9

DISPUTATIO THEÓLOGICA,
D E

Sanótificatione amp; Glori-

ficatione.

Q^r A M,

Favente Deo Opt. Max.

Sub PrAESiDio

aCISBERTI VOETII,S.S.Theol.

Doft. Ejufdemque Facultatis in Inclyta Acad. Ul-
trajeft. ProfcfT. ac Ibidem in Ecclefia Paftoris
vigüantiffimi.

Publice defendet ,
JOANNES de KERHUEL. GaUo-Britannus,
MdtemJuin, horiftim*.

ULTRAJECTI,
Ex Officina Johannis ä Waefberge,

Anno da b c tv.nbsp;'

Pietate, eruàitione ffe^aüjfimisi
D. GODOFRiEDO HOTlON.
D. HENRICO BLANCHETESTE. ^

D NICOLAO BASSECOUR.nbsp;.

EcclcfiçGallo-Belgic» Atnftelodamenfis PaftoribusVigilanz

tiffirais.

.Nec NON

ReverenMSf'prudemJfimis ejufdem Eccleß*

SENIORIBUS ET DIACONIS Fautoribus amp; Mc

ccenatibus meis fummè colendis.
XI Oflrum, in hancce lucem 'jngrejfum aliquiddolcris

TeLm,quiiShuj'us mihidederunt ufuramlucs , meatamdmMe
Ser clfirvarmt dcnec i gremin fu,snbsp;^«f

tem ahquomodoput^i mefaaurumfi nor^-veßrafrlt;mtefua praf net
hTcceAcademicLffecimen meumamp;fic olfervantia nec non dims, quo vos-
prcfequor honoris,publica ejjetproteßatio.

Reverentiaram veftraram

Cultor objervantifsirms

JOANNES de K.ERHUEL Gallo-Britannns.:

AtahoriS Refpond'

DISPUTATIO THEOLOGICA.

Sanélifïcatione amp; GlorU

ficatione^

T H E s I s I.

T nix 5f pluvîa: de cœlo cadentes eô non re .
vertuntur, fed rigant terram amp; fcecundant ev
: am,fie verbum illud aeternura egreffum ex s
terno pâtre non fine fruâu in terris apparuit.
neceifœtum amp;vacuum reverfum elf adpa!

fitu di?.? •nbsp;'

recepti mediatoris potiffimum frudus eft iuftifiV,.: ^ quot; -'Squot;quot;'

fanaificatio,glorificatio. Primum non

intelligendi in definitione eft, amp; princip^^r o^nisTr
definicio efse debet ex principe philo^rurÄrrquot;
tur. fana.ficatio eft adio De. Spiritus sLdnbsp;fi»^'

ftificatispeccatummortificat, ipforumque inSS-
to.amp; vo untateaffedibusque renoS.nbsp;lumina-

incordibusaccendit. ........--novos landitatis

motus

^ ^nbsp;H«

Hac definitione, veluti Cardine voluuntur pra^cipna qua: de

lanaificationefciripofsuntamp;debent; ac primo quidem ex ea
compertum fit caulam noftr^ fanaificationis pnncipalem

efsefjeum, indudum Sola {ua mUericordia m Chrifti merito

fundata, quod amp; Scriptüra paffim alserit fed imprimis Lcvit.ao.
aai.v.S. Uovafum S4naißutorveiier,z.Tim.v.zlt;i.z6.jgt;ia-
eulariter tarnen Spiritui Sando cam adaptat. In quo nec dllcre-
patàScrtptura qua Spiritum Sand um appellat Sprttum rencva-
fgt;o««tit.j.iv.5. quo fenfu etiam ex Spmtu renafa dicimurjoh.
2.V.5. ,

'nbsp;IV.

Operatur autem in nobis Spiritus Sanausfandificationem
hanc multiplici gratia, pra^veniente , fcilicet amp; préparante, opé-
rante , coopérante, perficiente. Tot gratiis eget homo in pec-
catis mortuus ad vits fuae fpiritualis recuperationem, quia
tamen indebitf illi funt, ideo non omnibus amp; fingulis hatc gra-
tia ad fandificationem amp; converfion^m fufficiens conceditur,
unde non datur gratia univerlalis lufficiens ad falutem.

Cuicunq; autem fandificantem hanc gratiam exabundantifua
milericordia largitur Deus hominis, illius intcndens converfio-
iiem, fruftra nunquam krgitur, à nullo enim duro corde reipui-
tur gratia hac, fedipfa duriffimum quodque emoUit, amp; operatur
invidifsimeconverfionem cujulcunquer vult Deus, Scquando-
cunque vult: volenti enim Deo quis refiftet ? Q.uis conatum c-

jus reddet inanem ? Sane omnipotens neutiqaam efset, fi e;us
imentionis effedus, fic àcreatura pofsetimpediri, refiftibilisi-
gitur miiiimè eft interior hasc gratia converfionis,alias nihil el-
let aliud quam moralis quidam fuafio qua fidem amp; fanditatiS
exercitiumDcus fuaderet hominibus. Quo pado difcerneret fe
ipfum homo converlus ab aliis contra dodrinamApoftoh i Cor.

4 2.7. ab eoeo enim efset converfio ejus, amp; non a Deo m iplo
efteda; quod fenferum olim Pelagiani docentes totam hominis
converfionemperagiamp;abfolvi caufis moralitcr tantum agenti-

bus, id eft, pf«cipientibus fuadentibus.exhortantibu.

tibus, minitandbus, amp;c.nbsp;*quot;°quot;3nquot;bus,dehortan»

V,J.

Dcus igitur caufa eft principafis noftra fanfiJfi. •
impulfi vam dixi obiter efse folam bei mife^ordUm t quot;a-

xneritofandatam^juxta exprefsaharc Scriptur^e tcftin,ooia it
mtferuord^a fervavu nos per Uvacrum regcnerJonu amp;
rcnovanonemSpmtusSana. l.Pct.i.amp; 3.

genmt nos m ff'rnvtvam fer re/„rrea,c„em lefu Chnd ex momis
1 Cor..v.3. ChnHHsfaBHsennobufapiemU kDeolJZfTn*

inftrurnentalis auten, inteff
externa lex amp; Eaangehum ufus facramentorum. amp; caftigationel
p.orumh^c enufl omnia ad fandificationem plurimurf confe
runt, amp; earn nonmedioriter promovent Fides imprimis fons efï
omnis Sanduatis, pietatis amp; cultus virtutum, unde fide dicun-
tur punfican corda noftra^^.^ amp; je caftigationibus d1

cuhanterdicitregiusprophetaPfal.iig V TT „ ^P^

Vli.

•nbsp;quot;^'ftrs fanftifïcationis ; materia eiu^

m qua five fubjedum eft homo, amp; quidem. folus Eledu reP r
bos emm ut Deus nunquam ;uftilicat, fie nec fand fieaHnd^vi'

foetemmncxu con;ungumur bona hare juftificatio rf'andifi
catio, ex ipforum etiam mente adverfariorum.Deum ^item n«
juftiflcare reprobos inde liquet, quod illos rion gSc« lof
cunque cnim jufl.ficat, illos amp; glorificat, tefte a^filquot;//;.!:

Subjcdum Igitur fanftificandum eft homo eleSus frA ■
juitificatus, hcet emm tempore fimul fintjuflificatio i Sff?
cauo, inter .lias tanmen eft prioritas quadam ordin^s aufflis'
pnontate anteccdit m homine juftificatio fanaificètion?^ i-
qua fola prioritate ad retundendam calumniam

quie;ufmodi nobis afE„gunt/uflificationquot;m^^^^^^^

one non tancum d-ftinda, fed amp; tempore fe'f^^ta q^fqi'l^

^nbsp;diferta

difcrta noftra eft (ententîa. Sandificatio ut indîvifa comesjufti-

fication'slemperpremit veftigia, illamqueproximein equuur,

non tempore, led (oio ordine pofterior. unde heet ab illa diftm-
da amp; diverfa, leparata tamen nunquam eft.

IX.nbsp;.

Homo autem eledus juftificatas amp; (anaificandus, ita eft m

peccatismortuos.utadfpiritualemfuifnfcitationemin lux re-

generationis five lanftificatiouis principio, ne vel mimmum co-
Ltum poffit conferre; unde dum potente fua gratia regenerati-
onemejusorditurdivinusSpiritus, ad earn inchoandam adive
non concurrit, (ed tantum eft lubjedum ^V««» quod agenti amp;
operanti Spiritui non cooperatur, (ed potius reludatur per cor-
rupts natura: vitium?unde pelagianû eft dicere mitmm conver-
fionis ab adionibus liberi arbitrii fufpenfum effe, vel humanas
vires in initio fuse fanaificationis juvariduntaxat gratia amp;auxt-

lio divino.

X.

Fuit fubjcdum (eu Matetia.Forma noftrs fandificationis eft

deperditximaginisDciinftauratio.fiveinnovatio Spintuahsad

priftinam amp; primogeniam illam cum Deo prototypo noitro
ïonformitatero.Ut autem claries intelligatur. m quo innovat.o
haîcceconfiftat, five quçnam fint ejus partes, Iciendum eft quid
fuerit imago Dei in homine. Igitur imago Deiin homme erat
conformitasanimjeilliuscumDco, primo in natura ipfiuimet
anims quoad Ipiritualitatem amp; immortalitateœ. Secundo m
facultatibus quo ad intelledum amp; voluntatem. Tertio ia
habitibus quoad Sapientiam amp; Juftitiara ; his ommbus ab-
folvitur imago Dei in creiturâ rationali, ex quibus multa intime
adeoamp;tenaciteripfiadhèrent, utnifiipfametanima totaliter
deftruatur, ipfa quoque nec aboleri. nec ab illa avelli poffint, e-
iulmodifunt (piritaalitas ac immortalitasanima:, infuperquc
nobihffimx Facultates intelledus amp; voluntas, reliqna duntaxat

duoluntamiffibilia, Cfalva manente anima ) amp; amiffa de fado

fueruntperlapfumAdami, fcilicet fapientia amp; juftitia. Nunc
erso cum dicimus: Formam noftr« fandificationis elle de-
^nbsp;perditaî

perdit»imagtnisDeiinftauMtionem, manifeftum fit

tionem hanc reftnngi debere ad hos blnos habitus , fa pienr•
amp;juftitiam , quantum ad illos lolummodo imago Dei in nók^
deperdita fuit:amp; confequentcr.dicere formam oottrje fanSifi
tionis efle deperditi imaginis Dei inftaurationero, unum er^^ t
idem,acfidiceremus formam noftra: fanaificationis effe reft-
tutionem five reftaurationemduorum Ülorum habituum s
pientia: amp;Juftitis, pcrlaplum amiflbrum. Unde nunc planif'
nium eft , quïnam debeant efle partes formales illiusLftr^
fandificatiomsliveinnovationis. Nam cum fapiemia fueritha.
bitus «ntelleaus, juftitia autem voluntatis , cumque poft iaß,,
ram fap.entiï Intelledus nofter obtenebr.tus fuerit /dlfa cali^t
neamp;coecitate, id eft, craffa ignorantia Dei amp; rerum Divina
rum, voluntatifque fimiliter amifla Juftitia, in omni vitio'
rum genere obdurata fuerit . amp; ä Deo ejufque cult« abl
ahenata ,feqmtur partes formales lanäificationis noftrs has
effe debere.;: pnmo ipincuaJem intellcdus ccecitatem illumi.
nabit , (ecundo voluntatis duritiem emolliet , ab obfequio
Dei ahena cum fit^fleäet illam ad ej«s cultum,fcrva cum fit per
cati, ab ea/erAitute illam cximet , vindicando imprimis in nri-
ftinamhbertatemliberum, ejus arbitrium quod antereeener
tionemadpeccatum per fevel per accidens tantum idoneum '
ad bonum quoque reddetaptum, undeutolim in ftatu inno-
centiar.fic nuncmftatugratia:, liberumnoftrnm arbitrium eft
ad bonumamp; malum, utrumqueenim poteft facere, bonum aui
dem per graciamDei,mdum vero per peccati reliouias adW
nobis mhaerentes, Denique affcÄuum hominis ( aZls
funt amor, odium, ira, aemulatio, amp;c. ) affeauum ina ^
minis intemperiem fanabit, fub reda: ration-is jugumUloTredT
gendo, amp; fic toti hominueftituet Cquamua, in hac vita fieri po
teft)primmvam illam juftitiam illi in ftatu innocentis natnr
lern lt;Juod oHternoto contra Pomificios qui eam pro fupernT
turah dono ha bent, amp; ideo negant naturam perlaplum effe cor
ruptam ,quu non nifi lupernaturale donum eiademptum er '
dunt, rehdis omnibus naturalibus, fic olimfenfit Pelagiusquot;

' Has

Has igitur partes formales fandificationi tribuimus, lUami-
nat laluiariteWntelledum obtenebratum, amp; orbatum Dei n^
titia ac rerum divinaram, fecundó voluntatem emolli^ amp; tit««
ad cultum Dei amp; adobfequium ejus mandatorum. 1nbsp;'

fedus effrsnatos compefcit ac coercet, ficque tandem nos mn -
vat ad imaginem noftri Creatoris . reftituens nobis deperditaffl
illam imaginis divins partem, ilios Icilicet habitus duos, fapien-
tiam,iuftitiam,exquoapparet(andificationcm figmhcare alte-
rationem five mutationem hominis non (andi. In quem novas
inducitqualitates, amiffos(cilicet illos habitus duos; cum con-
trà juftificationonalterationcm,fed forenfi more abfolutionem
non jufti gratiofam amp; adjudicationem juris vi«J^'erni^ deno-
tetjquodinfigne dilcrimen inter juftificationem amp; iandifacatio-
nem diligenternotandum eft.

Alii partes formales landificationis has duas conftituunt,
mortificationem veteris, 8c vivificationem hominis novi. quar

fententiaànoftranonnifi verbis diCcrepat, ut patebit conhde-
ranti terminoshos mortificationem veteris hominis, amp; vivihca-
tionem novi, illolque deinde cum noftris conteremi, hi tamen
partes non arrident quibufdam ; nifi per mortificationem contn-

tionem per vivificationem fidem intelligas unde ilhs duz ianCti-

ficationisfive pœnitentis ;(^lcrilq;enim Theologis Synonym»
tuntomnes hs voces(andificatio.pcenitentia.regeneratio, con-
verfio) unde, inquam, illis duae fandificationis five .pceniterjtis
partes funt,concritio amp; fides Pontificiis autem funt tres, fcilicet
contritio cordis,confeffio oris,fatisfadioopens. Hujus Pontifi-
cisE partitionis,aaxns pars laborat fuis nsvis, fed tertia prçfer-
tim blalphema eft in Chrifti meritum ; Simoniaco cnmini val-
vasaperit, quod crimen ideo videmus amp; deploramus accidere
non rarôapud ejus auchores; nititur etiam openbus fatisfado-
riis,cxpiatoriis,meritoriis, qua nulla funt, quia omma noltra

operalunt débita Deô,luntfemperimperfedè bona.amp; cum va-

riispeccatis (»pe conjunda, quia denique Chnftus pro nobis
pleniffime Deo Patri latisfecit, pleniffime expiavit noftrapec-

cata.nbsp;^^^

Fuit forma,finis noßra: fandificationis duple* Dot^n. ^ •

Summusamp; hic eft gloria Dei. Philip, i.verl. n pi.l f
iußm4 qua tnfunt vobtsper leßm Chnßum édgior,amamp; lau/J!
fubordinatus, qui multiplex, utlalus noftra sterna Heh
verf. 14- ßne\*natUte nemo vMit Deum-,Gonfirmatio naSl'J
ledioniszPetr. i-verf. lo. operam date m voc^tionem
ncm veilumfirmameffiaatw, noftrs fidei declaratio.Tac.i verf jT
oflendemmfidem tuamexopcrthustuts,

XIV.

Etfic hadenus caufas omnes noftr^e fandificationis, reftanr
ad;undaduo,pr.mu eft imperfedio ejus in hac vita, omnis enim
noitra landitas quamdiu peregrinamur äDomino inftar oann:
inqumati eft./lt;.y:(S4.z,.lt;S.In multis omnes labimur i ^ ,
nonefthomo qui non peccet i. 8. x/.ry: 48. UndepateV
etiam a juft.s imperfede tantum impleri legem Dei, amp; cLfr

quenter imperfedam rede did lapdificationem noftram tofo
hujusceperegrinationis curfu: nec omnia prorfuspcccata n^.
ftraad internecionetn de eri: relinquit enim adhSc in nobis
quandam labem amp; morbidum quetndam affedum inclufum oe-

«queinvifceribus, foL
tern omnis defiderii illicit., concupifcentiam pravam intellico
qu« poft regenerationem in nobis reliqua peccatum eS p S
d.aum,utpotequ^Iege Deiprohibeatur. Rom.7. verrv?«quot;»
coneuptfeesMhUi; refragetur amp; diving {e opponat fapientiae amp; ,n!
definenter ludeturadverfusfpiritu.-ubi notaludam ill],^ •
amp; fpiritus non fuiffe naturale'm hominibus .fuft^a quot; rquot;d
effe conlequens natur« v.t.at^;donecigitur lentinam haS nha -
(aSatTor^'quot;quot;quot;quot;' ' ™perfeda femper manebit nXa

XV.

Secundum fandificationis adjunduni eft continuatio eius fi
ve perfeverant.a.n ea .- etiam fi enim in hac vita non confummel
tur in nobis fandificat.o, tamen femel inchoata nunquamS
tuur, fed in ea (emper proficit juftificatus. Unde patet hum.

^nbsp;catio-

catioftem non uno momcntoacquiri fed fucceffivè,luofque ha-
bere gradus, quorum compleraentnm future vit^ refervatur.
Quod eft alterum infigne difcrimen inter illam amp; juftificationem
qu2 non certis gradibus amp; tcmporum intervallis,verum tota fi-
mul amp; uno momento peragiiur.

XVI»

Et fic fuit (anclifieatio. Confequensejus exoptatiffimumo-
innibus.fed folis donandum landificatis eft glorificatio, quae ter-
tius rccepti mediatoris eft frudus tam certus juftificatis, ut de
illo, quafîde rejamaâaloquatur Apoftolus in tempore quod
vocant prsteritum, quos, inquit, juHi(icAvtteos etiamglorificavit;
Rom.S.verl. 30. Cum tamen tam multi juftificati fint adhuc glo-
rificandi. Sic autem definitur, eft aftio Dei gratiofa qua e edi
ex moriuis fulcitati beata in coelisvita in asternum perfruun-
tur.

XVII.

Exhacdcfinitionepatetdefiniri hie à nobis glorificationem
cam qua tum corpus tum anima fimul iterum unita glorifica-
buntur poft noviflimum ilium di^m, mentionem enim facit ele-
aomm è mortmsfirdeatorum, quas vctba animabus nlt;^ quadrant,
utpote qux non egeant fufcitari quia mori non poffunt, unde
animsBiftximmortales ftatim poftdikeffumàcorporibusfuis,
recipiunt à domino juxta opera lua. Quslibctenim v-cl demergi-
tur in infernuiDjvelfi pia fuerit, reda evolat in cœlum aternoi-
bipotitura folatio, nt de Laz.4r»didiam iait.mnc hiefilatiofrui'
ï«r,Luc. lö.vejf.ij.quareprfter cœlum amp; infernuœ, nullus

alius daturmediuslocus, purgatorium Pontificium, in quo pur-

garidicant, animas falvandorum, amp;igne tamdiutorreri, dum
pro peccatis iplorum plene fit fatisfadum divinx juftitifjpurga-
torium inquam pontificium figmentum eft contumeliofum fan-
guini Chrifti, Scignotum Scripturs, qas nullum aliud novit
purgatorium prater fanguinem Chrifti. i Joh. i. ved.i. Sanguis
tnim ChnHipurgat nos ab omnipeccato , quod utrumque etiam aU
ferimus de gemino illo limbo, uno fidelium ante Chriftum dc-
natorum ad quem illoriun animas ablegatas, ibideraquc deten-

tas

tas aoccnt ufqae ad refurrcaianem amp; afcenfionem
incceluroialteroinfanuum, in quoparvuli fine bantJ/JT J quot;
fundi poena duntaxatdamni,id eft, lolaelorie caren^r r °
lorisfenfufingunturmuldari.nbsp;quot;'^entiafinedo-

XVIII.

Hie igitur agimus de gMcatione iHS cujUs anteceJens eft

cxc.tatio a mortuis qus opus Dei amp; fingulariter filil Dei Chrift;

5.V.2S. ,dhanc exctationem mortuorum inducet Deum t^m v^
nta$,tumniifencordi3,amp;Juftitias.nbsp;»^cumtmnve-

XIX.

Qui autem excitabuntur a mortuis enmt fofi defundi homi-
nes,qu,ndemnumero.hoceftcum iifdem quos in hadviuT '

bueru„,corponbus refurgent in ultimo illo d?equot;d co foIosTefun
aos, m adrentu.Etenim Chriftiani viyi adhue plu irni invents
tur qu. rapientur in aera obviamChrifto amp; fine ulla mortr r
ullo tormentorum fenfu , ad ^ternam gb^m intrZf'ntn?
eruntq; perpetuocum domino : multos^aut madS nlnte CW'
fto, adhuc fore fupeftites teflatur Apoftolus i itefl 4 v ^

danie msvim qm reltqutmmus , ra^emnr fimulct^m eis J2u T
occurfum domtm, i Cor. i lt;. verf ? tnbsp;,

poffibilem Deo, imo amp; quam faciiraSre^Tora^r P
omm potent,a nec non omni kientia (upremi illiufnuSf ''

XX.

. fixcitati igitur homines . amp; fepnlchris eprpffi

® 'nbsp;ferva-

icfvatistamea utridque nataram proprietat.bus j quin imo m
hoc ultimo iadicioifandi etiam una cum Cbrifto mundum )odi-
cabum: iC^uóM^xh.ió.v. zS. non ipfi quidem caufas pnncipa-
liter cognituri. amp; fententiam pro authoritatcpronunciatunj fed
pronunciatamà Chriftojudiccieotentiam probaturi, hoe ulti-
mum judicium .prsdicitur. 'mf^. . locus ent hic mun-
dus fublunaris. quia de cœlo ad judicium ddcendet domi-
nus. quidam in aêre futurum colligunt. ex i Thefl.4.v. 17. 5»-
tnul cum Ulis ra f imur titnubibus m occurfum dommi, m aera ; quoad
tempu^ Deo quidem raturn eft amp; definitum nobis vero igno-
tum qdidquiddicant calculatöres,undeprorfus incertaeftfcn-
tentia illa (quam tamen plures è patribus tcnueruntur amp; impri-
mis Hieronymus in Explan. PfaL94- fcilicet mundnm ultra fex
annorum millia non duraturum ./^a; mtUus.annorum (inquiunt)
Rahtt-mundus, duobus millibusinane amp; vanitas, duobus millibus
lex duobus millibus Meflias,poftea finis erit.Ccrtius amp; tutius eft
dicere cum Chrifto Marei i j.v. de dsetlioac tempore nemo no-
ne ançeû quidem qui m Cœlo fmt, nec ipfofilm, fed folus pater,
Filius aufédtem illumdicuurignorare, non (ut quidam volunt)
auod fibiled quod nobis eum ignorarit, id eft nobis pate tacere
diem ilium Jioluerit,fed quod id de Chrifti humana natura inter-
pretandum fit;idque in ftatuhumiUationis.

XXI«nbsp;, . I

Prolata autem fententia Chrifti judicis.intromittentur Eledi
advitambeamglorificandi in atternum diverfiamp; tamen glori«

gradibus J5W. iz. v. ?.nbsp;r

fohs y diaMona lunas alu glotu nellarumSiella/iqmdem *
fîelU diffetUngloru.Sic amp;refurreato mortuorum,hxc tamen glorig
diverfitasà fola Dei liberalitate procedet , qui ut inarqualiter
dona fua in hoc mundo diftribuit.ita insqualitcr,quoq; iuos co-
ronabitin cœlo exabundanti mifericordia fua.Unde fallo Pon-
tificiihanc gloriae-diverfitatem meritorum àfcribunt diverfitati :
nihil ibi meritum faciet, ut vita «terna, fic amp; gradus glons di-
verfidonumDei erunt.

XXI r.

Vita autem bcara ftatns eft omnium bonorum ajr^r- •
perfedus, fed inter tot bona.gratifïïmus erit eeoiinn! •
unusgloria Chrifti qui nobis ionuicur. Joh. frvêrf

volo,utubtutegofHm.fmtamp;ti,qmsdedMmihi, »t olôr^

alterfacici divins, qui promittitur quiqueTr'quot;

nmh. verf. 4.nbsp;^«m intuitus^ autem h e fi^^^

vfiofaceidivmserupetfeaa cognitionon abfoluta q™ dcm amp;
infimta.velutloquuntur comprehenfîva , fed tantfuml
quant« Capax effe poteft créature. Geminus hic imquot;'
tus ftirpserit acfons ineffabilium prorfus gaudiorum, quibus
tur beati , quibus exultabunt in œternum. Nec enim f-
hcitas noftra in folâ malorum carentia confiftet, nec beati dun-
taxatenmus, quia non fitiemus, non efuriemus amplius , ne
que cadet fupernos fol , neque ullusaftus , auc quia ab-
fterlarus eft Deus omnem lachrymam ab oculis noflris fed
quia inlupcr agnus ille qui in medio throni eft.deducct nos ad vi-
vos fontes aquarum, hoc efl, nos gaudiis perfundet sternis, qusc
fideperpetuaipforumduratione metuereut, metuillo torque-
rentuj; amp; confequenter non perfeâafruerentur beatitudine

XXIII.

Hïcdetamfeliciftatu, ac proinde de glorifîcatione dixilTc
fufficiat,qu.a Icr.ptura ultenus nonprocedit,fineillâ autem duce
diflerere velle de us. qua nec oculus vidit, nec auris aud vk nec
m mentem hominis venerunt, amp; vanum amp; periculofum eft in
contrar.um fap.tdle,amp;tu;oincedit, qui ibi filet, uSpt'u quot;
tacet, qui ibi profitetur fc ignarum, ubi verbum Dei no^T

SOLI DEO GLORIA,

Km-

litl-

i..

I

à

ii

1. : i ''

•f VfV^ -i'-ili'.

PHquot;

m

p«;u

31