DE STKOOPERS DOCHTER,

Uit het Fransch vertaald.

Hoe gelukkig zijn de kinderen -wier \er-standige en Godvruchtige ouders zich toeleggen om hun, van hunne kindschheid af, heilzame lessen en goede voorbeelden te geven, welke dik-wgls krachtiger zgn dan raadgevingen. Maar ooknbsp;hoe zqn diegenen te beklagen, die niet dannbsp;slechte voorbeelden en verderfelgke lessen ontvangen van diegenen, die zg het meest gehouden zgn na te volgen en die hen moestennbsp;opvoeden door hun te onderwazen in de kennisnbsp;des Heeren.

Evenwel God verlaat hen niet in deze ongelukkige omstandigheden; dikwqls laat Hij hun door medeligdende vreemden dat godsdienstig on-derwgs geven, hetwelk hunne natuurlgke on-derwgzers hun weigeren, en zelf somtijds gebruikt die goede God de zwakke slem vannbsp;een kind, om het verharde vaderhart tot zichnbsp;terug te brengen.

De eenvoudige en getrouwe geschiedenis van het huisgezin des stroopers geeft er ons eennbsp;treffend voorbeeld van.

[)

-ocr page 2-

Maria Morris wandelde eens in den tuin van haren vader, toen zg een klein meisje naar haarnbsp;zag toekomen, dat noch kousen noch schoenen aan had en wier kleederen vuil en gescheurd waren. Hare zwarte oogen door tranennbsp;bevochtigd, hare roode wangen langs welkenbsp;dikke bruine haarlokken speelden, de natuur-Igke en verstandige uitdrukking van haar gelaat , en zelfs de mln of meer wilde manieren,nbsp;die haar hel voorkomen van eene kleine landloopster gaven, boezemden niettemin aan Marianbsp;een teeder belang in.

� Mqne goede Jufvrouw,� zeide haar het kind al snikkende, � mijne moeder is ziek; zeernbsp;ziek , mqn vader zegt dat zij zal sterven, ennbsp;hg heeft mg bevolen om zeer spoedig hier naarnbsp;toe te gaan, om iets tot verkwikking voor mijnenbsp;moeder te vragen.� � Schrei zoo niet , Hefnbsp;kind,� zeide Maria, � wij zullen alles doennbsp;wat wg kunnen, en uwe arme moeder zal weldra beter zgn. Hoe heet gg ? � � Mejufvrouw,nbsp;ik heet Lucy Brown, en woon op den heuvelnbsp;in het midden van het bosch; daar is geenenbsp;andere hut dan de onze, en wg hehhen niemand die ons te hulpe kan komen.� � Kom innbsp;de keuken ,� zeide Maria, � men zal u iets tenbsp;eten geven, en ik zal zien wat wg voor uwenbsp;arme moeder kunnen doen. � Maria Morris gingnbsp;dadelgk naar haren vader, om hem verlof tenbsp;vragen, die arme vrouw te gaan zien.

-ocr page 3-

� Mijne lieve Maria , gij bedenkt niet dal de Vader van dit kind de beruchte Andries is, dienbsp;in de geheele streek bekend is als een stroo-per en roover. De hut die hg bewoont, ianbsp;het midden van het bosch, is hier 3 mijlennbsp;van daan , en het zoude niet voorzichtig zqn,nbsp;daar alleen heen te gaan.� � Maar lieve vader,nbsp;indien die man zoo slecht is, is het dan nietnbsp;eene rede te meer, om zgne ongelukkige vrouwnbsp;te gaan bezoeken, die misschien aangaande ha^enbsp;pligten omtrent God, in eene beklagelgke onverschilligheid over het hehoud harer ziel is ;nbsp;misschien konde ik haar nog eenig goed doen,nbsp;en daar is geen oogenblik te verliezen� � Hoenbsp;gelukkig ben ik zeide de Heer Morris, zijnenbsp;dochter aan zgn hart drukkende , � hoe gelukkignbsp;u zoo medelijdend te zien jegens ongelukkigen ennbsp;arme zondaars. � Ga met dat kleine meisje ,nbsp;uw broeder Jakob alsmede de knecht, dienbsp;eenige geneesmiddelen en eenige hgte spijzennbsp;voor de zieke zal dragen , zullen u vergezellen.�

Maria was welhaast gereed; zij vertrok met haren broeder, en de weide doorgaande, spraken zij met de kleine Lucy, en waren verruktnbsp;over hare natuurlgke vlugheid en ongekunsteldenbsp;eenvoudigheid; maar helaas! zg bemerkten te-vens, dat zg volstrekt geen onderwijs had genoten ; zq wist zelf niet dat zg eene ziel had,nbsp;en zg had nimmer den naam van God en Jezusnbsp;Christus hooren noemen, dan door de vloeken

-ocr page 4-

6n godslasteringen van haren vader. Maria vroeg haar of zg niet zeer blijde zoude zgti op de Zondagscholen te gaan , om lezen te leeren en wgs tenbsp;worden. � o Ja,� antwoordde het kind, � iknbsp;wenschte wel dat ingn vader mg liet gaan, ooknbsp;heb ik het hem reeds menigmalen gevraagd.nbsp;Mgne nicht Anna gaat er sedert eenigen tijd,nbsp;en zij kan reeds zeer goed lezen j zij heeft zoonbsp;vele boeken dat ik zeer bigde zou zijn er ooknbsp;te gaan,��

Zij traden nu in een afgelegen gedeelte van het bosch, en hadden veel moeite hunne jongenbsp;geleidster te volgen, op een naauwelgks gebaand voetpad, in het midden van hoornen ennbsp;struiken. Eindelgk zagen zg den rook opstggennbsp;iiit het midden van digte hoornen en het kleinenbsp;meisje riep uit :nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;� daar wonen wij.� Zg be

merkten nu in het midden der boomstammen eene hut het alleraheliget aanzien; de muren waren doorvlochten met takken van boomen,nbsp;waarvan men de opening met aarde gevuld had ,nbsp;en het bouwvallige dak was gedekt met riet ennbsp;mos. Een jagthond stond als schildwacht voornbsp;de deur en hg begon geweldig te blaffen, zoo-dra hg de vreemdelingen zag; maar het kleinenbsp;meisje liep naar hem toe en deed hem zwggen,nbsp;door hem eenige klappen van vriendschap tenbsp;geven.

Toen Lucy de deur had open gedaan, zagen zg in de hut een lange man van een barsch

-ocr page 5-

voorkomen, en Maria voelde zich door eene soort Van schrik bevangen; dan zoodanig is het uitwerksel der goedheid en toegevenheid, zelfs opnbsp;de verhardste harten, dat de roover dadelqknbsp;zqnen hoed af nam en de goede Jufvrouw bedankte van gekomen te zqn, om z'gne vrouwnbsp;te bezaeken in een oogenblik van droefheid.nbsp;Lucy bragt eene oude stoel en Maria zette zichnbsp;neder naast de aime zieke, welke daar ternedernbsp;lag op eene slechte matras , gedekt met eenigenbsp;lompen en eenen ouden mantel , een zwaknbsp;voorbehoedend middel tegen den wind, welkenbsp;onbannhartiglijk blies door het aantal scheurennbsp;der muren.

De arme vrouw was zeer zwak; doch toen men kaar eenige hartversterkingen had doen gebruiken , verkreeg zij krachten genoeg om Marianbsp;voor hare goedheid te bedanken. Na haar overnbsp;hare ziekte ondervraagd te hebben, sprak Marianbsp;haar over den slaat hurer ziel. � Helaas!�nbsp;antwoordde de arme vrouw, sik heb nooit aannbsp;God gedacht toen ik gezond was, en nu is hetnbsp;te laat; Ik gevoel dat ik zal sterven en dat ernbsp;geene hoop voor mij ist maar mijne arme kinderen 1 . ... Andries ! laat mijne arme kinderennbsp;naar de Zondagschool gaan, opdat zij zoonbsp;ellendig niet sterven als hunne moeder; iknbsp;vraag het u stervende, dit is mijne laatste bede.� . ..nbsp;Zij sprak deze woorden met kracht en metnbsp;eene hevige onrust uit, en kort daarna slaaktenbsp;zij eene diepe zucht en stier!,

-ocr page 6-

Dit tooneel was te hartverscheurend, xelfs voor den woeslen strooper, en de tranen welkenbsp;langs zgn aangezigt vloeiden, leverden een zonderling contrast (tegenslrgdigheid) op, met denbsp;uitdrukking van ongevoeligheid welke hem eigennbsp;was. De arme Lucy , de oogen van hare moeder gesloten ziende en de ijskoude hand, welkenbsp;zg in de hare hield, voelende, begon bitterlijknbsp;Ie weenen, en haar kleine broertje haar ziendenbsp;schreijen, schreide insgelqks; Jakob en Marianbsp;mengden ook hunne tranen met die van dit troos-telooze gezin.

En is er wel billqker rede van droefheid voor Christenen, dan getuigen te zqn bq hetnbsp;sterven van een onboetvaardig zondaar, om hemnbsp;den geest te zien geven, zonder uit zqne mondnbsp;eenige uitdrukkingen van geloof en hoop tenbsp;hooren!

Eenige dagen daarna gingen Maria en haar broeder weder naar de hut van den strooper,nbsp;en hunne dringende verzoeken, gevoegd bg denbsp;bede van Lucy, deden bem eindelgk besluiten,nbsp;zqne kinderen te vergunnen, den volgendennbsp;zondag naar de school te gaan, onder voorwaarde, dat Jakob en Maria hun eenige kleederennbsp;zouden geven. Bg hun vertrek vergezelde denbsp;kleine Lucia hen tot aan het einde van hetnbsp;bosch, hen uit al haar hart bedankende voornbsp;hunne goedheid.

Zoodra zg te huis gekomen waren, begon

-ocr page 7-

Maria eene jurk voor het kleine meisje te maken, en baren broeder nam op zich, den kleedermakernbsp;van bet dorp een geheel pakje voor den kleinennbsp;jongen te doen maken, en hetzelve te betalennbsp;van het geld, dat voor zijne kleine uitgaven bestemd was. Men bestelde ook schoenen, kousennbsp;en hoeden j dit alles werd den volgenden za-turdag naar de hul van den strooper gezonden,nbsp;en de arme kinderen sprongen van vreugde op gt;nbsp;toen zg het pak los maakten, hetwelk al dienbsp;mooije dingen bevatte.

Lucia sliep bgna niet, door de gedachte van naar school te gaan, cn zoodra het dag geworden was, sprong zg het bed uit en trok harenbsp;nieuwe kleederen aan. Helaas! nimmer had mennbsp;haar gezegd om des morgens hare knie�n voornbsp;God te buigen en Zgnen zegen af te smeeken,nbsp;Geene godvruchtige moeder had haar een kin-derlgk gebed leeren stamelen ; zij wist niet datnbsp;de groote God naar de woorden van een kindnbsp;hoorde. Lucia wekte haren broeder, kleeddenbsp;hem aan en zoodra zg met melk en roggenbroodnbsp;ontbeten hadden vertrokken zg naar do school.nbsp;De zwaluw liet haren vrolgken zang booren,nbsp;de lammeren speelden verheugd in de weide�nbsp;de beide kinderen, dezelve doorgaande omnbsp;naar bet dorp te gaan, waren even gelukkig alsnbsp;deze beesten.

Maria kwam de kinderen te gemoet, toen zg lt;n het dorp kwamen, en hen bij de hand ue-

-ocr page 8-

mende bragt zij hen in de school bg haren vader die ia bet midden van een hoop kleine jongensnbsp;en meisjes stond , welke netjes gekleed waren.nbsp;Toen het uur sloeg, stonden al de kinderennbsp;op en zongen een gezang. Welk eene zachte overeenstemming bragten deze kinderlgkenbsp;stemmen niet voort, die zich vereenigden omnbsp;den lof van den barmhartigen God, en van dennbsp;Verlosser van zondaren te zingen! De armenbsp;Lucia was er geheel door aangedaan. De kwekelingen bogen vervolgens hunne knie�n en denbsp;heer Morris smeekte God hen te zegenen, hunne zonden te vergeven om de liefde van Jezusnbsp;Christus en hen goed en wgs te maken vannbsp;hunne kindschheid af. Zulk een tooneel wasnbsp;geheel nieuw voor de dochter des stroopers ennbsp;zq zeide meer dan eens : � welk een heerlqknbsp;ding is toch de Zondagschool! � Zg vond hetnbsp;zeer raoeijelijk het lezen te leeren, maar haarnbsp;wensch was het te leeren ; hare meesteres moedigde haar aan, en zg was zeer tevreden , denbsp;A de B en C. voor het eindigen der les te kennen , zq ging met de andere kinderen naar denbsp;.kerk, de vergadering zong lofzangen ter eerenbsp;van God en de Predikant predikte zoo eenvoudig, dat Lucia het grootste gedeelte verstond.nbsp;De school begon weder na de dienst en Lucianbsp;deed zoo haar best, dat zij voor het eindigennbsp;van den dag reeds de zes eerste letters kende.nbsp;Eene nieuwe wereld opende zich voor het ar-

-ocr page 9-

me meisje en met haar nichtje Anna naar huis gaande, kon zg niet nalaten te spreken overnbsp;hetgeen zij gezien bad, en te wenschen, datnbsp;de zondag weldra wederkwam. Den geheelennbsp;nacht droomde zij over de school en de Godsdienst, die zij had bijgewoond. Arme kinderen , slaapt in vrede op het stroo, dat U totnbsp;een bed verstrekt. De Heilige Engelen wakennbsp;over U, zg verachten noch uwe arme hut nochnbsp;uw nederig bed. De school verloor langzamerhand het bekoorJgke der nieuwheid in de oogen vannbsp;Lucia, maar zij had het genoegen groote vorderingen te maken. Men gaf haar boeken: zij lasnbsp;en oefende zich gedurende de week, en leerdenbsp;zelve, door het haren broeder van tqd tot tgdnbsp;te doen herhalen. Niet alleenlijk werd zg wg-zer; maar er had ook eene merkelgke verbetering in haar gedrag en hare gevoelens plaats :nbsp;zg toonde eene teedere dankbaarheid voor harenbsp;jonge meesteres, die zich verheugde haar zoonbsp;ernstig en oplettend in de school en in de kerknbsp;te zien.

De dochter des Stroopers nam aldus de Zondagschool gedurende 5 jaren met veel genoegen en voordeel waar. Zg las den Bgbel in harenbsp;hut; en dikwgls, wanneer niemand haar zag,nbsp;boog zg hare knie�n en bad God haar te zegenen en haar te leeren Zgne geboden te bewaren.

Welk aandoenelgker tooneel kan er zgn dan

-ocr page 10-

10

dat van een jong meisje voor God geknield? Lief kind, gg wordt noch gezien noch geachtnbsp;van menschen, maar uw Hemelsche Vader zietnbsp;u in het verborgen en Hg zal u zegenen! Denbsp;Godsdienstige onderriglingen hadden eenen diepen indruk op de teedere ziel van Lucia gemaakt ; dikwijls zag men eenen traan in harenbsp;oogen glinsteren wanneer men haar sprak overnbsp;de barmhartigheid van Jezus Christus voornbsp;zondaren en van zijne goedheid voor kleinenbsp;kinderen 5 zij schepte behagen om de bewon-deringswaardige gesprekken van dien Goddelg-ken Verlosser in haar geheugen te prenten , ennbsp;om hare lofzangen met het gezang der vogelennbsp;te paren, waarmede deze de lucht deden weergalmen.

Er was echter iets, hetwelk Lucia zeer bedroefde en dat haar in stilte vele tranen deed storten, namelijk haren Vader te zien voortgaan in het schenden der Goddelijke en menschelg-ke wetten, hem te moeten hooren vloeken ennbsp;zich dronken te zien drinken, en hem te hooren spreken van ondernemingen en van buit ;nbsp;harde woorden, wanneer wg dezelve in onzennbsp;geest met den naam van Vader vereenigen ! Ach!nbsp;welk een smart voor zulk een opgehelderd geweten ! Somtgds zocht zg van haren Vader denbsp;vrgheid te verkrggen hem eenige plaatsen uitnbsp;den Bgbel voor te lezen ; op eene andere keernbsp;liet *9 Baren broeder in zgn bgzgn lofzangen

-ocr page 11-

11

herhalen; maar helaas! hg behandelde alle heilige zaken met verachting, en de kinderen waren dikwerf genoodzaakt hunne boeken te bergen,nbsp;wanneer zg hem aan zagen komen om zgnennbsp;toorn niet op te wekken. Hoe vele malen ver-wg derde Lucia zich niet met een verlegen hartnbsp;om te weenen, en God te bidden haren Vadernbsp;te verbeteren, en hem van zijne slechte gewoonten af te trekken. Hoewel zij geene veranderingen in zgn gedrag bespeurde, ontmoedigde dit haar echter met, maar zij bad des tenbsp;vuriger.

God laat ons dikwgls lang bidden voor Hij ons verhoord; Hg oefent dus ons geloof, ennbsp;leert ons het goede, dat Hg ons schenkt beternbsp;waarderen.

Laten wij dan zonder ophouden bidden en wij zullen niet te vergeefs gebeden hebben.

De dochter van den strooper ontdekte evenwel dat Laar vader somtgds in diepe gedachten verzonken was , die hem schenen te bedroeven,nbsp;zij had alsdan meer hoop op zgne bekeeringnbsp;en vroeg dezelve met nog meer ijver aan God,

Op eenen winteravond, dat het zeer duister was maakte Andries zich gereed tot eene zijner misdadige ondernemingen en gebood zijnenbsp;dochter hem zgn avondeten te geven. Zij gehoorzaamde met gver, want zij was altgd zeernbsp;oplettend voor haren vader; zij bewees hemnbsp;den grootsten eerbied en diende hem zoo goednbsp;zg konde.

-ocr page 12-

12

Zi) had geleerd dat men gehoorzamen moet , niet alleen aan diegenen, die goed en billijknbsp;zgn , maar ook aan slechten.

De strooper gebruikte in haast zijn avondeten , en zocdra hg het fluitje van zgne slechte makkers hoorde verliet hg zgne docliter, haar zeggende, dat hij niet voor den volgenden morgennbsp;weder terug zoude komen. Op het oogenblik,nbsp;dat hg de deur sloot, slaakte Lucia eene diepenbsp;zucht en bad weder in stilte tot God, om hetnbsp;hart van haren vader te veranderen. Toen zgnbsp;zijne voetstappen niet meer konde hooren, riepnbsp;zij haren broeder, liet hem zijne lessen en gebeden opzeggen en legde hem te bed. De avondnbsp;was koud en donker, de wind blies door hetnbsp;bosch en schudde het armoedige hutje heen ennbsp;weder; het begon te sneeuwen.

Het arme meisje raapte in eenen hoek eenige kleine stukjes hout op om het vuur op te stoken ;nbsp;vervolgens kreeg zg eenen kleinen bijbel, dienbsp;liaar tot belooning gegeven was , van de plaatsnbsp;waar zij dezelve verborgen had, en las metnbsp;vermaak de bladen uit dit heilige en bewonderenswaardige boek, waarvan de wgste der men-Echen en der engelen da diepten niet kunnennbsp;doorgronden , en waarvan het grootste gedeeltenbsp;toch zoo duidelijk en eenvoudig is, dat hetnbsp;onder het bereik is van een klein kind. Zg hieldnbsp;dikwgls met lezen op, owi God om de hulpnbsp;zguer genade te bidden, en menigwerf dacht zijnbsp;ook aan haren armen vader.

-ocr page 13-

13

Intusschen was Andries, door den storm en de sneeuw, die met groot� vlokken neder viel,nbsp;afgeschrikt geworden, en nam voor de uitvoering van zqn plan tot op eenen anderen dagnbsp;uit te stellen, en sloeg den weg in naar zijnenbsp;hut. Toen hij dezelve naderde , was hij zeernbsp;verwonderd op dit uur licht in dezelve te zien.

Een schuldig geweten wordt spoedig beangstigd; hq vreesde derhalve dat de geregtsdie-naars gekomen waren om hem te vatten. Hij naderde dus met voorzichtigheid; het licht veranderde niet van plaats; men hoorde geen hetnbsp;minste geritsel, men zag geene voetstappen innbsp;de sneeuvv. Hq naderde zonder vrees, en zagnbsp;door eene raam, waarvan de ruiten reeds sintsnbsp;lang door papier verwisseld waren. Hoedanignbsp;was zqne verwondering, toen hg zqne dochternbsp;voor het vuur zag zitten, lezende bq hel vonkelende licht van hetzelve , en van tijd tot tijdnbsp;hare oogen vol tranen ten hemel slaande. Hijnbsp;bleef eenigen tqd Lucia aaustaren, wier gedragnbsp;hem onbegrqpelijk toescheen; en toen eensklapsnbsp;de deur met eene drift, die het arme kind deednbsp;beven , openende , vroeg hij haar al vloekende ,nbsp;waarom zq zoo laat zat te lezen in zulk een zotnbsp;boek, in plaats van naar bed te gaan. � Maarnbsp;vader,� zeide Lucia met zachtheid, � ik leesnbsp;den Bqbel, en dus geen zot boek � sOnnoozelenbsp;wat heb gij of ik met den Bqbel noodig ? �nbsp;� Vader! wq allen hebben den Bqbel noodig.

-ocr page 14-

14

wanl hg zegt ons, dat, hoewel vvg alle zondaren zqn, er vergeving bq God is, zelfs voor den schuldigsten onder ons.� �Zonder twgfel?� zei-de de strooper op eenen toon, waar de begeerte om er meer van te hooren en de spotlustnbsp;doorstraalde; maar ik hen een te groot zondaarnbsp;om vergeving te erlangen, dus ik herhaal hetnbsp;u ik heb uw boek niet noodig.� � Gewis vader , want de Bqbel zegt: � Al waren uwe zonden als scharlaken, zg zullen wit worden alsnbsp;sneeuw.'' �nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;� Het gene gq daar zegt staat niet

in den Bgbel, meisje.� � Ja wel vader ik zal bet u wqzen, gq kunt het lezen bq den Profeetnbsp;Jezaia , hoofdstuk i : i8.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;� Dat kan niet we

zen,� zeide hq met een angstig gelaat, � ik ben een te groot zondaar.� � Niets is zekerdernbsp;vader en ik kan u laten zien, dat toen Jezusnbsp;Christus aan het kruis hing Hg eenen berouwnbsp;�hebbenden moordenaar vergaf. � Ach laat onsnbsp;zien, lees mij dat eens voor.� De dochter desnbsp;stroopers zette zich toen voor het vuur en lasnbsp;bij dat flaanwe schijnsel die opmerkelgke bqbel-plaats in het drie�ntwintigste hoofdstuk van hetnbsp;Evang�lium van Lucas. � � Is het dan moge-Igk dat dat alles waarheid zoude zqn! � riepnbsp;de vader uit, � zulk eene barmhartigheid voornbsp;zulk een groot zondaar.� � Ja vader,� zeidenbsp;zij, en noemde hem verscheidene plaatsen dienbsp;de vergeving voor berouwhebbende zondarennbsp;quot;Verzekeren, terwql haar luisterende vader in

-ocr page 15-

15

diepe gedachten verzonken scheen. Eindelgk zeide hij : � Iiidien dat waar is , zal ik tot Godnbsp;dat gebed opzenden, hetwelk gij mij zoo evennbsp;hebt voorgelezen: � o God! wees mij arm zondaar genadig; ziedaar verscheidene jaren , dienbsp;ik in ondeugd heb doorgebragt en gedurendenbsp;al die jaren, heb ik noch vrede noch geluk gekend ; de gedachte aan hetgene gq mij daarnbsp;gezegd hebt, geeft mg meer waar genoegen dannbsp;ik al mijn leven gesmaakt heb; Lucy gq zijt denbsp;eerste die mij deze dingen hebt doen verstaan.�

Hq drukte zqn kind aan zijn hart, hunne tranen vermengden zich, en vervolgens beidenbsp;hunne knie�n buigende, zonden zij vurige gebeden tot God op met de woorden van denbsp;Heilige Schrift, welke Lucia op verzoek vannbsp;haren vader hardop uitsprak; hunne woordennbsp;waren afgebroken, maar zij werden gehoordnbsp;door Hem die de verslagene en verbrijzeldenbsp;harten geneest.

De slaap beving hunne oogen niet, gedurende het overige van den nacht; beide bragten zqnbsp;denzelven door in overdenkingen, gebeden ennbsp;dankzeggingen. Den volgenden dag kwamen zijnbsp;op hetzelfde onderwerp terug en de dochternbsp;des slroopers bragt zeer aangename uren doornbsp;wiet haren vader te antwoorden op de vragen,nbsp;welke hij haar n�et zulk een groot belang deed*nbsp;aangaande de waarheden van het Evangelie, ennbsp;door hem iels voor te lezen uit den Bijbel

-ocr page 16-

16

en tut andere boeken, welke men haar in de school gegeven had. Hoe weinig wisten de inwoners der omliggende dorpen van hetgene ernbsp;omging in het midden van het bosch , en ondernbsp;bet dak des Stroopers ; hoedanig zoude liuunenbsp;verwondering niet geweest zijn indien zij tegenwoordig hadden kunnen zijn bq deze treilendenbsp;loorieelen, waar de heerlqke invloed der genadenbsp;zich met zooveel luister ontwikkelde. Lucianbsp;sprak met haren vader over het belang van denbsp;algemeene eerdienst met die eenvoudige welsprekendheid welke haar hare eigene ondervindingnbsp;en levendige toegenegenheid ingaven ; en dennbsp;volgenden zondag had zq de zoete zelfsvoldoe-ning, van haren vader kalm naar Gods huis tenbsp;zien gaan. Zqne tegenwoordigheid iii de kerknbsp;werd, alhoewel hq zich in eenen hoek dernbsp;kerk geplaatst had, het onderwerp des gespreksnbsp;in het geheele doip; en daar hij geheel vannbsp;gedrag veranderde, o verlaadden zijne vorige makkers hem met verachting en bespotting ; maarnbsp;hq verdroeg alles met geduld en stelde zich tenbsp;vreden door vurig voor hunne bekc-ering tenbsp;bidden. �cns, hen allen te zamen ontmoetende , zeide hij hun met veel nadruk, en in tegenwoordigheid zqner dochter : � Ik zeg u datnbsp;ik sedert vele jaren den weg der ondeugd gevolgd heb en dat ik gedurende al dien tqd ongelukkig geweest ben. Wanneer ik in de dienstnbsp;van God de helft van den tijd zal hebben door-

-ocr page 17-

17

gebragt, dleri ik in de dienst der zonden !ieb besteed en als dan niet gelukkiger zal zijn ,nbsp;keer ik tot u terug , iiidien gq intussclien mijnnbsp;Voorbeeld niet wilt volgen, kan er geene ver-keering tusseben ons meer plaats hebben. Godnbsp;schenke u zijnen zegen.

Lucia maakte van de eerste gelegenheid gebruik om afzonderlqk met bare dierbare beschermsternbsp;te spreken, over de bekeering en de vorderingennbsp;van haren vader , maar zg verborg zedlglcjk vannbsp;welke middelen God zich bediend had , om hemnbsp;weder tot zich zelven te doen keeren, en alnbsp;wat zg gedaan had om hem in den Godsdienstnbsp;te onderwazen. Maria wilde dat Andries eerstnbsp;openlgk zgne gevoelens zoude bevestigen, alvorens zg hem ging bezoeken; en met dat voornemen wachtte zij verscheidene weken. Op zekeren dag eindelijk verzocht zg haren vailer,nbsp;baar te vergezellen naar den strooper. De hutnbsp;naderende, die in vroeger tijd er zoo ellendignbsp;uit zag, stonden zij verbaasd; immers dezelvenbsp;had een geheel nieuw dak, hare muren warennbsp;hersteld en gewit en zij had nu het voorkomen van eene nette boerenwoning. Eenigenbsp;bloeijende struiken groeiden langs de muren op,nbsp;men zag achter het huis eenen kleinen moes-tuin en de plaats was vol met gevogelte, zgnbsp;klopten aan de deur, maar in het eerst vruchteloos want Andries werkte aan het einde vannbsp;den tuin; eindelgk kwam hg met een nederig

-ocr page 18-

18

voorkomen , naauwelijks een woord durvende spreken. De Heer Morris bemoedigde hem doornbsp;zqne verwondering te kennen te geven overnbsp;de orde en netheid welke er in zijn huisnbsp;heerschte, zoo wel als over de uiterlqke veranderingen. �Ja Mgnheer� zeide Andries, � er isnbsp;bier zeker eene groote verandering, maar iknbsp;durf hopen dat de verandering in mijn hart ennbsp;gedrag nog grooter is. O ! � vervolgde hij, eenenbsp;traan afwisschende, � indien mqne arme vrouwnbsp;nog maar hier zijn kou en van dit alles getuige wezen. Eindelijk is hare laatste wensch vervuld geworden , waarvoor ik U dank Mejuf-vrouwi maar bovenal dank zg onzen Hemelschennbsp;vader toegebragt die tot ons zulk eene onschatbare vriendin gezonden heeft.� Hij sprak toen overnbsp;het goed gedrag, de kinderlqke tederheid, ennbsp;de Godsvrucht zgner dochter, en voegde er bijnbsp;dat hij dat alles te danken had aan hare getrouwe waarneming der Zondagscholen en aannbsp;de goedheid van Maria. � Mijn goede Andries,� antwoordde hem Maria ; � wg zijn allen maar zwakkenbsp;werktuigen; bet is de barmhartige God, dienbsp;ons de wil en de middelen geeft om nuttig tenbsp;zgn aan degenen die ons omringen; aan Hemnbsp;alleen zij de eer ! � Lucia kwam toen terug vannbsp;de markt, waar zij hare eijeren verkocht had ,nbsp;en het uur dat op hare terugkomst volgde, wasnbsp;gelukkig Voor hen die toen onder het nederigenbsp;dak waren van hem, dien W9 �'t niet meernbsp;den strooper noemen zullen.

-ocr page 19-

19

De Godsdienst van Andries was niet gelgk een morgenwolk en als de roorgendaauw, dienbsp;voorbg gaat, maar veeleer als het helderenbsp;licht, dat gedurig vermeerdert, tot dat het volkomen dag is Hij die het goede werk in hemnbsp;begonnen had, voleindigde het; en Lucia , na gedurende vele jaren de toegenegenheid van harennbsp;vader en het geluk dat hg vond in de uitoefening van Godsvrucht en alle de Christelgkenbsp;deugden, ondervonden te hebben, sloot hem denbsp;oogen, toen hij zacht in het geloof in Christusnbsp;zgnen Zaligmaker en zgnen God was ingeslapen.

-ocr page 20-