|
H Y M N V S
o ft
LOF-SANCK
van
Bacchus,
Waer in 'tgebruyck endemifbruyckva*1'
de Wijn bcfchrcven wort. |
||||
|
DANIEL HEINSIVS
aendeHeer
P. SCHRIVERIV S.
HERWEERDE Heerendcvriendt,
InhtUn van de fchrrfien , & de Heydenen onsnae, S.el«eten hebben , en vinde tck niet dat meer te verwonderen X'dmdenoott büntheyt daertn z,ygemeft fijn: foo verre \ynde te leften, dat zy haere gebreken den hemel toege, b^tven haere finden aengebeden hebben. Tegen deje |
||||
|
VOO R-R EDEN
f*fYuMen *ie* *lkme ^^Kgeftredefide *
groote helden van het Chrtflendom ■ ds Lr is Mi»* ^mem Tertuttiuntu, fypnanns, tstuouftintu, >»"' •w, LaclamtHs, Cyrdlm^heodoretus, ende meer and** ate Wy van f0„cks aen by na meer ds de boeckfn van de tW' *«**>¥* Mben: Ler ooeK de Vjfe SocrZ, ende * g nt eiie^n tyfheyt op het tooneel placht te brengen E** l'j ^f^, <>en eenen dtckiviïs by den groot en W van Je (jodenfiofpreeckt, dat hyfepryfende/enoech fib'f1. tebelacchen. CjetykBion openbaerhjck, gedaen heeft*' Z , > dieh*£r^rc&aer afgemaakt hebben, e»& worden overfikkj, van Clemens ende de vadersgtwcftn «£
|
||||
|
. DesAvtevrs.
HE L
de f0cbgerocmt: met om dat zjy de Vcaerheit kenden, maer
pHt ^rfheytfiigen, die voorytder openbaer Was, ende in den heef*'2 Democritut met en lach begraven. "Doch'boven ai Y^.tniy altijt ten vterflen behaecht het gene dat wen hy Eu- *We r leefi m 7~^mn C-ycloPs ■' diegemaèiit is om de hoorders *tyo j" Vm ^n andere m'*r(pelcn te vermoeden, ende |
|||||||||||||
|
Wh
|
droefheyt^ van het her te, de tranen van de on gen te
|
||||||||||||
|
Daer brengt hy tt den vernuften XJlyjja,
|
|||||||||||||
|
die tat
|
|||||||||||||
|
phe ^r°ot kwvefin aen het eylandt van den lYoeften Toh*
hy J^'geftrandtWrefende, ende vol vreefit v,an de deot, daer-
k^recdevafie belofttn«fhAdde, foecktalle middelen, om
'"*» bet Wonderbarefap van druyven in denjlaep te loc-
|
|||||||||||||
|
k£»t
|
|||||||||||||
|
V O O R-R. E Ö E
|
|||||
|
hen, op dat hy mochte ontkomen'zijne tanden, die op ^y,
fcherpt endegeroechfaemgewetVeacren. Omhet^elckS ,, ter te-volbrengen, begint eerft met velefoete boorden, di( l niet te foeck^n en hadde, maer hem van felfs uyt de ^ u gevheyt cjiiamen, dengodloofen Cyclops te bepraten, f^W*1., de kracht van dm Cjodt die hy op de Veijfe in die kjnchtenj, bruycklick., B<*«fc/oi>, dat ts het VeijMien.efte het lieve J> chuften noemt. Watt ep de groote Tolyphemw, dtegeef!.Kl den kende ofte vierde,fo de Gneckenfeyden,fat en vol'ftf',.■ van boven als de boeren plegen, Vaat laet vliegen etide ?J> hem inde mondt, feggende, 'Egvyféivu yè aam >jdi«e iyot fa
|
|||||
|
Des AvTEvts. V
^« «,
lek voel' het: want o grooten fot
Itk rifpe wel van defen God. "de een 'Vceynich daerna,
Wat is het voor een God, die leeft
En in de fles zijn woning' hetfc? 3evende de Griecken heymelkkjlaer mede te kernen, dt.t de
|
||||
|
V ' V O O R-R EDEN
•VokkerendiegeenenGod en hadden, foo men meynde, wft
^aeren ah dtefulcke dienden. <De godfalige ende hoocbf' leerde vader Clemens vanesilexandrien, fvbrift dat e/#' tiflhenes hoor ende van l'enm tyreecken, antwoorde, Die VS* Vernis ipreeckr,die foud' ick wel doorfchietcn.kofl'1 ickhem maer krijgen: wantzy vele dégelicke vrotf' Wen heeft bedurven. Cupido en is oock niet als eeJ1 recht gebreck van de nature: van dewdcke die cl' Jendich vokk overwonnen fijnde, feggen dar & fieckte een God i s. Waer uyt ende meer ander diergefyc' k* 'Iprcucken foo van oude Phtlofophen als Poëten, meng1' mech bemenken k#n} Vat gevoelen dat zy fehe van ^ |
||||
|
DesAvtevrv
^fr-dienftgehadt hebben, al ijl dat z,y de gemeyne fothtyt
t 'f'kpils tegemoetge^aen zijn • ginder hebben dat bedeck^ r^hrgedaen, ende' fchrij vende de lof van de goden, haere hT^" en^e leelic^eeien ontdeckt, als ick. mtyne dat Voy r^gedaen hebben. Vele onder haer, (het Xïelcke hier by- °n4er pla„f:J~al pijpen) en hebben met de naem van Vulca- J*S> BacchttS,Venw, ende andere namen,geHjcklVlHtarchus /l^t w zijn boeck, Vtwr in hy leert, hoe dat dejongeiieden. ^oeten [onder fchade [ouden mogen lefen>niet dan het vier, l ^«, de minne, ende haere krachten,goet ende qnaet,ge- q1*?^ ende mifbruyckj Willen te kennen geven. <l.AIs al de neckn meefi doen. Sao dat hy na gans de oude Veijfheydt V ^| ende
|
||||
|
* " ' V O O R-R EDEN
ende Thilofophie, die Jlnftotcles daer na op een ander &4
heeft Willen brengen, onder defe namen ende boorden b?gr . ven en bedukt licht, CjelyckjXyfoiidcn fien, indien ^J ,-, boecken van Therecydu hadden, ende "jan meer ander'' <* ^ Tythagoras gebrocyt ende voortgebracht heeft: ende over <■, by Tinto konnen mereken- tJMaer [onderlinge onder1* van Bacchpu ende zijn Hifiorien, Wort ons, al het gme <l j de Wijn tot eer e ende [chande van den [elven, ofte veeleer'') demenfehen, die de gaven Codes rmfbruyeken, [oude ler\, konnen Worden by de cPhilefbphenende 'Toeten, die deed) , Wtjfegetveej} zijn, Veijtloopich befchreven. Gelijck^ nu #" , defchilders doen, die niemandt quatyckjif en neemt, dat J |
|||
|
i DesAvtevrs.
j £tbrec\^ van dronckenfchap,. ende de natuer van den
f., nc\. aljbo te kennen geven, fndien het den tijdt ende on- n eerde netuwijfheyt van de menfchen belieft hadde, (ouden * veel oude fchrij vers kjnnen toonen, die haer vcerckdaer f f'£e'naeck^ hebben. Cjclqckjtaer zijngeweefi de Baffari- ^r°terkhi, ende Dionyjij uyt Samos: jae noch fijn de (Dw- , Cil van lS[onnut. die in achtenveertkh boecken al het j edat de andere van Bacchpu hadden naegelaten heeft be- \\ i ''^efende een Chriften, gelqck^het genoech blijckt teri gefie hy op het heylich EnangeUe van Sint Jan heeft \h Ven' 'lioch om dat de Grieckjbhe /prahe bovenali>e~ *trn is om den aert van ah dingen uyt te drHiken,foo ifh V z dat
|
||||
|
•\Jtf
^^^^ V O O R-R tDïS
|
||||||
|
Gods, boer [elven overwonnen ende Ma"lcheitcS£ ZLetf
heeft. Het Welcke [ende veel geleerde treffehcke rnan ^ Van onfentydt, hebben Wnllen proeve», oftemenbet^ de Lattjnfchejf rake niet en (oude kannen doen, *«'«"/»^ ach te oefenen, ende om de kracht van de talen Wel te o Leken, es** daer ^ngeveefi, de WffH'J^^ de geleerde «JM.arullw, JeWelftreeckende iJMnrettv, Men oock.de Prince ende Kommeergeleerden vario>l. tüdtjHlmScaltger: met meer andere, die ons alle d loWancknaegeUetenhebben. Ni*omdat,y-]etV*lhefi) geloo[den(godt be[chtrme daermn alk redelieke ^njc |
||||||
|
Yi
|
|||||||
|
Des Avtevrs.
|
|||||||
|
*?*>• om haeren geeft te tomen, ende om den trots der <fnec~
*& in een ander tale te beftryen: doch voor d bemerckende, d^ter aeen beauaemtrftofenu voor deToëten, om tetoonen *« *y doen kannen. Naer defe is gekomen de vermaerde *'trtu Ronfardm, een bekent Frans Toëet, die hem tn zijn §r«eck^gemaeckt heeft,foo uytnemende aerdtch, dat hem de doemden lAuratiu, een van de dapperftevan onfm tijdt in rïanckrijck, tn het Latijn heeft doenjpreken. 'Defe heo- he*degelefen, endemy daer over feer verwondert,hebbe eens billen fien, of oockj>nfe (praeck^ foo onbequaem is als vele lti' ien meynen, die niet achten dan dat buyten is, en metgroote tooeytèeeleert Veort. Doch tn het fchrijven hsbbe bevon- . s V$ den, |
|||||||
|
V O O R-R EDEN
|
|||||
|
den, dat Ronfardm veelgefeydt ,maer noch meer n^f
ten hadde. Ende boven al verwondert de bequaemheyt i> de tule. Nu al[oo ick oock^geen becjuame dach hebbe kf. tien vinden, om van Bacchm onbegrijpelick, te [pre\en, *. dengenen op de welcke de Chriftenen hemfehandelicker *' ren als de Heydenen, foo hebbe k\ u dat op de felve W1'1. Jenden: temeer dat ick^daer in de wijfheydt van de oW Grieck^n, dit ftnck_raeckende, meefi uytgedruckt hebv ' Want den aert van [eggen, vinden Vey xvelaen ons [elven, e*' de is van onsgew<u. Doch met fulcke meyninge, dat £*J bet alleene [uit Iefen, ende op de heden dencken, Qu] Curios fimulam,& Bacchanalia yiuunt. |
|||||
|
Kil'*
Das Avtevrs.
|
||||||
|
^ie Curi j met woorden fi)n, ■
£n leyen altijt in de wij ff. **« U, die de Vafielavont een gans jaer is, gelmkhy m**'-
ht» «vont is. fckwenfle dtt x.y haren god aenfagen, toch m fo'kr voeZe,*ls hy van ons gefchÜdert is. Want zy hier h^füvenCoudenvindtn3ende ff «ten met de blmhcyt der ^ydenen, fonderlmge int lefen van defe woorden, die hem *><* al zijngefelfchap wonder wel ujtbeelden: Nachtlooper, heupe-foon, hoochfchreeu-
Wtr,srooceni"pringer, V 4 Ooct"
|
||||||
|
X VOO R-R EDEN
Coetgever , minne-vriendr, hooft-breker'
leeuwen*d\vinger, Hertvangher, herfiendief, tongbin*^ ichuddebol,
Geeilroerder, waggel voet,il:raetkruyfle^ altijtvol. Tlutarchtu verhaelt dat een Veijs man metnawen 0neJ',_.
hoorende op eenen tijdt den vermaerden Timothem de g<>a. dinne Diana prijfen, endefiitf roepen, haer noemende geitf de Toeten plegen,pouwlci, faeiiïa, tyoiftdeia, frvoJ&t"" dat is, rafende, Woelende, befeten, dolle, riep met /"T |
|||
|
Ues Aveevrs.
|
|||||
|
**flemme, Godverleene ufulckjen dochter, fck, meyne
rL indien u God ten fone gave, gelijt\.defen Godü, dat
* y hem in d'hooge fthole fout bef eden, daer het brajilij hout ^*fpt Wordt. He* felve fait oockjlencken als ghy eenige , *r redenen /Tilt lefen , daer mede ickjden aert van het ,".'l'khebbe Willen aytdruycken, die geen God en kennen dan
n %n de kanne Woont, endegemeynelick\_ haer heten vëirr- ^Cn> dat de dcot ons leven be(luyt, [onder Wat meer te ver-. *chten. Tyenckendt het gene dat T kt are hmfegt, datter
%.fl-ongelegen is, Wie de Te'éet doetfpreken, ende Wiens met' f%ef2 h' liyf druckt. Want anders fpreeckt Hercules of efem : anders Etc odes ofejxion, gelijck^de felve fchrij- |
|||||
|
Vo O R-R EDEN
ver fêer Wel [egt. fae om de deucht te keren, moetmen &lC*~ Wits de gebreke» nabootfen. Vaert Wel, ende bewasrt»' Voor u alleen, ten zydttghy het liever hebt te branden- Warj defin God niet beter en kan fijn, als zijn vrou moeder: "■ door het vier gegaen ü ,nae dat haer den goeden gefelfty*1 Itoifbrujckt hadde. zAl ift dat ickjiiei en vreefe, dat 'n0J lean begrepen Worden, het gene in ander niet en Wort mij?* fin, end" dier vele niet en mogen tegen haelen. Ootkji *"! de ick^veen reden. Want indien ick.de Wijngeprefen heb* ' h& it een gave Godet. Ende Wort noch "Bacchns van " 'Poëtengenaemt. fndicn z.y ha van 'Bacchmfelve ner»(*: iek. en jonde niet Wenfchen alfoogeprefen te Worden- Of tn
|
||||
|
Des A v e e v k s.
(uen jjy fjet voor ijjfenjg pryS metgewelt VnBen namen, ick
Wei£m> dat Sjnefim de Btjjcb'ofl een hooft van de kercks
l^nen Thebens dekgelhtydt, Erafmus, de fothejdt, uh^de
ysgefrefeh hebbe. Hetfelve meen ick^oock^ aen haer me-
v*>aet> mijn Heer den Efel, te dom, als ickjenich tijdt te
tJ pil hebben. Ter ecren van de gene die niet en Vcetetr,
t, e alles laeckgn. doch daer in verftand'gerfijn, dat de Bac-
t(^ "ever drincken als prijfen,daer den Efel hem met V?a-
heoHet'genoegen. <JWet tyelcke/ïeche indien ickjfteghy
^ 6^enVcaeren,fouds hem felve nietgefchreven, noch aen
*(L i^en hebben. Want men niemant ep zijn feer moet
N?». 'D&erentnffehen, de ft goede dieren Jutten ons hier
ffitl
|
|||
|
Voor-reden Des Avtevrs.
|
|||||||
|
>.((*
|
|||||||
|
"VveliefM komen, om Süenui op te feiten. Want z.yn fe*
by na van fulckjn leeft was. Faert andermad \X>el. * $*eyden MDCxiirr. defsnPaflelavondt. |
|||||||
|
I OF-S ANC *
|
|||||||
|
LOF-SANCK
VAN
A C C H V S.
\\j At kan men beter doen des avonts voor de Vaftcn,
V Dan datmen Bacchus prijft in' t midden van zijn gaftefl
^en eenen goeden dis? wy fulle.o zijiv verheucht ^ n Uwen foeten naem, o Vader van de vreuchtj ^Jj.^der van de wijn. wie fou men vergelijcken ^«ijne ftercke macht: de Goden moeten wijcken V,die
|
||||
|
S HyMNVS, OfT LOFSANCK
V, die maer een en-fijt, en meerder fijt van naem,
8 Naeft Iupiter alleen, als d'andera! te faem. My komen in de fin op eenen tijdt veel dingen. War fal ick left van u, wat fa! ick eerftlick fingen? Hoe Iupiter ontnam van Semele dat pack, I % Dat zy gedragen hadd', en m zij n heupe ftadc. De vreeflelicke vlam (6 groot, ö fchricklick wonder!) Omringde gans u lijf, de (lifter van de donder, De blixem ftondt om u tot dat u vader quam, 16 En met zijn cygen handt u uyt de vlamme nam. Naer dat ghy waert verloft en uyt het vyer genomen, Sijt ghy weer uyt de dye van Iupiter gekomen. Geboren meer als eens. dit hebt ghy oock met geen 10 Van alle dieder fijn irït Hemelrijck gemeen. Maer waer is dat gefchict? veel van de oude wijfen, |
||||
|
Van BaccbVS*
|
||||||
|
1
|
||||||
|
:
|
||||||
|
É
|
||||||
|
«f HyMNVS, O FT IOFSANCÏ
Die (eggen dat ghy zijt geboren binnen Nijfen,
Veel ander ieggen neen. een yder (cgget zijn. 24 lek meynedat ghyzijt gebiren acn den Rijn.1 Van dacr komt edel nat naer Dordrecht afgevaren, Dat Nederlandt verheacht: daer waren uw' autareii. Dacr is noch uwen naem. de Spaenjaerts hooge moe' 48 Die geeft u (elfden prijs, al is zijn druyye (bet. Ick weet 00: k dat den dranck van Creta wort geprefcn«
Zy fouden geetnc (ien, dat ghy mocht laneklimn v/cl?1* Van haren Iupiter. maer wacht u toch daer af, 3a Zy fouden laten fien de volckeren u graf. Van daer fijt ghy terftont gegeven de Godinpen Die in het water fijn. dat waren uwe minnen, Die hebben u bewaert, en wonderlick behoet |
|||||||
|
36 Voor Iunobs grooten haet en vreefielick gemöet.
|
1
|
||||||
|
¥ A.N BaCCHY Si
|
|||
|
'f Hymnvs oït Lof sahck
De neef van Atlas groot die ginck u dac r hefteden,
Om dat ghy fcherpt de tong, doet vloeyen onlè reden, Gelijck het honich vloeyt. hst honich dat men meent 4© Dat ghy, gelijck de wijn, de me nlchcn hebt verleen'; lek weet wel niet te mm dat ander' óoc k roeftonden |
|||||||||
|
Hier voortijdts, dat de foon van Phcebtis had gevondcri
Het fuyeker van de bicn. inSer vrecfe dat de nyt 44 Den hemel oock geraeckt-, die.nicmandt nieten rnyc- V namen fijn fecr veel, die beelden uyt u machten, En fonderlmgen aert, en wonderbaere krachten, |
i
|
||||||||
|
Die fonder eynde fijn, ontallick, onbepaelt:
48 De Schilders hebben oock u wonderafgcmaelt. Lyasus heet ghy ixweft, om dat ghy kondt ontbinden Ons finnen en veritandr, de fetgen kemt verflinden. Maer waerom fijt ghy naeckt, ó E van, ende ftaet ^ |
|||||||||
|
taelchildert {onder kleedt? om dat ghy leugens haet,
In QO°belneyt bcmmt. de waerhey t licht befloten, '«wen foeten dranck. want als wy zijn begoten, 35 p an " <*c tonge 'os- al vvatter in'de grondt Begraven is van't hert, komt wonen in de mondr.
uci wjcrom fijt ghy jonck? om dat u focte vruchten pimpels doen vergacn, den ouderdom doen vluchten, É3 iJan fijn wy jonck van hert. En waerom fijt ghy vet? >- ^ Um dat ghy noch op pijn noch fwaerichey t en let. 'trommel wijft ons aen, dat die u niet en vieren, aer nemen fonder maet, feer bulderen én tieren, ^ tn maecken groot geraes. de kroone die ghy draecht* VetSi^°uu l vau den draHck die alleman behaechc.
ei hebben u den naem van Nomius gegeven, 11 daE ghy aldeieerft, de wetten van het leven X i Gebroede
|
||||
|
I
|
||||
|
? fÏYMEVS ©FT J.OPSANCK
|
|||
|
VanBagchVsJ '9
Gebracht hebt aen den dach. oock maeckt ghy defe WW,
Dat niemandt zijn gelas oft beker neer en fet, *oor dat hy is geleecht. die defe wet derf breken, t>ie moetter noch eens aen, en fondcr tegenfpreken, Noch eenen keeren om. ick weetter die daer af Het herte niet en kreuckt, en wenfchen om u ftta£ Maer boven al de naem van Liber paft u wonder Die komt u eygen toe, die hebt ghy toch byfondej Altijdt feer lief gehadt: om dat 11 volck bevrijt
Jlpan achterdencken is,ghy felve luftichfijt. Want Liber als ghy komt met uwe foete gaven Ons vloeyen in het lijf, dan worden oock de flaveri Tot Koningen gemaeckt-, de droethey t ende frnert Verdwijnen met den dronck, ontbonden is haer hert. Maer wacr om is het doch dat zy dy hooisns gevca.3 x3 ■%
|
||||||||
|
h
|
||||||||
|
h
|
||||||||
|
lO HïMNYS OPT LoFSANC?
Iftomdatghyonsgeeftde nootdruft van het leven,
De volle volheyt fchenckt? en brengt in ons gemoet, S4 Als ghy ons maer geraeckt, een hóóp van overvloet' Qf ift om dat de wijn, als hy cerft wiert gedroncken Van het gemeyne volck, in hoorens wiert gcfchoncken» Eer dat men wift van gout? of ift om dat de wijn 88 Ons dertel maeckt, gelijk de hooren-bjeften fijn? Of ift om dat ghy fijt van Arnmon voortgekomen? Of ift om dat ghy eerft de offen hebt genomen, En in den plocch gevoecht? of ift om dat ghy fijt • 91 Secr ftout en onverfaecht, en niesiandt niet en mijt? D«t maken zy ons wijs- mier mach ick u wat vragen? Ift niet om dat ghy doet de mans de hoorens draden? Want als de vrouwen fijn beftovcn van u kxtiyt, p<i . Dan fijnfe bly van fin, en flaen van achter ijyt, |
||||
|
- . t\ V A N B ACfcHVS. U.
Men fecht dat Phcebus heeft gemaeckt in oude ryden
E<-'n-grootén fwaer autaer, geknocht aan allefyden Met hoorens, die hem bracht 7 ijn fufter uyt het velt, .Die menich hoorenbeeftby Debshadgevelc. Dat feive komt u toe, ó bcyde foon en fwager Des grooten Iupiter 6 grooten hoorendrager, Dat (èlve komt-u toe, een nicu-gebout auraer In't midden van u kerek van hoorens groot en fwae&i ■Dat felve komt u toe. Maer meerder foud'hy weien Als hy by Delos was, dacr wy foo veel af lefen. . Want ciat een yder man by een zijn hoorens broeht, Die hem zijn liefde geeft, hy quaem tot aeh de löcht, lacche geef my toch, lbo ick my moet begeven, Qelijck demeeftendeel,om meteenvrouteleVen* Dat tv u ibet vergif niet al te veel erï&uecktj X 4 $3E
|
||||
|
ïl HyVfNTJ OIT J^OfsANCtf
j 11 Dat xy van haren man A£keon niet en maeckt.*
Och laet het fijn genoech dat op Citherons kappen Soo menich Thyas ftelt haer dolende voctftappin: Dat Msnas wildt en woeft, op lijnen hoogen top, |i6 Al roepend' in de locht werpt haren dollen kop,
O BafTareu geef my de bladeren te raken .
Die ghy diaechtom het hooft; den foeten dranck te fin*
Die ghy gevonden hebt: omringt my met den huyt
%%o Die om u fchouders hangt, u middel-waert befluyt.
Lcentmy den hollen ftock die ghy draecht in de handen Alsmy de veet begeefc, bevrijt my toch van fchanden. Ofipant u Tygcrs in. ick ncmet alles aen: H4> Alleen op uwen kop uhoorens laet ick ftacn.
Ghy zijt altijdt geweeft tot liefde fecr ontfteken, Yfel Nymphen hebben u manhaftich hert doen kre^eFV |
||||
|
Van Bacchvs.
|
|||||||||||
|
i?
|
|||||||||||
|
Bm \ m.t
|
|||||||||||
|
■^!^0^i
|
|||||||||||
|
«*.«^SI9ra«^b
|
|||||||||||
|
Ijj. Hïmnvs o ft LoLSAkck
Men vindt daer teer veel af, hoe dat ghy wiert getint.
i zS Öp Beröe feer fchoon, en ander heb' bemint. Hoe Arhpeli geel hayr van Zcphyru? gedreven Dijn ongei ufte ficl in droefheyt dedc leven. Hoe dat ghy door den ftier, en om de droeve maer i 3a Van fijne wreede doot, gmgt makeh groot trui baer. i Ghy wenftet rïienichmael dien tijdt te mogen derven Het acnficht van de Son, ghy wenftet om te «erven. Maer, Vader, die maer eens den IchoonenhemeUie i 36 En woont by Phlegethon noch by Cocytus niet. Dat komt de menfehea tóe, die dickwils huyden levei, Én eenen dach daer aen gaet, haer de geeft begeven- Zy moeten alle Gen, hoe fris en hoe getonde ^^
140 Den drvgetackten kon van Cerberus den honac
Maer delen greaten rou wiert dadelick verdreven, p
|
|||
|
Van Baechvs. 15
Alsghy nae zijne doot de wijngaerthebt gegeven.
j Etibulc leert my toch, Lirnnare macckt my kondt, *+ Hoe dat ghy aldereerft het fap van Druy ven vondt.
De Griecken fijn vol windt en ydc'.hcyt. wy lefen. Hoe dat de bock u heeft de wijngaert-ranck gewefe-n. j t Maer die foo groot een f aeck, het vinden van de wijn 'f Toerekenen den bock, dat moeten boeken zijn- Het is een fchaed'b.ck dier, dat dick -vils uwe wijnen Al wroetend' gen de ftock doet dadelijck verdwijnen, i >•. ^cr'*erf£ de 'oete vrucht, hierom ïft dat hy moer * Vftillen met fijn doot, verfoenen met fijn bjoet. "yt defe reden ift hier vqortijdts oock gefproten, Dat eerft Jen bock gekeelt, en daer nae wiert begoten 1, Met louter toeten wijn: dan wiert zijn leelick vel C^etrocken van het lijf, tot een vermaecklick fpel. |
||||
|
l6 HïMNVS ÖifT LOlSANCK
Een fpel dat Theièus heeft doen leercn zijne boeren,
Als hy begonnen heeft u feeöen in te voeren. Zy maken eenen lack, daer fpnngen zy vaft op,
160 En vallen in het fandr met haren droncken kop* Hier mereken wy dan uyt, dat dit fijn rechte kluchten? Eu boerten fonder aerc, en leugens tonder vruchten, Recht oude wijven klap. toch evenwel den bock
164 En ilisr niet welaen, en laetter zijnen rock. Ghy hebt het gouden haer van Arhpelüs genomen,
Verandert in een plant, de wijn daer uyt doen konvens Daer mede dat terftondt u {\varicheyt,u imert,
16$ V droefheyt, u verdriet ginck drijven van het hert. Wy Iacen ftaen de kool, geboren van de tranen Lycurgi wreec en dol: en willen niet vermanen Van droefheyt delen dach. nochtans en kan ick niet,
|
||||
|
Van Bacchvs. tf
Ter eeren van u macht, verfwijgen u verdriet.
Naer dat ghy waert gevlucht in't midden van de baren, Om dat u Thetis fou in haren fchoot bewaren, Gekomen weer aen landt, faecht ghy den vogel ftaen, En joecht hem daer hy ginck een groote dwaefheyt aen, Ghy floechc hem met u (pies, en hi'eldet hem gebonden Met uwe wijgaertranck. zijn oogen die beftonden Van tranen overdeckt te vloeyen. en terftondt Quam hem een leelick nat gcdappert uyt de mondt. Al waer het droeve nat van d'oogcn quam befpoeyen Des aertrijcks dorren fchoot,daer fach men kóólcn grocyptn Een wonderbaere plant, want nodi waer datfè ftaet. Indien daer wijngaert is, de wijngaert die vergaet. Daerom is zy noch goet, naer dat men heeft gelopen, %dat<fcXwatendampicmitinhctI«»ftg;eflopcn, firn
|
|||||||
|
lh
|
|||||||
|
*?«
|
|||||||
|
i8 HymnvSoft Lofsanck
En maeckc daev grootc pijn. dan wort het goeden koft»
ï88 Want die de pijne voelt, die worter af venoft. IScche fbrider u licht Venus als gebonden, Cupidoos vier gaet uyt, zijn pijlen fijn gefchonden: Maer als gay ons aenfiet, (bo fijn wy bly van fin, 191 Bequaem tot foeten praet, en vicrich in de min. Hierom ift dat men pleecht hier voortijdts op d'aurarer»
Van Griecken vvijdt vermaert iriet Venus u te paren: Want tonder Bacchi nat, en Cercs, uwe vruehr, • ïjjó, Ift met de min gedaen, rijt Venus op de vlucht. De vreucht die komt van u, want fonder uwe gaven Al levenc* fijn wy doot, al levende begraven. Stet toch de rrienfck eens asn van voren tot het endt. S.oo"? Het eerfte dat is pijn, het ieft dat is ellendt. Hy komt met tranen toot t, met ftcnea ende fuchten j
|
|||
|
Van Bacchvs. lp
Gaet hy van daer hy quam,met hopen enc'e duchten
Volvoert hy zijnen loop. fco dat hy niet en heeft Van 'tleven eenich nut, als hy roet droefhcyt leeft. Het leven is een merckt, daer in wy fijn gebaren Om vuucht in onien tijdten vrolickheyt t'oorboren. I Die mccft koopt voor zijn geldt, en beft den tijdi beileetj ' Die hem gegeven is, betoont dat hy mecft weet. De reft is a's een windt, want a's de geeft getogen Is een mael uyt.het lijf, en uyr. de mondt gevlogen, Hy blijft lbo lange wech, en laet ons hier een handt Of twee van aercit en ftof. dat geeft hy ons te pandt. De kruyden in den tuyn, en bloemen, die verdwijnen, En rijfen weder op: de rancken van u wijnen Die komen weder voort: de goude Spa die (lact Soo dickvvris weder op, ais hy te bedde gact. Mast
|
||||
|
SO HïMNVS OFT LofSANC&
Maet wy, nacr dat wy fijn met tranen eens begoten,
Gcfcheyden van der aert, en in een kift gefloten, Wy blijven daer wy fijn, wy liggen alnjck neer, ai» Verflagen van de doot, en keeren nimmer weer. Daer gaen de iorgen heen. daerom hebt ghy gevondevï li<m woiuierHcke plant, vetfoetenda de wonden Van alderley verdriet, die'rtairicn met den dorft 114 Ds pijn en iwaricheyt doen dryven van de borft. Ghy paft altijdtieer wel op lupiters geboden, Om die te volgen naer, bemint van d'ander Goden. Ick neme Cercs uyt. te weten van dier tijdt ai81 Dit zy u heeft gedacn een wondcrlick groot ipijt. De l'aeck en is niet lanck, noch buy ten oiile palen. Het was op eenen tijdt dat Iupiter liet halen De Goden in zijn iael^en vraethd' een ydei af, |
||||
|
Van Bacchvs. %t
|
|||||
|
2i H Y M *T V S Ot t LofSAïïClï
232 Wat toch het befte was dat hy de ménfirhe gaf.
Apollo brocht de her, de vruchten var, der eerden Droech Cercs in haer handt,Neptunns bracht de pcerdt* Ofiris bracht oock wat, en tfis,etkie Pan, ' 236 Mercunusde tong, die hy wel roeren kan.
Vulcanus bracht het vier, Mars fchtickeUcke krachten,
De fufter cndevrou'van lupitcr, haer machten. Men ('ach daer niemant aen. Minervabracht haer platte
240 En Bacchus droech eer. kan van Ri jntchen in zijn hant'
Cupido was van huys van beftevaer gefonden, En Vcnus was oock wcch, ibo datfc niet en konden Betooveren zijn oog, veel feyden opdie ftont, 244 Dat Liber vol van geeft was meefter van de vont.
Een yder prees het zijn, een yder ginck bewijfen, Dat hy de meefte was, xijn eygen gaven ptijfeu. h |
||||
|
VastBacchvs. 23
Doch Bacchus loech hem toe, en maect' hem fo veel wijs,
'^° Hem fchenckeride de wijn, dat hy behielt den prijs, fer Ceres hooch gCHioe-.it en mocht dat niet verdragen, Liep dadeück van daer inspannend' haren wagen, En heeft foo veel geraaeckt door Achelous raet, p Dat zy fchier in deplacis van Bacchus fel /e ftaet. Haer kooren wort geioon, haer k:>orcn wortgefchoncken,
Haer koeren wort gefoon, haer kooren wort gedvoncken, Haer kooren klimt in't hooft, en (onderling met hop J ° Gebrouwen en gemengt, doet iuyfeien den kop. I^at wijfen ons noch aen de boeren in de venen, öie qualick van den dranck van Ceres zijn te fpenen, . Soa (mijten zy hem in. het is een vtcemt verftant, D Het kooren drincken zy, verberrenen haer lant. Men kan de grarrtiehap noch van Ceres in haer mereken. Y z Wantj
|
||||
|
24 Hymnvs o f t Lofsanck
Want als het komt in't hooft, en daer begint te wercken»
Dan volchter trots en fpijt, het mes komt op den bot* 264 De kan komt in de vuyft, dan votebter menfclicn bkx* Ghy hebt ó Ny&eleu ge»veeft tot allen tijden Seer vriendeli'. k van aert, géneygt tot medelijden, Een yeder goet gedacn van outs, gelijck men leeft, 268 Een hulp f in verdriet en tegen fpoet ge weeft, Een toevlucht in de noot vpor mannen ende vrouwen.
Is Ariadna niet door uwe min behouwen? Wantalibo Thefeus was uvt Naxos wcch gegaen, 272 Gcloopen van zijn bruyt, foo vondi ghy haer daernV*' Zy riep met droever ftem, ö borger van Athencn, Hoe zijt ghy foo gegaen, hoe zijt ghy foo verdwenen? Eylacen mijnen flacp, u wreét en hart gemoet, 276 Is die my die verdriet en fwarichey t aendoe!. j. |
||||
|
¥an Bacchvj. «5
lek was in eenen droom, my docht»; dat wy lagen
Te famen mondt aeii mondt al hijgend' en verflagen Van een gemsene vreucht: ick ftack mijn rechter handt Naer Thefeus in het fosdd' die Thefeus nieten vandt. Ick keerde my noch eens half flapend' om te ioeckcn Of hy daer niet en was, en wend* in a'len hoecken Mijn armen allebey. het was voor niet gedaen, Het was voor niet gefochf, want Thefeus was gegaett. Onnoofel als wy fijn, wy laten ons berooven Van onten beften pandt met lichte te gelooven: En als een dochter is de focte maechdom quijt, , Het gene datter blijft is ongenoecht, en fpijt, Leetwefen en oneer. Och oft my mocht gebeuren, Dat my nu ecnich dier quam dadaiick verfcheurpn, £n vallen op het lijf; of dat den hemel viel V } Met
|
||||
|
26 Hymnvs o f t LoFsahck
2fii Met blixems uyt de locht, en fmoordc djfe fiel.
Waer lal ick henen gaen? dit eylandt is gefloten: Het landt is voor my toe van daer ick ben gelproten, En dat om uwent wil. van uyt mijns moeders ((.hooi 196 Ben ick om uwent wil gekomen in de doot.
Indien ghy waert bevreeft, 6moorder, ö verrader, Te voeren my naer huys by dijnen ouden vader, . Een dochter als ick ben van konincklick gedacht, 30a Van alle man bekent, van alle rhan geacht:
Te minften nadt ghy my gebruyekt tot ander fakenj
Om u gemack te doen, en orri u bed te maken. Te minften (oud' ick fijn by Thefeus laet en vroecf»,
304 Ick (oude Thefcus den, dat ware my genoech.
Nu fterf'ick (onder u. dit fijn de bruylofc gaven Die Thefeus my verleent: een eylandt fonder have», |
||||
|
Vas Baschvs. 27
Zee, winden, ende locht hy geeft zijn brtiyt cylaeS
De roovers tot een pioey, de vogels tot een acs. Dit is dan u we trou, die ghy my hebt gegeven, Als ick met asijnehant behouden hebb' u leven, En van de doot verloft. Och! dat toch geene vrou Voortaen haer op de mans en haren eedt betrou. Want als zy viench fijn, en yet van ons begeeren, Dan hoort men haer veel Ichoons beloven ende (weeren: Maer als fy haren luft eens hebben van de min, Gacnde beloften ichoon en woorden uyt de fin. Dewijle dat zy noch srervolchde defe reden, En in haer klachten was, komt Bacchus aengetreden Met zijnen droncken hóóp, die volchien zijnen tocht, En fraeten vaft het hooft al roepend' in 4e locht. O Evan Evöe, tien btjeffende Monaden Y 4 Om-
|
||||
|
28 HïMSVS ©FT lof UNCï
|
|||
|
Vak B a cchvs. Sf.
Omringden dijne koets, en even veel Lenadén,
Eick hadd'ecn lange fpies bekleccaen alle kaat Met klimmeïbladren groen in zijne rechter handt» De Sacyrs fprongen op, Süentis vol gelopen Met- zijnen elel tracch quam achter aen gedropen, Hy droech aen d'eene (y de goddelicke wan, En aen zijn ander handt een groote volle kan. Twee Goden üyt den hoop.die van u nachten wiftcrij Die droegen uwen tuych in twee befloten killen: Haer volchde Maron naeï, en lefchte zijnen dorft Dewijle dat hy ginck met foete nieuwe moft. Den droncken Staphylus,en Botrus kael van veren» Met al het huyigcfin quam achter aen laveren, En Methe vol van wijn, dat onbefuyftc wijf, Viel dickwils in het gaen Sylvanus op hec lijf. Y j Veel
|
||||
|
$0 HymNVS OFT iofSANCK
Veel bommen grof geluyt, gemengelt met cymbalcn,
En hamers groot gebons omringden gans de palen Van Naxus onbewoont. felfEcho dede me, 340 En riep wat dat zy mocht, 6 Evan Evpe. Met,dat ghy komt in duyn, begint haer te vertooge»
Dat fchoone Minos kindt: haer klare bruyne oogen Die waren noch bedaut. gelijck in't fchoone weer 344 In't midden van de Mey de druppels v allen neer: Met dat Aurora root haer rcys heeft aenge vangen: Soo lach dat licflick nat noch boven op haer wangen, Het haer hinck tonder bandt, en lach op haren Ichoot, 348 Haer kleeren waren los, ha -'t borilen waren bloot. Haer huy ve lach om leeg gevallen, daer de baren Eerft comend' op het lant gemeenelick vergaten, Die fpeelden vaft daer ni?t, wap hpogcr aen hacr fy c. |
||||
|
Va N B A ecu v s. 3*
Lach haren rovk in't lanct de borftiap lach daer by.
2y riep noch Theleus aen, en wei p noch vaft haer ermen, Maer in de piaets van hem tjuani Bacchus haer ontfermen, En (ach haer Ikftick aen, en met een wijngacrtbladt, Dat hy nam van zijn hooft, wiefch af het droeve nat, Dat van haer wangen liep. hy dede ftaen zijn wagen* En foyde, lieve kmdt, wat baet toch al dit klagen, En jammerbek gelaet? is Theleus weth gegacn, . Ick fal u Thrfeus fijn. ficc my toch eennaad aen. Slaet toch maer eens om hooch u oogen. laet toch varcrë Het gene ghy nu denckt,en wilt ü met my paren. Ick ben de groote Godt, die droefheyt ende pijn Doet over al vergacn, de vader van de wijn. Minöis dochter ïweech, en wierp eens van ter lijden' Haer droef gelicht op hem; dat dede dy verblijden OÉvait
|
||||
|
j» Hymnts.oft Lofsanck
O Evan Evöe. by naer op't fèlve pas
36^ vWierp zy u toè een ooch, dat vry w u foeter was. Dat w* ginocch gefeyt voor menkhen en voor Godet».
Want aTs een dochter fwijcht, dan fpreken hare boden. Hej is een wonder volck,fcer dobbel in de grondt, 37S Zy leggen fonder tong, en fpreken ibnder mondt. O Evan Evöe, behouder van het leven, Doen hebt ghy hacr terftondt aen bcyde fy gegeven Een lieffelicken kus: een bedde toe bereyt 576 Van u gefpiekelt vel, en in het fandt geleyt. , Men fach tcrftont in duyn fchoon wi jngaerden voortkotf1'
Het fandt gaf fchielick uyc ontalUcke veel b!omen, De zee lach ftil en ftom, de winden bleven in, 380 Doch Zephyrus alleen was jonftick uwe ram, En blies uy t zijnen mondt veel witte violetten, J
|
|||
|
Van Bacchvs»
|
||||||
|
35
|
||||||
|
g?P
|
||||||
|
Hymnvs oft Lofsanck
Veelroofën (bet van reuck: felfVenus quam befetten
De plaerfe daer ghy laecht met myrten, die zy vlocht |
||||||||||||||||||
|
54
|
||||||||||||||||||
|
384
|
Met wij 'igaerrtancken tTaem, en by den ander broeit
|
|||||||||||||||||
|
Daer laechr ghy gans den dach. Mimallones die liepen
Alrafênd' om end' om, en al de Satyrs riepen O Evan Evoe: maer Evan lach geruft, 388 ? En blufte met het (pel der minne zijnen luft. Naerdat d.c foete ftrijt ten èndc was gekomen, Heeft hy de blijde bruyt in zijne koets genomen, Verhieven in de löchc, en daer geftelt ten toon, ^ |
||||||||||||||||||
|
S9i
|
Dicht aen het beek dat knieit.een fcfeoone gouden W
|
|||||||||||||||||
|
Die komt nu noch te pas den minnaers, als zy fuijden
Het woefte blaeuwe velt, en zijnen fchoot berijden, En dickwils iffet een die van u liefde meit.
Den oorfpronck vas de kroon zijn medernaet vertelf' «
|
||||||||||||||||||
|
3**i
|
||||||||||||||||||
|
Van Bacchvs, 3j
My licht oock 111 de fin, hoc dat ghy by de Goden
Vu'.canus hebt gebrocht, naer dat hem was vetbodea Te komen in haer hof, geworpen mettet hant Q Van lupiterverftoortin't midden van het lant Van Lemnos hart en dor, vol buylcn en vol wonden. En rnartc'k acn bcyde fy. ghy hebt terftont gevonden Een woiulerlicken vont. ghy hebt Silenus pecrt, $ Den eiei traech van ganck, getoomt acn zijnen fleert, Deknerhtdaer opgefer.fooquamhy aengereden, i En tct bv Inpuer ai huylende getreden,
s En toonde zijnen voet, hy nep in fulcker voech. Al fittend' op de beeft, dat Iupitei fuif loech, Gaf hem zijn plaetfe weer. Ick meyn dit is deredcn4 t>at ïuno.wederom op u is wel te vreden, Om dat ghy haren iboa foo geeftich op dat pas Gebracht
|
||||
|
HymnVs oft Lopsanck
|
|||
|
VAn Bacchvs. 0;
Gebracht hebt in de plaets daer hy te voren wa$.
Maer of dit al is waer. foo hebben veel Poëten Hier voortijts uwe macht en kloeckheyt niet geweten, V daden niet doorfien. zy ftyden dat ghy Waert Geboren tot genoecht, van Vrouweücken aert. Maer, Evan, Phlegra weet van uwe deucht te fpreken, Doen Miiiias met zijn vpkk den hemel wild' opbreken* |
|||||
|
Du ftonft
|
|||||
|
Hymnvs oft Lofsanck
Du ftontft' naeft Iupiter, gaeflt Rha?eus eenen fteeck,
Verandert in een leen, dat hy ter aerden wceck. Hy rolde van den berch twee nachten en twee dagen, Tot dat hy neder quam, dacr licht hy noch va (lagen, In teyeken van u machr.uw' vader die dit lach, Ter ecre van zijn foon. gaf eenen donderflach. Den, hemel fvyeete felf,Typha:us weeck ter fijnen, Porphyrion lach toe, de Goden moeftcn Jijden . Dat Iupiter u hier, ó Evan cp dien tijdt Bewaerdcr *an zijn hof,en meefter van de ftrijdr. Mars lelf heeft moeten fien gewapenttot de tanden, Dat ghy den eerftén prijs ge voert hebt in de handen: G.hy faet eerft aen den dis, en Ganymecles fchanck V eenen beker verfch van Goddelicken dranck. Die hebftu noch bebloet, vol fweet, vol ftoff, geerepen, ' Enn«
|
||||
|
Van B ac é hvs
|
||||
|
2:
|
||||
|
Jjo Hymnvs oft Lofsanck
En nemend' in de vüyft ter drymaél uy tgenepen.
De Goden riepen t'faem met duydelick geilliaï, 436 O Evan Evöe, bewaerc'er van ons al. Terftonc't heeft lupker den hemel door geboden,
Te drincken het behoudt van altemael de Goden, Hier van is dat gebruyek gekomen, en die wet, 440 Dat yder voor zijn vrient gefontheden infet. Zy drincken dickwils t'faem, ö Pa?an, fes gelafen. En fommige wei meer, met tieren ende rafen, Tot datie mcefter fijn geworden van het vat. 444 Het meefte dat ick wenfeh, dat is een klaverbladt. Het eei ftc voor de maech, het ander voor de finnen, T^ brengen tot genpecht, totlacchen, en tot minnen, Het dorde mach wel met, want dat is om getuft Te vaiieii in den flacp, die alle forgen bluft. |
||||
|
V A N B A C C H V Si' 4*i
Dit is oock het getal det Gratiën, die geven
Genoecht, en rechte vreuch*:,by Venus felve leVeru ^ De dry mael dat inftelt, en luftich heeft völcia.ïi, 51 Blijft binnen het getal van Phcebi fuftert ftaen. Orootes weet oock wel hoe dat ghy hebt doen ftuy ven Den vyant niet u fpies bekleet met groene druyven. i" Want hierom hebben zy Thnambus u genoemt, ' Om dat ghy u rriet recht van u\Ve daden roemt, En dat ghy quaemt gekroont met groene vygeblaren Seer blijde van getnoat door Indien gevaren, ik ^ vyail<^en tcn trots> r.aer dat ghy hadt itft veldt ° Met ongehoorde macht Denades gevelt. Selfïunolach uaenal levende, twee dieren Seer vreeffêlickom fien met uWen toom beftieren, Twee Panthers, die in't hooft twee oogen laadden ftaëri Zj Gelijk |
|||
|
$1 HyMNVS öfl LoFSANCp
|
|||
|
Van Bacchv s.
Gelijck i wee kolen viers. men lach twee vlammen gaen Vyr. haren hceten neus.het {chuym met groote hoopen Quam als met vloeken viers uy t haren mont geloopén Rontom de toornen heet. ghy hielt haer in het jock, En Tact cacr boven op met eenen nieuwen rock. Den rock die was gemaeckt van aldcthande kruyden, En bloemen vreerrit van aeit, die dijnen aert beduyden, Befchrijven dijne macht, maèr aen u rechter (y . Guick Oorlooch en Gewelf, de Dwaef hcytfat by dy: Ds Gram(ehap,en de Vrces,de Tweedracht, en Quactlpre- De Deucht,de Vryhey t naeckt, en menige gebreken, ^ken, Fierfijn, en Pijn in't hoofc, die nu noch aitijdt fijn V trouwe medemacts, en kindere van de wijn. V macht ftreckt ovet al. Diana wort verheven Van die haer tot de jacht en tot het wilt begeven. Z 4 De
|
|||||||||
|
46d
|
|||||||||
|
4G8
|
|||||||||
|
t?6
|
|||||||||
|
44 HVMNVS OFT LOFSANCK
De man van Venus heeft de {meden in zijn hant,
480 Apoilo wort gekent by luyden van verftandt. Neptunus wort gcdient van (chippers, die bevaren Zijn ongetemde baen, en loopen deur de baren: Doch Bacchus wort te faem van lagers ende Smeens
484 Van luyden hooch gelecrt en Schippersaengebeen. Zy dnncken altemael, en wenlchep om te mogen Ververfchen haren dor ft met onvervalfte togen Van uwen Rijnfchen geur. wat volck oock dat het iss
488 Zy fien u ftaen met vreucht op eenen vollen dis. Men fecht dat Cato fèlf tot ftaticheyt geboren, Sijnd'aIrijitonbeweecht,ena!tijdtongef;horen, Heeft dickvvils met u nat ontfloten zijnen geeft. 4^z Ia Socrates en was daer geenuns voor bevreeft. Dit is de man gewceft, die ons heeft leeren fchincken |
||||
|
Van Bacchvs. 45
Een fchuymende gelas, en dat verfch uyt te drincken,
Niet groot noch ongefchickt, maer dat haeft omme gaet, Gemengelt metgenoecht en vroeyelicken pract. Dkissiencehvoorons.IcklaetdeMofcoviten In't midden van den dïanck ftijf fchteeuwen ende krijten " En maken groot getier, maer ïck wil doen belcneyt, Tot meerdering van vreuch:,en rechte ioeticheyt,
De middelmact is beft. die buyten die wil dnncken, Die moet op Pholus fien, en op Hyisus dincken. Icatms voor al die leert ons dat de maet In uwe foete vrucht voor al te m reken ftaet. Ghy quaemt by hem in huys, daer hebt ghy hem gelchono Een fles met meuwen wijn, die heeft hy eerft gedroncken,
' pet?pefenmegedeelt,dathaernietwelbeciuam. ^ |
|||
|
4$-------JLlMN YS «Fi LtUANC:
|
|||
|
}&s Van Bacchvs,
Want yder van haer all' een groot e vlegel nam,
Eti togen hem te lijf, tot dat hy is gebleven Verflagen in het iandt, en heeft den geeft gegeven. j. Maer Evah heeft hem felf, zijn dochter,zijnenhoht, In't midden van de locht een Ichoone plaets gejont, Ttiambe weeft gegroet, ó vyanden verwinner, Qrootherüch, groot van kracht, grootdadich, ó beminnet j IS Van die u volgen naer. maer feker die niet wel En fpreken van u macht, dicfiitghy biifterfel. Leuconoe was dol, zy moet nu daerom vliegen Oes avonts en hy nacht, zy hiet u Priefters liegen, s, Zy fpotte met« volck. De fchippers waren lot, En loegen met u macht, en hielden haren (pat Met uwe jonge jeucht, zy fagen hare gaften Veranderen wel haeft: zy lagen hare maften |
||||
|
H
|
|||||
|
Y M N V S O F T XP t S A N C K
|
|||||
|
VanBacchvs. 49
, Met klcverktuy t bekleet, ter f uden aen de kant
4 Van haer geweld ich ('chip wiert uwe vrucht geplant. Miinvyant wenfeh ick toe dat hy fich wil verheffen En worftelen om priis, hy fal wel hacft befcffen, , Lyaee wie ghy (ïit. ghy weet wel wat ghy doe t.
* Ghy dteycht ons aen het hooft, maer vat ons aen de voet
All' ander Goden ziin hooveerdich methaer kereken, Van koftelick gebou, van treffelicke wereken, , En met autaren riick, daer de gèfneyne man
" Ziin offerhanden doet.maer ghy woont in de kan, Oat is de kerck,het huys.daer ghy wort in gepreien, Van daer (ent ghy u kracht, en laet ons Gen u weien. . Daer woont beneffens u de Blyfchap en de Vreucht, * De Hoop, de foete Min, het Lacchen.en de leucht.
öaei woont de ioese Slaep, die alle pün. kan temmen, YemictM
|
||||
|
$0 HYMNVS O FT tOFSANCJf
vernieuwen onsgemoct, en doen ons finnen (wemmen
In een geleende vreucht, met Ikelos ziin mact, 540 En Phanrafos ziin fbon, die dickwijs met u gaet. So hae ü als ghy ons geeft den reuck daer af te nee ken, Soo vliegen wy om hooch wy knigen nieuwe wiecken, Ons lierflens, ons ver/landt, ons finnen, waerfe fiin, 544' Die komen alteiaem geloopen na de wiin. Dan gaen wy boven d'aerr, dan zijn wy recht gefeten
Op Heiiconis hooft. Hierom fiin de Poëten O Vadem betrout. het is een volck dat niet 54SJ Met meerder ongenoechr.' als ongenoechtc (iet» Macrais zy uwe melck foo lieffelick fien fpringen Jn ten gela(èn fchacl, beginnen fy te fingen. 55Z En als ghy komt in haer, dan worden zy tcrftont Van uwe rafery beftoven en gewont. Don
|
||||
|
Va n B a cchvs. 51
Daa laten zy de vlocc van Caftalis wel varen,
En jcercn Phcebi beeck met delewijn verfparen. j Daerom is Grieckcn lor, en wonder onbeleéft, Dat zijn PoScen niet dan enckel water geeft. O Vader, dat is recht voor offen ende fchapen, Niet voor een hooch gemoet, niet voor Apolloos knapen, j. Die meefters van de doot, en mcefters van de tijdt, Door haer onftcrfiickheyt van beyde fijn bevrijdt. Maet: uw' Thebaenfchc Swaen en kan ick't niet vergeven,' Al is hy groot van mondt, en in de locht gaet fvvevcn. j5 Wat komt hem in de fin, als hy zijn liet begint, * En (écht, dat water is het befte dat men vim? Iftnenus moefte fijn van wondcrlicke krachten, Of mogelick van wijn, dat heeft de man doen achten Het water boven al. oë anders meen ick, dac Hy
|
||||
|
5* Hymnvs oft topsANCK
568 Hy niet en is gewee ft een borger van u Sradt.
Homerus weet wel bet, de vader van ons allerij Die in de klare wijn heeft wonder goct bevallen, En fpreeckt met fulcken Iuft en y ver van u nat, J72 Dat ick my duncken last, dat hy moeft weien fat; Siet eens Achilies aen, foo haeft als hy fiet komen ■ Vlyffcs met zijn maet, hy heeft een kop genomen, En haer die toegebrocht, al was hy ichoon ontfteltj 576 Om dat Bi ifeis hem ontfchaeckt was met gewelt. Laertis wijfc foon.ecr dat hy gaet vertalen Zijn wonderbare reys, en al zijn leet verhalen, Eer Polyphemus woeft, en Scylla komt ter baen* j So Soo vangt hy eerft den lof van uwe gaven aen. Heeft Orpheus niet begoft den volcken eerft te leeren,
O Soon. van Iupiter, hoc dat men u most ecren.' |
||||
|
VanBacchvs. 52
; Want van zijn kunftich (pel en citer wijt beroemt
Wort uwen hoogen berch Cithsron foo genoemt. ^l"atinus wift oock wat, die feyde, dat vatt't water N'et anders voorten k, 'int dan klap en (bttè (hater, o En om dat uwe vrucht o.is tréeket van der eert, Soo ("echt hy dat de wijn is der Poëten peert. ~'ct eens Anacreon, wat heeft hy toch befchreven? ■N^ïet Cadmigroote reys, niet Agamemnqns 'even, |Sj Geiijck hy i'elve (echt, beginnende zijn ian :k, Maer Venus, haren Soon, en Bac.hi railden dranck.
*>e kroes is zijnen fchilt, daer wilt hy op doen faijden, Niet Oiiones (weert, noch fterren, die de tijden Ijj Des jaers ons wiilen acn, de fomer voeten in, Maer ziin verkoren lief, en Bac.:hus, en de Min. «ierom ift dat men fecht, dat ghy meeft opgetogen Aa Van
|
||||
|
$4 Hymnvs «ft Lofsancs
Van Phcebifufters fijt, en hebt die (elf gefogcn,
En op Parnaflus woont, ja noch op delen rijdt 600 Gebuyr en naefte vrient van on!è Goden fijt. Ghy wort oock over al, waer darmen fiet vergaren Een vroeyelick gelach, geprefen of met fnaren, Of lieffêücken fanck. Ick meyn oock, het is waer, f04. Dat Cadmus is geweeft u rechte grootevaer. Die van ziin vader gram Agenor uytgelbnden, Niet (lende dat hy locht, wat beters heeft gevonden, De letters heeft bedocht, en als met eygen handt £o3 Gans Grieckeu door en door de wetenfc hap gepland O Reulen-dooder groot, 6 blixems kint, ó hater Van ongeneucht een leet. ö vyant van het water! lek voele diirse macht, ó vader, ick ga krom fin Gebogen naeru lap, de kop die loopt my om. |
||||
|
j Van Bacchvs.
cjc fie t-vee Granen itaen daer boven,en twee manen,
c'c fie recht voor my gaen vee! fpiefien ende vanen. Het hert brant my m'r liif O Phanes, miin gemoet I Ontftéken van u vier doet drillen mijnen voet. .5*- ftiich tot in de locht, fie liggen daer beneden, ^ E van Evoe, veel landen ende fteden. Ij Thyoneu, Bugenes, hoe ben ick dus berooft - v an finnen en verftandt, ick fie dun offenhoofr. Mthiron ftaet in brant. Ick fie twee grootc hoopen '<*n vrouwen op hem gaen. fiet BaiTaris komt loopen 1^ Met yflelick geluyt. haer yfer is gevelt, j I>e bladeren fiin wech,ick vreefè datt' my gek. ick fie haer vlechten wik een deel beneden hangen, **ri deel om hooge gaen, gemengclt met de Hangen, Die krullen in den loep, en maken groot gebacr, Aai ' |
||||
|
5<S Hymnvs oft Lofsanck
628 A! rafend' uy t de mont, en dolen in het haer.
Waer wilftu dat ick gae? wat klopftu voor de deuren Van miinonftuymich hen? het hooft dat wil my iche"' O Evan Evoe, bey kint en oude man, 61% OSabon Indiacn, Ofiris,ende Pan. Denys,Hymenean,Euafta, Sinne-brcker, (
Lenaee, Ligyreu,ghy Snorckcr, ghy Groot-fpreker,
Ghy Moorder van de pijn,óörtverwinlick Godt. 6$6 OHv u, Nüèan, Ffan, Iraphiot. * Naïhc-looper, Heupe-foon, Hocch -Schreeuwer, Gr" 5
fpringer, • >
Goet-gcvei-,Minne-vrient,Hooftbreker,Lceuwen-d\v»W|
640 Herr-vanger, HcriTén-dief, Tong-binder, Schudde-P J< Geeft-roeder, Waggel-voet, Straet-kruyfler, Altijdt' 5 O Dithyrambe groot, geboren uy t u moeder, £|i |
|||
|
jj VanBacchvs.
n üyt u vader met ó lieftelicken voeder
|
||||||||
|
57
|
||||||||
|
H4 y*n bly fchap ende vreucht, vrou, man, Godt, ende ftier,
j. ^an water opgebracht, geboren uyt het vier. e tong kleeft aen de mondt Baba&a wat (ai't wefèn? eeft my wat van u nat, foo fal ick fiin genefen. 845 Maer jaecht de Nymphen wech, en doeter vry wat in, t» P dat ick al miin forch en droefheyt overwin, vjpe volchftu my dus naer? hoe doefta my dus dolen? w3t heb ick dy mifdaen?diin huyfgewant verholen? hi |"n heb ick niet geklapt. Lycurgi wreede daet, vjEn Penthei dol gemor t heb ick altiidt gchaet. Q *ct wilftu dat ick loop? int midden van de baren, e'uclc men van u leeft.' wie fouae my bewaren? 'i5 Want ghy, o Liber,hadt in Ner.i woefte (troorn ^ucotheaii u raoey, Neptunus was u oom, A* 3 Veel
|
||||||||
|
58 Hymnvs oft Lohanck
Veel liever wil ick fiin begoten van u vlagen,
D:e al onftcrflickhey t van ons gemoet kont jagen, Op heffe t onfen dn, doet naer den hemel gaen 660 All' ons gedachten hooch, en hy de Goden ftaen- .£ji,|
' Als du komft in den kopj du ruckft ons van de men'''' Ontft-keft onfc fiel met wonderbare wenfehen, " Wy lacchen met de doot, vertreden met de voet 664 Het fchrickelick geluyt van Acherontis vloet.
Licnita weeft gegroet, ó (waricheyts verdriiver, «<
En volcht my aaer ick gae, naer t'huys van onfen Sd1
Die defènavont heeft miin vroeylicheyt gepacht» I 668 En my met eenen kroes van Mal vefeye wacht.
|
||||
|
F I N I S.
|
||||