-ocr page 1-
BEN
NAS SAVSHCE PERSEVS,
verlofïer van Andromeda,
OFTE
de Nederlantfche Maeght.
Nieus ghevonden ende Tragi-Comedißbe ypijß
njoor ijder-mans ooghen gheßelt
Door Iacob Dvym.
Reden Verwinde.
-ocr page 2-
%Br) f>ebben in bit on£ ©Ijebencf-93oecf/foo feer <#c»o(gf)f
enbegebrtrocff onfe moeî>€tficf e 'DIcerDttçr firÇ>e fpraecf/afjfl
onë mogeiijcf tëgeweef t : Çlict »ecf e»t fuit 399 »inben (mu
<#e uyfyctmfcty oft ent leenbe wooiben/tm rcaer batfc foo
'tytl en a( bt; on$ $(bmr)tf efief en roaren/ Darmen fyaer feer auafijcf cofl«
mijben : ©fi»? fuif fommtge granfotfcjje/ fommtge J^oogfjimijffcfK/ fom*
wtgf;e ©paenfcfye n>ooîben »inben/ enbe bar onber be (Srtjctjff nectjfert
»anben fefoen Janben/ baer tt>tj nief ont en bcgfjecren berifvt fe rooibem
©ijefrjcf n>r>öocf nief cnbegecrenbcrifpf fe nwbeninbe namen /bicror/
Spclaf en çebbenyfôo fp »an outë bybe iaftjnfcf;en Bebwpcff jij'n genjeelfr
enbe fo fj? onber granfotfen/en JÇiootybuytfdjtn/nocb gebwpcf f njozben.
S2Bt? bebten oocf fo feer fyetoné mogettj'cf itfgerwefï/ gèçouben De $ran»
fotfdje maef/enbein onfe Werfen oft Oîegufen gcfouçcf f Uc ff/ £ewf c$
oft #eer(ijcf noemen/enbe jt jn »an f roaeif enbe beraten ftUabèn fancf.
SJÖat beftf (aben aengaef/bie fuit ar)») oocf van &cf>otrficf e fenabe en cou*
tyytvinbm/t en œaer in namen off eentje Witten Di« onwranberf ovbt
fcc6otr(tcefemaefniefenconnengef)îacl)ftt)OjDen/fonDerï)ef»er|îanfen
fin i)eef f e bebenden: £>oct en begeerenrcr; ntef berifpr f e nwben mefee«
w'gi)e nati befoci;f e ÎKe&f t en/Die aifoo rot; De §ranfotfcf)e maef »ofgen/ 69
ïjacr gfjeen SKebif en en fotiben jijn: boef) tybbcn for, bicfoo feer a(|ï boen*
H|cfj£raf;ett)eefï3nem(jbf/enbeengr)eloot>en niefbatfenaerr)efoubese*
fcwr,cf tnbe »eenicr/ ütegu(en/t?ec( julienbcponben motben. OMbbenbe
voottë alk cleane feijfeien f e nrilfen operfiagen/ enbe affeenf e ften op on#
»oomemê:btt>efcf tó om be weet f)er;f off f canine ber ©paengtaerbê eit
\axt$ aenljanggf e boen gfjebencfen: enbe baer fegfjen fe onfr)oubcn/be
Swotc enbe gf)efroun?e(tefbe/aerbepf enbe foïgf)fii(btcfiet)f/s>anbe pin*
cen/upf en \)ut)ft Mn "Dlaffouroen/aen om bcbïocfbe <Saber(anbf berce*
fen. (gnbe n>t; f>c&6<?« eerfï eenen <perfeum off *anbf-<&erioiJer / (Some*
btfd)ett>i;fe»ooîâçe(ïe(f : SBelcf eSomebiefootjemanbt Die bewerben
2t i;                  ©peel*
-ocr page 3-
©peeïfw'jtfbenpoïefepööitëfe tuncfytn/ fat fyttlaMcVÎRdbtyg/ofi
«Sfelïagtc/mbcfenvet>cftcfen fmtcf sijn/oper been f\fit \Mt meet Mn
c»er betrefft/faïaJxfctylbertfïaen cenOvotje/met ï>n;e Mirten ofte
fcoecenbaetaen/twee t>oo: ï>e I^an&cn / en&e een »ooï bc Poeten/ ï»aee
int fpelen be SftaeaJDf moet rten ^beboiifccn (ïaen/ macr op be ptoeté
fcaer ï>e £0?aeg(>f fïtten fa(/ moet ronbt ïrot eenen reep <$cfïcfi>f 88&
ten met een öojbijnfen Met' aen/bnsefcf men {al tctffyityvm ombe
£0?ae<$tfc DerlKfjfê/dfóftj nKt.enfpeeIf.£)e9Jïae<$f moet opf anttKfclie
<$ecfect jfjn/pebbenbe op I;aet boïjï ï»e tvapen panbe 9öetcem'c!jbc mtë.
ten. <pet feus eetfï mjtcomenbe/moef stjn atë een ft at) joncf JÇ)eetv ctcr^
H jef opf antiitfë $kUcw maet atö fjt; gaet ten |?ttjbe/moet f; y acn i)cb*
ïseneenentvrtpen-tocf/meföecoleutê/otrtnge/ttjir/enMan^ecietf/Jiï
fynen fmtcf en arm moet r)t) fybbtn eenenfctyft/waer op faffïaen bc m*
j>enpanbettoubctt^mi£?»an£>ntert3fen. : cnbetnbc reelle §<mH4m
jn>aet t/om tegen ben S):accf te (ïrijben. <5ttijbenbc (al \)v> fitten op \)tt
»Iteöften&e^paerf/ïiwefcffafgemaecffttJOïcten/atecömeirtetneêsvoftfe
ï)febef;ent)icp moet gemaecfttüotben/aen een fîatcf(ancff)oat/atô een
tebbe : ïöt'f fjout moet fun;t en tn eenen bout/om bat te mogljen jjooajj te
Çeffen/enomfcesfjfefaten/gmscn werte feeren na ben ©werf /óm
î>tenfef(aen.^etfeMéfafopeenen5abeI(tnbefefw(cf<5emae'cft)fjfteiî/
en r)em n>cf »afï bmbcit raten/om bat f;i; niet en Paf.^pe ïpja.ecf moet ge*
maecff forten t>an It'ct)t Ijouf off bt'cf pamptet/bocijfoo/baffetcen fit
tnad>/bi'et)em(îiewbaer^f)emivtftt)e^cn/en bt'e»an binnen maeeft
4>«er en tvater te fpomven/ na ben epfet) pa w ©pel.Sefen SMaecf mocf
op banber^be wat peer panbe 9Jïaegf;t u»;fcomen/en moet Man gejftïffe
ïerföjn/^enbeopfi)neplttegt)efen/offopfpneböï|ï/ben>apen-panbc
Jpertocf) Pan2flue. <Sep(jeu«?en gafjtopc moetenfïatcfijcf en optaitfifjte«
fetje gbecfeebt ji'jn/enbeui;t comenopbejybeteimben baer 2(nb wmetot
^aet.Se^opatybenenbeetijc^fftebenjijnltc^felijcffeclee^en/nabeii
cpfcb/meefïafó@paengtaerbenmefroobeffm;ber^/enbebe^)tn;tfcl)e/
ötë £Hit)ffctK.£5e rejïc fal ftcty felsen roei ptnbcn/m;f f geen Mto)> be uw*
fengljetetjcfent ftatu S5t'bbcnbebeniefer/ Utcäcä ten befîen te ïptüeiï
ö.f nemctt/cnbe faf fïtfqr wijnm arf>ei;bfgtoot eitje? Petsten.
Pcrfo-
-ocr page 4-
' (Den Dichtßelder oft Poeft.
EenenTrommelflagker.
Eerße3 [
TyveedeJ derCrijehfluyden,
^Derde, \
Perfonagien,oftj SenenHopman.
Menfchen die ^
tot dit Spel ge-S p /2
omeda.
eus.
eenen ISoer*
Eenen Statinen Botgher.
CepheusiVader <Vm <tAndromcda.
C<tffiope,Moedevnjan<iAndromed4*
eenen Mutfait^e^oft longhen.
IpeMaecbderhßngende aende %ee ~c<mt.
bruijckt vvor-iden.
-ocr page 5-
*Ben Dicht»flelder fegt dtPrologh,
>EN Tost T^ASO eenghefchiedenisverhaelt,
» Van een <ts£ndromade .diefchoon Was bauen maten,
Haer Moeder hier door of al dander Maechderu fmaelt,
rWantfy beroemden haer,daerde Zee-7S(imphenfaten,
f Datfpijt Voie leefden al, oft diefulcx mochten hatetu>, -5
Haer Dochter defchoonft' Vf as hier in dit aertfche pleijfu
Het tyelckjj Wilden gantfch niet ongheWrohm latetu:
Sy Waren oockjeerfchoon, engheciertintghemeyttj,
Den roem die verdroot haer,enclaechdenL> groot en cleytu.
Tot dat tenletïlenis,tot Jupviters oor comeru,
Hy befieldt de Vfraeck^, hy doet binden d'edelgreyn
uien een fier harde Rotz., haer landt Wordt inghenomen:
Den Draeck^coemt over Zee,bloedt-dorslich fonder fchromen,
Om haer verfinden,quamj hy met feer gr ooien vlijt,
Sy Wordt Wel befchreyt,van veel Vrienden en de Vromen:
t^Caerß bleef int verdriet,men hoorde grootghecrijt
Tot dat den vroomen Heldt, den Wreeden Draeck^ boodt flrijdt,
En de i^/Caeght heeft verloffcflk-een vriendt uytvercoretu,
*Den Draeck^ moest z.Wichten haes~i,al Wafi hemgrootenß>ijty
Hy moefifeer haefi daer van, den moet Was henu verlor etu,
tWas liefd' CH trou die ghyaen Perfeocofijporen.
Ontbonden Wordt de Maeght,en gheHelt los en vry:
£n de f en Ter fem is den Prins hoogh gheboretu,
*Dieal dees Landen fcho on, fio vromelicl^fiondtby,
Hy heeftßclaer verlos~i,fpijt wie dat het oock^fy,
Den Oraengijfchen Prins, Wordt dees daedt toeghefchreven.
tl^ajfoujfche huysisclaer,dat menichhiermaeckt blyx
Gods eer die Wordt verbreydt, in vryheyt mach elck^ leven,
Tis de fin Perßta,die Weerdt is hooch verheven,
En daer van Speel-WijS ons hier Wordt ghemaeckt vermaen,
De Wreetbeyt is fiergroot,veel quaets Wordt daer bedreven,
ZJan hetSpaenfch Crijchf-volckjboos, datghy haefi fuit verßaen,
Hoort,fiet, enleefl, merckt deghefyckeni*dochaen,
Want menich die noch leef t, fait moeten Waer beginnen,
'DieCjoddenwghen gheeft,mach Wel Wat groots beginnen^.
Vande
-ocr page 6-
Vande eerfte Gefchiedenis,
deerfte uytcomft.
GenenTrommel-flagher, ïerfiet Tweede3 Derde
ér Crijcbflieden.
S©ettCrommel-aa0g« öeCrommd opöepbe
3tföen üan't kaneel/söeflas&m fteböenöe/
iiocpt:
AL die gheen die den dienft van Iupiter nu foecken,
Die fullë haer terftont by dé Hopman vercloécké,
Comt al die wilt, u wort feergoet geweer befielt,
Hek vindt daer op de handt,befölding goer,en ghelt.
<apbepöe3iiöms6ewepenSe&benöe/
SActtücöettn.
£ er fie der Qrijchflieden.
H Ou Maet, wilt ghy niet voort,                          &tftt/m
De Trommel flaet om knechten.                      Snwfce/
Tweede.                                   cm<n m
Iae, ick coem uaenboort.                                           
tkftu
^
Eerfïe.
Hou Maet, wilt ghy niet voort.
Tweede.
Ick ben noch niet gheftoorr,
Wy fouden moeten vechten.
Eer&c.
-ocr page 7-
SerBe.
Hou ïvïaetjVviltghy niet voort,
De trommel flaet om knechten.
Tweede.
Wel ift om quaer te doen,datcan ick wel aenrechten,
lek flacht de Spechten fiet,die feer veelfchade doen.
Eerße.
Gaen vvy dan terftont heen,als fray Crijchflieden koen,
Ick weet vvy füllen daergelten gheweer ontfanghen.
Tweede.
Die loos is voorvvaer goet,maer ick heb groot verlangen.
V Vaer datgedijen iayülcx vvaer my goet verckeit.
Eerße.
Tgelt ghelijck vvaer dat is,ick vind' my onbefvvaert,
Alft flechts een rij ck landt is,daer ghenoechis te rooven.:
Tweede.
Ick hoop,vvy fullent fien,dan ift goet te ghelooven,
Daer is geeotwijfelaen,vvy worden haéft al rijek.
Eerße.
Al warent flaghen oock,ick daerom niet en wij ck,
Somtij tsfoet,fomtijts fuer.als Crijchflie wel pleghen.
Tywede.
©e £W' VVel Maet,hoe ift doch al:
fcewmt
                                  Derden.
W* Ghelt op de handt ghecreghen :
Nu ben ick rijck genoech,ick ftaeck dvverek heel en al,
eerße.
Ick wed' dat ick my oock haeft dervvaerts ipoeyen fal,
Macr
-ocr page 8-
Maer wat ghelt geeft hy ons,daer moet wel op gelet zijn."
Verden.
Siet Cameraed',het dunû my een fpaens piftolet zijn,
En tgaet voor ons al vvel,vvy moghen t'onfen wil:
Vrij ruijten,roovenoock,een moortis cleyn ghefchil,
Daer is gheen quaet fo groot,vvy mogent al bedrijven,
De maeghden worden eerft vercracht, dan jonge wij ven,
V Vy füllen Heeren zyn,t'leyt my fo inden fin.
Tweede.
Maer al is t'landt voor ons,hoe raken vvy daer in,
En fouden vvy niet wel, voor't gelt,vvat flaghen crijgen.
Derden.
Neen,tis quint voor de hant,vvilt doch va fvvaerheit fvvij^
Het landt hoort ons al toe,tis ons ghegheven„fiet, (gen,
En daer vvy comen,daer is felden bleven„iet,
Dus fpoeyr u dervvaerts ras,en wilt al dees forgh ftaken.
Eerße.
Goe vriendt, ick en wil nu niet meer vygh-korve maken,
lek prijs t'rapier aen zijd',en t'roer fray op den hals.
Tweede.
En ick ftaeckd'wereken oock,ick acht heel boos en vals
d'Efcls te drijven hier,tfij het caftaingnen rapen.
'Derden.
Tis daer af ghenoech nu,laet doch dat Vereken flapen,
De Honden eïexi haer, diet wereken zyn ghevvoon.
Eer/k.
V Vy .crijghen noch wel goet gek vanden Boer te loon:
V Vy füllen hem vrij,noch fo heerlick doen opfehaffen.
Tweeden.
Macht gaen naer onfen fin;wy füllen hem fo ftraffen,
B                    Al
-ocr page 9-
Al wat daer niet en is,wort van hem wel ghehaelt.
Derde.
De loos is, Sa Boer, ghelt, oft metten hals betaelt,
En diet niet gheeren gheeft,die dreyghen vvy te hanghen.
Eerße.
VVy fullent hoeden vol,noch metter tijdtontfanghen:
Eora Viellaco,wort voor ons een goet vverck„vvay.
Tweeden.
Totfulcken vverck ben ick een leer ghefchidclerck„fray,
Laet my ghevvorden doclyck fal haer wel beftieren.
Derden.
Ick en fal groot oft cleyn,noch Paep,noch Coller vieren,.
En drincken niet dan wijn,voor daghelickfchendranck.
Gerßen.
En niet dan vvittebroot,en teghen haren danck,
Veel goe pafteyen loet, en veel ghebraden hondren.
Tweede.
V Vat fülle vvy intLant noch menich Ichoo dorp plondre»
Ick wou daer vvelaen zijn,t'her t verlangt my te feer.
Tierden.
Die nu fchijnt eenen Fielt,fàl worden haeft een Heer,
Hetgaet hoe dattet wilt, vvy lyden doch gheen fchade.
Eerße.
Ick weet by my en is ontfermen, noch ghenade,
My en ruckt wiet betaelt,tfy met crom oft met recht»
Tweede.
Dàer toe te tallen is,ben ick voorvvaer niet ilechf,
lae. met «acht en gevyelt, weet icktfeer wel te brouw c.
T)ev~
-ocr page 10-
Derden.
V Vy moeten elck een Hoer en eenen longhen houwen,
Hem mach wel grouwen dan,die ons fo crijght in huys.
ïerfle.
Daer en pas ick niet op, jae niet een enckel cruys,
Al wat wy doen,en is voor ons doch gants geen fchande.
Tweeden.
Tis al ghenoech ghepreeckt voor lieden van verftande,
Gaen vvy den Hopman by,dat hy ons goe plaets geef.
Derden.
Gaen vvy,t'vvaer j ammer doch dat yemant achter bleef,
Als daer geit voor ons is,ic dan een feer cloeck Heldt„ben,~
Maer anders ick my een arm Duivel in het veldt„ken.
Vande eerfteGhefchiedenis,
de tweede uyteomft.:
DenHapmWy €erße, Tweede der Crpjcbflieden.
T)eii Hofman.                               ^ ^^
H On Crijchflieden cloeck vvy moeten op de been, ma\\iomt
Dat nieniant fy beforght,oft hy geit heeft of geen, ur)tmtt
Int Lantisgeltsgenoech,jaleckergenoecht'eten,feéöf f^»c
Het fijdc laken wordt met fpieflên u ghemeten,
              tnectyc/al
VVanttis doch al voor ons,gelt,goet aldatteris.             «rmelttf
H                   Etrfle da Crijéflkèn:                   
ny,aats een Hopman cloeck,vvy willen u ghewis          tybteifit*
B i)              Oock
-ocr page 11-
ôock troulick volghen naer,al fouder den hals blyven.
Hopman.
En vreeft nier,rijckdorri fàlaen ons,vvel haeft beclyven,
Noy t fulcken cri jch voôr ons,noch geen gewunfter tocht.
Tweede.
Heer Hopman,als een vriendt,fo het ghefchieden mocht:
V Vaer dat ghedijen fal, fou ick vvel willen vraghen.
Hopman.
Twordt u int cortverclaert,gheleden luttel daghen,
•So was daer een Princes, Caffiopefeer fier,
Die een fchoon Dochter heeft,het alderfchoonfte dier
Dat daer op aerden leeft,en is als de volmaeckte:
V Vaer door deMoeder hacft tot »roorê hoochmoet raecte
En in haer Dochter creegh fy groot behaghen goer,
Dwelc nu een oorfàeck is, dat zi/t beclaghen moet,
Door d'onbehoirlic ftuck,dat fy daer ginck beginnen,
En fèyd' fy fchoonder was,dan al de Zee-Godinnen :
Dat fy haer fulcx vermat, was qualic daer ghedaen,
Want foo haeft worde dit van haerlie claer verftaen,
Deed' elc zijn dachten haeft,aen Iupiter verheven,
Hoe dat Andromeda liilck een roem was ghegheven :
Int welck de Moeder,haer heeftghethoont al te (tout :
Beclaechden haer ooc dies,mec tranen menichfout,
Begeerden daer wraeck af,en dat in corter ftonden.
En Iuppiter heeft fulcx feer boos en quaet ghevonden,
Desfèndt hy ons daer heen,met volck, en dees heircraclit,
Om fiilcx te wreecken, nu metghevvelten met macht,
Om het heel Landt al om in den gront te bederven.
6erfie.
Heer Hopman,elckeen wilt feer geeren metu fterven,
y vant de crijch wort feer gpet, voor ons Lanf-knechtë„al.
Twee-*
-ocr page 12-
Tweede.
Ick meyn dat elck met u vroom en cloeck vechtcn„fal,
Nv het foo gheftelt is,elck fàl hem ghereet vinden.
. Hofman.
VVy moetS fchier de fchoöMaeght an ee fteenrotz binde,
En
oocbewaren wel,want haer naecT: groote wee.
t'Zee-monfterdatcoemthaeftfeerfehriclick uyt der Zee,
En fal de Maeght met cracht,dan heel en al vernielen,
VVy moeten derwaerts toe, t'vvaer tij t dat vvy aen vielen:
Des als Crijchflieden cloeck,volght my al ftoutlic naer.
Serße.
VVy volghen al ft behoort,den Hopman fonder vaer,
vvy füllen cloecklick ftaen, als goe ghetrou ghefellen.
Hopman.
Barmherticheyt die en mach u daer gheenfins quellen,
Al fonder ghenaed' moet elck vallen in haer landt.
Tweede.
VVy hebben daer af doch (fo ick meyn ) goet verftandr,
Laet ons maer Hechts begaen,ic hoop tial feer wel lucken.
Hopman.
Doet dan al wat ghy wilt,vvilt elcken een Verdrucken,
Oorlof hebt ghy in als,en fpaert noch groot,noch cleyn,
Het hoort u doch al toe,tis voor u doch al ghemeyn,
En laet niet ligghen,dan dat te heetten te fvvaer„is,
           ®aw af
Des gaen vvy cloeclic heen, ttvort u geroont dat vvaer„is» '«♦
B iij           Vande
-ocr page 13-
Vatide eerfte Ghefchiedenis,
de derde uytcomft.
«Andromeda, Den Hopman, €erße9 Tweede
der Q-ijchßieden.
zAndromeda.
%ïti>i6*
"f e wandel hier met luft,tdunc"t my een fchoon landou,
■■ntetxi aU I Aen defen bof-cant groen,vä het fchoon loof heel rou,
kt\\\\\)U -*-Vamenichbloemkëfraey,jamenichcruytblinckêde:
Hier gae ick by my felfs,wijdt en breedt bedinckende,
Hoe dat daer foo veel volcx in my behaghen heeft,
Mits ick rijck en fchoon ben, elck fallen daghen gheeft
My den prijs, boven al,des vverelts fchoon Goddinnen:
Dat ick defchoonfte ben op aerden,fy bekinnen,
En daerom is elck een fecr geeren my ontrent.
De Zee-Goddinnen is fiilcx al te wel bekent,
Die daer om op my zijn vervult met nijdt en toren
Mitsfy oockrijckdom groot,in dees ons landou fporen,
En 4at mijn fchoonheyt is begaefc met dcucht,en macht.
Hopman.
S)ê JJcp* Hier zijn wy nu int landjd at ons nieten verwacht,
num cötttf Elc een hier eer betrachten laet hem wel ghcbruycken,
nuf mit al Het meeftis,datvvy tvolck doen heel ftil zij n,en duycken,
bttntu)" Haer houden in ontficht,door ons boos,wreet, voortftel,
w*» y Vy moeten aen de Maeght volbringhen ons bevel,
Den laft moetghevolght zijn,oft vvy behaeldenlchande,
Sy moet ghebonden zij n wel vaft,met dry fvvaer banden,
Metd'Inquifici wreet, en tbloedich out placaet,
En
-ocr page 14-
En met beneming' van s'Lands previlegen quaer,
Aen een fteenrotz hart,die Tyranni isgheheten.
Totdat het Zee-dier,haer heel en al,hceft verbeten;
En tLand haer vrijheyt dan heel verlieft en wort quij-t.
Haer fchoonheyt maeckt haer fkr,te moedich ooc aitijt,
Maer ick hoop' dat door ons, met haer, haeft raedtghe-
( fchaft„vvordt,
En dat fy en haer lant,van de hooghmoet geftraft,, wordt.
lAndromeda*
Och, wat lalt welen doch, ie crijgh vrees en fchrick groot,
En t'hert wort my int lijf bang,en fo fvvaer als loot,
V-vat gaet my over doch, wat mach my zij n aenftaendc,
Och hulp,hulp,vvat is dit,hier coët veel cri jchvolc gaende ©jj gatf
HupltIuno,hulptelceen,ickforgh ickword' ontfehaect. mttc
Hopman.                                   ru
Saknechten,valt vrij aen,en al ditgheroep ftaed,
want ten hulpt hier al niet, noch fchuddë,noch geen beve ©j; ffocit
Door Iuppiters bevel, wilt u ghevanghen gheven,
           fjartfc Mit
Oft ghy u handen wringt,oft fchreyt,ten hulpt al niet. 9Bacâ^r-
sAndromeda.
V Vel hoe gaet dit toe.elendich fvvaer verdriet,                   *
oegtjVvaerom dit gefchiet,vvaer toe, tot wat inde,, doch.
Hopman.
Vraechtnlet,vvy moetë u aendees fteenrotz binde,, doch
Ten is al gantfehlic niet,oft ghy veel huylt oft treurt,
Ghy wort opt letft ooc noch van dé Zee-Draec verfcheurt
Die u met cracht feer fel,hier terftoiit fal befpringhen.
Eerße.,
V Vat hulpetjOft ghy u fchoon handen veel gaet wringen,
T'wordt u verboden nu,ghy wordt ghebonden haeft..
Twee-
-ocr page 15-
Tweetà.
~ * j» Tis doch claer om niet,dat ghy nu foo zij t verbaeft,
Ua «fit °^ §liy veel tiert oft raeft'ten ^al niet anders vvefen.
te jrufj en                                  Hopman.
frmtwj Andromeda,fteIt u te vreden doch mits defen,
\)MK. T'coemtvander Godenhant: hebtvry inalsghedult,
Ten is claer nieraandts,dan u eyghen moeders fchult,
VVat had fy u fchoonheyt,fo hooghlick te verheffen
De zee-Godinnen moeft fulex wel feer int hert treffen,
Dat fy u fchoonder hiet: jae fchoonfte boven haer,
En arwaert ghy fulex oock,en al.vvaer het oock waer :
Het zwijghen waer haer beft, fy had haer moeten mijdë.
oAndromeda.
Ick die ontfchuldich ben,moet ick daerom nu lijden,
Diana fulex wort u feer bitterlick ver toon t?
V Vord' ick om tfègghen van mijn moeder foo gheloont:
En moet haeft,naer u fpraec, d'uer va mi)n doot verbeydë:
Ghy Maechdë des Lants al,coemt en wilt my befchreydé
En vaeght de tranen af,van mijn fchoon vvanghen root.
Hopman.
* Nu,ick vertreck van hier, ick laet u hanghen bloot:
Hout u als crijchflie cloec,bewaert haer doch wel vljhich
Dat fy niet word' verloft, wat dat waer voor ons fpij tich
En een feer grootefchand',dus ftrij dt vroom voor u eer.
Eerfle.
HeerHopman,gaetghy vrij,vertoontuals een Heer,
vvy füllen foo't behoort,vvel fterck en goe wacht houvv£
Tweede.
Laet comen vrij die wilt,ick fal teghens acht houwen:
Ick ken niemandt fo ftout,tfy vyand t oft oock vrient.
Den
-ocr page 16-
Laet tfeffens niet veel volcx by haer u ombekint,             ^- «^
Nu ick gae door,ick fal u de Maeght bevelen„dier,            m<m cnî,ç
En ick folter vvijl,den Seignoor oock fpelen„hier.           tntfytcn
Den Poëet oftDkbtfielderbeduydendetnjoorgaende. Ttifow»
meto
A Ndromeda die hier aendeesrotzftaetghebonden, wottmtt
IsBelgicarecrfchoon,oftNederlandfche Maeght: «« Ô ƒ «j»
Om dat l'y over fchoon en machtich is bevonden, ^çcf f.
Datfy mits weelde groot,haer te fèer moedich draeght:
Te coftlick was haer niet,als die naer niemant vraeght,
Alft aen Antwerpen heeft eertijden wel gh e bleken.
Haer Moeder begonft ftout en ièer cloeck onvertzaeghf,
De Sraten des Lands,die begonften vry te (preken:
De Zee-Godinnen, daer wordt Spaengnen by gheleken,
Dat des Lands hooghmoet gants niet te verdragen docht,
ïalourfy,die quam haer terftontint hert gheftreken,
Des deed' den ouden haet,al het quaetdat hy mocht,
Die des Lands vryheyt heel te niet,te bringhen focht:
Van Iuppiter,dat is, van tSpaengaerts Conincx weghen:
Is daer haeft leer veel volcx int Nederland ghebrocht.
Hy vergat fynen eedt, als de Tyrannen pleghen:
Het arme Land woud' hy caftijden wel te deghen.
De Maeght ftont aen de Rotz,fy was in gtoot verdriet:
Sy was van hulp en trooft,heel en al,doen verleghen,
Wat fy oormoedich bad,ten hielp voorwaer al niet.
De vergadering' vant voick, is alleen ghefchiet,
Ona het fchoon Nederland in den gront te bederven.
Van den Draeck die af quam,is ons het recht bediet:
Duc Dalfdë tyran wreedt,die Duytfland menichvverven
Zijn vyreetheyt heeft beproefden die daer ooc deed fterv5
C                  Graerf
-ocr page 17-
GraeffEgmond,Horen oock,met menich Edel-man;
Hy deed' al dat hy vvou,hy en coft niet verkerven.
Elc eê die Gods vvoordt focht,die moeft feer haeft daer va,
En die wat lang bleef, den dood tot zijn deel wan:
Te recht ftond doen de Maeght aen de rotz onghenadich.
Veel Princen worden oock fèer gheplaeght metten ban,
Met d' Inquifici oock, end' oud' Placaet boofdadich.
De Previlegen s'Lands focht hy met ernft gheftadich
Tebringhen heel te niet,de Maeght was claer in nood,
De banden vielen zwaer,niemand was haer bcradich :
t'Land worde feer ghefchat,van ri jckdom cael en blood,
Den ouden fpaenfchen haet vervolghden haer ter dood.
Vande tweedeGhefchiedenis,
de eerfte uytcomft.
Eenen Landman 3 Serfien j Tweeden 3 Verden*
der Qrijcbßieden.
Den Landman.
(gelten éf~^\ ^n>vvat *"alt vve^en doch, wat fait ten letften zijn,
S&<xvf)(b' i lic word' gefondë nu om fchapë-vleefch en wij n,
fcmfce t<> ^*- En om goe hoendren ooc, jae càppers en olyven,
nenfW Nietmog'lickeniftclaer, datvvyhuyshoudend' blijven,
W^eiC na- Koe,Kalf,het laetfte peert,vvy zi jnt doch fchier al quij t,
lm-«cm> Sy eten al S°et Vvit brood>orn myte doen fpij t:
' Och gheen benouder werck,ten is niet om verdraghen:
Wy fettent vry al by,en crijghen t'lijfvol daghen,
ïck hebber allen daeghs heel vijfthien inden coft,
lac
-ocr page 18-
Iae fondet Hoeren ftout,als jonckvrouvven fray ghedoft,
En dan de Guyts,diet al in twift en roeren ftellen.
Ift om verdraghen oock? voorvvaer neent, by gants helle'.
Soo't noch iet langher duert,ick fcheyder gheheel uyt:
Dan ben ick fchelm,dan dief,dan Luteraen en guyt.
Alsfyaen tafel gaen eer y emandsdaer wilt eten:
Een ftuck gouts moet daer zijn,ick en kant niet vergheten:
Tis feg' ick een diefs ftuck,ter vverelt noytghehoort.
Och,dat den heelen hoop diep in zee laegh verfmoorr,
En vvyhaerv varen quijt,tenzijnmaerBoeven„al,          ©e^öofl:
Ick mach gaen coopen ras, tgheen dat fy behoeven„al. öW'0,
èerfie.
vvaer mach den fchelm dem Boer,nu blij ven doch fo„lang S>« (#f
Dat hy vrij com,ick fait hem maken wel fo„bang,
          li<i>m f?'
Ick moet hem eens ter deegh zij n les,en mores leeren. ™en ,
En bringht hy't niet al,hy fal noch eens vvederkeeren,
En cluppel,fal troef zij n,foo hy faelt dmeeft oft minft.
Derden.
Die eenen Boer leed doet,diedoet ons eenen dinft:
Ie vvenfch hé voor den Droes, hy blyftveelte langachter.
Eerße.
Ghy en foud' voorvvaer niet ghelij cken tot een Pachter:   ^ c^6(f
Siet,waer hy aireed' is, Ian achter lam,treed foet.              comt w
T)en Landman.                             totuyu
Heb ick mijn dinghen nu wel ghedaen,foo ift goet,
Maer felden ift te deegh,fy weten wat te fegghen,
Tistecortoftteianck,fywetentt'overlegghen:              ~ ~
pus rnet een vvoordt ghefeyt: tis eenen quaden hoop.      ^mXe
Ick ûender daer een deel,fiet Singnoors, hoe ick loop,      tn«ht<tu
C i) Mijn
-ocr page 19-
Mijn lijf is heel nar,van het overvloedich water.
Tweede.
Wat brenght ghy doch al, ghy roert foo uwen fnater :
Salt oock al te deegh ziin,ift hier al inden korf ï
1>en Landman.
Ghy vraeght fo veel, dat ick feer qualick fpreken dorf,
Daer is goet fchapen vlees, en goe fchoone capuynen,
En witbrood oocgenoegh,voor fulc eé hoop fcharluynè",
Al mijn ghelt is befieed,dat ick ter vvcrelt heb.
€erße.
Veillaco,que dife, ghy crijght wat op u reb:
Waer zijn de cappers ,en d'oliven wel gheföuteró
DenLandman.
Bat vlees en ken ick niet,ick ken wel fchape-bouten,
Ick hebber op de merekt ai om wel naer ghevraeght.
Derden.
Wel (uilen wy met hem noch langher zi/ngheplaeght:'
©9 ffoM Slaet den Rabout doch dood,dat hy fo ftout comt lkgheru
& ®M>
                                  Eerße.
Ey ghy doortrocken fiel, raeynt ghy ons te bedrieghen,.
Slaet hem zijn lijf om tvVee,flaet hem op zijnen fack.
'Den Landman.
Hola,hola, ick bid,doetghemack,doetghemack :
Ick bidmijns lijft ghenaed',ick ialfe noch gaen coopen.
Tvveede.
Ghy ichelm,en doet ghy tniet,ghy fuit noch fbaenloopë,
S> fait tó *s <& wij^die ghy brenght,wel fchelm, wat pot is dat*
U dffßf-
                                   ^Derden.
Hy gheckt ciaer metons, gheeft hem eenen voet int s;at.
öghjr
-ocr page 20-
O ghy doortfocken Boer,ghy betaelt vleus de ballen.
Eerße.
VVel wat duncktughy dief,is dit wijn voor ons allen:
Hy fteed dê draeck met ons,voorwaer hem naeö: gcvveë.
Tweeden.
Ten is niet half ghenoegh,ick drinek dit wel alleen,
         ©9 twnc*
Maer ick weet goeden raet, laet ons dit hier uyt drincken.t<n *on&
T>en Landman.
Ift nimmermeer tedeegh,den moet fal my ontfinckcn,
Ditfpel duert ons te lang,ift wonder dat t'hert treurt.
Derden.
Daer Patroon,drincktoock eens, drinckt dat'thertcraeckt ^ecgöer
en fcheurt,
                                                    tn'ncff t>e
Drincket ai fchoonkem uyt,ghy moetct doch betalen. fan \\yu
T>en Landman*
Wel wat fal ick nu doen?
Eerße.
Ghy fuit weer ander halen,
Een kan die grootcr is,want dees is veel te cleyn.
Ttrpeede.
Ick weet wat ons dient, juyft van pas foo ick meyn r
Dat is den rechten pot,daer cond ghy t wel in vaten.
          ^ ^t
Den Landman.                            «ngtoor
Sou ick foo om wijn gaen ,dat fal ick feer vvel laten,         u m,9«*
Ick weet daer toe gheen ghelt, noch vvaer ickt cri jgen fàl.
Derden.
Ghy hebt gheloof,en noch dry koeyen op den ftal,
t>us maeckt u vvech, oft lijf vol flaghen fal u loon zijn.
C ïij            Eer-
-ocr page 21-
Eerße.
Gaet brengt van als mer,ghy fuit ons eê goet patf oon„ziin
Ghy fiüt med drincken, b aes,dus neemt in als ghedult.
'Den Landman.
Ick heb u foo dickmael u darmen al ghevult,
Naemt doch eens een eynd' ic ibu daer noch in verheugë,
want ick mach ooc vvel vvijn, al waert met groote teugë,
T>îf (etät ^aer ^r *s ^c P^aeSri>(^at f°° dickmaels is te doen,
î>m 8»« Maer oyerlaft is nu doch al ontint fayfoen.
<t(5<icnï><.                                         Tweede.
_. , Gaenvvyte£vvijlinhuys,hetghebraedaen'tipitfteken,
ürtmit, -kae£ ons jeSBOcren wijf foo vriendlick eens toe (preken
Dit fy ons vriendïchap doet,al zvvijghend' en al ml.
Derden.
Wilt fy niétjfy moet wel,dat is een cleyn ghefchil,
De dochters met,t'moet wel voor ons ziin ten befte„ooc
Vercrachten dan ift nood,fukx doen vvy ten leften„ooc.
©<Ktt in»
Van
-ocr page 22-
yande tweede Ghefchiedenis5
de tweede uytcomft.
Terfei4s9         zAndromeda.
Terfeus.
HOe ben ick eenen ti)d door Landen omgetoghen, ffitfeuë
wat heb ick foo veel vvouts en waters overvlogê", ^ "9\
Si nt ick Medufa haer flangachtich hooft affin eet, ^n -^
Mijn vlieghend' paert heeft my ge voert feer vviid cn breet ^jo»WÏ><»-
Tot dat ick in dit Land ten letften ben ghecomen,
Gheen fchoondei en heb ick ter vverelt oyt vernomen
Noch gheen dat riicker is,noch foo al om verciert,
Met fchoone fteden groot, en volck wel gherrlaniert:
t'Land is alom bewaert,met Duynen,en veel dijeken,
De zee-vaert oock.van breed en wijd,doct het verrijeken,
Door't aenfien vanfulcx,criigh ick int hert groote vreught
Dat de Zee naer by is,doet het land groote deught,
En maecki dat elck can tot veel plaetfen vrij handelen,,
Hoe lieflick ift hier langhs den oever te wandelen,
Een fchoon aerts paradiis en dit niet veel en fcheelt,
Maer vvatu,ick fie daer een fchoon abaften beelt,
t'Schiint conftich ghemaeckt, jae het fchiint oock fchier tc
leven:
Ochvvats ditjick begin van binnen fchier te beven,
Och mydunckt dat het keft,en meren fie ick' thaer,
          £tjc<mit
V Vat lammer is doch dit, haer aenfchiin wit en claer, ' ty2fa&riv
öiinckt my tc vvoïden nu van groote fchaemt heel rood. rnefcfl.
Andro"
-ocr page 23-
nAnâromedd.
V Vaer blijf ick arme Maeght,och vvaer ick nu doch dood,
Coft ick vaanxft en vrees mijn fchoögeel hayr uyt treckë:
Coft ick mijn gheficht met mijn handen nu bedecken,
Mijn tranen moetent doen,ey laes ick blijf befchaemt.
Perßus.
O ghy fchoon vroulick bceld,u gheenfins en betaemt
Aen dees rotz te ftaen,veel min acn deesfvvaere banden:
Eylaes! het jammert my,dat u fneeu witte handen
Hier dusghebonden zijn,en ghy dus vvordghepijnt.
Al ander zijnt voorvvaer,al ander banden zijnt,
Daer ghy met behoort nu ghebonden vaft te welen :
Den band der liefden ift,van veel minnaers gheprefèn,
Veel beter laeght ghy claer in u fchoon foet liefs arm,
Dan dat ghy hier dus ftaet, des ick my ous erbarm,
Iae,oueru,fcghick,dic mijn hert doet vertzaghen,
V Vant dit u ong' luck groot,is gheenfins om verdraghen,
Dus feght my doch recht uyt,vvie ghy ziit, van wat land,
V Vaerom datu ghefchiet, dees noyt ghehoorde fchand:
want u faeck mocht lbo ziin,ghyiout hulp acn my criigen
En weeft doch niet befchaemt,en wilt my niet verfwiigë
Och,fpreeckt doch ongeveynft,miin fuy ver fchoó kerfou.
sAndromeda.
Gheen wonder en ift claer,al is miin hert vol rou,
Daer dë angft en fchaët is,gaet den druckdë mont floppe:
Iae miin vveemoedich hert, voel ick in miin liif doppen,
Door het ong'iiickjdat my als nu ter tiitghebeurt,
Ten is miin fchult niet,al ift dat miin hert betreurt,
Noyt deed' ick eenich quaet,al moet ickt nu ontgelden.
Perßus.
V Velck is nu d'oorfacck dan,vvaerom fy u hier ftelden.
Seght
-ocr page 24-
Seght eens wie dat ghy znr,o edel Vroulick zaet.
zAndromeda.
Andromeda ben ick u Dienerf ' vroech en laet,
Van Cepheo en van Cafliopc haer beyden
Gheboren,dit land daer ghy u in gaet vermeyden,
Comt oock haerlieden toe,en tis haer heerlickheyt.
Verfeus.
Het behaeght my al vvel,dat hier noch word ghefeyt,
•Maer d'oorfaec ons mifvals, woud' ick wel geeren weten.
tAndromeda.
Ick en heb gantz geen ichult,maer wel het hoog vermetë
Mijns MoederSjdat heeft my in delen nood ghebrachr,
Want fy nu onlangs, eens heel onvvijflick bedacht,
Sprack,int by vvefen van de Zee-Goddinnen moedich,
En hiet my boven haer in lchoonheyt overvloedich,
En veel te hoogh oock al miin zeden goet verhief,
En hoe wel dat my fulcx oock gheenfins en was lief,
Nochtansfo moet ick nu ontfchuldich dees ftrarï' lijden.'
Verfeus.
Om fulck een oorfàeck cleyn 'thert begint te verbinden,
Al miin iorgh die was,dat daer wat quaets was begaen.
nAndromedd.
En Iuppiter nam haeft de wraeck van haer faeckaen,
Om my waft al ghedaen,om fulcx ftae ick ghebonden,
En boven dies,heeft hy ons Land vol volcx ghefonden:
Tot ick verilonden van den Draeck mier,en wreed ben,
En hoe wel dat ick nu miins Moeders groot leed ken,
Ten helpt al niet, ick fait nu moeten haeft befueren,
'Tvolc bederft het Land,ick wacht den Draeck t'aller uere
Dvvelc my miin j óc hert breed, o Ridder goet en fchoon.
D             Ver-
-ocr page 25-
Terßus.
Ick bid hebt goeden moet,o ghy miins hertfen croon,
Soo vvaer als ick hier leef,ick en fal niet ghehinghen,
Datudenfellen Draeckeenichfins fal ombringhen,
Miin lijf,en edel bloet,word nu voor u ghevvaeght,
AI is'Zeemonftcr fterck,daer word niet naer gevraeght,
Ichoop hem noch Teer haeft dé hooghmoet vvel te breké.
üAndromedd.
Och, my dunckt dat ick nu een Enghel daer hoor' fpreken,
Hoe! fond doch mogh'liick fijn,den Draeck is veel te fel.
Verfem.
Hy zy ftarck foo hy vvil,hy blijfter even vvel,
Hy vvord van my vernielt,des en wilt niet meer fliehten.
Andromède.
Sulcx en begheer ick niet,ick fond al te feer duchten,
Dat ghy daer blijvenfoud,en ick dan oock daer naer,
Veel beter fterf; ick nu,dan ghy u in ghevaer
Voor my hier gheven loud/tfou my te feer verdrieten.
Terjèus.
Andromeda miin lief,ghy fuit haeft trooft ghçnieten,
d'Overwinningh' is mi;n,ick bid weeft niet beforght,
Soo ghy in my u hoop ftelt,als u vriend en borght,
En icku dienaer magh zijn,o fchoon bloem vercoren.
Andromeda.
VVaer mijn gheluck (bo goet,waer ick daer toe gheborcn
Dat my fulck een Held,foud toonen fulcke deught,
O miin jonck Ridder cloeck, miin hert int lijf verheught,
Door u acnbieding foet,en u lieflicke woorden,
Maer noch ben ick bedroeft,en oft ick't niet en hoorden,
Ick merek feer vvel u gonft,maer de vre es is te groot,
Mits
-ocr page 26-
Mits ick föi'gh des Draecks cracht,<Ue u mocht inden noo«
Haeft brenghen,des bid ick laer my doch alleen fterven.
Ter feus.
Andromade fchoon lief,laet mijn nu trooft verwerven,
Belooft Hechts miin te zijmghy word eer lang verloft.
Andromède.
Mijn hand die gaf ick u, dat ick eenichfins coft,
Maer miin hert dat fprceckt jae,en den mond defgeliicke,
Dencktnietvyaer ick verloft.dat ick ufalpmwijcken,
Maer totter dood toe,blijfick u altiitghetrou.
Terfius.
Mijn alderlieffte fchoon,ick van gheliicken ou.
Baer op fo moet ick nu den rooden mond eens kuflen, jp9 c"f* 1
t)es uytvercoren lief,wilt den druck nu gants fulTen,
         9<W ^*
Laet den Draeck comen vrij,al vvaert nu oock terftonr,
Ick fal u hulpen doch,ick fweert met hert en mont,
En ghy fuit fiücx oock haeft,al metter daet bevinden.
Andromeda.
VVaert dan niet reden oock,dat ick u lief beminden»
En ick fait voorwaer doen uy t ongheveynfden aert,
Met een oprechte troUjfo lang als my Godfpaert,
Ick fal in eer en deught,u altijtghetrou vvefen.
Terfeus.
NU ick neem oorlof dan ,o( miin fchoon lief gheprelen,'
Ick fal my maken reed,met wapens foo't beraemt:
Oft Zee-Dier haeft aen quam,dat ghy niet bleeft befchaêt,
Dus neem ick oorlof Liefdot dat ick weer comen„fal,
En deur miin doec£e daet,u jonck hert vervromen„fal. ©^n fa,
D ij         Den
-ocr page 27-
*J>en Vtchtße(der,beciuyeiencle t'qjoorgaçnde.
Hier zijn u nu int eerft voor ooghen ciaer gheftelt,
Een deel fnoo boevê ftout,die t'land en al de liedé
Bederven inden grond, ennement metghevvelt:
Sucx hebben vvy ghefîen van't Spaens gefpuys geschieden:
Sy wiften des Lands fchat en riickdom te befpieden:
En creghen dien,tfy met ghevveld,oft met lift,
Al wie haer teghen ftond,moeft fterven oft vvegh vliede,
Op's Lands gherechticheyt en word niet eens ghegift.
Iae al haer mifdaet was te vooren uyt ghevvift,
Al eer fy hier in dit Land waren oyt ghecomen.
Als honden waren fy opd'Inwoondersghehift,.
DePrevilegen s'Lands die waren heel benomen, (men,
Elck mocht doê wel te recht voor haer bedrijf feer fchro-
V Vant doch geen ftuck hoe boos,fy dorftent wel beftaen,
Iae niemand wafler vry,noch booïe noch gheen vromen,
Todos lvteranos,was'tdaghelicxvermaen,
Daer was niet in te doen,men liet haer al begaen:
De Maeght was aende rotz,dats Tyranni,ghebonden,
Maer Perfeus diet wift,heeft fulex wel leed ghedaen :
Dats den Naflbufchen Prins, Verloflèr s'Lands bevonden..
Hy wift dat de Maeght was beladen met drucx wonden:
Des hy haer fijn hulp bood,en troofte foo hy mocht,
Hy cond niet liiden,dat fy worden fou verflonden,
Van dat Alfachtich beeft,dwelck daer te volghen docht,
Den laft,en wreeden aert,die hy uyt Spaengnen brocht :
Des was de Maeght nu wat den fwaren druck ftakende,
Mits hoop te worden haeft van Perfèo befocht,
En dat ha« vrijheyt foud eer yet lang fij n nakende.
Van-
-ocr page 28-
Varide derde Ghefchiedenis>
de eerfte uytcomft.
Cerße. Tweede 3 Berde der (rtjcbßieden 3 een ßa-
tich Tïorgker.
Eerße. der Qrijchfüeden.
SA,Sa,fchelm fa de ghelt,of ghy moet nu hangen, ,fiet, JD* mtt
Den Borgher.
                               wjleco*-
nie t\\)t on
Och,laet my leven doch,ick fait u al langhen„fier, u^/n eCa
Iae al dat ick noch heb, het word u al ten deel.                 mnSSöi*
Tweede.                                    <$cr mc£
O ghy VILLI ACo fnoojtfa haelt het ons gheheel,         *W fatö*
En al dat daer noch is,ghy moetet ons al gheven.
Eerße.
Soo moetmen met dit volck,en tflants invvoonders leven, g$ <goïi)
Want het hoort ons al toe,al haer gheit,liif en goet. $tt ö<,ct
Tweede. \' *                     incnöe
V VeljVvat brenght ghy hier nu,ift dit al,ey armen bloet, kKngf
Houd ghy ons ooc fo flecht, wilt ghy ons fulcx vyiis make mxtflJJ
Slaet hem dood, flaet hem doot.
Den Borgber.
Och,ick bid,vvilt fulcx ftaken,
Miins liifs ghenaed,ghenaed, tis dat ick heb oft weet. Ç8<t(f op
Eerße.                                   ftjntnkn*
Sa,fa,ghy fchelm,ghy ïieght,ick weet al meer befcheet :
Ghy fterfr van mijnder hand,oft wilt al den fchat vvijfen.
D ü;          Tm*-
-ocr page 29-
Tweede.
Çfyiwwê J^en ^in raanlickheythanght hem vrij fonder afgdifen,
I)cm ijtd Metu poingjaerden fteeckt,vol gaten in fijn lijf,
MWbm
                             Ben Borgher.
en jtcrert Ghenaed,ghenaed,houd op,houd op,van fulck bedrijf.
voiïi* Deplaets wordu ghetoont, daer den fchat is gheborghen.
fftfl&cit.                                            £f^.
Doet ghy't niet,ick fal u met defen ftrop verworghea,
Daer om beraedtu haeft,fiet datghy niet en lieght.
Tweede.
T'hert kriight hy in fiin hand,fo hy ons meer bedrieght:
Sa fchelm/ult ghy doen,oft wil ick u den beek breken.
Den Borgber.
$t)ii<$t
Och neen,ickghelooftu,laetmy toch een woord fpreken
op ftjit Ick heb al miinen fchat verborgnen naer mün beft,
tnuiu Inthuys,oratrent dentrap,daervindghyaldereft,
Dat ick ter wereld heb,laet u daer metghenoeghen.
Eerfie.
Ghyfchelm,ftaetdan haeftop,en wilt uby ons voeghen,
•9#<t« So het ió niei' en is,fo iftden leften dagh.
^                                 TWeeà.
Comtjdatghyonsfulcxwüft^aerenisgheenverdrach,
©<ttf tn _ oft ghy fterft nu de dood,des gaen vvy ras daer binnen,
fcrjarl
                   'Derden, comt uytgbecleed als een Duytfcb
Lantß-t>necht.
.prttfbîoo y Vy maken goeden jecfyick moet fulex vrij bekinnen,
Maer hola,ick moet oock voor my fien in den wint,
Al wat dees laten,is voor my al goeden quint :
Veel fchotels,kannen oock,yfervverck3cleersen bedden:
«Dfon
-ocr page 30-
£8?<m muté dit eerloos volck fulcx wel ter deegh uy t vvedd ë
En. ick vvil daer naer ju/met hupfchen ghemoet„fris.
Gerße.
VVel Seignoor,wat dunckt u, oft den buyt oockgoet„is.
VVieis nu onsgheliick,vvy worden nu als Heeren,
Het viigh-korfmaken,fiet ghy nu wel feer verkeeren,
I>en Criichisnufèergoet,tgaet wel naer onfen fin,
T'volck fal daer noch bat aen,ten is noch maer begin,
V Vy moeten haer doch heel en al te gronde zeylen.
Tweede.
Canieraed'jgaen wy nu den buyt wel gheliick deylen,
V Vy moeten noch meer uy t,als het tiid is en kans,
En al dat daer noch bliift,is goet ghenoech voor Hans.
Den Derden comt <~uyeer uyt, met fueel
goets gbeladen.
tyoté
gefreit/ ixië $ rcct)f dat comt my wel te ftad'eo,
lek ben wel fo fwaer met alderley goet gheladen,
Criigh' ick maer Hechts te huys,fo ben ick rück ghenoegh,
Tis hier al Keffer dus,dan achter onfen ploegh,
Al mach ick draghen ftarck,en veel om mün liif„gorden,
fiet de Latf-knecht niet rück met fulc bedriif„y voidê.
<8m mt*
fcer in.
5)CC£ffft>CC
metfceel
fttoerwerc
en gfielf
gf;claï>env
©(tttt Ut
®«rtftu
Van-
-ocr page 31-
Vande derde Ghefchiedenis,
de tweede uyteomft.
Andromedct3Caßio^e3 Cefheus3 Perfius.
zAridromeda.
SÖe 30t' "f "Y* Eipt Iuno, Pallas helpt, helpt my nu rechte voort
fcijtt «>oïî> g"—I OPerfeus mijn lief,eylaes! ick word vermoort,
gkopew -»- ■*- Comt doet my onderftand, ick moeter voorvvaer
cn&e Den
                   blijven,
ïötaect Den Zee-Draeck die besint het water lanas te drijven,
*J,.
         Hy comt recht naeniytoe,des verwacht ick de dood,
O lief vvaer blijft ghy nu, helpt my in miinen nood,
lil doenliiek fo raft u,om my nu hier t'ontfetten,
Och wilt de dood van my in dees elend beletten,
vvaeris mijn Moeder nu,o Vader vvaer ziit ghy,
Inwoonders des lands al,ftaet my nu doch ooek by,
OchjVvederftaet denDraeck,die my foeckt tc verfcheuren.
Cajßope.
3kt>er en Ick hoor miin Dochter roept,och vyat mach haer gebeurc
SJfte&et Och vriendin wat let u, wat is u doch miflehiet.
miïTiï                            tAndromeda.
ïx&cd)" ®cn Moeder com tdoch en fiet,in wat groot verdriet
ttv.
         Dat ick bedroefde ben,ick word terftont verilonden,
Van delen Zee-Draeckfel,och vvaer ick doch ontbonden,
Datickwech loopen mocht,en vluchten wijt van hier,
Och Vader miin comt (iet dit vreeflijck boos Zee-Dier.
Dat om te dooden my,nu vaerdich en gheiect,, is.
\
-ocr page 32-
Qpheus.
Och denckt miin lieffte Kind,dat my fulcx wel feer leet is,
Maer wat can ick ghedoen,ghy werd te fterck bcvvaert,
lek en mach toon en niet den vaderlicken aert,
T'goet hertfoud blikken vrii,fo ick u vvift te trooften.
Cajjto^e.
Och,ifler niemant nu van Zuyd, Noord, V Veft,oft Ooften
Die onsghehelpen kan, verlaet onsyederman,
                 .
Och Kind,fo moet ick u noch eens omhelfendan            ©9S«ff
In beyd'de armen miin: eer ick u fie bederven,                  «föf^
Ghy ziit ontfchuldich doch,ick bent die hoor te derven, *- '
Ghy moeft vrij gacn,en ick ontfanghen defen loon.
nAndromedd.
O Perfeus waer bliiftghy lieffte Ridder ichoon,
Och,u belooft en trou,is die niet anders t'achten.
Wel Dochter,wat roept ghy, wie moeght ghy doch ver-
wachten,
VViefalyet doen voor ons,wat hangt u doch int hooft.
oAndromeda.
Och,ick verwacht noch een,die my hulp heeft belooft,
En liet waer dat hycomt,alseë Prins feercloeckmoedich. ^rfcué
Cajfiope.
                                     *<c*™
' O ftouten Ridder fchoon,met tranen overvloedich,
So bidden vvy, wilt ons kind, nu doen onderftand,
Verlaten ziin vvy van ons Ridders van het land:
En verfchriu zijn wy al,groot en cleyn,mans en vrouwe",
E>oor al het Criichfvolc boos,die ons heel land benouwe,
V Vy fien ons hertzen leed,watconnen wy ghedoen,
Ghefloten is den mond/trecht is uyt het fayfoen,
E                 Des
-ocr page 33-
Des hebben vvy niet dan ghevveen,verdriet en kermen.
Terßits.
Zij n dit de wapens om u Dochter te befchermen,
De tranen helpen niet,ghy moefter in verfien,
Nochtans naeckt u noch trooft,ick fal u de hand bien,
So fy my haer trou,met u bevvi lling, wilt gheven :
En dat vvy daer naer als met eede verplicht leven,
Dus verclaert uwen iln,en maket cort in als.
Cajjiope^
Vroom Ridder ick moet u eens vlieghen om den hals,
Ift mogh'liick dat ghy fulcx fbiid derven hier beginnen^
V Vy fouden u dan daer voor ons Verloflèr kinnen:
Ons Vader foud ghy oock, met onfen fchoon Soon ziin,
Miin Dochter foud u ais dan wefen tot loon fijn:
En u altiit ghetrou naer des minnaers betamen,
Verbonden foud ghy oock en vaft verknocht ziin tfamen>,
Iaeinder liefden band,gheftadich rotter dood.
fepheus.
O Ridder, ftaetons by in delen onfen nood,
Al dat ghy hier begheert,fal u voorvvaerghefchieden:;
Ontfet ons Dochter maer,het geheel Land en lieden,
ïae oock miin Dochter felfs,die fweeren trou en eer.
Verfem.
V beydebedanckick,in ibnderheytuHeer,
Die my u jonfte bied,van uvves Dochters weghen:
Haer onderftand te doen,ben ick oock gants gheneghen,
Al foud' ick ftorten hier voor haer miin edel bloet,
Den oraeck en ontfie ick niet,God gheef wat hy doet,
Sim vvreethey t can my niet doen vreefen oftverfchricken,
Der Goden byftand fal miin hert en moet verquicken,
Quam hy maer by,vvant ick naer he cloeckmoedich haecfc
Audro-
-ocr page 34-
Andromcda fchoon liefjcn vreeft doch ghcencn m'aeck:
In Iuppkers naem lal ick voor u fchoon Maeght fhiiden,
Inluppitersnaem,dieickmoetvcor Vaer beladen.
En Danae is die miin lieffte moeder was,
Daer hy als reghen van gout is opghedaelt ras :
Des ben ick voorvvaer oock haer beyder kind gheboren,
Cepheus.
O Perfeus,mct vreught moet ick fulcx nu aenhoren,
Zi j t gh y van fulcken ftam, fo behaegh t my di t ftuck,
Dat ghy oy t int Land quaemt is voor ons groot gheluck,
En ick priis,dat ghy u fo vroomlick delft vermeten.
Terfeus.
^ïedufas flangaehtich hooft heb ick af ghefmeten,
En oock het vlieghend' paert,tot buyt van daer ghebrochr,
Soud' ick dan dees fchoon Maeght als ick eenichiïns mocht
Niet trouliick byftaen nu,en haren druck verfchoonen.
<îAndromeda.
OPerfeusmiin lief, ickfaltu weder loonen,
£n blijven altiitvaft met u in trou verplicht:
Maer ick bid voor ai en acht het ftuck niet te licht,
Op dat ghy nieten bluffen vvy dan alle beyden.
Perßtts.
Den ftrijd fàl haeft aengaen,ick moet van u nu fcheyden,
Des neem ick oorlof Lief, eer den Draeck naerder comt:
Al maeckt hy groot getier,en vveeftgants niet verfchromt
Met dees hand,en dit fvvaert,fal ick hem fêhier bevechten-
Caffiope.
^aet in der Goden nacm,toontu niet als den flechten,
Ghy ziit ons toeverlaet,aileen züt ghy ons hoop.
E ij           sAndro*
-ocr page 35-
zAndromeda.
Ay my,den Draeck die comt.
Perßus.
Nu wel,ick naer hem loop,
Stylst Oorlof al t'famen dan, helpt my met u ghebeden.
*n*
                                       zAndromeda.
Och Vader jMocder oock, wilt doch al te rug treden,
Dat ghy van defen Draeck gheen hinder en ontfanght.
Cafjiope.            .
Oorlof mii'n lieffte kind,ons al te feer Verla nght,:
Hoe het met u,en ons al tfamen,noch vergaen,, fal,
©Wttïtt. V Vy ^en van veers fien,hoe't defen Helt beftaen„fal.
^Den Dicbtßelder,beduydende i'veorgaende.
Hier hebt ghy nu ghehoort van dees Maeght t'bitter
daghen,,
het wek hetNederland vvas,vol drucx en verdriet
Haer ouders die daer fhlcx heel qualick koften draghen,
Zijn al de Staten s'Lands,die haer hoop was te niet,
Door het gheweld des Draecx,en dat elck haer verliet,
Al haer bedrijf dat was,ghekerm,gheween,vol fuchten.
Maer Perfeus den Heldt,haerlieden de hand biet,
Dats den Oraingfchen Prjns,die int begin moeft vluchten:
die gantfeh niet en ontfagh,al des Crijchs fvvaer geruchte:
Hy bood tLand fijnen dienft,en toondent openbaer,
Hy ruften hem tot ftri jd,met hooghmoet fonder duchten,
Om de Maeght by te ftaen,in allen nood en vaer:
Des quam hy ftoutlijck aen, al was den Draeck by haer:
het vvelc vvasdëDucDalf.ieer fteur, wreed en boofdadich
Die heel s'Lands bederf focht,het welck bleeck al te clacr,
Naer'tbevel van <kn Baed van Spaengnen onghenadich,
Macr
-ocr page 36-
Maer den Naffouichen Held, die haeûen daer gheiîadiçh,
Om 'tLand t'onfetten van den moetvvil en ghcvveld,
de Vromen haeckten feer,mits bloed dorftonverfàdich.
die den Draeck had,de Prins doet eenen tocht int veld :
niet Ruyters,Knechten oock,en menich edel Held,
Int vlieghen van fijn paert,vvasal fijn goet betrouwen,
Datis,in Godes macht,heefthy fijn hoopgheftelr,
Om te verloffen 'tLand,uyt des Draecks vvreede douwen
En fo te ftellen weer in vrijhey t mans en vrouwen.
Vande vierde Ghefchiedenis,
de eerfte uytcomfL
Cerße. Tweede, Derde der Qrvjcbjlieén 3 eenen:
Jonden,
Eer fie. der Qrijchfiieden.
VVel Cameraed',ift nu met ons niet wel verkeert? Scrfïedt ■
Hoe ontfiet ons elc een, hoe worden wy gheeert, 3ftwt>e
VVy hebben 'tfvverelts. wenfch, wy moehen t al commtu)«
Tweede..
Schoon Vrouvven,maeghden oock,het moet voor ons al
vvy criighen alom ghelt,fo veel alft ons belieft, (duij eken
Eerfle.                                     ^
■V Vy worden deur gheweld,en fonder coft,gheriefr,
Wy weten ons ftuck vrij al heel welt'overlegghen.
E itj             Twee-
-ocr page 37-
Tweede.
V Vy hebbent goet doen,daer derf niemand tegen fegghen
Elck foud haeft van ons ziin als Ketters quaet gheftraft.
Eerde.
Het is,hoe dattet is,daer word wel raedghcfchaft,
Datfy al naer ons pijp voor en naer moeten danflen.
Tweefle.
VVat ifler volcx vermoort in Steden,en in SchanfTen,
Haer comt niet beters toe,dat Ketters vuyl ghefpuys.
eerfte.
T'vvas ons altoeghefeytjhae^en erf,hcf en huys,
Noy t was daer beter Crijch,mocht hy foo blij ven duren.
Tweede.
Den Hertoch van Alf fal al ons faeck wel uyt vuren,
Hy achtet voorwaer cleyn, al word het Land berooft.
Eerfle.
Elck een doet dat hy vviit,elck heeft de hand opt hooft,
V Vy moghen wel op hem ons vaft betrouwen fetten.
Tweede.
Dat de Maeght niet ontfet en word,ftaet wel te letten,
VVantickhoor' daer af vrij al een feer groot gherucht.
Eerfte.
Dat is claer wel het minft,daer ick voor ben beducht,
Die fulcx foud willen doen, die moeft ons dë beek breke.
Tweede.
Een edel Heer feer cloeck comt haer met d' Ouders fp reken
Ick denck 'tmach haer lief zijn,ick fie dat hy haer kuft.
Eerfte.
J^e, jae,laet hem vri/ doen,ick binncr in gheruft,
Hy
-ocr page 38-
Hy alken en kan ons int minft ganrs niet vervaren.
Tweede.
Wy füllen haer vanveers al foetelijck bewaren,
Des gaen vvy op Ons wacht,en toonen' ons fier, ,fchiei',
So yemand ons op wilt,het vergaet hem dier„hier.
           g)^
\Den 'Derden? camt uyt coflelïjcl>jrhecleed met tn.
eenen Imgben achter hem.
Nietifiet dat my let,verheught ziin al mijn finnen,          SDtftëtW'
Oft ickoock vveer t'huys quam,foud my wel yemand jaL^"
kinnen,
                                                        fimtfeW
Als ickt wel overdenck,ick foud' wel meynen neen:         bellende».
Het vijgh-korf maken en dit,is feer verr' van een:
Wantick ben nueen Heer,hoogh gheachtin veel vviikê,.
Als eenen Pau foo fier, gae ick langs ftraten kijken,
Ekk een dan op my fiet,om dat ick foo fray pronck,
Is daer dan een fchoon vrou,feer ftay ick haer belonck*
Staet fy my dan wel aen,fo gae ick naer haer talen».
Mutzafo.
Eenen longhen.
Wat ift Heer..
Derden.,
Wilt eenen fpieghel halen,,
ïn dien groot,op dat ick my felfs mach bellen.
Den jfonghen.
HieK is hy Heer,ishy niet fot,ba,ou goe lien,
                   £fr jöitjc
"Derden.                                 cmtnyt
Gaet ghy daer op een fijd',en blijft nu fo ftil ftaende,        ^o'en
V Vie mach ick uu doch 'beft gheliicken alfoo gaende, f«W\rf
Wer J;
-ocr page 39-
/
Wel Steven, wat man züt ghy,fray vaii lijf en Ie,
lekghelijckeenenDonIdalgos comelre,
Tvolck moet voor my alom ter deegh genoegh beftellen,
lek moet de werelt doch caftijden en feer quellen,
Castigador heet ickjickcaftijd'al den hoop,
Tis meer dan tijd dat ick eens naer miin Vri/dfter loop,
En belle oft ick haer wel ter deegh behaghen„kan,
€3<Wf «rt. Steven is een fchoon man,dat alle de lien faghen„dan.
Vande vierde Ghefchiedenis,
de tweede uytcomft
Andromedaofajßoye^ CefheuSi Terfeus.
Andromeda.
OIuppitei,die Aerd' en Hemel albeftierf, (niert
die s'menfchen verftanr,en al fijn cracht oock ma-
Na uwen wil al fchicT: dat hier gebeurt op aerden,
"*
         Getrouwen God,wilt nu miin faeck doch eens aenvaerdê
Stiert doch een manlijck hert,in defen vromen Held,
Dat hyrayvoorftaenmagh voor defes Draecks ghevveld,
die mij n teer en ionck lijf foeckt deerlick te verfcheuren:
Och laet fulck een ftraf aen u dienft Maeght niet gebeure:
Mijn Moeder heeft mifdaen,ick en weetnieuwersaf,
Laet dees gheleden fchand,ghenoech zij n tot een ftraf,
Ick ken my fel ven doch in alles heel ontfchuldich,
En ick heb tot noch toe gheleden dit verduldich,
Dus laet het ghenoegh zijn,de ftraf nu voorts op fchorft,
Gheeft
-ocr page 40-
Giiceft defen Ridder cracht,die daer fo hittich dorft
^aer de verloiïing' mijn,hy wilt den Draeck beftrijden,
So haeft als hy my fagh,ontftack hy door med lijden,
En was terftont bereet te vechten totter dood,
des keert u tot my,ick bid aenfiet myncn nood,
VVilt my verhoorën doch,Iaet u van my vermanen,
Hebt oock med'lijden nu met al mijn bitter tranen,          CErtflwpe
Ghebruyckt doch nu ghenaed' met my bedrocfdeMaeght. en £e»
fa ff ope.                                       M«**1*
■lek en twijfel met en mijn dochter roept en claeght, ^ ^rg
Want de Draeck en ibed niet dan fijn wreetheytte toonê
des o ghy Goden al, wilt doch haers eens verfchoonen,
Staetdoch den Ridder by,met u Godliicke cracht.
Cepbetts.
Dat hy in Draecx ghevveld niet en val onbedacht,
Spaert he voor dê bloed dorft,en des Draecx vvreede bete,
So daer yet is mifdaen,wilt fulcx o God vergheten,
V Vy roepen u nu aen met hert fin en mont.
cAndromeda.
O Per(èus,waer bliift ghy nu,comt doch terftont,
Eer den Draeck my vernielt,en verfcheur t onghenadich,
Comt en verblijdt haer nu,die in u hoopt gheftadich,
Comt en bevriid haer,die tot u heel isghefint.
Terfeus.
O Iuppiter,die'tgoet en dat recht is bemint,
En fulcx oock voorftaen vvilt,laet my byftand verwerven sperfciré
door uwen ftereken arm,ick ben bereet te fterven;
            fttfen&e in
Voor dees fchoon jonge Maeght* ziit ghy daer met gerieft, t>c locht
ïckbidmetootmoeddatuMajefteytbelieft,
                     W WW*
V vaderlick byftand,met fterckt,en cracht te gheven.
E>at defen feilen Draeck. mach nu voor mijn hand beven,
F                 Die
-ocr page 41-
Die al de vverld door,een Tyrant is vermaert:
Hoort, hoort doch, hoe hy roept, hoort hoe hy tierten
Sa,Sa,ick hoop ick làl hem t'roepen haeft verleerë, (baerï
O ghy feni jnich Beeft,ick fal my tot u keeren,
V vvreetheyt groot fal nu vergaen opftaendenvoet,
V onghenadieh hert elck een bekennen moet,
Ghy oud Alfachtich dier,ghy fuit miin macht nu proeven
De Goden ziin met my,u naeckt niet dan bedroeven,
Veel argher dan een Turck ziit ghy alom befaemt,
T'fal u berouwen haeft,dat ghy hier int Land quaemt,
«Ç>9 fôtftf Sajiàjfa^veertuiiUjey dat isu ghefchoncken,
l^1.^ Moordadich boosSerpent,die ziit vol bloets doordronckc
MSDw«? Ghy bliJfter nu dats claer' fa>fa>doet nu u heft,
en treeft *c^ hoop dat ghy nu word ghejaeght uyt dit ghevveft,
ftjit Van miin hand fterft ghy nu,ghy füllet niet ontfpringhcn.
fwattt                                Andromeda.
Jî^î' O Perfeus mijn Iief,draecht fbrgh voor alle dinghen,
ft« ttv>i*c -^at nyu nie*en ^°°^'met fyn ^enijnic'1 v*ec>
JP <. Thert verfchrickt my int liif,als ick hoor fijn ghetier,.
Lief houd u manlij ck doch,ick fait aen u verdienen.
Terfeus.
Als ick de ftem aenhoor,al vvaert ghy uwer thienen,
Soo weet ick raed met u,doetvrij wat ghy cont„noch.
Caffiope.
O Iuppiterick bidu,ghenaed'ons jont„doch,
Aenfiet ons tfamen aen barmhertich met u ooghen*
Qyheus.
Ons elend en bederf,wilt nimmermeer ghedöoghen,
Sterckt defen vromen Held,dat hy ons doch ontfet,
Brengt den Draeck inde val,dat hy nu word verplet
Laet ons o grootfte God;door hem nu trooft ghenieten.
Ver
-ocr page 42-
Terßus.
&u hy met vyer niet can,fo meynt hy my begieten             gtfSMacc
En met veel waters my te maken moed' en mat,             fpout wo*
Vvat wonder is doch dir,de vleughels worden nat             ut*
Van dit miin vliegend' paert,och ick moet daer affcheyde:
îck moet verlaten 'tpaert,en my terftont bereyden,
Om aen den Zeekant hem te bieden den ftrijd fel,             (55^ j^f
I-nekt het ten eerften niet,'tluckt noch metter tijd wel.     t>m y<ier>
lAndrometU.                                    ^ w.
Och help vvat &lt nu zij n,ick moet hier nu claer blij ven,
^u fàl den feilen Draeck my arme Maeght ontlijven,
Nu Perfeus wech is,nu ift met my ghedaen,
Siet hoe wreed comt hy voort,ick moeter nu claer aen,
^u feg' ick,vaert wel Lief,miiii Moeder?met miin Vader.
Verfeus.
Sa,ghy bloed-dorftich Bceft,u com icknu" wat nader, perfeus
Sa, fa,eer yet lang moet ghy fterven van miin hand :
          \fc tarnt
Andromeda fchoon Lief verwacht noch onderftand, aenfcê o(*
Tot den dood toe,foeck icku fchcon Bruyd te believen, *w M\\»
Sa felle Beeft,ick fal u het hooft nu gaen dieven.
               i(t |5**
Sa, fa,ghy moetter aen,weert u vrij 1b ghy wilt.                «r^> rf
ßtffiope.                                      nctftn
■Uen Draeck die word bevreeft,de hoogmoet he vvat ftilt, fmttu -
lek hoop tfal noch wel ziin,ick begin moet te crijghen.
Cepheus.
t'Beeft dat word heel vertzaeght,hy begint heel te fwijge,
Mijn hoop die word nu goet,vreught ons ghenaken„fal,
'Perßus.
®
ghy inwoonders s'Lands,wilt den druck ftaken,»al,
Tis met den Draeck ghedaen,hy begint claer te fwichten.
f ij              Hy
-ocr page 43-
ïDêSMfl« Hy heeftet al ghenoegh,hy can hem hiet gherichten,
U$intu , Hoort toch hoe dat hy fteunt,hoort hoe dat hy fucht,
fïcuncnen j^y treckt claer fijn clinck in,hy maeckt hem op de vlucht:
c&tx)\\\u$ Andromeda mi in lief,wilt u in als vercloecken,
f en en kf ^ com u ^cer ^ac^ by>ick &1u hzc& befoecken,
hooft te ia* ^s een verlofier fuit ghy my bevinden„fchier,
f en f)att$c\ En ick hoop,dat ick u haeft lal ontbinden„hier.
Den^Dkbtßelder beduydende t<-voorg<tende.
GHy hebt hier nu ghefien hoe de Maegt was in noot
het Crijchfvolc dat gaet nu al warent grooteHeeré
des lands benoutheit was voorvvaer met allé groot
s'Draecx vvreetheyt làgh elck een op alle plaetfen meere :
de vvreetheyt van Duc Dalf,brocht veel volex int verfeerë
Des was de hoop van trooft int Land met allen cleyn,
s'Landsvrijheytfaghmen haeft in bloed vergieten keeren:
Maer den Naflbufchen Hcld,uy t enckel liefde reyn
Die hy het Land toedroegh,en jonden elck ghemeyn.
Heeft allen raedghefocht,orh de Maeghtvrij temaken,
Hy focht hulp dacr hy mochten als een Prinflijc greyn
EnlietnietgheerendeMaeghtvandenDraecontfchaken:
hy deed terftont al de Lief-hebbers trou ontwaken,
Den nood hield hy haer voor,hy ruft hem metrer fpoef,
T'ghefchicde voorvvaer vvel,naer aller herten haken:
den Oraengniftchen Prins verftreckt oock al fijn goet,
Hy lètt' voor 'tLand al by, jae oock fijn Prinfliick bloet,-
Des is hy met fijn heyr,feer cloeck te paerd' ghefeten,
Hy fteunt opt viieghend' paert,dat is Gods goetheyr foer,
daer hy hem op betrout,dvvelck was al fijn vermeten.
Hy toonde dat hy was op delen Draeck verbeten,
die hy met ghevveld heeft,als Prins int veld ghefocht,
Des
-ocr page 44-
Desheeft"hem Duc Dalf cock die fiin comft heeft ge'wete
Met al fiin volck ghefpoey t,en haeft int veld ghebrocht,
de Prins deed' alfdoen dvvaers door de Maef ' eenen tocht
En is cloeckmoedich den Draeck int gheficht ghetreden,
DuckDalf die toonden hem als die niet geeren vocht,
En baerden daer al om veel lift en fchalcke zeden,
de tweede reyf ' fo quam den Held met volck ghereden
Naer Berghen Henegou,maer het verginck niet wel:
VVant door groot verïaet,had hyfchier veel fmaet gelede
Voor Perfeo was ditint hert een groot ghequel.
dë hooghmoeddesDraecx wies,fijn vvreethcyt worde fel
Tot dat hem Perfeus by der Zee begheven heeft,
Dat is, tot dat den Prins met cloecken moet feer fhel,
In Holland,Zeelandoock,veel wonders bedreven„heeff,
de vleughels worde nat,dwelck elck toegefchreve„heeft:
Dat den Prins om het veld te houden was te lvvack,
Maer deur des Zeekants hulp,hy alsPrins verheven„heefr,
den Draeck beftreden cloeck,vervyonnen metghemack,
t'Land ftond hem van als toe,van tgheen dat hem ontbrac
Hy heeft den Draek den Bril van fijn gheficht benomen,
des hy wel fnellick daer van den Zee-kant vertrack,
En is te Land'vvaerts in met zijn ghefpuys ghecomen:
En Perfeus den Held, bliift Befchermer der vromen,
dus word het Land fchier in den ouden ftaetgheftclt :
Elck een begint daer weer te leven fonder fchromen,
d' Afdoen der banden,fal u worden haeft. vertelt,
Haer Spaengnen liep den Draec, fiin wreetheyt niet meer
ghelt..
E iij:         Van-
-ocr page 45-
Vande vijfde Ghefchicdcnis,
de eerfte uyccomft.
Eerße, Tweede^ Derde der Qrqckßieden.
Eerfte. der Q-ïjckfiteden.
£><? twe t | \ Preken is hier nu uy t.
cev(ïeCÖ'                                        Tweede
menu X                , , il>ye\ae'
fàmnn;t.             wy moghen clacr vvelgaen,
vvy fitten by de Bruyt.
€erften.
Tpreken ïs hier nu uyt.
Tweeden.
Heel leek is onfe fchuyt,
Tis niet ons al ghedaen.
Eerfie.
Tpreken is hier nu uyt
vvy moghen claer vvelgaen,
vvy maecktent veel te grof,ten conde niet beftaen,
Den Crijch heeft nu een gat,het fal ten leften vuylen,
Tweede.
Neen,noch niet heel en al, vvy lullen crghensfchuylen,
Ift alom niet,foo ift in een groot deel van't Landt.
Cerße.
Ons ri jek dat is meeft uy t,nu den Draeck is van kant,
En het eynd' dat fàl naer noch moeten den laft draghen.
Twee-
-ocr page 46-
Tweede.
In plaets van moetvvil, fo verwacht elck een vrij daghen,
Tis acn den Zeekant uyt, wy moeten vanden dijck.
Eerße.
Miin hert tuyght my, dat ick feer noode van hier wij ck.
Maer als het nu lbo is,vvy moeten noch racdfoecken.
Tweede.
DeesPerfeuscomfthier,mach elcknuvvel vervloecken,,
Hy lal ons hier uyt lien,en dat claer eer yet langb,
Eerde,
Svvijgt doch ghy hoeren lbon,ghy maect my nu heel bang
Hoe legghent vvy nu aèn,vvat füllen vvy aenrechten.
Tweede.
Weet ghy wel wat lal zijn,men falder moeten vechten,,
Het rooven,ftelen oock, was ick al meer ghev voon.
ïerfle.
Al crijghen vvy wat op,tis onfen rechten loon,
Het befte voor ons is,dat vvy uyt dit Land trecken-
Tweede.
Met het gheld en den buyt,en laet vrij niet leer gecken,.
Ick fvveer dat ick wech coft,ick en bleef niet een uer,
Eerße..
V Van t Perfeus fal ons noch aendöen veel ghetruer,
En deur hem füllen vvy al d'oude vreught hier Haken..
Tweede.
V Vy moghen ons dan vvel al ons beft naer huys maken,
Maer wie conit ginder doch gheladen als een paert.
Derden
-ocr page 47-
wm^
Den Derden.
©c 2Der* ^Ll mannen dat is weer den ganck al naer huys vvaerf,
fceit comt lek ben des Crijghesfat,ickvvilhem laten varen:
mjt gf)C* Nu den DraekwechiSjfalhaerdefaeck openbaren,
cfeebt alö (g$ geef nkt wl recfyf $tt/nu t'd) n>o(t balt Met pan/
eenen Tbegint nu eerft,men fal nu comen aen den man,
£)itt;f£. ]^u ^e j_[eer help haer dan,ick wil vant boos vole fcheyde:
Stil-fvvijghens gae ick heen,ick wil niet langher beyden,
Daer en ziin nu doch niet dan ilaghen voor de door.
Eerfle.
wel HanSjWaer wilt ghy heen* waer ibrght ghy nu doch
vvilt ghy ons dan als nu hier inden nood verlaten, (voorï
Derden.
ïck ben des Crijghs al moed', ick wil heen miinder ftrate,
Al naer een ander Heer,daer nieu ghelt is int vat.
Tweede.
Hans die flacht onSjhymaeckt den poot niet gh eer en nat,
H>T forght dat wel mocht,by den waterkant ghedijen.
Derden.
Nietgheeren water en drinck ick,ick moetbelijen,
Ben liever int Land,daer den beften wijn veel vvaft.
Eerfle.
Ick fie wel dat hy op fij n faeck te feer wel paft.
En coften wy oock wegh,vvy fouden niet lang toeven.
Tweede.
Dat wy verr' van huys ziin,doet ons veel verdriets proeve
Want t'loopen naer ons Land,is ons feer onghereet.
^Derden.
Nu wel ick fcheyd' daer van,al eer het my doet leet,
Veel
-ocr page 48-
S&eï $thKtêmtyt &et}t>',vvikuoockwel beraden,             #i)<Wff
lek vyil al foetlijck voort, want ick ben wel gheladcn. fcacr be
Eerde                                    ^nt/
Het comt al op ons aen,vvy blijven inaen nood,
Elck een van't Land,fal nu feer roepen naer ons dcod,
Maer vvy doen al het quaet dat vvy eenichiins cunncn
Tweeden.
V Vy weten voor al wel,dat fy ons niet goets gunnen :
Maer wie weet hoe dat noch hier naer eens lucken„lal,
V Vy willen om den crans noch luftich plucken„al.         ^n m*
Vande vijfde Ghcfchiêdenis,
de tweede uyteomft.
Perfius 3 Cajfiope , (epbeus 3 oAndromeda 3 de
Maeghden des Lands.
Verfeus.
p\En Draeck en t'volck is vvech, hy is nae fijn gevveftê <&M(M
■*-'Nu word de Maegt va my ontbonden voor het leflen met î>e
Sy word van my verloft,door defen mijnen ftrijt.
         9Jïoetw
Cajfope.                                    tmattt
O vromen Ridder cloeck,hoe willecom ghy zi/'t,             comêinjf.
ïn kan thert,nochden mond,te vollen uytghefpreken,
Och mijnen liefften Vricnd,van blijfchap d'oogen leken, (gij |b«if
Och ick moet u nu doch eens varen om den hals.
              fjem.
Qpbeus.                                 hwtft
Q edel Ionghelinck,vvy dancken u van als,                     &*ƒ
G                   Soo
-ocr page 49-
Soo van jonft, als de daet aen ons mét trou bevvefen.
En eeuweliick moet ghy van ons hier ziin gheprefen,
Dat ghy u bloed voor ons foo trouliick hebt ghevvaegh t.
Terßus.
<8tj $am Dit is al ^M verlies,laet ons gaen by de Maeght,
brßtuio* Dat ick haer magh terftont, van de rotz nu ontbinden.
mcö(1,                                 Andromède.
Och, daer comt hy,de liefft' van al miin goede vrinden,
Tis miin Verloffer,en miin eenich toeverlaet.
Perfius.
Nu hebt ghy ghefien Lief,hoe my ter herten gaet
u verdriet, uwen nood,en banden afgriifelijck,
Een voor al dunckt my dat ick beft los maeck priifelijçk:
S)\) t>nu u handen wit enfchoon, die nu los ziin en vrij.
fr'»' ¥**                            zAndromeda.
©« aföcm ^mhelfen moetick u o Held,met herten blij,
f.^1 Nu ickghebruiicken kan miin armen,vriend verheven,
Die hier den Zee-draeck hebt uyt dit ons Land gedreven,
En ons al aenghedaen dees overgroote deught.
Terßus.
fy
om* nu zün u voeten los,comt en weeft nu verheught,
binit bt O'uytvercorcn lief,o miin fchoon bloem vol trouwen.
Andromeda.
<Bn föfttf O Perfeus miin Lief,ick kan my niet onthouwen,
Çem noclj u te foenen eens, die ziit miins hertzen croon,
«lt& Die my nu hebt verloft,die alleen den perfoon
ziitjdiemy hebt befchermt,voor dees feer wreede beefte.
Terßus.
Andromeda danckt God,die alom is de meefte,
-ocr page 50-
Hy is die den Dfaeck,deivBloethond,heeft neer ghevelr,
Qtßope.
En oock u cloeck verftand, dat ons fchier heeft gheftélt,
ïn d'oude vri jheyd goet,als vvy eertiiden waren.
Qepheus.                 . .
VVaer mocht haer cloecker-daet ter werelt openbaren,
Als defe nu wel is, die ghy hier hebt ghebruijekt:
Miin begeert die is nu,dat ghy u hert ontlui jekt,
£n feghtjWat wy u voor dees weldaetfüllen gheven.
Terfeus.
Niet anders, dan alleen in rechtertrou te leven,
Met u Hef Dochter ïchoon,die ick foo heb ghefint.
Caffiope.
Vvel,vvat legt ghy daer toe,fpree& vrij recht uyt mijn kinr,
Oft ghy hem oock begeerten rechter trou t'aenvaerden,
Andromeda.
Soud' ick wel können oockyemand in meerder vvaerden
Ghehouden boven hem .die my in fulcken nood
Voorgheftaen heefr, jae my verloft heeft vander dood,
Och neen,ter werelt niet,om leven,noch om fterven,
Hy is miin hoop,miin troofl ,die my vreught doet beerve,
Liefd' en trou comt hem toe,hem en oock anders gheen.
Perfens.
ïek bedanck u dan Lief,ghy ftaet int hert alleen,
Ghy beyd',vvatfeghtghydoch,ütoockugoct behaghen.
Qpheits.
V Vy anders doch dan u,die foo hebt willen waghen
u lijf, en edel bloed,tot onfen onderftand,
voor onfe Dochter, jae voor het gheheele Land,.
•bes vvy u moghen wel voor onfen vader kinnen.
G ij              (aßio-
-ocr page 51-
Cdjpofte.
V Vie fouden vvy voor u meer foecken oft beminnen,
Die ons verlofier ziit,alft metter daet vvel blijekt,
Ick hoop datpnfer gheen van rechter trou en wij ckt:
van u o edel Held,u daet bliift ons, indachtich.
Terfeus.
De liefde tot miin. Lief,die maeekte my fulex machtich,
*, faM Die ick blijf hult en trou, nu en totaller ftond:
um ty Daer pp fo kus ick nu fchoon Lief ken rooden mond,
ï)dtit> Miin trou tot inder dood,fal u altiitghebeureu.
ent>c cufï
                                   nAndromeda.
$<tf tv Oock ïnfghelijcx fuit ghy al'tiit liefd' aen my fpeuren^
want u bevveièn daet,vergheet ick nimmermeer:
Ghy hebt voorwaer verdient, jae d'aider grootlteeer
Diemen aen yemandfoud' ter wereld moghen toonen.
Perfeus,
Met goed' liefd' en met trou fal ickt u oock beloonen,.
O miin Vriendinne fchoon,die weerdfte die daer leeft,.
Ick danck u t'famen al,van d'eer die ghy my gheeft:*
Maer laet ons allen doch,dees redens nu ftaken,, hier,
En tfamen al metvreughr, ons watgaen vermaken„hier.
C4°ïe'
Wat bliidfehap is daer langs den oever vander Zee,
Hoort t'heel Land verheught,tis vol bliidfehap al ree:
Veel wonders bedriift elck,metuwen lof te fïnghen:
Des herten vreught is claer al te quaet te bedwinghen,
Elck prijft den vromen Held,dic ons heeft gemaeckt,,vrij,
©altiit». En elck fchy beft mach,der vreughden feeft maeckt,,blij.
Dif
/
-ocr page 52-
^ttHieötoojb tntûpenïmer s&eron*
SÖmoftgöefP^t'
cp&enSSopS:
Schoon lonckvrou ick moet u daghen.
(#U>jomeb« <#ebonbcn
£werfcf)C*ne3K«e#/
©cl)tcr u ni«/bc n«et »erf fon&ero
^'f)W tt)rt£? b<*<* »ett$«c<#f/
Ç&mben £>r«ecf SucfSMf boofb«bictj/
QBas ^ef 91ebet(«nb
©fxfxuiMf feetr on$JKtt«btcij/
SDocj ftjit tweebe f)«nb.
©e ïKof$/tt>«$ rcteetfiettf üfytytttW
Stoet bc 9J?«e# «f« ffo»W
©en ©Miecf «>«$ op (><tcr »erbeten/
*& feet qu«ef »<m dwnfr/
Inqtdficj; t'ylacCM bfoe&tct)/
Btjnbe^anbenftMen
£>«r wet be S9?«e«J)f f«« f«edjniwb#
SSenmtf nxtó WM»«r.
CXBt ben ftrçfe »<m «Raffounxn/
^eeft?P<ïjeu$ô<><w
Öm3nb?omefc« bebouwen
Q3ben>^9bt b'Sbel bloeb:
èloecfmöcbtct) fnt *>elb/
Om te befebubben ben CBietwu/
2t(geenWcn-9dî)-
Ç8cr&cu3# « «Ken-u b«gl;en
^ebevlanb «fam^
^«tbenÄelb^mm(bet»«3^n/
SSooîelcf/^rootmckpin
9ö<m Den <prince Mn£>2«en«jien
^nf»»bo$be»*#
^«n ben ©werf/bie <|umn irçf ©p«en<men
-Sollet enbenijb.                   ^                ^
-ocr page 53-
©ftwff $W«tisfcj/#tftt« #f«&V
3$ol# fcen Söa&crnxl/
jpt> fïoet t4<m& <$efwuftjcf twen/
?ft<Kr ©taten t>ct?cï : '
ioff/prijtt/moeten n»; f;em $twtti
£9?aet ©ot> böt)cn af/
3n »ajfjeijf n»; îsooî !)em (<»en/
<E(cf (;em lo&cn fa(»
rDenDkhtfielder^befluytende al hetnaoorgaende.
i
DOor't hacftich vertreckdesDraecx was'tCriichfvolck
beroert,
Duc Dalf toogh uyt het Land,den moet was hem verlöre,
Den Zeekant daer hy doen fo langh op had gheloert,
Is hem benomen ras,van den Prins uytvercoren:
Die de Maeght heeft verloft,dat is het Land ftaet voren,
De banden hyontbind,in vrijheydift ghefteld,
V Vel te recht faghmen 'tvolck vreught doen alom orborc
Al was s'Draecx Crijchfvolc boos,niet heel en al uyt tveld
De Maeght en worde niet meer ter dood roe ghcquelt :
Dat is het wreed Placaet,en Inquifici bloedich,
Die lieten voor die ti jd,haer cracht en haergheweld,
De Spaenfchë raed,feer quaet,en in fijn ftuc hoogmoedich
Aenfiende den toeval,tot den Prins overvloedich,
Heeft den moed end' bloed-dorft wel laten fincken haeft.
Tots'Landshulpen byftand,toontPerfeushem ipoedich:
Hy maeckten den Draeck claer heel vertzaeght en verbaeft,
De Previlegen sXands gheheel te niet bynaeft.
Die worden weer als voor,fpi j t vyand onderhouwen,
Al ift dat den Bloed-raed feer leelick tiert en raeft,
Den Oraingnifchen Prins verloft t'Landuyt benouwen:
OBelgi-
-ocr page 54-
O B E L G i c A wilt dit doch in u hertdoörknouwen,
Dencktom de groote dcught die door hem is ghefchiet:
Eert het Naflbufche huys,dwelck is vol liefd' en trouwen
Dat t'Land verloft heeft uyt fulck' elend' en verdriet,
De Previlegen en de Vrijheyd was te niet:
Spaens foud' ghy voor altiit daer hebben moeten leeren,
Men foud' als ilaven groot al onder t'wreed ghebiet,
Alsby Scorpioensfel, u hebben fienverkeeren,
VVatvvaertvanugheweeftjWat vvaertvanal uHeeren:
Ghy vvaert al min dan yet,bedorven tot den grond,
Des mach elck d'edel huys van Naflbu feer wel eeren
Datfoo veel volex bevrijd, en opent haren mond,
In vrijheyd des ghemoeds leeft elck tot defer ftond:
De vvaerheyd magh elck een,nu ftoutlijck openbaren..
Is Perfeus lang dood,noch bliift het oud verbond,
Men liet ons tfelfde van den Ionghen wedervaren :
Graeff Mauritz den Held,die hem geenfins en wilt fparen,
Voor des Lands vvelvaert goet,maer vroegh en fpaed' forg
draeght,
Om dit Land voor al haer vyanden te bewaren,
Der Heeren Staten wil,volght hy wat haer behaeght,
Die fo dickvvils daer heeft fijn edel bloed ghewaeght,
Iae heeft fo menich fchoon overwinning' ghecreghen:
Die den vyand felfs meeft ghefoght heeft onvertzaeghr,
Hes en magh fijnen lofFnimmermeerziin verfvveghen,
Hy draeght den Laurier crans,aïs overwinners pleghen :
fces den lof,eer,en prijs, moet eevvich tot het end„zijn,
Ea fijne yroomhevd,moetde wereltdeur bekend„zijn.
Eynde des eerften boccx.