-ocr page 1-



	FAVSTINA

Bly-

			�Dp&^p2<ttC&

		De leughen felden wel geluckt, Hoe feer fy vvaerbeydt onderdruckt.

-ocr page 2-

SPELS INHOV.D.T-

: �'

'Arnim geboren Herderinne Tfod^

lift'
haer wtnemende fchoonheyt, als bevallighe ' >_;

ta liehest, treckt door �eefc gaven een Co"

tiert tot liefde, iulx dat hy haer ten huwelijck .

gerende, t'Hofverlaet, aennemendehetHet*

|eyen,traght met haer te trouwen.. u

Ferdinandus hare broeder, een geboren Herder, vaojolj^

aften bove verkeert hebbende,ende gefordert tot hooghe ■'

fbo door fijn kloeke daden, als getrouwe dienden, wert int 3'

{en des Coninx de regeringhe toe vertrouwt. ^

�ali�a de fufter vanden Coninek, verlieft op Ferdinand^

Z 3l �i ܥ^^en hem ontdekt hebbfende, pleghen hun .vryagie. _�,

Qafterm _y PrincefTe van PeriTen om Grieken te befig^

wert ftatelijck ten hove binnen Athenen ontfanghen. «

DenConi�k Fauflim lagen leggende tot fijne l�ften? .

t�iet op, teti aenfien hare heulche tegenftant, derhalve^v^
J��erfijnaflcheyt nemende, comt weder, ten hove, maeckt^v J

agie met Qa^ema^,

-ocr page 3-



Fau�ina(ten hooghften bedroeft) vindt eenrghe vertroofling ^oorfekere Heydinne, de vvelcke haer, nae nogh eenighe uyt- geftane fwaricheyden, groot geluck voorfeght te f�llen ghenie- S y haer in Pag�es kledingh begevende, gaet nae't Hof, ende geraeckt in Coninxdienfte, brengende g'aQv^Coninx wegen een brief aen Ca�erna, wert de Princes op Fau�ina verlieft, haer ver- rekende tot onbehordijcke l�ften , Fau�ina, als dangenaemt ns, weygert f�lex f�er beleefdelyck doch vi nghteJoos, de � Hnces aenhoudende ende niet winnende, befchuidight Fau�'u ^Hai klaghtigh vallende aerideii Conink, dat fijn Pagie getraghe Wft haer te verkraghteri. D'onfchuldige Fau�ina,* wertge�pprehendeert, datelick ver- ^eefen omte ilerven. Comende ter executie, doet haer ont- fchuldigingh, te kennen gevende wie fy is,wert onichuldigh be- enden ende vanden Conink voor fijn echte Vrouwe aengeno- ^en, ende van Ferdinando, met broederlijke liefde ontfangen,d<T e van den Conink ten huwelijk gegeven w«rr des Coninx f�fter(>/^ Princeffe vaa Athenen : ende wert �aflerna nvt ^t Hof van Grieken gebannen.

	*A i*
	*A i*	Spdende
		Spdende

-ocr page 4-



		FAYSTINA Herderin. ' CONSTANTIN VS Coainck van Qr teken. C ALIS TA ComnxSufter. C AN TIS A Staetl�ffer. FERDINAND VS Ridder. TweeRAETS-HEREN. DIENAER. Rey van HERDERINNEN. C�STERNA Princes van Perfien, RECHTER. SCHERP-RECHTERV

-ocr page 5-



		17

FAVSTINA BLYEINDTSPEL Eerfte Handelingh. Ecrftc Wtkomft. Fauflina.

	O� vroliktieritiert t'gevogelt op de Bomeny Hoe rayfchend vlieten hier de koele water ftrome Van kriftalyne beek s en fuy vre water bron> Oml��it�ttert van de groent, begroent met �&orglien Sonj

-ocr page 6-



		MINNE -STIEGE L Hoe Toet en aengenaem begint Auroor te"bloof�n Wiens weerf�hijn fchitt�ftop de purper rode Roofen, En breekt door t'dighte groen, ianghslruygh beworfen W^ En f�ickeit met haer fchight op berghen, bos, en dal: Ontloken morgen-ftondt,bepronkt met Sonne ftralen, Hoe lier�elijk laet ghy u lieve luyft�r dalen Op bloempjes, en op krnydt,op al dit lieve groen, Waer ghy, myn Lammertjes, u graeghte kunt voldoen,- Dus door de natte douw, coom ick myn fchaepjes weydenj Graes,graeghe Beesjes,- graes; wyl myn genegentheyden Door de gedaghten hen int herte afgebeelt Hoeveel den eene van den ander Menfch verfcheeltj Den Menfch -₃ een fchepl�l Godts, en ken in geene delen, Belangende de Ziel, int'minften yets verlchelen Met fijneweergae -_} maer in ftaet wel ongemeen, Dogh �> wat de Ziel betreft, daer in lijn 'salles een: Alt'menfchelijk geflaght hier levend op der A�rdeu, Van Scheppers wegen niets verfcheelt in waerdens vvaerden.' Soo lier heeft God den Boer,als hy een Conink heeft; Soo lief een armen Menfch als die in rijkdom leeft, Het tytelijk geldck maekt geen Godf�lich leven, Godt lieft die gene meeft, die hem het meefte geven, Die is Godts Iieffte vriendt.» en die geeft Gode meeft, Die meeft fijn leven voeght na wetten vande geeft. Een geeftelijke vrught is daer in meeft gelegnen, De fond te haten, en totdeughd te fijn geneghen. Wat ftaet van leven beft,om meeft de deught te foeni Wat ftaet van leven beft, om Gode dienft te doen; Is armoed, of is weeld bequaemft om God te loven? Ift beter wel geaght, of nedrigh en verfchoven?

-ocr page 7-



		TER VEV 8HD EN. nutter Vorft en Frins,als Bedelaer ofSlaef Ift nutter Herder, als een vorftelijke Graef; Geen ftaten^ tTy hoe veel fy van malkander fchelen, Of yderin fijn ftaet ken Gode 'tfijne delen; Dog h ?fwarelijker ifl: in weelde en geluck Te dienen Gode, als het is in ramp en drukj Meer ftof in Herders kiuys om God den Heer te loven, Als 'tPrincen herte vindt in Coninklijke hoven,- Hoe vol het Coninx Hofmet weelden is gepropt, Met welluft fijn gemoedt ten vollen in gekropt, Nogh ift een groot verfchil by-'tleven dat wy leyden Meer ruft geeft d'Herders ftaf, als Coninx fcepter fweydeny Geen gulden lede kant, foo waerdigh alsditgroen Om met gerufte flaep natuurs luft te voldoen, Geen goude laken ken de Coninklijke Zalen,, Soo cierlijk pronken,.als de welgecierde dalen Van groene lommers fijn gepronkt, en op geeiert, Met puyk van blader loof; waert pluymige gediert Meclierfelik gefangh de velt Goon comt ontmoeten, En inde morgen ftondt Godin Aurora groeten_J; Geen hooffche vreughd, hoe foet, geen ftera, hoe m En geven foeter foet als doet de Naghtegael, �>eenfangh, geen fharen (pel, geen hooffche melodye, Oft fijn by ons vermaek gelijkerwijs kopye �y t'reghteprincipael ; w�t glans van diamant Geeft foo veel. weerlchijn, als den oever dight b�phm «xetkeurigh blos van Bloem,ee purpur rode Rof�n, Die onder jeughdigh groepte pronk ftaen met huablofen»

-ocr page 8-



		*MTN NE'' ST I EG E* I'** Agh rode Rofjes ? foet van geur? Myn lieve handt luft u te plucken_;V blos, en inkernate kleur, Aen myn bedoude mondt te drucken, En Zuyghen van u Rofe blacn Het geurigh nat daer op gedropen: T'gheen Neckar fal te boven gaen, Doe u gefloten Knopjen open. V Knopjen (dat voor A vont roodt Ontloken) had den dan pntfanghen, En met den naght fijn blaetjes floot Dat graeght met graeghte myn verlanghen, Hoe graeghlijk graeght myn graegh beghe V lieve Rofelaer te buyghen, Om dau, op Roos gedifteleert, Voor Ne&ar van u blaen te zuyghen, O Roos ; ghy die in myn gedaght Vernieuwt verlopen vrolickfieden, Een Griexcen Conink groot van magbt Traght my fijn minne te hefteden. O Vorft, o Griexce Conftantijn Beheerfcher van t'vermaerd Athenen, Wat ift dat u beweeght, om mijn, V Coninx liefde te verlenen? Myn dunckt dat ik fijn Hoogheydhoor Metren ter jaght, door bos en dalen; En volght met luft de brack opt fpoor, Om t�chuwe wilt te achter halen.

-ocr page 9-



			*TER DE VG H DEN.* 81

				-

		Coninck, met ecnige Adel ter jaght', ontmoet Fauftina, alle de.an.de.reQ binnen..

^�fti		Fauftina.
^�fti
	Conftantijn ; groot mogend Majefteyt Ontfang myn morghen groet in goe genegentheyd, � VdienarefTebuyghdtyom hare plicht te tonen, ^a' Beleefde Herderin ; de liefd wil u verfchonen, En niet gedooghen dat lbo lieven Engel knielt, p 'tGeen beter voeght aeri my. ^a�ft> Agh 1 oft ghy u onthielt De luft tot fuik gefprek, t'geen boetten is,of vey nf�n, Waer door fijn Hoogheyt tracht de gront van myn gepeynf�a In errenffc te verfpien, om fien oft ik wel fouw Soofleghtfijn, datik my u liefde waerdigh houw; tat minfte niet myn Heer : fulx quam noyt in myn finne. Ten vpeght niet dat een Prins een fleghte Herderinne Sijn liefde bieden fal, wat fchuylter doch in mijn, � Dat u tot liefde trekt ?agh ! Conink Conftantiju. ^^a- Dat ik u liefde draegh de Goden k�nnen tuyghen, 'tls liefde die my dwinght ter aerden neer te buyghca, T'gheen my tot liefde trekt, 'tgheen my tot liefd beweeght Dat fijn u deughden, waer benefFens dat ghy pleeght De foetfte oeffeningh, dat is het redineren, !*&5egh reden kavelingh, en mach metwaerheyt fweren I^at no.yt geleerde tongh my foo wel heeft v�rnoeght, ^Als pilieftaligheyt van 'tGbdlijk toege voeght, Natuur meer als gemeen in uweichoonheyt wragfite, Schoo�heyt met reen begaeft, doet my nae weerliefd traghte, ® V lieven

-ocr page 10-

'S PI EG E L

MINNE

^^^^^^

V lieven voor myn lief.

Fauft�.¹

Ten voeghd u Hooghey t niet

Dat ghy., groot mogend Vor ft, op uwe minder fiet.
V minder niet alleen, maer een flaefin geboren,
Daer ghy een Conink fyt tot Heerfchappy verkoren.
Ik, om het fleghte vee als Harderin te voen,
Ghy om u Rijk, en Croon in ftaet te ryf�n doen,
Confta. ^el wijle Herderin, onnodigh deefe reden,

Heb ik voor defen niet van myn genegentheden
De reghte proef getoont, heb ik doen blijken niet�
Dat liefd in liefdens keur op gene wetten fiet.
Heb ik u niet belooft als GriexceConinginne
Te maken door de liefd, fwoer ik u niet te minne.
Beloofden ik u niet te maken als Vo�ghdes
Mijns Rijxj en neffens dien Athenens groot Princes.
'kHoop vmmers niet dat u myn liefde fal mifhaghen.
Faufti. (3r_oot; mogend Vorft, de liefd heeft wonderlijke v laeghen,
T'gheen fy de eenuwrwit,haerdander uwr mifhat-ght.
Confta. Dat fpeiirdmen noyt in die, die reghte liefde draeght,
Faufti. Wie draeghter reghte liefd?
Confta, Die in de liefd votherden.

En noyt, om dit oft dat in liefd verandert werden.
FauftL Waer vindmen falcke liefd?
rw*, 1° therre van die »een,

Contta* , , ., « : y �-»-�*.r

Die inde herde noyt buyten be lonen treen.'
Faoftt* ^_aer vindmen lieverts die hun liefds beloften houwen?
Confta. Die.fijn te vinden, lief, allenigh door vertrouwen.
'Failli. Hoe vindmen die alleen om datmen dat vertrowt?

Agh ! neen, dats mifverftandt j Heer, my ten beften W^'
Dat ik foo ftoutelijk myntegen rede tone.

i»

-ocr page 11-



		**r E R D E V G H D & N.** 8\| Ik bid, foo ik mifHoe,u Hoogheyd my verfchonej Het is myn leetdat ick dit leggen heb beftaen. ^Confta. Ghy hebt int minfte deel, my hier in niet mifdaen, ^aufk bevalt ^my> tnits t'my luft u tegen reen te hooren. * Sijn Hoogheyd op myn vraegh dit antwoort ftelt te voren* Dat door 'tvertrouwen wertdereghte liefd gekent. jVta. Ogh ! ja, hoe kent ghy liefd, foo ghy miftrouwend bent» ^a�fti. Hoefoudmen trouwe liefd door het vertrouwen kenne, Mits veynfery, door (chijn, de trouheyd weet te fchenne? De toqgh roemt vaek van trouw, daer t'herte tegen ftrijdt Dit ken geen trouheyd fijn, fchoon ghy vertrouwend fijt. Vertroud men jemand trouw, om dat hy daer van roenae. En falmen jemand trouw int /bek van liefde noeme, Om dat hy t'felver f�yd ? moet daer wt fijn vertrouwt, Als dat hy is getrouw ? geen rede ftaenden houwt, Dat door vertrouwen jemands trouwheyt wert bevonden, Wie hierop liefde ftelt, liefd los, en ongebonden. Getrouheyd leert de tijt, maer het vertrouwen niet, Of jemand liefe getrouw, men door de tijden fiet. De tijt moet door de tijt getrouheyds proef doen blijken, Die vindmen trouw, die noyt in trouheyts piightbelwijken. ^c°^nfta. Is niemandt dan getrouw van die, die t'openbaert, En met de tongh de grondt van trouw te fijn verklaert? Myns oordeels, jae, men ken in 'tfeggen waerheyd houwen, Hoe vindt die trouwheyd, die dit niet en wil vertrouwen? ^aufti- Myn Heer ! de tongh en thert verfchelen vaek foo veel, la fweeren vande trouw, en tonen tegendeel, Soo dat vertrouwen niet en ken getrouheyd vinden, Hoe feer de minnaers haer aen trouws beloften binden* Men fiet hoe dat de tijt veranderinghe geeft, � z De

-ocr page 12-

M IN NE-STIEG EL

De tijt die openbaert wat dat het herte heeft,
Dats reghte trouwigheyd, van fulke trouw ik fpreke
Die altijt blyft ftantvaft, en fonder oyt te breke;

Dees vindmen door de tijt die alle dinghen leert, >_#

Maer door t'vertrouwen niet,mits dien den menfchverKC
Confta.'tIs fcet geredineert, begaefde Herderinne,

Ik fpeur met groote luft de fchranderbeyt uws fmnej
Ick vinde meer in u als ik in Vrouwen fagh,
Soo dat ik uwe lof in waerheyd roemen mag h:
Dit ftelle ik ter zijd * foo woorden kunnen baten,
Soo woorden kraghtigh fijn, wilt u door woorden laten
Beweghen tot myn liefd;
S&mfth Sijn Hoogheyd fpot met myn j

Hoefoud een Herderin, een Conincx Vrouwe fijn?
Sal een verfchoven Macght van laegheftaet geboren
Een Conincklijke Prins omweermin fmeken hoorenj
lek bid u, Vorft _; bedaer, u Hoogheyd doet te kort
Sijn Edeldom, fijn ftaet ₅ voorfightigheyd my port
Om met eerbiedigheyd u Hoogheyd, en genade
De liefd tot een Slaefin, met reden, te ontrade,

De tijt eyfcht myn vertrek > met u verlof myn Heer,
«Confta. Dat ghy nu fcheyden wilt vertrouw ik nimmermeer,

Vertoeft myn lief, ik bid?
' *aoft>- Noemt ghy my lief.

Confia.
Faufti.

Confia.

Met reden.
De reden (eggen neen, en tonen tegenheden.

Indien ghy lieveNymph, de reede plaetfe geeft,
Bevinden fuit dat u myn hert verkoren heeft
Voor opperfte vooghdes, en fielens welbeminde,
Lull u daer proeve van, ik fweert ghy kuntfe vinde.

-ocr page 13-



		TER DEVCHDEN. $5 ^ufti. Wat proef ken daer van dogh fijn Majefteyt my cjoeii? ^u%fta. Meer proef als ghy oyt kunt van s'Coninx liefd vermoen, Ik ftelle my als Slaef ten dienften uws gebiede, P Gebied my wat ghy wilt, u wille fal gefchiede. ^aufti- 'tWaer onbeleeft myn Heerj en ftaet my geenfints vfy, 'tGebieden comt u toe, gehoorfaemheyd voeghd myj Dogh, foou Hoogheyd figh met liefde voelt bevanghen, En dat het hem gelieft wt liefde, niet door dwanghen Maer wt goet willigheyd te tonen proef van dien, _c lek wenfeh, hoe wel onwaerd, daer proeve van te fiecu ^au^' ^^ac proef gelieft myn lief. � ' Dieu luftmy te geven. _f -Eyfcht, bid ik, wat wilt ghy al waerhetfehoon mynlevei�, p^�"- Soowaerikmoorderes, inpiaetsvanliefjbeulin. °ⁿfta. Neen fchoone, maer fuit fijn pebietfteresmyns fin. ^atlfti 'Ltt ril- - ' Co a KVerioekdanjetsopu. u verfoeken ftaeke. In plaetfe van veribek u wil tot wetten make, !> En feght wat ghy begeert dat ik tot proeve doe. ■ : "f Dat leggen, maghtigh Vorft, en comt my geenfints t oe^ j>_a^0llfta- Het doet, indient u luft, foo waerdigh my te kenne, % Noyt fal myn heufch gemoed de kennis lbo ontwenne, Dat my de redelickheyd ibo verre fal ontgaen, Dat ick gebieden foud, 'twaer onbeleeft gedaen, Soud ghy, die in u maght hebt landen, ende lieden, Soud ghy, die Grieken meught beheerfchen en gebieden, V van een fleghte Maeght, en arme Herderin Gebieden laten ? neen, t'is myn gemoed en fin Groot mogend Majefteyd, op'talder hooghfte teghen, Indien ik v�n de Goon had ibo veel luk verkreghe« 0 % Dat

-ocr page 14-



		Vtf *M 1 N N E'S PI EO E L* Dat ik in ftaet en maght u Hooghcyd waer gelijk, Befatin werelts praght Palleys, oft Coninkrijk, Niet om dat myn milnoeght myn kleynheyd op der Aerdefl' Ni et om dat my begeert traght nae een hoger waerden, Niet om dat myn gemoed nae werelts ftaet ftight trekt, Maer, om dat s'Coninx hert tot myne weerliefd ftrektj \| Agh dat ik wenfchen moght dat wenfchen niet moght hio" V eedelheyd, nogh ftaet in 'tminfte deel vermindren, Ik wenfchten. _Confta^ Wat doch? feghtick bid ii Faufti. Neen, o neen. Confia. Wat fbudghy wenfchen? wenfcht. Faufti, Myn wenfch ftrijdt tegens reen, Dogh, liefde ken, indien ik dool, myn mifflach helen, Agh! Contnklijke Prins, al myn gedaghten (pelen Op t'geen fijn Hoogheyd my in liefd te voren leydt Hier over wenfch ik dan dat fijne Majefteydt Moght wefenmy ris gelijk; bedeelt met minder goede, En neffens my int velt de fleghte Schaepjes hoede, ft Wiens kleynheyt meerder vreughd alsConinxwelluft^ Een Conink alhoewel hy t/al nawenfchingh heeft Moetdikmaeis in meer forgh, en quel onruftighfwervefl/ En in fijn overvloedtfomwijlfijn lullen derven, Dat is geruftigheyd, voed\|kerTe van dedeughd, Geruftigheyd, wiens lu ft paiT�ere,al (werelts vreughd, Waer vindmen meerder ruft als in het Herders leven, Waer wt ik fwarelijk (oud kunnen my begeven. Alwaert dat my een Kroon van diamant, en goudr, Al waertdat my een Hof van Marmor op gebout, Vo©r dees myn rofe krans in mangel wierd geboden $

-ocr page 15-



	*TER D EVGHD EN.* $7 �kfbudf� laten, en my aghten min van noden De Scepter, ende Kroon, als Herders (laf, waer mee � Wy heeHchen en gebien,ons Schaepjes en ons vee. ^³- �k heb alree u wcnfch beipeurt wt uwe reden, lk heb alree de proef van ugenegentheden; J Ik heb alree de grondt van uwe wenfchver/laen V wenfchingh die van my, door liefd fal fijn voldaen* Ik fal my van het Hof, hier op het laad begeven En leyden nef�ens u een ruftigh Herders leven. Ik (kl, gelijk eertijts, van Princen is gefchiet, Begeven my te land, verlaten het gebied; Gelijk Deo�letiaen, die Keyferlijke (laten Die Scepter, ende Kroon vrijwilligh heeft verlaten,, En foo de ruft gefoght ;de vryicheyt betraght 'tGheen meermaeiis gefchiet by Princen groot van maght, fren Coninck Conftantijn vcrwiftelt fijn gebiede Aen laeghe Herders ftaet � en traght het Ho f te vliede, Te ruylen Rijk en Kroon, aen ruwe Herders ftaf Ter liefd myns Herderins ; en fnyden wilHgh af ^e luft tot Heer(chapp_ty ; en gloriofe daden, �n Toekende natuur niet meer te overladen Met lud van hoofiche weekf, en heyl-loos overvloed Gelijkmen int gemeen in sConinks hoven doet. ^^en Coninck Conftantijn fijn liefde fal doen blijken,, ^ⁿ tonen dat de praght van hoge Coninkrijken Hem niet foo waerdigh. fijn. als uw gerufte ftaet," Die'sv/erelts Monarchy al ver te bovengaet. *k (al (met u verlof) my weer ten hove keren, ^En (lellen kimyn plaets, om'tRijke te regeren
		Den krijchs heidt Ferdinand;op dat ghy fiecaen my%.
?Wr		Den krijchs heidt Ferdinand;op dat ghy fiecaen my%.
?Wr

-ocr page 16-



88 **M IN N E - S PI EG UZI.** Wat dat de liefde werkt, daer liefd, en trouheyt fijn, Faufti. Ift mooghlijk moogend Vo�ft dat ik u ken beweghen, V Hoogheytoverkgh de laeke'welte deghen,- En proeve x� oor de tijd, of fijne Majefteydt Volftandich blijven foud, in fijn genegentheydt, Wel heeft op feker tijd den Phil�fooph gefchreyen, En tot een vo�rbeelt ons fijn fpreuk int light gegeven, Een fpreuk die ons voor al behoort in t hert te gaen. Een fpreuk, die nodigh dient by onstefijnverftaeh, Dat is, den men fch moet figh ioo in fijn faken draeghen 't Gheen hy eenmael wildoen, bed�ncken'vele daghen, penck aen Sartorio, van wien men hoord, en leeft Hoe langhfaem dathy tot het plegen is gcweeft �n faken van gewight ; noyt liet hy figh beroeren, Maer bleef ftantvaftigh, om fijn faken wt te voeren; Dit �y u M�jefteyd alleenelij kverhaelt Wie figh niet wel bedenckt, hoe lichtelijk hy dw�elt. Confta. \\_ot _meer ghy met r�jy fpreekt, hoe meer ik u beminne, V aerdigheyd munt wt, wel wijle Herderinne, Ik gae, en keer ten Hoof, om nae een goedtberaet, Te w��elen de Kroon, aen laeghe Herders ftaet» Binnen

	��e,

		-

			*r�y$*

-ocr page 17-



		TER DEFG H D EN.

	Tweede Handelingh,

^^^^^^^ jihjfa, (jmtija. ^�Cantifi!' Ca?ift_a ^^at gelieft hacr Hoogheyd de Princes. ^a' Wat tij d i ft ? feght m y doch. * Deklokfloeghhaileffes. _c Mit dat u Hoogheyd waert ten hoven afge^reden^ Cantifa, ift fbo laet > hoe voel ik my beftreden Van liefd tot Ferdinand j Cantifa, u vertrekt, Nu ben ik vmraer vry ; Califta, agh, ontdekt V innerlijke fmert, verfaghtf� door het klaeghen, Wilt u verborghen pijn int hert niet langer draegben Meld u genegentheyd, tuyghdt dat ghy fijt gefint Tot Ferdinandi liefd j tuyghdt dat ghy hem beminde; Hoe f�l dit beft gefchien ? 'k ben maghteloos int plegher» Van liefden s liftigheyd j hoe wel tot liefd geneghen, Agh ! minne God, in my gebreekteen goede raedt, Daerby voorfightigheyd,omdeesmyntereftaet I Aen Ferdinand o opt bequaemfte te entdecken, Agh, had ik jemand die my moght fijn hulp verftrekken, Hoe fbud t ver liefde hert verquikken in fijn druk, Hoe blijde foud ik fijn nogh in myn ongeluk j E>at ik Cantifa gingh myn liefd te voren houwen. Califta f fiyaerlijk ift op menfehen te vertrouwen. Nogh (warelijker ift, en oorfaekt meerder fmert, Wanneer dat men fijn quel verborghen wil in therti Gemene�jk bleef die in ramp fpoed meeft verleghen.*

-ocr page 18-



		r *MINNE. SP JEGE l* Die door te bloden vrees fijn meningh had verfweghen, ; Dies ik myn liefd ondek, wie dogh, wie vind ik belt? Cantifa ? neen. waerom ? daer is in dit geweft Geen menfch die ik myn liefd derf beter toevertrouwen, Als haer ; dies ik de faek haer wil te voren houwen. Cantifa is getrouw, en heeft een goet beleydt, Cantifa dient de faek van veer eens aengefeydt. Cantifa! Canti. Wat gelieft uHoogheydt? Califta. Iets t'geen ghy Befuaemlijk (na my dunekt) wt voeren kunt voor my. Canti. V Hoogheyd my gebied. Califta. Wat foud ik u gebieden? Canti. Het gheen Priocefle wil dat van my fal gefchieden. Califta. En oft dit myn gebod waer regens u gemoedt? Canti. 't�s geen volmaekte dienft die men onwiiligh doet. Calift'a. �_n ₀f_t _u myne dienft tot nadeel moght gedijen? Canti. Een trouwe Dienares moet dat geduldigh lijen. Califta. De faek heeft geen gevaer, ten waer 1'u laJtigh vil. Canti. Geen laft (hoe fwaer) fy wert verlight door goede wil. Califta. 'tSijn woorden. Canti. Alsgetuyghenmynsgenegentheden In wilge dienft tot u. Califta. Wie figh vertrout op reden Staet op een loffe grond, en onvaft fundament. ^Can�i* 'kHoop dat haer Hoogheyd my voor een getrouwer kent. Califta. Sout ghy Cantifa, wel van uwe trou begeren Verfekeringh te doen, en my met edenfweren Dat wat ik u ontdek fal blijven int fecreet. Canti. ik f_Weert, vertrouw myn vrij al t ghene dat ghy weet. ^

-ocr page 19-



		r ER T>E F GH DEN. g\| Haer Hoogheyd heeft voor myn getrouheyd niet tevrefes. Begeert al wat ghy wilt, 'kfal ugedienftigh wefen. Califta. Cantifa, foudt ghy t'doen? Canti. 'kSal doen wat ghy ghebiedt, Califta, 'kWil jets verfbeken, maer int minfl: gebieden niet. Cantifa, agh, wat ift ? of ik my fchoon inbeeide Te fwemmen in een Zee van wellufl: en van weelde» Cantifa, agh, wat ift? of at een fterflijk menfch Op Aerden alle dink heeft na fijn wil en wenlch, 'tis veel, maer niet genoegh, kheb alles na myn wille En nogh en ken de wil begeerlikheyd niet ftille: Ik fpeur behoeftigheyd in't edele gemoedtj Ik lijd gebrek, en leef noghtans in overvloedt. Hoe fbud ghy dit verftaen ? 'kheb alles, jets ik miffe, Cantii�, wat het ly fuit ghy noyt kunnen gifle_rIk (chroom-dat ik het f�gh. Canti. 'kSweer dat het my verdriet Dat uwe Hoogheyd fchroomei Spreek wt. aiifta. j_ck durve niet Canti. Princes, onlaft u hert van innerlijk befwaren» En meld my u fecreet. ^a ^a- Soud ik het u verklaren Canti. Ogh!'ja Princes. Califta. O neenjo neen Cantifa, neen, ^lantu Ey, waerom niet? Califta. Om d�t hettegen ftrijdt de reern Canti. Dereen? �aUfta. De reedelikheydrverbied my u te feggei�j De laften, die cylaes my op het herte leggen* *""" � ^% Kp

-ocr page 20-



		�Z MINNE-SPIEGEL Un perffen t'teer gemoed met innerlijke pijn, Soo dat de fchaemte feydt, het melden magh niet fijn; Hoe wert myn fiel beftreen, hoe myn de finnen malen, En ken met fijn gedaght gcenmenlch e achter halen? Wat foete fbtterny beheerfcht Califtaes fin; En fluypt, en kruypt ter fluyk tot dees myn boefem in? En plaeght, en knaeght myn hert met noyt verfoghte plagen? Die maechdelijke fchaemt aen my verbiedt te klaeghen. Cantifa, foudt ghy niet wel light de grondt verftaen? Canti. ^yⁿ dunckt Princes, ik fou u meoingh nu haefl raen, Princes, hoe nae ift liefd waer van ghy wort beftreden? Califta. Cantifa, liefde ift,die my door al de leden Met fchrick, met angft, met fchroom, foo fel en bitter que» f Dat niet het hert alleen, rnaer ooekde fiel ontdek, Canti. Princes de liefde is vol wonderlijke vlaeghen* Califta. Sy geeft den eene vr�ughd, iy doet den ander klaeghen, Cantifa, liefde is van wonderlijken aert, De liefde die verblijdt, de liefde die befwaert. _Cmti Princes, het lieffte lief, geeft liefde,nae liefd s lije, De liefd verfelt met vrees, geeft dikmaels t'foetfte vrije. Califta. Cantifa,'twaer geen noot dat my de vreefe fmert, Soo hy (die ik bemin") my liefden in fijn hert, Maer agh! dat ik hem lief is'nogh aen hem verholen, En dat hyt niet en weet, doet my de finnen dolen, Wat ift oft ik hem 1 ief, foo hy dat niet en weet? Wat ift of hy t'al wilt, en my geen liefd befteedt? Eylaes! ik Hef, en ben opt alderhooghft in vrefe, Soo k'hem myn liefde bie, fal f hem onwaerdig wef�, Cantifa, agh! wat raet, hoejegh ik dit beft an? Canti.¹ Ick fal u dienfligh fijn Princes, alwaer ik can, «_>f1

-ocr page 21-



		*TER D EVGHVZN.* Indien ik weten moght wie dat u Hoogheyd minden, Ik twijfFel niet, oft/bud u Hoogheyd hulpe vinden» c��th ^antifa, ^m°g^nt dat fijn. ^l' ^rinces, het ial gefchien, _� Gebruykt my in u dienft, myn trouheyd fu�t ghy fien- ¹ ^a KVertrouw myn op u trouw, dies /preek ik /onder/chromen lek heb, eylaes de liefd te diep int hert genomen, En weet niet oft die geen die van my wort bemindt Tot myn e liefden ook /al wefen wel gefint. Ghy weet₀ Cantifa, wel, waer Maeghden moeten vrije, Hoe /�lden datmen fiet die liefde wel ge�ijej Dit is het geen my cjuelt, Cantifa, agh ! dit ift Hetgeen my pij night, mits het hert t'geminde miftj Wat raedt ? wat middel fal Califta kunnen vinde, ^at fy haer liefde magh ontdekken haer beminde? Wat middel dienter beft in defe faek gedaen? �v, Waerdoordatikhemgeefmynmeninghte verftaen? �' ^dien u Hoogheyd my gelieve te doen wete wie t'is die ghy beminde, en hoe hy is gehete; �u �ck weet, Princes, een vondt te vinden, die u dient. % ^a v ^Cantifa> agh! Cantifa,fpreekt ghyfooghy'tmient? ^ifta ^°ogheyd fy daer van verfekert. 'Porftick melden Wie dat het is, eylaes, de waerdighft aller Helden frie in het Griexce Hofoytkomtof is geweeft, In mocdigheyd van moedt, als aerdigheydt van geeft, ^antifa, fij_ns gelijk en leefter niet op Aerden, ^Jjn deughden munten wt ver boven alle waerden. Cantiia/therte my in li�fdens vlamme brandt, tn diet my branden doet is Ridder Ferdinand, Ci

-ocr page 22-



		�4 *MINNE-SPIEGEL* ^Cant�- Ift Ferdinand Princes. ^cm'* 'cis hy, die'k iiefde draeghe, 'tls Ferdinand op wien fpeeit al rnyn wel behaeghen, 'tls Ferdinand, die my in Iiefde branden doet, Hoe wel van laeghe ftam, is edel van gemoedt. En vrees fijn henfch gemoed, fal geenfints kunnen lijen, Dat ik hem foeken wil te locken tot het vrijen. Cantifa, agh ik vrees, als hy dit fal verftaen, Hy fal't my weygren, en myn liefde gan? verfmaeti, Canti, Int minfte niet Princes, maer tegens u vertrouwen Sal Ferdinandus fighop 'thooghft geluckigh houwen: Wat reden fouden hernbeweegen af te flaen, V liefde, waer door hem wert meerder eer gedaenr V Hoogheyd overweeght, dat fijn onwaerd�gheden, Noyt hebben reght verdient, dat ghy hem fbud bcitede^ V waerdigheyd, Princes, Princes van Coninx bloedt? Denkt wie hy is geweeft, en hoe ook opgevoedt. Ik hoop.niet dat Princes in errenft dat foud menen, Dat fy met Ferdinand fond traghten te vereenen? Hy die niet meeren is, als een Schaep Herders fbon, Ghy 'sConinx Doghter, van de grote Gviexce Kro⁰¹³* Ca�fta. Cantifa, fiyijght, ik wil, en fal hem liefde draeghen. Canti. Al wat u Hoogheyd wil, dat fal my wel behagen. Califta. Soo doetdun dat ik wil, mits dat i k u beloon. Canti. CantifawHlighistedoennaeugeboon. Califta« Cantifa, koft het fijn trat hy my eens cjuam fpreken. Onti. princes, behendich lal ik def� faek befteken. Califta. Agh ! moght ik Ferdinand hier tavondt by my fielt Canti. y Hoogheyd fy geruft, ik weet het (al gefchiem &* Cantifa> ach, eylaes,hoe woud ghy d^t beleggen.»

-ocr page 23-



		*TER DEVGtiD E N,* $; H Dat Tal iku Princes, in korte reden feggen, Dit fal myn aenflach fijn, de wijle dat ik weet Dat Ferdinand, Princes, is een begaeft Poet Die foet en aerdigh rymt j fal ik van hem begeren Dat hy u Hoogheyd wil van avondt nogh vereeren Een Liedtjen, waer na dat u luft op t'hoogfte trekt,, Die tot het finghen van fijn foete vaerfjes ftrektj <u tfs ongetwijf&lt of ghy fuit u wenfch verkryghen, � Cantifa, wel bedoght, maer bid u, wilt dogh fwyghen Van t'gheen ik heb gefeydt, ghy weet dat maeghden eer, Wert lightelijk gequetft, want die is fwak en teer. ^ Cantifa, gae, ik bid. cJSJk Ik doe nae u begeeren. ' ^at liefde werken fal, dat moet de tijt voort leren. Binnen, Ferdinandus* Na dat Cantifa my die blijde bootfchap broght, Als dat my de Princes tot haren dienft verfoght ^et mynerijmery, hebikdaer jets gef�h reven, ^^et geen ik de Princes Califta meen te geven,- Agh Vaerfjes, waert ghy dogh van fuik een aert en kraght, Dat ghy myn lievend hert vertoonden haer gedaghtj i vaerfjes, dat ghy koft getuyghen aen haer finnen, "^oe d at ik liefde draegh, en niet en durf beminnen 5 Ach ! Vaerfjes, dat ghy koft haer Zieltje doen verftaen Hoe dat myn Zieltjen is haer Zieltje toegedaen. ^gh ! Vaerfjes, dat ghy koft voor uwe Rijmer kiaeghen, -ight foud Princes haer licfd tot* Ferdinandus draeghen, Maer

-ocr page 24-



		g� **M!NN BS?l EG&L*** Maer agh,als ik bedenkhoe't lak haer heeft bedeelt, Hoe veel Califtaes ftaet met Ferdinand verfcheelt Ift vrughteloos jdaer eomt Princeflfe my ontmoete, Princelfe, met verlof dat ik u Hoogheydt groete, CaUfta. ^_at _rec\|_en^ <j_at ghy doet u groetenis aen my? Ferdina q^ ^ p_rj_nces _mj_ts dien ontfangh myn rymery. CaUfta. Hoe Ferdinand, wats'dit? Ferdina T'geen ghy my hebt geboden Door uwe dienares. Califta. tEn is int minfte van noden, IdBen anders nu bedaght. Ferdi. Soo bid ik dan verfchoont V dienaer ! ach Princes, die figh boetvaerdigh toont De wijl hy tegens uwe Hoogheyd heeft mifdreven. Califta. Waer is u rijm? Ferdi. Princes, ey, wilt het my vergeven, Ik weyger u het rym hoewel ghy dat begeert. CaUfta. Ik feghu geeft het my. Ferdi. Ohwaerdigh ift, ik fweert. Califta. Wel Ferdinand, naagh my die eer dan niet gebeuren? Ferdi. Ick vrees of de Princes haer daer aen moghte deuren» Califta. Wel ift dan loo gemaekt, foo luft het my te fien. Ferdi. Princes, den Hemel gun dat ikgena verdien. CaUfta, Doet ghy dit om verdiend ? dit eomt my vremt te voren* Ferdi. Verdienden- van genaed, indien ik moght verftoren V Hoogheyd. Califtr. Ferdinand, behandjght my t'gedight Ferdi Indient u loo gelieft, Princes, k'voldoemyn plight. En wil gehoorf�em my aen uwe Hoogheydt draeghen* Gxcty Goon, dat haer dogh roagh rymery behaeghen.

-ocr page 25-



	TE R DEFG HD EN.
	TE R DEFG HD EN.	9₇
		9₇

^Ca^^! 'Wel Ferdinand, wats dit ?w�t beelt ghy u niet in? Wat hebt ghy, fegh ray dogh ? met dit u rijm int fin? Wat waentghy dac de min myn hert heeft in genomen? Wat waent ghy, dat ik ioud hier door tot minne comen? Wat meent ghy Ferdinand, dat my de minne terght, En dat myn eedeihert u tot het minnen verghtr p Geenfints. Princes, ik had noyt diergelijk gedaghte, Noyt heeft haer Hoogheyd fulx int rninfte te verwaghie Van Ferdinandoi diefigh nimmer foo verftout, Maer als een flechte Slaef van uwe Hoogheyd hout,- Waer op foud ik my dogh foo feere verhovaerde, Ik die een Herder ben geweeft van fleghte waerde, Die Schapen ende Vee te lande heb gehoedt, En ben in kleynheydt, hoe wel deughdfaemop gevoede, Soo dat ik nader handt foo verre ben gceomen, Dat ik de Wapens heb met kit ter handt genomen, En fijne Majefteyd u Broeder trou ge�icm_t Daer rny t'geluk opthooghft haer gunfte Iieefc verlientj En my ten hove heeft tot hogher op gcrefeo, Dogh fonder dat ik foo vermetelijk foud wcfen, Dat ik gedaghten kreegh van fulke hovaerdy* Als dat Princefle fou genegen fijn tot my, kHoop, reden heeft ia my Princes* een meer vermogheii, ^ ^ⁿ ^^iQ Ferdinand die fotheyd niet gedoghen. «. Ghy reedlijk Ferdinand, neen, alte groots en trots Aght ghy sjot _my_n _min_} dewijle ghy te fchots De minnefche�t voor fot^ en l�ght dat o gedachten, V . Noyt

-ocr page 26-



		₉S M IN N E SPI EGEL* Noyt na Princeife min doof liefde, f�llen traghren? - Ferdi. Ten aeniien, agh Princes,, ik fuJx onwaefdigh ben, V Ho�gheyd alte hoogh, tekleyn myn kleynheydf kett* k Aght m y u Slaef onwaerd, dat magh ik vrylijk fwer�n. Ca�fta. Oft ik u minden, f�ud ghy t'rmnnen wel begeren? Ferdi Het an twoord op die vraegn, Princes, valt my te fw3eiy^r Mits dien ik niet en weet oft veynfen is, aft waer. Caiifta. Ghy tw�jffclt, hoor ik wel, oft ik o moght bemnmenv En heb alree ge(peurt d'hovaerdigheyd uws finnen. Ferdi. \%_�* j_oe p_ri_nces, ik {weert, lbo waer ik neder baygfe; Caiifta. Hoe F_Crdinand, ik neem ti woorden tot getoygn, Ghy twijftelt oft ik veyns dan oft ik waerheyd fpreke; Waer wt ghy blijken doet een vaft en fekerteke Van uwetwijfTelingh, oft ik u min, oft niet, Dit is laetdonkentheyd die men u p leghen �ct Een Vremde�ingh,ttogh meer, �&a Herder die ^ooc def�o, Een Slae� een Hoeder vande Schaepen pi eegia te wef�n* Sa! aie vertromven dat een Mae^ht vaa Comnxblfoet item minnen fond ? ghy toont d'onhenf heydaws gemo^ Onlydlijk iflr, ikfweert,,en ken het niet verdraghen;. Ferd�. Princes, indient lboJy> wenf�h ik der Goden plagheo . In fuiken groot getal op rnyne halsgelaeny Dat lijf en leven my daer onder ganfeh vergaen: Soo^?k een gedaghte kreegh van fiilke hovaerdije, Wenfch ik de feerileftraf op my, die men can Ej'e- Cal�fta.- kHeb Ferdinand, geveynft, en t'f�ggen nietgemeeut, Terfeboon my,, heb ik n in uwe eer verklcentf Ik fweerc,ik heb van ra een af te goet vertrouwen, Ghy mcQgjfet het Ferdinand,, wel va� en feker houwer* Pat ik u liefde dr aegb, -^

-ocr page 27-



		TER D EFG UDEN, * '_$% ?««$, Eer fal den Hemel fijn Berooft van theldre light, en klare Sonne fchijn, Eer f�l den Naght in Dagh, eer Lught in Aerd verkeren, Eer fal het pluym gediert de water vloed begheren En neftelenin Zee,daer'twoerte water droomt, Eer lal t'gelchobde Vee i�gh voeghen op t geboom^ Eer fal den Hemel d'Aerd van al het Aerds beroven, EerFerdinandusdit vertrouwt, of fal geloven, ^"fta. Het is u mifverftand dat ghy miftroet van myn. ^** Ik weet wie dat ghy fijt, en wie ik pleegh te fijn. ^- Dit fchijnt my toegepaftop tgheen ik heden f�yde, Als dat voordelen ghy de Schapen pleegh te weyde: Ik bidde Ferdinand, hem fulx teb�lghen niet, Mies dien dat feggen my fbo wei als u verdriet. De reedlijkheyd verbied fijn minder kleyn teaghten, En eerlijk ift int kleyn, nae hoger eer te traghten, $ Ik lief u Ferdinand, en fweert, gelooftme vry Cilift Agh ! dat geloof, Princes, comt nimmermeer in m\ ^ &at �s quaetwilligheyd, die menfehen ken beroven Van goede Wille? om te willen niet geloven, t'Gheen hem tot vordel ftrekt, gae met my inde Zael kj. �aer ik van def� faek wat meer aen u verhaef. Cai_ift"_a ^^aer Hoogheyd my verichoon,'tis tijt ten Hoof te keren, * ^^eygert my Ferdinand, fijn by fijn te vereereoi ^4 % gae dan daer'them luit �k weygre nimmer niet, Van t'gene de Princes aen Ferdinand gebiedt, Beyde binneo

				Ferd�-

-ocr page 28-



		M t NN E-S PIEGE L Ferdinandus. Hoe light kent luk den Menfch van 'tlaegh tot hoogh verheb Wanneer den Menfch de tydt van fijn gelukken treffen. V fy, o grote Goon, myn d an kbaerlieyd tot lof, Dat ghy my hebt gevoert hier in dit Griexce Hof* Hier in dit Griex Palleys, waer t'luk my heeft gedreven^ En daer tgeluk aen my, nogh meer geluk wil geven, Door liefde des Princes, wiens hoge Majefteydt Genoeghfaem blijken doet dat haer genegentheydt Opt hooghft tot my waerts ftrekt j tot een waraghtigh tekew Van hare liefdens proef, is my genoegh gebleken; Dees fleucel is getuygh dat my Califta mindt, Weghwijfer, waer door dat nu Ferdinandus vindt Een ingangh tot fijn tiefd ; dees gaeft ghy my, en feyd�, Ik fal myn Ferdinand, op def� naght verbeyde. O woorden, van myn lief befegelt met een kus, O Cipria, gun my �k tyd dat ik eens blus De neyghingh mynes liefd, dat is van hare wanghen,. De over f�ete vreughd, door kufjes te ontfanghen, 'kSegh kufjes van haer mond, en lipjes als korael, Waer wt ik Ne&ar fuygh, en liefdens voedfel h�eL O tijd, fijt niet te traegh, maerrept u, om te brenghen Die uwr, die lieveuwr> wilt my o tijd gehengen, Dat Ferdinandus met Califta fy verf�lt O tijd, brengh my die uwr die fy my heeft befielt. Binneff

-ocr page 29-

yE R D E KG HB EN.

�oi

Derde Handelingh.

Qnln\met aile, de Ed�len_x en Hofgefinde,
beneffens foee %aed$-Hmn>

*'♦ Manhafte Helden, en ghy Ridderlijke Heren,

Tijts toeval eyfcht van my een wijl van fHof te keren,
Om tgeen de noot vereyfcht van my te fijn volbroght,
Dies wegen dienter aen den Raet te fijn verfoght
Een Gouverneur int Rijk met ftemminge der Scanden,
Als Vorften mynes Hof, en Heren defer Landen,
Gefamentlijk vergaert ten Hove hier by mijn.
'^ets sijn Majefteyd verkies een die hem dunkt te fijn

Bequaem, om t Hof en Rijk voorfightigh te regeren,
^ 'tGheen aen fijn wille hanght, niet aen de wil fijns Heren,
^ Alft�et een Konink vrij te volghen fijne maght
Al wort een Konink wijs by yder een geaght,
Nogh wijfelijker ift een f�ek te overweghen
Met wij fer, als het is. fijn eygen fin te pleghen,
^ Dies wil ik dat men ftem wie men t'gebieden doe.
^^aets Sijn Majefteyd verkies, wy ftemmen met hem toe.
i w *" Wie falmen beft des Rijx regeringh toe vertrouwend
^' ^aetsDi_e vrwe Majefteyd daer toe bequaem f al houwen.

»�

Ghy Heeren, ^�kwil hier in met u te rade gaen.

�c7-^etS ^Al wat u Hoogheyd doet is goet en wel gedaen.
, *� Ghy Heren, wilt u ftem hier over horen laten.
*ets Gehoorfaemheydt die voeght aen goede onderi�ten,
Geen reedlijk onderdaeo gedoghe dat fijn Heer,
Soud ftellen onder hem fijn wille, en begeer,

�> 3 �ic,;

-ocr page 30-



		*_lQi* *MINNE.SPTEGSL* Dies fijne Majefleyd gelief ons voortedraeghen Een die het hem gelieft, het (al ons wel behaghen. Koni. W�t dankt u Heren, van den Ridder Ferdinand; 2 Raets Die aghten wy bequaem tot Governeur van t'Landt* En dit u Coninkrijk, ten tijden uws af wefen. Koni Dewij 1 figh Ferdinand gedraeghen heeft voor def�a Voorfightigh, wijs en kloek in alle fijn beleydt Vertrouw ik hem de l�ek, Ferdi. Groot mogend Majefteydt Ik, die eerbiedigh my aenuwe Hoogheyd tone, Verfoeke, ift u wil, gelieft my te verfchone, Als oribequaem, en ook onwaerdigh te gebien.' Koni. 't Is Ferdinand, myn wil, ik wil het fal gefchien, Datghy op myn bevel fuit werden angenomen. ^% ijiaets Volbrenght dan dit gebod wt s'Coninx mond gecomen« Koni» En doet aen my den Ecdt van u getrouwigheyd. Ferdi. Alft dan foo wef�n moet, fweer ik fijn Majefteydt, �n alles myn getrouw, op u bevel te draeghen. Koni, 'k Vertrouwt u mits men noyt als trouhtyd inu /�ghea lek ben met Ferdinand ten vollen vergenoeght En nae gehoorf�emheydtghyu altfamen voeght Om my getrouheydts Eed, foo dat behoort, te iwerea, En Ferdinandum, als u wettigh Vorft te eren So© �angh hy in het Rijk de plaets van my bekleedt« Aitfc. Oewiliigh doen wy aen fijn Majefteyd dien Eedt»

-ocr page 31-



	*TER D�rCH&Em*
	*TER D�rCH&Em*	*°i
		*°i

Verthoningh. Vcrthoningh. Verthoningh. o&flTite \SeW<m, ew5>«&«s (J?% ftaffeen few» Verthoningh. **&tMwM numt fijn affc^ejfet $<tw<K** feeo#tfWMKfee ^o/^fm&t. Ctm�mttnm» onder �pt Cmmlf�khabijt kebhende em Herders h}�e�, com met eeriige Diewters* ^^VertreL - ^y doen bet geen (�ja Majefleye� gebiet, ■* xj , Binnen «�»»ben ik vmtaer$> daef my niemand meer enfiet* Daer

-ocr page 32-



		MINNE-SPIEGEL D aer niemand melden fal t'geen liefde my doet plegen; Geen ftaet fughtlcen myn hert tot Hoogheyd f�obeweghen, Als wel de liefde my tot kleynheyd neder trekt, Om dat do or liefde, thert tot kleyne laegheyd ftrekt« De Kroon, de Scepter,t'Rijk, de Koninklijke Staten, Wil ik ter liefde van Fauftinagaen verlaten. Wegh Koninklijk Habijt, wegh Perlen, Schat en Gout; Wegh Koninklijk Palleys van Marmor opgebout, Wegh weelden vol verdriet, wegh welluft fonder vreughde, Wegh hooffche veynfery, fchijnheyligh londer deughde, Wegh Wereltiijke eer, van wien de wijf heyd feydc Dat alle glory is maer ftof» en ydelheydt: Hoe menigh Vorften fijnder door de doot vergeten, Die (werelts Monarchy in luft hebben befeten. Waer is hun glory nu, waer dogh hun Heerfchappy? Waer Scepter, waer de Kroon, waer al de Monarchy? Verrot, vergaen, verteert, gelijk een rook verdwenen, I -'m i viees als ftof en afch, vervallen vande benen: Wie heefter luft fijn hert te hangen aen het goedt, Wanneer hy dit bedenkt met aendaghtin t'gemoedt: Wie voelt figh tot de eer des werelts aengedreven, Die in fijn hert bedenkt de kortheydt van dit leven? Wegh werelts ydelheyd, wegh f�gh ik wt myn fin Wegh, fegh ik wt myn heft, en comter noyt weer in. Wat ift een f�ete vreughdt, Een weiluft, en geneught, In Somer tijde t'aenfchouwen De Te�ghjes groen van blaen Die op hun ftruykjes ftaen \fl

-ocr page 33-



		*TER 1>Er-G8-Dm&.* In welige Landidouwea. Daer tpluytnige gediere Soo vrolik tieriliert, In fcbanw van groene bomen, Dacr ruyfchend beek, en bron, (Begroet van morgen Son) Wt ftorten hare fhomen, Befprengben Duynen Da�_?�� groen begaefde Wal Wiens vers ontloken fpruytjes Den offer van bun geur Verfprey en op de kleur Van Bloemen ende kraydtjes. O koele water vliet, Gbydieudrifjes fcbiet Incriftalijoe ftroompjes, Hoe liefelijk en foet Speelt in u water vloedt tGewemel vande boompjes, Wiens tackjes dight vat� groen De ftroompjes proocken dom* Metvrolikecieraden, Daer 'tklare criftalijn, Een Spiegel f�hijntte fijn Voor pronk van Rof�bladed.

			E

-ocr page 34-



		*MINNE'SPiEGZl* Hier is de plaets, waer myn Fauftina pleegh te fijn, Hier fal ik haer verwaghten, Hier fal ik offer doen, Omlommert van het groen, En voeden myn gedaghten. �>aet n&« fitten wi&ejjwcnt«* *Fdttfiina Singbetide₉* Wie hecfter meerder ruft, Die fijn gemoedt, voldoet In wel vernoeginghs luft: Oft die door Werelts maght, Van begeert, overheert, Na meerder Hoogheyd traght? Eervarentheydt die leert Datoverdaet, nietbaet. Die t'meeft heeft meer begheert: In meerder ruft hy leeft Die figh voeghdt, wel vernoeght Int weynigh dat hy heeft. Wat baet een �oninx troon, Wat Heerfchappy, vooghdy, Wat baet een Gouden Kroon, Soo therte ongeruft Wert geplaeght, en doorknaeght Van onverfade luft.

-ocr page 35-



		*TER DEVGUDEN.* Geen fch�t geen overvloedt, Geen hoofiche maght, nogh praght En geven foo veel ibet, Als wel 'tvernoeghen geeft Aen die gheen, die te vreen Geruft in kleynheydt leeft. Hoe wel ken figh in fcleyne faken Een wel vernoeghde gheeft vermaken _sDaerd'overnoeghde in (ich veelen Gheen vrolikheyd ken mede delen. De Rijken in haer rijke gaven Sijn dikmaels min als Arme Slaven, Vernoeghden, hoe wel min gegeven, Sijn rijk, (choon dat fy arrem leven. Men fiet hoe veel tijdts vele menfchen In d'overvloedt, om meerder wenfchen; En als't na wenfch al is onfanghen, Sijn 'tftrickendaer men aen blijft hanghen. En kunnen felden rufte voeden, In wrack, en gierighe gemoeden, Maer doen door luft van meer begheren^ �n plaets van ruft, de ruft ontberen. ^.Fauftina, lieve Nymph, fie hier wat liefde doet, lek aght geluckigh my dat ik u hier ontmoet W '^nt ^^rie^^en manden dagn, en vrolike bofchagic. ^ltl- �k groet fijn Majefteydtj

-ocr page 36-



		$>& . M l N N E* - S P IEG EL Coflfta. & k°°P ^da� my n vryagie V hertjen, Herderin, nu fal vernoegen doen, Mits ik voor Coninks Hof verkies dit lieve groen: Voor Princeltjk gewaed^ dees fleghte Herders kleren* Om voortaen neffens uals Herder te verkeren Hier in dit vrolik Wouwt, en klaver rijke Dal Waerik deSchaepjes me� Fauftina hoeden fal. Wiens; ftadighby fijn my op t'hooghfte fal behaghen,, Om Hert, om Ziel en Sin wt liefden op te draghen Aen tt, aen Ui myn lief, myn lieve Herderin, Om wien ik t'Hof verlaet, en d'Herders ftaet bemin. F�ofl�. 1s Verwonder myop t'hoogh ft van t'gheen ik fie gefchied^ I>at ghy, groot Mogend Vorft, uConinklijkgebiede, V Scepter, ende Kroon, u hoogh verheven ftaet Altramet, foo ghy feght, om mynent wil verlaet, Hcefe liefde (oovveel kraghtj waer wt is dit gereien? Ik ken bed enken niet wat darter dogh magh wefen In my, ik f�gh in my, die niet bedenken ken, Waer door ik, mogend Vorft, u liefde waerdigh ben» Confe.0oor fchickinge der Goon, heb ik u lief verkoren, Door jets dat van natuur u jeughdt is aengeboren, V Geeft, u aerdigheyd,opt aerdighft gemaniert Metwetenfchap, en deught opt alderhooghft geeiert G�en boven een Prineesin Coninklijkehoven- W�t gaven d�tter fijn d'uw, gaenfe ver te boven. F�uffr, Sijn Hoogheyd fte lt in lof myn kleynheyd alte hoogh> De reden my gebied dat ik het niet gedoogh. Gonftaitls; reenyiku foo hoogh gelijk myn f�lver aghtc, Ten aenfien liefde fiet op liefdens wet enmaghte. F�uftji. Vermaghdeiiefdfooveel? «_�0*

-ocr page 37-



		_c r ER D E FG HD E N« io* Soo veel de liefd vermagh, 'k 5weer, Conftantijns gelijk men noyt ter werelt f�gh. ^aufti. Groot Mogend Majefteyd, u voorftel doet my vrefen. ^Co«ft_a. Wat vreeft ghy dogh? ^aufti. Eylaes, moght ik verfekert wefen � Van liefdsgetrouwigheyd, en ongeveynfle min. jf ** Daer van f�l tijd de proef betonen Herderin. � ^l' De vref� my voorfeydt u liefde fal verkeren. � ^nfta* Van myn getrouwigheydts volherdingh wi 1 ik (weren» � '� Sweer niet groot Mogend Vorft» ^0�fta- Ik, die wt liefd unoeme Myn lief, neem totgetuygh al def� lieve bloemc De kruyden, en het groen en al het foet gewas De bomen dight van blaen, het klaverrijke gras, De velden nat bedouwt, befprenght met ver/�he ftroomen, De wegen om en t'om met telligh rijke bomen En geurigh kruydt beplant, myn lieve lief Fauftijn, Die (uilen van myn trou ftantvafte tuyghen fijn En f�llen inde plaets, dat haer de fpraek ontbreke, V tuygen myne liefd, betonen u een teke Van myn ftantvaftigheyd, die eerfe fal vergaen, Het telligh rijke wouwt doen fonder bladers ftaen, Indien ik ontrouw ben, fal wraek de Goden porren Als datiy ftruyk en ftam, verdelghen, en verdorren, Verpletteren 'tgewas van verfch ontloken groen, Indien ik vmmer denk ontrouw aen u te doen» Maer foek in tegendeel wt liefden, u te trouwen, V voor myn Eghte Vrouw te lieven, en te houwen; Het Coninklijk gebied my teenemael'tontflaen, Als Herder neffens u de Schaepjes wey den gaen, E 3 t Bekome

-ocr page 38-



HO MINNE-SFTEGEL t'Bekommerlijk gewoel, t'onruftigh hooffche leven, Heb ik om uwe liefd verlaten en begeven, Het koninklijk gewaed in Herders kleet verkeert 'k Weet niet wat ghy tot proef myns liefde meer begeert» Faufti. pjat ik miftrouwend ben, Heer ! houd my dat ten goede. Confiai, y miftrouw ftaet gegrondt alleen op quaet vermoede, Noy t boud hy wel, die boud op een quaet Fondament, En fulx doet ghy, mits dien ghy quaet vermoedend bent. Faufti. Mits onder fchijn van goede, 'tquaet ken verborgnen welen- Confia Wie'tquaet vermoedt eer 'tis, heeft nodelofe vrefen. Faufti. 'tis onverfierhtigh dat men t'quade met voorfiet.

		Confia Faufti. Confia	't Vermoeden vreefl: vaek quaedt, en 'tquaede Ichuylter �*^cDaer raekt vermoeden dan door tijts verloop ten ende. . Men moet geen quaet vermoen,daer men noyt 'tquaet bekefl⁰

	Faufti. 't Quaet, daer het niet en is, comt door gelegentheydt\ Gelegentheyd, myn Heer, den Menlch tot mifbruyk leyd* Confia. Wat oorfaek iffer dogh, die u daer voor doet vref�n? Faufti. Mits ik befpeur, o V orft, 'tgeen niet behoort te wefen, Ik ben een arme Maeght, een fleghte Herderin, Ghy fijt een Coningh, en begeert dat ik u min, Hoe waer het mogelijk dat dat wel foud gedije, De tijd, en wangunft f�uden my dat luk benije, De hooffche Adeldom, geteelt van Coninks bloet, Gedooghd noyt dat een Prins aen my die eere doet, PrincerTen, hoogh van ftaet, met al de Hof gefinde, Diefuiien aende fpijthaer wil en maght verbinde, Om my met voile wraek, als een verdiende ftraf, Van uwe liefd, o Prins, onwaerd te trekken af, Schoon ghy my had belooft, foud geen beloften houwen? En uwe liefd tot my foud metter tijd verkouwen, jjj

-ocr page 39-



		TER DEVGUDZN. Ik fagh wt dit geluk myn grootft �riluk 'tontftaen, Mits uwe liefd tot my, foud fchietijk weer vergaen. Conft_a,Di_ts quaet vermoeden, 'tgeen ghy niet en moet gedogher Fauftina, liefd is niet van diergelijk vermoghen; Als ik u wettigh trouw, het geen ik fweer te doen, Hoe fout ghy dan van my dat quaet kunnen vermoen? Te meer de wetten felfs daer fouden tegen fpreken. ^Faufti. Agh ! die de wetten maekt, die ken de wetten breken, ^c°nfta. Een vroom en opreght Prins, is van ander aert, Die wetten geeft, en fchent die wetten acht ik waert Int ftraffen dubbelt deel ^fti. 'tSijn woorden. ^co«fta. Tot een teken, Dat in dier voeghen ik noyt fal de wetten breken, Fauftina, tis genogh myn meningh onderfoght, Ik heb, gelijk ghy tiet, myn liefdens plight voibroght, En wil volbrenghen al wat liefde fal gebiedej Laet my maer loo veel gunft van u, bid ik, gefchiede Dat ghy beloften doet om myne Bruydt te fijn. ^ufti Aah � Goden, hebt ghy dit befloten tegens mijn? ' V wille moet gefchien, ken kent niet tegenftrye, Gun dat my defe liefd ten goeden magh gedye, Spreekt fijne Majefteyt het gheen fijn herte meent? Co_nfta 'fOnfterfelijk geflaght wenfch ik dat my verleent * Al tghene dat tot Ibafken werden voorgenomen, De Goden doen hun wraekten vollen op my komen, En pletteren tot ftofdit lichaem, foo kvoordan V Herder niet en blijf, en u getroude Man. faufti. Soo fal ik dan door liefd op u myn hertje (tellen, Confta. En ik als Herder u, myn Herderin, verleiten.

-ocr page 40-



		_xx i . *M 1 N N E -S P IEGE L* Fauft�. Ik lief u nut u luftmet my het Vee te hoen. Confta. Het luft my, mits ik u daer mede dienft kea doen. Faufti.' Wilt ghy, als Herder dan met my de Schaepjes weyden? Conite, 'k Sai Herder ff ja van u, en uwe Schaepjes beyde: En fweer u van dees tijt te lieven voor myn Vrouw, In liefde, eer en deught, en in ftantvafte trouw. Binnen* Vierde Handelingh, ■"■� ' f Ferdimndiis* De foete dageraet (taaer midder naght ontloken) Leyt loom, en afgemat, �e Sonnenee* gedooken, Schuyltin het wed, en vlught met fijn geweken fchim Door Thetls holle vloedt, na d'onderaertfchekim, En voert de naghtte rey, met (leep van Sterre ftralen, Wiens tintelende glans ten Hemel af comt dalen. O Goddelijk ckraet met Hemels blaeu bepronkt, O fuyvere Diaen, wien Ferdinaud belonkt, Hoe welcom is an my u waerdigfte Vrindinne De naght, ik fegh de naght vreughd voedfter mynes minne» Si jt welcom blijde naght die my tot vreughde ftrekt� Ghy, die met flaeuw verfchiet het Aertrijk overdekt Om Ferdinandus met Califta te doen paren, O fwanghre lijdt, die haeft die lieve uwr folt baren Door welk 'tverliefde hert fal proeven 'tlbetfte fbet Waer mede liefde, �ieverts hooghfte liefde voedt; Dat k het by fijn, agh � het by (ij n van die gene Aen wien men ziel e n hert t� famen wil verleng _r^

-ocr page 41-

TER VEFGEPE H. i

Califta, myn Princes, 'kben blijd, hoe wel ik treur,
Dat ghy my lieft, getuyght de �leutel van u deur.
O fleutel, die haer gunft tot mywaerts kunt getuyghen,
Wilt nu door dees myn hand de ftijve kraght doen buyghen

Oer ftale veren, enhet wtgefpronghen (lot,

En voeren Ferdinand, opt liefelijk gebodt
Vanf�jn Princes, by haer. Daer fien ik light ontfteken
Wiens fchi jnfel blinkt door 'tglas j dit is het rcghte teken

Van'tgheen Princes met my befproken heeft,doenfy

By haer te comen op het hooghft gebood aen my.
Daer flaet het twaelf, lieve uwr ghy fijt geboren,
Coom liefde, voer dit hert en Ziel by d'uytverkoren

En aldf r waerdfte pronk vanW rouwelij k geflaght.

Nu Ferdinand, tis tijt, u diende dient volbraght,
Tot dus langh hiel de tijd u Ferdinand hier buyteo,
kflaer nu gebiedt de liefd u denre te ontfluyten.

Princeffe, fijt gegroet. .

Hoe Ferdinand, dusfto�t?
taad u (o oribeleeft my leven_s niet vertrouwt.

Het^heen ik heb beftaen, gefchied door iiefdens wette*
'kSecm wetten die Princes my inde liefde fette:

Het was princelTen wil, dies ift van my gefchiet*
Myn wil?

V wil, Princes.
³tEn was myn wille niet.

Princeffe, hebt ghy my dees (leutel niet gegeven?
Hebt ghy my _niet belaft, o weliuft mynesleven,

Wanneer het twaelf floegh, dat ik dan vrylijk'foaw

Ontfluyten uwe deur, en comen by Mevrouw?
D�t \vel,maer waenden u in kennis bet ervaren,

F Als

^c%

Ni.

>�
H

^ifta.

-ocr page 42-



		U. M �ti N* E- S PI EG El Ms dat u aghterdoght, en infight meerder waren, 'tis maer tot proef gewecft, o fleghte Ferdinand, En ben verwondert over dit u kleyn verftandt: Schoon ik u fulx gebood, en daer toe al bekoorden, Kent ghy de Maeghden niet ? hetwaren Vrouwen woorden? ■» Een Vrouw, een fwacke Maeght is van natuur gefint Te haten d'eene uwr^ 'tgheen fy den ander mint» 'tis nanlijx midder naght, daerik infeete l�ften < Lagh op myn ledekant, met fluymerilaep te rufteny En tonder dat ghy my eens waerl�houwt, treet ghy toey Enf�et my hallef naekt ;wel Ferdinand; wel hoe Dus grof en onbeleefcrik loof niet of u finne Verwonnen vande h-e&L die branden inde minne, Mits ghy myn blote borft, en open boefem faeght, Dit valt te grooten fpljt voor een eerbare Maeght» Ferdi. Vergeeft my dat Mevrouw? - Califta. Ik d�e't en ben te vrede, G�m Ferdinand, wilt met Califta binnen trede. Binnear Cah�a> Fer�naudi 'tis l�ngli nae midder naght, de morgen flond comt aen. Dies laetons Ferdinand, myn lief, myn Ridder; gaen Tot aghter inden Hof ; op dat ons niemant hore Verfchuylen wy ons hier in dightehaghe dore^ Wat verder noghikBidi Ferai. �fc _wil nwille doem Caiifla. ]sj_u Ferdinand, fitneer hier neffens my in 'tgroen. Fedi. p_rj_nces^ _aj_s ij� aenfchouw, en fie om hoogh van verre

-ocr page 43-



		TM VEpGHDEK. -�x₅ in 'tHemeiblaeu, de glans van tintelende Sterre Staetdogbtersvande Maen $■ wiens goddelijke ftoet My leert, hoe hoogh dat ik u Hoogheyd aghten moets V oogjes agh! Princes, die fijn als Sterre ftralen ^renstintelendeglanstotinmyn Ziele dalen Daerfy als vonken vuyrs onfteken liefdens Brand, En fmeiter� in een vlam Het hert van Ferdinand. Ha! ooghjes foetgefight, ha! liefelijke Ionkjes Watfijn u ftraeltjes dogh p'tfijn minnelijke vonkjes Die ghy, Prmc�i�e Vrouw, inmyneboefem fchiet^ Als maer u foetgefight op.uwe Minnaer fier.. Ha! ooghjes waer natuur haerproefftuk moltaertonen, Ha ! ooghjes, in wien fchijnfGupido felfs te wonen. Ha! ooghjes, diealleen wtmunten meught in lof, Mrts Cipria in u houd t haer Palleys en Hof. Princeffe, die myn Hert hebt aen het u gebonden �n hebt het nu gequetft,myn lief,met foete wonden^ Een lonkje van u oogh, een kufje van u mondt, Die.hcbben.my gequetft,.diemaken weer gefondt. V liefelijke Uiondt, wiens root korale lipjes Bevoght met Ne&ar douw, doen bloeyen uwe lipjes Veel roder als korael -, en kunnen door een kus Verlenen Hemels foet wanneer ik maer eens «blos Degraeghte van-myn Hefd,.o kuffinghs ioet vermaken, Cun my Princes ? dat ik n lipjes magh genaken. Ma. Het veytifen heeft voort aen in aiy geen jfoetfe meer, 1 iDies kus ik Ferdinand. ^ct '■�» k myn PdnceiTe weer. &fta. �k voel een lieve lud myn 'blijde geeftbefprangtien Om ditos liedden/hier myn lief^ncgh eopstcfiagjhehj

-ocr page 44-



		*MIN N' E m S' PIEG E l* Watvermoghen Heeft fchoonheydt niet int wefen vaneeoaerts Godin? Die door d'ooghen Een Ziele ken ontfonken, inde brandt van mi�, Soet gefight, Gelijk een Sterre light Sijn uwe lonken, Die my als vonken Voor d'oghen blonken, Doen'tooghe light ontfloot, En my, en my een vonk in'therte fchoot 'tBlos van Rooi]es Heeft geen gelijk, nogh weerga ('tfy hoe fchoon befprenght) Bydebloofjes Wiens inkarnaet is met albafter wit doormengbt^ Lieve mondt Met lipjes rood en rondt, Albafter tanden, 5ne witte handen,, Die doen myn branden, Soo dat ik inde pijn Verfmelt, verfmek als Sneuw in Sonne fchijn Bi«**

			*V^e*

-ocr page 45-

r EK D E FG HD EN.

�T7

Con�antmus, Faufim»

De hoogh getopte linde bomen,
(Begroet van koele water ftromen)
Getuyghen, hoe ftantvaft en trouw
Dat ik tot uwaerts liefde draeghe,
En op het hooghfte my beklaeghe,
Dat ik mins luiten niet magh boeten acn Mevrouw.

De tijd, myn lief, ken dat niet lijden,
De eer gebied my f�ilx te mydenj
De fchaemte (lel te ftrenghen wet,
En willen niet dat ik myn finne
Verwinnen laet van Princen minne,
Ten fy dat my de trouw daer toe heefttij�gefet.

Die tijd, weet ghy, is al befloten,
Verf�kertheythebt ghy genoten.
Waer toe myn min de luft ontfeyt?
Ik Sweer u voor myn Bmy dt te trouwen,
Hoe kunt ghy langher tegenhouwen,
De luijes van myn min, wt liefds genegentheydt.

Agh ! Prins daer fijn verfcheyde wetten,
Die my u minne luft beletten, ■,
Onrijpe vrught gedijt tot fmert,
�*^e raeuwe fpijs, doorguifigh eeten.
Veroorfaekt fiekt, gelijk wy weten,
Dies bid ik, ftelt de luft van minne wt u hsrt,

^ijfts

^fti.

So o

-ocr page 46-



			M IN N E . S? VEGtL Soo langh, tot ghy my door de trouwe,' Ontfanghen fuit voor Echte Vrouwe, Als dan fal ik, mijn lief,.u fin; Als dan faliku graegh verlanghen, Dit fuy vre li�h aem doen ontfanghen, Ontfanghen in mijn fchoot u Princelijke mis. O min toond in my te groten kraghte, Soo langh ken Conftantijn niet waghte, Dies koel myn luft ; gun Conftantijn, Sijn minne fmetten te verfoeten, V fchoot met minne te begroeten, pauftina is myn lief, en fal myn Vrouwe fija. I?ier leeft geen Minnaer op der Aerde, Soo hoog in ftaet, foo groot van waerde? \ Ter wereit niet foo lieven vriendt, Die ik myn Maeghdom wrl vertrouwe, ; Ten fy ik eerft ben fijne Vrouwe; iExi.hy door liefde die in d'Echt aen my verdient. Soo w�lt ghy daa myn min die gunfte niet vergunnen? T.en waer dat eerbaerheyd het (oud gedoghen kunnen, Ten waer dat Echte trouw ons Zielen'tfamen bond, Want minne luft voor d'eght, is alte groten fond- Die fonde, ken ons Echt .ten vollen weerverlchone, JMBts dien ik (weer aen u, myn Echte trouw te tone, cis niet genoegh mys Heer, trouw moet voor minne % Selofcen.geiden niet,ik neena geen woorden aen. %^rik ghy dat'ik dan iai vaq u myn liefde trecken?
lSi

	C�nft�.

		Fiiuftj.

	L.on!ta, Faufti,

-ocr page 47-



		*TER DE F G BD EN.* 119 ^fti. Veel liever als dat ikr�yn kuyjfheyd foud bevlecken. _p ⁰ⁿfta. Enhe bt ghy niet belooft te we fen ■ m y ne- B ruy dt? ^fti. Verwaght die tijd, loo niet, fijn die beloften wt: Soo ghy my liefde draeght, loo ghy my foekt te trouwen, Waerom en wilt ghy my myn eer niet laten houwen . Tot dat bequame tijd, myn felver fal gebien," Dat ik u, Conftantijn, in.minne wetten dien. En myn verbonden plight fal neygen myne (innen, Te gunnen uwe luft defoetigheyd der minnen. Ik bidu, Prins> dat ghy fbo langh u l�ften ftaeja Tot dat gelegentheydtons <laer toe vi ijl eyd mai °^a. Die vrijheyt ftaet ra vrij, ghy meught die vrijheyd nt�tn. ^fti. Indien ik vande wet der deughde wil vervrcmen, En ftellen eer, en fehaemt gelijkelijk ter fy,, Ach ! Prins, had ghy my lief ghy verghdent noyt van my: l)aer is te veel getuygh, het is te vaek gebleken, _x- t>at Minnaers hunne liefd, en trous beloften breken Wanneer dcmin haer luft voort trouwen had geboedr,\ Stiet men d'�nteerde Maeght als eerloos met de voedt; �e min is van dien aert, de min heeft fulke ftreeken, �e min (myns oordels) ken niet beter-fijn geleken Als by een moedigh Paert, dat vremd� fpronghen fpringht Ten fy men het betoomt, en niet den teugel dwinght,. ®e trou betoomt de min, de; Echt beteugeltluftcn, Wanneer ik eghtelijk by u myn Prinr moght ruften, Wat fouder kunnen fijn van'tgeen natuur my gaf, CDat fweer ik by u Kroon, en Coni�klijke 6'taf) Dat ik niet (�ud aen u vrijwilligh over geven? Om daer meena _u luft in Eghte min te leven, Maer nu, eylafy, nu en magH liet niet gefchien, Het

-ocr page 48-



		iVb MINNE .S PIEGE L Het geen natuur als dan myn l�ften (al gebien, Dies, bid ik, Prins, bedaert, bedwinght u luft door redetf. �&nfta. Fauftina, ik en ben met woorden niet te vreden, Gund my 'tgheen ik verfoek, mits dat ik Cyeex getrouw Te blijven in myn liefd ; en voor myn Eghte Vrouw (Gedurende de tijd myns levens) u te minnen, Metongevalfte liefd, met hert met Ziel en finnen, Waerom een Prins in dit verfoghte nietvoldaen? Waerom Fauftina, my de min niet toe geftaenr Daer ik niet foek de bloem uws kuyiheyts te befmettea En fonder te voldoen des Echts heylighe wetten, Te Teilenden uwe eer, neen, dats myn meningh niet,. Dat ik u door de min foud brenghen in verdriet, Dat (weer ik voor de Goon, die my doen neder buyghen* Om u de f�kerheyt myns trouwe te getuyghen: Neem myn beloften an, en gund en y mins vermaek. Faufti. Agh! Prins ghy wiltvan my, datikdeeer verfaek. A»h 1 Prins, ghy wilt van my de hooghfte fchat myns leve�' Agh ! Prins, ghy wilt dat ik de fchaemte fal begeven. En laten nae u luft, mifbruyken mynefchobt, Affh ! Prins, foo 'twefen mocht, ik waer veel liever doot- Niet dat ik ui mifgun myn vlees tot mins vermaken? Niet dat ik u mifgun myn fuyvre fchoot te raken? Maer, omdat Godes wet op 'thoochft daer tegen ftrijdt* En om dat nogh de tijd die vrijheyd niet' en lijdt, Min pleghen voor de trouw, is trouw, en eere lenenden- Min pleghen buyten Egbt baert droefheyd, en ellenden- Min plegen voor de tijd, is beyde lbnd, en Ichandt. ' ^;{a- Fauftina t�aet te vaft op Vrouwen mifverftandt, En geeft geen reden placts. 'tWaer fchande min te plegbe¹¹

-ocr page 49-



		TSR DEFGHDEN. mM Soo��inne�afl: niet waer tot eghretro u w geneghen: �ndien de minne kft wa�r op bedrogh gegrondt �k ftond het metistoe,foo waer het (chand, en fond* j. , Maer nu niet,mits dat ik myn trouheyd aen uiwere- * Agh! is dat nu a fin, die fin ken licht verkere, 0e graeght maekt {pijf� loet, maer 'thert daermee verf�et_?Heeft dikmaels walgingh, mits 'tgeproeFde tegenftaet, De Maegdom van een Maeght voedt dikmaels liefdens kragtest �n doet een minnend hert, nae minnens kfte tr�ghten. Maet agh I in dat geval de minne luft. beproeft, Q Maekt minnaers (bnderimaekjen Maeghderihee� IJeekod�L b -^oyt fal Fauftina dat in Conftantijn bevinden. �₀ ^u Wie (al als borghei�gh aen my daer voor verbinden? ^� '� Myn iPrincefijke Eedt _b en dees myn Herders ftaet, Infinis i^incenEedt eenfcranketoeverlaet: 'De Prineen, In dat ft uk fijn aen geen v/ut gebonden, Aibreekt^en Prins fijn Eedt, hy rnaekt van fondgemfcaissw Een Prins is wil een wet^heeftliy de wet fnifdaeaj Wie fal inhanne wil de Ptincen tegen ftaen? Ach! Conftantijn,ik bid, ey h�orna^iyngebede, '�'raght ghy naenws geiijkf en iaetmy hier in wede Myn lieve Sctaaepjes, en my Lammers weydengae% Want Prineen liefdeftaetan tminftemyniet &em �< Hoogheyd my verfchoon, en grind op myn begere^ %ft^Da-t ik met m i�4^<fffA�Aw^^^[^^^3^^^:^^ ^j Gaetdaeia;kiL_: s _:%si1 ^^ae> ^mtt ^u verlof, raya Beer., H m ^?aerd^el. . ^�:k groet de Pfing. .-, cnmr-anltinaweefj. ,

			)

-ocr page 50-



		�� & IN ti B'SPl EG&l Fauflina? faufti. Prins. Confta. Hoe ift,wathebt ghy voor genomen? Fauftina, gaet ghy dan foo fonder weer te comen? Faufti. Geiieft fijn Hoogheyd jets, hy heeft my te gebienl Confta. ore ik gebood, en my gebod niet mogtit gelehienf. Fanftu Sijd Majefteyd die moght my een gebodt op leggen, Alwaer met reden moght Fauftina tegen fegge�j Maer, wat betaemlijk is, ftaet my ten hooghften toe_y Dat ik op u gebod gehooriaemlijk voldoe. Confta, Tis reght 3 maer agh lal ik myn wens dan niet verkrijgen? Faufti, Si jn Hoogheyd die gelief daer ftiHe van te fwyghen,. Datfaidogh nietgefchien, tenfyik ben getrouwt. Confta, F auft�na, ken het fijn dat ghy een Prins onthouwt y Sijn min ? door welk hy foekt o tot fij n Vrouw te makenl Fauftina, magh eenPrins niet totfijn luft geraken? Daer hy fijn trouwe fweert, en daer hy edeadoet Als dat hy eeuwigh u in 'therte lieven moet? Fauft ina, ken"een Prins foo veele gun ft niet winne, Dat hy een Herderin beweghen ken tot minne? Fauftinajheeft een Prins foo veel vermoghen niet, Dat hem op eed van trou de min haer luften biedt? Fauftina, ken een Prins, foo veele niet verwerven.¹ Fauftina₃moet myn luft u fchone Ikhaem derven, En miffen langher nogh de welluft van u ichoot? Soohoudt het dat ghy fijt de oorl�ek van myn doot. Faufti.: jk_nj_eCjgenadighPrins,ghy'folvevoedtu lijetf, ■ Ghy felve d'oorfaek fijt van uinwendigh ftrijeni Ghy felve doet u Cdh, een pijnelijken pijn, Om dat u luften meer als uwe reden fijn» * _ec

-ocr page 51-



		*TER D BVG H DEN.* «j ^eer reght heb ikals ghy, mits dien ik u niet verghe, Maer ghy tot uwe luft Fauftinaioekt teterghe, �, Ghy felve d'oorfaek fijt van minnens heete vlam. jj ^ Die is de oorfaek,daer den ooripronk eerft wt quam. *� �eaoorfpronk quam uyt lad. _c Luft quam wtugerefen. ^a' Mits ghy de iuften maekt moet ghy ook oorf�ek welen, ^u�i Want fonder u, had ik« �ot geen luft vcrfoght. Hoe Prins, heb ik d e 'kift-a ra het bert gebroght? Dats mi/verftandt, ghy��lfs hebt die daer in gedreven, Gelijk ik daer van ken bequaeme reden geven, ItNeem datter jemand waer, die op den klaren d�gk; Het iy een groot juweel,oft iet wat waerdighsdagh^ Bn hy met kft beftondt, aen dat juweel te raken, �a /onder reght, of reen tot eygendom te maken. 0e vraeghis, oft j uwee!, dan oft begerigh heit (jv Vande verkrijginghis luft de fchult gegeven wert? �'^;�kfegge, het juweel. tSijn ongerijmde faken.' ^at niet en ken mifHoen, hoeken datfchulde makeol Het is het hert eylaes, dat van de luft verheert, (Het gheen hem niet behoort) ongoddelijk begeertj, ^antop de reden die fijn Hoogheyd wilt betonen, Koft yder dief daer mee fijn dievery verfchonen, De redea anders leert, wie wil dat hy niet moet, Die is de oorfaek (elfs van 'tonrcght dat hy doec ~ Ken nogh fijn Majefteyd mins luft niet neder i�ttenr ^Geen reden hebben kraght my n Iuften te beletten« ^. Soo gaen ik, eo ik wens dat 'sHemels Majefteydt, � herjfce, Mogend Prins, op goede wegen leydt, ..Gt* V Hoog-'

-ocr page 52-



		^ Ml'N'N'E-SPIMG E �l � H�oeheyd fy gegroet* myn tijd die-M verlopen* - :■ ! . Eintrat Goafta. Mieris voor Gonftantijn geen wt^omft te verhopen; Binnen* Rijfde Handelingh . ■ " H�e tieughlijk ift, de gheeft int gheeftelijkte toch* Hoe ruftigh ift 'tgemoed in deughde te voldoen. O Goddelijkewet IhoeZaligh iftteleven Naer 'sHemels wetten; ons van 'sHemels VboghdtgegevefJr O Edele natuur, o redelijke gheeft O menfchelijk vernuft, lbo los en onbevreeft �h tgheen natuur en Ziel ten hoogllften ken bei�hade, Door mifbruyek van het goed, wtliift tot o^erdade: Wat baet de menfchlijkheyd, watdogK veritandigh fijn* Het is gelijkeen kaers by klare Sonnefchijn. Dat jemand wijf heydt heeft om 'tmif br�yk af te fnyden. En felver niet en wil het q'u�et mif bruyken myden. O Edele natuur, hoe vaek ift hert bedroeft Wt luft totovervloedtdaer ghy maer weynigh hoeft? Dits mifbruyk inden menfch, eylaes gemene plaeghen, , # Waer vindmen menfchen die haer hedendaeghs foodf^� Als welhetHeydendom voor def�n heeft gedaen, Wiens l�ven 'tChriftendom te boven is gegaen? Wat Chriften traght de wet der d�ughden foo te eeren> Als wy wt Seneca, en andre Heydens leren? Hy feght, de Salichey dt des levens die beftaet, '_�et

-ocr page 53-

TE R & �. PWBV E m : j* j

1 B�erini dat men natuqtgee^fints te buyten ga'e&
© Woorden welge�ytR b f Botluelijke reden?
Wat ift pftmen hier is als Goden aengebeden
War ift, e f�aes w�t 'ift een f��Mf, een ydel nier
Eer� drift, eetf*ate#b�ek dietodaerft�nevlietl
Wat ift in.aertfche kft te fwer^mep, en te leven,
Ken overv�oedt natuur meer a�s het hare geven? '
Wat ift, in maght en ftaefrvan werelts eer te fijn,
Strijdt, quellingh inder daet^ maer glory inde fchijn*
^at iftinMonarehy tenHernel op getoghen,
Wiens glory ajs₍een rook verdwijnt vopr.onf� oghen^
Gh�eh noger M�riarchy, als is de ware deughdt,
Vriendinne des natuurs, en Zielens hooghfte vreugd
© deughdj o edl� deughd, o Goddelijk vermaken*
Die uwe gaven proeft, wat ken die foetheyr fmaken.
"Ho� innigh is d� Ziel vervr�likt en verblijt
c^_t. Wanneer figh jemand in deughds oefeninghe qm�ty
■ V Hoogheyd fy bewuft hoe dat hier is gekomen

Heeft

^.taet

Op dat men (foo'tbehoort) Princes ten hove �eyt.

Binnen

......

'�'y..

^G 3 Vertho^

-ocr page 54-



		*A4 IHN �'SPI$GEl* Ito ' ■ � Verthoning�i «^o&fw^ en -flfoft «««effort. yerthoningh. e§\.f f�aet^en -Coitin� "Conftatttintt� met �tttg&t, yerthoningbu c&S$<M -CowftoMtinw�^e tf ziifees 6<w ^fijm, ^tfiie&eCijfc <5«6�efccmt. Cmmk met Q��h ende alle de ioomaem�e Edehn verfeilende deTmm^anTer�jen. Confta. Wat dunkt haer Hoogheyd dogh van ons Atheens gcwefl* cafter. Ick houw Perfijen goet, maer Grieken voor het beft« Caiiftau Pris�es die fpreekt geveynft. Oft«:. *kEn deenin goeder trouwen, En hebeen grootverraaekin Grieken te aenfchouwen, Tis Heere�jk belandt, en deftich van gebouw. Gelooft Princes, dat ik veel van Athenen houw. f#

-ocr page 55-



				" *TER D E Y G Jf J> E N.* ,₂₇ th s �ngebooren aer t, en< tmenfchen herte eyghe��, Als dat bet merendeel der menl�hen f�llen n^yghen Te oordelen voor beft de plaeti� hunsgeboort, Maer ik in dit geval ipreek hier in foo 'tbehoort, ^0fifta. Met u verlof Princes wy weer ten hove kere, Om heden delen dagh te vieren 'tuwer ere; Tot teken, ons op 'thooghft, Princes, u komft vernoeght. Gae, datmen figh ten hoof op 'talder fpoedighft voeght, En datter fy beftelt de aider fbetfte f�eken, Waer mee men de Princes op 't vrolikft magh vermaken. ^le°a» Groot mogend Majefteyt, tis alles daer gereet. ^K Ghy-Heerenj dies met ons altf�men binnen treet. Al�famen Binnen. Rey van Heydinnen, Singhende. Weh'ge kmyden, tierighe bomen, Ghy die dces luwe lommert groen, Rayfchende beken, vlietende ftromer* Hoe befigh fijt ghy in u doen₃En roert het loof van Eyk, van Elft, van Linden,, Als de Noorder winden, inde nare nacht, ? V ftam en ftruyk verdrukken, �n verfii�deft_yDa er ghy ons doet vinden Merrigh, pie, en kraght, Om'twonder werk van onf� prophecy Te geven klem int ftuk van hun waerdy. AJs uwe ftmyken bladere draeghen^ In d'eerftejeught van groenteftaen, * En

-ocr page 56-

i\R'

^ndat^M� d�rid�tlkegbe^r
M�t-bpa'fttt.vau blixc�m neder�zm_r�nterMen �$tyt&ta<iers versontloken,
JDati heeft'eerft het^poken, Itjn volkomen�ert*
Als wy met metdees g�imeulde kr�yden fr�©kei%
⁸tSwarte Mt��r ft�k�n
Dat b�t Briefe feiert,
�n �ehrickin 'there van anghftvalligt�i�ns
indien fyrna�r ons offerande fien.

.Fap&j. �cklp

' Metdit g�bloemt,enkraydtd� (warte k�nftt�pleg!
W��r in�et Heydendom, als hoogh en wel gekere_s�oor defen, en ook. nogh wort loffelijk geeert:
Moe w�l de Chriften pUghtmy weygerthulp teioekfiS
Poor uwe prophecy ; maer Godloos te vervloekea
'tOnheyligh Hey�ejadom, dat figh in defen^mjCj,
&al ik, enmoetwi: noot van innerlijke ftrijdjt,
V ganftenaenfe^ doen jOm my te openbaren
~W*t-wy gefchietis, en alsnogh lal weder varen,
j�ieydin , Bajjfejjfc door .©yn^nft^in uweht�ndenfieii,
IkWeet w,aE^fuis gebeur^ en w�t<nogb fal gelchieis,
� ndien h�t u;bdiefei�lik het grond |gh %gea*
Beghl moft eerft in u hantekn^wyften pennink legge®*
F^�fti, Wel acn₃ ik lal voldoen het^en^bymy^gebiedt* !
#e^/din �.q ^_u melden;^g^;hff.n;i0:nlan,ghsi^ gelcbie^-u�
Bedroefde Ma<gbt_s,int!;e�lft van .�wejonghe jare�i
W i$ een gr©ot verdriet^ achleyder weder \sxea_a

-ocr page 57-



		Het fcbeen of u 'tgeluk tot Hoogheyd trecken wow," Als a een maghtigh Vorft veribght te zrjn fijn Vtow&₉Maer door de minne Infi:Vfrifle jeugbt beftreden, Sogntna fijn wil 'tgebruyk van u volmaekte leden, Dogb, hy hier ingeftiit, nam aficheyt, en vertrok* ^. V, fchone Herderin, tot ramp, en ongelofc. ^kfchrik, van 'tgeen ik hoor, 'tis waer, dat iak gefchiede, 'kVersvonder on y op 'thooghft, van 'tgheen ik in ia liede Befpeur; foudt ghy my voorts wel kunnen doen vcrftaeo 1} Hoe het in dit geval met my nogh toe fal gaen? ^ °gb ja ? daer van ken ik u vafte blij k betonen. ^fti. Dat doet, ik fal te dank e dienten weer belonen. m..* Veel ramp en ongeval hanght u nogh boven 'thooft, ^eer lijen ftaet u aen, als felver ghy geioofe fi V'fevcn

-ocr page 58-



		$�� M^!ti�N E-STPEG � E f leven iijitgevaer, dogh'tfaften beften cornent Mits nyt en logentael niet hebben aen de Vromen, Gaet heenin Pagies f�hijn tenhove, daer lult ghy In cfienft geraken, en befpeuren het gevry Bes Conincks, waer wt u veel ramp fpoet Tal ontmoete» Dan dogh het eynde fal het alles weer verf�eten* Na veel geleden fmert en ongemene pijn, Suit ghy, ik fweer het u, des Coninx Vrouwe fijn. Faufti. Ofdatden: Hemel gaf, en dat ik alle plaeghen, Ia dat ik ramp op ramp en fmert op fmert moght draegen>- Wat nootwaert, als hetnogh tot fuiken eynde quam;, \| Dat ik gehuwt moghtfijn aen Coninklijke (lam: I&leed, en ftreed foo langh met d'opgeleyde fmerte Als 'tleven lijden k#ft, in dit verwonnen herte. Heydin, 'tGeen ik ufegh, gaet vaft; wat raekt de prophecy, Het alderminfte deehniflukten oyt in my, Meer diend u niet gefeydt/, meer mooghtghy nu nietvvete�' Faufti. O wijfe Propheters, ghy die u hebt gequeten Seer vlijtigh in myn dienft; ontfangh u loon van myn, Ik reys voorpagi heen_rom fien hoeceynd wil fijn. Binnen �n�anmiis, (afier�m* Na dat ik, o Gbd�n, dees-laefte naght voorleden, Gevoelden myneZielanet minne fciiicht be/treden₃Heb ik myn offerand Cipria toegewijt, Met dees beloftenis, dat ghy Godinne, fijt De well�ft van myn hert, de vraighd� van myn leyen> Aen wien ik myne Z ie l wi lw i � i g li overgeven;

-ocr page 59-



		r E R X> E :V6 H D E V. «3« &ch�!overichoon Princes, ontrangbt, ontfanghr ^eenibont, Dat ni et meer myns en is, maer heel het-nwe wert, ^fter. ;Hoe Monarchale Vor�,.my meer omdiefd gebeden, Daerik u Hoogheyd heb .-ontdekt-door welke reden Ik tot geen liefde.myint minfte ft�lien ken., So© bid ik u, indien ik ioo veel waerdighbeo, Dat my fijn Majefteyt, niet wil van liefde ipreken. ^ Cafterna I ach Princes, ghy dwinght my om teimekea, Ghyterghtmy tot gebeen,ghy p�rit tmydat ik mop» Myn klaghten.aen.u doen, ja vallens te voet, Geknielt, o Aerts Godin,ter Aerden neer geboghen. Leyt Conink Conftantijn, en bid ta omtnedogbeii. r^^ Ik kniel en bid aenu dat ghyu bidden ftaekt. ^a» Princes, nhenfheytmy totmeerderSiavemaekt, Hoe meerder ghymy'bi�t, hoe meerder myn gebeden Xot uwaerts moeten gaen j diestoont med�gentbeden En loont myn liefd,metliefd, o overfchoon Princes, �_aft O A%odinmynstets, o Ziele voedfteres. * lek bid, noch eens ik bid, ja bid nogh ander werve, Soo fijne Majefteyt:my hoeden wil v©or fterve � Dat hy van liefde fwijgfe. ■ �sliefdufulkepijn.5 Princes, oorde�t gby liefd dan tiranny te�j n? �s liefde achfbo wreet,is liefde een Beuliaoe, Hoe fal ik dit verftaen, hoe fai ik dit verfinne 1 Ghy fterven, om dat ik« weder liefd�etragk, ^ Princes, eylaes, waer voor wort Gonftantijtjgeag�aU ^�frr* �ndien�jn Majefteyt wift mya gelegenthedej Ik weet hyoordeeldendat iksiet buytencede Maer ieker gingh in tgheen fijn Hox>g!ieyt «^ial\|c4c!y«3tc fi 1 Mies

-ocr page 60-



		3j., **M IN N E ... S F IE G E t** Mitsdien ik ben, eyl�es* Confta. Wat dogh? Cafier. Een anders Bruydt. �onfta. Ha overwrede Goon ! Hoe Conftantijn dus tegen» �ch Hemel, iflcr dan geen middel, te beweghen V opperfte vooghdy, om/tge�nder is gefchiet, Door u Almogentheyt t� brenghen weer tot niet* Frinees Caftefna ach, dees overwrede woorden, Doen my myn hert, eylaes, met duyfent pijnen moordeffj? Het leven ben ik wars, ik wenfche na myn doot, Ach Aerde barftvan een, en opent uwe fchoot, Om droeve Conftantijn op heden in tefwelghen. Wie daer?; Fauj�wa �nTagtes k(edmgh. rauftii, Groot mogend Vorft, en wilt udogh niet belghen Datikulaftighval. Gonfta. Wat wilt ghy dan v�n myn? Fauft�.. Ik wenfche dat ik moght des Coninx Pagie fijn; Een dienaer hier ten Hoof. CoaIla.,Van waer fijt ghy geboren ? En hoe u name fy, dat luft my eerft te horen. Eaufti.. Ik ben een Herders Kin� te lande opgevoedt Hoe wel van laeghe ftaet, heb ik een heus gemoedt, En tracht door trouwe dienft tot eer en lof te komen, Dies heb ik myne reys hierin het Hof genomen, Conftans is myne naem, gebooren hier te landt. Conft?,« Conftans, ik acht u naem gaet boven u ver (randt, Int woort van Conftans meer verborgentheden legge, Als Conftaas fel ver (oud met reden kunnen (egge,

-ocr page 61-



		TER I) E F G H� EN. 133 aufti; Mykosem, Grootr^^ Als dat ik ben en blijf (kets in ftantvaftigheyt, ^onftiGaetheen ten Hoof. ^anftl- Ikdoe naer u Hoogheyts bevele, En hoop Faiiftinaial haer reghte rolle fpele. � � Binnen '°ⁿfta. Princefle, ach Princes Cafterna, fehoonghy waert, Een ander t�egefeyt gelijk ghymy verklaert, Onmooghiijk of de Goon beletten u'tvereen©,' Laet ik u Paris fijn, en fijt ghy myn Helene. er. Groot mogend Majefteyt, ik bid u laet ons gaen, Lightik op uverfoek myn beter falberaen� Binnen^ Seite Handelinp-fi. O Ftiu�tw Moe Holtet* (bit den Mens wanneer Hy isin'tminnen,¹ Wat doet de liefde niet de Menfchen al beginnen, Wat voert de liefd niet wti wat- durft hy niet beftaen, Wat wortter door de liefd van Meni�h�n niet gedaen/ «c;, die als Herderin, de Sehaepjes pleegh te weyde,: Ben door de liefde nu te lande afgelcheyde, Al waer den Gonink in vrijagie was met mijn, En hierdoet liefde mynu^sConinxpagie fijn., O wonderlijke loop van lightverkeerde tijden, Ik heb, o tijtdoor u, myndroefheyCen verblijden, Fauftina int verdriet nogh hare vre�ghde vint, Mits dien fy dienen magh die, die fy trouwlijk mint. Fauftina heeft geluk in haer bedroefde fmerte, R 3 Mits

-ocr page 62-



a 34 *M IN 'N E- SP I EG EL* Mits dieft fy daegWijx fietten, diefy liefe van herte^ Maer-�clv! wat ift ?�y-laes, ais ik my wel befin, Dtees vreughd fchijnt wat te fijn, roaer heeft haer�priy kei¹¹iHoeibud het Coninjc hei^t figh kannen foo vemeren, D.athet een Herderin ten eghte foad begeren? $3i�ftkia,?tis bedrogh, hoe iftbedriegery? DenConink vmmer heeft daer toe gebeden my 9E-B met een dieree eed fijntrotiws beloft gefworen, SF aaftina, fleghte Maeght, u moey ten is verloren: .Moghtans verhoop ik iets tot vordeelmynes mi�s^ �En dat ten deien-op het leggen desHeydins, Maer agh dees brief doet my niet fonder reden vuefej DatdeP^inceiTefal des Conin« WotiWewef�, Dees;heeft:hy -my'Maft te brenghen voort aenliaer^ ' �ch Hemel, wat valt my ditdroevigh,iiert, enfwaera '^f^* Oaer eomtily aen, fk ga, om haer den brief te geven. Erdnees, ik die ten dienft des Coninx hoop te leven �nalle tromvicheyc voldoe myn 'sConinx laft 'tGelicf haer Hooaheyt dat fy defem brief aentaft. �a&&,. Heeft n in^�jne dienft des Coflink aen gekomen? Faufti. Ia, mogende Pdnces. Caftcr. Van waer fij t ghy gekomen. feufti. J�ben hier op hetlandtg�baert, enopgevocdt. Cafter- Eylaes, wat fluypt en kruypter4oormyn laeuwebloel* l-�oeis u naem? F�wfti. Conftans. �fter, �n out,-hoe menigh jaren? Eaufti. B y n aefl: de feventien. �Cafter, Enfeght my «en-s wat wareia

	� Padets dogh ypar Ihn
		y

			5p
			5p

-ocr page 63-



		TE R � E FGtiB E-N. tfg Nli. Eylaesjhoe mach Princes das fcnerrep op my, fien> Soud ik wdfijn verraen? _fe ^er' Warpraetghy inuf�lveaV '^aufti- 'kSegh dat myn-Vader- pleeghre fpitten en te delver�- e « ^yⁿ Moeden is Princes, een -fleghce Herderm- ^er' Ach ! fijn-l^yalii\|>he;yt betover* hert enfin, W ^^aerc^m verl�etghyit�andt, en (gekt ten hoof te dienen; ⁴ Op hoop,'tgeluk my moglneen waerderftaet verlienen, ^ PdnceS) wat wert dienJVlens van Menichen dogh geacht,'- Die inde armpedt flqofe en nietna meerder traght? ^at ii� een Slaef tefijn in nedr.igheyt.verlchoven? Vat ifteen Ihi�,* geeert te fijn in 'sConinx hoven? Wat ift een werelts vreught als jemant raekt wt noot «^ En cfoor getroawe dienfi% c�mt van een kleyn tot groots ' �k fpeur u heus geraoedt daris tot ftaet genegen, 5eer felden wort het luk van-fulken een verkreghen, Die nae geenluk en tr�ght, rnaer die ioo doet als gliy, Die fpcurt.dat her geluk hem Telden gaet voor by. %laes, akik^enfehouw de geelligheyt fijns wefen,, . �n fijn bevallicheyrbeipeufe neiFens-defe«, Soo brand myn hert in luft van liefelijke min, ^ Sijn aerdicheden, achj die fteelen my myn fin.- �^^1, Hoe-feytPrmces? '-'� �ck^g.h,fijrghytotilaetgenegh'en Door. myn ken u gelukten hooghften fijn verkreghtn»> K^ Indien ghy dienen wilt, my, die u d ienft begeer ? C^ ^rinces, in dienfi: ben ik verbonden aen myn Heer. ^ufti ' ^^ac dat belanghtdaer van wil ik u wel bevrijen. " Genadighfte Princes, dat ken myn hert niet lijen, Dat ik in myne dicnft foo iight verkeren fo�w,- . " Na

-ocr page 64-



	*�y$* *M IN N E - ST 7 EG ZI* Nu dienaer vande Vorft, en morghen van MevtoW Cafter- Dat waer lightvaerdigheyt, een ooriaekmy te haten. Soudtghy ,u tot myn dienft dan niet gebmyken laten. Als ghy verfekert waert daer door tot ftaet te treen? Faafti. Mits ik Verbonden ben waer buy ten aile;reen, <

Cafte. Tot eer, en ftaet ken ik n brenghen loo ghy wilt, Hy is 'tgeiuk niet waerdt, die willens 'tluk verfpilt, Oft ik ufoght tot ftaet en hoogheyt op te trecken, :�n oft my laden u een hulpe te verftre�ken Tot ongefiene kans, foudt ghy dat wel ver�maen, En felver ti gekk moedtwiliens tegen ftaen? Dat acht ik neen, mits dien^at alle Meni�hen poghe� Doorliet geluk in fta�thaet felver te verhoghe�,, Ghy'ktint indien ghy wik, wie niet wil als hy kan, En ken niet als fiy wil₅ is felver oorfaek van Sija na berouw, enfmert, door tonbedaght verfma�e Des doethy w�l die figh wei laet ten beften rade, Conftans^ ^^luftk Prinses. �ufter. Eylaes, eylaes, wat lijd ik ftrijt, Mits dien ik u niet geef hetgeen ghy waerdig fijt: Indien ik na myn giinft n van het myn moght geve® �cksafu. faufti Wat Princes. Cafter. Myn heft, jafelfs r�yn leven, TfM-* Princes* - Cafter, Cooftans. -Faaiti. Princes,w�tsdit?
		tf
		tf

-ocr page 65-



		^afcctEy�aes,ik/we>r $ Dat ik den Conink lief, maer Hefa nogh veel meer _r ^l' Ifldroom? ^ Oneen. �*� Ook niet: ^ �ftrpokerije? fc / Ach neen. Us Iiefd, ^ter' 'tls liefde, dentis vrije; �k ben myn felsre niet, acb Conft�ns, acli wat taet* �k ftcrveift dat ghy Princeffe min verimaet, JE^. �k ben gelijk vefibtmet liefde ingenomen. ' Princes laet fulx dogh noytin u gedachten komen, Hoe ghy my minnen l my die ben een Herders foon* Daerghy de naefte fijt aen'sConin^: Rijk, en Croon» ck die een dienaer ben een fla�f van alle (laven, Verfien met f�hat nogh goedt met rijkdom nochte have$Q Maer arrem> naekt en bloot, verfchoven ongeacht, C^te_r � En ghy, edel Princes, van Coninklijk geflagbt. ' ^e liefde heeft geen wet, ik min, en wil u minnen, "°e minder ghy bel�t, hoe meerder dat myn finnen W Vervallen in deliefd. Princeffe, ach bedenkt, 'Dat ghy, u eer, u faem met dele midien krenkt, gedenkt eensbyn l�lfl, en overleght met rede, Dat ghy u ondervvorpt veel dtiyfent fwarighede, ^er -^kioop niet dat ghy 'traeent, of eenighfints begeerte '. De min, eylaci beeft Cailerna o verheert, wat ift,: ofikfchoon wil, ik ken geen veynf�npleghe, l Reg

-ocr page 66-



		HegBtwt gef�yt ik« bentot minne luft geneghe^ En fweer-dat gby alleen alleen de eenigbft fi jt* Van wien ik mins vermaek moet hebben ncKer tije. Hoe kunt ghy Conftansmyfoo lieven beeontfegglien^ Btaekunt ghy defe vreught de minne luft ont leggend Na�at ik u vertroufijt ghy van ander geeft,. Als �ofeph in fijn tijt heeft by een vrow geweeft. W^aer ifl�r mannen hert dat niet een reys f�ud l�ften«, - �h deef� myne ichooteen lieve naght te raften-f Wat iflfermenfgh Vorft geweeit voor defen, ach, Die'kheb geweygert!tgheendatugebeuren mach.' ff�ufti»! Sout ghy een arme flaef, een arme flaef vergunnen, 1 -Het geeneen Prince ielfs noyt beeft verkrijgen kunnen \ Denkt eens Princefle, denkt wanneer ditwaer gedaen, Wat ramp, wat fwarigheyt dat hier uy t foud ontftaen?

-ocr page 67-



		T 'E R D E VG IJ D 'E N. «33 '^at fout ghy ramp.enfmaetop'uweXchonder laden &enyder mens, Princes,ioud fpotten met u daden. Beflecken uwe eer, u Eedelheyt tot fchant, En dat door fnode luftvangeyle minne brandt. V waerdigheytiPrinces, tot een flaevinnemaken, En ik in ongena by myne Vorft geraken: Ghy met de voet getreen, als van u eer ontbloot? lek als een fielt en guyt verwefen totter doo�. Dies bid ik u Princes, ais dat ghy wel te ileghea Met rijpelijk beraet de fi�k wilt overweghen. "fter. j)j_e _vj_ef_e vafery enheeft geen plaetsby my. ^a�fti- Noghtans en fal ik noyt u luft ten dienfte fijn. ^^fter. Soofweer ik lult ghy u daer voor opthoogliftbeklaegh�nC ^aufti. Prince^, ik ben getrooftte lijdenalle plae.ghen, En h�b veelliever vande werelt fmaet en fpot, ^ Als dat ik door die fond vergrammenfbut myn Godt. ^4ter' Ondraghelijketrots, die'kniet en ken veriwelghen, O fpijt, met reghth�bik ulmaetheyt my tebelgKen, Omwaerdigh acht ik my dat ik.een ure leef, Indien ikdefen bloetfijn reghteloon niet geef. �k fweer het Conflans u, dat ik het lbo fil maken, Dat ghy in ongenae by uwen vorftfult raken: I k (weer dewijl u walght.de.welluft van myn fchoct$, ^ Dat ik om defe l�ek fal brenghen u in noot. indien ghy niet en wilt voldoen myn welbehagen � Sal ik u dan tenlio�fals fchuldigh gaen beklaeghen. Ik fil, Princes int minft u dreygen nietontfien, begeert ghy myne dooc ik kenfe niet ontvlien: Seo ghy dit lichaem tragbt in pijnen te doen lijen, Xrooftik my, dat de Zielin Gode fil verblijem. � � z* .

-ocr page 68-



		j^s m in m zz sp ma m i Soo my u boofe luft n aer 'tliehaem lij den doeti �k trooft my dat het Godt weer aen de Ziel verioet* Qn�antmm Mcomenie loopt Cafierm hemteghen. Cafter. V Majefteyt gebied u dienaer te vertrecken. Confta. Vertreckt u flux, van hier. Ick fie u finnen (trecken Groot mogende Princes, tot droef heyt en getraen, Beb ik in eenigh deel, u- Hooghey t jets mifdaen? Neemt ghy het qualik dat ik,heb aen u gefchreven, ©fdoor d�es Pagi u rayn fchrijven dede geven? Cafter, 'kVervloek, eylaes, de mi,* en dees bedroefde �agh Dat ik dien fnoden guyt hier voor myn ogen f�gh, Eylaes, oy me, eylaes. Confia.: Wat is u weder varen lek bid Princes; ik bid dat ghy'tmy wilt vergaren? Cafter. Eylaes, wat is my hier van uwe flaef gefchiet. Confta. Wat dogh, Princes? Cafter. De fchaemt het melden my verbiedt. Confta. lek bid: u, fegh my dogh wats d'oorfaek van u klaghte? Cafter. V Pagi focht, eylaes_rCall;ernateverkraghte. Confta.. Myn Pagi? Cafter. Hy. Confta.. Kent fijn? . Cafter, 't�s fbo* Confta. Ach wat ik hoon Dorft een lo@ fnoden guyt dit fchelmftuk nemen voor? _f x

-ocr page 69-



TER Di. V Gff DHisr; ' ffi �ck flae geheel verbaeft en ganfehelijk verflaeghen » ^atdefen fchellem heeft die boef heyt durven waeghen> Een flaef foght die u eer, ach Hemel, hoe kent fijn? Hoe ftort ghy 'tongeluk dus vinnigh wt op mynf �k fweer dat ik hem fal met (bleke ftraffe pij ne Belonen 'tfchellem ftuk ; als ik f�l kunne vijne, 'kSal hem van lidt tot lit af kappen doen de leen», En levendigh het vlees doen nypen van het been; Oflevendigh het vel van fijne lichaem rucken» : �n kappen voorts de reft aen hondert duyfent ftucken; O boofwight, fnoden guyt, hoe dorft ghy dit beftaen? Princes, foot u gelieft, laetons tenhovegaen, Fau�na inde (jevankenh. �cfr, reghtvaerdighe Goon kenr Goddelijk vermoghen, Int fterfFeiijk geilaght, die Godloof heyt gedoghen? D�t men d'onfchuldighe als fchu�digh lijden doec Reghtvaerde Goon, ift reghtclat ik dit lijden moet; Godloi� Mens, die 'tl�ft aen quaden ftraf te pleghen, �n felver met het hert tot booi heyt fijt geneghen- Dogh ! als ghy niet en kunt u fnode luft verfaen, Soo foekt ghy met bedrogh u vall heyt voor te ftaen. Dan dogh, ik ben getrooft geduldigh te verdraeghen, Myn₍ on verdiende ftraf, myn onverdiende plaeghen, Mits dien hetende fal doen blijken, dat dit feyt ^aujftinaTonder fchuk wert op den hals geleyt.


			*4)1-*
	¹3 04

		*

-ocr page 70-



		'M � N N E^SPIEGZ�
M*		'M � N N E^SPIEGZ�
M*

	i�m0mhmh Gffierna, Cah�ti, Ferdinandus . %#& alle het Hojgefinyende ^Reghters. �_ep^_a;DQ,et deo milcladighen ter hoglier vierichaer komen Faiiftma nptcomende fpee\t: Wk fijn gemoedt bevrijt, behoeft geen flrafteichrome�> vHoe feer de logentael de waerheyt overftrijt, Haer friood, en vais hedrogh dat leert mea door detijdf» : fjGhy Reghters, die hier fit, om yd er reght te geven, jDoet .reght metmy, en ft;r.af� myn vrijelijk aen 'tleven, �Indien �kfchuldigh ben aen 'tgheenmen my opleght: _aMaer vaikhelengensfij-nthetgeenmen van myfegt, Noyt had ikeengedaght Princef�en eer tefchennen. ^g^-yerfwaert u ftraffe niet met valfchelijk ontkennen. Faufti. Jk blijf by 'tgbeen ik fegh, en oordel die voor vais, Die myonfcliuldigh fchuyft haerboofheyt op den hd$', Confta. Hoe durft,den fnoden guyt noch lbo ftoutmoedigh fpteke�j Scherp-rechter doed u pligh:�. f,aufti. 't�s nogh geentijt van wreken, My komt de ftraf niet toe, maerhaer die 'sheeft verd�t' Genadigh Vorft, ik bid men -my gehoor verlient, Dat ik onfchuldigh ben, myn Meeren, dat /al blyken, JSn dat men over my vals oordeel traghtjre ftrijken. My, die als fchuldigh moet voor uwe Hoogheyt flaetf* als een onnolei Lam naer myne flaghtbank gaen« Myo Heer :n ds u doenis waeidigh te mi/prijfen, &i#

-ocr page 71-

rMZ VETG-#'&&&'
JW� kender fchuWigh /�jn ten fy men ^:tkm\yew?{k�\i

�iemen t�r door. verwijft, en niet bewijlen ca�.'
Bati�tonf�hufdigh ben, dat wil ik n myn Heeren,^

Dat wil ik hiervoor u met diere eden uweren?
Het /weeren geit hier niet.

Myn Herea, dat is nais.
K_eo. 'tB�hoorf te gelden, al/Ter geen g�t�ygh en �s-
*W- ^^en ^ac^^lt hier voor bewijs genoegft haer Hoogheyt s eed*
;gh■ ~ ^°gh %�& ^ ^^et '^s ^va^, /weert fy, ik /weer het mede,

.-^�. * 'tls billik rneaPrincefi�n /eggen oordeit wa�r.
Ci "" Waeromde waerhe^t niet fbo wel in myn,' als Haer?
^f' Onwaerdigh aghtraen u hier meer gehoor t� gunnen^
Ghy /uit meteden noyt�daet af/weren kunnen*
fev Seher p-reght�r, va��t vryvoort*
K$ ^tlsl ^arjg"g�noegh'treet an,:

*■ Vdreygen, ifeeyla�s, ni�t langer lijd�n'c�n?
Ha Corrink Conftantijn j ik die hier voor u knlele,
^enktniet dat inde fond myn l�ften /00 verviel�
Dat ik myn l�ven h�b getracht: na Vrouwen �erj �
En�s h�t niet gen�egh dat ik met eed en iweer,-
Jpo lalikhi�r voor u alti�men doen vertonen^;^tuyghen, die voor my de /�efc/ulleri verfchbnen/
Had ik hu geen bewijs by 'tonreghtdat ik ly �
Hoe ongenadigh /b�dmen handelen metmy,

t�rs, dit my hebtgelijk ter d�ot verweferi/
^is een miiyadige myn v�nnisvoorgele/�ni'

Myn l�y�a^�^^^^i^khs� m�fdaerv
_ ^nlchuldigh doet ghy my dit groot� onreght aen>

at.ik onfehuldieh ben veroordeltvan

ihetieVcn,

�>3er

-ocr page 72-



	J44 M IrMN E -SPIE GEL Daer fa��kute'reght getuyclienis afgeven,- Dat ik onfch�idighben fal comen aenden dagh ';[ Soo klaer, dat klaerder noy t de waerhey t blijken tttaga* Ghy Pxeghters en ghy Prins, nu lal ik u verklaren Wat my in dit geval, eylaes, is wedervaren'. Weet dat ik niet en ben die, die ghy myn v�rtrout, Weet dat ik niet en ben die, daer ghy my voor houwt. Dat ik op 'thooghften heb gehaet onkuyfche ftreken, �>at is, Groot mogend Vorit, genoegh an my gebleken* Als ik niet heb geaght bcloftenis van trouw, Als ik u geyleluft geen plaetf� geven wouw; O Prins, ik bid, gebiedt dat jemant def� banden En boeyens dogh ontfluyt van dees myn tere handen_sOp dat ik myn getuygh doe comen aenden dagh, En van myn onfchuk u de waerheyt tonen magh. Maek dees myn handen los, op dat ik u betone, Wat hert en ziel dat Onder dele kleren wone, Ghy kent my niet te reght hoe wel dat ghy my fiet, Ghy kent my, niaer die 'kfchijn, en ben ik lijk wel niet»' Confia. ^\_Qt �{q ghy (ckijntVxvie dan? v Faufti. Die, die ghypleeght te minne, Een Pagi in de(chijLij een ander fchuylter binne.
Con Fault			^a> Ma�k dan de handen los, op datikf�e wie 'tfy.
Con Fault
		^V!- Groot mogen dMajefteyt, ik heb nu myn handen vtf> Sie daer myn o,pen borft, bier n�gh d� f�f�t lede, .Om wiens genot my heeft dea_;©onihk aengebedej^rDie offer ik u op als in haereetffte graet, V liiPten heb ik wel, maet noyt^; u liefd verfmaet,, .�-■■-..:.■ $

-ocr page 73-



			■f��-X W^HD�X

		C�_n& ^ ben Fatjftina, bier in �cfc f�hijn gekomen. -^ kuyfche Herderin, o fpiegel aller vromen, Metvreughde, envermaek val ik u om den 'hals, », ^auftina dus getrouw,- Princei�e ghy dus vais? 5^e ^^e Wat liefde doet, dies fal ik liefde tonen «Q u vervloekte daet, Princes, met ftraffe lonen, ^bannen wt mijn Rijck, en eeren voor myn Vrouw, % >HNⁿ» die haer toont tot mynwaerts foo getrouw. ^i; ^Q�ihels u voor myn B ruyt, en falu euwigh minne, auftin_a> is u naem Fauftina, Herderinne?

-ocr page 74-



		I^ *'Mti�NEZ SPIE Cf E t* Ferdi. Soo is my n n sera, myn Heer- Faufti. Hebt ghy geen Broeders meer? Faufti. Nogh een, en anders geen foo 'kbeter nieten wete* Ferdi. V Broeder' die ghy hebt, hoe is d�Q togh gehete? Faufti. Men noemt hem Ferdinand* Ferdi. KLent ghy u Broeder niet? Faufti. �ae'kBeer. Ferdi. ^Het fchijnt wel neen, mttsdkn dat ghy-ncn�-net, En niet voor Broeder groet* Faufti. Mya Broeder? Canfta. Watikiiorc?' Wat comt de menfchen in hun �even niet te voren? Ach Ferdinand, fie hier hoe 'tradtdeswereksdieyk* Die giftren fat om hoogh, als nu terneder leyt, Die giftren lach om laegh is heden hoogh gerefen, ' Fat�ftina is, en fal een Coninginne wefen. Ferdi. Van \vaer comt ons dit luk? O Hemel ! wout ghy rnyP; In dit geval nu ook eenmael foogunftigh fyn, Dat ik met 'sC�ninx wil Princes Cal�fta trouwe. Confta. Soo 'thaer belieft ik gun su tot een eghte Vrouwe. Ferdi My n leven 'tuwer dienft, fy d�erbelbningh van. j»* Al wat onmooghlijk fchijnt den Hemel f�hicken cai> ' Sijn Maje^eyrdie fy bewuft dat ik veel daegfaen, Aen Ferdioando Heb getrouwe liefdgedraeghen, Soo leer niet om d� bloem van fijn ontloken jeught Als om het hooghe lof van fijn vermaerde deught, Deucht die al 'swerefcs fchat en Rijkdom gaet te bover^ Deutrhd, die men boven al ter werelt moeten loven- ^ Deughd maekt hem Heer en vooght van een PrinceU^elUiefuomudeught. ^

-ocr page 75-



*TER D ErGHDEM.* "%rlu ^^at ^afternafy te landen vit gedreven, ^yn milHaec meerder is als men my ken vergeven." Ik vind de fp Jeu ke waer. 'Dekughen Se mifluh$_s�oe�er�j metbedrozh de waerbe� onderdruk
				Hf
				Hf



	iestnbe:

			CELION
		&