|
x,^
|
|||||||||||||||||||||||||
|
De tyd en heeft noyt weghgenomen
|
|||||||||||||||||||||||||
|
ü
|
|||||||||||||||||||||||||
|
<L>
-o
|
|||||||||||||||||||||||||
|
O
o
> üë
Ij
É |
|||||||||||||||||||||||||
|
O
< n>
O
O
o-
|
|||||||||||||||||||||||||
|
o
e ■
o
co |
|||||||||||||||||||||||||
|
O
2
o |
|||||||||||||||||||||||||
|
èýýðýëî ufjz Xz ;epHu }ue,\\
|
|||||||||||||||||||||||||
|
-^Ѵ-÷
|
|||||||||||||||||||||||||
|
^' ■•**- r Ë >-
|
|||||||||||||||||||||||||
|
>^J^r^.;--^.\.--.. Ù^^^^Øó^^³
|
|||||||
|
// handel de iu x
Ùòîéõòòåóõ
|
|||||||
|
Gedicht op de vier Boucken,
inhoudende den Handel der aAmoureusbeyt,
ghemaeót. door JobanBaptißa.
Howvrvaert.
TN alles dat bet oogh des Werelds kan heßralen,
l s alles dat in aerd, op aerd, en bo"ven aerde
Is wvonderlijckjn daed, ü w-vonder te verhalen ^Den Handel vä de Minute noßgeen Godenfpaerdel Ic(frpijge noch den menfihjie %o wan hem ge fok, Getrocken en gefleurt, gewent wrvert engerolt, ^At'tmenfcbelijckwermtft hierganfcb zoud'ßilleßaen] Zo degeleerde Pen dat niet wat had ontdaen. tAls dat tefcheppen ü met ons 'verßandes net ZJyt eeneHouwaerdfrifch, die in njiergroote boucken Zo leVendigh en w~uel ten toone beeft gefit Ъе Mm int openbaer, ofheymeltjcj^om homken, De Min uyt rechte ließ, de Шіп uytgeyle Ш» De Min wol ongelucks, de <éMin wol lènge wreugbd, beongeßa'ge Min, in droufbeyd ofgenettgbcL Niet Snel Al-be-ïccht.
|
||||
|
EER-GHEDICHT
|
||||||||||||
|
Op hec eerfte Bouck vanden Handel der eAmou-
|
||||||||||||
|
reusheyt, van /£neas ende Dido., door
Joban rBa^nfla Houwwaert.
TTOmt Dido, kpmtghy woon 3 woor meugbt ghy
recbt-wwelkpmen:
Ghy die, dien armen Man ter herberg had genomen. Ontbloot nj an goeden haefdte naeBztch opjyn knien Voor ugebogen heeft {dat deerlijckyvas om zten) |
||||||||||||
|
Ghy die et Koningin rijc^macbügh waert,wol weeldeWien alle hetwerfouckjwantbouwelijck^werveeldt
|
}
e:
|
|||||||||||
|
Geen Koningh zowanflaet > geen Komngh zpge-eert,
Geen Trince z$ wernaemt, is oyt wan u begeert. Ghy diegefovoren had met niemand te werhewpven: ^oenghy AJneaszaeght, zp wiel u zin te trouwen. ■ Ee beed'laer Vadeßraet3en een land-flucbtigb menfcb Was boVen al w keur,ww as boven al u wwenjcb. xMaerlaes, o arme Vrou^flavinne wanden Armen, Wat kofi' u dat gewet,ww at kpß u dat w welkarme? oAls quam het Ьооф bevel, dat by wertrecken moBi €n u werlaten zpud', hoe mode dat by kpH. Doen wwierd de Itefd' wergalt,enghy berooft rva zinnè: En als ghy hem niet meer int wwefen mocht beminnen, Neemt ghy datfchoongefchenckjdat hy u had vereertt Steecl afu eygen hert metfyn Troyaenfchejvveerd. Niet Snel Al~be-rcc!u,
|
||||||||||||
|
Kort begrijp van't tweede Bouck van den
Handel der Amottreusheyt, van Narcifliis ende
Echo, door fohan Baptißa Howu<vaert.
"NJ A R CIS SI fchoon en heerlij ck wefen,
Twelck menigh Vrou raeckt' in het hert;
Had E C H O,boven al gheprefen, Zo zeer deur Min in liefd' verwert,
Dat nacht en dagh haer herte gloeyde In't zoete vyer van fyn gelicht.
NARCISSVSdochdiejeughdighbloeyde, Was hertigh hard; janoytverlight
Deur Min 5 maer was zeer wederftrevigh ; En wie hem ried tot ecnigh Vrou,
Daer op zo was hy wel zo hevigh, Dat hy hen kop verplett'ren wou.
Maer armen dwaes, die noyt Vrou minden. En fynen tijd ter jaght verdreef,
Als hy zich aenden born liet vinden, Daer hy tot fyn ververfching bleef,
En z agh daer in het klare water De fchim alleen van fyn gedaent:
Daer was doen defen Vrouwen- hater In fyne fchoonheyd zo verwaent,
Dat hy daer na deur Min ging duyeken; Maer in't verderf hy zich daer Imeet,
Waer van een blom fleghs quam ontluycken, Dewelckenoch NARCISSVS heet.
Niet Snel Al-be-mht,
|
||||
|
Kort begrijp van't derde Bouck van den
Handel der zAmoweusheyt, van Mars ende
Venus, döovjoban Baptißa Houvvaert. £jO iemand waer beluft, om operitlijckt'aenfchouwen,
De ongetoomde kift van rechte geyle Vrouwen; Zeer aerdigh hebt ghy hier een ftraeltgen op fyn beft
Van Venus zoete Vrou, die hated' als de peft Haer eygen eghte Man, die was haer vreeflijck tegen, Om dat hy fynen flefch niet na haer Iuft moght legen; Die was haer al te vuvl, befmuyftert en befnieert, Hy ftonck haer na de fmits te zeer (zo fy dat keert:) Maer Mars eé Krijghfman frifch,als hy maer gaf eé lonxkaj Dat was haer in het hert terftont een vyerigh vonxken. Dat was een jonger Man, die wouder oock wel aen,
W^' Die blufte Venus kift, die koft het pad ras gaen. Maer als dees zoete Bruydhztr: Man dus hoornen ftelde^ Als fy met defen Mars ging dagelijcks te velde, En Sol haer alle beyd' had op het bed verfpiet, Die dataen haren Man zeer heym'lijek weten liet; Dien haer een kunftigh net, gewroght deur fyne handen, Geworpen heeft om 'tlijf, in plaets van and're banden: En hadden fy doen niet hen recht verdiende loon, Als fy daer lagen beyd* tot fpot van al de Goon ? Zo gatet meite Min, die and're wert ontftolen; Alft eens komtaenden dagh, 'tgeen fy doen 20 verholen, Dat fy een geylcHoer van ieder wert bekent, En krijgen tot hen loon een ongeluckich end. |
|||||
|
Niet SndAi-ne-raht.
|
|||||
|
Lort begrijp van'c vierde Bouck van den
Handel der Amoureusbeyt, van Leander ende
HerO; door foban Haptißa Houvvaert.
CjO degeßolen Min, die Hero en Leander
7-л Vyericblijcfynt bertßaegb drougen tot malkander, 'bleef oockmet ongeloont: <uwant boven bet verbod Van Ouders die gefit baer badden of een Slot; Zo 'vondde Min eeVont(vvat km de Min niet vinden?) ^iefvvaerlijck^vielomdoe: maerfy baer onderwinden Het zelfde te beflaen. Docbalsby eens de bdeck^ Gemiß' deur ongelucl^ doen wvaH een droeve zaeck^ VVant als Leander njnsas <~uat wvater overvallen, Zo ü ooc^Hero med' <~van boven neer de ^vv'allen Gefpt ongen inde-Ztc, om zp oockmet baer Lief Te hebben 'tfelfde lot, ofnutten een gerief. Die dan entfielen ü met minnelijcke zinnen. Die lefe 'm dit bouckjiet zinnelooje minnen; Op dat by deur de Min niet rake buyten zin, En rapé njoorfyn moeyt' deherffeloofe £Min. Niet Snel Albe-recht.
|
||||
|
HET EERSTE ÂÎß.Ñ^
vanden
Handel der Amoureusheyc:;
Inhondende verfcheyden fchoone Spelen
van Zinnen van Ëøå« ende Dido. j
<Poè'telijc%engbeinventeert, ende ײôîÙñ²$ÙñÜåø
gbecomponeert door Heer ende Meeßer , Iohan Baptifta Houwaerc. , |
||||||
|
TOT ROTTERDAM,
By ïan van Waesberghede longheop't Sceyghef? '
Äen&Koren-isarä:, iöu,. |
||||||
|
1
|
||||
|
\ " >\ä . -;: ' "'
|
||||
|
?
|
||||||
|
Namen der Perfonagiens vän't Spe3
van ,/EneasendeDido, Op den Reghel:
m
Imperium fine fine dedïi
VEN VS.
IVPPITER.'
Ionftichherte, ?7:nnetpnc.
Famc van eeren,IZmneken^
ACHATES.
iENEAS.
Metfere.
Graver e.
Dl D.O.
SER G EST VS.
GIAS.
C L O A N T H ES.
CVPIDO.'
AS CANIVS,
ANNA.
De Wachtere»
|
||||||
|
■
|
||||||
|
■>l
|
|||||||
|
'ØѴ^øò^Ø
|
|||||||
|
. s
|
|||||
|
SPELEN VAN ZINNEN
VAN Ä-NEAS ENDE
D I D O,
Ѵåïø*
Iuppitef Godt in't hoochfte dominerende, '
Hemel, Aerde eeuwich regerende
Naerdijn behaghen,
Donder, blixem, door v is cefferende,
Water, vyer, 'tis v al obedierende
jVan daghen tot daghen: _,
Met tranenden ooghen kome ick v klaghen,
Ghy die perijckel, ancxt by brengt, en doet verjaghen
^neas myn fone met den Troyanen.
Heeft hy noch niet verdriets, ongheluck en plagheti
Ghenoech gheleden ? O druckich vermanen /
VVildy Troyen nu gheheel uyt planen,
Zeghtby wat zaken?
Italien te bouwene, ift alydel wanen,
'tLandt dat hem belooft is, mach h/t niet ghenaken?
Daermen hem na ziet haken:
Al zachmen Troyen vyerich branden en.blakenr .
Ick werde ghetrooft van zulcken verdriet,
Door de belofte te voren ghefchiet;
En ift nu noch al niet*
Waeydy met de winden gheli jck een riet,
Hebben v woorden Vader anders ghcen macht?
Authènor werdt Vel in't Landt van peyfe ah Ô~ ô e t-
Ai' -' i% •,•,„..,
|
|||||
|
,„.........Vanden handel der
O ïuppiter wacrt doen beter bedacht,
Want fyüeh wiUe zachrrien hem verwerven, Moeten vvy nu aileene druck beerven, , En Italien derven,, door grootcn tempeeft,, och .f ïuppiter.
O Venus Venus weeft onbevreeft,, doch, Qnder bltxem komt ghemcynüjck den dondere, All-'.rnyn.wcrcken zijn wereken van wondere. , І.Щ ftaen v. klaghen van zulcke nieu-maren, - Naer eenen donckcren nacht komt altoos eenen klaren,
Haer Sonne-fchijn komt dickwils een duyfter werek, Dat eerft teer is, wordtnamaels wel fterek: O Venus het werek en is noch niet ten halven, ~ lek (la, ick ghenefe, ick quetfe, ick kan zalven,
ïck doen vallen, op-ftäen, blijde weien, en mieren, Al dat hem belooft is, zal hem ghebueren, Maer hy moet wel bezueren,, die wil bezoeten, Al mach hem nu perijckel en druck ontmoeten, Peyft'd'eerfte groeten vallen altoos ftranghe. Veims.
Och 'tis al waer, maer het dnert te langhe, Want zint datTroyen is komen ten ruyne Heeft hy oyc op d'Zee ghedwaelt mette fyne, Alzoo't noch ten fchijne,, is ghebleken, Ntrin Strophodas, dan in Cyclopas verfielen Maenden en weken,,-ftörm, tempetft ghenietende: Wie en zóuzuiex niet zijn verdrietende, - 'Door Iimoós bede, zoo ickbcwijfen,, zal, Heeft üolus de 'winden laten riffen,, al. Moctet al ghefchiennaerlunoos vermeten? ,., Och isParis jugement noch niet vergheten / ,... r; ■ Och ismetzulckegcamfchap den Hemel bevle<ä,,nu .'• , j
"En üolnsJiieróm de winden verweef,, \\ü,- /.• Zoo dat hy Italien niet en kan krijghen',, noch. |
||||||
|
Amoureusheye.'
In pf her. -. ■','
Italien zal hy doen ftuypén en nijghen,, noch,'
Al mach hem nu eenighen teghenfpoct,, dwinghen,' Italien zal hy noch onder de voet,, bringhen, Nieuw' Wetten ftellen, nieuw Steden fondereo, En van hem zal Romulus profperen, VVaer af de Romeync-n (wilt hier op betrouwen) Eeuwich en eeuwich den naem zullen behouwen,, Ende fterck zuHui bouwen,, als de behende, Een Rijck hebb'ick hem ghegheven zonder ende Als de bekende,, ten eeuwighen daghen: Alift dat Iimo ftraf hem met plaghen Verneertby vlaghen,, acht niet zulcx verzeereHj Sy zal de zake noch helpen ten beften keeren,
i)en<5t harde weeren,, zietmen noch klieven, «
Mercurium zal ick zenden om v believen
Naet Cartago, om Didonems infpifen,
Om Æïåàò vry en vranck te logieren
En t'alementieren,, als de vailjande,
Die nu daer ontrent is ghearriveert te lande.
N u körnender twee Zinnekens uyte, d'ecne wefeft-
de ;en Vrouwe ende d'ander een Man. Wlonflicb herte, een Vrouwe.
Aerzijdy Heerfchap? Fame van ceren, een Man.
Wat bel ieftvmyn Vrouwe? Secreet en ftille Hgghe ick hier en luyftcrc. |
||||||||||
|
Iotiftich herte.
|
\
|
|||||||||
|
Wa komt doch voort, en flacht de ghetrouwe»
Waer zij'dy Heerfchap? Fame van teren.
Wat belieft ytdyu Vrouwe? A 4
|
||||||||||
|
Wi Hen
|
||||||||||
|
Vanden hinde! der
|
|||||
|
WiHcn wy'tkatken laten kijckcn uyten mouirtf
*t Welck al tre noode fchuylt in't duyftere. Jonflich herte.
.VVaer zijdy Heerfchap? Fame van eertn.
Wat belieft v rnyn Vrouwe? Heymelijck en ftille liggh'ick vaft en luyftere. lonjitch herte.
Een wonderlijck windeken duncT: my zoo ruyfter* Binnen Cartago oft daer ontrent, Ghy Fame van eeren die alomme zijt bekent, In dit regiment,, moetty 'tprincipael,, wefe*. Fame van eeren.
En wat iifer te doene? _* • Ionflkh hertt.
Hoort ick zal v 'tfinael Iefen, V mondeken zalder quets om monckefroyeaï G*hy kent ommers wel ËÅïñàò van Troyen^ ' Die zint de deftrucxtie heeft Hgghen dolen ; Al naer Italien zoo't hem is bevolen, En wectty wel waer hy is ghearrivecrt,, au? Fante van eeren.
£n waer doch? fcnfiich herte.
En daer Dido 'tlandt regeert,, nu, Die voor een fchoon machtighe Vrouwe vermacrt,, ie, Fame van eeren.
Als 'tvyer en 'twerck t'zamen vergaert,, is, Och al te gheeren kornet aen't berren, Komen die by een, certeyn wy en derren Gheen zolffer-ftecken halen om 'tvyer t'ontftekcn,- ïonfiich hertt.
Wa iEneas ghelijcke en is noyt ghebleken, Wort hy van Dido bekeken„hy krijghe« verwijt,, »och. |
|||||
|
. Amöureushcye.V
Fame van eertn.
Chy lonftich herte mae& dat ghy ncerftich zijt,, doc% Ick Fame van eeren zal oock myn kueren,, {pelen, Maer voor al eer wy ons rueren,, zelen Moeten wy maken dat hy binnen den ftocke,, is. lonftich herte.
Ba dat's al faftum, ghegoten de kloeke,, is, T'onfer Scholen zal ick hem met ghemake,, ftouwen. Fame van eeren.
Och Dido doet zoo fcherpen wake,, houwen, Datter nauwelij'ck eenen voghele mach in-komen, Want veel vyanden heeft fy t'haerder onvromen, En wordt benijt van menighe perfonagie. Jonfiich herte.
Zijtdaer af gheruft, ick weet ragie, Mercurius heeft van Iuppiter laft,, al. Fame van eertn.
Wat duyvel en wat laft. lonftich herte.
Dat /Eneas als weerdich gaft,, zal Binn en korten tij den worden ontfanghe» Binnen haren Rijcke. Fame van eeren.
Met betraende wanghen, Zorgh'ick, zullenfe m't lefte noch fcheyen.« Hoort lonftich herte, wy onder ons twee beye* Moeten prijs en eere behalen,, daer. fonftkh herte.
Haer doen rafen, Fame van eeren.
En hem doen dwalen klaer, Want hy en mach hier gheen blij'vende ftadt,, hebben,
Van 'tLandt van Italien móet hy te badt,, hebben O m Гуц aakoffleUngheo, wÜX Wer na merek» flaen. A $ Ianßich
|
||||
|
Vanden handel dei
■ Jonfltch herte.
Het zalder al te gheckelijck te werek,, gaen, Wilt hy hier in 'tLandt blijven pa'nnékoecken. • . Fame van eer en, '■-•
Wy moeten 'tvyer ftoken in'alle hoecken, Ons en roers wanneer dat zal gheblu{cht„wordei*, ,. Iotiflich herte.
Boor hem zal Dido noch zooongheruft,, worden: lek Ionftich herte weet duyvels quaet, Al fcliijn ick deuchdelijck, menigheboofedaet Hebb'ick in't ichijn van dcuchden ghewracht,, fellijck. . Fame van eer en.
Door v werclt Vrïas tér door ghebracht,, ïnellijckj Maer datzijn al vandc minfte ftiicken,, oock: Wie waft die Holofernim de 'ducken,, ooek, Waft nietlonftich herte met een gheveyft famblant? Ick houw'wel jaet. ■ -; ';ѵÃ __ ' Ionflichhcriè.
Nu'fbet dat vander hant, En laet ons malkanderen gheen qnaey mijten,, bic»,
Wy flachten doch beyde d'hypoerïjten,, Ken, Is d'ecne een Rave, d'ander is een Kraey>e." Fame van eeren. - ■ .
Nu dan 'tis al ghenoech; het wordt heel fpaey.e, Laet ons wel gaeye,, flaen dcfen uy tl andere, Ghy van d een zijde, en ick van d'andere, Hy moet fyr/neeringhe waern einen t'allen tijen^ Die hedens-daechs, zeytmen, wil bedijen. Achates een Ridder yan Troyen , komende
³Ùï"åà³ uyte. tsfehates.
O/Eneas Heere verkoren ghetrouwe,
Wat hebben wy Øù'Ùçÿm'cruym«in't nouwc^ |
||||
|
Amoureusheyt.
Tc laude, te watere, in't zeylen, in't reyfcn,
Door ftorm en door tèmpceft, het ovcrpeyfei-f1' ^ -',
Doeghet herte vereyfen,, en verdwijnen 'tbloet. ІД ,u*;. .V
Och 'tzal nu worden, hop'ick, beteren voorfpoet,
Laet ons den moet,, niet verloren^, gheven, Wy die metter hulpen Godts noch oorboren,, 'tteven, Vreefe, ancxt, druck ftelt doch op d'zije, Metwonderlijcker avontueren onblije Komen wy als de vrije,, in Italien machtich,, noch, Daer wy ons gherufté plaetfe eendrachtich,, doch Vinden zullen, en óm ons verfroyen, Wederomnle vernieuwen het Rijcke van Troyen, Ons verdriet, hop'ick, wordt daghelijcx mindere. Hola .' wie zie ick daer, wie zie ick gindere? Het dunft myeeii Godtlijck wefen,, ldaer. • zAchates.
Het fchijnt te zijne een Maghet eerbaer Aen'thabijt,luftich in'tbehaghen. , Vemu veranderende in em Mag bet.'
Ghegroet weeft Ionghelinghen : Ickkomev vraghen, Hebcly niemandt van rnyn fuiters.hier ontrent Ghezicn met eenen pijl-koker, maket my bekent, Zoo de Maéchdeu zijn ghewent,, in't veldwe gane? '<I. .t/En*as-
Niemandt vanden uwen, zoo ghy ons gheeft te verftanc Opdees bané;, en hebben wy ghehoort noch ghezien: Maer hoe zal ick v-noemen ? wilt ons dat bedien Reyn maechdelijck engien,, want allen v wefcu Schijnt onfterflelijck, en v ftemme by defen Ghelijfl: gheenèn menfche, maer een Goddinne minjoot; Hoe'tis, wie ghy zijt, helpt ons doch uytèrnoot, En gheeft pos-ie kennen bloot,, zonder falen Op wat landt, Op wiens aerdewy hier dwalen j |
||||
|
Vanden handel der
|
|||||
|
Die hem ter Zee begheeft en wilt verkloecken,
Onbekende hocckeri,, moet hy dickwils aenfehouwew; Helpt ons uyten droom, ö bloeme van Vrouwen, Die een Goddinne vol trouwen,, fchijnt manierich. Vmiu.
Onweerdich ben ick zoodanighen eere cierich, Maer uyt liefden vyerich,, zal ick v ontbinden Waer ghy zijt, wat Heere ghy hier zult vinden, Den verdoolden mejetmen wijfen den rechten padt,, zaets; Ghy ziet hier Cartago eens Agenoris Stadt,, ftaen, De Landen van Libien groot en,, machtich, 'tVolck zijn Tyrien ter oorloghen,, krachtich, Dido voordachtich,, regeret Rijcke, Die haren broedere ontvloot met praftijeke, Pygmaleon boos en moordadich van wille, Die Sichawm haren man fecreet en ftille Vermoort hadde, om dat hy was rijeker van goede: Dies Dido wefende op haer hoede, 1$ ghevlucht als de vroede,, en heeft hem ghefchout, Met haer nemende fchat, zilver en gout, En als een Vrouwe ftout,, k hier ghearriveert, En heeft nieuwe mueren, nieuwe poorten ghcfondcert, En noch neerftich laboreert,, met fcherpe wake: Maer zeght my goey mannen, want icker na hake Metvyerighen appetijte, en t'uwaerts deyfe, Wie ghy zijt, van waer ghy komt, waer leyt de reyfe? My dunót dat in't vlieden wijiheyt ende verftant,, is. ts£neas,
Wy zijn Borghers van Troyen, dat eylaes verbrant„is, Zoeckende Italien zoo't ons is bevolen, Die met twintich fchepen hebben ligghen dolen Over Zee, over zandt, maenden, jaren ende weken, Zoo dat wy ten leften hier zijn verfteken Vol ramps, vol ghebreken,, 'tblijfl: tot defen ftonden, Myn kloeckfte Capitainen ghetrouwich bevoadea [Heeft
|
|||||
|
Amourcusheyt.
Heeft de Zee verflonden,, dies ben ick ia lijea,
Venus.
Weeft gheruft goey mannen v nae& verblijen, Stoutelijck zonder mijen,, wilt henen fpeure» Na de Stadt die voor u ftact, v zal ghcbeure» Ionfte, eere en blyfchap vol trouwen,, oock, V mede-ghezellcn zuldy aenfch ouwen,, oock Die vol rouwen,, oock en drucx bekten,, zijn. t^Etteas. j Och Achates.' dat docht my myns Moeders verm*en„ zij»,
Jn't afïcheyden my haer kennifle openbaerde: O Moedere hoe zijdy zoo wreet van aerde, Dat v moederlijck herte hem zoo veyfen kin» Ortfa laet ons nu voorts gaen reyfen,, dan Naer defe Stadt als de onbekende, Ons verdriet hop'ickzal eens komen ten ende. Nu ftaen hier twee Wercklicden en wercken, d'cce
een Gravereended'ander eenMetfere. De Metfire.
|
||||||||
|
vv
|
||||||||
|
El los van ghelde wat dunft v macc
Beft fchier niet tijdt om quenfelen? |
||||||||
|
©f Grovere.
Wa trouwen jae't, Dit fchof dunä my langher dan't plach„duere*. vJMetfere,
Ia,ja, ghy prijft al korte en luye dach„hueren, Maer aen een Tafele zoudy als een quant,, leven, Daer zijdy al kloeck ghenoech. Grovere.
Xe wil t my de handt,, gheven, Den D uyvel zou gheerne den Necker befchamcti. , eJWetßre,
Al wercken wy dat wy koude krijgher. t*zamen, |
||||||||
|
Vanden handel der
|
||||||
|
Wy maken dat Didoos Groot-moeders gheldckcn laec$„
■ Gravere.
Daer wordt oock menighen penninck op ons ghekaeS; Van onfe Meefters mochtmen't hun verwijten. • ■_ vJWetfere. ■ t-. ,
Die minft werckerï-hebben de meefte profijten,
Ghelijck toc-ziènders, telders en fchrijvers loos.' Gravere. . ,4 ,. .
Hoe fcherp zijnfe op onfen arbeyt altoos, ■
Alverzuymen wy maereen fchof binnen der wekea, Het wordt ons afghekört. nJlfétfere.
Wa dat zijn de treken, ' ■• _ ' ; Godt weet oft fy't fteken,, in hun zelfs buydel bloet. Г
Gravere. ' .: '
Dido die wijs is; fubti/1 ende vroet, , _ -.
Zal de bocverijenoch al gheware,, worden. ■■-■.
•■•-,- /'aJMotfcre^ . . •'.', .
Defcfchrijvcts mäken't teijönt, 'tmoet openbare,, worden^
'tls al zilvere en goudt datmender zietblincken,, zaen. ", . Gravere. . / ■' y
Och,ermen als wy een half weke drincken,, gaen,
Dan zijn wy eetieii oogft t'achtere, wie zoudt volheerden, . sJWetfere.
Waey los van ghelde, wy flachten de kar-peerden, Hoe wy meer wereken hoe wy magberder blijven: Nu dier afgherioech,dat laten wy drijven-, Ten baet geen kijven,, wy ец hebben maér.'tklappen,, koen' J. '' Gravere.
Adieu, ick wil gaén èéri.pïritkèn tappen „ doen, Hier ten nacften neme ick'denganck, . J)ip naer de ure werct heeft zelden danci..
^nea§
|
||||||
|
<
|
||||||
|
'.,' 'Amo'ureusheyt* ■
iEneas met Achates. ú/Entas.
WAt wonderlij'cker werck, wat vremder vettkiftefl
Zie ick hier Achates te Cartago binnen. Alomme beghinnen,, leeghen en hooghe, Waer ick my keere, wende oft pooghe, Men graefter, men werfter zonder af-laten, Hier nieuw' poorten, daer nieuw' mueren , ghinder ÿ³ñèѵã* ftraten,
In alle gaten,, \tordt wat bedreven: O Troya Troya, waer zijdy ghebleven? Wiens mueren verheven,, ligghen in.ruïj'ne* •> Jck inach wel zegghen met droeven fchijne, ^
Zoo de wereben hier tuyghen en bewijfen: O wel den ghenen wiens mueren dat oprijfen* Nu komt Dido van d'ander zijde uyte, ende dry
andere Troyancn volghen haerna, ende Jïneas blijft ftaeüde. Ilida.
MAcht, kracht, verftandt, wijflieyt, rieerftichede
Is my nu hier van noode, en fubtijlheyt mede, Met grooten onlede, Om te fonderen poorten, veften en raueren,
En ftereke fortreflen tot defe Stede, Op dat my hier met cendrachtighe zeds > In peyfe in vrede ...
Ghedufrïch een woon-ftadtzou moghen ghebuere»,
Vreefende myns broeders valfche kueren *" Tot allen uren, : • Die my met wreetheyt in tijden te Yucren
Wt myn vaderlij cke erven .... .Verjaecht, doen vlieden heeft., dus mach icÉwdtraerek
.-'■'' , Óâ³
|
|||
|
Vanden handel der
Vel van dolueren;
Dan iffer Hearbas die wilt my oock befpuerat,'
Omdathy myns nieten mach verwerven,
Maer min dan fcherven,, acht' ick haer fpueren,haer jaghefå'
Is Godt met my, ickenachtghcen plaghen.
, Nu komender dry Troyanen, ende fy en weten ѵàÿ
4Lneasnier. Strgtftm.
OCh twee wonden in een zijn harde flagheH^
Mars en Vulcanus, zoo elck wel weet, Deden ons binnen Troyen groot leet, Inde dSolus wreet,, wederom beftoot,, ons Met fyn winden, benauwende kleyn en groot,, on». Dies den noot,, ons och valt veel fwaerdcre. GiM.
O S ergeftu s treet nu wat n aerderc, Ziet hier de Koninghinne komt ons in't ghemoete, Bcwi/ft haer heufheyt met een eerbaer groete, Ea valt haer te vocte,, ghy als de notaoelfte. ' Sergefltu.
Ghenadighehoogbelaudabelfte, Die hier als de abelfte,, regerende,, zij't, £o poorten, raueren, floten fondcrende,, zij't, En ordonnerende,, zift rechten en ftatuyten, Oatfermt doch onfer armer Troyanen van buytc». En wilt ons niet fluyten,,buyten uwe palen, Die ia Zee breedt en wijdt hebben ligghen dwalen^ Tot v wy dalen,, als de ootmoedighe. Cloanthes. I DenSniet, owijTevoorfpoedighe, • Dat w/ met yfer oft ftael zijn hier ghekomcns Oir. v oft v Lan lt tot uwer o.-ivromea Tc ò³øãñïå c i: te befpiene. |
||||
|
TÊÊB
|
||||
|
Ämoureusheyt.
Oft met eenighen roof weder wech te vlienc,1 .....
Oft fchande te biene,, uwer Heerfchappij'en:
Maer een Lande iffer, 'twelck in voorleden tijcu
Hefperia hiet, machtich en gróót befaemt,
'tWelcknuItalien alommewordtghenaemt, ';'''■ ^;sr-O'
Derwaert wy zeylden, derwaert wasons reyfen, • •
Maer JEo\\xs tempeeft heeft ons hier doen deyfeti.
Dies wy ons gheven in uwer ghenaden.
Gias. , • . , ';",*.*.; ,,', v '■
Ons was eenen Koninck, noyt vremder dadenj
Wiens rechtveerdicheyt oyt ghebleken,, is, ^Eneas ghenaemt, waer hy gheweken,^ is Oft waer hy verfreken,, is, wy onvroet,, zij'n, Dies wy nu zonder trooft oft zonder moet,, zijn,'. En zonder goet,, zijn,, flachtende de Wecfen. ■• - n Dido.
Ghy Heeren van Troyen en wilt niet vreefen,' Al doen ick alomme myn palen bezetten, Dat's voor de ghene, die door nijdicK befmettCE ; My willen beletten,, defe Landouwen:
Ducht niet, ick zal v als de ghetrouwen Byftaen met lijve met goede zonder wanen, En vry logeren, want der edelder Troyanen Naem, fame, daet, my zeer wel bekent,, is, ■ ^Ж landt, zandt, huys, hof, al dat hier ontrent,, is
In't Zuyden in't Noorden, Ooften in't Weften, Ia de Stadt te timmeren, 'tis al t'uwen beften: Ghy edel Troyanen, vermaerde Heeren, Van v verdriet, lij'en en verzeeren, Vn:u Troyen ter eeren,, zal ick v ommers helpen:
Waer Mneas hier, zoo mocht ick fynen kommer ftelpeh, En fynen noodt bock, die groot én fvvaer,, is, Ick zal hem doen zoecken oft hy verre oft naer,, ist:,, н Oft nieuwers ontrent hier in boiïchen in weghen ! »V B Oft |
|||
|
Vanden handel der
ÖfticHwers aen't ftranghe vande Zee ghefleghcn,
Zoo dezulcke pleghen,, door ftorm van winden. Achates fraendè met Lineas aen d'ander zijde,
O ^Eneas wilt nu uwen druck ontbinden,
Dit is 'tghene dat v Moeder vermaende, Ziet hier ons mede-broeders voor ons ftaende, Die van alle perijckelen ooek verlort,, zijn, Vreucht, blijfchap mach nu wel begoß,, zijn, Zoo ick hier aenmercke, dus v verkloeckende„zijc O m hem aen te fprekene. v£neas.
Ick ben die ghy zoeckende,, zij t jEneas van Troyen, hier als de prefente: O voorzienighe weerdighe Regente, Die ons arme Troyanen uytlandighe Begheert te logerene als de byftandighe: O zalich fchepfele, der Troyanen behoedere ! O zalighe ure / ö zalighe Moedere' Die zulex voort-bracht moghen wy wel belijeras Lof, eere, danckbaerheyt, van tijen tot tijen Zy v zonder mijen,, gheduerich v leven. Dido. ,r
O jEneas vroom Ridder verheven
Weeft willekom, willekom edel Anchifes kint2 Grondt en erye wordt v van my ghegheven: O .Eneas vroom Ridder verheven, En al den ghénen die v zijn beneven, Al zijdy verdreven,, ghy,en ztjt niet ghefchint: O /Eneas vroom Ridder verheven Weeft willekom, willekom edel Anchifes kint, ïonftich heite ende Fame van eeren komen uyte,
maer ^Eneas ende Dido blijvea ftaende. :'K> ..: hnfkh
|
|||
|
Amoiireushcy£ - y
,.' >" Ionflichbertt.
ZOo zoo ruyterken zoo fteke't vyer inden \ri*?,]
V werck beghint,, alree te werckene. F^wff шя eer en.
De Vincke komt inden flach. fonfticb herte.
Tjan dat's goet te merekene, Door v fy gheringhe en haeft verduit,, is.' Fame van e er en.
Syn eerlijcke fame voorwaer de fchult,, is, Dat fy tot hem zoo j'onffich gheneghen,, wordt.' lonßich herte.
G hewillich de Quackele in't net ghekreghen,, wordt, DeBruytzal te bedde met ghemake„gaen. Fame van eer en.
Dat's goet te hooren aen hunder beyder fprake,, zaen,' Met weynich ghebaers, met luttel gheWeens, Want my dund datfy't alree worden eens, En met malkandercn fchier te vreden;, zijn. Ionflich herte.
Daerom moetenfe met een zoet toomken bereden„2ijnK _ Ghewillighe peerden en behoeven gheen fporai. es£neas.
O moghende Vrouwe edel gheboren, Hoe zullen wy arme ellendighe verfchoven V können te vollen ghedancken en loven
Van uwerprefentatieh, jonUich uyt minnen, V deucht, vrientfehappemoeten wybekinnen
£oolangheals zinnen,, memorie en verftant De leden regeren. T>ido.
O edel Ridderetriumphant, Wims feyten abondant,, ghefpreyt,, zijn, En zscr menichyuldich verbreyt,, zijn tu alle jyjcfeeh in't Zuydèn in't Nfoordên; J,-.; • B * Wis |
||||
|
Vanden handel der
Wie en zoude v niet met gereken en woordeer,
Met macht, met goede, met ziele en lijve
Byftandelijck helpen, want met valfchen bedrijve - . ;. t.
Door Mars bloetgierich v macht ghecorrompeert,, is,
Maer v deucht en fame noch onghemincert,, is,
Ia al hebdy bezuert verdriet en onghemake,
Weeft willekom edel Heere, fchuylt onder myn dake,
Alben ick hier machtichnu profpererende,
Fortuyne was my oock eens contrarierende,
Doen Sichïus myn man met verradelijcke daee
Secretelijck vermoort werdt, dies ick defolaet ;"
Herwaerts was vluchtende met druck en pijne,
Godt en zal nimmermeer laten de fijne.
Waer zijdy Achates ? hoort wat ick ontbindes
Gaet raflchelijck t'fchepe,, en mynen"kinde Afcanio de beminde,, zeght al ons ghefchienifle, Ons goede fortuyne met klaerder bedieniife, En komt wedere, en brenght hem herwaertna Stede, En zeght hem dat hy de juweelen brenghemede, Die Helena met onlede,, konftich ghewracht, Doen haer Paris óntfcliaedé', uyt Griecken bracht, En den Scepter van Troyen met de goude Kroone, Ick wil't al fchencken de fchoonflx ïchoone, Die mynen perfoone,, en onfe Troyanen Defe eere bewijft nu. tsïchatcs. ',.*. '■;,■-
J&neas, v vermanen ....;. ;
Zal ick zonder wanen,, volbringhen,, Heere,
Den ghewillighen derftmen niet dwinghen,, zeere. Ionflich herte.
Ou ziet Monfieurken,' Fame van eeren.
Hoe gaet de Muys in't valleken. |
|||
|
Amoureusheyt,
Ionftich herte..
Stout zonder raer. Fame van ååãåÿ.
Nu hebben wy koy, Ionftich herte.
Noyt beter partuerken, Fame van e er en,
Hoe fchoon komt dat balleken. Ionftich herte.
Ou ziet Monfieurken, F am; van eeren.
Hoe gaet de Muys int valleken. Ionftich herte. Sluyttoenu'tdeurken, Fame van eeren.
'tPeerdtisin'tftalleken, Ionftich herte.
'tBlijd openbaer, Fame van eere».
Brenght havere en hoy. Ionftich herte.
Ou ziet Monfieurken, Fame van e eres.
Hoegaet de Muys ia't valleken, fonftich herte.
Stoutelijck zonder vaer. Fame van ååãåÿ.
Nu hebben wy koy. Ionftich herte.
Maer wat dunä v van Dido? Fams van eeren.
Met allen moy Øå parmafoy,, ^eerdich om vrijen,
Help hoe. tecrkens. |
||||
|
Vanden handel der
Ionflichhertt. •' :' ' . "1
Wa fy en zou nau ten drijen
Stoutclijck derren fchrijen,, over een ftroyken. Fame van eeren.
Nochtans zoufc wel een priexkens broyken Over gapen, na dat ickfe aenfehouwe, Ionjlicb hertt.
,'tls een blinckende beeldt. Fams van eeren.
Een excellente vrouwe, Ghelijck den gouwe,, koftclijck bepeerclt, Schijnende een Goddinne, Jenftich herte.
'tls, zeggh'ick, een weerelt, Fame van eeren,
Hupfch van moede, , lonfiich herte.
Fracy ter tale,
F ante van eeren.
Rijck van goede. fonfltch herte.
Daer volzeghdy't altemale, Die hedcns-daechs rijck is, zal haeft ghewilt,, zijn. Fame van eeren.
En wat zeghdy van ./Eneas , fchijnt dat oock een wilt,, rijn? Reyn is fyn wefen, Jonßich herte.
H-ufchenzedich Fame van eeren.
Zijn alle fyn manieren, Reiflich herte.
Van herten vredich, » Groot van name door fyn uytghelefen,, daet. Fame van eeren. '•'. 'iis al iit een man zou moghen wefen,,-jact?-- * -:
i =*.■•, Poot
|
|||
|
Amoureushcyt. -.
Door witfiS gheprcfcn,, ghelact,, Didoos hertc verwildert?:
Ionfikh herte.
Ient van leden, Fame vaneeren. *v~w
Alwaerhyghcfchildert, ;-.-._ :,
Daer hy komt daer fchijnt een ftraet vol mans „Tpringhen.
Ionfiich hert e.
Wymoetenfet'zamenaen den dans,, bringben, Al zoudenfc in't eynde rou-kleeren draghcn,, al;' Ick zorghed.atmer noch dcerh'jckklaghen,, zal, Ecrfe noch Zullen aen 'thoochfte blat,, torden. ^ Fame vaneeren.
Tj'an van dien reghen zal ick luttel nat,, worden, Alzulckebuyenickalghewent„zy. , л Ionfiich herte.
Och wat uTermenighe vrouwe ghefchent,, vry., '. 1 , Die ghekoppelt is door uwen loofen perte Meteen qnaet houwelijck. f ...... . Fame van teren. _, -
Wa Ionftich herte Brenghter noch daghelijcx zoo in't verzeeren,
De zulcke die fchijnt een man van eeren, En dat al rijekhey t is dat hem aenkleeft, Ia die tienmael meer fchuldich is dan hy heeft, Waer door d'onnoofele komt in't verdriet. Ionfiich herte.
Wat i(Ter oock menich loos ranexken ghefchiet t'Antwerpen op de Borfe door v valfch Makelacr. F ante van teren. . -•'
Wa daer help'ick de Kooplien. Ionftich herte. ;'; '
Ia dat's doch waer, =.
Die dickwils jaghen ter poorten uyte. У,
Fante van teren. '
ïck Farae tweerciijröet körten befluyte,
. - B4 Wake I
|
||||
|
Vanden handel der, \
Make datfe ghelooft zijn menich duyfent realen. Ionfiich herte.
Ja^en dan wildy komen betalen Met een refpijt oft brief van ceflfe, . ., Dan ift adieu honneur. Fame van ceren-
Wa dat's d'omv' lefTe, Met dien meffe,, worter vele ghekeelt: Nu dat la,et ick daer, te vele verveelt, ;■■■ En laet ons 'tfpeck niet heel wt de pot,, kallen.
Ionfiich herte.
Dees twee zullen noch van liefden zot,, mallen, Die vol triumphen nu zijn ghezeten; Ziet 'tbancket urordt ree ghemaect. -7, Fame van e er en.
Men gatereten, Wat lackerder beten,, worden dacr ghèftout. Ionfiich herte.
Watiffer koftelijckheyts, Fame van eer en.
Van zilver ende goudt, Eeftjonck ift oudt,, 'tiffer al vol vreuchdea, Jonfiich herte.
En melodijs, Fame van eiren.
Alsjonghejeuchden. Ionfiich herte.
Men tuytter, men fluytter, Fame van ceren.
Men fpeelter, men zinghter, Ionfiich herte. ,-
Men brafter, men hoofter,
Fame van eereri.
Men klinöer, men drinéter, .^ Men danfter, men fpringhter,, zonder ghetrucr,, vry.
Ienfiich
|
|||
|
2i
|
|||||||
|
Amoureusheyt.
Ionftich hcrte.
Wy moetender oock w efen met n eerftich labeur,, byt Maer Fame gaet veur,, ghy„ en valter voort ane. Fame van eeren.
Ick bens content, want hier langhe te ftane, En zouden ons, zoo ick wane,, zonder liegben Cheen ghebraeye Duyven in den mondt v lieghen. Cupido uytkoracnde met eenen pijl-koker in d'ee-
ne handt, ende meteenen vlammighen brandt in d'ander handt. Cupido.
ICb Cupido Godt der liefden expeert,, groot,
Ghelijckende den kinde, 'twelck onwijs,onweert„ bloot, Zonder verftandt alomme gheacht,, wordt: Tfghelijcx den Mmnacr, die door my verfinacht„ wordt, Is zonder wetenfehap tot elcken beghinne, Onwijs in fyn zaken, kleyn-van ghewinne, Bloot van zinne,, variabel van herten, Myn ftralen en pijlen menighen fmerten; De zulcke zijn loyen, dewelcke ftralen krachtich Haet en nijdt gheneeren, zoo't fcheen onzachticJt Aen Paris waerachtich,, die ick daer mede raecte: D'ander van goude, daer elck reyn Minnaer na hae&e, WaerThisbedoor blaefte,, en Pyramus deerlijck, En met mynen vlammighen brandt verveerlijck Menighen begheerlijck,, ick kan ontfteken Totonghereghelden luft, zoo't is ghebleken; Dit zijn myn treken,, ftout en vailjant. Ѵåïø.
O Sone der amoureiifer vreucht playfant, Ùï hulpe myn byftant,, ras zonder mijen,, flept Naer Cartago, daer nu verblijen,, fchept ; ^fiueas vaa Troyen met Pido eenpaer: ».» B s Mae*
|
|||||||
|
Vanden naadel der
|
||||
|
Macr want de vrouwen zijn wanckelbaer, V n*$ .' -
Iaën ongheftadich van zinnen,, fier,
Zoo moetty haer ontfteken met der minnen„vicf,
Op dattcr gheen vyantfchappe en rijfe
Door Iunoosinghc ven. •"
Cupido.
Moeder dat's dat ick prijfe, '•■-: "■'■ In meeft weelden is dickwils perijckel gheleghen,
Ghewillich ben ick t'uwen dienfte gheneghen: Want redene natuere vermanich,, tuyghen, Dat 'tKindt de Moeder moet onderdankh,, buyghe« In alle zaken, hoe groot hoe laftich; Maer wat raet, op dat fy nu ftantvaftich En gheduerich mach metter minnen brandt,, leven. Hoort ick zal v daer af'tverftandt,, g-heven:
Afcanius/Eneas fonejonck van daghe:*,
Daer Dido in fchept oock groot behaghen,
Zal na 'tPalleys komen met ghiften en gaven,
Die uyt Troyen ghebracht zijn, wilt derwaert draven,
Ick zal hem flapendc maken aen d'een zije,
En zelve zuldy draghen de ghiften ghye,
Veranderende' v ghedaente in't fijne;
Als dan Dido met minlijcken aenfchijne
V zal omhelfen en kuffen aen den mont,
Zoo zuldy haer'tvysr der liefden inblafen terftont
Tot inder herten gVont„en zoo vyerich pramen.
Cupido.
Daer toe en zal ick my gheenzins fchamen, Maerbcyde te zamen,, met myn ftralen,, vaten, Myn vleitghcls zal ick om leeghe dalen,, laten, En met fyn' habijten my verkleeden fnel: Daer 'tKindc de Moedere wilt helpen daer gaghet wel. • Fante van eer en. Z#9 Øã³åãåä Kitidc helptien daghen kruyen,,
Alzulcke*
|
||||
|
Arflöurcusheyt., '" /
Alzulcken windt vaeyt rechts in ons zeyï. : щ
lonßich herte.
Dit wordt nu victorie. Fante van e eren.
Ia laet de kloeken luyen. ;. Л lonßich berte.
Zoo Moeder en Kindt helpt den waghen kruyen. Fame van eer en.
Nu en ontzie ick ftorm noch buyen, Als ons Venus te hulpe komt, Wordt al gheluck en heyl. lonßich herte.
Zoo Moeder en Kindt helpt den waghen kruyen. Fame van e er en.
Alzulcken windt waeyt rechts in ons zeyl. lonßich herte.
Venus heeft dat ghepeghelt j'uyft na onfen peyl, Haer fnaren die dienen fijn op ons Luyten. Fame van eeren.
Wypaffen opeen. lonßich herte.
Zoo Mampa op lyn fluyte, Dit wordt noch een kluyte,, om t'aenziene. Fame van eeren.
Tfus Cupido komt, elck beghin hem eere tebiene, Nu zullen Wy mereken Venus treken,, zoet. lonßich herte.
Ke fwijcht doch dat v de moort fteken,, moet, Zeght Afcanius hier mach iemandt ontrent,, zijn. Fame van eeren.
Wa dat zijn ghiften die excellent,, zijn, Weerdich om een Koninghinne te fchinckene. lAßanim.
Edel Princefle om Troyen te ghedinckene
Worden v g-hejont Mc ghiften cenpaer. X;. s ?k;, U n * % %lr> i-A ' іАсЬл- |
||||
|
Vanden handel der
tAchates.
Y hoocheyt Troyen noyt en dacht te krinckene. úË[ñëòø.
O edelPrincefle om Troyen te ghedinckene, iAchates.
Want ghy ons conforteert, zoo Phoebus' doetblinckcac. Alle kruyden en vruchten in elck jaer. Edel Princefle om Troyen te ghedinckene,
Worden v ghejont dele ghiften 'een paer. Uido.
O Afcanius edel Ionghelinck eerbaer, Grootelijcx neme ick defe ghiften in dancke, Van v manierlijck wefen verwondere ickvoorwaer: O Afcanius edel Ionghelinck eerbaer, Hoe ghelijckende zijdy uwen Vader klaer, Kloeck, vroom van leden, niet flachtende de krancke: O Afcanius edel Ionghelinck eerbaer, Grootelijcx neme ick defe ghiften in dancke. Famevan eeren.
Ziet dit Triendelijck Qmhelfen, Iortftkh herte.
Noyt zoeter rancke, Fante vdn eeren,
Éîå fubtijlij'ck kan hy Jonfiicb berte.
"tVyer der liefden inblafen,, haer. Fame van eeren.
Sy wordt alree ontfteken, lonfiich herte.
Sy zal fchier rafen,, klaer. Fante van eeren*
Ziet dit worp-ooghen nu, feifikhhertc. '*'■ ;
Ziet dit kalfcn en lecken,
|
||||
|
Amoureusheyt:.
Farne van teren.
Ba ziet dit moddermuylen, Ionfikh herte.
Ziet dit treckbecken, ... Wycr en kanfe nauwe ghedccken^oo'tfchijnt,, alree>
F ome vaneeren.
My dunéfc datfe van liefden verdwijnt,, alree, .fineas woorden al naer haer ghedachten,, vare*. Jonfikh herte.
Cupidoos werck kan alree fyn krachten,, baren, 'cGhepeys van minnen heeft alree'tlandt,, kreghee. Fame van eeren..
Schaemte is los, daer en is flot noch bandt,, teghcB# 'tGhezichte is verblint, oft ghebroken,, ware. foijflich herte.
lere is wech, oftfe haer ontdoken,, ware: O mutfe, mutfe, wat kondy al brouwen,, ghjr.. Fame vaneeren.
Dees hitte zal al te qtialijcken kouwcn,, vry, Nauw' en kanfe ghehouwen,, fy„ middel oft mate, Ionfikh herte.
Nimmermeer en krijchtfe hier af haer zate, In huys op ftrate,, onrufte op haer dauwen,, zal, Fame ѵлп eeren.
Och / dit vyer dit vyer haer zoo benauwen,, zal, Datfe noch krauwen,, zal,, haer bollement„decrlijcb. Ionfikh herte.
Men zalder af hooren een vreerrit regiment,, klccrlijct, Want fy is ontfteken alle de leen,, deure, Zeer quaet om helpen. Fame van eerin. V
ïadaerisghebeen,,veiire,.; ; , Want hebben de Maeghden eenighen zia, ï>e Weduwen hebben den Duyvd in. |
||||
|
Vanden handel da*
Lineas zittende raetDidobanckcttercnde* O Ontallijcke deucht weerdich gheprefen,
Qje ghy hebt aen my ende de myne bewefën, Wie hoorden oyt lefen,, van meerder trouwe: Wy armeTroyanen zoo beladen met rouwe, Door v jonftighe Vrouwe,, zijn bevrijt alleene, Die ons zoo minli/ck, groot en kleene, Met vreuchden reene,, ontfanght in ghenade. Ick doe, zoo ick wilde datmen my dade
Vroech en fpade,, ö Ridderlijck bloet, Domineert,, logeert,, tot elcker fpoet, En maeft eenen moet,, als de vrije In myn jurifdiótiein myn heerfchappijc, Wt jonften blije,, jonne ickv volheerdich Alle dat myne is. . i/Eneas.,". ■.',.
Dies ben ick onweerdie h, O Bloeme rechtveerdich,, om vol-loven,, quaet j V ghewillighe jonfte te boven,, gaet Myn fïmpel danckbaerheyt kleyn van prijfe, Die ick vtoonen mach. Dïdo.
De verftandighe, wijfe, Js weert alle jonfte, als een vrient verkoren; Maer voor d'onwetende iffe verloren, Die als onedel gheboren,, alomme niet vermeert,, wordt: O Riddere een bede van my nu begheert,, wordt, Alomme verkleert,, wordt,, Troyens neerlaghe wreet, Maer de waerbeyt wordt altoos met leughenen verbrect, En 'trecht befcheet,, wordt dickwils ghefweghen; Daeromben ick zeer vyerïch g'ieneghen Om teasnhoDren met wAerachtighen fchijnc, - "*■"' ' Hoc'
|
||||
|
Amourcusheyr.
Hoe dat Troycn is komen ten mijne
Van v, die daer akijt gheweeft ontrent,, zij't.
Der Troyanen aerdt, die elcken is bekent,, wijt,
Zou my wefe,n om verhalen een kranck verblij'tn: O Koninghinne ghy begheert zonder mijen, Dat ick't hinderlijck Iijen,, zou vernieuwen bloot, Dej'ammerlij'cke bloetftortinghe groot, Pyramus doot„en Heftors deerlifck ende: Al waer hier iemandt van VlyfTes wreede bende, Die oyt zeer quellij'ck was den Troyanen, Hoe zou hy hem moghen onthouwen van tranen, Hoorende vermanen,, van zulck onghcval. O ËÅïåàÿ Iaet varen die droef heyt al,
"tls een vieucht den ghenen die in vreden,, ist
Debitterheyt die overleden,, is,
Strijdt die gheftredcn,, is„ perijckel dat ghepaflcett,, ist
Te verhalene wanneermen ghefalveert,, is
Door goede fortuyne, oft Godtlijcke gratie;
Dus wilt ons vertéllen met zoeter narratie,
En wilt v zelven daer toe eenen moet,, gheven,
Hoe 'tRijck van Troyen is onder de voet,, bleven,
Der wekkers groote macht was altoos nakende,, eer.
tAineai.
Om dat v zinnen daer na zijn haker.de,, zeer, O PrincefTe Dido, wiezoudtv refufercn? G hewillieh wil ick my daer toe verneren, En v declareren,, met een kort verhael, Hoe dat, eylaes, Laomedons Rijck generael Van VliHe principael,, verfmacht is te gronde, Die tien jaren lanck de Stadt in't ronde Was benauwende met groote fmerte, En hoe Sinonis verraderlij'ck herte Mctccnvalfcbcperte,, ons heeft verblint,» heel, -■'■- |
||||
|
Vanden handel der
EnTroyendeerlijckghemineere, ghefchinr,, hccl„
Zoo ghy hooien zult Regente zedich„zaen. Dido.
Laet de Tafel opnemen, zoo wil ick my ledich,, gae» Stellen om den zin t'aenhooren met verftande, Want ick de PrmcefTe ben vanden Lande, Luttel weetty wat my noch ghebueren,, kan: "tVerraet wilt my te rechte rueren,, dan, Op dat ick mach hou wen te fcherper wachte, Die hem aen eenen anderen fpieghelt, fpieghelt hem zach te» .,,., p A vs A groot. :,;;■,
• lonflkb hert e. "■ ■> ■' ■■'« --
Ö Fame van eeren hebdy dat wel ghehoort,
Wat een fraey relaes daer ^Eneas ghedaen,, heeft? Fame van eeren.
Noyt vreemder deftruextie. Iénftich herte.
Noytbijfterdermoort: ,' v)\; r ..v.f On Fame van eeren hebdy dat wel ghehoort?
, . ■ Fame van eeren.
Hoe deerlijck is Troycn inden grondt verfmóort Vanden Griecken, zoo hy vertelt zeer plaen}i heeft. Ionfiich herte.
O Fame van eeren hebdy dat wel ghehoort, Wat een fraey relaes daer'^Eneas ghedaen,, heeft? Fame van'éerén.
En wat prijs wat cere hy oock begaen,, heeft, Dies üido noch duyfent mael meer meynt tontzinnen./ '"j Ionfiich herte.
Ia doen de Griecken quamen Troyen binnen, Hoe kloeckelijck dat hy hem noch ftelde ter weyrc, Fame van eeren.
Hoe fi mp:l ijck quam Sinon uyt 'tGrieckfche Heyre, Sa he;a zeiven ghevanghai gaf, 'twclck valfche/t bedieJeJï lonftib
|
|||
|
Ämoureusheyt? SS
Ionflich herte. ,,, :,.,..: 4.
En hoe fubtijlijck hy Troyen befpiede,
Door hem ghefchiede,, 'tprincipaelfeyc,; Farne van eeren.
Wat heeft jEneas op d'Zee oock menighe droef heyt En zorghe gheleden, 'twelck hy oock verhaelde. lonftkh herte.
Swijcht, fy komt hier gaende half als de verduvelde,' Die haer eens aentaelde,, fy en zou, quets, nauwelijcJi Können ghcfpreken. • :'■'.'■ Fame van eer en.
Wa fy ziet te flauweüjck, Van minnen blauwelijck,, vol totten feroppe,1 Ionfikh herte. . л v- ■■■■■■%
Hoe ifTe begoten met S.Iorisvifch-foppe, 'r« ■ _
Ghelijck eenen toppe,, mach haer 'thooft wel draeyeH» Fame Vaneeren.
Tfus tfus, laet ons haer wat hooren kraeyen, Dan zullen wyfepaeyen,, met fchoone woorden, Op onfen zanck zalfe zeer wel accoorden. Dido.
O brandt der liefden hoe zijdymy dus plaghende, . OCudidoisditvbeftieren? ■„- Hoe zijdy my 'therte dus inwendich knaghende^
De zinnen j'aghende,, wilder dan dieren i O Venus moet ick v nu obedieren, En gherekent worden met blamatie V
Onder v Scholieren, ..
En dat door iEneas zoete gratie,' ;..'■
Wefen en manieren, Dies ick 'tfap van onruften tot defer fpatie
Zuerlij'ck proeven moet met dolatie, Noyt meerder temtatie. , - Wien zal ick't derren klaghen ? waer ? achter oft voren?
Dit's d'arguatie: '"" C Klagh-
|
|||
|
Vanden handel der
|
||||||
|
Klagh'ick't, zoo ben ick der wcereït fpot-kindt gheboreri3
Hele ick't, 200 zal ick inwendich verfmoren,
En blijven verloren:
Beft gaen ick tot myn weerde fuftere verkoren,
Verzoeckende aen haer raedt, trooft en byftant,
Myn grieffelijcklijen haer ontdeckende, want
Door verborghenbrant,, komt dickwils groot hindere«
Och ick hebfe ghezien, fy komt ghindere,
Nu höp'ick wordt mindere,, myn pijnlijck fmerten.
O Anna weerde fuftere, 'tfecreet mynder herten,
Mynder zielen trooft, mynder zinnen confoort,
Wat dunót v van defen Riddere ? die ons aen boort
Hier nu ghekonien is, als de vailjande,
Kloeck van moede,, edel van bloede,, wij's van verftandej,
Hooch van name,, groot van fame,, ter deucht ghewent,
En in alle vromicheden excellent,
Wiens feyten bekent,, ter weerelt wijt,, zijn.
üÀïïà.
O Suftere te rechte meuchdy wel verblijt,, zijn, En ghebenedijt,, zijn,, móet ure, minuyte en dach, Dat hy oyt eerft v oft v Stede aenzach, 1 c Door wien vmach,,lof, hoocheyt en eere
Aen kleven en ghebeuren : wantalzulcken Heere (Al is fyn macht nu teere) is alleen weerdich Dit Rijck te regerene volheerdich Met v, fechtveerdich,, wijs en voordachtich. . • Fame van eer en.
Ia dat mocht ghy willen dat v Landen machtich 1 Verciert waren eendrach,tich„ met zulcken perfonagie3 Groevende in deuchden. lonflich kerte.
Vol aldcr couragie, Die menighc pa!lagie„ met een ftout verzoecfe
Heeftdoortrobbelt. |
||||||
|
:_ /
|
||||||
|
Amoureusheyt«
Fame van teren.
Ter oorloghen kloeck. lonflich herte.
Wijsinfyndaet. Fame van eerend
Vi&orieus in't ftrijen, lonfticb herte.
Vroech en Iaet„ ,. Fame van eerend
Patientich in'tlijen, Die in fyn tije*n„zoet en zuer gheproeft,, heeft? Jonfitch herte.
Want hem fortuyne zoo dickwils ghetoeft,, heeft, Nu verblijt, dan bedroeft,, heeft,, ick zegghet v plat^ 'tls den tweeden Alexandere. Fame van eeren.
Een man zonder dat, Die gheduerich een Stadt,, zou houwen in vreeiv Ionftkh herte.
Ghy en mocht v zelven niet bat,, hefteen, Al haddy ghebeen,, op beyde v knien. Fame van eeren.
Al dat v nu deeren wilt, Ionftkh hertet
Zou dan voor vlien, En hem ontzien,, als Heétor de ghewelde,? Dido.
O Fame ghy maecT: my, als d'ongheftelde, E)e zinnen twijffelachtich, vol fantafijen. O Suftere 'tis waer, ick moet oock beli/en, VVeerdich is hy myns, vol alder deuchden, En noyt en heeft mans liefde my können vervreuchden, й Sint Sicha»us onnoofel dóot beklaechlijck, Ban defen alleene, die nu klaechelij'ck Boor fyn liefde behaéchelijck,, 'tlierte doorwont: г { Ы C 3 Maec
|
||||
|
Vanden handel der"
Macr Sichaeus eerfte liefde, trouwe, verbont,
Hebb'ick ghejont,, met reynder herten eerbacr,
Gheenen man meer te bekennen eenpaer,
Och.' 'twelck my fwaer,, valt met inwendich ghetrcur,,«««
Schout Suftere zulcke ghepeyfen onpuer„ nu,
Dend op v vyanden die op v verhitten, Benijdende 'tRijck 'twelck ghy dorft bezitten, Zonder Man oft Heere ftoutelijck onbedacht: Een Vrouwe alleeneis luttel gheacht, Peyftals v Broeders macht,, v komt omfwermen, Wie zal v byftaen, wie zal v befchermen? Sichjeum ocharmen,, en zuldy dan niet vinden, Met zulck voornemen en laet v niet verblinden, En Æïåàò wilt ontbinden,, ws zins fecreten. Fante van eer en.
Ia ja, wilt de doode met de levende vergheten, Proeft weder van Venus beten,, 'tis v 'tzienfte. .' lonftich hcrte.
Wildy die begraven zijn ftaen tendienfte, Zulcke afgoderije zou v, Ri jck vernielen. Fame van e er en.
Waer zijnfe die oyt znicken belofte hielen, Hy is ter zielen,, ke denét om een andere. fonflich berte.
Peyft darv Godt toe-zeynt defen uytlandere, Noyt gheen vailjandere,, in't Ooft oft in't Wefte^. Worptv koten te gadere. . . Fame vaneeren.
Iadat'sd'alderbefte, Vliechter me ten nefte,, om v verfroyen, En maect eenen jonghen Koninck. lonftich herte. ,■
Oft Ridder van Tïoyen, ö,hy en zult den doyen,, da«: meehelpen ofttetten^ -
øù . {.\ 5ѴÿÉ |
||||
|
-TT-""
|
||||
|
Amoureushcyt. " f"
Waft ende vermenichfuldicht. . -.-■ ãä
Farne van teren:
Naer Godts inzetten, Ghy zijt ghefchapen om de weerelt te fterekene. lonftich herte.
Ghy flacht den boom noch zonder vrucht. Fame van eeren.
Pijnt zulex t'aenmerckene, Wie zal v Rijcke naer ws doots reftoor,, erven? lonftich herte. .....
Waer't niet jammer dat ghy zoudt zonder oor,, fterven^
Ghy die zoo machtich zijc, noy t dwafer voornemen. i
Fame van eeren.
V Landt zou dan heel vervremen, Oft v Broeder zou komen met groote felheyt, Willende de naefte zijn. lonftich herte.
En door rebelheyt Zoudt al ghedeftrueert worden achter en voren,, zaen.' Fame van eeren.
Den cl: dus zal v Rijcke namaels verloren,, gaen, Scheydy vander weerelt zonder wetteHjckzaet. zsfnna. ..-•:.., ,
Stifter doet wijffelijck, ghebruyä goeden raet, ' j
Eender Vrouwen daet,, zonder 'sMans affiftentie,
Is al te kléyn van weerden,, maer 'sMans prefentic . Is d'eera vanden huyfe tot ghemeen,, plecken, En 'tPeerdt kan oock den waghen niet alleen,, trecken,' Een Voghel kan qualijck fyn neftken alleen maken. Dido.
Och defe woorden, redenen ende fpraken Myviammich doen blaken en branden van binnenj M hefde, liefde, mach ick nu wel bekinnen, Kan t al verwinnen,, ift rijp ift groene, «fterv óåãùå³ø³ ick als -de koene ; ,.-.'-■ ; y| C 3 , Pijnen
|
|||
|
Varrden handel der
Pijnen te doehe,, zonder eenich befwaren,
De doode wil ick laten varen,
En my paren by hem, die in't leven,, is,
Dat's ÆïåàÚ, die in't herte ghefchreven,, is;
Door jonfte en hoocheyt beghint den zin te keerene,
°tls alydelen dienft de dooden te eerene.
Didogaet met Anna binnen.
Ionflich hcne.
rA zoo^laetuwen fwaermoedigenmoet„zincken^ JÈneas zal v der vreuchden boet,, fchincken. Fame van eer en. Ke doet dat ghy gheerne doet, en fwijcht al ftille. fonfiich herte.
Wy hebbenfe omtners ghenefen van dien ghefchille, 'tWas wel hären wille,, al hieltfe haer nauhertich. Fame van eeren.,
Ghemeynlijck fchijnen dees Vrouwen zoo flauhertich. Als haer Mans gheftorven zijn, eylaes ochermen -' fonfiich herte. i
Sy weenen; Ãó zuchten. Fame vaneeren.
Sy klaghen, fy kermen, 'tMoet elcken ontfermen,, die'r na en by, j is. <5 lonfikh herte.
Niet meer'te bouwene ieghelijcx bely,, i?,
Zoo langhe als den Man op der baren,, ftaet. •:' ■ • Fame van eer en -'-*';' ïaen meenen door zulcken klaren,, daet >
Dra dooden te believene met handen ghewronghen. lonfikh herte. É;
Maer requiem asternam en is nau ghezonghen,
Sy dencken om na eenenjonghen weer te fpeurene. Fame van eer en. Ghemeynlijck placht alzoo te ghcbeurenej fi s ■ ■'• wü
Ù³ ,:■: -i;l j Niet
|
|||
|
Amoureusheyt.'
Niet langhe en willenfe in droef heyts ghe{pan;,zi]'nr
Ionfiichherte. \,;, ":,:• .,:>;;
Waey die meeftmisbaerstooneh, y ■■-^ ' ïj'j\ , Fame van eeren. ,. \ ■;. 'УЛ
Eerft onder den man „ zijn,
En ieuwers haer by iemanden fnél,, paren. Ionfiich herte.
Sy willen goet ront . " Fame van eer en.
Der minnen fpel„ baren, :.v1"- . • — • Al zou hun ghequel,, naren,, hoe wijs ghezint,; al.
fonfiich herte.
Door my Ionfiich herte wordenfe zoo verblint,, al, 'tDunö: hun voor wint,, al„ datfeketfenen j'aghcn., . ;. Fame van eeren- \ •:. i
En ickFamegoet kan de Vrouwen behaghen, ... ...
• Wy zijn twee plaghen,, onder Venus bende.
Ionfiich herte. ;;;:; \:,:.. .
Zoet in't aenkomeri, r -
Fame van eeren.
Maereylaes! in't ende Groot ellende,, wy in't ghemeen,, rocken. Ionfiich herte.
Met fchoon famblant wy defe twee by een,, locken,' 'tSchijnt 'tzal hun tot voorfpoedich virtuyt,, vromen, Maer waey'tzal al op eenen acker-neft uyt„ komen. P A V S A.
es£neoi alleene.
D Ruckzinnich ghepeys, hertfweerich lij en,
Inwendich beroer, fwaermoédigh e fantafijen, Hopen en duchten, , .; Redene, natuere, komen my al beftrijen,
Ionftigheacco.rdatiezoeä verblijen, ... • Щ O Maer redene wilt vluchten; ..„;;,•-ü; »s; : ?f ,: w^.e, .
• -" . " 'i' C 4 - Kaer |
|||
|
Vanden handel der
|
|||||
|
Haer ghetrouwich herte den zin doet verluchten,
Maer ftenen en zuchten
Moet ick als ick't af-fcheyden overpeyfe:
Haer j'ohftighe daet met eerbaer gheruchten,
En reyn ghenuchten,
Die fy my binnen haren Palleyfe
Heeft bewefen, doet dat ick my eyfe
Van myn voorfproken reyfe,, niet meer te talene, . .H
En den zin raeyt my hier niet langhe te dralene,
Maer weder te dwalene,, naer Italien machtich, - ,.
Natuereen redene zijn aldus tweedrachtich,
Wreedt en onzachtich,, den zin verturbcrende:
Hola.' hier komt Dido fpacerende,
Wiens vrientfchappe alle myn fwaerheyt fchoonen,, doet,
Natuere tuycht dat ick haer oock toonen,, moet
Danckbaerheyt, en haers eeuwich ghedinckende,,zijn,
Der Sonnen klaerheyt, Phcebus blinckende,, ichijn,
Minervas wijfheyten facondichede,
Proferpina die hooch is en diepgrondich mede,
luppiter voorfpoedich ende Omnipotent,
Moeten v ghefparen, ö Dido excellent,
En wachten v onghefchent,, van onmanierjeh lect. ;'л
Dido,
Marsen Bellonabloergierich„wreet Können menighen naer Plutoos HeJ]e„ zinden, Neptunus en E,o\us met hun felle,, winden Doen Radamanthus Rijck yèrmeeren, Aleäoos furie brenghter vele in't verzeeren, En doetverkeeren,, menighe playfante,, vreuchts Maer Pallas Godtlijcke abondante,, deucht Moet v befchermen eel bloeyfcl minlijck .v . Van zoodanich hindere.
*A.neas.
O beeldt Goddinlij'ck, 1 V/Q-iltemlijck„ tpt mywaerr.s blakende, ... ;. ,. ■■■ |
|||||
|
Amoureushcyt.1
Doet dat iek myn reyfe daghelijcx ben ftakende,
Want ons af-feheyden Princeffe reyn„duchtick, Zal druck en pijn wefen. Dido.
Och! daer af certeyn,, zucht ick, Want v fcheyden zoude, Ó couragieus,, Lief, Mynder herten wefen een doloreus,, grief, En d'ooghen zouden altoos met groot gheween „ fchreyen, Twee ghelieven können qualijck van een fcheyen: Och.' waeris hy ? die zou myn druckich getreuren„boeten« 'tZal nochtans, zorgh'ick, eens ghebeuren,, moeten
In't korte oft in't langhe, hoe droevkh ghezint,, doch,
Want ick oft Afcanius. myn kint,, noch
Moeten in Italien regneren „ klaer, l
En een nieu Rijck van Troyen weer fonderen,, daer, ,*
Zoo my bevolen myn Moeder verheven,, heeft.
Dtdo. ■
Zoo langhe als my den Gheeft het leven,, gheefr, En zal ick v niet laten uyten Lande,, dwalen, Vreeft niet dat ghy zult eenighe fchande,, halen, Ia lèedt oft verdriet hier in myn Rijck machtich, tWelck ick v heel jonne, zoo het is blijckachtich; Want niemandt weerdigher, hoe rijck hoe ele„ ziet. ü/£ïåà³.
O zuyver conferve die my zoo vele,, biet, V fcheyden zou my oock een pijnlijck laft,, wefen, Dus wil ick noch een poofe v willekom gaft,, wefen, En my met eerbaerheden met v verjubileren,, gaen, J)ido.
Zoo bidd'ick v dan om een verfolaceren,,' zaen, Want den luftighen Mey-tifdt is in't fayfoenej De boffchen zijn bekleedt, de velden ftaen groene, , En avont en noene,, dach en nacht,, groeyen, Pat wy ons t'zamen raorghen vroech ter jacht,, fpoeyen ;* -; C 5 Met |
|||
|
Vanden handel der
Met alder neerfticheyt, met kloecke manieren,
Op dat wy moghen zien loopejn, fpringhen en tieren, Alderhande Dieren,, in boflchen, valleyen: O edel Heere wilt v doch daer toe bereyen, Alzulckvermeyen,, kan't driickich ghetreur,, vellen» ss£rieas.
Ghewillich zal ick my tot zulck labeur,, ftellen, O vrome Regente vol alder deucht, Gheen luftigher folaes voor d'edele Ieucht, Gheen meetder vreucht,, gheen zoeter behaghen, Mynen gheeft ghy verweft oock door dit ghèwaghen, Want tot vlieghen en jaghen^, in alle weghen IsdenaerdtvanEdelheden meelt gheneghen. . PAVSA,
Eenen Wachtere van boven zinghendé.
|
||||||||
|
o;
|
twaeét ghy Amoureufe,
|
|||||||
|
Ontwaeft/tis meer dan tijt*. ?...
Staetopghy couragieufe, , , :....'., , En bruycket'sMeys jolijt, .. EIck Voghelken gheruchtich - :
Laethporen fyn gheliiyc, Een ieghelijck Bïoemken vruchticnr Hem jeuchdelijck nuontfluyt.._„, :v,..,, Den dauw' die kan befpoeyeiw.-, J)iverfche Kruyden .zoet, fees Die nu zeer lieffelijck bloeyen[&ac:-. Door des Meys yoorfpöet, -■, De Boflchen'groot en rüftichs Valeyen en Forecftén, Ia Velden groen en ruftichj r m-••■.yerblijcn alte GheeCLen.. ■■....:..
Ш ; ■ '■;.;< Alder-
|
||||||||
|
Amoufeüsheyt.'
:Älderhande'Dieren!, ■■^ruul^fh.-: ■
. Soläes en vreucht bedrijven, :: . Men ziet'hun manieren Den Mey altoos beklijven, Elck fpeelt in't doncker paeyken, * AI200 natuere ghebiet,
Die nu is zonder gaeyken, Die leeft in groot verdriet. O Prince vol van minnen,i
En PrincefTen excellent, Wilt nu dan vreucht ghewinnen ^ , ,. In defen tijdt prefent, Secretelijck alleene Met v Lieffte eenpacr Maeét v op de beene, 1-' Schout nijdersopenbaer. -
Hy dat's een ftëmme diemen vrylijck hooren,, mach,
En die elcken uyten flaep tijHjek ftooren,, kan, En *twä"sot>ck een Liedtken dat docht my calaens,, welen: - Wel wat duyvel zien ick gindere, wat zal daer gaens„wefen? Ick zie'tHöfalree heel in roeren, Wat donder wat zal ick zegghen van defe voeren, • Waer wilt ons Koninghinnezoo vroech op veerde? Gantfch doot en fy is alree te peerde, En den Ridder van Troyen oock op myn ziele, En daer komt fyn Sone, wa jon diele, Ziet en hoe ruftich datfe al ghemohteert,, zijn: ' Wat macher fchuylen ? hier op moet gheglofeert,, zijn, * Datfe zoo vroech vermoeyen hun om een verblijen,, al. Hola.' nu weet ick wel waer't ghedijen,, zal, In't bofch daer 'twilt zal ghefpeurt worden métconfuys3,ja, Want ziet de heel jacht voleht met een ghedruys,-, na, , ' "• ■• • \ En |
|||
|
Vanden handel der
Bn met al 'rghefpuys,, ja,, dat lepel lecken,, mach:
Maerick en weet niet hoe datmen dus optrecken,, mach, Defen Riddere hy moet zijn zeer eel„ ghenacijt, Want ons Koninghinne heeft hem heel,, begracijt, Alzoo ick mercke aen de manieren, lek zie fecretelijck meer dan ick mach kraeyieren,, Van Venus Scholieren,, in hoecken in holen, Maer hooren, zien en fwijgheri, 'tis my bevolen. PA VS A.
hnflich herte.
OV Famevan eeren, en waer duyvel blijfdy
Zitten inder vlieghen ftal ? wat ramp bedrijfdy? De Bruyt zal ghetrout worden, fpinter nu goet garen,, af. Fame van teren. '
Wat S.Iobs bode ift die v die nieu-maren „ gaf?
Zulck verklaren,, ftraf luy t my wonderlijck in d'oore: Alree de Bruyt, zeghdy ? ö valfche floore, Dat werek zeker ghy fubtijlijck ghewrocht,, hebt. Ionßicb herte.
Neen ghy Fame, haer eerftdaer by ghebrocht,, hebt, En gheknocht,, hebt,,"tmutsken onder de kinne,, breee. Fame vari eeren.
Wa Godt befcherme ons van zulcke minne,, heet, Zoo haeft de Bmyt, ick moet my zeghenen,, nu. Ionflich herte.
En waerom dat? Fame van eeren.
Dat eer ghelt reghenen,, zou, >-' Zoud'ick ghelooft hebben zonder fpotren,
Dan dat fy haer zoo haeft zou laten verzotten, En door liefde zoo fnel verdrukt,, worden. • y Jonflith herte.
Waey als de peer rijp isy '&i ■-•'-■ •*• : -
|
||||
|
{ff' .
Amoureüsheyt.
Fame van eeren.
£00 wiltfeghepluft,, worden. , ïonfticb herte.
Een ghewillich Hafe, Fame vaneeren.
Hoeft luttel Honden,, klaer, En hoy dat veyl is, lonftich herte.
Volcht de Peerden 't'allen ftonden,, naer, \ 'tGhebeurt daghelijcx tot menigher fteden." Fame van eeren.
En dan alft yfer heet is zoo moetmen'tfmeden^ Venus zeden,, zijn begheerlijcke,, rancken. Jonftich herte. . * ~
Och! de Bruyt zal noch zoo deerlijcke„jancfcen,
Eerfe te bedde gheraect, zoo ick wane. Fame van èeren.
De vreucht zal noch verkeeren. Jonftich herte.
Daer en twijfFel ick niet ane, Droef heyt zal haer noch met veel benaus,, dwinghen.. Men mach niet altijt gloria laus,, zinghen, Naer t'zoet volghet zuere, zoomen't oyt fpelde. Fame van eeren.
Maer lonftich herte, 'twaer tijdt dat ghy my vertelde, Hoe dit houwelijck zonder ghecken,, zaen Zoo haeft ghefloten is? Jonftich herte.
Ickzal'tv vertrecken,, gaem Ghifteren morghen vroech defe Amoureufc Met blijen fchijne, als depompeufe En couragieufc„ trocken te zamen Ottij'aghenbuyten; en zoo tije als fy quameri, In't bofch daer fy 'twildt meynden te fpeureoe, Doen begonft den Hemel te fcheurene, |
||||
|
Vanden handel der
('tWas Iunoos voor-ftel) door blixem en donderes
Haghele en tempeeft (noyt meerder wondere.) Al dat volck'van een verftroyde, D'een hier d'ander daer, elck om 'tverfte fchoyde Als verbaefde menfchen, want den Hemel krae&c Oft de weerelt vergaen had, en Dido gheraeóte ; By JEneas in een fpeloncke alleene. F'ame van eer en.
Vlammen der minnen-vyer doen niet. j . Ionflich herte.
' Tedegheickmeene, Want de jonfte: en was niet kleene,,die fy tot hem droechj Sy en konft nauw' ghefpreken, maer 'therte loech, 'tWas recht haer ghevoech „ en 'tfpel dat fy zocht,, quant, •Ferne-van eer en.
Hoe was fy befchaemtdoen fy zoo onbedocht,, vant Secretelijck alleene haerlieffte Monfieurken. fanfiich herte.
Wa die kaecxkens die kreghen een root coleurkcn, Der minnen labeurken,, heeft bey verblent,, haer, Zoo datfe malkanderen met eendrachtich confent,, daei? Beloofden te trouwene,'tga voorts alft mach. • - 'Fame vaneeren. , .,
Ift zoo verre komen waen ? dat's den dach
Die hun beydeneylaes zal rouwen,, noch: " :.;.■; Maer Ionftich herte zcght my ter goeder trouwen,, doch, * Zal't houwelij'ck oock voortgaen, zoo'tghefloten„is? Ionflich herte- .
Waey my duhu datfe metten vifch-foppezoo begoten,, is, Datfe nauw' voor en weet datfe achter leeft. ',c'.', F ame van eer en.
De zinnen zijn berooft. , ..'.•.,'■
Jonfiich herfè.' ''.'лЛ
'tVerftandt dat fneeft,
Sy en weet nauw' wat fy doen oft Uteri,, zal. Zo»
|
|||
|
Ämoureusheyt.
£00 looptfeberaeft,
Farne van eeren. ,
Van ftraten tot ftraten,, al, Ghelijck een wildt fwijn dat vanden jagherghequetft,,isl ïonftich herte.
Sy latet vervallen al datter ghemetft,, ist Sloten, kafteelen, poorten en mueren. Farne van eeren.
'tFondeertfele blijft ligghen, al datter te vucrcn Met fubtijle kueren,, eens is begonnen, Heeft nu kleynen voortganck. ■-.,,,,, Ionflich herte,
Sy is heel verwonnen, Sy en denft om eere, fchande oft lach tere. Farne van eeren-
'tls al naerjEneas voren en achtere Datmenfeziet loopen flingheren,, en bijfen.1 Ionflich herte.
Men machfe wel fchier met vingheren „ wijfen,' ' - Men hoort een ieghelijck haer dwaes beftier,, laken.'
Fame van eeren.
Och .' dit kan al der minnen vyer,, maken, Sy die eens begaeft was met der deuchden lot> En verciert met wijsheyt. Ionfikh herte.
ïs nu der weerelt fpot, Gheacht fchier voor zot,, door dit ghedooghen;
Maer Fame wy moeten Hiarbam fyn ooghen, Eylaes, gaen drooghen,, en maken hem confuys, Hy meyndet de naefte te zijn. Fame van eeren.
Van dat abuys Zal hy de luys,, deerlïjck in d*oor„ krijghen,
^Eneas en Dido mochten noch wel reftoor,, krijghen v Уап Hiarbas, ick derfs my vermeten. lenfihlt
|
||||
|
':; ■.. Vanden handel der
Ionfiich herte. • '••■-•- .. -÷-³*³*:
Hoe heeft hy Italien nu heel vergheten,
Daer hy op ghebeten,, even ghereet„ was? Farne van eeren.
Waey die reyfe is hem af-ghefweet„ ras, Hy laethem met Cartago zonder duchten,, ð*åóåï« fonftich herte.
Ick zorghe hy zalder luttel vruchten,, maeyen, En hem zal noch al een deerlijck ghequel,, naken» Fame van eeren.
Eerweerdighe Heeren, hier mede wy dit fpel,, ftakeii Totovermorghen, wy Goudtbloemkens groene. Ionftich herte.
Dan zullen wy't voort fpelen, wilter na fnel,, haken. Fame van eeren.
Eerweerdighe Heeren, hier mede wy dit fpel,, ftaken. fonfikh herte.
'tEynde zuldy dan hooren, 'twelck Dido zal fel„fmakcnfl poort deerlijck yerftooren van Iuppiter koene. Fame van eeren.
Eerweerdighe Heeren, hier mede wy dit fpel,, ftaker» Tot overmorghen, wy Goudtbloemkens groene, Zoo verre het weer blijft in't fayfone. Hier eyndicht het eerfte Spel.
Ä
|
||||
|
.....j..ii~i-:£ ;;
|
||||
|
Amoureusheyt.
|
|||||||
|
J
|
|||||||
|
HET TWEEDE SPEL.
Op den Regbel:
Improbe amar,quid non mortalia peäöra cogï» Namen der Perfonagiats.
HIARB AS wefendeeen Koninck.
Farne van eeren,een Man.
Ionftich herte, een Vrouwe.
IVPPITER.
MERCVRIVS.
iENEAS:
PIDO.
ANNAdeSufter.
Eenen Wachtere.
Hiarbas de Koninck»
ïuppirer Godt eeuwich almachtich,
Die'tal doet buyghen aen deken kant, Metverftoorde annen,met herten onzaehtfch Valle ick v klachtich,, een Vrouwe playfant, Dieick ghejont hebbe plaetfe, erve en lant, Weygert my haer trouwe, en flaet my fwijeke, En eenen Ridder van Troyen triumphant
Heeftfe ghenomen binnen defen Rijcke,
Met vreuchden dominerende, noyt dies ghelijckc,
Ia my ten fpij'te,, en in groote oneere,
Die nochtans ben Koninck over haer in etckenwijeke:.
Liet ghydit ghefchieden, ö Iuppiter Heere?
D -yk
|
|||||||
|
Vanden handel äct
Ick die hondert Tempels in't breede in't wijd«* - .- -**i
In defen Lande, t'uwer eeren minjoor, Hebbe ghefticht, ick die t'elckcn tijde V als de vrijde,, aenroepe in mynen nootj
Ontzie ick te vergheefs v plaghen groöt, Vwen donder, uwen blixem,v gramfehap wreet, .
En krijghe ick daerom defen wederftoot,
Zijn deTroyanen hierom zoo wijdt ghefpreet,
Ommy te docne dit hinder, dit leet?
En meuchdy dit niet beteren metfnellen keere,
IfTer gheenen raedt toe ? noyt krancker befcheet:
Lact ghy ditghefchieden, o Iuppiter Heere?
Ghelijck Paris van Troyen vyerich Ûàåéå
Naer Helena luftich in't behaghen, ' , En die fortfelijck den Griecken ontfehaecte,
Waer door Troyen flaefte,, en quam in plaghen, Tfghelijcx met defen Troyaen, wie zoudt verdraghen^ My komen ontweldighen oockdie ick beminne, Ia en begheerfe, och .' ick moet v klaghen, Eerlijck en deuchdelijck voor myn Koninghinnc,' Merckendedatfeisfubtijlvanzmne, - \ . . Wijs, verftandich, en voorfpoedich zeere, ,
Myn Landen profljtelijck,zoo ickbekinne: " Lact ghy dit ghefchiedeii, ö Iuppiter Hecre>
r PR IN CE.
O Prince des Hemels verkoren Vadere, Aenziedy ditte met v Godtlijcke ghezichten: ?ck roepe tot v mét handen tegadere, -.,' ,» ; V natuérlijcke adere,, zal di~ niet verlichten
Bacchus overvioedicheyt ? Ceres gherichtea ... -;
$y nu hanteren met joycusheyt,
Enickmoet alsdepatientighefwichten,. .
S>:vanghen blijvende met doloreusheyt: »Ë
|
|||||
|
..•>
|
|||||
|
Amoureüsheyt.
Wat heipt myn rijckheyt, wat baet myn pompeusheyc,
Dden Riddere, wiens macht is teere, Heeft fy begracijt door fyn couragieusheyt: Laet ghy dit ghefchieden, ó Iuppiter Heere? Farne van eer en.
Waer zijdy Nichte ? komt fpringht uyt 'thoecxken,' My dunct wy zijn een kampken verwachtende. ■ lonflich herte.
Ick hebbe al ghehoort dat loden vloecxken. Fame van e er en.
Waer zijdy Nichte ? komt fpringht uyt 'thoecxken. lonflich herte.
Dar ghebedt quam al uyt der minnen boeexken, Maer hy vifcht achter 'tnet, d'onzalighe fïachtende.: Fame van e er en.
Wacr zijdy Nichte ? komt fpringht uyt 'thoecxken, My dunft wy zijn een kampken verwachtende. lonflich herte i
Dido en is op hem niet veel achtende, Hy en heeft maer 'tna-keecken, fy is binnen befte. Fame van eeren.
En haer Schapen zijn öp't drooghe. lonflich herte.
Muerert en veften ч Zijn al ghefondeert, de Stadt is beflotcn.
Fame van eeren.
Hy mach op de want kijeken. lonflich herte.
ïa en vaft naer troten, Maer waen fyn koteti,, en zullen niet kuyfen. Fame van eeren.
Hoe moetet hem fpijten, dat hy moet verhuyfen Met grciote confuyfen,, gheacht als de minfte. lonflich.herte.
Ia die haer fyn Landt jonde om kleyn winfte, D z Als
|
||||
|
Vanden handel der
Als de ghezmtfte,, noyt meerder verkleeninghe.
< Fame van teren. /.:,,■■
Op hope van trouwe, ,.
Dat was de meeninghe,
Op zulckevereeninghe,, volchdy even wackere» Jonflich herte. •
En nu zet fy hem zoo deerlijck den backere,
En op haghen banck, als een Minnaer onweertj, Het is verdrietelijek. Fame van eer en.
Een ghewillich Peere Is quaet om zadelen metbedwanck. Ionflkh herte.
Hy mach fiu wel zinghen, Fame van eeren.
Eenen ghemeenen zanck, Handt vander banck,, 'tvleefch is verkocht. Ionflkh herte.
Hoe dickwils heeft hyfe aenghezocht Met zinnen bedacht,, vroech en late. Fame van eeren.
En nu is hy af-ghezet als de verwate, Dies meïi hem ziet met kleynder couragie,, ftcppeii. Ionßich bene.
Men mocht druck uyt fyn vifagie-,, fcheppm. 'tSchijnt dat hy alree uyt-ghequolen,, is. Fame van eeren.
Ii want dExter, eylaes! een ey gheftolen,, isy Maer 'ten helpt ghehappelt3gheklaecht oft gheftampt* Jonftkh herte.
'tls oock al te zeere met zulcken Koninck ghefchampt, Al wiertfe ghekampc,, fy had haer recht,, wel. Fame van eeren.
Neen Godt zalfe'befchërmen van ziilcJt ghevechc,, (hel,
'" . . Maes
|
||||
|
Amoureusheyt. » cy
Maerfy mocht wel als de krancke,, beyen . -ù
la 'sdrucx Ackere, want hy zal met ftancke,, fcheyen.
F A V SA.
,-.-■-■ -■_'■.■; ... i
');', '>.. -■ Iftppiter'. f '...'.;
VErftoort, verturbeert met grammen moede,
Zit ick hier, ja heel perplex van zinnen,- En dat om ^Eneas, dïe nu als d'onvroede In't landt van Libien met dwafen beghinne Is regnerende, zoo ickbekimie, Met Cartago hem nu paeyende, En 'tLandt dat wy tot fynen ghewinne Hem ghejont hebben, is hy verfmaeyendc: Mercuri ras wilt v zijn verfraeyende, ë' Oin in Cartago myn exploot te doene,
Üçåã /Eneas nu is maeyende Ongheoorlofde vruchten, rijpe, groene, Gaet en vraecht hem ftoütelijck als de koene, Oft hy ons belofte niet en wil volbringhen,, al ? Oft wie't is, die Italien dan dwinghen,, zal ? Wilt hy's hem niet pijnen, hoort wat ick v ontbinde: Waerom benijt hy Afcanio fynen kinde, Die wy als de ghezinde, daer toe gheboren„fchri/ven, Italien en mach gheenzins verloren,, blijven, Maer moet door hem opgherecht worden gheheel„ziet: 'tLandt van Libien en is fyn deel„niet, Daer hy nu als Koninck is dominerende, Dwaes is fyn voortitel, weeft dat relaterende Als Bode ghedienftich, zoo ick v ontdecke: Zeght dat hy vluchte, zeght dat hy vertrecke Van die plecke,, neerftichen fubijt, En dat hy zeyle, want 'tis meer dan tijt, Naer Italien wijt,, dit's ons intentie. luppiter die myghegheven hebt d'doquentie,
D 3 Met
|
|||
|
Wanden Handel de*4 ' -
Met diligentie, ,-zal ick volkomèlijc'k
V mandäet vólbringhèn."" ' ■ '^"■*
Iuppiter. • -,; V/ 4s
Gaet vromelijck, En gheeft hem te kennenemyn gramfchappe wrcet,,
En 'dat hy Dido verlate, oft hem nae£jt groot leet, Den Schepper moetmen boven 'tfchepfel ontzien. /'" - fJHercnriui.
Ick Mercurius Bode van 'sHemels engien,
Die't al kan befpien,, als de vailj'aiide, Te water, te lande,, het Godtlijck bevel Te relaterene eloquentelijck wel, Dies myn voortitel,, alomme befaemt,, is: Defe roede Caduceus ghenacmt,, is, Daerelckvoorbefchaemt„is„leeghcen hooghc, ' De doode verwecke ick by defen ghedooghe, De flapende kan ick frier me doen ontfpringhen, Al dat leeft mach ick hier me dwinghen, :' En menigheribringhenyjinPliitoosghehuchten, : ' ■
D'eene verheughè ick,d'änderdoen ick zuchten, Myn "ghèrüchteriy, zijn'diverfch van conditien. Waer't'nret ]'ammer:daF defe edifitien *
Nieten zoudaWblmaèéfezijn, zoofe begrepen,, zijn, \
Nietïfèn ftuckenilfcr'twelckmy dundvennepen,,zi/ii, Dus wil ick my pooghen, want mynder herten loft,, is\< Om te volbrengfieneal datter begon\,-is, Iaalzoo my Dido onlancxvermaalde. •- •; , r ; ■'-c' zjlfercurias. ■•■ ■• -> ■ _
Di't's, Cartago, ghindër zie ick ftaende : ' è '**£> -
Жпеаш, dien ick doen moet myn neerftich exploot: O /Enea ghy die de miicren van Caitagó bloot Wilc oprechten'groot,, ó dwaes vermeten, Hcbdy Italien nu heel vergheten? Zjji)Iuppiccrs'iecrc:cn,,nuanders gheacht^niet? s■;■Ш |
||||
|
Amoureusheyt.
Verfmaeydy 'tRijcke, 'twelck na v wacht,, ziet?
Ras metter macht,, vliet,, uyt defe Landouwe:
'tls Iuppiters mandäet, eer v naect rouwe,
lek die v waerfchouwe,, ben van hem ghezonden, .
Dat ick v dees bootfehappe zou vermonden:
Onghehoorzaem zijdy bevonden,, in v wereken,
Waerom blijfdy fchuylen, zoomen mach mereken,
Onder Didoos vlercken,, op wat hope ghy verflijtj
Zeght, hier iiïLibien zoo deerlijck uwen tijt? ,
En uwen kinde benijt,, Italien machtich,
'tWelck hem eeuwich toe-ghezeyt is waerachtich . -
Weeft dit ghedachtich,, 'tis Iuppiters mandaet.
Verbaeft, verfchriót, miftrooftich, defolaet,
Ia difperaet,, word'ick door zulcke vermaninghe, Waft droom, bedroch, oft ydel wäninghe? r") Och neen't, 'twas Mercurius noyt meerder afgrijfen;> ';
Van vreefbn dunét my myn hayr oprijfen/ - = - ' Myn fprake verflaut, 'therte vol van doleur,, beeft, . 'tóhezichté verblint, den zin met ghetreur,, leeft, Tweedrachtich bereur,, heeft'tLandt ghewonnen,, nu. In wat manieren zal ick dorven oft können,, nu Dido dit te kennen gheven ? ick ben t'enden rade: Tfy v Cupido, door wien vroech en fpade, Zonder ghenade,, 'tminnende herte verblint,, wordt. Zoo dat eere en deucht daer by ghefchint,, wordt. Fame van eer en-
Watzeghdynu? Ionfiich herte.
Wat docht wan dat,, fpel? Fame van eere». • '.
Nu zal omkeeren der Fortuynen rat,, fnel,
Hy maciinuden pat,, wel,, van droef heyt gaen treden« Ionfiich herte. :.
laraaer дгіегаі Dido danllidlea es Yreden,
D4 . 'Dié
|
||||
|
Vanden handel der
|
||||
|
Die dach en nacht naer fyn jonftich folaes„haeö?
Farne van eeren.
Zoo den vifch hongherich na d'aes,, hae&. Jonftich herte.
Ia want liefde haer dwaes,, maecT:,, aen elcken kam. Farne van eeren.
Ochermen.zal hy alree moeten ruymen 'tLanr, Hoe deerlijck zalfè nu lamenteren,, gaen. ë Jonftich herte.
Ia ift dat hy hem 200 wilt abfenteren,, zaen, D'onghenuechte en verdriet zalquaet ora vaten,, zyn, Farne van eeren.
Ochermen hoe qualijck zoufebelaten,, zijn, Datfe zoo fubtijl van haer amoureus,, Lief Zou moeten fcheyden. jonftich herte.
Ba'twaer een melancoleus,, grief, • Druck zoufe verwachtende avont en nocne,, zijn.
Farne van eeren1»
Ick en gheloove niqt dat hy zal zoo koene,, zijn, i Van hier te fcheyden, hy zal hem laten fprekeu,
*tls te verre komen. Jonftich herte.
Wy moghen ons hooft breken, ;•, Maer vreemde treken,, zuldyer af hooren, Iuppiters mandaet zal zorgh'ick 'thof,, üooren, . •En fülle en diere zal hy ruyroen den ftal. Farne van eeren.
Ick weedde neen. Jonftich herte.
Ick wedde dat hy zal, En heymelijck kiefen 'tviefkantegaetken. Fante van ååãåãã÷ n
Datw5,ereen{bijtichftuck.,;.;■;.„,■ƒ.7^ Tj „ë,;^ . t <ï- '::■- ■■ ' v ,? ü >' Jonftich |
||||
|
Amourèusheyr. - ^
lonßich btrte.
'tZal zoo ghefchien maetken, Subtijlijck zal hy haer dat huybeben koken. Fame van teren.
Jck zou hem gantfeh lijf liever de lendenen kroken^ En leeren hem met een Princeffe fynen gheck houwea,. lonfiich herte. ;
Italien moet hy gaen zonder vertreck,, bouwen,
t Meefte verweghet 'tminfte, 'ten baet gheen vloccken. F ante vaneeren.
Heeftfe hierom met hem ligghen pannckoecken, Arm joole, ick enjonne haer niet bet. %nfiich herte.
Sy h eeFr zoo menich goet houwelijck af-ghezet, En nu zal ieghelijck met haer den drake,, fteken. Fame van eeren.
THis tfus, laetons met ghemäke,, fpreken, /Eneas komt hier gaende, 'tiffer al van 'tvereken. lonfiich herte.
Dat machmen wel aen fyn trongic mereken, ; _,:■; Groot jammer ftaet hem noch te verwervenc. Fame van eeren.
Waer't opek niet verdrietelijck? ;i Ionfikh herte.
Zoo haeft re dervene D'alderlitfitegheprefen,, kare. - Fame van eeren.
Hy ziet zoo deerlijck oft hy ѵåãѵóåÃåï,, ware, Wy zullen hier, wedd'ick, groot gheklach,, hooren. lonfiich herte. ~
Swifcht doch ftille, zoo moghenwyden aenflach,, hoorend- En wat hy doen, laten oft beghinnen„zal. . t/EneA!.
Hoebenautis'therte, hoe beroert zijn deannen,. al, Hoe diverfch is 'tgheptys, hoe twijftelachtich is den wille»; Dj Eere
|
||||
|
Vanden handel der "<
Eereen fchaemte zijn heel in ghefchille,
Oft ick luyde oft ftille,, zal nemen de vlucht,, fnel, Vreefende voor Didoos onmanierlijck gherucht,, ftls Vyerich doorfchoten met der minnen ftrale: Vertreck ick, zoo is haer een eeuwighe qualc Eylaes nakende, en my groote oneere: Blijr ick, zoo verfloore ick v Iuppiter Heere, Hoe ick't wende oft keere,, heffe oft lcgghe, Ick vinde my benaut. lonftich herte.
Ke doet dat ick v zegghe, En blijft daer ghy zijt, ick raedtv voor'tbefte. Fame van eeren. .
Zoudy fchcyen van defen wermen nefte, En Ooft enm'tWefte,, in d'Zee verdwalen,, ftout* lonftich her te. - -
En groot onghemack hebben eer ghy noch palen,, zout In Italien rou en verweert,, vry. Fame vanecre».
Ghy hebbet gheproeft." % 'y' lonftich herte.'-
Ghy zijtcr eens gheleerr,; by, " ' "DeniS om de perijckelen dié ghy eens bezuert,, hebt, v Fame van eer en.
Ia en tien jaren op d'Zee eens ghefpuert,, hebt Na Italien, en even naer waért. lonftich herte.
Blijft in Cartago. .•---■" Fami van eeren.
'tls voor v eenen hazaert,
Noyt Landt en quam vbeter te paffe. • lonftich hert e. . -. '
En verhaert van hier niet. FamsvAttetreV'
Houdtvindekafïè, ■.:.>:->>'■... . , h& ч,>-, • • .-•.-•. - . :£ '■ ■ c '■- ■ "' Jenfiitk |
|||
|
Amöureushéyt.' :~/
' ftinßich herte. " '"'..f.'.
Dat elders zou koper zijn,
< Fame van eeren.
Vindy hier Ycrgult. Ionfiich herte.
Ghy weet waer ghy zijt, Fame-van eer en. "Л
Maer niet waer ghy komen zult, "-' - - ■ •'- '■: ■ ■» >'-■ •
"cWaer v éyghen fchult,, quaemdy weer in v lee.
Ionfiich herte.
lyfen ftaet gheen moeyten ane.. Fame vaneeren.
iCicft doch ruft en vree. - . Z. < Ionfiich herte.
En blijft by Dido, . . :■'" Fame van eeren. '■'.-■ > v
De Lieffte verheven.
■ Ionfiich herte. . ■','-.
Zoudy haer verlaten?
_' Fame van eeren. ü
Zoudy haer zoo begheven?
Ionfiich herte. -■ ,'..'
Die y,niet dan vrientfchap,
Fame van eeren.
En minne toont, Ionfiich herte.
En zou haer nu dat zoo deeiiijck worden gheloonc, 't Waer zeker van v een oneerlijck fcheyen,, jaer. Fame van eeren.
Want ghy weet wel hoe't tufTchen v twee beyen,, ßact, Ten waer gheen wijflieyt van hier te reyfene. г/Encas,
Alsick alle zaken beghinnet'overpeylene, v \;. ! 'tls waer, fy heeft my veel eeren bewefen,
Mynen noot ontlaft, mynen druck ghentfen, ■■"■;.>* '■•■» AldirS
|
|||
|
Vanden handel der
|
||||
|
Aldus by defen,, mach ick my wel fcbamen
Haer te vergrammerie, 'tzou qualijck betamen; r 6 - > ;'s p
Bottelijck te fcheydene, het waer verfmadelijck,
En Italien te latene, waer zeer fchadelijck,
My en den Troyanen een eeuwighe fchandc, -■ ■
Den wekken ghej'ont is daer te Lande
Een nieu Rijck op te rechtene 'thaerder vromen,
In Troyens f ccompenferen.
Ionßichherte. \; c . L
Ia hoe zuldyer komen ?
Op die conditie en neemt van hier de vlucht,, niet. i ■> > i
Fame van eeren. "■■}"'
Beter eenenVoghel inde hant, ' ' '"■ ,: Ö
fonßich herte.
Dan twee inde lucht,, net; Dit is v 'tfchoonfte, wien't lief oft leet„ is. Fame van eeren ■ , ."■■■,-■-..■ ³;³-1::-é:..'Ë
Ia dan een Landt te zoeckene dat onghereet,, is,
V zelven zoudy meer met veel onghevals,, pramen.: ^ r Ion flieh herte. 'i
Ghy meucht v en v landt brenghen om den halSj, t'zamen,
Waer't niet wel naer Italien glicvaren,, dan? Fame van eeren: ,"'-" ;•->
Wiezou van vbeyen'tRijck bewaren,, dan?
Zoudy dan niet wenfehen om Cartagodeeriijck? /\ fonfiich herte.
Als v zulckebuyen quamen beftormen deerlijck, ' * Datter'tfchip en man zou moeten blijven,, ziet? " ■:-; • Fame ѵÿï eeren.
Zoo haeft als v Dido na d'Zee drijven,, ziet, Zal hier, zorgh'ick, een groot gheveert,, zijn. Ibnfiich hert'c.
Ja Ãó zal v al te hreft oock op uwen fleert,, zijn, {*:-, r? . - Y-ï En doen v allen -tleede dat fy kan vcrfieren. ■ ì%& i \ |
||||
|
Amoureusheyt»' «№
Och neen, neen maet, Godt die't al kan regieren* ,-,: -: -„ -: l ц
Boven den menfcheobedieren,, in't zuer in't zoete: . r;. Д
Dus ift nootrakelijck dat ick moete
Kiefen 'tveftrecken, al ift my druck en pijne,
Beter inden haet vanden menfchen te zijne, :',\ .j
Dan de Godtheyt divijne,, te verftootene»
Waer zijdy Sergeftus ? komt pijnt taenhoorene ..:
Myn bevel fubi jtelijck zonder beyen,
Wilt ons Schepen gaen toe-maken en bereyen,
ïck moet van hier fcheyen,, eer iet lanck,
*tls my zoo bevolen, 'tzy danck oft ondanck,
Noyt meerder bedwanck,, het moet ghefchien:
Wilt alle zaken neerftich befpien,
En wilt v wel verzien,, wat ons is van noöde
Van fpijfe van dranck, principalijck van broodee
Kiet als de bloode,, en wilt v hier toe raffchen.
Jonfikh herte. '■ ■*_-■
Nu worp'ick doch alle myn fpillen in d'aflchen,
Hoe zalmen nu waffchen,, d'ooghen met warmen waterc, Fxme van term. -.^
Hoe zalmen lollen,
Jonfiich herte.
Ghelijck eenen Katere, Öchermen het ftatere„nu al te kampelijcb> *tls oneerlifckghedaen, Fame van teren.
Ia en fchamperlijck, Dat hy zoo haeft zal van fyn Lief,, kruypen. lonftich herte.
Hy zal gaen ghelijck een hoender-dief,, fluypeti, Ia op datf' niemandt en worde gheware. Fame vaneeren.
Neen, fy zal terftont krijghen de droeve maee, ^ualijck zalmen können de blau hiiycke omhanghen „ hier. Ionfiicb ' ;
|
|||
|
Vanden handel der
Ionfikh herte.
Hoe zalfe toezien. .,,..., - Fame van uren, > •■
Daerhebb'ickverlanghen,, naer, ,-::,;■
Debetraende wanghen,, klacr,, zullen laft,, lijeir.1 ;
' Ionfikh hert e.
Men zalfe leeren eenen vreemden gafl:,, vrijen, Daer niet op te ftdcken en is, zoo't mach blijckea,, íë." : Fante van teren.
Waer zalfe Ioopen? fonfikh herte.
Waer zalfe wifckerï,, n u ? . Fame van eeren.
Hoe zalfe verdwijnen. ■ Unfikh herte.
Waer zalfe henen? : Fame va» eeren'.
Hoe zalfe zuchten. \ Ionfikh herte.
Hoe zalfe ftencn. . • F^me van eeren-,
Hoe zalfe ghebeeren. Ionfiich herte.
Hoe zalfe pijpen* • Fame van eeren.
Wat zalfe verfieren ? Ionfikh herte.
Wat zalfe begrijpen ? Fante van ñåãñê.
De handen wringhen,. Ionfikh herte.
End'ooghen raghen. . . ,... F ante van eeren.
Onnoofelij'ckzien, ,
ienfiieh
«... ^
%
|
|||
|
Amoureusheyf«.£ bJ
Ionfiich herte. v . ; ■ r
En deerlijck klaghen,
Veel drucx ghewaghen,, een j'ammerlijch kermen,1 Fame van eere'n.
Een fteenen herte zal't moghen ontfermen, En eylaes, ochermen,, wie zalfe vertrooften? Ionfiich herte.
Elck zalfe verachten, Fame van teren.
In't Zuyden in't Ooften, Om dat fy haer zoo deerlijck heeft laten uyt„-rechten, D i D e uyte, jon ft ich herte.
Hiarbas en derf nu niet, . Fame vaneeren.
Ia om dees Bruyt,, vechten, Sy zal hem wel van zelfs nu t'huys,, komen. Ionfiich herte.
Ick ziefe alree ghinder heel confuys,, komen, Ia fchier uy tzinnich als de doloreufe. Fame van eeren.
Bylo fy heeft den reuck inden neufe, \ Ick wou dat ick haer heymelijck wel ontdoken,, ware.
funfiich herte.
Help hoe zietfe. Fame van e eren.
Oftfe te ghcele uytghebroken,, ware, Wy willen ons gaen uyt dees gherachten,, fteken, Sy en zal doch niet dan van onghenuchten,, (preken. Dido. O druckzinnich rumoer / wat komdy my voor ooghen, ö Venus minjoot.' zal ick dit ghedooghen? Noyt meerder allende, Dat hy hem zoo gheveynfdelijckzal pooghen Van my te fcheydene, ende ons jonftc booghcn, My nakende d'onghefchende: |
||||
|
Vanden handel der
Vervloei zij de ure datick hem eerft kende,
Tfy arme blende,
Hebbick myn leven ghebrocht tot defen ende:
O rampzalighe Vrouwe.'
Ick mach wel zegghen, waer ick my keere oft wende»
Och.' nerghens gheen trouwe.
Ncrghens gheen trouwe, mach ick wel vermonden.
Hem, die de Zee byna hadde verflonden, En was in pranghen, , - Hebb'ick gheherbeicht binnen zoo korte ftonden,
Niet dan vrientfchap en heeft hy aen my bevonden s Syn volck bevanghen Met grooten kommere, met fwaer verftranghen,
Hebb ick nootdruft doen langhen, En hem zoo blijdelijck in myn Hof ontfanghen, En ghejontmyn Landouwe; En 7al hy zoo oneerlijek nemen fyn ganghen, Och / nerghens gheen trouwe. Om hem hebb*ick oockmoeten belijen,
Myn belofte ghekrood zonder vermijen, 't Welck my eens j'onfte rier, Ia fchaemte en eere gheftelt ter rijen, Syn eerlij'cke fame, daer ick in fchiep vcrblijen-, Heeft my eylaes befpiet, Syn eel generatie en acht ick nu al niet, En kleyn van weerden ziet: O Troya.' zult ghy my nu brenghen in dit verdriet En in defen rouwe? Js my dit van 'tGodtlij'ck gheQachte ghefchiet:
Och.' nerghens gheen trouwe. PRINCESSE.
O Princeflc, die my broche in defe temtatie, Hept my doch weder uy t defs dclatie, OVcnuJ
|
||||
|
Amoureushcyt.'
ö Venus eer ick verflouwe, ' ^ J/';
En Jont Жпеат een beter gratie, , :
Oft ick blijve by myn eerfte fondatie:
Och.' nerghens gheentrouwe. ■" " t Fame van eeren.' ';-•
Hoort dat Katleen mauwen.
Ionflich herte.
Hoort dat Minneken roncken. ; i Fame van eere»,
Van dien biere fonßich herte.
En begheeren wy niet meer ghefchonckeh^ Och zietfe proncken,, als een miftroofte Bmyt,, mact. Fame van eere».
Hoe queect haer mondeken, Ionftich herte,
Hoe't tonghsken gheluyt flaet, De fpan-adere en derftmen haer breken,, niet. £neas uyte.
Fame van eeren.
Ou en hoe hy noch komtby gheftreken,, ziet, Hier mocht noch wel een loos ghevichte,, komen. Dido.
O valfch Minnaer dorfdy wel in myn ghezichte,, komen, Vliet van my eer ick v pijn te worghene, Meyndy dit feyt zoo ftil te verborghene? En zoo heymelijck met grooter onweerden Hier te fcheydene van mynder eerden? Was dit dat ghy beloofden met vafter trouwen Inde fpeloncke; zuldy dus v woort houwen? Kan in v verkouwen,, zoo haeft der liefden hitteè Noy t vileynigher ftuck, noyt argher dan ditte, Tfy v, tfy v, oft zulck vermanen,, fpaert: Is dit de Nfoblefle ? is dit der Troyanen,, äert? ;* $ Zijn dit hun feyten die Cy hebben gheploghen,, oyt?
S "■ " .E ' Wt |
||||
|
Vanden handel det
Wt ws moeders borften en hebdy ghezoghen,, noyf . ,
Zulck onnatuerlijckzoch, valfch Minnaer vol oneerefi,
Zuldy my laten in dit verzeeïen?
Die met uwer liefden ben zoo vyerich gheengient:
O /Enea hebb'ick dit teghen v verdient?
Die als willekom vriendt v zoo blijdelijcke
En zoo minnelijcke,, hebbe ontfaen in myn Ri/cke,
Doen gby waertin verfijcke,, en zoo druckichghezinf«
zAineas.
O weerdighe Regente, 'tis waer, ick bint, Groote eere, groote vrientfchap, en groote deucht Hebdy my bewefen met betamelijcke vreucht, O blöemighe jeucht,, ja veel meer dan ick rriachtich Ben te verdienen e; maer ghedachtkh Zal ick wefén v /onftighe weldaden Zoo langhe als den gheeft, door 'tGoddelijck verzadetï Gheeft memorie, verftandt en couragie.' Dido.
Waerom aenveerdydanzoo fubijtdees voyagie? Ben ick een perfonagie,, te leeghe gheboren? Haddy dat 'm tijdts ghezeyt te voren, En eerlijck zonder toren,, van hier gheweken, Oft iffcr eenighe oneere aen my ghebleken? Oft door vileyntch (preken,, heeft v iemandt verftoort? Laet v doch vermorwen, myn Machte aenhoort, Oft vol drucx verfmoort,, zal ick fterven,, moeten, En inwendtghc pijne verwerven,, moeten, Ia 2al ick'derven',, moeten,, v converlatie, 'cG hêzichce zal krencken, 'tghehoor zal turbatie Ghelrifghen, och 'door dit benauwen, De ghedaente zal verkeeren, den mondt zal Mauwen, Êri de blofc nie wanghen zullen verbleecken: O edel Riddere laet v doch verfmeecken, En hebt cpmpajïié met my arme defolate* ч |
||||
|
Amoureusheyt. i x
ч/Ëneas..}■['■::' - tibft '
ïck moet vertrecken, daer en is gheen bate]
tls Iupiters wille, 'tis fyn vermonden, Die fynen Bode tot my heeft ghezonden, Dat ick in korte ftonden,, zou van hier vluchten^ . Naer Italien,dus laetftaenv zuchten: ,: : " 'sNachts als alle creatueren van wereken,, fwidhteii,- ; .
Als alle Hemelfehe lampen in alle pereken,, lichten,: En als alle vermoeyde leden flapen ƒ, noch, Dan zoo komtmy zoo dickwils betrapen„noch .,].'.',: Anchifes myns Vaders vifioen grouwelijck: My vermanende ziet waerfchouwelijck, Oft ick Italien mynen'kihde wil ontwelghèn? ., .; Dus, ö edel Koninghinne, en wilt v doch niet belghéhj; Ten is mynen wille niet, te wijekene v ftede^ Dat kenne Godt en Mercurius mede, Die zelve'tmandaet my beladich,, gaf. Dïdo. , ."/._.
O vileyn .' hertneckich, onghenadich,, ftraf,
Zou Venus v ghebaert hebben onverdroten? Och neen fy certeyn, noch van Dardano ghefproteri En is v generatie; maer Canafius wrêet Moet v voort-ghebfocht.hebben, en de borften ghereet Van Tygris, Godt weet,, hebdy ghezoghen,, fel, Want in v en is gheen ontfermen, dat merek ick wel, Maer even rebel,, blijfdy zonder deernifle; Ia 'cis Godts bevel,, wat een zoete verkleerniffe, Dan krijcht hy verveerniiïe,, in fynen vifioene. Heeft lupiter met fynen volcke anders niet tq doene? Zeker die zorghe is hier om draghen,, goet; Gaetreyft naer Italien, dat v Godt piaghen„moet, " ,. Ick hope v de Zee noch grouwelijck verfïinden,, zal,- •■ ;, Oft aen'tftranghe zetten aen eenighen Inden,,ftal, Als men dan vinden,, zal,, noch Weft noch Ooft Luttel recours, byftant ende kleynen trooft, .....
E 2 : - -'Dwv
|
||||
|
Vanden handel der
|
|||||
|
Dan ruldy om Dido wel roepen en wenfchen.
ts£neo4.
O Venus hoeontfteeä: ghy 'thertedes menfchen, H >e quaet is om bluffchen uw-en vlammighen branf, Wie zal haer doch paeyen ? trooft, hulp oft byftant En mach haer van roy komen, 'tis Godts ghehinghen, Wiens wille ick moet volbringhen, Dies mach ick wel wringhen,, myn handen met ghetreure. Fame van eeren.
Tj'an die buye is overe. fonfikh herte,
Dien floot is deure, Ickzorghe ter keure,, voor meerder fneven,, noch. Fame van eeren.
Myn beenen die touteren, lonflich herte.
Myn leden die beven,, noch, Ick dacht fy zou hem in fyn licht ghevloghen,, hebben. Fame van eeren.
Ia oft 'thayre wten hoofde ghetoghen,, hebben, Want de vrouwen daer zeer goet verftant,, afhebben. Ionftich herte.
Dat doenfc doch, en een lichte hant,, afhebben, Maer'tfpel is noch ter tijdt ten beften vergaen. Fame van eeren.
Och watzal't haer noch koften menighen traen Als hy wech is, en haer gramfchap ghevelt,, is. fonfikh herte.
Ift oock wondere datfe zoo ontftelt,, is? Wint hy van haer nu zoo kleynen werck,, maed. Fame van eeren.
En die tot hem,zoovyerichzoo éåãñê„ÛàåñÒã, *tls een groot leet, lonflich herte. / • ,
Ende een fpijt boven maten»
Hadd?
|
|||||
|
Amoureusheyc.
Haddy haer toch ten minften ghelatea
Fame van eeren.
Eenen jonghen iEneas oft dies-ghelycke",' Die in fyns Vaders plaetfe het Rij'cke Had namaels moghen regeren zonder ducht,, frisj ; ;„ Z \ ^onflich herte.
Swijcht datte, moghelijck oftfe bevrucht,, is, Daer zonder kanmen qualijck jocken en kuflen,, man,' Fame van eeren. . . • -/■
Nu al ghenoech, wy willen daer af zuffen,, dan,
Laet ons gaen ieuwers als d'onbekende,, kmypen, En zien hoe hy zal gaen in't eynde fluypen. P A V S A.
Dido uytkomende met Anna haer fuftcre.
Dido.
ICk en weet waer henen, zoo beraefl,, fta ick,
lek en weet wat beghinnen, zoo verbaeft,, ga ickj, Nauw' hebbende èen van myn zinnen vijVe, Ia fchier levende doot in ziele in lij've, Ghelij'ckende den menfche die verwefen,, is, Van miftroofter creatuere noyt ghelefen,, is In Hiftorie, Chronijcke oft Legende: Och ! waerom gheefdy my zoo cueren amendc O Cupido ? onghenadich van manieren: Och menSt hoefeloopen en tieren Al defe Troyanen te fchepe na de havene, / Hoefehouwen en klieven, en pij'nen tedravene,
Sy draven, fy kruyen, (y heffen, fy legghen, Sy koopen, fy verkoopen, 'twaer al quaet óm zegghen,1 O mmetter vlucht van hier te gherakene, v Weten gheenen raedt om (yn reyfe te ftakene, Och! zoo moetick als fneeu verdwijnen,, zaen. E s exfff«
|
|||
|
Vanden handel der
|
||||
|
Stifter zijt te vreden, ick zal my zelfs pijnen,, gaen
Om hem te vermorwene met heufche woorden, Ick hope dat wy zoo zullen äccoorden, Dat ghy herri behouwen zult in v Rjjcke. Dtdo.
Och lieffte Suftere dat bidd'ick v minnelijcke, Ghy w;ae,rt doch die my eerft tot hem riet, , En voor v en hiel hy verborgnen niet, Ghy waert fynder herten fecreet endefynen raet: Zeghthemdaticknoyt Cals de Qriecken obftinaet) De Troyanen en begheerde te minerene. Ia noch hun mueren te deftruerene, Ghelijck Vlifles tyrannich van aerde: Waerom naecT: hy my dus, als de befwaerde. En fcheyt van hier met zulcke zinnen ftucre?, Ick zal't hem al verhalen, zorchter niet vuere,
Ia mach ick hem ieuwers te fpraken,, komen,' D-itvnochzabinderzaken ,vromen, Dus Suftere wijt v..niet zoo zeere bedroeven, Wy moeten herp. in alle manieren proeven, U' \,- ×ËÎ
Op dat ick mach verlöft zijn van defen rouwcilu- ;ë³: ;;> m,]-f Gaet Suftere en doet zooack y betrouwe, ³ãã::!:). Al s de bouw«,! die niet af en -laet die verwirny • ■■■. Dat hy ten minften doch.vertoeve, hemoritbint; r Niet dat ick hem Italien beletten,, wille,' ; , > ' ;>'i.hO Maer dat hy een weynich tijdtsuytzetten,, wille ""T ■ Synreyfe.di^tpynszins.gheVjOelen, ;i! .'-: >Fi Zoo mach der minnen brandt all eyskens koelen».. -
>■:""/;: :..ANNK-inne.v' þë³Ó÷ó³-, ..(,■ '\3
Zal hyoock te (preken ziju ? osb neen hyMueht ick, : mO
Hy is te ftraf, dys fteen ick en zucht iefcjbs»,11 i jWs i', v ' 1->V/ Vrecfendeöpc)>met hcrc-zweetighequellägie■:•;■< . >: ';Ë> |
||||
|
Amoureusheyt.
Ballinck te zijne van myns Liefs irnagie, PAVH,
.л; ..••■ .;•.'■:.;.' .% i£ffr
W'Fame vaneeren-
EI Nichte wat's den roep? Ionftkh herte. Byb quaey tijdinghe, Den Herft is al te decrlij'ckbeieySr. . . ... Fame van e er en,
Schuylter dan ghëenen trooft oft verblijdinghej Wel Nichte wat's den roep? ïonfiich herte.
Bylo quaey tijdinghe;, Haer is nakende een deerli/cke beftrijdinghe,
Och, och, de roeye leyt inden piffe en weyót. Fame van eeren* , .,,'.„-..
Wel Nichte wat's den roep?
Jonflich herte.
Al quaey tijdinghe, Den Herft is al te deerlijck bezeyaJ Fame van eeren.
Wat antwoorde brenght de Suftere ? my den zin wtreyd. Wilt hy oock noch zoo haeftelijck fcheyen? Junfiich herte.
Bats hy en wilt toeven, blijven, noch verbeyen, 'tEn baet gheen vleyen,, den man is te ftraf, Hy en flacht het riet niet, 'twelck is zacht en laf, Met alle winden wijd, maer blijft ftantvafticfr Ghelijck eenen boom volwaflen, ...->. Fame van eeren.
Och! dat woort valt laftich, Na zal d'onghenuechte al overluyt,, hoopen, Hoe4machfe haer doch al hebben? Ionflich herte.
Als eyeren die uyt-loopen, "."V*Vх ■ ■ * E 4 teeljjcli
|
||||
|
Vanden handel der
|
|||||
|
Leelijck ch vuylijck, men macht wel weten,
Maer "ten baet ghehuylt, ghezucht oft ghekreten, Zuerlijck der minnen beten,, moetfe nu knouwen: Maer hoort, ick moet v wat anders ontfouwen, V zal grouwen,, aenhoorende'tbediet: AI te vreemde teeckenen zijnder ghefchiet, Daer een deerlijck verdriet,, uytfpruyten,, zal. Famevaneeren. :
Wilt doch daer af den zin uyten,, al, Iffer noch eenen duyvel ghekomen te lande? Ionfiich herte.
Hoort doen fy gaen doen zoude offerhande, Zoo zachfe den wijn veranderen in bloet. Fame van eeren.
Helpt duyvel, wat zeghdy? Ionfiich herte.
Noch binnen korten fpoet Inden Tempel Sichanis ftemme ghehoort,, wert, >
Haers eerften mans, die vermoort,, wert Van haren Broedere over menighe jaren,, al. Fame van eeren.
En wat bediede datte? Jonftich herte.
Dat haer de doot volck naren,, zal, En dat fy haer paren,, zal,, in haers mans fepultuere. Fame van eeren.
Wa Godt befcherme ons van die vreemde kuere, Zoo mach de ure,, dat hy hier quam wel in den haet,, zijn. Ionfiich herte.
Ghy zult oorzake van alle dat quaet,, ã³;ï, Och Fame van eeren ! wathebdyghebacken* Fame van eeren.
Och Ionftich herte, hoe konft ghyfe veflacken, En met der minnen p icken fwaerlijck laden, Zoo datfe nu wan Jelen moet in droeve paden, . ,. t- Met |
|||||
|
Amoureiisheyt.
Met zulcke daden,, ghy mehich verblij'en,, krinób
lotiflieh herte.
Swijcht Hamans ghebroet, dievan hooverdi/en,, ffinä, Om dat van alle zij'en,, blinót,, de hoocheyt bepeerelt, Dies ghy de kleyn Hanskéns houdt verkeerelt Nu ter wecrelt,, in elcke feefte, G'ootmoedich van herten, eergierich van gheefte, G hezien by de meefte,, gheerne te Hove. Fame van eeren.
Ke fwi/cht koppelerfle, ghezeytbyoorlove, Loopt in d'ftovedaermen alle wijfheyt,, laecT;, Tuffchen eere en fchande ghy kleyn onderfcheyt,, maeft, En menighen, eer hy verloren is, in't doncker vijnt. Jonflieh herte.
Waey al eeft dat ghy' een groot Ioncker,, fchijnt, Al draechdy den rinck vore t'elcken fpele, Nochtans voorwaer op v en zit niet vele, Onghelijck hebdy uwen fchi/n, hier hebdy'tflot. Fame van eeren.
Nu wy hebben al langhe ghenoech ghefpot* Wy moeten ˳ïåàò gaen zien henen banen. Ion flieh herte.
Och wat ifler ghewoels onder den Troyanen, Sy ghebeeren ghelijck raferide menfehen. Fame van eeren.
Elck zou hem gheerne d"eerfte wenfehen, Hoe loopenfe, hoe dravenfe, Ionfiich herte.
Hoe fleypenfe, hoe voerenfe, Fame van eeren.
Hoe werekenfe, hoe flavenfe. Ion flieh herte.
De heel Stadt beruerenfe, ^ Vry niet en cmerenfe,, als Dido ochermeft»
< dido uyte, E 5 Fame
|
||||
|
Vanden handel der
Fame van eeren.
Ick hebfe ghezien, menïalder weer gaen kermen, . Wy willeii verharen, fy mocht ons fchuppen, Hy is wijs die hem alft reghent rnaecT: uyten druppen.'' Dido.
O Doot corofijvich / die elcken bedroeven,, doet; O Doot.' 'tis tij'dt, komt, waer meuchdy toeven,, onzoet, Vmorfeel ick proeven,, moet,, ick en mach's niet wijcken, . Want v voor-boden'openbaerlijck blij'cken: O DoOt! ghy zultwefen myns levens ende, . ' En my brenghen by de bedrufte bende Van Venus martelerffen diepgrondich, Dus wil ick zelve, zonder vreefe, doot-wondich My 'tleven berooven, en myn tormentelijck . Doleiïrmy zei ven af-nemen patientelijck, Niet achtende fchande oft blamatte. ANNA Uyte.
Ghinder komt Anna, voor wien ick met fimulatie
Myns zins fondatie,, wil bedecken,
En zal haer met een blijdelijck vertrecken
Een ander beufel ghéven te verftane.
ъЛппа. . ' • ., 't :
O Suftereick bidde v met goeden vermane,
Laet doch uwen miftrooftighen moet,, dalen, V zmnelij'ck verftandt mocht onder de voet^, dajen, Schout zulck,dangièr tot defen ftonden,, quaet. 'Dido. '
Neen Suftere weeft gheruft, ick heb vonden,, raet, Hoe dat ick zal myn hinderlijcklijen„ftelpen, Ick wil my gaen met Nigromancij'en,, helpen, Een Waerzeghfter heefc my gheleertde maniere: Dus gaet Suftere met fecreten beftiere, , . . . En bereytmy fchiere,, van ghekloven,, houte
Een vyer tot eenen brandtoffjre, en zonder foute " . . Haelt^neasfveertetjdefyiikieer-enmedp, *'■■ £$fii ■ x - ..; : ;" * '-- '.. • Endg |
|||
|
Amoureusheyt.1
Ende fyn effigie konffich van fnede,
Ia dat hy hier ghelaten heeft altemale,
En legghet op 'tbereyt vyer inde zale, .f •
En 'tbedde daer de boofwieht ter fchanden |
My op ghebracht heeft, ick zal't al verbranden
Ia te pulvere, en dan zal myns lijdens quelen •
Nemen een eynde, doet myn bevelen,
Ick zal't al vernielen met grooter onweerden.
Ghewillich zal ick den laft aenveerden,
O verkoren Suftere die ick beminne,
Als ghy folaes raept, ick vreucht ghewinne.
beyde binnen. r. ..*'
Fame van eeren.
Tjan dat waer wat fraeys. , Ionfiichherte. ',.. ■ ..
Noyt beter praétijeke,
Fame van eeren.
Noyt aerdighcr treek, Ionfiich herte.
Noyt dies-ghelijcke, Hoe fpreeä: den mondt daer teghen 'therte. Fame van eeren. X
Dat doet hy te deghen.
Ionfiich herte.
Alzulcken perte Zou haer met fmerte,, brenghen heel iii onghemackc. Fame van eeren.
Syn kleren verbernen, Ionfiich herte.
Ia als ick backe, ''.■■•..•:; i ï.r. Van dien packe,, zoufe qualijck verlaten,, worden.'
Fame van eeren. '■}'
Zou fy van fyn imagie zoo verwaten,, worden? ..
' Dicfc-
|
|||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
Diefe gheenzins én mach ontbeeren,, doch.'
Jonftich berte.
Neen, fy zou haer ooghskens gheerne verkleeren,, noch, Het zou haer deeren,, toch,, dat zoo ghinck te quifte. Fame van eer en.
Anna hadt al opghefloten inde kifte, Nu zalfer met lifte,, weer aen-gheraken. Jonftich herte.
Daer ligghen de moffelen, Fame van eeren.
Dat zijn de zaken, En oft zulcke zaken,, trooft mochten baren,,noch. Jonftich berte.
Maer Mneas wilt hy niet verharen,, noch ? My dund dat hy al te noode fcheyt vander hinnen. Fame van eeren.
Weetty niet, fy moeten hun wel bezinnen, Eer alle dinck reede is, daer hoort al tijt„ toe. fonftich herte.
Slaet gaeye datfe hem noch niet eenighen fpij't,, does Want een gram Wijfis argher dan de Duy vele. Fame van eeren. - Haer en zal niet lüften van dien zuyvele,
De zinnen en hebben zoo veel ghedachten,, niet. Jonftich herte.
Nu wy moeten 'teynde verwachten,, ziet, En hooren en zien aen wien dat ghebreken,, zal, Ick zorghe dat Dido 'triemken fteken,, zal. P A V S A.
ã˳ïåà³.
Alle dinck is bereyt tot defe reyfe, Godt danck, My en zal, hop'ick, niet ghebreken, dies ick den ganck Wil aenveerden ftranck,, en gaen varen,, henen: O Dido, Dido / ghy doet my zuchten en,j ftenen, En
|
|||||||
|
Amoureusheyt. tjt
Sn houdt my verdwenen,, arm Venus Pagie,'
Noyt en aenveerde ick met zoo kleynder couragïc Reyfe oft paflagie,, noyt fcheyden zoo droeve: llapende. \-
Och hoe quelt my den vaeck, my dunö: ick behoeve
Hier wat te flapene met kleynen lüfte, \ Bedrucke herten zoecken altoos rufte.
'Dido.
Och hoezalPigmaleon vol van envij'en,, nu
Met my fpotten, hoe zal lachen en verblij'en,, nu
Hiarbas, wiens trouwe ick zoo veracht,, hebbe:
Tfy dat ick myn preutftieyt hier toe ghebracht,, hebbe:
Tfy Princefle van Cartago, tfy oud' zottinne,
Zal ick nu werden der weerelt fpottinne?
Zal ick nu ieghelijck met my gnecken,, laten?
Zal ick defen vileyn oock zoo vertrecken,, laten?
Die my zoo fchandelij'ck ded' der minnen bant,, breken:
Wil ick hem na-volghen ? oft wil ick den brant,, fteken
In fyn Schepen ? hem een eeuwich vervvij't„oock;
Neen, dat zou oorloghe genereren en ftrij't,, oock,
En kleyn jolijt,, oock,, zou dan myn Gemeynte verwerven;
'tls beft dat ick alleene de doot zal fterven,
En zoo af-kerven„ myns lij'dens torment,
Beter een bedorven, dan vele ghefchent.
úß²åãñèã³³ì.
O /Enea / hoe kondy rufte gherapen,, nu? O iEnea / wildy v reyfeverflapen,, nu? Ras eer Didoos betrapen,, v„ komt befpeüren, Vliet, dcnjwiht waeyt fchoone, als't v mach ghebeuren, Ghy zullet betreuren,, wildy hier vernachten: Wanckelbaerzij'n vrouwen ghedachten, - Wilt v voor haer wachten,, vol torens fy blakende,, is, Roepende om de doot, die haer nakende,, ist En daer na hakende,, is„ met groot benouwen. |
||||||
|
Vanden'handel der ;;\
ú/Eneas. ,.-?■
Och dat was weder Mercurius waerfchouwen,
lek en machs niet langher hier houwen „ zoo ick bevroeyes 'tls tijt dat ick verharen moet, en zijn op myn hoeye, En my van hier fpoeye,, met zinnen voordachtich: .' Adieu Cartago, adieu Libien machtich,
Adieu Dido dnzachtich,, onzalighe creatuere, Want ick v laten moet met grootendoluere. .P A V S A.
Eenen Wachtervan boven zjnghende.
ÒÃ× En dach komt uyt den Öoften, •*—' ick zie der Sonnen fchijn, Die nufyn Lief mach trooften^ Dieisiiivreuchdenfijn. Hoequalijck mach hem luiten,
Die derven moet fyn Lief, Hy mach wel fwaerlijck ruften, Die proeven moet zulck grief. Ghy die met Venus banden ; Ghebonden light zeer vaft, Ghebmyótdochv verftanden, Eer droef hey tv verraft. 'Ick mach wel vrylijck zinghen, • O CupidoPrincegroot, 7, , Hoe qualij ck kondy dwinghen Der menfehen herten bloot. Hy-da dat's oock een voysken, dat klind,, ziet,
Maer al gaghet leelijck, 'ten ftinä:,, niet, En al is myn kele verroeft, den mont kan te bet gapen: Wel gantfeh lijf wat volckkomt ons ghiuderbetrapen, Ziet;;
|
|||
|
Amoureusheyï.' оИ
Êiet, ziet, de Zee die krielt vol Schepen,
Ras, ras, 'twaer tijdt met mynen hoorn ghepepcrij
Want 'ris om heel Cartago ghedaen:
Wel my dunct ick ben averechts opgheftaen,
En fy gaen,, wech, tjan dat's wel ghekeken^
Men mach van myn botheyt certeyn welfpreken,
Ick moet flaepdroncken zijn, oft ick fpriet, j-oóghe,
Tjan dat's wat vreemts dat vä my hier wort befpiet,, hooge,
MydnnéVtis een vreemde confilie:
Gantfch doot 'tis den Troyaen met al Гуп familie,
Ick wilt gaen bekruypen zonder dralen,, zaen,
Ick moet hier een fchotel befcheets af halerf,, gaen.
Fame van eeren.
Daervaert hy henen- Ionflich herte.
Daer fteecYhy fyn Schuyt van kante. Fame van eeren.
O bedru&e Dido. Ionflich herte<
O verzüfte Dante, Des doots plante,, groeyt in v zoo lancx zoo krancker. Fame van eeren.
Was fy oock niet wel opgezeten met zuicken moosjanckcrj Die nu zoo vileynichlaet zien fyn hielen,, zaen. f on flieh herte.
Arm zottinne, hadfy doch vernielen,, gaen Alle fyn regiment, hy zou moeten blijven,, hebben. Fame van eeren.
Ick en zou hem zoo niet laten drijven,, hebben, Die reyfe zoude ick zeker wel ghekeert,, hebben. Ionflich herte.
lek zou hem zoo uytgherecht hebben, ' * Fame van eeren.
ïa en gheleert,, hebben,
Van eens Princeffen Hof een Duyf-huys,, maken. Ionftich
|
||||
|
Vanden handel der
lonflich herte.
Nu hy is wech, wy moghen hem een kruys,, maken^ , Dien voghele is uyten nefte gheleyt. Fame van eeren.
Ift nu niet wel ghefmeeót? lonflich herte.
Ift nu niet wel ghevleyt En ghehuylt, ghefchreyt tranen by ponden,, nu? Fame van eeren.
Haren druck waer quaet om doorgronden,, nu, Hy is vaft ghebonden,, nu„ met droef heyts,, vetere. lonflich herte.
Verkoopt haer {pillen op een ander tijts,, betere: Maer eeft oock al om defen ^Eneas ghedaen? Alzoo fchoone roofen waffender, alfler vergaen, Men vint noch meer Ridders en Koninghen ftout,, fijn. Fame van eeren.
Slaet dat van monde, dat zal een fout,, zijn, Sy en zal hier oock nietlanghe zacken noch packen, Ochermen haer broot-koren is al ghebacken. Dido.
Ifler gheenen trooft nu, hulpe oft raet? Och.' hy is wech, hy is wech, den vileyn obftinaet, En laet my defolaet,, met een dootlijckequale: 'tls nu tijt, ick wil gaen na de zale, Daer ick't altemale,, zal vinden ghereet, Niet langhere en kan fyn vileynicheyt wreet In my ghewoelen, het is outragie: Och ! dit's ghelijckeniffe van fyn perfonagie, O fchoon imagie.' ö fchoon figuere/ O welfprekende mont / balfemiench van guere, Hoebrengdy myin ghetruere, en in verdwijnen, O blinckende ooghen / die klaerder fchijnen Ia dan robijnen,, moet ick v derven? Noch v minlijck opzien niet meer verwerven |
||||
|
. Amoureusheyt.
Jn 'sweerelts erven,, dies ick myn oogheö vagheïi,] moeta Pit zijn de habijten die hy heeft ghedraghen,, zoet, Die ick oock beklaghen,, moet,, met verzeerèn; ï". En dit is 'tbedde daer hy my, om 'svreuchts vermeerehj
Op bröcht ter oneeren,, die nu fcheytmet onweerde, Dies ick zonder vertreck nu met fynen fweerde, VvVelck ick hier aenveerde,, zal fterven bloedich; O Didö, Dido .' die zoo voörfpoedich En 200 voorhoedich,, zate in v Rijcke, Had den Troyaen,, ghedaen,,ivie waer ws ghelijcke^ In elckeh wijckë,, zachmen v prolpereren: En nu wil ick onder d'aerde gaen refideren^ ^ En my abandonneren,, van 'sweerelts ftatie,'
Ghelijck Canace, die oock door turbatien, En Thisbe haer imflammatien,, al zelve bluften,"1 Met haer wil ick in Atrops fpeloncke ruften, En alle welluften,, des vleefchs verfmaeyen,, nus' En met v ghewaden zal ick my verfraeyen,, nu. En laten paeyen,, nu,, ó Lib'itina droeve, Hier mede ick des doots bete proeve. ., J; Hier fteeäfe haer'thert af.
F AV SA.
lonfiich herte.
\ T\ /Achermen, wachermen. V y Fame van eer en. Hach hach hey, hach hach hey.
Ionfiicb herte. Wel en wat zal ick zegghen van defen fot„ vroet? Fame van eer en.
En wat zal ick zegghen van dit ghefchrey? Ionfikh herte. , ■ AS
Wachermen, wachermen.
Fame van eeren.
Hach hach hey. hach hach hey«, в fcnßkh
|
||||
|
Vanden handel der
. , ,. Ionflkh herte.
Zekere ghy 2²jt een oprecht quaey beley, fdoei£ Ghy groeyt in archeyt, gelijc 'tVercken ³ï× ftinckende kot,,
Ochermen, öchérmen. Fame van e er en.
Hach hach hey, hach hach hey. ";,' jonfiich hert e.
Wel wat zal ²ñê' zëgghen van defen fot„ vroet? Fame van eer en.
Ghemeynlijck 2ulck eynde volcht na zulck ravot,, zoee„ Aldus kan Venus haer Qicnaers ontwelven, Ionflkh herte.
Niemant en komt in lafte, Fame vaneeren-
Hy en doeghet hem zelven,.-',' Die dobbelt móet wachten fyn kanffen,, fiillc Ionflkh herte. ••■':.'-
Hy moet den Pijper loonen, die danffen,, willes
Maer Gaudiarhus volcht requiem t'allen tijen. Fame vaneeren.
Och Cartago is nu zoodeerlijck in't lijen, Aen alle zijen,, blijft droef heyts kluchten. Ionflkh herte.
De lucht'is ghcturbeert van'tgrodt gheruchte, yan 'tghcroep, van 'tghefchrey, noyt meerder deetetu Fame vän e er en.
De kinderen kermen. Ionflkh herte.
De Vrouwen ghebeeren, .... En by malkanderen als defolate,, hoopeii.
Famevan e er en.
Men ziet de Mans verbaeft achter ftrate,, looperi, De doot beklaghenfle met weemoedich trueren, Ionflkh herte.
Ûñê verwondert famè
|
|||
|
Amoureushtyt. ,..\? ö-
Fame van eerm.
.Van zulcx doots bezusren, l>e Stadt is in meren,, ofcfe belegheit,, ware\J Jonfiich herte.
Ia en öfter een duyft volcx verfleghen,, ware,' "tKTer al miftrooftich Paep en Korter,, och. ,o: .;, " ■ ; F ame vaneeren. - ■
Nichte voor de ziele leeft eenen Pater-nofter^, doch, • Wänt door v hulpe is fy komen in't verdriet,, fwaer« Jonfiich herte. '••.
Neen, ghy Fame hebbet eerftebefpiet„klaer,
Ghy en dprft met my v vuyl niet verfchooneiiJ' Fame vaneeren. ■ . .•___,.<■!■?
Neemt hier uwen fpiegheleghyjongheperfoonen3"
Laet v dus niet iioonen,, door Venus treken. • ... ■,.
Jonfiich herte.
Honich gheeftfe om den monr, Fame vaneeren. ..<.„: '
Maer als de Bye fy fteken
In'c lefte, 'tis ghebleken,, aen Didos gheveerc.1 • Jorfiich herte.
ftVerzamen is heuchelijck, Fame van eereh.
Maer ochermen den fleert Vol dolueren en fenijns groeyendöjjis.' Jonfiich herte. 1 "■' .'
2oo overvloedich als den vifch in't water vloeyehde,, isi
Zoo menighe fmerte is inde minne verborgnen. F ame van eeren.
Klaghen en kermen, Jonfiich herte.
Duchten en zorghen, Famè vaneeren.
Zuchten en ftenen, >\f-. ,-■/.'■ .,;:■, F 2 '■<■} Jonfiich
|
|||
|
Vanden handel dei'
lonfikh herte.
Nu blije, Fame van eeren.
Dan droeve fchij'nen. fonfikh hertd
Nu ghetrooft, Fame van eerem
Danmifmoedich. Ionftich herte.
En zoo verdwijnen Met grooter pijnen,, zonder verlaten.' Fame van eeren.
Elck wachter hem vore. Ionflich herte.
Iaën minby maten, Het zy van wat ftaten,, wy worpen't overaL Fame van eeren.
Hoe hoogher gheklomtnen, Junftich herte.
Hoe onzachter val, Laet af eer'twor telken in v gherefen,, is. Fame van eeren-
Eén vervuylde wonde quaet om ghenefen,, is, Elck wacht hem vander liefden confiiyfen „ banden. , lonfikh herte.
Van een kleyn voncxken zietmen groote huyfen,, branden,, Kleyn Rivieren zietmen wel vloeyen hooghe. Fameijan eeren.
Tfghelij'cx de minne, by defen ghedooghe Al winckende de Minnaers met fmerte,, plaecht, lonfikh herte.
Ghy-Maechden die fecretelijck in 'thertedraeche Verborghen liefde, aenmerét toch ditte, Fame van eeren.
Smuyckende kolen lenfikk
|
||||
|
Amoureusheyt.
fonfikh berte.
Maken groote hitte. Een gloeyende vyer is quaet om mineren.' Fame van eeren.
Eerweerdighe Heeren hier met wy cefTerai,1 Wy bidden v Houdt middel-mate 'm. deuchden.' Ionfiich hertc.
Neemt danckelijck ons fimpel componeren, Eerweerdighe Heeren, hier met wy cefleten, Fame van eeren.
Der Minnaers zinnen wy hier doceren Eenen Spieghel voor d'amoureufe Ieuchden: Eerweerdighe Heeren, hier met wy cefferen, Wy bidden v Houdt middel-mate in„ deuchden: bevolen blijft de Heere, die rijft in„ vreuchden. Eynde des eerflen Boecx van den handel
der Amoureusheyt.
|
||||
|
NÜ
|
|||
|
HET TWEEDE BOECK,
• vanden
Handel der Amoureushcyt:
Inhoudende verfcheyden fchoone Spelen
van Zinnen van Narcifllis endeEcho5&c. IPoëtdijcken gheinventeert, ende "Ttgtborijckelijclteïï
ghecom^oneert door Heer ende Meeßer
Iohan Baptifta Houwaert.
|
|||||
|
TOT ROTTERDAM,
Bylan vanWaesberghede longheop'c Steyghcra
aen de Koren-nurft. 1621. |
|||||
|
"
|
|||
|
ü^mendei Terfönagimswant
eerße Spel. CVPIDO.
VEN VS.
lonftich begheeren, een Enghel.
P HOE BUS.
NARGISSVS.
NARCISSIfchoonneyt.
Wonderlijck murmureren.
Twee HeerenT^
ECHO.
'tHertevan ECHO.
Wachtere.
|
||||||||||
|
Myns zelfs onvry.
Een anders vreucht.
Niemants eyghen.
|
||||||||||
|
Dry longhelïngheH.
|
||||||||||
|
. o •
|
||||||||||
|
DE PR OL O CHE VAN , ,i
HET EERSTE SPEL. Reucht huri gefchiede,die vreucht„begeeren;
En jonft,, die Konft „ in jonfteh,, beminnen; Deïeücht„mpet haeriri vreucht,, geneeren, Als j^nfage, die Konft in jonften,,bekinnen: Diedaerjqnft,,dporKóft,,metjonftverfinnê, Verleen Godt jeucht,, en vreucht,, tot deuchden: 'tis de Konft ter eeren,, dat wy dit uyt jonft begheeren, Om dat vreucht,, en gheneucht verheucht,, in deuchden, Deedelleuchden. Al zijti wy in't gronderen plomp van befeffen,
Ruyt van verftande, flecht in fcientien, Wy zullen uyt jonden folaes verheffen, Der Konft tot eender reverentien: ;-■•.-".', En Phcebe komt ons nu ter affiftentien, En wilt den donckeren gheeft.verlichten, Helpt triyn rechte hant'met diligcntien Wederom befchrijven zoet-vloeyende Dichten, Dis d'Amoureufe fliehten. Al moghen wy ghemiffen de iJlfiddcl-nme,
V klaer ftralen en fehijnen niet al den dach, Ick hoop wy hebben nóch binnen den vatc, Daermen d'edel Gheeften metverheughen mach; Zoo den konilighen Ovidjus plach Ущ vryagie te fdirijVcn binnen fynen tije, (
|
||||
|
PR O LOG HE.
|
||||||
|
Zoo 2ullen wy nu oock maken ghewach
Van amoureufe zaken in ons Konft en lergije, Wc Poëterije. Maér gheen werck zoo konftich datmen volmaken,, ka»,
Daer en is ghebreck inne luttel oft vele, 'tls een goet Schutter die 'twit altijt raken,, kan; Elck een en heeft gheèn handelinghe totzulcken fpele, Noyt Sangher zoo zoet van fynder kele, Hy en failj'eerde in fynen zarick,, wel, Noyt Pelgrim zoo kloeck d'welck'ick niet en hele, Hy en doolde in't korte oft in't lanck,, wel Den rechten ganck,, wel. Al miflen yvy oock de rechte bane,
Én wilt d'edel Konft daerom niet blameren, Zijnder fauten in , en treckt v die niet ane, En wilt teghen Rethorica niet murmureren, Want Cy teghelijcken is en te compareren Voor d'onverftandighe by bitter inedecijne; Maer zoo de rubarbe 'fmenfchen lichaem kan cureren, Verdrijft Cy de duyfterheyt des verftants ten fijne, Door haer docbrijne. Maer al is Rethorica als de Sonne ktaer, ï
Lieflifck, vermakelijck,en vol melodijen,
Zoo vintmen veel plompe.menfchen voorwaer Diefe zien, hooren en moghen, noch lijen; Ghelijck de Vleefmuyfen hun by daghe mijeii Voor 'tlicht der Sonnen al ift klaer en fchoone, Zoo ift dat d'onverftandighe de Konft benijena Maer Cy en is dies niet te min ydoone, Maer weert de kroone. Dde livinê Konft deï Rethorijcketi .....
Isby
|
||||||
|
■-ТГ-
|
||||||
|
PRO LOGH E.
Is by melodieus zoet fnarengheklanck
Öock wel te compareren en te ghelijcken,
Oft by lieffelijcken herrnonieufenzancfc;
Maer zoo 'tSerpent Afpis van daer neemt den gaficb„fwaer,
öft met fynen fleert flopt fyn ooren,
Zoo fcheyt d'onwetende van de Konft met ftanck,, klaer,
Want hy en wilfe zien, fmaken noch hoor en,
Zonder hem te ftooren.
Vertreft v van hier dan, ghy botte plompe heeften,
Die vreucht in gulzicheyt fchept, oft in goet en ghelt: Dees Dichten zi/n alleene voor konftighe Gheeften, En voor Beminners der Konfte gheftelt; Den blinckenden Phcebus my altijt bevelt, Dat ick zou wercken voor de Konft eftimeren, En Erato die zelden fcientie helt, Die komt my diligentelijck affilieren ïn't componeren. Wt rechter jonfleri zal fy my nu helpen verhalen,.
Hoe dat fchoon Venus van amoureufe feftie, En Cupido doorfchieten metier minnen ftralen, Narciffus en Echo, om te maken anneftie, En hoe Phcebus propheteert, dat door de ele&je Sy beyde zullen vallen in allende groot, En dat fy door onghelijckheyt van complefiie Ten eynde, door den vervaerlycken gróöten noot* Zullen fterven de doot. Hoe Cupido door wonderlij'cfc murmureren
2al vcrturbertn,, Echos amoureufe zinnen. En hoe d'edel Heereii Narciflus willen perfuadered, Dat hy zou houwen, en vrouwen bekinnen, En hoe fy fyn opinie niet en konften verwinnen, Om dat hy reynicheyt hadde belooft Diane, En hoe
|
||||
|
PROLOGHE.
|
||||||
|
En hoe Wonderlij'ck murmureren in't prifoen vatt minnei» r
Het herte van Echo pijnde te vane, Is uyt 'tSpel te verftane. Hoe Orpheus haer bruyfl: te voren in droome,
Dat haer amoureus herte is ghevanghen j Noch zult ghy hier hooren, neemt ghy'tgoome, ;/;..v Hoe fy beklaecht haer allendich verflranghen, Met züchtender herten en betraende wangheri, Mits dat haer herte lail lijt door d'amoureufe ferie; Alle konffighe Gheeften moghen wel verlanghen Na d'excellentie van ons zoete materie. Vol van 'miferie. Leert hier aen mijeit, ghy Dochters eri ionckvrouwcn;1
V liefde t'operibarén met moede fier, En eer ghy als Echo oock valt in romven, -, •-,••• Blufcht in tijts den brant van Venus vier, ^uo'u,:'::, „> C
Eer v Cupido raeft, vreeft zulcken dangier; Want als den brant ontfteken is ift te late: ,• •■.-,■- Dus bidd'ick v'minneli/ck, neemt al t'zamen hiep Exempel aen Echo, tot uwqr bate, En Houdt middtl-wktt. ( |
||||||
|
Cupido
|
||||||
|
Vanden handel der Amourèmheytï
"h¥t~~eerste spel.
Cupido den Godt <-uander éMinnen,
Zittende in den Troon byVenm der Goddinmn.
Tmynen Troon der Amoureusheden
\Zoo zal den dauw' der Minnen ghe- fpraeyt,, zijn
Op jonftighe herten vol joyeuiheden, Nadat de Planeten nu ghedraeyt^zijn,' De zulcke zal met rooskens bezaeyt,s zijn (heeft: Van troofte, zoo Fortuyne dat belaß,, y
Den anderen zal alle vreucht ontwaeyt,, zijn,
Druck wort fyn leven, zoo een arm gaft,, fneeft:
Na dat lupiter dit nu ghepaft,, heeft,
Moet ick m der natueren ganck,, wercken,
Die naer elcx regnatie vaft,, kleeft,
Dies Venus Scholieren groot ghejanck,, mereken.
Nu elck wil na der Liefden danck,, hereken,
Ick gheef alle Minnaers victorie en gratie
Venm de Konwghinne. v
En bedroefde herten die 'rianekj, fnereken
Na trooft hebben, die gheef ick confortatie.
En jubilatie.
Cupido. • ,;
Dat's wel v natie, '!: > /'
Want recreatie
Schepty in amöureufeZinnefeens,
Confoort is uwer" herten fondatie -
Zonder fallatie,
Stroyende op jonftelij'cke Minnekens,
Vernis-
Zoo fchrijven гиуп Piniiekens, ,v - ■.'. •;: [, , . Ruere |
||||
|
Vanden handel der
Ruert, zegh ick, v vinnekens
Van liefden die vrientfchap van my begheerett5
O ntdoet v folacelijcke vinnekens, i
Ghy edel Goddinnekens,
Wy zullen droefheyt van v weeren.
Cupido.
Wilt druck ontbeeren, * Hoort myn verkleeren:
My komt daer, 6 Bloeme, in myn ghedachtej, Dat Narcifftis 'tPrincelijck gheneerea, Zonder hinderli;*ck deeren, Waer goet gheraecT: met mynen fchachte, Slaet dies'wel achte. Ѵåïø.
Die daer in wrachte, 'tWaer vramelijck voor 'tPrincelijck pilaer,
Ick weet noch een Bloeme reyn van gheflachtCj, Recht fyns ghelijckc wederpaer^ Zoeten eerhaer. i"_ Qtpido.
Daer hoor ick naer, Wie is de edel bloeme verheven? ■ Venus.
'tTs Echo reyn van ghedaente ê²àåã, De fchoonfte die nu op Aerden mach leven.1 , i Qipido.
Zoowaer'tfchadezoufevanhemfneven, Want NarciflTus is oock de fchoonfte van namert Des Landts, dies wil ickfe hem gheven, ■ Hun der bcyder fehoonheyt dient te zamen. Verlat.
Ick kent, het zoude wel betamen, Maer wie weet 'tuytgheven hunder natueren,, daer Moeften wy alder-eerft op ramen, Hoe-Iupiter 'twercfc daer gheeft bemerén,, Ùåã. ■„■ Cupidt't
|
|||
|
Amoureusheyt.
Cupido.
Jck en weet op defen tij't daer toe gheen kuereö,, maes
Wy moeten Phoebum, die alle zaken kondich„zyn, Ontbien, die zal ons in korte ueren,, haer Natueren,, ontdecken, die ons ongrondicb,, zijn• Venus.
Wie zal de zake dan vermóndich,, zijn Aen Phoebum fcientelijck, wijs en vroet? Cupido.
lonftich begheeren ons Enghel zoet, Die verlanghende herten dickwils gheeft keu(ê« Ѵепш.
Waer zijdy lonftich begheeren ? Ionfluh begheeren d'Engbele.
O Godtli/cke amoureufe Koninghinne,Bloeme,devrelck'fpantdeferoone| Wat's v begheeren? Verntó.
Vliecht in den Troone Van Phoebo, en zeght hem blootelijck Dat icken te fpreken hebbe zeer nootelijck, Om zaken fecreet; vliecht, zegh ick, ten naeftes, 2eght hem dat hy hier kome met haeften, Want uyt hem zoo moet ick fcientie vaten Van verborghene zaken. D'Engbele. >.
Ick en zal's niet laten Tc vertreckene al in't generale: Adieu, dit's wech in Phcebi zale, Vervliech ick daer vreucht is en glorie, Venus kracht gheeft my victorie. P A V S A.
Narclflüs gaende in den Tempel van Diana. VOlcht my, myn edel notabel Heeren,
In den Tempel Diana, den Goden ter eeren, Q Zoo
|
||||
|
Vanden handel der
- Zoo wil ick gacn ligghen in myn ghebede.
,<s», Heeren. Wy zullen edelPrinceoni deucht vermeereh,
Dus w-ilt in uwer innicheyt keeren,
Wy zullen ws hier verbeydeh ter Itede,
1 Der Goden kracht verleene ons-vrede. Narciflus liggnende in fyn oratie voor der God«
dinnen Diana."% ;: .'.';,. Lof Iupiter die der natueren voetfel„ gheèft
Werckelijck zoo d'Èlementen-rueren, Dat myn jeucht zulck behoetfel,, heeft Tegheh 'tghebruyck van Venus kuerenj Want de complexie mynder natueren Is contrarie colericus en fanghwijns natie. Als melancolicus zal ick den luft verdueren, Reynelijck levende myns levens fpatie; Danck hebt van uwer hoogher gratie. Lof Diana inconfolatieri rijfende
Boven alle Gódëa oft Goddirinen, ..-.)..., ■ .'.; V reynich leven dat ben ick prijferide Boven Venus natuérelij'ck werck van minnen. Dus laetmy gratie van v ghewinnen, . -....' • .■ ,■ Dat ick haten mach alle vileynichede;
En ick belovcv met herten met zinnen Gheftadich te blijvene zonder verkleynichede, En te houdene altijt myn reynichede. Diana de Goddmnè.
Narciffe vrient 'twort v vergouwen, . i Want ghy zult eeuwelijck zijn gheprefen,
Daer men kloeckelijck zal met fweerden houvretij '...■ - >■' Minerva die zal Uwen fcherm-fchilt wefenj - In der woeftijnen reyii uytghelefen Gheye ick v gratie in't jag'hen in't vlieghen3 |
||||
|
Àòîèãå³ø³åóü
Dat ghy vrs drucx zult zijn ghenefen,
Als ghy v jonckheyt daer met meucht vlieghc»,
J)at ick v toe-zegghe en zal v niet Heghcn.
NArcijfm.
Lof v Diana, dewelck' ontfanghe
V licht van Phcebi fchijnende raeyen,
Dat ghy confoortjdaer 'therte na verlanght,
Op my arm fimpele, dus wilt fpraeyen, Dies moet myn jonck herte verfraeyen, V Dienaer blijf ick alle myn leven,
Aldertieren Edelheyt zoo wil ick zaeyen, Gheen dorpernije en wil ickaenkleven, Ick hope ghy zult my gratie gheven. Nu myn Heeren gaen wy, 'tis meer dan tijt,
Eten, drincken,enverfolaceren, -,, En hanteren,, blijfch3p en jolijt,
Als die jonftelijck t'zamen accorderen, lupiter wil ons verjubileren. lonftich begheeren d'Enghele in Phoebus
Troone. O hoochfte vanden firmamcnte,
Phoebus die hitte gheeft en klaerheyt Op Aerde, Venus de edeleen fente Goddiiine ontbiet hier t'uwaerts zonder fwaerheyt: V biddende dat ghy in rechter waerheyt
By haer komtperfoonlijck nu ten ftondej Om een fcientelijcke openbaerheyt, Die vlammich moet raeyen uyt uwen monde,
Wt Venus bevelen, reyn van gronde, Wte ick v 'tlaft met blijden zinne,, wis, Ick yare ôåã eeuwich peys en minne,, is. |
||||
|
Vanden, handel der
|
|||||
|
Phoebusden Godt van d'onkondighe dinghen.
Lof hem dlie'twefen van my ghefchepen,, heeft,
Zoo vereynft van dat den Hemel bekleet, En zulcke fcientie in my begrepen,, heeft, Daer ick onkondighe zaken by weet: My is kenlijck hoe dat de zake fteet, Daer Cupido en Venus in abuferen, In'tPallcys der minnen met raeyen heet Wil ick terftont nu decenderen, Obedient na d'Enghels declareren, Die Ionftich begheeren heetby namen: Ghegroet weeft reyn minlij'ck verjubileren,, Cupido en Venus vereenicht t'zamen. , Cupido.
Weeft willekom Phcebereyn van famen, O iis onweerdich kennende der reverende Die ghy ons doet. Phatbiii.
D'obedientie Betaemt wel daer vrient by vrient naren,, zal,
Want ick weet de meeninghe en 'tverklaren,, &lf Dies ghy my ontboden hebt aldus Byv te komen. Ѵåïø.
Yjwaeromeeftdan? Phcebta.
'tls om NarchTus, Wiens fchoonheyt men niet en mach verkleenen,
Ofc hy metter fehoonder Echo zal vereenen, Dat's v begheerte te wetene fnel Van my prefentelijck. - . ' Zoudes
|
|||||
|
Amoureosheyt.
Zouden die fchoon perfoonen zijn ghcfcheyens
Maer oft liefde te hunwaerts heeft berueren? Dat willen wy gheerne. Phcebut. i, "
Na der natneren
In hun beyen complexionerende,
Zoo meyn ick niet dat fy zijn accorderende, Want Echo in-gloedich heeft de fexie Natuerlij'ck van zanghwij'ns complexie, Dus zal de regnatie fterckelij'ck Van v Venus in haer vloeyen, dat's merckelijck, Want van my Phcebus fy dominatie,, heeft, Der herten lichticheyt. Ferms.
Waer accordatie,, leeft, Moet vereeninghc van twee complexien rij'fen. Phebm.
Na dat d'Elementen en Planeten wijfen, Zoo vind'icx niet, wat wil ick't helen, Datfe in liefden vereenighen zelen, Want Narciflus is een flumatij'ck, Kout, wack, en is den water ghelijck, Dies verfmaet hy der vrouwen amoureu(heyt, Tin Echo is vol der natuerlijcker Joyeuflieyt, V weyende en zal noch liefde draghen, Op dies niet achten en zal. Qipida.
Dat's een beklaghen, Konft ick kracht oft ghewelt ghewinnen, Ick zoufe vereenighen in'twerck van minnen, Schoonheyt by fchoonheyt, wift ick't te makene Met eenigher zaken. Phcebut.
'tWaer quaet te gherakene, Daeren waer van liefden watbeftieren,, tuffchcaj-■-- "■ G 3 Luttel
|
||||
|
Vanden handel der
Luttel waters 2011de veel vyers,, bluffchcn:
Diana die de hitte verkoelt, als 'tklaer,, is, Is contrarie ws wercx, zoo't openbaer,, is, En heeft den flegmatijcken Neptunum te baten, Die v oock teghen zijn. Ѵåïø.
Ick en zou't daer niet om laten, Want van Phoebo heeft hy ontfanghen Schoonheyt, kracht, lichticheyt, ick zal hem ncch vanghen In't net van minnen, alfwijch ick ftille, Want men mach breken metten wille Alle het natuerlij'ck beflets; Dus hadden wy fynen wille in't Iets, Hy bleve ons eyghen, nemet in't goe, Ondancxdie'tkeeren wouwe. '?Ww.
Maer hoe komdy hier toe, Synen wille tot amoureufer goetheyt Alzoo te treckene? Venm.
Der Vrouwen zoetheyt Tred zeer, door't amoureus ghezichte, Met zoeter talen zoo krijghen fy lichte 'sMans wille in haer banduyn, dat fterck,, is, Hoewel dat complexie contrarie in't werck,, is, Dus, hoop ick, ick zal hem daer met krijghen In myn banduyn. Thabm.
' Nu wil ick fwijgheh, Naer dat bezieht wilt in't conroot,, zijn, Zoo zal't noch hunder beyder doot,, zijn: Ick en zegghe v niet meer, hebt dies memorie, Ick treek te raften. - Cubidt).
Sblaes en glorie
, M°ct
|
||||
|
Amoureushcyt. </ ^ .
Moet v ghebeuren in eeuwicheden.
'•- ■ Venm. . .],:'.:,. „avv.
Wat nu te rade? '„.?-, ,
Qipda. , :;
Weeft, zegh ick, te vreden, . \w......
Hier is ons by-brenghere, die't wel maken,,zal,
Dat in Echo 'tvyer der minnen blaken,, zal,
En als fy vlammich is ontfteken,
Zal fy eerft baren der minnen treken
Aen Narciflum met vriendelijcke zeden,
Dus brenghtfe ons tot amoureulheden;
Ia, op dat hy reaelïs van herten,
Zoude iemant fchoon Vroukens laten in fmerten^
Die vlammich in der minnen brant,, zijn? .<',•:
Ick zegghe het zoude weleen.tyrant,, zijn, •
Onghenadich, en weerdich om blameren^
Venm. ,!y ,„■ ,/■■ .-,,,* vj.r-;..'./_ ,;.
Ia wie zal 'twerck doen?
(hpdo.
Wonderlijck murmureren, - Die alle zaken wel by kan bringhen.
Venm.
Zoo belaft hem de zake, die wy ghehinghe», Te doene met jonftigher herten vro. TUpido.
Waer zijdy Wonderlijck murmureren? Wonder lijckjnnrmnreren, een verrader.
Hier ben ick Cupido: Regent van minnen wat's v believen? Ickbenbereyc. Cupde.
D at zal ick v brieyen: Gaet ras aen Echo, myn meyninghe„miae3:,
En ziet dat ghy lieffelijcke vereeninghe,, maec"fc Tuffchen haet en Narciflum den Prince vailjant,, ù³ ë G 4* Die
|
|||
|
Vanden handel der
Die de fchoonfte is die hier in't Lant„ zyr
Dit's de zake daer ons beyden na verlanghf, Maer immers voor al ziet dat ghy vanght 'tHerte van Echo in't prifoen van minnen, Enlatesniet. WonderUjckjnurmureren.
Ick bens al te binnen, Zijt tevreden, ick en zal's niet laten. Ѵåïø. 'Ë
Neemt Narciffi fchoonheyt t'uwér baten,
Zoo en machfein gheender manieren ontblij'vcn, Wonderlvjch^nurmnreren.
Zijt te vreden, ick zal de karre wel drijven, En zorchter niet voren : Adieu dit's ganck, •. . Vemu.
Myn kracht blijve voort in v bedwanck,
Dat Narciflbs en Echo eer lanck termijn,, moetc?* Als Lief by Lieffte te zamen zijn,, moeten. V AV SA.
E Een Heere.
N eeft niet fchade?
'D'ander Heere. ^
By Iupiter Iae't,
Ick duchte dat ons allen zal hinderen. Een Heere.
Hy en acht gheen Vrouwen. Donder Heere.
Dat's al te quaet. Een Hecre.
En eeft niet fchade? SD'ander Heere.
Bylnpiterjaet. Een Heere.
Het vaer den Lande groot toeverlaef, Hadde
|
||||
|
"'.■-■. - ' ïbT- '-'•''!
Amoureusheyt.4
Hadde Narciffiis ons Prinee wijf en hinderen,
Eeft dan niet fchade? D'atider Heere. .
By Iupiter jae't, lek duchte dat ons allen zal hinderen. Een Heere.
Wy moghen wel klaghen, en ons vreucht mmdercH, Dat tot vrouwelijcken beelde fyn begheertc G heenzins en draecht. ×Óander Heere. ' '..
'tls een vreemt gheveerte, * Ia mocht men zegghen, daer hy zoo fchoon,, is,
Zoo wel ghemaecï, frifch van perjoon,, is, ! • Dat fyn mannelijcke natuere, alft al verfweghen,, is,
Tot liefden van Vrouwen zoo qualijck gheneghen,, isf Al hadde hy vijve oft zefle Amijen, 3tEn waer gheen wondere. Een Heere.
Sy en moghen hem niet verblijen, Hem is te wets dat hy aenziet Eenighe Vrouwe. : D''ander Heere.
Cupido gheve hem verdriet, Den Godt der minnen reyn ghenacije, Want menich fchoon Vrouwe heeft hem begracijt, Mits fynen amoureufen wefene, Vol alder fchoonheyt. Een Heere.
Hy is d'uytghelefené Vanden Vrouwen hier inden Lande, • Byfynder fchoonheyt. JD'ander Heere.
En waer't gheen fchande, .'- ■■ . >■ vÄ' | lek weet Vroukens fy leyden't hem zelverte voren, > .'*■:
Die rijck en rnpghende zijn. G 5 Ø
|
|||
|
Vanden handel dcr-
Een Heere. . - Л
Dat waerpijne verloren, ; - -. .
De Vroukens mochten haer zelven bedrieghen,'
|
|||||||||
|
Want hy en prijft niet dan jaghen en vlieghen,
En het werck.der wapenen te hanterene, |
|||||||||
|
Oft te ftekene, te brekene, oft te tornerene,
Hy is kloeck en ras van loopen en van fpringhene, Alle edelheyt weet hy voort te bringhene, Hem en let niet, dan dat hyfyn manlijcke zede Tot Vrouwen keerde. JD'ander Heere.
Hy prijft óock zuyverhede, Want al fyn leven is puer en reynich. Een Heere.
En hy haet alle dorpers vileynich, ; Daer men hem af vermaent oft leeft,
'tls een goet Prince. Li'ander Heere.
Voorwaerdateeft, Daer alle den Lande groote eere aen kleeft. Een Heere.
'tls fchade dat hy gheen vruchten en heeft, Daer den Lande onderftant af mocht blijven. Naer fynder doot. D''ander Heere.
Wat zouden wy bedrijven Ghebrake (yns ? en waer ons dan niet nakende Grooteoorloghe ? weeft dit nootken krakende,, En zijnder niet contrarie partijen Die na 'tLant fteken zouwen? £en Heere. .
Wie zou dan bevrijen >•; • Ons arm peupele zonder QverhOOt?
'cZeii zeer te we« zijn. - p'ataer.
|
|||||||||
|
/o?
|
||||||||||||||||
|
Amoureusheyc.'
D'ander Heere.
Dit's al den noot, :-~:i:i.'r\ Als men de rechte waerheyt zal zegg'ien." •;
Een Heere.
En zoumen's hem niet derren te voren IegghcH, Dat hy een wijf name en hoorden kouten^ Hoe hy'er toe viele? |
||||||||||||||||
|
»
|
||||||||||||||||
|
D'ander Heere.
Wy zullen ons verftouten,
Wanneer de maeltijt wort ghcdaen, En eeft niet beft? Een Heere.
|
||||||||||||||||
|
Iae't, Iaet ons gaen,
|
■ /
|
|||||||||||||||
|
En wachten dat pas zal ghevcn derzake»^
ïupiter die late ons 'tbefte gheraken* P A V S A.
Echo.
OGoddinne Venus, Iuno en Pallas,
Hoe luftich eeft in defen fayfoenc Te fpacerene in dat zoete gras, 'ris hier zoo luftelijck en zoo groene, Menich fchoon bloemken net van fatfocnc Zietmen hier uyter aerden fpringhen; Verblijt v Herte mits defen doene, En hoort de zoete Voghelkens zinghen. 't Hert e van Echo, haer Kamerlinck. Ick zal, laet ons ghenuechte verftringhen In defen zoeten dagheraet. Echo.
O Hert« wilt allen druck verdringhen, Secreet confoort en toéverlaet. 't Hert e van Echo.
Den Wachter die op den toren ftaet, Щ ons met fynen zanghe verblijen., Bics
|
||||||||||||||||
|
Vanden handel der
|
|||||
|
Dies laet ons ruften, dat's mynen raet,
In de bloemkens die ons vermelodijen, Iovis kracht wil ons bevrijen. De Wachtere,
•Hulpe Apollo, hoe moet ick gapen Van vaecke, ick heb zoo quahjck gheflapca, Dat ick van onlufte al verfleeuwe: Ay my, wat's myns ? ziet hoe ick gheeuwe, Ick en kan nauwelij'cx myn ooghen opghetreckcn, Om den hoorn te blafen wil ick my recken, En wecken alle amoureufe zinnen, Dan zal ick voort mynen zanckbeghinnen, Dacrblaeft hy.
De Wachter van boven zinghend«.
T Ck zien der Sonnen raeyen
*Klaer lichten overal, De Bloemkens oock befpraeyen Met dau'we in't zoete dal. De Voghelkens maken groot gheluytj
Staet op ghy jongheleuchden, Verblijf v in des Meys virtuyt, 'tls eenen tijt volvreuchden. Wacht v ghy Amoureufe
Л1 voor melancolijen. Voor fpijtighe envicufe, Die alle vreuchtbenijen. EIc.k gheye doch fy nen Lieve
Troofi: zonder ecnichghekernij Dat ghy tot uwen gheiï eve Meucht ruften ann in arm.. |
|||||
|
Amoureusheyt.,
Alle Minnaers ter eercn
Heb ick ditLiedt ghezonghena Wilt alle Vreucht vermeeren, Den nacht is wech ghedronghcn» , WonderUjckjnurmiireren.
tls nu j'uyft pas 'tvalt recht iri't klincxken,
*° t nette zal ick noch krijghen 'tVincxken,
Dat meen ick, ick ben een wonderlijck fchrijverc,
*ck zegghe dat noyt karr e-d rijvere
f'Oyt koppelrije en wift tefwinghene:
*cken weet een fubtijlder voort te bringhene
Aen Echo, dies gaen ickfeinfpireren
rotwoorden ais Wonderlijck murmureren,
* u ^febeklipt,'twelck myn lamaey,, is:
tuerte van Echo, dat luftich en fraey,, is,
Hoop ick eer lanck, zonder iet te zegghene,
*J1 prifoen van minnen ghevanghen te legghene
«Tet mynder fubtijlheyt, ick weet te ftellene;
Alle Minnaers die plach ick te quellene,
Maer al en ben ick nerghens lief noch weert,
■ïck gheraeckfe dickwils op hunnen fteert.
T A' Echo.
*s dit niet een ghenuechlijck roofen-hoedeken,
w myn Herte, daer alle eere aen kleeft?
_ o 'tHerte van Echo-
vJch /ae't, ghy doet my wafTen 'tmoedeken,
I . Echo.
Qit niet een ghenuechlijck roofen-hoedekeh?
~ 't Herte van Echo. *ehy conforteert my reyn luftich bloedeken,
want ick ben v ghejonftich voor al dat leeft. Is d' • Echo.
_ aitniet een ghenuechlijck roofen-hoedekn,
v òÓï Herte, daer alle eere aen kleeft?
|
||||
|
Vanden handel der
|
|||||
|
Ghy zijt die my virtuyten gheeft
Van krachte, van machte, te regerene,
Dus zij'dy wel weerdich te exalterene,
Ghy zijt myn Kamerun ck, rrioeft ick ws derveBs
ïck weet wel klaerlijck ick zou't befterven,
Want wy en moghen niet zijn ghefcheyeh
Dan metter doot.
Wonderljckjnurmureren,
Goeden dach v beyen Echo ende ooek v Herte, dat fier„ ist By een verzaemt. Echo. • -
Meréfc doch wie hier,, is,
Die der ghenuechten is een verftekere, ''tHerte van Ethe.
'tls Wonderlijck murmureren. WonderHjckmurmurerea.
Dat ben ick zekere, En brenghe uwer Herten een verblijdingl ie. Echo.
Waer af mach't wefen? Wonderlijckjnurtfmreren.
'tls al goede tijdinghe Van Narciflb dat Princelijck greyn, Die in fchoonheden is fouvereyn Boven alle Princen die leven,, nu. Echo.
Ia wat is daer arié? WondcrUjchjnarmnreren.
Dat zal ick te kennen gheven,, v, TufTchen ons beydeh hierongheveyfb Echo ick hebbe om v ghepeyft, Hier is Narciffus de volmae&fte Van alle den Lande, en de wel-gheraeäfte Vemaemt,daermeri afweet te-fprekene/ |
|||||
|
Amcuretisheyf«
^vermindert ièrnant te verftekenc:
en ghy 2ijt reyn vrouwelijckc fi-guare*
J-^er naer de fchoonfte ereatuere
^ven alle Vrouwen reyn Van namen '
~es Lants, dus zou't wel voeghen t'zamen^
JJat ghy j'onftelijck t zamen accordeerde:
Want Echo, waer't dat ghy v zelven verneerdc
Ëåï eenen die fnooder waer van perfoone,
£*hy verminderde v zelven, ghy zijt zoo fchoone,1
;Pus hoort v de fchoonfte wel toe, dat's klaer,
Vafidefen Lande.
- 'tHerte van Echo.
Hyzeyt zeker waer,
■Uie hem zelven verneert die blijft vermindert.
Wonderlijckjmtrmnnrm.
<3m waer 2egghen, wat fchaet dat niet en hindert, ^f ÓÉåã om en leght alle druck ter nedere, £"³ó behoorten te hebben, en hy v wedere^ *pnden die twee lieflijeke ghenacide yerfcheyden zijn. t 3- Echo'
Jj&enbegracide,
Met herten, met zinnen, en met ghedachte,
n dat hy op haer dan niet en achte,
^°o dede fy haer zelven groote verkleynicheytj,
■Uietzooghebeurde.
,. WondertycM^irmrmnrtrw.
gWvaervileynichejjrt,
**°e zou eenich man zoo ruyt befneden,, zijn, Jrt zoo tyrannich oock van zeden,,zijn, at hy eenighe imagelijcke vrouwe jj'le" trooftzou weygheren ? dat waer ontrouwe, ■n r'iy, die hem beminde zaen, Aerufeerde, het eo was noyt ghedaen Van
|
||||
|
Vanden handel der
|
|||||
|
Van edele Heeren, ick hope hy en zal
Dac nimmermeer doen. Echo.
Waer is den val, Die onverhoets moet vallen bezonderlijek,
Want 'twiel der Fortuynen draeyt zeer wonderlijk Waer ick met fynder minnen ontfteken, En moefte my troofte van hem ghebreken, Zoo waer myn leven al klaghen en zuchten^, Het brocht my de doot in. 'tHerte van Echo.
Dit's al myn duchten, En 'tverzoeck waer fchameli/ck der avontuereti^
Zoo ftaende nochtans hebick'tberueren, Van fynder minnen ghetranfiateert, In my perfoonlijck gheimagineert, Secreet ghefproken hier onder ons allen, Hy is de weertfte. Scha.
'tHerte zouder wel toe vallen, Wift ick dat ick weerdich mocht wefe» Syns perföóhs. Wonderlij ckjnurmuréren.
Wat zeghdy van defen Syns weerdich ? dat hoor ick al te noode. Echo-
Ia weerdich, ick ware hem veel te fnoode Van ghebcurten en van heerlijckheden,. En oock van goede. Wonderlij ckrmrmwreren.
Weeft, zegh ick, te vreden, V fchoonhcyt die zal hem behaghen,
Vooi' fchat oft erve en wilt niet klaghen, V en zal ghebreken rijekheyt noch goet,
Waerhyveyghe». |
|||||
|
Amoureusheyt«
,, 'tHerte van Echo.
*l úóïåï moedt
if0« my in fynen naem verblijden:
D«ickerafhoore. ^ WondeAuckj¹Hrmureren. «yft fallen tijden
^m Narciflus, 'tghepeys zal v vel loonen,
2 y 2a'v als Koninghinne kroonen, oo Orpheus Eurediceeftimeerde, Ó n zoo Anthonius Cleopatra exalteerde, K°o vort ghy gheexalteert en ghehonorccri ^"chvanNarciflo. ku Echo. jperte accordeert,
em ghejonftich in reynder minnen
^"eftadichteblijvene. _ _ Wondertyckjmwrmureren.
>;uPido laet v ghewinnen
an hem, reyn trooftelijcktocverlact
* "toet van weghe.
x, 'tHerte van Echo.
iju*bghygaet,
**°et Iupltcr w-efen v onderftant:
örant der minnen ! in-gloedich brant;
^lakende, vyerich ghealumeert In Ëï? eys dijns ïàåò«, dat niet en cefleert
jj ecfclhcden zeer reyn ghenacijt,
x-0e heb ick v Herte in minnen begracijt,
Ê arciffus die trooft in liefden timmert
•"yuverfchoonheyt.
Iet k &!"•
^ѴѴåÃÏã0îÜå,³òòåãñ
Dar.' i Wonderlijck murmureren dede,
4Ñ1ñ«÷ãàñ ruften moet. H ×Ûåã²³
|
||||
|
Vanden handel dei'
|
|||||
|
*tHerte vm Echo.
²îî moet ïck mede, Dies gaen wy in ons kamere ruften, Venus die late ons beyde wel luuen^ P A V SA.
Een Heere.
IVpiter Heerc die gheve v gratie
Narcifliis vol deuchdelijcker natuereii„ Narcijfut. Danck hebt myn Heeren der falutatic. Dander Heere.
Iupiter Heere die gheve v gratie.. Narcifliu.
In v zoete eendrachtighe edel natie Moet my 'therte verheughen in allen uren« Een Heere.
Iupiter Heere die gheve v gratie Narciflus vol deuchdelijcker natueren, Boven alle Princelijcke figueren, Hope, trooft, en toeverlaet Des Lants ghemeene. Narcijfui.
Wat draecht den raet Myn Heeren, dat ghy dus ongheblaemt,, zijt,
Met eendrachticheden dus verzaemt,, zijt, De zake moet groot zijn, na dat ick meene? D'ander Hcere.
O eerweerdich Prince, de zake is kleene, Maer fy zou groot voor 'tghemeen Lant,, zijn; Dus moet ghy hier af ons onderftant,, zijn, Want 'tis alieene in uwen vermeughene, Daer 'tghcmeyn Lant by ftaet te verheughene. En namaels zoude befchut worden ÓØ veel hinderSj Het fta.et al aen v Prlnge. |
|||||
|
Amoureusheyt«*
^ Narciffiu.
Wat ffliskomt v kinders,
Wilt v iemant verkorten oft verfteken?
Een Heere.
Neen'tghenadich Prince. . Nardjßu.
■Dat zoud'ick oock preken % Mars zoo kloeckelijcken metten fwaerde4, Men zouder eeuwelijck af fpreken op Aerde, Oft zelve zoo zoud'ick daer voor doot,, blijven.1 ï)'ander Heere.
~ gbenadighe Heere die wy zeer groot,, fchrijvcas unvermindert de Heeren in't generale, 2oo zal ick de ca ufe met zoeter tale £her openen, zonder iet daer af te brekene, *Jan voor d'arm peupele des Lants te fprekcne, tVVelck v met herten zeer is beminnende: ^heduchtighe Prince zift ons verzinnende, Wy zaghen gheerne alle te zamen, rr at ghy v tot Vrouwen reyn van nameri _ Wout keeren edel Prince, men zou't v prijfen» Zoo mochten daer edel vruchten by rijfen, Ons onderftant blijvende in't verdriet, Ghebrake ws edel Prince. NarcijfitJ,
Eeft anders niet? ^»hy en dorft voorwaer V niet beklaghert,
*ck zal v goet Prince zijn in myne daghen, Niet voorder en wil ick v bezorghen, ßezorchtvzelven. ^ Een Heere. *
УУУ en hebben gheenen morghen
bdel Prince, want wv zijn fterrfeüjck, . ' «aecwaert ghy een oor des Lants verwerffelijck,
H 3, *<&*■
|
||||
|
Vanden handel der
Zoo en 70uden wy namaels druck noch noot,, hcbbeis, »
Noch onruite van oorloghen. Narciflm.
Ghy wilt my immers doot,, hebben, Dat dunä my, na dat ick hoore vermonden, 1)'ander Heere,
Áó uwer weerden Heere. Een Heere.
Woudy't wel gronden, Wy zegghetrt u'yt déuchden in't zorghen van dien.
Dat v eenich hindere mocht ghefchien, Wantghyzijtjoncken wiltvan fêftien: Dus keert v tot vrouwelijcker afteaien, Dat bidden wyv edel Prince vol trouwen, Op alle vrientfehap. Narcijjus.
Ick en begheere gheen Vrouwen, Maer ick prijfe in reynicheden te levene, En den aert der wapenen tebefevene, Myn joncheyt tot ftri/c te gevene„myn lede t'ontknoopén^ Na Herten na Hinden te rijden te loopene; Dit's myn natuere, verftaghet klaer„ ziet, Ick en vraghe na de Vrouwen een inckel haer,, niet, Haer by-zijn dat is my onbeqtiame. D''ander Heere..
Zeker edel Prince dat's v groote blame, En alle de weerelr vore en achtere Spreken v ghemeynlijck blame en lachtere, En zegghén'd'atghy niet mans weerten zijt, Om dies points wille. Een Heere.
Wat is meerder jolijt, Dan by-zijn der lirflijeker grondekens, Haer■vriendelijcke tale, haer lachende moncjekcns, lin in haer Ûäöñêå armkens te ruftene, Dat*
\
|
||||
|
Amoureüsheyt.
Oat's een vreiicht daer 'therte na plach te Iuftene,
e°s tnaus verfierenifle, een Aertfche weelde, P°°Is een reyn vrouwelijcke beeide, ♦
en ghennechte des levens, een hopeÜjck trooft:
pghenadighe Prince hier op glooit,
tn verkieft een Wijf, en laet v gheraden..
> , Narcijfui,
* en wilder gheene ghezoden noch ghcbradcn,
ats een, en aldaer weet ghy'tflot:
óÓ aunófc ghy houdt my over zot, j eet ick niet wat my ftaet te werckene, e« en weet in Vrouwen gheen deucht te merckene, - an bedroch,daer veel Mans in't net door ghetoghen„zijn: Ó Crft hoe Menelaus moefte bedroghen,, zijn .an Helena, die Paris te manne nam; .j, erft Ariftotelem hoe dat hy quam j^ tblarphemijendervrouwelijckêrenvijen, aer hy hem af lietbreydelen en berijen;
j^efct virgilium hoe hy met grooter fchande oor 'tbedroch van Vrouwen hinck in de mande;
■^åã<Ý: hoe Agamemnon fyn leven liet y °orfyn Wijf, die hem bracht in t verdriet |-j ri*aderlijck met haren loofen opzette, y er luer by Vrouwen ghevanghen noch meer in't nette ~ n verdriete, alft al ghedeclareert,, is; ,. Bvà ^oePercepolis ghedeftriieert„is Ó toe-doen van Vrouwen, onder 'sweerelts wolcke: jn fy een deftruftie van Lande en van volcke,
^derffenifTedes Iichaems, die't al zou meren, n een yerdwijninghe der edelder natueren, E Us.'wijcht daer af, 'tis pijne verloten, . oegneerdy myn vrientfchap, rjr. úËËå de Heeren.
vv^eg2hen'tuycdeiichden. I
H 3 Nar-
|
||||
|
Vanden handel der
|
|||||
|
Narcißiu.
ïcfc wilder niet meer af hooren, Verklaerdy's my meer, by Iupiters rebben , Het zal vleet zijn. D'ander Heere.
Tjanickfwijghe. Een Meere.
Al en zou hy nimmermeer Wijfhebben, lek en zeyder niet meer een enckel woort,, toe. D'ander Heere.
Dat zoude ick, viel daer fyn accoort,, toe, Dat by hem fchoon Vroukens mochten gheacht 5, worden« £en Heere.
Ick hope hy zal noch anders bedacht,, worden, Al wilt verwaentheyt den zin belimmeren. D'ander Heere,
Wou Venus in fyn herte timmeren, Zoo mocht hy met Vroukens accorderen, E«n Heere.
Ick weet wel hy zoufe meer exalteren, Waer hy alzoo bemutft als ick, dat/s klaer, Zomtij ts gheweefi: hebbe. ЧУ'ander Heere.
Dat laten wy daer: Non fertfe gaen wy, en fielt druckbezijen^
Wy zullen ons metten anderen lij en. P A V S A.
Wonderlijdijnurmureren.
TWerck moet gheroc~t werden, zon't ghefponnen zijn,
Zal 'tbier ghcbraft werden/tmoet begonnen,, zijo Te brouwene, alzoo ick nu 'twerek begoft,, hebbe, Jck zal myn karre drijven, daer ick na loft,, hebbe, Ick meyn ick Echo zoo 'tvyer in-blafen,, zal, Dat jy noch van puei4ä minnen rafen,, zal, |
|||||
|
ÀòîèãñèÁÜåóãѴ
Vah verre treft de Sonne veel waters,
En 'tHerte is vol bedrieghelijcx ghefnaters,'
D«s vele gheklaters,, wil ick gaen fnabbelen ''
Aen Narciffus fchoonheyt, wy zullen't zoo brabbelen .
Zonder eenich kabbelen,, dat door 'tverftranghen,, mya
'tHerte van Echo zal ghevanghen,, zijn
«'t prifoen van minnen, dat's myn opzetteken:
*ty bmt hier gaende, ick fpreye myn netteken
Van minnelijcker groeten, zonder verkleynicheden,
^iana vol alder reynicheden,
Narciffi fchoonheyt laet v conquefteren
"en fchat vol deuchden.
Narcifli fchoonheyt.
Wat Wonderlijck murmureren, "oe machy leven dus onruftich„zijn, *fletwätnieus? Wonderlij chjnHrmmcrcn.
J»e't, zaken die laftich,, zijn, Men zouder met verfchalcken een kot vol Simmen, Want ghelijck als de Eynden fwimmen ïn't ghereetfte water datfe vinden, Alzoo zoo heil'ick met alle winden, Ick en weet niet lacen noyt gheenen flechtere. Narcififchoonheyt.
Ghy zijt rechtveerdich. Wonderlijckjmtrmureren.
ïaalseentrechtere •Die onder uyt loopt. • , Narcijfi fchoonheyt.
Wa dat's een Manneken. Wonderlijckj»!trmHrereH.
pby ftort wcj veel valfcheden tri een kleyn kannekea,1 **aer niemant en derf hem myns beklaghen,, ziet. Narcifft fchoonheyt."
% åö ã³ò debefte van onfe. maghe i„ niet^ H 4 Al me-
|
||||
|
Vanden handel der
|
|||||
|
Al rnoghen wy't dus verhalen in't fpelc
Wonderlijckmurmurtren.
©hy zij t vol valfcheden. Narcijfi fchocnheytt
ïn ghy en ftuyt niet vele, Wy moghen Iovem wel zijn bedanckende. Wonderlijckjtttirmureren.
Wy doen Venus Dierkens loopen al janckende Achter ftraten, wy zijnder in yerfolafendc. Narcijfifcboonhtyt.
Wy zijn 'tvyer der minnen blafende, Zoo datfe half rafende,, zi/n van liefden. WonderUjckjnurmHreren.
Men vonter noyt twee die Vrouwen meer gheriefden, Dat dorve ick wel zegghen, ick en ben gheen lefpere, Ghyzijtmyn koppelere. Narcijfifchoonhtyt.
En ghy zijt myn muts-ghefpere, En dan zoo laet icxin den dreck,, fteken, Ons moet altoos valfcheyt in den beek,, fteken, 'tls ons natuere. Wonder lij ckjnttrmHreren.
Dat laet ick daer,, ziet; Ick weet noch een Vrouken, verftaghet klaer,, ziee,
Daer wy beyen wel moghen af fpreken. Narcijfifchognheyt.
Iffe bcmutft ? Wotiderlvfckjntirtnurereft.
Haer herte is gheheel in liefden ontfteken, Zoo fchoffieilijck, verftaghet in't platte, Ick en weet wat doen. Narcijfifchoonheyt.
Lizve wie is dattc? WortderlijckjmirmHreren.
'tls Echo, men zachfe left om den prijs,, reyen, Doe»
|
|||||
|
Amoureusheyt.'
^îåï hier de feefte was.
T Narcijfifchoonheyt.
JCK2a!feop'tijs„ leyen,
■Wach ick in eenigher manieren kracht;,, hebbe»,
~^ Wonderltjckjniirmureren.
j P£ ijs leyen, dies zuldy wel macht,, hebben,
r5* weet ons te helpene tot zulcker zaken,
>zy 2ullen fecretelijck gaen ontfchaken
"erte van Echo, groot van virtuyten.
j. Narciffi fchoonheyt. 4a wat zal't dan zijn?
^ Wonderluckjnmmureren. Jvailien'tHerte.fluyten
n ã prifoen van minnen, zonder ontfermen.
»j Narciffi fchoonheyt. 4oe zalmen dan klaghen.
- WonderlijckjmirmHrercn. ^et zuchten, laet kermen,
j^y zullea haer Herte zijn betrapende: aen wy derwaerts wy vindenfe flapende n naer kamere, ziet hier ftaet de deure.
j . Narcijfi fchoonheyt. ia ifle open ?
■j. „ WonderUjckjnwmweren.
Ägaetghyveure
^rciffi fchoonheyt, v mach's verlanghen
""ghy dit urerck doet. p, Narcißfchoonheyt. Jj beeft vghevanghen
erte van Echo, zonder v ghekroonheyt.'
**,. tHerte van Echo Imghende op't bedde. Wlcvanghcmy?lacen/^
Nar • WonderlijckjnurmHreren. Êé5!ØÃñÜ<?îïÜåóñ
w önderlijck murmureren ldaerlij èk.
H $ 'tHerte
|
||||
|
Vanden handel der
|
|||||
|
'tHerte van Echo.
öchlacèn/ datbeklagheickfwaerlijck,' Dat ghy dus verradelijck onder v beyen, Zonder caufe, zult ghevanghen leyen Een arm herte, dat's onghetrouwichedc, Hebt myns compaffie. Narcijfifchoonheyt.
Neen, ghy moet mede, Ghy en meucht met klaghen aen ons niet winnen.' 't Herte van Echo.
Waer leydy my henen? WonderUjckjnirmnreren.
In'tprifoenvan minnen, Dus gaet daer binnen,, dat's dat wy raden, * tHerte van Echo.
O Venus'. hoe laet ghy my verfmaden, lek ben verraden, noyt zulck torment: O Echo reyn, deiichdelijck van daden, Wat fwaerder fchaden,, waft v ontrent, Als ghy v Bloeme puer excellent Alleene vint zonder herte oft zin, Hoe zal v te moede zijn ? JSfarcijJïfchoqnheyt.
Wa danfter in Met uwen klappere, wy hebbens ghenocch. Wonderlijck. murmureren.
Ia klapt daer binnen tot morghen vroech, Ghy en komter dit naefle jaer niet uyte- Narciffi fchoonhejt.
Nu gaen wy, den Voghel is inder muytey Ordinantie maken om vreucht te vertraghenCj En om Echo voort in verdriet te jaghene. |
|||||
|
Àòîèãåèçïåó^
Echo ontweckende uyten flape, daer fy haer hcr-
teloos vint. |
|||||||||||
|
vv
|
|||||||||||
|
At's myns ? my is te moede,, fwaerlijck,
By droome die my omachtelijck fel,, docht: |
|||||||||||
|
^fpheus gheeft my te goede,, klaerlijck,
Ù dochte dat hy my in't ghequel,, brocht, ®P myn bederffeniffe dat hy rebel,, zocht Twee Dieren, d'een dochtmy een Serpent,, zijnde, En d'ander eenen Leeirwe, diemen wel,, mocht Croonen, hy docht my zoo excellent,, zijnde, En die vinghen een Herte, in torment,, zijnde. Och dies ducht ick het zal grief en fmerte,, zijn,
Zoomy Natuerehier afverftant,, gheeft: O lacen, wachermen f waer machinyn Herte,,zijn, Dat vyerichlijck inder minnen brant,, leeft? Wie eeft die mynen weertften pant,, heeft, Da.er ick jeucht, welvaert, by derven,, moet? Eeft dat myn Herte druckich in't lant,, kleeft, Zoo eeft bhjckelijckdat ick verdriet verwerven,, moet, "aer ick als defperaet by fterven,, moet. O wrake der Goden / die my bedroghen,, laten,
Berooft van 'tHerte zeer verfmadelijck: O Iiipiter / zoud'ick ghedoghen,, laten Een arm Herte te grievene dus verradelijck? O Orpheus / Godtdes flaeps, ghenadelijck Vertrooft my in defcr tribulatien, Dat ick van v mach weten gheftadelijck Waer myn Herte mach weien te defer fpaticn, % uwer eerweetdigher hoogher gratiën. |
|||||||||||
|
Een
|
|||||||||||
|
Vanden handel der
TEeft Iongbelinckghenaemt myns zelfs onvryjjnghende -
Reuren zoo moet ick nacht en dach. Een fonghelinct^gbenaemt eens anders vreucht.
Haer lieflij'cke ooghskens wincken,, my. Een Ionghelinck^ghenaemt niemants eyghen-
Laet zuchten lijden en gheklach. Eens anders vreucht.
Maer fwijcht. Niemants eyghen.
Swijcht ghy. tj^fyns zelfs onvry.
Ia oft wefen mach. Eens anders vreucht.
Wat peyft ghy? Niemants eyghen.
Wat meent ghy? Eens anders vreucht.
Wat meuchdydin eken,, ghy? tJMyns zelfs onvry.
Treuren zoo moet ick nacht en dach. Eens anders vreucht.
Haer licflijekeooghskens wincken,, my. Niemants eyghen.
Ke fwijcht, oft Iupiter moet kiïncken,, dy. nJMyns aglfs onvry.
Laet my voldoen des ick begoft,, hebbe, Laet my zinghen van dies ick loft,, hebbe. Eens anders vreucht.
Ick zal nochtans mynen zanck volbringhen. • Niemants eyghen.
Nu, nu, wy en willen gheen van allen meer zinghe», Jandaermethola. tJMjns zelfs onvry.
lek bens ghepaeyt. Eens
|
||||
|
Amoureusheyt.
Eens anders vreucht
2oo en wort daer gheen difcoort ghezaeyt, *tls beter peys houwen, zoo't openbaer,, is, Danpcysniaken. Niemants eyghen.
phy 7eght dat waer,, is, *Vant van twift mach ons kleyn vreucht ghebeuren. tJMyns zelfs onvry.
^ch.' nacht en dach zoo moet ick treuren, *Iyns zelfs en weet ick gheenen raet, *tyn jeucht die fmelt, myn kracht vergaet, ^helijck als den fneeu door't Sonne-fchijn,, doet, pies eeuwich treuren myn Lietken zijn,, moet, Hs recht, want ick heb daer reden by. Eens anders vreucht.
Hoe is uwen naem dan ? zeghtdatmy. ^JMyns z.elfs onvry. •!
Eens anders vreucht, hoe't my mifhaecht.
Niemants eyghen.
Zoo en ceft gheen wonder dan dat ghy klaccht, Maer voor zulcken plaghe zal ick my wachten. %JWyns zjelfs onvry.
Jupiters liefde zeer groot van krachten, Pyramus die door liefde gheftorven,, is, En Hercules die daer door bedorven,, is, Leander die door Hero quam in't verftranghen. En Iphis die hem zelven heeft verhanghen, Om dat Anaxarete hem was zoo ftuere, En Haemon die op fyn Liefs fepultuere Hem zelven 'tleven nam nyt defperatie, Ia, alle de Minnaers van voorleden fpatie: Virgilius, Merlijn, noch Lanceloot, •fcn droeghen noyt gheen minne zoo groot, •*Ms ick deen t«t de Vrouwen gheprefen, Hacr
|
||||
|
Vanden handel der
Haer opzien dunct my Enghelijck wefettj
Noy t Bloeme op Aerde zoo playfant. Niemants eyghen.
Zoo zijdy wel ontftekeit met Cupidods brant, V huys moet verre vanden mynen ftaen. £ш anders vreucht.
Dat is waer, daer mocht oock het vyer in flacn, Wa Venus jancker dat's ghemint. Niemants eyghen.
Wa Cupidoos Knecht. Eens anders vreucht.
Wa Venus Kint, Alderhoochft gherekent in haer Capelle* Niemants eyghen.
Wa Paris broedere. Eens anders vreucht.
Wa Hercules ghezelle. Niemants eyghen.
Wa tweede Troylus. Eens anders vreucht.
Wa mutfen breyerken. Niemants eyghen.
Wa Venus Kamenieren lieftle voerreyerketï» Eens anders vreucht-
WaAmourensken. Niemants eyghen.
Wa drncx verftekere. Eens anders vreucht.
Wa eel Vrouwen man. Niemants eyghen-
Wa hertc-brekere. sJMynszslfsonvry,
Och'ten is zooniet,
Niem.mts eyghen.
Neen. |
||||
|
Amoureusheyt.
ë \7Mynszjtlfs<mvry.
^ehneen't zekere,
Want hoe myn Lief my in liefden confuys,, ziet^
^Ó en acht myn jonft een enckel gruys,, niet,
■^es ick verdwijne als 'sWinters doet het kruyt.
ü Eens anders vreacht.
Zoo zijt ghy dan Bruydegom zonder Bruyt,
^ie alleene móet te bedde gäen flapen.
ú Niemants eyghen.
En hebt ghy, peysjck, ahders niet dan 'tnaer-gapen.
ú Eens anders vreucht.
%arm Venus janckere.
. Niemants eyghen.
Eyarmdwafaert.
^ Eens anders vreacht.
"oe fleypt ghy den block.
,. Niemants eyghen.
Worpt ghy altoos hazaert?
is op uwen teerlinck gheen ghemoet?
x Eens anders vreucht.
waer toe is zuicken liefde toch goet?
üaer v jeucht altijt onghetrooft in't ghepijn,, is,
^. sjïtyns Tjlfs onvry.
£*e'e, herte, lijf, goet, ja al dat mijn,, is,
~°ghen, ooren, mont, al met mynen danck/
*cel1 ick (Myns zelfs onvry) in Liefs bedwanck,
tn fy eeft my weert.
w Niemants eyghen.
00 zijt ghy wel ghequelt,, dan.
*
> c , Eens anders vrexcht.
* bn is met my zoo niet gheftelt,, man,
c« en heb gheen noot van zuicken öiesJiieVc* Y, %Æóù zelfs wvry.
|
|||||
|
Eens
|
|||||
|
Vanden handel der
|
|||||
|
'Eens anders vrtucht.
lek dracch kleyn jonft tot mynen Lieve, Nochtans mint my eene, ghezeyt al ftille, Weer dat ick wille oft niet en wille, Maer ick en acht dat niet, dies is fy ontvcuc1* .'• Niemantseygbm.
Hoc heet ghy dan? Eens anders vrencht.
Eens anders vreucht, Ick ben het zoet voetfele van hare zinnen, Brefeda en mocht noyt zoo minnen, Noch Helena, Aurora noch Medea, Noch Heroj Athalanta nochHipermneftra, Noch Laodamia, Oenone noch Dido, Noch Thisbe, noch Canace, noch Echo, Noch Alceftis, die uyt liefde is gheftorven, Noch Porcia,die haer zei ven heeft bedorven, Noch Sappho, die door Phaon quam in't verftranghen, Noch Phillis, die haer zelven heeft verhanghen, Noch-Ijo, Triftia, noch Sandrijne, Al waren fy al van am-oureufen mijne, Want haer jonft die brant als vyerighe kolen, Ick heb haer herteen zinnen gheftolen, Nacr mynen trooft is al haren heefch. aJMyns zelfs onvry.
Zoo meiicht ghy wel zeggen : itäet opwel ghemintvlecfchj En wilt v ras uyten Lande maken. Niemant: eyghen.
Ta, ja, oft de Vrouwen mochten v ontfehaken, En naer-loopen, als fy Narciflus deden, En als Hermafroditus, die zeer was ghebeden Van Salmacis, en als Carinus die Biblis naer liep, En als Hippolitiis, die Phedra tot haer riep, En als Sappho, die haer zelven fchinde, Om dat Phaon haer niec en beminde, |
|||||
|
ÄmoureusheytV ;
^« als Adonis die Venus heeft beftreden, Oft als Cephalus die Aurora niet en liet iofvrcdefi* Niemants eyghen.
^*"Ó meucht v wel vergrouwen. tJMyns zelfs onvry. |Ó rapen v oppe, ghelij'ck de Wouwca tcnKieckendoen. Numants eyghen. J
*y zullen v ziet,, fluyten
ÇÄ een Palleys, ghy en komter niet„buytcn, *-°o Semiramis de'Mans opfloot i v°or haer playfier, die fy dan bracht ter dooc*
zJ^fyns zelfs onvry.
•^atis goet om nopen. Niemants eyghen.
*^> ziet, hoe fy v komen naer gheflopen, ^helijckde Honden de klippelen pleghen. Eens anders vreucht.
**<* blijft wel dar fy tot my is gheneghen, want 'sdaechs tien male zeer befrieden £°o komt fy voor myn deure gheleden, f}1 bij<a naer my al even ghedichte, Om haer te fpieghelen in myn ghezichte, ^tis ick, haer liefltjcke ooghskens Voincken,, my, Wel zinghen mach voor een ghedincken,, vry, Mits dat ick ftaen in haerder gratie. ., sJMyns zelfs onvry.
Zijt ghy ooek van zoo wreeder natie,
*^at ghy een vrouwelijcke beeide vol melodijea Zoo onghetrooft voor v laet lijen, j^rtribulerende in haer verftant en zinnen,, fwaer; t*°e kondy, die v begracijt heeft uyt minnen,, klaer, è°åï groot verdriet en fwaer onghevoech? „ , Eens anders vreucht. . ÜÓ ñ-÷ h my niet rijck nech goec ghenoecha
|
||||
|
Vanden handel dep
Daer weet ghy'tflot.
Niemants eygben.
Wat mocht v hinderen, Dat ghy haer groote pij'ne deet mindere» Met eenen ooghe opflaghe minnelijck, Nochtans met jonft. tjlfyns zjelfs onvry.
Ghy zult noch zijn ghewinnelijck Het zelve verdriet dat Narciffus dedc, Die oock yerfmaeyde alle amoureuihede. Die Echo in druck liet, als d'onbekende, Defperatelijck fterven in fwaerder allendCj 'tWelck hy hadde rnoghen beletten zaen Met eenen woorde. Eens anders vreucht.
Wat leyt my daer aen, My en raecx wiens huys dat ftaet in't viere, Als het myne vry blijft van dangiere: Vrouwen woorden 7ijn zeer äentreckelijck, En fy verleyden de Mans zeer gheckelijck, lek zal my wel wachten van zuicken grieve. tJÄlyns zelfs onvry.
Nu hoor ick wel ghy flacht mynen Lieve, Nochtans at mach't haerder herten leet,, zijn, Myn jonft moet haer altijt ghereet,, zijn, Sy en kan my 'tzieti noch niet beletten, Noch oock туц hope door gheen ontzetten, Zoo en doet ghy oock die v begracijt. Nkmants eyqhen.
Neen, neen, noch ben ick al anders ghenacijt, Vroukens die my jonfle draghen, Die trooft ick al naer haer behaghen; En die my oock gheen jonfte en jonnen, Die en zou ick niet gheminnen können: Na loop ick hier, dan loc p ick weder daer, |
||||
|
Ämourcusheyt.,
^11 ick heb wel hondert Lief kens op een jaer^
^1 d*een en acht ick niet een cnckel ftroo ^eerdand'andere. Eens anders vreucht.
^aethetmetvalzoo? Zoo en dorft ghy voor gheen herberghe duchten*
. vJbfyns zelfs onvry. ^plucker plucker van Venus vrachten.
^ Eens anders vreucht. Wa klippaert die dees Meyskens kan ðàñóåï^
. «JWyns zelfs onvry.
V' ooghen die moeten v dickwils dräeyen.
Eens anders vreucht.
£*hy behoeft wel fniorghens een zuypen in't hooft,' „ *j\4yns zelfs onvry. ^»y mcucht wel flapen met zorghen groot,
t*ft v iemant mocht helpen van kant. Eens anders vreucht.
Wa ghy wort noch verhev en ghelijck eenen Sant.1 tjMyns zelfs onvry.
Dees ghehoude Mans moghen voock wel dieyghefi, _ Eens anders vreucht. "°e is uwen naem vrient?
^ Niemants eyghen. ^etnantseyghen,
^us en lijd' ick van amoiireufheyt gheen verdriet,1 t tJMynszelfsonvry.
^Ó²àñåï'ten is alzoo met my niet,
Want waer ick ben, 'tzy oft ick flape oft wake,
**e oft drincke, oft wat dat ick make,
anffe oft fpringhe met Venus Kamerieren,
Ùï droef heyt moet altijt multiplicieren, ^_ls ick haer minnelijck opzien joyeus ^etenaenfehoawe. |
||||
|
Vanden handel dep
|
|||||
|
Eens anders vreucht.
Chy ïljt te amoureus, Zulcke Vrouwen laet ick al fpringhen dan. Niemants eyghen.
Ia, ja, voor eenen Voghel die niet zinghen,, ]a% Die my deucht j'ont, /on ick deucht wedere. eens anders vreucht.
Worpt, zegh ick, v alzulcken liefde nedere, Oft ghy kort v zelven dijn j'euchdich leven* %pHyns zelfs onvry.
Ick heb haer herte en zinnen ghcgheven, En nimmermeer en zal ick't haer ontrecken. Niemants eyghen.'
Zoo meiight ghy oock v zelfs quetfuere lecken, Maer die ten halven keert die en doolt niet al. tJ^yns zelfs onvry.
Nu oft ick haer late, oft nimmermeer laten en zal,
Ruft v hooft, het en ftaet in niemants weghe. Eens anders vreucht.
Hulp, oft ick gheenen trooft en verkreghc Van der lieffter Amoureufer {welten. Niemants eyahen.
Ick zou als fneeu in de Sonne fmelten, En vergaen als affchen doen aen de branderen. Eens anders vreucht.
Daer twee Ghelieven minnen d een den anderera,, Niemants eyghen.
Dat is een vreucht. Eens anders vreucht.
'ris een vitäorie. sJl/yns zelfs onvry.
$y zijn in de Hemclfche glorie, Daer ick dus ligghe in't Helfche forneys, Niemants eyghen.
Sy hebben mfte. Etn*
|
|||||
|
Amourcushcyt.
c , Eens anders vreucht.
sy hebben peys.
- Myns zjelfs onvry.
ÜÓ vorpen al ghewonnen kanffen.
_ Niemants eyghen.
5Ó gaen fzamen verheughen en danflen,
•p. Eens anders vreucht.
Ujin huppelen fy.
■^ Myns zelfs onvry.
üai»fpringhen„fy.
^ / Niemants eyghen.
u»n lachen fy.
■•^ Eens anders vreucht.
Uan zinghen,, fy.
^ Myns zelfs onvry.
üan dringhen,, fy„ teghen den ander gracelijck.
³^ Niemants eyghen.
üan douwen Cy de handekens folacelijck.
■j. Eens anders vreucht.
"ankrijcht natuere vyerighen lud.
■p^ Myns zjelfs onvry.
an wert fy van hem oft hy van haer ghekuft.
•p. Niemants eyghen. *ú krijcht hyfe heymelijck in een hoecxken.
•j^ Eens anders vreucht. uan vaecht hy fyn aenzicht aen haer doecxken.
p Myns zjslfs onvry.
n aan fielt fy hem dach naer haer gherief ken.
i> Niemants eyghen. n dan fluypt hy tfavonts als een hoender-dief kea,
■p. Eens anders vreucht. "^terthyzachtkens.
■», . Myns z.elfs onvry. ladezoldirisweeck.
|
||||
|
Vanden handel der
Niemants cyghen.
Dan worden fy beyde in't vergaren bleecfc, Eens anders vreucht.
Dan zijn fy omringht van veel mifvals. vJMyns zelfs onvry.
En dan vattenfe d'een d'ander om den hals.' , Niemants eyghen.
Dan eten fy.
Eens anders vreucht.
Dan drincken,, fy. zJMyrts zelfs onvry.
D'cen d'ander te beddewaerts wincken,, fy, Niemants eyghen.
Dan ontkleet haer dat proper Ionckwijf ken. Eens anders vreucht.
Dan fchept hy vreucht in haer volmaeä lijf ken, sJMyns zelfs onvry.
In haer gheluwe hayr. Niemants eyghen.
In haer keelken wit'. Eens anders vreucht.
In haer borftkens ront. sJlfyns zelfs onvry.
Dan wort hy verhit. Niemants eyghen.
In't wambaeys (bende. Eens anders vreucht.
En door dat fy hem behaecht, Eeft dat hyfe dan ras te beddewaerts jaechc Metvrolijckheyt. Numants cyghen.
Och 'tis ghenoech ghezeyt, Want het derven van defen ghelueke Bedroeft my eylacen met nieuwen drucke, ×Û mach my niet ghebeuren alzoo ick rueene. |
||||
|
Amoureushcyt.
Niemants eyghen.
bfen vint al meer Vrouwenen eene, ^iehemtotter natueren lichtheyt pijnen. Eens anders vreucht.
Nieuwe vreucht doet ouden druck verdwijneft, 2°o zoude nieu minne oock het ghequel Van ouder liefden. ajiïtyns zelfs onvrj.
Pch dat wilde ick wel, Maer wat ick doen oft bedrijven,, zal, Ùï herte dat is daer't voortaen blijven,, zal, Wantfy en is niet om te verghetene. Niemants eyghen.
ÂÓ mynder zielen zoo hebt ghy oock wel t'etcnc, Als ghy van liefden en hebt gheen ghevoel. Eens anders vreucht.
Wa ghy zijt gheacht als bot uyt roei. Niemants eyghen.
*a goeden hennen vbeenen zijn ghefwollen. Eens anders vreucht.
Ick zaechfemy liever doottuckebollen. Niemants eyghen-
O ghezellekens draecht minne daer ghy weert,, zijt- Eens anders vreucht.
Daer ghy hoopt dat ghy op uwen heert„zijt. Niemants eyghen.
Oft anders zoo doolt ghy uy ter bane. Eens anders vreucht. De Meyskens fyn loos.
Niemants eyghen.
Wat leyt daer ane,
s7 gheven dsn zulcken het blakend S vyet>
Vangheveynftheyt.
Eens anders vreucht.
mm Ta
|
||||
|
Vandeahandel der
Hoe Sarnfon door liefde was fyns lijfs berooft
Van Dalida. Nitmants tyghen.
Ariftoteles was verdooft, Ghebreydclt, bereden van eender Vrouwen. Eens anders vreucht.
Vcyü hoe Troyen quam in't benouwen Door Helena, der fchoonder Koninghinncn. Niemants eyghen.
Peyft hoe Achilles plach te minnen Polixena, dies hy ghefchent,, was Van Pande. £ens anders vreucht.
Peyft hoe in torment,, was Hercules, die zoo kloeck was, niet om verraflehea, En hoe hy verbranden moefte tot afTchen, Door 'themde dat hem fyn Lief Dianira gaf, En hoe Haemon fterf op Antigones graf, En hoe Antiochus metfenijn was vergheven, En hoePabia Fabium benam het leven, En hoe Ai/ax vanden blixem ghevelt,, weit, En hoe Archibiades ghekelt,, wert, En hoe Phccbus Titium doorfchoot mer machten, Om dat hy Latona hadde willen verkrachten, En hoe Helena de Griecken Demophoon haer Lief,, gaf. Niemants tyghen.
Door vyerighe liefde komt groot grief,, af, Liefde te draghen daermenfe niet en acht. сЯ/jw zelfs onvry.
Ghy Dochters ziet dat ghy v oock wel wacht, Want liefde en deucht niet daermenfe koopt, GheHj'ck ecnen trechtere die onder uyt loopt, Zoo zijn decs Ghezellen. Niemants eyghen.
Dat is door ongheftadichey t, |
||||
|
Amoureushcyt^
Niemants eyghen.
PeVft hoe iEneas Dido oocklooch. ^ oJllyns zelfs onvry. ~er>$ om die fixierte,
~3t Diana vervloefte tot eenen Herte Den onreynen Actheon. ú Niemants eyghen. r^yit om den noot,
~>at Che; halus Procris doorfchoot, ^ dat Vliffes van Calipfo met ftanck,, fchiet, - «n dat Thefeus Ariadne teghen haren danck„ liet !~P een Eylant in bitter verftranghen, Üú dat Demophoon diePhillis haddeontfanghen *er herberghen uyt jonfte vol caritaten, c?aerzoo fchandelijcken het ft verlaten, ~} dat Paris Oenone eerft minde vyerich, ;f?le hy ³ï× lefte verliet putertierich v"t hoochmoedicheyt, zonder fchult nochtans. , dJfrfyns zelfs onvry. Wzn vint al veel loofer Vrouwen dan Mans,
c°o men in de Hiftorien befchreven vint klaer. », Niemants eyghen. Ó uwen oorlove, dat en is niet waer,
^*ËÓ waert Iupiter daer een loghen fchuldich. ^, Eens anders vreucht. onghelijckheytin minnen is menichfuldich,
Maer voor zulcken leet is wel te afgrijfen. vT Niemants eyghen. f^een, neen, noch is myn liefde te prijfen,
oor grooten druck en dorf ick niet zorghen,
e«en een Lief ken, en een ander morghen,
ponder veel vrijens, dat is verre 'tbefte. I 5 Myns
|
||||
|
Vanden handel der
*JMyns zelfs onvry.
En daer gheen liefde en is, komt walghinghe in't Icfte^ Want liefde maeót den luft natuerlijck. Eens anders vreucht
Maer 'tis een ziefte eeuwich gheduerlijck« Niemants eygben.
Om vreefen duchten. Eens anders vreucht.
Stenen en jancken. Niemants eygben.
Hopen en zuchten. Eens anders vreucht.
Dat doet verkrancken, Niemants eyeben^
Ia de memorie, Eens anders vreucht.
En de vijf zinnen, Niemants eyahen..
Sy en hebben gheenen luft in't lijf van binnen. Eens anders vreucht.
Omnettedoene. Niemants eyghen.
Sy loopen en rinnen, Eens anders vreucht.
Vcrzuft al rafende. Niemants eyghen.
In ongheachter minnen. Eens anders vreucht.
Kijckenen gapen. Niemants eyghen.
Keffen enjaghen. Eens anders vreucht.
Oft fy haer Bodkens juchs zaghen. sjhlyns zjelfs onvry.
Ick prijfe liefde en vroHjck verraeyen, |
||||
|
Amoureusheytï
Als men t'amen mach te beddewaerts reyen
MetfynLiefdelicaet. T Eens anders vreucht. la zonder pijpere.
^. Niemants eyghen. forten raet goeden raet,
У «erven anders fy en weten niet hoe.' p ; Myns zelfs onvry. ^рУ jonghe Maechdekens ziet oock fcherp toe,
Wacht v wel voor des nachts gangherkens, - Eens anders vreucht. Voor dees herperkens.
Y; zJHjns zelfs onvry. i
tn voor dees zangherkens. •
^ Eens anders vreucht. "eesluy telkens.
, Myns zelfs onvry. 'Zijn al bedriegherkens.
. Eens anders vratcht. Wacht v van zulcke overvliegherkenSé
, Myns zelfs onvry. 'ijn roovers van eeren.
r Eens anders vreucht. üie vreucht doen verkleenen.
v, л Myns zelfs onvry. £_n kreecht ghy dan den buyck vol becnen,
5*et kindt dat zoude den Vader doen vlien wten Lande. v, . Eens anders vreucht. '
Wut dan wel voor v zien,
tnde en voecht v onder niemants fubjecüe." ^ , é Myns zelfs onvry. Wy 2ijn van verfcheyden comple&ic.
Eens anders vreucht,
lek ber, eens anders vreucht. |
||||
|
Vanden handel der Amonrcusheyt*
tJMyns zelfs onvry.
En ick myns zelfs onvry. Niemants eyghen.
En ick niemants eyghen. Eens anders vreucht.
Daer blijf ick oockby, Het doet de meefte vreucht bezeffen. zslfyns zjslfs onvry.
Noch zoo moet ick myn Lietken opheffen: Zanck.
Treuren zjoo moet ick. nacht en dach. Niemants eyghen, zeght:
Litet zuchten lijden enghekUch. Eerts anders vreucht, zeght:
Hacr Ueflijcke ooghskens Vfincken,, my. tJMyns zelfs onvry.
Defe dry reghelen laten klincken,, wy, Het zijn ons devijfen. Niemants eyghen-
Elck na lynder natuere. Eens anders vreucht.
Wy zijn wel bekent al de weerelt ducre, Eeftdat onsarguatie wel verftaen,, is. sJWyns zelfs onvry.
Neemt danckelijck dat hier uyt jonften ghedacn,, ist En houdt ons argument in memorie: Ecft dat v herte in Venus ftrick ghevaen,, is, Zoo wenfehen wyvv Lief tot eender vi&orie, En naer de doot de Hemelfche glorie. Hier eyndicht het cerfte SpeL
|
||||
|
DE PROLOGHE VAN
HET TWEEDE SPEL. ^ Hy joyeufe Amoureufe zinnen,
Ghy hebt ghehoort hoe Echo was in't ver-
ftranghen
Door blakende liefde, en hoe fy in't prifoca van minnen y. - — - Van Wonderlij'ck murmureré was gevangen, Sn hoe dat fy met betraendc wanghen Haren fwaren druck jammerlij'ckgheklaecht,, heeft, *;n hoe Orpheus, door het vyerich verlanghen, flaer cen wonderlij'ck vifioen ghewaecht,, heeft, 'Welck haer gheplaecht,, heeft. . Nu
zult ghy hooren vrienden in't ghemeyne,
**oe Narciffus ter jacht gaet met fyn Heeren,
*fl hoe A&heon dolende quam aen de Fonteyne,
~aer Diana baeyde nae<ä zond'er kleeren,
^n hoe Aótheon haer wilde onteeren,
*vl$ hy haer naeft lichaem hadde ghezien;
Ьъ hoe Diana Adheon dede verkeeren
*° ghedaente van eenen Hert, die moefte vliea
«let bedroeft engien.
1 \ ^ö? ^at Wonderlij'ck murmureren
5j\ Narciffus fchoonheyt minjoot, 'tVtf tC V-an ^0*10 4uamen inflammeren,
>vYelck in't prifoen gh5va.ngh.en lach in pijncgroet,
E*
|
|||||
|
\
|
|||||
|
Vanden handel der AmoureusheytV
En hoc Narciffi fchoonhéyt 'tHert van Echo fchooc
Met den vyerighen ftrael van minnen, Waer door Echo viel in zulcken noot,. Dat (y van druck niet en wiik wat beghinncn, Om trooft te winnen. En hoe fy haer Vader heeft ghebeden,
Dat hy een Tornoy-fpel zoude opftellen, Om dat fy verwecken zoude tot amoureutnedeBi Narciflus de fchoonfte van alle Ghezellen; En hoe fy Venerem om raet ghinck quellen, Om ontflaghen te zijn van haerder plaghen, En hoe men Venus haer hoorde vertellen, Dat fy haer Lief haren noot zou klaghen, En naer trooft vraghen. En hoe fy dede naer Venus vermaen,
Als de edel Heeren ten Tornoye quamen, Maer ancxt van weer-zegghen heeft haer opghcdacn^ Dat 'tverzoeck zou wefen tot haerder blamen, En dat Maechden haer behooren te fchamen Tot Ionghelinghen van liefde te fpreken; En hoefy, tot haerder grooter onvramen, Ancxt van weer-zegghen met ftoute treken Hcefc verfteken. Dit zullen wy v al in Rethori/ckeil
Figiicrlijck toonen, en Poëtelijck ghewaghen: De zoetheyt die in dit Spel zal blijcken, Zal v allen (hopen wy) wel bthaghen, Al die over ons werck niet en klaghen, Wil.Godt behoeden van verzeeren: Wïftghy wat j'onft wy tot de Konfte draghen, Ghy zou Jt de Konftdoor jonfte houwen in eeren, In haren lof vermeeren. |
||||
|
ü^amen der Terfonagiensãѵàïѣ
typeede Spel. ECHO.
'tHertevanECHO.
KARCISSVS.
NARCISSIfchoonhcvt.
ACTEON5eenHeere/
DIANA.
Wonderlijck murmureren.
Heere van Hyponien,
Heraut.
VENVS.
|
||||||
|
HET TWEEDE SPEL.
'tHerte van Echo,in*tprifien van minnen.
Ch grief boven al dat grief,, zy,
Zeer pijnlijck grievende voor eenich gepijnfele: Och Lief boven al dat Lief,, zy, Medecijnlij'ck mynder zieeften medecijnfele, | Verdwijnlijck in een allendich verdwijnfele, ' Is 'tgeduchtelijck gepeys,dat my hout duchtich, f*at greynlijck ziier fpij'tich grijnfele *Öåà my zuchteiijck ia lamentatieu verzuchtich, Want
|
||||||
|
Vanden handel der
|
|||||
|
Wantinfwacrderonghenuechtcn onghcniichtich
Legh ick onmachtelijck,, al mynder,, machten, Mocht ick vluchtelijck worden vluchtich, Ick waer onklachtelijck,, al mynder,, klachten: Maer neen ick drachtelijck, druckich in drachten, Blijf ick defpererende in defperatien, D'oriverdachtelijck grief, die't wel voordachten, Brenght myn defolaet arm Herte in defolaticn, My reftiferende den fleutel van gratiën Des prifoens, dies houdt my druck ghevanghen, My tem terende met duchten in temtatien, By toe-doen van Narciffi roode wanghen, Venus die laet my trooft ontfanghen. Narctffus, hoe hji ter jacht rijt.
Volcht my myn Heeren die vroom en ftout,, zijn, 'tHerte moet in dat wilde wout,, zijn, Om recreatie mynder zinnen blonckheyt, 'tls een verblij'den mynder jonckheyt, Als ick mach jaghen na wilde Dieren, Aldus wilt Bracken en Winden beftieren, VVy moeten gaen jaghen inder woeffijnert. Eer. Heere.
Wy volghen v Princevan edelder mijnen, Bracken en Winden zijn al bereet. Narcijfw.
7.vto wil ick, na dat de zake zoo fteet,
Myn mandaet baren, 'tis myn vifagie. Een Heere.
I-oflupitcr, wy zijn inder boffchagie, Dies YHerte inder Voghelen zanck verblijf wert, Narcijfui.
Lact loopen de Honden. Een Heere.
Speurt, zegh ick, den Kert, Ons wo;t al drucki.h verdriet ontdroaghca. |
|||||
|
Amóufcushcyt.
³ë Narciffks.
Zoo bri zach' ick noyt Hert zoo fris van fpronghd^
~us zal icken vanghen heb icx de macht,, klaer, •blck volghe my kloeckelijckinder jacht,, naer. PAVSA,
De Goddinne Diana al moedernaed in eender
Fonteynen haer hayrken kemmende. |Nde Fonteyne der reynicheden
* Moet ick my zelven verj olijfen, ÃѵÏ hayrken kemmendeuyt reynder zederi *?ßå Fonteyne der reynicheden, v.les zal ick hier zuyveren alle myn leden, r-eyn edel Herten zalmen prijfen, ^de Fonteyne der reynicheden Alftet ick my zelven verjolijfen, fcQ alle dorperheyt van my wijlen. U Acieon die verdoolt is uyter jacht* yulpe Iupiter hoe gaen ick al dwafende
ga^ghs der woeftijnen verzuft, äl blafende, ^edwelmt, want ick in't herte toren,, hebbc, j^ dat ick myn ghezelfchap al verloren,, hebbe, J} 2°n.derlinghe Narciffum met fyn Heeren: Vaer mocht ick my wenden oft keeren, p at ick den Prince reyn van ghedochte, "4 den Hert en Honden vinden mochte, ?.Us Çàåï ick langhs der woeftijnen ruytende^ dolende mynen hoorn al mytende. }
«». ■ Diana inde Fonteyne.
* at gaet voor blijfchap vol melodijen?
ú p*ncx den dorpers die vreucht benijen, t ra 'ck hier vreuchdilijck gheklanck,, klinghen, galende alle druck bezijen, f* my in myndsr j'eucht verblijeïï, K Omi
|
||||
|
Vanden handel der
Om <3ie der zuyverheden gaHck„ghinghcB3
Dies zal ick melodieufen zanck,, zinghen. Haren zanck.
Aurora daeght uyten Ooften,
Elck bare fyn jolijt, Reyn herten zal ick trooften Al defen Zomer rijt. Vileyns zal ick verwaten,
Die dorperheyt ѵåãùååãåï, En metter herten haten, Die Maechdekens onteeren. Beroemers fel van mijnen
Zalmen altoos verfteken, Die reynicheyt verdwijnen, Van Vrouwen fchande fpreken.' Weeft alle heus van monde,
Myn gratie zal v ghefchien, Prijft reynicheyt van gronde, Doet dorpers van v vlien, Alle deucht zalmen v bien. úÀųåîï de Heere die verdoolt iL
Wat zoeter zanck 'therte conforteert,, my,
En jubileert,, my„ den voys t'aenhorene, Wie macher zoo zinghen ? 'therte accordeert,, my3 En obedieert,, my„ als los van torene, Op de verkorene,, en hooghegheborene, Herte, memorie, en zin te ftcllene, En druck te vellene. Ick zien haer die edel en wel gheraeft,, is,
Pner wel ghemacci:,, is,, tet Fonteynen binnen, Haer hayrkén kemmende als die al nae&„ is, Dies vyerich doorfchaecl:,, is„'therte in minnenj Wat mocht ick beghmnen„ ick zal ontzinnen, |
||||
|
Amoüreusheyt.
~pmach my haer by-zijn niet ghebeurea Waerdernateuren. ^ .Complexie die ruert, natuere wert vierich^!
les onghemanierich„der ooghen merck„i$,
jtyn ghepeys is zoo onbeftierich, at therte gierich3J na Venus werck,, is:
£*?tiiere die fterck,, is,, en hier in't perck„ is3 > 'e moet plaets haren wille verwerven,
*l*>ud'iabefterven. En wilt fy haer niet abandonneren,
*« zalfe blameren,, by Iupiters krachte,
ft niet fortfen verforcferen » P violeren„ dat's myn ghedachte; en baet gheen klachte,, ben ick zoo vroom vatl machtt
ck zal njer onteeren jit fchoone Wijf,
*l zoiick my koften ziele en lijf. Yp Diana. y/ dorper, wreet, fel en vileynich,
•re Ó' §hy hebt der eeren weynich, Ó boven tfy, ws levens anderlijck, at v ghepeys is zoo onreynich, „ 0rper, luxurieus, verfteynich, . Ð my te barene v werck zeer fchandelijck j j. es ãà³³ñê v verwaten zoo milhandelijck, ê P tmen van uwe onreyne treken cenwighen daghen zal moghen fpreken.
M . ( ^Àéåîï. lek X^^ ^aen mYn ghepeys volbringhen,
•t„i °Ðã fy en zal my niet ontfpringhen. |
||||||||||||
|
~ "en ãà³ éerft mynen wille bedrijven,
|
||||||||||||
|
— j ._-------.. _ _. j _,
natuere en kan ick niet langher ghedwinghea,
|
||||||||||||
|
³^Óï
|
||||||||||||
|
te^choon Lief laet ons ghenuechteverftringhen,
|
||||||||||||
|
^, Jet mynen wille fchoon Bloeme van Wijven,
»ÇÄÑhet moet ѵå{-åï 'ten jjaet gheen kijven. K a
|
||||||||||||
|
Vanden handel der
|
|||||
|
öch.' wat's myns nu? ick en kan my niet ѵåãÛîåñêñé,
Want ick blijve ftaende, iemant moet my vervloeeken. Þûïà. Neen Tyrant vol alder tyrannijen, Die wel verdient hebt een fwaer kaftijen, -Ick befweer v by Neptuniis kracht zeer Itrancfc^ Die door 'tluxurieus beftrijen, De weerelt plaechde zonder vermijen, Die hy al metten water verdranck, Alzoo waerlijck als Icarus by hem verzancä^ Befweer ick v dorperheyt onpayfible, Op my te barenezulck werck horrible, Alzoo waer als Pallas Aijax plaechde, Die Caffandra met vilonijen jaechde, Daer hy om metten blixem verghinck, En door de kracht die my behaechde, Doen 'tfweert van Ciane kraechde Cianippum, die de doot ontfinck; Zoo befweer ick v, dat ghy voor alle dinck Onbcftiert in boffchen en in haghen Als Hert zult loopen t'eeuwighen daghen. Hier verkeert Atïeon in een Hèrte. O onreynich ghepeys vermaledijt.' O dorper herte / vileynich en quaet, ', By v zoo ben ick t'eeuwigher tij't. Verwaten zonder toeveriaet: O natuere .' hoe gaefdy my noyt den raet, Dat ick zuyverheyt wilde doen verdwijnen. Want Iacen ick moet, nrits deferdaet, Als Hert loopen inder woeftij'nen: O ²îåòå / laet doch v gratie fchijnen, Vergheeft my 'twerek, wilt myns ontfermen, Diana.
Neen, neen vileyn, ghy blijft in pijnen Ws levens'fpacie, ghy en dorftnkt êåãäàåï; |
|||||
|
•Amoureusheyt.
**°6 mocht zulck dorperheyt in v fwerme»
^'eyn, dat ghy tot fchandalifatien , P^udt brenghen de zuyverhèyt ghehermcn?
j^."y zijt weerdich alder tribulatien, j, les inde wrake uwer blamatien ten ieghelijck mach exempel vaten. Óñú 'tHerte dat is* vol lamentatien,
jj^k mach myn dorper ghepeys wel haten,
^÷ moet ick gaen loopen in boflchen in ftratc»,
^"beffiert met de wilde Dieren:
JJch .' yie zijdy, die my dus hebt verwaten?
Óï* dat ick dorperheyt wou t'uwaerts ftieren.
- i Diana
*r!anadie zuyvere van manieren,
:~le natuerlijck werek contrarere,
r*aer Minnaers die reynicheyt hantieren,
"^■herten ick altijt exaltere.
■j.. 5 Narcißltt.
:~lt>$ vreemt, waer mach ons den Hert ontdoken,, zijn?
^°et hy den Honden dus ontbroken,, zijn?
jt?* fpijt my, het zal noch iemant bekoopen,
j ler komt eenen witten Hert gheloopen,
aet draven de Honden mét herten milt,
"Ó-Olcht my myn Iaghers en fpeurt 'twilt j^et kloecker herten, als blijde van gheefte, Jj^en, neen, ghy blijfter fchoon edel Beeftc ^pcvanghen, al zijdy overdadich 'Vt loopen in'tfpringhen.
y.. b/itteon als een Hert. £i't rnyns ghenadich
garciflePrince edel van treken, '
CI1 vroom van daden
*» Narciffki. ^«Jcondyfpreken?
K ? Dat's
|
||||
|
Vanden handel der
|
|||||
|
©at's immers abuyfelijck om verftaen.
Ia ick NarciffePrince edel ghedaen,
Ick ben de zelve Ridder die metter macht Heden tijdelijck voer met v ter jacht, Al is Fortuyne dus omghedraeyt, Dat ick verkeert ben. ■"'',• Narciffut. •
Noyt dus ontpaeyt,
Dit's een groot teecken alft al gheleert„is,
Dat een Ridder als een Hert verkeert,, is, Maer hoe mach't by komen ? 'twerck is wonderlijck. Dat zal ick v hier vertrecken byzonderlijck:
Ick was v inder woeftij'nen verliefende,
Mits dat ghy diverfche weghen waert kiefende
Den Hert te volghene, zoö't openbaer,, was,
Doen quam ickaen een Eonteyne die klaer,, was9
In wekker Fonteynen dat zat en baeyde
De Goddinne Diana, die haer verfraeyde
In haer zelfs zanck zeer Iuffich ftemmende,
Want haer ghelu hayrken was fy kemmende;
En uyt defen kreech ick zulck beraereu
Dat ick dachte in mynder natueren,
Ick zou mynen wille met haer bedrijven,
A! zoumen'my hondert werf ontlijven,
Goets moets oft quaets moets, dat waft ende,
Welck ghedachtc dat fy doen bekende,
En uyt defen zoo heeftfe my verfworen
Tot een en Herre.
Narcißkt,
Dit's vreemt'om horen, Dat ghy om dorper ghedachten, zonder ontwi/ckcnifTc»
Verandert zij'tin eens Herts ghelijckenifle: ®ie plaghe is groot en Yreerat in fchouwen,, doch3 |
|||||
|
Amouremheyt.
2oo2al ick myn reynicheyt blijven houwen,, noch,'
Als ick Dianam der Goddinnen Wertelijck belooft hebbe. 2oo meuchdy ghewinnen
**"jfchap, dies v alle druck ghedweneh„is,
Daer eeuwighe armoed' op my verfchenen,, is,
Verrnalendijt zy 'tghepeys, 'twelck wrachte
*° my d'onzuyver vuyl ghedachte,
~aer ick dus deerlijck om ben gheplaecht:
£> edel Prince, die elcken behaecht,
Myns lijfs ghenade verkoren Heere,
^etmydochgaen.
Narciffks,
£*hy deert my zoo zeere, Dat my d'ooghen vol tranen zijn gherefem Jck gheve v oorlof, na dat moet wefen, *Jthea blijve voorts in v bevanck, £n gheve v verduldicheyt. Hebt grooten danck,
Vwen oorlof Prince notabel van zinne, _
Ick loope metten Dieren te woutwaertinne.'
Narciffks.
*j°r Diana zuyver romenbrantie, Een fuftinantie,, en een temperantie Voor Phcebi hitte, die klaer is fchijnende, Van defer miraculijcker monftrantie Hebt lof, want myn playfantie,, en myn vfantic Is reynicheyt dorperheyt verdwijnende, Natuerlijck mijnende,, my altoos pijnende Hoe ick myn reynicheyt zal houwen: Alis Woriderlijck murmureren lijnende, My infpiratie te gheven van Vrouwen, «in baet gheen ftouwen,, ai km hy brouwen, K4 ïck
|
||||
|
Vanden handel der
|
||||
|
lek en zal myn zuyverheyt niet bevlecken,
Maer volftandich blijven zónder verfloirwen5 Al mach 'tghepeys natuere vervyecken, Diana zal my met gratiën decken. Wonderlijckjmirmureren-
IawatzaFtnu„zijn? Narcißifchoonheyt.
Noch arghef dan quaet. WonderlijckjnurmHreren.
Zal'tvalfch ghefpu,,zij'n. Narcißfchoanheyt.
By ïupiter jae't. Wonderlijck. òèãòàãåãåÿ.
Zeght my den raet, lek helpt v doordringhen al waer't zeer lack. Narcißifchoonheyt.
lek zalft v zegghen, ghy zijt myn toeverlaet^ En ontknoopen v hier den vollen zack. ( Wonder lij ckjffurmnr er en.
Ia eeft zeer brack? Narcijfifchoonheyt.
Alzulck ghekrack,, en hoorde ghy noyt, Fenijnich black,, liftich doorplovt, Wort uytgheroyt,, zonder eenigheri toren, Wonderlychjnurmnreren.
'tHerte verfroy t my door't aenhoren. Narcißfchoanheyt.
2iet vrient uytverkoren, lek heb hier een boochsken, dies menich verkleent,, leeft,
Dat my Cupido der minnen Godt verleent,, heeft, Daer men ('twelck menich verdrieten,, mach,) Al ftralen van liefden uyt-fchieten,, mach, En daer meen ick, zonder langh tedralene, Werte van Echo mede te doorftralene, ' - ' ' À²Ä
|
||||
|
Amoureusheye."
Alft voor de veynfter zal komen fprekea
Vande ghevanckeniffe. Wonderlijckjnurmurcren.
Noyt ergher treken En hoord'ick noyt een Herte ghevanghen te ketff ne,
En dan moordadelijck totter doot te quetfene, Meerder verraetfehap en was noyt ghehoort. Narciffifchoonheyt.
Wat zeghdy daer af? Wonderlijckjtmrmureren.
tls argher dan moort, Met rechten zoo zoudy ghekroönt,, zijn Doorv valfcheyt. Narcijfi fchoonheyt.
tHerte zal ghehoont,, zijn, Wy en krijghender van niemanden gheen belet,, af. Wonderlijckjnurmureren.
Als ick valfcheyt hoore, ick worder vet„ af, Ghelijck de Zoch doet in haer vuylicheyt. Narciffifchoonheyt.
In't huys van onruften maken wy fchuylicheyt. Als de vlaghe op onfen hals zoude druppen. WonderlijckjniirmHreren.
Wy zullen 'tHerte van Echo wel beftuppen, Ick zal voor'tprifoen doen myn devoir, Spant ghy uwen boghe, ghceft my 'tghehoir, tHerte van Echo zal ick gaen verblijen Met mynen inftekene. Narciffifchoonheyt.
Nu ick ligghe hier ter zijen,
Als die 'tHerte van Echo zal heftoppen«;
Wondertychjnurmmeren.
Ouzeghickou. ; j 'tHerte van Ech®.
\ Wie mach daer klopoen K s Toor
|
||||
|
Vanden handel der
|
|||||
|
Voor 'tprifoeh ? daer ick dus onverdient
Inghevanghenben. Wonderlijckmurmureren^
En v vrient, Ick kome v verheughen, verftaghet in't platte. 'tHerte van Echo.
Och Wonderlijck murmureren zijdy datte? Zeght my, en zal ick niet verlooft,, werden Wt defen priloene? Wonderlijckmurmureretu
Ia ghy zult vertrooft,, werden, Want NarcifTus, na dat fyn ooghskens draeyen, Zoo zal hy fyn minne t'uwaerts zaeyen, Oockzeytmén (V zelven verjubiladjt) Dat hy Echo met alder herten begracijt, En dat hy terweerelt gheen liever Wijf Op Aerde en weet. Narcißifchomheyt.
Ia, ja, gheves hem ftij'f,
Hoe de Diiyvel daer ftaet en blaeft.
Won derlij ckj/nurmmeren.
Och Herte v zelven toch verfolaeft, Ghy krijcht nu uwer ellenden boete, Want NarcifTus die zeynt daghelijcxfchc groete Aen Echo der edelder Bloemen eerbaer. 'tHerte van Echo.
Och ghy verheucht my : eeft oock waer? WonderUjck^marmureren.
lae'tby Iupiter, waerom zoud'ick lieghen? Wachermen ick en zoude v niet gheerne bedrieghen, Want my ontfermt zeer v meskief. Narcijfifchoonheyt.
Daer Hoerèfoon daer. 'tHerte ѵлп Et'h«.
O lieffeüjck Lief, . Söiacft
|
|||||
|
Amoureushey£
Jolaeffetijckfolacs, reyn trooftelrjcktrooft,
Weertfte alder weertfte, waer ick verlooft
Ó^ñ dit allendich fwaer verdriet,
£00 waer my arm Herte wel ghefchiet. *
Narciffi fchoonheyt.
Nu eeft tijt, ick en wil niet langher haken, *ck zal 'tHerte van Echo quets wel gheraken petten ftrale van liefden, zonder ontfermen, ^etdaerghefchoten. 'tHerte van Echo.
Wachermen, wachermen^ jvat's myns arm Herte? noyt meerder quale, ^ ben lacen met een en vyerighen ftrale ^°orfchoten fmerteli/ck / wat zal ick beftaen? ~ch Narciffi fchoonheyt ? dit hebdy ghedaeti Ù onwetens,'tis groote outrage. u Wonderlijckjmirmureren. **Ó §aet al lachende en fpeelt fchuyvage,
Als die veje Herten zoude verturberen. 'tHerte van Echo.
"tls v fchult Wonderlijck murmureren, ~at ick Herte ghevanghen ben, zoo ick watie, fc0 deerlijck doorfchoten. , Wonderl'jckjnarmttrertn.
pan daer liechdy ane,
^eft myn fchult, ja zoudy my dat verwijten? £*ö blijft daer, ick laet v kermen en krijten, doorfchoten metten ftrale van liefden. Narciffi fchoonheyt.
Is'tHerte gheraea? Wonderlijckjnttrmureren.
^oowy briefden, ß-echt juyft doorfchoten, 'tHerte mach wel q-iae'.elenr
^ Narciffi fchoonheyt. Ù ftralen van liefden zullen haer doorhackelen
|
|||||
|
Smerte*
|
|||||
|
Vanden handel der
|
|||||
|
Smertelijck, dies zal fy in't ghequets blijvee.
Wonderlijckjfmrmiireren.
Hoe mochten wy Natciffiim oock in'tleft krijgheüs Dat wy fynen wille ontfchaken,, mochten? Nanijfifchoonheyt.
Ick en weet niet hoe wy't maken,, mochten, Want hy der Vrouwen is een verftekere, En weettygheen mouwen? WonderUjckjnitrmureren.
Neen ick zekere, Nochtans zoo quel ick hem menighe vlaghe
Met liefden van Vrouwen, en klop op de haghe, Maericken kans in gheender manieren ghebrpuwen Synen wille te keerne. Narcijfifchoonheyt.
'tOpzien van Vrouwen En vermorwet hem dat niet, zoo eeft fpel uyte,
Ons braffèn en duert niet. Wonder lijchjrmrmurereri.
Wadat'sdekluyte, Dies moeten wy't maken, hoort wat ick zegghc,
Dat Echo Narciffus te voren Iegghe, Oft ons opzet en is niet weert twee peeren. Naretjß feboonhvyt.
Helpe Inpiter, hoe zalfe haer ghebeeren, Als fy haer Herte vint doorftraelt Metten ftrale van liefden. Wonderlijchjnurmureren.
'tlsghenoech ghedraelt, Gaeri wy alzulcken raet ordineren, Dat wyfe, van liefden doen defpereren. Echo.
Wat zal ick beftaen ? wat mocht ick beghinnen, Dat ick Narciffum mocht aenfehouwen, Want 'cHert; ley't in'c prifoen van minnen Ghe-
|
|||||
|
Amoureusheyt.
©hevanghen, zeer deerlijck met rquwe«3
lek zal mynen lieven Vader vol trouwen Bidden, dat hy uytblijden foreefte Eenen rijckelijcken Tornoy wilt houwen, Om met fweerden te flane verblijt van ghceftes • Dus zal Narciflus in die feefte Komen, om manlijck fyn leden te reckenc, Daer ick wat vreuchden by volkefte, Want ick meen e hem myn fecreet t'ontdeckenet Wt defen zoo pijn ick folaes t'ontweckene, En droef heyt te terdene in't flijck van toorne. ïck zien mynen Vader als hooghe gheboorne, Dies wil icken groeten, zoo't altijt behoort,, heeft: Venus die Minnaers herten confoort,, gheeft, Stercke v Heer Vader in alder deucht, ^et haerder gratiën. De Heere van Hjfonitti.
E>anck hebt fchoon Ieucht, Щп. verkorene Dochter van reynder zede. Echo.
Och Heer Vader, ick bidde v om een bede, Op vaderlijcke vrientfchap doorvloeytmetminneti, Dat ghy om recreatie mynder zinnen, Bedwelmt van zieften langereufelijck, Eenen Tornoy wilt houwen joyeufelijck, Om met fweerden te flane, want 'tHeite bemint,, zeere Alle feyten van wapenen. De Heere van Hypomen.
Och lieflijck feint,, teere, fJat wort v niet ontzeyt älft klaer,, is, rjyn hert verheucht, zoo't openbaer,, is, Dat ghy ter Edelheyt dus zijt gheneghen: Waerzijdy Heraut? __. T>e Heraut. Hier Princelijck deghen,
Voa-
|
||||
|
Vanden handel der
|
|||||
|
V onderdankh, wat's v begheeren?
4 De Heere van Íóðîï³åê.
Heraut dat zal ick v verkleeren: Ghy zullet 'tLant doorloopen nu ten ftonde, En beroepen een rijckelijcke Tafelronde, Om met (weerden te flaen, willet verftaen,, al: En zoo wie dat den prijs on tfaen,, zal, Die zal ghewinnen, ziet dat ghy't declareert, Eenen helm van zilver gheamailleert, Met diamanten koitdijck verekrt: Ziet dat ghy't dus in alle Landen crijiert. En datmen den feelt-dach,playfantin't fchouweßs In Iunio den vijftienden dach zal houwen, Om droef heyt uyten Lande te weerene: Houdt daer zijn hondert byzanten te verteerene, Die gheef ick v gheheel en al, Verwaret te deghen. De Heraut.
Zeker ghenadighePrince ick zal, En zorchter niet voren, adieu dit's ganck: Helpe lupiter dit ghelt maeft groot gheklancfe, Ick zal eeuwelijck rijck zijn metten ghelde, Nu het wacr goet dat ick myn Landen telde, Daer ick 'tberoep zal doen, by tijen ; In den eerften daer is Alexandrijen, Amafonien, Lybien, Turckijen, Griecken, Troyen, Hyponien, Sieren, Danneren,Perfen, Damaft, Barbarijen, In defe twaelf Landen moet ick crijkren, lupiter wil my voort beftieren. Echo.
O lupiter! hoe is nattiereberuert,, nu, Memorie ontftelt, verdwaeft,, al dwafende, 'tWelck een allendighe Figuèrebezuert,, nu, Zonder hsrte ofc zin beraeftj, al rafende, VVtf
|
|||||
|
Amoureusheyß
wat zegh ick ? de tonghe praeft,, al prafeflde," Zonderverftandeniffe, beghinflele,, oftinflele: ~ lupiter.' met graden, doorblaeft,, al blafende *ty ongheftelde gheeft ghewinffele,, en verzinflele, ~*t Narciflus krijghed'omrinflele,, en 'tbeminflelcs *ck vil myn Herte gaen trooftelij'ck,, trooften, tWelck in't prifoen met veteren nu ghevetert,, is, y^n minnen mocht ick verlooftelijck,, looften, 'Waer trooftelij'ck om beteren, 'welck onghebctcrt,, is£ Maer neen't als fleteren 'tHert ghefletert,, is, >V "§henadelij'ck, verlmadelyck, tuycht nateure, ' V elck met druckighe kleteren zeer bekletert,, is, ^ies wil ick gaen kloppen voor de deure: H°u ziek hou? ^. , 't Her te van Echo.
Wie is daer veure
tprifoen? wiltv vermijent'klagheft,
j , Echo. Al £nt"^erte'enkomehelpenvlijdendragheft^
s die v ghejonftich ben en ghetrouwe. ^. 'tHerté van Echo.
*Jjdy dat jEcho ? gheminde Vrouwe.
lai ü Echo'
T lcfej reyn minnelijck zuyver Herte,
*-acen / hoe ftaghet?
■vj 'tHerte van Echo.
p meerder fmerte,
jjant 'tgrief en kan ick niet ontvluchten,
?*Óï meefte blij'fchap is klaghen en zuchten,
is my nu lacen wel in't fchijne:
^°e vaerde ghy Vrouwe? La Echo. Var"' ²Ñ²Ñ ver(luriJnc>
m "e&en b«n ick ghedeftrucert,, vry2 • Natuerp
|
||||
|
Vanden handel dct
|
||||
|
Natuerc verflout, memorie failjeert,, my,
ïckben half zinneloos, ick en weet wat werden,, zal.
'tHerte van Echt.
Och ick en weet niet hoe ick't volherden,, zal, Want noyt Herte en mocht my alzoo gheletft,,zJJB9 Noch zoö moordadelijck ghequetft,, zijn, Venus ontfernie myns inder noot. Echo.
Och / zi/dy ghequetft? 'tHerte van Echt.
Iaicktotterdoot, Ick en mach nimmermeer ghenefcn op't ftedes
Zoo ben ick doorwont. Echo.
Lacen.' waer mede Allendich Herte vol drucx ghegoten? 'tHerte van Echo.
Metten ftrale van liefden ben ickdoorfchotca Vyerichlijck, dies is my vreuchtghebrekende, Den ftrael blijft my in't Herte ftekende, Hy en mach nimmermeer zijn uyt-ghekreghen^, Dan door Narciffum. Echo.
Wat zullen wy pleghen? Van drucke mach ick myn handen wringhen,, wel. 'tHerte van Echo. >
Och den ftrael van liefden zal my ter doot bringhcn,, fiicF,-
'tEn zy dat ick mach trooft ontfaen ' Noch van Narciffus. Echo.
Wie heeft v ghedaen Dit grief, dat ghy aldus mifmaecl:,, zijt? Metten ftrale van liefden vyerich gheraect,, zijt? Dies ghy arm Herte vol rouwen,, leeft. |
||||
|
Amoureusheyt.
j. . 'tHerte van Echo.
$$ Narciffi fchöonheyt die't al ghebrouwen,, heëfts
Щ houdt my diis ghevanghen fmadelijck,
En heeft my daerenboven doorfchoten verradelijcfe
petten ftrale van liefden, alzoo men zietj
*Joor't Wonderlijck murmureren.
Kt Ecko'
Noyt zulck verdriet,
*ckroepe: ówy.
'tHerte van Echo*
Wat's rnyns ghefchiet? J-acen ■' ay my. > < Echo.
öruckisdencry. 'tHerte van Ech.
"*~Cn' dit mochte ghy Narciffi met uwen troofte verzoeteri." " Echo.
!^ch Venus, Venus.' wilt doch ons grief boeter^ Want ick en weet niet wat ick beftaen,, zaU , 'tHerte van Echo.
w« nu te rade?
j> . Echo. j at »ck noch gaen,, zal
~n Venus Tempel om toeverlaec«, ^'zooickplach. s, 'tHerte van Echo. tls den beften raet,
"us fpoeyt v ras tot defer erveri. A V Echo. д*ец myn leven, adieu myn fterven,
^Jieu myn Herte dat ick beminne. * ,. 'tHerte van Echo.
^Jicu myn trooftdijck nooft verwerven J
|
||||
|
Vanden handel «lef
Echo.
Adieu myn leven, adieu myn fterven* 'tHerte van Echo.
Solaefielijck folaes moet in v erven, Dat ick daer by confoort bekiiine: Echo.
Adieu myn leven, adieu myn fterven, Adieu myn Herte dat ick beminne, lek gaen om trooft tot onfen ghewinn«',' PAVSA,
De Heraut.
HOort, hoort, ghy Amoureufe zinnen,
In feyten van wapenen hooghe gherefen* Ghy meught nu prijs en eere ghewinnen' Binnen.Hyponien de Stadt gheprefen, Eenen rijckelijcken.Tornoy zoo zal daer wcièn^ Om wie daér beft zal flaen met fwe«rden, Eenen helm van zilvere reyn uytghelefen, Verciert met diamanten van weerden, 2al hy voor fynen danck aenveerden Van de fchoone playfante Vrouwen: Bereyt v ghy Ridderlijcke gheerden, D atmen v vromicheyt mach aenfchouwefij, In lunio vijftien zoo zalmen houwen Den Feeft-dach als in der vreuchden Choor^. Dus zeght alle naer my : ydiftvoor. ë˲²å de Heeren.
Ó dift voor, NarcijfuSi
Heraut, naer vrs Heeren gheliefteti bullen wy ten Tornoy komen al ghelijckelijcSi:, En ick fchenck v hier tot eender ghiften Mynen hals-bant, in teecken onbefwijckelijck, Dat ick tsn. T«rnoye zal komen rijckelijck. |
||||
|
Ämoureiis'heyt»
ju Eenander Heeri.,
«*°udt Heraut dat fchenckickv oock op hedesj
^eender voorwaerden, dat ick myn Edelhedcn,
pen Vrouwen ter eeren quaet om verfchöoncfïj
*n der baneii proeven zaL
. Heraut.
ï°piter moet v loonen,
*o late v prijs en eére behalen,
*ju wil ick faflchelijck 2onder draleis
Vo°tt gaen beroepen in allen Landen,
Minerva behoede my voort van fchanden»
Echo.
±. Wat is van troofte, daer trooft failjeringhe,,«? yZ-n een druck dat atder drucken meeft,, is: ~£ Venus Tempel daer conforteringhe,, is, *^°roe ick allendighe, die bevreeft,,is, Otn raet, want my een eeuwich tempeeft,, is» •^"oofteloos in dit dangier te zijne: l~ Venus v zoetheyts wortel een keeft„ïg ~ef confortatien t'elcken termyne *'ufcht my myn pijne. ^ Alzpo waerlifck als Bererinthia
У^ъ Moeder is van alle vruchten, i^les 'tgroeyfel der bloemkens Yfis in Farns j eri Minnaers niet en mocht ontvluchten, *^et v ontfermen myn ftenen, myn zuchten,- ^ dat myn Herte, dat in't verftranghen,, isy ^eloft mach werden zonder duchten J^en prifoene daer't in ghevanghen,, is, ***« dit myn verlanghen,, is. ^ Och / hoedt my voor Atropos bezucringhe,
yyant jen ^raej v,in j j-e£jen my vyerich gheraecl:,, heeft,
gieken ftrael in't Hcrte maeä zulck berueriughe,
Щ Phcebe zioloos nughemaecï,, heeft: . |
||||
|
Vanden handel der
'tls Narciffi fchoonheyt die my doorfchaeét,, heeft,
By toe-doene der Wöaderlijcker mumuratien; O Venus daer'tHerte na ghehaeu,, heeft, Verleent my een druppel van confortatien By uwer gratiën. IflmAgie van Venus- in haren TentpeL
Myri üytverkoren weeft niet ontpaeyt, Fortüyne die draeyt Alzoo wel in blijfchappen als in allinden,
Al lighdy iri't grief van toornen gheraeyt, V èelven verfraeyt, Ghy mocht met blijfchappen noch boven bindeis
Metten gheminden. ; , Éch».
■ Och f noytdus t'inden, Hoe mocht ick vinden Rapt, dies 'tHerte mocht verlooft,, zijn? Narciftus fchoonheyt komt my verfmadelijck fchindens Met drucke verftinden, Moet ick nu door v labeur ghenooft,, zijn, Wie zal myn trooft„zijn? Venus. Als alle zaken wel overfleghen,, zijn, Zoo en mach 'tHerte nimmermeer ghekreghen„2Ïjft Wten prifoene van minnen puere, Alzoo langhe als liefde wilt gheneghen,, zijn Tot hem ; dit moet, zegh ick, al ghefweghen,, zijn3. Die 'tHerte in minnen vinck mét ghetruere^ Maer quamer verleetfchap ten labuere, Dit zoude'tprifoen van minnen breken. Echo
O Venus v woort beroert nattiere, Maer verleetfchap wort van my verfteken, Wilt daer af dan niet meer fpreken, Ä! zou 'tHerte eeuwelijck in torment,,' blijven, |
||||
|
Amoureushcyt«
Zoo en ben ick nimmermeer zoo arch van treken, *}at ick verleetfchap zal obedicnt,, blijven, £!archTus zal eeuwich in my gheprent,, blijven: **°e zoud'ick vergheten fynen hoogheri name, ^Óï manlijck ghelaet vol vromicheden, ^Óï fchoonheyt die elcken is bequame, tyn Princelij'ck wefen reyn van zeden, 4n w-elghemaefthey t van alle leden, : : Óï deucht die quaethey t doet verdrooghen,
*"ernaemt in Landen en in Steden: J~ Venus hoe mach ick my hier toe pooghcn, aer icx noyt en aenzach met ooghen,
Ã*°å zou dan verleetfchap in my ftadt grijpen, aer hem onwetelijck myn dangier,, is,
t; 0ch zaegh ick my liever Atropos rat flijpen, ~* fterven de doot die putertier,, is, Want waer verleetfchap in'tbeftier,, is, 5^ mach nimmermeer 'tzaet van liefden ghebloeyt,, ftacn, Ules laetick verleetfchap onghemoeyt,, gaen. * Venus. ^à dat hem de zake is onkondelij'ck,
*°o en weet ick v gheenen beteren raet,
andat ghy v meskief ongrondelijck
^e^ fubtijlijck ontdeót hoe't met v ftaet, n bidt hem fchoon amoureufelijck zaet
^,ri den fleutel van troofte met zoete zinnen, erteyn ick worde v toeverlaet,
^"Ó zult van hem, hoop ick, confoort ghewinnen» O U Echo. ^ chfchaemte bedwinght natuere van binnen,
at ick hem myn liefde openbaren,, moet:
let <iCyt ^'C òÓ ^an>wat za'*ck beghinnen?
"erve van drucke, dies ick verfwaren,, moet.
XJV Venus. Je te vreden, m myn yerklafer,, doet,
L 3 Men
|
||||
|
Vanden handel der
|
|||||
|
Men mach met helen gheenen trooft vcrweryej^
Zulck Cchäemte van v vervaren,, doet, 'tls veel beter dan ecu wich fterven: Metten ftrael van troofte meuchdy onterven P'allendicheyt die inder Herten ghevencht,, i$s Met ghebruyeke van liefde zuldy af-kerven Alle hinderlijck grief dat inder jeuebt,, is, Als vHertein eeuwigher vreucht,, is: Wat let V dat wat tijts ghevanghen moet wefeiïf *tls 'tghene dies natuere verheucht,, is, Als twee Herten elcx anders grief ghenefen: Ick vare in't Palleys der minnen gheprefen, Daer alle Minnaers voor my nijghen, Doet mynen raet Bloeme uy tghelefen, Énde en wilt v meyninghe niet verfwijghen, Zoo meuchdy confoort van liefde ghekrijghc«» Echo.
Lof Vequs die vatende zijt fcientie
Wt Ochea, daer wijfheyt is in vloeyende,
stls redelijck al doen v reverentie
Alle Minnaers, daer Liefde is in groeyende«.
Dat ghy y aldus met my zijt moeyende,
En conforteert my inder noot,
Dies zy v eeuwighen lof toe vloeyende
Van alle daer liefde noyt in befloot:
Nu wil ick gaen met haeften groot
Ten Tanneele daermen folaes h an tieren,, zalj,
'tls heden den dach, dat toocht hem bloot.
Darmen ghenuechlijck tornieren,, zal,
ïck meene Narciflus obedieren,, zal
P-r wapenen als een vrome engien,
Dies wil ick gaen rnereken fyn hantieren,, ala
ïck zal hem met zoeten ooghen aenzien,
i^enus die laets my vrame ghefchien.
|
|||||
|
Ämoureushcyt,
7)e Heraut.
van'Hyponieri edel Prince verkoren, Verblij't v in de güldene fporen, ~je hier haer wapenen hebben ghefleghen; **ier is ghenadighe Prince al voren ^e Soudaen van Perchi hooghe gheboren, *ë van Danner datPrincelijck deghen, *f e Soudaen van Afrijcke onverfweghen, ^n Iphitus de groote Solbaroen, freies van Troyen ter wapenen ghenegheftj *~n Narciffus d'edel Pnnce koen, ~!e hun mandaet hier zullen doen, Ter eeren de vrouwtlijcke grondekens: *?hy edel Hertekens wilt v fpoen *^i Tanneele zonder arghe vondekens, ^rci den prijs te ghèvene met lachende mondekens; "De Heere van Hyponien.
Verkorene Dochter wilt V verfraeyen, ^Ï laet varen v zuchten en treren,, al, J^oet de vlinckinghe uwer ooghskens draeyen ^P d'edelheyt der wapenen die hier ghebeuren,, za!„ ^ De Heraut. ^.^ aen ghy Princen te defer euren,, al,
j^-yt inde bane kloeck en manierli/ck, tn ëѵ³³ñ naer den danck oock fpeuren,, al, groevende v Ridderlijck fweert zeer fierli jck» btaet, zegh ick, al ftille en leeft beftierlijck, £nde en flaet niet voor de Trompetten flaterens ^°° doghen de Vroukens goedertierlijck v*enfchoiiwen v Edelhey t zonder tatereri, *×Ö rijt ane en doet v f weerden klateren. HierTornoyenfy.
ÿ De Heraut.
3£*et ÄÙå ghy Ridders van vrom« daet,
X. 4 Staet
|
||||
|
Vanden handel der
Staet, 2egh ick, al ffille en wilt niet ftrijen^
Staet ftille, ziet dat ghy niet en flaet, En ruft v een poosken in beyde zijen, Aenziet de Vfoukens vol melodijen, V grief dat zalder by ghenefen,, zijn, Want droeve heften doen fy verblijen: Weeft kloeck en ftout wildy gheprefen,, zijn, Die beft flaet die zal uytghelefen,, zijn Vanden Vrouwen, en hier den prijs aenveerden, ■Rijt aen wilt kloeckelijek flaen met fweerden» Daer Tornoyen fy wedei e.
*Z>f Heraut. Houdt op, houdt op, 'tis meer dan tijt,
't Wort fpade, men zalder niet meer Òðãï³åãåãö Ziet dat ghy alle te vreden zijt, En wilt elckanderen obedieren, / Want eerlijck, na des Hofs verderen, Zalmen t'avont iti't bancket, dat's blijckelijcfc^ Metten Vrouwen zoete vreucht hantieren, En gheven den hooghen prijs zeer rijckelijck: De vreucht die wort daeronghelijckelijck, Diemen ter feeften zal doen d'Edele ten love, Dus komt t'avont al in't bancket ten Hove. Daer rijden de Tornoyers nyter banen.
WonderUjc\murmureren.
Watzeghdynu? Narcijfifchoonheyt.
:tls Mons de Linije, NaraäTus verkreech den danck zoo't klacr„ is. WonderUjckjnurmureren-
Nu quackelt haer 'therte, nu ifle blije, , Watzeghdynu?4 Nar*
|
||||
|
AmoureusheycV
».. . Namïïifcboonheyt.
«sMonsdeiiniie.
^ WonderfyckjtturmHreren. Z etl van z^ver>wat meende ghye,
«tefe hem op 'thooft, zoo't openbaer,, is,'
wat zeghdy nu? t.' Narciflifihooitheyt. jJisMonsdeLinije,
Narciflbs verkreech den danck, zoo't klaer,, is, j*1 dit Tornoyen, ghy weet dat waer,, is,
"**■ was om Narciflus al ghedaen.
1^ Narciflifchoonheyt.
ï? § met hem in Venus boomgaert gaen«
Z°owaer'talgoet. s ■ ■ ■ ..
!>. . Wonderlijckjmwrmarertn.
*e"-enfoyzegh Matteken.
j Narciflifchoonheyt.
^-aetruyfTchen'tkerreken.
> Wpnderlijckjniirmnrcren*
aet miauwen'tKatteken.
j , N.trciflifchoonheyt. *egh van ons wort noch wonder bedreven.
y- WonderUjckjnurmureren. enus die heeft haer raet gheghevèn
|
||||||||||||||||
|
Hn bp0lntete Pomte>wat fy zeggh
|
za'»
|
|||||||||||||||
|
Ma r y voren ïeggnen,, zaï,
|
||||||||||||||||
|
i
|
aer fy krijcht hem als den Palinck vaft metten fteerte.
|
|||||||||||||||
|
j Narciflifchoonheyt.
|
||||||||||||||||
|
«et,onsgaenhooren alle'tgnevéerte,
^« ly fynen wille wel zal ontfchaken? jj „ WonderUjckjnurmureren.
\r^ fnr.wy n°op-hout onder ons beydm ghemaken
^Mefcamatfaerdc.
|
||||||||||||||||
|
Vanden handel der
NarcifftfthooHheyt.
ladätwaer'tbefte. Wonderlijckjnurmurerett.
Zoo zouden fy noch verzamen in't lefte, En daer met zoo zou Ãó al gheneferi,, zijn. Narcijfi fchoonheyt.
Koft ghy't zoo ghemaken, ghy zoudt gheprcfen,, ùù Dus willet 'tvyer nu onder windt ftoken, "tWijf is plats rafende. Wonderli]ckj¹Urmurerett.
Wy zullen't w.el kaken, Laetons gaen ftroyen alzulcke termkens, Dat fy haer Lief ken krijghe in haer ermkeft«. Echo-
Wat heb ick al murmuratien in't lijf, Wanckel ghepeyfen die wreet eri fel,, zijn, Nu doen, nu laten, is al 'tghekijf, Ancxt voor weder-zegghen moet nu in't fpel,, zijn, Want hy wil in dit werek rebel,, zijn, Dies myn memorie zoo is verblint, Dat fy moeteeuwich in't ghequel,, zijn, Vacelerende zoo 'triet doet in den wint. tsfnext "voorVoeder-zjgghen van hare'Dienaers.
Dat komt by redenen dat ghy't verzint, 'tWaer v verkorene Bloeme zeer blamelijck, Te zegghene dat ghy hem herteli jek mint, Dat te openbarene waer onbetamelijck, Oft hy't v ontzeyde, en waer't niet fchamelijck? Maer doet mynen raet 'ten zal v niet quaet,, zijn, Ley t fchaemte en eere met v, 'twort vramelijck. Die moghen in't wercH v toeyerlaet,, zijn. Echo.
Ancxt voor weder-zegghen zou dat uwen raee,, zijn. Dat ick fchaemte en eere myn kamer-vrouwen Met my zou leyden? |
||||
|
Amoureusheye*
't/fncxt voorVpeder-zfigghtU* . .
**e't en trouwen, tWaer v eerlijck, wilt naer myn bediet,, docna
*ckbidtsv vriendelij ck. Echo. ïck en zal't niet,, doen: ®aet zegh ick van my, ghy quelt my zoo zeere*
*ck en vraghe na fchaemte noch na eere, Noch naer weder-zegghen volder onraften, *ckzal hem myns hertfen grief on tlaften, Ä1 zoud'ick eeuwelijck in't gheween,, ftaen, En quelt my niet, ick wil alken,, gaen; Dit's wech, 'ten mach niet langher ghelet,, a/n* tsfncxt voor tyeder-zjegghen.
O lacen.' hoe mach Cy dus ontzet,, zijn, Als arm verdoolde gaendeal inddinghe, Onbeftiert in Venus padtnu blindelinghe, ™ifmae<5t, van liefden verzuft, verdooft, 'Van memorien en van zinnen berooft, *-°nder fchaemte oft eere te wederlegghene, ®ft zonder my Ancxt van wederzegghene, **at klaech ick den Goden met grooter allindet^ f e°us laet haer confoort nu vinden. Een Tafel-Ãðå² van twee Perfonagien,
Pen Ongbetrooften ende den
Welgheminden.
"De» Ongbetroofien zjnghende.
j^Ghepeys leyt my zoo zeer en quelt,
A Van my en kan icx niet gheweeren, **Óï zinnen zijn my zoo zeer ontftelt, ,^anc trooft van Lief moet ick ontbeeren^ stP £°mt met a' naer myn begheeren, ¹n baet ©pek niet wat iek labeure ,- |
||||
|
Vanden handel der
|
|||||
|
Dus moet ïcfe van druck myn bloct vertecreng
Ick ben daer inne ick moeter deure. Een longhelinckjAen Welgheminden*
Vaert wech ghepeys en melancolije, Myn vreucht die is zonder inde, Zonder druck zoo is myn herte blije, Ick ben ghetrooft als de wel-ghezinde. Onghetrooßen.
Myn herte fteeä vol druck en allinde, Want wat ickltetfe oft wat ick jaghe, Sy en trooft my niet de Lieffte ghemindc, Dus blijf ick eeuwich in Vrou Venus plaghe, Welgheminden-
Myn herte is vriendelijck zonder klaghc, Want wat ick begheere ick krijch confoortj, Wa fy loopen my naer van daghe te daghe, Dus heb ick zorghe van my gheftoort. Onghetroojlen.
Wel ghy fpreeél; daer een woort, Beter fweechdy eermen v kinde voort: Hoeisuwennaem? Welgheminden.
Den Welgheminden, Ooft, Weft, Zuyt en Noort, Van Veneris Kinderen ofc haer Kamerieren, Ick kan haerlien herten alzoo vercieren, Dat fy my minnen tot hare propooftem Maer hoe heete ghy? Onghetroofim, ,
Den Onghetrooften,
Van elcken ongheacht en verfteken, Al klaech ick haer hertelijck myn ghebreken, Sy blijft altijt even fchu,, ziet. Welgheminden. Ick hoor wel ghy mint haer en fy v,, niet, Dat's om te lijdene veel dmekich gheweens. |
|||||
|
Ämoureusheyt,
Onghttrooften.
^У hïmnen ? och! lacen neens, Nochtans waen ick van liefden t'ontzinnefij, Al klaech ick haer, fy en willes nietbekinnens Dus valt my myn leven veel te zuere. . ' Welghemindén. Neen, neen, ick prijfe al bat myn natuerc,
En ick zegghe datfe elck wel prijfen mach, . Al fpoor ick zeven op eenen dach, »ck kanfc met woorden zoo verdooven, P?tfe my alle ghelijck moeten ghelooveni, Nochtans en min ick d'een niet meer als d'atïdere. , Ongbeirooflen. "oe, en draechdy gheen liefde als Leandere?
i Welghemindén. , Neen ick en trouwen.
Onrhetrooflert.
p.gheluckich brandere, ^intmen v zoo zeere ? dit's myn verrfaen ^ *^b peyfe ghy waert te berftett ghedaeti? Vft Venus heeft v begaeft In een Vrouwen hemde. ^ Welghemindén. Wat helpt dat ghy veel flaeft en draeft,
?Ucht, weent, loopt, rint, jandoftqueelt, 4s beter in de witte armkens ghelpeelt, £n minnelijck t'zamen te zijn in't donckerc donderzorghen. Onghetrooflen.
Wa hoort dien Ionckere, Щ fpreesä al waer hy een Venus Pachte«, _ Welghemindén. Ke fvvijcht ghy blockfieypere.
- .. Onghêtrooften. *wjcht ghy vrottwea verkrachter®«,
|
|||||
|
We-
|
|||||
|
Vanden händd dm
|
|||||
|
Welghtmindtn.
Swijcht ghy fuffaert. Onghetroêflm.
Swijcht ghy ftraet-vernachterei Welgheminden.
Swijcht ghy gheckere, En ghy beroemere, Onghetroofien.
Swijcht ghy eer aftreckere. Welgheminden.
Zijde ghy den Onghetroofien, en vreuchc verftckeref Dat wilde iek wel weten. Ongketroojieri;
Ia ick zekere, , , Die altoos trooft van Lief begheert,
En wat icker om lije Cy eeft my toch weere Totter doot toe, de fchoone Figuere. Welgheminden.
Nu,nu, eer ons arguätie langher duere, * Eaet ons malkanderen helpen onghetrcurta' Den welcken aldermeeft trooft ghcbeurty V oft my, nu laet hooren overhoopa Wien eeft? Onghetroofien.
Trouwen dies houd' ick koop. Helpt my voren, ick help v na. Welgheminden^
Ick zal v wel helpen. Onghetroofien.
Als ick tzavonts voor haer deurken ga, Zien icxfe niet, zoo gaen ick een fcraetken ommt» Welgheminden^
Dan komdy ras weder. Onghetroofien.
»an ecft, waer machte ?iju de fchoen Blomme,
|
|||||
|
Amoureushey£
®us komt fy ter deuren haer wel vertooghei*
., Welgheminden.
Dan flady v ooghskens onder haer ooghen.
,, ( Onghetroofien.
ban conforteert 'therte onghefaelt.
_ Welghemtriden.
'Shelijck een Bije op 'tbloeyfel haer honich haclt*
Onghetroofien.
Zoo halet 'therte door d'ooghen een verlichten» Welgheminden.
Wat vreuchden moeten Cy dan fliehten, , Onghetroofien. *fe ickfe zien by den danflen,, ftacn»
ft Welgheminden* Enghydanmeucht,
i , Onghetroofien, Voor d ander Hanflen,, gaen.
^ Welgheminderi. °at'secnghezoride.
w i Onghetroofien. ,-.*"•
E|ï ick dan hoören mach 'tvermäeßu
i ■ Welgheminden. 'Gheliiyt van haren zoeten monde.
Y. Onghetroofien. n vildefe dan eens vriendelijck op my zie»,
-. Welgheminden. D3twaereenjeuchf.
w^ Onghetroofien. Ma« als 'tfchëyden moet ghefchien*
-. Welgheminden. "andoudyhaerhant.
jv Onghetroofien.
inneem ick oorlof.
»v Welgheminden.
"^ tterfdy vaa jou Sykans aen penen кшй
|
|||||
|
Qngh
|
|||||
|
Vanden handel der
|
|||||
|
Onghetroofien.
Dan zien ickfegaen. Welbeminden. !
Alzoo verre als ghy meucht. . Onghetroofien.
Maer Tnachts dan komt de meefte vreucht, Welgheminden.
Als de Lieffte gaet haer veynfterken fluyten. Onghetroofien.
Dan verzaem ick Herpen, Luyten en Fluyteß. Welgheminden.
Dan gady voor haer veynfterken fpelen. Onghetroofien.
Dan hoortraenfe hemmen, hoeften en queleft. Welgheminden.
Dat veynfterken gaet een herreken open. Onghetroofien.
Dan komeick langhs den kant gheflopcn. Welgheminden.
Rechts al waerdy een hoender-diefken. Onghetroofien.
Dan eeft goeden nacht myn zoete Lief ken. Welgheminden.
Dan gady wandelen om v vermeyen. Onghetroofien. \
Als ick dan van haer ben ghefcheyen,
Welgheminden,
Dan konldy noch eens en vreucht befpeuren, - Onghetroofien.
Dan kuffe ick den rinck vander deuren. Welgheminden.
Daer d'Alderlieflte haer hant aen floech. Onahetroofien.
Dan gaen ick fla'pen, ick heb's ghenoech, Dii'^ den trooft daer myn herte op ruften raacb, ;\ |
|||||
|
Amoureusheyt.
^ , Welgheminden.
En ic!r zeg<*he dat elck myn natuere wel luften,, machs
Mier helpt my nu 'ris myn begheeren,
I5.- zal v al myn manieren verkleeren,
Hier moet ghy v neerftelijck toe zetten,, man.
Onghetrooßen.
ïck zal v wel helpen. Welgheminden.
лі s ick verzaemt ben in danflen oft bancketten,, dan *-* len ick my in een hoecxken ftsken, Y n cTA.!derlieffte daer te fpreken, *•* dier d aUerfchoonfte komt wandelen» Onghetrooßen.
^*n komter een werp-ooghen. Welgheminden.
*a en de handekens handelen. Onghetröoflen.
*я en 'trincxken van d :n vingher trecken. Welgheminden.
•^ °chtans moeten wy ons zelven decken.
^ Onghetrooßen.
2orghendeons mocht iemant begrijpen,
^ Welgheminden.,
■üanfleyp00ghtmen.
^ Onghetrooßen.
иап gaghet aen 'tni/pen.
Welgheminden.
G 'leveyniUelijck wilt fy haer fchamen. ^ Onghetrooßen. гп eeft Lief wanneer zullen wy verzamen4
~. Welgheminden.
irx een kamer heymelijck al ftille?-
j>. Onghetrooßen. иы ßiaea ghy't al na uwen vwlle.
■ M
|
||||
|
V.nderthäidelder
Wlgheminden.
Dan komcfeby dönckere inne ghefchoten, Onghetrooflen. 'tls waer, want fy vin jet deurkeri oiitfloten»
Welgheminden,.
Dan omhelftmenfe daer terftont fnel. • Onghetrooßen.
Chy biet haer v armkens. Welgheminden.
Enfydenmontwel. Onghetrooßen.
Dan fchijnt fy zal aen 'therte weeck werdcfi. Welgheminden.
Dan zietmenfe ontverwen, Onghetrooßen.
Wit en bleeck werden. Welgheminden.
Terftont is dat herte svederom verfroyC. Onghetraoßen.
Dan jffer een Tafel met Rofemarijn beftröyt. Welgheminden.
Dan gaetmen daer minnelijck bancketeren, Onghetrooßen.
Dan gaetmen danffen en hoveren,
Welgheminden.
Met Harpen, Luyten en Fluy ten„ mu Onghen-ooßen.
Dan bereytmen daer 't ban eket. Welgheminden-
Dan gaetmen al daer buyten,, nu.
Onghetrooßen.
De kamer behanghen zeer gheriefFelijcfc, Welgheminden.
Dan zietmen desdaechs kUerheyt lieffclijck- |
||||
|
Amoureusheyt.
^ t Onghetrooflen.
Dan vïtit hem Troylus met Brefida alleene,
■öaii hanghcer een viole met Roofe-water reeiica Welgheminden Øåã gaetmen 'taen/ieht en Je handekens dwaen.
^ Onghetrooflen.
•u'alderfchoonfto gaghet bidJeken op flaen,
~ Welgheminden.
Met twee oorkuffekens net van paffe gheleyt,
._, Onghetrooflen.
^tt 'tbedde met Roofen en kruytbefpreyt,
- Welgheminden.
üat rieel: gh elijck een fpecerije.
Welgheminden.
Elckhaefthcm, Welgheminden.
^et herten blije, Onghetrooflen^
ütn eerft ontkleet te zijne. _ Welgheminden-, üan brenghtmen daer alderhande maniere van wijne.
^ Onghetrooflen.
^÷óñêåã-gheback, trefeye en fucaten,
tft tooaen d'een d'ander fiere ghelaten. Welgheminden.
üan is fy hem minnelijck ontfaende,, daer. . Onghetrooflen. ■"^n is hyfe ja (yn arra i;ens flacnde„ naer,
•p Welgheminden. ÷ werptfe op 'tbedde oock inoedernaecl:,
Co° ftijf dat de bedtfponde kraed, ». Onghetrooflen, JL)e ichoone fpruyte.
t- Welgheminden. fcndanterftont
|
|||||
|
M a 0;-/^»fS
|
|||||
|
Vanden handel der
Onghetroofien.
ïs 'tleersken uyte? En fy fpelen in t donckere metten blinden. Welgheminden.
Hola, niet voorder en willen wy ons onderwinden^ ' Onghetroofien.
Te (preken van alzulckedinghen. Welgheminden.
En effens daechs hoortmen de voghelkens zinghen3 Onghetroofien-
Daer hanghende in de kamer met melodije,, jent. Welgheminden.
Dan zietmen de klaerheyt aen alle zij'en,, bekent^ Onghetroofien.
In de kamer dringhen door de glafen. Welgheminden.
Dan hoortmen op den toren Onghetroofien.
Den Waker blafen, Welgheminden.
Zinghen, Onghetroofien.
En alle vreucht beleyden. Welgheminden.
Dan eeft : och lk( ■' Onghetroofien.
Wy moeten fcheyden, Welgheminden.
'cis meer dan tijt. Onghetroofien.
Och Lief ken neen, Wehheminden.
ïck bidcs v Lief blijfc,' Onghetroofien.
'tEnisnaudach, |
||||
|
Amoureusheyt»
«,,., Welghemmden.
B1«|venLief?
T Onghetrooflen.
~ Welgheminden, ■' ' -
"chick en mach,
j5 ^oet wed-rom naer huys, «er datter iemant op is. ~ Onghetrooflen. ^ch bitter fcheyen.' en groot confuys»
vj Welghemmden. ^oyt meerder abuys.
»v Onghetrooflen. uen nacht is hondert nachten te kort.
». Welghemmden. watterijan al droefheyt wort,
|
|||||||||||
|
duchten,
Klagher. |
Onghetrooflen.
|
||||||||||
|
Welgheminden,
|
|||||||||||
|
c i Onghetrooflen.
Schreyen> & J
•p . Welghemmden.
hauchten.
jx Onghetrooflen.
e handekens douwen,
■p. Welgheminden. ■"^orftkensknuyfelen.
»tt, Onghetrooflen.
4erte vol rouwen.
Q , Welgheminden. cl1 ■' dat den dach zoo vroech komtbltjckeö»
ï\, Onghetrooflen*
D*°eeft oorlof.
|
|||||||||||
|
M 3 Ш«
|
|||||||||||
|
Vanden handel der
|
|||||
|
Welgheminden* • **
Dan gaenfe ftrijcken
Iu huys eer datter iemant ontfprinö, Onghetroofieti.
En als fy alleen is, Welghemindcn.
Wat zij dy dan? din<5t. Onghetrooflen.
Dat waer een wonder om verwecken. Welbeminden.
Nu eeft ghefcheyen. Onghetrooflen.
Tfchijnt ghy wilt metreynder Hefde ghecken, Zoo ick aen v verftaen principalijck, lek prijfe eerbaer liefde gheduerich Ioyalij'ck,, Totdatmenfe in Venus Tempel mach toghen DeLieffte te trouwen. Welghemindcn.
Dat loopen heefter veel bedroghen, Daer wafler hem veel meer befmittende, Ariftoteles was hy niet verhittende, Meynde hy hem niet met fyn Lief te verblijen. En liet hy hem niet van haer beri/en, En breyeién als een Peert ? *twelck"hem griefde. Onghetrooflen.
Ick hoor wel v herteis als Iafon vol liefde, Daer Ifyphile om in't water fpranck, Medea kreech hem 'tV'ües ttghen vrienden danck3 Ofr als /Eneas die Didoeerft kroonde, En die haer ten lellen qnalijck loonde, Oft als Thefeus die Ariadne verliet ten inde. Welghemindcn.
Men vint hoe dat Sanifon Dalida minde, Dat hy in haren fchpot rufte, alzoomen weef, |
|||||
|
Amoumisheyt.
fcoodatryhemallefynhayraf-fneet, ■
ï>aer hy fyn kracht met moeft verliefen." Onghetrooflen.
Men vinter die gherrouwe liefde verkiefen, Wat trouwe heeft Hero Leandro ghefchoncken> Heeft fy haer niet inde Zee verdroncken? • Hem teghen fvranmende uyt rechter minnen,, goct." Welg hemm den.
Men vinter vele die hun zelven niet en kinnen,, vrocr, Virgilius hirick hy niet in een mande? En Hercules die in een hemde verbrande, t>aer moeter vele als den Onghetrooften dolen. Onghetrooflen.
Por'cia dronck om Brutus gloeyende kolen,' Mits der trouwen die in haer was groot, Echo quam om Narciflus ter doot, En Thjsbe doorftack haer om Pyramus nochtans s Zulcke trouwe en vondtmen noyt in Mans, Als aen defe Vrouwe heeft ghcbleken. Welghemmden.
Cl heen trouwe in Vrouwen teghen Mans te {preken, Exempel aen Dalidaen noch ander vele. On°hetroaßen.
aer komter menichte tot defen fpele, bied'amoureulheytwanen bedrieghen, Maer reyn liefde en mach niet lieghen, Mier minnen eerbäerlijcfc tot allen tijen. Wel? hem in den.
En ?ou ick my niet meer dan ghy verblijen, 2oo en zou ick niet weltriumpheren, Maer iel- prijfeal bancketeren, hoveren, Hier met Pariiis liefde confoort. Onghetrooflen.
Ei ick priƒ{% reyn liefde wie dat hoort, Als den ünghetrooftsa dit ick my kinne,, hier, M4
|
||||
|
Vanden handel der
|
||||
|
In denchden in eeren ick altijt minne,, fier
Myn Lief boven goudt, peerlen, oft ghefteente. Welgheminden. ,
En ick prijfe vlieghende liefde om myn verkleente»
Alzoo langhe als fy my mach ghebeuren, *■ En dit zette ick elcken t'fynen willekeuren,
En gheven't hun over al zonder hinderen. , Onghetroofien.
Nu, nu, Iaet ons arguatie minderen, En gheven't hun over met eeren, Hun alledie't hooren Vrouwen en Heeren, Aen wien fy meeft haren zin zijn draghende. Welgheminden. )
Den Onghetrooften en Welgheminden zijn v vraghende.
Wiens manieren v meeft zijn behaghende? Den Onghetrooften hierin eeren komtgaende? Oft den Welgheminden fyn Lief ontfaende In fyn witte armkens? l Onghetrooften-
Nu houwet ftaende, En wilt van die arguatie cefleren, En Iaten'tden Heeren concluderen Met den Amoureufen in liefden bezeven, Wie fy de meefte autoriteyt zullen gheven, Want myn natuereis altijt deuchdelijcls Ter eeren Godts. Welgheminden.
En myn natuereis vreuchdelijck, Dus neme ick oorlof met defen bewinden. Onghetrooften.
Ick ben den Onghetrooften. Welgheminden.
En ick den Welgheminden. Onghetrooften-
Oorlof eerwccrdiene, v Wel'
|
||||
|
Amoureusheyt«,
Wjlghemmden.
Oorlof wijTe ghezinden. Onghetroofle».
Oorlof techtveerughe. WHgheminden,
Oarlofhooghebekinden. • Ongbetrooftem
N'j dan ren leften inden Wil v Go Je in gratiën,, ontfaen. Welgheminden.
Us al uyr recreatien,, ghedaen. Hier eyn dicht het tweede Spel
|
||||
|
DE PROLOGHE VAN
HET DERDE SPEL. Hy edel amoureufe Vrouwen en Heeren,
Wy hebben v figuerlijck en fpeeiwijs getoonC H ýå Diana AAeon in een: Heit de verkeeré, En hoe fy hem naer verdien (b heeft geloont, En hoe Wünderlijck murmureren heeft ghe- hoon De fchoone Echo, 'twelck haer heeft verdroten,
En hoe Narciffi fchoonheyt, weert ghekroont, 'tHerte van Echo ded' fmaken de bitter noten, Alft was doorfchoten. En hoe fy hacr Vader ootmoedelifckbat,
Dat hy een Tafel ronde zoude decken, Oft een Tornoy-fpel op (tellen, om dat Sy NarcifTum tot liefde zoude verwecken? En hoe Narciffus quam ter zelver plecken, üaerfy hemnaer Venerisraetaenfprack; En hoefybeklaechiedat fy rot ghecken Was komen, en hoe fy met fëãàåã onghemack . Droech der liefden pack. In ons derde Spel vrienden zullen wyvertellen»,
Hoe Echo in parabel te voren leyt Haer liefde NarchTo voor alle Ghezellen: En hoe hy haer den fleutel van trooft ontzeyt; En hoe Echo door miftrooiticheys Ten
|
||||
|
PROLOGHE.
Ten leften valt in defperatie,
En hoe Venus haer belooft: d'ontrou feyt, E) tlcet te doen wreken eer langhe fpatic, Zander gratie. Hoe dat Atropos metten ftrael der dopt
H-t amoureus Herte van Echo doorftraelt, En hoefv deerhjckbeklaecht wert naer hacrdoo Z U v Poëtelijck worden \ erhaclt, cnTioe Vcnus Cupido onghedradt beval dat hy aen de Goden ?ou bcgheeren wrake, ^>p dat hy naer ïyn verdicnite zou zijn bctaek, En hoe Cupido ded' Narcifllis aenfprake, En pieddeerde de zake. Hoe Diana hem verantwoorde in't ghevecht,
Zullen wy v Speelwijs oockdoen ghedincken, En hoe lupiterbyvohnifle wees voorrecht, pat M irciflas in een Fonteyne zou verdrincken, E>aer hy fyn fchoonheyr in zou zien bh'ncken, En hoe Nept mus en Cupido, door lovis voorftel, } lVater befwoer, dat hy te gronde zou zincken, tVVelck hy verdient hadde door fyn rigoreufheyt fel, Zult ghy hooren in't Spel. Noch zullen' wy verhalen voor elck in't ghemeyne,
Hoe Narciflu s zeer vermoeyt zijnde quam Aen de voorfchreven klaer Fonteyne, £>aer hy zulcken vreucht in fyn zelfs fchoonheyt nam, ^at hy naer fyn fchaduwe te gronde f-yam, ^aer Atropos de wreedc Goddmne flerck, Ghelijck de Wolf vernielt een L?m Hem haelde door fyn rigoureus werde., Wt tfweerelts perek. |
|||||
|
Name®
|
|||||
|
Warnender Terßnagiemrvant
derde Spel. ECHO.
'tHertevanECHO.
NARCISSVS.
N A R CIS SI fchoonheyt.
Wonderlijck murmureren,
Heere van Hyponien.
Een Heere.
Druck enfpijt.
VENVS.
ATRAPOS.
Twee Ghebueren.
CVPIDO.
IUPITER.
DIANA.
NEPTVNVS.
|
||||
|
Van del handel der Amoureusheyt.
|
|||||
|
HET DERDE SPEL.
Echo.
At's myns arm melancolieufe? Buyten redene dus onbeftiert„gaendes Dat ick verdwaefde dus avontuereufe, Dus vaftblijve ongemaniert„gaende? Twijffele blijft ongedangiert„gaende, Maer hope failjeert my inder noot, Dies ick van liefden blijve dootviert,, gaende
Door 'tftrael dat my ter Herté fchoots Och! dePrmcealderPrincen'tHoot,
Щ komt my rechts teghen hier in't vergier:
De God Jinne Venu s daer liefde haer in befloot,
•Sterck v Narciffe edel Princier
*ot alder deucht.
Narciffm.
Schoon Maghet fier,, zeer goedertier,
Jck dancke v uwer falutatien,
bat ghy v jonftelijck beftier,, aen my nu hkï
2ijt barende, Bloeme reyn van natiën,
Te dcfer fpatien.
Echo.
Zoete woorden ghefproken uyt gratiën,
*^el Ridder, die zijn altoos ghetijelijck,
**et en ftaet te gheender blamatien,
Dat meen ickvrijelijck^
Watfchaedt een minlijck opzien blijelijck,
£En koft doch niet,, welck hier ghefchiet. Narciffiu. Fraeyis'tbediet.
v Echo,
Wnftwaftdie't„riet5
|
|||||
|
Vanden handel dei
|
|||||
|
Dattoochtnateure.
Narcijfus.
Het b'ij<ädie't„ ziet Schoon Roofe-fleure,, groot van valente* Echo.
Met zoeten faveure,, te dcfer eure, Edel Ridder, heb ick ws raets te doene. Narcijffu.
Ick ben t'uwen beften fchoon figeure, Reyn createure. Echo.
O Ridder koene,, groot van bevroene, Een vrouwelijcke imagie heeft my gheklaechfs Ick mach't v wel hier vertellen in't groene, Dat hinderlijck grief op haer verdaecht, Sy is gheplaecht,, jammerlijckvertzaecht, Want haer Herte is in't prifoen van minnen Van Wonderlijch murmureren ghejaecht, Dies fy met druck belaecht,, haer vijf zinnen, VVat mocht fy beghinnen,, om vreucht ghewinnen. Dat fy haer Herte mocht conforteren. Narcijfai.
De zake is laftich om bekinnen, En fwaer om gronderen, D'onghebonden Herte moefte vnieren Zonder faüjieren Met der Herten die jammerlifck 7ate ghevanghen,
En meteen flcutel van trooftc deffitmeren 'tPrifoens verftranghen. Echo.
Zijn dit de ganghen ? haermachsveilanghen. JNarciffks-,
Iae't blofende wanghen,, fchoon Kerflouwe. Echo.
Och Ridder ghetrouwe,, vroom en vailjant, |
|||||
|
■
Amoureusheyt.'
"^е mocht lefe Bloeme uyt haren rouwe
Gheraken ? vry edde Prince vol verftant. / Narcißm. Ick en '.reet niet beters, Bloeme playfant,
Dan dat fy om den fleutel van troofte vramelijcS« lonfttlijck-faaaaé. Echo.
Waer dat niet fcHamelijck,, en onbetamelijck. Narciffks.
*ae't, en neen't, had fy't verftant ghenamelijclr, % redenen Bloeme groot van gheflachte, Der vrpuwelijcker imagien, zoo waer't blamelijcfe, *^aer 'twaer hen groot, hebt in't ghedachte, Diemen dus achte. Echo.
*Jaer oft Wederzegghen daer in wrachte, "°e voer fy dan? NarciJJus.
£oo dede hy als eenTyrant by krachte, Niet als een man. *. Echt. Daer houdïck my an,
^іе woorden die zijn my zoet om horen: *ck ben't Prince dies niet ontgaen en kan, Ьп die leven moet in der minnen ghefpan, Want'tHerteghevanghen kytin toren: ~r les bid ick v Prince edel gheboren yrn den fleutel van troofte, groot van virtuyte, Als dat ick als v, alderweertfte verkoren, Myn herte mach van alle druck ontfluyten, 'Welckleytinmuyun. ^ è •.' WonddAijchjnttrmureren. .
^>ja,datzij'ndekluyten,
«lutfe, niutfea wat zald^r uyt fpruyten,
|
|||||
|
Dies
|
|||||
|
Vanden handel der
|
|||||
|
Dies heb ick keuringhe,, 'twort noch leuringhe
Al häer labeuringhe. Echo.
O Princelijck greyn leef: zonder creuringhe, En wik my den fleutel van troofte gheven, Oft eeuwelijck moet ick in 'sdrucx verfineuringhe Als arm verftekene jammerlij'ck fneven. Narcißlis.
En belght v niet reyn Bloème verheven, Den fleutel van troofte zoo moetty derven, Echo.
Och ghy fpreecT: contrarie ws woorts bezeven^, Her fcheen ick zoude confoort verwerven, Zuldy my dan troofteloos laten fterveii, Waer zal ick allendich Wijf dan fwermen? Och / wilt mynder herten grief af-kerven, Op alle vrientfehap en myns ontfermen, By uwer gratiën. Narcijfm.
Icken acht gheen kennen Van Vrouwen behendelijck van fpraken, By my en zullen Cy niet ghehermen, Sy en moghen my in gheender manieren vermakens lek en acht gheen Vrouwen. Echo.
Lacen waer by? Narciffm.
Om vreemde zaken, Dat fy alle de weerelt bedrieghen: Maer myn herte moet alle blijfchap naken, Wanueerdat ick mach jaghen. en vlieghen, Daer wil ick myn jonckheyt altoos mee wieghen. Echo.
Wat blijfchappen is v' loopen v draven, Dat ghy de Peerden doot meuchc rijen. |
|||||
|
Amoureusheyd
En v ielven zoo gaet vèrflaven? fis een groote armoede, die't moetlij'ea; ^11 haddy niet liever met melodijen £? sen fchoon kamere t'uwen gherieve *e wcfen, daer ghy v mocht verblijea ^nftelijck met uwen zoeten Lieve? ^at's eerft een boete van meskieve. v Narcifikt. i^pen ïck, want Ãó kleyn gheacht,; zijn,1
~ie niet Vrouwen ligghen en concubijnen," :r er wapenen vfantie moet in't ghedacht,, zijn,' ~aer zoude hem elck Ridderlijck herte toe pijnen2 ;re Vrouwen die doen natuere verdwijnen, *Ó corromperen fchoonheyt en jeucht, ñÓ korten'tleven,'tmach menighen fchijnen, {~us en merck ick in Vrouwen nu gheen deucht, **aer fchoon ghelaet, dat elcken verheucht, ^eeft alle fcientie ter neder ghevelt, Aue krachten onder voet gheveucht, ^Ïå gheftichten bedorven en ontftelt, j us eeft om niet dat ghy my quelt, ck en begheere gheen Vrouwen, laet my met vfedea. ~ Echo, j~ edel Prince van grooter ghewelt,
5*°e meuchdy de Vrouwen dus f onder trede^ ;^ie fondatie zijn alder vrolijckheden, j^i daer den boom des levens by groeyt, 5*et is tyrannicheyt van zeden, .*» ant iiyt Vrouwen niet dan deucht en vloeyt. w Narctffki. \ , u« achte ick kleene.
~. Echo. Pch my vernoeyt
5?yns levens, doorv groote wreetheyt
e my^aerts barende. H Nar
|
||||
|
Vanden handel der
Narcißm.
Om gheen derhande jon ft noch leetheyt, Die eenighe Vrouwe my in mach fteken, Zoo en zal ick door amoureufe heetheyt Vaa Vrouwen myn reynicheyt niet breken^ Die ick belooft hebbe. Echo.
Hoort my doch (preken Prince alder Princen, de verhevene, Ick en begheer niet der luxurien trekefi, Maer met v in reynicheden te levene, V minlij'ck opzien te aenklevene, En v zoete woorden t'elcker euren En v eeuwich by-zijn te bezevene, Is my ghenoech mach't my ghebeuren. Narciffut.
Dat en begheer iek niet, 'tis een berueretr, Der zinnen een eeuwighe temtatie, Een verweckingheder natueren, •
Om tot luxurien te komen t'elcker fpatie,
Dus fwijcht, en maect gheen murmuratie, Met Vrouwen zoo en wil ick niet accooiden.
Echo. Na dat zoo ftaet by uwer gratiën,
Schoon Lief gheeft my zoetheyt van woorden
Om op te levene.
Narciffyj.
Spreyt elders v koorden,
In v nette en zu.ldy my niet ghetouwen,
Gheen eerc en 'aetghy aen v boorden,
Ghy en hebt gheen fchamel hefte van Vrouwen,
Dit's wech, ghy en fchaemt v niet.
Echo. Och nöyt en was ick dus vol rouwen,
Ö vileyp aldcrvileynen meefï,
|
||||
|
■Sr
|
|||||||||||
|
Amöureusheyt«!
■Pel Tyrant vol der ontrouwen /
ï-aetty my das in der minnen tempeeft ^³Ãòàåá³ totter doot bevreeft? Zoo en wil icknimmernieer eten noch drincken^ Maer fterven in der minnen foreeft Troofteloos, zonder achterdineken; Ay my.' myn herte zal my ontzincken/ ^yn leden begheven, 'therte lamenteert, Jck vaile in onmacht, myn fprake faiïjeert. PAVSA.
|
|||||||||||
|
Een Heere.
Edele ghenadighe Prince gheprefen, V Dochter leyt hierin onmacht gheflegherij |
|||||||||||
|
1
|
|||||||||||
|
"De Heere van Hyponien.
%lacen, wachermen / wat mach haer wefen? Een Heere.
3ck en weets niet ghenadighe Heere gheprefen. i De Heere van Hyponien. tHerte is my vol drncx gherefen,
Als ick Vrouwen eenich verdriet zien pleghen „ Een Heere.
^ edel ghenadighe Prince gheprefen, Ó Dochter ieyt hier in onmacht gheflegheri; Maer en verflaet v niet edel Pnncelïjck degheris 4s miffelijck wat de Vrouwen deert. De Heere van Hyponien.
ßraechtfe in haer kamere, warit ickbegheerts En conforteertfe naer toebehooren Met alder zoeticheyt. Een Heere.
V hooghe ghebooreo i nnce, dat en zullen wy niet laten, *euus gratie kome haer te baten. _ , N * vsrnsk,
|
|||||||||||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
DrucktenJpijt, een verrader.
Ick luyfter 700 de Zoch na haer draf,, doet, Myn quaetheyt en lae<ä niet watmer af„ doetr, Want al tij t dat ick vol archs gh:fpuys„ blijve Van myns zelfs valfcheyt dat ick abays,, fchrijvCj, Als ick wercken mach onder Venus kinderen: Waer dat ick kome ick kan't al hinderen, Dus meen ick Echo noch te beringhene, En in't Iets der defperatien te bringhene, v Als datfe de doot daerom bezeuren,, zal: Sy weet noch luttel w-at haer ghebeuren,, zal* Nu als haer trooft van lievefailj'eren,, moet, Wantonweerdich verftooten, deftrueren,, doet Haer feucht, haer wel vaert, en haer jolijt: Wa Wonderlij'ck murmureren. WonderHjckjnnrmnreren.
Wa Druck en fpij't, Zijt ghy dat ? komt by zonder ghekroonhcyt. Namflifchöonheyt.
Ghegroet weeft t'zamen. DrKckjnJpijt.
Wa Narciffi fchoonheyt Weeft willekom, ghy knoopt der minnen kno Wonderlijckjnitrmureren.
7Ast my dit zoortken. Druchjnjbt'jt,
Wie kooptdit hoopken? Die zette eencn bril op fynen neufe, Narci(ft fchoonheyt.
Ick hadde liever den Godts-pennïnck dan den keufe« Wonderlyckjnurmureren.
Die't koopt die en heeft gheen deucht te doene. 'Drucken (j)ijt>
Wy zij'n locus' Difcipukn,
|
|||||||
|
Amoureusheyt.
. Narcijß fchoonheyt.
^*7 zijn vol van trayfoene, ,
»Vaut alle quaetheyt können wy brouwen. • Wonder l ,c\murmureren. "У zijt een bedriégher van Vrouwen.
t . Druck enjpijt. En gny 2ijt een deftrudie van memorien.
t Narcijfifcho nheyt. èn ghy rijt bloetgierich vol mortorien,
^Pie Atropos brenght metter ftrale. bmckjnjpijt.
Щп meefteblijfchap is zieóte oftquale, * *n my en komen gheen vreucht ghebriiyckers. Wonderlvjckjnurmureren.
** У zijn zeer deuchdelijck. Narcijßfchoonheyt.
**1$ een Koe vol zuyckers, *n archeden krijghen wy voetfel en malfcheyt. Wonderlijckj»Hrmureren.
^at ordineren wy? • Druckjnjpijt.
?? quaetfte valfcheyt, ^men oyt verrader mocht in't hoot,, bringhen.,
T. - Närciffifchoonheyt. ■Lieve wat is datte?
jj Drucken ffijt. J*?e dat wy Echo zullen ter doot,, bringhen,
^,le van Narciflo is verftooten, .-Jt is den (teek daer wv naer klooten, j^.arit on weerdich verftooten heeft my bevolen •"^Wercktedoene. ». Wondsrlijckjnurmureren.
£j°ch gaen ick ter Scholen,
nweerdich verftooten, wat man is datte? N3
|
||||
|
Vanden handel der
Kfarciß fchoonheyt.
Die en kenne ick oock niet. . Druckjn jpiit. 'tls een groote Katte, Want confortatie by hem fneefc Wonderlijck.mnrmtireren. •
Eeft oock een verradere?
Iae't, de quaetfte die leeft,
Dus laet ons wercken uyt fynen propoofte.
Won der lij chjmtrmureren ■
Het waer goet in tijts ghezien ten roofte. Zouden wyfe metter dootbefpien. Narcifli fchoonheyt.
Ick en wilder niet toe helpen. Dmckjnjpijt. Beyt, wat zou dat bedien? Narcijfifchoonheyt.
Ick en wille niemant ter doot helpen doorftrepel Wonderlij ckjnmmureren.
Wat wildy nu keeren? T>ruckjn fbijt.
Wat wildy nu wepelen? Daer ghy zelve al dit werek ghebraft,, hebt, WonderUjckjnnrmureren.
Ghy ftort valfcheyt uyt fenijghe lepelens Wat wildy nu keeren? Druckjn fpijt.
Wat wildy nu wepelen? Wonderlïjckjmirmurcrcn.
Wattinghe zpudy ons nu öntrepelen, Daer ghyfe totter doot beklaft,, hebï, 'Dmckjnjpijt.
W?u wildy nu keeren? |
||||
|
Amoureusheyt.
^ WonderlxjckmurrnHreren.
^at wiidy. nu wepelen?
■^aer ghy zelve al dit werck ghebrafl:,, hebt*
Narcifß fchoonheyt.
J^hy meucht doen des ghy den laft,, hebt, ä aer ter doot en brengh ickfe immers niet; Adieu dic's ganck. Dmckjnfpijt*
ãÓ fchuddes fynen piet, ™ö als de Meeskens inden flach,, zijn. Wonderlijckjmtrmitreren.
óÓ Zal nochtans gherekent in't ghelach,, zijn3 ^àåö daer hy wil, al is hy verbolghen: ** at nu te rade? Druckjnffijt.
Ó?Ó moeten 'tWijf volghen, f10 alft zal pas gheven ter noot, *-°op ick om Atropos Goddinne vander 4oot, p üs laetfeons hier wachten even ftijf, tn alft tijt is vallen wy haer op't lijf. P A V S A. Echo. OVermaledijt menfche.' wat hebdy ghewracht?
Dat ghy herteen zinnen hebt ghegheven. ■j.etl ghenen die ws niet met allen en acht. at zal v allendighe noch kollen 'tleven:
Jr ^fuck alder drucken bezeven / ;: jpijt, die alder fpijten fpljt,, zijt.' j~ ^handen der fchanden,diemy aenkleven / ir.vetwijtelijck verwijt, die in't verwijt,, zijt.' le teghen myn welvaert nu in't krijt,, zijt.
■ O hoovaerdich herte hoe zijdy verwaten,
Q *lefde liefde / hoe zijdy verfteken, „ lchaonheyt fchoonheyt / moetmen v haten? vÙ<Ù trooft / blijft ghy uu befweken? |
|||||
|
O vr'u-^"
|
|||||
|
Vanden handel der
O vreucht vreucht / ghy zijt my ontfteken,
O dangier dangier! ghy zijt myn erven,
O herte herte / eer lanck zoo moetty breken;
O defperatie / die ick verwerve,
Van fpijte van drucke dat ick bederve.
i 'Druckjnfpijt.
Dat was een ftootken.
Wonderltjckj»Hrmurerer>.
Dat ghinck ter herten. 1)mckjnfi>ijt.
Laet loopen 'tklootken, Haer naeél: meer fmerren, Eerfe Atropos metten ftrael zal herten. Echo. Ö Venus, Venus, der minnen GoddinnCj
Over Narciffus zoo roep ick blamelijck Wrake, dat hy reyn Vrouwen minne, Is blafphemerendenu dus onfchamélij'ck, Wrake der gheveynftheyt onbetamelijck Syndcr woorden, die my hebben bedroghen, Wrake fynder fchoonheyt, die onvramelijck 'teertein minnen heeft ghetoghen, Wrake dat ick dit moet ghedoghen. Tfy hem, die draecht Ridders naem ten firije..
En den boom des levens laet vergaen, Wrake fynre felder tyrannije, Die my dus eeuwich laet in dangier ftaen: , Wee rrry / ick moet de doot ontfacu Door hem niet grooten onghemake, Diemyns,eylaes ' nieten acht een fpaen, Daer Onweerdich verftooten af is de zake; ' O Venus hier af begheer ick wrake. Vertut. ■'
Myn uytverkoren zijt toch te vreden,
Uaer zal zulcken wrake af beklijyen, |
|||||
|
Datme°
|
|||||
|
Amoureusheyr.'
Partien haer den dach van heden
P ■ wrake van hem noch zal befchrijven, 'Rangier van minnen, reyn Bloenu- der Wijven, ^ii hy op deferweerelt noch zoo proeven: Wilt defperatie van v drijven, **ec willigher herten iterve ick zonder bedroeven,1 S*hy zu!t eeuwelij'ck, zonder hinderlij'ck groeven, «i't Palleys der minnen zij'n verkoren, Gheenen trooften zal v meer behoeven, Want daer is blij'fchap zonder toren, "ie blijft volftandich. Echo.
P Venus, Venus, nu ben ick verloren, Na'tniorfeel der doot ceft dat my langht9 ^ruck en fpij't wilt my verfmoren, *ty leyt my zoo fwaer op't lijf en pranght, ^lurrnuratie leyt memorie en vanght, E'1 wilt my in defperatie jaghen, Myn grief, dat boven al verftranght, Wil ick nu mynder Herten gaen klaghen, £°o fterven wy t'zamen inder plaghen. _ Wonderlyckmurmwreren. ^°ort Druck en fpi/t, 'tis nu recht rijt
^ln Atropos metter doot te halene. ^ 'Dmekjnjpift. 2oo en pijn ick my langher niet te dralen e,
^a^r immers zoo flaghet Wijf wel ga. WonderLjckjnHrmureYen. /,
lck zal in trouwen. jat, •Druck.enfpijt. «Hoerefoonja,
^n la^et v 't Wijf toch niet ontfluypen.'
f. WonderlijckjMurmureren. ^ft yfy vanden zelvenToppe moeiten zuypen,
^0«. voeren wy dan? |
||||
|
Vanden handel der
Druckjnfbijt.
Dat en zoud'ick niet prijfen,
Wat rampe zoo zullen wy weder verrijfeii "
ïn andere menfchen, zoo wy pleghen,
Waer voor zorchdy ?
WonderlijCkjnurmiireren.
Eeft nietfchoon uytghefleghen?
Wat haeft v, ghy lbet zoo vele en klapt,'
. Loopt haelt de doot.
Druckjnfpift.
Dit's wech ghedrapt,
Maer en laet haren druck niet minderen,
Wiltfe altoos met fwaren ghepeyfe hindere».
Echo.
O Herte, Herte.' nu moetty fterven,
Eylacen ■' hier in't prifoen van minnen.
• t 't Herte van Echo.
En mach ick nimmermeer trooft verwerven?
Echo.
O Herte, Herte / nu moetty iterven.
'tHerte van Echo.
Och / zal ons Venus laten bederven?
Zoo en mach ick der doot gheeazins ontrinnen,
Echo.
O Herte, Herte.' nu moetty fterven,
Eylacen / hier in't prifoen van minnen.
'tHerte van Echo,
O wy wachermen.
Echo.
Wat zal ick beghinnen?
Natuere befwaert.
'tHerte van Echa,
Eylacen van vare.
Echo.
O fel Tyrant.
>tfjert»
|
||||
|
Amoureusheyt.'
*tHert: van Echo.
Q.moordetiare, üle onweerdich verftooten gheeft voor gheluck.
r\. Echo. ^jammerlijck jammere /
'tHerte van Echo.
^druckelij'ck druck/ ic* mach allendich Herte wel klaghen. Echo.
° binderlijck hindere! 'tHerte van Echo.
^.plagheder plaghen / **y fterven hierin gherechter trouwen, c . Echo. ^pieghelt v ghy Maechden en ghy Vrouwen,
^nde en leght v herte noch v ghedachten f*er» Mans niet, die v niet en achten, . *» ant hier b/ben ick ter doot gheveucht» 'tHerte van Echo.
À&åöòóÏÛóÃñïàð. . . Echo. Äciieumynvreucht.
'tHerte van Echt.÷
Àà³åö myn fchoonheyt. Echo.
Adteurnynjeucht. r 'tHerte van Echo.
^àäåö myn krach t en myn memorie. A v Echo. ^ïieufchoonweerelt.
. 'tHerte van Echo. £aieuydel glorie,
^anffen, fpringhen, met groöter eeren.1
... Echo. •^ùåö Maechden en Vrouwen,
|
|||||
|
HHtm
|
|||||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
'tHerte van Echo.
Adieu Princen en Heeren. Echo. Adieu fchoon luftighe prieelen. 'tHerte van Echo. Adieu Sloten, Borghen en Kafteelen, Met myn zilvère juweelen,, groot van weerden, Wy moeten 'tmorfeel der doot aenveerden. Wonder lij ckjnurmitreren.
Wa haeft v, ghy zout my plats vererren, Waer meucht ghy nierren, fy ligghen en gapen Na haren adem. eyftropos Goddinne der doot.
ïck moetfe eerft betrapen, Die befchuldicht zijn defer daet. WonderlijckjnHrmurerett,
IWie mach dat wefen? , zsftropos.
Ghy onder v beyen die daer ftaet, Want ghy oockbijven moet in't verdriet. Druthjnfptjt.
Wy fchelden vquij'te. Wonderlijckjniirmureren.
Wy en eyffchen v niet, Van my en zuldy niet ghehaelt,, zijn. dAtropos.
Metten ftrale der doot moetty doorftraeit,, zijn, ²Çîîã v rnifdaet. lüriick^enfpijt.
Lacen / wachermen, t lek wille gaen loopen. ^Atropos.
*tEn baet gheen kermen, Ho'idt datte. phy en zulc gheen quaetheyt meer,, doen- |
|||||||
|
Amóureusheyr,
a, Dmckjnfpijt. É1
éÓÏ5ó,àóòó.
v. zAtropos.
4er> herwaert ghye.
._ WonderlijckjnHrmurereri.
*eyt, beyt, ghy zout my zeer,, doen,
lck moet eerft gaen myn water maken.'
v- cAtropos.
**^udt datte, ick zal v wel gheraken,
^"Ó blij'fter al waer't ghy noch veel jonghere.
ä Wonderlijckjnnrmureren.
YÓ mys ghy doorfteeft my lever en longhere,
•"-Çñåï.' ick ben ter doot ghefleghen.
*^>e heeft nu loon na werck ghekreghen,
^heen Minnaers en zal hy meer befchimpen,
x Echo.
%nbloetverfchri<3.
. 'tHerteyan Echo.
ry« aderen die krimpen
ln t fchouwen der dóot zeer putertier.
^hy moet oock fterven, 'ten baet ghcen wrimpelefi,
4 f Echo.
ArynbIoetverfchria.
j^ 'tHerte van Echo.
àäÓï aderen die krimpen.
óÓ dunft dat my de zenuwen rimpen,
*nt noyt en voeld'ick zulcken dangier.
y, 'tHerte van Echo. ^ynbloetverfchrid.
\j. Echo. Raderen die krimpen
a t fchouwen der doot zeer putertier« i/4tro^
|
||||
|
ZK>{
|
||||||
|
Vanden handel dcx
|
||||||
|
a/ftropos.
Ivf etten ftrale der doot ongier Moetty doorftraelt zijd met vele ghepijns?. 't Hert e van Echo. /,!"•' '
O Venus, Venus! ontfermt v mijns.
^Atropos-
Echo ghy moet'tzelve zopken drincken. Houdt datte, ghy blijftere. Echo. Och! wiltmynsghedincfcen, Venus ick ben ter doot bevreeft, In uwen handen bevek ick mynen gheeft* asftropos.
Dat's daer, v leven is ghedaeh,
Cupido wil haer ziele ontfaen Al in't Palleys der minnen reene: Al dat berueren heeft bevaen, En mach de doot gheenzins ontgaeri, Eeft edel, onedel, groot oft klecne, Ick brenght al totter doot met weene«, Dit's wech, ick laetfe voorts alleene. P A V S A. ■
ifeen Ghebiier.
\ 7\ 7^er 7-^Ó Ghebuer ? goeden dach, goeden dach? V V Werfttydustijelijck? 2)'ander Ghebuer. JaickQhebuere. D'een Ghebmr,
Dat's 'tbefte datmen doen mach, Men moet 'tbroot winnen zoumen't verteeren. D'ander Ghebuer.
Ick moet my met arbeyden gheneeren, Oft; armoede zoude my plats houwen t'ondere: Wat-zeytmen oas nieu-s? ô.^ |
||||||
|
Amoureiisheyt.
D'een Ghebuer.
^büyfeljjck wondere Van Narciffo, die alle Vrouwen bekoort.
^. D*ander Ghebner.
Lieve was daer ane?
t D'een Ghebuer.
fn hebdys niet ghehoort? >
4s argher dan moort.
£ D'ander Ghebuer. ,
äÓ goeder zeght voort,
^'s dat ick mach 'tverftant verwerveh. ^ D'een Ghebuer. „ w^ **Ó heeft Echo van minnen laten fterveri,
Sonder confortatie groot oft kleyn. D'ander Ghebuer.
°chfelTyrant. . D'een Ghebuer.
1~ onweerdich vileyn, *^at ghy v archeyt aen Vrouwen moet baren,
UlQ v vrientzijn. », D'ander Ghebuer. ðÓ 2al noch qualijck varen,
^ eer Ianck termijn zoo zal't ghefchien, Cßloeteyfcht wrake.
*_, D'een Ghebuer. Ó en mach gheen Vrouwen zien,
°dt gheve hem ramfpoet en verdriet, j ^ _ D'ander Ghebuer. rbnis gheen man.
*» D'een Ghebuer.
Ó er* deucht, zegh ick, niet.
Y . D'ander Ghebuer, ck peyfe'tjs een ghemaecl: capuyn.
>tj. D'een Ghebuer. Jis> zegh ick, een futfelere,
t>'mdev
|
||||
|
Vanden ftandel äer
|
|||||||
|
D''ander Ghebuer.
'tls eenen ruyri, Hy zou anders het by-?ijn van Vrouwen prijfen. Deen Ghebuer".
Men mach hem wel met vingheren wijfen 'tEeuwighen daghe, en èeft niet groote fchande3 Dat hy de fchoonfte Dochter vanden Lande In minnen liet fterven zonder ghenade? Tfy moet hem werden. D'ander Ghebuer;
Och ,'tis groote fchade, Iupiter wil haer ziele laven. *D'een Ghebuer.
Sy was ghiftcren met grooten jammere begraven En haer Vader die leyt van drucke kleerlijck Zieck te bedde. D'ander Ghebuer.
Zeker 'tis deerlijck Elck moederlijck herte machs druck ontfaen. "D'een Ghebuer.
Adieu Ghebuere, wy moeten gaen t'Huyfwaert en eten een fchotel vol pappen, En naer de noen kome ick weder klappen. P AVS A.
Venus.
CVpido Regent der minnen bequame,
Aen v begheerick uyt reynen ghedachte, Dat ghy de moordadelijcke blame Van Narciflb vervolghende zijt by krachtej Begheert juftitie en doet v klachte Aen Tove den Godt der natueren, Zeght hoe NarciflTis d'archeyt wrachte, Bat Echo moeite dedootbezueren. |
|||||||
|
Amoureusheyt»
і^ Cupido.
P Venus die fpieghel zijt van alle fchoon Figueren] i
*ck en zals niet laten, al zegh ick't op 'tflechte.
t Venia.
j°b zout zelve vervolghen wout ghy 'twoort aeh vueren^
t*et betaenit datmen de niifdadighe daeght in rechte:
^ -et vrylijck teghen hem ten ghevechte,
^ aer lupiter en alle de Goden vergaert,, zijn:
^llet iemant met woorden oft met ghevechte
P e«antW00 rden, wilt kloeck en on vervaert,, zijn,'
teit. noot Phaebus zal v ru waert,, zijn.
(Ttpido.
v Venus reynvrouwehjckengien, ^jheen zorghe en heb ick van zuicke trekerij r*aer zuicken wrake zälder af ghefchien, ^oo datmer eeuwelijcken af zal fpreken, Pft 'tzal my aen myn macht ghebreken: ^ У^еп oorlof Bloeme, leeft in glorien,
j^'ltaliejruckvany verfteken, c* hebbe de zake Wel in memorien;
A(«eudit'sganck. All - Venu*. f:lle Minnaers victorien
n°et v fcherni-fchilt wefen en tóeverlaet» t». fitpido. ^*er mocht wel wonder af komen jae't,
j^.atlt de zake is laftich om gronderen, ^ es wil ick nu neerftelijck defcenderen, j, 2al myn lieve Moeder zijn obedient, j^jSaen dier lupiter zit in't Parlement, j. en Troon des levens ghekroont zeer machttehj ^t vele Goden verghezelfchapt waerachtich, ïcl?e^S ^0mhiatiébevrij't-vele fnevens: ^itt2le?Iupiter *nden Troon des levens
e°de als luge groot in't veraioghen? |
||||
|
2 N Vanden handel der
Dies wil ick hem groeten om een verhognen.
En alle de Goden van reynder zeden, Iupiter, Neptanus en Apollo vol vreden, En v Diana vol der fcientien, Ghegroet weeft t'zamen. Iupiter den Godt dernatueren.
Der obedientien Betaemt wel voor alle de Goden ghemeenes
Wat begheerde ghy kint? Cupido.
OPrincereene, De zake is kleenè,, na v beruerelijckheyt,
Maer om dat ghy als Rechter der natiierelijckheyt Inden Troon des levens'houdt beluyckinghe, Zoo eyfch ick vander Natueren misbruyckinghe luftitie, na mifdaets bezeveiij 'tWelck ick hier uyten zal. Iupiter.
Die zalmen v gheerne ghevehs Na de gheleghentheyt vander zake. Cupido.
Zoo klaegh ick v Iupiter, en roepe dies wrake, Dat Narciflus, als een Tyrant zeer quaet, Der fchoonder Echo zonder toeverlaet, Gheheel defperaet,, heeft laten fterven, In drucke doorkerven,, en bederven On'gheacht recht als voor fleteren, 'c Welck hy met woorden hadde moghen beterenз Hhrbegheer ick recht af, heeft hy mifdaen, Nader natueren. Iupiter.
Dat heb ick wel verftaen, "tFeyt luyt zoo wrakelijck, elck machs vereenen. Men mochter bloedighe tranen om weenen, Die natuerljjck ware van complexien. |
||||
|
Amotireushey£
_ *Diana de Goddinne.
P Jupiter hoochft, alder-hoochft van zexietL,
£c* bidde v, dies 'therte obedieert,
fcen woort te fprekene.
w Jupiter.
^kconfenteert.
w Diana.
j°o prefenteer ick my, na dat dit parlement,, is,1
J* ^verantwoorden den ghenen die hier abfent,, isj
w at's Narciflus die my ghehuldich,, is,
f egghende dat hy de dootontfchuldich„is
Van Echo, die't te rechte zoude weghen.
. Jupiter.
Watzeghdyertoe?
Y , (upido.
*ck zeggher neen teghen,
*"* dat meen ick te tooghen in't generale.1
%. Jupiter.
ijj* dan ghy Goden hoort tale en wedertale,' ^
£jjjy aenleggher der daet zeght voor en laet zierij
^ny behoort te fprekene.
> Cupido.
tcal minlij'ck ghefchien:
*° t verbeteren v allen, zeggh'ick voor prologhe,
at Narciflus is vol van bedroghe,
J^ant met zi/nder fchoonheyt vinck hy Cnadelij'cfS *tu Pr^°en ^er minnen verradelij'ck 4erte van Echo der fchoonder jeucht,
^1 noyt zint en had fy blijfchap nóch vreucht,' ^e zake is groot die't wel verhaelt, ^1 Narciffl fchoonheyt heeft doorftraelt van liefden haer herte deerlijck:
jv,t: ^ d'eerfte proeve, dus meen ick kleerlijck Y*l hy*s befchuldich is, en dat legh ick *fttbehouc der Goden. O *
|
||||
|
£' *■ Vanden handel der
|
|||||
|
Diana.
En dat wederzegh i ck,
Hy eeft ontfchuldich, zoo ick v zal betoogheni*
Qfpido.
Dat moet ghehoort zijn. Diana.
Doet dan op v ooghen, Wat mocht Narcimis dat haer griefde Syn fchoonheyt, dies fy op hem verliefde? , Sy gafdaer toch wille toe en confent, En het was Narciffus onbekent, Dat fy doen zulcx van treken,, was; Wat mocht hy dat fy vyerich ontfteken,, was Op hem met vyerigher gherechter minnen, Dat fy ongheweldich was haerder zinnen? Men mach alle dinck wel doen by maten: Exempel hier af zoo meuchdy vaten, Oft ghy puer wetens zette in't vier Den voet, dies ghy kreecht dangier, Wat mocht 'tvyer, dies 'tvyer baert fyn kracht? Merói: oft ghy wijn drind boven macht, Als dat dies hindere mocht op v welven, Wien zoudy dat wijten ? dan v zelven, Dus en derffe haer hindere oock niemant aen tijghe Dan haer zelven. Cupido.
Nu en mach ick niet fwijghen, Ick moet verantwoorden dat's verloren; Hy zou wel tyrannich zijn gheboren, Waer een menfche ghevallen in t vyer verveerlijcfc, En hy om hulperiepezeer deerlijck, Lier hyen verberren uyt feilen ghedochte, Daer hy dien menfche wel helpen mochte, ïck zegghe hy ware der doot deelachtich: Eó dtt heeft Narciffus ghedaen waerachtich, |
|||||
|
Amoureusheyt. .
tyzach Echo in't vyer der minnen blakende
In't grief der doot, 'tweick haer was nakende, ~n riep toe hem woorden van troofte, Maer tyrannelijck met eenen feilen propoofte ~l^t hyfe daer mifmaeéfc van rouwen, Aer blafphemeringhe van allen Vrouwen, 'Welckhy met troofte, na dat ick bevroe, "adde moghen beteren. Paer hadde hy redene toe,
~at hy de Vrouwen vanJiem weerde,
^*lts dat hy reynicheyt begheerde,
~*n belooft hadde te houwen t'eeuwighen daghen:
^at is meer temtatien, dan 'tzoet behaghen
Van Vrouwen, die natuere doen dolen
inder luxuricn.
^. Cupido.
V? gaet noch ter Scholen,
^eendy voor Leer-kinders fpreken van kleynen verftande?
£ efe edel Bloeme zeer goederhande
^°ot haer ghejonftich tot hem te ghevene,
■n eeu^elij'ck in reynicheyt te levene,
|
|||||||||
|
zonder dorpernije,
n daerenboven verftiet hyfe als een prije •JiveerdichÜjck met eenen gheftoorden zinne, |
|||||||||
|
j,.lesicken der doot befchuldich kinne,
Y ^begheer ick recht afen juftitie,
iaduncije*tvmoghelijck.
xj Nept mus de Godt vander Zee,
£ц zonder malitie
v°° z°Hen de Goden t'zamen fpreken,
ve«reóteenweynich.
jv Cupido.
wyьee?ƒ^nietfheЬrekern~• . .
* vsveien de zake uwer faentien voort.
O 3 Щи
|
|||||||||
|
DfA
|
|||||||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
Iupiter.
Nu dan ghy Goden elck fpreke fyn woor^ Hoemen dit vonniffe rechte zal fluyten? Nepmnus.
By uwer weerden. Ittpter.
Zoo zal ick't dan uyten, T'uwer correótien, mynder herten meeninghe: Na tale en wedertal e, zonder vereeninghc Der twee partijen hier in't recht,, ftaende,. Zoo duncken my de zaken flecht,, gaende: • Narciflus moet befchuldich der doot„ zijn, En dat by redenen die zeer groot,, zijn, Echo en dede hem noyt kleynicheyt, Want fy woude leven in alder reynicheyc Met hem, welck ick voor trouwe rekene, En hier boven zoo was fy de verftekene Van Narciflo met grooter verfmaetheyt: En moeft het niet wefen een grootequaetheyt, Dat hyfe liet fterven zonder verzoeten, 'tWelck hy met woorden had moghen boeten, Doen fy zoo grieflijck was ghenooft, Eens Mans leughene is eender Vrouwen trooft: Al en koft hy gheen liefde op haer ghezaeyen, Hy hadfe met woorden doch moghen paeyen, Want mercVten fchaeyt der keerfTen niet, Dat een ander van haren lichte ziet, Wat fchaeyt der Fonteynen, in't overdincken, Datter hondert menfchen uyt drittelten; 'tHadde hem noch min ghehindert, diet wel grondeert, Dat hy haer hadde gheconforteert; Dus moet elck gheftraft zijn naer fyn mifdaet, Die hier quaet doet. Nepmmis.
O Iupiter vroet, |
|||||||
|
AmoureusheyE
Ret duna my oock recht, die't wel verftaen,, heeft£
*Jaer dat's noch 'tminfte dat hy mifdaen,, heeft, % heeft den boom der generatien, Alle vrouwelijcke beelden ter blamatien, t-aten verdrooghen en t'onder ghezet, tWelck is blafphemie in onfer Wet, Wt welcken blafphemien dat hy voor al *Ýåã doot befchuldich is. Jupiter.
Nu zonder ghefchal, Wat punitien mach ny weerdich wefen, $
öie zulcken werck doet?
esftrfpos.
Prince uytghelefen, Ick zoude hem alzulcken doot doen fterven,
Als Echo moefte door hem verwerven, Zoo ghy by fcientien wel zult bevroen Wat daer toe hoort. ²èðø.
£Îî zalmen't zoo doen: Hoept de partijen. -
Neptunui. .,-, "ë
Trouwen Heere wy zelen:
Martijen komt voort. Cupido. ;?3
Naer v bevelen
Zijn wy hier t'uwer reverentie Onderdanich v allen.
tsftropes.
Hoort de fententie ^³å iupiter, als Rechter, hier zal ruren« Iupiter. %
Zoo wi/s ick, als Iuge der natueren, «
j~>at Diana afvallich zy defer 7aken, ** dat NarciflTas de doot zal fmaken O4
|
||||
|
Zw
|
|||||||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
Inde fnootfte fubftantie, zonder verdrach,
Daermen liefde oft minne in krijghen mach," Dat's te wetene, die't wel overdincken,, zal, Dat hy hem in een Fonteyne verdrincken,, zal, Door fyn zelfs fchoonheyt die hy beruerlijck Bemercken zal inder Fonteynen figuerlijck: Dus beveel ick v Cupido en Neptunus met, Doet hem van conjuratien zulcken belet Ter Fonteynen, als dat hy worde gheplaecht In defer manieren. Nepumu.
Nadatvbehaecht Willen'wy ghereet zijn inder noot. Jupiter.
En ghy Atropos doorftraelt hem metter doot. Als hy in't water kyt ghezoncken,, wel, Dat's myn bevelen. Hy wort, zegh ick, verdroncken,, fnel,
Vwen oorlof Iupiter en wilt niet treuren. Hem zal nu loon na werek ghebeuren. P A VS A.
Narciffiü.
T 7T 7E1 aen myn Heeren, zoet in't behaghen, V V Volcht my raflfchelijck, ick wil gaen jaghen, Ick ben zoo fwaermoedich ick en weet wat maken, Dus ducht ick dat my zal hinder naken, Ick wil my zelven gaen verjeuchden Inder woeftijnen. Tfeen Heere.
,0 Prince vol deuchden, Laet varen alle druck en toren, laghers en Honden zijn langhen tijt voren, ^ |
|||||||
|
Amoureusheyt.'
^Ó sullen gaeh jaghen inden foreefte,
*r«ice hoochgheboren zijt blijde van gheefte*
» Neptmui.
z*n gaen wy, na ïupiters declaratie,
* er fchoonder Fonteynen van zoeter natie,
^aer Narciflus hem in plach ververflchen te ganc,
Y?les laetons doen ons conjuratie,
^*aer hy met komen zal ter blamatie,
^°nder langhen tijt ftille te ftane:
A-lzoo waerlijck als Phoebus regeert de Mancs
^n ick 'twater door de woleken zaeye,
fcn ù de konfte gheeft luttel ane,
Pat ick Cybeles vruchten befpraeye,
pefweer jcjj Apollonem dat hy de raeye
érer Sonnen in v Fonteyne verfteken,, mach,
Pat hem Narciflus daer in V erfraeye,
^n fyn aenfehijn oock bemereken,, mach,
Op dat myn kracht oock in v wereken,, mach,
CHPdo-
~n ick befweer v Fonteyne klaer als glas, **1ã°î waerlij'ckals Dido fterf om /Eneas
^ puerder minnen die in haer fmeurde,
:rat Narciflus zulcken liefde krijghe op dit pas
■J* v Fonteyne, ftaende in't gras,
;*'s Echo om fynen wille bezeurde,
£;at fyn fchoon imagie de Vrouwen bekeurde^
£*åù trecken moet tot alzulcker minnen,
at hy ongheweldich zy fynder zinnen,
•p . Nept mus. n ick befweere v Fonteyne met moede tam,
£«oo waerlijck als Helles en Frixus bee j^ten al op den guldenen Ram, Al A ^e"es af yie' en verdronck in Zee, y. s dat ghy Narcifllis tot fynen lee Sarina, en zulcken doot doet fterven,
O f
|
||||
|
(,
|
||||||
|
Vanden handel der
|
||||||
|
Als defchooh Echo den allendighen wee
Om fyuen wille moefte verwerven, lek gheve v myn kracht tot dit bederven: Adieu weeft neerftich tot defer plaghen, Men zalder af fpreken t'eeuwighen daghen.' Narciffus.
Wat's myns ? dat 'therte dus onruftich„ is, Hoe ben ick verhit, verflaeft van moctheden, Dus wil ick gaen ter Fonteynen die luftich,, is, My 7elven ververffchen, en nemen wat zoethedèn: Onvolprijfelijck zijn der Fonteynen goetheden, Medicinael, elck weet dat waer,, isy Al waer een zinloos hy kreech wat vroethedea Ih'tfchouwen der Fonteynen die klaer,, is: Hoe fchoone fchijnt de Sonne, zoot openbaer,, is, Tot beneden inder Fonteynen gront, Want 'therte onluftich en beklaft met vaer,, is, Dies wil ick gaen drincken als nu terftont, Zoo word'ick van mynder moetheyt ghezont. Narcifftfchoonheyt, een verrader.
Nu zal ick myns zelfs Meefter bedrieghen, Ickbenfyn fchoonheyt, ick zal hem lieghen, Nochtans en zal ick een woort niet fpreken, Altemet zal myn imagie vervlieghen In't water, ick zal hem abuyfelijck wieghen, Want met minnen wort hy op my ontfteken, Nu merci:, ghy en zaecht noyt valfcher treken. Narcißus.
Myn murmuratieen is niet kleyne, Ick zien een Figuere in defe Fonteyne Zoo fchoone, 'ten is gheen comparatie, Bied' ick haer mynen mont alleyne, Sy wilt my kuffen, haer jonftis reyne, Dies ickfe van herten zeerbegratie; Zulck infpiratie,, noch accoidatie |
||||||
|
21
Amoureusheyt«
Óàë liefden en kreech ick noyt tot Vrouwen,
*Herte is zoo vyerich 'theeft zulcken temtatie," 4%t ick puer zinloos worde in't fchouwen, !~ch ƒ fpreeét my toe fchoon Bloeme vol trouwei fju lachtfe, fy en kan haer niet ghedwinghen, f?er, herwaert, koft ick v ghelouwen, Jck ^.eet wei ghy en zout my njet ontfpringhen: ~tt mach ick mynen wille niet volbringhen, *ck worde puer rafende ø minnen verblmt, **en my en baet noch lefen rtoch zinghen, *ck fterve mits liefden die 'therte doorrint. t < Narctffifchoonheyt. èn is dit niet zottelijck ghemint,
fr at hy door't fchouwen fynder figueren, j^.1 minnen zou willen de doot bezueren, *^ie hy daer inder Fonteynen ziet? ~JJt te vreden, ick brenghe hem in't verdriet, **ant ick zal hem fchier in't water trecken. » zsftropos de Goddinne vander doot» *Wort tij t ick moet my zelven recken,
~rat jckfe beyde ter doot mochtftralen AIsfy in't water zijn. _ Narcißtts. ^4:Jale der quälen/
^n zal my in liefden gheen trooft ghefchien?
f?o zal ick inder Fonteynen dalen ã^à 'tzoet imagie dat ick moet zien: \\ ^*e 's ^ fefctijck engien?
* s klaerlijck Neptunus Moeder gheprefen,
*voyt Venus noch Pallas en hadden by dien vCanpuerderfchoonheytuytghelefen, I i
•J °yt lieffelijcker ghezichte, noyt zoeter wefen,1
|
|||||||
|
jj1 ichiep Iupiter inder natueren maeckfele,
ãã myns griefs en wórd' ick niet ghenefen, 4ve trooftdoos inder rflinnenTchaeckfele,
|
|||||||
|
In't
|
|||||||
|
Vanden handel der
ïn't herte ghevoel ick zulcken blaeckfelea
A! zoud* ick haer ziel en lijf nu fchinckens Ick moet na 'tlieffelijck gheraeckfele Metten hoofde in't water zincken: Aymy! wachermen. bdtrofos-
Neen, ghy moet oock mede verdrincken Narciffi fchoonheyt, dat's verloren. Afarcijfifchoonheyt.
Ay my / wachermen, noyt meerder toren, Ick verdrincke, der doot ben ick vertzaecht. Ontfermt myns Iupiter. zAtrofos,
Nu zijdy gheplaecht, Loon na werck is v nu ghebeurt? Spieghelt v alle die minne draecht, Eer ghy na 'tftrick van liefden fpeurr, En trooft elckanderen onghetreurt, Hoedt v voor dit hinderlijck meskief, Houdt middelmate als ghyin minnen labenrt, Zoo en krijchdy van minnen gheen meskief, Iupiter hoede elcken voor ongherief. |
|||||
|
PE
|
|||||
|
Tl
|
|||||||
|
Amoureushcye.
|
|||||||
|
DE NAER-PROLOGHE.
GOdts Vrienden hier hebt ghy moghen rnérckefi
De wrake van Echo der fchoonder Ionckvrouwes ï*?e dat Narcifliis kreech loon naer wercken, *?les al 'tLant door bedreven wert grooten rouwes Jjant doen fyn edele Heeren ghetrouwe £*em vonden inde Fonteyne verdroncken, p°o beklaechden fy hem in menighe vouwe, tranen zijn door der liefden voncken
»an hun wanghen ghezoncken. . t>ees plaffe en 'twater, dat doen onreyn,, was9
^Vert Fonteyne tfAmours gheheeten by namen:
ir us bid ick v ghy Mans in't ghemeyn,, ras,
rpn wilt gheen jonghe Dochters befchamen,
«laer vertrooft de bedroefde 'thaerder vramen,
S,11 als fy v bidden om affiftentie,
^»neeftfe ten minften fchoon woorden naer tbetamcHs
£n neemt in't goede haer benevolentie,
donder reprehentie.
En ghy Vrouwen en Dochters hout V eer in weerde,
J\ zijt 200 d^aes niet nocn Zoo verblint, ^hy en peyft dat 'thoy niet en mach gaen ten Peerdes n datmen vileynen met bidden niet en verwint: epeyfl. v akijt wel eer ghy beghint, een weynich verzinnens leytwel gfootebate, baC к°е -^at £hy als bcno n'et <*waeflijcfc en mint,
*t bid ick v jonftelij'ck uyt cantate, |
|||||||
|
Tafel-
|
|||||||
|
ãã*
|
||||||||
|
Vanden handel det
|
||||||||
|
Tafel-fpel van dry Perfonagiens.
Het Herte.
De Ooghe. De Wde. Herte.
VAlfch quaet,, ghelaet, door v ick treuren,, moet,
V licht,, my fwicht,, alle melodije. Ooghe. Mynen raet,, en daet,, ghy dickwils fcheuren,, doet.
Herte. Valfch quaet,, ghelaet,, door v ick treuren,, moet.
Ooghe.
Mynen ftaet,, en graet,, ghy controleuren,, doet, Ghy flicht,, en flicht,, melancolije. Herte.
Valfch quaet,, ghelaet,, door v ick treuren,, moet, V licht,, my fwicht,, alle melodije. Ooghe.
Valfcheyt, gheveyftheyt, en verraderije Schijnt aen v woorden, dat is al myn bedrijven. Herte.
En ghy zijt oock de boofte van alle Wijven, Want myn vreticht,, myn jeucht,, myns zins verlichten, Myn zinghen,, myn klinghen,, myn fpelen, myn dichteu* Ghy al in fwaer allende verkeeren,, doet. Ooghe.
Wie, icke? Herte.
Ia ghy zijt die myn leven in verzeeren,, doet, In vreefe, in ancxfte, in duchten, in (neven, |
||||||||
|
ï»
|
||||||||
|
ÄffloureusheytT
~? ÐåóÃåï, treuren, zuchten, in beven,
v°or 'dachen zoo ween ick menighen traeii. jjj* en kan nietgheweten, ghemercken, noch verßaen?
j**er ick oyt was tot eenighe ftede, aerick v zulcken leet en toren dede,
- Heute. tn weet ghy's niet?
ttee„ • , °0ghe'
m,|cen ick op myn trouwe.
Y, Herte.
~Ó quade fchielóofe valfche Vrouwe,
nghemanierde pulcher zottinne,, bloot,
j, Ooghe.
4oc ghebeert hem de Man zoo?
_ Herte.
j^^y zij't een vyandinne,, groot,
1Noyteenich Wijf haren Man zoo en ontftelde.
^ Ooghe.
5^§ht <jan jj.OCj ѵàåã metj en wanneer icb v quelde?
l^ant woorden die zijn om hoor en zeer anderlijck,
\V*y overvalt my te zeere fchandelijck,
r*eynt ghy dat ick, die v fchuldich ben fubjeót te zijne,
■p. 2°ude willens aen doen eenighe pijne?
P aer af eeft dat ick my excuferen wille,
u rriet goe(^e re(jenen proberen wille,
at ick v altijt heb gheweeft onderhoorich.
j Herte. ck bebent, noyt en waert ghy my wederftoorich,
. a^r 'tis v valfeh aenbrenghen dat my verdwaefde, s ick dan door de zoete ghepeyfen verfolaefde,
0 waren al myn zinnen daer toe gheneghen.
I . Ooghe. K en weet niet dat ick v oyt laftich pleghen
3«u>rocht hebbe dan in rechter trouwen,
Herte
|
||||
|
Vanden handel der
( Herte.
Hebt ghy vergheten dat ghy by fchoon Vrouwefi' Onlanghs waert onder d'edel luftighe Zinnekens?; En dat ghy zaecht onder d'andcr Goddinnekens Een d'alderfchoonfte en de gratieufte, De minnelijckfte en d'amoureufte, Die oyt Herte en begheerde ? dat's immers blijckclij'cky Haer beeldelijcke fchoonheyt was onghelijck; En ghy, door v groote zotternijen, Naemtin haer wefen zulcken verblijen, E>at ick mits uwen aenbrenghen en befpien, Verftant, meeninghe, kracht, hoorenen zien A.1 t'haerder beliefte abandonneerde. Ooghe.
Is dat het poinót, dat v zinnen verturbeerde? Herte,
lae't, dun<5t v dat vry. Ooghe,
lae't boven konden,, 1 En wijt ghy dat oock my? Herte.
Ia ick tot allen ftonden, Ghy zij't den oorfpronck van alle myn fmerteS« . Oouhe.
En ick en ben maer d'Qoghe.
Herte.
Noch ick m aer 'tHerte, Die op v Ooghe ftel myn betrouwen^ Die behoort te dencken in't aenfehouwen, Eer ghy my iet aenbrenght door v befpien, Oft my daer af gheen grief en zou ghefchieny Maer ghy hebt my ter contrarien verdult, Ooghe.
O ch S en wijt dat my niet-. |
||||
|
Amoureusheyt
|
|||||
|
t* . - Herte. :%ß
J^t is immers v fchult,
^"Ó zijt die my de fchöonheyt àåïðã³Ä³,'
jJaer'tHerte met vreuchden in verjolijft,
*j*ax her by-weferi van myn lieflijcke Amije
^v dunjä wefen een Hemelfche melodije,
£ï als ick van haer moet wefen abfent,
é°° ghevoel ick iriwendich een fwaer torment^
■^àåã v ghezichte af oorzaeck en 'tmotijf,, is.
j Ooghe.
^ groot onrecht dat teghen my dit ghekijf„ isg
Want ick ben ghefchapen om te zien alleene,
tn ghy om te minnen, die 'tHerte zijt.
^ Herte.
z°nder uwen raet en minde ick noyt ghéene 1
? Ooghe.
*Qk ben nochtans ghefchapen om te zien alleenei
. Herte.
Noch waer ickyry en los van allen weene,
fcl* dede v ghezichte in 'fweerelts krijt.
T Ooghe.
*ck ben nochtans ghefchapen om te zien alleene^
^11 ghy om te minnen, die t'Herte zijt.
W • Herte. .
J^eI wilt ghy v zien dan van nu ter tijt,
Van mynder mifcjuamen voort excuferen?
* . Ooghe.
Ia ick.
j. Herte.
~« waer wel een wonderlijck difputerett
»oor alle Reehters oft verftandighe përfoónenV
t t , Ooghe.
Ick h,a'C V met ?oec*e ãå^åïåï betoonen,
* bekenne dat natuere ons te zamen
^nep4erc heeft, zoo Man en Wijf verzamen, |
|||||
|
Vanden handel der
En uwer jonftigher Hérten ghegheven vry
Wille, reden, en verftandenifft boven my, Waer door ghy al wel meucht wvdcrftaen Van al dat ick v aenbrenghe oft maeck vermaen. Dus zijt ghy t'onrecht op my gheftoort. Herte
lek en heb myn daghen defghelijcx ghehoort. Ooghe.
Ia waeromme? Herte..
Dat ghy verftandeniffe «rilt doen weeren, Al '~ghene dat 'tHerte mach letten oft dceren, Want dat en is in verftandenifles kracht,, niet. Ooghe.
Neen, waeromme? Herte.
3tEn waer m des wijfen macht,, niet, Wantnoyt zoo moghenden Koninck noch wijfen Klere»; Noch fconftich Konftenare, 'tzy in wat werek, Al heeft hy volkomelijck fyn vijf zinnen, Als Ooghe zoo vreuchdelijck roert'tHerte van binnen, Toonende de fchöonheyt onvolprefen, Het minli/ck opzien, 4<olafelijck wefen, 'tWelcl Natuere 'tHerte met Vroii ven paert, Hy en zal inwendich Worden befwaert, Als d'Ooghe de fchöonheyt aenbrenght,zoo ghy doet. Oo^he.
Ghy mocht dat wederftaen, Weet ghy niet dat ick cenpaerlijck dus moet Wat luftichs aenbrenghen om v verheughen? Herte.
Dat weet ick wel, maer zout ghy niet meughen Vzelvtn mijen en behoeden Van zoo fecretelijck te zien ? en bevroeden Dat ghy zulcken' fchöonheyt en zijc weerdich,, niet. . |
||||
|
Amoureusheyb
y Oogbe.
tphezichte der Ooghen over al veerdich,, ziet,1
■L'aer'twefen hem fchoonft en lieflijck toocht.
■j. Herte.
j, erdoor eeft dat my'n jeucht en vreucht verdroochc^
~l^dat ick nu lijde defe tribalatie,
Ó^Ó doet my al dit leet en alteratie,
^aer dpor ick my te recht moet ftooren.
T Oogbe.
111 Vat manieren?
>. Herte.
jrat zult ghy hooren,
z*ls ghy Ghezichte v ooghen waert flaende
j, P de fchoonheyt, en dat ghy my hielt itaende,
ú begheerte deet vallen in groot verlanghen,
£0° was ick door v terftont ghevanghen, er dat verftandeniffe koft beweeren.
w . . Oogbe. f' vve'wievinckv?
²ß' Herte. ^}mnelijckbegheeren,
^aerfchalck van Venus der Goddinnen.' Y Oogbe.
puwen ick en dwinghe v niet totter minnen^
neem ick in't aenfchouwen verblijen. V, Herte. •fy?en oock ghy en Begheeren zijn in partijen,
jj.ant als ick op de fchoonheyt bleef fantaferendSj Y 1å'ñ ghy my ftaende imaginerende,
ot dat ick ghevanghen was in't verdriet.
No U ' Oogbe. ïvb -en gheef ick my door defen verwonnen niet,
^ er ick ftatert en wille v vraghen, |
|||||||||||
|
shen,
|
|||||||||||
|
$ty door het vanghen moet
|
lijder,
p ã Hem
|
||||||||||
|
ьгі
|
|||||||||
|
Vanden handel der
|
|||||||||
|
%
|
|||||||||
|
Herte.
Vraecht ghy datte? Ovghe.
Ia ick voorwaer, Want het dunft my zijnde een melodije, Hérte.
Eylacen hoe luttel fmaeéte ghi/e Het grief van minnen, daei t allendich Herte Moet met ghequelt zijn. Ooghe.
taet hooren de fmerte, Die ghy door't innerlijck begheeren ghedoocht, Herte.
Dat wert v terftont van my ghetoocht, Want voor het vanghen zoo was ick gheruft Van alder mifquamen, en hadde luft Tot alle gheneuchten, oock was ick vry, Onbelemmèrt, en nu zoo vinde ick my Gheheel onvry, en moet als fneeu verdwijnen. Zonder loon oft danck van mynder pijnen, Ick ghelijck de (laven in Turckijen. Ooghe.
Door zulcke zaken en heb ick gheen lijen, Want als ick aenfchouwe een minnelijck aenfchijn, Zoo verheucht myn jeucht, en ick moet blijde zijn, En den druck wort in my vermindert, Daer en is gheen fchoonheyt die my hindert, Maer fy verjaecht ancxft, zorghe, en allendich treurefï. Herte.
Eylacen dat en mach my niet ghebeuren, Want ick hebbeeen kiftich lant verpacht, Daer ick noch zal in blijven verfmacht Doov 'tflaven, dies ick noch fwaerlijck moet zuchten. Ooghe.
Wat lant is datte? Z IA
Pfffr*
|
|||||||||
|
Amoureusheyt. **}
ts , Herte.
j*etis'tlant van duchten,
aer ick in lijden moet menighe quale,1 lab- °%he:
j* n,er kome ick aen'tprincipale,
^;?ericktftateerde3 en zegghe hier by„ dat
^ ÏÓ zeer groot onghelijck hebt op my„ plat, Us wijt een ander dit ghefchille.
\a>- Herte. Wien zoude ick't wijten ?
. Ooghe. £.s zelfs wille,
irle al by willekeuren ws zelfs zinnen
p Ï,ѴÃÓ is makende, fubjed der minnen, fcl1 'tlant doet verpachten om v mifval, X*j Herte'
l^aert ghy niet de principaelfte van al,
■ Orfpronck, caufe, beghin en motijf van defen?
^ Ooohe.
^eenickcerteyn.
v^ Herte.
fj°e zoude dat wefen?
f*adt ghy.de fchoonheyt zelve niet aenzien,
rv en zou van niemanden grief ghefchien,
^nt Ooghe niet en ziet, Herte niet en deert.1
j, Ooghe.
n oft ick zi; het ghene dat ghy begheert,
^oe meucht ghy my dan wijten de daet? K'» Herte. f-t tro'j wen, en dede uwen valfchen raets
*«e my dwingiit m der minnen pleyn. fc ,, Ooghe. ^^eickv'tminnen?
y. , Herte, ia§hycerteyns
P I VVant
|
||||
|
Ztü Vanden handel der
Want niet meer dan Roofen oft Violieren,
Leliën, Bloemen en Eghelentieren
H'aer volle groeyfel omfanghen en können,
'tEn ware door het fchijnen vander Sonnen;
Defghelijcx en mach ick oock minnen niet,
'tEn zy dat uwen raet dat ghebiet,
Want ghy gheeft den Wille een vry begheeren,, mal*
Ooghe.
Dat zal ick v met redene weeren,, al, Hen e.
En trouwen ghy en zult. |
||||||||
|
Ooghe.
|
||||||||
|
Ick zal Godt weet.
Herte.
Ick weet wel al waer't my noch zoo Ieet,
Ghy zult eenparich arguerende blijven. Ooghe.
Al zou ickdaertotten daghe om kijven, Ick zal ontfchuldich vonden worden in't lefte Van uwer mifquamen. Herte.
Doet dan v befte, Eaet hooren aen wat kant dat ghy zult beghinnen. Ooghe.
Ghy zeght mynen ract dwinght v tot minnen, En dcet ghy niet? Herte.
Ia ick tot allen uren. Ooqhe.
En ick zegghe 'twaer contrarie der natueren, Herte.
Laet toch hooren datte. Ooghe.
Natuere heeft my gheftelt kTaer en perfeft, Omv eeuwich te zijne fubjecl, |
||||||||
|
Amoureusheyrï
!*0e kan ickdan meteenighe dinghen
Ó> die myn Overfte zij't, ghedwinghen? '^tuere die en zou dat niet confenteren, **£e fterckelijck dat ghy wilt argueren,
vrhy weet We\ ais g|-,y aenzaecht 'tbekeurefij!
^n ick peyfie 'ten mach my niet ghebeurcn,
^°°quaemt ghy en roydeop myn zinnen,, bly,
regnende : Poocht dat lieflijck aenfchijn te minnen.,
JJoor dat ghy my vernieude teghenwoordelij'ck daer
flaer lieflijck weien en fchbon gheluwe, haer,
fctl dwonght my met zoete ghepeyfen krachtich. ■
v Oogbe.
;re contrarie van dien is waerachtich,
}Ja4t no'yt en toonde ick lieflijck fchijn,
^et en moefte by uwen bevele ò-ijn,
|
||||||||||
|
W*nt ick ben v fubjeä
|
1 Ý"
Herte.
|
ntfcher trouwen.'
|
||||||||
|
^11 Voechde ghy v noyt om iet te aenfchouwen,
*°tter tijt toe dat lek v dat hiet?
Kr Ooghe.
™een ick zekere.
, Herte.
j^at en gheloof ick niet,
tn ick ontkenne dat hier in't openbaer.
V ■ Ooghe.
5^ 'ck wille de waerheyt daer af proeven klaer,
't-p C zo° Ë oorlogie gheen gheluyt,, en gheeft, bn2y ,jat. jy eenicn beroeren,, heeft:; ^^ighelijcx en mach ick niet minneli jek zien,
>^hy en moet my eerft beroeren tot dien, Want ick en ben maer een inftrumenc. _,. Herte. >^Ó zijt een doorganck, zoo't blijcT: ðãåÃåë t,
*n tayaeii PaJleyfe te recht, ghy en meuchc P 4 Daec
|
||||||||||
|
ã\î
|
|||||||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
Daer niet anders in laten dan vreucht,
En ick ghevoele ghy laet daer in
Druck, jammer, weeninghe en onghewin,
Klaghen, weenen, teghenfpoet en lijden fwaer.
Ooghe.
Laet ick die in? y Herte.
Ia ghy voorwaer, Door v is gheleden alle myn verdriet. Ooghe.
Zoo ftercken Slot is inde weerelt niet. Als in den inganck is quade wacht, Daer komt wel iemant inne met macht, Dus eeft met my, die't wel bevroet. Herte.
Ia waerom en hebt ghy dat niet bat behoet? Ooghe.
Betaemt my het behoet? Herte.
Iae't voorwaer,, ghezeyt. Ooghe.
Ick zegghe het en doet. Herte.
Het doet, dat's klaer,, befcheyc, En hadde ghy't behoet, ick hadde peys. Ooghe.
Ghy weet wel de menfche is een Palleys, En het Herteis daer af den Heere bekent, Die't Palleys moet bewaren Regent, Hn de veynfters die daer aen zijn veure, Dat zijn d'Ooghen daer 'tHerre ziet deure; Sn oft door de veynfters komt eenich quaet, Daer 'tHerre lijden oft verdriet door ontfaet, £qq en kont ghy my niet wijten de fchult. |
|||||||
|
c J/
|
|||||
|
Amoureushcyt» A ^^^~
*ck moet v wijten,
j, Ooghe. ~n trouwen ghy en zult
utrecht niet. 4:11 'trecht toocht hem bloot.
Ooghe.
*a» hoe zoo? flirw.
^loot ghy de veynfteren 'ten waer gheen noot,
^ het quetfelij'ck grief zou blijven buyten, aer gny en fluytfe niet. \é Ooghe.
^oetkkfe fluyten?
_ Herte.
ia ghy voorwaer.
yj Ooghe.
poort dit befcheet,
Ó"Ó die vanden Palleyfe hebt al 'tbeheet,
5"i Heere zijt, wilt ghy 'tvtrdriet quijt,, zijn,
^fhy moetfe fluyten, wilt ghy bevrijt,, zij'n,
yeynfteren die en fluyten hen zelven niet,, fneï.
^ Herte.
f^aer ghy weet dat dickwils ghefchiet,, wel,
g0e vaft dat ick fluyte al ons gheftel,
tet\2oet windeken dat ontfluy tfe wel,
n dan worde ick onyerzienlij'ck belpronghen,,
I t Ooghe. Ó * en ontfloot my noyt, ick was daer toe ghedwonghefi
Ée Ï v Herte>en ^oen zaecht ghy vry g n j,eflij'ck ghezichte door tfchijn van my, j) al 2aecht ghy door my wat jolijt», Úà* Y Srief door quam, h'adt ghy in tij'ts at Shevloden, ghy en hadt nu gheen mifval.
p j • Herte.
|
|||||
|
Vanden handel der
Herte.
Hier is ghehoech toe ghezeyt op al, Ons en faelt maer eenen Rechter gheprefen» Ooghe.
Dien wilde ick wel hebben. Herte.
Dat zal moeten wefen, Oft ghy blijft eeuwelijck arguerende. Ooghe.
Waer op zij t ghy dan concluderende? Herte.
Op dat Ooghe niet en ziet 'tHerteniet en deert, Want in't zien beroót ghy dat ick fpinnen,, moet. Ooohc.
Ghy hebt wille en verftandeniffe die't al beweert. Herte.
Dat Ooghe niet en ziet 'tHerte niet en deert. Ooghe.
En oft ick 'tghezichte draeye daer ghy't begheert, Bedwanckder Herten my'tzienbegheeren^doet» Herte.
Dat ooghe niet en ziet 'tHerte niet en deert; Want in't zien beroft ghy dat ick fpinnen,, moet. Ooghe.
Ick exenfeer my vander minnen,, gloet, Met goeder verantwoordingh in dit verhaeL Herte.
En ick accufeer v principael Met ghefondserde aenfprake zoo ickbegaa. Ooghe.
Laet ons kiefen eenen Tuge dan, * Die dit te recht wel zal jugeren-
Wille.
Wie hoor ick daer zoo difcorderen,
En al argueren,, veel redenen by bdnghen*
|
||||
|
9 ■? 9
|
|||||
|
Amoureusheyt. Ø
*cbal de queftie wel flifferen,
«eft dat ghy beyde dat wilt ghehinghen.
%\T Hertè.
jVel w-at Kraeye hoor ick daer dat Lietken zinghe.,
üat wilde ick weten fecreet en ftille.
Ooghe.
C1s rechts naer hem dat wy verlinghen, Orient en zijt niet des menfchen Wille? , Wäk.
*aick en trouwen, en want ghy ftaet in ghefchille, ^°o home ick hier om 'tvonnis te uyten. Herte.
*-*hy hadt zeker wel moghen blijven daer buyten, *^ant hadt ghy ghehouwen v ghedult, ^Ó en zouden't v niet wijten. ^ Ooghe. ~a* is waer 'tis der Wille fchult,
*>at ghy Herte groot leet moet ghedooghen, ^ant al doen ick zomtijts open myn ooghen ^"i t'aerifchoiiwen dat'tHcrte bchaghen,, mach, £n dat ick 'tHerte in koringhe jaghen,, mach, « ~°o en wert het Herte niet ghevexeert, eisden Wille daer niet in en confcnceert. , Herte. *b zeker v fchult, ghy zijt d'oorzakc,
~*at ick dus moet leven in ohghemake, Al verwecket 'tghezichte zomtijts myn begheeren, waer't v believen ghy mocht dat weeren, ■^er ghy my aen doet zoo veel doleur,, groot. Wit Ooghe. JVuJe ghy 2jyt een executeur,, bloot,
niach 'rHerte door my bekoringhe vaten,
J? v zoo ftaet het doen en 'tlateh, Ó-*ÏÓ mocht de bekoringhe uyter Herten ftellen, •^^r al en komen wy v maer een weynich quellen Met
|
|||||
|
Vanden handel der
Met kleyn bekoringhe als ick iet mercke,
Zoo ftélt ghy de begheerte te wei cke, En ghy volcht de zinnelijck heyt veel te zaen, Maer wout ghy de begheerte wederftaen, 'tHerte en zou niet komen in eenich verdriet, Verftaet ghy dat wel? Witte.
Ick en hoor in die oore niet, Waer't dat d'Ooghe niet en zaghe noch 'tHerte en begeerd^
Waer't dat ghylien my niet en quelde noch en deerde, Ick en zoude niet doen eenighe executie Van dat ghy begheert. Hirtc.
Dat is een quade folutie, En oft wy begheerden onder ander dinghen, Dat ghy in't water oft in't vyer zo ut rpringhen, Zout ghy dat daer om pijnen te doene? Ooghe.
Ghy behoort te peyfen en te bevroene, Oft de begheerte is goet oft qaaet; 'tGoet behoort ghy te volbrenghen metter daet^ En dat quaetis oft'tHerte mocht fchaden. Dat behoort ghy terftont te ontraden, En daer te laten. Herte.
Zonder exploteren? Wille.
Als ghy zoo hooghe wilt philofopheren, Zoo moet ick daer oock wat toe zegghen, Aenhoort myn reden. Ooghe.
Wiltfe ons dan uytkgghen.
Witt*-
|
||||
|
2 f s"
Amoureusheyté . Wille.
^Üy eti kont den Wille niet ghewijten,
Pat 'tHerte dick wils moet zuchten, d'Ooghe krijten,
~n dat 'tHerte en Ooghe zijn befpronghen,
Ó Vant ick Wille moet zijn met pijn ghedwonghen,
^°ud' ick v beyden pijnen te vredene
Van verftandeniffe en van redene?
ÓVant als verftandeniffe van my gaet,
?÷ dat reden my gheen gade en flaet,
*;°o loop ick in't wilde mynder veerden,, Üîåé j
^helijck defe onghetoomde Peerden,, doen,
j^e hen door de vryheyt bringhen,, ter doot,
üUs moetmen den Wille met redene dwinghen,, ter noot*
_ Herte.
?by zout ons zoo ftercken argument by bringhen^
i^at wy hier zouden blijven diiputeren,
5,'ck wilt met kracht fyn opinie door dringhen:
jfhy zout ons zoo ftercken argument by bringhen,
j^atrrien qualijck zou befliflen dees dinghen,
*!1 dat wy de zaeck met recht zouden moeten wijderen:
j*hy zout ons zoo ftercken argument by bringhens
Uat wy hier zouden blijven difputeren.
Ó Ooghe.
*-aet ons alle dry dan fimuleren
Yan ons q ueftie en difcordatie, j n laet ons met meer argueren s ^act ons alle dry dan fimuleren, n eenighe Arbiters nomineren,
» le dees queftie befliffen zonder tutbatie; aet ons alle dry dan fimuleren
Van ons queftie en difcordatie. j5 Wille. y?f-Yeer(%ne Heeren van edelder natie,,
|
|||||||
|
v vilt ons hier af een
|
i vonnis uy ten ã
|
||||||
|
V/j?
|
|||||||
|
Vandel handel der Amoureusheyt*
VVy bidden v door v goede gratie,
Eerweerdighe Heeren van edelder natie,
Dat ghy dees queftie in korter fpatie
Wel wilt overlegghen en de zake fluyten:
Eerweerdighe Heeren van edelder natie,
Wilt ons hier af een vonnis uyten,
Hier met uwen oorlof, wy vertreoken daer buyten,
Eynde des tweeden Boecx van den handel
, der Amoureusheyt.
|
||||
|
iff
|
||||||
|
Het derde boeck,
i vanden
^ndel der Amoureusheyc:
Al*hondende verfcheyden fchoone Spelen
van Zinnen van Mars ende Venusj&c. °emijclgngbeinventeert, ende Ttghonjckelqckgï
ghecomponeert door Heer ende Meeßet lohan Baptifta Houwaert, |
||||||
|
TOT ROTTERDAM,
Иап vanWaesberghe de Iongheop't Steygtös
aen4eKorem-marft, iöj x„ |
||||||
|
23
|
|||||||||||||
|
DE PROLOGHE VAM
HET.E ERSTE.SPEL. Ppetijt verwed den luftighen gheeft
Ontdichten, Calliope gheeft dies dert ,raeü?
Symaedmy coüragie, ftout en onbc- vreeft,
i Als fy my behuipïch is metter daet;
Y e^el CalIiope,myn toeverlaet,
jK ^becümy mynen gheeft en rechte hant,
ц e^pt my vertellen hoe Venus delicaet
{!* Mars boeleerde door Cupidinis brant,
0e Vulcanüs door Phcebus 'tfey t bevant.
£ "oe natuere vrocht door dat natuere b'élaftc,-
'Enb tUeret* ^ie ^^tuerlijck werd,
j^ «oe dat natuere, die natuere doortafte,
|
|||||||||||||
|
J^ or natuere de natuere heeft verfterd,
ь e natiiere Liefs natuere heeft bemercl ^ natuerekreech natuerlij ck berueren, |
|||||||||||||
|
£n natpere naer natuere heeft ghefnerd,
^^j • atüjen natuere natuere doetbezueren Ic^ natuerlij cktoonen uyter natueren. |
|||||||||||||
|
Bot
|
|||||||||||||
|
<^2
|
|||||||||||||
|
M) PROLOGHE.
Hoe minne minne hout door minne in minnen^
Hoe minne doet minnen door minne in oneeren, Hoe minne door minne doet minnen-.de zinnen, Hoe minneom minne wilt minnen leeren, ., Hoe Vrouwen minne door minne tot minnen trect»
Heeren, (Ø)ÑÍ Hoe minne door't minnen in't minnen doet blake*1'»
Hoe minne de minne al minnen doet vermeeren, En hoe minne door minne doet haken,, minlijck. Zal ick uyt minnen door't minnen v maken ,*kinUjck' Maer zoo de fpillen gheern door den zack„kijckc '
EnVenus Kinderen q uaet om verftoppen,, zijn, Moet ick van onder der vreuchden dackj, wij eken, Daer'twerek van konften mach om bekloppen„zlJ '
Maer al mach ons materie ruyt van noppen,, zijn, S maeel: reden en zin volmaecle keeft e, .. i Die zomtijts geklommen op de hoochfte tfoppëj)71)
Die vallen dickwils aldermeeft als een beeile, Sy dolen wel die te klo eek zijn van gheefte. Dus moeten wy houwen de middelmate,
En Calliope nemen ter afliftentie, Die my behulpich is vroech en late, Als ick componere met diligentie: O Calliope toont weder v excellentie, En helpt my met zoet-vloey ende Dichten verkläre HoelunovandeMansmae&ementie Tot Pallas en Venus dat fy onghetrou waren, En hoe fy met ander Vrouwen zoecken te paren. Help*
|
|||
|
ü PROLOGHE.
be'pt my noch daerenboven vertellen,
^°e Venus over al de ruytheyt van Vulcano klaccht, £11 boe Iolijtvan ooghen haer komt quellen, jn tGhepeys van minnen haer zoo piaecht, jxat haer den Godt Mars veel beter behaecht j>ari Vulcanus haren plompen Man, fc0<;Mars Veneri oock liefde draecht, ä, tyn natuere niet bedwinghen en kan, tyas fy met Vulcano in ghefpan. £ c0 hoe Mars Venerem in't voorby lij en
jjf1 Wcxken gaf, zoo d'Amoureufe pleghcn, £^erfy in't groene zaten onder hun drijen, £ ^sfyVenerem'tverwoeydeaenteghen, •j- h°e Venus eerft loochende dat fywas gheneghert ä,ã Mars, maer haer coleur verkeerde uyt minnen: * e die de Konlt te beminnen pleghen, Eeft n door 'tvèrhael wel verheughen van zinnen, t dat fy door jonfte de Konfte kinnen. j>j. *s t'uwer inftru&ie ghy Amoureufe Scholieren,
Gk n*c? ghehoude Vroukens haecl:, l^y j Uwen kloot zoecl: te vertieren, ^eva at ^Ó v n*et te ^reet en mae<^>
J}Z ^er ghy ghehoude Vrouwen ontfchaec\
^ï í^ V en ^aer zout °ringhen tot blamen,
Üö r*V .voor een korte vreucht zaen naecl: bi ƒ ent*cn verdrieten tot uwer onvramen, eengehoude Vroumint mach hem welfchameib
|
|||||
|
Q. 5 ^é
|
|||||
|
t<f'
|
|||||||
|
PROLOGHE,
En ghy Venus kinderkens, ghy groevende rancxke0 * Ghy zoete aenzichten, ghy gheputte kinriekens, Ghy lachende mondekens, ghy roodewanghskeflS» Ghy lodderlijcke ooghskens, ghy fubtijle Zinneke J
Ghy witte keelkens, ghy Aertfche GoddinnekenSj Wiltv van de bedrieghelijckeMinnaers wachten, En laet d'Amoureufe lieflij cke Minnekens,
Als Venus in v blancke armkens niet vernachten, yi$ perijckeleus ongheoorlofde yreucht verpacht}
|
|||||||
|
M
|
|||||||
|
tf#
|
|||||||
|
tu
|
|||||
|
Ùùåïñ³åã Terßnagiemrvant
eerßeSpeh ÏVNO.
Venvs,
fÄLLAS.
tGhepeys vae minnen,VM„M ~. „„ •
blijt van ooghen, '}™ccZinnc!b
^heeft van Amoureusheden,
AertvanEdelheden. |
|||||
|
Inno de Goddinne.
|
|||||
|
E Vogelkens die dervrenchden zanc,,zingén„
De Hertekés die om dt r Lieffter danc,,dingé, De Bloemkens die haer ontpluyckfel „ ont- pluycken,
Verjeuchden als die der vreuchden gancfcÄ ^^^^^^^И ghinghen, Daer fy dauw van troofte als jonftich vanck,, vinghen, Die de kruydekens in haer beluyckfel,, beliiycken, Doorde woleken ?ietmen 'tftnuyckfel door fmuycken Van Phoebus, den Göden mach dit beftier,, lüften, Bus laet ons minnelijck in dit vergier,, ruften. Venus-
Inno hooghe excellente,, jente, Ghy zijt van rijckheden der Vrouwen,, Vrouwe. Pallas.
Grootmoedighe der obediente,, prente, Inno hooghe excellente,, jente. Venus-
Dijnen reghen-boghe gheeft de prefente,, rente Der miltheden vol alder trouwen,, trouwe. 'Pallas.
luno hooghe excellente,, jente, Ghy zij't van rijckheden der Vrouwen,, Vrouwe. Venus.
Verdrijvinghe zijt ghy der rouwen,, rouwe, £qq de Pau blijfchap in fyneh fteert,, hiaeÄ, Q„ 5 Konin-
|
|||||
|
»j 9 i, 1
■
|
||||||
|
# V
|
||||||
|
1 bf
Vanden handel der
Koninghinne die 'tgoet der weerelt weert,, rnaelk«,1
luno. Hoort Venus en Pallas wat mach'r my baten,
Mynen name van hoocheden verciert in ftaten,
Myn triumpheren van eeren, myn weeldich leveri^
Als myn zoete amoureufe ghelaten
Inden trooft myns levens zijn verwaten.
En ick der blijfchap ben af-ghefchreven,
Vind'ick dan anders dan zuchten en beven?
My zelven uyt confortatie verdreven,
Om met Proferpina ter HeJIen te gane
Oft Aurora, wiens tranen zijn eeuwich Ûåѵåé
Voor Cignus haren fone ghegheven,
Wiens lichaem verkeerde t'eener Swane,
Ift wonder dat ick myn ooghen betranes
Als ick d'onghetrouwicheyt vermane
Van Iove mynen ghéminden Man,
Die ick in liefden niet los ghezijn en kan«,
Pallat. Is hy dan onghetrouwe?
luno-
la hy lacen o cherm en, Dies my de tranen myn wanghskens verwcrmeßs
Want fyn verdultheyt is een verdriet Mynder minnender herten. Pallas. Ick en gheloove immers niet Dat Iupiter, die Princelijck van manieren,, is^ Zachtmoedich van herten, goedertieren,, is, Syn herte zou legghen aen ander Vrouwen^, 'tDunél; my onmoghelijcko luno. Die Mans betrouwen, Al varen fy qualijck fy.zijns wel weert, Want altijt Àåóðåö fy hunnen lieert, Hun
|
||||
|
Amoureusheyc."
Hun zeiyen vernieuwende met andere vruchten,
Dan yintmen voor blijfchap ftenen en zuchten, lek mach't by my zelven ghevoelen alleenen. De Mans zijn wanckelbaer. Óåïù. Wie zoude dat meen en ? Daer fy eenen,, zoo vreemt van herten fchijneO|
Dat fy Vrouwen liefde laten verdwijnen, Om andere Bloemkens die op den acker ftaen Derjeuchdelijckheyt. Inno.
Dat's haeft ghedaen, De Mans zijn vol trouwen totten elleboghctoe.
En veranderde niet I^piter t'eender Koe Ijo fyn Ami Je die ick binnen 'tgroenc T'zamen beklipte. Taïïat.
Ia, plocht hy dat te doene? Dat gaet de wereken van eeren teghen.' Inno.
En heeft hy niet Lathona in't nette ghekreghen Van minnen, door fyn bedrieghelijck rocken, En my de vruchten van minnen ontrocken? En won Apollo en de fchoone Diane Aen haer, zijn't wereken te wederftane? Neen't vry, fy wafler pock om uyt-ghejaecht Myns Lants dat groot is. Ѵåïù.
Sy en zijn niet beklaecht Van my, die ghehoude Mans gheloovcn. Pallas. ,
£ls Vrouwen verderffenifle. Vsnm.
Die haer lieten verdooven 2yn dulkoppich tafende uyt den zinnc,, |
||||
|
2h C
|
||||||
|
Vanden handel der
|
||||||
|
Want fy legghen ghejonfticheyt en minne,
Daer haer fchande en fchade moet komen щ,
Pallas. Zoo wachtes v dan
Vrou Venus in nakomende tijden.
Fenns. Ia ick vrylijck Pallas.
Inno.
Ick en kans nietghelijden
Dat lupiter fyn liefde plant buyten deuren,
Daer my fyn ghejonfticheyt zou ghebeurens
Dit doet my alle folaes vergheten.
Pallas. Is hy zoo vrouachtich?
Jutta.
Dat mach ick wel weten,
En heeft hy niet aen Dan?:, als difloyale,
Ghewonnen inden Toren van metale
Den vromen Perfeus die ieghelijck eerde,
Die Accrifius t'eenen fteene verkeerde? Ift wonder al ben ick defperaet en erre,
Heeft hy oock niet in ghedaenten van eenen Verre
De fchoone Europa ghevoert inde Zee,
En fynen wille ghedaen 'twelck my doet wee,
Aen Antiopejfiy twee kinders ghemaecl:,, heeft,
De fchoon Mrremofinem hy ontfehaeft,, heefts
Hy bedrooch Deolin met ftouten begane,
Hy (liep by Leda in ghedaente van een Swane,
Hy heeft Alcumena met fynder praótijckenilfe
Verkracht t'haerder verfijekeniffe,
Daer hy den vromen Herculem aen ghewonnen,, heeft,
De draeyen van ontrouwen die hy ghefponnenJ3 heeft,
Die hebben vrylijck veel hafpelens an.
Fenns.
Wa dat's een overvlieghere. |
||||||
|
Amoureusheyt,
Pallas.
Wa dat's een Vrouwen-man, Hy waer weert darmen hem in't gout befloeghe, Venui.
Ia oft voor een heylichdom omme-droeghe, bat alle Vrouwen pleghen te aenbedene. luno.
Eeft qualijck ghefpot? Pallas.
Neen, ghy en hebt gheen redene te klaghen, ghy hebt den amoureuftef^ Venus.
ben alder-vriendelijcbften, Tollat.
En den joyeuftcn Van alle Mans perfoonen die nu leve«. Vernis. •
Hy heeft v oock lief.
Pallas.
Qhy zï/t de weertfte bleven, Ä1 mach hy wat vruchten elders zaeyeM. Ventts.
Hy vermeerdert de weerelt. Pallas.
bus wilt v paeyen daghelijcx naer v begheeren, luden boomgaert fyner vrienddijckheyt v gheneeret^ En plucken veel vruchten naer v ghevoeghen. Venus.
A.I mach iernant den boom fchudden, Pallas.
Ó blijft ghenoech, tEn fchaeyt niet al mach hy wat buyten draghea, Jmto.
!ck en kans niet ghelijden. |
||||
|
Vanden handel der
Venus.
Eaetmydan klaghen, Die nimmermeer blijfchap noch vreucht cn heeft.,
lek ben toch d'amoureufte die nu leeft, En de verfmaetfte van allen Vrouwen. luw-
De verfmaetfte Venus. Venus.
Ia ick in trouwen, Ick heb den leelijckften, den hatelijckften,
Den onbezeffelijckften, den verwatelijckften,' Ruydaris van alle den Goden ghemeene, Swert, vuyl, beimuyftert en onreene, Die alder Vfiendelijckheyt is onghewoone. Wieisdatte?
Venus.
Vulcanus ѵ föne, Die van v ghewonnen en gheboren,, is, ,
En om dat hy zoo mifmaeft ghefchoren,, is,- Hebdy hem gheworpen ten Hemel uyt, Dies hy noch manck is. PalUs-
Neen al is hy ruyt, Hy moet wel uwer natueren ghenoèghee, Ѵепш.
Ick en kan my tot hem niet ghevoeghen, Syn onledicheyt is my een eeuwighe pijnc Inno.
Ick weet wel 'tis verdrieteli/ck te zijne By den ghenen die natuere verwaten;,, wilt., Als'therteden perfoon oock haten,, wilt, Synder jeuchden zoecheyt dund v brack,, zijnde. Venus-
'tDunä my een eeuwich onghemagk,, zijnde, |
||||
|
Amourcusheyt."
Als iriyn borftkens fyn ruyde vel ghevoelen; Al droech ick hem liefde fy zoude al verkoelen^ Als vyerighe kolen in't water ghefteker*. f alias.
Zijt patientich. ²ÍÏ9,
<Ghy moet v breken,
ïa wilt ghy den name van eeren behouwen*
Pallas.
Dwinght v natuerlijckheyt. Als doen deuchdelijcke Vrouwen
Tallen reyfen als ghy dit origherief,, hebt.' Venm.
Ghy en wilt v niet lijden met dat ghy lief,, heb^ Om dat hy fyn vreucht draechtuyten huyfe. Dat is een ander werck. ,
x Venm.
Ùï confuyfe
luno dunft my meer lijdens an^ hebben.
Xxr 'Pallas.
Wel hen die eenen goeden Nfan„ hebben,
*Jie haer natuere bequamelyck,, is.
_- Ventu.
Och dat is een vreucht die ghenamelijck,, iSj
Maer'tis my verre.
v Pallas.
^÷ dat laten wyftaen.
|
||||||
|
Ù zijn alle ghebreckelijck,
^ Pallas.
J^at willen wy af flaen,
Verheucht, laet alle druck henen fpringhe^
Wy willen een vrolijckïiedekenzinghen.
|
||||||
|
Vanden handel der
loVjt van ooghen, een verrader oft Zinnek$vl
Ou hoort. Gh epeys van minnen, dander verrader oft Zinnekfn
la warte? lolijt van ooghen.
De zoete faconden, Het fchijnen al Enghelfche inftrumcnter». Ghepeys van minnen.
'tHerte vliecht in vreuchden onghebondeiiu Jolijt van ooghen.
Ou hoort. Ghepeys van minnen.
lawatte? 1'vlijt van ooghen.
De zoete faconden. Ghepeys van minnen.
Al waren hier Orpheus Enghelen ghezonderv Syen mochten den zanck niet verexceüentenV lolijt van ooghen.
Ou hoort. Ghepeys van minnen.
Ia watte? lolijt van ooghen*
' De zoete faconden, Het fchijnen al Enghelfche inftrumenteü» ^ Ghepeys van minnen.
laet ons 'tpacxken bëreyt ter venten Ontpluycken voor d'Amoureufe zinnen, lolijt van ooghen.
Ick ben lolijt van ooghen. Ghepeys van minnen.
En ick 'tGhepeys van minnen, Die de herten van binnen ontfluyten,, doet. lolijt van ooghen.
lek draghe boecfchap daer jonfte fpf uyteti,, то£Г„ |
||||
|
Amoiireusheyto
Ickbetöone de vrientfchap.
. Ghepeys van minnen.
*cb fondere de jonfte.
Iolijt van ooghen.
■kt vereenighe de herten. . Ghepeys van minnen. ^Ó weten de konfte,
^Ø liefde in liefden te ftellen fmakelijck* , , Jolijt van ooghen. vns wercken zijn trooftelijck.
^ Ghepeys van mirtnen. ãÓ-fchijnen mirakelijck,
^Ó veranderen droef heyt in joyeufhedeni i Ioljjt van ooghen. **Ó mennen den Waghen van amoureusheden,
^ Ghepeys van minnen. **Ó doen Veneris Capittelen overlefen.
- Mijt van ooghen. ^Ó doen deflervende herten ghenefen.
£ Ghepeys van minnen. «4 de gheyfteren van minnen ter herten nopen,
^ Mijt van ooghen. ■ Ó ftellen voor duchten,
* Ghepeys van minnen.
Verlanghelijck hopen. »^ Iolijt van ooghen.
fcn Voor ftenen en zuchten,
. Ghepeys van minnen. 2,ebHjfchapopen, "
^'s die ontflapen ajn vart veel meskieveni Ȋ Iolijt van ooghen, j^y maken minnelijck accoort by de Ghelieven,
is wy je brievcn^ van minnen tooghen. * Ghepeys van minnen.
c« berx'tGhepeys van minnen. |
||||
|
1^2
Vanden handel der
jolijt van ooghen.
En ick Iolijt van ooghen, Die liefde doet blaken als vyer van vlafle. Ghepeysvan minnen.
Maer hoe vaert Venus? Jolijt van ooghen*
Sy is qualij'ck te pafle Met Vulcano, fy en heeft ghéen vreucht in't lijf. Ghepeys van minnen.
'tEn is haers Mans niet. Iolijt van ooghen.
Het is een Wijf Om met eenen Koninck te bedde te gane* Ghepeys van minnen.
Hy is een manckaert. Iolijt van ooghen. ,
Hy en ftaet haer nietarie,
Syn by-zijn is haer verdrieten lachtere. Ghepeys van minnen.
Sy ziet hem gheerne. Iolijt van ooghen.
Maer "tis van achtere Datmen de naeyen van fyne kouflen ziet. Ghepeys van minnen.
Hy is te hatelijck. Iolijt van ooghen.
Sy en begheert iyns niet. Ghepeys van minnen.
Syn trompe flaet yfere. joLjt van ooghen.
Synen hutfepot ffinft. Ghepeys van minnen.
'tis al verzollten. Iolijt van ooghen.
Dat h y ter keuckeue brinft, A |
||||
|
Amoureushcyt.
*éöïà haer al een vlaeye zonder zay^b/
Ghepeys van minnen.
sy vect hem te paeyen. Jolijt van ooghen,.
*Ó doet den duyvele. . , Ghepeys van minnen,
*Ó mint hem quanfliys.
Mijt van ooghen.
^JOtdat te deckene. * Ghepeys van minnen.
^an maeft fy 'tkindeken.
. Mijt van ooghen*
** om hem t'ontreckene ^e proeven van minnen diehy begheert« Ghepeys vanminnen.
jban is fy zoo ziecxkens dat hem deert, Haer aen tetafteridarmfnottegote. Mijt van ooghen.
öiis vult fy met hoye. Ghepeys van minnen.
*afynenTote, Want fy hem gheen jonfte en kan ghedragheß. Mijt van ooghen.
^en vinter meer. *. . ' Ghepeys vanminnen- ~atgaet zonder vraghen,
*Jies wy bedrijven veel wonders groot. Mijt van ooghen.
Wy doen Venus verwiffelen haren kloof^ ^aghe fy wat anders. x Ghepeys van minrten* ^en zalder om peyfen.
^ Mijt van ooghen. üe«luftvertrevelt.
|
||||
|
Vanden handel der
Cheneys van minnen.
Sy moet haer veyfen. Jolijt van ooghen.
Van 'tghene dat krevelt,, in Veneris forneyferi, Dat zou gheerne verceyfen,, vreucht met zacken* Ghepeys van minnen.
Zoo de viflehen na 'tzoet waterken fnacken, H3d fy gheerne wat zoetheden in haer capelleken. Jolijt van ooghen.
Ouziet^wie ghinder komt. Ghepeys van minnen.
Dat is een frifch Ghezelleken. IoLjt van ooghen.
Het is Mars die Godt is vanden ftrije« Ghepeys van minnen.
Waer't niet goey foorte? jolijt van ooghen.
Recht Venus compaignie, Iuyft eenen lepel ghefteelt na 'tpotteke«. Ghepeys van minnen.
'tWaer dat fy zoed. Jolijt van ooghen.
Al gheraden zotteken, Pus Iaet ons gäen mereken alle 'tgheveerte, • Ghepeys van minnen.
Ou ziet. Jolijt van ooghen.
Ia watte? Ghepeys van minnen.
Een ooghsken met eenen fteerte Heef t fy hem vriendelij'ck na ghezonden» Jolijt van ooghen.
Sy groetten d'een d'andere, Ghepeys van minnen.
Ia met lachenden monden, |
||||
|
Vanden handel der
^ Iolijt van ooghen.
"acr coleur verandert door het aenfehouwen^
Ghepeys van minnen.
sS'cht, duyft hier achtere. x Jolijt van ooghen. jVy zullen zoo brouwen,
~at de gheyfteren van minnen zullen in't dack,, vÜeghch,
*M zoumen den ghefcheurden zack,, drieghen, , Vallai.
Wiens was dat kniexken ?
Ѵåïèã.
*ck en draechs my niet ane. T Inno. ^t is een goet ftiexken.
Pallai.
Wiens was dat kniexken? ÷ Inno. tÖocht my een minne-ftriexken.
Tallat.
**■ om herten te vane- Inno. ë
Wiens was dat kniexken?
Ѵåïø.
*ck en draechs my niet ane. Iuno.
^Ð wien pleech zulcken vreucht te flane? Pallas.
Opwien? ' Iuno.
U. , Tallai.
,~P hem die root,, worden,
^rbleea van verwen, verflout als doot,, worden?
N^ets Venus die zaisoorcondedraghen. " ,
- ä j Vettm,-
|
||||
|
I
Vanden handel der
Venus. -I
Meendy dat ick't was?
Inno.
Dat en hoördy niemant ghewaghen3 Wildy v 'twercx befchuldich maken? Venus.
Neen ick, wie kan 'tverftant ghefmaken, Tot wien dat hy fyn jonfte droech? Pallas.
Wy zaghen wel dat hy fyn ooghskens floech Op uwen perfoon. Venus.
Dat weech ick lichte. f una.
Wy weten wel dat v fchoon aenzichte Veranderde doen hy fteirlijck op v zach. Venus.
Dat is een zake dieick niet loochenen en mach, Want ick peyfde zoo my natuere leerde, Oft myn Man in zulcker formen verkeerde, Zoo waer icjk van allen de Vrouwen de blyfte. De verkorenfte en d'aldervryfte, Die de Goden op d'Aerde ghebenedijden. T'alias.
Dat en mach niet zijn, ghy moet v lijden, Een goey Vrouwe lijdt vele, die d'eere mint, Om beters wille. Venus.
?tls waer/ick kipt, Л1 moet ick 'tmesHeffelijck fpinnen,, fpinnen. funot
Adieu Venus wilt voort met minnen,, minnen Vulcanus, die in v vreucht,, verheucht. Venus.
Och Pallas en Juno / wik myn bekinnen,, kinnen» |
||||
|
> Amoureusheyr?
Pallas.
Adieu Venus wilt voort met minnen,, minnen.' Juna.
Wildy eere door dijn verwinnen,, winnen, Verheft trouwe die in haer deucht,, verjeucht» Pallas.
*«Íåö Venus wilt voort met minnen,, minnen, * ulcanus die in v vreucht,, verheucht. Venus.
Adieu die v liefde peucht,, gheveucht *"°t rr.ynen amoureufen perfoone, ^thea gheve v gratie te loone. ' Jolijt van ooghen. ■^aer fcheyt het hoopken. Ghepeys van minnen.
sPringht dan in't krijt. Iolijt van ooghen»
Maket minne-knoopken. Ghepeys van minnen.
Iaeeftdantijt? Jolijt van ooghen.
jke't, gaet hoort fecretelijck al luymende, *Jars zal Cyn herte zijn ruymende, *ïadde Venus een weynich haer pack ontladen^ "en vyerighen luft is quaet om verzaden. PAVSA.
i
"Den Gheeft van omourenjheden.
ALlc die Rooskens van minnen plucken,, willen,
Alle die feyten van liefden hanteren „willen, Alle die vileynighe herten bedrucken,, willen, Alle die met Lieve liefde vferen,, willen, Alle die bancketerèn, hoveren,, willen, «a Herpen, Luy ten ea Snaren dosn klincken, R 4
|
||||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
In Baykens in Stoof kens raferen,, willen,
Alle die amoureufe Vrouwen ghedincken, Die zal Venus hooghelijck befchincken. Den Aert der Edelheden.
Alle die feyten van wapenen leeren,, willen? Tornoyen, fteken, breken en vechten,, willen, Alle die wercken van oorloghe eeren,, willen, Met harnas alle twiftbeflechten,, willen, Helmen halsberghen aenrechten,, willen, En d'oorloghe volghen dach en nacht, Banieren, Standaerden ontvlechten,, willen, Ter eeren hunnen Heere hooghe gheacht, Die zal Mars beghiften wel naer fyn macht, Gheefi van amoureusheden.
Wel aen Venus Difcipelen vol weerden, Groeyende Rancken, luftighe Gheerden, Edele Hertekens, Amoureufezinnen, Worpt wech pijcken, lanflen en fweerden, En wilt 'tghebruyck van liefden aenveerden, Verheucht v die amotireufelijck minnen, Ghy zult Hemelfche vreucht ghewinnen. 'ãËåÏ der Edelheden.
Wel aeri Mars Kinderen vroom van manieren^ Ontdoet wimpelen, ftandaerden en banieren3 Maed bereyt artillerije en engienen, Wilt feyten van wapenen hantieren, En ontziet perijckelen noch dangieren, Niemantenzalvkrachtverconbienen, Die hun Princeghetrouwelijck dienen, Te velde, te velde. Gheefi van amoureufieden.
Te Hove, te Hove. úó³åï der Edelheden.
Ten ftrije, ten ftrije. |
|||||||
|
Amourcusheyt.
^ Gheeß van amoureuflieded.
*en banckette, ten banckette.
,j, csfert van Edelheden.
*ewapene, tewapene.
j- Gheeß van amoureusheden.
*^een Prince van love.
Y *Aert van Edelheden.
Te velde, te velde. ^ Gheeß van amoureußieden.
*sHove,teHove.
<is4ert van Edelheden.
^beachte van machte. . Gheeß van amoureusheden* Ween, gaet in ftove.
bAert van Edelheden.
^ Ie ftandaert a Ie ftandaert. Gheeß van amaureuflicde».
bPreyt Venus nette. Y csfert van Edelheden-
fe velde te velde. ._ Gheeß van amoureußiedtn.
■eHove,teHove.
Y iAert van Edelheden.
Геп ftrije, ten ftrij'e. Y Gheeß van amoureusheden*
f en banckette, ten banckette. L iAert van Edelheden.
Ma'ecl; gheluyt met Mars Trompette.
A Gheeß van amoureußjeden.
^aeö: gheluyt met Venus Glaroehen.
_ ayfert van Edelheden. S1*et Bommen, Claretten edel Baroenen^
_ Gheeß van amoureuflieden.
51aet Santorien, Herpen, Luyten en Fluyteh^
R 5 %4ert
|
||||||
|
Vanden handel der
|
||||||||
|
÷/iert van Edelbeden.
Haeftv gheringhe metten harnasdaerbuyten. Gheefi van amoureufiaeAen.
Neen, haeft v met de Lieffte in een kamere. tsfert van Edelbeden.
' Neen, neen, te velde, 'tis veel bequamere, Gordet v ftalen fweert aen v zijde. Gheefi van amottreaflieden. •
TeHove,teHove. «siert van Edelheden.
Ten ftrijde,ten ftrijde, Mae£t v ghereet zonder langher dralen. Gheefi van amoureußieden. Gheringhe fpreyt fervetten en dwalen, En wilt v vander, felder oorloghen dweerfen. esfert van Edelheden.
Doet ane harnas, fporen en leerfen. Gheefi van amoureusheden.
Doet uyte kouflen, wambaeys, en kleeren en fchoen. asiert der Edelheden.
Wilt vaft op 'thooft uwen helm doen. Gheefi van amoureufiteden.
Ontdoet v fchoone gheluwe kranflen. üÀåï der Edelbeden.
Gaen wy fchermutfen. , Gheefi van amortreufiieden.
Neen, neen, gaen wy danffen. ÷Ëåï der Edelheden*
Doen wyeen fprinckreyfe. Gheefi van amoureußieden.,
Ia, Ja, te bedde. d/fert van Edelheden.
Ghy wort beghift met rijckelijck wedde, Sluyt vaft v foute flanckaett en quiraetfe. |
||||||||
|
Chftß
|
||||||||
|
Araoureusheyt."
k Gheefi van amoureusheden.
**e«i doet liet al uyt in een heymelijcke plat
^abbaert, rock en hemdeken by Lieve. . bAert van Edelheden. *^eemt een lance wel tot uwen gherieve,
^Oi te doorrijen uwen vyant. Gheefl van amoureusheden.
Neemt v Amoureusken met de hant, ^ bet daer v couragie fchijnen. _^ iAert van Edelheden. ^aetindieTente.
Gheefi van amoureusheden.
~aet achter de gordijnen, üaer en hoort ghy gheen donder-buffen fchieten. bAert van Edelheden.
Wilt v yyanden krincken met fweerden en fprieten. Gheefi van amoureusheden.
Begiet v Lief met roos-water. cAert van Edelheden.
Te peerde, te peerde. Gheefi van amoureusheden.
^een, neen Hoere-katere, Wat zout ghy met de wapenen bedrijven? 4s4ert van Edelheden.
Wie zoude in den neft by Vrouwen blijven, £*ie een edel herte hadde in fynen lichame, **et waer wel een Pluymridder onbequame, ^ie den fpinrock voerde in fynen arm. Gheefi van amoureusheden.
Jcklaghe my liever op de pluymen al warm, Oan inde hutte met fchilt en met f peere. nsfert van Edelheden.
*ck zegghe wie veel met Vrouwen is inde weere^ Dat hy vergheet en laet alle edele wereken, Wat niachmen aen Vrouwen anders mereken |
||||
|
tu
|
||||||
|
Vanden handel der
|
||||||
|
Dan groote deftruftie en bloetftortinghe,
Groote flavernijeen 'slevens kortinghe, By Hiftorien zoude ick't v toonen te deghe. Gheefi van amoureusheden.
Swijcht, ghy zijt verre uyten weghe, Dat en hebt ghy niet bevonden aen Vrouwen, Maer 'thanteren der wapenen ter goeder trouwen, Doet armen vermincken,beenen kreupelen, Bloetftorteri menichte van dreupelen, Ghevanghen, ghefpannen, fyn lijf goet verliefen, Wie zoude de wapenen dan vérkiefen, En die hanteren in haghen en hegghen? ssfert van edelheden.
Ick hoore wel ghy zout willen zegghen, Datter meer Mans ghebleven en gheftoryen„zijn Door de wapen, dan door de Vrouwen bedorven „zijn, Daer hebt ghy onghelijck af zoo ick houwes Maer door Vrouwen, zoo ick aenfehouwe, Van die daer bleven zijn is 'tghetal menichfuldich. Gheefi van amoureusheden.
Daer waert ghy immers een loghene fchuldich, Ghy hadt veel bat ghefweghen met eeren. Neen, zijn dan al deTroyaenfche Heeren, Xiie vande Griecken ontzien waren en verheven, Door Vrouwen jammerlijckniet doot ghebleven? Was den eerfteri oorfpronck niet Exiona, Daer naer Helena, de derde Polixena? Was Heétor ten eerften niet doorreden, Paris ghedoot met jammerheden, Deiphsbus verraden, en Pryamus voort,' Prothelaus verQaghen, Agamemnon vermoort Van Egiftus, die oock qualijck voer, En veel meer ander die de doot haelden hunnen toer? Ick zegh ja, al zout v fpijteh. |
||||||
|
Amóureusheyt»
**. Gheeß van amoureusheden.
®ar en kanmen de Vrouw-en niet ghewijten,
Maer de Mans, dus fweecht ghy beter ftille,
?У waren oorfpronck van dien ghefchille,
Hadde Paris Helena niet ontfchaed,
:~aer en waren zoo veel lijeken niet ghemaec"t.,
Wat moghen de Vrouwen dat de Mans quaet,, doen?
Hadde Paris willen na Helena raet,, doen,
^En hadde gheen noot gheweeft daer ghy af fpreeéfc,
Wat mach 'tvyer datmen daer een keerffe aen ontftee&,
*^i dat de keerffe doet branden hondert huyfen?
Wijtet der keerffen 'twerek der confuyfen,
~ie haer lichtqualijck heeft behoet;
Wat mocht Helena dat beeide zoet,
^at Paris zoo ontftack in haer ghezichte,
^at hy den brant van oorloghe fliehte?
**et was al fyn fchult en memant el,
*^aer niet der Vrouwen.
asiert van Edelbeden,
bat verftaen ick wel,
~*ï alzoo zout ghy willen de Vrouwen prijfen
^°vende wapenen?
Gheeß van amoureusheden,
^kzaVtvbewijfen,
*Jat wapenen hanteren veel leets doet,
fcfi ftorte Cyrus in Schythien niet veel bloet?
Wat plach Caefar al volex te vefflane,
Wat vernielde Gedeon al volex by de Iordane*
Wat verfloech Scipio al volex en Hanibal,
^Alexander Magnus, die zonder ghetal
^■nernaeci: heeft veel lijcken endoyen,
Wat is daer al volex ghebleven voor Troyen4
**n in dnyfent ander oorloghen en ftrijen,
Wat vernielt Mars al volex noch aen alle zijen,
^Іе zonder d'oorloghe noch levende waren.
|
||||
|
ih
|
|||||||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
rtAert van Edelbedeh.
En zoudemen niet können van Mans verklaren*, Die om de Vrouwen daer hebben ghelaten hun kele? G'beeft van amonreuftieden.
Iae't, maer een kleyn ghetal. ъ/tert van Edellieden*
'tGhetalis groot en vele:
Eerft is ons d'eeuwighe doot gheboferi,
Door Evas raet hier te voren,
Samfon verloos fyn kracht door Dalida,
Hercules was verbrant door Dianira,
Leander om Heroin't water fprongh,
< Pyramus een fweért door fyn herte drongh
Om Thisbe, Iphis een amoureus loiighelmcfe
Om Anäxarete hem zelven veihinck,
En Haemon van Theben zoo vyerich minde
Antigone, dat hy als d'Amoureufe blinde
Hem zelven 'tleven nam op h aer graf:
Wat wil ickv meer zegghen hier af, '
Zoo men d'appelen telt met hondert,
Zou icker noch wel noemen, wie dat verwondert,
Die om Vrouwen gheffcorven zijn met weene,
Wilde ick't zegghen,
Gheeft van amoureusheden.
'tGhetaliskleene,
Teghen 'thoopken dat ick wel vinden zoude
Van Mans, waer't dat ick onderwinden woud©
De waerheyt van dien daer af te verklaren:
JEnens en Turnus vechtende waren
Om Lamina ze.er langhen ti/t,
Romulus voerde om de Sabijnfché Maechden ftrijt,
Zoo Anthonius oock Jede om Cleopatra,
En de Centauren om Hipodamia,
En Pelops voerde oorloghe groot
Teghen. Enomans zonder noot,
En doot
|
|||||||
|
Amoureusheyt.
*tn door dat Thays Alexander een bede badf,
^brande hy Percepolis de machti ghe Stadt, P1^ Hermione kreech Oreftes en Pyrrus difcoort, ^ercurius heeft Argum door Io Vermoort, püperbus is verdreven om Lucretia wille, £n thien duyfent ander die door 'tghefchille üer oorloghen door Vrouwen alghedoot„zijn. ■j. <ts4en van Edelheden. p aer moefte al naerder ghekloot,, zijn,
^er ick zou lijden dat ghy by bringht: j^k zegghe, waer dat minne van Vrouwen dwinght9 jrat die Man de vyanden doet groote outrage, j^^nt een Man van wapenen die doet rage, i?aer een Vrouwen-man, een arm Amoureuss 4uhertich is, van moede doloreus,
*evreeft ghelijck een mifdadich menfch in't gherecht. . Qheeft van amaweufoeden. i^eii, Vrouwen maken de Mans vroom in't ghevechts
~Ó doen vromelijck houwen, gheen flach ontzien, Ó°îã gheen vyanden vlien„maer de tanden bien, *^ flaen al waren fy uyt hunnen zinne: ~e liefde van Vrouwen, d'edel minne, fj9et fteken, breken, koftelijck tournieren, Y'^ghen en jaghen naer wilde Dieren, ^nffen en fpringhen, lachen en zinghen. vj tsfert van Edelheden. ^een dat en kont ghy niet by-ghebringhen,
Ó verteeren 'tvoetfel vander jongher Ieucht, Ó krencken natuere, fy verjaghen vreucht, •J-hoon root coleur maken fy puer bleeck, Wen ѴÃîòãï bloode, den ftercken weeck; j, *t wilt ghy dan de Vrouwen veel prijfen *Oven de wapenen. A.. Gheefl van àòîèãåôåàåï. Alle ghenoechtsn rijfen
|
|||||
|
Door
|
|||||
|
Vanden handel dei
Doof een fchoon vrouwelijcke beelde,
Den droeven gheeft fy Hemelfche weelde, Den blooden maed fy kloeck en onvertzaecht., Door liefde van een Vrouwe oft Maecht, Triumpheertmen met fchoone mommerijen, Met waffen hayffen bekïeetmet fchilderijen, In koftelijcke bancketten, rijckelijcke feeften, Men verheucht door de reyn vrouwelijcke ghee(tefie> Zonder Vrouwen en is gheen vreucht volmaecH. 4s4ert van Edellieden.
Swijcht, ghy zijt verre uy ten weghe ghèraeófc, Want Vrouwen doen de ghezontheyt verminderen^ Men krijcht van haer krancke linderen, Druypende neufen, leepe ooghen, blau lippen: Die gheern zijn by de langhe flippen, Diehoeften, hülfen en bulfen alteenen, Die hopen, duchten, zuchten en weenen, Dus enprijfeick gheen Vrouwen hanteren certeyn, Gheeft van amoureusheden.
Ghy fpreecl: daer als eenen vilcyn, Alle fchoone Vrouwen moghen v wel haten. ъЛеп van Edelheden.
Hoe zoumen hem dorven op Vrouwen verlaten? Vrias was om Berzabea verzonden Van David, en kreech fyn lijf vol wonden, Om Thamar floech Abfalon doot Amon, Om Vrouwen dede afgoderije Salomon, Tyferam, Holofernus en Abimelech mede, Storven door Vrouwen groore wreethede, In Vrouwen vind' ick luttel trouwen, Ariftoteles was bereden van Vrouwen, Helena heeft Deiphobum haer man minjooC Den Griecken ghelevert naer Paris doot, Antiochus wert van Laodicea vergheven, Rofïmundanam beyde haer Mans het leven, |
|||||
|
l
|
|||||
|
Ämoureusheyt.
Villa vergaf oock met; fenijne **n.thonius yerus, en Clitemneftra heeft ten fijn«! Agamemnon, zonder twift oft difcoort, ^ptradelijck en deerlijck vermoort; ^irgiiius hinckinde mande fchamelijck, ■^üs fwijcht van Vrouwen. , Cjheefl i)an amoureusheden, phy fpreeft onbetamelijck,
Voor een onghetrouwe Vrouwe eerloos *Wl ick v hondert Mans noemen altoos, ~^aer dat en gaet niet aen defer materien: **aer door v woorden, vol der miferien, r*oet ick de Vrouwen verantwoorden nochtans9 ~n noemen veel onghetrouwe Mans, ^P dat hun de Mans niet te zeer en berommea van hun ghetrouwicheyt. ÷ó³åï der Edelheden.
^.et kleynder fommen ^llUrnen zulcke Mans, ghy mocht wel fwijgher% Gheefi van amoureusheden ■
phy moet hier af verftant ghekrij'ghen: Pat Abfalon Amon om Thamar verfloech, ~aer hadde hy reden toe meer dan ghenoech, ^nt hy hunder beyder Stifter verkracht,, hadde, p aet fy hem een zuypen ghebracht,, hadde, ^n als hy bekent hadde d edel van gheefte, ä°° verftack hy Thamar ghelijck een beerte, *>l voer hy qualijck hy waer't wel weer« £*er<a Phillis de Bloeme expeert, f:0e fy haer om Demophoon verhinck, fjer<ä hoe Iafon Medea ontghinck, JW hoe Vliffes Calipfo verliet, gn hoe phaon Phfapho verftiet, j^?e Diomedes Calliore liet in noot, . le hem bevrij't hadde vander doot, |
||||
|
Vanden handel def
En hoe Thefeus, als een wreet Tyrant,
Ariadne verliet op een Eylant,
En hoeTacius Tarpiam begroef alleven,
Door wiens hulp hy fyn vyanden hadde verdreven^
Ziet oock hoe Narciffus Echo bederf:
Onthout dat, en fwijcht een ander werf,
Ghy die Vrouwen blameren,, wilt,
En die de Mans zoo hooch exalteren,, wilt,
Dat fy in trouwen pijnen vaft te ftane.
ns4ert van Edelheden.
Ick zegghe met Vrouwen veel om te gane, Doet alle edele vfantien vergheten, Polinius wiens vroomheyt was onghemeten, Die't al met fynder kracht wederftont, Naer dat hy ghekuft hadde den minlijcken mont Van Adoliton, vcrloos hy fyn kracht, Want hy daer naer niet meer en vacht, Dies hy van alle Edele befchimpt,, was. Gheefl van amoureusheden.
OntbeytModeftus die vervrimpt,, was Door fyn gienchede en vervaerthede, Naer dat liefde in hem haren aert dede Was hy zoo fterek, zoo kloeck, zoo vail/ant, Dat hy twee Leeuwen alleene bant, En al verwant,,(datter onder den Troon,, was Om fyn Lief Agoene die fchoon,, was: Alzulcke zoude ick veel meer vinden, Die wapen hanteerden en Vrouwen bemindei., Dus prijs ick noch de Vrouwen die druck verachtere*. <ts4ert van Edelheden.
Tfy hem die d'edele wapenen Iachteren. Gbecjf van amoureusheden.
Tfy hem die d'edele Vrouwen blameren. nsfert der Edelheden.
My verwondert dat ghy blijft argueren, W
|
|||||
|
T
|
|||||
|
Ämoureusheyt. l)
™aßen hanteren,, is verre 'tbequaemfle.!
i Gheefi van amoureufi>eden.
y^h, neen, fchoon Vrouwen ift verre ghenaemftej
°° alle Gheeften wel jugeren moghen.
» esfert van Edelhederi. ^eendewapene.
«... Gheefi van amoureusheden.
wpeU 'tis gheloghen,
™let voor by fchoon Vrouwen te flapeneJ « , ãËåï van Ede lh e den. j^t voor te rijen inde blaneke wapene,
v.11' daer niet te worftelen in't groene velt, ^ßåã Tenten en Pavilloenen zijn gheftelt,- rijden door boffchen en het groene kruyt, jennen de Voghel? hoort zinghen met zoetght ^'s ander inden neft ligghen en kermen. x Gheefl van artwureuflieden. J^at hoortmen daer ftormen, gheruchten, allermen,
*÷ reghen in wint daer te ligghen, i^l flij ck te vroeten ghelijck een Vigghen, fiorigher lijden, rafende van kouwen, ²:°ot blijven als fy de fchiltwatht houwen., tn als de vyanden te komen beghinnen. T ssfert van Edelheden. Jck blijfs by (je wapen.
t _ Gheefi van amoureufiieden.
*n ick by der minnen
Van fchöone Vrouwen, gheen vailj'anderc.
< isferrvan Edelheden. yn eer wy meer verhitten d'een op d'andere,
aet ons eendrachtich in't argument een d'ander helpen. Y Gheefi van amoureusheden. f^bens content,
***« alle Edele hooghe Namen S a ÛîôØ
|
||||
|
■3
|
|||||||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
Moghen wel de Vrouwen en Wapen t'zameft
In eeren houden en beminnen:
Den vromen Hanibal bleef te Capua binnen
By fchoone Vrouwen ligghen boeleren,
Men zach Ca: far by Vrouwen oock triumphererij
En de wapen hanteren,, in Alexandrijen,
Marcus Anthonius plach oock te vrijen
In Egypten, en oorloochde met difcretie,
En Demetrius bleef boeleren in't graen,
En VliflTes verliefde op Vrouwen zeer zaen,
Nochtans heeft hy veel feyten van wapenen ghedaeflj
Zoo dede Aij'ax oock en Diomedes,
Met Iafon, Agamemnon en Hercules,
En duyfent andere.
^Aert van Edelheden.
Datiswaerachtich. Gheefi van amoureusheden.
Laet ons d'een d'ander dan helpen eendrachtieh. Zoo werden bedrufte herten verheucht. tAert van Edelheden.
Beginnt ghy voren. Gheefi van amoureußieden.
Keen, zeght ghy eerft de vreucht Die in d'edel wapen verborgnen,, is. eifert van Edelheden.
Elck mocht verblijden die in zorghen,, is, En daer gheneuchte en vreucht in rapen, Eenen Man te ziene met volle wapen, Met eenen helm op 'thooft ghebonden ffijf, Gheefi van amoureusheden.
Met halberch, faute, flanckaerts aen't Hjf. ts4ert van Edelheden.
En een quiraetfe met fyn avant-bras. Gheefi van amoureusheden
Qhelijck zilver klaer,, |
|||||||
|
Ämoureusheyb '
^ zAertvanEdelheden.
r°o datter hem elck in fpieghelt voorwaer,
tli twee beene harnaflen wit als een Swane.
k Gheefl van amoureusheden.
^ een blinckende fweert in fchee om met te flane,'
r usfert van Edelheden.
Ó³åï fchilt aen den hals.
« Gheefl van amoureusheden, Ó÷ fporen gheghefpt,
ynfpeereindehant.
»4, tigert van Edelheden- »jle de wapenen berefpt,
4eeft kleyn verftant. «~ Gheefl van amoureuflteden* *Vant de wapen is van grootet weerde.
», tyfert van Edelheden. en Man te ziene in't harnas te Peerde,
feiert mer eender fchoonder coüverture,
j. ehanghen met zilvere mouwen barure, s «at niet om zien een vrolijckhey t?
•p Gheeft van amoureufieden.
• n dan een lance inden arm gheleyt,
>; P fyn tanden bijtende als een Lioen, le wilt eetvfchoon feyt van wapenen doen,
tetlen anderen in d'affchen ftekende. >. esfert van Edelheden.
In metten fweerde fyn leetis wrekende,
tornoyen en fteeck-fpelen eeft oock ghenoechlijcfe
V°ord'Edele herten. il . Gheefl van amounnflaeden. £iee ftghevoechlijck,
In* ^aetmy nochtans niet ane met allen, j), 2ant te tuymelen, vanden Peerde te vallen, aemien armsn en beenen door mach breken. S 3 Jen
|
||||
|
Vanden handel der
|
|||||
|
^Aert van Edelheden.
Ghy peyft noch al naer tornoyen en fteken? ' V tweeftere in een doncker kamere, Daer't niemant en ziet. Gheefi van amoureusheden.
Het dunét my bequamere Voor in't harnas te arbeyden en te pijnen, esïert van Edelhedm. S
Ghy prijft te ligghén achter de gordijnen
Met flaeplakens zachte al§ een zije. Gbeefi van amoureusheden.
Iaën overdeft met koftelijcke tapijtferije. os4ert van 8 delh e den.
Dat is een melodije. Gheefi van amoureusheden.
Dat is een volle vreucht. nSfert der Edelheden.
Dan 'tfchoon aenzicht te zien vande fchoone Ieuchto Gheefi van amoureufineden ■
En deborftkens teghevoelen aen 'therte, Oft arm in arm te ligghen zonder fmerte. bAert van Edelheden.
En minnelijck te kuflen aen 'tmondeken root. Gheefi van amoureusheden.
En jonfte te toönen de Lieffte minjoot. tiSÏert van Edelheden.
Zoo wel by nachten als by daghen. Gheefi van amoureusheden.
Och wie eeft ? hem en zou minne behaghen Voor in't harnas te arbeyden en te vroeten. En menighen harden ftoot t'ontmoeren, Noch waer ick my liever een broot-biddere, iAert van Edelheden.
Wat acht ick v, ghy zijt een Pluymriddere, Ben Gordijn wachter, een vervaertHanfle, |
|||||
|
Amoüreusheyt.' f
^Ьу voert eenen fpinrock voor een lanffe,
~en oorkuflen dat is uwe falladde, ~^ oft de Prince niet ter noot en hadde jannen van wapenen in fyne Landen, Wie zoude wederftaen de vyanden? Wie zou daer na voorftaen die weenen en kermen? Wie zoude Weduwen en Weefen befchermen? Wie zou de Schaepkens behoen voor plucken etiteefen? jptt de Wolven verdrijven en doen vreefen? *En Jede je wapenen hanteren, zoo men ziet, ^°iimenfe dan lachteren? Ghesfl van amoureusheden.
~~at en zegh ick nu niet, rjen ifler zomtijts toe bedwonghen, ~rati moghenfe draghen die edel longhen, ymby teftane hunnen Prince weerdelijck, A's men de wapen hanteert rechtveerdelijclr,1 \ ^fn d'onrechtveerdighe te worpen te gronde,
*^edene vereyfchet, 'ten is gheen zonde: ■£aer wapen hanteren met quade ghewoonten, f?aet zijn aen te mereken veel quade poonten, Want het is 'sLants qualijckvaert vermeerlijck, ^°o men daghelijcx ziet. _ zsfert van Edelheden. ^erteyn van wapenen eerlijck
1 e hanteren, meyn ick, met vreuchden. Gheefi van amottreujhedek.
En ick fchoon Vrouwen minnen in eeren en deuchdeti^ ~at is oock myn rechte meeninghe, *n bouwelijcken ftate zonder verkleeninghe, Ter Zielen zalicheyt, niet in overfpele, ■Oatghy'twelverftaet. - t/iert van Edelheden. ftfenvintervele
üie anders doen, Godt betert, om te vreebtte« S 4 - Ghee$:
|
|||
|
I) È Vanden handel der
Gheefl van amoureuflieden.
En wapenen hanteren zonder redene, Dat ghebeurt oock meer dan 'tgoet,, is. bAert van Edellieden.
Maer alft om der ghemeyne welvaert behoet,, is3 Machmen wel wapenen hanteren met rechten, Alleen om peys te krijghen zalmen hier vechten. En d'edel wapenen beminnen, Het bewijft redene; ' Gheefl van amoureusheden.
Ick moet bekinnen. ■ sliert van Edellieden.
Infghelijcxzalmen alle Vrouwen ftille Eeren om eender Vrouwen wille. Gheefl van amoureusheden.
Ick ben bly dat ghy de waerheyt bezeft. Q/fert der Ëdelheden.
Ghy die de Vrouwen dus verheft, Hoe heet ghy ? ghy dunä my vol melodieufheden, Gheefl van amoureuflieden.
Ick heet den Gheefl van amoureuflieden, Daer veel vreuchden van minnen uytrijfen. ÷Ëåï van Ëdelheden.
Zoo meucht ghy dan wel de Vrouwen prijfens Vwen name toocht wei d'experienne. Gheefl van amoureuflieden.
Maer hoe heet ghy ? die dees reverentie De wapenen bewijft te dcfer ftede. èó²³Ï van Ëdelheden.
Ick heet Aert van Edelhede, Diede feyten van wapenen beminne fterek. Cjheefl van amoureuflieden.
Ghy hebt oock rechts eenen naem naer v werek, Wan t alle Edel e h erten meefte Beminnen de wapenen. |
||||
|
Amoureusheyt.
bdertvan Edelheden.
pcdelGheefte Van amoureufheden en zijt toch niet gram,
j^at ick eerft lachterde de Vrouwen lofzang **et js uyt vyerigher jonften ghebaerc •"er edelder wapenen. Gheefl van amoureusheden.
^ edel Aert Van Edelheden en zijt toch niet gheftoort,
*« hebt ghy veel wonders van my ghehoort ~er wapen aengaende, het is bedreven ^Oi Vrouwen minne. b tAert van Edelheden. r^tisalvergheven,
*^n moet veel hooren in alle Hoven. ^ Gheefl van amoureusheden? jVy zijns al eens van onder tot boven,
■"«s willen wy feheyden. »^ tsfert van Edelheden. ^tisoocktijt.
Gheefl ѵàö amoureusheden.
^³³åö al die d'edele wapen beminnende zijt, j*aer hout altijt Vrouwen in eeren nochtans, tnnemetindancke. t/f er t van Edelheden.
^•à³åö a]je vrome edele Mans, PIe d'edele wapen hout in eeren, er liefden uwen Prince.
■£ Gheefl van amoureusheden. ;ren Heere der Heeren,
jy voor fyn VVapen 'tkruys heeft willen draghen, lc wil den Vyant van ons verjaghen.
■»^ ü/fert van Sdelheden. enzelven Heere die fyn Bruyt heeft verkoren uyt minnen,
^te laet v alle vleefchelijcke liefde verwinnen. Ëynde des eerßen Speis. |
||||
|
zr
|
||||||
|
DE PROLQGHE VAN
HET TWEEDE SPEL. v Maginatie verlicht de zinnen,
Door 'tvervolghen der Amoureufb-"
Hiftorie:
Ghy hebt ghehoort hoe Venus blae#£ in minnen, En hoe Mars delieffte was in 'fweeretts ciborie,
Elck jonftich herte mach rijfen in glorie, Door d'Amoureusheyt die hy hier verftaen,, zal? ' Want ghy zult hooren,vatet in memorie, Hoe Mars hier vrijen met zoet vermaen,, zal. En hoe dat de vyerighe vryagie vergaen,, zal., Noch zullen wy v figuerlijck tooghen,
Hoe Mars prijft de fchoone Venus playfanr, En hoe'tGhepeys van minnen en lolijt van ooghen Langhs zoo vyerichlijcker ontfteken den brant, En hoe Mars berifpt wort van onverftant, Dat hy verpachten wilt der minnen ceys, En hoe hy wort ghefcho uwen als onvailjant Van lolijt van ooghen en Minlijck ghepeys, En hoe Venus hera dach fielt in haer Palleys. |
||||||
|
tfoe
|
||||||
|
PROLOGHE.
Hoe fy haer ten leften gheabandonneert;, heeft,
gullen wy v Speelwijs oock al betoonen, Naer dat fy't Mars langhe gberefufeert,, heeft, * fefenteert fy hem minne met minne teloonen; phyjoyeufe Amoureuièperfoonen, Wilt de zoeticheyt onfer matèrien vaten : Wilde Phcebus dit werck met Laurieren kroonen, Wy zouden hem bedancken zeer boven maten,' *n ipijt vande Benijders die de Konfte haten. Ghy Amoureufe Gheeften wilt jonftkh haken
Naer degrootezoetheyt diemen v bewijfen,, zal, Zoo wy uyter natueren ghevoelen de zaken, ^open wy dat hier vreucht uy t rijfen„ zal, En dat elck konftich G heeft loven en prijfen,, zal ~it jonftich Amoureus werck van minnen, En dat elcx herte daer in verjolijfen,, zal, £*ie dehonichvloeyende Dichten wel kinnen, Wilter inne verheughen, wy gaen beghiiinen. |
|||||
|
Namen
|
|||||
|
Ùàòåïder Terfinagiensrvant
tweede Spel. VENVS.
Ghepeys van minnen, | Zinnekens.
Iohjt van ooghen, >
MARS.
Meer hopen dan twijfFelen,-) meeIon<,elin2en<
Meertwijffelcndanhopen?iweel0nt,eli ë
Amoureufe.
|
|||
|
'V
|
|||||||
|
Vanden handelder Amoureusheyt.
HET TWEEEDE SPEL. |
|||||||
|
Venvu.
Invierighe „ dangierighe „jonft meskieflijck | Grkflijck„ben ick„dies ften'ick„ghevangen >,tVerlanghen„bringhtzuchci,ducht3)onghe- » rieflijck ILieflijck,, is 'therte„met fmerie,,verhanghen
' Öntfangé„moet„'tbloet„der minne prangen P«tfanghen„ mach ick,, al klaech ick,'tletfele t(^uetfcle„ vermaent,, en betraent,, de wanghen ^erftranghen urilt deucht,, der Ieucht,, voortzetfele, ^ец dauw' van minnen zy myn benetfele. O Mars, Mars, d'alder-yi&orieufte
*°yeufte„ Prince hooghe van daden Pntladen,, van drucke kondy depreufte P'avontureufte,, quaet om verquaden Verfmaden,, wilt my niet door v ghenaden ~e paden,, van minnen hardt om betreden "afghefneden,, plant ick voor jonftighe Zaden ^nberaden,, van uwer Edellieden *efteden„ wilt doch mynjonft in vreden. Ghepeys van minnen.
"y en zals niet laten. ^. Jolijt van ooghen. Knecht uwen noot.
-^ Ghepeys van minnen. Hykomtv te baten.
T Iolijt van ooghen. ■^oftblij'vendoot,
Alzoo couragieus is hy van moede. »j Ghepeys van minnen. Wsnatuerlijck.
|
|||||||
|
Vanden handel der
Jolijt van ooghen.
Edel van bloede. Ghepeys van minnen.
Vrolijckvanzinne. Jolyt van ooghen.
Secreet van monde. Ghepeys van minnen,
Vriendelijck van talen. jolijt van ooghen.
En goet van gronde. Ghepeys van minnen.
'tls een Man die alle Mannen rneeft,, is* Iol'jt van ooghen.
Kloeck van begrij'pe. Ghepeys van minnen.
Die zeer ghevreeft,, is. Jolijt van ooghen.
'tEn is gheen beroemere." Ghepeys van minnen.
Nochoockvileyn. Jolijt van ooghen.
Noch labbekacke. Ghepeys van minnen.
'tls-eenCapiteyn, Die altoos 'tharnas draecht aen't lijf. Jolijt van ooghen.
'tWaer rechts een Man voor zwicken Wijf Als ghy zijn meucht'. Venus.
Och dat kin ick, Syn Princelij'cke ghelaten bemin ick,
Maer lacen wat win ick,, aen dit bekeuren, Den perfoón en mach my niet ghebcuren, Dies moetickbetreuren,, myn ftout beftaeu: O fchieloos Wijf wat hebdy ghedaen? |
||||
|
Amoureushey£ *^^^^^^ø cw
|
||||||
|
**Ó tal ontgaen,, om dat ick ghehouwet,, tyi
^»Óïåï jrooft daer druck om vernouwet,, zy a
£*ö eeft'berouwet,, my dat ick oyt quam
è*åã kk Vulcanus te houwelijck nam.
. f vlijt van ooghen.
™4t zal v dat letten?
< Ghepeys van minnen.
*-aet drijven den j'anckere.
vJ t Iolijt van ooghen.
"yisonbefneden.
^ Ghepeys van minnen.
"Ó gaet langhs zoo manckere.
^ Jolijt van ooghen.
"Ó is ftuer van woorden. ~
^ Ghepeys van minnen.
kft zeer ortweerdich.
^ Iolijt van ooghen.
"y en is uwen zoeten perfoon niet weerdich >
% Ghepeys van minnen.
^Üó zij t de joyeufte.
Iolijt van ooghen.
^Üó zijt de zittnelijckfte. Ghepeys van minnen.
Deexcellentfte,
U Jolijt van ooghen.
^n de minnelijckfte
Vati allen den Goden en Goddinnen*
^ Ghepeys van minnen.
^°ndy zulcken ruydaris beminnen?
w Iolijt van ooghen.
^oudy v zachte armkens ontpluyckeii
^•n hem in te ruften?-
y Ghepeys van minnen.
f?Ucfe hy v fchoon'heyt ghebruyckens
Slet fynen harden ruyden baerde?
|
||||||
|
Zoü
|
||||||
|
üt
|
|||||||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
Zou hy aen v wanghskens ruften?
Jolijt van ooghen.
Ghy zijt zoet van aerde, En hy ïs brackere dan Boeken oft Swijnct. Ghepeys van minnen •
V natuere zonder al by verdwijnen, Ontzet hem die kanfle. Jolijt van ooghen.
Zi/tluftich en blijde. Ghepeys van minnen.
Men fteed wel menighen fteke op't zijde» Diemen verdonckert.. Jolijt van ooghen.
Ghebruyiä der minnen-fpel. Ghepeys van minnen.
Gheftolen broexkens die fmaken wel, Wilt hem de vruchten van minnen ontftekefif. Jolijt van ooghen.
Niemant en zal's v oneerefpreken, 'tEn is ws Mans niet. Ghepeys van minnen.
Dat is immers waer. tfenm.
O Ghepeys van minnen wat zeghdy daer? Wil ick eere mits oneere laten ftaen? Neen ick, die fchande waer my te f waer, Ick en mach mynen Man vander hant niet flaeny Ick moet, al zou't my ten quade vergaen, Waeromme" ? ick zal my daer gaen vertooghen Voor hem, waer't goet ? Neen't, 'twaer mifdaen Zou ickniet ontpluyeken voor'sMans ooghen De Héfde, die ick dus moet ghedooghen. Jolijt van ooghen.
JDaer gaet fy vechtende teghen haer zeken, Wat fy doen oft laten wilt. |
|||||||
|
г%%
|
|||||
|
Amoureusheyt»
ч| / Ghepcys van minne».
j-We fpïttreri en delven,
^aer hei te dunct haer fmelten van hittetié _, Jolijt van ooghen, У en mach Mars gheenen tijt ontzitten,
P datter van minnen eenich verzoeck,, is* < - Ghepeys van minnen. y?.ars> die alle Mannen te kloeck,, is,
le heter fyn ooghen van minnen op daleiï.
. Iolijt van ooghen. ^en zal noch wonder zien.
Y Ghepeys'van minnen. r^t putten en palen,
iXi^tfte dat komt van zulck ghebraffe,,' ■*« datmen den Voghel kriecht inde kaffe. _ aJWars. ь00 Phoebus raeyen puer gout fchjj'nen,
5°° Hïs planten fchoon Roóskens draghetl," s°° met Aéteon de Dieren blijde itï't wout fchijneri, „°° Proferpina haer vruchten ftelt om behagheng s°° Auroraden klaren dach doet daghen, °° Efculapius den dooden verrijfen,, doetj
°° Diana Opheus wilt verjaghen,
i glacis zoethe/t ons verjohjfen,, doet, ^heüjcx, dié ick verheffen en prijfen,, moet9 ^»eri de fchoone excellente Vrouwe,
^ len 'therte uyt minnenbewijfen moet ^evereAtie, liefde, byftandicheyt en trouwe: °o de bloemkens ontpluyeken metten douwe,
s"n vaten de zoetheyt des daas in't wefen, j?° ontpluyeket 'therte als een Kerffouwe, д aef 'tfirm iiTient va; i minnen komt in gherefen: *>' *aren alle bloemkens der Aerden gheprefen, choonder dan d'Enghelen des Hemels ghemeene^
Л1 *"aren't alle Maechdekens uytghelefen T i Neptuni
|
|||||
|
>'*> Vanden handel def
Meptuhi wateren met druppeikens kleene,
Zoo en mochten my alle dees Beelden reene Niet zoo doen verblijden als Venus alleene. jolijt van ooghen.
Datiswelredelijck. Ghepeys van minnen.
Sy is edel en fchoone. Jolijt van ooghen.
Bequame en vredelijck. Ghepeys van minnen.
Icntvanperfoone. folijt van ooghen.
Sy draecht de kroone. Ghepeys van minnem
Ia der joyeufheyt. Mijt van ooghen,
Sy verheucht den Troone, Ghepeys van minnen.
Door haer amoureufheyt. Jolijt van ooghen.
Haer gratieüfheyt Verblijt met zoetheden Hemel ende Eerde. Ghepeys van minnen.
hls een blijfchap der Goden. Jolut van ooghen.
atls de Gheerdé, Daer de vruchten des levens op grocyen, Ghepeys van minnen.
Niemant en kan den tijt vernoeyen, Dit'c wefen haers lichaems wel aenziet. folijt van ooghen.
•Alle Aertfche ghenoechten zijn my dan niet, Teghen de joyeufheyt vatende in't betooghe« Óàï haren aenzichte, |
|||||
|
àÆ^'
|
|||||
|
■•' 2%f
Ämoureusheyfi ? Iolijtvan ooghen,
S'ty doet d'ooghen door d'ooghen in d'ooghen lichterij
Pies myn ooghen als Liefs ooghen in d'ooghen verhöocjii»
jj^er d'ooghen in d'ooghen alle vrientfchap fliehten:
J^*t is zoeter, dan d'ooghen Liefs ooghen begichten
^et ooghen daer d'ooghen jolijt in kinnen?
^÷³ñê ooghen doen Liefs ooghen droef heyt fwichten^
^!) oöghe in ooghe labeuren met minnen,
■"ies 'therte in liefden hem laet verwinnen, .
^ Io!ijt,van ooghen.
^tblij&acnvMars.
^atis w-aerachtich,
~ck moet myn groote couragie krachticfo
j^et zinnen voordachtich
^£t feyten van oorloghen, edel rat aenfchouweJSj
Yeffmadcn en blijven even klachtich,
B1 myn viétorieufe handen onmachtich ,
?°uden eendrachtich.
yty der liefden van eender fchoonder Vrouwen:
~*u moet ick gantfcheüjck op haer betrouwen,'
2} zou't my berouwen,
ylic die vromelijck met fweerden houwen'
paten in't velt, ■.
*^i helpen de zoete gordijnen ontfouweh,
. *e my met gratiën mach bedouwen
jLatl dat my quelt:
'tu ×ãåãñ^åï van eeren z'Jn achter gheftelt,
i/Voordeken fpelt,, dies my kiften,, moet
at ick in haer armkens ruften,, moet.
-Ë Ghepeys van minnen. |
|||||||
|
Ó ruften? ^^^^^
|
|||||||
|
& ickc.
|
|||||||
|
T % Ù²
|
|||||||
|
Vanden handel der
lolijt van ooghen.
Hoe zou dat ghefchien? Sy is ghehout. eJWars.
Non fortfe van dien, En kan icker met zoetheden niet aen gherakens
By alle de G oden ick zalfe óntfchaken, AlzooPluto Proferpinadede. Ghepeys van minnen.
J^uldy uwe couragienfezede Worpen om een Vrouwe te quifte? lolijt van ooghen.
la die ghehout is? Ghepeys van minnen.
fculdy met lifte Praftiferen, en v zelven befchamen
Een Pluyfflriddere te heeten by namen, En laten de wercken van eeren achtere? lolijt van ooghen.
Hout vin eeren. Ghepeys van minnen.
Schout znlcken lachtere. Jvlijt van ooghen.
Meyndy teghens v oorküflen te vechten?
Ghepeys van minnen.
Ia is eere behouden? lolijt van ooghen.
Wüdy den kamp befleck ten Op een beddeken bezaeyt met viplieren? Ghepeys van mitmen.
Zuldy mv-en ftandaert'metter banieren Breken op een ghefcheurde plate? . Jolijt van ooghen.
Wildy met eenen blijden ghelate
Boelereff,en luttel eeren weert., zijn? |
||||
|
Amoureuslieyt.
tt % Cheneys van minnen.
FjHy met dezacht-levens inden heert,, rijn?
^e hunnen Prince kleyn jonfte draghen.
. _ Jolijt van ooghen.
*» ildy ontzien 'tghedruys van flaghen?
, Ghepeys van minnen.
^heklanckvan fweerden?
Jolijt van ooghen.
Gheijferde pijlen? t Ghepeys van minnen. *jh nemen een targe van zeven mijlen,
*^ïѵ eerden de meer de roeraighe fame, ü Ua4 'twerck der wapenen. * sJMars.
^een zulcken blame rj1 zal my, dat hoop ick, niet ghebueren:
^e'"i mach die lieffelijcke Creatueren )^el minnen, en 'twerck der wapenen vferen, jyax doet meer Ridderlijcke fey ten hanteren, , °rnieren, rofieren ? dan Vrouwen minne, ^Maeft den onverzadighen verkoelt van zinne, er6« ruyden abele, den vrCcken milde, * ^n Minnaer bereyt ten fweerde ten fchilde,
Ë"åã^å vliecht in't wilde de Vrouwen aenziende^ V\aren lof verzoet arbey t en verdriet, ^*qat van Edellieden ghcfchiet,
^■'jft uyt de Vrouwen. L., Ghepeys van minnen. »^5.dies tevreden,
^²ï. al trompen van kleynder weerden. ѵ5ê zoude door de liefde, en fy't begheerde, <
j aer ick te peerde,, met mynen fweerde •j. òÓï withamdeeenenftrijtdoorhouwen, er ^eren van alle fchoone Vrouwen, T z
|
||||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
©p 'tzoet betrouwen,, van confortatieï?
Der Alderliefftere. 't
Gbepêys van minnen.
Hoort dees colatien, Hy heeft dat fonck van minnen in't lijf, f olijf van ooghen.
Gheeft hem'tvyer Neef ken. Ghcpeys van minnen.
Neef ken blaeft ffijf, Laet berneh de heete kolen die fmuyeken. lolift Van ooghen.
Suft, Venus komt. Ghepeys van minnen.
Wilt achterwaerts duyeken, Men zal ghebruyeken der leuchden zoetheyt«, Adars.
Ontpluyét v herte, de Hemelfche goetheyt Komt hier voor ooghen, Verheucht v met jeuchdelijcker vroetheyt In Liefs betooghen, Memorie verfcherpt, wilt dijn zinnen poogher^
Om trooft te krijghen: Natuere wilt ziele en lijf verhooghen Om haer te nijghen, lek en zaghe myn lijden niet te verfwijghen :
Hier is fy dieick boven alle Vrouwen moet prijfeOj, Iubilatie,, en gratie,, moet op v rijfen, Schoonde,, ghefcroonfte„'boven alle Goddinnen. Ѵ~епш.
Per deucht,, vreucht,, danck ick v in't bewijfen. zJMars.
Iubilatie,, en gratie,, moet op v rijfen, Schoonite,, ghekroonfte,, boven alle Goddinnen.' Venus.
pie reynicheyt,, zonder klcynicheyr,, prijfen, |
|||||||
|
Amoureusheyt.
^ісп behoort,, confoort,, in't werck van minriem
iJlfars.
^übilatie„ en gratie,, moet op v rijfen, &choonfte„ ghekroonfte,, boven alleGodditmen.1 T Venus. j^nck hebt der deucht, die eerbaerheyt kinnen,
5n vreuchtbeghinqen,, die zullen gheacht,, zijn. üaer de zoete Bloemkens van eeren ghebracht,, zijn^ ?°o zijnfe dan zinneloos die anders bedacht,, zijn
*У broofer natueren.
^ Venu*.
Pat's waer, want eere moet bewacht,, zrj'n,
^ fy langhe dueren.
Mars.
^ alderfchóonftc der Creatueren, *"e minne is blent. |
|||||||||
|
Venui-
|
|||||||||
|
^lck wacht's hem, de liefde heeft zulck beruereaa
«atfy'taïfchent.
~ Mars.
rjaer die fyns zelfs gheen mate en kent,
^°e zal hy hem wachten?
5 Ventu. . .
J^Maect ooghen en herte plats innocent,
■ le jonftc verpachten.
^ tJMars.
j~n Pft Natuere des zins ghedachten
Hceft tot haren wille?
£°° zuldy met fortfen 'tconfent verferachtCttj
*°°ftaethetalftille. », Mars. *n oft dan 'tconfent valt in't ghefchülc
■ le£^eiVtYyerichbeghe«en? Té
|
|||||||||
|
1 o/*> Vanden handel der
Ѵåïø.
Zoo zalmen den fpinsock metter fpille Mits redene weeren. zJMan.
Dat controleur ick, *tmoet elcken deeren, ,'tMeskief van Vrouwen. Venus.
Dat's waer, rnaeü elck zal hem verweeren, Voor'twerck van ontrouwen. Zal hy/yn meyninghedan achter houwen,
Die liefde draecht? Ventu.
Neen hy, wie wort gheloft van rouwen, Die niet en klaecht? <tJMars.
En oftmen 'tfecreet datmen dus draecht Ondanckbaer fielt? Ѵòø.
Zoo machmen hem naer worpen, die'tmifhaechtj. Dat liefde fmelt: Gheen boomen en worden ter neder ghevel't
Zonder houwen oft kerven, Men moet openbaren dat der herten quelt, Zalmen trooft verwerven, Oft hulpeloos moetmen den druck befterven. Dat ken ick fchoon lieflijck heunich-rate,
Die 'sHernels ghezate,, verciert in ftate Met uweronuytfprekelijcker minlijckheden, Fortfe van liefdebreed reghel en mate, Want ick nu late,,'fchilt, helm en plate, Door v lieffelijcke amoureufe zeden i Ó fchoonheyt, v wel gherae&e leden, Die my eeril deden,, dien pat betreden. Ds
..v
|
|||||
|
^
|
|||||
|
Ämoureusheyt. -9
^å liefde doet my den laft ontdecken:
j^us bid ick v Verkorene met innigher leden, ^eït toch te vteden „ myn herte als heden, £4 vertrooft my inder minnen ftrecken, ^°o zuldy den dooden ten leven verwecken. , Ѵåïø.
^Vat meyndy van troofte?
Mars.
«Jat ghy Verkoorn e, Radijs myns levens,befchutv4n toorne,
^xcellehtfte gheboorne,, my zout confolercn ^àä uwer jonften. Venvu.
^°üd' ick dat accorderen, * erheffende eerbaerheyt, deucht en eerc.
* Mars.
tStaèt in v gratie. Ѵåïø.
^Üó doolt zeere, ^eght dat fy v troofte die ghy bemint.
^ Mars. OatzijtghyBloeme.
Venm.
~at houd'ick voor wint, >• '.. ^/eredenekint,, mach'twel verftaen;
Qjdy oock zoo innocent ghezint, ^rat ghy bevint,, en ghevoelt zoo zaen, ' üat ick myn jonfte zou t'uwaerts flaen? Mars. i
J^i'dy my in uwer ghenaden ontfaen?
^«Ó hebbes de macht. f^een Mars, het waer te vele mifdaen,1
*?aer ghy naer wacht:
ѵä* vraer zegghen, iel; waer qualijck bedacht,
S 5 Zoutf
|
||||
|
1 s4-
J Vanden handel der
Zoud' ickv lief hebben,
En verfmaden, wiens herte te mywaerts lache,
Eer wy meskief,, hebben:
Sy zijn zot die vreucht zonder grief,, hebben,
En hun niet en können
Ghelijden met die hun vrientfchap jonnen.
zJMars.
Dat ken ick,maer weelde, jolijt en rijckhéyt Kan qualijck ghepaeyen De Natueren, die gheerne heeft haer ghelijckheyt
In't j'onftich zaeyen, Wat mach anders de minnende herten verfraeyen?
Dan ghelijcke compleftien, ' Al meuchdy inde vloet der weelden baeyen, Ws Mans affeftien Zijn contrarie, ondienftlijckuwer fedien. Ѵецш.
Hoe weetty datte? Natuere moetet wijfen,
Hoe zoii v herte können verjolijfèn Van fynen perfoone? Hoe zoudy können verheffen oft prijfen Die r uyt en onabele is, en dié in!t vergrijfea Brenght druck ten loone? 'tls v een walghinghe reyn fchoohfte fchoonc. Dat weet ick wel, Want van amoureufheden fpändy de kroone
Boven iemant el: « Vernedert v natuere, gheves'tbcvel, En keert v liefde te mywaerts fnel Als fchichten uyt boghen, 'tWaef fchade zoude den boom verdroghen, Daer de Bloemkens van gratiën op groeyen, jL*c; y ontfermen te mywaerts vloeyen. |
||||
|
Ämoureusheyt. ~ J
|
|||||
|
Me« zulcbe wercken en wil ick my niet òîåóåé,
Want die hun pijnen
£*etmen in eeuwigher fchanden roeyen
*jn verdwijnen:
pheenen anderen en wil ick dan den mijnen
Van Mans figueren,
Want ai mach liefde fecretelijck fchijnen,
^Moet onlanghe dueren:
Wie zal hem zelven gaen avontueren
Jn wercken van oneeren,
^jn de ghenoechten fyndernamercn,
^ie h aeft verkeeren ? jj >
Mars.
^»hy niet, dat hoor ick wel, Venm.
?ond' ick gaen leeren ï^en pat van ontrouwen fecreette gane? Waer't niet blamelijck voor Princen en Heeren, pie mynen deuchdelijcken naem vermeeren, Mynen (loei van eeren,, laten te ftane? Mars.
*vefuteerdy myn jonfte dan? Venm.
™?tn ick, fy ftaet my zoo ane, ^ls dat ick Princelijcke ghedane ^ beminnen zoude, en dede mynen Man«, ^°ven alle Princen, maer ick en kan Myn gróote liefde hem niet ontrecken ^è eenen anderen. Mars.
Wy zullen't wel decken . Voor 'sMans ooghen, die niet dan deucht eïi weet,
Men vint zoo vele fecrete plecken óò ãàåóåï jonftighe vruchten heet? TrooE
|
|||||
|
ï <3 ö Vanden handel der ,
Trooft my fchoon deuchdelijck Ommekleet,
Ick zal v voor blaemtebefchermen ift noot, Ter weerelt en ken ick niemant zoo wreet, Dede hy v eenighe oneere ick floeghe hem doots Aldus welrieckende Roosken tpot Opent dijn meyninghe fecreetal itille. Ѵåïø.
O edel Prince alle Princen te groot, Standaert der Edelheyt, die noyt en vloot, lek abandonnere my t'uwen wille, Nochtans ley t redene vaft in't ghefchillc, Teghen natuere de fchamelheyr. roept te baten, Maer al zoud' ick't befterven ick en zaTsniet laten. / Mars. Och ghebenedijt zy den montdie fprack
(Dat trooftich precieus woort bequame, Nu is,ghebetertallemyn onghemack, <5hebenedijt zy uwen zoeten name: O Pallas des levens zonder blame, Wanneer zoo zal den ti/t ghebeuren Van onfer minnelijcker verzame, .. Om de bloemkens van minnen als Roofen-fleurcn T'ontdeckene ? ick hebber naer groot bekeuren. Ѵåïø.
Noch t'avont als Pheebus fyn raeyen in tred, En Orpheus de duyfterheyt brenght vander nacht, Ziet dat ghy v dan ftxretelijck beded Aen 'tPalleys, ghy wort van my ghewacht, En heymelij'ck te mynder kameren in bracht Die zoo fchoon is, 'tmach alle herten lüften, Daer zullen wy, dies 'therte verheucht en lacht, Te zamen arm in arm minlijck ruften, Sóo Iupiter en Dana; laghen en kuften. Mars.
O groeyfel van minnen, fchoon, goedertierc*
7*r Vi®
|
||||
|
2of
Amoüreushcyt.' J P»c den tijt van zoetheden gheaccordeert,, hebt,
lck zal komen weineckende Violiere i^r plaetfe die ghy my gheordineert,, hebt, ^*öi dat ghy my dus gheconforteert,, hebt. Venus.
Adieu Princelijck wefen der viérorien r°t t'avont dat jonft haer bloemkens zaeyt. Mars.
AdieuSpieghel en vreueht der memorien. Venus.
Adieu Princelijck wefen der vi&orien. Mars.
^ieu zoete Monftrantie vol glorien, üie den Tempel der natueren verfraeyt, "' Venus. Adieu Princelijck wefen der viótorien
J°t t'avont dat jonft haer bloemkens zäeyt, üat nu bedroeft is, wort dan ghepaeyt. ^ ' Ghepeys van minnen. ^*aet henen, ghy hebbet wel ghefagghelt.
f Ioltjt van ooghen. Jft qualijck gheftuy t, ghenijcht, ghewagghelt?
._„ Ghepeys van minnen. ■"' qualijck gheweyghert 'twerck der ontrouwen?
w^ foLj t van ooghen. üen Man ftellet fyn gheloovc op Vrouwen,
^ Ghepeys van minnen. *tydedehcmbathanghen, . ,
»■•'.■' lohjt van ooghen,
laoftverdrincken. jj Ghepeys van minnen. еч Man mach wel hebben achterdincken, (
■^zulcken Wijf heeft.
A1 Jolijt van ooghen. Aizoogaet voort,
|
||||
|
2j £ Vanden handel <M
Ghepeys van minnen.
Ick en ghevèniemant trooft oft confoort» Dan mynen goeden ghetrouwen Man. Mijt van ooghen.
My en ftaet niemant ter weerelt meer an. Ghepeys van minnen.
En al zond' ick v minnen ick vreefe derblarae/ En doet fy niet Couzijn? Mijt van ooghen.
Ia in 'sNeckers name, Sy viel veel platter dan een Scholle. Ghepeys van minnen-
Sy zal noch laten verwerren de wollej Mijt van ooghen.
Wilt fy aldus jolijt in't minnen rapen? Ghepeys van minnen.
Nu t'avont zoo gaen fy tegader flapen. Mijt van îîôåï.
Ke, ja fy, de Neckerdie moetfe wïeghen.' Ghepeys van minnen.
De menighe meynt een ander bedrieghen8 Maer bedriecht hem zelven. |
|||||||||
|
Ìö
|
|||||||||
|
t van ooghen.
|
|||||||||
|
Dat moet ick v kinnen.
Ghepeys van minnen*
Ghyzijt Iolijtvan ooghen. Iolijt van îîôåï.
En ghy 'tGhepeys van minnen, Wy können de Minnaers te gader koppelen,, Ghepeys van minnen.
Nu gaen wy ons fecretelijck beftoppelen, En zoo hittich het vyer van minnen doen blaken, Dat dees twee Amonreufen by een gheraken. |
|||||||||
|
Ämoureushcytä ^Л
PA V SA.
Meer hopen dan twijfelen, een aerdichnet ïonghelinck.
EJ"Et begichten,, fliehten,, 'tverlichten,, der Ieucht,
A-AWaey ick„zäey ick„ fpraeyick„öp Venus kindekens," f;s fy» by my„ vry„ vaten hun vreucht y} t begkhten,, fliehten,, 'tverlichten,, der Ieucht: - ^■Onfoort,, accoort,, 'twoort,, dat voort,, verheucht^ «ring ick,, ling ick„ ming ick„ voor reyn bewinderkens: *fet begkhten,, fliehten,, 'tverlichten der Iencht, ^Vaey ick,, zaey ick,, fpraey ick,, op Venus kinderkens, ^s Regent der jonftigher beminderkens. ■Meer twijfelen dan hopen, een ander leelijck^Mans-perfoon.
^ ttancken„,tknjten„'tontdancké„'tverwijten der minnen
^ort ghebraft,, kort ghetaft,,gefaft,,om'tdruckich foreeft, ^'ïgheluck,, vernoy,, druck,, roy„ fchrijf ick met Pinnen, . 's 't]ancken,,,tkriité„'tontdancké„'tverwijten„der minne, ^erfchenen,,duchten,,ftenen,,zuchten,,moet ie beginnen, P«! dat 'tgriefs„verftranck„Liefs bevanck,,maké tempeeft: 4ancken„'tkrijten„'tontdancken,,'tverwijten„der minnen *yort ghebraft„kort ghetaft,, gefaft,, om 'tdruckich foreeft, •^Us mach ekk praddere wel zijn bevreeft. . Aleer hopen.
^'jn dat v woorden?
»^ Meer mjfelcn,.
4fit gator al by.
^ vJMeer hopen.
f?ylt vry in't Noorden,
Cl)n dat v woorden? I MeertW)fele?i;
ѵ5кфгеуетуп koorden .
U*&1droefheytzy. |
||||
|
Vanden handel der
Aleer hof en.
Zijn dat v woorden? Meer tvfyfilen.
Het gater al by. Meer hopen.
Wat is den roep? Meertvtyfelen«
Eylacen ó wy, Die kent amy In drucx ghekry. ' Meer hope».
Nu hoor ick vry, Ghy dunófc my Royaert daer't al uyt,}fterf„ Meer tvcyfelen.
Wat dunck ick v zijnde? Meer hopen.
Een hatelijck druyt,, fcherf, \ Die edel Hertekens quellagie doet3
Naer dat ghy fpreeft. Meer tvcjfelen.
Swijcht ghy paleervoet, Zeer Uittel acht ick op uwen fnatere. Meer hopen.
Tckben Regent vanden zoeten watere, Alle Venus kinderkens ter behoef hederi Spraey ick confoort. Meer tvcyfelen.
En ick fpraeye droefheden. Meer hopen.
Droefheden zoudy ons daer met nopen, En wie meucht ghy wefen? Meer twyfelen.
Meer twijfelen dan hopen,
Dieblijfchap en vreucht doet henen fchijfelen«
£,{eét
|
||||
|
^çç
|
|||||
|
Ämoiireusheyt«
*. Meer hopem
!^eer hopen dan twijfelen,
*n Venus Palleys, tot ekx ghelucke,
te« Prince van blijTch appen,
. Meer tvsyfelen.
^an toorne van drucke
*en ick gheweldich waer ick randuync»
t Meer hopen.
tn wie is v Moeder?
_ Meer twyfeleti,
*Ó heet Fortuyne,
:pe in't vallen, iri't opftaen, in't klimmen, in't daien,
jn drucke, in blijfchappe, haer kracht kan ftralen,
■"es fy elcken mach een behoeder,, zijn.
~ Meer hopen.
Waer dat waer,ghy zout myn broeder,, zijn,
j-En mach zoo niet wefen, ghy ziet zoo grieffelijck9
Al waerdy eenen Kerck-uyl.
^ Meer tvcyfelen.
^n ghy ziet zeer lieffdijck,
'Jm een Gheyte tufTchen haer hoornen te kuffene.
Meer hopen.
lyech, wech, pijnt v ws klaps te zttflfene, ^hy dunét my te zijn een groot rabaut. Y Meer twyfelen.
*ck moet in't Convent oock weCea alft naut,
•^echt als een druckich klepekreckere.
. ., * Meer hopen.
?'jdy een fchuympere oft een ²åðå³³åñêåãå*
7*at ghy komt maken dit gheveertken
v°ordefe notabele?
- Meer twyfelen.
Wat fvijcht ghy queeckfteertkeri,
v ^efen maeét alle verwaende blonckheyt,
V x M*t?
|
|||||
|
з o o
|
|||||||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
aJWeer hopen.
Wien zoeft ghy hier? Meer twyfelen.
Amoureufe lonckheyt, Die my uyten Palleyfe der natueren Verftooten heeft. Meer hopen.
V trecken, v flueren, En dient der Amoureufen herten,, niet, MaecT: v van hier. Meer twyfelen. t
lek zal hem doorkerten,, ziet In fyn longher-gat noch van quaden fpijtc, Hy houdt my dolende ten kleynen proh'jte, Zoo men de Bracken doet achter ftraten. tJtdeer hopen.
Zijt te vreden, men zal's niet t'achter laten, lek zal hem behoeden voor dmckich verftrangheh» Meer twyfelen.
En t'uwen fpijte zoo zal icken vanghen Hier in dit net van jaloufije, lek wil't hier gaen iperren. Meer hopen.
Ick zou daer liever om ftrijen, Dan ick die valfcheyt zoude ghedoogheri Hier inden Acker der natueren voor myn ooghen, Ick zal 'tnette met defen fweerde doorhouwen. Meer twyfelen.
En wat fweert is datte? Aieer hopen.
'tls volmaeót betrouwen, Om jaloufije met te doorkervene. aJMeer twyfelen.
Myn nette en is zoo niet te bedervenc,
ïiefprijckmorfeel. |
|||||||
|
3<M
Amöureusheyr.'
|
||||||||||
|
if-j-,, Meer hopen.
jEn baet gheen (haperen;
lc*fmijtalontwee.
^ Meer twyfelen.
jjjy zullen èerft haperen,
j4 e^ndy 'tnette zoo zonder wanten rooven,
У eie knuffe, gheheeten lichtelijck ghelooverijj
*"ti ick v op uwen rugghe legghen. ,
i Meer hopen.
J*11 zeer an e zonder meer te zegghen,
tn laetons alle twift nu flechten.
.. <tMeer twyfelen.
ic«ben's tevreden.
^ ssfmoureufe lonckheyt.
£l,lt ghy hier gaen vechten,
~aer alle blijfchap is in't verftranghen? ^t's immers fchande. - Meer hopen.
S-jhy zuïter uyt fpririghen
^et jaloufijen ter tijc van my ziet.
njlleer twyfelen.
*?k en zal om v niet, ^yaendy my hier uyter kameren verdrijven;
^riiatiieren. |
||||||||||
|
^ bAmoureafe lonckheyt.
!|t0k, en wilt niet kijven,
f^aer laet v met reden e onderwijfen,
^a,it jaloufije moet ick mifprijfen,
Л e'ck nette accoort in liefden verfluyertï
•kj aer jaloufije natuere ontuyert,
**aer blijft eendrachticheyt gheplaecht,
£°o men de Miiyskens in't valléken jaecht,
|
||||||||||
|
üus ho'uwet nette onder de
|
Voet ghetorden.
|
|||||||||
|
сг.
|
||||||
|
Vanden handel der
|
||||||
|
Af eer hopen.
Ia, ja,en wilt v nederwaerts gorden, Want jaloufije dient in verfmaetheden. Af eer trvyfelen.
Ick ttaen en fchirymbecke van innigher quaetheders^ Recht zoo de Wolven doen onder 'tHaesken. Aleer hopen.
Maeè"fcv,zeghick,wech. Aleer rwyfeien.
Beyt noch een vlaesken, Ick zal noch de natuere vol roys betemtfieren Der amoureufer Ionckheyt. sJfyeer hopen.
Al v belemmeren En zal den Amoiirenfen niet deeren,
By redenen, hy heeft fyns herten begheeren, In feyten van eeren,, ghetront ten Wijve. Aieertwyfelen-
Ia eeft daeromme dat ick verwaten blijve, En verftooten als een verworpen fletere? tyimoureufe Ionckjoeyt.
Meer hopen dan twijfelen is my betere, Dan meer twijfelen dan hopen altijt: Want twijfele zonder hope in't krijt-, Is hope met twijfele deltruerende, Des hope door twijfel gaet al dolerende, , Buyten natuere als d'ongheftelde, Rechts zoo 'tSchaepken dook achter velde, Dus heb ick meer hopen dan twijfelen verkoren. tj'l/eer tvajfelen.
Zoo zien ick't verloren.
En ben ick dan hier uytgheplient met allen?
Aleer hopen.
Waert ghy achter vander kerren ghevallen, Iü'c gat van jammer doorfireeptmet vacffchen- |
||||||
|
3 ö3
|
|||||
|
Amourcushcyt.
³Æååã twyfelen.
*ß waer voor houdy my dan? Meer hopen.
Ó°îã vijghen naer Paeffchen, achter inden Sondach-hoeck ghebrabbelt. nj^l eer tveyfeien.
Sfijcht, ghy en weet niet wat ghy (babbelt, ^Ó plach wel naer myn accoort te pijpene, ^ï d'vfantie myns wercx oock te begrijpene: Want ee: hy fyns herten begheeren verkreech, 2oo de(je ick hem loopen teghen den weech, "li'idelinghe aen een ghekraechde Gans, **aer zjns on weeldich. tsfmonrenfe Iotitkheyt.
•^n dien dans ^n kom' ick niet meer, ick willen vertijen, Meer hopen.
phy zult v al etende noch wel li/en, *n ws herten begheeren zoo eeft te bemerckene. Meer twyfelen.
Ick plach wonderlijck abuys te werckene *nder natueren, om druck te glofene, tnde'therte m myn bevanck te lofene, Welck herte dat ick doen quarteleerde N A'i vier ftucken, daer ick in laboureerde ^cle twijfels, des hem droef heyt naeftc, J^3.nt ick van fynder herten maefte f*°ndert herten, nochtans maer een zijnde, ^ct fyns zelfs wille dat icken pijnde, {ln ^aeyde elck herte te twintich plaetfen Hler binnen Bmyflele. »j Meer hof en. ^OrtdefeGramaetfen,
Ù rrieeue hy zalder. Difcanc af zingheti. |
|||||
|
Vanden handel der
tJWeer twyfekn.
Ick zal't zegghen al zont ghy opwaerts fpringhen,, Hoe dat dek Herten met fwaren meskieve Dolen in het verkiefen Van Lieve, Daer TwijrFel vreemt advijs in wrachte, D'een is hem te hooghe van gheflachte, D'ander, is t'uytwendichlijck van ftate, De derde is wilt van haren ghelate, De vierde te kkyn van mate al is fy fchoone^ De vijffte te hatelijck van perfoone, Al is fy machtich oft groot van maghen, Dezeftetevuyl in'tflijten in'tdraghen, De zevende te flecht naer haer bediet,, gaendes Dus höuickfe wanckelbaer als riet,, ftaende In't verkiefen van Lieve, verflaut, befweken. Af eer hopen.
Ghy doet dat ghy den helm moet breken. Af eer twyfelen-
C'eftbonpourvouSjdat zeytde Wak. » Af eer hopen
By bevele des Princen van Trooftendak, Brengh* ick d'Amoureufen tijdinghe, Minnelijcke j'onft, daghelijcxfche verblijdinghe, V Vt reynder hopen om Liefs ghebruyckinghe: Och wat vreuchdelijcker pntpluyckinghe Zoo eeft der herten pm fuftenantie, D imagelijcke Beelde als remombranue Figuerlijck t'aenfchouwen als reyn ghdtichte, Haer minneÜjck opzien, haer zoet ghezkhte, Die 'therte met herten ter hertenwaert tred. Des jonft in jonften jonftich verweet, Onbluffcheüjck vyerich op hope levende, Met onghedeelder herten vrkntfchap ghevende, $)es herten begheertjn als cijs oft rente. |
||||
|
Araoureusheyt."
j Meer twyfeïen.
** en dan komt verwaentheyt ten Convente,
^er'therte om klimt twee trappefï te hooghe,'
:r an zijnde den knoop achter den elleboghe,
j~ es fy alzoo vele jonften daer verworven,, hebben,
*»■ s de Pijpers die den dans bedorven,, hebben,
^ wanenfe hun lieffelijck Lief ghebruycken.
Meer hopen.
^ ijcht, v rugbeen moet ghy verftuycken, Ó v moet reyn accoort nu fneven. sAmotirenfe lonckheyt. ^e fwij'cht, het is ghenoech ghekeven, Ó vechten, v kijven, v knorren, v knaghen ~oet elcken den block van droefheden draghen, **U nu eeft blijfchap, als nu eeft druck, 2's nu eeft voorfpoet, als dan eeft ongheluck, ^Ü nu eeft de liefde zal t'uwaerts nijghen, ^Ü nu eeft ghy en meuchtfe niet gliekrijghen, "■b nu eeft ghy zultfe zien en fpreken, ^ls dan eeft ghy zijter met allen af verftekem ^efe arguatie heeft elck in't lijf ••^ie amoureus is.
Meer twyfeïen.
>?at>s ons ghekijf,
~*es Ãó ftenen, zuchten, krijghen te pachte:
*ckdoe dele pradders op ftaen by nachte, ^its wa ihopen die den zin doet treuren, ^an gaen fy 'trincxken kuffen vander deuren ^Uns Lief kens, om dat fy't daghelijcx handelt, ^n dan komenfe weder t'huys ghewandelt, Verheucht rechts als bczey&e zacken, Van Ravens bedreten. Meer hopen.
*Viltv henen packen,
^Ð hope van troofte jeuchdelijck,, ftaende,
V4
|
||||
|
ç o'-<
|
|||||||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
Zoo zijn reyn Hertekens vreuchdelijck gaende
Voor 'tveyiifterken huns Liefs fecreet in muyten, Met Herpen en Luyten, *.;t Quenen met Fluytens Om de Lieffte uyt haer flaep t'ontweckene. Af eer twyfelen.
Daer plochten fy dickwils met te gheckene, Want fy iomtijts voor 'tveynfterken fpelen, Als ander Klipfpaerts op 'tVeelken velen, Natófcenbervoet. Af eer hopen.
Swijcht, daer moet ghy aen lieghen. Af eer twyfelen.
ïck weet al den handel, ghy en meucht my niet bedrieghen« Want ick kome dickwils wel te tije. (tAmoureufe Ionckheyt. Och 'tis een Aertfche melodije, In Liefs accoort'treyn woort t'aenhorenc Vande Alderlieffte verkorene, Het minnelijck verwerven reyn bemerekende, Door Liefs ghezichte natucrlijck werekende, En 'tbefwijeken der herten, mits liefde de kracht,, hceft3 Des woorts in't fpreken zonder macht,, fneeft, Want d'ooghe door d'ooghe der herten klaecht Het lijden dat 'therte verborghen draecht, . \ Compaffelijck zonder 'twoort te uy tene, Om den Trefoor van troofte t'ontfluytene: Als fy dan minnelijcke bloemkens zacyt - Door 'tveynfterken, dan is 'therte ghepaeyt, Want ghifte brenght troofthoe kleyn dat zy, Om op te levene. nJMeer twyfelen.
Brenght hy'r, qualijck by? Hy moet klaerlijck vanden evel zieck Ùé., Aleer hopen. S3hy ujeiicht wel een Blieck zijn, , .
|
|||||||
|
Amoureusheyci
"le t proeft die weet hoe 'tfopken fmaeft,
fjaer ick heb een nieu praftijcke ghemae^,
f»°e d'Amoureufe hun Lief ken fpreken
itl een Kercke vol volcx.
j. Meerwyfelen*
*ck weet al de treken,
:*•' wildy myn werck daer met vernielen,
Y ees Amöureufen gaen nevens hun Lief ken knielen,
~e&nde quanfuys hun ghetijen Wt eenen boeck, maer fy vrijen
t*ün Lief ken al knielende op hun knien,
'S dat niet praäijck?
cAmottreufe %nckheyt,
Wiezeydevdat? Meer trvyfelen.
*ck hebt dickwils ghezien, *ck weet noch al meer ontfloot ick 'tkofFere^' En dan volghen fy hun jent Lief ten öftere, Qtti de ftoole daer te fmackebackene, Oiefyghekuft heeft. Meer bof en.
Pijnt v henen te packene, Het komt al uyt hopen. Meertwyfelcit.
~**t laet ick verduyfteren,
^aecht ghy hoe datfe ftaen en luyftercn,
leghen datmen 'tPaes gheeft Mans en Vrouwen, x
En hoc fy vlinckooghen in Liefs befchouwen,
5\-?anfuys ghy zullet Paes voor kuflen,
V zoude verwonderen.
tSWeerhoyen. ' ■
jWtdaerafaiffen,
ten. hopende herte zoeft nau lift. Meer twyfelen.
Eïl dan kom' ick met horten zoo't Vereken pift,
У 5
|
||||
|
1 ö-X
Vanden handel der
En brenghe verleetfchap en klappernije van woorden*
Des confoortvanlkfden verzeyltin't Noorden, Inde Havene van ongheachter minnen. Meer hopen.
Ke fwijcht, droef heyt moet ghy ghewinnen, Dat ghy hier heden quaemt inde bane: Och hoe vriendelijck zoo eeft ten danffe te gane, Daer d'Anioureufe fyn Lief hoort zinghen, En hy met haer mach danflen en fpringhene Dat's een verblijden der zinnen ãäïñê, Al waer een ure zes daghen lanck, Altoos zou hem te kort den tijt zijn i Och 'tmach der herten wel een jolijt zijn, Als Lief by Lieve mach bancketeren In een voorfpel, 'tis een folaceren, Des Ieuchts confoort die druck verftringht, En als hem. fyn Lief een droncxken bringht, Dan drinct hy balfeme ter herten blijelijck. Meer twyfeiert.
Daer kom' ick oock wel te tijelijck Met ftranghen wederzegghen die wreedelijck hortj Dat de liefcie in d'affchen blijft gheftort, Des de Klickftijven als verveerde Katers Gaenalzuylooren. Meer hopen.
Ghy hebt immers veel {haters, Pijnt elders vdruckich werck 'te fommene, En dan plochten fy folaeffelijek te mommene, Om de kracht van liefden te vernieuwene, En hun Muyfeken metter hant te dieuwene, Quanfuys zonder fprekcn, fecreet der herten verklaerE, Ghy zijt daer 'therte fyn jonft in baert: Op meer hopen dan twijfelen dat dit ghefchict, En. eeft niet minnelijck? tßi¹.
|
||||
|
Amoureushcyty
Meer twyfelen.
ï*at en acht ick al niet, *ck zaeye oock manck-yfers van defperatien % wijlen alft paft." ^ tAmowreufi Ionckjieyt. ~efe arguatien
^ie houwen de zinnen zoo verblent,
^at 'therte nau Godt noch Menfche en kent, £<>o 'thonich contrarie is den fenijne, *u veel zouts bederffenis is van wijne, £n d'Aren met lift 'tSerpent beftrijen, £n alle Voghelen den uylebenijen, . _ *o Katte en Hont altijt difcoort,, zijn, Eft de colorique mits hitten zaen gheftoort,, zijn3 ?oo kijven en vechten inder natueren Hope en twijfele : fy, die't bezueren, Weten wel oft myn woorden waer„zijn. Meer twyfelen.
Ghy zijt eeu waerzeggher. Meer hopen.
bat laet ick daer„ zijn, Verhaert, verhaert. ãÀòîèãåô Ionckheyt*
Wech, wech catijf. Meer hopen.
Eer ghy mifvaert, Verhaert,verhacrt. esïmoureufe lomkheyt
Ó werck befwaert
•Uus ziele en lijf. Meer hopen.
Verhaert, verhaert. tAmoureitfe Icnckheyt,
Wcch wech catijf. |
||||
|
3 \ o
|
||||||
|
Vanden handel der
|
||||||
|
Meer twyfelen. '")
Ay my longheren, ghy fmijt 200 ftijf,
lek zal v verfchoyen, ay my, hout ftillc, aAmourmfe lonckheyt.
Ick verdrijf v met volmaeften wille, Haeft v, doet elders v pelgrimage, Ruymt uyt natueren. Meer twyfelen.
Ick fpele ftry vage, Met volmaeften wille ben ick vertzaecht,
Dus moet ick hier ruymen. Meer hopen.
Die is immers verjaecht, Des wy van vreuchden hebben verwerffenifle, Meer twijffelen dan hopen is een bederffeniffe Van'twacrachtich gheloove daer wy op leven,, moeten» Die meer twijffelt dan hoopt zal (heven,, moeten, In eeuwigher droef heyt oneyndelijck indende: Dus weeft met deuchden inwendelijck windende, Te hopene op G odes ontfermichede, Hoopt zonder twijffel, zoo krijchdy vrede In ceuwigher blijfchap zonder inflele. Meer twyfelen.
Meer hopen dan twijfelen is een beghinffele, Des men mach deuchdelijck nijpfel,, nijpen. (t/fmoureufe lonckheyt.
Wilt voor minlijck,, zinlijck,, begrijpfel,, grijpen, Ons jonftich,, onkonffich,, werckelijck,, werek. Meer hopen.
lonckheyt,, blonckheyt,, moet haer ftrijpfel,, ftrijpen, Wilt voor minlijck,, zinlijck,, begrijpfel,, grijpen. ^Amomenfe lonckheyt.
Wt fpijt die fchimpich pijpfel,, pijpen, Verjaecht,, plaecht,, 'ten maefte geen Werckelijck,, Klerck- tMeCt
|
||||||
|
3
Amoureusheyr. Aleer hof en.
Wilt voor minlijck,, 2inlijck„ begrijpfel,, grijpen, Öns jonftich,, onkonftich,, werckelijck,, werck. ú/£òîèãåè[å Ionckheyt.
ken vreuchdelijck,, deuchdelijck,, fwerclcelijck,, fwerck, Qtnvanghe met gratiën die Konft bezeffen. ˳ååã hopen.
Alle die d'edel Konltverheften, ^et Godt confoort en gratie verwerven *n een deuchdelijck leven, en een zalich fterven, Eynde des tweeden Spels.
|
||||
|
)Ъ
|
||||
|
DE PROLOGHE VAN
HET DERDE SPEL. Odts Vrienden, zoo ghy wel hebt v&'
ftaen,
Waren Mars en Venus van Cupido ge~ wonr,
Maer hoe dees liefde voorts zal vergatfV Dat zult ghy Speelwijs hooren terftont, En hoe Vulcan us die met Venus was in't verbont, TeghenPhosbumfyn Wijf zeer ghepreien,, heeft: En naerdat Venus Mars haddeliefde ghejont, Zuldy hooren hoe Phoebus Vulcano gewefen „ heeft? Hoe dat Mars van Venus ftruyckbloemkens gelefeiV heeft. Hoé Vulcanus door Phosbus raet heeft ghevangen
Mars en Venus meieenfubtijlnet, Dat fy van daer niet en zouden nemen de gangheny Tot dat hy de Goden hadde ghebrocht met Hem, en hoe hy van zirme was en opzet Venerem te vermoorden door die oneere, Om dat fy haer z uy verhey t hadde befmet Door het boeleren met eenen anderen Heere, Een hoerachtich Wijf en betrout niemant zeere. Kocfe
|
||||
|
PROLOGHE.
. Koch zullen wy v Speelwijs vertooghen,
poe Vulcanus met bedroefder talen, J^Ghene dat hy hadde ghezien voor ooghen^ *^ onfterffelijcké Goden ghinck verhalen, .•"ie hy met hem brocht binnen der zalen, Pm dat fy zien zouden 'toneerlijck ftuck, En hoe Iuno en Pallas berifpten fyn falen, bedroeft zijnde door Venus druck, ^è³ñê en gheftaet noch niet met fyn ongheluck* AIzoo verre als ons verftant begrijpen,,mach,
^n natuerlij ckghevoelen weet teftuderen, En ons memorie den Text nijpen,, mach, ^oo zullen wy't moralijck åõðîïåãåã³ç Wilt v jonftich herte verjubileren Inde zoeticheyt die wyvbewijfenj, zullen, Eeft dat ghy v ftilt van reprocheren, Wy hopen dat daer veel vruchten uyt rijfen, zullen, En dat d'Amoureufe Geeften 'twérck prijfen,, zullen, |
|||||
|
Ú³ëïêï
|
|||||
|
V\M
|
|||||
|
Vromen der 'Verfomgumwant
derde Spel. VULCANVS.
PHOEBVS.
VENVS.
'tGhepeysvanminnen,") å2.ïïñêñï&
lolijt van ooghen, )
IVNO.
PALLAS.
MERCVRIVS.
NEPTVNVS.
|
|||||
|
ÇË
|
||||||||||||||||
|
Vanden handel der Amoureusheyt.
|
||||||||||||||||
|
Ø
|
^Øà$æ
|
²ðÆÆØØØ^
|
||||||||||||||
|
HET DERDE SPEL.
|
||||||||||||||||
|
Ѵèêòø, Ѵåïø Man.
At is 'tbcquaérafte datmen ter weerek
ziet ? Phxbm. Een eerbaer Vrouwe. , Viikanm.
Ghy en doolt niet, Niet weerdigher en is onder 'tfirma-
, ment. , Phcebus- cIs den Troon van eeren.
s VulcanUs. tfs een prefent,
*4er Hemel en Aerde in moet verblïjeii.
Phabus. |
||||||||||||||||
|
e monftrantie der eeuwigher melodijen,
ls een eerbaer Vrouwe. ^twoorthoutftede.'
j Phoebus.
*sden Spieghel der welvaert.
w fülcdnm. ls den eeuwighen vrede.
>. Phosbus. ls de weelde die Man en Wijf begheert.
■p Vulcmus. en goey Vrouwe is alder eeren weert,
X
|
||||||||||||||||
|
Diemen
|
||||||||||||||||
|
3 » f
|
|||||||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
Diemen haer doen mach.
Phcebus.
Dat moet ick v kinnen. Vulcanus.
Men mach een deuchdelijck Wijf wel minnen', Haer eerbaerheyt verciert eenen Man zeere* Phmbus.
Die een goet Wijf heeft die is een heefe, Men vinter luttere. Ѵí³ñàïí³.
lek heb immers eene, Dies loof ick alle ons Goden ghemeene, Die my ghetrou is. Phcebus.
Dat is immers vreuchdelij'ck, Wie is datte Venus? Vale anus.
Ia, fy is zoo deuchdelijck, Sy mint my zoo zeere, (y waent bederven, Myn ablèntie duncT: haer een gheftadich fterve% En als my de Goden meskief verleenen, Haer herte fweert, haer ooghen weenen, Het mach elck herte deeren die't ziet. Thcebus.
Dat's immers een goet Wijf. Fulcanus.
Ick en bevinde anders niet Dan deucht, eere, en trouwe aen myn Wijf, De fchoone Vernis. Phcebus.
En betroutfe niet te ftijf, Want Vrouwen herten zijn wanckelbaer, Natuereis broos. Ѵíêàïÿ*.
Dat is immers wa'erj, |
|||||||
|
Amoureusheyt."
Maer Venus is my alzoo ghetrouwe,
Pat fy liever duy feilt werf fterven 70uwe Waer't mogheiijck, dan fy my ontrouwe dade^ Sy heeft my te lief. Thosbus.
**et waer oock fchade, Vondy anders aen haren perfoon alleen, Maer Vrouwen herte êh is gheenen fteen, ~У vernieuwen hen gheerne met nieuwer vreucht Na de vyerighe begheerte naer haer jeucht, Want al dat nieu is verheuent de zinnen: ßaer was Biblis die en wou niemant minnen ~^an Princen'en Heeren,maer ongheftadichede krocht zoo in haer, dat fy mifdedé Met haren Vader, dies fy verkeert,, was Tot eener Fonteyne, en zoo onteert,, was, Jatter alle de weerelt uyt drincken mocht, ■ , . Vulcanus.
P&t en was maer een Vrouwe.
, Thcebus.
tphene dat fy zocht,
~at mochten noch ander Vrouwen wel zoeckens -
f-achmen Califto niet t'eenen Beyrvérvloecken ^an Diana ? om dat fy haer reynicheyt liet, 5r^m natuere te volghen : En bezefty oock niet irat Vrouwen natuere alzoo gheleert,, is, J?atfy met zoetheden haeft om'ghekeert,, is, ^r1*! Rooskens op den acker van minnen te pieken, T at haer bequamelij'ck valt te ghelucken? r^ie vrylij'ck, ghy en derft v zoo niet ghelaten ~P haer gheftadicheyt,- mint Venus by maten, Maer en ftelt v betrouwen niet te fterek ^ф haer, dat ghy namaels met 'twerek ßedroghen wort, oft het zal vberouwen. X І
|
||||
|
3 i f Vanden handel der
Vnlcams.
Waerom zeghdy datte? Thosbus.
Men en zal gheen Vrouwen Té fterck betrouwen, zegghen de Wijfe. Vnlcams.
Dat's immers een woort dat ick mifprijfej, Ick zal haer betrouwen al waer't hun leet, Daer ick trouwe aen vinde. Phoebnt. *
Maer een ander befcheet:
Weet ghy wel datfe v ghetrouwezal blijven? Vulcanus-
la ick, fy liet haer liever ontlijven, • Dan dat fy verkiefen zoude de blame Van eenigher ontrouwen. (Phcebus-
En oft anders quame? Vak an us.
Neen , 'twaer meughelijcker dat Hemel en Aerde verzoficfcy Oft datmen de Zee met lepels uyt dronck, Want fy is veel t'eerbaer en te goet, Endaermetganck. Phcebm.
Eyarmbloet, - . Hoe is fynen caproen ghevult met kave,
Maer ick belooft hem, en tFortuyne gave, Dat Venus eens haren kloot vertierde, I«k zou Vulcanum ontdecken waer't mierde, Om dat'h'y fyn Wijf zoo fterck betrout, Zulck doet wel dat hem namaels berout: Dus wil ick van verre na 'twerck gaen kijckér Vind'ick wat oneffens dat zal ick'laten bJyckc»*, |
|||||
|
P Д. Vi
|
|||||
|
z *j>
|
|||||
|
Amoureusheyt.
PAVSA. Venus.
AL mochten alle Fonteynen verkeeren
Als Roos-wateren, ora in te baeyene, Al kond' ick my zelven de konft gheleeren. Alle
verdoolde zinnen te paèyene,
Al vift ick met peerlen te bezaeyene
Ща lant daer gulden Roofen op (tanden,
Al meend' ick my zelven te verfraeyene
*fct d'Enghelen uyt den Hemel ghezonden,
~n alle Goddinnen met lachende monden
Wy brochten de Kroone van amoureufheyt,
2oo en waer't niet dan bitterheyt bevonden,
leghen myn onuytfprekelijcke joyeufheyt,
pie ick vate zonder fchmpeleufheyt
*" myns Liefs komrte, dies vreucht ontdoyt,, is,
£>aer 'tbedde met Rooskens om beftroyt,, is»
Ghepeys van minnen-
Merét dees pareringhe. " Jolijt van ooghen.
MerS dat kijcken dat gapen. Ghepeys van minnen.
*a, zal Mars by uwen perfoon gaen flaperi Qp dat fchoou beddeken? Venm. •
Jahy in trouwen. Jolijt van ooghen.
beende ghy anders? , Ghepeys van minnen. tZoii v berouwen,
j^at Vulcanus de zake vername, >
bn onverziens inde kamer quame,
ü*t Mars ia arm uwen laghe naer v bch ighen. X 3 Vemu,
|
|||||
|
ããî
|
|||||||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
Venui.
Ghepeys der minnen weemy der plaghen, 'tZuchten en 'tklaghen,, dat ghy voort bringht, Al zoud'ick my eeuwich in fchanden jaghen, lek zal verdraghen,, dat grief yerftringht, Om den trooft dier 'therte naer verlinght, Hem zelven met eéuvrigher vreucht omnnght, Zoo jonft ghehinght,, binnen lufficheyt der mueren» IMy dunä: dat Mars in't bedde daer fpringht, En dat hy my lieffelijck helft en fwinght, Alseenedie dinght,, 'twerek der natueren: Dus zal ick, al zoud'ick de doot bezueren, 'tWerckayontueren,, door 'tvyerich beruerert Van liefden zoeter dan heunichraten, Metblofende wänghen, reyn van ftatueren, Mynen trooft vaft in myn armen vaten, Kome zoo't mach, ick en zaf s niet laten. Ghepeys van minnen.
'tWerck is ghefloten. Jolijt van ooghen.
'tConfentis ghegheven. Ghepeys van minnen.
Schamelheyt is uyter herten ghedreveo. Jolijt van osghen.
Memorie die fbut, Ghepeys van minnen.
De zinnen die dolen. Jolijt van ooghen.
Den iuft die blaeft als vyerighe kolen. Ghepeys van minnen.
Haer lichaem en heeft kracht noch ghe.welfy Jolijt ѵàã³îîôåï.
Sy waer met een kleyii ftootken ghsvelt. Ghepeys van minnen.
Datgaet daer henen. |
|||||||
|
Amoureusheyt,
Iolijt van oogken.
*btfe noch uyt zien. Ghepeys van minnen.
*foortfe krochen en ftenen, kat hy't zoo langh maett. Jolijt van ooghen.
^Ö den dach verduyftert, opfynkomfte. Ghepeys van minnen.
fy leyt vaft en hiyftert Qftfy iet hoorde. Iolijt van ooghen.
^at en is niet min. Ghepeys van minnen.
^ees ghehoude Wijfs hebben den Necket ins ^at fy dus haren kloot verzollen. Iolijt van ooghen.
Alft hayr van minnen wilt innewaer-ts krollen, ty moeten 'theunich vanden lepel lecken. Ghepeys van minnen.
Man fy en können hun zelven niet ghedecken, kat is den Neckere. Jolijt van ooghen,
^u niet meer van dien, ke kobber komt. Ghepeys van minnen,
Sy heeft hem ghezien, kie fy met herten voor al verhief, - . eJbfars. Waer zijdy verkorene?
ij. Venia. gerben ick Lief,
:reu trooft mynder herten groot willekome zijt,
^rtinfecretelijck, X 4 Ë&ãë
|
||||
|
ігі
|
|||||||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
<iJMars.
O hertelijck jolijt,, trooftichinbijr, d'Enghelen der Hemelen ghebenedijr, . Zijn nu verblijf,, in ons verzamen. Venu*.
O alder Princelijckfle van namen, Aenziet myn jonfte. Mars.
O b'ofendè wanghen, Myn hercelijck zuchten, myn fwaer verftranghea,
Öhtfanght in minneli/cker prefentatien. Venus. .
O Trefoor der eeuwigher confolatien.' Komt in myn kamer fecreet al ftille, lek abandonnere my tot uwen wille. Ghepeys van minnen.
Ziet daer vliechtfe hem om den hals lolijtvan ooirhen.
Hoortfe fmóddermuylen. Ghepeys van minnen.
Sy weet van als, 'tWort een goet leérkint- Jolijt van-oovhen,
Al gheraden Vrancxken. Ghepeys van minnen.
Zietditte, nu zitfeop 'tHoeren banexkea, Eu offert hem kuiten met dozijnen. Jolijt van oogben.
Ey ziet eens hoe haer oorkens verdwijneo. Ghepeys van minnen.
Merci; toch de vriendelijckheyt. Jolijt van ooghen. Wat Neckeris datte? Ghepeys van minnen.
Sy ber-ooghen als een Snaeiifche Katte
- Inelcx
|
|||||||
|
Ämoureiisheyt«
Ø eicx anders ghezichte.
Iolijt van ooghen.
^Ö taft hy haer borftkens. Ghepeys van minnen,
Al gheraden Nichte. Iolijt van ooghen*
Öú fpelen„ fy. Ghepeys van ù³ïïåï.
^u fleuren en trecken,, fy. Iolijt van ooghen.
%quelen„fy. Ghepeys van minnen. ,
^Ö kliffen en lecken,, fy, Ia al worftelende onder hun beeden. jolijt van ooghen.
Ia waerom vechten fy? Ghepeys van minnen.
% en wilt h aer niet on tkleeden. ■ Mijt van ooghen. Ù willet al fcheuren. Ghepeys van minnen.
^aer fy valter teghen. Iohjt van ooghen.
**Ó heeft het onderrocxken ontreghen, ^n de tuytkens van haren hoofde ontvlochten, Ghepeys van minnen.
EeftqualijckgheheHt? t Iolij t van ooghen. ^eft qüalijck ghevochten?
^ Ghepeys van minnen. I^us zaeyt natuere haer luftighe zadekens,
» Jolijt van ooghen. Wat gheluwer tuytkens.
. Ghepeys vanmwnw* Ab gulden dradekens.
X5
|
||||
|
1 ³÷
Vanden handel de?
) jolijt van ooghen.
Noy t fchoonder Wij veken. Ghepeys van minnen.
Ziet wat ronder borftkens. Jolijt van ooghen.
Wat witter lijveken, Die temtatie zoude my al blau,, maken. Ghepeys van minnen.
Daer is 'tkeursken uyte. Jolijt van ooghen.
Het zou my al flau,, maken, Aenziende de zoete molementcn Haerslichaems. Ghepeys van minnen.
Men machfe niet verjenten In gheender manieren. Jolijt van ootrhen.
Wat mach fy nu meenen? Hoe droeffelijck ziet fy. Ghepeys van minnen.'
Sy moet wat weenen, Omdat fy haren Man dees ontrouwe doet»
Jolijt van ooghen. En Mars paeytfe.
Ghepeys van minnen.
Dat's immers goec. Iolijt van ootrhen.
lupiter latet al vergaen ten goede. Ghepeys van minnen ■
Kijft noch een lutter. Jolijt van ooghen.
Ick worts al moede, Hun ghenuechte ware my een doot» ' Ghepeys van minnen.
Namere en veyft haer niet, |
||||
|
Amoureüsheyt.
Ioljt van ooghen.
Pit is al den noot. Ghepeys van minnen.
Nu flapeh fy, en 'tbeddeken is hermaeófc. jolijt van ooghen.
Pat'sgoet, fy hebben langheghenoech ghewaed, Natuere en wilt de vreucht nietlangher ghedooghen. Ghepeys van minnen.
ïckben 'tGhepeys van minnen. ^ Jolijt van ooghen. £n ick lolijt van ooghen^
ïck heb d'Amoureufe te zamen ghebrocht. Ghepeys van minnen.
f^u gaen wy, wy hebben's meer ghewrocht, 4s noch al goey vreuchf dat hoophout blijft,
'*oc datmet) van drucke d ooghen wrijft. Phasbus.
^a dat Orpheus fyn ooghen in treét, £n Aurora de klaerheyt des daechs ontdeft,. Zoo wil ick myn fchijnende raeyen ontpluycken, pe Minnaers wordenderby ontwect, l^aeófc ligghende arm in arm gheftreft, pie de Bloemkens der natueren ghebruycken: Nu moet ick na Veneris veynfterken duycken, Eti mereken oft fy in haer beluyeken Niemant dan Vulcanum in-ghetont„ heeft, Ontbeyt wie mach in haer armen fmuyeken ontrent de zoete minnende ftruyeken Van Venere, die zoo loyalen gront,, heeft, cïs Mars diefy de vreucht ghejont,, heeft:
^ dat de groote ghetrouwichede, ^e gheftadicheyt die fy t'alder ftont,, heeft, JJaer Vulcanus haer excufatie op deqe, *ck gheloove, elck houde fyn en vrede, % zal d'outrouwe zien van fynen Wijve, Zot
|
||||
|
ã
|
|||||
|
Vanden handel der
Zoo mach hy, by haren loofen bedrijve,
Haer een ander werf niet fterck gheloven; Waer zij'dy Vulcane? Ick ben hierboven.
Wat begheerdy? Phcebns.
Komt hier beneden ick zal't v zegghen. Ѵí³ñëïø.
Methaefficheden' Zal ick v tot uwer belieften byftaen: Watiflertedoene? Phoebui.
Ghy rnoet met my gaeh, Raflchelijck zonder langher beyden. Komt, komt gheringhe. Ѵèêëïø.
Waer zuldy my leyden? Thoebus.
Tot aen dees kamer-venfter die ghy ziee, Kijft m waerts. Vukaniu-
Wat zoud'ick kijcken? Pbxbtu.
En ziedy niet? Zijn y ooghen met plateelen behanghen?
En ziedy niet de minnelijcke roode wanghen Van Venere ? diemen niet en mach verzoeten. Vukanm.
Ia ick in trouwen. Phtebm.
Een Echele van zeven voeten Meucht ghy zien ligghen in haer armkens dan- * ' Vukarms. .
By den ftortgaten het is een Man. |
|||||
|
Amoiireushey*.
Thoebm.
Een kan, dat en mach toch.niet ghefchien, %isteeerbaer. Vulcanui*
Ickheb'tghezien,! Щ den longheren ick zal myns zins ghebrekeru Thcebus.
ty en deëts nimmermeer.. Vukantti.
ïck zalfe doorfteken Van gramfchappèn die my glóeyt in't lijf. Vhoebtii.
^er<ä aen de ghetrouwicheyt. Ѵиісапш.
Ey vermal edijt Wij f, öoet ghy my die fchande? Thmbm.
I^ijcht vuyl catïjf, Zoiidy v gheloove op Vrouwen ftelleft,
£*hy zaet veel beter in't gat der Hellen, 'iet hoeghetrouwelij'ckdat fy v mint: Arm dwaes ghy zijt wel zottelijck ghezint, 2iet hoe dat Mars in haer armkens ruft, Syflapen zoo zoetelijck dat my luft, ^ïiet peyfende om eenich druck oft fmerte, ~let haer borftkens ruftende aerifyn herte, **ier rneuchdy de groote jonft bevroeden ■uielyvdraecht. Jck zal verwoeden
% den darmen dat ick dus ben bedrogheti.
, v Phoebm.
Gaeloofdy's noch niet?
*ck ziet met mynen ooghen,
|
||||
|
r*
|
||||||
|
Vanden handel dct
|
||||||
|
Tfy corongie, van v fteect my de walgh'e.
Phosbus.
Ifle zoo eerbaer? Vukanui.
Syisdegalghe, Sy is toch wel weerdicht alder blamen,
By den martelijen ick zalfe befehamcn, En jaghenfe naeét ter kameren uyt. Phosbus.
Ontbeyt ghy en zult; Ѵèêëïø.
Ey ftinckende bruyt, Dat ghy my dees groote ontrouwe doet.' Phcebtts.
Wildy by rade leven? Ѵíêàïø.
ïa ick, is hy goet. Phosbtts.
Zoo zuldy dan met eehen koelen zinne Secretelij'ck ftrijeken ter kameren inne, Dan zuldy v zelven gaen bewinden, Dat ghyfe vaft in't bedde mocht binden Met defer ketenen van diamanten, Sy is zoo fcherp aen allen kanten, Hun zelven en zullen fy niet können gherurenv Ѵí³ñàïø.
Wat zal't dan zijn? Phosbm.
In korter uren Zoo zullen de Goden en Goddinnen,
Die deucht en eerbaerheyt beminnen, Haer gaen fchande en oneere bewijfen. Êèêàïò, - ■'
Dien raetis goet.
|
||||||
|
Amóureusheyt.
Phoebtts.
% zullen mifprijfen,, haer groote ontrouweft.1 Vulcanus.
*to haer fchande vernouwen, met Jdadden na hun beyden fpouwein /
Thosbtu.
Qaetbintfein't bedde. Ѵíêàïø.
■fck en zal's niet laten. Thqbtu.
^e ja, de Necker moet v verwaten, lek zal v helpen, houdt dat van my, bat ghy alzoö veel (ëhanden zult hebben als fy, Want befchaemt hy fyn Wijf t'eenigher ftede, Ù befchaemt hem zelven oockdaer mede. VklcantU'
Nu ick hebfe ghebonden * e zamen in't bedde alzoo't my pafte. Phoebtt}*
Slapen fy noch? Ѵèêëïø.
ïafe den Necker vafte, **ec ons gaen loopen zonder dralen l PhcebtfS.
Waer zullen wy henen? Vulcanus.
^e Goden halen, fy en zullen't nimmermeer ontfpringhen,"
*ck en zalfe tot openbaer fchande bringhert» |
||||
|
3 3 ö
|
|||||||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
P AV SA.
luno de Goddmnt.
TPalleys van eeren is een gheftichte,
Daermen eerbaerheyt kroont als Koningmhé» Pallas d'ander Godditme. Elck betoont met deuchdelij'ck ghezichte, 'tPalleys van eeren is een gheftichte. Inno.
Hier ruft met glorïeufen lichte Edelheyt, die't al verciert hier binnen, Тайм.
'tPalleys van eeren is een gheftichte, Daermen eerbaerheyt kroont als Koninghinne.' Inno.
Dat blijft, want alle Goden en Goddinnen Van reynder zeden houden hun ftede, Verheffende deucht en edelhede. Vulcanus.
O Goden en Goddinnen van grooter weerden, Regiment der Hemelen en der Eerden, Myn druckich aenveerden,, laet v doch ontfermen'» <tJHercurius.
Wat let v Vulcane? Vulcanus.
Ochermen / och'ermen / De luchten van zoetheden zijn nu al ftinckende,* Als men d'oneerbaerheytisoverdinckende, Die my bewefen is onzalich' cätijf. Nepwrns. ■ [ Ia wat miskomt v ?' ' Vulcanus. '
Ey Venus myn Wijf
Heeft myn liefde vander hant ghefleghen,
Want fy is naeft arm in arm ghelegheu |
|||||||
|
Amoureushey'r. $
*Jet eeneri anderen, dies rQep ick wrake
Hieraen vallen. lunö.
~it is een vreemde zake, *oude Venus, daermen eere aen ziet,' ^neerbaer wcfen? Tallai.
«Uzegghesniet, ^Oudy v prefentelijck dorren vermeten
^e waerheyt te toonen ? Ѵèêÿïèç.
*cfc mäch't wel weten, *v Phoebi raeyen vol alder klaerheyt ^oeft ick bezcffen de rechte waerheyt Ränder ontrouwen die iek zach met ooghcfif, * °lcht my gheringhe ick zalfe v tooghen ~^etter blaemte die ick bevonden,, hebbe, ^ant ickfe met eender ketene ghebonden,, hebbö £e zamen met verturbeerde zinnen, •^omtghy Goden. tJïfercUrw. j
£°Icht ghy Goddinnen,
^÷ aenziet de groote onghetröuwichede *an Venus der Vrouwen. Inno.
Yl7 en willen niet mede, ^atuerlijck medelijden heeft het ons verbodetl J » Ðà²Ø ѴѴÓ en willenfeniet befchamen.
i. ViücanUs.
*J«it dan ghy Goden
^neringhe, eer fy hun flaeps ontwecken.1
•- Neptfims.
wy volghen valk.
|
||||
|
3» ^ г Vanden handel der <
Vulcanm.
ïck zalfe entdecken Haer, die zoo ongheftadich is van gheefté, luw.
Wat Ezel is datte? TalU.
'tls, zegh ick, een beefte, Onbezeffelijck,zonder verfiant ghebooren, Als Koninck Midas metten twee ooren, Die door fyn plompheyt {yn eere te pande„ ÜcÊ* luno.
Haer oneere en is haer fchande,, niet, • Wat meent die manckaert. Pallas.
Tfy den vileynen, Die Vrouwen blameren • luno.
Oft eere verkleynen, En dickwils hun goede Wijfs befchameft Zonder redene oft zake. Pallas.
En met defer blamen Zoo willen fy decken hun zelfs ghebrekeö. f WW.
Willen wy dieblaemte van Vrouwen fprekens
Als Padden oft Serpenten vervloecken, Zoo Apollo dede doe hy ghinck zoecken Synder fnfter Venus, die ontfehaect,, was Van defen Vulcanum, dies men ich hermaecl:,, wa& In formen van Enghelen, die druck vermeerden, In'tontfchakenvan Vetttts. "Pallas. Oft fy verkeerden Als Ravens, die hun met proyen gheneeren,
Dees yileyn.s die Vrouwen oneere begheeren, |
||||
|
Amoüreusheyr."
t.6o Phcëbus de Raven fyn knape verkeerde,
²Ç³å fyn vitte pluymen als fwerte onteerde, boor fyn quade bootfchap. ²ÍÏÎ.
Sy warens wel weerdich der pijnen en fmerteti^
En dat hun quade inborftighe herten Als Batius t'eenen fteene bleven ftaende, bie Mercuriiim verfmade, Tallai.
Ia dat hy betraende, Aurora hem eeuwighe droefheyt brachte." Inno.
la datmenfe zonder verdriet oft klachte . Als Semella tot klaren aflehen verbrande^ E>ie Iovein helfde. Paltas.
Verdriet en fchande Moet hun ghebeuren die hun zelfs Wijverï
In oneeren brenghen. . Inno.
Alzulcke catijven > Waren beter verdroncken dan ghebaeyt.'
Pallas.
Als de Vrouwe den loofen naet dooriiaeyt, Zalmen haer haer weeldighe pluymkens korten^ En latente fpringhen van fporten tot fporten, , Zoo de Voghelkens vlieghen van tacke te tacke. Inno.
Haer verdoolde manieren, verkeert na lacke, Zal ter maren wel brenghen haer zelfs oneerc, Al en doen't de Mans niet. Pallas.
Nu daer af niet meere, Wy zullen ons met den Goden beraden,, al, doemen defe vileyniglie Mans verfmaden,, zal, Y 2 TM
|
||||
|
3 ç÷ / Vanden handel der
Die huns zelfs Wijfs willen mifprijfen,
En zonder fchult dickwils oneere bewijfenu Ѵèêàïì.
Ziet hier ghy Goden de groote kleynicheyt, D'oncerteynicheyt,, en de vileynicheyt Van Venere, die ick met herten minde, Ziet hier verfmaden van alder reynicheyt, Ziet hier d'alleynicheyt,, der eeren weynicheyf Die ick in ongheftadicheyt aen haer vinde, Ziet hier van alder trouwen d'inde, Sy ligghen, datfe Atropos fchinde, Te zameh arm in arm goèt ront, Metten wanghskens ruftende mont aen monf Van Marte, dien fy haer vrientfehap jont, Mynder herten gront,, vergrämt van fpi/te, Ick zalfe beft dooden zoo ben ickfe quijte. Neptwnus.
Ghy en zult Vulcane, laet v beftieren, . V wreede manieren,, quaet om regieren Zuldy nu laten, Zijt wel gheftadich in v hantieren,
Om haer fchoffieren,, zijt goedertieren,, En werft by maten, Alle die oyt den ftoel van eeren bezaten Zullen Veneris oneerbaerheyt verwaten. lAercHrms.
O Mars viftorieus groot in kracht, Moet v manlijck wefen v Princelijcke ghedachï 'Jn't bedde van ledicheden onghetelt,, zijn? Moet helm, fchilt en fweert van machtv 'tWelckmen met eeren ter banen bracht, Verworpen en onder de voeten gheftelt,, zijn? Moeten ftandaerden, banieren, eer fyin't velt,,zijn^ In formen van gordijnen verkeeren? Moeten Vcneds vruchten van v ghefchelt,, zijn? ' /
|
||||
|
Amourcusheyt.
Moet d'oorkuffen den fweerde fpinnen leeren?
^îî zijdy weerdich luttel eeren. . Neptunus. *^°etty dus inden neft lïoefteren,
**ls zach tl evens die met Vrouwen boeleren, ^ hun wapenen inden hoeck laten verroefteren? ^aer blijft dan v fleken en v triumpheren, ^ Ridderlij'cke feyten v batailleren, . ~ien d'Edelen gheexalteerde ghemeene, ■ *hjven (y aen de ronde borftkens reene ^rduyftert ? contrarie der Edeihede, ;:s v couragie, die harder was dan fteene, ^rändert r'eene'n hooftdoecke hier mede? Ù hem die zulcken werek oyt dede. Ìåãñø³ø.
Vergheetty d'edel wereken van trouwen, Vergheetty die vromelijck met fweerden-houwens ycrgheetty uwen viétorieufen name, J^rgheetty die voor v fterven zouwen, ^m de boeleringhe van eender Vrouwen, ^àåã niet tiyt-vloeyen en mach dan blame? f-j^t ghy uwen Princelijcken ftaetbequame petten fpinrocken ineen kamer befluyten? j^aer blijft dan van eeren de hooghe farne, . J^°rt fy met fchanden ghefloten buyten? *°o en macher nimmermeer deucht uyt fpmyteo. -. Nept mus. ^^rufticheyt van herten is v nu nakende.
_ • zJ^lercurïm. ^hy hebt voor eere oneere verkoren.
jj _ Nept mus. ugitijf der Edelheytzijdy v makende.
»j, aJ'Wercimns.
! *"åö deachJcüjcken name is nu verlorea.
Y 3 ÇÒåðØ"
|
||||
|
11 G
|
|||||||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
NeftunHs.
Ó vromicheyt heeft Vrouwen h ulde ghefw-îãåä In't bedde van ledicheden, wy zien't wy wetentj t)tes zijdy met fchanden te gader gheketent. Ѵè³ñëïì.
Ghy Goden ghy ziet de groote fmade, 'tGroeyfel vanden vileynighen zade TufTchen Venerem en Marten met uwen ooghen?' Wil ickfe ontwecken, wat nu te rade? En waer't niet beft dat ick hun dade Een befchaemtheyt, eer fy van hier vervloghen Voor d'oneere die fy hebben gheploghen? Neptunm.
Neen Vulcane, ghevet ons in handen, Sy zullen huns zelfs ghebreck ontdecken, Als fy hun gheketent vinden met fchanden Te z'amen met vileynighe ftrecken, Al dat leeft zalder mede ghecken. Vulcanu*.
Neptune ghy verkoelt hert, zin en moets Ick ben's al te vreden wat ghy doet, Inder Goden behoet wil ick my keeren. Mercttrius.
Laetfe daer ligghen met luttel eeren^ Sy zullen droef heyt voor blijfchap vinden. Neftnmis.
Deblaemtêvan fchanden zal nu vermeerea, Laetfe daer ligghen met luttel eerem Vulcamu-
Ick bclove alle Princen en Heeren, Ick zal Veneri als fugitijve verzinden. Mercurim.
Laetfe daer ligghen met luttel eeren, Sy zullen droef heyt voor blijfchap vinden. |
|||||||
|
Ämoureushey?.,,
Vulcanus.
Syzulieh hun zelven moeten ontbinden Ter verfmadenifle die my ontrouwe ghedaen,, heeft, Tot datfy den loon haers wercxontfaen,, heeft. Iolijt van ooghen.
Adieu manckaert. Ghepeys van minnen.
Adieu hinckaert. jolijt van ooghen.
Adieu vileyn. Ghepeys van minnen.
Adieu vuyl flinckaert, Alle eerbacr herten moeten v haten» jolijt van ooghen.
Vvat zal v ws VVijfs fchande bateiï9 Oneere en lachtere? Ghepeys van minnen.
Tfy vuyl hinnentaftere. Iolijt van ooghen.
Tfy labbekacke. Ghepeys van minnen.
Tfy Vrouwen verlaftere, Niet weert te komen onder eerbaer Mannen,1 Iolijt van ooghen.
Sy waren weert uyten Lande ghebannen, t>ie hun zelfs VVijfs in fchande bringhen. \ Ghepeys van minnen.
tGhebeurt al meer van defe dinghens £n dacr met een eynde. folijt van ooghen.
Nu adieu Ghepeys van minnen, *ck wil vertrecken. Ghepeys van minnen'.
Ick wil daer binnen Iolijt ѴДД ooghen, eer, wy oatwecken> Y 4 /«%*
|
||||
|
Vanden handel der Amoureusheyr,
Iolijt van ooghen.
- Nu Mars zal't al in ftucken trecken,
Als hy ziet hoe dat fy ghebonden,, zijn. • Ghepeys van minnen.
Die befmet met znlcke zonden,, zijn,
fioudt middelmate, fchout Vrouwen blamatje. En blijft bevolen de.Goddelijcke gratie. -4 .
(
Vöosn
|
||||
|
Ççç
|
|||||
|
Voor-reden op d'arguatie vanden ouden
Man teghens een jonghe Vrouwe.
MAer zijn't niet wel vreemde en wonderlijcke zaken,
Dar een Vrouwe zoo vele door liefden doet, L>aer fy ten leften moet om fmaken Een ftoop azijn voor een druppel zoet? Als ghy wilt baeyen inder vreuchden vloet, Ziet datghydaerinnenietenverdrinét: Die zoo verblint is en zoo onvroet, bat hynaer ongheoorlofdevreuchtverlinÄ, t>ie moet peyfen dat hy Tyn eere krinft. Maer 'tis kleyn wonder datmen Venus zach dolen,
Eue daghelijcx zoo veel volcx tot liefden trcót, Al fmaken de brocxkens zeer zoet gheftolen, E>ie doolt, hemzelven fchande verweel:; Vyerighe liefden en wilt niet blijven ghedeér, Want fy de ménfehen heel blint kan maken, En dan worden fy vande weerelt ghehouden fufped, Als fy niet wel en bewimpelen hun zaken, ܳå naer gheftolen brocxkens haken. Liefden beneemtzin, reden en verfhnt,
Zoo ghy f peel wijs hebt moghen aenfehouwen, Eu Cupido met fynen vyerighen brant E)ie kan alle deuchden achterwaerts houwen: Wacht v dan, beminde vrienden vol trouwen, Van onbetamehjeke liefden te draghen, Die hun begheven totghehoude Vrouwen, Staen in perijckel van te worden gheflaghen, Wantna.tr 4e rojfdaet volghen de plaghen, YJ 6hy
|
|||||
|
3 vo _ -
Voor-reden»
' Ghy weeldighe Mans wilt v dan wachtet! en mijet»*
Te ghebruycken onbetamelij cke jubilatie, Al meynt ghy fecretelijck v Lief te vrijen, Ghy brenght haer en v zelven ter blamatie: Wederftaet in't beghinfel Cupidinis temtatie, Al mach't uwer herten wat verdrieten, Want voor een korte recreatie Moet ghy dickwil? duyfent doleuren ghenieteh, Als den brant groot is kanmenfe qualijck uyt-gieteib' Ghy Vrouwen bewaert altijt wel v eere,
Want v eere is uwen beften fchat, Die eens doolt en zal dan nimmerrneere Syn eere weer krijghen, zegh ick v plat, Maer blijft ghy in't Palleys van eeren, en eeft dat Ghy quaet ghezelfchap fchout vroech en late, Zoo zult ghy voor deuchdelijck al Stat Door ghereputeert worden t'uwer bate, Een eerlijcke Vrouwe Houdt middelmate. |
||||
|
Een aiguatïe wiltfe wel onthouwen,
Hoe oude Mans varen die jonghe Wijfs trouwen.
|
||||||
|
Den ouden Man.
HOe mach hem te moede zijn die qualijck ghehout „ is?
Ick weet bykans wel, want ick hebt bezeven, My dun ft dat myn vreucht nu zeer verflout,, is: Och Godt.' hoe bedroefdelijck moet ick nu leven, Myn Wijf wilt*meer hebben dan ick haer kan gheven. En wil icx njet doen, zoo worde ick ghefmeten: Och .' wat heb ick nu in myn oude daghen bedreven, lek moet my trooften, 'ten baet niet ghekreten, ïck ben metten eenen voet in't vyer ghezeten, En dat zal dueren (eylaes) myn leven lanck, Maer ick moet my lijden al ift teghen mynen danck. 1)e jonghe Vrouwe.
Hoe ftaet hy dus en klaecht den ouden dafaert? Klaecht hem toch eens den armen rafaert, Sy zijn daer wel anedie zulcke Mans,, hebben: Och / fy zijn ongheluckkh diezulcken kans,, hebben, Wantfy en hebben nimmer veel verblijens,, an, Ey out druypneufe wat doet ghy my lijens,, an, Myn vreucht ontloopt my met groote hoopen. Den ouden Man.
Och Wijf/ dat moet ick wel diere bekoopen, Maer ick pijn my zelven naer myn befte te vredene." De jonghe Vrouwe.
Hoe zoo lieve Ian ? zeght my dan de rcder.e, ^e waerheyt wilt hier te zegghen beftaeo, Tl«
|
||||||
|
ã ÷ ã
|
||||||
|
Vanden handel der
|
||||||
|
, Den ouden Man.
Dat ick het quaetfte hoiiwelijck heb ghedaefi,
Dat fweer ick v pp myn twittekens ziele.
Dejonche Vrouwe. En ick heb het quaetfte ghedaen, die't wel onthiele,
En daer op wil ick eerft argueren,
Ghyzult my de redene relateren,
Oft ick zal v naer myn handeken timmen.
D en ouden Alan. Ghy wilt my dickwils myn hooft met ftoelen kimmen9
En tot mynen inbijte ftockvifch bereeden,
Met v naghclen krauwen, 'tmocht elcken verleeden,
Schelvifch met vuyftloock gheeft fy myten ontbijten»
Al dat ick oyt mifdede zal fy my verwijten,
Rijckelijcke habijten, bagghen en ringhen,
Wilt fy van my hebben met meer ander dinghen,
Als borduerde paruycken en langhe kraghen,
Iabrafeletten en ketenen wilt fy draghen,
Ghelijck een groote Madame, en dit's noch 'tminfte;
Maer diefyns ghelijeke heeft dat is 'tghezinfte,
Want een out Man en een jonck Wijf zijn't zelden eensa
Eeft niet zoo Wijf?
Dejonvhe Vrouwe.
Zeker ickmeens,
Had ick myns ghelijcke ghenomen,
Zoo en waer ick aen dit verdriet niet ghekomen,
Out ronckaert nu moet ick met v gheplacht,, zijn;
Och Godt / haelthem toch, ick bid v macht,, zijn,
Myn houwelijck dat rout my met allen zeere,
Dedoot die naecbmy dat weet de Heere,
Want 'tleven dat wort my met allen bittere.
Den ouden Ìëï.
Hoe klaecht dit Wijf, o Hemelfche bezittere, Als ick woude ick zoude wel anders fpreken, Zietfe toch ftaen den hals moet fy breken, Ù
|
||||||
|
*fc te 9
Ämoureusheyt.
% vuyï leffe hoe ben ick merv bedroghen.
De'pnghe Vrouw.
ïck ben quälijcken ghehout, 'ten baet gheen preben* Den ouden Man-
Wijf ghy zijr my te quaet van treken, ïck ben quajijcxft ghehout, ghy hebt gheloghen, Nu zullen fy't hooren die't hooren moghen, Naer recht zoo mach elck 'tvonnifle wijfen. Dejonghe Vrouwe.
£lck hoor fcherp toe naer ons advijfen, ïck zegghe ick ben daer qualijcxft ane, baerom zoo ftel ick my eerft inde bane: Als ick onghehout was plach ick niet te wercken, ïck ghinck des Sondaechs totinder Kercken, ban liep ick met den Ghezellekens in valeyen Spelen en zinghen, danflen en reyen, Oft met myn Ghefpeelinnen en Kaerkens, Met myn Ghertootkens en Ghevaerkens Eiep ick wandelen in prieelen en hoven, En oock op fccrete plaetfen en in (loven Met goet ghezelfchap vol melodij'en, En wat heb ick nu anders met vdati druck éti lijen? Wat vreuchden kan ick aen v ghewinnen? Waer ick älleene zoo mocht ick naeyen oft fpinnen, Oft had ick myns ghelijcke zoo waer ick blije, Nu leyt daer een ftatue nefFens myn zije, ïtoeftende, krochende den nacht gheheel overe, ban keerdy my 'tdickfte, daer en leeft gheen grovere/ ^an eeft Wijf hou Wijf ffcrijót mynen rugghe, Tuifchen dit Ghent ter Sluys'en Brugghe En woont gheen Vrouwe die meer gheplaecht,, is. x Den ouden Man. Noch ben ick meeft mimout alft al ghewaecht,, ist'
^Ьу doet my tfnachts ten bedde uyt vlieghen, A's 'tkint krijt dan moet ick't gaenwkgnen, Oft
|
||||
|
v
|
|||||||
|
Vanden handel dei'
|
|||||||
|
Oft achter huyfe draghen dry uren oft vieré£
En zinghen langhe van tiere-liere-liere,
la al waert goet Vrydach vander weken,
En dan moet ick dickwils de keerfie ontfteken9;
Als 'tkint dan langhe ghekreten,, heeftj
En alft fyn kladden al vol bedreten,, heeft,
Wie dat de Vader is, ick ben immers de Knapc'
1)ejonghe Vrouwe.
En hooret dan v niet toe? . Den ouden Man.
Tjanj'ae't zoo ick gape, Maer ick zal 'tbefte doen zoo langhe als ick leve Dejonghe Vrouwe.
Ey ghy arch boeve hout daer een dreve, Zout ghy my zulcken oncere betoonen? Den ouden Man.
G.hy doet my dickwils inden torfhoéck woonen, Voor zulcke perfoonen,, moet ick dickwils ruymeaV Dejonghe Vrouwe.
Ick mach wel zegghen 'tzijn oude coftuymen, Dees oude Mans als fy niet meer en können, Dat Cy eens anders welvaert misjonnen, En fy en doen't zelve niet al zouden fy ramp,, hebbert.,' Ey out foolaert al zout ghy den kramp,, hebben, Doen ick v zoo zeere naer myn liedeken zinghen? Den ouden Man.
Ghy doet my dickwils door 'treepken fpringhen9> Wel zeven rnael tfdaechs naer v behaghen, V falie moet ick vouwen, v zoolkens vaghen,
V kleerkens kuyffchen, en vploykens ftellen,
V fpijfe koken, v appelkens fchellen,
In wijn ghedopt, beftroyt met vyerzaeykens,
En ick had v pafteykens, taertkens en vlaeykcnsy Ick haei v baftaert om foppekens te weyken, Ick hael v ypocras en majevefevken, |
|||||||
|
Arëioureusheyi.
ïck (Sien v al waert ghy een Princeffe ziet.1
'Dejonghe Vrouwe.
£00 eet ghy oock mede, en doet ghy niet? Én ick moet v oock den koft te voren winnen.' Den ouden Man.
Waer mede Wijf!*
Dejonghe Vrouwe.
Met naeyen oft met fpinnen, Met halen, met draghen, met waffchen en fchuereH, Backen en flaven onder ons ghebueren, Qft wy zouden dick wils eten op eenen tant. Den ouden Man.
E>at is waer, ghy gheefc my dat ghy wilt inde hant, Quaeyen Vlaemfchen kafe naer v ghevoech, En kleyn bier te drincken niet half ghenoech, Een fchotel boonfluymen niet half ghezoden, E>an wafch ick de fchotelen t'uwen gheboden, ïck keere 'thuys,dan doet ghy my raffchen, t>an ftoock ick 'tvyer en ick ruyra d'affchen, En als ghy wilt waffchen,, binnen der weken, t>an moet ick de kleeren inde piffe fteken Oft in't Verekens meffele, verftaet dees dinghen, E>an hael ick watere en ick help v wringhen, Ontvallet my dan uyter hant in't vuyl, *oo eet ick vuyftloock op mynen mtiyl, bat fmaecT: my zoo bitter dat my d'ooghen tranca. Dejoncrhe Vrouwe.
Waer toe dienen anders dees oude Hanen ? E>an om te hülfen oft om een out graf te vullen, Oft om jonghe Meyskens te verdullen Met bunder haven en met hunder erven, Als fyfe ghetrout hebben zoo zitten fy en fterven *Huys van honghere,ick zoudaer om weenen, ~an moet icker zomtijts een broot om Ieenen, Men kan by eten en drmeken niet gbekven, |
||||
|
Vanden handel der
lek neufelpot gheern, Godt wil't my vergheve»;,
JMef Venus longhskens in doncker hoeexkens, D'oude Mans zijn veel te flap in hun broecxkenSj Eens 'sjaers dat zoude hun fchier vervelen. Den ouden Man.
Ick hoor wel koft ick weljoereloere fpelen, Zoo zoud' ick vrede hebben par avontueren, Maer ick en kan mynen rugghe niet wel gheraerOï., Want myn leden die worden veie te ü.ij£. 1)ejonche Vrouwe.
Dat doen fy zeker onweerdich catijf, Men ley t by v lijf,, ghelij'ck by eenen fchoof. De leden beven v ghelijck een loof, Vwen neufe dr uypt, v ooghen die loopen, Dan ruymdy v kele met groöte hoopen, Myn jonckherte dat mochter by ligghen klieven: Dus zegh ick noch naer myn out believen Dat ick het quaetfte houwelijck verworven,, hebbé^ En dat ick myn vreucht gheheel bedorven,, hebbe, Al doen ick v wel 'tis al verloren. Den ouden Man.
Ick mach wel zegghen ick ben daer toe gheboren, Ickzegghe als voren,, myn eerfte vermonden, Ick ben in't quaetfte gareel ghebonden Datmen oyt heeft vonden,, uyt Weft oft Noordetï. Dsjonghe Vrouwe.
Ghy moet daer aen lieghen tot allen ftonden. Tien ouden Man.
Ick ben in't quaetfte gareel ghebonden. Dejonghe Vrouwe.
Hadde ick zulcken Jeetfch ap van myn zonden, Ick zou met Godt zeer wel accoorden. Den ouden Man.
Ick ben in't quaetfte gareel ghebonden Datmen oytheeft yondsn,, uyt Welt oft Noorden* |
||||
|
Amoureusheyt.
Іск houts rriy aen dees fijn Heeren woorden,
Dat fy daer af zegghen zal ick waer,, houwefi. 'Dejonghe Vrouwe,
Ên ick ghedraechs my aen alle eerbaer,, Vrouwen^, Die gheern helpen kinderkens maken, Sy zulleti ons wel verklaren de zaken Met zoeter fpraken,, wie qualijcxft ghehout,, is, En wie van ons beyden aldermeeft miüiout,, is: Befcheet ons en helpt ons uyten droome, ïck wilde wel dat ick moede gaen te Roomei En dat ick hem quijt ware, daer my na verlanght. Den ouden Man.
ïck wou dat ghy laecht daermen den Harinck vanght* lek bid v allen wilt ons onderfcheyen, Al zijt ghy oudt en Iaet v niet verleyen, Ick moet befchreyen,, dees fwaer vetere. Dejonghe Vrouwe.
Ghy jonghe Meyskens ziet naer een betere, Dus houden fy huys die zulcke Mans,, trouweö.' Den ouden Man.
ïck bidde v ghy Mans en oock ghy Lans„vrouwefij, Wilt toch hier derechte fententieaf gheven, •Godt zal t v loonen in't eeuwich leven. 'Dejonghe Vrouwe.
Wy hebben nu ghegheven audiëntie, Óp hope dat dees edel Heeren in ons prefentiè Van ons differentie,, de fententie Naer ons begheerte zouden gheraemt,,hebbenl Den ouden Man.
Us groot wonder dat wy ons niet ghefchäetnt,, hebben, bar wy d'een d ander gheblaemt,, hebben als de koene: Wat hebben dees Heeren met onfen twift te doene, •J^at wy met boofen opiiiioene„dus kijven,vechté en friïïjté, ~* een d'ander veleinjurien verwijten, *Д op ons tanden bijten., met grooter envije? % Wout
|
||||
|
Vanden handel der Amoureusheyci
Wout ghy v beteren, wy en hadden nimmermeer ftampije*
Dejongbe trouwe.
Zou ick'my beteren ? Den ouden Man.
En wie dan? Dejonghe Vrouwe.
En trouwen ghye, Een goet Man kan wel een Vrouwe zoet,, maken. Den ouden Alan.
Ia een goede Vrouwe kan wel een Man goet,, òàêåéý Zoo ick v opentlijck wel zoude uytlegghen. Dejonghe Vrouwe.
Wel zeght v motijf dan, ick zal 'tmyne zeggben. Hoede Heeren beter gheinformeert,, zijn, Hoe dat 'tvonnis gheringher zal gherefolveert,, zija. Den ouden Man.
Hier met fluyten wy ons difputatie, Beterde'elck een fyn hooft, wy hadden vre voortaen3 Zonder twift, kij vagie oft arguatie, Hier met fluyten wy ons difputatie. Dejonghe Vrouwe.
Godt jon ons door fyn Goddelijcke gratie, Dat ghy my lief hebt, en dat ick v zy onderdaen. Den ouden Man-
Hier met fluyten wy ons difputatie, Beterde elckeen fyn hooft, wy hadden vrevoortaeo» Dejonghe Vrouwe.
Vwen oorlof, wilt ons collatie in't goede verftaen. Eynde des derden Speis.
|
|||
|
HET VIERDE BOECK,
vanden
Handel der Amoureusheyt:
Inhondende vier fchoone Spelen van
Zinnen van Leander ende Hero.
|
|||||||||
|
To'ëtelijc^engbemventeert, ende ^tborijc^eHjc^ets
ghecomponeert door Heer ende Meeßer
lohan Baptifta Houwaerc
|
|||||||||
|
TOT ROTTERDAM,
|
|||||||||
|
Ьу lan vanWaesberghe de longheop't Steyghers
aen cje Koren-marft, i 6 a ï» |
|||||||||
|
2у
|
|||||
|
Prologhe oft t'zamenfpraeck van
twee Perfonagiens.
Toetelijck^gheeß.
Reha ghy Amoureufe fantafije, Komt als de vnj'e, en helpt my toch ghije Met herten blije,, er. melodije Ontfluyten het koffer der memorie. Y^*®^^ ayfmoiireufe fantafije. J*'er.ben ick Poëtelijck gheeft rechts te tije,
j 'fl op de rije,, met konftighe clergije J} fpijt van calomnije,, vol van envije, üyt jonften te helpen in 'fweerelts ciborie.
^ > Poételïjck^gbeefl. tollen wy dan de hooghe glorie y
^e vi<äorie„van orifen Princebybringhen? Vj ssimonreufefantafije. yeen wy, laet ons een amoureufe Hiftorie
*.et.balen, op dat de fchoon Dochters en Ionghelingheti ь tlJt moghen vreucht met zorghen minghen, ьп beren dwinghen,, natuere,eer fy te vrijen beghinncn, J1 gheven te kinnen,, hoe twee Amoureufe zinnen j3* 'tKint der minnen,, in't herte binnen •j. et den ftrael der liefden waren gheraecä, rv ^eten, hoe Leander moefte fwemmen en rinnen ^ vreucht te winnen,, van Hero fynder vriendinnen, ecs materie en hebben wy noch niet fpeelwijs ghemaeu. W Po'ételijck^gheefi.
Y^t ie?« liever plach te dineren dan te fpinnen,
Z $ Zoo
|
|||||
|
т->
|
||||||
|
PROLOGHE.
|
||||||
|
Zoo is dit rechts daer mynen gheeft naer hae&:
Laet ons vertellen naect,, hoe fy hebben gheblaeóT:, Want ons wercken en moghen niet blijven gheftaed, Al zouden wy derhalven noch rnoeyte en koft,, hebben» En op hope dat niet en zal zijn ghelaed Den Handel der Amoureuflieyt die wy begoft,, hebben, En in vier Amoureufe Boecken ghetroft,, hebben, Moeten wyfe volmaken voor de vrinden. i tsimouretifefantaßje.
Want wy dees wereké over de twee deelen met loft „ hebben
Volbrocht, zoo laetfeons voor al volinden. To'ételtj'ck^ghcefl.
ïck ben te vreden, laet ons met kloeck onderwinden De vadde ledichey t verdrij'ven met krachte, En betoonen met konft voor die oyt konft kinden, Hoe dees twee Ghelieven zochten vrencht te verpachten, En hoe fy amoureufelij'ck zochten te vernachten Wt ghetrouwer liefden d'een by d'ander, Ter intentie dat hun d'Amoureufen zouden machten, Dat fy niet varen en zouden ghelij'ck Leander. t/fmeureufe fantaßje.
Die in't-lefte als eenen vyerighen brander In't water gheblufcht wort, fyn hitte oock blufchte in Zee» Poételijck^ghecfl.
Hy en koft, ghelij'ck den Salemander, Den brant niet ghebluflchen, tot fynen lee, Met fynder kouder natueren, dies hy quam in wee In Hellefpont, daer hy fyn liefde moeite af-fpoelen. ^Amoureufefantaüje.
Laet ons d3n ordcntlijck verhalen met klaren befchee, Hoe dat dees Ghelieven hun liefde moeften verkoelen. Po'ctelijck^fheeft.
Wel aen, laet ons nyt natuerfij'ck ghevoelen Dees amoureufe vryagie fpeelwij's vertellen, ЗЭіеin den vloet der liefden..noch woeien, - .„.. |
||||||
|
PROLOGHE. з
Moghen dit exempel wel voor ooghen ftelletij
ftsfmonreufefantdfije. Ghy fchoone Dochters en ghy Ionghe Ghezellei»
Hoort neerftich toe naer ons ghewaghen, Wy zullen v dees amoureufe Hiftoriefpellcn: Ghy fchoone Dochters en ghy Ionghe Ghezeilen, Eeft dat Cupido v oock komt quellen, Zoo wilt v wachten van zulcke plaghen: Ghy fchoone Dochters en ghy Ionghe Ghezellea Hoort neerffich toe naer ons ghewaghen, Oft ghy mocht v liefde oock wel beklaghen. Toétetyck^gheefl. Vier Spelen zullen wy v hier af befchrijven,
Godt jonfe voorfpoet die'r naer verlinghen,, zullen, Laetfe altijt in uwer memorie blijven: Vier Spelen zullen wy v hier af befchrijven, Wy hopen dat 'czaeytfel zoo zal beklijven, Dat d'Amoureufen hun natuere dwinghen,, zullen: Vier Spelen zullen wy v hier af befchrijven, Godt jonfe voorfpoet die'r naer verlinghen,, zullen, Wy hopen dat wyfc Poëteüjckby bringhen,, zullen. |
|||||
|
Z ф Name»
|
|||||
|
Ùòåïàåã Terfcnagïens nsdrit
eerße Spel. Poëtelijck Gheeft.
Amoureufe Fantafijc,l
DeVadervanHeröi }
Meiïagier.
De Voefter,
Amoureufe Affecb'e?
Ghelijcke Compleftic \
HER O.
VEN VS. i
CVPIDO.
LEANDER,
|
||||
|
Vanden handel der Amourcusheyt. ^
|
|||||||
|
Ick meynde dat ick van Genio was verfworen,
Dat ick gheen oor van mynen lijve en koft aenfchouwen:
Lof Lucina, van dat my is gheboren
Eenfchoon uytverkorcn,, Dochter van mynder Vrouwen
|
|||||||
|
Waer zijdy myn Meffagier vol trouwen?
Wilt ter eeren van defer jongher Kerflfouwen
Een hooch gheachte
Dochter in al myn Landouwen „ dees bly mare ontfouwv
Daer ick vreucht in verpachte,
En noodet al de Maghen van mynen gheflachte.
tfJHeffagier.
O Prince van machte,, vry en los van klachte, Ick zal v ghehoorzamen by d3ghe by nachte, In't zuerein't zachte,, zoo ick alderbeft kan. De Vader van Hero.
Gaet en voldoet dan,, myn bevel als een loyael MariJ Nu heb ick zeer groote koringhe van
Mynen wijfen Godr, Apoiline te weten Aide
|
|||||||
|
is::
|
||||||
|
Vanden handel der
|
||||||
|
Al de fecreten,, eer ick zal drincken oft åãåãö
Wat dat myn Dochter namaels zal ghebeuren
Door d'operatie der Planeten
Daer fy in gheboren is, oft fy door der Goden faveurea
Zal gheluckich,, zijn ?
Oft dat fy zal moeten betreuren,, haer erreuren.
En door veel teghenfpoets en doleuren
Zal miftrooltich en druckich,, zijn?
Hier knielt de Vader voor Apöllinem.
O Apollo Godt vol der fdentic,
Wtobedientie Kniel ick voor v imagie hier, Ghy zijt wel weerdich alder reverentie, Door d'influéntie Van uwer volmae&er konfl: en wijüheyt fier;
Ick offer v moghentheyt kloeck in't beftier Defen groenen Laurier, En bid v dat ghy my wilt openbaren, Op dat ghy zonder dangier Meucht cureren myns herren bef waren, Door het verklaren „'tzy dmck oft welvaren, Wat myn Kint ghefchien zal in toekomende jaren? Hoochgheboren Prince van Edele Natie,
V oratie,, en interrogatie
Die ghy aen my te defer fpatie
Zijt doende met óotmoede,
Mitfgaders v jonftighe prefentatie
Van den Laurier, tot myn decoratie,
Die ontfangh ick in't goede:
De Dochter die gheboren is van uwen bloede
Die zal met voorfpoede
Gheluckich wefen,
Eeft dat fy maechc blijft als de vroedes
|
||||||
|
-Affloureusheyt.
Eil wel is op haer hoede,
Dat de Vrijers mifprefen
Haer niet en bekennen : maer komt liefde in haef ghercfqg,
En wilt Cupido haer herte doorkerven,
Zoo en zal niet baten zinghen noch lefen,
Maer (y zal door defen
Haren Minnaer en haer zelven bederven.
En fy zal in defperatien fterven,
Oft haer herte doorkerven.
De Vader van Hero.
Ick bedanck v, ó Apollo, duyfent werven, Dat ghy my dees fecreten hebt ontvouwen, Ick zal myn jonck Kint met der Voefter-vroiiwea Op mynen Borgh by Seftos gaen flehen alleene, Om dat fy niet komen en zoude in benouwen Door't aenfehouwen Van eenighe Vrijers, het zy groot oft kleene:
'tWaer my wel leet dat fy quacm in weene Door ftout bedrijven Oft lichtveerdicheyt, die de Dochters bedriecht ghcnieeiie,
Ick zalfe daer ghefloten houden om dat eene ReyneMaechtzou blijven. Waer zijt ghy Voefter-vrouwe ? ghetröutße der Wijven.,
Neemt myn Dochter met v en wilt tegader gaen woonen
Op mynen Borgh by Seftos, daer ghy gheen catijven
By v-lien laten komen en zult, noch Mans-perfoonen,.
Wilt my hier in toonen,, goeden dienft, ick zal't loonen
En v verghelden,
Ick en wil aenzien diitaren noch kroonen,
Op dat ghy, als de ghetroutfte der Matroonen,
Myn Dochter, die niet en is om verfchoonen,
Niet op en voedt in welden,
Want de weeldighe Dochters zeer zelden
Meefterfle blij'ven van hare reynicheyts
teefe
|
||||||
|
' Vanden handel der
Leeft t'zamen vredelijck zonder kijven oft fcheldee,
En bewaert myn Dochter wel voor alle vileynicheyt, Op dat ghy my en v zelven en doet gheen kleynichcyt,' ²ÓåÃàôåã.
Edel Prince al eeft mynder herten een bedroeven,, lek zal zonder toeven,, v ghebodt volbringhen, Befch ift on s van als des wy beh oeven, lek en zal gheen Mans noch Ionghelinghen, Die niet en zoecken dan danflen en (pringhen, By v Dochter in laten, Maer ick zal haer keren h-aer natuere dwinghen",
En altijt vreucht met zorghedoen minghen Tot haer der baten, Die een Dochter onderwijft, doet een vrttck van cftritateJS» De Vuder van Hero.
Nu defe zake die is immers uytermaten Zeer wel befchid, ick wil nu als de koene De zinnen gaen vermaken in ckfen fayfoene, En met blijden opinioene In myn Palleys myn vrienden feefteren, Accompaigneren,, en verjubileren Zoo ick plach te doene, Ick en mach niet tarderen,, noch my abfentcreß,
Gaen diviferen,, oft negotieren, Want 'tis by den noene, Sy zullen nu fchier al compareren, Dus wil ick my met himlieden gaen verfolacercfj En triumpheren,, met blijden gheefte, En houden dry daghen lanck open Hof en Fcefte. njAmourmfe ajfeüie.
Waer zijdy hou Boerken? GhcUjcke compleSiie.
Ick ligh hier op 'tluymen. èËòîèãåô ajfeffk^
Springht uyt laet zien. |
||||
|
Ämoureusheyc.
Ghelijcke completliè.
Watiffergaens?
üÀòòãåô affetlie.
Mcnich wonderlijck toerken. Ghelijcke completliè.
Neen ick en wil niet ruymen. úËòîèãåô affetïie.
Wacr zijdy Boerken ? Ghelijcke completliè.
Ick ligh hier op 'tluymen. ^Amourmfe ajfetlie.
Komt danft op't effen vloer ken. Ghelijcks completliè*
Neen ick zien op myn duymen. <zs4moHreufe affetlie. s
Wat mach't bedien?
Ghelijcke completliè.
My verdriet het herftaens. bAmoHrenfe affetlie.
Wacr zijdy B oerken ? Ghelijcke completliè.
Ick ligh hier op 'tluymen. tAmoureufe ajfetlie.
Springht uyt laet zien. Ghelijcke completliè.
Watiffergaens? bAmoureufe affetlie.
Het volck te bedrieghcne op fyn Spaens, En tufï'chen de longhelinghen en Dochters t'ontfteken den brant
²Ýåã vycrigher minnen :, Wel wat hebt ghy inde hant ? t Ghelijcke completliè.
AI goede nieubacken zolfFerpriemen kallant. isimoureufe affetlie.
Eh W9X brenght ghy daer met v in't perek? Berecht
|
||||
|
■ -$■■ 5' •
Vanden handel der
Berecht my dat als een Klerck.
Ghelijck? compleftie.
Ick heb ghehekelt het is al drooghe werck^ Neemt daer op ghemerck, Om dat den brant te eer zoude ontftéken, Zoo wanneer dat de priemen aen 'twerck ghenekem Weetty niet datmen zeght in alle Landen, Dat vyer en werck zeer zaen branden? Amotirettfe aff'eßie.
Ghy hebt v handen tot uwer fchanden Daer dickwils metbefmet,, met loos opzet; Gheltjcke ñîòð²åØå.
En ghy hebt veel Amoureufen onghelet Ghebrocht in het net,, en in't percket Onder v protectie. Amoureufe ajfeElie.
Ghy noch meer, onder correctie. Gheljjcke complettie.
Wel te recht noemtmen v Atnoureufe afFeßle,' jimoureafe affeBie.
Ia zoo doetmen v oock Ghelijcke compleftie: Wat ifler te zegghen ? dan dat wy totter Minnaers vramsri De vier leden dickwils doen verzamen, Wy doen de vyerighe liefde beklijven, Wy zijn twee hantghezellen die hun niet en fchamen, Tot der Minnaers blamen,, de karre te drijven. Gbelqcke completlie.
Men kan van ons niet veeldeuchden ghefchrijven, Wat willen wy veel kijven,, wy zullen toch blijven Zoo deuchdelijck als wy zijn in den fchijn: Maer zeght my lieve Cozijn,, op defen termijn, Watzeytmen al hieus ? ghy loopt van Lande te LandeJ Awiureufe ajfeSiU,
Watten ? |
||||
|
Ghetyc1«e
|
||||
|
Amoüreusheyfé ;
Ghelijcke ñîòðسå.
²à.
. . . Amourenfc affeEtie.
£>at Heros Vader flecht is van verftande^
Om dat hy fyn Dochter heeft willen verbien,1 t)at fy naer gheen Vrijers en zoude uyt zien, Zonder te bevroeden met voorzichtighenopinioen^ 'tGheen datmen de Vrouwen verbiet, dat fy dat meeft doeri3 En datmen de wilde Dieren diemen Vaft meynt fluyten, Wel aldereerft ziet fpringhen uyter muyten, En datmen hoeren in koten oft fpillen in zacken Q^ualijck kan ghehouden oft wel ghepacken. Ghelijcke comfleEiie.
Zoo de Voghelen gheern vlieghen op de tacken, Zoo vliecht dejonghe Ieucht gheern in't wilde. Amonreufe ajfeElie.
t)at is zeker waer Thijsken vanden fchilde: ^u laet ons'tvyer gaen ftoken ghy ghilde, Wy zullen Hero wel doen fpringhen uyt de zale, t>oor dat Iuppiter was liberale, beden wy hem aen Acrifïj Dochter gheraken. Gheltjckecompletlie.
Al zat fy in eenen Toren van metale Oock ghefloten, wy wiften zoo te befchicken de zaken* bat fy haer in't lefte van Iove liet ontfchaken. uimoureiife affeftie.
En wy zullen nu oock zoo veel maken, E>at Hero zal haken,, naer haer welvaren, Sy is aireet ghekomen tot hare jaren.> Haer natuere zou gheern folaes ghenietertj sy zit als ghevanghen in befwären Alleen met haer Voefter, 'tbeghirit haer te verdrieten, Wy zullenfe wel doen paren,, in liefden vergaren, Eeft dat Cupido wilt haer herte doorfchieten, *oo en zullen wy den vyerighen brant niet uyt gieten.1 , Aa Hm*
|
|||
|
Vanden handel der
Her o. • \
Ö uytverkoren Voefter, ghy peerle der Vrouwen^ Vol byftandigher trouwen In alle dinghen, Wy zitten hier älleene in fwaer benouwen,
Daer wy niet en aenfehouwen Eenighe Mans oft longhelinghen, Dan zomtijts grove Schippers die hun kabels, touwen, En zeylen vouwen, Oft onfen nootdruftbringhen: lek moet myn jonghe natuere dwinghen, lek en mach danflen noch fpringen„wandeleh noch zingeiTj G helijck ander Dochters doen van mynder conditien, Door vreefê moet ick natuere verdringhen: Dus bid ick v wilt my een zake ghehinghen^ Daer ick naer heb verlinghen,, zonder malitie, En laet my niet längher myn handen vringhen, Noch mynen zoeten dranck met tranen mingheïi^ Maer accordeert myn petitie: Men doet Veneri te Seuos morghen facrirkie Met fuperftitie, Laecfe ons gaen vi/ïteren. De Foejter.
O lieve Dochter in v fitpplieren, Natuerlijck defireren„ en requireren, En zou ick niet confenteren, Daer mocht een verrader Ons gaen accuferen,, dat wy liepen domineren Beyde te gader,, aen uwen Heer Vader. Her o.
O lieve Voefter zift myns drucx ontlader, En bepeyftv nader,, wy zullen't in fecreten . Doen, dat gheen vreneht verfmader,, noch onfen berader
En zullen weten, Wy en zullen daer blij'ven drincken noch eten. |
|||
|
3
Amoüreüsheytr
Щп ghezeten,, noch ons zeiven vergheteri,
Dan flechts gaen wandelen, En ick zal v zegghen hoe wy't beft zullen handelen: Wy Zullen ons pareren, niet om verjenten, Met onbekende rij'ckelijcke accoutrementen, bat ons niemant ter weerelt kinnen,,en zal, - Ick hope dat daer niemant beghinnen,, en zalj Ons eenighe dorperheyt voren te legghen. De Voeder.
O Dochter ick en kan v bede niet langher ontzegghcn^ ï-aet ons ons cierlijck gaen toe bereyen, Om onder ons beyen,, naer Seftos te varen, Venus Goddmne der minne wil ons bewaren. ssfmonreufe affeEiie.'
Hoordy niet Ghelijcke comple&ie? Ghelijcke compleElie.
ïa ick Amoureufe affectie, WatifTer al ter marä t'eten én te handelen? Amoureufe affeEiie.
Komt kraed met my al zoete amandelen, Hero is gaé wandele,, met haer Voefter de Peerle der Wij^ ë,> Haer en luft niet langher ghefloten te blijven, Haer Voefter en dedet quanfuys niet gheerne. Ghelijcke compleElie.
Sy hadde ghelij'ck, want wy zullen de zoete keerne Eer langhe noch doen in't zuere verkeeren, WyzLillenfenoch brenghen tot oneeren, Zoo wy menighe Maecht hebben ghedaen. Amoureufe affeEiie.
Wy zullenfe leeren het quackelbeènken üaeti Wt kracht van vyerighen appetijte; Ghelijcke compleElie.
Wy zullen haer beloven in vreucht en jolijte Erffelijcke te goyen,, zonder vernoyen, ^ІДег ghelij'ck de Kolle-bloemen heden bloyen, A a 2 Ей
|
||||
|
6-3-
|
||||||
|
Vanden handel dei"
|
||||||
|
Ên morghen drooghe zijn zonder groyerï,
Zoo zal haer vreuchtzaen failj'eren. jimoureufe affctlie: Nu Hero en haer Voefter zullen fehier arriveren Te Seftos, verciert ghelijck twee Goddinnen, Wel laet ons dan gaen ftoken 'tvyer van minnen, En.de Vrijers doen rinnen,, naer haren fleert, Wy en zijn onder ons beydén niet veel havers weert, Hero.
O alderweertfte lieve Voefter-vrouwe, Daer alle mynen trooft, fecours en trouwe Op ftaet gheftaecl:, Wy zijn nu binnen Seftos de fchoon Landouwe
Inden aenfchouwe Voorfpoedich gheraeft, Daer myn herte langhe naer heeft ghehae<5fc Zeer boven maten: Och wat fchoonder palleyfen, huyfen en ftrateö
Vol cieraten,, en gouden platen Staen hieraen elcken kant, Wat pompeufer Heeren en edel Potentaten, Wat ghefchicter Borgbers en Onderzaten Zien ick hier abondant, lek ben verwondert van dit voorfpoedich Lant,
En dat ick verwondert ben en is niet vreemt, want Ghcheel ignorant Ben ick van alle dees dinghen in't ghemeene,
Mits dat myn Heer Vader van doen ick was kleettc My by v heeft gheftelt Op den Borgh by Seftos, daer wy alleene Moeten huys-houden in druck én weene, Om dat ick onghequelc Vande Vrijers zou blijven, die my metgheweic Mochten ontfehaken, maer want my vervelt Datmen my den loop der natueren wilt verbienл |
||||||
|
AmourcushcyiF.'
Zoo hebben wy ons fecretelijck verfoeit
Om defe triumphante Stadt te komen befpieri.
De foeßer.
O Dochter laet ons dan rijden en omme zien, En om dat ons gheen ongheluck en zou ghefchien, Nadien dat wy hier komen zijn als de koene, Zoo laet ons met goeden opinioene Naer den Tempel gaen, die daer is gheconfacreert Ter eeren van Venere om facrifitre te doene, 'tls nu den dach datmen haren lof celebreert: Gaen wy gheringhe Dochter, en prefenteert Veneri dets koppel Duy ven die wy met ons bringhcn, , En doet v oratie dat ghy wort gheprefereerc Totdeghetroutltevanveellonghelinghen: De jonghe natuere die is quaet om dwinghen, Sy is dickwils oorfpronck van groot malheur, ë Ghy zijt zeer gheneghen tot danffen en {pringhen, Tot Tolafelijck zinghen,, zonder eenich ghetreur: Dus bidt Venerem hertelijck om haer jonft,en faveur, Dat fy v toe-voeghe eenen ghetrouwen Man, Want het is quaet rijjn met ongheïijck ghefpan. , Hero.
O Venus Goddinne aenhoort myn fupplicatie. Door v goede gratie,, als de valjande, lek bid v met vyerighe oratie ■ Te defer fpatie,, dat ghy myn offerhande Tof ùѵåï onderftande,, wilt in danckontfaén: lek oflfcr v dees Duy ven om dat ghy my voor fchande Zout bevrijen en vertrooften zaen, lek en mach ter weefelt nieuwers gaen noch ftaen, lek zit ghevaen,, en natuere wilt voortaen Leven in weelden en in liberteyt, Schift my een ghelrou Minnaer toedie ick onderdaeir Mach blijven zaen,, in al ter ghetrouwicheyt, Zop zal ick v altijc bedrucken van dit goet feyt» A.n. i <?&*■
|
||||
|
\i*
|
|||||||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
Ghelijcke completlie.
Her uyt ghy dralaert fpringht uyter haghen, Het waer meer dan tijt dat ghy quaemt uyte. Amoareufe affectie.
' Wat wildy my al quellen, wat wildy my al plaghen? Ghelijcke compleffie.
Her uyt ghy dralaert fpringht uyter haghen, Komt helpt my het pack der minnen draghen, Eer dat ick't voor my alleen opfluyte: Her uyt ghy dralaert fpringht uyter haghen, Het waer meer dan tijt dat ghy quaemt uyte, Komt uyter muyte „ daer is een wonder werck in't fchuytf « Amgnreiife affectie.
Zijn't wercken van minne? Ghelijcke compleltie.
Iae't, en van virtuyte. Jimoitrettfi affectie.
Hier ben ick metrnyn trotnpe. Ghelijcke complectie.
En ick met myn fluyte, Daer wy d'Amoureufen dickwils met bedrieghen ^mourenfe affeüie.
Ghy kont wel blafen. Ghelijcke ñîòð²åØå.
En ghy kont wel lieghen, Sy zijn wel dwaes die naer v hooren. ttAmoureufe ajfellie.
En waerom zijn fy zoo flecht dees fiooren. Dat fy ghélooven gheveyft famblant?. Ghelijcke ñîòð²åØå.
En waerom oritfteeét ghy den vyerighen brant? Dat fy dien niet en konrten verkoelen. a^mourenfe affectie.
En waerom doet ghyfe door liefde ghevoelert i£oQ onlijdelijcken pijne aen 'therte? |
|||||||
|
Amoureusheyt^
bat fy niet en bennen het witte voor 4fwerte3
En menigheperte,, voort ftellen al haken, Tot dat fy aen haer Lief gheraken. Gbel.jcke compleiïie.
bat fy dus waken,, en vyerich blaken, Daer toe doet ghyfe groot onderftant. b/fnwureufe ajfettie.
Maer lieve Cozijn gheeft rhy toch de hant, En wilt my myn leet niet meer verwijten, Want den Duyvel zou gheern den Neeker befchijten. Ghelijckecomplettie.
Ghy zijt fubtij'lder dan ick, onder correctie, O micmant te bedrieghen, ghy hebter veel ghetrompeert. bAmoureufe affetlie.
laben ick Amoureufe affeftie,, ghenaemt, Zoo zijt ghy Ghelijcke complectie,, befaemt. Al de weereltdeure ghenomineert. Gheljcke ñîòð²åØå.
Wy hebben veel Gheiieven ghevnieert, En gheavanceert,, in feyten van minnen. jimourenfe affeiïie. . \;., i
Dat zullen wy noch doen.
Ghelijcke compleElie,
Eaet ons dan weer beghinnen Aen Leander en Hero zonder tardatie, Dit zoude zijn zeer goede comparatie, Sy zijn beyde jonck, welluftich, en fchoonc. Amoureufe ajfeBie.
Het is waer, Hero die is naer den Troonc Met haer Voefter van goeder conditie, Om de Goddinne Veneri te doen facrifitie. Ghelijcke comfleüie.
Daer moeten wy Leandrem oock gaen hringhen, Om de ghelijcke compleftien te minghen, En te dwinghen,, tot d'een d'anders liefde cordiale, A a 4 Cupido
|
||||
|
1 Vanden handel der .
|
|||||
|
Cupido zalfe noch raken met fynen ftrale.
Venus.
Waer zijdy Cupido myn lieve Kint, En alderweertfte vrint ? gheriughe komt aen komt aeOg, De fchoone Hero die noch noyt en heeft ghemint Ih liefden verbiint,, die is nu gbezint Om onder ons fub/eftie te ftaen, Sy heeft myn Idole facrifitie ghedaen Te Seftos, alle ander Maechden ten exempele. Qipdo.
Waer is fy nu Moeder? Venus.
Sy is noch in den Tempele, Dus wilt v terftont oock derwaerts maken, En wiltiè met eenen ftrael der minnen zoo gherakes^ Dat fy mach blaken,, en onruftich waken In vyerighe liefde ghetrouwelijck. Qipido.
Maer Moeder laet my wel verftaen de zaken, Mee korter fpraken,, daer ick moet naer haken, Wie hebt ghy haer toe-ghefchi<5t te houwelijck?, Venus.
Een frifch Ionghelinck, die haer bonwelijck Nu is aenfchouwelijck,, gheboren vander Edelder afkomfte. Cupido.
Eeft dan Leander? Venus,
Jae't, fy zijn bey van gheli/cke complecüe,, tocli. Cupido.
'tZal goede partuer zijn. Venus,
We amoiireufe affedie,, noch Zullen Cy d'een d'ander zoo in eerèn,, beminnen, Pat fy niet en zuüen weten waer keeren,, hun zinnen. Citpi-
|
|||||
|
Ämoureusheyt«
Cupido. ^
O moeder die de fchoonfte zijt van alle Goddinnen,
i.aetmy eens ku0èn uwen rooden mont, t}an zal ick terftont,, uyt oprechten gront V hooghe gheboden gheern obedieren: Met eenen loofen vont,, zullen fy van my zijn ghewont Met den ftrael der liefden, dat fy zaen accorderen Zullen, en rafen om tebancketeren, Te domineren,, en teroferen, Zonder fimuleren,, te vreefen oft te zorghen, lek zalfe gaen doorfchieten zonder langher te borghen. üÀòîíãåè[å affeblie.
Waer zijdy hou Neve? Ghelijcke compleaie.
Wat iffer te dqene? lAmoureufe affeiïie.
Komt laet ons t'zamen gaen wandelen in't groene, Wy hebben langh ghenoech ghezeten inder Kercken. Ghetycke completlie.
Moeften wy alle de zaken niet wel mereken, Ghelijck ghemeynelijck doen de fielen? AmoHTeufe affeftte.
ïa wy by mynder zielen,, wy zaghen knielen By Hero voorden Qutaer Leander. Ghelijcke compleblie.
Maer hoe vriendelijck belonften fy d'een d'ander, £>en tijt en mocht hun gheen van beyden verdrieten. Amourenfe affeSlie.
Maer zaecht ghyfe Cupidinem niet doorfchieten Met fynen bogheèn metfyn gouwen Wederghehae&e fchichten? Ghelijcke compleïltt. *
Wa ja ick en trouwen,
Sy mochteu't jn4 lefte noch wel bequelen. A 3 5 'Àòîѣ.
|
||||
|
Vanden handel der
bAmoureufe affettie.
Ke de liefde en zal haer niet vervelen, Als fy jocken en (pelen,, met amoureulè kuereft, Door de ghelijckheyt hunder natueren Zullen wyfeberueren,, tot amoureufe affe&ie. Ghelijcl^e complectie.
rtEn mach niet lieghen ghelijckheyt van compledie Doet de jonghe Amoureufe zinnen Leven in minnen,, en d'een naer d'ander rinnen. i/lmowrettfé affettie.
Swijcht, (Vijcht, Hero die is opgheftaen, Sy heeft haer bedevaert nu voldaen Met haer offerhande op Vencris Altaer, Zietfe met haer Voefter uyt den Tempel gaen, En Leander volcht haer van achter naer. Gbelijcke compkEiie.
Ick vrcefenoch voorwaer,, dat fy daer Haer eere noch zal laten te pande. es4moureufe affettie.
Ke Leander die is gheheel goederhande, Voorzienich en difcreet van verftande, Het waer fyn fchande,, zoude hy als d'onvaljande Hero liefde (lellen bezijen, Hy en zalfe niet zaen laten in lijen. Ghelijcke ñîòð²åØå.
Komt gaen wy hoorcn hoe fy met melodijen D'een d'ander zullen vrijen,, en hunnen noot,, klaghen, Wel moeten fy varen die liefde minjoot,, draghen. Hero.
O Venus, Venus, die alle natueren kent, Obedient,, ben ick v Kindt der minnen, Zinnen,, en memorie zijn gheheel innocent Door't torment,, dat ick ghevael in't herte binnen, Verzinnen,, laet my ö Peerle der Goddinnen, Wieghy my naer. v ghenoeghen,,, zult Voor
|
||||
|
AmoureusheytV
Voor eenen ghetrouwen Vrijer toe voeghen,, zult? Dien edelen Ionghelinck die by my knielde
Docht my een ghilde,, te wefen certeyn, Syn amoureus opzien doet myn herte in't wilde , Als den Voghel vlieghen uyt jonften reyn, Ick merck aen fyn vvefen wel dat gheen vileyn Noch gheenen deyn,, en zoude können ghewefen: Och waer ick zoo gheluckich dat daer een kleyn Voncxken der liefden quaem in fyn hert gherefen, Zoo waer ick van myn quale gheheel ghenefen. zAmoureufe ajfetjie.
Leander komt v ghevolcht van achtere, Laet v ooghen vlincken. Hero.
Neen, neen, ick mocht behalen laaitere, Ick moet achterwaerts dincken, Het waer my fchande en ick mocht myn eere krinckeh. Dat 'thoy liep ten Peerde, Zou ick hem met lodderlijcke ooghen wincken, Hymochte't nemen in onweerde. Ghelijcke comfleftie.
Hy en zal, hy äenziet v vooreen zuyver Gheerde, Hy zal't nemen in't goede. tsfmonreufe ajfeiïie.
Hy zal v minnen boven alle Vrouwen die op d'Eerde Nu leven met eenen gheftadighen moede, Den leften druppel van fynen bloede Zou liy vpor v gheven. Hero.
Och een Dochter moet zijn op haer hoede Voor bedrieghers die fneven. Ghelijcke compleiïie. '
En zorcht niet hy en zal v niet begheven, Maer fyn liefde zal dueren. |
||||||
|
¥>
^
|
||||||
|
V
|
|||||||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
bAmoitreufe affeiïie.
Ghy 7ult met hem Щ ruft en vrede leven. Zonder bezueren. Hero.
O Amaureufeaffe&iedoor v berueren Moet ick dit ghelooven, En want ick weeck ben uyter natueren, Laet ick my verdooven Van G helijcke comple&ie, die myn herte kan doorkloove»
Tot mynen onghemake, En Venus die kan myn zinnen berooven, Dit is de zake: Ick ghevoel inwendich dat ick blake
In liefden, eeft dat ick aen fyn liefde gh erake, Daer ick naer hake,, zoo zal ick gheluckich,, zijn, Maer moet ick fyn jonft derven, zoo zal ick druckich,, zijn, bAmonreufe affetjie.
Hy is nu tot by v zijde komen dichte, Toont hem een zoet wefen én vriendeltjck ghezichte Met v fchoon ooghen en blofende kaken,, cierich, G hy zult hem naer v liefde doen haken,, vyerich. Hero.
Och wee my •' wee my.' wat is my ghefchiet? Ick laet myn ooghen draeyen, maer "tis al om niet, Hy en ziet,, naer vriendelijck opzien noch fchoon ghelaet, Hy gaet;, voorby my, noyt zulck verdriet, Als de ghene die myns gheen gade en fiaet: Ick zaeye myn amoureufelijck zaet Door myn bruyn ooghen, eylaes hier nu tequiftc. Des word'ick van zinnen al defperaet, 'tKomt al op niet myn zaken van lifte, Natuere en redene zijn nu in twifte, Om dat ick nu lijde defe temtatie: O Venus ick wilde wel dat ick wifte, Oft ick door myn vyerighe oratie Niec
|
|||||||
|
ArnoureusTievr.
|
|||||
|
^iet én zal verwerven dees Tonghelincx gratitf.'
nsimourenfe affeïlie.
Èn twijfFelt daer niet ane, ja ghy en trouwen, boor fchaemte en dorfte hy v niet wel aenfchouweri, Maer hy gaf v een loncxken van bezijen. Ghelijcke complellie.
Ghy zi/t in fyn herte de lieffte van alle Vrouwen, Wilt voor zeker houwen,, dat hy uyt jonft vol trouwen Zal weder keeren en voorby v lijen. <±AmoureufefAtitafi)e.
Hy zou v wel willen fpreken en vri.en, Maer want in ghefchil zijn fyn amoureufe zinnen,, mal, Zoo twijfFelt hy noch hoe hy fyn vryagiebeghinnen,, zal, Ghelijcke compleiïie.
Wilt hem vrijelijck locken tot uwer minnen,, al, Het fruy t van troofte zal v bereet,, zijn. Hero-
Zoudt anders oock wefen het zoude my leet,, zijn., Wantick zou fterven van grooten drucke. bsfrriottreufefantaßje.
'tZal v noch komen tot grooten ghelueke, Wort hy eens v affectie gheware. Hero,
Èylacen myn herte dat berlt my van vare, bat myn jonck bloeyfel zal worden afghebeteiu Maer hoe zal hy van mynder liefden weten? Dat en weet ick noch niet. Ghelijcke compleclie.
lek zou't hem zegghen. Hero.
Hoe, zoud'ick hem gaen te voren legghen bat ick hem beminne ? zoo waer leet ghefchiet,, my1, Och dat en dad'ick om alle de weerelt niet,, vry, Wanc redene en zou's niet willen ghedooghen. |
|||||
|
Vanden handel der
Amoureufe ajfeïïie.
Zoo moft ghy dan de zoetheyt vander ooghen, Naer ons motijf, den laft van minnen,, bevelen, Laet v ooghskens in fyn ooghskens binnen,, nu fpeïeny Ghy zulter fyn liefde met verwecken. Ghelijckg compleSiie.
Als der Vrouwen ooghskens met liefden trecken., 'sMans herte dan yolghet der ooghen zoetheyt. Amoureufe ajfeSiie.
En dat doet alleene der Vrouwen goetheyt, • Die onvolprijfelijck is t'elcker ftederi, GhelbjckecomfleElië.
Een deerlijck zien is half ghebeden. Amoureufc ajfeElie.
D'oogh en die toon en wel zonder iprekerï Den laft der minnen. Ghd'jcke compkBie.
Metdeghebreken Van troofte die hem dan ter herten dalen. Amoureufe affèiïie.
Laet v ooghskens vaft in fyn ooghskens ftralens Ghy zulter ghcjonftichey't met bewijfen. Gheltjche compleElie.
Een verdorven herte dat zou daer met verrijfen En verjolijfen,, in wereken van lufte. Ammreiife affettie. ч
Als d'inwendich herte neemt plaetfe en rufte In Liefs herte, zoo wilt het hchaem altijt wefeß By der minnender herten. Ghelijcke comfkttie.
Dus meuchdy ghenefen V amoureus herte zonder fprake oft woort, Amoureufe affelhe.
Iaën trecken Liefs herte in v accoort, Dan zal hy trooft aen uwer liefden verzoeckea', |
||||
|
Afflóureusheyt.'
Ghetyck? compleElie.
Dit is d'eerfte capittel van Veneris boecken* Hier inne meucht ghy, ó Hero, wel ftuderen* Hero.
Defe inftructie doet my verjubilèren,
En fuitineren,, myn druckighe zinnen,
Roepende naer 'teeuwich verfolaceretl,
Boor't inflammeren,, van fynder minnen, ;
Reyn in't bekinnen,, wat zal ick beghinnen?
Hy komt hier gaende,
bus blijf ick verdraeyt van minnen ftaendc.
Amoureufe ajfeüie.
En fpreeS een woort,, niet. Ghelijcke compleèlk.
taetvlieghen d'ooghen. tsimoureufe ajfetlié.
Daer 'therte confoort,, ziet. Ghelycke compleflie*
Maer en fpreeft een woort,, niet. Hero. -\
Ick gheef accoort,, ziet
Om een eeuwich verhooghen. nsimoureufe affetlie.
En fpreecT: eert woort,, niet, Laet vlieghen d'ooghen, E)ie hem 'tverzuchten der herten tooghen. Ghelijcke comptettie.
E>oor een minnelijck opzien te loone, En door de welghemaeäheyt van uwen perfootie 2uldy fynen pérfoon zoo behaghen, E>at hy t'uwaerts jonftighe liefde zal draghen. zAmoureufe affeftie.
ïa door. v h'eflijck aenfchijn klaer als ivorie* E>aer hy in fcheppen zal jolijt en glorie. |
||||
|
<
|
||||||
|
Vanden handel der
|
||||||
|
GhelijckecomplecJïe.
Door v blófende lieren, Antoureufe affeftu.
En uwen roöden rriont, Ghelijckf ñîùêé³å.
Zoet als rofieren, Amwrcufe affeftie.
Zal hy'terftont Syn herte tot uwer liefden keeren,
En dan zuldy bezitten den ftoel van eereri; Ghelijcke ñîòð²åÙå.
En van alle v quale zijn ghencfen. bdmourenfe affectie.
Ghy zult fyn Alderlieffte wefen, Syn uytghelefen,, en hooghe gheprefcri Trefoor, daer hy ongheduerich naer haken,, zal, Wy-willen hem oock zoo gaen belefen, Dat hy in uwer liefden vyerich blaken,, zal. Leander.
Och / wat groóter benautheyt, wat lijden, wat fmeréë3' Wat pijnelijcker nope, wat hittigher gloet Ghevoel ick inwendich in myn herte! Bedwelmt, beraeft is myn'en zin en moet, Doo'r't opzien vroet,, van een Beeldeken zoet, Die Venus my doet Hertelijck beminnen boven alle Ionckvrouwen,
Ick zal verdrincken in der liefden vl'o'et Door den teghenfpoet, Mach ick haer in deuchden en eeren niet trouwens
Wie zal haer myn vyerighe liefde ontfouwen, En dat fy my heeft verwonnen? Ick en zou de fchoonfte van alle Kerfiouwen In gheender vouwen,, verlaten können, Sy is de fchoonfte die daer leeft onder der Sonnen: Och 1 wou fy my in wederloon haer liefde jonnen, En kolt
|
||||||
|
Amoliréusheyb
Èh koft ick haer beerven,
Zoo bleef ick altij t in haer ѵегЬогіпен,
Zonder bederven: t
Och .' waer roe diende dees liefde begönnert?
Naer dat Cupido myn herte heeft doórronneri,'
Dat ick meyn fterven,
Kan ick haer liefltjcke converfatie niet verwerven,'
Ick zal myn hert doorkerven,, door 'tfwaer verdriet:
O Venus laet my haer goede gratie beerven,
En van haer beeldelijcke fchöonheyt hebben gheniet.
^Amoureufe dffetïie.
Wat zoudt ghy zeker in't herte zulcken grief,, hebben? Ghelijcke compleïïie. Naer v fpreken zoo moet ghy 'rKint wel lief,, hebbens
'tWelck v jonftich herte dus heeft ontfehaeët.
tsfmourekfe aff'ettie. Waert ghy van Cupidine zoo zaen gheraeft?
Verklaert ons dat te recht zonder te bewempelent
ïeghelijck behoort vry te zijn inde Tempelen.
Leander. Raflcher dan het klaer water kan ghevlieten
Van berghe te dale,
Veel raflcher quam Cupido my inden Tempel dóörfchietett
Met fynenftrale:
Al hadde myn herte gheweeft van yfer,oft ftale^
Het moefte befwijeken,
Als myn ooghen naer den fchooneil moiit root als coralë
Begonften om te kijeken.
Maer hoe zal ick myn liefde laten blïjckcrt
Tot haerwaerts met amoureufe treken: Och oft ick met Phcebi kon ft der Rethorij'ckeii Haer mocht te kennen gheven myn ghebrekén, Wil ick my ongheveyft om haer te fprekeiï Nugaenverftouten: Б b* Maer
|
||||
|
З^ 1 Vanden handel der
Mäer oft my dan myn zinnen befweken
Als ick meynde te kouten,
En dat ick van haer oock bleef verfteken
Met fwaer affouten, •
Zoo zouden myrt woorden gelijcken d'nytgcfchotenboutdl
Die daer blijven verloren:
Al heb ickfe liefen uytverkoren
Zeer boven maten,
Zoo twijft'd ick oft ick myn liefde haer te voren
Wil legghen, ick en weet wät doen oft laten?
Ghelijcke compleclie.
Het fwijghen en kan \ niet ghebaten. Amoureufe affeitie.
Verklaert v meyninghe dat is 'tbefte van al. Cjhelijckecompleclie.
Vrouwen herten die zijn vol cantaten, G hy zijt verzekert dat fy v vertrooften zal. <ts4moureufe affeÜïe.
En zorcht voor gheen wederzegghen oft mifval, Sy zal v jonftich zijn dat weet ick wel. Ghelijcke compleffie.
Wy zullen v zoo toekaetfen den bal, Dat ghy ten leiten noch zult winnen het fpeL Lèandcr.
Maer oft fy my in liefden viel rebel, Waer zoude ick dan blijven? Nacr dien datick de blakende liefje fel Quafijck гои verdrijven: Hoe za! ick't dan handelen catijf der cätijye'ri? Het befte waer dat ickfe fprake^ meen,, ick, Wil ick't avontueren ? ja ick, nochtans,, neen jck» ^/[moHYcnfe affièlie.
ïck raët v te zegghen. Leander. -
En rederte raetmj-'te'fwijghene,,. - • We
|
||||
|
Ariioureusheyc.
Wt redene oft fy't qualijck riarne.
tsimom-éufe affeElie.
Om confortatie teghekrijghenej Rad'id v te zegghen. ] Leander.
En redene raet my te fwijghene, Ai is 'therte haer bereyt te nijghene, Myn woorden mochten haer wefen onbequamëi asfmoureufe affeSite,
lekraetvtezegghen. Leandir.
En redene räet my te Cwïjghme, Wt zorghen oft fy't qualijck name, Het waer my een ceuwighe blame, bat Cy myr liefde floech vander hanr, En dan zoude ick als een afghezet Sant My zei ven vinden in allendich gheweeri. GloïljCk? completlie.
Vrouwen heften die en zijn been noeh fteefij Ohy zult haer jonfté'wel goeden koop,, hebber),;' Want de natuere wilt altijt haren loop„ hébben. Leander.
Mier meyndy dat een eerlijcfce ïonckvrouwe Hier zoo haeftelijckverneerenzouwe. Tot's Mans wille? neen fy,'twaer grooten lachtere j Wantfy zijn gheftadich. <tAmonrc:ife affetiie.
öatzijn Cy van achtere, 2öo men de pijeken in Vlaendereh draecht, Ghel jeke comyleÜie.
*^Яег iffer vele Äie haer voor goede Maecht gillen befteden aen die zulcken Bruyt,, koopt, En fy ghelijcken den trefterdie onderuyt„ loopt. w isfmourexfe affcElic. ■... ^ï zuldy al by brenghen ■? laet dat daer.
Bb %
|
||||
|
ЪЗ
|
|||||||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
GhelijckecompleEiie.
'tVrottwelijck herte dat is wanckelbaer, Tot nieuwer liefden zaen omghekeert. Amourenfe affeBie.
En ghy zij't fubtijl en wel gheleert, Ghy zoudt duyfent Vrouwen haer herte ontreckefi* Gheliicke'complttlie.
En al naem fy't qualijck, ghy zullet wel decken Met fubtijl kecken,, en met gheveyfden,, gronde, D'Amoureufen fprekcn meeft met dobbelen,, monde« Leander. .
Al zoud'ick den name van eeren verliefen, » Zoo zal ick 'tfpreken voor 'tfwijghen verkiefen, Om daer door te verlinghen myn leven, Ick wil haer myn herte gaen te Kennen gheven. Amoureufe affeüie.
Nu is hy ghequelt van Veneris evelinghe, En hem wafcht den luft. Ghelifck^e compleElie.
Nu ghevoelt hy in-t herte eerft de krevelinghe, 'tWaer goet-ghebluft. esftnoureufe affeSite.
Syn zinnen zijn nu gheheel ongheruft, 'tGhepeys dat kiift,, na Vrou Veneris beeide, Ghelijcke compleclie.
En ghedencken van Lieve. ^moHrenfeajfeÜle.
Dat's hem een weelde. Ghelijcke campleüie.,
Datmen't veel heelde,, hy wilt aen'tpeck,,ziju, Door luft der natueren... vAmourtufe ajfetiie,
Hoe mach hy zoo ghcck,,zijn?' Aea een die hy noch niet en kern fyn hertc te lcgghenc |
|||||||
|
??
Amoureusheyt.' ë Ghelijckecompletlit. t-
De liefde is blint.
AtnoHreufe affettie. %
Dat plachmen te zegghene,
Want liefde treet wijfheyt onder den voet, Sy en vreeft gheen blaemte. Ghelijcke complellie.
'tDunfthaeralgoct, Als natuere ghebruycken mach haers ghelijcke. Amourcnfe affetlie.
Dat blijft aen Leandrum, die nu zoeft praftijcke' Hoe hy Hero zal brenghen ten valle. Ghelijcke compleElie.
Haer zoet honich mocht noch wel verkeercn in gallo. Amoureufe ajfetlie.
Swijcht,fwijcht,dees twee Gelieve ontmoete d'een d'andcr, Laet ons gaen hooren hoe dat Leander Syn vyerighe begheerte uytlegghen,, zal, En wat hy tot Hero al zegghen,, zal. Leander. i
Weeft ghegroet eerweerdighe Maghet ãåóöñ,
Schoon zuyver greyne, Die hier alleync \
Achter (traten gaetmetiiwe Voefter-vrouven:
Waer mynen perfoon ghemeyne V hoocheyt niet te kleyne, Ick zoude v zeer gheern ghezelfchap houwen, Wilt myn jonft aenfchouwen,, bid ick v prefentelijck, Reyn liefde die dwinght my violentelijck, Dat ick v myn herte moet openbaren, 'tVVelck door v liefde ghevexeert is tormentelijck ■Meer dan myn tonghe v zou können verklaren, Myn lichaem en kan nimmermeer wel ghevaren, 'tEn zy dat ghy my v goedertieren liefde jont, ^Üó zijt alleen de boete van myn befwaren, B b % Güpid»
|
||||
|
11 \
|
||||||||||
|
Vanden handel der
|
||||||||||
|
Cupido <Me heeft myn herte zoo doorwonE .
Met v liefde, dat uwen rooden mont Alleene kan cureren myn fmerte en pijne, Niemant anders en kan my maken ghezont, Voor myn quale en is gheen ander medecijne Dan v goede gratie ten fijne, Sy eelt alleene die my kan ghencfen : Cureert hem dan, die altïjt begheert te zijne V ootmoedich Dienaer uytghelefeh, En uwen ghetrouwen Man boven defen. Her o.
O ghy edele Ionghelinck gheprefen, 'tls te vergheefs dat ghy my van liefde fpreecl:, Oft verhaelt dat ick v behulpich kan wefen, Nadien my pnbekent is wat v ghebreecä, Calumnije diealtijt gheem haer leet wreed Met haer adherenten en valfehe fenijnighe tonghen, En envije die altijc den ftockteghen d'Amoureufen treft, Daer zouden wyy vreeP ick, af worden befpronghen, Sy hebben menich duyfent Amoureufen ghedwonghen, Dat fy hun vyerighe liefde moeften laten., Ia fy hebben de minnende Herten dickwils zoo ghevrongen, Dat die eerft vyerich minden tot faundei' baten, In'clefted'eend'andernoch moeften haten, Dat zegh ick v vrijelij'ck zonder lieghen, En door dat myn Vader wreet is boven maten, Zoo en wil ick uwen perfoon oock niet bedrieghen, Van doen ick een kjht was en noch lach inder wieghen, Zoo was hem van my ghepr-opheteert: Welcke prophecije ick niet en kan ontvlieghen, Zoo hem Ap.ollinjs orakel oock heeft gheexpreffeert, Dat ick moefte blijven ghefepareert Van alleGhezelleuen Mans-perfoonen, En dat was de reden dat hy bleef gherefolveert, Öm dat iele my zelven nach, ander, niet en zou hopnen, |
||||||||||
|
i
|
||||||||||
|
A
|
||||||||||
|
Amoureusheyt.
Dat hy my by Seftos doet woonen
Op eenen B >rgh alkene met myn Voefter-vrouwen,
Daer myn natuere tc-ghen begheert te kroonen,
Om dat ie k daer tonder partuere moet huys-houwen^
Om dat ghy my en v zelven dan ooc&'ïn't benouwen
Niet en zoudt brenghen, heb ick y dit verklaert:
Dus bid ick v dat ghy 'tperijckel wiltfchouwen,
En dat ghy niet en zoeét myn qualijckvaert,
Daer zijn Dochters ghenoech van edelder aert,
Die v te houwelijck wel zullen begheeren,
De longhelinghen die voor deuchdelijck zijn vcrmaert,
Die en dorven gheen fchoon Vrouwen ontbeeren.
Leander. ,
O edel Maecht en wilt v niet verveeren
Van ciufi'anigheydideprophecijen, Het zoude my uyt grönt myns herten deerert, Dat ick v Aldcrlieffte zou brenghen in lij'en, Venus zal ons voor ongheval bevrijen, En wy zullen oock toezien: Maer al die lupiter wik kaftijen, __
En können fyn ftrafnïetontvlien,
Maer de Waerzegghers die daer willen bedien Toekomende zeiken, Die ignoreren wat namaels zal ghefchien,
Oft wat Godt zal maken: Dus zijn de Waerzegghers wel weert om laken Naer myn verftant, fen de menfehen die daer hun gheloof op ftaken
Zijn ignorant, Fortuyna vernielt d'een op 'twater d'ander op "tlant,
Naer dat Iupiter,heeft ghepredeftineert: En flaet myn liefde daerom niet van kant, Die de Waerzegghers ghelooven zijn zeer verabufeert, Altij't worden de menfehen in dit kas ghetrompeert, Het zy in wat manieren hun wnerzegghen mach ghebcuren, Б o 4 Weer
|
||||
|
^ !i 5 Vanden handel der
Weer fy lieghen oft waerzegghen, dit wel noteert,
Diefe ghelooven die moet ick controlenren: Nu ghenomenfyzeggheniemantghelucktoeteveuren, Dit is dezulcke pijne dat niet en ghefchiet terftont, Want ter wijl dat fy 'tgheluck verwachten oft dat treuren, En 'twort dies te minder om dat te voren is vermout, En Hecht de Waerzcgger nopende 'tgeluck dat hy oorkont, Zoo eeft dat demenfchen 'tgheluck tevergeefs verwachten, En zeyt dat fy ongheluckich zullen zijn oft onghezont, Zoo lijden fy daer door dobbel grief daghen en nachten: En failjeert hy, zoo moeten fy te vergheefs achten Op't ongheluck dat hy zeyt dat hun toekomen,, zal, Inder voeghen dat fy in alle manieren de dwafen flachten, Die de Waerzegghers vragheri naer gheluck oft onghevaj« Hero.
Ten anderen, Ionghelinck dat ghy't wel grondeert,
En confidereert
Daer is noch een fwaerheyt die my aen doet wee,
Ick ben ghelogeert
By Seftos, wel tot mynen fwaren lee,
Op eenen Borgh die daer leyt fterek ghefabriceert,
Maer ghefepareert
Van Abido v refidentie met een kleyn Zee, *
Daer ick met myn Voefter onder ons twee
Alleene zijn huys-houdende fecrect en ftille,
En myn Vader zou op my fyn fweert trecken uyter fchee,
Waer't dat hy vername van eenighen ghelchille,
Wift hy dat ick vrijde hy zou my met opzetten ѵó³Öå
Al levende doen dolven inder eerden
Ghelijck Oppie, oft als een ydel fpille
Doen verflinden met hongherighe Peerden,
Zoo Hippomene dede met grooter onweerden
Limone : Dus bid ick v ftelt v toch te vreden,
$>fc beyt immers tot dat myn Vader is overleden.
|
|||||
|
)
|
|||||
|
Amoureushcyt.
Leander.
O alderlieffte Liefen wilt daer niet voor zorghen, Wy zullen wel yerborghen,, ons liefde heet, Ick zal tfnachts by v komen, en alle morghen Zal ick naer huys keeren eer de Sonne opfteet, Het fwem'men dat is my zeer ghereet, Ick zal tzavonts de Zee overfwemmcn als de koene, Zonder myn armen te fparen, zoo Godt weet, Ick en heb Boot, Schip, noch Schippers van doenc, Ick en zal oock niet wachten naer den fayfoene Van dat de Mane oft Sterren zullen blincken, Maer ick zal mét gheftadighen opinioene Neerftich na den Borgh fwemmen als ick om v zal dmcken: Maer Hero Lief, om dat ick niet en zou verdrincken, Zoo wilt eenen lanteern met licht ten Borgh uytfteken, Zoo en zullen de wreede baren my niet doen zincken, Noch Boreas en zal myn leden niet breken: En alsickna'eft kotne uytden water gheftreken, Zoo wilt uwen üienaer in y logijs ontfanghen, Dit docnde.zuldy cureren al myn ghebreken, En myn befwaert herte helpen uyt 'tverftranghen, Ick zal v al de daghen myns levens aenhanghen, En v om gheen rij'cker noch fchoonder verlaten, Dat fweer ick v by Venerem tot uwer baten. Hero.
Om dat ghy my zoo ghetrouwelijck bemint, ; Zoo en kan ick my niet langher gheveyfen, G hy hebt my verwonnen ick lijt ick kint, Venus die^verbiet my achterwaerts te deyfen; Dus adieu myn Lief wy gaen naer huys reyfcn, Op dat de nijders ons niet en befpien, Voor myns Vaders wreetheyt moeten wy vereyfen, Door ancxft dat hy ons vryagie zou verbien, Laet ons altijt rijen en orame zien, Op dat wy ons amoureufheyt niet en bezucf en, 3 b 5 Lact
|
||||
|
Vanden handel der
Laet ons altijt het perijckel vlien,
Want zeer variabel is "trat der avontuerenr
Het brandende licht datr ick v af hoor rueren,
Zal ick noch t'avont uy tfteken t'uwer contemplatie,
Venus die laet v ter ghezetter uren
By my arriveren door haer goede gratie.
Leander.
Adieu mynen trooft, Adieu myn confolatie, Adieu lieve weerde uytverkoren Vriendinne, Venus die vordere ons alüatie: Adieu rnynen trooft, Adieu myn confolatie, i ïck wenfch v zoo menighe falutatie Als daer druppelen waters loopen ter Zeewaerts innei Adieu mynen trooft, Adieu myn confolatie, Adieu jjeve weerde uytverkoren Vriendinne. Hero.
Adieu Lief die ick zoo oprecht van herren kinne, Dat ghy v beloften wel zult onderhouwen Totuwer eerenen tot mynen ghewinne: • x Adieu Lief dieick zo,o oprecht van herten kinne,
Dat ghy zult blijven gheftadich van zinne, Dat v belofte v nimmermeer en zal berouwen: Adieu Lief die ick zoo oprecht van herten kinne, Dat ghy v beloften wel zult onderhouwen, ïck zal v t'avont verwachten uyt jnnften vol trouwen, tsfmoureufe affettie.
Hou Ghelijcke compleótie. Ghelycke complctlie.
Wel Amouroufe affectie. ãËòîèãñ³ô affettie.
Dees twee Ghclievcn zijn immers ghebonnen, Hebben wy't niet wel gheroä:? - Ghelijcke compleffie,
Jawy, waer'twelvolfponnen.
|
||||
|
Amoureusheyt.
bSlmoureufe affeclie*
§y zullen d'eead'ander immers korts jonnen Ionftighe vreucht in't Prieel van welluften, En zullen de gheluckichfte zijn die onder der Sonnea Nu leven als fy in d'een d'anders armkens ruften: Jupiter en Ãî die den brant der liefden bluften, Die en waren naer d'een d'ander noyt zoo vervleten, Noch Mars en Venus die den branc der liefden bluften, Als dees twee op d'een d'ander zijn ghebeten, Sy moeten wel beyde onder heete Planeten Gheboren zi/n, hun liefde waer goet verkuit, Nochtans als ick naerder onderzoeck de fecreten, Bevinde ick dat den oorfpronck hunder liefden is v fchult. Ghelijcke ñàæð²åØå.
Nu Cwijcht, fwij'cht klappaert en-houdt v ghedult, De menighe fpreect hy zoude veel beter fwijghen, Chy zoudt wel ongheboterden ftockvifch op uwen bult Door v blamelijck klappen gheraken te krijghen. ' * ^Amoureufe aff'eftie.
Die my zou willen flaen ftel i'ck twee vijghsn, Niemant en kan my verbien te fpreken, Ick en wil particuherlijck niemant 'tverwoeydeaentijghea, Maer elofc mach corrigeren, wilt hy, fyn ghebreken:. Die fyn Dochter d'Amoureufe treken En de rjoeleringhe wilt doen fchouwen, Die machfein tijts eenen Man gheven en houwen. Ghetyeke eomfkBte.
Hoe zullen wy't met decs twee van amoureufe fedie Nu voorts gaen handelen en gaen brouwen? q^moureiije affectie.
Ick Amoureufe affeftie, Ghelijcke completlie.
En ick Ghelijcke compleöie Hebben fe zoo vaft ghebonnen dat fy de touwen Ker Ijefden quaiijck zullen brefcen> onder correctie: Maer
|
||||
|
Vanden handel der Amoureusheyt.
Maer om defe annecHe,, t'avanceren,
Zoo laet ons gäen informeren,, en inftmeren
Den Roover van d'Amoureufe zinnen,
En Ghebruyck van liefdein feyten van minnen,
Dat fy 'tghero&e voorts af fpinnen.
uimoHreufe affeSlie.
Wel gaen wy dan, fy zijn beyde hier binnen,
Sy zijn noch argher dan wy van conditie,
Laetfe ons gaen refigneren ons offitie,
V^ant wy in dit cas ghenoech ghewrocht,, hebben,
Dat wy dees twee Ghclieven by een ghebrocht,, hebben.
Eynde des eerften Spels,
|
||||
|
Prologhe oft t'zamenfpraeck van
twee Perfonagiens.
Po'etetlijck^gheeß.
eve beminde ghy hebt, onder'correcb'e,
Ghehoört hoe Venus en Cupido hebbeii ghebrachc
Leandrumen Hero onder hun protectie, . Door Amoureufe affectie „ en Ghelijckc complecTrie^ toie in feyten van minnen nebben groote macht,
Én hoe een Óochter al wort fy nauwe ghewacht En vaft ghefloten ghehouden boven defen, bat natuere altijt wilt baren haer kracht In het zoecken van een partuere Uytghelefen. tsïmoitreufefantafijc.
Noch hebdy Verftaen notabel vrienden gheprefen, Hoe Leander en Hero kenniffe ghemaeel:,, hebben. Toëtclijck^gheefl.
En wy hebben y infghelijcx fpeelwijs bewefen, Hoe fy in liefden naer d'een d'ander ghehaeét,, hebben. Amoureufe'fontafijt
En nu 7iildy hooren hoe fy gheblaedt,, hebben, En hoe Cy naer den avont hadden verlanghen. 'Po'ételi/ck.gheefi.
Hoe noode Leander fyn reyfe zou gheftaeft,, hébben, Om trooft van fyn Lieffte Hero t'ontfanghen. ssimoitreufe fantaßje En hoe dat de fchoon Hero heeft uytghthänghen
Haren
|
||||||
|
PROLOGHË.
|
|||||||
|
Haren lanteerne, om dat hv te beter binnen anoue«
Haer convent gheraken zou, en hoe fy met blijde vangnc
Hem heeft ontfanghen,, tiyt vyerigher minnen. 'Toëtehjck. gbeefl.
En hoe den Röo'ver der Amoiireufe zinnen De herten vanMcfe Ghelieven heeft gheftolcny En hoe Liefs ghebruyck in't feyt van minnen Dees twee Amoureufen heeft doen dolen. bAnioureiifefantafye.
Voor al die gheftudeert hebben in Veneris Scholen, En zullen wy gheen Amoureufe Hiftorien helen,- ; Maër bctoonen hoede Dochters als fmuyekende kolen! Staén ontfteken in liefden, al zouden iy't bequelen. Poetekjck^gheeft.
At eeftdat 'taenhooren van dees Amoureufe Spelen Zöili ghebroetfelzeerzal verdrieten, En dat Invidia haer befte doet omons eer te fielen, Soo en zullen wy niet laten naer 'twit te fchietcn. ^Amoureufej"antafije■.
Zoili zijn onweerdich de vreucht der konft te ghenieten,- Die daer ghevoelen d'edel konftighe Gheeften, Dus laten wyfeïn vuyl plaffchen en poelen vlieten. Zoo d'Eenden doen oft ander onreyne beeften. Pc'étehjck^gheeft.
Wy en beghëererife niet tot onfer Feeften, Maer wy bannenfe uyt onfe Vryicheyt. . ^yimottreitfe fantaßje.
Sy möghen elders in hun plompheyt voïleefteri* Tot dat fy door hater groote partyicheyt Ghcborften zijn van imborftighe nyicheyt. Toételjck^gbeefi.
Zoo mochten wy dan tot hunrfer oneerën Inde Helicoerifche dalen met blyicbcyt, Zonder begrijp by de neghen Mufen verkeer efï, En Apollo die zoude ons te gherulkr keren |
|||||||
|
PROLOG HE.
Meiodieufelijck fpelen op fyn klinckende Licrtf,
En laten drincken uyt Hippocrcne de zoete Reviere»
tsfmoiireufefantafije.
Wy beminnen de konft boven ghelt oft goet,
Maer wy haten die de konft blameren, ï)ie de konft verfmaden zijn idiotten onvroet: Wy beminnen de konft boven ghelt oft goet, Sy ïs zoo vermakelijck, zoo lieflijck en zoet, bat wyfe niet en können gheabandonneren: Wy beminnen de konft boven ghelt oft goet, Maer wy haten die de konft blameren» Po'ètelijck^gheefl. "Wy zullen blijven inde konft ftuderen
Zoo langhe als Jupiter ons 'tleven jont, Al mach Zoilus ons wereken reprocheren, Zoo zullen wy blijven inde konft ftuderen: Och wilde Apollo ons zoo avanceren, bat hy ons Hemelfche influentie zont, Wy zullen blijven inde konft ftuderen Soo langhe als Iupiter ons 'tleven jont, Gheeft audiëntie wy gaen beghinnen terftönt. |
|||||
|
Nmen
|
|||||
|
0{mtn der Terfonagïensrvarii
tweede Sf el. , Poëtelijclc Gheeft.
Amoureufe Fantafije.
Liefs Ghebruyck in't feyl van m innen«
Den Roover der Amoureufe zinnen«'
LEANDER.
HER O.
Wachtervanópde Schepen*
|
||||
|
*Den Eöover.
Wat wilt ghy veel kockijnen oft guyten, Waerom maecT: ghy al tieren dit groot ghefchrcy? / Liefs ghebmyckj
Her uyt ghy guyt, fpringht uyter muytén, En laet ons gaen danflen over't éy, Komt voort, komt voort, fpringht senden rey, 'tis nu in den Mey„ dat d'een Amoureus naer dander hae$; Den Roover.
la, Ja, dat de Ghezellen de Dochters doen uytgheley. Als fy d'een d'ander hebben ontfchaeft Tot in prieelen en boflchen daermen fcrae<5t E>e rijpe hafenoten met den teenen, En daermen de barvoetfche kinderkens maed, Al zouden fy hun amoureufbeyt ten lèften bewceneri.' , Liefs ahebrujck^
Wat avontuere zal ons Venus nu verleenen, öat wy iemant mochten brenghen in verzeèren? • Den Roover. Wy zullen noch wercx ghenoech vinden zoud'ick meencïv
e G Naai'
L ■ ' -
|
||
|
Vanden liandel der
Naer dat wy'er zoo vele ghebrocht hebben tbt oneèreö,
Laet ons de jonghe Dochters gaen leeren, Dat fy'er naer verlanghcn wat dat ter mard t'etcn,, is, Niemant en verj'aechtons voor dat hy befcheten,, is. Liefsghebrnjck..
Ghy Roover der zinnen, vol van quader fe&ie, Laetons Leandrum en Hero onder ons protectie Gaen brenghen, wy zijnder toe ghefchoft en ghebec% D'Amoureufe affeftie en Ghelijcke compleäie Die hebben ons, om te vorderen dees anneftie, Daer toe ghecommitteert perfed: Het vyer dat onder d'affchen noch leyt gh'ereft En fecretelijck bedeft, Dat zullen wy vlijtich gaen blafen, Datfyzoobepeft Zullen zijn en bevlect, Dat fy naer d'cen d'ander zullen raferi, Sy zullen ghebruyeken der minnen folafën, Venus weet hoe de vryagien inden,, zullen. Den Roover.
En laet ons dan niet längher blijven prafen, Laetfe ons gaen zoecken tot dat wyfe vinden,, zullen* lek hoop dat wy te gader vaft binden,, zuilen Defe fchoone Hero met Leander, GeÜjckmen twee mutfaerdenis bindende d'een op d'artdeF« Leander.
Wat is daer aenghenamer inde wecrelt ront, Dan eenen minnelijckenfchooncn rooden mout Van eender Vrouwen? Al benïck mét Cupidinis ftrael ghewönt Tot in niyns herten gront, Ten zal my niet berouwen, D'akkrvolmae&fte der Kerffouwen Heb ick ter goeder trouwen,, ш myn herte gheftelt, "tWelck door liefde fmek;- |
|||
|
Amourèusheyt.
Pus ben ick ghecjuek
Met vyerighe liefde die my zoo doet hakeu Haer dat fchoon Belt, l)at droef heyt velt, Dat ick in liefden zoo beghin te blaken, Dat ick niet en weet wat ick noch zäl maken;" Den Roover. ' En trouwen dure die beghint te naken Dat ghy zoudt gheraken,, in haer convent. ,
Leander.
Den dach heeft my verdroten boven alle zaken^ • Ick danck Venerem dat den avent,, is prefent, En dat Hefpenis het klaer firmament Met fwerte woleken nu komt bedecken, v-4'j Dus wil ick my beraeyèn om naer myn Lief jent
Schoon en excellent., fecretelijck gaen te treckenj' . Kan ick haer liefde tot myneii wil verwecken, ' Zoo zal ick wel labeuren in den acker van minnen J Liefs ghebruyc^. Wel wat maect ghy daer ? gheeft my dat te kinnen, Þåï Roover. (
Ick ftele Leandro fyn herte en zinnen.
Zoo dat hy gheen reden meer en zal ghebruyeken. Liefs ghebrnyck^
ïa kont ghy zoo uwen koft ghewinnen Met ftelen ? .zoo zoudt ghy buytcn en binnen Oock wel duyeken,, onder de kappen en huyckeri,5 En om borfen tefnijen v kon ft ghebruyeken. 4)en Roover.
Ke ick zou dat ghy uwen hals moet.verftuyeken, Swi/cht oft ick zal v fuycken,, in't dal der frenefijen; Gelijck kolen dié fmuyeké,, kondy d'uytloopende kruyekerf Wel verblijen, Ìäåã als ghyfe dan hebt leeren vrijen
Wet melodijenj . Ces Datt
|
||||
|
Vanden handel der
Dati brefight ghyfe in lij'en en in fwaer verdriet*
Liefs ghebruyck^
Kendymyweldan? "Dtn Roover.
Ia, en zou ick niet? Al en waer't maer aen v klappen en kakelen,
Hebben wy niett'zamen ghedaen veel mirakelen? 2oodatons de Minnaers tot in den Hemel kroonen^ En fy bouwen ons oock veel Tabernakelen Niet om verfchoonen,, om innetewoonen. Ltefsghebruyck^
Maer als wyfe dan beghinnen te hoonen, Eelt dat \y ons toonen,, een wreet aenfehijn: Ghy Roover der zinnen hebt ontallijcke perfooneß In't verdriet ghebrocht en in fwaer ghepijn. Den Roover.
•En ghy Liefs ghebruyck ghy zijt zoo fijn, Dat v daet inden fchijn,, is al zoeten wijn, Die ghy d'Amöureufen wilt fchincken, Maer in'r leite eeft al galle en azijn, En corofijf fenijn,, bitter als brijn, Die ghyfe uyt fchalen van berou gheeft te drincken. Liefs ghebruyck^
Ke fwijcht, fwijcht v haranghen ftincken, Daer ghy d'Amöureufen met wilt bedrieghen. Den Roover.
Eri laet onS d'een d'anders name niet meer mincken, Deen d'ander krincken,, noch met de waerheyt belieghefi« Liefs ffhebruycl^.
Ick confenteert, laet ons Hero gaen wieghen. . Den Roover.
Maer hoe zouden wy over Zee totby haer gheraken? En trouwen wy können zoo wel als Dedalus vlieghen, Wy zijn licht van deuchden, en wy doen waken £n vyerieh haken,, d'Amoureufe zinnen^ |
||||
|
Amoureusheyt.
Ber fy ons wei kinnen,, naer 'tghebruyck van minnen.
Hero. Phcebus die heeft fyn blinckende ftralen
Neder laten dalen„ Morpheus heeft aireet bedefr
Met doncker wokken al 'sHemds zalen,
bus wil ick gaen halen,, zonder dralen
Mynen lantecrne,en fteken het licht corred
Ter veynfteren uyt, om dat myn Lief perfeö:
Zoude zien dat idc naer hem wachte:
lek hoop dat hy met my niet en ghe<ä,
Maerdat fyn jonft tre£t„ met hert, zin en ghedachte
- Naermy, die ick boven alle Mans ter weerelt achte, Zoo Qodt weet,
Hy moet by my kommen,, ghefwommen by nachte
' Met arbeyt onzachte,, om dat fyn en myn Vader wreet Niet en zouden weten 'tbefcheet
Van onfer vryagie:
Dat hem iet mifquame dat waer my lect,
Want de liefde heet
Zou my doen outragie:
O Venus gheeft myn Lief een couragie,
Dat hy hier mach gheraken,
Op dat ick tot fnynder avantagie
boor fyn jonffighe vryagie,, zonder domagie
De vreucht mach fmaken,, daer ick moet naer haken;
Syn liefde heet in't blaken,, die doet my fnaken
Naer fyn benevolentie,
Ick moet onluftich waken,, en alle vreucht ftaken
Door fyn abfentie:
Och oft hem kennelijck waer myn intentie,
Hoe ghe'ern ick hem myn liefde zou jonnen,
Hy zou my toonen meer obedientie
Dan Hercules Omphale ded', daer hy voor heeft gefponné,
Én ick zou de lieffte zijn die hy onder der Sonnen
£pa ghehebben können,, fecrect oft ШНе,
C c % Myn
|
||||
|
ЗгѴ Vanden handel der
Myn herte is zoo aen 'tfyne ghebonnen
Zonder ghefchille,
Dat het hem abandonneert tot fynen wille.
Liefs ghebrnyck^
Maer hoort Neve wat fy uytftroyt d'ydel fpilïCj, Syxal noch verflicken met de foppe, Sy mocht wel ftijf fmijten op haer bille, En zegghen : welghemint vleefch ftaet oppe. Den Roover.
My dunft dat noch een vuyl hoppe Zal worden, eer dat zal eynden dit fpel, Sy is vol amoureulheyts totten koppe. Liefs ghebruyck^
Sy en is Veneri immers niet rebel, Sy heeft de krevelinghe in haer vel, Boor dat Leander haer zoo wel behaecht. Den Roover.
Sy zal haer tot d'amoureuiheyt voeghen wel, Syis veel te langhe ghebleven maecht, Sy wort van Cupidine zoo gheplaecht, Dat fy moet weten wat ter marct ai t'eten „ is, En hoemen den blinden int vleefch-huys jaecht. Liefs ghcbruyck^
Sy en zal niet ophouden voor datfe befcheren,, is, tSchijht dat fy van eenen quaden hont ghebeten,, is. Zoo vyerich te minnen en betaemt,, haer niet. Den Roover.
D'eer is verloren, fy en fchaemt,, haer niet, Én Leander is van liefden rafende. Liefsghebrityck^ >
Dat mach hy v danck weten dat ghy hem zijt blafende Met uwen blaes-balck zoo uytermaten ftijf, Dat hy ghëkreghen heeft het vonckin't lijf. Den Roover.
Way fy moghen'^v wel danck weten yuyl eatijf, |
||||
|
AmoureusheytJ
Die dit aerdich Wijf„ zoo vyerich doet minnend
Liefs ghebruyc\.
Ghy hebt Leandrum zoo berooft van zinnen, Dat hy niet kinnen,, en kan 'twitte voor 'tfwerte. "Den Roover.
En ghy doet met fubtijle perte Hero herte,, aen veel lijden en fmerte, Door dat fy haer Lief niet en kan ghebruycken.1 Liefs ghebmyck^
Ick zal Hero deftcelkens van Veneris ftruycken Eer langhe ftonden laten afrucketi. Den Roover.
En ick zal Leandrum doen vreucht ghebruycken. Liefs ghebrayck^-
Ick zal Hero de fteelkens van Veneris ftruycken In haer doncker kamer laten fuycken^ Den Roover.
En ick zal Leandrum rooskehs van trooft doen plucken* Liefs ghebrityck.;
Ick zal Hero de fteelkens van Veneris ftruycken Eer langhe ftonden laten afrucken. Den Roover.
En ick zal dees liefde zoo doen ghelucken, Dat Leander in ftucken,, Heros hemde zal fcheuren» Liefs ghebmyckt
Zoo meucht ghy deBruyt wel draghen twee knicken. Tot haren opftaen, zoo dat plach te ghebeuren. Den Roover.
Way fy en zal daerom niet met allen treuren, Noch kreupel gaen, maer fy zalder af ghenefen, *tls beter 'tMeysken ghenaeyt, dan 'themde ghcfcheurt zoh wefen. Liefs ghebmyc^.
Komt gaen wy dan derwaerts fchoyen, tyy zullen hem zonder fperren te breken, C e 4 Oft
|
||||
|
2 95 Vanden handel der
Oft fyn leet te wreken,, keren tournoycn,
Syn ghereet verftroyen,, en lobbeken vloyen, Dat hy fynen amoureufen gheeft zal verfraeyen. Leander.
O Godrïinne Venus wilt my beraeyen, poet myn herte lammaeyen,, dat daer is belaeyen Met minnen innelijck, Jck en kan mynen cjjt niet langher in druck beftaeyen,
3Noch my verfraeyen,, hoe zal't met my draeyen? Pat's my ontkinnelijck, . Den mont moet de Lieffte fpreken zou 'therte hem paeyen^
Myn zinnen die haeyen,, naer de zoete Daeyen, Sy is zoo mianelij'ck: Haer lieflijck aenfchijn is zoq vriendinnelijck,
Pat myn zipnen zinnelijck Paer naer vérlanghen, Mocht ick haers perfoons zijn ghewinnelijcfc, Zoo waer myn vreucht beghinnelijck Jn't herte binneüjck Zonder verftranghcn, Haer blofende wanghen,, die myn herte pranghen.
Houden my ghevanghen, En doen my fneven: Jck hoop dat fy my in gratie zal ontfmghen,
En als fy my belooft heeft uyt verftranghcn Iónftich t'aenhanghen Alle haer leven: Ick en zal haer immers nimmermeer begheven,
Магг aenkleven,, want fy ftaet ghefchreven En is hooghe verheven In myn herte al voren, Sy is de fchoone Roofe onder den doren, Pie ick heb verkoren,, en trou ghefworen. Die oyt was gheboren Vau eender Vrouwen; T~'............' Ick |
||||
|
Amoureushey£ ".
Ick ben verloren,,mach ick met haér geen vreucht orfeoren,
Dus is myn befporen,, achter en voren Naer haer aenfchouwen, - ' Sy is 'tbetrou wen,, welck my dóet houwen Zonder fchouwen Der minnen paden zonder benouwen:
En dees Bloeme boven alle Kerflouwen, Daer ick op moet bouwen,, zonder flouwen, Oft verkouweri, Is zoo vol ghenaden, Dat fy myn jonfte niet en zal rerfmaden, Dus wil ick met ftaden,, zonder langhe beraden A! metter daden Myn Lief gaen fpreken, In den vloet der ghenaden,, wil ick gaen baden,
En floppen hier myn ghewadtn,, af zou't my fchadea En zijn verraden Met fubtijle. treken, Sy heeft haer brandende licht uytghefteken,
Soo't is ghebleken,, fy en zal haer belofte niet breken, Noch eenich leer wreken, Merck ick nu klaer: phcebi klaerheyt is befweken „ Morpheus komt voort ghc- ftreken, -
Dus wil ick de Zee óverfwemmen zonder vaer Naer haer logijs daer,, fy haren Minnaer, Diecylaes.' door haer Becldelijcke fchoonheyt moet krochen en kermen,
By haer zijde zal laten ghehermen. ' Den Roover.
Dat zijn de termen,, £y zal v befchermen, Springht vry in't watere. Liefsghebruyc\.
Ц Cy zal v ontfermen,,, in haer vier armen, Ccj Ій
|
||||
|
o ^
Vanden handel der
En in haer zachte bedde verwermen,
Ghy hoeren katere. • Hen Roover.
Ghebruyck van lieve houdt uwen fnatere, Leander beghint naer den Borgh te fwemmen. Liefs ghebrityc\
Ghelijckmen met arbeyt moet den berch op klemmen, Soo en zal hy om by fyn Lief te zijn gheenen arbeyt fparen« Den Roover.
Wyzullenfefchier doen paren,,en vergaren, Om dat fy niet en zouwen,, vervriefen van kouwen, Al zou't hun namaels noch deerlijckberouwen, Liefs ghebmyck^
Nu laet ons gaen hopren en aenfchouwen Wat Hero al mach ontfouwen Buyten den Borgh daer fy haer klachten,, doet, Om dat fy naer Leandrum zoo langhe wachten,, moet, Hero.
O fwaer verlanghen wat doet ghy my quellagien
In mynder couragien,
Door ancxft dat Leandro zal ghebeuren
Eenighen teghenfpoet in fynder voyagien:
O Venus wilt hem tot mynder avantagien
Inder paffagien,, toorten v faveuren,
lek zit hier verbaeft buyten der deuren,
Al haken en treuren
Naer hem en wachte:
Wifl. myn Vader hy zou my controleuren,
Ia verfcheuren,, dat ick hier zitteby nachte.-
Komt hy daer ghefwommen daer ick op achte?
Och neen hy / hy en.eeft noch niet voorwaer.
Het was eenen Zeehont die met krachte
In't water zachte
Opfprpnck aldaer,
]V yn herte int iichaem dat beeft van vaer,
|
||||
|
Amouremheyf.
Door dat hy zoo langhe beghint te toeven:
Och zou't oock moghen wefen een gheveyft Minnaer,
Zou hy een ander beminnen, en my bedroeven?
Ick hoop neen hy, oft hy zou doorgroeven
Myn maechdelijck herte met een {hijdende fweert, ,
Men kent nochtans gheen vrienden men moetfepnoeven,
Naer't out proverbium, noch oock gheenen Weert,
?tEn zy datmen zeven jaer met hem gaet over den heert.
Liefs ghebruyck:
O gheluckighe Maecht wilt v contenteren Zonder doleren,, oft murmureren, V Lief is onderweghen, Hy zal fchier arriveren,, en v carefleren, Met v domineren,, en hoveren Zoo de Minnaers pleghen. Den Roover.
P uytverkpren Liefen fchoone Maecht, 'tls te vergeefs dat ghy klaechr„oft uwen druck ghcwaecht, Want die ghy v liefde jont, Eeft dat ghy hem zoo wel behaecht,, dat hy v draecht
Vyerighe liefde uyt fyns herten gront, Èn diedaer is ghewont Met Cupidinis ftrael, die zal terftont V.qnael komen ghenefen, Duyfent ftuskens zullen v worden ghejont Aen uwen lieffelijckcn blofenden mont, Envborftkensront *■ ²Ý³å zullen naer den zeer ghewenfehten vont
Syn zacht oorkuflen wefen, Dus meucht ghy wel haken naer v Lief gheprefen. Hsro.
Och koftick fwemmeii ick fwom hem teghen, Als die ben gheneghen,, door Veneris beweghen. Tot fyn liefde minjoot Ick en zou vreefen water3 wint, noch reghen,, Maer
|
||||
|
Vanden handel der
Maer fwemmen onverfleghen„Oenone heeft wel verdrcg
Door de liefde van Paride veel meerderen noot:
Myn hertein't lichaem is fwaerder dan loot,
Als ick uyt liefde groot,, peyfe om teghenftoot,
Van dat de wreede doot„ myn Lief mogen krincké,, zoude,
En dat hy door my moghen yerdrincken,, zoude.
Liefs gbebmyck^
'tls zonder fwaerheyt, en wilt niet duchten, V fwaerheyt zal fchier verkeeren in ghenuchten, En uwen druck zal veranderen in melodijen. Her o.
O myn jonftich herte beghint hem te verblijen, Ick hoor daer wat fwemmen inder ftrommen, 'tls zeker myn Lief die daer komt ghefwommen, Hy is hier aireet tot by den kant,, aen't laut. Och willekom Alderlieffte gheeft my de-hant,, playfant-,
Zijt willekome Lief die ick heb uytverkoren, Hertelijcke willekom zoo moet ghy wefen, , Willekome greyn van vergulde fporen: Zijt willekome Lief die ick heb uytverkoren, Ghy zijt de ghene die my trouwe hebt ghefworen. En die myn quale zult ghenefen: Zijt willekome Lief die ick heb uytverkoren, Hertelijcke willekom zoo moet ghj wefen. Leander.
ïckbedanck'v hoochlijck van vjonft gheprefen, Myn hope, mynen trooft, en myn toeverlaet, Ghy zijt de Bloeme in myn herte gherefen: Ick-bedanckv hoochlijck van vjonft gheprefen, Ghy en hebt noyt van meerderen dienft ghelefen, Dan ick v bctoonen en zal metter daet: Ick bedanck v hoochlijck van v jonft gheprefen, Myn hope, mynen trooft, en myn toeverlaet. Here>
|
||||
|
Mö
|
|||||
|
Amoürëusheyt.
Hcro.
Arriveert defen nacht-tabbaef t Lief al is by quaet,1 Om v bloore ledekens met te bedecken, En komt gheruft tebeddewaerts, doetmynen raet, Slaept tot dat den Wachter v zal ontwecken, En tot dat de Voghelkens met zinghendebecken Zullen beghinnen tefchiiyffelen, queecken en tieren, leken zal v, ó Lief, in gheen vreemde plecken, Maer op rhyn eyghen zacht bedde forieren, Een kleyn bancket van fpijfe, wijn, en goede bieren Staet op myn kamer voorv al bereet, 'tls al tot uwen beften in alle manieren Dat hierin huys is, wie't lief is oftleet. Liefs ghebruyek. J
De Quackel is initaers onder haren fleert zeer heet,
Z ulcken fleren ghelaet te toonen en betaemt,, haer niet.' Феп Roo ver.
Ick heb haer zinnen ooc berooft,, fy en fchaemt,, haer niet, En door dat ick heb berooft hun beyder zinnen, Zoo rafen fy naer v ghy Ghebruyck der minnen. Liefsghebruyek..
Ghy men cht wel ghereet maken uwen hamere, Om't yfer te fmeden ter wijle dat gloey t, Leander is nu immers tot op haer-kamere, Daer hy alle melancolije verföeyt, Syn amoureus jonftich herte dat groeyt Nu in vyerigher liefden door het carefleren, En Hero open bloemken dat bloeyt, Sy eten, fy drincken, fy bancketeren, 'Sy hoveren,, en fy diviferen- Den Roover.
Sy zijn gheheel vrolijck zonder ghefchalleiï, Èn hae'r Voefter die laet het al pafferen,' Sy kan wel fimuleren,, en door den vingher zien metallen, Al eeft dat fy alz.00 te zamen. ftalïen. Liefs
|
|||||
|
Ц © з"
Vanden handel der
Liefs ghebruyck^
Ke al zaech fyfe d'een op d'ander vallen, Sy en zoude haer hant daer niet fteken tuffchen Eenen hittighen brant is oock quaet om bluflchea» Hero.
Ick brenght een dronexken uyt rechter minnen Alle die naer troofr van Lieve haken. Leander.
Dat wacht ick Lief met hert en zinnen. Hero.
Ick brenght een dronexken uyt rechter minnefiV Leander.
Ick moet my in dat cas fchuldich kinnen, Door dat ick in v liefde moet blaken. Hero.
lek brenght een dronexken uyt rechter minnen Alle die naer trooft van Lieve haken. Leander.
Dien dranck Lief die dun<5t my zoeter fmaketi Dan nectar, ypocras oft malevafeyen: Och mochten wy hier onder ons beyen Zonder fcheyen,, in eeren en trouwen Onbenijt blijven woonen en huys-houwen, Ick verzeker v dat wy altijt zou wen Zonder flouwen,, ort zonder druckich,, zijn, Boven alle Minnaers zeer gheluckich,, zijn. ( 'Den Róover.
Kijft Neve hoe Leander en Hero met ecn loncxkeiï
D'een d'ar.der brenghennen vriendelijck dronexken^ En hoe Leander {ynen mont op de zelve zij'e Itryft fielt daer ghedroncken heeft fyn Amije. Lief?s ghebt'nyck:
Nu zijn d armen om deii hals ghefleghen. ' Den Roover. Nu kuflen fy mont aen mont zoo d'Amoureufen pleghcn.' .
Li$
|
||||
|
Amoiireushey'fé
Liefs ghebmyckj
Nu zijn vergheten al de voorleden finertctf. 'Den Roover.
Nu beghinhen fy met jonftigher herten D'een d'anders jonfte eerft te kinnen, Nu zijn fy de veerfte van hunne zinnen. Liefs gbebruyc\.
Nu fpeelt Cupido eerft fyn perfonagie. Den Roover.
En Venus die verweft haer couragie, Dat fy zonder treuren, zuchten oft klaghen, D'een d'ander fchier zullen te beddewaerts draghen. Liefs ghebruyck.
Sy zijn nu in liefden zoo verheucht, Ghelijck de jonghe Voghelkens inde jeucht Vande zoete Lenten met jolijfe Springhen en vlieghen van rijfe te rijfe. Den Roover.
Maer Leander beghint te gheeuwen en te gapen, En my dunéfc dat hy gheern waer te beddewaerts flapen, Hy beghint haer keurflen te ontrijen, Maer Hero en willet quanlhuys niet Iijen. Liefs ghebmyek-
Ke al weyghert fy haer wat, fy is bly touwe, lek en zach noyt amoureufer Ionckvröuwe. Den Roover.
Maer ziet nu Hero is gheheel ontdaeii. Liefs ghebniyek.
Ick heb verlan ghen te zien wie voor onder zal ga^n. Den Roover. .
Het zal Hero zijn, en wildy ick wedde.
Liefs ghebruyek.
Maer ziet Leander die draechtfe op't beddes Om dat fy by hem zou ligghen rufte». *Den
|
||||
|
Vanden handel det
Den Roover.
Naer v Ghebruyck van Lieve mach haer wel lufèeté» Liefs ghebruyck.
Maer Cozijnken ziet al dit gheveert, Hero die wilt te S.Iacobs weert, > Sy heeft den palfter aireet inde hant. Den Roover.
Och lieve Maetken het ifler al brant In't voor-portael, en Hero en komt ghéeri hulpc«, Liefs ghebruyck.
En fy is al ghereet met haer open fchulpe, Om den vyerighen brant te bluffchen. Den Roover.
Ia wel Neve is daer eenighen twift tuffchen Hun beyden, dat fy zoo blofende coleur krijghen^ En dat fy naer hunnen adem dus hijghen? Liefs ghebruyck^
Ke neen't, ghy zout veel beter fwyghen, Dan ghy noch {preken zout als d'onvröede, Sy zullen hun zelven maken al moede Met joeken, mét fpelen, met kuflen, met lecken, Met kietelen, met tuymelen, met treckebecken, 'tSchijnt dat fy't al hun leven hebben gheploghen, Maer trouwen dt fneppekens zijn nu al meeft vervloghen» Hy fchept nu vreucht in't aenzien der zoete emolumenten Van Pygmaleons beelt niet om.verexcellenten, De koetfedie houdt nu op van kraken. Den Roover-
Maer ziet eens fy gaen nu het bedde hermaken, Het deckfel leyt ter aerden al verhoyt. Liefs ghebruyck^
Het beddeken dat zoo abel was beftroyt Metdiverfchebloemkens fchoon van coleure Hebben fy gheworpen het achterfte veure: De Poëten en zouden in gheen legenden fchrijven Het folaes dat twee Ghelieven bedrijven, Bcn |
||||
|
Atnotircusheytr
²Ýåï Wachter vanop de Schepen zingheade»,
Staet op ghy Amoureüfen3
Staet op'tis meer dan tijt, Wacht v voor d'envieufen. Eer dat ghy verraden z ijr. Men vint veel quade tonghe%
£)ie noode vryagie zien, AI waren fy afgheyronghen, ²ñê en zou't niemant ѵåãܳåï³ VeiirecT: al naer v palen3
Eer fcheebus op berch en dal JLaet fchi j n en fy n goude ftraleiTj Zoó en krijcht ghy gheen mifvaL Ghy meücht vry weder keeren.
Als Morpheus den dach verjaecht. En jonftighe vreucht vermeeren, Al en is de Bruyt gheen maecht. 1>åãã Roover.
Och Cozij'n hoort wat den Wachter van Sefto ghewaech^ Het worter nu al van zueren bjere, Sy hebben ligghen ravotten tot dat het daecht, *h nu zoó moet Leander maken maniere Om te vertrecken naer fynen quartiere: Want dat fyn Ouders de vryagie ^ernamen, fy zouden hem met ioöfen beftiere * en mjnften uytden Lande zenden in pelgrirrjagie. Ó Liefs ghebruickz
*-'et ons gaen luyfteren hoe fy met droeve couragie
oorlof zullen nemen, fy zullen fchier fterven van drucke.'
|
||||
|
°3
|
|||||||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
Den Roover.
Ke Boerken draecht de Bruyt tot haefder avantagCj Om dat fy niet manck en zou gaen, dees krucke. Liefs ghebruyck^
Way fy zal wel recht; gaen tot haren gheluckc, Al heeft fy gheleert hoe fy was ghewonnen, Niemant en verwonder hem van delen ftucke, Wy hebben't wel ghcrod, waer't wel ghefponnea. Den Röover.
Ia maer het zuypen dat is al gheronnen, Dat daer ghereet ftaet om t'inbijten. Liefs gbebmycki
Wiltfy een ander nu oock haer liefde jonnen, Sy en zal nu door de pijne immersiuet krijten. Den Roover.
Ick zou's zoo veel lijden om vier mijten, Waer't dat ick ware in haren ftaet. Ltefsghebruyck^,
Ghy.en zouter altijt met veel in verflijtcn,, Dat wil ick v wel toezegghen hoe dat gaet. Den Roover.
En ghy kondt immers wel metterdaet Enghe Maechdekéns maken van fluypf attena En eerlijcke Dochters oock vroech en laet Van ftille heymelijcke kamerkatten. Liefs qhebrnyc\.
En ghy weet de verborghen (chatten Te krijghen van d'amoureufe zotten. Den Roover.
En ghy verkoopt voor eerzame de vuyl mottefij En voor goet en gave de ghebroken potten. Liefs ghebrttyck^
En ghy kondt d'Amoureufen zoo vermotten, Dat fy niet en ftraffen hoererij«. |
|||||||
|
Amoürcusheyti
×)ñï Roover. $Ø:
Èti ghy bedriechtfe wel met rotten
Appelen door de zoete melodijc. Liefs ghebmyc\. Schamelen nootdmft en is gheen leckermje, Men moet zomtijts den luft der natueren verdri/ven, Men fteect zoo menighen fteeck op zij'e, Maer Cy zijn al maecht als den buyck wylt platblijvenj' Den Roover.
Nu wy zouden hier zoo langheftaenkijVen, t)at wy den affcheyt niet en zouden hooren. Liefs ghebrüyck^
Later ons dan naer luyfteren met open ooreii. Leander.
Den Wachter die heeft fyn Liedt ghezonghcn, lek heb merckelij'ck ghehoort fyn ghetier, Daerick, oLief.doorbenontfpronghen, Dus ben ick ghedwonghen,,te trecken van hjen Dus bid ick v edel Bloeme fier, Dat ghy my nu oorlof gheeft om vertrecken, Defen avont zal ick ftille en dier Als Phoebus fyn blinckendc ftralen zal decken, Weder komen ghefworomen naer defer Vlecken, Dus bid ick v wilt uwen lanteerne uythanghen, V fchij'nende licht zal mynen gheeft verwecken, Dat de leden zullen hêrwaerts nemen de ganghen.' Hero. O Lief ick zal v zoo minlij'ck ontfanghen Als ick v wederomme zal aenfehouwen, Ln laet my toch niet te vergheefs verlanghen. Úåander.
Neen ick Lief, ick belooft v ter goeder trouwen, Dat ick de ghenomen ure zal houwen, Wilt trïy verwachten ter zelver tijt, ^■yn vyerighe liefde en zal nimmermeer verkouweil *i deuchden en ååãåë, des zeker zijt.
D d a Hcrè,
|
||||
|
Vanden handel der Amoureusheyt«
Her o.
Ghetrön Minnaers zijn weert ghebenedijt, Maer vervloed moeten de beroemers wefen: Wilt dan t'avont weder keeren metter vlijt, Zoo zult ghy my van alle grief ghenefen, Ghetrouwicheyt wort boven algheprefen. Leander.
Nu laet ons oorlof nemen met defen^ Want wy moeten fcheyden,, zonder beydeHj lek wil gaen fwemmen door den vloet. Hero.
Oorlof Alderlieffte, Venus wi! vgheleyden, Dat bid ick haer alft immers wefen moet, En verzuymt v ure niet wat ghy doet, Oft myn herte zou my breken van rouwe. Leander.
Ick en zal fparen armen, vleefch, noch bloet, Liff, noch oöck goet,, in teghenfpoct Voor v myn alderlieffte Vrouwe. Hero. Adieu hertelijck Lief. Leander.
Adieu boet voor rouwe. Hert. Adieu mynen trooft en toevcrlaet. Leander.
Adieu myn oVerfchooneKerlTouwe, Daer alle myn hope en trooft op ftaet: Adieu dan klaer-fchijnendedagheraet, Die myn vernoy en grief kan rnincken: Adieu myn Peeiiedclicaet, Die my der confortatien dranck kan fchinckcfr, ' Hero.
Adieu Lief, om dat ghy om v Lief zoudtdincken, Zoo draccht dees ghifce met dan, die v myn hertejont, En kuft my noch eens vnendelijck aen mynen mont, Venus laet v t'avont weder keeren fraey en ghtzoftt* Eyndedes tweeden Spek. |
||||
|
³\ Ѵß
|
||||||
|
Prologhe oft t'zamenfpraeck van
twee Peifonagiens.
Po'ételijck^gheefi.
Erzamedifcrete Viiendc, Heeré en Vrouwe,
Wy hope dat ghy noch wel hebt onthouwé, Hoe dat Leander ³ï× fwemmen gebrüyft fyii kracht,, heeft,
En hoe Herohet licht uytftack door jonfte vol trouwen, En hoe fy door vyerige liefde, die niet en wilde verbouwen,
Naer de komfte van Leandro ghewacht,, heeft. lAmourePtfefantafij e.
En hoe dat de fchoone Hero verpacht,, heeft: Ionftighe vreucht fecretelijck en ftille, En hoe dat Leander by haer vernacht,, heeft Met vyerighe begheerte naer fynen wÜle. Po'etelijck^gheeß.
En hoe fy voortitelden memghe amoureufe grille, Úîîã d3t den Roo ver van d'Amoureufe zinnen Hun 'tverftant beroofde, en zoo verwarde de {pille Met Liefs ghebruyck in't feyt van minnen, bat de reden natuere niet en koft verwinnen, Maer dat natuere ghebruyde 'tvleefch melocUje. tsimoitrepifefantaßje.
En nu zullen wy v fpeel wijs beghinneri Te vertoonen hoe d'lnborftighe envije, Verghezelfchapt met de Valiche calumni/e, ■^Is twee verudeaTehen hebben bevonden D d % Dees
|
||||||
|
Ë
|
||||||
|
■
|
||||||
|
PROLOGHE.
|
||||||
|
Dees fecrete liefde, die fy voor een bhje
Bootfchap Leandri Moeder liepen vermonden« ' cPo'èteliji\gheefl. En hoe dat Leander ten zelven ftonden
Van fyn Oudere wert gheftraft en bekeven, En hoe hy aen Hero zoo vaft was verbonden, Dathy de zelve niet en heeft begheven. u4mourenfefantafij e.
En hoe dat hy oock niet t huys en is ghebleven, Al waren fyn Ouders daerom ?eer gram, Maer hoe dat hy, om in vreuchden te leven, Noch alle avonr, naer fyn Liefs Borgh fwam. Tc'ételijck^gbeefi.
En hoe dat daer ten leften zulcken onweder opquam, Dat hy in zes nachten by Hero niet en isgheraeét. En hoe Hero daer quade prefumpriedoor nam, En in fyn abfentie groot onghenuecht heeft ghemaeft. чу4тотен[е fantaßje
Eti hoe fy binnen dees zes nachten, die fy heeft ghewaeót, Haer Voeftere gheklaecht heeft haren noot, En hoe Leander oock zeer heeft ghehaeófc Naer Hero fyn alderlieffte Lief minjoot. Toëtelijcl^gheefi.
En hoe dat het fynder herten was een lijden groot, Dat hy fyn Alderlieffte zoo langhe moeite derven. as4monreHfefantaßie.
En hoe hy van couragie was zoo fwaer als loot, Dat hy niet ghefwemmen en koftnaer Heros erven. Poetelijcl^gheefl,
En hoe hy de Goden, die hem zochten te bedervena En failjeren deden in fyn beloften en tijt, Wt groote miftroofticheyt heeft vermalendijt. Qsfmoureufefantafije.
Dit zullen wy v al fpeelwijs betoonen Wt oprechter jonften ghy Amoureufe Scholieren, WH«
|
||||||
|
PROLOGHE.
Wilt altijt ons fauten eri abuyfen verfchoonens
Dit zullen wy v al fpeelwijs betoonen, Voor al de Gheeften en Amoureufe Perfoonea ' En zullen wy ons konfte niet verdieren: Dit zullen wy v al fpeelwijs betoonen Wt oprechter jonftenghy Amoureufe Scholieren? Toètdijck^gkeefk. Waer't dat Apollo ons hooft wilde verderen
Met Laurieren,, door fyn benevolentie, Wy zouden de konft verheffen in alle manieren; Waer't dat Apollo ons hooft wilde verderen, Wy zouden hem loven, prijfen, eercn en vieren. Dat hy ons beghifte met '-fonelfche prudentie; Waer't dac Apollo ons hooft wilde verderen Met Laurieren,, door fyn benevolentie, Wy zouden hem dienen in alder obedienae. |
|||||
|
Dd i Nameis
|
|||||
|
Ùàòåïôã Terfonagiensrvant
derde Spel. Poëtelijck Gheeft.
Amoureufe Eantafije, Inborftighe Envijeo Valfche Calumriije» De Moeder. Den Vader. LEANDER. HER O. De Vocfter.- |
||||
|
U\ i
|
|||||
|
HET DERDE SPEL,
Inborfii(rhe envijt.
Aer loopt ghy zo vroech om v bejach
Valfche calumnije ? wilt roy dat vers- tellen. Valfchc calumnije. En wat mae& ghy hier eer't is fchoon dach ? Jnborflighe envijC. Waer loopt ghy zoo vroech om v be» jach ? Valfche calumnije. Ick hoop noch heden te winnen 'tghelach, Met d'Amoureufen re verraden en te quellen. Inborfiighe envije.
Waer loopt ghy zoo vroech om v bejach Valfche calumnije ? wilt my dat vertellen. Valfchc calumnije.
Ick loop beïpieden alzoo jek plach, Wat regiment dat houden de Dochters en GhezelIeH, Ick en zoeck niet dan fecrete vryagie temellen, * De Minnaers t'accuferen,, en te calumnieren, En achter rugh te verhalen al dat fy voortftellen. Inborfiighe envije.
En ick gaen al berften en al fantaferen, Als ick niemant blameren,, vitupererm £(och accuferen,. en mach, daer ick moet by ghenefen 1 Dd5 .Wftk
|
|||||
|
S v*^
|
||||||
|
Vanden handel der
|
||||||
|
Valfche ñà³ïòùå.
Wy plochten twee Voghels van eenderpluymen te wefe»,, Die ghemeynelijck gheern vlieghen te gadere. Inborjlighe envije.
Zoo zij'n wy noch oock, komt vry wat nadere, Ghy zijt de vérradere,, vande vryagie. Valfche ñà³ïòïöå.
En ghy rijt een notabel'peffonagic, Die in druck doet verkeeren de blijfchap. fnborfttghe envije.
En ghy fticht hooftfweer, difcoort, en partijfchap, Daer vrede is daer kont ghy wél gtooten twift,, maken* Valfche calnmnije.
En men ziet valtijtnaerarcbea lift,, haken. Inborfttghe envije.
En ghy zijt den roover vander eeren, En ghy kont de waerheyt in loghenen verkeeretu Valfche calnmnije.
En ghy zij't van zoo quade conditie, Dat ghy de deucht verkeert in malitiev Inborjlighe envije.
En ghy zijt de Moeder van al d'hypocrijteir, Ghy kont meefterlijck elcx leet wel verwijten, Zonder aenfchou te nemen opvyantoft vtint. Valfche calnmnije.
En ghy fticht partijTchap tuffchen Vader en Kint, En onderwint« v alle zaken,, die v niet en raken. , Inborfiighe envije.
En ghy die plocht altijt vyerich te haken,
En v te vermaken,, in eens anders qualijckvaert. Valfche calnmnije.
En ghy zijt al de weerelt door vermaert, Dat ghy zijt van q lader aert,, fel en grouwelijck. Inborjtighe envije.
En ghy hebt gefche/den racnich Amoureus en houwelijcfcJ
yélfito
|
||||||
|
Amoureusheyt.'
Valfcbe calumnije.
En ghy zijt vcrmaert voor 'sDuyvels jonghen. Inborfttghe envije.
En ghy hebt met uwer fenijnigher tonghen Veel Amourèufen ghedwongben,, dat fy in dry weken D'een d'ander niet en mochten hooren, zien, noch fpreken* Valfche calumnije. ,
Ia we!, en wie komt ghinder voort gheftreken Al moeder-nae# uyt den water t'fynder oneeren? jnborflighe envije.
'tls Leander, hy heeft ghezocht en ghevonden fyn kleeren, Die hy gheborghen hadde aen den waterkant. Valfcbe calumnije.
Hy en kan hier nieuwers ghekomen aen 'tlant, Dan van den Borgh daer Hero is woönachtich. Inborfiighe envije
Ghy hebt ghelij'ck, dat is zeker waerachtich, Ick lieb ghifter avout befpiet wonderlijcke treken, Hoe dat Hero haren lanteerne hadde uytghefleken, Om dat hy te bat by haer zoude gheraken. Valfche calumnije.
By den billen dat zijn certeyn de zaken, Wy zullen wel maken,, dat Cy zaen zullen moeten fcheyeM» Inborfiighe envije.
Komt laet ons dan gaen onder ons beyen Naer Leandri Ouders raffchelijck fchoyen. Valfcbe calumnije.
Wy zullen ons fenijn daer zoo ftroyen, Dat wy door ons archeyt en envieuflieyt Wel zullen beletten dees arrioureufheyt. Inborfiighe envije.
Laetfe ons dan gaen brenghen in ghetreure, Leandri Moeder die ftaet rechts voor haer deure? Valfcbe calumnije.
boet haer dan heufheyt en reverentie3 En ver-
|
||||
|
Vanden handel der
En verklaert haer fècretelijck ons intentie.
Inborfiighe åïѵöå
Tjan ick en zal, wat zou ick haer zegghen? .Doet ghy 'twoort, ghy zult de zaken beter uytlegghe». V~alfche calumiiife.
Eerzame difcrete Vrouwe verheven, Wy zouden v gheern wat te kinnen gheven Hier onder ons beyen in't fecreten, Maer wy en begheeren niet dat iemant zou weten Dat door ons komt, wy en begheeren ghcenen ondanck, En 'tis wel een zake daer groot verlanck Aen leyt, dus meucht ghy ons wel ghelooven: Leander v Sone heeft hem laten verdooven Van Hero, en hy blaect zoo in haerder minnen, Dat hy verloren heeft (yn her te en zinnen, Wy hebben hem perfoonlijck uyt der Zee (trommen Al naeófczien kommen,, vlijtich ghefwommen, Mitfgaders fyn kleeren, zoeken, die hy hadde verborghen, En dit is defen morghen„ghebt:urt,gfiy meucht met zorgen Wel flapen, want hy zonder achterdincken Hem ftelt in't perijckcl van verdrincken, Dus meucht ghy wel letten op ons vermaen, Want eens bevonden is tienmael ghedaen. Inborfliahe åïѵöå.
En dat noch meer is, alle v ghelt en goet Zal hy ombrenghen met Hcro zoet, Al hadtghy zacken vol nobels en ducaten, Hy zal't met haer al verteeren en daer laten, Want weeldighe Peerden en fchoone Vrouwen Die koften zeer vele om t'onderhouwen. Valfche ñà³èòã³ö³.
En 'tghene dat ick v noch zegghen zal, Dat is het quaetfte en fwaerfte noch van ah De Dochter daer hy zoo zeer toe is ghezint. En die hy zoo hercelijcken bemint, |
||||
|
Amoureusheyt;
Die is Van haer Vader op eenen Borgh gheftele
By Seftos, om dat fy nieten zon zijn ghequelt
Van eenighe Vrijers, want 'tis ghepropheteert,
Dar indien dat fy domineert
En boeleert,, met Mäns oft ronghelinghen,
Dat fy dezelve en haer oock om den hals zal bringheib
Al dces zaken hebben wy v willen bedien,
Om dat ghy in tij'ts wel op v fpel zout zien,
Tot uwer welvaert eh tot ws Soons bate^
Want het berou komt dickwils te late.-
Als den Voghel gheraeftis mijt hy'tghefchut,
Als 'tKilfvetdroncken is vultmen den put,
En als 'tPeert ontloopen is fluytmen den ftal,
Dus meucht ghy v wachten wildy voor mifval.
De Moeder.
Lieve vriendinnen ick zaldcr om dincken, Houdt neemt dien nobel en wilten verdrincben. Inborßighe епѵце.
Wy bedancken v zeer doorluchtighe Vrouwe, Wy zullen v altijt zijn göet en ghetrouwe. De Moeder.
Ick bcdanck v beyden oock noch meer,, hertelijcfe Van d'advèrtentie die ghy my doet, Al is v rappoort my zeer,, fmertelijck, , Zoo eeft nochtans göet,, dat ick de zaken ben vfoet, Ö bcdruft herte / ö befwaert ghemoet.'
O verflaghen couragie / 6 verftroyde zinnen /
O hinderlijcke plaghe ! ó laftighen teghenfpoet/
O onlijdelijck grief' 'twelck ick ghevoel van binnen,
Wat zal ick, eylaes, nu gaen beghinnen.'
Ö ch dees deerlijcke en jammerlijcke plaghen
Zijn wel hert om draghen.
Den Vader.
Wie hoor ick daer klaghen? |
||||
|
Vanden handel de*
*D e Moeder. ;
Eylacenickbêri't verkorene Heere,
Den Vader.
Wat miskomtv Vrouwe? V£ïiLa* De Moeder.
'tHerte doet my zeere, Door de vreeflelijcke beftrijdinghe Van een d'alderquaetfte tijdinghe, Die ick van ftonden aen„ nu heb ontfaeri. Den Vader.
Is fy zoo quaet als ghy zeght? De Moeder.
Sy zal my koften zoo menighen träen, Als daer druppelen waters ter Zeewaerts vloeyefi^ Al had ick verloren al myn erf-goeyen, Myn herte en zou niet zoo vol van fwaerheden^ zijn. Den Vader.
O beminde Vrouwe wilt toch te vreden,, zijn, En zeght my wat lijden dat v herte bezuert. De Moeder-
My is ghezeyt dat Leander hem avontuert, Van die daer op hebben ghenomen goede achte, Naer den Borgh by Seftos te fwemmen by nachte.,. En dat hy op Hero zoo is verblint, Dat hy het fwerte voor 'twitte niet en kint: En dat waer is dat hy bemint,, dees fchoone kare, Dat ben ick onlancx oock wel worden gheware, Door dat my ghebleken is metter daet, Dat hy gheen ruft en heeft waer hy gaet oft ftaet, En een poinft dat my ter herten gaet noch nadere^ Dat is dat Hero van haren Vadere Op den Borgh is gheftelt ten fijne, Om verzekert en wel bewaert te zijne, Dat fy nieten zou worden ghedepucelleertj Want van haer is ghepropheteert, |
||||
|
Amouréushéyr»
Als fy haer tot Mans-perfoonen begheveri,, ra!,
Dat fy haer zelven en haer Lief brenghen in fneveftj, zal.
1)åï Ѵëñ³åã.
Beminde Vrouwe dat heb ick onlanghe ghehoort, Voorwaer ick ben miftrooftich en gheftoort, Dat Leander ons aen doet defe quellagie» De Moeder.
Hy komt hier gaende bly van couragie, Ûó dund dat hy noch niet en zal weten, Dat ons ghekondicht zijn al fyn fecreten. Leander.
Ghegroet zijt Vader en Moeder eerzame, ïupuer die óns alle dinghen kan gheven, Verleen v voorfpoet, ghezontheyt, en lanckleven. 1)e Moeder.
O Sone, Sone, ghy doet ons grooteblame, Ghy verlieft vfame,, en krijchteenen quaden name, ï)at ghy in minnen dus zijt ghewont Op Hero, die v zal zeylen in den grorit: Als ghy immers eenighe liefde wout draghen, Ghy zoudt Dochters ghenoech vinden naer v behaghen3 Zonder v zelven in perijckel te ftellen, Ick meyn wel dat ghy hebt hooren vertellen, Hoe dat daer is ghepropheteertvan heur, Dat fy haer zelven en haren Serviteur, ' Die haer toont faveur,, zal brenghen in laft, Hn Jatfe den Vader daerom houdt ghefloten yaft. Leander.
O Vader en Moeder en zijt daerom niet ontpalt, Want d'onraft,, alle folaes berooft, Hoc komt dat ghy de quade tonghen dus ghelooft, ^lyn herte en is niet doorkJooft,, door iemants minne; *-of Venus dat ick ben gheruft van zinne, ^heen Vnendinne,,en ben ick onderdaen, ^1 vrift ick van Lieve confoort t'ontfatn, |
||||
|
Vanden handel der
lek en zou daerom gheen ftraetweechs gaen^
O ra de converfatie van eender Vrouwen,
En teghen uwen wille en zal icfc oock gheen trouwen
De Moeder.
Och Sone wilt dan v woort wel houwctf, Oft 'tzou v berouwen,, en in fwaer benouweR Zoudt ghy ten leften v zelven bringhen, Vwen dranck met bitter tranen minghen, En v handen vringheri,, in fwaren ghetreuré. Leander..
Ick zal't doen Moeder, en zorchter nietveure, Maer zijt in die zake wel gheruft. Den Vader.
Myn Sone hebt ghy tot houwen luft? Zoo zoeft, helft en kuft,, een ander wat dat ghy doeta Te Abidos is zoo menich Beeldeken zoet, Die v, zijt ghy't vroet,, wel zullen begheeren: Wat hebt ghy v zelven, ö armen bloet, In perijckel te ftellen, den teghenfpoet Die komt den menfeh van zelven wel deeren, Al en zoectmen niet, dus wilt v verveeren Voor Hero ghelijck voor eenen Wolf oft Slanghc: lek en zegh niet dat ghy ander Dochters zoudt ontbccren,- Maer wildy trout een al eeft metten ganghe. Leander.
O Vader en Moeder en zijt niet meer droeve noch banghe, lek zal v in als obedieren metter daet, De Kiuders moeten leven naer hun Ouders raet. De Moeder.
lupitcr bewaer v Sone waer dat ghy gaet, Pallas wil v in deuchden verftereken. Leander.
Adieu Vader en Moeder m'yri töeverlaet. Den Vader.
lupiter bcwact v Sone* waer dat ghy gaet,
Othe«
|
|||
|
Amoureusheyt.
Otheabevry v vad allequaet,
Zoo datmen onderdanicheyt aen v mach mcrekeh^
De Moeder.
lupiter bewaer v Sone waer dat ghy gaet, Pallas wil v in deuchden verftercken. Leander. \^.
O Goden der Hemelen 'tis al van't vercker^
Noyt en heb ick ontfanghen quader mare, De Duyvd die haelfemet huyten hare, Die myn Ouders hebben ghedaen de wete: Och de liefde en wilt niet blijven fecrete, Hoe datmenfe wilt verborghen oft bewimpelen, Den Minnaer die ghelijét zeer wel den fimpelen, - Want al wort hyvan nijders oft valfche tonghen befpief, Hy laet, hem duncken dat hem niemant en ziet, En al ^et hy dat de nijders hem haten, Zoo en kan hy fyn Lief noch niet ghelaten: Exempel aen my, al zoude ick fterven, Zoo en kan ick myn lieve Hero niet ghederveri, Noch defen avont als myn Ouders zijn flapen, Zoo wil ick by haer myn zinnen gaen rapen: Och oft nu alle nijdighe tonghen, Die de Minnaers verraden, waren afghevronghen, Zoo zoude ick defen avont vry ende vranck Noch flapen in myns Liefs armkens blattete Met haren danck,, zonder eenich lieghen, Koft ick als eenen Voghel in haer veynfter vlieghen. Oft als een Muysken in haer kamer kruypen, Ick zou daer alle uren eens in fluypen, Endeboofe tonghen, weert om vermalendijen, Die en zouden myn liefde niet bedrijen, Noch mét calumnijen,, my blameren, Vervloeit moeten fy zijn die de Minnaers acc.uferen. Inborflighe envije.
Waer zijdy Calumnije? E e mftkt
|
||||
|
^ г>
|
|||||||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
Valfche calumnije.
Ick Hgh hier en luyftere Oft ick iemant koft ghevahghen in fyn woordere Jnborflighe envqe.
Hoe ftaen de taken al wat ruyftere, Waer zijdjypalumnije? Valfchecalumnije.
Ick ligh hier en luyftere. Jnborflighe envije.
Waer ftaet den windt ? hoe komt de locht 200 duyftere? Valfche calumnije.
Den windt die komt uyt den feilen Noorden. Jnborflighe envije.
Waer zijdy Calumnije? Valfche calumnije i
lek ligh hier en luyftere Oft ick iemant koft ghevanghen in fyn woorden. Jnborflighe envije.
Ick ftaen hier en wachte met defer koorden, Oft ick iemant koft krijghen inder laflen Van myn vyanden, die ick wel zou vermoorden, lek ftaen hier en wachte met defer koorden. Valfche calumnije.
En ick wil gaén onkruyt zaeyen van difcoorden, Op hope dattet eer langhe oyervloedich zal waffen* Jnborflighe envije.
Ick ftaen hier en wachte met defer koorden, Oft ick iemant koft krijghen inder laflen, Valfche calumnije.
Ghelijck de Honden die niet luye en bauen, Maer fecretelijck van achter inde hielen bijten, Zoo langhen wy het fenijn uyter kaften, En ftroyen dat achter rugghe met veel verwijter», Jnborflighe envije. En ghy zijt het hooft vande hypocrijtm,
Valfchi
|
|||||||
|
'■ ô
Amoureusheyt*
Valfche calumnije.
feri ghy en deucht niet twee inckel mijten,' Maer wy moghen wel krijten,, en 'tmach ons w'el fpijtcn^ • Dat al ons calumnije en valfch vermaen Gheeh boete noch mirakel en heeft ghedaen^ Die wy te kennen gaven Leandri Moedere. . Inborflighe envije.
Hy en vraecht naer Vader, Sufter noch Broedere, Hy wilt veel vroedere,, zijn dan al fyn vrinden. Valfche calumnije.
Hy zal hem zelven noch brenghen in allinden, Wilt hy Heros liefde niet verfteken. Inborflighe envije. De kruyck zal zoo langh te water gaen dat fy zal breken,' Hy is na wederkommen,, door der Zee-ftrommeri Naer fyn alderlieffte Lief Hero ghefwommen. Valfche calumnije.
Syn Ouders onderwijs en mach niet baten, Sy en zullen d'een d'ander toch niet verlatefi Zoo langhe als fy op der Aerden leven,, zullen. Inborflighe envije.
Ick en meyn oock niet dat fy d'een d'ander begeven^zuller^ Sy zijn in liefden veel te ghetrouwe. Valfche calumnije.
Sy verwermen d'een d'ander nu teghen de kouwe, Sy beghinnen d'een d'anders quale te ghenefen. foborfliqhe envije.
Defen nacht zal hun veel te kort duncken wefen. Valfche calumnije.
Sy onthelfen d'een d'ander mont aen mont. Inborflighe envije.
En dan taft hy haer witte borftkens ront, En worpt haer hemdeken zoo verre alft vlieghen,, mach, En )oSt tot dat hy het kindeken wieghen,, mach Al ftillg en diere. Eea Valfch$
|
||||
|
ã×
|
|||||||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
Valfche ñà³íòùå.
Dan gaghet aen't nijpen. Jnborftighe envqe.
Wat houwen fy een Honts- bniyloft dan zonder pijpen? Valfche ñà³èòïöå.
Ia fy, 'ten is voor de deur niet gheftroyt 'tls hun ghenoech dat den gheeft verfroyt In feyten van minnen met melodijen. Jnborftighe åïѵöå.
Al en is de kamer met tapijtferijen Niet behanghen aen allen zijen, Al eeft dat fy niet en danffen noch en fpringhen, 'ds hun ghenoech dat fy een Liedeken zinghen, Datmen niet verre en hoort. Valfche ñà³èòïöå.
Als fy d'een d'ander moghen jonnen confoortj En dat de Kobber by de Duyvinne gheraeét, Daer fy te zamen al moeder-naect, Zoo men de bervoete kinderken s maeft Wt jonftigher liefden moghen paren. Inborfiighe envlje.
Ghelijck de Conijnen verzerren in't garen. Zoo verzerren fy dan in d'een d'andere. Valfche calumnije.
En dan eeft ö hertelijck Lief Leandere, lek zal v beminnen alle myn leven. Inborfiighe envïje.
En eer Aurora dan komt voorrghedreveti, En dat (ie Voghelkens beghinnen te zinghenf. Valfche calumnije.
Dan beghinnen fy hun handen te vringhen, En dan eeft ick moet my gaen bereyen, Inborfiighe envije.
Dan klaghen fy dat fy van een moeten fcheyen,
Valß¹
|
|||||||
|
ö 1
Amoureusheyt.
³ Valfche calumnije.
Dan ceft och Lief wilt toch noch watbeycn,
Tot dat Phcebus voortbrin ght den dach. Inborftighe envije.
Dan eeft och Lief voorwaer ick en mach, Ick moet voor de ftraf heyt van myn Ouders duchten, Valfche calumnije.
Dan beghint Hero zeer te verzuchten, En fy bidt hem dat hy 'fivachts weer zou komen. Jnborfiiabe envije.
En met dat den oorlof dan wort ghenomen, Zoo beghinnen fy de handen te douwen. Valfche calumnije.
Dan fcheyden fy.met het herte vol rouwen, En als de fchoone Hero dan is alleene, Zoo zit fy en treurt in bitter weene, Tot dat Leander w-eder by haer,, is. Jnborftighe envije..
Ick gheloof zeker wel dat al waer,, is, lek heb't noch al dickwils weten ghebeuren, Dat abfentie van Lieve doet zuchten en treuren: Maer zeght my Calumnije, mach Hero niet weten Datontdea zijn al haer fecreten, En dat wy't fyn Moeder hebben vertelt? Valfche calumnije.
lafe, fy heefter omme ghekreten, Maer 'tis al vergheten,, door de liefde die haer quelt. Jnborfiighe envije.
Wy hebben ons zaken al qualijck befielt, Wy hadden behooren Heros Vadere De fecreten t'ontdecken allegadere, Die zou wat nadere,, daer op ghelet,, hebben. Valfche calumnije.
Eed dat w/onf^n tijt q nlijck beftet,, hebben, Latec ons verbeteren te defeh tije. E e % Inbtr* -
|
||||
|
Vanden handel der
jnborftighe envije.
Ghy zijt Valfche calumnije. Valfche calurnnqt.
En ghy Inborftighe envije, Die zulcken difcoort en twift können bereyen, Dat wy wel tien duyfent Ghelieven doen fcheyeq.' Inborftighe envije.
Wel laet ons dan gaen onder ons beyeti Toonen onfen ghewoonelijcken aert Over d'Amoureufen die minlijck zijn ghepaert. Hero.
Ghelijck de vlieghende Voghelkens verlingheii Naer den zoeten lieffelijcken dagheraet, Zoo de wilde Dieren verheughen en fpringhen Des morghens als de blinckende Sonne opftaet, Zoo verlangh ick, en zoo zoude ick rnetterdaet Van vreuchden opfpringen waer myn Lief hier gearrjveerts Waer mach hy toeven ? het heeft dry nachten quaet Weder gheweeft, 'twelck my obfteert, Dat hy alhier niet en compareert: Och ! het wortt'avont den vierden nacht Dat ick heb ghezucht en ghelamenteert, En dat ick met groot verlanghen naer hem heb ghewachts Och zou ick hem oock hebben yervracht In eenigher manieren, dat waer my leet: Oft ick in fyn hertenoch hooch ben ghgacht? Daer af wild'ick wel weten het rechte befchcet: Waer't dat hy my nu verliet, Godt weet, My dim ei datick als d'onzalichfte der Wijven,, zoude Wt defperatien my zelven ontlijven,, zoude. De pbeficr.
My dim ft dat hy niet achter blijven,, zoude, 'ïEn dade de beroerte van defen tempeefte, Het zoude oock wel zijn een grove beefte, Dat by zoo fchoouen Dochter zoude verlaten, |
||||||
|
Amóureusheyt.
Naer dien dat hy gheproeft heeft der vreuchden keefte,1
En d'eerfte bloemkens ghepluéfc heeft t'fynder baten:
lek vreef' alleen dat quade tonghen,die de Minnaers haten,
Zouden moghen gheftroyt hebben hun fenijn,
En dat fyn Ouders daerom uyter maten
Gheftoort oft vergrämt zouden moghen zijn.
Hero.
Och/ het is mynder herten fwaer ghepijn, Dat fyn Ouders door iemants rappoort weten, Hoe dat hy is d'Alderlieffte mijn, lek vreefe dat wy beyde zullen zijn doot ghefmeten.' iJeroefier,
Om dat niemant voorts en zou entdecken ons fecreten^ Zoo zult ghy des daechs blijven draghen V religieufe habijten, zonder te zijn vervleten, Op triumphante habijten oft langhe kraghen, Op avontuere oft de nij'ders v zaghen, Die v groote liefde mochten benijen, Zoo zouden fy door defe liften en laghen Zulcken opinie ftellen uyt bunder fantafijen, Tfdaechs zult ghy maecht fchijnen, tfnachts zult ghy vrije« En v Alderlieffteghezelfchap houwen: Die hun voor de quade tonghen können ghemijen Zijn noch maecht al doen fy 'twerek van Vrouwen, Laet ons gaen ruften dat wy niet en verkouwen. Hero.
Ick verlies myn couragie, hert, zin en verftant, Wien zal ick't wijten Dan Leandro ? die my voor een genofFél planta
Dies myn ooghen krijten, Myn amoureus herte dat wilt nu fplijten In vier quartieren, Wt vreefe dat hy als ander hypocrijtert
My wiitbeftieren: lei? en kan niet ghep;yfeti in gheender manieren E e 4 Waer
|
||||
|
* Vanden handel der
Waer hy mach blijven, «
Koft hy niet ghekomen door't weders dangierenB
Hy mocht uiy fchrijven:
Och / zal hy nu d'onzaüchfte der Wijven
Willen verachten?
Zoo mach ick myn tranende ooghen wel vrijveng
En druck verpachten,
Hy heeft my hier nu ghelaten zes nachten
Jn den Borgh alleene,
Hy moet wel variabel zij*n van ghedachten,
Dat hy my laet alleene:
Waer fyn liefde te mywaerts niet vervloghen en kleene8
Hy zou hier we] gheraken,
Syn herte moet verhardt zijn ghelijck een fteene,
'tWelck plach te blaken
In vyerighe liefde, ick heb nu zitten waken
Zes nachten met pij'ne,
Ick en kan niet langher ghewachten noch ghehaken.
Want ick van vaeck verd wijiie.
De fruefier.
O Dochter hoe komt-ghy dus miftrooftich te zijne3 Ën te lamenteren? Waer't dat dit groot onweder ten fijne
Wilde cederen, , Leander zoude v komen verfolaceren,
Daer en twij'fFelt my niet aen: Ghy ziet hoedegroote Schepen hun falveren Inde Havenen zaen, Hoe zoude Leander dan wederftaen De ftraffe winden ? Neptunus mocht de baren over fyn hooft flaén..
En fyn leven fchinden, En dan zoudt ghy vallen in meerder allinden:
Dus fteltv tevreden, J\.l& weder gheftik is zoo en zal uwen Beminden NkÉ
|
||||
|
Araoureusjieyt.
Wiet fparen fyn leden:
Gaet in v rufte 'twort v van my ghebeden,
Ghy zoudt v zelven krincken,
Alft hem paft zal hy hem vinden te defet fteden,
Hy ziet v licht wel blincken.
fiero. Och ick heb groqte zorghe en achterdincken
Dat hy fyn liefde jont
Iemant anders, en dat fy nu al fchincken en drincken,
Kuffen d'een d'anders mont,
En dat hy de Minnaers flacht, die uyt gheveyfden gront
Met twee monden fpreken,
En dat hy my, die door fyn liefde ben ghewont,
Noch zal verfteken;
D'amoiireufr Mans zijn zoo vol ghebreken,
Datfe hun niet en iijen
Met een ghetrou Lief, fy zoecken ('tis dickwils ghebleben)
Altijtnieu melodifen, -
Sy loopen meeft al in't hondert vrijen
Oft fy waren zot,
En ghelijck de Honden hunnen muyl fteken fallen tijen
t)aer fy open vinden den pot,
Zoo loopen fy over allé zijen in't ravot
De Dochters beftieren,
Sy en zijn niet meer op d'een dan op d'ander verfnot,
Moghen fy vreucht hantieren,
Sy enVerdrincken hun niet zoo gheern in fchoon revieren
Als in vuyl mes-poelen,
Voor zeedbaer Dochters kiefen fy Veneris Kamerieren
Om den luft te verkoelen,
Sy loopen in't wilde van bancken tot ftoelen
Zoecken hun gherief:
En door dit natuerlijck ghevoelen
Vreef' ick dat myn Lief
Oock zal aen doen lijden en meskief
Myn vrouwelij'ck herte,
E e s i la
|
||||
|
3 3
|
||||||
|
Vanden bander der
|
||||||
|
En waer ick dan gheyallen in dat grief,
Door druck en fraerte
En zou ick niet kennen het witte voor 'tfwerte,
Alsdenbenooften.
DeFoeßer.
Zijt te vreden Dochter, hy zal met amoureufe perte V komen vertrooften,
Wou den windt keeren uyt den Noorden in't Ooftcn,
Hy zou hier zaen wefen:
Dus bid ick v ftaefit v droeve propooften-,
V Lief gheprefen
Zal gheftadich blijven, hy zal komen ghenefea
Vwen druck die fwaer,, is,
Ghy ftaet in fyn herte boven al gherefen,
Zoo't openbaer,, is,
Ghy zult bevinden dat een ghetrou Minnaer,, iss
Dus bid ick v gaet weder v hooft wat ruften,
öp dat ghy niet en verdwijnt door d'onluften.
Leander.
De Sonne gaet onder, den avont die nae&, Dies myn herte haeft,, naei die my vermaec\ De fleur van Vrouwen: O Borea ghy zijt wel weert ghelaeft, Dat ghy dus maeft,, den meefter naeét In dees Landouwen, Door v ftormende winden, niet om verkouweny
En kan ick ghehouwen,, ter goe'der trouwen Mynén tij't en ftont: Vervloeft zy Oeolus dat hy my doet dit benouwen
En fwaer vergrouwen,, dat ick niet en kan aenfchouwea Myns Liefs fchoonen mont: Ѵåãѵ³îåé: zy Nepmnus den wreeden bloethont, Dat hy my niet en jont,, daer ick ben ghewont, Stille Zee-baren, Op dat ick zonder ecnich letfel oft befwaren
Zoude
|
||||||
|
Ämoureushey£
£oude moghen varen,, by mynder кагей^
hie naer my wacht, lek en zoude myn leden en armen niet fparen^
Maer myn ooghen verklaren,, waer't dat de winden gheftilt t)it is nu den zeften nacht (waren; iDat ick metverlanghender herten heb ghewacht,
Oft de groote macht,, vander winden kracht Niet en zou cefferen: O Goden hoe zijdy dus wreedelijck bedacht,
Dat ghy myn liefde verfmacht,, nu niet en acht, ï)aer ghy oock plocht te boeleren? bie v folafelijck domineren, Luftich courtiferen,, en hoveren Oock hadde belet, Ghy hadt miftrooftich al murmureren
ïün lamenteren,, loopen verturberen Met kloeck opzet Al die v hadden willen brenghen in't percket,
En ghy houdt my in't net,, waerom en hebdy dan met My gheen medelijen? O Goden hoe meucht ghy dus benijen Wt puerder envijen,, myn jonftich vrijen, donder te peyfen bat ghy in plaetfe van my te kaftijen,
Tot allen tijen,, behoort te mijen, Hn voorfpoet in't reyfen Te verkenen, dacr ghy my ter contrarien doet deyfen,
Bn druck verceyfen,, door 'tfwaer vereyfen t>at ghy my aen doet: Wel aen niet teghenftaende defen teghenfpoet,
Wil ick door den vloet,, met kloecken moet Gaen avontueren Myn ghelt, myn goet,, myn vleefch en myn bloet,
Om het ghebruyeken zoet,, van dat Beeldeken vroetj ^1 zou ick de doot noch daerom bezueren. Ey ruk de« derden Spels. |
||||
|
Prologhe oft t'zamenfpraeck van
twee Peifonagiens.
Poëtelij ck^gheefi.
Hy hebt ghehoort Vrienden hoe d'Inborfti-
gheenvi/e
Met haer ghezellinne Valfche calumnije, Leandri en Hero liefde hebben geopenbaert, En hoe dat Leander Hero fyn lieve Amije Daerom niet en verliet, maer met herte blije Alle nachten naer fyn Alderlieffte overfwam de vaert, En hoe hy ghebruyfte fynen amourenfen aert, Tot dat hem 'tzelve was belet vande ftormen en winden, En hoe dat Hero zes nachten zat zeer befwaert, Om dar fy moefte derven haren lieven Beminden, En hoe Leander de Goden, die hem zochten te fchinden* Heeft vervloeit en vermalendijt al t'zamen« zsirtxmreujefantafije.
En nu zullen wy v betoonen notabele Vrinden,
Hoe lupiter de Goden doet vergaren om te ramea Ghewichtighe zaken, en hoe fy te Rade quamen, DieLeandrum ten leften ter doot verwefen, En hoe Satiirnus, tot Leandri onvramen, Verweet heeft de Rampzalighe Fortuynemiiprefe0s En de Goddinne Atropos boven defen, Ten eynde dat fy Leandrum zouden krincken, En hoe fy door Saturni bevel zijn opgherefen Om Leandro fynenb jyck vol waters te fchincken. |
||||
|
PROLOGHÈ.
|
||||||
|
Toetelijck^gheeß.
Hn om dat Hero oock zoude verdrincken, Hoe dat de Rampzalighe Fortayne vol variatie,, bie d'amoureufheyt altijt zoeft te mincken, Verweót, heeft goddeloofe defperatie. ts4moureufefantafi]e bie Hero heeft aenghedaen zulcken turbätie, bat fy van zinnen gheheel was verdraeyt, boordat fy Leandrum verdroncken vont ter zelver fbatie, Mits dat 'tgroot onweder haer Ücht had uy tghewaeyc. Pü'ètefyck^gheefl.
tin hoe dat haer Vöefter was gheheel ontpaeyt, AlsTyfe by een verdroncken zach ligghen inde Haven, Hn hoe fyfe beyde in een graf heeft begraven. itAmoweiife fantapje.
bit zullen wy fpeel wijs vertoonen beft dat wy können, - bus en wilt ons jortftich werek niet begrijpen, £00 zullen wy t'uwaerts altijt blijven verbonnen: bit zullen wy fpeelwijs vertoonen beft dat wy können, Wilt ons dan goede audiëntie jonnen, Wy gaen terftont beghinneh naer het pijpen: bit zullen wy fpeelwijs vertoonen beft dat wy können, bus en wilt ons jonftich werek niet begrijpen, Want al zijn wy bot wy en zullen ons niet doen flijpen. T-'o'ételijck^gheefi.
tWonder„byzonder„dat onder,, d'Amoureufen ghefchiet, bat waer„onstefwaer„omuyten klaer,, de fecreten, Wy en zouwen,, dat niet ontfouwen,, al wouwen,, wy ziet: Wonder,.byzonder„dat onder,, d'Amoureufen ghefchiet, «rengt veel Gelieven,, die hun verhieven,,in grieven,, die'c Qfuproeft heeft,,naer jonft ghetoeft heeft,,mach't weten: tyVonder,5byzonder„dat onder,, d'Amoureuftn ghefchiet, bat waer,, ons te fwaer,, om uyten klaer,, de fecreten, &ц$ wilfen„wy ftillen„de gefchiHen„van groots vermeten. |
||||||
|
Nanm
|
||||||
|
Vromen der Terßmglenfuani
<vierde SpeL Poëtelijck Ghecft.
Amoureufe Fantafije.
IVPITER.
MERCVRIVS.
SATVRNVS.
NEPT VN VS.
MARS.
VULCANVS.
OEOLVS.-
APOLLO.
VENVS,
DIANA,
Rampzalighe Fortuna.
LEANDER.
ATROPOS.
Goddeloofe Defperatb.-
HERO.
De Voefter.
|
||||
|
Te handelen en te refolveren:
Vliecht wech Mercuri, en wilt verzamen
Al de Goden en Goddinnen zonder tarderen.
|
||||||
|
t^kfercHrius.
ö Vader Iupiter ick zal obedieren Zonder failj'ereh,, v hooch commandement: Ziet fy ftaen hier al by een in 'sHemels convent, Bereyt om t'aenhooren v doorluchtighe Höocheyt: Ghy Goden zit al neder elck naer v qualiteyt. Iupiter.
Ghy Goden en Goddinnen aenhoortmyn propofitie, De menfchen worden lancx zoo boofer van conditie, Sy zijn zoo vol malitie,, dat fy niet een haer Op Ons en paffen, fy zijn zoo ondanckbaer, bat fy met facrifitien noch oratien Ons en dancken noch en loven vander hoogher gratiën, bie wyfe daghelij'cx goedertierlijck betoonen: Wat duncl: v behooren alzulcke perfoonen Niet gheftraft te zi/n naer hun mifdaet? Hier op begheer ick van v-lieden advijs en raet. |
||||||
|
Vanden handel de?
Saturnus.
O Iupiter voor zoo vele alft my aengaet, lek zot* de zondaers al kreupelen en verminckem Nepmnns.
En ickzoufe al metten water verdrincken, Zoo ick eertijts noch heb ghedaen. zß'Iars.
En ick zoufe al met den fweerde verflaen, Oft vernielen met brant, hongher oft peftilentk» Vulcams.
Neen Iupiter, naer myn intentie Zoo zult ghyfe al verflaen met den blixem heet, Brontes, Steropos, Pyramon die ftaen al ghereef3 Om dat fy my zouden helpen noch heden Den vy erighen blixem en donder fmeden. • ' Oeolus.
Oft laet my met myn ftormende winden
• ' Alle de vruchten der aerden verflinden, Laet my Boream uytzenden niet om verfellen,
Hy zal torens, huyfen en boomen vellen,
Hy zal de Schepen teghen de fteen klippen drijven^
Darter al in Zee verdroncken zal blijven,
Ia hy zal maken zoo groote ghefchallen,
Dat alle creatueren ter aerden zullen vallen,
Hy zal de locht zoo infecteren,
En zooveel zieden doen genererelY
Doorfyn ftormen volfenijnen,
Dat de zondaers als fneeu zullen verdwijnen.
Afollo.
O Iupiter die oy t waert zoo goedertieren, Vtrfmaet al defe adviffen in alle manieren, En hebt compafrïe op'c menfchelijcke gheflachte, Dieghy tot noch toe by daghe en by nachte '■ Befchermt hebt, wilt die noch fparen en befchermen, Peyft datv natuere is ontfermen, |
||||
|
Amoureusliey?." '
5y zullen hun noch beteren iii't leite.
Venus. ï?
Ú Iupiter zijt ghy toch nu de befte,
En wilt de menfchelijcke generatie niet befwaren» Maer wiltfe góedertierlijck fparen, En Iaetfe niemant van de Goden hinderen: Wilt de menfchen vermeerderen en niet ver mindercri, Het zijn v kinderen,, toch allegadere, Zijt hun dan een ghenadich Godt en Vadere. -; Ѵ÷ãïà.
Ó Iupiter en laet S^Wnurri wreer, Noch oock Martern die van bloede is te heet, Noch Neptunum met fyn golven en vloeden, Ceolum noch Vulcanum niet fpoeden, Noch iemant anders om de menfchen te deerent g Wiltfe alleen dreyghen en wat verveeren, Al worden fy nu zeer ghebreckich vonden, Sy zullen hun bekeeren, en laten de zonden. Saturniis.
Sy zouden hun bekeeren als jonghe wolven, O Iupiter ghy hebt eertijts wel ghedolven De Reufen en Onder de berghen verfmacht: Toont nu wederom v moghende kracht Teghen die dus den ftock teghen ons trecken, En wiltfe al t'zamen met berghen btdecken. Vnlcanus.
Oft wilt ghebruycken uwenblixem en dondere, En keert het Aertrijck het opperfte ondere. Neptun iis.
Oft laet my de zondaers doen beköopen Hun booflieyt, ick zal de vloeden doen loopen Oveir alle berghen, zoo ick inde Diluvie heb ghedaeri* Dat zeer luttel menfchen v ftraf zullen ontgaen. tJ^lars. x
Als fy leven in peys. vreuchderi eri melodijen,
r Ff Bcvtljt
|
||||
|
Цг к \
|
|||||||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
Bcvrijt van teghenfpoede en van tyrannijen^
En können fy niet ghelijén,, noch verdraghen
De ghemackelijcke veelde en goede daghen,
Maer door des rijckdoms overvloedicheyt
Zoo grocyt ter weerelt zulcken hoochmoedicheytj
Dat'tvolck opgheblafen is van hoovaerdij'en,
En daer door verwecken fy het benijen,
En den ni;t die baert dan tweedraehticheyt,
En de tweedraehticheyt doetmy zonder onderfcheyt
De wapen aenveerden om te moorden en faccageren,
Ia om Steden en Landen te deftmeren,
En om de hoovaerdighe te berooven van goede,
Zoo dat ickfe dan brenghe tot ootmoede,
En d'ootmoedicheyt haer vindende zonder ghelt oft ccyss
Die ve№t$ dan wederom den peys,
Maer want fy den peys niet en können ghehöuwcn,
Zoo brenghen demenfchen hun zelven in't benouwen.
Nepunns.
En al hou ick den ghewoonelijcken loop met myn baren, Zoo wilt d'een met d'ander teghen ftroome varen, Verhef ick mynen vloet ick hoor verwijt wedere, Zoo ick oock doen al laet icken nedere: Ick heb Leandro korts groot faveur ghejont, Dat hy langhe voorfpoedich den lieffelijcken moriÉ Van Hero amoureufdijd; heeft ghekuft, Ick liet hem de Zee overfwemmen met ruft, En noch heeft hy my en Oeolum op eenen tijt Veracht, vervloed, en vermalendijt, En oock ghezeyt dat hy ons noch gheen fterren by nachte Van doene en hadde, maer dat hy alleen nam achte Op het licht dat Hero t'ontfteken plach: Dus oßroyeert my dat ick wreken mach Met Oeolo op defen Leandrum myn leet^ En dat ick fyn brandende liefde heet; Mac h verkoelen in mynen vioet, #1
|
|||||||
|
Amoureushéyt.'
Йу heeftet wel verdient door dat fyn Ouders vroei
tijden in hunnen moet,, door hem veel fmerten, En door dat hyfe rnaeft zoo benaut van herten. ÏHpiter.
Kaer dat ick wel ghelet heb op at v allegatien, Zoo en wil ick gheenzins tot defer fpatien Alle creatueren iloch niet brenghen in lijen, Maer ick wilfe noch ter tijt bevrijen, Op hope dat fy hun zullen bekeeren: Maer want Leander onfer alder eeren En authoriteyt te naer fpreeel: met ghefchille. Dat hy Hero mint teghen fyn Ouders wille, En dat fyn liefde begoft in Veneris Tempele, Zoo zult ghy hem ftraffen een ander ten exempele* Saturnus.
Waerzijdymyn Dochter ? komt voort terftont, Rampzallghe Fortüyne vol variatie Ghy moetLeandrum die daer is ghewont Met Hero liefde brenghen in tribulatie, Hy is gheboren in voorleden fpatie Onder Venerem d'amoureufe Goddinne, Die hem gheftiert heeft totd'accordatie Door Ghelijcke compledie tot Hero fyn ghezelliime, Die van ghelijcken oock gheboren is inne De zelve Planere, die fy met fuperftitie Beyde ghedient hebben inden beghinne, Diesfyontfaen hebben Venerisbenefitie, Sy zijn beyde van amoureufe conditie, Mitfgaders gheluckich, én fy zouden gheluckich blijven, En waer't dat en dede rhyn oppofitie, Diefe inden gracht der oneeren wilt drijven: Dus Rampzalighe Fortüyne, mutabelfte der Wijven, Keert nu in hun refpeel: om der Fortuynen radt, Myn wreetheyt moet dees twee Gelieven koften hun lijvert, Sy hebben folaes en Vfeucht ghsnoech ghehadt, F f % Ghehjck
|
||||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
Gheüjck de lefuycke zoo langhe te water gaet dat
Sy ten leften breed datmenfe hoort klincken,
Zoo zult ghy Leandro nu fynen buyck vol nat
Brack ghezouten Zee-water fchhicken,
Atropos die zal hem v helpen knncken,
lupiter heeftet zoo willen ftatueren,
Dat hy inde Zee van Hellefpont moet verdrinckea,
Dus tred derwaerts zonder langher tarderen:
Hy heeft defen nacht fynen tijt van domineren
Volbrocht, dus moet ghy Rampzalighe avontuere
V aldaer vinden om t'exploteren:
Myn bevel al eeft zeer wreet en ftuef ei
Syn zoete vreucht moet verkeeren in't zuere,
Want 'tis vahdè Goden zoo al voorzien,
Dat de menfeh te ghefchien ftaet kan hy niet ontvlien»
■ RampZAÜghe Fortuyne.
Saturne ick zal met fubtijle treken Learidrum brenghen in zulcken verzeeren, Datmer over duyfentjaer zal af fpreken, Tot fynder eeuwigher lachter en oneeren, Dus wil ick myn rat d'opperfte onderwaerts keeren. Springht uyt, fpringht uyt, wilt den hoop vermeeren,
Ghy wreede Atropo Goddinne vander doot, Komt helpt my doen een rampzalich exploot Over Leandrum, zoo my wort bevtilcn, Hy heeft langhe ghenoech gheleeft in dolen. Saturn as-
Hoort toe Fortuyne wat ick v noch za! zeggheii: Als ghy dat ftraf feyt zult hebben volbracht, Zoo zult ghy noch een wreeder te wercke legghen Terflont daer naer in defen zelven nacht, Hero die naer Leandri komfte zit en wacht; En hpopt vertrooft te zijn in korte fpatie, Die zuldy oock overvallen met kracht, ■En
|
|||||||
|
Amoureusheyt.
En verwecken Goddeloofe defperatic,
Die haer zinnen zoo (lellen zal in variatie,
Dat fyfe tot zulcken raferije bringhen,, zal,
Dat fy door 'tmeskief en groote turbatie
Haer önghebaeyicheyt niet können dwinghen,, zal,
Maer dat fy miftrooftich terveynfteren uytfpringhen,, zal
Op 'tverdroncken lichaem van haer zoete Lief,
En dat fy j'ammerlijck haer handen vringhen,, zal,
En fyn doot hchaem embrafleren door 'tbitter grief?
Dus moeten fy beyde komen in't meskief,
Al zal't voor hunlieden een hardt ghelach„zijn,
Het moetghemeynelijck altijt iemants dach,, zijn.'
Rampzjzlighe Fortuyne.
Itk zal Saturne terftont gaen derwaerts trecken, Als ick Leandrum heb doen duycken inden Vliet, Dan zal ick Goddeloofedefperatie verwecken, Die Hero oock brenghen zal in't verdriet: Ick ben de gheweldighe Fortuyne die't Al regeert, en de weerelt door ben vermaert, Maer ick en doen buyten Godts ghehinghen niet, Al wort d'een van my verneert, d'ander ghefpaert, Dat Leander van my zal worden befwaert, Procedeert door dat de Planeten bewijfen Door God:s verholentheyt; maer mynen aetï Die is, d'een doen dalen en d'ander doen rijfen, D'een bedroeven en d'ander verjolijfen, Al naer Godts ordinantien en voorzienicheden, Want ick en fiaen noch en verhef niemantzonder reden» Sattirnus.
Adieu Fortuyne, brenght Leandrum in lijen, En doet Hero oock fterven een bitter doot. Rampzalighe Fortuyne.
Adieu Saturne Godt der tyrannijen. Setturnus.
Adieu Fortuyne, breaght Leandrum in lijen. F f 3 fowf
|
||||
|
Vanden handel der
Rampzalïghe Fortuyne.
Xckzalfet'uwer contemplatien 700 kaftijen, Datmen noch langhe zal fpreken van 'twreet exploot,' Saturn us.
Adieu Fortuyne, brenghtLeandrum in Hjen, En doct Hero oock fterven een bitter doot, RampzAlighe Fortuyne.
Ick zalfe beyde brenghen inden noot, Daer en derft ghy niet met allen voor zorghen, Alft Godt belieft en mach Fortuyne niet borghen, Leayder.
O kracht der G oden hoe qualijck is my te moede, Dat ick inde Zee van teghenfpoede Met alle myn uyterfte kracht labeure: Wel ick ben daer in ick moet daer deure, Al zou ick daer ååö bitter note om kraken: Och ick en zal nu door de Zee niet gheraken, Want ick en zien 'dicht niet 'tmoet uytzijn ghewaeyt, Dies word'ick van zinnen nu gheheel ontpaeyt, 'tHooft ftaet fo verdraeyt„dat ie niet en weet waer fwemms Ghelijck den kreupele den berch moet opklemmen, Soo moet ick roeyen teghen wint en ftromme, Dan komen de ftraffe baren en drijven my wederomme Somtijts verheffen haer de golven tot inde locht, En dan vallen fy tot meter Hellen gheheel onzocht: De Goden moeten verbittert zijn op my Leander, Want de winden die ftrijen al d'een teghen d'andcr» Böteas die verheft hem teghen Nothus, En Eurus die ftormt teghen Zephyrus, Die myn lichaem als een roerloos Schip vueren Herwaerts en derwaerts daer't der Rampzaliger avontuerea G belieft, de gheheel locht is zoo zeer verduyftert, Datter een Planere noch Sterre niet en luyftert, Jcken plach naer Eiken noch Arfton niet tevraghen, Naer Ariadne kroone noch naer den waghen3 |
||||
|
Amourcushcyt*
ïck en hadde oock gheen zorghe voor verdrinckea
Als ick myn Liefs lanteerne zach blincken,
Maer maer zaech ick nu de fterren fchijnen,
Soo mocht ick noch fwemmen uyter pijnen:
Nu Godt lof ick ben tot aen de fteenklip ghefvommcn,
t)aer ick dickwils op heb gheklommen,
Om myn vermoeyde leden wat te ruften,
Dus wil ick daer op wederom klimmen met onluften,
En doen aen de Goden en Goddinnen myn oratie,
Om dat fy my zouden helpen uyt dees tribulatie.
O Goden der Hemelen wilt mynder ontfermen,
O ghy hooghe Goddinnen aenhoort myn kermen,
O byftandigbe Venus amoureufe Goddmne,
Die ick voor myn Planete kinne,
Wilt my uyt dit apparent perijckel helpen:
O Tethis wilt ghy mynen noot toch ftelpen,
Amphitrke en Doris komt tot mynen byftande,
O ghy Nereides helpt my nu te lande,
O ghy Syrenen draecht my hier uyte,
En ftiltde Zee-baren met uwen zoeten gheluyte:
O Oceane, Palemon en Protheu,
Caftor, Pollux, Melicerta en Neren,
Phorba en Glauce en wilt my niet afgaen,
Maer wilt my in defen uy terften noot byftaen,
Als ick te lande ben zal ick v met contritie
Al te zamen en elck byzonder doen facrifitie.
Och koft ick als Amphion fpelen zoete Mufij'cke,
t>e Dolphijnen zouden my helpen uyt verfijcke, Als de Goden en Goddinnen hun ooren Niet en openen ojn myn ghehedt t'aenhooren. O Borea, ghy zijc immers ghedachtich,
t)at ghy met Orythia vreucht waert verpachtich,1
O Oeole bevrij t my ghy van alle wee,
Ff* Oft
|
||||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
Oft ghy Neptune ftilt de beroerde Zee,
En helpt my uyt dit verdriet en lijen,
O waterverwighen Thritón helpt ghy my bevrijea.
'tEs verloren ghebeden de Goden zijn op my verftoortj,
Nochtans moet ick myn reyfe volbrenghen voort,
EnTwemmen naer myn Liefs Landouwen,
Want ick zoude hier gheheel verkouwen,
En dan zonde ick de bitter doot moeten bezueren,
Want ick armen noch beenen en zou können gheruereru
Rampzjilighc Fortnyne.
Komt hier by der Rampzaligher avontuereh, Ick zal v in plaetf' van wijn de bracke Zee doen fmaken, Dat ghy by Hero niet en zult gheraken: Ghy hebt de Planeten en Sterren gheirriteert, Ghy hebt de Goden vervloefl: en gheblafphemeert, Ia verturbeert,, 'tgheheel Hemels conroot, En nu roept ghy alft telaet is om hulp door den noott Haddy de Goden niet vergrämt in voorleden ftonden, Sy en hadden my hier ter plaetfen niet éh'ezonden Met de wreede Atropo om v te krincken; Eeft dat ghy defe Zee van Hellefpont kont uyt drincken, Soo zullen wy falveren v jonck leven,, noch. Leander. O Rampzalighe Fortuyne wilt my.refpijt «heven,, toch,
En hebt compaffie met my, ten zaï v niet fchaeyeu.
Wilt v radt het onderfte op waerts draeyèn,
Op dat ick mach komen uyt dit verdriet:
En ghy ö Atropo en verdrinct my niet, '
Ghy zult toch elders noch al werckghenoeeh vinden,
Al en komt ghy my in myajonghe /eucht niet fchmden.
zsj'.iropos.
Neen, neen, wy moeten v brenghen in allinden,, Eer ghy dit perijckel ?ijt ghefchappeert, Want 'tis by de Goden zoo cheitatueert: ' Ghy
|
|||||||
|
Amourcusheyt."
iGhy hadt v voor 'tperijckel moghen wachten,
Wat zoude ghy gaen in Zee fwemm.en by nachten?
Daer ghy wel wift dat in voorledeiKijen
Helles in dit water was komen in lijen,
Daer af defe Zee Hellefpont heeft behouden den name,
Soo de weerelt door daer af ftreä defame.
Leander.
O alder-onzalichfte der catijven, Wat zal ick nu maken ? wat zal ickbedrijven? Myn leden verftijven,, ick en kan niet langher gheruerea Armen noch beenen, ick moeter blijven, Dies ick myn ooghen wel mach vrijven, Ick en kan my zelven niet meer voort gheftueren, Dies ick, eylaes, eylaes / wel ter quader uren Hier moet ghewonnen zijn en gheboren: O ghy nijdighe Vrouwe van avontueren, Die my in dit bezueren,, nu brenght door toren, En ghy Atropo die my doet verfmoren, Godt moet v met fynen blixem kaftijen, Dat ghy d'Ampureufen dus brenght in lijen. Adieu alderlieffte Hero Palleys van deuchden,
Ick moet, eylaes / nu van v Lief fcheen,
Wy hebben t'zamen wat tijts gheleeft in vreuchden,
En nu komt Ramzalighe Fortuyne verhart als fteen
Met Atropo my brenghen in't gheween,
Om dat wy niet meer en zouden vergaren:
Ghy zult v zelven, eylaes.' nu vinden alleen,
En uyt ghetrouwer herten groote droefheyt baren,
Als ghy myn doot lichaem zult komen zien ghevareti
Met de golven des waters naer v quartier,
Zoo vreef ick dat ghy door de quade nieumaren
V zelven oock brenghen zult in laftich dangier:
Adieu welrieckende Roofe fchoonen Eghelentjer,
Venus wü v behoeden voor druck en allind?;
Ff 5 Oerlof
|
||||
|
Vanden handel der
Oorlof ïck moet nu fcheyden van hier j
Adieu ö\Alderlieffte die ick oyt minde. RampzAliohe Fortuyne.
Dout hem onder 'twater ick zal fyn inde- Veers v helpen zinghen op dit fayfben, Lact ons nu ons exploot over Hero gaen doen« ^yitropos
Wel laet ons gaen naer de ïpeloncke van drucke, Daer de Goddeloofe defperatie leent op haer krucfce&, Otnhaer tot Hero onghelucke,, te verwecken, Op dat fy terftont vlieghe ter plecken Daer Hero zit en wacht naer haer zoete Lief, In plaetf' dat fy Leandrum meynt kuffen en lecket?» Zoo zal fyfe metten zei ven water bedecken, En brenghenfe oock in allendich meskief, Hier ftaet de fpeloncke van alle druck en grief. Rttmpzjdigbe Fortuyne.
Hou Goddeloofe defperatie? Goddeloofe dejperatie..
Wie roept my daer? ÆàòðõëÈôå Fortuyne.
'tls Fortuyne vol variatie. Goddeloofe defperatk'
Komt naer, komt naer, De Wolfis gheern onder de Schapen, Naer dat den Meefter is verleent hem Godt Knapea» Rampzalighe Fortuyne.
Springht uyt, laet zien. Goddeloofe dcjperatie.
Trouwen zeer wel,
Hier ben ick Meefterffe. Rampzalivhe Fortuyne.
Willekom fchoonfpel, Den Hof is zeer met ons beyden verderf Al« wy'er uyt ziju. . ' Gvdds«
|
||||
|
ч
Amoureusheyt.
Goddeloofe dejperatie.
Wat let y, dat ghy 200 roept en tiert? Wilt my dat verhalen enuytlegghen, ïck hebber koringhe naer. Rampzjtlighe Formyne.
Datzalickyzeggheiï: ïck héb Leandro fynen buyck vol waters ghefchoncken,
Hy leyt inde Zee van Hellefpont verdroncken, En Hero die naer hem heeft zitten wachten, Zonder te ruften zes volle nachten, Die is nu denzevenften nacht in flaep ghevallen, En haer lanteern-licht heeft Boreas met allen Wtgheblafen, dat Leander niet en heeft können gheraket» By haren Borgh, dies ick hem heb doen kraken Met Atropo de bitter note der doot: Dus moet ghy Hero oock gaen brenghen in noot, Want 'tis yande Goden zoo ghepredeftineert, Sy heeft langhe ghenpech gheboeleert En gheleeft in amoureufe delectatie, Dus moet ghy Goddeloofe defperatie Haer zinnen zoo verturberen en quellen, Daer Charpn haer ziele mach voeren ter Hellen,' Goddeloofe dejperatie.
ïck zal de zaken alzoo gaen beftellen, Dat ghy my zeere zult verheffen en prijfen, In plaetfe dat fy meynt te verjolijfén, Zal ick haer in?t herte gheven zulcken nope, Dat fy oock zuypen zal van den zelven zope Dat Leander ghezopen heeft, ick zal de flechte gans Terftont gaen brenghen aen den zelven dans, Daer ick aenghebrocht heb de fchoon Cleopatra, Portia, Lucretia, Dido en Medea, Die haer zelven met haer tooverijen Ya.nd e vyerighe liefde niet en kok bevrijen. Herï,
|
||||
|
Ч У !
|
|||||
|
Vanden handel der
Hero.
O kracht der Goden hoe gheeuw' ick hoe gaep„ kks Hoe onluftich ben ick en pefwaert van moede, Gheheel bevreeft en befchroömt ontflaep,, ick, Ick heb groote vaer van teghenfpoede, Ick duchte hoe nauwe dat ick't verhoede, Dat ick ten eynde zal moeten vallen klachtich: My droomde dat ick arriveren zach met den vloede Eenen Dolphijn, en het dunót my noch waerachtich, Die Hem zelven op 'tzant werp met krachten krachticha En zoo hy bleef ligghen op 'tzant uyt het diep, Zoo docht my dat hy daer fterf onzachtich, Door dat hem 'twater van den vloet ontliep, En doen docht my noch dat ick myn Voefter riep,, Om dat fy my den Dolphijn zou helpen uyttrecken: En want ick in defen droom gheen vreucht en fchiep. Zoo begoft ick my zelven uyt te ftrecken, En zoo Morpheus my doen wilde ontwecken, Zoo begoft ick met groot verlanghen te haken, Öfter oock eenen Dolphijn te defer plecken G hekomen was daer ick zou können aengherake», En want my noch onkondich zijn de zaken, Zoo wil icker door dees veynftcr eens gaen naer zien: Och Godc mynen lanteeme die ick haJde doen blaken Is uytghewaeyt eylaes, w£t zal dit bedien? Och, och ! ick vreefe grootelijcx dat mifichieiv Leander eenighe Rampzalighe avontuere Zal ghekrcghen hebben, dies myn zoete vreucht moet vliert Wter banen eylaes, en verkeeren in't zuere: O ftranghe Fortuyne / ö ongheluckighe ure.' Ick zien Leandri doot lichaem metter ftrommen Hier naer'tlant eylacen komen ghefwommen. Goddeloofe defyeratie.
Syn doot lichaem mach herwaerts wel kommen, Want Atropos heeft fy neu vyerighen hrant verkult, En dat:
|
|||||
|
Amoureusheyti
fei dat hy verdronckeii is dat is v fchulc,
Ohy hadt näer hem vertoeft zes nachten,
Haddy niet können noch eenen nacht ghewachten?
Daer hy naer den Borgh quam ghefwommen zoo gheerhe,
Oft hadt ghy ten minften uwen lanteerne
Van v lieve Voefter laten gade flaen, >
Als ghy wout ruften oft flapen gaen,
Zoo en waer hy niet komen ïn't allendich grief.
Wat zoudt ghy zoo doen verdrincken v Lief
Door groote onachtzaemheyt en onzorchvuldichcyt.
Goddeloofe dejperatie.
Ghy meucht uyt grooter onverduldicheyt V zelven wel helpen uyt de laftighe pijne. dsftropos.
Ghy zoudt hier anders blijven leven in verdwijne Door d'abfentie van die ghy hadt uytverkoren, Ghelijck de Tortel die haer Gay ken heeft verloren, Want de boofe Inborftighe envije Met behulp van Valfche calumnijej Zullen openbaren al v feercten, En dan zal v Vadere komen te weten Dat ghy gheboeleert hebt, en gheen maecht en zijt, En dan zult ghy door daghelijcx verwijt Verteeren miferabelijck v zelfs vleefch en bloet, Ghelijck den leelij'cken roéft het yfer doet, Oft zoo den kancker 'tvleefch totten been af knaécht: Ia als v Vader v bedrijf zal zijn ghewaecht, Zoo zal hy zoo vergrämt en gheftoort,, zijn. Dat ghy van hem zult vermoort,, zijn, Dus helpt v uyt dees defolatie. Hera.
Och nu moet ick zonder confortatie' In defperatie,, fterven de bitter doot: O Atropo wilt zonder tardatie |
||||
|
5 1>
|
|||||||
|
Vanden handel der
|
|||||||
|
My halen, en doen v ghéweldich exploot,
Ofc wildy my niet helpen uyt defen noot? Zoo zal ick ten leften my zelven ontlijven, Want fok en wil 'm 'fweerelts contoot Sonder myn Lief niet langher leven blijven.' Goddeloofe defperatie.
Ghy meucht wel als d'onzalichfte van alle Wijven V zelven helpen uyt defe fwaer doleuren,
Want ghy de fwaerheyt met eil zoudt können verdrijvend
Ghy zoudt v hayr uyttrecken.
Goddeloofe defyeratié,
V ooghen vrijven.
tsftropos.
En ws Liefs doot daghelijcx betreuren, Ghy zoudt v zelven vervloecken. goddeloofe defperane.
En v kleef en fch euren, Sonder vrienden oft eenighe faveure» Soudt ghy v leven hier ovetbringhenw esftropos.
Ghy zoudt klaghen én zuchten. Goddeloofe dejperatk.
'tHerte zou fplijten van doleuren. tsftropos.
Ghy zoudt uwen dranck met bitter tranen mingheffj Goddeloofe defyeratie.
V wanghen doorftroopetr.
iAtroyos.
V handen vringhcn.
Goddeloofe defytratie.
En als den fnecu fmelten van fwaerder onghcnuchtenC
tsAirofos.
Ghy zoude klaghen en kermen,
Godde*
|
|||||||
|
Ч.і £i I
|
||||||
|
Amóureüsheyt»
|
||||||
|
Goddelöofe dejperatie.
Ziehen en zuchten, En door groote gheruchteri op v lippen bijteih'
Goddeloofedefferdtie.
Roepen en tieren, , Weenen en krijten,
Goddelöofe defperatiê.
En nimmermeer vreucht hebben in Tweerelts perekj 'tFeyt dat ghy bedreven hebt, { bAtrofos.
ïsargherdanmoórt. , fc Goddelöofe dejperatïe.
'tïsMidjewerck, Dat ghy v Lief dus hebt brocht om denhals. Hero,
Och / ghy maeu hier zoo veel droef ghefchats^ Dat ghy alle myn leden doet verffijven, Och .' ickben wel d'alder-onzalichfte der Wijven, Die bat zoude folaes en trooft behoeven, Dan ghy my met wanhope komt bedroeven. iAtroyos.
Her, hef, ghy moet den zelven dranck gaen proeven, Die v Lief ghedroncken heeft, al is hy bitter in't fmakcn. Hero.
Óch .' ick beghin naer de doot te haken, Komt Serpenten en Draken,, wilt my verflonden, Springht uyt Cerbere met v helfche Honden, En bijt met vfenijriïghe tanden in myn hielen: Komt yoort ghy dry Furien en wilt my vernielen, Komt voort Iupiter met uwen vyerighen donder, Verfmacht my forrièlijck, en worptmy onder | De groote berghen, zoo ghy de Reufen hebt ghedaen, Oft wilt my met uwen blixem verflaens Komt
|
||||||
|
Vanden handel der
Komt Meptune wilt my den buyck vol waters fchmekc^
Op dat ick ghelijck myn Lief mach verdrincken, Als ick immers moet fcheen van Tweerelts erven, Soo en wil ick gheen ander doot fterven Dan d'alder-beleeffte van alle Ionghelinghen Gheftorven en is, ick en kan my niet langher dwinghen., Ick wil op Leandrum fpringhen al fchreyen, En om datmen ons in een graf ónder ons beyen Sou legghen zal ïck hem vaft houden in mynarméns O Goddinne Venus wilt mynder ontfermen. Goddeloofe deflteratie.
Soo zoo light daer, dat zijn de lofen en termc« Daer wy naer hakert. esftropos.
Eylacen, eylacen. Goddeloofe dejperatiéJ
Achermen, achermen. tstftrOpOS.
Sy moet fmaken
Het zelve fop dat Leander heeft gheproeft.
Goddeloofe deßreratie.
Hoe zijn wy nu t'onpafle. esftropos.
Hoe zijn wy bedroeft. Goddeloofe deß> er at ie.
Hoc zullen wy zuchten. » aAtropos.
Hoe zullen wy klaghen. Goddeloofe dejperatie:
Men mach ons ooghen wel met eenen ftroowifch vagheflr,
'tSal al van droef heyt zijn daer wy af zullen fpreken. ayftropos. Wy zullen een bly aenfchijn in eenen droeven capruyn gaefi
fteken,
In plaetfe dat wy zouden fchreyen en krijten. Goddt*
|
||||
|
Amoureusheyt.
Coddeloofe dejperatie.
Wy zijn certeyn wel twee groote hypocrijten,
Die ons in ander lieden qualijckvaert verblijen, Wy hebben veel volcx ghebrocht in lijen,
Kn wy brenghen noch daghelijcx ter Hellen veel zielen.
Coddeloofe defperatie*
Laet ons gaen fchoyen. t/ftrofo't.
Lact ons ons hielen Hier nu laten zien, en gaen wy elders ons profijt,, 7oeckcna
Wy en komen nieuwers wy en krijghen altyt„ vloeckcn, DeVocfter.
Wel droom ick, waeck ick, oft flaep ick fwaer„is my
Myn herte van anexft verfchietende ?
Ick meynde dat Hero by my was, waer,, is fy?
Haer abfentie moet my zijn verdrietende,
Druck en vernoy ben ick ghenietende:
Her waer zijn myn klceren, noytzoo befwaert,
'tHerte is in den vloet van droef heyt vlietende,
lek en weeyiiet hoe ick dus bedroeft kom' en vervaert,
Och de Ramp2alighe Fortuyne, die niemant en fpaert,
! ܳå heeft hier een moordadich feyt bedreven, Sy heeft twee Ghelieven die minlijck waren ghepaert, Ghefcheen, en Leandro met Hero benomen 'tleven, Hylaes! fy ligghen hierd'een op d'ander beneven Hero veynfter, die noch wijt open ftaet. O Goden der Hemelen willet my yergheven,
bat ick den oorfpronck ben van dit moordaeï, Had ickfe niet ghehouden in haer quaet G g &egt-=
|
||||
|
^J Vanden handel der Amoureushey£
Regiment, dit ongheluck en waer niet ghefchiet; Och haren wreeden Vader zal my metter daet Vermoorden oft brenghen in allendich verdriet: Maer want den na-raet hier nu en ghebreect niet, Zoo wil ick bey dees doode lichamen op de Haven Met eender koorden gaen trecken uyt den Vliet, En ick wilfe beyde in een graf begraven, Godt wil hun zielen met Hemelfchen Neäar laven. Eynde des vierden Boecx van den handel
derAmouraisheyt.
|
||||||
|
N
|
||||||
|
ЦУ«
|
|||||
|
DeNaerprologhe oft t'zamenfpraeck van
twee Perfonagiens. Poetelijck^gheefi-
Hy hebtgehoort Vriendé de zoete Comedié^ Hoe Leander ca Hero vreucht hebben ver- pacht, En nu hebben, wy vertoont de droeve tra- gedien, Hoe fy beyde zijn verdroncken in eené nacht. bAmonreufefdntafije. Ье vyerighe liefde, die daer wel op acht, Ь zo'rghelijck, al eeft dat fy d'Amoureufen wel gtoeyt, "too men naer fchoon weder reghen verwacht, £00 verwaqhtmcn naer voorfpoet teghenfpoedicheyt. Po'étclijck^ghesfl.
Als Rarnpzalighe Fortuyne haer nette fpreyt, I £00 komt fy de Minnaers fuhijtelijfk befwaren. ssfmotireufefantafijc.
Wat eeft dan, 'tis al verloren ghezeyt, i be natuere wilt haer altijt openbaren. Toétehjtk^ghcefi.
, «lijft aen Hero, hoe mocht een Vader fyti Dochter bat bc« I waren, I ban op eenen Borgh daer niemant en quam ontrent?
j Het water wel bevrijt voor d'Amoureufe Minnaren, bie niet beklimmen en koimen zulcken ftereken Convent., ^moiireufi fantafije.
I tis al te vergheefs al eeft datmen ghewent 1 £en wildt Dier ieuwers vaft op te flüyten, I £00 zaft met praftijeken door't inwendich torment 1 Hem zelven verloffen en gherakert daer buy t,en. Toetelifck^gheefi.
£oo quaet om ftoppen zijn {pringhende conduyten, sri quaet te verberghen zijn fpillen in zacken, Ggi Zoo
|
|||||
|
;Üîà PROLOGHE.
Zoo en willen d'Amoureufe Dochters inder muyten
Niet blij'ven als fy verladen zij'n met der liefden packen» Amourtnfefantafi]e.
De Voghelert moeteh wel vry van tacken te tacken Springhen zouden fy zinghen melodieufen zanck, Zoo naer wilde Dieren fpringhen de Bracken, Loopen d'Amoureufen gheetn uyt alle bedwanck. Toëttlijch^gheefi.
Als d'Ouders hun Dochters blij'ven houden te lanck, Zonder die te ftellen, en de natu ere willen dwinghen, Zoo moeten fy dickwils ghedooghen teghen hunnen daiii Dat fy fchandelij'ckin't wilde fpringhen. ãËòîíãåè[ñ fantdfije.
En dan zietmen d'Ouders hun handen vringhen Door't in wendich verdriet 'twelck 'therte ghevult, Sy beklaghen dat fy boelercn met Ionghelinghen, En het is nochtans hun eyghen fchult. cPo'étehjck^ gheeß.
Nu dees vyerighe liefde is immers verkuit, Dees twee Gelieven en zullen geen vreucht meer verpacht zs4moureufefantafiie.
Dus ghy Amoureufen houdt v ghedult, En wilt v voor onkuyfheyt wachten. PocteUjck^ghecfi.
Als Cupidobeghint te baren (yn Vrachten, Zoo wederftact de liefde in't beghintfele. ts4moureufefnntafije.
Zoo en zult ghy met doloreufe klachten V dwaelheyt niet beklaghen in't intfele. Te'ételijck^gheefi.
Cupido is blint, en door verblintfele Doet hy d'Amoureufen dolen vroech en late, Godt jon v 'tverzintfele,, voor d'ónderwintfelea Zoo dat ghy in liefden al Houdt middelmate. , F I N 1 S.
/
|
|||