DiSPUTATIOJURrDiCA

DE

emphytevsi.

QJ^ A M
Paventc Deo Opt. Max,
SubPrgt;esidio
IC L A R rS S I M I r I R I,
D. HENRICI MOREELSE,InllluftriAca-

demiaUltrajeainaJurisAnteceflbris.

Pdliee defendere flttdft, . o •. ^^
JACOBUS vanden HELM , Ultrajeainus.
diem 7. sAprilis ,'horafecundajomeridian«, /

iiJj'DDi.'; .ti-.aif.fn5bf.DAisj.il.'^ lu

VLTRAIECTl,
^xOfficina JOANNIS iWAESBERGfi.
Anno cl3l3 c LIL

iiMdgnlfiets; AmM. Cjmlf. ConJuU

fuhipmijque Ftris.,

D.D. PETRO van LEEUWEN, J. U. D.
kujus Reipubl. ültrajoa. Corrfuli, Cognatovc-

nerando.

D D. THEODORO de LEEUW, Cmix
ProvinciaUs Ultrajed. quondam Senatori, ac nunc
hujus Ürbis Senator! amp; Scabino, Cognato colen-

do.

amp;D GEORGIO van NYEVÊLT. ].U.D.
ScAdvocato, Cognato reverendo.

D D. HENRICO MOREELSE, ]. U. D.
'CiiriaeProvincialis Ultrajeft. Senatori, amp; ibidem
inllluftri Academ.]urid. facultatis Anteceffori.Prx-

ceptori ac Praefidi honorando.

DD. GEORGIO LAMSWEERDE.
'],U.D. amp; Advocato, Amicointegerrimo.

Infigntim obfervmtu hoe Exercitm m
IwiAkum

Dedico amp; Offero

]ACOBUS vanden HELM,

1 c: I

D I S P U T A T 1 O J U R I D I C A

D -E

emphyteusi.

THESIS I.

Mphyteufis cft contraftus confenfu con-
ftans, quo dominus ufum, amp; fruöiuin , amp;
quafi dominium praedii (ui conccdit,alteri
in perpetuum j vel ad certum tempus lub
onerc culturï amp; vedigalis annui, §. adto
Infi. deloc.amp;cond. /.!.ƒ. ft Ag. veil. vel
Em^k^et.L l.amp;jeql. Cod. it jür. Emj^h,

II.

Confenfu conftare diximus ncque fcripturam dcfidcra-
mus} amp; juri gentium contraftum hunc adfcribimus l. ffl
de O. amp; A. rrefemk inpar.f.Jiag,] veH. pet. Giph. ad l. 2. C.
de jur. Emfhyt. Cordf. i. Mtfiell. e. 21. per praedium autero
non tantum fundum fed amp; jedes intelligimus /. 15. §. ƒ de vt-
Üigdli. D. de d*mn. infeB.AUth.fiquoi ruin. C. de SS.Ecclef.Nov,
120. C4p. i. amp; Cujac. in Nov. 7;

III.

CoBtrahitur Emphyteufis vel fimplicitcr, vel eert« fami-
lisE, vel certarum perfonarum gratia, fi fimplicitcr, in quem-
yis hsredem tranfu,fi certg familis vel certarum perfonarum
gratia, familiam vel perfonas iion egreditur. Quid ficon-
ceflafit pro Empbytcutaamp;filüs, anappellatione filiorum
nepotes comprchenduntur, Afi. l. juit* loi. l.Uheror,
zzo.fi, uit. de F. S, etiam foeminx d. l. jufla 201.

A anbsp;84.

/• §4 Il ö, nd. L I (5. fïine.f. de tepm U ut /. ^ui dm 6l'
D. de leg. J,

IV.

Tranfît in Emphiteutam plcniflîmum utendi fruendi jus
omnefque reditus amp; acceffiones ad cum pertinent Atg.l.^.ff'
amp; §.fedJtUpidtctnoi l. 13. jT. inde qult;tfitum jj. ât Ffufir. amp; fi in-
lula laxtafundum Emphiteuticum nata fit ctiara hac Emphi-
teuta frui póteft »rg. L i. verf. fiqutdem tant* C. h. t.

V.

Pro frudu canonçfn annuum pra^ftare Emphyteutado-
xitino debet i. *dee./rlSi. de loc. amp; cond. /. i.C. h.tt, amp; quoni-
am Emphyteufis. lâa eft ab Infitione debet fundum arando,
ftercorando, poliendo,inlerendo mehorem facere,hinc jam
quaeritur, an faciera loci mutare poffit, veluti ex fylva facerc
novalia ex agro palcuovinçam i Et vcrius eft poflc drg. l.ij.
fi.pD.deHit^r.

fnbsp;.y

VI.

Et cum fecundum naturam fit quem fequuntur commoda
eum etiam fuftmere incommoda /. 10. dtR.I, t. m. §. 4. C.
de ead.toB. agnofcet Emphytcuta etiam onera qusdam ut pa-
taftipendium tributumlolaria décimas amp; fimilia ftata amp; an-
nua, imo etiam qua temporis caufa indicuntur. érg. l. 7. fi.i.
amp; T^.L')!. ff. de t^fufr. l. zy. §.ƒ/ qwdcloMmt, l. qit^ro D, de
ufu amp; ufufr. kg.

VII.

Damnum omne particulate ad Emphyteutatn pertinet,
fi vero univerfam rci fubftantiam tollat, ad dominum l.i.C,
h. t. 1.1. cofitrov. 89.

\ Il II

VUL

Hinc liquetobfterilitatem non pofTe Ernphyteutam în, ^

pcirarercmiffionemmercedisnbsp;p^l^.i ccZ'

8p. Peref lt;idCod. h. t. m. Iz. quamvis poflit Colonus l.Z'
§. ^.V ^'J'nbsp;etiamfi magnum canoncm

domino (olvat, fi tamcn ager Erophyteuticarius ab hoftc fu-
erit occupatus , hcct poftea recupcretur, tamen medii tem-
poris canonem domino lolvere non tenetur, nifi etiam me-
dii temporisfruaus receperit, Fach. I. x.conttov. po. Gm.i.
mMud. i8. ErjfrMhtsfUcht.amp; GaiU.obferv.zi. nnm.z},

IX.

Finitur Emphîteufis decurfo tempore ad quod ufquc con-
trattaelt, hmcjamquaritur, anficutilocatio, condudiofi-
nito tempore, ad quod ulque contracta eft renovata intelli-
gitur, tacentc utroque /. item qu^rmr 13. jf. mfUtofloc.
€ond. fic etiam Emphyteufis renovata intelIigatur?quod non
puto yerum. Paehin. 1. controv. 84. Bachov. in Trentl. vol, i.
dfJ},lSgt;,theJ.io.

X.

I

ht, verum emm fib, rct.nere poteft, /. c. ^e.onn.h.
£mpt.l.ll,C.mMd4e. Fach. i. controv. 100. Gatl. hh. z. ob^
/frv. 148.»»^

XI.

^imtur prçtereaEmpbvfeufis, fi jus fuum amittatEm-
teuta, quod accidu, i^eluti fi toto tticnnio canonem non

A 3

xii.

Sed quid fi pcnfionts partem toto triennio tantum (olve-
rit, non autem totaro? non evitabit comraiffuro xr^. l. 85. jT.
ttn. D. de r. O. Quid autem fi unus ex pluribus hatredibus
pro fua parte canonem non (olvit ? non committi totam x-
quius efl l. fuudati 8.l.D.defuhl. amp; veSligal.IJefufdo 5.
%,Ji{l»r. oper.nav. nmcU uit. D. de SCto SyUn.

XII.

Quid autem fi de folutione non fuerit Emphyteuta inter-
pellatus? Nihilominus cadet jure fao lt;/./. z.C.^./. Nequc
poft triennium oblatione moram purgare poterit 4rg. Li.C.
de Fund, patrimonial.

XIV.

Si Emphyteuta cefTaverit in folutione amp; dominas différât
voluntatis fux declarationem,frult;ausinterim perceptos Em-
phyteuta: adjudicamus art. 1.1. C.h.t. l.zi}' « S. l,
14. D. de Cond. amp; Dmonflr.

XV.

Si dominas pœnam ftipulatus fit,fi fuo die penfionem non

(olvat Emphyteuta; an nihilominusexpellerc eùm poteft?
poteft, fed an utrumque poteft amp; pœnam petere amp; Emphy
teutam dejicere ? non videtur l. 4. jr. m» cmvenuwe D.
de re jud. l. FmdiM 9. D. de ann. légat, l.rejcript, io.§, i jy de
fdl, l. fSo l^.amp;ifeq. D.detranfaa. Lfr^dia. iz. d'de

emp.

XVI.

(Amittit etiam Emphyteuta jus (uum , înfcio do-
mini alienaverit, quacunque ex caufa etiam faâa fueric
alienatio. 3. C. h. t. Quid autem fi fine confenfu domini
oppigneraverit ? hoc videtur eum poflfe, L tutor. i6.§.ult. D.
de iB, amp; /, Ux veSîigili, D. de fignor, Servitus tamen ei
ab Emphyteuta reâtc infcio domino imponitur. Ihom, M^ul.
ttéBat.de Emphje.M.-j.nu.x^^,

XVII.

Si partem duntaxat alienaverit, an totam Emphyteuta a-
mittit ? Quamvis plerique contrarium fentiant, redius ta-
men hoc ftatuere Saride d. cap. 4. »».15. Giph. adl. z. C, h.t,

XVIII.

Etiam fi fundum deteriorcm faciat expclli poteft. Nov.
120.^8. ubi etfi agatur de Emphiteufi Hcclefîaftica non ma-
ie DD. hoc producunt ad alias Emphyteufcs arg.1.3. c.de

loc At. I. quaro 54, §, i. D. eod. GmI. z. obf. 6j, a. 7.

XIX.

Quantum ad meliorationes non videtur cas poffc rcpcte-

re.

re.quas cx natura contraftusfaccre tenebatur, trg.l. 5 5. §.
1./. B, Uc. cond. nec diftinguimus , quantum ad ^»oc
utriim Emphyteufis fine culpa, an culpa Emphytcutg fit fi-
nita, -I - ■nbsp;'

FINIS.

■irjrr-

J.

• r V

^i;;;-'; iir, ,nbsp;rti'^.rü.-L, a -.^i

•TV V I» • lt;^gt;^ 'nbsp;'

.1

: .-a ., :nbsp;-

1Knbsp;■ .

' rnbsp;-.n