|
7
|
||||
|
V'f-iL {Bctye.mr: et ft:
|
||||
|
Õ
|
DE
KONING
VAN
LUILEKKERLAND.
£ L Ô S Ñ E L.
Verciert met Zang 9 en Dans, |
||||||||
|
f<Jl MSTELVAM
|
|||||||||
|
By Hendrik van de G á e ô e , Boekverkoper
op de Vygendam, op de hoek van de Warmoesftraat, 1711. |
|||||||||
|
AANDEN LEEZER.
Dit ons 2 3fte Tooneeliluk, De Kooningvan Lui-*
lekkerland, Blyjpel, is getrokken uit de let>- tren van den onvergelyken Zeedenithry ver, Seneca. Hy befchryft een Luyaart in zyn boek van de kort" he'iddes leevens, in het ι zde hoofdeel, ipotswyze , aldus. Gy zult ook die geene niet onder de leedigetei- len , die zig in Draagzeetels, en Rosb aaren, hier en daar doen draagen, en die zig teegens d^uur, daarin zy gedraagen zullen worden, gereed maken, gelykals of Η onbetamelyk was, die te verzuimen. Die, ah H wafch tyd is, als zy zig zullen baden, en avondmaal houden, daar toe vermaand worden, en door de wel- lufl, zo bedurven van geefl zyn, dat zy nietweeten wanneer zy honger hebben. Ik heb een van die wel- lußigen (zo men het wellufligheid noemen mag, het keven, en de menfchelyke gewoonte vergeeten, uit de vadfloof hörnende, en op de handen in de Draagzee- telgedragen,) hoor en vragen, of hy ook zat, enz. 't Zal in onze eeuw, aan diergelyk zoort nietont-*
breeken. En of de lettren van deezen hoogverligten geelt, by dezulke, zelden of nooit geleeden worden, 20 zal het Tooneel (daar zy niet vies van zyn) haar z°th.eid ten toon ftellen en beipotten. De fpreuk zegt, een luj menfch is een Duivels oorkuffen. Onder veele pbreeken, die wy béfchreeven hebben , is dit de n°odfte en affchuwlykfte, daarom hebben wy ons A3 .te
|
||||
|
te meer verpligt gevonden, haar droevige gevolgen
tebefchryven, om ieder van deeze hooftzonde afte ichrikken. Wy zullen vervolgen, met Verfiamden Deugd, Z'mnefpel, verziert met Zang, Dans, en Vliegwerken. En verblyven UE. Verpligten Die- naar, onder de Zinipreuk van Turgat & Ornat.
PERSOONAAGIEN.
KONING van LUILEKKERLAND.
DRONKERT,. VRAAT, vRaadsheeren van den Koning.
LEKKERBEK,>
EEN BEDELAAR, zyn aangenoome Zecretaris.
KYJi r E RT' $ Knegts van Luilekkerland.
SMUL, > ó ANGNIET, Meid van denHofpes van Luilekkerland.
YT°jy^^T' ^Nabeftaande aan Luilekkerland.
ALBERT, 3 MARRET JE J Z F^verkoopfters,
DRAAGERS.
MUZIKANTEN en DANZERS.
OFFIZIER.
DIENAARS.
|
||||||
|
Het Spel begint V morgens ten 8, en eindigt V avonds ten 7 **"***
|
||||||
|
PB
|
||||||
|
Pag. 7
D E
KONING
VAN
LUILEKKERLAND.
 L Ô S Ø E L.
EERSTE BEDR Õ F.
EERSTE TOONEEL.
Het Theater vertoont een brnrt:
MARRETJE en GRIEtjE.
Marretje. TT Oe heeft liet van'daag met de neering gegaan, heb
X.JL je al wat gewonnen?
Grietje. Niet veel, Mavretje^ maar ik heb een draatje gefponnen>
^°îé 't is zo ilegt niet ge weeft, of de koft is nog verdiend. ■Marmje. Wel, dan heeft jou 't geluk nog een daghuur verliend,- Maar, wat mv belangt, ik heb van daag niet te klaagen. ^'e'je. Ik heb de Koning van Luilekkerland, nog niet op ziendaagen,. ■Uie befteet nog een goede ftuiver by me, door den dag. Marr. Wel,ik wou om een van mynbefte appelen,dat ik hem ook al zag. r*fn Heer is alleen bekwaam, om een goetmenfchdekoft te geeven.· riptje. Ilc wou ^ j]c maar vier zulke klanten hield, al myn leeven,, >ga-f al de luy , van een ftuiver of dubbeltje y de zak. Mar-
|
||||
|
8 De Koning van Luilekkerland,
Marretje. Wel ja, men deê de neering dan met profyt en gemak,
Daar men nu om een duit, en een oortje, veel geraas moet hooren. GriV.DieKoning is waaragtig tot een ileun van veel menfchen gebooren. Maai· de Wynhandelaars, Brouwers, Bakkers, ilaan daar ook niet kwalyk by.
Marretje. Wel, wat dunk je van deConfyturiers,Braders,Pailybak- kers, en alle vinders van lekkerny ?
Grietje. Die zullen 'er op zyn tyd al meê een goede brok af haaien. Marretje. TLe hebben gelyk, dat zy het haar meê laaten betaalen, Ik heb 'er zeker myn deel ook af gezogt. Grietje. Wel, ik heb hem meenig zootje zalaad verkogt, Vooreen daalder, en meer, dat ik een ander om drie iluivers zou langen. Marretje. Ik heb ook meenigen fchoone dukaat voor myn appeltjes van hem ontfangen.
De neering is goed, daar zy zo gaat. Hy mag geen applen van drie, vier iluivers j maar wel van het iluk een dukaat.
Grietje. Zo, Zo, dan ila je 'er ook al wel meê. maar zal dien Heer dat nog een Jaar kunnen houwen ?
Dat zal veel zyn, men zou zo 't beile Koningryk door zyn keel douwen. Marretje. Wel, wat bruithet ons, hoe lang hy het houd, of niet? Ik borg hem maar een week, dan moet 'er geld zyn. ziet, Hy mögt eens ilerven, of zyn naars aan de poort veegen, Dan is 'er maar een week over iluur, en daar was niet veel aan geleegen. Ik kreig om de agt dagen, pregys myn geld. Grietje. Hy heeft my nu evenwel veertien dagen uitgeileld. Ik heb nog een reekening aan hem, van ruim hondert gulden. Marretje. Wel, het was niet veel, was dit de meeile van zyn fchulden. Maar ik geloof zyn huis waard nog wel eenige duizenden hebben moet. Grietje. Ja ik geloof, (die al meê als andre doet) , Dat hy hem op zyn tyd niet te lang zal betrouwen. Marretje. Ja, waar zoude de naakte zwaluwen anders groote huizen van bouwen,
Zo zy die domme Jonkers niet hulpen op het dol ? Van die Schrapers, is 't nu in de Stad vol. Grietje. Daar komt de meid aan, van manke Joris, daar hy wel eer plagt te logeeren,
Dat is de grootite uitzuiper van zulke Heeren. _ |
||||
|
Bly/jiei, 9
Marretje. Is hy weer daar? dan loopt het wis op zyn end.
TWEEDE TOONEEL.
ANGNIET, GRIETJE en MARRETJE.
Jtigniet. ¾ Ê kom eens zien, of je ook wel voorzien bend
X Van jonge Spenagie, Andivie, Zalaad, of Dragon.
Myn Heer van Luilekkerland, zal deezen avond een Collation, Voor zyn Hals- en tafelvrienden, ten beften geeven. Grietje, Ik heb van alles, het befte dat hy van zyn leeven Geproeft heeft, wat dunk jou van dit kruit? Angniet. Het ziet 'er alles fmaaklyk, en wel uit. Doe van elks een zootje by malkaar, in een mandje. Wel, Marretje, van jou Cinaasappelen, en Citroenen, hebjc ook al een klantje
Aan myn Heer, doe van elks wat in die kabas. Man. Dat zyn ichoone roode appelen, en Citroenen, zo geel als Was Aan kouleur, die zullen myn Heer lekker fmaaken. ■dngniet. Kom, wil dan alles klaar maaken, Ik heb haaft, myn Heer begeerd op zyn tyd het maal. Marretje. Daar is het vol. ■Angniet. Myn Heer, zal van avond nog een baal
Voor een van zyn Matrefle geeven, die Koninglyk zal weezen.
Marretje. Wel, myn Heer, is een man van een bekoorlyk weezen. Dat hy om myn Dogter kwam, ik weet niet wat ik zou doen. ■Angniet. Om jou Dogter, Marretje, dat was geen fatzoen! ■Marretje. Wat fatzoen, weetje wel wat hcedendaags fatzoen is? Geld, geld, dat is fatzoen, daar het al om te doen is. Wel, daar kwam wel eer, een eerlyk mans kind, Om een Appelteefs Dogter, 't is het geld, dat me nu bemind, En ik heb ook nog een duitje in de waereld. Wel, myn Dogter, als is ze niet opgefmokt en bepaerek, Ik heb 'er nog zo wel wat voor, als een aar. ■dngnief. Nu, word 'er niet kwaat om. is myn kabasje klaar? jk meet na huis, om de kruiken te beftellen. Í°å veel geld zal ik nu voor jou appeltjes tellen! barretje. Ik begeer geen geld·, ik zal het wel vinden by myn Heer. Â Ar*
|
||||
|
ίο De "Koning van Luilekkerland,
j4ngniet. 't Is wel, ligt haal flc morgen nog al méér.
Grietje, wil jy het ook op reekening van myn Heer ftellen?'
Grietje. Dat zal ik doen.
Angniet. Ik moet me naar huis fnellen.
Vaar wel, vroutjes,. tot morgen, om dit gety.
Grietje. Wel, die meid, vind ligt aan de marktgang, geen fchadeby.
Zommige fteeken het geld in haar zak,en laten het op reekening zetten.
Nou, z.y volgen de pligt van haar meefters wetten,
Die maaken van bedriegen, en fteelen geen zond,
En zou het niet jammei· weezen, dat men by haar zulke meiden er*
knegts vond !
Nou, daar zyn ook vroome, gelyk Jan zonder fchulden, Die won met logeeren, in 't kort over de hondert duizend Gulden. Dan zommige houden, dat 'er wat van St. Anna onder liep , En dat zyn vrou juift niet ruften, als hy lag en fliep. Nou, wat bruit het ons, laat elk zyn koft met eeren winnen. Ik ga in myn voordeur weer wat zitten fpinnen. Marretje. Je doet wel, datje de tyd niet laat verlooren gaan. Maar St.Jochem ! daar komt de Koning van Luilekkerhand aan. Hy heeft niet meer by hem, als drie, vier Raadsheeren. Grietje. Ja, dat zyn de tafelkankers, die hem wel haaft zullen uitteeren. Maar doen wy ons beft, eer dit Janhagel hem verilind,. Dat elk van ons,, ook zyn reekening daar by vind. DERDE TOONEEL.
LUILEKKERLAND, VRAAT,LEKKERBEK,
DRONKERTi»|i%, MARRETJE enGRIETJE. Lud. o **jF Eldrement! Meffieurs,. ik ben zomoe als een hond, of
JlJ. een reekei.
Nooit fleepte my iemand zo lang,, met gaarr, door de PeekeL
Ik heb wel driemaal om een Letier, of een ileetje gedagt. Maar elke reis is 't me door jou praaten uit de zin gebragt. Ik word zo kort van memorie, ik geloof niet, dat ik lang zal leeven, En daarom moetrik me niet, tot veel fatigue begeeven; Ik ging,. in geen zes Jaar op een dag zo veer,. Uit de Rotgans,, van de Nieuwendyk tot ia de vergulde Beer, Zon-
|
||||
|
Blyfpel. 11
Zonder ruften, en dan in de Hal, en by Paftybakkers aan te loopen»
Dat is waaragtig voor niemendal, tien Jaar leevens verkoopen.
Lakay, ga daatlyk om een Sleetje of een Letier.
Ik ga van hier niet een voet meer,
Of men zal 'er my met gemak van daan draagen.
Vraat, 't Is waar , myn Heer. j'hebt groote reeden om te klaagen ,
\ Is al te lang, en te ver, dat gy hebt gegaan.
Maar 't is om wat lekkers, en om wat appetytte bekoomen gedaan.
Myn Heer! t'avond zullen wy zo veel te beeter ruften.
Lekkerhek. Ik ben als een kraamvrouw met lüften.
Wat hebben we al delikaats, en lekkers befteld!
't Is of myn ingewand van verlange fmelr,
Om agter zo veel Haazen , en Patryzen te zitten.
Dronken, υ By zo veel fpys, hoe vermaaklyk zullen wy kitten!
Wat is het fmaaklyk, den dronk by dag en by nagt!
't Is of het hart in myn lyf, knort en lagt,
Om het vermaak, dat wy miilèn, en zo zoet verwagten.
Vraat. Wat verfleetenwe met onze Vorft niet honderde nagten!
Ik ben verzeekerd, datby hem alleen de fpys en drank wel fmaakt.
Lekkerbek. Dat heeft my meenigmaal zot, en dol gemaakt,
Om myn Heer eeuwig myn dienft te prezenteeren.
Ik zeg dat hy is de rezonabelfte, van alle Heeren.
ûronk^. Dat is niemendal, ik zeg dat hy hem zo wel op 't leeven verftaat,
Dat het uw verftand, en het myne te boven gaat,
En dat men van zyn deugd, nog zo lang zal roemen,
Als men een goed en liberaal mens in de waereld zal noemen.
Vraat. Ik zeg , dat myn Heer van Luilekkerland
« een wys man, doorlugtig van verftand,
En dat ik hem, zo lang hy leeft, niet zal verlaaten.
Lmlekkeri. Gy Heeren, pryft my booven maaten.
Maar ik zeg nog, ik ben zo moe als een hond,
Ik wou dat ik hier een ftoep om te ruften vond.
Maar, hier woond Marretje, die zal my wel een ftoel gcevcn.
barretje. Wel, myn Heer, zyt gy daar! van myn leeven
yzê ik geen man, zo lekker als jy, voor 't gevoel.
Lftlekker-l. Ik bid u, Marretje, 'geef men een bank of een ftoel,
^k ben moe, dan zal ik jou appeltjes eens proeven.
Marretje. Je zeit 'er wei meer, als' een behoeven,
Β ζ Want
|
||||
|
ii De Koning <vw Luilekkerland,
Want deeze Heeren, dunkt me, zyn mee al wat loom.
Dronken. Was dit de meid niet wel eer in de Vinkeboom Τ
My dunkt, dat ik haar daar wel eens kuilen.
Marretje. Zie daar rriyn Heer, een itoel om te ruften,
En een bank, voor de Heeren van uw gevolg en ftaat.
Lml. Nu, myn Heer, Lekkerbek, overftevan myn beroemde raad.
Zit. ik ook al ?
Lekkerbek. Myn Heer, veinft aardig dit niet te weetenj
Maar in een zelve tyd, zyn wel grooter dingen vergeeten.
Vraat, 't Is een geeftigheid , dat myn Heer twyffeld, of hy zit.
Dronken. Myn Heer, is een man van verftand, en zo wit als een git.
Het ftaat hem alles wel, en zyn polluuren zyn geeftig.
Marretje. Die Heeren hebben groot oordeel, al is 't wat beeftig.
Maar myn Heer, gy vertoond een Juweel van verftand.
Lmlekkerl. Daar voor ben ik ook Koning van Luilekkerland. t'Zeederd dat gy my die naam,, aan deeze Hal hebt gegeeven,- Heb ik my de merite, van een Souverain toegefchreeven, En myn raaden, houden het daar voor, dat ik het ben. Daar is geen grooter naam onder de Zon, dien ik ken, Als Koning van Luilekkerland, ik moet je beloonen, Dat jy my in een vrye Stad, tot Kooning hebt derven kroonenv Daar zyn tien dukaaten, ik vond myn gemoed bezwaard, Dat ilc u nog niet betaald had, voor deeze tiïul. Marretje. Ay! Ipaard Zo veel geld. jou raaden, dat zyn arme fchinkels,
Haar Leeden ramlen in 't lyf, als een hoepel met rinkels; Zo jou Koningryk niet veel Jaaren duurdr Zo weet ik, dat meenig zyn gat aan de poort fehuurd', Dan ken je haar nog, met zo veel geld te paard doen fteigen. Vraat. Marretje, ik beloof jou myn ongunft, zo gy niet wilt zwyge«·' Gy verlieft myn Heers gunft, vaart gy voort. Marretje. Myn Heer ,bewaar een ftuiver voor deezen Heer aan de poorr,, Die heeft al zyn gelden, op lyfrenten gegeeven. Lmlekkerl. Daarom heb ik hem tot dit waardigampt van myn Raads- heer verheeven·. Deeze zyn alle Paerels, aan myn ontzag, en myn Kroon. Marretje. Ja hongrig als Luizen, en dorftig als Vloôn. Lekkerhek. o Marry! hou jou bek,, of het zei 'er honden. , |
||||
|
Blyfpeî. rj
Marretje. Wc\, wie heeft oit een ichoonder getal van Raadshceren
gevonden!
Ik lag om jou gonft, ik hou de Vorft te vrind. Luilekkerl. Om datje myn zo veelagt, heb ik jou lang bemind, En je zeit de leeverantie houden, in fpyt van myn Raaden. Dronken. Gy zult ons (om een Lamoenwyf) verfmaaden ! Dit affront gaat te ver. Heeren ftaat gy dat toe ? Lftil, Welbeeften zultgymy teegenfprceken, dat ik als Koning doe? Vraat. Hou binnen , myn Heer heeft regt om ons te gebieden. Lmlekkerl. Ik voel het bloed van gramfchap in myn lyf zieden. Wat roert het jou, als ik het zo verftaa? Marretje. Heer Koning, ik bid voor jou arme Raaden gena, Want ze kunnen geen drie daagen, in jou gramfchap leeven. Luilekkerl. Om jouwent wil, is het haar vergeeven. Marretje. Wel nou, Heeren, heb ik het niet weer goet gemaakt ? Lekkerbek. Tot walgens toe, dat men daar byna af braakt. Maai- op zyn tyd, zullen wy dat weer goet maaken. Marretje. Dan zal ik 'er tot dankbaarheid, ook eens afbraaken. Myn Heer, zitje ook wel, begeer je geen meer gemak? Luil. Wagt nog een weinig, daar viel me- wat in de zin, ftrak, ftrak. Ja, 't was me vergeeten, dat ik om een Letier heb gezonden. Maar zou die fchelm 'er geen hebben gevonden ? Of zit hy eerft met de draagers wat in de kroeg ? Dronken, 't Is voor u beloofde allebade, nog vroeg genoeg. De Muzicanten, zyn teegen zeeven uuren eerft verfcheiden. Luilekkerl. 't Was me vergeeten, of de droes moet me de bek in reiden, De allebade, ik wou om geen duizend Guldens dat ik ze vergat. Dronken. Myn Heer, wy zullen voor uw eer zorgen, dat Alles vermaaklyk toe zal gaan, dat het uw matres zal charmeeren. Lftil. Zo gy my wel diend , Zal ik uw ampten vermeeren, En vergunnen u dagelyks myn tafel , en die is delikaat. Praat. Dan ding ik ook na vermeerdering van ftaat, Want niemand van deeze Heeren, of ons allen, ^al de Vorft beeter, als my, aan den dis gevallen. Luilekkerl, Maar die verdoemde Lakay, dien lompen beeft, Dat de Letier niet komt, bekommert my meeft. ykkerbek. Ik zie hem van verre, met een Letier koomen. Lmlekkerl.. Heeren , de tyd van de allebade diend waargenoomen. Â. é ' ik
|
||||
|
jjj, D^ 'Koning van Luilekkerland,
Ik heb een matres, de fchoonite van 't land,
z'Is ryk, en daar by duivels groot van veritand. Dronken. Myn Heer, ik weet ookdatze jou bemint, om jou groote gaaven. - VIERDE TOONEEL.
SMUL metDRAGERSi;^ voorgaande.
Smul. \f Yn Heer, hier kom ik met een Letier aan draaven,
XVJL Ik heb wel op tiengragten enitraatengeloopen,alderweeg.
Eer ik deeze venten met een Letier kreeg. Luilek. Schelm, je bent in de voorbaat, 'kgafjou anders de huit vol flaagen.
Smul. Myn Heer,je verpligt me zo veel,dat ik nergens om derf vraagen, Die gonft zou te veel moeite zyn. Luilekkerl. ô Guit? 't is waar, gy weet
Dat ik vermoeit ben, en dan alles ligt vergeet.
Hola, de allebade, laat ons daar maar om denken. Heeren, ik ga zitten, pas gy op myn wenken, Weis deeze venten, de weg na de Heerc-gragt. Staa ftilj jou beerten, zit ik al? wagt wat, wagt, wagt. f raat. Hou ftil , kaerels, wilt zo niet woelen. Laat myn Heer, of hy zit, eerft gevoelen. My dunkt nu dat myn Heer gemaklyk zit op zyn ftee. Lmlekkerl. Dunk je dat? laat dan voortgaan, zo dunkt het my mee. Smul. Marretje, ik ben moe, en bezweet geloopen, Ik moet ook een half dozyn applen koopen. Aiarretje. Je grypt maar in 't honderd, je neemt 'er veel meer. Smul, Wisje, wasje, zet ze maar op reekening van myn Heer. VYFDE TOONEEL.
MARRETJE en GRIETJE.
Marr. Γ"7 Et ze maar op reekening van myn Heer, dat zyn woorden.
zL/Wel, wie ofze van zyn daagen, beeter hoorden?
Knegts, Lakayen, Raaden, en al 't kanalje van de itad, - ' Plukt
|
||||
|
ttj/μ. é
Plukt hem, of hy eeuwige veeren in zyn ftaart had.
Wel, dit kan niet lang ftaan, met die naakte luizen,
Ze zullen hem nog de lefte veer uit zyn gat pluizen,
En zeggen dan, adieu myn Heer van Luilekkerland,
Wy hebben jou gediend trouw, en valjant.
Waar zagme ooit zulke dappre en- deugdelyk knegteny
Met Samzons geweer, zo lang en manhaftig vegten?
Wy begeeren het oude loon, voor ons beroemd geweer,
En zo niet,, bedanken we jou, voor de eer
Van onze ampten, en belang in jou ftaaten.
Wy waaren te genereus, om uw hoogheid te verlaaten;
Maar nu onze dapperheid geen middel meer, om zig te betuigen, heeft,
Zo is 't dat ieder zyn ampt gaaren, aan een ander overgeeft.
Grietje. Wel, Marretje,- dat hebje aardig weetea te vertellen.
Deze Panlikkers zullen hem, als de garnaal, de vis uitpeilen,
En laaten hem, als den dop, voor de vrienden tot een gunft.
Nou, ik beken, dat is huit afgeftroopt, naar de kunit.
Marretje. Wat zou genoeg zyn, voor zo veel hongrige haanen?
Die Kooning moet Martelaar fterven,. voor zyn onderdaanen.
Grietje. Ik ben 'er wat bekommert in , dat ik al meêwat heb geplukt.
En is het geen zonden, als men d'onnooiïe onderdrukt?
Die Kooning is te goed, en t'onnoozel van zinnen.
Marretje. Wel, hoe, kreigt jou het mal ook binnen?
Men moet zo nauw op de winffc van een kwifter niet zien.
Wel, het moet op weezen, met dit Koningryk. indien
Wy daar nu niet met al, van in de keuken kreegen,.
Zo zullen andre ons het fpek wel haait uit de fchoorfteen veegen.
Hy rnoet,. van het Janhagel, door het oog van de fchaar,
En dan is het zeeker voor ons zo goed als een aar.
Grietje. Het is waar y maar onregtvaardig goed kan niet bedyen,
*κ wil onzen Koning na deezen niet meer zo fnyen.
Dat ik gedaan heb, is te laat, en ik heb geleerdy
Dat hy wys is, die op een kwaade weg. in tyds te rug keerd.
ïfarretj*· Ja wel, ik maak niet veel zwarigheid in die zonden.
naaren 'er geen kwifters? daar wierden geen fchrapers gevonden.
^e goede en verftandige liêns, geeven geen flypfteen aan.dit mes,,
*£> dit is voor die zotte Koningen een goede les.
u'iar komt al weer volk,, gaan wy maar na. binnen.
Grietje..
|
||||
|
lfi De Koning van Luilekkerland,
Grietje. Ec verlies geen tyd, ik gaa weer zitten fpinnen.
ZESDE TOONEEL
VOLKERT en ALBERT.
FOlkert. T} Indlink zyn wy daar eens klaar met onze zaaleen,
Jut Onze Couzyn van Luilekkerland, zal het nu niet lang
meer maaken. Ik hield het voor goed, dat hy van deezen avond wierd gcligt.
Albert. Het was geen arbeid van Ideen gewigt,
Eer men het zo ver kreeg, dat men hem mögt zetten.
Men veroordeeld hier niemand, als door de wetten,
Hadden wy geen goede atteftatien gehad, al 't werk was om niet.
Volken. De regter heeft hier een goet oog, daar hy uitziet.
Myn Heer van Luilekkerland, is bekend op alle ftraaten.
Gilbert. Wel, hoe zal het gaan, met de gevolgen van zyn fraaten?
Het meeftendeel heeft tot haar behoeft, waater, nog brood.
Volk, Na 't willige Rasphuis, of den Byaart, om de vertrooilendedood.
W ant de meeften zullen nog om een graf gaan fmecken.
Albert. Zy zyn ongelukkig die in zulke fchoenen fteeken.
Maar, waar treffen wy onze neef, deezen avond beft an ?
Volkerf. Ik heb verftaan, dat hyby manke Joris, in de lubbende kan,
Dcezcn avond, zyn likkebroers, gelykhy gewoon is, zal traiteeren.
Mbert. Gaan wy den Officier verzoeken, dat hy ons gelieft t'affifteeren.
Volken Dat zal al tyd zyn, is hy maar nier uit 'er ftad.
Albert. Is 't dan van daag niet, word hy morgen by de kop gevat.
Men moet deeze ichandvlekken van menfehen leeren zingen,
Dat 'er flegte luy zyn, die zulke Koningen können dwingen.
Einde van 't eerde Bedrjf. TWEEDE BEDRY.F,
EERSTE TOONEEL.
Het Tvoneel vertoond een plaats met pragtige Gebouwen.
SMUL en LUBBERD.
Smul. Τ Κ dagt wel, dat myn Heer hem geen kroeg voorb y zou laten
X draagen. "^ |
||||
|
Xljfrd... 17
Hy kreeg de lugt van Tryntje, in de Hamburger Poftwaagen,
Niet in de neus, of hy moeft 'er met de letier , door de ftal deur, opftaande voet in.
Wel, hoe lagte onze loddrige en vroolyke waardin! Ze dagt, nu zal myn Heer hier te nagt blyven ilaapen, En eer morgen, zullen wy hem het vet uit de beurs fchraapen; Wat heeft dat flimme varken, myn Heer niet gekoft? Lubberd. De weg valt duur, als men ryd met de Poft. Nou, myn Heer, zal ook weer zo veel te haaftiger overweezen. Maar, ik geloof hy zig zo wel op de toom niet verftaat, als voor deezen , Hy wort te dik en te vet,, en te loom voor den draf. Smul. Van een galopje, dat gaat maklyk, wat dunkje daar af? Lubberd. Een galopje, malle gek! zyn vel is verfleeten, Hy zit nou op geen ftoel, of hy is ftukkend gezeeten. Wel, met een galopje, viel hy in brokken van malkaar! Smul. Zou hy waaragtig? dan loopt hy in de Poftwaagen gevaar: Want ik vrees, datze hem zullen disponeeeren. Lubberd. Wel,malle gek, hy moet ommers daatlyk hier mallebadeeren. Hy zei hem nou niet laaten ophouden, dat weet ik wis. Smul. Men komt zo maklyk uit de Hoerhuizen niet, als m'er inge- koomen is.
Ik vrees, ons myn Heer met de Muzikanten zal vergeeten. Lubberd, 'k Zeg neen Smul, dat moeft ik weeten. k Heb 't giftren, met een minnebrief aan de meid bekent gemaakt, Hoe myn Heer in haar Juffers liefde, als een oven blaakt., En dat wy deezen avond, ons zo verlieft zouden laaten hooren, Dat ik haar, en hy, de Juffer (buiten alle bedenking) zou bekooren. Maar die lompe Muzikanten, paffen niet op haar tyd. &»»/, Wie weet, of dat volk ook niet in de Poftwa^en'ryd? Het is om de duivel uit dat huis niet te houwen. Lubberd. Daar is dubbel profyt met de zaag, wel., waar zouwen ~y 't beter vinden, 't zy buiten, of binnen de ftad ? Wel ze zaagen, en krygen gek toe, en veegen al wat zy zien, door haar gat.
ml. Kan ik geit toe krygen, zuipen en fmeeren? f-!0 gaa ik ook de Muzyk keren. * zal myn Heer bidden, met zyn doorlugtige raad., uat hy my die noble kunft leeren laat. C ' Lubberd.
|
||||
|
ï8 De Koning van Luilekkerland,
Lubberd. Weg," dörnmen'hond, dan krygjedezakvanhem, enzyn
t Heeren flaaten,
Want hy lyd niemant by hem, als luyaarts en vraaten,
Die wat respeér. voor kunften hebben, of daar oit voor fprak,
Die geeft hy aanftonts de fehop, of de zak.
Neen, om myn Heer diènft te doen, wil ik nooit iets leeren.
Smul. Ja wel, myn Heer, is het uitfchot van alle Heeren,
Ik heb wel meer Heeren gedient, en gekent,
M'aâr wäâfagtig geen grooter gek, als deeze vent.
Lubb. Gy eet zyn brood, kreigt geit toe, en derft met hem nog fpotten?
Smul. Zyn geld en brood dat is goed, maar hy is degrootfte van alle
zotten.
Lubberd. Zyn Heer te befpotten, al is het een gek. Dat is voor een knegt (dien hy loond) een groot gebrek. Maar wat droes, waar of de Muzikanten blyven? Smul. Die zullen hier öf daar,nog wat componeêren,en zitten fchry ven, Dat volk is te luy, en doet niet als door dwang. Lubberd. Maar hoe 't is of niet, dit duurd al te lang. Smul.. Daar koomenze. myn Heer zeide, zy zoude maar beginnen. Τ W E £ D E Τ O O Ν E £ L.
LUBBERT, SMUL en MUZIKANTEN. Lubbert. \V7 El, Heeren, heb j' al een brave roes binnen?
W Men zegt, datje niet van jou kunft oeffent, of verftaat,
Voor dat j'een half fteekannetje door jou keel flaat. Nou, ik zie, dat jou de lugt van het nat al heeft ontfteeken, Zing nou als mannen, aan het loon zal het jou niet ontbreeken. Van myn Heer, vloeit het geld als de vuiligheid van de koe. Je borgt niet garen, want jou ftaat laat het ook niet toe. Nu, Meifieurs, en Juffers, breng al by, wat kan bekooren. •'t Is voor die Juffers deur, dat je jou moet laaten hooren. Een Muzikant, in Harders gewaad, zingt:
|
|||||||
|
17 dat ik u myn ziel kom bieden,
Vol Trouw en utivre Minnegloed.
s K0t
|
|||||||
|
Ν
|
|||||||
|
, Kunt gj Coridon mg vlieden?
Die uw fihoonte aanbidden moet, Kuntgy, enz. Een Juffer, in Harderins gewaad, zingt.
Ç Ebt g' ç trouwloos niet begeeven3
In een bevalligeï min ? Waartgy my opregt gebleevenï Ik was nog uw Herdtrin. Gy fnode^ dorß my verlaaten, Daar myn ziel niets wreet in lyd, JEn 't is door 'my te uen ba at en, .·;,.. Dat ikjny weer voel bevfyd, „Een Harder zingt.
WAar zou het ligt zyn glans onlfleeken,
Als aan de toorts van uw gewgt ? De Zon moet in baar glans verbleeken, Als gy ons met uw firaalen ligt. Twee Juffers.
't ÔÃ S de min f die u komt daageny Ë. Dat geen Ztel^ zyn magt ontvlied.
Wil by, dat wy liefde draagen, jMen ontvlügt zyn pylen niet. Die %Jg wenß van hém ontslagen , Treft by dubbel é met verdriet. 'f Is de min, en£. D E R DE Ô O O Í E E L.
LUILEKKERLAND, DRAAGERS, DRÓNKERT,
VRAAT\ LEKKERBEK, MUZIKANTEN,
SMUL, LUBBERT.
t-T^u ^ wat, tot ikuit deLetierbengetreeden.
■tj. Ik ben waaragtig in dit pothuis ai moê gereeden. C æ Jy,
|
||||
|
20 De Kening van Luilekkerland,
Jy, draagers, geef jou wat naar agtren, met dit hondehok.
Draager. Gelief je ons geld te geeven, myn Heer?
Luilekkerl. Ja, met de itolc.
Jou beeilen, naar agtren, ken je niet hooren?
Of heb je loot, in die luizige Ëezels ooren?
Strak (als je me na myn logement toe draagt)
Zal ik jou'betaalen.
Draager. 't Was met beleeftheid gevraagt.
Wy zullen myn Heer dan ginder wagten.
Zuil. Ik ben zeeker verlieft, zonder galante gedagten.
Ay! dat ik nu eens zelve een lekker airtje zong,
Ik ben wat luy om te gaapen, maar nog helder van tong.
Ik heb nog een deuntje, van een verliefde Poëet onthouwen.
Laat zien, hoe was het? hem, hem. ja, 't was van trouwen.
Lang te vryen, ho! ho! ai! dat ik dit zo vergeet :
Nou, ik hou geen vaarzen in myn kop, ik ben geen Poëet.
Luilekkerland zingt.
L-Ang te vryen om te trouwen,
Dat is een elendig kwaat. Trouwen, dat moet ieder rouwen, Vry , in een bevreide ßaat: Want dat ongetrouwt is aardige Is getrouwt geen oortje waardig. JBronkert. T*\ At heeft geen poelfnip uit zyn poot gezoogen.
\J Die Poëet, is de minnepyl door zyn keel, en niet door
't hert gevloogen, Op die wys, is de liefde zuiver en goed. Luil. Wel, wat weet jy van liefde, dorftigen bloed! De kan en het glas boorde vol, zyn jou Godinnen. Maar, wat zou een verzoope Ziel anders beminnen? Vraat. Nou,myn Heer,debeeker ftaat jou ook niet vreemd aan de mond. Luilekkerl. Jy vreet altyd, als een uitgehongerde hond, Aan jou is geen zatheid in drie Jaar gevonden, Al wierd de tafel met fpys op jou nek gebonden , Nog zou je kauwen, waar je me vond, op markt en itraat. |
||||
|
Blyfîel. 21
Lekkerbek. Wel, myn Heer, dat zyn de pligten Van uwen raad.
Wy hebben ons altyd nobel, en deftig gehouwen.
Lud. Jy fteekt niet in jou bek, of je moet het tienmaal aan jou neus
douwen.
't Is waar, ieder vertoond zig een man, in zyn pligt. Maar ik wou, datje wat meer reipeót had, voor myn Nigt, En dat de Meffieurs, met de zang voort koften vaaren. Nu, Meffieurs, toondekunft, van jou keelen, enfnaaren, Ik moet alles aanwenden, dat ik myn Matres behaag, Ik zal jou beloonen. zing eens hoe verliefd, dat ik me beklaag. Een Muzikant.
DE Korting van Luilekkerland,
Dat is een Heer van groot verßand. Hy brand, hy gloeid, van binnen, Gelyk een oven doet. uig ! moet hy hooploos minnen , Zo flikt hy in zyn gloed. Luti, THv At gevalt my wel, en ik word bewoogen.
*~J Maar daar ontiluit zig een venfter,ben ik niet bedroogen.
My dagt, dat ik myn Engel hoorde, en zag. Loop, kyk Smul, komt 'er nog niemand voor den dag? &»nl. Zo het de Juffer niet is, zal het ten minfte de meid weezen. °·' Meisje maat, koft ik jou zonder trouwen maar beleezen! Lmlekkerl. Vaar voort, Meffieurs, maak het nu nog eens goed. Smul, Myn Heer, laat voortgaan, my dunkt dat men een venfter open doet. Een ander Muzikant.
|
||||||||||
|
D
|
E Koning, word hy niet verhoort,
Word-in zyn minnebrand verfmoord. |
|||||||||
|
De vlam %.al hem bederven:
Helaas! hy moet van kant. Hy z.al zo daatlyk fterven t Van enkle minnebrand. W T"\ At zal haar raaken, zo ze me maar bemind.
■L' Maar ik vermoei me te veel met ftaan, ik word blind
C 3 Voor |
||||||||||
|
zz De Koning van Luilekkerland,
Voor myn oogen. ras, leen een ftoel, dat ik kan ruilen.
Vraat, Zou het myn heer niet, wat op ons, te leunen lüften?
Steun wat op onze Schouders, en neem jou gemak.
Luilekkerl. Jy bent 'er veel te lui toe, en ik te zwak,
Ik moet zitten, of zo op de ftraat gaan leggen.
Lekk. Wel, myn heer, wat zoude de lui in 't verby gaan zeggen ?
Lmlekkerl, Wat bruit me de lui? ik wil leggen, zie daar.
Hj valt op deflraat neer.
Lubbert. Myn heer, daar is een ftoel van een beftevaâr, Ik heb ze van zyn appelftal moeten leenen. Luil. Wel, al is hy wat oud, dat bruit nog lieenen. Nou zit ik, geloof ik , weer als ik plag. Maar Lubberd, kyk, komt 'er nog niemand voor den dag? Lubberd. Ik geloof, dat uw lieffte waarlyk is getroffen, Ik hoorde daar zo een droevig zügten, en fnoffen, Dat het was of'er wierd geweend, en gefchreid. Lmlekkerl. Dat is wis de vrugt, van myn aantreklykheid. Nu dit was het eerft niet, dat ik my deê beminnen. Lubberd. Myn heer, ik hoor nog veel meer, laat ze maar weer begi nnen. Luil. Nu, Juffers, en Meflieurs, nog iets lekkers voor 't lelt. Maar ik bid, toon watje kunt, doe jou beft. Een Harderin zingt.
ZOete ruß, van mjn Ziel. waar &jt gy heen gewend ?
Duidend zjtgten, helaas! en pynen toonder end; Ontroeren my in deez.e blaaden. Wat geluk, een uel onbelaaden, Aan wie geen minnaar ooit geviel. Waar zyt gy heen gewend ? zoete ruß van myn zielt Een Harder zingt. '
IK volg u waar gy gaat, overfchoone Hardrinne!
Uw gelaat, zjo volmaakt, my meer als 't ligt voldoet. Al koflen het myn ruß, nog wil ik u beminne, In u vind tk een fchat, die my alleen voldoet. Al koflen het myn ruß, nog'wil ik u beminne, In u vind ik een fchat, die my alleen voldoet. -, |
||||
|
Bly/peh ^5
Harderin.'
I2V dit veld, vol gebloemt, moet zig alles vermaaken,
Waarom belet gy my de lufl ? Ik, zoekjt genot, der eenzaamheid te finaaken, En gy ft o ort mjn ge we nfle ruß. '■ Harder.
GT wilt my vliên, o wreed e fchoone!
Kan ik alleen in dees verliefde blaân, Mt van de. min afkeerig toonend;' ..'-. Schroomt gy myn zugies te verflaan , Die zo veel gloed in deezeboezem woonen? Hardrin al te fier, vreeft uw hert. Of het eens nogdeeldin niynfmert? Hardrin al te fier, vreefi uw hert., Of het eens nog deeld in mjn finert? Harderin.
GT zegt mi, dat verliefde tinnen,
Droef en elendig zyn. < Waarom zou ik^u minnen ?
Waarom wenfi gy my zo veelfyn? Waarom zou ik u, minnen ? Waarom wenß gy my zo veel fyn ? Luilekkerl, Dat was onverbeeterlyk. maar kykt'er niemand buiten?
sj»ul. My dunkt dat het tyd is, om dit te befluiten.,
ïk zou niet raaden, dat men langer zingt, of fpeelt,
Want me dunkt, dat het onze Matreflen ook al verveelt.
L"ilekkerl, Hou dan op, Meffieurs, ik moet jou betaalen,
Kom joy geld flus by manke Joris haaien,
^aar heb ik jou van doen, voor den dans en de vreugt.
Muzikanten binnen.
' ....
VIER-
|
||||
|
Z4 He Koning van Luilekkerland,
|
|||||
|
VIERDE TOONEEL.
LUILEKKERLAND, VRAAT, LEKKERBEK,
DRONKERT, SMUL en LUBBERD. Luilekkerl. "λ /Γ Υ dunkt,dat dit Canalje,voor de zang niet veel deugt.
IVJL Komt 'er nog niemand ? zo is 't een liegt teekea. Dog laat ons het hooft daar niet over breeken, Ik zal morgen gaan vraagen, of het haar geviel, En ondekken haar de kragt, van myn verliefde ziel. Nu zal het tyd worden, om op fmullen en zuipen te denken. Vraat, Myn Heer, hier langer te zitten, koft jou gezontheid krenken. VYFDE TOONEEL.
BEDELAAR by de voorgaande.
Bedel. \ L is de maag,en de beurs leeg, dat geluid koft me trooften.
XjL Men zegt dat de eerfte zak pyp is gevonden, in't Ooiten, Maar hier ftaan eenige Heeren, ik geef een zugt, MhTchien vang ik hier nog een haas,in de vlugt. Ik heb van daag nog niet veel gegeeten,nog gewonnen. Luilekkerl. Zou me wel zo een armen bloed, onmeedoogend können Voor by gaan? hy zugt zo droevig, als een knoet. Bedelaar. Myn Heer, hebt medoogen met een armen bloed, 'k Heb niets, om deeze nagt te können leeven, En ik zou my gaarne, in een ilaapfteê begeeven. Ik ben koud, en nat, verhongerd, en verdorft. Luilekkerl. Ikkreigmeely met deeze onnooile borft. Wat is jou handwerk, wat hebje geleert om de koft te winnen? Bedelaar. Myn Vader leerde my van jongs af, zyn deugd beminnenj Hy had in zyn tyd, nooit een ambagt geleerd: En eevenwel, -heeft hy onder de grootfte van 't land verkeerd· Een voornaam Heer, liefhebber van zuipen en vreeten, Nam groot vermaak in hem, om alt-yd wat nieus te weeten. . * Myn Vaâr, at als een hongrige meer, En dat was de oorzaak, dat hy in de gonft bleef, van dien hee^r , |
|||||
|
•ÂÉöÉ. te
Wat noot was 't geweeft, had dien heer lang mogen leeven!
Maar, als mèn hem meeft van doen had, ging hy ons begeeven. Ik, en myn Vaar, hadden van alles dubbel genoeg j Maar 't was op, doen men dien goeden heer na 't graf droeg. Kort daar na j liep alles verlooren, Doen bevonden wy ons teegens dank, voor d'armoe gebooren.
Myn Vaâr, doen hy geen andren heer voor zyn noodrufd vinden kon, Moeft rezolveeren, dat hy met my 't bedelen begon, 't Gink voor eerft zo wel> maar hy is ellendig gefturven, Dit heeft my voor alle ambagten bedurven: Dies moet ik my voortaan bedienen, van de goede luy. Winnen wy geen zoete melk, wy genoegen ons met huy. Lmlekkerl. Wel, wat dunkt jou dat ik jou een ambagt liet leeren , Zou jou dat aanftaan? Bedelaar. Een ambagt, myn heeren!
Daar ben ik te zwak toe, 'k was in lang niet gezond,
Ik kan niet werken. Luilekkerl. Wel je fpeeekt rond.
Wat zou jou dan in deeze waerelt meeft behaagen,
Of ik jou kon helpen ? Bedelaar. Niets, als een volle buik te draagen,
Nooit gezond te worden om door dwang iets te moeten doen,
Wel te flaapen, met een woord, met eeten en drinken, van fatzoen. Lutlekkerl. Maar werken, dat zegje, kunje niet beginnen? Bedelaar. Ik ben 'er onbekwaam toe, en ongezond van zinnen, Myn handen zyn krom, en myn vingers ftaan verkeerd, ik verfta me op geen werken, ik heb het nooit geleerd. · Lnle kkerl.Wd, ik kreig liefde voor jou goede en behaaglyke gedagten, ty vaaren akyd wel, die het werken veragten. ■Lubbert. Ik geloof, myn heer, naar Ooftindiën meend, ofna Guinee. edelaar. Ik wou, myn heer, dat je jou milde hand open dee.
Wek. Is datje regt opbiegt,ik zal jou een heer,als jou Vaâr had,geeven,
7 *k hoop, dat hy ten minften nog lang zal leeven. eg me regt op, had je nooit een werkende bui?
\l far' Om de dood niet, ik was en bleef akyd lui, Õ dunkt, als ik werken zie, dat ik moet fchrikken,
L·'/ il ^U^t ^aar Van' *s bekwaam om my te doen'ftikken. "'iekkerl. Wel, je bent de befte, borft, die ik van myn leeven zag,
D Wy
|
||||
|
x6- De 'Koning vattXimlekkerland^
Wy treffen beide geen ongelukkigen dag, r. - - - ; "7
Ik neem u aan voor myn Secretaris, zonder leezeri of fehryven,'
Als alleen om met jou Vingers, mynRequeften door joukeel te. dryven,
Dat is, altyd vreeten, en zuipen, dag en nagtj
Maar wagt jou voor al, dat je jou van zoberheid wagt.
Eer de klok twaalf uuren is, moetje met al deeze heeren vol en zat wee-
~ zen, .· | ,·..· .
En in de naanagt, moetje nog maar zes pintjes letters leezen,
Daar meê gaat men geruft flaapen, en te bed. Bedelaar. Myn heer, ik bedank u, ik zal maaken dat ik 'er op let. Maar my pafte wel een goet kleed, t'uwer eeren. Luilekkerl. Lubberd, loop vooruit, en geef myn Secretaris een pak van myn befte Meeren. ZESDE TOONEEL
LUILEKKERLAND, VRAAT, DRONKERT,
LEKKERBEK, DRAAGERS. Luileki 'VT Ou, Canalje, kom met drie haaften by me, met de letier,
JlN Ik heb me moei gepraat, ik val fchier om veer.
Onderfteun my wat, want ik kan niet meer fpreeken. Vraat. Maar, myn heer, een Bedelaar onder uw officiers te fteeken! Dat is een affront! voor de Leeden van uwen raad. Luilekkerl. Gy zult dat nog wel voorby zien, myn heer, Vraat, Daar zal egter genoeg,, voor uw kieuwen weezen. Dronken. Wel, deeze Secretaris, zal nobel fchryven, enleezen·' Luilekkerl. Hy vreeft ook al dat 'er geen drank genoeg zal zyn. Heer Dronkert, wees geruft, laat my zorgen voor de wyn. Nou, myn heer, Lekkerbek, 't is jou beurt om te fpreeken. Lek. Ik ben daar te wys toe, ik zal 'er myn neus'niet in fteeken. Luilekkerl. Dat is beleeft, gy zyt daar toe veel te wys! i Je fteektze liever een duim diep,, in gereet gemaakte fpys- Nou, heeren, help my binnen, de maag begind my te jeukens Je zeld me in myn logement draagen, tot in de keuken, Zo ziet men,, zo dra men uit de letier gaat, Daatlyk de pafteyen, en het welriekende gebraad. Lekkerbek. Neem, myn heer, zagfop, en let op jou fchreeden. |
|||
|
^■■■■■■■ê.^. ^ .-_. -.„ ..
|
||||||||||||||
|
- ' BÎyJpel. ' vL
^ynhëeï· is vermoeid, en omzet in zyn leeden;
Agter het Stadhuis langs, in de lubbende kan, verftaje dit ? Luilekkerl. Hou een oogenblik ftil, beeften, ik twyflfelof ik al zit. Vraat. Myn heer, zit wel regt, en kloek op zyn leeden. Luilekkerl, Laat voort gaan, Canalje, dan ben ik te vreeden. >
tK Einde van het tweede Bedryf.
D E R D E BE DRY F.
E ER STET O O Í E E L.
|
||||||||||||||
|
Het Theater vertoond een Groote Zaal.
LUILEKKERLAND op het bed, en de BEDELAAR
tfj> een Rttftbank.
|
||||||||||||||
|
LuiUk. TjOla! Secretaris.
Bedelaar. JlX Myn heer, ik was al half in de ruft.
Luilekkerl. Het paft jou te waaleen, als my geen flaapen luft.
Ik was daar in een droom, die my niet koft gevallen.
Bedelaar. Droomen zyn wind, en zeggen niet met allen,
Voor deeze waren de luy zo mal, en zo blind j
Maar nu is 'er niet een, die men aan die zotheid t'huis vind.
Myn heer, zal ook te wys zyn, voor die vieze vaazen.
Luilekkerl, En eevenwel, kan my dat gezigt verbaazen.
My dogt, in 't midden der vroolykheid van myn ziel,
Dat ik by ongeluk aan de tafel, met myn ftoel agter overviel.
Ikdagt, nu breek ik den hals, ik ga vertrekken j
Maar ik kg op de vloer niet, o'f de tafel, en alles, wierd veranderd in
,,,. gekken.
ûHerfte die my toefprak, riep, weeft wellekom , myn heer,
^y zult hier Koning zyn, en met een verdween hy weer.
i*1 d'andre, zag ik ftrak hem volgen op zyn hielen,
lg «r«„ fr · í" .í- , »ô- ■ " é ■ -j____:_l__
|
||||||||||||||
|
f ê was Koning, van een Koningryk zonder zielen,
i^lag alleenig, op de vloer, als een zot of een beeft. ™el> wie droes, heeft Koning van de gekken geweeft! |
||||||||||||||
|
Bedelaar.
|
||||||||||||||
|
D é
|
||||||||||||||
|
ί8 Jie Koning tan Luilekkerland ^
Bedelaar. Niemand, myn heer, gy zoud veel vyandcn verwekken»
Elk dingt tegenwoordig, om Vorft te zyn van de gekken. Ayl laat aan een ander ook wat proeven van verftand. Jy bent een magtig Koning, van Luilekkerland, En met zo veel glory, kan men zig vernoegen, Zonder die van de gekken, daar by te voegen. Maar, na dat ik die droom kan bevatten, en verftaan, Wilze jou het verftand, van jou raaden, ontdekken gaan, Die jou zö dra,, jou ongemak overkomt, zullen verlaaten. Lti/lekkerl. Ja, zoudenze my om het vallen van een itoel haaten? Dan is 'er geen Hefde meer in myn geveinsde raad. Bedelaar. Neen, myn heer, zy zullen weer gaan zitten, als je maar weer op ftaat.
Maar dat je weer op ftond, heb ik jou niet hooren verhaalen. Luilekkerl. Ja, ik beken dat me de zinnen dwaalen,
Het leid men alles zo zwaar in de zin,
Dat ik langer niet weet, of ik haait gedaan heb, of begin.
Ik geloof, dat ik myn reekening haaft zal moeten maaken,
Om met fatzoen eens, van deze bedroefde waereld te raaken,
De magre Jaaren, ftaan ons ligt haait voor de deur.
Bedelaar, Myn heer, vergeef het my, zo ik jou in de reeden fteur.
Hoe lang zal ik nog wel by jou können fchryven?
hui/ekkerl. Tot myn dood toe, en zoiangikinAmfterdamzalblyven.
Bedelaar. Wel geantwoord, maar als je 'er dan buiten gaat?
hwlekkerl. Dan zalje meegaan, als myn Secretaris van ftaat.
Bedelaar. Alles zal wel gaan » zo we maar niet buiten logeeren.
hiiilehkerl. Dat is onmooglyk, want ik moet alle daagen tracieeren.
Bedelaar. Dan zweer ik jou te volgen, tot in de dood.
'Luilekkerl. Dat zyn regte vrienden, die ons volgen in de nood.
Maar wy zyn mal, met het toekoomende ons in te haten,
Ljgt zullen wy het tegenwoordige verliezen, en verpraaten.
Ik ken. de potzen, van myn hoogwaardige raad,
Ligt hebben zy het gemunt, op ons gebraad,
En daar zou haar zintpokken voor ichenden,'
Ik zou die magre luizen, weer na haar hokken zenden.
Daar is geen ftraf genoeg, voor die zyn Koning bedriegt.
Bedelaar. Dat is een fpreuk, myn Heer, die je niet liegt.
Was dat waar? ik zou 't jou zelven raaden * , ■
|
||||
|
Slyjpel. * ijr
Dat was een veer uit me neus, al dat lekkre gebraaden!
Myn heer, wil ik eens gaan zien, hoe het in de keuken gaat? huilekkerl. Zeg, datze binnen koomen, al d'Officiers vanmynftaat. Bedelaar. Daar koomenze juift aan, nu ben ik buiten vreezen, TWEEDE TOONEEL.
VRAAT, LUILEKKERLAND, DRONKERT,
LEKKERBEK, BEDELAAR, LUBBERD, SMUL, en gevolge.
Vraat. \VJTY waaren bekommert, hoe 't met myn heer al mögt
W weezen.
Heeft myn heer wat uitgeruft, of is hy nog moe?
Luil. Ik weet, meifieurs, waaragtig niet, ofikflaap, ofwatikdoe. Heb ik ook wel, als ik behoor, op de regte zyd geleegen? Ik heb zo een malle imaginatie gekreegeni Die gekken, die gekken, maaien my nog in 't hooft. Dronken. Wel ik geloof niet, dat je ons gekken gelooft. Dat was uw meer, als ons affronteeren, pat je maar over een hoop gekken zoud regeeren. L«;7. Myn droom getuigt me, dat ik over gekken moet gebiên. En ik kan onder jou allen, nog niet een wys mens zien. Maar zouje me zo verlaaten ? dat zou ik niet hoopen. Ï>ronk. Wy, jou verlaaten! wy lieten ons liever aan kannen en gla- zen opknaopen. Wie heeft u van onze opregtigheid verdagt gemaakt? Luil, JoU opregtigheid, heeft als een leeuw voor de glaazen gewaakt. Wat zal ik jou van jou verdienften veel zeggen, £e zeilen jouwenthalven, de weeshuizen moeten uitleggen. •Dronkert. Waarom, of zoude daar myn kindren nog in? ^"'l. Nog niet, maar jou teftament zal dit influiten, als een begin Jyw jou nugtren, en zober leeven, ■^at je jou kindren een plaats, in het weeshuis zult doen geeven. ro»k· Maar, dat myn heer eens dagt, hoe dat het met hem zal gaan?
L*'J. Dat heeft geen kommer, ik zal haaft gaan woonenopde Maan, Uaar worden geen luiden, als myns gelyk geleeden, υΐΏ dat ikjou hierdebekophouw, wort ik daar alreetsaangebeeden. D 3 Daar
|
||||
|
JO De Koning van Luilekkerland,
Daar is ook weerden ?orft, als ik ben, van doen,.' - ■'■■■': °*~
En daar meê kreig Scheer een Koningryk, van fatzoen. ": -J·
Maar die gekken, die gekken,leggen my nog in 't hoóFtteniaalen.·
Zouwen 'er ook'wel gekken, op de maan dwaalen?
Lekkerbek. Ay! myn heer, denk op de maaltyd, het word al laat.
Luilekkerl. Hoe gaarne zat hy weer met zyn neus aan 't gebraad!
Maar, heeren, is 't niet al lang genoeg geleegen?
Dat ik opitond, had j''er wel iets teegen? ·
Vrant. Dit is de wenfch, Vórft, van ieder een. *'
Lud. Haal dan myn kouzen, en doet 'er eerft een aan myn regter been.
Bedelaar. Wel, myn heer, leid flinks, het zal jou vermoeyen.
Luilekkerl. Myn heer, Vraat, wil jou met de kouzen fpoeyeni
Ik werd zo vermoeid, dat ik hier zo leg.
Bedelaar. Myn heer, leid verkeerd, hoor jy niet wat ik zeg?
Luilekkerl. Leg me dan regt, weet ik, hoe ik moet leggen?
Dronken, verleid Luilekkerland', en/preekt teegen de Zeer et arts.
Hou jy 'er de handen af, deeze lomp heeft al reê veel te zeggen. Myn heer, ftaa my toe, dat ik u leg, zo 't behoord. huil. ô Zeldrement! myn heer, Dronkert, je taft me aan of je me vermoord,
Kom met je drie vieren, en leg me te deegen. Zy kleeden Luilekkerland, Dronkert floot de Secretarit weg^ en
de Secretaris /breekt. Bedelaar. Wel, ik wil helpen, wat is'er jou aan geleegen? Dronkert. Swyg lompen vleegel, mag je wel rotting Zous? Bedelaar, Van een goed kaerel wel, maar niet van een verzoope Smous. Dronkert. Wat van een Smous! bezie deeze groote Secretaris, Wel, hy vertoond al een poftuur, dat trqts en raar is. 't Is of men myn heer zelve ziet, in die naauwe rok! Hy ftaat jou wel. hy gelykt wel een beezemftok, Daar een rok of een broek op is gehangen. Wel nou, heb je een ruime kou, om jou luizen in te vangen! Bedelaar. Dat is waar, maar al heb jy ze in een gevulde py, 'k Geloof jou die beesjes zo wel bruyen, als my. Luilekkerl. Wat valt hier te bruyen, "en van beesjes te praaten. Heb je wat in de wey ? jy meugt ze verkoopen laatert. Ay! krakeel over 't meefte vee niet, 't is genoeg, . Je meugt jou griffen te nagt over tellen, 't is nu nog te vroeg.
fôi'a '■ | ·4 ^ Maar 5
|
||||
|
' : ·' Biyffel. " pr
Maar, heeren, zyn myn kouzen al aan ? dat moftik weeten.
Heb je ze aan getrokken, of heb je 't vergeeten? Ik kan waaragtig over myn buik niet zien. Secretaris, heb ik al een kous aan myn regter bien? Bedelaar. Ja, myn heer, maar ik moet ze wat vafter toebinden. Luilekkerl. Kyk aan myn linker , is 'er daar ook een te vinden? Bedelaar. Ja, maar die is ook te los voor myn heer. Luilekkerl. Bind ze dan vaft, maar doe my geen zeer. Gy verftaat u waaragtig beeter op de kouzen, als de kindren, Ik heb nog,niets gevoeld, dat in het vaft maaken,my koft hindren. Bedelaar. Ja, ik verfta me, hoe men iets zonder beweeging doet, Luilekkerl Doe me nu eens een muil aan myn linker voet. Bedelaar. Lubbert, geef aanftonds myn heers muilen. Nou, waar wagje na, hoe ftaat dien lompen bloed te druilen? Lubbert, ô, Sint pokken, dat ons een Bedelaar gebiet! Bedelaar. Dat gy myn knegt waart, ik verdroeg dit niet. Lubbert brengt de muilen, en de Secretaris rukt z.e hem uit de hand.
Geef hier moesaap, bafterd van moffen en knoeten. . I Luilekkerl. Syn de muilen nog niet aan myn voeten ?
Bedel.\ Is nu alles klaar,als gy wilt myn heer, men helpt uvan't bed. Luilekkerland z.it opgeregt in 't bed.
huil. Is 'er'al een kanne wyn, of tien, neergezet? Ik zal niet eer van het bed können treeden, Voor dat ik een pints beeker geftort heb, in myn leeden. Dronkert. Ja waaragtig, Lubbert, ga haal de wyn. Lutl. Is 'er de wyn nog niet, ze moeft 'er al zyn. Wyn, wyn, zeg ik, of ik moet barften. Pgj wat hadde wy left een noble dronk by Karftenï Is 'er nog geen wyn? zo val ik in flaauwte op ftaande voet. Luilekkerland valt agter over als in flaauwte.
*~mU>. Daar is wyn, myn Heer , bezwyk niet, hou maar moed. τ Ζγ regten Luilekkerland weer (ψ in zyn bed. Luilekkerl. Reik my een glas, boorde vol gefchonken.
^u) Meffieurs,. myn gezondheid generaal eens gedronken. Vronk. Nou, Lubbert, fchenk in, geef elk een glas. ^mul, kouragiej fjaaß Ui en geeft iecjer ras- ***kgrtèk. Is het Rinfche Wyn? ik moet het eerft proeven.
^weklierl. Ik moet me over jou ongeloof bedroeven. ··■■■- ' Wan-
|
||||
|
3Ζ Oe Koning van Luilekkerland,
Wanneer drinkt men hiel· anders als Rinfche vogt ?
Lekkerbek. Ik dagt of zy uit het verkeerde vat weezen mögt. Ik ben wat vies, ik laat my niet graag bedotten. Bedelaar. Ik niemendal! men lykt met my te fpotten. Elk kreigt een glas, en niemand reikt 'er my een toe! Luilekkerl. Hoe Secretaris, Tieb jy geen glas, wel hoe, wel hoe! Dat komt raar. of kan je niet behoorlyk zuipen? Lubbert en Smul wyken agter't Tooneel, als Luilekkerland 'van
de Secretaris Jpreekt. Bedelaar. Zie Lubbert en Smul, hoé die fchelmen weg druipen! Ze agten my niet waard, dat men my een glas geeft. Luilekkerl. Als dat waar is, zyn die ichelmen onbeleeftj Maar eens te fchenken, dat is ook juift geen werken. Bedelaar. Ik laat dit, zonder merken Voorby gaan. maar ik zal 't 'er betaalen, ik zweer. Lubbert en Smul weer uit, als de Secretaris gefîhonken heeft.
Lubb. Ik zal wel fchenken, is 'er iets van jou dienft, myn Heer?" Bedel. Ik zal wel fchenken, beleefde Potuil, Nou, je toont jou verftand, regtfchaape Botmuil. - Lubb. Die verdoemde Bedelaar, is Hout en rappig van bek. Maar men deed zond, hield men dit in hem een gebrek. Dog is hy nu wat onbefchaamt, in 't fchelden, Ik zal hem dit op zyn tyd, eens vergelden. Bedel. Dat is geveegt,op myn heers welftand, tot over honderd Jaar.
Luilekkerl. Teegen die tyd, ben ik al by myn Beftevaâr. Mögt het maar vyftig zyn, in myn Kooninglyk leeven. Bedel. Dat wil ons St.Jochem, met blyder herten geeven. Luilekkerl. Meffieurs, zit ik nu ook al weer over ent, Dat je me zonder zeer te doen, van 't bed helpen kent? Frant. Heeren, laat ons voorzigtig de Vorft van het bed opregten. Luilekkerl. Wat is een Koning gelukkig, met zulke knegten! Gy zyt niet een oogenblik leedig, als gy my verzeld. Lubb. Dat is van fpys en drank, daar myn heer af verteld. tuil, Doe myn voeten nu een voor een, van 't Ledikant afgleyen. Zy netmen een voor een, de voeten van Luilekkerland over de Jfonde van 't Ledikant. Lubbert. Hoe haaft zullen die helpers, myn heer, de bek in reyen. Maar die Bedelaar, dien naakten hond, fpyt my 't meeft. |
||||
|
^MBBBBBBm^^^D&Σ_i«____ Ι
|
||||||||||
|
Bedelaar. Hoe morje zo binnens monds ? lompen beeft.
Lmlekkerl. Hou wat ftil, dat ik zagt mag needcr koomen. Zy xetten Luilekkerland z.agt op zyn voeten needer. Vraat, Stut, myn Heer, laat nu zakken, wilt niet fchroomen. Lmlekkerl. Nu fta ik wel, maar eer ik myn lichaam opfchort, Dient 'er nog een pints beeker ingeftort. Schenk, Lubbert, en Smul, voor al de Heeren. Lubbert en Smul t vullen degl aaien9 en drinken zo veel z.y können mee.
Lúb. Ook voor myn Heer, de Secretaris, met zyn net paflende kleeren? Bedelaar. Myn heer, ieder heeft iets te zeggen op dit kleed. Watfchort 'er aan, is het haar te lang ofte breet? Lmlekkerl. Secretaris , kom by my, laat ik het eens kyken. Wel, gy hoeft met die rok, geen leeg ftukvat te wyken! "Bedelaar. Dat weet ik wel, daar kan met 'er tyd nog wel wat in. Maar 't is te beeter, ik neem in myn dienft maar begin. Als ik jou zo lang gedient heb, als jou Raaden, Zo zal men het wel haaft zien, aan 't barften van de naaden, Dat 'er niet veel meer in kan. by myn eer, Ik zal zo wel en beter betoonen, dat ik j ou gedient heb,als zy,myn Heer.
Lmlekkerl. Nu eens te zaamen de glaasjes als bellen geklonken. Lubbert, heb je voor de Secretaris ook in gefchonken ? Geef myn heer het grootfte glas, dat 'er is. Lubbert. Dan moet ik het gaan haaien, eer ik me vergis. Lubbert loop weer na binnen, en komt met een groot glas weer uit.
adelaar. Men zal, of ik eens fchonk, my dat geen fchanden agten. ■i-^.Myn heer,hier had ik het al,had je maar een weinig können wagten. adelaar. Schenk dan in, honsvot, met jou bevuilde baard. Lubbert op dit gebod, loopt weer fchielyk. weg.
Lubbert. Ik kom, Joris, daar roept my juift de manke waard. Lmlekkerl. Laat hier wat Ansjovis, of Caviaar geeven. Maar, waar is Lubbert en Smul, daar gebleeven? Lubbert. Tot uw dienft, myn Heer, hier digt aan uw zy. . ^»ilekkerl. Breng hier Caviaar, en Ansjovis, en wat fnoepery, Wt Zal zyn, om wat honger (en dorft) te verwekken. raat. Men zegt dat die fpys, tot appetyt kan verftrekken. ■ ■
Maar myn heer, een Kapoen, en Kalkoen, liegt 'er ook niet om. Y'lekkerl. Haal een Kapoen drie, vier, kom, kom, e£ter zyn fmaak5 men moet niets verliezen, |
||||||||||
|
De
|
||||||||||
|
E
|
||||||||||
|
34 De Koningvan Luilekkerland,
De tyd is te koftelyk, vóór de vaardige kiezen.
Daar werd Caviaar, en Ansjovis, en andre 'fnoepery Sebraet
Maar daar komt al een proefje, zet daar fteér zoete meid. Myn Heer, Lekkerbek, is 'er nog niets by, dat jou vleid? τ (ïlZ/et^Ui0p het aanbrenSen van dit lekkers, niet verroeren. Lékkerb. De luit tot een wisje wasje, moet ons ZO ligt niet vervoeren. τ Tigt?f ,Kwakkds »Snippen, Patryzen,en delende van een Hm. iffc Dat bruit al heen, al komt het uit de mond van een dwaas. Myn heer, Dronkert, zou jy het niet met een nobel ftukje kaas houwen? vronkert. Ay\ myn heer , fa« & dit glas eerft in de baard douwen, Met gebraad werd opgebragt, te wetten, drie, α vier Kapoenen.
Op Ansjovis oFCaviaar, imaakt ook een dronk. J. O Lmlekkerl. Lubbert, of Smul, fchelmen, ik wou dat ie me ook eens
fchonk. J
Lubbert. Totjoudienft, myn Heer.
Lmlekkerl ' Myn heer, de Secretaris. Bedelaar. Myn Heer.
iMilekkerl. Proefje wel eens, of de fpys al gaar is?
f !!u «Niemendal, myn Heer, ze finaakt gaar of niet wel.
^*««*. Zo is 'er niet veel vleis op jou beenen, zo zit het in jou vel. Medelaar. Zeldrement, myn Heer, had ik jou over drie weeken gevon- Luilekkerl. Waarom?
Bedelaar. Om dat deeze rok, naa myn lyf, dan zogefchonden
Gemaakt, niet zou lyken. >,-(<?->
Lmlekkfrl 't Is nog tyd, doe jou beft.
Bedelaar. Over drie weeken, kan 'er niet een ey meer in dit neft
Myn Heer, Vraat, hoe is 't, ik hoor jou niet een woord fpreeken? Vraat. Km men woorden en fpys gelyk, in en uit de bek fteeken? Lmlekkerl. Steek myn ook reis een bout, van een kapoen, in de bek. Vraat ßeekt Luilekkerland een bout van een Kapoen in de mond.
Vraat. Appetyt is goet, en hier is niets gebrek. Nou is het myn beurt, ik moet ook eens byten. Lud. Zo, vreet de beenen meê, zo kanje morgen wéér vleis fchyten. Vraat. Dat merg uit het gebeente, is zo mals en zo zoet.' Lml Heer, Lekkerbek, is 'er nog niets dat jou fmaak voefâoet? ; r ii / eedelydcnmetJou' haaldePatryzen, Hauen, en Snippen. Lekkerbek. Dan zal ik ook , met myn vingertjes in 't vet ftippen. * \jn·
|
|||
|
Bljfpel. 3f
Luilekkerl. Nou, Secretaris, voor een begin gelykj'al een goet man.
Bedelaar. Ik zal alle dagen betoonen, dat ik het verbeetren kan. De Snippen, Patryz.en}.en Haaien , werden opgebragt.
Maar haat en nyd, ziet als de droes, op myn tanden. Dog daar is 'er niet een, als myn heer Vraat, zo fneedig van handen. Vraat. Hy begind weer te fchoppen, maar 't is nugeenpraatenstyd. Luilekkerl. Daar is niemand, die de fpys zo wel door de keel glyd, Alsu, heer Vraat, maar de Secretaris, is zyn keel nog niet ontflooten. Bedelaar. Ik zal in kort, dien doorgang wel wat vergrooten, De weg is nog fchraal, zy is in lang niet begaan. Luilekkerl. Wel, heeren, jou manier van flokken, ftaatmywelaan. Maar doeje niet te veel werk, met jou zo te reppen? Dronken. Zo veel te eer, zal de luyheid weer aazem fcheppen. Maar, wat dunkt u van een glaasje, myn heeren, voor den dórft'? Luilekkerl. Wat vermaak, is eeuwige droogte in de borft! My moeit niet meer, als dat ik my kan zat eeten, en drinken. Dronk. Die zeitig Jaar wel vreet, en zuipt, zalin geen vyftig flinken. Myn heer, drink 'er maar op aan, je wort het gewent. Luilekkerl. Ik heb myn daagen geen grooter zuiper gekent, Ik heb 'er al veel (behalven jou) van de bank können zwelgen·, Dog hoe groots dat ik ben, derfik my dit niet beigen. Nou, Lekkerbek, me dunkt je word ook al vet aan de kin. Ruikt het gebraat wel, is het bereid na jou zin? Lekkerbek^. Dat zal niet veel antwoord behoeven, o5 't Is zo fmaaklyk, van elks wat te proeven! Lmkkkerl. De Secretaris, houd ook nog al aan , als een man. Bedelaar. Ik zal jou van avond niet können toonen, wat ik kan; Maar alle dagen, zal ik iets beeters vertoonen. Lud. My dunkt dat 'er alreets, een beeter lyf begind, in jou rokte Woonen.
y°u, met een dronk nog de leege plaatsjes ge vult. Beielaar, \ ls geen kunft te zuipen, daar men wel fmult. yet maar aan, al was 't een kan, ik zal u befcheid doen. Luilekkerl. Ik zal uvoorgaan, al zou me het om profyt doen* Lubberd geeft aan Luilekkerland een mengles kan wyn3 en de ρ Secretaris neemt ''er ook^een, en dnnktz.e mt, Β j ,Ζ^ een man mar mvn hert, en myn zin.
wtlaar, ô! Dat 's niemendal, 't is nog maar een begin, Ei " Wy
|
||||
|
^iî De "Koning Dän Luilekkerland f
Wy moeten met emmers malkaar nog toe zuipen.
Luil. Wel, ik geloof gyzoud droog aanneemen, door een vol itukvat
te kruipen!
Wel, gy zyt niet alleen myn Secretaris, maar myn regte zoon. Bedelaar. Ja, alles hoop ik, behalven erfgenaam van jou kroon: Want ik hoop myn Heer nog lang zal regeeren. Luilekkerl. Daar beginnen de Muzikanten weer te malebadeeren, Dat is de geld klok, dat onnoozel en bedroeft geluk. Hebbenze geen Danflers meêgebragt ? dan is 't verbruit. Lubberd, laat de maagre muggen binnen koomen. Nou, Meffieurs, elk nog eens een glaasje genoomen, Op het lang beklyven van myn Regeering, en Staat. ' Dronken. Zo moet my de pokken fchenden, zo ik jou verlaat. Vraat. Ik doe meê een glaasje, 't paft wel tuflchen de brokken.. Drinken. Dan kanje weer op nieu, gemakkelyker doorflokken. DERDE Τ O O Ν Ε EL·;
■ - ■ ■' ' ■ , ·" Ir' "'-
MUZIKANTEN, DANZERS by de voorgaande. Luilekkerl. VN Aar hebje de Konftenaars van de Oovertoemze vaart,
\^J DieBachanten, hebben nog iets van Orpheus, voor Silenus gefpaart. Zaag op, malle honden, dat den dans kan behaagen. De meefte van jou, verftaan de kadans niet in 't zaagen ·, Maar maakt, dat j'er de fnaaren na fteld, Of anders krygje de rotting, in plaats van geld.' Mttzjkant. Wat gelieft, myn Heer, dat wy zullen fpeelen? Luilekkerl. Het deuntje, van de Bedurven Zoon, zou meminftyei'·*. vcelen,
Het danft wel, en 't is zo ligt als de wind. Maar ik twyffel, of ik me niet vermoeid vind, Ik zal den dans op de ruftbank beft können befchoüwen» Zo ik maar wel leg? laatze dan maar opklouwen. ] ■ My dunkt dat ik nu-bekwaam leg, voor 't gezigt.
Vraat. Zaag op , botmuilen, en gy Danzers voldoet uw pl'gt· Een Dans, en Zang na believen. Smul verbaafl uit, roept. . ,
1 St»M'
|
||||
|
âÂâÇÂÂâÂÇÂÇÇÇÂÂÂÂÂâ
|
|||||||
|
■ÑÇÇÉ
|
|||||||
|
Smul. Myn Heer, Koning, bruy voort van hier,
Of ik moet barften, lieg ik het, daar is denÀOfficier. Maar het is te laat, daar komt hy al na binnen flappen. Myn Heer, op, op, of men hem nog kofl ontfnappen. VIERDE TOONEEL.
OFFICIER, DIENAARS, VOLKERT en ALBERT
by de voorgaande.
Officier, \ Jt Effieurs, doe geen meer moeite, waarom ftoort gy
iVX myn Heer zyn ruft ? >
Of verveeld jou het zuipen, als het hem niet wel luft?
Aan den omftand blykt alles, dat gy dapper moet weezen. Nu, myn Heer, Koning, ik ben uw dienaar,, wil'niet vreezen, Gy zult u niet ver van hier, weer verheerlykt zien, En op nieu, over åòç groot getal gekken gebiên. Tot Delft (een vermaarde ftad, door veel Heeren) Daar zult gy, in het Roomze Kafteel doorlugtig regeeren, En, terwyl gy nu al met veel moeite zyt opgeftaan, Zo bid ik, dat gy met zo veel minder, gelieft meê te gaan. Lmlekk, Kan ons geen geld, myn Heer, uit deeze dooling trekken? Officier. Geen geld, vermag iets op my, van een Koning van de gekken, Daar is geen zeekerheid voor u, als tot Delft, in een bemuurd Kafteel. En gy, Vagebonden, vertrek, eer ik 'er een deel Meê neem, die zo bedrieglyk de Jeugt bederven, Gy zult nog alle (ellendig of) Bedelaars fterven. Bedelaar. Wel, wie droes wierd op een dag, zo veel verandring ge- waar! Eerft Bedelaar, dan Secretaris, en dan weer Bedelaar! Adieu, myn Heer, Koning, ik kan jou niet als met moeite begeeven. **/. Myn droom, myn droom, voorzeide my dit toekoomende leeven. r^r kan het anders zyn, Neeven, of ik my beeter droeg? fj%r'. Om dat te beginnen, hebt gy in 't Kafteel tyds genoeg. *j*pn zal acht geeven, hoe gy u zult draagen. y<xt ons uw lot niet, al is het te beklaagen. . ImiI Ik Zai jan voigetlj maar mvn fchulden, hoe zal het daar meê gaan ? 'w· Die zullen betaald werden, laat dat op ons ftaan. E j Lml,
|
|||||||
|
IbiS
|
|||||||
|
v*$8 De Koning van Luilekkerland,
Luil. Kom, Heer Schout, ik zal my 'er dan niet teegen ftellen.
Maar gelieft,u, dat wy nog eens om een zoppige peer fchellen? Officier. Neen, neen, breng hem buiten, daar de waagen is. Lmlekksrl. Nu gaan ik uit de zon na de eenwge duißewis. |
|||||||
|
Einde van het derde en laatße Bedryf.
|
|||||||
|
Finis Goronat Opus.
|
|||||||