|
EEKmssm-äü x
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
/Wi
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
De tyd en heeft noyt weghgenomen
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
U33JJ3A0 UflZ A'l ^BpBU lUV,/\\
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
jpyy^^-JHy-^ilP f f
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
■■■ ■ '' f 'ITiMirifiMl1iBEri*i
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
AMSTELDAMSCHE
HECVBA
|
||||||
|
tot amsteldam;
.---------------------■■ «Mi-------------------------- ■
C&p Iacob Aertfc. Calom, S&oecfc-toeï&OöpW/ttJOÖWnÖC
op t saatfi/ moe fcpmgije Calom /16 % 6»
|
||||||
|
H E C U B A.
|
||||||||||
|
'TWas Spartenniet genoegh dat,na'£langduurighkrygem
11 lek met mijne oogen fagh; hoe Pyrrhus voor t outaer Het griife komngs hoofd greep by 't gewrongen hay r, En met fijn lemmer ging den ouden ftrot doorrijgen: Dat ick de vlammen fagh van 't hof ten Hemel ihjgen s
Als Hecube wtgeputdoor jammren,en mil baer, Haere heldenfoonen had begraven voor en naer, En weduw bleef gemengt in t overfchot der Phrygen: Ick moft noch onder ichijn van infpraeck Gods^ls kacx,
Mün' dochter Polyxeen,mijn' neef Aftyanax Sien fneuvelen door t ftael3fien ftorten van den tooren, EnTroiens heerlijckheyd vergaen in roock en damp,
En oud verfchove wijf befteenen aller ramp. Hoe is een'taye fiel R? veel verdriets befchoren! |
||||||||||
|
Perfonagien,
|
||||||||||
|
ANDROMACHE.
RAED'SMAN,
ULYSSES.
ASTYANAX,
HELENE.
BODE.
|
||||||||||
|
HECÜBA.
REY van VROUWEN.
TALTHYBIUS.
PYRRHUS.
AGAMEMNON.
CALCHES.
|
||||||||||
|
Den achtbaren, hooghgeleer-
den,wyfen,enbefcheydenHeere , Mr. ANTONIS de
HUBERT, ouden raed, en fchepen der ftede Zierick- zee,en rechtsgeleerden, See. t5\€ T N H E E R,
Y offeren hier uwe E. de Amfteldamfchc
Hecuba. Defen bynaem draeghtfè om dat Amftelredam haere geboortplaets is. Ver« fcheyde vaders hebben vaderlijck recht aen dit kind. Seydmen dat het fchande- lijck luyd datter meer als een vader tot eene felve vrucht gehoort : Wy ftaen het geerne toe: maer gelijck dat in de natuure oneerlijck is, alfoo lal 't hier heerlijck fijn. Befietfe ja door- fietfevry , enibudunckt datter aen yet Godlij ckx in haer fchijn fweeft,denckt datfe geboren, ende ooek herbooren is, allbo datfe met recht twee of dryboortige magh heeten. Dit heeftfè met geene fterffelijcke menfehen maer met den God Bacchus gemeen, die, na dat hy als eene ontydige vrucht wt Seniele ter weereld quam , in Iupiters dye voldragen werd, en derhalven metrecht den naem kreeg van DIDERAM- PHEOS. Hetwijfeen geleerde breyn van eenen , wiens itadvaftigheyd de eeuwen doorleven fal, heeft de Latijnfche Troas vereert met den tijtel van Regina tragoediamm • Wy wenfch- ten dat de Nederlandfche fulck eenen karbonckel in 't voor- hoofd voeren moght, of datfe ten minften meer luyfters van Seneca ontleent hadde. Dat wy uwe E. die in't byfonder hay- Iigen,en opdraegen, gefchied tot danckbaerheyd. van de pfal- men,die uwe E. ons toegefonden hebt ,en waer mede wy niet weynig vermaed: waren,als wy met greetige ooren den God- delijcken galm van Davids harpe vingen, en hem met geene mindere foetigheyd in fuyver Neerduyts hoorden geluyt flaen, als voormaels in 't Hebreeus de Hebreen in Iudea de- den. Of wy hier alle eygenfchappen onfer moederhjcke tae!e,volgens het affcheyd der dichteren«wel hebben waer- A genomen;
|
||||
|
genomen: daervan fa! uwe A. können óordeelen: als die
hier t'huys hoort , en als een treffelijck litmaet onfe letter- kunftige vergaderinge niet weynigïrvereerde. Omhels dan, waerde heer ende vriend, onlèn en der anderen arbeyd liefe- lijck,en,na uwe gewoonte, (traf de misflaegen heuffelijck, en leef hier voorfpoedelijck, ennamaels eeuwelijck. t'Am* ftelredam defenielten van Oegftmaend. 162.5. Uwe E. A. verplichte
I. VANDER VONDELEN.
|
|||||||
|
INHOUD.
Ls denGriecken, na datfe Troien ver-
delgt hadden, weer en wind tegen was, en datfe hier door gehi ndert werden>ancker te lichtenden na huys te keeren: Soo ver- fcheen hun by nacht Achilles fchim, die belafte hen datfe Polyxena fijne affche tot eene oiFerhande föuden llaghten. Aga- memnon weygerde de koninglij cke maeghd ter wtvaert over te geven» Na datmen Calchas om raed gevraeght hadde,antwoordehy, dat dit niet moghtnably ven 3 dat dele heteenige beletfeldervlootewas , enaldermeeft Aftyanax defbonvanHe&or,dienmennoodfaeckelijck moft ter dood brengen: Waarom Ulylfes Aftyanax wt fijnen fchuylhoeck hervoor dede komen,en afftorte van de Sceefche poorte: en Pyrrhus flaghte apfijnes vaders tombePolyxenajdiejals eene konincklijcke bruyt cierlijck wtgeftreecken j hem Helene toebragt. Delès treurlpels tooneel is in der Griecken leger voctf
Jroien, |
|||||||
|
DE
|
|||||||
|
DE
|
|||||
|
AMSTELDAMSGHE
HECVBA
DEEERSTEHANDELi
HECUBA.
Ie op een rijckvertrout,en kraght geeft fijn geboden
In een geweldigh hof,en niet is voor der Goden Dcbtvaerdigheyd bedticht,en na fynsharten luft Te reuckeloosin weelde,en blyde voorlpoed ruil : Die fpiegei fich aen my,en T'rojen eens te dege, 3Tlot wets noyt klaerder aé hoe flibbrig d'opgeftege En pratte vorlten ftaen.Die pylertrors,enfchoon, Die zuyl van Afien,dat werrecklluck der Goon Te gronde isneergeftort: wien oyt tê dienlte Honden Hy,die den Tanais drinckt, die wt fyn feven monden De koele llroomen braeckt: hy,die met recht gelicht Sietryfen,en begroet 't herboren fonnelicht, En sTigers laeuwen vliet mengt met de roode baeren: En fy,die buurvorftin der Scythen,met veel fchaeren, En wednwlycke ftoet5ftaegh Pontus flrand berent: Dat Troie leyd ter neer,door vier,en ftael gelchent: Pergamum heeft opt lelt met puyn beltulpt fich fèlve, Daerleyddie-hoogeprael van hêerlycken geweive, Tgeweldyan muuren,metfyn daecken gantstotichand Vernielt doorr wellend vier. tHofftaet in lichten brand Thuys van Afiaracus roockt over alle ftraeten. De vlam geeiiplondring weert van woedende földactenv Int brandend Troien elèkomt feerite rooft,en ruyt, En tkolcken van den roock den open Hemel fluyt: , De voncken,en het vier van d'Iliafche gevels
Bcfwalcktden dagh,als waer hy dick bekleed met nevels« Siet den yerwinner daer eens heet van gramfchap flaen ; Die valt (letaeye Had fchout met fyne oögen aen: De gramme krygsman,nu gemat,en welervaeren, Den tyd ontfchuldight.die gefleept heeft vyfpaer jaerena Noch fchrickt hy al bedeeft voor doverheerde ftad, Enfchoon fy leyd verplet,noch naulycx acht hy dat Sy voor hem winbaer was. De plonderaers die fleeperij En torflen vaft den roof,te fwaer om duyfend fchepea Te laden met den fchat, lek droef,en afgetreux t, AS ges
|
|||||
|
DE AMSTELDAMSCHE
Der Goden hayligheyd,op my dushoogh geiteurt,
Neem tot getuyge,en d'afch mijns vaderlands te gader,
En u der Phrygen vooghd,en veeier vorilen vader,
Den welcken Troje deckt,be{rulpt door al t gcwight
Van't neergedreven ryck,dat boven op u light.
Daertoe den geelt van u,die al 't geweld hielt tege',
En Ilium hielt ltaen ,en waert der Phrygen fege,
Soo lang ghy ftaende bleeft: en u, o groote fchaer,
Maer kleyndre fchimmen doch,myn' kinders al te gaer!
Dat ick at't leet/twelck oyt ons pranghde,en 'tgeen ontitelJe
Apolloos prieiteres ons oyt te vooren fpelde
[Met een' befeten mond,als van veriland berooft,
IVlaer door't beleyd der Goon van d'onfe noy t gelooft ]
Al lang te vooren heb,van mynen Paris fwanger,
In eenen droom voorfien,en heb myn' vrees niet langer
Verfwegen,nocht geheelt: maer voor CalTandra vroegh
EIckmyri waerfêggen iteeds als fotterny beloegh.
De fchalckeUlyffes niet,nocht die hem 's nachts verfelde^
Nocht Sinon vol bedrogs in brand uns Trojen ftelde :
Ick ick ben ftoockebrand : myn vier is't datter blaeckt,
En Ilium is van mijn' toortsin brand geraeckt.
Maer ouderdom die fijt te leef baer! waer toe 't weeneii,
Om d'vvtgeroyde ftad.om d'omgeilorte fteenen ?
Ramplalighe vorltin ! den verfchen rouw acnfehout:
Set Trojen aen d' een' fy': dat ongelnck is oud.
Ick héb vervloeckterfeyt geilen vol fchricx,en beven,
Des ouden koningsmoord,een fchellemftuck bedreven
Door Pyrrhus wreed geweer: diefelf voor't hoogh outaes
Der Goon,met feile vuyft,het gryfe koningshayr
Omvrong,en dreef het ltael,o droevige v ertoouing l
Wel diep ter wonden in : 'twelck d'afgelcefde koning-
Vrywilligh heefc ontfaen : foo dat het fwacrd verwoed
Ten ilrote aen d'andre fyde is wtgekeert bebloed.
Wien fou die gryfe kop,wien foudcn de getuygen
Van't fchelmituckjfelfs de goon niet hebben können buygen ?
En'toude haylighdom van't neerge vallen ryck {
Priaem gebeurt geen graf: hy die foo groot een' wyck,
En fteun van kindren had ,tot veiling van fyn landitaet,
Derft nu fijn' leite vlam,daer Troje gants in brand itaer.
Noch blufcht dit jammer niet der Goden gramfchap wr.
De vorflen met de bus valt loten om den buyt
Van't hooghgeboren bloed3om vreedläem t'huys te vaererü.
MetPriaems dochteren,en aengehuwde fnaeren.
Wie fal my flechten buyt! me voeren over zee ?
Deesheeft fich Heclors bruyt ten troorl verlooft alree»
Dees wenfchtomd'eegemaelvanHelenusmijn'fooue%
Die om Anthenors lief: en o myne overfchoonc
Caffandra,droeve maeghcM daer ifler meer alleen
Die na uw*kuyfcheyd dipigr. lek oude vrou alleen'
Der Griechen, afkeer be/n; aayn lot doet yeder duchten^
|
||||
|
HECUBA.
O ghy gevangen floep ] wat houd ghy op van fliehten ?
Slaet droevigh voor uw' borit,en tyt acn't hnylcn itout: Heftop een veldgefchrey,en Trojenswtvaert houd. Op op met droeven galm: laet Ide w' klaghten hooren : VViensvierfchaerheyloos was tot ons bederf befehoren. REY VAN VROUWEN.
HECUBA. |
||||||||
|
R E Y. 'TTKermë is niet nieu>noch 'tklaegc,
■*• Die ghy rou belall te draegen: Neen ,wy pleeghden dit geween Heele jaeren achter ecfti : Zedert Paris minne blaeckte,
En de Griecxfche Amyclen naeckte : Zedert hy d'JEgeefche zee Met fyn hayligh pijnhout fne. Idatienmael was beflagen Grijs van fneeu,en winter vlaegen : Idakael gemaeckt van hout,1 Om ons'lijcken menighvout. Ticnmaeloockde maeyer maeyde
In't Sigeefche veld 'tgefaeyde, Datter niet een dagh en gle, Of hy broghtfyn' droef heyd me: Of de daeglijckfche ongenughten
Gaven oorfaeck om te fliehten; Houd in rreuren al die mact Daer me vrou ons voor in gaet. Hef dan op uwe hand mevrouwe )
Wy fyn volgiters van den rouwe, Die getreur,en droefenis Lichtely ck te keren is. O getrouwe gefellinnen H E C. Onfes vals,bedruckt van finnen { Slaet uwe hayren in den windt» En uw' tuyten flucx ontbind. Lact d'ontfhoerde vlechten decké,
En beflaen de droeve necken: Dat defchaer met luyd gefchrey D'arfnen wtitrecke allebey: En begruylt van d'afch der ftede
Dieberey metlolfenkleede: Onderknoopt oocku wen fchoot: Tlijffy tot den buyck toe bloot. Kuyfcheyd,die nu fijt gevangen,
VVaerom verwt de fchamte u wangê, Op wat bruyloft hooprge nu, Batghe u borilen deckt foo fchuw ? |
Dat de fluyer met fijn vou we»
Gord' den neergeflagen bouwen* Handen,rand het lichaem aen, En belcdight u tor flaen. O dat jammeren dat flaeghtme,
O dat wefen dat behaeghtme, Dat behaeghtme:'t voegt onslot: 'K fie nu Troiens overfchot. Dat fich wederom verhelfe
'T oud getreur,en overtreffe De gewoone droef heyd viy, Hector u befchreyen wy. R. T hayr gedunt door al hetfeheurê,' En tveelvuldigh lyckbetreuren, Wy,met rou int hart geroert, Hebben al te faem ontihoert: Knoop en Itrickeloos al weder
Hangen nu de vlechten neder: En onsaenlchyn op dit pas Isbegruyll met fmeulende afch. H. Vult met puyn^n ltof u handen £ Want de vyand na'et verbranden Van ons wtgeroyde iïad Niet gelaten heeft alsdat. Laet de kleedren van ü allen
Van de naeckte fchoudren vallenj En de neergefackte kleen Stutten van ter fy de leen. Nu nu droef heyd.baer ufkraghteiïj
VVant de bloote üorften wachten Na derechte,eniiinckehand. Vult met druck tRhceteefche irrand. Dat de galm die fich gaet fchuyle»
Int geberghte;in holle kuylen, Niet gely ck hy is gewend Tiefte woord te ruggefênd: Maer de ganfche klaghten ftroye-
V Vederbm jvant woelle Troie. Laet vry hooren zee^nlucht Ons getteen^n ons gefacht» A 3 Smyt |
|||||||
|
DE
Smyt de bord met felle (lagen.
Handen woed: 't gewoonlijck klagen My niet magh vernoegen nu. Heótor wy befchreyen u : Omu,fonder fich t'erbarmen,}
Slaet,en krabt onfe hand dees armen: Om u is fy dus verwoed Op de fchouders vocht van bloed : Om u flaetfe 't hoofd vol wonden:
Om u hangt de borft gefchonden, Opgekrabt,en aengerand, Van een wreede moeders hand. Al de wonden en qiietfuuren Die ick eertyds moil verd uuren , . Die ick aen myn lichaem gaf Op uwe wtvaert,aen uw graf: Vloeyen opgekrabt,als beecken:
Van veel bloedsfy ftadigh kecken, Zuyl,die hiekin fijnen ftand 'T langverdedight vaderland, O die weerftond fo veel dagen
Defe ons toegefchickte plaegen: Ghy waert ons een muur, en fehut, En der matte Phrygen lhrt. Tien jaer hebt ghy met uw fchoudrë
'tRïjck geftuttet uwer oudren: Ghy alleen hebt tien jaer lang Ons bewaert voor ondergang, Maer fo haeli ghy fijt gevallen
Vielen oock die haylge wallen '. 'T was een (clve laetite dagh Die ons llad en Hector fagh. Keert uw klaghten elders heenen
En wilt Priaem 'tlijck beweenen, Schreyd op nieus metluyde keel, V Vahtraijn Hector heeft fijn deej. Hoor het fachten,en het fchreyen
Van ons weeuwelijcke reyen, Oude vader: die vermant Tweemael waert van 's vyands hand. Troien heeftin uwe dagen
Geene plaegh maer eens gedraegen, Dardans muuren fijn tweemaei Omgebeuckt vaivt Grieckfche ilael. Pergamum moft tweemael f wichten
Voor Akides boogh en fchichten IMadatal gebragt ter aerd Is dat Hecube heeft gebaert; Na*et verbranden (likker beenen
Pie hier halve Goden fcheenen, |
DAMSCHE
Dracghrme uw lijck o vader! wr,
Dat de lette ftacy fluyt: En gellaght Jupijn ter eeren
Moetiiw lichaem 't graf ontbeeren,' En uw romp met-finaed, en fchand Drucken de Sigeefche ftrand, H. Elders dochters der Troiaenen
Keert uw biggelende traenen : Jammert niet om Priaemsend, Hy voelt droef heyd, nocht eilend» Segt dat het een groot geluck is .
Dat hy voor ons wt den druck is, En fo vry beneden waert Nahetrijck derfchimmen vaert, Hy en (al niet half befweken
Draegen 't laftigh juck der Gr «ecken Proef op een' gebonden hals: Schoufpel na veel ongeval s. Hy heeft niet gefien d'Atryden
In fijn ongeluck verblyden : Nocht aènfchout in fyne fmart Dien Vlyfies valfch van hart, Nocht op Argos fegefeefte
Sal hy niet,beangft van geefte, Draegen metilockoude leen Hunne hoovaerdige tropheen: Nocht men (al fyne handen beyde
Daer hy fcepters mede fweyde, Tot fijn hartfeer,en verdriet, Op den rugge vieuglen niet: Nocht de laß: van guldeboeyert
Sal fijne armen niet ver moeyen j En na foo veel tegenfpoeds Sal hy Agamemnons koets Niet niet yiêrs aen fijn beenen
Volgen,en 't verheughd Mycenen Sonder purper,fonder kroon, Tot een fchoufpel ftaen ten toon, R. Priaem van de dood verbeten VVy te (amen faligh heeten, Vaerende op eene andre fte Droegh hy fyne ry eken me, Veyligh gaet hy druck verfmaden
Onder d'Elyfeefche bladen, By de vroome lchimmen,daer
Hy fijn Heclor word gewaer,
VVel hem die in nederlaegen Alles met fich fiet verflagen :
Dit viel Priaem nute beurt,
Dies niet langer om hem treurt«
|
||||||||||||
|
REY*
|
|||||||||||||
|
WEC.
|
|||||||||||||
|
REY.
|
|||||||||||||
|
H E C U B A,
DE TWEEDE HANDEL:
TALTHYBIUS. REY. HOe lange draelt altyd de Grieckin havens fchoot,
'Tfy hy ten oorloog treckt,of thuys keert met de vloot,. Meld d'oorfaeck die (o lang de fchepen doet verbeydê: VVatGod de wegenflnyt,Jie ons te rugge leyden* T A L, 'T gemoed dat beeftme,en fchrickfchud trillende al myn leen» Een onwaerfchijnlijckfpoock,en meerder als gemeen,
Wordfèlden vailgelooft: ickmet myne eygene oogen, lekfèlf heb dit gehen : de (bn begolt te hoogen, En ftreeck der bergen kruy n. De duyfterheyd die lagh Alree verwonnen door den opgerefen dagh:. Als 't aerdryckfchielyekheeft met fchudden,en met beven^ VVt 't binnenft fijner fchoot een naer geloey gegeven : De boomen fchudden 't hoofd; 't verheven woud geparit. En felfhet hayligh bofch dat dondert met een barft: 'T geberghtvan Idafmelt in morfèling van lteenen ;. En 't aerdryekniet alleen en ziddert,maer meteenen VVord Thetis felve in zee haer eygen foon gevvaer, En kernt haer vloeden glad. Doen opent d'aarde daer Van een gerete flucx haere holen,en 't wanfehapen : En Erebus verfchaft langs 'saerdrycx groufaem gaepen Een vry en open padt na'et volck om hoogh bedeeil, En licht den Heen van 't graf.Te voorfchijn quam den geeft Van Scyros hartogh, fo als hy den aentoght mende, En velde int harnas neer de ilrenge Thracier bende» En dede, o Troie,u fien het voorlpel aea u leet: Of doen Neptunus foon hy dood ter aerde fmeet: Die op fijn jeughdigh hoofd met filverhayren pronckte i Of als hyint gedrang met forifen moede ontvonckte, En heele ftroomeu heeft ta&i dooden toegeitopt: Doen Xanthus in fyn wad aen lichaemen verkropt, Gingfoeckeniynen wegh,en na fijn. wtgang vraegen i Of als hy fegenryckaendreefden öorboghswagen, En 'tlijck van Heótor fleepte,en Ilium met hem» Naer over 't heeleltrand klonck fijn vergrimde Item t Onaerdige: gaetheen,ontdraeght te deler ltonde Myn geeft die eer,waer toe myn deughd u heeft verbonde ; Ontmeert d'ondanckbre vloot om door ons zee te gaen ï Myn gramfchap ltaet a dieryen fal u dierder ftaen: Ten fy Polyxena verlooft fynde aen onle affche, Door Pyrrhus hand geflaght, het graf befprenge,en waflche» Soo fpreeckende overlüyt, brackhy den dagh in tween Met een heldonckre nacht ;en daelende beneen, Den grouwelijcken kuyl noch naulycx neergedoocken, Mett'laemenloopende aerde hy heeldejennahetfpoockea . De zee haer baeren ftüt,e,n langer niet meer woed, En ' t heele meyr bcdaert,en mort met fachtren vloed, DeRey van Tritons wt het diep tot vreughd gedrongen,. Het hoofd orakooghftackjen. heeft 't bruyloftslied gefangen* |
||||
|
DE AMSTELDAMSCHE
PYRRHUS. AGAMEMNON.
C A L C H E S. ALs ghy metblyden feyl foudkeeren zeewaert in,
En quam Achilles u niet eenmael in den fin: Hy,doorwiens eenige hand datTroieas hooge veften Gefchuddet, fij n gefloopt,en omgeltort ten leiten: VVaer mede hy heeft geboet in korten tyd al 't geen In Scyrosis gemart,cn Lesbos: 't welck in rween d'iEgeefche golven klieft. So haefthy was gebleven Stond Troiens val beducht waerheen hy fich wou geven» Al waert ghy fchoon gereet te f chencken in der daed Het geen hier word geeyfcht,noch komt het aJ te laet. 'T lot heeft den vorften ree hunn" pryfen toe gaen leggen» V V ie kan fo kley n een loon foo groot een deughde omleggen ? Verdiende hy luttel,dien gelaft den krijgh alom Te vlieden, en geruft met langen ouderdom Syn tyd te brengen door,om fondcr fchrick en beven, Den ouden Neftor,en fijn jaeren t'overleven, De moederlij cke lift nochtans,en 't vrouwekleed Afleyde,en doort geweer fich willigh man beleed. Wanneer dat Tclephos oploopeHae,en vermetel Door fijn ongaftvry rijck,en Myfiaenfchen fétel Den pas geweygert had : fijn koninglij cke wond Verwt d'onervarene hand,die namaels hy bevond So foet als ftreng in't eerft. Seif Theben molt befwijeken. De vorftEëtion verovren fienfijnrijeken: En kleyn Lyrneffos,dat aen't hoogh geberghte leyd, Leet diergelijcken val: en "t land wiens naem verbreyd Doort vangen van de maeghd Brifèïs is geworden : En Chryfe cWiorfaeck dat de Griecxfche vorften morden, En lagen overhoop, en Tenedos befaemt: En dat het Thracier vee in vruchtbaerheyd vernaemt, , Met vette weyden voed: en Cilla onder andre Apollo toegewyd. Wat wilick na malkandre Ophaelen alle fteén,die rijck van vee,en volck, Caïcus door den vloeckverhoogende fijn kolek, Met wintervocht befpoelt. Soo groote nedcrlacgcn, En veeier vorften fchrick,en fteden neergeflagen : Gelijck voor d warrelwind verftuyft het lichte ftof, Sou fij n eens anders roem,en alderhooghfte lof: Achilles dcet ter loop. Soo quam myn vader trecken. Die wtgevoerde krygh,de val fo veeier pkeken Toerurten heet by hem : dat ick hier by niet vocgh Syne andre fcyten, was een Hcóior niet genoegh ? Myn vader Ilium verwonnen heeft; ten leiten Komtghy,en doet niet meer als breöcken fijne veften, Het lult my op dit pas eens door den brand te gaen Van vadems hoogen lof,en wydberoemde daên1: |
||||
|
H E C U B A.
Lagh He&or niet gevelt voor 's eygen teelders oogen,
En Menrïnon voor iijn Ooms,om wïen fich quam venoogen De moeder in een fchijn heel anders dan fy plagh, En met haer dootfe verwe aenvoerde een droeven dagh. Self d'overwinner heeft eenaffchrick van het voorbeeld Syn'r eygen daed : waer door Achilles merckt en oordeelt Dat Gudenkinders ooek geraecken aen hun end. Penthefilea doen ten fadel wtgerent, Der Griecken jongfte fchrick gevallen is ter Aerde» Indienghe Achilles deughd wiltfchatten na heur waerde, Al eyfehte hy Argos puyck,of een Myceenfche bruyt, Ghy fijt daer toe verplight. Hoe twyffeltghe ?fpreeck wt : Enftaetghehet noch niet toe? watfalmen langer wachten ? Ift wreedheyd Priaems faed voor Peleus foon te flaghten ? Ghy vader hebt wel felf uw dochter om Heleen Geopfert: 't geen ick eyfch is al gebeurt voor heen. 'T is jonger lieden reyl fijn moed niet in te toornen.
Dit vier der eerftejeughd heeft andere ingenomen, Door een gemeen gebreck: doch Pyrrhus word vervoert Door vaders aerd,die hem fijn korde finnen roert. 'K heb dreygen grof en groot,en heete oploopentheden Uws vaders eertyds wel met koelen moed geleden. 'T voeght wel die veel vermagh dat hy wat meerder lyd. Wat wiltghe d"eedle fchim eens vorlten,die den nyd Doet vlieden voor fijn faem,befoedlen,en belpatten Met grouwelijcke moord ? dat hoortmen eerft te vatten, Waer d'overwinner toe verplight is met befcheyd : Wat hem te dulden ftaet die overwonnen ley d. Geweldige heerlchappy hielt niemand lange ltaende: Gematigde duurt langitj en hoe dat meer 't opgaende, En lteygeirende lot der ilerffelycken maght Omhoogh verheven heeft,en opgevoert met kraght: Te meerder het betaemt,om niet te fijn bedrogen, 's Gelucx befitter fich te houden ingetogen : Voor veelerley gevaer te ziddren op fijn troon, Miftrouwende de gunft van al te milde Goon. Int winnen ick bevond hoe't alderbraeflt int brallen Lagh in een oogenblick beftelpr,en neergevallen. Maeckt Ilium te trots onfè opgeblafe fiel ? De Grieck ftaet op die plaets daer Troie ftond eer 't viel. Ick plagh wel eerick kent eens anders ftaet te hoonen, En maghteloos mynsfelfsop purpre fluyerkroonen, En op mijn maghtigh rijck te fnoreken fonder maet: Ma;r lots lief koofery,die andren op hun ftaet Met trotsheyd kroppon fou,en prickelen de dwaefen, Die kneufde my den moed. Maeckt Prïaem opgeblaefen, Of moedigh onfen geeft { of foude ick waenen dat De parrelrycke ftaf, 'tgewaed van purper fat, Meer fyn als d'ydle fchyn,bedeckt met valfch vergulfel, En glans van luttel duurs ? en hayr verciert met hulfel B Van
|
||||
|
DE AMSTERDAMSCHE
Van eenen boofen band?Eene onverhoedfche ramp,
Doet defè pracht,en prael verdwynen ,als een damp t Miflchien word hier vereyfcht nocht bloedig fweet,nocht hygea Nocht duylend fchepen,nocht tien jaeren bloedig kryg.ent Sootraegh een ongeval hangt elckmet over 't hoofd. *K wil hier wel rond in gaen,en datghe dit gelooft, O waerde vaderland ! 't (y met u welbehaegen, Het was myn toeleg wel verheerten neergeilaegen Te fien den Phrygiaen,de Goddelycke wal, En toorens Hemelhoogh tot hopeloofen val Te brengen nimmermeer: maer och wat toom'kan ftuureiï Soldaeten heet op wraeck.en d'overhandaen d'uuren Der blinde nacht vertrout. Al 't onrecht,alhetleet Dat yémand fcheen te fel,of onbehoorlyck wreed VVttoorne,en duyflerquam^vaerin de'gramfchap woedigh Haere eyge dolheyd tergt ,en 't fwacrd,twelck eens voorfpoed'ig. Befmet in 's vyands bloed,een dolle luit bevat. 'T geen overblyven kan van d'omgekeerde Had Laet blyven,ftrafs genoeg genomen van ons euvel, En niet dan al te veel, Dac nudoort itacl noch fhcuvel Een koninglycke maeghd,gefchoncken aen het graf Ten gaeve,en d-affchcn fprengc,en dat een moord foo rtraf' den naem van bruyloft voere: lekfweer 'k fait nimmer dulden-« My druckt de lail alleen van de algemeene fchulden. De geen dietquaeci niet kc-rt, wanneer hy -r keeren kan,, Het fondigen gebied.P Y R. Sal valers fehirnme dan Niet hebben eenighloon. AG. Hy fal,macr na betaemen-j. Met loffangfullenfehem verheffen al te faemen: . VVtheemfche landen falfyn naem.en grootemoed Doorklincken wyd en fijt. In lien vergoten bloed Verdorvene afch verquickt,ofttilt der gceilen jamreiiy, Hack af den vetten halsxier Phrygiaenlche lamren, En kudden blanck van wol,laet vloeyen over 't veld 'T bloedjdaer geen moederom in rou,en traenen fmelt«. Wat vreemde wyfe is dit,wanrteer is menfehen leven Ter wtvaert van een menfeh ten beiten oyt gegeven? Verfchoon uws vaders naemvan haet en nyd,wienslijck Ghyeeren wilt met bloed. P YR. O blaeskaeck,alshetrijck Uwhartmet voorfpoed.hooght.O-bloodaert fnelintvlughten-j, Wanneerde-rritfeltflechts een wind van krijgsgeruchteiu O vorilendwingeland,is dan. u wulpfche fin Al wederomontvonckt door brand van nieuwe min,. En maeghdenfnoepery?Staet ons altyd re wyeken Van ons gerechtigheyd/,en uden buyt te ftryeken? 'K fal met dees rechte hand Achilles tombe voen Met bloedaen hem verlooft,op dat her ilreck.tot foen : "Twelck!bo.gay'r ons ontfeght,cn derft hier tegens blaffen,. Een grootere offerhand fal ick den held verfchaffen, En waerdig Pyrrhus hand.Mijn fwaerd toeft veel te lang Van 's koninghs neerlaeg.h,die -t den Griecken maeckt fb bangv |
||||
|
HECUBA.
De fchimme van Priaem verwacht vaft na een macker,
AG, Dats Py rrhus hooghfte roem, dat hy fyne handen wacker Int bloed gerept heeft van dien afgeleefden heer,
_ Wiens fmeecken had verfacht fijn vader felfwel eer. P Y Ri lek weet dat die fyn knien voor mynen vader buygde Hem vyand was met een : maer Priaem (elf betuygde
Syn demoed in perfoon: ghy van de vrees vermail Kent uniet ftour genoegh te bidden : maer belall Uw fäeck den Ithakois,en Ajax uw gebeden, Noch dorft uw vyand noyt eens onder oogen treden» °A G, Uw vader ick bekent, doen geene vrees beving Als 't heyr die neerlaegh leed, de vloot aen kolen ging:
Loglaghhy,luy,enleegh,en dacht op kryghnocht wapen, Maer bleef aen'tfoet geluyt der fnaeren fich vergaepen. PYR, De dappere Hector doen uw wapens heeft veracht, En vreefde Achilles fang meer als uwe oorlooghfmaght:
En in foo groot eeneangft, die yeder een deê beven, De vloot der ThefTalen is ongeterght gebleven. A G. Maer by die felve vloot quam Hedtors vader me |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
VVt Troien,onbefeert,in vayligheyd,en vre.
'Tis koninglyck een vorft fyn adem wat te geven.
Ghy maeckte hem ademloos,en holpt hem om het leven. Vaeck een medoogendehart de dood voor 't leven geeft.
Die dingt namaeghdenbloed wel groot medoogen heeft. Kan maeghdenotfer u nu als een grouwel quellen?
Een vorft moet boven 't bloed fijns vollecx welvaert Hellen, Geen wet gevangens fpaert,of hindert hunne ftraf.
'Tgeen dat geen wet verbied raed ons de fchaemt wel af. VVat den verwinner Iuft dat ftaet hem vry te plegen.
Wien 't meerte vry ftaet,die fta meelt (yn kiften tegen. Ga ftof foo by die geen,wien ick 't ondraeghlyck juck
Van uw tienjaerigh rijck nu van defchoudren ruck, Geeft Scyros u dien moed? PYR. Datyry van broedrë fchand is Dat wechduyekt in de zee? P Y. Diè onfe bloedverwante is.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Uw vaders ad'el,en uw ooms is wel bekent.
A G. Ghy die getelt fyt van een maeghd ter fluyek gefchend, p En van Achilles,die noch voor geen man moght ftrecken.j
i YR, Van dien Achilles,die des Hemels hoogeplecken
Nu veylighlyck bewoont,en waerhy flaetfijn oogh
Sijn ftamme fiet verlpreyd.Iupijn die fit om hoogh, In d'afgrond JE acus,en Thetis in de baeren. A G. Van dien Achilles die ter hellen is gevaeren Door Paris hand gedood, P Y. Wien niemand van de Goon
In't ftryden hand voor ha nd oyt heeft het hoofd gëboon. A G, De maght ontbreecktme niet om uwen mond te moeren, En drieftigheyd met ftraf: Doch 'k ben gewent te voeren
Een fwaerdjdat Ipaeren kan een die het overmagh. Dat Calches tolck der Goon koom liever voor den dagh, Eyfcht 't noodlot dele moord-ickfal het ituckgedoogen Ba Ghy
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
DE ÄMSTELDAMSCHE
Ghy die de Grieüdche vloot wt Aulis hebt getoogen,
"En onfen toght gefpoeyt: Ghy die den Hemel doet Ontfluyten door ukonft : Wien 'tingewant,en 't bloed Der dieren is bekent: Ghy wien 't gekraeck des Hemels, En langgeffceerte flammet naileep vol gewemels, Des noodlots raed ontde"ckt; wiens mond,en woorden my Soo dier ftaen,Theftors foon T Goods wil entdeck ons vry, En ftier ons met uw raed. C A L. Het noodlot bied den Grekct* VVeer aen,om d'oude vracht,de wegen op te breken Die nu gefloten fijn. Dat defe maeghd geflaght Sy voor Achilles graf,word van de Goon verwacht: En Pyrrhusmoet de bruyt [in fülleke gewaeden Als in Theflalien tot haeren bruygom traden De maeghden nieu gehuwt: als een Myceenfche vroif, Of eene Ioonfche bruyt gaet tot haer eerfte trou J Sijn vader brengen toe.So huwtfe na betaemen : Maer dit is 't niet alleen dat onfe fchepen t'faemen Doet marren op de ree: het noodlot vordert nu, En eyfcht een eedier bloed Polyxena ! dan't uw. Laet Heórorsfoon geplet ten toorentrans wt vallen, Soo magh de vloot op zee met duyfend feylen brallen» |
|||||||||
|
REY.
S Ou'twaerheyd fijn,of gaet het kreupel,
En paeytmen het bedeelt gepeupel Merrproockjes,en metydellieyd j Op dat het niet in deughd verflimme: Als 't waent dat des verftorvens fchimme Noch leeft,als 't lyf begraven leyd ? VVanneer't gericht al is gebroken, En d'eegemael 't oogh heeft geloocken, En dat de jongfte , en kefte dagh Der Sonnen glans heeft afgefchoten, En in den emmer fyn geflooten De treurige aflehen met beklagh. En baet het niet fyn ficl,en leven In', wterlte aen het graf te geven :_ Maer moet,vol jammers en verdriet, D'ellendige noch langer fwerven? Of fterven wy geheel door't fterven, En gaet de gaafche menfeh tot niet> VVanneer de geeft,met blyvende aefiem
Gemengt,wyekt in der woleken waeffem ; En dat o*e toorts de naeckteleen Geblaeckerr heeft ? al wat in't daelen Of ryfen,met haere heldre ftraelen, ©e Son befchynt,en kent met een: Al wat de zee met wufte baeres |
|||||||||
|
gin Wen &&* toorti
inojgelteit l>:t frija* iKli}ik südwtóïtt btt «rprwecn/uï fetoi* rijnen / öaer fiff) gcot CJpftoi am (&(«»* Seren / te min alfoa Ijct Ijt-r met foiinui* g!;e gclijrftenifF n etc tp:;i:cpivnttü/cn W& hrtjt tob?!» I «ÏSf W- toi'fen. |
|||||||||
|
u
|
|||||||||
|
HE CUBA,
In eb of vloed befpoelt5de jäeren
VVechrncken fnellyck.en gefwind: Gelyck Pegaes,met vlugge pennen, Gewoon door's Hemels blaeu te rennen, Ontloopt de fweepen van den wind: Met fü'ck een dwarling als daer (wieren
De tweemäel fes geltarnde dieren : Met fulck een loop ,als d'opperheer Der ftarren d'eeuwen ftaegh doet draeyen; Als Hecate met Imme fwaeyen Dwaelt om het aerdtryck op en neer. Soo fietmen ons na'et ende draeven» Die eens den ftroom [waer by dat rtaeven De Goon hunne eeden ] heeft genaeckt, Is nergens meer: gelyck het roocken Van heeten brandmadampigh fmoocken Der korfe ftreecke wt 't oogh geraeckt, Gelyckmen door de noordervlaegen
De wolcjken,die wy fwanger fagen Soo daetely ck,fiet dwynen weer: Alfoo fal oock dees geeft vervloeyen, Die 't lyf beftierde,en fal fich fpoeyen Tot niet te fmelten meer en meer, > Hier namaelsiffer niet te wachten.
De doodis niet.De dood wütachten De jongfte pael van 's levens baen. Begeerigh hart,houd-op van hopen: Bekommert volcksu forg laet loopen, En alles voorts fyn gang laet gaen. Vraeght yemand waer de doode vaeren?
Ter plaets daer d'ongcboore waeren. De * bayert,en de graege tyd *CHAOS. De doodiseen,en gantsondeylbaer,
V erfunden ons,hetis onfeylbaer: Die fiel foo wel als lichaem flyt. Het ryck van Pluto,d'helfche rtraffen,
En Cerberus die met fyn blaffen De ftramme deuren gade uaet, •
Syn niet dan ydele geruchten,
En woorden,diemen niet moet vruchten, Ja malle droomgelycke praet. |
||||||||
|
DE DARDE HANDEL.
ANDROMACHE. RAEDSMAN, VLYSSES. \/ \7"At mooghtghe dus onxfteld uw hayr aen flarden rucken,
J_ ™ O Phrygiaenfche fchaer! wat fcheurtghe uw' borft aen ÖucJseoj
|
||||||||
|
AND,
|
||||||||
|
DE AMSTELDAMSCHE
En fprengt uw' wang meevocht dat wt uwe oogen vliet ?
Druckt fchreyen 'tlyden wt, fo ift fo laftigh niet.
Ghy hebt oud Troien thans,maer ick al lang fien vallen :
Van zedert fo ver-woed,rondom de ftaende wallen,
Met (ij n ftrydwagèn ftyf, en wacker aengefweept,
De wreede Peleus föOH-ttVyrfleden heeft gefleept:
So dat fijne eygene as van Heólors fwaerte fteende,
Met ziddring,en gekraeck,en 't waerde lyckbeweende J.
Doen viel de ftadt verdelght,en overrompelt neer.
Ick laes verfuft door ramp, en ben myns felis niet meer,
Maer word beroyd van hoofd vaft heen en weer gedreven,
'T en waer dat dees my hiel, ick had my lang begeven
Te volgen mynen man,om my den Grieck t'ontiiaen.
Dees temt myn moed,en let my in myn dood te gaen:
Dees dwingt my d'harde Goon om trooft noch wat te fmeecken:
Deesrcckt myn lydenstyd:deesheeftmylaesverlVeecken
Van 's jammersgrootfte vrucht, datsangfteloos te ftaen.
De deuristoe voor heyl,maer op voor gruwekjuaen,
'T is d'aldergrootfte eilend noch hopeloos te duchten.
•jR. A E D. Verfiegene wat vrees u dus verbaeft doet fuchten ?
ift N D, V Vt ct'eene ramp ontftaet een fwaerder ongeval:
Van't ftortende Ilium houd 't noodlot noch geen ftal. RAED, En oft den Goon geviel te meerdren onle ellenden,
VVat neerlaegh koftenfy onsfwaerder overfenden ? AND, Deftadigh duyftrekuyl,en 'tilot van d'afgrondStyj*
Sich opent,en op dat ons [die nu door veel ('chricx,
En ramp fijn afgemat] geen vreefe foude ontbreecken, So komen voot den dagh,het hoofd ten grave wt fteecken De vyanden,die lang ter aerde fyn gedae'n. Hoe kan de Grieck alleen dien wegh dan aerfiing gaen ? De dood doet elck gelyck. De Plirygen fich on'tftellen In die gemeene fchrick: maer my is komen quellen Een fonderling gelicht van een benaude nacht, RAED. Seg wat geficht het was dat u dees vreefe bragt?
AND, Die nacht die met haer ruft ons voed was half ten ende,
De kleynebeeralreefijn blinckend juckoimvende:
Als my bedruckte omhelfde een onbekende ruft, En korte flaep bekroop,die myne droef heyd fuft: Soo 's baefènden gemoeds verftocktheyd foude mogen Gereeckent fijn voor flaep:als fchielyck myne oogen Stond Heitor myn gemael: nietfo hy wylens plagh Het forfle Argivifche heyr ttots leverende Oagh, Met lichten fackelbrand,enlwartbepeckte reepen, Te ftaen na het bederf van al de Griecxfche fchepen: Nocht fo hy dol verwoed van moorden, en van fiaen, Een waeren buyt ontdroegh den valfchen Peleaen: Die vlammende helderheyd hadde hy niet meer ontloockea Int voorhoofd/o hy plagh: maer loof verfuft,gebroken Van moed 't gelicht belaen met traenen fo als wy, Hethayrom'thoofdbefwalckt: nochtans foluftentmy ,. Den held op nieus te fie»; doen als geparit van rouwe,'.
|
||||
|
H £ C U B A.
En fchuddende fyn hoofd : ontwaeck,feyde hy,myn trouwe
Enwaerdebedgenoot,ontwaeck,enberghonskind : Dit is ons eenigh heyl, dat niemand dit en vind : Uw fchreyen ftaeckt. Wat fteentghe om d'omgeftorte fteenen? Lagh Troie daer mede heel.Flucx op,ftop yeuwers heenen De fpru\ t van Heftors huys. Tot ziddrens toe my floegh Een eyifelycke fehrick,die al myn flaep verjoegh, Den vaeck wt d'oogen fchopte, wt d'oogen,die ick herwaerts Bedeefdelijcken fla,nu weer angftvalligh'derwaerts, Vergetende mynfoon , ick taft na Hector,doch 'Tomhelfèn heeft geen vataen'tfpoockende bedrogh+ O foone! waere lote uws loffelycken vaders, . Der Phrygen eenigehoop,en toeverlaet,mitfgaders De trooft alleen van't huys,nu laes ! ten val gedoemtt O fpruyt van't oude bloed ! al t'edel,en beroemt, Vw vader heel gelijck: myn He&or was voor delen Dufdanigh van gelaet,van opikht,en van wefèn : Dufdanigh oock van tred: fyne handen fterek, en fier, Syne hooge fehouderen,'t hadde alles fulck een fwier: Ja felf dat ftraf gefight, als hy 't van gramfepap ïweyde,. En om den breeden neck,die lange hayrlocken fpreyde» O die geboren fyt laet voor den Phrygiaen, Maer voor uw moeder vroegh: fal eens die dagh opgaen j, Sal die geluckige uur oock komen eens voorfeker, Dat ghy een fehut, en fcherm, en der Troiaenen wreecker Sult fyn,en techten op het Pergamum,of 'tfchoon Voor defen langen tyd te vallen is gewoon; En(aemelen by een de borgery van Troien, Die d'oorloogh,voor de vlugh deê jammerlijckverftroyen ; Enftellen 't vaderland,en 't Phrygiaens geilaght In ouden ftar.d,en naem ? maer weder nemende acht Op myn rampfaügh lot, fo weet ick dat myn wenfehe IVlyn ftaet te boven gaet:'T mo(i my gevange menfche Genoeghfyn datick'leve. Achvaderloofe wees i VVatfciiuylplaetsfalder nu getrau fijn aen myn vrees ? Die rycxfte burgh van al het Afiaens gewefte,. Omhcynt met haylgen munr,en Goddslycke vefte, VVelwaerd te fyn benyd, beroemt fo wyd en veer, Nu maer een puynhoop is ♦ V Vaer ick myne oogenkeer De vlam heeftalles wech,en van fo hoogh verheve, Enovergroote ftad is nergens overbleve' Een fchu'ylplaets voor een kind. VVathoeck, wat plaets, amy J Verkies ick beft ter nood voor myn bedriegery ? Daer is een heerlij ck graf,'t welck, overmidts het hayligh Myn man istoegewyd,voot'svyandswoen bleef vayligh. En ongefchent tot noch,een eyflijck groot gevaert: Dat Priaem,die in rou noyt koften heeft gefpaert, Totfynes waerde foons gedachtenis deê Douwen : Wien kan ick beter als fijn vader hem betrouwen ? lek voel een killend fweetdooral myn leden gaen,. En fje dees naere plaets met droevigh voorfpoockaen, Ert
|
||||
|
DE AMSTELDAMSCHE
Eh vreefe dat dit graf een ander graf beteeckent,
R A E D, 'T beeft veelen 'tlyf gebaet voor dood te fijn gereeckent,
Alle hoop is wt met ons.hem druckt een laftigh juck, Syn adtlijck gefiaght hem fmoort int ongeluck, AND. Dat niemand ons verra, R A. Belt gaenwe wat ter fyen,
Op dat geen tuyge melde ons vroome fluyckeryen, AND» So vyand na hem vraeght. R. So feg in Troiens val
Is hy al lang vermift. A N, Maer of ick hem nu al
Verfchuyljhy moet doch weer vervallenin hnnne handen, AND, 's Verwinners gramfchap plagh int eerft opt heetil te branden.
AND. Hy fchuylt met waere vrees int wterftegevaer.
R AE D. Dieinbenautheytfteeckt neemt tot beichutting maer
Het reedfie dat hy vind: dan die, wien't magh gebeure' Een veyligh over)eg,kanlangfaem gaentekeure. AND» Waer is foo verre een plaets, ib woeiteen wildernis,
Die voor u,o myn foon! een fekre fchuylhoeck is ? VVielalderforgen doch voor ons bedeefde lieden, En in de laeite nood ons hulpen byfland bieden ? Wie fal ons fchutsheer fijn ? Vaert ghy dit peótor aen : Befcherm ons als ghy fiaegh uw magen hebt gedaen : Bewaer getrouwelyck uwe eegaes ctieveryen, ' Enlaetuwdood gebeent dit levendlyckbevryen. Nu foone duyck int graf. 'T fchynt of ghy van my vlied, En in foo vuyl een plaets te Ichuylen u onrfiet. Ick merek uw eedlen aerd. Ghy fchaemt unoch te vreelèn. Leg af dithoogh gemoed,dat in u plagh te welen. En treek een ander aen, 't welck't ongeluck u hiet. Schon wat hier ovrigh is van't gar.ts Troiaens gebied, Een grafltede,een fiavin, een w'eeskind fonder vader. Voor ramp men fwichten moet. Koom (oone tre wat nader, Enderf hetftuckbeltaen:Uwtreênen gangenitreckt Na d'haylgeri!ilplaet,die uw vaderslijck bedeckt. Wil 't noodlot helpen ons, die in ellende lleecken, Ghy iyt behouden: wü't den draeduws levens breecken, Op voorrae'd is u dan aireede een graf befielt. K.Aiii-'. •tSlotheeld't vertroude pand:het welckomniet gemeld
Te worden van uw vreefe, eyfcht datmen daetlyckfpoede, Naer andre plaets,eer dat de vyand yets vermoede, AND. Die van naby vreelt is met lbrge minft belaen :
Ivlai'r laet ons vind ghyt goedt vry op een ander gaen.
R A E D. Bedwing uw wéfen wat: wilt uw gebaer betoomen :
De Cephaleenfche vorlt fchynt op ons aen te koomen. Met yilelycken tred. AN. Gaep aerde,en ghy myn hoofd, Myn rroofi,myn bedgenoot, 't gereten aerdryck klooft, Tot't binnenitevan Styx: dat in die diepe kuylen Mynpand,aen dy vertrour,t: veyliger maghfchuylen Daer komt Ulylles felf,mec een venvarden tred, Bekommert van gclaet: Hy breyéint harteen net Vanloofefchallickheen, U L. Ick die,God wouds, verkooren, Bedien het ftrenge iot,voor ditmae] u beichoren, Ver-
|
||||
|
H E C U B A.
Verfbeek vooreerft,fchoon ick de boodfchap dy maeckkond,
Dat ghyfe niet ontfangt,als komende uyt myn mond: 'Tis aller Griecken ftem,en d'wtfpraeck aller heeren, Door Heftors oir verlet tot noch toe rhuys te keeren; Het noodlot eyfcht dit kind. De Grieck fchoon over zee, Nau Hellende geloof op een onfèkren vre, Blyft ftaegh metforg belaentde vreefe voor fijn rycken Hem,met bekommering, fteeds fal te rug doen kycken, Nocht dulden datmen hang de fchilden aen den wand, So lang de Phrygiaen de wraeck van't vaderland , V Vt uwen foon verwacht,en hoopt op fyne fège.
AND, Spelt Calches dat. UI.. En fchoon de wichler Calchesfwege
Sofeyd het Heclorfelf, wiens ftam ons houd in vrees. Eelaerdigh fäed waftopna'et geen waerwt het rees: So loopt de jonge (tier terfyden van den grooten, Aleerlynehoorens't vel beginnen door te ltooten: Maer als hy halsen hoofd om hoogh komt rechten me, Beheerfcht hy felf de kudde, en fynes vaders vee. Eene afgehouwe telg geplant fal "thoofd verheffen, En felve in groote eer lang haer moeder overtreifen, En levren 't aerdryck fchaeu ,den Hemel bofch en loof. So neemt de brand weer toe van't vier,dat niet heel doof, Bleef fmeulen in fyne afch. Ick weet wel dat de droef heyd De faeck gelyckt behoort, niet op haer rechte proefleyd: Indien ghy't niet te min wel by u felve wiekt t Ghy fult een oud foldaet vergeven, dat hy fchrickt» En na tien oeglten vreeft,en lo veel wintervlaegen, Voorkrygh,en oorlooghsramp,en nieuwe nederlaegen, En Troie nimmer vlack genoegh voor ons gevelt. 'T is geen geringe vrees die' t Griecxfche leger qnelt, En dus bekommert houd :*tis Heótor,maer de tweede, Wiens wackerheyd nu word van ons gevreeft aireede. Verlos ons van dien angft, Defè eenige oorläeck let De fchepen diealreete waterlijn gefet: Hier hapert onfe vloot: en achtme niet moordadigh, Dat ick,gelaft by lot,uw foon ey Ich ongenadigh: Ick eyfehte Oreiles wel: dus fchoume niet voor wreed, A XT r\ ^y^ 'tgeen hier voormaels felf uwe overwinner leed. AND, Och foone! waerrghe flechtsin uwer moeder handen, Of wilt ick wat ge vaer u nu in vreemde landen
Veer van my houd verrucktück foude het moedershart Niet eenmael trecken wt: al waer'tjfchoon dat met finart Myne handen doorgefneen in fcharpe ftricken lagen : Of dat my's vyands ftacl fou door den boelem jaegen: Of dat een heete vlam van wederfyds geitoockt, Myne heupen hadverbraen,en lendenen verfchroockt, lek ftorfjof ging u na: nu kan ick laes niet raeden Wat ramp u houd belet; of ghy in achterpaden Doorbofch,en bergen dwaelt: dan of de woeitefinoock Der ftad u heeft verlVickt:en of de vyand oock C Gefpeelt
|
||||
|
DE AMSTELDAMSCH^
|
|||||
|
Ge/peelt heeft met uw bloed : of dat ghy fyt verbeten
Van'twüd gedierte,of ftr eckt d'Ideelchekraey töteten, y LYS. VVechmetdienfottenklap,en diegeveynfde praet:
Denckt dat Vlyfles fich foo licht niet mompen laet. Wy hebben eer verfchakkt de moederlycke treken, Ja van Godinnen felfs: wech met dit ydel (preecken : VVechmet dien ydlenraed. VVaerisuwfoontjerlucx? A N D» Waer is al 't Phrygifch volck na foo veel ongelux ?
VVaer Heftor ? waer Priaem ? ghy focckter een by naeme,
Helaes ? Andromache bedruckt foecktfe all' te faeme. V L Y S. 'T geen ghy van fèlve otnfiet te melden,(al de dwang
VVtparfièn met geweld.
AND, S'is voor geen fterven bang Die moet,en wil, en kan in 't fterven fy n te vreden.
V L Y S» Een wie de dood genaeckt ontvallen d'hooge reden,
AND» Indien ghy dwingen wilt met vrees my droeve rhenfcb» Met 'tleven dreyg ons eer: want fterven is tnyn wenfeh,
V L Y S, De fmarte fal eerlang met water,vier en kooien,
En doodelycke pyn/tgeen in de duyttere holen
Uws veynfenden gemoeds dus lang verborgnen lagh,. Wel tegens uwen danck doen komen voor den dagh» Denoodisftarcker als de liefde tot de fijnen. 'Tis fotte trouwigheydjte willen fich verpynen Om heelen, 'tgeen men doch eerlange melden moer. AND* Laet komen voor den dagh al 'tgeen dat dol verwoed
Een grimmigh overheer bedenckt voor beultche vondent Vier,water,ho.nger,dorft,en diep gedrevewonden, En 'skerekers ftanck,en fmet \vt vuyligheyd gegroeyt, En yfers heet van gloed in 't ingewand gefchroeyr, En wat hy meer bedenckt: ick ben't getrooftt e draegen» Een moedigh moedershart en kan geen vrees vertfaegen, JVLYS. MaerhobrAndromache^defelvelkfdwaerdoor
Ghy dus hardneckigh blyft.en niemand geeft gehoor,
De Griecken noopt,en raed voor hunne onnoofle kinders Te forgen. Natiën jaer,na foo veel ramps,en hinders, En verre wtheemfchen kry gh,ick min fou fijn bevreeft Voor d' angft,en forg,waermede ons Calches maeckt bedeeß Vreefde ick voor my alleen. Uw (bon ontlèyd ten ftryde MijnfoontieTelemaecru A N D. >K fal Griecken u verblyde8
Maer tegens mynen danck. Hoe kan ick, droeve vroiv^
Nu fmorren in myn hart mijn' ingekropten rou. Atryden alle bey,ghy mooght vi vry verheugen, En ghy Vlyfles fult met blyde tyding mengen : Gelijckghy fijt gewent,weer na de Griecken treen, £a (eggen; HecWs foon^en oir is overfcên» |
|||||
|
H E C U B A.
Yx lr»^* ^n ^atfo'cxwaerheydis> boe fait ghy't hun bewyfèn?
AND. Alfoo gebeurme 't fwaerft dat yemands fiel doet yfen Door 's overwinners grinden vreeflyck dreygement: Alfoo jon 't noodlot m/een ryp en fäligh end, Begraef my in myn land,en Hec"tor,na fyn waerde, Sy (ächtelyck gedruckt van 's lieven vaders aerde: Soo waerlyck als hy lichtontbeerighleyd verfmoort, En fielloos wech heeft 'tgeen fyne wtvaert toebehoort, En onder d'andre doon fyn bleecke fchim gaet mengen» V L Y S. Ick fal verblyd den Grieck de blyde boodfchap brengen," Dat 't noodlot door de dood van He&ors foon gefall, Hy op den vrede iteun ,en ftel fyn hart geruit, V Vat droomtghe Vlyffes,hoe? Sal dy de Grieck vertrouwen? Ghy,wie ? de moeder,hoe ? int midden vant benouwen, Sou die verfieren yet,en bevende in de nood Het voorfooock niet ontfien van foo vervloeckt een dood£ Voorfpodckfel vreefen die,die fwaerder dingen vreefen» Met eeden fy haer trou geftaeft heeft,en beweefèn: Soofe eedbreeckt,kanfe wel een fwaerdre plaegh ontfien* v*K Nu myn gemoed, neem vry te hulp,en dat u dien Bedrogh,en lift,en een Vlyfles die volmaeckt is, Men deckt de waerheyd,maer fy ruft niet voor fy naeckt is# DoorfnufFelhaerefiel. Sy kermtdy maeckt mifbaer, Sy tteent,en trappelt vaft angftvalligh hier en daer, En vangt de reden,en het geen haer komt te veuren Met een bekommert oor. Hier is meer vrees als treuren ; Vernuft is hier van doen. Andre ouders in den rou Behoeven trooft,maer ghy geluckighfytmevrou, Dar ghy ufoon nu milt,die anders moft befturen Een wreede,en bittre dood by d' omgevalle muuren» En ftorten over 't hoofd van 's toorens hooge krUyn, Dieeenigh ovrighryftinTroiensheete puyn* AND, De moed befwyektme helaes i 't lyf trilt,de leden fygen, En't bloed door koude ftolckt.
VLYS Hier hier molt ickfekry gen, ' Sy helde na dien wech: De vrees heeft haer verraen :
Ick fal een nieuwen fchrick haer weder jaegen aen. ©ewyle dan hetkind,totfoen des muurs verkoren, En nu voor wt getreen,een fachtre dood deê fmooren, VVaer door het niet en kan den priefter als *t behoort Ten offer volgen na,foo feyd ons Calches voort, Dat Heäors affche moet tot foen der golven itrecken, En in fyn zee verfpreyd,op datwe mogen trecken Ontflaegen van dien vloeck met onfè fchepen fhuys, En moet fyn heerlyck graf gemorfelt fijn tot gruys. Vermidsdan Hec~rorsföon de dood die hy was fchuldighj Doortftervcnis ohtfiipt,foomoetghe iien gcduldïgh C 2 Pat
|
||||
|
DE AMSTELDAMSCHE
Dat wy onfe handen acn defè haylge ruftplaets flaen.
AND, Ramfalighinenfchwatraed? wat fultghebeft beftaen? Een dobble vreefe breeckt myn hart nu in tvvee ftucken:
Hierkomtme 's mans gebeente,en daer myn (bontje rucken, VVat fy de oft-' winnen wil ? ick 'fweer,ick (weer by al De Goon,by u myn man : V Viensfiel my altyd (al Verftrecken voor een God, dat my niets kan behaegen In mynen foon als ghy j dat hy noch reek fijn dagen, Op dat ick in hem He 't affetfel vanu w beeld. Leed ick dan datmen dus met uw gebéent^ (peelt, En datme' uwe afchen iprey,en wtltorte op de baeren: Neen dat deeslieverfterve. O moeder vol befwaeren \ Hoe fultghe können fien dar uw geliefde foon Gemarfelt worde,en fterf foo veel vervloecktetdoon > Hoe fultghe können fien, met onbetraende kaecken, Hem koomen rollen neer van d'hooge toorendaecken ? Och ja,en met geduld,als Hechts 's verwinners hand Myn Hector na fyn dood niet ftroye langs de rtrand. Macr hoe ? dees fal fyn llraf met fmarte en pyne fmaecken, Den afgeftorven kan nocht fmert nochspyneraecken, Maer isin vaylge rurt.VVat dryftghe tünchen twee, En twyftelr wienghc wilt bevryden van dit wee: Staet niet uw Hector daer ?Neen,neen,ick fie waerachtigk Een Hect.or hier, en daer: maer dees fijn finnen maghtigh „ Sal mooghlyck vaders dood noch dienen tot een wraeck. VVat doet ghy,droeve vrou! in dees benaude faeck? Sy können beyde'doch niet wel behouden wefen, Behoed dan liever dien,die Grieckenland doet vreefèn. V L Y, Gaet heen,gaet fnellijck voort,en haelt my voor den dagk
Den vyand onfes naems,"t fy waer hy lteecken magh,
Door moeders lift verfchuylt,de leite fchrick der Grcecken. Daer is hy vaft. Vaert voort. VVat magh u doch ontbreeeken i VVat vreeftghe,en fiet noch om ? 't is doch met hem gedaen, AND, Och dat my vrecfe koft noch eenighfins bevaen: Maer 't is gewoonte nu voor my altyd te fchroomen, En 't word niet haeft verleert dat vaft is aengenomen, V L Y, Ick fal der Goden raed wtvocren na'et befcheer,
En fal hethooge graf omrucken gants onv veer.
AND. Tgeenge eeninael hebt verkocht.UL/T (al evenwel gefchiedé, AND, Waer is Achilles woord, waer fijn nu d'Hemellieden Beroepen in den eed ?o Pyrrhus» koom befchut Uw eygen vaders gift. VL. 'T graf fal terftond onnut Verfpreyd fyn over 't veld. A N. So grouwelycke wereke» Dorft noyt de Grieck beftaen. Ghy hebt Godhaylge kereke* Ja felfs van Goden die u gunftighfyn geweeft Onthayligt.engefchend: maer hebt tot noch gevreefi De dooden in hun grafwt dolheyd aen te randen. Ick (alutegen fij rf, en met ontwapende handen Vw wapens tegens ftaen. De gramfchap falme maght yerkeneutot dit werek: gelyck mee dolle kraght |
||||
|
H E C U B A.
De forflè Amazon plagh te üoopen Griecxfche fchaeren:
■ . OfalseenMenas,daerdeGodisingevaeren, Gewapent met haer. thyrs,met een be/eten tted De boomen dreyght,en't woudden van verftand optfet Quetft datfe 't niet en voelt: Soolal ick my begeven Int midden van 't gedrang,en als ick heb-bedreven Al tgeen tot voorftand van dees grafftede helpen kan Ick vergeièllen lal myn overleden man» V L Y S, V Vat toertghe,kan een vrouw met kermen,en met racfèn,
En ydle dolligheyd uwe harten noch verbaefen? Doet datmen u gebied. A N. Velt my ,velt my veel eer, En met u vinnigh ltael my liever houwt ter neer : Scheurt op d'Avernfche poel,en breeckt des noodlots marren, Myn Hector d'aerde rijt,en doetfe haer keel opfparren; Om defen Jthakees den moed te doen vergaen Is ma.isgenoegh ufchifru 'K fie hem gewapent ftaen: Hy drih,en fchiet met vier. Siet ghy hem nietjQ Greecken! Of fie ick hem alleen? V L. 'K. fal alles afdoen breecken. AND V Vat gaet dy moeder aen. Ghy velt met eenen flagh
Uw foon,en eegemael: Mitfehien ghy met geklagh,
En met gebeen den haet der Griecken fiilt verfetten, Het fwaer gewight van't graf t verborgen kind fal pletten; *T«llendigh wicht verga v<?cleer,'tfy aen wat oord, Eer van den vader 'tkind gekneuft word,en verfmoort; Eer 's vaders lätt den foo n fou pletten en vernielen, VI vfles ach! ick Wom demoedigh voor u knielen, En de hand die noyt en dede het geen dat fy nu doet, Raeckt met verllagenheyd VlyUes uwen voet: Der moeder u erbarm: wilt gunft aen my berteden. En hoor met fachten fin mijn fmeecken en gebedenj En hoe ghy hooger van de Goden fyt geltclt, Soo veel te fachter druckt die ftaen in u geweld. De weldaet dieghe doet aen hen die moeten fwichtert Dient om'tgeluck aen u noch wyderste verplichten, Soo moet ukuyfche vrou u in haer bedde ontfaen; Soo moet u vader noch in jaeren groeven aen, Tot dat hv fijnen foon met wellekomft magh groeten; Soo moet' u foon u na uw wederkomfte ontmoeten : Soo moet hy meerder heyls als ghy felf wenfcht ontfeei* Laert in jaeren,u in raed te boven gaen. Erbarm u over dit ellendigh moeders leven, VLY S I>ie nietalsdefetitrooftin'tlydenisgebleven,
Breng ons het kind te voorfchyn, Dan falder eerlt gehoor fya. ANDROMACHE.
jrOomwthethol daerick u heb gevlught,
O droeftte vrous befchreyelycke vrucht » Dits 'r kind dat ghyA/lylfes,weiifcht verßickt; |
|||||
|
j
|
|||||
|
DE AMSTELDAMSCHE
VVaer vooreen vloot van duyfend fchepen fchricku
Duyck,jongske,duyck: werp u ter aerde ncer:
En 'thandje vley de voeten van uw heer.
Beeld u niet in dat yetwes quaelyck paft,
'T geen de Fortnyn haerfchoovlingleyd telaft.
Uw oud geflaghtjdien koninglycken glans,
En het gerecht des grooten oudenmans,
Al 't aerdryck om vermaert, fet wt den fin:
En nimmermeer en val u Heäor in,
Buygh,kleyne knien: uw lyfna't fiaeven fêr>
So u de kind fche onnoolelheyd belet,
Ter halver doo d uwe wtvaert te bevroen,
Schrey dan,om dat ghy't fietuw moeder doen,
Ond Troie fägh fijn koningskindsheyd me
Van traenen nat. De kleyné Priaem deê
Den dreygenden Alcides worden weeckj
Die fordert,die,voor wiens geweld befweeck
'T woed ongediert,daer oyt af werd gehoort:
Die na de bres gemaecktin Plutoospoort,
Sich ruggeling te maecken wat ruymbaen:
Door't duylleiheen,verwonnen van een traen,
V Velck op de wang fyns kleynen vyands lagh;
Ickjfeyde hy,gun u 't koninglyck gefaghj
Sit op den troon uws vaders hoogh int goud;
En fijnen llaf, maer bet u woorden houd.
Dit was,wouhy's gevangens hardite ftraf.
Teer Hercules fijn lachte gramfchap af.
Of en vermaeckt u niet als fij n geweer?
Geen fmeeckerleyd voor uwe voeten neer
Van mindren ftaet,en bid maer lyfs gena»
Dat het na lult van't luck fijn erfryck ga,
VLYSSES. ANDROMACHE,
ASTYANAX. V L Y S* \? Erb aefcle moeders rou ontroertme wel het harte,
» Nochtans ontroertme meer der Grieckfche moedren fmarte,
Tot wier groot hartenleet dit kind opwaflenfal. A N Dt Sou dit de man welfijn,en hand, dieTroiens val
Oprechten fal wt d'afch ? Moet Troie daer op hoopen
Soo is het hopeloos. 'T is veel re veer verloopen :
'T en leyd fo niet met ons Troiaenfche borgery
Dat yemand vreeft met recht voor onfe muytery»
©ffoufijn vaders moedhemwel den moed verhoogen,
Te weten,hy wien felf rondom den muur getogen
De moed ontvallen fou, die door veel tegenfpoed,
En ramp gebroken word, Indienge van fyn bloed
Eyfcht vvel verdiende ltraf,wat fouoghe meer begeere' i . .4
|
||||
|
H E C U B A.
Veroorlooft hem tot fiaef te dienen u ter eere,
Synknechtelyckenhalsontfangehetdicnftbre jock;
Wie weygert dat een vorft. V L. Ulyffes nochtfyn wrock i
Maer Calches ilaet het af. AN. O oorfaeck van myn lyen !
Toelteller van bedrogh,en tuck op fchelmeryen,
Die niemand voor de vuyilint llryden hebt vermant:
Maer door wiens quaeden aerd,en dobbel fchalck verfland
SelfsGtiecken fyn vermoorddloffeertghe om' t kind te dooden
Vw faeck met wichlery,en met onnoofle Goden ?
V Vt uwen boefem komt dit fchelmituck nachtfoldaet,
Een man in kindermoord,nu fytghe een held op ftraet
By lichten dage alleen. V L. Myn vroomheyd is den Greecken
Genoegh,den Phrygiaen niet dan te veel gebleecken.
De vloot haere anckers licht. 'Tis ongelegen tyd
,, Dat ick den ganfchendagh met ydle woorden üyt.
«V N D» Verguntme een korte wyl, op dat ick «nynen foone
Voor't wterfte bedienc,en m-yne gunft betoon«, En voor het laetite omarm den genen die ick droegh, En fo myn gierge trou omhelfènde vernoegh. V L Y S, Och oft geoorloft wae r dat ick wt mededoogen
My uwer deeren inoght: Doch tgeenwe alleen vermogen
Dat word uw beê vergunt, te weten tyd en wyl
Na uw begeerte,en wenfch. Verfaed u inder yl.
|
|||||||||
|
AND.
|
Met traenen. Droef heyd word verlicht door bitter fchreyent
|
||||||||
|
O foet, en waerde pand! o eere van 'tgefcheyen,
En neergeflagen huys,en Troïens laeile lyck: O fchrick van Grieckenland! O moeders ydle wyck; • Wien ick fyns vaders lof,en oorloogskuiüi ervaeren Toewenfchte,enoockdentyddieinfijnmiddeljaeren - Syn beftevader heeft geluckigh doorgebraght; Maer d'Hernel heeft myn bede helaes! niet veel geacht, Ghy fult van Iiium den leepter niet eens f wieren, Inkoninglyckefael; nocht met geboden ttieren, De volcken wyd en fijt. Voortaen en fulrghe nies So menigh land gebragt fien onder fijn gebied: Ghy fult niet eenmael laes! de Griecxfche ruggen wonden, Nocht fiepen Pyrrhus lyck,aen u karos gebonden: Dekleyne wapens ghy met uwe teederehand Niet handlen fult: noch 't wild,verfpreyd door't woefte land? In bergh,in bofch,en dal gefwind en flout najaegen» En naelck vierde Jaer,op d'ingeftelde dagen, Den flaep van Troiens (pel voortbrengen op,de baen. En voeren edel kind de wackre benden aen t Ghy fult met fnellen voet,en rnet gefwinde keeren Niet eens om d'outers gaen,en met uw dans vereeren Der Phrygentempelfeeft, als-t kromkornets geluyd De fnelle paffen treckt ten wackren voeten wt. O flagh van wreede dood! veel droever als het lterven, SalTroie nochyetfieirtgeen fal haer hart doorkerven yeeliaßeralsHeftorsraoQrd» UL, Nu moeder 't weeneniaefc Men
|
|||||||||
|
DE AMSTELDAMSCHE
Een groote droef heyd iteld fich felve doch geen maet,
A N. Heel koi t Vlyffes is het marren van ons weenen, Daerickomfmeeckenbid, Gedoog dat ickden geenen,
Die noch in't leven is,fijne oogen luycken magh, Kleyn iterftghe,doch alree draeght Argos dy onrfagh: Uw Troie wacht uw komlt: wy finelten in ons traenen. « CTV Gavryenvranck,en vind d'ontllage Phrygiaenen. A S T Y, O moeder u erbarmt! A N. Wat houdghe mynen fchoot, En 'smoeders hand. die is eene ydele hulp ter nood: Als 't teeder kalf fich by de moeder weet te vlyen, Wanneer het briefchen hoort de leeuwen yan ter fyen: Maer het verwoede dier de moeder wycken doet, En (beckt den mindren roof,die *t met fijn tand bebloed Verfchcurt, verruckt,en fleept: foo fal u wt myne armen De vyand rucken oock.Ontfang myn droevig karmen: Ontfang mynlaetften kus,en 'twtgetrocken hayr : En dus gekropt van my ontmoet uw vader,daer Hy dwaelt int faligh veld: doch wilt hem overdraegen Heel weynigh woorden van uw moeders Bitter klaegen. So 's overleelersfchim fich d'eerfteforge aenneemt, Nocht doort verbranden niet van d'oude liefd vervreemt; O wreeden Heclor! hoe gedooghtge nu, ghy braeve Dat onder •tGriecxfche juck Andtomache dusllaeve. Wat leghtge log,en traegh. Achilles quam wel weer. Neem van van myn traenen kind,die noch fijt kleyn en teer, Neem van myne hayren weer. Al 'tgeen is overbleven Van d'wtvaertmynsgemaels. Neem kufkens dieghe geven Mooght aen uw vaders mond. Dit kleed uw moeder laet Ten trooftjmyn graf en geeft aehroerden dit gewaed : Nauick doorfhufflen fäl wat afichen hier magh fchuylen. V L Y S • Hier is nocht maet nocht end van fchreyen, &n van huylen, Flucx wech met Hedors (bon : ruck wech,ed neem hem mer, Die't leger marren doet,en Argos vloot verlet, RE Y.
\7 \7 At plaets of ons gevangene al
* " By fich ter woon ontfangen lal?
Thefialien vol bergen, of KoelTempe ryck van lauwerlof ? Of Pthie een veel beouaeiner veld Om wt te levren menigh held ? Oftileenigh Trachyn ,beterfteè In vrnchtbaerheyd vant ftercke vee? Of ilt Iolcos hoogh van moed, Betemller van den fouten vloed ? Oft ruymeCreten,byelckeen Verwondert om fijnehondert fteen? Of oock Gortij ne, kleyn van naem£ Of Trice,dor en onbequaem? |
|||||
|
Of
|
|||||
|
HECUBA.
O fift Methone dicht begroeyt
Van lichte ileeckpalm,dieder bloeyt i
Methone dat alfins bekuylt
Dicht onder' t bofch van O eta fchuylt,
En meer als eens de pylen ftraf
TotTroiens nederlaegen gaf.
Of01enos,wienshutten licht,
En wyd fijn van elckaer geflieht?
Of Pleuros.dat fich altyd draegt
Als vyand der Godinnemaeghd ?
Of Troezen, wiens kromboghte ree
Befpoeld word van een breede zee?
Of Pehon,weleervermaerd
De darde trap ten Hemelwaert,
Enflreckte Proteus voor een ryck?
Op delen bergh was Chirons wyck:
Daerlaghin wtgehookle rots
De meefler van net kind, dat trots
En tnoedigh doen aireede was, ■
Mies hy hem fulcke leffen las:
VVaerdoor de grimnugheyd van 't hert
Noch meer en meer geflepen werd.
Als hy fyne harrep klincken Ket,
Sofonghy onder 'tfnaerfpel niet
Als flechts van houwen kerven flaen,
En wat daer voorts magh hangen aen,
Caryftos ryck van marmorfteen
Of Chalcis,daer Euripus heen
En weer fpeelt metd'onftuymezee?
Of fijn't dEchidnep, die hun ree
Bequaem voor alle winden leyd ? .
OfGonoé's daer't altyd weyt?
d*Enilpen,bang voor BoreasJ
Of Pelareet ter noorder as
Aen Grieckens .dderwterlteend ?
Of ift Eleufis, dat gewent
Vrou Ceres ftadigh t'eeren is
In ftilligheyd en duyfternis?
Of roept ons tegensonfen fin
Des waeren Ajax Salamin ?
Of Calydon/oud dat wel fijn.
Alom bekent door't wildefwijn ?
Of is het Scarphe,en BefTe ? of't land
Dat Titareflbs,die na'etftrand
Om onder zee te duyeken fluypt,
Met fynen traegen vloed doorkruypt?
Of Pylos dat langleven geeft ?
Of Pyfe dat een tempel heeft
Iupijn ter eeren opgebout ?
Of Piiaer ? of Eüs daermen houd
|
||||
|
DE AMSTELDAMSCBE
En viert de feeit die 's winners hoofd
Den lofkrans van olyf belooft ? Het raefende onweer hier en gins Sende ons llaevinnen allefins, En lande en berg waer 't wil ons lyf: Behoudens datmen verre blyf Van Spartenj'twelck met recht gehaec Den Phrygen.en den Griecken ftaet Op foo veel fmarte en ongeryf: Behoudens datmen verre blyf Van Argos en Mycenen eerft Door Pelops tiranny beheerlï. 'T kleyn Neritos min als Zacynthj En Ithaca,wiensklippen blind Int water duyekend voor en naesr De kielen dreygen met gevaer». Wat lot of u noch wefen fal Befchoren,of wat ongeval Troiaenfche koningin wel eer ? Waer heen,en van wat overheer Sult ghy noch werden omgaleyd V Vat land is tot u graf bercyd ? |
||||||
|
DE VIERDE HANDEL,
HELENE. ANDROM ACHE.HECVBA. \7 XJ At bruylofr doods,en droef,metkerrnen,bloed,en moord;
* * En klaghten word geviert, daer van na recht behoort
"T beleyd tot aen Heleen. My derfmen noch beladen Om den verdelgden Phryghint wteritte btfehaden :. Aen my beveeltmen noch te boodfehappen 't geveynit,. En ydel huwclijck van Pyrrhtis,en op't rcynft De bruyt na Griecxfche wijs te cieren,en te kfeeden. Prins Paris fufter word door myne treecken heden Mifleyd en raeckt om hals door myn verfiert bedrogh». Verfchalcktfe vry,ickachr fulcx voor haért lichtte noch» 3T iseen gewenfehte dood te tterven fonder fchricken Voor -t lyden van de dood. Wat draeltghe te befchickea Het geen u is belalt. De ftichter draegt de fchuld Van't opgedrongen quaed. Uw jammer is vervult vO welgeboornemaeghd'.van Dardansbloed ge(prooten3. Een milder Godt heeft u,die deerly ck waert verïtooten , Goedgunitigh aengefien,en is valt befigh om Tefchencken aen iajeughd een faelghen bruydegom: Al heerfchte Priam lélf^choon Troiens muuren Honden T.9t fulck een huwelij ck fy u n iet bren gen konden;. " ' " ~ ' ' • YVaat
|
||||||
|
H E e U B A.
Want d'overkycker felf van d'eedle Grieckfche ftatn
V tot het heyligh recht van kuyfche minnevlam,
En werrigh bed yerfbeckt: wiens breed gebied gelegen
Is aen't Thefialifch veld. O welck een groote fegen!
De groote Thetys,en fo mqnige Godes
Van't foute pekelfchuym,dier toe de zeeprinces
VrouThety$,de voogdes van d-opgeblaefèbaeren,
Uw voor haereaengehuwde,en eygen pand verklaeren»
En Peleus als ghy nu fijt Pyrrhus wederga
U noemen (al fijn fnaer, en Nereuseven na.
I.egaf'cbefwalcktgewaed: treek weder aen een ftaetighj
Verleer flaevin te fijn : weeft nietibo ongelaetigh :
Stryck neer 'tgerefèn hayr: duld dat het word gelchickt,
En meteene aerdige hand getoyt en opgeflickt.
Dit ramp milfchien u voert tot hoogren ftaet en orden.
» x 'T heeft veelen nut gewetö des vyands roof te worden.
*» N D. Tefchaetren_eens van vreughd was 't eenigh onheyldat
Den Phrygcn nochontbrack,en d'wtgeroyde ftad, 'T geflechte Pergamum vaft brand aen allen hoecken,. O tyd van hylicken 1 maeckt yemand fich te foecken, Soud yemand weygeren re treen na'et bruyloftsbed Daer 'tlief juweel(toe raed,Heleen/tbederf,deftnet Der beyde volleken ? Siet eenmael doch met weeuen Die vorften graffteên .aen,defeonbegraveBeenen Langs -t veld gefaeyd: die heeft uw bruyloftsfeeft verfpreyt l Om u men 't Afiaenfche,om u men 't vaeckbefchreyd Europifche heldenbloed al füTendefagh Horten ; Als ghy koelmoedighfaeghtde mannen t'famenhorten, Onfeker wienghe dVoeghr. Vaert voorts,en maeckt met groea De bruyloftsk'amer toe: Wat Uier toorts van doen, Offackelnage\voonte,ofvier?LactTroiewtrichten Dien dienft,en met fijn vlam -t nieu bruyloftsbed toelichten» Troiaenfche borgers viert,viert Py rrhus huwlij cxfeell, Ja viertfe na waerdyjdat's met een bangen geeft Maeckt droeflieyd en mif baer. HEL. Hoewel degrootefmarte In geene rede ftaet,nocht word vermcrw tint harte. 3 a boven dat noch vaeck haer rougenooten haet: Soo is het evenwel dat fo myn fäecke ftaet, Dat ickfe nimmermeer te pley ten my fal fchroomen, Al was de rechter fchoon met gramfchap ingenomen, "K en lochen niet dat u wel overkomen iy Ondraeghelyckefmart; Maer 't ftaet u echter vry Dat ghy Priaém,-en ghy uw Heclor mooght beweenen ; Maerickhelaes! ick moet int heymelyck befleenen Myn Paris die ick mis. 'T is een ondraeghlyck juck In flaeverny re fyn: Dat heb ick oock met druck, Als een gevange vrou,tien jaeren lang gedraegen» Vw Tröien leyd ter neend-Huyfgocten fijn verflaegen; 'T is wel een fwaer verlies het derven fyner ftad: Maei fwaerder ick myn vrees dan alle rampen febat, D 2 !Tge»
|
||||
|
DE AMSTERDAMSCHE
'T gelelfchapin uw cjuaed uw fmart wat kan vergoeden %
Opnvy verwinner beyde,en overwonne woeden, 'T heeft in onfekre kansnu langen tyd geftaen, VVie dat een yederfcn voor fyn flaevin ontfacn: My kreegh terltond myn beerten fortder een-i gh loten. De krygh verwyt ghy my is eerft \vt my gefprooten: Eene oorfaeck van't verdriet dat Troien overviel: Dit fou foo wefen>waer 't dat ons Spartaenfche kiel Uw zeen eerft kloofde: Maer foo de Troiacnfche vechter My roofcie,als Venus my gefchoncken had den rechter Soo weet het Paris danck.' Myn faeck fal vinden wel Een fcheydsman ,tnaer helaes! voor my niet dan tt fel, 'T is Menelaus,die hier over recht fal fpreecken Wilt nu Andromache uw treuren doch wat breecke n, En murwen het gemoed van dees bedruckte v.rou. De traenen dringen my ten oogen wt van rou. AN D* 'T mo£r ß)n een Sroor:- verdriet dat onfe Heleen doet fchrey5* VVat doet haer doch aldus de vochte traenen {preien ? Seg opjeg op,waer is Ulyiles nu op wt? V Vatfchelmftuck^f wat littïs endlyck fyn beilnyt ? Seg op hoe datmen fal met d'arme dochter leven. Sal fy met volle kraght heronder fyn gedreven Van ldaes tpppemdacrhy ryft nut heuvelkruyn ? Of fal een vreed foldaet haer fchieten fteyl en fchuyn Van 's onlangs hoogen bnrghs verre wtgeileke klippen,. Offakkim'twoeftemeyrafwentlen van de tippen, Die Troiens voorgebei g',n,metfvn gefpouwe fy, En lenden fteecktom hóoghioo dick en vaeck als Hy Siet alfins overheer d'inhammenlicht om-gronden. ? Seg op wat uw gelaet bedeckt voor loofe vonden. Dat Pyrrhus fw'ager wóïd van Hecube en Priaem, Gaet boven alle ramp. Na geef de ftraffe een naem. Seg op wat jammer ghy ons wyders toe wilt fenden.. Beneem dit eenigh leet alle overige ellenden,. Datsd'ydle,en valfche waen vol tvvyffelmoedigheyd,. En dele onfekere hoop. Ghy ftet wy fyn berey d Den jongfteri flagh des doods geduldelyck te lyen. HEE> Och ofder Goden tolckmy toeliet af te fnyen 'T verlet van't haetighlicht,of voor Achilles graf,
Door Pyrrhus woedende hand,als fpeelnood van uw ftraf. En droevigh ongeluck,tefneuvlen met den fwaerdc, Helaes Polyxena! wiens fëhoonheyd de vermaerde Achilles voor (yne afch ter flachting daeght doort ftael, ömin't Elyfifch veld te ftrecken uw gemaeU &N D* ^iet noe datmoedich dier,gel yck den dagh van eeren, Haer fterfdagh noemen hoort.S'eyfcht konire/ïyeke kleeren
Tot voegelyck cieraet. Darme haere vlechtee. ftreelt.
En d'handen flaet aen'rhayr haer leet doet, nocht verveelt:
Het anderhieltfe een dood,ditrekentfebruytsftacy:
Maes'trnoederiyck gemoed beKlaeghelyek,cybcy i
' — . fes»
|
||||
|
H E C U B A.
Verftockt door defe maer,befwyckt door groote frnart f
'T veritand oiitfor.cken is.Schep moed rampfaligh hart,. Hef uwegeeften op, Hoe hangt de fiel des menfchen Aen fulck een dunnen draed ? Hier waer niet veelte wenfchenj. Een lutske ea Hecuba gefattghtons begeeft. Sy haeltden aeffem weer,verkomt allencx,fy leeft. De dood vlied aïdermeeit voor die iïch baed in traenen. H EC, Wel leeft Acbihes noch tot ftraf der Phrygiaenen: Stecckthy noch d'porew op mygh,woeft,en ongetemt.
Hoe weynigh heeft myn foons vorlt Paris hand geklemr, Syn tombe»eii d'aïfche felve ons 't leven noch benyden, En fnacken naer ons bloed. Thans waren bey myn fydeiy Becingelt van een fchaer,en faelghe fielenrey, lek werd van 't kuilen moede,en 't liefelyck gevley, Van moederlycke jonft den kindren wt te deden. Defe üfer nu alleen Hechts over van foo velen, Mvnwenfch,myn gefeilin,verlichting en genught,. En 's aeno-evochten ruft. Pits Hecübe al u vrucht: De naemvan moeder vloeytme alleen wt defe lippen. Rampfael«-heentaeye!iel,voorts voorts,ga?.t eenmael flippen., En fcheltme eens endLycktiuyt defe eeoige wtvaert ach, i> kaecken fyn bevocht van fchreyen dagh aen dagn: Van't druckigh aenichijn ftort eenonverfienfche regen Mijn dochter weeft verheugd. Hoefou omfulckeen tegen, O m dit u huwelijck Caffandrafijn be^aen■ Hoe fou Andromache naer uwe bruylorc ltaen. AN D. V Vv Hecuba.fi.jn eer,wy wy fijn te betreuren: Wie flucx de lêylbre vloot fal van malkandre fcheuren,
En fpreyen hier en gjrïs. Sy liefly ck wtgeftreckr,. V Vori van eeboortige aerde int vaderland bedeckt.
HEL. Indienen? u lot verltond ghy foud hacr meer nfi%oime%, A N D.- Wat llrafte dreyght ons dan die wy met weten kunnen ? HEL. De bus die jäfgefchud elck heeft fajne beeren al. AND. VVat heer is my befcheert ? Segh Wien ick dienen lal. HEL. MaerScyrosjongelinghdytrock ten eeiften lote... AND. Hce faligh is de maeghd Caüändra;die de vloote DerGnecken nieten vrceft.en door haer rafery,
Ei Phcrbus veyligh is,en blyft van loting vry.
HEL. H^ofdderkoningenhouddeesvoor^yngevaiige. ' HEC. VVilvemaiidHecqbaoockvoordefyneontfange?
HEL. D- onwilgen Ithakoisghy vielt tot roof te beurt. H E C. VVat 'oier wreed van aerd,ondwmghbaer,en verfteurt,, D-r onoprechte bulfe,heeft,fonder ftaetver!chooning,;
Den eenenvorftgefe« tot 's anders vorlt en koning,
V Vat cuvler God verdeelt de ftaven hier en daer.
VVat den bedruckten fti eii2,en onfacht middelaer Soo-hittelkennis Iraegl.ti'.i beeren v/tte keuren, Enleyi d'ellendighenoch heyltoos ramp te veuren. Int wreecken al re wreed van hand en van gemoed. Wie voeeht de moeder doch van Heólor by Let bloed'. |
||||
|
DE AMSTELDAMSCHE
Van ^Eacus3en by fyn wapenen en troepen ?
Ofword ick weder naer den lthakoisgeroepen? Nu duncktme ick ben flavin ,nu wind de Grieck den kamp: Nu duncknnc ick ben bcfet van allerhande ramp. Jck fchaem my fuicken heer: maer niet dat ick moet flaeven» . Sal die met Heótors buyt foo trots gaen henen draeven* Die Ajax eer te fpyt Achilles roof ontdroegh ? Daer oyt de zee rondom 'r onvruchtbaer eyland üoegh, Sal hier myn graf ite lij n ? koom hier koom hier verbolgen Vlyflesjleydme wech : ick fal myn meefler volgen : Ick kreunsme niet: myn lot myn navolgh na myn luit. Geen ffike ty op zee,nocht aengenaeme ruft. Van winden woede *t meyr: dat Priaems ongelucken, En myne,en krijgh,en vier der grieckcn legers drucken: En ondert'uffchen dat defe onderwege fyn Soo woed deesftraf alree. Ick vol verdriet en pyn, Hebu eenlotverftreckt,dii.sisu'tloon onttogen. Maer Pyrrhus komt daer aen met wrevelmoedige oogen, Enfpoed metlhelle treen. V Vat wacht ghe Pyrrhus, hoe 1 Koom opent myne boni tnet yfer: tre vry toe, En'help den fchoonvaer doch,en fchoonmoer van u vader„ Eens by malkanderen. Ghy flachter,ghy verraedcr Van gryfe en oudedien,dit bloed dy me betacmt: Koom fleeptme ontruckteme : met meerflagh onbefchaemt Oockd'oppergoon bevleckt,en fchimmen dieder vvaeren. Wat zee wenfch ick u vloot ? ick wenfch haer fulcke baeren Gelyckuwe offerhandeen gruwel wél vereyfeht. De ganfche Griecxfche vloote,als ghy nu henen reyft, U\v duyfènd fchepen flucx [ als myn bedroefde fiele Gevoert word ] oveikoome het geen ick wenfch mijn' kiele. |
|||||||||
|
REY.
|
|||||||||
|
Al is hy't fchoon ïnwendigh.
Neemt wech die falighlij eken Bedyen: Setderijcken Terfvden.diebeklyven Met goude en filvre fchyven: Neemt wech, die fteeds met fwoege» Derijcke landen ploegen, Met honden offen t'evens: Soo fal vol moeds en levens Sich 's armen moed verheffen, Siende alle ftaeten effen: VVant niemand hoe befwekea Is arm,als vergeleken. Soet valtet boven allen VViensfaecken fyn vervallen t Dat niemand onder 't maenlicht Lacht met een vrolyck aenficht, < Die
|
|||||||||
|
Die treurt en fit verflagen
Is't loet dat veele klaegen, Is't foet dat heele volcken Bang ftenen na de woleken. De traenen en mif baeren Min nypei^alfTer fchaeren Bedruckt te gaderweenen, En om haer rampfpoedflemen. Die groote droef heyd fmaecken, Sich altyd noch vermaecken Dat hunn quaede avontuuren Veele ändere ooek befuuren, En datfe niet alleene Sijn weerloos voor die peene» Geen menfeh ontfèyd te draegert 's Volcx algemeene plaegen. Geen acht fleh dan ellendigh |
|||||||||
|
UBA.
En fy de zee aenfehouden^.
E» niet als zee vernamen, Doen fy't alleene ontquamert. De vloot nu fchiely ck herwaerts Gedreven,nu weer derwaerts, Sal dit gefelfchap fcheyen, En onfc traenen fpreyen: Als fehippers en ftierlieden. Op fcheeptrompets gebieden, Tleyl gaen,en hunne roeyers. Als kloecke waterfpoeyers, De diepte eens vatten vlugge. Als 't ilrand fal vlien te rugge J Hoe füllen dan uw /innen Te moe fijn, o flavinnen i Als ghy de groote planen I Sietgroeyen,'tlandontwafTen * * Als lde alïencx fal blaeuwen Neerduycken,en verflaeuwen? De moeder fal'haer foonen, De foon de moeder toonen In wekken oord en wegen Dat Troien is gelegen: En met den vinger wy/èn,. En (eggen daer ghy ryfen Siet hemeihoogh dat imoocken, Die damp,en 't leeïyck roocken9. Daer fijn Neptunus veilen Verwoed vernielt ren leiten Van decs vervloeckte (Sreecken», De Phrygh fal by datteecken Van verre fich gewennen Syn vaderland te kennen. |
|||||||||||
|
H E <
Die met een fchip wt liefde
Van winft de baeren kliefde, Wanneer hy naeckt ontfwommen Dezceitrand heeft: beklommen, Hy (al bedroeft,och armen, Om fiilck een ramfpoed kannen. Hier regens wy bevinden, Dat dien de ilorrem winden, Ja fchade minder wonden, Die in de woefte gronden Sagh t'eflfens duyfend fchepen Van't onweer onderliepen, En 't heele vlack fagh dry ven Vol hout en doode lyven. Als Corus lt'renge onweereu De zee belette keeren,. Met d'aengepartte golven. Eer Phryxus fchiet bedolven Van't fchuytn vol fchricx en beven. En eenigh overbleven, Heeft Helleslijck b;kreeten, Helaes! doenfe afgefmeeten Viel middenin de vloeden, Die tuymelen en woeden : Doen haer de ram af Ichudde,. De leydfman van de kudde : Wiens lijf wasovertrocken Met glinfferende vloeken : Wiens gouden rugh de broeder, En fufter bun ftiefiiioeder Ontvluchtende, befchreden, Self Pyrrhe hiel fich te vreden, Als haer gemaelbehouden,. |
|||||||||||
|
DE V Y F D E HANDEL.
BODE. ANDROMACHE. HECUBA. O Noodlot voï van vlaeck,van wreedheyd, deernis fchrick \
Heeft Mars in tien jaer krygs met fo verwoed een ilkk, Syne oogen oyt vermaeckt ?wat fal ick eerft verklaeren? V Vat heft myn klaght eetit op: uw yffelijck befwaeren,. O wrgeleefde vrou ? Of fal 't uw rouwe fijn ?•■ VVatleetdat ghy befchteyt, ghy (uit befchreyen 't myn,.
Elck heeft fijn ey ge ramp,my fy te gaer aentafte.' Ehwieellendigh is die-is te mynen lalle,. I'ckheb de maeghd fien flaen, 't kind worpen van de tin,
Maer met een moedigh hart haer ilerven,hem niet min. VerhaeLde dobble moord,en reecx van fchelmeryen,
Kex wroeten in myn wonde is myn gemoeds verblyeiv |
|||||||||||
|
HSC,
AND» |
|||||||||||
|
i^g
|
|||||||||||
|
DE AM5TE.LDAMSCH.E
Leg al de toekomll wt. B O, Een tooren heeft de brand
'Van \ grcote Troien ilechts gelaeten in fijn ftand : Van wiens verheven top, en gekanteelde boorden Plagh Priaem fittende te liieren de ftaghoorden, En d'oorlooghfinaet te flaen : Hy grootvaêr hier fijn neef In lachten fchoot geftooft,weesaen, hoe tieöor dreef DenGrieck, en deêteruggemeenen min,er. heeren, Als hymet vieren fwaerddaer achter herwas, keeren, Doorlafl van groote-n angil: en liet den jongen held Aenfchouwen welck een man fijn va 1 r was int veld. Dees tooren eerit bekent voor een ei r iet der veilen , Maernueen moordklip , wortdoort graeu,en door de beften Van.yederoord omringt. Al 't volck met eener veegh Komt dt: rwaertsaengeruckt. De fchepenloepen leégh. Een menichte hier van Hen fich op een heuvel lette, In vrye lucht,daer niets het w?g rfichj belette; Da"er op acne hooge rots Üin k-ay>r. alwaerfygaen Sich plantende int gewight op hnnne reenen llaen : Andre op een pynboom beuck of lauwer fich begeven ; iin 't opgehangen volck het ganfche woud doet beven. Sulck voor de keur den kant van fteylenberge nam: Een ander een ituckdacx vergeten van de vlam. Sulck een beklimt een muur,die reed llaet om te breecken. En 'tlyfwaeght opeenfteen onvaftdoortoyerfteecken, •Ia 'k heb geften de tomb van Hedtor dieijen mee, Fy onbarmhartigheyd den kyckertoreenlleê. Doen quam met fieren moede,en hocghgehevefchreden, Scheyl maeckende inden drang,Uly!ïcs aengetreden: By fipier rechtehand hy Priaems neef ken had, En trock hem voorts. Het kind met wackren gange tra l "Na d'hooge veil: het floegh niet eens vertfaeght nu lierwaert Staende op den toorenkant fijn ilreng gefichr, nu derwaert: Gelyckcen teeder jong van een geweldigh wild, Al ifl noch fwack van tand, fijne ydle beten /pilt Int roonen van den aerd ,die*t doet tot forfcheyd neygen, En van verbolgenheyd gefwollen woed metdreygen, Alfoo dat braeve kind van vyands hand beknelt Had volcken vorllendaUlyffesfêlfontltelt: En fyn gehaitheyd deê den mannen -t hart ontvallen Alleen en ichreyd hy niet,die word befchreyd van allen. En middlerwyle dat Laé'rtcslbon beflond Den paepte bidden na,en.aenhitflflyfvan mond Ten offer wreedeGoon,is d'onverfaeghde jongen VanfeWen midden in fijn grootvaêrs ryck gefprongen. AND. 'X geflaght van Colchos fel en bitter in den aerd, D'onburgerlycke Scyth met wien fijn hnys vervaert,
Of't wedoos volck, hetwelck bewoont d'Hyrcaenfche ftranden, VVaer heeft het oyt gefchend aen fiilck een fluck fijne handen? Wie hoorde van Bulyr dien wreedaerd fulck een maer, En dat oyt kinderbloed belprenckelde het altaer; I Syn
|
||||
|
H E C U B A.
Sijw paerdeti menfchen vleefch gewent voor voeder t'eeten^
En heeft het Diomeed f oo jong noyt voorgefmeeteu. Maer wie beitelpt uw leen,en leverde aen het graf? VVat leden fpaerde doch de fteyle plaets daer af? De fwaene die recht toe recht aen,en ('onder horren Met foo gefwind een flagh quam tegens d' aerde ftorten, Heeft al de leen geknifpt^en vliegen doen om veer. 'T wtrmmtend Iyf,die mond gelyckt fich ('elf niet meer. Sijns vaders eedele krooft,in hooghfels, diepfels,bolten Sich openbaerende,leyd t'eenemaelgefmolten. De neck is wt het lit: en wt het harffen vat, Door eenenkeyfellteen gekraeckt,ïs't breyn gefpat. Hetlyfleyd maecxfelloos» AN, Het fweemtfyn vader weder. Na dat geworpen was het kind van boven neder,
En'theyr den grouwel,dien't gewrocht had,heeft beweent, Valt aen een ander ftuck de felïeve gemeent: En aen Achilles tomb.De golven fiaen van buyten Fier tegensfachtlyck aen. Van d'andre rijde ltuyten De vlacke velden op een heuvel,die al heel Het middelit flnyt,en ryft als fitfteen van tooneeï. De groote toeloop vult terftond den ganfchen oever, ™ Een deel is van geloof,dat defe doodde fchroever Der/chepen welen fal,en brengenfe in gebruyck: Een ander liet met lult wtdroogen 's vyands ftruyck: Een groot deel graeus [ waer by fijnfichtigheden blycken J Verfoeyt het fchellemftuck,en loopt het li j ckwel kycken. Niet min en fpoeyt fich na fijne wtvaert de Troiaen, Die met fich felven komt te lyck en graefnis gaen. Onmaghtigh door den angft van ziddren fich t'onthouwen, Soeckt hy den laetiten val'van Troiens veilt' aenichouwen. Met komen huwlycxwys de fackelen voor wt, Heleen,met bückend hoofd,gaet treurigh voor de bruyt, Den Troifchen dunckt die toorts geliaelt wt Plutoos hoeckjeny En fulck een Itacv fy Hermïone toevloecken: De vuyle Heleen alfoohaer man fy t'huysgevoert. Eemfchrïck ter wederfyds't verbaefde volck ontroert. Dë:maeghd haer aenfchynlaetvanfchaemt voor overhangen» Eén glans die fpeelt haet op de jeughelycke wangen ; Ües nietemin,en 't fraey nu loopende op een end Ruymfoo bevallyckblincktals hetoytwas gewent: Gelyckals op fijn fchoonft Apolis,wenfyn rolfen Te wet gaen,en hem 'tlicht der ftarren komt verlofTen, En dat cfe twyfcl'dagh den nacht kryghr op den hals. De menight ftaet verfuft. Men prylt doch nau van all's, Een ding foo leer als tgeen dat ons nu word onttogen. Die door haer fchoonheyd,dees is door haer jeugha bewogem Dces door het dwaelfieck luck,dat heyning kent,noeht flobt; Altfaemen door dien moed wtdaegervan de dood. S'heeft Pyrrhus achter haer: ja de harten felfs der riddrert Soo wel als vanhetfchuym Ueslegers,fiaenen fiddren, i 1 Vol
|
||||
|
H E C U B A.
Vol van medoogentheyd,en van verwondering.
Na dat den ileylen berg ten top de jongeling Beklommen,en dat hy nu op de kruyn verheven Van vaders hooge tomb fich had in iland begeven, De dappere mannin int minfte niet en fwicht: Sy ftaethem fors,den flagh biende een fel aengeficht. So kloeck een moed doorfnyd het hart van iloute en bloocL^ En een nieu wonder is hier Pyrrhus fiifop doode. Met dat van fyner hand de ltyfgej aeghde kling In deoverfchoone boril tot aen' t geveil toe ging, En maeckt een wyde wond: So dat de ribben knarrten, De dood daer in,het bloed daer fchielyck wc quam baril en In't lier ven felf nochtans fy van den moed niet fc heyd: Voor over Horte fy met gramme kraghtigheyd, Als offe Achilles had met d'aerdewilfen pletten. De fchaeren fchreyende fich allebeydeontfètten. De Phfygiaen bedeeil geluyt van fleenen flaet. De triomfeerder klaeriyn lleenen hooren laer. Dus ging het offer toe. Aft bloed werd van't verbolgen Enwreede graf,eer'tflaen of vloeyen kón,verfwolgen. HEC» Gaet Griecken gaet,u roept een veylgewegh te rug; Ontvout het Jaecken,maeckt uwe hooge ftevens vlug,
En Ipout de zee : ghy hebthaer weygren niet te fchroomen, De maeghd en 't kind fyn om,de krygh ten end gekoomen, Waer met myn traenen heen? waer leyder fpuw ick wt D' onwyftelycke fiel van delen taeyen huyt? Sal ick myn dochter,of neef,myn man,of land betreuren ? Oft al of my,o dood moght ghy my flechts gebeuren! De jonge kinderen,de maeghden ghy verdoet Metkraght,en overal methaefligheden woed: Alleene f chreumtghe my,en weetme tuffchen 't fluwen Der pylen,onder 'tfwaerd, en in den brand te fchuwen, Ghy hebt my die u focht den heelen nacht geweert. En vyand val nocht vier myn leden heeft gedeei t. Stond ick u niet fo reed als Priaem? BO. Slaeffche hoopen, Rast'fcheep, De vloot wilffeyl,en is alafgeloopen» |
|||||||||||
|
F I N I S.
|
|||||||||||
|
<&l- d3
|
%
|
&
|
|||||||||