegimus, quam nunc ut Yerrucariae section-em perhibemus. Conspieuum est ex icone nostra Limboriae circumscissae (Icon. sei. cryplog. lab. -X. fig. IV.), thecas, quae in peritbecio clauso binas sporas fovent (fig. IV. 3.), in forma aperta sub eodem augmento delineata (fig- IV. 4.) omnino depauperatas et abortivas esse. Non aliter censere possumus de nucleo albo farinaceo e non- nullorum peritheciisdehiseentibus dilaiatisve protruso, quem Cell. Friesius et Wallrothius pro charactere gene- rico, ille Pyrenotheae hic Thrombii sui exhibuerunt ; multis enim observationibus experti sumus, nucleum apothccii cujuscunque album magis minusve farinaceum semper statura lichenis abortivum indicare omnesque bine Verrucariae, Opegraphae, cet. species ob talem nucleum ab A e ba- rio aliisque distinctas esse formas abortivas vel monstrosas. Quoad Limborias Acharii, quae ad Calycia vel Lecideas pertinent, ante statum evolutum fornVamque discoideam adeptam, a metamorphosi morbosa corripiun- tur ideoque omnino deformatae sunt, haec in sectiones eorundem generum proprias vix colligi possunt; in genere |
|||||
|
138 LiCHRUEs. Verrucaria.
|
|||||||
|
vero Verrucaria, quod praeterea paucissimas specieru«1
differentias et divisiones exhibet, earundem ordinem arbitrio fere relinquit, species singulari dehiscentia eaque frf" quentissima dislinctas. in statu adulto formam generi alienui« spurie discigeram adipiscentes. simulque quoad immersione«1 et perithecii baseos integritatem admodum polymorphas, hinC vix inter priores sectiones dispertiendas in propriam seclio- nem nomine antiquo A e harii designandam colligere consul- tius duximus. Species apice solummodo perlusas dilatatasve nec a perithecio residuo inarginatas exclusimus. Limite«! Strictum non adesse concedimus. Ad genera pro synonymis supra citata observandurfli
nonnullas eorundem species a nobis ad fungos referri, v. e- Yerrucariam byssaceam Acli., quae Lecideae dryi- nae varietas Flórlieo et Wallrothio*) simulque ul- teriori Thrombium p un ctif or m e **) , quae dein una cum ista Lecidea Meyer o est Calycium aho r ti- vù m, econtra Pyrenothea Friesio, qui Lee ideai« citatam ad Coniangium vulgare suum refert, cujus vero specimen communicatum (Lieh, exsicc. ) certo certius fungus est. 22. VERRUCARIA ASPISTEA.
e
V. crusta cerata nitida sulphureo - virescente, apothe-
ciis semiimmersis depresso - globosis papillatis, perithecii basi medio subdeficiente, parte superiore saepius stellatili» dehiscente vel decidua. Verrucaria aspistea, sich. Lichenogr. univ. p. 281,
Pyrenula aspistea, sich, in Mag. <£. Beri. Geselhch.
nalurforsch. Fr. V. (1814) p. 17. tab. II. fig. 18. Limboria circumscissa, Icon. sei. cryptog. tab. 10.
.fig- 4-
Thallus crustaceus, magis minusve crassiusculus, laevi' gatus et nitidus, ad formam vitream accedens, sulphureus, mos pallescens , inox flavo-virens , in confinio nigro-limi- tatus. Apothecia mediae magnitudinis supra thallum per" fecto-vel depresso-hemispliaerica juniora papillata, a strato thai li corticali obducta , hinc caesio - nigra nitidiusculai (icon. cit. fig. IF. 6.) vel in coriicibus sempervirentiunv ubi planiuscula sunt, omnino albida {icon. cit. fig. IV. 2. a.)} adulta rarius persistenza ostiolata, plerumque e parte su- periore circumscissa decidua vel in arboribus semperviie«- |
|||||||
|
•) 1. e. Vol. II. p. 494.
••) 1. e Vol. I. p. 170. |
|||||||
|
Lichtes. Vehhücahia. 139
tibus (forsan ob tegmentum thallodes) stellatim dehiscente
'aciniisque (intus nigris, extus albis) eodem modo deciduis, Patelliformia, immersa , ad normam orbicularia , in arbori- ous sempervirentibus eliam difformiter dilatata ovata et an- gulosa {icon, cit. /ig. IV. 2. a.). Discus spurius planus ater, ad lentem scabriusculus, demum evanidus, margine proprio nee thallode cincius ad sectionem tenuissimam sub lente Composila e thecis imperfectis nigro - striatus {icon. cit. 4.) Perilhecium deorsum inflexum, rotundatum et magis mi- nusve piano-impressum, ad medium baseos we\ tenuissimum vel omnino deliciens, ad partem quoque superiorem, si teg- mine thallode cooperta est, attenuaium, eaque parte amissa, annulare , supra thallum eminens discumque marginane, ad lentem lacerum. Thecae ovatae, seriatae , magnitudine sae- pius in qualibet serie decrescentes , binas sporas globosa» foventes (icon. cit. fig. IV. 3.) Incolit prope Bahiam cortices arborum semperviren-
tium confinis Graphidi venosae var. elangatae, Graphidi niveae var. cynipi, arbornmque Jrondosarum in confinio Glyphidis cicalricosae, Pyrenulue ochrcleucae, Graphidis niveae, Commalis, Arthoniae polymorphae var. macnlantis dein prope Maracas herum in confinio Graphidis Commatis (in .Guinea Africae el in India occidentali ad arborum cor- ticem. Achar.) Adnot. I. E notis allatis satis constat, quantum no-
stra conveniat cum pianta Achariana, quae non minus apo- theciis gaudet emergentibus , parte inferiore planiuscula post superiorem amissam residua a limbo perithecii nee thallo marginata. Adnot. II. In prioris loci natalis citati arboribus fron-
dosis iisdem in corticibus specimina obveniunt^ a normali- hus lineola nigra sejuncta, crusta vero incìnta albido-pul- Verulenta evanida, fere eadem qua gaudent G rap his Comma et Arthonia confines; cum praeterea nucleus apotheciorum in hac crusta nidulantium albidus abortum in- dicet (cfr. mox observata p. 187.) eademque in nonnullis horum speciminum duplo minora sint, non dubito apothe- ,cia esse Verruca ria e descriptae in crusta sterili Gra- phidis confinis parasitica. Commutationem thalli inver- sam supra ad Graphidem citatam adnotavimus. Thecae Jn his apotheciis saepius eaedera , quas supra descripsimus, aliae etiam semel annulatae. 23- VERRUCARIA? C O N S T E L I. A T A. f
V. crusta ? subgranulata albo - cinerascente, apotheciis
|
||||
|
140 LiCHESKs. Verrucaria.
|
|||||
|
sessilibuB stellatim rumpentibus, limbo inciso quinque"
dentato. Limboria constellata, AcTiar. in Stohh. Vet. Acad.
Handl. i8i5. p.356. tab. VI. fig. 2. Thallus crustaceus , terram muicos et quisquilia inerti"
stans, ad lentem granulato -membranaceus. Apotbecia >n nostris adultis aperta, ad ambitum libera, elevata, rotun- data, rarius subdifformiter dilatata, icone citata parum ma* jora, diametri usque ad unam lineam , disco spurio piarvi atro. Perithecium tenue, basi plana-integra , limbo incras- sato erecto quadri- ad septem-dentato , rarius inacquante1" inciso. Nucleus discunr efformans sub lente composita e thecis seriatis nigro - striatus. Thecae parvae anguste sep- ties annulatae, quaternae quinaeve concatenatae. Crescit in terra nuda ad ripam flao'à Amazonum/
(pianta Acharii ad corticem arborum in India occidentali secundum Forstròm.) Adnot. Crusta in pianta Acliarii tenuissima arachnoideo-
membranacea ad lentem excavato - punctata non, longe a no- stra differt, quae magis adulta et ob locum natalem divcr- sum minus cohaerens est. SECTIO IV. STRIGULA.
Strigula, Fries pi. homon. p. 111. (inter fungos.)
Stigmatidii, Meyer, l. e. p. 328- spec.
Nematora , Phyllocharis , Craspedon , Melanophthalmur»
(et Hacoplaea?), Fée l. e. introd. p. JLVIII—-L.X-
lab. 2. fig. 1—5., 7 et 8.
A p o t h e e i u m globosum, subimmersum, ptmc
riforme,, perithecio integro absque verruca thallode. Thallus effiguratus/ epiphyllus. Adnot. Species quas hue referimus, paucae sed vable
polymorpliae, omnes epiphyllae, vix nisi tballi structure formaque singulari differunt, quamobrem in divisionem pe' culiarem Squammarias epiphyllas dictas conjunxit Fée, neque omni sine jure fungis easdem adnumeravit Friesius. Equidem ob thallum manifestum supra epi' dermidem virescentem et perennem in pagina superiore neCj ut fungi solent, inferiore, Lichenibus adsociare jubent. Thallus nimirum parvulus diametri nonnullarum linea'
rum, slructura subcellulari in tenuioribus vix non similar' et byssacea, absque stratorum distinctione, ambitu eftìgu' |
|||||
|
LicHENEs. Vehkücaria. 14£
rato vario atque inconstante, sub lente magis minusve di-
viso, lobato zonato ve! laciniato, (Ph y 11 o cliar i s et Me- lanop h thai mum Fé e), dendritico pinnatove (Ne ma- lora et forsan Racopìoea Fée, nisi haec Sp li ae- ri a epiphylla est), superficie laevigata nitidula, ob thallum saepius e pluribus lobulis concretum impressionibus varus botata (Craspedon Féé), magis minusve glauco - vires- Cente ; foliis viris in facie superiore quasi adglutinatus est' thallus, ut epidermide illaesa eundem sejungere possis. Apothecia constanter punctiformia atra, nitida, magis mi- nusve centralis, mox singula sparsa (Phy 11 o eh an i s Fée) ftiox in eadem specie centro congesta (Mei anophthal- fturn Fée), globosa, basi epidermidi innata. A Pyrenulis Ach., qtiibus proximae, insuper dif-
ferunt defectu Verrucae thallodis , ab Euverrucariis pe- rithecio globoso. Character vero generis Stigmatici i Meyer (species epiphyllas cum aliis nonnullis crùstaceis Complectentis): „sporocarpia punctiformia aggregata, subse- riata vel singula. Sporangium proprium membranaceum (atrum), thai lo Impressum, medio collabens. Sporae in nucleo gelatinoso - ceraceo, colorato (atro) — nullam no- bis ad genus, nequidem ad sectionem distinguendam prae- l>ent notam; minuties enim apotheciorum punctifor- öiium cum levioris momenti, tum a pluribus Pyrenulis vix differt; sporangium s. perithecium ob eandem minutiem parum tenuius est, quamobrem membranaceum, in Ver- rucaria vero carbonaceum vocat auctor, licet utraque ejusdem naturae colorisque sint; idem vidi bonae lentis ope in plurimis conspicue ostiolatum nec unquam medio collapsum: sic quoque Ph y llochar id i s apothecia perforata definit dar.. Fée; nucleus dein, quem auctor cel. in Venu e ari a dicit, gelatinosum hyalinum, c(ualis in omnibus Lichenibus observatur , in Stigmati- ci o, ubi vix conspicuus , certe non diversus est, sed> ob hanc,suam pelluciditatem et minutiem intra perithecium ni- grum ipse niger apparet, quod non alitor in aliis obtinet Parvis Verrucariae speciebus ; cui tandem inserviant, voces: „aggregata vel singula," non perspicio. 24. VE RHU CARIA EPIPHYLLA. f
" V. thallo subrotundo effigurato lobulato laciniatove al-
hido-gìaucescente , apotheciis sparsis, vel centro congestis.
PhyllQcharis complanata et Ph. elegans, Fée L e. p. 84.
85. tub. 2. fig. 3 et 7.
Melanophthalmum Antillarum , ejusd. I. e. p. 85. tab. 2. fig- 2? |
||||
|
I
142 ' Lichenes. Pyhenasthum. Nematora argentea, ejasd. I. e. p. 84. tab. 2. fig. l\?
Thallus tenuis, minutus , diametri in nostris brasilien-
sibus vix unquam lineam longi, eo raagis divisus, quo te' nuior parvusque, laciniis bifidis irregularibus, rarhis ]l1 thallo sterili ramulosis tenuissimis, ut nonnisi lentis ope thallus conspicuus sit : in crassioribus subrotundus , sub lente e pluribus lobulis concretus , ambitu crenato-lobulato: de- mum evanidus, apotheciis derelictis nudis. Color thalli in junioribus tenuioribusque magis virescens , (Nematora ri ridissima, Fee I. e. p. 84- tab. 2. fig. 8?), in adul- tis albidus et glaucescens, madefactus immutatus. Apothe- cia punctiformia, adulta conspicue ostiolata, in thallo di- viso sparsa vel in singulis lobulis aggregata, in thallo ro- tundato magis minusve centro congesta. Crescit in Jbliis vivis.
Adnot. Specimina habemus ejusdem speciei ex aliis
regionibus tropicis, majora, magis divisa, albida, Nema-
torae argenteae Fee accedenlia, specie vero non di-
versa , ut videtur. X. PYBENASTRUM. f
Eschiceiler Syst. Lieh. p. 16. fig. i5.
Icon. sei. cryptog. tab. 8. fig. 6. 7. tab. n. fig. 1.
Meyer, I. e. p. 35o.
Fries pi. homon. p. 2Ò5. , *
Parmentaria , Fee I. e. introd. XXXIX. tab. I. fig. 4>
Trypethelii , ^4ch. Fee. spec.
Tricharia, Fee I. e. p. LXXXVUl. tab. 3. fig. 18.
Apothecium turbinatimi, perithecio carbona-
nace,o integro longe ostiolato, ostiolis conicis sae- pius pluribus in os commune desinentibus. Tlia 11 us crustaceus.
Adnot. CI. Fée, qui eodem nobiscum anno genus
suum citatum, Parmentariam, condidit, unicam solum- modo viderat speciem, eamque ostiolis in os commune de- sinentibus , genus exinde hoc charactere praecipue distin- xit arctiusque circumscripsit ; nescio- eel. Fries, Fed opere non viso, eodem modo vocem „saepius" omiserit; nescio, cur cel. Meyerus, characterem nostrum integrum reoipiens, more suo adjeeerit ,,Py renastri E s e h >v- spec. Id saltern animadversum voluir.v», ostiolorum in os |
||||
|
LlCHENES. PtREITASTRUar. 143
|
|||||
|
commune conjunctionem characterem esse perquam vagum
"eque alium essentialera, quam ostiolum conicum elonga- tum remanere , licet hoc modo transitus in Verrucariam ion desint, ut in hac subinde (e. g. in V. ochroleuca nostra) apothecia nonnulla conica, in Pyrenastris vero lUaedam apothecia omnino globosa obveniant. Genus ti-opicola, aggregatione apotheciorum transitum
parat, ad patriae socias, Trypetheliaceas, mox descri- «endas , simulque analogiam summam offert cum As tro- th el io nostro. Thallus quoque praecedentibns perfectior, laete coloratus, strato duplici magis conspicuo. Praeter Parmentariam astroideam Fee hujus
loci est Trypethelium eland e s ti n um, ejusd. p. 68. tab. 18. fig. 4- Tricharia Fee, genus epiphyllum,' si modo ad Lichenes pertinet nee Sphaeriacea vel Ino- iftyces quidem est, a Pyrenastro non aliler differt •paam genera tria epiphylla ad Verrucariam relata ab hac differunt. Binas distinguimus sectiones naturales, ostiolis'vel sin-
gulis spiniformiter prominentibus, vel sub thallo ad os us- que saepius plurium commune occultis. SECTIO I. PYRENACANTHIUM. f
Apothecia semi-immersa, subsolitaria, ostio-
lis longe prominentibus subdivergentibus. 1. PYHESASTRUM ECUISATUI.
P. crusta laevigata glauco-fuscescente, apotheciis glo-
boso -turbinatis solitariis vel latere connatis absque ver- ruca , ostiolo tenui cuspidato. Icon. sei. cryptog. tab. 8. fig. 6.
Thallus crustaceus, submembranaceus, laevis nee niti- '
dus, junior potius leniter pruinosus, demum evanidus. apothecia globosa, basi subinde impressa, diametri fere quartam lineae partem aequanlis, thallo nec matrici pro di- midia parte immersa, plerumque solitaria, rarius bina la- tei'e 'connata. Ostiola recta spiniformia, usque ad dimi- ^iam lineam longa vel evecta vel obliqua, exinde in apo- "ifciis connatis divergenza {icon. bit. fig. VI. 2.) Semel v'di apothecia tria similiter ac in Pyrenastro e i n n a- ""oraeo mox describendo) in verruculam intus nigram con- sta ostiolis similiter connatis in os commune desinentibus. •^»a observantur apothecia absque ostiolo. Thecae parvae |
|||||
|
144 LlCHENES. PvHENASTnUM.
|
|||||
|
fusiformi - ellipticae , simpliees vel semel annulatae vel spo-
ram unicam binasve foventes. Crescit ad arborum corticem nodosam prope Para.
SECTIO II. EÜPYRENASTRUM. f
Apothecia subimmersa, pleraque aggregata,
ostiolis pro parte occultis pluribus convergentibus; saepius in os commune desinentibus. 2. PYRENASTRUM TRYPETHELIOIDES. f
P. crusta verrucosa cerata nitidiuscula lutea , apothe-
ciis globoso - lageniformibus immersis, pluribus in verrucas difformes fuscas conlluentibus, ostiolis brevibus demum in- crassalis nee prominentibus. Thallus crustaceus , satis tenuis , cum cortice rugulosus
et rimoso - disruptus, extra rimas glaberrimus, laete colo- ratus, nosier semipedalis. Apothecia alia, quae videntur juniora, Pyrenulae similia, globosa, subturbinata, osliolo brevi cuspidato verruculas minutissimas subpellucidas hinC nigricantes perforantia : alia, quae videntur adultiora, (in eodem quidem speciinine, sed lata plaga, an corticis nu- dae luteae an ciustae sterilis non liquet, a junioribus se- juncta) cum crusta in verrucas difformes saepius elongatas intumescentia. Terrucae fuscae, intus ex apotheciis ostio- lisque (Pyrenastri cinnamomei nostri ad modum) conlluentibus nigrae, hinc inde vero e substantia thallode singula apothecia ambiente luteo - variegatae, extus strato corticali obductae , neque ut in Trypethelio Spren- gel ii iisdem fere coloribus ornati e substantia pulveru- lenta nuda compositae., ambitu diffuso nee exacte circum- scripto. Ostiola in his e collo angustiore infundibuliformi- incrassata, ad superficiem punctiformia neque prominentia. Thecae in utriusque formae apotheciis aliae minores ellip-, ticae, sporis quaiernis aequalibus, aliae majores utrinque cuspidatae , sporis quaternis quarum binae mediae majores) utraeque vel nudae cohaerentes vel ascis clavatis inclusae. Crescit in arhorum cortice rimosa ad Jlavium ^4mazo-
nivrri pro parte a tliallo, ni Jailor, Trypethelii melanothri- cis nostri obducta. 3. PYRENASTRUM SUI. P H UH E UM. f
P. crusta subcerata bullosa et rugulosa sulphurea um-
brato - limitata intus alba , apotheciis profunde immersis la" geniformibus solitariis aggregatisve, ostiolis elongatis sub- |
|||||
|
LlCHEKES. PxRENASTEÜM. 145
|
|||||
|
l«de in os commune desinentibus, apice incrassato pro-
minente. Icon. sei. cryptog. tab. 8. fig. 7. t
Planta singularis, ob apothecia matrici profundissimè
iuimersa, eruptione sua in directiones varias saepe obliqua» corticis ipsiusque ligni quasi intumescentis vel etiam solius ftalli verrucas et plicas sat magnas ■ subinde cavas bulbosas efficientia ; quas verrucas e causa aliata imprimis pendere ex eo probatur, quod versus ambitum magisque in ipso mar- Sine lato ac in parte fhalli apotheciis Gra'phidis angu- s tat a e (cfr. supra p. 73.) onustis Verrucae omnino desint. Phallus, cmstaceus, late extensus, supra verrucas laevigatus ^Uidiusculus j alias quasi e Verruculis minoribus tenuissime» granulato-rugulosus , sulphureus , mox intensius flayescens *uox pallescens, ad ambitum margine lato umbrato cinereo- *ngro-variegato cinctus. Structura thalli conspicue e strata duplici: medullari albo inaequalij crassitie sua variabili ver- rucas thallodes citatas efficiente, e vesiculis minimis pellu« cidis composito; corticali tenuiore crassitiei constanter ae- ^ualis, sulphureo, in sectione tenui sub lente composita dilute viridi, substantiam continuam semipellucidam hexa- gono-vel tetragono-cellulosam constituente , nullo praete- fea strato distincto viridi^ de quo egerunt recentioreSj '"tcrposito (icon. cit. fig. VII. cfr. supra observ. p. 55.) Apothecia pleraque lageniformia ex fundo globoso in ostioli collum apice iterum incrassatum sensim attenuata (icon. cit. fig, VII. 2.), alia ostiolo cylindrico quasi affixa, (icon. °it. fig. VII. 4-) 5 ve* solitaria ostiolis erectis öbliquisve, Jcl stellatim aggregata ostiolis tunc convergentibus obliquis horizontalibusve versus apicem sursum curvàtis in os com- mune desinentibus (icon. cit. fig. VII. 3.); vel su,binde f »ana sub crusta seriatim connata , tino in alterum desinente, Canalem moniliformem coiislituentia, apothecio nonnisi su- pero niagis minusve longe ostiolato supra crustam promi- nente. Ostiola nonnisi apice incrassato magnitudinis gra- nuli Papaveris , ad verrucarum interstitia vel latefa sàepius fluam in earundem summitate prominent, ore ad lentem *ate aperto nonnunquam rimato, saepius a zona cineras- cente sub aqua difluente obtecto. Thecae ellipticae, aliae Snores (imperfectae) vacuae vel quatuor sporulas globo- Sas includentes , aliae majores utrinque cuspidatae aequo modd 'etrasporae, duobus vero sporis mediis majoribus. Incolit arborum coriicem ad fluvium Arnaioniirfti
P. sulphureum, plica turn; •{■ crusta plicato- gra-
ziata nitida aurantio-sulphurea, apotheciis turbinatisi ag- »I.QBA BJUSU,, I< 10 |
|||||
|
146 LlOHENBS. PvnEISASTRtM.
|
|||||
|
gregatis, ostiolis conici« pluribus confluentibus, (thecis
raaximis.) Syst. Lach. fig. \5. e. f. (solummodo thecae.)
Thallus praecedenti simillimus, ab eodem margine ci"
nereo - nigricante angustrore sejunctus , strato medullari no»
minus crasso ; differt vero superficie magis nitida coloris i°
aui'antium vergentis , et corticis verrucis minoribus densis-
simis plicatim transversaliter elongatis, versus ambitum gra'
nulatis. Apothecia solitaria vel nonnulla aggregata et con'
nata. Ostiola (sub crusta) minus elongata neque ad apice«1
incrassata, supra crustaiA punctiformia, ad lentem late aperta,
rarius solitaiia, plerumque plura intra cruslae plicas con'
fluentia maculasque semi - ad sesquilineares efformantia-
Thecae singulares omnium maximae oblongo-cylindricae, a
medio usque ad fines rotundatas rarius cuspidatas angusta-
tae, saepius limbo simili ac in P orina notatae, septenaß
octonaeve, quarum mediae iterum majores, convolutae et
ascis oblongis arctius inclusae. Sporae in bis senae rari«5
quatérnae magnae, communiter ellipticae rarius globosaß;
magnitudine a medio thecae versus finem decrescentes, sep'
tis vel ànnullis tenuissimis intra tbecam sejunctae.
Crescii confine praecedenti.
Àdnot. Licet tbecae bujus varielatis in pluribus spe-
ciminibus semper eaedem sint, differentia haec minoris ap' paret momenti^ si duplicem thecarum in priore pianta for- matti cilatam et similitudinem earundem utrrusque variet໫ perpendes (cfr. adnot. ad Verrucariam globifcrafl1 p. i3i.) Sic quoque differentia ostiolorum ex-aliis acci- dentalibus, ex situ apotheciorum minus profundo ob corti' cem adultum vel exsiccalum, dum varietas posterior in con' finio prioris ortum cepit, pendere potest. Hinc duas pian- ta» descriptas ut species proprias describere non ausi sumus- 4- PYRE5TÀSTRUM ALBUM, f
P. crusta cerata nltidiuscula albida, apotheciis pyrifoi"
mibus semi-immersis communiter pluribus aggregatis, ostie lis brevioribus horizontalibus conicis saepius in os coni' mune desinentibus. ^Thallus crustaceus, sordide albidus, glabritiei et nitc
ris in lichenibus albidis rarissimi, sub lente e punctulis mi' nutis asper, in Confinio nigro-limitatus. Verruca thallot!eS fere nulla. Apothecia majuscula, semen papaveris aequari' tia, semi-immersa, rarius solitaria, plerumque bina, ten"1 usque sena in circulum diametri seinilinearis collecta, min' quam conlluentia. Ostiola breviora quam in caeteris generi5 |
|||||
|
LlCHENES. PVBENASTRUJI. 147
|
|||||
|
speciebus, conica, constanter subhorizontalia nee erecta>
pWium convergentia in os commune punctiforme Junius sub tliallo latens dein paulo prominens desinentia. Thecae aliae ellipticae , paululum opacae, binas ad quatuor sporas angustiores inter se distante» includentcs, septenae octo- Hae seriatae (cfr. varictalcin sequenlein), aliae multo mino- res opacioresi - Cresca ad\corticem L,agnncuÌariae racemosUeet Rhizopho-
rae Mangles prope Bahiam confine Graphidipulverulentae^ var. maculatele, ^irlhoniae polymorphae var. stibslellalae^ Pertusariae communi, var. lutescenti, Verrucariae cerinae, Ijecideae punctatae, Parmeliae subfuscae <, P. variàe » cine- reo - corneae et varietali terliae mox descrtbendaè. P. album, coronatimi; f crusta cerata nitidiusculà
albido - alutaCea, apotheciis pluribus abortivis diminutis circa alius majoris Tegeti globosi ostiolum in circulum congestis. Verrücaria coronata -, Icon. sei. cryptog. tab. 8. fig. 5.
Thallus idem qui praecedentis, coloris forsan e casu
tfuodam parum obscurioris. Yerruculae tenuissimae praece- dentibus paulo magis elevatae. Apothecium emergens con- stanter vero pio majore parte immersunij medium praece- dentibus parum majus , ostiolo ad moodum Ve iruc ar i ae papillato "nec elongato ; cui alia plus quam quadruplo minora» terna ad sena ncque nucleo neque ostiolo hec nisi cavitate exigua vel etiam nulla donata, quasi appehdices in circulum Ordinatae, affixa sunt, quae ad malli superficiem ut apothe- cia integra apparent mediumque instar coronulae cingunt (icon. cit. fig. ,V. 2.), ad sectionem veriicalem quasi ansas feferunt, apothecio medio pro urceolo affixas (icon citi fig. V. 3.), ad sectionem dein horizontalem ih superiore apothecii parte factam circülos tenues cum pei-ithecio me- dio et inter se circinatim stellatimque coniiatas. Alia quo- que apothecia occurrunt simplicia, majöra a Ver ruca- Hi s non distinguenda {icon. cit. frz.). Thecae praeceden- tis (icon. cit. fig. V. 4-) Crescit in iisdem coriifsibiis curri praecedenie confine Ver-
rUcariae cerinae et mox seguenti varietali. Ad not. Quando priorem speciei formam normalem
öon videram, hanc alteram formam Verrucariis adnu- *tterare debui ut formam luxuriantem Opegraphae au- J'itae nostrae analogam J hinc nomen icor.is ante annum de- "Heatae. Transitus inter binas formas non desunt, praete- rea apothecia simplicia solitaria eadem sunt. ., P. album, verrucarioides; f crusta lattea niti- «uiscula, apotheciis globosis simplicibus miputis subsolita- 10*
|
|||||
|
148 LlCHNES. P«EBIASTu UM.
|
|||||
|
riis emergcntibus demum subdenudatis , verruca thallodc
subnulla. Pyrenula verrucarioides, Adi. Syn. p. 124 ?
Thallus in nonnullis a praecedente vix nisi juventute,
hinc tenuitate et colore puriore , distinctus , alias vero ru- gulosus hinc indedeficiens illi Gr a phidis confinis similis. Apothccia praecedentibus paulo minora emergentia in ver- ruca tenui demum fere nulla , caeterum non diversa. Ostio- lum ad lentem parum prominens cuspidatum papillatum- Thecae praecedentibus multo minores, ovatae, opacae, sini' plices vel semel annulatae. Crescit in iisdem cum praecedente corticibus inque eo-
rundem confinio. Ad not. Ob thecas imperfectas obscuratas , apothecio-
rum formam dimimitam atque thalli in nonnullis conforma- tionem apothecia haec pro abortivis hinc inde in thallo Gr a phidis confinis parasiticis habere non dubito. 4. PIREIASTRÜI SEPTIC OLL ARE. f
P. crusta inaequabili fusco-aurantia, apotheciis lagenifor-
mibus in verruca tenui semi-immersis, in circulum aggregatisj ostiolis subseptenis horizontalibus conicis subcurvatis con ver' gentibus, medio in os commune connatis, nucleo cordiformi- Syst. Lieh. fig. i5. a. b. e. d.
Thallus crustaceus (vetustus) rugulosus, hinc inde defi'
ciens vel nigricans, circa apoihecia verruculam depressala effbrmans. Apothecia in hac verruca semi - immersa ve' magis prominentia, sena septenave in circulum congesta» ut in praecedentis speciei forma normali ; ejusdem quoque magnitudinis, ad latus infra lhallum in ostiolum sensim pro- ducta ; decrepita partem superiorem amittentia vel dehis' centia longitudinaliter aperta (icon. cit. a.). Ostiola hori' zontalia , sub thallo latentia, ejusdem fere cum partis glo' bosae diametro longitudinis , a medio versus centrum sursurt» curvata, in os commune emergens papillato-cuspidatum de' sinentia. Nucleus perithecii formae interiori adaptatus, hin" vel cum ejusdem forma externa lageniformis, vel si cavita^ interior angusta est, cylindrico - compressus, ad basin sac pius ob fundum perithecii (pluriuin V er rue aria r u in a'' modum) introrsum productum furcato - bipartitus, duobu5 perithecii loculis et nuclei cornibus versus ostiolum in unu"1 coniluentibus (icon. cit. e.) Thecae parvae, ellipticae, qua' tuor sporulas continentes. Incolit corticem arboris nodosum prope Para.
|
|||||
|
LlCHEKES. PlBENASTUM.
|
|||||||
|
149
|
|||||||
|
6. PYRENASTRTJM CINTIAMO ME UM. f
P. crusta laminosa cinnamomea effusa, apotheciis lage-
**iformibus , pluribus ostiolisque elongatis omnino connatis, hinc verrucam conicam multilocularem intus nigram extus "lallodem ore communi subgloboso pertusam efformantibus. Icon. sei. cryptog. tab. g. fig. 1.
Thallus crustaceus , tenuis, aequabilis , rarius cum cor-
tice rugulosus, hinc inde nigricans. Verrucae majusculae, elevatae subconicae, binae ternae confluentes intus e peri- theciis in singula binis temisve a basi vel paulo supra ad apicem in conum coniloentibus nigrae, extus strato tenui tliallode obductae , supra ore ostiolorum communi puncti- formi ad lentem in capitis minuti globosi formam prominente pertusae. i Si plures Verrucae confluunt, plura quoque peri- the eia snepius connata sunt. Ostiolum semel infundibuli- forme observavi. Thecae parvae oblongo - cylindricae , te- trasporae , septenae octonacve ascis coniormibus tenuissimis ftrcte inclusae , aliae nudae cohaerentes visae (icon. cit. fig. L 3.) Incoiti corlicem junior em arboram frondosamm prope
Cailéléf TRIBUS TERTIA,
T R Y P E T H E L I N A E. (tryPETUEMACEAE SYST. T_,ICH. P. 17, —- TRYPETHELIACEAE ET
Gr.YPUlDEAE, FRIES. PJL, H OSI ON. P. 26l. ET 270. ---- GLYPHIDEAE,
THYPKTHEI.1AE ET GRAPHUVEARUM FEE L. C. P. XXXVI. EX
GKU'UIDEARUM EJUSU. GENERA. ---- IDIOTHAI.AMI, III. IIY-
PEROGENEI, ACH. SYS. — MYELOCARPORUM ET HK-
MENOCARPORUM: « ) MEYER GENERA.) A p o t h c c i a varia, plura aggregata, immersa in
Silomate discolori strato corticali orbato, T li all us orustaccus (et subfoliaceus), Àdnot. Tribus insignis tropicola , apotheciorum stro-
mate satis distincta, in duas subtribus dividenda, prout typum sequi tur Graphidearum vel Verr u car ina r um. Intime vero cohaerent ambae subtribus charactere essentiali, habitu-, patria, ncque cum auetoribus citati» a se invicela removere possunt. Cclleclio pluiium apotlieciorum ad tribum distinguen-
dam non sufficit, cum non tantum in pluribus T ryp e th e- * i ì s aliisqöc hujus tribus speciebus apotbecia magis mi- |
|||||||
|
150 LlCHENES. ThYPETHELIIVAE.
|
|||||
|
nusve constanter in stromate solitaria obveniant, sed etiam
aliarum tribuum species, eaeque nullo jure ab iisdem re- mo vendae e, g. Pyrenula composita Ach., Verro- caria arthonioides nostra et plurima Pyrenastra supra descripta, apothecia habeant saepius vel constanter aggregata et connata. Ex posteriorum dein specierum stru- ctura, e peritheciis nimirum connatis , hinc ad basin atque in ambitu incrassa tis satis superque elucet, verrucam hinc efformatam nigram omnino'accidentalem neque Trypethe- linarum stromati aequiparandam esse; exinde similem Trypethelinis veris, imprimis Glyphideis e peri- theciorum confluxu obvenientem vei-rucam nigram non pro stromate habendam esse (uti fecerunt Péeus et Meyerus in Glyphide, cfr. supra observ. p. 6o.), sed stratum te- nue album supra verrucam mox dispersum ejusdem locum obtinere. Sin aliter, nullus limes inier Trypethelina- rum et Verrucarinarum genera analoga, et in nonnul- lis posteriorum speciebus e. g, in Astrothelio conico nostro, quod thallo roseo, verrucis intus omnino nigris ex- tus strato tenui aureo obdnctis gaudet , stroma duplex ac- cipiendum. Accedit dein ratio , quod circa apothecia quae rarius obveniunt, solitaria per crustam dispersa non alia Substantia nigra nisi perithecium simplex tenue observatur, stroma album vero iisdem non deest, Pro charactere hinc essentiali remanet stroma, si cum
thalli superficie comparas, discolor (ne quidem in thallo albo omnino concolor), nunquam a strato corticali obdu- ctum, licet in Eutrypethelinis saepius ad superficie«! induratum saturatiusque Coloratum. Idem stroma cum thalli substantia medullari comparatum
magis minusve concolor est. Exinde in systemateolim pro- posito pro chai'actere essentiali exhibui substantiae stroma- tis stratique medullaris identitatem, quae neque strato me- dullari in nonnullis deficiente, neque continuitate inter utraque interrupta, neque lineola inter utraque, si alba sunt, virescente tollitur. Enimvero in Glyphideis stroma album originem e
strato medullari marginis thallodis ad speciem circa apothe- cia collecto manifeste indicat, ita ut G ly p his ad Leior- reumatis sectionem Medusulam proxime accedat. In Eutrypethelinis stroma et thalli stratum medulläre sub- inde parum discolora sunt, sed constanter stromatis colo- rem nonnisi intensitate et splendore ab altero distinctum invenies (cfr. imprimis Astrothelium coni e um), quod facile e substantia eadem in strato thalli medullari, occulta et in Stratum tenue expansa, in stromate vero aggregata |
|||||
|
LlCHEHES. EUTRTPBHTHELIKAE. 151
«enudata lucique affulgenti exposita explicare potee. Enim-
vero licet exinde thesin nostrani de origine et formatione 8tromatis etiam nunc defendamus, neqtìe cum Achario, «éeo et Meyero stroma e propria substantìa formatum aCcipiamus, in diagnosi characterem tamen istum potius Puysiologicum quam diagnosiicum , ob coloris mutationes *allacem, eundemque difiìcillime saepius eruendum, cum *Ho faciliori et omnino constante nunc commutare satlus duximus. Eutrypethelinas praeponimus ob affinitatem. ■ c«m praecedente tribù, dum Gliphydeae disci excipu- 'ique formationem praeparant. Stroma ab epidermide tectum esse, quod de Trype-
thelio Sprengelii et varioloso refert Meyerus, öunquam vidi. Videtur mihi eel. Auctor inventum Flor- ae i de crusta saepius hypophloeode nimis late concepisse, atque subinde errorem Acharii epidermidem matricis cura strato corticali commutantis invertisse. Thallus totius tribus crustaceus, in unica specie para-
<loxa (Trypethelio me la no thrice) singulariter sub£o- Haceus. SUBTRIBUS PRIMA.
EUTRYPETHELINAE. (trSPETHEI^IACEAE, FRIES. PI, HOMONEM. P. 26l. — TRTPETME-
LIEARUM EX PORINEAIIUM, EÉE GENERA — aiYELOCAR-
PORÜM , MEIER GENERA. )
Apothecia subglobosa, ostiolata, stromati dis-
colori immersa. Thallus crustaceus (et subfoliaceus).
Adnot. Stroma perfeclius forma coloreque magis di-
Hinctum quam in sequente tribù, extus saepius induratum. et opacius quam intus coloratum neque vero strato thalli Corticali vel matricis epidermide obductum. In singulis spe- ciebus tres apparent apotheciorum evolutionis gradus iidem ^uibus inter Verrucarinas distinguuntur genera: Per- ^usaria, Verrucaria et Pyrenastrum. XI. POROTHELIUM.
Syst. Lieh. p. 18. fig. 21.
Icon, seleclae crypiog. lab. g. fig. 4.
Trypethelii, Aohar, Fee spec.
|
||||
|
J52 LlCHESES. POROTBELUJM.
ehiodectonis, Fee spec?
Btycoporum, Meyer I. e. p. 327.
Stigmatidii, ejusd. spec. 1
Porodothion et Segestria, Fries pi. homon. p. 262. 263«
Stroma discolor, plures fovens rmcleos subglo-
hosos, nudos, eorundemque ostiolis singulis pertusum. T h alius crustaceus,
«
Ad no t. Generis species stromate nigro gaudentes af»
finitatem habent hinc cum Arthoniis, illinc cum Yer- rucariis quibus apothecia sunt composita, ob substantiam vero Carbonaceam ab his omnino diversa (cfr. supra Vcr- rucariam arthonioidem p. 129.). Porothelia ab- ortiva structuram indicatam Arthoniae adipisci, quod ob- seryavit eel. Fries, nunquam vidimus. Nescio cur Meyer us nomen mutavit. Nomen Frie-
sii Por od othion (licet Porotheleum ejusd. tempore quo creabamus nostrum, sectio tantum generica esset) la- tenter aeeiperemus, nisi Porotheleum Fr. mox citatum pro genere vix satis distinctum videretur. Segestria Fr. secundum characteres datos a nostro
genere ejusdemque Porodothio non differt nisi nucleis solitariis, charactere quern auctor ipse in genere affini Trypethelio neglexit (cfr. practerea supra adnot., ad tribus characterem p. 149)- Subjungit quidem Auctor sa- gacissimus differentiam e Porodothii stromate hetero- geneo et Segestriae stromate e strato medullari formato ; haec vero distinctio hinc characteri tribus (T r yp e t h e 1 i a - c e a r u m) accepto ,,excipulum verrucaeformae e strato me- ,,dullari thalli formatum" repugnat, illinc in omnibus tam difficile eruenda est, ut ortum citatum unius partis ex al- tera nonnisi physiologice evolutionis respectu pro charactere tribus generali habere possimus, satiusque duxeiimus eun- dem omittere inter tribus generumque singulorum characte- res (cfr. adnot. supra 1. e. i5o.). Si dein pro unico genere Segestria differentiam e stromatis substantia accipere- mus, qb Porot helium album utique ad genus mox ci- tatum referendum character nuclei solitarii tollendus esset; superest exinde prior character citatus difficillime eruendus nee in alio genere contribuii adhibitus. I. POaOTHElIPB ARTHONIOIDES. f
P. crusta (juniore hypophloeode?) cinerea nigro - limi-
|
||||||
|
LlCHENES. PoHOTIIELIUM. 153
|
|||||
|
tata, stromate hemisphaerico et difformi, subgelatinoso nigro
ostiolis a — 4 instructo. Syst. Lieh. fig. 21.
Thallus crustaceus tenuis, cinereo-albicans, cum epi-
dermide limoso - disruptus furfuraceo-pulverulentus. Stro- rnata sparsa forma substantiaque Artboniis fere similia , ostio- lis nonnisi in humectatis tumidis ad lentem conspicuis. Nu- clei dense congesti, a se invicem compressi et angulosi. Thecae ellipiicae, liberae, seriatae, quinquies ad gepties annulatae, cellulosae, cellulis quadratis. Cresci! ad arbornm orticem prope Caitété.
2. POROTHELIUM KÜF O - P US CUM. f
P. crusta aequabìli (hypopliloeode?) rufo-fusca, stro-
mate depresso convexiusculo laliore vis gelatinoso nigro- cinerascente, ostiolis quamplurimis. Icon. sei. crypto g. tab. 9 ßg. 3. • V-
Thallus crustaceus tenuis, a confini albido quìdem di-
Versus margineque nigro sejunctus, an vero proprii coloris sit, e nostris non patet. Stroma praecedente multo latius, saepius in cortice transversim elongatum, substantia minus gelatinosa, coloris in siccis cinereo - nigricantis,, in hume- ctis nigri. Ostiola numerosa, magis perspicua, prominula Coloreque in siccis opaciore distincta. Nuclei exactius glo- bosi^ minus densi, gelatinosi', a stromale facile sejungendi nee eidem, ut peritheciis solent, arcte adbaerentes, (cfr. icon. cit. fig. IV. 3.)), an thecigef i, eruere non contigit. Crescit ad corlicem arborum juniorum prope Pani.
3. POROTHELIUM IE1ASOSTIGKA. f
P. crusta cinereo-nigricante, stromate plano atro, ostio-
lis flavescentibus. Mycoporum melanostigma, Meyer in Syst. Feget, cur.
post. p. 326. Crescit in Brasilia.
4- POROTHELIÜJI ALBUM, f
P. crusta submembranacea nitidiuscula albida, stromale
Minuto elongato gyroso difformive supra planiusculo subpul- Verulento albissimo, nucleis ostioUsque subseriatis nigris. |
|||||
|
154 LlCHRBTES. PonOTIIELIÜM.
|
|||||
|
Chiodecton Meratii et effusum, Fée l, e. p. 63. 64-
tab. 17. fig 3. 4- Ostiola nigra, punctiformia, uà lentem subangulosa,
nudo oculo bene conspicua ob superiorem nuclei subinde compi'essi partem denudatam, nee impressa nec promi- nentia. Ad cortices arborum legit Clar. Freireiss in Brasilia.
Adnot. Planiula similis Verrucariae porosae
nostrae, (Trypethelio A e h. v. supra p. 129.), ob pe- rithecii vero defectum et nuclei structural omnino hujus generis, nec Chiodectonis, licet forma exterior ad len- tem simplicem posteriori aècedat. Ex eadem structura Per- tusariae generi affinis est nostra, cujus specimen com- municatum pro Porina compuncta Ach. (a Meyero ad Stigmatidium suum relnta) determinaverat Fior- ii e u s ; quidquid vero habeas de hac synonymia vix accipienda, nostra ob .stroma a thallo satis diversum, nucleum nigrum nec non thecarum formam ad Pertusariam, genus omni- bus notis exacte circumscriptum, referri nequit, licet ea- dem colore stromatis albo a binis speciebus praecedentibus satis recedat. XII. TRYPETHELIUM.
Sprengel Anleitung isle Aufl. p. 35o. _/zg. op.
Icon. sei. cryptog. lab. q.fig. 6. — Fries, pi. homon.
p. 261. . Trypethelium et Ophthalmidium, Syst. Lieh. p. 18.
fig. 23. 24. Trypcthelii, Acliar. Lichenogr. univ. p. 58. tab. 4. fig.
8. 9.; ejusd. Monograph, in Act. Moscov. F. ifyiy.p. 174. tab. 8. / ejusd. sy/wps, p. 104. — species. Trypethelii, Fée, Essai etc. introd. p. XXXIX. fab.
l.fig. »8. species. Pyrenulae, Achar. I. e. species.
Bathelium, Afzel. Ach. Method, lieh. p. lit. tab. 8.
fig- 3. Trypethelii ,Meyer I. e. p. 329. et Ocellulariae, ejusd.
1. c. p. 327? species. Stroma coloratimi, fovens apothecia globo-
sa, poriformi - ostiolata, perithecio carbonaceo sub- integro. T h all us crustaceus, rarius subfoliaceus.
|
|||||
|
LlCHENES. THYPJGTHELIUM. 155
|
|||||
|
Adnot. Pyrenulae Ach. copulationem cum Ver-
rucaria neccessario sequitur altera Optlialmidii cum *ry p e th elio ; ex eadem analogia utrumque ut sectionem retinemus. Differentia ex apotheciorum immersione (inter Verme a ria m et Pyrenujam) in his quidem deest, ejus vero locum post ilhim e perithecii integritate occupat altera ex numero apotheciorum in quovis stromate Try pe- nnelli fere constanter plurali, Ophthalmidii plerum- °ue singular! distinctum hujus seclionis liabitum efficiente. Stroma in genere integro coloratum, intus a thalli in-
jwioris colore parum diversum, extus communiter co'rneo- lnduratum opacius coloratum. Differenliam a sequente genere liuic subjungemus.
O cellulari am M. ob synonymum Ophthalmi-
dium ab auctore subjunctum, non vero secundum chara- cteres ejusdem citavimus (cfr. supra adnot. p. 122.) Species plures pro Trypetheliis descripias ad ge-
nera: Verrucaria, Py renasti-urn, Porothelium et A s tro th el i u m amandavimus ibidemque adnotavimus'. öe thallo singulari unius specie! cfr. sectionem tertiana, SECTIO I. OPHTHALMIDIUM. f
Syst. Lieh. p. iQ.fig. 23.
Pyrenulae , Achar. I. e. species- Trypeihelii, Fr. I. c species. OcelluWiae , Mey. I. e. species. Stroma subliemispliaericiim, fovens apothe-
cia subglobosa, saepius singula, perithecii basi de- ficiente. Thallus crustaceus.
h TETPETHELIUM HEMISTHAERICUH. f
Tr. crusta tenui pruinosa evanida, stromale minuto he-
*nisphaerico pallide flavido, apotheciis in quovis singulis vel binis demum emergentibus fuscescentibus, ostiolo impresso. Syst. Lieh, tab. 23.
Thallus crustaceus tenuissimus evanidus, nec, ni fallor,
^ypophloeodes. Stroma a thallo omnino distinctum, gla- ^rum , depresso - hemisphaericum, ad basin parum angusta- num, Junius punctiforme, demum semen papaveris adae- f^ans , e substantia flavescente stratum tenue circa apothe- c*a sistente, Apothecia in quovis stic-mate ntplurimum so« |
|||||
|
156 LiCHENES. Trypethelium.
|
|||||
|
litaria rarius bina, juniora latentia, demnm e stromate
emergentia , usque ad dimidiam partem denudata. Pcrithc- cium tenue fuscescens, supra nitidiusculum, osliolo impresso» Thecae majusculae, fusiformes , utrinque cuspidatae, quifl- quies ad septies annulatae, articulis demum inflatis trans- verse ellipticis, a se invicem secedentibus. ( icon, eil- fig. a3. b. e.) Crescit ad cortitem juniorem prope Pard confinis Grd'
phidi pulverulentae var. ambiguae et Vemicuriae pimeli- formi. Adnot. Pyrenula discolor Ach., quae hujus ge-
neris (cfr. supra adnot. p. 129.), differt a nostra crustaC conformatione , verrucis gibbosis majoribus ostioloque pap- pillato. 2. TRYPETHELIUM SPHAEBICUM. f
Tr. crusta cartilaginea glabriuscula lutescente, stro*
mate hemisphaerico fulvo, ostiolo marginante. Ocellularia sphaerica, ISleyer in Sprgl. Syst. Vegel-
cur. post. p. 326. Crescit ad cortices Brasiliae.
SECTIO H. EÜTRYPETHELIÜM. i
Trypetlielium, Syst. Lieh. p. 18. fig. 24. '
Trypethelii, Spi: Acìiar. Fee. Fries. Meyer spec. Stroma tumidulum, fovens apolhecia gjo* bosa, sol'enniter plura, perithecio integro. Tli alius crustaceus.
3. trypethelium madreporieorme. f
Tr. crusta subcerata, nitidiuscula flavovirente, stro-
mate subgloboso extus duriusculo brunneo intus luteo, apo- llieciis circa ostiolum denudalis a verruca elevato-marginatis- Icon. sei. cryptog. tab. q. fig. 6.
Thallus crustaceus late eftusus, tenuis quidem et cu«1
epidermide bine inde difiVacto-rimosus , omnino tarnen epi' phloeodes et laete coloraius. Stroma extus duriusculum, lac vigatum, nilidiusculum , minime vero ab epidermide ir atri' eis obtectum (icon. eil. jig. VI. 3.), hemisphaerico-globosur» vel e pluribus conjunclis latius expansuBi, basi semper con' |
|||||
|
Lichene s. Trypethehüm.
|
|||||||
|
157
|
|||||||
|
strictum, imprcssionibus exacte orbicularibus distinctum, i
quarum fundus a peritheciorum parte superiore denudata os- tiolo cpapillato notata obturatur. Substantia stromatis inte- rior pulverulenta, fere aurea, in adultioribus superficiei fere Castaneae concolor. Apothecia majuscula, exacte globosa, Versus superficiem stromatis rarius1 unum suprà altcrum po- sita, in singula verruca communiter ad summura sex, rarius plura. Thecae elliptico - cylindricae , septies ad novies an- nulatae, annulis quadrate cellulosis, septenae octonae ascis Jnclusae. Crescit ad cortiem arborum prope Bahiam.
4. TRSPETHEIIÜM DEÜSTOJI.
,, Tr. crusta albida pulverea effusa" stromatibus subcort-
fluentibus rugulosis atris sporangijsque cinereis. JMeyer in Sprgl. Syst, Feget, cur. post. p. 316. Crescit in Brasilia.
SECTIO III. MYCETOTHELIÜM,
Stroma tiunidulum, fovens apothecia plürä
globosa, perithecio integro. Thallus subfoliaceus.
Adnot. Specieni inox desevibendam in propriam sec-
tionem non redigere non possumus ob thallum substantiamqué totius plantae aliis lichenibus hucusqüe visis tarn alienarli, Ut plantam potius fungis adhumerarimus, nisi eundem fere tliallum Lecideae apotlieciis manifestis nigris ónustum (Lee. melanothrrcis) haberemus. Thallus nimirum in hac specie indolis singularis, in plan-
tis eryptogamicis europaeis nusqüam observatus, substantia sua ttiolli superficieque pulverulenta (in nostris salteni quae ve- tustiora sunt) nee hygrometrica fungis affinis, unaque sub- stantia interiore fioccosa nigra ab aliis lichenibus distinetaj écontra colore superficiei glauco-virescente, pagina inferiore nigra matrici floecorum radieiformium ope ärete affixa, mar- gine singulari ad modum Crustaceorum nigro, fruetificationö Supera et si curri thalli ambitu comparas, parva dispersa* eaque Trypethelio nee ulli fungorum gèneri(a Sphae- ri a thallus ipse abhorret) congrua lichenibus propior vistisi Suspicamur praeterea stratum superius pulverulentum iä Planta juniore strato lichenum corticali forsan magis congrti- ete quem ad modum in Lecidea citata observatur. |
|||||||
|
158 Licuehes. Trypetheliüm.
|
|||||
|
Si cum aliis lichenibus thr.llum comparas, ob stratum
inferius perfecte floccosum ad lichenes irondosos omnino pertinet species; nullum vero hucusque vidimus lichene*0 frondosum tam tenuem, mollem, integrum coitici arcte ad- haerentem, ambiiu irregulari vario crustaceorum ad moduO1 nigro - marginato , similibusque lineis flexuosjs nigris percuf' sum, ut specimina nostra e pluribus minoribus composita no11 ! habere non possis. 5. TRVPETHELIUII MELANOTHRIX. f
Tr. tliallo subfoliaceo libero effigurato infra intusqu"
vnigro - fioccoso suprà glauco-pulverulento, nigro marginato) stromate subrotundo convexo tumidulo flavido, apotheciis globosis numerosis minimis* Tballus in nostrìs late expansus , palmaris , communite'
e pluribus minoribus vix uncialibus margine lato nigro parufl1 elevato crenulato-flexUoso distinctis iisque plerumque om' nino co'ntinuis, rarius lobulo uno alterove sibi invicem inr i bricatis compositus, tenuissimus vix papyraceiis, fragilisi mollis, siccus nec hygrometricus, membi-anulae vel epidermi' I dis solutae ad instar corticem obducens eique arcte adhae* i rens, ut illacsum sejungere non possis. Substantia ejus* dem interior perfecte fioccosa, cum pagina inferiore nigra 5 Stratum superius (substantia corticalis) sub lente e granuli* cohaerentibus compositum, subcellulosum, cum superficie glaucoviresccns, mollilev pulverulentum, bine inde Is idi1 Ach. ad modum exerescentiis granulosis Vel liliformibuS onustum; ambitus effiguratus irregulariter crenulatus niger< Stroma in nostris omnibus frequenter obvium tenue, con- Vexum, subrotundum, diametri vix linearis , sub lente turni' dulum, flavum, superficie magis paìlescente, nec ut in alii* generis speciebus indurata intensiusque Colorata , ad lenten» ex ostiolis pigro -punctata. Substantia ejusdem aeque mollis àC tballus , sub lente granulosa flocculis paucis interspei sis< Apothecia in singulo stromate quam in aliis speciebus magi5 numerosa, minutissima, globosa", pleraque ad superficie«' ostìolo nonnisi ad lentem conspicuo desinentia , alia profun • dius immersa abortiva, e perithecio nigro et nucleo theci' t gero sub lente flavescente. Thccae oblongo-cylindricae, ad summurn hovies annulatae, quae liberae septenae octonae co- haerentes videntur, aliae, uti videlur, juniores absque annU' lis, ascis clavato - cylindricis inclusae. Crescit corticibas aròorum adhaerens in provincia Pc
raènsi. |
|||||
|
Lichbnes. Asthothfxium. 159
|
|||||
|
XIII. ASTROTIIELIUM.
Syst. Lieh. p. 18. Jig. z5. Icon. sei. crypt, brasil. tab. g. Jig. 5. tab. 10. fig. 1.
Fi *ies, pi. liomon. p. 262. Trypethelii, Achar. I. e., Fee I. e., Meyer I. e. spec. Stroma coloration, fovens apothecia turbi-
nata, perithecio carbonacco integro ostiolato, ostio- lis conicis convergentibus, pluribus sacpe in OS commune desinentibus. T h a 11 u s crustaceus.
Adnot. Differt a Trype thel io eadem ratione ut Py-
renastrum a Verrucaria: hinc iisdem rationibus, quas ad genus Pyrenastrum exposuimus , hue omnes refero species ostiolis magis minusve elongatis, nee tantum ore ostio- lorum communi praeditas. Vix hucusque descripta est spe- cies, nisi Trypet helium lageniferum hujus loci sit (cfr. infra adnot. ad Tr. varium). Equidem non dubito hujus generis observatum iri transitus in Trypet helium similes atque exstant inter Verrucariam et Pyrenas- trum; cum vero hoc genus posterius reeepit Cel. Meyerus, ftescio cur A s tro thelium non agnoverit; licet enim pro more suo ad Trypethelium suum nonnisi „Astrothe- 11i Eschw. species" citet, species alias rejectas nusquam inter citata sua invenio. , 1. ASTKOTHEtlüM A1BUM. f
A. crusta laevigata glauco-pallescente subpruinosa , stro-
ncate depresso convexiusculo lobato et atigulato albo, apo- tlieciis globosis et conoideis solitariis aggregatisve , ostiolis elongatis subcylindricis saepius in os commune desinentibus. Icon. sei. cryptog. lab. f), fig' 5.
Species memorabilis ob structural« singularem partibus
omnibus minutissimis nonnisi summo labore extricandis. Thai- 'us crustaceus, crassiusculus, superficie laevigata sicca sor- dide cinereo-pallescente , madida magis minusve viresCente, ad oculiim nudum apparenter pruinosa, substantia singulariter molli intus quasi farinosa, conspicue e duplici strato compo- s»tus, superiore tenui tenaciore subpellucido coloris ejusdem cutu superficie , ad partem inferiorem vero intensius- viridi, ut inter utraque sliria appareat viridis (icon. eil. fig. V. 2.), sti'ato inferiore medullari diclo crassiore albo. Stroma latiu» |
|||||
|
132 Liohenes. Astkothelium.
|
|||||
|
effusum, paulo convexum, saepius vix supra thallum prominens,
varie formatimi, magis minusve elongatum , flexuosum saepi- us utri'nque lineoiam nigi-am (vix pro margine inter plura spc- cimina habendam) sequens (icon. cit. fig. V. i. 2.), coloris et substantiae omnino ejusdem cujus stratum medulläre (id quod sententiam nostrani de origine stromatis praeclare illustrat); verum tarnen stroma cum strato medullari non omnino con- tinuum, sed inter utraque sectionis atque lentis ope stratum observatur viride cum strato corticali continuum eique struc- lura ct substantia conveniens , triplo vero tenuius stromatis, basin undique recipieris ( icon. cit. fig. V. 4. 6. ) simulque saepius singula apotbecia circumdans (icon.cit.Jig.\V. 3. 4.)- Apotbecia stiomati profunde immersa vel pyriformia vel in ostiolum conicum abeuntia vel globosa ostiolo cylindrico, ra- rius solitaria, nonnulla ut videtur astoma, plurima vario nu- mero aggregata vel ostiolis veì peritheciis ipsis in canaleffl ramosum conflucntibus (icon. cit. Jig. V. l\). Ostiola magis minusve elongata, rarius erecta, plerumque obliqua vel in- curva, saepius in os commune vel infra superficiem unum in alterum desinentia , ore minutissimo in superfìcie stromatis vix ad oculum nudum conspicuo. Thecae, quas rarius videro contigit, minutissimae, cylindricae, biannulatae, exacte mo- nMiformes quasi e sporis tribus concatenatis (icon. cit.fig. V. 5.) Cresca ad arboram corlicem prope Para.
2- ASTItOTHELIUaì ISABEHISÜM. "I-
A. crusta subcerata isabellina fusco-limitata, stromaie dif-
formi tubercoloso dehiscente intus coccineo extus albido sub- pulverulento, apotheciis pyriformibus aggregatis, ostiolis conicis in os commune minutissimum desinentibus. Icon. sei. cryptog. lab. 10, fig. 1.
i'hallus Crustaceus latissime extensus, fere dodraritalis,
crassus e corticc quidem vel hinc inde e stromatibus juniori- Lus per thallum nondum protrusis leniter tuberculosus, super- ficie vero maxime laevigata ncc nitida potius tenuissime prui- nosa , coloris elegantissimi ex ochroleuco rubescentis, mar- gine late umbrato fusco-cinerascente cinctus ; e strato duplici manifeste compositus, inferiore tenui albido, superiore ad sectiotiem tenuem sub lente fere hyalino tenuissime celluioso* humectato virescente, nullo verd strato distincto viridi inter- posto (icon. cit. Jig. 1. 3. b. — cfr. supra obs. p. 55.~)' Stroma singulare satis magnum, diametri unius vel duarun1 linearum, per stratum superius corticale perforatum vel dis- miss urn proruinpeus, subconico • tuberculosum. subinde e\ov* |
|||||
|
LlCIIENKS. AsTttOTHEUüM. 161
|
|||||
|
gatum et substellatum , debiscens, varie rimosum vel , si
»»avis, e pluribus aggregatis compositum, cujus basis e matrice ipsa apotbeciis plerisquc subcorticalibus dein protuberanti- bus, elevata; substantia, uli videtur, peculiaris coccinea ad l'imas stromatis denudata (icon, cit.jig. I. 1. 2.) supra apo- tbecia irregulariter in stroma tenue collecta, quae plerumque ab alia substantia alba roucilaginis vel spumae exsiccatae fa- ciem induente, in madefactis facile diffluente obtegitur. An baec ulterior substantia cum tbalii substantia me- dullari hujus speciei valde rara sit eadem, non satis li- quet. Color prioris substantiac ab ilio superfìciei tballodis intensitate tantum et vivacitate differt, aeque ac in plurimi« Try p e thelii s ( cfr. supra adnot. ad T r y pet h e 1 in a s). Apothecia profunde ugno immersa, pyriformia et lagenifor- ■Hiia, in singula verruca bina quaterna, eruptione sua, uti vi- detur, stroma efformant disruptum et mox ipsa disrumpuntur. Osliola conica, non multum elongata, mox erecta, mox ad latus, mox singular!.,errore loci matricem versus directa, bine vario modo intra verrucas confluirne vel canalem ramo- Sum efformant saepius astomnm, vel ad coniluentiam dilatata quasi novum apothecium cenlrale globosum efformant, vel magisregularia ad superficiem in os commune desinunt (icon. cit.jig. I. 2.), cujus vero ostiolum in nostris nunquam ne- quidem ad lentem conspicuum nee nisi sectionis ope detegi- tur. Perithecium ad lentem simplicem satis crassum vide- tur /icon, cit.jig. I. 2.), cujus vero color niger extrorsum uiinus intensus apparet. In sectione dein tenuissima lenti Compositae subjecta stratum istud peiitbecii exterius minus intense coloratura vidi Ugni ambeuntis esse partem, (icon. cit. fig. I. 3. e.) quod e substantia perithecii carbonacea, uti vi- detur, resorpta magis minusve colore nigro tingitur. (icon. cit.fig. I. 3. «.). Tbecae maximae oblongo - ellipticae, plu- ses immo ultra vigesies annulatae, ad annulos constrictae, spoils numerosissimis , globosis, variae magnitudinis, etiam in singulo ännulo saepius stratum duplex eflicientibus far- Ctae, binae asco subcylindrico ad basin cuspidato crasso (hinc ut in Pert usa ria limbato) inclusae. Aliae observan- tur forsan imperfectae simpliciter vel piuries annulatae, spo- ils vix vel non conspicuis, eodem modo binae ascis inclusae. (icoii. cit.jig. J. 4.) Incolit arborum corticem in Serra dos TvLonles alios.
o. AST ROT HELIUM TARIDB. f
A. crusta juniore bypophloeode demum lutescente, stro-
^ate subbemisphaerico intus citrino, extus fusco duriusculo, apotheciis cum ostiolo dilatato lageniformibus verticalibus. FLORA BRASIL. I. 11
|
|||||
|
162 Lichene». Aitrotiiemum.
Trypethelium Sprengelii, Fée l. e. pag. 65. tab. iQ'
fig. i.; nec Achar. Thallus, uti videtur, junior hypophloeodes, demnm hinc
inde epiphloeodes cum cortice coniJuens, exinde in nosti'1* varius , rubens , fiiscescens, cinerascens, flavescens vel flavO' virens margine effuso. Stroma varie formatura, exhemisphae rico ob basin angustiorem subglobosum vel e plnribus con' fluetrtibus tuberculosum diffouniterque elongatum, ad supe«" ficiem ex ostioìis pluribus nigro - punctatum, substantia pul' verulenta citrina, ad superficiem indurata f usca, colore hii>c ab ilio thalli non longe diverso (cfr. adnot. ad tribuni su' pia p. i5o). Apolhecia in singulo stromate numerosa, co"' stanter sursum conico - lageniformia , ostiolo quam in al»1* speciebus latiore verticali solitario, ad superficiem stromatis de' sinente, nec unquam pluribus conìlnentibus. Thecae fusifoi" mi - ellipticae nonies ad trigesies annulatae , septenae octo' naeve ascis inclusae. Crescit ad corlicem arbomm prope Para et inter Vi''
lam do Pilo das Contas et Maracas; {pianta. Féei citala ìfl America ad corlicem Crolonìs Cascarillae nec non in Peru' via. ad corlicem Bopplandiae trifoliataé). Ad not. Eandera quoque invenimus speciem in cortici'
bus Cascarillae iconi citatae omnino respondentem, nisi quo» substantia Verrucae interior albida sit, exinde TrypethC' Ho la geni fero ejusdem corticis incolae accedat, a qiiC nonisi verrucis heinisphaericis vix concoloribus differt noS' tra. An ideo Trypethelium lageniferum hujus loC sit, disquirendum. Trypethelium Sprengelii Ach' apotheciis gaudens secundum duas icones in Actis. Mosco' vilieis et in Liclienographia universali perhibitas constante!' globosis a nostra et a pianta Féei apotheciis constanter lag"' nifo rmibus nec unquam globosis pnusta non diversum h»' bere non possum. A. varium, citrin um f; crusta hypophloeode, sU'O'
mate subhemisphaerico intus extusque citrino pulverulento» apotheciis cum ostiolo dilatato lageniformibus verticalibus. Thallus hypophloeodes praecedente tenuior, sub epidef'
mide latens in nostris araoene lilacina, ad confinium late ni' gro-liniitatus. Stroma ejusdem formae et substantiae ac praecedens, sed ambito non indurato nec obscurius colo' rato, an ob juventutem vel vegetationem depauperatam alia»1' ve causam, non liquet. Apothccia et thecae praecedentis. Crescit ad arbomm corlicem prope Bahiam, confina
tìiallo, ut videtur, lichenoidi Jlavovirenli, sed Sphaeriae |
||||
|
Ljcheses. Astro*helium- 163
|
||||||
|
n]usdam apotheciis nigris globosis onusto, quorum nonnulla
Plantain quoque nostrani invariant. Aclnot. Plantula primo aspectu ob colorem thalli stro-
^atisque sequenti speciei affinior quam praecedenti ; differt e*'o sequens crusta omnino epiphloeode ostiolisque conver*- §entibus fere constanter in os commune desinentibus, 4. ASTRO T HELIUM CONICUM. f
A. crusta laevigata (epiphloeode) saturate rosea subprnl'
''osa , stromate subconico aureo, intus ex apotheciis globoso- ■^rbinatis subquaternis connatis nigro, ostiolis angustia jOngatis convergentibus ad apicem stromatis in os commune desinentibus. Syst. Lieh. fig. 25. a. — e.
Species insignis ob colores partium laetos formamque
8t>"Omatis praecipue in loci natalis prioris matrice laevigata l'egularem et determinatam. Thàflus crustaceus manifeste epiphloeodes e strato duplici, inferiore albo , bine inde pal- ude flavescente, superiore subhyalino roseo et sublilacino. "troma constanter hemisphaerio - conicum, ejusdemque fere j^agnitudinis, baseos diametro semilineari, (rarius bina, in altero °Co natali etiam tei-na quaterna connata), extus strato tenui
aUreo obtectum, (denexuhujus cum strato medullari vide su- Pva adnot. ad tribum), intus e peritheciis inlegris ostiolis con- natis nigrum, (omnino ut in Py renastro cinnamomeo, Cujus quidem verruca nigra a strato corticali obducitur, cfr. a<Juot. mox citatam) apice ab ostiolo communi nigro maina- rlo vix prominente notatum {icon. cit. a. b.). Apothecia in l^ovis stromate saepius bina, rarius terna usque sena, (icon. p*- a. b. e. d.) globosa magis minusve lageniformia, in ostio- Ujn angustum conicum longitudine perithecii diametrum fere
a,uaequans vel parum superans producta, ostiolis convergen- t,0us, rarius singulis ad stromatis apicem aggregatine (icon. ^?- è.), ut plurimum ibidem in os commune desinentibus. *hecae minores, fusiformes, triannulatae, articulis facile se- !;edentibus, aliae (perfectiores?) quatuor sporulas globosas °ventes, septeaae octonaeve cohaerentes {icon. cit. e.)
Crescit ad arborum corlicem prope Para et prope
ditele. |
||||||
|
il
|
||||||
|
164 LiCHNBs. Giyphis.
|
||||||
|
SUBTRIBTJS SECUNDA.
GLYPHIDEAE. (FRIES , PI.- HOMOS. I>. 270. GBAPHIDEARUM , GLYPH1DKARUW E*
TRYPETHELIEARUM , FEE, GE3XEEA. ---- MYELOCARPORDM ET
HYMENOCARPORUM «. MEYER , GEKERA.)
Apotbecia varia, subrotunda et linearla, clis'
cigera, in stremiate pulyerulento, plcrumquc albo. Tliallus crnstaceus.
XIV. GLYPÌIIS. ,
Achar. in Linn. Transact. Vol. XII. i. p. 3a.— Ejusa-
Syn. p. 1O6. Syst.' Lieh, p. ig. tab. 26.
Icon. sei. crypto g. tab. 10. fig. 2.
Fries, pi. homon. p. 271.
Glyphis, Meyer, I. e. p. 33a.,- Astericae, ejusd. I. e. pi
331. spec. Glyphis, Fee I. e. p. XXVIII. tab.. 1. J\g.. .19. i Sa*j
cographae, ejusd. I. e. p. -X.XXV. tab. \, fiq. 5. spfc' Stroma album, fovens apotheeia sublincariä
et difformia, rimata, demum canaliculata uiscigera, pc rithecio carbonaceo infero lateralique, Thallus crnstaceus.
Adnot. Stroma album, ob substantiam pulverulenta"1
evanidam peritJieciaque inferne crassissima connata in pi*' rimis decrepitis nigrum apparens. Hinc error, quo ducuntu1 auctores citali (cfr. supra observ. p. 60. et adnot. ad tri' bump. i5o.). Discus humectatus plano-convexiuscuTus, exsic' catus vero ob iiucleum collapsum excavatus pcritheciocf" marginatus , qua praecipue nota, quae hujus generis su"" a Chiodectone facile dignoscuntur. Apotbecia, dum lo" giora et ramosiora sunt, ad lentem simplicem vix accura' distinguenda, idque minime, cum aetate dilatata, diffórmi* vario, modo connata et unum supra alterum accumulata su'1" simulque stroma deliiscens vel intra apotbecia evonescens fc' suras habet pro apoiheciis facile habendas. Ad has spedc determinandas sectio e Verrucae parte superiore horizontal18' tenuissima post primam resectam altera et tertia , sub afp1,, lenti compositae minus augenti subjecta, semper peritheO |
||||||
|
4
|
||||||
|
165
|
||||||||
|
LlCHBNES. GlYPHIS.
|
||||||||
|
*ormam et nucleum ipsum ab auctore illustri posterioribus-
lue omnino praetervisum exacte perhibet ; (tales sectiones Uelineatas vide in iconibus citatis). — Species sequentes Acha- ruuiae satis quidem auctoris descriptionibus conveniunt, an vero sufficienter inter se distinctae sint, in loco natali in- quirendum. 1. GLIPHIS LABYRINTHICA.
Gl. crusta hypopliloeode, stromate majusculo pulvinato,
apotheciis sublineari -elongaiis flexuosis subramulosis angu- stissimis late crenatis reniformibusque, confertis, rix con- latis, nigris. Syst. Lieh. fig. 6.
Achar. in Linn. Transact. I. e. p. 38. tab. 2. fig. l. —
Syn'. p., io?. Asteriscae species, Meyer. ,
Sarcographa Cinchonarum, Fee I. e, p. 58. (S. labyi'in-
tliiformis, tab. 16. fig. 3.)? Thallus crustaceus, palmaris et ultra, tenuissimus, ni fai-
'or, hypophloeodes, junior supra epidermidem pruinosus, dein pum epidermide conlluens, laevigatus (coloris in nostris, ut Jn iconibus citatis, glauco -f'uscescentis ), limite intra bina specimiiia flexuoso nigro. Stroma elevatum, supra planiuscu- 'Um, rotundatum, oblongum et difforme, ambitu integerrimo, diametro ad summum trilineari, Junius minus elevatum albido- pruinosum, adultius intra apothecia nigra ad oculum nudum saeoius eleganter reticulata albissimum, dein rimis confertis- sHnis notatum, tandem praecipue in statu humido totum ni- Sruni margine solum'modo niveo cinctum. Apothecia angli- cissima, plerumque confertissima oculo nudo vix distinguenda, ^arius magis distantia in stromate dispersa, ad lontem corapo- sitam rarissime orbicularia, communitcr magis minusve cion- cata, margine irregulariter erenulato repandove, ut e pluri- ■^Us rotundis conlluentibus composita, fere moniliformia, bre- x'iora hinc reniformia appareant {Syst. Lieh. I. e. lit.^b.), a<3ulta saepius plura connata et conlluentia immo unum supra l'terum accumulata, basi constanter a stromale recepta (/. e. "• a.). Tbecaeparvae, longe ellipticae, triannulatae, septenae °ctonacve cohaerentes vel ascis cylindricis inclusae. (/. e. iti. e.) Cresca in arhorum cortice ad fluviam ./hnaionum, prope
yailélé et prope Bahia/n, confinis Lecideae parasemae ; (pianta Féei citala in l'eruvia ad corticali Cinehonae laii- c'Jotiae Mulis). |
||||||||
|
*■
|
||||||||
|
LlCHBKKS. Gl.IPHlS.
|
|||||||
|
166
|
|||||||
|
2- GLYPH IS ANGULOSA. f
GÌ. crusta tenuissima pruinosa et hypophloeode , ström**
latiusculo tenui planiusculo subanguloso , apotheciis minuti5 linearibus dein apertis dilatatis angulosis conl'ertissimis sub' connatis nigris. Icon. sei. cryptog. tab. lo. fig. a.
Thallus crustaceus, quoad e rimis et nitore in stat"
adulto concludere licet, hypophloeodes , ( in nostris prioi'1? loci natalis extus intusque fusco - glaucescens, alterius locl fere alutaceus). Stroma minus prominens quam in speCie praecedente, ambitu magis sinuato angulosove, substantia ej"5' dem alba (forsan ob speciminum adolescentiam ) ad oculu1" nudum vix nisi in margine conspijua. Apothecia in jave"' tute exacte linearia, Opegraphae ad speciem medio lofl' gitudinaliter rimata (icon. cit. fig. II. 2.), mox dehiscent!9 late aperta, ob mutuam pressionem angulosa difformia, disc" piano - concavo aetate quadam albido- pruinoso (iron, cit. firn II. 3. 4-) Perithecia inferne crassissima, si stromatis amb* tum excipis, matrici insidentia nee stromate ihallovejsuffult*' dein magis minusve confluentia (icon. cit. fig. II. 5.). Thecal minutae, ovales, simplices, octonae seriatae. Crescit in arborum cortice prope Parci et ad Jluviit^
Aniazonum confinis Thelotrcmati lepadino. 3. GLYPIIJS CIC ATRICO SA.
GÌ. crusta laminoso-cerata nitida alutacea, stromate m1'
noie elevato, apotheciis latioribus ellipticis et sublinearibd' simpliciter curvatis inter se liberis, nigris. Ach. in Linn. Transact., I. e. p. 40. tab. 2. Fig. 3. J|
Syn. p. 107. Fee. I. e. p. XC, tab. 1. fig. iq.
Thallus crustaceus , in loco natali priori liti solet, (c((t
supra observ. p. 63.), crassiusculus, continuus, laevis, nitidi'8' coloris a confmibus magis minusve diversi, in altero loco n'1' tali interruptus, laminosus, tenuior, colorispurioris pallidi vi* virescentis, breviter idem qui confinis Verrucaria6' Stroma ilio specierum praecedentium minus minusque ite' quens , e substantia albo - cinerascente raro apothecia obV»'' lanle nee non sejungente, cum hypotheciis conslanter sa" disjunctis vix coiifundendum, Apothecia latiora, nudo ocu'" bene destiäiguenda, rarius imperfecte linearia, longitudi'1, latitudinem ad summum ter superante , peritheciis basi qUJ' dem crassissimis saepiusque connatis, ad superficiem vero se invicem distinctis, bine non cum auctoribus citatis p'0 |
|||||||
|
LiCHEHES. Gliphis. 167
|
|||||
|
pomate habendis, disco magis quam in prioribus concavo*
*hecae fusiformi-ellipticae, uno apice communiter cuspi- dato, altero rotondato, septies annulatae, septenae octo- ^aeve cohaerentes. Créscit ad arborum sempervirentium corlicemprope Balaam
ln confinio Verrucariae ochroleucae, Graphidis venosae var. vjongatae et Leiogrammaiis lobati, dein (in cortice arborum Jfondosarum ?) Graphidis niveae et Verrucariae aspisleae (in *~>uinea ad corticem Codarii Solandri Fahl. Ach.). 4- GLVPHIS PATUIOSA,
Gl. crusta albida dein subpulrerulenta, stromate min.orc
P'aniusculo, apotheciis Jatioribus remotiusculis rotundo-sub- ^ngulosis nigris (siccis excavatis). Achar. in Linn, transact. I. e. p. I\i. tab. 3. fig. i.—
Syn. p. 107. Fee, Essai &c. p. 61.
Thallus crustaceus, in nostris tenuis, nigro-limitatus, in
Uno specimine (an ex epidermide connata) laevigatus albido- fuscescens, in altero albido-pulverulentus. Stroma magnitu- dine praecedentis, minus convexum, substantia albissima pul- Verulenta evanida. Apothecia ob substantiam stromatis albam quodviscircumdantem minus densa, eorumque figura ad sectio- Jiem lenti compositae subjectam adultis Glyphidisangu- losae (quam cfr.) non absimilis; discus siccus excavatus, Thecae eaedem quae praecedentis speciei, fusiformi - ellipti- Cae, pluries annulatae, septenae-octonaeve cohaerentes. Crescit ad arborum corticem prope Bahiam confinis
Graphidi Commali, {in variis regionibas tropicis ad cortices Cascarillae et Angusturae spuriae, in epidermide Achrae Sapotae, Mangiferae indicae el Homalii caneati, Bonplan- diae trifoliatae et Cinchonae Condamineae, dein ad ramos Rxoslematis caribaei. Fee). 5- GLYPHIS REPEUS.
Gl. „ crusta alba effusa pulverulenta, stromatibus diffor-
'ttibus confluentibus, apotheciis subrotundis brunncis laten- tibus. " Meyer, in Sprgl. Syst. Feget, cur. post. p. 327.
Crescit ad cortices Bras'diae. |
|||||
|
168 ElCHENES. CmODECTON.
|
|||||
|
XV. CHIODECTOSf.
Achar. in Lana. Transact. XII. 1. p. 43- seqn. —
Ejusd. Syn, p. 108. Syst. Lieh. p. iq. fig. 26.
Fée, Essai p. XXXVIII. tab. 1. fig. 17.
.Meyer, I. e. p. 3a5.
Fries, pi. homon. p. 271.
Stroma album, fovens apothecia subrotunda
discigera, hypothceio carbonaceo mere infero. T hall us crustaceus.
Adnot. Licet character generis propositus ab ilio Acha-
rii aliorumque auctorum diversus ex unica tantum specie inox describenda petitus sit, species tarnen nonnullae novae a clar. Fee nuperrime descriptae habitu tam prope priori accedunt, ut eandem his structuram adscribere vix dubius sim. Acharius, et Fée us structuram nullam , Meyerus falsam viderunt. Minime enim ad posterioris sententiam apothecia cum illis Pertusariae vel Endocarpi confe- renda sunt, econtra cum illis Lecideae et Sclerophyti) cum non tantum hypothecium nigrum adsit, sed etiam flocci gelatinosi recti et paralleli discum genuinum ncc Verruca- ri n arum nucleum constituant, neque praeterea „papilla'' ulla adsit. (cfr. iconem nostrani citatam in Syst. Lieh.). E* his novum derivamus argumentum contra methodum aucto- ris citati. Facillinie caeterum species nostra a Glyphide genere, quaecunque sit apotheciorum forma, dignosóilur e disco exsiccato plano immarginato nee ob perithecii latera- lis marginem concavo. % 1, CIIIODECTOS SERIALE.
Ch. crusla hypophloeode, stromate convexiusculo diffof
mi, apotheciis punctiformibus lineari - seriatis. Achar. in L/inn. Trans, I. e. p. 45. tab. 3. fig. 2. —*
Ejusd. Syn. p. 108. Fée, Essai, p. 62. tab. 18. fig. 2.
Syst. Lieh. fig. 26.
Trypethelium paradoxujn, Achar in Act. Moscov. Vol-
V. p. 170. tab. 8. fig. 6. Thallus crustaceus tenuis, conspicue hypophloeodes, i>_1'
gro - fusco-limitatus, epidermide colore cum ilio thalH ^ |
|||||
|
LlCHENES. COSIOLOIVJA. 169
|
|||||
|
Jconibus citalis omnino conveniente. Stroma tenue, minus
arctc circumscriptum, rotundalum vel elongatum et sinuatum, aU>issimuni , ambitu lineolas apotheciorum sequente. Apo- thecia hemispliaerico - globosa in lineolas flexuosas ramulosas seriatim disposita, inter se proxima nee conlluentia, in no- stris semper superficialia nee intra stromatis substantiam re- condita, et (contra ac in Glyphide) minorem stromatis partem occupantia ; discus planus, ad lentem rotundus etellip- ticus , rarius subangulosus. Hypothecium tenue, concaviu-s- culuin. Tbecae, ut in genere praecedente , fusiformes, cou- Voluiae ascisque inclusae, annulis vero in nostris vix con- spicuis. Crescit ad arhnrum corticemprope Pard; (in cortice Bon-
plandiae trijolialae. Ach. Fee.) XVI. CONIOLOMA.
Flörke, deutsche Lichenen, II. p. i. Ao. 21.
Syst. Lick. p. 19. fig. 28.
Sprengel, Anleitung u. s. w. ate Aufl. TI. ». p. 5j,
tab. Ill fig. 62. Coniocarpi, De Cand. Meyer, spec.
Spilomatis, Achar, spec.
Stroma coloratura, suffulciens apothecia ro-
tunda et subekmgata, liyalina, planiuscula, discige- ra, margine sublibero. T h alius crustaceus.
Adnot. Apotbecia quidem minus constante!- aggregata
saepiusque solitaria, ob inarginem vero plurium conlluentem discolorem pulverulentum strato corticali orbatum bine pro stromate habendum, nee non ob formam apotheciorum inter rotundam Hnearemque ambiguam omnino hujus loci. Formam bene repiaesentavit Sprengelius, structurarn in systemate lichenum a nobis delineatam tribui omnino convenientem, om- nes praeterviderunt; nuperrime'eel. Meyerus ob apotbe- cia decrepita cum stromate in pulverem fatiscentia genus delevit generique vano Conio car pon adscripsit, licet ipse speciem nostram inter Angiosporos et Gymnosporos interme- dia!)! perbibeat ct disci structurarn nobis cum Ustaliae (s. P 1 aty gram ni ati suo) comparet. (Entwich, d. Flech- ten p. 112.) Discum contendit a margine centrum versus in pulverem fatiscere, sed marginis et disci structura, forma, color, a prima juventute conslanter distincta sunt ; pluvirais |
|||||
|
170
|
|||||||
|
LlCHENES. CoüTIOIiOMA.
|
|||||||
|
quoque diversissimisque lichenibus apothecia scnectute fatis-
centia et pulverulenta sunt. — Apotheciis hyalinis nec non stromate »ubbyssaceo affìnitatem cum altioribus lichenibus indigitat genus nostrum. 1. COHIOLOBA COCCINEUM.
C. crusta tenuissima albido-Tubescente, stromate cocci-
neo, apotheciis varie formatis solitariis aggregatisve, disco Caesio - nigricante. Flórke, /. e.
Spiloma tumidulum, Achar. Lichenogr. univ. p. i36. —
Syn. p. 1. Coniocarpon cinnabarinum, De C. FI. frane. II. p. 323.
Icon, Sprengel. I. e.
Thallus crustaceus laevigatus , tenuissimus, subpruinosus,
nonnunquam sub lente reticulato-byssaceus (licet structura microscopica minime filamentosa), albidus saepius in roseum vergens, maceratione coccineus, ambitu subinde fusco-limi- tato , subumbrato. Stroma tenue, coccineum, aggerulum circa unum vel plura apothecia pulverulentum, ad lentem simplicem flocculosum, efformans. Apothecia vel solitaria stromati conformia, vel si plura in singuìo stromate, disco elongato et subanguloso, margine parum elevato inflexo, ni- gricante nec ad Meyeri sententiam coccinea. (cfr. quoque descriptionem optimam plantae domesticae ci. Marta in Flora Erlangensi, p. 284). Thecae fusiformi-ovatae, apice uno rotundato altero cuspidato, ternae ascis conformibus inclusae. Crescit ad arborum corticem vetustamRhizophorae Man-
gles et L,agiinculariae racemosae prope Bahiam, con finis Dioryg- mati nitido et heiogrammati virgineo; aliarumque frondo- sarum ad corticem inter Villam do Rio das Contas et Maracas. C. coccineum, purpureum f; crusta dilute lilacina
fusco-sublimitata, stromate purpureo. Thallus magis minusve intense lilacinus, vel effusus vel
ad modum citatum limitatus, superficie eadem quae praeci- dentis. Color stromatis purpureus in pluribus quae adsunt constantissimus, praecedentis vero colori, qui nonnunquam purpurascens observatur, valde affinis. Crescit in cortice nodoso arboris cujusdam prope Para-
|
|||||||
|
LlCHBNES. PaRMELIHAE. 171
|
|||||
|
TRIBÜS QUARTA.
PARMELINAE. PARMELIACEAE ET USUEACEAE ESCHW. SYST. LICH. P. 20. ET 21. ----
USHEACEARUM, PARMELIACE ARUM ET LIMBORIARUM FRIES, PL.
HOMOS, P. 233. 240. GENERA; COLLEMACEAE EJÜSD. L. C. P. 254.----
COL1EMACEAE, USNEAE, FEE L. C. P. XLI1I, LXV, LXXI, LXXV J
PORINEARUM , I,ECAKOREARUM , sqUAMARIEARUM , PARMELIACEA- RUM, CORKICULARIEARUM, EJÜSD. I,. C. P. SLTUI, LI"» 1XL) LXVII, GENERA. ---- MYELOCARPORUM ET HYMENOCARPO-
BUai ß. MEYER , GEHERA.
Apothecium discoideum, dlscigerum, excipulo
thallode scutelliformi receptum marginatumqne. Thallus varius.
Adnot. Apothecium discoideumin Glyphideis, quae
praecedunt, perfectissimis, (cfr. adnot. ad Chiodecton et Conioloma) formam quidem altioris evolutionis rotun- datam adeptum, sed thallo adhuc stromative immersum, in sequentibus demum singulum supra thallum elevatur, in Parmelinis excipulo thallode corticato marginatum, in Peltigereis, quae sequuntur, a strato solummodo medullari leviter receptum, in Lecidinis demum om- nino denudatum, liberum, elevatum, ad formam tandem capitatam (Cladoniae) accedens. Thallus similes se- quitui- evolutionis gradus , minus vero a se invicem distin- ctos nec intra tribuum nostrarum fines circumscriptos ; variae potius ejusdem formae cum varus apotheciorum nexae sunt, quemadmodum systematis nostri expositione clavis gene- rum synopticae ope illustravimus: in Parmelinis ideo thallus e crustaceo ad foliaceum, in paucis speciebus ad fru- ticulosum pervenit, in Peltigereis foliaceus vix non per- fectissimus evadit structura formaque, in Lecidinis de- mum e crustaceo transit vario modo in fruticulosi formam perfectissimam, quae in Stereocaulo cum Crustacea, in. summo vero genere, Cladonia, cum foliacea pulcher- rime copulatur. Aliam non esse differentiam inter veterum patellam et
scutellam, hanc nimirum non minus ac illam hypolhecio gau- dere licet ob situm occlusum plerumque tcnuiore et dilutius colorato^ supra (observ. p. 5<))monui ; miror, quod auctores recentiores, qui icones nostras de lichenibus crustaceis mox agnoverunt probaruntque, iconem acutissime delineatam apo- thecii Parnieliae, qua hujus hypothecium, (ab auctore |
|||||
|
172 Lichenes. Pahmelisae.
|
|||||
|
receptaculum vocatum) optime demonstrat eel. Tre vira-
li us, omnino neglexerint generique citato aflinibusque, im- mo Patellariae ,, laminam proligeram liberam " (Meyer) attribuerint. Eaedem exinde partes sunt apotbeciis cunctis li- chenum osliolatis vel disciformibus, ut secundum banc formae differentiam in duas sectiones, myelcarpos et hyme- noearpos, eo minus stricte dividi possint Hellenes, curri non tantum genera exstent intermedia (cfr. supra observ. p. 58), sed etiam apotbecium quoclvis discigerum statu juniore constanter globosum sit, id quod nuperrime iconibus Colle- matis oblique peltati (icon. sei. cryptog. tab. 12. fig. 2.) et Stictae auratae (/. e. tab. 14. fig. 1. ) demon- stravimus. Haecad dignoscendas a Parnrelinis V e r r near i n as
Le ci dina 's q u e; transitum ad bas ulteriorcs (Lecidi- nas) parat genus Collema, bine thallo nonnunquam sub- fruticuloso, iliinc excipulo thallode nonnunquam subdelicicnte j qua de causa et ob peritliecium duplex (CI ad o n i a e sumrni apud nos lichenum generis ad speciem) genus (Collema) praeterea ob substantiam algoideam ambiguum in svimmum Parmelinarum locum posuimus. Alia insuper affinitas Lecideae cum forinis Parmeliae inferioribus, Gya- lectis, Urceolariis Ac h. Zeoris Fr. ubi discus quidem perfectus, excipulum vero vix elevatum, dubiuni et inconstans. Transitum ad Peltigereas sursum proximas parat
genus Sticta non tantum tballo simillimo, ut cyphellas nonnisi pro interstitiis inter thalli venas maxime propinquas jntricatasque bine (sicut interstitia inter venas P e 1 tiger a e) dilutius coloratas habere debcas ; sed etiam apotheciis* in Stictis pluribus magis minusve marginalibus , ita tarnen ut apotbecia quoque omnino marginalia excipulum habeant a strato corticali obductum, eoque tantummodo ab illis Petti-, gerae dignosci queant (cfr. adnot. ad genus l'armcliam,) XVII. THELO TREMA, f
Syst. Liich. p. iS.fig. 12. Icon. sei. plant, cryplog. brasil. lab. 10. fig. 3.
Fries, pi. homon. p. 269. Thelotrematis Ach. Lickenogr. univ.p. 62. tab. 6, fig. 1.
el 2 — ejnsd. Anmarkni/igar viel Lafslägte Theto- tremti in SlocPJi. Vet nya Acad. Bandi. Vol. p. 79. 1822. —• ejusd. Syn, p. n3, species. Thelotrematis Fee. 1. e. p. VLI. tab. i.fig. 21, species.
Vjlcariae'De Cd, Jl, f rane. II. p. 3^3, spec.
|
|||||
|
Lichektes. Thelotrema. 173
|
|||||
|
Endocarpi, Walilenb. Jl. suec. II. p. 87/1- species.
Anthrocarpum, TMeyer I, e. p. 326.
Ascidium, Fee. L e. p. FLU. tab. t. fig. 22.?
Apolli e cium Junius subconico- truncatum, de- ,
mum discoideum, cum peritbecio carbonacco annu- lari immersum excipulo conico - hemisphacrico pcr- tuso juniori velato. T h alius crustaceus.
Adnot. Genus nexnm cum formis inferioribus ortum-
que excipuli e thalli verruca post disci evolutionem supra aperta et circumscissa praeclare illustrai ; excipulum exinde generis aucloribus verruca appellatum forma determinata et apertura juniore velata distinetum. Velum membranula te- nuis, ut videtur, e substantia thallode, analogum exinde velo Peltigerae et L'aio gram matis, skniliterquè Cum apcrtura'e margine constanter album, sed ex co distin- etum, quod solutum integrum cadit nee Cum excipnlo dilatato dilaccratum evanescit. Apathecium excipnlo incl-nsum omnmo disci structura gaudet, stratum nimirum sistens fioccoso -ge- latinosum proligerum e floccis verticalibus parallelis, com- muniter singulari modo Junius non globosum, ut in pluri- mis Parmeliaceis, sed conicum apice truncatum. (Tlie- lotrema marginatum nostrum exceptum videtur). Pe- rithecium plerurnque annulare basi deficiens , rarius basi con- tinuum vel subinde (ut videtur vitio quodam) totum deficiens, nuclcum saepius supcrans nnmquam supra excipuli aperturam prominens ; Junius ad formam apothecii conicum sursum an- guslius, demum cum eodem ibidem dilatatum latius fit quamde- orsum. Inconstantia ista perilhecii ex apotheciorum immersione matricem pendere yidetur; in pluribus nimirum speciebus nuclcum non tantum cortici immersum, sed hunc ad ejusdem latera assurgentem cum perithecio carbonaceo inìime junctum observamus (de hac perithecii cum matrice confluentia confer supra Astrothelium isab e Milium, p. 161.). Distinctio partium ex hac ratione satis difficilis , ut A eh avium in Monographia citata tarn diversam specierum describere stru- cturam vix mireris, qui praeterea membranulam nostram hy- meninam pro perithecio quodam interno habuit (cfr. supra adnot. ad Pertusariam, p. 114O1 plurimasque plantas alie- iias generi subjunxit; viderat tarnen perilhecium nigrum et characterem dedit generis meliorem novissimo eel. Mey eri. Caetcrum ex ista apotheciorum immersione non semper cum auctore citato et Wal Irò t h io eorundem ortum subcorti- caleni supponeie potes, apolhecia enim rupicolae hujus |
|||||
|
174 LlCIIEHES. TlIEI.OTBEMA.
|
|||||
|
aliorumque generum aequo modo lapidi immersa sunt. Pluri»
mum distat a veritate eel. Wahlenbergius (1. e.), qui veli residua pro perithecii interni (mox citati) disrupt» margine habens, Thelotrema lepadinum cum Por ina pertusa copulat, easdem vix specie diversas censet. Dignoscitur exinde genus a praecedentibus praesertiiu
apotbecio discigero , excipulo singulari et perithecii occulti immersione, a sequentibus praecipue apertura angusta vela- ta ; licet eo modo excipulnm supra thallum saepius vix promi- nens nee unquam basi angustius potius latius sit, discus ex- inde in plurimis oculo nudo constanter lateat, ex apertura tarnen regulari excipulum cognoscendum , genusque quantum- vis ambiguum inferioresque referens formas, hujus tamen omnino tribus est ; etiam in adultis apertura saepius omnino dilatata discum rubicundum vel nigrum prodens habitum Parmeliae perfectum induit. Colorem vero istum disci in speciebus distinguendis negleximus, cum aetate juniore non conspiciendus, adultiore varius magis minusye nigricans appareat. 1. THELOTREMA OC CULT UM. f
Th. crusta submembranacea albido-cinerascente, excipulo
vix prominulo, apertura angustissima, perithecio laterali te- nuissimo stratum proligerum concavum cingente. Thallus crustaceus idem qui speciei confinis supra des-
criptus, nisi quod obscuvius coloratus sit et sub aqua purpu- rascens evadat, quod in confini non obtinet. Excipuli aper- tura vix nisi lentis ope detegenda, exacte vero rotun- da, in junioribus velata. Apothecium occlusum, truncato -co- nicum, disco constanter concavo. Thecae sèriatae, quae vi- dentur, minutissimae, subcylindricae, 3 - vel 4 - annulatae. (Cfr. adnot. Graphidi anfractuosae subjunctam, p. 86.) Crescit in cortice arborum frondosarum prope Caitété,
cum Graphide anfractuosa, cujus apothecia passim in prio- ns crusta dispersa sunt. 2- THELOTREMA VIRIDE, f
Th. crusta subcerata effusa viridi- pallesccnte, excipulo
vix prominulo, apertura minuta albicante, perithecio lateral» cum cortice assurgente connato. Thallus crustaceus latas plagas obtegens, crassiusculus,
aequabilis , sublaevigatus , tenuissime rugulosus nee nitidus, pallide psittacinus, Excipuli apertura punctiformis, albida; |
|||||
|
LlCHENES. TlIELOTREMA. 175
|
|||||
|
demum dilatata subangulosa. Apothecinm varie formatum vi-
detur, mox sursum angustatum, mox dilatatum. Crescit in cortice Cryplocaryae preciosae Mart, in Prov.
Para una cum Diorygmate Grammilide et Graphide rhizo- cola var. psittacina. 3. TIIELOTREMA MARGINATUM, f
Th. crusta membranacea (hypophloeode?) dilute hepaticaj
Cxcipulo vix prominulo, aperturae punctiformis margine elevato albido, perithecio tenui subcylindrico stratum the- cigerum ( apotliecium ) substantia thallode involutum laxe ambiente. Icon. sei. cryptog. tab. io. fig. 3.
Thallus idem qui specierum confinium, tenuis, sublae-
vigatus nec nitidus, dilute hepaticus, magis minusve vires- Cens, ad confinium nigro-marginatus. Apothecia^ quidem, minuta ad oculum nudum tamen margine orbiculari elevato atque velamino, quod in altioribus saepe circumcirca liberum aperturae incumbit, prae aliis distincta. (icon. cit. tab. III. fig i. 3.) Structura praeterea singularis , cum intra peri- thecium cylindricum rarius sursum angustius substantia thai- lodes cum thallo ipso superne ad aperturam confluens apo- thecium s. stratum thecigerum involvat, quam quidem pro pe- rithecio interno, quale in aliis speciebus Acharius descrip- sit, habere non possum (icon. cit. fig. III. 3. 4.), Apothe- cium Junius quoque ut in Parmeliis globosum nec co- nicum. (icon. cit. fig. III. 4)- Thecae minutissimae octo- uae seriatae, ovato - cylindricae, simplices nec annulatae. Crescit in cortice arborum prope Pani confine Leio-
grammati angusto, var. hepatico. Ad not. In tballo unius speciminis fructifero apothecia
Verrucariae vel Sphaeriae cujusdam dispersa sunt, «Juae cum extra thalli marginem quoque in thallo, ut vide- tur, simili sed magis brunneo nec virescente (qui forsan epidermis ipsa) obveniunt, vel parasitica vel a priore li- chene emortuo residua sunt; prius verosimile est ob nucle- oni albido-farinosum, qualis abortu esse solet ; perithecium eo- rundem integrum quidem sed hemisphaericum nec immersum. 4. THELOTREMA IEPADIIÜM. f
Th. crusta laevigata demum granulata, albido - cineras-
cente ; excipulo hemisphaerico-conoideo laevigato, apertura 'atiuscula. |
|||||
|
176 LicHENEs. Thelotrema.
Thelotrema lepadinum, Achar. Lichgnogr, nniv. tah. 6-
fig. i. — lijusd. Anmiirkriingar I. e. p. 89. —^Ejusd, Syn. p. n5. Thelotrema bahianum, Ach. Anmärhningar l.c.p.Q^. -~
Ejusd. Syn. p. 114. Lichen incl'usus, Engl. Bot. Vol. X. p. 678.
Volvaria truncigena, De Cand.fi. franc. II. p. 374-
Endocarpon lepadinum, IVahlenb. Flor.suec. II. p. 874.*)
Icon. Syst.. Lieh. fig. 12.
Specimina nostra a pianta europaea non differnnt. Thai'
lus in aliorum confinionigro - limitatus. Excipulum Caput aci" culae magnitudine adaequans. Perithecium in superior* parte excipuli sursuih Junius coangustatum demum dilatatuui; stratum proligerum altius immersum demum piano - concavun1 cingens et superans, rarius infra nuclei basin continuatuni» Velum allius immersum nucleo dilatalo saepius adhaeret, eX' inde collapsum in fundo excipuli conspicitur. — In specimin* vetustiore ad Macro cnemii corticem ci'usta fuscescer.5 verruculosa et cxcipula ad I'ormam Urceolariae aperta observantur. Crescit in arhorum cortice darò ad ripam flnvii AmazO"
num. confine Glyphidi angulosae, et in cortice JVIacrocnemi1 coccinei prope Parti. A d n o t. Thelotrema bahianum A e h. supra ci tatuiti)
in corlicibus Cinchonae specierum e Brasilia repertum a T h« lepadino differre dicitur aperlura minore et marginata» simulque „absentia membranulae perithecii," quae vero non' nisi speciminum statum imperfectum indicare videntur. 5. THELOTREMA C A V A T U M.
Th. crusta cartilaginea cinereo - lutescente ; cxcipnlo de-
presso - hemisphaerico aperturam amplam tuniidule marginan' te, perithecio laterali Iruncato - conico. Thelotrema cavatum, Achar. Anmärhnin gar I. c.p.qz.—'
Syn. p. 115- Specimen Junius in cortice laevigato a pianta Achariana
rix diversum, nisi quod crusta laevigata cinereo-lutescen»» subpruinosa, in aliorum confinio nigro - limitata, nee rugoso' verrucosa cinereo - fusco-virescens effusa, excipulum (ill" T helot rematis lepadini duplo minus ) extus laevigatuf1 *) Praecedentis jam typis mandata erant, cum opus citatu"1
Walilenbergii draetantissimum obtinebamus. |
||||
|
LiCHEKES. TnEJ-OTHKBlA. 177
|
||||||
|
ftec gibberulósum , apertura tandem latissima quidem est, sed
'acero -albido -velata , quam A char ius nigro-glaucescentem "escribit : differentiae pro aetate et corticis superficie in. konstantes. , Crescit ad arbomm corticem prope Para confine Gra-
Phidi triquetrae et Arlhoniae polymorphae, var. maculanti, limiti crust a gaudenlibns , nee non Verrucariae snbapertae, Var, Jlavo-juscae. (in Africa prope Sierram Leonam. Aeh.) *
6- THEIiOTREMA IMMERSUM. f
Th. crusta membranacea viridi-pallescente demum car-
neo-fuscescente, excipulo vix prominulo, margine tenui ele- vato aperturam demum latissimam subdifformem cingente, perithecio nullo, strato proligero tenui. Escipuli apertura in junioribus angusta, demum valde
dilatata (diameter usque dimidiam lineam), nonnunquam binae coniluentes, velamine albo subcrustaceo immerso obiurata in Paucis vetustioribus aperta fundo nigricante. Stratum proli- gerum minutulum, Junius truncato - conicum supra concavum, demum depressùm tenue. Perithecium carbonaceum vix ul- wfti, ejus loco substantia indurata fusca a cortice crustaqne simul proveniens stratum proligerum involvit. Thecae minu- ^issimae annulatae seriatae. Crescit ad arboris corticem vetustum prope Vara cum
^raphide tectigera simili crusta gaudente. Ad not. Specimina nostra vetusta sunt, forsan species
*gnotae formam monstrosam praebent. |
||||||
|
XVIII. PARME LI A.
Lichen. Wahlenb. Flor. Lapp. — Lichen et Usnca,
*}usd. Fl. Suec. — excepta sectione Collemate. Urceolaria, Parmelia et Sticta, Ach. Metli., sect. Colle-
tte excepta. Parmelia et Sticta, Meyer I. e. excepta Dufourea, Ach.
Urceolaria, Lecanora, Parmelia, Borrera, Cetraria, Stic-
*a, Roccella, Evernia, Alectoria, Ramalina, Cornicularia et ^snea. Ach. hielten, univ. et Syn. — Lecideae, Gyalectae ^ Sagediae ibid. species. Usneaceacì et Parmeliaceae, Fries, pl. homon., exceptio
%alecta emend. Siphula et Pelligera. vloba bhasu.. I. 12 |
||||||
|
178 Lichekes. Pahmelia.
|
||||||
|
Cornìcularìa , Usnea, Roccella, Urceolaria, Imbricaria»
Physcia, Lobaria, Sticta De Cand. fl.jranc. — Patellariae? Squammariae, Placodii, ibid, species. Urceolaria, Lecanora, Squammaria, Parmelia, Sticta»
Plectocarpon (Delisea), Cetraria, Roccella, Borrera, Ever* nia, Ramalina, Usnea, Alectoria, Cornicularia, Fee, I.e. Apothc'cium Junius subglobosum? deiaum dis*
coidoum, excipulo thallode sensira dilatato scutelh* formi rcceptum marginatumque, hypothecio simplici' Th alius yarius.
A d n o t. Quae in generibus Auctorum mox citatis obve*
niunt apotbeciorum excipulique (quae conjuncta scutellas vo^ Camus) differentiae, ojnnes vel in in systematis nostri synops» vel in opere Friesii saepius laudato expositae sunt ; ne uni" Ca vero differentia ad genus condendum satis firma et constans. Urceolaria nonnisi excipulo minus perfecta minusquC
elevato differt, cujus praeterea simile in Lecanoris pluri- bus saxicolis observatur. Stictàc disiinctio e cyphellis omnino vaga, quippc
quae né sorediis quidem aequiparandae, frequenter ab iisdefli non stride distinguendae ( cfr. infra Parmeliam aura' tam, icon. sei. crvpt. tab. 14. fig* /. 5.), potius interstitiis inter venas Pel t i g er a e analogae sunt (cfr. adnot. supra ad tribuni p. 173.). Adlocinatus est Gel. Meyer us, alias vir acutissimus , e colore hiarginis excipulique in nonnulla (ut in Sticta damaecorni) magis minusve secundum ae' 'tatem rubicundo slrati còrticalis defectum statuens, quo« ne in ulla quidem specie obtinet {cjr. icori, sei. crypl. lab- 14. fig. /. 1. 2. 3. et fig. IL. 1. 2.). Idem praeterea coloi', marginis excipulique reperitur in S t. p u 1 m o n a e e a , quae obcyphellas deficient« ad Sticta m Meyeri non referenda- Charactere altero „lamina proligera tarn thallo quam a la' „mina subdiscolori excepla", Auctor, ni fallor, hy pothecium nostrum indigitare voluit, quod vero in omni li' chenum lamina proligera adesse saepius monuimus (cfr. sii' pra observ. p. 5(y. et 64.) DeUshea non patet, cur eandem sensu Acbariano nupc
rius in Flora sue cica a genere Lichene sejunxerit Celeb. Wa hlenb e rgius ; character propositus ,, orbili* „ planiusculi, stirpi substantia et colore subaequales, margin6 ,, ciliis numerosissimis ", Acharii lichenes homothalamoS in memoriam revocat, quorum characterem erroneum sop'3 indicavimus ( p. 59 et 64); ciliae speciebus extraneis ab A e bario descriptis desunt pluribus, conveniunt ejusde«1 |
||||||
|
1
|
||||||
|
Licheses. Pahmema. 179
|
||||||
|
Parmeliis, necmirum, thallum fibrillosum excipulis gau-
dere fibrillosis.— Alio sensu Wallrothius aeutissimus XJ s n e a m usurpare videtur, Ramali n as, Cetrariam is- landicam, Borreram chrysophthalmam Ach. cum al'finibus hue referens, ut Usneaceas complecti videatur olim a nobis et Friesio propositas ; haec vero nonnisi thal- lo uti'inque concolore a Parmeliis distingui possunt (cfr. supra adnot. p. 55.) cujus quidem inconstantiarn praecipue in Cetrariis, Borreris nonnullis Acharii conspieere licet, nee eonsultum videtur, a Cetrariis ùtrinque conco- loribus alias removere discolores quidem sed subtus glabras nee radicante?, scutellis dein adnatis aeque distinctas, v. e. farm, albo-punctatam infra describendam. Siquidem ob Ho e e el lam a Wallrothio ad Parmelias relatam suspicari licet Auctorem Usneae suae hypothecium deesse opinari, eundem commisit errorem, quem Meyer us de ge- liere suo P a r m e 1 i a. ' Pia eterea Usneae chrysophtlialmae et coral-
loidi suis Auetor scutellas attribuit terminales; id vero in foriiiis pendulis nasquam observatur, in erectis dein scu- tellae geniculo thalli reflexi affixae sunt, cujus apex parte qua- dam cum excipulo connatus communiter ex ejusdem dorso procedit (ab Achario appcndiculum nominatus), vel ubi aie rarius deest, ad marginem scutellarum sub forma ci- liae vel binarum ternarum caeieris longiorum apparet. Posi- tio preterea scutellarum in Usneis erectis, quae imprimis ocu- los l'erit, horizontalis in thallo verticali formis pendulis deest, Pbysciis praeterea pluribus nostris communis est. In sectionibus naturalibus constituendis genera qualia
post Acharium emendavimus, cum aliis nonnullis a Friesio fluperrime propositis conjunximus. Sectiones binaé priores ad excipuli formam , posteriores thallo foliaceo , vel subtus Radicante (Am p h il o ma , Physcia, lmbri caria) vel subtus libero villoso (Lobaria, Sticta) vel utrinque glabro subconcolore (Cetraria, E ver ni a) vel constanter tereti lUsnea Ach.) distinguuntur. In quavis fere sectione formae reperiuntur adscendentes et depressae vel ejusdem speciei vel confinium. In adscendentibus scutellae saepius Submarginales oblique affixae, margine quoque obliquo, l'rium sectionum posteriorum species quae statura erecta plantis accedunt perfeciioiibus , earundum ad modum in lo- cis declivis pendulae evadunt, imprimis si plantae incre- mento abnormi longitudo augetur, crassities vero et firmitas diminuuntur. |
||||||
|
12*
|
||||||
|
Ì8Ó Liciieäes. Parwelia.
SECTIO I. ÜRCEOLARIA.
Urceolaria léck. Melh.p. 141. — Escliw. Syst. Lieh,
p. 17. fig. 17. — De Cand. Fl. fr. H. p. 370. —• , Fee L e. inlrod. p. L. tab. 1. fig, 24. — Fries, pi» homon. p. 269. Urceolaria Ach. Licit, nniv.p. 74. tab. b. jig. 8 — n.
Gyalectae ibid. p. 3o. tab. i.jig. 7 -.— 9 (an Gyalec- tae emend. Fries, pi. homon. p. 246 ?) spec. Sage- diae, ibid. p. 71. tab. 6. jig. 3 — 7. Fries, pi. ho- mon. p. 25q, spec. Lichenes cruslacei leprosi, Wahlenb. Fl. Suec. p. 797.
nonnulli. Thallus crustaceus, adnatus, uniformis.
Scuteilae adnatae, sparsae, disco utplurimum
nigro. Ad not. Species Acharianae paucae genuinae, ab Auc-
tore nimium divisae, primum scuteilae perhibent stadium, Line et ob habitum facillime cognoscendum sub sectione peculiari colligendae, nee vero ob characterem tarn levem pro genere constituendae (cfr. adnol. ad generis characterem supra p. 178.) quarum augetur numerus Lecanoris non- nullis hue referendis, quibus discus quidem colorotus , exci- pulum vero Urceolariae conveniens. Gyalectae Ach. et Sagediae Ach. plurimae am-
biguae sunt, proptereaquod ex his formis inferis hinc Par- meliae illinc Lecideae ut duo radii exeunt; ob scutellas vero nunquam omnino liberas Parmeliis rite sunt'adscri- bendae , dum genus Zeoram Fries ob scutellas maturas omnino liberas Lecidinis reservamus. 1. PARHELIA MI C A IT S. i
P. crusta pruinoso - laminosa albida, saepius evanida,
apotheciis minutis concaviusculis, margine proprio sublibero. Syst. Lieh. jig. 17.
Thallus tenuis, origine forsan hypophlocode, junior al-
bissimus ambitu mox effuso inox arete circumscripto nigro- limitato, demum evanidus areola circa scutellam quamvis per- sistente eandemque marginante, similiter ac in Urceola- ria ocellata. Apothecia minima , immersa, juniora punc- tiformia, sensim dilatata cupulaeformia, margine proprio fere libero, ut ad Gyaiectas Acharii accedat pianta. Tliecae imperfectae. |
||||
|
LiCHF.NKs. Parmelia. 181
|
|||||
|
Crescit ad arborum corticem juniorem prope Pard con-
jinis Graphidi pulverulentae var. ambiguae et Verrucariae puncliformi. Ad not. Plantula quidem satis distincta, dubiae tarnen
sffinitatis cum Yerrucaria confini. Similis utrisque thal- lus, et exempla alias non desunt, in quibus Verrucariae apo- tliecia mox a prima juventute dilatata Urceolariae for- ttiam induunt, liinc licet nostra utriusque specie! citatae spe- cimina constanter limite nìgro sejuncta sint, ncque apothe- cia obveniant formae intermediae, non impossibile tarnen est, posterioris apothécia prioris deformationes esse, quod prae- terea strato apotheciorum superiore (ad sèctionem lenti sub- jectam) nigro - striato j( quod in abortivis saepius observavi- ftius, cfr. supra p. 187 et i3q) necthecigero indigitari videtur, pro certo vero hucusque haberi nequit. SECTIO II. RINODINA.
Fries pi. homon. p. 243.
Parmelia Lecanaria, Ach. TMeth. Lieh. p. i54-
Lecanora Rinodina, Acli. Lichenogr. univ. p. 344- *«&• 1-fig- 3—7- , Patellariae, De Cand. Fl. franc. II. p. 345, species. T h allus crustaceus, adnatus, uniformis. Scutellae sparsae, centro affixae. 2. PARHELIA SUBFUSGA.
P. crusta laevigata demum granulata alhido - cinerascente,
sCutellavum disco piano -convexiusculo subfusco nigroque,
«^argine thallode tumidulo integro demum ilcxuoso crenulatoque.
Parmelia subfusca, Fries sched. crit. No. 249- 2^o !
Parmelia orbiculata, Wallr. Nalnrgesch. d. Flechten, I.
p. 3o,5 (exepta Parmelia .varia nostra.) !
Lichen subfuscus L. Saec. No. 1073 — Ejusd. Spec. pi. 16.— Engl. bot. fig. 2 iog. —• Lamk. Ft. jr.
Vol. I. p. 77.
Lichen pallidus, Schreb. spicil. Fl. Lips. p. »33. — Hagen, hist, lieh. tab. \.fig 6. — Schrank, Baier-.
sehe Fl. II. p. 516.
Liehen angulosus, Schreb. I. e. p. l36. — Achar. Frodr. p. 54. — fYahlenb. Fl. Carpal h. No. 1343.
Liehen subfuscus, cinereus et radiosus, Hojjm. Enum. lieh, tab, 4. fig, 3. 4. 5.
|
|||||
|
182 LiciifcNEs. Pahmema.
|
|||||
|
Lichen hypnorum, Wulj. ap. Jacqu. Coll. IV. tab. 7.
fig- 4-
Lichen frnstulosus, Dicks. PL crypt, jasc. III. p. i3. tab. 8. fig. 11.
Lichen dispersus et albellus, Pers. ap. Ustori, Ann. d. Bot. fase. VII. p. 27. et fase. XI. p. 18. (1794.)
Lichen subcarneus, Ach. in Nov. Act. Slcckh. Voi. XV.p. 187- tab. 4. fig. 4. (1794).
Vcrrucaria subfusca, farinosa et Psora albescens, Hoffm. Fl. Germ. p. 180. 171 el 65.
Verrucaria pallida, Hoffm. I. e. p. 171. — Sturm,
Deutscht. Fl. II. 4. — Funck, .Crypt. Gew. No. übo. Parmelia subfusca, albella, angulosa, epibryon, thallina,
galactina et dispersa, Ach. Meth. lieh. p. 167, i63, 162, i5j, 172 bis (tab. 4. fig. 3), 190 et 169. — Le- cidea subcarnea et ochroidea, ejasd. I. e. p. 5q et 72. Patellaria subfusca, angulosa et populicola, De Cand.
FI. frane. II. p. 362 et 363 bis. Lecidea argena, Flórke in Beri. Mag. 1807. p. l3. —>
Ach. Lichenogr. univ* p. 209. — Ejusd. Syn. p. bfi. Lecanora subfusca (et distineta), albella, angulosa, bry-
1 oiitlia, epibryon, argopholis, frustulosa, thallina, galac- tina et trapelia (pro parte) , Achar. LlchénOgf. iiniv. p. 393 (lab. h-fig- 3, 4. 5.) (397.) 309. 364. 392. 3q6. 346. 40.5. 398. 424. et 387, — Ejusd. Syn. p. 157. 168. 166. i56. »55. 47l- i5(). 161. »87. et 177. Lecanora subcarnea, Ach. Lieh. univ. p. 365 — (Eeci-
dea) Ejusd. Syn, p. 45. — Fries, sched. crit. No. i5q. (pro parte.) Lichen subfuscus ct argopholis, Wahlenb. Fl. Lapp,
p. 408. — Ejusd. Ft. Suec. p. 804 et 806. — an Lichen epibryon et turfaecus, ejusd. Ft. Lapp. p. 408. bis — Flor. Suec p. 806 et 804. ? Lecanora Flotoviana, Spreng. Neue Entdeck. I. p. 221«
Lecanora subfusca, «. argentata, ß. pulverulenla (Fee)
et y. horiza, Fee, I. e. p. nò» tab. 20. fig. l\. 5. tab. < 29.- fig. 3. 'Phallus crustaceus , in nostris submembrànaccus , corru-
gatus , subinde incrassatus, areolato -rifliosus , hinc inde in' terruptus et evanidus (perinde ac ciustae confines Graphi' dis et Ve rruc a r iae, quas cfr.), albidus, eil'usus vel if conlinio nigro-limitatus. Scutellae majuscu'.ae, pleraequß (nee tantum ubi densiorcs sunt) ab initio angulato • flexuosac« |
|||||
|
LicnGNKs. Paumklia. 183
Oiscus junior planus, ardentius coloratus quam in dornesticis,
*ere llavo-aurantiacus (a colore tamen disci Parmeliae pa- ^ietinae diversus), adulius convexiusculus sensim intensius *Uscu3 s margine subinde disci colorem parum participante, j&ndem cura margine fusco-nigricans, alias margine crenu- Jato persistente distincto, quae formae colorisque varietates *1 uno eodemque saepius specimine commixtae sunt. Lamina apothecii tenuis. Thecae ellipticae, u!rinque sporula glo- bosa oceUatae, plures ascis lubulosis cylindricis inclusae. Crescit in cortice Ilhizophorae Mangles et Laguncnlariae
^acemosaeprope Balaam confinis Grapliidi pulverulentae var. iaacntalae, Pertasariae communi var. lutescenli, Verracuriae ferina«, Pyrenasiro albo el Parmeliae variae var. cinereo* Varneae. — Ad corlicem arboi'um in monte ignivomo iì'lexi- c«/*o prope Toluccciiiiy alt. 1800. hex. item jnxla Caripe, Cocollar el in decadiate montis Tnmiriqniri prov. Cwnanensi \liamh. et ßonpl.)- — Jreqaens supra epidermidem Cincho- narum variorum specierum (Fee) ; — in America seplentrio- ncili (Ualsey. Richardson); — JLecanora lhallina Ach. in la- pide Trapp ad cap. baiiae spei prope Saldahna-Bay (fisbeck). P. subfusoa, argenteo-f usca; crusta tenui orbi.
Culatim effusa alba, scutellis nrinutis, disco plano, margino Integerrimo. Verrucaria subfusca , var. argenteo - fusca , Hojjm. Fl.
Germ. II. p. i8i, Parmelia subfusca, ». argentata, Ach. Meth. lieh. p. iCH). —
(Lecanora) ejusd. Ltichenogr, univ. p. 'òqi — ejusd* Syn.p. i§7. Disci color in specimine juniore pallide flavus, in alio
parum adulto fusco - ater et purpurascens. P. subfusca, atra; crusta continua granulata albo-
virescente, scutellarum disco planiusculo atro, margine thai- lode libero crenulato, dernum ilexuoso. Lichen subfuscus E. Syst. Feget, p. 806.
Lichen subfuscus, var. y. Jbatourelle, Chlor. Ludg p.3\.
Lichen ater, Rads. Fl. Angl.p. i3o.— Schrud. Crypt.
JSo. 157. — Engl. hot. Vol. 14. tab. 949. — Hqßin. Enam. lieh. tab. 4. fig. 4. {nee Schrank, Fl. hau. IL p. 660.) Liehen tephromelas, Ehrh. Crypt. — Waidenb. Fl. Lapp,
p 411. — Ejusd. Fl. Sa.ec. p. 806. — (Patellaria) Lie Land. FL jr. H. p. 36a. Lieben cinereus, Pf ill/, apud Jacqu. Coll. tab. 14- fis-$- *•
Liehen punetatus, Engl. bot. tab. 460. (fide Fries.)
|
||||
|
184 LiCHENEs. Parhelia.
Lichen coerulescens, (non Hudson) et grumosus, Pcrs.
apud. Usteri, Ann. d. Bot. fase. il. p. i5. (1794)
et fase. 14. p. 36. (1795).
Verrucaria grumosa et s'ulphurea, Hoffm. Fl. Germ, p- 188 et iq6. — (Patellaria) ejusd. PL lieh. tab. 61. jig-
2. et tab.' 11. fig. 3.
Parmelia atra et grumosa, Ach. B'leth. lieh. p. i54- et
\5l. — Mart. Fl. Erlang, p. 226 et 227. Urceolaria Segestria, Flörhe i?i Beri. Mag. 1807. /•
p. 18. — Ach. LÀchenogr. unìv. p. 342. Patellaria pulicaris, Pers. in Act. JVetter. II. I. p.
i3. — Fries, sched. crit. No. 251. Lecanora atra et lainea (pro parte), Ach. LAchenogr.
Univ. p. 344 et 347. — Ejusd. Syn. 146 et 147. — Lecanora sulphurea, ejusd. Lieh. univ. p. 399. — An et Lecanora prosecha , ejusd. Lichenogr. univ. p, 346. Sy~n. p. i52? Lecidea sulphurea et Liehen atro-sulphureus, Wahlenb-
Fl. L,app. p. 477 et 4>». — Ejusd. Fl. Suec. p. 866.
et 806.
Lecanora phareidia, gangalea, pulicaris et atro-sulphu- rea, Ach. Syn. p. 147. i5a. 336 et 149. — Lecidea
sulphurea, ejusd. I. e. p. 3j.
Lecanora atra et rar. squamulosa, Fée l. C. p, u3. lab,
28. fig. 5 et 6. Parmelia atra et subfusca var. lainea, Fries, sched.
crii. No. 370. Thallus crustaceus, in nostris ab initio tenuiter granu-
latus, albidus et parum cinerascens, in confinio nigro-limita- tus. Scutellae quidem copiosae nee vero densae, bine sem- per exaete, rotundae habitu eleganti. Discus siccus ater, hu- meetatus nigro - fusecscens (sicut in domestica). Slargo ex- cipuli, uti solct in thai lo granulato, lenìter crenulatus. Ex- cipulum in vetustioribus saepius post laminam apotbecii pro- lapsam nudum. Tbecas 'ridere non contigit. Crescit in cortice arbornm prope Bahiarn, con finis se-
qnenli varietali et L,ecideae ferrugineae var. coccineae; —- hi America meridionali ad corlicem Cinchonarum variarum specierum, nec non in Quassia excelsa Sud. (Fée), in Ame- rica seplentrionali (Halsey, liichardson) $ in Australia (lì. Brown). Adnot. I. De identitate specifica hujus cum pi-aece-
dente, quam post Weissium, Retzium et Wulfeniun» |
||||
|
LlCHENES. PaüMEUA, 185
'nter recentioies defendet Wallrothius noster, non dubi-
'«mus, cum non tantum spccimina intermedii apothcciorum Coloris frequenter obveniant, sed etiam in uno eodemque spe- rmine domestico apothecia rnius partis fusca in alterius °igra sensim transeuntia frequenter observarimus, nee ana- tomia distinctiouem praebeat. Adnot. II. Binae varietates descriptae non exacte,
proxime tarnen indigenis citatis accedunt, nee novas nomi- lare voluimus, cum nimiae jam descriptae sint. Varietas prior pro speciei statu perfecio normali habenda. P. subfusca? cinereo-virens; f crusta continua
tenuiter granulata einerascente , scutellis confertis flexuoso- angulosis, disco piano nigro , humecto virescente, margine ubero subcrenulato. Thallus crustaceus a praccedente vix nisi colore opa-
cius cinereo-nigricante diversus, ad aliorum confìnium ni- §ro - limitatus. Scutellae densissimae variae aetatis magnitu- dinisque commixtae, integram fere crustam obtegentcs, mox ab initio valde lobato- et cienulato-flexuosae, saepius minu- tulae alias majores. Discus siccus niger, constante^ planus lee convexus; humectatus subpellucidus, livido-virens vix fuscescens, cum tballo fere concolor, tumidulus. Margo flexuosus, tenuis, vix crenulatus, discum constanier superane. Excipi;lum saepius demum post apothecü laminam dispersem denudatum. Crescit in arhorum cortice prope Bakiam confinis, varie-
nti praecedenti, Leiogrammati angusto et Leciìleae Jerru- %ineae var. coccineae. Adnot. Color thalli obscurus partim ex scutellarum
Joniorum dense erumpentium disco punctiformi, color disci virens e substantia licbenum viridi infra discern microsco- Pii ope conspicua, eaque secundum aetatcm aliosve in- Wuxus variabili, pendere videntur; bine licet aspèclus plan- ce imprimis in statu madefacto satis distinctus sit, colorque *lscus omnino deficere videatur, a praecedente tarnen varie- nte longius amovere non ausi sumus, P. subfusca, allophana; crusta inaequabili corru-
gata et subgranulata albida, scutellis difformiter anguloso- Crenulatis, disco plano-convexiusculo flavo •• auraniio, demum Cum margine fusco-nigricante. Verrucaria subfusca, var. pallide fusca, Hoffin. Jl-
germ. II. p. 181.
Lecanora subfusca ». allopbana, Ach. Lichenogr. univ. p. 3q5. — Ejnsd. Syn. p. i58.
Crescit cam Parmelia subjusca normali supra descripta. |
||||
|
186 LlCHENES. PaRMELIA.
|
||||||
|
3. PARHELIA VARIA.
|
||||||
|
P. crusta tenui granuloso - verrucosa pallide virescente,
»cutellarum disco varie carneo - fuscescente demum tumidulo» margine thallode vario subcrenulato repando mox elevato» mox ob discum tumentem obliterato. Parmelia varia, Fries, sched. erit. No. 253. 254 et ^1
(45. 46. 62. 101. 104. l65.)/ Parmeliae subfuscae var. ochromatica, Wallr. Naturg»
d. Fl. I. p. 478. Lichen varius et polytropus , Ehrh. crypt. No. 68. 294*
Lepra sulphurea, Ehrh. pi. crypt. No. 208.
Patellaria varia et politropa, Hoffm. pi. lieh. tab. a3.
fig. 4. et tab, 58. fig. 2. Verrucaria varia, Hofijm. Jl. germ. p. 196. — Sturm-
Deutschi. Fl. II. 4. — V- polytropa, lloßm. I. e. Lichen varius et orostheus, Smith, Engl. bot. Vol. 24. tab.
1666 et Vol. 22. tab, 1549. Lichen orostheus et intricatus, Schrad. Jour», f. d- Bot.
1801. 1. p. 69 et 72. Parmelia varia, effusa (pro parte), epanora, intricata,
distans et cerina ^, ravida. Ach. JS'lelh, lieh., p. 178. 1T1. 179. 178. 168. 175. Lecidea orosthea, (pro parte), Ach. I. c.p. j2, Patellaria varia et lutescens , De Cand, fi, jr. II. p.
3Öo et 354. Parmelia varia, Flor, Dan. Vol, 8. tab. 1347. fig- !•
Lecanora vai'ia, livida, lutescens, expallens, chondro-
typa, anomala ij. ochrostoma, elatina, effusa (pro parte) epanora, intricata et orosthea (pro parte)» Achar. Lichenogr. univ. p. 3yj. 3^5. 3bj. 374. 365- 383. 387. 386. 377. 38o. 400. Lecidea Ehrhartiana» (quoad apoihecia) leucinata (pro parle) et aitema» Ach. I. e. p. 191. 190. 178. Lecanora varia, sarcopis, symmicta, livida, lutescens,
expallens, chondrotypa, effusa (pro parte), epanora et intricata, Ach. £>yn. p. 161. 177. 34o. 170. 168» 171. 167. 160. i(ji. et 154. Lecidea Ehrhartiana ( V- supra), orosthea (pro parte), aitema et saepincola» Ach. I. e. p. 47. 37. 24- et 35. Lepraria sulphurea» (pro parte) Ach. I. e. p. 3io. Lichen varius, pallescens, intricatus et Ehihariianus»
Wahlenb. fi. suec. p. 798. 797. 800. 799. |
||||||
|
Lichekks. Parhelia.
|
|||||||
|
187
|
|||||||
|
Lecanora symmicia, lutescens, Ehrharliana ß. polytropa,
^utabilis, leucococca? leptacina? Sommerf. Suppl. ad Jl. ll'Pp. p. 81. 85. 8a bis. 83. et 96. Adnot. Forsan non errat eel. Wallrothius etiam
"anc speciem antecedenlis synonymorum phalangi adducens j a<l affinilatem vero nostrarura accuratius indicandam sejunc- Jas servamus. Siquidem observationibus nostris hucusque 'ttrperfectis auctoritas quaedam inest, lichenum seminula yel propagala variarum stirpium saepius commiscentur, ex- Jlide, cum pianta lichenosa non ex uno seminulo, sed e co- Pulatione plurium oi'iatur, non raro plantae gignuntur vere 'tybridae; sic Parmelia varia oriunda videtur e P. sub- 'ttsca et p arietina aliave specie affini, ubi haec deest. P. varia, ci ne reo -. e arnea j f crusta tenui aequa-
*ìli submembranacea demum rugulosa cinereo - laetea, scu- Mlis coni'ertis adpressis , disco plano - convexo carneo-fla- ^escente demum nigricante , marginem tenuem granulatum Superante. Thallus crustaceus valde tenuis, continuus, aequabilis,
plerumque ad lentcm tenuiter granulatus, orbiculatim effu- *us, vei in confinio nigro-limitatus. Scutellae appressae, subsessiles, juniores punctiformes demum lentiformes, con- *ertae, subinde densissimae et confluentes, plurimae tamen. ^egulariter rotundae , rarius ob mutuam pressionem angulo- sae vel diminutae et abortivae. Discus junior planiusculus seiisim dilatatus, carneo-flavescens et fuscidulus, dein con- vexus tumens, saepius ubi densiores sunt scutellae, vel pro "bmidia parte vel in medio, vis unquam totus nigricans ^uasi spbacelatus simulque inaequalis tumens tuberculosus. «targo crenulatus, varius, in scutellis densioribus tumidulus lnilexus, in aliis tenuior demum disco tumente subevanescens. Crescit in cortice PJihophorae Mangles et I^r/gnncula/'iae
racemosae prope Bahium confinis Graphidipulveralenlae var. Tfàaculataè, Perlnsariae communi var^ hitescenli, Verruca- **'«e cerìnae, Pyrehastró albo, Parmeliae suhfuscae. ejusdem ^ar. argenteo -Juscae et Lecideae parasemae. Adnot. Si cum varietatibus domesticis nostrani com-
Paras, proximae sunt L e 0 a n o r a symmicta et lutes- Cens Ach. Syn. ; magis tamen nostra dìstincta , ut sensu ^ebariano pro specie peculiari habenda sit; thallus nostrae 5uidem affrnior Parmeliae subfuscae, sed non desunt "• variae specimina domestica thallo simili instructa; con- Venit colore apotheciorum cum Lecanora carneo-lu- tea, Ach. Syn. Engl. bot. tab. solo, Sommerf. Suppl. ad |
|||||||
|
188 LlCHEBTES. PaRMEMA.
|
|||||
|
fi. lapp. p. 85; haec vero crusta alitor conformata, margi-
neque lacero e crusta disrupta distinguitur ac potius Leci- deae vel Pyxines Fries, species est. P. varia, pallidi-cerina; f crusta membranaceo-
granulata albido - lutescente, scutellis depressis densis, disco plano - convexo sulphureo - cerino marginem tenuem crenu- latum demum fere evanescentem superante. Ijecanora pallidi-flava , Fée, l. e. p. 118. tab. 29.Jig. a-
Thallus crustaceus tenuis, mag-is minusve membranaceus, leniter granulatus, mox albidus , mox magis minusve lutes- cens, circinatim effusus, quasi adspersus, in aliorum vero confinio nigro-limitatus. Scutellae depressae, tenues, densae, exacte rotundae, e medio thallo, ubi majusculae sunt, mar- ginem versus saepe sensim minores et juniores, tandem punc- tiformes, ab initio sessiles quasi adspersae nec erumpentes. Discus cerinus, junior pallidior plano-coneaviuseulus, adul- tus obscurior fuscescens convexus. Margo tenuis , ab incu- nabilis crenulalus, sensim attenuatus, in nonnullis ob discum turgidum sensim evanescens, ad lentem constanter tamen conspicuus. Crescit ad corticem PJiizophorae Mangles et Laguncula-
riae racemosae prope Haitiani confinis Leiogrammali sericeo. Ad not. In lichenibus ubi varietates descriptae saepius species eveniunt et vice - versa , cavendum ne varietates qui- dem variarum specierum eodem nomine designentur ; hinc nomen Clar. Fcei parum mutavi ob speciem homonymanr a Schleie hero distributam. Icon citata mala videtur, cum discum convexum (status adultus) margini valde lato (status junior) in eadem figura copularit pictor, qnamvis in diognosi margo tenuis dicatur. Plantula crustae colore P. va ri a e magis conveniens quam praecedens varietas, caeteris si discum dilutiorem et thallum paullo crassiorem excipias, Lecanorae cerinae Ach. valde affinis ; buie vero adscri- bere eo minus consultum habuimus , quod haec e Parme- lia parietina deminuta ortum ducere non sine jure di- catur, quae in Brasilia vel generatim intra tropicos hucus- que non visa regionibus temperatis utriusque hemispherii propria videtur (cfr. tamen infra adnot. ad Par meli am chrysop thalmam). 4- PAMEIIA VENTOSA.
P. crusta verrucoso- areolata glauco-flavescente, scutel-
lis appressis demum rrregularihus, disco plano-tumente pu- niceo marginem ihollodem tenuem integerrimum subpallca- centem superante. |
|||||
|
Lichene». Pabbieiia. 189
|
|||||
|
Parmelia ventosa, Ach. Melfi. Lieh. p. 166 — (Leca-
nora) Hjusd. Lichenogr. urriv. p. 899. — Ejusd, Syn. p. x5q. Lichen ventosus, LAnn Snec. n. io65. spec. pi. 1607.
No. 9. — Engl. bot. Vol. i3. tab. 906.— ffahlenb. Fl. lapp. p. 406. Fl. suec. p. 8o3. Liehen scopulorum, Fl, Dan. tab. 712. fig. 2.
Liehen cruentus, Web. Spicil. Fl. Gott. 184. tab. 4.
Schrad. Crypt. Samml. No. i5g. Liehen rubinus, Lamk. Diet. JII. p. 476. No. 3a. —
71072 Villars ^fide De Cand.) Liehen fluvesCests, Jacqu. Mise. iL p. 79. tab. 9. fig. 1.
Verrucaria ventosa, Uoffm. PL lieh. lab. 27. fig. 1. Verrucaria cruenta, Hojj'm. Jl. germ. p. I98. Crescìt ad saxa Europae et Americae borealis ( Richard- en), Australiae {R. Er.) P. ventosa, domingensis; f crusta continua de-
cani granulato-verrucosa, laevigata pallide aurantio •■ glau- Ce<cente, scutellis hinc inde aggregatis (et proliferis) de- sini irregularibus magnis, disco plano sanguineo, margine ^«idulo inlegerrimo aurantiaco. Patellaria Domingensis, Pers.in Act. Wetter. II. \.p. 12.
Lecanora domingensis, Achar. Syn. p. 336. — Fée,
l. e. p. 118. tub. 28. fig. 2. Lecidea gyrosa, Spr. Ms. fide Fée.
Lecanora versicolor,' Fée l. e. p. \\5. tab. 28. fig. 4. —
nec Achar. Lecanora acervulata, Raddi. —; (Parmelia) Spr. Syst.
Feg. Cur. post. p. 33o.
1 'Phallus in junioribus laevigatas , (an initio hypophloeo-
es) determinare non licet) demum incrassatus granulato-ver-
^cosus, superficie vero constanter laevigata, exsiccatus glau-
a^jSCens, madefactus magis virens fere psittacinus, aetate
j^ucta intensius coloratus in aurantium vergens, substantia
t, e,ìullari alba. Scutellae, ut in corticibus solent, domes-
^Cls inox citatis magis supra thallum elevatae, juniores glo-.
j°Sae, capitis acicùli magnitudine, demum sensim aperiun-
0,e» pleraeque sparsae, aliae binae ternae aggregatae, eaeque
J. Pressionem mutuam mox a juventute angulato -flexuosae,
j la.e etiam luxurie quadam proliferae, ut in scutella adulta
ftlor oriatur vel etiam margo tantummodo thallodes dupli-
|
|||||
|
190 IiICHEKES. PaHMEMA.
cetur (-L. domingensis Fee, tab. et jig. cit), quod quidem in
nostra saepius e confluxu plurium scutellarum simulatili'' Discus junior concavus, dein planus, nonnisi in apothecii9 magnis flexuosis parum tumidulus, glaber, in adultis sub lente elevato-punctatus, coloris minus quam praecedens domestic^ in purpureum vel carmineum vergentis , potius saturate sad' guinei. Margo crassiusculus integerrimus persistens, discvii" constanter superans, nitidus, coloris ad superficiem aura«' tiaci purioris et ex disci confinio intensioris quam thallus? substantia vero interior aeque ac tlialli alba. Thecae oblongO' cylindricae, quinquies ad novies annulatae, majores quam i" genere et l'amilia esse solent. ' Crescit in arborum cortice prope Bahiam ; — ad arbo-
res ad St. Domingo (Pert.) ; L.ecanora domingensis Fee m America, ad cortices X.anthoxyli caribaei L,. et CapparidiS cynophallophorae L,. — JLecan. versicolor ejusd. in ferner- meridionali ad Cinchonas. Adnot. Differentiae Parmeliae ventosae pro
majore parte, nimirum thalli ciassiiies, forma areolata, scu' tellae appressae, margo depressus discum non superanSi omnes e loco natali in saxis pendent; color dein disci mai" j ginisque in nostris quidem satis constanter distinctus, seo specimina a Persoonio et Féeo descripta delineataquc quae a nosti-is distingui nequcunt, transitus colorum vario&i disci e purpureo per rufum in sanguineum, marginis e fla- vescenti per flavum in aurantiacum praebere videntur; neC non plantae europaeae color varians, qui nonnisi splendore et intensitate minore, uti solet, diffe^t a pianta tropica; lo* cus ergo natalis unicus superstes ad speciem distinguendaiU sufficere non videtur ; apothecia denique prolifera etiam in Parmelia ventosa rarius observavimus. Differential!1 inter binas species Féei citatas nullam perspicio, nisi quod i discus Lecanorae ver-sicoloris adultus quidem fusco' vinosus juventute vero cerineus pellucidus sit, quod un» cum defeciu marginis luxuriantis coloreque crustae magis virente e speciminis statione magis humida fructificationi* evolution! contraria derivare possumus. 5. PARMELIA CHKYSOCAEPA.
P. thallo appresso diffuso albo papillato-granuloso, seti'
tellis concavis, disco olivaceo-fuscis, margine tumido inte" gerrimo croceo. Meyer in Spreng. Syst. Feget, citf- post. p. 329. Crescit in Brasilia. (JMeyer.)
|
||||
|
LlCHEHES. PaBMEUA. 191
|
|||||
|
6. PARMELIA SANGUINOLENTA.
P. thallo effuso granuloso intus puniceo supra flaves-
cPnte, scutellis plàniuscuHs cruentis, margine puniceo in- tegerrimo. Meyer l. e. p. 330. Crescit ad atbores Brasiliae (Meyer).
Adnot. Species binae praecedentes Parmelìae Ten-
tosae descriptae affines; prior nonnisi coloribus tballi sCute]]arumque humiditale virentibus expallidis, altera iis- dem siccitate splendentibus immutatis differre videntur. 7. PARHELIA RUBRA.
P. crusta submembranacea laevigata demum granulato-
pulverulenta, alba, scutellis regularibus, disco plano - conca- io rubro, margine thallode sublibero tumiduloinflexo crenulato. Parmelia rubra, Ach. Melfi, lieh. p. 170. — Fl. Dan.
Fol. 8. tab. i35i.ßg. 1. Lichen pallidus, FtojJ'm. Enum. lieh. p. 5o. (1784)'
Lichen Ulmi, Swarlz in Nov. Act. Ups. Vol. V.p.^l\-j.
(,785.) — Achar. Prodr. p. 5l\. — Wahlenb. FL Suec. p. 803. (1826.) ' Patellaria rubra, Hoffin. PI. lieh. tab. \q.fig. 2. (1790.)
— (Verrucaria) Ejasd. FL Germ. p. 175. (1795.) Lichen pruinosus, Humb. Fl. Frib. p. 9, (1793.)
Lichen maimoreus, Engl. bot. Fol. 11. tab. 739.
Lecanora rubra, Ach. Lichenogr. nniv. p. 389.— Ejusd.
Syn. p. 177. — Sommerfeit, SuppL Fl. Lapp. p. 90. Adnot. -Licet Celeb. Wahlenbergius jure quodam
"»men Swartzii citatum nuperrime restituerit, nomen \amen Acharii aptissimum omnibus consuetum eo luben» ,l»s servavimus, quod omnium antiquissimus sit Lichen Pallidus Hoffmanni citatus, idemque post Schreberi "chenem homonymon (vid. supra syn. Parmeliae subfus- cae) abolitum jure antiquitatis restituendus esset. P. rubra, punicea; f crusta submembranacea al-
gido glaucescente, scutellis subsessilibus regularibus lenti- tormibu8, disco piano convexiusculo coccineo marginem te- ftuem subintegrum aequante. Parmelia punicea, Ach. Meth, lieh. p. 167.
Lecanora punicea, Ach. Lichenogr. nniv. p- o<)5. —
Ejusd. Syn. p. 174. — Fee /. e. p. 119. tab. 29. ./ig. 7. |
|||||
|
192 LlCHEKES. PaRBIEMA.
|
|||||
|
Thallus crustaceus , tenuis, laevigatus nee nitidus, fere
rtiveus, parum glaucescens, in confinio nigro- limitatus. Scu- tellae lentiformes, adpressae, ubi solitariae sunt, regularitef rotundae, rarius ubi confertiores sunt, flexuoso-angulosae. Discus a prima juventute planiusculus marginemque tenuern album infra subliberum initio integrum dein ad lentem hinC inde crenulatum adaequans, adultus convexiusculus, margi- nem rarius superans, coloris constanter in nostris pulcbre coccineì. Crescit in arborum cortice prope Bahiam et prope
Maracas confinis Graphidi Gommati et jìrthoniae poly-' morphae var. maculanti. Ad not. Lecanora punicea Ach. dicitur „disco
dilute cerino - puniceo," quod fere cum colore relato coc- cineo convenit; icon vero Clar. Féei, licet in diagnosi verba Ac liar ii recepta sint, discum habet puniceum ; cae- tcris conveniunt. — Color noslrae coccineus a colore satis vario nonnunquam subcarneo alias (praecipue in specimini- bus suecanis) fere puniceo Parmeliae rubrae domeslicae nonnisi splendore, uti solet in tropicis, majore differt. Caeterae differentiae quae paucae sunt thalli marginisque excipuli, a loco natali pendere videntur. Pwmelia ru- bra scilicet plerumque in cortice putrido Hgnove nudo cres- cit, in corticc vero vegeto propius ad plantam tropicam accedit, quam exinde ut speciem a domestica sejungere non licet. SECTIO III. AMPHILOMA.
Fries pi. homon. p. 243.
Thallus crustaceo-foliaceus, subtus radicans,
orbicularis, submonophyllus, radiatus ex imprcssioni- bus multifidis s. laciniis connatis. Scutellae sparsae, centro affixae, disco rufo-
fusco nigricante. 8. PAHMELIA COERÜ1ESCEKS. f
P. thallo .orbicular! livido -plumbeo, subtus bombycino-
tomentoso coeruleo-nigricante, laciniis peripherics radia- tim plicatis rotundatis incisis et crenato-lobatis, margine subelevato, scutellarum centralium disco rufo-fusco, demur» convexiusculo. |
|||||
|
LlCHF.TCES. PaRMBI.IA.
|
|||||||
|
193
|
|||||||
|
Lichen coerulescens, Huds. Fl. Angl. p. 5ji.
Lichen plumbeu«, Light/. FL Scot. p. 826. lab. 26. —
Engl. bot. tab. 353. — IVahienb. Fl. Lapp. p. 425.— Ejusd. Fl, Suec. p. 819. Lichen rubiginosus. Thnnh. Prodr. Fl. Cap. p. 176. __
f'Fahlenbi Fl. Lapp. p. 434, — Ejusd. Fl. Suec. p.Qiq.
Lichen affinis, Dicks. PI. crypt, fase. 4. p. 24. lab. 12. fig. 6. — Engl. bot. Fol. 14. lab. 983. (Parmelia)
Ach. Meth. p. 212.
Lichen coeruleo-badius, Schleich, crypt, exs. Cent. 2.
No. 71. Imbrieaiia coerulescens , plumbea, pityrea et conoplea,
De Cand. Fl.fr. II. p. 3go. 391. VI. p. 187 bis. Parmelia plumbea, rubiginosa et conoplea, Achar. Li-
chenoor. univ. p. 466. et 467. — Ejusd. Syn.p. 203 et 313. — F'ries, Sched. crit. No. 68. 107. ct 65. Species per omnes terrae partes dispersa videtur.
P. coerulescens, pannosa; thallo orbicular! glau-
co, subtus densissime nigro-fnsco - tomentoso , laciniis li- ^eari - multifidis crenuìatis planiusculis subconnatis, scutellis adpressis, disco rufo - fusco piano demum convexiusculo, ^argine crenulato. Lichen pannosus, Swartz, Fl. Ind. occ'ul. III. p. 1888.
Parmelia pannosa, Achar. Lichenogr. naiv. pé tf.()5. __.
Ejusd. Syn. p. 202. — Sioqrfc, Lieh, amen p. 6.
tab. 5. fig. 1.
Thallus tenuis fere mernbränaceus , ìvuliatus, tela eras
siore nigra ad ambiuim prominente e floccis radicantibu- ^onfervoideis substratus, laciniis diflformiier incisis orbicus a,im expansis vix a se invicem sejunctis nee imbricatis- °cutellae confertae; discus rufo-fuscus, inaigo persistens Subinflexus, transversim sulcatus. Crescit in Serrado Caraca.fn Minas Geracs.
Ad not. Planta Swart zìi ad iconem (minus ad de-
Scr»ptionem) colore opacius viridi differì, quem vero a Par- ì11. eli a caerulescente non alienum esse indicat P. ru- gginosa indigena. Hac ratione propius accedit P. pellita ^vh. Sivartz. Lieh. amer. p. 7. tab. 6. ( species proxim ; • Pannosae secundum Achar. Lichenogr. univ. p. 468)a *>stant hujus reductioni laciniae aliter efTormatae ; hae eto differunt secundum substrati naturam et thalli evolu- FtOIlA BRASIL. I. 13
|
|||||||
|
LicriEiTEs. Parmjelia.
|
|||||||||
|
194
|
|||||||||
|
tioncm, nt pro forma prioris sterili haberi possttf donee
scütellae detectae sint, 9- PARHELIA LUGUBRI S.
P. thallo radioso lobato circinnato fusco - arneo, su-
pra glabro , subtus protothalloque ambeunte aterrimis fibril- loso-tomentosis , lobulis crenatis margine albidis, periphe- ricis dilutioribus , scutellis planis fuscis margine tenui- Meyer in Spr. Syst. Feget, cur. post. p. 33o. Crescit in Brasilia {Meyer).
A d n o t. An a Parmelia rubiginosa Ac h. mo*
citata, quae similiter lobulata occurrit, satis distincta sit) inqdirant autoptae. SECTIO IV. PHYSCIA.
|
|||||||||
|
Fries, PL homon. p. 244-
Syringosis, Neck. Melh.
Physciae, Solireb. gen, pi. plurimae.
Lobariae, imprimis Sect. Physciae et Squamariae)
Hoffm. Fl. Germ. p. i38. species. Physciae et Imbricariae, De Cand. Fl. fr. p. 3q5
et 385 species. Borrera, Ach. Fich. wild. p. o,3. tab. q. fig. 3 — q, et
Parmeliae, ejusd. I. e. species. Lichenes imbricati, Wahlenb. FI. Suec.p. 8i5. nonnulli)
convexifolii I. e. p. 824. plurimi. Thallus membranaceo - foliaceus, (ad normam)
orbiculatim radiatus, subtus radicans ibique subca» naliculatùs, laciniis sublinearibus saepius adscenden* tibus. Scutellae centro affixae, sparsae et subtermi'
nales, obliquae, disco subfusco. 10. PARMELIA T ENERA, f
P. thallo orbiculatim radiato tenui caesio-cinerascent^
subtus aibido, laciniis sublinearibus planiusculis adpress»8 incisis, scutellis minuti» adpressis, disco plano rufo, mar* gine tenui inflexo. |
|||||||||
|
IrtcnKNEs. Pabmkxia. 195
|
|||||
|
Thallus foliaceus, valde tenuis, rigidulns, fere papyra-
ceus , muscis arete adhaerens, caesio-cinerascens, leniter pi'uinosus, madidus glaucescens, ad medium granulato-lobula- lUä, ambitum versus lacinulatus. Laciniae sublineares, m- c*sae , apice ex incisuris confertis crenulatae, margine im- ß'icatae. Scutellae minutissimae, excipulo adpresso nonnun- 1uam subimmerso. Discus ab initio constanter planus, adul- *tts saepius foveoia ad centrum notatus, siccus rufus, ma- Qidus ruber. Slargo excipuli inflexus, junior tumidulus cre- nulatus, demum attenuatus subevanescens. Crescit in muscis ad corlicem lignumve arborum prope
Pani. Adnot. Descriptio secundum specimen mancum ad
seciionera praecedentem quidem transiens, ob thallum vero Poiius polyphyllum quam monophyllum hujus loci nee alii speciei descriptae afiinis. 11- PAR M ELIA STELI-ARIS, f
P. thallo (ad norniam) orbiculatim radiato albido-cine-
^ascente, humecto vix virescente, laciniis sublinearibus con- ^exiusculis incisis multiiidis, subtus albo-, rarius demum ligresccnti- radiculosis, apotheciis nigro-fuscis caesio- prui- *osis, margine tumidulo demum crenulato, thecis minimis. Dillen, muse. p. 177. tab. 24. fig. 21.
Parmelia homochroa, Wallr. Nalurg. d. FL I. p. 4?»<).'
Lichen stellaris, Linn. Fl. Suec. No. 1082. — Wi-
thering, bot.arrang.— Engl. bot. Vol. 24. lab. 1697. Lichen hispidus, Scop. Carn. I. p. 110. —- Leers, Ft,
Herb. p. 25o. — Flor. Dan. Fol. 7. tab. 1186. fig- ». Lichen ciliaris, ß. Weiss, FL Gott. p. 63.
Lichen stellaris et hispidus, Schreb. Flor. Lips, p. 137
et 126.
Lichen tenellus, Scop. I. e. p. 1406. — Engl. hot. tab. i35v. Lichen ambiguus, aipolius et tenellus , Ehrh. Crypt.
No, 197. 207. et 217. Lichen semipinnatus et hispidus, Waif. ap. Jac<j. Coll.
IF. tab. 6 bis. Lichen stellaris (pro parte) et tenellus, Wahlenb. Fl.
Suec, p. 816. Lobaria stellaris, aipolia, semipinnata et hispida, Hcffm.
JÌ. germ, No. 3j. (Enum. lieh. tab. i3. fig. 2. ), 38. |
|||||
|
196 Lichenes. Pahmixia.
|
|||||
|
(l. e. tab. 12. fig. 2.)/ 36. et 35. (PI. lieh. tab. 3-
fig. 2. 3. — Sturm Denlschl. FI. II. 4.). Parmelia stellari« , aipolia et Borrera tenella, Achar.
Ltichenogr. univ. p. 476. 477. et 4^8. — Ejascl. Syn. p. 216. 2i5 et sai. Parmelia alba, Fee Ess. crypt, p. 12a. tab. 3o. fig. 4-
Crescit per Europdm , .Amerlcam borealem (IMuhlenb-
et Pilchards.) et Australiani (Hob. Bröion et Sieber). Parmelia stellar is, caesia; thallo orbiculatim
radiato albido caesioque soredifero, subtns cinereo - nigro- que - radiculoso, laciniis sublinearibus incisis multifidis con- vexiusculis ultimis planis, apotheciis nigro - caesiis, margine subinilexo tumidulo. Liehen pulchelluS; Wulf. ap. Jacqu. Coli. IL. tab. 16.
fig- 2-
Lobaria caesia et dubia , Hoffm. Fl. Germ. p. i56 bis- (PL lieh. tab. fig. 1.)
Liehen caesius, Hoßm. Enum. lieh. tab. 12. fig, 1. —
Engl. bot. lab. 1062. — Wahlenb. FL Lapp. p. l\ii FL, Snec. p. %ib. Liehen albo - ater, Schleich. Crypt. Helv, Cent. 3. TV. 71.
Parmelia caesia et albinea, Acli. Eichen, univ. p. 479-
491. — Ejusd. Syn. p. 216. 207. Thallus (in nostra) e laciniis adpressis subimbricatis
incisis subinde crenulatis, apice multifidis, glauco-caesiis sorediferis , infra nigro - radiculosis , minus rigidis , qua«1 in speeiminibus saxieolis esse solent. Scutellae subcentra* les, disco plano nigro, hnmecto fuscescente, margine excipul' crassiusculo elevato integro subinilexo demum crenulato- flexuoso. Crescit in cortice arborum prope Bahiam.
Adnot. Speciei, hujus distinetionem a Parmeli3
pulveriilenta cum Wallrothio servamus , licet ambas nuperrime conjunxeiit W ah le nb e r gi u s. Color quidei* paginae infeiioris non satis diversus, nec mutatio superficie' humectae in aliis speciebus tanti habetur momenti, sed the' carum magnitudo a Wallrothio acutissimo in characte' rem adhibita satis disiincia. Thecae Parmeliae pulve' rulentae diametro plus quam duplo majores, semel annui»' tae vcl binis sporis repletae, eaedem quae Borrerae e ili3' ris Ach. abHedwigio depictae; hinc potius duas specie5 posteriores conjungere in animo est, qtiaruni insuper supera* cies huraiditate vel senectute easdem subit coloris mutatione6. |
|||||
|
LicHBMKs. Pahmhlia. 197
|
|||||
|
12. PABMELIA OB SCURA, f
P. thallo orbiculatim radiato cinereo - livido, laciniis
planiusculis dichotomis et subdigitato - multifidis lacero-sinu- at>s subciliatis , ciliis nigiicantibus, apotheciis nigro-fuscis subcaesio-pruinosis, margine inflexo denium crenulato sub- tllS cilia to- fibrilloso. Lichen orbicularis, Neck. Melfi, p. 88.— Hoffm.Enum.
lieh. lab. 9. fig. 1. » Lichen obscurus , Ehrh. pi. crypt. No. 177. — Humb.
Fl. Frib. p. 16. Lobaria orbicularis etciliata, Iloffm. FL Germ. p. i55.
(PI. licit, lab. 66. fig. 1.) et i55. (Enum. lieh. p. 60,. tab. 14. fig. 1.). Lichen cycloselis , ulothrix et sophodes , Ach. Prodr.
p. n3 bis, et 67. — Wahlenb. Fl. Lapp. p. 422.
424. et 410. — Ejusd. Fl. suec. p. 816. 817.
et 8o5.
Lichen cycloselis, elacinus et sophodes, Engl. bot. tab. ig4a. 2i58. et 1791.
Parmelia cycloselis, ulothrix; Lecanora sophodes, pro
parte (cum colobina), virella et periclea Yar. exigua, Ach. Lieh, uriiv. p. 482. 481. 356. (357.) 414. el 356. — Ejusd. Syn. p. 216. 217. i53. »gì. et i5i. (Fries. Sched. crii. N. 100.) Parmelia chloantha et Lecanora mortosa, Ach. Syn.
p. 217. et i5i.
Parmelia pinicola, Mart. Fl. Erlang, p. 227.
Parmelia adglutinata F/ke. in Moug. et Nest I. Crypt.
No. 543. Lecanora lepraeformis et nigricans, ejusd. D. Lieh. No. 68. 91. (Sprgl. Nene Enid. II. p. 97.) Lecan. caesiella, ejusd. in Spr. I. e. Parmelia melanimon, Spr. I. e. I .p. 227. Parm. claeina
ejusd. 1. e. p. 228. (excl. syn. PVahlenb.) Parmelia fibrillosa, Hook, in Runlh. Syn. I. p. 23.?
Parmelia foi-mosa et minor, Fee p. »25 bis, tab. 3o.
fig. 5. et tab. 33. fig. 3. P. ob scura, var. orbicularis f; thallo orbicula-
tvm radiato cinereo - albicante dcmum pulverulento, subtus
^'gro-radiculoso, laciniis planiusculis subdigitato- multifidis
• eroso - crenatis, saepius dense nigro-ciliatis , imbricatis
|
|||||
|
198 . LiCHBHEs. Parmelia.
dcmum confertis accuinulalis. (scutellis sparsis, disco nigro-
fusco, margine elevato integerrimo.). Lichen orbicularis et cycloselis cum synonimis v. supra.
Specimina sterilia, pollicaria et palmaria, a domestici*
colore et magnitudine parimi distincta, notis vero essentisr libus banc vaiietatem bmnino referentia. Thallas foliaceus, initio orbicularis, demum diffusus irregularis; laciniae plano-appressae, profunde sinuato-incisae et digitatim pinna- tifidae , margine sibi incumbentes, e radiculis s. ciliis bre- visshiiis densissimis saepius nigro - marginatae , velustiojes tenuiter pulverulentae accumulatae, hinc varie flexuosae tuberculosae. Crescit in cortice arborum prope Bahiam (in America
polari. Richardson.) 13. PARME LIA SPECIOSA, f
P »balio (ad normam) orbiculatim radiato albo, subtu»
niveo molliusculo radiculoso. subciliato ciliis nigrescentibus, laciniis hnearibus planiusculis repando -incisis subbifide- ra- mosis , scutellis sparsis, disco nigro-fusco caesio - pruinoso) margine intlexo demum crenulato. Lichen speciosus, Wulf, in Jacau. Coli. HI. p. un.—■
Engl. hoi. tab. 1979. Parmelia speciosa, Ach. L,ich. univ. univ. p. 480. —*
Funck, Crypt. Gew. No. 58o. Parmelia Clementiana, Ach. 1. e. p. 483. — Turn, il1
Liinn. Trans. Voi. IX. p. i4<j. tab. i3. Jig. I. —" Engl. bot. tab. 1779. Parmelia phyllocarpa (et albicans?) Pers. m Act. Wet-
ter. Vol. IL 1. p. 17 bis. Parmelia Caricae, Clement. Ensay in add. p. 3o2.
Parmelia speciosa, granulifera , domingensis? , Clemen'
tiana, cineritia et Lecanora Caricae, Ach. Syn. p1 211. 212. bis, 201 bis et 188. Crescit in Europa meridionali et media ; in Americo
boreali (Muhlenberg); in Ins. St. Domingo {Ach.); in Pe- ruviae montibus (Bänke, Humb.); in Venexuelae iiwnlibus {Humb.). P. speciosa, leucomelas; thallo diffuso ramoso'
laciniato albido et pallide - glaucescente, subtus niveo nudo* laciniis erectiusculis linearibus elongatis dichotoznis attenua' |
||||
|
Lujhbmks. Parhelia.
|
|||||||||
|
19»
|
|||||||||
|
Y* ciliatis, scutellis subterminalibus subobjiquis podicellatis,
«isco nigro caesio-pruinoso, margine ciliato. Lieben leucomelas, Linn. S. N. — Swarlz, Obs. bot.
tab. 11. fig. 3. (icon mala.) * Lichen comosus, Bory, Foy.
Physcia leucomelas, Michaux, Fl. bor. Amer. p. 3a6.
Borrera leucomelas, Ach. Ltich. univ. p. 4Qq. — Ejnsd.
Syn. p. 222. — Fee, I. e. p. 184. — Funch, Crypt. Gew. No. 581. Thallus foliaceus, luxurians diffusus, bi - triuncialis, ra-
moso -laciniatus. Laciniae elongatae, angustissime lineares, *lx unain lineam latae, remote dichotome ramosae, adscen- 5*entes, implexae , supra (in statu sicco) convexiusculae gla- brae pallide virentes, infra subcanaliculatae albissimae ad 'entem tomentosae apicibus attenuatis, margine remote den- oto et ciliato, ciliis rigidis atris, ad basin, rarissime usque ad apicem thallo concoloribus, subinde ramosi:; implexis. Scu- tellae rarae, pro angustia laciniarum magnae, subinde in thal- 0 verticali terminales et subhorizontales vel in thalli recurvi Seniculo affixae. Excipulum elevatum subscyphuliforme, °hlique podicellatum, crassiusculum. Discus concaviusculus, ^gro - caesio-pruinosus. Margo excipuli foliaceus obliquus, ere unilateralis, planus (nee junior inflexus), profunde den- atus, dentibus linearibus elongatis acuminatis radiatim ex- Paösis nigro-ciliatis, demani bifidi», immo quasi prolificanti- ^us novamque scutellam apice gerentibus. ' Crescit in Brasilia meridionali (Selloiv) ; ibidem in Serro
r'o (de Mart.) ; — in Germania (Funch); — in Bispania, yftier. seplejitr., Ins. St. Domingo, Borboniae, Canariae '-4c/i. Mich.') ;— in prov. Fenezuelae, alt. 992. hex. (Hamb.) ; *~~ in ramis Cinchonae Condaminlae H. B. (Fee). |
|||||||||
|
14. PAHMELIA COÌtOSA. f
P. thallo foliaceo adsceridente sublineari-laciniato di-
cotomo , supra glauco-pallescente comoso-f'ibrilloso, infra . lVeo canaliculato, laciniis repandis antrorsum dilatatis ro~ Undaiis, scutellis subreniformibus '.erminalibus, disco nigro aesio - pruinoso, margine obliquo crenulato niveo. . Icon. sei. cryptog. tab. i3. fig. 1.
1 Thallus foliaceus tenuis gracilis, e pluribus sublinean- />Ua vix semipollicaribus aggregatis caespitosus (icon. cit. £• I. 1.), a basi horizontal! inox adscendens erectiusculus, |
|||||||||
|
Lichene». Pahmelia.
|
|||||||
|
200
|
|||||||
|
in pagina superiore (quae ad primum aspeetum facile pr°
inferiore habetur) convexus, pallide glaucescens, fibrillis cre- berrimis concoloribus piliformibus rigid is longis subinde bifidis crispatis e thalli substantia corticali compositis (icon- cit. fig. i. 6.) obtectus ; in pagina inferiore concavus, alhjs' simus, ad lentem tenuissime tomentosus, hinc ad oculum iiti- dum subpulveiulentus ; ad basin s. insertionem angustissi" | mus, ab liinc sensim dilatatus, dicbotomus , laciniis confoi" mibus margine repandis, apice rotundatis sinuato-cremila' tis icon. cit. fig. 5. b.). Scutellae terminales, binae terna« J aggregatae, in dorso, ut tballus, fìbrillosae, apici lacinia" thalli cuculiato - involtene oblique adnatae nec podicellatae, ut positionem verticakm adipisèantur ; eaeque in prima ju' yentute quidem punctiformes, mox vero plano - dilatatae neC globose (icon. cit. fig 3), demum pro thalli minutie rnajuscu- lae, diametro transversali fere quadrilineari, subrotundae et reniformes. Discus, postquam supra thaìlum apparet, aeque planus, interius nigro-fuscus, ad superficiem caesio -pruino- bus ; in prima vero juventute, dum sub strato thalli corti- cali latet, punctiformis globosus, quo praemature aboi"" tiente puncta nigra ad thalli finem conspicitjntur nucleunv que latentem indicant (icon. cit. fig. Q.). Margo excipuh ab initii planus obliquus, i. e. sursum latior, clrcumcire» crenulatus et fibrilloso - ciliatus , in superfìcie albissimo.?« Thecae ovatae, subopacae, fuscae, (quod in pluribus specimi" nibus iconis citatae omisit pictor), vel simpliqes, vel semel annulatae, sporas binas globosas fovenles, septenae octonaev« biseriatae nec asco inclusae {icon. cit. fig. I. 5. 7.) Crescit ad ramnlos arboram in provincia Paratasi, e. §■
prope Villain da Porta de Mö%. 15. PAHMELIA CRINITA.
P. thallo foliaceo utrinque albido glabro, laciniis diva*
ricatis apice diìatatis longe atro-fimbriatis, scutellis latera' libus planis badiis atro-fimbriatis. Meyer in Spreng. Sysl- Ve get. cur. post. p. 3 28. Crescit in Brasilia {Meyer.)
16. PAKMEIIA INVOIUCRATA.
P. thallo convexiusculo candido, laciniis applanntis long"
fimbriatis subtus farinosis apice tumidiusculis , scutellis tei" minalibus concayis brunneis longe fimbriatis. Meyer l- c' |
|||||||
|
LlCHENES. PaBMELIA. 201
|
|||||
|
Crescit in Brasilia (Meyer).
Ad not. An hae duae species satis a se invicem dis-
'inctae sint, secundum diagnosin dabium est. 17. PAKIELIA LAEVIGATA.
P. tliallo orbiculatim radiato lineari-laciniato laevigato
pallide cinerascente, subtus atro - fibrilloso , laciniis inciso- ftiultiiidis sinuatis divaricatis extrorsum latioribus , scutella- rum disco brunneo, margine tenui integerrimo. Lieben laevigatus et sinuosus, Engl. bot. tab. i85a.
et 2o5o. Parmelia laevigata et sinuosa, Ach. Syn. p. 212. et 207.
Parmelia pulvinata, Fée, l. e. p. r23. tab. 32. fig. ».
Crescit in Anglia et Nova Scotia. Ach. (pianta Féei
*td Cinchonas in America meridionali). P. laevigata, bifida f; thallo orbiculatim diffuso
lineari-laciniato glauco - virescente subtus albo nudiusculo, laciniis sublinearibus elongatis bifidis incisis, apice obtusis tmarginatis, scutellis planis depressis, disco fusco, margine Crassiusculo crenulato. Thallus late extensus , plano - expansus , totus 'quantus
*nuscis adnatus. Laciniae sublineaies omnino discretae, vix * centro radiantes, elongatae, angùslae, vix unam lineam la- tae, apice latiores obtusae emarginatae, sorediferae. Scu- tellae rarissimae, minutae; excipulum planum adpressum , ambiiu tarnen libero et centro tantum affixum ; discus planus fuscus ; margo demum crenulatus. — Specimina alia Rterilia adsunt, tballo luxuriante e laciniis brevioribus loba- rs difformiter incisis in margine proìitìcantibus, ibique fo- 'iola copiosa demum congesta pulvinata gerentibus. Crescit in muscis et ad filicum radices repentes in pro-
vincici Almas Geraès. Adnot. P. pulvinata Fée citata, quam Auetor
*Pse P. sin uosa e Ach. affinem dicit, praecipue differì thallo subtus tomentoso spongioso, quod vero in his Par- •tteliis subliberis tam inconstans habemus, ut 'nequidem Plantam nostrani ob paginam supinam nudam pro specie distinguere ausi simus, simulac nee Borreram ciliarem ■A-ch. a Parmelia ulothrice ejusd. , nec P. stella- rem a P pulverulenta distinximus. Affinis praeterea Mostra P. saxatili, sed superficies non reticulata et apo- taecia diversa. |
|||||
|
202
|
|||||||
|
LicHEHEs. Paumelia.
|
|||||||
|
18- PARHELIA CAM TSCHADALIS f
P, thallo albicante nudo, laciniis dichotomo - ramosi«
linearibus flexuosis obtusiusculis, subtus canaliculars nigro- fibrilloso-spongiosis. Ach, Syn. p. 223. — Florke in re- liqaiis Haenkeanis I. p. 5. (Borrera camtschadalis). Crescil in Camtschalka {Ach.'); in Peruvia (Flanke)-
P. camtschadalis, rhodomela f; thallo subli-
neari-laciniato roseo-purpurascente, subtus margincque ni- gro-hispido, laciniis dichotomis apice furcato - cuspidatis. Thallus membranaceus rigidu!us, supra laevis roseo-pur-
purascens hinc inde nigricans alias nigro-punctatus , subtus. ater dense atro-fibrillosus; laciniae imbricatae, elongatae, ad basin duas vel tres lineas latae , antice atteuuatae, iteratim dichotomae, ante diclrotomias, quod singulare, parum angus- tatae, apice longe cuspidatae, ad marginem e radiculis pagi- nae inferiori« prominentibus dense ciliatae. Scutellarum so- lummodo initia adsunt in nostris , capitis aciculae magni- tudine. Crescit ad Jlavium Amazonam mixta Parmeliae co-
riacéae var. interlextae. Adnot. Frustula tantum habemus tballi qui forma sua
cum Borrera camtschadali Ach., cujus speciinina a Flörkeo I.e. descripta ante oculos habemus, exacte conve- nit, si excipias hujus paginam inferiorem canaliculatam e marginibus revolutis, quae in nostris parum adscendunt. Caeterum formae eadem similitudo cum Borrera fur fu r- acea Ach., quam de B. camtschadali praedicat Acha- rius. Color forsan, madefaclione mutatus, licet Bor- rera e camtschadalis specimina madefacta non ru- bra evaserunt. (cfr. adnot. ad Parmeliam co ria e earn vai*, rufam.) SECTIO V. 1MB RI CARI A. f
Sect. Imbricaria, Fries, pi. homon. p. 242. — Sect. Lo«
bariae ibid, spec. Imbricariae et Lobariae, De Cand. Fl. Jr. p. 385. et
402. species.
Lichenes imbricati, TValdenb. I. e. plurimi.
Tliallus membranaceo-foliaceus et subcoriaceus,
subtus radicans, laciniis lobisre multifidis varie imbri- catis, subtus planis concavisque. |
|||||||
|
LlCHENJSS. PaHMELIA. 203
Scutellae margine liberae, sparsae, majus-
culae. Adnot. Imbricariam et Loboriam non cum
* ri es io e loborum praecipue forma, sed e pagina supina vd radicante vel libera maculata distinguimus ; priori distinc- «oni obstat v. e. Parmeliae coriaceae mox descri- bendae ambitus. 19. PARME LIA SAX A TIHS.
P. tballo orbiculari membranaceo rigido cinereo - glau-
cescente et nigresccnte superficie reticulata, subtus nigro- J'adiculoso, laciniis sinuato - lobatis multifidisvc subtruncatis, scutellis amplis concavis, disco badio, margine granuloso et subnullo. Lichen saxatilis, L. FI. Suec. No. \oj5. — Jacqu.
Coli, j V. p. 20. fig.-a. __ Floffm. Enuin. lieh. p. 83.
tab. i5. fig. ì. lab. i6. fig. ì. — Engl. bot. tab.
6o3. — Wahlenb. Fl. Lapp. p. 428. — Fjusd. Fl. Suec. p. 817. Liehen omphalodes, L. Fl. Suec. No. 1076. — Engl,
bot. lab. 604. — Wahlenb. Fl. Lapp. p. 428. — Ejasd. Fl. Suec. p. 813. Parmelia saxatilis, omphalodes et Borreri, .Ach. Lieh,
iiniv. p. 46g. 470- e' 401- —' Ejusd. Syn. p. 2o3. 204- et 197. (Turner in Act. Soc. Linn. Fol. 9. p. 148. tab. i3. jig. 2. — Engl. bot. tabi 1780.) Specimina nostra ad genuinam P. saxatiiem nee ad
Tar. omphalodem speclantia. Thallus noster supra glau- ^escens, maceratione rufescens, leniter reticulatus, inlra ni- ger et radiculosus ibique ad ambitum fuscescens nudus et «itidiis. Laciniae plicatim imbricatae, latiusculae, subrotun- datae vel difformiter elongatae, sinuato - incisae et crenatae, apice rotundatae crenulatae. Scutellae in [singulis laciniis submarginalt's ; discus coneavus, badius ; margo excipuli te»uis , contractus , subinflexus. Crescit in Brasilia meridionali (Selloio) ; in America bo-
reali(Mülileub. Fiichards.) ; in Insula St. Mauritii (Laurer.). Adnot. Species affinis Parmeliae physodi Ach.
(quae P. diatrypam et Borreram furfuraceam Ach. coniplectitur), nee non P. tiliacae seu scorteae, pujus forsan l'orma attenuata est, uti P. con spersa Ach. "• caperatae ejusd. |
||||
|
204 Lichejieb. Parhelia.
|
|||||
|
20. PAHBELIA CHENULATA.
P. thallo orbiculari pallide olivaceo - fusco , tenuissime
rugoso, subtus rnfo - fuscescente villoso, profunde sinuato- multifido, lobis obtusis, apotheciis satiate rufo - fuscis , mar- gine inflexo, profunde crenulato. Hooker, in Hunt h Sylt} flaut, acquinoci. Vol. i. p. 23. Parmelia crenulata, Hook. I. e. — Fee, I. e. p. i22-
tab. 3i. fig. 3. Parmelia phyllocarpa, Meyer in Spr. Syst. Veg. cut-
post. p. 33Ó.? Crescit ad corticem arborum in Nova Andalusia et
alt. 2250. hex. in Provincia Popayanensi (Humb.); sa- prà ramos Cinchonae Condamineaé H. B. in America me' dionsli (Fée) ; pianta Meyeri in Brasilia. P. crenulata? phylloloma f; thallo membrana-
ceo plumbeo - glaucescente subtus nigro nudiusculo, scutellis amplis, disco plano-concavo rufo - fusco livescente, mai'' gine foliaceo, juniore inflexo. Thallus nosier plicatus vix rugulosus, ad ambitum cre-
nulatus, folioloso-proliferus , bine inde nigro-punctatus. Scutellae elevatae, subtus cavae, demum majores quam iö icone citata, constanter vero (siccae) plano - concavae. The- cae singulares, ellipticae, limbo notatae, septenae octonaevfi ascis oblongis inclusae. Crescit ad Jluvium Amazomim in Brasilia.
Adnot. Specimina nostra manca nonnisi thalli frustili»
sunt scutollis plurihus aggregatis onusta; hinc non accura' tius definienda. Tlialli et disci color margoque scutellarufli foliaceus exacte conveniunt cum icone citata Féei (qui plantara Hookei'i ipse videiat), licet hic thallum suum cur» H ook ero pallide olivaceo - fuscum, nec plumbeum dicat; scutellas idem ut nostras media aetate hemisphaericas con- cavas describit. Differt nostra praecipue pagina supina (in medio) nudiuscula nigra; haec vero ab auctoribus citatis di- versa describitur: rufo-fuscescens villosa (Hooker), fla- vescenti - rufa villosa (Fée), ochraceo - pallida (Meyer —' an nuda?); dein nostra forsan subtus ad ambitum (qui fere omnis deest) quoque dilutius colorata est. Plantain Mey- eri diversam vix censemus, cum diagnosis ejus ab il'a Féei non differat nisi charactere inox ci lato et superfìcie thalli glauco-virente (quo nostrae propior) quae ab utroq«e reticulato-lacunosa describitur. Caeterum pianta valde afu- nis videtur P. saxatili, et nisi paginae inferioris confo1-' |
|||||
|
Lichene». Parmelia. 205
"'Mio ad distinctionem sufficiat, margo scutellarum foliaceus
n°n majore jure, quam in P. venusta Ach., pro charac- ere specifico habendus. 21. PARKEIU CORIACEA, f
P. thallo orbiculari coriaceo pallide glaucescentc , lobis
°tundatis integris et incisis sinuato - crenulr.tis vel sinuato- ^ciniatis, laciniis bifidis divergentibus retusis margine sub- Cl'iaiis, apotheeiis rufo-fuscis, margine tenui infiexo inte- gerrimo. Synonymis varietatum infra descriptarum addenda sunt
Sequentia : Lieben glaueus, L. Fl. Suec. No. 100.4. — Wulf, in
Jacqu. Coli. IV. tab. 19. fig. 2. — Fl. Dan. tab. 5q8 — Miihlenb. Fl. Lapp, p. 433. — Ejusd. Fl. Suec. p. 827.
Lieben centrifugus L. Fl. Suec. n°- 1074. — Ehrh.
Crypt. n°- 1 iö. <=-
Lieben conspersus, Ehrh. crypt. — Wahlenb. Fl.
Lapp. p. 429. — Ejasd. Fl. Suec. p. 879. (Dillen.
Muse. p. 179. tab. 24. fig. 73.)
Liehen glaueus, centrifugus et pallescens, Hoßm. Enum. lick. tab. 20. fig. 2. et jig. 1 ; tab. 10. jig. 2.
Platisma fallax, Squammaria centrifuga, Lobaria am-
bigua et Placodium diffusum , Eojjm, PI. lieh. tab. 46. fig. 1 — 3. lab. 16. fig. 2. tab. 40. jig. 2. 4 et tab. 42. jig. 2. 3. tab. 65. fig. 2- /Lichen mulifidus , Dicks, pi. crypt, jasc. III. p. 16. tab. 9. jig. 7. Lichen incurvus , Pers in Usi eri, Ann. d. Bot. fase. 7.
p. 24. — Engl. bot. tab. i375. Parmelia conspera, aleurites, ambigua (pro parte), cen-
trifuga (pro parte), recurva , Cetraria glauca, Ach. Lieh. univ. p. 484. 489—486. 49° et 509. — Ejusd. Syn. 209 bis. 208 bis. 206 et 226. Parmelia crinita et cetrata, ejusd. Syn. p. 196. 198.
Parmelia revoluta Flhe. D. Lieh. no. i5.
Parmelia fuscescens, Hook, in Kunth Syn. pl. aequin.
p. 33. Crescit per integrum orbem terrarum.
Adnot. Species ope Parmeliae centrifugae,
>n» biglia e et by per opta e Ach. jungitur cum P. phj- |
||||
|
206
|
LiCHEWKs. Parhelia.
|
||||||
|
sode, ut ex utraque gignantur formae tales ailenuatae,
pulverulentae, concentrice centrifugae et vere ambigua*?» quae cujus sint proles vix discernere possis. A. F ORMA E lATirOLIAE.
P. coriacea, periata; thai lo orbiculari albido-glau-
cescente nudo, subtus nigro -fusccscente nudiusculo, lobis rotundatis incisis integris margine plicatis, scutellis subcya- thiformibus, disco rubro, margine tenuissimo. Lichen perlatus L. — Jacqa. Coli, IV. tab. io. —j
Engl. bot. p. 341. Parmelia periata ^ Ach. Lachenogr. univ. p, 458.__■
Ejasdi Syn. p. 198.
Parmelia plicata, Pers. in Act. Welter. II. p. 17.
Parmelia coniocarpa, Laurer in Linnaea, Voi. II. p. 3q
(1827). fide speciminis a CI. Sieb ero communicati. Thallus coriaceus, monophyllus, late expansus, supra
laevis albido - glaucescens , rarius senilis pruinoso - pulve- rulentus rugosiusculus et (imprimis exsiccates, ut in om- nibus specioi varietatibus ) pallescens , subtus plcrumque nudus niger, maiginem versus fuscus, bine inde ubi ab- haeret, fibrillosus et vilkrevasculuS. Lobi ampli, late rotun- dati, integri, plani et undulato-plicati, ad maiginem subinde nigro-eiliati, frequentius ibidem crispati, e sorediis albis pulvinatis confluentibus pulverulenti (P. periata, olive- torum Ach. —P. coniocarpa Lam-.). Scutellae magnae, sparsae; juniores cyathiformes, demum magis minusre dìla™ tatae concavae; discus ruber et fuscescens, margo tenuis vix ullus. Crescit ad arbores in provinciis JVIàias Geraes, Bahia
et Para {de Filari. Freireis); — in India occidentali (Ach.'", in cortice Crotonis prope Qnito (Hiunb.) ; in Peravia (Haenke) ; in America meridionali ad Cinchonas {Fee.) P. coriacea perforata; thallo orbiculari albido-
glaucescente nudo, subtus nigro - fuscescente hispidulo, lo- bis rotundatis planiusculis incisis undulato- plicatis, margine subadscendente sinuato-crenatis ciliatis, scutellis puriphe- ricis subpodicellatis demum perforatis amplissimis, mar- gine tenuissimo. Lichen perforatus , Jacqu. Coli I. p. 116. tab. 4- —
Swartz, L'I. Ind. oeeid. p. igo5. |
|||||||
|
LlCHKNES. PaRMELIA. 207
|
|||||
|
Lichen melanoleucos, WilW. Bot. Mag. IV. p. g. tab.
i. fig. 2.
Platisma perforatum, Hojj'm. PI. lieh. tab. i3. fig. »•
Parmelia perforata, Ach. hichenogr. uaiv. p. 459« —
Ejusd. Syn. p. iq3. Thallus a praecedente vix distinctus, nisi quod margine
,agis divisus subinde parum adscendens , ciüis dein lon-
&'s Crispatis ornatus sit, quod vero non semper in eadem
f janta cum scutellis perforatis reperitur. Scutellae versus am-
*tum sparsae, hemisphaerico - cyathiformes., saepius jam a
enera aetate elevatae excipulo elongato subpedunculato,
'«e post disci dilatationem (cum excipulum sequi nequit)
J^edio perforatae infundibuliformes, deinde amplissimae
a°ero -laciniatae. *
k, Crescit in Brasilia {de Mart. Princ. Neovid. Sellorv.
~*reireis) — In Enr. el Amer. sept. {Ach.); in Jamaica \$iv.) • in Africa (Thunb.); in jugis Andivmi all. 1082 hex. ^ in prov. Popayanensi alt. i38a hex. {Hnmb.); ad ramos "inchonarnm in America merid. {PVi^ld. Fee.). , P. coriacea, ur Ceolat a f; thallo orbicular! pai-
uscente infra subconcolore nudiusculo, lobis latis rotun- ^tis undulato-plicatis inciso - crenulatis margine subadscen- , entibus nigro-ciliatis , scutellis periphericis subpodicel- ^is cyathiformibus , disco badio,, margine tenuissimo. Icon. sei. crypt, p. a3. tab. i3. jig. 1.
Thallus coriaceus, submonophyllus, late lobatus, supra
, do-pallescens laevis hinc inde rugosiusculus punctulisque 'gi'is adspersus, sublus paullo obscurius coloralus flaves- ens tenuiter reiiculato - rugulpsus, rugis saepius ibidem °tatus concentricis nigricantibus nigro-.radiculosis, radi- alis criniformibus. Stratum corticale ad sectionem vix ^lrens, strato viridi nullo conspicuo {icon. cil. fig. 1. 2.). ^0bi subrotundi, rarius elongati flexuosi, saepius adscen- entea, margine incisi subinde crispati, incisuris rotunclalis ^enulatis ciliatis, ciliis nigris criniformibus. Scutellae \Hostrae juniores) rarae, submarginales, magis quam in Precedente specie elevatae, fere stijntatae, subtus cavae, Ursum ampliores ore contractu, hinc fere urceolatae ; dis- Us badius ad speciei normam cyathiformis. Crescit ad Xingii fluviam in Brasilia.
Adnot. Pianta scut«llarum forma ciliisque thalli ad
arietatem praecedentem accedens, pagina vero thalli infe* _0t'e subconcolore ab omnil s liujus speciei formis vajdg |
|||||
|
208 Lichene». Paiimklia.
|
|||||
|
recedens, ut propriam speciem esse possibile sit. Pai"
melia glomulifera Ach. satis diversa; an P. conco- lor Spreng. Syst. Veg. cur. post. p. 3a8, ob discum scn- tellarum in juventute vrrescentem marginemque crassuih dis* tinguenda sit, judicent autoptae. P. coriacea, e a per ata; thallo orbiculari glauco-
pallesccnte rugoso - plicato demum granulato, subtus atro hispido, lobis rotundatis sinuato-incisis margine integrili»' culis, scutellis sparsis, disco rufo-fusco, margine integro in; curvo demum pulverulenio. Lieben caperatus, LAnn. S. N. — Jacqu. Coli. IV. tab-
20. fig. i. — Hoßm. Enum. lieh. lab. 19. ßg. ?• tab. 2o. jig. a — Engl. hot. lab. 654. Platisma caperatura , Hoffm. PI. Uc]lm iah- 33, ßgm ,.
tab. 39. ßg. 1 et tab. 42. ßig. 2. Parmelia caperata, Ach. Lichenogr. nniv. p. 457. -Ä
Ejusd. Syn. p. 197. Thallus nostei- vestustus sterilis, totus quantus granuli*
et apopbysibus minimis ad lentem coralloideis obsessus, coria' ceus , orbicularis, submonophyllus , valde plicatus , cinereo' pallescens, lobis rotundatis et subelongatis parce incisis mar' eine integiiusculo deorsum vevoluto. Crescit prope Päo de Janeiro. — In Amer. boreali {Ri-
chards.') j in Australia (R. Er.). Adnot. Specimen nostrum exerescentiis suis convene
cum Parmelia crinita Ach., quam aP. coriacea non diversam ci. Haenke teste F lörkeo in Pcruvia col' legit. Haec vero laciniis lobaiis ciliatis propius ad vai-' perforatam accedit; utrumcunque sit, vel huic vel vai"' caperatae subjungenda nee pro specie, nequidem pro va- rietale ob exerescentias distinguenda, quippe quae in Ame- rica frequentiores in plurimis speciebus obvenire solent. Ac- ceditpraeterea nostra quodammodo ad P. revolutam Fl k 6' Memorabile videtur, ad margines speeiminis nosiri hin"
inde foliola prolificari Parmeliae conspersae Ac b' simillima, ut quoque in istis regionibus pateat hujus spß' ciei origo. P. coriacea? rufa f; thallo coriaceo orbiculari pal'
lide rufo, subtus subconcolore nigricante, lobato-laciniato» j lobis varus congestis inciso-crenatis crispatis nigro - subcj' liatis, scutellis coneavis demum dilatatis, disco fusco - nigi'i" j cante, margine subnullo. Icon, sei, crypt, p. 23. lab. i3. ßg. 3.
|
|||||
|
LicriENES. Pakmei.ia.
|
|||||||
|
209
|
|||||||
|
Thallus polyphyllus e lobis varie elongatis et rotunda-
tls,, complicatis subconcretis undulatim plicatis compositus, supra glaber pallide rufescens, subtus subconcolor satura- tes coioratus fere rubiginosus, laevigatus saepius nitidus ftec rugulosus, hinc inde nigro-maculatus hispidus, margine £i'enulato undulato et crispato ciliis raris nigris criniformi- bus ornato. Color ruber, non superficiei tantum, sed spOVut- «s' strati medullaris irihaeret (icon cit. fig. IL 2.) ; stratum Viride vidi nullum. Scutellae sparsae in singulis lobis peri- pbericae, magis adpressae quam in varietatibus praeceden- tibus, juniores subcyathiformes', ore arctius inflexo crenulato, Vcon. cit.Jìg. I. i.), adultiores magis dilatatae. Discus con- cavus nigricans. Thecae minimae ovatae, semel seplatae, pellucidae, quaternae quinae seriatae (icon. cit.Jìg. IL 2. a.) Crescit ad ripas Jluvii Amazonum,
À d n 0 t. Icon citata ob delineationem nimis nigram
8aturatius colorata apparet quam pianta descripta. Haec va- ^ietas loborum scutellarumque forma praecedenti proxime aCcedit, recedi.t colore non tantum externo sed etiam interno, Cujus ob causam pro specie hucusque distinguere noluimus, cum idem maceratone valde augeatur nec non aliae P. co- riacea e nostrae varietates hoc modo rubrefiant, praeter ea color iste ruber materiam potius liclienum peculiarem tineto- ^lam quam ferruin (secundum Schouw et Meyèr) resorp- 'um indicans in lichenibus sit -fallacissimus. Singulare qui- Qem est, varietatem urceolatam et saepius ipsam p e r- 'atam maceratione non rubram tingi, quod vero in diver- Sls ejusdem licbenis speciminibiis diversum esse frequenter Comperimus. (cfr. infra adnot,. ad P. coral) o ide m var. l'ubigineam et Waliroth l. e. p. 457. sequ.) B. FOR MAE ANGUSTIFOLIAE.-
^ P. coriacea? contesta f; thallo coriaceo Kneari-
*aciniato pallide helvolo - glaucescente subtus nigro hispido, • ^ciniis subdivaricato - diebotomis convexiusculis apice obtu- 8lsi scutellis amplia, disco concavo atro-purpureo, margine "buissimo. Thallus forsan in juventute orbicularis, noster e laci-
*\li8 conformibus coriaceo-loreis sibimet invicem intertex- ls compositus. Laciniae lineares, iteratim magis minusve £eniote dichotomae, rarius profunde sinuatae, nunquam lo- *atae vel crenatae, ad dichotomiam latiores-, exinde pa- '^ntes et subdivaricatae, hinc saepius hue illuc con,- Ve'sae , supra convexiusculae pallide flavo - viientes, ìn- FLOßA BKAS1L.|I.' 14
|
|||||||
|
210 LiCHEWBs. Parsrma.
|
|||||
|
fra aterrimae hispidulae, apice vet, ubi dichdtomia praepa-
raiur, dilatatae emarginatae vel, obtusae rotundatae patur» reflexae, ut inflatae videantur. Scutellae sparsae, plerum- que obviae ad thalli divisiones, (ubi ex earundem abortii saepius maculae nigrae observantur), crassiores et minus quidem amplae quam in varietatibus praecedentibus, pro la' cinearum vero angustia , quas duplo triplo ad diametrum SU' perant, satis magnae. Discus constanter concavus; margo junior tumiduhis, demum fere nullus. Crescit ad ripas flifbii Amazonum, mixta praecendenti
varietali et Parmeliae camtschadali var. rhodomelae. Adnot. Form» haec proxima Parmeliae consper-
sae var. stenophyllae, e paucis quae adsunt specimi- nibus, non accuratius definienda. Differt generatim a P. con- s persa Ach. (quam P. coriacea e quoque subjungimus), thallo rigidiore, colore intensius lutescente nec livido, laci- niis (nostris) constanter iisdem, niagis elongatis exactius iinearibus (quod inP. conspersae nonnisi laciniis maxime attenuatis, nostris multo minoribus, observatur), dein apothe- ciis nigricantibus : characteres quidem non minimi momenti; sed lacinias habemus P. conspersae Ach. nonnullas, nos- tris ad ovum ovo respondentes, et discus nigricans quoque in speciminibus prioris exsiccatis non raro obscrvatnr. — Par me li a centrifuga Ach. differt laciniis minoribus, pluiies divisi», in orbem zonatum concretis. 22- PARME LI A CARNEA, f
P. thallo orbicuiari foìiaceo laevigato carneo subtus ni-
gro - fuscescente nudo, lobis rotundatis sinuato - crenatis sub* ciliatis, apotheciorum disco badio, margine tenuissimo. Thallus membranaceus tenuis fere papyraceus, laxus,
valde laevigatus fere nitidus, eleganter colorytus, carneus et subpurpürascens, subtus in medio-niger, versus ambituin bàdius nitidus, margine sparsim breviterque ciliato. Spi' tellae aeque tenues, majusculae, concavae, ore contractu pa- rum supra thallum elevatae, subtus in dorso tlialli cavae. Crescìt in provincia Minus Geraès,
SECTIO VI. LOB ARI A.
Lobariae, Fries pi. homon. I. e. spéc.
Lobariae sect. Platismatis, Hoffm. I. e. spec.
Stictae, Ach. Liche/iogr, univ. spec.
Lichenes latifolii, Waklenb. FI. Suec. p. 821. nonnull«-
|
|||||
|
LlCHKSES. PAHMEI.IA. - 211
|
|||||
|
Thallus subcoriacco - foliaceus, saepius ascen-
dens, subtus lanuginosus plerumque maculatus liber ? late lobato - laciniatus. Scutellae ambitu liberae, sparsae, saepius mar-
ginales, disco fuscescente, excipulo saepius subcon- colore. 23. PAHIELIA EROSA, f
P. thallo membranaceo scrobiculato glauco, subtus ni-
grescenti-lanuginoso alboque maculato, lacero-laciniato, la- ciniis sinuato-lacinulatis eroso - crenatis , scutellis margina- 'ibus elevatis cum margine foliaceo albo dupliciter crenulato °bliquis, disco plano vinoso. Parmelia crenulata, le. sei, crypt, p. 25. tab. 14.
fig- 2-
Planta elegans, satis tenera, rigidula. Thallus membra-
"aceus difformiter laciniatus, supra fere nitidus, profunde et reticulatim scrobiculatus, pulchre glaucus albescens, strato corticali ad sectionem introrsum, minus extrorsum, vi- gente {icon. cit. tab. \l\. fig. IL 3. 4.), subtus praecipue ad llneam mediam lacinia vum tenuiter nigro-fusco - lanuginosus, ^ersus marginem et in dorso scrobiculorum nudus albus, "lnc reticulatim albo-maculatus et subvenosus. Laciniae •^agis minusve elongatae., difformiter et profunde eroso- Sl«uatae et lacinulatae, lacinulis conformibus subrotundatis ftoso - crenatis, ubi sinus ob lobos antice dilatatos semet lnvicem tegentes clausi foramina orbiculata referunt. Scu- tellae rarae , marginales, inagnae, membranaceae, elevatae 1uidem et substipitatae nec vero subtus cavae, plerumque °olique adfixae {icon cit. tab. 14. fig. I- ».), juniores scy- Phuliformes, demum ciilatatae disciformes. Discus demum Planus, diametri fere trilinearis, fusco-purpurascens. Margo Planus foliaceus, supra albus dupliciter crenulatus, obliquus, ^Unirum exterius duplo latior quam ad latus interius (icon c«. fig. ,4. /• !■)• Crescit in Serro /rio Provinciae Minarum.
Adnot. Species affinis Parmeliae crenulatae Hook.
Supra descriptae, imprimis P. phyllocarpae Meyer, luam priori subjunximus, dein Stictae scrobiculatae ^ch. et St. dissectae Sw., praecipue ejus yar. c'or- r°sae. Differunt Parmelia phyllocarpa pagina thalli ?upina ochraceo-pallida, apotheciis fusco-rubris, margine acero; Sticta scrobiculata thallo subcoriaceo, lobis 14*
|
|||||
|
212 LicHESKs. Pabmei.ia.
|
|||||
|
subintegris, apotheciis rufis margine non foliaceo ; dein
St. dissect a, quae tlialli substantia et colore, forniaque laciniarum propius accedit, differt tlialli minus laceri super- ficie non vel vix scrobiculata, apotheciis rubris margine ' crenulato vix foliaceo; ejusdem var. corrosa, quae nos- trae omnium proxima, iisdem fere ut praecedens differt notis et margine lacininiarum fimbriato. . . SECTIO VII. STI CT A.
Sect. Sticta , Schreb. Gen, pi. II. p. 768.
Sticta Ach. Meth. lieh. p. 275.
Stictae, ejusd. Lichenogr. univ. p. 86. tab. 8. fig-
1 —8. — Fee I. e. p. LX/V. tab. a. fig 18. spe- cies plurimae. Peltigerae et Lobariaè sect. Platismatis HoJJm. Fl-
Germ, species. Plectocarpon Fee I. e. p. i5. tab., ss. fig. \5. (Delisea
ejusd. I. e. p. jLX//7.) Lichene» latifolii, IVahlenb. Fl. Suec. p. 821. plurimi.
Thallus subcoriaceo-foliaceus, laciniato-lobatus,
saepius adscendens, subtus liber lanuginosus, cypbel- lis discoloribus inspersis. Scuteliae arabitu liberae, submarginales, subobli-
(piae, disco rufescente et nigricante, excipulo subinde subconcolore. Adnot. Sectio summam tlialli foliacei evolutionem ex ■
hibens, qui exinde (ut Pyre nastri et Astrothelii thal- lus crustaceus) coloribus splendentibus ornatus , formis sui» adscendentibus v. e. Stictae filicinae, frondem fere fili- cum refert. De characteribus genericis refutatis cfr. supra adnot. ad generis cliaracterem. Divisio sectionis secundum cyphellarum colorem satis naturalis et strieta. — Plecto- carpon Fée ex unica specie efformatum ob discum tuber- culosum scutellasque plicata» genus vagum videtur, ulter- iori saltern indiget observatione : margo nimirum scutella- rum foliaceus divisus omnium fere specierum in juventute plicalus, immo scotellae integrae, quae inter majores sunt» vel ante summam explicationem, vel aetate et luxurie magis minusve plicatae apparent, unde discus quoque plicatus et punctatus s. tuber culosus, ut in Borrera ciliari Ach.) Ramalina fraxinea ejusd, in Farmeli a erosa nostra mox descripta aliisque. Miramur exinde, Auctorem |
|||||
|
LlCHBUES. PABäHä-LtA, 2-13
ln appendice operis sui (p. i5i.), ubi nostra omnino prin-
Clpia (antea ipsi incognita) profitetur, his ad genus suum stabiliendum abuti. A. Species cyphellis albidis.
24. fAHMELU DAMAECOHNIS.
P. thallo decumbente pallido -glaueescente subtus lanu-
ginoso fuscescentè, cyphellis immersis ureeolatis albidis, la- c»niis pinnatifidis linearibus vel sinuato - lobatis, scutellis submarginalibus, disco plano vinoso, margine subconcoiore et llavescente. Lichen damaecornis, Swartz, Prodr. p. 146. — Ejusd.
Fl. Ind. occid. III. p. lo.
Platisma Cornudamae, Hoffm. PI. lieh. tab. 24. fig. 1—7. tab. 23. fig. 5.
Pulmonaria dichotoma , praemorsa et gigantea, Bory, Voy.
Sticta damaecornis Ach. Lichenogr. univ. p. 446. -— • Ejusd. Syn. p. 231. — Fee I. p. 129. Adnot. Species tropica valde polymorphs, uti sequen-
ces probant varietates, nee non quas descripserunt clarr. Ac h ari us et L aurer, laciniis fere tarn varie formatis üt in Parmelia coriacea nostra, tenuibus et duris coriaceis, supra glaucis et fuscis, facie supina nuda et vil- losa, cyphellis praedita et destituta. Hinc, ut suspicor, spe- e*e non differùnt sequentes: Sticta laciniata, Ach., Secundum descriptiones et icones Hoffmanni et Swart- ZÜ comparatas; Sticta, glab4errima, JLaur. in Ldn- n«ea //. p. 40, secundum specimen a ci.-Sicher o com- ^iunicatum; Sticta quercizans, Ach. Syn. p. n34 ; Sticta ruf a, Willd. Kunìh, Syn.pl. aeqninoct. p. 27 ; St. dichotoma, Délise in ed. in Fé e Essai, tab. lì. fig. 16, nec non forsan St. macrophylla, Délise, ibid. P- ìlq. tab. 33, fig- 1. P. damaecornis, ortho cer as f , thallo subdiebo-
tomo subtus nigro-fusco-vilìoso cyphellifero, laciniis linea- ^bus apice obtusis et retuso-truncatis, scutellis niargi- "alibus. Platisma Cornudamae, Hoffm. PI. lieh. tab. 24. ßg. »• 7.
Specimina nostra stérilia, forsan j uni ora, hinc tenuiora
?ec coriacea. Thallus semel, bis vel ten&dichotomus, stib- lude trifidus vel subpalmatim divisus, supra glauco- et plani- |
||||
|
214 LiCHEiNES. Parhelia.
beo-fuscescens, infra (quod im Stictarum juventute solet esse)
densius fusco- nigro - villosus cyphellis immersis albis. La- ciniae elongatae, sublineares, patentes et divaricatae, oppo- sitae, vix unquam ( ut in icone citata ) subalternae, apice. rotundatae, subinde sensim angustatae, rarius (ut in adul- tioribus ) e divisione ulterius progrediente retuso - trunca- tae^ et quod singulare, plures folii ad instar phanerogamaruni, nervo medio longitudinali versus apicem evanescente notatae. Crescit ad ripas Jluvii Amazonum.
P. damaecornis, Weigelii; thalli laciniis subpin-
natifidis latioribus , marginibus sublobatis flexuoso - crispis pulvinuliferis, subtus nigro-fusco-villosis cyphelliferis. Sticta damaecornis /3) Weigelii, Ach. Lichenogr. univ.
p. 446. — Ejusd. Sy~n. p. 231. Specimina, ijostra sterilia , praecedentibus simillima,
sed adultiora, majora, multoties divisa et rigidiora subcoria- cea. Laciniae latioves, latitudine fere semipollicari, subtus nigro - fuscescenti - villosae , lobato - pinnatifidae , pinnis lobato-incisis apice liinc varie formatis emarginatis vel rotundatis , margine integro, circumcirca (si apices lacinia- rum excipias) pulvinulis nigro - fuscescentibus ad lentem gra- nulatis (fere quales in Ümbilicariis observantur) nigris ornato. Crescit cum pracedente in muscis.
Adnot. Acharius marginem pulverulentum dicit,
quod forsan error est perspicillio non adhibito. — Planta nostra licet luxurie prolificans et sterilis, cyphellis gaudet copiosis/ id quod probat, cyphellas non ut apothecia pro- lificatione imminui neque exinde pro fructus partibus haben- das esse. P. damaecornis, pinnatifida f; thallo coriaceo,
subtus fusco-lanuginoso cyphellifero, laciniis sinuato-pinna- tifidis et multilidis , lacinulis retuso-truncatis, scutellis spai-sis et marginalibus , margine tenui croceo. Forma transitum parans in seqnentem. Thallus magnus,
iteratim et varie pinnatifido - laciniatus , praecedente firmior, subtus pallidior fuscus, cyphellis paucioribus sparsisi Laci- niae late et profunde sinuatae, bi-trifìdae et subpalmatim divisae, apice hinc ob divisionein ulteriorem incipientem saepius dilatato iruncato-retuso, vel sinuato-crenato. Scu- tellae rarius marginales, pleraeque sparsae, disco piano de- mum convexiuscuk» vinoso, margine tenui croceo deniutu evanescente nee nigTescente. |
||||
|
LicuBaws. PaRmelia. 2|5
|
|||||
|
Crescit in Brasilia meridionali (Sellow. Herb. Bero-
"".); in Ins. St. Mauritii (Herb. Sieberi.) P. damaecomis, quercifo lia f ; thallo latissimo
c°riaceo alutaceo-glaucescente subtus nigro-fusco -lanugi- noso cyphellifero, laciniis oblongis subpinnatifidis sinuato- J°batis, lobulis rotundatis sinuato-repandis , scutellis niar- 6*nalibus , disco margineque crassiusculo vinosis. Tballus late expansus, patmaris et ultra, coriaceus, prae-
cedente iterum firmior, depresso-planiusculus, siccus cervino- Sjaucescens, liumectatus laete viridis, subtus lanugine densa *>igro - fusca obtectus, cyphellis inspersis copiosis majoribus, 'ate laciniatus s. lobatus. Lobi planiusculi, hinc inde ad sinus PHcati, subrotundati, plerumque oblongi apice rotundati, pro- funde flexuoso-sinuati, marginibus depressis invicemimbricatis 8ttbinde connatis , slnubus a basi ad lobi apicem sensim bre- ^ioribus, saepius ob lobulos antice rolundato-dilatatos occlusis fora mina ocellosve referenlibus, ut folium Quercus aemulen- *Ur (uti de S ti eta quercizante A e b. describitur). Lo- buli subconi'ormes nisi quod magis rotundati, minus profunde sinuati sint. Scutellae sparsae, in singulis lobis margina- ls , juniores depresso -globosae, capitis aciculae magnitu- dine , sensim dilatatae diametro ad suinmum bilineari. Dis- cus planus, obscure vinosus ; margo ab initio cum disco con- Color, magis prominens quam in varietate praecedente, et Persistens. — Hinc inde ad thai!» marginem proHferum lobuli parvi rotondali depressi ad latus subpedicellati obser- ^antur, qui nonnunquam apothecia operculi ad instar obte- gunt. — Transitus in variutatem praecedentem in speci- •ninum copia non desunt. Crescit in caudicihus arborum ad flavium Amazonum
ln Brasilia (de Marl.); ad Rio doce in arboribus sylvaticis V>ereniss. Princ. iSeovid.). P. damaecornìs, diminuta f ; tballo tenui mem-
branaceo glauco-fuscescente, subtus nudiusculo cyphellifero, acinus pinnatifido - lobatis, lobulis crenulatis subcrispatis. 'Phallus sterilis praecedenti simillimus, seel omnibus par-
ous minor et tenuior, ut firmitate substantia et colore pri- mae speciei varietati descriptae respondeat. Superficies Phalli laevis , magis viiens quam praecedentis , subinde i'us- Coscens; facies supina versus marginem glabra, fusca, ver- s,*s medium nigricans, parce lanuginosa, cypbellis inspersis ^ris subconcoloribus fuscescentibus. Lobi parum longiores l^ani in praecedente, profundius incisi, vix sinuati, potius flr>natilidi ; lobuli margine fere loto semet tangentes et subimbricati, margine crennlato hinc inde plicato crispato. Crescit ad fluviam Amazonum.
|
|||||
|
216 i LlCHBBIfSS. PillMEIilA.
|
|||||
|
B. species cyphellis flavi s.
25. PAH M ELIA AURATA.
P. thallo adsoendente glauco-rutilante subscrobiculato
subtus miniato-lanuginoso, cyphellis aureis, laciniis sinuato- incisis, scutellis marginalibus obliquis, disco piano atro- purpureo, margine foliaceo aureo integerrimo obliquo. Icon. sei. cryptog. p. 24. tab. 14. fig. 1.
Lichen auratus, Smith, Engl. bot. pag. 2359. Sticta aurata Ach. Meth. lieh. p. 277. — Ejusd. Li'
chenogr. univ. p. 448. —• Ejusd. Syn. p. aS-2. Platisma crocatum, Hoffm. PI. lieh. tab. 38. fig. 1. 2. 3-
Thallus membranaceus, laxus, subinde latissimus, ad-
scendens, mox a loco insertionis difformiter laciniatus. La- ciniae s. lobi ovato-lanceolati, antice dilatati rotundati, hinC inde sublobulati, margine magis minusve profunde sinuato' repando vel inciso vel eroso , lobuHs crenulatis. Facies an- terior glabra obsolete scrobiculata , sicca in juventute glau- ca, statu adulto praecipue versus marginem roseo-rufescens (quod si piantarti manu vertis , secundum lucis reflexum va- riat) , madida laete viridis ; ut color istum rubrum , aeque ac similem lanuginis inferioris, ad sectionem sub micros- copio non conspiciendum, < non e materia tinctoria sed e superficiei indole et structura derives. Color viridis iß parte strati corticalis inferiore sectionis ope sat conspicuus {icon cit. fig. I. 1—4-)- Facies supina junior crocco-, de- mum miniato-rei lateritio-lanuginosa, medium versus in adul- tis nigricans. Stratum' interius medulläre e sporulis mini* mis intra floccos inspersis (icon: cit. tab. 14. fig. 1. 2.' 4-) aureum, quo prorumpente in pianta sterili margines thalli aureo - pulverulenti. Cyphellae s. potius soredia difformi8 nee exacte rotunda, nee (ut in specie praecedente) ore contractu distincta , potius e strato medullari mox descript" prorumpente prominentia aureaj ob lanuginis vero in iisdem defectu plerumque excavata (icon cit. fig. I. 5.), bine sensu quodam cyphellas referentia, cum genuinae nonnisi lanugine circa ipsas densius in limbum connata differuntj ex quo cyphellarum indolem et characteris, exinde sumptl «mbiguitatem judices. Scutellae juniores globosae (icon cd- fig. J. 3.), demum magnae membranaceae planae, margin»" les, hinc oblique adfixae , margine foliaceo integerrimo (e thalli inversione) aureo quoque obliquo ad latus externa* latiore (icon cit. fig. I. 1.). Discus planus, rarius senülS convexiusculus , ab initio constante!- atro - purpureus. The' |
|||||
|
Lichenes. Parmelia. 219
|
|||||
|
Evernia, Ramalina, Alectoria et Roccella, Ach. JLicke-
nogr. univ. pag.8^. lab. io. fig. 1. 2. p. 122. tab. i3. fig. 5 — 11. pag. 120. tab. i3. fig. i—4. et p. 81. tab. 7. _/<g. 8. g. Borrerae et Corniculariae ejnsd. I. e. species. Corniculariae, Usneae et Physciae, De Cand. Jl. Jr. II.
p. 32Ö. 33a el 3q5, spec. Evernia, Ramalina et Roccella, Fries pi. homon. p. 236.
237. Licbenes loriformes, Wahlenb. Fl. Suec. p. 82g. plu-
rimi, convexifolii, ejusd. 1. e. p. 824. nonnulli. Thallus caespitosus, a basi erectus, crassiuscu-
*Us, comprcssus, difformitate teres, ramoso -lacinia- tn-s, undìque concolor. Scutellae ambitu libcrae, rarius adnatae,
sParsae et subterminales, disco carneo yel rufescente Vel nigro. 27. PARMELIA ROCCELLA.
P. tballo caespitoso erecto dein pendulo, tereti compress-
ive rigide cartilagineo cinereo-glaucescente pruinoso dicho- 'orao , scutellis niarginalibus saepius adnatis ^ disco planius- cUlo riigro et cinereo -pruinoso , margine tenui integro. Parmelia Roccella, Wallr. I. e. p. 329!
Lieben Roccella et fucìformis JL. — Engl, bot« tab. 21t
et 258. Liehen phycopsis, Dicks. Crypt, fase. 2. pag. 22.
Roccella tinetoria, phycopsis et fueiformis, Ach. Diche-
nogr. wiiv. p. 43g — 440. lab. 7. fig. 8. g.. — F,jusd. Syn. p. 243. 244- Crescit per totum orbem ierrarum; in Brasilia ad sca-
Pula maritima prope Rio de Janeiro et St. Paulo passim. Adnot. Specimina locis indicatis observata ad amplio»
ein descriptionem desunt. — De identitate trium specierum *ìuas citavimus, vix dubitandum, scutellas vero ab Ach arie» ^scriptas et depietas pro veris nee cum CK Wallrothio rro tuberculis tballi habemus ; sunt quidem scutellae Roc- eUae fueiformis Ach., qualem ex India orientali ante Tonlos habemus, perfecdores scutelliforrnes, subtus omnino lf)erae, quales CI. Wallrothius indigitare videtur, et! 11 R. tinetoria Ach. thallo tereti omnino adnatae (ac1! |
|||||
|
218
|
|||||||
|
LlCHKHES. PaRMELIA.
|
|||||||
|
mae non desnnt vacillantes, utParmeliam olivaceam mo*
thallo decumbente radicante, mox erecto utrinque concolore (Cetraria saepincola A e li.), scutellis hinc omnino ad- natis gaudentem hue vel ad sectionem quintam referre possi«. 26. PARHELIA ALBO - PUNCTATA, f
P. thallo cartilagineo-membranaceo tenero adscendente
utrinque glabro supra glauco reticulatim rugoso albido-punc- tato, subtus albo, laciniis erectiusculis muitifidis apice dila- tatis, margine repando integriusculis , subtus convexiusculis, scutellis marginalibus obliquis semi - adnatis cupulaeformibus demum amphs medio perforatis, disco badio livescente, mar- gine tenuissimo. Species nulli descriptae affinis, quoad formam Lieheni
islandico proxima. Thallus, si alias sectionis species comparas, tener, membranaceus, rigidulus tamen et cartila- gineo-tenax, e laciniis undique adscendentibus apice fructi- feris eleganter caespitosus. Facies superior concaviuscula, pulchre glauca, e rugis tenuibus reticulatim prominentibus obiter scrobiculata, e strati corticalis defectu hinc inde in rugorum prominentiis albo - punctata. Facies supina con- vexiuscula, similiter reticulata, constanter alba glabra. Laciniae elongatae, erectiusculae, vario modo divisae, in mar- gine llexuoso repando-crenulato vel integriuseulo ad lentem punctis nigris simpliciter seriatis eleganter notatae, versus iìnem dilatatae rotundatae et retusae, ibique, rarius ad mar- ginem lateralem, pluribus scutellis subinde geminatis onu- stae. Scutellae minus quam in aliis hujus generis adnatae, ab initio cupulaeformes, demum ampliores^ diametro fere semipollicari, ob positionem horizontalem in laciniis verti- calibus obliquae, in dorso excipuli magis quam thallus ru"-o- sae, subtus infra thallum cavae inflatae, exinde (ut in Par- meli a perforata Ach.) demum medio porforatae et la- cero -plicatae. Discus indolis fere cereae, livescenti-rufo- fuscus et maculatus, inaequalis , subinde porosus, in aliis omnino deficiens, uti videtur, ab insectis corrosus. Margo excipuli ante discum non prominens. Crescit in Brasilia meridionali (Sellow. Herb, ßeg-
Berol). SECTIO IX. EVERNIA.
Evernia, Syst. Lieh. p. 23.
Usneae, Hoffm. FL Germ. p. i32, species inarliculatae
plurimae et ariiculalae nonnuüae. Lobariae, sect.
Platismatis ejusd. I. e. spec, nonnullae.
|
|||||||
|
LicHEJXEs. Pahmelia. 219
|
|||||
|
Eyernia, Ramalina, Alectoria et Roccella, Ach. Liche-
nogr. univ. pag.8l\. tab. io. fig. i. 2. p. 122. tab. i3. fig. 5 — 11. pag. 120. tab. i3. fig. 1 —4. el p. 81. tab. 7. fig. 8. 9. Borrerae et Corniculariae ejusd. I. e. species. Corniculariae, Usneae et Physciae, De Canti. Jl. Jr. II.
p. 328. 33a et 3g5, spec. Evernia, Ramalina et Roccella, Fries pi. homon. p. 236.
237. Lichenes loriformes, TVahlenb. Fl. Suec. p. 829. plu-
rimi, convexifolii, ejusd, 1. e. p. 824. nonnulli. Thallus cacspitosus, a basi erectus, crassiuscu-
■*tts, comprcssus, difformitate teres, ramoso-lacinia- tus, undique concolor. Scutellae ambitu liberae, rarius adnatae,
sparsae et subterminales, disco carneo vel rufescente vel nigro. 27. PARHELIA ROCCELLA.
P. thallo caespitoso erecto dein pendulo, tereti compres-
80ve rigide cartilagineo cinereo-glaucescente pruinoso dicho- 'orao , scutellis marginalibus saepins adnatis ,- disco, planius- culo riigro et cinereo - pruinoso , margine tenui integro. Patmelia Roccella, Wallr. I. e. p. 329 !
Lieben Roccella et fuciformis L,. — Engl, bot, tab. 21*
et 258.
Lichen phycopsis, Dicks. Crypt, fase. 2. pag. 22.
Roccella tinctoria, phycopsis et fueiformis, Ach. Diche-
nogr. univ. p. /\Sq — 440. lab. 7. fig. 8. 9. — Ejusd, Syn. p. 243. 244- Crescil per totum orb em terrarum; in Brasilia ad sca- fila maritima prope Fdo de Janeiro et St. Paulo passim. Adnot. Specimina locis indicatis observata act amplio-
ren» descriptionem desunt. — De identitate trium specierum Y138 citavimus, vix dubitandum, scutellas vero ab Achario ^scriptas et depictas pro veris nee cum CI. Wallrothio, Pr° tubercvüis thalli liabemus; -sunt quidem scutellae Roc CeUae fuciformis Ach., qualem es India orientali ante Ocul0s habemus, perfectiores scutelliformes, subtus omnino ll)erae, quales CI. Wallrothius indigitare videtur, et: 0 R. tinctoria Ach. thallo tereti omnino adnatae (adi |
|||||
|
220 LiCHJMES. Parhelia.
|
|||||
|
modum Urceolariae), hypothecium vero reguläre nigrum ab
A char io in icone citato bene indicatuni omnes idem habent. Hanc scutellarum differentiam ad species distinguendas no» adhibemus, cum Acharius in Roccella fucifornH sua scutellas quoque viderit adnatas. 28. p AHME LIA POLIBIO HP H A. f
P. thallo caespitoso e laciniis cartilagineo - foliaceis
dichotomis rugoso-lacunosis pallide glaucescentibus, scutel' lis sparsis, disco carneo pallescente tenuiter marginato. Usnea polymorphs, Wallr. I. c. II. p. 161. 234/ Lichen fraxineus, E. El. Saec. no. JOqi. __ Fl. Dan.
Fol. VII. tab.. 1187. — Engl. bot. tab. 1781.
Lichen farinaceus, E. Fl. Saec. n°- 1089. — Ach.
in Nov. Act. Slockli. Vol. 18. p. 25j. tab. 11. jig-
1. — Engl. bot. tab. ß3q. — Schrad. Joum. 1799. 1»
tab. 3. jig. 5.
Lichen calicaris, L. EL Suec. n°-, 1090. — Ach. I. e tab. 9. fig. 1. G—H.
Lichen fastigiatus, Pers. ap. Ust. Ann. fase. 7. p. 256-
—- Ach. I. e. p. 201. tab. 9. jig. 1. A — F. —- Engl. bot. tab. 890. Lichen squarrosus, Pers. I. e. fase. 14. pag. 35.
Lichen polymorphus et pollinarius, Ach. I. e. p. 370.
tab. 11. jig. 3. et p. 263. tab. 11. fig. 2. (Eitgl. bot, tab. 1607.) Lichen populinus, Ehrh. Crypt, n». 276.
Lobaria fraxinea, farinacea, squarrosa, calycaris , dila-
cerata et populina, Hofjm. El. Germ. p. i38 — 140. {Ejusd. PL lieh. tab. 18, fig. 12.) Ramalina complanata, polymorpha, fraxinea, fastigiatai
farinacea et pollinaria, Ach. Eich. unw. p. 599 —* 60S. — Ejusd.'Syn. p. 294 — 298. Species per integrum orbem terrarum crescere videlui'-
P. polymorpha, sphaerocarpa f; thallo cae-
spitoso e laciniis membranaceis lineari - lanceolatis laevi- gata pallide glaucescentibus., scutcllis lateralibus copio' sis mimilis, disco convexo carneo marginem demum su- perante. Thallus caespitosus, erectus et deflexus pendulus, e cen-
tro quo affixus, in lacinias divisus. Laciniae lineari-lanceoh'- '\ixe et subliueares elongatae tri-quadriunciales, membranacea«?» |
|||||
|
LiCHEWEs. Parhelia. 221
|
|||||||
|
ln juventute tenerae, utrinque laeves, dein duriores magis
rugosae ex scutellarum rei etiam papillarum quarundam (in UIuco specimine observatarum) cavitate inferiore lacunosae, glauco - pallescentes , aduhiores (siccae) lutescentes, dicho- tomae , bine inde ad marginem prolificantes. Scutellae co- P'osae, immo conferlae, in utraque thalli pagina margineque °bviae, crassiusculae,, reguläres, medio adfixae, parvae, "•ametro ad summum bilineari, juniores disco plano margine tenui, aduhiores disco convexo marginem superante, demum ^argine reflexo omnino globosae. Crescit in Brasilia meridionali (Sellow. Herb. Reg.
Berol). Ad not. Planta quidem ad primum intuitum fronde
plana scutellarumque colore et forma quae valde constantes kecideae fere aspectum praebent, distincta a domesticis, luarum scurellae plerumque sunt: juniores globosae, demum subbemisphaericae majores subfoliaceae disco concavo magis ubicante; accedit tamen nostra ad Ramalinam compla- 11 at am A e b. supra cita t am , propius ad R. fr ax in earn, var. membranaceam, Laar. in Linnaea II. p. 43. Probabile est, scutellarum frequentiam (licet sese non,
tangant) esse rationem minutiei et convexitatis, et has esse rationes coloris saturations. |
|||||||
|
29. PARMELIÀ DENTICULATA. f
P. tliallo caespitoso cartilagineo foliaceo erecto, e laci-
nJis lineari -elongatis subdichotomis utrinque olivaceis lon- §Uudirialiter rugosis et lineatis margine aspero ^ denticula- lls> scutellis sublerminalibus concavis, disco rubro et car- neo-pruinoso. Thallus caespitulum efformans e centro in lacinias divi-
?,v,s) constanter olivaceus. Laciniae erectae, plano-foliaceae, 'neares, fere unciales , vix ultra lineam latae, subinde qui- J*e«i angustiores et (siccitate, uti videtur) canaliculatae, v^nquam vero in copia speciminum teretiusculae) dicho- j°«iae, apice atteuuatae vel truncatulae et emarginatae, .0ngitudinaliter et subreticulatim rugulosae et; obiter la- cunosae , praeterea sub lente lineolis s. venis tenuissimis ^Cscurioribus nitidis vix et ne vix quidem prominentibus, °ngitudinatiter reticulatim anastomosantibus, dein apiculis sP'Tsis, ad marginem (qui exinde denticulatus apparet) fre- "l,entioribus notatae, iisque saepius adauctis asperae. Soredia u"a. Scutellae versus summitates laciniarum obviae, saepius Wires in eadem lacinia, cujus apex ad scutellarum uashi |
|||||||
|
222 LicuESEs. Parhelia.
|
|||||
|
deflectitur, eaeqne ab initio cupulares margine inflexo, de-
mum dilatatae diametro usque trilineari, margine vix ulloi ravius eodem (aeque ac thallus) denticulato. Discus constan- ter concavus , plerumque carneo - pruinosus , rarius ruber. Crescit in ramulis arborum ad ripam Jluvil Amaz.oivttTn-
Adnot. Pianta primo intuitu Ramalinae polymor-
phae Ach. similior quam praecedens, colore vero thalh discique maturi atque lineolis constantibus distinctissimis > dein apiculis s. denticuüs thalli, licet his minus constan- tibus, satis distincta. Specimina nostra ob disci duplice«1 colorem citatum sejungi non possunt, quippe qui in plurimis quidem caespitulis integris constanter carneus, in aliis juniori- bus et adultioiibus constanter ruber, in unico tarnen caespi- tulo apotheciorum juniorum , carneus et adultiorum ruber observatur. Accedit quodammodo nostrae Borrera Ce- ruchis Ach., cujus vero specimina quae e Peru via ha- bemus, thallo quamvis subinde foliaceo nee semper tere- tiusculo, molliore tarnen et laxiore intus stuppeo, stratoque corticali fragili in speciminibus planis lacunoso, propius ad Everniam prunastri accedit, nec asperitatibus et lineolis citatis notata est. 30- PAR ai ELIA CYMBALIFERA. f
P. thallo caespitoso erecto foliaceo e laciniis linearibus
utrinque laevibus glaucis margine integerrimis apice obtusius- culis, scutellis subterminalibus planis immarginatis adpressis subpeltatis , disco aurantio. Species elegantissima et distinctissima. Thallus caespi-
tulum efformans uncialis fere altitudinis, e centro in lacinias divisus, coloris glauci nitidissimi. Laciniae erectae, stric- tae, lineares, planae, exaete lineares, undique, si divisionis loca excipias, aequales latitudine et crassitie, rarius sursum latiores subconicae, dichotomae semel vel bis divisae , rarius subtrichotomae , hinc inde quasi prolificatione subito io plures lacinulas cuneiformes divisae easque subinde iteiuni eodemque modo divisas ; superficies laevis nec nisi ad len- tem punctis elongatis albicantibus notata; margó constanter integerrimus rectus, hinc laciniae si apice latiores sunt» cuneiformes ; apices laciniarum fere semper fructiferi, rarius steriles (qui vero saepius scutellarum initia ferunt) obtusi, rotundati et truncatuli vel etiam attenuati. Scutellae junio- res plerumque prope apicem, rarius ad marginem, semper quidem hac aetate in latere laciniae plano nec in apice .ipso positae, hinc cum laciniis ipsis verticales ; adultae sursum ver- sae magis minusve horizontales, ex apice laciniae fere |
|||||
|
LiCHEJJEs. Pahmei.ia. 223
|
|||||
|
Oitinino .evanescente pleraeque exacle terminales, ut apex
laciniae parum vel alias vix plicatus in excipulum planum s. peltiforme minime stipilatnm dilatari videatur, absque pro- ductione thalli ultra apothecium (ut in Us nei s solet esse); Darius et praecipue in laciniis descriptis proliferis scutellae plures in eadem lacinia marginales, eaeque subreniformes Tel etiam in latere thalli prope marginem obviae. Ubi in 'acinus normalibus apice fructiferis alia scutella infra apicem ttiarginalis observatur, locus insertionis pro initio futurae di- ^isionis habendus, hinc scutella citata non minus terminalis ^idetur. Margo excipuli ad oculum nudum nullus, ad len- Jem tenuissimus integerrimus. Discus aurantius, in prima luventute profunde concavus, sed mox antequam capitis acicu- <ae magnitiiclinem superat, planus, diametro demum bilineari (simillinius Parmeliae chrysophthalmae var. denudatae). Crescit inter Jungermannias in Brasilia meridionali.
{Selloiv. Herb. Reg. Berol.) ' m
51. PARMELIA CHRYSOPHTHALMA. t .
P. thallo caespitoso erecto tereti vel compresso-planius-
culo lineari - elongato dichotome ramoso fulvo -flavicante et albido - glaucescente, saepius fibrilloso-ciliato, scutellis spar- es , disco aurantio , margine tenui saepius ciliato. Usnea chrysophthalmae Wallr. I. e. p. 338/
Lichen schrysophthalmus et capensis, Linn. S. N. et
Suppl. pi. ja. 451. Lichen aurantiacus, Latour. Chlor. Lngd. 17.
Usnea capensis, Hoffm. Fl. lieh. I. p. 48. tab. 10.
' fig. 1. Platisma denudatum et armatura, ejasd. I. e.
, II. p. 23. lab. 3i. fig. 1. et p. 43. tab. 36. fig. 4.
liorrera chrysophthalma , pubera , capensis , villosa,
ephebea, solenaria et Cornicularia cròcea, Celiar. Liichenogr. univ. p. 5o2 Ms, 5o3. 5oi bis, 5o5 bis et 6i5. — Ejusd. Syn. p. 224. 225. 224. 223 bis. 225. 220 et 3oi. Ramalina rigida , Ach. Syn. p. 294. (Physcia attenuata,
Pers. in Act. Wetter. II. p. 18. tab. 10. fig. 7?') Borrera aurantiaca, R. Brown, Suppl. in Parry, Voy.
p. 3o5. Parmelia Sieberiana, Laut, in Linnäa, II. p. 38. tab.
'• fig- 1?
|
|||||
|
224 LiCHEKKS. Parmelia.
|
|||||
|
Ad not. Species per omnes terrae partes dispersa,
Europae boreali deest, quo magis ab bine meridiem et oc» cidentem versus observaturj eo magis teres, ut spicimin» gallica et hispanica fere intermedia sint inter plantam ame- ricanam et noslratem. HaeC posterior indigena Parmeliae parietinae, quae inter tropicos deest, affinis videtur eo fere modo quo Borrera tenella jungitur cum P. stel" lari, et B. ciliaris cum P. ulotbrice, quae nisi affi' nitas fallax est, eo forsan ducit, P. parietinam cum varus Acharii synonymis subjungendis esse forman austro borea- lem, P. chry sophtalm am nostrani ejusdem lichenis for- mam occidenti -meridionalem. P. chrysophthalma, flavicans f ; fhallo caespi'
toso erecto et diffuso tereti - compressiusculo dichotome- ramoso fìexuoso croceo - pallescente , hinc inde ciliato, scu- tellis sparsis, disco demum plano aurantiaco, margine nudo ciliatove. Lichen flavicans, Siaarlz, FL Ind. oeeid. III. p. 1908. —'
Ach. Prodr. p.^182. — Engl. bot. tab. 2113.
Pliyscia flavicans, De Cand. Fl.fr. VI. p. 189. Borrera flavicans Ach. Lichenogr. univ. p. 5o/i. -~" Ejusd. Syn. p. 225. — Suiarlz, JLic/i. Amer. p. i5-
tab. li. fig. 1.
Parmelia Acharii, Schrad. in Gölt. gel. Anz. 1821. //• p. 711.
Thalliis fructifer erectus attenuatus caespitulum (in no-
stris) semiuncialem efformans, sterilis luxurians diffusuS saepius palmaris, uterque gracilis teretiusculus varie et inae- qualiter compressus, hinc inde lacunosus , vix unquam nis* vel in prima juventute vel in ultimis ramulis exacte teres» dichotome ramosus, ad dichotomiam et ad scutellarum ba- sin saepius inflexus quasi geniculatus , bine si integrum ad- spicis, varie flexuosus. Rami priores plerumque divaricati apice adscendentes, posteriores patentes et furcati, ultin» saepius tenuissimi aggregati ciliaeformes. Superiìcies laevis' nee nisi hinc inde e ramorum initiis denticulata, in steril1' bus subinde disrupta soredifera ; color potius croceus quai* gilvus , juniorum nec adultiorum ad basin vel ad thalli de* cumbentis faciem supinam albidus et glaucescens. Scutellae in ,nostris parvae, horizontales, versus ramulorum apicei*1 vel ad divisionis locum obviae, summae rarius omnino te'* minales; plerumque e thalli apice reflexo appendiculatae (doi'yphorae Wa llr.) , subtus convexae nec plano - peltatae ut in Usneis, Discus dein planus aurantiacus ; margo thäj' lodes tenuis ; in nostris constanter sal longe ciliatus, cihlS àpice nigricantibu-s demum deciduis. ' |
|||||
|
LlOHEMES. PARHELIA.
|
|||||||||||
|
225
|
|||||||||||
|
Crescit ad corticem arhorum frequens in varus Brasi-
liae regionibns (de Mart, et Seren. Princ. Neovidens). A d n o t. Planta sterilis nostra speciminibus ex herbario
Acharii ad ovum ovo simili«; fructifera vero, licet thallo gaudeat eodem, ab icone Swartzii aliquantulum diffeit; hujiis enim scutellae longe infra ramulorum apicem laterales et verticales, nee ut nostrae, horizontales et subterminales, dein Margine nudae nee ciliatae sunt. Priorem vero differentianx öon constantem esse, e descriptione nostra patet ; cilias öein facile deeiduas esse vel omnino déessé, quod ne qui- dem pro varietate distingui potest, varietate domestica de- ^onstratur speciei nostrae, nimirum Borrera chrysoph- thalma Ach., quae mox ciliata mox nuda est (Platisma "i'matu'm et denudatum, Hoffm. I. e). |
|||||||||||
|
PAR M ELIA CINNAMÖMEA. f
P. thallo filamentoso pendulo elongato rigido ariguloso
attenuato subdichotomo nitido cinnamomeo, scutellis sparsis Parvis crassiusculis, disco plano subconcolore tenuissimè Marginato. Icon. sei. p. 26. tab. 12. fig, 2.
Thailus in binis speciminibus nostris (ad genus Alec-
'Oriam Ach. pertinens) loriformis , pendulus, elongatus,- Miliaris et ultra, attenuatus, flexuosus, cartilagineo - indu- *atus ^ angulosus t contortus et compressus , vel dicliotomus ^visionibus patehtibus, vel ramosus, ramis saepius divarica- ls oppositis sparsisvè aequo modo divisis, ultimis capilla-
rs ; superllcit's laevis, nitida, pulchre cinnamomea, saepius °':' angulos longitudinales dilutius coloratos striata apparens ; *ttbtantia interior stuppèa, dilutius colorata e sporulis, uti ^°lcnt, intra fibre's pellucidas sparsis coloratis rufo-fuscis. °c_i"tellae in prima juventute globosae magnitudine capitis ^iculae, medio umbilicatae (icon cit. fig. lì. 2. 3), adul- lo,es disciformes libérae ; apothecium discoideum, ab initio
P'aiium, ad sup'erficiem thallo dilutius coloratum carneo-fus- esCens, marginem excipuli sensim àttenuatum tandem ad-
e(juans; ejusdem stratum inferius, i. e hypothecium, ad
^cUonem facile perspicuum obscurius coloratum. (icon cit. % //. 1.) |
|||||||||||
|
Crescit ad arbornm corticem in Provincia Paraensi.
^.ora Brasil I. 15 |
|||||||||||
|
226 LiCHF.KEs. Paiimei.ia.
|
|||||
|
SECTIO X. USNEA.
Usnea, Ach. Lichenogr. urtiti, p. 127. lab. 14. fig'
4—7- — SprgL Anleit. ite Ausg. tab. 10. fig. 109.— Fries, PI. homon. p. a34. — IVahlenb. FL Siiec- p. 844. Usneae {DIU.) Hoffm. FL Germ. p. i3a. species arti-
culatae. T h a 11 u s subfruticulosus, teres, cartilagineuSj
("rectus, a basi ad apicem attenuatus. Scutellae subterminalcs, centro affixae, pel-
tatae, disco subconcolore, margine excipuli depresso tenui plerumque ciliato. 33. PARHELIA CORALIOIDES.
P. thallo caespitoso fruticuloso eonstanter tereli ochro-
leuco deinum annulatim rupto, scutellis subterminalibus pla- ni» ciliatis, disco subcarneo. Usnea coralloides, Wallr. I. e. p. 3jo!
Usnea barbata, Fries, sched. crit. n°- 270/
Lichen plicatus, hirtus, barbatus et floridus, Io. FI-
Suec. n°- 1122. 1123. 1128 et ii3o. — Engl, bot- tab. 25j. i354. 258. fig. 2. et lab. 872. Lichen Cinchonae, JYilld. bot. mag. IV. p. 11. tab. *•
jig. 3. Usnea plicata, barbata, hirta, florida et articulata»
Hoffm. FL Germ. p. i23 — i33. — PL lick, tab- 3o. jig. 1. et 2. Usnea jamaicensis, ceratina, florida, plicata, barbata»
longissima et gracilis, Ach. Ucheiiogr. univ. p' 619 — 627. — Ejusd. Syn. p. 3o4 — 307. Usnea arthrocladon et cladocarpa, Fee I, e. tab. 3. fig"
4 et 5? Species totius orbis terrarum incola.
Ad not. Varietates sequentes describimus ad omnim0
specierum quas mox citavimus, affinitatem uberius indica»' «lam. In futurum melius praetereuntur, cum non differafl1 nisi ramificatione (fibrillae nil nisi ramulorum initia I) u arbor una ejusdem speciei ab altera. |
|||||
|
LioHBWFs. Pahmbxia. 227
|
|||||
|
A. FORMAE ERECTAE.
Y, coralloides, laevis f; thallo caespitoso erecto
gracilente attenuato laevissimo ochroleuco, parce ramoso furcatove, scutellis subterminalibus appendiculatis, disco Carneo , margine nudiusculo. Forma normalis, apud nos rarissima. Thallus caespito-
*us, bi- triuncialis, pulchre ocbroleucus, ad basin nigricans, Gxinde sursum parum incrassatus, a medio ad apicem sen- sim attenuatus, vel strictus densus ramis contractis sursum Conniventibus simplicibus, vel etiam curvatus diffusus rami» divaricatis recurvis apice ramulosis, in pianta sterili den- sioribus longioribus ad partem supremam sòrediferis. Scu- tellae infra apicem thalli recurvatum terminales appendicu- 'atae apparent, eaeque peltatae i. e. planae horizontales, diametro trilineari, disco carneo (hinc inde' eroso), margine vel omnino nudo vel ad rainos diffusos incurvos ciliis binis ternisve radiato. Crescit in Brasilia meridionali (Selloiv. Herb. Reg.
Berol.). P. coralloides, jamaicensis; thallo caespitoso erec-
tiusculo scabrido dichotomo pallido, ramis subdivaricatis, Scutellis subterminalibus subtus laevibus appendiculatis, disco subconcolore, margine nudo. Usnea jamaicensis, Ach. Lichenogr. univ. p. 619. —
Ejusd. Sy~n. p. 3o3.' Fruticulus bipollicaris. Thallus crassiusculus dichoto-
tous, ramis attenuatis, prioribus patentibus , ultimis subdi- varicatis. Crescit in Brasilia (Freireiss.).
V. coralloides, aspera f; thallo caespitoso erec-
«Usculo aspero - tuberculoso ramuloso passim fibrilloso , °chroleuco et cinerascente , scutellis subterminalibus appen- ^iculaüs, disco carneo albescente, margine radiatim ciliato. Thallus in nostris caespitulos effoi'mans biunciales, cras-
siusculus, adultüs hinc inde articulatim (strato corticali qui- Jjfm integro nee disrupto) constrictus, saepius flexuosus, "«ute et nitide ochroleucus, alias obscurior viridi- cineras- er,s, magis minusve, saepius inde a basi (quae minime h,gricat) ramulosus, prominentiis densis obsitus ad oculum bene conspicuis vel hemisphaericis vel parum elon- iiflls globoso - capitatis constanter ochroleucis , hinc mos: •Jallo concoloribus mox eodem dilutius coloratis, alias etiam lsruptis e substantia interiore prorompente albido - pulve- 15*
|
|||||
|
228 LicHEifiss. Pabmei>ia.
rulcntis s. sorediferis. Rami patentes et divaricati, simpli-
ces et ramulosi, sterilium sensim attenuati, ultimi tenuissimi et fibrillaeforraes, fere paniculati. Scutellae majusculae sub- termiuales, diametri ad summum semiuncialis, ex apice ihalli reflexo appendiculati, appendiculo saepius iterun* fructifero reflexoque. Discus in thallo ocbroleuco carneo- pallescens, in thallo viridi-cinerascente albidus et livescens» margo excipuli cilialus, ciliis magis minusve crebris et elongatis. Crescit ad Minas Adamantium Brasiliae, {de Mart.'))
in Brasilia meridionali {Sellow ; Herb. Reg. Berol.). Adnot. Forma cum praecedente vario modo confluens,
in Brasilia frequentissima videtur nec Europae omninO deest; nusquam vero, quod sciam, exacte descripta est, cum Usnea florida, Ach. *. fìbrillis crebris ab eadeni recedat. U. corra Moides, rubiginea; thallo caespitoso
erectiusculo aspero-tuberculoso ramuloso passim fìbrilloso pallidi-rubente, scutellis subtèrminalibus appendiculatis, disco carneo cinerascente, margine radiatim ciliato. Usnea florida, var. rubiginea, TVLichaux, Fl. Bort
Amer. II. p. 332. — Ach. L.ichenogr. univ. p- 621. — Ejusd. Syn. p. 3o5-p / Specimina varietàti praecedenti omnibus noti?, si coloreni
excipias, simillima ob synonymon citatum distinguimus. Thal- lus , Michauxio rubigineo - rubens, noster siccus nonnisJ parum rubescit, madefactus vero et parum maceratus intra aliquot dies totus cum apotheciis discoque cinnabarinu* evadit, quodjn praecedentis varietatis speciminibus, quantum' vis macerentur, minime obvenit (,cfr. supra adnot. ad P> cori ac e am var. rufam). Crescit in Brasilia.
U. coralioides, strigosa f; thallo caespitoso erecW
sordide viridi - pallescente dense fìbrilloso - strigoso, scutelli* subtèrminalibus aeque strigosis, disco albicante. Usnea florida, var. strigosa Ach. Meth. lieh. p. 3iö"
tab. b. fig. 3. —■ Ejusd. hichenogr. univ. p. bli. -^ Ejusd. Syn. p. 3o4- Caespituli pollicares et bipollicares erecti, a basi ad
apicem fibrilli» variae longitudini» demum ramulosis (a raniu' lis ipsis minime diversis) densissime obtecti ; sterile' Usneae hirtae proximae, fertiles ramis divaricatis sursuP1 congestis, fere omnibus fructifeiis ; scutellae hinc saepi*15 |
||||
|
LicHKNBs. Parhelia. 229
|
|||||||
|
plures in thalli apice aggregatae, tnagnae usque ad pollica-
rern latitudinem, laxe plicatae, in dorso et ad roarginem »eque ac thallus fibrilloso-strigosae, appendiculo intra fibril- 'arum copiam saepius inconspicuo vel diiiciente, disco con- Caviusculo albido cinerascente. Crescit in Brasilia; — in Peruvia et Chili (Hänke.)
Ad not. Recedit pianta Acharii margine scutellarum
dentato - ciliato et disco earneo. |
|||||||
|
B. FORMAB PROTENSAE.
P. coralloides, barbata; thallo protenso gla-
briusculo crassiusculo sensim attenuato ochroleuco cineras- cente fibrilloso, ramis subdivergentibus apice capillaceis. Usnea barbata «. Ach. LÄchenogr. univ. p. 624. -—
Ejusd. Syn. p. 36o. — Fries Itch. exs. 119. Specimina nostra sterilia, adulta, vix spithamea. Thal-
lus crassus hinc inde annulatim constrictus, rarius interrup- tus, a basi ramosus, ad oculum nudum fere glaber, ad lentem granulis densissimis fere crystallinis obtectus, fibrillis renio- tis variae longitudinis saepius ramulosis, aeque granulosis. Rami divaricati et divergentes, similiter ramulosi, attenuati, toltimi cum fibrillis ipsis identici. Crescit ad Iruncos in sylvis Brasiliae aboriginibus (ßer.
Princ. Neovid.) ; — in Peruvia (Hänke.). P. coralloides, arti culata; thallo ramulqso pen-
duto glabro gracili laxissimo pallide cinerascente demüm arti- colato dichototne ramoso, scutellis sublateralibus parvis Concavis margine radiatim ciliatis. Forma domesticae non absimilis, defectu fibrillarum ,
thalli laxitate , mollitie, exinde strati corticalis praematura fuptione ab affinibus satis distincta. Rami teretes elongati, J>&rce dichotomi, ultimi capillacei. Scùtellae verae in unico sPecimine nostro duae minutae, quarum una omnino lateralis, altera in ramulo brevissimo laterali horizontal! ad apieem ^eflexo subterminalis appendiculata,, disco concavo albido, ^argine sparsim ciliato; scutellae aliae abortivae, (phymata, Cephalodia), aeque parvae, convexae, tuberculosae, nigri- cantes, in ramulis hinc genuflexis laterales. Crescit Jrnctifera in Brasilia meridionali, var. glabrae
ln}ermixla (Sellow. Herb. Reg. Berol.) ; ad arbores in syl- "'* Brasiliae primaevis, var. dasopogae inter mixta (de Marl,), |
|||||||
|
230 LicHBKB». Parmklia-
|
||||||
|
P. coralloides, dasopoga; thallo pendulo filiformi
sordide luteo - virescente demum scabro, ramìs elongatis subsimplicibus , fibrillis brevibus paientissimis concoioribus. Usnea barbata ß. dasopoga ; Ach. Lieh. univ. p. 624« —'
Ejusd. Syn. p. 3o6. Thallus gracilis pendulus, rigidulus tamen nec flaccidus,
sordide luteo - virens, a basi ad apicem ejusdem fere crassi- tiei, junior dum spithamaeam habet longitudinem , ad ocu- lum nudum laevis, fibrillis sat densis fere distichis tri-ad quadrilinearibus, demum bipedalem attingens longitudineai scaber fibrillis crebrioribus hinc inde elongatis ramulosi* oblectus. Rami simpiiciusculi et furcati. Crescit in Brasilia ad arborei sylvarum primaevarum
{de Mart. —. Ser. Princ. Neovidensis.) Adnot. Varietas inter formas protensas varietati stri-
gosae inter erecìas analoga, sequenti proxima. Specimen majus adultum quod habemus, a loco notali descissum in ra- mulo pendet, quem casu conplexum est. Eidem specimini ramuli nonnulli praecedentis varietatis intime implexi sunt. P. coralloides, longissima; thallo pendulo fili-
formi tenero pulveraceo albido simpliciusculo, fibrillis elongatis simplicibus dein tortuosis. Usnea longissima, Ach, lieh. univ. p. 626. —« Ejusd.
Syn. p. 207. » Specimina quidem nostra tantum bipollicaria, exacte vero
cum indigenis conveniunt, quales CI. de Flo tow in collec- tionibus a Reichenbachio et Schubertio divulgatis de- posuit. Thallus (junior) praecedente varietate cui proximus» multo gracilior et laxior, ubi integer, fere glaber albido-pal- lescens, plerumque vero e strato corticali (forsan ob incremen- tum tortuosum) disrupto albido-pulverulentus, simplex ve« parce dichotomus ramulosusque. Fibrillae minus densae quam in praecedente varietate, parum flexuoso-tortuosae» plerumque integrae nec nisi ad basin cum thallo albido -pul- verulentae; caeterum, ubi ipsae cum thallo illaesae sunt» thallo omnino concolores nec nisi, ubi thalli stratum corti' cale diffractum pulverulentum est, discolores. In specimi' nibus adultioribus, qualia in Bavaria legimus, fibrillae obsctf' rius coloratae magis tortuosae in thallo omnino pulverulento magis ab eodem discrepant. |
||||||
|
Crescit in Brasilia.
|
||||||
|
LlCHKSES. CoiXEMA. 231
|
|||||
|
XIX. GOLLEMA.
Syst. Lieh. p. ao, —• Icon. sei. cryptog. bras. p. 27.
tab. 9. fig. 3. Collematis, Hill. Hoffm. Fl. Germ. Schreb. Gen. plant.
Ltichenogr. nniv. et Syn. De Cand. Fl. Franc. Fee, spec, plurimae. ■ Lichenis, LJnn. Achar. Prodr. Bernhardi in Schrad.
Jonrn. PVahlenb. spec. Parmeliae, Ach. Meth. lieh. Meyer et Wallr. spec.
Collema et Leptogium, Fries, pi. horn.
Lemniscium, JVallr.
Geissodiae, Venien. »pec.
Apothecium Junius subglobosum, demum dis-
Coidcum, excipulo thallode scutelliformi sensim dila- tato hypotheciocpue duplici receptum, alterutro mar- ginatum. Thalius corneo-gelatinosus.
Ad not. Genus naturale thallo gelatinoso hucusque
«istinctum novo charactere a partihus fructificationis de- sumto, mirnirum hypothecio duplici (quo convenit cum C1 a- donia, suramo Lecidinarum genere) stabilivimus , quo- rum inferius in pluribus speciebus praecipue sectionis Lep- togii membranaeeum albidum sectionis ope jam oculo nudo eonspiciendum, in aliis ob colorem fuscum cum strato apo- 'becii superiore convenientem difbcilius detegendum est. icjr. icon sei. I. e). Scutellae praeterea adultae non sem- per Parmeliae ad modum margine gaudent thallode, sae- Pius vero Lecideae ad speciem proprio ex hypothecio inferiore , vel communi ex utraque subtaistia hypothecii ex- c'pulique thallodis confluente, quod ex colore marginis prae- Clpu-e in Mallotiis albicante facile cognoscilur. Hae eae- *eiu scutellae excipulo praeterea singulari, podetii ad loi- **iam magis minusve elevato elongatoque insident, quo ite- l'iun generis cum Cladonia analogia probatur. Collema insuper thai li indole singulari, non tantum,
"t dicunt, subtantia, sed etiam structura a caeteris licbe- hlbus distinctum, Algis potius aquaticis (imprimis No sto- c "in is A g. Lemameae A g.) omnino conveniens, Totus '"»itum tballus (non tantum Coll. pulposi, sed vix non °ianium specierum statu vegeto ante senectutem) muco scu |
|||||
|
232 LlCH^KS«. GOLI/EMA,
|
|||||
|
gelatina hyalina (etiam ad maximum augmentum similari)
intra stratum corticale viride repletur, cui innatae sunt fibra e pellucidae articulatae seu sporulas globosas foventes, aliae (demum?) moniliformes, quales icone citato repraesentavi- mus, ubi (fig. 11. 4. 5. et 6.) ad sectionis latus ' sinistrui« particulae limitem ob substantiam gelatinosam disseccarti umbra distinctum nee ullam fibram solutam prominentem (uti solent fibrae aliorum lichenum liberae contextae nee substantiae peculiari immersae) conspicis. OmninO hac structura conveniunt Coilemata cum genere No st oc, neque dubito, hujus species plurima» nil esse nisi Col' le mat a sterilia humiditate nimia turgentia , eadem rations qua in aliis lichenibus rigidioribus epidermis disrum- pitur et substantia interior aeque luxurians sorediorum forma prorumpit, totizs denique Lichen in Leprariam (Conio- myceten spurium) transmutatur. Sic quoque metamorpho- sis a pluribus observata Nostocis in CoUema facillime explicatur. Ex his satis patent errores Auctorum recentiorum qui
genus Collema repudiarunt. Sic alias sagacissimus Wah- lenbergius (Flor. Snec. p. 840.) ad Lichenem tremel- loidem suum observans : „constituitur solis cellulis aqua ,,distentis, nullam gelatinam tnulto minus gluten continenti- „bus", exinde generis Collematis somen chymicae Consti- tution! contrarium habens, eo deceptus fuit, quod strata bina corticalia in his Mallotiis hexagono-cellulosa, facillime secendentia (cfr. Hoffmann, Plant. Lieh. Vol. //. p. 41.) pro integra pianta habuit stratumque medulläre, hie quidem te- nuissimum, non vero deficiens praetervidit. Neque genus in plura dividere consultum videtur. Sen^
tentiae Wallrothii nostri accedere non possumus, qü* species strato corticali celluioso distinctas ad Parmeliartt reducit vel in proprium genus (Lemniscium /. e. /. p- 346. //. p. 215.) redigit, caeterasque nomine lichenum ho- moeomerum removet; eadem enim differentia e celluli* strati corticalis magis minusve conspicuis vel omnino defi- cientibus in aliis qnoque lichenum foliaceorum geneiibu* occuriit, (cfr. icon. sei. -crypt, tab. variae), speciesque si" dictae homoeomeres (aeque ac Nostoc) epidermide noi* carent tenui quidem , sed a strato lichenum corticali essen' tialiter non diversa, eoque etiam colore viridi (qui vero ad snperficiera non expallet) conveniente. — Divisio generis i" bina citata Friesii secundum marginem scutellarum pro' prium vel tantum thallodem essentialis quidem, sed curi* excipulum in speciebus foliaceis nunquam piane desit ut ifl Lecideis, nec.non saepius margo uterque adsit in sub.< stantiam similarem confluens, hi limites non satis distinct* |
|||||
|
LlCHKNES. COLMSMA. 233
|
|||||
|
et constantes videntur, atque multo difficilius quam inter
Lecanoram et Lecideam, saepius nonisi microscopi! ope, defìniuntur; ncque haec fructus differentia alii ab Auc- tore in auxilium vocatae, a thallo nimirum tenuifoiio et Crassifolio, semper respondet, exinde si tribus ad fructus tantum differentia» distinguuntur, formae maxime affines inter Lecidinas et Par melina s distribuendae essent. — Mi e are am Fries ad Lecideam reducere non dubitamus; similis thallus e granulis gelatinosis quoque obvenit in Vev- *ucariis quibusdam. Ephebes Fr. fructus non vidimus. SECTIO I. ENCHYLIÜM.
Collema Enchylium, Acliar. Lichenogr. univ. p. 629. —
Coll. Scytinii et Polychidii, ejusd, I, e. p. 642 et 658. spec. Collema, Fries pi. horn. p. 255.
Thallus gelatinosus, coriaceo - membranaceus
et subcrustaccus, crassus, lobatus, atro-virens. Scutellae sessiles, margine tantum thallode,
tarius duplici cinctae. 1. COLLEMA OBLIQUE r PELT A TUM. f
C. thallo gelatinoso subcoriaceo-membranaceo crassius-
Culo prasino impresso - punctulato, subtus subtomentoso nigrescente, submonophyllo. gregario, e lobis oblongis sub- palmatim laciniato -lobatis , scutellis majusculis sparsis obli- lue adfixis, disco plano badio , margine thallode crasso. Icon sei. cryptqg. bras, p. 27. tab. 9. fig. 2.
Thallus crassus, tenax, junior turgidus ex apotheciis laten-
tibus corrugatus ; {icon. cit. fig. II. a.), adultior planus subcoriaceus, humectus prasinus, exsiccaius in plumbeum ver- gens, submonophyllus, plano-expansus, ad supeiliciem impres- so-punctulatus, sub lente scrobiculatus, infra ni«rescenti-radi- ,Culosus, cortici transversim insidens arctiusque adhaerens ^arie formatus plerumque elongatus in cortice transversalis longitudine fere poliicari, antice dilatatus subinde palma-ü' "TO incisus, laciniis paucis a se invicem remotis depres- s»s- Structura generis (icon. cit. IT. 4. 5, 0. ) Scutellae. sparsae et marginales, juniores immersae, (icon, citAJf y) ad finem plicae tenuissimae thalli oriundae (icon. ' cit. *■*• 2.), ubi dein oblique adfixae apparent, demjim dilata- le majusculae, diametro uni-ad bilineari; discus \&c\q. |
|||||
|
234 LlCHEKES. COIXEMA.
coloratas, badius, margo crassus demum tumidulus fere
crenulatus, dorsum corrugatum. Ilypotliecium infevius fus- cum, latens , nee ad marginem prominens, sub lente com- posita cellulosum, cellulis elongatis quasi e floceis thalli contextis (icon. cit. II. 3. 4. 5. — cfr. obserr. p. 5q.). Thecae minimae , ovatae, si'mplices, quaternae senaere sim- pliciter seriatae (icon cit. II. 4.). Margo et dorsum exci- puli, saepius flocculis demum pulvinatis, sub lente monili- formibus, tegitur. (icon cit. II. 4.) SECTIO II. LATH AGRI UM.
Collema Lathagrium, Ach. Lichen, nniv. p. 6l6. —
Coll. Enchylii, ejusd. I. e. spec, nonnullae. Leptogii, Fries pi. homon. p. 2Ò5 (an et Collemati»
ejusd'?) spec. Parmeliae Wallr. spec, nonnullae.
Thallus gelatinoso-foliaceus, atro-rirens.
Scutellae Tel margine tantum thallode vet
duplici cinctae. e OL LEM A IT I G B. ES; CE US. f
C. thallo gelatinoso-foliaceo laxiusculo roturtdato-lobato
atrovirente superfìcie saepius gi-anulata, margine integerrimo, scutellis sparsis adpressis, disco rufo•- fusco , margine tenui demura duplici. Lichen crispatus , Scop. FI. Cam. n°- 1410.
Lichen nigrescens, Iluds. FL. An gl. p, 45o. — Linn.
Sappi, pi- p- 45i. — Ehrh. Beytr. II. p. 246. —r Ejusd. Pi. crypt. Dec. 10. n°- 1)8. — Renili, in Schrad* Jonrn. 170,9. 1. p. 16. -— IVahlenb. FL Lapp. p.. 444. — Ejusd. Fl. Suec. p. 838. Lichen vespertilio, Light/. Fl. Scot. p.. 84. — Flor-
Dan. tab. nz5. fig. 2. Licite» ketuca, Weber Spieil. FI. Goti. p. 253.
Lichen rupestris, Swartz., Meth. muse, illustr. p. 37>
et in Nov'. Act. Ups. Fot. 4. p. 249.. Lichen flaccidus, Ach. in Nov. Act. Slockli. Vol. 16-
|>, 14. lab. 1. fig. 4. — Engl. Bot. tab. iG53. Lje&es furvus, Ach. I. e. Vol. 22. p. 164. tab. 3. fig- (>•
È
|
||||
|
LlCHElSES. CoLIiEMA. 235
Lichen papyraceus, Wulf. ap. Jacqa. Coll. III. p. i34»
tab. io. fig. 3. Lichen granosus, ejusd. I. e. tab. io. fig. 2.
Collema vespertilio et granulosum, Hoffm. Fl. Germ.
p. 98. (PL Lieh. tab. 3j: fig. 2. 3.) et 99.
Lichen granulosus. Beruh. I. e. p. i4- tab. 2. fig. 14. Collema1 nigrescens, flaccidum «., furvum et elveloi-
deum, .Ach. Lichenogr. univ. 646. 647. 65o et 641. — Ejusd. Syn. p. 32v. 322. 323 et 3iß. Specimina nostra proxime ad Collema flaccidum
Ach. spectantia. Tliallus late expansus bi-tripollicaris, vel *aevis subpellucidus olivaceo-nigricans, vel pulvere f uligi- noso leniter adspersus, intensius nigrescens, in chalybaeum sübinde vergens, e pluribus lobis connatis subimbricatia ftiagis minusve orbiculatim dispositis, antice iterum lobalia sul)inde incisis , mai'gine integerrimo. Scutellae sparsae ad-, pressae, centro adfixae , nee elevato -podicellatae , demum *Oajusculae, disco piano demum convexiusculo punctulato-ru- §0so, rufescente et atro - virente, margine semper tenui, ir» ^ajoribus plerumque duplici, altero propria, altera thallode.. Crescit in Brasilia ad terrain in muscis.
SECTIO. III. LEPTOGIÜM.
Collema Leptogium, Ach. Lichenogr. univ. p. 654- —«■
Coli. Seytinii et Polychidii, ejusd. I. e. spec« Leptogü Fr. pi. homon. p, z55. spec, plurimae.
Lemniscium Wallr. I. e. I. p. ai5,, — Parmeliae»
ejusd. spec. Thallus gelatinoso - membranaeeus, subdiapba-»
^Us, ploruraqae caesió- glaucescens (strato corticali «exagono - celluioso). Scutellae subpodicellatae3 demura margine
tantum proprio cinctae. 3. COLLEMA KITÜIiAKE.
»
C. thallo gelatinoso - membranaceo subcartilagìneo sui»,
ttlaphano olivaceo -glaucescente, lobis oblongis undulatoi ^■'spatis, scutellis snbmarginalibus elevatis planis fuscis, argine proprio pallescente. |
|||||
|
•
|
|||||
|
236 LlCHKSKS. COLI.EMA, '
|
||||||
|
Lichen vivularis, Ach. in Nov. Act. Stockh. Vol, 22.
p. i63. tab. 3. fig. 5. — Wahlenb. Fl. Lapp. p. ^3. Lichen hydrocharus, Wahlenb, in Nov. Act. Slochh-
Vol. 27. (1806) p. 145. tab. 4. fig. 5. — Ejusd. Flor. Suec. p, 836. Lichen tremelloides, Engl. Bot. Fol. 18. tab. 1981-
Collema flaccidura ß. rivulare, Ach. Lachen, univ. p. biß'
Collema rivulare, Ach. Syn. p. 326. — Hunt h, Syn.
p. 38. Collema hydrocharum, Ach. Lichenogr. univ. p. 643. —*
Ejusd. Syn. p. 319, Thallus in nostris ad formarli normalem (C. rivulare
Ach.) spectantibus humidus fere prasinus, siccus junior glaucescens, adultus magis minusve olivaceus, lobis integer- rimis eleganter undulatis n't crenati videantur. Scutellae parrae versus thalli marginem sparsae, in excipuio thallode podetii ad speciem elevato subtus cavo sessiles, ambita tarnen liberae nee (ut in specie sequente) fere adnatae* disco plano fusco, margine proprio pallescente, ex hypo- thecio inferiore formato. Crescit in Brasilia supra muscos ; — in ripa Orinoci
prone Guaporosso {Humb. et Bonpl.) 4. COLLEMA TREMELLOIDBS. f
C. thallo gelatinoso-membranaceo tenerrimo subdiaphan»
caesio - glaucescente lobato polymorpho saepius reticulato- rugoso vel lacero - laciniato, margine hinc eroso fimbriato- toque, scutellis sparsis elevatis subadnatis demum majusculi* planis, disco rubro, margine pallescente. Lemniscium tremelloides, Wallr. I. e. //. p. 2i5.'
Tremella lichenoides, Linn. S. N. et FI. Suec.
Lichen tremelloides, Fior. Ansi. p. 537I — Weiss>
Cryl, Gólt. p. 5<z. — Lightf. Licit. Scot. p. 842. —'
Linn. Sappi, pi, p. 450. — Bernh. in SchraJ. Jourrt-
f. d. Bot. 1799. " P' "9- — Wahlenb. FI. Suec»
p,83q. — (nee Engl. Bot. tab. 1981.)
Lichen lacerus, Swartt. in Nov. Act. Ups. Vol. 4- —
Engl. Bot. lab. 198a. — Wählenb. Fl. Lapp, p- 444. — Ejusd. Fl. Suea. p. 839. |
||||||
|
' .
|
||||||
|
LlCHEUKS. COLLKMA. 237
Lichen tenuisBimus, Dicks. PL crypt* I. p. 12. tab. 11.
fig. 8. — Engl. Bot. tab. 1427. Lichen Tremella, Roth. Tent. Fl. Germ. p. 5o3. —
Bernh. in Schrad. Journ. I. e. tab. 2. fig. 2. Lichen lichenoides, Wulf, apud. Jacqu. Coll. III. p.
i36. tab. 11. fig. 1. Lichen subtilis, Schrad. Spicil. Fl. Germ. p. 95. —ì
Engl. Bot. tab. 1008. — Bernh. in Schrad. Journ. 1. e. p. 5. tab. 2. fig. 6. Collema pulvinatum, ciliatum, fimbriatum , subtile et
byssinum, Hoffm. Fl. Germ. p. 104. io5. C. plica- tum, ejnsd. PL lieh. tab. 35. fig. 2. Collertia tremelloides , lacerum, cheileitm S. byssaceum»
subtile et tenüissimum, Ach. Lichenogr. univ. p. 655. 657. 631 et' 659 bis. f- Ejüsd. Syn. p. 32Ó. 827. 310 et 328 bis. Lichen byssinus , Wahlenb. Lapp. p. 442.
Collema minutissinum et byssinum, F Ike. D. Lieh.
"°. 99. et 100. Collema subtile, tenuissimum et byssinum , SomtnerJ.
Suppl. FL Lapp. p. 117 et 118. Specimen nostrum imperfectum sterile, thallo ad nor-
•ttam Coll. laceri Ach. lacero eroso glauco - virescente. Crescit in Europa • .— ad Cap. bonae spei (Thunb.) / —•
ln alpibus Jamaicae (Sioartz); — in Ins. Cuba (Herb, ttiinzei). — ad Surinam (Herb. Reichenbach.); ■— ih Nova *Iollandia (R. Br.); — in Brasilia. C. tremelloides, azüreuni; thallo gelatinoso-mem-
branaceo tenerrimo laevi subdiaphano coerulescente, lobis rotundatis undulatis integerrimis, scutellis sparsis eleyatis, "'sco rubro, margine pallescente; Lichen azureus, Swarti. FL Ind. oeeid. HI. p>
i8y5. Collema azureum, Ach. Lieh. univ. p, 654- — Sivartzf
Lieh. Amer. tab. i5. — Ach. Syn. p, 325. — Raddì in Atti della Soc. ital. delle scienze. Voi. XVIII. p* 36. tab. 4. fig. 1. — Fee, Essai, p. 3u. tab, 2/ fig. i3i. |
||||
|
238 IiICHHNES. CoiXEMA.
|
||||||
|
Thallus membranaceo-foliaceus gelatinosus , vix pell""
cidus, siccus laxus, humidus subhyalinus, eleganter caesio- coerulescens, oi'biculatim expansus, 2 - 3 -pollicaris, lobatus, superficie laevi, ad lentem punctulata. Lobi lati crispato- undulati integerrimi. Scutellae sparsae, sistentes apotheciun1 rubrum in excipulo thallode elevato infra cavo quasi podetio sessile, margine proprio albido - pallescente ex hypothec»" inferiore prominente, quae structura cum ilia Collematis tremelloidis domestici omnino convenit. Crescit in Brasilia (Freireiss el Sellout. Herb. Reg. Be-
rol.) i ibidem in muscis super arboram truncos el ad sax& prope Mandioccam et Morrò do F rade (Raddi) ; — in mow tibus altissimis, locis umbrosis Jamaicae (Sivartz); •— St jugis. Andium el ad radices montis Sanctae Poloniae, juxt& Caxamarcam, alt. 1480. hex. regni peruviani (Humb. et Bonpl.) ; — supra ramos Cinchonae Condaminae Humb. et lancifoliae Mutis {Fee.) Ad not. Color coerulescens (et superficies punctulata)
in speciminibus quoque Collematis tremelloidis do- mesticis imprimis suecicis observatur magis minusve inten* sus, ut plantain Swartzii hac unica nota distinctam pr<J specie peculiari habere non possimus. |
||||||
|
5. COLLEMA B ULLA T USI»
C thallo gelatinoso-membranaceo tenemmo subdia*
phano plumbeo subrugoso grannlatoque, lobis irregularibu* rotundatis sinuato^lacunaris subcrenatis, scutellis sparsis * thallo valde elevati« convexiusculis rufis, margine pallido. Lichen vesiculosus s. bullatus, Swartz, Fl. Ind. occid*
III, p. 1898 et 1987. Collema bullatum, Ach. Fìchénogr. iiniv. p. 655. "**•
Ejusd. Syn. p. 3a5. 4f Swartz, Lieh. Amer. tab. 2%' Crescit tri summis montibus Jamaicae} muscis terrestri'
bus implexum et commixtum. C. bullatum? digitatum;f thallo gelatinoso-menv
branaceo tenero subdiaphano prasino ruguloso submonophyl'" crenato lobato, scutellis crassis aggregatis in podetiorunJ tavorum apice totis ädnatis concavis immarginatis rufis. Collema bullatum, Piaddi in Atti della Soc, //**''
Fol XVIIL p. 36. lab. 4. fig. 2. |
||||||
|
LlCIIECES. CoiXEMA.
|
||||||||
|
239
|
||||||||
|
Planta varus notis a Coll. bullato Sw. distincta,
an species propria, in locis natalibus eruendum. Thallus 'axus, tenuis (ncc tenerrimus), laete viridis partim nigricans (nee plumbeus), totus dense et tenuissime plicato-rugulo- sus (nee granulatus), rugis sub aqua persistentibus ad po- detia plicas longitudinales sistentibus, ambitu (in nostris *ere ac in Cladoniis plurimis dificiente, secundum iconem Citatam • rotundato - lobato crispato subcrenulato. Podetia cylindrica (hec ventricosa), cava, confertissima, chirothecae ad faciem disritatim inter se cohaerentia, 3 — 6 lin. (nee i-3 'in.) longa. Apothecia juniora in podetiis ante apothecia effor- Hiatis crassiusculis punctiformia, adulta e lamina discoidea Crassissima in summitate podetii impressa tota adnata (nee üt in pluribus affinibus ambitu libera), concava (nee con- ^exiuscula), immarginata, nisi podetium in ambitu turgidum 'aininam apothecii (praecipue in exsiccatis) unguis ad mo- duin impressam superans pro margine habeas^ demum dila- gata, ad diametrum trilinearem , integram podetii summita- 'eoi tegentia, hinc utrinque reflexa, illinc ad conversionem Contrariam concava utrinque elevata, pilei gallici formara aemulantia. Crescit in Brasilia {cum Coll. azureo Ach> commixtum,
üaddi.) C. bullatum? sertatum; f thallo gelatinoso-
"lembranaceo tenerrimo subdiaphano prasino ruguloso sub* 'Honophyllo , subdenticulato, scutellis crassis in podetiorum Cavorum apice totis adnatis, convexis rufìs, margine pie« rnmque thallode frondoso-crenulato crispato. Plantula praecedenti varietati omnibus notis simillima»
^isi quod omnibus partibus multo minor sit. Thallus hinc tenuissimus sublacerus (quantum ex speeiminibus laesis judi» care licet) margine denliculato - crenulato. Scutellae dein fWaeque (non omnes) convexae quidem et demum fere ^diisphaericae proprioque margine destitutae, sed margin« ^allode libero s. pptius serto e foliolis tenuissimis imbri» c*tis crispato - crenulatis composito cinctae sunt. |
||||||||
|
Crescit in Brasilia in muscisk
|
||||||||
|
LiCHBNus. Lecidikak.
|
|||||||
|
240
|
|||||||
|
TRIBUS QUARTA.
ti E C I D I N A E, (lECIDINAKj PYXINEAEj MlCARÈA ET GYALECTA,' FRIES, PI"
HOMOS'. ---- LECANOREARUM ^ SQU AMMARI E ARUM ET SPHAKRO-
PHOREARUM FÉE GENERA. UMB1LICAR1EAE ET CENONOMÌ'
CEAE FÉE. — HYMESOCAIiPOEUJI B. MEYER GENERA;----!
1DI0THALAM0RUM HOMOGE1VEORUW ACH; SYN. GENERA. CEPHA-
L01DEI EJUSD. L. C. — LICHENF.S D1SC0IDEI ET CAPI- TATI, MART. FL. ERLANG.) Àpothecium patellaeforme et subhemisphaB'
ricunij discigex'um, liberum. Th alius yarhiSé
Àdnot. Tribus a Cel. Friesio acutissime distincta,
eundem (si Cla do ni a e peritliecium duplex excipias) in diversis generibus apotheeiorum evolutionis gradum cum varia thalli formatione conjungit, dum priorum tribuum genera apotheciis in eodem tliallo varus distincta sunti Àpothecium nimirum Lecidinarum liberum in lichenibus perfectissimum, hinc etiam in plurimis colore laeto et dilu- tiore Parmelinis perfectioribus communi insigne, ab Usta- liae apothecio forma rotundata , ab ilio P at m eli n ar uif- nonnisi defectu marginis excipiilive thallodis differt. Affi- nitates has in conspectu systematis nostri indicavimus , ubi genera priorum tribuum in seriem verticalem, Lecidina- rum vero in seriem horizontalem ordinavimus. Siquiderrt vero in varus corporibüs organicis organa singula vario saepius perfectionis gradu copulentur, status tameh peifec- tus unius organi alterius similem in eodem corpore magi9 minusve promovere solet. Sic in Lecidinis thallus appa- ret rarius frondosus Parmelinis solennis, in summis verO generibus in f ormasi perfectiorem, fruticulosam abit ' Lecidinis fere pròpriam. Differentia inde generum Le- cidinarum praecipue e thallo sumenda, quae vero alterai» é fructus adfixione formaque inducit, licet cum Ceb Meyero partes thalli fructiferas in Cladonia et' Ste- reocaulo pedunculum s. stroma appellare non conveniat; Series generum, Lecidea, Umbilicaria, Ste-
reocaulon, Cladonia formas sensim perfectiores per- hibet; Cladonia hypothecio duplici thalloque frondoso formam foliaceam cum fruticulosa conjungente inter lichen«* genus perfectissimum. |
|||||||
|
Lichene». Lecidea. 241
|
|||||
|
XX. LECIDEA.
Achar. Meth. Lieh, p. 3a. — Ejusd. Syn. p. n. —>
fVahlenb. Fl. Lapp. p. 468. — Icon. sei. plant. cryplog. bras. p. 28. tab. 10. fig. 5. — Schaer. Spi- rit, lien, helvet. p. 101. Lecidea et Biatora^ Ach. Lich.t univ. p. 3a. et 49.
tab. II. fig. 1 — 7, at tab. IF. fig. 3 — 4. — Gya- lectae , Lecanorae et Collematis, ejusd. I. e. spec. Patellariae, Rhizocarpi, Psorae, Placodii et Collematis,
De Cand. Fl, Jr. II. p. 345. 365. 3o7. 38o. 377 et 38o. spec. Lecidea et Lichenis spec. fVahlenb. Flor. Lapp. p. 468
et 40:. — Ejusd. Fl. Suec. p. 861 et 796. Lecidea, Psora, Placodium et Circinaria, Fée, Essai p,
LI. LI F. LV. et LXIII. tab. I. fig. 26. tab. II, fig. 11. 9. 12 el 14. Lecanorae et Collematis, ejusd. I. e. spec. Lecidea , Biatora , Zeora , Pyxine , Gyalecta et Micarea ,
Fr. PI. homon. p. 25o. 25a. 244. 267. 246 et 256. Lecidea et Patellaria, Meyer I. e. p. 333, si excijpias
Baeomyceten , Ach. et Gyrophoram, Ach. Apothecium patellaeforme, discigerum, libe-
rum 5 discus planiusculus, saepius hypothecio mar- Sjiiiatus. Thalius crustaceus et foliaceus.
Adnot. Biatoram Fr. s. Patella ria m Meyer
* lecidea eorundem Auctorurn colore tantum, substantia ^nc hypothecii in priore magis ceracea structuraque Pei'fectiore saltern magis conspicua, nee ut CI. Meyer us °pinalur, defectu hypothecii et laminae proligerae (quae 0öinium generum eadem est) colore substantiaque diver- tii esse, supra (p. 59) indicavimus. Eandem differentiam ln genere Roccella Ach. distigiiendo summo jure res- Puit Auctor mox citatus. (cfr. adnot. ad L. b ima r gì- h a t a m.) Distinctio a Stereocaulo absque thalli Ope difficilis,
* Lecideam corallinam nostrani mox desciibendain
*equo jure ad Stereocaulon referre possis. Pyxine
.v- genus quidem secundum evolutionis modum acutis-
Slme distinctum facileque oculos feriens (cfr. infra L. so-
rediatam), sed Lecanora rubra Ach. aliaeque non-
"OBA BRASIL. I. 16
|
|||||
|
242 LicHENKs. Lbcidka«
|
|||||
|
ìiullae ejusdem generis species eundem marginis dehiscendj
modum mag's minusre distinctum perhibent, quae, 91 Pyxine recipitur , ob marginerà thallodem persistenten» ab eadem distinctae, in proprium genus non satis exacte circumscribendum colligendae essent. Baeomyces Ach. a CI. Meyero hue redacta thalb
partiumque fructificationis structuram fungis propriam (vernili hymenium) habet. — Myriotrema Fée ab eodem hue relatum ad Thelo trema pertinet. SECTIO I. ZEORA.
Zeora, Fries pi. homon. p. 244.
Lecideae et Lecanorae, Ach. Fee I. e. species.
Patellariae et Placodii DC. I. e. species.
T h alius leprosus pulverulentus.
Apothccium patellaeforme? discigerum, Ju-
nius margine thallode pulveraceo obvallatum, demum liberum. Adnot. Species vix nisi thallo polverulento s. tar-
tareo essentialiter distinctae, cujus residua in apotheciis emtrsis niarginem tballodem spurium constituunt. Aliae nonnullae, quae ad Zeoram Fr. referri possunt, thallo solidiore gaudentes, statum quidem exactius intermedium inter Le e id earn et Lecanoram indicant, sed limites quoque modo desunt. Ob gradum intermedium inter Par- melinas et Lecidinas hie Z e 0 r a e locus est. 1. LECIDEA BIMAHGINATA. f
L. crusta subtartartarea alba evanida, apotheciis sessi-
libus subcylindricis atris, junioribus albido - pruinosis, disco plano convexiusculo, margine proprio tenui post mar- ginem thallodem spurium amissum persistente. Thallus crustaceus subaequalis, junior solidiusculus,
demum farinulentus et evanidus nee nisi circa apothecia residuus. Apothecia sparsa, sessilia, etiam post thallur» dispersum fere cylindrica nec basi angustata, nonnulla, uti videtur, jam in statu juniore angulata et difformia- Discus piano - convexiusculus , junior albido'- pruinosus , margine thallode subinde crassiusculo cinctus, vetustus de- nudatus ater, margine thallode destitutus, plerumque pro- prio tenui cinctus. Hypothecium tenue, quamvis in statu madido aeque ac in sicco intense nigrum, minime tarnen |
|||||
|
LictiKHEs. Lecidea. 243
°arLonaceum, sed ad sectionem tenuem sub lente semipel-
ucidutn subgelatinosum. Thecae singulares clavatae , ad Partem crassiorem 4 — 5-annulatae, binae ternae tubulis ^scum constituentibus inclusae. Crescit in cortice vetustiore arborum frondosarum inter
lUam do Rio das Contas et Maracas, confinis JLeiogram- ^oti tartareo. Adnot. Species affinis Lecideae epipoliae s. cor-
lColae Ach., sed apotheciorum forma discoque planius- Cv,lo margine proprio cincto , nee unquam haemisphaerico 8äUs differt. Excipulum spurium in juventute caussa videtur ^bstantiae hypothecii corneo - gelatinosae , qualis apotheciis cjecanorae nigris propria est, cujus dein ob caussam ad atellariam Mey. pertineret species nostra, dum econ- fa discus ater Lecideam ejusd. refert. in eadem specie. 2. IiECIDEA PERHÜGlNEA. f
L. crusta juniore hypophloeode vel subgranulata cineras-
^nte, apotheciis majoribus planiusculis demum anguloso- 'fformibus ferrugineis, margine proprio tenui persistente, *epius altero thallode evanido. Lichen ferrugineus, Huds. Fl. Angl. II. 44°-
Patellaria teicholyta, Wallr. 1. e. II. p. 119/ Lichen cinereo -fuscus, VFeb. SpiciL.Fl. Gott. p. 188. Lichen arenarius, Pers. in Usteri Ann. St. 7. p, 27. Patellaria cinereo - fusca, ferruginea et arenaria, Fqßm.
PI. lieh, tab.' 13, fig. 1. tab. 35. fig. 1. et tab. 58.
fig- »•
Lichen caesio-rufus (?) et ferrugineus, Engl. Bot. Vol. \5- tab. 1040. Vol. 23. tab. i65o.
Lichen ammiospilus, Wahlenb. Fl. Lapp. p. 407. — Ejnsd. Fl. Suec. p. 8o3. — (Lecidea) Ach. Meth.
Suppl. p. i3. — Ejusd. Syn. p. 44.
Patellaria lamprocheila et ferruginea; Placodium versi-
color , De Cand. Fl. Franc, p. 35j. 358 et 38o. Patellaria Mougeotiana et erythrocarpia, ibid. Suppl. ». 181. 182. Lecidea cinereo - fusca , caesio-rufa, viridi - rufa , ery-
throcarpia, Turneriana et fuscata; Lecanora coarctata (pro parte) , rubricosa (pro parte) et teicholyta, Ach. Liichenogr. unm. p. 202. 2o3. 204. 2o5. 206. 211. 352. 386 et 425. — Ejusd. Syn. p. 43 bis. 44 bis. 49- 34. 149. 162 et 188. 16*
|
||||
|
244 Lir.Hwnt». Lfcidki.
Lecidea atro - flava ,■ Turn, in Linn. Trans. IX. p'
142. tab. it. Jig. a. — Ach. Syn. p. 49. — (Li' chen) Engl. Bot. tab. 200g. Biatora caesio-rufa, ammiospila et ferruginea, Fri^
in Stockh. Vet. Acad. Handl. 1822. p. 273. 274. -* E/'usd. Lieh. Suec. exs. n°- 227 et 373. Lecidea cinnabarina, Sommerf. in Stockh. Vet. Acad"
Handl. \ii"z3. p. 114? Lecidea ferruginea et caesio - rufa, Sommerf. Fl. Lapp'
168 et 169.
Lecidea cinereo -fusca, Fee, Essai, p. 111. tab. il- te- 6.
Crescit in Europa et in Peruvia ad' Cinchonas (Fee.)
L. ferruginea, russula; crusta membranaceo - gra'
nulata albido - cinerascente; apotheciis sessilibus piano-co«' caviusculis submarginatis, demum flexuoso - lobatis coccinei' intus citrinis. Lccideea russula, Ach. Lieh. «n/u. p. 197. — Ejusà-
Syni p. 40. — Reichenb. et Schub. Lieh. exs. n°- 96' Lecidea coccinea, Icon. sei. cryptog. bras. tab. \o.fig. 5-
Thallus crustaceus, in aliis tenuis membranaceus aequa' bilis cum cortice diffracto - rimulosus cinereus, in ali»* I tenuiter granulosus albidus, in confinio nigro - limitatus- (icon cit. V. 2.) Apoihecia vix u!la aetate exacte rotunda 1 saepius ab initio anguloso - lobata planiuscula (icon c'd- Jig. F. 2. a.) vix marginata, nisi quod hinc inde disci a"1' bitus parum sursum inflexus sit, alias e centro1 subra' diatim plicata, margine hinc eleganter lobato. Color apO' thecii supra infraque laete coccineus, substantia interior* citrina et subaurantia a stratp distincto coccinéo circumcirc* inclusa. Thecae oblongae, simplices vel biannulatae, ut videtur, e spora singula in priorum cujusvis medio nid»1' lante, ascis cylindricis inclusae. Crescit ad arborum corticem prope Bahiarn confin%s
Leiogrammali angusto, scalplarato et pruinoso, listali^ fasciatae, Parmeìiae subjuscae var. atrae et var. cinerea' virenti, ad alium corticem ejusdem loci in confinio Graph1' dis duplicatae et Arthoniae palymorphae, var. maculanti^7 in cortice Cinchonae (Sivartz); ad corticem arbore Americae septentrionalis et meridionalis (Achar.) Adnot. Specimina nostra cum Ulis,Ol. Reiche"'
bachii omnino conveniunt, nee non cum discriptio11^ Acharii si excipias marginem huic in juventute crasso"1' |
||||
|
Lichenes. Lecidea. 245
|
|||||
|
yuoad affinitatem cum Lecidea ferruginea apothecia in
Cortice posterius citato, quae thallo insident cinereo magisque equabili, ad plantam domesticam magis appropinquant forma exactius rotunda , in junioribus concava , coloreque interio- rs substantiae, quae in domesticis superficiei concolor e* cinerascens est, minus laeio. Caeteium in nostris aeque aC in Lecidea ferruginea corticola margo thallodes "e in prima juventute quidem observatur ; ex icone tarnen cUata patet disci marginem concolorem pro parie e substan- *la thallode compositum esse perinde ac in pianta domestica, Cujus etiam thecas observavimus simplices o*atas ascis indu- es, quales icone citata plantae brasiliensis repraesenla- *ae sunt. SECTIO II. PYXIS E.
Pyxine Fries , PL homon. p. 267.
Lecideae et Lecanorae, Ach. I, e. species. Circinariae, Fee I. e. species. T h alius foliaceus, imbricatim laciniatus, subtus
radicans. Apothecium Junius cupulare margine thallode
rumpente obtectum, demum patellaeforme liberum. 3- LECIDEA SOREDIATA. -f
L. thallo subcrustaceo - foliaceo rigido radiatim laciniato
aJbido, subtus nigro-radiculoso, laciniis sublinéaribus inci- s|s crenulatis imbricatis , apotheciis parvis adpressis, junio- ^'bus excipulo spurio inclusis, demum denudatis cupulari- *us , tandem planiusculis. * Achar. Syn. p. 54-
Circinaria Berteroana, Fee L e. p. 128. tab. 80. fig. 3.
Thallus durus, rigidus, sat magnus, siccus et madefactus
albidus cinerascens, subtus niger fibrillis raris saxo arete *dhaerens, structura ad normam foliaceorum, e laciniis den- s|ssimis fere implexis compositus. Laciniae angustae, radia J*1» expansae, sibi invicem imbricatae, tumidulae, versus am- ö|tum suberispatae et crenulato-incisae, sorediis communi- er marginalibus confluentibus (etiam in fructifero obviis) Pas»im pulverulentae. Apothecia rara, potius marginalia 1uam centralia, minuta, »ingulari modo e thallo prorum- Pentia, ejusdemque lamina tenui obtecta , cujus residua ad |
|||||
|
246 LiCHEKhs. Lb-cidka.
|
|||||
|
latera apothecii eraergentis observantur, p06t emersione«"
profunde cupularia, tandem dilatata planiuscula margin* proprio evanescente. Thecae cylindricae semel ad ter a«' nulatae, seriatae. Crescit ad saxa Brasilìae in ripa fluvii Amazonum ; f?
in America sepientrionali {Ach.) ; pianta Fleet citata U1 Insula IMartinicensi ad corticèm Quassiae excelsae Roxb. Ad not. Planta nostra thallo fere gaudens Parmelia*
eaesiae Ach. omnino convenit descriptioni Acharii ne" non characteri generis Pyxines Fr., cujus typus secundui" Auctorem est Lecidea sorediata Ach. mox descripta; ad- jicit vero Cel. Friesius: thallus Parmeliae, fere Stic tae, quod a nostra adhorret. — Caeterum nostrae proxim« est Lecidea Arecae Sprgl. (Vetensh. Acad. Hand' Ungar. 1820. p. I\7- Circinaria disse eta, Fee I. e- p. 127. tab. 3o. fig. 2.) quae vero crusta pallescente, apo- thecüs centralibus majoribus differre dicitur. De distinc tione generica Friesii cfr. adnot. ad genus. SECTIO III. BINO DINA.
Lecideae Catillariae, Ach. Lieh. nnw. p. i53. spec-
plurimae. Lecideae, Fee I. e. spec, plurimae.
Patellariae De Cand. I. e. spec.
Lecideae sect. Rinodina Fries 1. e. — Biatorae sect-
Rinodina, Ejasd. I. e. — , Micareae, ejusd. I. c' spec. —- Gyalecta ejusd. I. e. T h al 1 u s crustaceus, uniformis.
Apothecium patellaeforme, a prima juventute
liberum. 4- LECIDEA PUNCTATA.
L. crusta submemhranacea demum granulata, albido'
cinerascente, apothecüs sessilibus planiusculis marginati* atrfe. Lichen punctatus et limitatus, Scop. FI. Cam. ed. 1%
p. 363. 364. Lichen sanguinari«, Light/. Fl. Scot. II. p. 8o3. <
Hoffm. Enum. Lieh. tab. 5. fig. 3. 4. 5.; — Wnty in Jaca. Coll. III. p. ,,4. tab. 5. Jig. 3o6. (n«c Linné.) |
|||||
|
LlCHEKES. LeCIDEA. 247
|
|||||
|
Verruc'aria punctata, cam varr. limitata , olivacea et
puncliformi, Hoffm. Fl. Germ. 11, p. 192. n°- i55. Lichen parasemus, Achar. Prodr. p. 64. j — Engl.
Bot. tab. 1450. Patellaria parasema, De Cand. Fl. Fr. H. p. 347-
Lecidea punctata, F Ike. in Schradi N. Jonrn. IV. fase.
1. p. 34. (excl. L. petraea.) Lecidea parasema (excl. varr. rugulosa et crustulata),
elaeochroma, enteroleuca, tersa et stigmatea, Ach. Syn. p. 17— 19. 27 et i5. Lecidea punctata (excl. var. rugulosa ot crustulata) et
enteroleuca Schaer. Spicil. p. i53 / et i55. Specimina nostra formam fere normalem (var. disci-
formis Fries, sched. crit. n<> 216, s. vulgaris Schär 1. e.) referunt vegetationi vero tropicae convenienter omnibus partibus luxurie majora. Thallus crustaceus cras- sior , ab initio granulatus demum rimoso - areolatus areolis elabentibus, ubi non aliis circumscribitur, late extensus, versus marginem sterilis, margine solenni nigro, sed dilu- tiore latiore quam in domesticis, umbrato. Apothecia densa, magna, versus marginem (juniora) minora, tenuiter margi- nata, rarius demum convexa et difformiter flexuosa, intus extusque atra. Thecae minutae, atrae, semel annulatae vel binas sporulas globosas a se invicem remotas foventes, rarius longiores , subcylindricae , pluries annulatae. Crescit in Brasilia ad corticem Rhizophorae Mangle*
ef L,agunculariae racefyosae prope Bahiam conjinis Pertu" sariae communi var. hilescenti, Pyrenastro albo, Parmeliae variae, var. cinereo -carnea e, et Arthoniae polymorphae, var. substellalae; aliarmn arborum ejusdem loci confinis Glyphidi labyrinthicae; dein ad corticem arborum frondo- sarum ad fluvium St. Francisco confinis Graphidi pulveru. lenlae var. Cerasi, prope Caitete et inier Villam do Pdo das Contas et Maracas; — ad corticem arborum juxta Caripe Cocollar S. Cruz et in declivitate montis Tumiriquiri 'n provincia Cumanensi (Humb) ; — ad corticem Cincho' narum variarum specierum el Lauri Cassiae (Fee.) ; — in Australia (B.. Br.) ; — in Amer. polari (Richards.). L. parasema, convexa; crusta cinerea nigro-punc-
tata, apotheciis sparsis marginatis demum subhemispbacii- cis, disco juniore cinerascente. Liecidea parasema, var convexa, Fr. Liich. exs. n°- 2 io. D.
Lecidea parasema «) vulgaris, C. Schaer, spied, p. i5l\
|
|||||
|
4
248 Lichene!. Lecidea.
Varietas habitu terso nìtidoque insigrsis (ad "LeciäeaW
tersa m Ach. supra citatam proxime accedens). Thallus crustaceus tenuior quam praecedens, aequabiliter et gyroso- granulatus, duriusculus, cinereus atque densissime punciu- lis nigris (apotheciis forsan abortivis, sicut cephalodia fusca Acharii in L. tersa sunt Fr ics io apothecia Par- meliae subfuscae) adspersa. Apothecia minus confetta, constanter exacte orbicularia, margine nìiidiusculo persi- stente, disco juniore planiusculo in nonnullis cinerascente< centro mox prominente, demum valde convexo, alerrimo sub lente tenuissime aspero. Ad sectionem apotheciorum adultiorum infra superficiem zona dilutius colorata observa- tur. Thecae parvae ellipticae utrinque subcuspidatae, se- mel annulatae. Crescit, ut praecedens, in cortice Bhizophorae Mangles
et Lagunculariae racemosae prope Balaam. L. punctata, punctiformis; crusta laminoso-
membranacea albido-cinerascente , apotheciis minutissimi* subsessilibus marginatis atris. Lecidea punctata, sex. punctiformis, Flhe in Schrad.
N. Journ. IV. p. 3j. — ScKaer. Spicil. p. \5t\- Verrucaria punctata, var. punctiformis, Hoffm. Deut-
schl. FI. il. p. 10,3. Lichen pinicola, Ach. Prodi: p. 66. — Engl- Bot-
tali. i85i. fig. 1. Patellaria myriocarpa, De Cand. Fl. Fr. II. p. 346. Lecidea parasema e. punctata et *. myriocarpa, Ach.
Lieh, nniv. p. 175. Syn. p. 17. 18. Lecidea parasema y. punctiformis, TVahlenb. FI. Lapp-
p. 469. Lecidea parasema ß. punctata, Flke. Deut. Lieh. ««• 81.
Lecidea punctata, Sommerf. Sappi. Lapp. p. i5'z.
Specimen minutum accuratius non difiniendum. Thallus
crustaceus tenuis, sordide albidus, in confinio nigro-limita- tus. Apothecia punctiformia, perithecio ad sectionem ver- ticalcm profundius cupulari hemisphaerico. Thecae, quae varietatis praecedentis. Crescit ad corticem arborum sempervirentinm prope
Bahiam confinis Graphidi venosae var. elongatae et Ferra- cariae ochroleucae. Ad not. Apotheciorum minuties pro majore parte *
matricis duritie in arboribus sempervirentibus tropici» co»1' »uniter obvia pendete videlur. |
||||
|
, LlCHKNKS. I.F.CIBEÀ. 249
L. parasema? rosea; f crusta gubmembranaceo-
granulata roseo-purpurascente, apotheciis parvis adpressis planis marginatis atris nitidiusculis. Differt a Lecidea punctata tantum colore crustae
sordide liiacino, post macerationem intensius purpureo, qui vero a ligno matricis purpureo ortum ducere videtur, quamvis lichenes confines non eodem modo sint colorati. Crescit ad corlicem arboris, qui ligno gandet purpureo,
prope Para, confinis Ustaliue gracili var. adspersae, Gra- p/iidi plalycarpae et illinìtae var. vermiformi. 5. LECIDEA SABULETORUM.
L. crusta globoso-granulata cinereo-albida fuscescente,
apotheciis junioribus planis marginatis demum haemisphae- vicis atris nudis. Lichen sabuletorum, Schreb. Spicil. p. i34. — Ach.
Prodr. p. 83. Lichen muscorum, Wulf, in Jacqu. Coll. IV. p. 232.
tab. 7. fig. 1. — Flor. Dan. tab. ioo3. fig. 1. — (Patellaria) De Cand. Fl. Fr. 11. p. 34q. — (Leci- dea) Ach. Dich, iiniv. p. 179. — Wahlenb. Fl. Suec. p. 861. Lecidea sabuletorum, Flhe in Beri. Mag. 1808. p.
3oq. — Wahlenb. Fl. Lapp. p. 470. — Ach. Syn. p. 20. Baeomyces rupestris, ì. sabuletorum, Ach. Dich. univ.
p. 574. Lecidea lignaria, artyta, coniops (pro parte) et limosa,
Ach. Dich. univ. p. 16g. 170. 171 et 182. — Ejusd. Syn. p. 26 bis. 33 et 20. Lecidea sabuletorum et milliaria, Fr. Dich. exs. n°- 2i3.
29 et 212. Lecidea sabuletorum, euphorea et geophila, Sommer/.
Suppl. Dapp. p. i55. i56 et iöj. Crescit in Europa et America boreali (Pùchards.).
L. sabuletorum, brasil iensis; f crusta areo-
'ato- granulata cinereo - olivacea , apotheciis sessilibus ad- pressis planiusculis marginatis atris intus concoloribus, sub- Hide aggregatis, demum tumidulis immarginatis. Thallus crustaceus leprosus crassus, e granulis conglo-
•fceratis cohaerentibus compositus, duriusculu» nee pulyeru- |
||||
|
250 LicHENEs. Lkcidha.
|
|||||
|
lentus, demum areolatim difi'ractus, rimosus, areolis sensit»
elabentibus , colons sordide obscure viridis. Apoihecia mediae magnitudinis , adpressa tenuia, parum supra crustam elevata, juniora planiuscula leniter marginata, demum pa- rum tumidula convexa, circuitu flexuoso, margine evanes- cente. Crescìl ad corlicem velnstum prope Para.
Adnot. Specimen nostrum unicum et vetustum accu-
ratius non difiniendum, forsan ad speciem ignotam pertinet; nec vero ob crustam erassiorem et apothecia majora, uti solent in tropicis, nec ob colorem crustae viridem a Le- ci de a s abuie tor um subinde eodem modo colorata se- jungendum. 6. LECIDEA ABIETINA.
L. crusta tenui laevigata subpulverulenta caesio -albida,
apotheciis sessilibus planis nigris, disco caesio -pruinoso, margine prominente tumido. Lecidea abietina, Achar. lAchen. aniv. p. 188. —•
Ejnsd. Syn. p. 3o. Lieben abietinus , Avh. in Vel. Acad. nya HandL
voi. xvi. (1795) p. 139. iah. v. fig. 7;
Thalliis in unico nostro specimine, quod bue referimus,
tenuis aequabilis, confini similis nisi quod e cinereo vires- cat, in conlinio nigio-limitatus, praeterea a Sporotricho quodam inquinalus. Apothecia juniora concava, mox plana, disco cinereo - caesio-pruinoso, margine atro minus quam in domesticis tumido. Crescil ad corlicem arhorum prope Bahiam confinis
Lecideae ferrugineae var. coccineae et Parmeliae varine, var, cinereo - cameae ; in Amer. polari (lìichards.). Adnot. Species ad formam structuramque suam oro-
nino bujus generis; de affinitate cum Pyrenothea leu- cocepbala Fries hie disserendi locus non est. L. abietina, rubens; f crusta submembranaceo-
granulata pallide Tubescente, apotheciis subsessilibus planis nigris, disco caesio - pruinoso, margine prominente flexuoso. Varietas habitu elegante. Thallus crustaceus post ma-
cerationem carneo - ruben*, tcnuiter gyroso-granulatus, ifl confinio nigro-marginatus. Apotbecia sparsa, majuscula, ad- pressa , disco ex dilatatione globuli atri nitidi mox plano Caesio- pruinoso , pruina persistente nec in madefactis er»' |
|||||
|
251
|
|||||||
|
LicHESEs. Lecidea.
|
|||||||
|
nescente. Margo ater nitidus prominulus, mox post expli-
cationem flexuosus, apotheciorum hinc ambitu irregulariter crenulato. Thecae parvae, ellipticae, utrinque cuspidatae, semel annulatae. Crescit ad corticem arbornm sempercirenlium prope
Cayfété confinis Thelotremati occulto et Perlusariae com- muni. Adnot. Affinitas plantae nostrae non absque dubiis
est, cum crusta ab ilia confinis Th el o tremati s nonnisi crassitie majore differat; hinc possent quoque apothecia esse Lecidea albo - coerulescentis vel L. conti- gua e Fries lick. exs. n«. 3jb, (quae utraque subinde ru- bescunt) in matricem crustamve alienam emigrata. Accedit quoque speciminulum Junius plantae nostrae ad Patella- ria m multipunctam Hoffm. PL lick. tab. 14. fig. 2, ab Auctoribus ad species duas mox citatas relatam. Crusta huic speciminulo juniori tenuior, magis laevigata, apothecia minora punctiformia, structura vero generica, perilhecio ad medium impresso, 7- LECIDEA VISTOSA, t
L. crusta granulata et rimoso - areolata cinereo - vires-
cente, apotheciis subsessilibus planis, deniurn convexis, vinosis, margine evanescente, pluribus saepe aggregatis confluentibus. Thallus crustaceus versus ambitum fusco - limitatum
tenuis ad lentem radiatim effiguratus, in medio crassus e granulis conglobatis areolatim secedens, persistens nee de- mum pulverulentus, cinereo - virens. Apothecia ad crustae partem mediam collectae, magnitudinis mediae, subsessilia, juniora plana marginata, vinosa, margine potius opaciore quam dilutiore, adulta convexa et flexuosa margine evanes- cente, rarius solitaria, saepius plura aggregata, conglobata inque globulum confluentia, demum sicca nigricantia. Apo- theciorum lamina crassa. Crescit in cortice arborum prope Bahiam.
Adnot. Species quamvis non omni, qua debet, fide
condita, nulli alii corticolae descriptae tutius subjungenda. Suoad thalli conformationem apotheciaque hinc saepius con-
„ omerata nostrae proxiraa Lecidea rivulosa Ach. (L. contigua Fries, Sched. crii. no. 38o, L. Kochiana Hepp, Schär. Spicil. fai., quae varias sibi comprehen- dunt species Acharianas). Affinitas praeterea cum specie *aox sequente, L. vernali, imprimis cum Lichene vi- |
|||||||
|
252 LlCUAINES. Lf.CIDEA.
|
|||||||
|
ridescente Sehrad. eidem subjungendu : nee non cum
proxima L. spadicea Äch., quae vix alicui satis nota est, ut accuratius a nostra distinguere possimus. Color apothe- ciorum constaris nostrani ab omnibus distinguit. |
|||||||
|
8. leCidea vernalis.
L. crusta subgranulata albo-virescente, apotheciis ses-
silibus planis demum conrexis, luteo-fuscis variisque, mar- gine tenui evanescente. Lieben vernalis L. Syst. Feget, ed IMur.r. p. q5j. —
Hoffm. Enum. Lieh. p. 33. tab. 5. fig. i. — Engl. Bot. Fol. 13. tab. 8^5. — Wahleiih. Fl. Lapp. p. 4o5. — Ejusd. Fl. Suec. p. 800. Liehen sphaeroides, Dicks. PI. Crypt. fase. I. p. g.
tab. 2. fig. 3. Lichen luteus , ejusd. I. e. p. 11. tab. a. fig. 6.
Lichen rosellus, Pers. in Usteri Ann. fase. VII.
p. s5. — Fl. Dan. Fol. FU. lab. ia43. fig. 3. — Engl. Bot. tab. i65i. Liehen luieolus , Schrad. Spicil. Fl. Germ. p. 85.
Liehen effusus, Pers. — Ach. Prodr. p. 5o. — Engl.
Bot. tab. i863. Liehen porriginosus, Turn, in Linn. Trans. Fol. VII.
p. q4. tab. 8. fig. 4.
Liehen rubellus , FJirh. PI. cryptog. Dec. 14. n°. 196. Verrucaria vernalis, rubella, fusco-rubella et conglome-
rata, Hoffm. Fl. Germ. p. 174— 175. Patellaria viridescens, rubella et sphaeroidea, De
Cand. Fl. Franc. U. p. 35o. 356 et 35j. Lecidea vernalis, luteola, melizea, gibberosa, alaba-
strina ß. rosella et y. aneeps, viridescens, (pro parte) anthracina (pro parte) et pineti (pro parte); Leca- nora effusa (pro parte), Achar. Lieh. univ. p. ig8. iq5. ig4- 197. 190. 300 bis. i()5 et 386. — Ejusd. Sy-n. p. 36. 41. 47, 40. 46. 36. 43. 41. i5g. Biatora vernalis, Fries, Sched. crit. n°- 334 et 335/
Lecidea sphaeroides Sommerf Suppl. Lapp. p. 164.
Lecidea vernalis, patellula (nisi haec Peziza sit) et for-
san translucida, Fée, Essai p. no bis. et 109. lab. 36. fig. 5. et tab. 37. fig. 3. tab. a6. fig. 3. |
|||||||
|
Lichekes. Lkcidea. 253
|
|||||
|
Crescit ad arbore* in Europa j in Jimerica septentrionali ;
in Nova Hollandia (Rob. Brown); prope Cumanacao, Guanaguana, Cocollar et in declivilate mentis Fantasmae, Provinciae Cumanensis (Humb. Bonpl.) ; ad cortices Cin- chonarum variorum speciernm (Fee.) L. vernalis, varians; crusta subgranulato-membra-
nacea glaucescente, apotheciis parvis tenuibus appressi» subimmarginatis pallide fuscis demum convexis difformi- busque. Lecidea varians, Achar. Syn. p. 38.
L? cuticula, Fee. 1. e. p. n2. tab. 26. fig. 8.
Thallus crustaceus, aequabilis , ad lentem rimuloso-dif-
fractus, bine inde granulatus, cinereo-virescens. Apothe- cia illis Lecideae vernalis domesticae parum minora, juniora tenuiter marginata, disco concavo vel medio im- presso, demum plana ambitu crenulato-lobato, margine tenuissimo ob colorem tantummodo opaciorem conspicuo, alias immarginata et convoxa ilexuosa rugulosa, magis minusve tenuia et dilutius fusca, cuticulae adglutinae spe- ciem praebentia, ad ambitum praecipue subhyalina. — Sub- , inde obveniunt apothecia prolifera, dum singulum vel bina minora majoribus insident. '1 Crescit ad corticem arborum prope Para; — pianta
Acharii ad corticem Fraxini Carolinianae et Diospyros Loti in America sepienlrionali, atque in Gallia; — pianta Féei in America meridionali ad corticem Cinchonae Con- damineae, SECTIO IV. LEPIDOMA.
Lecideae Lepidomatis Ach. Lieh. univ. p. an, spec.
plurimae. — Lecanorae et Collematis, ejusd. spec.
paucissimae.
Lecideae sect, Psoroma, Placodium et Imbricaria Fries, I. e. Micareae ejusd. I. e spec.
Rhizocarpi, Psorae, Placodii et Collematis DC. I. e.
spec.
Psora, Placodium et Circinaria Fee I. e. Thallus foliaceus, squamulosus vel crustaceus
effiguratus. Apothecium patellaeforme, a prima juventute
liberum. |
|||||
|
2òi Lichemfs. Lecidea.
|
|||||
|
0. LECIDEA MICROPHYLLA.
L. thai lo subgelatinoso »quamuloso granulosove bruii-
neo-cinerascente et nigricante, apotheciis adpiessis saepius margine spurio thallode coronatis, disco rufo vel atro. Lecidea microphylla, Schuer. Spicil. p. no/
Lichen pezizoides, Web. Spicil. Fl. Gott. p. 100. -*
Dicks. Crypt, fase. I. p. 10. tab. 2. fig. 4. — Schrad. Syst. Samml. n°- i55. Lichen granulosus, Dicks. Crypt, fase. IV. p. 23.
Lichen hrunneus, Swarlz in Nov. Act. Ups. Vol. IV.
p. 247. — Ach. Prodr. p. 4g. _ fVahlenb. Fl. Lapp. p. 420. — Ejusd. Fl. Snec. p, 814. __ Engl.
Bot. tab. 1246.
Lichen microphyllus, Siv. in N. Act. Acad. Stockh.
1791. — Jich. ibid. Vol. XVI. tab. 5. fig. 3. Lichen microphyllus et uliginosus, Schrad. spicil. Fl.
Germ. p. 97. tab, 1, fig. 4. et p. 88. — Ejusd. syst. Samml. n». i54 et i63. — Fingi. Bot. tab. 2128 et 1466. Lichen hypnorum, Flor. Dan. tab. q5b. — FVahlenb.
Fl. Lapp. p. 420. Psora coronata et Hypnorum, Patellaria nebulosa, Hoffm.
PL Lieh. tab. 5b. fig. 1. tab. 63. fig. 4 — 7. et tab. 40. fig. 1. Psora Hypnorum , pezizoides , brunnea , microphylla et
grisea, Verrucaria coronata et uliginosa, Hoffm. Fl. Germ. p. 166—167. 170 et 190. Lichen leucophaeus, Fl. Dan. tab. q55. fig. 2.
Lichen escharoides, Engl. Bot. tab. 1247.
Collema microphyllum , Patellaria brunnea et uliginosa,
De Cand. Fl. Fr. 381 et 35o bis. Liehen coronatus, Ach. Prodr. p. 75. — (Lecanora)
Flke. D. Lieh. no. i5i. Lecidea microphylla et uliginosa, Ach. TMeth. Lieh. p.
'jb et 43. — Ejusd. Syn. 53 et 25. — FVahlenb. Fl. Lapp. p. 478 et ti']i. — Ejusd. Fl. Suec. p. 867 et 862. Lecanora microphylla, lepidora et terricola; Lecidea
triptophylla, uliginosa et icmalea, Ach. Lieh. univ. p. 420. 4>8. 679. 2i5. 180 et 201. Lecanora brunnea, Ach. Lieh. univ. p. 459. — Ejusd.
Syn. p. 193. — Hook. Fl. Scot. II. p. 5i. |
|||||
|
LlCHESES. LltCIDflA. 265
|
|||||
|
Lecidea fuliginea et Lecanora hypnorum, Ach. Syn.
p. 35 et ig3 (nee Licit, univ.) Biatora botryosa et microphylla, Fr. in Act. Stockh.
1822. p. 268 et 276. — Ejnsd. sched. crit. n°- 219. 43 et i58. Biatora fuliginea, ejusd. in Act. Stock. I. e. p. 264. —
(Micarea) ejusd. sched. crit. no- 97. Lecidea uliginosa et Farmelia brnnnea, ejnsd. sched.
crit. n°- 218 et 256. Lecidea microphylla, Sommerfell. Snppl. Lapp. p. 173/
Lecanora brunnea, ibid. p. io5. Crescit ad terram in muscis nee non ad arbornm trun-
°os in Europa ; in America septentrionali (Richards.) et in Nova Hollandia (R. Brown). L. microphylla, corallinoides ; thallo tenuissime
granuloso-coialloideo nigro - fusco - cinerascente demum pul- vinato areolato, apotheciis at: is planis, dein tumidis, mar-' gine proprio distineto. Lecidea microphylla, var. corallinoides, Flhe. D. Lieh,
no. i5. — Moug. et Nesll. Stirp. Vog. Rhen. n°- 552. b. — Sehaer. Spicil. p. 112. Stereocaulon corallinoides, Hoffm. Fl. Germ. II. p. 12g.
Lichen niger, Engl. Bot. lab. libi,.
Lecidea nigra, Ach. Melh. Lieh, p. 76.
Lecidea corallinoides, Flhe., in Beri. Mug. 1809. p. 3o6.
Collema nigrum, De Cand. Ft. Fr. If. p. 381. — Ach.
Lieh, univ. p. 628. — Ejusd. Sy~n. p. 3o8. Specimen nostrum non exacte quidem varieiatem euro-
Paeam referens , eidem vero magis quam aliis descriptis cOnveniens. Thallus subcrustaceus gelatinosus , orbiculatim effusus, e granulis subcoralloideis constans diff'ormibus gela- tjnosis liberis versus ambitum radiatim expansis inciso-loba- *ls, minutis, vix nisi ad lentem conspicuis, siccis nigris, {^midis tumentibus umbrino-virescentibus. Apothecia nostra lftitio plana, vix medio impressa, dein convexiuscula medio 1uidem leniter impresso, margine vero reflexo, indigenis J^ajora, minus adpressa potius prominentia et confertiora, ^lnC e mutua pressione saepius anguloso - difformia , extus atfa intus albida, quod quidem saepius ob apotheciorum ^Hiutiem vix conspiciendum. Crescit ad schislum micaceum in sylvis aestu aphyllis
"^ montium Iractnm Serra de Tinba in Provincia Bahiensi. |
|||||
|
256 LlCHEMES. Lf.OIDEA.
|
|||||
|
10- LECIDEA CORAL LISA, f
L. thallo subcrustaceo granulato - coralloideo, surculis
erectis subdivisis albidis, apotheciis magnis planiusculis demum hemisphaerieis, vix marginatis rufo-fuscis. Thallus Lte extensus, constans e surculis minutis rigidis
erectis dense constipatis, initio subgranulosis demum elon- gatis, teretiusculis subramuloso- divisis, ubi confertiore» sunt, connatis et confluentibus, albidis intus solidiusculis structura fibrosa (ut in thallo frondoso), nec gelatinosi«. Apotheciaadpressa magna, crassa," diametro fere unius lineae intra surculos vel in pluribus simul congestis subsessilia, rarius plura aggregata confluentia, juventute planiuscula tenuissime marginata, mox convexa margine evanescente, demum tumidula subhemisphaerica, ferrugineo - f usca , sicca demum nigricantia, intus ad sectionem verticalem infra su- perficiem zona pellucida notata. Crescit ad corticem arboram sempervirentium prope
Sahiam confinis Diorygmati linctorio. Adnot. Thallus fere Isidii generis Acharii, surcu-
lis majoribus quam in specie praecedente, structura formaque ad Stereocaulon iransitum parat apertura, ad quod spe- ciem retulissemus, nisi apothecia intra tballi ramulos nec in eorum apice latercve collocata essent. 11. LECIDEA ALBO-VIKENS. f
L. thallo crustaceo-foliaceo lobato-laciniato albo-glau-
cescente subtus nigro-spongioso, lobis minutis rotundatis crenulatis adpresso - imbricatis subconnatis sorediferis, apo- theciis sessilibus planis marginatis nigris intus luteo-striatis, demum prolifero - conglomeratis. Lecidea albo - virens,. Meyer, Prim. Fl. Essequeb-
p. 295. fhallus (cujus pars marginalis apud Meyerum radioso-
in nostris deest) magnus, rigidus quidem et totus fibril" larum radicalium ope arcte adhaerens, conformatione vero et structura sua foliaceus, inaequabilis, flexuoso-plicatulus» albido - cinereo - glaucescens , madefactus magis virescens, ad lentem nigro - punctatus, subtus ater , e laciniis subsqua- maceis magis minusve rotundatis, undulato-flexuosis saepiuS radiatim plicatis crenato-lobulatis, imbricatis vel margin« depresso connatis, praecipue ad medium (cujusvis lacinia«) sorediferis. Soredia majuscula, subglobosa, solitaria net confluentia, plurima praecipue juniora supra ad centruf1 |
|||||
|
LlGHEBiKS. LeCIDEA. 257
pallide lutescentia, margine tenui nigro (e punctulis tlialli
nigris collectis) praedita, demum dilatata depressa, margi- nerai citatum superantia, ob basin angustiorem subscutelli- formia. Àpothecia parva, sparsa tei bina terna aggregata, Crassa, nigra (in nostris vi* canescentia), margine persistente cincta, demum dilatata disco convexiusculo, intus versus basin linea vel zona luteo - viresCente notata (quam exterius non observavi), ut apothecium e triplici strato composiium sit, infero cuptilari intus lutescente, medio crasso nigro supra convexiusculo et lamina discoideà i. e. strato teiiuis- simo tubuloso thecigero. Singularis dein in pluribus apo- thecis observatur pròlificatio j quorum discus praecipue ad marginem plura, quatüor ad sex àpothecia juniora protrudit ob mutuam compressionem demum angulata, in formam he- ftiisphaericam conglomerata, apothecium primarium totum obtegentia. , Crescìt ad corticem arbortim prope Para j — in regione
Essequeboènsi {Meyer)} eandem habemus ex america sep* tentrionaìi. Ad not. Thallus subsimilis illi Lecideae soredia-
tae supra descriptae. Differentiae leviores a pianta Esse- queboènsi e comparatione descriptionis Cel. Meyeri salis patent. Prolificatio apotheciorum ab eodem non observata aliis Lecideis non omnino deèst, in genere affini, Cla- donia fere normalis. 12- LECIDÉÀ PLÀGYTf TIUM. f
L. thallo foliaceo imbricato lobato subsquamuloso , Cas-
sio-plumbeo, subtus fibrilloso demum nigro, lobulis planis 'mbricatis marginem versus dilatatis crenulato-inclsis , apo- tfieciis adpressis convexis immarginatis, demum confluenli- "Us oblongo-difformibus, fusco - aurantiacis. Thallus squamoso-foliaceus, in cortice orbicularis fere
Pollicaris, in muscis late effusus , utrobique e foliolis lobisve •ninutis teneris imbricato - subconnatis lobulatis s. prolifero- •oliolosis plumbeo - viresceiitibus nitidiusculis , ad medium Inaili rotundis crenatis , marginem versus latioribus cuneatis ^ibpalmatim incijis, margine eorundem depresso subinde e *}"rillis paginae inferioris psominentibus, quae juniores albae ?enium nigrae fiurit, ciliato. Àpothecia sessilia, a prima luventute convexa , absque omni margine proprio thallodeve, *alde adpressa , subrotunda, bine inde congesta oblonga et °i>ato - difformia vel omnino a prima juventute plura coii- /lentia , fusco - aurantiaca, ad marginem pallidiora subhya* lna subinde fimbriata. ^tOHÀ BRASIL I. 17
|
||||
|
285 LlCHBNES. IjECIDEA.
Cresca ad arbornm corticem et supra muscos, quos arcle
incruslat, prop e Para. Adnot. Species ad primum aspectum CollcHiati^
similis. Satis differe videniur affines: Lecidea carnosa Sommf. Sappi. Lapp. p. 174. (Biatora muscoruru, Fries exs. no. 44.) thalli colore diverso opaciore apotheciis- que marginatis; dein Lee id «a porto ricensis, Sprgl- Slokh. Vat. Acad. Handl. 1820. p. 48, disci colore flavo aliisque notis. 13- LECIDEA MELAHOTIIB.IX. "T
L. thallo subfoliaceo effigurato infra intusque_ byssino
nigro, supra viridi-cinerascente pruinoso nigro - marginato, apotheciis adpressis convexis nigris, margine tenui eva- nescente. Circinaria Erythroxyli, Fee I. e. p. 128. tab. 2. fig. i4-
Lecidca parmelioides, Hooker in Humb. Syn. plant-
Orb, nov. I. p. j5. {fide Féei.~) Lecidea palmicola, Sprgl. Syst. Veget. IV. p. 262. Thai]us singulariter conformatus, tenuitate et mollitie, sub-
stantia med'ullari, aeque ac margine nigris (ut in crustaceis) ab aliis lichenibus (Tr y pe th elio melanothrice nostro> quod cfr. supra p. i58., excepto), distinctissimus, papyraceus, ad medium arele cortici muscisque eundem obtegentibus adnatus, structura vero et forma thallo foliaceo conveniens, marginem versus a cortice liber, cum muscis subjacentibus arete concretus, ut vix liqneat, an marginis forma subpinna' tim laciniata ipsi sit propria, an a muscis adnatis depromta. Superficies cinereo-viridis, ab aliis quidem lichenibus facie paulo diversa, glabra tarnen et hygrometrica, pruina tenuis- sima oblecta, madefacta intensius viridis nee, ut in Try pethelio citato, pulverulenia. Apothecia adpressa ob pli* cas thalli saepius quasi immersa, (apothecia alte immersa, Sprgl.) margine vix supra thallum prominente, juniora mi- nuta orbicularia tcnuiter marginata, adulta triplo majore convexà immarginata flexuosa et difformia. Crescit ad cortices arborum muscis obteclos in ripa
Fluvìi Amazonum. — pianta Humboldtii prope Cuman" Bordones et Nuevo - Barcelona in cortice Cocoes nucifer#e L,. ; — pianta Féei in Guadalupa ad epidermidem Ery"' throxyli areolati Beri. ? et supra corticem Cinchonac lan' cifoliae Mut. |
||||
|
235
|
||||||||
|
LlCHEìYES. StEEEOCÄüLOS.
|
||||||||
|
Adnot. Similitudo nulla cum Parmeliae quadam
j'pecie neque locus natalis tantum in Palmis vel Ery, "■hroxylis; hinc synonyma tria citata minus apta censui- ^Us , nostrumque nomen triviale quod antea huic et affini ^Pecie Trypethelii imposuimus, characterem utriusque Jbstinctissimum, substantiam nimirum medullärem nigro- ^occosam indicano , retiiiuimus. XXI. STEEEOCAULON.
Schrebi Gen. plant, p. 768. — De Cand. Fl. Fr..p.
321. — Achar. Fichi univ. p. n3. tab. 12. fig. 3.
4- — Mart. Fl. Erlang, p. 275. 1— Fée, Essai,
p. LXXXI. tab. 3. fig. 7. — Fries, PL homon.
p. 248. — Meyer. Ì. e. p. 334- — Wahlenb. Fl.
Suec. p. 854.
Apo the cium depresso - capituliibrme, Junius ?Xcipulo . thallode subniarginatum, demum liberum ^marginatum, hypothecio simplici planiuscido. Thallus fruticulosus solidus. Adnot. Apotheöia etiam juventute saepius immarginata,
statu perfecto semper margine tballode destituta,
^cipulo vix non integro evanescente. —- Hypothecii struc-
„^ra magis minusve üoecosa sicut in plnrimis licbenibus
londosis, ut eo minus assentiaris Achario Meyeroque,
lui bypotbecium istud Stereocauli aeque ac Peltigerae ,l Solorinae pro strato thalli corticali (semper celluioso) at>entes laminarti proHgeram in his generibus e strato cor-
icali dicunt oriundam coque demum substratam. —• Thecae 11 Stereocaulis singulares, subclavatae, e nuclei floc-
Cuüs convolutis oriundae, quales tantum in fungis nonnullis °aülescentibus (Geoglossum &c) bucusque obscrvavimus. STEREOCAULON RAMULOSUM.
St. thallo erectiusculo ramoso granulato-fibrilloso dilute
lnereo, ramis subalternatim sparsis, elongatis, breviter a1iulosis, apoiheciis terminalibus demum subglobosis atro- Purpureis. Lichen ramulosus j Sioaf'tz, Fl. Ind. Occid. IH- P-
1719. —
Lichen salazinus, Bory St- Fine. Foy. Ill- /?• » |
||||||||
|
17'
|
||||||||
|
260 LlCHKKE». StbREOCAULOIC. CLADONIA.
Stereocaulon ramulosum, -Ach. Lichenogr. univ. P'
58o. — Ejasd. Syn. p. 284. Stereocaulon salazianum , Fée, Essai, p. X.CVII, W"'
3. fig. 7.
Stereocaulon coralligerum, Meyer, Entioick. Gesd1' p. i56. (fide spec, in herb. Reg. Berolinensi.)
Thallus fruticulosus subangulosus bi-ad tripollicar»8'
durus , erectus et incurvus vel flexuosus, in exsiccatis *'' bido - pallescens et cinerascens, forsan in statu vege1 cinereo - caesius , dense fibrillosus , plus minus ramosu8' Fibrillae rigidiusculae, tereti - subgranulatae , in adultioribn' elongatae iterum fibrillosae fere pulvinatae thallum obtegefl' tes, cinereae. Rami patentes, diffusi et erecti, elongat" subcorymbosi. Excrescentiae tuberculosae generi propria6' subglobosae, inflatae et collapsae ruguloso-lacunosae, subino substipiiatae, apothecia magnitudine aequantes. Apoihec'9 terminalia, solitaria, rarius bina, juniora turbinata dis^ plano tenuiter marginato , margine (in exsiccatis) fusco - <** gricante, demum convexa et subglobosa tumidula, caput a*1' culae nonnunquam superantia , extus atro - purpurea intus *'' bida. Thecae generis. Crescit ad saxa Brasiliae in ripa Fluvii Amazonu^'
Cpllegerunt quoque in Brasilia Freireiss, Sellow et Bef rich. Crescit dein in pinetis montis Cafre de Perote, a"! io,5o hex., Piegai Mexicani (Humb. et Bonpl.) ; in moid1' bus Indiae occidentalis, Americae septentrionalis, Ins. A$' slralasiae et Ajricae {Achar.) |
||||||
|
XXII. CLADONIA.
Hoffrn. FI. Germ. II. p. 114. — Schär. Spicil. U^
Helvet. I. p. i8. — Meyer, I. e. p. 334- — Fr&\ PL homon. p. 349- — Flörke, de Cladoniis coif mentalio nova. Cladona Adans. Fam. des PL
Cladonia et Pyxidium, Hill. Schreb.
Baeomycidis Pers. apud Usteri Ann. Ach. Meth- '
319. Wahlenb. Fl. Lapp. p. 448. Ejasd. Fl. Suec- ?' 845. spec plurimae. Scyphophorus Vent. Tabi, et Thamnii Ejasd. sPe
Pyxidaria Michaux.
|
||||||
|
LlCHEJfES. CtADOMIA. 261
|
|||||
|
Coralloides et Pyxidaria Bory. Voy. III.
Cladonia, Scyphophorus et Helopodium, De Cand. Fl.
Fr. II. p. 335. 337 et 341. Capitularia, Flörke, Beri. May. I. 1807. p. 294-—
Mart. Fl. Erlang, p. 360. Cenomyce, Ach. Lieh. univ. p. io5. — Ejasd. Syn.
p. 248. — Dufoureae, ejasd. spec, nonnullae. Cenomyce et Pycnothelia, Dnfour, Ann. gén. des sc.
phys. VIII. Cladonia, Scyphophorus et Pycnothelia, Fèe, Essai,
lntrod. p. LXXXIII, LXXXIF et LXXXF. Apothecium orbiculatum vel ab initio rei
Serius convexum capituliforme, liberum, discigerum; hypothecium duplex, alteram obconicum spongiosum tftalli podetiorum apici innatum, alteram membrana- ceum, prius obducens discumque suflulci^ns. Thalius frondosus.
Adnot. Genus Pycnothele Dufour et Fee, sec-
tionem Acharii ejusdem nominis, nee non sectionem noslram Cladoporam complectens affinitatem cum Du- i'ourea Ach. (Siphula Fries. Pycnothele Sommerf. Suppl.) habet, quo forsan Cl. Sommerfeit ad nomina commutanda induetus fuit. Etiam Py eno thele papilla- ri a Dufour (Cenomyce papillaria Ach.) omnino eadem est ac Liehen madreporiformis Wulf, (uti e speci- 'oine Cl. Wulfenii authentico persuasi sumus, licet Cl. 5'lörkeus, in Wetter. Ann.- I. p. 9?. contra stet), quem Acharius pro synonymo habet Dufoureae madrepori- formis suae. Diversa est Cladonia madreporifor- *uis Schär, lieh, helvet. exs. n°- 85, quam cum Dufou- *ea madrepr of ormi Ach. (excl. syn. Wulfen.) iden- ticam dicit. Alias vero Dufoureae Ach. species ob mar- ginem apotheciorum thallodem cum Parmelia melius con- junxit Meyerus, dum species paucas margine thallode desti- tutas, sie etiam Pycnothelem ma dr epor if or me m öufour. (de quo infra) a Cladoniis sejungendi rationes ^esunt. (cfr. infra adnot, ad sect. Cladoporam.) |
|||||
|
262 LiOHEWES. Cladonia.
SECTIO I. CORYNEPHOßA. f
Cladoniae clavatae, Flörke comment, nova. p. 5.
Cenomyce Helopodia, Ach. Lichenogr. univ. p. 567. -*
Ejusd. Syn. p. zj3. — Cenomyces Pycnotheliae, Ach- Lichenogr. univ. p. 5r]\, Syn. p. 248. spec. Helopodium De Cand. I. e. — Cladoniae, ejusd. I. e,
spec. Pycnotheliae, Fée, et Scyphophori ejusd. I. e. spec.
Thalius subcrustaceus yel foliaceus, podetiis
cylindricis et clavatis apice integris rei diyisis fruc tiferis. *) Apotheciis coccineis.
1. CLADONIA MUSCIGEBTA. f
CI. podetiis elongatis ramulosis dense foliaceo - et sub*
coralloideo - squamulosis cinereis infra nigricantibus , ramu- losis . sterilibus subulatis , fructiferis cylindricis, apotheciis confertis coniluentibus coccineis. 'Phallus omnino deest. Podetia e muscis assurgentia,
gracilia, elongata, sesquiuncialia, incurva, dichotome ramu- losa , sursum subcorymbosa, pro majore parte inferiore nigricantia, ima basi atra, sursum albido - cinerea, ubiquf squamulis foliaceo - laciniatis et subgranulato - coralloideis obtecta , alia stei ilia subulata , alia cylindrica apice fructi- fera infra apothecia pro eorundem magnitudine vel paruni dilatata vel attenuata. Apothecia solitaria vel bina terna aggregata confluentia subglobosa subinde medio perforata) exsiccata atro - purpurea, in vivis absque dubio coccinea. Crescit in muscis Brasiliae meridionalis (Selloio, Herb-
Reg. Berol.) Àdnot. Inviti novam condidimus speciem e paucis
speciminibus nulli quidem alii speciei tutius subjungendis- Similitudo adest cum Cladonia decorticata Flkei sed apothecia non fusca nec subpeltata sunt; affinitas ali» cum CI. b eli i d if 1 or a , sed scyphi in nostris nulli e' - color podetiorum minime flavescens. Unica hujus section^ species apotheciis coccineis, CI. in eras sat a Fl k. (nobis, non visa) podetiorum superficie pulverulenta apiceque incas- sato nimis a nostra recedere videtur. |
||||
|
263
|
|||||||
|
LiCHENEs. Cladonia.
|
|||||||
|
2. CLADONIA SANGUINEA.
CI. thalli foliolis rigidis crassis majusculis lobato-cre-
nulatis adscendentibus prasinis intus coccineis subtus albulo- pi'uinosis rubedine translucente, podetiis validis laevibus lacunosis, vel omnino vel apice solummodo longitudinahter fissis , bine lobato - digitatila expansis , apolhecivs magms ttiarginalibus confluentibus coccineis. Icon sei. crypt, bras. tab. 11, fig. \. — Flörhe, com-
ment, nova. p. 22. Cladonia miniata, IVIeyer. I. e. 14q. (fide spcciminis in
herb. Reg. Berol.) Piantala elegans caespitulosa coloiibus ardentibus insig-
nis. {icon cit. fig. I. ì.) Thallus e foliolis imbricatis aggre- gratis. Foliola inciso-lobata et crenulata, adscendentia et reflexa (i. e. margine resupinata), subcrispata, 4 — Ó lineas lata, crassissima, ad lentem scrobiculata, demum riinosa, fra- gilia, strato triplici composita; quorum inferius tenue prui- uosum albidum evanidum, medium (medulläre) crassissimum coccineum structura parce fioccosa globuli» copiosis miniatis inspersis, superius inaequabile prasinum, substantia (hujus strati posterioris) in madefactis singulariter tumescente gela- tinosa, ad sectionem satis tenuem hyalina, ad crassiorem virescente , cellnlis difformibus elongatis flexuosis , ob sub- stantiae pelluciditatem difficulter conspicuis, nec fibris ullis, {icon cit. fig. I. 5.). Podetia aeque crassa, breviuscula, semipollicaria, rarius pollicaria, juniora decumbentia, demum asm-gentia incurva, hinc inde foliolis squamaceis inde a thallo sursum magnitudine descrescentibus vestita, aggregata, sae- pius inter se et cum lobis thalli, e cujus margine originem ducunt, subconfluentia , unam ad binas lineas diametro me- tientia ; plcrumque ad mediani partem angustiora sursum deorsumque dilatata, apice dein vel oblique subscyphifera Vel late plano - expansa lacero-digitatim divisa; rarius tere- sa angustissime nec nisi ad superiorem partem fistulosa, frequentius ad unum latus, vel a basì vel altius a media parte longitudinaliter fissa et canaliculata, cavitate longitudi- nali in juventute a membrana s. velo scyphorum 'diaphrag- ttiatis ad speciem obducla , quod ad margines podetii et ad tuberculorum basin affixum ex eorundem evolutione sensim «ensimque tensum demum disrumpitur (icon eil. fig. f. 2. a.( et evanescit, cavitatati; podetii longitudinali irregulariter rimatim fissa relieta. Fabrica podeùorum eadem quae thalli, •Usi quod stratum medulläre minialum s. coccineum sursum 5ensim diminuitur, econtra stratum album augetur quod non- |
|||||||
|
264 LiCHESVKs. Cladonia.
|
|||||||
|
nunquam iterum strato miniato tenuiore obtegitur {icon cit<
fig. I. 3.). Superficies eadem ac thalli, nisi quod magis . etiam ad oculum nudum, lacunósa est, setulis minutissimi5 (nonnisi ad lentem conspicuis) atris bine inde fasciculatjm congestis e substantia corticali protrusis inspersa {icon cit- fig. I. 3. 4. e. g.) — Apoibecia maxima, numerosa ad scyphi s. podetii plani dilatati marginem in latere podetii interiore sessilia, dense subinde botryose collecta, alias in capitulum tuberculosum, in podetiis divisis lobatum, confluen' tia ; superficie in exsiccatis sanguinea , statu integro verosi- militer (more specierum cocciferarum) coccinea {icon cit. fig. I. 2. 3.)- Hypothecium duplex, inferius spongioso- inane flavescens, e pariete podetii interno discum versus flabellatim expansum {icon cit. fig. jr. 3.)^ jn parte superiore regulariter hexagono-cellulosum {icon cit. fig, I, 4. e.); superius membranaceum, tenuissime cellulosum, subpelluci- dum {icon cit. fig. 1. 3. b.), stratum sporigerum suffulciens, quod e fibris parallelis compositum thecas prodit nulla» {icon cit. fig. 1. l\. d.), in superfìcie vero setis similibus quibus podetia , nee vero in substantia interiore radicanti- bus , bine inde obsitum est {icon cit, fig. I. 4. f.). Crescit in caudicibus Barbaceniarum et Vellosiarnm
nee non in rnpibus delritis, prope Villam ricam et in Serro Frio Provinciae JMinarnm, allitudine supra oceannm 3—4000 pedum, Adnot. Haec plantula in Minarum Provincia C and uà
nominata , cum saccharo et aqua contrita et ori illinita con- tra aphthas neonatorum mirum proficere dicitur et frequen» ter in usum adbibetur. |
|||||||
|
SECTIO II. SCYPHOPHORA.
Cladoniae scyphiferae, Hoffm. I. e. p. 21. Flk. commenti
nova. p. 23. (excepta sectione sequente.) Cenomycidis Scyphophorae, Ach. Syn. p. 249. spec
plurimae. Scyphophori De Cand. I. e. et Fee I. e. spec, plu-
rimae. Thallus foliaceus, podetiis sursum dilatatis
scyphiferis yel attenuatis glabratis, scyphis diaphrag- mate imperforato clausiS- |
|||||||
|
Lichukks. Cladohia. 265
*) apotheciis fuscis.
3. CLADONIA NEGLECT A.
CI. thalli foliolis erenulatis adscendentibus, podetiis omni-
bus turbinatis scyphiformibus glabris demum granulato-ver- rucosis viridi - griseis , scyphis regularibns, margine subinde Varie digitato - vel extenso - subprolifero ; apotheciis plerum- que aggregatis subconfluentibus fuscis. Flörke, comment, nova p. 49-
Capitularia neglecta, ejusd. in Web. et Mohr. Beitr. II.
p. 3o6. — (Cenomyce) ejusd. Deut. lieh. I. p. Mr n°~ 16. Cladonia pyxidata ß. neglecta, Schär. Spicil. Lieh, hel-
vet. I. p. 27. Thalli in nostris foliola imbricata, erectiuscula, rigida,
2 __3-linearla, rotundata, crassiuscula , inciso - crenulata,
supra viridi - glauca. Podetia omnia scyphiformia, nostra
(adulta) semiuncialia, cinereo-virescentia, granuloso-et basin versus subsquamuloso-verrucosa. Scyphi lati, clausi, dia- phragmate granulato, extus versus marginerò glabra fusces- centia, margine denticulato et fere eroso bine inde proli- fero. Capitula in marginis denticulis sessilia, copiosa, minima, punctiformia, in prolificationibus majora pedicellata , subglobosa caput aciculae magnitudine aequantia, fusca. Crescit in pinetis muscosis ad terram in Serro Frio,
ubi specimina nostra majora, plantam europaeam omnium partium dimensione et crassitie superanlia lecta sunt. Alia slerilia magnitudinis consuetae legit CI. Selloio. {Herb. Reg. Berol.) 4- CLADONIA PJXIDATi.
CI. pyxidata, «; thalli foliolis parvis inciso-crenatis,
podetiis turbinatis s. elongatis scyphiferis s. subuliformibus tenuissime pulverulentis albis virescenti - incanis cinereisve, scyphis cyathiformibus regularibus, margine integerrimo crenato dentatoque, radiis demum bis terve prolificatis, apotheciis fuscis. Flörke, Comment, nova p. 5i.
Crescit per Ewopam; Americam borealem (Miihlenb.
Piichards.); Australiern (ß. Brown.) CI. pyxidata «. subvar. cornuta; podetiis elongatis
simplicibus vel subramosis subuliformibus sterilibus. |
||||
|
266 LlCHENBS. CLADONIA.
|
|||||
|
Flörke, Comment, nova. p. 5q.
Dillen. Hist. muse. tab. i5. fig. 16 E.
Gapitularia pyxidata ß. longipes A. cornuta, FJke. in
Beri. Magaz. 1808. p. 14.1. tab. 4. 'fig. 1. e. f. g. i.
o. fig. 2. a. fig. 3. 4. i5. a. e. d. et in Web. el
Mohr. Beitr. II. p. 2q3. — (Cenomyce) Ejusd. Deat.
Lieh. III. p. 7. no- 59.
Cenomyce fimbriata, h. cornuta, Ach. Syn. Lieh. p. 25j-
Crescit cam seguente.
CI. pyxidata«. subvar. Fibula; podetiis elongatis
subcylindiicis, obscure scypliiferis, apotbeciis sessilibus s. brevissime podicellatis congestis et confluentibus. Flörke, comment, nova. p. 63.
Dillen., Hist. muse. tab. 16. fig. i5.
Cladonia macilenta, var. Fibula, Hojfm. Fl. Germ. p.
137. (exclus. cit. jig. Dillen. B.) Lichen Fibula, Ach. Prodr. p. 10,4. (pum eadem re-
strictione.) Baeòmyces bacillaris, s. apoleptus, Ach. Melh. Lieh.
p. 33o ; an et B. turbinatus ß. fibula, ibid. p. 34o.r
Cenomyce allotropa y. fibula. Ach. Lichenogr. univ. p. 55/\. (exclus. syn. cit. ródili). Cbacillaris ß. apo-
lepta, ibid. p. 542. (apotheeiis ab initio fuscis,
exclusis coccineis.)
Capitnlai'ia pyxidata, ß. longipes. C. Fibula, Flh. in
Beri. Mag. I. e. tab. 4. jig. 14. 16. 17. et in Web. et Mohr. Beitr. IF. p. 296. — (Cenomyce) Ejusd. Deut. Lieh. n°- 53. Cenomyce fimbriata ì. fibula, Ach. Syn. Lieh. p. 25Ó.
Formas daas in uno caespite commixtas legit Freireiss
in Brasilia orientali. Adnot. Specimina imperfecta minutula a CI. maci-
lenta caute distinguenda, at certe hue referenda, F Ior- li e 0 1. e. assentiente. 5. CLADONIA PITYREA.
CI. thallo minuto squamuloso , podetiis elongatis gracili-
bus , junioribus glabriusculis , deinde furfuraceo - vel squa- muloso - pulverulentis , e viridi albido - cinereis , hinc inde decorticatis subpellucidis , omnibus scypliiferis, scyphis an- gustis irrcgularibus margine denticulato-fimbiiatis, hinc pro- liferis, apotheeiis fuscis. |
|||||
|
LlCHKNF.S. CLADONIA. 267
|
|||||
|
comment, nova. p. 70,.
Dillen. Hist. muse. iah. i5. flg. 20. et tab. i4- fig- 12- ^- Capitularia pityrea, Flh. in Web. et Mohr. Beitr. II. p. 282. — (Cenomyce) Ejasd. D. Lieh. n°- 193. A. et B.
Cenomyce pityrea, Ach. Syn. p. 254 (exceplis. var. ir. etc.) \
CI. pityrea, furfuraceaf ; thallo minuto furfuraceo-
squamuloso caesio-glauco, podetiis gracilibus albidis furfu- raceo-pulverulentis albidis, subulatis vel scyphiferis, sey- pbis clausis angustia irregularibus rarius proliferis , apothe- ciis globosis dense congeslis pallide fuscis conüuentibus. Thallus dispersus demum subpulvinatus, furfuraceùs, e
foliolis minutis tenuissimis rarius majusculis laciniato -incisis crenulatisque subtus albissimi« supra caesio - glaucis quando- que albido-pulverulentis. Podetia gracilia, juniora albo- pulverulenta, mox furfuraceo-squamulosa, e foliolis inhae- rentibus tballo similibus ; alia sterila subulata nonnunquam bifida semiuncialia et parum longiora, alia subeylindrica sae- pius firmiora densius pulvcrulento - furfuracea flexuosa apice scyphifera, alia dein siraplicia vel apice divisa capitulo ex apotheciis conglomeratis terminata. Scyphi parvi angusti, inaequaliter extensi quasi fissi s. divisi in radios duos ad quatuor breves fructiferos, vel exinde contractione quadam ex apotbeciis congestis in capitulum transeuntes, vel proli- ficationibus elongatis (var. cladomorphae Flke vel Li- ehe ni s Fibulae ad speciem) radios subulatos gerentia, quorum ope podetia integra (scypliis evanescentibus; bi-tri- iìda apparent mox sterilia mox apothecio minimo terminata, subinde dein apothecia nonnulla ad locum divisionis ubi scyphus evanuit lateraliter adnata gerentia. Apothecia sub- globosa, mediae magnitudinis, dilute, rarius (in siccis) ob- scure fusca, dense quidem congesta sed non confluentia. Crescit ad terram arenosam in Brasilia orientali. (Sere-
niss. Princ. Neotoid.) SECTIO IH. SGYPHOBLASTE. f
Cladoniae scyphiferae, Hoffm. I. e. Flke. I. e. nonnullae. Thallus foliaceus podetiis sursum dilatatis scyphiferis, scyphis e centro iteratim proliferis. Adnot. Sectio nostra, quae Cladoniam verticils
la tarn indigenam pro typo agnoscit^ eo magis distinguenda videtur, quod aliter species mox dcscribenda priori omnium, proxima ob diaphragma perforatum ad Cladonias sub sey- phiferas Flörkei referri, hinc ab affini CI. verticillata |
|||||
|
268 LicBBHBS. Cladonia.
|
|||||
|
citata nimis longe removeri deberet. Equidem variae gene-
ris species e centro scyphorum subinde prolificantur, sed eodem modo se habent aliarum Cladoniae sectionum charac- teres propositae. — Cenomyce verticillata, rar. phyllopbora Laur. Herb. Sieb., quantum e nostri» speciminibus patet, longius ab his speciebus recedere videtur. 6. CLADONIA FEHFOLIATA.
CI. podctiis subcylindricis glabri« albido-cinerascentibus
demum fuscescentibus omnibus scyphiferis, scyphis regulari- bus planiusculis subinde pertusis margine lacero - radiatim spinuloso-fimbriatis e centro repetilo - proliferis, fimbriis di- visis fuscis apice saepins fructiferis vel pulTinuliferis , apo- theciis (abortivis?) parvis subglobosis fuscis. Flke. comment, nova. p. 3o.
Cenomyce verticillata, Piaddi in Atti della Soc. ital.
delle science Vol. XVIII. p. 3/j. tab. 3. fig. 4. (1820.)
Cladonia spinigera, Meyer I. e. p. 104 (fide specimi- nis in herb. Reg. Berol.) ; an etiam CI. foliata ejusd.
I. e. ?
Scyphophorns verticillaris, Mich. Fl. Bor. Amer. Vol.
II. p. 338?
Thalli foliola et podetiorum initia in copia speciminum,
quam coram habemus, deest.. Podetia longissima, (cum prolificationibus) tri-quadriuncialia, pro magnitudine satis gracilia, fistulosa, glabra, albido - cinerascentia. Prolifi- cationes usque duodecim, cylindricae vel sursum deor- sumque versus scyphos magis minusve amplificatae, inferio- res aequales fere semuncialts saepius omnino fuscescentes, superiores longitudine et ciassitie cum scyphorum ambitu descrescentcs ad basin tantum cum scyphorum superficie fus- cescentes, summae scypbo minimo abortivo fere capitatae; pleraeque simplices s. solitariae non raro binae aggregatae quandoque utrinque parum incurvae, quod eo modo repeti- tur, ut podetia integra iteratim divisa et prolifera speciem praebeant candelabri ramosi. Scyphi magni, diametro de- mum ultra semunciam metientes, expansi, juniores i. e. sommi concavi, adultiores plani immo margine reflexi, omnes tenuiter membranacei, superficie superiore tota, in- feriore marginem versus fuscescentes, e duplici quidem lamina (ad normam generis) cornpositae, sed in utraque radiatim striati, ex his striis subinde in medio scyphi bine inde solutis cancellato-pertusi, ex iisdem constanter margi- nem versus, rarius totis usque ad centrum solutis magis minusve regulariter divisi, ita ut radiatim et longe fimbriati |
|||||
|
LlCHKKES. CtADOSlA» 269
|
|||||
|
appareant scyphi, fimbriis bifide divisis teretiusculis fistulosis
i—3 lin. longis, fusco-nigricantibus. Apotheciorum in plerisque vestigia nulla; in paucis fimbriae nonnullae apice capitula parva fusca nigricantia gerunt ; specimina alia in iisdem apicibus frondiculas s. pulvinulos tenuissime fibrillo- sos setaceo - spinulosos demum crispatos (in statu sicco) nigros ferunt, quales hinc inde quoque podetiis adspersi adparent. Crescit in schisto micaceo in Serro Frio (de Mart.); in
montosis provinciae Rio de Janeiro (Raddi) ; legerant quo- que in Brasilia CU. Freireiss et Sellow (Herb. Reg. Berol.) Adnot. Frondiculae ad apices fimbriarum in statu sicco
similes illis quae in Umbilicariis observantur, a Rad- dio 1. e. virides depinguntur, caeterum aeque tenues et gra- ciles ac nostri; quantum ab his differunt foliola thalliformia in apicibus fimbriarum Cladoniae foliatae Meyer 1. e, judicent autoptae. In pianta Michauxii citata „frondicu- ,,lae varie crenato-lobulatae radicalibus consimiles" discum obtegere dicuntur. Similitudo praeterea nostrae cum Cla- donia Dilleniana Flke. I e. p. i38, quam ex Insula Pro- videntiae advectam repraesentavit b. m. Dillenius Hist, muse. tab. 16. fig. 23. — Capitula ad apices ciliarum, CI. Flörkeo „cephalodia atra" dicta, forma, colore et struc- tura apotheciis Cladoniarum conveniunt. Planta caeterum nonnunquam luxurians et monstrosa prolificationes nonnullas profert ultra modum elongatas subinde e medio absque scy- phi interventione vel cum ejusdem nonnisi rudimento ite- rum proliferas i. e. ramosas. SECTIO IV. EUCLADONIA. f
Cladoniae fruticulosae, A. lateribus integris, Flke.
comment, nova. p. 140.
Cenomycides Sect. Cladonia, Ach. Syn. p. 275. Cladoniae De C. I. e. Fee I. e. spec, plurimae. Thallus varius, evanidus. Podetia omnia at-
tenuata subulata ramosa, axillis quandoque perfora- tes , lateribus integris. 7. CLADONIA STEHA.TA.
CI. podetiis elongatis subdichotomo-ramosis laevigatis
subnitentibus stramineis, ramis subulatis vel ramulosis, ra- mulis brevibus, stellatim patentibus, omnium dentibus extre- mis fusco-nigrescentibus ; fertilibus superne incrassatis cymo- |
|||||
|
270 LiCHENüs. Cladonia.
|
|||||
|
so-vel radiatim difisis, centris «xillisque subhiantibus, apc-
theciis aggregatis fuscis. Flh. comment, nova. p. 171.
Dillen., Hist. Muse. lab. 16. fig. ài. -A. f. 22. A. D.
Lichen uncialis, Linn. spec. pi. p. 1621. — Engl'
Bot. tab. 174. — Schratt. Syst*, Samml. n°. i3i.
Cladonia uncialis et Ceranoides, Hoffm. Fl. Germ. p. 117 et n6.
Cenomyce uncialis, (cam var. adunca). Ach. Syni Laich, p. 276. — Pik. Dent. Lieh. Fill. p. i3. n°-
i55. —- Funch. Kryptog. Gew. n°- 5ig. -**• Fries,
lieh. suec. n°. n3j.
Cladonia ceranoides, De Cand. Fl. Fr. p. 337.
Cladonia stellata, Schär. Spicil. Lieh. p. 42. fase. VI. no- 82. Speciniina nostra juniora, formae normali, CI. stella-
ta e «. unciali Schär, convenientia, sterilia, vix uncialia^ laevigata, straminea, gracilia, sursum angustata subulata, furca- ta bis terve dichotoma, rarius denticulis tribus quaternis coro- nata, apicibus fusco-nigricantibus, axillis hinc inde pertusis. Cresca in Serro Frio Brasiliae.
Adnot. In superficie speciminum nostrorurn byssus
tenuissimus arachnioideus nigro - reticulatus observatur. CI. stellata, Candelabrum f; podetiis magnis ad-
scendentibus laevigatis albo-pallescentibus inllatis cymoso- ramosis, ramulis brevibus circa axillas late biantes radiatila proliferis. Lichen Candelabrum, Bory de S*- Vincent. Foy. III.
p. io3. tób. 16. fig. 2. Thallus deest. Podetia basi nigricante frequenter de-
cumbentia , dein adscendentia, bi-triuncialia, 1 — 2 lin. lata, pallescentia et parum glaucescentia, ob substantiam parietum tenerrimam fragilia (statu vegeto forsan mollia), nostra ste- rilia, inde a basi pluries breviterque ramoso - divisa , divi- sionibus sursum inflatis fere obeonicis, quae e summitate obtusa et perforata novos ramulos s. prolificationes stellatim protrudunt demum axillis s. centris ramulorum gaudent late ringentibiis. Hae vero aperturae radiatae saepius obliquae ad Jatera apotheciorum observantur, ut vix scyphorum no- mine designari possint. Àpiccs ramulorum rarius fusces- cunt, sed antequam pertusi evadunt, puncto fusco impresso notati sunt. Praelerea podetia integra punctis nigris con- spersa sunt facile abstergendis rei deradendis, neque Sphaeriae parasitiere similibus. |
|||||
|
Licheiües. Cladonia. 271
|
|||||
|
Crescit ad ripas Jluvii Amazonnm in Brasilia; (in In-
sula Borhonia, Bory). Ad not. Satis convenit pianta nostra cum descriptione
et icone Boryi citatis ; proxima est ejusdem speciei varie- nti turgiclae Schaer. Spie. lieh. helv. p. 4.3. exsicc. n°- 84, a qua nonnisi recedit dimensione omnium partium ßiajore, axillis bine late ringentìbus, quapropter nec non ob patriam et locum diversum quo posuit plantam Borya- nam CI. Flörkeus secundum specimina sibi ab auctore Communicata, scjungimus nostrani ut varietatem propriam. Ci. Flörkeus nimirum plantam istam Boryanam CI a do- li iae turgidae suae pro synonymo subjungens nostrae quidem sententiae satis accedere videtur, siquidem haec CI. turgida eadem est ac CI. stellata var. turgida Schär, s. Lichen turgidus Ehrh. Licet vero uterque specimen Ehrhardti exsiccatum, nec non Flörkeus spe- cimen ipsum Schäreri citaverint, licet denique CI. Acha- rius idem specimen Ehrhardti citet ad Cenomycen parecham suam a Schaererò et Flörkeo pro synonymo Habitam, species tarnen haec Achariana , cujus specimina es- siccata bona ediderunt CI. Fundi (Crypt. Gew. h". 6a3, — a Flörkeo quidem non citatum, cum alia specimina Fun- ckii fere omnia citarit) et Fries, (Lieh. suec. 7i°- j47. — Flörkeo, ut suspicor non visum) a pianta Schaereri longe differre videtur. CI. Flörkeus vero ad descriptio- öem suam (Comment, nova. p. ii5.) speciem Acharia- nam potius quam plantam Schaereri ante oculos habuisse videtur; distinguit enim CI. tùrgidam a CI. stellata ?,i) colore albo-virescente nec albo-pallido, 2) thallo in- cigni persistente nec minuto mox evanido" , quod cum C. parecha Ach. omnino convenit nec vero cum pianta Schäreri, ejuae secundum specimem quod habemus et ip- sam auctoris descriptionem straminea est, ut CI. stellata, et thallo omnino caret. Lichen candelabrum quoque a Boryo 1. e. dicitur albo-flavescens, thallo scyphisque destitutus et podetiis praeditus adscendentibus , quibus om- nino cum nostra convenit, et ad plantam Schaereri acce- dit, a C. parecha vero abhorret. 8- CLADONIA GORGONE A.
CI. podetiis erectts ramosis glabris albido-cinerascenti-
"Us demum pallido - rufis , ramulorum extremorum apicibus stellato-dentatis , centris axillisque subperforatis. Coralloides Gorgonia, Bory St. Vincent, (fide Flörkei).
Cladonia aggregata, Flòrke, comment, nova. p. 17. pro
parte; — nec Sivartz, nec Achar. Liche/wgr. univ. |
|||||
|
^2 lilCHSNKS, Ct.AHOJTU*
|
|||||
|
Thalh yest.gium nullum. Podetia (nostra sterilia) usane
quadr,unc.al.a, erecta, subteretia, hinc inde lacunoso Tel rugoso-compressiusdula, glabra Tnec nitida), molH (nec cornea), ultra lineam lata, albida et cinera cernia basi !ZTSfir*f'< demUm a SUmmitatib- versus' baS
mtenTeset ? ™ -.fusaescen»a" R-nmli laterales breves, dentati aL\VariCat\' *Xt,'emÌ uUÌmÌ furcatim vel «ellatim saepTus'üerPf„ r 0CC/US1S Sa"pÌUS fuSCÌS5 ™"™ * adulti* hiantes. P et.am longitudinaliter fissae, demum Cresca in Brasilia orientali (FrpireitA . ,„ n
meridionali (Sello«,, herb. Reg.Berol^.3 Ad not. Plantam nostram esse n=-q„ •
tam Flörkei, speciminibus ?£.'&\JJ? 'f«*8'." Jjlorkeo Tis» et nomine citato inscript» probatum habe- mus; hanc vero a Lichene aggregato Swartzii cum ninÌ°in,a C,°™lcuIaria.et terebrata Flke conve-
niente longe d.fferre, postenorem describentes infra indica- b.mus; copulat.onem quoque istam plantae Boryanae cum ilia Swartzii lue ipse refutat {Lieh. amer. p. J ,8,, ) Con- vemt praeterea descriptio quam dedit CI. FI ór k eus Ciad aggregatae suae et speciatim speciminum brasiliensium (in observ. secunda 1. e.) cum nostri* citatis ip,i visis auoad podetia quae nonnis, sterilia habemus; color vero "oruTden speciminum potius pall.de rufus quam secundum Flörkeum palhdo-castaneos (terminus qui melius in Clad, aggrega- tan, Sw. infra describendam quadrans ex auctoris huius descriptione depromptus videtur) in speciminibus a Sell o- wis lect.s, quae caetens „otis cum prioribus ut ovum ovo conveniunt, vel omnino deest, vel ad mrtPm «„„„ • tantum observatui: dum pars i-'w^ffS.'ffSSS Cenomycetum indigenarum Hinc character specie! supra propositus. Quoad apothecia conglomerata Flörkei accu- rati» non descripta, vix in eadem pianta observata , sed a pianta S war tz 11 hue male relata habemus deprompta. Spe- cies caeterum sat.s distincta vix cum alia jungenua, inter praecedentem et sequentem media; eandem a Borvo nomine citato indicatam esse, Flörkei auctoritati credi- mus qul specimina aBo sib. comm f^E; licet in descriptione itineris Boryani a Flörkeo ci at
«omen citatum non inveniamus et inter loca speciei natalS nonmsi Brasiham (et Indiam occidentalem Pob pianta.« Swartzii pro synonymo habitam) a Flörkeo relatarr» Pauhilurn nomen mutaT.mus , ex adjectivo in substan- |
|||||
|
.
|
|||||
|
Lkjh-esks. Cladonia.
|
||||||||
|
273
|
||||||||
|
9- CLADONIA HASGIFBHINA.
CI. podetiis elongatis ereclis verruculosis subscabrius-
Culis subtomentosis cinerascentibus ramosis , axillis centris- que ramulorum subradiatorum terminaìium nutantium subinde perforatis, fertilibus superne incrassatis cymae ad inslar divisis, vel ramulis lateralibus »ubtruncatis fructiferis, apo- theciis aggregatis fuscis. Lichen rangiferinus, L>inn. spec, plant. i6ao. __• Engl.
Bot. tab. 173.
Cladonia rangiferina, Hoffm. Fl. Germ. p. 114. —
Schär. Spied. Lieh, fieìuet. I. p. 3j. — Flh. com- ment, nova. p. 160. Cenomyce rangiferina esci. var. i. pursgens, Ach. Syn.
Licit, p. 277. Per ulrumque hemisphaeriam ah aeijuatore ad nives
Usque perennes crescere videtar. CI. rangiferina, sylvatica; podetiis, elongatis
gracilibus verruculosis glabriusculis ali>is. substramineis ra- *noris, axillis ramulorumque radiatorum subnatantium cen- tri» perforatis, apotheciis cyraosis sparsisque fuscis. Hoßm. Fl. Germ. II. p. wl\. — Schär. Spicil. Lieh,
helv. p. 38. — Fries, Lieh. Su.ec. exs. n°. 23g. — Flörke, comment, nova. p. 567. Dillen. Hist. Muse. tab. 16. fig. 3c
Cenomyce rangiferina, ß. sylvatica, Ach. Lichenogr.
univ. p. 564- — Ejusd. Syn. p. 278. Cenomyce sylvatica Flh. Deut. Lieh. IV. p. 12. n«. 76.
, Specimina nostra sterilia fere medium inter varietates
"omesticas, sylvaticam et alpestrem tenent. Caespites biunciales , densi, podetiis erectis ramosis superne ramosis- simis, albido - stramineis, superficie (in essiccati») quasi decorticata tenuiter verruculosa, et subruguìosa, Rami bi- Mchotomi , subdivergentes, parum curvati et implexi, (infe- riores qui secundum Sc b are rum subdcflexi, noj.tiis de- S|int) , terminales, bini et quaterni radiati, rectiusculi et ^übnutantes, apieibus concoloribus, centri» eorundem axil- *>sque perforatis , interdum hiantibus. Crescil in Serro Frio, Mttscis tnhaerens*.
Cl. rangiferina, alpestris; podetiis albis substra-
mineis molliusculis verrucosis ramosissimi», ramis ramulis- 1üe implexis, terminalibus thylsum densum, formantibus,, at>icibus Omnibus subdivaricatis reetiusculis subqoncoloribus. tfl.OHA BUAS1I.. I. 18
|
||||||||
|
f
|
||||||||
|
274 LlCIIRSKS. ClÀBOIUA.
|
|||||
|
Schar. Spicil. lieh, helvet. I. p. 38. iff- 79. — Fries:
■ Etch» Snec. exsicc. n°- 240. — Flörke, comment, nova, p, »65. Dillen. Hist. Muse. tab. 16. fig. 2$. E. F.
Cenomyce rangiferina , 7. alpestris, Ach. Eichenogf.
univ, p. 564. — Ejiud. Syn. p. 278. — Reichb. et Schub. Eich. exs. n°- \5q. Cenomyce sylvatica var. alpestris, Fl. Deut. Eich. Vili-
p. 14. n°. 157. Caespites densi j late expansi. Podetia tri- quadriuncia-
lia, tenera, molliuscula, ramosissima, albido-straminea et cinereo-glaucescentia, superficie verruculoso - punctata , ver- ruculis (ut bene observat CI. Flòrkeus de speciminibus brasiliensibus) minutissimis (nudo oculo tarnen conspicuis) albis a subjacente massa glabra secedentibus, ut podetia quasi decorticata appareant (quod in varietatis praecedéntis specimina minus exacte quadrat.) Rami patentes et subdi- varicati, rectiusculi, implexi, thyrsum densum supra he- misphaericum formantes, apipibus radiato - spinulosis , pie* rumque tergeminis concoloribns vel ex apothecioruni initiis nigricantibus. Axillae frequenter perforatae. Apolhecià terminalia, minuta, subglohosaj fusca, solitaria vel gemina tergemina coadunata. Crescit in Brasilia. Slerilia legit CI. Floloio {Herb.
Reg. Berol.) ; ferlilia Sereniss. Princ. Neoividensis. CI. ran g if e i-in a, gigante a; podetiis gracilibus
erectis longissimis rugoso-verruculosis albido-cinereis ramo- sis, ramis ramulisque bi-trichotomis approximatis , extre- mis radiato-furcellatis rectiusculis subùlatis apice subfuseis, axillis centrisquepertusis, apotheciis minutis solitariis fuscis. Lichen giganteus, Bory Voyage, III. p. 83.
Cenomyce rangifei'ina var. gigantea, Ach. Lichenogr.
univ. p. 565. —• Ejusd. Sy/i. p* 277. Caespites nostri bi-tripollicares eleganter cömosi. Po-
detia erecta subflexuosa, debilia, gracilia, rugoso-compres- siuscula et leniter lacunoso-tuberculosa, praecedentibus obscu- rius cinerea, subinde foliolis thalloideis crenulatis infra albido-pruinosis adspersa. Rami numerosi, a basi hinC inde exeuntes, patentes et divaricati, plerumqué dichotoroii subinde tri-quadri-et quinquefidi radiatim expansi, noD- iiunquam implexi et anastomosantes , summi breves furcat» et radiati: apicibus subfuseis erectis rarius subnutantibusj axillae pleraeque pertusae s. potius longitudinaliter fissae. |
|||||
|
LlCilENES. ClADOHIÀ; 275
Crescit in Serro Frio Brasiliae — Ltegit quoque Frei-
Péiss in Brasilia; (in apj-icis montosis Jus. Borboniae inter jruticnlos et muscos. Bory). Adnot. Miramur, CI. Flörkeum, qui caetéras species
a Boryo lectas constanter memorat, et specimina nostra a Fr e ir eissio lecta nomine C. sylvaticae var. gigan- teae ipse inscripit, nunc in commentalione sua saepius citata Lichenem giganteum Bory nusquam citare. Convenit caeterum nostra descriptionibus Boryi et A e lis- ti i secundum specimina sibi communicata, si excipias axil- las secundum Acharium imperforatas ; differt etiam satis a formis indigenisj nominatimi a varietale major i'lke^ Ut aequo jure pro varietate propria distingui debeat. CI. rahgiferina, filiformes; f podetiis elongatis
liliformibus erectis verrueulosis cineraseenlibus furcatis, axillis imperforatis, apieibus fusco - nigricamibus. Podetia bi - triüncialia j recta et leniier flexuösa j molli-,
tie et superficiei indole speciei omnino congrua, ob formam Vero gracilem parce dichotome divisam a basi nigricante ad àpicem usque fere ejusdem crassitiei valde distincta. E po- tletiorum angustia et divisione parca axillae imperforatae et apices non radiati pendere videntur, ut pro varietate pro- tensa CI. rangiferinae sat certe habere poàsis. Crescit in Pfovt Rio Negro pròpe Aràra Coara.
Ci. rarigiferina, signata; f podetiis elongatis gra-
fcillimis erectis verrueulosis albido - cinereo-fuscescentibus dichotome ramosissimis, axillis imperforatis, ramis ramulis- que patentibus et divergentibus saepius anastomosantibus et ^efiexis, extremis thyrsoideó-fastigiatis , apicibus concolori- hus, fructiferis uncinatim prolificantibus, apotlieciis i'uscis ln angulis prolificationum sessilibus. Podetia varietatibüs praecedentibus similia, albido-cine-
lascentia, magis minüsve vetustate fuscescentia, verruculis albidis obsita, tenera, rectiuscula et subflexuosa j in cae- spiles bi-triunciàles dense congesta, ratnulis anastomosan- tìbus sibi invicem connexa. Rami constanter dichotomi, Patentes, subdivaricati et divergentes reilexij angulis ternis an divisiones saepius aequalibus 1200, unde coma elegans tnyrsoidea globosa ortum capit. Podetia fructifera- pauca *Iuae sunt in copia speciminum, laxiora, flexuosa, minus Carnosa nec anastomosantia. Àpotliecia majora quam in ^arietate alpestri, capitis aciculi magnitudine, depresso- j^pmisphaerica tuberculosa , fusca demuin nigi icantia , am- ^jtulreflexo, constanter subtus (fere ac in tJsneis) appefn- tìlCulo podetii uncinatim reflex! praedita, cujus productione 18 * "
|
||||
|
Licmbhes- Ci.Anojüii.
|
||||||||
|
276
|
||||||||
|
ulteriore Iterum iterumque novu» oritur ramus adscenden£
denuo genuflexus in quovis angulo gerens apothecium. Crescit in sylvis Jluvii Amazonnm.
Adnot. Varietas podetiorum tenuitate et divisione
constanter bifida praecedenti proxima, ab omnibus vero apotheciis non terminalibus distincia, ut piantar« si prolifi- calo ista aeque constans sit ac ilia Cladoniae verticil- iatae, aequo jure pro specie peculiari, inclusa varietate praecedente, haberi jjossit; inter domesticas CI. rangife- rinae varietates podetiorum quidem similes formae unci- natae (var. lappacea Flke) descriptae sunt, at steriles f alia de*in exempla productionis uncinatae podetii ultra apo- thecia in Eucladoniis non omnino desunt. |
||||||||
|
10. CLADONIA PUUGEJfS.
CI. podetiis gracilibus ramosissimis divaricati» nudius-
culis subverruculosis albido - cinereis vel livido - fuscis , in sicco fragilissimis, ramulis rectis furcillatis subpungcntibus, apotheciis subsolitariis sparsi», vel aggregati» racemoso- corymbosis fuscis. Flörke, comm. nova. p. \5(ì.
Lichen pungens, Ach. Prodr. p. 202. — (Baeomyces)
ejnsd. Melli. {ich. p. 354. Cladonia rangifornùs, Hojfm. Fior. Germ. p. ii4-
Cenomyce rangiformis, Fili. Dfiut. JLich. I. p. 12.
n°- 18.-----Fanch. Ciyptog. Geio. n°- 542. Cenomyce furcata >. pungens, Ach. Lichenogr. univ.
p. 5Ò2. Cenomyce rangiferina £. pungens, Ach. Syn. p. 378.
Podetia nostfa sterilia erectiuscula et adscendentia,
rigida, firmula , ad apices fragilia, ramosa, in caespites latos depressos unciales congesta, glabriuscula, cinerea, ad lentem maculis cinereo - virescentibus (e strato corticali pri- mario disrupto, acquo modo ac in domesticis) in substan- tia subjacente alba notata, quibus dein dispersi» integra candificantur. Rami subdichotomi et subdivaricati, recti, ul- timi spinulosi pungentes, apice saepius nigricantes. Axillae pertusae. Crescit in sylvis Jluvii Amazonnm.
|
||||||||
|
LicHKifES. Cladonia. 277
|
|||||
|
SECTIO. V. CLADOPORA. -f
Cladoniae fruticulosae, B. latere terebratae, Flk. comm,
nova. p. 179. Cenomycetis Pycnotheles Ach. Syn. p. 248. spec,
Pycnotbeliae Dufour l. e. et Fee l. e. spec.
Thalius evanidus. Podetia omnia attenuata su-
bulata, ramosa, latere terebrata, axillis apieibusque imperforatis. Apothecia minuta, (juniora?) disciformia con-
cava submarginata. Adnot. Binae ad hanc sectionem hueusque pertinent
specie*: Cladonia retipora et species mox describenda. Thallum hujus speciei posterioris nemo vidit, ni Ciad, ceratophylla (v. infra) ad noslram pertincat. Prioris speoiei thallum Auetor CI. Labillardière descripsit crusta- ceum granuli» conspersum nitidis albissimis möx evanidum. Specimina biuncialia e collectione Cl.Sieberi a CI. Lau- re r baie speciei adscripta nonnibil recedunt a descriplione Labillardieri; alba enim rix versus apicem pallide sul- phurea sunt podetia, nee ab initio ,,pallide sulphurea de- mum subcastanea" quod speciei mox describendae magis convenit, haec vero aliis multis longe recedit. Cl. Acha- rius plantam Labillardieri certe non -vidit, descriptio enim quam dedit in synop^si sua ad verbum ab auetore transscripta est. Cl. Flörkeus speciem quidem siccam vidisse ait, collectorem vero qui specimen tradidit non niemorat et description! suae verba Labillardieri com- »niseuisse videtur, ut nesciam, an plantam nostrae Sieberia- nae similem viderit nee non. Pori quos Flörkeus in podetiis crassioribus crassitie setae suillae et ampliores dicit, in nostris quae juniora videntur, lineam fere diametro habent et nonnisi versus apices minores sunt. Quale id Cunque est, plantam Labillardieri a specie mox descri- benda diversa est, quacum nullus commutavit nisi Clar. Fée, qui nostram nomine Pycnotheliae retiporae repraesentavit ; iconem Cl. Dufourei {Ann. generates des Sciences naturelles, 22me //it. tab. Fill.) ab eodem citatam non vidimus. Apothecia in C1. retipora nostra e colieclione Sie-
be ri punctiformia multo minora quam in specie sequente *ünt , caeteruin uterque forma excavata conveniunt , at CI. •^»biliardiere eadem demum convexa describit. Hinc ^cet species ambae thallo quoque cartilaginee», sicco feie |
|||||
|
2JS LiCHKMKS. Cladonia.
|
|||||
|
corneo, ab aliis Cladoniis repedant, in proprium genua
redigere vel tenta Dufonrea Ach. genere ambiguo (cfr. supra adnot. ad generis characierem p. 261.) conjungere eo minus hueusque convenit, cum apolhecia talia excavata minima in pluribus quoque seciionis praecedenlis speciebus, si perspicillio lu >tras , invenies (quae forsan pro apptheciis abortivis habenda sunt), immo nonnunquam apothecia ma- jora disciformia et marginata in Cladoniis indigenis oc- currunt. Quoad formam apotheciorum proxime CI. aggregatae
accedit Dufourea tortuosa Nees ab Esenb. (Horcte Berol. p. 4'3. tab. 5. fig. 2.) quae margine thallode gau- dere non videtur, ob tlialli naturapi vero cum Lichene madreporif ormi (cfr. supra adnot. p. 261.) in propriam sectionem coliigenda vel ad primam referenda est, caeteris Dufoureae Ach. speciebus ad Parmeliam relatis, cujus propriam constituunt sectionem, novis accedentibus speciebus non descriptis , ut Farmeli a (Dufourea) digitata N. e cap. b. spei {Herb, Zeiheri). 11. CLADONIA AGGREGATA.
CI. podetiis cartilagineis flexuoso - erectis fistulosi» ramo?
sissimis nitidis alutaceo-virentihus demum subcastaneis magis minusve subreticulatim pertusisy ramis ramulisque dichoto- mis abbreviati? patentibus, apotheciis minutis subcorymbose aggregatis excavatis marginatis fcjscis. Cladonia aggregata, Swartz. Fl. Ind. occid. III. p.
1915. — Ejasd. Lieh, americ. p. 17. tab. XII. fig. 2. {nee Flörhe, comment, nova. p. 170.)
Cenomyce Cornicularia, Law: Herb. Sieb.
Cenomyce terebrata, ejasd. in Linnaea, II. p. 43.
Cladonia terebrata et Cornicularia Flh. comment, nova,
p. 179 et i8o. Pycnothele retipora, Fee, I. e. introd. XCF1II. tab-
3. fig. q.
Thalli nulla apparent vestigia ne quidem in specimini-
bus junioribus minimis, quae basi sua dilacerata muscis et Jungermanniis arete inhaerent, (ne specimina sequentis spe- ciei dubiae praesentis caespitulo immixta hue pertineant.) Podetia ab initio fistulosa, juniora gracillima fere filiformia, tereliuscula, saepius integra (imperforata) foraminum loco impressionibus (ubi substantia podetii tenuior demum eva- nescit) notata ; adultiora semi ad biuncialia inaequaliter lacu- |
|||||
|
LiCHEMEs. Cladonia. 279
|
|||||
|
JJpso - compressiuseula et flexuosa subangulosa, ad axillas
latiora, vix unquam lineam lata, (si podetia nonnulla excipias nionstrosa, compressa, duplo latiora, quasi fasciata,) sub- -stantia tenera cartilaginea, sicca rigida fragilia, l'ere papyra- ceo - cornea, plerumque inordinatim terebrata, iteratim. dichotome ramosa ; superficies exterior laevigata et nitida, Colore variabili glauco vel viridi - cinerascente, alutaceo- fuscescente et subspadiceo, dcmum imprimis sterilium sae- pius intense castaneo ; superficies fistularum interior albida, Jeniter stuppea et subtomentosa. Rami patentes , rarius divaricati et divergentes inumo reflexi , breves, obtusiusculi, subinde (in speciminibus decumbentibus) unilaterales, ultimi setacei stellulaiim spintilosi, steriles nigricantcs. Foramina podetiorum sparsa, ovalia, diametro demum lineam ad- acquante, rariora vel crebriora, subinde uniiateraHa altero podetii latere integerrimo, nonnunquam praecipue in pode- tiis allioribus gracilioribus et sterilibus (a CI. S elio wio lectis) omnino deficientia vel sparsim tantum obvia, alias praecipue in podetiis fructifcris crassis humilioribus tam frequentia et densa ut retis poros referant (aeque ac in CI. retipora), podetii hinc substantia nonnisi in liciis, residua, margine foraminum introrsura incuryo. Frequentia haec foraminum cum colore magis viridi connexa e stationis hu«ii- ditate pendere videtur. Villus nigros a Clar. Flörkeo in »'amis CI. Corniculariae suae visos nullos invenimus. Apothecia pro genere singularia, minuta, punctiformia, ab apicibus ramulorum sterilium nigris bene tarnen distin- guenda, ad lentem discigera subtus obconica supra planius- cula margine magis minus ve prominente, in apicibus ramu- lorum setaceorum solitaria, ob ramulorum eorundem vero brevitatém et positionem stellatam bina, (antennas insecto- fnm tunc exacte referunt,) terna ad duodena aggregata in capitulum capitis aciculae magnitudine , his capitulis iterum Öiagis minusvc approximatis et corymbose aggregatis. Crescit in Brasilia in muscis et Jungermanniis ; (sieri-
lem legit CI. Sellow : Herb. Reg. Beroì.) ; in sylvis mon- tium altissimorum Jamaicae, terrae, intra muscos insidens (Sivarti); in nova Hpllandia ad lerram (Sieber.) Adnot. De synonymis plantae nostrae citatis, cujus
Copiani specimirmm habemus , nulla mancnt dubia ; convenit omnino cum icone Swartzii citata plantam juniorem minus ^el vix perforatam sed lacunosam referente (quam Flor- ae us non vidisse videtur, cum icones Swartzii neque »«e neque ad CI. e eratophy llam citaverit), nec non cum descriptione quam dedit auetor in Flora Indiae occiden- Jalis: ,,Bacilla" dicit „scsquipollicaiiu subinde pertusa, fra- |
|||||
|
280 LicnEBfEs. Cladoxu.
„gilia,....... tubercula tefminaiia globosa e numerosi»
„minutissimis aggregatis composita subrotundis supra pla-
,,nis fuscis", quae omnia a Clad, aggregata Flk. (CI. gorgonea nostra) longe abhorrent. — Cladoniam Cor- ni cui ariam Laur. eandem esse plantam, e specimine Si eberi communicato compertum babemus; neque dubita- mus auctorem ipsum (licet id 1. e. non indicet) postea nomen istud triviale substantivum ut contrarium placitis Linnaeanis repudiasse et novum speciei nomen CI. tere- bratae imposuisse, cum in commentatione sua 1. e. inte- gram lichenum Si eberi collectionem descripserit, nee alia Cladonia eo loco descripta conveniat cum ilia quam prius in herbario Cenomycen Corn i cular iam nuncu- passet: Miramur exinde Clar. Flörkeum bina ista nomina ad species binas distinctas denominandas adhibere, cujus utriusqne descriptiq cum nostra convenit, quam uiramque a CI. de Martio in Brasilia lectam a CI. Laur er sibi com- municatam ait, Novam Hollandiam vero, locum natalem a Laurero indicatum, non memorata Hie error subjaeere videtur; nee differentiam perspicimus essentialem inter binas species CI. Flörkei nisi quod CI. terebrata sua, cujus specimina tantum fracta et mutilata vidisse refert, colore et magnitudine cum speciminibus nostris fructiferis, CI. Cornicili ari a ejusd. , cujus apothecia non vidit auctor, cum sterilibus nostris magia conveniant, quas vero ambas in uno eodemque caespite Commixtas, nee aliam formam affinein in nerbano Clar. de Martii invenimus. f Species section!« incerta e.
12. ClABOJfU CEH ATOPHXLLA.
, CI. thalli foliolis insignibus laciniato - lobatis supra
pallide virescentibus , lobis adscendentibus dentato - crenula- tis ci'ispulis. subciliatis, podetiis omnibus sterilibus gracili- bus curvato-subulatis. Lichen ceratophyllus, Swarfz, FL Ind. oeeid. III.
p. »914. Cenomyce ceratophylla, Ach. Lichenogr. unit), p.
533. — Ejusd. Syn. p. 370. — Sivarlz, Lieh, americ. tab, 16. — Hooker in Eunth, Syn. plant, orb. novi, p. 3i. Thallus magnus, caespitulosu», tenuiter foliaceus, supra
laevis pallide virens, infra niveus, foliolis elongatis semi- pollicaribus unam ad duas lineas latis profunde incisi*, lobi» |
||||
|
LiCHENEs. Cladonia.
|
|||||||
|
281
|
|||||||
|
Crlspato - crenulatis rarius denticulatis subinde iterum inci-
sis, margine hinc inde ciliis albis subfasciculatis distincto. Podetia e pagina superiore loborum oriunda, copiosa, fili- formia, attenuata, subulala, cornuum bovi ad instar curvata; in priore loco natali i—2-linearia, laevigata, thallo sub- concolora nee nisi ad superiorem partem albicantia, simpli- cia (unicum tantum podetium drittens ramulum), apice subinde rufescentia vel cephalodio minimo vix nisi ad len- tem conspicuo rufo- fesco praedita ; in altero loco natali pa- rum longiora, a basi ad apicem usque albido -pulverulenta, rarius granulis nonnullisque squamulis minimis vestita. Crescit in Brasilia (de Marl.); in Bras, meridionali
(Selloio, Herb. Reg. Berol.) ; in dltissimis montibus Jamai- cae ad terram (Swartz ) ; in nmbrosis prope speluncam Cuchivano Provinciae Cumanensis, et in sylvis Cinchonae, prope Lioxam Peruvianoram altìt. 1200 heccap. IJumb.). Ad not. E tballo quidem Cladonia e species non
certe indicari potest, et variae quae nomine citato descripta sunt specimina, ad varias species pertinere possunt; cum vero nostra cum icone Swartzii exactius conveniant, et ni fallimur, intra tropicos specierum numerus sat exiguus vi- dealur, cum dein specimina a Ci. de Martio lecta pauca quae sunt caespitulo speciei praecedentis ìnbaercant, (nexu quidem nullo inter utiiusque speciei specimina observato), pianta quoque Swartzii in iisdem locus com CI. aggregata lecta sit, demum cum hujus posterioris tballum nemo hucusque viderit, suspicatio oritur utramque speciem Swartzianam quae colore satis conveniunt, ad unam eandemque pertinere. Id saltern naturae adaequatius videtur, quam secundum Flörkeum (comment, nova. p. 68.) subjungere Clado- niae pyxidatae plantulam Swartzii insignem, quae, 6Ì indigenas perspicimus, proprius CI. alcicorni vel ejus- dem varietali endi v iaef ol ia e accedit antea a Florlieo ipso (Beri. Magai., I. 1807". p. 293.) et ab Ach ari o (Meth. lieh. p. 352.) adsociatae. Caeterum Acharius pode- tia dicit apice rubella, FI orile us vero olim (Beri. Mag. I- e.) cephalodiis 1 — 3 nigris praedita, nunc (comment 'lova I. e.) apice dilute fusca. OBSERVATIO GEOGRAPHICA.
Superest, ut formas singulas systematice descriptas or-
dine geographico exponamus , exinde lichenum brasiliensium Jndolem et faciem universalem indagemus cumque aliis orbis terrarum partibus conferamus. Licet vero specierum descrip» |
|||||||
|
282 Licheni«. Observatio geographica.
tarum major sit copia, quam quae in ulla alia regione trans?
•marina a peregrinatoribus europaeis lectn est, longe famen abesse videniur ab integra omnium Brasiliae specierum Cog- nitionen praeterea speciei notio in lichenographia tam vaga est, regiones dein aliae tropicae hoc respectu tam incognita« sunt, ut Geographiae illius lichenum brastliensium nonnisi rudimenta stern ere possjmus. Juvat primum quae in singulis Brasiliae provinciis vel
regionibus observatae sunt, species colligere, ut florulas ex- inde lichenologicas earum regiortum et stationum habeamus, quae lichenibus' abundant, dum in aliis plurimisque Brasiliae tractibus plantulae istae concivium majorum luxurie obrutae rix nisi his flagrantissimo acstu langucntibus erui possint. Progredientes itaque a tropico capricorni versus aequatorem, inque singula latitudine a litloribus versus momium cacumina Americae interioris, sequentes distinguimus liclienum habita- tiones cum speciebus in quavis observatis, quarum messem ab Illustriss. Principe Ne o widen si, a Clarr. peregri- natoribus Sello tv, Bad di et Freireiss, lectam, licet loci natales minus accurate designati sint quam a Cel. de Martio factum est, in priori tarnen loco ponimus, cum non longinque a maris littore simulque, praecipue in partp Brasiliae meridionali lectae sint: ì. in Brasilia polissimnm meridionali et in Montevideo
lectae sunt a CI. Sellow : Yerrucaria crassa; Parmelia spe- ciosa var. leucomelas, P. saxatilis, P. coniacea var. perforata, P. damaecornis var. pinnatifìda, P. albo - punctata , P. poly- morpha var. sphaerocarpa, P. cymbalifera, P. corralloides var. laevisj, var. aspera et var. arliculaia; Collema tremelloi- des var. azureum ; Stercocaulon ramulosum ; Cladonia mus- cigena, CI. sanguinea, CI. neglecta, CI. perfoliate, CI. gor- gonea , CI. rangiferina var. alpestris , CI. aggregata , CI. ce- ratophylla. a. in Brasilia orientali a CI. Freireiss lectae : Verruca-
ria Tetracerae? var. crocda; Porothelium album, Parmelia co- riacea var. perforata, P. coralloides var. jamaicensis, Collema tremelloides var. azurem ; Stereocaulon ramulosum ; Clado- nia pyxidata var. cornuta et var. fibula, CI. gorgonea, Ci- sylvatica var. gigantea. 3. ab Illustriss. Principe Neoivideusi lectae.
a) in sylvis Brasiliae aboriginìbtis: Parmelia coralloi-
des var. barbata et var. dasopoga. b) ad Pico doce : Parmelia damaecornis var. quercifolia«
e) loco incerto: Parmelia coriacea var. perforata, V' |
||||
|
LlCUEKES. ÖltSEItVATIO GEOGRAPHICA.
|
283
|
||||||||
|
ehrysophthalma var. flavicans, P. pityrea var. furfuracea,
P. rangiferina var. alpestris. 4< In provincia Rio de Janeiro a CI. Raddio lectae :
Graphis marginata, Gr. chrysocarpa , Oxystoma cylindricumj Collema tremelloides var. azureum ; C. bullatum var. digita- tum ; Clad, perfoliata. * Species seouenles omnes a Cel. de IWartio leclae sunt:
5. ad scopula maritima prope Rio de Janeiro et St.
Paulo : Parm. Pioccella. 6. prope Rio de Jaiieiro: Parm. coriacea var. caperata.
7. In provincia Minarum, a) prope Villain ricam: Clad.
sanguinea (in Yellosiis et Barbaceniis nee pon in rupibus.) b) in Serra do Carnea : Parm, coerulescens var. pannosa.
e) in Serro Jrio : Parm. speciosa var. leucomelas , P.
erosa; Ciad, sanguinea, CI. ncglecta , CI. follata, CI. stellata, CI. rangiferina var. sylvatica et var. gigantea, CI. pungens. d) ad monies addmanlium: Parm. coralloides var. aspera.
e) alias in eadem provincia : Parm. laevigata var. bifida,
P. coriacea var. periata, P. carnea. 8. prope Baliiam;
a) in cortice Rhizophorae JVLarìgles et Lagunculariae
racemosae : Graphis pulverulenta var. maculata, Gr. intri- cata; Leiogramma sericeum ; Arthonia polymorphs var. ma- Culans et var. substellata ; Pertusaria communis var. lutescens ; Verrucaria cerina, Pyrenastrum album cum var. coronai'io et Var. verrucarioide; Parm, sUblusca cum var. argenteo-fusca et var. allophana , P. varia cum var. cinereo-carnea et var. pallidi - cerina ; Lecidea punctata cum var. convexa. b) in cortice arborum semper uirentium : Diorygma tinc-
torium, Graphis venosa cum var. elongata , Gr. nivea var. cynips, Gr. scaphella var. gemella; Leiogramma scalptura- tum, isabellinum , lobatum ; IJstalia ochroleuca ; Arthonia punctiformis ; Verrucaria ochroleuca ; V. aspistea ; Glyphis cicatricosa; Lecidea punctata, yar. punctiformis, L. coral- lina. *) e) in cortice aliarum arborum: Diorygma nitidum, Gr.
pulverulenta var. ocellata, Gr. duplicata, Gr. Comma cum |
|||||||||
|
*) Graphis duplicata et Comma, Lejogr. umbrinum et
puneti forme, dein Glyphis favulosa in herbariò quoque arborum sempervirentium incolae designata« erant, e natura corticis vero et crustae, quae his arboribus propriae sunt, (Cfr. supra adnot. p. 63-), species istas ad sectionem sequentem referre melius censuimus. |
|||||||||
|
284 LicHBwns. Obskrvatio geographica.
|
|||||
|
Tar. sigmoidea, Gr. nivea, Gr. macularis var. pietà, Gr.
varia var. orbicularis ; Leiogramma angustum , L. umbrinum, L. BCaljJturatum, L. virgineum, L, pruinosum, L. puneti- forme, L. tenellum, L. gracile; üstalia fasciata; Arthonia polymorpha var. maculans et var. glaueo-fusca ; Verrucaria punctiformis, V. arthonioides, V. vitrea, V. aspistea; Try- pethelium madrepo riforme ; Astrothelium varium var. citri- num ; Glyphis labyrinthica, Gl. cicatricosa , Gi. favulosa ; Conioloma coccineum; Parm. subfusca var. atra et var. ci- nereo-virens , P. ventosa var. domingensis, P. rubra var. punicea , P. stellaris var. caesia, P. obscura var. orbicularis ; Lecidea ferruginea var. russula, - L. punctata , L. abietina, L. vinosa. Cj. prope Maracas ad corticem arborum: Graphis Comma
cum var. sigmoidea, Gr. nivea, Gr. varia var. orbicularis; Leiogramma isabellinum, Arthonia polymorpha var. macu- lans ; Verrucaria lactea , V. aspistea ; Parm. rubra var. pu- nicea. io. inier Villam do Rio das Conlas et Maracas ad cor-
ticem arborum : Graphis anfracluosa var. flexuosa ; Leio- gramma tartareum ; Pertusaria communis ; Verruc. ochroleuca ; Astrolhelium varium ; Conioloma coccineum ; Lecidea bi- marginata, L. punctata. li. prope Caiiélé:
a) in cortice arborum sempervirentium : Verruc. aenea ;
V- isabellina. h) in cortice aliarum arborum : Graphis anfractuosa
Pertus. communis , cum var. (Variolaria) orbiculata ; Verruc. punctiformis, V. lactea, V. alba, V. porosa; Pyrenastrum cinnamomeum; Porothelium arthonioides ; Astrothelium co- nicum ; Glyphis labyrinthica ; Tlielotrema oecultum ; Lecidea punctata , L. abietina var. rubens. 12. prope Serra dos Moptes altos , Prov. Bahiensis in
cortice arborum: Pertusaria eommunis var. (Variolaria) mul- tipuneta; Verruc. vitrea; Astrothelium isabellinum; prope S. Amaro , et a corticem Esenbechiae jebrijugae. Graphis tectigera ; Ustalia gracilis, Verrucaria aurantia, V- globi- fera cum var. depressa ; Thelotrema immersum. 13. in Serra do Monte Santo Prov. Bahiensis alt it.
i5ooped.: Parmelia aurata. 14. ad montium tracium Serra de Tiuba Prov. Ba-
hiensis in schisto micaceo : Lecidea microphylla var. corralli- noides. \S. In Provincia Bahiensi loco incerto: Pària, coriacea
■par. periata. |
|||||
|
LlCHKSKS. OnsBHVATIO GEOGRAPHICA. 285
16. ad Jluvium S. Francisco in cortice arborum ; Gra«
phis pulverulenta var. recta ; Lecidea punctata. 17. prope Para.
a) ad corticem Cryptocaryae preliosae : Diorygma gram-
mitis ; Gr. angustata var. ramulosa , Gr. rhizocola var. psit- tacina; Thelotrema viride. b) ad cortices variarum arborum: Diorygma insculptum,
r>. biforme; Graphis pulverulenta var. ambigua et var. bi- formis, Gr. angustata var. ramulosa, Gr. platycarpa, Gr. tectigera , Gr. illinila cum var. vermiformia, Gr. rhizocola var. psittacina, Gr. chrysocarpa, Gr. macularis Var. pietà , Gr. compressa cum var. adspersa , Gr. heipelica Var. subconica , Gr. aurita , Gr. triquetra, Gr. verrucarioi- des ; Oxystoma connatura; Leiogramma angusturn var. hepa- ticum, L. Lyelli; Sclerophyton elegans, Ustalia gracilis cum Var. adspersa, U. flammula, U. speciosa; Arthonia polymor- pha var. maculans ; Pertusaria communis var. carneola , var. granulata et var. (Variolaria) di coidea (p. 120); Verrucaria punctiformis cum var. straminea, V. prasina, V. phaea, V. xyloides, V. hymnothora var. castanea , V. atro-purpurea, V. cuprea, V- globifera cum var. depressa, V. subaperta? var. flavo - fusca , V. laureolacea ; Pyrenastium echinatum, P. sepiicoSlare ; Porothelium rufo - fuscum ; Trypethelium he- misphaericum ; Astrothelium album, A varium, A conicum; Glyphis angulosa; Chiodecton seriale; Conioloma coccincum Var. purpureum; Thelotrema viride, Th. marginatum^ 'l'h. lepadinum , Th. cavatura, Th. immer.,um; Paimeiia micans, P. tenera; Collema oblique-peltatum; Lecidea punctata var. fosea, L. sabuletorum var. brasiiiensis, L. vernalis var. va- vians , L. albo-virens, L placyntium. 18. prope Villain do Porto de Móz et alibi in Provili,
eia Paraensi: Parmelia comosa. Parm. coriacea var. ur- Ceolata. ig. in Prov. Paraensi loco incerto: Parm. coriacea var.
periata, P. cinnamomea. 21. ad fluvium Amazonum :
a) Ì71 terra : Verrucaria ? constellata ; Cladonia rangi-
'erina var. signata. b) ad saxa : Lecidea sorediata, Stereocaulon ramulosum.
e) ad cortices arborum ^ Graphis angustata, Gr. dupli-
cata var. bimarginata, Gr. chrysocarpa var. cinnamomea; leiogramma lateritium; Verrucaria punctiformis, V. hymno- |
||||
|
286 Licheetes. Observatio geographica.
thora var. castanea ; Pyrenaslrum sulphureum cum rar. pli-
cata , P. trypethelioides ; Trypelhelium melanothrix ; Gly- phis labyrintliica, Gl. angul'osa ; Thelo trema lepadinum; ~Lé- cidea melanothrix. d) Ubere crescentes : Parmelia Camtschadalis var. rhodo-
rnela, P. crenulata? var. pbylloloma, P. coriacea? var. ruf'a et var. contexta ^ P* damaecornis var*. Orthoceras, var. Wei- gelii, var. quercifolia et var. sinuata , P. denticulata ; Cla- donia stellata var. candelabrum. 22. prope Jtrara Coara Prov. Rio negro: Farm, au-
rata ; Cladonia rangiferina var. filiformis. 23. in Provi Piio negro ad corticem Geonomae cajusdam
junioris: Gr. pulverulenta? var. palmicola. 24. in sylvis densis od Jìuvium Ilahype : Grapliis var*
orbicularis; 25.-in sylvis BrasiUae priniaevis: Parm. corralloides
var. articulata et var. dasopoga. 26. in .folds vivis arbomm BrasiUae: Verrucaria epi-
phylla; 271 in BrasiUae locis iiicertis : Porothelium melanostig-
ina ; Parmelia cbrysocarpa, P. sanguinolenta, P. lugubris, P. crinita , P. involucrata , P. phylloCarpa M. (P. crenulata mihi?) P. coriacea var. perforata, P. chrysophthalma var. flavicans , P. corralloides var. rubiginea, var. strigosa et var. longissima ; Collemainigrescens , C. rivulare, C. tremelloides, C. bullatum var. digitatum et var. sertatum ; Cladonia aggre- gata , CI. ceralophylla. Summi videtur momenti distinctio lichenum imprimis
crustaceorum pro matrice et spcciatim pro specie naturaque arboris, cujus cortici inerescere solent; hanc vero distinc- tionem secundum observationes nobis translatas supra tantum generatim in lichenibus prope Bahiam, aliisque nonnullis prope Para et in Prov. Rio negro lectis respicere poluimus. Ad futuram de his indagationem adjuvandam unaque ad au- gendam spccierum descriptarum cognitionem, cortices varios imprimis officinales quos ut earundem matrices in diversis Zonae tropicae partibus alii cognoverunt auctores, Clarr. Fee,*) Swartz, Humboldt, Acharius aliique hie se- cundum ordinem naturalem memorare juvabat. Crescunt ni- mirum: |
||||||
|
*) Cfr. observ. supra p. 114.
t |
||||||
|
LlCIIÉTCSS. OnSEIlVATIO GEOGRAPHICA. 287
|
|||||
|
f. ad corlicem Capparidis cynophallophorac : Parili.
Ventosa var. domingensis. 2. ad cort. Ery-throxyli areolati Beri? Lecidea mela-
hothrix. 3. ad cort. Guajaci officinalis % Arthonia polymorpha
var. maculans. 4< ad cofticem Bonplandidé (Galipeae DC) trifoliatae
(Angosturae verae): Ustalia gracilis cum var. adspersa , U. flammnla ; Verruc. lactea (si "V. stigmatella v. lactea Ach. ea- dem est); Trypethelium varium ; Glyphis favuiosa; Chiodec- ton seriale. • 5. ad cort. Qaassiae excelsae Sio : Graphis pulveru-
lenta ; Arthonia polymorpha var. maculans ; Parm. subfusca Var. atra ; Lecidea sorediata. 6. ad còri: Man gif er aé indicae: Glyphis favuiosa*
i. ad cort. Copaiferae officinalis: Verrucaria lactea (si
synonymum Acharii cdnvenit.) 8. da cort. Codarii acut f olii Afzel. in Guinea ì Glyphis
cicatricosa. ig. ad cortices Cinchonarum variarum: DioryEJma in-
sculptum, D. grammitis, Graphis pulverulenta , Gr. dupli- cata (si Gr. lineola Ach. eadetn est) , Gr. Comma (si Gr. farinacea Fée eadem est), Gr. nivea verosiniiliter cum var. Cynips , Gr. illinità (?) ^ Gr. rhizocola ? Gr. scaphella ; Usta- lia flammula, U. speciosa; Pyrenastrum verrucarioides (si Pyrenula verrucarioides Aclu eadem est); Porothelium al- bum; Glyphis lahyrinthica .(si Sarcographa Cinchonarum rèe eadem est), Gl. favülosa ; Thelotrema lepadinum; Par- helia subfusca cum var. atra, P. varia var. pallidi-cerinas P. ventosa var. domingensis , P. rubra var. punicea, E*, stel- laris (si P. alba Fée hue pertinet) P. speciosa var. leucome- 'as, P. laevigata, P. crenulata, P. coriacea var. periata et Var. perforata, P. damaecornis ; Collema tremelloides var. azureum ; Lecidea ferruginea, L. punctata ^ L. vernalis cura Var. varians, L. melanothrix. i 10. ad cort. Xanthoxyli caribaei L. (L,am?): Parm.
Ventosa var. domingensis. 11. ad cort. Exostemmalis caribaei, Hameliae cnnealae,
Achras Sapolae et Angnsturae spuriae: Glyphis favu- losa. 12. ad cort. Diospyros Loti: Lecidea vernalis var.
Marians. |
|||||
|
288 tiiciiEHEs. Obrehvatio Geogiufiiica.
i3. ad cort. Lauri Cassiae: Parm. varia var. pallidiflava ?
Lecidea punctata. 14. ad cort. Crotonis i cscarillae : GrapJiis duplicata
(si Gr. lineola Ach. eadem est), Gr. Comma, Gr. nivea (s» Gr. Afzelii Ach. hue pertinet) ; Arthonia polymorphe, cum rar. maculans et var. substellata; Verrucaria porosa; Try- pethelium varium ; Glyphis favulosa. i5. ad cor licerti Crolonis cujusdam : Parm. coriacea var.
periata. ( 16. ad cori. Fraxini Carolinianac: Lecidea vernalis var.
yarians. 17. ad cort. Cocoes nueijerae : Lecidea melanothrix.
Siquidem bis de habiiatione et statione lichenum Bra-
siliae indigenarum praemissis earundem extensio ac distri- bute per alias terrae regione?,, exinde Florae brasiliensis quoad hanc familiam differentiae ab aliis terrae regionibus indicandae sunt, primum distinguere eonvenit: species Bia- siliae proprias , alias Americae tropicae vel Africae quoque integraeve zonae tropicae communes, alias dernum zonae temperatae boreali iinmo polari, bine vel Americae inte- grae vel etiam Europae jncolas , alias tandem quoque Austra- lasiae indigenas verasque cosmopolitas.-perque integrum orbem terrarum dispersas. De bis ex auctoiibus varus, Humboldt, H ä nke, Swarts, Fée, R. Brown, Sie- bte r, Richardson, Muhlenberg, Wahlenberg aliis- que sequentia proferendi habemus. ». Species vel varietales Llrasdiae pvopriae suntsequen-
tes : Diorygma insculptum * , I). biforme, I). tinctoriiim, D. nitidum ; Graphis pulvterulentà var. maculata, var. bifor- iriis, var. paimicola et var. ambigua, Gr. anguslata cum var. ramulosa , Gr. platycarpa, Gr. duplicata var. bimargi- nata, Gr. Comma var. sigmoidea, Gr. venosa var. elongata, Gr. tectigera , Gr. intricata, Gr. nivea var. oryzaeformis * , Gr. marginata, Gr. illinita cum var. vermiformi, Gr. rhi- zocola* var. psiltacina, Gr. clirysocarpa cum var. cinnamo- mca , Gr. macularis var. pietà , Gr. anlracluosa var. flexuosa* Gr. compressa cu-m var. adspersa , Gr. herpetica var. sub- conica, Gr. scaphella Var. gemella, Gr. varia var. orbicu- laris, Gr. aurita, Gr. triquetra ; Oxystoma connatum, 0. cylindricum ; Leiogramma angustum cum var. hepatico, L- tartareum, L. umbrinum, L. lateritiuiu , L. virgiiieum, I» |
||||||
|
*) Species asterisco notatae praelcrea in cortieibus officinalibus
Americae absque ulteriori indicatione observatae sunt. |
||||||
|
Lichk.tes. Oesbrtatio geographica. 28g
Sericeum, L. pruinosum, L. lobatum, L. punctiforme, L.
tenellum, L. isabellinum; Sclerophyton elegans ; Ustalia gracilis* cum vai", adspersa*, U. ochroleuca, Ü. flammula *, XJ. fasciata ; Arthonia polymorpha var. glauco - fusca ; Per- tusaria communis var. lutescens, var. carneola , et var. gra- nulata; Verrucaria panctiformis? var. straminea, V. prasina, V. lactea?, V. xyloides , V- hymnothora* cum var. ,casta- nea, Y. aurantia, V. atropmrpurea, V. cuprea, V. artlio- «ioides, V. vitrea. V. globifera cum var. depressa, V. crassa, V- cerina, V. aenea , V. subaperta var. flavo-fusca, V. ochroleuca, V. laureo'aeea ; Pyrenastrum echinatum, P. trypethelioides, P. sulphureum cum var. plicatum, P. album cum var. coronatum, P. septicollare et cinnamomeum ; Po- rothelium arthonioides, P. rufo-fuscum, P. melanostigma, P. album*; Trypethelium hemisphaericum , Tr. sphaericum, Tr. madreporiforme, Tr. deustum, Tr. melanothrix; Astro- thelium album, A- isabellinum, A. varium var. citrinum, A. conicum ; Glyphis angulosa, Gl. repens^- Chiodecton se- riale*, Conioloma coccineum var. purpureum; Thelotreraa occultum, Th. viride, Th. marginatum, Th. immersum; Parmelia micans , P. subfusca var. allophana et var. ? cine- reo- virens •, P. varia var. cinereo-carnea, P. chrysOCarpa, P. sanguinolenta j P. lugübris, P. tenera, P. comosa, P. crinita, P. involucrata, P. laevigata* var. bifida j P. kamt- schadalis var. rhodomela, P. crenulata ? var. phylloloma, P. coriacea var. urceolata, var.? rufa et var.? contesta, P. carnea, P. erosa, P. damaecornis var. quercifolia et Var. diminuta, P. albo-punctata, P. polymorpha var. sphae- rocarpa; P. dentictilata, P. cymbalifera, P. cinnamomea, P. coralloides var. laevis ; Collema oblique-peltatum, C. «ullatum var. digitatum et var. sertatum ; Lecidea bimargi- *>ata, L. punctata var. rosea , L. sabuletorum var. brasilien- sis, L. abietina var. rubens , L. vinosa, L. corallina, L. placyntium ; Cladonia muscigena, CI. sanguinea, CI. pity- *ea var. furfuracea, CI. perfoliata ? CI. rangiferina var. fili- 'ormis et var. signata. a. Species cum Pcruvia tantum communes : Diorygma
gfammitis ; Gi'äphis nivßa (forsan quoque cum Ind. occiden- tali et Africa, vid. infra) ; Ustalia speciosa ; Astrothelium ?*rium*; Lecidea ferruginea. 3. cum Nova Andalusia et Prov, Popayanensi: Par-
helia crenulata.* 4. cum India occidentali tantum : Arthonia polymorpha
c«m var. maculante * et var. substellata *, Verrucaria porosa, V. c°nstellata; Pyrenastrum album var. verrucarioides (si Py- renula verrucarioides Ach. synonyma est); Glyphis favu- 19
|
||||
|
ago LlCKBKRS. ObsEHVATIO GBOéllAFHICA.
Iosa * ; Parmelia varia var. pallidi-cerina, P. ventosa var.
domingensis*, P. coerulÈscens var. pannosa j P. damaecor- nis var. orthoceras et var. Weigelii, P. coralloides vai'. jamaicensis ; Collema bullatum ? 5. cum Peruvia caeterhve partibus Amer. meridionali^
et India occidentali: Collema tremelloides var. azureum*; Lecidea melanothrix*; Cladonia ceratophylla. - 6. cum africa occidentali tantum : Verrucaria Tetra-
cerae? Glyphis labyrinthica (forsan etiam cum Peruvia, v- infra.) Gl. cicatincosa ; Thelotrema cavatum. 7. cum capite bonae spei tautum : Parai, rubra var-
punicea* (Zeihe r.) 8. cum Ins. St. Mauritii tantum : Parm. damaecornis
var. pinnatifida. 9. cum Lis. Borhonia tantum : Cladonia gorgonea, CI-
rangiferina var. gigantea, CI. turgida var» Candelabrum. io. cum Peruvia et .Africa : Glyphis labyrinthica (si
Sarcographa Cinchonarum Fée synonyma est.) 11. cum India occid. et Ajrica: Graphis Comma (for-
san quoque cum Peruvia), Verruc. aspistea. 12. cum Ind. occid. et Ins. St. Mauritii: Verrucaria
epiphylla. i3. cum Peruvia, India occid. et Africa: Graphis comma
(si Opegr. farinacea Fée hue peitinet.), Gr. nivea (si Gr. Afzelii Ach. et Opegr. pruinata Web. et Mohr hue perti- net.) Glyphis favulosa. 14. cum America seplentrionali tantum : Parm. coral-
loides var. rubiginea ; Lecidea ferruginea var. russula. \5. cum India occidentali et america seplentrionali'
Lecidea sorediata. 16. cum regione Esseqneboensi et Amer. seplentrionali
Lecidea albo - virens. ' 17. cum Peruvia et Eamlschalha : Parm. kamtscha-
dalis. 18. cum integra America et Ins. St. Mauritii : Parme-
lia damaecornis. 19. cum Europa tantum: Graphis pulverulenta, Gr-
venosa, Gr. herpetica, Gr. varia ; Leiogramma Lyelli ; Ar* thonia punctiformis; Pertusaria communis, (Vai'iolaria) vaf' multipuncta et var. orbiculata ; Verrucaria punetiformi5» phaea, alba ? Conioloma coccineum ; Parm. subfusca va'"' |
||||
|
lilCURNKS. OnSERVATIO GEOGRAPHICA. 291
allophana , P. vafia, P. rubra, P. laevigata, P. coralloides
v_ar. articulata et var. dasopoga; Collema nigrescens; Le- cidea punctata var. convexa et var. punctiformis, L. micro- phylla var. corallinoides ; Cladonia neglecta, CI. pilyrea, CI, stellata et CI. rangiferina var. sylvatica. 20. cum Peruvia et Europa : Parm. coralloide» rsr.
barbata. si. cum Peruvia, Chili el Europa- Parm. coralloides
var. strigosa. 22. cum India occidentali' et Europa: Verrucaria lac-
lea (si V. stigmatella var. lactea.Ach. éadem est). 23. cum ripa Jluvii Orinoci et Europa : Collema ri-
^ulare. 24." cum Columbia , Peruvia et Europa : Graphis pul-
Verulenta. 25. cum America seplentrionali et Europa : Parm. co-
ralloides var. longissima ; Lecidea vernalis var. varians. 26. cum America polari et Europa : Thelotrema lepa-
dinum ; Parm. obscura, vàr. orbicularis; Lecidea sabuleio- rUm, L. abietina. 27. cum America seplentrionali polarique et Europa :
Graphis macularis. 28. cum America seplentrionali polarique et Europa:
Verrucaria punctiformis. 29. cum regione Essequeboensi, America polari et Eu-
ropa: Cladonia pungens. 30. cum India occid. Ins. St. Mauritii et Europa:
^armelia aurata. 3i. cum America tropica, Cap. b. spei et Europa
Bistro - orientali: Parm. chrysophtbalma cum var. flavicante. 32. cum integra America, cup. b. spei et Europa:
^arm. coriacea var. pei'forata. 33. cum America integra, Africa, Asia et Europa:
"arm. R.occolla, P. polymorpha. 34. cum India occid. et Nova Hollandia: Clad, ag-
8regata. 35. cum Nova Hollàndia et Europa: Cladonia rangi-
e*ina var. ajpestris. 36. cum America seplentrionali polarique, Australia
" Europa: Parm. coriacea var. caperata, P. subfusca var. 19*
|
||||
|
292 LlCHENES. ObSERVATIO GEOGHAPltlCA,
atra*, P. Ventosa, P. stellaris, P. saxatilis ; Lecidea micrö-
phylla ; Cladonia ijyxidata. 3j. cum america integra, Australia et Europa : Leci-
dea punctata, L. vernalis ; Clad, rangiferina« 38. cam Pefnvia, India occid., Cap. b. spei, InS>
Si. JVIauriti, Nova Hollandia et Europa: Parm. coriacei Tar. periata,* 3o. cum America septentrionali, Africa, Ins. S. Mau-
ritii, Australia el Europa : Parm. coerulescens. 40. cum Snrinamo, India occid., Cap. b. spèi> Austro'\
Ha et Europa: Collema tremelloides. 41. cum America integra, AJrica, Australia et Eil'
ropa : Parm. subfusca, P. speciosa var. leucomelas, P. CO' ralloides ; Stereocaulon ramulosum 4a. cum America integra, Africa, Asia, Nova Hoi'
landia et Europa : Parm. polymorpha. Integer dein specierum brasiliensium numerus per tri'
bus divisus sequens est: Graphideae 48; Verrucarinae 3oJ Trypethelinae 20, quarum una frondosa ; Parmelinae 42' quarum 29 frondosae; Lecidinae 26, quarum 19 frondosae} secundum aliam divisionem 117 lichenes crustacei et 4^ lichenes frondosi, in summa 166 species. In his vero numeris cum illis aliarum regionum 0010*
parandis obstat notio speciei nostra multo latior quam ill' Acharii; propius bine ad veritàtem accedamus, si varie tates nostras pro speciebus Acharianis computamus, numero5 dein relatos hoc modo augemus : Graphideae 67; Verruca- rinae 42 j Trypethelinae 22, quarum una frondosa; Parme' linae 5q, quarum 41 frondosae; Lecidinae 35, quarum frondosae ; hinc 1S9 varietates crustaceae et 66 frondosa?« in summa 225 varietates. |
|||||
|
I
|
|||||
|
ORDO TEHTIUS.
H EP A T I C A E H e D w.
EXPOSUrT
D'- C G. N E E S ab ESENBECK, Prof. Vratisl. Acad. C. t. C. N. C. Praeses.
|
||||||
|
Ad eas , qua» e Brasilia advéxit operis editor, perpaucae
accesserunt species, a Sellovio lectae , nobisque Otto- ni s nostri, Horti Regii Berolinensis Directoris strenuissi- mi, benevolentia traditae. At vero maximi aestimanda sunt, quae bona sua opera
nobis paravit commoda, clariss. Lindenberg, Praefectus Bergedorfensis, Herbarii JVeheriani nunc possessor, qui qui- dera per exempla b. Weberimanu inscripta, quaecunque dubia videbantur, illustravit, et virum illum, in ista re, dum vivebat, ante omnes versatum, pro nostra fide veluti prae- dem interpossit. Merito itaque Lindenbergio adscribimusnostras, qua-
lescunque sunt, in Hepaticas Brasilienses animadversionest Dab. Bonnae Cai. Aug. MDCCCXXVI.
Nees ab Esenbeclc.
Post quatuor annos elapsos rediit ad nos opus manuscrip-
tum proelo nunc demum post molestam quietem tradendum. Et multa quidem babuissemus, quae adnotari potuis» sent, sed tempore urgente ad potiora animum converti- mi«, et inter haec numerimi geographicum et synonyma maxime respeximus. Accipe nunc, L. b. opus nostrum, et si qua forte calamum castigantem effugerint, ignoscas. Dabam Vratiglaviae, diebus Junii MDCCCXXX.
|
|||||
|
Nees ab Esenbecfc.
|
|||||
|
ORDO TERTIUS.
|
|||||||
|
HEPATICAE Hedw.
Character essentialis. Plantae acotyledo-
ueae, frondosae yel surculosae, capsuligerae. Character naturalis. Frons texturae cellu-
losae, neqitè, sicuti muscorum, e filis coagmentatae, a forma simplici, quasi folio irregulari lacero dicho- tomo humi procumbente et ex inferiori pagina, yel, si nervus adest, e nervi dorso radiculas gignente, ecu Filicis cujusdam cotiledone, raox duplici via ma- gis perlìcitur. Ab altera parte oriuntur folia, elegan- ter cellulosa, plerumque disticha, rarius multifaria, cauli (anabizi Neck.) rei parallele, yel oblique, yel transyersim adnata,*) (fingas, frondem linearem co- statarli ad mediam costam utrinque pluries incisam, |
|||||||
|
') Quae margine suo baseos cauli secundum longitudinem adnexa
sunt folia, horiz!Ontalia, quae secundum Iatitudinem vel transvensaliter, vertica- -lia,
quae oblique cauli adhaere-nt, temiverticalia nobis au- di unt. |
|||||||
|
296 HKPATIC.AE.
singulas has lacinias, tanquam folia disticha, sib?
nunc adjungere), varie divisa et lacera, persaepe bi- fida , tum altera lacinia, vel inferiori vel superiori? saepe difformi ; inferiori praesertim, quae in multis superiori minor, lobulo concavo (auricula) aucta, vel e binis lobulis composita, vel plana est, vel, ad caulem descendens eidemque adnata, plicam saccatam, in multis minutissimam, parvo rotundoque lobulo versus folii basin conniventem, efficit. Accedunt in caulis inferiori latere, seu dorso, amphigastria seu stipulae, i. e. foliola parva, variae fìgurae? hinc indeque alterna, appressa, imbricata vel remo- ta, e dorso in nonnuUis radicularum fasciculo aliis corporibus adrepentia. Flagella longa, simplicia vel ramosa, minutis foliolis tecta, inter amphigastria oriuntur in multis, velut rami in cirrnos extensi- Species istae flagelli ferae ramos (seu innovatio- tiones) quoque ex inferiori latere promunt, eosque aliquando filicum more circinnatim convolutos. ' — In aliis amphigastria desunt, et caulis latus inferius vel nudum est, vel radiculis parvis tectum. Propagantur a) granulis, i. e. sporis com-
positis vel gongylis, modo frondi immersis con- glomeratis erumpentibus vel e tubo superimpositö egredientibus, modo in scyphis propriis collectis? modo frondibus inspersis vel ex axillis nascentibuS apicibusve caulis foliorumve dentibus impositis, b) fructi fi catione regulari. Flores masculi in multis adhuc latent ; quo»
noTÌmus, vesiculas antherasve simplices o.vatas |
||||
|
HKPATICAK. 297
|
|||||||
|
globosasve invenies, nunc receptaculo immersas,
tubo per superficiem exeuntes, nunc clausas, rum- pentesre, brevi stipite praeditas costaeque frondosa- rum vel immersas yel impositas, in foliaceis autem plerumque laterales, parce aggregatas, nudas para- physibusve aliquot stipatas. Fructifieatio f o e m i n e a in diversis diversa, e co-
sta frondosarum, e caule ramisve foliacearum, saepe terminalis, rarius ob ramuli subiecti abortum et coii- tractionem lateralis, simplex vel composita seu recep- taculo communi collecta j in paucis nuda, plerumque vario modo inyolucrata et tecta. Partes perianthia- les sunt: , A. accessoriae seu perichaetiales, e folfif;
amphigastriisque, caulinis quandoque conformibus,. saepius tarnen longe difformibus, connatis vel libe- ris, imbricatis majoribus, rarius minoribus magisve Ussis dentatisve, ortaej B. propriae seu florales, vel nudae vel
perichaetio inclusaej et hae quidem in universum duplicis generis reperiuntur : a. Calyx, (Colesula Neck.) monophyllus, oar-
nosus vel membranaceus, tubulosus, compressus, angu- latus, ore vel latere rumpens (colesula imposita vel pendula Dumortier), illius dentibus numero, dire- ctione, magnitudine varus 5 ubi calyx deest, nuda ap- pellatur inflorescentiaj |
|||||||
|
*y Calycem et calyptram in his plantig occurentem, nos quidem
ratjone habita metamorpboscos foliorum spathellam et »pa- thellulam salutanda esse exiätimaverimus. Editor. |
|||||||
|
298
|
|||||||
|
HEPAT1CAK.
|
|||||||
|
b. Calyptra, utriculws laxus, tenerrimus,
pistillum singulum cingens, et intumcscente de- nique germine a latere disruptus, ad basin, vaginur lae loco, residuus, styli brevis acutiusculi apice per- fora tus. Pistilla aggregata, 2 — 20, apophysibus
interspersa, subcylindrica, truncata, pleraque abor- ticntiaj quae foecundantur, mox basi intumescentia, oyata, obovata, subglobosa, calyptra, nunc demum distinctius conspicienda, praedita, stylo in vertice apiculata. Fructus yel sessilis receptaculove im- mersus, Tel seta tenui molli cellulosa flaccida variae alti,tudinis sublatus, capsular is, deliiscens, rarius rupto ix-regulariter vertice, aut circumscissus, pleris- que Tel in dentes fissus, vel semivalvis valvatusque, valyis in generibus notis Tel geminis vel quaternis iisque iterum divisis suboctonis. Columnula cen- tralis adest in paucis, plerisque in elateres soU vitur seu tubos tenues curvos, fìbram spiralem sim- plicem vel duplicem intus foyentes, deciduos vel fixos, impositosque vel capsulae valvarumve apicibus, (terminales), vel parietibus (parietales, epiphragmos Dumort.), vel etiam basi mediae (centrales). Se- mina ovata Tel globosa, tuberculata, e cellulis ali- quot farctis composita, tunica propria destituta, pal- lida Tel fusca, elateribus agglutinata, dchiscente fructu aTolantia. Germinatio fit crescente et amplificato uni-
verso seminis granulo, eoquc tumentibus cellulis quasi lobato et emissa mox radicali fibra nutrito. |
|||||||
|
Hepaticap.. ^9
i
Talem germinantem Tiderunt Jungcrraanniam
epiphyllam, e frondosarum tribù, Hedwigius et impernine Fr. Neesius ab Esenbeek. *) Modus germinandi apud foliaceas species nondum explora- tus est. Quae contigit obserrare, Filicum et Hc- paticarum primam originem eiusmodi fere esse, probaverunt.
Hepaticarum quae genera*? fructui perficiendo
imparia, e solis propagulis germinant, Horn alio- pkyllarum nomine appellantur. |
|||||
|
•jTheor. gen. fruct. tab. 25. f. 6. Nova Acta A. N. Cur. Vol. XII. tab. 12-
|
|||||
|
300
|
|||||
|
FAMILIA PRIMA.
IlOMALOPHYLLAE W.
Granula conglomerata, fronii immersa.
(Frondes imperfectae, radicantes.) Ir EICCIA utr.
Web. Prodr. p. u5. Web. et M. Flor. Germ. t. XII.
f. io. li. Capsula (sporangium) frondi immersa, stylo
emergente fugaci coronata. 1 RICCIA CRISTALLINA.
R. fronde stellata, laciniis bifidis cavernosis subtus con-
coloribus. Riccia crystallina, Li. TVeb. Prodr. cum var. et
y. frondibus linearibus, laciniis bis bifidis.
A d n o t. Nostra varietas «. (Var. ß. Web. {Mich. Gen.
t. 57- j- 7. Schmid. Jc. t. 45. f. 5.) difi'ert frondibus apicem versus non latioribus, sed laciniis subaequilatis bis bifidis, obtusis (amen. Tota frons distincte radiata, ambitu orbiculari. Fruelificationes ad margines dispositae, nigrae, subglobosae, e granulorum acervis immersis. Habitat in inundatis ad Jluv. S. Francisci prope Joa-
zeiro Prov. Bahiensis. Martio. V. e. jr. In Europa vul- garis. 2. RICCIA GRANDI S. f
R. frondibus imbricatis furcatis punctatis apicem versus
canaliculars, subtus fuscis, marginibus ascendentibus undu- lato - crispis. De genere valde dubitamus. Fronde s lato caespitesibi
ìncumbunt, bis terve dichotomae; basi emarcidae, apicem Tersus magis expansae, duas-tres lineas latae, canaliculatae, apice rotundatae vel emarginatae, marginibus ascendentibus |
|||||
|
Hkpaticaiü. Riccia.
|
|||||||
|
301
|
|||||||
|
l|ndulato - crispis ; superficie subtilissime punctulata glauca;
sul»tus fuscae, denso radicularum tomento obtectae. Plagam h'iangularem fuscam in nonnullis vidimus, apice frondis, Ibi in lacinias abit, impressam. Habitat circa Rio de Janeiro in paludosis cum Riccia
■fluitante V. s. Jr. Adnot. Texturae fifmioris est pianta, cellulosae, in
disco opacàé. 3. HICCU FIMBRIATA. f
R. frondibus imbricatis simplicibus ve! bifidi* depressis,
supra hyalino - papulosis, margine squamis membranaceis duplici serie fimbriatis, subtus fuscis. Ob habitum sirnilem hoc nomine generico inscribere
non haesltamus. Frondes irregolari modo aggregatae, sub- ùnbricatae, pollicem dimidium circiter longae, i§ — 2 lineas latae, lineari-oblongae, apice rotundatae, aliae simplices, aliac bifidae vel, licet rarius, ramulo quasi diraricatim pa- tente auctae ; supra longitudinaliter depressae amoene viri- des, papillis conicis obtusis perforatis hyalinis dense obsi- tae ; in margine duplici serie squamarum fimbriatae, quarum series superior, superficiei continua, e squamis constat parvis oblongis obtusis succubo-dense imbricatis totis hyalinis laxe reticularis ; inferioris seriei squamae illis triplo majores, e Ventris lateribus ascendentes et spatio lineari angusto ab lisdem discretae, sed humido statu iis accumbentes, etiam Succubo - imbricatae , ovatae , obtusae, pulchre reticulatae , areolis inaequalibus angustis sublinearibus, baseos fusco- purpureis, apicis latiori spatio hyalino-pellucidis. Latus inferius frondis convexiusculum, fuscum, medioque spatio Omni radiculis plurimis solo adhaerens. Textura interna indistincte et irregulariter cellulosa, succulenta. Fructi- ficatio in nostris nulla obyia est. Odor plantulae humecta- tae ingratus, urinosus. Habitat in Serra de Piedade Minarum Generalium ad
titidam terram cum Riccia squamala. V. s.fr. Adnot. Squamarum dispositione et modo crescendi
Pi'oxima certo haec est Ricciae squamatae, iara descri- *>endae, et si quis Ulani genus proprium esse statuat, idem et banc illi adjungat necesse est. |
|||||||
|
302 Hepaticae. Riccia.
4. RICCIA SQUAMATA, f
■ & fi;?ndil>»s imbricatis simplicibus oblongo-lanceolati*
canahculatis subtus fuscis, margine squamis imbricatis orbi- culatis creniformibus. |
||||||
|
Frondes Targioniae specie irregular! modo ààsré-
gatae, subimbncatae, if — 9., lineas longae, i lineam latae, crassae, oblonge -lanceolatae, apicem versus parum lat.ores, obtusiusculae, basi angustatae, simplices, suprä su culo medio divisae et ob margines erectos profunde ca- naliculate, glabrae, punctulatae, glauco-virescentes, mar- gine fuscae squamis semlcircularibus succubo-imbricatis coriacei*, sub microscopio composito purpureis, quasi crè- ma cinctae; subtus conyexae, e medio* ventre VriUuK» plunmis radicantes, nigro-fuscae nitidulae. Fructifica- tiones in media fronde sub sulculo lalitantes, massae fronda irregulariter cellulosae absque integumento proprio immer- sae, solitarie, rei. bina e aut ternae serie approximatae, e granulis majusculis subrotundis fuscis punctulato -cellulosis in glomerùlos subglobosos conglomeratis demum effusis compositae, non protuberantes, ncque due tu nuodam excretorio seu stylo villo instructae, sed rupta superficie longituduiahter demum expansae. In uno exem pio yeluti elatere* seu pedicellos quosdam breves cWo bendi, quibus granula inbaerebant, sed fibram in Mi* «ni ralemnulam omnino yidere contigit. Ma.uritatis tempore granula libera in frondis ventre nidulantur. — Odor in^ra- tus, unnosus. a Habitat in Serra da Piedade Minarum generatami i
ad terrain sabulosam. V. c.Jrnet. '""um, Observ. I. Ob granula intra frondem delitescenttà
propnoque receptaculo membranaceo destituta, proprium forsan genus cum proxime antecedente specie const tuere deberet hocHornallophyllon, annuente-etiam habitu sineulari. Observ. H. Riccia lamellosa Raddi differì:
fronde dichotoma totaque subtus lamellosa. 5. RICCIA FLUITAI S.
R. fronde dichotoma, laciniis lineraribus elongatis.
Riccia fluitansl,^. SySt. pi. IV. p. 520. Vaili.
k'>ot. Paris, t lq. DUI. Hist. Muse. t. 74. /. 47- Ehrh. Beitr. Ili p. 81., Web. Prodi, p. 117. a Schweimtz Hep. Am. bor. p. 26. |
||||||
|
Hkpaticae. Änthocerös. 303
|
|||||||
|
Ricciella fluitans, Brann Bot. Z. IV p. 756. Lin-
de:ib. Hep. Eur. p. ii5. ri. t. ß. canalicular», fronde subtus radiculosà in humo
repente. Riccia canaliculata , Hoffm. Fl. Germ. II. p. 96. Riccia fluitans /3; canaliculata, Roth. FL Germ. III.
p- 434-
Ricciella canaliculata* Braiin Boi. Z, i. e. p. /7517. Habitat var «. in aquis circa Sincord, et in JIuvio, Rio
das Contas dido ; var ß. in paiadihas circa Rio de Janeiro arbem, cum Piiccia grandi. V. s. jr. Adnot. I. Cum exèmplis europaeis et asiaticis bene
congruit. Varietas ß. solito maior apparuit * s«d praeter Oiagnitudinem nullam in ea discrepantiam. invenimus. Adnot. II. ,,Capsula, sie dicta, „clausa" in frondis
inferiori latere sessilis, stylo destitute, quam characterem novi, Ricciellae, generis, a se constituti, posuit cl. B rau- nius, conceptaculum potius esse gemmarum quam seminum ipsi generis conditori acutissimo nunc persuasum est; granula etenim, quae conceptaculo isto continentur, pau- cissirna eximiaque ea magnitudine, semina esse vix proban- dum, cum'semina reliquarum Hepaticarum omnium exilissi- taa inveniantur* |
|||||||
|
frAMÌLIA SECUNDA.
CARPOCEREAE Ddjioet.
G ran vi la in sporangfis e fronde emersis söli-
tariis clateribus praeditis. Frondes- I. ARTHOCEROS hm.
Hedu)i Theor. Gen. ed. 2. tab. 29 et 30; Pericarpium semibivalye, columella instruetüm* 1. ASTHOCEHOS I.AEVIS LUT.
A. fronde plana crenata.
Mich. Gen. t. 7. f. 1. ~ Dill. H. Muse. p. 476.
/. 68. f. 2, A. B. -*■ Schmid, ic. tab. 19. ~ Sturm. 20
|
|||||||
|
304 Hefaticae. Anthoceiios.
Fi. Germ. er. fase. 3. — W. et Mohr Fl. crypi'
Germ. p. 435. 436. t. \i. f. 7. Schivaegr. Prodr. p. 35. — Web. Prodr. p. 11. — Mühienb. Cat. n. 1. — « Schweinitz Hep. Am. bor. p. 34. — Ein- denb. Hep. Ear. p. ni. n. 1. Corda Pihiz. et Hep- p. i3- tab. 4. fig. t — 11. ß. fronde angustio«, apice aequali crenulata, ca-
lycibus tubulosis elongatis aequalibus truncatis. DUI' l. e. J. B. (e Virginia). Habitat iri limo ripaè Fluminis Amazonum. V. e. Jr.
mat. Ih omni Europa et america boreali. 2- ASTHOCEROS PÜSCTATUS L I N.
A. fronde turbinata laciniata.
Mich. Gen. t. 7. /. . 2. — Dill. H. Muse. p<
476. t. 68. f. \. — Schmid, ic. t. 41. — FI. Dan. t. 396. — Hoffm, FI. Germ. II. t. 5. — Piotk FI G. III. p. 424. —• Web. et Mohr FI. crypt. Germ, p. 436. 437. — Schióaegr. Prodr. p. 35. — Web. Prodr. p, 112.— Mùhlenb. Cat. n. 2. — a Schwei- nitz Hep. Am. bor. p. 25. •— Lindenb. Hep. Eur. p. 113. n. 2. Corda PMz. et Hep. I, e. tab. 5. Fig. 1__10. Habitat in limo ripae Fluminis Amazonum cum prae-
cedente, V. e. jr. In omni Europa et America septentrionalu Observ. Esempla Americana cum Europaeis adamus*
sim congruunti 3. AWTHOCEROS MULTIFIDUS SCHM.
A. fronde plana pinnatifido - laciniata, calycibus elonga-
tis truncato-bidentatis. Schmid, ic. t. 47. f. rj, et 21. — Dicks, fase. IIL
p. i3. — Sioartz. Fl. Ind. occ. III. p. i885. not. Anthoceros punctatus ß. mullifidus j Schwägr. Prodr.
p. 35. — Web. Prodr. p. 112. — Lindenb. Hep. Eur. p. 113. Frondes semiunciales — unciales, imbricatae, réJ
pentes, planae et tenues, molles, subpunctulatae, enerve* pinnatifido-ve] bipinnatifklo - laciniatae, apice latiores, laci- niis inaequalibus, aliis rotundatis et siibcrenulatis, aliis angustis et tenuioribus, coloris saturate viridis, texturaß laxiusculae, subpellucidae. Fructification.es versus api" |
||||
|
HttPATICAE. ÀUTHOCEROS.
|
|||||||
|
305
|
|||||||
|
^emfrondis et laciniarumlatiorum, erectae. Calyx cylindricus,
óre oblique truhcatus, obtusus, subbidentatus. Capsula Calyce duplo saltern , sed vix triplo longior, crassitie setae equinae , subulate, cornu ad instar recurva j bivalvis. Habitat in sylvis primaevis ad S. Jodo Baptistä Pro-
^inciae Minarurrt super muscis. V. e. Jr. Adnot. I. De synonymo Sehmidelii vix dubitamus;
*ninime vero cum Antho cer a t e pünetato conjungen- ^um censemus, differt enim : fronde imbricata riec turbinata iieque tarn evidenter punctulata, calycibus longtoribus, cap- Sulis brevioribus, modoque crescendi super muscis. Pro- pius autem accedit A. crisp us Swartzii j quem ad exempla Swartziana, a CI. Linden be rg^ nunc herbarii Weberiani felici possessore, nobis benigne communicata, examinavi- öius et nova definitioné circumscripsimus. Est autem, luae sequitur : Àntboceros crispus: fronde undulata sinuato-
Ucinulata costata, calycibus e costaé processubus forma- tis convolutis acutis. Àntboceros crispus, Swarlz. Prodr. FL Ind. occ.
p. 146. Fl. Ind. occ. III. p. 1884. — Web. Prodr. p. 1i3. Schwaegr. Prodr. p. 36. Hab. in summo caudice Polypodii aculeati Lin. inter
spinas in möhtibns altis JLiguanicis, Jamuicae insulae; a temine j post Swartzium j visus; Obs er v. Quod ad habitum' vesiculosüm et laxe reticu-
lum, haec plantula sarie maxime affinis videtur Anthoce- *ati punctato,- sed differt: fronde minore ^ tenerrima, vix 2 — 3 lineas longa, nervo Crasso divisa, qui tum ex apice, tum e mèdia fere fronde, in processum linearem *pice bifidum vel acutum angustoqüe margine membranaceo 'Si cirictum ascendit, capsulaque, ex istö processu prödeünte *t calycis loco ab éodeni involuta, ad medium vix bifida; Ni fallor,- ad basin capsulaé, partim rècurvae, brevem va- §»nulam (seü verum calycèm proprium?) oblique troncatami observavi. Frondes laete virides, laxe areolatae, margine 'ttaequalitér' laciniatae et crispae, lacinùlis aliis obtusiuscu- f*s, plerisque tamen subulatis et acutis^ Semina subglobosa, f-'ateres adesse' yidebàntur, heque tamen ii adeo distincti lö nostris plaritis, quo probari possit observatio. — Ver- ,ucas illas , vertice quadrifido biantes^ giobulosque minutis-
s,tttos foventes , quas , in disco frondium obsef vatas, inas- u'os flores declaravit Swartzius, in nostris non ihvehimus.
ìfo*
|
|||||||
|
306 Hepaticae Dümortibba.
An propri! generis? Accedit Ant h oc ero 8 ja va ni'
cns Ne cs. j sCd differì capsula pcdicellata. Adnot. 2. Anthoceros laeìniatus a Schmeinit'»
Hep. Am. bor, p. a5. capsnlis calyce decuplo löngioriln'S StaturaquC distinguitur majori ab Anthocerate multilìdo. -' A n tli oc eros Raddii Corda l. e. p. 14. tab. 5. fig. 11 - i3» nobis iion innotuit, neque de patria certi quid constat. |
||||||
|
FAMILIA TERTIA;
C E P H A L O T H E C E A E Dumor*. Granula in sporangiis dehiscentibus reeepta'
culo affixis. Elateres. Frondes. I. DUMORTIERA.
Pieihw.. Blume et Fees ab Èsenbcch Hep. Jav, ii>
Nov. Act. Ac. C L. C. N. Cur. Fol. XII. P. 2. p. 410, Marchantia Sic. Character essentialis. Receptàculum True'
tus commune pedünculatum, subtus fructus gerens de-" orsum spectantcs. IriTolucrum commune nullum. Ca' ]yx sessilis, longitudinaliter bivalyis, imiflorus, val- yulis intcgris. Calyptra nulla. Capsula irregularitef rumpens. Flos masctilus disciformis, medio papillatus. An'
therae (?) immcrsae, circinatae, axi cohaercntcs. Character naturalis. Frons foliacea, pia'
na, subsimplex, lobata, laxius, quam Marchantia- rum frondes, ycsiculosa tenuiorque, subeneryis? apora, subtus in medio rädiculosa, reliquo ambiti' hirtula. Ileceptacula foeminea in lobulorum sinu, con' yexa, lobis tot, quot caj)sulas proferunt, praedita? subtus et in margine birsutula (hirsutie paleiforrni; ex involucris eOmmunibus, hic repressis, veluti resi' dua, calyci adhaercnte). Calyx globosus, (magnitu' dine seminis Brassicae), griseus, bivalvis, yalyulis i'E in Targionia hemisphaericis concavis integerrimi8 subcoriaceis. Capsula calycem replens, omnino sessi" lis> globosa, fusca. Semina numerosissima, oyat^ |
||||||
|
Hepaticak. Dumortieha. 307
|
|||||
|
plateribus plurimis tenuibus flexuosis (ferrugineis)
Uitertexta. Floris masculi receptaculum discifor- *fte in media fronde apicem versus plerumque soli- tarium, convexo-planum, laeve, media papilla in- struptunt (setulisque circa ambitimi in cognita specie fìnibriatum), intus vcsiculosum. Antherae (?) axin receptaculi circulo ambientes eidemque oblique ad- haerentes, obovatae, albae, molles, magnitudine se- lünis papaveris, e membrana tenuissima fibroso-cel- lulosa conflatae. IJ oll en (?) vcsiculosum, irregu- läre, massae gelatinosae subcirrhosae immixtum. Ad not. Differt hoc genus a Marchantia: defectu
'nvolucri communis, calyce sessili solitario ,x calyptra defi- ciente ; a Fimbriaria, cui calycibus solitariis accedit, distin-
guitur : involucrorum et calyptrae defectu ; a Grimaldi a denique, cui quod ad capsulae sessilis
^agnitudinem omnium proxima censenda est, dirimitur : re- ct-'piaculo horizontali lobato, fructu non immerso, prae- septim vero calyce bivalvi et integro, qua nota ab omni- bus simul Hepaticis, receptaculo communi instructis, re- cedit. Dixi in memoriam B. C. Dumortier, Viri praeclari,
i,Commentationibus botanicis" Tournay 1823 editis, bene de Hepaticis meriti. I. DUHOKTIEB.A HIKSÜTA. f
Marchantia hirsuta, Swartz, Prodr. Fl. Ind. occ.
p. 145. Fl. Ind. occ. Ili p. 1897. — Schwaegr. Prodr. p. 34. — Web. Prodr. p. io3. a Schweinitz Hep. Am. bor. p. 21. — hunth. Syn. I. p. 45. Humb. et Kuntk. Nov. Gen. et Sp. pi, yjl. p. gg.v (ed. maj.) — Reinio. Blume et Nees ab Eseiibech, Hep. Jav. in Nov. Act. Ac. Caes. L,. C. Nat. Cur. Vol. XII. 1. p. 195. — Spr. S. V. IV. p. 235. Habitat in monlosis umbrosis Provinciae IMinarum Ge-
'ieralium, ad terram. V. e. jr. <f et %. In Jamaica .<vartzius legit, in Regno mtxicano a Humboldt j in Java '**«/« Blume, |
|||||
|
308 Hepaticae. Marcuàntia,
|
|||||
|
Adnot. Receptacula foeminea in nostri« quadrilo})?'
tetracarpa; tetra, ad pctocarpa (4— 8-Jopularia) a Swartzfo describuntur. II. MARCHANTIA lin,
Web. et Mohr, FI. crypt. Germ. t. XII. f. i *|
3 — Nees ab Esenbeck Magaz. der Gesellsch. naturß Fr. zu Berlin. Fol. FUI. p. 271. — Dum. Commi bot, p. n5. Char, ess, Receptaculum fructus subpeltatuin
inferne fructigerum. Calyx reconditus, tubulosuS; apice fissus. Capsula pedicellata, dentibus dehiscens. 1. MARCHANTIA CHESOPODA LIN.
M. receptaculo foemineo dimidiato lobato, lobis obtusis
subcrenatis, masculo dimidiato palmato subquadrifido, utro' que pedunculato. Plum. FU. Am. t. 142. — Dill. H. Muse. t. 77.
;/. 8. — Swarlz Fl. Ind. occ. III. p. »880. [ni Schivaegr. Prodr, p. 32. — FFeb. Prodr. p. 102. — Fiunth Synops. I. p. 45. — Humb. et Hunth Nov- Gen. et Sp. pi. VII. p. 99. (ed. maj.) Spr. S. V- IF. 1. p.234. (excl. syn. M. palmatae N. E. quae diversissima.) Beinw., Blume et ISees ab Esenbecki Hep. Jav. in Nov. Act. Acad, C. L. C. ]V. Cur- Fol. XII. P. 2. p. ,95, et 409. Habitat circa Paranan et Rio Fermozo ; ad Flumen Ama?
zoniim ; in praeruptis viarum ad Mandioccam et alibi if Serra dos Orgdos Provinciae Bio de Janeiro. — Etiatfl in Districtu Adamantum, et ad Minas novas, aliisque it1 regionibus montosis atque umbrosis Provinciae Minarutt1 Generalium. V. e. fr. — In Jamaica Su>arlzius invenit. Observ. Variat frondibus latioribus angustioribusvß»
pedunculis longioribus vel brevioribus. Varietatem teneraf marginibus frondium ascendentibus, scyphiferam fertilemqf^ attulit Sei low (Herb. cl. Ononis.) 2. MARCHANTIA ANDROGINA LIN.
M. fronde lineari dichotoma, laciniis bifidis qbtusis c
sinu fructiferis, receptaculis masculis disciformibus scä»»!'' |
|||||
|
Hkpaticas. Marchantia. 309
«us margine nudis, foemineis pedunculatis, juvenilibus he-
ttiisphaericis sublobatis, adultis explanatis radiatim fissis l'adiis truncatis. DHL H. M. p. 520. t. 7S. fi 3. a. — Suiartz. Fl.
Ind. occ. III. p. 1882. — Schwaegr. Prodi-, p. Sj. Web. Prodr. p. 104. —- Smith Engl bot. 4. z5li5. — lianlh Sy-n. pi. aequin. I. p. /j.5. Humb. et Hunlh Nov. Gen. et Sp. pi. VII. p. 100. (ed. ina}.) Conocephalus androgynus , Dum. comm. bot. p. 1 \5.
ß. pedunculis brevioribus, saepe geminis basi
connatis. Habitat u et ß in Minis Generations locis montosis um-
brosis ad rupes. V. e. jr. if et jg. In Jamaica Sivartzias legit, in Nova Hispania ab Èumboldt. Ad not. Icon Dillenii bene congruit. Peduncnli 3-9
lineas longi, validi, e nervo frondis continuato et excur- rente orti, plerumque gemini, basi spatio brevi juncti. Receptacula foeminea ratione plantae et pedunculorum parva, primum hemisphaei-ico-conica', margine septemlobo, lobis saepiüs obsoletis ; aetate explanata, ad medium septem- fida, laciniis cuneiformibus truncatis vel retusis et subprae- rnorsis qua nota ad Marchantiam emargina tam java- »icam (N. Act. Ac. C. N. Cur. Vol. XII. P. 1. p. 192.) ac- cedit, abunde tarnen illam discrepantem recej>taculis mascu- lis pedunculatis. €alyx proprius laciniatus laciniis filifor- xnibus, nee propendens. Flores masculi versus apieem frondis plerumque gemini, toti sessiles , primum plani, de- xnum in disco depressiores, subscyphoidei. FAMILIA QUARTA.
JUNGERMANNIACEAE Ddmobi. Capsula (Sporangium) libera, valvata.
JUNGERMANISIA lis. hooker.
Hook. Brit. Jungerm. Introduci. — Damortier Essay-
dune Monogr. des Jangermanniées. Comm. bot. p. 103. — Web. et Mohr. Fl. crypt. Germ. p. XL F. Character essentialis. Capsula libera, qua-
dri-vel suboctovalvis, rarissime irregulariter rum- < pens. |
||||
|
310 \ HePATICAE. JUNGEHMAKNIA.
|
|||||
|
Obs er v. Genus vastum, veluti omnes totius familiae
formas colligens rursusque ad statum perfectiorem sublatas promens, cujus hie novam proponimus dispositionem, eam- que distribution! specierum per orbem terrarum, nostra qui- dem sententia, satis congruam. Subjunximus sectioni cui- que et numernm universum specierum, quas ex singula earum cognoviinus, et speciatim Brasiliensium, mox illu- strandarum. Ouod ad ipsam Jungermanniarum distributio- nem geograpliicam attinet, tabulam adjecimus, geograpliicas rationes generis secundum singulas sectiones exponentem. |
|||||
|
TABULA SYNOPTIC A.
Jungermanniqrum dìstributionem geographi-
earn secundum sectiones naturales eachibens. |
||||||
|
A. SECTIO PRIMA. Summa. Communes. Propriae
FRONDOSAE.
t Acaules.
Asiae ct Am., tam 1
tropicae quam bo-j Europac......10- ^r,eali • • • • 2,
C.b. sp.As. et Am. 2-1
Am. bor. et trop. 2. ) Asiae. ("Javae) .... 6. Europ. et Am. trop. 5. • 1.
Africae (C. b- Sp.) ■ . 4. Europ. As. Am. . 8. . i.
Jamaicae, Americae 1
tropicae continen- Americae boreali? . . . 9. ^'ricai 'tropicae ,J "
Asiae , Europae. 3. '
Europae. . . . 3. Americae tropicae
Jamaicae.....4. Europ. Javae. . 2. /
Continenti* .... 6. Europ. As. Afr. 2. 4>
Europ. As. . .2.;
Terrae australis .... 1. — .... 1. .. 1. ft Stipitata e.
Ai'ricae (Borboniae Insu- lae.J.......1...........1.
Americae borealis ... 1. (Jamaicae communis.) 0.
Americae tropicae Jamaicae . . J • . 1- Americae boreali)
comm. . . 1.
Jamaicae . . 1. Brasiliae.....3. Novae Seelandiae|
comm. . . 1.
Terrae australis ... 4......... |
||||||
|
Summa specieriim Sectionis primae 25- 19-
|
||||||
|
312 Hf.FATICAE. JUNGEItMANNlA.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
15. SECTIO SECÜNDA.
|
Summa. Communes. JPropriae,
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
TAGAE.
f Amphigastriatae.
a. Amphigastriis conformibus.
(Julaceae et Cladorhizae,) Europae.......9,
(Germaniae et Helr. 7.)
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Am. continenti.
tropicae . 1.
Am. borealis 2-
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Asiae (Javae) ..... 10. Jamaicae . . 1.
i Terris austra- |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
libus . . 1.
|
5.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Cap. b. sp. et
Ins. Maur. 2. Americae tropicae. Europae . . 1. Jamaicae......3. Javae ... j. j „
Continents ...... 2. Europae . . l.j ■
Amcricae auslralis ... 1. ......... 1.
(Staatenlaiid)
Americae borealis.... 3. Europae . . 1 . . %•
Terrae australis .... 5. Javae . . . 1 . .4 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Summa specierum 26. propr. 21.
b. Amphigastriis difformibus. Europae ....... 21? / Brasiliae |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
(Germ. 18. j
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
11?
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Adnot. J. graveolens, J.
Schraderi et J. Tricho- manis, foliis dense imbrica-
tis calyce cjue carnoso insignes sunt. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Asiae (Javae)
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
I Europae . . 2. ]
JAmer. trop. l.j f NovaeSeeland.l. ] |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
17,
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
13.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Africae (Bourb. Jsle de
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
France^ ...... 4.
Cap. b. sp......11.
Americae tropicae
Jamaicae ...... 4.
Brasiliae......11.
Americae borealis ... 8.
|
Europae . . 2. . .
! Europae ... 1. j
Javae et Cap. b. sp. 1. j Europae ... 3. . |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
13.
13.
0. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Americae australis ... 1. : ......... 1,
Terrae australis (Nov. Zeel.) 4. Javae.....1.3
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Summa specierum: 66-
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
propr. 54.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
HePATICAE. JUTSGEEMATfUIA. 3j[3
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Summn. Communes. Prppriae.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
B.- SECTIO SECUNDA.
VAGAE. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
il Examphigastriatae.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Brasilie . I.
29- j Am, bor. 16. | jCap.b.sp. 5. f Jav. ins. . l. ( Eur. Am. bor.
Asiae (Javae) . . ... 8. J et Afr. . . ( Brasiliae . .
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
10.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
■.I
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
1.
1-Ì
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Europae .
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Eur. et Am. bor. 2-
Eur. Am. bor. et Javae . , 1.J Ì Europae • . . 1.
Eur. et Cap. b. sp. ♦ . . 1.' |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Cap. b. sp. . . .
Americae tropicae
Jamaicae . . . Brasiliae . . . |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
13
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Americae septentrionalis . 18. Eur. et Cap. b. sp. 16.
Americae australis (Stua-
teitland) ..•••« 1........
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
2.
1. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Summa specierum 55.
Summa sp ecierum Vagarum 147. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
propnae . 23.
propria« 98. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
C. SECTIO TERTIA. Summa. Communes.
TAMARISCINEAE.
f ^mphigastriatae.
a. Basi subtus nudae vel
complicatae, lobulo plano. * Lobulo maiori distincto
(Platypbyllae.) Javae insulae
Europae......5. Amer. bor. . Brasiliae . .
Asiae (Javae.) . . . .3. Europae • . Africae (Ins. St. Maur.) 1. ..... .
Americae tropicae
Jamaicae......2.
Novae Grenadae . . . 1. Europae . .
Brasiliae......2. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Fropriae.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
!:i
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
2.
1. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
1.
|
4.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
HepATICAK. JuNGEBMASNIA.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Summa. Communes. Proprie.
Americae australis (Patagoniae) . . . . 1.......• • • 1«
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Americae borealis ... 4- Europae ... 1
Terrae austr. (Nov. Seel.) 2.........
|
3-
2.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Summa spec- 21......i propr. 15.
** Lobulo minuto plicaefor-
mi, vel nullo. (Lejeuniae.) Europae.......5. Cap. b- sp. . . 1. . 4. Asiao
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
11.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
2-
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
(Brasiliae omnes) |
Brasiliae ...... 23- 3am- ct Ara- W< {' |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Javae
Europae ct Asiae 1-
Jam. ctCap. 6. sp- 1. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Kegni Pcruani et Chi-
lensis.....3.
Americae borealis ... 3.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Summa specierura 51.
|
propriarum 38-
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
b. Auriculatae , auricula for-
nicata. Europae ....... 3. Bras, et Am. (Germaniae g.) septentr..
Angl. 3-)
. . „ . x (Brasiliae .
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
2.
5. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Asiae (Javae) ..... 15.
|
I Am. Austr. (Staa-
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
7.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
(Nepal) ..... 1. {~ Unland.)
I Cap. 6- sp
Africac. Teneriffae ..... 1.
Borboniae.....j. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
(Eur- et Bras.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
4-
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Cap. b. sp.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
•
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
6.
|
m. crop.. .
m. austr.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
HePATICAK. JllNGnBMAKiVIA
|
||||||||||||||||||||
|
315
|
||||||||||||||||||||
|
Summa. Communes. Propriae.
Àmericae tropicae.
Jamaicae et ins. /Americae conti-
Ind. occ......3. I "en*is et ins.
1 Borb. ... 2.
/Europae et Am. y 0,
„ ■,< ■' <y I septentr. . . 2-
Brasihae......7. J <■
I Ja'vac ... j 4-
\ Cap. b. sp. „ 3. Americae aüstralis
(Staateidand, Magdlaiis-
Land.)...... 5- Javae .... 1- .4.
Americae septcntrionalis . 2. Europae . . • 1. . 1.
Terrae aüstralis (Novae Seelandiae)..... 2- • •....... . 2.
|
||||||||||||||||||||
|
Summa specierum 33. propriae 19.
|
||||||||||||||||||||
|
H Exaraphigastriatae.
a. Auriculatac. Europae.......h ■■■•••••• !•
Asiae (Javaej......1- Insulac Borb. . 1. . 0.
Africae (Ins..Borboniae,) . 2. Javac . . . . 1. . 1.
|
||||||||||||||||||||
|
Summa specierum 3- propriae 2.
b. Basi complicata?-
Europae.....r .'.'. 1. Brasiliae, Am.
1 sept.....1. . 0.
I Ins. Borb. ..1.1
Asiae fJavae) ..... 3- <Inss> Am. mer;,]. i. j U
Africae (Ins. Mascar. j Europae ... 1. j Q
et Cap. b. sp.) .... 2. I A.n. mend. . . 1.
Americae tropicae.
Jamaicae, Portorico, Brasiliae) ...... 3. Europae, Africae
|
||||||||||||||||||||
|
Am. septentr. . 1.
|
||||||||||||||||||||
|
s».
|
||||||||||||||||||||
|
1. . 0.
|
||||||||||||||||||||
|
Americae septentrionalis . 1. Europae .
Svimma specierum propriae 3.
ua Sectionis Tarn ariscinearum 110., propriae 77
|
||||||||||||||||||||
|
316 HUPATICAE. JuSGKRMAlXKiA.
|
|||||||||||
|
P. SECTIO QUARTA. Summa. Communes. , Propriae'.
JLAGEHIFEEAE.
f Amphigastriatae.
Europae (Germ.) . . . . 3. Amer. septentr. 3. . 0. Asiae (Javae) ..... 12........ ; . 12.
Africae ("Cap. b. sp.) . . . 1. Am. bor. et tropic. 1. . 0.
Americae tropicae (Jamaicac, Brasil.. . ; 1..........1.
Americae septentrionalis .- g, (Eur. et Am. tropic. 1.1
(Eur. et Cap.b.sp. 1.) U-
if Examphigästriatae.
Asiae (Javae).....!••••.... , i.
|
|||||||||||
|
Summia s pe ci e rum Flagell ife r arum 16.' propriae 14.-
E. SECTIO QUINTA. BEMOROSAE.
f Gomplicatae (Exam-
phigästriatae.) Europae ....•..■ ^ 16. j Americ. septentr. 5. I
(Germaniae 15. Angliaéll.) I Javae . . . . 1. i ^"'
Americae septentrionalis . 5. Europae . . . 5. 0.
Javae . . . . . . . . 1. Europ. et Am. sep. 1. . 0.
Terrae australis . ; . ; 3. ......;.. 3.
Summa speeierum 19.- propriae 13.
ff Aligerae.
a. Amphigastriatae. Asiae (Javae) » .... 3. ^ ........ 5. Africae
|
|||||||||||
|
..........2.
Cap. b. sp. • . - , • 1. '
Americae tropicae (Bras.) 1...........1.
Americae australis (Stuu.
tenldiid) ....... 1...........1.
Terrae australis (Nov.
Seelandiae) ...... 1........... 1.
b. Examphigästriatae.
Asiae (Javae) ..... 1......., . . . 1. |
|||||||||||
|
Summa speeierum 9- propriae 9.
Summa speeierum Nemorosarum 28. propriae 22-
|
|||||||||||
|
HEPATICAE JuNGEHMANPUA.
|
||||||||
|
317
|
||||||||
|
P. SECTIO SEXTÀ. Summa. Communes. Propriae
ASPLENIOIDEAE.
i f Amphigastriatae.
Asiae (Javae) . ... ; 2. j • - •; j .... 2.
Brasiliae w ; . . . . . 1. ...... ^ . . 1.
Australiae (Novae Seeläridiae) 1. ..•<..<.. 1.
if ExamphigaStriatae,
Europae CAngl.) .... 3. Ins. Borbon, Ja-;
vae, Am. bor. et
austr. ... 1. . 2- Asia (Javae) ^ ; . . • . 11. Europae, Am. bor.
Brasil. Gap. b. sp.
Ins. Borb. . 1.1 f Q
Novae Seelandiae 2. )
Äfricae (Oware) .... 1. Brasiliae . . . 1. j
Cap. b. sp. *).... 2. Am. trop. . . . 2. [ 1.
Isle de France ...» 2. Europ» Am. . . J. J
Americae tropicae Jamaicae, Guadalou-
pe, Brasiliae. ... 5- Africae (Oware) 1- . 4.
Americae borealis w • • 1< Europae, Asiae. 1. . 0.
Terrae australis (Novae Hollandiae et Novae Jamaicae < . -1.)
Seelandiae)..... 7- Javae .... 2. j
Summa speci er um As pi euioid e arum 26- propriae 22.
Obsefvatio. Numerus specierum, in hac tabula geo-
graphica desCriptarum, est 352, qui quidem, ob incertas quasdam species ad 34o diminutus, a nobis calculo est subjectus. Patet autem ex tabula nostra , inter 352 species 222 esse singulis ter- rae regionibus, supra memoratis, proprias et 3o — 4°» '• e- cir- citer Jg omnium, pluribus communes. Europae inier io5 species 17 sunt praesertim Indiae occidentali et orientali tropicae communes, ubi montium juga incolunt. Asia tro- pica inter 108 species 40 nutrit Americae tropicae, tum ali- quot etiam Insulis Mascarenis, Novae Selandiae vel Euro- pae Americaeve temperatis et frigidioribus communes. Con- tea ea vero Terrae australes inter 3o species vix unam vel alteram ostendunt, iis non propriam. Quod itaque in reli- luo regno vegetabili observatum est, Terris australibus plan- ts quam plurimas esse peculiares, communes paucissimas, |
||||||||
|
*) J. simplex Herb. Web. est J. asplenioiies ß australis mihi.
|
||||||||
|
IISPATICAE. JuWGKnaiANJflA.
|
||||||||||||
|
318
|
||||||||||||
|
idem non minus in Jungermanniis obtinet, quarum species
Australes, aliis regionibus communes, vix £5 sunt omniunii in Asia vero ultra 4 ad j fere assurgunt. Porro meinoratu dignum videtur, plurimas communes
species gigni inter F rondos as sessiles, Vä gas, Ta- mariscineas amphigastriatas, et Asplenioideas, paucissimas inter Flagelliferas, nullas fere inter Fron- dosa s stipitatas, Tamariscineas complicatasi examphigastriatasauriculatas, et Némorosàs, eas si demas, quae Europae cum America boreali communes sunt, quarum terrarum etiam in reliquis maior est con- gruentia.) Ne morosa e aligerae inter tropicos prae- sertim occuvuunt, Europae autem plane deesse vindetur. Sectio 1. frondosa e. Foliaceac totae setì
foliis cauleque non distinctis, saepe repentes. |
||||||||||||
|
f Acaules, Brasiliae (1—6)
Jungerm. i'urcata Lin.
—ì multifida Lin. ■— bipinnata Sw. — pinnatifida Sw.
j— pinguis Lin. — brasiliensis N. ab E.
ff Stipitatae, i. e. parte
foliacea stipitis «eu caulis adminiculo terrae affixa (7-9)
Jungerm. difformis N. ab E. — Phyllanthus Hook.
— sinuata Sw.
|
||||||||||||
|
6., quarum 3. commu-
nes Europae, — 4 (xe\ potius ob J. jpal- malam, 5) communes Americae boreali =2 f Americanarum, 4) Communes Javae in- sulae. 3<, quarum una Jamai-
cae et Americae bo- reali, una Novae See- landiae communis. Summa 9.
ratio ad cognkàs spe- cies huius sect. = 9 : 16 = j : 77. |
||||||||||||
|
Sectio II. vaga e. Foliosae, terrestres. Cau-
lis vage ramosus vel simplex rariusve pinnatus, tuni vero teres, ramis -vel obtusis vel attenuatis, procum- bens, plerumque repens radiculis plurimis tenerri- formis, interdirai radices hinc inde flagelliformes, sed nudas, promens. Folia subdisticba vel disticha, remota vel imbracata, imbricatione in plcrisque suc- cuba (seu retrorsa), tmri folia ascendunt, in nonnul' |
||||||||||||
|
HkPATIGAS. JüBTGEIUUSIVH. 319
|
|||||
|
lis (lieteroclitis) incuba,, (antrorsa,) quibus folia hanc
ob rem plana rei convexiuscula patent. Amphi- gastria, si adsunt, yel foliis conformia et iisdem aequalia inyeniuntur, quo caulis fit teres et foliis ad specicm undique tectus, yel sunt difformia, mi- nora; in multis radicularum tomento tecta, rerao- tiuseula yel imbricata; quam plurimis desunt am- phigas tria. Fru e ti fi cation es terminales, ra- rius laterales. Calyx tubulosus, compressus, ore lacerus, rarius carnosus et e basi setam emitténs. Seta longa. (Genera Saecogyna et Cincinnu- lus Dumort., Calypogeia Radd.) Adnot. Sectio quoad distributionem geographicam
satis naturalis, alienas tarnen formas aliquot eonjungens, quo forte eveniet, ut moi in tres seu quatuor abeat sectio- nes proprias : 1) Cladorhizas, »eu pinnatas filiformes, ramis attenuatis , foliis minutis remotiusculis , < amphigas- triis subconformibus, quales sunt J. quadripartita Hook., J. micropliylla Hook., J. pendulina et Sco- lopendra Hook.; J. tricliodes nobis, aliae, omnes tum insulas australes, tum Americae extremes partes australes incolentes. — 2) Scleranthae, foliis incubo - seu antror- sum imbricatis et calyce carnoso distinguendae, quales sunt: J. graveolens Sehr., J. Schraderi Mart., J. Tri eh om a n e s, (j. saccata H.?) — 3) Vaga e genui- nae, (Explan a tae), quarum folia adscendunt, imbricatiohe suceuba.—«Nunc, cum paucissimae tantum omnis hujus sec- tionis species brasilienses cognitae sint, non nisi ad latio- l'em ambitum aflinitatis respeximus. f Amphigastriatae.
a) Amphigastriis foliis forma et magnitudine congrui*
vel subaequalibus, caule itaque tereti, foliis saepe incisis vel capillari -mullifidis. Julaceae etCla- dorhiz ae. Brasilia harum unam hueusque administravit :
Jungermanniam paucifloram Dicks. (Sp. 10.)! Ame-
ricae boreali et Europae communem. , b) Amphigastriis foliis forma et magnitudine ^ncon«
gruis, foliis distichis. Explanatae (Sp. u- 20,) 21 *•
|
|||||
|
320 HEPATICUM JüSGBRMAütNIA.
|
|||||||||||||||||
|
». succubo - imbricatis :
Jungerm. connata Siv.
— combinata N. ab E.
— amphibolia N. ab E.
|
|||||||||||||||||
|
— serrulata Sw.
— radiata N. ab. E.
— homophylla Ar. ab E.
|
9., quarum 2. Ja-
maicae commu- nes. |
||||||||||||||||
|
— carnea N. ab E.
— argillacea N. ab E.
— pachyrhiza iV. ab E. ,
fi- incubo - imbricalis :
Jungerm. Trichomanis LAnn. Europae et Americae
bor. communis.
if Examphigastria tae (20—26.)» foliis succubo-
imbricatis. (Species hujus subdivisions nullae hucusque in- venlae sunt foliis incubo - imbricatis.) |
|||||||||||||||||
|
Jungerm. tubulosa N. ab E.
— piligera R. N. et El.
— crenulata Sm.
— porphyrorhiza iV. ab E.
— prostrata Sia.
— rubricaulis N. ab E.
|
|||||||||||||||||
|
6. , quarum 1. Eu-
ropae temperatae communis, 1. Jamaicae,
2. Brasilias.
|
|||||||||||||||||
|
Brasilienses species hujus sectionis, quas cognitas ha-
bemus , numero 16., ad Vagaium omnem numeium relatae, sunt = 16 : 130 ~ 1 : 7,66 , ad Europaearum numerum = 16 : 58 — 1 : 3, 62., quae ipsae, ad omnium specierum generis numerum relatae sunt =: 58 : 3/j.o z=z 1 : 5, 86 . • • Brasilienses contra ad
eundem numerum . . == 16: 34o 35 1: 20, i5.
Ad Brasiliensium om-
nium numerum sunt = 16: 68 m 1 : 4,25.... Sectio III. TAMARisciNEAE. Foliosae, corti-
cicolae. Caul is piimatim compositus, decomposi- tus, supradecompositus, procumbens, radiculis bre- vibus papillaeformibus^ sparsis reptans, ramis paten* tibus obtusis apice incurvis. Folia incubo-imbrica- ta, convexa, subtus in plerisque lobulo formae ya- |
|||||||||||||||||
|
HbPATICAE. JUXGKHMAinviA. 321
|
|||||
|
riae praedita, vel basi saltern postica complicata.
Amphigastria in plerisque adsunt. Fructifi- cationes in ramulis brevibus terminales, foliis et amphigastriis difformibus majoribus involucratae. Galyx trigonus, trifìdus , apice connivens. Seta brevis. Capsula quadrivalvis coriacea, rei semi- quadrivalris membranacea reticulata, elateribus tunc terminalibus. (Lejeuniae Dumort.) f Amphigastriatae.
a) Folia basi subtu» nuda, vel complicata lobulo plano. * Lobulo majori, distincto (Platyphyllae)
27 — 28. Jungerm. laevigata L. » 2) quarum — ei-icoides N, ab E. j h Europae communii.
** Lobulo minuto plicaeformi indistincto,
vel nullo. Complicata e. (Le- jeunaceae pleraeque Dum.) (29 — Si.) Jungerm. squamata Web.
— phyllorhiza A7, ab. E.
— bicolor N. ab. E.
— polycarpa Ar. ab. E.
— juliformis A", ab E.
— granulata N. ab E.
— parviflora N. ab. E.
— cognata N. ab E.
— transversalis Sw.
— geminiflora A7, ab. E.
— filiformis Sw.
— tenera Sw.
— isocalycina N. ab E.
— acutangula N. ab. *E.
— thymifolia N. ab E.
— flava Sw.
—• contigua N. ab E.
madida A. ab E. — eluta N. ab E.
— sordida AT. ab E.
— diffusa Sw.
21*
|
|||||
|
322 Hepatic AK. Junge hìvianivia.
|
|||||
|
JungeTm. filicina Sus.
—- planifolia N. ab E.
Specie» 23.,
quarum 6 Jamaicae insulae communes, 3 Javae insulae, ì Indiae orient, con- tinenti , ì Americae septentrionali, nulla Europae temperaiae. b. Folift basi subtus auriculata, auricula fornicata (Sa — 58.)
Jungerm. obscura ,Sw.
— dilatata Linn.
— replicata A. ab E.
— cordistipula N. et BL
— gracilis N. et Bl.
— caulisequa N. ab E.
— atrala Sw.
Species 7.,
quarum una Europae , Africae et Ame- ricae boreali, duae Jamaicae insulae, earumque una cum tribus aliis Javae ' insulae communes. t^Examphiga striata e.
a. Auriculatae. (Brasiliae desunt.)
b. Basi complicalo - bilobae. (5g—60.)
Jungerm. pallens Sic. — Complanata Liti.
Spec. 2., quarum altera Jamaicae insu-
lae, altera Europae , Capiti bonae spei et Americae boreali communes. Species Tamariscinearum, e Brasilia allatarum, nume-
ro 34, ad species omnes sectionis suae sunt = 34: n3=: 1: 3, 23., et solae complicatae = 23 : n3 — 1 : 4, q5 • • • i. e. fere §■ totius sectionis exhibent. Adj Europaearum hujus sectionis numerum sunt = 34: i5 = 1: o, 44 .. ; ad uni- versum Jungermanniarum numerum ~~ 34: 34o = 1: 10, et solae complicatae et amphigastriatae species Brasilienses, 'ss 1.: i4f 78.., \i omnium, quas cognovimus, Junger- manniarum sunt. Eminet itaque sectio haec in istis regio- nibus. |
|||||
|
IIkPATICAR. JUNGBRMAiVtUA. 323
Sectio IV. flagelliferae. Foliosae, ter-
restres et in muscis parasiticae, repentes, adscenden« tes. Caulis elasticiis, dichotomo-divisus, e latere inferiori ramos, in nonnullis spiraliter evolvendos gignens, nudus, sed flagellis, ex eodem latere pro- genitis, longis validis simplicibus vel apice divisis, foliis parvis remotis, voluti denticulis, adspersis, radicans. Folia dense antrorsum succubo - imbri- cata, deflexa, (hinc caulis dorso gibbosus,) apice saepe truncata et dentata. Aniphigastria pleris- que. Fructification es laterales, saepe basi propiores. Calyces inllati, ore clause t Amphigastriatae. (61)
Jungerm. stolonifera Sw. Jamaicae et Ameri- cae boreali tempera-
„ tae communi». -j-j- Exampbigastriatae (non observatae sunt.
Vidimus unam speciem javanicam.) Brasilia pauperrima specierum ejusmodi, quarum nunc 17
ex toto orbe terrarum, i. e. %~ omnium , cogiiovimus. Eu- ropa null-it 4, Java insula i3 , sen | omnium. Praeslat adeo haec divisio in illis regionibus. Sectio V. nemorosae. Foliosae j terrico-
lae, erectae vel adscendentes. Caulis sola basi radi- cans, simplex vel furcatim divisus., obtusus. Folia disticha, succubo -imbricata, saepe serrata vel ci- liata, biloba, lobo altero dorso altero paginae infe- riori subiucumbente, hoc saepe majori ; ilio in non- nullis inferioris lobi dorso innato. Aniphigastria saepe nulla. Fructificationes terminales) Ca- lyx compressus, ore connivente subdentato. Seta elongata. (Generis Ila dui a e Dumort. species.) •j- Nemorosae propria e, follia complicato-bilobi»,
a. Exanipbigastriatae.
b. Amphigastriatae.
(In Brasilia adirne nullae inventae sunt species hujus
diviaionis.) |
||||
|
324 Hepaticab. Jcngebmaeisua.
|
|||||
|
•J-}-. A1 i g e r a e. Foliorum lobulo dorsali.
a. Amphigastriatae, (62.)
Juflgerm. Pterygophyllum JV. ab E,, Brasiliae
propria. b. Examphigastriatae.
(Brasiliae desunt. Java insula duas tulit ejusmodi.)
Aligerum 10 species cognovimus, ex Insula Mauritii, ca-
pite bonae spei, Insula Staatenland, Java Insula, et Nova Seelandia aliata* ; quarum una est nostra I. Pterygophyllum, ut nomen indicat, muscis ea similis. Additis complicatis 19, Brasilia A cognatarum nntrit,
quae inter omnes Jungermannias ad f2 accedunt. Europa nutrit 16, seu ultra £ complicatarum, plus quam | nemoro- sarum in universum, et 2SX omnium Jungermanniarum, Ergo superant in Europa (Germania) Nemorosae compii- catae reliquas numero. Sectio VI. ASPiEHioiDEAE. Foliosae, terri-
colae. Truncus primarius repens, implexus, foliis destitutus. Rami erecti, simplices vel furcatim divisi, arhizi, apice deflexi. Folia disticha, oblique de- flcxa, alterna rei opposita, succubo - imbricata vel remotiuscula, saepe denticulata vel cibata. Amphi- gastria in paucis. Fructificatiories vel latera- les vel (in plerisque) terminales e dichotomia, foliis perichaetii conformibus patulis. Calyx parvus, com- pressus, subbilabiatus. Seta exserta. Elateres vagi. (Generis Radulae Dumort, species.) ■J* Amphigastriatae (63.)
Jùngerm. corrugata AT. ab E., Brasiliae propria,
Jungermaniae costatae, speciei javanicae accedens. ■j-f Examphigastriatae (64 — 68)
Jungerm. cristata Siv.
— patula Sic,
— simplex Web.
— dichotoma Web.
— adiantoides Sw.
|
|||||
|
HkPATICAB. JüHGEIIMAHHIA. 326
|
|||||
|
Harum autem nulla, praeter corrugatam, quae am-
phigastriis praedita est, Brasiliae propria est, sed altera, quae simplex Webero audit, varietà« tropica inventa est Jungermanniae asplenioidis, omni» fere terrarum orbis in- digenae, rcliquae in Jamaica insula a CI. Swartzio inventae sunt, una autem in Guinea etiam provenit. Species brasi» lienses hujus sectionis, cum totins sectionis numero colla- tae sunt ■ss. 6: 26 =^; javanicae species autem ad eundem numerum sunt ss i3: 26 ss ■§, unde patet, harum formas praecipue in orientali orbe variari, ita ut in istis terris ad omnium specierum numerum sint ss i3: 34o sr ì: 26, spe- cies americanae autem ss 1: 56. In terris australibus etiam sex hujusmodi species inventae sunt, Europa autem tres tan- tum nutrit sive -j i^ cognitarum, harum autem una per orbem sparsa, duae propriae; Javae, inter i3, io propriae, eaedcm- que ab americanis dirersaè. Sectio prima, frondosae#
•{• Acaules. 1- J U N G E R M A N NI A F U R C A T A I, I N.
J. fronde lineari dichotoma membranacea costata supra
laevi, subtus margineque plus minusve pilosa, fructu ex infe- riori costae parte egredieiite, calycibus bilobis conduplicatis margine ciliato, calyptra carnosa hispida. Jungermannia furcata, Hook. Brit. Jang. tab. LV-
el LVI. Humb. et hunt h Synops. I. p. 44. «. communis ;
ß. linearis.
Habitat et in provincia Bahiensi, ad arborum corticem ;
— ß cum calyptris emergenlibus allulil Se Ilo lo (Collect, cariss. Ol ton is); in Hornschuchla Bryotrophe ad Flamen llheos legit Princ. Maxim il. Pieovid. Observ. Varietà» ß (= 1. linearis, Swartz_ Prodr.
p. i85. — Sco. Prodr. 3i. — Web. Prodr, p. 98.) insig- nis est fronde angusta lineari - dichotoma divaricata rep- tante margine ciliata appendicibusque lineari-lanceolatis cre- bris quasi piumosa. 2- JUNGER MAN NI A JIULTIFIDA IìIET.
I. fronde lineari enervi plana pinnatim ramosa, ramis
obtusis fructu marginali, calycibus brevissimis ore dilatalo fimbriato, calyptra exserta oblongo-cylindracea tuberculata; |
|||||
|
326 HePATICAB. JüNGERMAHUlA.
|
|||||||
|
ß. palmata Hedic.
y. fronde lineari - multifida cortici adpressa fusca, areolis
medio tracio angüslioribus magisque conferlis nervi speciem edentibus. Dillen H. M. t. 74, /. 43. — Schmid. Icon. I. 55. —
Engl. Bot. lab. 186. — Schwaegr. Prodi: p. 3o. — Hook. Brit. Jnng. t. I\5.j. 1,5,, 7. — Web. Prodr. p. 04. — Humb. et liunth Syn. I. p. 44. ß. J. palmata, Hediv. T/t. gen. II. t. 20. /. 5 —: 7/ t. 21.
f.i— 3. — Schmid^ic. t,55.f. 16, 17. - W. et M. Fl. er. Germ. p. 433, fg, — Schwaegr. Prodr. p. 3o, — Web. Prodr. p. 95. Habitat ad Jlnmen Amazonum (in J. connata Sw. —
locisque monlosis umbrosis Minarum generahmn ; — ß in Minis generalibus, e. gr. in Serra da Piedade cum J. pin- gui (Selloic. — V. s. fr.) $ — y ad Pilo de Janeiro in ar- borum cortice (v. s. Jr.) Observ. Varietatem habemug (v) satis teneram angus-
tam e viridi -fuscam, ad var. y. pinnatifidam Web. acceden- tem. Var. ß tenerrimam, laciniia admodum attennatis, in frustulo ligni invenit Sellow. |
|||||||
|
5. JÜHCERJIAKIU BIPII5ATA.
J. fronde lineari enervi plana bipinnatim ramosa, ramu-
lis attenuatis, calyeibus obovatis lateralibus ore dilatato fim- briato. Jungermannia bipinnata, Sicartz Prodr. Fl. Ind.
occ. III. p. 1877. — Schio. Prodr. p. 3o. — Web. Prodi*, p. q5. ß. flabelKfera, raniis ramulisque adscendentibus apice fla-
belliformibus. Habitat («) in provincia Minarum generalium — V. e.
cai.) — ß in sylvisprimaevis ad S. Joan. Baplista (a Mart.) Ad not. Pauca frustula legimus inter alias Jungerman-
nias 6ed bene haec conveniunt cum verbis Swartzii. Rami saepe subopposjti ; ramuli angusti, attenuati. (Var. «. calyces obovati, neque adeo, ut in I. multifida, truncato - diseifor- mes, ore lacero, laciniis obtusis subclavatis. Tota frons li- bera decumbit, neque radices emittit. Color virescenti-sub- fuscus. |
|||||||
|
HßPATlCAB. JuWGERMAMNlA. 327
Var. ß. basin versus slructurae est potius communis, sed.
rami et ramuli, ubi inter alias Jungermanriias, v. e. J. sinu- atam et connatam, quarum ista plantula consortid gaudet, adscendunt flabelli ad instar dilatati et incisi, alienam spe- ciem induunt. |
||||||
|
4- JÜSfGEKIANSIA PISHATIFID A. f
J. fronde enervi pinnato -multifida lineari, ramis pec-
tinatis , ramulis truncatis, calyeibus . ... Ulva palustris ramosa et foliosa R. Syn. st.Brii. III.
p. 63. 7. — Dill. Hist. muse. p. 514. t. f. 48. Jungermaniae multifidae Lin. proxiina Siv. FL Ind.
occ. III. p. 1877. Jungermannia multifida y. pinnatifida Web. Prodr.
Habitat in terra uda provinciae Wlinarum generalium
(Sello w) , ad /lumen Amaxonum (a Martins. — V- s. jr.) Observ. A. Jungermannia multifida differt
haec: fronde biunciali, dense caespitosa, atroviiidi, flaccida, bis terve pinnatifido- divisa, ramis inaequalibus subfastigiatis toto tractu linearibus tamen sat latis, ramulit brevibus remo- tis ad angulum rectum prodenntibus truncatis et dentiformi- bus unde rami formam pectinis (pectinatam) induunt. — Fructum non ob serva vimus. Adnot. Icon D illenii optime quadrat.
b- JUNGERMANNIA FINGUIS UN.
I. fronde enervi lineari -oblonga apice dilatata sinuato -
divisa supra plana subtus tumidula crassiuscula, fructu ex in- feriori pagina prope marginerà egrediente, calycibus brevis- simis ore dilatato fimbriato, caliptra exserta oblongo-cylin- dracea laevi. Jungermannia pinguis, Hook. Brit. Jungerm. t. 46.
{instar omnium) e. synon. ß. fronde elongata sublineari simplici subpinnatimve ra-
mosa. Hook. I, e. t, 46./ a. — Web, Prodr. p. 93.
|
||||||
|
HeFATICAK. JCNGERMAüflSIA.
|
|||||||
|
328
|
|||||||
|
Habitat in udis Serra da Piedade provinciae JMinarnm
generalium. (Fid. c.-fructif. masc.) Adnot. Fructification es omnino in hac congru-
unt cum figuris nitidissimis 4, 5, 6, 8, ab Hookero pie« tis. Frondes deorsum valde tenues, angustae, pinnatifido - sinuatae, laciniis patentibus jinearibus, coloris biunnei, superne latiores et vtrides, solito more margine sinuatae et undulatae, obtusae. Fructificationes masculae bilo- bae. — Pars inferior frondis, si forte disrupta seorsim in- spiciatur, pro Jung er m anni a pinnatifida Sw. haberi posset, sed abit continua in apicern latiorem, et ipsa laciniis longioribus indivisis aliquid alieni prodit. 6. JUNGFRMANNIA B R A S IL1E N S I S. f
J. fronde costata lineari dichotoma divaricata integerrima
tenera, fructu e superiori frondium parte egrediente , peri- chaetio calyce multo breviore monophyllo laciniato, caJyce cylindrico aequali ore fimbriato, calyptra inclusa. Icon: in Mart. Icon select, t. i5.
Frondes dense sibi incumbentes, radicanies, if — 3
tmeias longae, \\ — 2 lineas latae, basi angustiores et deni- que in nudam costam radicantem abeuntes, lineares, integer- rimae sed margine obiter repandae, planae, diebotomae , la- ciniis divaricatis, extremis rotundatis et subrelusis, tene- rae., laete virentes, costà valida subferrugineà divisae; reti» areolae mediocres, angulosac. Fructificationes e costa circiter media frondis, superae, solitariae, rariusve altera pone alteram remotiores, obliquae. Perichaetium (calyx exterior Hook.) squama incumbens, subrotunda, pli- cata, quadrifida, laciniis laciniato - dentatis, laxissime areo- lata, calyce triplo fere brevior. Calyx tubulosus, cylindri- cos, laevis, subcoriaceus , ore truncato subcoarctato fim- briato , lacinulis snbulatis simplicibus recurvis pellucidulis aequalibus quarum ope orificium calycis fere Musei peristo- ma refert. Calyptra reticulata, calyce brevior, Capsula elliptica. (Exsertam non vidimus.) Habitat in monlosis glareosis ad Villa Rica et ad S.
Joan. Baptist a Minarum generalinm, (F. e. cai.) Adnot. Jungermannia hibernica, Hook., Brit.
Jung. tab. 78, isti proxima, differt fronde non ita regula- riter neque divaricatici dicb-Otoma, calyceque orato plicata apice dentato fis.oque. |
|||||||
|
Hkpaticae. JüüfGKnMAUüriA. 329
fi (frondosa e.) Stipitata e.
7. JUNGERMANSTIA DIFFORMI S. f
J. frondosa, caule repente radiculoso compresso subalato
ramoso , dilatato in frondes palmato - effusove - dichotomas, laciniis linearibus obtusis nervosis crispis , calycibus ad di- chotomias frondis cyathiformibus margine lacero - ciliatis. /3. torta, caule primario membranaceo alato fasciculatim
prolifero, laciniis irregulariter dichotomis tortis. Yar. <*., Caul is pollicem et ultra longus, ramosus,
divaricatus, procumbens atque in caespitem implexus, valde irregularis, inferne e lereti - compressus, striatus, fuscus, radiculoso - subtomentosus, superne planus, sicuti et rami transiens in fron dem flabelliformem vel suborbiculatam pal- matam bis terve dichotomam, costa crassa, subfusca, divi- sani, sordide virescentem ; laciniis latiusculis linearibus obtu- sis integerrimis glabris, margine undulatis crispisque. Ca- lyx ad ortum dichotomiae frondis primariae in pagina supe- riori sessilis, brevis, cyathiformis, reticulatus, margine la- Cero - ciliatus. Pistilla plurima, fasciculatim conferta, subcylindrica, obtusa, subfusca , e duplici cellularum serie exstructa. Fru e tum non vidimus. ß Etiam caespitosa crescit, maximeque irregular! forma
ludit. Truncus primarius 2 — 3 pollices longus, procum- bens, per intervalla radiculis terrae adhaerens, tortuosus, maximam partem ala foliacea exutus, teretiusculus, fus- cus, hinc inde tamen tenuissime marginatus vel etiam resi- duis foliaceis subalatus, subdichotoniu9, hinc inde fascicula- tim prolifer. Laciniae variae longitudinis, procumbentes et e costa radicantes, vel adscendentes, J — \ pqllicem lon- gae, i —" i§ lineas Jatae, flexuosae et subtortae, basi nudi- uscula vel subalatae, dein membranaceae , tenues, lineares, undulatae, integerrimae, furcatae vel ulterius dichotomae, apice vel aequales bifidae laciniis obtusis, vel nonnibil dila- tatae rotundatae, nervo valido, inferne fusco, superne vi- ridi. Fructificatio in nostris desideratur, Habitat in Brasilia, (Sellate,) (Herb, CI, Ottonis) ß in
sylvalicis depressiv udis Dislriclus Adamanhim ( V. e, cai.) Observ. Sinnlis est Jungermann iae flabellatae
Hookeri, sed caule ramoso et fronde singulai'i modo undu- Wa et crispa ab hac et a quacunque alia specie adfini discre- pat, gi forte excipias Jujigermann iaro podophyllam "Thunb., a CI. Lindenberg e Herb, Web. mihi datani, ' quae quidem differì; cauli basi nudo nec alato, bis furcatim |
||||
|
Hepaticak. Jungermahnia.
|
|||||||
|
330
|
|||||||
|
diviso, frondeque margine remote serrata. Fructificatio la-
tet. Hab. ad Cap. b. Sp. Var. ß a prima forma pracsertim differt: trunco toto ab
initio frondoso, laciniisque dichotomis linearibus (nec pal- matis) tenuissime membranaccis" viridibus. Quaeres dubia movere posset, numne varietas „endiviaefolia" bacc potiu* haberi debeat Jungermanniae brasiliensis, modo de- scriptae, qualem et Junge rmannia epiphylla sterilem aliquam profert, an media stirps sit inter utramque? 8- JUSGEHJIASSU PHII LAST THUS HOOK.
J. frondibus ovaio - lanceolatis simplicibus obtusis in-
tegerrimis stipitatis, fructu e costa superiori frondis, basin versus, calyce duplici exteriore parvo squamoso, interiore oblongo cylindraceo carnoso. Hook. Muse. exot. tab. 0,5. Spr. S. V. IV p. a33.
n. 196. Habitat in Minis Generalibus, ad Ugna, putredine emol-
lita. (V. sin. jruct.) In Nova Seelandia. (Meniies:) Adnot. Specimen unicum invenimus, sterile id qui-
dem, sed figurae citatae omnino congruum, ut eandem spe- ciem declarare fas sit, donee, cognita fructification e , pro- betur forsan contrariun. Caudex repens, quasi prolifcr frondibus nonnullis, brevi stipite, etiam facile radices agente, suffultis. Color frondium laete viridis. Circumscriptio in nostris basi paullo latior apice, quod non ita in icone Hoo- keriana. 9. JÜSGEBHASSIA SINUATA SW.
J. frondosa, procumbens, dicliotoma , fronde costata
plana pinnatifida, laciniis rotundalis integerrimis, sinubus angustis obtusis, fructu dorsali, folio perichaetiali incum- bente calyceque periebaetio breviore laciniatis. Swartz Prodr. Fl. Ind. occ. p. i!\5. FL Ind. occ. III.
p. 1874. — Schivaegr. Prodr. p. 3i. — Web. Prodr. p. 89. — Fmnlh. Syn. I. p. l\l\. — Hu/nb. et Kunth. Hör. Gen. et Sp. pi. VII. p. 98. (edit, maj.) — Schioeinitz. Hep. am. bor. p. 19. Jungermannia cellulosa, Spr. N. Enid. II. p. 100i1
6'. V. IV. 1. p. 232. n. 180. In Morrò de Villa Ricca, et ad St. Joan. Baptist a Mi'
narum generalium. (V, e. cai.) In Jamaica (ßwarti); iß (juadaloupa {Petrin)? |
|||||||
|
HjtFATlCAE. JqjJGEIUIAHISIA. i 331
Adnot. Species distinctissima, et, quod optime ad-
monuit.Cl. Weberus, transitum demonstrans inter Junger- mannias acaules et caulescente«, Fronsprocum- bens, basi et e costà bine inde radicans, lanceolata, obtusa, extrorsum latior, basin versus angusta , sinuato - pinnatifida, truncó interdum tolo nudo vel laciniis remotis praedito, com- presso , sursum ad coslani fere pinnatifida, laciniis approxi- matis ovati» obliquis rotundatis inaequalibus, sinubus angu- stia profundis, fundo tamen obtusis, bine laciniae saepe sibi incumbunt; retis areolae laxae, hexagonae; color viridis. Turiones lineares, integerrimae. Fructificationes in dorso medio frondis e costa, remotae. Perichaetium monopbyllum , suborbiculare vel flabelliforme, plicatum, la- cibiatum , laciniis inaequalibus inciso - dentatis. Calyx perichaetiali folio plus duplo brevior, plicato - convoluius, laciniatus, laciniis dentatis. Styli multi, cylindrici, truncati, conferii, fusci. Fructus deest. Sectio sec und a. vaga e.
Amphigastriatae.
a. Julaceae. |
||||||
|
10. JUNGER MA3TNIA FAUCIFIìORA.
J. caule repente subpinnatim ramoso, foliis et ampbi-
gastriis conformibus binis setaceis articulatis patenti - in- curvis, fructu in ramis propriis brevibus terminali, periebae- tii foliis multifidis, calycibus oblongis, ore aperto cibato. Jungermannia pauciflora, Dicks. Crypt. Pascli, p. 15.
t. 5. /.9, Lin. Syst. Nat. ed. Gm. II. p. 1349. Web. Prodr. p. kl. W. et M. Taschenb.p. 413.— Schweinitz Hep. Am. bor. p. 14. J. multiflora, Huds. Angl. p. 510. Lin. Mant. p. 310.
Pollich. Palat. III. p. I82. Oed. Dan. p. la.
Lin. S. N. ed Gm. IL p. 1450. Lam. Enc. III.
p. 282- With. Arr. III. p. 859•
J. sertularioides, 'L'in. Suppl. p. 449. Swartz Meth. Muse. p. 116- t* 4. /. 6. Lin. S. N. ed. Gm. IL
p. 1349.
J. tricbopbylla Var. 3- Roth FL Germ. III. p. 366. Muscol. brit. ed 2- p. 226.
|
||||||
|
332 Hbpaticae. Jungehmakhia.
|
|||||||
|
J. setacea, Hook. Brit. Jung. t. 8. Engl. bot. t. 2482-i
Mart. Fl. Eri. p. 147« U 4. /. 22. Kunth. Syn. !• p. 40. Humb. et Kunth. Nov. Gen. et Sp. pi. VII« p. 96. ed. maj. Spr. S. V. IV. 1. p. 229. n. 146- (Excl. Syn. Web.') Lìndenb. Hep. Eur. p. 36- n 28. Habitat in Morrò de Villa Ricca aliisque in locis mon-
tosis alque ambrosi* Provinciae Minarum Generaliam, ad terram et super muscos. (a IVlartius.) V. e. perichaet. In Europa haud rara; etiam in Am. bor.; ci. Schiceinitz. Adnot. I. Plantulae nostrae tenuitate capillari foliis-
que magis patentibus, ratione caulis longioribus, differunt ab europaeis et forte propriam speciem constiiuunt. Ter- ram investiensj confervam vel museum quendam germinan- tem simulat, caulibus nudo oculo vix discernendis. Sub lente pinnatim - decomposita apparet similisque nostratibus. Folia gemina, persaepe bipartitala videbantur, basique con- nexa, laciniis setaceis patentibus modice incurvis acutis 3 — 5 - articulatis hyalinis. Fr u e t if i ca ti on es propius a basi in ramulo brevissimo subsessiles, ovatae. Perichae» tium polyphyllum, foliis imbricatis bipartitis, laciniis su- bulatis bifìdis ad basin extrorsum saepe dente instructis. Igitur, si cui propriam speciem istam ponere placuerit,
Lane ita definiret: J. caule repente subpinnatim ramoso, foliis et amphiga-
itriis conformibus bipartitis patulis subincurvis, laciniis seta- ceis articulatis, fructu in ramis propriis brevibus terminali, perichaetii foliis imbricatis bipartitis laciniis bifidis. An Jungermannia capillaris Sw. par. ienerior?
b. Amphigastriatae, amphigastriis dissimilibus.
«. Foliis succubo - imbricatis.
|
|||||||
|
n. JUNGERMANNIA CONNATA SWARTZ.
J. caule repente vage ramoso, foliis distichis horizonta-
tibus ovato-quadratis emarginato - bidentatis per paria cum amphigastriis bi — quadri- (etiam 6)-fìdis con- natis , fructu terminali, calycibus prismaticis , ore perichae- tioque ciliato-serratis. |
|||||||
|
HfirATICAK. JCNGERMANJUA. 333
|
|||||
|
Swartz Trdr. Fl. Ind. occ. p. 143. Fl. Ind. occ. III.
p. 1851. — Schioacgr. Prodr. p. 17. Web. Prodr. p. 36. Spr. S. V. IV- 1, p. 223- n. 69- Habitat terrestris in umbrosis ad Flumen ylmazomim
et 'in Minis generalibus; ad JMandioccam in Serra dos Orgaos et ad St. Joan. Baptisla {Sellow, a JMavlius). (V. e. cai.) In Jamaica {Swartz.) Observ. In nostra amphigastria omnia emarginato-
bifida, laciniis bi-vel trifidis. lacinulis vt in J. bidentata subulatis. Radicnlarum fasciculi densi ex amphigastriorum axillis prodeunt. Folia et plantae omnis species a.c magni- tudo omnino ut in J. co alita (Hook. IM. exot. t. CXXIII.) ; color etiamfuscus, ut in bac ; quodnisi amphigastria a clarissim. Ho ohero laciniis 5 — 6, aequali spatio unum ab altera dis- tantibus, etiam brevioribus, pingantur, hujus potius, quam J. connatae Swartzii, nostrani esse putaremus. Sed quoniam a Sehwaegrichenio Weberoque, \iris praeclarissimis, jam amphigastriorum quadrifidorum mentio facta est lacini- »eque in nostris semper utrinque duae Tel tres medio spatio ampliori distant, J. connatae islam lubentius adscripsimus, quam J. coalita e. Forte utraque diversam foimam Tel aetatem sistit ejusdem speciei, forte etiam Junge rmanniae istae, amphigaslriis emarginalo-bifidis, laciniis bi - Tel trifidis praeditae, distinetam aliquam speciem exbibent, dein- ceps , faTente fortuna , aecuratius definiendam. Monendum tarnen, speeimina javanica , habitu et magnitudine iconi Hoo- kerianae admodum congruae , quod ad amphigastria attinet, vis nisi dentibus plerisque amphigastriorum quaternis tantum di ff ere. In nostris folia pleraque e margine antico basin ver-
sus emittunt dentem subulatum solitarium. Fru e t ifica t i o, qualis a Swartzio describitur. Folia perichaetialia duo reli- quis majora , ovato - oblonga , bidentata et in margine in- feriori remote serrato - ciliata ; amphigastrium his la- tius junctum magnitudine fere eadem , qua folia , quadratum, quadrifidum, laciniis ciliato-acuminatis, margineque ba- sin versus hinc inde dente ciliaeformi. Calyx periehaetio »ongior, triqueter lateribus depressis, ore trifido laciniis dentato - ciliatist Capsula deest. 12. JUNGERMAITNIA COMBINATA, f
J. caule repente Tage ramoso, foliis distichis horizon-
'alibus ovato-quadratis emarginato-tridentatis per paria cum ctt«n amphigastriis 6 — 8- fidis connati», fructu... |
|||||
|
334 HsPATICAE. JuiVGItTDIANNIA.
Non possumus non distinguere hancce pro specie pecu-
culiari , tamethi cum J. connata Swartzii minim in modum convenire videatur» Addimus liic seorsim, quibus differat-' foliis apice non emarginato - hideniatis, sed tridentatis, dentibus omnibus subulatis acutissimis sinu concavo dislinctis, antcrioribus duobus magis approximatis , coloris non tarn ru- fescentis quam sordide virentis; am phi g a st r i i s iatioribus rotundatis , basi angustiori sinuatim in folti subjecti anticum marginem propagatis , apice emarginato -bifidi» , utroque la- tere tri-vel quadridentatis, dcntilnis subulatis p'atentibus, aequa- libus fere intervallis uno ab altero distanlibus. Haec satis gravia videbanuir, quo pro specie baberetur. Fructifi- catio deest. In Serra de Eslrella et in Minis generalibus cam Jang,
sinuata Su>. (a Martins.). V s. jr. 13- JUS GERMAN NI A AMP HIB OLI A. f
J. caule repente vage ramoso, foliis distichis horizon-
talibus ovatis integerrimi» apice subretusis alternatilo cum amphigastriis parvis rotundatis sexfidis connatis, fructu ... Statura et habitus omnino Junge rmanniae h e t e r o-
phyllae. Folia pleraque apice rotundata et integra, alia retusa vel obtuse emarginata, dense succubo - imbri- cata, laxissime reticulata. A m p h ig a stria foliis multo minora, subquadrata, apice late retusa, utrinque dentibus tribus (seu lacinia») subulatis inaequalibus longis praedita, margine altero sursum cum l'olii ejusdem lateris margine de- currente confluentia, a folio autem'alterius lateris omnino soluta. —- Fr u e t i f i e a t i o deest. In Districhi Adamant am. (a Marlius) V. s. fr.
A d n o t. A. J u n g e r m a n ß i a e h e t e r o p h y 11 a differì
amphigastriis altero latere cum folio conjunctis, subquadra- tis neque oblongis ; a Jungermannia connata, amphi- gastriis ab altero folio disjunctis minoribus, statura etiam aliquanto minori. Qualis J u n g e r ni a n n i ae heterophylla ad J u n g e r-
manniam bidentatam^ talis ad Junger man niam connata ni accedit Jungermannia haec amphig- b olia. • 14, JUNGERMANNIA SERRULATA SW.
J. caule repente subsimplici, foliis distichis verticalibus
cordato - ovatis subcondupli-catis spinuloso - dentati« apice |
||||
|
HePAtÌGAK. JuNGERMANSTIA. 335
|
|||||
|
emarginatis, amphigastriis magnis rotundatis spinuloso -
dentatis emarginato - bifidis, calyce cylindraceo, ore den- tato. J. serrulata, Swartz. Frodr. Fl. Ind. occ. p. 143-
Fl. Ind. occ. III. p. 1854. — Schwaegr. Frodr. p. IS). — Web. Frodr. p. 37- — Hooker Muse. exot. t. LXXXVUI. Spr. S. V. IV. 1. p. 2 22. n. 62. Junger man nia un ci nata Weh. Prodr. p. 38. re. 26.,
ttuae ipsa est Jungermannnia Auberti Schwaegr. Prodr. p. \<). , isti similis , sed satis tarnen distineta invenitur : colore glauco - pallido , foliorum dentibus ineurvis ciliisque bievioribus , amphigastriis s'uborbiculatis quadridentatis den- tibus etiam ineurvis, ncque ovato - subquadratis, ut in J. serrulata Sw. (Habitat in Mascar. et in Java insulis.) Conf. Synops. Hepat. Jar. ins. p. 21. Habitat in sylvaiieis depressis udis Districtm jidaman-
tum ; in Morrò d-e Villa Ricca etc. — ad Flumen AmazO' num, caespitosa in terra nuda, V, e. cai. In Jamaica Swartzius legit.
À d n o t. Descriptio et icon a ci. Hookero, 1. C. red-
dita , optime in nostram quadrant, hoc unum si demas, plan- tain erectam fingi, quam repentem apiceque vix adscenden- tem semper deprehendimus. Plerumque simplices sunt surculi, rarius uno alterove augentur ramo. Folia apicem versus crescunt magnitudine, unde cauliculi apice incrassati evadunt; sunt oblique ovato - subrotunda, infero latere ampliore, basi cordata amplexicaulia, apice emarginato - bidentata, dentibus acutis conniventibus; accedit utplurimum ex utroque latere dens subulatus, apicali propior, tum unus ad tres remoti in margine, qui in superiorum foliórum mar- gine inferiori saepe desiderantur; relis areolae satis amplae, obsolete hexagonae; color in nostris amoene purpurascens, inferiorum^ foliorum luteolus. Amp hi gast ria foliis suis vix duplo minora , imbricata , orbiculata , concava , utrinque ciliis 5 , (dente terminali computato) praédita , apice emar- ginato - bidentata. Perichaetialia folia ovato - acumi- nata , acute bifida, omni ambitu remote inciso - serrata, textura laxissima , baseos areolis eìongatis irregularibus. Amphigastria perichaetii foliis majora, apice qua- dridentata, margine obsolete dentato - ciliata. Calyx in nostri« ramalo brevi, prope a basi orto, innatus, cylindri- FLORA BRASIL. Ili, 22
|
|||||
|
336 Hepaticae. Jowgfbmawnia.
cu», ore triquetro adhuc clauso, ut itaque denticuli limbi
nondiini appareant. — A ciarissimo Hookcro terminalis pingitur. 15. JUTTGERWANNIA HADUTA. f
J. caule subsimplici repente; foliis verticalibus imbri-
catis ovati» emarginato'- biden'tatis, dentibus inaequalibus, amphigastriis reniformibus radiatim - octodentatis , fructu... Ad Rio de Janeiro in terra cum aliis Jungermanniis.
y.s.fr.) Distinctissima species; habitu J. exsectae Hookeri et
bicrenatae Schmid. — Gaules 8—4 Hneas longi, pro- strati, radiculis innumeri» albidis in terra repentes, apicem versus liberi, pulchre purpuraseentes. Folia dense succu- bo -imbricata, verticalia, patentia, oblique ovata, concava, integerrima, basi amplexicaulia, apice sinu obtuso emarginata, laciniis acutis connivenlibus; superiore minore, in nonnullis extrorsum denudilo ad basin aucto ; retis areolae laxae , sub- hexagonae; color ad basin purpureus, apicem versus magis lutescit. A m phig as t ri a interiora inter radiculas occulta, distantia; superiora conspicua, imbricata, foliis duplo minora, reniformia, subretusa, dentibus utrinque quatuor subulatis, sinubus aequalibus discretis, radiata, quorum inferior inser- ti Oil i oritur proximus; color anipliigastrii pulchre purpureus; testura foliorum panilo laxior. Jb'ructum frustra quaesiyimus. |
||||||
|
16. JUNGESHASflTIA HOmOPHYltA. f
J. caule repente subsimplici; foliis (succubo - imbrica-
tis) distichis seiniverticalibus adscendenlibus ovato - subqua- diatis emarginato - bidenìalis dentibus inaequalibus subula- to - acutis, amphigastriis liberis emarginato - bifidis laci- niis acuminali» extiorsum dentatis; fructu... Primo intuitu Jung erm an ni am heterophyllam
existimares, sed satis difl'ert foliis semiverticalftms adscen- dentibus concavis, omnibus emarginati», dentibus acutis su- periori minori, et a m p"h igas t r i i s bifidis sinu obtuso nec acuto, laciniis rectis, nec divaricati», acuminati» qui, dem, ut in ilia, sed extrorsum basin versus dentibus duo- bus magis minusve elongatis, interdum obsoleti» auctis. Re- liqua conveniunt J./h et e r op h y 11 a e. Gaules plerique siuiplices sunt in nostri», rariusve ramo uno inferne prae- diti, flexuosi» semipollicare», mescente», radiculis, prae- |
||||||
|
HePATICAE. JcifGKBMAWaiA. 337
|
|||||||
|
seriim ad basin amphigastiorum, crebris terrae adhaereutes.
f'o 1 i o r u m contextus laxus, regularis ; color pallide viridis. Amphigastria distantia, parva. Fructificatio deest. In provincia IWinarum Generaliam et iq Serra de E'
ttrella ad terram. {Vidimus pauca specimina s. fr>.} Ad not. Ab J. amphibolia differt foliis semiverti-
Calibus suberectis amphigastriisque. Quae ad J. carneam «ttinent, sub »Ila pertractabuntur. |
|||||||
|
17. JUNGERMANNIA CARNEA, f
J. caule simplici repente e ventre stolonifero ; foliis suc-
cubo - imbricatis semiverticalibus concavis ovato - orbicu- latis inlegerrimis obtuse bifidis, laciniis acutiusculis inae- qualibus , amphigastriis subimbricalis ovato - subrotundis bifidis, laciniis extrorsum dentatis; fructu terminali, calyce obovato oblongo apice laciniato perichaetio convoluto bre- viori. Caulis 3 — 6 lineas longus, rigidulus, subflexuosug,
procumbens et ubique radicularum adminiculo terrae ad- haerens, saturate purpureus, simplex sed bine inde e ventre emittens turionem (seu flagellum) simplicem crassum descen- dentem, foliolis parvis bifidis remotis inspersum. Folia densissime succubo - imbricata, semiverticalia , adscendentia, ovato - orbiculata, integerrima, concava, apice sinu obtuso ad \ bifida, laciniis plerumque acutis sursum conniventibus ; Superiori minori; retis areolae laxiusculae , inaequales, sub- Orbiculatae, aliae oblongae et subangulatae ; color luteo- purpurascens, apicis laetior. Amphigastria radiculis Saepe recondita, remotiuscula, foliis triplo minora, appressa, ovata, ad medium bifida, sinu obtuso laciniis rectis lanceo- lato - acuminati» extrorsum dentibus 2 —3 subulatis lon- §is patentibus praedita, laxe areolata, pulchre purpurea. *'ructificatio in surculo subtus prolifero minutissimi» turionibus terminalis, erecta. Folia perichaetialia in- teriora reliquis conformia , patula ; superioris paris majora; convoluta, elliptica, concava, hinc inde dentata, undulata, ®pice bifida, laciniis conniventibus, superiori obtusa. Ara- Phigastri um p eri eh a e ti ale inferius obovato-orbicula- tum, quadrifidum, laciniis exterioribus rotundatis, interioribus aCutis uncina tira conniventibus ; superius foliisaequale et majus 'ere, deltoideum vel trapeziforme , bifidum, laciniis acutis ^argine eroso - dentatis, interdum integrum, basi extrorsum ^entatum. Calyx perichaetio breyior, rarius idem subae- 22*
|
|||||||
|
338 Hkpatioae. Jumgkhsiannia.
|
||||||
|
quans , oblongus, sursum subincrassalus, teretiusculus, ore
trifido laciniis obtusis lacinulatis , basi saturate sanguineus, apiee carneus. Capsula globosa. Ad S. Joan. Baplista, Provinciae Minamm generaliiun
Praesidium, in terra nuda , laxo caespile. V. e. cai. Adnot. Differt a J. radiata foliis minoribus profun-
dus bifìdis, aniphigastriis duplo minoribus profunde bifidis laciniis acuminatis; a Jungermannia tu bui osa aniphi- gastriis, foliis majoribus latioiibus non verticalibus sed se- miverticalibus ; A Jungermannia homophylla, eui magis adhuc
accedit, colore rubicundo , statura breviore, foliis densius imbricatis , ambitu magis rotundatis nee subquadratis, denti- bus, tamelsi pierumque aculis , minime tarnen brevi subiila- toque cuspide acuminulatis, aniphigastriis imbricatis , ad me- dium , nee ad ^ bilidis, magis rotundatis pmpureis nee albis. |
||||||
|
18. JUNGERMANNIA ARGILLACEA. Ì
J. caule simplici repente ; foliis succubo - imbricatis se-
miverticalibus concavis ovaio - orbiculatis inaequaliter bilnbis, lobis sinuque obtusis, aniphigastriis reniotis profunde bifidis, laciniis subulatis integerrimis ; fructu terminali, calyce ob- lungo apice laciniato pevichactio convoluto breviore. Vari at «. major, coloris pallidioris, foliis oblique
patulis ; ß. minor, rubicunda, foliis sursum conniventibus.
Quoad externam speciem adeo refert J un g erman n i a va
earn earn, in entecedentibus illustratam, ut vix, praeter dif- ferentiam specificam, quidquam supersit, quo hujus descrip- tio ab illius adumbralione recedere videatur. Diu itaquC haesitantes, utrum varietatis, vel junioris etiam plantae loco haberemus, an propriam speciem simus declaraturi, haeC tandem opinio vicit, considerando: occurrere utriusque, et minoris et majoris staturae , plantas , fertilesque etiam , im- mutata specie, deesse his radices llagellifornies crassas, ra- riusve e latere caulis inferiori novo turione, morsura ad' scendente, augeri surculum, et angustioris esse plantam cii" cumscriptionis saepeque perangustam, foliis pallidioribus? obtusion sinu lobisque obtusis instructis; maximi tamen vi' debantur momenti amphigastria parva, remota, ad tres pai" tes, vel etiam ad basin fere bifida, laciniis angustia divef |
||||||
|
HeP.ATICAB. JuNGlSRMAäfSIA. 339
|
|||||||
|
gentibus subulalis inleg eriimis vel in niultis vix denliculi
parvi vestigio ad basin praedita, in var. « pallidiora, in Var. ß. autem, ut in J. carnea, purpurea. b' r u e t i f i ca t i o , cujus hie descriptionem addimus,
nulla praestantiori nota ab iisdem partibus Jungermanniae Carneae discedit. Terminalis est in surculo persaepe lar- gius prolificante, rectaque adscendit. Folia ct amplii- gastria perichaetialia reliquis majora, duplicis ordinis, A'xteriora pattila, interiora convoluta. Folia perichaetialia primi ordinis oblique suborbiculata, anguste et subacute bifida, lobis inaequalibus obtusis; amphigastrium hujus ordinis foliorum mag- nitudine late ovaturn, integerrimum, acute bifidum, laciniis brevibus acutis conniventibus. Secundi ordinis folia ampli- ora, concava, tenera, ovata, acute bifida, laciniis acutiuscu- lis subaequalibus ; horum autem amphigastrium oblongum, acute bifidum, laciniis brevibus angustis integerrimis vel sub- denticulatis. Occurrit in nonnullis et tertium amphigastrium, reliquis dimidio brevius , lanceolatum , apice lacerum, inte- gerrimum. Calyx perichaetio suo plus dimidio brevior, ovato - ellipticus , Irifidus, laciniis conniventibus apice lacero, ciliatis, tenerrinius. Styli 6—8, filiformes. Seta fere uncialis, tenera, hyalina. Capsula elliptica, nigro-fusca, valvulis lanceolatis obliquis ad basin usque discretis. Habitat var. «. in Provincia Minarum Generalinm et in
Serra de Estrella ; var. ß. in montosis glareosis ad Villam liiccam solo argilloso. V. C. Jr. Adnot. I. Juniores surculi, graciles, foliis remotis pa-
tentibus ovatis acutis obtusisve praediti, nudo oculo Jun- germanniam bicuspidatam fingunt. Adnot. II. A Jungermannia honiophylla jam
primo, intuitu statura differt duplo minori 4 foliisque obtusis, nee acute, dentatis. |
|||||||
|
19. JUNGERMANNIA PACHYRHIZA. f
J. caule stellatim diviso repente stolonibusque crassis sim-
plicibus radicante; foliis semiverticalibusrcmotiHseulis orato- ci biculatis bifìdis laciniis acutis connivenìibus, amphigastriis Mibulatis integris ; fructn in ramulo subradicali terminali, pe- richaetio patulo, calycibus obovato-oblangis ore laciniatis. An hujus loci: J. connivens, Humb. et Huuth. Syn. I,
p. 40? |
|||||||
|
340 Hepaticae. Jüngehmaishia.
|
|||||||
|
Primo intuitu Ju n g e rm an ni am conniventem sa-
lutares, sed satis distinctam se praebet accuratius inquirenti. Caule s laxe caespitosi, ad summum 3— 6 lineas longi, ra- tione foliorum crassi etrigiduli, flexuosi, arcuatim procum- bentes et hinc inde stolones ipsorum crassitie, sed nudos radiculisque inspersos, verticaliter in terrain demittentes, radicuiis insuper, ad basin amphigastriorum egredientibus, repentes, basi substellatim divisi, ramis simplicibus. Folia disticha, semiverticalia, patentia, in ramis te- nuioribus remota et angustiora, in crassioribus subimbricata, succuba, ovato - orbiculata, concava, integerrima, apice sinu angusto, sed obtuso , bifida, laciniia ovato -lanceolatis acutis conniventibus, interdum brevioribus obtusiusculis, tum sinu angustissimo acute interjectò,- rete laxum ex areolis subrectangulis; color albido - riridulus. Auiphigastria minuta, remota, recto - pattila, subulata, obtusa , stricta, ab radieulis nonnunquam abscondita vel absorpta. Fructi- fi cationes centrales, ramulo brevi nudo impositae. Perichaetium turbinatum, imbricatum, squarrosum, foliis sursum magnitudine crescentibus profunde bifidis, la- ciniis divergentibus bine iude dente uno alterove subulato auctis. Amphigatria perichaetialia etiam subdentata. Caly< perichaetio dimitio longior, obovato - oblongus, tereti - compressus, laediusculus, ore complicato lacero - ciliato, laxe reticulatus , pallidus. Jn Serra de Pleiade Minarum génerallam, et in mon*
tosis glareosis prope Villain Ricam ad terram. (V. e. pe* richaet.") Adnot. Simillima J. Francisci Hook., a qua differt
Caule repente, foliis patentibus, amphigastriis subulatis inte- gri«, nec bifidis; a Jungermannia albescente Hook, longius iam distst foliorum forma. J. connivens neque amphigastriis gaudet, neque stolonibus radicantibus; folia etiam hinc sunt ei latius emarginata. J. bicuspidata laci- niis foliorum divergentibus differt, et stolonum ac amphi- gastriorum defectu, ß. Foliis incubò - imbricalis.
|
|||||||
|
SO. JUNGERMANNIA TRICHOMANIS DICKSON.
J. caule repente subsimplici ; foliis bifariis incubo - im-
bricatis horizoutalibus convexis oratis integri» emarginati*- |
|||||||
|
HePATICAB. JimGKRMANJUA.
|
341
|
||||||
|
que intcgerrimis, amphigastriis rotundatis lunulari - emargi-
natis ; calycibus lateralibus subterraneis oblongis carnosi» hirsutis, ore crenato. Web. Prodr. p. 28. (cum Syn.) Lindenb. Hep. Eur.
p. 32. n. 21. Calipogeia Raddi Hep. Etr.- In Provincia JVlinarum generalium ad terrain (Se//oio.)
■Ad Flumen Amazonum in caespile J. trifurcae ; in Morrò de Villa Bieca , ad francos pnti~idos; ad St. Joan. Baptisla Minarum Generalium (a Marlins). V. s. jr. In Europa et in America boreali vulgaris.
O b s e r v. Exempla nostra cum europaeis ita congru-
unt, ut nefas habendum sit, utramque distinguere, tametsi frucius desint et alieni quid suadeat caul is paullo magi» elongatus fiexuosus etfuscus, folia pallidiora, (habemus tarnen et apud nos varietatem pallidam) , non ita dense imbri- cata , et am p h i g a stria parumper minora, oblusa neque tarn profunde emarginata; laciniis magis rotundatis, quae rectius oibiculata re tu sa appellares, saepe etiam ad basin exesa , annuii ad instar obliqui crenulatique in caule obser- vantur. Sed conveniunt foliorum et amphigastriorum textura laxa et pulchra, conveniunt radiculae, istorum basin stipan- tes, cet. In exemplis, ad Araazonnm flumen lectis, etiam
apices surcutorum, quemadmodum in nostratibus attenuati, adscendunt. if Examphigastriatae.
21. JUNGERMANN I A FUIGER1.
J. caule ramoso, ramis reclinatis subsimplicibus ; folii»
succubo - imbricatis verticalibus adscendentibus complicato - bifidis, laciniis subaequalibus concavis subintegerrimis apice setigeris; fructu terminali, calycibus pyramidato - quadrangu- lis ore lacero - ciliatis. Jungermannia piligera, N. K. et Bl. Hep. Jav. in Nov.
Act. Acad. C. L. C. Nat. Cur. Vol. XII. P. 1 p. 414- Nees Hep. jav. p. 30- n. 35. ß. tenuior, foliis brevioribus omnibus integerrimi», la-
ciniis ovatis , neque ex ovato -attenuatis. Habitat (var. ß.) in declivìbus prope Lages et Sincora,
in Trovincia Bahlensi, Jungermanniae rubricauli immixta, ad terram. In Java Insula (JS/ame.) V. s. Jr. |
|||||||
|
342 Hepaticah. Juwgkiimawhia.
|
|||||||
|
Var. *, quae statura duplo fere major est, sed reliquia
notis adeo congrua , ut distingui nequeat, nisi forte fructì- fieatio, postmodum invenienda, diversa prodeat, in Java insula inter inuscos cum calycibus lecta est a Blum io , acu- tissimo rerum naturaiium investigatore. O^serv. A J- coadunata Sw., quacum a Spren-
gelio conjungitnr, longe distat. Vidimus ipsa Swartziana J. coadunatae esempla, 22. JUIGKKMANFIA TUBULO SA. f
J. caule subsimplici basi repente apice adscendente; fo-
liis verticalibus imbricatis concavis integerrimis bilobis, loba inferiori paullo majori ovato acuto superiori ovato-lanceo- lato angustiori ; calyce terminali tubuloso. Pianta pulchella, facie Junger mann ia e exsectae»
Caul es, subcaespitosi, 3 — 5 linea» longi, simplices , basi terra obruti et radiculis minimis disiti, apice ad- scendentes dorsoque nudi, dense foliosi, rigiduli. Folia dense retrorsum (succubo) - imbricata, subverticalia , pattila, sursura tendentia, ovata, concava, integerrima, ad medium biloba, lobo inferiori paullo latiori semiovato acuto, mar- gine postico subtus dense appresso, superiori ejusdem fere longitudinis at paullo angustiori ovato - acuminato adscen- dente ; retis areolae parvae, densae ; color pulchre, rubicun-, dus ; foliorum superiorum sanguineus. Fructus termina- lis. Folia perichaetialia caulinis similia et aequalia. Calyx longus, tubulosus, laevis, ore quadriplicato obtuso» totus saturate sanguineus. Seta seniuncialis fere. Cap-. Buia globosa, parva, fusca, valvulis oblongis planis. Ad Flumen Amazonum, in Provincia Paraènsi, et in
Provincia Minarum Generalium ad Viilarn Riccam in terra micacea. (F. e. cai.) Observ. Odor plantae humectatae gravis aromaticus,
fere ut in Marchantia conica. |
|||||||
|
23. JUNGERMANNIA CRE5JULATA.
J. caule ramoso repente ; foliis semiverticalibus rotun-
datis marginatis; fructu terminali, calycibus obovatis com- fressis quadrangalaribus, ore contrada dentato. Smith. Engl. Bot. tab. 1463. •— Hook. Brit. Jung. tab. 3j. —
Web. Prodr. p. i3i. — Martius Fl. Cr. Eri. p. 179. |
|||||||
|
Hepaticab. Jüugebmamnia. 343
|
|||||||
|
f. 6. f. 54- Spr. S. V. IV. 1. p. 231. n. 172. excl.
Syn. J. proslralae Sco. Lindenb. Syn. Hep. Eur. p. 66. n. 64. Habitat ad Rio de Janeiro in terra (a Martins.) V. e jr.
In Europa e vulgatissimis est. Obsery. Varietatem habemus minutissimam , (eam-
que solam ex his tetris allatam), caule tenero , vix a — 3 - lineari, adscendente, cum Jung er m annia radiata arete implexam, ut vix esset dissolvenda; sed congruunt maxime habitus et foli'prum forma atque structura cum nostratibus ejusdem speciei surculis. Re tamen vera calyces, non tam obovati quam oblongi, quadrangulares, aliquid discrimini» addunt. Color plantulae viridis, vix ulla rubedine ad- mixta. |
|||||||
|
24. JTJH6EMANNU POBPHIRORHIZA. f
I. caule prostrato sìmplici repente radiculis purpureis;
foliis distichis succubo -subimbrìcatis ovato - rotundatis hori- zontalibus erectis integerrimis laxissìme areolatis ; fructu . . . Caulis simplex, interdum e latore inferiore turione
prolifer, teres, flexuosus, virescens, satis fiimus, f-polli- cem ad 1. pollicem longus, prostratus et ex omni latere in- feriori radiculis multis longis flexuosis laete purpureis re- pens absque flagelli?. Folia disticha , parum obliqua, ap- proximata et apicem versus imbricata, succuba, basi de- currentia, ovata vel ex ovato - subrotunda, obtusa vel pe>- tius apice rotundata, integerrima vel ob areolas tumidulas ad speciem crenulata, inferiora subexplanata, superiora erecta et sursum connivenza; areolae retis amplae, hexa- gonae, hyalinae; color pallidus. Fr u e t if ic at ion cm non vidimus. In Serra de Piedade Mìnarum Generalium, terrsstris,
cum I. pingui et palmata. Pancae tantum inter dictas Jungermannias casu occurrebant planlulae hujus speciei. Adn ot. Maxime affinis est Jungermanniae S ph ag-
ii i L., differt autem evidenter: defectu flagellorum, radicu- lis crebrioribus longioribus purpureis, foliis ovatis nee or- bicularis, areolis duplo majoribus vere hexagonis, nec sub- rotundis. —. Memoriae tamen dignum videtur, hanc euro- paeis Jungermanniis simillimam una cum Jungermanniae pinguis varietale angusta et vera Jungermannia pal- mata, quarum utraque orbem veterem incolit, eodem- caespite crescentem occurrisse. |
|||||||
|
344 Hevaticak. Jchgermahhia.
|
|||||
|
25. JirSGERlIAHU PROSTRATA.
J. caule prostrato siiriplici ramosove, ramulis erecti»,
subtus nudo flagellis reptanto; foliis distichis antrorsum im- bricatis ovato - subrotundis semiverticalibus subintegerrimis oblusis pallidis . ... Jungermaniiia prostrata , Svoartz. Prodr. p. 142. Fl. Ind.
occ. III. p. 18/46. — Schicaegr. Prodr. p. 61. — Nees Hepat. jav. p. 29. n. 34. In montosis glareosis ad Villani Paccam et ad Flamen
-Amazonnm in terra nuda {argillosa), muscisqiie irreptans. (a JMartius.} V. s. Jr. Jn Jamaica legit Sivarlzius. Observ. A Jungermannia Sphagni, cujus forte
Tarietas habenda, haec differt: statura minori, caule hori- zoniali nullis radiculis obsito, sed sous flagellis simplicibus nudis radicante, flexuoso, apice ut in I. T r i eh 0 ma n i at- tenuato et flagelliformi adscendente saepe ramoso, foliis non semper adscendentibus sed vetustioribus explanatis, margine postico subconcavo deflexo anibitu itaque ex subrotundo oblique ovato, in vetustioribus obiter repando, colore pallide viridi, aliquando tarnen etiam amoene rubicun- do. Retis areolae subrotundae, subseriatae ; areolae margi- nales, reliquis minores , et margines paullulum reflexi, mar ginata folia, lentis debilioiis ope ea adspicienti, iingunt. Fructum non vidimus. 26. JUN GERMANBTIA R V B RI G A D 1.1 S. f
I. caule suberecto furcatim diviso, ramis fastigiati*
dorso sparsim radiculosis ; foliis orbiculatis basi subcuneatis integerrimis antrorsum conniventibns; fructu ... J. perfoliala Swartz Prodr. Fl. Ind. occ. p. i43. Fl. Ind.
occ. III. p. 1849. — Schicaegr. Prodr, p. 24. — Web. Prodr. p.64? Caul es tenues, unciales et longiores, basi saepe de-
cumbentes et implexi, radicantes, foliis denudati , tum ad- spendentes, in ramos 3—3 fastigiatos apice saepe semel furcatim divisos ibidemque recurvos obtusos laete purpu- aeos soluti; radiculae hinc inde minutae, albidae in dorso ramorum, qui maximam partem nudi et glabri, reperiuntur. Folia disticha, subverticalia, antrorsum conniventia et sub» seconda, retrorsum imbricata, per paria approximata basique oblique subconfluentia, orbiculata, ad insertionem parumper cunciformia, integerrima, concava, rubicundaj retis areo- |
|||||
|
Hepaticab. JüNgbhmakhia. 345
|
|||||||
|
lae parvae, subrotundae, marginenj versus spissiores et ob-
solete. Fruc t if ica tio deest. In Provincia Bahiensi, ad terrain. (V. s. Jr.) — In
Jamaica (Swartzius) ? Observ. Ab affini Jungermannia Sphagni clif-
fert colore cauleque fastigiatim furcato rigidulo, radiculis etiam mnlio rarioribus praedito; aJungermannia com- pressa Hook, caule rigidulo, foliis basi angusis, nee su- perioribus reniformibus , amphigastriis nullus oninino. Jungermannia perfoliata Sw. ob colorem locum-
que (juxta Jungermanniam Sphagni), dubii tamen. hic nominavimus, quoniam et folia per paria approximata (neque vero connata) in hac observabamus. Sectio tertia. tamarisoiheae.
f. Amphigastriatae.
a., Folia basi subtus nuda vel complicata, lobulo
plano. * Lobulo majori distincto. Platyphyllae.
|
|||||||
|
27. IUSGEHHA5NIA LAEVIGATA SCHKAD.
I. caule procumbente vage pinnatimque ramoso, foliis
imbricatis (auriculato - bilobis spinuloso - deniatis) rotunda- to-ovatis, lobulis ligulatis planis, amphigastriis oblongo - quadratis spinuloso - dentatis. Hook. Brit. Jung. t. 35. (e. Synon.) Kunth. Syn. I.
p. 41. Humb. et Kunth. Nov. Gen. et Sp. pi, VII. p. 97. (ed. maj.) hindenb. Hep. Eur. p. 18. n. 5. Bellincinia laevigata , Piadd. Hep. Etr. Var. ß. foliis apice rotundatis obsoletissime remote
denticulatis. -Ad Mandioccam in Serra dos Orgdos, (a IMartins) ; aliis
in locis, (Selloio). In Galipeae foliis legit Serenissimus Princeps Maximilianus, Neovidensis. (V. s.fr.) In Europa rarior oboenit. Observ. I. JDiffert a pianti» nostratibus hujus »pe-
ciei foliis apice rotundatis. Fructificatio deest. |
|||||||
|
346 IIepaticae. Juìn'gbemanivia,
|
|||||
|
Observ. II. Jungermannia Swartziana Weber.,
(Prodr. p. 18.) similis isti quidem, differt : caule laxiori, babitu omnino J. patulae, quacum a Swartzio accepif, irregulariter pinnatim ramoso, ramulis apiceni versus dila- tatis, foli is ratione lobulorum majoribus , amphigastriis. remotiusculis , angustis , sublinguaeformibus apice retusis, praeter basin integcrrimis , ubi cilia aliquot accrdunt, qualia et in lobulorum basì réperiuntur. — Vidi Specimen Colt. Web., a CI. Lindenberg datum, addita adnotatione, hanc a Webero pro sua patula esse acceplarn, 28. JÜNGEaMANNIA EIIICOIDES. f
I. caule procumbente pinnatim supradecomposito ; foliis
imbricatis subverticalibus squarroso-patulis orbicularis lobu- lisqne ovato-lanceolatis canaliculars subdiscretis integerri- inis, ampbigastriis bifidis ; fructibus in ramulis brevissimi» gemmiformibus. Caules caespitose procumbentes, tenues, fusci, ra-
moso - tripinnati, ramis primariis elongatis inaequalibus, ra- mulis brevissimis ovalis obtusis crebris, plerisque fructife- ris. Folia subverticali«, squarroso - patentia, imbricata , or- biculata, rotundata, integerrima, cordato - amplexieaulia, lo- bulo duplo minore ad basin discreto et propter folìornm ba- sin profunde cordatam supra marginem posticum folii sui e caule prodeunte, pattilo ovato - lanceolato-subfalcalo obtusi- usculo integerrimo margine rellexo et itaque subtus canalicu- lar praedita; retis areolae laxiusculae, orbicùlatae; color sordide olivaceus. Amphigastria contigua, foliis dimi- dio minora, patula, obovato - orbiculata, integerrima, ve! margine subrepando reflexoque conspicua, bifida, laciniis. acutis conniventibus. Fr uct if i ca ti on es in nostris ma- xime incompletae et juveniles. Ramuli scilicet parvi, obo- vati, e foliis ampbigastriisque^ caulinis simillimìs, sed' den- sissime imbricatis exstructi, ubi soUicite explicarentur , sub apice stylos 2 —3 ostendebant cylindricos truncatos fus- cescentes, sed calycis veram structuram explorare non po- tuimus. In Morrò de Villa Pacca, et ad Mandioccam, in mon-
lium Serra dos Orgdos dictoriim parte, quae Serra de Eslrellà audit, et in Minis generaliòus, ad arbor am cor* tices. (Z7. e. cai. imperf.) Àdnot. Distinctissima species, et Junger manilla e
p 1 a t y p by 11 a e, magisque J un germ a n n i a e crispatae Hook, proximo loco ponenda. Differt ab utraque teneritate, cura vis J. Tamarisei tenuioris crassitie sit, et proce- |
|||||
|
Hepaticae. Juxgermasnia. 347
|
|||||
|
ritate ; tum ab ilia praesertim foliis squarrosis et amphiga-
striis profunde hifidis, ab ha e amphigaslriis profunde bi- fidis laciniis acutis conniventibus, maigineque folii postico mininie crispato. — Folia saepe aqua erosa in noslris oc- currebant.
-
** Lobulo foliorum minuto plicaeformi yel subnullo.
luejeuiiiacearum species Dum., al. 29. J UNGE HM ANNI A SQUAMATA.
I. caule repente pinnatim bipinnatimque ramoso appia-
nato ; foliis amphigastriisque orbiculalo - rotundatis integer- rimi* arctissime imbricatis basi subcomplicatis, areolis ma- joribus orbiculalis perforati» ; calycibus lateralibus sessilibus compressi» emarginatis. Jungermannia squamata, JYilld. msct.apud Web. Prodr.
p. 33. Jungermannia subrotunda, H. et H. Syn. J. p. 41- Nov.
Gen. et Sp.pt. VII. p. <qj. (ed. maj.) liunih. Syn. I. p. fri-B Caul is pollicaris, bipolltcaris , repens, fuscus , confor-
tini ramoso - pinnatus bipinnatusque, sursum magis dilatatus; rami appianati, obtusi, recto angulo patentes, stridi. Fo- lia omnium maxime imbricata, horizontalia, plana, oblique orbiculata, obtusissima, integerrima, basi subcordata, lobis inaequajibus, in plantis, caule crassiori praeditis, minime auriculata sed ubi gracilior est caulis, lobulo minuto rotun- daio implicato satis distincto aucta, tenera, flavo - viridia ; retis areolae orbiculatae, aliae niinutae aliae per intervalla majora distantes duplo ampliores , " ut folia poris orbiculatis peiiorala existimes. Amphigastria magnitudine et stru- ctura foliorum , orbiculato - transversalia seu subreniforrnia, plana, integerrima, densissime imbricata; neque ullo mar- gine reflectuntur. Fructificationes ad basin ramali e trunco ramove primario sessiles, parvi. F olia p er i eh a e- tialia duo et a mp h i gas tr i u m caulinis similia , sed mi- nora, arcte imbricata. Calyx exsertus, compressus, obo- vatus, apice emarginati^ et utrinque sinu leni repanda, (ur- naeformis), marginibus acutis subdenticulatis. Germen globosum. Ad Rio de Janeiro, (Sellow) ; adjlamen Amazonum, (Mar-
tins). In Hornschuckiae liry-otrophes foliis ad /lumen llhéos (Maxim. Princ. Neovid). — in Herb. Vahlii t. nomine. |
|||||
|
34S HEPATICAB. JuaGEBMAHHIA.
|
|||||||
|
(Hornschuh.) — (V. e. e.) In Myrti caryop/iyllatae Lid.
occ. (?) cortice. (Herb. Weberi ex, herb. PVilld.) Vidi sine fructific. exempl, Weber. Observ. I. Esempla Jungermanniae squamatae
Willd., quae Lindenbergii, Virici., benevolentia ex Her- bario Weberiano accepimus, e teneriorum numero sunt lo- buloque satis evidente ad basin foliorum gaudent. Examus- sim etiam congruunt reliqua et amphigastria neutiquam mi- nima inveni, sed , qualia in reliquis, foliorum magnitudine, verbo nulla omnio restat, praeter teneritatem, diversità«, congruuntque ista specimina cum iis, quae in Homchu- chia legimus. Observ. II. Jungermannia subrotunda H. et K.,
], e. brevibus descripta, quoad verba quidem auctomm praestantissimorum convenit, sed neque foliorum structura memorabilis, neque caulis ramificatio regularis laudantur. |
|||||||
|
SO. JUNGERMANNIA PHY1LOHHIZA. f
I. caule ex amphigastriprum dorso repente subpinnatim
ramoso apice fasciculato, foliis distichis verticalibus paten- libus orbiculatis integerrimis ; amphigastriis quadratis im- bricatis; calycibus lateralibus et terminalibus convexo - pla- nis apice ciliatis folia perichaelialia aequantibus. Caulis pollicaris et ultra, procumbens, compressus,
nudus, luteo-viridis, dense foliosus, subdichotomus, ramis distichis, aliis iterum divisis ; ramulis sterilibus aequalibus fcrtilibus apicem versus approximalis et subfasciculatis ; om- nibus, cum foliis suis consideratis, tereti - compressis. Fo- lia conferta, verticalia, (i. e. cum caulis piano angulum rectum formantia), squarroso-paientia, orbiculata, rotun- data, caulem basi amplectentia, minime cordata, integerri- ma, mollia, pallide et sordide viridia ; retis areolae subsex- angulares, intus quasi striolatae. ^mphigastria foliis duplo minora, imbricata, orbiculato- quadrata, subretusa, angulis omnibus rotundatis, margine subreflexa, integerri- ma, laxius reticulata, e dorso medio emittentia fasciculum radicularum, basi in laminam brevem cohäerentium , cujus opera pianta haec aliis muscis arctissime adhaeret et nutri- mentum haurit. Fr u e t i fi e a t i o n es in ramulis exterio- ribus laterales et terminales, sessiles, parvae. Folia p e- richaetialia duo et ampliigastrium caulinis similia, patula, caljcem aequantia et eund«m occuitantia. Calyx parvus, obovatus, hinc (deorsum) convexus biplicatus, inde (a superiori latere) concavus, obtusus, margine utroque ci- |
|||||||
|
Hkfaticae. JusGttnsiANitiÀ. 349
liato - dentato ; tcxtura calycis eadem , quam videmus in fo-
liis. Paraphyses non observavimus. Pistilla duo, altero abortivo, altero fertili; g er men globosum, sessile; sty- lus lìliformis, longitudine germinis. Observ. Siccata colorem nigro - viridem induit fo-
liisque crispatis valde corrugatur. Odor plante humectatae ingratus, herbaceus. Sh JUSGEEMAIfSIA BICOiOB. f
I. caule repente diebotomo ■• ramoso divaricato; foliis
semiverticalibus imbricatis ovatis obtusis integerrimis, basi .postica complicato - saccatis , margine plicàe dentata, am- phigastriis imbricatis quadratis subretusis dorso infero ra- dicantibus; fructu laterali vel e dichotomia , calycibus obo« vatis ore plicatis mucronatis. In terra nuda adßinnen Amazonum. (V.s.fr.)
Caulis circiter pollicaris, procumbens, radiculisque,
ex amqbigastriis emissis , repens , implexus , inferne nudus foliis emarcidis ramorumque vestigiis asper, superne diebo- tomo - et -subfasciculatim - divisus ; rami divaricali, flexuosi, furcati, obtusi, dense foliosi, subcompressi, viriduli, glabri. Folia arete antrorsum imbricata, subverticalia, basi deor- su'm producta margineque postico iterum sinuatim adscen- dente arcuatoque saccata, oblique ovata, obtusa, integerri- ma, solo margine poslico, ubi pars replicata sursum arcu- ata sacciim baseos struit, minute acuteque dentata; retis areolae satis spissae , orbiculatae, basin versus laxiores; color folii,' quantum id libero margine soli exponebatur, olivaceo - fuscus, baseos vero ih locis siccioribus lutescens. Ampli igast ria dense imbricata, quadrata, angulis obtusis, margine supero subretuso, lateràlibus reflexis, omnibus integer- rimis ; radiculae, e dorso medio ad basin prodeuntes, maculam obscuram formant; textura ut in foliis. Fr uc tif ic a t i fl- ues una cum novello ramulo oriuntur laterales, quo deinde elongato, axillares evadünt intra dichotomiam, abortiente vero ratnulö, laterales persistünt sessilesque. Folia peri- eli aetialia duo, caulinis paullo majora magisque ovata, acuta vel obtusa, lobulo oblongo - lanceolato acutiusculo ob- solete dentato, folio suo minore. A mphigas t r iu m pe- richaetiale in Var. «. late spathulatum obtusum, inte- gerrimum. Calyx perfectior perichaetio suo paullo longior, ex obovato obconicus, deorsum laevis, apicem ver- sus 8 — iO-plicatus, truncatus, nonnunquam angulis duo- bus prominentibus subbidentatus, stylo residuo primura mu- |
||||
|
Hl'.FÀTICAE. JüüTGERMATVUlA.
|
|||||||||
|
350
|
|||||||||
|
cronatus, dein muticus, fuscescens. Cai yp tra inflata, sub-
globosa, reticulata. Cap sul am non vidi. In cortice Vellosiae plicatae Marl. Montis Sancti Prov.
Bahiensis et in Provincia Minariim Generaliam. (F. e. cai.) Adnot. Jungermannia phyllorhiza diffevt :
caule pinnatim ramoso , foliis laxis obscure viridibus, et lobo plicae non dentato; — Jungermannia obscurà Swartz.. quae lobo dentato est, uti nostra, accedente auri- cula differt hemisphaerica amphigastriisque subrotundis den- tatis. Jungermannia fertilis N. et Bl., Javae insulam
colens, omnium maxime nostrani refert, at distincta est: caule magis ramoso , ramis angustioribus erecto - patulis ra- mulis crebris brevissimis, foliis in humido statu patentibus nee imbricatis , ainphigastriis magis rotundatis, colore tristi fusco. Huic ainpliigastria perichaetialia oblonga sunt, calyx perichaetii longitudine, obovatus 6 — 8 - angularis, laevis ore connivente nudo , seta longitudine calycis , capsula semiqua- drivalvis patens. |
|||||||||
|
32. JUNOERMANNIA POLyCARPA. f
J. caule repente irregulariter pinnatim decomposito, ra-
mis ramulisque subfasciculatim congestis ; foliis semivertica- libus imbricatis planiusculis ovatis obtusis integerrimis basi postica complicatis, lobulo obliquo integerrimo, ainphiga- striis imbricatis obovato - orbiculatis integerrimis ; fructu in ramulis terminali, calycibus obovatis ore plicatis longitudine perichaetii bifidi integerrimi; Caulis pollicem et ultra longus, flaccidus, procuin-
bens et ex omnium amphigastriorum orso radicans , inor- dinale pinnatim ramosus, ramis longioribus (paucioribus) etiam pinnatim divisis, brevioribus pluribus simplicibus pa- tentibus approxiinatis hinc inde veluti in fasciculum conge- stis; color trunci fuscus. Folia arete irabricata, semiver- ticalia , planiuscula , ovata , obtusa , integerrima , basi obli- que complicata, lobulo semiovato integerrimo in fólium abe- unte; retis areolae parvae, ovatae , obliquae ; color folio- rum inferiorum pallide fuscus, sujieriorum obscure fuscus, nitoris expers. Amphigastria foliis quadruplo fere mi- nora, imbricata , obovato - orbiculata - seu subrotunda, basi cuneatim attenuata, margine supero rotundato vel rectiuscu- lo , integerrima, e basi radicantia. Fructificationes in ramis ramulisque terminales. Folia perichaetialia |
|||||||||
|
Hhpaticak. JurfGEiiMAüfrfiA. 351
|
||||||
|
duo, patula, reliquis majora, ovata, integerrima, bifida,
acuta, lobulo ovato - lanceolato acuminato, folio parum bre- viora. Amp hi ga stria integerrima; penultimum obovatum, emarginato - bidenlaium, dentibus rectis aCutis ; ultimum obovato-oblongum, acute bifidum, laciniis acutis lobulorum longitudine. Calyx perìchaetii longitudine vel paulo bre- vior, obovatus, obtusus, ore obtuse quinqueplicatus, cae- terum laevis , subfusous. Capsula m non vidi. In Minis Generalibus ad arbonun cortices. (F. e. cai.)
Adnot. DifTert a Jungermannia bicolore sta-
tura graciliore, ilacciditate , foliis magis imbricatis nec hu- mectatis oblique patulis, minoribus densius testis lobulö- que angustiore integerrimo praeditis, calycibus praesertim crebris terminalibus obtuse quinqueplicatis, perichaetioque dissimili. a Jungermannia ciliformi recedit gracilitate,
foliorum latitudine, amphigastriis minime reniformibus, neque ra'mulis ita incurvis. |
||||||
|
33. JUHOEEMASNIA FILIFORM IS. f
J. Caule repenle, pinnato - decomposito, ramis obtusis
incurvis; foliis suborbiculatis basi postica emarginato-com- plicatis lobuloque rotundato integerrimis, amphigastriis subreniformibus integris et integerrimis e basi dorsi radi- cantibus , fructu..... Cauli s circiter pollicaris , compressus, cortici appres-
sus et repens , fuscus, rigidulus, pinnatim divisus in ramo«, alios simplices, alios iterum pinnatos breves applanatos, ramulis omnibus obtusissimis versus caulem ramumve sub- falcatim incurvis rigidulis. Fo 1 ia subhorizontalia, arctissime antrorsum imbricata, parum convexa, oblique rotundata, ob- tusissima, integerrima, margine postico sinuatim inflexa, lo- bulo baseos rotundato sat conspicuo integerrimo; retis areolae orbiculatae, limitibus spissis ; color sordide lutescens cum aliquo nitore. Amphigastria imbricata, altitudine la- tiora, ambitu itaque reniformia, sed basi integra, margine antico rectiusculo vel subretuso , integerrima, pauìlo laxius, quam folia, texta et iisdem duplo minora, e dorso, basin versus , fasciculo radicularum crassiorum cortici adhaerentia, Pru e t u s deest. Ad Arara Coara in cortice arborum, et in Provincia
Paraènsi. (Ks.fr.) FIORA BRASlt. I. 23
|
||||||
|
352 HepATICAE. JuwGERMANBTlA.
|
|||||
|
A d n o t. Facie quam maxime refert Junger manniam
contiguam, sed differt evidenter amphigastriis nunquatn bifidi s e dorso radiculosis latioribus, tum caule distinctius ninnato. 34. JUNGER BAHIA GRANULATA, f
J. caule repente basi ramoso ; foliis distiche imbricatis
horizontalibus ovato - orbiculatis lobuloque parvo inflexo , obtusis integerrimis, amphigastriis imbricatis orbiciilato - transversaiibus decurreritibus integris integerrimisque, tu- berculò medio inflato noiatis margine planis; fructu .... Caul is pollicem unum ad duos poliices longus, repens,
striatus, fuscus, inferne in aliquot ramos subdistichos appro- xinlatos inaequales, in nonnullis satis longos, divisus, etiam simplex. Folia disticha, antrorsum imbricata, appianata, horizontalia, lineam longa, ovato-subrotunda, obliqua, apice rotundata, integerrima, basi deorsum in lobum parvum ovatum obtusum inflexum cauli margine adnatum inieger- rimum abeuntia , tenera, rufescentia. Retis areolae amplis- simae, suborbiculatae. Amphigastria densissime et arcte imbricata, orbiculata, subtransversalia, rotundata, integer- rima, basi in caulem decurrentia, gibbo medio infialo prae- dita ; retis areolae ut in foliis, in ambitu gibbi spissiores, unde an-phigastiia, obiter inspecta, basi binervia videntur.— Fructificatio deest. Ad F lumen Amaxonum. — E. Herb. Val diano communi-
cavit Cl. Hornschuch sine nomine. (V. s. jr.) Observ. Quae proxima est nostrae, Jungerman-
niam brachiatam Syr., earn sic di.Animus: J. brachiata: caule adscendente dichotomo ramoso
divaricato; foliis distiche imbricatis horizontalibus ovato- deltoideis brevissime mucronatis subintegerrimis basi com- plicato - saccatis , amphigastriis contiguis orbiculatis decur- rentibus margine recurvis; fructu... Jungermannia brachiata Sia. Prodr. Fl. Ind. occ. p. 144.
Fl. Ind. occ. III. p. 1861. — Schwaegr. Prodr. p. 16. — Web. Prodr. p.35. — Spr. S. V. IV. 1. p. 22. n. 48. Hab. inter muscos arboricolas monlium Jamaicae: Sujartz.
{Fid. in Herb. Web. Spec. orig., cl. Lindenberg hamanitate tributa.) A d n o t. Character praecipuus in foliis quaercndus, quae
magis ovata et mucrone brevissimo praedila, interdum denticulata, basi paullisper decurrunt plicaque truhcata sac- |
|||||
|
Hepaticae. Jiwgersiamia. 353
|
|||||||||
|
culum formant cujus loco in J.granulatae foliis lobulus
perbrevis rotundatus a caule liber sursum adscendit^ et basis rninime in caule descendit. Accedunt arnphigastria altitudine non latiora, margine reflexa (convexa Swartzio appellata), non adeo imbricata sed tantum contigua. — Cauli s ramifi- catio alia est et fere brachiato-divaricata. Color in utraque specie luridus, griseo - fuscus. Retis areolae laxae. |
|||||||||
|
35. JUNGEHKAKIIA PARYIFLORA. f
J. caule procnmbente ramoso ; foliis distichis imbricatis
basi subtus non complicatis amphigastriisque orbiculatis in- tegerrimis, his remotiusculis, calycibus lateralibus parvis obo- vato-trigonis mucronatis. Caulis circiter pollicem longus et ultra, ramosus, sub-
fasciculatus, procumbens , brunneus, nitidulus, rigidulus. Folia arete antrorsum imbricata, disticha, subhorizontalia, orbiculata, integerrima, margine postico subemarginato basique caulem parum amplecteote, sed nullum lobulum emittente j rete laxum, areolis orbiculatis pellucidis ; color lutescens. Ampli ig a s tria alternatim approximata, sed non contigua, appressa, orbiculata, basi subcordata plana, integra et integerrima, foliis duplo minora. Calyces laterales, par- vi, sessiles, obovati, trigoni, apice quasi truncati, mucronati, basi foliis duobus patulis amphigastriisque binis ovatis ap- pressis cincti iisque paullo altiores. Habitat ad Flumtn Amazonum. V. e. cai.
Ob serr. Proxima affinitate jungitur Jung erm anniae
transversali Sw. , quae differt amphigastriis imbricatis. — Simili ratione recedit et J. granulata nostra. — J. squamata distinguitur areolis foliorum diversis. — J. fi- liformis Sw. caule gaudet multo majori erecto subsimplici, foliis basi auriculatim complicatis. Diversam itaqne censemus nostrani ab omnibus istis,
licet difficillimam distinctu. |
|||||||||
|
36. JÜNGER MAN NI A COGNATA, f
J. caule repente subpinnatim ramoso ; foliis subhorìzon-
talibus basi auriculatim complicatis amphigastriisque imbri- catis orbiculatis planis integerrimis; calycibus lateralibus obovato-triquetris, angulis membranaceis ciliato - dentatis; fructu ... 23*
|
|||||||||
|
HePATICAJS. JOSGEEMANNIA.
|
|||||||||
|
354
|
|||||||||
|
In Provincia Bahiensi, nnde, Jnngermanniae rubricauli
et furcatae commixtam, retalimns ( F. e. cai.) Observ. Habitus omnino Jungermanniae flava e,
indicae et tr an s v e r s a 1 i s , paullo magis tamen ramosa et prolifera apparuit. Differt ab illis amphigastriis in- tegris , nee bifìdis, ab hac amphigastriis planis et orbi- culatis, nee reniformibus. Color pallescit, ut in con- quibus. |
|||||||||
|
57- JUNGERMANSIA T R A N S V E R S A I. I S.
J. caule repente radicante siibpinnàtim ramoso; foliis
dense imbricatis ovatis obtusis integerrim'is basi serniverti- cali - lobulatis , lobulo obtuso inflexo, amphigastriis magnrs imbrrcatis reniformi-subrotundis integerrimis. Sivartz Prodr. Fl. Ind. occ. p. 144. FL Ind. occ. III.
p. 1809. — Schwaegr. Prodr. p. 16. — FFeber Prodr. p. 34. — a Sc/uueiniiz Hep. dm, bor. p. is. Lehm. Cap. in Linn. IF. 3. p. 36o. Spr. S. F. IF. 1. p. 221. n. 49. Prope Para in cortice , (HVTarliüs.) F. s. fr.) — In Ja-
maica Sivarlzius, in america boreali Sckweinitzias legemnl ■ in Capite bonaé spei Eckion. Observ. In nostris amphigastria margine laterali re-
flexa , supero inflexo , concava evadunt medioque gibba. 38. JÜSGEKHASSIA G E MI NIF L 0 RA. f
J. caule repente dichotomo divaricato; foliis distichis
siccando involutis basi complicatis ämphigastriisque imbri- catis orbiculatis integerrimis, his planis magnitudine folio- rum ; calycibus lateralibus stibgeminis tiuncatis. Caul is uncialis et longior , repens, radiculis minimis,
purpureus, irregulari modo dichotomus, ramis recurvato - divaricatis, inordinate dichotomis , raumlis sparsis inaequa- libus. Folia densissime incubo - imbricata, orbiculata, obtusissima, integerrima, deorsum involuta, basi decur- rentia oblique truncata et complicata , ut lobulum hic acce- dere illis existimes; retis areolae orbiculares, laxae; color albido - viridulus , sordidns. Amphigastria magnitudine fere foliorum, imbricata, plana, quadrato - orbiculata, inte- gerrima i apice rotundata vel obiter retusa, basi utrinque |
|||||||||
|
HePATICAB. JuKGERMASjNlA.
|
|||||||||
|
355
|
|||||||||
|
subdccurrentia, pallida. Calyces inter amphigastria et fo-
lia e caulis latere inferióri erumpunt, solitarii vel frequen- ter gemini, parvi, minutissimo ramiilo impositi, subcylin- drici vel cylindrico-clavati, compressiusculi, apice obtusi et integerrimi Folia p eri ebae ti alia duo, oblique obo- vata, appressa, integerrima, basi appendiculo inflexa; am- phi gast ria duo, opposita, ovato - elliptica, obtusa, in non. iiullis introrsum sinu obsoleto notata. Capsula globosa, in nostris e calyce nondum emersa. hegit in Casselia serrata Rras'diae, Ser. Pr^ Maxim.
Neovid.; in I. gibbosa Minarum generalium a Martins. (f. e.Jr.) Observ. I. fili form is Svvartzii .differt caule sub-
simplici et amphigastviis margine reflexis — I. trans ver- sai is Sw. foliis gaudet planis, neque apice involutis. |
|||||||||
|
39. JUNGEE1IASKIA FIIIFORHIS.
I. caule repente, ramis elongatis erectis reptantibus,
ramulis remotis, abbreviatis; foliis distiebis horizontalibus basi lobulatis ampbigastriisque imbricatis suborbiculatis in- tegerrimis, bis margine reilexis magnitudine foliorum ; fiuctu ... Jungermannia filiformis, Swarlz Prodr. Fl, Ind. occ.
p. 144. Fl. Ind. occ. III. p. i865. — Schivaegr.Prodr. p. 16. — fVeb. Prodr. p. 32. Sp. S. V. IV. 1. p. 221. n. 47. J. birotunda, Ehrh. Beilr. IV. p. 45. Web. Prodr.
p. 123. ß. humilior, ramis subsimplicibus.
Observ. Caulis primarius uncialis et longior, fo-
liis saepe destitutus, tenuis, fragilis. Rami approximate 1 — 2 polliees longi, adscendeiUes, vario modo curvi, line- ares, rigiduli, fibris minutis teuuissimis inter se et cum muscis cohaerentes, rigiduli, ramuli inordinati, remoti, breves, simplices, obtusi, recurvi ; gemmae rarnulorum fuscae, calyce« lingentes. Folia flavo - viridia , nitidula , antrorsum hnbi'i» cata, ovato-orbiculata, rotondata, integei-rima, convesa, subtus lobulo minuto ovato obtuso inflexo cauli adnato au- cta , seu complicata. Aniphigastria foliis parum minora, orbiculata, integra et integerrima, dense imbricata, margi- |
|||||||||
|
356 Hepaticae. Jungermaskia.
|
|||||||
|
nibus rcflexa , in medio g'ibba, laxius texta. — Fructifi-
catio in nostris deest. Habitat ad terram in Provincia Minarum Generalium ;
in sylvalicis depressis udis Districlus Adamantum ; ad Man- dioccam in Serra dos Orgdos, a NIartins, Sellow. In Ja- maica ins. Swartz. — ß. in Districts Adamantum, in TS'lorro de Villa Ricca, in sylvis primaevis ad St. Joan. Baplisla etc. (a Marlins.) V. s.j'r.) |
|||||||
|
40. JDHGERMAimA TENE RA. \
J. caule subsimplici repente ; foliis distichis distantibu*
ellipticis planis obtusis submucronatisquc integerrimis, basi decurrendo - subcoadunatis , ampbigastriis remoti» ovatis bifì- disf, laciniis acuminalis; frtictu in ramulo brevi laterali, ca- lycibus oblongis ore plicato nudo. Jungermannia tenera Swartz. Prodr. Fl. Ind. occ, p. i43.
Fl. Ind. occ. III. p. 1853. — Schwaegr. Prodr. p. 16. Web. Prodr. p. 27? Spr. S. V. IV. 1. p. 223. n.Ti. Ad Flamen Illieos (in foliis Hornschuchiae Bryotrophes.
Maximil. Ser. Princ. Neov.) V. s.fr. In Jamaica, Hispa- niola, Stvarlz. Adnot. Habitu suo quam maxime accedit Junger-
manniae thymifoliae, distincla tarnen : statura majore, foliis ratione longitudinis angustioribus, basi oblique decur- renlibus et ala tenuissima membranacea subconfluentibus, minime vero complicatis.,'onmino integerrimis, apice rotun- datis juiiioribusve minuto apiculo auctis, calycibus ramulo distincto laterali impositis nee subsessilibus , angustioribus, oreque non cri sta tis, sed plicis 3—5 obtusis clausis.— Fo- lia et amphigasiria .perichaetialia caulinis similia sunt, sed minora, bina quaterna ve, calyce breviora. iObserv. De synonymo Weberi dubia restant, quum
ampbigastriis lacinias obtusas tribuat vir. clar. , nihil ejus- modi affirm ante Swartzio, neque tarnen certi einius, an spe- cimina Swartziana ipse viderit ille, nee ne, 41- JKlGEKJIApiA ISOCALYCIIAf
I. caule procumbentc filifoi-mi ramulis brcvibus ; foliis
dislicbis contiguis ovato-orbicularis acutis integerrimis pla- nis basi non conduplicatis, amphigastriis foliorum roagnitu- |
|||||||
|
Hepaticae. Jumgermamu. 357
|
|||||||
|
dine reniformi-orbicularis acute bifidis laciniis conniventi-
bus, fiuctu in ramulo brevi laterali, calycibus obconicis laevibus ore truncatp obtuse mucronato. Mart. Icon. sei. crypt, t. 16. Fig. 2.
Proxime affinis est prae aliis Jungermanniis thy»
mifpliae ettenerae, sed, uti e sequentibus patebit, bene distincta. Caulis 1—3 pollices longus. procumbens, tener, lutescens, undato - flexuosus, in aliquot ramos elon- gatos flagelliformes divisus'; ramuli breves, per intervalla ìiiagis approximati, patentes. Folia disticha, horizontalia, planiuscula, cauli deorsum oblique adnata ncque complicata, contigua ve! brevi spatio imbricata, ovato - orbiculata, bre- viter acuminulata , vetusliora saepe obtusa, integerrima, sub- repanda, tenerrima , pallide lutescenti - viridia ; retis areolae amplae, inaequales, simplici cellularum serie limitatae, ad mar- ginem hinc itWe crenularum ad instar prominulae. A m- phigast ria foliorum magnitudine, contigua apicibusque suis imbricata, orbiculata, basi profunde reniformi-cordata , inte- gerrima, acutiuseula, ad ]/.j bifida ; sinu angusto, tarnen basi obtuso ; laciniis acutiusculis,, (interdum in apice subbifida) conniventibus. Calyces ad basin ramulorum brevium in- feriorum sessiles, solitarii vel gemini, ratione plantae parvi, ('/„ lineam vix longii) exserti tarnen, obconici, teretiusculi, laeves, ore truncati, primum basi styli residua papillati, (Icmum aperti ore introflexo integro , thecam musei referen- tes, laxe areolati, pallidi. F olia et amphigastria cau- linis similia sed duplo minora, haec duorum parium, ista bina. Capsula deest. In Dislrìctu Adamanlum aliisqne in locis Wlinarum Ge-
neralium, in Iruncis arbornm cum J, simplici fV. {V. e. cali) Adnot. In amphigastriis majorum stirpium interdum
tuberculum ad basin pbservafcur subfulvum basi sulcatum. |
|||||||
|
42- JÜSGERHASSIA AGÜTASGOLA. \
J. caule repente irregulariter pinnatim ramoso laxo ; fo-
liis irnbricatis ovato -orbicularis integerrimis obtusis. juve- nilibus acutiusculis, postico margine emarginato - complicato lobulo rotundato, amphigastriis foliis dimidio minoribus irnbricatis subrotundis emarginato - bilobis lobis obtusis ; fructu ad basin ramulorum sessili, calycibus obovatis acute quinquangulis. |
|||||||
|
358 JIkpaticak. Juxgkiimaxsia.
|
|||||
|
Caul is '/j — 3/4 pollices longus , tenuis, pallide viridis,
aetate fuscus, secundum totani longitudinem repens radiculis brevisshnis, in aliquot ramos longiores divisus vel simplex, simpliciter pinnatim ramosus, ramis subsimplicibus paten ti- bus apice saepe recurvis obtusis valde inaequalibus et per iptervalla inaequalia dispositis. Folia arete antrorsum im- bricata , subhorizontalia, planiuscula, ovato - orbiculata , in- tegerrima ; juniora acutiuscula vel submucronata, adultiora apice rotondata; infima paullo minora, remotiuscula, ovata, subacuta; cunoHa margine postico prope a basi sinuatim complicato sinum cavum cum lobulo brevi rotundato forman- tia; retis areolae majores, orbiculatae, minoribus cinctae, folia perforata reddunt ; color pallide lutescens, subhyalinus. Amphigastria l'oliis vix dimidio minora, imbricata, or- biculata, subtransversalia, integerrima, basi rotundata, apice sinu lato et obtuso emarginata, lobis breviusculis distantibus obtusis rariusve subacutis. Fr uc t if i ca t i o n e s ad basin ramulorum breviorum sessiles, minutae, solitariae. Folia perichaetialia duo inferiora paullo minora, duo superiora lnajora caulinis , orbiculata, basi subangustata , acuta1} sub- serrata; amphigastria perichaetialia, praesertim superiora, majora reliquis, ovata, carinata , ad medium bi- fida, margine reflexa, integerrima. Calyx longitudine peri- chautii, obovatus, acute quinquangulus, angulis compressis membranaceis, obtusus, mucronatus, reticulatus. Germ en in nostris foecundum ellipticum, sessile, stylo filiformi. Paraphyses non vidi. In Minis Generation!; et ad ManJioecam in Serra dos
Orgdos, ltd terram et super muscos effusa denso caespile. (V. e. cai.) Adnot. Est haec quoad speciem externam vix digno-
scenda ab affinium quarundam stirpe S e r py 11 if o 1 iaru m, ut ita dicam, quas brevi eomparatione instituta hie attin- gemus ; differunt itaque Junger ma n nia serpyllifolia, thymifolia
flava, contigua et sordida amphigastriis acute bifidis laciniis acutis, in tribus prioribus etiatn remotis minori- bus , tum ; J. serpyllifolia statura minore, calyce obtusangulo;
J. thymifolia statura minore, calyce in ramulo ter-
minali angulis cristatis; J. flava itidem calyce in ramulo brevi terminali obtuso
triangulo, tum foliis quoque, sicut in J. serpyllifolia, rmn- quam acutis; J; contigua longius distat statura majori foliisque et
amphigastriis arctissime imbricatis; |
|||||
|
HepATICAE. JuÄGEnMANSlA.
|
|||||||||
|
359
|
|||||||||
|
J. sordida deniquc statura etiam, saltern in var «. ,
paullo majore et amphigastriis majoribus reniformibus, fo- liis perichaetialibus Talde seiTatis. |
|||||||||
|
43- JÜ5T6EBMANSIA T H III F O LI A. f
J. caule rage subramoso repente; foliis distichis distan-
tibus obovatis plains acutiusculis subintegerrimis basi com- plicatis, lobulo rotundato , amphigastriis remotis ovatis bi- fidis laciniis acuminatis; calycibus lateralibus obovatis ore triquetro crislato. Est e tenerrimis, pallide sed laete flavo - virens, in non-
nullis fuscescens, foliis pulchre pellucidis, areolis magnis, ad marginem foHorum et a mph iga st r i or um, praeser- tim apicem versus , prominulis et crenas elegantes efficien- tibus , ut itaque folia et amphigastria denticulata vel crenu- lata describi possent. Muscis, quibus innascitur, arete ad- haeret, siccata planis et panllulum deflexis foliis conspicua. Fructus in ramulo brevissimo, sub amphigastriis oriundo, laterales. Folia p e ridia e t i a li a duo, minuta, orbiculata, integerrima; am phi g a st ri um p e ri eh a e ti al e profunde bifidum , laciniis denticulatis. Calyces parvi, obovali vel. potius obeonici , obtusissimi, basi laeves teretiusculi, apice cristis tribus dentato-ciliatis foliaceis coronati. Vari at magnitudine et colore:
<*). aliae surculis virentibus rariusve glaucescentibus gracì-
libus, foliis saepe acutiusculis denticulatis ad I. den- ticulatam, — /3), aliae duplo latiores, fuscescentes, foliis rotundatis den-
sius sibi incumbentibus ad J. se rp y 11 if ol ia ni ac- cedunt, cujus quidem varietatis aliae (a*) foliis gau- dent apice integerrimis, aliae (/3**) foliis apice 2—.4- dentatis, dentibus oblusis et inaequalibus. Habitat inter muscos, v. gr. in Jungermannia flagelli-
fera Sui., I. connata Sui. aliisque, etiam in terra nuda, ad Flamen Amazonum, in Provincia Minurum etc. In Java Insula, Blume. Nees Hep. Jav. p. 42. Far. ß':"' in Pàfyx podio exallato leda est. (F. e. cai.) Obsery. I. Differt haec species a I. flava Sw., prae-
ter habitum laxum, amphigastriis minoribus ovatis, nec orbiculatis basi cordatis , tum calycibus semper lateralibus, qui, si ad ortum eorum respicis, terminales in hac prodive nequeunt. |
|||||||||
|
360 Hepaticae jungebmaksia.
A J. denticulata Web. Prodr. p. 3o. differt foliis
aculiusculis, sed minime acuminatis. — J. se rp yllif o l,ia Hook. Br. Jung. t. l\i., quae sane omnium maxime con- finis est, calyce presertim distinguimi- obtuse pentagono, nee apice trigono, angolis crilatis. An hujus loci: J. ser- pyllifolia H. et K. Synops. I. p. 42? Obscrv. II. Monstrosam invenimus 1. e. obscurius vi«
rentem, cujus folia in Confer vain Or t h ot rich i dissolve- bantui'. |
||||||||
|
44. JVSGER5UFSH PLATA.
J. caule repente ramoso; foliis laxe imbricatis planis
orbiculatis integerrimis, auricula parva triangulari inflexa, amphigastriis folio quadruplo minoribus distantibus ovatis ni- tidis , laciniis acutis ; fructu terminali, calycibus obonato- compressis retusis angulis nudis. Junger mannia, flava Sicarlz Prodr. F e, hid- o.cc. p. 144,
Fl. lud, occ. 111. p. 185(j. —. Sch.i.cctec;i\ Prod. p. 16. — Web. Prodr. p. 29. — Spr.S. V. IV- 1. p. 223. «.74. In franco Cnemidostachyos Provinciae S. Pauli.— In Ja-
maica, Scvarlz. E Herbario Vahliano accepit. Hornschacli. (V. e. cai.) O d s e r v, Media est inter J u n g e r m a 11 n i a m t h y m i-
foliam et s er p y 1 lif 0 li a m , denso iniricatoque caespile crescens, inordinatim ramoso - pinnata, stipitibus cortici- busque arete adbaeret. ;— J)iffert a j un g er man n i a thy- mifolia calycis angulis nudis praetereaque , et a J. s e r- pylli folia, iisdem calycibus nuaqiiam laieralibus sed sem- per terminalibus, hinc oh apieem ramorum bifidum saepe geniinis, interposila etiam ad dichotomiam altero vetustiori. Caeterum calyces folia p er i chae t i a lia parum exce- flunt ; laeves , compressi, at vero angulis tribus distinclis obtusisque praedili, apice rettisi, mucronulo minuto medio, interdum deficiente. Ouoad habitum Lejeuniae generis esse censeres , nisi valvulas longas lineares ruhras eapsulae tribueret claris. Swartzius, Color plantae nostrae sordide luteo - virescens, |
||||||||
|
45- JUNG E B. MANN I A CONTIGUA, f
J. caule repente contesto inordinate pinnatim decompo-
sito ; foliis arctissime imlricatis orbiculatis integerrimis sub- |
||||||||
|
Hepaticak. Jungermasnìa. 361
|
|||||
|
tus emarginato-subplicatis, amphigastriis foliis parum mino-
ribus arctissime imbricatis transverse orbicularis acute bifidis, laciniis acutis ; calycibus (in Var. ß. ) lateralibus obovatis quinquangularibus: ß), tenerior, laciniis amphigastriorum conniventibus.
v) foliis nullis solisque lobulis et ampbigastriis resi-
duis, hinc surculis angustissimis filiformibus. Planta habitu J. complanata e, denso caespite contexta.
Caul is pollicaris, sesquipollicaris, tenuis, rufescens, flagellis brevibus fibrillisque tenuissimis sparsis coitici et aliis ejusdem caespitis caulibus ramisque accrescens, arcuatim decurvus, in- ferne simpliciter ramosus, superne in ramos plures longiores brevioresque ciichotomo- et subpinnatim - divisus magisque cxpansus; rami obtusi, patentes, ramuli breves, alii fire gem- maeforrnes obtusi, alii paullo longiores acuti, omnes angulo recto divergentes. Folia disticha, horizontalia, arctissime antrorsum imbricata, orbiculata, rotundata, integerrima, basi postica sinu parvo inflexa et auriculae ad speciem minutae acutaeque complicata, ferruginea vel flavescentia, nitida Splendore pingui; retis areolae orbiculatae, mediocres. Am- phigastria foliis in Var. ». dimidio - in Var. ß. parumper tantum minora, arcte imbricata, plana, orbiculato -transver- salia diametro transversali majori , basi rotundata , integer- rima , acuta, acute et profunde bifida, laciniis rectis acutis; rete ut in foliis. Fructus in exemplis Var.«. desunt; in Varietate ß. calyces observavimus laterales, scssiles, basi foliis duobus amphigastrioque, caulinis similibus sed paullo minoribus circumdatos parvos, exsertos tarnen, obovatos obtusos, angulis seu plicis quincpie distinetis , lanquam CO~ Stis , praeditos, ore connivente. Var. ß* sane memoratu dignissima est. In hac etenim,
folia ipsa ad lobulos usque omnino desunt, nee nisi ad ra- dices hinc inde residua obserrantur. Arnphigastria praesen- tia latus aversum dense obregunt, quibus incumbunt lobuli foliorum nudi, ut itaque nisi promiscua oecurreret species genuina restentquc foliorum ad basin surculi vestigia, facile fucum cuicumque haec faceret, Habitat in Regno Paraensi ad cortices arborum. Var. B.
iisdem in locis cnm genuinis speciminibus ibidem Martins iuvenil; neque non in Provincia Bahiensi et in Minis ad Fillarn Piiccam legit Martins. ( V. Var. «■. Jr. Var. 3. cum cai.) In corticis peruviani jriislulo legit Frid. Nees ab Fsenbeck. |
|||||
|
362 HurATicAE. Jcsgermaksia.
|
|||||||
|
46. JUSGERKAlflllA MADIDA, f
I. caule repente pinnatim dècomposito ; foliis complicato-
bilobis, lobis ovatis obtusis integer'rimis, inferiori minori, amphigastriis oralis obtusis repandis basi sagitlatis ; fructu. . . Caulis pollicem longus et ultra, procumbens, repens,
inferne tenuis fuscus et saepe nudus, superne crassìor rufe- scens, divisus in ramos pinnatim compositos vel subdecom- positos ; ramuli inaequales, obtusi, patentes , longiores sub- ramulosi, apicem versus decrescentes. Folia disticba, ver- ticalia, bipartita, complicata, integerrima; lobis superiori- bus ovato-subrotundis obtusis planiusculis arde imbricatis ; inferioribus triplo minoribus ovatis obtusis plica baseos de- orsum gibbosa lobo majori conjunctis appressis, sìccìtate subrecurvis ; reti« areolae subrotundae, marginales quadra- tae, in lobis minoribus laxiores ; color pnllidus cum nitore humido. A m p hi ga s tria inter lobos inferiores fere laten- tia hisque magnitudine aequalìa vel paullo majora, imbiicata, appressa, ovata, rotundata, margine plerumque irregulari modo repanda, et a medio sinuato - subeontracta, basi sagìt- tata in caulem decurrentia ibidemque subinflata, tenera. ■•—■ Fructìficatio deest. In sylvaticis depressi* udis Dislrictus stdamantum (V.
s. fruct.) Adnot. Proxima buie est: Jungermannia cris-
pata Hooker Muse. exot. I. CX.LIIJ., quae dißert: sta- tura majori, lobo foliorum majori postico repando, minori ligulato , amphigastriis obeordatis ; Jungermannia Boryana "Web. differt defectu am-
phìgastriorum ; Jungermannia pallens Sw. iisdemque deficienti-
bus et caule dichotomo, alia ut taceainus. Adversar. Unam plantulam bujus speciei in aliarum
Jungermanniarum caespite casu reperimus. |
|||||||
|
47. JUNGERMANNIA ELUTA, f
J. caule repente, ramis pinnatim fasciculatis fastigiatis
decompositis ; foliis imbricatis applanatis orbiculato - ovalis integerrimi» subtus complicalis, lobulo laliusculo ovato inte- gerrimo , aropbigastriis foliis dimidio minoribus arcte imbri- catis cordato-orbiculads apice conniventi-bidentatis; fructu laterali sessili, perichaetii foliis bifidis amphigastrioque dentatis. |
|||||||
|
Hkpaticae. Juxgebmannia. 363
|
|||||
|
Cauli s primarius repens , tenuis, fragilis , utplurimum
foliis denudatus, fuscus ; rami conferti, semiunciales et ul« tra , decumbentes et minute radiculosi} basin versus saepe denudati, irregulariter subpirtnatim ramulosi r-ämulis brevibus, apicem versus fasciculatim divisi in ramos longiores fastigia- tos explanatos breviusque ramuloäos. Folia arde imbricata, subhorizontalia, ovato - orbiculata, apice rotondata, integer- rima , plana, basi complicata, lobulo satis- lato oblique ovaio, emargirtatura exili apice discreto, integerrimo; retis areolae minores, orbiculares , pcllucidae; color sordide oli- Vaceus , subfuscus. Amphi gast ria foliis vix dimidio mi- nora, imbricata, appressa, cordato -orbiculata, in latiori- bus ramulis altitudine sua nonnibil latiora , apice rotundata et minute excisa, dentibus acutis conniventibus ita , ut facile pro integro haberi possit folium caeteroquin integerrimum. Fructifi cation e s in ramis longioribus laterales, parvae. Folia p e r i e h a e t i a 1 i a simplici ordine, appressa , bifida, lobo superiori ovato - subrotundo obtusiusculo dentibus ali- quot remotis acutis praedito, inferiori, seu lobulo, superiori ilio vix dimidio breviori ovato acuto subdentàto margine jellexo. A m ph ig a s t r i um peri eh a et i a 1 e magnitudine folii, cordato - ovatum , evidentius bidentatum seu bifidum, laciniis etiam conniventibus, margine repando-vel eroso- subdentatum. Calyces perfectos accurate examinare non licuit. Germen subrotundum. Stylus fìliformis. Ad Villain Piiccam in sylvaticis glareosis. {K e. cai.)
Adivo t. Differt a J. contigua: ramis fasciculatis magis applanatis paullo latioribùs, foliis non tam dense im- bricatis, amphigastriis majoribus basi cordatis apice brevis- sime incisi«, dentibus conniventibus nec patulis, vel saltern, ut in Var. ß illius, profundius secrelis, calycibus valde com- pressis. 48. JUJfGEKMAH IA SORDIDA, f
J. caule repente subdichotomo, ramis irregulariter sub-
pinnatis laxis; foliis imbricatis orbiculatis subintegerrimis, postico margine integro basi complicatis, amphigastriis folia aequantibus conliguis renìformibus acute bifidis integerrimis laciniis acutis, foliis perichaetialibus acutis serratis ; caly- cibus .... /3. tenerrima, ramis angustioribus filiformibus.
Caulis pollicaris et ultra, repens, gracilis, flexuosus,
irregulariter dichotomus, inferne nudiis; rami elongati, Ten- tando inter se contexti, alii simplices, alii irregulari modo ramoso-subpinnati, ramulis inaequalibus obtusis brevibus. |
|||||
|
Hepatjcae. Jüisgermannia.
|
|||||||||
|
364
|
|||||||||
|
Folia olivaceö-brunnea, nitida, antrorsum imbricata, ne-
que tamen arctissime compacta , horizontalia, orbiculata, apice rotundata , deflexa, integerrima, rarius uno alterove dcnticulo instructa, basi tota adnata, nee margine postico basin versus emarginata, ipsa tamen basi plica obtusa inflexa et minutissime sublobata ; retis areolae laxae, magnae, sub- orbiculatae. Amphigastria contigua neque imbricata, magnitudine foliorum , cordato - vel reniformi - orbiculata, integerrima, acuta, acute bifida, laciniis reclis acutis. In unico éxemplo perichaetium deprehendimus terminale, caule sub eodem prolificante, Cujus folia reliquis paullo majora, ovata, acuta, margine valde serrata inveniebantur ; amphigastria profundius bifida, repanda et bine inde denticulata. Calyces non aderant, forte ob innovationes abortiente flore. In Var. ß. folii margo posticus ad basin profundius in-
flexus est sinumque relinquit, sed reliqua conveniunt. — Occurrit haec varietas ramis apice arcualim recurvis. Fruc- tus et calyx completus desunt. Ad Flumen Amazonum inier muscos , ($. flagelli ferae
Sia. innascentem habemus,) laxo caespite, et in sylvis pri- maevis ad St. Joan, Baptista Provinciae Wlinarum Genera- liuin. — J. in sylvaticis udis depressis Districlus Adaman- tmn,nec non ad Mandioccam , etc. (F. s.J'r.}.— In Java insula jreqaens ; Blume. N. ab E. Syn. Hep. Jav. p.l\\. Observ. Propinqua est Jungermanniae conti-
gua e, a qua recedit: caule longiore laxius diviso, foliis non tarn arete imbricatis, ampbigastriis folia magnitudine aequantibus. Inter Jungermanni'as Javanicas isti accedit ma- xime J. umbilicata N. ab E. Syn. Hep. Jav. p. 42., caly- eibus ea quidem obeonicis laevibus apiceque umbilicalis di- stinetissima. 49. JUNGER MAJNIA DIFFUSA Sff.
J. caule procumbente diebotomo-ramoso divaricato; fo-
liis arete imbricatis ovatis acutis integerrimis, lobulo minuto inaequaliter tri - quadrifido dentato, ampbigastriis imbrica- tis subquadratis praemorso - dentatis in mediò gibbis, calyci- "bus lateraiibus prismaticis mucronatis, periebaetii foliis cum lobulis et ampbigastriis elongatis serrato - ciliatis. ,/. diffusa Suj. Prodr. Fl. Ind. occ. /5. 144. Fl- Ind. occ. III.
p. i860. Schivaegr. Prodr. p. i5. — Web. Prodr. 3i.
— Spi\ S. V. IV. 1. p. 221. /1.46. (Fid. in Herb.
Weber. JLindenbergii beneficio specimen, ab ipso
Sivartzius datum.) — Frnllania dichotoma Piadd. Hep.
bras, in Opusc. scient. di Boi. (F. exempt. Raddianum).
|
|||||||||
|
HePATICAE. JüJVGERMATJMIA. 365
|
|||||
|
Can lis 3 — 6 pollices longus, procnmbens, basi re-
pens, dichotomo - ramosus, ramis elongatis apice interdum fasciculatis, fuscus, compressus, striatus, laxus. Folia distiche, dense antrorsum imbricata, subhorizontalia, pa- tentia ; juniora decurva, (supra convexa, subtus concava), adultiora magis plana, ovata, acuminulata, integerrima vel rarissime uno alterove denticulo obtuso infra apicem praedi- ta, margine inferiori reflexa, fusco - viridia , opaca , retis areolis spissis suborbiculatis. Lobulus minutus folioque, (quo 5 — 6 - tuplo minor) subtus ita applicatus , ut difücil- lime in oculos cadat, basi cum folio brevi spatio in bursae formam complicatus , ambitu libero tri - quadriiidus , laciniis inaequalibus subulatis, hinc inde dentatis, media majori acuminata basi 2—3- dentata. Amphigastria foliis di- midio minora, dense imbricata, obovato - quadrata , retusa margineque, praesertim antico, inaequaliter grosse mucro- nato - dentata, margine reflexa et a basi ad medium plaga oblonga elevata, utrinque rete densiori, veluti nervo, limi- tata, praedita gibbosaque; rete ut in foliis. Fructi fi ca- tione s crebrae, approximatae , alternae, circa ramorum. medium in ramulis brevissimis distichae , pro magnitudine planlae parvae. Foliaperichaetialia 4 parium, sensim niajora, squarrosa, omnia apicem versus ciliato-dentata, lobulo multo majore, quam in foliis caulinis, lanceolato-subulato, ciliato - dentato, apice serraturisque subulatis; summorum perichaetii foliorum lobulus minimus setaceus. Amphiga- stria inferiora oblonga, superiora lanceolata, haec acuminata, gibbo medio costaeformi integro praedita; omnia ciliato- dentata, margine reflexa. Calyx exsertus, linearis, dorso convexus, subtus canaliculatus cum carina media valida, truncatus , mucronatus, fuscus. Calyptra pyriformis. Fructum exsertum in nostris non vidimus. Stylus fili- formi s, truncatus, longitudine calycis. Habitat in sylvaticis depressis ad radices Serya de Estrel-
la, in montiiun tradii, qui Serra dos Orgdos dicitnr, in Serra de Piedade, ad Villani Riccam et ad S. Joan. Baptista, in sylvis madidis, provinelae Minarum ; quoque in districlu Aàa- mantnm et in Minis novis, in declivibus sylvae prope Lagcs et Sincord, nec non ad Flumen Amatonum (Mart.); —■ ad radices et truncos arborum Bras'diae meridionnalis (ßelloio). V- e. cai. In Jamaica Swartzius. Observ. I. Ne mireris, CI. S wart zi um in I.
diffusa, cujus, ut ipsi vidimus, teneriora quaedam et minus perfecta exempla coram habebat, non observasse auri- cu'.am; haec enim quum folium madidum observes, plano fola inferiori tam arcte incumbit, ut vel acutissimum.effugere pò- |
|||||
|
366 Hepaticae. Jüngermannia.
tuisse, nisi primum in majoribus maximeque perfectis plan-
us eandem observaverit, facile inlelligas. Nos vero, qui- bus id contigerat, etiam in exemplo Swartziano, ab' amiciss. Lindenbergio dato, eandem auriculae fabricam, quae supra descripta est, invenimus. Observ. II. Jungermannia filicina Sw. differt
a nostra toto habitu, neutiquam. pinnato, sed laxo dichotomo et subfasciculato, foliis amphigastriisque majoribus, illis nia- gisque deflexis et integerrimis, lobuli denique forma longe diversissima. |
||||||||
|
50- JUNGERMANNIA FILICINA.
J. caule repente, ramis erectis pinnatim ramosis ; foliis
arete imbricatis ovatis acutis serratis, subtus complicatis, lobulo rotundato integerrimo, amphigastrus foliis parum minoribus imbricatis subrectangulis truncatis apice, dentatisj calycibus lateralibus oblongo-obeordatis apiculalis. Jungermannia filicina, Siuartz. Prodi: FL Ind. occ.p. ì^5.
Fl. Ind. oca. III. p. 1866. — Schioaegr. Prodi: p. 18. — Web. Prodr. p. 3i. — Hook. Muse. exoC. t. CXL1I. — Reiniv., Bl. et Nees Act. Ac. N. C. Voi. XII. P. 1. p. 214. — Eunth. Syn. I. p. 42. Humb. et Fmnth. Nov. Gen. et Sp. pi. FU. p. 97. (ed. maj.y Spr. S. V. IV. 1. p. 2iq. n. 3o. Schultesia brasiliensis, Radd. Hep. bras, in Op. sedi Boi.?
( Vidi exempt. Radd.) In Districhi Adamantmn Minarnm Generalium, ad
St. Joan. Baptisla ad arbornm cortices; (V. e. cai.) __
In Jamaica legit Sivartz, in America australi ab Humboldt,
in Java Insula Blume.. (Nees Syn. Hep. jav. p. 40.) Adnot. Exempla Raddiana differunt foliis integerrimi*
basi extrorsum repandis , minus complicatis ampliigastriisque oblongis (?) obtusis ciliato - serratis ; — quae forsan species dislincta habenda, sed habitu ea quidem simillima. |
||||||||
|
51. JUNGERMANNIA PA1MIPOIIA. f
J. caule repente ramoso capillari; foliis hamatis auricu-
la ti s ciliato - multifidis adscendentibus , auricula semiovata circumvoluta , amphigastrus minutis bifidis subulatis ; calyci- bus ad basin ramorum oboratis apice cristato - triquetris. |
||||||||
|
HePATICAE. JüiJGERMABJBilA. 367
|
|||||
|
Caulis cum foliis crassitie pili humani, flexuosus,
teres, irregulari modo in ramos divaricatos divisus, fibrarum minutarum adminiculo repens, viridis. Folia disticha, ap- proximata, neque vero imbricata, interdum remotiora, ex auricula semiovata concava integerrima subverticali, ob aévem inclusum opaca et quasi incrassata, derepente expansa in lobum su per um amplum falcato - subrotundum , seu sinu an- tico ab inferiori distinctum, margine profunde 6 — 8-fidum, cauli sursum arctissime circumvolutum, laciniis subulatis inaequalibus integerrimis divergentibus ; retis areolae in lobo infero spissiores, in superiori explanatoque laxae subhexa- gonae; color lutescens. Amphigastria minuta, remota, bipartita, laciniis subulatis; radiculae ad basin amphigastrio- rum crebrae. Calyx ad basin rami sessilis, foliis duobus ovalis multifidis involucratus hisque longior, ovatus, laxe reticulatus, ore contracto cristisque tribus crenulatis tri- quetro. Ad Flumen Amazonnm, in caespite Jungermanniae
Pterygophylli. — In I. flagellifera Siv. ad Flamen Ama~ zonum et in Serra dos Orgdos inverni de Martins. (V. e. cai.) Observ. Est e Familia J. calyptrifoliae Hoo-
keri, adeoque Lejeuniae generis etiam habenda. b. Folia basi subtus auriculata, auricula
fornicata. 52. JUNGERMANNIA O B S C U & A SW.
J. caule repente bipinnatim ramoso; foliis planis orbi-
Culatis obtusis integei-rimis, auricula fornicata galeiformi, appendice complicata cum basi folii confluente, amphiga- striis imbricatis oi'biculatis bifìdis subuninerviis ; fructu in ramulo proprio terminali, calyce quadrangulari mucronato. Vari at <*. appendice folii complicata lata, deorsum pro-
ducta libera. ß. appendice folii complicata cum auricula latiori con-
fluente nec deorsum producta. Jungermannia obscura, Suo. Fl. Ind. occ. III. p. i8bq. —
Schwaegr. Prod. p. 14. — Web. Prodr. p. 18. (Vidi exemplum Swartzianum Herb. Web. a ci. Linden- berg benevole traditum.) — Knnth. Synops. I. p.^3. Humb. et Kunth. Nov. Gen. et Sp. pi. VII. p. 98. (ed. maj.) Spreng. S. V. IV. I. /».017. n. 1. IXOEA SBASII.. I. 24
|
|||||
|
HePATICAK. JülYGEriMAWNlA.
|
|||||||
|
368
|
|||||||
|
J. galeata , Reinw. Hl. et Nees ab Esenh. Hepalicac Javan.
in Nov. Act. K Cur. Fol. XU. P. i. p. 215. Spr.
S. V. IV. p. 218. n. 11. Lehm. Hep. Cap. in Lilt.
IV. 3. p. 358. —■- J. Arecae, Spr. N. Enid. II. p. 99.
S. V. IV. /j. 217. «.4.
Frullanioides Riojaneirensis, Radd. in Op. se. di Eoi. (Vidi exempl. Radd.)
Habitu J. platy pb vi 1 a e , structura proxime accedens
ad J. Tamarisci Hook. Caulis uncialis, biuncialis et ultra, caespitosus , repens, applanatus , inferne nudus, su- perne magis dilatatus, ramoso - bipinnatus. Folia arctis- sime antrorsum imbiicata, horizontalia, orbiculata, obtusa, integerrima, subtus auriculata , auricula magnitudine dimidii folii concava, forma cassidis Aconiti neomontani, obtuse rostellata subtus depressa, deorsum (in Var. «.) abiens in appendicem folii dimidiato - ovatam oblusam complicatali!; rete folii laxum, areolis sorbiculatis; color sordide viridis. Amphigastria arcte imbiicata, orbiculata, integerrima, emarginato-bidentata dentibus acutis conniventibus ; areolis quam in foliis laxioribus , in medio spatio confertis angustis, nervum latum, ante apicem desinentem, constilueniibus. F r uc t if i e a t i o n e s in ramulo brevi terminales. Folia , p er ich a e ti ali a duo, ampia, integerrima, bifida, lobulo loco auriculae linguaeformi acutiusculo margine reflexo folio parum breviori subinde unidentato. A m j» h i g a s t r i u ni per i cha e tia 1 e profundius emarginato - bifidum , laciniis acutis integerrimis. Calyx pericbaetio longior, quadran- gularis , angulis complicato - acutis, dorso lalior, subcarina- tus, apice mucronatus. Capsula globosa, vix exsert a. Semina immatura quaternatim juncta (an semen quodqu e e 4 cellulis membrana mclusis concrescens?) — Varietas* , quae vera J. obscura Swartzii, habitu paullo laxiori, in quibusdam etiam gracili, foliis basi sinu quodain in plicam descendentibus auriculaque propterea folio angustiori, a.rn- phigastriis in nonnullis margine repandis differt a Varietäten. Haec autem paullo crassior, foliis densissime imbricatis apice latius rotundatis basi tota in auriculam abeuntibus, neque in plicam ovatam descendentibus, discernitur, unde an specie differat , nec ne , in ambiguo relinquendum. In Minis Generalibus et in Provinciae Paraènsi ad ar-
bor es. (JYLart. F. e. fr.) —• In Jamaica : Swartz , in Java : Blume, in Cap. B. S. : Echlon. Obscrv.I. A J. T a in a r i s e i et a J. 1 o b u 1 a t a H o o k.
differt: statura latiore, colore viridi et auricula deorsum in appendicem folii amplam complicatam desinente j a reliquia auriculatis satis discrepai forma auriculae. |
|||||||
|
IIkpàticae. Jüintgemiaivioa. 369
Ob serv. II. .Tungermanniaeobscurae a Swart-
zio immerito tribui ,,complicatali) iolii partem den tatara et amphigastria subserrata", plantarum, quas in Herba- rio Weberiano examinare licuit, hujus speciei, ab ipso Swartzio profectarum, fide statuimus. Amphigastria quidem liinc inde, quemadmodum etiam in nostra varietate «. , sub- repanda bivenfebàntur, nunquam vero in plica, nisi casu csset rupta, dentes occutrebaiit. 53- JUIGEKIANSlA DILATATA LIN.
J. caule repente inordinate pinnatim ramoso; follia
planiusculis orbiculatis obtusis integerrimis, auricula forni- cata subhemisphaerica truncata margine libera, amphigasti iis orbiculatis bilidis integerrimis; caljcibus terminalibus obeor- dato - triangularibus tuberculatis. Jungermannia dilatata, Hook. Brit. Jung. e. syn. — hin-
denb. Hep. Eur. p. 17. n. a. J. tamariscifolia, Schmid, ic. t. 67. — VFeb. et JVlohr. FI.
Cr. Germ. p. 3()8. — VFeb. Prodr. p. 20. — a Se/uvei- nìtz Hep. Am. bor. p. 10. Lehm. Hep. Cap. in Lin- naea IV. 1. p. 35q. Frullania minor, Radd. Hep. Elr.~)
ß. caule ramosissimo, auiiculis superioribus lanceolati«,
inferioribus cucullatis. Prope Villain Riccam. (F. c.fr.)
Habitat in omni Europa , Ajrica et America ad arbo-
rimi cortices. Varietas foliis squarrosis fusco - pallidis, ramulis plerisq.ue abbreviatis, sparsim occurrebat in xylvati- cis depressis udis Districtus Adamanlmn ; (F. s. jr.) Adnot. Differt baec eo praesertim, quod auriculae
superiores plures eadem forma sint, qua gaudent in com- muni stirpe perichaeliales. RcHqua bene congruunt; etiam calyx tuberculatus est, ut in reliquia. 54- JÜSGEHASKU HEPIICATA. f
J. caule pinnatim supradecomposito , ramulis dirarica-
tis reflexis ; foliis imbricatis ovato -òrbicufatis obrusis in- tegerrimis , auricula minuta clavata reflexa, amphigastriis imbricatis cordato - orbiculatis emarginato -bidentatiä a caule |
||||
|
370 HepATICAK. JimGEMTAHÜIA.
|
||||||
|
replicatis integerrimis, perichaetialibus bifidis laciniis den-
tatis; fructu laterali in ramulo brevissimo deflexo. Pianta speciosa, J u n g e r m an ni a e platyphyllae
specie vel J- Tamarisci cujusdam amplissimae. Caulis procurabens, bine inde radiculis brevibus repens et contex- tus; primarius saepe denudatus, fuscus, emittens ranios pollicares et sesquipollicare* latos decomposite pinnatos, medio latissimos, ad apicem et basin immixtis ramulis sim- plicibus; ramuli oranes alterni, divaricati, recurvi, obtusi, rigiduli; baseos et apicis breviores. Folia densissime antrorsum imbricata, subhorizontalia, parum convexa, orbi- culalo - obliqua , rotundata , integerrima, crassiuseula, nigro- fusca: auricula baseos minima, clavata , saccata, juxta cau- lem refi ex a: retis areolae orbiculatae, rcmot.iusculae. A m- p hi gas tri a densissime imbricata, magnitudine foliorum, orbiculata , integerima , basi profunde cordata , apice obtuse emarginata, dentibus brevibus distantibus acutiusculis, quo- rum intervallo, basin versus cuneatim divergente, cauli adpressa sunt amphigastria et canali excavala, hinc vero et inde plica derepente deorsum reflexa , in dorso surculi pro- minent; textura amphigastriorum fere densior est, quam fo- liorum, areolis parvis, punctiformibus reinolioribus quasi perforata" color fulvus. Fructificationes in ramo et ramulo sessiles, brevissimo ramulo irnpositae, ratione plantae parvae , dellexae, saepe aggregatae. Folia peri- chae ti alia trium parium imbricata, patula : infimi paris » caulinis similia; superiornm acuta, auricula plana falcata incurva acuta, quae multo major est in supremo folio eoque bine inde subdentato. A m ph i g a s t r i u ni p e ri e ha etial e medium ovatum , emarginato - bifidum , dentatum ; summum ellipticum, profunde bifidum, laciniis lanceolatis acuminatis inciso - serratis. Calyx foliis perichaetii paullo longior, ovato - triqueter, laevis , ore tridenticulato. Calyptra obovata, stylo mucronata, pubescens, (an ex apophysibus?). Habitat in Monte Arara - Coara, ad arborum cortices,
(K s.fr.-) Observ. Differt a J. obscura Sw. affini : auricula-
rum et amphigastriorum forma; a J. Tamarisci, praeter magniludinem, auriculis»re-
flexis et amphigastriis longe aliter structis ; a J. rhizobola toto habitu, et amphigastriis, ita
eiiam |
||||||
|
a J. sordida.
|
||||||
|
HepATICAK. JüMGBßJIAKHIA. 371
|
|||||
|
55- J UN GERMAN N IA C O R D I S T I P U L A N. R. E T Bl,
J. caule procumbente subtripinnatim ramoso; foliis
imbricatis subrotundo - ovalis obtusis mucronulatisve inte- geriimis , auriculis oblongis parvis parallelis tectis, amphi- gastriis magnis subimbricatis orbicularis bifidis foliisque ampbigastriisque perichaetialibus conformibus integerrimis ; fructu in ramis brevibus terminali, calycibus obovato-tri- angularibus laevibus. Jungermannia cordistipula, N. R. et Bl. Jungerm. Jav. in
Nov. Act. Ac. Nat. Cur. Vol. XII. P. 1. p. 220. Spr. S. V. IV. 1. p. 219. n.29. Nees Syn. Hep. jav. p. 48. Frullania brasiliensis, Piaddi Hep. bras, in Optisc. scient. di
Boi. (Vidi esempi. Radd.) ß. foliis laxius dispositis.
Caul is primordialis tenuissimus, intricatus, tepens,
foliis denudatus; rami elongati, procumbentes, per innova- tions subdichotomi ; ramulis saepe brevibus simplicibus re- curvis, vel etiam iterum pinnatim ramosis, unde figuram piuma« refert ramus primarius. Folia dense antrorsum imbricata, subdeflexa, per siccitatem cauli deorsum circum- voluta, integerrima, marginata; inferiora apice rotundata, superiora subinde parvo mucrone praedita ; coloris fusco- biunnei opaci; auricula folio suo quadruplo minor, oblonga, obtusa, e plica decurrentis folii oriunda. Amphigastria foliis dimidio minora, subimbricata, obcordata, vel ex orbi- culato - ovata, marginibus reflexis integerrima, apice emar- ginato-bifida, laciniis acutiusculis rectis. Fructifica- tion es in ramis brevibus terminales. Folia perichae- tialia duo, caulinis duplo majora, dimidiato - obovata (formae petalorum Hypericorum), acutiuscula, integerrima; auricula longitudine dimidii folii bipartita, laciniis lineari- bus acutis margine reflexis et extrorsuin rarius uno alterove dente acuto praeditis. Amphigas tr i u m p er i eh a e ti ale macnnm , undulatum, bifidum, laciniis lineari lanceolatis in- tegerrimis margine reflexis ; accedit utrinque lacinula altera brevior ad basin amphigastrii. Calyx obovato - oblongus, obsolete trigonus, laevis, ore contracto tridentato. Seta crassa, pellucida, calycis longitudine. Capsula globosa, fusca, ultra medium 4-fida, laciniis erecto - patulis ovatis obtusis reticulatis, qua nota Lejeuniis accedit. Habitat * et ß in arborum cortiee ubique, v. e. prope
ages et Sincord, in Provincia JVIinarum, v, c.jn sylois |
|||||
|
372 HarATicAK. JüBGitnMArmiA.
|
|||||
|
prìmaevis ad Si. Joan. Baptista (a Mart, et Sellotv ); in
Polypodia quaderni iuvenil ci. Schrader. — In Java instila
haec frequens occarrit. ( V. e. cai ;) — eliam e China
aliata est. Observ. J. Tamarisci sane simillima est, sed dif-
fert nosiva abunde : statura majore firmiore, foliis crassiüscu- lis, auriculis e marginis inierni basi oriuudis caulique ap- proximalis et amphigastriis, per se quidem latioribus et ma- gis rotundatis , superteclis , perichaetiis denique tam i'oliis quam amphigastriis integerrimis. 56. JCNGEKMASJTU GRACILIS. ST. R. ET B L.
J. caule repente pinnatim ramoso subbipinnato ; foliis
imbricatis orbiculatis obtusis integerrimis, auriculis obova- tis obliquis denudatis, amphigastriis imbricatis planis sub- rotundis bifìdis integerrimis, laciniis conniventibus ; fructu in ramis brevibus terminali, foliis et amphigastriis perichae- tialibus inciso - serratis, calycibus prismatici* mucronatis laevibus. Jungermannia gracilis; Reinio. Nees ab Esenhech et Blume
Jangerm. Jav. in Nov. Act. sic. Nat. Car. Vol. XII. P. \. p. 221. Lehm. Hep. Cap. in Linn. IV. i. p.35q. Nee's Syn. Hep. jav. p. 49. In Provincia Paraensi ad arhorum cortices, quibus, ra-
diatim e centro suo expansa, arete adhaeret. (fr.s.Jr.~) —• In Java insula rarissima occUrrit, unde fractijeram habemus a CI. Blumio leclam. In Capite bonae spei legit Ecklon. Adnot. Jungermanniae Tamarisci Lin. satis
propinqua, differt: statura tenerrima, auriculis majo- ribus obovatis , amphigastriis fere orbiculatis planis, nee subquadratis margineque revolulis; foliis perichae- tialibus tolo ambitu suo auriculisque magnis undulatis bifidis aciuis inciso - serratis, amphigastriis perichae- tialibus ad medium bifidis laciniis acuminatis inciso-ser- ratis, calyce denique iongiore, prismatico Obtuso mucro- nato , neque obovalo. Observ. I. Jungermannia apiculata N. R. et
ft]., differt foliis mucronatis, tum Jungermannia T e n e- riffae Web. foliis longe cuspidatis decurvis et auriculis oblongis crassioribus. In hac cujus exempla benevolenza CI. Lin den b er g ridere licuit, amphigastria sunt remota et auriculae exser ae dimidia folii longitudine. Plantula est tenera , pallens. |
|||||
|
IIePATICAK. [JuXGBnMANNlA. 373
Ob serv. IT. Junger manniam Tamarisci, re-
gionibus tropicis adscriptam, vel ad hanc, vel ad Junger- manniam eo r dist ip u 1 am pertingere , existimamus. 57. JUNG ERMANN IA CAULISÉQUA. f
J. caule e dorso amphigastriorum repente bipinnatira
ramoso, ramulis patentibus brevibus angustis; foliis imbri- catis ovato - orbiculatis obtusis integerrimis, auriculis cylin- dricis incurvis divergentibus denudatis in ramulis majoribus, ampliigastriis distantibns subrotundis bilidis foliisque amphi- gastriisque perichaetialibus integerrimis; fructu subsessili laterali, calycibus obovatö - Iriangularibus retusis laevibus. Icon, in Mail. Icon, select, cryptogam, t. 17. f. 2.
Caulis tenuis, fuscus-, tota longitudine cauli Junger-
inanniae, cui iniiascitur, applicatus, pollicaris et longior, subdichotomo - divisus unaque cum ramis ramulos simplices angustiores recto anguio patentes approximatos 1 — 2 linea» longos emittens. Folia disticha antrorsum imbricata, sub- horizontalia, planiuscula, ovato - orbiculata, apice rotundata, integerrima, e fusco viridia ; ramea caulinis duplo minora; auricula cylindrica vel interdum subclavata, incurva, obtusa, a caule remotiuscula, denudata, in foliis caulinis diametro folii transversali dimidio subaequalis vel paullo lo-ngior, in ramulorum foliis latitudinem folii saepe aequans vel parum brevi or, basi obsolete unidentata, cava. Amphigastria remotiuscula, parva, ovato- orbiculata, integerrima vel nonnunquam utrinque dente obsoleto instructa, bifida, la- ciniis aculis divergentibus, e medio dorso fasciculo papil- larum.. repentia. Retis areolae in foliis et ampliigastriis par va e,, orbiculatae. Fr u cti f i e a t io ne s laterales subses- siles, etiam terminales per abortum. Folia perichae- tialia duo, ramulorum majora , ovato - subrotunda , obtusa cum mucrone obsoleto; auricula plana, ovata, acuta, inte- gerrima, introrsum dente subulato erecto praedita (appen- diculi indice), folio parum brevior. Am ph i gas tr i um p e r i eh a e tial e reliquis majus , patulum, ovatum , ad me- dium bifidum, laciniis vaide divergentibus integerrimis. Calyx perichaetio parum longior, obovato - triqueter, seu dorso planus, subtus carinatus, truncatus seu subretusus cum mucronulo, pallidus. Capsula nostris deest. In Jungermannia diffusa Sui. Districlus Adamantum,
cujus cauli secundum longitudinem arete adhaeret. (F. e. cai, pauca exempla.) |
||||
|
374 HEPATlCAfi. JüXGERMAWSIA.
|
|||||
|
Adnot. Media quasi est inter Jungermannias Tarn a-
risci et lobulatam; differt autem ab illa statura laxiore, auriculis longioribus, amphigastriis ovato - subrotundis pla- ni», nee subquadratis margine reflexis, perichaetii foliis ovato - orbiculatis vix mucronulatis, nee acuminatis, lobulo latiori amphigastrioque integerrimis ; — a J. lobulata H. longius distat caule satis regulariter pinnato auriculisque cylindricis neque obovato - oblongis ; ab utraque removetur amphigastriis e dorso papillarum fasciculo repentibus. 58. JÜHOEEKASSIA A T B. A T A SIT.
J. caule procombente filiformi pinnatim ramoso; folli»
imbricatis auriculatis oblique ovatis acutis integerrimis cauli circumvolutis , auriculis minutis oblongis saccatis, amphiga- striis imbricatis oblongis bifidis ; fructu in ramis brevibus terminali, perichaetio subserrato, cab/ce obovato - triquetro mucronato. Jungermannia atrata, Swarlz. Prodr. Fl. Ind. occ. p. 144.
Fl. Ind. occ. IH. p. i863. — Schivaegr. Prodr. p, i5-
— Web. Prodr. p. 25. — H. et H. Synops. I. p. 4J.
Nov. Gen. et Sp. pi. VII. p. 98. (ed. ma}.) Spr. S. V.
IV. ». p- 2,7- "- 7-
Icon:Mart. Icon. sei. Crypt.hras. t. »8, Habitat in cortice arbornm (e. g. in Psychotria qnadam
et in Velloziis) ad Flamen Amozonum et in Provinciis meri- dionalìbus. (V. e. cai.) In Jamaica (Sioartz;) in Regno mexicano $ in Insalis mascarenis-, etc. Obsery. I. Folia cauli cireumvoluta plantam optime
distinguunt. Statura, quam inj. Tamarisci et dilatata, multo rigidior; ramuli patentes, recurvi, parum divisi. Calyces in ramulis, plerumque basin versus, antrorsum spectantes, brevissimo ipsi ramulo impositi. Folia peri- chaetialia parium quatuor, auriculis lanceolato - acumina- tis planis, in nostris integerrimis vel rarissime dente uno alterove notatis. Amphigastria pe ri eh a e ti al i a pro- funde bifida, laciniis lineari - acuminatis integerrimis rariusve dentatis. Color plantae atro - fuscus. Gemmae ramulorum imperfectae subrotundae compressae, foliorum principiis squamatae, oculis fucum faciunt, ut facile has alteram fruc- tificationem considerare possis. Observ. II. Varietates, a CI. Webero 1. e. adnotatas,
species proprias esse existimamus. |
|||||
|
Hepaticae. Juitgehmannja. 375
|
|||||||
|
■j-f. Examphigastrìatae. Basi complicatae.
59. JVJTGEEMANSU PALLE HS Sff.
J. caule repente , ramis adscendentibus dichotomo - diva-
ricatisi foliis subimbricatis subrotundis öbtusis irìtegerrimis inferne lobulatis, lobulo planiusculo obtuso subtruncato, fructificationibus e dichotomia lateralibusque, calycibus in- fundibuliformibus ore integro. Jungermannia pallens, Swartz Prodr. FI. occ. p. 143. FI.
Ind. occ. III. p. 1847. — Schivaegr. Prodr. p. 23. — Web. Prodr. p. 5q. ß. ramis nonnullis duplo tenuioribus, foliis distiche im-
bricatis basi saccatis limbo subaequaliter bilobo , lo- bis rotundatis incumbentibus. Habitat * et ß in Districhi Adàmantum, in Morrò
de Villa Pacca , ih Serra de Estrella etc. (F. e. Jr.) — In Jamaica insula ci. Swartz. primus invenit. Ad not. I. Descriptio et locus post Jungerman-
jiiam Boryanam apud CI. Weberum bene congruunt. Dif- fert a J. Boryana praesertim ramis dichotomo - divaricati» nec pinnatim dispositis, foliis magis imbricatis lobulo minori instructis, neque eo acuto, sed potius subtruncato yel rotundato. Calyces revera e dichotomia oriundi, in plantis maxime fertilibus etiam laterales , 1 — i I/<2 lin. lon- gi, obeonici et ob limbum magis dilatatum fere infundibuli- formes, speciosi, laeves ,; pallidi,,, foliis perichaetialibus bi* nis, reliquis foliis duplo, calyce multo minoribus, praediti. Seta vix lineam longa. Capsulae valvulae lanceolatae, pa- tentes. Caulis rubicundus ; folia pallida. Adnot. II. Var. ß. ob ramulos graciles dense imbrica-
tos foliis parvis, habitu J. minutae Hook., tam alienimi habitum prodit, ut, nisi truncum yel ramum , majoribus fo- liis adhuc vestitum, una obseryayeris, distinctam non possis non censere speciem. |
|||||||
|
60. jOSGEEItAirUU COMPtASATA 1.
J. caule repente appianato vage ramoso ; foliis densis-
sime antrorsum imbricatis orbiculatis obtusis integerrimis subtus lobulatis, lobulo multo minori ovato obtuso appres- so ; fructu in ramulis terminali, calycibus oblongis compres- sis truncatis. |
|||||||
|
378 Hepaticae. Jckgbkmanivia.
|
|||||||
|
nes ad Lasin rami cujusdam simplicis saepiusre compositi
subaggregatae, ternae vel quaternae, etiam solitariae, ses- siles, e basi radicantes. Folia et ampli i g a s t ri a p e ri- ch aetialia infima aliquot minuta t imbricata , ovato - lan- ceolata, acuminata, serrata; folia duo, suprema reliquia majora, ovato - acuminata, cannata, plica obsoleta wotata, ciliato - serrata ; amphigastria , his subjecta , duo ipsis foliis paullo majora , ovato - attenuata , concava, margine dentata, apice ciliato-lacera; retis areolae in his, uti in foliis peri- chaelialibus, laxae , suliquadratae , pellucidae, irreguläres. Calyx periehaetio triplo l'ongior, prismatico-triqueter, ore Connivente pulchre laciniato - ciliato ; testura ut in foliis perichaetii, areotts tamen aliquanto longioribus et angustio- ribus. Paraphys.es pulchrè articulatae, ramosae! Pi- stilla 2 — 3, una foecundo; germine , calyptra adhuc in- Yoluto , obovato ; stylp brevi filiformi truncato. Ad Flamen Amazonum (Mart.) ; prope Pùo de Janeiro,
in Serra dos Orgdos, eliam in Provincia Minannn Genera- Hum (Selloic et IVIartiiis). — E Herhario Vahlii sine no-, mine communicavit CL Hornschuchius. (F. e. caL) Observ. Habitus maxime singularis species, nulli
Jungermanniarum hujus Tribus comparanda. — Fruetifica- tio rarius occurrit io summa plantae hujus per omnem Bra- siliani frequentia. Sectio sexta. aspeeniojdeae.
i Amphigastriatac. |
|||||||
|
65- JUS GERMANNIA CORRUGATA, f
J. caule repente T ramis confertis erectis subsimplicibus ;
foliis distichis subverticalibus patenlibus succubo - imbiicatis semioyatis, margine inferiori sinuato - erispo ciliato, amphi- gastriis quinqueiìdis, laciniis canaliculatis dentato-ciHatis; fructu... Species distinctissima , neque ulli fere, nisi J. sinuo-
sa e Hook eri magisque etiam Jungermanniae costa- tae Synopseos nostrae Florae cryplogamicae Javae insnlae (p. Ö9-) comparanda, habitu J. cristatae. Caulis prima- :iius repens, intricata«, fuscus, nudus, crassitie fili com- munis. Rami conferti, erecti, pollicares et sesquipollicares ; Hi simplices, alii, sed rarius, apice bifidi, rigiduli, ela- tici, fusci. Folia arete succubo - imbricata , fere vertica- ia, id est, ob ramos, erecto», sùbhorizontalia, patentia, lato- |
|||||||
|
HePATICAB. JüNGKBMANNIA. 379
|
|||||
|
scmiovata , apice suhhidcntata, vel etiam subacuta, margine
superiori recto rellexo integerrimo, inferiori arcuato sinuato crispo decurrente, lacinulis truncatis dentato - ciliatis , quo crista valida oritur in latere inferiori ramuli ; retis areolae orbiculatae minores, interjectis minimis; color lutescens. Ampbigastria inter folia recondita iisque triplo minora, subretunda, profunde quinquefida, undulata, laciniis inae- qualibus lanceolatis subulato-acuminatis margìnibus sinuato- dentatis et reflexis indeque canaliculatis, dentibus inaequa- libus subulatis. Flores ma sculi in ramis per intervalla positi, foliis perigonialibus dense imbricatis ovato-• orbicu- laris minusque crispatis insignes, circumscriptiòne ovati. Amphigastria perigonialia reliquis similia, paullo minora minusque divisa et undulata. Antherae paucae, axillares , obovatae , subsessiles inter folia perigonii. Habitat (terrestris) in montosis glareosis ad Villam
Jliccam. ( V. s. fr.) ff Examphigastriatae.
64. JUNGERMANiriA CRTS T,1 ATA SW.
J. caule repente, ramis erectis; foliis distichis reiror-
sum imbricatis semicordatis oblongo - lanceolatis obtusis antrorsum serrato - ciliatis , basi truncata cibata subì us in cristam conniventibus ; calycibus e dichotomia triquetro-pvra- midalibus. J. serrata, Roth. Catal. bot. I. p. 144. (excl. Syn. Dill.)
J. cristata, Sivarlz. Prodr. Fl. Ind. qcc. p. 143. -F7. Ind.
ocelli, p. 1845. — Schivaegr. Prodr. p. a6. — Web. Prodr. p. 71. Spi: S. V. IV. 1. p. a30. n. 160-. Nees Syn. Hep. jav. p. 70. Rami erecti, stridi, circiter pollicares, simplices vel
apice subfasciculatim dicholömi, fastigiati. Folia pallide viridia, toto ambitu amico ciliato - serrata, basi truncata, antrorsum cauli appressa et cum proximis alterius lateris ita composita, ut sutura elevata cibata inde exoriatur, se- cundum totum latus inferius caulis decurrens. F ruc tifi- catione s e dichotomia caulis et ramorum. Folia peri- chaetialia duo reliquis paullo latiora , apice rotundata, denticulata, patula. Calyx pericbaetialibus foliis parimi longior, pyramidalis, triqueter, plicatus, angulis undulatis, ore ciliato. Paraphyses copiosissimae, implexae, tenues, peliucidae, crebro articulatae. Fistili« 2— 3j germen |
|||||
|
380 HflPATICAE. J(J2iGF,ItMA!\*?\TIA.
|
|||||
|
clavatum; stylus brevis. Capsula m maturam non vi-
dimus. . Ad Flamen Amazonum, in Minis Generations, in Pro-
vincia Paraensi et prope Pdo de Janeiro , ad Mandioccam in Serra dos Orgdos, ad Flumen llheos in Hornschuchia Bryo- trophe etc. ; {Sellow, de Martius, Maxim. Ser. Pr. ISeòv.) {V. e cai.) In Jamaica, Swartz; in Java insula, Blume. 65. JÜSGEBIAS 3STIA MAMUNA. f
J. caule repente, ramis procumbentibus dichotomis di;
chotoniis divaricati» laxis ; foliis subhorizontalibus imbricatis plano - distichis dimidiato - ovatis obtusis vel acutiusculis antrorsum apiceque minute arguteque denticulaiis ; fruclu subterminali, calyce ovato ore contracto ciliato. Nees ab Esenb., Linnaea 1831. p. 617.
Jungermannia pectinata, Willd. MS. in Web. Prodr. p-'JO.
Fid. in Herb. Weber. — Crescit haec species in sylvaticis depressis udìs Districluf
Adamantum, in Minis Generalibus in Morrò de Pilla Ricca; nec non in Serra de Estrella {de Marlins; Sellow, ex Herb. CI. Otlonis.). Caulis 3—4 - pollicaris fuscus. Folia antrorsum
obliqua, margine anteriori arcuato apicem versus dentato, postico rectiusculo magisve concavo integerrimo reflexo ; apex folii obtusus. Fructificatio mascula in distincto individuo terminalis, spicaeformis, lanceolata. Folia pe- rigonialia plura (IO—12 parium) distiche - imbricata, apice extremo patulo, ovata, basi ventricosa, apice con- trada, dentibus 3—6'instructa, caulinis plus duplo minora. Àntherae ad basin singoli folii 2— 3, globosae, brevis- simo filamento suffultae, fuscaé. Caule demum ultra florem masculum producto, hujus spica inferne eundem cingit, ut in Metrosidero et Melaleuca.— Fructificatio foeminea terminalis, vel accedente utrinque innovatione quasi e di- chotomia orta. Folia perichaetialia reflexa , ealyce parum breviora, apice intevdu m ciliato - dentata. Calyx subinflatus, ovatus, obsolete trigonus, subfuscus, ore an- gusto obliquo dentato vel ciliato. Seta calycem vix aequans vel brevior ilio, quo fit, ut capsula e latere prodeat. Cap- sula satis magna, globosa, rugulosa* fusca, valvulis ovatis obtusis. Obs err. I. In hac stirpe fila, e foliorum pagina su-
periori prodéuntia, observayimus, quorum fasciculi, sub |
|||||
|
HlIPATlCAE. JcUGKIlMAlV^IA. 381
microscopio visi, minutos surculos exhibuere, J un g er-
mann ia e byssaceae Rotliii liaud absimiles, foliis eiiam mimitis remotis bifidis praeditos et voluti dentatos. Quae folia, suo more prolifera, Orthotricborüm ilia folia, in Con- fervas diffluentia , (conferas Ortli. Lyelli Hook.) , in memo- riam revocant. Observ. IT. Distinguitur ista species, vel ubi sim-
pliciori est caule, foliis exsiccando contiactis lateribus an- gusiioribus, stricte pateniibus basi subconfluentibus, quo caulis folii pectinatim-pinnatifidi speciem induit. 65. J Ujr G ERMAHN I A PA TUIA S W.
J: Caule erectiusculo elongato furcato rei dichotomo,
ramis rigidiusculis ; foliis semiverticalibus subimbricatis obli- que ovato -oblongis antice spinuloso - dentatis ; fructu latera- li, calycis ore lacero - dentato. Jungermannia patula, Swartz. Fl. Ind. ojc. III. p. »844.—
Spreng, in -Annal. Soc. Wetterav. Vol. I. p. 26. t. 4. fig. 12. — Schwaegr. Prodr. p. 26. — Web. Prodi: p. 69. — (Vidi in Herb. Weber, exempla Swartziana.) Spr. S. V. IV. 1. p. s3o. n. i58. AdFlumen Ilheos (in Hornschuchia Bryotrophe.). (Ma-
xim. Ser. Princ. l\eov.~) In Jamaica, Swartz. ß. in Minis generalibus. (V. e. perieli.) Observ. Ad J. sp in ul o sam accedit, sed differt modo'
divisionis regulari dichotomo-divaricato et statura teneriori. Calyx (?) in nostris adest juvenilis brevis foliis duobus tectus , lateralis , ore truncato lacero - dentato. 67. JÜSGIRIiHU SIMPLEX WEB.
J. caule repente^ ramis erectis laxis simplicibus vel
prolifero - divisis; foliis -distichis remotiusculis semiovatis antrorsum spinuloso - serratis ; calycibus terminalibus corn- pressis ore ciliatis. Jungermannia simplex, Sto. Prodr. Fl. Ind. occ. p. \\3.
Fl. Ind. occ. III. p. 1848? — Schwaegr. Prodr. p. 26 ? — Web. Prodr. p. 67. (Vidi in Herb. Web. Spec. Swartz.l) Spr. S. V. IV. 1. p. s3o. n. l5-j, ß. ramis densioribus brevioribus, caulem repentem. ob-
tegèntibus, foliis apicem versus latioribus ciliato - serratis subsecundis. - |
||||
|
382 Hkpaticae. Jukghrmasnia.
|
|||||
|
Caul is repens, nudus, gracilis; rami elongali pur-
purascentes, decumbentes, adscendentes erective, nunc sim- plices, nunc e latere ramum, simili modo elongatum, emit- tentes. Folia fere verticalia, patentia, remota, supra convexa, margine postico réctiusculo integerrimo, antico curvo spinuloso-serrato; apex l'olii acutiusculus. Fructi- ficatio, qualis in J. adiantoide, a qua haec nostra differt gracilitate et laxitate partium foliisque remotis ac margine postico minime serratis. Crescit Far. * et ß. prope Rio de Janeiro, ad Flamen.
jima-Lonum, et in Districtu Adamantnm ; (Sello w ; de Martins.) In Jamaica Sicartzius legii ; ex insala Bourbon allatam, Schnitzleinio nostro , Medico Feuchlivangensi, olim donavit Boryus. — In Herbaria Valutano, sine no- mine, vidit Hornschuch. Observ. I. Folia in tenerrimis surculis apice saepe
non nisi binis ternisve serraturis ciliiformibus instructa, aliam speciem prodere videntur, quorum lusu ne in erro- rein incurras , cavendum. Observ. II. Descriptio Swartziana ad plantas tenera»
confecta esse videtur, quales. etiam Herbarium Weberi ex- hibet, ab ipso Swartzio datas. Vereor autem, ut ipsi Swartzio humani quid acciderit in communicandis his cum Webero suo exemplis. Quisquis enim Swartzii illam de- scriptionem, supra laudatam , atiende legit, non potest non suspicari, longe aliam illa pingi ab exercitata manu plan- tain; cui accedit, quod nobis ante paucos dies species quae- dam, e Regno Mexicano aliata, in Heibario Fratris dilectis- simi videre contigit, quae cum descriptione Swartziana J un- germanniae simplicisad verbum convenite Quodad alteram illam plantam, Jungermanniae sim-
plicis nomine supra descriptam attinet, vix possumus , quin alius et speciatim quidem Jungermanniae asplenioi- dis formam gracilem potius quam propriam speciem earn reputemus. Exemplo sunt J u n gei"m ann ia e hujus sectionis Javanicae, quas omnes hac ratione ludere oculisque fucum facere nunc nobis compertum. Sic, v. C, Junge rman- nia illa simplex, in Actis Nat. Cur. olim descripta, Jun- germanniae asplenioidis nostratis etiam lorma est solito gracilior , et ea quidem plerumque frugibus onusta maximeque in ramos divisa, quam nunc J. asplenioidem tropicam «. fertilem nuncupamus. Sed de his plura in li- bro, quem de Hepaticis Javanicis a nobis scriptum, jam typis excudendum curavimus p. 73. 74. 76. conferà». |
|||||
|
HkPATICAB. JuNGURMATraiA. 383
|
||||||
|
67- JÜSOEHMAHIA DICHOTOMA WEB.
J. caule repente, ramis erectis attenuatis furcatis Tel
«lichotomo - divaricatis ; foliis imbricatis obovato - ellipticis rotundatis decurrentibus integerrimis apiceve denticulatis. Jungermannia dichotoraa, Web. Prod. p. i33.
Carpolepidum dichotonmm, Palis, de Beauv. Fl. d'Oivare
et de Benin. Habitat V. » et ß ad Flamen Amazonum in Pro-
vincia Minarum , et ad Rio de Janeiro (de Martins). In Regno Owarensi legit Palis, de Beauv., in insula Mauritii Sieber. Observ. I. AJungermannia javanica Sw. ra-
mis non fasciculato-eongestis et fere dendroideis foliisque multo minu* dentatis difìertj a Jungermannia repanda Hook, foliis tum non semper integerrimis, sed apice utplu- rimum denticulatis, tum basi nunquam repandis et sinuatis. Observandum autem, Jungermanniae dichotomae
exernpla, in Herbario Weberiano nunc obyia ad Junger- manniae patulae Var, «, pertinere, ut rectius forte utramque speciem unam eandemque esse judicares, consen- tiente etiam notitia, licet maxime incompleta, quam Pali- sotius dedit. Id vero obstitit quominus utramque conjunge- remus, quod exempla Sieberiana, ex Africa aliata, Brasilien- sibus, nunc Junge rmanniae dichotomae adseriptis, examussim conveniant. Relicto itaque nomine, ad similitu- dinem respeximus, et quoniam de vera J. dichotoma vix certi quid statuendum esset, novam istam speciem, Brasiliae cum Jnsula JMauritii communem, dichotomae nomine recepimus. J. dichotoma Hep. Jav. in Act. Ac. N. Car. XII. i.
p. 237. Jungermanniae subintegerrimae forma laxior est, quam in Synopsi Jungermanniam su fa- in tegerrimam ß. oblongifoliam appellavimus. Hep. jav. p. 79. Observ. II. In Var. *., foliis subintegerrimis prafi-
dita, arctius sibi incumbunt folta, in Var. /3., quae foliis est apice plus minusve denticulatis,
haec aliquantisper distant ; transire tarnen videntur una in alteram. ixunA bka'sil. I. 25
|
||||||
|
■
|
||||||
|
384 HaPATicAH. J0S6hbmìmixia.
|
|||||
|
68- JUNGEM AN NI A ADIANTOIDES S W.
J. caule repente, ramis erectis divisis ; foliis horizon-
talibus subimbricatis dimidiato - ovatis denticulato - ciliatis basi postica integerrimis ; calyce terminali, urceolato, ore compresso fimbriato. Jungermannia adiantoides, Swarfz. Prodr. Fl. Ind. occ.
p. i42. Fl. Ind. occ. III. p. 1842. — Schwaegr. Prodr. p. 26. — Weber. Prodr. p. 68. — Hooker Muse. exot. t. 90. — Hnrnb. et Iìunth Synops I. p. 40. Nov. Gen. et Sp. pi. VII. p. 96. (ed. maj.) Spr. S. V. IV. 1. p. 23o. n. i5q. fi. minor et gracilis.
Prope Rio de Janeiro, ad Flumen Amazonum, et in
Minis Generalibus,, ad St. Joan. Baptista; (Sellow, de Mar- lins). In Jamaica Swartz. — V. ß. in Provincia Bahiensi cum ß. rubricatili. (V. s. fr.) Observ. A Jungermannia simplici Web. dif-
fert foliis majoribus magis approximatis et persaepe im- bricatis densius ciliato - serratis, serraturis ab apice rotun- dato in marginem posticum medium descendentibus. |
|||||
|
IIkpaxicak. Obshrva.tio gsographica. 385
|
||||||
|
ORSERVATTO GEOGRAPHICA
|
||||||
|
Quum pluribus jam de Jun germanniarum distri-
li utione geographica egerim (supra p. 311.), pauca solummodo eaque generaliora liic addere jurat. Amant Hepaticae omnes coelum huraens, cujus beneficio
fruentes vigent; mos aut'em ingruente sole siccoque acre cxhaustae corruunt languentcs rigentque peraridae. Innascun- tur arborum corticibus terraeve nudae ve! limo emollito, multae etiam muscos perrepunt aut arbornm tropicarum fo- lia, radiculisque in iis fixis nutriuntur, solum nulla ex parte contingentes. Flores (perichaetia saltern et calyces) crebro perficiunt; capsulae rarius, in multis saltern speciebus, emer- gunt, nec nisi coelo situque maxime idoneis. Adscendunt montes et juga alpium, nec polos reformidant neque inter tropicos frustra quaeruntur, Utriusque globi nostri hemi- sphaerii incolae, laetius tamen incrementum capiunt ubicun- que sub coelo calido montiuin altiora cacumina aestum tem- perant et solem sylvarum umbra coercent, dum humore ne careant ad vitam harum plantarum maxime necessario ; in his autem regionibus ad staturam crescunt pro ista familia pro- ceram, multaque elegantia et varietate exornatae, Hymeno- phylla quaedam aliasve Filices aemulantur, Tel Lycopodiis forma rcgulari et magnitudine accedunt. Genera, quae quidem ad naturam constructa videantur,
pauca sunt, sed horum unum Jangermanniae nomine appel- latum, specìerum immensa copia affluens ; quod quum indies novis inventis amplificetur, crescente semper specierum nu- mero olim fortasse inter omnia erit plantarum genera quoad species locupletissimum. Species plantarum Hepaticarum, et eas quidem pleras-
que bene examinatas dubioque expertes, aliquas tamen non 25*
|
||||||
|
386 Hepaticae. Obskevatio gbografhica.
|
||||||||
|
nisi nomine velleviori quadam obserratione addita in medium
a viris eruditis prolatas, hodie cognoscimus 400.*) Harum autem Europa nutrit species l3g, et sola Ger-
mania 101 (quas 100 in calculo ponimus); Asia tropica 111, Àfrica austral is 6}, America me r idionalis gO, America australis et septentrionalis 87**), Terra australis 27, Relatio Hepaticarum (= 400) ad plantarum hodie co-
gnitarum pmnem numerum, quem 30,000 ponendum esse putamus***), respondet numeris 1:200; ad plantriuni cryptogamicarum summam (esclusi* autem fungis) rela- tae, Hepaticae sunt ±r 1 : 18, 5. ****) |
||||||||
|
*) Jungei-muiiiiiat generis species ..... 34o .
LuiLulariae. .... ... . . 2 «
Marclunitiai . . . . . . . • 10 .
Fimbriariat ' t . . . . . . . 7 .
Grimalàiat ,. . . , • . . . 4«
Dumo rtltrat . . • » . . . . . 1 .
Blandoviat . • . , . ■ . . . 1 .
Moiiocläat • ■ ■ .... 2 •
Anthoceratos . . . . . . . . 7 •
Sphaerocarpi .•....*•. 2 .
Carpoboli . . . . . . . . .1.
Targioniat . .-. ■ . • . ■ . 2 •
Corsiniae ••,...•.< 2
Oxymitrae ... .... . J 2
Bicciae ......... 17
in Summa 400 .
**) Scilicet America septentrionalis fide cl- Schwei-
ni tz habet 77 j Regiones autem Freto Magellanico con- fines et Patagonia lo, (quae cunctae Jungamanniut sunt ge- neris,) suppeditavere. ***) Candollius in Prodromo Rtgni vigetubilis, virorum optime
instructorum judicio , plantarum phanerogamicarum- septua- ginta millià post opus exactum monstrabit, quarum numero additis plantis cryptogamicis (exclusis fungis) 5491, numero supra adscripto usque adeo accedemus, ut inferior potili* hodierna regni vegetabilis circumscriptiene, quam superior videatur. Nihil autem impedit, quo niiinn etiam numeros, pridem ab immortali Humboldtio optime dlstributos, in po- nendo calculo retineamus, quum idem sit, integram summam ponas an dimidiam, dum constet per totam seriempari ratione numerus sic v. e. pro 400:80,000, accipiendo proportionem 400:44.000, habebimus alteram illam = 1 : 110, cui reliquae respondent. |
||||||||
|
''> Numero plantarum cryptogamicarum, ad usque nostra tum-
|
||||||||
|
Hepaticajs. Obseii.vatio gboghaphioa. 387
Numerus Hepaticarum, ad Filicnm
numerum relatus, respondet nu-
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||
|
meris..........
Idem, ad IMuscos frondosos est .
ad LAchenes. . . ad Algas........
Ad Phanerogamicariim plant arum
summam.........
Ad Monocoty-ledonearum agmen .
Ad plantas Dlcotyledoneas .... —
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||
|
i:i35.'**)
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Hepaticae Europeae ad Plantas .....
phanerogamicas ejusdem Florae
servant rationem ....... — 1: 5o,36
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||
|
pora in lucem protractarum, hac computatione instituta 5491
invenimus : Algaruin species Agardhius in Systemate Algarum,
anno 1824 edito, dinumeravit .... 1220 .
Liclunum in Synopsi, misso Rhizomorpharum par-
vo grege, Acharius exposuit 964; Spren- gel i us in Systemate Vegetabilium nuper propo- suit 728, quos inter medium tutissimum cli- gentes, ponimus......800 . Muscos frondosos in Bryologia universali b. Bride-
lius novissime exposuit ..... 1271 .*) Hepaticarmn numerum ineuntes invenimus . . 400
, Filicum (convocatis in liane summam Rhizantheis, Equisetaceis, Lycopodiaceis et Rhizoearpeis), a cl. Sprengelio in Systemate Vegetabilium ex- hibentur species 1623; quibus si addideris Blu- mi anas illas et W a Ili chi anas, Sprengelio in conscribentlo libro suo non notas, auctum numerum videbimus ad species**) . . . 1800 . Ex quibus consequitur, summam esse planta-
rum cryptogamicarum _ . . . . . 5491 .' Quas ad 5400 diminuendo faciliorem et rectiorem forse habe- bimus calculum. **} Vel, si proportionem ad priscam illam computationem, qua
38,000 plantae phancrogamicae statuuntur, applicamus, ad pi. phaiwogamieas in universum 3^ 1 : 95; ad pi. monocotyledoneas
as 1 : 31,665; ad pi, dicotyledonous — 1 :< 63,325. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||
|
*) Sprengeliuj in Systemate Vegetabilium 807 profert spe-
cies 5 nos, in Bryologiae Germanieae exordio, pridem 1000 calculo confecimus. **) Attamen cl. Graville filicum ipsi notarum numerum —
2000 spec, esse litteris mandavit editori. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||
|
38S Hkpaticak. Obseuvatio gisogkapjuca.
Asiaticae tropicae, ad eandem
rationem revocatae , sunt . . . = i : 63 *)
Javanicae autem ....... =: i : 23,42 **) Ajricanae anstrales......= 1 :46,87 .. ***')
Americanaetropicae......=1:144,44...
Brasilianae, a Mart io in itinere
suo collectae, ad phanerogamicas planlas ab eodern relalas, sunt. . =1:75. ****). Eaedem ad monocotyledoneasplan-
las ejusdem collectionis .... — » ; 1 ?.,5 , Hej>at\cae Americae temperatele cuiu
phanerogamicis plantis suae zo- nae oollatae, sunt......= 1:400. .Americanae septentrionales. . . . =1:37,66..
-Auslrales..........~ 1:161,3.
Numeri Hepaticarum Germanica-
rum et plantarum phanerogami- carum ejusdem regionis se lia- bent ut numeri . . . . 100:2000=1:20. i
|
||||||
|
*) = 111 : 7000-., quern numeranti Herbarium illustris So-
cietatis indicae Anglorum compiere dicitur. **) = 111 : 2600, secundum B 1 u m i ù m nostrum, quit am Hepa
ticas quam plantas phanerogamicas in Java insula strenue col- : legit. Descripsit liic autem plantas phanerogamicas 2553; de- siderantur adhue Gramineae, Cypcroidcae et Palmae , centum vel ducentarum forsan specierum numero. Idemque autem He- paticarum ill species, et eas quidem distinetissimas, domum retulit riöbisque tradidit. ***) = 64 : 3000-
****) Observandum est, numerUm plantarum, ab uno viro, eo.
demque omnium plantarum ordinum aeque perito ac curioso, collectarum, quod ad relationes geographicas numeris expo- nendas attinét, multo roajoris esse, quam eundem numerum, per se quidem magis forsan absolutum et completum, sed a dtversis diverso studio , exercitatione, eruditione , temporum- que et locorum diversissima conditionibus conquisitum. Quid enim, si octo vel novem millia plantarum Brasiliensium in libris adnotatas, si Provincial« Minarum Generalium solam, decern circiter millia plantarum, vel Brasiliani universam 35,000 vel 40,000 plantas gignere summa specie veri statueris, — quidnam magis ex his sequi putas, nisi Blartium, si solus lias cunctas collegisset, eadem ratione, qua idem ab eo effectum nunc constat, tunc etiam omnium ordinum plantis collectis, relationes veras et naturae convenientes istius Florae nullo modo mutatas, sed numero tantum auctas exhibiturum fuisse. Idem quod in flora Javaniea accidit, a ci. Blum io per lon- gum tempus omnique ex parte strenuae explorata, intactis fere rclatiouum numeris , quippe qui hodic iidem quales pri- mis anni« inveniebantur, paucis excepti*, persistant, |
||||||
|
Hepaticar. Obskryatio gkoghaphica. 389
|
|||||
|
vel secundum cl. Schraderi cal-
culum ut.....100: 1884 = 1 :18,84
Idem et Mnscorum frondosorum
numerus.....—100: 400= ib-
idem , et Filicum Germanica- rum ...... =100: 38= 1 : o,38. = 3:1,
Hepaticae tropicae Orbis novi etFili-
ces ejusdem orbis se babent ut 90 : 400 = 1: 5, n • •
Brasilienses Martianae collectionis et Filices ejusdem sunt 79(80) : 180 vel 200= 1:3,25 ad 2,5.'
Jamaicenses Swartzianae et Filices ab eodem collectae se habent ut 41: 104=1 :2,5 .
Americanae septentrionales et Fi- lices........77: 45 = i: 0,58- ■. Orbis veteris tropicae et Filicesi 11: 5oo = 1:4,5
et speciatim
Javanicae Blumianae ad Filices 111 :*490= 1:4,4' ■ ■ • Australes denique et Filices 27:100= 1 : 5,7 ... Quae si bene perpenderis, proportionem Hepaticarum,
cum Filicibus componendarum, eo majorem invenics, quo magis terrae cujusque plantae cognitae sunt omnique fere numero exhaustae. Exemplo sint Florae Terrarum Austra- lian, Insularum Indiae occidentalis, Javae insulae , Europae denique, in quibus cunctis Hepaticae ad Filicum suramam magis magisque adscendunt, donee in Germania et Ame- rica septentrionali attingunt duplicem vel cliam tri- plicem. Species Hepaticarum Brasiliensium nobis sunt 79, qua*
per quinque genera distributas in antecedentibus illustravi- mus; scilicet Ricciae 5, Anthocerata 3, Dumortiera 1 , Mar- chantiae 2, Jungermanniae 68. Harum autem novas habetis species 3Q, Riccias nernpe 3 et Jungermannias 36. Ex reli- quis communes sunt Europae (temperatae et frigidae) 16 — (Ricciae !>, Anthocerata 3 , Marehantia 1 et Jungermanniae lO), — Jamaicae 19, — Florae Humboldtianae Orbis novi 10, Jamaicae et Javae insulis 6> Ja va e soli 6, Ja va e et Regno Oware Africae 1, Javae et Euro- pae 4, Javae et Asiae tropicae continenti 2—3, Europae et Regno Mexicano 1, Novae Seelan- diae 1. Adnotatio. Filices in germinando Hepaticarum fron-
dosarum speciem induere, verum ex altera parte Jungerman- nias quasdam Hymenophyllorum et Tricliomamum veluti |
|||||
|
y<fiä
|
|||||||
|
390 HEPATICAE. Ob3KBVATIO 6K06BAPJH0A.
aemulas inter tropico« gigni constat. Sunt etiam alia multa,
quibus vinculo quodam secreto utramque familiam cum al- tera arctius esse conjunctaln evincitur. Memoriae itaque dignum vide!ur,( ■— quod rationibus geographicis, modo ex- positis illucet, — inter Tropicos, ubi Filices maxima copia pullulant, proportionem etiam Hepaticarum Filicumque mutuam, eidem proportioni, qualis in universo terrarum orbe exstare videlur, proxime accedere, (Hepaticae etenim et Filices in universum se babent ut 1 : 5 ; i. e. Hepaticae '/5 Filicum re- periuntur, eadem etiam inter Tropicos orbis novi Hepatica- rum ad Filices relatio apparct, Hepaticarum autem orbis veteris tropici Filicumque proportio est ut numeri 2 : 9 (%)> id est uti 1 : 4>5 , et Javanicarum speciatim ut 1 : 4,41 ; — tum per Zonas temperatas, versus unum alterumque terrae polum , decrescente Filicum ubertate, praevalere sensim He- paticas , ac si Filices imperfectae , vel adeo sola Filicum ger- mina , his terris, injuria coeli ielicta sint, (v. e. in Austra- lia Hepaticae l/3 Filicum numero atlingiirit) ; donee sub fri- gidiori plaga, ratione penitus inversa, Filices ad dimidium numerura Hepaticarum (in Ameiica septentrionali) , vel etiam ad un am tertiam quartamve partem earum (in Europa) redi- guntur. — In Jamica insula et Br a s i 1 i a Hepaticae'2/5 sunt Filicum, seu aequales numeiis 1 : 2,5, eaeque terrae, no- stra sententia, sunt matres et tutrices utriusque ordinis aequae, quum aliis in locis tropicis , orbis veteris praesertim , Filices praevalescere rideantur Hopaticis. |
|||||||
|
G. G. Nees ab Esenbek.
|
|||||||
|
ant if%i>Q
|
|||||||