|
*tekvWttineUh3 van ctjMiqfwiiff m
|
|||
|
D E GEES TIQE
WERKEN,
VAN
Aernout vanOverbeke,
In fijn leven Advt voor den E.Hove van Hollans
Bejiaende in LIEDEREN
GEDICHTEN» Nevens fijn vermaeckelijcke
Jl E Y S naer O O S T-INDIEN, Met groote moeyte by een vergaderd
en in 't licht gebracht. |
||||||
|
JtyJ^N Claesz. TEN Hoors, Boekver-
kooper over 't Oude Heere Logement. 1678. |
||||||
|
AENSPAECK,
Van den
DRUCKERaendenLESER
^ E Gedichten van den Heer van
Overbeke hadden lang ingefchrift byveele van fijn familiare Vrien- den en Liefhebbers van de edele Voefy gefworven , waer van den een dit en den ander dat bekomen hadt, doch alles fooflucks-gewtjs, en vitieus door de onkunde van die geenen, die defelve dickwils overgefchreven hadden, dat het jammer was dat aüe defe Leden, welgefuyvert zijnde, niet tot een yoltnaeckt Lichaem gebracht f'ouden geworden hebben, be lufl die wy altïjdt gehadt hebben om aen de wereldt j/ets ongemeen en vermaeckeltjck. te toonen, als mede het aenraden van eenige aenfienelijcke Perfoonen, on- der de welcke dat eenige van defegeefirijcke Gefchrif- ten waren bemflende, heeft ons aengeprickelt, omfoa veel van defelve, als ons mogelijck was > te bekomen, ( metgroote moeyte van defe engeene tegaen verfoec- ken ) en het meesle en befte gedeelte (volgens het oor- deel van verflandige Luyden) daer van bekomen heb- bende , hebben wy getracht defe Gefchriften foo accu- raet en net voor den dagh te doen komen, dat eenyeder daer uyt lichtelijck^onfe yver fal konnen bemercken. Wy hebben het geluck^ghehadt van by een groot Lief- hebber een feer accuraetgefchreven exempker van fijn * z ver-
|
||||
|
i
vermaeckelycke Reys-befchrijvingb gevonden te heb'
ben , door wekkers toedoen wy de ingefloopene druckc fauten, die in fulck^eengroote menighte daer in gevon- den wierden, datfy niet alleen den Lef er tegen fionden, maer oockhetgebeele Gefchrift onverftaenltjck\ maekc ten, foodanigb gecorrigeert, dat wy niet twijfelen-, o] den Lefer fal tot fijngroot vergenoegen , de aerdighe- den , waer mede den Autheur dit fijn Gefchrift door- mengt heeft, nu ten vollen kannen befpeuren. Ons ver- foeckjs, dat de Liefhebbers, die noch eenige van fijn Gedichten of Liederen 'in gefchrift hebbenJewelcke wy in dit tegenwoordig werkjiiet geflelt hebben , ons dezel- ve gelieven te laten toekomen , op dat wy die in een tweede druckjnochtenformeeren\en wy twijfelen niet, ofwyfuüen door onfe vlijt en naeifligheyt, die wy alt ijl tot foo doorluchtige wereken betoont hebben-, doen blijc- kendat wygeen van de minfie van diegenen w^üenfip, die door de druck^pars de wereken van verftandige na- men met een volle glorie aen de werelt doenfien. Vaert mei dan, beleefde Lefer, engebruyckl defe bladeren tot UB plaifii' 'if00 dïa om eeniSe vermeerdering ter hant gekomen fal tijn, belooven de Liefhebbers dit felve Werckjoorfijn vermeer deringh aen den dagh te futten hengen, welcke beloften wy futten volperen, en Verblijve ondertuffchen U E. aller
toegenegene Dienaerj Jan Claesz. ten Hoorn.
|
||||||
|
In Amfterdam uyt mijn Bodwinckel,
den 6, November 1677. |
||||||
|
VER-
|
||||||
|
Vcrmaeckelijcke Voor-reden
Aen den
L E S E R.
L het verftant en wetenfchap.'t geen
de Goden door hare overmatige goet- heydt aen eenige menfchen , als een belooningh voor haer yver en naer- fligheyt hebben gelieven te geven , is alleen om anderen , wiens herfenen te diep in on- wetenheyt gedompelt > niet bequaein fijn door haer felf yets van belangh te konnen begrijpen, door haer verftandige en welgefchickte redenen, tot de kennis van eenige faecken te konnen bren- gen. Veelderhande toewegen fijnder om tot dit eeneevndete geraecken, doch geen diehetfelve met meerder gratie en aenghenaemheyt weet te weegh te brengen, als de edele Poëfy , en de die- naersderfelve, volgens hetgemeene vers Et prodejfe volunt, &deleclarePoet<g.
Dat is:
D* Poëten foecken met voordeel en vermaeckjegelijck.
te leeren. En feecker, daeris niet in de geheele werelt dat
een.bequ.aem Poëet niet met meerder gemackin # 3 ' de
|
||||
|
VemMckdycke Voor-veden
de gemoederen der menfchen foude konnen doen plaets grijpen, als de befte Orateurdoor al fijn opgepronckte redenen. Het fchijnt dat de men- fchelijcke ziel yets met de Poëfy gemeen heeft, en de maet en voeten , daer de felve mede gebonden is, weten de gemoederen foo fachtelijck te beto- veren , dat fy alle indrucken; ja dat meer is, alle hens-tochten in de felven weten te doen komen. Doch in wat foort dat het is daer een Poëet fchrijft, het fy in ernftige of boertige dingen, moet hy altijdt die confidentie hebben , dat de Poëfy geen middelmaet lijdt -, een Poëet moet, of uytltekent goedt, ofuytftekent flechtzijn, dewijl hy alfdan het eene eynde van de Poëfy , dat is vermaeck aen den Lefer te geven, bereyekt heeft •, want een ver- ftandigh Lefer, wiens voorhooft door de ouder- dom noch met geen rimpels en plooyen befet is, fal fich foo wel vermaecken in het lefen van de invallende gedachten van w. de Lange , als in de fchriftenvan Brederode, of eenige anderen. Maer de foodanige mangelt her aen het nut, 't geen wel foo veel moeyte in fich heeft als het vermaeck; doch die dit door fijn wijsheyt en verlhndt te faem gevoeght heeft, van fulck een magh met waer- heyt gefeght worden. Omne tulit punctum qui mifcuk utile dulc'i.
Dat is voor defe fin :
Hy beeft de geheeleplkht vaneen Poëet voldaen , die .. het nut met het yeymaeckjqmengbt beeft. On-
|
|||
|
aen den Lefer.
Onder al de geenen die defe manier van fchrijven in de Nederlandtfche tael gebruyckt hebben , is wel de eerfte geweeft die met lof het felve gedaen heeft Roemer Viffcjher, een man van een feer groot verftandt, en goedt oordeel, die oock ghetoont heeft door fijn voorbeelt, dat de Nederlantfe tael in geeftigheyt de Latijnfe niet hoefde toe te ge- ven , en fulcx heeft hy genoeghfaem bewefen in ee- nige overgefette Epigrammata van Martialis, die mede onder fijn fchriften gevonden worden, die niet van' haer voorgaende luyfter verlooren , maer fëlfshaerSondagfe kleeren fchijnen aengetiocken te hebben. De ruwheyt van de eeuw daer hy in ge- fchreven heeft, hebbende alfdoen de verfen noch befchaeftheyt noch voeten > maecken fijn fchriften te verwondelijcker. Na hem is geweeft Cofler, die door het overfétten van de Aulularia van Ylautus, ( Warenar met de Tol ) wel getoont heeft wat hy in boertigh fchrijven doen konde. Brederode, die met hem in een eeuw leefde, heeft defe manier van fchrijven met foogroote lofgepleeght, dat hy ver- dient deuytftekentftedaeringenoemt te worden, welcke lof hem niemant van gefonde herfenen fal foecken te onttrecken. Sijn out-Hollandtfe fim- pele manier van fpreecken, daer hyfijn Landts- genooten mede invoert, isfoo natuyrüjck, datmen daer uyt lichtelijk kan befpeuren, dat alle ftijfheyt en geniaecktheyt ver van hem geweeft is, en dat fijn woorden en Poëtife gedachten te gelijck ghe- booren fchijnen geweeft te hebben. Vockenbmgb ' " # 4 fou- |
||||
|
oen den Lefer.
«ïenfchen j daer nochtans in fijn dagelijcks eeten ende drincken hy gewoonelijck niet meerder en confumeerde, als een ander menfch, die van eene naruyrlijcke gefontheyt ende goede appetijt was • wel is waer,dat hy fomwijlen ende by eenige voor- vallende occafien foo veel aen kolt heeft na hem genomen ende genuttiget, daer aen fes andere ge- fonde menfchemende gemeene eeters, rijckehjck genoegh fouden gehad hebben oai hare appetijt te verfadigen j edoch dit ongemeen teren en wiert Van hem niet gedaen uyt eene onverfadelijcke hon- gers.lufl:, ofte om te betonen dat by een vraet was, gelijk de nijdige tongen.en d'onkunde werelt hem t'onrechte heeft naègegtevën; maer hier flack eene andere geheymeniffe in', foo als wy rfti ftüfen-gaen openbaren, om onfen Autheur daer mede van de aengewrevéne calangie eenmael te bevrijden. 't Is dan fulcx, dat van alle oude tijden alderhan-
de flagh van Poëten , die fich onderfïonden goede gedichten ende vaerfen te maken, 't felve noyt met eenighfucces wiften in 't werk te (tellen, als na dat hare geelt van alle aertfche gedachten ontbonden, ende van den hemel met eene hernelfche mvlotyinge befproeyt ware, om welcke hernelfche inftortinge, ofte divintfpdrticttUm aura, fo ais de Poëten 't noe- ■ men, te bekomen, waren in d'ende eenvoudige tij- den de Poëten genootfaeckt met groote moeyten denberghvan Farnajfus tebeklimmen,endealdaer uyt fekere fonteyn een water te halen , dat gedron- ken fijnde, haren geeft van alle onreynigheyt fuy- * 5 verde,
|
||||
|
Vermaeekelijcke Voor-reden.
verde, en hem tot 'et maken van goede gedichten bequaem maeckte; edoch, in verloop van tijden ondervonden wordende, dat de vaerfen, door in- gevinge van 't water van Varnaflus berg gemaekt, al te waterachtigh, ende van weynigh pit waren, foo hebben de volgende Poëten onderltaen hare hemtlfcbe invloey'mge uyt een veel edelder ende fpi- ritueufer fap als 't water is, te hal«n, namelijck uyt goede fappige ende delicate wijn, volgens 't beken- de vaersken. Vinayarent animos faciunt & verfibus aptos.
Ende hebben fylieden, door dit behulp, veele heer-,
lijckeendeoverkoftelijke gedichten in 't licht ge- bracht, die hedendaeghs. meeft alle winckels ende bibliotheken verderen,; ende fijn hier mede de voorgaende waterachtige vaerfen wel verbetert ge- worden, maer men heeft bevonden, dat, gelijk de voorgaende in koutheyt, defe in tegendeel in heet- heyt excedeerden, door de fumeufe kracht van de wijn, die defe vaerfen voortgebracht hadde , waer van de fommige foo fcharp ende heet bevonden worden, dat daer door veele eerlijcke luyden hare goede naem ende faem is gekrenckt geworden, an- dere fijn weder door hare groote hitte in de eerfte geboorte byna als verbrandt, foo dat, omdefelve te befchaven, befnaeyen ende bebijtelen, wel tien jaren van nooden zijn; ende alffe dan noch al m t licht komen , foo wordenfe foo miferabel ende fereupel bevonden, dat de Satyrs geen onrecht heb- |
||||
|
aett den lefer.
ben, alfTe foodanige phantaftique-ende eygenfin- nige wercken, totbarltens toe uytlacchen,ende foo voorts worden in meeft alderhande flagh van gedichten , door de liefhebbers der Pocfy, eenigé aenmerckelijcke misflagen geobferveert,om welke foo veel doenelijck te verbeteren, ende in geen van beyden der voor-aengetoogene extremiteyten te vervallen, foo heeft onfen Autheur uytgevon- den een middelwegh tuffchen beyden , ende heeft dienvolgende onderftaen fijn Poè'tifch humeur te halen, niet uyt 'et koude water, nochte uyt de hit- zige wijn, maer uyt het bequame voedfel van een lecker korsje broot, fchapen bout, capoen , ende foo voorts uyt alderhande fpijfen die voedfaem en- de delicaet fijn, defelve met een goet glacsje bier ende wijn larderende, nevens een pijpje tabacq daer by gevoeght, door welck behulpmiddel hy in fijn voornemen foodanigh gereufleert heeft, dat meeft alle fijne gedichten , by de lief hebberen,niet aengenaemheyt ontfangen, geprefen, ende in hoo- ge eftime fijn gehouden geworden, lijnde dit de ware oorfaecke waeromme onfen Autheur , d'eene tijdt veel meerder als op d'andere tijdt mofte ee- ten , jafomwijlen daer inne excederen ende foo veele als fes andere menfehen na hem nemen , na dat hy j namentlijck, voor genomen haddc, eenig gemeen vaersken ofte eenigh rcmarcabel gedicht van belangh uyt re wercken. Ende heeft men hem uyt die oorfake op eenen ochtent ftont wel tachen- *igh oortjes koeckjens, wel ghcbotert> tot een * 6 ont- |
||||
|
Vermaeckelqcke Voor-reden
ontbijt fien nuttighen, als hy voorghenomen had des namiddaghs fijn Poétifch humeur gaende te maken. Behalven weïcke nuttigheyt van fijn Poè'tifch
humeur, uyt 'et voetfel van de goede fpijfen te trecken, foo haelde hy uyt fijn groot ende veel ee- ten noch een ander remarcabel voordeel, van dat, als hy op reys gingh, hy fijn felven nier en behoef- de te belemmeren met een knapfack met eeren op- gevult, want eens fijn buyckje mee goede valte fpijfe wel vol en ront gegeten hebbende, foo kon- de hy daer op wel drie dagen daer aen volgende gedurig vaften, fonder ondertuiïchen eenig meer- der eeten te proeven, foo als hy dit in pra<5h jk ge- ftelt heeft, wanneer hy op fekere tijde na Engelant wilde vertrecken, ende bevoorens afvoer op. Maes- lantfluys, eene warme Ham , van acht ponden ge- wicht, in fijn maegh bereyde, met broot, bier ende wijn na advenant gelardeert, waer mede aen boort komende, endeby geval aldaereenige Heeren van fijne kennifTe, die mede na Engelant wilden > ref- contrerende , als die hem nodighden dat hy met henlieden eeten foude, alfoo fagen dat hy mtt fijn leegelijf, fonder bagagie , reys.fack , ofte eenige provifien te fcheep gekomen was, foo rcfufeerde hyfulex, onder voorgeven, dat hy rijckelijck ge- noegh van eeten voorfien was , al quam de reyfe drie dagen langh te dueren , waer op van gemelte Heeren gevraeght zijnde, waer fijn bagagie ende eeten dan was., vermits fy hem roet fijn leedigh lijf had-
|
||||
|
Vemuteckelijcke Voor-reden
foLide veel meer gedaen hebben, indien fijn Reufe- ftrijdt, en het eerfte boeck van den Mneit van Vil' gilius .nytfijn eygen inventie ghefprooten waren, die doch wel het voornaemfte gedeelte van fijn geheele Thalia uytmaken. Nu komen wy tot on- fen Autheur, wiens Poëfy en Gedichten uytlte- kende fijn in waerdigheyt van ftoffe, vloeyentheyt van rijmen, foetheyt van ftijl, natuyrlijckeafbeel- dingh der menfchelijcke paffien , en hondertley andere aengenaemheden, te langh om alhier op te tellen. Dit alles en kan van niemant tegen^efpro- ken worden, ende wort by yder een fooJanig voor waererkent: maerde fource ende fonteynewaer uyt onfen iliuftre Autheur alle defe heerlijcke ge- dachten gefchept, ende alle fijne onvergelijkelijke veerfen ende gedichten van gedaen gehaelt, ende met een woort, door wat middel hy in de loffelij- ke rijm-konfte fo heerlijck geexcelleert heeft,fulcx is noyt foo werelt-kundigh nochte openbaer ghe- weeft, maerhebben eenige weynige van fijnege- heymfte ende vertroufle Vrunden hier van alleenig de kenniffe ghehadt, onder fpeciale beloften van datfe defe geheymnifle niet eerder, als na fijn doot aen de werelt fouden openbaren , ende voor den dagh brengen , alhoewel 't verfwijgen van dit fe- creet, onfen Autheur heeft fubjeft gemaeckt eene groote lafteringe, als ofte hy ware geweeft eene van de grootfte Vraten ende Swelgers die 'er leef- den, ende dat hy met eeten alleenig meerder kon- den verdoen ende confumeeren, als fes andere men-
|
||||
|
aen den Lefei.
hadden (ien aen boort komen, foo klopte hy op fijn" maeg, feggende daer in eene warme Ham van aeht ponden geborgen te hebben, die hy van meeninge was foo warm in Engelandt over te brengen, ofte miiTchien eenigh Engelfchman mochte beluft we- fen om eenigh mirakel van transformatie ('van een warme HoIIandtfe Ham in een Struyf verandert) te fien, in 't werck ftellen , foo als hy oock de- de , ende defelve niet eerder te voorfchijn bracht, voor dat, na drie dagen onderwegen gheweeft te hebben, hy in Engelandt aenquatri, ende tot een offerhande dit packje aldaer aen landt neder leyde, fonder dat hy > geduurende de reyfe, eenigh eeten wilde proeven, fich vergenoegende met een pijp- je toback, ende een glaesje bier ende wijn, om fijn hart te ftercken. Dat hy met fijn mondt en maegh konde doen
wat hy begeerde, getuygen veel voorbeelden,on- der anderen had hy tot Rotterdam, op een Kerf- m;s, met een waeffel-backer een accoorc gemaekt, voorde buyckvol. Defe man meenende wel te fullen toekomen, had hem dry Schellingen af- geeyfcht. Overbeeck^ fliet hem de koop toe, en belaft hem wacker aen 't backen te tyen, fet een knappe gaft of twee aen dekraemomopte paffen, of dewaefFel-backer wel deed of niet, Overbeeck. dan gaet in de befte kamer, heteerfte half dozijn gcbootert en gefuyckert, komt voor den dagh,dat was in een oogeoblick gedepefcheert, voort weer een andere fchootcl fnick heet, en foo langh was * 7 het |
||||
|
Vermaeckelijcke Voor-reden.
het noch een gemeen mms maekijdt; maer als het derdeen vierde half dozijn fijn tour gedaen hadt, en het vijfde geeyfcht wiert, begoft de hac- ker bangh te fien, daerna tegen fijn wijf te mor- ren , en eyndelijck uyt te barften: Wat duyvels ee- ten is dat, en dat al backende nu en dan te repetee- ren} als eyndelijck die fchootel weer leegh, en het fefde efquadre binnen gedaeght wierdt, gingh het den waeffel-backer boven fijn gedult, foo dat hem ten monde uytbarfte, Ackrement mijn Heer,gy kont fchranjfen. Gaet gby maer u gangh, fey den Heer in de befte kamer, en laet my met mijnfcbranf- fen be<raen. Maer de waeffelyfers niet foo gefwint gaende als voor heen, en de Heer Overbeeck van binnen, uyt wanhoopigen honger om waeffelen roepende, begoften de Matrofen3die aen de kraetn ftonden, mede in het fpel te komen, en te drey- gen, indien de backer niet voortgingh, al fijn fey- len in fiarffen te fnijden, wanneer de backer foec- kende te parlementeeren, geit voorftelde, de waef- felen waren hem gefchonken, hy fou maer heen gaen eer fijn geheele pot leegh raekte. Maer het hielp niet, hymoft fijn gang gaen, gelijk hydede tot vier en tachtentigh waeffelen toe, die hem de waeffelman met fulck een goedt hert opdifchte, als een Boer fijn Ham en Speek voor een hongeri- ge partye; maer dat luwde vry, wanneer hem Over- beeck • in plaets van drie Schellingen een Ducaton in de handt ftack, en daer mede heen gingh, laten- de den goeden man vry beter in fijn fchick. Dier-
|
||||
|
den Hen Lefer.
Dierghelijcke aerdigheydt heeft hy tot Voor- burgh, in de Herberge de Swaen, foo ick meen» aen-gerecht. Hy had aldaer bevoolen een maeltijd voor fes of acht menfchen toe te maecken , in vifch, feggende, dat fy teghen de kloek twaelf of een uuren aldaer foudenzijn. Hy komt op de beitelde tijdt, vraeght of fijn gallen daer noch niet waren, en krijgende tot antwoort van neen> gaf lafl; de foode klaer te maecken , terwijl hy noch een wandelingh gingh doen. Weder komen- de , vondt alles ghereet, maer gheen gallen , hy belafle echter de vifch over te hangen, fy mochten ondertuffchen komen, maer die gaer en opghe» wonden zijnde, en noch niemant voor de handt, beveelt op te diflen datter klaer was, en hy gaet'er aenvallen met een friflebe moet, en weerde fich foo dapper, dac hydeheele tafel fchoon maekte, daer de Hofpes Gch over kruyfte en fegende, maer betaelr zijnde, had niet te feggen, en Overbezet gingh foo weder ( doch met gheen leege maegh ) heen wandelen. Doch het is ons voornemen niet om hier een
verhael van fijn geheel leven te maecken, en ter- wijl wy fijn faek foeken te defendeeren te^en de calanges van quaetwillighe en nijdige menfchen> fouden wy haer door het ophalen van fijn play- fiertjes, wel gelegentheydt geven om noch meer- der cjuaedt van hem te fpreecken , terwijl fy vol- gende hier in haer dom oordeel en gevoelen , niet louden konnen gelooyen} dat een man > die op een mael-
|
||||
|
Vermaeckelijcke Voor-reden
maeltijdt een Ham van acht ponden, of opeen ander tijdt vier en tachtigh waeffels gegeten had, ter felver tijdt bequaem foude zijn om yets van belangh in de PoèTy te konnen doen. Maer laten wy defen in haer dom gevoelen laten fteecken, en ons verghenoegen met een feeckere wetenfchap die wy daer van hebben. Doch het is aenmerkens waerdigh, wanneer men fiet hoc veel de humeuren der Poëten van malkander verfchillen. Eenige droneken voor defen , gelijck te voren gefeght is, niet a!s water, doch door de fchraelheyt van 't fel- ve, fijn haer namen te gelijck met haer verfen in 'c vergeetboeck gheraeckt, volgens het gemeenc Latijnfe vers: Nuüa placere diu, nee vivere carminapojfunt
Qua, fcribuntur aqita potoribus. Dat is:
Geen Gedichten, die door Toeten, die niet als water
drincken, geschreven worden, konnen Ungh be~ hagen, of in wefen blijven. Andere fukke bedroefde voorbeelden fiende 5 en
dufdanige ongelticken niet willende onderworpen zijn, hebben haer fnedigh aen 't wijn drincken be- geven , ja tot foo ver, datmen van den Poëet £«- nius feght; Mnius
|
|||||
|
:
|
|||||
|
aen den Lefer.
|
|||||
|
Innius ipfe Vater nunquam nififotus ad artnd
Vrofüiït. Dat is:
Den Vader Innius f elf begaf fich noojtaen *t fchrij-
ven , als nae dat hy dicht van Wijn befiooven was. Maeronfe teghenwoordige Autheur heeft hierin
een mKldelmaet willen ghebruycken, vreefende de fchraelheyt des waters , en de al te groote hitte van de Wijn >'derhalven heeft hy het voor fich noodigh gcoordeelt démaegh braef met eetwaren te verfien , en alfdan aen den arbeyt te vallen, het' welckhem foowel ghefuccedeert is, dat'er geen twijfrel aen te llaen is, of fijn heerlijke Gedichten fullen, foo langh de Nederduytfe tael in wefen is, met groote lof van den Autheur, gelefen worden. Buyten alle twijffel fullen onfe jonge en kleyne Poêetjes, wanneer fy fien met wat gracgheydt yder defe Gedichten aenvaert, fijn exempel willen navolgen, en den buyck tot barftens toe met fpijs overladen, om te fien of het haer niet mogelijk is haer bedroefde Gedichten te verbeteretf, doch wy fullen hier door eerder het welvaren der Slachters, en klachten der Wijnkoopers fien, als dar fy tot haer voorghenomen ooghwit fullen gheraken. En wy raden haer dat fy den Fabel van Phcerlrus eens nafien > daer deKickvors een Os gefien hebbende, |
|||||
|
Vermaeckelijcks Voor-r eden oen den Leferl
haer felfopblies, enaen een van haer jonghen vroegh, of fy nu niet wel foo groot was als den Os, waer op het jongh neen fegghende, blies fy haer ten tweedeen derde mael op, t'elckens het felve weder vraghende, waer door fy eyndelijck door al te fterck blafen, quam te barften. Leeft dan liever ghy arme Poëetjes defe bladeren met vreught, en foeckt niet door onmogelijcke mid- delen, en tot uw fchade defelve na te volgen, want uw wafle vleugelen konnen de hitte der Son noch niet verdragen, en leert op andere tijden uw quaet. wiiligeen nijdige tongen wat beter befnoeyen, en defe doorluchtige man niet meer met de naem van een vrajt te fchelden, op dat ghy niet meer den haet van alle man op uw halfen haelt, Vaert hier mede wel, en leert voortaen wat be-
ter fchrij ven en fpreecken. Onder welcke recom- mandatie wy verblijven U E. aller-dienftwil* lighften N. N.
|
|||||
|
A, van
|
|||||
|
i
|
|||||||
|
D E N
|
|||||||
|
AMOUREUSEN
SODIACQ.
Door
A. van OVERBEKE,
c u p i b ö.
X _S 'er ymant mijns gelijck,
In het Helfch öf Hernelfjjck?
'K roem op Blixem noch op Donder; Paphos kroon en draegh ick niet,
ll;PiT^i=lï^lï^ll^Éilili^^=l
Maer die pracht leyt noch ver onder Mijn almogende gebiet
|
|||||||
|
T.egnt de Goden in een ichael,
'K weegiï meer als fy altemael j aoef geen fpeer', of deegen;
'K fteeck geen .{pede in mijn fack 5 A % ben
|
|||||||
|
2 A. van Overbeeck,
'K ben om Veftes niet verleegen,
Naeckt te zijn geeft meer gemack, 3-
Gaen mijn mackers eens te gaft, Wat is daer al fpoocks aen vaft,
Sonder Junoos beften tabbert;
Wil iupijB niet met haer gaen,
En foo hy fijn kraegh beflabbert,
Moer hy 'tfommen laten ftaen.
4-
'k Loof dat Vaiïas niet en at Soo s' een kouffebant vergat -,
Venus heeft een flaeuwt gekregen
Van verftoortheyt, flechs om dat
Mars haer had verkeert gereegen:
Somma, altijdt fchort'er wat.
Bachus, Pbeéus, zijn wel naeckt;
Maer geen van haer tween vermaeckt: d'Eerfte is een kalv're Maeck'laer; Maer haer vleefch deught nucht'ren niet: d'Ander is een vuyle kaetlc'laer, En ontdeckt al wat hy flet. 6. Sie 'k op vee, of menfchen neer,
Elck bemint my even feer, Want ick ben de Godt der Liefde, *t Zy 'k haêr gaf noodtfaecklijck quaet, tZy'k haer voor een nacht geriefde, Niemant, die mijn dient, verlaet, 7-
'tRoockt altoos op mijn Altaer Of 't een klomp van JEthna waer: Rocken, kouffen, onderbroecken, Hangen op voor wapen-tuygh: |
|||||
|
Oock
|
|||||
|
Amoureufln S o D I A C Q^ 3
Doek bebloede rotte doecken;
Maer dat offer valt wat ruygh- 8. Lucifer heeft wel géleert Dat fijn Rijck door my vermeert i 'k Offer hem veel duyfent zielen,- Die door lift, en valfche reen, Dickwils in een poel vervielen , Daer geen gront en was beneêö. 9-
'k Maeck, al is 't vee noch foo dom,
Dat het naer fijn ftaert loopt om j
Als de Katers zijn aen 't krollen. Houw ick Choor-fanck in mijn Kerckr En al zijnfê blint, als Mollen , Sy gaen op de lucht te werck. 10.
Was 't niet al in rep en roer, Doen de helfche P/uta fwoer, Sich te wrcecken, of te trouwen ? 'k Loof hy bang was dat jufijn Hem een papje focht te brouweö * Om fijn Erfgeriaem te zijn. ii.
Al fijn volck was op de been, Duyvels, Monfters, onder een, DronckeReufen, dolle venten, Ront met Duyveis-dreck befrneert: Ja, hy had felfs d'Elementen Tot oproer gedebaucheert. ï2"
'tSagh waerachtigh fuur daer uvt,
Tot op 't left de fchoone Bruyt,
Hem gedwee maeckt' als een handtfchoej
En foo mackelijck als een lam J
A 2. Da&r
|
||||
|
4 A. van Overbeke,
|
|||||
|
Daer meê bruyd hy na lijn landt toe,
Na fijn kot 3 daer hy uyt quam. Alles dient my wat 'er is,
Menfchen, Duyvels, Vlees, en Vis. Maer, vaert wel, ick moet vertrecken, Wijl ick maecken moet van daegh, Noch een hallef duyfent gecken, Die my wachten even graegh. 'kKom nu niet weer in een jaer,
Of 't quam ick noodtfaecklijck waer; Maer die in fijn winckel wandelt, In plaets van de Maillebaen, En de ftamper Wat veel handelt, Daer heb ick geen vatten aen. <De Kroeghgift.
|
|||||
|
Amourettfen S o D i A c Q^
|
|||||||
|
5
|
|||||||
|
2.
't Wijf raeft altijdt al was fy dol van tantpijn ,
Dan dient 'er beft: gefwegen, Of ghy krijght een nieuwen zegen, En de Duyvel fa'1 je gênant zijn : Soo bits als de gal ooyt menfch dede fnaeuwon, Moet ghy dan alleen kaeuwen. 3-
Die wil op Aerd' fijn tijdt met vreught bakleeden,
Die moet fich van fijn leven ■ ■ , Niet in den Echt begeven , 'tMaeckt krancke finnen, en leden, 't Moet een Nar zijn die eens anders jock wil vreefen, Dacr hy felver vooght kan wefen. 4-
't Is waer, de Vrouw is wel een Aelborduertje, Wanneer de Man. is droncken; . Maer die lieffelijcke loncken Die dueren qualijck een uertje: Want foo de wijn u weer heeft verlaten, Suk g' haer als te vooren 'haten. . 5-
Soo dat ghy fiet dat Venus moet haer fchoönheyt
Van Bacchns komen leenen; Waerom gaen w'er oóck niet heenen ? Op dat hy, na ouder gewoonheyt, Om van fijn vermaeck, en wijn mededeele, Dat is beter als krackeele. 6: Als men is getrouwt,- terflondt is dorft u fwager,
En honger is u lijfwacht: Dat is 't goedt dat u een Wijf bracht, De kroegh maeckt hoe langer hoe grager, Hier is overvloedt, en 't ontbreeckt 'er veelen Niet aen wijn, maer wel aen keelen. A 3 7. Men
|
|||||||
|
è A. yan Overbeeck,
|
|||||
|
Men mach wel, als men treedt in 't groote Gilde >
Terftondt een fcheydt-brief fchrijven Aen Kocks- en Hoender-wijven; En foo men een Rijxje verfpilde AenOefters, ö! die tandt moet uyt, eer hy't meer doet,
En werdt getroeken, eer hy feer doet. 8.
Het Man-volck heeft veel fouten, daer de Vrouwen
Maer hebben twee gebreecken, Qualijckdoen, en qualijck fpreecken: Gaet dan, die luft heeft tot trouwen, En bruyt uyt de kroegh; maer laet niet u quote Tot laft van u Lach-genoote. 9-
Maer ghy, die nu al u vreught inde keurs ftelt,
, Ghy fult in weynigh dagen
Noch u fottigheyt beklagen, En bidden u vrouwtjen om beurs-gelt, Om by ons te zijn j maer niet na den achten, Daer wy fitten halve nachten, io. Oorlof ghy Prince, diet dit Liedtje dichte, Was gierigaert, noch fchrocker; Maer een rechte goede flocker, Die meer hield van Neven, als Nichten, En die liever wouw leckertjes 's nachts flapen, Als een vrouwen hembt oprapen. |
|||||
|
Amoureftfen S o d i a c q^
|
|||||||
|
7
|
|||||||
|
*Den verfchen Weduwenaer.
i. JTJ * Ier ruftie nu die niramer rulte,
l=iiPiii^!iiiiiit!ïi=iÉï= mmm
De oudtite Dochter v?m de YVraeck,
Die 'k nimmermeer tnet rechte imaeck, Maer wel uyt eygen Intres kulte. ËmmmmmËÊmwwmmmmmmïïï
Ha ! nu iy na den Hemel is,
ppfpï^i^Éü^i^Èisïipïs!
__Hegt s ons een Hemel hier ontüooten,
i^isiii^i^iiPi^üiii^i^ii
_ Haer Aur^er werdt met Wijn begooten,
En 't roockt'er altoos op den dÜch. 2.
Men offert haer de befte Vruchten,
De eerftelingen van't Konijn, De achterloopers van het Swijn, Patrijs, en Haes, die weytsjes luchten : Wy roocken fteeds uyt vrees datw' aen Haer Graffteê niet voldoen en fulleii: Men fier hier heele ketels vullen Met Roockwerck van d'Americaen, 3.
Ick fal de Doodt een Tempel bouwen, En jaerlijcks viesen defen dagh , Dat ick dit Lijck begraven iagh , 'tWelck my meer vreught gaf als het trouwen. A 4. Komt
|
|||||||
|
A'. van Ovërbeee,
|
|||||||
|
$
|
|||||||
|
Komt nu Verleyders die wel eer
Soo vreeflijck opfneed met u rijmen, Van al de foetigheyt van Hymen; De Tafel-vreught behaeght my meer. 4-
Eerft pryckt' ick of ick in de Kerck fat,, Schoon dat'er fpijs of tafel ftondt,
De tanden roeften in mijn mondt,
Om dat mijn backhuys nimmer werck had;;
Daer toe ftondt mijn oor braef fchrap,
Dat fchier van overvloedt kon fterven;
't Is om een Karel te bederyen,
Dat weynigh fpijs, en veel gefhap.
f-
Dat geen Violen, noch Laurieren
Verdoolen op dit heerlijck Graf;
Dat 's reuckwerck dat men eertijdts gaf, Om 't Graf der Nymphen meê te gieren j Maer langt een handtvol Sevenblat, Wat Opium, en Album Gracom, En 't flimfte Qual dat ooyt in Zee fwom, Met wat Aers-Aeckers uyt Maeys gat. 6. Brengt hier een bont-gekleurde Maenkop, En uytgepijnight Dieven-fweet, De Ziel van een benaeuwde fcheet, Giet daer een halve pint met traen op, Mengt dat met d'aiderfterckfte Loock j Dat famen foo aen brandt gefteecken, i Sal onfe oogen heele beeckcn Doen fchreijen, door haer ftercken roock.
7'
Of wil men meerder tranen perffen, Wy fullen fitten gaen voor 't vat, En fwelgen heele ftoopen nat, En dickwils onfe tong ververffen; |
|||||||
|
Amoureufen S o D i a c q^
Ick fweer u dat men dan wel ras
Sal fien hoe ons de oogen puylen: Soo moet men over Grietje huylen, En haer beluyen met een glas. 8.
s'Is buyten forgh, ick buyten vreefen, Wy zijn nu beter als by een, 'k Ben geen Poëet ■-, maer foo ick meen, Sou dit haer Graffchrift moeten wefen: Margriet leght hier in 's Aerdtrijcks-fchoot j Die met de Doodt uyt blydtfchap trouwde > Om dat fy meende, dat ick joude Bedroeft zijn over hare doodt. |
||||||||
|
Het Hoorenbeefl.
|
||||||||
|
t'Wijl ick flaef, en wroet, en wackcr,
Zaeyt een ander op mijn Acker: |
||||||||
|
A 5 . En
|
||||||||
|
io A. van Overbeeck,
En dat duyvels vaeeligh onkriiyt,
Exaltatis Cornibus, Loopt felfs 's ochtens voor de Son uyta
Cornua funt omnibus. 3-
'k Mach geen Honden langeï houwen. 'k Derf my daer niet aen vertrouwen; Is niet AÉteon opgegeten ? Exultatis Cornibus , En Vlack heeft left na mijn gebeten 3 Cornua funt omnibus. 4-
Droegh ick noch vergulde hoornen, 'kSouw my foo feer niet vertoornen j
Nu moet my dit alleen vertrooften ,..
Exultatis Cornibus ,
Dat van'tWeften tot het Ooften,
Cornua funt omnibus.
Men fiet by de Sonne-wagen,
Ram, Ster, Steenbock, Hoorne dragen , Jupiter was 'er oock wel mooy meê, Exultftis Cornibus, i Daer hy 't om de fuyvere C------deê,
Cornua Junt omnibus.
6. Siet men d'Hoornen niet graveeren 5
Op 't Servies van groote Heeren ? Siet men d'Hoornen niet bewaren ? Exultatis Cornibus,
Voor'tA.B Boeck, en Lantaren,
Cornua Junt omnibus.
7-
Beulingftoppers, Poften, Jagers, Zijn verplicht aen d'Hoorendragersj
|
||||
|
Amoureufen Sqdiacq^ xi
Dat men de Hoornen niet in't Landt had,
Exultatis Cornibus ^ Hoe quam het mes noch aen een handtvat 5
Cornuafunt omnibus. 8.
Die garen èen Verkeertje wagen,
Siet men fteedts na Hoorens vragen, Daer werdc de valfcheyt meê gebannen, "Exultatis Cornibus, Van die Hookus Boockus Mannen, Cornuafunt omnibus. Achelaus gebroocken Hooren
Wierd veel fchoonder als te vooren,
Doe der de Nymphen in vergaerden, Exultatis Cornibus} Al de vruchten van der Aerden, Cornuafunt omnibus. io.
't Is waer, 't Eenhoorn prijft men machtigh;
Maer twee, 't is te veel, waerachtigh: Want twee op een, na't oude feggen, Exultatis Cornibus, Doet fich den fterckften onder feggen,
Cornuafunt omnibus. il.
Oock nu moet ick weder maeyen >
Dat ick eertijdts plach te zaeyen: Want 'k plach voor Bul langs ftraet te loopen, Exultatis Cornibus > 'k Moet nu de vreught wel dier bekoopen,
Qornuajunt omnibus. |
|||||
|
Toeta
|
|||||
|
12 A. van Overbeke,
Toëta Laureatut.
T siiii liiiiiiiiiiiiiiïPiiiiëiiiii
X Ck groet u Luerecy, indien ghy fchept behagen
3lliIIIïiïMIlfiIï^iÉÉ=l^iiI!^ip
In modefte Luyden die Tabbaerden dragen;
5iipiï^iïiiïi!i^iiiiiiiii=ii^i^ü
De deught die beitaet niet alleen in 't Rappier;
Was felfs niet Achilles een ellendieh dier,
Indien hy den Blinden niet hadde gehad,
Die van hem maeckt mentie van blade tot bladt.
2.
Denckt niet dat Hans Coenraet dan een Hecht Sol- daet is: Want Rintelen fagh my Poëta Laureatus > Of wel al mijn geeft beftaet in 't Latijn, Die niet kan van alles, moet Tiribus lijn. Al WOUWJet in't Enge/s, of plat Japonnées, lek wed ick mijn liefde wel krachtigh bewees. Maer dat's van mijn wetenfehap fimpel het Tr<e-
ludie: * Want namaels tot 'Marpufgt voltrock ik mijn Studie, De Anteceffores der Godtheyt, en''t Jus, Verfelt met den Reffor Magnificus .- Die waren ter Lans , of Prómotie-mael Soo vrolijck, fy fprongen als Varekens altemael. 4-
Maer foo 't noch te doen ftondt, ick wedd' den Dichter defes,
Alleen van u fchoonheyt formeerde fijn Thejïs -,
En
|
||||
|
Amoureufen S o d i A c o^_ 13
Èn foo ick opponeerde, ick fou u glans foo
Klaer toonen uyt Êarber, of uyt Baroco, Of ab Enumerationt Partium: Want ick ben be-eedight Magifter Artium. Ick ben u Individuum j maer daerom niet Vagom j
Om dat ick by avonit, en juyft niet by dagh kom , 'tlsbuytenmijnfchult, de eau fa is, dat Ick even een Purgaas, oder Schijs-dramk in had, .Die 'k meende waerachtigh dat iliep in mijn lijf, ■ Wijl hy niet eer werekte, voor dat het floegh vijf, 6. Maer al mijn geleertheyt die laet my plots ver-
leegen, Als ghy u my ftelt Ex Diametro tegen, Dan haep 'r ick , dan ftaem 'r ick , en lijck een Pedant,
Ja, dan Edipfeert mijn befte verftant, Daer anders altoos het jong Jufferfchap My fey: 't vrijen paft u'foö wel als de Kap. 7-
Ghy zijt een Plantijns, Vmtcenes , of Stepkanus druckje,
Waer datje gedruckt bent, je bent een net ftuckje, 'rZy dat ick u letter als ront fpecuieer, Of die als Curjïjf'weer conlidereer: Het Tijtel. P laet je belooft boven al, Dat men in 't Boeck niet quaets vinden fa!. 8. Mocht ick met u omgaen na luft, en cygen be- geercii, Ick fou u dan licken, en fuyver Planeeren, Ick fou u foo netjes vergulden op fnee, Als 't Segrijn Kerck-Boeck van ons Dorotbé, Alleenigh de Siooten die moeften der van, rquetft men fijn handen te "lichtclijck an. <;. Ick
|
|||||
|
«
|
|||||
|
i4 A. van OvÉRBEECKj
9-
lek fou mijn Devijs oockin het rondt om u Plaetjé
Soo gierelijck fchrijven, of't was op een draetje, Soo fijntjes, of't was met Appeües penceel, Soo gladt als Satumus fijn beckeneel Den inhoudt fou zijn : Feftinaknte > Et nolï altum fapere. > . . . . 10.
't En is niet gefeyt oock altoos te moeten lefen,
lek kan by 't gefelfchap wel vrolijck meê wefen; lek fny heele Hiftorien op wit papier, Üyt Reyntje de Vos, dat fchalcke dier; 'k Maeck klockjes van peeren, of fwaentjes foo 'k wil > En Cijffers graveer ick in Cytroene-fchil. En foo ghymetvaerfen uïaert wilt hebben ver-
heven , Ghy hoeft geen goet antwoort aen een Dichter te geven;
Van een Anagtamma, of Chronoflkon Men mijns gelfjcken in Duytflandt niet von; Van Mufica ben ick niet misgedeelt, Ick heb veertien jaer op de Cijfer gefpeelt. 12.
Wat hebje van Mans toch die eeuwigh op de Jaght
gaen, Het bed heeft'er altoos een onnutte vracht aen, De Honden, en Pols ftaen ten vyven gereet, Dat doet al haer vet verfmelten in fweet: Dit hebje 'er in 't eynde alleen van te bet, Een drogen Haes op tafel, een drogen Haes in 't bedi. Daerom, fchoonfte Lief, denckt liever op Ha?ts
Coenraet t Die Karel die weet wat met Vrouwen te doen ftaet,
Die
|
||||
|
jimoureufen Sodiacq^ i?
Die blijft t'huys in plaets van kroeghwaerts te gaen,
En heb je 'em van doen, je fpreeckt hem maer aen: Ey fpreeckt 'er u Ooms, en Moeyen eens van -, O! fuilenfe feggen, hydientje, die Man. 14.
AI willens heb ick van mijn fchatten gefwegen, 't Is beter niet als met onrecht gekregen, Een deftigh heit fiet maer op 't edele bloedt, Mocht ick u befitten ick vroegh na geen goedt: En wierd 't van u Vrienden voorfichtigh beftiert, 't Sou wel konnen lucken dat ickReöor wierd. Wat fcheelden 't ons dan al kregen wy geen kin-
d'ren , Het fou onfe vreught in 't minfte niet verhind'ren: Want andere dieder meer hadden als wy, Die leenden ons garen een gantfche party: En foo wy oock deelden foo v/el van haer goedt, Als wel van haer kind'ren, foo hadd' ick goe moedt. 16. Vaert wel, ó! mijn Thilis, mijn Hé, mijn Ma-
guelone, Orion begint fich te helder te toonen, En wenckt my vaft toe dat ghy ruften moet. Vaer wel dan : Maer Harmpjen., u Meyt zy gegroet, Weet dat ick haer, foo ickfe fie by geval, Een Hyerogliphicum op u naem geven faJ, |
|||||
|
De»
|
|||||
|
i6 A. van Overbeke,
|
|||||||||||
|
T>en Indifferente.
t.
|
|||||||||||
|
I
|
lIïfliiilÉ^iiPilIilfli^Piipl
Ck heb belooft mijn Lief altoos te volgen ■-,
|
||||||||||
|
l^i^fi^^lïlï^lli^lllilllliliel
Maer nu ïy heeft de grootsheyt ingefwolgen ,
Werdt ick groots als fy: ïil^fï^iiil^iiïPii^il^lieiïï!
Wat fcheelt het my, s is niet meer mij n Vriendinne,
liiiliii^iï^ü^ïlilliilliliü^lll
Die boven my m eer andere kan beminnen;
Maer verkieft s' 'er twee, lii|=piïiiiiji^j!=ïli!iï=lliiiiii
Ick neem 'er fes: Sy valt wat licht van linnen,
En foo doe ick meê.
t.
Nufchep ickluft in rotfen , rennen, vliegen ,
Hy moeft vroeghopftaen die my fou bedriegen : Want 'k ga vroegh ter Jacht, En werdt het nachr, ick houdt met Bacchus bende, Sijn Tonne-falf verfterckt mijn moede lenden, 'k Slaep geruit, en ltil, Cupido kan ick als een Gecfc •<■ vfenden, Of't was in April |
|||||||||||
|
Amounufen S o d i a c q^_ 17
?•
't Is waer, ick heb u liefde vaeck geprefen,
U byzijn plagh mijn Hcmelrijck te wefen j Maer dat 's gedaen. Waer fchort het aen ? Walcht u het dagelijcks eten
Soo feer, datghymy daeromkoftvergeten? Stinckt het nu als Loock, Dat eertijdts waren koftelijcke beeten ? Wel j my dunckt het oock. 4-
Nu ghy u Winckel fet voor and'ren Open >'
Daer ick alleen contant plach in te koopen, Segh ick, 't is niet wel: 'k Leen dan mijn El niet langer aen een ander,
Elcks goedt weerom, wy fcheyden van malkander 3 Schoon ghy klaeght om 't feerft, Weet dat ick fonder reden niet verander; Want ghy deed het eerft. Nochtans foo komt het nooyt in mijn gedachten,
Dat ick u Waer fou t'eenemael verachten; Doch dit is 'er of: UV befte ftof, door dickwils te ontvouwen,
Heeft hier, of daer een floot, of neep gehouwen J Maer 'k vergeet dees ramp, Wijl ick in Lmnen handelde, en Vrouwen: Daer meê zijn wy kamp. 6.
Ey, neemt een voorbeek aen het Vee, en Men-
fchen! Plant eens de Noormans daer fy fëlver wenfchen > Set s' in Napels neer; Ick wed m'er weer in 't kort fou feggen hooren ,
Brengt ons. ter plaetfe daer we zijn gebooren. B 'tPaertj
|
||||
|
iö A. van Overbeke,
tPaert, het domme beeft,
Wil niet voorby de kroegh, in fpijt van fpooren,
Daer 't is wel geweeft.
f
Wel, dat ick mijn Vryfters eens liet loopen,
En fetten 't hert voor Lydia weer open; Soud ghy van uw' zy Uv/vrijery met andJre.wel verkeren, En achten meer mijn woorden als haer fweeren ? Seght maer neen, of ja: Want welck van beyden dat ghy fult begeeren,
'Je Volg u altoos na, D E
MELANCHOLYCKE,
|
|||||||||||
|
Ofte
Hoop- en Troofteloofe.
|
|||||||||||
|
heeren,
i^i^ïi^ïPiii=i=ï^Êiipi=|npi
|
|||||||||||
|
't Zijn fobere Trooftefs, die 't lijden vermeeren :
|
|||||||||||
|
Teweenen, enfteenen, voor dartele ooren,
Die
|
|||||||||||
|
jimoureufen Sodiacq_ ï<J
Die niet tn hooren ?
5oo ghy d'Hel-liit moeft lijden, !Piïiïi=i^öiiïi!^iiiffiÖ!iPS
'k Geloof ghy foudt u foo leer niet verblijden, &c
2.
Of is het te vergeeft op uw' Godthey t te hoopen ? Waerom fet het Graf dan fijn backhuys niet epen ? k Sou wel garen heenen varen; maer och! helaes! de Doodt
Is föo ongevoeligh op alle mijn wenfehen, Als d'aerdtfche menfchen; waer'kmy keer, of hee- nen wende, 'k Ben als blindt, en fie geen uytkomft van d'ellende j Waer 'k my keer, of heenen wende, &c. 3-
Wij'1 iek dan ben willigh om van hier te {cheyden ," Soo bid ick, laet my doch uw' handt vergeleyden,
Om na defen, vry te wefen, van al het ongemack,
Dat ick al te dickwils met mijn droevigh klagen,
U quam mishagen; 't fou tot ruft van beyde ftrecken,
Wanneer de Aerd' mijn onruftquam bedecken;
't Sou tot ruft van beyde ftrecken, &c.
4-
k Heb meer als genoegh van rriijn lijden gefproken, Mijn tranen ïajii moê, mijn oogen gebroken, k Voel mijn leven, mijn begeven j maer nu begint Nu 'k my door de fwaerte (mijn v'reught: V an veel ongelucken, voel onderdrucken, leeft lang,
ömijnSchoone,
Op dat een ander weer tijdt hebb'n te loone; 'eeftlang, ó mijnSchoone, &c. • B 3 JDe
|
||||
|
'zo A. van Overbeckë?
|
||||||
|
^De Welvergenoeghde.
|
||||||
|
Men mach u by de Doodt wel vergelïjcken,
Waer voor 't al moet wijeken, En die, wat fy vindt, foo oudt, als jong verflint; Geen grijfe haeren, konnen fich bewaren Voor u geweit: ja! fel ver Nefior fou' Weer op 't nieuw Ontvoncken, Door uV loncken, En dencken om een ander Vrouw 3-
Uw3 hals, en boefem, en volmaeckte leden , Derf ick niet ontkleeden, Wijl het alles 'k, fbnder gelijckenis. |
||||||
|
Amoureufe» S o b i a c ij!, "ii
Ghy, die de Roofen, doet van fchaemte bloofen,
't Albaft, dat fich met rechtop fchoonheyt roemt> Wierd terftondt hoovaerdigh, Soo 't was waerdigh By u te zijn genoemt. 4-
In hardigheyt leydt Marber by u achter, Nochtans zijt ghy fachter
Als het fijnfte Bont, dat m' ooyt in Mofcouw vondt;
En noch van binnen, voert ghy fachter finnen,
Soo dat geen Momus tong u kan mjfdoen :
Die Venus dorft laecken,
Door 't kraecken,
In 't danflen, van haer fchoen,
Hoe moedigh dat de Leelien 't hooft opfteecken >
By u vergeleecken, Is haer witte pracht, als fchoorfteen-roet geacht:
Noch doen de ?s gaven, u niet hooger draven , De zedigheyt geeft 'u een beter leer: En n goe manieren, Die vergieren Uw' deughden noch veel meer. 6.
Soo lang mijn mondt by u fich mach ververfchen >
Acht ick 't Rijck van Perffen, Ja, de gan tfche Aerdt, niet een fpouw waters waerdt} Laet Scepters, Kroonen, by de Princen woonen, Het foetfte Reuckwerck dat de Moor ooyt vondt, Is my bitt'ren alfTem, By den balfiem, En welluft van uw' mondt. 7.
Geluckigh lot van een opreckten Minnaer, Die als een verwinnaer B 3 Krijght
|
||||
|
2.2 A. van O v e R B e K e j
Krijght dit fchoonfte Schoon , een meefterftuck dei
Goön.
't Schijnt, na mijn voorftaet, dat my noch door 't oor gaet,
Uw* ftem, die fwoer dat ick u maer alleen, (Schoon al d'and're famen, By u quamen) Behaeghd', en anders geen. 8.
De uuren kruypen voort gelijck een Padde, Dat fy vleugels hadde Als der grijfen tijdt, ick wierd wel eer verblijdt j
't Sou mijn gedachten, vry al wat verfachten > Die altijdt bang zijn voor een dat, of dit: Want hoe kan hy wefenj Sonder vreefen, Die fulcken fchat befit ? 9-
Mijn Trooft, verkort dan door u gunft de tijden
Van mijn droevigh lijden, Doet ghy 't niet, foo wordt mijn leven felf verkort: Laet doch mijn hoopen, eens de vrees ontloopen , Als g' in mijn bedt fult ruften met gemack: 'k Sal dan mogen lijden, Dat de tijden Voortkruypen als een flack. |
|||||
|
Ron~
|
|||||
|
Amoureufen S o D i A c Q^ 23
|
|||||||
|
Rondom- Leetijck.
|
|||||||
|
1.
O Oo ghy 't oogh alleen wilt verblijden,
d'Andere finnen gebreck laten lijden, $wmmmwmêwwMmmmmm
En om de bloos van een levend couleur
Soo klop ick voor een doovemans deur; Maer ick wil hoopen dat u het vérftant
fwmmmmmmmmmmmmm
Veel veriiender oogen heeft ingeplant.
Z-
Wat is doch fchoonheyt op 't hooghfte genomen,
Iets dat by daegh betooveit u fm ? Maer wanneer de nacht is gekomen, Siet ghy 't niet meer; maer beelt het u in. Soo ghy dan kort van geheugenis iijt, Soo gaet met den dagh al u fchoonheyt quijt. 3-
't Is fijn memory, ha mijn oordeel, tergen, Dat men een Backhuys juyft onthouden moet> Dat 's nachts wel iets ftouts durft vergen, Daer het des daeghs u niet daer na voedt, Dat u feyt: eer den Haen heeft gekraeyt, Geeft my, dat heeft eertijdts mijn Moeder gepaeyt- |
|||||||
|
B 4, 4.. Schoen
|
|||||||
|
24 A. van Overbeke,
|
|||||
|
Schoon Venus niet mijnjeught was genegen 3
funo en P/uto die waren mijn Peet, Daer 'k een Pillegift van heb gekregen, Die men het Comu Copite heet; Dat meer geacht werdt door het heele Landt, Als Venus haer fchoonheyt , en Palias verftant. Geen Paert dat foo fcharp na de fpoor hoort,
Als de Vorften doen na mijn gebiedt: 'k Maeckfe Schildtwachten van Jannetjes voorpooit, En Appointee van Nies, Barber, en Griet, julius > Albert, Pbiitppus, Loumjs , Schoonfe verfcheelen, handel ick op een wijs. 6.
Dit alleenigh kon jy 'er op feggen,
Die kunften kan dat Besjen oock wel; Maer wat fcheelt het by nachten te leggen pv oudt gelapt, en rimpeligh vel, Daer d'handt aitijdt op ftruyckelen moet, Als by een gladc wambais, en by jcughdigh bloedt, 7-
'k Soudt noch wel nemen u luft te verwecken,
Als ick u quam iets leckers aenbiên, Soo ghy niet zijt van dat foort van Gecken, Die maer alleen na 't uyterlijck fien, Vap wien de Winckel geoordeek wordt, Niet na de Waeren, maer na 't Uythang-bort. 8. Leght een Viool eens neer fonder fpeelen,
'r Lijckt maer een romp, een hout fonder fpraeck j Maer wanneer de kunfl: hem komt ftreelen, Streckt hy weer tot een heerlijck vermaeck. Let op het Schaeckfpel, of op 'tTicktackbort, 't Schijnt maer een leur, fbo 't niet gehandelt wordt. 57. Soo
|
|||||
|
Amoureufen S o d i a e <£_ 2f
9-
Soo oock de Keurs verberght veel fchatten>
Die men foo wel niet met het verftandt, Als wel met de handen kan vatten: Dat oock de wackerfte Karels van 't Landt} Die niet garen iets fraeys overflaen, Voor dit lidt in quefti dickwils blijven ftaen. io. Maer moet ick wijeken voor bittertjes bruyn
oogen; Hebje veel liever de fael als het paert ? Die al willens wil wefen bedroogenj Maeckt fich een anders meêdoogen onwaertj En die fich fdfs voor hondt heeft verhuert, Vreet knoocken, foo lang als lijn leven duert. il. Hartfeer lal £ijn u bloedtvriendt, u macker.
En u fpeelmeysje lijn ilifter eüendt; 's Ochtens ten vijven dan benje al wacker , En denckt op 't achterft', niet op het vooril' endt, Soo dat al 't fchoon eerft verandert in niet, En weer uyt niet werdt een laftigh verdriet. 12.
'kHad een Liedtje van Maerten Vafenjt,
'k Song, als ick ging, alsickdroomd', als ick at j Maer al wat ick'er nu flechs omtrent fie, Al is het Hechter, 't is beter als dat: Men werdt het moê dat men dagelijcks doet, Voornamentlijck niet doen wil, maer moet. Meenje dat Eva fou hebben gebeetert
Soo fmaecklijck in de verbodene vrucht, Soo s' had defelv' altoos moeten'eetcn, En anders geen Ipijs, fy hadd' hem ontvlucht: Siet zen het kalfs-yleefch van Simon de Rijck, En kieïl dan 't fchopa arm voor het leelijck rijde, B 5 14. K/<r«vf-
|
||||
|
2<S A. van Overbeke,
14.
Klaertjes jeucht moet in 't eynde verfterven; Maer het geit raeckt fijn luyfter niet quijt: 't Voorhooft, buyck, borften, en billen, die kerven, Daer het geit glat, en effentj es flijt; d'Oaderdom nergens haer vrienden en vindt; Maer het oudtfte potgelt is 't meefte bemint. Silver, en gout kan de Werelt bekooren :
't Zijn trouwens vruchten, geteelt uyt haer fchoot; Wie haet de Kinderen uyt hem gebooren ? Maer wie bemintfe niet tot in der doodt ? Dierom vertoornt niet dat ed'le metael, Of ghy blijft een Nar, gefchooren, en lcael. Het Oude Besje.
|
||||||
|
Want die op hoops-wagen rijden,
Hebben d'armoe tot haer voerman j Schelt die als ghy zijt in lijden, Maeckt 'er een YarcJwn, ea een hoer van, &c. 3. Waci
|
||||||
|
. Amoureufen S o d i a c q^
3-
Waer het dan niet beter, dat ghy Lief feyd' tegens oude Wijven :
Want daer vindt men altoos wat by ,
Is'tgeenjeucht, 't zijn ronde fchij ven, &c.
4-
Dat 's extradr, ja quint' eflentie,
Van Graeffchappen, Landen, Steden,
VanMarquis, en Excellentie,
Dorpen, Hoffteên, Heerlijckheden, &c.
1- ' -
Dit 's de Zenuw' der foldaten,
d'Ord're van de Regimenten ; Dit 's de tong der Advocaten , En de ziele der Studenten, &c. 6.
Maer ftel j'er niet veel geloofs in ?
'kBid u, fegh, wat heb j'er tegen? Als een gecke Philofoophs fin, Die geen gout en had te wegen, &c. 7-
Die wel feydt te Xijn het befte, Geit, noch fchatten te beminnen; Maer als men het fagh op 't lefte, Leerd' hy 't felfs om geit te winnen, &c. 8.
Let eens op die Kroonen dragen, Hoe haer geelfucht d'Indianen Uyt haer erfgoedt deê verjagen, Om haer vaten af te fpanen, &c. 9-
Steden fïet m'er om vernielen.
Bergen fiet m'er plat om loopen: Hoe veel duyfent menfche zielen, Siet men niet om geit verkoopen, &c." 10.
|
||||
|
A. van Overbekej
|
|||||||
|
zZ
|
|||||||
|
IO
't Kan gebeuren dat men vrienden,
Of door lift, of door gewelt lofte; Maer 'k wed Orpheus lijn Beminde In de Hel liet, foo her gek kofte, &c. ii. 'tSilver is 't fop van Medéa,
Dat de menfchen jong kan maken: 't Kan het Landtvolck van Guinêa Leelien ftrooijen op baer kaken, $cc. 12.
Houje dan noch d'oudc plagen;
Roepje noch al Befs, ick hoor niet: Gaet het aen de Son vry vragen , Die al 's werelts hoecken doorliet, &c *3-
Of de Rederijekers dichten,
Dat hy fcjfs genoegh te doen had,
Met twee Goddelijcker lichten, Als hy Clitie om een foen bad, &c. 14. 'kMeen niet dat hem fulcke buijen In een eeuw miffchien eens plagen, Wijl het Noorden, en hetZuijen, Over hem niet heeft te klagen, &c, IJ-
Want hy houdt fijn oude loopbacn
In de warmte, daer men 't gout by Heele platen > fiet te koop ftaen: Daerom, Eiifaert > komt, en trouwt my5 &c. 16. Moed^h treedt de Son in'tOoften,
Als een Bruyd'gom y maer in 't Iefte Moet hy fich vermoeyt gaen trooften, In de fchoot van 't laeuwc Wellen. 17- Of
|
|||||||
|
■
|
|||||
|
Afsoureitfen Sodiac^ 2f
ij.
Of u fchoonheyt is gegeven, Ghy fult haeft aen 't dalen raken : Laet dan d'avondt van mijn leven, Als een ruftplaets u vermaken, <5cc. ï%.
Weeft oock vry gelijck de Son is; Gaet den gantfchen dagh hefteeden* Maer dit zy u avondt-vonnis: Denckt om Besjes ftramme lceden, &c» 19.
Of de blos verliet mijn wangen, Of mijn borfte-fchijfjes weecken , 'k Sal daer twee ftockbeurfen hangen , Daer geen fchijven in ontbreecken, &c. 20.
Dat zijn borften die niet buygenj
Stockvifch fou m'er op afbeucken : Daer foo kundt ghy melck uyt fuygen, Sonder dat de uyers kreucken, &c. 21.
Of en 7.ijt ghy gantfch geen Melckman ?
Suyght 'er wijn uyt, en gebraden, Want gebraden daer houdt elck van: Hoe! foud' ghy het dan verfmaden, Sec, 22. Of maeckt Klaertjen u 't verftant dol,
Met haer jeught, niet met haer deughden ?
Och' mijn Vrient, 't is maer een handtvoi,
Van vernis, en valfche vreughde, &c.
23.
Wil j'er evenwel meê paren ?
Och! ghy fult haeft met uvf handen Sitten, niet in Klaertjes hayren ; Maer u eygen kop aenranden, &c. 24- Dan
|
|||||
|
A. van Ove'r-bekej
|
||||||||
|
5o
|
||||||||
|
24.
Dan moet Rit/art refolveeren,
Of tot een Klapwaeckerfchapje, Of tot het gilde der Strontbeeren, Of een eerlijck Smockeltapje, &c. Valt dan liever in mijn armen:
Want men kan iich by mijn fchijven, Meer als by twee billen warmen, Drincken, en behouwen blijven, &c 26.
Wil j'et oogh met jeucht verzaden, Liever als uw' darmen meften ? Vaert wel, denckt dat ick u rade Niet tot mijn, maer t'uwen beften, &c, Ritfaert.
|
||||||||
|
2. Soo
|
||||||||
|
Amoureufe» S o d J a c (^ 3*
2.
Soo gaernalsickde klanckvan Besjes geit mocht
hooren,
Soo noö had ick haer tong met ramm'len aen mijfl ooren j
Maer haer verrot gebeent dat rammelde wel 't meeft, Niet anders of het waer een weef-getouw geweeft. 3-
Sy buckt, en valt in een gelijck een Boere kack- huys: Syfpreecktgeen enckelwoort, offpout myin mijn backhuys:
Dat doet, haer mondtflot, is, of wech, of gantich ver- rot, En noch foeckt Totehei een ileutel tot haer flot. 4.
Haer pan is gepolijft daer d'hayren eerft op faten l Die hebben wijflelijck dat quade hooft verlaten : Haer ftadigh preut'len deê haer grijfen voor den tijdt» En Besje» is niet 't hayr, maer 't hayr is Besje quijt. y-
Haer oogen zijn gelijck als Moord'naers in haer
hollen, Niet om dat fy het hert vermoorden van haer Pollen j Maer dat fy fchuylen gaen van druypen heel ver- moeyt,
In een fpelonck van mofch 5 en onkruyt rons be- groeyt. 6.
Haer oxels zijn verwulft, en uytgeholt tot hoeken Voor vunffe Bonffems, en faletten voor de Boeken; Soo'r een Sivetkat quam, het Beeft wierd daetlijck kranck,
Indien 't niet plotfelijck ftierf van die Contra-üanck. 7. Haer
|
||||
|
!* A- Van O V E R B E K Ej
7-
Haer lippen zijn gekleurtals jan Pottages rock is: Haer armen drooger als de befte Berger Stockvis: Haer handen 'zijn gefronft, gekreuckt, en krom van klouw j
Als of haer Nafo in een Gier verand'ren fou. 8.
Sy is gekronckelt als een kneepfles in haer middel: Haer ribben zijn geplaetft als 't hout van een ftoo- viddel;
'k Geloof, haer ingewandt, dat felden vocht ontfangt, Soo droogh is als het vleefch dat in ons fchoorfteen hangt. 9-
Als Heyntjepick wil van beneên ha boven raken >
Soo vat hy Besje by haer borften van graeuw laken En dan verhuyft hy uyt haer navel in haer kop, Gelijck een Skck,in 't bedd',fich by de quaft helpt op. io.
Maer lager derf ick niet met mijn gedachten finckcn, Uyt vrees dat felver mijn Gedichten fouden ftinc- ken,
Indien ick al de reft naturelijck befchreef, Ick wed 'er aen den difch geen van de G aften bleef. ii.
Waer 't Bes, niet beter dat ghy met de Doodt de
Bruydt waert ? U Bruyloft koften dan foo veel niet als u Uy tvaert; By mijn valt niet te doen: want Ritfaert isnietfot? En Bes, daer ghy van fpreeckt, is alles fonder flot. |
|||||
|
12. En
|
|||||
|
Amoureufen SpBuci^ 33'
12.
En ghy Juweel* die meent datmen u gek moet vreefen, Soud ghy geen Speelnoot dan van Besje willen wefen? Ghy foud zijn in de Heil, foo gh' u wat tooyden op, Voor Vlutoos dochtertjes een rechte Kermis'-pop. *!■
Wat meenje, datwe niet,foo wel als ghy, en weten, Dat al de vreught niet leyt in drincken en in eten ? Geeft kinders rijften-bry met fuycker , maer geen mans. (dans. Och! daer hoort meer als een paer fchoenen tot den
14. (ten, Maer leg: in't fchaffen moet men al fijn welluft fet-
Wel eer ghy viermael daeghs, ick fal't u niet beletten, En foo g^ in 't fwelgen meer als in yets anders fiet Blij ft daer by! maer misgunt aen Claertje 't ander niet.' 15. En Waer toefouw 'k mijn felfs opkroppen en gaen meften ? Waer foud' ick hrenen met al 't voetfel op hetleften ? Nu eet ick geen Patrijs, of Korhoen, of ick weet Eer ick.het nuttich, waer het weer moet fijn befteet. Maer fchoon dat men by daegh naewil voldoet
fijn luften: Wat ift alsmen des nachts niet leckertjes mach ruften? Daer fijn playfieren die oock felfs de Son niet fiet, Dat die de minfte fijn, dat dunckt my feecker niet. 17. Al bied ghy my Ragouts van dart'le haene kammen, -kVal liever met mijn neus in't hol vanharde pram- men, De heldre frifle lucht van wel getempert bloet, "> erverft een mens veel meer, als d'ouden acker doet, C 18. En
|
||||
|
A. van rÖ v s R B e K e,
18. |
||||||||||
|
34
|
||||||||||
|
En of ons lichaemen ons in de luft ontvielen,
Wy fetten alles by, en handelen in iielen So trouw, dat daegs daer aen ik dickwils twijflend fat, Of elck fijn eygen xiel wel weer verkregen hadt. Ghy Totobol en ghy root Bachuys van fcharlaken
Ghy kunt nu alle bey i' ureeck'ningh daer na maken. Of foo een man als ick, voldoen kan u begeert Die leven, lijf, en ïiel, langh heeft getranfporteert. 'Den Veenboer.
|
||||||||||
|
V /*'V vticiie een g- mche nicht mogt eens op iitten
|3^illi1iiiPïlliiiSiiP^ï^i=i
- "t )yh=tgeboertopdebierbancktekitten;
|ïft^iS=tiliIÉli=ïll^HÖ jvj-rr, weloy mynjopje hetwasmy welwaert
U yt ae (tal van mijn ïpaerpot het alderbeftePaert- 2.
Ick hebfe foo lief dat ick liever fou willen
tjyt liefde haer bijten een ftuck uyt haer billen, sAls v - ~en dubbeld' gevoerde boteram Of een pekel-haringh, of een fchoone kermis ham. 3-
Sy gaet noch foo vierkant en hecht op haer kooten, Ick wedd' fy wel t'eevens fprongh over twee flooten, Di haer 'wilde volgen die foud' ick wel raên, Had' hy geen goede fpringftok,'t volgen te laten ftaen. 4. Al
|
||||||||||
|
Amoureufen S o d i a c a 3^
Alfeyt malle Meeuwen daer gaet maer een flurf heen^
lek ken haer natuer, en verftant in het turf treen, Sy heefeóock twee hammen, 'k geloof niet by lóo 3 Dateer deur is te byten van de fcharptansfte vlóo. Sy heeft oock twee handen daer m' op magh ver-,
trouwen, Waer meed' s'overal fchier haer felfs kan klouwen, Die boorts' in haer neus-gat gelijcken een fret S'is rijck, fy bedroopt fich met haer eygen vet. 6. Haaer borften gaen onder haer oxels niet fchuylen;
Daer fijnfe te eêl toe, of fy moften pruylen , Soo net ong.ekreuckt, en foo ront ftaenfe voor Als een gemeft aers-gat van een luye Paftoor. ■ 7-
Haer hals,en haer voorhoofden ongeblutfte wangeix Sijn fuykeri, en fchaekels om vryers in te vangen > En waer menfe aenraekt s'is foo glat van huyt Als een jonge Lieuwerck die vers heeft geruyt, Haer oortjens die ftaen haer fo ront en foo wacker^
Trots alle de wereken van Louw: de pottebacker Haer kleyne bruyn oochjes die glinfteren daer by Alsvandie.fpgenfche bockingh in de Leydtfcb'Aa* natomy. 9-
Ghy lijekt by de andre boerinnen te-wefen
Als een goetaerdig kneutj' onder fpij tige mefen i Want fy u benijden, en maeeken 't u foo fuer ■ Als het fchaep by de wolven,dat verbeelt het avontucr»
10. Soo ghy u eens woudt aen mijn fijde verwarmen , lek druckte u 't ingewant van vreught uy t u darmen* C » E»
|
||||
|
3<S A. van Overbeke,
En daer fou op 't fchabelletje ftaen eeten gefet '■>
Want in geen fes weecken quam ick uyt mijn bet. ii. Wy fouden den ganfchen tijt lachgen en deunen 9 En maecken geen booter maer Jopjes en Teunen. By dagh fpud'we hengelen, of ryden met de kar, En koningen worden als j onges met de ftar. 12.
By avondt dan fouden wy boerten en jocken
En met ons gefangh de Kiekvorffen locken, Of fteecken een Raexhooft om hoogh in de lucht En vangen het foete Vleermuysje in de vlucht. Ick heb noch een Biggetie, 't is waert te verhaelen,
Die braef op kan fitten en aerdigh bout haelen, En troetelj' hem, fegj' hem, kom hier malle geck, Soo wert hy foo vriend'lijck en lickt ftrax je beek. 14. (ken,
Gy hoeft dan geen huys-meit, het kan de vloer lec-
Het mach voor fijn hooft een heele /hees drecken, 't Is foo een juweeltje (ey flaet het niet af) Als Procrus voor defen Sfphahs wel gaf. Maer foo\ u bevuyken verveelt met fijn blaffen,
Men fal't op u Jaerdach op taeflfel doen fchaffen, Ennooden de bueren, maer 't vel moet'er of, Dat fou 's winters dienen voor bont in u mof. 16. Of houwje van Vogelen, ick heb noch twee'Uylties Die fijn fond'er faut T maer 't een valt wat vuylties, Den eenen vlieght na, en den ander die put, In fomm', al mijn goetj' is van ongemeen nut. 17. (velt,
Dan heb ik noch een bloetvinck fo heerlijk gefna-
'Al hadd' ick' er onder honderr nae gekavelt-, Dir
|
||||
|
Amowettfen SodiacQ^ '37
Die fit vaft en reckt fich, en reyckhalft nae jouw,
Hy fchreyt tranen met tuyten al fit hy in de kouw. 18. Daerom fegh ja, eer ick een ander by 't oor vat, Wijl ick ftaeg vervolght wordt van Jannetje Goorgat; En Besje fagh Dieuwer foo gaeren de bruyt, Ick weet mijn Patrimony tot op een halve duyt. Left fey fy ö ! vrientfchap een frioepryfien heugt fel,
Hoe ftaet die koele trouver ? nu Teunis je meugt wel, En hadt ick op dien tijdt om Jopje niet gedacht, Ick hadt by mijn boxen mijn felven verkracht. 20. Als 'k jou dan foo liefheb, fou jy 't dan niet meenen?
Soo gae'k me verdrinken in't diepfte van de veen en, Dan ben ick foo ras als mijn fterfdagh verjaert, Verandert in een turf, foo 'k foo veel eer ben waert. 21. Hadt ick dan 't geluck dat ghy me quamt treeden,
Soo fbud ick noch denken aen d'uyren verleeden , Aen u lippen, u boefem , u billen, u fchoot, En tuflehen beyden opfien nae d'oorfaeck van mijn doot. 22.
En foo 'k aen den haert quam,dan fouje vinden fitte
In mijn verdort ingewant de oude hitte ; Maer warmt u dan toch niet boven de knien, Of werp m' in u teft niet om verder te fien. 23. Oorlof ghy rederijkers, leert'uyt mijn propooften
Hoe dat fich een vryer in alles moet trooften, Want foo 't my luckt, hebb' ick een Sondag ien gebot, En foo 't niet luckt, ben ick in een jaer verrot. |
|||||
|
G 3 De
|
|||||
|
3§ A. van Overbeke,
1)e Pryfter.
i. Ot nu tóe heb ick toebehoort
|
||||||||||||
|
|!!üi=H!üipi^üTO=fü!^ii
Ma<=r ichier geborften vant langh fv/ijgen
ilPüüiiiüsüi=i^|Püp==i=i
't 1 om een ongemack te krijgen
U k rklén heeft mi<n geeft vcrfmoort • D cenedie wen: br om 't geen den ander vliedt |
||||||||||||
|
itliiiilH^ïeiilüilüÉf
|
||||||||||||
|
Z^^S
|
||||||||||||
|
m
|
||||||||||||
|
Serf) waerom roep j'eênpierkh niet,
iliillpiiifï^ii^iililliüiililiii
We? rner het glas, wech met het glas, en al die beufe-
piïliiiiiiiillllilll=iiiliiiïliillil
AUeen de min,alleen de min,is waert om van te fingen»
2.
Een dronekaert is een vaetfe vent,
Een beeft ver boven alle beeften, Die niet en houdt van fraeye geeften, Als die de wijn nae't hoo't toefendt; Wanneerje dan die beeftigheyt befiet Segh waerom roepj' eenparich niet, &c. .'- ■-..:■ 3-
Ee~t droncke BsCntfS broeder heeft
Een iieckte niet om te geneefen, Die
|
||||||||||||
|
Amoweufen S o d i a c Q;_
Die om fijn finnen quijt te weefen
Sijn tijt en goet ten beften geeft, Wanneerje dan die beeftigheyt befiet, Segh waerom roepj'eenparich. niet &c. 4-
Die van fijn lieffte niet terftont Het uyterfte jae-woort kan verwerven, Wenfcht daetelijck van rou te fterven, Maerdats'een wenfchen fonder gront Want naederhant verfbetmcn het verdriet, Segh waerom roepj' eenparich niet &c. Dees vrijt met ftudie,die met goet,
Een ander weer met boere flaegen Elck foeckt fijn vryfter te behaegen En tracht naer 't onwaerdeerlijck foet, Dat yder eert, felfs eerder als hy hy 't fiet, Segh waerom roepj' eenpaerich niet ? &c. 6. Liet niet dien wijfen Socratcs,
Sich van fijn wijven ringel-ooren ? Liet Salomon fich niet bekooren ? Let op dien ftercken Hercules; Die felver ipon op Ómphales gebier. Segh waerom roepj' eenparich niet, &c. De kouw maecktftram, de hitte mat,
Maer een naturelijke warmte Doet ymant goet tot in't gedarmte; Wat kreegh Pigmaleon een fchat Wanneer de kouw, 'tyvoire beeldt verliet? Segh waerom roepj' eenpaerich niet ? Sec. 8. Een Loskop feyt, het is een geck,
Die fich van trouwen niet km wachten, ■ ' C + |
||||
|
40 A. van Overbëkè,
De duyvel mocht de koeftaert (lachten
Die aJtijt hanght op eene pieck ;
Maer lieve bloet, een vrouw heeft noch foöyet.
Segh waerom roepj' eenparigh niet &c.
9-
Veracht het vrouvolk vry, ö man,
Een braeve vryfler nae mijn oordeel Sit altoos op haer eygen voordeel, Indien, fy't recht gebruyken kan. Cyclops, die geen Jupijn, maer Galathé óntfiet, Zegh waerom roepj'eenparigh niet, Êcc. io.
De Jagers ftaen vroech op om prijs, En 't heeft de naem dat fy ter jacht gaen, Maer dat s" op geen Boerinnen acht flaen. Of Nimphen, maeckt my niemant v/ijs. Tan pijpt niet voor de Leeüwerck op fijn riet. Segh waerom roepj' eenparich niet, Sec. ii.
Men fet fijn Liefjen in een fchuyt
Quaxhuys men gaet in 't Veen uyt vifTen, Maer'tvincken is (dat kan niet miffen,) De bootfehap, daer het op draeyt uyt, Dat is de faeck, daer alles om gefchiet. Segh waerom roepj' eenparich niet, &c. 12.
'T is wel quaet vleys, en goede vis,
Men fiet nochtans de meefte menfehen Veel ftareker om een Lam-Griet wenfeheh, Als om een die een Zee-Kint is, Daer elck foo prijft een vers gekurve Griet. Segh waerom roepj' eenparich niet, &c. Haek d'hokusbokus met zijn fleert,
|
|||||
|
i
|
|||||
|
Amoureufeti S o d i a c Q^ 41
De Franee Kraemer, Suykerbacker,
Sijn koft niet uyt den felven acker Daer fich de Plaiitert op geneert Dat is de gront daef jeder een op fiet. Segh waerom roepj' eenparich niet, &c. 14. Men dwinght om vryflers de natuer, 'cis wonderlijck, de fchoenen moeten Nu kleynder wefen als de voeten, Al valt het gaen dan noch foo fuer, Geen die daerom een exter-ooch ontfiet. Segh waerom roepj' eenparich niet, &c 't Is al voor ons, fteen, kalck en hout,
Gaet heel Italien door-reyfen, Let op haer prachtige Paleyfen, Ift al niet voor de vrouw gebout ? 't Vrouwvolck dat hielp 't Jongh Romen uyt verdriet. Segh waerom roepj' eenparich nier 3 &c. 16. Siet eens hoe 't met de heeften gaet,
Het Kneutjen fai fijn neft niet maecken, De Mufch fal hey, noch ftroo aenraecken Voor hy fijn Vryfter heeft bepraet, En als ghy foo de heele weerelt fiet, Segh waerom roepj' eenparich niet, &c. Cupido meent hy is den Haen,
Maer haelt hy niet by ons fijn ihaeren ? En foo wy uyt de weerelt waeren Soo mocht hy wel uyt fchueren gaen: Hy voert de boogh, wy t'opperfte gebiet, Segh waerom roepj' eenparich niet, Wech metde geck, wech met de geck, en al fi'jn beu- felingen, C 5 Alleen
|
||||
|
4? A. van O v e r*Ve k e,
Alleen een vrouw , alleen een vrpuw5 is waert om van
te fingen. Hy meent dat hy de blaesbalck is,
Dat door fijn vier de menfchen branden , Daer 't alles ftaet in onfe handen, Maer och mijn lieve mann'tje pis, Al'uwen fchat wanneer men t'recht befiet Sijn doove kooien , en meer niet. Wech met de geck, wech met de geck, en al die beu- felingen,
Alleen een vrouw 3 alleen een vrouw, is waert om van te fingen. Vraecht aen Virgilius een reys
Of niet op feeck'ren tijt te Rome» Het vyer alleen was te bekomen Ontrent het dickfte vrouwe vleys, Of hy dan duyfent mael fijn pijlen fchiet In kouwe fchoorfteens roockt het niet, Wech met de geck, &c. 20. Out, Jonck, Wijs, Geck. Rijck,Arm. Rap, Lat»,
't Haeckt al naer ons. Badt niet kleyn Fransje, Sijn Vader Kees-maer. om een Gansje, Dat hem onnoos'le tegen quam ? Waerom veracht g' het geert natuer gebiedt Segh waerom roepj' eenparich niet, &c. 21. Vaert wel, ick heb nu uyt gefeyt,
Gy fult het van u felf beft leercn, Als't laeger-huys aen't rebelleren 't Hooft opfteeckt tegens d'overheyt. Denckt dan aen my, fchoon datge my niet fiet En feght waerom en bleeffe niet, 22. Wech
|
||||
|
Amoureufen Sodiacq^ 4,3
Wech/tnet het glas, wech met het glas, en al die beu-
felingen,
Alleen de min, alleen de min, is waert om van te fin- gelï-
t^impureufe Vryers Biecht.
i. PHillis 'k beken dat 't in u ftricken
Valt, die u maer eens aen en fier,, Maer foud ick daerom minder licken, En in mijn brant van dorft verfticken ? Neen neen! dat is de meeningh nietj' Neen neen! dat is de meeningh niet. ■2.' ' ' 'k Sie in u oogh Cupido fwerven^
'k Sie hy daer uyt fijn Pijltjes fchiet: Maer dat ick defe fpijs fou derven En als een geck van honger fterven Neen neen! &c. 3-
Of om u aerd'ge Toverloncken, Ick fteets mijn vryicheyt verliet;
Soud ick dan 's nachts, in p'aets van roncken,
Als Schiltwacht voor u deur ftaen proncken,
Neen neen! &c.
4-
Hoe! foud ick luyft'ren naer u wencken, Soo fturf ick in een ftaegh verdriet; Soud ick dan niet eens mogen dencken Ick op 't drincken, en Hans op 't fchenken? Neen neen! dat is de meningh niet &c. 'k Lach eens met al u foeticheden,
GeeftCe
|
||||
|
44 A. van Overbeke , Amoureufen Sodiaco^_
Geeftfe die , die u fijn gunft aenbiedt, Soud ick om 't prijfen uwer Ieeden Al mijn welfpreekentheyt befteeden ? Neen neen! dat is de meeningh niet. &c. 6.
Altoos by u te leggen fnappen, Daer Bacchus foo veel tranen giet: 'k Sou pint, noch kan ooyt hooren klappen, En nimmer na de kroegh toe ftappen, Neen neen! &c. 7-
'k Schyt eens in al u toveryen, Gaet meetfe uyt vry by de el, Ick meender niet meer om te lyen, 'k Heb liever u, als 't glas te myen, Ja ja! dat is de meningh wel, Ja ja! dat is de meningh wel. |
|||||
|
Eynde <vm den Sodiacf.
|
|||||
|
Tot den HEER N.N.
te gatfgenoodigt lijnde.
i.
DAt my Jupijn quam noden
In 't midden van de Goden, lek wedd' ick dronck noch at ■> Veel min foud' ik om't fommen> Schoon ik by Venus fat,
Mijn oude rugge eens krommen. 2.
Al waeren 's Hemels-faelen Vervult met gulde fchaelen, Met blyfehap, en gelach, Al fag ik'er Neélar ftromen, 'kSouw feggen, Jupyn, ik mag
By dat canaille niet komen. 3-
Je bent een hoere-jaeger} Je hebt foo meen'gen fwaeger
Als hayren op je hooft;
Om een nacht by te flaepen, Hebje de eer ontrooft
Aen't geenje felfs hadt gefchaepen. . .. . . 4-
Cupido is een jongen,
De roe noch naeuw ontfprongen,
En wat is toch fijn Moer ?
Een fchoon wijf? mais au re/ie ? Een uytgebruyde hoer,
Die't alles geeft ten beften. Siet Backus bolle wangen
Eens op fijn fchouders hangen, |
||||
|
Tot den Heer N, N.
En wat geeft ons Gódt Mart
Met fijn verroeften degen ? Al fagh hy noch foo bars
lek fetter een befem-ftock tegen. 6.
jipoü rriet negen Mufen Die't backhuys van Medufe Gelijckerten in all's j
Hy mag'er wel op roemen, Al fat ick op mijn hals
lek fouwfé niet durven noemen. 7-
Saturn, Neptuyn, en Erts Dat fulcken boofen Meer is,
Mercuur der Guyten tolcki
Met Pluto en Vukanis, . En all'dat klootjes volck, ,
Daer elck meent hv de haen is. 8.
'kLach eens met je Geflachten, Je Godheyt en je machten, Waer op je ltoft foo breet:
O Goden van vermogen! Je bent, gelijckje weet,
Uyt Nafoos poot gefogen. 9-
'kVind' by de aerdiche menfcheh,, Daer 'k u niet voor fouw wènfchen, Hier fitmen aen den difch
Met JufFers en met Heeren, Hier leert men Vleyfch en Vis,
Met glaefen wijn, lardeeren. 10.
Hier fingtmen uyt den treuren,
Hier maecktmen duyfend geuren, |
||||
|
te Gaji genoodigbt zijnde.
Op maet-flagh van't gebit,
En naerftigheyt int fchenckenj' Daer j' als een hontfvot fit 3
En paft op Junoos wencker II.
Geveynftheyt is gebannen."
Mufijck van Pint en kannen Vervrolijckt onfe borft,
Ons hart fpringt in den zetel, Niet anders als een worft
Doet in een warme ketel. 12.
Geen van ons die met rimp'len
Sijn vreugt foeckt te béwirhp'Ieri Maer elck leyt op fijn plat ,
Ons voor-hooft en ons' finnen Zijn beyde even glat,
't Een buyten 't ander binnen.' Hier fit ick by't gefelfchap,^
Daer'k vaeck med' in duel ftap, Soo'r is een ftorm te doen,
Op Haefen, of Konijnen, Of rompen van 't Kalckoen ,
Of borftelloofe Swijnen. 14.
Hier kan men aerdigh leerea De kunft van trans-formeeren, Niet in een Smaen of Stier,
Of fukk foort van grimaffen, Men maeckt van Kaes alhier
Scheeps-kielen tot Pinaflèn. |
||||
|
4& Tot den Heer NN.te Qafigenoodigt zynde.
iH-
Van 't broot een Bartholomeeuwis >
Die fonder veel gefchreeuw is, Al wert fijn lijf gevilt j
Van bouten fpijcker-booren, Hier temt men 't woefte Wilt
In 't ry-parck van tailjoren. 16.
Noch hondert andere dingen, Daer 'k nu niet van wil fingen, Want kreeg j'er af de weet,
Je fouwt wel ruylen willen, Je donder voor een fcheet,
Je blixem voor twee billen. Vaert wel dan Mejfieurs Goden,
Malkand'ren niet te noden, Houw jy den Hemel in;
Wy blijven hier beneden, Wy iijn hier naer ons fin
En wonder wel te vreden. |
|||||
|
E>e
|
|||||
|
A. van OVER BEK E,
V Y F
S I N N E N.
't GEVOEL
Wert ujtgcbeelt door een Apotheker,met fijn eetie hand
jiampende, met de andere drïhckende, met een grootefulpe muts op "t hooft, een befwetfpitfe kan-> ten om fijn hals,en twee e fels ooren, op d'een fat een Haen , op d'ander een Ujl. Een fckortjen voor fijn Stamper, dat elckemael opwipte, alfmen bj een touw achter aen fijn naers uithangende, tracks Rondom fijn middel een riem, verfien met gedroog- de Ocker-bafenooten, Saly, bosjes Stroo, siringen^ Urinalen, Balfem, Potten en Doofen, Stampers en Vijfels, &c, i.
'k T) Lacht mijn fomtijts in te beelden,
X Dat ick mijn Gevoel was quijt,
Tot ick Cloris weder ftreelde, Dan was eerft mijn hart verblijdt, En van boven tot beneên. Kroop die vreught door al mijn leen, Al 't gevoelen quam by een. 2. Maer het is met ftren ge Heeren,
Recht gelijck het fpre eckwoort feyt7 Dat fy nimmer langh r egeeren, D 5ó©
|
||||
|
5o A. van Overbeke,
Soo wis 't met mijn dertelheyt,
En mijn vreught in't eerfte groot, Was te fchielijck koufen doot, 't Bsursje licht, en 't hooft als loot. 'k Houw het met den Heer van Duyren,
'k Vin verand'ringh ongefont, 'k Hou het daer men vij f, fes uyren. Plat kan fitten in hetront, Borften, billen ben ick moê, Neen het gaet hier beter toe, Want hier fie ick wat ick doe. 4. Schoon mijn het Gevoel wel lief waer,
'k Hebber noch vier and'reby, 'k Ben daer over oock geen Stief-vaêr, En dat brenght fteets jaloufy y Want om defe fin alleen, Bruyden al de and're heen, Was die vreught niet ongemeen. 5-
Maer hier proef ick, ruyck ick, hoor ick, En 't is kermis voor 't geficht,
Dit fijn zaken, daer 'knooyt voor fchrick:
'tBuyltjefwaer, de har-fens licht,
Dit maeckt leen, en lenden fterck,
't Ander is maer Boere werck,
Dit 's voor 't Hof en voor de Kerck.
Priefters, Mdnneken, Klercquen,Papen,
Advocaten, Procureurs, Sachmen fich hier aen vergapen, Meer als aen de befte keurs ; Heeft het Heydelberghfe vat, Soo veel Vryers niet ge hadt, |
||||
|
V Y F S I N N E N."
Als Kaet Roemers inhaergat.
?■'
't Wordt lbo vierigh aengebeden, Om-fijn vochtighingewant,
Yeder voelt door al zijn leden, 't Vuyr van defe minnebrarit, Dat oock noyt-werdt uytgelefcht, Hoe vet hem de liefde meft, Maer wat beurter op het left. Daeghs daer aen den ed'len na-dorft,
Nodight weêru droogekcel, Naerje hebt een fchirick of briedworftj Doorg-eduuwt met rogge-meel; Strax dan na de Vryfter heen, Die men nooyt fagh ongevreên, Schoon fy gafeen blaeuwe fcheen. Maer heel anders is't gelegen,
's Anderdaeghs met Broeck en Doeck-, Broeck die packt fich uyt de wegen, Schoon fy hem boot Soetekoeck, Met Corentenen Cónfijt, • Met goê woorden en verwijt, Broeck heeft 's anderendaeghs geen tijk 10. Prince die hier quaemt te hooren,"
Mijn gevoelen van 't Gevoel, Daer gaet tijdtte veel verlooren, Wijl ick fingh en raes en woel, Sa nuvoegh ick m'er weer by, 'kHouw, ickfteeck, ick kerf,ickfrijy Boer wacht nu jou Ganfen vry. D 2
|
||||
|
A. van O T e R B Ë K s;
|
|||||||
|
52
|
|||||||
|
't G E H O O R
Werdtuytgeheelt vaneen Vriefche Turf als een Ungh
Roggen broodt gebacken, daer was aen de eene fijde opgefet een Jonckertjen ep fijn Frmfchgekleet, fit- tende op een groote Garnaet met een Viool in fijn handt: ende dit was eygentlïjek^Arion op den Dol- phijn, de Mttfijcq reprefenteerende. Aen d'andere fijde was een Veeckel-harïngh , ( om
wat hoogh te (iaën ) een boute pen in fijn buyckge- Jteeckjn, als eenpaerdtgetoomt, ende een Boeking als een Cavalier fcbryclinghs daer op , een vergul- den Heimet met pluymen, een efcharpe van Ordnje om fijn middel, eenkrifiien met een groen Lindt gebonden op fijn borfl, Lobbetjes op fijn handen, en Laerfen terfijden hangende, in d'eene handt een fwaerdt van Varckement, in d'andere een Schilt van 'tfelfde ,fijn Vinnen waren fijn Baert, dus ge- wapent ende gramfloorighgingh hy een Muysken te keer, dat in een open ioosjen in Capucijners klee- deren, over hem, op fijn knienfat, hem om genade biddende, dit representeerde de Heros. i.
Wie wilhooren fingen,
Van vreughden een nieuw liet, Hoe het Oor, fijn Gehoor, Door 't fingen fchier verloor, Of door Mjfijcqs verdriet. Snaren en Velen „ die ftonden wel reep Maer
|
|||||||
|
Vtf' Sihhïn. ■ 53
Maer dorftige keelen „ die waren daer meê,
Wieibuder danhoorennaBaffen, Tenoren» Dat droogk geluyt,
Neen, neen , iok bx)UW het met de Fluyt 2. 'k Spreeck niet van Orgel-pijpen» 't En fy daer Wijn in was, Of Tabaek, of Aracq,- Of 't mannelijck Kniefenack, Of 't vulfel van het glas, Een uyrtjetefchranfcn,, dat doet een meer deucht,
Als nachjes te danfen „ met d'ydele jeught, Dan hoort men de darmen „ foo jammcrlijck kar-? men, Met droef geluyt, Neen,neen, &c. 3-
Laet Jenicens, Colman Taylor, Vry fpringen in de mat, En al wat van dien fchat, Ooyt Engelandt heeft gehadt, lekveegeraenmijn gat, Dan met Allemande b duyr en b mol Couranten, Sarbanden, ut, re, mi, fa, fol, Oock roundes en figgens „ voor varekens en biggens, Of fulck geluyt,
Neen, neen, &c. 4-
Laet vry den Franfchman krayen, En drayen dat hy fweet, Datmen niet, in fijn liet, Noch hooft, noch ftaert en het, En 't eerft door 't left vergeet. Laet de Italianen,, foo Haen als Capoen, De Spaenfe marancn „ haer befte vry doen, D ? **
|
||||
|
54 A. van O v e r b e k e>
lek wed fy nooyt fouden „ van tafel mijn houden,.
Met haer geluyt,
Neen , neen, &c. Duytflant is mijn al te ftatigh,
En geeft voor 't geit maer wint. Met een ftijf,, tijt-verdrijf, Dat niet veel heeft om 't lijf, En ick 't een pijnbanck vint, Voor flappe memorien „ 't is herfïenen dwangh, . Haer Lietjes hiftorien „ van fes vellen langh, Waer moghen die Moffen „ op fwetfen en ftofren, Met poep geluyt,
Neen, neen, &c. 6. 'k Houw veel van die accoorden,
Alwaer my wort gefeyt, Sa avous,, defe krous, Houwt net een halven rous, Doet evenwel befcheydt, Strack ben ick vaerdigh „ op dèfe geboon, Enhoufefbo waerdigh,, als die van de Goón, Wie kan korter leeren „ foo net accorderen. Met ftil geluyt,
Ja, ja, ick houw het met de Fluyt. 7-
Benje moe Mufijcq te horen, Daer is vry hooger ftof,
Van een Helt,, wiens gewelt,
Een Draeck heeft neergevelt:
't Is waer al luyt het grof,
Van Magelone „ of van Palmerijn,
Dien dapp'ren perfone „ of Biffchop Tulpijn,
Van Adelaert Ritfert,, Reynout en Writfert,
Dat eed'le bloet,
Eri Don Quixot heel vol van moet. Mal-
|
||||
|
V y f S i N N e N, 55-
8.
Mal Gy's dient niet vergeten,
Dien Ridderlijcken man. Die vaillant,, door fijn hant* Rosbayert tricmphant, In het geberght verwan, Bercale en Bleccas „ uyt Lucifers Stam, En Roelant die geck was„met Folpert van Leerdam, Met Klaesje van Kijten „ foo rouw in het fmijten, Met Montalbaen,
En Job den wreeden Napolitaen. 9-
Pocinel, Thijl Uyleipiegel, Of Fauftus met fijn Knaep, Hillebrant,, of die quant, Die 's nachts bleef in de mant, Of oock de Brugfe Paep, Den jongen Jackew het vroutje van Meurs, Sonder eeten of kacken „ of Fortunatus beurs, De Kaboutei aiannekes,, een fchrick voor de han- nekes, En holle Jas, De vliegende plat-luys, Neel Schijtkokcrs tas. io. Houtje beek van.al die Snorkers, Soo Kakelbont van naem, Als ick eet,, datje 't weet, Soo geef ick niet een fcheet, Voor al die Helden faem; Gaetwat verfinne,, van Cuwaerts geflacht, Van Coppe de hinne „ foo deerlijck omgebracht, Laet ons eerfe ftincken„haer uytvaert eens drincken, Dat gaetje voor,
Sa Vrienden vólght mijn op het fpoor. D4 DE
|
||||
|
J5$ A. van O v e R B e K E,
|
|||||
|
DEN REUCK
Bcdujdi een fchoone sujcker van Bloemen met een
houdt jen dat het hewaeckte. i.
DEed ick qualijck dat 'k mijn Hofftee,
Met mijn Tuyn en Bloemen perck, Mijn part Erfs futfelwerck, Met al 't buyten leven affnee, Daer ick altoos eenigh fat, En quam wonen inde Stat. 2. Niet in 't Landt der Haerlemijten, Daer foo meen'gen Tulipaen, Duyfent kronen quam te ftaen, Dan fou my mijn Thuyn verwijten, Dat ick in een Bloem de kleur, Ffadt genomen voor de geur. V
Maer in 'tHaegje daer de groten. Schijnen Luy van groote fchat,
In die vollickrijcke Stadt,
Daer geen Poort en werdt gefloten,
Wekkers grootheyt muyr noch wal,
Nimmermeer begrijpen fal.
4-
'k Moeit t'huys alle dingh doorfnofF'len, Mijn Cytroen-blat en Jafmijn, 'k Badt dan eens om Sonnefchijn, Dan om regen voor GrenofF'len, 'k Vreefd' als daer een By op fat> Dat hy al den Reuck op at. ^ |
|||||
|
VyF SlNNErf.
|
|||||||
|
n
|
|||||||
|
'k Geef een Scheyt-brief nu aen Flore,
Schoon de Rofen cierlijck ftaen, Men komt daer niet macklijck aen, Want men quetft fich aen de dore, Hoe hoogh 't velt geprefen wort, Floras krans is haeit verdort. 6. Noch is Reuck niet te verfmaden,
Alfmen voeght de Smaeck daer by, By exempel Cellery, Öf Agourkjes of Salade, Mits dat al dit goetje ftaet, Als een Schildtknaep by 'tgebraet. 7-
't Is of 't Spel fprack, fiet hoe aerdigji.
Is elck op fijn plaets gefet, Meefter Frans verftaet het net, En hy is warachtigh waerdigh, Dat hy niet maer eens in Maert, Maer wel twemael 'sjaers verjaert. 8. 'k Wouw mijn neus nu niet verruylen^
Voor de houte neus van Jan, Die hy met een kunsje kan, Aerdigh in fijn gadt verfchuylen, Als hy bangh is dat de kouw, Aen fijn gevel fchaê doen fouw. Si-
Geen Rabarber of het haet'lijck, Apofema fet hy op,
Maer wel een veel klaerder fop, Dat de herfens opent daet'lijck, En maeckt dat een menfchen hert, . Jn een tongh verandert weit. D 5 io. Pria.
|
|||||||
|
s3
|
|||||||||||||
|
A- van OverbekEj
|
|||||||||||||
|
IO.
Prince maeckt voortaen geen mentci>
Van extradt of fpiritus, Prijft dat aen een tiribus, 'k Sit hier by de quinteffentci, Van de Vifchmarckt ende Hal, Daer 'k het oock mé houden fal. |
|||||||||||||
|
't G E S I G T
Bedujt een Mol op fijn achterfie beenen Jïaende, in fijn
flincker voorjle poot een ujtgefoogen mergpijpjen, inplaets van een tuyrtien, in fijn rechter eengraed- boog , een bril van een katkhujs om fijn hals, en een pajfer op fijn neus, ende met al dit gereed- fchapfterck^fpeculeerende nae een geld-kackertjen op een banckjen verheven , een paer excellente lillen met beerltjcke pandanten verfien. i.
ICk noem al dit finghen,
Onnodighe dinghen, EIck doe dat hy beft kan -y Maer tijt te verliefen, Daer roepen mijn kiefen. Te fchendigh tegen aen. 2.
Doch is het bedonghen,
Dat geen ongefonghen, Mach mijden van de ha?n, |
|||||||||||||
|
Ick fweer bf gans worften,
|
I
Ick
|
||||||||||||
|
V Y F S I N N È N- $
lek fongh my te borften,
Op dat ick'er meed' aen quam,
3-
Wat placht ick voor defen, Een honfvot te wefen, Met Archimedes geflacht» Doe 'k om haer verlchillen, Met Tuyrtjes en Brillen, Was befigh by dagh, en nacht. 4-
Ptolomeus die mille,
Copernicus gifte, "
Ick fagh dat Ty'choBra, Soo wel als fijn maet loogh, Sijn circkels en graedtboogh, Bedrogen foo voor als na. 5-
't Moft al nae haer wil gaen,
Het aerdtrtjck moft ilil-ftaen, Neen riep den anderen weer, Laet draeyen de aerde, Maer hoe fy het klaerde, Haer harfs'nen draeyden noch meer: Ick hoord' dees gefellen,
Van Phcebus vertellen, Hoe hy de werelt omliep j Hoe hem voor fijn loopen, Twaelf kroegen ftonden opeto, Die Jupiter voor hem fchiep. 7-
Swijgh van je difpuyten, Of houwt 'er mijn buyten,
Vreed' is my wellekom, En fooj' onderdruckt wort, Draeyt-
|
||||
|
A. van Overïeke,1
Draeyt datje befuekt wort,
Maer draeyr/er mijn fcbotel niet omr 8. En laet'er mijn glas ftaen, Daar kan ick op vaft gaen, Meer als op u Almanack, Hier is, of ick dool ver, Een feeckerder Poolfter, Die nimmer fchijnfel ontbrack. 9-
Hier fie ick Cometen, Vafte Sterren, Planeten, Plaifierigh onder een, • Soo minnelijck fwiereq, Als een potje met pieren, Haer huyfraet is nu gemeen. io.
Soo gae ick te velt nu, Sa Buyrman dat geit u, Doet als ick heb gedaen, Soo raeckt al de luyfter, Van't nacht-licht in 't duyfter, Mijn dunckt oock den dagh komt aea. |
|||||
|
DE
|
|||||
|
V y f S i N N e n:
|
|||||||
|
H
|
|||||||
|
DE S M A E C K.
Wïerd door een Ruftigh Verfoon, meteen Deventer
Koeck^ in fijn handt, al eetende, en met een Met- worfi om fijn hals} gerepefenteeru i.
E Lek fingh vaft dat hy fweet,
'k Ben tot den Difch geboren, Terwijl ick drinck en. eet, Gaet daer geen tijt verloren,
Dat is mijn keel niet leetj Dje^twelght vaft fonder horen. Gourage mon cher Capoen,
Je moft my niet ontfluypen,
Ick falje daeüijck doen, Door mijn gedarmte kruypen*
Gelaerft maer fonder fchoen, En jouw met wijn bedruypen.
3-
En fegghen dit is 't graf, Van een ter doodt verwefen,
Om dat hy niet meer gaf Aen CaakFaers, Weeuw en Wefen,
En al fijn tuygh was af, Dat koppe kan genefen.
4-
t Lyf in een Panne-koeck, Gerolt in plaets van linden,
Taert is in yeder hoeck, In plaets van ftro© te vi»den, De
|
|||||||
|
6a« A* van Overbe&e,
De dooie wert te Broeck,
Begraven by fijn Vrinden. T-
Leeuwereken by. dofijn,
Gien mé om 't lijck te fine ken,
De Voluntaire fijn, Beippelmoefde Vincken,
Sa jonghen langht eens Wijn, Ooi droefheyts doodt te drincken-,
6. Ay my wat kouW is dat. Het fackt tot in mijn teenen,
Mijn maegh heeft wis een gat, De Wijn druypt daer door henen,
Kon oppert hier noch wat, Brenght yaerdigh kalck en ftenen*
7-
Wat leyt hier dus bewaert, In fijn drogette Veften ? Hoe ! 't is de pijne waert, 't Is 't kalfje dat hy meften,
Maeckt datje 't niet en fpaert, Nu alles is ten beften. 8. Een glas in elcke hant, En 't vreugde-Liet begonnen,
De Veften fijn vermant, De Vyant leyt verwonnen,
Door Ridders vroom vaillant, Dies branden wy Picktonnen. 9-
Conftapel langht ons vier,
En dus gelaén mufquetten ,
Dit kruyt verftickt my fchier, lek <{roogh te fterek mijn netten, |
||||
|
Geef weer een pul met Bier,
Die fal 'ker tuffchen fetten. 10-,
Nu iffet alles leegh,
Mijn buyckje uytgenomen,
Die nu eens tijdingh kreegh, Om morghén wëêr te komen,
lek wedd' mijn beek noyt fweégh, Al fouw 'ker 's nachts van dromen.
C O R O L L A R I A.-
I. AL genoegh van 't ydel redeneren,
Dat 's goet voor een die gegeten heeft, Laet ons nu een deuntje quincqueleren, Dat de voys ons aen de ribbens kleeft, Drinckt eensjes om„ 't is wellekom, Hoe veel my wordt gebracht, 'K geloofmende Poëten,, meft met ApoUosfch?- °ten,
Want geen van haer die eens om drincken dacht. II.
N o v T-
D'eerfte fchreeuwt ons 't hooft voi van fijn VrijfteT Even eens of daer yet raersin was, 'K houwt met Bruna die fongh als een Lijfter, En floot altoos fijn Rijmen met een glas, 't Is vermaeck -,, fijn eygen' faeck, Te hanghen ■ aen de kloek, lek plaght een les te krijgen „ van itii B* fwijgen,
Of ick was des onderen daeAs de bock. III. Ma-
|
||||
|
64 A. van Overbekej
III;
M A H I CU S,
't Is den tweden in't verftant geflagen,
Die bulckt en lolt dullemans Mufycq, En finght van 't geen daer wy niet na vragen, Van Poock, Stopmes, Cortelas , en Pycq, Jae finght vry voort „ op datmen 't hoort, Wat wintbuyls datje kent,
Van Ridders en van L«ncien„ metalhaer circum'-* ftantien,
Singht want hier ftaet geen dol-huys doch ontrent. II II.
Bats.
Dees was wacrt beluyt te fijn met fchetcn, Om dat hy hier derft reppen van fijn Thuyn, 't Schijnt een Lufthof voor die 't niet en weten, Maer s'is vruchtbaer als Pier Wouters duyn, Hier draeght een boom „ Kaes, Melck, en Room, Bier,Wijn,Broot,Vleys en Vis,
Waer fouw men elders vinden „ Een Linde bedeckt met Linde,
Die foo rijck van verfcheyde Vruchten is. V.
Hulst. Dees mofi: by een Molenaer gaen woone,
Daer komt altoos het draeyen wel te pas, Want hy fteeckt Sint Vechter nae'fijn kroone, Die fomtijts maer maelt en niet half foo ras, Hy draeyt my blint,, met al fijn wint, Maeckt hy mijn 't hoof confuys, My
|
||||
|
My dunckt dees Brillekramer,-
Sat beter en bequamcr,
Daer den Bril js de Gevel van het huys
VL
Madame m a P e s s.
Onder al dees opgetrocke Gecken,
Spreeckt de laetft alleenigh met verftantj Die houdt veel van fpeten af te lecken, En van ftormen friet mes ert.vorck in d'handf. Boullon en Pap „ is hem te flap, Dat'skoft voor Lepe'laersj Hy houwt het met kalkoenen, Voor buyck en naers te foenen,' En d'afval van gekroonde Qyevaers, VIL Langht ons hier aen een fris glas of een beecker,
't Is doch al Wijn daer men hier van fpreeckt, De gefondtheyt van den Apotheecker, . Die van daegh braef den witten turf uytfteeckt; Sa nugeluyt,, 'tisfehoontjesuyt, En foo der yemant is,
Die daer in vindt een druppel, Die bruy my met een knuppel, Dat ick van anghft een glas vol pis. VIII. 't Za nu treek ick mee aen het refereynen.
Wie dat maer wil 't en fcheelt my niet een haer, Meenje dat ick fitten wil alJeyne, Of ick een jool, ofeenfultoorwaer? Neenfeecker niet,, datwaerverdriet, Ick heb te veel verteert,
Met Waerden en Studenten, En al die lichte venten, ^aer men wat meer als wagewielen {meert- —
E IX. De |
||||
|
66 A. van O v e R B K s j
|
||||||
|
IX.
De Gedichten fijn een recreatie,
Sy maken eens menfchen hart verblijdt, En verkorten al die lange fpatie, Van dien ouden onplaifanten tijdt, Hetfy Sonnet,, of oock Ballet, Of deftigh Madrigael,
Of Klinckers of Rondelen, Of jente Tafel-fpeelen, Als 't maer is in fuyv'ré Duytfche tael. Langhleef, langhleefonfenSjoor Vrancifw,
Die ons heden heeft geverjolijt, Dat geen Panther-dter noch Bafilifcus, Hem in 't graf fleep voor den rechten tijdt, Sijn Wijn en Taert „ ïijn rijp in Maert, En dat is onfen oegft, Waer in wy naerftigh wercken „ veel meer als in de kercke,
Soo dat by ons noch keel noch mes verroeft. |
||||||
|
A. van
|
||||||
|
DE VERKEERDE
VYF SINNEN,
Gefongen op den Verjaer-dagh
•van den Heer AERNOÜT vanOVERBEKE,
Den ïj December i66y;
Befteecken
Met een houte huisje, ontrent een voet langh, reprefcntercndehet Huysnn N o o T: de deur open gedaen fijnde, fprongh daer een mannetje uyt, ver- beeldende de verkeerde vijf Sinnen| met een langen rock aen, dcwelc- ke opgelicht fijnde,fag men hem kacken violen,kannenjglafen, tabacks-pijpen,&c. fijn muts van fijn hooft genomen, faghmendat aldeharf- fenen daer uyt Waren. |
||||||
|
f Dit bladt E * moet gheplaetft V
i wotden tuffchen fol. 66 en 6j - / |
||||||
|
V Y r Z i N N e n: %j
|
|||||
|
DE ONGEVOELIGE.
Wie beroemtfichophoogegedachten,
En braveert op Auguftus troon 't Geluck der ontmenichte Goon ? Die door alled'onlijdelijckheen Vier en waeter verdroegh, ftorm en fwaert heeft geleen; En't Gevoelen niet achte W anneer hy nu ftack in fijn dringenfte noot>
En geen uytkoinft en fagh dan de bleecke doot. Siet, mijn Ongevoel moet hy vol-loven ,
Die veel van de Scheepvaert houdt.
Of fich op fijn rapier vertrouwt,
Die de vlam van een fin-vlugge fchicht
In fijn borft fnel verkreegh, door het lief blinde
(Dat geen water kan dooven, (wicht, Noch ys-koude vocht fich vertoonde foo koel)
Sonder reden verachte mijn ongevoel.
Wie verkreeg 'er toch in fijne beenen
De Rijkemans Podagra,
Of de Gicht, of het Cheiragra,
Wie toch pijn in fijn hooft, in fijn tant,
En voor ongevoel, wenfchte den helfchen brant ?
Die foo dul is gefchenen, Dat Jiever te lijden had droef en quaet,
Dan door ongevoel foecken fijn droefheyts baet ?
Geen Alcides, hoe groot van vermogen.
Door de doot en 't vuyr begrenft, Niet om ongevoel heeft ge wenfcht, E* 2 Geen
|
|||||
|
68 D E V E R K E E R D E
Geen Apol, die fijn voerman verloor
Door de kracht van Saturnides biixem gloor,' En met traenende oogen En reden mijn ongevoel niet en was lief, En boven fijn Goddelijck wefen verhief. Laet mijn ongevoel u niet verdrieten ,
Nu ghy vreughdigh in defe rijt,
Prince van eeren, weer jaerigh fijt j
Schoon een ander in ftê van uw Taert, Liever wenfchte om Rodemonts Hellevaert.'
Laet ons liever genieten, Uw mildheyt van Taerten en leckere wijn,
Die van 't mes en van tant ongevoeligh fel fijn.'
DE REÜCKELOSE,
OF fchoon de Reuk u deed beminnen
't Geen u 't foetfte fcheen ; lek fchat de Reuck de minfte der vijf zinnen En vermaecklijckheen. Roemt op uw reuck, foo veel 't u luft, Door Reuk'loosheyt mijn luft wert uy tgebluft, Om mijn vermaeck in kouw te vinnen, Om mijn vermaeck Sec. Heeft dan mijn neus geen reuck yerWorven
Van Parfuym, noch oock
Van Muskus; 't breyn is weder niet bedorven Door haer fcherpen roock. Wech met Ci vet, en al het geen Naer Wierrook fweemt, de vruchten der Sabeen; k Ben fulck een lafheyt afgeftorven, .kBenfulckeen&c. Laet
|
||||
|
V Y f Zinnen.1 69
LaetBoel, privaet ,of gootfoo ftincken,
T)at het hert u borft,
tk Sal om dien ftanck niet eens te minder drinken, Met, of fönder dorft. Om duy vels-dreck, noch ftinck-granaet, lek in den krijgh noy t Oorlogh-fchip verlaet; Geen ftinckpot doet my 't hart ontfincken, Geen ftinckpot doet &c. Hadt Griecken eer den reuck verlooren
In 't Troyaenfch gelicht,
Geen rafiè doot haer was uy t Peft gebooren. Door Apolloos fchicht. Had Romen mê die gonft genoot' EerCurtius, die helt, haer poel toefloot, Noyt droevigh eynt hem was befchooren? Noytdroevigh&c. Indien, <o Prins, de min u porden,
Om een hupfche meyt
Uwpriemen Zabel vaftaen 't lijf te gorden? Naer uw zindlijckheyt, En dat uw hant juyft in een kreuck Vol vifch-reuck raeckte; fijt maer fonder reupk > Nu gy weer jaerigh fijt geworden, Nugyweer&c. |
|||||
|
E*3 DOOVE
|
|||||
|
yo DeVerkeer.de
|
|||||
|
DOOVE-MANS
G E S A N G H.
DE Doofheyt fal oock eens te voorfchijn treden,
En toonen dat fy voor 't gehoor niet fwicht. Of geeft u 't Oor een vreugt, die 't breyn verlicht; lek leef naer reeden, En volgh mijn plicht. In d'Oorlogh kan 't gekerm my niet vertfaegen ;
Geen grof Canon , noch tromp de moet ont-
fchaekt, Geen trommel,noch trompet ons vromer maekt;
'k Geef doove flaegen, Daer men zielen braekt.
In vrede wil ick nae geen tweedracht luyftren,
'k En hoor noch quict, noch forte klapperny ; Oorblaefers heb ick nimmer aen mijn fy i Die gloor verduyftren,
Wijs ick ver van my. Had Paep Granvell' de doofheyt uytverkoo ren,
Geen Droes hem 't oor hadt door geblaes gewont, Geen Midas, maet fich van den Efel vont, Soofonderooren,
Hy by Phebus ftont.
Weeft doof, ó Prins, voor die ontkennen willen
Dit gy weer jaerigh fijt voor defe mael: Alboodjupün, felfs uyt fijn gulde Za el, Voor jou vaers billen
Sij nen Blixem-ftrael.
BLIN-
|
|||||
|
Vtf Sinnen.
|
|||||||
|
71
|
|||||||
|
BLINDEMANS
G E S A N G H.
DE blintheyt is nulanghgenoegh verdacht,
Haer armoe voordeWereltfwaergeacht, d'Onwetenheyt dient eens te gront gejaeght; Vermits de blintheyts vreugt geen eynde krijght Vermits de blintheyts vreugt geen eynde krijght Door 'slichaemspaelen, Of fchoon dagh en nacht verjaeght. Indien ons oogh geen vreught noch voordeel fiet,
't Siet nevens dit, oock niet het minft verdriet; Geen Gorgons hooft ons marbre beelden maeckt.
Door 't alderfterckft vergift der Addr' of fnootfie Door 't alderfterckft vergift der Addr' of fnootfie Bafilisken Geen blint menfch ter doot geraeckt.
Had Regulus maer blint géwecft, eer 't licht
Der Perfche Son hem fcheen in 't flaeuwgefichf^ Cartaag' hem door 't geficht niet had vermoott.
Had Edipus de blintheyt van Tirefias Had Edipus de blintheyt van Tirefias Genooten, Noyt was fijn verderf gehoort.
Geen minne-ni jt ons door 't geficht komt aen,
Wy fien noyt vrouw met andr' in 't bedde gaen; Den toorn, hier door, wert van Diaen ontvloon;
Had Cadmus naefaet fijn geficht doch in de^ E * 4 Had
|
|||||||
|
j2 De y E R K E 'E R. D E
Had Cadmus naefaet fijn gefichc doch in de
Wiegh verloren, Niemant fagh A&eóns Croon. Of fchoon, ö Prins, ons oogh geen licht befagh,'
Wy fien van daegh uw bly geboorten-dagh: 't Geloof ons toont, dat nimmer 't oogh begreep;
Dies wenfchen wy, dat ghy mooght blint van dele Dies wenfchen wy, dat ghy mooght blint van defe Werelt fcheyden,' Als uw jaerén gaen om feep.
DE SMAEKELOSE.
Stemme: La ConteJJe nouvelle.
OF ick fchoon mijn tongh, verhemelt,enmijn
mont verbrande, Jae mijn gantfche fm aeck verloor,
'k Acht dien brant voor fchae noch fchanden; Noch met droef gekners der tanden 't Veyl verlies der Smaeck aenhoor.
'k Schep mijn grootft vermaeck, Soo ras jck daeghs ontwaeck, In de frnaeckeloosheyt van het fljnft gevoel
Nimmer ftaet mijn breyn geipannen Voor verwijftheyts richter ftoel:
Maer bemin met 't pronck der mannen 't Grofts bejeegnen't ruwft gewoel.
Lecker, noch ontmant, noch kints, my niemant
recht mach hieten; Vraetigh was ick nimmermeer. Niets en kan my meer verdrieten, Dan
|
||||
|
V T F $ I N N E N. 73
Dan de wijn in 't lijf te gieten,
En te fcho eken als een beer.
Tc Haet de wijn met ys, De koftlij ckheyt 'k mifprijs In de fpijs, en dranck, en roock, en min, en
B baen.
Wegh met Hafen en Conijnen, MetPaftey, ofTaert, ofVlaen,
Wegh met Franfch' en Rijnfche Wijnen j Water kan mijn dorft verflaen.
'kSpil geen geit in koft, of roock, of noodelopfe
drancken, 'k Houw van Nieskrayt, noch Toebacq,
Noch van and're fcherpe ftancken; 'k Wil u 's morgens licht bedancken Voor den Alfem, of Aracq.
'k Spil geen ochtent-tijt Met vraetigh groot ontbijt Van Boullonnen, of Patees de Marazijn.
's Middaeghs ban ick van mijn taeffe] Al het leckre bier en wijn,
En veracht de Struyf en Waeffel Meerder dan het fterckft fenijn.
't Leven foud' my lichtlijck van Pythagoras behae-
gen>
Soo 't Spartaenfche minder was. 'k Sal noy t Curtius beklagen,
Noch na and'ren nootdruft vragen,
Dan 'c gebruyek van mes en glas.
Wegh met Mark' Antoon, Sijn weliuft duhekt ons hoon; Ofwel Cleopatr3 hem nochfoodeftighfeheen.
'k Sal nae Neótar-dranck niet haecken, E * 5 Noch
|
||||
|
Noch naer and're Godiijckheen;
Noch by 'c vuyl vet Ammelaeken Al mijn fmaeck en luft befteen. Prins, die door konft de fmaeckeloosheyt fmaeck
kont geven, Laet mijn fangh u fmaecklijck fijn,
Soo begeer ick al mijn leven, Naer geen and'ren fmaeck te ftreven Dan nae Grieckfchen Ambrofijn.
Zijt ghy dan verjaert, En fchept fmaeck in Taert, Of een Haes, of nieuw gebraeden Calikoea j
Laet de fmaeck van alles vaeren3 Om u tot den difch te fpoen,
Daer de blind' en doove fchaeren Voor de Smaeck haer muts afdoen.
|
|||||
|
PHRE-
|
|||||
|
V Y F S I N N E N. 75
■ P H R E N E T 1 Q^ü E
TOE-S ANGH, Van een die alle fijn vtjfSinnen verloren beeft .
Stemme: Ofiex. luy la Soutane. ICk, die uyt 't Rijk van Ondren
Hier fonder Sinnenkom, Op mijnen toethoorn bromm', En door 't gegalm der wondren Den Prins Aftolph maek ftom.
Ick die uyt 't Rijck van Ondren Hie r fonder Sinnen kom. Soo Jupiter fijn blieken
En donder neerwaerts kleunt,
D aer elck fich fterek voor kreunt, 'k Schijt, inde plaetsvanfchricken,
Dat lucht en aerdboom dreunt. Soo Jupiter, &c
Endonder,&c. Laet 't vyer te voorfchijn komen,
Strax wert mijn yvergram. Of dan Vulcaen hier quam, 'k Souw voor fijn gloer niet fchromen,
Maer blaeck'ren felfe fijn vlam. Laet 't vyer, &c.
Laet i*Eoolftormenfpillen,
En buldren op de Zee: Drinck
|
||||
|
»
|
|||||
|
7<$ De Verkeerde
Drinck ick maer een Santé,
Al fijn geblaes fal 'kftillen, Als eer Neptunus dee. LzetJEool, &c. Of dan den een of d'ander
Der Zeegoon fpeelt de haen,
'k Sal, als wel eer Vulcaen, Den ftormenden Scamander,
Hem in fijn hol doen gaen 1 Of dan den een, &c.
Of Pluto me wouw grauwen,
Quyr, raeckt' hy Proferpijn: De Helhont fal, in fchijn Van vrientfchap, met fijn klauwen,
Mynedrigh, vriendlijckfijn. Laet Pluto dan vry, &c.
'k Wed Mars fijn fwaert in fchede
Wel houden fal, voor een,
Die na mijn wefen fcheen;
Of'k joegh als Diomeed dee, Hem voor den drommel heen.
'k Wed Mars, &c. Sal houd' en dat mer heen,
Laet Bacchus 't backes fnoeren,
En maecken geen getier;
Want drinck ick bottelbier
Metfwavelige Boeren, Ick jaegh hem door een vyer.
Laet Bacchus, 6fc. 'k Lagh met vrouw Junoos pralen,
'kPrael
|
|||||
|
V Y F S I N N E N.
|
||||||
|
'k Prael over meer dan mans.
Wegh Venus met uw glans
En dartle minne ftralen j 't Minnen heeft hier1 geen kans
'k Lagh met, &c. LaetPallashaernoyt pijnen
Met Gorgons mengelmoes, Myn kop te maëcken kroes; Want raeck ick eens aèn 't grijnen,
'k G'rijn flimmer als de droes. Laet PallaSj&c.
'k Lagh met uw hondert handen,
Ghy Briareefche Aep; Want foo ick maer eens gaep, Stracx vlieght gy door mijn tanden,
Datmen geen nagel raep'. 'k Lagh met uw', &c
Laet haer de Goon bedaren,
En heerfchen in haer Hofj Want die't my maeckt te grof Van al die hemel-fcharen,
Mael ick foo kleyn als ftor.
Laet haer, &c.
Pan maghfijn fnater fnoeren,
En piepen op het riet ■■> Want woud' hyfijngebiet Gock buyten Boflchen voeren,
'k Braght al fijn doen tot niet- Pan magh, &c.
|
||||||
|
Laet SatyrsryendanfTen,
|
||||||
|
De Verkeerde
En wenden in het gras; Want foo der een maer was, Die tegen my woud kanifèn,
'k Viid' hem als Marfias. LaetSatyrs, &c.
Of my een Nymph beminde,
En om mijn weer-min bad, Tot wien ick weer-fin hadd', 'k Gaf haer een kas vol linden,
En een fchop voor haer gat. Soomyeen,&c.
De fneeghft' der Toverhoeren,
d'Aldervervloeckfte kol, Maeckt my de moet noyt dol; Of raecktfe maer mijn fchoeren,
'k Druck haer den ballegh vol. Defheeghft',&c.
Deflimftder Barre-kijkers,
Moet voor mijn gramfchap vlien;
Want die my 'c hooft komt bien,
(Schoon 't fchuym der Starre-kijkers,) Laet ick mijn Globus fien.
Denimft,&c. Swijgh van Achilles machten,
Van Peleus helden-moet; Want was hy fnel van voet, Ick fneller dan gedachten,
Van voet, van handt, van moet.
Swijgh van, &c.
Laet NinusBabelftichten,
|
||||
|
Vyf Zinnen
|
|||||||
|
79
|
|||||||
|
Voor die de Werelt wint:
'k Acbt Cyrus voor een kint; Die voot een vrouw moft fwiehtea
Schat ick veel min, als wint. LaetNinus, &c.
Laet Alexander fwijgen,
En door vergift vergaen}
Laet Caefar buyten ftaen,
Die , nae fijn Burger-krijgen, Door't moordmes wiert verdaen.
Laet Alexander, &c Praetme nu van geen Helden,
Daer van men heeft gedicht;
'k Ban haer uyt cor en licht, En wil haer naem niet melden; Mits ick voor niemant (wicht.
Praetme nu, &c. , -,. PRINCE.
Prince, laet doch mijn reden
Diep in uw finnen gaen;
En acht het voor geen waen,
Dat ick uyt finloosheden Uw bly geboort vermaen.
Prince, &c. Blint u uw moeder baerde,
Doof in de werelt bracht, 't Voelen had weynich kracht, Smaeck was van geener waerden,
De Reuck noch min geacht. Blint u, &c.
'kWenfch
|
|||||||
|
8ö D È V E K E Jt E R O E , &C?
'k Wenich u't Gevoel te geven.
Dat u de Doof heyt vlied', Met Oogen eeuwigh fiet. Dat uw Reuck rioyt fal iheven,
Soo langh ghy fmaeck ge niet.' 'kWenfch, &c.
Wilt gy dan 't Oogh verlichten
Door fïiy vre gloet der wijn»' De Smaeck door Ambrofijn, 't Gevoel door Taerten flichten,
Niemant fulx leet fal zijn-, Wilt ghy dan, &c.
Wiltilechts den Reuck bedencksn
Metföetheytsgraeggerieck : ('t Sy dan voor Pool, of Grieck.) Welluft voor 't Oor wy fchencken,
En geven u 't Mufieck. Wiltilechts, &c.
|
|||||
|
rA: va*
|
|||||
|
A. ukOVERBEKE,
CONTRA
V Y F SINNÏ»
't Ongevoel,
t. FYn man, ongevóeligh knecht,
Deed men u niet beter recht, Datmen u in plaets van ftoelen, Ëengefcherptenheeckel gaf, Want ghy kont het doch niet voeléfl> En je gat weet nergens af. 2. Dat u ongevoeligheyt, Voor Bancquet wierdt toegeleyt, Een draghtvanCapittel-ftockenj Daer med' wierdt hét ras bekent, Or het waerhey t was of jocken. Datje ongevóeligh bent. Tegen den Doovcn,
i. Hier komt noch een Dooven a«7
Die fijn leet niet hooren kan, 'k Was vaeck met hem in de kroegh, Dat de kloek al luttel floegh, Als men dan riep kom gae voort, Seyd' hy 'k heb geen kloek gehoort.- E a 2- Twee
|
||||
|
68 A. van Over.bkke>
2. .
Twee heeft hy'er maer gewis,
Schoon dat hy geen Midas is, Vraeght hem eens hoe fmaecktuw wijn3 Hy feyt, 't kan foo laet niet fijn,' Seghtdathyons noodenmoet, Hy vraeght, hoe veel koft dien hoet. Tegen den Blinden.
SLaet de handen aen de kan,
Sorght voor 't leven van de glafen, Want hier komt een Blindeman, En die fal foo Duyvelsrafen, DatdeDoove wacker wordt, Kan hy 't met fijn oogh niet vinden, d'Handt is het geficht der Blinden, Die het alles nederftort. 2. 'k Hoef geen Bloemen op mijn taert, 't Kan Homerus niet vermaken, Wat doet foo een menfeh op aerdt, Die niet weet van leckre kaken? Soo eens Aeltjen van der Plas, Voor hem neder quam te huyeken, Souw de Geck niet moeten ruyeker^ In wat Landtfchap dat hy was. Tegen den Rcuckeloofen.
i. VOor de reuckeloofefcheeten,
Dat 's een proef die vaft moetgaen, Laet den aers dan open ftaen, Want dan falmen daed'lijck weten. |
||||
|
Contr* vijf S i n n e N.' 9$
'Als het roockt darmen fchier kropt,
Of fijnfnuyvertisverftopt. 2. Is de quijl-goot dan bedorven ? Is dat fnotterigh riool Doodt, gelijck een doove kool ? Iffer 't leven uytgeftorven. ? 'k Weet noch een remedie: Wat? Steeckts'in Elsjes warmegat. Tegea den Smakcloofcn.
i. GEeft hem water in fijn gat,
Die geen fmaeck in wijn en heeft, Wat verbruyder Beeft is dat, Die niet waert is, die n iet waert is,dat hy keft. |
||||||||
|
2.
|
||||||||
|
Onfrnaeck'lijcken Smaeckeloos,
fs het Backhuys nu vereelt, Ofishetverhemelt voos, Dat veel kuyckens, dat veel kuyckens,heeft gekeelt.
3- 'k Loofde darmen fijn te vol,
En de fpijs wil niet bene'en, Want hy porcuft hier als dol, (aljecn
Miffchien fmaeckthem, miffchien fmaeckthem, dat
Sooje wilt riahuystoegaen,
Maeckt dat u geen varckeli hoort, Uf het ranft u daetlijck aen, En vermaentu,envermaent u, uw geboort. |
||||||||
|
E 3 TOE-
|
||||||||
|
77 A. van Ovbrbeke,
TOE-GIF T.
i.
Vïrgilius met fijn Troyaenfe gedachten,
Was befigh met grijnen by dagh en by nachten, Was befigh met, &c. 2.
Ovidim die raeckte in fchandelijcke ballingh,
Om dat hy met Ltvfa wat veel in de ftal gingh, Om dat hy met, Sec. 3-
Horatius dien leepoogh en ongemeene kloycr,
Was Cafars panlicker, Macenas flickfloyer,
Was Cajars 3 &c. 4-
Martialis is fticht'lijck, maer hy fcheert'er de geck mêe,
Hy fpreekt van de kous of hy van een ftuck fpek fri#e,
Hy fpreeckt van de, &rc.
5-
Wie heeft grooter geck als Lttcanus gekeken, Die met fijn pen heeft flch felfs doorfteecken, Die met fijn,&c. 6.
Soo dat ick van heden noch gift'ren heb geweeten, Dat de Spiritus van geckheyt fit in de Poëten, Dat de Spiritus* &c. 7-
Noch mag ick haer leyen met al haer groove doo- lüigh.
Om dat ick wel eertijts met haer in een fchool ginghj
Om dat ick wel, &c. 8-
Sy helpen my flempen wie wouder om doodt fijn, |
||||
|
T O E - G I F T. 71
Hier fiet men wat dat trouwe vrienden in nood fijn.
Hier fiet men, &c. 9-
Weeft welkom dangekskens en dnnkt fray in or-
den, Want wie hier geen geck is, die moet'er een worden, Want wie hier geen, &c. SOLLICITATIE-
BRIEF,
Door
AERNOUT van OVERBEKE,
Advocaet voor den Move van Hollandt,
overgelevert aen den Vrefident en Ra~
den van den [elven Hore.
Edele Mog. Heeren.
't TT" Oft my daeghs twee Ganfe veeren,
IVEn een uyrtjen flaeps of twee,
Eer mijn bedelbrief is ree; Soo veel papier, maer noch echter Of mijn penn'mes is wat Hechter, En ick daer door fonder hoope, Mijnpradijck vaft fievefloope, Of « Glafernt danal kijft, Datmen uytden tempel blijft, En of des Procureurs * waert, Gillis, E 4 Seght
s Glaferm Luj-terfe Predicant.
b GMü in 't 5Va«nt;"e, Waejt achtw 't Ho£ j
|
||||
|
7* A. van O v e r b k Ej
Seght dat het niet met fijn wil is,
Datmen gaet verby de Swam, Sonder eens te fpreecken aen; En of de c Weduw' in de Kaetsbaen, My fiet naer een andrc plaets gaen, Maeck ick 't oock niet wel van pas, Onfe Meefter * Fezias, Of de * Bruyn verleent fijn fingen, Qf / flautteyfi fijn fnare fpringen; Vraeght dan yemandt jonck of out, Waer blijft onfe Heer van g Neut? Vrienden, *k fchrijft nu eed'le Heeren3
U Ed. geliev' te termineeren, Een feker oudt Proces, Van ons kind'ren vijf of fes, Erven van den ouden grijfen, Zijnde al in ftaet van wijfen, WoUj't Hof, en de Prasfident, w' Hadden in een dagh een endt. Dit verfoeckt te faem eenparigh,
Meerderen oock minderjarigh, Al te famen erfgenaem, Van een man die was fijn naem, Matthiat van Overbeke, Die om kinders voort te queecke, Troude ^igatha Schoher, Siet foo komen wy alhier, Als van dees twee luyden Erven, Omme vonnis te verwerven, w" Hebhen al een Mankament; Maer, na dat 't ons is bekent, Noemï
( Weduwe van Soefi , in de Kaetsbaen, Op 't Buyten Hof-
4 Feziat, fijn Hoogheyts Scheim-meeftei in 't Valkenhuis.
? "Brtiyn, Muficant.
f Haattsyn, Dans-meefter.
$ Noui, AernmtvanOvtrtiec^
|
||||
|
S OLUCIT ATIE-BiRlEF. 73
Noemt men ons de Impetranten,
Vanarrefi, van alle kanten,
w' Hebben oock ons beft gedaen,
'kSiedaer noch twee letters ftacn,
R. A. dat is Raeu attie,
Maer dan kommer noch een fa&ie.
Dat 's de Clauful van Ediét,
Paer Parthy vry voor verfchrickt,
w' Hebben 't tegens Hendrick Brandis,
Dat ma foy een kreupel man is,
Die moet komen alle daegh,
Heel van Leyden na den Haegh,
Sop hy procedeert in defen,
Daermoet hyGedaeghdewefèn.
Dit doende, & cetera,
b Deym en Copmoyer volgen na.
h Deym en Copmoyer, Partyen Procureur^.
Dp welche form van foüicitatie feer korte expeditie en
fententie « gvolght, en Vanyen hebben gefucctm- beert. |
|||||
|
E X^
|
|||||
|
A. van Overbeke,
|
|||||||
|
7+
|
|||||||
|
EXTRACT
Van 't
KENNIP-ZAE T.
SA Heeren en Liefhebbers , hier heb ick ende
verkoop ick. Wat verkoop ick j : Wat ick verkoop ? Ick verkoop geen kromme lappen Van brommen noch tappen, Noch venfters noch deuren, Noch fpleeten noch fcheuren, Nochmuylen noch fchoenen, Noch Kieves-ey'ren noch Citroenen, Noch folder noch vlieringh, Noch elft noch ïpieringh, Noch uyen noch loock, Noch droomen noch fpoock, Nochftram nochglat, Noch hont noch kat, Noch vullis noch dreck, Noch ham noch fpeck, Noch hot noch haer, Noch moer noch vaer, Noch kammen noch brillen, Noch borften noch billen, Noch garen noch lint, Noch hagel noch wint, Noch Harten noch poten, Noch knickers noch kpoten : Ick verkoop u 1-
r Wat
|
|||||||
|
Expattvav't K.ENNIP-&AET- 75
Wat verkoop ick?
Wat ick verkoop? Ick verkoop hier den oprechten onvervalften, en
den meer als omvaerdeerlijcke Portugeefche, Spaen- fche Franiche ExtraéivanKenntp-Zaet, hetwelk Experientia docet enproïatum eft verre te boven gaet; ja daer Stomachale fermentatie en catkarret/fe dïjitU latte; Hemde pituiteufe effluentie,enmifereufe obftru- aie , als een Coljm voorftaet, dat den Dtarrloea, ter- tiaen en koude pis verteert, gelijck een natte fis. Dat Chirachra en Podegra, en 't berften van de gal Doet ftuy ven inde windt, enkluyft'ren in een rotte val.
Dat koude klieren, verhoole winden, en waterfucht, Met een ftreeck of twee, drijft als Bandieten op de vlucht,
Het conforteert het ïaxfeert, en 't maeckt u tempera- Dat een ftuck rotte kaes u fmaackt als kool met kren-
En dat bewijs ick u met zegelen ende brieven,
Die blincken in de Son gelijck als Madelieven. Daer is'er een van Hertogh Albert van Beyeren, Die met een groote pijn onlanghs fijn eyeren Moft loffendoor eenkack-ftoel, en nochtans kort daer aen,
Door mijn Extract en kracht, in 't loopen en in't gaen
Purgeerden naer fijn wenfch met groot en kleyne hoopen.
Liefhebbers altemael hier moetje wat van koopen, Daer is de tweede brief, die 'kkreegh van Philips de Vierde,
Die over fijne fmart foo jammerlijcke tierde, |
||||
|
■j6 A'.1 van O v e r b e k eJ
Lefthy als voor Soldaet marcheerde door de Sand-
zee,
En daer met een Calbas foo deerlijck in fijn handt fhee,
Dat wie dees fware wond ter deegen in 't vifier kreeg, Van fchrick en grooten angft terftont uy t fijn poftuer fteegff;
Sy riepen datmen Doder Kennip-zaet ftracks op- ftickt,
Die Mecenas en Galenus voor een ontbijt opflickt: Waer is Meefter Vrotenjack, al was 't hier en daerom,
Die Man die moet'er zijn refpeclum perfinarum* Want Medicus Ckïrurgus principiis obfta, Dat is mijn lepelkoft, de reft is al maer kropfla. Defe Extrad Heeren en Liefhebbers vterkoop iele
u 1. niet, Waer voor verkoop ick het niet ? Ick verkoop het niet voor Wefels noch Inkhoorens, Noch kereken noch toorens, Noch rotten noch muyfen, Voor vloyen noch luyen, Voor fleecken van de byen, Van achteten noch ter zyen; Voor de windt die waeyt, Noch voor de haen die kraeyt, Noch voor padden en flangen, Noch voor roofters noch tangen, Noch voor ladder noch leeren, Noch voor fpiefïèn noch /peeren. Ick verkoop het, water voor verkoop ick het ?
Waer voor ick het verkoop ? Ick verkoop het voor de Ggbreecken der menfehen. Voor
|
||||
|
ExttaSt van V K e N N i p-7, a e t.'
|
|||||
|
Voor jonge en oude luyden,
Voor warmeen koude luyden,
Voor oude luyden die ftram saen,
Voorkinderen dienoytftilftaen,
Voor de luyden die groot zijn,
Voor luyden die foo ront als een kloot Zijn;
Voor bruyne en blaeuwe luyden,
Voor groene en graeuwe luyden,
Voor witte en grijfe luyden,
Voor fotte en wijfe luyden,
Voor hongerige en fatte luyden,
Voor lofpoortige en verftopte luyden,
Voor luyden die blint fijn,
Voor d.e luyden die met kint zijn,
Voordooven enftommen,
Voor fcheeven en krommen,
Voor droogen en natten,
Voor fchralen en fatten,
Voor ruygen en kalen,
Voor fchotten en walen,
Voor fchippers en drayers,
Voor wevers en mayers,
Voor vrouwen en heeren,
Voor ftinckers en beeren,
Voor Princen en Graven,
Voor gevangens en flaven,
Voor heydens en turcken,
Voorfielenen fchurcken,
Voorpriefters, prioren,
Chirurgijns en dodtoren,
Procureurs en advocaten>
Officieren en foldaten,
Tour teute la refte,
De flechte en de befte.
|
|||||
|
78 A. van O v e R B e K Ej
Al was u Lijf foo hart als een fteen,
lek maeck het foo murw als geftampte peen,"
Al was u blaes gefwollen van 't water,
lek maeckfe foo rangh gelijck als een kater,
Het druypen van de neus, fwarte en verrotte tanden,
Extrogen aen de voet of winter aen de handen,
Die blaes ick wegh hokus bokus muskeljaet,.
Stracks was 't een Extiroog, nu is 't een Note mufcaet.
Ghy gebruyekt dit ExtraS, Heeren en vrienden bin-
nens Huys,
En buyten 't huys, of op 't dack van 't huys; Men gebruyekt het oock in de befte kamer, Of in u Salet is 't noch bequamer, Men gebruyekt het oock in de keucken, Daer ken j e hooft foo murw als een mifpel meuken, Men gebruyekt het oock in de bottelery, Daer losje al u voorige fotter,ny, Men gebruyekt het oock in de kelder, Daer maeckt het ugefichte foo helder, Dat waerje fiet een eyeken planck met een gat. Je fulr'er door loeren foo fnel als een Kat; Men gebruyekt het 's morgens als men op ftaet, Men gebruyekt het 's avonts als men te bedt gaet, Men gebruyekt het in de Sonnefchijn, Men gebruyekt het in de Manefchijn, Men gebruyekt het met een overgangh van 'tys, En oock voor en naer 't fluyten van den Axcijs, Men gebruyekt het te voet en te paert, Voor 't hooft en voor de ftaert j Men gebruyekt het in fchuyten, wagen, en karren, Voor Koeyen, kalv'ren, ftieren en-varren, Men gebruyekt het te Honüardijck, te Conftantino- polen en te Sas van Gent,
Te Stockholm, teFraniker eh in al de faeghmolens te Purmerent,
Men
|
||||
|
Extr*&vaa't Kennip-Za'e*■ 'j$
Menghebruyckt het te Japan, teLeyden en Ham-
burgh,
Men gebruyckthet te Buyckfloot, teTartarien, en te Bambureh,
Men o-ebniyckt het in Tarnade,Bifcayen en GalifTen, Het verfriifc de Mont gelijck als de Barbariffen, Men gebruyckthet in Barbaryenen Switièrlant, en aen de Leytfen Dam,
Te Rotterdam, opdeCaep deBone Efperanfe, en t'Amfterdam,
Men gebruyckt het met een libber labber koelte, en fchover zeyl,
Al waft op de diepte van duyfent vademen peyl j Men gebruyckt het in 't hembt en in de klceren, Men gebruyckt het in 't bedt en in de veeren, Al was 't datje een Fulpe rock hadt, En datje met de beenen fchrylings over de fchoude- ren van een f ranfe koek fat,
En datje om vergiffénülè aen de koredanfers ftock badt, , ..r _. , „
En'datje van fchrick onder een ouwe wijfs Rock fat,
En'alsje dan foo verheft was als Lifander en Kalifte, En datje dan uyt defperatio fes hondert mael achter uytvifte,
En dat het de luyden voor haer oogen fagen en wi- tten ; En datje dan van fchrick jou felver bepiften, En datje door verbaeftheydt kroop in kaften en in kiften,
Datter geen menfehen noch beeften of witten, En datje jou Backhuys blancketten en verniften, En datje jou ferviteurtje van anghft miften, En datje foo bedruckt was als de bedroefde Helene, En datje wierd getormenteert aen handen en beene, En dat de pijn fchoot van je hooft tot in je teenen, En-
|
||||
|
8o .A. van O v e & b e k e*
En daerom niet en deed als krijten en weenen,
En datje dan noch van armoede de koft by de bueren
moeft gaen leenen,
Soo geef ick u van defen Extract, En maeck datje als die miferie en fchelmery fchoon uytkackt.
Finis is Vyt.
NOT A.
Dit Extract Heeren en Vrienden , enfal men nietge*
bruycken op Kermiffen, of Jaermarckten, noch Koffertjes Maendagh , al was het datter een Olj- pbant van een Engelfche Poddingh in de Kram lagh. Op de M ü Y L
Van
JÜFFROU N.N.
i.
GEen glaesjen hoe helder, hoe fuy ver van glans.
Dat tegen dit muyltjea heeft eenige kans, Hier derven de vrouwen „ haer lijf op vertrouwen, En voor een beecker verftreckt het de mans. 2,.
Indien men den hoorn ghebruyckt lieeft: voor
't glas, Wanneer 't Vaftekvont by d'oudvaders was, Watdunckc udan vrinden,, en kuntghy niet vin- den, Dat
|
||||
|
Op de Muylvan Jujf.N.N. g,-
Oat't edel Muyltje komt beter te pas?
4-,
Maer kon met een Hoorn gemaeckt zijn goed cier
£«e ftonck na den Bock, na den Ram of den Stier * ■Lf it ruyckt als vioolen,, foo fuy ver van fooien *n lecker van kous is dit aerdige dier. 4. Benyde Muyltje datvaeck hebt gelieft, ^eenLindenenZijdeaen Pkabus verbien; v Muyl die by nachte„voor 't bedde meugt wachten, °y fenien voor die buygen wel thien duyfent knien. e. Hadt Dapbne foo een paer Muyltfes gehadt, Uoehaerbaes yipollo foo veegde naer't gat,' Den bruyer die hadfe „ voor feker eer datfe, Veranderde by de Boxen gevat. 6. Genoeg van 't Muyltje gebleet en gefnackt, 2«* vrinden hier in heeft geen exter gekackt, ^it is de gefontheyt,, Van die 't op degrontleyt ■^n met een ftuck van haer lijf daer in facit. 7.
Dus fongen vier gefellen niet vuyl, jJe« van liefde blind, die fnick als een uyl, ^e derde kreet luyde,, de vierde die bruydc, öülfwygentin thoeckjeJV»/ Dirck op fen muyl |
|||||||
|
F
|
|||||||
|
<¥
|
|||||||
|
8a A- van O v E R B K Ej
Op de Brujloft \dn
THEODORUS KONINGH,
En
C/ECILIA de WIT. i.'
|
|||||||||
|
w
|
El wat dunckt u maet, zouw 'k fchrijven ?
Ofwüick'etlaeten blyven ? |
||||||||
|
Schrijf al, zeyd' hy, daer 's een pen;
Maer ick open' elck de Snater, Dat'k wil fchryven van een water, Dat ick zei ver niet en ken. 2. Doch daer leyd niet aen bedreven, 'k Hoef aen niemandt tol te geven, Blindlings raeckt men dickwüs 't meeft':
En zoo 't vaersjen niet wil deugen, 'k Zal wel zeggen, al is 't leugen, 'k Was zoo droncken als een beeft.
3-
^ Of mijn vrienden dan al razen,
En verdoemen al de glazen, Dat en is al niet met al :
'k Zal 'er niet een woordt op zeggen , 'k Houw veel meer van by te leggen, Beter droncken noch als mal.
4-
'k Zouw zoo wel mijn tijt yermallcn, Met zoo veel van wijn te kallen, Daer 'k van water fpreecken moet;
EnN>£?«y» zouw't quahjck nemen, ^^ |
|||||||||
|
Ob 4e Bruyloft van Theod. Kort.' 8 \
Dat ick van de wijn bleef temen,
't Welck mijn toon verand'ren doet*
'K Zal altoos wat hoog beginnen,
t Is een Koning die mijn zinnen, Spelen doét op deze gril;
En'tgemoetvan dezen Koning, *s Weer Zoo, dat hy Zijn woning, In Sicilien hebben wil. Schoon ick niet en hebgcvaereu,
•c.n geen kenner ben van baereri , Neem t nochtans van my deez' les
Dat ghy moet, om 't Padt te leeren, Door twee zuylen heen laveeren, In de engt van Hercules. 7. tj Of 't nu al is voorgenomen , dondert duyzent zoute ftroomen, . Houden u g'lijck als geboeyt : j^aer indien gh' op ftuck wilt letten,
'Vloetgh' uv/ Konings maft op zetten, Die inLijflandisgegroeyt. 'R-?xrer mee moet &? henen ^eylen,
* Weet uw öogmerck Zal niet feylen, Als de maft Hechts niet en breeckt
rwelcknietlicht'lijckzaJ gebeuren, ' ^chipdat zouw veel eerder Scheuren, Alfzevlackin 't midden fteeckt- 'kMoet Sicilien oodc vermanen,
^omng komt met witte vanen, ' %wil W, de,knecht diezoeckt verdrag,
r Wil tmct gewelt nietwinnen, ë F 2 Bae';
|
|||||
|
i
|
|||||
|
84 A. van O v e r. b e k e,
Laet hem op mijn Y/oordt vry binnen,
Hy zal al doen wat hy mggh. io. Wel ick vind my nietbedroogen> Na ick zien kan aen haer oogen, Is zy daerzoo vreemt niet van;
Maer zy wil haer noch wat weeren, Houdt u als een man met eeren, Diealbyzetwathy kan. ii. Sy heeft oock al vreemde fchepen, En daer by noch vreemder grepen, Acht uw'vyant niet teflechtj Want ghy zult zoo haefl: niet zeggen, 'k Zie mijn vyant onder leggen, Of dan volgt eerft 't zwaerft' gevecht.
12.
't Water is niet zonder vrezen,
Door d'ondiept moet 't ilimmer wezen ? Als van 't malle Mallegat:
Doch die na Venetien varen, Zijn gewent op zulcke baren, Als van't malle Mallegat:
Vaert dan henen zonder fchromen}
En wanneer ghy zijt gekomen, Op het lang gewenfchteftrandtj
Springt dan uyt op defe kuften, En wanneer liet u zal luften, * Plant uw'ftandaertinhetlandt.
Maer om 't middel wel te raken.
En een goede vree te maken >
Vrien-
* NaKömngWijckemanki, stfs Ateniier., doe h7 «rö "*
r«Ö«nq«a.na, Giijt, lib. zx |
||||
|
Op de Bruyloft van Theod. Kon. &c-
Vrienden hoe zouwdatgefchiên?
Koningh kom ick zal 't u zeggen, Als de roervinck is gaen leggen, Zulje wel haaft vrede zien.
Wilt °hy dan noch wat fchermutfelen ?
En fomtljts wat komen futfelen, Na mijn oordeel dat kan gaen:
Maer zoo hevig aen te vallen, Altoos op de zelfde wallen, Dat en kan ick niet verftaen.
16. K o N 1 N G H zoo ghy wel wilt fluyten > * Laet dan de getuygen buyten, Spreeckt haer eens allenig aen;
Segg' 'k zal deelen, maeckt maer vrede, °k Zal den fcepter, en ghy mede, Voeren g'lijck als Son en Maen.
17-
Ha! 't is vrede tuflchen beyden, En't wordt rijt oock om te fcheyden, 'k Zal 'et fluyten met mijn dicht,
'k Ben ter werelt gaótfch geen waecker, 'k Zeg voor 't left, 6 vredemaeckcr, Weeft gedanckt voor uwe plicht.
18. 'kWenfch u Bruydt, na zoo vcelflaegen, Dat ghy Koningen mccgt dragen, En al zynze zonder kroon;
Cromwel zouw zijn oor wel o-even, Dat hy met die naem mogt leven; Want hy heeft alree denthroon.
* NaK Oninglijckemarikrvan Csfar en Anoviftus, Csf.liiM •
|
|||||||
|
Aen
|
|||||||
|
E 3
|
|||||||
|
85 A. van Overbéke,
|
|||||
|
Aen den E. Heere van
BRANDTWYCK,
Op zjfti Kusjes.
CUpidoos boogh lagh zonder pees of fnaer,
Dies liep ick van zijn pylen g«en gevaer; En fprack verblijf, ick zie niet dat ick noot „ly, Ick hoef geen harnafch; want ick ben nu fchoot,, vry, En 't was by kans oock waer, wan alle daagt, Ging ick by fchoone Joffers in den Haag, Of kreeg ick wat, het raeckte my het hert niet, En 't was een vyertje, dat geengroote fmertliet} Maer doe ick eerft de fmaeck in 't kuffen vondt, En dat ick quam by uwe roofemondt, Zoo zoet. Zoo fchoon, zoo afgerecht op 't kuffen > Kreeg ick een vlam, die niet en was te bluffen; Ick minde niet het gheen ick alle dagh, Te zien kreeg; maer het gheen ick niet en zagh, Ick kufte met gedachten, dat het klapte, 'k Was quanzuys quaet, als my een zucht ontfnapte, Juyft als ick niet en dacht op Roofemondt, Ick las uw' kusjes waer ick ging of ftondt, Ick droeg by my een mes, dat my kon fchaden, Een zack-piftool, dat op my was geladen, 'k Spreeck van my zelfs, maer ick was 't niet alleen > Uw' groote geeft behaegd'cr meer als een, Zy koft met kusjes duyzenden gerieven, Ick heb'er oud' en grijze op zien verlieven, Was Cats niet op zijn hof-ftêe Zonder Zorgh, Hadghyhaer niet genoot op Ockenhrgh, Had ghy haer met de Jacht n^iet doen vermaeckeo > |
|||||
|
Aen den E. Heer van Brandtwijck , gW.
Hacr wild en tam gedierte daer doen fmaecken,
Gingh Uuygens niet na. Hof-wjjck omzijnruff, tJw3 rofem ondt was lang al dood gekuft, Uw' rofemond die 'k noyt zoo veel kan kufleh, t>at ick mijn luft ten vollen uyt kan bluffen, Waer toe my dan genoot ter Jacht te gaen ? Ick en verftamynietophafepaen, Waer toe voor my niet in den Haeg gebleven ? k Heb geen vermaeck c m zoo alleen te leven; Al was uw Ocketiburgh noch eens fcofchoon, Al wierdt my 't alderfoctite zoet geboón, Ick ging niet mee ; want ick ben hier gevangen} Ick blijf verftrickt in uwe kusjes hangen. Een Gedicht op mygemaeckf,
vm
MEESTER N. N.
Dae ickjjem 's avontsgetratteert bad.
Ste mme: Tetitfaulx de Bourdeaux. |
||||||
|
GRoo ten difcoureur en eter,
'k Danck u voor uw' goed ontliael > gehoon ick loof, dat bed'laers beter, Eten op haer avond-tnael: ■Doch om echter niet te tconen, Dat ick heel ondanckbaer fchijn, Kom 'k u met dit vaers belonen, Voor uw'vleyfch, «Vbrood enwiin. yooruw'vleyfchjöcc. F 4 2. 't Wil
|
||||||
|
88 A. van Ov erbekJ,
2.
'k Wil u dan voor eerft bedancken,
Voor uw' ftierevleefchzootaay, Als door natte wijngaerdt-rancken, Taayer als een bonte kraay, Daer in zeen'wen als mijn ving'ren, Liepen, zoo dat ickmijn kop, Vreefde aen de muyr te fling'ren, Had ick niet gerezen op. Had ickniet, &c. 3-
'kDancku, voor u Friefclie zuy vel, En voor u verfchimmeltbroodt,
Dat zoo hart was als de Duy vel, Op zijn hoor'nen, en zoo root, Of 't van roo-fteen was gebacken, D-at ick niet verdouwen kon, Dat my heeft belet te kacken, Daer 'k mijn ongemack in von. Dacr 'k mijn, &c. 4.
Doe quam daer een zilv're beecker, Schuymende vol befte bier, Dicker ais oyt dranck d'A p'teecker, Mengde, of als oyt by 't vier, Kees de Veenboer in de ketel, Met zijn blote ruyge borft, Warmde in zijn groene zetel, Daer hy ftickte fchier van dorft, Daerhyftickte,&c. ?•
'k Wil mijn danckbaerheydt oock toonen, 'Acniu, fraayen noob'lfin baas! Schoon ick u niet kan beloonen j Voor ufchrale lebb'ge kaas: |
||||
|
Een Gedicht op my gemaeckt»van Mr, N.N. 2$
Maer uw' ftarcke Franfche wijnen, Schenckt die vry mijn Heer de Veer, * Om de dieven meê te pijnen: Want my luftgeen droppel meer. Wantmy luft,&c. * De Veer j Baljoiiw in den Hage.
Mijn antwoort op 't vowgaende
GEDICHT.
i.
WEI wat zeg j' ondanckb'ren eter,
Daticku zoo flecht onthael ? Hebt ghy oyt u leven beter, 'tHuysgenut uw avondt-mael ? Trap ick u wat op de toonen, penck niet, dat ick fpijtig fchijn, k Kom u wederom beloonen , Voor uvaers, niet voor uw5 wijn, 2.
Ghy moogt my met recht bedancken ;
Want ghy beet in't vleefchiootaay, Dceghy'tzap der wijngaerd-rancken, Inzwolgt, als een dorre Kraey, Dat ick fchier met al mijn ving'rcn, Kraeuwde mijn bedroefde kop, Doe ghy met mijn vleefch gingt fling'ren, ■En een volle kroes daer op. 3-
's Morgens vond ick ganfeh geen zuy vel, i.n ick keeckvaftnamijnbroot, k Grijnfde als debaere duyvel, Daag'lijx tegen 't morgen-root, Doe ick van 't gebraan, 't «backen, F 5 Niet
|
||||
|
<>o A. van O v e R B K e,
Niet met alle vinden kon,
En geen ftof meer om te kacken,
In mijn heele huys en vort.
4-
Doe riept, ghy lang aen den beeeker, Taptfe eerftvol befte bier,
'Je Dacht, wat bruyd me dien Ap'teecker 4
En ghy dronckt 'er doe wel vier,
Ja al quam een brouwers ketel,
Storten in uw' drooge borft,
Ghy bleeft zitten op uw5 zetel,
Meteen ongeflifte dorft.
Neen, ghy wift zeer fraay te toonen j
Dat ghy waert ons aller baes; Daerom komt ghy my beloonen > Voor mijn vette Stolckfe kaes; Maer mijn leck're Rijnfche wijnen j Maeckten u 't hooft als een veer. En u^ licht hart zonder pijnen; Daerom luft u nu niet meer. |
|||||
|
Op
|
|||||
|
9>
|
||||||
|
Op een L U Y S,
De Lujsop'ttapijt diefpreeckt,
'k T>En kleyn, veelvoetighjWitfomtijts,enfom-,
O tijtsbruyn,
'k Ben vmchtbaer j want men vindt in mijn geflacht geenruyn,
kBên trouw, niet als die gheen, die anderen om 't goed dient:
Maer daer ick kom, daer ben ick ftrax de naefte bloed-vrient.
Geluckigh, want ick leef en fterref zondereer. Mijn arrigfte party, dat is mijn eygen Heer, Die doodt mijn kinderen by duyzenden met hopen, Zoo dat hem vaeck het bloet tennaag'knaf komt lopen.
Hy komt my met rapier, nochhellebaerttekeer, Zijn befte wapenen zijn hout en been-geweer, 'k Ben onverzaegt, of fchoon ick voor de doodt al fchrap fta,
Maer't flimft is na mijn dood, krijg 'k noch een quade klap-na.
|
||||||
|
Op
|
||||||
|
92 A. van Overbeke,
|
|||||
|
O P
JUFFROU» N.N.
i.
GHy nood my wel te gaft, wat is 't ick drinck, ick
eet, 'k Ben Zelver aen den difch wel aen uw zy gezeten, Vry ick, ghy houdt u of ghy nergens van en weet} Maer ick en vind geen fmaeck in koftelijcke beten. Ick ben verleckert op uw zoete mond, Mijn waertfte lief, mijn fchoone Rofemond, Maer wat! ick klaegh het aen den dooven, Doch 't fcheeltmy niet, ghy hoort mijn klacht of niet,
Sla maer uw' oogen eens op mijn verdriet, Uw oogen hoop ick, zoudt ghy ja gelooven. 2.
Noch is het my genoegh u maer alleen te zien,
En t'avondt is 't gezcyt weer aen uw' difch te komen, Wat grooter vreugd kon my op aardt gefchien: Doch's avonds is't maer vreugdt, en 's ochtensniet als droomen, Ick lach, ick fpring, ick raas, ick tier, en gil, Ick bruyek het al op u na, tot mijn wil, Doch op het left bevind ick my bedrogen • Ickpijnigmeom inuw'gunft teftaen: Maer wat ick doe de zaeck gaet u niet aen, Ghy blijft als ys, koud ftil en onbewoogen. 3-
Nochtans verlang ick al na dezen avondftont,
My dunckt de fon ftaet ftil, wat mag Apol vertragen, |
|||||
|
Op J ü f f r o u N. N. 5?
Of is 't dat hy dees uyr my noyt of laet en gondt,
Of zit Booteswel, dien babock op de wagen. Zouw wel den rekel meenen, dat hy weer ;
Zat by zijnfteyloor, by zijn lompen beer,'
Om daer de wagen in het fpoor te mennen ?
Rijt hy niet voort, Zes dagen heeft hy werck;
Te loopen om den dagelijckfen perck;
Zat ick 'er op, ick zouw wel anders rennen.
4-
Och dat nu wederom den loflen Phaëton, Om's vaders gunftte zien, wierd voerman van de paerden,
En zette op zijn hooft de ftralen van de Zon, Het ging veel raffer voort, al koften't zeeenaerde, Al zoaw het al weer imelten wat'er was, Al wierd 't gebergt verfmoort in eygen as, Al zengde al het Noord en kouwe landen, En geen verfchil was tuffchen dag en nacht, Wie wjsetof door dit vuur zijnSheelekracht, Het hart van Rofemond niet quam te branden, ZE GE-Z ANGH,
Op de veroveringh van 'f
EYLANT FUNENT
jimiq 1^59. November 25.
CKrijtina, dk1 naer befte kabinetten,
Voor vrienden floot, voor vreemden open fettCj Had' al het rijck, tot in het ingewandt, Geploadert, om den goddeloofen brandt
Van
|
||||
|
>•*
|
|||||
|
'yj. A. Van Overbeke,
Van hsren fchoot, tot walgens toe te bluflen,
De kaliflèn die raeckten op het kuffen, De nieuwe Graven nam zy in haer arm. En wierd, gelijck het bleek, uyt liefden arm, De armoe, fleet haer als een grage kancker, Dies lichte zy by tijdts haer voet en ancker, Haer oudt geloof wiert kout, en het bevroos: Desfy een aêr, dat ruymer was verkoos: En liep eens ftreecks (quanfuysom 't prachtig Ro- men Te zien) om maer een haven te bekomen, Alwaer fy veyliger en feker was. Gufiaef beklom den zetel op dat pas, En greep de kroon met al te grage handen, En met de kroon de Graeffelijcke landen, Die Venus aen haer troetel-kinders gaf: Hy nam't haer al, maer niet den tijtel af. Maer 't koper-rijck en gaf geen goude mijnen; De Poolfche pracht, quam hem in 't oogh te fchij- nen, Dies raefb de Noortfche Beer van ongedult, En zoeckt hoe hy de holle darmen vult Van 't mager Rijck, hy brandtfchat en hy plondert, Sijn grof gefchut door 't heeie Pruyflen dondert; Hy grimt en brult, zijnwreede klaeuw hy flaet In 't hart des landts: zijn vuyrige granaet Schent waer hy treft, geen heylige altaren En konnen fich door 't heyligh recht bewaren: Soo wel het Geeftelijck, als 't Wereltfch lijdt, Het zy of Godt of Koningh toe-gewijt. Het fcheelt hem niet:. hy leyt het al in affchen, Als ongewoon op recht of reen te paffen, En wat zich voor de vlammen heeft bewaert, Valt jammerlijck door 't ongenadigh fwaert. Dejofferen, uyt vrees van fchand'ontfcholen> |
|||||
|
Zege.&angh over F v n e ïï '9J
Die -fleeptmcn by het hayr, uythare holen,
De eer vergere, foeckt hier na de eer,
En krijghrfe, maer blijft eerloos even feer
Als hy te voren was; geen minne voncken Die hem het hert tot defe daat ontfoncken: Maer Hechts alleen, om dat haer levens endt,
Door fpijtverhaeft, niet zouw zijn ongefchent.
Hy valt op 't fterckeWarfchou ongewaerfchout, Den gantfchen Kreyts, hy in geftacg gevaer houwt, . Hy vliegt en fweeft op wiecken van de Faem,
En wie het hoort, beeft voor de Sweetfche naem.
Hy ruckt weer voort, en doet gantfch Crakouw kra- ken, Den rooden haen kraeyr. over huys en daken: En Cafvmir begeeft fich op de vlucht;
De Sweetfche jager volght hem op de lucht,
En komt met al fijn macht voor Danfick leggen: Hy fcheen alree het leven haer t'ontfeggen: Hier ruft hy wat, hoewel 't was tegens wil.
De Mofcovit getart, houdt fich niet ftil:
Maer komt «mgort, met bont5 en ftale fabels, Hy fpand fijn paert, fijn touwen, en fijn kabels, Voor't grofgefcbut, en valt voor Riga neer.
La Garde ftelt terftont fich in de weer,
En doet hem weer met fchant na Moicouw wijken: 't Scheen alles voor den Sweet de vlagg' te ftrijcken. Graef Kovingksmarck kruypt eyndelijck uytter
muyt, En vlamt al mee op Danficks vette buyt:
Gedachtigh aen het overrompfclt Prage. Hy derft fich aen de woefte golven wagen, 'MaerGodt Neptuyn, die diep bedolven kgil
In 'tpeeckel fchuym, kroop eyhd'lijck voorden
dagh >öo haeft als hy dees rooyer had ternomen,
En
|
||||
|
"9e A. van O v e R B e K e"J
En meende , dat hy was op Zee gekomen,
Te fien, of daer geen fchat te rooven viel i Hy ftut zijn vaert, verachtert fij ne kiel, En doet fijn Schip als roerloos blijven hangen,
Tot dat de vos raeckt in het net gevangen.
De hooghfte klimmers komen oock ten val, Hy fit 'er, daer hy eeuwigh fitten fal. Gujiaef die fiet der Staten ftercke Vlooten,
En vreeft voor al hot hooft alhier te ftooren;
Wend man en ros, om elders heen te gaen, Met liet hy Denemarck in wapens ftaen, Gëreet, om eens rechtvaerdigh wraeck te nemen,
Van 't afgeknevelr Biffchopdom van Bremen.
Hy vlieght'er heen: van 't uy tgemergelt land Geeft hy 't bewint, in fijnes broeders handt. Den waeghals eyfcht nu fijn bedongen gage,
Sijn wapens waren armoe en courage,
H f vreeft niet, dat 't geboert hem doodt en flaê
Mcr landt-geweer, met kneppels, fchop en fpaê. Hy krijghr fijn huyr: fijn wiflèl, fijn piftolen;
En hy verfiet fich van geweer piftolen;
Het vette landt maeckt fijn gedarmte graegh:
t'Sa mannen, feydt hy, hier valt buyt of flaegh. Het luckt hem weer, zijn wapens leggen boven,
De Deen is, als het kaf uy t 't veldt verftooven,
Hier zit hy tot zijn ooren toe in 't vet. Sijn dolk op roof en menfehen-moordt gewet, ie fcheea den Vorft van Koerland al te drijgen, ie komt het hooft eerbiedigh voor hem neygen, En koopt fijn gunft: met onvervalfchte munt Verftompte hy foo 't fcheen de valfche punt. Maer wat voor aes kan Wolf of Gier verfaden?
Gantfch Mittauw knielt geboogen om genade,
En plondert felfs gewilligh haren fchat, Op datfe hem magh houden buyten §wdc Hy
|
||||
|
Zege.zangh over F u n e n c?
Hy neemt het geit, en geeft weerom beloften
Dé vree te houden, die zy van hem koften, Maer 't duyrt niet lang, 's verraders bufch en trom
Is voordeftadt,en niemand weet waerom. Hy neemt de Vorft en de Vorftin gevangen, De tranen die daer rollen langs haer wangen Befchiüdigen zijn öyertrede trouw, En zeggen 't geen de tong niet derven zouw. De bloedthont ftopt voor 'tfchreyen zijne ooren> Het kind, de zuygeling, en ongebooren Befchreyt in 's Moeders lijf het ongeval, Dat haer nu treft, en u noch treffen zal. Men zeyd uw' volck dat weet zich hart te maeckcn, Dat kling noch kogel dood'lijck haer kan raecken ? Maer u dien 't hart hier niet bewogen werdt,
, Ghy zijt Guftaef, ghy zyt voor zeker hert! Van laeuwe traenen, die het hert doen branden En treffen tot het diepft der ingewanden, Blijft uv' metaele borft noch ongeraeckt, Die alles wat hy vind, en brandt en blaeckt ? Maer Koerland dorft ghy u op dien vertrouwen, Die eer noch woord aen Fred'rick had gehouwen ? De Winter-godt, vermaegfchapt aen het Noort, Stonthemtendienft 3 en pafte op zijn woortj Die zich te voor aen niemand plach te binderi, Hielp hier een Vorft, met kouw, met ys, en winden, Hy maeckte over zee een gladde brugg', Die't zwaer cartouw droeg op zijn ftale rugo-': Zijn blixem deê den Deenfchen zetel kraecken°, De Scepter fcheen haer Erf heer te verzaecken: Dies Fredenck geperft door hoge noot Tot redding van zijn kroon, hem vreed' aenboot- Hy is te vreen, hy zweert, hy ondertekent ,• Den zwaeren oorlogh was ten eynd gerekent, Maer hy ajs trouw'loos op zijn luymen lag, O ■ Ér.
|
||||
|
98 A. van OverbeeKj
En dreygde Denemarck den keften dag.'
Wat hoef ick, zeyd hy op mijn woordt te paffen ? De Koningen zijn 't recht der volkeren ontwaflèn , Een flechten bloed zy voor de rechten bang, Mijn wil, en woordt, duyrt beyde even lang. En zetten 't met een ftorm op Coppenhagen, Dat heel verflagen wierdt, maer niet verflagen : Het weerde zich gelijck een ftrydbaer man : Mier riep gelijck een vrouw haer bueren an , Dit klonck te trouw'loos in het oor der Staeten, Men zend'er water en oock landfoldaeten j Ons Admirael den Ed'len Waffênaer Steeckt als een heldt, zich in 't gemeen gevaer: Zoo doet oock Witt die eer hy 't wouw ontlopen Het met de doodt veel liever wil bekopen. En Florifzoon, die in de lefte noodt, Den Sweed deê fchricken, voor zoo braeven doot, De Water-gooden kropen onder 't water, En fchrickten voor het vreeflelijck geklater, Van'tgrofgefchut. Neptun diefwoer,zooras Hy zag de zee in bloed verandert was 3 Dat dit gevecht was buyten zijne palen, Dat hy te verre was van honck gaen dwaelen, Hy zey de Zond is buyten mijngebict, De zee is mijn, 't roodt water ken' ick niet. Ons Admirael maeckt zich ten vollen meefter, De Zweed verminckt, en door 't gevaer bedeefter Kruyp; na de wal, en wat niet kruypen kan Werdt na gefleept, de winner achter an, Die door des vyands vlugt de flag moft enden, Hoe neep den Zweed dit onweer in zijn lenden ! Noch houdt hy moedt! en waegt' et weer te land Hy ftortnt op 't nieuw,maer Fred'ricx wal bemaflt Doet hem wel haeft met fchae en fchande wijeken ? De lucht die werd vergiftigt van de lijeken ; |
||||
|
Zege-taxgh oijer F u N Ë N. 99
t)e roovers van een anders fmeer ge rrieft,
Zijn tot een prooy der raev en op hetleft. Ouftaefbeftaetden vierden man te Perflèn, Om door nieuw volck zijn heyrkracht te ververfTen, En perft met een den ftaet van Nederlandt Tot meerder hulp, een vloot weer fterck bemant Gaet onder 't zeyl, de dappere de Ruyter Verhit op wraéck, verlangt om dees vrybuzter In 't veldt te zien van 't ongeftuymig nat, Daer Wrangel laeft de neer lach had gehadt- Maer Karel 't Ichynt ten komt u niet gelegen, Uw dieffcheri buyt, zoo hier en daer gekregen Zetghy met't halve volclcin Funen aen, Om zoo de hand der wreeckers te ontgaen. Dees tijding klingt den Zeeheldt in zijn ooren Hy geeft het houté Paerd terftondt de fpooren Een Ruy ter die men houd, gelooft'et vry, . Veel beter als u heele ruytery Wy vind zijri vyand, die 't niet kolt ontlopen , Matroos begint op buyt en eer te hopen; Buat fpringt tot de middel toe in zee, Om hem te' volgen is een yder reê; Zijn deugdt treckt al het ander volck beneden, En maeckt een brugg' waer over dat zy treden. De Zweed ziet haer voor halve menfchen aen. En blij ft een ty t van fchrick verwondert flaen. Wat monfter dacht hy komt 'et hooft op fteken! Om het onnofél bloed aen ons te wreecken; Zy vechten vaffi in 't midden van de vloedt, Om hoog met hand, en onder niet de voet, Zy krabb'len voort; de Zweed die ziet haer groeyen. En dat het menfchen zijn die derwaarts fpoeyen, Dies, werd haer vaard wat aen het ftran t geftut'. De Ruyter blixemt met zijn grof gefchut, Om vafte plaets voor 't moedig volck te winnen, G a, Men
|
||||
|
iioo A. van O v e r b e k e,
Men flaet en drijft de Lappen en de Finnen
Te landwaert in: alwaer zy voor de kroon Noch hebben voor het: lacft het hooft geboön. HierzagtnenZultsbach, enden Steenbock fwellen Van fpijt, wanneer de moet van ons Col'nellen, Den Arend die alreets weeck achter af In't hooft getreft, weer nieuwe vleugels gaf; Hier vecht de Duytfch, de Pool, en Nederlanders, Men ziet in 't veldt de Brandenburgfe ftanders, De Zweed ziet datmen zijner niet vergeet,» (eet, Schoon hy niet denckt,om God,noch woort, noch Zoo vielmenophet Calidoonfebe monfter Men fchiet, men flaet, men hout'er kerfter, bonfter, Met kneppels op, de plaeg die was gemeen Zoo oock de wraeck, en al te groots voor een. Zoo wil oock elck aen deze Lauw'ren deelen, Men plant den dolck in haer vervloeckte keelen : Mars gaf ons kruyd een zonderlinge kracht, En wouw niet dat de opgeblaze macht Van Karel meer in voorfpoet op zouw waffen, Om hem daer na uyt hoogmoette verballen. En Pallas wreecktzich aen dien dwingeland, Die van haer volck met vygen hielp van kant > En die met het vergiftig quyl van draecken Al quynendt deed'haer groote zielen braecken: Haelt yder van de Goön zijn wraeck hier af, De Zweed is veel te kleyn tot Zoo veel ftraf. Hier valt hy, die eerft fterren fcheen te ftooten, Hier zengt hy lelijckzijn onguyre pooten, De degens werden van het ftoten ftomp, Den arm werd moe, het fchijnt maer eene romp- Dewijl het gantfche lichaem legt verliaegen Op twe na, die de tyding koften draegen Aen haren Vorft, die in een Hechte boot Ontflipten of geyanckenis of door, Maer
|
||||
|
Zegezawgh over Funen. IÖ!
Maerniet defchand': zy zwoeren wel in't vluchten
Dees flag den vyand noch te doen bczuchten; Maer niemand kreunt het zich, dewijl hy weet Hoe veel te houden is van Sweetfehen eedt. Men ziet ons voet met 's vyandts bloet bekladden, Men neemt den rovers 't geen zy niet en hadden, De fchelm die geeft hier aen den vroomen eer, En valt- 'm 't bloet verftickt, met fchande neer. De Ruyter, dien het was verboön te landen, Doet N'ieuborg door zijn folfFer-vlammen branden, En die hy met zijn voet niet volgen kan Vervolgt hy met zijn fchut, dat alle man Zich overgeeft in 's overwinners handen: De Poort gaetop, de grendels, yf're banden Die fpringenlos, hoewelbykans tefpa; Want 't ftont aen Schack, gena of ongena. Hier zwelt de moedt der Zee-luy en matrozen, Zy willen voort en weyg'rcn het verpofen, Zv fteken af, met een gewifTe hoop Te vinden of in ftant, of op de loop Der Zweden zes en dertig Ooiiogfchepen, Om meê te flaen met dodelijcke nepen. Zoo werd het Kareloveraltebang, Zijn leven, loof ick, duyrt hem nu te lang, Hy ziet, die eerft niet deê als rotfen, rennen; Zal Zweden als ghy v/eerkomt u wel kennen ? Waer mee zult ghy de weduwen voldoen ? Der dooden moeders kan uw' beurs niet voên. Hoe reed Guftaaf, op zijn vi&ory-waegeri! Doe zijnen arm Graaf Tilly had verflaegenj En dat de Fin den braven Milanees Dreef uyt 't veld, met wat voor ftappen rees Uw's Ooms geluck' Hy die de Adelaeren Gedwongen heeft, haer kruydt en loot te fpaeren. Hy fchaemt met u hier op een blad te ftaen, G 3 Ghy
|
||||
|
j©2 A- van Overbke,
Ghy Zyt zijn Neef: de reft gaet hem niet aen.
Hoe prachtig zult ghy in Stockholm nu pralen ?
Waer falmen paerden voor u wagen halen ?
Waer 't volck tot een vidory-lied ? De ftadt die Ioeyt en weergalmt van verdriet En zouw haer Koning zoo zy dorft vervloecken,
Die 't zijn verlaet, om vreemt goed op te zoecken,
Die om den buyt, om 't moorden en verraen Vry willig laet zijn landen open ftaen: Hyvreeft niet voor zijn Koninglijcke zetel,
De fchraele armoe maeckt hem zoo vermetel}
Wie had'er luft behalven Proferpijn, In Plutoos rijck als Koningin te zijn ? Noch blijft ghy hard, moordadig engramftorig,
Die ipreeckt van vree, die maeckt u 't hooft balhorig,
Dat is de rechte roe, de zelve ftraf, Die God in zijnen toorn den Joden gaf. Wie kan het meer by u in laf heydt halen?
Wie kan uw' doen als ghy verdient verhalen?
Mijn pen altoos is veel te goed daer toe, Wie 't maervan veer aenziet die werd het moe. De Faam die is van fchaamte weg gedoken,
Van dat zy oyt voor Zwaden heeft gefproken,
Zy wouw haer woord wel hülen inden hals: Wat kanze nu meer van u zeggen, als pit's Karel, die van alle deugt verbaftert
Is 't wonder! dat hy dan hardtneckig wordt Die op zjjn neck all 's wereldts vloecken fchpit- Anagramma.
Jfcaerel G*fi*ev',
Gae nu koel te rit/h |
|||||
|
JCPD-
|
|||||
|
' i°3
KODDIGH en AÏRDIGH
PROCES
CRIMINEEL
Ofte
HALSGEDINGH'
Gedaen door den Heer Aesnout van Over-
E e K e , tegen fijn Kies, met deflelfs ver-
antwoordinge, ende het vonnis van den
Opper-Rechter het Keel-gat.
N o u T.
SChelm, vreugden-dief, verrader,
Moorder van u eygen Vader 3 Die nu, hadt ick 't niet belet, Lag al lang in 't graf te bedt. Heb ick ergens in mifdreven. Heb ick minder u gegeven Als ick wel aen andere dee, Had ghy niet de befte ftee In mijn onbefchaemde backhuys, Molenaer van 't ftinckent Kackhuys, Heb ick u nietfteets gevoet, En gelijck een tandt/b€hoedt ? Heb ick u een beetóntftoolen, Wijft my noch eens fulcken moolen Die (het>aytptniet) den dag |
||||
|
je>4 A. van Overbkej
Malende doorbrengen mach ?
Draeght gy niet orrt Hooft twee Kroonen
Om u Adel mee te toonen ?
Zijtighy niet met my geweeft,
Daer wy tïamen onbevreeft
Heele legioenen Duy ven
Wiften van het been te kluy ven ?
Draeg ick niet de naem van vraet
Om dat ghy in 't montftuck ftaet ?
't Heught my noch en het vermaeckt my,
Dat de goude Leeuw riep, raeckt vry
Daer 's een Schapen bout, wat foo, «
En wy leydens' oock op ftroo j
Noch naer dat ick was gefèten
Nevens andere, en gegeten.
Vraeght de Backer in het Lam
Hoehyeerft aen neeringh quam ?
Hy en kan 't u nietontleggen,
En hy fal niet anders feggen
Als dat ick hem maer alleen,
Heb geholpen op de been.
Wat deedt ghy te Delft een teken,
In de heetefomer weecken ?
Hoe kreet ooerjeïn de Kolf
Daer ick at gelijck een wolf,
Daer ick alles heb verflonden
Wat op tafel wiert gevonden,
Daer eenjeder die 't fag aen,
Meer koft oogh als mont verfaen ?
'k Slockten 't in gelijck als klock-fpijs,
En ick badt, en maeckt' de koek wijs.
Dat een yder voor fijn deel
Hadt genooten even veel.
't Is niet eens vertellens waerdig,
'tWas een kleyne Kor &■, maer aerdig,
Doe de vrouw in Gorichkom
|
||||
|
Proces Crimineel of Hate-gedhigh. io5
In haer droeve tranen fwom:
En zy vraegde aen haer knechten Die altoos de fpijs aenrechten, Is 't mijn Heer van Horen niet Die foo dapper van hem fchiet ? Als men wouw de waerom weten, Sey fy noch als half bekreten Om dat hy foo wonder net Al 't goedt in't geraemtefet. Hondert duyfent andere dingen, Doch het Zijn maer beufelingen Dat tot moeder vander Vecht Noch een Vaers is opgerecht, D?t ick in mijn holle kuwen 't Zeftigh koeckjes wift te duwen Voor een fimpelen ontbijt, Binnen tien quartierentijt. Hebt ghy oyt wel moeten vaften ? Ifler yets tot mijnenlaften Segt 'et dat het Keel-gat zy Richter tuffchenu en my, Maer 't is beft voor u gefweegen Als de bout op 't hooft gekregen, En foo 't quam aen de Fifcael, 'k Wed hy fong een and're tael: Waerom komt ghy my dan tergen? Waerom hout ghy Herrebergen Voor de fmcking die fijn padt Ley t naer 't een of't ander gat ? Hy fou uhiet komen fmeecken, Envoorbygaenfonder fpreecken, Soo ghy niet riept van ter zy, Buurman gaet ghy foo voorby; 'kHoud voor deugt enwaertgeprefefij Komt hy, welkom moethy wefen, G 5 Maet
|
||||
|
10(5 A. van O v e r b e k,
Maer wat duy vel waer toe dieut
Hy zy Buurman, hy zy vrient, Dat hy in de belle kamer Moec logeeren, 't was bequamcr In een ander voor de gaft, En voor myoock minder laft, Wat behoeft hy Huys en hoecken, DoortefnufFlen en door foecken, Waerom blijft mijn Kaeckebeen Van den Hontsvot niet met vreen ? Stinckent Gafthuys van elenden Dat my om en om doet wenden. Als ick in mijn jammer Bedt U met brandewijntjes bett. 's Daegs moet ick de vloer bekruypen, En maeck wonderlijcke ftuypen, Dan leg ick de wang voor 't vuur, Of ick Krabbel in de muur Dat mijn nagels ftuckent fcheuren, En dan roeptmen watte geuren, Wat grimmaffen maeckt die vent. Och hy is geen pijn gewent, Heer wat benie oock kleynfeerig, En dat feggen fy foo fmeerigh Met haer neus wat op gefchort Dat mijn tant-pijn gropterwort. Hondert besjes van Doöoren, Komen lellen aen mijn ooren, 'k Weet remedie voor u ftrack, Suygt een pijp twee drie Toeback, Dat fal al de harflens droogen, Al die finckingen die poogen Neer te fchieten op uw krop, Droogt een pijpVerinis op, d'Anderfeyt mijn oom JanHagel, |
||||
|
Proces Crimineel of Hah-ged'wgh.
Bruyckte maer een ftarcke nagel, Stackfe in 't gat, en van de lucht, Teeg de tant pijn op de vlucht; Oly uy t pampier te branden, Die te fteecken in zijn tanden Roept een oude kevel kin Daer vint ick groot voordeel in. Macr watjeder een mach praten, Wat ick doe 't en mach niet baten, Daerom nam ick een befluyt, Enfeyfchelm ghy moeteruytj Voort liet ick de Vierfchaer Ipannen, Luy van wijf heyt oude mannen , Saten boven in den raet, Dat wat minder was van ftaet, Dorft foo diep niet binnen komen, En het heeft hjn plaets genomen Aen de ingang van de poort, Maer wat beurt'er fwijgc en hoort. N O U T.
Fijn man die ick hier doe dagen,
Dit moet ick u eerft afvragen, Komt ghy nu niet tot beken, Dat ick niet wraeckgierig ben? Die den Rechter-ftoel bekleden, Zijn 't geen buyren, zijn 't geen leeden Van u maegfchap van u bloet, t'Samen met u opgevoet. Fiat, neemt het tot u voordeel, 'k Weet het lieden fijn van oordeel Van bedaegden ouderdom, Eenige die gaen al krom, Door 't gebruyck van hooge jaren» Mannen in de kunft ervaren, |
||||
|
A. van Overbeke?
|
|||||||
|
io8
|
|||||||
|
Daer na ben ick voort gegaen,
En heb dus mijn klacht gedaen. Heeren die dees man het leven
Nemen kunt, of weder geven, Defe Karel daer hy ftaet, Lijckt een vroom man van gelaet, Maer ick fcheur van fmert mijn refel, Als dien onbefchoften Ezel Daer hy maer een fincking vindt, Mijn doet krijten als een kindt; Oock en kunnen fijn gebueren Niet in 't minfte by hem dueren, Want fy feggen in fijn neft Woont de duy vel of de peft. Heeft hy 's ayonts vlees gegeten Heeft den ftoocker yets vergeten, Houdt hy in fijn botlerey Noch wat knor of broot ter 2,y, Of gebacken of gefooden, Niemant fal hy daer op nooden, Hy die haet een etent gaft, Vreet het felver in fijn baft ; Liever fal hy 't laten rotten, In fijn hoeckjes in fijn kotten, Eer hy in dees hongers noot Meefoudeelen van fijn broot, Maer waer in heb ick 't verhoetelt, 'k Heb hem als een kintgetroetelt, En gefpijft, niet anders als Waer't een Koning van fijn hals; 'k Heb het hier oock willen toonen, Hoe dén Fiel my quam beloonen , Hoe hy met een dieffe greep, My tot in 't gedarrate neep: |
|||||||
|
Vroces Crimineel of Hah-gedmghl
Dies foo maeck ick miin Conclune , Dat hy, oorfaeck van Confufie, Die my fwaer heeft geledeert, Zyterdoot gecondemneert. Kies.
'k Val voor eerft aén 't protefteeren-
Waerde en exkieffe Heeren, Dat hy op mijn gierigheyt, Stadig aen te fchrollen leyt; 'k Heb het felfs wel meeft van nooderi, Soud' ick dan noch gaften nooden; Heb ick niet foo meen'ge nacht, Oock metvaftendoorgebracht, Van u liberael tra&eren Komt ghy hier ftaegh declameren, Wat leyt defen Raet daer aen, Hoe het in uw' huys mach gaen ? Laetickvieck en gierig wefen, Hoewel 't eerft moet zijn bewefen, 't Raeckt my niet, 't zy quaet ofwel, Want dat is niet Criminel; Maer ick wil met eedt verklaren, Dat in dees drielaetfte jaren, Ick noyt proefde dit of dat, Vant 't geen in u backhuys zat, Ghy hebt altoos wilj'et weten, Op ii rechter zy gegeten, Wat had ick daer van te bet, Dat mijn bueren wierden vet r Waer toe wiert my 't broot ontrocken \ Hoequamdat de leck're broeken Nu de hoeckhuys man bedong Tegens over d'oude tong : g'I ïebt my oock voor heen verweten - |
||||
|
ito A. van Overbekej
Van u veel en beeftig eeten 3
Hielp ick u niet uyt het net Als ghy hadt om ftrijt gewet ? Ghy kitnt feggen dat 't mijn plicht Was, Maer foo haeft ick u gedicht las, Sagh'k u klagen over'tkfuys Dat ick gaften bracht in huys; Noy t heb ick haer waer genomen Maer fy fijn van felf gekomen, Zijn fy oorfaeck van u pijn, Wat het mocht de duyvel fijn. Sijde wam'sjes aen te trecken, Die deborftenpas bedecken> Daer het is foo bitter kout} Laten moogt gh'et, en ghy zout Meer op u gefontheyt letten Als u klceren te verzetten > En dan met u kale gat Naeckt te loopen door de Stadt j 's Winters ftaenfe in de Lombert, En tot Jan Oom vaft bekommert 3 Daerje meer aen vuur verteert, Als u plunje wel is weert; Maer ick wil 't foo höogh niet halefl, Geen gedaegde paft het fmalen, En wat heb ick doch gedaen, Daer ghy my voorby quamt gaen, Met te vaft gefloten handen, Dat ick u wat aen quam randen 3 En eens heus' ver man ingh dee Van den honger die ick lee: Schoone wonderlijcke faken Om eens woorden van te maken ; Och wat was't een ongemack Dat ick om het mijne fprack:' |
||||
|
Proces Crimineel of Hals-gedingh.
Nae u wetten moft ick leven,
Als ghy woud ick wiert verdreven, Als het roocken maer ging aen, Is de pijn als roock vergaen; Maer het roocken., vieren betten Mocht op :t left my niet verfetten, En met reen viel ick u hart, Want ick wiert van honger fwart: Ghy klaegt van u fmert en droef heyt, Maer ick klaeg dat hét een boef zeyt, Die mijn vromigheyt en eer Neemt, en- niet kan geven weer j Leght het niet op Kies noch Tanden Maer op u vervloeckte handen, Die u maecktendoofenftom, Dat ghy fat als geck en dom; Andere oock om uwentwille Saten uyt beleeftheyt ftille, En ghy wiert quanfuys verftöort. Om het mompele van een woört, En men moft voor 't heerfchop fwijgên Om geen quaden beek te krijgen, En dan fat men in den dut Om een duy vels reft of fchut Dat dien avond was verlooren, Dan wiert wel het fpel verfwooren, Maer hoe lang duurt uwen eedt. Als de warmte van een fcheer ? kLach eenreys omfulckenvloccker, Kreegt ghy gek al waer 't op woecker, Ohy vloogt weerom na de kroeg Daer de duyvel fraey om loeg: öiaye wel geboren ftucken, Als't met geit niet meer wou lucken. Als men laftgafaendemeyt, |
||||
|
'ïi2 A. van Overbeke»
|
|||||
|
Nout Komtt'avont ombefcheytj
Segt 't en komt my niet gelegen,
'k Heb een WiiTel-brief gekregen,
Die voor al moet zijn betaelt,
Hy mach fien waer dat hy 't haelt j
Burgers moften 't dan ontgelden,
France Kramers kael van gelde, .
Maer in 't fchrijven wonder rijck;
Waren dan uw' laetfte wijck,
Burgers maeckten gy tot borgers,
En de vrolijcke tot forgers,
't Was fchaf op, geef, hael, fendt, lang,
Alle dingen was uw gangh,
Tot Franc,ois en de la Smachte
Gingh ghy u Credit verkrachten,
Hoe verfeeckert is Cambier,
Of hy midden zat in 't vier.
Maer hier wout niet langer deugen;
Elck fagh u bedrogh en leugen,
En ghy miften doen dien buyt,
Want de baes was altijdt uyt;
Dies foo liep ghy tot la Cofte,
En daar was 't, Monfieur mon hofle,
Ziet ick ben een eerlijck man,
En ick heb aen Joncker lan
Een nieuw kermis pack verlooren,
't Spijt my! dat ick u kom ftooren;
Maer ick heb gehoort 'er of,
Dat ghy hebt een fraay nieuw ftofj
Ja 't is waar, weeft niet verlegen,
'k Heb 'et gift'ren eerft gekregen,
Zet u zelvenbuytenzorg,
Monfieur Panje Trachenborg,
Opdatjaninnieuw mach raken
'k Zal 't in eenen dag opmaecken,
|
|||||
|
Proces Crimineel of Rah-gedingh. 111
% Wil geen geld voor 't halve jaer
En daer meê was Nout weer klaer: LorlTen, fpelen,liegen,kletfen, ; Op te fnyen en te zwetfen, Was by u alzoo gemeen, Engewortelt, zoo datfcheen Als ghy niet waart aen het fpelen, U het leven te vervelen, Was den dag niet lang genoeg, Ghy bleeft 's nachts wel in de kroeg; Daervari zult gh'ubackhuysfnoeren Eerick meer kom in te voeren, 'k Staa niet onder uw' gebiet Noch uV wetten , 7.00 ghy niet Luyft'ren wilt na recht en reden: . Maer my fchelms zoeckt te vertreden; En zoo ick 'er noch moet an, Zal ick zeggen wat ick kan; Zoo ghy fflv denckt te verftoten ;
Zal ick al uw doen ontbloten:
Daerom kieft, of krijg of vree ^
Zoo ghy wilt, zoo wü ick mee,
N o V T. Al dat laft'ren, al dat fchelderi, Schelm! dat zal ick u vergelden:
Overvloeckt' ondanckbaerheyt!
Weet'et beeft wel, wat hyzeydt!
Laten dan mijn tong en lippen,
Zulcke woorden hem ontfhppen ?
Waerom zijnze in de Poort
Niet in haren dop verfmoort?
Of ick fchoon met u krakeel had
Vreeft ghy u niet, dat het keelgat
Dat al op flockt wat 'et vind,
Ugantfch levendig verflindt? ; i
U Derft
|
||||
|
114 A. van OvERBEKEj
Derft ghy uyt u boey en banden,
Spreecken van u raeefters Sfchanden ?
'k Had fchoon, als ghy zegt gedaen.
Wel wat droes leyt u daer aen ?
Zytghy machtig my te ftrafren ?
Maer ghy zoeckt my te verblafren
Met uw onbefchaemden beek
Ben ick los ick ben niet geck:
'k Stoorme niet aen al in^ praten,
'k Zal 't Pleydoy niet fteecken laten ,
Al zouw 't onderft boven ftaen;
Want mijn welvaert hanght 'er aen.
Maer mydunckt het is te zottTijck,
Dat ick meê zoo Hecht, zoo fpott/hjck
Zouw gaen fchrollen op uV eer,
Wat was 't dan ? kamp, en niet meer.
'k Heb veel zwaerder argumenten,
Als met kijven, parlementen
Mijnen tijt te brengen deur.
Monjteur vofire Serviteur-
Hier zijn meer als ick, die klagen,
Ghy doet al de buurt gewagen,
Van u valfche fchelmery,
Is'tnietwaer? bekent hetvry,
Dat ghy uw'naeftebuyren,
Hebt gegraven door haer muyreri
In de zachte ftille nacht,
Als men om'tverraet minft dacht-
Zijn dateerlijckeftreken?'
Iemans huys in brand te fteken,
Die u noit ftroo, gelijck hy zeyt,
U heeft in de weeg geleyt.
'kZeg het, eer ick meergeruysmaeck,
Rond uyt, dat 't is een huys braeck,
Dat de Rechter voorts verfchaf
Na uw' wereken, loon of ftraf.
|
||||
|
Vroces Crimineel «ƒ H*ls~gedingb*
Kies. Ho nger heeft m'er toe doen komen i
*t Geen ick noy t had voor genomen Is van my volbracht, 'tiswaer: Maer de noot, die v/as te zwaer, Ick en koft niet langer duyren, Was't niet beter by mijn buyren Spijs gezocht in mijne noodt ? 'k Dacht veel beter dief als doot: In de Wet is oock gefchreven, Dat een yder een zijn leven Vryden mach als hy beft kan, Aen die wet, daer houw''kmea/ri, 'tK e e L O A T. 't Is genoeg met al uw temen,
Dat kan geven nochte nemen: Maer daerleyd expres eea wet Op het ftelen ingezet, En op huyibraeckprindpalijcki Al uv/ fondament ftaet qualijck En die wet die ghy citeert, Is zeer flecht geallegeert. Schelden in uw 's Heers pre&ntie» Weyg'ren hem öbedientie, Is genoeg, dunckt my alree, Ute rucken uytuwftee; 't Ander is min excuföbel, Dies verklaert m' u iacapabel kienft te doen aen 't Vaderland £ Daerom moet ghy oock van kant." Ick, om dat ick Prefidenr ben, EnuV daden pertinent ken, Strijck alleen hier 't oordeel af Oaet bereyt u tot deftraf. Strack wierd daer defeeulontbodeü» H s |
||||
|
iti£ A- van O v Ë R b e k e>
|
|||||
|
Die zich oock niet lang liet noden
Maer verfcheen ftraxopdeplaets,
't Was een Ventjen kleyn en vaets,
Krom, lam, root hair en gebucheh
Na hy hadeenuurgekuchelt,
Bood' hy ons een goeden dag
Met een Parifeefche lach;
Doe nam hyeengloeyendyzer,
Maer wat Duy vel! ick was wyzer,
En ick trock mijn backhuys weg ,
Wel wat fchortje, Hontsfot, zeg!
Zey ick met mijn mond vol .tandeïi ^
Hy weerom, ick wouw hem branden;
Met rees'ick van 'tftoeltjenop,
En greep 't Ventje by de kop.
Dat hybraefdaernabetaelde,
'k Ging weer zitten, en hy haelde
Zoo een brandhaeck uyt zijn zack,'■
Dat ick fchrickte,met fooftack
Hy zijn hand uyt,want hy meende,
Dat ick niet genoeg en leende,
En hy greep my by de krop,
Doe verdraeyde ick mijn kop.
Met ley Meeftertjen slntony s
Een paer poten op mijntrony,
Dat ick wierd, als ziende blind;
Maer ick fchreeuwde als een kind ;
Doe den,Duyvel was aen 't rucken,
'k Riep, ghy treckt mijn backhuys ftucken,
Stil, 't is buyten uwe macht:
Maer hy met een domme kracht,
Die my doe in zijn gewelt had,
Trock j en eer ick thien getelt had
Was den boggerdootenkoudt,
Doe nam hy een hand vol zout
En die wreef hy in mijn koonenj
|
|||||
|
Froeei Crimineel ofHals-gedingh, f
lek, om doe mijn hart te toonen,
Zey niet eens noch oey! noch ach! Schoon 't bymy wel anders lach, lek doe aen fwart bloed te quylen Heele bekens onderwijlen Nam ick noch wel eens mijn tandt Te bekijeken in mijn handt, Daer den fielmy niet koft zeer doen. En zey, guyt, ghy zul 't niet meer doen. 'kBen nueensvanuverloft Ghy en zult voortaen de koft Niet meer in mijn backhuys krijgen j Van mijn deugt zult gy wel fwijgen. 'k Wenfchte nu wel, dat ghy xat In een van die Besjes gat; Die my, doe ick was beladen Stadigh lelden met haer raden i Daer zoo fat ghy warm en wel, En 't was recht voor u een ftel Daer behoeft gy niet met bijten ? Als by my, u felft te flijten, Al die moeyten is gedaen, Ey my dunckt 'k zie u al ftaen, Dat ghy werd foo dick befcheeten 3 Als gy hebt by my gegeeten, En dit voordeel iflèr weer, Dat noch nu, noch nimmermeer. Een van vrienden ofvanBuyren Weer zal zeggen, 'k kan niet duyren j. Want in zijn onftijge neft Woont de Duyvelofdepeft, Zoo dat ick hier in geen been vin 5 Want gy hebt het hoek alleen in, In een vogte vefte grond, En gy, woont in fagter mond ■> H 3 |
||||
|
A. van Overbeksj
|
|||||||||||||
|
't.1*
|
|||||||||||||
|
Viderat Hadriacis &c
Van
ZANAZARIUS oyetgefeL
|
|||||||||||||
|
N
|
Eptuyn kroop voor den dag, en zagh gelijck
bedolven |
||||||||||||
|
De Stad Venetien in 't midden van de golven,
Hoe datfe aen de zee, en havens wetten gaf. Kom zey hy Jupiterl kom mivznRomen af! Indien gy luft hebt om op u kafteel te boogen. En ftek my Mavors muyr, in dien gy derft voor oogen,
Zoo gy den Ttber kieft voor onfe Zee, gy Zult , Als gy de plaets fult fien, bekennen uwe fchult, En feggen van de fteên, die u tot Rechter noden , Dit 's menfchen werck, en dit een meefter-ftuck der Goden.
op rijtje die fchoon was, tttaer duyvels njt
haer bah flonck; F. /"""5Y fweertme Ritfaerd, dat uw'brand niet is
VJf te bluffen,
En dat gy niet en doet, als mijn Peurtrait te kufïèn,
Soo dat de verruw' vaeck noch aen uw5 lippen kleeft? Hoe komt 'et, dat gy my, noch kus, noch gunt, noch geeft ? R. 't Is waer uw fchildery,die is fchier half verlieten Van 't kuffen; maer indien ghy wilt de waerom weten,
Waerom ditaen uw'beeltjennietaenuwgefchiet? De reden die is kort, uw beelt en aefièmt niet-
Op
|
|||||||||||||
|
«9
Op de 0 O O D T Van
Meffieurs S^Mars en de Th o u,
Vjit het Latijn overgefet.
TWeeftierven een gelijcke doot,
De een door 't breeckenfijner trouwe, By fijnen Vrient te valt gehouwe, Haer fchulc was ongelijck, en nochtans ever* groot. De tong, die bracht haer beyd' in 't lijden, By d'eenenfprackzyalteveel, Enbyden ander fweegTeveel, Soo kan de tong een menfch, of doden of bevrijden. Op Ael een boer haer Schilderj.
AEl foent men om een kroon , is dat niet aerdig?
Daer haere fchildery is vijftigh waerdigh, 't Zijn fchoone ftucken Ijae't foey fchaemt u Ael, 'tCopy is duyrderalshetprincipael. O P
GRAEF KONINGSMARCK,
Die voor Bon bleef.
|
||||||||||||
|
D
|
E Graef,jeweet wel hoe hy hiet ?
Die Nieverirug foo bald verliet, |
|||||||||||
|
En Swammerdam bragt in't verdriet.
En Bodegraaven heeft bedurven, Om dat hy , fonder flag of ftoot, Sich retirierde buyten noodt* H 4;
|
||||||||||||
|
En
|
||||||||||||
|
(j20 A. van Overbeke>
En met al 'tvolckmLeyJen vloodt;
Isfeecker, dat voor Bon bleef doodt j Nochtans de boeren wedden durven, Dat hy louw zijn te Spa gefturven. Op denfelven, door my, die een ander gevoelen
van dien lieer badde. Dit was een Graef, maer0met een Koninglijck
'gemoet, Want dit is recht een Konings- merck, Datmen na 't doen van prijfi'lijck werck , Het vuyle lafteren van quaê tongen hooren moet. v Op Mallebol, Aep van de Heer A.
MEnfiet, dat hooge klimmers veel
Een haep'ringh krijgen aen haer keel , Exempel aen Piero en Rocus, Én 't volckje van dien Ocus Bocus, Dat tot veel duyfent in't getal, Quam fonder vallen tot den val: 'k Heb oock, vry hooger eri vry radder. Geklommen ,met of fonder ladder, En dat haer wasdehardftefaeck, Hield ick voor'teenigftevermaeck, Dat quam, dat ick my niet in 't wand'len Bemoey t heb met vreemd goet te hand'len \ Maer fette d'handen op der aerdt, Dat heeft my van de galg bewaert, En had dit geckfte foort van gecken, Geleert, in plaets van draed te trecken; Als ick, op haere handen gaen, §00 had haer 't graf oock niet ontitaeti. |
||||
|
lil
HET NA-GELAGH van den
X O D I A C.
i.
Hier geplaegtte Zijn met Comedianten,
Daerde Kermis foo langh is verby, Met haer toeftellingh, en Muficanten, Met haer backhuys vol meel, vol pap, vol bry, Met tong en keel „ met Bas en Veel, Waerom gaen defe maets, Haer kunft niet prefenteeren Ter difch van groote Heeren ? Want by ons zijn die lompe potfen vaets. 2.
Dees' lacht, die fchreyt, en 't ziin beyde fotten ,
nat fv fingen van liefde aen den difch; 't J ofmenby Vrijfters fprack van potten En ketels, van verfch en foute Vifch, Van Heremijt,, Hermaphrodijt > Ofdeftigh Sanhedrin, Van't Leger van GraefSufa, Of'tfmcken van Rage*/* * . . Van 't recht fo 't fchijnt der Franfche Komngm.
3- Yder faeck moet hebben fijn behooren, Men fpreeck over difch, van Kan of Glas,
VanPottages, of van Varekens ooren;
OpbefoeckenvandenYpocras:
In rouw, van 't Lijck „ van dam en dijck,
In Vries en Watertandt:
Tot Jgcques-hyr van fteenen: Qp ,£
|
||||
|
122 A. Van © V E R B E K E,
Op 't dans-fehool van goê beenen,
Van Bakt, offimpele Ceurant. 4-
'kSweer, Cupido fal't my duyr betalen! Want die heeft het fpel hier eerft begoft,
De Droes moet dat kleyn honsvotje haTen,
Die verfingt ons wijn en warme koft:
Waerom en gaet M hy niet nae raet,
En houdt den Hemel in ?
Wil hy, als Alexander,
Dat hem Jupijn een ander
Maeck! om dat dees te naeuw is nae fijn fin-
'k Sal den bengel na den hals ilracx grijpen,
En hier zijn oock rnefTen, by den hals! 'k Sal de tong hem uyt fijn backhuys nijpen, Elck feyt oock, fijn vleefch is bijfter mals, Men fal 't haeft fien „ als men 't fal zien Of fmooren in de pot, En foo men hem wil koocken, Men fal fijn boog verftoocken ; 't Vuyr paft doch wel ontrent de Minne-God * 6. Hebje oyt de Gans wel af fien rucken. ?
Als Jaep, ,of Kees, fijn gulde Bruyloft gaf, Soo kael fal ick onfe maet oock plucken > En gaen maecken draeyertjcs daer af, Sijn koker was „ een rechte kas ■ Als men uyt vifTchen gaet, Om pijpen in te fteecken, Op datfe niet en breecken, Of (des noot) voor menfchlijck muskeljaet. 7-
Sijn hooft-doeck was om ketels mee tefchuyren 3 Ofte floppen het een of't ander leek; 'kSouw
|
||||
|
Na -gehgh van de» Sodiac.
'k Souw fijn pijlen aen den Pool verhuyren j Want fy fijn foofcharp , als een hoender-beek: Een woordt, een woordt „ ick werdt verftoort, Set/er een feyltjeby; Want*foo"igy niet naer huys gaet, Soo blijft'er al uw huys-raet, En uw Godheyt helpt u niet uyt de ly. 8. Nu gymaets, die door fijn toveryen Zijt onnofel in de knip geraeckt: Neemt dees' oly, en dees' fpeceryen, 'k Weet uw geeft terftent fal fijn vermaeckt * O! 't is foo goet „ 't maeckt fuy ver bloedt, En brave openitigh , Men vindt, datisvoorfeecker, Tot DoBor of Ap'theecker, Voor de min geen fouvereynder ding. 9-
Waerom niet den beker opgeheven ?
Yders kroes ftaet, of hy gefpijekert was,
Of meent gy dat ick u wil vergeven ? 'k Sal contrary toonen met dit glas, Vat an, val an „ elck kies' fijn man Die naeft fit aen fijn zy; Op datter niemant klaege Te fijn overgeflagen, En fijn liefd' verkeer in jaloufy. io. 'k Moet eens fien, wat dftt'er op de gront leyt, Sa! fa! vrienden! fa! dat gaet u voor, Dit is op den Prafes fijn gefontheyt, Die foo langh geleent heeft fijn gehoor; I De fnaer en ftem „ behagen hem :
Maer als hy biegt recht uyt, Soofeythy Noacbs wijnftock, |
||||
|
124 A. van Overbeke,
Die bloeyend' over Rbtjn trock,
Is veel beter, als Julxds beftgeluyt. Een geeftelijcke ü'Samen-fgracck,
Tuflchen fijn Genade
ALEXANDER de VII.
Paus van Romen.
jB» foncktr CHRISTOPHEL BERENT
VAN GALEN, Bijfchop tot Munfler.
Gehouden Anno i66*$. Geduyrende den
Hollantfchen Oorlogh. Stemme! DerYhiliftijnenftap}„ %uam.
|
|||||||
|
HOorthoevanGalens Stam,, gram,
Uyt Weftfalyen quam, Tegens die Heeren Staten; En van fijn kaele kruyn,, nam hetkapruyn, Hingt op den thuyn:
Trock, weynigb t'fijner baten, In Drent met menig fcharluyn. 2. Paus. De Paus een hardt Papouwa wouw; |
|||||||
|
Dat
|
|||||||
|
SamenfënecktuffckenMexmderde VU. &c. 125
Dat hy't aenvaerden fouw.
Komt ehy tetriompheeren, , Sprackhy, mijn lievenSoon,, fooftaethetfchoon,
Ghy fult ydoon
Een Cardinaels Hoedt met veeren, Hebben tot jouwen loon;
3-
Bisschop. Bar ent fprack, wat een kous, Paus,
lek waffer altijdt goet jouws;
lek fal die Geufe trawanten Door een fecreten treek,, flaen op haeroedc, Met een ftuck fpeck,
Gemeynte en Predicanten Neer werpen in den dreck.
4-
De Ketters werden groot „ foo't, Blijckt, aenhaer macht minjoot, Miin Hannekes moeten Vrefen. Prins Moeit* excellent,, die hier ontrent Komt, plagh een endt
Van eeenen Duyvel te welen, Als't gingh op een batiment. Frederick die Rhijn-Graef» braef3
Valjant, als een Gu/laef, 'h;P laet fich öock niet lompen Van fockim* Michiel, Hans „ hy roept WeftFww Komt waegt een kans;
lek fal u onbekrompen , Wel leyden aen den dans.
6. In yder Officier „fier, Sit moet, al met playfier; Kirttyaterijck verheven, |
||||
|
xz6 A. van O v e R. jj ê K e ,
Roept mannen'pas maerop„ krijgh ickdien mof?
Berent Btjjchop,
Ick fny hem fonder fneven, Die ooren van fijn kop, Ick weet noch eenen raedt» maet,
In dees" bedroefden ftaet: Koningb Kar el die tweede, Die der Kaes-koopers huyt, metloót en kruyt Heeft braef gebmyt,
Swoer my met duyre eeden, Hier weer te helpen uyt. 8: Schoon ghy my fegt, mijn heer „ weer, Hy heeft een ketters leer, Hy komt nietinonskluysje, Dat fcheek my niet een hair „ noch raeck ick klaer, Alwas hetwaer,
Soo langh fijn vrouw een kruysje Draegt,tuflchen haerborfteneen paer.
_ 9- TN v ■ Paus. De Komngh LoJewijck „ kijck,
Isduyvelscolerijckj Dedroefheyt maeckthem grammer, Soo dat hyin dit jammer,
Sal tot geen paysverftaen. |
||||||||||
|
10.
|
||||||||||
|
Verftaet mijn reden wel „ fnel>
De general Proedel; Den Burg-graef van Torijnen, Die komen op u an » met menig man s Dieftnjdenkan, |
||||||||||
|
Die
|
||||||||||
|
Samenfpraeck tujfchtn Akxanfór de VI t. &c, i%j
Die fullen wvf varekens en fwijnen,
Wel hacken in die pan.
ii. Sy komen alle kers» vers, Uyt Fraffckrijck met ien fners,
Noch fuyver inde bolfter, Parruycken metj'en kuyf „ als Mahomets duyf, Is haer neus-luyf;
Heeft ili/VAe/wat inde holfter, Symeugen oock wel ftruyf.
12.
Bisschop
Voor my! 'k verwacht haer al „ 'k zal, Wel weer kaetfen dien bal, Mijn Hanveies zijn oock katten, Dies men in dit fayfoen,, fonder handfchoeli, Nen aen te doen,
Niet derveu fouw aen vatten, Of die hant fouw haèft bloen.
De Ketters zijn gepralt „ alft,
Een harde winter valt,
Dien Tflel raecktbevroorén j Mijn fchaetfen ftaen alree „ foo doet oock tneê, Mijn narreflee,
Pomplaerfen en flick-fpooren, Heeft elcken foldaettwee.
Victory,ofeenhoet„ Bloet,
Dat geeft my nieuwe rnoedt, Mijn mes fnijt aen weerzij den 3 lek klaer het foo of hoe,. wat dat ick dóe, Het loopt ten <>oe;
Want raeck ick in het lijden, Ick ftapnaRffwffttoe. i>- Oor
|
||||
|
I28 A. van O v e R B e k E> **
15.
Oorlof ghyPrixce ftout,, trouwt,
Niet, datBeratfverrlouwt, En die dit luft te weeten, K 3om met een goet getal „ voor mijne wal Jj Mier fiet doch all',
Ghy,dieworft komteetèn > ' Wie 't lagh betaelen fal. GEBOORTE-FEEST
VAN N. NT,
Verjaert op Vtouwen Lichtmis.
'k toon op heDen Wat Mlln pLTCht Is
aen Den LIeVen LYIen LIChtMls. t.
H'ïug' en meugelijcke dag ,
Welkom dubbel welkom Lichtmis! G ïen die 't by u haelen mag, U, wiens faaem van groot gewicht is. 2. Dus foo riep drooge bende, Altoos dorftig, altoos graeg Af^erecht ophaefelende. Scherp gerant gelijck een faeg.' 3-
Jan verfchrickt voor ditgeluyr, 'k Wedd' hy liever een quae geeft fag, Hy wert t'huys genoegh gebruyt Daer 't altoos is Vrouw Feeftdag, Was
|
||||
|
Gehoorte-feeft van N. N.
|
|||||||
|
ï»$
|
|||||||
|
't Was oock op den tweeden defer,
Dat fijn Claerije was verjaert, Die hy braefbeftack; wellefer,
Dunckje niet, 't was welgeklaert, , '5: .
Dathykreegheenjonge foon,
Doe hy C/aerïjes Heer en man was, 't Kilidt was als een beeltfoo fchoon3
En albaftert wat 'er aen was. 6. Loof j'etniet,vraegt het den Turf boer,
Die tot Cunis feyd', ö man! 'k Wenfchtë dat dat ih je murf voer,
Wat ? dien armen acfcerman. 7-
Woorden vullen hier geen fack,
En noch minder holle magen, O ;h mijn beenen zijn foo fwack,
Datfè 't leegé lijf naeuw dragen. 8. 'k Wort lbo qualijck, waer 's de'tafel,
Houdt m' een quartel voor de neus, Set hier wijn, en daer een wafel,
't Is wel al is 't entre deux. 9-
Bloemer harten 't is hier ftil,
Trouwens, wy en zijn geen praters.
Als een nienfch wat feggen wil,
Stracks is 't wel wat gefnaters. io. Ick verkrox my aen mijn eten, Geeft een ander mee een beurt; „ S'wijght men, ftracks is 't watte beten, Wonder dat fijn maegh nietfeheurt. f ir. Maer
|
|||||||
|
T3° A. van O v E R b e k e,
|
|||||
|
ii.
Maer wat yeder denckt of feyt,
'k Lacher toch al even feer om. En om wat vrypoftigheyt,
Drinckick'ereenglaste meeroni. 12.
Dunckt u dat niet beft Sjoor Peter,
'k Heb den bruy van 't eenfaem kluys, Neen ick vind hier vry wat beter,
Hy m ag gaen die wil na huys. 13. Pap en Boonen ben ick moe,
En de walgh fteeckt my van platvis, Neen 't gaet hier veel frayer toe,
Daer men fiiypt tot dat men fat is. 14. 'k Brenght u Lichtmis feyt den eenen,
'k Dancku Lichtmis feyt den aer, Sou een vreemdelingh niet meenen,
Datmen broers was met malkaer. 15-
Altemael van eenen naem,
Vogeltjes van eender veeren,
Et cantarepares t'faem.
Et paratï refpondere. 16. Wilje by de buert gaen praten,
Gaet met nieuwe fchoenen uyt, Al het vullis van de ftraten,
Heeft Jan in fijn huysgekruyt. I7-
Neen, 't is net van hem gevift, En hy mocht na 't volck wel wenfchen, Na mijn reeckeningh, foo ift,
Re cht een luyfemant van menfchen GE-
|
|||||
|
3*ï'
|
|||||
|
GEBOORTE DAGH,
Op den
HEER N. R
Stemme: Bell' Irü.
i.
DAt is net achtmael te gaft,
In de rijdt van feven dagen, Soud men niet wel mogen vragen, Of mijn Wambays my noch paft ?
Maer wie kan 't my qualijck duyden. Dat ick inck verruyl voor wijn,
En daer metgewelt de luyden, Eens 'sjaers willen jarigh fijn ? 2. Schoon mijn rijm-luft is verby,
Dit fal'tleft fijn, maghickhoopen, Van met vaerfen om te loopen, Maer niet van uw jaer-gety,
Datick wenfch noch't feftigh malen, Sonder ramp weer komen magh,
'k Soud'er geen Apol by halen, 'k Wenfch fijn wijshey t goeden dagh.'
3-
'k Heb nu tot mijn Sang-godin,
Taerten, vladen en pafteyen, Die my beter leeren vleyen, Als Hsratiiis, die in
L-ottiits fijn witte-brootjes, Sulcken fmaeck en voedtfel von,
Dat hy wel met hangend' pootjes, 17. Voor
|
|||||
|
i"3'i A. van O v e r b e k e.
Voor hem fraey opfitten kon,
4-
Was mijn inckt-pot eens foo groot,
Als het glas hier van mijn zy-man, Die met recht my niet verby kan, 'k Schreef my in uw lof half doot,
En mijn pen moft net foo wefen, Als daer even was die fluyt -,
Maer wie droes fou 't willen lefen, 't Boeck was in een eeuw niet uyt.
Quam ick eens maer op dien trant,
Van appellen en relieven, Van at minima te grieven, Of hoe meen'gen impetrant,
En gedaeghden in raeuw adie, Ghy hebt geit en tijdtgefpaert,
Of hoe ghy voor putrefactie, IVh eningh vonnis hebt bewaert.
6. Moeft ick yder doen verftaen,
Uw' oprecht en bondigh pleyten, Dan in rechten, dan in feyten, 'k Was 'er feker qualijck aen,
Slimmer of ick een proces had; 't Soud' niet lijekenen, 't is bsft
Dunckt my, dat ick na mijn mes vat, Of ick raeck in 't eeten left.
T
Vroome Buyrman, die foo fwaer,
Als ick, zijttegaft te krijgen,
Soo gy foo gaet voort met fwijgen, Krijg j'in plaets van een een paer,
Dat j'er oock fult binnen leggen, '^Wedd' men dan wel ras uw' ftem*
|
||||
|
Gehorte- dagh op de» Heer N.N. .133
Hoorenfalj die niet falfcgger,
Als,langhleef! langhleef! Heer Rem.
8. Drinck wat aen de tijdt is kort,
't Heyl van die in twalef maenden, Ons fal weder (wel verftaende Dat dees dagh getelt niet wort)
Hier ter plaetfe doen vergaren, Voor my, 'k fegh 't hem feker toe,
Werdt hy niet moe te verjaren, lek werd oock fijn taert niet moe.
9-
Maer hola! nu fie ick om,
't Lijf te vullen, 't glas te legen, Maeckt,al lijn het rechte wegen, Al mijn andre wegen krom;
Mijn gedarmtdoet exercitie, En de vaeck taft my hart aen, _
'k Werd foo blind als vrouw Juftitie, 'k Sie oock geen perfoonen aen
10. Me excufatum habeas,
Jamdifcedo ex palaftra, Habeatfraternitas veflra* Vnum magnum gratios,
Nulla carmina in pofterum, Dabo, nam fubduxi me,
Mttfis, jam tenebo roftrw S*tk efipro Mie.
|
|||||||
|
PE
|
|||||||
|
l3
|
|||||||
|
134» A. van Overbeke,
DE TROOSTELOOSE.
Stemme: Mes yeux.
i.
GOdinne, fchoonfte van ons landt,
Die mijne ziele houdt in brandt, Door 't fchittVen van u dert'le oogen, Heb deer'nis met mijn ongeval, Ghy hebt my door u oogh 't hert bewoogen, 'k Hoop (maeckt dat ick niet wert bedroogcn} Dat ick, dat ick u noch bewegen fal. z. Of foo ghy luft hebt tot mijn doot, Soo gunt my tot een graf u fchoot, Soo fal ick my ftracks gaen bereyden, Het fal my ftrecken tot vermaeck, Als de doot my van hier komt geleyden, 'k Ben willigh om van hier te fchcyden, Als ick, als ick ftervend' u lippen raeck. Indien datu mijn klacht verblijf,
Segh ick, dat ghy onwaeidigh fijt, Dat m' u als een Goddia fal looven, U wreedtheyt, dunckt my, is te ftraf, Dat ghy my van mijn fiel gaet berooven, En wilt noch dat ick ben verfchooven, Van mijn, van mijn gewenfchte graf. |
|||||
|
DE
|
|||||
|
DE VRY-GEMAECKTE.
i. NU benickweer'mijn eygenman,
' k Heb oorlof van mijn felfs genomen, Nuick'tgebruyck weer heb bekomen. Van wijn, van glafen, en van kan j Adieu dan fchoone Aminthe! Ick fegen defen dagh, Dien in 't nat van de pinte, Mijn liefd' verdroncken iagh. a. Ick heb mijn finnen weer althans, Geen fchoonheyt kan meer op my wercken, Ick heb Cupido by fijn vlercken, Om hem te pluckefi als een gans, Adieu dan, &c. 3-
Sijn hoc ft-doeck wil ick binden los, 't Sou recht een flet fijn voor mijn fchoenen, Of om mijn laerfen af te boenen, Hem wil ick villen als een Os, Adieu dan, &c. 4.
Ick hebb' fijn pijlen met fijn boogh,' Daer even op mijn knie doen breecken, Die my 't hart plachten aen te fteecken, Door d'ingangh van mijn weeldrigh oogh. Adieu dan, &c. Ickachtmynugeluckighvrient,
Niet meer in flaverny te wefen, k Heb nu geen onruft als voor defen, Doen ick vrouw Y«nus heb gedient, , Adieu dan, &c. I4 DE
|
||||
|
i^ê A. van O T ï R B s K 5,
|
|||||
|
DE VROLYCKE.
i.
ALs ickben by de wijn, en onder
Goet gefelfchap, doe ick wonder, Wel hoe is men hier gebruy t! Siet, hoe ftaet die droncke fnuyt, Drinckt die fluyt, Eens op mijn gefontheyt uyt ; Jongen, fchenckt my noch een glas byfonder, Nuickvaerin Bachm fchuyt. Dat 's een wijn, die is feecker fuy ver,
'k Wil wel wedden om een ftuy ver, Dat daer is geen beter wijn, Neef ar kan foo goet niet Zijn, Kom JupijK, Dan metaldeGoönbymijn,
Brenght vry mee dien ouden kinderklu y vers }k Wedd' hy eerft verheft lijn breyn. 3-
Sa, Sa, maet, nu noch eens gedroncken. Jongen, dat 's te vol gefchoncken, Doe my evenwel befcheyt, Segh niet, 't geen ghy hebt gefeyt, Mytotfpijt, Datter beter in u kelder leyt,
Nu begint mijn fieltjen weer t'ontvoncken, Nu fy is haer forgen quyt. |
|||||
|
'37
|
|||||
|
OP DE WEDERROEPINCH
Van
CAREL de TWEEDE,
Koningh van Groot Brittagne.
Anno 1660. 5 Mey. DE trommel krijgt een gat, het berften der muf
quetten, En 't fteecken der trompetten, Is heefch by 't vreughd-gefchrcy, Dat nu gefongen word van Eng'lands maegden-rcy. Het hart was als verkropt en't ingewandt van't wit- ten, Do arluchtigh Rijck der Britten, Was f/eenemael verdort; En quijnde als een boom dien 't fap ontrocken wort. Men fagh den Helhondt nooyt verfaedt van bloed te dorpen, De Kroonen afgeworpen, DenHeyFgen Biflchops Hoed, Bedompelten geverwt in 's meefter eygen bloed. Men fag 'er Koningen haer droeve rollen fpeclcn, Op Londens moord-tonneelen; Men fagh, helaes men fagh! De werelt dreunen op het geven van een flagh. Men riep wat heeft foo fchelms, foo heyligh bloedt verflonden ? Den Echo antwoord' Londen, En vindt geen open lucht, Tot Weergalmen, om de veelheyt van 't gefycht. I 5 Waer
|
|||||
|
138 A. van O v e R B e~k Ej
Waer fliep de donder doe fy 't floopen fag der throo-
nen, En 't fwerven van de Soonen,
Verdreven uyt haerHof,
Dat fy den moordenaer niet in 't gedarmte trof. Maerneen; het nood-lotgunt hem 't enden fijner dagen, Om felfs die geen te plagen,
Die ftonden op fijn zy,
In 't vorderen van fijn vervloeckte heerfchappy. Hier vondmer een die 't lot des Korïinghs legghen wilde, Op 't vloecken van Mathilde,
Owargeeft! eveneens,
Als of der menfehen vloeck yets had met God ge-. meens.
DeHal is fteets verfien, daer fijn geen fek're wijeken, Te vinden voor de rijeken,
Elck Staetsman is een beul,
En niemant vindt by haer als door fijn armoe heul. Die'tvolck eensgevens moe met woorden weet te fuffen, Die raeckt terftont op 't kuiTen,
Een Lit van 't Parlament,
Dat in een weeck weer is* of doodt of onbekent. Dus gaet het binnen, en van buyten fiet m'er vlooten. Door Zee en Baren ftooten,
Sijn toomeloosheyt dreyght,
Als die het hooft voor hem niet met eerbiedingh neyght.
De dood, die op 't left fag fijn gruwel foo vermetel, Verfchopt hem uyt fijn zetel,
En geeft hem eenen ilagh,
Waer door hy doodt ter aerd', of noch veel dieper |
||||
|
Op de wederroef ingh van Carelde II. 139
Hier woeltmenin'tghebiedt, hier komen fichfijn
foonen, Als Erfgenaem vertoonen; Deftaetfuchtdraeythet radt, En werpt wel haeft ter neer die in het toppunt fat. Dan fweertmen Fleedwood trouw, en't ander uyr weer Lammert, Tot dat het Godt eens jammert, Die opftaet, en gefwind, Al ditgefpuys verdrijft als meteen dwarrelwind- Monck raeckt'erop, endenckt aeniïjn ghefwcorcn trouwe, Voor eeuwigh vaft gehouwe, En geeft den Erfgenaem, Des Konings wederom fijn Scepter en fijn naem. Sco langh de Noordt-fter hout fijn woonplaets in 't Noorden, Sal oock aen allen oorden, Monchs glory zijn bekent, Des Koninghs onderdaen, en Heer vsn 't Parlament. Wee-1 met die rommelfoo, weg met die opgeraepte! °Die fchrapten en diefchraepten, W egh met die Republijck! De eendracht van het volck maekt hier een Koning- rijek.
Geen macht van machten, noch geen hulp van men- fchen handen, Die voor hem famen fpanden, 't Is Carel die alleen. Van God geroepen is om op den throon te treen. Hetjaer 1660,
froonD CareL De tVVeeDe. Boe
|
||||
|
146 A. van Overbeke,
Doe de KonincJ^van Engelant tot Breda, verfogt wiert,
door onfe Ge fanten, om fijn rejs over Hol.
lant naer Engelandt te nemen.
KOm groote Vorft, kom dael beneden,
Kom proeft der Bond-genoten wil > Kom dael tot ons doot Krtbb' en Kil» Om namaels hooger op te treden. Jacht nu, en fet u in de Jachten,
Dan biedt u dees', dan die Gefant,
Een vryen door-tocht door fijn Lant, Want alle oogen op u wachten.
De Koningh komt, Godt geev' hem zegen,
't Geboomte fpringt van vreugden op, Een juych-gefchrey uyt volle krop Verfelichapp' hem op fijne wegen.
De feven Staten faem gefwooren.
Omsingelen hem om en om,
Niets is by 't Hof of Friefterdom j
Als Car ets wonderen te hooren, Hier hoe, dat Godt de windt liet waeyen,
In't vorderen van Montaygui
Daer wederom, hoe dat Godt nu
De windt doet ftillen en verdraeyen. De Zee Ieyt vlack, en neer gedoocken,
Met dat Neptuyn fagh^Koningsoog, Soo viel hy neder, en hy boog Skh met fijn dry-tanthalfgebroocken.
|
||||
|
Doe de Kcnink van Engelavt verfogt viert &c. 14,1
Van Godc-vergeten moordenaeren,
Die nu verbaeft fijn en gedwee,
En vlacker leggen als de Zee,
Om 's Konings droevigh wedervaeren. Waer vindt men nu de ys're drommen ?
Waer is het hackmes ? waer de man, Die 't juychend' volck bedwingen kan, Om 's Konings lof niet uyt te brommen ?
Men hoort de grove ftucken fpelen,
Die op de Schepen zijn geplant,
En die gevoert zijn op het ftrant,
Weer-galmen met oneeven keelen. Gantfch Hollandt met fijn volle leden,
Zijn hier gefmolten als in een, De duynen fijn fchier plat getrecn > Door 't overlopen van de Steden.
Men fagh de lucht van vreugt bedwelmen,
Geen xant dat om verftuy ven dacht ■, Dewijl het ftof was al verkragt, Door 't planten van de ys're helmen.
En menfehen op den top der duynen,
Dat foo veel tongen op fich vont,
Als hayr op fijnen fchedel ftont,
Tot cjerfel van fijn dorre kruynen. Hoe kon de wint ? al wouw hy feylen,
De Koningh fee fich op de Zee: Lang leefde Koningh volgt hem mee, En vliegt van achteren in de zeylen.
Godt
|
||||
|
142 A. van O v E k B K K Ej
|
||||||
|
Godt liet hem daelen als de fchimmen,
Gelijck het Gout den toets behoeft, Soo heeft hy hem door druck beproeft. En doet hem als verwinner klimmen.
Om op fijn Vaders throon te leven,
Nae 't fuckelen van foo menig jaer,
Wat reft'er Carel, eyfchthetmaer, Godt ftaet gereet om het te geven.
Niet anders Heer, gy die daer boven
Al defe wond'ren wercken doet, Verlicht ons naer-geilachtsgemoet, Want anders, niemantfal't geloven.
DANCK- en ZEGE-SANGH,
Over degeterghde wapenen der VRYE NEDERLANDEN,
Jegens
CAREL de TWEEDE,
Koningh van Engelandt, &c,
NOch iffer dan geen cynd van 't fchrickelijck
woeden, En Engelandt van grouw'len nimmer fat, Alwaer d'ellend befitfoo dieren fchat, Een binnelandtfche Zee van ed'len bloede. |
||||||
|
Soo
|
||||||
|
Danck- en Zegett'fangh, <&c. Ï43
Soo hoogh gereeckent in het oogh des Heeren,
Die alles met ftandtvaftigh oordeel weeght: En t'fijner tij dt gerechte wraecke pleegt, En 't bloed wel op des moorders kop doet keeren.1
Met wat voor wijsheyt gaf natuyr haer palen,
Die haer met voordacht fhee van 't vafte land;
Op dat de moord, de groey van Engeland, In Engeland, en wijders niet fou dwalen.
Maer 't helpt niet, fpijt des afgronds dreygementen,
Steeckt hy van Land, en 't geen natuyr belet, Dat werd 'er weer met ftoutheyt deur gefet, Selfs met bekommeringhder Elementen.
Soo komt hy af, als rafend' en onfinnigh,
Enfpeeltdemeefter, ftout op fijn geluck,
Dat meenig bragt door hovaerd' in den druck, Het Scheeps-volck vloekt en fchelt vaft even vinnig.
Wy lijden het onlijdelijcke ftoffen,
Wy fmeecken Godt, en roepen hem gelijck
Tot wreecker van 't gewapend' ongelijck, Hoewel van fijne handt noch verfch getroffen.
In fijn naem gaen wy t'zeyl, en door fijn byftandt
Raeckt onfe Vloot geluckelijck in Zee, Die cours fet, en maer in een dach of twee, Te ftooten komt op den gemeenen vyand.
E>ie juycht en laftert vaft, die finght, en fchuymbeckt,
En nood ons volck al fpottende te gaft: De Verrekijekers fitten in de maft, Terwijl het gracu de reft van 't heele ruym deckt.
|
|||||
|
Dacr
|
|||||
|
T44 A- van O v e r b e k e?
Daer balckt het fwaer gefchut, dit grof, dat grover?
Gernengclt met het ketfen van 't mufque't: Sy vallen in, geen die door angft Verfet? Het roer aen d'een of d'ander zy leyt óver.
Hart tegen hart, en voorhooft tegen voorhooft,
Tot datter een van beyden buygt of barft, Of's Vyants Vloot tot wijeken fy geparft, En d'eene Vloot met kragt, den and'ren door-klooft?
Hier fagh men hoe fy op haer tanden knarften,
Hierfagh men haer gefchut vol kruyt gelaên Haer krop van hovaerdy gefwollen ftaen, Die fijn daer van gefprongen ? dees' gebarfteri.
't Vuyr eet, en 't water drinkt de ftoufte fchepen;
De lucht wert felf verftickt door luchts gebreck, Het aerdrijck beeft, d'een fietmen met een leek, Der and'ren roef of mafte-loos na-flepen,
(heeter,
Elck brand , en noch werdt elck door 't flaen noch
Men maeckt een vreeflelijck bancquet gereet, Uyt's aerdrijeks ingewanden faem gefmeet, VanSwavel, Pecken ftoocke-brandt Salpeter.
Men mickt op 't leven niet van die of genen,
Men handelt'er by menfehen in het gros? Men druckt'er t'evens heele lagen los, En honderden die varen famen henen.
Het leven dat de menfeh en Godt foo duyr fchat,
Staet op en voor foo meen'gerley gevaer'; Elck recht om 't feerft , daer is geen noot te fwaer, Als of de ziel het lichaem maer in huyr hadt. {ïief
|
||||
|
Danch- en Zegenrfaiigk, &c. ilr
Hier geldt her hoofden, beenen, ginder armen j
Het bus-kruyt barft van blijdtfchap uyt fijn velj
En ftoockt een vuyr voor 't fchuymfel van cte Hel; Daer wraeck en baet-fucht fich {et by te warmen.
Hier valt een oeghft vaö alderhande lijeken,
d'Een fcheurt het water,d'ander fcheurt de lucht>
En elck neemt voor door eerlijcke fucht, Veel liever foo te fterveh als befwijeken.
De wereld oordeel, en de rijpe oudheyt,
Ofoyt een Vioót in fiilck getal de Ziee? Soo v/el getoomt, den rug en neck doorree Met foo veel fchut en man en noch meer ftoutheyr?
Dagvaerdt de Son om tuygehis der waerheyt,
Dagvaerdt de Maen , en 't heldere Geftarnt,
En wat'er buytens tijdts noch meerder barnt, Met een onfeecker licht en meerder klaerheyt.
Vraegt of fy diergelijcks ter wereldtfagen,
Of 't Scheeps-volck van den dapp'ren Niciai,
_ Of Xerxes macht hier by wel komt te pas, bewapent om heel Grieckenlandt te plagen. Die d'Uellejjyont met lijeken als bevloerde:
Telt vry de fpiegels van den Carthagees >
^ Of 't hevigh vechten dat voor Tyrus rees: uf daer Oquenk foo breet de vlagge voerde. "ier fietmen duyfenden van Helden neêr-flaen:
De Chrifte-princen 2,ijn vol hoop en vrees: j. , De windt begunftigt eens dan die, dan dees", ö s werelts intereft draeyt als een weer-haen. K Hier
|
||||
|
14.6 A. van Overbeke,
Hier twiftmen in 't gelicht van bey de kuften,'
Om het gebied van d'heele Noorder Zee ; Hier dingt men fterck, in welk land van de twee De goude lleutel daer van fal beruften.
Dan had den een, dan weer den ander voordeel, (fag?
Dit fchrik'lijk flaen, fcheen voor die 't hoord' en Te zijn niet anders als den jonghften dagh, En 't was voor Eng'landt foo; want Godt ftreeck
't oordeel, En heeft gevonnift voor fijn volck ten lefte,
Soo dat, doe die ondanckb're Carel fagh, Hoe 't meefterfchap der Zee by hem niet lagh : Maer wel by Godt, die alles fchickt ten befte.
Sijn wil gefchied' in Hemel, als op aerde:
Maer wel ter deegh gefchiedt fy oock in Zee,
Die nu een jaer u gaf den zege meê, En weer ontneemt op dien dagh als 't verj aerde.
Doe faghmen 's Konings kroon van rook befwalken,
Doe de Royale Prins niet fpoogh als roock; En Afcu voor ons'Admiralen doock, Na't branden van fijn koftelijcke bakken.
Wat lachte de Fortuyn, dit fchou-fpel fiende,
Die dus en föo, het rad draeyt als fy wil, Wiens winft, hoe dat het afloopt, noy t ftaet ft& Die eerft van ons, en nu van haer neemt thiende.
Sy komt de Ruyter heyl en voorfpoed wenfchen j
Maer als fy daer die grootc wijsheyt vint, Soo feyt fy, moeder blijft ghy hier, uw kind Gaet weer in Holland woonen en fijn grenffen
|
||||
|
Danck- e» Zegewjangh, &c. 14,7
Daer elk vaft roept, waer mag! waer mag hy leggen!
Waer blijft! waer blijft dien onverfaegden held.' Hy ruft noch als verwinner in het veld, ■Miflchienof Monck hemnochwathadd'tefeggen.
Die Hercules, die monfters heeft gedwongen,
Vertoeft te langh, terwijl ons herte lacht En {pringhtvanvreughd', ey kom doch af, en wacht Niet langer, of wy zijn dan fchor gefongen.
't h 't eerfte niet dat Scepters voor u beven:
Dit is de tweede Carel, dien ghy ftraft, En foo 'er noch een derde tegen blaft, Uw' hand is mans genoegh hem loon te geven.
De Faem rijft fchoonder op, uyt foo veel roocken,
En blaeft Clarün van Tromp fijn heldendaên. Die 's Vaders dood foo heerelijck heeft aen Den Engelsman met fiere moetgewroocken.
Die fevenmael fich vond op 't hardft benepen,
Hy Mom en wierp fich over, dat foo ras,
^ _ Niet anders of hy felf een kogel was, Die fevenmael veranderde van Schepen. £n in het heetft, in 't minfte niet verflouwde,
Daer hem de doodt, hy haer in d'oogen fag,
n Soo datmen twijftelden in defe flagh, Uf hy de doodt, of dat fy hem meer fchouwde. Ule 's Koninghs fchatten heeft aen brand gefteken,
Benauwt, verjaeght, of op het droogh gefet, g De fchepen, die noch van Elifabeth, n J*cofo tijden, foudenkonnenfpreecken. K 2 Wiens
|
||||
|
i4'3 A. van Overbeke,
Wiens dochters foon, niet fluy merend' noch flapend',
Verfch af quam, maer hy keerde haeft de rug, Sijn Schip wierdt niet alleenig vlot, maer vlug» Schoon hy met vijf-en-twintig was gewapendt.
Wat woelden elck om fijn party te ftercken;
Sweers hadd' altoos de fabel in de vuyft;
Hy hieldt niet op, hoewel bemorft, begruyft,
Als of de vrees' was lang gebragt ter Kercke. Hoe dier was't dat Cornelis Evertfk haelde
Sijn Eere-kroon, beveiligt met fijn doodt:
Wanneer van 't finckend' fchip de lefte fchoot Hem trof j dat Barkley met fijn hals betaelde.
WatWerdthetlijckvan van der Huift bekreten,
Die fich foo vaeck by 't doodelijck metael Gevonden hadt, als of hy was van ftael, En altoos meer als mann'lijck hadt gequeten.
Maer laet de Zeeuw het rouw-kleet weer ontgorden,
En Amfterdam fett' weer op \ hooft de kroon, Die 't eertijts droeg, wijl het door defe doón, Nu op een nieuw weer fcheep-rijck is geworden.
Soo Didoos droevigh hert fich noch verheugde,
Soo feer niet dat fy fach haer fchoone Sradt, Maer meeft dat fy haer man gewroocken hadt, En ftelde die in 't uyterft' van haer vreugden.
Wat fchoonder dagh befcheen oy t onfe kuften,
Als dees', in welck' men na veel fuck'lens fagh3_ 't Gebeent van Wajfertaer door defe flagh, En van den Zee-hcldt Tromp veel fachter ruften.
|
|||||
|
Droeg
|
|||||
|
Danck- en Zegen-fangh > &e. 149
Droeg Karel over 't jaer fijn lauwren enckelt,
Godt lof, dies'op ons hooft doet dubbelt ftacn:
Hoewel met Huift vermengt, dewijl haer blaên Van 't edel bloedt der Helden 2.ijn befprenckelt.
Hoe fullen ons benijders nu verfet ftacn!
En die een and'ren uytflagh hadt verwacht,
Sal nu zijn tot een foeter toon gebracht, En all'fijn quaê gedachten doen na bedt gaen.
Nu hoogmoedt viel voor een gerechte faecke,
En Godt op der gevangenen gebedt, Sijn fwaert greep in de hant op 't fcharpft gewet, Om 's vyants hart te meucken door fijn wraecke.
Sijn fwaerdt, dat 's Konings vleugelen foo kort fncê,
Dat fich fijn volck niet meer beftendigh von, Soo afgemartek, dat daer van de Son Befweeck■. als hy aen 't hemels heyr rapport deê.
Soo dat de Maen het woordt ten halven opnam,
En fey datmen vier dagen achter een,
Als oock vier nachten heftig hadt geftreen,
Eer
d'eere-kransten vollen op ons kop quam.
Wie fal den lor van onfe Admiralen,
d'Inwoonders van de wereldt doen verftaen.'
De Son, ó neen! die kan foo wijdt niet gaen, •Die heeft in 't Zuydt en Noordt te naetvwe palen.
Beveelt het aen de Zee, die'tfelver aenfagh,
Die 't aerdrijck, door Gods wijsheyt, heeft om^
armt, ^ Die fal het brengen daer de Moor hem warmt, ■Hn verder als de loop van Ganges gaen magh. K 3 Of
|
||||
|
150 A. van O v E R B E K E3
Of foo haer Eer aireed' in 't Ooft bekent is:
Sy brengh'tna Chil' of verder zuydwaertsan.;
Of door hetysnaed'engtevan Anian,
Of felfs daer Boreat fijn aêm ten end is. Soo verr' de Neven van de Noordfche baeren
Sich fetten voort, na ftreecken van 't Compas,
Van Ooft tot Weft, van Noord tot Zuyder As, Of daer £y fich voor oud Carthago paeren.
DeFaemdiefal wel voor Land-Steên forgen,
Op dat elck een met ons de blydfchap deel, En yder Bond-genoot met hart en keel, De danckbaerheyt aen Godt niet lang en borge'-,
Die eeuwiglijck van ons moet fijn geprefen.
Die uyt gena ons in den meeften druck, Soo grooten zegen gaf, dat ons geluck ö Selfs boven al ons wenfchen is gerefen.
Die niet en paft op machten faem gefwooren,
Of lang gedreygt geweld , en die foo wel Droogs voets door Zee geleyd heeft ifrael, Als Pharo in de felfde kolck doen fmooren ■
Doe die verftockte Koning van Egypte,
't Geplaegde volckfoohardopd'hielenfat.
Bleef hy foo plots in het gehoorfaem nat, Dat Ros noch Man des Heeren hand ontflipte.
En Sijfera gevloön in faeh kamer,
Die meenig krijgfman hadd' in 't veld verheert?
En lacob overviel met man en peerd,
Stierf fonder glorie van een vrouwen hamer. |
|||||
|
Gods
|
|||||
|
Danck- en Zegm-fangh, &c. ij*
Gods Engel, die in 't moedig volck van Affer,
Honderd en vijf en tachtig duyfent floeg, Op een nacht, daer de fchrick de reft verjoeg, En fouw die felfde niet noch meer en raffer,
Wanneer hem maer den Opperfte dien lafl: gaf
Vernielen konnen, alles viel hem licht, • Die met geen fwaard, maer flechts met een ge- richt Souw kerven ancker, kabel, touw en maft af. Maar foo hy andre midd'len heeft beflooten,
Hy ftuyrt ^ichitofel een raed in 't hert, Die weer door Husaï gebroocken wert, Enmaeckt van een fterck5 twee onfterckevlooten.
Wie kan de diepte van fijn wijsheyt peylen ?
En wie begrijpt dien grondeloofen fchat, Waer in hy noytRaed-gever heeft genat, t)aer in de Wijfte als de dwafe feylen ?
t>ie alle ding in alles gaet te boven :
Wy hen fijn wercken als van acht'ren nae,
Ons leven is fijn loutere genae; ■^ies ftaet het oock aen ons hem fteeds te loven.
E>ie beyd' de Vree en Oorlog in fijn hand heeft,
En aller Princen hart in fijn geweld,
T t En na dat God die fnaeren heeft geftelt, ^ 't datm' in ruft of onruft in fijn land leeft. ■'-'oor wien 't hooft wijsheyt krygt, het lichaem voed-
den arm fijn fterkt',en 't hart een helden moed, j.. Die't quaet vervolgt en volgt met loon het goed, le woomen eert en ftraft het fhoo gebroedfel. K Sf Looft
|
||||
|
fipi A. van O v e R B e K e,
Looft hem dan al, die nae fijn name luyftert,
Soo rijck als arm, foo flecht als edel bloedt: Soojonghals oudt, man, vrouw, enquaeten goedt, Die vry gaet of in banden fit gekluyftert.
Looft hem foo lucht- als landt- en water-dieren,
Laet hem de boomen looven en al 't kruydt; Dat felfs het Acrdrijck fijnen mont ontfluyt, Looft hem foo Zeen als Meeren en Rivieren.
Die alles wat'er leeft fijn goethey t meê-deelt,
En heeft hy ons te landt geftelt in ruft, Hy kan wel maecken, dat, wanneer 't hem luft, Dees' fwaere flagh voor ons een lieve vree teelt,
|
|||||
|
O P
|
|||||
|
-J3
OP DE VICTORIE-VREUGD,
Ger'tert den 6 Julj 1667,
Over den glorieufen en wei-gelukten aenval
op de Engelfche OORLOGSSCHEPEN,
In bareeygene havens,
Onder het beleyt vandenHeere
CO RN E LIS de WITH,
Ru-waert, Bailleu en Opper-Dijckgraef'vanden lande
van Futten, regeer ende Borgermeejler der fiadi Dordrecht ^Gedeputeerde ende Gevolmachtigde va» de Ho. Mo. Heercn Staten Generael der Vereenigdt Nederlanden , ia der/èlver Vloot. Ende den Ed. Heere
MICHIEL de RUYTER,
Ridder, Lujtenant Adtnirael van HoÜandt
en Weïl'Vricflandt &c, HOe vrolijck klonck't geluytwel eer van Iu-
daes fangh, Doe Godt verflonden had die groote water-draken: Die felfs in 's hemels fpijt halftarrig 't hoofd op fta- ken, En lieten lacob niet vertrecken, dan door dwang. Doe Miriam fïch oock verftond op trommel-flagen,
K 5 Ge- |
||||
|
154. A. van OverbekKj
Gevolgt by reyen van het vrouwelijck geflacht:
Doe man, en vrouw? en kint,aenGodtdanck- offer bracht. Als 't na die bange nacht, foo helder op quam daegen. 't Is even of dien dag op 't nieuws herbooren wort;
(De plagen zijn noch uyt de werelt niet gebannen:) Al fmoorde Pharao, noch blijvender Tyrannen; Maeroock-fooisGodts arm in't minfte niet ver-
kort. Wat heeft ons' Landt-zaet niet gefuckelt en gebeden,
En wijl hy binnens landts geleden heeft van all's: Soo valt hem Amaleck van buyten op den hals, Die eerft fijn eygen volckden neck hadd' ingetreden.
Maer Godt ontfarmde fich, die 't fwaerdt trock
uytdefcheê, Dien 't licht viel voor fijn volck een lojua te verwec- ken: Die vol van moet gact na des vyants Havens trecken, Wijl daer niet wichtigs uyt te wercken viel op Zee. Die 't Burgermeefterfchap verliet, en 't fachte kuilen,
En geerne nam het Swaerdt voor 't Wet-boeck in de handt;
Die Eng'lands grootften trooft deê fpringen door den brandt, (bluffen. Op hoop, van door dien brandt, het Oorlogs-vuyr te
De Nesby, opgebouwtdoe d'eerfte Carel leê;
Maer naderhant herdoopt: om 't hatelijk herdenken, Wiens groot'en fterckr.' alleen een heele Vloot fouw krencken, Werdt in triumph gebracht op Hollands goede ree. Den
|
||||
|
Op de Vittory-vreught, &c. iy-
Den Eyck, die wonderlijck den Koningh hadd' be-
houwen j (handt, Maer nu ontbloot van hulp en 's Konincx rechter- Wert in een oogenblick geftelt in lichten brant, Daer 't de Cafteelen,en het vafte Lant aenfchouwen. (fchreyt,
Tot tweemael heeft de Teems het ongeval be-
Met heete tranen van het een, en 't ander Londen,
Het houte wierd door 't vuyr op 't water feifs verr
flonden,
En 't fteene door de vlam op't lant in d'afch geleyt.
Het derde gaetnietvry,maer volgtdefelvegangen:
De Solfer taft het aen in 't ingewand foo fel, Dat het gelijk verdween, en heeft daer door fo wel Het felve eynde , als den felven naem ontfangen.
"tlswaer, in 't eerft ftont elk of min of meer ver-
baeft, (den;
En 't fcheen onmoog'lijk die back-beeften aen te ran-
Daer Braekel trok haer eerft dekiefen en baktanden,
Hoewel wat pijn'lijk,wijl het toeging metter haeft.
Wat fioeg Roehejler voor geluyt? wat moet had Chat-
tam ? (geleegt,
Doe in haer oog en fchoot, 's lands Spaerpot wierd
Des Oorlogs Minnemoêr, en 't Magazijn geveegt,
En doe Matroos heels huyts, en fonder bloedt haer
Schat nam.
Maer ghy, ó Hol/and! juygh, en fchept een nieuwe
moedt, y^Neffy komt vooraf, om feeckerheyt te geven, ur^ Voor vrees ^at a* ^n broeders moeten leven,
yf ijl haer de Wit ve.rvolgt,dat op den felfden voet. Wat
|
||||
|
rfy6 A. van Overbeke,
Wat adem fchept finghmeê, of vindt men noch al
keelen Die fwijgen, en haer deel verfaken aen de vreugt: En bijt men noch foo bits , en vinnig op de deugt; ó! al te vruchtb're nijdt om kinderen te teelen.
En perftmen noch het fweet door dwang den bur-
ger af? Rijdt noch de overheyt op d'halfen der Gemeente ? Wert noch al Weduw enWeesghevilt tot op't ge- beente ? En fit den Staet acn 't roer den onderdaen tot ftraf ? Maer! die fich felfs foo bot uyt domme drift fpreeckt
tegen,
' Veracht Godtsgoetheyt, en is tegens 't vaderlant
Soo veel, en meerder als den Engelsman gekant,
En wil de faeck niet als naer eygen baetfucht wegen.
Wat proef gaet fekerder: alsdatmen lijf en goedt,
En eer, fo menighmael gaet voor de vryheyt wagen ? Hoe is't dan mogeltjck, datfulcke konnen dragen, Soo blijckelijcken deugt, in een geveynft gemoed ?
Daer een der broederen met wijshey t 't roer bewaert:
Daer d'andere 't voorft van 't Schip verdedigt met den degen:
Daer gaet het wel; en die h'ier morrende fpreeckt tegen, Stap uyt het Schip; want hy en is de vracht niet waert. |
|||||
|
AEN
|
|||||
|
m
Op het af beeldfél vafc den Heere
CORNELIS de WITH,
Dat tot Dordrecht op het Stadthuyt opgehangen
is geweefl. DE oudtheyt wert nu kindts, haer luyfter is ver-
dweenen, De Wltk flapt alles, wat'er voor hem ging, verby, Dit 's een kcrt begrijp van deugd, dees' Schildery Daegt al het marmer uyt van Romen en Athenen. Dit hoofd en defe hand fchonck 't Chriftenrijck de
vrede, Hoe vrees'Iijck trockhy uyt, hoe lief lijck quam hy weer,
Die Karels Schepen brack tot houts-kool , om 't geweer Tot fachte zeyffens en tot kouters te verfmeden.' Geluckigh Raed-huys en verheugde galeryen,
Wiens naem dat eeuwigh wert door defe fchildery, Indien ghy wilt dat oock de vrede éeuwigh zy, Versiert de fpiegels van ons' Schepen met copyen.
Op het [elfde.
Dit is de With, die voor's Lands vryheydtwas
gefchapen, Die fich vry willigh van het kuflen heeft berooft, Dat hy fijn Vaderland geleyt heeft onder 't hooft, Op dat het afgeflpoft eens mocht geruft gaen flapen. AEN
|
||||
|
§58 A- van O v e R B B K e»
A E N DE
F O R T U Y N. ' O Machtige Vorftin, die tuffchen vrees en hoope
Gefeten zyt ten throon, voor wien men hooft en knie Ootmoedig buygt, op wien elks oogen gaen,en die De heele werelt doet in haer gareelen loopen: Geen Paphos, Delphos, of geen hondert ftedig Crete > Bepaelt uw machtig Koninckrijck, Uw Scepter reyckt oneyndelijck, Ghy doet foo wel den Noorman fweeten, Als d'hitte aen den Moor vergeeten, En deelt uw gaven ongelijck. Daer al de deughden zijn felfs in de menfch gelegen,
Sijt ghy 't die fich alleen der menfehep macht on- treckt,
Dat fietmen, als de Vorft met lauwer-blaên gedekt Rijdt op fijn vreugde-koets, en wederkeert met zege; Want gy beftiert wel 't meeft het lot der oorelogen, Het wert een deugt een helden-ftuck, 't Geen eygentlijck maer is geluck, Hoe dickwils dat der menfehen oogen, Doordefefchijn-deugd zijn bewoogen. Noch dragen fy het felfde juck. Soo haeft de dwaesheyt in de werelt was gebooren,
Sijt ghy door hare ftem tot een Godin gemaeckt, Die nu met groot berou haer eerfte keure wraekt, Wijl fy u meerder liet van acht'ren als van vooren;
Ghy fchud de throonen, dat der Vorften lenden fa*"
ken,
Ghy
|
||||
|
Am de F o r t u y n." '15^
Ghy werpt de Myters in het zant, *
Of foo gh' u op het platte landt, Wat by den Land-man wilt vermaken, Ghy doet hem of fijn hoy-fchuyr blaken, Of biedt hem een gevulde handt. Al watter aeffemt moet op uw geboden paffen,
Ghy doet den rnenfch fomtijts de pols wat grover flaen,
Dan doet gh' hem weder met gebukten halfe gaen, Een wijs mans hert alleen is uw gebied ontwafien: De Goden vreefen felfs uw felle geeffel-fwepen, De blixemwert voor ugefmeet, De wint ftaet op uw woord gereet, NeptujH doet duyfent rijeke fchepen, Ten offer voor uw altaer liepen, En koopt uw gunft door and'ren leet. Maer wat is doch uw gunft een vreughd van weynig
u7ren! , „ , (maeckt,
Die, als het rad weer draeyt uw vriend bedroefder
Als die geen diefe noyt voor defen hadd' gefmaekt,
Soo dat het is een foet om namaels te befuvren :j
Noch foecktm'uw voorhoofd, enveelfien 'toock-
maer ick blinde,
Mijn oogen blijven onverlicht,
'k Geloeft ick eer en ruym foo licht, Den oorfpronck van de Nijl fou vinden • Of't hol der onbekende winden, Als uw verblijdende geficl^ Houdt eenmael op van fo ftandvaftig gram te wefen,
En nu 'k de weg niet weet, hoe 'k voor uw oogen kom,
Soo weeft foo goed voor my, en keert u felver om, Dat
|
||||
|
irj$o A. van Qvërbeke,
Datick de vriend'lijckheydt machuytuwaenfchijn
lefen,
Dat deel , daer gy den menfch alleen med' kont beha- Is my alleen maer* onbekent;
't Is waer, men is het ongewent
Van 't onbekend' lich te beklagen; Maer eynd'loos ongeluck te dragen. Helpt felfs het grootft' geduldt ten endt.
Gy hebt het immers niet verlooft u eens t'ontfermen,
'k Werdt moê van met de neck fteeds aengeiien te 2.ijn;
Soo gy daer in volhert, foo raet my oock mijn pijn, Uw rugh te vlieden en de wijsheyt te omarmen, Sy ishettröuwfte, datterwereldtisgefchapen, Sygeeft verlichtingh inde fmart, Sy is het die des menfchen hart, Vernen kan met een fchoot-vry wapen, En't hoofd doen onbekommert flapen, En die 't verwarde weer ontwart. Sy wijft den rechten wegh om hier vernoegt te leveiij
Sy wijft den rechten wegh tot een gerufte doodt; Sy is het die tot haer de heele werelt noodt, Met onvermocyde ftem öm eeuw'ge vreugt te geven, Sy koft voor Romulus ten Hemel banen, s'Heeft Hercules by de Goön geftelt,
Door haer is't, dat lbo meenig Heldt Geftoij heeft meerder bloedt als tranen $ Haer Scepter vrijdt haer onderdanen Voor ongeluck, lift en geweldt. |
|||||
|
A D
|
|||||
|
ï6x
|
|||||||||
|
A D
|
|||||||||
|
FORTüNAM
Mihi noverram.
TXIwk inflabïlis frifcis JFOftuna Tv'étis
'K~* Cum nimiümfiabiïem te querortjfe mïhii toiceris, &volucmpigrztefxi4mMbis Tardior incedis, nee leve corpus %abès;
^obilitateviges, &cmiïk brachia Hbras- Solamihiperftas -, mordicus &fiatua es. O fific nobis inverfo cvrpvre flttres! SivultnoBrü vultibusobjkeres, sperarem, fed nunc noftris conatibus obiïfó, Ztplus quamfas efi iriita vota dedi:
1 Vwflas, certum eft, non ultra faUere mentetk, Sedpariter tergo vertere terga tu*. |
|||||||||
|
L
|
|||||||||
|
OF
|
|||||||||
|
iéi A- van O v e K i u S)
O P JÜFFROUN.
Doe haer Ed. 7. jaer verjaerde,
Den 29 Augufti 1669. KLeyne JufFer, groot van waerde,
Schoonfte vrucht, dieoytdeaerde Heeft op Java voort gebracht,
Dien de Son heeft toegelacht,
Met de and're goê planeten, Wijl Saturnus onder't eten, Met dien Mars, dien Rommel-tas,
In bocalen befich was.
Laege fpruyt Van hooge Boomen, Waerder als de Paus van Rome», Die fijn vunflè rotte voet
Self van Printen kuffen doet,
Met of fonder de pantoft'len; Daer ghy ruyckt, gelijck girofPlen; LiefFlijck, vriend'lijck, liberael
Daer mee in een volle fchael
Eens fijn aeffem kan herhaelen, Wat's doch by den Paus te haelen ? Als een bang en ftuyrs gelaet,
Dat een menfch vertrecken laet,
Met een fimp'le benedi&ie, En eenfchelmfchepapefi&ie, Die een meenen doet voor wis,
Datmen dan half falich is.
Valt'er meer, foo zijn 't reliquiesj Ouwe overfchoote klieckjes |
||||
|
Op Juffrou N. N. &c. 163
Van een ongetrouwd' Paeps vrouw,
i Die de Dood niet vreten wouw: Waeren 't bouten van kalkoenen * Sou wf in waerhey t liever foenen Als St. Hufberts heyl'ge baerdt* . Of des efels wonder-ftaert. Of de de billen van St. Orfel, Daer toe ftaet mijn hoofd te korfeli 'kSitdan noch veel liever plat
1 Achter in een goed ganfè gat; öaer deA/<j»^«hetgedarmtmaeckt Pie welkoudt, en wel verwarmt fmaeckt, 's Avonds of den and'ren dag,
. Nae 't op befte vallen mag: Maer, dit moet, ghy vrienden weten ^ie hier met my zytteneeten, Dat het wis voor't onwis gaetj . Taft toe , warm is 't oock niet quaedt Alsick,die niet lang beraedflae, * Mag hem noch wel fonder aatzia: JVtaer, te wel, niet fonder wijn,
~ Dat'sdefausdiemoec'erzijn: jj?7a, gengber, löock en ritsjes, ^aeckt de maeg wel fcharp en fpitsjes: Maer'tfijn viertjes,die menftoockt
j Voor een pot die weynig koockt. rv|fc 'er yemand oock een vleugeltje ? , *i't ghy de man een veugeltje, t Is goet, laet my maer de gans, j^ kSal het wagen op die kans: So^j kan recrjt een dronck op f maeckeri A j ,^PPen nat te maecken ? y-k 'er geen goê grond én leyt 't}s tacdrinckenfotticheyt. eyt noch verjfch in mijn memory
*-• 3 Van
|
||||
|
164 A. van Over b e k ij
Van die vochtige victory
En mijn 's and'ren daegfche kop ,
Dien ick niet kon tillen op,
Ja foo gingt 'er toe, om dat ick Hongerde elck vrat fijn gat dick, En doe kreeg ick kroes op kroes>
Datfelfs d'Echo riepavous:
'k Liet foo flecht het hachje leggen. Dat 'k niet meer a moy kon feggen* Doe al mijn verftand in 't glas,
Plotfelijck verdroncken was,
En mijn lichaem in het bedde, Even als een piffe-bedde, Als een kloot in een gerolt,
Vrolijck half, half doot gefölt:
's Ochtens, evenwel verrefen; Doch niet fonder pijn'lijck wefen, Seker 't was het f leckje niet;
't Is wel goed, voor Keef, jan, Piet»
Voor Matroos en Bootsgefellen, Die de duyvels uyt'er hellen Dienen föuden om den dranck,
Al wierd 't lij f noch eens foo kranck,
Neen hier gaet het vry ordent'lijck; 't Is waer, dat ick apparent'lijck f Avond kryg mijn pijtje dick,
Wie doch, buyrman ghy en ick ?
M ier, dat is met fmaeck verheugt zijn, Leckerder als van die vreugd-wijn, Die men op geflooten vree
Vreemd' en burgers deelde mee: Ick mifprijs het niet van Speelman * In der daedt ick houwer veel van Van fijn onbefweecke deugd:
Maer ick fterf feer noo van vreugd; |
||||
|
Op Jvffreu N. N. <&c.
Als door 'tfwelgenfouw gebeuren.
■ k Wil wel drincken uyten treuren: Maer niet buyten het fadöen, 'kMoet het meer als eenmaej doen. Hier is 't buyten vry en feJcer, Hier en bruyt my geen aenfpreker Met, kom Morgen op 't Stadhuyi
In de faeck van Jan Harpuü -. Maeckt nu Af<?«?•«• weer dileyen ■Wiemant fpreeckt van backelyenj Van Crain Teïïo Manderfd a
Van de afgefloofde fpa
Y°or het wrevelig Macajfer ■^aer men meermaelsfey hy wafler. Als de Vriend die ifler noch;
Van Cronron > dat duyvels fpogh?
*?*Hjues en fijn bopfe quanten, «elf nae 't woord der predikanten, Bond-verbreeckers in haer jrat,
^Niemantplaegt my indeftadtj £at fijn faeck noch lang falduyren, ■^oftelijcke preceduyren, Of my vemant nu al fwoer
jv % de Duyvel en fijn moer „at den Hemel 't volck foo zegende, Y 'er diamanten, regende
«i het prachtig Gnlkonda-,
X V ^c^ey niet van Batavia: u v raeg na 't goud niet van de Weft-kuft, X, ^ag heen gaen, dien het beft luft,
,« Wedd' my niemandt op Ceylon,
ba! WereWs Paradijs oyt von; V0er een °nc/ vleyfch, maer meeft ftockvis »?r.matroos de befte broek is:
y Wil nae Bande, öiet, of naer
L 3 |
||||
|
'i66 A. van Over b e k. e5
Amlon-, daer s' in 't halve jaer
Een fchoon mager kalfje flachtsn, 't Komt my nimmer in gedachten Te verlaeten fulcken wijn, Of'k moeft moe te leven zijn. Wat fout wefen nae Bengalen!,
JMaynos-vogeltjes te halen ?
Kreeg ick meer fta vaft proces, Op 't minft van een jaer vijf fes, O die edele geruftheyt!
Daer 't gemoed, fich wel bewuft, feyt
Eet nu armen duy vels-kop, Hael uw' bed'laers hart eens op : Dit gebeurt u alle daeg niet,
Of benijders oog " niet graeg fief.
Daerom blijft mijn buyck niet leeg, 'k Sit hier niemant in de weeg, Men gebruyckt altoos fijn gorgel,
Niet by 't fpeclen van den orgel;
En men fit altoos niet juyft Met de ftrijck-ftock inde vuyft, Dat fijn magere playfiertjes,
Voorde fob're Jufïer-diertjes,
Bruyloften zijn 't in haer graedt Voor het drooge Mennoos zaedt.' 'k Wil niet en ick mag niet handelen;
'Je Werdt moe gae ick wat veel wandelen:
Ben ick by mijn hoorens veel, 't Stof dat vliegt my in de keel: Geldt en heb ick niet te tellen;
Voor gefpannen kallifs-vellen
Stopp' ick bey mijn ooren toe, Alle dingen werd men moê: Uyt genoomen lecker teeren,
En de maegmetdrancklardeeren,
|
||||
|
Op Juffrou N. N. &cl \6y
Maer ick geloof oock nu wel licht,
Dat ghv moe werdt van mijn dicht.' 'k Moet noch vijf fes woorden uyten. Om mijn wenfch daer m te fluyten, 'k Weet niet hoe ick'tmaeckenfal? Wenfchen ? wel ghy hebt het al: Rijckdom, aengenaeme fchoonheyt. Deugd die in u klaèr ten toon leytj Oock gefondheyt en verftant, d'Eerfte dochter van het landt, Daer de Leeuw met feven pijlen Heeft gebout op vafte ftijlen, Daer het al te warme Ooft Met haer oegft den koopman trooft: Valt'er dan wat meer te wenfchen? Ghy geluckigfte der menfchen, Neen, roept daer een fchorre keel, Maer Poeetje fcheelt het veel, Te verfchijnen by de Goden, Of fich felfs foo ftout te noden, Datbyluyden, als ghy fegt, Die fóo mildt zijn onderleght, Van natuyrelijcke gaven, Of die hoogh daer boven draven, En noch werdt ghy niet befchaemt,
k En ghy meent het u betaemt, £n ghy fet u by de gaften, Oat foo netjes ofj'er pafte, En dat weer op 't oudt gelach,
A Daer je weet, dat men niet magh, ^let de Goden komen fpreecken, ^Qnder d'handen uyt te fteecken, Rijckelijck van als vervult.
j^ c Is foo, foo ver heb ick fchult j ^aer dit dien'jer op te weten, L 4 'tIs
|
||||
|
Ï48 'A. % ÖïïïïHïj Ej
't Is een voor-recht van Poëten,
Als men niet te geven heeft)
En foo halfop fchuyfjes leeft:
Als die c'ronjes vaa die Muyfen, En naer Ooften doen verhuyfen, Als die hoeren van Apoh
Helpen 't wilde hooft op hol,
Datmen haer met woorden vry la%' Of van and'ren yet daer by gaet, Van gefchenck, 't weet daer niet van.
Schelm die meer doet als hy kan:
Oock foo foud' ick 't my beklagen, Water in de Zee te dragen; Doch om niet befchaemt te ftaen,
En quae klappers te ontgaen,
Sal ick u my felfs op ofFren, 't Is een flecht prefcnt voor JofFren j Maer die geeft, wat dat hy heeft.
Die is waerdigh dat hy leeft,
Ses en dertigh duyfenduyren, Moet mijn tijdt op Java duyren, Daer is geen rninuytjen aen,
Of't fal u ten dienfte ftaen:
Dit'salleenigh by proviüe, Soo ick eens weerom de fchie-fie, En mijn dienft u komt te pa%
'k Sal daer fijn, die ick hier was,
En op uw geboden acht flaen, Daer fal na de Ooft geen vracht gaen» Of Mc-JufFer krijght haer deel,
'tlsdanweynigh, is't niet veel.
'k Wenfch u verder foo veel zegen, Als een menfch oyt heeft verkregen, Dat uw zedigheyt en deughd,
Strecken tot uw' ouders yreughd,
|
||||
|
Qp luffrou N. N. $?«.
Uwe fchatten vry van motten,
Uwen haerdt befchanft met potten, Uw gedachten fonderlift,
Uw verftandt gaef fonder mift,
Glat uw aenficht fonder kreucken, En uw tanden fonder breucken, Sonder exter-pogh uw tee%
Sonder podagra uw been,
En uw billen fonder bloed-vin, Of men roept daer fteeckt veel goed in, 't Heeft u van een fieckt3"gefpae.it;
Diefe foo prijft iflè waerdt!
'k Weet mijn wenfehen groote kracht heeft; Die vier maenden en noch acht leeft, Soud' het felver konnen fien,
£00 men hem hier komt t'óntbien,
'kRoep u alle tot getuygen, Dat ick 't uyt mijn.poot niet fuyge, Wacht niet langer als een jaer,
Of men weer quam by malkaer;
Dan fal ick het klaer doen blijcken, Of ick fal de wimpel ftrijcken, Dat ick ben geen warrel-geeft;
Maer een eerlijck man geweeft,
5k Sal u dan oock fonder roemen Toonen, hoe men my moet noemen; Een waer-feggende Propheet,
Of een liegende Poëet.
|
|||||
|
M
|
|||||
|
170 A. V. O V E H. B E K ei
|
|||||
|
OP JUFFROU N. N;
BoehaerEd.opden 29 Augufti 1671. 9 jartff
oudt w'terdt. 't TAer is fuy ver wederom,
J En uw dagh ons wellekom, Welkom zijn oock al de gatten, Die langh na dit dofje vatten, Waerom dwingt uw' fchoonheyt my ?
Waerom magh mijn luyt niet vry;
Die door 't onverdraeghfaem ftormen Van de tijdt, de mijt en wormen. Een vergiet-teft is gelijck,
Die nu maenden hingh te prijck.
Als in't Choor de gulde helmen Van de vyanden van fchelmen, IlTer dan geen bidden voor ?
Neen, je vat mijn Geeft by 't oor,
Diejeweetby'thayrte wringen, Datiê fchreeuwt in pkets van hngen, Wijl uw jaren nemen loop,
Tot veel duyfend vryers hoop;
Maer voor eenen uytverkooren, Die tot zegen is gebooren, Neem ick ondertulTchen af,
En ick fack vaft na het graf,
Waer 't niet beft dan 't hart te ftercken, Als de herffens te doen wercken, Als met een Cajate lijf,
Slappe knien beenen ftijf,
Luftigh in de bocht te fpringen, Als de domme hockelingen, En gelijck een wilde Ycr,
Hipp'len op een beed'laers lier: . T<
|
|||||
|
Op lufftou N, N. <&c. 171
't Is te veel geverght waerachtigh!
Maer foet, ick fpreeck onbedachtigh, Sie ick gint'er niet een glas,
Corpulent of't a IViüem was ? 't Is, of 't my AfoUoos mondfeyt, Dat het moet zijn een geföndtheyt, Is dat waer! Adieu verftandt,
Dat 's 'er in, ftae ruym van kant:
Want het oude mal komt boven, Maeghd onmoog'Iijck te vollooven» SoodeSoonvan Semele*
Op fijn Tijger-wagen reê,
Door het Bruyd-bedd' van Aurore, En Tttiaen fijn ruft quam ftooren, Doedengeelen Indiaen,
Moeft in fijn gareelen gaen ?
Hoe veel meer fijt ghy verheven, Die den dwinger wetkondt geven, En hem, die foo prachtigh fat,
Doen bekuypen in een vat:
Even als het Goys geboerte, Gerrit de, in die beroerte; Daer na boor j'em in fijn buyck,
Met een onbekrompe kruyck,
Komje dan om 't bloedt te vangen, ó! Wat hoortmen dan al fangen! Om en by het fiecke-bedt,
Daermen den patiënt trooft met
Fraey te fullen zijn begraven, Dat hy van geen lompe ilaven, Werden fal in 't graf geleyt,
Maer van luy van qualiteyt,
Daer men land kan mee bezeylen, Daer men erfgoedt mee fou deylen, Son-
« Koning Willem de Hensbeka van de Heemraden van Rijnlant» |
|||
|
172 A. V. O V E R B E K E
Sonder een krakeeligh woort,
Volckje van het befte foort! Onder 't trooften, onder 't praten, Werdt de vent noch eens gelaten, Daer mee gaen de geeften heen, Daer mee fit fijn moer alleen, Weduwe beroytvan finnen, Droevigh en ontroert van binnen, Niemant oock, de minft van al, Diehaerdan eensaenfien fal. Dit is 't eynd van de Tyrannenj Die den duyvel wilde bannen, Sloegh hy niet Deriades Met een Oraagkai vijf fes, Dats' als doodt ter aer-dêvielen, Door fijn groate p'onder-fielen ? Dwaesheyt, Annoed, Podagra, Pijn in't hoofd' ^ cetera; Opperhoofden van. fijn leger, Hy felf leeck een fchoorfteen-veger, Want een ftock fes ellen lanck, Rondt bekleedt met wijngaerr-ranck. Die verftreckt' hem tot een lancie, (Vrienden fonder circiimttantie ) 't Was een vareken, in fijn gat, Selden menfeh, meeft altoos fat, Hoe veel fcheelt dat van een leven. Dat alleen die werdt gegeven, Die de gunftige Natuyr, Zeegent van haer eerfte iryr, Glans en fchaooheyt in de aogen, Evenwel wat ingetoogen, En een nederigh gèlaet, Schoon 't opfien nier qualijck ftaet:■ Lijdfaem als men fich kan. wreecken, |
||||
|
Op Ivffrtm N. N. è-c.
Swijgen als men wel mogt Ipreecken,
Medelijdend' mëttèr daet, En in. alderhandeftaètj Vriendt én Vy'ah'dtte erkennen, Soo fich röt dè dëUghd te wennen, Dat haeV throon beVeftight werdt, In het binneiift van het hert j 'k Loof niet een van ons allen, Soo diep is in flaep gevallen, Die niet blindelingh ïbuw raën, Wien dèës regulen gaen aen: Of moet ick u komen wecken, En in 't licht uyt 't duyfter trecken ? Is dat Adriana niet, Die ghy gintër fitten Fiet ? Singh icklêugënen óf qua-tael, Spreeck nu vry, en fwijgh hier namael, Segh, is fy die Juffer niet, Onder wiens geruft gebiedt, Wenfchtenduyfëndén te leven? Moet ick haer dien roem niet geven. Die haêï vannatuyrkomttoe, Kan ick anders, als ick doe ? Yemand, doch niet van de beften, Mocht nu feggen, 't zijn requeften3 En geen vaerfen, die hy maeckt. Op dat hy ter dis geraeckt: Maer al pratchyals Brugman, Hier krijghtmén een ftercke rugh van, 't Sou veel wefen, foo ick meen, Dat ick root wierd en gingh heen, Liever wil ick fchuymer heeten., Als haer deugd niet uyt temeeten, Fn wat doe ick, dat een krenckt, 'k Segh maèr 't geen een ander denckt. |
||||
|
174 A- van Överbekèj
Vrinden, wilt het my vergeven,
Hebb' ick dit niet net befchreven, Want mijn ad'ren zijn al droogh, En Me-Juffervlieght tehoogh; 'k Kan haer met mijn pen niet volgen. Schoon ick had tien ftoop gefwolgen, Van Cakeffb Hypocreen, 'k Heb nochtans gedaeri, na 'k meen, ( Onder ons en fonder mügunft) N-i de regels van de Wis~kunjl, Die den gantichen Aerd-kloot net. Op een kleyn papiertje fet, Die de ruymehemels-falen, In een pin-breedt af kan malen, Dat m' alleen niet met verftand, Maer oock felf met eene hand, Aerd' en hemel faem kan vatten, Wie fouw daerom feggen ? dat de Luyden, die dit kortftigh doen, Yets benemen van 't fatfoen, Aen 't verkleynen van de groote, Seker, moet fich niemant ftooten, 't Dient tot voordeel en vermaeck» En de waerheyd van de faeck, Blijft volkomentlijck in wefen, Even foo is 't oock in defen, Heb ick wat te kort gefeyt, 't Kan langh werden uytgebreyt, 'k Heb niet meer te feggen vrinden, 'k Sal my nochtans laten vinden, Soo het my werd toe gebracht, Hef maer op! waer toe gewacht? Juffer Adrian' isjarigh, Waerom roept men niet eenparighl Dit'seenaverechtfe fprongh, Sy werdtoudt,wy Werden jonghf |
||||
|
Op een vreejfetycke»
V RA ET,
|
|||||||
|
pie aen mijn tafel raeckte.
|
|||||||
|
SChotels ftae nu ruym en vaft,
Dit's een wollef van een gafb, Wiens gelijck niet is te vinden; 't L een afgrond in 't verüinden, Thien tiloofen goedt van fmaeck, Vullen pas een halve kaeck: En drie roockende pafteyen, Sendhy af gelijck lacqueyen, Om voor 't leckere gebraet, DattCi noch te volgen ftaet, Ruyme plaets gereet te maecken: Daer mee fpalckt hy op twee kaecken; Als de wachter van de hel, Os noch hart, noch ram hoe fel. |
|||||||
|
Yfó A. van O v È rbekej
Of het voelt de dreygementen i
Van fijn tanden: fchijt in venten. Die een oven vraten lens, Dit 's een duy vel van een pens l Daer een kalf fijn lijf kan bergen J 't Is niet als fijn keelgat tergen, Soo men fes kalkoenen fet, Mst twee Ganfen glad en vet, ©m daer mee te fchermutfeeren: Watmagh Grieckenlandt braveeren! Methaer Milo > dieeeriftier Doorfwolgh in een uyr drie, vier, Bloemerharten, was 't een wedfpul, Sonder twijffelonfevet-fmul, Vrat'er noch de Hoornen by, En de huyt ert ging niet vry: Al fouwmenop kouffert loopen, En Crifpijn niet meer verkoopen: SpreeckVer een van ftoop of kan, Nergens beter oorlogs-man! Hïele brouwten diftileert hy, Al de glafen die befweert hy Voor fijn bordt, of daer ontrent Is het of j' in't glashuys bent. Ments derft niet geruft gaen flapenj Geulen houdt hy fteei's in wapertj Paltz 3 Trier en de Moefel kant Schricken voor dien Olifant: Söo de Rinckauto was fijn thuyntjê Niet een heuveltje noch duyntje Qiam'er ongefchonden tf, Schoon men al heel Vranckrück gaf Aen dees woedende verflinder, In een jaer en mifïchien minder Was het loo ontbloot van wijn3 |
||||
|
Op een vreeffè/ijcken Vraet, <&c.
Als d'Arabifehe woeftijn,
Beft voor my , was'taccordeeren, En hem fes ftoop daegs vereeren, Ais te lijden overlaft Van foo onbefchoften Gaft: Voor den Üagh komt hy 't al halen, Sonder een minuyt te falen, Dan ontfangt hy fijn rantfoen, Als Matroofen 't foopje doen, Schept noch eens, feyt hy, voor morgen: lek fegh neen, ick wil niet borgen , Goên dagh, feyt hy, nijdigh menfeh, Buffel, eiël , gierig-pens ! Ick daer tegen fluyt mijn deurtje , En kijck ftiiletjes door 't fcheurtje, Of hy noch niet wegh en gaet, 'k Wacht dan tot ontrent de ftraet Van hem is getreên ten ende; Dit 's mijn dagelijcx' ellende ! Danck heb DuytJIandt enden Rhijn,
Die my rantfoeneert met wijn ^ Slot noch deur, noch ernftich kijven, Kan dien Schockebaft verdrijven, 't Wijntj' alleen geeft m'een goet lot Envrijdtmy van Behemoth, |
|||||
|
M
|
|||||
|
178 A. van O v e R B e K e;
|
||||||||||||
|
In het Stam-boeck van de Heer
AELBRECHT van BREUGEL, commandeeerende aen de Cabo de Boa Efye-
ranz*a,da.er: ick alles in't wilt vont; als oock hy, die 'er pas een da?h voor my was gekomen , en fich daer over aen my dickwils beklaeghde. Anno 1672. den 23 April.
't rr Ooft van het Hooft de Goede Hoop,
i-JL Vondt alle dingen over hoop:
En vroegh my, wat voor raedt ick hem daer in kon geven ? Ick fey, mijn vriendt, 't is een vuyl neft, Gedult te hebben, is hier beft, Wijl ghy gedwongen zijt op Goede Hoop te leven- Op twee Juffers
DIE VAN
N O U T
|
||||||||||||
|
Een Vers be
|
&
|
eerden.
|
||||||||||
|
Hier woonen twee Maeghden,
Of'er ymant na vraeghden, De laerften van elven; Sy woonen altans, B/ gebreck van Mans, Helaes op haer fel ven. |
||||||||||||
|
-/24
|
||||||||||||
|
179
A D LEOPOLD13M PRIMUMj
cum C^far crearetur Francofurti
ad Moenum. |
||||||||||||
|
Anno 1658. Aug.primo.
|
||||||||||||
|
I
|
Nfereris numero Divum Leopolde j novosque
Regnorum titulos teneris , tibi fumis in annts , |
|||||||||||
|
_
|
||||||||||||
|
Ajcendk patrium Claro conjfieclus tn O(lro
yid folium, é? triplici Populis Diademate fulges. Olim Cafiiribus ftupuit quos Roma Triumphos , Quos voeat Auguftès, celebratd Tibris in unda, Quosque Nigrum trewuit fceptris regalibus JEquor i Et quorum Imperio memorant fudafj'e Maotin Auflria, quos toties redeuntes agtnine vidit Viffirici, <&Tkracum poji Je tot colla trahentcs yiffequeris, certa devovens corpora morti. impia Turcarum Magnaque paras Oriënti Occafitm > & Tanais vi&m tuafentiet arma. Ultimm Europa finis detninabitur Ifiher: Vicior cognatoque Tago 1 multum addit honoris Nutanti mundo, fufpirieque aha trahenti; Et Ferdtnandi, plems Jïngultibus Urnam Polranti folator> ades rubicunda tenebras Ceu fugat Aurora, & diffohit gramina rore; Jam Dominum appellant concordi voce Colummei Et Reg?ii Proceres, totm tibi panditur Orbw : guaque patet Veflru fèlix regnatur habenis , Quodvivas Patris efi • Jed quod Germania vivat, ld totum Leopolde tuum efl! non Auftria cladem Nee diris metuit furibundum Mahometb armis: Pax tibi Ittta placet, tu moüia tempora jFotiti M 3 Stripte
|
||||||||||||
|
iSo A. V. OvERBEKE^
Scripta geris , non ipfe Deus jam Beüiger artms,
Sed cupit Auflriaca Ce Majeflate tueri:
Bella juvent Proavos, Tu Ca/ar pace Plus ultra,
Kfotus er is ■ jaElentque fuas Capitolia Lauros,
Tu non invideas , Menfisque fuv.s (let Julo}
Occupet Auguflus > vicïnaque tempora cujw
llluxit tibi prima dies, cum fceptra decoras
Implerere manus , laterique accingitur enfis ,
Cafareumque Tuo Capiti Diadema refulft:
llluxit tibi prima dies Augujtior illis ,
IJ f- furgas j quorum Menfes funt Nomine noti ,
Mt femper tibi crejcat Honos, ut limite nullo
Temporis aut fj>atiis avi claudatur in aretts ,-
Ut Leo Stellatu , qui lucet in JEthere cauda,
Hofyite jam Phcsbo gaudens, fua lumina preebet,
Ctefaribus tardeque jubel procedere menfes ,
lnvalidos ozfiu nimto fegnefque calore:
Sic Leopolde tuis iüuflrasfacla Parentum ,
'Et qukquid [aclo mirandum fcripta vetuflas
Relliquit nojlro nato > te Cafare gaudet,
Deque tuo gefit laudes accendere Phoebo:
Sis Falix, Faufusque tuis, ut tempora dentur:
Queü licet Heroum pacato cernere inundo
Laudes, ne fceda torpefcant fort ia facla
Sorde, nee atema res Ge fa notie laborent:
Ghus fêeciilum f ent n%undo: tu lumen <&• ipfis
Qiieis fulges radiis , ajfurget Fama Parentum,
Ut quos lUuflres Orbts mirabitur , id&(*^
Ad veflras, f>eclans laudes, Leopolde, fiupefiat.
|
|||||
|
la
|
|||||
|
i8r
|
|||||||||||||
|
In aliquem , qui Carmini fuo, qucd ex aliis totu;.
defcripferat, Raptira fubferipferar. |
|||||||||||||
|
c
|
Artnina componis, linguam ignorafque Lat ham
|
||||||||||||
|
Nam fcribisRaptim, cum debes fcribere Raptum.
|
|||||||||||||
|
In Aulum faftu & podagra Iaborantem.
TRo pauperior , quamvis vult Dives haberf -*• A/f»j & in tota nullaculinadomo: Rideo, cum faftum tali utittir argument o, Simihiftulte negas credere, cernepsdes, In effigiem Ducis Chemelynski.
BEUigeros primus, quiclamat, ad arma Cofahos
Tartareafqueacies , adfuafigna vocat: Quiprius occurrit gladiatus Regibus, atro &ui patrios primus fanguine tinxit agros:
G)ui primus petiit fylvasnigrafque latebras, H'h qualisDuxep , au lepus anneLeo 'f |
|||||||||||||
|
M 3
|
|||||||||||||
|
i%i A. van O v E R B e K e,
|
|||||
|
Op eenigb infolent foort
Van
PREDICANTEN.
QUi hl cum longis palliu ?
Hoe fien fy foo befchrey t ? Jlnne vefcuntnr alliis ? Of is 't weemoedigheyt ? Totiut mundi fuut fratres,
En die haer geeft, zijn vrind;
Sape tacite funt patres Van meenigh eerlij ck kind.
Ui clamant poenitentiam,
En fchreeuwen overluyt:
Sed , cum vides ejfentiam, Sijn 't fchelmen in haer huyt.
Quifulminant in cathedra.
Dat doet het is goe koop:
Sed cum tenent in latebra* Een roemer van een ftoop.
Exficcant omnem leculum,
Haer darm ftaet op de leeft,
Quam validumjitpoculum* Hy fterft en geeft de geeft.
Urequentant Confiflorium
Of eer haer rendevous,
Ut vent urn Hyperboreum Afipoelen met een kroes,
|
|||||
|
Op e enig infolent foort van Vredkanten, 183
Jtabulabar per ot'mm.
En feyd', och dat den Haegh!
Eens pojjet reddere lotium, 't Wiert beter alle daegh.
Sunt omnium rerum Domini,
Niets is dat haer ontbreeckt;
Diabolumdant hom'mi, Als hy daer tegen fpreeckt.
E contra capiunt omnia,
En ftekent in haer rock:
Profeéio nonfunt fomnia, Te vatten Heer Ooms ftock.
AEtum erat totaliter,
De Staet die lagh heel fieck,
Si Mos non realiter, Gebruy t had met een pieck.
T»t milites egregii,
De minfte droegh een pluym,
Quifratres Collegih Braef klopten op denduym.
Sed fumite confilium,
En dient u van dentijdt,
Sors horum fit exilium, Soo raeckje'tvolckj'equijt.
nethen OTS j{«MV'a>
Dat barrenetels kruyt, Cum ja&antadhucftemmataj
Draeyt'topeen Manche poot.
|
|||||
|
M 4 Kw«*
|
|||||
|
A. van Overbeke
Vivunt inflar Vontificum, En happen na vreemd goed^
Si ejfem loco judicum, lek lichte haer de voet.
Suvt Delphicum Oraculum,
O iliickevroome maets! Si illis des jentaatlum
Voorfes-p-en mv niet quaets.
Tumclamitat fiexe populi
Den harder is niet vals !
Nosmonet, cmnfuntfeopuli, 't Is iulcken Goeyen-hals!
Hoclubens <volo er ede re:
Maer 't hooft deugt niet een hayr,
Si poffit <vof comedere Hy vratje allegaer.
Sunt vere mercenarii,
Schenckt haer een Oxhooft wijn,
'kWedd' Jambhi fevarii Noy t op't tooneel enzyn.
Hac feiunt Divorforia,
En komt de kermis drae, Corrumpunt Conjiftoria
Tot Jan Baptifien fchae. RecJe dixiftis hofpites,
't Is vuyligheyt voorwaer:
Nos vos reddemus fofpites
Voor dit geheele Jaer. |
||||
|
Op eenigh infolent foort van 'Predkmten.
Efi'maximum Cordolium-, '
Want meenigh jongh gefelj
Qui amat osnopolium,
Gaet 's avonts nu in 't fpel. Tuncutitur fex regulis,
Die tot 's kroeghs voordeel zijn,
Fro hoc habet fub tegulis Des avonts een aem wijn.
Sed non confideraveram>
Hoe bits dit volckje fy, P/»j nimis jam peccaveram
Schreef ick mijnnaem 'erby.
Sed Patres oro venlam,
Van dat ick iprack foo koen3
Et fpero , quod fit bene jam:
Want 'k heb een wijf van doen
|
|||||
|
M 5
|
|||||
|
1%6 A. V. O V E R. B E K E,
Op het fchrickelijck verbranden en verwoeften
Van BODEGRAVEN, 1673.
Boor den
HERTOG van LUXENBURG. HEt Ys, hetVyer,hetSwaerd,zijnnu derdoo-
den graven. Geen voorfpraeck heeft het kindt, dat vrient noch vyant kent, By bakermat of wiegh, dit tuygt ons Bodegraven, Alwaer geen maegt en fterft,als nafy was gefchent.
Dit was delaft van d' Allerchriflelijckflen Koningh, En ftrengelijck uytgevoert door d'eerfte Chrift- Baron. Kom Heydenen! en feght, na 't fien van dees ver- tooningh, Dat Lucifer noyt onbefchaemder mafque von. Op de Luyden die in V begin van 'tjaer
1674. vankouklaegden. tT/At fchroltmen op de Vorft ! 't is immers
W openbaer, Al nijpt het, dat het weer is na den tijd van 't jaerj Dees' Vorft helpt 't onghediert van kant, met al fijn mackers,
De teeringh van ons land, de peften van ons' ackers. |
|||||
|
Op
|
|||||
|
?§7
|
|||||||
|
Op het aenfchouwcn
Van de
C O M E E T- l664-
HOe hoog is 't menfchelijck verftandt verheven,
Wat krijgt Natuyr altacken aen haer kroon, Dat wond'ren felfs ftaen onder haer geboon, Het werdt haer al als moeder toegefchreven; Schoon fydaer tegen fpreekt: Maer hoe mach't we-
fen, Dat yder een foo {legt de wegh loopt mis, Ten fy, dat dit haer biintheyts reden is, Dat moeder min, als vader ftaet te vreefen.
T4/»f-rmaet geweten flaept, men wil Godts tooren
n£ duyden op fich felf, of fijn geflaght, Daer Godt nochtans niet haefhgh gaet, maer fagt, Die 't geen lang is verdient noch dreygt te vooren.
De gantfche Stadt is y verigh en wacker:
Maer met wat oogh, dat elck de Ster aenfiet,
Hy en voldoet des Scheppers oog-merck niet, Het oog het wel, maer het geloof werdt fwacker,
d'Een meet den op of ondergangh, of roede,
Een roe lang, die noch langer roeden dreygt: Maer wen die knie, of hooft, of herteneygt, En kuft Godts roe, noch verfch geverf t van bloede.
d'Een feyt het geit den Koningh met drie kroonen,
|
|||||||
|
En 't verdre Noordt: de Koningh roept 't is vals
|
En
|
||||||
|
l88 A. V. O V E R B E IC E
En fchuy ft die ftraf mifTchien op onfen hals:
Maer Godt die dreygt, daer hy fijn boö komt toonen- 't Is feker dat hy eens fal komen wreecken,
Hy wett fijn toorn, fy komt dan vroeg of fpae, Menfpreeckt vergeefs, al; ftraf komt, om genae, En Godt fendt niet vergeefs een Hemel-teken.
Dit jaer was vreemdt- noch borger-tong niet ftom,
Doe Duytflant weend', en dat de Kroon van Prage Voor Frederkk te laftigh viel te dragen, En al de Grenzen kraeckten om en om.
Tot eyndelijck 't glas was ten eyndt gelopen,
Van Godts geduït, het Lant wiert wildt en woeft, De Steden onbewoont, en yder moeft Sijn fonden met de vlucht of doodt bekopen.
Wat boden wilt ghy dan, dat Godt fal fenden,
d'Een preeckt op ftoel, en d'ander in de lucht; Maer alle beyd' eylaes noch fonder vrucht! Elck hoopt voor fich geen kreunt gemeen' elende.
Soo forg ick dan voor my, en eyfch genade,
Kom volgh my nae; want doet dit yder een, Soo werdt de plaeg gekeert van het gemeen, En niemant hoeft Godts toorn op fich te laden.
Geen die weet Godts befluyt tot noch verborgen,
Noch wekken wegh fijn gramfchap nemen fal, Waer vluchten wy dan heen nae Bethlems ftal Daer Jefus leyt, die voor ons all' fal forgen.
Die ons bevrijden fal, ten minften trooften ;
Laet defe Ster niet gaen uy t ons gelicht, |
||||
|
Op het aen[fchouwen van de Comeet. 189
't Is feker dat fy ons tot Chriflm licht,
Gelijckfy dcêden Wijfen uythet Oofien. Komt Koningen, en (foo'er noch zijn) Wijfen;
De wegh en is niet fwaer en 't Offer licht;
Een fterek gebedt is van geen groot gewigt,
En doet nochtans Godts toorn-fchael opwaerts rijfen. Kom buygt u neer voor Godes Eengeboome,
Voor hem die 't volck met ys're fcepters flaet, Als 't buyten 't fpoor van fijne wegen gaet, En kuft den Soon, dat hy fich niet vertoorne.
Dan fal men fien de vriend'lijckheyt des Heeren,
Die wel verheft fijn vaderlijcke handt, Daer mee te ftrafïen, 't een of't ander landt, Op dat daer door de andere fich bekeeren.
Dan fal het Ooft alleen geen Wieroock brengen;
De Moor , den Arabier, den Indiaen,
't Sy hy de Son fiet op of onder gaen,
Sal by Gods kribb' fich met Godts volck vermengen. Want fijn genaed' en bindt fich niet aen 't Noorden,
Noch Zuyd, noch Ooft, noch aen het warme We ft, Sijn goetheyts ftoel ruft niet in een geweft: Maer overfchaduwt al des werelts oorden.
|
||||||
|
Aen
|
||||||
|
i$o A. van O vereeeke
AEN DEN HEER Van ZUYLICHEM,
doe ick hern mijn Pfalm-boeck^ toefonc't, nae
dat tot mijnent een blijde inkomft van fijn Hoogheydt van Bon komende, in fijn Ed. pre- fentie was gefongen , en dat door my felfs, om dat daer niemant zijn ftem toe wildene- nen, waer op fijn Ed. my i a 5 dagen daer na ai Ie fijn wercken vereerde. BEleefde Heer,doe gy my laeftmael fingen hoorde,
Waer in mijn keel fchier fmoorde j Om dat 'er niemant fcheen Genegen tot de Prins, ofvrolijckom'tgemeen. Dacht ick nietfonderfchaemt, heeft Zuylichem ge-
vallen , In dit onaerdigh mallen,
Dat was het niet, ö neen! (ftreên.
Maer eyghen heusheydt heeft dien Heer toen over-
Hydieby Vorfien is gewoon Mufijck tehooren,
Leent nu aen ons fijn ooren,
Men heeft wel geele Peen
MetPaftenakefus, op's Princes difchgeleên. Dat meer is uwen Joofl komt hier, en is geladen
Met u geleerde blaeden;
Ick heb, feytick, mijnvrient
Met mijn fang eer een bock,als fo een boeck verdient. Ver-
|
||||
|
AendenHeervanZuylichem, &e. ipi
Verdient! gantfch niet, maer'k hebt, en danckdc
gunft uw's Heeren, Die my wil wijshey t leeren,
En hier uyt doen verftaen, (gsen.'
WaerdatelckVaers een tel, eenftap, of draf moet
Danckheb, maer om my niet hier te verhovaerdi-
gen>
Soo neemt van my onwaerthgen, Dit Pfalmen-boeck ter handt,
Wel eer van my gerij mt, op datgy naderhandt
Altoos kondt cijfï'ren (foo mijn dicht bet quam te
rijfen) En feggen en bewijfen,
Soo was voor dees de man,
Hy is my fchuldigh al wat hy nu meerder kan! Aen een Trouwens - gejtnde,
nyt Juvenal. Sat, 6. HEeft nu het Vrouw-gcfpoock,een hooft der duy-
velinne Betovert u verftant, vergiftight uwe finnen, Wat drommel gaet u aen ? of waer vervalt gy toe ? Tot trouwen dwafe nar ? bent gy u leven moe, Geeft dat ten minften aen geen geylig wijf ten beften, Soo lang daer torens ftaen, op walf of diepe verten. Om goe koop doot te zijn, daar 's raet toe, loopt ter poft,
Verhangt u aen een ftrop die maer twee blanken koft, Want aen een heilig ftrop daer blijft gy eeuwig leven, En moet u eygen beul noch koft en kleeren geven. Valt dit niet hardt, „ ,___
HONDT*
|
||||
|
ij>z A. van O v e R B ï K e3
|
|||||||||||
|
HONDTSE-ZANG,
|
|||||||||||
|
Z A N G H.
|
|||||||||||
|
TEGEN-ZANG.
|
|||||||||||
|
WAt voor dagen heeft een
hondt, Wat voor daghen heeft een
hondt, Noch te backen, noch te brou-
wen, Hy belioeft geen Wijf te trou-
wen, Wat voor dagen heeft een hond.
Wat voor dagen heeft een hond.
. 2
Hygaet, a!s hy wil,naer bedt,
Schut noch relt lijn ruft belet. 's Nachts en bijten hem geen vliegen. (gen- Hy behoeft geen kindt te wie-
Wat voor, &c. 3-
Geen quaet krijght hy van een Hoer, Want hy bruyd fijn eygen Moer. Is 't niet mooy, het gaet weer feker
En vry blijft hy van d'Apteker. Wat voor, &c. 4-
Valt hy dan wat fclmrft van
kop.
Hy klimt dacr van achteren op.
Wat bruyt hem een Icdijck
Backhuys,
Die meelt altijdt werekt by 't Kackhuys,
Wat voor, &c. r-
Geen Tweehondertften hem
quelt, Schooifteen, noch Familie-geit |
FOey! wat dagen heeft een
hondt, Foey ! wat dagen heeft een
hondt, Noch te backen , noch te brou-
wen, 't Is belaft , hem honts te hou-
wen. Foey! wat dagen heefteen honr.
Foey! wat dagen heeft een honr.
2.
Hy gaet als hy wil naer bedt,
Als de Meyt het niet belet. Die hem voor het kindt te payen
Baftenados toe laet wayen. Foey ! wat, 5cc> Wis dan krijght hy van een
Hoer Meer als van fijn eygen Moer, Is 't niet mooy , het gaet weer feker,
Altijdt is fijn rugh de fteker. Foey ! wat, Sec. 4-
Klimt hy dan van achteren op, Honck fijn rugh is, en fijn kop. Want de jongens bruyen 't bak- huys,
Als Matroos 't Galjoen ofkak- huys.
Foey ! wat, &c. ' 5- Tweemael honderft' hem niet quelt, Schooifteen, noch Familie-gelt
En |
||||||||||
|
HONDTS:
En hy is naer yders mee-
hingh
Vry van Gapitale Leeningh. Wat voor, &c. 6. Hy gaet vlijtigh in de Kerck, Dat doet hy verlet geen werck. Maer de Kotter is fijn maet niet,
Die hem liever op de ftraet (iet. Wat voor, &c. T- Wafel-yfer, Heugel, Pan, Keetel, Beecker, Spit en Kan, En Servetten kan hy miflen, Behoeft geen pot om in te pif- {en.
Wat voor, &c. 8. Schoon hy noyt fijn baerdt opfet, Altijdt ftaen fijn knevels net. Gaet, om dat het wel fal krul- len, ïijn muts met fijn hayr niet Vullen.
Wat vool , Sec. 9-
Joris in der eeuwigheyt,
Met hem niet te reek'nen heyt,
Want hy hoeft geen ordinaris,
Wiens Pottagie altijdt gaer
is.
Wat voor, &c. io. Franfe Kramers, Speelmans, Waert, Acht hy gheen dronck waters . waert. Koufen, Schoenen , Pruycken, Kleeren,
Kan hy fonder fmert ontbee- ren,
Wat voor, &c. |
: Z A N G H. f$%
Looft de Duyvel! want naer
! meeningh, Is fijn huyt de fwaerfte Lening.
Foey ! wat, &c. 6. Dan beroyt komt hy ter kerk Sortder Boek, of Klooftfer-werk, En de Fotfen, die hernfehoü- wen,
Keuren hem feer ftil te houwen. Foey ! wat, &c. Wafel-yfer, Spit en Schel,
Krijght hy meer als Frickedel, En Servetten met knopaden, Raeckt hem meer als verfch gebraden.
Foey ! wat, &c. 8. Schoon hy noyt fijn baert opfet, Sijnder veel, die hem wel net, Hayr en P'ruyck met doeken krullen,
Dat hy muts behoeft te vul- len. Foey ! wat, &c. 9-
Joris in dei eeuwigheyt,
Altijdt open reeck'nüigh heyt. Als hy op het ordinaris 't Hoentje fteelt, dat gatten? waer is.
Foey ! wat, &c. IQ.
Franfe Kramers, Speelman^'
Waert, Achten hem gheen olykoeck waert,
Dryftals, Sfoeien yan Sehoen- lappers,
Krijght hy meer als wijn van. tappers. | Foey ! wat, &c. N tl.'sMor-
|
|||||
|
ip4 A. van O v e
ii.
's Morgens is 't hooft niet
beroyt, Dat hy heeft te veel gepoyt, Procureurs en Advocaten, Sullen hem geen geit ontpraten. Wat voor, &c. 12.
Elcken Duyvel heeft in 't
Jaer Een maent, foo fy feggen, maer Hy daer tegen heeft fes weec- ken,
Wort oockin de lucht gekeken. Wat voor, &c. n-
Heeft ook 't grootfte luck op
aerdt, Want als hy maer quifpel-ftaert,
Kan hy al de Haeghfe Vrou-
wen, Op 't lijf fpringen fonder trou-
wen. Wat voor, &c.
14-
Schoon hy geen gebraet en krijght, Lickt de Roofter, en hy fwijgt, Daer de Meysjes v/oift op bra- den, Wie foti dan fijn lot verfmaden. \\ at voor dagen heeft een hont. Wat voor dagen heeft een hont. U Y T.
|
|||||||
|
K B E K E;
s Morgens is 't har uyt, ghy
beeft, Koeft u, fit op, hael de leeft. Procureurs en Advocaten Sullen hem fijn faeck wel laten, Foey ! wat, &c. 12. Elcken Duyvel heeft in 't Jaer, Een maent foldy, lieve Vaer, Maer de hondt die heeft daer tegen
Altijdt flagen op de wegen. Foey! wat, &c, '3-
En het grootfte luck Op
aerdt, , Is te beed'len met fijn ftaert.
Dan in plaets van op te fprin- (
gen, Is 't foey rekel! wech naer bin-
nen. Foey! wat, Sec.
14.. Wil hy dan eens naer den haert, (baert, Knecht en Meyt hem knevel-
En in plaets van 't fpit te He-
ken, Krijgt hy broeken om te fticken.
Foey! wat dagen heeft een hont.
Foey! wat dagen heeft een hont.
UYT.
|
|||||||
|
LYCK-
|
|||||||
|
m
|
||||||
|
LY C K-K LACHTE
Over de Geefiige en Kunft-voUe
H O N D T ,
Van den
WATER-BEVELHEBBER.
Venatrix 3 iïulvis a/pera * ilanda domii
i.
WElcke droef heyt baert een hondt ?
Welcke droef heyt baert een hondt? Een getrouwe wacht van braven Die in 't water wort begraven ? Welcke droef heyt baert een hondt ? Welcke droef heyt baert een hondt ? IL Gout noch filver konde niet,
Schoon 'tfoo meenigh Vorft verrietj-" 't Edelmoedigh beeft bekooren, Dat het liet fijn Heer verlooren. Welcke droef heyt baert een hondt ? Welcke, &c. III.
Het verftandigh beesje vloogh
Op een wencken van fijn oogh, En op handt en vinger-teecken, Beter als veel knechts door 't fpreecken < Welcke droef heyt baert een hondt ? Welcke, &o |
||||||
|
N s ÏV. Als
|
||||||
|
ï9<S A. van O v e R B e k Ei
IV.
Als hy op een biefeiprey
Wees, hoe aerdigh in de Mey Meysjes leggen op haer mgge, Dan wiert felfs Cupido vlugge. Welcke droef heyt baert een hondt ? Welcke, Sec. V.
Doen hy met een ftereke handt
Stiet het flagh-fwaert uit de handt VanmanhafteSoudenieren ; Toen wiert Mars vol minne-vieren. Welcke droef heyt baert een hondt ? Welcke, Sec. V I.
Hadt Diaen hem op de jacht
Mogen hebben in haer macht, Om roor onraedt niet te vreefen, Souw hy 't hooft der bofch-wacht wefen. Welcke droef heyt baert een hondt ? Welcke, Sec. VII.
't Geeftigh lijf dat quifpelfteert,
Strijcke-voet en helden eert: Koft aen plompe boots-luy leeren, Dat men moet ontfien fijn Heercn. Welcke droef heyt baert een hondt ? Welcke, &c. VIII.
Voor de minne tot de hondt,
Die hy trouw en vriend'lijck vondt, Kan in wack're Hopman v ... Geene min tot vrouwen halen ? Welcke droef heyt baert een hondt ? Welcke, &c. I X. 'cBeelt
|
||||
|
Lijek-lidchte over de Mondt > &c.
I X.
't Beelt deshontsverftoort fijn luft;
Hy heeft nacht noch dagh geen ruft: Sangh noch ïpelhem kan bekooren3 Nu hy heeft de hondt verlooren. Welcke droef heyt baert een hondt ? Welcke, &c. X.
Al de werelt hadt hem lief,
Mits hy roover was noch dief: Schoon hy kaften en rrefooren Op en toe deed' na behooren. Welcke droef heyt baert een hondt ? Welcke, Sec. X I.
Beesje, fpiegel van de deught,
Gy benaemt uw Heer geen vreughr, Hadt ghy in der Leeuwen kaken 't Leven vechtend' mogen braken. Welcke droef heyt baert een hondt? Welcke, &c. XII.
Sneuvelt om een goede faeck,
d°Oorloghs-helt met weder-Wraeck; Een grootmoedigh Prins te minder, Reeckent degeleden hinder. Welcke droef heyt baert een hondt 2 Welcke, &c. XIII.
Maer, nu't honts-geflarnte blaft,
En veel ftilte op Zee verfchaft, Slaer de Doodt, die helfche prye U in 't breyn met rafernye. Welcke droef heyt baert een hondt ? Welcke, &c. N x ' XIV.
|
||||
|
Ü98 A. van O v e R B e K E,
XIV.
Gy hadt yogels van Jupijn
Noch tot voedfel konnen zyn ■■, Maer, öfmaet! nietuyttewiffchen, Ghy moet zijn het aesderviffchen. Welcke droef heyt baert een hondt ? Welcke,&c. XV.
Maer, de fchoon' Urania
Slaet mijn klachten lacchend' ga! Nu ïy in het honde-teecken, Siet een tintellicht ontfteecken, Tot een eere van den hondt. Tot een eere van den hondt. XVI. Spoel dan Hopman uwe fmart
Met een glaesje van het hart: Want een ftarre wort gebooren Tot een eer van d'uytverkooren, Tot een eere van den hondt. Tot een eere van den hondt. KACKHÜYS KLACHTE.
OCh! hoe word' ick veracht, hy grooten en
by leken! Met rechr doen ick mijn klacht, t'onrecht wort ick verfteken; Men plant my hier en daer, in hoeken niet feer kuys,
Als of ick niet en waer noot^aek'lik in het huys. Jck ben feer goet nochtans, menkanniy gantfch qietrniffen, — »tSy
|
||||
|
KACKHUYS klacht*, 199
't Sy Vrouwen ofte Mans, fy kacken en fy piffen. Geen Koninck, Prins, noch Heer, geen Paus, noch Cardinael,
En wat van dien is meer, fy kacken altemael. De Meyskens teer en fwak,fy dienen niet vergeten, Sy krijgen mee al kak, fy konnen 't niet uytfweten. Na my vlucht yder een,beladen met dees meers, Als hy maer voelt de ween des fwangerigen neers. 't Helpt geen Ambaffadeurs, in uwe plaets te fin- den ; Mayken moet felfs de keurs, en Jan de broeck af- binden J Maer die wil metter fpoet, verloft zyn van dit pack,
Die buyge met ootmoet,ïdruckt hy , ick wedd*
hv kack.
Die niet kackt by gebreek, ift niet och arm.eylacy!
Moet hv niet in d'Apteek gaen halen een purgacy?-
Bedenckt dit eens te faem , want dit maeckt»
confuys,
En üelt my nu voortaen in't belle van het huys. Stemme: Van de Bri!> roert je gat enfitfiih
\ \ 7 Ile w' een reys van Kacke fingen,
VV 't Kacken is een yedergoet, : 't Kacken isfoo fonderlingen Hy wort fieckdie 't met en doet, 't Kacken is niet mee te jocken, Kackt vry dön of groote broeken, - ' - N 4 ♦ N10
|
||||
|
A. van O v e R. B e K e'.
|
||||||||
|
aoo
|
||||||||
|
Niet te Kacken waer de Doot,
't Is geen noot. Sijnder Koningen, Prins of Heere-n,
Kacken moetenfe altemet, 't Kacken kan men niet ontbeeren, Menich kackt wel in fijn Bedt, Souwje eeten en niet kacken, Al jou lijf dat fou verfwacken: Niet te Kacken waer, de Doot, t'Is geen noot. Gaenje hier of daer uyt vryen,
Hebje kack 't en heeft geen val, Liefd' is liefd' men feyt van myen: Neen, het kacken gaet voof al, Salje fingen, danffen, fpeelen, Ghy foudt licht jou Hembt begeelen; Niet te kacken waer de Doot, 't Is geen noot Bcnje qualijck, fieck of fuchtigh,
Kackje niet foo is 't geen deegh, Kacken maeckt een Menfch foo luchtigh, Kackt dan vry jou buyckjen leegh, Want het zijn maer malle quacken, Die beveynft niet derft gaen kacken: Niet te kacken waer de Doot, 't Is geen noot. Vrunden of ick jou van Kacken,
Dat heel leelijck fchijnt wat fingh, Kacke lacke, Struyfjes backen, 't Kacken is foo mooyen dingh, Sooje eet dat werdt gebacken, Immers moetjet weer uyt kacken : / Niet te kacken waer de Doot, 't Is geen noot.
|
||||||||
|
Gee-
|
||||||||
|
2,0!
|
|||||
|
Gceftige en vermacckelijcke
REYS-BESCHRYVINGE
Van
AERNOUT van OVERBEKE,
Naer Ooft-Indien uitgevaren vcor Raet
van Jufiitie, in den ]are 1668. Broeders, Vrienden en Bekende'
OP Donderdag , den iz April, fijn wy des
avonts buytengaets geraeckt, meteengee Loots, hoe iwaer febrjnt het te z.jn, enuc ?elooven, voor verftandigeluyde^djeicowymjn, latTy felfs om binnen-gaetste kernen geeaL man van nooden hebben; echter hetiswaer, ebde Jmaer wat, sv fult noch andere dingen hcoren. Nu dan daeT rneffie ick noch boom , noch KA ^eer , noch dorp,noch huys, noch madje-no.h- Taets-baen, enfin daer mee bruyenwy heen Den S^Sme&tefpecutooveraUewereltl Wecken, en bekeeck de gantfche Csjuyt uel n:mv:, SS eens als die vrienden, die eerft nrtRa^ komen , de plaets wel te degen betrachten caerfy lan-h huys bullen moeten houden. Den 14. met het lumieren van der. dagh, ^tn.
leven Snnfche vMpU.nK>oynont,ic.g<no»ve*£
N 5 |
|||||
|
202. A. van Overbeke,
|
|||||
|
hetEdelluy waren, omdatfy foo vol veeren waren,
als een Franfche Marquis die in den Rage vryenwil. In der daet, ick was niet feer bangh om twee redenen, d'eerftewas, om dat ickwel wiftdat eenhouteman nietfincken koft, enten tweeden, hetflimftefouw geweeft zijn aen't ftrant van Calts gedreven te wer- den j 't is een kuft die ick foo dickwils bevaren hebbe, dat ick des Opper-ftiermans plaets op het Schip, daer nae toe gaende, foude derven pretenderen. Op den 15 dito hingh onfe Onder-koopman een
fpeel-lijntje uyt de klucht uyt, buyten hoop van wat te vangen, alleen om het uyt de war te doen, en in der waerheyt hy wierdt St, Pieter, en vingh men- fchen, want Jantje van Schoonhoven (die langh by Tromp voor Cajuyt-wachter hadt gevaren) raeckte buyten Boort, en na alle vergeeffche devoiren raeck- te in 't fogh van 't Schip, daer hy dit onverhoopte lijntje greep, dat hy foo langh hielt tot hem de floep falveren quam, dat was oock het eerfte, dat ick ye- mandt door een touw hebbe fien het leven behouden, daer ick'er ter contrarie wel hondert hebbe door fien fterven. Op den 16. fagen wy des avonts W. N. W, 4 a 5
mijl van ons, ontrent 25 fchepen, die wy meenden St, Hubes-vaerders te zijn : hier quam den dans eerft aen den dagh, om een hanneken te meten, die on- fe fchippers boter vaetjen plomp genoegh geftoolen hadde. Op den 17. fagen wy, nae dat wy dehoeckvan
"Poort-landt hadden N. W. van ons gepeylt nae onfe giflingh , den Admirael Allen met 5 a 6 kloecke fchepen. Den 18 peylden wy de hoeck van Goutftart, en 's avonts fagen wy vier Engelfchen en een Via- ming. Wat droes fchortje daer je neus 00 te trecken, en grirnmaffen temaeckenals een oudeÏÏmme.' ick ge-
|
|||||
|
Tteys-befchrijvtngnaerOofl-Indien, &c. 203
geloof datje meent, dat ick dag voor dag foo fal con-
tinueren tot Ooft-Indien toe, Zefil leeft het Jour- nael verder uyt Schipper Smart of Stierman Claes fijn Boeck, die weer nae huys toekomen , en ver- Wacht van my een generael Recit, want ick hebbe noch niet meer, als noch vier dagen tijdts omme met de lefte Schepen te fchrij ven. Op den 20 kregen wy Evgelants-endt, confequen-
telijckhet ruyme fop van de Spaenfche Zee, en met eenen ruymer gedachten om op alles acht telken; ons huyfraet was fober, en de Cajuyts-gaften meeft nuchteren; de Koopman, Schipper, Onder-koop- man, en Stierman, al den bruy Geus, fchoon de eerfte en de lefte Luyters waren. By gebreck van een Domine, behielpen wy ons met een Siecke-troofter, maer voor ons Cajuyts-volck was die felfs niet noodi- ger als een armbos (die wy oock hadden) op een Óoft-Indifch Schip; hadtmen dat roeftig dingh kon- nen verruylen tegcns een fraey meysken, ick weet Wel welek van twee meer inkomen foude gehadt heb- ben Ick fegge dan, wy hadden felf den Siecke-troo- fter wel konnen miflen, want ick hebbe nu foo me- nicmPredicanthooren preecken, maer't zijnpraet- vaers en ootjes in 't cijffer by Neptunus, dats een heer- lick Predikant, en wat kan die man machtigh bewe- gen, dat een het hert wipperfteertalseenKoe, die een doorn onder de fteert is gebonden, voornament- lijck als men fijn fraeye geften begon te fien, dat de heele Preeckftoel dreunde, die fomtijts fijn neus foo trots opftack, dat hy met fatfoen tegeris de Dedels en Tenteniers Coufijn hadde mogen feggen, en in een oogenblick fo neufeloos vertoonde dat men hem met reden mogt gevraegt hebben, of hy drie maenden tot den ftilfwijgende d'Afligny te meefteren hadde gele- gen ? Doch fooyverigh als men leert bidden, foo har- |
||||
|
20+ A. van Overbeke,
tig kan men op fijn tijde oock lacchen, alles wat fich
noch hart gehouden hadt, mofter hier aen; waer men quam, het was openbaren Oorloghtegen Theodorw, die louter opfijnmuyl kreeg, d'eene fteende, d'an- der lachte, de derde ley te kooy, Sec. Maer het was een luft te iien, doe ick buyten quam (want ick heb aldeur vry ge weeft) die varie figure van Giacomo Cal- lotti/iampate in Venetia, ick meende in der daet (foo veel kromme zinckea maeckten fy) dat fy door een vertooningh een Chinees of Arabifch A. B. C. voor my reprefenteerden. O liefhebbers van de vifïche- rye! denck nu om geen nieu diep,braeffemer meertje, ofhooge veenfe Vaert, of Noorda, benje wijs, komt hier viffen, al den bruy blanck goetje en- met exel- Iente kaeuvvtjes gemeft, den dagelijckfchen afval daer noch niet eens by gereekent; hier liet ick voor de eer- fte reys mijn membrum vïrile affnijden, en nevens my wiert ons roggen brootgerafeert, als oock den eenig- ften venifoen, die ma foy een baert hadde trots den beften Moicovifchen Ambaffadeur. O vermaeck! O playfier ! fchijt in Hollant gedient te worden, hier gae ick noyt ongewieght (lapen, en foo ick groey nae proportie van mijn wiegh, foo ftaet het vaft, dat ick een groot man lal worden : wat is het een vreugt, als gy de Son hoort fiffen, alffe in de zee duyekt! wat ïs het een genoegen, de Maen achter de Son te fien marcheeren , als Berganje met fijn knecht i Stinc- kaerts, luyaerts, ghy zijt niet waerdigh dat ick aen UE.fchrijf, maerfacht,facht, ick vergeef het U. en fal voortgacn, want gy volght my niet, by foute van beter kennis: maer laet ons fo t'eenemael van 't Jour- nael niet afloopen j of het een fameus libel was, en laet ons niet vergeten, de vrienden bekent te maec- Jcen, dat wy den 7 May fagen honderden van Tho- nijnen rontom ons Schip, die wy roet harpoenen, doch
|
||||
|
Reys-befihryvingvaer Ooft-Indien, <&c. 205
doch fonder vrucht, achter heer waren, alfoo onfe
harpoenen alle braken van deught Scilket,- en op den %.de Pico van Teneriffa, die extraordinaris ver kan gefien worden, als oock't Eylandt Gomera. Veel de- fcriptien van gefichten en landen te maecken buyten tijdts,isonnodigh Op den <), lagen wy de eerfte Zee-fchildt-padt.
Maervroome burgers, 't is Hacghjlke Kermis, foo mijn almanach niet en lieght, al mijn leven ben ick immers een eerlijck man geweeft; maer nu föude ick Waerachtigh wel willen in den Haegh op het fchavot ftaen, ick meen, dat ick geen podegra fou hebben, om in drie ftappen op des ^4fothceckers playfierige fecretary te komen; in waerheyt het fcheepvaren ver- heft een beetje van fijn plaifier alsmerfoo een kermis tegenftelt, maer alquamonfe kermis wat later, wy kregen evenwel ons deel daer van, die ick te fijner tijde verhalen fal. Den 16 May kregen wy Boavifta in 't gelicht, als
Oock eenige vliegende viskens, het geluck gaf ons hier, achter aen onfe fleeplijn, een halve Coor: maer het ongeluck, dat mee wat te feggen wilde hebben, gaf onfen Schippper fulcken drift, dat hy de vis te- gen onfer aller raet, drijvende foo in de galderve wil- de halen; dat beeft, pas boven water zijnde, toonde fulcken kracht, en geholpen werdende door zijn na- tuerlijcke fv/aerte, dat den haeck door de beek raeck- te j die droef heyt die daer gemaeckt wiert over dit verlies, is met geen penne te befchrij ven, daer wy foo nae verfche koft verlangende waren , onfe mageii dropen wegh van treurigheydt, en onfe monden fleten dien dagh met klagen. Des anderen daeghs was °ns geluck vroeg op de been, want onfe Hoog-boof?- mandraeyde een Benijt een Elger in de huyi - dat hy vergeefs met de doodwcrftelde, diewfeTt"stoid daeghs
|
||||
|
2o6 A. van Ovèrbeke,
daeghsindeCijuyt gefchaft, foodatmen doenevi-
dentelijck fagh, dat het oude fpreeckwoort waer is, 't welck feyt beter bentjt als beklaeght. Op den 19 vonden wy een vliegent vifchje in de
ruft van 't Schip gevlogen, dat was een heeren eten; het lichaem wierdt geftooft als een Carper, ende de vleugeltjes daer maeckten wy 's avonts een carbonade van, met niet weynigh fout en peper, hier begoften wy foo veel Hayen te fien ende te vangen, dat ick in mijn refolutie-boeck Fol. 18. dedefetten, Vangeen llaycn maer asn te teyekencK om hacre plompbeydt, en mecnighte, ende onfmaecklvjckheydt, 't ware daer ycts notabels voorviel. Wy vongen der dan een op defen dagh die 324 Lootsmannetjes byfich hadt, die haer meefter niet langer konnende helpen hem verlieten, maer de fuygertjes hanghen hem ordina- ris tot der doodt aen: wy kreghen daer oock een, dat aen fijn buy ck foogh, het is een aerdige foort van vis, daer het mee fuyght is het bovenfte van't hooft, dat my onnatuerlijck fcheen, wy hebben oockfulckcn ge'hadr, om fijn bovenfte of onderfte te onderfoec- ken, dat ick geloove, dat. het niet zwaerder foude geweeftzijn, Ooft en Wefi te vinden : wy fnedende Hay op, daer wy een tamelijcke Vifch in vonden , die weder opgefneden een vliegent vifchje uytlever- de, foo dat my dit gebruy voor quam, als de Neu- renbergfe doosjes daer'er fomtijts hondert in een fluy- ten: my quam doen in den fin des menfehen onge- luckig lev en, daer ick wel mijn deel van heb gehadt5 en nu beft voel, de vliegende vifchjes is een aerdigh goetje, en fchijnen geluckigh, om dat fy fich in en uy t het water begeven; maer Mejjteurs tes een grand erreur, 't zijn de ongeluckighfte creaturen naeftmy van de werelt, komen fy in 't water, daer fit haer een Hay, Thonijn, Benijt, halve Koor t &c. ld genus alia achter
|
||||
|
Reys.fofihrijvingnaer Oofl-lndien, &c. 207
achter 't gat, komen fy boven daer Jan van Genten, Scheervegeh, &c. die gantfch niet vies van haer val- len, in fummafy fijn onder en boven gebruyt, en al- toos aen leger wal, even eens als ick in den Haeg en t'Amfteriam , daer bruyden my N. N. hier O O. op een ander P P- altoos was ick Icarut, hadde ick de wijsheyt van Dadalus eensgehadt, deSonfouwmy hier niet op mijn kruyn gefcheeten hebben. Nu is 't foo niet,'men moet den bal fpeelen fo alflè leyt. Als ickdefe dingen bedenck, So mijmer' ik, dat my 't hooft eenige dagen te mal zit Wat fal ick feggen.
Multa tulit fecitque Pt/er Judavit & alftt. Ick gaê weer leggen. In't eerft,als ick gefeyt heb, was ick wat heet op
de Hay-vanghft, maer meeft op diekleyne Loots- mannetjes, die hen ordinaris verfellen; deHayen by- ten wonderlijck foherp j ja eens op een Sondagh in Epifeop? predicatien lefende, wiert ick fchielijck ge- roepen , alfoo de grootvaêr van al de Hayen geilen Was, fo dat dat onbefchofte beeft my een fuy vere helft Van een brave predicatieaf beet Bajla van Hayen. Op den 13. fagen wy wel40a50 1 konijnen, foo
als wy in.ftilte lagen, al rondfomons fchipfwem- men, die fich heel dickwils by 20 gelijck uyt het wa- ter opwierpen. Ontrent defe tijdt trocken wyeen rockje uyt, en hadden ons bekomft van ftilte, ick ge- loof dat Molm het voorfpel van fijn dochter gaf, die ick in een behoorlijk befteeckfel meen te befchrijven, en op mijn retour in plaets van rouwe Diamanten mede te brengen, dat fal ick noch doen ter eeren van Mooi, fchoon wy t'eenemael contrary van humeur fijn 3 want als hy ftil was, hadt ick een geduerige kre- velinge in mijn gemoet, en als hy weer blies ofhy ter jacht gingh, was mijn hert geruft. Onfe
|
||||
|
io8 A. van O v e k. b e k e}
|
|||||
|
Onfe Kermis nam fijn begin, en wyvongenop
den 29,d'eerfte Dorades ofte DolphijnAe^rim onder de Heydcnfche vürchen,die verftreckte ons 's achter- middag; in plaets van een Hammetje, 7 of 8 moffen fpeekien 't fpel vande verlor e Soon, wy Officieren gin- gen het (verfcheyde reyfengenodigt of verfocht zijn- Se) op 't half verdeck aenfchouwen, voornamentlijck om dat de vsrlore Soon esn rol is die de ffleefte op het Schip dickwiis gefpeelt hebben; wy faten, fy ageer- den, maer in de heele- C omedie wiert niet eens bier, hifenooten > foete lamoenen of garnaet geroepen; mier dat foo veel ruym als de Comedie felfs ver- in icckte, was onfe Hoogduytfche Corperael (wie duyvel ibude her oock anders konnen doen als dien Daytfcher) die het fpel of geordonneert of oock ge- componeert hadt, die fat met een fwaermoedige in- nocent metpiffementen, en een gevolde reyfmantel éker over, fijn befte kleêren quanfuys op het tooneel omordretc ftellen, waerhy van daen was weet ick niet, mier hy verklaerde hch rnetterdaetheel goet fweets te zijn, als oock wy alle. 's Anderen daeghs, drilde onfe Commandeur het
volck, en dut piffeerden voor de fchutterye: Daef nae befagen wy de koorde-danffers; de Son was ons in plaets van de Walach , die klom foo fuyver fijn koorde op en af, dat het rrieeriuft w as om te fien ais te voelen, en dat recht over onsfchip henen, alles fonder ftock, de goochelacrs ende de buytelaers wa- ren de fyringers als oock de Coretten , daer wy 'er eenvanvongen en terftontveroordeelden, alfoohy een visflagh begaen hadt, want het doode lichaem, om dat het niet uyt foude komen, was in fijn darmen begraven; voor de Venten die langs 't touw vliegen, leiiwyde •vliegende-vifchjes by menichte, alder- handc raer gedierte hadden wy binnen Scheeps- boortj
|
|||||
|
lleys-befthr'yvingtiaerOoft-Indien,<&e. 409
boort, weeg, plat, ront, jaoock vliegendeluyfen '
en dat de duyvel was, daer waren zwarte vliegendc beesjes, die als fy door de kaers gemarcheert waren » fich noch voor formeele Vaderlantle vloyen konden uytgeven. En gelijck alle kermiffen meeft op een la~ my uytloopen, fo gebeurden'er een notabel duè'1 tuf fchen twee van onfe Varekens, (ick geloof om een fimpel fegswoort by den dronk ) de befchuldighde Wierdt voor ons gebracht, maer fchoon't eene dat lijn been aen ftucken was gebeeten geprovoceert was, en volgens dien gelijck hadde, vreefde ick dat het onge- fchonden Varken merter doodt foude fijn geftraft ge- Worden : Dede derhalven, over defe materie, een fine porcelijne Harangue ter hooger vergaderinge, daer ick fo veel mede te wege bracht, dat het gequefte ont- ftrot wiert, alfoo my niet onbekent was datmen fom- ^ige faeken fomtijts nae Politie, fomtijts naer Rech- ten afdee. Wat drommel interat Reip: want het fou- de doch geftorven hebben, en op 't anderToude men lijfrenten gekocht hebben tegen 8 perCento. Op Woenfdag, in de Kermis weecke, doodden wy
toee hoenderen, die ons 's daeghs te vooren voor ho- *usbokushadde gedient,alfo fy haer eygen eyeren *ten; lacht gy daerom lezer, ick {et het u een van alle 0m een dubbelde Ducaet. Wy verfchoonden even- wel de hoender ftuyten wat, om dat zy foo welleggen konden, fy koften heele dagen van'sochtens tot^a- vonts leggen; om kort te fijn, fy koften daeghs meer *eggen als twaelf eyeren. Yder dagh bracht fijn ey- gen vermaeck mede; Ick liet my donderdaegsfehee- ren, daer vondt ick mijn oppafTer Willem foo trouw • als bot, en fo bot als hy grootis,meteenfcheermes aen de fpaenze-zeep-fteenen,die nar hadde die ronde cheer-balletjes gefien, foo was hy befigh om al dien ruytot fcheer-balletjeste fnijden, ickdathtinmijn O too- |
|||||
|
I
|
|||||
|
2ICT A. van O v e R B e K e,
tooren aen Hendrik van Ditmarfchen, die mijn pa-
troon , doe ick vertrock, diende, en kropte het op: maer dat hy noch ongefchónden hadde gelaten, liet ick weer fijntjes in mijn kift fluyten. Hier metfult ghy een heerlijck bancket hebben; hier gebruykte ick voor de eerfte mael het tinne lampet, dat foo langh te pronckhadtgeftaen,en door het vice-Lampet, alias de pudfê, verfchoont was; wy kregen fchoon&Servet- ten; maer hoe magnificq datter opgefchaft wiert, het eeten hadt fo geen val, daer anders meeft alle dingen een val hadde, foo raeckte ons Schip aen 't fungeren, niet anders als of't een vaendel van de rederijekers op een boere kermis hadde geweeft, ick geloove dat de Horologes door dit fungeren admirabel correct fou- den gegaen hebben, evenwel daer moft gegeten fijn. Schaf op knapen,Domine doe het gebed,aller oogen, &c. bardoes op fijn wijf, die naeft hem fat, fo dat on- fe Domine in 't bidden feer onftantvaftigh was. Hier bevondt ic*k de groote voorfichtigheyt van Iufter van Heemert, die mijn filvere Lepel ende Commet- jen alle beyde fcheef heeft gemaeckt, dat nu om dat befuckte wiewauwen wel te pas quam;want toen koft ick'er mijn gereetfehap nafetten dat 'et niet en ftorte; komt nu hier die geerne korsjes eet, want ons heele Broodt is niet als korft, en befchuyt was canaille by ons, want al den bruy was trifehuyt gheworden ,en dat fo vreeflick hart, datmen 't by de fpijs moeft eten, Jtlsnien in Hoilandt de hufpot met wortelen koockc, 't vleefch een uur in de pot voor de wortelen, fo hadt ick hier yder brok een half quartier eer in mijn wam- men, eer daer andere fuy vel by quarn. De boter die- men , in 't Ooft-Indifch Portugijfch, noemt Mante- ge, was fo fterek, dat ick 'er wefeen man wilde tegen gefet hebben,ick geloof,by mijn fooien datfv wel een Mars-zeyl alleen foude ingehaelt hebben? Wy
tap-
|
||||
|
Reys-befchrijving naer Oofl-lndien> fyc, 211
tappenfe met een fwickje hey de babey I kout broodi
en warme boter couragie hier hadden al de meffen haer kracht verloren (uy tgenomen die van de boots- gefellen) want niemandt van ons hadt 'er een dat booter koft fnijden: Soo dat 'er groote proteftatien vielen , eer wy aen tafel geraeckten , ten minften, eer de koft daer op quam; teghen het befchuyt ginck defalut j om fijn noncomparitie : de boter beriep fich op fijn fterkte, de ftockvis op fijn reuck, de ham op fijn gortigheydt, de Kaes protefteerde het hartfte van allen, verklarende dat fy geen drie dagen in de kraem out was, en dat fy (fchijt de Gravinne van Hennenberg) meer als iooooo zielen ter werelt hadt gebracht; maer al te vergeefs, het was kermis en al- les moft vol ftaen, de Donckerfteegh tot Leyden, gheleeck byonfe tafel een winckel vol Ambergrijs3 France pan, en favonnettes. Hier fchoot my in den fin de hiftorie van feecker Duyts Baronnetje, voor defen tot Leyden, of tegenwoordigh Joncker N. N. op de kneuterdijck, hoe dat die luyden hacr linten fo lang dragen, als het coleur houden mach, daer na omkeeren, ende dat niet eens, maer tot twaelf ver- fcheyden reyfen toe, en dan weer de laeft omgekeer- de zijde fo lang boven fetten, tot d'andere weer voor fchoonder gekeurt zij nde , boven raeckt, en fo dick- wils, fegh ick, als het fteeck wil houden. Jae wel vrienden mutato nomine de mefabule narratur, al dien bruy te voren verhaelt, fouden wy, een maent jonger, niet hebben willen aenfien, en nu, fouden wy'er wel om gevochten hebben, ten ware het ons niet beledt hadt geworden door een ftort-regen van Hammen, Schotels,, Kafen, Kandelaers, oudt yfer, oudr koper> oudt loodt, foo confuys onder een, als defen brief felf is, elck was Rentemeefter d'Efpargnes > en vifte op fijn getey; Ick ben van meeninge dat'er in die O 2 con- |
||||
|
2is A. van Overbekej
confufie, oock wel goet gegrabbelt is dat ick liever
tuffchen mijnlaeckens als tuffchen mijn dubbelde Boteram foude geleght hebben, foo vreeffelijck alffer toegetaftwiert: maer, Dat men nu eens van drincken fpraeck»
Was dat een foo vreemden faeck. . Schoon dat onfe glafen niet ftil en flonden, het
mocht oock niet zijn, want al onfe Scheeps-affairen wierden met glafen verricht O gy Heeren en Vrien- den! die nu de vruchten van Ments, en de dochters van Bacheragh voor haren mont en naerskuft, hoe kunt ghy vrolijck zijn, daer Noutius op dat dorftige zoute water van dorit verftickt. Och die nu tot Turnhout of Germaïn fit»
lot Burgje of Romejn kit. Foslices quibus ifta litent! ne ftortite quafo;
JZibere me miferum quod non mihijam licet illic "Eortunaque loei lador! Want mijn hert is immers foo goet als het uwe (an-
ders foudt gy geen kennis met my gehouden hebben) enmijndorftgrooter, waerom mach ick'er dan niet by zijn: Och noch eenss houd uw' glas en muyl recht, en vrien-
den fort niet, Want ick froeer u> die met een Jcheven leckdrinckt, dat die te kort fchiet. Dat loopt dan by de kraegh neer „
"En doet de keel en maegh feer. Heteerfteeneenighfte glas wierc myeerftgepre-
fenteert 3 daer was fterek water in, want om de kracht van foo een glas vol water te breken, hadden v/y wel een kan vol wijn van nooden j ick fchreeuwde ner- gens |
||||
|
Reys-&e/chrij'ving naer Oojt-lndien , &c. 2i\
gens meer om, als om éen grooter glas,maer 't fcheen»
dat dien ouden haet tuffchenmy en de pints roemers noch continueerde, alfoo'er geen my opmijnreyfe heeft durven volgen ■, mijn blafen heeft immers al- toos de halve pinten en drielingen verfchoont, even- Wel waren 'er geen op 't Schip te vinden. De Mom verftreckte ons voor Vin delmonte Alc'mo, die Pom- peus gefchoncken wiert in een tinne bocael, foo ge- bocht en gebult als die beeckers ordinaris fijn daer de kinderen de Pinxter-bloem mede gaen fingen. Des namiddaeghs om den tijdt te verdrijven endede ker- mis ten vollen te vieren, fpeelden wy een lanterluet- jen, vijf duytjes in, terwijl dede een glaesje Brande- wijn de ronde, om die harde fpijs in de maegh wat te weecken: foo liep de tijdt al deur. De Son haelden fijnhoofdjenonder, en dekeerffen quamenop, wy begoften weer te vlammen op nieuwe Klock-fpijs (alfoo wy noyt en aten fonder het geluy der kloeken) hier kregen wy tot pottagie een f'chotel grutten met varekers reufel en Corenten gekoockt; twee Met- Worften half gediftileert, wierden op een houte Tel- joor binnen gebracht, als zijnde een prefent van onle Schipper; ick die de minfte niet wilde wefen,liet mijn Oxhoofden met Ansjovis opflaen, die foo vreeflick ftoncken, dat ick wel wenfehte om dat lieflicke ruyk- balletje dat Adriaen Ro/a te Rijfivijck vondt: wy fochten dan de befte uyt, en refolveerden met gemee- iie ftemmen omfenadefenvoorfulckeneyffelijcken lucht te bevrijden, en al den bruy tot ftront te malen ? de Cajuyt-wachters kregen laft om eenige fchoon te waken, dat fy oock deden, maer 't waren de tonnetjes felfs, die de hoere kinderen fchoon maeckten, alfoo dat mijn fes Oxhoofden geen drie goede fchotels vol poften uytleveren. 'k Heb voor defen menigmael met den Heer Liebergen en andere fich des verftaende,van O 3 ver- |
||||
|
ai4 A. van O v 's R b e k eJ
verfcheyde fpijfen gefproken, als van Oefters, Haen&
kammen , Eyeren , gele Kalfs-voeten, Ramsfpe- ren, Zweferick, en diergelijcke quafacïunt adcoi- tum (Zum trunck) hoe dat de natuur die foo voetfa- men kracht heeft gegeven. Maer komt nu botmuy- len van Doctoren, weetnieten van Apoteeckers en broddersvan Chirurgijns, en leert, datter voor een Ooft-Indifch-vaerder niet heerlij cker is mede te ne- men, als dien exellenten voetfamen Ansjovis, want daer wy in Hollandt met geen fes fchotelen fouden toegekomen hebben, daer hebben wy nu aen een halve (niet fchotel) maer Ansjovis genoegh. Ach- ter defe koft quam een trou pater-ftuck , dat men voor magneet-fteen of liever voor een Engelfche meffe-koocker zoude aengefien hebben, want het foo ras zijn beenen niet op Tafel gefet hadde, of men fag'ereen quantiteyt van meffenen fbrkettentothet filvere bantje toe, in fteken ; en fchoon wy onfen moet daer braef aen koelden, iöo raeckte de geroock- te tong niet vry, daer elck een het zijne van maeckte te krijgen, uytgenomen onfen Opper-Chirurgijn, die een Hoogduytfcher was, die daer van weyger- de te proeven, om dat de fchelmen hem gezworen hadden, dat die felfde tongh meer als honden mael de Koe haer naers hadde gelickt. Tot bancquet maeckten wy een Boere pols van bruyne trifchuyt, Brandewijn en Mom, een drommels kosje ! ende daer mede wierdt dcfe maeltijdt beflooten. Ter- wijl dat de Meeren fich verluftigden binnen de Ca- juyt, fo wiert'er onder Neretts kinderen niet mis ge- dobbelt, eenig Scheeps-bierftaendeop'tpoindvan te verZuyren, wiert aen matroos ten beften gegeven, doch met ordre: lek gingh voor eens fien, en vondt een fware flapkan met een yzeren kettingh aen de maft vaft gskloncken, en vroeg aen de Bottelier wiens hont
|
|||||
|
/■
|
|||||
|
Reys-le/chrijvi»% naer Oofl-lndte», &c. 2.1%
hont dat'et was diedaervaft lagh,enofhyzooboos
van aert was dat zy hem niet aorften loslaten ? Hy gaf my tot antwoort, dat hy daer foo vaft lagh om de- felve redenen, als de Juffers in het Spin-huys fitten, dat fy hem niet los vertrouwden , niet om zijne quaetaerdigheydt, maer om dat hy allemans vrient was, en hy geflooten wiert gehouden, om dat hem geen matroos zoude apprivoiferen. Janhagelgingh dan ftuck voor ftuck, en vatte hetbeesje elck eens by 't oor, dat dan datelyck zyn Backhuys op dee, en haer begromde baert quam licken, dat haer groote vreugt dede bedrijven, en op haer manier kermis houden, foo dat fy (als' ick flus met recht zeyde) niet mis en dobbelden, want doe het fpel hooger quam, was de minfte treek een tandeftoocker of een mes j wy dan , om datfe by avont niet zoude geplondert werden van hare getrockene prijfen, bewaerden haer die nacht, en lieten den buyt (als men op loteryen gewent is) des anderen daegs omtrommelen, de Trommelftock was een dagg', en matroosjes billen de Trommel, dit was het flot van den eerften dagh van de Kermis. Op Woensdagh den 30. was ick gedwongen een
leermeefter te nemen om my te leeren ontbijten, daer ick groot fpel mede hadde: Ick befocht het voor de eerfte mael met mijn vingers, die ick in't zout Water gewaflehen hadde , en cafueel in den azijn, daer ick mijn mondt mede fpoelde gedoopt, bloedt dat fmaeckte! trots de befte zult, het was trouwens oock het eenighfte vers vleefch dat in't Schip te vinden was;'van alderhande zoute koft hadden wy anders ruymte genoegh , uytgenomen van die ge- pekelde Varekens oortjens (trara , trarara) daer Jovckerjan fomtijtszijn vingers in fteekt; en wat de vocht belangt, ick moet bekennen, dat wy alle dagen verfch 7.ee-watev hadden •-, terwijl wy aen den ontbijt O 4. zaten., |
||||
|
aió A. van O v e r b e k E?
zaten, quam ons de Opper-ftuerman aen-dienen j
dat hy een groote fluyt in 't geficht kreeg, de meefte part kreegh dorft van die woordt} maer ick dacht, dat het Mufikanten waren, die ons een deuntje wil- den vereeren; doch van fpeelen en drinken viel niet , alfoo de fluyt voorby marcheerde, het zoude oock een onmenfchelick zuypen of afgrijfelijck fpeelen ge- geven hebben, alfoo het een Basfluyt was, van wel 500 Laftengroot, die Mr.Jordaen met al zijn Dif- cipelen niet foude hebben konnen ftoppen. U E. moeten weten dat fy hier maer 5 graden van de linie waren, daer het dapper warm begon te worden 5 en om de groote ftilte fcfirickelijck te flingeren, ick ging mijn goetje eens opflaen, om wat lucht te geven, mijn Hammen en tongen wierden op 't half verdeck opgehangen>over de helft moft een ftrijekade hebben van peper en zout, om van fijn quale genefen te wor- den j de Kaes quam mede te voorfchijn, waervan d'eene de water-fucht, de andere de koorts, de derde 't eeuwige leven hadde, die my aldus in mijn onder- kleeren hadde fien fitten met een witte gefteeckte muts op, foude gemeent hebben dat hy niet ver van het achterom hadde geweeft, het was een kraem die my wonder wel aenftont , uytgenomen datfe wat periculeus, niet van vyer en waters noodt, maer van <he baetfoekende kapers, die ons tot Ooft-Indien toe, by bleven: want maer eens nae achteren gaende, om myn ochtent gebed te doen, hadt ick fchier (als die van Praeg de Stadt met bidden verlooren) een goede fortion Hammen quyt gheweeft, maer onfe Stuyr- man (dat fyn rechter-handt foo langh hy leeft eens ter weeck een warme Ham mach ontginnen) nam fyn Scheep-piftool vol knoopen gevlochten, en leyde het Jan hagel over die diefachtige kneuckels, dat fy •oiijn Verekens vleefch lieten hangen om het hare te ber-
|
||||
|
"Reys'hfchr^vmg naer Ooft-lttdien, -<&c. 217
bergen: ick quam op dit gerucht felfdekraemwaer
nemen, en verbond: degequefte,fneet de ingekan- kerde , opende de waterfuchrige, reynigde de gorti- ge , cauteriieerénde die 't vyer hadden. O 't is lbo playfterig! alsmen fyn goetje foo geftelt vinc, en dat- men op fulck fatfoen dagh-werck kryghc; ick fagh 'er oock foo vriendelyck uyt , of ick den heelen dagh Luyterfehe Pfalmen hadt te koop gehad, maer of ick bangh fagh of niet ,het Schip vergat daerom fyn fun- geren niet, foo da' ick tweemael beneden quam, eer ik eens beneden was, echter men moeft hetlyfdaer na fetren. Dan marcheerde ick eens ( om 't ffcaende te houden) als fyn dukheyt Ravefleyn, of ick met te een marfch om liep,dan met de naers achter uyt, of ick een korf met glafen te koop bracht, als Pa- ret ; in fomma, het diende wel alles vaft gebonden wat'er was, ick dorft des avondts geen Kaerfen op ta- fel fetten, maer wy maekten een Lamp of twee bo- ven aen de bakken vaft, foo dat het feer wel geleeck naerdtefchildery, waer in die maeltijdtvan Belt- zazar uyrgebeeltwerc. De eerfte ftorm, vongh ick aen het hooge endt fittende, op mijn kraegh, dac was foo een golp van twee backen pruymen met lang fop, fes Tailloren, vier Lepels, en drie meffen, dat akemael t'evens op mijn ribben facken quam, een fwaer ftuck gefprengt Vleefch, dat by ongeluck ter zyden affchoot, ftiet onfe Schipper foo vreefelijck op het wambais, dat'er de beenen in bleven fteecken: Ja hier liepen twee hoender pooten van tafel fonder lichaem of hooft, 't 'zijn wonderlijcke dingen! Ick heb menighmael gelijckenifTen hooren maecken t'.'achen het Rafp-huys en een Ooft-IndifcheReys, maer hier dacht my wafler geen onderfcheydt in, alfoo Plautui in zijn Afinaria > om het Tuchchuys te befchrijven 3 konelijck feyt 3 Ubi vivos homines O 5 mor- |
||||
|
2i8 A. van O v:. e r. b e k e,
mortui incur fant Boves ,en dat gefchiede hier oock
Sedvaleat S. Ra^inus As het Schip een Raiphuys, ick ben daer ten minften vaer of, en eyfchteopdie authoriteyt een anker of twee, onzèStuerman Zwoer my dat het daer te diep, en de zee foo ongrondelick was, als het hart van dien geaffe&eerden Gompli- menteur N.N. was;maer ick fteurde my weynig daer aen, en vifiteerde met den botteliers twee fchoo* ne ankers, daer wy ( och lacy) tegen onzen danck gront vonden, en defelve een halfuur daer na buyten boort fmeten, dog zy hielden niet, het flingerde daer op aen ,ja oock zo, dat ick fomtyts met myn glas in myn hant fat als een Tont alm die'er noyt een droppel van te bed hadt, fomtyts was't weer of ick een heele Zee van wijn t'evens in myn lijf kreeg. Hier dacht ick hoe het met de wereltfe dingen gaet ,dat den ee- nen van het eene broodt tot het ander niet kan raec- ken, al lagh het maer een duym breet verder, als hy rijcken kon, en den anderen fchoon hy maer ftil fit, werdthetvande fortuyn gekaut,enin de montge- goyt,en ick geloof, dat in gevalle hy niet gapen en wilde, dat zy zyn mont zoude opbreecken, en du- wen het'er met gewelt in. Op den 31 Mey quamen wy foo nae aen deSon,
dat hy boven ons Schip in de ronde begon te loopen als Benfchops tuymelaerfjen, jae wy waren hem dick- wils foo nae, dat ick de braem-ftenghen liet inhae- len , uyt vrees datwy hemeen oogh zouden uytge- fteecken hebben, als oock dat die hooghe toetaec-
kelingh op onfe Schepen my niet aen en ftaet,ge- loofje my niet ? ick fal 't met üe oude fchry vers bewij- fen, dat onfe Voorouders (dat oock geen gecken wa- ren ) noyt met fulcke fchepen, en half fo hoog toege- taeckeltin Zee zyn geweeft;doch hier van onder- rechte my de Stierman, feggende dat over drie a vier hondert
|
||||
|
"Reys-hefihrijvmgttaer öoft-lndien, &c. aï-5^
hoadert jaren de windt noyt hooger woey als drie of
vier mans hoogte, en dat daerom de hoger feylen on- noodig waren. Laet ons die difpuiten laten varen, en middelen beramen om de linie gevoeghlijck te mij- den : Den eenen floegh voor, datmen wachten möeft tot de windt fcherpte, een ander quam met deGlo- ben voor den dagh, en wilde bewijfen, dat men de li- nie ter fyden koft omvaren, een derde meende, dat de linie by nacht onder ons was, en dat wy daer beft in. 't duyfter fouden over heen feylen, in fumma elck fey 't fyne daer af;maer ick,in die diepe difputen niet wil- lende treden, gaf ordre datmen foo ver recht uyt fou feylen als 't mogelijck was, en dat 'er booven in elcke maft een foldaetfoude fitten met een fcherp fweert, om als 't haperde een graet drie of vier uyt de linie weg te kappen, om door die bres nae de Zuyt-pool te raecken, die daer na dat gat in de linie wilde geftopt hebben, mochten 'er felver voor forgen; defen raet vriert geapprobeert, maer het lee wat langh , eer wy tot'tefteftquamen om die ongewoonegrooteftilte. Ick geloof niet, dat wy daegns een pekelharinghs graet vertierden , daer by de Canarifche Eylanderi niet dan Walvifch graden rekende. Ick beken't dat het hier heet wiert ■, een fack Rafijnen, die ick hadt mede genomen, droop tappelinghs wech,mijn fchoe- nen verfmolten, foo dat ick'er fulcken fatfoen van kon maken als ick wouw, hadt ick maer formen ge- had ; ja ick geloof, dat myn geit , by aldien ick het ge- hadt hadt, myn beurs toe een fmelt-kroes fbudege- maeckt hebben, daerom is 't een geluckigh ongeluck
van meeft al de Ooft-Indifch-vaerders datfe meeft onbeladen daer nae toe gaen, van geldt wel te weten, maer niet van luyfen, want die bloet-vrienden heb- be ick hier in alles getrouwe mackers bevonden , en terwijl het foo ftil was, danften die boeren met |
||||
|
"3.2Ó 'A- van O v e r"b e k e,
fes beenen op mijn hooft en lijf dat 'et my niet langer
ftont te verdragen. In Luyfitams jam fettine dextra fievit
Et feru annis ulcifcor fata Philifpi. Soo dat de vermaecklijckheyt van de jacht , de
ftilte wat deê verfetten, maer niet vergeeten. Op een tijdt een wint gevat hebbende, trock datelijck nae t mars zeyl toe, en zecten al by wat ick hadde, ick 'wenfchre wel duyfentmael om de belofte (fchoonfe myin Hoilant Godbeter niet zijn te pas gekomen) van N N. alföo ickfe voor wint inde zeylenfouge- bruyckt hebben. Och kinderen dit wil een benaeuw- de nacht worden : Willem legh datelijck vier deekens onder mijn, want foo vier deeckens in achc uuren boven verwarmen in den derden graet , föo moeten nootfaeckelijck vier deekens in acht uuren onder ver- koelen in den felven graet; 't is hier geen warm, geen heet, maer gloeyent weer; ja fèlfs te benaut om by Mary of Margriet te bedt te gaen, met verlof het in- gewant verdroogt inje darmen, en dan kackje Mum- mies van ftront, daeghs koft het noch gaen, dan ibcht ick de fchaduwe achter op onfe galery , en wiert een St Francifcus die de viflchen ftont voor en preeckte, van herren bedroeft, dat ick niet eenige Cabbeljauws, Schelvis of Scholzaet had mee geno- men om daer te planten voor de Haegfche kinderen, die my ftaen te volgen; wel is 't waer dat het hier een gefont climaet is, en dat ick hier bevrijt fit van Och ! Och ! den Koninck tot Bazan , en van Lamy, den broeder van Goliath en van Eylacy, de dochter van Commertje , maer evenwel is 't geen volmaeckte vreugt, want het eeten is hier nergens na fb goet als in Hoilant j doedeErretenhier op tafel quamen, ver- . klaer ick datfe fo heet waren, dat ick mijn baert daer aen
|
||||
|
Reys-&efehry<vingh tuier Oofi-lndiem &c. 221
aen fensde, en myn tonghaen brande, de keerfen quamen noyt optafel fonder eerbiedige reverentie, fommige negen als welgemanierde Dochters, ande- relieten 't hooft hangen als Capucyxers, ja fommige droopenweghals dieven van de galgh; myn fchoo- ne tronie daer ick meeft voor bekommert was, hoe ick hem mocht preferveren , begonder uyt te fien als vlevs, dat in den oven gefetwas, en myn koot- neusje als een Karbonckel; in defe httte wiert veel Zee water gebruyckt, om handen en aengefiche door die koelte te ververfchen, maer wy waren foo rechtveerdigh, dat wy Neptunus wel ruym eens foo veel aen fweet wederom gaven; behalven dat wy 's nachts niet wel koften flapen, maeckte-Jeetje onfe Schippers hondt, in de honde-wacht fulcken vreefelyken gebruy, dat man en maecht in de wape- nen qua™ , 't fchijnt dat het beeft met 'et ondergaen ;S de Son fich te ruften hadde begeven, en met fijn Tr aen 't peck vaft gebacken was, dathem vreefelyck lede janken, totdat hy met warm water weer afgc- fnoelt was. Eyndelyk om uytdit jammedyck verhael eens te fcheyden,foo quamen op den 11 Juny,fyn- de Maendagh ,de windt O.Z. O. de Stierluyden bin- nen , en feyden dat onfe bekomen breete was o gra- den i* minuten Noordelyck, en dat'er kans was dien nacht de linie te palieren om de fchoone koelte die wy hadden, jae dat meer was, onfe Opperftierman veVeeckerde ons, dat hy de linie niet alleen verfchey- derevfen in kalmte, maer oockfelfs tegen de windt was Jepaffeerr; wy gaven dan yder laft om op te paf- fe? maer onfe twee Corporaels, ('tfchynt dat ge- trouwde luy wat ernftiger fyn om een ftuyvertie te wiTen'endat haer/rigewyvenhaer.gamm-r hebben om voor andere op te paffen) brach'enons de eerfte tydinge dat wy befuyden waren , ja iwoe- |
||||
|
%%% A. van O v e R B e K E,
ren dat Zy de linie gefien hadden, als men haer nae
de kleur vraegden kregen wy tot aatwoört, datfe was ; groen, fwart, root, blaeuw, foo dat ick op fulcke j lofle verklaringe geen verder examen en dee, oor- deelende dat die luyden fnee-blint moeften geweeft zijn, en my vernoegende de Son (voor de eerftemael van mijn leven) aen de Zuyt-zijde te begroeten ; 't is wonder Mr. Butler hadt my gepropheteert dat mijn Viool onder de linie berften foude, het gefchiede oock foo, want hy hingh altoos voor mijn bedt, daer ick'savondts met een flinger, dryvende uytgewor- penwierdt, ick uyt mijn flaep fchietende, vatte wat ick krijgen koftom niet te vallen, ende hetongeluck Wilde dat ick de Viool juyftgreep, diemetfpijcker met al gewilligh volghde, en lelijck in de pleyfter raecfcte door defe onverwachte val. • Hier begoften wy weer dapper wech te fooeyen, en Boreas had zijn koonen gefpannen alseenlulle-fack, ick was curieus hem eens te vragen na de oorfaeck van foo lange ftilte, daer hy my reden van gaf, ondsr conditie , dat ick hem een liedt foude dichten ter eeren van zijn &eih'# » fèggende , dat JEolus de Bruyloft hadt ge- geven van een fijner dochters , en dat de winden foo langh oorlof gehadt hadden, dat nu 't verfuym verbetert zou worden , als oock gefchiede, want dan blies hy eenjes ftilo recitativo, foo veertien da- gen achter malkanderen, dan was hy weer wat meer gematigt, en neurde of hy Pfalmen fongh; dan was hy weer heel aen 't wilden, en fprongh van 't een op 't ander , of hy een Engelfche jigge gequinckeleert hadt, dan hieldthy weer heel zijn backhuys toe, dat wy bly waren, als wy maer drie vierporcuflen ia een etmael mochten hebben, daer hy niet te gierigh mee was, alshy 'sdaegs te vooren gedroncken hadt, maer het haperde > als wy op de hooghte van Abrohoh qua-
|
||||
|
Meys-fofckrijving naer Oo[t-Indien> &c. 223
quamen , doe vernam ick dat JEolus een oprecht
Catholijck was, alfoo hy in de tijdt van veertien da- gen, wel tien Vier-dagen hadt, dat de Bock fichniet eens repte, en ick vreefde, datfe hem met een fpel een gat in zijn blaes gefteecken hadden, en datter van zijn leven geen windt weer foude komen, dat in 't kort contrarie bleeck, want hy quam met fuiken verwoetheyt tegen ons aen, dat wy om de feecker- heydt tegen dat gefwollen back-huys onfe hinderfte keerden, en hem in 't oude gat lieten blafen, doen hy dat fagh, wierdt hy foo ontfteecken, dat hy ons weer vlack voor de neus quam, daer wy niet rouwigh om waren, 't was maer om't wenden te doen, dat in defe tijden foo dickmaels beurden, dat ick mijn Ooft, Wefly Zuiden en Noorden quijdtwas,foomy 't compas niet anders hadt onderwefen, dan was de Son voor, dan achter, fomtijts befcheenfe heele da- o-en onfe Cajuyt, door dat geduerigh drayen, dat men niet anders foude gemeent hebben, of wy beleefden de tijden van Hiskias en dat de Son ftil ftondt; eyn- delijckbegoftenwy weer wat cours te fecten, en gin- gen door dat het roockte, dickwils foo fnel, dat fom- mige maets eenigh goet in 't Galjoen in zee lieten val- len, dat al achter uyt was, eer't beneden quam, jae ick heb dickwils uyt curieusheydt eenftuckvaneen Toebacx pijp genomen, en die buyten de Cajuyt ge- fmackt, men zoude geenthiengetekhebben, ofzy was al buyten 't gelicht, en dickwils ter contrarie gin- gen wy in een uur geen mufquet fchoot voort, fchoon wy de windt van achteren hadden, om defe ftreeck hadden wy geduerigh variable winden, dan reeden wy op fchaetfen, dan kroopen wy als Schildtpadden, en ick kan onfen voortganck nergens heter by verge- hjcken, als by een kous die ymandt falaenpaffen, dan klemt hy wat aen de hiel, dan fchiet het weer wat aen;, |
||||
|
224 A. van Overbeke>
dan trecktmen dat men fweet,*»J?w men ruft niet voor m'er in is, met ons gingh het oock alfoo, ick keeck ontrent 299 mael 'sdaegsnae'tCompas,bloet vol ganfên, het fcheelt foo veel welck fchreefje dat voor ftaet, foo ghy lieden, myn Heeren, aen Landt foo dickwils naeuw' Compaffen liet, daer ghynae zeylt, als ick nae het onfe, hier op Zee, foo fyt ghy blindt,ten minften brillemans tegen dat ick weer- kom , maer al dat kijcken en herkijcken koft niet ba- ten , want het is met geen gewelt te doen, foo dat ick oock liet drijven wat dryven wouw. Hier kregen wy eenexceffive heetenen ftillendagh of twee, ick was fchierteluyom te leggen ,j-ie felfs om te dencken, evenwel de tydt moeft doorgebracht fyn, ick gingh myn ducaetjes ( ontrent half foo fterck als de ge- meente op ter Hey ioa.20 mael overtellen, doch dat ?lay(ier hadt ras gedaen, oock roocken al wat nae "abacq daerfy naeft gelogeert waren , dat my foo gram maeckte, dat ick in myn toorn fwoer,darfoo myn ducaten nu na Tabacq ftoncken, ick myn Ta- bacq oock nae ducaten foude doen ftincken : voorde reft overdacht ick d'ongelycke uytdeylinge van't ge- luck 3 als by exempel,nu vaer ick na Ooft-Indien, en onderwegen fuyp ick gul water in myn darm , om de waerheyt te feggen , ick heb'er niet veel fmaecks in; waarom gaat Limburg niet in myn plaats,die is het fyn befte drank? het hert keert my om als ick tousjours, tousjours die graeuwe (of liever muyfvale) erreten fie op tafel compareren, en Monfrere Johanties fouder een bruyloft om ontfeggen, waerem blyft hy t'huys ? wy fijn tot wa'gens toe verfien van excellente ftockvis en rotte kaes, (trots de verrotte kouflèn van Uuygb den Beer tot Voorburgh) immers moet van "Leeuwen bekennen , dat hem drie uuren gaens niet foude verdrieten om aen dien edelen Nardus tegeraecken* |
||||
|
Reyi-beJchTyvingnaerOofè-lnctkn. i&cl 's,£j
en foo een man blyft achter fijn wijfs billen leggen ia
den luyen Haeg; wil men hier 's namiddaegs vreugt fapen, de Viool is met een fnap geftelt., de fnaren klincken als een ochtent fcheet van de bekende Weeuwenaer,(wel te weterf als hy fijn kop op; een houte tafel leyt.) Ick hebbe wel hondert mael den Heer Fage/hier gewenfcht, om die fchoone refonan- tie aen fijn Viool mede te deelen; maer wat is het, als de luy niet willen geraden fijn, en met gewelt kan ick- fer niet treckenj ick verfeecker U L.vrienden niette- min , dat het wat anders is hier in den Raedt, of in 't Vaderlandtin den i?af«fr van Brabant te fitten; daer komt weer een kouwtje, hey de bruy! dats 40 myl in een etmael, lbo dat wy nu hebben 21-47 breette, en 0-19 lenghte, maer de minuten reeckende ick even eens, als het klein geit van een gewiiteldeDucaton, dat een door de vingeren druypt, Minima non curabat erator. Hier fagen wy ontrent een doufijn Vin-Vif- fchen (een foort niet veel kleynder als walviflèhen) rondtom het Schip {"wemmen; men mathaermet geen duymen, voeten, of roeden,maer met heele gra- den ; ick liet den Raedt t'famen roepen, en op mijn propofirie wiert'er gerefolveert, dat men een vareken fou flachten, en het hayr fchoon affchrappen, en dat 1 in plaets van een hoeck aen ons groot ancker flaen. Daer na namen wy twee leege leggers, en bonden die »1 plaets van't Curck of Drijf houdt half wegen het touj de praclijck ginck aen, wy vongender een die J*y tot deCaep toe foo lieten achter aen fleepen, daeï y los raeckte, wy fpijfden't van onfen overvloet, aaer het beeft lbo beleeft voor was, dat hymiddagh enavont, als wy gingen eeten, water uytfpuy te, op aat Ick daer by mijn handen fou waffchen. So heeft- een fijn vermaeckjes al mee, en oock fijn harrfeertjes niet by de kleyne maetVher moet fo al heen fcheerea P inde |
||||
|
3,2.6 ,. ■ A- van O v e rb e k -e,
inde wcrelt, de menfehen fouden waerachtigh wel
Koninginnen in't fchaeckbort willen iijn,en fchuyns en recht gaen na haer eygen believen,' en dat foo ver en foo kort als fy willen., %eft ebenfo, man mujfes neh- ■men wie es komt; Neen,töet waerheyt het is altijt geen vreugc, want hier hadden wy het ongeluck, dat onfe fchoone doffer (ick kanhetqualickfonder fchreyen noch fchrij ven) ftierf, en gaet nu heen en koop eens lijfrenten op fulcken beeft! fulcken beeft! al de duy- ven treurden, fulcken doffer als het was; men wilde my wijs maken dat lijn aenftaende natuerlijcke doot, met het mes geprevineert v/as, aber ick at'er niet van, my excufeerende op de familiariteyt van oude kennis ende byfondere liefde, die ick hem gedragen hadde. Over tafel oriebaturmagnaquaflio, propojita a Domino ÏViUichio , en fcilicet color tffi-t de effentitia eervifie ? flatimreff>ondebam, quod fic , cum nojlra ni- hil amplius commune kaberet , cum BieroWefopotami- co i quam color em adeo eximie vilis fa&a er at > profeélo tanquam ovum fine fale; mirabantur omnes promptitw dinem ingenii, fed ego illorum admirationem modefte & rifu Monachali excepi: Pojlea ad me delata f uit queflio de coitu, tejles flrenue juraba?it Je per foramen vidijfo contra parietem [in umbra Jcilicet) duo corpora condu- plicata t& more Venereo fe moventia & inadulteriuvt concludebant {nam muiier er at nupta Hem dixi facejjit* kïnc ocyns nebulones, non enim fum DoSlor umbraticM ; ex hoc omnium ora in me, & omne vitrum mihtpropi"a~ iatur, hoc demum ejl benevivere & optime flare cum fik ojftcirijs. Seecker matroos, die cafueelin deCajuyt quam,
vroegh ick hoe hy naer Ooft-Indien geraeckcwas, daerhy voordefen tot Amfterdam Makelaer hadde geweeft , hy antwoorde dat eenen Victer Janjfet Vwyf, voordefen Waert, dicht by 'c Schouburgh, en |
||||
|
Reys-beJchrijviHg vaér Oofi-lndien. &c. 227
nu mede matroos op ons Schip, foo eens op een
droncken avont dertig, gaften t'fijnen huyfe drinken- de j tot defen tocht debaucheerde, die het oock alte- ra ael befwoeren en teeckenden, maer dat hy'er even- Wel nier meer als elf hadde mede gefleept, alfoodc reft afgevallen was. Met fulcke en diergelijcke din- gen raekten wy op Vrydag den 27 july op 3 3-18 bree- te, en kreegen des ochtens met een wefte wint, regen en duyftere lucht, met het ryfen van de Son het lant benoorden de Tafelbay ende het Ro&êen-ey/ant in 't geficht, 2 a 3 mijlen van ons ging ick uy t de Confta- pels kamer kijcken, om dat hét lant foo veel hooger foude leggen. Wy lieten een danckfegginge doen , als dat benoorlijck is, ick hadt dat geluck, dat ick mijn leven geen koets van dóen hadt om na de kerck cc rijden, ick woonde daer foo dichte by, dat ick pertinent kofthooren als men begon te fingen, ende die macroos hoorde opheffen, koft met goede con- fcientie fweeren, dat het de fchaepskoy was, maer of't de :echt e was mach de koeckoeck fweeren: Ick was de befte Singher van allen, foo dat U L. kunnt ' dencken, hoe lieffèlijck dar het gingh j Onfegroote Kerk-toren had 's ochtens,'s middags en 's avonts een vaen op, en noch was hy niet droncken als fömtijts. Des achtermiddaeghs kregen wy de Baey en ancker- den , de Hooft-Omcieren gingen de Commandeur faluëren, foo dat wy hier eens gins en weer uytftap- ten, en ick rekende als of wy nu aen 't huys ter Hart Waren. Veel van de Caep te verhalen foude ick niet ^el fonder ftofferen (daer ick my tot noch voor heb- "e gewacht) konnen doen, want daer is niet veel,, Voor eerft het was winter, en ten tweeden wilde ick geen nacht of twee op't veltflapen, om een kudde vogelftruyfen of eenigc wilde harten op te doen, Wmenïeefc'er
P z Tygers*
|
||||
|
228 A. van O ver e £ k ë;
|
|||||
|
Tygers,enBeeren> Leeuwen wreet en ft out,
Souben diefetten op den romp van Nout, , FJaer poot,
O Doodt 3 Dat rvaer te grof, Neen neen neen > 'k Wil niet keen , 't Nieuwtjen is hy my al of. Behalven dat ick oock den Commandeur niet vragen
wilde, om 6 a 7 paerden, te leen, foo dat ick'er geen monfters hebbe gefien, als den Commandeur felf, dier ick de eerfte tien dagen wel mede ftont; maer alfoo de Heer Cornelts van Qualbergen, gewefene Commandeur, ftont om met ons te venrecken na Batavia, foo communiceerde ick eens met hem hoe men onfen Borchorft vaft foude Scheep onthalen > dat den honfVot foo qualijck nam, (alfoo hy altoos meende dat men van hem forack als men maer een menfeh te woort ftont) dat hy my (toen ick hem quam vragen ofter yets van zijn dienft was aen boort> dat onfe Schipper foo henen foude varen, om tegen 's anderen daeghs ordre te ftellen, om de vrienden op het fcheymael te ontfangen,) tot antwoordt gaf, komt gy om degeck met mijn tefcheeren, of om mijn wat te foppen? Ick feyde, dat ick altoos om fulckenant- woort niet in fijn comptoir quam, en dat ick hem meer refpect droegh, als ick fchuldigh was; daer met ftapte ick heen, des anderen daeghs quamen de vrien- den , den Commandeur feyde, mijn Heer, ick wilde wel met permifiie een glaesje kleyn bier hebben, ge- lieft feyde ick M.H. niet een glas mom (dat hier een regael is) geeft my water (feyde den beeft) het is my gnet genoeg,- niet meer fpijt my, als dat ick den Mats- fat: niet vraeghdè, wat voor water hem beliefde» |
|||||
|
Reys-bè/ckrijvtognaerOtfJi-Indien. 'ére. zag
Zee-water, of ander; wel wat duy vel iek was m mijn
territorium ! al Zijn onftuymigheydt quam daer van; daen, dat ^ualiergen foo bemint noch wiert, dat niemandt met hém zeer geerne te doen hadt. De Hottentots felfs, die een vry willige gift alle jaren aen den Commandeur geven, hebben de bruy van hem, wat Capiteyn (feggenfy) is dat!.altijdt Siecium (id efl fieck, quaet, knorrig, lelijck, en al wat nieten deught, is al fieckum, flechte Tabacq, fieckum 7a- bacq, ére-) en datmaeckt onfen vrientdol, die wil-" perforce krijgen dat eygentlijk met eer minne te doen is, trouwens hy ftraft zijn felven alle avonden met eenige mutsjes kort voer, dat hem van een van fijn getrouwe onder de rock wert gebragt. De menfehen groeyen hier in 't wildt, en de vrouwen hebben hier meelt alle (als my ons volck felfs feyde, want die on» dervindingh pafte my onder fulcken Commande- ment niet) fbo een kamlap over haer oor-eyfêrtje hangen j doch fy fuftineeren dat het een aenwasis, dat fy uyt de Kraem behouden; de mansgaen met haer boven-lyven en fchamejheden bedecktmeteen beefte velletje, de vrouwen ad idem; maer die hebben daer en boven haer beenen rontfom met darmen los- jes bewoelt; mans en vrouwen fmeeren en falven haer met feecker foort van vet (anders fouden zy'er foo geel fwart niet uyt fien) om de zweet-gaten voor de koude te fluyten ■■, maer ick fweer u, dat hy een moortdadigh mes moet hebben die fijn handen van defe gefalfden niet foude kunnen houden; doe ick'er Was, wiert'er een Zee-Koe, een daghreyfe of twee van 't Fort gefchoten, dicht by een revier daer fy fich veel onthouden j fy brachten de voet by den Com- mandeur , by de enckelen afgefneden, het was in der waerheydr niet kleynder als van een Oliphant, -foo 6 «et gruwelijcke beeften moeten zijn; maer fj P 3 wier-. |
||||
|
a^o A. van O v e R B e K ,ë j
wierden niet veel gefien; wy trocken op den 12 Au- » guftus, na 14 dagen ftil leggens, daer van daen, en liepen Sondaeghs 's morgens na een halfuur boegfee- rens in Zee, tot blijdtfchap van al 't volek, die ge- noegh waren gebruyt gevveeft ■■, Ick was'er oock ibo euvel wel niet aen, ick koft driemael beter op, als af- gaen, eyndelijck lofte ick een gevangen, die ick 8 dagen onder mijn hert gedragen hadde. Wy kruyden dan heen wel verheugt, dat wy de kuft van Africa uyc het gelicht waren, de Caepvoge/tjes wit met fwarce fpickelen, volgden ons by duyfenden, gelijckiyons trouwens oock 14. dagen eer wy aen de Caep qua- men , hadden gerefcontreert, wy leyden hondert liften omfe te vangen, maer't wouw niet lucken, van onverduldigheydt branden wy'er in 't.left op los," enwy fchotenfe datfe vlogen, maerdeduyyeJswil- den niet vallen. Hier waren wy altoos verfien van vers vleefch op tafel te hebben, al haddqn het de hon- den maer geweeft van de Heer 6)ualbergen (die van de Caep was op ons fchip gekomen) die 's achtermid- daegs de tafel voorhaer Ledekantgebruyckcen; wy waren wel verfien van alderhande-groente, en onie glafen, daer geen wijn meer in droop^gebruykten wy (ódroevigh verhael) om over de fterckorstefetten, bloemer herten het fmaeckre hier foo wel, dat oock niet vremt was: Hier gefchieden op eenen dach twee wonderwercken, het Kalf van lïch felrs onredelyck, beviel redelijck, doe het gedacht was, & "pit •> un- quam audivit pulcbra fame, evenwel hadt ick hier al- toos fchoone honger; defen tijdt brachren wy gedue- righ met genuchten deur, uyrgenomen,dat ons Schip eens een harden en vliegende ftorm van vier uuren langh uyt den O. N. O. op fijn wambays kreegh, en ick eens een alteratie, die ick in geen halve dagh koft verfetten, dat quam daer by, dat de Heer gualéer- ge"
|
||||
|
Reys-beJchrijvingnaerOop-Indien, &c. aji
ten en de Schipper hadden 't heel druck achter in de galerye met fpriet-oogeri en verrekijckers te befigen , alfoo fy yets van verre fagen bewegen, daer fy niet Van wiften te maken, fy riepen my 3 a. 4 mael, maer ick was doof, op 't left roepen de gecken kom ras , kom ras, ras, ras, ras, hier is een Meeremin te kij- ken , ick trock mijn hooft daer op eens foo diep on- der de deeckens, met die apprehenfie datmy Soetjé Uyt de Meermin noch op de hielen fat, en dórft niet opftaen Voor dat het middagh was, (de drommel mach een quade confcientie hebben, fy vervoight een over al) voor de reft gingh het wel, wy hadden veel mooy weer binnen en buyten; dan lachten wy Wat, dan gingen Wy buyten wac lucht fcheppen: Wat ftrondt, 't is hier niet of men na den Haegh of Leyden vaert, daer men fijn handen moet binnen houden, wy fprongen louter in de bocht, endeden Wat wy wilden imo quodplus efi j wy heulden onder elck bruggetje. Matroosje fpeelde fomtijdts wat de beeft,' dar dede die duyveile Caepfche wijn, diefy hadden (voor een byflapen of goede woorden denke ick) weten te krijgen, my dacht by mijn keel, dat een ftuck van des Rtnincks van Spanjens tijrels wel op haer foude paffen, te weten, dat fy oock fijn Domina- teursin Afia en Africa. Hier kreeg ick fchoon tijdt- vêrdrijf met mijn luyfenharck, ick ftrafie op eenen dach eens meer als 30 overloopers met de dood, en fes daer van pardonneerde ick om aen andere over te fetcen. Ick ben al mijn leven een liefhebber van de tranflatiegeweeft, alsblijckt (eylacy) aen mijn ?fal- *>en. Eyndelijk vrienden (want de tijde is om, en hoe *nap het by komt kunnen U E. wel aen defe brief *en) raeckten wy in de flraet van Sonde nae feven weken zeylens, elck begon fijn goetje voor den dag te mien 5 en daer was niet een Johannes Grando die geen P 4 tabacqs- |
||||
|
a?2 A. van OvERBEKE,
tabacqs-pijpen, ten minften naelden mede hadt,daer fulcken ongelooffelijcken menigte van was, dat wy (foo daer garen nae proportie hadde geweeft) Suma- tra en groot Java gemackelijck aen malkanderea fouden hebben konnen naeyen. Eyndelijcker als eyn- delijck quamen wy op den 7 Oöober op deReede van Batavia. Daer hebje nu mijn heele Reys, hoe- wel by ftucken en broeken , niet te min con- fuysjby foute vantydt. Niet iffer verdrietiger, als dat die verbruyde Zee-maenden 200 langhfaem voortkruypen als krabben, anders is de reys in fich felfs niet onvermakelijck; het fchip gaet voort of niet, de gagie gaet fijn gang, men geeft 'er niet een ftuyver uyt ( dat my melancolijcq maeckte ) men eet en drinckt 'er ket befte dat 'er te krijghen is, Wi\n en Bier en geitje toe „ Dirredoe, &c. Gemac- kelijck valt het boven maten, want ick zweer U E. datick defe tocht op mijn muyltjes gedaenhebbe, en datmen meer te kleeden heeft om nae Rijfit>ijck of Schevel'mgh te varen als nae Indien; 't perijckel is niet groot voor een geruft gemoet, want men heeft meeft een ruyme openbare zee, behalvendat goetaerdige luyden felden verdrincken , nam ifia mors Tyrannis efi propri qui raro pereunt nifimorte nonjicca. Men krijght onder wegen verftant , dat is feecker, (ghy fult het oock foo aen my op mijn we-, derkomft bevinden) het merek vande Compagnie belooft het oock niet duyfter, want foo ftaet'er op al de kuffens daer wy nos Officirii) op fitten c*a dat fpelt immers fuyver ACVO fcilicet ingenium > want het kan den aers niet acueren, die is en blijft bot, en falingeenhondertjaereenwoordt Maleyts leeren; oock is voor yemant, die fijn refpeót wil houden, de Pythagorïfcbe kunft noodigh; ick heb oock leeren- iwijgen tot berftens toe, wee den geenen! die ick de eerfte
|
||||
|
Reys-befchrijyingtiaerOoJl-Indim. &c. 23->
ëerfte van de kennis in Hollant tegen kom ,fulcken ftortregen van woorden fal ick hem in de ooren kaec- fen, en op 'hem los breecken, als een die fijn water, in een dronke mans gelach heeft moeten ophouden, en daer na eens buyten komt om fchielijck teloffen. Men kan hier oock ge-adelt werden , want die wijs is wert,als hy weder in Patria keert,voor een van't huvs van Ooftenrijck gehouden. De tocht is oock foo nut als ge font iioe komen dan, fult ghy vragen, rneeft al- le Qoft-lndifchvaers acn de luwe coleur ? Refp. dat het niet en komt van de reys, maervanteveellant- vruchten (die hier op haer n, 12, of 13 Jaren rijp fijn) te fnoepen, of van te veel ebbenhout te klo- ven, dat:een duy velfchen fwaren arbeytis. De Fifcael Paeum j was de eerfte van kennis die ick aen ons boort fagh; hy vondt een packjen by mijn goet on- gemerckt, daer hy Xvat opftontenftaroogde, feg- gende, dit is ongemerckt: welfeyde ick, laet'tdan ongemerckt doorgaen, dat oock gcfchiede. Alder- eyndelijckft quamen wy op den 7"OcT:ober'savonts te Batavia, de ftadt is wel, foo oock de inwoon- ders , de meefte fijn wel wat fwart, maer dat flijt hoe langer hoe meer, en fchijnt in mijn oogen nu al vael te lijn; het flacht de lakens die men koopt tot N. N. die in 't eerfte wonderlijck bruyn fchijnen, en bin- nen 14. dagen al ros, blaeuw, of muysvael lijn; foo dar ick hier treffelijck ben, en die 5 of 10 Jaeren (die ick als een Par ent kefis in mijn leven reken e) ful~ om zijn. Van Batavia fal ick niet een letter fchrij ven, aifoo ick dat rot het toekomende jaer fpa- re>als ick de ftadt beter fal kennen. Dit is een brief ?enalle de Heeren en vrienden, wiens ootmoedige ^ienaer is. Was onderteeekent A&rnoutvan0<uer- e**< Onder ftonC Batavia den 1 February, 1669. |
|||||
|
P 5 REGIS-
|
|||||
|
REGISTER.
|
||||||||||
|
ACoroUaria.
L genoegh van't ydel redeneeren. Fol. 63 D? Vroliickt.
Alsick ben by de wijn , en onder, &c i}6
^ti Fortunam. 161
Aen een trouwens gefinde, ipi
Op een Ltiys.
*kT>En kleyn,veelvoetigh,witfomtijts,en,&c. 91
*J ^ten den Heer van Znyligbem.
Beleefde Heer, doe ghy my laetftmael lingen hoorde. 190
CUpidoos boogli lagh zonder pees of fnaer. 86
Chriftina, die haer befte Cabinettcn. 9$
DEn amoureufen Sodiacq. I
Dat myjupijn quam noden. 4f
De verkeerde Vijf Sinnen. 67
Den Reuck.
Deed ickqinlijck dat 'k mijn Hofftee. {6
Dat is net achnnaeltegaft. ijl
Op de uederroepingh van Carel de 11.
De trommel k'ijgt een gat, het berften der mufquetten.137 Op de afbetldingh van Cornelisde Wit.
Deauthcytwert nu kints, haei luyfter isverdweenen. ifj
Dit is de Wit die voor's Lanrs vryheyt was gefchapen. ijy
Ve Smucek.
E Lek fingh vaftdat hy Iweet. 61
Extraél van 't Kennip- Zaet. 74
F Contra vijfsinnen.
Yn man ongevoeligh knecht. 6y
Tegen den Smaeckehofen. GEeft hem water in lijn gat, 69
Geen glaesjen hoe helder hoe fuyver van glans. 80
Grooten dilcoureur en ceter. 87
Ghy noodmy weltegilt,watis't,ick drinck,ickeet. 91
De Troofieloofe.
Godinne,fchoonfte van ons Landt. 134
Geeftige Reys-befchrijvingnaer Ooit-Indien. aox
|
||||||||||
|
LI _ Of Kroegbgift.
|
||||||||||
|
'k XiXEb vaft-geftelt, en rijpelijck overwogen- 4
Pc»
|
||||||||||
|
R E G I S T ER.
Ven verfcben weduwemer.
Hier rufte nu die minne rufte. j
Tegen den Vooven.
Hier komt noch een doovenan. 6y
Het Na-gehgb vandenSodiacf.
Öier geplaeght te zijn met Comedianten. i % i
• Hoort hoe van Galens ftam „ gram. 124
Heugh'ennieuwgelijckedagh. ü8
Of d e Viiïoriedie Cornelisde Wit of Cbattam bequam.
Hoe vrolijck klonck 't geluyt wel eer van Judas fangh. 1 f3 't Hooft van Hooft de goede Hoop. 178
Hierwoonen twee Maeghden. 178
Hoe hoogh is't menfchelijck verftandt verheven. 187
Ï Cupido.
S'er ymandtmijnsgelijck. I
Poe'ta Itttireatus. Ick groet u Lucrecy in dien ghy fchep behagen. iz
Den lndifferenten.
Ick heb belooft mijn lief akoos te volgen. 16
't Gepekt.
Ick noem al dit fingen, onnodige dingen. 58
't Iaer is fuyver wederom. |7o
TT" Oddigh en aerdigh proces. joj
-PVKomgioote Vorft, komdaelbeneden. ,^o
KleynelurTer groot van waerden. i6i
Rackhuys klachte. 189
Jld -i-JEofoldum frimum. 1 70
jV/f Het Hooren-betjl.
•lT-lEn lachte, danfte, en men fonge. 9
De MeUncholijcke, ofte Hoof. en Troofleloole.
Mijn fuchtcn en tranen zijn fwacke Raets-Heeren. 18
^T De Vrygemtteckte. -*-'U heb ick weer mijn cygen man. rjf
Noch iflèr dan geen eynd van "t fchrijckelijck woeden. 141 E«i Veenboer.
£\ Bloet, die een gantfche nacht mocht eens opfitten. »4 >/Op Fijtjen die fchoonij, lx%
VP Koninghsmarck. j,_
°i> de doodt,idtm.j Op
|
||||
|
13 3
R E GIS T E R;
Op Mallebol, aep van den Heer A. i ïió
feilde Fort lijn.
O machtige Vorftin, die tuffchen vrees en hoope^ i f 8 P^ntoreufe» Vtyersbicht.
Hilli's'k beken dat 't in u ftricktfn. 43 't Gevoel.
'k Placht myn fomtijts in te beelden. 49 Op eenige infolent foort va» Vtedkante».
QXji hi CKf» longus pallius l
Hoe fijn fyioo befchreyt» i8i IVItlaert wilje Rijckaört worden. 16
S Kondom lelijck.
Oo ghy 't oogh aileen wilt verblijden. 2 j
Tegen den Blinde»,
Slaet de Handen aen de Kan. 68 Sollicitatie-brief. jt
Opeenvreefelijcken Vr&et.
Schootelsftanuruymen vaft. 17^ TVe Vryfler.
Ot nu toe ben ick toegehoort. 38 VYf Sinnen. 49
Tegen de» Reuckeloofe».
Voor de reuckeloofe fcheeten. 68 Toe-gift.
Virgilius met fija Troyaenfe gedachten. 77 yideratHttdriacis crc. Ii8
WDe Wdvergenotghde.
Ie is^rdienietwenlluwflaefteweefen.' 20 Riffaert.
Wat raet om nu mijn felfs op 't beft te verwecreni 3 o '/ Gehoor.
Wie wil hooren fingen. ji Wel wat duncktu maet, zouw fchryven. 8t
Wel wat zegj' ondanckber eerer. %a'
Hondt-ge-xfingh;
Wat voor dagen heeft een Hondt. » Foey wat dagen heeft eenHondt. f
Lijck-kUchteover de» Htffldt.
Welckedroefheyt baerteenHondt, »5»? L'. /jy6
|
||||