DISSERTATIO JURIDICA
INAVGVRAL IS.
D E

Privilegio Hamburgenfium

De Non-Appellando.

Q^V A M
SUB AUSPICIO SUMMI NUMINIS
Ex AuBoritate Magnifici T). ReBoris,

JOANNIS GEORGII GRAEVII

Politicesj Eloquentiae, amp; Hiftoriaram Profeflb-
ris Ordinarii,
NEC NON
AmpliJJïmi Senatns Academici confenfu , Nobiliffmaque
Facultatis JVRIDICty^ Decreto,
PRO GRADU DOCTORATUS
Summifquein UTROQUE JURE Honoribus amp; Privil^iis
rité ac légitimé confequeridis,
Publico examini fubjicit.

WILHELMUS SCHROEDER Hamburg.

Ad diem z. Decemb. hora locoque folito.

Trajecti ad Rhenum,

Ex Officina Francisci Halma, Academic
Typographi , eb bc xc.

AD I a I ii IJ T O I T A T iî 3 8 a 1 a
I A K 5V (J^ î) K ^A l

-üt

UiuAf^ i^^fmßnon. tuaircriv/-

s
tv-

■ - ......-

' t mu ïf 3 hnbsp;i t d 3. a ü T ,

t.rv jàh idzîdîiajiî ^nloso x3
; . .DK cb t klqwgoq^T

O OE M I U M.

Iqns. Imperiales inter libéras Civitates Imperio ^
^ Imperatoribtu fuam a prin.U qttaß incmabulis
^ ope auxilio comprobavit fidelitatem,certe Ham-
burgum^ dulcißma P atria ^ eft. IS^ec pro af~
fetlft hic loqmr, fed ex vero. Et ne ftifpeüum
hoc tcflimonium meum^ qptaß domeßicum^ vi-
deatur, ad tot eximia ipß, ob bene mérita , ab
Imperatoribus fubinde conceßa Trivilegia provoco.
Vt amem e pluribus pauca, pro inßnuti ratione,
hue refer am, neminem puto latebit cgregium illud ab Imperatore Fride-
rico I. impetratum Privilegium , cjuo Civitati huic non pifcaturam fi-
tem in yllhi flumine ad duo milliaria ex utraque urbis parte concefßt, fed
Ö conßituu, ut iJM-ercatorihpts Hamburgenßbus una cum mercibus fuü
C? navibus, abfque telonio a mari ujque ad Civitatem Ubere navigare
liceat : quam Itberam in ^Albi navigationem contra Regem Dania hue
ufque eam aferuiße ex Stypmanno de Jur. Naut. C. 9. n. 9. probat
Joh. Theod. Sprengerus in Inft. Jur. Puhl. L.. 5. C. p. m. 5-05-.
Cduerafque ei, cum quibus ea de caufa antea litigaßet, civitates fponte
illam, refervato faltem petitorio, cefftffe, idem teftatur. Imo non libera fo-
lum Hamburgenßbus in Albi navigatio , fed Ö jus exigendi veBigaha
ab omnibus navibus, Hamburgum praterenntibus, competit ; in cujus ta-
men compenjationem cJMagiftratm tenetur cadus m iAlbt a Civitate uf
que ad mare fonere, eofque farta teïla fervare. Cum autem tempore
Ottonis Ducti Luneburgenßs Albis fluvim è regione hujus Ducatus di-
greßionem faceret, alveumque mutaret feu potim extenderet, jam diBus
Dux Otto novum ibi veBigal inßituere amp; ßc per confequens jus., quod fi-
lls Hamburgenfibm competebat, quodque longißimo hominum memo-
riam excedente tempore qmete pojfederant, turhare (ß infringere aufm efi.
Et quanquam pro coloranda Luneburgenfium caufa dici velit ; quod ifie
rivus dtBus ^ÖCC ^S^ÏÏ^C / ad Ducatum Luneburgenfem pertmeat,
ita Ottonem jure feciße , cum unicuique Pnnctpum in fm terntorio ve-
Bigalia infiituere liceat: in aperto tamen eft ^ ante omnium oculos pofitum^
^uod ifie rivus neque ortgtnem ne que exitum proprium habeat, atque fic
Kon novMsfitfluvittSi fed vet us fiumen manfiße y licet tn alt qua fui parte fit

A Znbsp;dtvi~

vijftm. Poßto autem non concejfa , quod ifte rivm ad Ducatum Lu-

neburgetifem fertineat, non tamen fermijfum eft , fine fpectahindultu lm-
feratoris, veÙtgalia imponere.Tper 1. veftigalia z. amp; 1. non folet. ^.Sctot
tit. C. veftig. nov.inft. non pofle it.1. veftigalia lo. fF. de Publ. SC
veftigal. 'fus enim veÜigaltum imponendorum fpeólat ad folum Prm-
■ cipem h. e. Imperatorem. Et quamvis hic exciptatur , quod fubditi
Ducaius Luneburgenfts etiam ftnt privilegtati , ita ut ipßs frumentum
in fiumine Die ^ubcc (ïElDe dtBo, devehere Itceat, atque pc quoque DU'
Cl Luneburgico jus ßt , fubditorum navibus veBigalia imponere : hocce
tamen Tnvilegium Hamburgenfihm nondum innotuit, ergo prius pro'
bandum. Tonamus autem tale Privilegium adeße, hoc tarnen ita intel-
ligi Ö exAudtri debet, falvo jure tertii qusfuo pro ut eß textUS in C.
fuggefl:um, de decimis. facit quoque 1. quotiens, Sc quse ibi notan-
tur. C. de precib. Imper. Offer, unde amp; ibi 'Bartol. notât, quod be-
nefióa Trincipmm debeant concedi fine gravi alterius injuria. Nam
omnes confirmutiones Refcripta amp; Privilégia etiam fummi Principis.^ ut
Papa vel Imperatoris, intelliguntur concefia citra cujufque injuriam five
prajudiciumipcrte%t. in 1.2.§. merito. lo.Sc §. fi quis à Principe i6.
fF. ne quid in loco publ. I::jo privilegium , ex pofifaElo nocivum
eße tncipiens tertio, revocatur ti.am k judice inferiore, quando de caufa
revocatoria confiât^ lt;3 etiam per Principem concedentem ,_/? de caufa revo-
catoria non confiaret ; nec debet Privilegium , quod inciptt enormiter U-
dere, ad moderationem rtduci, fid in totum revocatur per fupra dicla 6c
alia jura vulgata. Princeps enim tametfi fiupremus amp; filmus legibus po-
fitivu fit, per fuam tamen gratiam nunquam prafumitur alteri jiu qmfi-
tum auf erre., quin potius legibus vivere, maxime cum non Civilis tan-
tum., fed amp; 'Naturalis, imo Divini juris diciamen fit, fnum cuique tri-
buere, alterum non Udere. §. Infi:, de J. Sc J. l.digna vox 4. C,
de LL. facit. c. quamvis de irefcriptis in 6. Pramp;terea licet nulla ali*
ade/ent rationes ^ hac tamen fola fufficere pofiet, quod Privilegium tllnd
nunquam m ufum deduBum fit, fedCivitas Hamburgenfis femper ^ omni
tempore jus prohibendi deveüionem frumenti amp; aliarum rerum in ey^lbi
flumine habuerit, adeo ut fi Privilegium aliquod Luneburgenfes habuifi
fent, hac immemoriali prajcriptione, jam dudum iterum ejfet fublatuw.
Certum enim efi, quod Privilegium iterum per non-ufum amittatur, ei-
que per contrarium ufum temporis legitimiac a jure requßti prafcnbatur,
per text, in C. fi de terra X.d. Privileg Sc exceff Privilégiât. 1.
39- iF. d. Legib. Eo enim ipfo, quod privilégiants conceßßbiprivile-

gio.

£îo, mn utitur, ^ fer alios in contrarium fieri patitur, videtur juri ßt»
renunciaß, arg. l.ult. fF. de fervitut. 1. lO.fF. fi fcrvit. vind. juri au-
tem pro fe intraduBo quilibet renunciare potefl. per d. C. fideterra,amp;I.
fi quis in confcribendo fr. C. de Epifc.amp;C er. ßc l.fi quis in con-
fcribendo 29. C. de Paftis cum fimilib. Plmihts quidem h^c deduci
poßent, ßcuti etiam deduBa funt infiripto quodam Conßlio ^uod mihi,
r'T l^iihßmus atque Excellentijftmus Dn. D.Gothofredm 'Barthiué fCtus
Lipßenßum Celeberrimus, Fraceptor, Höffes acP.itronus meus nunquam
fatü devenerandus , communieavif. Verum enim vero ne fdeem in alie-
nam meßem mittere, am me illtus cauß judicem aut arbitrum confiituijß
videar, ult imam Ulm analjß; amp; decifionem fuperioribus relinquo. Pro-
ximum ab his Nundinarum ab Imperatore Carola IV, ei indulttim Pri-
vilegium efi, quo fub pcena mille marcarum auri violare aut quovü modo
impedire advenientes vel recedentes Advenas interdiBum legitur apud
Liranseum P. 5. lib. 7. c.x^. n. i i. Prxterea jure etiam Stapuk ce-'
leherrimum hoc Europa Emporium gaudet, primum quidem conßietudi-
ne longßimique temporis prlt;efcriptione quéiftto, poflea vero ab Imperatore
Friderico i. Fienna d. ful. 1481. folenniter confirmato, adeo , ttt
tAnno 1556. ^ feqq. omnes naves frumentum per oBodecim miliiaria
vehentes, coegerint Hamburgenfes ad ß appellere, ut ibi venderetur, re-
fer ente hac ex Drejßro Linnxa 1. c. n. 8. Sic nec minori optime' hu-
jui Civitatis meritorum argumento efi, quodfapelaudatiisgloriofißtmus Im-
perator FridericHs I. illud juris tribuertt civttati Hamburgenßum, ut ne-
mo intra duo circum-circa miliiaria cafiellum feu propugnaculum extruere
vel habere debeat : qu£ (3fimilia Privilégia alia ab Adolpho III. Comité
HolfatiA iâ de Schouwenbourch quoque pofiea confirmata vide fis apud
Lambecium de Orig. Hamb. lib. IL N. 15. p. 7. Cs.terum tnter
Privilégia Hamburgenfibus concejfa non infimum fibi locum vendicat de
Non Afpellmdo Privilegium , primum ab Imperatore Carola IV. cûn-
■ cefum, pofiea vero kFerdmando II. covfirmatum^ adauBum. Qmo de
inpraßntiarum difputatione hac mihi aliquanto latitu dicendi dabitur oc-
cafio, quam quidem materiam, veluti praÜicam fiatutariam r/îagif^ue
frequentiorem fric aliis tanto magis hac vice felegi , quanto turpius alias
^Itcui ce.fttmatur jura ignorare Ulms Civitatis in qua verfatur, in qua
flatus§.43- ff. d. Orig. Jur. Omnium autem optimejuxta.
*^ufas materiam hanc truBaripoße creäidi. Deus igitur cœpta fecmdet 1

Cap, I.

c A P.

De Beneficio Appelkndi

E T

Non-Appellandi in Genere.

Um vocabulum appellare generale fit, amp; varie fecun-
dum varies fignificatu?, aedpiatur, non omnino abs
re fore credopriufquam rem ipfam aggrediar ,
pauca quïdam de hujus verbi fignificatione praemittere.
Appellare itaque interdum idem fignificat, ac blanda

___oratione alterius pudicitiam attentare L item apud 15.

§. appellare lo. amp; §•nbsp;ff- ^^ Inj»riis. Sic etiam appellare debi-

torem eleganter amp; propriè pro eo quod crebrius dicitur, interpellare ,
id eft, ab eo, quod debet, repofcere l. fidejuffor. 16. fin.'de Fide-
jufforihm In eandem fententiam illud eft Columell. Uk. i. cap. 7. Vel
optima nomina non appellando, fieri mala, fœnerator Alfius dixifiefer-
tur, vulgus non folicitando. Sic amp; Seneca Hb.quot;). de Beneficiis, Fœne-
rator quofdam debitores non appellat quos fiit decoxiffe. item Faleritu Ma-
nim. lib. 4. cap. 8. éi. Neque de forte quenquam debitorum fuorum ne-
que de ufuris à fuis appellari paffus. équot; Hb. 6. cap. z. ibi. pecuniam fpo-
ponâi, quo nomine nunc appeller. Paflim etiam fumitur pro implorare,
fic Livius lib. z. appdlat Tribunos cum auxilio nemo effet, ^ lib. 58. fi
fe appellet, auxilio ei futurum, ita etiam Valerius Maxim. Hb. 6. cap. ?•
ibi. quod ut illi nunciatum eft, ad Confuln tribunalcucurrit, Colleginmque
Tribunorum appellavit. item Cicero Fos, vos appello, foniffimi vtri. E^
hsec pofterior fignificatio in jure eft propria. /. i. circa fin. Ex quibus
cauf. maj. l. 50. C. de Appellationibm. in qua fignificatione etiam nos hic
accipimus, amp; Appellare eum dicimus, qui auxilium fuperioris, adver-
fus inferioris Magiftratus injuriam implorât. Eft itaque kcunàumWe-
fenb. in Paratit.ff. de Appellat. num.^. Appellatio, ab inferiore Judice
ad fuperiorem gradatim fada provocatio, utis caufam antea quidem co-

gniram, fed ut appcllans intendit, injufte definîtam, denuo cognofcat,
amp; fententiam prias latam in melius reformet.

§. II. Onginem appeliationisfirefpiciamus, funt qui à prima omnium

rerum origine, amp; ex Paradifo, cœleftique Hierarchia deducere conan-
tur. Ira mim Cumilliu Borelhss in Decif.tonj.il. rit. 53. num. 4. ^^ 5.
Cum Lt'.ctjir (ni fufrcmi graduj, amp; pukhritstdi nts ^ alioyumqg^e donoyum
praro£^ativa frperbiens ad profriam fui gloriam referens, ad fui Omnipo-
tent u Dei fimilitudinem amp; lt;elt;]ualitatem fe redder e pr-efumeret, ^ adapo-
ftatandum contra fuum Super tor em, ex .Angelica natura nonnullos indu-
xifiet, qui averfi, invidia odio à fummo Deo divifi. Angeli autem
boni , D£umintuiti, perfiiterunt, Deo ipfo revelante, gratiaque fua coo'
per ante, HU adhieferunt, ipforum beatitadinem prafcientes, ut dicit Magi-
■fier fentemiarum lib. z. dtßinä. 4.(^5. Vnae k Luciferi gravamine (qui
alium Monarchia Dominum qui novas opprefilones ^ gravamina omni
Angelica cohorti O dinibus afferre intendebat) non fer ent es, fed appel-
lantes, fpeculantes in fapicnti.,m Divinam , fortes faäi funt apud eundem
Deun» Optimum Maximum, decreto contra illos, ^ authorem, coslorunt
exilio,. amp;prmliomagno.dejen:i, de quibus Efaiasc. 14. Eamp;eah.cap. 28. Luc^
c. 10. 'Joannis ylpaca'. cap. 12. Quo recurfu , ^ appellatione ad /â-
premum Judicem évoluta, litigdates A^igeli boni fententiam primam, ac
viBoriam repertarunt. Enim vero accufatio potius haec, quam appella-
tio fuit: non enim Secunda ibi, quam appellatio femper prsfupponit,
fed Prima faltem Inftantia agebatur. Deferebant enim Lucifèrum Angeli
Deo, utpote primo amp; immediato Angelorum [udiçi competenti, eum-
que criminis quodammodo laefae majeftatis, amp; quafi perjüellionis ac-
cufabant, adeoque accufatores quidem feu adores, non appellantes erant.
Idem ferè de ejusdem d. l. feq. n.6. à Protoplaftispetito exemplo judi-
cium ferendum, dum ita in quit : Secundo ita fremente eodem Diabolo y
quißvit primos parentes k reült;t via itinere divertere, quos cum per apert A
mendacia falfasqae impoßuras k veritatis tramite abduxifet, caufa coram
Deo ventilata, pœna timore perterriti, ab impulfore Diabolo feduBos fuift,
defenßonis , amp; recur fus mediis ad eundem Dominum appellantes ( etfi ipfi
tx mandat or um inobfervantia fuerint puniti) cognit ore. Domino, cognitione
faBa, decretum fuit, datnque malediüio Diabolo pra omnibus animalibus^
amp; befiiis agri , amp; quod eßt inimicitia inter ipfam ^ Diabolum, amp; q»od
ippt contereret caput ejus, amp; alia, qua fcripta funt Genef. c. Tantum

enim abeft, ut primi parentes ad Deum provocaverint, «t vocati potius^

amp;

amp;citatià Deo refpóndere adpropofita debuerint, amp; licet inftitutaconm
eos inquifinoneculpamà feinvicemamoliriamp;transferrt m ferpentemDia-
bolum, voluerint, eumque adeofraudisSc feduäionis accufaverint, nemo
tamen propterea hanc inter refpondendum fadam exculpationem amp; accu-
fationem dixerit appcllationem, cum nee fententia, necjudexa quo, nec
ad quem, adeoque nulla plane appellationis adfuerint requifita. Minus
denique cum Andrea de 1 ferma in capitula i. §. praterea ß inter duos
num. 50. dc probibita Feud. alien, per feder. ex lib. i. Reg. cap 22. Ap-
pellatio àSaulo amp; Davide derivan. : quod nimirum oppreflî à Saulo ad
Davidem recurrerint j quoniam omnis appellatio ab Inferiore ad Supe-
rîorem fieri debet I. i. §.5. ff. de Appell. Novell. 25. c. 4. tunc tem-
porisautem David nondum Rex, multô minus Saulifuperiorerat. Quare,
fi denique ex Sacris fundamenta amp; quafi initiamenta Appellarionis defu-
menda effent, pro formato Appellationis quafi Judicio illud jeftimarem
quando Moyfes Exod. 18. amp; Deut. c. i. v. 17. Confilio Soceri fui
Jetro, certos inferiores Judices conftituit, à quibus deindè ad ipfum
Moyfem provocare licuit. In Novo autem Teftamento appellationem
obtinuiffe , vel folus Paulus Apoftolus fuo teftatur exemplo., dum
Aüor. 25. II. à Fefto ad C?-iarem provocavit. Et quidni Juri Di-
vino appellatio conveniens fit, cum amp; meris Juris Naturalis principiis
nitatur, quia fpecies defenfionis eft, dum quifque, qui fegravatumamp;
injuria alFeélum putat, ad potentiorem feu fuperiorem confugere folet.
Vid. Reinh. Bacchov.ad. ^reutl. vol. z, dtfp. 35. 1. lit. A. Finis igi-
tur Appellationum, ut in fine prsEcedentis§.indicavimus, primariuseft,
ut iniquitas vel imperitia inferiorum judicantium à fuperiore corrigatur 1.1.
pr. ff. de Apell. c. ideo huic 17. cauf. i. cj. 6. Secundarius verô , ut
quandoque illud, quod in prima Inftantia omiflum, eâ fuppleatur aut
deducatur l. 6. §. i. C. àe Appell, decantatiflimo illo fecundae Inftan-
tiae remedio probandi : Nondum deduifla, deducam, nondum probata,
probabo. Cujus requifita latius referuntur in l. 4. C. de Temp. ^ re-
par. appell. amp; inReceff. Imp. Novif de Anno 1654. §. toJ'e Camp;aittia|TÎ0
amp;c. 7?!.

III. Tametfi autem , ut ex fine judicari poteft , faluberrimurn
Appellatio Juris beneficium fit, adeo ut amp; ^ Baldo in leg. m. C. ß de
momenta», pojfef. é'C-'^o^^^üt, theriaca contra judicis venenum. Et
Berr-hardus in Hb. de Conßderatione ad Eugentum dicat, appellationem efle
^gratide amp; generale bonum, idque tam neceffa ium, quam. Sol mortalibus

Quia tamen multi ,eo hodie abutuntur, faltem ut litesin infinitum pro-
trahant, feadverlarium fumptibus vexent j five ut Ordinatio Camerse
Imperialis loquitur Pan. z, tit. a8. §. öac JU- ibi. bamit (je ettoa iftre
flegentftcil3u cnbïicöcn bfcöfrbtn/ unö bcdaflimsberGarßen/ obccsu
ungctiuamp;rlicöen tjectragen b?ingcn/ oDcc befio rcngccin luefTung bet OBu^
tcc ^it5£n Weibfn amp;c. Non immerito hodie pluribus in locisiftapro-
cacitas appellandi , per Privilegium de Non Appellando Magiftratibus
conceffum reftrida eft.

§. IV. Caeterum duplex Non-Apj^ellandi deprehenditur Privilegium,
Abfolutum aliud, aliud Reftridum. Illud generaliter ad omnes caufas
amp; quamcumque litis quantitatcm pertinet; hoe vero certis folummodo
caufarum velquantitatum limitibusincluf;Tieft.

V. Abfoluto Non-provocandi juregavifi jam jam olim funt Prsefedi
Praïtorio, /. 19. C. de Appell.LS. C.de Epifc. And. l un. C. de fentent.
Praf. Prat. Nec non Senatus Romanusin Statu etiam Monarchico, ex
oratione D. Hadriani Imperatoris in 1.1. §. z. ff. de Appell. Idem poftea
Eledoribus quoque à Carolo IV. Imperatore in Aurea Bulla Tit. xi.
tributum eft. Neque immerito; cum enim EledoresmembraImperii,
Majeftatifque adeo Imperatoriae quodammodo participes fint, ob quod
amp; crimen kfae in eos committi vulgo ftatuitur : squum Imperatori quo-
que vifum fuit, etiam in hoc fupremaj Majeftatis jure eos, uti, frui :
noluitque denegari Eledoribus, quo de exterigloriantur Reges ac Prin-
cipes , quibus tamen ratione dignitatis haud quaquam cedunt, ut verè
quondam dixerit B. Lutherus : ^ie CfjU^fujPcn / fcöjeiDen Königen /
Cucr Stiebe / unb nicfjt Cure (ßnabem / ben fîe fïnö ïtonigcii gleïc^
geacötet/ m ClTcÓ^ebe». c. 38. Quod Privilegium poftea quoque à
fubfequentibus Imperatoribus, in fpecie autem ab Imperatore Ferdinan-
do I. fub dato 2. Maji Anno 1559, amp; Rudolpho II. fub dato lä^.Julii
Anno 1600. confirmatum effe teftatur Carpz^ov. Differs.dePrivil. Ele^.
Q- Ducum Sax. de Non-Appellando pof 54. ^ 56.

§. VI. Sed, ut ut omnibus omnino Eledoribus à Carolo IV. prl-
mitusconceffum fuerit, praeter Saxonem tamen amp; Brandenburgicum
(quibus amp; Bavarum jungit Lauterbach, in Compend. ff. d. Appell.lit. P.)
Vix ullus retinuit, ^quia non-ufu potius, amp; defuetudine rurfus amife-
runt. Nam etfi quidem Textonm ad Receff. Imp. Noviff. difp.xi th. 7^.
de veritate hujus afferdindedubitare, taleque Privilegium amittipotuiflc
Debate velit, quod PrivilégiaEledorum in Aurea Bulla perraunitafuht

Bnbsp;clau-

claufula cafTatorîa, qus împediret, quo minus contrariae cohfuetudînî
locus efle queat. Gail. lib.z, obf.60. ». 12. Maxime cumMogun-
tino quoque amp; Palatino , EiedorifaushoccePrivilegium, nonobfliante
longiflimi temporis non-ufu, à Friderico III. Imperatore denuo fuerit
confirmatum. Indeque etiam Chriß. Gaßelim in Specul. Jur, Vniv.
cap. 55. «.158. referat: quod hodie ab Eledoribusnon appelletur, ex-
cepto Colonienii amp;Trevirenfi, quia limitato gauderent privilegio. Ni-
hilominus tamen contrarium mil . longé verofimilius videtur. Praeter-
quamenim, quod experientia, optima rerum omnium Magiftra/. 52.
f. de LL. fatis fuperque de hoc atteftetur ; claufula illa caffatoria :
OajJ Uiofrrne eiuec folcftem Privilegio 511 toicDec bon Dcnm Cönjfujlïfn
an Da^ Cammcrocricftte appdliren tpu?be/ foïcîjc^ alïerôingâ üïjaftlo^
Unb unbnnöïg fepn folic amp;c. Non id operatur, ut ab omni prifcrip-
tione amp; amiflione Privilegium hoc immunepraeftet, fed hocfolummo-
do, ut excipiente Appellato, vel Judice à quo, omni efièdu tam fu-
fpenfivo quam devolutivo deftituatur appellatio , eaque pro non inter-
pofita, amp; fententia pro re judicata habeatur ; pariter, uti in privatorum
per pada amp; fli^oulationes acquifitis juribus fieri videmus. Si his clau-
fula talis adjeda'ut, v. g. in fervitutealtiusnon-tollendi, î^a^ toofemc
foIcî:en vecfefcôen ju toicîicr cttoa^ defàao ûa^in gcbauct tor^öcn foltc/
foIcÔE? Ûcc anöece liiemc^ tocgc^ ju ïdöen/ fonbernjuan unbjcbrrjeit
ffUifï ci'gcntfjâtigcc Vncîfc'umbsniofrfrcn unb einjurn^rn befugt fem foïfe.
Propterea tamen praefcriptio non excluditur, accedente praeprimis fado
fervientis contrario; legaliter enim haec accipiendafunt, maximè, quia
ex lapfu temporis lege definiti, ufu amp; patientia, juris elle incipiunt,
qU3î de fado antea tentata funt. arg. L 2. pr. f. quem ferv. am. l. 10.
ff. fiferv. vind. Accedit, quod jura amp; Privilégia in hoc majori, legi-
bus publicis authoritate poliere nequeant, utpote quas defuetudine ïêu
ufu contrario,, quafi tacito populi confenfu, abrogari expeditum eft.
/. 52. §. I. f.deLL. probari hoc vel folo Privilegii Nundinarum exem-
plo non-ufu amiflibili poterit. ex l. i. jf. de Nund, cap. 15. x. de Pri'
vil. amp; excef. L 7. C. de his qui accuf. non poff. Quare dum Eledores
fuo Privilegio, data occafione ufi non funt, fed appelIationesadCame-
ram admiferunt, tacito quafi confenfu amp; patientia feu non-ufu, defue-
tudine inumbrari, amp; à Camera fuam quafi libertatem privilegio hadenus
reftridam , praefcribere pafli funt. arg. l. 6. f. de S. P. V. Quod au-
Km de Brandenburgico Eledore fcribit Petr. Heig.P. i. quafl. 4. »«J^-

illum

iJlum de Non-A, pellando Privilegium quondam amififle, ac pofiea per
fingularem concelTionem ab Imperatore Rudolpho II. denuo recjupe-
r^, cui aflentitur Dom. Arum, in difcttr. 5. ad Aur. Bull. Conclu/, i J.
htf. diferte répugnât verbis ipfius Imperatoris Rudolphi II. qui Anno
1580. Privilegium da Non-Apellando quo ad Eleâorem Brandenbur-
gicum faltem renovavit ; ita enim inquit : ubec ï)unöcrt unb mcfic fjas

ïjccn/ und alfa tociruöeclBcnfcöcn-aBeDencftencingcfuïjct/ftfrgfbjaföt/
ncÏJ2aucl)t unö bcfjaïten toojben / Da^ nicmanö UonDft €f)urfu2(îcn ju
^janDenBucg 0amp;rtôe«Ï£n / Decreten, «ßrftantni^ «nöabfcgtcöcnamp;c. an
nnfern ©oifaöcen / unfcr «nö ör^ ïïcirft^ (STarnmcrgtcicut ju appelliren
macljt gcöabc/ amp; verf. gccgcgen aber / ibi. ^cincEicbe unö brcfclbcn-
ïobljcöE ©oj-lt;!;ltccn toacea aucï) bcp foïcljci- iftrcr (CIjiufu?filicljcn bc^
freiôungc bifanfjeco gccnljlïcljcn geïalTcn tuuiDrn. it unb obtooï ^cine Hiebe
foIcöfnmuIjttoiUcnjnbetollanbe biföero nic^t gcfïattct / auclj baffribe
ferner nicl3t nacösulaffen fug unb niacftt öatic amp; poftea Da^ toîcrfolcïje
öec CÔncfnîficn jn 25?anbcnbu|g fjecgcbjacöte gcrccbttgöeit be^ nirlit ap-
peliirens ijon ißrcn ööttamp;cïïcn / Decreten unb Crftantuiflcn / beffen fïc
toie obgemelbet oïjncbe^ befugt / unb bigfjct unberruftt erfjalten. amp;c.
yid. latius Carpzjgt;v. in Comment, ad Leg. Reg. c. 9 .feB. 8 ». 9. Nec Serenif-
fimi^ tantum Saxonias Eledoribus, fed reliquis etiam Ducious amp; Principi-
bus Domus Saxonicae competit. Prout ex verbis Privilegii Ferdinandini ;
unb alfo öcm gantjen ^tamm unb Ifaufe ju ^acöfcn / folrlje grrecß«
tigamp;eit be^ nieöt appellirens betoîlliget ] erneuert / gefîereftet unb be«
fe?cftl'get / pluribus deducit amp; probat Carpx,, Dijfert. de Privil. EleB.
Ö* Ducum Sax. de Non-Apellando c. 5. fof. 47. num. i. feq, Quod
tamen in Brandenburgicis Principibus non item obtinere ftatuit Ca0.
in Spec. Jur. Vn. pag.m.'jäp. ». (6.) _

§. VII. Nemo autem tale Privilegium concedere poteft , nifi fupe-
riorem non recognofcens, juraque fummi Imperii feu Majeftatis amp; Re-
galia habens /. r. ^.4. f. a quib. appell. non licet. Fid. Borell. tom. tit.
55. «. I2I5' Proinde folus in Imperio noftro Imperator, adhibito ta-
men Statuum Imperii confenfu, privilegium de Non-appellando conce-
det. Carpicov. d. Dijf. de Non appellando c. 5. pof. ^'^. num. 46. ö'peß
57.^58, Nam cum Privilégia hujufmodi Camerae Imperialis juris-
diaioni quodammodo derogatoria fint, hœc autem non ab Imperatore
folo, fed flatibus fimul, ex prima Maximiliani I, Itnperatoris amp; Statuum
Imperiifundatione, dependeat, vid.ReceJf.lmp.de Annonbsp;unböa*

mit anfleröaïb merito amp; horum confenfus requirendus erit quoties dc
illius jure amp; prsjudicio agitur; quia ejus demum eft relaxare vincula

B anbsp;obligatio-

bbligationis, qui impofuit ; cumque omnes id imperii Status af-
tingat , ab omnibus quoque approbandum videtur. Reliqui igi-
tur Imperii Proceres , Prindpes aut Duces , ut ut tantum alias in
fuis territoriis , quantum Imperator in Imperio, polTe ferantur, ap»
peliandi tamen facuhatem fubditis auferre nequeuht, quia Imperatori
amp; Camerx una cum fubditis fuis fubjedi funt, amp; ne in eorum alias
arbitrio effet , fe fuofque Imperiali Judicio amp; jurifdiâioni eximere
fubditos. Provocatio enim ad iaiperatorem indubiè fubjeftioneih im-
portât , arg. I. 14. ff. de jurifd. hindr. Knichen de Subi. ^ Reg. terr.
Jur.c. 5.». 189. Nifi fortaffe amp; ipfi Privilegio forte de non-Appellan-
do Camer® jurifdiftioni exemti fint Principes, nam tunc quin amp; in
territoriis fuis, certo modo reflringere appellandi libertatem, vel etiam
Magiflratibus inferioribus de non-Appellando ad fe privilegium conce-
dere poffint, nullum eft dubiumj quia tunc cefTat prohibitionis ratio.
Atque ex his facile nunceritdijudicare : NumStatutis Appellandi liber-
tas tolli poffit? Sienimin praejudiciumCamera non tendat, reflècum
Hieranimo Magonio , Petro Caballo , Bartolo ^ aliis id affirmatur : Sin
minus, cum Camilla Borello, Joach.Mynfingero, Andrea Knichen, Joh,
Melch. Cletz^elio ^ pluribus aliis, potius negandum.

VIII. Regulariter vero ab omnibus Imperii Statibus appellate ad
Cameram permiffum eft,^ quia Imperatorem omnes pro fuperiore agno-
feere tenentur. Adeô ut amp;inComitiisRatisbonenfibusde Anno 1552.
tit. 2. §. Bacljöcm aucö etlicße iz. amp; Ordin. Cam. Imp. Part. i. tit. 28.
unb Dietptff z. Statibus Imperii exprefTe prohibitum fit, fubditos fuos
•alio modo, minis, juramento, aliavepcena à communi hoc Appella-
lionum trihunali arcere aut deterrere: partim quia Appellatio fpecies de-
fenfionis eft , quae ne Diabalo,quidem deneganda, tefteCarpz.ov. PraSl.
Crim. P. I. q. 10^. num.11. Nifi quatenus quis ipfe huic beneficio fpon-
te renunciaverit, vel, propter Privilegium de non-appellando, fuo Princi-
pi velMagiftratui fingulariter conceffum , appellate non poffit d.tit. 28'.
i. itnîi îïfctijcil z. verf. tocce ban amp; d. j^acftbem aucö ctïkfje 12.
verf.c^ toece barai facljeamp;c. Partim amp; vel maximè quod in prijudi-
cium Imperatoris amp; Carnets id tendat, fi jurifdiftioni illius fe fuofquc
fubtrahere velint. d. Ord. Camer. l. c. verb, fonöcrn anclj Dcm iüapf-
Cammec-^Bcricöt nnb bcfl^lbtn jurifdiaion , 3um ôocï)ficn abbjucïjiô

amp;c.nbsp;.

§.IX. Sed quaeritur hic:* An jure Imperator tale Privilegium aliecm

poQi*

poflit concedere, co quidem effedu, ut amp; à Succeflbribus revocari ne-
queat? R. Aflirmando utrumque. Et quamvis derogare quodammo-
do jurifdidioni Imperii id videatur, Imperator autem, ut Adminiftra-
tor Imperii, jura illius magis confervare, quam minuere, amp; ut femper
Auguftus potius augere debeat. Nibilominus tamen (i) derogatio
ifta tanta non eft, ut propterea jurifdiôioni ipfi quicquam decedat,
quin exercitium tantum reftringitur , unde amp; quodammodo derogari fal-
tem dix im us. Ita enim (z) videmugt; fuperemimentem femper Came-
rsErefervaripoieftatem amp; jurifdidionem, quo de atteftatur relatioCon-
filiariorum. Div. Augufti Eled. Saxon. Abrahami à Bock amp; Joh. -.b
Obernitz deinfinuationePrivilegiiSaxonicifafta Camerse fié datoSpirad.
28.j'»/.gt;^»«öi5öo.his verbis: J|îerauf ifi î)(n anbcrti (ïBccicamp;tftag toel^
cöcc öcn 14 öiefé^ iBonaïjt^ geïjaltc» too?öcn y barcb ten Üammcc-
ßicljtcr miö alïc25fprit5ere/ Wcfc^ unfcc^ bml}m\$l mitanncfjmung
be^ Privikgii tiojbebaïtîiclj bc^ tiomifcöcn ßeicß^ uiib föapfcriicöcn Ma-
jeftat praeeminentz, mib (Öfrccötigïïcit / aucß maunigïicljt^ interelTe amp;c.
Idemque fafliis eft ipfemet ImpefatorFerdinandusI. in literis teftimonia-^
libus fadae infinuationis fub dato Spirx eodem die ^anno , hifce verbis,
Slfi biefcltte ( infinuation ) bocf) bojbetjaîtïicft bc^ teHigen ïieic^^ «J^ficc-
unb lt;6frcfötightit / aitcft manuiglicgejS intereffe inib cinEfbtn / bagegt»
jcberseit boj3uû?î»gen/ fo bieï rccïjt / ïjicmit aiigenomnKn- Nec aliam
fuifle intentionem D. Augufti Eleâ. Saxon. Privilegium deNon-appel-
lando impetrantis, propria ejus verba teftatum faciunt, quae leguntur irr
literis fupplicatoriis Imperatori exhibitis. iff aUCÏ) «in uub öcc an^
öcrn meinet freunbïkljcn Iteben ©ettcrn / bet furfïcn ju ^acöfen gcf
muljt nidjt / baburel) €to. fóapf. .Uâajefîat unb bcm i^eiligen ïïeicö
gebuamp;tfnben gffjorfaamp;m sucntsicijcn / ober fonfïtn öapf. Jiïâajcfî.
um ßci'cf) itnb beflTdbtn ïïattimet-gen'eöt an iötcr Oogci't / prœeminentz,
unb reputation fttoa? abjubjccljcn amp;c.nbsp;Carpz.ov, de Privil, EleEt.

Q- Ducum Sax, de No»-appellando cap. j.pof.jz. num. 17. ^ feqq. maxime
in cafu jdenegatEvelprotraftK juftitiap. Imo (j) conceflÏo ejufmodi de
Non-provocando Privilegii, nihil aliud eft , quam delegatio quxdam ,
feu mandatum jurisdidionis fupremx , ita ut vice Imperatoris ftatus
illi m fuis territoriis in Appelîationibus ipfi judicent; undëamp; tales Prin-
cipes in fuis ditionibus pecularia ut pîurimum, ad imitationem Came-
rae Imperii fumma Appellationum Tribunalia haberefolent, qtialev.g.
in Aula Sereniffimi Eleâ:. Saxon. Drefda? fupremum Appellationis eft
iudkiumi ia^cfjucfurfil.^acljf. Appellation-Gericht, in ^uo non tjiß

B 3nbsp;appel«

c »4 gt;

appellationum caufae tradantur. Ut taceam (4) in commodum m^
gis Imperii amp; Imperatorum id cedere , cum enim Camera tot Procef-
fuum centuriis repleta, imo penè obruta fit, adeo ut vix ac ne vix qui-
dem omnibus fufficere videatur, fed lites ibi , non fine gemitu litigan-
tium , ferè immortales fiant, ita , ut dudum in proverbium abierit :
Spirs lites fpirare , nunquam exfpirare. Ideo Imperator in hoc quo-
que Imperii prapprimis vero fubditorum commodum non parum auge-
re videtur , dum curfum adminrirandaE juftitias eo melius promovere,
per mandatam quafi aliis cognofcendi in Appellationibus poteftatem ,

intendit.nbsp;..

§. X. Et licet alias fuccelTores in Regnis prasprimis Eleditus quale
noftrum Imperium eft, ex faäis Antecefforumnonobligentur,attamen
procedit illud in perfonalibus quidem obligationibus, fallit autem in iis
conventionibusquaejuftaefunt, bonumqueReipublicaî refpiciunt, quia
falus Reipubl. fuprema etiam fuccelToribus lex elfe debet. V\à. Joh.
Philipp. inVßPraü:. L i.T.i. Eclog. 16. din. 6. imo , inquit, Princeps
priorum Principam Contrafius amp; permijja refcindens proprium faUum im-
pHgnare intelligitur ; cum falium vel contraBus de n.ortuorum Principum
hodierm Principis ejfe cenfeantur, eo, quod femper unum idemque Imperium,
^ eadem femper Refpublica fit. Nec intereffe exiftimamus, ex lucrativa
an ex onerofa caufa Privilegium acceperit. Nam ficut donationes inter
vivos femel à donatario äcceptatae revocari nequeunt Infi.dedonat.
^l.^t^.C.eod. ita nec ejufmodi ex gratia conceifa Privilégia, quae merae
donationes funt; fiquidem in contraâiibus quoad efFeâum obligationis
Princeps non alio , quam privatorum jure utitur arg. l. 4. C. d. LL.
quîE igitur fervare obftridus fuit defunâus, ea quoque nec ejus fuccef-
for revocare poterit; non univerfalis feuhereditarius, quiaherp-îfaâum
defunâi praeftare tenetur; non fingularis feu elcâus, quia refpeâu an-
tecefforis pro extraneo habetur, nemini autem de faâro praedeflindi ex-
traneï feu tertii difputare conceditur. Neque obftat , quod Princeps
gratis coneedendo alicui Privilegium, videatur hoc tacitè fibi refervaffe ut
illud poiTit revocare pro lubitu. Prxterquam enim , quod propofi-
tum in mente retentum nihil operetur l. 50. f. d. CondiB.Indeb. l.'j.
de Cond, ob tauf dat. nifi expreffè fibi id refervaverit, prout plerumqu«
fieri videmus, hac annexa claufula : 3eÖocamp; un^ / unfern €rben unD
^atfthommm / an nfecec ftoften mpmtj lt;!5cricötcn unb Stanb^
fnrlilicöraeececötjgtmtenoöne^cljaDen/ ^obeßaltcn üjiet «quot;quot;^óiJ^j.^'

utiitten lt;èijt»e»i'itiîtr ^acljftommen öebo? f tiefe ^ibnntig natfj ttfo*
berung ttc Sotfurft un|gt;c^lt;i3efaH«i^3uenbcni / smotrmcljrcn unb juï
minbccn / gants ober jum töeiï aufsuljcDen amp;c. poft mortem définit
concedentis mutanda voluntas /. 4. ff. ConduB. arg. l. 4. ff. de adim. vel
transf. leg, ergo nec ejus fuccelTor morte itaconfirmatam voluntatem de-
fundi mutare poterit. arg. l. 54. 55 ff. de R. l. Atque in praefenti cafu
eominus, quoniam Privilegium de Non-appellando non à folo Impera-
tore, fed confenfu fimul Statuum Imprrii conceditur, qui mortuoetian»
Imperatore adhuc fuper funt, nec faóto fuo contrariari poffunt.

CAP. I I.

IN SPECIE
D E

Hamburgenfium Trivilegii
Definitione, Divifione, Caufa

efficiente itemque fubjecSto.

Oftquam de Beneficio A ppellandiamp; non-Appellandi in gé-
néré priori capite diximus, dicendum nunc aliquid erit de
non-Appellandi Privilegio Hamburgenfium in fpecie. Ne
autem contra régulas difputantium fecifle videamur,
dum teffe Cicerone liLi. de Oratore, Omnis difceptatio,
■quas de re aliqua fufcipitur, à definitione incipere debeat, ut intelli-
•gatur, quid fit, quo de difputetur : qualem qualem Privilegii hujus defcri-
ptionemamp; nospraemittemus. Eft itaque Privilegium Hamburgenfium
tJe non-Appellando jus fingularè Magiftratui Hamburgenfium compe-
tens, quo infra fummam fexcentorum amp; juxta Ferdinandi II. Impera-
toris extenfionem , feptingentorura florenorum Aureorum ad Came-

rann

I.

nam Imperialen» prohibentur appellare litigantes j nec ultrà cam , nifi
praevia juramenti cautionifque praeftatione , iis permittitur , coërcendae
ftivolè appellantium temeritatis ergo ab Imperatore conceflum.

§.1. Privilegium igitur Hamburgenfium de non-Appellando duplex
eft ; aliud primum feu originarium à Carolo V. conceffum , aliud re-
novatum amp; à Ferdinando II. Imperatore Anno 1654. d. 51. Mart, au-
dum. Quod Privilegium typis quidem publice hadenus nondum excu-
fum , in Archivo tamen civitatis refervatum, mihique à Viro AmplifTimo
atque ConfuItilTimo Dn. D. Gerhardo Schroedero caufarum in Patria Pa-
trono celeberrimo , Fautore meo honoratifTimo communicatum. Illud
autem cum iiujus fundamentum fit^ merito hic potiffimum amp; princi-
paliter quoque in confideraticnem yeniet. Duabus autem confiât par-
tibus, quarum prior Appellationis , intra certam quantitatem , prohibi-
tiva', j^o^moT extra illam , fib certis conditionibuseft, dc
(ingulis fuo loco feparatim.

§.5. Caufa Efficiens hujus Privilegii de non-Appellando alia , ut ita
loquamur , Primitiva fuit , alia Secundaria feu Accefforia. Illa Prae-
fcriptio, haec Confirmatio Imperatoria eft. De Pcaefcriptione ipfe atte-
ftatur Imperator in verbis Privilegii pag. 401. JBictool fle unö lt)Ce ©OJ«
faljren/ üoj stoetfjunDert unb meljc jaljccn/ mit fonbcclfcfjeri Privilegien,
Exemtion , ^tci^citcn / Statuten unb prœfcribirten getoonfjei'ten uiUec
anbern DecraàtTcn becfchcn / Daö bon iftrtn / beren bon i^ambucg uljrt«
Reifen Hirfjt tocitcr nocï) anbeccc gcfïaït / Dann auf iljc ^tabt-23ncö
appellirt oDcc bccuffén tuerbcn folle / toirfîe ben Dep folcïjer J^ceißeft /-
bon oamp;beruörrer geit àn / bal^i- rufjiglicl) unî» unbctamp;fnbcit gelaf*
feu / unb batuiêbcj nicfjt kfcljbatrcl toottn. Duo in his verbis decla-
randa veniunt ( i ) amp; qualia antiquiora illa Privilégia fuerint ?
lt;2) quid phräfiologia ifta, auf iÔC ^tabt-2$UCÖ appeïij'ten/ fibivelit?
Certe varia fubinde Hamburgum tum abimperatoribus tumamp;à Ducibus,
tum Co'mitibus adhuc Holfatis, accepit Privilégia. Ita enim non Impera-
tor foliàm Sigifmundus Anno 1411. jus de Non-Evocando ei conceffit,
fed amp; ante eum Anno 1292. ab Adolpho , Gerhardo , Adolpho Si
Henrico Comitibus Holfatia2amp; Schouwenborch id juris impetrarunt,
Ut à fententii^ Senatus Hamburgenfis ad eos non amplius, prout antea,
authore Lambecio Rer, Hamb. lib. 1. n.^So.nbsp;folitum fuerat, ap-

pelletur, fed ipfe Magiftratus folus cognofcat , quod vetus Privilegium
hic , ut ex computatione temporis Colligere eft ,, Imperator Carolus
refpejfiffe videtur. Csterum cum liujufmodi Privilégia, olim quoque

jam

jam jam moris fuerit in Statuta librorum ( utî hodie praefens hoc Caro-
linum) referre, teße Lambec.l.c.n.^ji.p.i^i. eaquefubindein Statutis
repetere, amp; illius obfervantiam denuô inculcate, proutCarolinum hoc
noftrum in Statutis modernis quoque Part. i. T. 37. 38. 40. ^ pajßm,
infertum amp; commendatum legimus, fadum eft, ut Imperator deinde
Carolus V. hoc in Statuta relatum Privilegium, à Ducibus Holfatiae ac-
quifitum amp; diuturnis utentium moribus comprobatum , expreffè con-
firmaverit, prohibueritque ne amp; in pofterum aliter quam fecundum te-
norem Statutorum amp; quo ufque ea appellationes permitterent, à fententiis
Senatus Hamburgenfis provocaretur :nbsp;tfjrcn/ beten bon ilam«

Duts öctöeln nicljt toci'tet / nocö anbetet gcfîalt ben auf iDt ^tabt«
2$utB appelliret obct Oetuffen toetben folic-

§.IV. Et quanquam alias inter DD. nondum convenerit, Num tale
jus praefcriptione pofTit acquiri ? Mihi tamen afHrmatium verior fen-
tentia videtur. Cum enim Privilegium Non-Provocandi expreftè con-
cedi poflit, quid ni etiam prasfcriptione amp; confuetudine ccu tacita
Principis voluntate aut conniventia acquiri. arg.l.ii, §. i. /. 35.
ff. de LL. Nam quicquid eft concelTibile, illud etiam eft prœfcriptibile 1.5.
§.^.ffdeAlt;jU.quot.l. il-f. deaqtm^aqmpluv. arcend.l. 3. C. veB.nova
inßit. nonpoßj^ Schurpf. cent, i.confil. 90. ».47. Quin imo, amp; Regalia amp; Re-
fervata Impef-atoris temporis immemorialis prsfcriptioni fuppofitâ effe ..fir-
mant ReceJf.Imp. Augfiß.de anno 1548. §.unbfonnnfet 54-. §. toen aucö ein
an^aesosfuct 56. amp; §. too aamp;ct înnetôallj Jtfêenfcïjen aebenehen (î^.
^ocer. de Regal, cap./^.ntm.^'^.Ó' feqq.Andr.Knichen de Sax. non provoc.
jttr. verb. D/icumSaxon, cap. i. nnm.éiSf. Quare]ergo Jus deNon-Appel-
lando, quod eft de Rcgalibus , praefcribi immemoriali nimirum Prae-
fcriptione non poffet ? vid. CarpxMv. Differt. de Privilegio EleEi. Duc.
Saxon, de mn-Appellando pof. 2. ». i. quam opinionem pluribus dudum
defendit Andr. Knich. d. tr. verb, jus cap, z. num. 147. ^ feqq. Cum ita-
que Hamburgenfes tale de non-Appellando Privilegium ultra ducentos
annos jam quiete poffederint, ante quam hoc Carolinum confecutifunt,
üti ex ipfis Privilegii verbis in princ. hujus §. relatis apparet : facilè hinc
videmus non novum aliquod Privilegium ab Imperatore Carolo V. in-
trodudtum f. conceffum , fed vêtus, quod Praefcriptione jam jam ac-
quifiverant, faltim confirmaturn effe. Quod amp; poftea, a fingulisIm-
pcratoribus fubfequentibus confirmari fecerunt Hamburgenfes. An vero
nlteriori adhuc confirmatione opus fit? de eo dubitari quis poflêt : amp;li-

Cnbsp;cet

at alïöqui datum 8t confirmatum non cgeat fuccefforis confirmationè l
uindr.Knich, de Saxon, nonprovoc.jur. verb. EleUornm cap. i. ».zoi. Rol.
aFalleConfd.i^.n.ii. Felin, in cap. i-x.de Probat, amp;is quoque cui per
cleâionem fceptrum Imperii defertur , padis amp; conventionibus ante-
cefforum , quas ratione officii Regis initae fuerunt, obligetur Chrifi,
Befold. de Succejf. Reg. lib. 3. dijfert. z. Anton. Peregr, de Jure. Fife. lib. z.foL
lop. Nihilominus tamen majoris fecuritatis ergo confirmationes impe-
trari folent. And. Knich. d. I. num. zoz. A quibus autem confirmatio pe-
tenda ab Imperatore folo , an à Statibus fimul Imperii difquirendum
adhuc meretur. Certe cum Imperator folus, ut fuperius 1. §.7.
deduximus , tale Privilegium fine praefcitu Statuum concedere nequeat,
idem ferè de confirmationè afferendum videtur; cum Confirmatio feu Rc-
novatio.fitquafinova, vel de novo fada conceffio ; Enim vero diverfa hic
utriufque reddi potefl ratio.ConcefBo cum alienationem feu reflridionem
fuprems jurifdidionis inducat, in praejudicium Imperii, fine Statuum
illius, utpote de Summa Majellate participantium vid.fupr. Cap. i.§. 5.
confenfu nequit ; Confirmatio nihil alienat , fed alienatum fe revocarc
nolle faltim promittit. Illud ex liberalitate, hoc ex neceffitate quodammodo
fit; nec enim Succeffores conceffa à Majoribus Privilégia aufferre pro lubitu
poffe, fupra jamdum Cap, i. §. 9. probavimus. Sed quid fi aliqua fui parte
declarandum vel extendendum effet ? Diflinguendum hic arbitramur
Hartmanno Pißore Confiliario Eled. Saxon, qui à Dn. Pro-Eledore re-
cjuifitus, in fcriptoquodam fubdato Seufeliz, xo.Jan. 1600. itadiflinxit :
An nempe extenfiones ac declarationes novi aliquid importent, quod vel
privilegio adverfaretur , vel de quo nec tacite nec exprefle Privilegium
feu declaratio loqueretur ; an vero nuda petatur interpretatio feu declaratiOf
qu£ in prima difpofitione ac Privilegii intelledu fubfifliat.? Et priori qui-
dem, non pofleriori cafu Statuum confenfu opus effe flatuit.

§. V. Caufa Impulfiva five lt;5y»e«cs7«p J««» partim Civitatis Hamburgen-
fis mérita in Romanum Imperium fuerunt; quo de verba Privilegii: putg»
402. 3(ingefeljcn folcïjc ifjrß öemutige siralicamp;c Bitte / aucï} die getreue
în'enjïe / fo iftce ©o?öecn iueilanb anfcrn ©ojfaôcen am ifieicfj /
fcßcn ïîapfern unb ïîonmgcn loûHcamp;er gebecamp;tni^ / unb Dem fjeiligc»
äßeicö oft tDiniglief) ptïjan amp;C. partim malitia abutentium appelîationi-
bus , utque curfus juflitiae adminiflrands tanto magis promoveatur »
qui appelîationibus ad Cameram , ob res fœpe minoris fummae protra-
heretur in verb. tourbe bocô U 5«5e«ten bon öenfdamp;en iljroi lt;ùelt;'

ticlßen

rfcamp;tm öuccB îamp;rc 20urs«; unb KntewBanen au^ unnottucft unb ancfn m
fctoeitcrung. (ita enim omnino redius pro becmtpbuna legendum cum
LmmoTom.%Mb.'].caf.ii. credimus) BCfaï)CïïcBcnücc3ug^ / berlfUî»
gccung unö au^flucöt De^ ïiecöten amp;c. Quod eo magis lioc noftro ma-
litiofo feculo metuendum , quo omnibus Germanis admodum litigiofs
litibus atque malitiiscoërcendis, Judicium Camerale non eft fufEciens:
fepe enim unus Procurator mille lites agit, quas omnes fi enumeraveris
inter viginti quatuor Procuratores , numerus litium multum millia ex-
cedit, tefte Dom. Arum, in difcurf, 5. ad Aur. Buil Conckf. iquot;). pag. 250.
Cum autem olim Divus Hadrianus Senatui, 1.1.§. i.f. a quib. appelU
mn licet. SiC Juftinianus Imperator magnifiçis judicibus fuis Privilegium de
Non-Appellando concedere potuerit /. in offerendis 57. C. de Appell,
Cumque oiSo Curiae majoris Francorum, quatuor Hifpanorum, Rofa
Romanorum , quadraginta Venetorum , Curia Neapolitana, Medio-
lana , pleraque judicia tum publica tum privata difceptent ac definiant
citra provocationem Joh. Bod.lib. i. deRepubl. Cap. 20. quid ni etiam ho-
die CaefareaMajeftas idem juris Hamburgenfibus tribuere potuiffet. Licet
enim Imperator omnem omnino jurifdiâionem amp; fuperioritatem à ié
abdicare non poffit. Cagnol. l. imperium n.ï'i'j. dejuriß. Roland, à Talie
Conßl. I. ». 138. feq. amp; confil. 80.». i.vol. z. quia alias effet homicida
fuae dignitatis fecundum Bald, in §. 5. cap. licet caufam fub num.']. extrade
Probat. Interim tamen negandum non eft, Imperatorem reâè concede-
re Regalia falva Majeftate Imperii, id eft, fuperioritate, majoritate amp;
honore. Becc.Confil.lt;)6.num.6\.Surd Cçnfil.izj.n.^.

VL Subjeólum duplex eft, aliud Recipiens feu c««, aliud Patiens
ièu contra quod datum eft. Illud «ft Civitas Hamburgenfis. Sicuti
autem jus non provocandi feu extrema provocatio inter fumma recen^
fetur Regalia, huic confequenseft, finiri appellationem in eo qui Ma-
jeftatem habet, feu quod idem eft , extremamconftitui provocationem
ubi Majeftaseft. Dom. Arum.ad Aur.Bull.difcurf'^.th.ii. cujusitapro-
prium jus fumms ac ultimx cognitionis, ut ab ea avelli nunquam pof-
fit. Henn. Arnif. de Jur. Majefi. lib. 2. cap. 4, »um. 3. Bodin.lib. l.
de Republ.c. 10. Unde etiam fupra cap. i. §.7. diximus, quod non
nifi abeo, penefquem to Kuetfly amp; fumma in Republica poteftas eft,
illud concfdi poffit. Ita etiam ex parte fubjeâi Recipientis quodcun-
que de non-appellando Privilegium, femper jus fuperioritatis territorii
requiritur: quod jus cum amp;Civitati Hamburgenfi, ceulmperiali, com-

C inbsp;petat

petat, dubium non eft, quin capax hujus Privilegii fuêrit. pari eniiâ
paflu Liber® Imperii Civitates cum Principibus Imperii ambulant, utt
xnultis confirmât Erneß. Cothman. Cenßl. 19. «. 525. ^ mult. feqq.
vol. 5. habent namque in fuo diftridu amp; territorio jura Principis/'tf»quot;
text, in I. froh here 5. plane 4. cum ^.feq-ff. quod vi aut clam. Reink,.
de R. S. amp; E. lib. I. claf 4. cap. 20, ». 12. propterea Bart, in I. in-
famer» j.n. i^.f.de Publ. Jud. dicit: Civitatem Liberam tantum poflc
in fuo populo quantum Imperator in Imperio. Cum itaque Principes
Imperii hujus Privilegii capaces fuerint, cur non ergo etiam Libers Im--
perii Civitates, amp; fic per confequens Hamburgum capax effe poflit.
Negat quidem Limnam P. 5. lib. 7. eap^, 25. num. 7. Hamburgum im-
mediatam Imperii Civitatem effe, ex ea ratione, quod olim DuciHol-
fati£e praeftiterit Homagium. Verum contrariumvelexeopatet, quod
Woldemarus Dux Sleswicenfis, qui auxilio Canuti 6. Regi Daniae Ci-
vitatem Ottoni IV. Imperatori fubtraxerat, Comiti de Orlemund no-
mine Albrechto donaverit, hicque Albrechtus Civitati libertatem pro
prstio 1500 marcarum puri auri concefferit. Spreng, in hifi. Jur.Publ. lik 3.
cap. alt. quam libertatem poftea AdolphuslV. Comes Holfatiaî Civitati
confirmavit. Sic libera faÜa Civitas, titulotenm tantum fiub Imperio Hol-
fatix Comitum permanfit, inquit, Drefftrus de Pracip. Germ. urb. pag.
m. 308. Cum itaque Hamburgum hodie nullum fuperiorem recogno-
fcat prster Deum amp; Csfarem, facile videre licet, Immediatam amp; Libe-
ram Imperii Civitatem effe confi Spreng, d. lib. 5. cap. 28. pr. Et quid
multis hoc deducere opus eft 1 habemus hac de re expreffam fententiam
in AuguftiffimoCamers Imperialis Judicio d.6. Jul. Anno 1618. Spirs
promulgatam, qua Urbs Hamburgenfis Libera Imperii Romano-Ger-
manici Civitas amp; Imperatori atque Imperio immediatè fubjeda declara-
tur. Refert hanc fententiam Lymnaus §• 4. lib. 7. cep. 23. his verbis:
3In facficn bc^ ßäpfctltcSen Fifcaiis, ampt^öaïDcr ^feïagtr contra
fîeîn/ pro intereffe, unb ï^ambujg / ifï bi'e J^acßc bo? Dcfcljïoffen fjtC'
mit angenommen/ bacaiif unb allem futbjingennacô 5« reeïjt erßant/
Da^ gebacötec J^ecjogen bojgctacnbete^ intereffe, angeregter exemtio«
galbec ungcacbtet / 25utgemeiflec unb lîaamp;t ber ßomifcamp;en
laâajefïât / unb be^ ßeiligen ßeicft^ ïjoamp;en (0[i?igfteit / unb ofjmmittrf^
baören fubjeftion ficamp; behlägter maffen eîgeneâ Betoaït^ îutrbjccôfn /
unb f^eijumacôen/ nieftt gejiemet noeï) oebuftret / fonbcrn b^quot; 5«
toamp;lunbiinwcBtgetôan/ ficfj beflenfMufuSjo sànt5l«famp; SwentS^''^quot;'' JS^

öefaßte ^tm f^cer föapferf. j^aießat «nö hm
^eiligen ßctclj o^ne ilitttcl $uftanöig/ umecVDo^fftn

unö UCttoanD / aucb bon niannigïicr) suerfeeuncn / unö

bc^tocQcn fie 25urocmei/icr unb öaïjt be^ Kcirïï^ anlngtn / fïcucc uni

fiurbcn juïcifïcn/ aucl) bccfefDcn au^lïanb jnamp;Esaôïctt fcfjulbig unb 5a

foIc{)£n allen ju condemnieren unb 5u becbamtuen fern ; fcbocft meßw*

tocïjntcn tccjogcn ïfjre fpjuc^ mib foberungcn / fo fk fonfien gegen

Sebacöte ^tabt jufiaben bermemen/ o?bcntlicï)rc bjeife / ïteeïjtcn.é/ ob

fie tooireu / au^sufuamp;cen ßtemit unftenommen / fonöecn bojèeliaï^s
ten amp;c,

§. VIL Subjcâum Patlens f, contrà Quod Privilegium de Non-Appel-
lando datum eft funt omnes litigantes coram Magiftratu, five fint Cives f.
Extranei.AaoresvelRei, Nobilesvel Ignobiles.Urbani vel Ru ftici,Clerici
vel Laici, imo licet quis forum alias perfonaliterprivilegiatom habeat; om-
nis enim omnino prohibetur appellatio a quocunque etiam interponatur,
in verb, privil p. 402. alfo ba^ nun fjînfojt in etotg 5ci't / bon 25ur'
gern ober Untcrtöanen gemelbtec Jjtabt taniburg/ unb fonfïeumatïs
m'gïicö öoócn unö niebeccn fïanbe^ m'emanb aufgenommen. Nam
didio univerfalis in negativa quofcunque includit. Bart. in l. generalia.
§. uxori f. de ufufr. legat. Ludolph. Schräder de Feud. part. 10. fedr. 5.
num.'ji. Burfat.Confü. \6.num.\%. Tantumque efiïcit quantum fpe-
cialis expreflïo, C^phcd. Confil. 59.». n. Ajm.Cravet. Confiï. 459.
'num.i. ac qperatur non minus, quam fi de fingulis infpecie fada effet
mentio arg. Lz^. pr.g. de S. P. V'. Surd, deeif. 565. ». 30. Singulare
quid tamen quoad Ducem Wirtebergicum notât Colleg. Jur^. ArgentO'
rat. lib. tit. z. th. z. ».8. ubi diftinguitur : fi forcnfis contra fub-
ditum agat in territorio illius Princfpis , qui hujusmodi quoque Pri-
vilegio gaudet, an forenfis refervaverit fibi à principio ftatim prpceffus
JUS provocandiad Cameram, an non: priori cafu non obftante tali Pri-
vilegio appellatio à Duce Wirtebergicopermittitur, pofteriori verôcaftt
denegatur. Privilegium Hamburgenfium autem eo quoque ufque ex-
tenditur , ut licet alias appellatiirus immediate etiam Imperatori fubjc-
âus effet, fi tamen vel ob continentiam caufs, vel ratione contradus,
veldelidi, vel

etiam ratione rei Hamburgi fits conveniatur , appellare
non poflit , quia tali cafu pro fubjedo quodammodo habeatur Ham-
burgenfi, Nec enim abfurdum eft hominem unum eundemque diver-

C Jnbsp;Sb

(it refpedibus, dîverfoque jure ac diverfisquälitatibus cenferi,
de in Jus vocando cap. cum capella extr. de Privileg, cap. ex liter, de pro-
hat. tibi GloJJ. in verb, vices duorum. late Nicol. Everb. in loco, de tan-
quam feu refpeElivis Andr. Gail. lib. i. Ohferv. 50. num. 8. Unde eft
quod legimus, Carolum V. Imperatorem fibi ipfi, non tamen ut Im-
peratori , verum ut Archiduci Auftrias, mandata dediife his verbis :
a®iec Carl unb ïSomifcBct Stapfet / entbieten Diet Carl Cttjöecsos 5U
(©cfletteicl) Gerlac. Buxdorff. ad Aur. Buil. Concluf. 64. circ. fin. Sic,
Imperator licet fummum habeat Imperium, ac potentia amp; dignitate omnes
antecedat, adeo ut in fecularibus nec Pontificis Jurisdidionem vel fu-
perioritatem recognofcat, CarpzMV. Vifput. de Privil.Ele£l.amp; Duc.Sax,
4e Non-appellando cap. i. pof lo. num. 23. refpedu tamen Feudi àPon-
tifice dati , fuperiorem illum agnofcere tenetur lib. 2. Feud. cap. 100.
Incidenter adhuc primo hic movetur qusftio: An amp; perfonae Mifera-
biles, quibus alias in L. un. C. quando Imper. inter pupill. fpeciali-
ter hoc Privilegium datum eft, ut ftatim ad Imperatorem provocare,
etiam in prima inftantia poffint, hoc Privilegio teneantur? ad quam
quaeftionem affirmative refpondendum effe puto : quia Privilegium de
Mon-Appellando ferè eundem finem habet quem Imperator in Privile-
gio Miferabilibus Perfonis conceffo intendit j nim. ut caufae eorum
ftatim amp; fine longiori litis fufilamine coram omnium fuperiore ex-
pediantur. Atque ita nullum ipfis pr^judicium affertur, licet hoc Pri-
vilegium etiam illos teneat. In quantum enim à Senatu Hambur-
genfi non appellatur, perinde erit, five ftatim in prima inftantia ad
Senatum, five ad Imperatorem provocent. Deinde etiam hic quae-
ritur : An amp; Peregrinus reconventus Hamburgi appellate prohibea-
tur? quod iterum affirmandum erit, propter connexitatem caufa, amp;
quod reconventio cum conventione ejufdem naturae eft , Adorera-
que jnrisdidioni Judicis Rei fubjiciat, cujus enim in agendo ador
o.bfetvat arbitrium, eum habere amp; contra fe judicem in eodem nego-
tie non dedignetur. L. Cum Papiuianm 14. C. de fentent. ^ interior,
omn. jtidic. I. zz. ff. de Judiciis Brunnem. in Procejf. Civil, cap. lO«
num, I.

Iii

CAP. III.

CAP. III.

De Materia feu ObjeÖio.

Ufto ordine juftaquemethodo utprocedamus pofleaquam praEce».
dente capite dc Subjefto adum fuit, jam de Matena feu Objedo
^ agendum erit. Ad quod generaliter referuntur caufae quscunquc
five Civiles five Criminalis, five Reales f. Perfonales, Capitales vcl non
Capitales in verb. pag. 402. Don fteinen öep-oöec €nöuö«etl /
tiu^ obcc decret, fo an i^tcn ^taöt OBectcbt / unö einen ïlabt bafebfl
crgeamp;en / au^aefpiocïjen unb ecofnct toeröen. Et quanquam tres faltim
exprimantur caufae civiles quarum duaî perfonales, mutuum nimirum amp;
injuriarum aftio, unaque realis vindicatio feil, asdificiorum urbanorum
in verb. în facftcn beftântlicïjc fcamp;uïben/ Injurien ober fcamp;cittoojt unböte
gcbcuöec ^tabt belangenb / fub generali tarnen fubjunfta claufula, unö
fonlïcn semeînîghcb m allen ^acöen/ ba bie anfTàngïicôe Mm^l oö«
i^auptfacbe mrf)t ubec^ecg^fiuubectgulben Ifeeinifcl) in lt;$oïb / leliquas
quoque caufas comprehendi circumftantiae fuadent:quiaaliasfinem,quera
maximè refpexerunt hoc privilegio promovendi nimirum adminiftratio-
nem, amputandique frivolam juftitiaeprotraftionem inverb.prg.^oi.inf,
Äo tourbe boeft je ju jeiten üon benfelben ib?en lt;6ec!cöten / öutcamp; tß^e
23urgec unb Üntertljanen / au^ unnoturft / unb allein juc ettoeite*
tung gefeöjlicöen bersug / tieclengerung unö anpflucljt De^ «ecßten^ f
an un^ unb unfet Iteifedicö Cammergencöt ju appelliren, untetfïan#
öen/ barau^ ban bi'e üoIïteÖnnggerecötccunbtooïgefpjocïjenetHrtöctïp
bechinbert toii:ben/ aucï) ötefelbigen il)?e 2Bu?gcc unb Kntcctôanen
fell^ unö iö2c toibecpacteptn inuiercfelictjenfcfjabenunbbecbecbcnfu^l^

ten/ toelcöe^ ban gemeiner .^taî)tï!?ambujg/ juabnetimungiörccj^söl^
rung/ unb fonfîen inanbec meïjctoegenîuôoïjenbefcamp;toetbcngelangte/
ïninimè confequerentur. Unde non dubitandum , quin amp; ad emtionen»
venditionem, locationem condudionem, nec non quoscunque alios tan»
verofquam quafi contraélus pertineat. Confirmatur hocexpreffè aFer-
dinando II, Imperatore in declaratione amp; extenfioneCarolinihu}us pri-
vilegii Anno 1(554.nbsp;qquot;'quot; Si in fpecie ad transfadioues, caufam
dotis, litteras Cambi^iles omnefque honeftos contradus amp; caufas merca-

ïoriat,

torîas, nec non décréta gravamen irreparabile non contînentia, cujuf-
cunque demum fumms lis fuerit, ulterius producitur in verbis :
oöcc abet Da fonfien Cite ^acbe^cïjutofobecung betreffcntj^etf/' tacïcöe
nacîj becojönung i unö 3 articles Tit. zo. amp; Tk. 40. art. 1.3. amp;4. Parti.
Stat. Hamb, mit offcntncöen unTaugüaöreu uiiö unbetfalfcljteu
iïnö^iegdn/ l^anbfcöjiftm/ ÏBiirmÖten/ ©ertragen / tcptaÖt?-©«:^

fcô?eibung£nî©ecMélb?iefcn/ unö anöecn gïaubtoucöigen contraften, Die
fteine tuieöïlïcöe ^ufm «n fïcböalten/ toenn gei)o?tec mafen bie^aKpf^
fimnna auVamp; 700. lt;6oïamp;tï- übertreffen tfjete/ miangefetjen öie uörfacï)«
Dec ^cöuiD in Der Obligation fpecificiret, unö aup'gcöjuchet / ober nicöt/
ftontcbetoïefentoetben; Der Debitor unDbeftïagter aber bemfelben niefjt
nacamp;ftommen / bcfonDern oftnc recamp;tmeffig? tooamp;fbeg^unöete «brfacöen
Öon bem befïanbe/ ober de viribns obligationi? jtoeifelertegen/ oberbar^;
hJi'eber Ijojtöeïlöaftige nnb anbere/ aï# in obßefagten anbern art. Statut.
Specificirte ?(lu^5uge iinb Exceptiones geb?aucöcn / obec aber biefelbe
in'camp;t al^baïb imb sum neefjfien oBeticôr^-^age / ober tnnerôafb bec jeît/
ba beni Debitor! bic bejablung jut^un/ ifi auferïeget/ mit gïeicï) gül-
tigen gïanbttmrbigen Documentis, ectaiefen tourbe unb fonfien in^gc«
mein in aïïen ^ae^en / toeïcfje obecmeibtec gefïaït nicljt 700. lt;ï5oIbfI.
jSeinffcf) an #aupt ^umnia oBne btc sinfen / ^eïjaben tmb anbern m-
tereffe, betoeffïicb ubectjeffcn / obec aber bec ^tabt gebeube / Injurien,
Die fein verbal obec real, bucgec obecpefniicl) intentiret, tufe aneft tu^a«
cöcn Faftoreyen , Mafcopeyen, Boddemerayen , toectjfelepcn / AlTecuran-
tien, unbfo aufrert)nungen bccußen / auelj fonfieu alle anbere Kauf»
man? getecbe unbtjanbelbetreffenb/ be^gleicöcnbonfcftlecfttenbefcamp;ep«
ben I tocïclje hein untoiebcrbjinslictje^ gravamen naeb fïcö fuDcen / fon«
been bnccf) bie ]|aupfccl)ïicï)e Ccïtantni^ repanret toecben ftonnen/ obec
abec toen naef) gcfp^ocljenec Hctljel bet j^iberfaUige teil umb anftanb
obccDilaton bcpm öatï) obec ^tucrgcticfit angefucöet/ obec fonfien bîe#
fdbe lîttûeiï gcneïjm gehalten.

II. Num amp; in criminalibus obtineat ; videndum. Sanè cum in cau-
fis criminalibus pœnam corporis affliäivam importantibus, nulla plané à
Camera recipiaturappellatiop. Recejf. Imper. i f50. §. item al0 fetjt etlicÖC-
lt;):5.0rlt;J.C4?w.P,z.//V.28.§.item.nacbem aue^ 5 Gail.lib.\.Obf.unumij.amp;
iS. Rutger Ruland.deCommijf. P. i. Ub.i.cap.i.num %. domitiana omnino
quxftio effet,, quaerere veile, num in his privilegium hoc de Non-Appel-
lando locum habeat ; cum nec extra caufam privilegii Appellatio in iis
detur. Quod fi vero caufae iflae pœnam corporalem non afFerant, fe^l
muliäam faltim fifcoappHcandam, pro quan'titatenimirum fummaedifti-
tatae, perindè ut in aliis civilibus, idem obtinere flatuendum erit.
ßlpßng.cent. lS.obf.i\i. num.4,

§. 3.

c M )

§.5. De caufisMatrîmonlalibus res non squèexpedita videtur, cura
quantitatem litis fexcentorum florenorum excedere dici nequeant, nec
matrimonia propriè aeftimationem admittant, adionefque proinde ad
alium plané finem, quam litis sftimationem tendant; enim verô quia
caufas matrimoniales Ecclefiafticis accenfentur C.gaudemus 2.x. de di-
vortiis. Limnaui lib.g. cap.z. ». i8ö. in quibus nec Imperatori nec Ca-
meras juris dicendi poteibs relida eft ; jure praeprimis hodierno , quo
poft Osnabrugenfem Pacificationem cuique Statuum Imperii in fuo ter-
ritorio vi fuperioritatis cura religionis jure proprio competit, Textor ad
Receß. Imp. Noviß. Difp. xi. th. 89. idem omnino, quod de Crimina-
libus antea, hic quoque de Matrimonialibus caufis dicendum, etiam fine
Privilegio hoc, Provocationem ad Imperatorem vel Canieram, ob non
fundatam illorum jurisdiftionem , minime concedi. Ut ut autem ad
Imperatorem vel Cameram, ob diâas rationes appellari nequeat, non tamen
omncsideo provocationes in Matrimonialibus penitus ceflant. Quem-
admodum enim inter Status Proteftantes fingulifèrè fingula habent Con-
fiftoria five Dicafteria Spiritualia. tam inferiora, quam fuperiora, in
quibus caufs Ecclefiaftics traélantur,' ita quotidie videmus in iis quo-
que ab inferioribus ad fuprema Synedria appellari. Nefcio autem quid
fibi velit quot;Textoritu d. Difp. xi. th. 90. p. m. 250. inquiens: Hodie ta-
men vel apud Stat M Evangelicos caufa nonnulla de Jure Canonico inter Spi-
ritttales relata, veluti Juru Patronatm DecimarumCSc. Sapim ad JudicU
ficularis cognitionem vocant ur, amp; id circo non dubitamus, in talibta appel-
lationes licitas elfe. Negatur enim de Jure Patronatus amp; Decimarum à
Statibus Evangelicis Secularibus, cognofci. Nam ut taceam duplicem
repraefentare perfonam Principem, Secularem amp; Ecclefiafticam, dupli-
ciaque inde amp; feparata judiciaSecularia haberej tantumabeft, utdejurç
Patronatus amp; Decimis aliifque fimilibus caufis Spiritualibus in foro Se-
cular! agatur , ut potius omnes hujufmodi caufs ad forum Ecclefiafti-
cum feu Confiftoria remittantur : Neque idcirco non dubitandum eft,
quod in illis (ficuti amp; in Ecclefiafticis aliis omnibus) appellationes li-
cit® fint, fed ideo potius, quia amp; inter Proteftantes Confiftoria, üc
dixi, inferiora amp; fuperiora habentur, adeoque ab illo ad hoc provocare
licet: Infignem igitur erroremerrare dicendus effet, fi in hujusmodi
materiis à Statibus Proteftantibus appellari ad Cameram pofTe, ut vi,
detur, ftatuerit.nbsp;^ ^^

J. IV. Porrôquœritur; An in Hereditatispetitione , ubîadedendum

Dnbsp;In-

Inventariara veljuratamTpecificationem agitur, Privilegium d-'Noo-Ap-
pellando locum habeat? quod itidem afferendum : quia nullum adhuc
adeft liquidum , nulla litis quantitas, ut adeo ignoretur, num mafli
hereditatis infra fexcentorum florenorum fummam, an eam tranfcenfura
fit. In dubio igitur pro jure potius Magiftratui f. Civitati quaefito
pronunciandum videtur, cum nemo adeo dives prsfumatur, amp; faepe
plus de facultatibus alicujus fperemus quam in illis eft. §. y. qui ^
ex quib. cmf. Quod quidem minus dubii habet fi Reus appellare velit,
partim, quod fibi ipfi contrarius videretur, negare hereditatem, amp; ta-
men praïtendere exceffivam iliius quantitatem : partim, quod appella-
turus femper probare prius debeat exceffum; quando igitur in mora
eft Reus edendi Inventarium, ipfe iri culpa eft quod probari exceffus
nequeat. Aliud veró dicendum erit fi Aftor appellare velit, qui tamen
cum juramento in litem, credulitatis, admittendus videtur.

§. V. Demum difpiciendum: An in Injuriarum adione indiftindc
Privilegium de Non-Appellando obtineat, amp; quid fi aeftimatoriè ad
fummam fexcentorum florenorum majorem adum fuerit ? Refp. vi-
detur adhuc tum obtinere hoc Privilegium (i) partim, ob verba hic
expreffa amp;generalia (2) partim, ob rationem juris, quoniam injuriarum
adiones admodum odiofe, adeoque potius abbreviandae quam extendendae
funt per cap. odia. 15. de^R. J. in 6. (5) quia fama hominis omnium re-
rum protiofiflima amp; in aeftimabilis eft, graviorque oculorum amiffione
habetur. Brederod. tr.de Appellat. P.i. t. i%pag. m.i^^. lit.C, adeo-
que licet ador ex fua opinione aeftimet injurias mille aut pluribus etiam
folidis, quia tamen de vera ejus quantitate, utpote ex moderatione Ju-
dicis tota demum conftituenda, haud conftat; dici non poteft, quod
fummam appellabilem revera contineat libellus. Nifi fortafle Judex jam
jam ad fummam ufque competentem , aeftimationis quantitatem mode-
raverit. Imo quoties alias in pundo devolutionis dubitatur, utruflJ
fumma Ordinationi vel Privilegio fit conformis, tunc in Camera jura-
mentum appellanti defertur, fub hac forma: utjuret malle fe carere tanta
fumma, quam ab interpofita appellatione defiftere Ord. Cam. P. z. tit'
28. §. «nö ro»öerIicö 4. vers, unö too c(n jtoeifel Breder, d. I. pag. »»•
24Ö. lgt;t. A. Quanquam in adione Injuriarum etiam infra fummam
appellabilem Camera Imperialis appellationes recipiat. Gaßel. Sptc. j^quot;'quot;'
e. 53. n. nlt;5. f. m. 735. Hac de re quoque in fic dida Ordii**ti»^
Appellmonis §. 5. Statutum eft, quod , fumma litis amp; rerum iocer»^

ii cam «ppelhibilcffl neget adverlàrius, amp; Magiftratui tam ratione pœn«;
ab Imperatore , ob denegatam appellationis ad CMneram delationem »
mctuends, quam rftitutionis idoneam cautionem offèrat, fententia
executicni mandaridebeat, verhUi atnfiaiï aÔCCÙÎC taxatio Summœ ca-
pitalis aï^ in immobilibasunb öersïCKÖen ungtüji^ / auf foïcöcn fafltufl
öäjt/ toen öec Appellat Darauf/ ba^ bie Summa fïcï) nicfttappd-
label befinbet / beruft / unb bj'e inhibition toegen Der poen unb rellitution
Oenugfaïjm öerburget / mit öer execution öerfaören. evitare tamen exe-
cutionem tali cafu appellaturum pofle, fi vcl per peritos rerum taxatores
vel alia ratione puta per emtorem, adcertum pretium fe offerentem, aefti~
mationem illariun probare velit, nec œquitati nec rationi juris feu Privi-
legii contrarium aeftimaverim, c-jmmodo citra moram amp; protraâionem
raalitiofam, intra definitum fortè ad hoc à Judice fpacium, id fiat.

C AP. I V.

De Forma.

I. ✓^Onftituimus fupra cap.ll. §. i. Privilegii troftriduaspar-
1 . tes Prohibitivam fc. amp; Permiflivam : utriusque fua pecu-
liaris hîc, qua diftinguuntur, confideranda natura amp; for-
ma eft. Et cum in priori pro Formali certa litis quantitas, fexcento-
rum nimirum amp; ex Ferdinandina ampliatione, Septingentorum floreno-
rum fumma, in pofteriori verô varia ab appellante praeftandaexigantur,
de fingulis paulo diftindius agendum.

IL Quemadmodum autem Imperator amp; Cameranon omnesindifl
ferenter cujuscunquE fummae appellationes recipiunt, fed primitus qui-
dem eas faltim quarum valor 50. ad minimum florenos excedebat Or-
din. Camer. P. a. f't-nbsp;fonbedicï) 4. poftea vero ad centum

quinquaginta in Recef. fmper. Spirenf. de Anno I570.§. aï^ tol'er bann
lt;56. brevique deinde ad trecentosinReceff.Imper.SpiremfdeAnno 1600. §.
toie tooï nun aucï) 14. amp; cum appellationes adhuc nimium fiequenta-
rentur, malitiofo provocantium aufu, ad quadringentos ufque thaleros
in Receff. Imper. Noviß. de Anno 1Ö54. §. bl'emu^ foï quot;2. noviflîmè

D znbsp;fumma

fumma appellabili auda. In Camera hodi'e appellationes non admittun*
tur, nifi fummam hanc quadringentorum thalerorumlitesexcedant, vel
minimum compleant. M^nfmg. cent. j. Obf.%9. Brederod. tr.de Apr
pel. P. I. tit. fp. pagi m. 244. lit. Tgt;. Gail. lib. i. Obf. iz?. num. r.
ita terminos hos juris Communis de Non-Appellando ad Cameram ex
fingulari quoque gratia uni vel alteri Statuum Imperii dilatari quan-
doque atque ampliari ab Imperatore polfe, exemplo praefens hoc no-
ftrum Hamburgenfium Privilegium eft, à Gloriofiflimo Imperatore Caro-
lo V. Ad fexcentosamp; à Ferdinandoll. Anno 1(534. d. i4.Mart. adfeptin-
gentos ufque florenos extenfum in verb, imù Datum mit tool Deöacamp;tcn
Jifâutô / ßutm jcingen ïïafit unb cecfjtcn toiffen ben ijojsfnanten SSuts
gtrmcificc nnböaïjt bcc^tabt üambucg fofcgi'amp;c bojgebacïjtef Privile-
gium, Qï^ jetscegiccctiDec ßornifcljcr fóapfec în aîïm unb)cbEn Claufulcn,
Articeln infjalt/ .flBeïuunb ©egreiffung nicf)t allem gnebiglicô erneuert coo-
firmiret ratificirct unb beßetfget/ fonbfcn aucö benfflOen auf lt;!Bnebtgffer
suifjutti tragenbec affeftion biefe befottberetiSnabe gettjan/unb bie fumma bet
lt;soo. (jBoïgulben bacauf gebac^tc^tabt befreiet / nocötoei'tec/ unbnem*
ïicô auf 700. lt;6oIbguIöE« gneôigïicô extendiret, ertoeitectunb eramp;oljet/
aïfo unb bergeflaït/ baif in hemcc faeöt/ fo an Der Ifanpt ^^umm toe^
îîi'gec aïf 700. (^oïgulben antjift nicßt appelliret, fonbern ben ergcïjcns
lïrtöciïen iöref inöaltf touccftltcf) pariret tncrbcn foïl.

§. III. Pro Formali igitur, ut ex jam allegatis verbis percepimus J
Privilegii hujus requifito habendum, ut fumma litis 600. vel hodiè 700,
florenos non excedat. Unde nec dubium eft quin locus eidem detur,
fj eam quantitatem faltim attingat, vel exasquet, per verba illius exprefa
pag. 40?, gememiglief) in allen facïjen ba Die anfcnglic^e ïaïage obec
î|anptfacï)e nîcljt übet 600. (j^ulben öfinifcï) in OBoïb/ fonbern 600,
jetjgemelbtet lt;6uïöen obec bariuitec toeßct tocre. amp; paulo poft pag. 404-
J^acDt uriD oBetoalt Ijabcn foHen unb nuigcn / folclje urtfieil / bie aïfo
600. (Bulben ïïemifcf) in 45oïb ober barunter betreffen / suboHenjieïjen.
Ita enim omnino locum ilium ex Lymnaei formula in Part. 5. ]ur.
P-abl. lib. 7. c. 25. relata, à contradidione libcrandura, eliminandum-
que proinde vocabulum barubet/ utpote incuria haud dubie typo-
graphorum, in nova etiam editione infertum , exiftimamus. Ccete-
Fum praeter fummam, in eo quoque pra: communi illo, ex Receff.No^
viff. de Anno 1654.$. 112. omnibus Imperii Statibus, delion-Appcl-

iancio

c 29 )

kndo ad Cameram competente, Privilegium hoc noftrUm praerogativâ
gaudet, quod majorem prœcifè 600 florenorum fummam Appellabi-
lem requirat, illud verô Appellationem admittat, etiamfi litis quanti-
tas 400 Thaleros non tranfeendat fed laltim exaequet ; prout haud ob-
fcurè colligere eft. ja: Recejf. Imp. d. Arno 1600. tool uun 14. ver.
his. öa^ nun öïnfuïjto ftfine appellacions facfie/ ba bie felage imtcc 300.

ïicicb^guïbcnfr fjaupt gclbc^ tocre amp;c.nbsp;r r ■

§.IV. Cum florenorum f. aureorum faepè hadenus fada fuent men-
tio, opera: praetium erit , verum eorum valorem accuratius inquirere.
Variusautem aureorum bet (ßolbgulbm oDct ïicmîfcfjet «Bulben in goïll
valor fubindè fiiit. Audiamus hac de re Math. Wehnerum in Obf. Pratl.
voc. lt;î5oïîï0ulbm pag.m.i85.inaetcö^ ^bfcljiebe/ inqmr, juHufpnrg
de Anno i5ji.§. ncmlicfj al^ fïcö ûi^bero 36. ï)at bet lt;6oIb8ulben 18.
25at5cn. amp; Anno 1559. in bet iBuntj lt;!^jbnnng. rubr. unb fuib bi^ big
ftembc (ilbccnc§.j)!ccauf fo o?bncn amp;c. 66. is.söatstn unb i.örcntjec
gölten, ©arnacö iff ec tramct gcfîiegen / ba^ fie hodie 7. ojt^ gnlben
h. e. z6. S5at5cn etn {treutsct gelten. HaBenttsWehnirtts. Duplex verô
aureorum Rhenenfium appellatio eft , propria fc. amp; abufiva. Propria
eft de aureis in auro. vulgo golbgulben ober ßeinifcljc gulbtn in OBolb:
abuflva eft, de vulgaribus amp; ufitatis, fa oulöen ober ßeinifcS« Wep
rung genant toetben quorum unus conftat 15. bacionibus vel 60. cru-
cigeros Mjnßng- cent. lt;,.obf.83. Quando igitur in Privilegio noftro_ au-
reorum Rhenenfium fit mentio , dubium non eft , quin in propria amp;
famofiori fignificatione, bon golb gulben / accipiendi fint ; maximè cum
vocabulum tn (J^ofb exprefle fit additum , quod in dubio aliter quam
toon Qolö gnlben interpretari haut licet. Mjnßng. cent. Obf quando
enim verba non poffunt referri nifi ad unum cafum , tunc de eo necef-

deltber.amp;poflhumA.fHndHf cum feq.fdelnflrna.

Jafon. in I. qui Roma §. duo fratres. num. 6i. de K 0. Wehner. Obf. PraB.
in voc goïti gulben. De xftimatione amp; computatione horum aureo-
rum ita differit Lymnxus in Not. ad Jus Publ. P. 5. Itb. 7. cap. zi. jebcc
bermogc bc^ BibctfacDUfclien ftreife^ neuen î©unt5-o?bnang. ao. Jan.
Annoisio.sn 33. pec (j^jofdjen 4. gute Pfennige gcreröHettïgt;ut44- ««b
r.nbsp;I w^fîî^quot; 834.«ltôaïer iz. J^cljflïing : obre

jebcn 5u 36. fiïbec (ßtoftljen/ töut 500. Ealjltljalcc ober 1018. ßeirö^»
aulbe« IX. filUet ewftöen / îgt;en (©«Iben 3« fïlöf^ arofcben. hue

D 5

fffque Limmm. Ex quo ipfo nova hujus Privilegii noftri, prs anti-
que Statuum communi ptr Receff. Imp. de anno 1600. §. 141 ad trecentos
ofqueflorenos impetrato de Non-Appellando beneficio elucet prœro-
gativa , cum illi non aurei Rhenani, fed Imperiales faltim florem fue*
rfnt,' in vetb. ïKi öic Milage imtct 500. ïïcicö^-gutóEnec amp;c.

§. V. Praeterea in femma hac appellabili ordinationis amp; Privilegii
non refpicitur quantum révéra debearur , aut à Judice à quo adjudica-
tum, fed quid ab adorepetitum fit; cum in jurifdidione judicis fiin-
danda quid petatur, amp; non quid pronuncietur, confiderari debeat. l, jp.
f.deJtmfd.Gail.lib, i.Ohf. izi.num.i. Brederod.de Afpeil. P. i. tit. 19.
pag. m. z/^^. lit. b. quod etiam rationi maximè conveniens efl:; prjepofte-
rum enim eflèt , de caufa cognofcere, deinde de jurifdidione pronun-
ciare, cum inteliigi non poflit , quantum debeatur nifi caufa cognita.
Cletz^l. de Appell, cap.^. num. 25. amp; ita in Camera Imperiali judicatum
efle in caufa Senatus Oppidi Bibracenfis, contra D. Joan. Schad.7. Maji
snno 1543. amp; plerifque aliis tefliatur Mjnfing. Cent. 2. Obf 9, num. 9»
Nec obftat qnod alias dicitur: ad judicem pertinere , ut difcutiat veri-
tatem amp; cognofcat de eo quod verum eft , non quod petatur , quia
hoc procedit quod ad definitionem caufae , in qua dubium non eft re-
quiri difquifitionem veritatis : fecus autem eft , quoad fundandam ju-
rifdidionem, ad hoc ut judex procedere amp; cognofcere poffit : fufficit
enim tunc refpicere petitionem agentis, quoniam juxta idquod petitur
jurifdidionero metimur. Mynßng.d.l. Et hoc facilius forte conceditur
in Adore appellaturo , fed , quid fi Reus in minorem v. g. fexcento-
rum fiorenorum fummam condemnatus fit fecundum Privilegium, no-
flrum, non contradicente Adore, Reues autem ob id appellare ad Ca-
meram vellet, quod fumma in libello petita major fuerit ? minimè hoc
permittendum effe videtur, ob diverfitatem rationis quas hic pro Ado-
re militât ; utpote cujus gravamen, propter quod appellare cogitur, in eo
maximè confiftit, quod Reus in minorem fummam condemnatus fuerit
quam ipfe petierit: Reo autem non folum gravamen nullum indenafcitur,
fed etiam commodum certiffimum ex tali fententia ipfifperare licet, vid.
Ruland. de Commijf. P. i v. lib. 8. 13. num. 14. ubi dicit -.in ABorefumm*
petitionis : in Reo autem fumma adjudicata confiderari ; idque prœjudicio
confirmât.

VI. Quid , fi Sors petita fummam appellabilem non cxceflêrit,
poftea autem ufurs amp; expenfas, finita poft aliquod annos lite, adori

adju-

adjudicatae, fummam illam tranfcendant ? Rfp.Hacinreindiverfasiturn
fententias effe, videre eft, apud Prajudic. Camer. Authorem /» verb, appellatio
ingenere fol.1%. f^iô.ibi-, appellatio in Camera^ fol. izi. inverb. exceptio
ibi I de exceptionibus ^ Compilatorem quaft. Contr. amp;c. in procemiq fol. j.
Ruland. de Commijf. P. iv. lib. i. cap. t6. ubi pro utraque opinione
prxjudicia affert. referente hlt;ec ita Cleiz^elio tr. de Appellat, cap. 5. uum.
28. Pofle autem fummam fortis per ufuras amp;expenlas cumuiari pro ex-
dudendo Privilegio Appellationis, in fpecie tenet Mynfing. cent. v. Obf.
S5. num.'). Gail.lib. i. obf.iii. n.per text, in I. ß tdemcum eodem. ij,
ff. de Jurifd. ^ in I.f. C. de Appell. ubi tamen in fequentibus etiam
«xceptiones tradidit. Huic fententiae affentitur etiam Joan. Melch.
Cletz.el. tr. de Appellat, cap. 5. num. 28. propter I. ft plures §. fummx z.
jf. de PaÜis. Optima tamen mihi videtur fententia eorum , qui di-
ftindione rem expediunt, inter tenorem fcil. Privilegiorum diftinguen-
tes: utrum nempe de caufa principali definitê, an de lite indefinite lo-
quanturj verb. gr. fi Privibgii verba ita concepta fint : ba bte anftiiglicge
lîJagc obtc lfau£)tfacamp;e nicïjt iibci: fecö^öonöcrt gulbcn amp;c. loetgt toecr,
vel ita: öa façôe nicljt über fecö^óunbcct gulbeu amp;c. Vücröt toece-
Priori cafu ufura; amp; expenfae cum forte conjungi non poffunt ; pofte-
riori vero fummaïcumuiari pofl'unt, arg. l. jo. f.de Appellat. Carpzov.
differt. de Privil.nbsp;Duc.Sax.de Non-^ppellando fof.i^. ». 6o.Clet-

suel. d. l. Gylm. in Symph. tom. 4. part. 1. vat. 46. ». 4. ^ fiqq. Privile-
gium igitur noftrum cum exprelle de forte öon bec anfcnglicljen Magc
unb i^auptfacÖepÄ^.403. tantum loquatur fatis inde colligere eft, non
excludi hoc privilegium , tametfi etiam ufurae alterum tantum exfu-
perent.

§. VII. Quod fi tandem fumma litis fit appellabilis h. e. fecundum
Privilegium noftrum , fexcentos florenos excedens, nec caufa contro-
verfa per fe alias beneficium appellationis excludat, veluti funt Matri-
moniales, Criminales, Injuriarum amp; his fimilcs, de quibus prasccdcnte
capite difäum fuit ; varia ab appellante prxftanda funt , amp; quidem vel
Judici tantum, vel Appellato vel Utrique. Judici I. vel exhibere debet
intra decendium Appellationis fcheduîam , vel ftante pede etiam oreie-
nus appellare poteft ; quod fi appellans horum nihil fecerit, fententia
in rem judicatam tranfit. Quod quidenn non hocce demum Privilegio,
fed ante illud , Jure etiam Communi jam tum introdudum noviraus
hodie C» de Appell. Yarja aut^m Jure Civili circa Appellationem

obfcr-

bbfervanda funt fatalia,quorum olim feptcm tradiderunt Jttg.Bmin c.euf».
fuRomana. n.i^, de Appell, équot; Vrapof. Medial, in c. perfonas eon z. Primum
eft Appellationis intra deccndium à tempore publicationis interponends.
Secundum, ad eam Appellationem in elfe produdamfomentandum, h.e»
30. dierum ad petendum Apoftolos. Tertium, ad ipfam Appeliationera
fublevandam, i. e. ad prxfentandum Apoftolos Judici ad quem. Quartum,
poftquam Appellatio fublevataeft, adeameffedualiterinefleintroducen-
dam, nempe ad praefentandum ipfam appellationem Judici ad quem. Quin»
tum , ad informandum caufam appellationis. Sextum , ad juftifican*
dam Appellationem. Septimum amp; ultimum, ad ipfam Appellationem
finiendam. y ni. Caftir. RHginellftsfnComment.adCafar.Conftit.inTit.de
Appell. ^.xo.Glojf.z.num.qn.^. Hodie vero, fecundum Jus Civile Ap-
pellationum fatalia quatuor numerat Brunnemannus in Repetit. Parat. Wt'
fenb.tit. Omndo Appell.q.i. Quorum (0 Interponendae Appellationis,
quod olim erat biduum in propria , triduum in aliéna caufa p. I. i. §.
bidmm ').amp;fq.ff. Qaando Appellandum. l. eos6.§ .f. C. de Appellat, hodie,
Uti dixi, eft decendium, auth. hodie. C. de Appell. Nov-i^.c. r. quod
prorogari partium confenfu vel à Judice nequit , Gail, lib, 1. Obf. 139.
», 6. Hoc tempus à principio utile eft amp; in progreffu continuum, unde
non currit nifi à tempore fcientise /. i. §. 7. ff. Quand. Appelland. Gail. d.i.
». 7. Brunnem. Proceff. Civil- cap. i8. num. 45. amp; quia continuum eft cur-
ritque de momento in momentum à tempore publicatae fententias , die
quoque feriato interponi poteft. Carpz,ov. Proctff.Jur.T. Art.i.
J.n.ii.feqq. Poft decendium autem exhibita, in admiflîbilis ÜOJ unsu^
Ifff'S pronunciatur. Eoque refero verba extend ab Imperatore Ferdi-
nando Privilegii: obcc aamp;£C toetl Jiacfj gefpjocfjcncn Krtöeï
fclïige töeil utnb aiiflanb ober dilation btpm Öaöt obre Mntcr-(0cncöt
ongefucöct / obcc fonpcn bicfdbe Kctbtl gcnrluit gEïjaltrn amp;c. foJ bie
Appellation nicgt aufgenommen tncrbcn / quae ita interpretor : quod
pars gravata , (i fententiam à viribus rei judicatae intra decendium non
fufpenderit, fed executionis faltem dilationem petierit, elapfo decendio
ad appellandum amplius admitti haud debeat. Atque adeo non nuds
petitioni dilationis fed elapfo potius interponendae Appellationis fataliio
admiffibilitatem Appellationis ( ut vulgo dicitur ) tumadfcribo; adeo-
que non dubito , fi poft petitam amp; impetratam dilationem quisappel-
laré'lnfuper intra decendium veüt, Appellationi locum fore : quin amp;

în fimili cautelae foco gravatis commendatnbsp;lib. i. Obf.nbsp;9'

feqq.

feqej. ut, altera parte âmicabilem compofitfonem promittentc vcl ctiara
tentante, non intermittat, durantibus etiam pacis 8c concordis trads-
tibus, pro fufpendenda interim fententia , appellationem interponere,
ne elapfo poftea decendio à dolofo amp; fimulante adverfario, ea excluda-
tur. ( z ) Tempus petendi apoftolos, quod eft 30 dierum à tempore
latsB fententiae computatorum p. L 24. C. de Appell, qui etiam terminus
edendorum aâorum Novell. 126. c. 3. Hoc tamen duâu Ordinationis
Cameras non amplius eft neceffarium P. 2. tk. 30. §. i. fed valet Ap-
pellatio, amp;in Camararecipitur, etiamfi libellusdimifforius, velapofto-
li petiti non fint (3) Introducendï vel prsfentandae Appellationis:
hoc tempus eft in arbitrio Judicis à quo , nifi Statuto aliquod fit de-
tenninatum ; in Ordinatione Camerx Appellantibus fex menfes ad in-
troducendam Appellationem conceduntur/^îrr. 2./«V.3o. §. i. qui termi-
nus â Judice à quo minui quidem , non prorogari poteft. Gail, lib. r.
Obf.iäp. ». 2. ör. 3. Si vero ob loca nimis diffus, tempus fex menfiuta
non fufficeret, à Judicibus amp; Affefforibus Camerœ prorogatio impe-
tranda erit. Ord. Camer. d, t. 30. §. 2. verf. Utlï) l'tllfaïï. Gail. d. Obf.
140, » 7. ubi plures cafus adducit, quibus exiftentibus prorogatio hu-
jus termini peti poteft. Et hoc tempus f à lege f. à Judice fit praefi-
nitum, ftridè obfervari debet ; eo enim elapfo, perindè Appellatiode«
ferta efficitur, ac fi intra decendium interpofita non fuiffet, p. text, i»

c.ftpé^},.nbsp;^.falvis de Appell. Phil. Franc, ihinum. 15. tex. in.c.cum fit Ra-
mana. 5. ubi elegans Glojf. in verbo red fus équot; '» perfonas eod. tit. Gail.

d.Obf.nbsp;140. num. i. Mjnfing. cent. 6. Obf. 12. num, 2, amp; feqq. Hu-
jufmodi autem fatalia introducendae appellationis , non à die latae fen-
tentiae , fed à tempore interpofitse Appellationis , currere incipiunt,
Gail. d. l. num. i. Carpz^v. Procejf. tit. 18. Art.i\.n. feqq.

§. VIII. (4) Profequendaî feu juftificanda; Appellationis : ubi
Appellanti Jure communi annus amp; ej^ jufta caufa biennium concedi-
tur. Quo tempore decurfo , fi appellationis caufa nondum fit fini-
ta, Appellatio erit deferta , amp; fententia à qua tranfit in rem Judicatam.
p, text, notab, in auth. ei qui, C. de temp. Appell, (fr in 1. fin. §. illud. C.
eod. C. oblata f 7. §•nbsp;» amp; c. cum ßt Romana e.xtr. de appellat.

in Camera verô haec amp; fimilia fatalia non currunt propter multitudinem
caufarum tefieGaiLlib. l. Obf là^i.nam.-j, Mynftng.cent.%.Ohf.â^%. Sed
ad propofitum noftrum ut revertamur ! Currit decendium, Appellatio-
nis de momento in momentum, amp; fic ab hora fententis latae ad horam

Enbsp;diei

dieî undecimi, fi dies fetitentlae computeturi neque hic diverfuift quid
in Privilegio à fuie Communi Statutum eft , quin potius expreflè fe
Privilegium hoc ad Juris Civilis difpofitionem refert in verb. pag. 404.
fo öra'^appellirenden 5U ficcßt angefetSEt id eft, Jure Communi jamjam
definitum eft, ficuti etiam fupra diximus. II. Appellans Judici una
cum fchedula ofïèrre debet florenum Hamburgenfem qui hodiè eft du-
catus Hamburgenfis, amp; quidem, utloquimur, in fpecie,- nec fufficit
aeftimationem in alieno genere numifmatisoflferre, prout haec quotidia-
na nos docuit fori obfervantia. Hic qusritur: An non-oblato floreno
Judex ob id detredare Appellationem poffit, haecque deferta fiat? an
verô ftatim effeifium fufpenfivum Appellationis infinuatioconfequatur,
amp; appellans debitor faltim maneat Judici pro illo floreno? Et licet prius
affirmandum videatur arg. vçrb. Privil. pag. 405. tmb fo ba^ tefcfjicj^t/
fo foïïen aï^bcn foïcöe appellationes aufgenomtittn unb jugcïafien toer?
ben; ba'abec fcmanb foïcôc^ obamp;cfcörtcbncc maffennicftt tóctcobtttöun
tDoIte / aï^ ben folïen unb mogen bie obgemeïbten 23ucgernieifier unb ïia^t
5u l|ambutg i'öce gefpiocöenen Urtöeiï / Ccïtentm'? obec Decret naeamp;s
fbïgen/ unb 5h cubïïc|cn auftrage/ loie fïcf) gebt^tet mit reefjt bolïoi
fireehen unb exequiren. Pofterius tamen amp; fanae rationi amp; analogiae
Juris convenientius erit : (i) Quia appellans poflet efle pauper: cui
nec Jure Civili fatalia tapi introdacendae quam profequendae Appella-
tionis currunt. (joil. lib. i. Obf 142. ». 1. Cletz,el.de. Appell, cap. 5. nttm
158. (2) Cafu quandoque evenire poflèt, ut quis im proroptu non
habeat pecuniam, maxime fi ultimo momento decendii ofFerre Appellatio-
nem vellet. ( 3 ) Quia Judicis officium non in lucro captando cum alterius
damno confiftere debetp. l. 206. f '.deR.J.^^ c.48. de R. J. in 6. pratprimis
cum (4) alia via Judexexpenfasillasconfeqtri poffit, retfnendofcilicet
afta , vel non prius praefigendo terminum , nec emittendo citationem.
Nec C 5 ) obftant Privilegii verba fuperius allegata ; ea enim ad pofte-
rius membrum, ubi de juramenti amp; cautionis praeftatione agitur, fal-
tim referenda ffint. Ita in terminis Gail. lib. r. Obf. 124. ubi num. 2.
dicit: quod ejufmodi Appellationesin Camera recipiantur, etiamfinon
fit coram Judice à quo , Statute vel Privilegio fatisfaftum ; fufficit
cnimfi appellatus ofFerat in Camera Imperiali fe fatisfadurum Statuto vel
Privilegio. Rationem addit hanc . quia hujufmodi qualitas vel fo-
lennitas non eft de fubftantia Appellationis, cum poftinterpofitam Ap-
pellationem fieri pofSt.

§.lX.Prx-

.C 55 )

§. IX. Prsftanda ab AppellantejnJO potHTunum confiftunt (i) quod
Appellato cavere debeat in cafum ^çcumbentiaî vel deferts etiam Ap-
pellationis , de folvendo eo quod ipfi in priori inftantia à Senatu adju-
dicatum eft , amp; de refarciendis damnis, reftituendifque expenfis , amp;
quidem-vel datis fidejufloribus vel pignoribus. Quod fi Appellans his
cavere non poffit, amp; Afpellatus jurata cautione contentus effe nolit,
incarceratione fui corporis cavere neceffe habet. Quas omnia exaftè
cum Jure Civili hodierno conveniunt. Jure Civili veteri quidem pi-
gnoratitia cautio in judiciis non recipiebatur , fed faltem in contrafti-
bus, Mollenb. Divif.cent.i. divif.lit. (a) k. 2. quando enim Praetor
- fatisdationem ab aliquo exigebat , is non pignora fed fidejufforem dare
tenebatur. /. 7. /. de Prlt;etor. Stipul. Stmv. Exerc. v. th. zi. Trentl.
vol. i.difp. 2. amp; licet fecundum /. 25. f. deR. J. plus cautionis in
re fit quam in perfona , tariien quoniam cautiones prœtorise ut pluri-
mum fuper eo quod intereft , quodque certam œftimationem non ha-
bet, interponuntur , non pignora , cum quae aut qualia deponerida
fciri non poffit, fed fidejuffores dari voluit Praetor. Bacchov, adTreuti.
d. th. 2. lit. A. Praeterea non tantum fecuritatis caufa fatisdationem
exigebat Prstor, prout fit in contraclibus, in pr. Inß. de Fidejuf fed
etiam ob facilitatem conveniendi. /. i.f.ßguis in jmvoc. Fidejuffor enim
idoneus, non folum ex facultatibus, fed etiam ex conveniendi facilita-
te, dicitur /. 2. in pr. amp; l. j.ff. qui Satifd. cog. Facilius autem olim à
fidejufforibus exigi debitum poterat, quoniam ante principalem ' redè
compellabantur/. ^ 1.1.C .de Fidejufforibus, quam à pignoribus : qus
non femper emptorcm inveniunt, amp; non nifi varia circumduftione di-
ftrahuntur. t.t.f.^ C.dedißr. pigr. Whßenh. in Paratit.tit.quißatisd.cog,
n.-j. Cum verô jure novo fidejulTor non conveniatur nifi excuffoprius
principali. Nov. 104, pr.amp; Prafente. C.de fidejuß. hinc hodiè
etiam pignoribus in judicio caveri poteft , adeô ut in arbitrio Aflioris
fit, utrum fidejufforibus an pignoribus cavere velit. Carpz^ov. Procejf.
tit.Q. art.'). §.z. amp; P. I.e. 5. def. 7. Hahn, ad Wefenh. d. t. num. 4.
cujus cautionis formula Privilegio huic fubjunâa habetur in Statutis •
Hamburg, p. m. 411. Quod fi quis idoneos fidejuffores aut pignora dare
nequeat, ad juratoriam cautionem admittendus eft , %.fed. hodie. Inß.
de Satifd. auth. Generaliter C. de Epifi. amp; Cler. Carpz,ov. Procejf. d. Art.
5'§.5. qua obtinere debet, quod nec pignora habeat, nec adhibita li-
cet omni diligentia , credat, fe fidejuffores aut pignora fufficientia in-

■E 1nbsp;venire

-Venire poffe, promittendo fimuIxJe fe fiftendo quovis teihpore in judi-
cio. Nov. 134. e.p. Carpx,ov. d.^i. ». 31. Formula ibi confueta ita fe
habet: ^cf) ïoûe unb fctjtoece 5u (6ott bcm quot;JdUmccbtigen/ ba^ icamp;ûK/
betmoje J^amB- Privilegii Appellationis , tnicc obligtUbc caution , mît
gnugfamen 22gt;utgen ober pfanben 3« Defîelfen nicgt becmag / unb totfi
icf) 5U bicffc €îbïicBen Caution gclaffen toecbe / al^ berpfïicamp;tc icö mtcö
Ôicmct / au^ bicfcc Matit jurifdiaion unb gebiete fïucï)tigcr toeife micö
nitöt 5Ubegeben / aucö auf ben fall iefj ba.éjenîge'toelcI)c«J toiebec mfcö
crfiant/ ober ftuniftig crhant toerben mogte/ mit meinen gntern ntr|t
tourbe bejaljlt tocrben ßonnen / al^ébcn folcfje^ in gefangliramp;ergafitttrit
meinem ïeibc ^uBuffen. toaïjr mier «ßott fol Ijelffen inib fein öeilts
ge^ 3Bo?t- Tale autem Juramentum , ut alia omnia à litigantibus in
propria pcrfonâ praeftandum eft. v/d. Stat. Hamb. P. r. Tit. 54. art. 10.
Neque hic fimplex alTertio in vim Juramenti faâa fufficere videtur, ta-
metfi appellans ratione religionis fuae alias non juret ut Miniftas , ne
fuperftitioni eorum foveatur, maximè cum juramentum, pro obtinen-
da veritate in fe malum non fit; Conf.Philipp, ad Dec.Nov. i. obf.z. n.
1%. fqq. aut Clerfcus fuerit, nam etfi alias amp; adfertionibus eorum fim-
plicibus major fides tribuatur, quoties t-.nen corporali juramento opus
eft, uthic, toties promilTio hujufmodi minimè fuffidt. vid. Jertm.
Setx,tr de Jurament I. 3. t. 3. «. 115. Nifi Reus de fuga fit fufpeflus,
quo cafu ad juratoriam cautionem non eft admittcndus , fed potius atquot;
reftandus. Wefenb. in Paratit. tit. qui fatifd. cogantur. num. 20.

§.X. Et quanquam alias tria requirantur, ut de fuga fufpedus capi
poffit, tefle Gail. lib. i. Obf. 44. num. 5. Primo, ut debitor tempore
contraâus, opinione creditoris pro idoneo amp; folvendo habitus fit :
fcienti enim amp; volenti non fit injuria. I. cum donationis. 34. C.deTranf-
aB. cum fimilibus. Secundo , ut debitum fit certum amp; liquidum , ex
chirographo debitoris, vel inftrumento publico , aut teftibus proba-
tum. Tertio, ut juramento creditoris fufpicio fugas judici probetur,
idem tamen n. 10. teftatur : requifita ifta de confuetudine tam exadè
non obfervari, prasfertim in forenfibus, f extraneis amp; advenis: quia Ar-
refta in Germania paffim contra debitores extraneos amp; advenas ad fim-
plicem creditoris petitionem permittuntur, ad eum potiffimum effe-
dum , ut creditorem fecurum reddant debitores, datis pignoribus vel
fidejulToribusj hoc in loco tamen vi Statutorum fufficit, necfidejuUO-
les nec pignora ab eo proferri pofTe, ( z ) Requiritur ut juramentum prx-

ftetur Appelfatîonis tam fudici quam Appelfato.' Uli quidem , ut amp;
purget à fufpicione il'ufionis Judicis, quodque non frivolè aut calunt-
niandi tantum amimo , fe ab illo gravatum dixerit p. -tjerb, Privil. paf.
404. öccfclbc foil ben ïïaöt in ifambucg biefc oduböe unb cib sutfiun
fcfjulbig fein / alf ba?! tt bon löcenKrtfjeiï/ «tgrftcntnif / Proces/
fe{)CÎb obec Decret nicßt (iBefeÔCllcf) amp;c. appelliret. Atque fic pro con-
fervanda authoritate Senatus juramentum pr$ftandum eil j ineft enim
omnino Appelîationibus femper quidam quafi iniquitatis tacita accufa-
tio , dum appellans fe juftam caufam legitimaque gravamina appellandi
habere prétendit, fequè adeo laefum conqueritur : unde etiam ortum,
ut pro avertenda hujusmodi finiftra fufpicione proteftatio gravaminibus
prïmitti foleat , his fere verbis trefinöet fïcD jcbocl) falva dominorum
concipientium autoritate, babuccf) {)Ocf)ïlcÖgcabïmamp;c. hinc fA? Stilero
refert Gadel.inSpecul. Jur.cap.n.n.\zi. appellantem, qui à Camera ad
Pontificem provocaverat , propter ignominiam , hoe ipfo Imperatori
illatam, centum marcarum auri mulda punitum fuifre^««oi5i2.lt;/. 20.
Febr.hisfentemia verbis-. P. P.nbsp;benen Sdcïïïagtcn i{)CC appellation

bon einen öctijeil/ au bicfeu Caniraec-cJBericöt o^fpjocöfn / au fgt;atifî#
licôe Ijciliglicit / OEtÔ«n / aquot;«! juc ^cgnias ©cracfjt- unb Becfersung
Hapfcclicöec E^ajejïat / ïfoftett uub 5uc abö^nicf) becfeïbcn Majeflat,
IBit bef Ijeiïigeu fieicljf-jurifdiaion, furgeuomnun / fèemcf torgcf ges
jtemet/ fleauclj beroDalfaen bic #ocn Dcc ßrcötcn unb anbere nifchücï^e
bufle uni fîraffe beciuircïict yabcu / barnmen toic fï gefaïïeu ju fein er«
ïiïeBren/ imb foïclje poen auf loo. i^arcfi fotigrf golbef m ber gtaiTecï.
una be^ lîficï)^ Fifcim 5iiöc5aökn raeffioen. Huic vero, nimirum
appellato , juratur, quod non animo protelandi aut impediendi jufti-
tiam adverfàrii id fecerit p. verb. pag. 404. Obec bec bjîebccfiajtep i{)rc
gerecîjtigUeit aufjuljaltcn obec 5«bcrl)mbcrn appeïïîret/ fupplicirct obec
j-educiret. Imo ipfos quoque Advocatos, quod non protelandi liten»
Clientis fui animo appellaverim, jurare debere quotidians teftatur expe-
rientia: formula autem ufitata, quâ hoc ipfo âdhuc Arno 1Ö90. d. 16.
Juin, juratumnovi, talis eft: S'cb ff^tocce ju (Sott unb auf baf ßet
Jige Euangelium , baf in Appellations ^acljen NN. contra NN. idj al^
appellanten Advocâtus eine gute ^öcï}e jufjabeu glaube / baf icö aucamp;
fteinen mmottjurftfgen oifcfit^'cl)«» auffcfiub bec Garßen begeamp;ret / fe«^
6ccn alfein suc j^ottucft appelliret, uub fo ofte icamp; in recûtcn befraget

• E 3nbsp;tofCbi'/

tocetie/ 5i'c iuacamp;ctt nwlit becbaltcny attfbc^scsentfjcil^bo^amp;jtngcnobct;
.jc5c()run3 btc scfc|)ic{}t in aWcn fcincn inntificnben oamp;ne gcfafjcbe ant-
toojten I unb fobalb icft an^ ben bctociflamp;umcrn obec foHficn in progreflii
bee „5gt;3ct)en finben toecbc / ba^ it[) erne ungececfite factje f)abe / babon
abflcgcn / unb micfj Deccn gcntsUcl) rntfcfjJagcn toil / bon mcmen neuen
cinbjmgcn/ fa miec bereit.S beiibcc Appellation bojfiotnmen / obecinba!=
fuScungbccfcIbcn bo?ftommenniacf)tc/ in ccliccinftanztfieinctoiflenfcfjaft
gcf)atgt;t/ obec bicfelbe bajumafjl einsubJingen nicl)tbcrmocl)te/ obec fin:
unbienltcf) unb uiinot/g geacamp;tet / fouberu numefjjo bafuc fialtc ba^.
^ic ini'ec 3» ccfiaftmig cecljten,^ bienli'cl) ftp / aucD in biefec ^acfje nie?
inanb auber? ben bcmjcm'scn / fo ba^ cec!)t jiilefl/ icf) ettoa^ geben
obec becfjeiflen bjill / banitt lef) bie Hftctel ecfangen moge / ailejS ge^
tceuTicI) oljnc gefacbe. bjafjc miec c6ott gefffen foil unb fein
i^etn0e| Ujojt.

CAP. V.

De Fine.

quem Imperator Carolus V. in Privilegio noftro in-
r^ tendit, hic eft: ut litium protrafliones amputentur, amp; fri-
vole appellantium malitise eoerceantur. Ut enimlites celeriter
amp;fine ambagibus technifque fraudulentis expediantur, omnifque occa-
fio fummoveatur, omnis Legiflatoris intentio vertitur. Com. Conf.
514. ». 7. in pr. vol. I. ex Bm. in Prafat.f. Becc. Conf ii. num. 9'
Lucas de Penna I. monente. i. n. 17. C. de delat. lib. 10. quod pluribus
deducit amp; firmat Sola adConß. novas in prlt;efat. n. 15. cum feq. Ftvim
decif. gt;78. num. 8. 9, ^ feqq. Fafquius Controv. ufu.freq. lib. 2. c. lO.
n. 2. Marcell. Cala de art. pfob. modo §. i. gl. r. num. I. ^ aliq-
fiqq. Camill. Borell. in pragm. odia litium §. i. gl. t. per difc. de Con*'
promiff. Et fic per confequens etiam ut fubditorum damna amp; ruinae
evitentur; de quo verb. Privilegii pag. 401. amp; feq. toncbc bocfj J^
5U5citen/ bon benfeïDen i^ten gecieljten / bucclj iamp;ce Stirgec unb
tcrtöancn/ au.^ umioKncft / unb allein juc cctoeiteruiig/ Scf'^jjjJjJgquot;

bec5U9/ ©ctlengctuns unb au^flfucamp;t bç^ ßccamp;ten^ / au im^/ unötm,
fer IWiiferiicô (Cammccgencöt ju appdhren unterfenöcn/ barau/ban
^c boffeiisieöuiig öfwcïjtec unb tooïl sefp|ocBnec urttjciïcn bcröÏnbect
tourbe / aucfj btereïbcn tfire SSurgcc unb «ntertamp;anen m rr-^m S
fcöaDcn unb berbecben fnbwen/ torïrôe^ ben gemeiner ^raötiWniw
3H abneamp;mung lörer nafjrung / unb fonfîen m anbere meljt We I,,
Boljen bcfcötoecbcn gdangte- Multi enim vana fpe, quam de Japide vi',
doriofo conceperunt, opes conterunt, donee triftiffimum litis even-
turn experiantur , amp; -Chimiftarum premium , nimirum mendicitatem
fentiunt. Vjyl. inCcnfl reg. ad cmiarum praßd. auBcr.pertim.c.i.f. 19.
in quos perappofitè quadrat fententia Chilonis, inter feptem Sapientes
relati, aureis literis Delphis, confecrata : Comitem œris alieni amp; litis effe
miferiam, ex Plinio lib. 7. c. 32. Petr. Greg. Thol de Republ.lib.i.cap.6^-
feä. 14.^ Nam etiam ß quis caufam habeat optimam, viâoriam tamen
fibi certo promittere non poteft. Maximè cum amp; Spirs undiquaque
appellationes concurrant, atque adeo ob multitudinem earum , Jites
ferè immortales fiant, prmt fupra c. t. §. 9. /«ƒ• amp; c- §. 4. ex parte
oftenfum eft; idque nec minus Hamburgenfium judicatis accideret, fi
proraifcuèab iis provocare permitteretur ; nam uti alias illud beneficium
dicitur afylum innocentiss amp; defenfionis, nec non tiriaca contra fenten-
tia inj ufts venenum; ita hic propter abufum effet veluti antidoton con-
tra juftam fententiam. Andr. Knich. de Saxon, mn provoc jure verb. jus.
tap. J. », 59. Quapropter jura fummopere infudant, ut lites confe-
quantur finem I. 21. f. fi cerium petatur I. properandum. 13. C. de Ju-
diciis. Quippe Reipublicse maximè intereft, ne fubditi litium expenfis
confumantur. Rimin. Jun. Confid. 321. ». 42. hb. 4. Ideoque non im-
merito Appellatio , maximè in rebus parvi prœjudicii, veluti otiofa
amp; nociva rejicitur.

CAP. V I.

De Effedu.

5'I- T7Freaus hujus Privilegii varius eft; alius (i) refpedu cots-
cedentis feu Imperatoris eft, quod amp;ipfe amp; ejusSucceffores
id relinquere Hamburgenfibus integrum amp; inturbatum tc-
quot;«antur de quo Fid. fupra cap. i. §, 9. 10. obligatus cnim eft Prm-'

ceps non ex contradu amp; privilegio faltim fuo , fed amp; anteceflbrum.
fuorum , five is hereditario five eledionis jure fuccedat. Bart. in /.
prchièere §. plane mm. f. quod vi ant clam. Cr ave t. Conßl. 404.
num. H. Peregrin, de Jure Bfcilib. I. tit. 5. num. 45. fi nimirum con-
ventiones juft® fint, amp; Reipublicae bono non adverfentur. A.Perez.,
in Cod. ad tit. d. LL. num. 16. Nam juftitias ac rationis ordo fuadet,
ut qui fua à fuccelforibus defiderat mandata fervari, praedecefforis fui
proculdubio voluntatem amp; Statuta cuftodiat. c. Juftitia 15. cauf.
quaft. I. Philipp. Vfas Praä._ lib, i. tit.z.Ecclog,i6. Quapropteretiam
omnia hujufmodi Statuum Privilégia confirmata funt in Recejf, Imp. No-
viff. de Anno 1654. 125. (a) refpedu eorum quibus Privilegium
de Non-Appellando concelTum. Hi autem cum fint vel Magiftratus
yel Gives, illis ad confervationem amp;augmentum authoritatis atque juris-
djdionisj his verô ad celtriorem juris amp; juftiti® impetrationem, amp; ad
parcendum impenfis, ne fcilicet, ut interdum fieri folet, impenfœ litis
ipfam litem fupercnt, prodeft. ( 5 ) ratione eorum contra quos eft
datum, qui omnes omnino coram Senatu. Hamburgenfium litigantes
funt, quod nimirum indiftindè amp; fine refpedu obligentur Vid. fup.
cap. 1. §. 6. amp; quidem metu pœnae, qquot;3e pro diverfitate circumftan-
tiarum diverfa eft. Aut enimCommittendo quis violavit Privilegium,
puta, appellando ad Cameram in caufa fummam appellabilem minimè
attingente, amp; tunc ea nonfolum pro non interpofita habenda, fenten-
tiaque execution» nihiiominus mandanda, fed amp; à Camera fortè fortu-
na recepta, una cum omnibus à Camera Imperiali ad hic mandatis vel
ordinatis nullius effedus erit per verb. pag. 405. âo fctscn ojönm unb
tooïïcn toîcc/ DasS foebc^ Dec oùgemcIDteu imfcccc öcguaöungunD
jfjeit unnacötöeifig uiiCi luiabbjucöiö/ anclj Dicfelbcu appellation, Redu-
âion oöec Supplication, unû toaö Darauf acftauöclt unö fitrgcnoniirien
IbîrD/ gant5 ftîaftïo^/ iiicljtig/ tmD bon nutuuröcn fein fbH/ Da.ab3ic
anclj aïle^ unö'jeDe^/ bon oöbecuïjctec unferer ïtaireclicl)cn macamp;t bolln^
ïtommcnftcit jets al^ baiin / unD Dan aï^ jets untaugliri) uiiD bon un^
toucDen erhennen/ ecWacen / auffjeben/ bcrmeljten unû caiüren. Et
appellans fexaginta marcarum auri poena infuper pledendus, autOmit-
tendo, feil. in Privilegium commlfitï, non praeftando fortè, in cafu
appellationis licit« , neceflariô prsftanda, puta, juraœentum maliti?»
v£l cautio nem débita m ; amp; tum Magiftratus, non obftante Appellatione
interpofita, fententiam fuam executioni mandare poteft, appellatioque
jfiiusmodi deferta pronunciandai in verb. pAg. 40 j... atlcj öiefelbe.ap.F^t

latîon. Supplication obec Reduftion bacuBcC ill unfre obfC tmfcrfï .îSârg»
fiommen am ïïeiclj Cattiniccgericbt obcc anbern «^fcicßten tofe bîe ju
Seiten gcnanb ivutùen/ in mbt nkift aiifgmommetj jttgclaffcn/ nofb
öacauf gcuctônït toccbcn in ftcinc toeife / ban toitr bie jrtst aïjs bail/
unb ban aï^ jefjt ôiemet gäntsHcß bernfcBtcn / tolebcrruffen / unb
lî^aftïo^ ecïtennen. Cœterum prïftito hoc ab Appellante juramento ca-
lumniae . de perjurio poftea quïftionem inftitui poiTenegat Chtx.tl.tr,
de Appell, cap. iv. »um. 71. cum quo etiam facit Rulandus de Commiß.,
P. 4. lib. 8. cap, 13. num. 20. Quod quidem minus dubii habet iu jui
ramento voluntario amp; judiciali , quod à parte parti defertur , ideoque
fpeciem transadionis in fe continet, l.ii. f. de Jure jur. amp; propterea
majorem authoritatem quam res judicata habet per I. i.ff. eod. Sibi
enim tum quis imputare debet, quod adverfarium in fua caufa judicem
cbnftituerit deferendo ipfi juramentum. Carpuiv. Proceff. tit.xi. Art.'].
§. 4. aliud verô de juramento calumniï fortafle dicendum, quia hoc
lion à parte, fed à judice, defertur, amp; propterea fupra didae ratio-
res hic non inveniunt locum. Ideoque nihil obftare video, quarequae-
ftio'de perjurio contra temere appellantem atque adeo etiam pejerantem
quandoque inftitui non poflT-'*.

§. II. Effedus hujus Privilegii eo quoque ob identitatis rationem,
ab intentione amp; fine Privilegii maximè defumtam, porrigitur, ut nec
Supplicatio nec Redudio ad Cameram vel Aulicum Judicium locum
habeat. i» verb.pag.à^oi. mcötappelliren, Supplicircn nocf)Reciuciren amp;c,
que verba femper in Privilegio noftroconjunguntur. Ne tamen Ham-
burgenfium Cives prae aliis aliorum territoriorum fubditis deterioris
fint condùionis , dum Beneficio fecund® Inftantia deftituantur ; cum
ccontrariô, in Eledoratu Saxonia, ex quo itidem ad Cameram Imperii
nulla admittitur Appellatio, fupremum ab Eledore ad hoc conftitutum
Drefdae habetur Appellationum Judicium ; quin amp; Schriftfaffu'- vicc-
appellatio feu Oberleuteratio conceditur, Hamburgi quoque Analogum
a iquod Appellationis habetur, Revifio nimirum, Supplicatio, vel A-
vocatio caufarum à Senatus fuperiore ordine impetrandx. Pariter ftrè
uti in Republica Noribengenfi, qus itidem Privilegio de Non-Appel-
lando ad Came. m, intra fexcentorum Imperialium fummam gaudet, ob,-
ßrvatur, quo de ita D». Joh. Paul. Felwinger in traB. de Afagiftratu
§. 70. p. OT. 73. loquitur: Aliud porro efl judicium ex merit, ^ qui'
dem numero fex Senatoribfu, amp; duobtu Primariis JCtis, five Conflliariis

conjians

emiîans Judicium mmpe AppeMionisnbsp;appellations gccicïjt ) cjuei

in caufts prima inflantia coram fubfequentibui inferioribus dijudicatis, eoque
fer modum appellationis de volutis cognofcit. Id quod vi privilegii Ctfard
nuper extenfi ad fummam ufque floremr. 900. five fexcentorum Imperialinm
t[i inappellabile. Si caufa hanc fummam excedit , wde ad Tribunalia Im-
perii fumma t vel Cameram Spirenfem, vel Judicium Cafareum Aulicum^
ultima inflantia appellari potefl. Effefius quoque in eo confiftit, utipfo
Jure, de fado interpofitas ad Cameram amp; Aulicum CsfarisJudicium,
appellationes reddat nullas, in verb. pag. jpi.-é'feq- «nil Oil öaruDec
hou ctncn oîicc mrf)c/ bon cinegem Qctfje«/ Daf n!cl]t uöcc fccöf fjum
öect guïöcn ïSeinifcö âi (ïSoïD / tóe obfleïjet/ betreffe/ bjckfjccgefïalt
unö bon toeme öaf gefcfjeftc / Appellirt, Supphcirt oöec Reduart, obcc
becfclben Appellation, Reduaion obcC. Supplication eiu Obec me{)C bOtl
«nfcrn èaiferlïcöcn 5Paf-oöec ïtammec-lt;ï5ccic[jt / obec anbecn gttkfy:
ten auf nntoiflcnfieit'obec becgefTcnljeit angenommen bjucöe/ fo fetsm
o?bncu unö tooïïen toiec / baf fbïcöef öec oljgenidöteu unfcec begna«
bung iniö j?îcîlicit unnacîjteili'g unö unabb?ucî)ig/ auclj biefelbcn Ap-
pelktion, Rcduftion obcE Supplication,, unb ö3af barauf gcftanbclt unamp;
furgcnommcn tofrö/ gantj öjaftïof / nicötig/ unö bon untonrben fein
faïl / baf bJiec aucïj aïtef unö jeöef bon obbecufictcc unfct üïaifecfi^
cöcn macïjt boÏÏnhomtnenI)eit jetj alf öan/ unb ban alf letst untaug^
ïic^ unb bon uuüjutbcn crïicnncu / erhlacen / aufftcben / beruicïïten unö
cafiiren, unö bte oamp;gemdötcn 23urgccmeilt;ïccunöiïal)tbcc„^tabt'3^am4
burg unö ffice nac!)ïtommcn / unangcfeftcm bc^ alïef / ficft obberufjctet
«nfeccc aPjci^Eït unb begnaîïuna gsüMucöm unö macïjt unb gcttialt Qa«
ben foïïcn'uhïi mogen/ foïcf) ®ctf)c'iï / bie alfo tSoo. «gtflben Êcinlfcï^
in lt;6oïb / obecöarunttc betceffen/ subolïensielïen / unöfcrncr/ bjie ficft
iiaclj cecïjtlicljec ojönuug unö iörec ^taöt loölicöen geb^auct) gebuljrt/
5»ïjauöeln/ bon allecmcnniglïcöeu unberótnöett. An autemfulBciatin
fcriptis tali cafu allegalfe exceptionem Privilegii, atque fic incompetentie
fori; an vero citatus comparere; idque probareamp;demonftrar:e teneatur,..
de eo nunc meritô quaeritur ? amp; Refp. quod regulariter non fufficiat, '
exceptionem fori declinatoriam in fcriptis aliegafle, fed comparere debeat
citatus, amp; oretenus.exceptionem in judicio,proferre, ne judicis autho-
ritatem contemnere videatur per l. fi quis ex aliéna 5. jf. de Judiciis.
Contrarium t.men de Privilegio Saxonico ftatuit Carpz^ov. in fitpius al-
legata difput. de Non-Appellando pof. 6z. num. 18.nbsp;Et noS
cum.ipfo, ob paritatem rationis, de Hamburgenfi boc noftro idem af'
ferimus. Supponimus autem hoe loco non m nus, ac ipfeCarpzovjus,
notoriam amp; evideotem efle incompetentiam , ui puta., fi ftatim ex in-

fpeftiooe

^^one AÄorum, libellî, aut fententisappareat, fiiramam litis mint%
tnè efle af^llabilem. Quia enim Hamburgenfium œquè ac Eleâoris
Saxoniae de Non-Appellando Privilegium Cameras totique imperio no-
.tnm, imo notocium eft, omniaquehujusmodideNM-AppellandaPri-
vilcgia, tam abfoluta quam reftricäa peculiari tabulae infcripta raemorias.
caafa in Camera habentur, quam amp; renovari ob id in Noviff.Imp. Re-
teff. de annoi6lt;)^. §. m. Imperator Ferdinandus prscepit, nulla pro-
fedo ratioexigere videtur, ut qus;am jam notoria fuïit, allegenturamp;
probentur. dem. Paftoralis de fent. amp; re judicata. Gail. lib. i. Qbf.n^,
». 4. Obfi %9. ». 5. it. Obf 77. ». 8. Sin dubia adhuc amp; incerta li-
tis quantitas fit, veluti fi ad intereflè, aut injuriarum agatur, tune tan-
tum abeft, utexcufatione abfentis opus habeat, ut potius, ob incer-
tum litis eventum, appellationi locus non detur fed coram .Senatu litis
determinatio amp; §nis expedandus fit. Conf.frpr. cap. 5. §.4.

lt;1 quot; i-

C A P. VI L

De Afïinibus.

Ç.X. T^ELivilegio Hamburgenfium deNon-Appellandoaffinia funt (I)
1 Jus de Non,Evocando, Hamburgenfibus non minus, quam
aliis Imperii ftatibus Competens ; quo quis alterius Magi-
. ftratus fubditos ad fuum Tribunal trahere prohibetur^ quod in hoc ma-
ximè convenit cum Privilegio noftro, dum fcilicet eo tendere videtur j
ne fubditi magnis fumptibus vexentur; quod certo certius fieret, fi eos
ad quodvis Tribunal evoçare liceret; amp; ut potius coram fu« quam alie-
no conveniantur Magiftratu. Imo ex Privilegio de Non-Appellando
firmiter infertur ad jus Non-Evocandi Carpz.ov, d. Difp. de Non-Jppel-
iando pofïl- Differunt ïamen etiam in quamplurimis (1) quod in-
■ ftaritias attinet : fic jus deNon-Evocando primam, Privilegium vero de
Non-Appellando fecundam concernit inftantiam. Carpz^ov. d. l. pof. zz.
(2) quod jur Non-Evocandi fit abfolutum, unico faltim cafu exceptq
fc. frads pacis p«blic® CarpMV. d. l. pof 27. ». 40. Privilegium au-
tem de Non-Appellando reftridu m (5) quodevocatio fiat à, fuperiore f.

Magiftratu; Appellatio verd à pari f. à parte litigaate amp; his fimilibus

Flnbsp;Quamvis

c 44 gt;

[C^amvik y«ß.nbsp;cum Privilegio de Non-Appellando îtà

;,fionfUndat, quod pro uno .eodemque venditet ia dißert. de appelL co»-
flftß jo» quod nec di/plieerâividetur Job. Ummao üb. deJttr. PtibL
» ^ cap, lo. », 57,. . Qui tamen ex fupra diâis facile refu-
tantur. Diftinguit etiam hsc jura , ac '.eu diverfa ab invicem ponic
ipfa jiurea BMa tit. 11, nam primo ibidem agit de jure Non-Evocandi,
)ofteaque demum in §. una ojîmen amp;c. Privilegium de Nott-Appei-
; andq» fubjungit. Dom. Aurum.dißcurß5. ad Aur. BhIL Concl. ii.amp;il'
Hoc.JUS de. Non-Evocando Status Imperii hodiè non jure Privil^ii ab
Jmperatore conceflTi, fed potius jure proprio vl territorialis jurisdiâio-
nis poffident, Carp^v. d. I. poß. z6. Reink,. de R. S. amp; E. lib. i.Claß.gt;v,,
cap^j., ti. zi. c^ 55. adeô ut nec Imperator ipfe fibi evocandi facul-
tatem in fubditos Statuum Imperii arrogare poffit, quia juri huic renun-
ciat, eo ipfo,- dum juramento Capitulationem, fura^ Privilégia Inï-
perii.amp; Statuum continentem, confirmât. Quicqaid igitur ex jure Ci-
,vili in contrarium, profertur, infringere renunciationem fpecialem mi-
nimè poterit CarpxMV. d. I. pof. z6. funt equidem qui exiftimant, ex-
ceptionem eflè io, Criminalibus fi verb. gr. Civis aiiquis Hamburg, in
territorio alieno quendam interfecerit, vel aliud aliquod delidum perpe-
traverit ; quia delinquens forum fortitur in loco, in quo crimen eft
commiffiim, licet alibi domicilium habeat /. ff. de Off. Prlt;ef I. ßcui
crimen 7. §. pe»^ ^ I. ult. ff. de accuf. I. y.ff. de cttßod. rear. 1.1. ^ auth.
qm in provincia. C. ubi de Crim. agi oport. Tiber. Decian. lib. 4. praB.
crimin. cap. 7. num. I. Joh. Zanger, de Except, part. 2. cap. i. ». 221.
Anär.Rauchb. part. i. quaß. 50. num. 9, ^ 10. quod quidem conce-
dimus, fi delinquens in loco deüftij deprehendatur 1.1. C. ubi de Crim,
ubi nec evocatione opus eft., fed ftatim captivari poteft delinquens. Si
verô aufugerit amp; in locum domicilii jam pervenerit, haud quanquam
cxindè ea propter evocandus eft. per verba Aurea Bulla in tit. 11. ihi
bon tue^loegcn Da^ tncce/ ocifiiici) ober lueltiicl)/ bucsedtcg oùcc pein^
Hcljé^fórage/ quibus jus Non-Evocandi alterius Status fiibditos, adcau-
Jasetiam Çriminales, manifeftè extenditur. Quod hodie eo minus du-
bii habet, poftquam remiffipnes delinquentiiim ubivis ferèlocorum in
defuetudinem al^srW- Matth. Wefenb. in Paratit. ff.~d' accuf. num 8.
^ot^eßl^ijßor. vol. i. Conf. z^. nam. 7. Herm. i'ulf. lib.z. Ju-
c^p: JUnbsp;Jttdr. Rauchjb. parf'i, quafi. 50. nttm.^l.

IIf FtXvilegium;dçîï^Wi»Supplicando : eft autem Supplicafio querela ejus

c 45 )

qui ab eo, à quo alias vel propter ejus excellentiam /, 5. (fr auth. ßf,
C. de frecib. Imper, of er. I. un. C. de fent, PrafeB. vel propter StatutUin
Provinciaî, aut refcriptum Principis, vel in totum, vel intra certam duè-
taxat fummam, appellare nequit, fe gravatum queritur, amp; fententiam
vel ab eodem qui eam dixit, vcl ejus fuperiori retradari petit. Haec
Supplicatio eft remedium maximè appcliationi conveniens, eundera-
que ferè effedum cum ea habens, unde à quo judice licet appellare
ab eo non datur fupplicatio; amp; contra, ubi licet fupplicare ab aliquo
judice. ibî non licet appellare. Hinc adverfus fententiam à Praefedb
PrjEtorio latam fupplicare licet /. un. C. de fint. Prof, Prator. à qua ti-
men appellare conceffum haud eft l. un. §. i.f.deOf.Praf.Prat.Mjn-
fing, cent. 4. Obf 68. Carpz.. d. Difp. pof 66. ». 44. In multistamen ab
Appellatione etiam differt; amp; qui^m (i) Appellatio eftj-emedium juris
communis /. i. f, de Appell. Supplicatio verô ex gratia amp; benignitate
tanquam uhimum refugium conceditur. auth. qua fupfUcatio C. de pre-
cib. Imper, of erend. cap. ex Uteris x. de in inte^.refiit. (2) Appellatio
eft remedium ordinarium : Supplicatio extraordinarium (5 ) in Crimiha-
libus appellare quandoque licet; fupplicare non (4) Appellatio regulari-
ter fufpendit, executionem judicati; Supplicatio non item, amp;ficporro
de quibus amp; pluribus differentiis Ftd, Colleg. Jur. Argent, ad tit. de
Appell. th. 17. Q^od autem fupra diximusdeSuppliCatione, ut ibi li-
ceat fupplicare, ubi appellare prohibitum ; id limitationem recipit ex Pri»
vilegio noftro, ubi tam Appellatio quam Supplicario infra certam funii
mam eft prohibita i» verb. pag. ^o^. nicljt appelliren, fupplicirèn i Roc^
reduciren, folle nocïj mogr in ïîemc txiicfe- Huic Privilegio quoque non
abfimile eft III. Jus fupremocujufque Regni aut Reipublicas abfoluto Do-
mino competens, vi cujus omnis ceffat provocatio ; cum enim in ter-
ris fuperiorem nonrecognofcant, nec Appellationi locus effe poterit. Ih
eo tamen differunt: quod illud jure proprio, hoc non nifi ex cpncef-
fione fuperioris competar. Unde cum Imperator mundi Domitiu/fit
/. 9. f. ad Leg. ühod. extra omne dubiiim erit, quod appellari ab eo
nequeat /. i. §• t- de .Appell. Et quanquam Pontificii Papam in Ec-
clefiafticis pro Superiore appellando, haberi velint per cap,10. x de For.
Comp, dudum tarnen illorum objedionibus fatisfecit Liebenthal:in Coù
Pol. Exerci 7. g'. 5« quin amp; talem appellantem , ut contemptorefrt
Jurisdidiônis Imperialis,' centum maricis auri riiuldarid. 1. pfobatura
d«dit. Imo Sc Conraduth Rïgcm R'omanorum'Trajedenfes, quod i

F 5nbsp;amp;

■w

fe âd 'Pontificem provocalfe«, pro Reis Majeftatis habuilTe ex Ottone Frt.
finr.refert. Carpzov. d. difp. de Non-Appellandc. i.pof.io. h.i6. Nec plane
'■abÏudïtïfbhocPrmfegio IV. [us de Non-Appellando ad Cameram,nonnul-
lisStatibus Imperii éx cónventiöne induîtuque Imperatorio compÈtens,Vi
' cujus abtfno Stattium-Imperii^d alinm, atque fic ad parem fepofito Impera-
tori;s \'cl Camerx judidb, cujus aliquot exempla adducit Carpxuov.'d.
difp. pof. 13. 48. 'amp; feqq. Noftrum tamen Privilegium in eo longè
prsB rllo pinguius eft, quod non alium, fed ipfum Senatum Hambur-
genfem Judicem conftituat. Sic cum Juramento quoque Appellationis
ferè coincidit Juramentem Revifionis, quod ii praeftare tenentur , qui
•Révifionem Adorum petierunt, quod non protelandi animo, fed ex
neceffitate ci\i(x t3.mdtC\A(it^icjxioâtFid.Receff.Novijf.deanno 1654.$.

in fâïlcn 125. nifi quod illud in Revifione, hoc verô in Appellatio-
nibus exigatur.

. CAP. V I I L

Contraria.

K.X ✓^Eflat Privilegium noftrum de Non-Appellando (r) fi fumma

•oif litis fexcentorum fcilicet florenorum quantitatem vel mini-
^nbsp;mô exceflerit j non autem fi faltim acquêt, uti fupra Cap.

IV. §. 5. diximus (2) fifufpeâus fie Magiftratus: nam quïftiofufpefti
nunquam cerifetur fublata, arg. c. accedens. 1. tt lite non contefi. Sum-
motis etiam omnibus exceptionibus Carol, de Craf. except. 24. fuper flat,
exclttd. omn. axcept. Nec Civilis tantum fed amp; Divini Juris ratio exi-
git ut lites à non fùfpedis judicibus decidantu.r Joh. Bapt. Marfchefantu
Commijf.^. nttm.äfi. cam feqq. P. i. c. quödfufpeäi.l-q. ^-Luc dePenn.
I. facultas.n. 10. (frii.C.de jure Fifci. lib. 10 Menoch de Arbit. cdful^i'
lié. 2. quam periculofum enim fit litem movere fub judicefufpedo conftat
^x I. apentiffmi ï6.C. de ]udic. triftiflimofque eventus indé fequi folere
fatis edocet Cravetta Confil. ifi. num.tlt;i. iîquidem talcs quaeftumpie-
tâti dûcurit, Sé'pécûiiram veluti mercedem prudentix depofcunt c.
«Ufàores vel rtfiet. q. S- hinc recufationis quasftionem tolli non pdfR
coni.\\À\mtDD.Luc. dePenn.l. curialib. num. Ï.C. de DecHriorih.l'b-iO.

Schräder

Sérader de fead.Tont.i. fart. lo. feü. 5. num. 90. VU, Andr. Ktnchl
dc Sax. nonfrov. jur. verb, litis frovocat. nefc. cap. z. qujp autera

caufs illae fint ob qjias^ repudiari utfufpedusMagiftratus veJ Judex pqf.

fit, pluribus deducit Simv. Exerc. 9. th. 11. Non tamen fufficit ai-
legalTe quod fiifpeaus judex videatur, fed probetur quoque caufa ilJius
necefTe eft, cum judex alias prsfumptionem boni viri pro fe habeat,
l.fin. Cod, deExceft. l. 4.C. de jurifd. Ludov. Gilhanfen in Arbor. ]ud.
Civ. c. 5. ram.10. ». 2. ^78. nifi déficiente alia probatione, juramento
pçrhorrefcentiae id obtinere velit. l/id. Gerh. Feltmann. tr. de Jur, Per-
horrefc. c. 2. ». 25. ^ 16, p. 10.

II. (i) In cafu denegatae vel protradï juftitis. Privilégia enins
hujusmodi , femper optimè ab illo Magiftratu, à quo appellare eft pro-
hibuum, juftitiam adminiftrari prsfupponunt, imo requirunt, utpote
ideo inventa amp; indulta, ut fi qua perinferioris judicis fententiam ali-
quid minus jufte fir determinatum , fuperior privilegiarus in melius id
reformate poffit. Si jgitur juftitia protrahatur vel plane denegetur, cef-
fabit utique Privilegium, quod ad cafum hunc infolitum amp;nonexpref-
fum extendi non debet, quia tantumdifponitquantumloquitur,amp;non
ultra ut in fimili dicit Bald, in I. Tefiamtttta in f. Q. de tellam. Rol kFalie
hb. 4. Conf.óS. num. 19. Carpz,ov. fapim d. diffnt. de Non-.^ffeiland»
pof. 6}. num. 25. feq. Requiritur tamen amp; hic ante omnia ut de-
negatio juftiriaedemonftretur, vel per.teftes vel per documenta aut etiam
qùandoqueperjiuamentum, trinamque requifitionem Judicisf.implora-
tionem prasviam exigit Dn. Joh Georg. Nicohi in Procejf. Jur. Part.i.
c. y^. num. 15. p. m. 126.0* 127. Neque tamen idcirco ftatim Appel-
latio à Camera recipitur, fed, querela ea propter apud Cameram inter-
pofita, Promotoriales prius decernuntur; ita enim Gerhard. Feltmann.^
de Juram. Perhorrefc. c. 16. », 17. f. 7S. Juvabit amp; id meminife, in-
quit, quod JJ querela ftt faUa contra eos Princifes, a quihtu non appeiu.^
tur , Cameram Spirenfem non illico folere ad fe tr^ahare litis principalis ce-, quot;
gniiionem, fed earn prius decernere Promotoriales, ut intra menfts Jp^tiam-'
juJHtia adminifiretur. Ord. Cam. Spir. P.z. tit 28. §. 2. jui^a.. Ordi'
Cam. d. anno 1500. art. ij. Jic diÜi à promovenda vulgo, quia promo-
quot;^^»t. i. e. maiurant'retarda:am juftitia (idmini(îrationem, ut fcribit. }ob:,
Blum. Proc. Camer. T, 57. n. 21, Pofteaque demum fi; adhuc juftitia.
non adminiftretur , canfce illius cognitioncm ad fe'lure Camera pertra-
t«. Fcltmann. ^ NicolaiLs. - ^ 'nbsp;, x . ■

• ^ nr.:-'

§. III. Hîc porro qüaenfur .- An fubditirenunciare huic Privilegio pof-
fint.? quod priftio quidem intuitu affirmandum videtur : cum quilibec
juri amp; favori pro fc introdudo renunciare poffit /. pe». C. de PaBis.
Sed redius Ne?atur; Ci) enim-non tam Civibus Hamburgenfibus
quam ipfi MiCiftratui ob bené mérita hoc Privilegium conceffum efl: ;
uti apparet ex verb. pag. 40z. Da.S ßaben toicc angcfcljcn foïcôc iljrt
Simlicöe bitte / aucamp; ciic getreue îsienfîe fo lïjre bojöcrn tociïaub unfern
Ï^lfaören am ßeieb v.omifeamp;cn ïîapfcrn unb föonigen loblidjer
bacljnt^ / UJib beut öeiligen ßeieb oft toiUigïîcï) getfjan / unb un^ unö
ben teiliSfnïïeicî)/ Wnfuamp;ro tool tbunmogen / unb fairen/ unûbarum
nfit tooïbetragtetent .lUuïjte / guten ßaamp;t unb rcetjten toiflln/ beugen
raeïbten S^nrgcrmeîfîern unb Öaïjt bet ^tabt î^amburg / biefe befon*
bete gnabe getfjan/unb freiöeit gegeben. Jura autem non permit-
tunt , Legibus ac Confl:itutionibus renunciare , qux non folius re-
nunciantis, fe t tiam tertii favorem amp; utilitatem publicam refpiciunt
' arg. Luit. C. de PaBis abi Jafon amp; DD. l. f. de Legat. 1. ( z ) hoc
Privilegium verbis prohibitivis efl conceptum, annexa fimul et claufu-
la Caffatoria in verb. pag. 405. aUCamp; biefelbe appellation , reduftion obeC
lupplication, uub toa^ Darauf gebanbelt unb furgenomen toitb / gants
firaftlo^/ nichtig / unb bon untoutben fein foH. Quo cafu renuncia-
tionem ceffare tradunt, 'GloJf. in cap. Statmm in pr. verb, committatur
extr. de refcriptis i» 6.amp;in l. 58. f. de Rita Nupt. ]afon. in L pen. ». lö.
C. de PaB. Bald, in l. ult. C. de Editi. Div Hadr. tollend. Hue ( 5 ) etiam
fiCiüM verba Privilegii pag. ^01. in pr. UîCljt appelliren , fuppliciren , nocf|
reduciren folle nocfj möge in fteine toeife. Si ergo mi-.l'atenus pc; mitten-
da efl appellatio , utique nec tum obtinebit, quando fuerit renuncia-
tilm Privilegio à fubditis j nam didio univerfalis negativa omnes inclu-
dit cafus, Bttrfat. Conßl. \6. num. 48. Surd, decif 265. num. 30.

§.1V. Proxima ab hac qusflio eft; An in caufa Nullitatis ceffet
noftrum de Non-Appellando Privilegium ? quam licet multi DD. af-
firment, inter quos imprirnis Gail. lib. i. Obf 135'. Reink.- de R. S. amp;
Jib. I. Claf 5. cap. 7. ». 41. Melch. Gold. torn. i. Confi. Imper. fol. lOO-
Contrarium tamen verius effe, patebit (i) ex tenore Privilegii noftri»
quo nec appellatio, nec redudio, nec fupplicatio aliave provocatio ul-

Jomodoadmittitur. nieï)appelliren, fuppliciren , nocl)redudrenfollenocO
moge in fteiJie toei^; quae verba pofteriora (nullatenus, nullon'odo,

«eqnaqnam , penitus) ejus habentur efficaciae , ut, quia funt

faliter negativa I comprehendant ca , quae alioqui non comprehende-
rentur, Magon. decif. 58. ». 10. Hieran.à Laurent i decif. 78- mm.
Simon de Praf de interpret. Vit. Folunt, hb. i '. inlerp'. 3. duh. 2 num. 12.
amp;'feqq- Quid ni ergo iifdem ctiana dedàdio nullitatis elTet notata. ?
idquenbsp;magis , quo renunciatio generalis fuerit annexa fpeciali

q^uorundam remediorum renunciationi -, ex qua tanto fortior habetur ,
ita ut reliqua omnia includat: uti in fimili habet Carpz^ov. jP. 2. C.-ty^ _
def.' i. (5) Et quis non animadvertit-, fi pf /oratio admitteretur?
ihillitatispallio tefta, fraudem effe adinventam privilegio, cum qui-risit.
jtrs Appellandi fibi haud conceffum animadvertens, nullitatis'deduâiQr^
nem prsténdere poffet : atqui Privilegium , ex gratia fingulari à Prin-
cipe indultum haud illuforium effe debet, c.ß civitas exir. de frntent*
txcomm, in 6. ficuti nec alia quaevis difpofitio effeclu fuo defraudanda
Petr. Pec. de teßam. Conjttg. lib. c^p. i?-nbsp;Menoch.cqnß

10. Surd. conf. n, Vtd. omnino Andr quot;^r,ich. de Saxon.,
non prov. jur. verb, litis provoc. nefc. c. i. num. loo. fiqq. uj^ue :ad.,
finem , ubi multis hanc fententiam defendit in favorem Domus Saxo-
nicae.

■ §.V. Ut ut autem alias natunali rationi non inconveniens fit, uteo,
quo quid conftitutum fit, modo rurfus diffolvatur /. 35. de^ R-. Jlt;-
hnperator tanien , licet Privilegium hoc concefferit Hamburgenfibus,
auferre nequit, fiquidem Privilégia ob bene mérita induita, quale hoc
noftrum eft , revocari minimè poffunt. Roman. Confil. 43,6^ Alexand'.
lib. 4. Conf 50. Nicol. Reufn. lib. i. Conf. i. num. 5. Menoch. Conß.,
2. ». 13 .. Befold.P. I. Confil.']. n. 104. Bald, in I. cum milit.fi. de dolo.
Arnold, de Reig- in Thefiaur. ]ur. fub voce Privilegium ». D. Richer.
Decif. 4. num. fin. Ne quidem fub prœtextu abufus vel ingratitudinis,
Schräder apud Borcholt. P.i. Conßl. 16. §.ßmiliter , ibique allegati, .Nec
fi mérita amp; fervitia iifdem exaâè non refpondeant, cum defeófeutn'me-
ritorum , Principis fuppleat liberalitas. Hujufmodi enim Privilegium
tranfit in contraâum , cum ob caufam, mérita feil, datum fit. Barjoi.
in I. 2. num. lt;5. jf. de jur. immun. Bald, in I, quife patris. p, 34. C. undf
liber. Carol, Tapia in I. ult, P. i. c, 9. num. i.f, de Conß- Princ-^.f^o-
tum autem eft contraäus habere priftationis neceffitatem etjamlh per-
fona fummi Principis Theod. Reink,, de R, S. amp; ß. .lib. 1. -Üf^^^J.
IZ. mm 9. Gail. lib. z. Obf. 55. w. 7. Licet namque^riflapsj^n^fr
getur , lege Legis, ligatur tamen lege Conventionis^ verae v^ quap

G' quot; ■ ''^Reln^-

(5,0)

Reînk. à. /• mm. lo. alias fane nemo reperiretur qui cum Principe con-
tradurus effet. Carpz^ov. Decif. 87. «. 9. amp; in traä. de Lege Regia cap.
3.79^.14, « 15. Bald, in l.i. f. de Canß. Priacip. fy in l, Principesff.de
Legtb. utitur enim Princeps in Contradibus jure communi amp; ad inftar
privati utitur, adeo ut explenitudinepoteftatis, ab iis difcederenequeat.
A. Fab. in Qod. lib. 3. tit. iz. def. ii. nam. i. Decian. Conßl. 35. num. i.

' Dom. Cardinal. Tußh. tom. 6. lit. P. Cond. 690. Quis autem ambigere
vellet Privilegium de t^on-Appellando Hamburgenfibus ob bené méri-
ta amp; fic ex conventione effe indultum , cum expreffa hac de re exftent
-verba pag. 402. öef öaDcn Ü3ICC / angcfeócn foïcöe iïjrc öemutige sim-
ï(cî)e bitte/ aucf) Die getreuen öienffe/ fo iöce bojöece / toetïanö unfern
©o^faDcen am öeicamp; / öomifcamp;en ïîapfern nnö ïtonigen lobïîcôec ge=
Dacötnif / unö öem]|cihgcn fîeieô oft toiïUgïicô getöan/ unö unf unö
öem î^eiïi'gfn ßei'cö amp;infuf)co tool tôun mogen/ unö foïïeu. Quin etfi
nuda grati.1 Imperatorem ad hoc impuliffet, multo tarnen verecun-
dius, amp; Majeftaie ejus effet dignius, Privilegium ita femel conceffum,
fine caufa non revocare p. tradita Nicol. Reaßser. lib. 1. conßl. t. n. 177.
Quia vel fola mutatio voluntatis in fupremo Principe videtur indigna
ejus Majeftate. Anton. Fab. in Confult. de Dmat. Montiferr. part. i.
fol. II.

§.VI. Quemadmodum verô Imperator nemini atque adeo nec Ham-
burgenfibus diredo fua auferre potcfi: Privilégia, ita nec per indire-
dum, concedendo nimirum in praejudicium eorum fpeciale alicui de
Appellando ad Cameram Privilegium , derogare huic Privilegio quic-
quam poterit. Quia (ij parum fpeciaüs habet efficaciae Privilegium
de Appellando, eoque minus , quo propius accedit ad jus Appellandi
omnibus populis commune , perindè ac ipfa defenfio, c. 5. inßn. extu
de except, c. 61. extr. de appell. ut ergo jus commune cedit Privilegio.
l Ï. §. 2. amp; 1. ff. de Conß. Princip. l. iS.ff. de LL. ita etiam gene-
rale indultum fpeciali Principis conceflioni. Cumque C ^ ) jam du-
dum à Carolo V. Imperatore Privilegium de Non-Appellando fuerit
conceffum , antiquius eft omnibus indulto pofteriori , quo Cae.farea^
Majeftas Privilegio anteriori derogare nequit , quia Principum conceP-
fiones femper funt intelügendae (falvo jure tertii) ]afon in l. quo mint*'
mm. II. ff. de ßum. OElav. Cacheran. decif 90. num. 11. Herrn, vult.
5. Conftl. Marpurg. 35. ». 160, (5) Nec poteft tueri fe Privilégia »
qui in alieno litigat foro, quo ipfo ordinationi judicis illius fe fubmtt-

tit, amp; quafï contrahendo juri fuo renunciat, /. 5. i^em firihit f. de
Pecülio. Surd, decif. 13. num. Ö7. Knkh. de Sax. non provoc. jar. verb'
lit.provoc. nefc. cap. 3. num. 13.

§• VII. Coeterum num non-ufu amittatur amp; praefcribatur hujuf-
modi Privilegium fupra jam jam Cap. i. §. 6. amp; Cap. 2. §. 5, fyfius
deducäum eft, quo brevitatis ftudio L.B. remiflum volo. Colopho-
nem huic capiti, totique fimul difputationi imponat ilia Quaeftio: An
in pundo competentis vel incompetentie Judici. Hamburgenfis Privi-
legium de Non-Appellandocelfet? amp; dicendum utique quod fic; nec
Privilegium de Non-Appellando ad cafum competentisfeextendit: uti
in fimih decidit Carpz^v. Difpat.de Non-Appellando. pof quia pra-
judicialis hxc quaeftio eft , nondumque fundata Magiftratus illius in
tali caufa jurifdidio eft, quod tamen vel maxime adhoc Privilegium
requiritur. arg. I. fin. ff. de Jmifd. adeoque in dubio potius pro jure
Communi pronunciandum , quamdiu exemtionondura probata arv. I.
'i-ff'deJudic.l.^z.C.dt Appell.

COROLLARIA.

G)Vi ad navem reficiendam pecuniam ere-
didit , habet hypothecam cum perfonali
privilegio.

n.

^^:^aritus res dotales mobiles alienare po-

teß.

teft , eüam qu^ fernando fervan pof-
funt, . .

III.

BvïBïo non pr^flatur in donatione ßm-.
plici,

IV.

Tïfcus hahet hjpothecam cum jure prAlatio-
nis.

y.

r

litis conteflatio aliter quam negative fieri non
poteß.