Toegepafi op de zeeven Woorden.
6 Tefus! dewelke voor U vyanden gebeeden hebt, ten tyden
I als zy U Kruifte, vergeeft my myne misdaaden, gelyk
ik vergeeven aan die geene dewelke my beleedigt hebben.

6 Jefus! dewelke hangende aan het Kruis, den goede moor-
denaar belooft hebt, dat hy met U in het Paradys zoude
gaan, vergund my, hoe onwaardig en misdadig dat ik ben,
een Plaaifie in V eeuwig Koningryk.

6 Jefus! dewelke U welbeminden difcipel, aan U ge-
lukzaligen moedar bevoolen hebt, (telt my onder haare be-
fcherming, en maakt wy waardig, om haar geduurende myn
leeven, en in de uuren des doods, tot een moeder te moogen
hebben. ' *

� Jefus! dewelken door een brandende Liefde om nog meer
te lyden, in het hevigfte van U fmerten, hebt willen verla-
ten zyn van U Hemelfchen vader, en verlaat my niet in de
uuren myns doods, dog blyft altyd by my, op dat ik door
de fterke pogingen en geweld myner vyanden, niet verfchrikt
en word, en vergund my een zekeren yerblyf plaats in U ge-
heiligde wonden.

� Jefus! dewelke in het heetfte van U brandende dorft,
niet anders gelaaft geweeft zyt als met Galle en Edik, ontiteekt
myn hart met een vierige Liefde tot myne Zaligheid en U eer.

� Jefus! dewelke door U dood, het werk onzer verlos»-
finge volbragt hebt, geeft my U Goddelyke byftant, op dat
ik bevoorens te fterven, alle oogmerken, dewelke gy met my
, voor hebt, tot U eer en myuer zaligheid mag volbrengen

� Jefus! dewelke ftervenden U ziel in de handen van U
Hemelfchen vader hebt overgegeeven, ontfangt myne ziele,
als Hy den laatfte zngt zal geeven in de armen van uwen gronde-
looze barmhartigheid.

6 Jefus! dat uw dierbaar bloed voor myn niet vergeefs mag
zyn geftort, maar neem my, 6 Jefus! nu en in de uuren myns
doods aan^onder het gelukkig getal vanU uitverkoornen. Amen.



		iKD�VASTEN.

			Nog het geen gy hebt misdaan, Ik zal � den Hemel fchenken, Gy myn huis zak binnen gaan* 5. Lieve Jezus Heer der Heeren, Uwe lief�' beweegt myn hart, Ik wil myn tot U bekeeren, Ik die ben in 't kwaad verwart, Ik met zonden ben beladen, Neem't � Jezus myn die af, Toont � Jezus toont genaden , Wil taan myn niet weezen ftraf. 6. Wik my arme ziel ontfangen, Door U liefdens groote brand, Wilt my van de Hel befchec men, Brengt my in het Hemels land, Komt � Zondaar 't zal gefchie- den, Gclyk U hart van myn begeert, Ik'zal u tot myn ombieden, Zoo gy u tot myn bekeert.
2.Uitgefpan:ien zyn myn leden, Strak g. ipanne aan het Kruis, Dus zo komt dog tot myn trede, Laat myn wonden zyn u huis; Laat myn Armen �fontfangen, Laat ontfangen u myn zy, Ik verwagt met groot verlangen, Dus zo komt my vlytig by. 3. In myn leden (laat te lezen , Myn liefde 't uvVer waart, 'k Heb aan U myn liefde bewe- Ik die nog voor u bewaart, (zen. In myn handen zult gy vinden, In myn voeten desgelyks. Hoe ik eertyds u beminden, Hoe ik toe wensen U myn Ryk. 4. Ey verandert dog U keven, Myne Gratie U genaakt, Uwe Zonden zyn vergeven, TJ we boosheid garits verzaakt, Ik zal nooit u kwaad gedenken,

	Stabat Mater dolorofa: Op deToon pag. 2 o. 21.2 2,2 3.01149. NAaft het Kruis met tranend oogen, Stond de Mo§der met meedogen, Daar haar lieve Zoon aanhing, Welkers droeve ziel vol zugten, Door het zwaart van ongenugten, In veel fmert de wonde ontfing. Och wat moeft al droefheid lyden: d'Alderhoogft gebenedyden, Moeder van Gods eenig kind? Ziet haar zidderen, ziet hier kwynen, Ziet haar kermen, om de pynen! Daar zy haaren Zoon in vind. Och wat meosch en zou niet weenen? Ziende Jezus Moeder fteenen. In zoo groote druk en hoon ? Wie en zou zig niet erbermen ? En bedroeft zyn, ziende 't kerjuen > C 3 Van



		VERZUGTINGE JESUS CHRISTUS AAN HET H: KRUIS. Toegepafi op de zeeven Woorden. 6 Tefus! dewelke voor U vyanden gebeeden hebt, ten tyden I als zy U Kruifte, vergeeft my myne misdaaden, gelyk ik vergeeven aan die geene dewelke my beleedigt hebben. 6 Jefus! dewelke hangende aan het Kruis, den goede moor- denaar belooft hebt, dat hy met U in het Paradys zoude gaan, vergund my, hoe onwaardig en misdadig dat ik ben, een Plaaifie in V eeuwig Koningryk. 6 Jefus! dewelke U welbeminden difcipel, aan U ge- lukzaligen moedar bevoolen hebt, (telt my onder haare be- fcherming, en maakt wy waardig, om haar geduurende myn leeven, en in de uuren des doods, tot een moeder te moogen hebben. ' * � Jefus! dewelken door een brandende Liefde om nog meer te lyden, in het hevigfte van U fmerten, hebt willen verla- ten zyn van U Hemelfchen vader, en verlaat my niet in de uuren myns doods, dog blyft altyd by my, op dat ik door de fterke pogingen en geweld myner vyanden, niet verfchrikt en word, en vergund my een zekeren yerblyf plaats in U ge- heiligde wonden. � Jefus! dewelke in het heetfte van U brandende dorft, niet anders gelaaft geweeft zyt als met Galle en Edik, ontiteekt myn hart met een vierige Liefde tot myne Zaligheid en U eer. � Jefus! dewelke door U dood, het werk onzer verlos»- finge volbragt hebt, geeft my U Goddelyke byftant, op dat ik bevoorens te fterven, alle oogmerken, dewelke gy met my , voor hebt, tot U eer en myuer zaligheid mag volbrengen en vervullen. � Jefus! dewelke ftervenden U ziel in de handen van U Hemelfchen vader hebt overgegeeven, ontfangt myne ziele, als Hy den laatfte zngt zal geeven in de armen van uwen gronde- looze barmhartigheid. � Jefus! ontfermt U over my. 6 Jefus! maakt my Zalig, � Jefus! verleend my vergiffenis. 6 Jefus! dat uw dierbaar bloed voor myn niet vergeefs mag zyn geftort, maar neem my, 6 Jefus! nu en in de uuren myns doods aan^onder het gelukkig getal vanU uitverkoornen. Amen. GE-



		GEZANGEN Van de Moeder om den Zoon. Zy zag hoe veel fmqrt, en itramea Voor de Zondaars al te zatnen, Hy gegeesfelt is geweest, En hoe hy het leven enden: �n de grootfte en zwaarfte ellenden ; Geevendc aan God den Geeft. Ei! � Moeder bron van minnen ! Doe gevoelen al myn zinnen, Uwen druk, en Jezus pyn! Doet myn killend hert me� blaaken, En des Heilands liefde fmaaken , Om hem aangenaam te zyn. Heilig boven alle Moeders, Prent de woede des behoeders, Op het kragtigft in myn hart; Deel met myn uws Zoons kwetzuuren , Die gewaardigt te bezuuren: Voor my zo veel pyn, en fmart. Doet my waarlyk met u fchreyden _sEn gevoelen me� het lyden, Des gekruift�sr, 't leven lang, V aan 't Kruis gezelfcbap houwen, En me� fmerten in uw rouwen, Is het geen dat ik verlang. ■ Maagt der Maagden nooit volprezen, Wilt my niet afgurrftig wezen, Maar doen weenen me� met u, En ces Heilands Kruis me� dr3gen. En zyn Wonden, dood en plagen , Denken, en medeelen nu. Kwcft myn hsrt door Jezus Wonden , Op dat 't dronken, en verflonden: Zy in liefde tot het Kruis, En dan brandend tot myn voordeel, Word door U befchertnt in 'c Oordeel \ Tegens al het hels gefpuis Dat des Heilands Kruis my fpaaren ₃